N° 1296 VAN 22 TOT 29 SEPTEMBER 2011 ¦ WEEK 38: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, FAX: 02-226.45.69, E-MAIL: INFO@BDW.BE

Trage zones traag op gang

In 2003 was nog maar 7 procent van de lokale wegen ingericht als zone 30. In december van vorig jaar was dat al gestegen tot 38 procent. In vier op de tien lokale straten mag u nu maar 30 per uur rijden. Dat blijkt uit cijfers van het ‘Observa-torium Zone 30’, een onderdeel van Mobiel Brussel. De cijfers slaan op het wijknet, de wegen waar lokaal verkeer de plak zwaait, dat onge-veer drie vierde van het Brusselse wegennet beslaat. Het doel van het Gewest is om de snelheid op die wegen op termijn te beperken tot 30 kilometer per uur. De bevoegd-heid om die zones 30 in te stellen,

ligt bij de gemeenten. En daar knelt soms het schoentje.De cijfers van het observatorium to-nen grote verschillen tussen de ne-gentien gemeenten. Jette is de beste leerling van de klas. 92 procent van de wijkwegen zijn er zone 30. “Er be-staat veel wil in onze gemeente om het plan uit te voeren,” zegt Christi-ne Gallez (Ecolo), schepen van Mobi-liteit in Jette. “Eerst hebben we bord-jes geplaatst en hebben we tijdelijke maatregelen getroffen, zoals plastic obstakels. Nu zijn we bezig met bij elke heraanleg de infrastructuur permanent aan te passen.”De gemeentes Elsene en Sint-Joost-

ten-Node leggen het slechtste rap-port voor. Slechts 2 procent van de lokale wegen in Elsene ziet het graag traag. Een probleem waar de gemeente zich bewust van is. Een combinatie van gebrek aan politieke

wil en geld leidde ertoe dat de plan-nen uit het lokale mobiliteitsplan van 2003 grotendeels dode letter bleven. Er is nu een nieuw plan en dat moet ten vroegste tegen eind 2012 vruch-ten beginnen af te werpen. Al deed de gemeente de voorbije jaren ook al

inspanningen om de snelheid te be-perken door de infrastructuur te wij-zigen, zo klinkt het bij de gemeente.Gebrek aan politieke wil en automo-bilistenprotest doen nieuwe zones 30 vaak de das om. Het Gewest kan de gemeenten immers alleen aan-moedigen om zones aan te leggen. Daarbij komt nog dat ook controle en een andere inrichting van de wegen moeten volgen. “Iedereen kan bord-jes plaatsen,” zegt Miran Scheers van het Belgisch Instituut voor Ver-keersveiligheid. “Maar je moet ook respect afdwingen voor de zone 30. Door strenge controles en door de infra structuur aan te passen, bij-voorbeeld met wegversmallingen. De zone 30 in de Vijfhoek is een voorbeeld van hoe het niét moet.” � Jelle�Couder

Tabel�per�gemeente�op�www.brusselnieuws.be

BRUSSEL – Het aantal zones 30 in het gewest is sinds 2003 met een derde gestegen. Toch zit Brussel nog veraf van de doelstelling om alle wijkwegen om te toveren tot trage zones. Vooral Elsene en Sint-Joost-ten-Node hinken achterop.

“Iedereen kan bordjes plaatsen, maar je moet ook respect afdwingen”

Mobiliteit > Jette kampioen qua zones 30, veel werk aan de winkel in Elsene

Feestje zonder vuurwerkHet Vlaams-Marokkaans Culturenhuis Daarkom gaat dit weekend eindelijk open. Het kreeg onderdak in het the-ater La Gaîté aan de Wolvengracht, dat met een oosterse schwung gerenoveerd werd door Karim Osmani en het

bureau A2D. Nu de activiteiten kunnen beginnen, blijkt er volgens directeur Roos Pauwels onvoldoende geld te zijn voor een eigen programma. Minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V), die Daarkom geërfd heeft van haar

voorganger Bert Anciaux (SP.A), schrapte immers een deel van de subsidies. Ook het openingsfeest wordt een lightversie van wat had kunnen zijn. Pagina 6

Bettina�Hubo/Saskia�Vanderstichele

TODAYSART-FESTIVAL LAAT HET KNETTEREN AAN BRUSSEL-ZUIDEn ook: Pascale Platel, Ozark Henry en Latitudes Lille Bruxelles.

22 0911

ADVERTENTIE

WE ZIJN ER !IJIJI N ER !

De VGC is verhuisd.

Zie bladzijde 13.

ADVERTENTIE

BDW 1296 PAGINA 2 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Een trompe-l’oeil van François Schuiten (rechts, naast FDF-burgemeester Didier Gosuin) voor het Herrmann-Debrouxviaduct op Autoloze Zondag: zo schoon zou Oudergem kunnen zijn.

© JO VOETS

DE WEEK IN BEELD DOOR JO VOETS

Vlaams Brussel kan het schudden

Politiek > Federale verkiezingen in Brussel na de splitsing van BHV

Eerst het goede nieuws. Het voor­akkoord over de splitsing van BHV is een nagenoeg zuivere splitsing met al bij al weinig elementen uit de Bel­gische compromiscultuur. Er zullen twee kieskringen worden opgericht: Vlaams­Brabant en Brussel. In het akkoord zitten enkele compensaties vervat voor de Franstaligen in de faci­liteitengemeenten. Zo zullen die ook in Brussel een stem mogen uitbren­gen. Maar aan de beschermingsme­chanismes voor de Vlamingen in het tweetalige Brussels Hoofdstedelijk Gewest, wordt niet geraakt. De vrees leefde dat er gemorreld zou worden aan de taalwetgeving of dat de ge­waarborgde vertegenwoordiging in het Brussels Parlement op de helling zou komen te staan. Niets van dat.Toch is de splitsing van BHV voor de Vlaamse Brusselaar niet iets

om vrolijk van te worden. De kans dat zijn stem bij de federale verkie­zingen nog enig verschil maakt is gering. In de kieskring Brussel zijn de 60.000 Vlaamse stemmen niet voldoende om via het democratische politieke spel een verkozene te ha­len. Bovendien wordt de Senaat af­geschaft. En daarmee ook het door de grondwet gewaarborgd recht op een Vlaamse Brusselaar in het fede­rale parlement.

De Rand is belangrijkerDat Vlaams Brussel het kind van de rekening zou worden bij een split­sing van BHV, stond in de sterren geschreven. Al sinds 2003 is het duidelijk dat de politieke rechten van de Vlamingen in Brussel min­der zwaar wegen dan de bescher­ming van het Vlaams karakter van

de Rand rond Brussel. Het verklaart ook waarom Vlaams­Brusselse politici niet openlijk aan de klaag­muur gingen staan. Dat zou immers de onderhandelingspositie van de Vlaamse partijen kunnen verzwak­ken.In 2007 werd nog voorgesteld om via apparentering ­ dat zijn ‘ver­loren’ stemmen die via een lijst­verbinding terug opgevist kunnen worden – de link tussen Brussel en Vlaams­Brabant te behouden. Maar daar is door de huidige onderhande­laars van afgezien, om de splitsing zo zuiver mogelijk te houden.Als stemmen voor een Vlaamse lijst geen zin meer heeft, riskeren heel wat Vlamingen noodgedwongen een stem te zullen uitbrengen voor Frans­talige lijsten. Volgens parlementslid Els Ampe (Open­VLD) zit Vlaams­Brussel hiermee op een keerpunt. “Er zijn twee mogelijkheden: ofwel gaat Brussel richting volledige ver­fransing ofwel wordt de hoofdstad er één waarbij Vlamingen en Franstali­gen samen aan een gemeenschappe­

lijke toekomst werken.” Volgens Ampe kunnen tweetalige lijsten soelaas brengen. Door Ne­derlandstaligen te laten figureren op Franstalige lijsten voor de Ka­mer maken die kandidaten kans op een zitje in het federaal parement. Rest de vraag, geeft ook Ampe toe, waar die zullen zetelen: in een Vlaamse of een Franstalige fractie. Alvast één partij heeft daar geen last van. Ecolo en Groen! vormen in de Kamer een gezamenlijke fractie.

Vlaams-Brabantse lijstOok voor de Vlaams­Brusselse po­litici zelf betekent de splitsing van BHV een streep door de rekening. Al hebben ze een uitweg. Ooit riep toenmalig kamerlid Annemie Neyts (Open­VLD) dat ze bij een splitsing van BHV naar Vlaanderen zou ver­huizen. Dat is niet meer nodig. Po­litici kunnen ook kandidaat zijn in een kiesarrondissement waar ze zelf niet wonen. Met andere woorden: Vlaams­Brusselse politici met bo­venlokale bekendheid als Guy Van­

SENIOREN­CENTRUM ZET ER HET MES IN

BRUSSEL ­ Zes mensen zijn hun baan kwijt en het huis in de Leopoldstraat staat te koop. Met die drastische maatregelen probeert het Seniorencentrum de kop boven water te houden.

