■ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ιΟυλιΟυ 2017 · ΑΡ. ΦυλλΟυ 366 www.edromos.gr € 2,00

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΝέο γεωπολιτικό πείραμα σε βάρος της ΚύπρουΣΕΛΙΔΑ 11

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΚώστας Λιβιεράτος: Ας μην ανακηρύξουμε τον πολιτισμό αιώνια απελευθερωτική δύναμηΣΕΛΙΔΑ 19

ΠΟΛΙΤΙΚΗΣκουπίδια και νομιμότηταΣΕΛΙΔΑ 12-13

ΔΙΕΘΝΗΠλήρης επικράτηση του Έντι Ράμα στις αλβανικές εκλογέςΣΕΛΙΔΑ 15

Σχεδιάζοντας για τη Μέση Ανατολή μετά το «ισλαμικό Κράτος»του Σωτήρη ΡούσσουΣΕΛΙΔΑ 17

ΘΕΜΑΉρθε το ελληνικό θέροςΣΕΛΙΔΕΣ 2-3

ΣεΛιδα 7

ΈΝΑ, δυΟ, ΤΡιΑ, ΠΟλλΑ ΠΑΣΟΚ…

Τα κάνουν όλαγια τη δόση τουςΝέες σελίδες υποταγής με 113 ακόμα προαπαιτούμενα και ασυλία στους τροϊκανούς εμπειρογνώμονες - Κεντροαριστερή διαχείριση

εξαπάτησης, συνένοχος όλος ο πολιτικός κόσμος

Μίκης Θεοδωράκης:Όχι στο νέο έγκλημα!- Έσβησαν από το χάρτη ολόκληρες χώρες και λαούς, για να πλουτίσουν οι δήθεν πολιτισμένοι της δύσης

- Στη Γενεύη οι αμερικανοί μαζεύουν τους υπάκουους υπηκόους τους για να στραγγαλίσουν τους απείθαρχους ελληνοκύπριους ΣΕΛΙΔEΣ 10-11

ΣΕΛΙΔEΣ 5, 8 -9

Το πραγματικό ΆβατοΆβατο ήταν ο ιερός τόπος όπου απαγορευόταν η είσοδος για ένα μέρος ή για το σύνολο των ανθρώπων.Μετά την απαγόρευση της συγκέντρωσης των αστυνομικών στην πλατεία εξαρχείων, φούντωσε πάλι η συζήτηση για το «άβατο» της περιοχής…Λίγες μέρες πριν, μετά το τραγικό περιστατικό στο Μενίδι, αντίστοιχη συζήτηση έγινε για την «αδυναμία του κράτους» να παρέμβει.είναι αλήθεια ότι οι χώροι παραβατικότητας, συμμοριτισμού και μαφιόζικων δραστηριοτήτων πολλαπλασιάζονται σε συν-θήκες κρίσης και σήψης.Φυσικά, δημιουργούνται ή θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και θύλακες αντίστασης, ελευθερίας, αλληλεγγύης.είναι υποκριτική η δήθεν αδυναμία της κεντρικής εξουσίας να παρέμβει. Συχνά μάλιστα, η δήθεν απόσυρσή της συμβαίνει σε πλήρη αρμονία με την γενικευμένη διάλυση που επιβάλλεται.Με μια έννοια, ένα μόνο άβατο υπάρχει σε καθεστώς αποικίας. Βρίσκεται στις σουίτες του 11ου και 12ου ορόφου του Χίλτον. Σε άλλες εποχές, ήταν το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία ή τα ανάκτορα. Σήμερα, εκεί δίνονται οι τελικές οδηγίες προς τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις.

2 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ιΟυλιΟυ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Ήρθε το ελληνικό θέρος

Η τρόικα επιστρέφει, σε καλοκαιρι-νή βερσιόν, και στις αποσκευές έχει τη νέα λίστα μέτρων που πρέπει να εφαρμόσει άμεσα η αποι-κία. 113 προαπαιτούμενα τα οποία πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι τα μέσα τις επόμενης χρονιάς, με μεγάλο μέ-ρος αυτών να προχωρούν μέσα στο καλοκαίρι. Δεν πρόκειται απλά για μια λίστα, αλλά για ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ανά μήνα, το οποία περιλαμβάνει 50 προαπαιτούμενα που πρέπει να κλείσουν μέχρι το τέλος Αυγούστου.Μέτρα και δεσμεύσεις που έχουν άμεση και περαιτέρω επίδραση τόσο στην πολιτική όσο και την οικονομική ζωή της χώρας. Μεταφορά αρμοδιοτή-των από το Υπουργείο Οικονομικών στην «Ανεξάρτητη» Αρχή Δημοσίων Εσόδων, η οποία μεταξύ άλλων ανα-λαμβάνει την είσπραξη των ασφαλι-στικών εισφορών (με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό), μείωση δαπανών για την υγεία, το φάρμακο και τα ενα-πομείναντα κοινωνικά επιδόματα, επανυπολογισμό του 30% των αιτή-σεων συνταξιοδότησης, αλλαγές στο πλαίσιο των δημόσιων συμβάσεων, άνοιγμα-ξεχαρβάλωμα των κλειστών επαγγελμάτων και αλλαγές στον ερ-γατικό νόμο είναι μόνο μερικά από αυτά που απαιτεί η τρόικα.Για ακόμη μια φορά επιλέγεται η

περίοδος του καλοκαιριού για να προχωρήσουν νομοθετήματα για τις καυτές πατάτες. Ηλεκτρονικοί πλει-στηριασμοί – πλέον και α΄ κατοικίας – προχώρημα του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, του Ελληνικού, της ΔΕΣΦΑ και της ΕΑΒ, επιπλέον αλλαγές για την (πρώην) κυριακάτικη αργία θα είναι το αντικείμενο των θερινών τμημάτων του Χίλτον και της Βουλής. Καλοκαιρινή βαρυχειμωνιάΑπό την μεριά της η κοινωνία εξα-

κολουθεί να βράζει σιωπηλά και να μην αντιστοιχίζεται ευθέως με την κεντρική πολιτική σκηνή. Παρακολου-θεί τα νέα επεισόδια ξεπουλήματος και αποκιοποίησης, αλλά σε πρώτη προτεραιότητα μπαίνει οι καθημερινές, ατομικές υποχρεώσεις και δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει, με πρώτη χρονικά μέριμνα τη φορολογία. Οι φορολογικές δηλώσεις κατατίθενται και το πρώτο μπιλιετάκι θα πρέπει αν πληρωθεί πριν τον Σεπτέμβρη. Τα μνημονιακά καλοκαίρια, εδώ και 7

χρόνια, μοιάζουν με βαρύ χειμώνα, με το καλοριφέρ και τις σόμπες να δίνουν τη θέση τους στα κλιματιστικά και τους ανεμιστήρες και η απειλή του φουσκωμένου λογαριασμού ρεύματος εξακολουθεί να υφίσταται.Τα «μπάνια του λαού» μοιάζουν ανά-μνηση ή ένα αστείο για την πασοκική περίοδο. Η κοινωνία βρίσκεται σε αναζήτηση οικονομικής λύσης για μερικές βουτιές κυρίως τα σαββα-τοκύριακα ή μερικές μέρες. Ένα σπίτι στο χωριό, ένα εξοχικό – ξεχασμένο από τα «καλά χρόνια» – φίλων και συγγενών είναι ο άμεσος και πρώτος προορισμός. Σε κάθε περίπτωση το κόστος είναι η βασική παράμετρος. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ούτε αυτή η δυνατότητα, τα μονοήμερα σε κάποια κοντινή παραλία είναι μια επιλογή, όπως και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για κάποια παιδική κατα-σκήνωση.Υπάρχουν βέβαια και η ομάδα των εργαζόμενων στον τουρισμό. Τοπι-κές κοινωνίες που περιμένουν να ξεχειμωνιάσουν από την τρίμηνη-τετράμηνη εργασία και άνεργοι τον υπόλοιπο χρόνο που ευελπιστούν να ενισχύσουν κάπως τον ετήσιο προ-ϋπολογισμό. Φυσικά, οι ενισχύσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. Οι απολαβές στην εποχική-καλοκαιρινή εργασία δε διαφέρουν

■ του Νίκου Γεωργιάδη

Προαπαιτούμενα, ζέστη, επέτειοι και δημιουργικότητα

Καύσωνες…

Έχουμε και λέμε. 20-26 Αυγού-στου 1958, με ρεκόρ θερμο-κρασίας 47,2°C στα Τρίκαλα και με

500 – 600 νεκρούς. Στις 10 ιουλίου

1977 με 48°C σε Έλευσίνα και Τατόι,

στις 25 ιουνίου 1982, με 44,6°C στη

Νέα Φιλαδέλφεια και 43,8°C στα

Τρίκαλα (και με 40 νεκρούς).

Ωστόσο, ο καύσωνας του 1987 ήταν

πραγματικά απίστευτος…

Ήδη από τις 18 και 19 ιουλίου, η

θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει

απειλητικά στους 38-39°C. Στις 20

ιουλίου, η θερμοκρασία έφτασε

στους 40°C και ως τα ξημερώμα-

τα της 28ης ιουλίου, οι μέγιστες

θερμοκρασίες ήταν σταθερά πάνω

από 40°C (μάξιμουμ στην Έλευσίνα

45°C, στην Νέα Φιλαδέλφεια 44°C),

με μέση τιμή τους 43°C. Οι ελάχιστες

θερμοκρασίες κυμαίνονταν από

29°C – 32°C με μέση τιμή τους 31°C.

