LeuvenAarschot

DiestDilbeekHaachtHalle

Strombeek

9 april-

11 mei2002

17 - 30 avril

Bruxelles

DGISDirectie-Generaal Internationale SamenwerkingMinisterie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Internationale Samenwerking

In 1999 werd de Belgische internationale samenwerking grondig geherstructureerd. De Directie-Generaal van deInternationale Samenwerking (DGIS) werd opgericht binnen het Ministerie van Buitenlandse Zaken, BuitenlandseHandel en Internationale Samenwerking. Op het gebied van directe bilaterale samenwerking is de BTC (BelgischeTechnische Coöperatie) bevoegd voor de activiteiten op het terrein. De BTC is een naamloze vennootschap vanpubliek recht met een sociaal oogmerk.

Directie Informatie

Een van de belangrijkste doelstellingen van de Directie Informatie, Sensibilisering en Educatie blijft het zichtbaar-der maken van de Belgische samenwerking. Zo publiceert de Directie Informatie onder meer pedagogische brochu-res voor de schoolgaande jeugd en informatieve brochures, zoals het activiteitenverslag, het tijdschrift ‘Dimensie-3’ en de nieuwsbrief ‘DGIS-Info’.

Daarnaast realiseert de Directie Informatie audiovisuele coproducties zowel met de nationale omroepen (VRT enRTBF) als met onafhankelijke producenten.

De Directie Informatie financiert ook enkele filmfestivals in België die de Noord-Zuiddialoog bevorderen, zoals onderandere het ‘Cinema Novo Festival’ in Brugge, ‘Focus op het Zuiden’ in Turnhout en het ‘Afrika Filmfestival’ in Leuven,Aarschot, Haacht, Diest, Dilbeek, Strombeek en Halle. In het Franstalige landsgedeelte gaat het onder andere omhet ‘Festival International du Film de Namur’ en het ‘Festival du Film d’Amour de Mons’.

DGISDirectie InformatieBrederodestraat 6 - 1000 BrusselTel.: 02/519 08 81 - Fax: 02/519 05 44E-mail: info.dgis@diplobel.fed.beInternet: http://www.dgic.be

3 • 2002

Het zevende Internationaal Afrika Filmfestival

In 1996 vond met groots trommelgeroffel Vierkant voor Afrika plaats. Voor het eerst kreeg bij de NGO’s Afri-kaanse cultuur en kunst zijn plaats. Het besef drong toen door dat de stem, de verhalen en de beelden van Afrika-nen fundamenteel zijn voor een betere samenwerking. Voor hen tijd maken en hun visie op de werkelijkheid begrijpenen er mee rekening houden is essentieel voor de dialoog tussen culturen, volkeren en mensen. Ze zijn de basis voorde uitbouw van tolerantie in de samenleving.In de rand van Vierkant voor Afrika werd het Afrika Filmfestival in Leuven opgericht. Vier films werden vertoond. Hetpubliek was enthousiast. Stap voor stap werd de ingeslagen weg verder gezet, gedragen door de vrijwilligers van deLeuvense derdewereldraad. Zeven jaar later blijkt het Afrika Filmfestival het enige initiatief te zijn dat zich blijvenduit Vierkant voor Afrika heeft ontwikkeld. Zulks was voornamelijk te danken aan de plaatselijke stedelijke en ge-meentelijke overheden en het provinciebestuur Vlaams-Brabant, maar ook aan het Staatssecretariaat voorOntwikkelingssamenwerking en de Vlaamse Gemeenschap.In 1999 kwam opnieuw onder impuls van het Staatssecretariaat voor Ontwikkelingssamenwerking met Transafricaeen nieuwe actie tot stand rond het Afrikaanse continent. Het overgrote deel van de inspanning ging naar evene-menten buiten Vlaams-Brabant waar een jaar later nog weinig betekenisvol van overbleef. Het sterkte het AfrikaFilmfestival om met de structurele werking verder te gaan. Zo bouwden de vrijwilligers rond het festival in dediverse steden en gemeentes verder hun lokale, nationale en zelfs internationale expertise uit. Ze slaagden erineen nieuwe bescheiden (structurele) markt in eigen land te ontwikkelen voor nieuwe films waarin Afrika en haarbewoners centraal staan. Voor de Afrikaanse regisseurs en producenten is het filmfestival ondertussen ook eenkleine maar vaste schakel waarop ze kunnen beroep doen voor de ontwikkeling en verspreiding van hun werk encreativiteit. De Belgische filmdistributeurs beschouwen het Afrika Filmfestival met de andere zuster filmfestivals(Cinema Novo in Brugge, Open Doek in Turnhout, FIFF Namen en Cinéma Méditérannée in Brussel) als een garantieom toch nog films van Afrikaanse regisseurs aan te kopen en voor het Belgisch publiek en voor de scholen terbeschikking te houden. De werking van het Afrika Filmfestival overstijgt ook het Leuvense en de provincie Vlaams-Brabant. Zo doen organisaties, scholen, studenten, Afrikaanse regisseurs en producenten, binnen- en buiten-landse filmfestivals beroep op de contacten en de expertise van de vrijwilligers en de ondertussen opgerichte vzwFilm en Cultuurpromotie.

Voor 2002 brengt de vzw tijdens de maanden april en mei meer dan zeventig films uit Afrika en de diaspora inmeer dan 7 steden en gemeenten in Vlaams- Brabant. Ook liggen we mede aan de basis van het BrusselseMwinda-festival, aan een reeks Afrikaanse films in Namen en Marche-en-Famenne.

Het Afrika Filmfestival wenst vooral het DGIS, het provinciebestuur Vlaams-Brabant en de bijna vijfduizendtoeschouwers extra te bedanken. Hun toewijding maakte dat de organisatoren het er nog eens op waagden omeen zevende editie op te zetten. Plannen voor de achtste editie liggen overigens al klaar.

Nog een prettige filmavond

Guido ConventsGuido Huysmans

En 1996 la culture et l’art africains ont trouvé une placegrâce à ‘Quarrément pour l’Afrique’ avec entre autre le‘Afrika Filmfestival’. Cette initiative accentuait l’idée que lavoix, les histoires et les images des Africains sontfondamentales pour obtenir un dialogue entre cultures etaccroître la tolérance.Après sept ans, le ‘Afrika Filmfestival’ a continué à sedévelopper. Pour cette année le festival a de nouveauprogrammé environ septante films au mois d’avril et de maidans sept villes et communes dans le Brabant Flamand. Ilest également à la base du festival Mwinda à Bruxelles etd’une série de films africains à Namur et Marche-en-Famenne.Le ‘Afrika Filmfestival’ tient à remercier le DGIS, la provincedu Brabant Flamand et les spectateurs qui ont été plus decinq mille. Grâce à eux les organisateurs ont pu organisercette septième édition.Nous vous souhaitons une bonne séance.

In 1996 African culture and art found a place in ‘Asquardeale for Africa’ with among other initiatives the‘Afrika Filmfestival’. It strongly emphasized the idea thatthe voice, stories and images of Africans are essential toobtain a dialogue between cultures and peoples and toelaborate tolerance in a better society.After seven years the ‘Afrika Filmfestival’ maintained todevelop. This year it continues to present approximatelyseventy films in April and May in more than 7 cities andvillages but it also stimulates the ‘Mwinda festival’ inBrussels and a series of African movies in Namur andMarche-en-Famenne.The ‘Afrika Filmfestival’ wishes to thank DGIS, the provinceof Vlaams-Brabant and more than five thousandspectators. Their devotion helped to organise this seventhedition.Enjoy the movies.

2002 • 4

Iedereen kent de Bermuda driehoek, of wordt veron-dersteld die te kennen, ook nu het mysterie is opge-lost. Daarnaast is er de witloof driehoek van Leuven-Mechelen-Brussel. Cultureel kent noordelijk België dedriehoek Brussel-Gent-Antwerpen. Minder bekend isde Zuiderse film-driehoek Turnhout-Brugge-Leuven:Cinema Novo, Open Doek en dit eigenste AfrikaFilmfestival zijn, ook chronologisch en volgens

publieksopkomst, de drie belangrijkste hoekstenen voor het verspreiden van films en bijgevolg standpun-ten en inzichten uit Afrika, Latijns Amerika en Azië. Voor de volledigheid vermeld ik hier dat eveneens inhet zuiden van ons land drie internationale festivals op dit terrein actief zijn. Het Leuvense festival, insamenwerking met de filmtheaters uit tal van omliggende gemeenten, heeft zich sinds enkele jarengespecialiseerd in de cinematografische productie uit Afrika en de Arabische regio. Zulk een concentratieis verdienstelijk want zij begeleidt het publiek op meer gerichte wijze naar een dieper doorvoeldesensibilisatie voor dit enorme continent en haar inwoners. U kent allen de beelden van oorlog en ver-schrikking die ons via de massamedia bereiken. Veel minder bekend daarentegen zijn de dikwijls enormcreatieve antwoorden die de Afrikanen uit hun hoed toveren om de strijd voor het dagelijks bestaan hethoofd te bieden. Ongetwijfeld zijn ook in de selectie van films die dit jaar aan bod komen, weer tal vanvoorbeelden daarvan te vinden. Daarnaast is de Arabische sectie het levend bewijs dat de Islam geenmiddeleeuwse godsdienst is: ook daar zijn stromingen en creatieve mensen die trachten een antwoord tebieden op hedendaagse uitdagingen. Het is mijn inziens absoluut zinvol dat wij hier in Vlaams-Brabant enbij uitbreiding in heel West-Europa meer mogelijkheden zouden bieden aan culturele producten uit deandere hoeken van de wereld; pas na ontdekking van deze productie is er een concrete basis waaropinleving, begrip en respect kan ontstaan en groeien. Daarom vind ik het belangrijk dat dit festival, en bijuitbreiding de ‘Zuiderse driehoek’ een zo breed mogelijk publiek charmeert. Ook daarom heb ik beslist hetmedium film in de toekomst nog meer kansen te geven in het kader van de sensibilisatie-opdracht vanDGIS –de federale dienst ontwikkelingssamenwerking- , want weinig media lenen zich zo goed om ‘hetnuttige aan het aangename te paren.’ Ik wens dan ook te besluiten met U in de eerste plaats veel kijk-plezier toe te wensen en in de tweede plaats de wens dat U Uw kritische blik tegelijk laat aanscherpen,vooral voor alles wat ons op het eerste zicht normaal (want westers) lijkt te zijn.

Met vriendelijke groeten,

Eddy BOUTMANS

Staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking

Les trois festivals de film en Flandre, cinéma Novo à Bruges,Open Doek à Turnhout et celui d’Afrika Filmfestival à Louvainsont des clefs importantes pour la distribution des filmsde l’Afrique, de l’Amérique Latine et d’Asie. Le festival deLouvain se concentre notamment sur la productioncinématographique d’Afrique et de la région arabe. Ilambitionne une sensibilisation profonde et orientée pour cevaste continent et ses peuples. En effet, cette productionmontre que la culture Africaine ainsi que Arabe donneégalement des réponses très créatives aux problèmesactuels. C’est pour cela que la découverte de ces films estla base concrète pour l’évolution d’une identification,compréhension et un respect culturel. Dans le cadre de lamission de sensibilisation du DGIS, j’ai décidé de donnerplus d’opportunités au médium du cinéma qui joint toujoursl’utile à l’agréable. Je vous souhaite une bonne séance.

In Flanders Three film festivals “Cinema Novo (Bruges),“Open Doek” (Turnhout), and this “Afrika Filmfestival(Leuven)” are considered as important keystones fordistribution of films from Africa, Latin America and Asia.The festival of Leuven has specialised in the African andArabic film production and tries to evoke in the audience adeep sensibility towards this continent and its people.Indeed, it is rather unknown that African and Arabic culturealso give extremely creative answers to contemporarychallenges. Therefore discovering these films forms aconcrete foundation for the development of identification,comprehension and respect. In accordance with the missionof DGIS to open the Belgian public to other cultures, I havedecided to give more opportunities to the medium of film.Enjoy the films.

5 • 2002

HET BESTE VAN DE AFRIKAANSE FILMSia, le rêve du pythonDaresalamNdeysaan - Le prix du pardonVoyage à OuagaHijack storiesSilence, on tourne!

VAN NEGRITUDE TOT BLACK POWER

Tijdens de jaren ’50 werd in Afrika en de Caraïben de

term ‘négritude’ gelanceerd. Terwijl die beweging beperkt

bleef tot vooral literaire kringen werd de beweging voor

gelijke rechten van de zwarte in de VS een massale

volksbeweging. Het werd de basis voor een heleboel

interessante films.

Free at last

Malcolm X

Bamboozled

A Huey P. Newton Story

Dirt for Dinner

Frantz Fanon

Classified X

Made in USA

E Minha Cara. That’s my face

CINEASTEN IN DE KIJKER

EUZHAN PALCY (Martinique)Een van de eerste zwarte vrouwelijke cineasten diehet gemaakt heeft in Hollywood.

A dry white season

Siméon

MANSOUR SORA WADE (Senegal)Jaren terug maakte Mansour op alle festivalsindruk met zijn kortfilm ‘Picc Mi’. Na zeven jaarproductieproblemen is zijn eerste langspeelfilmeindelijk te zien op het festival.

Picc Mi

Ndeysaan/ Le prix du pardon

YOUSSEF CHAHINE (Egypte)Na ‘Al Massir’ en ‘L’Autre’ werd het wat stil rondChahine maar nu is hij terug met ‘Silence ontourne’! En we tonen ook twee van zijn minderbekende, oudere films.

Silence, on tourne !

Adieu mon amour

Tu es mon amour

Het Afrika Filmfestival vertoont films van Afrikaanse cineasten

maar besteedt eveneens aandacht aan de afro-cultuur in Europa,

Verenigde Staten en de Caraïben.

DOCUMENTAIRESDe beste van de beschikbare documentaires op een rijtje:

Le profit et rien d’autre

Alarmkreet uit Kivu

Kongomaani

L’Afrique en morceaux. La tragédie des Grands Lacs

VIVA LA MUSICAMuziek speelt een belangrijke rol in de Afrikaanse filmmaar ook in Latijns-Amerika zijn rap, salsa, merengue ofjazz nooit ver weg.

Um Kulsum

Adieu mon amour

Tu es mon amour

Silence, on tourne!

Hip Hop Senegal

Senegal Salsa

Baden Powell, ‘Vehlo Amigo’

Saudade do futuro

El accordeon del diablo

Musica afrocubana

Lagrimas negras

THE SOUL OF THE CITYAu-dela de Gibraltar

Rage

Room to rent

Little Senegal

Hijack stories

DEMOCRATISCHE REPUBLIEK CONGOHet festival blijft films van Congolese regisseurs verto-nen. Maar ook films over dit land.

Voyage à Ouaga

Lumumba

La vie est belle

Aghuy

Le Damier – Papa National Oyé

Watt

Article 15 bis

Taxcarte

Mwana Mboka

Noodkreet uit Kivu – Cri d’alarme au Kivu

Kongomani

2002 • 6

De provincie Vlaams-Brabant en zijn Afrika Filmfestival

Beste filmliefhebber,

Vlaams-Brabant is fier op zijn jaarlijkse Afrika Filmfestival.De provincie stond mee aan de wieg van deze culturele manifesta-tie en zag ze jaar na jaar groeien tot een duurzaam evenementmet regionale uitstraling. Op maar liefst zeven plaatsen wordenvertoningen georganiseerd. De samenwerking tussen tientallendiverse partners, sociaal-culturele verenigingen en de organisato-ren is bewonderenswaardig. De inzet van de vele vrijwilligersverdient een pluim.

Het festival zorgt niet alleen voor een verrijking van het film-aanbod in onze provincie, ook de dialoog tussen culturen wordt in

de kijker gezet. De noodzaak van internationale samenwerking en wederzijds begrip staat nu meer dan ooit op deagenda. Ook binnen onze provincie willen we meewerken aan het uitwisselen van ideeën, emoties, muziek, talen enbeelden. Al deze aspecten leiden tot het inzicht dat niets is wat het lijkt, dat elke bevolking het respect verdientvan zijn medemens.

Het provinciebestuur gelooft in de sensibiliserende kracht van het Afrika Filmfestival. Daarom kan dit waardevolleinitiatief blijven rekenen op onze steun.

Wiske Ockerman

gedeputeerde bevoegd voor internationale samenwerking,

provincie Vlaams-Brabant

La province du Brabant flamand et son Afrika Filmfestival

La province du Brabant flamand est fier d’avoir été parmiceux qui ont été à la base de l’Afrika Filmfestival. Nonseulement durable, il connaît également un rayonnementimportant, car pas moins de sept lieux sont marqués parcette manifestation culturelle.Le festival enrichit aussi bien la diversité des filmsproposés dans notre province que le dialogue et lacompréhension mutuelle entre les hommes. La provincecontinuera donc de soutenir le festival.

Wiske Ockermandéputée responsable de la coopération internationale -province du Brabant flamand

The province of Flemish Brabant and its Afrika Filmfestival

The province of Flemish Brabant has been, amongst others,at the origins of this yearly festival, which proved to be notonly a lasting one, but also with widespread influence : filmsare shown in not less than seven different cities.But the festival does more than enlarge the diversity of thefilms proposed in our province. It also stimulates thedialogue and mutual comprehension amongst the people.Thus, the province will go on to support the festival.

Wiske OckermanDeputy responsible for international cooperation - provinceof Flemish Brabant

7 • 2002

STUDIOStudio 1 en Studioke, Brabanconnestraat 25(tel.: 016 300 700)Studio 2 en 4, Burgemeesterstraat 30(tel.: 016 22 56 67)website: www.studiofilmtheaters.be

STUDIO 3

OPENINGSVOORSTELLINGvrijdag 26 april om 20u

kortfilm:Le cinéma Africain (Frankrijk)Chapelet (Marokko)

maandag 6 mei

Studio 120u kortfilm: B400 (Frankrijk/Tsjaad)

CLANDESTINS(Frankrijk/Zwitserland)

22.30u ROOM TO RENT(Gr-Brit/Egypte)

Studioke20u EL ACCORDEON DEL DIABLO (Duits-

land)22.30u TU ES MON AMOUR (Egypte)

dinsdag 7 mei

Studio 120u kortfilm: Picc Mi (Senegal)

LE PRIX DU PARDON(Senegal)22.30u RAGE (Gr-Brit/ Nigeria)

Studioke20u TU ES MON AMOUR (Egypte)22.30u EL ACCORDEON DEL DIABLO (Duits-

land)

woensdag 8 mei

Studio 120u kortfilm: Mouka (Burkina Faso)

A DRY WHITE SEASON (Martinique/Zuid-Afrika)

22.30u SILENCE, ON TOURNE (Egypte)

Studioke20u MUSICA AFROCUBANA (Cuba)22.30u SAUDADE DO FUTURO (Frankrijk/

Brazilië)

donderdag 9 mei

Studio 1

20u kortfilm: Taxcarte (Congo)VOYAGE A OUAGA(Congo/Frankrijk)

22.30u DARESALAM (Tsjaad)

Studioke20u SAUDADE DO FUTURO (Frankrijk/

Brazilië)22.30u LAGRIMAS NEGRAS (Nederland/

Cuba)

LEUVEN

Black Soul / Ame Noire (Canada)SIA, LE REVE DU PYTHON (Dani Kouyaté,Burkina Faso)

STUDIO 1vrijdag 3 mei

20u kortfilm: Jean-Farès (Frankrijk/Algerije)AU-DELA DE GIBRALTAR (België)

22.3u MAMA AFRICABintou (Burkina Faso)Riches (Zimbabwe)One evening in july (Tunesië)

zaterdag 4 mei14u PALJAS (Zuid-Afrika)16u GUELWAAR (Senegal)20u kortfilm: Picc Mi (Senegal)

COMEDIA INFANTIL(Mozambique/Zweden)

22.30u ROOM TO RENT(Gr-Brit/Egypte)

zondag 5 meiStudio 1

14u LUMUMBA (Haiti)16u LAZARUS (Gr-Brit)20u kortfilm: Taxcarte (RD Congo)

COMEDIA INFANTIL(Mozambique/Zweden)

22.30u HIJACK STORIES (Zuid-Afrika)

2002 • 8

CINEMA ZED(in de lokalen van het Stuk)Naamsestraat 963000 LeuvenINFO@CINEMAZED.BEWWW.CINEMAZED.BE

zaterdag 27 april 22.30u A HUEY P. NEWTON STORY (VS)

E MINHA CARA (THAT’S MY FACE)(Brazilië/USA)

maandag 29 april 20u A HUEY P. NEWTON STORY (VS)

E MINHA CARA (THAT’S MY FACE)(Brazilië/USA)

dinsdag 30 april20u A HUEY P. NEWTON STORY (VS)

E MINHA CARA (THAT’S MY FACE)(Brazilië/USA)

donderdag 2 mei22.30u DIRT FOR DINNER(Duitsland/Nigeria)

vrijdag 3 mei20u DIRT FOR DINNER(Duitsland/Nigeria)

zaterdag 4 mei 22.30u BLACK AND WHITE (VS)

woensdag 8 mei 22.30u BAMBOOZLED (VS)

donderdag 9 mei 20u BLACK AND WHITE (VS)

vrijdag 10 mei22.30u BAMBOOZLED (VS)

KLASSIEKERS IN HET FILMMUSEUM

VLAAMS FILMMUSEUM

en ARCHIEFVan der Kelenstraat 303000 Leuveninfo: 016 22 74 15

telkens op woensdagen om 14u en 20u

10 april BEAUTIFUL PEOPLE (Z-Afrika)17 april FREE AT LAST (VS)24 april MALCOLM X (VS)8 mei FUNNY PEOPLE (Z-Afrika)

KAARTENVERKOOP LEUVEN

PANGAEAgratis

VLAAMS FILMMUSEUM en ARCHIEFtoegangsprijs: € 1,20studenten, CJP, Plus 3 Pas, werklozen: € 0,60groepen: € 0,60scholen: gratis

ZED CINEMAMet STUK-kaart: € 2,75 in VVK

€ 3,5 aan de kassaZonder STUK-kaart: € 4,25 in VVK

€ 5 aan de kassa

STUDIO FILMTHEATERSinkom per film: € 6studenten, Plus3Pas: € 5maandag alle films: € 4

ABONNEMENTEN (enkel geldig voor Studio)voor 5 films: € 15voor 10 films: € 25

Abonnementen enkel verkrijgbaar bij de organisato-ren van het festival. Zelfs mét abonnement moet eeninkomticket aan de kassa afgehaald worden!

info: Noord-Zuidwerking Stad Leuvenwww.vl-brabant.be/afrikafilmtel.: 016 35 98 76

vrijdag 10 mei

Studio 120u kortfilm: Mouka (Burkina Faso)

TABLEAU FERRAILLE (Senegal)22.30u MADE IN USA (België/Frankrijk)

Studioke20u ADIEU MON AMOUR (Egypte)22.30u ADIEU MON AMOUR (Egypte)

SLOTHAPPENINGzaterdag 11 mei om 20u

Studio 3kortfilm Black Soul / Ame Noire (Canada)LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)

Nadien receptie aangeboden door de Stad Leuvenen de Oxfam wereldwinkels.

9 • 2002

DOCUMENTAIRE en DEBAT IN PANGAEAtelkens vanaf 20.30u

PANGAEAVesaliusstraat 34, 3000 Leuven

maandag 29 aprilLE PROFIT ET RIEN D’AUTRE (Haiti)

dinsdag 30 aprilALARMKREET UIT KIVU (België)KONGOMANI (België)

woensdag 1 meiUM KULSUM (Frankrijk)BADEN POWELL, ‘VEHLO AMIGO’ (Frankrijk)

donderdag 2 meiL’AFRIQUE EN MORCEAUX. La tragédie desGrands Lacs (Egypte)

SEMINARIE Culturele Studies

K.U.Leuven ism Afrika Filmfestival

vrijdag 26 april van 14u tot 18u(lokaal MSI 00.20)

VAN NEGRITUDE TOT BLACK POWER

Keith Shiri Festival Africa at the pictures,Londen

Charles Thompson Black Filmmakermagazine - BFMInternational Film Festival, Londen

Sylvie Chalaye prof. Universiteit Rennes, FrankrijkAchille N’Goye in debat met Benjamin Verpoort

over zijn eigen werk alszwarte polar-auteur

ONTMOETING MET DE GASTEN

VAN HET FESTIVALzaterdag 27 april van 14u tot 18u(lokaal MSI 00.14)

DE ROL VAN FILMFESTIVALS VOOR EEN

BETERE PROMOTIE EN DISTRIBUTIE

VAN AFRIKAANSE FILMS

Keith Shiri Festival Africa at the pictures,Londen

Charles Thompson Black Filmmakermagazine - BFMInternational Film Festival, Londen

Jean-Pierre Garcia Festival International d’AmiensNicole Gillet Festival International du Film

Francophone, Namur

2002 • 10

DIEST9 - 18 april

Studio Diesttelkens om 20u

dinsdag 9 aprilWe are all alike insideLe cinema AfricainBlack Soul/ Ame NoireSIA, LE REVE DU PYTHON (Burkina Faso)

donderdag 11 aprilCLANDESTINS (Frankrijk/Zwitserland)

dinsdag 16 aprilLAGRIMAS NEGRAS (Cuba/Nederland)

donderdag 18 aprilLITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)

Kaartenverkoop:inkom: € 5jongeren < 18 jaar en studenten: € 4abonnement: € 15 (voor 4 films)schoolvoorstellingen: € 2,50

een organisatie van 11.11.11-comité Diest en Stad Diest

Voor meer informatie:Stad Diesttel.: 013 32 69 25

AARSCHOT22 - 24 april

Cinecity (Demervallei)telkens om 19.30 u

maandag 22 aprilWe are all alike insideLe cinema AfricainBlack Soul/ Ame NoireSIA, LE REVE DU PYTHON (Burkina Faso)

dinsdag 23 aprilCLANDESTINS (Frankrijk/Zwitserland)

woensdag 24 aprilLITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)

Kaartenverkoop:inkom: € 4abonnement: € 10 (voor 3 films)

Voor meer informatie:Stad Aarschot:tel.: 016 56 62 24

DILBEEK12 - 16 april

Ontmoetingscentrum Westrandtelkens om 20.30 u

vrijdag 12 aprilWe are all alike insideLe cinema AfricainBlack Soul/ Ame NoireSIA, LE REVE DU PYTHON (Burkina Faso)

zaterdag 13 aprilAghuy (Congo)LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)

dinsdag 16 aprilALI ZAOUA (Marokko)

Kaartenverkoop:inkom: € 3,70werklozen: € 2,50CJP en +3Pas: € 2abonnement: € 6,20 (voor 4 films)

Een organisatie van Karibu, de raad voor internationalesamenwerking Dilbeek, ontmoetingscentrum Westrand,de gemeentelijke sociale dienst, de openbare bibliotheeken de gemeentelijke jeugddienst.

voor meer informatie:Gemeentelijke sociale dienstde Heetveldelaan 8, 1700 Dilbeektel.: 02 568 00 40http://users.skynet.be/ris.dilbeek/afrikafilm2001.htm

Ontmoetingscentrum Westrandtel.: 02 466 20 30

11 • 2002

HAACHT3 - 8 mei

Gemeentelijk CultuurcentrumStudio 2000

vrijdag 3 mei20.30u LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)20.30u LAGRIMAS NEGRAS

(Cuba/Nederland)

zaterdag 4 mei14u LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)14u SIMEON (Martinique/Frankrijk)19.30u Officiële opening met toespraken én

muziek20.30u LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)20.30u We are all alike inside

Le cinema AfricainBlack Soul/ Ame NoireALI ZAOUA (Marokko)

22.30u SIA, LE REVE DU PYTHON(Burkina Faso)

22.30u LAGRIMAS NEGRAS (Cuba)

zondag 5 mei14u SIMEON14u ALI ZAOUA (Marokko)

woensdag 8 mei14u SIA, LE REVE DU PYTHON

(Burkina Faso)14u ALI ZAOUA (Marokko)20.30u ALI ZAOUA (Marokko)20.30u LAGRIMAS NEGRAS (Cuba)

Kaartenverkoop:inkom: € 3,70 (kassa)studenten en senioren: € 2,50

een organisatie van GROS Haacht en gemeenteHaacht

voor meer informatie:gemeente HaachtLuc Van Rillaertel.: 016 60 05 22tel.: 016 60 69 07 (Studio 2000)www.haacht.be/studio2000

HALLE7 en 8 mei

CC ’t VondelPossozplein 401500 Halletel.: 02.365.94.05

dinsdag 7 mei10u ALI ZAOUA(Marokko)14u KIRIKOU EN DE HEKS (België/

Frankrijk)20u ALI ZAOUA(Marokko)

woensdag 8 mei

10u LUMUMBA (Haïti)14u KIRIKOU EN DE HEKS (België/

Frankrijk)20u LUMUMBA (Haïti)

Kaartenverkoop:inkom: € 3

organisatie11.11.11-comité HalleJean P. LausK. Cardijnstraat 31500 Halletel.: 02 356 56 85

STROMBEEK

Cultureel centrum Strombeek

dinsdag 7 mei om 20.30u

LITTLE SENEGAL (Algerije/Frankrijk)

Kaartenverkoop:inkom: € 4-26/+55: € 3,50

voor meer informatie:Cultureel centrum StrombeekGemeenteplein z/n, 1853 Strombeektel.: 02 263 03 43fax.: 02 263 03 44e-mail: info@ccstrombeek.be

2002 • 12

SEMAINE VIDEOS, DOCUMENTAIRES et DEBATSWEEK VAN VIDEO’S, DOCUMENTAIRES EN DEBATTEN17 – 23 avril/17 - 23 aprilà/om 20.00u/h

mercredi 17 avril/woensdag 17 aprilHorloge du Sud

ANNA L’ENCHANTEE (RD Congo)LA RUE N’EST PAS LE PARADIS (Burkina Faso)

Vendredi 19 avril/vrijdag 19 aprilEspace Senghor

L’AFRIQUE EN MORCEAUX. La tragédie desGrands Lacs (Egypte)

Samedi 20 avril/zaterdag 20 aprilPianofabriek

SENEGAL SALSA (Senegal)HIP HOP SENEGAL (Fr)

Dimanche 21 avril/zondag 21 aprilHorloge du Sud

Débat organisé par SankofaFRANTZ FANON (Angleterre-Groot-Brittannië)CLASSIFIED X (Etats Unis-VS)

Lundi 22 avril/maandag 22 aprilMINTH

LE PROFIT ET RIEN D’AUTRE (Haiti)

Mardi 23 avril/dinsdag 23 aprilHorloge du Sud

LES FESPAKISTES (Fr)OUAGA, LA CAPITALE DU CINEMA (Italië)

FILMS24 avril – 30 avril/24 april - 30 aprilVendome

jeudi 25 avril/donderdag 25 april18:00 ALI ZAOUA (Maroc-Marokko)20:00 cm: Mouka (Burkina Faso)

cm: Chapelet (Maroc-Marokko)ROOM TO RENT (Egypte)

22:30 HIJACK STORIES(Afrique du Sud-Z-Afrika)

vendredi 26 avril/vrijdag 26 april18.00 TAAFE FANGA (Mali)20:00 cm: B400 (Tsjaad)

DARESALAM (Tsjaad/Fr)22:30 ROOM TO RENT (Egypte)

samedi 27 avril/zaterdag 27 april14:00 COMEDIA INFANTIL (Mozambique)16:00 DARESALAM (Tsjaad/Fr)18:00 cm: Mwana Mboka (Congo/Belg.)