Op het eerste zicht gaat het goed met het Seniorencentrum. Het aantal Brusselse oudjes dat deel­neemt aan de activiteiten van het centrum stijgt gestaag. Met jaar­lijks vijftienduizend deelnemers staat de vzw zeker niet met het schaamrood op de wangen.Toch raakt het door de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) betoelaagde Seniorencentrum maar moeilijk uit de financiële moeilijkheden die de organisatie al jaren teisteren.Eenvoudig gesteld: de kosten lig­gen hoger dan de inkomsten. “En dan zijn er drie mogelijkheden,” zegt directeur Mark Philippart. “Of we blijven aanmodderen, of we schrappen in de uitgaven, of we verhogen de inkomsten.” Die laat­ste optie is er geen, de VGC moet besparen. Geld om het Senioren­centrum te helpen, is er niet. En de dienstverlening duurder maken voor de senioren is contraproduc­tief. Het aantal deelnemers zou al­leen maar dalen.De raad van bestuur nam net voor de zomervakantie dan ook de dras­tische beslissing om zes mensen te ontslaan. Wie naar het personeels­statuut kijkt ziet meteen dat het om een kostenbesparende maat­regel gaat. Niet wie slecht presteert vliegt de laan uit, maar wie het meest aan de vzw kost. Personeel met een gesubsidieerde baan (Ges­co’s en DAC’s) bijvoorbeeld, kan aanblijven.

ErfenisDe vzw stelt haar gebouw te koop in de Leopoldstraat, achter de Muntschouwburg. Volgens Philip­part zijn er dringend verbouwin­gen nodig. En die kosten kan het centrum niet dragen. “Als het huis verkocht is, zullen we op zoek gaan naar een kleiner gebouw.” Het huis in de Leopoldstraat is geschat op 1,2 miljoen euro. Volgens Philippart, die sinds twee jaar aan de slag is als directeur, ligt een aantal beslissingen uit het verleden aan de basis van de pro­blemen. “Dit is een erfenis uit het verleden,” zegt Philippart. “Het is geen toeval dat de VGC ooit over­wogen heeft om de subsidiëring stop te zetten.”Vraag blijft hoe het Seniorencen­trum het toenemende succes zal kunnen verzoenen met een afge­slankt personeelsbestand. Philip­part: “We zullen inderdaad meer moet doen met minder mensen. Dat is de prijs die we moeten be­talen om het Seniorencentrum te laten voorbestaan.”

� Steven�Van�Garsse

OPMERKELIJK

BRUSSEL – In de Vlaamse Rand rond Brussel wordt opgelucht ademgehaald nu er een akkoord is over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Maar voor de Brusselse Vlamingen is het puin ruimen.

BDW 1296 PAGINA 3 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011 WEEKOVERZICHTWOENSDAG�14�SEPTEMBERONDERVRAGiNG�iN�MOORDzAAk-VAN�hEES. Een cold case-sectie van de Brusselse federale politie ondervraagt nieuwe getuigen in de 27 jaar oude ‘moord van de champignonkwekerij’. De vijftien getuigen zouden uit het Brusselse punkmilieu van mid­den de jaren ’80 komen. Christine Van Hees werd in 1984 vermoord aangetroffen in een verlaten champignonkwekerij in Oudergem. In de jaren ’90 werd de zaak in verband gebracht met de X1­getuigenis, maar dat spoor bleek dood te lopen.

DONDERDAG�15�SEPTEMBER‘hiSTORiSch’�BhV-AkkOORD. De acht onderhandelende partijen bereiken geheel onverwacht een akkoord over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel­Halle­

Vilvoorde. De Franstaligen krijgen compensaties in de facilitei­tengemeenten. Ook zou er een metropolitane gemeenschap in het leven worden geroepen, weliswaar louter als overlegorgaan. Voor de Brusselse Vlamingen is het verweesd toekijken.

VRiJDAG�16�SEPTEMBERBEGiN�OkTOBER�uiTSPRAAk�hAVENlAAN. Volgens infor­matie van deze krant en Brusselnieuws.be wordt er uiterlijk tegen 3 oktober een uitspraak verwacht over de heraanleg van de Haven­laan. Begin september werd die werf verzegeld omdat er sprake zou zijn van inbreuken tegen de milieuwetgeving. Na 8 oktober vervalt de bouwvergunning.

zATERDAG�17�SEPTEMBERGEMEENTEPERSONEEl�kRiJGT�klAPPEN. Gemeenteperso­neel van de gemeente Anderlecht krijgt klappen als het terugkeert van een gezamenlijke uitstap. Bij het afstappen van de reisbus in de Emile Carpentierstraat in Kuregem viseert een groep allochtone jongeren zonder aanwijsbare redenen de personeelsleden, onder wie SP.A­schepen Leopold Lapage. Drie personen raken licht gewond.

zONDAG�18�SEPTEMBERAuTOlOOS. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is van 9 uur ’s ochtends tot 19 uur autovrij en het openbaar vervoer is gratis. Door het wisselvallige weer is de tiende editie van de Autoloze Zondag echter niet zo succesvol als de voorgaande jaren. Er is één incident ter hoogte van Simonis, waar een automobilist zonder door­gangsbewijs een fietser aanrijdt. Niemand raakt ernstig gewond.

MAANDAG�19�SEPTEMBERNOORDSTATiON�ONTRuiMD. De daklozen en asielzoekers die al geruime tijd in het CCN­gebouw verblijven, worden door de politie uit het gebouw gezet. Zij hadden een week de tijd gekregen om weg te gaan. Gedurende één nacht mogen ze nu in het Gaucheretpark blijven, het park dat vorig jaar gedurende een maand werd bewoond door allerhande gelukszoekers die er hun tenten hadden opgeslagen. De ontruiming van het station was een steekspel tussen de burge­meester van Schaarbeek Cécile Jodogne (FDF) en Brussels staats­secretaris Bruno De Lille (Groen!). Eerder raakte bekend dat het Brussels Gewest het CCN wil verkopen.

DEEl�JONGEREN�kiEST�VOOR�ANDERE�iSlAM. Volgens Le Soir kiezen moslimjongeren de jongste jaren niet meer voor de islam van hun ouders, maar gaan ze op zoek naar andere stromingen binnen dezelfde godsdienst. De twee overheersende stromingen zou­den het neosalafisme en de moslimbroederschap zijn. De Franstalige krant baseert zich op een doctoraatsstudie van ULB­onderzoekster Leïla El Bachiri. Volgens El Bachiri gaat het om een kleine, maar wel zeer actieve minderheid van de jongeren.

DiNSDAG�20�SEPTEMBERMichEl:�‘uiTBREiDiNG�BRuSSEl�MOGEliJk.’ Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel (MR) zegt dat met de nieuwe BHV­regeling de faciliteitengemeenten dichter bij Brussel zijn gebracht. “Wij hebben altijd gezegd: als er gesproken wordt over de splitsing van BHV, moet er ook gesproken worden over de uitbreiding van Brussel,” zegt de vader van federaal onderhandelaar Charles Michel op Radio 1. Ondertussen is het zo goed als zeker dat de MR en het FDF uit elkaar zullen gaan. FDF verwerpt het BHV­akkoord.

VEiliGhEiD�AlS�GEWESTBEVOEGDhEiD. De werkgroep­Brussel, die door de federale onderhandelaars in het leven is geroe­pen om afzonderlijk Brusselse thema’s te bespreken, vindt dat enkele politiebevoegdheden van de gemeenten naar het Brussels Hoofdste­delijk Gewest moeten verhuizen. Dat meldt De Standaard.� Samengesteld�door�christophe�Degreef

MEER NIEUWS DE HELE WEEK

ROND OP

Een Vlaamse stem in Brussel voor de volgende Kamerverkiezingen is waarschijnlijk een verloren stem.

hengel (Open VLD) of Bert Anciaux (SP.A) kunnen zich in Vlaams­Bra­bant verkiesbaar stellen. Als ze ver­kozen raken, is Vlaams­Brussel dan toch vertegenwoordigd in de Kamer, weliswaar zonder één Vlaams­Brus­selse stem.

Theoretisch gezien zouden de Vlaamse partijen ook samen een lijst kunnen indienen in Brussel. De kans dat zoiets gebeurt, lijkt nihil. Want de énige verkozene van die lijst, zal een hele reeks strek­kingen moeten vertegenwoordi­gen, van links tot rechts. De kartel­lijst zou bovendien het algemeen Vlaams­Brussels belang moeten nastreven. Wordt het dan een lijst met een communautair program­ma, zoals de Union Francophone in Vlaanderen? En is daar een draag­vlak voor bij de Nederlandstaligen

in Brussel? Dat laatste is twijfel­achtig.Tot slot. Met de omvorming van de Senaat tot een vergadering van de deelstaten, verwachten waarnemers dat de Vlaamse partijen tenminste enkele Vlaamse Brusselaars naar die nieuwe Senaat zullen sturen. Daartegenover staat dat de Senaat niet langer een wetgevend orgaan is, maar een instelling die vooral con­flicten tussen de deelstaten zal be­slechten en die zelf geen initiatief­recht heeft. �� Steven�Van�Garsse

Ik denk dat geen Vlaams politicus dit aanvaard zou hebben als het over zijn stad ging. Maar voor de hoofdstad van Vlaanderen geldt die bezorgdheid blijkbaar niet.”

Luckas Vander Taelen (Groen!) is in een persbericht erg kritisch over de splitsing van BHV. Die betekent een verlies van 65.000 Vlaamse stemmen in Brussel, zoveel als in een middelgrote stad.

Als de scheiding bevestigd wordt, is er niets dat gemeentelijke kartellijsten tussen liberalen en FDF in de weg staat, tenzij persoonlijke rancune of een dictaat van bovenaf.”

Professor Caroline Van Wijnsberghe (UCL) analyseert de op til staande splitsing van MR en FDF.