Έτσι, σε συνδυασμό με την πλήρη

άπνοια και την έντονη υγρασία, η

κατάσταση ήταν κάτι παραπάνω από

τραγική και αφόρητη. Κάθε μέρα

ήταν χειρότερη από την προηγούμε-

νη. Οι νεκροί ξεπέρασαν τις 3.000

πολίτες, κυρίως ηλικιωμένοι άνθρω-

ποι. Σήμερα είχαμε 43 βαθμούς,

τον πρώτο καλοκαιρινό καύσωνα.

Ίσως προφυλασσόμαστε παραπάνω,

αλλά η κατάστασή μας είναι πολύ

χειρότερη από του 1987. Το μίγμα

καύσωνας, μνημόνια, εθνικές απει-

λές, αρρώστιες, αφραγκία, ανεργία,

φορολογία, «διακοπές στο χωριό»,

έλλειψη ελπίδας, μπόχα από ψέματα

δεν αντέχεται εύκολα.

Καλοκαίρι 2017. Πλησιάζει η επέτειος των δύο χρόνων. δημοψήφισμα, ψη-φίζουμε «Όχι» γίνεται «Ναι» στις 6 ιουλίου. Κλείνει η Βουλή για λίγες μέρες Αύγουστο. Ανοίγει ξαφνικά και ψηφίζει το 3ο μνημόνιο στις 13 Αυγούστου, με 220 ψήφους. Τώρα καλοκαιριάτικα ψηφίζουν το μεγάλο μέρος από τα 95 προαπαιτούμενα, βαράνε και κάνα νομοσχέδιο για τα ΑΈι ή κάτι άλλο για ξεκάρφωμα, ανοίγει και η συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση.Έχουμε και άλλες επετείους καλοκαιρινές. Στις 15 ιούλη 1974 γίνεται το πραξικόπη-μα των χουντικών στην Κύπρο, η πρώτη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο στις

20 ιούλη 1974, η πτώση της Χούντας στις 23 ιούλη 1974 και η δεύτερη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο τον Αύγουστο του 1974. Η πληγή της Κύπρου δεν έχει κλεί-σει. Τούτες τις μέρες εξυφαίνονται σχέδια αφανισμού της κυπριακής δημοκρατίας.Σαν να έχουν αισθανθεί ότι το καλοκαίρι οι αντιστάσεις της κοινωνίας είναι μικρό-τερες. Σαν να το έχουν μελετήσει. Σαν να μην είναι τυχαίο. 43 χρόνια από την μεταπολίτευση και δεν έχουμε δημοκρατία. Έχουμε τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας. Το έλλειμμα αυτό είναι μεγαλύτερο και ποιοτικά πιο σοβαρό από το έλλειμμα και το χρέος που μετρούν οι οικονομολόγοι.

Τους αρέσει να σε σταυρώνουν το καλοκαίρι…

δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ■ 3

πολιτική 01ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ιΟυλιΟυ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Η βάση της Σούδας είναι η μόνη που διέπεται από το καθε-στώς της ελληνοαμερικάνικης συμφωνίας για τις βάσεις, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 8 Ιουλίου 1990 από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά. Πρόκειται για μία αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία που ανανεώνεται κάθε χρόνο, και η οποία εκσυγχρονίστηκε στις 13 Ιουνίου 2001 στις Βρυξέλλες από τους τότε υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας και ΗΠΑ, Γ. Παπανδρέου (μετέπειτα πρωθυπουργού) και Κ. Πάουελ. Τώρα οι Καμμένος και Τσίπρας θέλουν να της δώσουν 5ετή ισχύ.Στη συμπληρωματική συμφωνία υπό τον τίτλο «Συνολική Τεχνική Συμφωνία μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και ΗΠΑ» καθιερώθηκε καθεστώς γενικευμένης ετεροδικίας για όλους τους Αμερικάνους, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, που βρίσκονται με κρατική αποστολή στην Ελλάδα. Δηλα-δή στη χώρα μας υπάρχουν άνθρωποι πέρα και πάνω από τον ελληνικό νόμο και το ελληνικό Σύνταγμα. Μπορούν να ληστέψουν, να ξυλοκοπήσουν, και να σκοτώσουν ακόμη, δίχως καμία συνέπεια. Οι ελληνικές αρχές παραιτήθηκαν από το δικαίωμα άσκησης οποιασδήποτε δίωξης κατά των Αμερικάνων. Στις 7 Φεβρουαρίου στη βάση της Σούδας (που επεκτείνε-ται εντατικά) έδεσε το αεροπλανοφόρο George H.W. Bush (του πρεσβύτερου) και αποβίβασε 6.000 άνδρες. Στα Χα-νιά «συγκεντρώθηκαν πάνω από 300 ιερόδουλες από όλη την Ελλάδα» για να ικανοποιηθούν και ψυχαγωγηθούν τα «παιδιά». Το ίδιο βράδυ έγιναν εκτεταμένα επεισόδια με μεθυσμένους ναύτες και Κρητικούς. Η ελληνική αστυνο-μία και η δικαιοσύνη δεν είχαν καμιά δικαιοδοσία. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Προσφέρουμε θαλπωρή και υπηρεσίες στα σύμμαχα στρατεύματα…Ίδιας ποιότητας κατάσταση είναι η ασυλία και το ακατα-δίωκτο που ζητούν οι μνημονιακοί για όλους τους υπαλ-λήλους τους εντός της «ελληνικής» επικράτειας κατά την εκτέλεση των αποστολών τους. Τελευταίο κρούσμα η απαί-τηση-απειλή του αντιπροέδρου της Κομισιόν Βάλντις Ντο-μπρόφσκις από τις Βρυξέλλες, ότι η καταβολή της δόσης θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον απαλλαγούν από κάθε δίωξη οι αρμόδιοι του ΤΑΙΠΕΔ (3 μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ και 6 μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, που διώκο-νταν για την υπόθεση της πώλησης και επαναμίσθωσης 28 ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου). Αστραπιαία, η τυφλή ελληνική δικαιοσύνη έπραξε τα δέοντα. Ο Άρειος Πάγος προχώρησε στην αναίρεση του παραπεμπτικού βουλεύματος με το οποίο το Συμβούλιο Εφετών είχε παραπέμψει τους αρμόδιους του ΤΑΙΠΕΔ. Στην αποικία επικρατεί ειδικό δίκαιο. «Το κάνουμε για να σωθεί η πατρίδα», «μόνο έτσι θα βγούμε στις αγορές» λένε οι κεντροαριστεροί λακέδες… Έως πού μπορεί να φθάσει κανείς για να πάρει τη δόση του…

editorial

Ετεροδικία στην αποικία… για να παίρνει τη δόση της

καθόλου με τους γνώριμους μισθούς των 400 και 500 ευρώ, μόνο που σε αυτή την περίπτωση οι ώρες ξεπερνούν κατά πολύ το 8ωρο και κατά πάσα πιθανότητα θα η εργασία θα είναι μαύρη.Στα παραπάνω προστίθεται σαν προ-σπάθεια ημι-λύσης και το φαινόμενο του Airbnb, με πλειάδα περιπτώσεων επινοικίασης δωματίων ή ακόμη και ολόκληρων σπιτιών προκειμένου να ενισχυθεί έστω και στοιχειωδώς ο ετή-σιος προϋπολογισμός, ακόμη κι αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει μια μόνιμη λύση ή πιθανόν να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον.

Όπως αλλάζουν οι εποχέςΟι εποχές, αλλά και γενικά οι χρονικές περίοδοι έχουν τις βασικές τους εικό-νες. Τα ιδιαίτερα καρέ που συνδέονται μαζί τους και κατά κάποιο τρόπο, τις χαρακτηρίζουν, τις ταυτοποιούν. Η Ελ-λάδα ήταν παραδοσιακά μια αγροτική χώρα. Βασική της καλοκαιρινή εικόνα, κυρίως για την επαρχία, ήταν η συγκο-μιδή. Ο θερισμός που βαφτίστηκε από το θέρος. Στις αρχές του καλοκαιριού, μετά από πιθανά ένα δύσκολο χειμώνα και μια μπελαλίδικη άνοιξη, ξεκινούσε η συγκομιδή της αγροτικής παραγωγής. Με την ολοκλήρωσή της, οι αγροτικές οικογένειες έμπαιναν στη φάση μιας μικρής ανάπαυλας, απολάμβαναν για ένα χρονικό διάστημα τους κόπους της προηγούμενης παραγωγικής χρονιάς, ενώ σχεδίαζαν και προετοίμαζαν την επόμενη.Περνώντας σε μια πιο αστικοποιημένη κοινωνία και με τον αγροτικό πληθυ-σμό να συρρικνώνεται, ακόμη και στην επαρχία, η κατ’ εξοχήν εικόνα ήταν αυτή των διακοπών. Οι εργαζόμενοι περνούν χρόνο με τις οικογένειές τους, σε κάποια

παραλία, γεμίζοντας τις μπαταρίες τους, ενώ οι μικρότερες ηλικίες ξεκινούσαν ένα τρίμηνο παιχνίδι μέχρι την επανέναρξη του σχολείου.Την περίοδο των «παχιών αγελάδων» και του εκσυγχρονισμού, η καλοκαιρινή περίοδος ήταν κατεξοχήν παραγωγική. Είχε άλλωστε την τιμητική της η βαριά μας βιομηχανία, όπως ονόμασε τον του-ρισμό το μεταπρατικό πολιτικό σύστημα της χώρας. Όλο και περισσότερα χέρια έβρισκαν δουλειά στον τουρισμό με το ελληνικό γκαρσόνι να παίρνει κι αυτό τη θέση του στις κυρίαρχες εικόνες.Με τα πρώτα χρόνια της κρίσης, οι διακοπές και η παραθέριση έδωσαν τη θέση τους στην ανάγκη για ένα σύντομο διάλειμμα, μια μικρή ανάπαυλα, που ακόμη και αυτή έχει γίνει σημαντικό ζητούμενο, μιας και

δεν είναι δεδομένη για την πλειοψηφία της κοινωνίας.Πλέον το καλοκαίρι αποτελεί μια επο-χή με αρκετή ζέστη, που ακόμη και οι λίγες εξορμήσεις του σαββατοκύριακου μοιάζουν για πολλούς πολυτέλεια. Όμως το καλοκαίρι αποτελεί και μια περίοδο νομοθετικής έξαρσης. Τα μνημονιακά χρόνια κάθε πρωθυ-πουργός εξαγγέλλει τον Ιούνιο πως το υπουργικό του συμβούλιο δε θα κάνει διακοπές και θα βρίσκεται στις επάλξεις για τη σωτηρία της χώρας. Επιστέγασμα της... εργασιομανίας των υπουργών είναι κάθε καλοκαίρι να φτάνει και ένα νέο πεσκέσι με τροϊκανά μέτρα, με αποτέλεσμα κάθε επόμενο καλοκαίρι να μοιάζει όλο και περισσότερο με τον προηγούμενο χειμώνα.

