17
Aciñeira enciño (Quercus ilex) encina holm oak chêne vert azinheira

Aciñeira (Quercus ilex)

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Aciñeira (Quercus ilex)

Aciñeira enciño

(Quercus ilex)encina

holm oakchêne vert azinheira

Page 2: Aciñeira (Quercus ilex)

CLASEAnxiospermasORDEFagalesFAMILIAFagáceas

Page 3: Aciñeira (Quercus ilex)

Árbore de ata 12 m que moitas veces non pasa de arbusto. Ten a copa moi ampla e esférica. É orixinaria da rexión mediterránea.

Page 4: Aciñeira (Quercus ilex)

Toro forte coa tona case negra, áspera, fendida en placas cadradas pequenas.

Page 5: Aciñeira (Quercus ilex)

FOLLASPersistentes, simples, elípticas, de ata 7,5 cm de lonxitude e 5 cm de ancho, duras, coa beira lisa ou con algúns dentes pequenos, co dereito de cor verde-gris brillante e o envés máis craro e veludo.

Bugallos sobre follas de aciñeira

Page 6: Aciñeira (Quercus ilex)

FLORESUnisexuais, as masculinas forman amentos colgantes e as femininas nacen en pequenos grupos cun rabo curto.Florece de abril a maio. Polinízase polo vento.

Page 7: Aciñeira (Quercus ilex)

FROITOSLandras de 1,5 a 3,5 cm de lonxitude e de 1 a 2 cm de grosor. Están cubertas por unha cúpula de ata 1/3 da súa lonxitude. Maduran entre outubro e novembro.

Page 8: Aciñeira (Quercus ilex)

CICLO ANUAL-ACIÑEIRA

Folla

Flor

Froito

xaneiro febreiro marzo abril maio xuño xullo agosto setembro outubro novembro decembro

Page 9: Aciñeira (Quercus ilex)

USOS: Foi moi empregada como combustible e para facer carbón para as ferrerías.A tona úsase como astrinxente. As landras para alimentar aos porcos.

Page 10: Aciñeira (Quercus ilex)

Os aciñeirais galegos son formacións de pouca extensión pero de gran interexe ecolóxico.Atópanse nos vales do Sil, do Limia e do Támega e asociados ás rochas calcárias en Cruzul (Becerreá) e no Courel.

Parque Natural Enciña da Lastra (Rubiá)

Page 11: Aciñeira (Quercus ilex)

Aciñeiral de Cruzul. (Becerreá-Lugo). O máis septentrional de Galiza e da Península Ibérica. Está asentado sobre un banco de rochas calcarías con fortes pendentes que proporcionan un ambiente seco. Está protexido como LIC.

Page 12: Aciñeira (Quercus ilex)

Aciñeira de Cobas (Rubiá-Ourense). É a máis grande e máis antiga de Galiza, con perto de 400 anos.Mide 17,50 m de alto e 6 m de perímetro. Segundo unha lenda local debaixo da pedra que está na base do toro hai enterrado un tesouro do tempo dos mouros.

Page 13: Aciñeira (Quercus ilex)

¿Qué fas eiquí, forasteira,medo distas tenras baiastémeras contigo á veira?Recolle túas sete saiase volta prá parameira,medo distas doces baias.

Eduardo Blanco Amor“Poemas Galegos”

Enciños gachos de Cidoi as da Veiga de Lago!Ise enciñodeu a madeira dos mangosdas fouces que o chapodaron.

Uxío Novoneira “Os Eidos”, 1981

Page 14: Aciñeira (Quercus ilex)

Javier Hermoso De Mendoza

Aciñeira Tres Patas de Mendaza (La Laguna, Navarra)Cunha idade estimada de 1.200 anos.-15,50 m de altura e 7,70 m de perímetro.

AS ACIÑEIRAS MÁIS GRANDES

E VELLAS

Page 15: Aciñeira (Quercus ilex)

“La Terrona”, en Zarza de Montánchez (Cáceres) -16 metros de altura, 7,75 m de perímetro e uns 800 anos.

Page 16: Aciñeira (Quercus ilex)

Azinheira da Herdade do Monte Barbeiro(entre Castro Verde e Mértola, Portugal).

Page 17: Aciñeira (Quercus ilex)

MONTAXE: Adela LeiroFOTOS: Adela Leiro Mon Daporta InternetMarzo 2015