LUMUMBA (Congo/Haiti)20:00 cm: Aghuy (Congo/Belg.)

Taxcarte (Congo)LA VIE EST BELLE (Congo/Belg.)

22:30 Retrospective BALUFU BAKUPAArticle 15 bis (Congo)Watts (Congo)LE DAMIER (Congo)

dimanche 28 avril/zondag 28 april14:00 SIA, LE REVE DU PYTHON

(Burkina Faso)16:00 GITO, l’INGRAT (Burundi)18:00 GUELWAAR (Senegal/Sembene)20:00 kf Picc Mi (Senegal)

PALJAS (Afrique du Sud-Z-Afrika)22:30 RAGE (Angleterre-Groot-Brittannië)

lundi 29 avril/maandag 29 april18:00 CLANDO (Cameroun)20:00 MAMA AFRICA

Bintou (Burkina)Riches (Zimbabwe)One evening in july (Tunesie)

22:30 SILENCE, ON TOURNE (Egypte)

mardi 30 avril/dinsdag 30 april18:00 CLANDESTINS (Fr/S)20:00 cm: Jean-Farès (Algérie/Fr)

VOYAGE A OUAGA (RD Congo/Fr)22:30 AU-DELA DE GIBRALTAR (B)

CINEMATOGRAPHIES D’AFRIQUE BRUXELLES

17–30 avril /BRUSSEL 17-30 april

Documentaire mercredi 17 - mardi 23 avril / Documentaire woensdag 17 - dinsdag 23 aprilFiction mercredi 24 avril - mardi 30 avril / Fictie woensdag 24 april - dinsdag 30 april

OUVERTURE/OPENINGSFILMmercredi 24 avril/woensdag 24 april

20:00 cm: Le cinéma Africain (Fr)cm: Ame Noire/Black Soul(Canada)SIA, LE REVE DU PYTHON(Burkina Faso)

met de steun van Africalia

avec le soutien de Africalia

13 • 2002

ALEGRIA

Louvain La Neuve

3e Journée de la Chaire des Études Africaines de l’UCL

Histoire et cinémas coloniaux

30 avril 20029 - 18 h

Des conférences et des projections des films coloniauxavec la participation

de la section d’histoire et cinématographique du Musée Royale de l’Afrique Centrale de Tervurendu département d’Histoire de l’UCL

de l’Afrika Film Festival Leuvendu KADOCde la RTBF

SIGNIS

La journée se clôturerait par une réception en l’honneur de Jean-Luc Vellut

Cette 3e journée de la Chaire des Études Africaines de l’UCL est organisée à l’occasion de l’Éméritat du professeur Jean-Luc

Vellut, considéré comme un des grands spécialistes de l’histoire de l’Afrique centrale. Après ses études en Australie il atravaillé en Angola et a enseigné dans les Universités de Lovanium et de Lubumbashi (actuelle Rép. Dém. Congo).

Africaniste réputé au plan international, il est membre du corps professoral de l’UCL depuis 1972.

Le lieu: CAV UCL (Centre Audio-visuel de l’UCL), chemin des Sages n°6 à 1348Renseignements / Secrétariat : tél 010/47 49 35 mail : cornet@cont.ucl.ac.be

Herent-Zuid 2002: een multicultureel projectThema: Brazilië - carnaval

Alegria betekent feestvreugde in het Portugees. Vanuit de visie: cultuur is een feest, is verwondering, is een sociaalgebeuren, willen we jong en oud tijdens de maanden april, mei en juni laten kennismaken met culturele waarden engewoontes rond carnaval en het leven in Brazilië.

Niet te missen:Brazilian Moods: een totaalspektakel voor jongeren vanaf 16 jaar. Zaterdag 13 aprilTentoonstellingen:• Brazilië en carnaval: creaties van kinderen. Van 15 tot 25 april.• fototentoonstelling van Christine Leidgens over Frechal, een zwarte gemeenschap in Maranhão, in het Noord-

oosten van Brazilië, en over mythes en riten rond carnaval in het Noordoosten. Van 8 mei tot 2 juni.• Kijk achter de schermen van het leven en carnaval in Brazilië: Tentoonstelling van Braziliaanse Hedendaagse

Kunst: Rites-Myths-Beliefs. Van 8 tot 31 mei.Lezingen:• Prof. Eddy Stols: Samba en carnaval: het soelaas van de ironie donderdag 16 mei.• Regina Vilaça: Carnaval in de provincie Pernambuco woensdag 22 mei.

Films• Saudade do Futuro (Maria Clement, César Paes)

Studio Leuven, maand mei• 1 mei: Multiculturele markt met optredens en informatie rond het Brazilië van vandaag

doorlopend video’s:• Central do Brasil (Walter Salles)• Baden Powell ‘Vehlo Amigo’• E Minha Cara (Thomas Allen Harris)

• Bumba meu Boi (schitterend volksfeest in het Noordoosten van Brazilië)• 1 juni: eindfeest in het teken van Brazilië: muziek, hedendaagse dans en poëzie, Braziliaanse keuken

Organisatie en informatie:CC De Wildeman ism de Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking (GROSH),Schoolstraat 15 - 3020 HerentInfo: Cultuurdienst: 016/21 14 31 of eddy.stockmans@herent.vera.be

2002 • 14

Wij op grote voet.

* Als we doorgaan zoals nu vernielen we onzeaarde. De levensstijl van het Noordenverslindt materiaal en energie.

We putten zonder scrupules de reserves uitvan olie, hout of koffie – en nog zoveel meer –uit de derde wereld. De gevolgen voor demensen die daar wonen zijn catastrofaal.Boeren raken hun grond kwijt, kinderendrinken vervuild water en erosie zorgt voorvoedseltekort.

Broederlijk Delen steunt in 30 landen 300 partners die zich specialiserenin manieren om deze problemen aan te pakken. Bij 60 van deze lokale

organisaties werkt – tijdelijk – een medewerker van Broederlijk Delen.

Uw gift maakt het verschil. Rekening 000-0000092-92. www.broederlijkdelen.be

Wie draagt de gevolgen?*

15 • 2002

SIA, LE REVE DU PYTHONKoumbi is een verpauperd stadje dat gedomineerd wordt dooreen heerser, de Meester van het Universum, Kaya Maghangenaamd. De priesters van de heerser moeten, om terug voor-spoed en welstand te krijgen, een traditioneel mensenofferbrengen aan de Slangengod, een ritueel waarin het volk nietmeer gelooft. Sia, het mooiste meisje van de stad en maagd,wordt aangewezen. Maar zij is verloofd met Mamadi, een dap-pere luitenant van het leger. Wanneer deze het nieuws hoort,komt hij in opstand tegen het besluit van de priesters en hijslaagt er in het offeren van zijn mooie geliefde te voorkomen.Sia ontvlucht de stad en geeft gehoor aan de woorden vanKerfa, een oude gek die wijze, maar subversieve woorden spreekt.Tegen alle verwachtingen in aanvaardt ze de kroon echter nietdie haar verloofde Mamadi, de nieuwe heerser van de stad, haaraanbiedt.

Deze film ontmaskert zeer moedig de uitbuiting van de mensdoor de leugen en het bedrog waarvan het gezag dikwijls mis-bruik maakt om onwetende volkeren te pesten en te tirannis-eren. Onwetend namelijk betreffende de geheime eredienstenwaarin ze gedwongen worden te leven door machthebbers metals doel persoonlijke hartstochten te bevredigen. Zo onderzoektde film de complexe relatie tussen tirannie, culturele expressieen de publieke opinie.

Oecumenische prijs Festival Fespaco, Ouagadougou, 2001

Dani Kouyaté, regisseurGeboren in Bobo-Dioulasso, diploma van ‘EtudesCinématographique’ in Parijs, zoon van acteur Sotigui Kouyaté.Dani Kouyaté realiseerde verschillende kortfilms, een tv-serie (Anous la vie) en een langspeelfilm: “Keita, l’héritage du griot” in1995. “Sia, le rêve du python” is gebaseerd op het boek van MoussaDiagana. Het scenario en de dialogen werden door regisseurDani Kouyaté aangepast om deze legende te verfilmen.

Dani KouyatéBurkina Faso, 2000, 96 minBanbara gesproken, Nederlands en Fransondertiteld

met Sotigui Kouyaté, Habib Dembélé, HamadounKassogué, Fatoumata Diawara

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Dinsdag 9 april om 20 u : Studio DiestVrijdag 12 april om 20.30u : Westrand DilbeekMaandag 22 april om 19.30u : Cinecity AarschotWoensdag 24 april om 20 u : Vendome BrusselVrijdag 26 april om 20 u : Studio 3 LeuvenZondag 28 april om 14 u : Vendome BrusselZaterdag 4 mei om 22.30u : Studio HaachtWoensdag 8 mei om 14 u : Studio Haacht

Koumbi est dévastée par lamisère et la pauvreté. A en croireles prêtres, seul un sacrificehumain, une pratique délaissée,pourrait inverser le cours desévénements. L’empereur,cherchant à consolider sonpouvoir, ordonne que Sia, la plusbelle jeune fille du village, soitsacrifiée au dieu Python. Sia estsauvée et l’empereur détrôné,grâce à l’intervention de Mamadi,le fiancé de Sia, lieutenant dansla garde impériale. Mais Sia, quisait très bien que le changementde pouvoir est le résultat d’uneruse, décide de suivre Kerfa, lefou qui dit la vérité sansconsidération pour celui qui agitele sceptre.

Koumbi is devastated by povertyand misery. According to thepriests only a human sacrifice, apractice which has fallen intodisrepute, can stem the tide. Theemperor, looking for ways toconsolidate his power, ordainsthat Sia, the most beautiful girlin the village, is to be sacrificedto the god Python. Sia is rescuedand the emperor dethroned byMamadi, Sia’s fiancé and alieutenant in the imperial guard.But Sia, knowing full well that thechange of power is the result of aruse, decides to follow Kerfa, thefool who speaks the thruthirrespective of who sways thesceptre.

17 • 2002

LITTLE SENEGALDe thema’s die in Little Senegal voorkomen werden zelden of nooitin films behandeld.Eerst en vooral gaat het niet over de gekende zoektocht van dezwarte Amerikaan naar zijn Afrikaanse roots, maar volgt deprent een Afrikaan die de afstammelingen tracht op te sporenvan zijn familieleden die destijds als slaven naar Amerika werdenverscheept. Met monnikengeduld reconstrueert de man zijnstamboom die hem uiteindelijk in de New Yorkse wijk Little Sene-gal doet belanden.Eenmaal in Amerika aangekomen, ervaart de held evenmin deklassieke tegenstellingen tussen zwarten en blanken, maar wordthij geconfronteerd met de culturele verschillen en de bijhorendediscriminatie tussen Afrikanen en Afro-Amerikanen.Het hoofdpersonage Alloune wordt met verve vertolkt door de intheaterkringen enorm gerespecteerde acteur en vaste kompaanvan Peter Brook, Sotigui Kouyaté.

Rachid BoucharebAlgerije/ Frankrijk/ VS, 2000, 120 minArabisch gesproken, Nederlands ondertiteld

met Sotigui Kouyaté, Roschdy Zem, Sharon Hope,Karim Koussein Traoré

Verdeler: Progrès Films

Zaterdag 13 april om 20.30u : Westrand DilbeekDonderdag 18 april om 20 u : Studio DiestWoensdag 24 april om 19.30u : Cinecity AarschotVrijdag 3 mei om 20.30u : Studio 2000 HaachtZaterdag 4 mei om 14 u : Studio 2000 HaachtDinsdag 7 mei om 20.30u : CC StrombeekZaterdag 11 mei om 20 u : Studio 3 Leuven

Alloune - guide à la Maison desEsclaves de Gorée - décide departir en Amérique à la recherchedes descendants de sesancêtres, déportés commeesclaves il y a deux siècles. Desplantations du Sud à LittleSénégal, un quartier de Harlem,Alloune remonte jusqu’à unelointaine cousine, Ida, qui ignoretout de son passé. Guidé parl’idée de réunir sa famille par delàles siècles et les frontières, ilcroise le chemin de son neveuHassan, chauffeur de taxiclandestin, de sa fiancée Biram,de Karim prêt à tout pour obtenirsa carte verte... alorsqu’appaîtront toutes lescontradictions et les conflitsentre l’Amérique Noire etl’Afrique Noire.

From the island of Gorée toCharleston and Little Senegal inNew York, old Alloune makes ajourney in search of the descen-dants of his ancestors who leftAfrica about two centuries agoand were sold on Americanplantations. On the traces of afamily of runaway slaves from theRobinson plantation, Allounereconstructs the genealogicaltree and reaches Harlem whereIda Robinson, the lastdescendant lives. His great visionof a large African family will haveto take into account the strongsocial tensions between Africanimmigrants and the AfricanAmerican community in New York.

2002 • 18

19 • 2002

AU-DELA DE GIBRALTARKarim houdt van Sophie. Sophie houdt van Karim. De liefde isnooit eenvoudig maar het wordt nog moeilijker als je Karim heeten verliefd bent op een Belgisch meisje. Om deze liefde een kanste kunnen geven, moet Karim breken met de traditionele waar-den die zijn vader vertegenwoordigt zonder daarbij zijn familie teverloochenen. Hij moet zich verzetten tegen het onbegrip van deanderen en racisme het hoofd bieden. Karim moet zijn eigen weggaan in een omgeving die eerder vijandig staat tegenoverpersonen die zich anders opstellen.Voor het eerst in de Belgische filmgeschiedenis geven tweeallochtone regisseurs ons een tegelijkertijd tedere, emotioneleen ernstige kijk op de Maghrebijnse gemeenschap in Brussel.

Taylan Barman en Mourad Boucif

België, 2001, 105 minFrans en Arabisch gesproken, Nederlandsondertiteld

met Mourad Maimuni, Bach-Lan Le Ba-Thi,Abdeslam Arbaoui, Elias Preszow, Samir Rian,Jérémie Duval

Verdeler: Saga Films

Dinsdag 30 april om 22.30u: Vendome, BrusselVrijdag 3 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Karim est né au Maroc. A l’âge dequatre ans, dans les annéessoixante-dix, il a accompagné sonpère, Ben Omar, venu travaillercomme ouvrier en Belgique. Lejour où Karim obtient son diplômed’études supérieures, son pèreperd son emploi. En butte auchômage et au racisme Karim netrouve pas un travail à la hauteurde sa qualification, et les petitsboulots ne suscitent pas lareconnaissance familiale. Karimrencontre une jeune femme belge.Cet amour met à l’épreuve saforme de fidélité à son père et àla tradition communautaire quecelui-ci représente.

Love is extremely difficult whenyour name is Karim and you are inlove with a Belgian girl. To givethis love a chance, Karim, who isborn in Marocco, has to breakwith the traditional valuesrepresented by his fatherwithout denying his family. Hehas to deal with incomprehensionand racism. For the first time inBelgian filmhistory two immi-grant directors give an emotionaland at the same time seriouslook at the northafricancommunity in Brussels.

2002 • 20

21 • 2002

LE PROFIT ET RIEN D’AUTRE

CLANDESTINS

In dit film-essay biedt Peck zijn eigen tegenargumenten voor degevaarlijke logica van het liberalisme. Hij werpt een blik op deutopische verklaringen van de nieuwe economische orde enconfronteert ze met de realiteit van de dagelijkse miserie in velelanden ter wereld.Zo komen in deze film Europese sociologen en economen samenaan bod - met dezelfde autoriteit – als een bedelaar in New YorkCity of een Haïtiaanse vrouwelijke kinderarts. Peck voegt ookhistorisch filmmateriaal toe uit de hele wereld en citeert ergverschillende bronnen, zoals uit optredens van Ronald Reaganen uit films van Haile Gerima.“Le profit et rien d’autre!” doet een documentair genre herleven:het politiek film-essay en moedigt andere filmmakers aanhetzelfde te doen. Ten slotte, zoals Raoul Peck met bijtendehumor opmerkt, is het nog steeds meer aangewezen films temaken dan auto’s in brand te steken.

Twee mannen, twee vrouwen en twee kinderen wagen hun kansom clandestien Frankrijk te verlaten. Met de hulp van eenvoorbijganger kunnen ze zich ongemerkt op een cargo verstop-pen die koers zet naar Canada. Het groepje illegale immigranten,vreemden voor elkaar, moet proberen te overleven in de heelbeperkte ruimte van een container. Maar de overtocht duurtlanger dan gedacht, de voedselvoorraden raken op en de span-ningen stijgen. Buiten op het schip waakt de bemanning: van-wege de hoge boetes die de kapitein moet betalen bij aankomst,duldt hij geen enkele clandestien aan boord. “Clandestins” is eenmeedogenloze film die elke vorm van gewenning doorbreekt.Danis Chouinard en Nicolas Wadimoff

Zwitserland/België/Canada, 1997, 98 minFrans gesproken en Nederlands ondertiteld

met Ovidiu Balan, Moussa Maaskri, SimonaMaicanescu, Anton Kouznetsov, Hanane Rahman,Christele Sahas

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Donderdag 11 april om 20u: Studio DiestDinsdag 23 april om 19.30u: Cinecity AarschotDinsdag 30 april om 18u: Vendome BrusselMaandag 6 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Un groupe d’immigrants illégauxtente de quitter clandestine-ment la France. Avec l’aide d’unpasseur, ils réusissent à seglisser dans un conteneur qui estdéposé au fond de la cale d’uncargo. Destination: le Canada.Deux hommes, deux femmes etdeux enfants se dirigent versl’inconnu. Ils ne se connaissentpas. Pas encore ... Coincés dansun espace de vingt-cinq mètres

carrés, les jours passent, lesesprits s’échauffent et lesprovisions s’épuisent.

With the help of a smuggler, agroup of illegal immigrantsattempt to leave France on acargo ship headed for Canada.They succeed in sneaking into acontainer which is deposited atthe bottem of the ship’s hold.

Raoul PeckHaiti, 2001, 57 minFrans gesproken, Nederlands ondertiteld

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Maandag 22 april om 20u: MINTH BrusselMaandag 29 april om 20.30u: Pangaea Leuven

Dans cet essai passionné Peckoffre son alternative à la logiquedangereuse du libéralisme. Ilpasse en revue les déclarationsutopiques du nouvel ordreéconomique et les confronte à laréalité de la misère quotidiennedans de nombreux pays.Dans ce film, interviennent avecla même autorité des sociologueset des économistes européens,un éboueur new-yorkais ou encoreune pédiatre haïtienne. Peck puiseaussi dans le fondcinématographique mondial,citant des sources aussidiverses que des apparitionspublicitaires de Ronald Reagan etdes films de Haile Gerima.

In this passionate film essayPeck offers his own counterrhetoric to the slippery logic ofliberalism. With controlled angerand cool sarcasm, he reviews theutopian claims of the neweconomic order and contraststhem with the realities ofeveryday misery in many parts ofthe world.Thus, in this film Europeansociologists and economistsappear alongside - and with thesame authority as - a scavengerin New York City and a womanpediatrician in Haiti. Peck alsoinvokes film history, citingsources as diverse as commercialappearances by Ronald Reaganand the films of Haile Gerima.

23 • 2002

PICC MI

MANSOUR SORA WADEMansour Sora Wade studeerde aan de Université Paris VIII waarhij zijn master diploma in film behaalde. Sinds 1973 neemt hijverschillende taken waar in het culturele circuit. In 1976 beginthij te werken als regisseur van verscheidene kortfilms voor detelevisie.

In 1992 maakte Mansour op alle festivals indruk met zijn kortfilm ‘PiccMi’. Na zeven jaar productieproblemen is zijn eerste langspeelfilm, ‘LePrix du Pardon’, eindelijk te zien op het festival.

Né en 1952 à Dakar. Il obtient une maîtrise en cinématographie àl’Université Paris VIII. Depuis 1973. Son activité de metteur en scènedébute en 1976 avec des courts métrages pour la télévision.En 1992 Mansour a impressioné le public des festivals avec ‘Picc Mi’.Le festival présente son premier film, ‘Le Prix du Pardon’.

Born in Dakar in 1952. He graduated in film studies from theUniversity of Paris VIII. Since 1973. His activity as a filmmaker beganin 1976 with some short films for television. Mansour made animpression on all festivals with ‘Picc Mi’ in 1992. Now after sevenyears the festival presents his first feature, ‘Le Prix du Pardon’.

Filmografie : Lanbjumag II (1979), Bibeggel (1979), Aida Souka (1992),Picc Mi (1992), Le prix du pardon (2001)

Madou is een “Talibe”, een kind dat voor zijn opvoeding toever-trouwd werd aan een maraboet. Bedelend in de straten verdienthij de kost. Madou ontmoet Ablaye die met zijn vader langs eenstort woont. Zij ontdekken elk de wereld van de andere. Samenvergeten ze even de harde realiteit van elke dag. Ondanks deweinig rooskleurige situatie, behouden de twee kinderen hunlevenslust, omfloerst door weemoed.

Mansour Sora WadeSenegal, 1992, 16 min

Verdeler: Cinematèque Paris

Zondag 28 april om 20u: Vendome, BrusselZaterdag 4 mei om 20u: Studio 1, LeuvenDinsdag 7 mei om 20u: Studio 1, Leuven

Madou est un «Talibé», un de cesenfants confiés à un maraboutpour faire son éducation. Il doitgagner sa vie en mendiant dansles rues. Dans la ville, Madourencontre Ablaye, un jeunegarçon qui vit avec son père dansune décharge. Chacun va fairedécouvrir à l’autre son univers detous les jours. Ensemble, ilsoublient quelque temps les duresréalités de leur vie quotidienne.Malgré la ville inhumaine, les deuxenfants gardent une joie de vivre,teintée d’un peu de nostalgie.

Madou is a «Talibé», a child whoseeducation is entrusted to amarabout. He has to earn hisliving by begging in the streets. Intown, Madou meets Ablaye, ayoung boy who lives with hisfather in a garbage dump. Theyshow each other what theireveryday lives are like. Together,they forget for a while the harshreality of their daily life. Despitethe inhumanity of the city, thetwo children maintain a lust forlife, colored by sadness.

2002 • 24

Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap

steunt het Afrika Filmfestival

Bert AnciauxVlaams minister van Cultuur, Jeugd, Brusselse Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking

25 • 2002

LA RUE N’EST PAS LE PARADIS

LE PRIX DU PARDON (Ndeysaan)

Côte Sud du Sénégal. Deux amisd’enfance, Yatma et Mbanik,rivalisent pour séduire Maxoy.Mbanik, fils de marabout, ose seulde défier les esprits et parvient àfaire disparaître le brouillard. Levillage entier lui fait fête etreprend vie sous le soleil enfin deretour. Les pêcheurs repartenten mer, le marché retrouve sescouleurs. Maxoy et Mbanikpeuvent s’aimer aux yeux de tous.Une nuit, fou de jalousie, Yatmaassassine son ami et rival et faitdisparaître son corps en mer. Latragédie villageoise est installée.

Mansour Sora WadeSenegal, 2001, 90 minNederlands ondertiteld

met Hubert Koundé, Rokhaya Niang, Gora Seck,Alionne Ndiaye

Dinsdag 7 mei om 20 u : Studio 1 Leuven

De Senegalees Mansour Sora Wade heeft met zijn langspeel-debuut zijn intrede in het Afrikaanse filmlandschap niet gemist.Als setting gebruikt hij de zuidkust van Senegal, verdoken ondereen mysterieuze sluier van mist die een vissersdorpje metuitsterven bedreigt. De mist belet de vissers om uit te varen encreëert een sfeer van angst en onheil. In deze context rivaliserenYatma en Mbanik, twee jeugdvrienden, om de liefde van deknappe Maxoye. Wanneer Mbanik de kwade geesten kan verdrij-ven, komt Maxoye aan zijn zijde. Het strijdtoneel verlegt zichnaar de oceaan. Zal de oceaan al haar geheimen prijsgeven ?Magie en vertelkunst zijn nooit ver weg in de Afrikaanse samen-leving, noch in de filmcultuur. ‘Le prix du pardon’ vormt hieropgeen uitzondering, maar onderscheidt zich door de aantrekke-lijke sfeerschepping, het vlotte ritme en een ronduit subliemesoundtrack - soms zelfs iets té mooi voor de thematiek. Detraditioneel Afrikaanse muziek draagt de stempel van WasisDiop en Loy Ehrlich (ex-pianist van Touré Kunda), met medewer-king van Youssou N’dour.Het kostte Wade zes jaar en een flinke dosis geduld om dezeverfilming van een roman van de Senegalese schrijver MbissaneNgom te realiseren.

The coastal strip of southernSenegal lies veiled in ominousmists. The thick fog prevents thefishermen from doing their joband one particular village isthreatened with extinction. Inthis setting two old friends,Yatma and Mbanik, compete forthe charms of the beautifulMaxoye. When Mbanik managesto placate the evil spirits Maxoyesides with him. The rivalrybetween the old friends will nowbe fought out at sea. The magicof the story is enhanced by thesoundtrack of traditional Africanmusic.