Μπορεί το καλοκαίρι, σαν δυνατότητα ξε-κούρασης και αποφόρτισης, να συρρι-κνώνεται όμως υπάρχουν πολλά παραδείγματα που δείχνουν μια διαφορετική αντίληψη. Στην πορεία αναζήτησης λύσεων για το πως μπορεί κάποιος να περάσει έστω και μερικές μέρες του καλοκαιριού ξέγνοιαστα, να διασκεδάσει και κυρίως οικονομικά, προκύπτουν πολλά μι-κρότερα ή μεγαλύτερα γεγονότα. Ένδιαφέρουσες ομάδες και κινήσεις που δη-μιουργήθηκαν μέσα στην κρίση, πολιτιστικοί σύλλογοι που ενισχύθηκαν ή και αναγεννήθηκαν τα τελευταία χρόνια διοργανώνουν φεστιβάλ και γιορτές, παραδοσιακά πανηγύρια και πολι-τιστικά δρώμενα. Κινητήριος δύναμη σε αυτές τις περιπτώσεις, αν όχι μοναδικός παράγοντας, είναι η νεολαία που αποφάσισε να λάβει δρά-ση, περνώντας με ένα διαφορετικό τρόπο το καλοκαίρι της. Από τα πανηγύρια της ικαρίας και της Κρήτης

μέχρι τα φεστιβάλ στον Αλμυρό, στη Χαλκιδική και τη Βοιωτία στόχος δεν είναι το οικονομικό κέρδος για τους διοργανωτές, αλλά η ψυχαγωγία και η διασκέδαση μέσα στους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού. Πρόκειται για δρώμενα και γεγονότα τα οποία γεννήθηκαν ή/και συνεχίζουν από μεράκι, κόπο και προσπάθεια και όχι από κάποια κρατική ή ευρωπαϊκή επιχορήγηση. Το κέρδος όλων αυτών των περιπτώσεων εί-ναι πολλαπλό. Χωριά και περιοχές που ήταν ξεχασμένα, έστω για κάποιες μέρες το χρόνο ξαναζωντανεύουν, γίνονται ευρύτερα γνωστά. Η νεολαία που πρωταγωνιστεί και στις διορ-γανώσεις αλλά και γλέντια, ξανασυστήνεται με τους τόπους καταγωγής, την επαρχία, την παράδοση, τις προηγούμενες γενιές. Φτιάχνει μια νέα καλοκαιρινή κοινωνικοποίηση, λειτουρ-γώντας στα πλαίσια μια πλατιάς παρέας-συλλο-γικότητας και αναδεικνύει τη δημιουργικότητα που μπορεί να έχει η νέα γενιά.

Τα διαφορετικά καλοκαίρια της νεολαίας

4 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ιΟυλιΟυ 2017

01

της ΑριστεράςΈΒδΟΜΑδιΑιΑΠΟλιΤιΚΗΈΦΗΜΈΡιδΑ

Ησαΐα Σαλώνων 4-6, 114 75 ΑθήναΤηλ.: 210 3468282 - 210 3837191Φαξ: 210 3837191Έ-mail: info@edromos.grwww.edromos.gr

ΣΥΝΤαΚΤιΚΗ εΠιΤΡΟΠΗ: Τάσος Βαρούνης, Στέλιος Έλληνιάδης, Σωκράτης Μαντζουράνης, Σταμάτης Μαυροειδής, δημήτρης Μόνος, Ρούλα Μουτσέλου, Βασίλης Ξυδιάς, Σπύρος Παναγιώτου, Γιώργος Παπαϊωάννου, Σοφία Παπασπυρίδωνος, Έρρίκος Φινάλης

ΤαΚΤιΚΟι ΣΥΝεΡΓαΤεΣ:Κώστας Ανδριανόπουλος, λουκάς Αξελός, Απόστολος

Αποστολόπουλος, Γεωργιάδης Νίκος, Παύλος δερμενάκης, Μάριος διονέλλης, Χριστίνα Βαλεντίνα Θάνου, Στέργιος Θεοδωρίδης, Γιώργος Θεοδωρόπουλος, Iφιγένεια Καλαντζή, Γιάννης Κιμπουρόπουλος, Κώστας λιβιεράτος, Γιώργος λιερός, Μαρία Μάρκου, Μανόλης Μούστος, Έυτύχης Μπιτσάκης, Μύρωνας Ξυδάκης, δημήτρης Ουλής, Γιώργος Πατέλης, Χρήστος Πραμαντιώτης, Γιάννης

Ραχιώτης, Σωτήρης Ρούσσος, Τριαντάφυλλος Σερμέτης, Κώστας Στοφόρος, Φώτης Τερζάκης, Γιώργος Τζαφέρης, Αντώνης Ανδρουλιδάκης

διΟΡΘΩΣΗ: λόλα Σκαλτσά

ΣΥΝεΡΓαΤεΣ εΞΩΤεΡιΚΟΥ: Κατού Αρκονάδα (Βολιβία), Σάλεμ Μπεν Γιαχία (Τυνησία), Χάλεντ Μπαρακάτ (Παλαιστίνη),

Μάρκο Σαντοπάντρε (ιταλία), Μουμία Αμπού Τζαμάλ (ΗΠΑ), Χοσέ Μαρία Σισόν (ILPS), Ρικάρντο Φιέρο (Αργεντινή)

ΣΚιΤΣα: Βαγγέλης Παπαβασιλείου, Πέτρος Ζερβός, John Antόno (Γιάννης Αντωνόπουλος), Latuff

ΣΧεδιαΣΜΟΣ: δημήτρης Αρβανίτης

ΥΠεΥΘ. ΚΥΚΛΟΦΟΡιαΣ: Νίκος ΜάλλιαρηςΤηλ.: 6945804299Έ-mail: malliaris@edromos.gr

Τάνια ΜήτσιουΤηλ.: 6976864058

εΚΤΥΠΩΣΗ:NewspressholdΓ. Τασσιόπουλος – Κ. Μπάρλας Ο.Έ.Τηλ. 210 6620788-734

ατζέντα 01.07-09.07.2017 agenda@edromos.gr

ιδιΟΚΤΗΣια: ΈΝΟΤΗΤΑ αστική μη κερδοσκοπική εταιρία

εΚδΟΤHΣ: Ρούντι Ρινάλντι

διεΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤαΞΗΣ: Μιχάλης Σιάχος

ΥΠεΥΘΥΝΟΣ εΚδΟΣΗΣ:Νίκος Ταυρής

4 Σάββατο 1 ιουλίου, Ρέθυμνο. Resistance Festival

4 Σάββατο 1 και Κυριακή 2 ιουλίου, Λέρος. Βραδιές με παραμύθια και περιπέτεια

4 Έως Κυριακή 2 ιουλίου. Το αντιρατσιστικό στο Πάρκο Γουδή

4 Έως Τετάρτη 5 ιουλίου, Γαλάτσι. «Φως Σκιές Χρώματα»

δεύτερη ημέρα του Resistance στο Ρέθυμνο. Στις 19:00 συζήτηση με θέμα «ελλάδα: έρμαιο ευρωπαϊκών και τουρκικών επιδιώξεων; Υπάρχει εναλλακτική;» και ομιλητές τους Γ. Σαχίνη και Σπ. Παναγιώτου. Στις 21:00 προβολή και συζήτηση. Αφιέρωμα «Η διάσωση των σπόρων». Θα ακολου-θήσει ρεμπέτικη παρέα. Στο χώρο του φεστιβάλ θα υπάρχουν βιβλιοπωλείο, έκθεση φωτογραφίας και παραδοσια-κά προϊόντα. Στο κέντρο Κρητικής και λαϊκής Τέχνης.

διήμερο εκδηλώσεων στη λέρο. Το Σάββατο στον Πλάτανο λέρου (δημοτική Βιβλιοθήκη, 20:00), οι εκδόσεις Μίνωας, η δημοτική Βιβλιοθήκη λέρου και το Βιβλιοπωλείο το Στέκι οργανώνουν ένα διαφορετικό κυνήγι θησαυρού. Ξεκινώντας από τη δημοτική Βιβλιοθήκη οι συμμετέχοντες θα αναζητήσουν έναν Χαμένο Μύθο του Αισώπου που είναι κρυμμένος στον Πλάτανο. Την Κυριακή, βραδιά παραμυθιού στην Αγία Μαρίνα λέρου (Φάρος, 20:00). Το περιβάλλον των εκδη-λώσεων δημιουργούν τα βιβλία του Κώστα Στοφόρου, «Ο χαμένος μύθος του αισώπου», «Ο Κώδικας της Λέρου» και «Η πέμπτη πόλη των δωριέων».