ELSENE – Aan de Vrije Universiteit Brussel kennen ze hun klassieke talen, getuige daarvan de leuze ‘Scien-tia Vincere Tenebras’. Zoals u weet staat dat voor ‘Door wetenschap de duisternis overwinnen.’ Toch besloten drie vorsers van de VUB om een nieuwe kikkersoort uit

het zuiden van India de verlatijnste versie van de Ne­derlandstalige naam mee te geven. Werd dus gedoopt: Nyctibatrachus vrijeuni. In het Nederlands: VUB­nacht­kikker. Bij deze is het beestje tot mascotte benoemd.De nachtkikker wordt ongeveer 4,5 centimeter lang en leeft in een gebergte aan de westkust van Zuid­India, vooral ’s nachts. Niet dat de nachtkikkers de stad ken­nen trouwens, neen, ze houden zich liever op in de buurt van klaterende bergriviertjes, hun natuurlijke habitat. Wie kan hen trouwens ongelijk geven? � cD

Nyctibatrachus vrijeuni

HETWOORD

© F

ILIP

CL

AU

S/B

ELG

A

“

“

“Dit is een keerpunt voor de Brusselse Vlamingen”

BDW 1296 PAGINA 4 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Samenleving > Volgens VUB/ULB-studie stijgt met economische groei ook sociale ongelijkheid

‘Heropleving van de stad dient niet iedereen’BRUSSEL – De economische heropleving in de stad wordt als statistisch feit bejubeld, met groeicijfers die de politiek als hoop verkoopt. En dat terwijl de kans dat een werkloze in een achtergestelde stadswijk werkloos blijft, tweemaal zo groot is/werd als voor iemand met hetzelfde profiel elders. Tim Cassiers analyseert die trieste tegenstelling.

De VUB en ULB hebben (met geld van Federaal Wetenschapsbeleid) de Grose-studie afgerond. Die ana-lyseert de paradox tussen de her-opleving van de economische groei in steden (sinds de jaren ’90) en de gelijktijdige toename van armoede in die steden. Brussel, Antwerpen, Gent, Luik en Charleroi werden on-der de loep genomen. En meteen werd ook bekeken welke rol de po-litiek hierin heeft. Een van de kern-vragen was of het grootstedelijke beleid dat proces in de hand werkt dan wel afremt. Geograaf Tim Cas-siers werkte als onderzoeker mee aan de studie, en ziet geen positieve sociale effecten van de economische groei op de kansarme wijken. “Waar de economische meeropbrengsten destijds naar betere lonen, belastin-gen en bedrijfswinst vloeiden, dient de heropleving van de stedelijke economie vandaag enkel de ‘ken-niseconomie’. Met vooral werk voor hoogopgeleiden,” stelt Cassiers vast.

De laaggeschoolden en werklozen blijven dus aan de kant staan in het groeiverhaal.Tim Cassiers: “Vooral in Brussel gaat de extra werkgelegenheid niet naar laaggeschoolden. De werkloos-heid stijgt. Eén op de drie kinderen groeit er op in een gezin zonder in-komen uit arbeid. Nochtans zien we

na decennia van uitdeining van de economische groei richting stads-rand dat de revival zich opnieuw binnen de stad ontwikkelt. Dat lijkt gepaard te gaan met een groeiende polarisatie. Het ‘effect van de ach-tergestelde buurt’ blijft de bewoners parten spelen: ze hebben nog steeds geen kansen. De vaststelling daar-achter is dat het groeiverhaal van de jaren ’60 niet meer geldt. Toen stond de economische groei nog gelijk aan meer welvaart voor iedereen. Van-daag is de economische groei ook

losgekoppeld van de bevolkings-groepen in de stad. We zien dat de sociale ongelijkheid paradoxaal ge-noeg groter wordt.”

Het is niet nieuw dat economische groei los kan staan van de lokale populatie.Cassiers: “Ons model van wel-vaartsstaat – of we nu over België of spreken over het Brussels Ge-west – is gebaseerd op een territo-riaal bestuur dat moet zorgen voor het welzijn van zijn bevolking. De hoofdbekommernis is bijgevolg of de economische groei terugvloeit naar de bevolking. De groei van een natie moet verdeeld worden onder de verschillende mensen binnen dat territorium, zo luidde het uitgangs-punt. Nu merken we dat dat minder en minder geldt. De Gini-coëfficiënt (een maatstaf van inkomensongelijk-heid, JMB) toont aan dat de inko-menskloof tussen de rijksten en de armsten blijft toenemen. De finan-ciële sector speelt een grote rol in de nieuwe groei, dus stroomt daar een deel van de welvaart naartoe.” Er wordt heel wat verwacht van de culturele sector als extra katalysator voor stadsontwikkeling. Ziet u daar brood in? Cassiers: “Ik heb weinig geloof in de kracht van de culturele economie voor de ontwikkeling van steden. De impact is alleen belangrijk omdat ze een aantal denksporen opent. Maar als de inhoud geen heersen-de stroming wordt, blijft het effect marginaal. Wie haalt profijt uit in-vesteringen in de Kunstberg en haar musea? De werkloze Brusselaar? Initiatieven als Art2work en de lo-kale projecten van de KVS brengen wel een debat op gang, maar hun impact op de algemene problemen van de stad blijft zeer beperkt, zeker wat betreft werkloosheid.

“Dergelijke initiatieven zouden meer in een ruim economisch verhaal moeten worden ingeschakeld. De grote private actoren op het econo-mische en financiële topniveau zijn daar niet mee bezig. Zelfs wat KBC in een buurt onderneemt blijft heel marginaal. Het beperkt zich tot één project dat buiten de kernactiviteiten staat. Het mag dan nog lovenswaar-dig zijn om als bank met een statig gebouw in een achtergestelde buurt te participeren in sociale restaurants of wijkwandelingen te organiseren voor eigen personeel, de doorstroom naar het functioneren als bank blijft achterwege. Eigenlijk zou het effect van een lokaal geïnspireerde econo-mie al de kerntaken van een bedrijf in vraag moeten stellen.”

Doen grote instellingen de moeite om dat strategische denkspoor te volgen?Cassiers: “Als buurtcoördinator in de Schaarbeekse Brabantwijk had ik wel positieve ervaring met wijk-werking. De toenmalige Vlekho (nu HUB, JMB) stelde zichzelf volledig in vraag, en wou zich ten dienste stellen van de buurt. De studenten kwamen nochtans helemaal niet uit die wijk. Het ging zover dat in de lessen economie tijd genomen werd voor een pakket ‘etnisch onderne-mersschap’ (allochtone bedrijven, JMB), waarvan de voorbeelden om de hoek lagen. Een aantal studen-ten heeft toen samen met buurt-bewoners een cursus ondernemen gevolgd. Sociale en economische integratie draait niet om wat leuke dingen samen doen, maar om door-stroming tot in de kerntaken van alle instellingen. Anders verandert er niets fundamenteels.”

Schaarbekenaar Tim Cassiers is geograaf en werkt sinds kort voor het departe-ment Aard- en Omgevings-wetenschappen (KU Leuven). Tot de zomer participeerde hij voor de onderzoeksgroep Cosmopolis (VUB) in het studieproject Grose (Economic growth and social exclusion in Belgian cities. Situation of Brussels Metropolitan Region). Hij schreef mee aan de analy-se van de sociale ongelijkhe-den in België en Luxemburg (Destiny). Voor vzw Limiet Limite was hij buurtcoördina-tor voor duurzame wijkont-wikkeling in de Brabantwijk (Schaarbeek/Sint-Joost-ten-Node). JMB

Wie is Tim Cassiers?

“Integratie is meer dan wat leuke dingen samen doen, het gaat om doorstroming tot in de kerntaken van scholen en overheden”

© IVA

N P

UT

Lage banner 6 kolommen NV-A (592 euro)(maximum advertentieformaat op p04-05)

ADVERTENTIE

“Een goede, Nederlands-

talige dienstverlening

in de gezondheidszorg,

moet ook in Brussel een

evidentie zijn.”

Paul De Ridder, Brussels parlementslid N-VA

www.paul-deridder.be

“De N-VA zal zich blijven

inzetten voor de Vlaamse

maximumfactuur én

hospitalisatieverzekering,

ook in Brussel.”

Karl Vanlouwe, senator N-VA

www.karlvanlouwe.be

DENKEN.DURVEN.DOEN.

Afspraak op 28 september om 20u in de Raad van de VGC (Lombardstraat 67). Graag inschrijven via brussel@n-va.be of via 02 549 65 98.

N-VA Brussel organiseert een gespreksavond over gezondheidszorg in Brussel met senator dr. Louis Ide

en dokter Robrecht Vermeulen

BDW 1296 PAGINA 5 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

ADVERTENTIE

Een conclusie van de studie is dat het beleid matig probeert en luttele vorderingen maakt.Cassiers: “Steden proberen de achtergestelde wijken wel terug op te nemen in het weefsel via geïn-tegreerde wijkontwikkelingspro-gramma’s of vlaggenschipprojecten als Thurn & Taxis, maar ze slagen er amper in. In het geval van de ge-integreerde wijkontwikkelingspro-jecten stellen we voornamelijk vast dat de leefbaarheid van die buurten wel enigszins verbetert op het vlak van sociaal netwerk en omgeving (het stedenbouwkundige decor) in het algemeen. Maar op het vlak van sociaal-economische indicatoren, zoals de werkloosheid, verandert er weinig. Daarbij komt dat die vlag-genschipprojecten, ondanks hun

ambities, langdurig in hun kinder-schoenen blijven staan. Afgaande op wat de immobiliënmarkt onder-neemt, zijn er zelfs aanwijzingen dat zulke projecten voor een sociale ver-

dringing zorgen. Als immobiliënac-tiviteit rond een vlaggenschipproject toeneemt, kunnen de woningprijzen stijgen. Misschien slaagt men er zo

wel in om een buurt in te schake-len in het economische weefsel van de stad, maar dat elan straalt niet af op de bewoners. Integendeel, ze worden verdrongen. De slogan ‘Men

bouwt geen stad op een economi-sche puinhoop’ blijft een drijfveer voor de politiek om ‘investeringen van buitenaf’ aan te trekken. Maar

vooralsnog helpen die investeringen niet iedereen vooruit.”