Rokhaya Niang en Mansour Sora Wade

François bezoekt familie in zijn geboortedorp. Hij woont sinds 4jaar in Ouagadougou. Bouba en Madi, twee van zijn vrienden,vragen hem raad. Zij willen kost wat kost het dorp verlaten. Opeen dag klimmen Bouba, Madi en Alima over de muur naar deweg die hen naar Ouagadougou moet leiden. Daar zien ze deharde realiteit en hoe straatkinderen trachten te overleven. Eenzoektocht naar overlevingsmiddelen…Een productie van Artsen Zonder Grenzen

Guy-Désiré YaméogoBurkina Faso, 2001, 48 minMooré, Frans ondertiteld

Woensdag 17 april om 20u: Horloge du Sud Brussel

François revient au village pourrendre visite à sa famille. Il vientde Ouagadougou ou il vit depuis 4ans. Bouba et Madi, deux amis deFrançois lui demandent destuyaux pour aller à Ouagadougou.Ils veulent à tout prix quitter levillage. Par un beau matin, Bouba,Madi et Alima escaladent le murde la cour et rejoignent legoudron qui mène versOuagadougou. Ils y rencontrentles réalités de la vie et la surviedes enfants des ruesd’aujourd’hui.Une production de MédecinsSans Frontières

François is visiting his family inhis village. He comes fromOuagadougou where he lives for 4years. Bouba and Madi, two of hisfriends, also leave the village togo to Ouagadougou. There theysee the reality of life and how tosurvive as streetchild : hunger, nosanitary education, the searchfor survival means …

2002 • 26

27 • 2002

ALI ZAOUA

TABLEAU FERRAILLEDe film vertelt het verhaal van een jong idealistisch politicus diebliksemsnel carrière maakt maar even snel van de ladder valt.Daam, die een Europese opleiding genoot, moet kiezen tussentwee sociale paradigma’s verpersoonlijkt door zijn twee vrouwen.De eerste, Gagnesiri, is een plaatselijke schoonheid die beminne-lijk en geduldig op haar Daam wacht maar hem geen kind kanschenken. Daam neemt een tweede vrouw, de Europees opge-voede Kiné, die er enkel op uit is een politicus te trouwen. Daamraakt betrokken in een duistere deal met een plaatselijk zaken-man, Président. Dit brengt hem in diskrediet.

Nabil AyouchMarokko/Frankrijk, 2000, 90 minNederlands en Frans ondertiteld

met Saïd Taghmaoui, Mounïm Khab, MustaphaHansali

verdeler: Cinélibre

Dinsdag 16 april om 20.30u: Westrand DilbeekDonderdag 25 april om 18.00u: Vendome BrusselZaterdag 4 mei om 20.30u: Studio 2000 HaachtZondag 5 mei om 14u: Studio 2000 HaachtDinsdag 7 mei om 20u: CC ‘t Vondel HalleWoensdag 8 mei om 14u en 20.30u: Studio Haacht

Ali, Kwita, Omar en Boubker zijn straatkinderen. Ze hebben Dib enzijn bende verlaten en leven voortaan op hun eentje in de haven vanCasablanca. Ali wil namelijk weg, ver weg. Hij wil zeeman worden eneen reis rond de wereld maken. Tussen de kinderen bestaat eenhechte vriendschapsband. Tijdens een gewelddadige confrontatiemet Dib’s bende sterft Ali. Zijn vrienden brengen zijn lichaam terugnaar de haven en beslissen om hem te begraven als een prins.Beste vertolking en Jongerenprijs op het festival van Namen2000. Prijs van de beste film op het festival van Mannheim enStockholm. Oecumenische prijs Festival du Monde in Montréal2000. Beste film Fespaco 2001, het belangrijkste filmfestival inAfrika.

Ali, Kouka, Omar et Boubkervivent dans la rue. Depuis desannées, la rue est leur maison etla jungle qui la peuple, leur nouvellefamille. Leur quotidien est fait deviolence, de mendicité, deprostitution et d’indifférence. Lamort de l’un d’eux, lors d’unrèglement de comptes entrebandes rivales, révèlera lesvaleurs humaines de la banded’enfants. Ils ont pris la décisionirrévocable d’enterrer leur ami‘comme un prince’. Dans cettedifficile entrepise ils seront aidéspar un adulte, un pêcheur, quis’était lié d’amitié avec le gamindisparu.

Ali, Kouka, Omar and Boubker arestreet children. For years, thestreet has been their home andthe wild people who inhabit ittheir new family. Their daily livesare filled with scenes of violence,begging, prostitution andindifference. One of them dies,during a settling of scoresbetween rival gangs. However,awful tragedy reveals the humanvalues of these group of children.They take the irrevocabledecision to burry their friend likea prince A fisherman, who stuckup a friendship with the childthat disappeared, helps them.

Moussa Sene AbsaSenegal, 1996, 92 minFrans/Wolof gesproken, Frans ondertiteld

met Ismaël Lo, Ndèye Fatou Ndaw, Thierno Ndiaye,Ndèye Bineta Diop, Amadou Diop

verdeler: POM-Films

Vrijdag 10 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Daam est un intellectuel quigravit de manière fulgurante leséchelons du pouvoir politique,avant de tomber aussi rapidem-ent dans la déchéance. Victimede cruauté de ses proches et deses amis, qu’il a hier aidés etsoutenus, Daam est ruiné et perdqu’il a hier aidés et soutenus.Daam est ruiné et perd sonprestige. Il a deux femmes : sapremière épouse est généreuseet aimable, mais stérile. Elleapporte à son mari tout sonsoutien aussi bien dans la joie quedans les rudes épreuvesauxquelles il fait face. Sa secondeépouse, elle, lui donne desenfants mais est égoïste etopportuniste.

Tells the story of an idealisticyoung politician’s rise and fall.Daam, a well-intentioned butvacillating European-trainedpolitician must choose betweentwo social paradigms exemplifiedby his two wives. The first,Gagnesiri, is the village beauty,who waits patiently for Daam.Unfortunately, they are unable toconceive a child, so Daam takesEuropean-educated Kiné, who iseager to get ahead by marrying apolitician. Daam becomes involvedin a shady business deal withPrésident, a local businessman;when the details are made public,he is forced out in disgrace.

2002 • 28

SIGNIS

wenst het Afrika Filmfestival proficiat voor zijn zevende editie.

Signis

The World Catholic Association for Communication (former OCIC)

promoot de Afrikaanse film sinds de onafhankelijkheid van de Afrikaanse landen en be-nadrukt het respect voor andere culturen, voor mensenrechten en voor tolerantie, viaFilmfestivals, videoforums

Publicaties en colloquia

een Postproductiefonds voor Afrikaanse en Latijns Amerikaanse films

In 2001 en 2002 bekroonde SIGNIS (OCIC) met een internationale prijs:Lumumba, Room to Rent, Little Senegal, Rage, Cri d’alarme au Kivu, E minha Cara.

Uma Onda no Ar van Helvécio Ratton (Brazilië)kreeg de 2002 SIGNIS Post Productie prijs 30.000 US$De speelfilm toont de groeiende bewustwording van de Afro-Brazilianen in de favela’srond 1980.

Saffierstraat 15, 1030 BrusselTel.: 02/734 42 94 - Fax: 02/734 32 07 - http://www.signis.net

29 • 2002

Londen, vandaag. In het hart van de metropool leven culturen envolken van allerlei kleuren naast elkaar waarbij de enen deanderen als vanzelfsprekend beïnvloeden.De film gaat over drie jongeren : Jamie (met de bijnaam Rage) israpper en erg rebels, Godwin (G genoemd) is een introvertepianist en Thomas (T) is disc-jockey die zijn rifs niet goed weette plaatsen. Rage, T en G dromen van een eigen Hip Hop plaat.Wanneer de platenbedrijven niet toehappen, weigeren de drievrienden dit als een mislukking te zien. Om hun droom te realise-ren, plegen ze een overhaaste holdup. Dit moet hen er weerbovenop helpen. Hun vriendschap wordt zwaar op de proefgesteld.

Les tribulations d’Ali, jeuneEgyptien vivant à Londres, pourfaire prolonger son visa etdevenir scénariste. Il court aprèsune image idéalisée du bonheuranglais en côtoyant despersonnages pittoresques : unphotographe gay, une françaisedélurée et une blonde au look deMarylin Soutenu par un Arabefrondeur, Ali trace son chemin enprenant conscience de sesvaleurs. Impregnée par lafantaisie orientale, rythmée deraï, la course d’Ali a les couleursvives et les accents d’unecomédie réjouissante.

ROOM TO RENT

Khaled El HagarEgypte/Groot-Brittannië, 1999, 90 minEngels en Arabisch gesproken, ondertiteld

met Saïd Taghmaoui, Juliette Lewis, Rupert Graves,Clémentine Célarié

Verdeler: Cinélibre

Donderdag 25 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 26 april om 22.30u: Vendome BrusselZaterdag 4 mei om 22.30: Studio 1 LeuvenMaandag 6 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

De beproevingen van Ali, een jonge Egyptische cineast dievastbesloten is het in Londen te maken. Hij loopt een geïdeali-seerd beeld na van het Britse ‘geluk’ en ontmoet hierdoor bizarrepersonen: een homofiele fotograaf, een sluwe française en eenjonge blondine met wie hij een blank huwelijk overweegt. Samenmet een subversieve Arabier zoekt hij zijn weg naar zekerheid.Alles wil hij doen om een verlengd visum te bekomen en scenaristte worden.De film toont een kleurrijke mengeling van oosterse fantasie enraï-ritmes. Zonder meer een hartverwarmende komedie.

About the tribulations of Ali, ayoung Egyptian screenwriter wholives in London. Ali wants to beloved, inspired and to belong butfirst he needs a room to rent. Inhis pursuit of British happinesshe meets a gay photographer, astreetsmart funky française anda Marilyn Monroe lookalike.Believable characters, gooddialogue and a valiant attempt toavoid cliché illustratemarvellously his search for aresidence permit.

RAGE

Newton I. AduakaUK, 2001, 93 minEngels gesproken, Frans ondertiteld

met Fraser Ayres, Shawn Parkes, John Pickard,Shango Baku, Wale Ojo

Verdeler: Newton I. Aduaka

Zondag 28 april om 22.30u: Vendome BrusselDinsdag 7 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

Londres, aujourd’hui. Au coeur dela métropole se mêlent lescultures et les peuples de toutesles couleurs. Trois adolescents,Jamie (surnommé Rage), rappeuret rebelle à tout, Godwin(surnommé G), pianisteintroverti, Thomas (T), disc-jockey. Rage, T et G rêventd’enregistrer un disque de HipHop. Des maisons de disqueshésitantes en refus pas mêmedéguisés, ils s’incrustent dansl’échec. S’ils ne veulent pasrenoncer à leur rêve, il leur faut del’argent pour réaliser la maquettede leur disque.

Set around youths incontemporary London, wherecultures, class and raceintermingle. Three teenagers,Jamie aka Rage, a rebelliousrapper, Godwin (G), anintroverted pianist, and Thomas(T), a forlorn DJ, find themselvesin a slow spiral which begins toerode their bond of friendshipafter a botched-up attempt at aburglary fuelled by desparation.They are not professional thievesbut teenagers in pursuit of adream, to cut a hip hop record.Their failed act will sound a wake-up call which forces them to re-evaluate the true nature of theirfriendship, as their deniedseparate paths creep in.

2002 • 30

BEVRIJDINGSFILMS vzw

film & video

Boeiende, verrassende en educatieve speelfilms en documentaires over racisme,

Noord-Zuid-verhoudingen, werkloosheid, vluchtelingen, mensenrechten, milieu …

Verhuur van multimedia-projectoren: voor video / dvd / computer …

Ondertiteling van videoprogramma’s

Quinten Metsijsplein, 4 B-3000 Leuven Tel/fax: 016/ 23 29 35e-mail: bevrijdingsfilms@pandora.be website: www.bevrijdingsfilms.be

Catalogus op aanvraag

35 mm VIDEO’S voor LEGALE

VIDEOVERTONINGENSia, le rêve du python

Garage Olimpo Bread and Roses

Pièces d’identités Rosetta – La Promesse

El Elefante y la Bicicleta Guantanamera

La sueur des palmiers TGV

Clando Lumumba

Het lied van de vogels Al Massir

Mondo Leaf on a Pillow

La petite vendeuse de Soleil Ça commence aujourd’hui

Le franc Central do BrasilClandestins Ouvrières du monde, enz…

31 • 2002

DIRT FOR DINNER

CLANDODouala, Kameroen. Sobgui is een ‘clando’, een clandestienetaxichauffeur. Door politieke omstandigheden wordt hij gedwon-gen zijn land te verlaten om in Duitsland een nieuw leven tebeginnen. Hij wordt verliefd op Irene, een jonge Duitse, aktief ineen beweging voor hulp aan vluchtelingen. Door met haar tepraten, herinnert Sobgui zich meer en meer wat hem allemaal isoverkomen in Kameroun. Hij denkt na over de toekomst van zijnland en over zijn persoonlijk engagement.

Het verhaal van Sam Meffire, de knappe zoon van een Afri-kaanse vader en een Oostduitse moeder. Hij is de eerstezwarte politieman in het voormalige Oost-Duitsland en wordtaanzien als het symbool van een multicultureel Duitsland. MaarDuitsland is niet echt multicultureel en Sam Meffire niet echthet politiemantype. Hij wisselt van kant en pleegt verscheidenegewapende overvallen. De politieman wordt boef, de droom eennachtmerrie. Okpako’s documentaire is meer dan een portret.‘Dirt for Dinner’ is een “genre”-prent van het Duitsland in dejaren negentig.

Branwen OkpakoNigeria/Duitsland, 2000, 75 minDuits gesproken, Engels ondertiteld

Donderdag 2 mei om 22.30u: Cinema ZedVrijdag 3 mei om 20u: Cinema Zed

Sam Meffire est le fils d’un pèreafricain et d’une mère allemande.A Saxons (Allemagne) il estdevenu policier le plus réputé.Sam était le symbolemulticulturel de l’Allemagne.Malheureusement ce pays n’estpas vraiment multiculturel etSam, pas le policier idéal. Lepolicier devenant un voleur et lerêve, un cauchemar. ‘Dirt forDinner’ n’est pas seulement unportrait mais donne égalementun image détaillé de l’Allemagnedes années nonante.

Sam Meffire is the good lookingson of an African father andEast-German mother andSaxony’s most famous ex-policeman. He becomes a symbolof a multicultural Germany.Unfortunately, Germany isn’treally multicultural and Sam isn’treally the policeman type. The copturns into a robber, the dreamturns into a nightmare. Okpako’sdocumentary is much more thana portrait. ‘Dirt for Dinner’ is apiece of “genre-painting” ofGermany in the nineties.

Jean-Marie TenoKameroen, 1996, 100 minNederlands ondertiteld

met Paulin Fodouop, Henriette Fenda, Caroline Redl,Joseph Momo

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Maandag 29 april om 18u: Vendome Brussel

Poursuivi par la police de sonpays, Sobgui se voit obligéd’émigrer en Allemagne pour seconsacrer à l’exportation devoitures. Ses souvenirs, sonpassé dramatique en prison etles tortures subies l’obsèdentjour et nuit. Même en Europe il neparvient pas à oublier et ilcommence à penser à un éventuelretour. Clando est un film sur larésistance.

In this film Teno tells the story ofSobgui, a young man from Douala,who goes to Germany. In Colognehe becomes acquainted withGerman and European policies onrefugees. While on the surfaceClando would appear to be a filmabout giving up, it is really aboutresisting.

2002 • 32

Zaterdag 25 mei 200214de Leuvens Wereldfeest

“Eén Wereld in Kleur”“Eén Wereld in Kleur”“Eén Wereld in Kleur”“Eén Wereld in Kleur”“Eén Wereld in Kleur”Gratis vanaf 14u op en rond de Bruul

Wereldmuziek-Kinderanimatie-Infomarkt-Exotische eetstanden-Wereldmarkt

Meer info:Vanessa Gilmin

www.wereldfeest.bewww.wereldfeest.bewww.wereldfeest.bewww.wereldfeest.bewww.wereldfeest.beNoord-Zuidwerking Stad LeuvenDiestsesteenweg 44, 3010 LeuvenDiestsesteenweg 44, 3010 LeuvenDiestsesteenweg 44, 3010 LeuvenDiestsesteenweg 44, 3010 LeuvenDiestsesteenweg 44, 3010 Leuven

Tel.: 016/35 98 76 fax: 016/35 98 78Tel.: 016/35 98 76 fax: 016/35 98 78Tel.: 016/35 98 76 fax: 016/35 98 78Tel.: 016/35 98 76 fax: 016/35 98 78Tel.: 016/35 98 76 fax: 016/35 98 78e-mail: noord.zuid@leuven.bee-mail: noord.zuid@leuven.bee-mail: noord.zuid@leuven.bee-mail: noord.zuid@leuven.bee-mail: noord.zuid@leuven.be

33 • 2002

LUMUMBA1957 : drie jaar voor de onafhankelijkheid van Belgisch Congo.Patrice Lumumba is een postbediende en militant van eennationalistische partij, waarvan hij snel voorzitter wordt.Lumumba wordt bij de onafhankelijkheid de Eerste Minister vanhet nieuwe Congo. Maar het land wordt nooit echt rustig:muiterij van de Force Publique, secessie van Katanga, UNO-interventie. Lumumba toont dat het hem menens is met dedekolonisatie. Breekpunt is de kwestie Katanga die met open-lijke steun van de Belgen afscheurt. Zelfs na zijn ontslag blijftLumumba hinderlijk. Daarom schrijft de Belgische minister voorAfrikaanse Zaken in oktober 1960: ‘... de belangrijkste doelstel-ling die in het belang van Congo en Katanga moet nagestreefdworden is de definitieve eliminatie van Lumumba’...Meer dan dertig jaar later blijft Lumumba actueel. Het boek vanLudo De Witte over de moord op Lumumba was de aanzet voorhet oprichten van een parlementaire onderzoekscommissie.OCIC-prijs op het Festival Cinema Africano 2001.

Raoul PeckHaïti/Congo, 2000, 112 minNederlands ondertiteld, Frans gesproken

Verdeler: Cinélibre

met Eriq Ebouaney, Alex Descas, Mariam Kaba,Cheikh Doukouré, Dieudonné Kabongo, Maka Kotto,Théophile Moussa Sowie, Pascal Nzonzi, AndréDebaar,...

Zaterdag 27 april om 20u: Vendome BrusselZondag 5 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Nous sommes en 1957, troisannées avant l’indépendance duCongo-Belge. Patrice Lumumbaest alors un jeune employé del’administration postière. Il militedans un parti, dont il prendrabientôt la tête. Lumumba devientPremier Ministre du nouveauCongo. Quelques semaines plustard, il est confrontée auxmutineries de l’armée et auxsécessions des provinces les plusriches. Trahi et abandonné parses alliés extérieurs, il estexécuté par Mobutu et ... lesbelges.

The year is 1957, three yearsbefore the forced, yet unexpec-ted, independence of the BelgianCongo. Patrice Lumumba is anemployee at the post officeadministration. He is a politicalactivist in a party he will soonlead. Lumumba becomes PrimeMinister of the New Congo. A fewweeks later he is confronted withmutiny of the army andsecession of the mostprosperous provinces. Betrayedand abandonned, he wasexecuted by Mobutu and … thebelgians.

2002 • 34

Arti Mara

Groothandel in handgemaakteproducten uit

Marokko en elders.

Diestsesteenweg 1043010 Leuven

tel./fax. 25.28.90

ARTI MARAAl gesurft naar onze

website?

www.azg.be

met gratis nieuwsbrief!

35 • 2002

LAZARUS

COMEDIA INFANTILHet leven van Nélio, een jonge Mozambikaan, is overhoop gehaalddoor de oorlog. Op een nacht hebben terroristen zijn dorpovervallen en zijn familie vermoord. Ze nemen hem mee naar eenopleidingskamp voor kindsoldaten maar hij slaagt erin om teontsnappen en vertrekt naar de hoofdstad. Nélio wordt leidervan een groepje straatkinderen die denken dat hij een ‘curan-deiro’ is, iemand die zieken kan genezen en doden kan doenopstaan. Zijn reputatie groeit en men vraagt hem meer en meerom hulp, maar de oorlog maakt ook hier een einde aan.‘Comedia Infantil’ is het verhaal van Nelio zoals hij het verteltaan José, de bakker.

Lazar, een weeskind uit Mozambique, komt via illegale adoptieterecht bij een bemiddeld Pools koppel dat in Engeland woont.De artistieke man en zijn naar drank grijpende vrouw hadden eenLatijns-Amerikaans kindje ‘besteld’ om de sluimerende proble-men in hun gezin op te lossen. Lazar voldoet duidelijk niet aanhun verwachtingen : hij komt uit Afrika, is veel ouder en ge-draagt zich niet als een normaal pleegkind. Hij kan zijn afschu-welijke herinneringen aan de wrede oorlog in Mozambique nietvergeten.Twee thema’s, oorlog en adoptie, zijn verweven in deze sterke film overeen jongen die een heroïsche strijd levert om opnieuw kind te kunnenzijn.

Waldemar DzikiPolen, 1993, 89 minEngels gesproken, Nederlands en Frans ondertiteld

Verdeler: Jekino

Zondag 5 mei om 16u: Studio 1 Leuven

Lazarre se retrouve adopté viades voies illégales par un couplede Polonais. L’homme, un artiste,et sa femme avec des tendancesalcooliques, avaient « commandé» un enfant sud-américain pourtenter de solutionner lesproblèmes latents de leur couple.Mais Lazarre ne répondmanifestement pas à leursattentes et derrière sesapparences agréables il peut êtreagressif et intraitable. En effet,celui-ci traîne avec lui dessouvenirs atroces de la guerrequ’il a vécue .

Peter and his wife Ann, amiddleclass polish couple living inEngland, are childless and wantto adopt a child. When they areon their way to pick it up, in themiddle of the night on a faroffroad, the three year oldsouthamerican child they hadbeen expecting seems to haveturned into a much older africanboy named Lazarus, a former boysoldier who lives with awful warmemories. ‘Lazarus’ is a strongmovie about a boy who’sstruggling to be a child again.

Solveig NordlundZweden, 1997, 92 minFrans ondertiteld

met Sergio Titos, Joao Manja, Jaime Julio, JoaquinaOdete

verdeler: Cinema Public Films

Zaterdag 27 april om 14u: Vendome BrusselZaterdag 4 mei om 20u: Studio 1 Leuven

La vie de Nélio, jeunemozambicain, est bouleversée parla guerre. Une nuit, desterroristes attaquent son villageet déciment sa famille. Emmenédans un camp d’entraînementpour enfants-soldats, il réussit às’échapper et gagne la capitaleépargnée par la guerre. Néliodevient le chef d’une bande degamins des rues, qui en viennentà croire qu’il est un ‘curandeiro’,qu’il peut guérir les maladies etrepousser la mort.‘Comedia Infantil’ est l’histoire deNelio quand il le raconte a José, leboulanger.

‘Comedia Infantil’ tells the storyof Nelio, a little African boy, wholoses his entire family in the civilwar in Mozambique. He is takento a training camp for boysoldiers, but manages to escape.Nelio becomes the leader of agroup of street urchins, whogradually come to believe thatNelio is a «curandeiro», that hecan cure diseases and raise thedead. His reputation grows andpeople come to him for help. Butthe war catches up with him.‘Comedia Infantil’ is Nelio’s storyas he tells it to José, the baker.

2002 • 36

Van harte welkom in LeuvenSoyez les bienvenues à LeuvenHerzlich Wilkommen in Leuven

Hearty welcome in Leuven

La RoyaleHotel Grand Café

(tegenover het station)Martelarenplein 6

3000 Leuven

tel: 016/22 12 52

VROUW HOLLECraenendonck 5, Leuven - 016/23 67 18 - http://www.bioshop.be

PARIJSSTRAAT 40, LEUVEN

Tel.: 016/29 08 63Fax: 016/22 05 36

www.lacantina.be

Alle dagen open van 18.30 tot 23 u.Zondag van 18 tot 22 u.

37 • 2002

DARESALAM

VOYAGE A OUAGAEen komedie over de tegenslagen van een jonge fransman dievoor het eerst in Afrika komt. Tijdens een optocht gaat zijnauto in vlammen op. Aanvankelijk is Lionel verloren en wanhopigmaar steeds meer wordt hij aangegrepen door het optimismevan heel wat mensen. Uiteindelijk ontmoet hij een Afrikaanskoppel, Loutaya en Zao, die ervan droomt naar Ouagadougou tegaan om in Fespaco, het Hollywood van Afrika, zaken te doen.Lionel verliest zijn hart aan Afrika tot groot ongenoegen van zijnthuis gebleven vrouw.‘Voyage à Ouaga’ kreeg de naam van grappigste film op Fespaco2001.

Tsjaad in de jaren zeventig. Landbouwers en ambachtslui nemende wapens op om zich te verdedigen tegen een wreed en autori-tair regime. Wanneer een geanimeerd debat over belastings-inning uit de hand loopt, sluiten Doni en Djimi, twee boezem-vrienden, zich bij het verzet aan. Samen ondervinden ze de harderealiteit van een burgeroorlog. Daresalam baseert zich op demythe van Kain en Abel en vertelt hoe de oorlogsmachineuiteindelijk twee vrienden, die als tweelingen aanvankelijk de-zelfde idealen nastreefden, uit elkaar drijft. Het verhaal is eenaangrijpend pleidooi tegen oorlog.Na de kortfilm ‘Un taxi pour Aouzou’ is ‘Daresalam’ de eerstealom gewaardeerde langspeelfilm van Issa Serge Coelo.

Issa Serge CoeloTsjaad/Frankijk, 2000, 105 minFrans ondertiteld

met Haikail Zakaria, Abdoulaye Ahmat, YoussoufDjaoro, Gérard Essomba

verdeler: Parenthese Film

Vrijdag 26 april om 20u: Vendome BrusselZaterdag 27 april om 16u : Vendome BrusselDonderdag 9 mei om 22.30u : Studio 1 Leuven

Le Tchad dans les annéessoixante-dix. Des paysans etartisans prennent les armespour se défendre d’un pouvoirsanguinaire et autocrate. Koni etDjimi, deux amis d’enfance,prennent le maquis. Persuadésqu’ils pourront tailler un pays surmesure pour leur peuple victimed’injustices. Ils font alors le durapprentissage de la guerre civile.Bientôt, la rébellion se scinde endeux. D’un côté les politiques, del’autre les partisans de la seulelutte armée. La machine deguerre finit par opposer les deuxamis animés au départ par lemême idéal.Daresalam est un vibrantplaidoyer contre la guerre.

The events described in thisfeature film take place in Chad, anAfrican country which, during thelast century experienced nothingelse but colonisation and civil war.One day, in a village, andsubsequently everywhere in theregion, the peasants andcraftsmen take to arms todefend themselves from anautocratic regime. A civil warbreaks out. Based on the myth ofCain and Abel, Daresalam is thestory of how a war machinefinally opposes two friends – liketwin brothers – who were initiallyinspired by the same ideals. Thisstory is a plea in defence of lifeand against war.

Camille MouyekeDem. Rep. Congo, 2000, 90 minFrans gesproken

Met: Eric Lancerjas, Maka Kotto, Aïssa Maica,Benedicte Roy

Dinsdag 30 april om 20u: Vendome BrusselDonderdag 9 mei om 20u: Studio 1 Leuven

‘Voyage à Ouaga’ est une comédiequi met en scène les tribulationsd’un jeune Français. Au coursd’une émeute contre ladévaluation du franc CFA, savoiture part en fumée. Perdu,désespéré dans cet univers quilui est inconnu, Lionel sera peu àpeu captivé par le courage,l’obstination et la bonne humeurdes gens. Il finira par croiser lechemin d’un couple africain,Loutaya et Zao, dont le projetest d’aller à Ouagadougouprofiter du Fespaco pour faireson business.

This hugely funny comedy fromCamille Mouyeka features ahelpless French man, who comesto Africa for the first time andfalls in love with it, much to thedistress of his nagging wife backhome.After some hilariousmisadventures, he meets anafrican couple, Loutaya and Zao,dreaming to go to Fespaco, theHollywood of Africa inOuagadougou, to make somemoney.‘Voyage a Ouaga’ has earneditself the reputation of being thefunniest film at Fespaco 2001.