Στο πάρκο Γουδή διοργανώνεται φέτος το αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της αθήνας, που ξεκίνησε από χθες. Με πολυποίκιλο πρόγραμμα που περιλαμ-βάνει συζητήσεις, συναυλίες, εκθέσεις, δρώμενα, κουζίνες, η φετινή διοργάνω-ση έχει γενικό τίτλο «Πατρίδα μας όλη η Γη!». Έίσοδος: 5€ ανά ημέρα και 10€ για όλο το τριήμερο. Ώρα έναρξης γενική: 18:00. Ώρα έναρξης συζητήσεων: 19:00. Ώρα έναρξης συναυλιών: 21:30. Περισ-σότερα στο www.antiracistfestival.gr

Έκθεση φωτογραφίας της ομάδας «αμπά-ριζα» με θέμα «Φως Σκιές Χρώματα», στον κοινωνικό – πολιτιστικό χώρο «Παίρνω Αμπάριζα» (Γαλακηδών 11 και λυσίου). Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 20:00 – 23:00. Παράλληλα με την έκθεση, θα προβάλ-λεται υλικό από τη δουλειά της ομάδας όλη την προηγούμενη χρονιά, που αφορά τους μεγάλους φωτογράφους του 20ου αιώνα. Έπιμέλεια έκθεσης: Κατερίνα Ντόνα. Συμμετέχουν: Κουκουλογιάννης Βαγγέλης, Κουτσίκου δέσποινα, Μπουρλάκος διονύ-σης, Παπαδοκωστόπουλος Άρης, Παπαδο-κωστόπουλος Θανάσης, Σάχερ Αντιγόνη, Σολωμού Μαρία, Σταμάτη Βαρβάρα.

■ Σάββατο 1/7αθήναΟ Μάνος και η Aurora μας καλούν σε ένα βράδυ με τραγούδι και κιθάρα στον όμορφο χώρο του Κτιρίου11δ για να καλωσορίσουμε ευχάριστα τον μήνα ιούλιο. Μάνος Πλουμίδης - κιθάρα/φωνή, Aurora (Άννα - Μαρία Χατζησυ-μεωνίδη) – φωνή. Ώρα έναρξης 22:00 στην Ρεθύμνου 11 (Πεδίον του Άρεως, δίπλα στο ξενοδοχείο Park).

■ Κυριακή 2/7αθήναΚαλοκαιριάτικο παζάρι αλληλεγγύης χωρίς μεσάζοντες, οργανώνει η Κί-νηση αλληλεγγύης Πατησίων, 5ης δημοτικής Ένότητας. Από τις 9:00 έως τις 14:30 στο Πάρκο δρακόπουλου,

Πατησίων 356-358. Έργαστήρια μετα-ποίησης και χειροτεχνίας της Αλληλεγ-γύης Πειραιά, κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», ζωντανή μουσική μετά τις 12:00μ.

■ Τρίτη 4/7Βριλήσσια Την τρίτη στη σειρά των «Συζητήσεων στον Κήπο της δράσης» οργανώνει η Κίνηση δημοτών Βριλησσίων «δρά-ση για μια Άλλη Πόλη». Θα αναλυθεί η θεματική «D. Bollier: Τα “κοινά”, ένας λόγος για να αισιοδοξούμε», από τον εισηγητή Ανδρέα Καρίτζη (δι-πλωματούχος μηχανικός και διδάκτωρ φιλοσοφίας). Στο στέκι της «δράσης» (Πίνδου 30 & Μαραθώνος), ώρα 21:00. Οι συζητήσεις πραγματοποιούνται κάθε

Τρίτη από 20 ιουνίου έως 11 ιουλίου.

■ Τρίτη 4/7Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Μανιάτη Η ποίηση στην Οκτωβριανή επανάσταση. Την εκδή-λωση θα συνοδεύσει οπτικοακουστικό υλικό σοβιετικής πρωτοπορίας. Στις 21:00 στον χώρο 2510 στα Έξάρχεια (Θεμιστοκλέους 52).

■ Τετάρτη 5/7αθήνα, ΗλιούποληΗ Κινηματογραφική λέσχη Ηλιούπολης προβάλλει την ταινία Ξημερώνει (Γαλ-λία, 1939). Στις 21:00 και στις 23:00 στον δημοτικό Κινηματογράφο Ηλιούπολης «Μελίνα Μερκούρη», λεωφ. Έιρήνης 50, Πλατεία Έθνικής Αντίστασης, Άνω

Ηλιούπολη.

■ Πέμπτη 6/7ΒύρωναςΗ ορχήστρα «Οι Κόρες της ιερουσα-λήμ» παίζουν παραδοσιακά όργανα και τραγουδούν παλαιστινιακά και ελ-ληνικά τραγούδια. Ένα ηχηρό μήνυμα ειρήνης μέσα από τις φωνές 15χρονων κοριτσιών. Πρόκειται για πρωτοβουλία της Πρεσβείας του Κράτους της Πα-λαιστίνης και πραγματοποιείται με την υποστήριξη και συνδιοργάνωση του δήμου Βύρωνα. Συμμετέχει η Μαρία Σουλτάτου. Στο Θέατρο Βράχων «Με-λίνα Μερκούρη», ώρα 21:00, είσοδος ελεύθερη. 50 χρόνια κατοχής, αλλά ο λαός της Παλαιστίνης συνεχίζει να τραγουδά για την ειρήνη και την

ελευθερία!

■ Παρασκευή 7 – Κυριακή 9/7αθήνα, ΒύρωναςΠεντέμισι χρόνια μετά τη συγκρότησή του το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα διοργανώνει το 4ο Φεστιβάλ λαμπηδόνας στο Άλσος Αγ. Τριάδας.

■ Παρασκευή 7/7αθήναΣυνεχίζονται οι καλοκαιρινές προβολές της Παρασκευής στο Κτίριο 11δ. Έπόμενη η προβολή της ταινίας Suntan (2016) σε σκηνοθεσία Αργύρη Παπαδημη-τρόπουλου. Ρεθύμνου 11 (Πεδίον του Άρεως, δίπλα στο ξενοδοχείο Park) ώρα 20:00.

4Eκ

δηλώ

σει

ς

Για τα κείμενα και τις επιστολές προς τον δρόμο

Ο δρόμος επιδιώκει να φιλοξενεί επιστολές και κείμενα αναγνωστών και φίλων στις σελίδες του. Θα παρακαλούσαμε να προσπαθείτε να τηρήσετε ένα όριο έκτασης που κυμαίνεται γύρω στις 600 λέξεις, ώστε να δημοσιεύεται το κείμενό σας στην έντυπη έκδοση. Για μεγαλύ-τερα άρθρα και άλλες προτάσεις, απαραίτητο είναι να υπάρχει έγκαιρη συνεννόηση με την συντακτική επιτροπή.

Ήδη έχουμε λάβει κείμενα από τον Γιώργο Ν. Οικονόμου, τον Σπύρο Κοντο-μάρη και Κωστή Χριστοδουλόπουλο και τον Τάκη Νικολόπουλο και δημήτρη Καπογιάννη και θα τα αξιοποιήσουμε στα επόμενα τεύχη.Οι επιστολές και τα κείμενα που στέλνετε, ακόμα κι αν – αποκλειστικά για λόγους έκτασης - δημοσιεύονται με κάποια περικοπή στο φύλλο, κατόπιν συνεννόησης, θα φιλοξενούνται ολόκληρα στην ιστοσελίδα μας, www.edromos.gr, στην κατηγορία «Λάβαμε…», όπου φυσικά δεν υπάρχει πε-ριορισμός χώρου. Έλπίζουμε να έχουμε την τιμή και τη χαρά να λαμβάνουμε συχνά επιστολές και κείμενά σας!

δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ■ 5ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ιΟυλιΟυ 2017

πολιτική01

Η διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση που έκλεισε πριν 15 μέρες στο Λουξεμβούργο, ξανάνοιξε διάπλατα τις προηγούμενες μέρες μέσω… Λαγονησίου. Το συ-νέδριο του Economist αποτέλεσε πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους δανειστές, ιδιαίτερα τον ESM (δη-λαδή το Eurogroup) και το ΔΝΤ, να ξεδιπλώσουν τις ανοικτές διαφωνίες τους, δημιουργώντας σοβαρές αμφι-βολίες για την «αποτελεσματικότητα» της συμφωνίας της 15/6.Το ΔΝΤ, δια της Βέλια Βελκουλέσκου, αμφισβήτησε τα θεμελιώδη της συμ-φωνίας, την οποία υποτίθεται ότι χαιρέτισε το Ταμείο και η Κριστίν Λαγκάρντ προσωπικά: το ΔΝΤ δεν πιστεύει ότι μακροπρόθεσμα η Ελλά-δα μπορεί να πετύχει πλεονάσματα άνω του 1,5% και ανάπτυξη άνω του 1% (σε αντίθεση με τις προβλέψεις της συμφωνίας για 2% και 1,5% αντί-στοιχα), αμφιβάλλει για την αποτε-λεσματικότητα του συμφωνημένου πλεονάσματος 3,5% μέχρι το 2022, ακόμη κι αν αυτό επιτευχθεί, θεωρεί ότι μακροπρόθεσμα η Ελλάδα θα βρεθεί ενώπιον μεγάλου δημογραφικού κενού (άρα, θα έχει εκ νέου πρόβλημα με το ασφαλιστικό) και υπογραμμίζει ότι το θέμα του ελληνικού χρέους πρέ-πει να αντιμετωπιστεί «άπαξ και δια παντός». Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των προειδοποιήσεων του ΔΝΤ είναι ότι, εάν οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν παράσχουν τη σαφήνεια που ζητάει το Ταμείο για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους, στις 27 Ιουλίου θα είναι δύσκολο να πάρει απόφαση για την «κατ’ αρχήν έγκριση», τη συμφωνία «stand by χρηματοδότησης». Τότε, ποιος ο λόγος να υπογράψει η Ελ-λάδα το ξεχωριστό Μνημόνιο με το ΔΝΤ (MFEP) που προετοιμάζεται πυρετωδώς;