Ziet u alternatieve ontwikkelingsscenario’s voor Brussel? Cassiers: “In de Belgische con-text, en vooral in Brussel, lijken die ontwikkelingsscenario’s heel povertjes. Er worden wel heel wat kleine, erg lovenswaardige initia-tieven genomen. Ze sporen aan tot innovatief omgaan met economi-sche ontwikkeling en buurtinitia-tieven. Daarvan zijn voorbeelden te over, zoals wijkcontracten met inschakelingsprojecten, CityMind, Art2work,... Alles blijft echter zo kleinschalig, dat het na jaren wel duidelijk is dat er in geen schaalver-groting voor die alternatieve ont-

wikkelingsactoren voorzien wordt. Geen enkel project verheft zich tot een stedelijk ontwikkelingsmodel voor het Brusselse gewest. Precies omdat die kleine projecten zich niet genoeg opwerpen als ‘alterna-tief model’ dat op grote schaal kan worden geïmplementeerd door het beleid. Mogelijk zijn die initiatieven niet prikkelend genoeg om aan te tonen dat de stad ook op een andere economische manier kan groeien. Los van het model van de geogra-fische competitie en sociale onge-lijkheid die gecreëerd wordt door de diensteneconomie. Al is Brussel niet de enige stad die hierin tekort-schiet; dit soort alternatieve sce-nario’s komt te weinig voor in vele Europese steden.” Jean-Marie Binst

Tim Cassiers, van buurtcoördinator tot wetenschappelijk onderzoeker: “Noch de lokale wijkontwikkelingsprojecten, noch de grootstedelijke projecten als Thurn & Taxis lossen de grote werkloosheid in Brussel op.”

© IV

AN

PU

T

“Ik heb weinig geloof in de kracht van de culturele economie voor de ontwik-keling van steden. Wie haalt profijt uit investeringen in de Kunstberg en haar musea? De werkloze Brusselaar?”

NUMERICABLE IN BEROEP TEGEN OPENSTELLING KABEL

BRUSSEL – Om de televisiemarkt open te breken, zijn de Belgische ka-belmaatschappijen sinds 1 augus-tus verplicht om hun netwerk open te stellen voor andere aanbieders. Numéricable, onder meer actief in Brussel, Molenbeek en Anderlecht, gaat die beslissing aanvechten voor de rechtbank. “Wij hebben niets te-

gen liberalisering,” zegt CEO Pascal Dormal , “maar als kleine speler op de markt zijn we heel erg benadeeld. Het gaat om een complexe operatie. In Nederland is wél rekening gehou-den met de kleine spelers.”Volgens de Belgische regulatoren werkt het lokale monopolie van kabelmaatschappijen marktversto-

rend. Door de kabel open te stellen wordt de concurrentie aangewak-kerd en kunnen de prijzen dalen.Numéricable is sinds de komst van Belgacom TV een stuk markt-aandeel kwijt, maar blijft met 80 procent nog altijd de belang-rijkste speler in de gemeenten waar het actief is. Numéricable gaat zich intussen met een pakket aan bo-demprijs richten op de laagste in-komens. “De internet-penetratie is in sommige wijken veel lager dan in de rest van België. Hier liggen zeker nog kansen,” aldus Dormal. SVG

© S

TOC

K E

xCh

AN

GE

inschrijven tot 30/09

info: www.academieanderlecht.be

academiebeeldendekunsten

anderlechtVolwassenen: beeldende kunsten : beeldhouwkunst, fotografie, interactieve media (mediakunst), keramiek, schilderkunst, tekenkunst, toegepaste grafiek (grafische vormgeving), vrije grafiek

kunstambachten / conservatie-restauratie : glas-in-lood, hout-meubel (ook houtsnijden), polychromie, schilderen, smeden, steen-beeld en textiel. Kinderateliers [6 tot 11 jaar] en Jeugdateliers [12 tot 17 jaar]

40 ZO

ND

AG • 16/10/2011 •

• 40

JAAR ACADEM

IE

Het openstellen van de kabel moet de concurrentie aanwakkeren.

BDW 1296 PAGINA 6 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Eind mei 2006 ondertekenden de Vlaamse Gemeenschap en het ko­ninkrijk Marokko een conventie over de oprichting van een culturenhuis in Brussel. Een plek waar de Marok­kaanse en Vlaamse gemeenschap met elkaar in een culturele dialoog zouden kunnen gaan, zo presen­teerde de vorige Vlaamse minister van Cultuur en Brussel Bert Anciaux (toen Spirit, nu SP.A) het project. Een paar maanden later werden de eerste knopen doorgehakt: het interculturele huis werd Daarkom (‘jullie huis’) genoemd en kreeg on­derdak in het voormalige variété­theater La Gaîté aan de Wolven­gracht. Dat zou verbouwd worden door Karim Osmani, de Antwerpse binnenhuisarchitect van Algerijnse origine, en het bureau A2D. De kost­prijs, 3,25 miljoen euro, zou gedeeld

worden tussen Marokko (1 miljoen) en Vlaanderen (2,25 miljoen, waar­van ruim twee derde afkomstig van het Vlaams Brusselfonds). Het centrum moest opengaan in de lente van 2008. Door een reeks hin­dernissen heeft het een dikke drie jaar langer geduurd: de inspectie van Financiën had vragen over het huur­contract, Marokko talmde met het betalen van de eerste schijf en het Brussels Gewest treuzelde met de aflevering van de bouwvergunning voor dit Vlaamse initiatief. Intussen organiseerde de vzw Daarkom al af en toe een activiteit buitenshuis, maar er waren heel wat wissels in de leiding van het huis­in­wording. Sinds mei vorig jaar is Roos Pauwels directeur. Zij mag dit weekend Daar­kom openen. Het wordt een “plezan­te inzegening” met op zaterdag veel

muziek uit Vlaanderen en Marokko en op zondag de uitverkiezing van het lekkerste Vlaams­Marokkaanse hapje.

Joke SchauvliegeToch wordt de opening maar een light­versie van wat had kunnen zijn. Eind vorig jaar bleek immers plots dat de huidige minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) kritisch stond tegenover Daarkom. De minister had vragen bij het con­cept – “Moeten we nu voor elke cultuur, elk land zo’n huis gaan

BRUSSEL – Meer dan vijf jaar na de aankondiging gaat het Vlaams-Marokkaans Culturenhuis Daarkom dit weekend eindelijk open. Nu de activiteiten kunnen beginnen, blijkt er geen geld te zijn voor een eigen programma.

De verbouwing van theater La Gaîté door Karim Osmani en A2D mag zeker geslaagd worden genoemd, getuige daarvan de vergaderzaal.

© S

askia Vanderstichele

Cultuur > Vlaams-Marokkaans huis Daarkom dreigt mooie plek zonder inhoud te worden

Geen geld, geen programmaopenen in Brussel?” ­ en bij het fi­nanciële beleid. Ze verminderde de werkingsmiddelen voor dit en vol­gend jaar van 750.000 naar 300.000 euro. Dat laatste bedrag was net genoeg om de huurlasten te beta­len van het prestigieuze gebouw, waaraan Vlaanderen tot 2021 vast­zit. Na protest van Daarkom deed de minister er in maart 200.000 euro bij, zodat het kleine perso­neelsploegje tenminste betaald kon worden. Voor het overige – de ope­ning bijvoorbeeld – moest de opge­bouwde reserve van 270.000 euro maar aangesproken worden. Twee maanden later volgde opnieuw een opdoffer: dit jaar mag slecht de helft van de reserve gebruikt worden. “Ik was in één klap 135.000 euro kwijt. We hebben de hele opening dan maar geannuleerd,” zegt Pauwels. Uiteindelijk zegde de Marokkaanse overheid toe om het openingsfeest te betalen. “Maar toen was het eigenlijk al te laat om nog een deftig creatief pro­gramma op poten te zetten,” zegt Pauwels. Door al haar nieuwe taken

– werfleider, onderhandelaar met de overheid, personeels­ en zakelijk beleid – heeft Pauwels, voorheen cultuurprogrammator in het Cande­laershuys, bovendien nauwelijks de tijd gehad om met de inhoudelijke werking bezig te zijn. Een seizoens­programma is er dan ook niet, een langetermijnvisie evenmin, bij ge­brek aan geld en mankracht. “Hoe kan ik een langetermijnvisie ont­wikkelen als er geen middelen zijn?”Schauvliege, die vrijdag het huis mee inwijdt, zegt in een reactie dat Daarkom moet streven “naar een

“Marokko is geen rechtstaat. Subversieve, kri-tische artiesten zullen geen kans krijgen”Sam Touzani,medeoprichter Espace Magh

“Het is allemaal erg nieuw voor Marokko, maar wij blijven hameren op onze autonomie”Roos Pauwels, directeur Daarkom

Geen geld, geen programma

ADVERTENTIEBDW 1296 PAGINA 7 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

maximale samenwerking met de al aanwezige spelers op het veld.” Pau­wels: “Ons is verteld dat we receptief moeten werken, het huis openstel­len voor verenigen. Dat is zeker in­teressant, maar om echt relevant te worden zullen we toch ook onze initiatiefnemende rol moeten ver­vullen. Mijn ambities reiken verder dan een veredelde zaalverhuur. Bo­vendien is een huis zonder inhou­delijke werking niet waarvoor Ma­rokko destijds getekend heeft. En binnenkort moet de conventie met Marokko vernieuwd worden.”Schauvliege verwacht dat Daarkom, behalve subsidies, ook eigen inkom­sten zal verwerven. “We moeten sponsors zoeken,” weet Pauwels, “maar wie zal in crisistijd geld ge­ven aan een centrum met een be­perkte activiteit?”Temidden van deze financiële strub­belingen waren er ook enkele mooie opstekers. Zoals het verbouwde theater La Gaîté waar Pauwels in de loop der maanden zowaar verliefd op geworden is. Osmani en A2D heb­ben er inderdaad een sfeervol, licht­en­donker multifunctioneel gebouw met oosterse toetsen van gemaakt. Behalve de theaterzaal zijn er twee tentoonstellingsruimtes, een bar, een lounge en een vergaderzaal. Het door Osmani bedachte interieur met de gegraveerde cederhouten en gipsen muurbekleding, het sierlijke hekwerk, de lampions en lampen, de stoelen en ovale vergadertafel werden met de hand in Marokko vervaardigd.Ook over de Marokkaanse overheid geen kwaad woord. Pauwels is ver­rast door de open, enthousiaste en begripvolle houding. “Ze staan te popelen om het huis te openen. Dat is ongeveer het tegenovergestelde van wat we bij de Vlaamse overheid ervaren.”