2002 • 38

Eethuis

Toeareg

Gril lGr i l lGr i l lGr i l lGr i l lTa j ineTaj ineTaj ineTaj ineTaj ineCous-cousCous-cousCous-cousCous-cousCous-cousSpec ia l i t e i t enSpec ia l i t e i t enSpec ia l i t e i t enSpec ia l i t e i t enSpec ia l i t e i t en

Hoek Parijsstraat - Drie Engelen-Hoek Parijsstraat - Drie Engelen-Hoek Parijsstraat - Drie Engelen-Hoek Parijsstraat - Drie Engelen-Hoek Parijsstraat - Drie Engelen-berg 5berg 5berg 5berg 5berg 53000 Leuven3000 Leuven3000 Leuven3000 Leuven3000 LeuvenReservaties: 016/23 15 55Reservaties: 016/23 15 55Reservaties: 016/23 15 55Reservaties: 016/23 15 55Reservaties: 016/23 15 55

exotic products - afro coiffureTiensestraat 220 . 3000 Leuven

t.: +32(0)16/20 71 49 . +32(0)16/20 73 52 . BTW BE: 455 534 368e-mail: info@voodoo.be . website: www.voodoo.be

alle dagen open van 10 u tot 18 u . sluitingsdag: zondag

exot

isch

e vo

edin

gA

frik

aans

• Z

uid-

Am

erik

aans

• In

disc

h •

Paki

staa

nsKa

apse

wijn

en •

Afr

ikaa

ns b

ier

•ex

otis

che

fris

dran

ken

Afr

o-A

mer

ikaa

nse

scho

onhe

ids-

prod

ukte

n vo

or h

uid

en h

aar

alle

soo

rten

haa

r:sy

nthe

tisc

h -

natu

urlij

k •

prui

ken

nexx

us v

oor

huid

en

haar

Afr

o-A

mer

ikaa

ns k

apsa

lon

hair

-ext

enti

ons

• ra

sta

• dr

eadl

ocks

•w

ave

• cu

rly

• on

tkro

llen

• …

39 • 2002

TAAFE FANGAIn een binnenkoer lokt “cora” muziek de mensen voor het avond-ritueel. Mannen, vrouwen en kinderen komen volgens traditie involgorde binnen en gaan in hun groepje zitten. Een mooie vrouwzorgt voor de nodige opschudding wanneer zij tegen de regels intussen de mannen gaat zitten. Woedend willen zij de onbe-schaamde vrouw wegjagen maar ze hadden niet gerekend op desolidariteit van de andere vrouwen.In ‘Taafe Fanga’ worden de rollen in het dagelijks leven voormannen en vrouwen eens omgedraaid. Op karikaturale wijze,maar met een grond van waarheid, schetst de film dat demannen het werk en de plaats van de vrouw in de samenlevingschromelijk onderschatten.

Adama DraboMali, 1997, 102 minNederlands en Frans ondertiteld

Met Fanta Berete, Ramata Drabo, Ibrahim Koïta

Verdeler: Progrès

Vrijdag 26 april om 18u: Vendome Brussel

Dans une cour, la musique limpidede la “cora” du griot DjélimadyKouyaté invite à la veillée. Leshommes, les femmes et lesenfants arrivent selon ordreimmuable et s’installent chacundans leur groupe. Une créaturede rêve apparaît et provoque ledésordre en prenant place parmiles hommes. Offusqués, ilsveulent chasser l’insolente, maisc’est sans compter sur lasolidarité des femmes. TaaféFanga s’inspire d’un récittraditionnel. Sous forme decomédie, le film raconte commentun jour, les femmes se servirentdes masques sacrés pourprendre le pouvoir et inverser lesrôles dans la société.

In a courtyard, the griotDjélimady Kouyaté’s pure “cora”music is inviting people to theevening gathering. The men,women and children are arriving ina certain order, according totradition, and are settling intotheir groups. A beautiful womanappears and causes uproar bysitting among the men.Outraged, they want to chasethe insolent woman away, butthey had not bargained for thewomen’s solidarity. Taafé Fanga isbased on a traditional tale. Usinga comic register, the filmrecounts how, one day, thewomen used sacred masks toseize power and turn society’straditional roles upside down.

2002 • 40

41 • 2002

Afrikaanse muziek is meer dan ritme en dansOp het Afrikaanse continent neemt muziek een belangrijke plaats in het dagelijks leven in. Muziekinstrumenten engezangen waren en zijn nog altijd vaste ingrediënten bij rituelen, feesten en zelfs informatieuitwisseling. Voor deAfrikaanse slaven op het Amerikaanse continent was muziek een van de weinige mogelijkheden om zich te latenhoren en hun gevoelens te uiten. In Latijns Amerika groeiden deze invloeden tot rumba, merengue of salsa. InNoord-Amerika liggen ze aan de basis van blues, gospel, soul en jazz. Vanuit het Amerikaanse continent zullen dezemuziekvormen hun weg vinden in de rest van de wereld. Voor Afrikanen betekende hun muziek ook een vorm vanverzet tegen een onderdrukkende en discriminerende samenleving die hen elke identiteitsvorming, creativiteit encommunicatie wilde ontnemen. In de Verenigde Staten lag ze aan de basis van rock & roll waarmee de goegemeentein de jaren vijftig uitgedaagd werd en waarin allerhande taboes werden aangepakt. In de jaren zestig en zeventigwerd de revolte wereldwijd vertolkt door reggae. In de getto’s van Brixton of in New York klonk muziek uit de enormedraagbare radio’s, de ghettoblasters. Later ventileerden het eerst Afro-jongeren hun maatschappelijk ongenoegenin de rap. Vanaf de opkomst van de populaire muziek rond 1900 konden heel wat Afro-musici zich met hun optre-den overal ter wereld manifesteren en respect afdwingen. In verscheidene films komen al deze stromingen veelal inhun context aan bod: Black and White (rap), Rage (reggea/rap), Saudade do futuro (samba), Lagrimas Negras(Salsa), Siméon (Jazz, regea), Las raices de la Salsa, La Vie est Belle (Soukous), 100% Arabica (Rai) enz.

En Afrique les instruments de musique et les chants ontété -et sont toujours- des ingrédients de base dans la viede tous les jours, entre autre dans les rituels, les fêtes etmême l’échange d’informations.Pour les esclaves africains la musique formait quasi le seulmoyen de se faire entendre et de s’exprimer. Leursinfluences se manifestent par la rumba, la mérengue et lasalsa en Amérique Latine et par le blues, le gospels, le soulet le jazz en Amérique du Nord.En plus, du point de vue des Africains, la musique peutsignifier une résistance contre une société suppressive etdiscriminative, ce qui est le motif essentiel du rock & roll, dureggae et du rap.Grâce à leurs concerts partout dans le monde, plein d’afro-musiciens ont pu se manifester et forcer le respect.Quelques films mettent ces mouvements de musique dansleur context : Black and White (rap), Rage (reggae/rap),Saudade do futuro (samba), Lagrimas Negras (salsa),Siméon ( jazz, reggae), Las raices de la Salsa, La Vie estBelle (soukous), 100% Arabica (raï) etc.

On the African continent music takes an important place inthe everyday life. Music instruments and songs areconsidered as basic ingredients for rituals, feasts and evenexchange of information.For the African slaves music was one of the onlypossibilities to express themselves. Their influences arerepresented through rumba, merengue and salsa in LatinAmerica and through blues, soul and jazz in North America.But Africans also show their resistance against asuppressive and discriminative society thanks to music.This resistance forms the actuating motive of rock & roll,reggae and rap.Thanks to concerts all over the world a lot of afro-musiciens could manifest themselves and force respect.Certain movies show these music movements in theircontext : Black and White (rap), Rage (reggae/rap),Saudade do futuro (samba), Lagrimas Negras (salsa),Siméon ( jazz, reggae), Las raices de la Salsa, La Vie estBelle (soukous), 100% Arabica (raï), …

2002 • 42

Gebracht in een gezellige sfeer aan de kiosk in het stadspark, bestaat het programma uit een combina-tie van muziek en dans, klederdracht, hapjes en drank uit het culturele erfgoed van de voorgesteldecultuur.

Cultuur-Ontmoetingsplaats is een samenwerkingsverband tussen de Leuvense Derdewereldraad,Multicult en de Integratiedienst. Voor elke editie worden partnerorganisaties gezocht onder deLeuvense allochtonen. Het eigenlijke programma op het podium en in de rand, onstaat dank zij de in-zet van deze allochtone partners. Door het kenbaar maken van de aanwezigheid en de eigenheid deallochtonen in het Leuvense en door het proces van samenwerking, proberen we de kennis over en debetrokkenheid van deze groeperingen in onze samenleving te verhogen.

Vorige jaren genoten we reeds van groepen uit de Koerdische, Mexicaanse, Filippijnse, Marokkaanse,West- en Midden-Afrikaanse, Indonesische en Chinese cultuur.

Zondag 18 aug. 2002: Nepal – Buthan

Zondag 25 aug. 2002: Imazighen

Stadspark Leuven van 15 tot 19 uur, gratis

43 • 2002

EGYPTISCHE MUSICALDe Egyptische muzikale film tussen de jaren dertig en zeventig heeft een enorme weerklankgehad in de Arabische wereld en op heel wat vlakken was het zich onderdompelen in dezemuziek en poëzie een verzet tegen de Westerse cultuur. De zangeres Um Kulsum is hiervan hetmooie voorbeeld. Youssef Chahine heeft hier met een groot aantal van zijn films eveneens eenrol gespeeld. Vanuit de jaren vijftig met onder meer ‘Adieu mon amour’ en ‘Tu es mon amour’,tot op vandaag met ‘Al Massir’ of ‘Silence… on tourne’.

Ondanks het enorme commerciële succes dat sommige zangersof hedendaagse arabische muziekgezelschappen genieten, is hetUm Kulsum die steeds de meeste platen in de Arabische wereldverkoopt. Luisteraars vragen meestal haar stem als verzoekjeop de radio. Men zegt dat ze een klassieke zangeres was, maarniets is minder waar. Integendeel, in vergelijking met de typischArabische zang was haar zangwijze revolutionair. Ze heeft ookzonder meer de electrische gitaar in haar orkest geïntrodu-ceerd.De stem van zangers is erg met een legende verbonden en delegende van Um Kulsum is dat zij enig en alleen boven de ande-ren uitstak.

UM KULSUM

Simonne BittonFrankrijk, 1990, 52 minFrans gesproken en ondertiteld

Woensdag 1 mei om 20.30u: Pangaea Leuven

Malgré l’énorme succèscommercial de certains chan-teurs ou ensembles arabescontemporains, c’est toujoursUm Kulsum qui vend le plus dedisques dans le monde arabe, etc’est toujours sa voix que lesauditeurs réclament le plussouvent aux animateurs de radio.On dit qu’elle était une chanteuse‘classique’, mais rien n’est plusfaux. Bien au contraire, elle arévolutionné de fond en comble lechant arabe, et n’a pas hésité àintroduire une guitare électriquedans son orchestre.La voix des chanteurs estinséparable de leur légende, et lalégende d’Um Kulsum, c’est d’êtreunique, seule, au-dessus de lamêlée.

Despite of the enormouscommercial success ofcontemporary arabmusicensembles and singers, it isalways Um Kulsum who sellsmost of the records in the arabworld. On the radio listenersprefer her voice when they areasked for their favourite song.They say she was a ‘classical’singer but that’s not true. On thecontrary, in comparison with arabsongs she was revolutionary. Sheintroduced the electrical guitar inher orchestra. The voice of asinger is always linked to a legendand the legend of Um Kulsum isthat she was faraway above theothers.

La musique égyptienne entre les années trenteset septantes a fait un écho énorme dans lemonde arabe. Elle traduisait la résistance contrela culture de l’ouest. La chanteuse Um Kulsum estun excellent exemple mais également YoussefChahine. Un grand nombre de ses films ont joué unrôle important. Depuis les années cinquantesavec ‘Adieu mon Amour’ et ‘Tu es mon Amour’jusqu’aujourd’hui ‘Al massir’ ou ‘Silence… ontourne’.

Egyptian musical movies between the thirties andseventies found an enormous echo in the Arabianworld as music and poetry was an expression ofresistance against the western culture. Thesinger Um Kulsum is a perfect example but alsoYoussef Chahine and a great number of his moviesplayed an important role : from the fifties with‘Adieu mon Amour’ and ‘Tu es mon Amour’ untiltoday with ‘Al Massir’ and ‘Silence … on tourne’.

Youssef Chahine

2002 • 44

45 • 2002

ADIEU MON AMOUR

TU ES MON AMOUR

SILENCE... ON TOURNEHet zijn de glinsterende ogen en de schitterende stem van deEgyptische zangeres Latifa die ons door het eerder voorspel-bare verhaal begeleiden. Malak is een beroemde zangeres diegraag geliefd zou zijn om wat zij is. Haar verveelde en vervelendeechtgenoot wil van haar scheiden. Gekwetst papt ze aan metde jongere Lamei, een opportunistische streber. Haar vriendenen familieleden spannen samen om haar ogen te openen voor zijnschurkenstreken. Dit is authentieke Egyptische cinema met veeldans en zang, heerlijke komedie en hopen melodrama.

Ahmed Yousri heeft nog slechts enkele dagen te leven. Door zijnsombere karakter werd hij over de ernst van zijn ziekte nietingelicht. Zijn kamergenoten slagen erin Ahmed dolgelukkig temaken. Voor hem lijkt alles rozegeur en maneschijn tot hij perongeluk verneemt hoe erg het met hem gesteld is. Ondanks hetschijnbaar beladen thema is ‘Adieu mon Amour’ een muzikalekomedie, die de memorabele zangstemmen van Farid el-Atracheen Shadia integreert.

Om de helft van het ouderlijk fortuin te erven, moeten neef ennicht, Farid en Yasmina, trouwen. Maar ze hebben een hekel aanelkaar. Farid ontmoet Nana, een vurige danseres en Yasmina looptweg met Sensen, een rijke grondbezitter. Uiteindelijk wint de redehet en Farid en Yasmina trouwen. Ze vertrekken op een traditio-nele huwelijksreis, achternagezeten door een jaloerse Sensen eneen onhoudbare Nana. ‘Tu es mon Amour’ is een luchthartigemuzikale komedie die de gekende zanger Farid el-Atrache in volleglorie opvoert. Een leuk en strak scenario verhoogt de pret.

Youssef ChahineEgypte/Frankrijk, 2001, 102 minArabisch gesproken, Nederlands en Frans ondertiteld

met Latifa, Ahmed Wafiq, Magda al-Khatib, ZakiAbdel-Wahib

Verdeler: Film de l’ Elyssée

Maandag 29 april om 22.30u: Vendome BrusselWoensdag 8 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

Latifa, une star de cinéma, estapprochée par un arriviste, avidede fortune et de gloire. Leurromance a pour cadre lesplateaux de cinéma du Caire où lavedette tourne son nouveau film.Le réalisateur cherche àdétendre son public avec un‘musical’ à l’égyptienne,délibérément optimiste. Desstars du 7° art local contribuentà agrémenter la verve ducinéaste et son désir de séduireen privilégiant la sensualité etl’émancipation des individus.

The shining eyes and supurb voiceof Egyptian singer Latifa guidethe story down its predictablepath. Malak is a rich and famoussinger whose boring husband isdivorcing her. She takes up withthe younger Lamei, a rakish gold-digger. Friends and familyconspire to open her eyes to hisheelishness in a rousing finalereminiscent of 1930s Hollywoodcomedy. An enjoyableintroduction to authenticEgyptian cinema with singing anddancing, broad comedy andplenty of melodrama.

Youssef ChahineEgypte, 1957, 115 min, Frans ondertiteld

met Farid Al Atrache, Hind Rostom, Shadia

Verdeler: Regent Films

Maandag 6 mei om 22.30u : Studioke LeuvenDinsdag 7 mei om 20 u : Studioke Leuven

Pour hériter chacun de la moitiéde la fortune d’un parent, deuxcousins, Farid et Yasmina,doivent se marier. Or, ils sedétestent. Farid fréquente Nanaet Yasmina s’est entichée deSensen. La raison l’emportecependant et Farid et Yasmina,enfin mariés, partent pour untraditionnel voyage de noce.

To inherit half of the fortune ofone parent, two cousins, Faridand Yasmina, have to marry. Butthey hate each other. Farid seesNana and Yasmina runs awaywith Sensen. They come toreason though and marry. Faridand Yasmina leave for atraditional honeymoon, followedby Sensen and Nana.

Youssef ChahineEgypte, 1957, 100 min, Frans ondertiteld

met Farid el-Atrache, Ahmed Ramzy, Shadia

Verdeler: Regent Films

Vrijdag 10 mei om 20u en 22.30u: Studioke Leuven

Ahmed Yousri n’a que quelquesjours à vivre. D’un caractèresombre et renfermé, il n’a pas étéinformé.

Marine lieutenant, Ahmed Yousri,has only a few days to live. Beingintrovert and dejected, he hasnot been informed.

2002 • 46

K. Mercierstraat 233200 AARSCHOT

http://www.elfuremis.org

47 • 2002

LAGRIMAS NEGRAS

EL ACORDEON DEL DIABLO‘El Acordeon del Diablo’ vertelt het verhaal van Francisco ‘Pacho’Rada, the great old man van de Caraïbische muziek. Vele van zijncomposities werden successen en worden nog steeds gespeelddoor jonge muzikanten. Maar Pacho Rada is vooral bekend alsschepper van de ‘son’, één van vier Vallenatoritmes. Nu is hij 94en woont hij in een barak van staalplaten, alleen met zijn herin-neringen en roem. Door de wereldwijde Latijns-Amerikaanseréveille reist Pacho Rada’s muziek nu van continent naar conti-nent.Hoewel Pacho Rada één van de grondleggers is van deCaraïbische muziek, werd hij eerst beroemd dankzij het boek‘Honderd jaar eenzaamheid’ van Gabriel Garcia Marquez.Geïnspireerd op Pacho Rada, voert de auteur het personage vanFrancisco el Hombre op die ‘s nachts de duivel ontmoet en methem een accordeonduel uitvecht.

In Lagrimas Negras wordt de legendarische Cubaanse salsa-groep “La Vieja Trova Santiaguera” van nabij gevolgd op hunEuropese tournee. Talrijke concertfragmenten worden afgewis-seld met repetities of gesprekken waarbij herinneringen wordenopgehaald. Ondanks hun eerbiedwaardige leeftijd (de oudstemuzikant is 84 jaar, de jongste is er 70!) hebben ze een tome-loze inzet en worden ze overal enthousiast onthaald. Zodra zeeen nummer inzetten swingen de oude troubadours als jongegoden op het podium.Een sprankelende documentaire vol muziek waarvan de ledema-ten als vanzelf in beweging komen met ook ontroerende stillemomenten.

Stefan SchwietertDuitsland, 2001, 90 minDuits gesproken, Nederlands ondertiteld

met Alfredo de Jesùs Gutierrez, Vital, AlfredoGutierrez, Antonio Jamarillo

Verdeler: Beeck Turtle

Maandag 6 mei om 20u: Studioke LeuvenDinsdag 7 mei om 22.30u: Studioke Leuven

Ce film raconte l’histoire de«Pacho» Rada. Beaucoup de sescompositions sont devenues dessuccès et sont toujoursinterprêtées par de jeunesmusiciens. Mais Pacho Rada estsurtout connu comme créateurdu «son», un des quatre rythmesde la musique Vallenato.Aujourd’hui, Pacho a 94 ans ethabite dans une cabane de tôle,où il vit seul avec ses souvenirs etsa gloire. Mais grâce àl’engouement mondiale pour lamusique latino-américaine,l’oeuvre de Pacho Rada voyage decontinent en continent.

The accordion, vallenato, and thecaribbean style of life is very welltold in this documentarycombined with poetry and atouch of loneliness. Thedocumentary rescues the ‘son’music of a briljant old musician,Francisco «Pacho» Rada, but witha deep look inside his life,generations, music anddifficulties. A duel of twoaccordion men is absolutelydelightful.Music with a touch of magicrealism.

Sonia Herman DolzCuba/Nederland, 1997, 75 minSpaans gesproken, Frans en Nederlands ondertiteld

Verdeler: Progrès Films

Dinsdag 16 april om 20u: Studio DiestVrijdag 3 mei om 20.30u: Studio HaachtZaterdag 4 mei om 22.30u: Studio HaachtWoensdag 8 mei om 20.30u: Studio HaachtDonderdag 9 mei om 22.30u: Studioke Leuven

Il y a 4 ans, Amado Machado (84ans), Aristoteles Limonta (84),Pancho Cobas (84), ReinaldoCreagh (79) et ReinaldoHierrezuelo (70) étaient en trainde jouer dans un bar à Santiagode Cuba. Ils n’ont jamais pu vivrede leur musique. Mais leur rêvedevient quand même réalité: unproducteur TV les découvre dansce bar et voit immédiatement ceque cinq retraités ‘swingants’peuvent présenter commeattrait pour le public. La ViejaTrova Santiaguera est née.L’amour est leur sourced’inspiration inépuisable.

In this warm, intimate film wehear contagiously nostalgic talesthat are personal individualrecounts by the fathers of Cubanmusic but also gives us an overallidea of the history of the island’selectrifying rhythms. The facesand movements of these mas-ters, most of them in their 80’s,tell an epic story in themselves.We follow them as the legendaryGuarachera Cubana as theyreunite, rehearse and go on tourin Europe. Discover the soul ofcuban music !

2002 • 48

Cinecity AarschotDemervallei 4, 3200 Aarschott 016/56 56 55 - f 016/56 59 37 - filminfo 0900/10 401

Cinecity LommelAdelbergpark 2, 3920 Lommelt 011/55 29 00 - f 011/55 11 70 - filminfo 0900/10 402

Cinecity MechelenSpuibeekstraat 5, 3200 Mechelent 015/55 77 33 - f 015/55 81 82 - filminfo 0900/10 403

49 • 2002

Yo Soy el Punto Cubano

MUSICA AFROCUBANAIn Cuba betekent ‘Y tenemos sabor’ zoveel als ‘het swingt hier’ en swingen doet het in dezereeks muziekdocumentaires. Samen vormen ze een hommage aan de son, de Cubaanseplattelandsmuziek die vanuit de koffieplantages van Oriente overwaaide naar Havana, zegmaar van de dorpsfeesten naar de danszalen van de grootstad om ten slotte wereldwijdsucces te oogsten als salsa. Een fascinerend verhaal dat mooi geïllustreerd wordt door dezedocumentaires.

Cette série de documentairesmusicaux rend hommage au ‘son’,la musique de la campagnecubaine qui s’est extendue descaféières jusqu’à Havana pourenfin obtenir un succès mondialcomme salsa.

Woensdag 8 mei om 20u: Studioke Leuven This series of musicdocumentaries honours ‘son’,music of the Cuban country-sidethat came from the coffee fieldsof Oriente towards Havana. Itfinally had success all over theworld as salsa.

Ignacio PiñeiroIn ‘Ignacio Pineiro’ zingen de oude kompanen van het SeptetoNacional de lof van hun orkestleider.

Luis Felipe BernazaCuba, 1977, 20 min

Dans ce film les vieux amis duSepteto Nacional chantent leslouanges de leur chef d’orchestre.

The old stars of the SeptetoNacional sing the orchestleaderspraises in ‘Ignacio Pineiro’.

Las Raíces de la SalsaDocumentaire waarin enkele son-veteranen herinneringen opha-len aan toporkesten als Sonora Mantancera en SextetoHabanero.

Sergio NunezCuba, 1992, 21 min

Quelques vétérans de son serappellent les grands orchestrescomme Sonora Mantancera etSexteto Habanero.

A few son veterans bring intoremembrance toporchestras asSonora Mantancera and SextetoHabanero.

De ster van de musica campesina, Celina Gonzalez,zingt, vertelt en blikt terug op haar carrière.

Sergio NunezCuba, 1990, 22 min

La star de la musica campesin,Celina Gonzalez, chante et nousraconte l’histoire de sa carrière.

The star of musica campesin,Celina Gonzalez, sings for us andtells us her story of her carreer.

Y Tenemos Sabor

Sara GomezCuba, 1967, 30 min

De Cubaanse volksmuziek wordt trefzeker doorgelichtmet gastoptredens van soneros, conjuntos ensextetos.

La musique folklorique cubaine viales performances assurées desoneros, conjuntos et sextetos.

Cuban folkloric music thanks toguest-performances of soneros,conjuntos and sextetos.

Tumba FrancesaEen stukje folklore, product van de immigratie vanuit Haïti vanFranse kolonisten en hun zwarte slaven die zich vestigden inGuantanamo en Santiago de Cuba.

Santiago VillafuerteCuba, 1978, 20 min

Documentaire de la traditionmusicale des afro-haïtiensimmigrés à Guantanamo etSantiago de Cuba.

Documentary about theinfluences in Cuban music of theHaitian migration of Frenchcolonials and their black slaveswho settled in Guantanamo andSantiago de Cuba.

2002 • 50

BADEN POWELL, ‘VEHLO AMIGO’

SAUDADE DO FUTUROTroubadours uit Noordoost Brazilië bezingen Sao Paulo. In deritmes en geïmproviseerde verzen weerklinkt de hartslag van éénvan de grootste wereldsteden. Kroniekschrijvers en straat-muzikanten vertellen elk op hun manier met poëzie, ritme enverdriet over deze stad.Een rondleiding met muziek in Sao Paulo.

Op de set van ‘O Samba’ ontmoette Jean-Claude Guiter de stervan de populaire Braziliaanse muziek, Baden Powell en beslooteen film aan zijn leven te wijden. Hij schetst een nauwkeurigbeeld van de persoonlijkheid van deze virtuoos maar leidt detoeschouwer tegelijkertijd door vijftig jaar Braziliaanse geschie-denis en muziek. De film is veel meer dan een eenvoudig gesprekgeïllustreerd met concertbeelden, het biedt ook een fantas-tische rondreis door Rio, Parijs en Bahia.

Marie-Clémence en César PaesFrankrijk/ Brazilië, 2000, 90 minPortugees gesproken, Frans ondertiteld

Verdeler: Laterit Productions

Woensdag 8 mei om 22.30u: Studioke LeuvenDonderdag 9 mei om 20u: Studioke Leuven

Sao Paulo chantée par sestroubadours Nordestins, leursvers acérés pour découvrir lamégalopole au rythme des forroset des tambourins. Chroniqueursdu quotidien et musiciens desrues, ils n’ont que leur cultureancestrale, faite de poésie, derythme, de tristesse pourraconter, à leur manière, leur ville.

Jean-Claude GuiterFrankrijk, 2000, 54 min

Woensdag 1 mei om 20.30u: Pangaea Leuven

Portrait de la personnalité deBaden Powell, star de la musiquepopulaire brésilienne. Jean-ClaudeGuiter guide en même temps lespectateur à travers cinquanteannées d’histoire du Brésil et dela musique. Loin d’être un simpleentretien illustré par desextraits de concerts, ce voyageest un véritable billet pour Rio,Paris et Bahia.

Baden Powell, a guitarist with aunique and indomitable style,died on September 26, 2000.His virtuosity and elegance madehim one of the most surprisingguitarists and composers of thesecond half of the 20th century.He played it all : bossa nova ofcourse, since he was one of therebels who invented the style inRio in the 60’s, but also classicalrepertory works.

The rhythms and improvisedrhymes of the troubadours fromNortheastern Brazil tell us thebeat of Sao Paulo, one of thebiggest towns in the world.

51 • 2002

HIP HOP SENEGAL

Moustapha NdoyeSenegal, 2000, 55 min

Zaterdag 20 april om 20u: Pianofabriek, Brussel

Senegal SalsaIn de jaren 50-60, liep het hele Senegalese volk warm voor deafrocubaanse salsaritmes en Dakar was met het 'Festival desArts Nègres' het centrum van de Afrikaanse culturele kruisin-gen. Mettertijd bootsten Senegalese artiesten met weemoedde salsajaren na aan de hand van archiefmateriaal vermits voorhen salseros als Pape Seck, Maguette Ndiaye, Lynx Tall of MaraTouré tot hun cultuur hoorden.

Rap in Senegal: een typisch fenomeen. Ze staan derde op dewereldranglijst wat rapproductie betreft maar ze vertonen ookheel wat originaliteit. Rap is populair, voor alle generaties enconstructief. Het is een perfecte vector voor politieke en socialeboodschappen.

Jean-Jacques LionFrance, 2000, 52 min

Zaterdag 20 april om 20u: Pianofabriek, Brussel

Le rap au Sénégal : un vraiphénomène. Au troisième rangmondial pour la production, ilprésente de grandes originalités.Il est populaire,‘multigénérationnel’ etconstructif. Il est un vecteurprivilégié des messagespolitiques et sociaux.