Οι γερμανικοί χρησμοίΗ γερμανική πλευρά υποτίθεται ότι έκανε αυτό που της αναλογεί: με συνοπτικές διαδικασίες η Επιτροπή Προϋπολογισμού (και όχι η Ολομέ-λεια) της γερμανικής βουλής ενέκρινε την εκταμίευση της δόσης, εκτιμώ-ντας ότι κινείται εντός της αρχικής

εντολής στη γερμανική κυβέρνηση για συμμετοχή στο τρίτο πρόγραμμα δανεισμού. Η απόφαση βασίστηκε σε μιαν ατεκμηρίωτη βεβαιότητα ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει τελικά στο πρόγραμμα.Έχει όμως ενδιαφέρον το πώς απαντά η γερμανική κυβέρνηση στην ένσταση ότι το ΔΝΤ περιμένει «λεπτομέρειες για το χρέος» μέχρι 27 Ιουλίου. Ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της Deutsche Welle, ανέφερε: «Το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους θα εξεταστεί τους επόμενους μήνες υπό το πρίσμα της πορείας της ελλη-νικής οικονομίας. Σε περίπτωση που σημειώσει αναπτυξιακούς ρυθμούς θα μειωθεί και το συνολικό βάρος του χρέους». Η απάντηση περιέχει αντι-φατικές πληροφορίες: Οι «επόμενοι μήνες» κατά τους οποίους το Βερολίνο είναι διατεθειμένο να συζητήσει το θέμα της βιωσιμότητας είναι οι μήνες μετά τις γερμανικές εκλογές (αλλά πόσοι;). Αυτός είναι ένας προβλέψιμος συμβιβασμός με το ΔΝΤ, που μπορεί να καθυστερήσει για 2-3 μήνες την έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Από την άλλη πλευρά, η συ-

νάρτηση της ελάφρυνσης του χρέους με τις αναπτυξιακές επιδόσεις της Ελλάδας αναφέρεται μεν στη γαλλι-κή πρόταση που ενσωματώθηκε στη συμφωνία του Λουξεμβούργου για διακύμανση των ελαφρύνσεων του χρέους ανάλογα με την αύξηση του ΑΕΠ, αλλά ταυτόχρονα παραπέμπει το θέμα στις καλένδες. Γιατί είναι δεδομένη η διαφωνία του ΔΝΤ με τις ευρωπαϊκές εκτιμήσεις για την αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ τα επό-μενα χρόνια και δεκαετίες.

Η «αλληλέγγυα» εΚΤΗ συνεχιζόμενη διένεξη μεταξύ Ευρω-παίων δανειστών και ΔΝΤ αποκαλύ-πτει πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτικός συμβιβασμός που επιτεύχθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup. Αλλά δεν είναι η μόνη ένδειξη γι’ αυτό. Εκτός του ανοικτού διατλα-ντικού ρήγματος, ενεργό παραμένει και το ενδοευρωπαϊκό ρήγμα. Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από ποτέ η ηγεσία της ΕΚΤ ουσιαστικά απέκλεισε το ενδεχόμενο ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το προσεχές διάστημα, με την απάντηση Ντράγκι στην ερώ-

τηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή. Ο Ντράγκι ουσιαστικά αποδόμησε την απόφαση του Eurogroup για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, υπογραμμίζοντας ότι είναι ανεπαρκή για να συντάξει τη δική της «ανεξάρτητη» έκθεση βι-ωσιμότητας (DSA) η ΕΚΤ. Και δεν έθεσε κανένα χρονοδιάγραμμα για τη σύνταξή της ούτε έθεσε κάποια προθεσμία στο Eurogroup για να συγκεκριμενοποιήσει τα μέτρα για το χρέος εντός του χρονικού ορίζοντα του QE, που εντός του 2018 θα αρχίσει η αντιστροφή του. Η στάση της ΕΚΤ είναι μια κίνηση «αλληλεγγύης» προς το ΔΝΤ, αλλά έτσι κι αλλιώς κανένας από τους δυο δεν είναι διατεθειμένος να αυξήσει πολύ τις εντάσεις μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Αρκούνται απλώς να διαχωρίζουν τη θέση τους. Ο μόνος που έχει το γερμανικό «πράσινο φως» να σηκώνει το γάντι και ν’ απαντά σε τυχόν προκλήσεις είναι ο επικεφαλής του ESM Κλά-ους Ρέγκλινγκ. Στο πέρασμά του από το Λαγονήσι, στο συνέδριο του Economist, έκανε αυστηρό «πολιτικό μάθημα» στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καταλογίζοντάς της από τη μια πλευρά το «πισωγύρισμα» του 2015, εξαίροντας από την άλλη την πολιτική προσαρμοστικότητα που επέδειξε αργότερα. Το «μάθημα» περιέλαβε και την ενθάρρυνση, για μια ακόμη φορά, για έξοδο στις αγο-ρές πριν το τέλος του προγράμματος, αλλά και μια προειδοποίηση για το σε τι συνίσταται αυτό το «τέλος»: μπο-ρεί να μη ζητηθούν επιπλέον μέτρα, αλλά η υποχρέωση της Ελλάδας για «μεταρρυθμίσεις» θα συνεχιστεί και μετά το 2018. Αυτό είναι μια υπεν-θύμιση για τον αυξημένο εποπτικό ρόλο που θέλει η γερμανική ηγεσία να αναλάβει ο ESM στις χώρες της Ευρωζώνης.

Τα μυστήρια της «καθαρής εξόδου» Με τα δεδομένα αυτά, αφού ούτε το QE βρίσκεται στον ορίζοντα, ούτε πρόθεση υπάρχει για συγκεκριμενο-ποίηση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους πριν τις γερμανικές εκλογές,

η κυβέρνηση αγκιστρώνεται στο τε-λευταίο συστατικό του success story που παραμένει ανοικτό: την έξοδο στις αγορές, με την αξιοποίηση του θετικού για τις αγορές momentum που διαμόρφωσε η ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναβάθμισε πολιτικά τον στόχο, με τη δημόσια τοποθέτησή του στο Λα-γονήσι, στο συνέδριο του Economist: «Η Ελλάδα δεν θα βγει προστατευ-μένη στις αγορές, αλλά με το σπαθί της. Γι’ αυτό δεν θα αναζητήσουμε προληπτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, αλλά θα βγούμε καθαρά στις αγορές». Τι σημαίνει «καθαρή έξοδος» δεν είναι σαφές. Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον η διαβεβαίωση ότι δεν θα αναζητηθεί «προληπτική γραμμή στήριξης» για την έξοδο στις αγορές. Ποια ανάγκη υπαγόρευσε αυτήν την αναφορά; Σε ποιον απαντούσε ο πρω-θυπουργός μ’ αυτήν; Η «προληπτική γραμμή στήριξης» είναι μια από τις εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης που προσφέρει ο ESM σε χώρες της Ευρωζώνης με προβλήματα πρόσβα-σης στον δανεισμό. Άραγε, ο επικε-φαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, στο πέρασμά του από την Αθήνα, άρχισε ήδη να υποβάλλει αυτή την ιδέα στην κυβέρνηση; Ή μήπως αυτή η ιδέα φωτίζει το πώς πρακτικά θα εφαρμοστεί η τελευ-ταία παράγραφος της απόφασης του Eurogroup στο Λουξεμβούργο που αναφέρει ότι μέρος των επόμενων δανειακών δόσεων θα χρησιμοποι-ηθεί ως κάλυμμα για τον δανεισμό της χώρας από τις αγορές; Μήπως αυτό εννοεί και ο Γ. Στουρ-νάρας ότι χωρίς διευθέτηση η εκκρε-μότητα του χρέους, είναι ορατός ο κίνδυνος νέου Μνημονίου; Και μήπως αυτό εννοούσε ο επικεφαλής του Ευ-ρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Γερμανός Ευρωβουλευτής Μάνφρεντ Βέρνερ, δηλώνοντας ότι «η Γερμανία θα προ-σφέρει ελάφρυνση χρέους, αλλά όχι σε αυτή, σε άλλη κυβέρνηση»; Αν οι δανειστές έχουν ήδη αρχίσει να πιέζουν για ένα… μεταμνημονιακό μνημόνιο, το ελάχιστο που οφείλει η κυβέρνηση κι όποιος άλλος έχει λάβει το μήνυμα είναι να μας το πει.