Oligarchisch regimeSommigen denken nochtans an­ders over het koninkrijk Marokko. Theatermaker Sam Touzani bijvoor­beeld, de medeoprichter van Espace Magh. Dat in 2009 geopende cen­trum in de Priemstraat toont even­eens de cultuur van de Maghreb en gaat daarbij prat op zijn vrijzinnig, democratisch en onafhankelijk ka­rakter. Touzani vindt het onbegrij­pelijk dat de Vlaamse overheid in zee is gegaan met de Marokkaanse staat. “Wij zijn voor samenwerking, maar dan met de Marokkaanse bur­germaatschappij, niet met het ko­ninkrijk Marokko. Dat is nog lang geen democratische rechtstaat, wel een oligarchisch regime waarin de koning zich alsmaar verrijkt.” Hij twijfelt er ook aan of Daarkom ooit echt onafhankelijk zal kunnen pro­grammeren. “Zolang er folklore op het programma staat, zal de Marok­kaanse overheid zich niet mengen. Maar subversieve, kritische arties­ten zullen geen kans krijgen.”Pauwels heeft voorlopig geen aan­wijzingen dat Daarkom gedirigeerd zou worden vanuit Marokko. “Het is allemaal erg nieuw voor hen, maar wij blijven hameren op onze autono­mie. Tegelijk zou ik ook niet meteen de meest controversiële artiest uit­nodigen op de opening, alleen om te tonen dat we onafhankelijk zijn. Als je tegen de schenen schopt, moet dat met de juiste intenties gebeuren.”� Bettina�Hubo

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Sluikstorten weelt tierig aan het Weststation. Persbericht van Annemie Maes, parlementslid in Brussel voor Groen!

Het vergde verkrachte eenden om na te gaan wat Maes exact bedoelde met haar persbericht. Geluk­kig zaten er enkele foto’s bijgevoegd van wat wij meenden te kunnen ontwaren als zeer grof huis­vuil en Annemie Maes.

Olivier Maingain (FDF) had vorige week een prach­tige opmerking in petto voor zijn kiespubliek en de rest van de wereld. Hij vindt dat de metropolitane gemeenschap die nu wordt voorgesteld in de marge van het BHV­akkoord ­ de superstructuur die door Franstaligen la communauté métropolitaine wordt genoemd en door Vlamingen Groot-Brussel ­ onder de huidige omstandigheden dreigt te verworden tot “un club des mandataires.” Gedurfd van mijnheer Maingain dat hij consequent denkt dat de huidige Brusselse structuur automatisch zal worden toege­past in die metropolitane gemeenschap.

Schepen van Sport van de Stad Brussel Bertin Mam­paka (CDH) zorgt voor de vrienden, tenminste als die democratisch zijn. Zo nodigde hij een heleboel leden van de Amerikaanse democratische partij uit om vanuit de loges naar de voetbalmatch België­VS te gaan kijken. Op voorwaarde dat je lid was van de Amerikaanse democraten, dat je plechtig zou be­loven dat je je zou inschrijven bij de volgende ver­kiezingen en dat je een bedankingsmail zou sturen naar mijnheer de schepen. Volgens een bron bij de Stad krijgt Mampaka bij elke voetbalmatch een honderdtal tickets die hij vrij onder vrienden kan rondstrooien. Wie er in de gemeenteraad iets op durft te zeggen krijgt de huid vol gescholden, naar goede gewoonte. En dat voor een man die zichzelf Barack Mampaka noemt. No, you can’t.

LANTERFANTIJE – Momentopname enkele uren na het einde van Autoloze Zondag, metrostation Brussel­Zuid. Twee jongeren fietsen in het metro­station, even verder rookt een zwerver. Getuigen: twee MIVB­preventiemedewerkers. Ondernomen actie: nihil. Samen op weg, dat gaat eigenlijk over de preventieduo’s. En daarmee is alles gezegd.

UKKEL – Wie nog together movede, was heel verza­meld Ukkel en Linkebeek op zaterdag, de dag voor Autoloze Zondag. Allemaal per 4x4, want in die contreien ligt veel slijk der aarde. Wild toeterend, optrekkend, haast makend. En ze wonen daar zo schoon in ’t groen, dat ze daar nochtans wat rusti­ger zouden kunnen leven.

METROMUZIEKLAND – Nee, d’r zit niet veel an­ders op dan u met de MIVB te verplaatsen in of onder de bebouwde kom voor uw gemoedsrust. Bougeons mieux, en zeker met de Nederlandstalige muziek die sinds kort opnieuw in de metro wordt gespeeld. Een extra stimulans die de twijfelaars zeker over de streep zal trekken.

PLANTENTUIN – De Plantentuin vervlaamst. Dat meent althans Olivier Paye, socioloog bij de FUSL (Facultés Universitaires Saint­Louis). Le Jardin bo-tanique est à trois km de l’Atomium. Mais, environ 85 % du personnel de l’institution est néerlando-phone, le personnel peu qualifié est presqu’à 100 % néerlandophone! Moins de 30 % des chercheurs sont francophones, les néerlandophones sont majo-ritaires dans tous les organes dirigeants et de nom-breux recrutements ne sont organisés que pour les néerlandophones, klinkt het in een communiqué. Gelukkig stelt mijnheer Paye zijn expertise ter be­schikking om het land nog maar eens te redden van een vervlaamsing.

-- sociale groene lening --

Een lening tegen O % JKP* zodat iedereen

kan isoleren

www.leefmilieubrussel.be Info 02 775 75 75

Info Credal 02 213 38 31

* BIM kredietbemiddelaar - Gulledelle 100, 1200 Sint-Lambrechts-Woluwe, Credal kredietinstelling - Aalststraat 7, 1000 Brussel – Lening met afbetaling tegen een debetrentevoet van 0 %, *Reëel jaarlijks kostenpercentage 0 %, onder voorbehoud van het aanvaarden van de bijzondere voorwaarden waaronder 1.021€ netto- inkomen/maand voor een alleenstaande en 1.392€ netto-inkomen/ maand voor een gehuwd echtpaar of samenwonenden (inkomens verminderd met het bedrag van de maandelijkse hypotheekaflossing of huur en/of met 181€ per persoon fiscaal ten laste), of € 30.000 brutojaarinkomen voor een alleenstaande en € 60.000 brutojaarinkomen voor een echtpaar of voor samenwonenden (plafond vermeerderd met € 5.000/jaar als de aanvrager jonger dan 35 jaar is en/of per persoon fiscaal ten laste) - min. € 500 <> max. € 20.000 - duur vastgesteld in functie van het geleende bedrag met een maximum van 84 maanden - gemiddelde lening van € 9.500 = maandelijkse afbetaling van € 197,92 over 48 maanden - informatie en voorwaarden bij Leefmilieu Brussel - BIM.

Info : 02 213 38 31

OUDERGEM – 2017 is de streef­datum voor een groot, nieuw ziekenhuis op de Deltasite in het zuiden van het Brussels Hoofd­stedelijk Gewest. Over wat er nog zou komen, bestaat onenigheid.