Rap in Senegal : a typicalphenomen. They are third on theworldlist for production but theyalso present a lot of originality.Rap is popular, for all generationsand constructive. It is a priviligedvector for political and socialmessages.

Dans les années 50-60, tout lepeuple sénégalais s’enfiévrait surles rythmes afro-cubains de lasalsa et Dakar étais le centre dumétissage culturel africain avecle Festival des Arts Nègres. Au fildes documents d’archives, lesartistes sénégalais évoquentavec nostalgie les années salsa,lorsque les salséros tels quePape Seck, Maguette Ndiaye,Lynx Tall ou Mara Touré étaientau faîte de leur art.

In the fifties and sixties thewhole people of Senegal wasenthusiastic for the Afro-cubanrythmes of salsa and Dakar wasthe centre of the African culturalmixtures with the 'Festival desArts Nègres'. After a whileSenegal artists evokednostalgicly the salsa periodthanks to archive documents asthey considered salseros likePape Seck, Maguette Ndiaye,Lynx Tall or Mara Touré asbelonging to their art.

AMINALE MAGAZINE DE LA FEMME

est un mensuel distribué dans tous les pays d’Afriquenoire francophone, en France, en Belgique, au Canada,en Suisse, dans les Antilles, aux Etats-Unis, à Haïti, enGuyane et à la Réunion.

Ses nombreux correspondants et pigistes fournissentune information plurielle sur le vécu et les aspirationsdes femmes africaines, antillaises et de la diaspora. Unmagazine pour les femmes et pour tous ceux quis’intéressent aux femmes.

Rédaction et administration

11 rue de Téhéran, 75008, Paris.Tel: 01 45 62 74 76 – Fax: 01 45 63 22 48Correspondante de presse en Belgique: Fatoumata SIDIBE0476/ 555 484E-mail: amina9@wanadoo.fr

Abonnements (12 numéros)

Poste ordinaire

France métropolitaine € 22

Autres pays d’Europe € 33

Par avion

Antilles, Guyane, Réunion € 33

Afrique noire francophone € 27Autres pays d’Afrique et du Monde € 50

RèglementChèque bancaire, mandat-lettre ou man-dat-poste international à l’ordre de MIMAMINA, 11 rue de Téhéran, 75008 - Paris(France)

53 • 2002

GUELWAAR

GITO, L’INGRAT

In een Senegalees stadje met een gemeenschap van christenenen moslims wordt op een dag Guelwaar vermoord. Op de dag vande begrafenis is zijn lijk echter spoorloos. De familie tracht zichde laatste stappen van zijn leven voor te stellen. Guelwaarstierf na een publieke stellingname tegen corruptie van ambte-naren en voor internationale hulp.Sembene Ousmane brengt hiermee een vlijmscherpe satire ophet hedendaagse Afrika en de westerse voedselhulp.

Gito is een Burundees student die in Parijs woont. Na zijnstudies keert hij naar zijn land terug en belooft hij zijn Parijsevriendin dat ze naar hem mag komen zodra hij Minister gewor-den is. Maar hij vindt niet eens een baan en hij ziet nu opnieuwzijn jeugdvriendin. De twee vrouwen ontmoeten elkaar en beslui-ten Gito een lesje te leren.

Sembene OusmaneSenegal, 1993, 111 minFrans gesproken, Nederlands en Frans ondertiteld

met Omar Seck, Ndiawar Diop, Mame Ndoumbé Diop,Isseu Niang, Myriam Niang, Moustapha Diop

Verdeler: Jekino

Zondag 28 april om 18u: Vendome BrusselZaterdag 4 mei om 16u: Studio 1 Leuven

Nous nous trouvons dans uneville sénégalaise, où vit unecommunauté composée dechrétiens et de musulmans. Lechrétien Guelwaar y estassasiné. Au jour de sonenterrement, son corps adisparu. La famille de Guelwaar seremémore sa vie. Leaderdénonçant la corruption desfonctionnaires et demandant àson peuple de se passer de l’aideinternationale, Guelwaar meurtjuste après une prise de positionpublique assez dérangeante pourle pouvoir en place.

Filmed near Thiès, Sénégal. WhenGuelwaar, a political activist anda Christian, is mysteriously killedand mistakenly buried in a Muslimcemetary, they try to rememberthe last days of his life. Familymembers, political and religiousleaders become embroiled in adispute at the grave site. Theissues of official corruption,foreign aid, religious difference,and the future of African societyare all addressed.

Léonce NgaboBurundi, 1991, 90 minFrans ondertiteld

met Joseph Kumbela, Marie Bunel, Aoua Sangaré

Verdeler: Sandoz Films

Zondag 28 april om 16u: Vendome Brussel

Gito est un étudiant burundaisqui vit à Paris. Après ses études,il rentre au pays et promet à sacompagne parisienne de la fairevenir dès qu’il sera devenuministre. Mais de retour au pays,il ne trouve pas de travail et seremet à fréquenter son amourd’enfance. Les deux femmes serencontrent et décideront dedonner une leçon à Gito.

Gito is a Burundian student wholives in Paris. After his studies, hegoes back home and promises hisParisian girlfriend that she canjoin him there once he hasbecome a Minister. But he findsno work at all and starts seeinghis childhood sweetheart again.The two women meet and decideto teach Gito a firm lesson.

2002 • 54

BEAUTIFUL PEOPLE

ZUID-AFRIKAJAMIE UYS

FUNNY PEOPLE II«Een scene is mij bijgebleven. Jamie Uys had een acteur in eenbrievenbus verstopt. Voorbijgangers reageerden hilarisch op depratende brievenbus. (...) Uys hield zo een spiegel voor de mensen.Hij filmde ons, Zuidafrikanen, in vreemde situaties en legde onsbloot. Omdat de gevolgen van ons gedrag zo komisch waren,werden de beelden door de Apartheidscensuur toegelaten».(James Whyle Zuid-Afrika)

Jamie Uys was een Zuidafrikaans filmregisseur met internationale faam. Hij maakte in 1951een eerste film ‘Daar Doer in die Bosveld’, waarmee hij meteen succes oogstte. Voor ‘TheGods Must Be Crazy’ werd hij in 1981 geprezen met de Grand Prix op het Festival Internatio-nal du Film de Comedy Vevey en in de Verenigde Staten voor ‘Beautiful People’ met de GoldenGlobe Award voor beste documentaire. Hij overleed op 29 januari 1996.

Documentaire over de Kalahari-woestijn die grote gebieden vanZuid-Botswana, Namibië en Transvaal bedekt. In hun eigen complexeen mysterieuze wereld leiden de dieren een leven vol gevaar maarook vol humor. Je herkent meteen Jamie Uys’ typische stijl vanslapstick vertelkomedie: olifanten worden dronken, bavianen slaaneen rad, … Kortom de film toont het doen en laten van de dierenen de merkwaardige rituelen waaraan ze zich soms overgeven.

Jamie UysNamibië, 1974, 70 min

Woensdag 10 april om 14u en 20u:Vlaams Filmmuseum Leuven

Ce documentaire nous montre lavie sauvage filmée dans le désertKalahari. Les animaux mènent unevie plein de danger mais aussid’humour dans leur propre mondecomplex et mystérieux. Le styletypique de comédie narrative deJamie Uys est immédiatementreconnaissable: des éléphants quis’enivrent, des babouins qui font laroue, bref toute une gamme decomportements un peu bizarresdes animaux.

This film shows us wildlife in theKalahari-desert. In their owncomplex and mysterious worldanimals lead lives of humor andhorror. Humans appear in the formof traditional San in one sequence.They are shown mimicking theanimals in gesture and sound. Thisdocumentary is made in JamieUys’s usual style of comedicnarration: elephants get drunk,baboons cartwheel, and all varietyof animals behave and misbehave.

Jamie UysZuid-Afrika, 1983, 89 minAfrikaans gesproken

Woensdag 8 mei om 14u en 20u:Vlaams Filmmuseum Leuven

“Une scène est gravée dans mamémoire. Jamie Uys avait caché unacteur dans une boite-aux-lettres.Les passants étaient confrontésavec leur propre bêtise : une boîte-aux-lettres qui leurs parle ! (…)Uys filmait les sudafricains dansdes situations bizarres et lesdécouvrait ainsi. Les implicationsde leur comportement étaienttellement comiques que les imagespassaient la censurationd’Apartheid.” (James Whyle Zuid-Afrika)

“One scene in particular caught myfancy. Uys had concealed an actorin a post box.The reactions of passers-by onthis post box speaking to them,were delightful. (…) Uys held up amirror to society. He took picturesof us - South Africans- in weirdsituations and we revealedourselves. Because theimplications of our behaviour wasso concealed by laughter, theimages were allowed.” (StyleMagazine. James Whyle Zuid-Afrika)

Né à Boksburg dans le Transvaal en 1921, JamieUys réalise son premier film ‘Daar Doer in dieBosveld’ en 1951. Le film obtient un succèsimmédiat. Il a produit et réalisé en 1980 le satire,‘The Gods Must Be Crazy’. En 1975 il a reçu auxEtats Unis pour ‘Beautiful People’ the GoldenGlobe Award pour le meilleur documentaire. Il estdécédé le 29 janvier 1996.

Jamie Uys, born in 1921 in Boksburg, Transvaal,was an internationally acclaimed film director.Prizes for his work included the 1981 Grand Prix atthe Festival International du Film de ComedyVevey for ‘The Gods Must be Crazy’ and theGolden Globe Award for best documentary in1975 for ‘Beautiful People’. He died in january 29,1996.

55 • 2002

PALJAS

HIJACK STORIES

Hendrik Mc Donald, een man van middelbare leeftijd, is verant-woordelijk voor een afgelegen spoorwegstation. Zijn carrièreheeft duidelijk betere tijden gekend maar ook zijn vrouw Katrienen hun twee kinderen, de achttienjarige Emma en de negenjarigeWillem treffen het niet. Vier jaar geleden stopte Willem metpraten en sindsdien speelt ook Katrien geen piano meer. Dankomt een circus langs en verblijft enkele dagen naast hetstation. Willem leert een clown kennen. Het zal de familierelatiegrondig veranderen.

OCIC prijs en publieksprijs op Focus op het Zuiden 1999.Winnaar van 12 MNET All Africa Film Awards.

Een actiethriller die zich afspeelt in het getto van Soweto tienjaar na apartheid. Hijack Stories mengt sociaal commentaarmet humor terwijl er teruggekeken wordt op de meest geweldda-dige aspecten van de Zuid-Afrikaanse samenleving. Sox Morakais een knappe jonge acteur. Hij ziet zijn kans op succes en doetmee aan de auditie voor een gangsterrol in een populairetelevisieserie. Maar Sox heeft totaal geen inzicht in het karak-ter. Hij trekt naar Soweto om er van dichtbij de basisregels vanhet gangsterleven te leren kennen. Maar in het gangstermilieuwordt niet gesold en Sox riskeert zijn comfort, zijn vrijheid enzelfs zijn leven.Hijack Stories is een satire van het beeld dat deHollywoodcinema van de Amerikaanse zwarte gemeenschapophangt.

Katinka HeynsZuid-Afrika, 1998, 117 minNederlands en Frans ondertiteld

met Marius Weyers, Aletta Bezuidenhout, Liezel vander Merwe, Larry Leyden, Jan Ellis, Ian Roberts, EllisPearson

verdeler: Jekino

Zondag 28 april om 20u : Vendome BrusselZondag 4 mei om 14u : Studio 1 Leuven

Paljas raconte l’histoire d’unefamille ordinaire qui voit sa viebousculée quand un cirque visiteleur quartier. Surtout larencontre entre un clown et le filsWillem a des conséquencesmiraculeuses.

This is the story of an ordinaryfamily whose lives are changed bya miracle. The miracle centresaround the relationship betweena clown and a young boy.

Oliver SchmitzZuid-Afrika, 2001, 94 minEngels gesproken, Frans ondertiteld

met Tony Kgoroge, Rapulana Seiphemo, MoshidiMotshegwa, Percy Matsemela, Makhaola Ndebele

Verdeler: UGC International

Donderdag 25 april om 22.30u: Vendome BrusselZondag 5 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

Johannesburg, Afrique du Sud,dix ans après la fin de l’apartheid.Sox est fiancé à une jeune filleblanche et habite les beauxquartiers. A la recherche de sonidentité, il auditionne pour jouerle rôle de l’ultime bad boybraqueur de voitures. Sox décidede retourner dans les townshipsde Soweto pour y apprendre lesrègles de base des gangsters.C’est décidé : Sox aura ce rôle,même si pour cela il doit allerjusqu’au bout de son fantasmed’acteur et risquer de perdre sonconfort, sa liberté et même savie.Hijack Stories est une satireféroce du portrait que dresse lecinéma hollywoodien de lacommunauté noire américaine.

A high-octane action thriller setin the post-apartheid SouthAfrican ghetto-suburb ofSoweto. Hijack Stories mixessocial commentary and humourwhile looking at the most painfuland violent aspects of SouthAfrican society. Sox Moraka is ahandsome young actor. Heglimpses a chance at the big timewhen he auditions for the role ofa gangster in a popular televisionseries. The problem is, he doesn’thave any understanding of thecharacter. He ventures back intoSoweto to find a real gangster tobase his character on. One night,Sox learns that gangster lifeisn’t all game play and, as aresult, the lives of thecharacters will change forever.

2002 • 56

In de eerste helft van de 20ste eeuw stelden voornamelijk de Afrikanen in de diaspora openlijk vragen over hunidentiteit en hun socio-politieke wortels. Het zijn afro-intellectuelen als de Senegalees Léopold Sédar Senghor,Aimé Cesaire uit Martinique en Léon-Gontran Damas uit Frans-Guyana die de wereld duidelijk maakten dat deAfrikaanse culturen wel degelijk een rol hadden gespeeld in de culturele verrijking van de mensheid. Met hen vondhet begrip Négritude ingang. Voor Césaire ging zijn engagement verder en hij groeide uit tot een voorvechter van derechten van de zwarten. Hij uit dit in zijn gedichten over slavernij, vrijheid en bevrijding en de dekolonisatie van detaal. Zijn invloed op Franz Fanon, Sarah Maldoror, Euzhan Palcy, Raoul Peck, Martin Luther King, de muziek en ookde Amerikaanse burgerrechten beweging is groot. Euzhan Palcy, uit Martinique, bracht met haar film Rue CasesNègres (1983) de koloniale tijd van de Antillen in wereldwijde belangstelling. Met A Dry White Season (1989)tekent ze openlijk verzet aan tegen het Zuid Afrikaans apartheidsregime.De ideeën van Césaire en een Fanon en het reële verzet van de Afrikaanse onafhankelijksstrijd tegen de blankekoloniale bezetter behoren tot de wortels van de Afro-Amerikaanse protestbeweging met personaliteiten zoalsMartin Luther King (Free at last), Mohammed Ali, Malcolm X of Angela Davis en met de Black Panthers. Voor deblanke Amerikaanse media waren het terroristen die de staat ondermijnden. Maar ze hadden sinds 1966 een ergsociaal-politiek programma dat in dienst stond van de verbetering van de levensvoorwaarden van de leden van deAfro-Amerikaanse gemeenschap. Het lag volledig in de lijn van de beweging voor burgerrechten. In de filmwereldwerd dit vertolkt door Melvin Van Peebles en zijn zoon Mario, Spike Lee, Richard Roundtree (Shaft), Thomas Harrisenz.

Les afro-intellectuels comme Léopold Sedar Senghor, AiméCésaire et Léon-Gontran Damas ont montré au mondeentier que les cultures africaines ont également eu leurpart dans l’enrichissement culturel de l’homme. Ils ont lancéle mot ‘Négritude’. Entre eux, Césaire est devenu uncombattant important des droits des noirs. Il a influencéMartin Luther King, Franz Fanon, Sarah Maldoror, RaoulPeck, … et Euzhan Palcy qui a mis l’accent sur la périodecoloniale des Antilles dans son film ‘Rue Cases Nègres’(1983) et sur la résistance contre le régime d’ Apartheidde l’Afrique du Sud dans ‘A Dry White Season’ (1989).Cette résistance du combat pour l’indépendance est à labase du mouvement de protestation de la communautéafro-américaine. En plus, depuis 1966 ils avaient conçu unprogramme très socio-politique en faveur de l’améliorationdes conditions de vie et ces idées étaient fort semblables àcelles des mouvements des droits civils. Des cinéastescomme Melvin Van Peebles et son fils Mario, Spike Lee,Richard Roundtree (Shaft), Thomas Harris, etc … y ontégalement contribué.

Van Négritude tot Black Power

In the first half of the twentieth century afro-intellectualsas Leopold Sedar Senghor, Aimé Césaire and Léon-GontranDamas proved to the world that African cultures alsoplayed a part in the cultural enrichment of mankind. Theyinvented the word ‘Negritude’. One of them, Césaire, becamean important advocate of black rights. He influenced peopleas Martin Luther King, Franz Fanon, Sarah Maldoror, RaoulPeck and Euzhan Palcy. The latter criticizes in her film ‘RueCases Nègres’ (1983) the colonial period of the Antilles andin ‘A Dry White Season’ (1989) the South African apart-heid-regime.The resistance of the African struggle for independencyagainst a white colonial occupier formed the roots of theafro-american protest movement. More, since 1966 theyhad a very social-political program to improve the standardof life of the afro-americans. In fact their ideas resembledthose of the civil rights movements. Film directors asMelvin Van Peebles and his son Mario, Spike Lee, RichardRoundtree (Shaft), Thomas Harris, etc … contributed withtheir work.

57 • 2002

E MINHA CARA (That is my face)

FRANTZ FANON : Black skin, White maskFrantz Fanon was psychiater en revolutionair. Hij was lid van hetFLN en ambassadeur van de tijdelijke regering van de Algerijnserepubliek. Hij was dichter en schrijver.Zijn hervormingsideëen waren scherp en zijn invloed op hetwereldgebeuren mag vergeleken worden met die van Che Guevaraen Malcolm X. Hij werd bewonderd door de Black Panters en derevolutionairen uit de derde wereld omdat hij met vuur hetracisme en het kolonialisme aanklaagde.Hij schreef ‘Zwarte huid, blanke maskers’ en ‘De Verworpenen deraarde’. Fanon overleed in 1961 op zesendertigjarige leeftijd.

In 1996 bevond Thomas Harris (1962°) zich in het Afrikaanse hart vanBrazilië, in Bahia, om er de identiteit van de geesten te achterhalendie hem achtervolgen in zijn nachtmerries. Twintig jaar eerder maaktezijn moeder een parallelle reis toen zij met haar familie naar Tanzaniëemigreerde op zoek naar haar roots. Deze film toont drie generatiesvan een Afro-amerikaanse familie en de geschiedenis van deburgerrechtenbewegingen in de VS.Het geluid in de film werd op een vernieuwende manier gebruikt enroept een beeld op van de Afrikaanse, Caraïbische en Noord-Ameri-kaanse cultuur.

Isaac JulienUK, 1996, 70 minEngels gesproken, Frans ondertiteld

Verdeler: Médiathèque des 3 Mondes

Zondag 21 april om 20u: Horloge du Sud Brussel

Mêlant archives, interviews etscènes reconstituées, cedocument brosse un portraitcomplexe du psychiatre etrévolutionnaire Frantz Fanon. Ilfut un fervent partisan de larévolution algérienne et unthéoricien de la libération dutiers-monde. Ses analyses ducolonialisme eurent une influenceconsidérable en Afrique et enAmerique latine, mais aussi auxEtats-Unis chez les BlackPanthers.

Explores the life and work of thepsychoanalytic theorist andactivist Frantz Fanon who wasborn in Martinique, educated inParis and worked in Algeria.Examines Fanon’s theories ofidentity and race, and traces hisinvolvement in the anti-colonialstruggle in Algeria andthroughout the world. Fanon, whoinfluenced Che Guevara andMalcolm X, died in 1961 at theage of 36.

Thomas Allen HarrisBrazilië/VS, 2002, 56 minEngels gesproken, Duits ondertiteld

Première België - Oekumenische Prijs Forum Berlinale2002

Verdeler: Thomas Allen Harris

Zaterdag 27 april om 22.30u: Cinema Zed LeuvenMaandag 29 april om 20u: Cinema Zed LeuvenDinsdag 30 april om 20u: Cinema Zed Leuven

En 1996, Thomas Harris (1962°)se trouvait à Bahia - au coeurafricain du Brésil- cherchantl’identité des esprits qui levisitaient dans ses rêves. Vingtans plus tôt sa mère avait fait unvoyage parallel en Afrique. Elleétait avec sa famille enTanzanieoù elle a rencontré despersécutés de l’Apartheidfuyants l’Afrique du Sud. Ce filmmontre trois générations d’unefamille afro-américaine etl’histoire du mouvements desdroits civiques dans les E.U. Leréalisateur a utilisé d’une manièreinnovative le son qui évoque laculture de l’Afrique, des Caraibeset l’Amérique du Nord.

In 1996, Thomas Harris (1962°)journeyed to Bahia - The Africanheart and soul of Brazil- seekingthe identity of the spirits whohaunted his dreams. Twentyyears earlier his mother hadmade a parallel journey when shemigrated with the family toTanzania, in search of her roots.This film shows threegenerations of an AfricanAmerican Family and the historyof the civil rights movements inthe US. Its use of sound is veryinnovative and shows magicallythe culture of Africa, theCaribean and North America.

2002 • 58

BLACK AND WHITE

MADE IN USATijdens zijn laatste jaar als gouverneur van de staat Texasvaardigde huidig president Bush honderdvijfendertig death penalty’sof doodstraffen uit. ‘Made in USA’ is de analyse en reconstructievan het onderzoek dat geleid heeft tot de doodstraf en executie vanOdell Barnes. Gedurende negen jaar vocht Barnes vanuit zijn celtevergeefs voor het heropenen van zijn dossier, ondanks een aantaldubieuze onderzoekshypothesen en getuigenissen. Deze sobere enprangende documentaire, opgebouwd uit zowel archiefbeelden, foto’sen gesprekken met zowel de verdediging als de aanklager, getuigen,familieleden en medische experts, laat in het midden of Barnes nuschuldig was of niet. Wel stelt ‘Made in USA’ in alle objectiviteit hetmechanisme van het Amerikaanse rechterlijke systeem aan de kaak..

‘Black and White’ is een snapshotachtig dagboek over het hiphop-wereldje in het Manhattan van de 21ste eeuw. De regisseur plaatsttwee culturen tegenover elkaar. Tegenover de zwarte gemeenschapstaat die van de verwende blanke jochies uit de New Yorkse UpperEast Side. Zij voelen zich aangetrokken door de zwarte cultuur. Inde openingssequentie zien we hoe verwende blanke tieners zichlaten bepotelen door een zwarte leeftijdsgenoot. Wat later makenwe kennis met Rich Bower. Een man met een crimineel verleden dieimpressario wordt van hip-hop-artiesten. De documentariste SamDonager draait een documentaire over die tieners.Een cocktail van snelle beelden gaande van improvisaties naarthrillerscènes, maar belangrijker is het thema: de zwarte cultuurals vlucht voor jonge blanke rebellen.

James TobackVS, 2001, 99 minEngels gesproken, tweetalig ondertiteld

met Ben stiller, Robert Downey jr, Scott Caan, OliverPower Grant, Claudia Shiffer, Mike Tyson, BrookeShields

Verdeler: Columbia

Zaterdag 4 mei om 22.30u: Cinema Zed LeuvenDonderdag 9 mei om 20u: Cinema Zed Leuven

Rich, un petit caïd new-yorkais,décide de laisser tomber sesactivités illicites pour soutenir lamusique rap d’un de ses amis.Autour d’eux, gravitent de jeunesBlancs fascinés par l’univers hip-hop et d’autres qui réalisent undocumentaire. La trame de Blackand White est touffue, et passecomme un clip d’un sujet à l’autre,sorte de cocktail étonnant assezbienvenu alliant improvisations etscènes plutôt thriller, mais sonintérêt est dans l’étude qu’il fait decette fascination. La culture noireapparaît finalement comme lerefuge d’une jeunesse rebelle aupuritanisme ambiant.

A group of white teenagersbecomes involved with Harlem’sblack hip-hop crowd. ‘Black andWhite’ features several storiescentering on a pair ofdocumentary filmmakers infollowing a group of teens who tryto fit in with Harlem’s hip-hopcrowd who includes gangsterrapper Rich Bower in landing arecording gig. For the White Kids,it’s a fad they throw themselvesinto : the girls into sex and theboys into violence. For the Blackmen, there’s expression andperhaps fame.The cast includes standout workby Ben Stiller, a gorgeous ClaudiaSchiffer, and Mike Tyson playing …himself.

Solveig Anspach en Cindy BabskiBelgië/ Frankrijk, 2001, 105 minEngels gesproken, tweetalig ondertiteld

Verdeler: Cinéart-Cinélibre

Vrijdag 10 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

“Made in the USA” raconte l’histoirede l’exécution de Odell Barnes qui aété condamné à mort pourmeurtre. L’enquête qui a conduit àson arrestation, son procès et sacondamnation, a été bâclée. Cetteenquête a été menée par desindividus qui voulaient un coupable àtout prix. Odell Barnes n’a pas eu ledroit à un procès équitable et il aété exécuté. Son histoire estsymptomatique d’une Amériqueprospère qui a du mal à remettre encause son mode defonctionnement.

‘Made in USA’ analyses andreconstructs the investigationthat resulted in the condamnationand execution of Odell Barnes onMarch 1, 2000. For 9 yearsBarnes faught for reopening hisfile. The movie, based ontestimonies of family, friends andlawyers aims at demonstratingthat Odell Barnes did not receive afair trial and was executedbecause of his past andbackground. ‘Made in USA’ exposesthe mechanism of the Americanjudicial system.

59 • 2002

CLASSIFIED X

FREE AT LASTFascinerende documentaire van James Desmond Nicolas Proferesen Georgy Brown Shuker. Zij volgden Martin Luther King gedurendede laatste drie maanden van zijn leven en zijn ‘Southern ChristianLeadership Conference’ die die zomer de Poor People’s March inWashington voorbereidde. De productie startte op 15 januari 1968,toevallig de 39ste en laatste verjaardag van Luther. Jammer genoegvolgden ze hem niet tot Memphis waar hij neergeschoten werd. Toenzij het nieuws van de moord hoorden, werkten de regisseurs de filmop drie dagen af. Filmmateriaal van drie maanden werd gereduceerdtot een 90 minuten durende kroniek van een laatste restant vande geweldloze burgerrechtenbeweging. De film greeg een Emmy ende Grand Prix op het filmfestival van Venetië.

Melvin von Peebles produceerde en regisseerde de eerste afro-Amerikaanse film ‘Sweet Sweetback’s Baadassss Song’ en hetwerd een ongehoord commercieel succes. Van Peebles werd dewegbereider voor een gehele reeks afro-films zoals ‘Shaft’ en voorregisseurs als Spike Lee. In ‘Classified X’ analyseert hij op welkewijze de zwarte in de Amerikaanse film sinds de beginjaren werdgeportretteerd als een tweederangsfiguur die geheel ten dienstestaat van de blanke Amerikaan. Dat dit soms tot erg absurdesituaties in films leidt, maakt Van Peebles duidelijk met tal vanfilmfragmenten. Zelfs de ‘correcte’ en ‘maatschappijkritische’Stanley Kubrick krijgt een veeg uit de pan. Deze film is van uitzon-derlijk belang omdat hij precies de heersende ideologie (racistische)van de Amerikaanse filmindustrie op degelijke onderbouwde wijze opde korrel neemt.

James Desmond, Nicolas Proferes, GeorgyBrown ShukerVS, 1968, 90 minEngels gesprokenDocumentaire

Woensdag 17 april om 14u en 20uVlaams Filmmuseum Leuven

Documentaire fascinant sur lestrois derniers mois de la vie deMartin Luther King et son‘Southern Christian LeadershipConference’ qui s’occupait despréparations du Poor People’sMarch à Washington. Laproduction commence avec ladernière fête d’anniversaire deMartin Luther King.Malheureusement les réalisateursne l’ont pas suivi jusqu’à Memphisoù il a été assassiné. Quand ils ontappris la nouvelle de sa mort, ilsont terminé le film en trois jours :trois mois de films réduitsjusqu’une chronique émouvante de90 minutes.