Από την ευφορία του Λουξεμβούργου στη δυσθυμία του Λαγονησίου

Η παρέλαση του κουαρτέτου από το συνέδριο του Economist έριξε νέες σκιές στη συμφωνία του Eurogroup – Τα ενεργά ρήγματα μεταξύ των δανειστών και η αυτολογοκρισία μέχρι τις γερμανικές εκλογές

Η συνεχιζόμενη διένεξη μεταξύ ευρωπαίων δανειστών και δΝΤ αποκαλύπτει πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτικός συμβιβασμός που επιτεύχθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup. Το δΝΤ αμφισβήτησε τα θεμελιώδη της συμφωνίας. Η ηγεσία της εΚΤ ουσιαστικά απέκλεισε το ενδεχόμενο ένταξης της ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το προσεχές διάστημα

■ του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

6 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

πολιτική01

Μ εγάλη αγωνία διακατέχει πολλούς, έντιμους και πατριώτες για την τύχη της Κύπρου. Είναι προφανές ότι οι ισχυροί της περιοχής θέλουν τώρα λύση, της αρεσκείας τους. Πριν από κάθε άλλο σχόλιο υπάρχει το ερώτημα: Γιατί οι Αμερικάνοι επέτρεψαν στην Τουρκία να καταλάβει το 40% του νησιού και μετά καταδίκασαν τα κατεχόμενα σε διεθνή απομόνωση επί σαράντα χρόνια; Μήπως η απάντηση στο ερώτημα αποκαλύπτει το περίγραμμα της τελικής λύσης; Πράγ-ματι τα ποικίλα σχέδια επίλυσης, αυτά τα σαράντα χρόνια, κατέληγαν σε ένα «σχέδιο Ανάν» με διάφορες ονομασίες και μεταμφιέσεις. Καμία από αυτές τις παραλ-λαγές δεν προέβλεπε ότι η Τουρκία θα είναι κυρίαρχος παράγων στο νησί. Διότι ΗΠΑ και Αγγλία δεν τρελάθηκαν να παραδώσουν ένα τεράστιο ακίνητο αεροπλανοφόρο, την Κύπρο, στα χέρια της υπερ-φιλόδοξης και αστάθμητης Τουρκίας. Η Τουρκία, με ή χωρίς Ερντογάν, είναι χρήσι-μη ως αντίβαρο στο κυρίαρχο Eλληνοκυπριακό στοιχείο του νησιού, αλλά ως εκεί. Οι Αγ-γλοαμερικάνοι θέλουν να μην τους σκοτίζουν κάθε τόσο οι Eλληνοκύπριοι που αποδει-κνύονται, ως τώρα, σκληρά καρύδια της επιβίωσης. Τα οφέλη που θέλει ο Ερντογάν θα πρέπει να αφαιρεθούν από άλλα κράτη και – ακόμα χειρότερα-από τις εταιρίες μεγαθήρια που θα κάνουν τις έρευνες/εξορύξεις κ.λπ. Όλοι αυτοί δεν δίνουν νερό του αγγέλου τους.Ο ρόλος της Ελλάδας δεν είναι διόλου ασή-μαντος. Η κυπριακή ηγεσία χρειάζεται απαραίτητα τη ρητή ελληνική συγκατά-θεση ή τουλάχιστον την ανοχή - συνενοχή της Αθήνας σε όποια λύση. Προφανώς γι’ αυτό τώρα, λένε κακές γλώσσες (ή μήπως καλά πληροφορημένες;) ότι, ο Κίσινγκερ τάζει λαγούς με πετραχήλια σε αυτοπροβαλλόμενους υπέρ-πατριώτες ότι αυτός και δαχτυλίδι θα τους βάλει στο δάχτυλο, και στέμμα στο κεφάλι, όλες τις κρυφές τους επιθυμίες θα ικανοποιήσει ο μάγος της (διεθνούς) διπλωματίας, αρ-κεί να «βοηθήσουν», να συμβάλουν σε λύση. Δεν ζητάει συνεργάτες ο κορυφαίος Αμερικανός διπλωμάτης. Για προδότες ψάχνει. Τους βρήκε τον Ιούλιο του ‘74. Ελπίζει σε επανάληψη το 2017.Η ευφυής κίνηση να μοιραστούν έγκαιρα στους ισχυρούς παίκτες τα «οικόπεδα» των

υδρογονανθράκων δεν κάλυπτε προφανώς τις γεωπολιτικές απαιτήσεις των Αγγλο-αμερικάνων. Για τα συμφέροντά τους το καλύτερο είναι οι «καθαρές» λύσεις του σχεδίου Ανάν. Αχυράνθρωποι θα καλύπτουν όσους έχουν την πραγματική εξουσία στο νησί. Το κράτος στους Αγγλοαμερικάνους, οι καυγάδες καφενείου στις κοινότητες.

Η ευρωπαϊκή ενότηταΨηλά τον αμανέ έχει πάρει ο Μακρόν, αεικίνητος και ευφάνταστος. Αλλά το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε. (24-25/6) αδιαφόρησε για τις ιδέες του και υιοθέτησε

τις προτάσεις της Μέρκελ για ενίσχυση της βιομηχανίας. Σε απλά ελληνικά, ενισχύεται η Γερμανία, πάνω από όλα η Γερμανία, όλοι οι άλλοι πίσω από τη Γερμανία, ο Μακρόν στην ουρά και αν δεν του αρέσει, ξύδι. Η Μέρκελ, άλλη καβα-λημένη κι αυτή, λέει ναι στην ανεξάρτητη Ευρώπη, με παρότρυνση Ομπάμα. Αλλά το Βερολίνο διαμαρτυρήθηκε έντονα για τις τελευταίες κυρώσεις που επέβαλλε στη Ρωσία το αμερικανικό Κογκρέσο. Επειδή οι κυρώσεις ονομαστικά είναι αντιρωσικές αλλά στην πράξη πλήττουν τη Γερμανία, την τροφοδοσία της με ρωσικό φυσικό αέριο. Πλην, όμως, οι διαμαρτυρίες είναι στο βρόντο. Ανεξάρτητη Ευρώπη, για να πούμε την ουσία, σημαίνει αποχώρηση από το ΝΑΤΟ ή των ΗΠΑ ή των Ευρω-παίων. Μοναδική εναλλακτική η τυπική διάλυση της Συμμαχίας. Αν αποχωρούσαν «αύριο» οι ΗΠΑ (αδιανόητο) και άφηναν την Ευρώπη χωρίς κάλυψη, πυρηνική και συμβατική, η Ρωσία θα τους κατάπινε για πρωινό όλους αυτούς τους παλληκαράδες Ευρωπαίους, Γερμανούς και λοιπούς, ικα-

νούς να πουλάνε μούρη στην Πορτογαλία και στην Ελλάδα ή να αποσπούν την προ-σοχή μας με πολιτικούς γίγαντες τύπου Ρέντσι και Μακρόν, κατασκευές ευτελούς αξίας, για την περίοδο των εκπτώσεων.Η οργή του ανήμπορου Βερολίνου για τις αμερικανικές κυρώσεις, που με πρόσχημα τη Ρωσία πλήττουν τα γερμανικά συμφέ-ροντα, αποκαλύπτει ότι οι υποδεέστε-ροι και εξαρτώμενοι υποκύπτουν – όπως δίδαξε ο Θουκυδίδης – στους ισχυρούς, εκόντες - άκοντες.Οι παπαγάλοι που θριαμβολογούν ότι η Ελλάδα ισχυροποιείται στρατηγικά

συμμαχώντας με την Αί-γυπτο και το Ισραήλ, και ότι, αντίθετα, η Τουρκία αποδυναμώνεται, απλώς λένε ψέματα, όπως κάθε παπαγάλος. Τα ψέματα αυτά είναι υπαγορευμένα καθότι εμφανίζονται πανο-μοιότυπα και ταυτοχρόνως στα ΜΜΕ. Οι συμμαχίες και οι απορρέουσες υπο-χρεώσεις ισχύουν όταν ο κάθε σύμμαχος έχει ίδιον συμφέρον να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Πόσες δικαιολογίες βρήκαν οι Σπαρτιάτες για να φθά-σουν κατόπιν εορτής στο Μαραθώνα; Η Ελλάδα δεν μπορεί να υποχρεώσει κα-νέναν να την υποστηρίξει αν η Τουρκία μας επιτε-

θεί. Η συμμαχία με Αίγυπτο και Ισραήλ έχει κοινό παρονομαστή τις ΗΠΑ, με την Ελλάδα να είναι ο αδύνατος κρίκος. Οι Ρώσοι επανέλαβαν προ ημερών ότι θα πουλήσουν S400 στην Τουρκία όπως, είπαν, πουλήσαμε S300 στην Ελλάδα. Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνω ότι ο Ερντογάν μπορεί να πληρώσει ακριβά, ίσως και με τη ζωή του, την αποκοτιά να μπει στο ρουθούνι των ΗΠΑ (ίσα για να φταρνιστούν, όχι περισσότερο) αλλά αυ-τός κάτι κάνει για να σώσει τη χώρα του. Ο ευρωπαϊκός Τύπος (και ο γαλλικός) επέκριναν σφοδρά την Ελλάδα επειδή μπλόκαρε στον ΟΗΕ, δήλωση της Ε.Ε. που καταδίκαζε την Κίνα για παραβίαση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αξιωματούχοι της Ε.Ε. μίλησαν για ελλη-νική αχαριστία επειδή ψηφίσαμε αρνη-τικά ενώ η Ε.Ε. είπε ναι στην αξιολόγη-ση. Τα προτεκτοράτα δεν έχουν γνώμη. Αν, όμως, έχουν λιμάνια και συμφωνίες συνεργασίας με τους Κινέζους ενοχλούν. Ιδίως όταν εκτός από λιμάνια έχουν και πολλά καράβια.

Με όχημα την ποίηση

ΓιΩΡΓΟΣ ΣεΦεΡΗΣ (1900-1971)

Μυθιστόρημα Ζ΄

Νοτιάς

Το πέλαγο σμίγει κατά τη δύση μια βουνοσειρά.Ζερβά μας ο νοτιάς φυσάει και μας τρελαίνει,αυτός ο αγέρας που γυμνώνει τα κόκκαλα απ’ τη σάρκα.Το σπίτι μας μέσα στα πεύκα και στις χαρουπιές.Μεγάλα παράθυρα. Μεγάλα τραπέζιαγια να γράφουμε τα γράμματα που σου γράφουμετόσους μήνες και τα ρίχνουμεμέσα στον αποχωρισμό για να γεμίσει.

Άστρο της αυγής, όταν χαμήλωνες τα μάτιαοι ώρες μας είταν πιο γλυκειές από το λάδιπάνω στην πληγή, πιο πρόσχαρες από το κρύο νερόστον ουρανίσκο, πιο γαλήνιες από τα φτερά του κύκνου.Κρατούσες τη ζωή μας στην παλάμη σου.Ύστερα απ’ το πικρό ψωμί της ξενιτειάςτη νύχτα αν μείνουμε μπροστά στον άσπρο τοίχοη φωνή σου μας πλησιάζει σαν έλπιση φωτιάςκαι πάλι αυτός ο αγέρας ακονίζειπάνω στα νεύρα μας ένα ξυράφι.