De Deltasite – aan het gelijknamige metro- en treinstation – beslaat on-geveer 30 hectare grond omgeven door het kerkhof van Elsene, de Van-derveldestraat, de Triomflaan (de brede laan rond de VUB/ULB-site), de Briljantstraat, de Cockxstraat, de Michielslaan en de Fraiteurbrug. De MIVB neemt 7,5 hectare van het geheel in met een metrodepot, en op een verwaarloosbaar klein deel liggen enkele kantoorgebouwen. Voorts is Delta een aaneenscha-keling van braakliggende grond, spoorwegen en enkele verloren gebouwtjes. De stations van Etter-beek, Watermaal en Delta liggen in de onmiddellijke omgeving. De lap grond is sinds 2007 eigendom van het Brussels Gewest, dat het aan-kocht van het Fonds voor Spoorweg-infrastructuur. Dat federale fonds

maakt oude NMBS-terreinen te gelde om de historische schuld van de spoorwegen te verlichten.Bral, de Brusselse raad voor Leefmi-lieu, wijdt op haar website een stuk aan Delta. De milieuorganisatie haalt aan dat er een waas rond het dossier hangt, mede in stand gehou-den door het Brussels Hoofdstede-

lijk Gewest. Met de aankoop van de grondreserve wilde het Gewest een groot ziekenhuis op Delta bouwen voor de Chirec-groep (onder meer het Edith Cavellziekenhuis maakt deel uit van die groep, CD). Streefdatum daarvoor is 2017. Maar Bral herin-nert eraan dat er voor zulke grote projecten altijd een richtschema

wordt opgesteld door de Brusselse regering, een algemeen plan zeg maar. Over dat richtschema is sinds 2009, toen het volgens Bral werd afgewerkt, niets meer vernomen. De organisatie vreest dan ook dat er met de Delta-site wilde plannen

worden gemaakt. Naast een groot ziekenhuis zouden er ook nieuwe kantoren moeten komen voor de Eu-ropese Commissie, wat een zoveel-ste afgezonderde kantoorwijk zou geven. Er wordt ook gevreesd dat de aanwezigheid van een ziekehuis én nieuwe kantoren als argument zul-len gebruikt worden om de E411,

die nu stopt aan de Triomflaan, te verlengen tot aan de Midden-ring, de Generaal Jacqueslaan. Bral vreest dan ook dat Delta een nieuw kantooreiland wordt dat allesbe-halve de verloren hoeken tussen de gemeenten Oudergem, Elsene en Watermaal-Bosvoorde met elkaar verbindt.

Neen tegen EU-projectEn Bral staat niet alleen. De gemeen-te Oudergem, die het grootste deel van de grond bezit, maakte begin dit jaar tijdens een gemeenteraadszit-ting haar zorgen bekend. De meer-derheid ziet het Chirec-project wel zitten, maar zegt neen tegen het EU-project. Mocht de EU groen licht krij-gen, betekent dat een toename van de kantooroppervlakte van 60 procent, zo becijferde het gemeentebestuur. “We willen geen vastgoed-ufo in een voornamelijk residentiële buurt,” klonk het eind januari. Ondertussen herinnert Bral eraan dat de Josaphat-site in Evere veel meer mogelijkhe-den biedt voor de EU.� Christophe�Degreef

BDW 1296 PAGINA 8 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

‘Geen vastgoed-ufo alstublieft’Stedenbouw > Vragen over toekomst Delta-site

De Deltasite, gevormd door een spoorwegverleden.

© J

Oa

Hn

HE

lM

On

De gemeente Oudergem kant zich tegen een groot kantoor-project op Delta

KLLLLMKLLLLMLEVE DE GEUSKLLLLMnajaar 2011

KLLLLMnajaar 2011

KLLLLMActuele uitdagingen voor de vrijzinnigheid!Actuele uitdagingen voor de vrijzinnigheid!dinsdag 4 oktober 2011, 20u

Onze waarden. Welke toekomst voor het humanisme?

Lezing door Jurgen Slembrouck (niet-confessioneel,

moreel consulent Universiteit Antwerpen)In kunstgalerie Quest21,

Stalingradlaan 21, 1000 Brussel

dinsdag 6 december 2011, 20uZedenleer of levensbeschouwing

op school? Debat met Patrick Loobuyck (doctor in de

moraal� loso� e, UGent) en Mario Boulez (voorzitter werkgemeenschap

lerarenethiek/coördinator DigiMores) o.l.v. Ludo Abicht (publicist, � losoof ).

In de conferentiezaal van het huisvandeMens Brussel,

Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel

Pinkomprijs €3 / €5; graag vooraf inschrijven:

huisvandeMens 02/242 36 02, brussel @ demens.nu

Humanistisch Vrijzinnig Vormingswerk 02/742 03 23, hvvbrussel @ skynet.be

Masereelfonds 02/502 38 80, brussel @ masereelfonds.beUitstraling Permanente Vorming vzw

02/629 27 50, upv @ vub.ac.beWillemsfonds

02/218 44 88, willemsfonds.brussel @ skynet.be

Met de steun van de instelling morele dienstverlening brussel

P

een initiatief van

aDVERTEnTIE

BDW 1296 PAGINA 9 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

* Aanbod onderworpen aan voorwaarden. Beschikbaar in de volgende gemeenten: stad Brussel, Laken, Molenbeek, Anderlecht, Neder-Over-Heembeek, Haren, Watermaal-Bosvoorde, Sint-Joost-ten-Noode, Wemmel en Drogenbos. Verbintenis voor één jaar. U hebt een Cablebox decoder en een modem nodig. Tarieven ATI op 12/09/2011 exclusief de huur van de decoder, exclusief bijkomende downloads van internet, exclusief telefonische oproepen en exclusief VOD-gebruik. Enkel voor de eerste 5000 klanten. Triple Play Start is slechts toegankelijk: (1) voor nieuwe klanten of (2) voor Numericable-klanten die enkel het product televisie hebben (met uitsluiting dus van de beschikbare multi play-formules) en die niet konden genieten van het Numericable Internetaanbod na 1 september 2010. Om te genieten van het tarief aan 29,90 €/maand, moet de klant verplicht betalen via bankdomiciliëring. Zie voorwaarden op www.numericable.be

Met het Triple Play Start-pack voor 29,90€ per maand* kan je:• Gratis telefoneren naar alle Numericable abonnees• Digitale televisie met 120 zenders + 16 zenders in High Definition.• Internet tot 15 Mbps

Migratie > Foyer waarschuwt voor misbruiken

‘We zijn te naïef’

BRUSSEl – De hoofdstad kampt met een Romaprobleem, zegt het Brusselse inte­gratiecentrum Foyer. Volgens specialisten ontbreken de nodige maatregelen om de integratie van Roma succesvol te maken.

Het Brusselse Noordstation was (opnieuw) het toneel van een toestroom van allerhande ge-lukszoekers van overal ter wereld, onder hen ook Roma (‘zigeuners’). Het onderscheid tussen asielzoekers en Europese Roma wordt echter weinig gemaakt. Een aanzienlijke groep Roma komt uit landen die lid zijn van de Europese Unie, landen die deel uitmaken van de Schen-genzone. Zij mogen vrij reizen binnen de Unie.

“Ook Europese onderdanen voldoen echter niet altijd aan de voorwaarden van vrij ver-keer,” zegt juriste Ann Bogman van Foyer. “Als ze geen werk vinden of niet kunnen aantonen over eigen middelen te beschikken. De eerste drie maanden die een EU-onderdaan in een andere lidstaat verblijft, zijn legaal – als rei-ziger. De periode nadien moet hij kunnen aan-tonen dat hij werkt, studeert of eigen midde-len van bestaan heeft om een verblijfskaart te krijgen. Het gebeurt dat mensen op basis van een zelfstandigenstatuut een kaart krijgen en drie maanden later dat statuut stopzetten. Pas sinds april dit jaar zijn daar maatregelen tegen genomen door de overheid (via de kruispunt-bank, CD). We zien echter dat sommige Roma ervoor kiezen om géén gebruik te maken van hun rechten als Europese onderdaan. En er is rechtspraak die hen daarin volgt. Een Eu-ropeaan die zich niet aanmeldt als dusdanig en toch meer dan drie maanden op het grond-gebied verblijft, wordt zo weer illegaal. Voor wie hier illegaal is, zijn twee basisrechten ge-garandeerd: dringende medische hulp en een

opvangplaats voor gezinnen met minderjarige kinderen waarvan de ouders niet in hun on-derhoudsplicht kunnen voldoen. Dat gebeurt via Fedasil, het federale agentschap bevoegd voor de opvang van asielzoekers. Dat is de situatie van sommige kroostrijke Slovaakse Roma die opvang vragen. Zij zijn niet naar Bel-gië gekomen om hier werk te zoeken.”

Wilde weldoeners“Het is zo dat in België een onzeker statuut voordeliger kan zijn dan een duidelijk sta-tuut,” vervolgt Koen Geurts, Romaspecialist bij Foyer. “Soms zijn er groepen kroostrijke Roma-families uit Slovakije die erin slagen een urgentiesituatie te creëren en, gesteund door wilde weldoeners, opvang en voedsel probe-ren af te dwingen. Wij Belgen zijn daar vaak naïef in, in die zin dat wij uit menselijkheid ons beperken tot humanitaire noodmaatrege-len. Een dergelijke Romagroep weet dat maar al te goed en kan daar misbruik van maken. Elke winter arriveren er nieuwe groepen in het Noordstation die de publieke opinie beroeren en aandacht krijgen van de media waardoor al-lerhande organisaties worden gemobiliseerd. Politici worden daar zenuwachtig van en het risico is dan groot dat er vlug-vlug maatrege-len genomen worden, waarmee de kous af is. Dat is een slecht signaal: kom maar naar hier, wees maar behoeftig, want er komt vroeg of laat toch een oplossing. Zo is het dweilen met de kraan open.”Geurts waarschuwt dat het probleem niet af-neemt. “Als we niet kiezen voor een meer re-alistische aanpak, dan zullen we in de nabije toekomst nog veel meer met dergelijke groe-pen te maken krijgen. Brussel kan veel lessen trekken uit de problemen in Gent, waar de laatste jaren veel Roma zijn komen wonen in kraakpanden en een heuse belasting beteke-nen voor het OCMW. Er is toekomstvisie nodig om ervoor te zorgen dat mensen niet afhan-kelijk worden van een systeem, maar aange-spoord worden om hun eigen capaciteiten te ontplooien en hun leven zelf in handen te ne-men. Ik zeg dit omdat overhaaste maatregelen van politici een radicalisering van de publieke opinie met zich mee kunnen brengen.”

� Christophe�Degreef

Romakinderen die door de gemeente Schaarbeek uit het Noordstation werden gezet, kun-nen zich uiteindelijk verwarmen in een bus van kinderrechtencommissaris Bernard Devos.