The documentary follows MartinLuther King and his SouthernChristian Leadership Conference asthey prepared for that summer’sPoor People’s March on Washington.The production began January 15,1968 which happened to be Rev.King’s 39th, and last, birthday.Unfortunately they didn’t followKing to Memphis where he wasshot. When they heard that he waskilled they edited the documentaryin 3 days. Three months of footagewas pulled together into a 90-minute chronicle of the last gasp ofthe nonviolent civil rightsmovement. The film won the Emmyand the Grand Prix at the VeniceFilm Festival.

Mark DanielsVS, 1997, 52 min (video)Engels gesproken, Frans ondertiteld

met Melvin von Peebles

Verdeler: Les films d’ici

Zondag 21 april om 20u: Horloge du Sud Brussel

L’oeuvre de Melvin Van Peebles, undes pionniers absolu du cinémablack américain, avait été classéeX par la censure américaine. Melvin,le metteur en scène de ‘SweetSweetback’s Baadassss Song’nous accompagne dans un voyagefascinant à travers lareprésentation des Noirs dans lesfilms de Hollywood. Mais il ne secontente pas de polémiquer sur lesclichés des noirs fidèles, il va audelà et attaque aussi ces filmspolitiquement correctes qui sontles porte-drapeaux d’une Amériqueprogressiste.

The films by Melvin Van Peebles,absolute pioneer of American blackcinema, were classified X by theAmerican censors. Melvin, directorof ‘The Sweetback’s BaadassssSong’, takes us on a fascinatingjourney through the representationof blacks in Hollywood cinema.Classified X looks behind theclichés, the Uncle Tom’s in theAmerican movies. Even more, VanPeebles attacks the so calledpolitical correct progressivemoviemakers.

2002 • 60

BAMBOOZLED

SPIKE LEE

Pierre Delacroix is de enige zwarte werknemer in dienst bij eenstartende televisiezender. Ondanks verschillende pogingen omzijn programmavoorstellen gerealiseerd te krijgen, werdenDelacroix’ ideeën tot op heden telkens afgewezen. Op een dagstelt zijn baas hem een ultimatum: als hij niet snel met een hip,commercieel en trendy programmavoorstel komt, hangt hem eenontslag boven het hoofd. Radeloos en gedesillusioneerd besluitDelacroix de meest overdreven, schaamteloze vorm van stereo-typische komedie te presenteren die hij maar kan verzinnen.Gebaseerd op de ouderwetse ‘minstrels met zwart-ge-schminkte-gezichtjes’ van lang vervlogen tijden, schrijft hij zijn‘Mantan The New Millenium Minstrel Show’ … Een bijtendesatire op het beeld van de zwarte in de hoofdzakelijk blankepopulaire cultuur.

Als schrijver-regisseur, producer, auteur en ondernemer heeft Lee een omwente-ling teweeggebracht in de rol van het zwarte talent in Hollywood. Hij heeft zichlosgerukt van decennia stereotypen en gemarginaliseerde portretten om eennieuw platform te geven aan de Afro-Amerikaanse stem. Zijn films bestaan uiteen reeks van sociopolitieke kritieken die onomwonden en provocerend zijn. Meteen onwrikbare gedrevenheid behandelt hij gevoelige onderwerpen als ras, klasseen sekse. De naam van zijn productiehuis, ’40 Acres and a Mule Filmworks’verwijst naar een nooit vervulde belofte die vele politici na de burgeroorlogdeden aan bevrijde slaven.

Filmografie : She’s gotta have it (1986), School Daze (1988), Do the Right Thing (1989),Mo’Better Blues (1990), Jungle Fever (1991), Malcolm X (1992), Clockers (1995), Girl 6(1996), 4 Little Girls (1997), Bamboozled (2000), Huey P. Newton Story (2001), 25thHour (2002) e.a.

Réalisateur, Acteur, Monteur, Producteur,Scénariste américain. Avec son premierfilm en 1986, ‘Nola Darling n’en fait qu’à satête’, et surtout avec ‘Do the Right Thing’trois ans plus tard, Spike Lee marque lerenouveau du cinéma noir américain, quis’était perdu dans les limbes desdernières années de la Blaxploitation vers1976-1977. Le nom de sa société deproduction ’40 Acres and a MuleFilmworks’ réfert à une promesse jamaisréalisée de plusieurs politiciens après laguerre civile.

As a writer-director, actor, producer,author and entrepreneur, Lee hasrevolutionized the role of black talent inHollywood, tearing away decades ofstereotypes and marginalized portrayalsto establish a new arena for Afro-American voices to be heard. His movies aseries of provocative socio-politicalcritiques informed by an unwaveringcommitment towards challenging culturalassumptions not only about race but alsoclass and gender identity.

Spike LeeVS, 2000, 135 minEngels gesproken, Nederlands ondertiteld

met Damon Wayans, Jada Pinkett Smith, SavionGlover, Tommy Davidson, Michael Rapaport

Verdeler: Paradiso Entertainment

Woensdag 8 mei om 22.30u: Cinema Zed LeuvenVrijdag 10 mei om 22.30u: Cinema Zed Leuven

Le seul scénariste noir d’unechaîne de télévision, doit trouverun nouveau concept. Il décidealors de relancer les anciensspectacles de music hall ou desacteurs barbouilles incarnaientdes Noirs caricaturaux. Undanseur de claquettes et soncoach sont recrutés dans la rueet deviennent les stars du showprovocateur qui tourne auphénomène culturel... Avec cettesatire, le réalisateur de ‘Summerof Sam’ et ‘Malcolm X’ s’attaqueaux médias et à leurreprésentation des Noirs.

Dark, biting satire of thetelevision industry, focusing onan Ivy-League educated blackwriter at a major network.Frustrated that his ideas for a«Cosby Show»-esque take on theblack family has been rejected bynetwork brass, he devises anoutlandish scheme : reviving theminstrel show. The hook: insteadof white actors in black face, theshow stars black actors in evenblacker face. The show becomesan instant smash, but with thesuccess also comesrepercussions for all involved.

61 • 2002

A HUEY P. NEWTON STORY

MALCOLM XFlamboyante biografie over één van de belangrijkste afro-amerikaanse vrijheidsstrijders. De film vertelt het verhaal vanMalcolm X, een jonge delinquent wiens vader door de Ku KluxKlan vermoord werd. In de gevangenis maakt hij kennis met deNation of Islam. Op zijn pelgrimstocht naar Mekka komt hij tothet ware islamgeloof. Hij wordt vrijheidsleider die het geweld alsmiddel in de strijd van de burgerrechten niet afwijst, dit integenstelling tot Nobelprijswinnaar Martin Luther King.Denzel Washington is even indrukwekkend als de regie van SpikeLee die hier alle registers opentrekt. De controverse rond dezehagiografie werd nog aangewakkerd door de slotbeelden van defilm waarin Spike Lee een Amerikaanse vlag in brand steekt.

Al sinds de moord op Huey P. Newton in 1989 in Oakland isschrijver-acteur Roger Guenveur Smith bezig om het leven vandeze mede-oprichter van de Black Panthers te doorgronden. Vanverzameld archiefmateriaal stelde hij een theatermonoloogsamen. De tekst bestaat voornamelijk uit Newtons eigenwoorden maar ook een aantal meer actuele zaken werden in demonoloog betrokken, zoals de dood van Notorious B.I.G. en demoord op een Afrikaanse immigrant in 1999 door de New Yorksepolitie. Nadat Spike Lee de theaterproductie zag van Smith,werden ze het er snel over eens dat het erfgoed van de charis-matische Newton voor een groter publiek bereikbaar moestworden. Spike Lee filmde een toneelregistratie met een schitte-rende opvoering van Smith zelf en combineerde ze met histori-sche beelden en muziek van Branford Marsalis.

Spike LeeVS, 1992, 201 minEngels gesproken, Nederlands ondertiteld

met Denzel Washington, Angela Bassett, OssieDavis, Albert Hall, Al Freeman Jr.

Woensdag 24 april om 14u en 20u:Vlaams Filmmuseum Leuven

Evocation de la vie du célèbreleader noir americain assassiné le21 fevrier 1965 au cours d’unmeeting.Un film plein d’émotions quiraconte avec talent la vie d’undes plus grands leaders afro-américains du siècle dernier.Denzel Washington qui incarnetrès bien le rôle de Malcolm Xnous fait passer par toutessortes d’émotions telles que lajoie, la tristesse.Spike Lee, quant à lui, a su nousmontrer l’évolution de la vie deMalcolm X, comment il est passéde la vie de libertin à celle demusulman et de leader pour tousles Afro-Américains.

Biography of Malcolm X, thefamous African American leader.Born Malcolm Little, his father (aminister) was killed by the KuKlux Klan. He became a gangster,and while in jail discovered theNation of Islam writings of ElijahMuhammad. He preaches theteachings when let out of jail, butlater on goes on a pilgrimage tothe city of Mecca, there heconverts to the original Islamicreligion and becomes a SunniMuslim. He changes his name toEl-Hajj Malik Al-Shabazz andstops his anti-white teachings,as he realises the error of hismistakes. He is later onassassinated and dies a MuslimMartyr.

Spike LeeUSA, 2001, 90 minEngels gesproken

Zaterdag 27 april om 22.30u: Cinema Zed LeuvenMaandag 29 april om 20u: Cinema Zed LeuvenDinsdag 30 april om 20u: Cinema Zed Leuven

Un portrait passionant d’un desfondateurs du Black PantherMovement. Le film est uneadaptation d’une pièce dethéâtre ‘A Huey P. Newton Story’de Roger Guenveur Smith. SpikeLee a filmé ce monologuehistorique superbementprésenté par Smith même. Cesscènes filmées ont étémélangées avec des imageshistoriques et de la musique deBranford Marsalis, tout endonnant une signature Spike Lee.

An intimate portrait of the lateco-founder of the Black PantherParty, adapted from the award-winning stage play of the samename by its writer and star,Roger Guenveur Smith. Smith’sbrilliant and truly stunningperformance is captured by long-time collaborator Spike Lee, usinghis signature mixture of film andarchive footage to captureNewton’s inner mind. Thesoundtrack features anotheroutstanding score by GrammyAward-winning composerBranford Marsalis.

2002 • 62

EUZHAN PALCY

Geboren in 1955 in Martinique realiseerde Euzhan Palcy haar eerste kortfilm in 1974.Ze vertrekt nadien naar Parijs waar ze verder studeert. Haar eerste langspeelfilm ‘Rue Cases Nègres’ wordt in1983 een groot succes.Haar tweede film bracht haar naar zuidelijk Afrika. Euzhan Palcy was sterk onder de indruk van de moord op destudenten in Soweto en wou absoluut een film over de apartheid maken. Maar Hollywood was niet geïnteresseerdin een film vanuit een zwart perspectief. Palcy maakte dan gebruik van een boek van de Zuid-Afrikaanse schrijverAndré Brink en MGM gaf dan toch groen licht voor ‘A dry white season’. Palcy werd de eerste zwarte vrouw die eenfilm kon maken in een grote Amerikaanse studio.De film werd goed onthaald en acteur Marlon Brando kreeg een Academy Award voor zijn tweedeplansrol. Ze verlieteven Hollywood om terug te keren naar Parijs waar ze een documentaire over Aimé Césaire maakte. Beu omgetypecast te worden als ‘politieke’ cineast, maakte ze ‘Simeon’, een sprookje met veel zouk, de muziek uit deCaraïben.

Née en Martinique, Euzhan Palcytravaille à France 3 Martiniqueavant d’étudier les lettres et lecinéma à Paris. ‘Rue case nègres’est son premier long métrage. Cefilm a remporté le Lion d’Argent àla Mostra de Venise. Impressionéepar le meurtre des étudiants àSoweto, son prochain film ‘A DryWhite Season’ l’amène en Afriquedu Sud. Après son documentaire‘Aimé Césaire’, elle change dedirection et crée ‘Simeon’, unconte joyeuse.Euzhan Palcy compose et chanteégalement des chansons pourenfants.

Filmografie:La messagère, L’atelier du diable, Rue cases nègres,A dry white season, Hassane, Simon, Aimé Césaire,Ruby.

Born in Martinique, Euzhan Palcyis the first black woman todirect a mainstream Hollywoodmovie. Her film ‘Rue CasesNègres’ was an enormoussucces. Her second film ‘A DryWhite Season’ brought her toSouth-Africa. She wasimpressed by the murder ofstudents in Soweto and wantedto make a film from a black pointof view. After her documentary‘Aimé Césaire’ she was tired beingtypecasted as a ‘polical’ directorand made ‘Simeon’, a pleasantfairytale.Euzhan Palcy is also a composerand singer of childrensongs.

63 • 2002

A DRY WHITE SEASON

SIMEONIn een dorpje op de Antillen woont de oude, alom geliefde engerespecteerde muziekleraar Siméon. Siméon en zijn favorieteleerling Isidore dromen ervan om een muziekgenre te scheppendat even populair en bekend zou worden als jazz of reggae. AlsSiméon overlijdt, snijdt Orélie, het tienjarig dochtertje vanIsidore een haarlok van Siméon af om te bewaren als herinnering.Daardoor kan Siméon niet volledig sterven en komt hij als geestterug. Siméon is een grappige, levenslustige en praatgragegeest, onzichtbaar voor de meesten, zonder enige bovennatuur-lijke kracht en bovendien… kaal! Hij wil zijn haarlok terug, wanthij voelt zich verloren en machteloos. Orélie wil de haarlok maarteruggeven als Siméon haar vader Isidore helpt met zijn muziek.De geest van Siméon en Isidore komen zo in Parijs terecht omeen plaat op te nemen.Siméon is een film van en over muziek, een antilliaans sprookjevol levenslust.

“Hope is a white man’s word”, zegt een zwarte activist halver-wege de film tegen Ben du Toit, een naïeve, kwetsbare leraar dievia de zoon van zijn zwarte tuinman met de wanpraktijken vande overheid wordt geconfronteerd, en daartegen openlijk stellingneemt. A Dry White Season is gebaseerd op het boek van deZuidafrikaanse schrijver André Brink over de gebeurtenissen inSoweto in 1976, toen zwarte scholieren massaal betoogdenvoor het recht op beter onderwijs. De film van Euzhan Palcybeslaat alle aspekten van het Zuidafrikaanse fenomeen, dus ookhet emotionele en het politieke. De film is narratief knap uitge-bouwd en laat zich als een politieke thriller bekijken.

Euzhan PalcyMartinique, 1992, 100 minFrans gesproken, tweetalig ondertiteld

Verdeler: CNC

Zaterdag 4 mei en zondag 5 mei telkens om 14u:Studio 2000 Haacht

Siméon, vieux professeur demusique aimé de tous, rêve d’unemusique créole qui pourraitconquérir le monde au même titreque le jazz ou le reggae. Rêve foupartagé par Isidore, unformidable guitariste, et sa filleOrélie, 10 ans.Quand Siméon périra dans unaccident, tout cela va-t-il seperdre? Non, car Orélie en volantla tresse de son ami empêcheracelui-ci de rejoindre le royaumedes morts. Et Siméon, l’esprit dela musique, restera, inspirant legroupe Jacaranda …

Simeon, an old music teacher,loved by everyone, dreams of anew kind of creolian music likejazz or reggae. He shares hisdream with Isidore, a great guitarplayer and his little daughterOrélie. When Simeon dies in anaccident, he comes back as afunny ghost and pushes Isidoreto start a career in music.Simeon is a joyable antillianfairytale about music.

Van Euzhan PalcyVS, 1989, 97 minEngels gesproken, tweetalig ondertiteld

met Donald Sutherland, Janet Suzman, ZakesMokae, Jürgen Prochnow en Marlon Brando

Verdeler: Belgisch Filmmuseum

Woensdag 8 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Johannesburg, 1976. Ben du Toit,professeur d’histoire, Afrikanerbien-pensant, va tout a coup serévolter et prendre positionlorsque son jardinier noir, Gordonet son jeune fils Jonathan, vontêtre arrêtés, torturés et tués aunom de l’apartheid.

Ben du Toit is a schoolteacherwho always has consideredhimself a man of caring andjustice. When his gardeners sonis brutally beaten up by the policeat a demonstration by blackschool children, he graduallybegins to realize his society isbuilt on a pillar of injustice andexploitation.

2002 • 64

MAMA AFRICAMet zes kortfilms verzamelt Mama Africa voorhet eerst de schoonheid, humor, woede, frustra-tie, intimiteit en spiritualiteit van het vrouw-zijn in het Afri-kaanse continent. Elk verhaal is totaal verschillend, biedt eenander perspectief met een ritme eigen aan elk land of cultuur.Hoewel verschillend in aanpak, vormen ze samen een eenheid enhelpen ze te begrijpen wat het vrouw-zijn in Afrika betekent.Mama Africa wil dit gegeven de wereld insturen.

In dit festival tonen we drie kortfilms

BINTOU

Regina Fanta NacroBurkina Faso, 2001, 26 minFrans ondertiteld

Verdeler: Zimmedia

Maandag 29 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 3 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

Par-delà les coups. Malgré lesobstacles, Bintou s’élève dustatut de femme au foyeropprimée à celui de femmed’affaires dynamique, qui gagnebeaucoup d’argent. Au début, sonmari ne la supporte pas et vamême jusqu’à lui voler de l’argent.Ensuite il coopère, mais il péritdans un accident. Enfin, elleparvient à gagner assez d’argentpour s’acheter la machine de sesrêves : une moto. Elle a osé!

‘Bintou’ partrays the self-elevation - against all odds - of adowntrodden housewife, Bintou,who’s only wish is earn enoughmoney to educate her daughter.Her frustration with her situa-tion and the derision thataccompanies her decision toenter into business, pushes hertowards triumph. She embracesher succes, her husband hasmore trouble doing so.

Mama Africa est une série de sixfilms de 26 minutes, quirassemble le talent incroyable desix metteurs en scène féminins.Chaque histoire se déroule dansun pays différent. Chaque histoireoffre une perspective différente.Elles forment un ensemblepermettant de comprendre ceque signifie être une femme enAfrique. Le but de cette série estqu’un public international puissepartager ce regard.

By making six short films, MamaAfrica collects for the first timethe beauty, humour, fury,frustration, intimacy andspirituality of Africanwomanhood around the conti-nent. Each story is radicallydifferent, vibrating with the beatof different countries andcultures. Although diverse inapproach, the whole is united bya common thread ofunderstanding of what it meansto be a woman in Africa. MamaAfrica presents thisunderstanding to the world.

Tegen alle regels in verzet Bintou zich tegenhet statuut van de vrouw aan de haard. Wan-neer zij beslist in de zaak te stappen, drijft men met haar despot, maar dit zet haar juist aan te volharden en haar doel tebereiken. Ze slaagt erin te evolueren tot een dynamische zaken-vrouw die veel geld verdient. Aanvankelijk kan haar man ditvolstrekt niet verdragen en gaat hij zover haar geld teontvreemden. Maar Bintou geniet van haar succes: ze spaartgenoeg voor de aankoop van haar dromen : een motor. Haarman vergaat het minder goed.

65 • 2002

ONE EVENING IN JULY

RICHESMolly McBride is een dappere lerares die nietmet zich laat sollen. Ze besluit samen met haarzoon, Peter, Zuid-Afrika en de apartheid te ontvluchten ensettelt zich in een klein dorpje in Zimbabwe. Het leven is er harden de bewoners vijandig en conservatief. Tot grote wanhoopverliest ze na een aanvaring met het schoolhoofd haar baan.Een kleine attentie van één van de dorpsleden geeft haaropnieuw de kracht om terug te vechten en haar plaats binnen denieuwe gemeenschap op te eisen. Molly ontdekt de ‘rijkdom’ vanhet dorp.

De oude Saïda wordt erbij geroepen om bij brui-loften de schoonheid van de bruid met henna,massages en make-up op de huwelijksdag te intensifiëren. MaarMiriam is geen meisje zoals de anderen, ze weigert Saida’sbehandeling. Zelfs al is haar huwelijk niet gearrangeerd, toch isMiriam bang en niet klaar om deze stap te zetten. Deze gevoe-lens roepen bij Saïda herinneringen op uit haar jeugd en haareigen huwelijk met een man die twee keer zo oud was. Tussen detwee vrouwen groeit een sterk samenhorigheidsgevoel.

Raja AmariTunesië, 2000, 26 minArabisch gesproken, Frans ondertiteld

Verdeler: Zimmedia

Maandag 29 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 3 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

La vieille Saida est appelée àl’occasion des mariages pourexalter avec le henné, les massa-ges, le maquillage, la beauté desmariées le jour de leurs noces.Mais Miriam n’est pas une femmecomme les autres, elle refuse letraitement de Saida. Même sison mariage n’est pas un de ceuxarrangés, Miriam a peur, elle ne sesent pas le courage de franchir lepas. Les sentiments de la jeunefemme font que Saida voitaffleurer de nouveau les souve-nirs de sa propre jeunesse. Entreles deux femmes naît un fortsentiment de solidarité.

Old Saida is called when there areweddings to enhance the beautyof brides with henna, massageand make-up on their weddingday. But Miriam is not a girl likethe others and she refusesSaida’s treatment. Even if hers isnot an arranged wedding, Miriamis afraid and does not feel readyto take this step. The feelings ofthe young woman bring back toSaida the memories of her youthand the drama of marriage to aman who was twice her age.Between the two women arises astrong feeling of solidarity.

Ingrid SinclairZimbabwe, 2001, 26 minEngels gesproken, Frans ondertiteld

Verdeler: Zimmedia

Maandag 29 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 3 mei om 22.30u: Studio 1 Leuven

La persévérance de la bontéhumaine. Molly McBride est unejournaliste métisse qui ne mâchepas ses mots. Elle décide de fuiravec son fils, Peter, l’Afrique duSud politiquement déchirée. Ilss’installent dans un petit villagedu Botswana, où les femmes decouleur sont accueillies avecadversité par les gens du pays.En tant qu’étrangère indésirée,Molly trouve refuge dansl’écriture mais les lettres derefus de ses manuscrits ladésespèrent. C’est alors unincident mineur qui révèle larichesse et la gentillesse duvillage.

‘Riches’ follows the flight of ateacher, Molly Mc Bride, and herson, Peter, from apartheid SouthAfrica to an isolated school inZimbabwe. She finds life thughand the villagers hostile andconservative. Molly’s clash withthe headmaster leaves herjobless and in despair but asimple gesture of friendship fromone of the poorest members ofthe community inspires her tofight back and claim her placewithin her new society. ‘And whenshe looked down to the bottomof the pit once more, she foundwhat she had been searching forthe whole long night. A tiny pieceof gold’.

2002 • 66

FESPACOHet ‘Festival Panafricain du Cinéma de Ouagadougou’(FESPACO) is bovenal een Afrikaans feest dat om de tweejaar cineasten, critici en toeschouwers verzamelt in dehoofdstad van Burkina Faso. FESPACO werd opgericht in1968 en was hiermee het eerste echte Afrikaanse film-festival. Tot dan had de Afrikaanse filmcultuur slechtsrecht op enkele bescheiden vertoningen in enkele Europesefestivals. Pas toen de ‘Journées Cinématographiques deCarthage’ (JCC) in 1966 voor het eerst werd georganiseerd,zag men het echte belang in van deze nog jonge filmcultuur.FESPACO is een feest, absoluut, maar ook een plaats vanuitwisseling en reflectie; het geeft een bilan van twee jaarfilmproductie, het geeft een kans aan jonge cineasten omhun werk voor te stellen en ten slotte lokt het een publiekdat opnieuw de filmzalen inpalmt.In 2001 heeft FESPACO 32 kaarsjes uitgeblazen ! ‘Een vande grootste successen van Burkina. Cannes in Afrika’, zoleest men in Afrique Magazine. Vijfduizend geaccrediteerdefestivalgangers waarvan ongeveer 150 producenten, 550journalisten, 84 deelnemende landen.

Le Festival Panafricain du Cinéma de Ouagadougou(FESPACO), c’est avant tout une fête africaine qui tous lesdeux ans réunit cinéastes, critiques et public dans lacapitale du Burkina Faso. Fondé en 1968, le FESPACOdevint le premier festival proprement africain. Jusque-là eneffet, la cinématographie africaine n’avait droit qu’àquelques apparitions timides dans certains festivalseuropéens. Ce n’est qu’aux Journées cinématographies deCarthage (JCC), fondées en 1966, que l’on reconnutvéritablement l’importance de cette jeune cinématographie.Le FESPACO consiste en une fête, certes, mais il estégalement un lieu d’échange et de réflexion; c’est le bilan dedeux ans de production, c’est l’hommage que l’on rend aupionnier, c’est la chance offerte au jeune cinéaste de faireconnaître son oeuvre, et c’est enfin un public quireconquiert ses écrans.En 2001, le FESPACO a étincelé de ses 32 bougies ! ‘Unedes plus grandes réussites du Burkina. C’est Cannes enAfrique’, qu’on pouvait lire dans Afrique Magazine. Cinq millefestivaliers accrédités dont environ 150 producteurs, 35distributeurs, 550 journalistes, 84 pays participants.

The ‘Festival Panafricain du Cinéma de Ouagadougou’(FESPACO) is above all an African feast that reunites filmmakers, critics and public every two years in the capital ofBurkina Faso. FESPACO, founded in 1968, was the first realAfrican festival. Until then their filmculture was entitled toonly a few humble appearances in European festivals. The‘Journées cinématographies de Carthage’ (JCC), founded in1966, recognised the real importance of this young filmculture.FESPACO is a big feast, indeed, but also a place ofexchanges and reflexion. It gives an evaluation of two yearscinema, it offers a chance to young film makers to exposetheir work and finally it attracts a public that get’s hold oftheir movie theaters.In 2001 FESPACO had its 32nd anniversary ! ‘One of thebiggest successes of Burkina. It is Cannes in Africa’, aswritten in Afrique Magazine. Five thousand accreditedfestival visitors, 150 producers, 35 distributors, 550journalists, 84 participating countries.

67 • 2002

OUAGA, CAPITAL DU CINEMA

LES FESPAKISTES

LE CINEMA AFRICAIN ?Een manifest of een momentopname ?Gedraaid tijdens het Fespaco-festival 1999 heeft deze filmslechts één ambitie: een stem geven aan diegenen die vancinema hun beroep hebben gemaakt. Wat ook de omstandighe-den mogen zijn.

Zeventiende Fespaco, Ouagadougou bruist, de hoofdstad vanBurkina Faso verandert tien dagen lang in de hoofdstad van deAfrikaanse film. Fespaco is de gelegenheid bij uitstek voorprofessionelen om een bilan op te maken van een filmproductiedie altijd in moeilijkheden zit. ‘Ouaga, capitale du cinéma’ geefthet woord aan verschillende generaties Afrikaanse cineasten.Elkeen getuigt op zijn manier van de tragische afwezigheid vanAfrika in de wereld van het beeld.

‘Les Fespakistes’, een documentaire van François Kotlarski enEric Münch gedraaid tijdens Fespaco 1999 en 2001, gaat overhet lot van de Afrikaanse cinema. Het is aan de Afrikanen omover het beeld van Afrika te waken en over haar realiteit naarwaarheid te getuigen. Cineasten, technici en acteurs vertellenwaarom ze dit beroep doen en geven ons hun oprechte meningover de Afrikaanse cinema. Moeilijkheden en verwachtingen.

F. Kotlarski en E. MunchFrankrijk, 1999, 6 minNederlands ondertiteld

Dinsdag 9 april om 20u: Studio DiestVrijdag 12 april om 20.30u: Westrand DilbeekMaandag 22 april om 19.30u: Cinecity AarschotWoensdag 24 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 26 april om 20u: Studio 3 LeuvenZaterdag 4 mei om 20.30u: Studio Haacht

Manifeste ou mise au point ?Pas de quoi se réjouir à l’horizon2000 pour de nombreuxcinéastes d’Afrique, etpourtant...Tourné pendant le Fespaco 99, cefilm n’a pour autre ambition quede donner la parole à ceux qui

font du cinéma leur métier quelqu’en soient les conditions.

This film was shot at theFespaco-festival in 1999 and itssole ambition is to give a voice tothose who have devoted theircareers to film making. Underwhatever circumstances.