Σου γράφουμε ο καθένας τα ίδια πράματακαι σωπαίνει ο καθένας μπρος στον άλλονκοιτάζοντας, ο καθένας, τον ίδιο κόσμο χωριστάτο φως και το σκοτάδι στη βουνοσειράκι’ εσένα.Ποιος θα σηκώσει τη θλίψη τούτη απ’ την καρδιά μας;Χτες βράδι μια νεροποντή και σήμεραβαραίνει πάλι ο σκεπασμένος ουρανός. Οι στοχασμοί μαςσαν τις πευκοβελόνες της χθεσινής νεροποντήςστην πόρτα του σπιτιού μας μαζεμένοι κι’ άχρηστοιθέλουν να χτίσουν έναν πύργο που γκρεμίζει.

Μέσα σε τούτα τα χωριά τ’ αποδεκατισμέναπάνω σ’ αυτό τον κάβο, ξέσκεπο στο νοτιάμε τη βουνοσειρά μπροστά μας που σε κρύβει,ποιος θα μας λογαριάσει την απόφαση της λησμονιάς;Ποιος θα δεχτεί την προσφορά μας, στο τέλος αυτό του φθινοπώρου.

ιΘ΄

Κι’ αν ο αγέρας φυσά δε μας δροσίζεικι’ ο ίσκιος μένει στενός κάτω απ’ τα κυπαρίσσιακι’ όλο τριγύρω ανήφοροι στα βουνά.

μας βαραίνουνοι φίλοι που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν.

Κ΄

Στο στήθος μου η πληγή ανοίγει πάλιόταν χαμηλώνουν τ’ άστρα και συγγενεύουν με το κορμί μουόταν πέφτει σιγή κάτω από τα πέλματα των ανθρώπων.

Αυτές οι πέτρες που βουλιάζουν μέσα στα χρόνια ως πού θα με παρασύρουν;Τη θάλασσα τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;Βλέπω τα χέρια κάθε αυγή να γνέφουν στο γύπα και στογεράκιδεμένη πάνω στο βράχο που έγινε με τον πόνο δικός μου,βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν τη μαύρη γαλήνη τωνπεθαμένωνκι’ έπειτα τα χαμόγελα, που δεν προχωρούν, των αγαλμάτων.

Ανθολόγος: Λουκάς αξελόςΤα προτεκτοράτα δεν έχουν γνώμη

Από το κακό στο χειρότερο■ του απόστολου αποστολόπουλου

δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ■ 7ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

πολιτική 01

Μ πορεί το ΠΑΣΟΚ να κατέρ-ρευσε παταγωδώς από το 44% του 2009 σε σταθερά χαμηλά μονοψήφια ποσοστά, αλλά ο όρος «ΠΑΣΟΚ» δεν εξαφανίστηκε από το παρακμάζον πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ο κομματικός μηχανι-σμός που κράτησε τη σφραγίδα του επίσημου ΠΑΣΟΚ είναι φυσικά συρ-ρικνωμένος, αν και διατηρεί κάποια αναντίστοιχα ερείσματα σε χώρους όπως η αυτοδιοίκηση και ό,τι έχει απομείνει από αυτό που ονομάζεται συνδικαλισμός. Το «φαινόμενο», έστω και πολλαπλά τραυματισμένο, δεν έχει εξαφανιστεί.Αρκετοί έχουν επισημάνει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολλά ΠΑ-ΣΟΚ. Από χτες πάντως στο ΣΕΦ, κά-ποια από αυτά συναντιούνται σε ένα αμφιλεγόμενο ραντεβού. Γεννηματά, Παπανδρέου, Σημίτης, Βενιζέλος είναι εκεί, μαζί με κάποιες ακόμα κεντροαριστερές «σφραγίδες» και προσωπικότητες. Καθένας από τους παράγοντες της πάλαι ποτέ ισχυρής Χαριλάου Τρικούπη (και για λίγα χρόνια, της χλιδάτης «Ιπποκράτους») κράτησε αυτά τα χρόνια της πασοκικής «μεταδιάλυσης» τη δική του στάση. Ο Κ. Σημίτης σπάνια κάνει δημόσιες παρεμβάσεις, όλοι όμως ξέρουν ότι υπογείως υποδεικνύει τις δικές του κατευθύνσεις και η πρόσφατη από-συρση της στήριξής του προς τον Αλ. Τσίπρα («Δεν υπάρχει άλλος» έλεγε λίγο πριν) τον φέρνει σε κόντρα με τον Συριζικό χώρο, ενώ μέχρι πριν

λίγο ήταν στο απυρόβλητο. Ο ΓΑΠ αναγκάστηκε να φτιάξει το δικό του κόμμα με σκοπό να απαλλαγεί από πολιτικά και άλλα χρέη, για να προσχωρήσει σχετικά πρόσφατα με βαριά καρδιά στη Συμπαράταξη. Ο Ευ. Βενιζέλος, σε έντονη σύγκρου-ση κι αυτός κατά καιρούς με την Φ. Γεννηματά και φυσικά με τον Παπανδρέου, ο οποίος δεν ξεχνά την εν πτήσει εκπαραθύρωσή του το 2011, κάνει τους δικούς του σχεδια-σμούς, προσανατολισμένος σε μια πιο συνεπή «αντισυριζική» στάση με έντονα ανοίγματα προς την «κε-ντροδεξιά». Σημίτης και Βενιζέλος πάντως συναντήθηκαν πολύ πρό-σφατα, σε ανύποπτο σχεδόν χρόνο, διαπιστώνοντας σύγκλιση σε όλα τα θέματα που συζήτησαν.Μιλώντας για πολλά «ΠΑΣΟΚ», δεν μπορούμε να αφήσουμε απ’ έξω το κυβερνών, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο γιατί εκεί έχει μετακομίσει ση-μαντικό τμήμα στελεχών, πολιτευτών και άλλων ανθρώπων του πασοκι-κού μηχανισμού. Ούτε μόνο γιατί τελευταία εμφανίζεται σαν μέλος της ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής οι-κογένειας (έστω και σώγαμπρος).

Αλλά κυρίως, γιατί ο τρόπος που πολιτεύεται παραπέμπει ευθέως στις παραδόσεις του χώρου. Διαζύγιο με την αλήθεια και την πραγματικότητα, χαώδης απόσταση λόγων και έργων, αριστερές κορώνες και συνθήματα για εσωτερική κατανάλωση ενόσω ψηφίζονται νέα μνημόνια, κούφια από περιεχόμενο «αντιδεξιά» πόλωση προς άγραν ψηφοφόρων και άνευ όρων λατρεία για την «καρέκλα».Αυτά έχει το μενού, με λίγα λόγια «ψέματα και ξεροκόμματα» και κυρίως ψέματα γιατί τα «ξεροκόμματα» σε διάφορες κοινωνικές κατηγορίες, με τα οποία πολιτεύτηκε παλιότερα το ορίτζιναλ ΠΑΣΟΚ, επιτρέπονται σήμερα μόνο σαν υποσχέσεις ή «αντίμετρα».

ανοίγματα και αντιδράσειςΤο όνειρο της Κουμουνδούρου σε αυτές τις συνθήκες, είναι να μπορέσει να κυβερνήσει κάπως χωρίς μεγάλες φουρτούνες και φουσκοθαλασσιές. Όνειρο απατηλό βεβαίως, γιατί με το στάτους στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, αυτό της μεταμοντέρνας αποικίας όπως έχει χαρακτηριστεί, ή της αποικίας χρέους, σύμφωνα με

τον ορισμό του σημερινού υπουργού (της αποικίας) Κοτζιά, δεν προβλέ-πονται ήρεμες καταστάσεις.Το μοναδικό αίτημα των κυβερνό-ντων, να τους δοθεί κάποιος πολιτικός χρόνος για να μπορέσουν κι αυτοί «να κυβερνήσουν λίγο», δεν μπορεί επί της ουσίας να γίνει δεκτό, άσχετα αν η κυβέρνηση υπολογίζει ότι πήρε μια ανάσα στα μέσα Ιουνίου. Είναι μια «ανάσα» σε περιβάλλον τοξικό, με παλιά και νέα μέτρα και δεκάδες προαπαιτούμενα προς εφαρμογή το επόμενο διάστημα, ενώ και η γραβάτα που είχε υποσχεθεί ότι θα φόραγε πριν λίγες βδομάδες ο Αλ. Τσίπρας, έμεινε τελικά στο ράφι.Παρ’ όλα αυτά, το αφήγημα της ει-σόδου στη μεταμνημονιακή εποχή είναι απαραίτητο σε όσους κυβερνούν με μνημόνια, για να παραμένει μια αχτίδα φωτός και να συσπειρώνο-νται όσοι μπορούν ή έστω θέλουν να συσπειρωθούν. Σε αυτή τη «με-ταμνημονιακή εποχή», ο νυν πρω-θυπουργός δήλωσε την περασμένη Κυριακή ότι θέλει συνεργασία με τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ, πυροδοτώντας νέα δημοσιεύματα και αντιδράσεις.Οι σκοποί περισσότεροι από έναν και προφανείς από τη μεριά του: Ο ΣΥΡΙΖΑ παραπατάει και κατρακυλά δημοσκοπικά. Οι ψηφοφόροι που είχαν εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ, τώρα διαρρέουν και από τη νέα τους στέγη χωρίς βέβαια και να ξαναγυρίζουν εύκολα στην παλιά. Οι γέφυρες