© a

nJa

Ga

lIc

Ia

“In België kan een onzeker statuut voordeliger zijn dan duidelijkheid”

BDW 1296 PAGINA 10 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Deze week in de teletijdmachine > Middeleeuwse feesten in Vorst lokken vijfduizend toeschouwers

Ende die joncvrouwe doorkliefde den appel

De diehards leven drie dagen volgens de middeleeuwse traditie. Daar horen blijkbaar ook korte nachtjes bij. © saskia vanderstichele

De middeleeuwse feesten van Vorst, al aan de vijftiende editie toe, zijn uitgegroeid tot een ware publieks-trekker. Danille Hugaerts, die van-uit de dienst Festiviteiten van de gemeente de feesten organiseert, herinnert zich de eerste editie nog goed. “Het terrein, dat vroeger een moerassig gebied was dat als stort diende, was toen net gesaneerd,” zegt ze. “De toenmalige schepen voor Festiviteiten Corinne De Per-mentier (later MR-burgemeester, BS) wilde hier een middeleeuws feest organiseren. Ik zat aanvankelijk met de handen in het haar omdat ik helemaal niet wist wat ik me daarbij

moest voorstellen. We zijn dan snel op zoek moeten gaan naar middel-eeuwse gezelschappen. De feesten zijn elk jaar gegroeid en intussen komen er jaarlijks zo’n vijfduizend bezoekers opdagen.”

Paarden, lansen, zwaardenDe meeste bezoekers houden zich niet aan de dresscode, maar komen de sfeer opsnuiven door rond te kui-eren tussen de vele kraampjes met middeleeuwse koopwaar of de vele spektakelstukken te bewonderen.Onze aandacht wordt meteen ge-trokken door het jachttornooi, dat achteraan in de weide aan de gang is.

den een van de grootste rollenspel-verenigingen van het land. “We zijn geïnteresseerd in de middel eeuwen en gaan er gewoon graag in op,” legt Orailie uit. “Met onze vereniging brengen we mensen samen om ons helemaal in de tijd in te leven. Sommigen kunnen daar vrij ver in gaan. De middeleeuwen waren bijvoorbeeld het thema op mijn huwelijksfeest.” De middeleeuwse feesten zijn ook een goede gelegenheid om op zijn middeleeuws te shoppen. “Wat we hier vooral fijn vinden, zijn de vele kraampjes waar je heel wat middel-eeuwse producten vindt,” zegt Orai-lie. “Wat we hier vooral kopen? Ik heb hier bijvoorbeeld mijn kostuum aangeschaft en we vinden hier ook heel wat andere attributen voor de rollenspelen,” zegt Thierry. “Ner-gens anders vind je zo’n ruime keu-ze: middeleeuws pot- en aardewerk, bestek, kleren, wapens uit die tijd… Noem maar op, je vindt het hier al-lemaal,” zegt Orailie.

Geen bouillonblokjesEven verderop vinden we een echt middeleeuws kamp. Hier leven de echte diehards van het festival drie dagen lang volgens de regels van de kunst. Sommigen onder hen hebben blijkbaar een korte nacht achter de rug en leggen zich tussen de gevech-ten en tornooien door snel even te slapen.Op het kampvuur staat de soep al te pruttelen in een grote ketel. “Het grote verschil met de huidige keuken is dat er toen vooral andere kruiden gebruikt werden,” zegt Vincent, een van de koks op het kamp. “We kun-nen natuurlijk niet helemaal zoals toen koken, omdat sommige krui-den nu heel moeilijk te vinden zijn, maar we doen ons best.”Geen bouillonblokjes dus in de soep en al zeker geen cola. “Vroeger dron-ken de mensen vooral wijn of bier omdat het water te vervuild was. De wijn heeft veel weg van de glühwein die je op kerstmarkten vindt. Ook de soep is iets kruidiger.” We krijgen zelf een houten kom en lepel overhandigd om de soep te proeven. De groentesoep heeft toch een zachte smaak. “Maar ze is nog niet af,” zegt Vincent. “Het vlees moet nog meegekookt worden. Als je het eindresultaat wil proeven, zul je vannacht moeten terugkomen.”

� Bruno�Schols

BD

W R

EGIO

VORST – De Abdij van Vorst sprong afgelopen week-end naar jaarlijkse gewoonte in de teletijdmachine om terug naar de tijd van de Tempeliers te reizen. Ridders, schildknapen, soldaten, jonkvrouwen, minstrelen, tovenaars, hofnarren, beulen en vuurspuwers in tradi-tionele klederdracht brengen de tijd weer helemaal tot leven. Voor de echte diehards zijn de middeleeuwen dan drie dagen lang zelfs a way of life.

Ruiters uit alle windstreken zetten er hun beste beentje voor. Doel van het spel is om in galop zo veel mo-gelijk doelwitten te treffen, zoals een appel, ring of everzwijn. Een Duitse amazone is aan de beurt en slaagt erin de appel met haar degen door-midden te snijden. Vier punten levert haar dat op. Ze slaagt er helaas niet in om het everzwijn te doorklieven.

Het is slechts een van de vele com-petities die die dag plaatsvinden. Later komen ook nog de vele ge-vechten aan bod. Van alle windstre-ken komen de liefhebbers om elkaar met paarden, lansen, zwaarden en schilden te lijf te gaan.

Christophe, Thierry en Orailie slaan het spektakel gade van aan de zijlijn. Voor hen zijn de feesten een traditie geworden. Ze waren er al van de eerste editie, ondertus-sen al vijftien jaar geleden, en zijn elk jaar op de afspraak. “Wat we er zo fijn aan vinden? We verkleden ons gewoon heel graag en daarvoor is het hier de ideale plek,” zeggen

Christophe en Thierry, voor de ge-legenheid verkleed als leenheer en burger. Samen met Orailie komen ze meermaals per week samen om een rollenspel te spelen. Ze zijn lid van de Anderlechtse club Les Saig-neurs du Chaos, met zo’n vijftig le-

“In onze club gaan we helemaal op in de middeleeuwen. Dat was zelfs het thema op mijn trouwfeest”

RENAULT BRUSSELS Pleinlaan 211050 BRUSSEL (Elsene)02/644.30.30

RENAULT ANDERLECHT Steenweg op Bergen 301 1070 BRUSSEL (Anderlecht) 02/558.19.19

RENAULT BERG Waterloose Steenweg 532/538 1050 BRUSSEL (Elsene) 02/347.12.10

RENAULT MEISER Leuvensesteenweg 662/664 1030 BRUSSEL (Meiser) 02/702.14.11

En zijn deelnemende agenten - www.rrg.be

3,4 - 8,2 L/100 KM. 90 - 190 G CO2 /KM. Milieuinformatie [K.B. 19.03.2004] op www.renault.be.

(1)Aanbod van lening op afbetaling voorbehouden aan particulieren, geldig op het hele gamma, van 01/09/2011 tot 30/09/2011. Vaste debetrentevoet : 6,776 % en Jaarlijks Kostenpercentage (Offerte JKP) : 6,99 % voor een maximale duur van 48 maanden, voorschot niet verplicht. Voorbeeld voor Clio Authentique 1.2 16V (3d) (contante prijs : € 8.995 BTWi, Respect Days prijs, kortingen en premies inbegrepen) : 41 maandelijkse afbetalingen van € 99. Laatste maandafl ossing : € 3.247. Voorschot : € 2.817. Totale prijs op afbetaling : € 10.123.Voorbeeld voor Twingo Yahoo LEv 75 (contante prijs : € 7.995 BTWi, Respect Days prijs, kortingen en premies inbegrepen) : 35 maandelijkse afbetalingen van € 66. Laatste maandafl ossing : € 3.264. Voorschot : € 3.239. Totale prijs op afbetaling : € 8.813. (2) Geldig van 01/09/2011 tot 30/09/2011 voor particulieren en enkel in de 4 RRG-centra. (3) Aanbod van lening op afbetaling voorbehouden aan particulieren, geldig tussen 01/09/2011 en 30/09/2011 op Twingo, Clio, Clio Grandtour, Modus, Grand Modus, Wind, Kangoo, Mégane Berline, Mégane Grandtour, Mégane Coupé, Mégane Coupé-Cabriolet, Scénic, Grand Scénic en Fluence. Jaarlijks Kostenpercentage (Offerte JKP) : 0 % voor een maximale duur van 36 maanden met een minimaal voorschot van 30 %. Voorbeeld Mégane Grandtour TomTom Edition dCi 90 (Contante prijs : € 14.490 BTWi kortingen inbegrepen) : 36 maandelijkse afbetalingen van € 282. Voorschot : € 4.347. Totale prijs op afbetaling : € 14.490. Onder voorbehoud van goedkeuring van het dossier door Alpha Credit N.V. (Kredietgever), Ravensteinstraat 60/15, 1000 Brussel. Kredietbemiddelaar en adverteerder : elke hieronder vermelde garage.