F. Kotlarski en E. MunchFrankrijk, 1999, 52 minFrans gesproken

Dinsdag 23 april om 20u: Horloge du Sud Brussel

Les Fespakistes, documentairetourné par François Kotlarski etEric Münch pendant les Fespaco1999 et 2001, s’intéresse ausort du cinéma africain. C’est eneffet aux africains eux-même deveiller à l’image de l’Afrique et detémoigner de leur réalité enmontrant leur vérité. Descinéastes, des techniciens, desacteurs disent pourquoi ils fontce métier et le jugent. Difficultéset espoirs.

‘Les Fespakistes’ is adocumentary of FrançoisKotlarski and Eric Münch madeduring Fespaco 1999 and 2001about the destiny of the Africancinema. Africans have indeed towatch over the image of Africaand to make testimonies of theirreality by showing the thruth.Directors, technicians andactors tell us why they do theirprofession and give us theirjudgement. Difficulties and hope.

Mohammed ChalloufTunesië/Italië, 60 minFrans/Italiaans gesproken, Frans ondertiteld

Dinsdag 23 april om 20u: Horloge du Sud Brussel

Dix-septième Fespaco,Ouagadougou est eneffervescence, la capitale duBurkina Faso se transformependant dix jours en capitale ducinéma africain. L’occasion pourles professionnels de faire l’étatdes lieux d’une productioncinématographique toujours endifficulté. Ce film donne la paroleà plusieurs de générations decinéastes africains. Chacuntémoigne, à sa façon, de latragique absence de l’Afriquedans le monde des images.

During the seventeenth FespacoOuagadougou changes for tendays from the capital of BurkinaFaso into the capital of Africancinema. Fespaco is the ultimateoccasion for professionals tomake a state of a movieproduction that is always introuble. ‘Ouaga, capitale ducinéma’ calls up severalgenerations of African directorsto speak. They all express in apersonal way the tragicalabsence of Africa in the world ofimages.

Mohammed Challouf

2002 • 68

MOUKA

CHAPELET

WE ARE ALL ALIKE INSIDE‘Binnenin zijn we allemaal dezelfde’. Dit is de conclusie van eenéén-minuut-durende film ‘Covered with chocolat’. Eenpolyfonische oproep voor tolerantie en verdraagzaamheid overheel de wereld.

Mouka is tien jaar en doof. Hij verdient wat geld door fietsen tebewaken op een parkeerterrein. Dit geld verdwijnt even snelwanneer hij betaalt voor het graf van zijn vader en voor hetgevangenisverblijf van zijn broer en moeder, die onterecht vanmoord beschuldigd werd. Gelukkig hebben de bezoekjes van haarzoon een positieve uitwerking.Tweede luik van een triptiek over het kind door de maker vanGarba. Prijs van beste fotografie op Fespaco 2001.

De moeilijke slapeloze nacht van een kind dat het huis in hetdonker verkent, terwijl de hele familie in een diepe slaap verzon-ken is. In een gezellige sfeer van alles mag, neemt het kind bezitvan elk hoekje van het huis, van de koelkast tot het bed van deouders en bekijkt het zijn wereldje met een nieuwsgierige enguitige blik. Zijn ontdekkingstocht leidt hem uiteindelijk tot hetbed van zijn grootmoeder die vredig slaapt met een rozenkransdicht bij zich.

Ansgar AhlersDuitsland, 2000, 1 min

Dinsdag 9 april om 20u: Studio DiestMaandag 22 april om 19.30u: Cinecity AarschotVrijdag 12 april om 20.30u: Westrand DilbeekZaterdag 4 mei om 20.30u: Studio Haacht

Des boules enrobés de chocolatde trois couleurs différentess’agitent et s’énerventmutuellement pour finir par sedisputer âprement… appelpolyphonique à la tolérance et à lacompréhension dans le mondeentier.

Wildly scurrying chocolate whipsin three different colours getinto a vicious fight… A many-voiced appeal for greatertolerance and understandingeverywhere in the world today.

Layla TriquiMarokko, 2001, 13 minZonder woorden

Donderdag 25 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 26 april om 20u: Studio 3 Leuven

La délicate nuit d’insomnie d’unenfant qui explore sa maison,dans le noir, tandis que toute safamille dort profondément.L’enfant prend possession dechaque angle de la maison, enobservant, son monde d’un regardmalicieux. Un parcours dedécouverte qui le conduit auchevet de sa grand-mère qui dortsereinement avec son chapelet.

The delicate sleepless night of aboy who explores his house in thedark while the rest of the familyare sound asleep. The childexplores every corner of thehouse, from the fridge in thekitchen to his parents’ bed, andobserves curiously his own world.

Adama RouambaBurkina Faso, 2001, 22 minFrans ondertiteld

Donderdag 25 april om 20u: Vendome BrusselWoensdag 8 mei om 20u: Studio 1 LeuvenVrijdag 10 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Mouka, dix ans, est sourd-muet. Ilvit dans la rue. Son temps estpartagé entre son lieu de travail,la tombe de son père et la prisonoù est incarcérée sa mère,injustement accuséed’assassinat. Elle en est devenuefolle. Heureusement les visites deson fils auront des conséquencespositives.

Mouka is a homeless 10-year-oldmute boy, who earns money bylooking after bikes in a parkinglot. He gives some of the moneyas an offering to his father’sgrave, and some to a prisonguard for his brother, though theguard pockets it. In het sameprison is his mother, adistraught woman holding a doll.

69 • 2002

KIRIKOU EN DE HEKS

AME NOIRE - BLACK SOUL‘Ame noire’ nodigt de toeschouwer uit tot een duik in het hart vande zwarte cultuur, tot een snelle en opwindende reis langs alleplaatsen die de geschiedenis van deze volkeren tot uitdrukkingbracht. Een oud vrouwtje vertelt aan haar kleinzoon over haarvoorouders en beschrijft hoe hun roots teruggaan naar de tijdvan de farao’s. In een korte tijdsspanne van 10 minuten onthultde film een volledig panorama van de Afro-Amerikaanse cultuur –van de slavernij tot de jazz. De tekeningen, de kleuren en demuziek vloeien in elkaar over en creëren een krachtige stroom vanbeelden.Winnaar van de Gouden Beer voor korte animatiefilm, Festival vanBerlijn, 2001Oecumenische prijs Festival van Leipzig, oktober 2001

De piepkleine Kirikou komt ter wereld in een Afrikaans dorpje,waarover de met angstaanjagende «fetishen» omringde heksKaraba een verschrikkelijk vloek heeft uitgesproken : de bron isuitgedroogd, de dorpsbewoners worden afgeperst, de mannenworden gekidnapt en verdwijnen één na één. ‘Zij eet ze op’,beweren de dorpelingen bevend van schrik … Kirikou wil het dorpbevrijden van Karaba’s wurgende greep.Verfrissend en kleurrijk geanimeerd Afrikaans sprookje boordevoltederheid, humor en vrolijke avonturen. Een betoverend visueelspektakel dat nog wordt ondersteund door de prachtige muziekvan Youssou N’Dour.

Martine ChartrandCanada, 2000, 9 minZonder woorden

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Dinsdag 9 april om 20u: Studio DiestVrijdag 12 april om 20.30u: Westrand DilbeekMaandag 22 april om 19.30 u Cinecity AarschotWoensdag 24 april om 20.00u: Vendome BrusselVrijdag 26 april om 20u: Studio 3 LeuvenZaterdag 4 mei om 20.30u: Studio HaachtZaterdag 11 mei om 20u: Studio 3 Leuven

‘Ame Noire’ convie le spectateur àune plongée au coeur de la culturenoire, à un rapide et exaltantvoyage à travers les lieux qui ontmarqué l’histoire des ces peuples.Le récit que transmet une vieilledame à son petit-fils fait défilersous nos yeux une succession detableaux peints directementsous la caméra. Ce tourbillon decouleurs et de lumièreaccompagne l’enfant sur lestraces des ses ancêtrespharaons, puis sous le baobab, oule griot chante les exploits desrois. L’appel des percussionsannonce ensuite le commerce desesclaves et, d’exil en exil, lesrythmes noirs, du gospel au jazz,entraînent le garçon des Antillesaux neiges des Amériques.

Within just ten minutes, the film“Black Soul” unfurls the entirepanorama of Afro-Americanculture from slavery to jazzmusic. The drawings, colours andmusic flow together to create apowerful stream of images. Agloriously colourful suite ofpainted images created directlyin front of the camera, tracesthe history of the black peoplesof Africa via the Caribbean toAmerica. An old woman tells hergrandson about his ancestorsand describes how their roots goright back to the time of thepharaohs. The drums of Africa,reminding us of slavery and exile,give way to gospel and jazz in theCarribean, which takes us rightup to the snow-cappedmountains of North-America.

Michel Ocelot en Raymond BurletFrankrijk/België, 1998, 70 min (video)Nederlands gesproken

Verdeler: Bevrijdingsfilms

Dinsdag 7 mei om 10u en 14u: CC ‘t Vondel HalleWoensdag 8 mei om 14u: CC ‘t Vondel Halle

Le petit village africain ou est néKirikou est victime d’un sort jetépar Karaba, une terrible sorcièreassistée par des robots docileset malfaisants. Kirikou décide debriser le sort. Un conte africainpour tous sur une musique deYoussou N’Dour.

Kirikou is born in a small Africanvillage which is under the spell ofKaraba, a terrible sorceressassisted by docile, evil robots.Kirikou decides to break the spell.A highly original animated filmwith music from Youssou N’Dour.

2002 • 70

B400

JEAN-FARES

ANNA L’ENCHANTEE

De zevenjarige Naïma speelt met haar springtouw op de stoepvoor haar huis. De voordeur die op een kier was blijven staan,slaat plots dicht. Naïma is te klein om aan het coderings-systeem te kunnen. Op straat is niemand te bespeuren …

Op de avond van de geboorte van zijn zoon is Driss Benn-Yalialleen op straat. Hij kan zijn enthousiasme als jonge vader nietlanger voor zich houden en besluit zijn familie in Algiers te bellen.Maar al snel ontstaat er een bijna ideologische discussietussen hem en zijn vader, die hij later ook met zijn schoonvaderzal hebben.Prijs van de beste kortfilm recentste Festival Cinema AfricanoMilaan 2002

Anna Teko is een jong meisje van 17 uit de streek van Lokossa inBenin. Ze zingt als een diva en haar bekendheid strekt zich uitver over de grenzen. Anna die uit een polygame familie van 5vrouwen en 31 kinderen komt, ondergaat een ongelooflijkecultuurschok wanneer zij met een beurs voor 3 maanden inParijs verblijft en er geconfronteerd wordt met het westerseindividualisme. Terug thuis hoopt ze haar warme familienestterug te vinden, maar Anna merkt dat ze verandert is. De filmbrengt Anna’s interne conflict tussen twee culturen in beeld.

Mahamat Saleh HarounFrankrijk/Tjaad, 1997, 3 minzonder woorden

Maandag 6 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Naïma, une petite fille de sept ansjoue à la corde à sauter dans larue devant chez elle. La portecochère entrebâillée avec un sacpoubelle se renfermebrusquement. Naïma est troppetite pour atteindre le digicode.Et dans la rue, il n’y a personne...

7 year old Naïma is playing jumprope on the sidewalk next to theentrance of her building. The doorwhich had been left ajar suddenlyslams shut. But she is too smallto reach the coding accesssystem. There is no one on thestreet …

Monique PhobaBenin/Fr/D, 2001, 50 minFrans gesproken

Woensdag 17 april om 20u:Horloge du Sud, Brussel

Le film raconte le parcours d’unejeune béninoise, Anna Teko,chanteuse depuis sa tendreenfance et devenue une vedettenationale. Habituée à vivre dansune famille polygamique de 5épouses et 31 enfants, elle subitun choc culturel considérable,lorsqu’elle se retrouve en Francedurant 3 mois, confrontée àl’individualisme occidental. Deretour chez elle, et croyantretrouver le cocon familial, elles’aperçoit que tous laconsidérent différemment etqu’elle-même, d’ailleurs, achangé…

Anna, a young girl from Benin,sings like a diva. Used to livewithin a polygamique family of 5wives and 31 children, sheendures an enormous cultureshock when she lives in Paris for3 months, confronted with thewestern individualism. Backhome, Anna hopes to find againthe familynest but she noticesthat everybody else actsdifferently but that she also haschanged.The filmmaker MoniquePhoba shows Anna’s innerconflict with two cultures.

Lyes SalemFrankrijk/Algerije, 2001, 10 minFrans gesproken, Engels ondertiteldBelgische première

Dinsdag 30 april om 20u: Vendome BrusselVrijdag 3 mei om 20u: Studio 1 Leuven

Les joies et les douleurs d’uncouple mixte au cours d’un coupde fil irrésistible. Driss Ben-Yali,folle de bonheur, annonce, d’unecabine téléphonique de Paris, lanaissance de son bébé à sesparents. Ses parents à Alger, lesparents à elle à Versailles. Labonne nouvelle estimmédiatement gâchée par lapremière difficulté : quel nomdonner à l’enfant ?

On the evening his son is born,Driss Ben-Yali is alone in thestreet. He can no longer keep hisenthusiasm as a young father tohimself and decides to phone hisfamily in Algiers. But adiscussion about the name ofthe son gives the film aninteresting but charmingpolitical and ideological touch.

71 • 2002

Congolese film

TAXCARTE

Tussen 1980 en 2002 zijn er ondanks de onwezenlijke omstan-digheden Kongolese regisseurs actief geweest. Aanvankelijkwerden er in eigen land nog gedraaid maar snel verplaatsten demeesten hun activiteiten in het buitenland. Ze slaagden er tochin om rond hun films een zekere identiteit uit te bouwen waarinonder meer muziek een belangrijke rol speelt. Drie langspreelfilms ontstonden in deze twintig jaar. Mweze Nganguramaakt deel uit van het gezicht van deze cinema in diaspora.Zijn twee films, komedies, kenden wel een zekere internationalecarrière. De derde langspeelfilm is deze van Zeka Laplaine(Macadame Tribu). Daarnaast zijn er nog een tiental anderenactief op vlak van korte films (Balufu Bakupa, Joseph Kumbelaenz.) , video en digitale producties (Djo Munga, Monique MbekaPhoba, Lino Pungi) , en animatiefilms (Jean Michel Kibuchi).

Touré en Diop, twee Afrikaanse cineasten, zijn te gast op eenAfrikaans Filmfestival in Parijs. Touré leent een telefoonkaart enbelt zijn vrouw op in Congo die net op het punt staat te bevallen.Wanneer ook nog zijn verloofde Josiane opduikt, loopt alles mis.

Joseph KumbelaFrankrijk/Dem. Rep. Congo, 1997, 8 minFrans gesproken

Zaterdag 27 april om 20u: Vendome BrusselZondag 5 mei om 20u: Studio 1 LeuvenDonderdag 9 mei om 20u: Studio 1 Leuven

A Paris, Touré et Diop, deuxcinéastes africains sont lesinvités d’un festival de filmafricain. Touré emprunte latélécarte de sa copine et lanceun coup de fil en Afrique à safemme qui est sur le pointd’accoucher. Un quiproquos’installe lorsque débarqueJosiane, sa fiancée …

Touré and Diop, two African moviedirectors, are visiting an africanfilmfestival in Paris. Touréborrows a telephone card andcalls his wife in Africa who isabout to give birth. Amisunderstanding begins whenhis fiancée Josiane shows up …

Le cinéma congolais

Entre 1980 et 2002, les cinéastes congolais n’ont pascroisé leurs bras. Malgré des difficultés immenses etinimaginables, ils n’ont pas cessé de produire des images. Laplupart se sont exilés pour continuer à travailler. D’unecertaine manière ils ont réussi de produire des imagesexprimant leur identité culturelle. Trois longs métrages ontainsi été produits en vingt ans: Mweze Ngangura est lapersonnalité qui a donné à ce cinéma son visage avec La Vieest belle en 1987 et Pièces d’Identités en 1999. Ses films,qui sont des comédies, ont fait le tour du monde. Letroisième long métrage Macadam Tribu a été réalisé par undes plus jeunes cinéastes congolais notamment Kwami,Nzingha, Zeca Laplaine. Mais, en dehors de Ngangura etLaplaine, d’autres congolais comme Balufu Bakupa, JosephKumbela, djo Munga, Monique Mbeka Phoba, et Jean MichelKibuchi ont su se manifester au travers de courts-métrages ou de documentaires, et ont également remportédes prix dans des festivals du monde entier. Actuellementdes cinéastes et des producteurs congolais sont denouveau actifs dans leur pays.

Cinema of Congo

Despite of the unreal circumstances, Congolese directorscontinued making movies between 1980 and 2002. At firstthey produced them in their own country but soon most ofthem moved their activities abroad. These Congolesefilmmakers succeeded to give their films a certain identitywith music playing an important role. Three features weremade in twenty years. Especially Mweze Niangura helped togive this cinema a face. His two films, both comedies, madean international carreer. The thirth movie is from one of theyoungest Congolese filmmakers Zeca Laplaine. Others wereactive in shortfilms or documentaries, video or digitalproductions and finally cartoons.

2002 • 72

MWANA MBOKA, DE ZOON VAN HET LAND

WATT

BALUFU BAKUPA-KANYINDAHij werd geboren in Kinshasa in 1957 en werd later schrijver encineast. Hij studeerde sociologie, hedendaagse geschiedenis enfilosofie in Brussel. Hij volgde een filmopleiding in Parijs, Groot-Brittannië en de VS. In 1996 realiseert hij zijn eerste fictiefilm‘Le Damier, Papa National Oyé’ die de ACCT-prijs kreeg op hetFespaco-festival 97.

Il est né à Kinshasa en 1957 et est un écrivain et cinéast. Il a étudié lasociologie, l’histoire contemporaine et la philosophie à Bruxelles. Il aégalement eu une formation de cinéma à Paris, en Angleterre et auxEtats-Unis. En 1996 il a réalisé son premier film ‘Le Damier, PapaNational Oyé’.

He was born in Kinshasa in 1957 and became a writer and moviemaker.He studied sociology, contemporary history and philosophie inBrussels. He also had a filmeducation in Paris, the United Kingdomand the United States. In 1996 he made his first movie ‘Le Damier,Papa National Oyé’.

Op een dag redt Mwana Mboka het leven van een minister. Zijnleven verandert plotseling. Een Congoleze film over de straat-kinderen van Kinshasa.

Blasty en Cély houden van elkaar maar Blasty heeft wel eentweede liefde, zijn radio… En als hij de stad rondtrekt, is hetmet Cély én de radio maar de batterijen raken op…

Balufu Bakupa-KanyindaDemocratische Republiek Congo, 1999, 19 minFrans gesproken

Zaterdag 27 april om 22.30u: Vendome Brussel

Blasty et Cély s’aiment maisBlasty a un second amour : saradio stéréo… S’il doit traverserla ville, c’est avec Cély ét sa radio.Les piles sont usées.

Blasty and Cély love each other.But Blasty has another love: hisstereo radio set. To cross thetown, he has to be with Cély andthe radio. But the batteries areout…

J.M. Kibushi Ndjate WootoDemocratische Republiek Congo, 1999, 14 minFrans gesproken, Nederlands ondertiteld

Zaterdag 27 april om 18u: Vendome Brussel

Mwana Mboka c’est le titre dufilm, c’est aussi le nom de sonpersonage principal, un gamin desrues comme il y en a des milliersdans toutes les grandes villesafricaines.

This movie shows the life ofMwana Mboka, a streetkid ofKinshasa, whose life changeswhen he saves the life of aminister.

73 • 2002

AGHUY

ARTICLE 15 BIS

LE DAMIER - PAPA NATIONAL OYEOm een slapeloze nacht door te komen, speelt de president-stichter-voor-het-leven en eerste burger van ‘zijn’ land eendamspel met een man uit de straat waarvan men zegt dat hijeen kampioen-alle-disciplines is. Zoals het de gewoonte is in desteden wanneer spelers het damspel spelen, sturen de tegen-standers verwensingen naar elkaars hoofd wanneer de ene eenpion van de andere neemt. Dit maakt deel uit van het spel zoalsdit in de populaire buurten wordt gespeeld. Is dit echter mogelijkwanneer de absolute Chef van het land aanwezig is? Gedurendedeze nacht wordt de president-stichter-voor-het-leven ‘PapaNational’ …

Aghuy, een jongen van twaalf leeft samen met zijn oudere zus.Zijn ouders leven in Congo in crisis en zijn niet langer meer instaat om geld op te sturen. Aghuy wordt van school gegooid.1ste prijs voor de beste kortfilm van het Festival Cinema Africano2000 van Milaan.

‘Article 15 bis’ betekent niet alleen ‘débrouillez-vous’ één maalmaar twee maal. Om je uit de slag te kunnen trekken, moet jetweemaal zo slim zijn. Zeker voor een wandelaar die tegen eenmuur watert waar dat ten strengste verboden is en die door delokale ordehandhavers wordt betrapt.

Balufu Bakupa-KanyindaDemocr. Republiek van Congo, 1996, 40 minFrans gesproken

met Dieudonné Kabongo, Yves Mba, Pascal Nzonzi,Jean La Croix Kamga

Zaterdag 27 april om 22.30u: Vendome Brussel

Pour meubler une nuit d’insomnie,le Président-fondateur-à-vie,premier citoyen de ‘son’ pays,joue aux dames avec un ‘hommede la rue’ que l’on dit ‘championpopulaire toutes catégories’ …Habituellement, dans les villes,quand les joueurs s’affrontent aujeu de dames, chaque pion jouéest suivi des vociférations quel’un et l’autre des adversaires selancent à la figure. Cela faitpartie des règles populaires dujeu, de son ambiance. Mais est-cepossible quand on est en face duChef absolu de ‘son’ pays?

To while away a sleepless night,the President-founder-for-life,the first citizen of ‘his’ country,plays draughts with a man in thestreet who is said to be thepopular champion of allcategories … One of the basicrules of this game is that eachtime a pawn has moved theplayers have to shout all kinds ofcurses and maledictions to eachother. But what to do when youropponent is the absolute chief ofthe country?

Balufu Bakupa-KanyindaDemocratische Republiek Congo, 1999, 15 minFrans gesproken

Zaterdag 27 april om 22.30u: Vendome Brussel

Une ville africaine, sous le soleilbrûlant d’un après-midi… Unpiéton, pris d’un urgent petitbesoin, se soulage près d’un mursur lequel il est écrit ‘interdictionformelle d’uriner sous peine d’uneamende de 5000 francs’… Aquelques mètres de là, il y a dessoldats désabusés qui gardent larésidence d’un général… Combienl’imprudent piéton va-t-il-payer ?

Article 15 bis means that youhave to be twice as normal cleverto face the absurdities of life inan African town. Urinatingagainst a wall seems to be abigger offense than be everthought.

Djo Munga Wa TundaCongo/België, 1998, 17 minNederlands en Engels ondertiteld

Zaterdag 27 april om 20u: Vendome Brussel

Aghuy, un petit garçon de douzeans vit avec sa grande soeur.Leurs parents sont là-bas, dansce Congo en crise et ne peuventplus subvenir à leurs besoins.Aghuy est renvoyé de l’internatet découvre le monde sous desangles obscurs.

Aghuy is a small boy of 12 yearsold who lives together with hissister. Their parents are back inCongo, in deep crisis, unable tosend money to their children.Aghuy is kicked from his schooland sets out to discover theworld from a dark angle.

2002 • 74

NOODKREET UIT KIVU (Cri d’alarme du Kivu)Vanuit Tanzanië steken we clandestien het Tanganyika-meerover naar Zuid-Kivu in Congo. Het gebied is getraumatiseerddoor de terreur van de bezettingstroepen uit Rwanda, Burundien Oeganda. Kipoyo, een onderwijzer, is met machettes gecas-treerd. Tunza kon de slachting in Makobola ontvluchten. Diemoordpartijen gaan tot vandaag voort, buiten dit gebied. Wantdit is nu een bevrijde zone. Ze staat onder controle van deForces d’Autodéfense Populaire - May Mayi. Het zijn patriotten,loyaal aan de regering van Kinshasa. Zij vertegenwoordigen hierhet administratieve gezag en beschermen de bevolking. Maar inde vijandelijke propaganda worden de May-Mayi gediaboliseerden voorgesteld als bondgenoten van de racistischeinterahamwe. Het gevolg is dat Zuid-Kivu als een enclave afge-sneden blijft van de buitenwereld. De bevolking en de tienduizen-den teruggekeerde vluchtelingen hebben dringend nood aanvoedsel en geneesmiddelen.

Raf CustersBelgië, 2001, 30 min (video)Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

Dinsdag 30 april om 20.30u: Pangaea Leuven

A partir de la Tanzanie, noustraversons clandestinement lelac Tangayika pour le Sud-Kivu auCongo. Cette région est forte-ment traumatisée par la terreurqu’ont fait régner les troupesd’occupation du Rwanda, Burundiet Uganda.

From Tanzania, we clandestinelycross lake Tanganyika to theSouth-Kivu in Congo. Thisprovince has been seriouslytraumatised by the terror of theoccupying forces from Rwanda,Burundi and Uganda.

FESTIVAL INTERNATIONAL DETHEATRE AFRICAIN

FITA

Avec la participation de:

Dieudonné Kabongo * Les Masques Terribles (Congo) * Abdou SowEchos d’Afrique (dans « Les Précieuses de Kinshasa ») * et bien d’autres …

Et aussi:Exposition de peinture * Présentation d’auteurs et de livres

Ateliers et formations * Concerts folkloriques

Venez découvrir un autre théâtre …Du 18 au 20 Avril 2002 dès 14 h

Salie GERLACHE, Rue Gerlache 65, 1040 Etterbeek (à proximité de la Chasse)Bus: 34, 36, 95, 94 - Metro: Schuman - Tram: 81, 82

Info et réservation: Martin Ekanda gsm: 0495 186 59 77 e-mail: echos_d_afrique@hotmail.com

Prévente: Promo Pc Bld Lemonnier, 36 1000 Bruxelles

Organisé par

ECHOS D’AFRIQUE

75 • 2002

L’AFRIQUE EN MORCEAUX

KONGOMANIDeze film is een persoonlijke reis met op de achtergrond de geno-cide en de massale uittocht. Na een ballingschap van zes jaar,willen de bewoners van Congo -de Kongomani- terug naar huis. Zedenken dat Hutu’s en Tutsis voortaan in vrede zullen leven. ‘Kon-gomani’ vertelt het verhaal van de Congolese vluchteling Bonifacedie terugkeert naar zijn oude woonplaats.

Met deze film kijken we achter de coulissen van het drama datsedert 1994 het Afrika van de Grote Meren op de rand van deafgrond brengt. Door de genocide in Rwanda beslissen de buurlan-den zich van Mobutu te ontdoen en Désiré Kabila te steunen om demacht te grijpen. De hoop op een Afrikaanse renaissance brengthet continent in chaos…

Marc HoogsteynsBelgië, 2001, 52 minNederlands ondertiteld

Dinsdag 30 april om 20.30u: Pangaea Leuven

Ce film est un voyage personnel,avec en trame de fond, le génocide,accompagné d’un exil massif.Après une exil de six ans, leshabitants du Congo - les Kongom-ani - veulent rentrer chez eux. Ilspensent que Hutus et Tutsispeuvent vivre ensemble dans lapaix.

This film is a personal voyage backto the past when after the geno-cide in Rwanda in 1994, hugenumbers of Hutu extremists fledto the Congo. Today, after havinglived in exile for more than six years,the general feeling is that this hasbeen long enough: the Kongomani-which means citizens of Congo-want to return. They stronglybelieve Hutu and Tutsi can livetogether in peace.

La tragédie des grands lacsJihan El Tahri, Egypte, 2000, 100 minFrans gesproken

Vrijdag 19 april om 20u: Espace SenghorDonderdag 2 mei om 20.30u: Pangaea Leuven

Ce film a pour ambition de nousfaire pénétrer dans les coulissesdu drame qui ensanglante l’Afriquedes Grands Lacs depuis 1994.Suite au génocide au Rwanda, lespays voisins décident de sedébarrasser de Mobutu et aidentDésiré Kabila à arriver au pouvoir.L’espoir de renaissance de l’Afriqueva plonger le continent dans lechaos...

This film has the ambition to lookbehind the curtains of the dramathat happened to the Africa of theBig Lakes in 1994. After thegenocide in Rwanda, theneighbouring countries decide toget rid of Mobutu and to helpDésiré Kabila to capture the trown.Hope of renaissance of Africa fallsinto chaos of the continent.