του Κ. Μητσοτάκη στον χώρο του όποιου «Κέντρου» πρέπει κάπως να περιοριστούν. Κι αν αυτές οι εκλο-γές βγάλουν ό,τι είναι να βγάλουν, μπορεί να υπάρξουν και επόμενες, αυτή τη φορά με τον ψηφισμένο πριν ένα χρόνο ακριβώς εκλογικό νόμο και μεγαλύτερα ανακατέματα της κουτάλας. Κι έπειτα, ο πιστός έως τώρα σύμμαχος (Π. Καμμένος) αντι-μετωπίζει προβλήματα τελευταία, με την άμεση εμπλοκή του στον βρώμικο επιχειρηματικό πόλεμο, και ίσως σύντομα χρειαστούν άλλοι.Η Φ. Γεννηματά, από τη μεριά της, είχε επίσης αρκετούς λόγους να απορρίψει την «επίθεση φιλίας», και μάλιστα μια βδομάδα πριν από ένα συνέδριο όπου κοιτάει να περιμαζέψει ό,τι μπορεί ώστε να εμφανιστεί στην ηγεσία ενός διακριτού πόλου και όχι να γίνει ουρά ενός από τους δύο θιασώτες του μικρού –όπως έχει χαρακτηρι-στεί- δικομματισμού. Αυτό βέβαια πολύ απέχει από το να σημαίνει ή να αποκλείει οτιδήποτε ως προς τις εξελίξεις και τις διεργασίες που θα υπάρξουν το επόμενο διάστημα, σε συνθήκες παράτασης των αδιε-ξόδων που δεν μπορούν να συγκα-λυφθούν από τις νέες αφηγήσεις περί μεταμνημονιακής Ελλάδας και «εξόδου» στις αγορές. Στις αγορές που θα χόρευαν πεντοζάλη, αλλά σήμερα δέχονται παρακλήσεις να χτυπήσουν το νταούλι δίνοντας τον ρυθμό.

Ένα, δύο, τρία, πολλά ΠΑΣΟΚ…Τα «κεντροαριστερά» μαγειρέματα και το συριζικό μενού

■ του Γιώργου Παπαϊωάννου

Τσίπρας και Γεννηματά κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνάντησής τους, όπου μεταξύ άλλων αντι-παρατέθηκαν για το ποιος έβαλε και ποιος θα βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια

Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σημίτης (στη φωτογραφία κατά τη διάρκεια παλιότερης συνάντησης) βρέθη-καν ξανά χτες μαζί, κατά την έναρξη του συνεδρίου της δημοκρατικής Συμπαράταξης

Μιλώντας για πολλά «ΠαΣΟΚ», δεν μπορούμε να αφήσουμε απ’ έξω τον ΣΥΡιΖα. Κυρίως, γιατί ο τρόπος που πολιτεύεται παραπέμπει ευθέως στις παραδόσεις του χώρου. διαζύγιο με την αλήθεια και την πραγματικότητα, χαώδης απόσταση λόγων και έργων, αριστερές κορώνες και συνθήματα για εσωτερική κατανάλωση

8 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡιΣΤΈΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

πολιτική01

Ό πως προκύπτει εκ του αποτελέ-σματος οι οδηγίες της Έ.Έ., όταν είναι επώδυνες οικονομικά και πολιτικά, δεν αφορούν όλους αλλά μόνο τους αδύνατους.Με αυτή τη λογική προχώρησαν, μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο, η Κομισιόν και η ιταλική κυβέρνηση στη διαδικασία διάσω-σης δύο ιταλικών τραπεζών με τη διάθεση δημοσίου χρήματος. Έιδικότερα, το ιταλικό κράτος θα διαθέσει 17 δις ευρώ για να σω-θούν οι τράπεζες Popolare di Vicenza και Vaneto Banca περνώντας υπό τον έλεγχο του Ομίλου Intesa San Paolo. Παράλληλα επισημοποιήθηκε και το ποσό των 6,6 δις ευρώ που διέθεσε το ιταλικό κράτος για τη σωτηρία της τέταρτης σε μέγεθος ιταλικής τράπεζας της Monte dei Paschi di Shiena.Όπως έχει αποφασιστεί, μετά από γερμανική απαίτηση, δεν επιτρέπεται να μεσολαβήσει το δημόσιο για την διάσωση μιας τράπεζας αλλά αντίθετα πρέπει να αφήνεται να χρεοκοπήσει και το κόστος να βαραίνει, σύμφωνα με τη μέθοδο bail-in, κατά σειρά τους μέτοχους, τους ομολογιούχους και τέλος καταθέτες άνω των 100.000 ευρώ. Αυτό απαίτησαν και έπραξαν τα όργανα της Έ.Έ. στην περίπτωση των κυπριακών τρα-πεζών το 2013. Ήταν η πρώτη πειραματική εφαρμογή της μεθόδου σε μια μικρή χώρα, κατ΄ απαίτηση των ισχυρών. Έπίσης, με την απειλή του bail-in προχώρησε η Έλλάδα στην 3η ανακεφαλαιοποίηση σε ελάχιστο χρονι-κό διάστημα (δεκέμβριος 2015) για να μην μπει το 2016, που η σχετική οδηγία θα είχε υποχρεωτική εφαρμογή. Έτσι στην «τούρ-λα του Σαββάτου» οι τέσσερις συστημικές τράπεζες παραδόθηκαν ουσιαστικά δωρεάν στους ξένους.Όμως, άλλο η μικρή Κύπρος, άλλο το προτε-κτοράτο Έλλάδα και άλλο η ιταλία. Η ιταλία έχει προς το παρόν διαφορετική αντιμετώπιση ανεξάρτητα από τις ενστάσεις του κ. Σόιμπλε. Στην περίπτωση της ιταλίας η Κομισιόν κάνει τα στραβά μάτια και εγκρίνει τη διάσωση δύο ακόμα ιταλικών τραπεζών με δημόσιο χρήμα. Αποδέχεται και εφαρμόζει δηλαδή η Κομισιόν, ακριβώς αυτό που η οδηγία απαγορεύει. Τη σωτηρία τραπεζών με δημόσιο - κρατικό χρήμα.Και βέβαια μετά τη «σωτηρία» των τριών ιτα-λικών τραπεζών θα ακολουθήσουν και άλλες καθώς το σύνολο των άκρως προβληματι-κών δανείων στην ιταλία ξεπερνά τα 310 δις ευρώ. Όμως ο «χορός» δεν σταματά στην ιταλία καθώς το σύνολο των προβληματικών δανείων σε όλη την Έ.Έ. ανέρχεται σε πάνω από 1 τρις ευρώ και αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Έ.Έ.

Π.Δ.

δύο μέτρα και δύο σταθμάγια την σωτηρία των τραπεζών

Η πρώτη αξιολόγηση του 3ου μνημονίου απέφερε σε βάρος του λαού, πέρα από τα αρχικά προαπαιτούμενα, νέα μέτρα ύψους 3,2 δις ευρώ, εκτός από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και άλλες «μεταρρυθμίσεις». Η δεύτερη αξιολόγηση ολοκλη-ρώθηκε μετά από 9 μήνες διαπραγματεύσεων και απέφερε επίσης νέα μέτρα ύψους 6,5 δις ευρώ. Με βάση το 3ο μνημόνιο πρέπει να ολοκληρωθούν πέντε ακόμα αξιολογήσεις, οι οποίες προφανώς θα συγχωνευτούν, αφού αντί να έχει ολοκληρω-θεί τώρα η 4η, κατά τα αρχικά προβλεπόμενα, βρισκόμαστε μόλις στην 2η.Στα κείμενα που δημοσιοποιήθηκαν την περα-σμένη βδομάδα από τους θεσμούς, περιγρά-φεται η επικαιροποιημένη κατάσταση του 3ου μνημονίου. Εκεί ξεκαθαρίζονται τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν μέχρι το καλοκαίρι του 2018 και παράλληλα αποσαφηνίζεται τι θα γίνει με τα πλεονάσματα μέχρι το 2060. Βέβαια αυτά δεν είναι τελικές διαπιστώσεις. Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει ότι δεν θα υπάρξουν και νέες απαιτήσεις εκ μέρους των δανειστών στην πορεία των «διαπραγματεύσεων».

δυσμενείς εκπλήξεις και παγκόσμιες πρωτοτυπίεςΣτο θέμα των πλεονασμάτων ενημερωθήκαμε εκ των υστέρων για μία ακόμα αλλαγή προς το χειρότερο. Ειδικότερα αποφασίστηκαν πρωτογε-νή πλεονάσματα α) ύψους 3,5% για την περίοδο 2018-2022 (συνολικό ποσό 32 δις ευρώ), β) 3% για το 2023, και 2,5% για το 2024 (ήτοι 10 δις ευρώ) και γ) 2,2% (και όχι 2%) ετησίως από το 2025 έως το 2060 (συνολικά 144 δις ευρώ). Δηλαδή η κυβέρ-νηση συμφώνησε τα επόμενα 43 χρόνια να γίνει «αφαίμαξη» από την οικονομία ενός συνολικού ποσού ύψους 186 δις ευρώ (4,3 δις ευρώ ετησίως). Τα χρήματα αυτά θα βγαίνουν εκτός οικονομίας για να στηρίζουν τις αποπληρωμές των δανείων. Τα νούμερα αυτά και οι σχετικές αποφάσεις απο-τελούν παγκόσμιες πρωτοτυπίες που δεν έχουν επιτευχθεί από καμιά χώρα στο παρελθόν. Στην περίπτωση της Ελλάδας δεν υπάρχει καμία οι-κονομική δυνατότητα για την επίτευξή τους και μάλιστα σε τέτοιο βάθος χρόνου.

Οι διεθνείς αναλύσεις είναι δυσοίωνεςΌπως ομολογούν διεθνείς αναλυτές: α) η Bloomberg, εκτιμά ότι η συμφωνία για την Ελλάδα δεν θα αποδώσει και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι εμπλε-κόμενοι, β) η Citibank θεωρεί απίθανη την ισχυρή ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, γ) το ΔΝΤ, με νεότερα στοιχε