LA VIE EST BELLEDe eerste Congolese langspeelfilm met enkel en alleen zwarteacteurs. Een arme jongen uit de brousse trekt naar de grootstad,Kinshasa, om een beroemd zanger te worden. Ter plaatse consta-teert hij dat het realiseren van zijn droom geen simpel klusje is.Uiteindelijk weet hij zich te redden uit de meest hachelijke situatiesen verovert hij het hart van zijn geliefde, terwijl zijn dolle deuntjesde ether veroveren. De sfeer in de film wordt gedragen door deschertsende cynische humor en door de muziek en acteerkunst vanPapa Wemba, één van de groten van de Afrikaanse muziek. Hartver-warmende, sfeervolle film.

Benoit Lamy en Mweze NganguraCongo/België, 1987, 80 minFrans gesproken

met Papa Wemba, Bibi Krubwa, Landu Nzunzimba,Kanku Kasongo

Zaterdag 27 april om 20u: Vendome Brussel

Le premier long métrage, réalisé auCongo, au casting exclusivementnoir, avec en vedette, Papa Wemba,la star de Kinshasa, annonçait lecommuniqué de presse. «La vie estbelle» répond bien à son titre: c’estun film tonique, une fable joyeuse.Lamy et Mweze semblent nousdire que la vitalité et l’énergie dupeuple, seront ses plus sûrsatouts quand tournera le vent del’histoire.

This film of Lamy and Mweze is thefirst feature made in Congo with anexclusively black cast. It tells thestory of a poor peasant lodging fora job in the big city, Kinshasa, whofalls in love with a local beauty andfinally becomes a popular singer. ‘Lavie est belle’ is a joyable fairytalewith excellent music and acting ofPapa Wemba, the star of Kinshasa.A delight.

2002 • 76

ONTMOETING MET DE GASTEN VAN HET FESTIVAL

Naast de films vertoond in Cinema Zed organiseert het festival ism Culturele Studies (KUL) een seminarie opvrijdag 26 april (lokaal MSI 00.20), dit van 14 u tot 18 u

over de Afrikaanse en black film in EuropaKeith Shiri, Festival Africa at the pictures, LondenCharles Thompson, Black Filmmakermagazine - BFM International Film Festival, Londen

over de zwarte acteurs in het Europees theaterSylvie Chalaye, prof. Universiteit Rennes, Frankrijk

Achille N’Goye: in debat met Benjamin Verpoort over zijn eigen werk als zwarte polar-auteur

SEMINARIE AFF – K.U.LEUVEN ‘VAN NEGRITUDE TOT BLACK POWER’

Op zaterdag 27 april van 14 u tot 18 u (lokaal MSI 00.14)DE ROL VAN FILMFESTIVALS VOOR EEN BETERE PROMOTIE EN DISTRIBUTIE VAN AFRIKAANSE FILMS

Sprekers:Keith Shiri, Festival Africa at the pictures, LondenCharles Thompson, Black Filmmakermagazine - BFM International Film Festival, LondenJean-Pierre Garcia, Festival International d’AmiensNicole Gillet, Festival International du Film Francophone, Namur

SEMINAIRE AFF - K.U.Leuven:‘DE NEGRITUDE AU BLACK POWER’

Le festival organise un séminaire en collaboration avecCulturele Studies (KUL) le vendredi 26 avril (local MSI00.20) de 14 h à 18 h avec comme thèmes :Le film africain et black film en Europe (Keith Shiri etCharles Thompson)Les acteurs noirs dans le théâtre européen (Sylvie Chalaye)Débat entre Achille N’Goye et Benjamin Verpoort sur lestravaux de N’Goye, auteur noir de polars

SEMINAR AFF - K.U.Leuven:‘FROM NEGRITUDE TO BLACK POWER’

The festival organises a seminar in collaboration withCultural Studies (KUL) on Friday April 26 (room MSI00.20) from 2 till 6 pm about :African and black film in Europe (Keith Shiri et CharlesThompson)Black actors in European theatre (Sylvie Chalaye)Debate between Achille N’Goye and Benjamin Verpoort onthe work of N’Goye, black polar autor

RENCONTRE AVEC LES INVITES DU FESTIVALLe Samedi 27 avril de 14h à 18u (local MSI 00.14)LE ROLE DES FESTIVALS DE FILM DANS UNE MEILLEUREPROMOTION ET DISTRIBUTION DU FILM AFRICAIN

Orateurs:Keith Shiri, Festival Africa at the pictures, LondresCharles Thompson, Black Filmmakermagazine - BFMInternational Film Festival, LondresJean-Pierre Garcia, Festival International d’AmiensNicole Gillet, Festival International du Film Francophone,Namur

MEETING WITH THE FESTIVAL GUESTSOn Saturday April 27 from 2 till 6 pmTHE ROLE OF FILMFESTIVALS IN A BETTER PROMOTIONAND DISTRIBUTION OF THE AFRICAN FILMOrators:Keith Shiri, Festival Africa at the pictures, LondonCharles Thompson, Black Filmmakermagazine - BFMInternational Film Festival, LondonJean-Pierre Garcia, Festival International d’AmiensNicole Gillet, Festival International du Film Francophone,Namur

Charles Thompson Sylvie Chalaye

77 • 2002

ZWARTE ACTEURS EN ACTRICES OP DE EUROPESE SCHERMEN

ACTEURS ET ACTRICES NOIRS SUR LES ECRANS EUROPEEN

THE BLACK ACTOR AND ACTRESS ON THE EUROPEAN SCREEN

Het Belgisch publiek ziet amper tot geen allochtonen op onze schermen. De multiculturele samenleving weerspie-gelt zich niet in de media. Daarom organiseerde het Afrika Filmfestival in 2001 een studiedag over de acteur vanAfrikaanse origine in de Europese film.

Enkele uitspraken willen we u niet onhouden.

L’Afrika Filmfestival 2001 a organisé un séminaire sur l’acteur d’origine africaine dans le cinéma européen. Quelques paroles :

The Afrika Filmfestival 2001 organised a seminar about the african actor in European film. A few statements :

Sylvie Chalaye (professor Univ. Rennes)‘ In Frankrijk zijn er vele zwarte acteurs maar ze hebben het moeilijk omwerk te vinden. Voor zwarte vrouwen is het nog moeilijker om als actrice te leven. Er is dus sprake van een onder-vertegenwoordiging van zwarte acteurs. Juliette Binoche verwoordde ooit het verschil tussen Amerika en Frankrijkals volgt: «In Amerika zijn de Taxi’s allemaal gelijk, ze zijn allemaal geel en zijn de mensen op T.V. verschillend, inFrankrijk rijden er allemaal verschillende Taxi’s rond maar zijn de mensen op T.V. allemaal blank.

Dat zwarte acteurs in Frankrijk het moeilijk hebben om van hun acteerwerk te leven is het gevolg van een helegeschiedenis. Ons collectief beeldgeheugen is gevormd zonder zwarten en dat wreekt zich ook nu nog. Tot aan deFranse Revolutie komt het zwarte personage zelden voor in het Franse theater. Vanaf dan is iedereen zogezegdgelijk en komen er een reeks van theaterstukken met zwarte personages in de rol van slaven die door de goedeblanke bevrijd werden.

Les acteurs noirs en France savent à peine vivre de leur travail ce qui est le résultat d’une longue histoire. Notre mémoired’images collectives a été formée sans les noirs.

Black actors in France can hardly live from their work and this is the result of a long history. Our collective memory of imageshas been formed without blacks.

Gerard Essomba: ‘Ik wacht al 22 jaar op mijn tweede rol in Franse cinema ! Men zoekt geen acteurs. Men heeftvoor de casting al een beeld van het personage in zijn hoofd en men zal pas aan een zwarte denken als het verhaaldat expliciet vraagt. Het gaat hier om puur racisme. Zo waren er TV–producers die me wilden interviewen maartoen ze hoorden dat ik zwart was hoefde het voor hen niet meer. Het conservatisme viert hoogtij in Frankrijk.Blanke acteurs krijgen veel meer kansen. Frankrijk moet durven toegeven dat het racistisch is. In het voetbal zijner zoveel kleurlingen. Daar wordt er niet naar kleur gekeken en wordt gewoon voor de beste gekozen.’

‘Afrika heeft mensen nodig die een verhaal kunnen vertellen, want het is niet aan iedereen gegeven om een goedscenario te schrijven. Wij wachten te vaak totdat het Westen ons hulp biedt in plaats van zelf naar oplossingen tezoeken. Afrikanen moeten samenwerken in plaats van elkaar tegen te werken. Er is, ook met het publiek, te weinigdialoog. Wij, Afrikanen, moeten aan meer zelfkritiek doen en union fait la force’.

En France c’est le conservatisme qui triomphe. J’attend depuis 22 ans sur mon deuxième rôle dans le cinéma français. (…)L’Afrique lui faut des gens qui savent raconter une histoire. Au lieu d’attendre l’aide de l’ouest il faudrait que l’Afrique mêmetrouve des solutions. (…) Les africains doivent collaborer tous ensemble.

Conservatism triomphs in France. I’m waiting for 22 years for my second role in French cinema. (…) Africa needs people whocan tell a story. The Africans should search themselves for solutions instead of waiting for western help. (…) Africans shouldcollaborate all together.

Dieudonnée Kabongo: ‘Misschien moeten we eraan denken om scenaristen voorschriften op te leggen zodatzwarten niet steeds in dezelfde rol geduwd worden.’ Iemand uit het publiek: ‘Afrikaanse cineasten moeten huneigenheid respecteren en hun verantwoordelijkheid nemen. Men moet zich organiseren om beter naar buiten tekunnen komen. De Afrikaanse film bereikt het Afrikaanse publiek niet. De Afrikaanse film is gemaakt voor eenWesters publiek mede als gevolg van het feit dat deze films gefinancierd worden door het Westen’.

(…) Les cinéastes africains devraient respecter plus leur propre identité et prendre leur responsabilité. Ils devraient être mieux organisés. Le film africainn’atteint pas le public africain. Ses films sont créés pour le public de l’ouest qui les ont financés.

(…) African moviemakers should respect their own identity and take their responsibility. They should be better organised. African film does not reachthe African public. These movies are made for a Western public because they are financed by them.

2002 • 78

‘De clichébeelden van de zwarte Afrikaan blokkeren zwarte acteurs net omdat ze steeds proberen om die clichéste omzeilen. Ik wil hier het verhaal vertellen van twee Afrikaanse dorpjes. Het ene is al ontdekt door de blanken hetandere nog niet. Het onontdekte dorpje zou eigenlijk ook graag ontdekt worden en ze nemen allerlei vreemdegewoonten aan en duiden een tovenaar aan zodat ze interessant zouden blijken voor de antropologen. Wanneer dieantropologen echter het dorpje ontdekken moeten ze hun rol echter blijven volhouden en dat blijkt niet altijd evenleuk te zijn. Hetzelfde geldt voor Afrikaanse acteurs die om toch als acteur te kunnen werken rollen aannemen dievoldoen aan de clichébeelden van de zwarte Afrikaan. Mobilisatie is nodig zodat zwarte acteurs deze rollen zoudenweigeren. Ook aan onze kant ontbreekt het aan de wil om onze verhalen te vertellen want als er een continent iswaar er nog zoveel onvertelde verhalen zijn dan is het wel Afrika. Vorige week was ik nog in Kinshasa. Daar speeldein de bioscopen een Taiwanese film. Waarom zou dat geen Afrikaanse film kunnen zijn? In de film ‘Lumumba’ spelenKameroenezen, Burkinabezen, Guineeërs en Congolezen, het verhaal van Lumumba behoort dus iedereen toe’.

Pour survivre les acteurs africains acceptent trop souvent des rôles qui confirment l’image stéréotype de l’africain noir. Ilnous faut absolument une mobilisation pour qu’ils refusent ces rôles. En plus nous manquons le désir de raconter deshistoires; pourtant en Afrique il y a encore beaucoup d’histoires à raconter.

African actors accept too many times stereotypical roles of the black African. Black actors should refuse these parts andtherefore we need to mobilisize. We also miss a certain desire to tell stories even when there are so many untold stories inAfrica.

‘De politieke autoriteiten hebben nog niet begrepen welke kracht er van een eigen Afrikaanse film kan uit gaan’.

Les autorités politiques n’ont toujours pas compris quelle force existe dans un film africain.

Political authorities still have no idea of the real power of the African film.

Eriq Ebouaney: ‘Ikzelf ben van een jongere generatie en heb me nooit de vraag gesteld waar ik als zwarte sta inde filmwereld. Ik ken niet echt frustratie op dat gebied. Als de situatie vandaag zo slecht is, ligt dat misschien ookaan onszelf. Wij hebben steeds de rol gespeeld die men ons vroeg te spelen. We lieten ons in die hoek drukken, maarhet is inderdaad waar dat men ons bijna alleen maar clichérollen aanbiedt. Ik wil hier het voorbeeld van de rap-muziek geven. Zij evolueerde van muziek voor en door zwarten naar een mainstream muziekgenre. De zwarte acteurvoelt zich geblokkeerd doordat hij telkens als vertegenwoordiger van een hele gemeenschap beoordeelt wordt. Maarwij, Afrikanen, moeten ook zelf geschikte scenario’s durven schrijven, een eigen weg durven gaan en zien waar weuitkomen. De acteur moet naar voren geschoven worden opdat films een herkenningspunt zouden hebben. Wemoeten zelf initiatief nemen om eigen onderwerpen uit te werken. Bij de jongere generatie speelt het racisme enkolonialisme misschien niet zo sterk meer door. Het is aan ons om het beeld van Afrika te aanvaarden of niet’.

‘Je suis d’une génération plus jeune et je ne suis pas du tout frustré sur ce domaine. Si la situation d’aujourd’hui est simauvaise, peut-être que nous l’avons créée nous même. Nous avons toujours accepté de jouer les rôles qu’ils voulaient. (…)Nous, les africains, devrons prendre nous même des initiatives. (…) C’est à nous d’accepter ou ne pas accepter l’imaged’Afrique.’

‘I am of a younger generation and I am not frustrated about this. If the situation today is bad, we maybe created it ourselves.We allways accepted to play the roles they wanted. (…) We, Africans, should take our own initiatives. (…) It is up to us toaccept or not the image of Africa.’

Amid Chakir: ‘De acteur komt op de laatste plaats maar hij moet wel voor het uiteindelijke beeld zorgen dathet publiek te zien krijgt. Ik heb geen zin om onnozele clichérollen te spelen maar iemand anders doet het wel inmijn plaats. In ‘Brussels by night’ speelde ik een jonge Maghrebijnse trambestuurder die verliefd wordt, ruzie maaktmet zijn rivaal en daarbij sterft. Ik speelde dus iemand die in staat is tot liefhebben maar van andereMaghrebijnen kreeg ik de reactie ‘Wat voor een rol speel jij ? een Maghrebijn laat zich toch niet afmaken! Maar daargaat het niet om, het gaat om een personage dat verliefd is en jaloers. Het is dus in de eerste plaats een liefdes-verhaal. Men blijft te dikwijls hangen in de bestaande schema’s en rollenpatronen. Het conflict rond integrismegroeit vandaag nog.Ik speelde ook nog mee in ‘Crazy love’ van Dominique Deruddere maar verder kreeg ik alleen maar super clichérollenaangeboden die ik dan ook weigerde. In het theater ligt dat anders. Het publiek is daar meer gewoon om acteurseen personage te zien spelen.’

’(…) Je ne veux pas jouer des personnages stéréotypes; quelqu’un d’autre le fera à ma place. Dans ‘Brussels by Night’ et‘Crazy love’ j’ai au moins joué des personnages qui était capable d’aimer, d’être jaloux, ... (…) C’est différent dans le theâtre oùc’est plutôt accepté que les acteurs jouent des personnages.

‘(…) I do not want to play stereotypised characters; someone else can do it. In ‘Brussels by Night’ and ‘Crazy love’ I playedpersons who were at least able to be in love, to be jealous, etc… (…) It is different in theatre where the audience is used tosee actors playing a character.

Ook bieden we op de volgende pagina’s plaats voor vier jonge acteurs/actrices. Jongeren die bezeten zijn van filmen theater en die het willen maken.

79 • 2002

LADI BIDINGA

IMHOTEP TSHILOMBO

Als kind droomde ik ervan in de leefwereld van boeken en teken-films te treden en doorheen tijd en ruimte te reizen : eveniemand anders zijn om een andere wereld te ontdekken. Zonderhet te weten wilde ik actrice zijn! Later vond ik het heerlijk om teimproviseren, teksten voor te brengen; het applaus te aanhoren.Wat een openbaring.

Waarom ik van theater hou? Om de eenvoudige reden dat ikzonder theater niet leven kan. Om de eenvoudige reden dat hetde enige manier is om mij met mijn cultuur die ik dankzij CheikAnta Diop heb ontdekt, te binden. Om de eenvoudige reden dateen acteursleven hard is. Maar ik hou ervan me te weren.

Enfant, je rêvais d’avoir le pouvoird’entrer dans les livres et lesdessins animés, devenir l’un despersonnages; être en l’espaced’un moment quelqu’un d’autrepour découvrir d’autres univers.Plus tard, il y avait le plaisir defaire des improvisations, dedéclamer des textes … C’est larévélation. Je veux jouer toutesorte de rôles: une amazone duroi Bihanzin, une “sérial killer”, unelooseuse, etc...

As a child I dreamed of living inthe world of books and cartoons,being someone else to discoveranother world. Without knowing Iwanted to be an actrice. Later Iloved to improvise, to recite, tohear the applaus. It was and stillis a revelation !Filmografie : L’amour noir (Stéphane Kaye.INRACI),

Histoire d’en voir (Geoffrey Vermeren), Dogmamachine (Mwedi-Malila.AJC), La ruse (OlivierDecroix. INRACI), Pires Mastas (Roger Ndema),Theater/théatre: Copies qu’on forme (BrunoHesbois), Les précieuses de Kinshasa (VentouseMbala).

Contact: ladibid@yahoo.frAgent: Patrick Hella

0032(0)2 331 18 210477 41 25 58

Pourquoi j’aime le théâtre? Pour lasimple raison que je ne peux pasvivre sans théâtre. Pour la simpleraison que c’est la seulepossibilité pour moi de meconnecter à ma culture que j’aidécouverte grâce à Cheik AntaDiop. Pour la simple raison que lavie d’un comédien est dure. Maisj’aime me battre.

Filmografie: Hop (Dominique Standaert), BonneAnnée (JP Laroche), Divine Combine (Luc Bourgeois),Un Amour Trompeur (P. Vandeweeren), Kirikou et laSorcière/Kirikou en de Heks (Michel Ocelot/Raymond Burlet), Fragment de vie (Fr. Woukoache),La fumée dans les yeux (Fr. Woukoache), Piècesd’identité (Mweze Ngangura), …Theater :Othello (S. Limbvani), Le songe d’une nuitd’été (B. Bulté), Drôle de couple (C. Vignot), Lacontroverse de Valladolid (D. Fire), Comme desflèches (Tshilombo), Antigone (Valérie Cordy), …

Contact: BP 244 - 1210 Brussel 21

Why I love theatre ? For thesimple reason that I cannot livewithout theatre. For the simplereason that theatre is the onlyway for me to have a connectionwith my culture, that I discoveredthanks to Cheik Anta Diop. Forthe simple reason that anactors’ life is a hard life. But I liketo defend myself.

2002 • 80

FIFI KIKANGALA

JACQUES TUYOMBO

Ongelukkige omstandigheden hebben me naar de filmwereldgeleid. En film heeft me geluk gebracht. Een dosis van beidebrengt de realiteit dichter bij het magische van film.

Ik acteer sinds mijn kindertijd. Ik bevind me graag op de sceneomdat dit allerlei emoties teweegbrengt en ik vind het heerlijkom deze emoties met een publiek te kunnen delen.

Des circonstances malheureusesm’ont emmenée au cinema. Lecinema a fait de ma vie unecirconstance joyeuse. Peut-êtreet sûrement pour apporter unpeu de tout cela afin que la réaliténe soit plus que circonstancemalheureuse mais plus proche dela magie du cinema.

Filmografie: La fumée dans les yeux (Fr. Woukoache),Un Amour Trompeur (P. Vandeweeren)

Contactadres:8, rue de Limauge, 1050 Brussel,Tel: 0497 35 63 65 (Doudou Massamba)

Unhappy circumstances lead meto cinema. But film broughthappiness in my life. A healthydose of both brings reality closerto the magic world of cinema.

Je fais du théâtre depuis monenfance. J’aime me retrouver surscène pour le plaisir, pour lesémotions que cela me procure etpour pouvoir les partager avec lepublic.

Pièces de théâtre : Les messagers (Moureau),Roméo et Juliette (Jaouhar), Cendrillon ou la fièvreafricaine (Christine Rugurika et Jacqueline Ngoya),Cendrillon (Jaouhar), L’astuce (Eric Tandundu etYves Ngandor), Le secrétaire particulière (FrancisMbayi), Les chaussettes mouillées (JaquesTuyombo), Les grandes gueules (Pauvreman etChristian Djasgar), Quand les africains s’affrontent(JC Aubriot et Ventouse Mbala) et Pires Mastas(Robert Ndema).

Contact: echos_d_afrique@hotmail.com

As a child I allready acted intheater. I love to be on a scenefor all the emotions evoced by itand I love to share theseemotions with a public.

81 • 2002

Gasten van het festival

ZWART/WIT • “Esprit” © Angèle Etoundi Essamba

We verwelkomen ondermeer volgende gasten:

Angèle Etoundi Essamba fotografe (Kameroen/Nederland)

Nadege Beausson Diagne actrice (Frankrijk)Mohamed Bouamari regisseur (Algerije)Néjia Ben Mabrouk regisseur (Tunesië/België)Mahmoud Ben Mahmoud regisseur (Tunesië/België)Sylvie Chalaye professor Universiteit

Rennes (Frankrijk)Mariam Kaba actrice (Guinée/Frankrijk)Dieudonné Kabongo acteur (RDCongo/België)Yasmine Kassari regisseur (Marokko/België)Jean-Michel Kibushi regisseur (RDCongo/België)François Kotlarski regisseur (Frankrijk)Yannick Lennaour Cinémateque Paris (Frank-

rijk)

Leo Hannawijk producent (Nederland)Jean-Pierre Garcia Festival International

d’Amiens (Frankrijk)Nicole Gillet Festival International du

Film Francophone, NamurMweze Ngangura regisseur (RDCongo/België)Achille N’Goye auteur (RD Congo/Frankrijk)Keith Shiri Africa at the pictures,

Londen (Groot-Brittannië)Charles Thompson Black Filmmakermagazine –

BFM International FilmFestival, Londen (Groot-Brittannië)

Magda Wassef Institut du Monde Arabe,Parijs (Frankrijk)

2002 • 82

ORGANISATIEHet festival is een organisatie van de vzw Film en cultuurpromotie

Eindverantwoordelijken:Guido Convents en Guido Huysmans

Organisatieteam:Bruno Bové, Guido Convents, Jef Laenen, Jos Oleo, Guido Huysmans, Kristel Putseys,Vanessa Gilmin, Luk Mertens, Wilfried Stienaers.

verder:Dilbeek: David RobberechtsDiest: Luc SmeyersAarschot: Peter HolemansHaacht: Luc Van RillaerStrombeek: Riet JaekenHalle: Jean P. Laus

MWINDA Brussel/Bruxelles:Tony Mbeka, Datcha Ribeiro, Dieudonné Kabongo, Guido Huysmans, Gert-Jan Backx.

Drukker: EPO-drukkerij

Foto cover: Fatoumata Diawara uit ‘Sia, le rêve du python’

Speciale dank aan:Gert-Jan Backx, Jan Baetens, Ladi Bidinga, Fridolain Bokomo, Marc Boonen, ChrisBoyen, Henk Cluytens, Joseph Coché, Raf Custers, Magda Coeckelberghs, Djo Tunda WaMunga, Jan en Els De Clercq, An Dewit, Maria Donvil, Katia Garcia, Paul Geens, PeterHaesendonck, Jos Hoeyberghs, Georges Kamanayo, Jean-Michel Kibushi, Jean-PierreJacquemin, Ward Geens, Hélène Madinda, Florencia Martini, Jacques Mevis, AstérieMukarwebeya, Victoria Mully, Oumou Douala Ze, Ingrid Stoufs, Wim Van Parijs, LieveVanderlick, Inge Vermeire, Jan Rastelli, … en excuses aan iedereen die we vergeten zijn

Het Afrika Filmfestival krijgt de steun van het DGIS - Staatssecretariaat voorOntwikkelingssamenwerking, het provinciebestuur van Vlaams-Brabant, stad Leuven,stad Aarschot, stad Diest, gemeente Haacht, gemeente Dilbeek, Fonds Film inVlaanderen, FORTIS-Leuven, Via-Via reiscafé, EPO-uitgeverij, KBC-Aarschot, KBC-Dilbeek, restaurant Lukemieke, reisboekhandel Nomade, Hotel La Royale, Arti-Mara,Mama Africa, Luk Versluys, Sax.

Mediapartners zijn Amina, Film, Televisie en Video, De Wereld Morgen, Berichten,Wereldwijd.

Het festival krijgt vooral steun van:Artsen Zonder Grenzen, Broederlijk Delen, Missio, Oxfam Wereldwinkels, Vredeseilanden,Wereldsolidariteit.

Verder met medewerking vanPax Christi Leuven, Signis, Pangaea Portulaca, Anti-Imperialistische Bond, 11.11.11-Diest,GROSA-Aarschot, GROS-Haacht, Karibu en Raad Internationale Samenwerking Dilbeek,Gemeentelijke Openbare Bibliotheek, gemeentelijke jeugddienst, gemeentelijke socialedienst, Leuvense derdewereldraad, het Leuvens secretariaat Noord-Zuidwerking,Pangaea, Studio Filmtheaters Leuven, Studio Diest, Cinecity Aarschot, ontmoetings-centrum Westrand en het cultureel centrum van Strombeek.

Dank ook aan de festivals:Open Doek, TurnhoutCinema Novo, BruggeFestival International du Film Francofone, NamurCinéma Méditerranéen, BrusselFestival International du film d’AmiensAfrica at the pictures, LondenFestival Cinema Africano, MilaanBFM Festival, LondenAfrica in the pictures, AmsterdamFespaco, Burkina FasoVues d’Afrique, CanadaBeeck TurtleZimmedia

INDEX

A Dry White Season 63A Huey P. Newton Story 61Adieu mon amour 45Aghuy 73Ali Zaoua 27Ame Noire / Black Soul 69Anna, l’enchantée 70Article 15 bis 73Au-dela de Gibraltar 19B400 70Baden Powell, ‘Vehlo Amigo’ 50Bamboozled 60Beautiful People 54Bintou 64Black and White 58Chapelet 68Clandestins 21Clando 31Classified X 59Comedia Infantil 35Daresalam 37Dirt for Dinner 31E Minha Cara 57El Accordeon del Diablo 47Frantz Fanon : Black Skin White Mask 57Free at Last 59Funny People 54Gito, l’ingrat 53Guelwaar 53Hijack Stories 55Hip Hop Senegal 51Jean-Farès 70Kirikou en de Heks 69Kongomani 75La Rue n’est pas le Paradis 25La vie est belle 33L’Afrique en Morceaux 75Lagrimas Negras 47Lazarus 35Le Cinéma Africain 67Le Damier, Papa National Oye 73Le Prix du Pardon / Ndeysaan 25Le Profit et rien d’autre 21Les Fespakistes 67Little Senegal 17Lumumba 33Made in USA 58Malcolm X 61Mouka 68Musica Afrocubana 49Mwana Mboka, de zoon van het land 72Noodkreet uit Kivu 74One Evening in July 65Ouaga, capital du cinéma 67Paljas 55Picc Mi 23Rage 29Riches 65Room to Rent 29Saudade do Futuro 50Senegal Salsa 51Sia, le rêve du Pyton 15Silence on tourne 45Siméon 63Taafe Fanga 39Tableau Ferraille 27Taxcarte 71Tu es mon amour 45Um Kulsum 43Voyage à Ouaga 37Watt 72We are all alike inside 68

v.u.: Guido Huysmans, Leuvensebaan 323,3220 Holsbeek.

Ontw

erp:

Luc

Nag

els,

LUC

A, 0

16/8

1 73

30 •

luca

graa

f@pi

.be