TOPCONDITIES OP HET HELE GAMMA EN 0% FINANCIERING OP 14 MODELLEN (3)

TOT 30 SEPTEMBER

FINANCIERING OP EEN RENAULT CLIO (1) 99€/maand

€/maand

UITZONDERLIJKE OVERNAMEPREMIES IN SEPTEMBER BIJ DE 4 CENTRA VAN RRG BRUSSEL.(2)

FINANCIERING OP EEN RENAULT TWINGO (1)

Afgebeeld model : Clio Expression 1.2 16V (5d). Catalogusprijs opties inbegrepen: € 15.530 BTWi

Afgebeeld model : Twingo Yahoo! LEv 75. Catalogusprijs opties inbegrepen: € 10.500 BTWi

BDW 1296 PAGINA 12 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

nIEuW GROEn!-RAADSlID In ETTERBEEk

ETTERBEEK – Caroline Schickel (Groen!) vervangt vanaf deze week gemeenteraadslid Nourdine Taybi (Ecolo), die onlangs verhuisde naar Wallonië. Schickel is een Française die sinds 1998 in Brussel woont. Ze wil zich in de raad vooral bezighouden met ‘zachte’ mo-biliteit, kinderopvang en onderwijs. Bij het begin van haar gemeen-teraadscarrière spreekt Schickel de wens uit om Nederlandstalige kinderopvang te voorzien in Etterbeek. De Ecolo-Groen!-fractie maakt deel uit van de meerderheid, haar voornemen zou dus tot de mogelijkheden moeten behoren.� CD

nIEuWE ‘IncluSIEVE’ PRODucTIE VAn zET6

GANSHOREN – ZET6 presenteert op 27 september om 11 uur zijn vierde productie, Tweepas-Pas de deux. ZET6 is een project van ge-meenschapscentrum De Zeyp waarbij professionele dansers zich samen met personen met een beperking op het podium begeven. De nieuwste productie werd uitgewerkt door Caroline Rottier en Jeroen Baeyens. De voorstelling wordt herhaald op 28 september om 11 uur en op 29 september en 1 oktober, telkens om 20.30 uur. HUB

Info via jeroen.baeyens @dezeyp.be

TElE

XREG

IO

� � � � � � � � �

�

advertentie

BD

W R

EGIO

De achttienjarige Adnane Bent Mohamed is de winnaar geworden van de wedstrijd ‘Objectief 1080’. Die werd georganiseerd in het kader van het wijkcontract Cinema-Belle-Vue. Jonge Molenbeke-naren mochten foto’s maken en insturen van hun favoriete plek in de wijk. Ongeveer dertig jongeren namen deel.

De winnaar krijgt een digitale camera. Van de vijf beste foto’s worden postkaarten gedrukt. De foto’s hangen tot 14 oktober in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang en zijn daarna te zien in het Gemeentehuis, het Ajja-gebouw en de Espace Pier-ron.�� Bettina�Hubo

Digitale camera voor winnaarSint-Jans-Molenbeek > Jongeren fotograferen favoriete plek

De winnende foto van Adnane Bent Mohamed.

© a

dn

an

e Be

nt M

oh

aM

ed

WAnDElEn In VOGElzAnGWIjk

ANDERLECHT – Wandelliefhebbers kunnen dit weekend natuur en cultuur koppelen in het Anderlechtse natuurgebied Vogelzang. Daar gidst Leo Camerlynck u in onvervalst Brussels door het ge-varieerde landschap van bos, weiden, velden en vijvers. U komt er meer te weten over de legendes uit lang vervlogen tijden. Zoals over de heer van Rattendaal Lodder, die in de buurt ook wel bekend-stond als het spuuk van Muilebeik. En over het Kattekasteel, een pareltje van een art-decogebouw dat dringend aan renovatie toe is. Een plaatsje reserveren, wat aangewezen is, kan met een tele-foontje of mailtje naar de cultuurdienst, 02-558.08.99, cultuur@anderlecht.irisnet.be. Afspraak op 25 september om 14 uur aan het metrostation Eddy Merckx. BS

BDW 1296 PAGINA 13 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011B

DW

REG

IO

de stad is geen pretje voor wie zich met de rolstoel of blindenstok voortbeweegt. schaarbeek werkt aan comfortverbete-rende maatregelen.

Het is de Week van de Mobiliteit. Maar voor wie dagelijks worstelt met mobiliteit, kan deze week moeilijk een feest genoemd worden. Brussel is, om historische redenen en deels door de politieke keuzes uit het recentere ver-leden, nauwelijks aangepast aan mensen met een handicap. Losse kasseien, smalle voetpa-den, obstakels op de weg, een slecht aangepast openbaar vervoer, enzovoort. Ook mensen die moeilijk te been zijn of ouders met een kinder-wagen kunnen daar last van hebben.Geleidelijk aan wordt wel een en ander aan-gepakt. Op veel plekken in de stad liggen aan kruispunten ribben- en noppentegels voor blinden. Verkeerslichten krijgen geluidson-dersteuning. Gemeenten zoals Evere doen al langer inspanningen voor de minder mobiele medemens.Ook de gemeente Schaarbeek werkt nu hard aan maatregelen die het comfort moeten ver-beteren. Dat zegt schepen van Gelijke Kansen Tamimount Essaïdi (Ecolo). “We hebben al lang een adviescommissie Gehandicapten. Vandaag probeert die ook echt invloed uit te oefenenen. Vooral bij de aflevering van vergun-ningen kunnen die adviezen belangrijk zijn.” Voor het mobiliteitsplan nam het gemeente-

bestuur Miguel Gerez in de arm. Hij werkt voor AMT Concept, een studiebureau gespeci-aliseerd in comfortverbetering voor gehandi-capten in de stad. Gerez zit zelf in een rolstoel en weet dus als geen ander hoe het is om door de stad te moeten met een beperkte mobiliteit. We doen een toertje van enkele honderden meters aan het Daillyplein en kunnen met Gerez alleen maar vaststellen dat er nog heel

veel werk aan de winkel is. Een onderschat probleem zijn de soms te steile hellingen van voetpaden. Gerez heeft een elektrische rol-stoel en kan de meeste hellingen wel op en af, maar aan één raakt de rolstoel toch vast. Gerez staat op een drukke straat en net op dat moment gaat voor de auto’s het licht op groen. Angstwekkend.Veel heeft te maken met de macht der ge-

woonte. Urbanisten, ingenieurs en straatwer-kers weten vaak niet wat goed en fout is voor andersvaliden en houden er geen rekening mee. Zelfs bij de plaatsing van stadsmeubilair loopt het geregeld fout. Gerez adviseert om die zo veel mogelijk op ‘dode plaatsen’ te zetten, waar geen passage is, zodat blinden er niet te-gen aan lopen. Op het Daillyplein, eigendom van het Brussels Gewest, is het huilen met de pet op. Gerez raakt met zijn karretje nooit tus-sen de flitspaal en het bushokje heen.

lussen uit BarcelonaEn wat met smalle straatjes zoals die er zijn in Schaarbeek en Sint-Joost? Gerez: “Daar zijn oplossingen voor. Kijk naar steden in het zuiden van Europa. Daar zijn de straten aan-gelegd van gevel tot gevel, zonder verhoogd voetpad, met weinig of geen autoverkeer. Dat zijn goede oplossingen voor mensen met een handicap.”Aangezien niet de hele stad in een keer aange-pakt kan worden, werkt de gemeente Schaar-beek, op advies van Gerez, aan lussen in de stad. Het is een idee dat uit Barcelona komt overgewaaid. De lussen vormen een parcours tussen openbare instellingen, woningen, win-kels en horeca dat volledig aangepast is aan wie minder mobiel is. Schaarbeek plant er vijf, aan de eerste drie wordt volop gewerkt.

� Steven�Van�Garsse

zachte stad voor rolstoel en blindenstokSchaarbeek > Gemeente past openbare ruimte aan voor mensen met handicap

“zelfs een brief posten is vaak moeilijk,” zegt Miguel Gerez.

© s

as

kia

va

nd

er

sti

ch

el

e

advertentie advertentie

S P O RT- N A -S C H O O LZit je op school in het Brussels, Nederlandstalig secundair onderwijs?

En wil je graag een heel schooljaar lang je favoriete sport beoefenen, voor een zacht prijsje?

Dan is de Sport-Na-School-pas, of kortweg SNS-pas, iets voor jou! Met de pas kan je elke weekdag na de schooluren sporten. Je kunt kiezen uit sporten zoals hiphop, power yoga, fitness, spinning, Braziliaanse jiujitsu, Engels boksen, capoeira, zwemmen,... te veel om op te noemen!

De SNS-pas kost 30 euro voor 1 trimester of 45 euro voor een heel schooljaar.

Interesse? Vraag de pas aan bij je leraar LO of contacteer de VGC-sportdienst

E. Jacqmainlaan 135,1000 Brussel02 563 05 14 • sportdienst@vgc.be

Meer info op www.sportnaschool.be

WE ZIJN ER !

De VGC is verhuisd.Welkom in ons nieuwe administratie huis in het hart van de stad!

Emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel

Tel.: 02 563 03 00 www.vgc.be

De

VG

C is

ver

huis

d

BDW 1296 PAGINA 14 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

“Er is een duidelijke link tussen slut walks en gay prides,” zegt Bianca Debaets. “Een vrouw heeft het recht om niet geschoffeerd te worden wegens haar kleding en haar uiterlijk. Zoals holebi’s het recht hebben op hun geaard-heid.”

© MANAN VATSYAYANA/BELGA

Samenleving > Oproep tot een krachtig nee tegen elke vorm van seksueel geweld

Over gay prides en slut walks

Enkele weken geleden werd een les-bisch koppel in elkaar geslagen in de Lemonnierlaan. Kort daarvoor werd een homoseksuele man zwaar toegetakeld in het centrum van Brussel. De zoveelste incidenten tegen holebi’s in Brussel. De ernst van de feiten choqueert.Het is opmerkelijk dat niemand ingreep. Is dat een gebrek aan so-ciale betrokkenheid? Of durft men niet meer tussenbeide te komen uit angst zelf aangevallen te worden? Ik vrees voor het laatste.Homofobie en agressie tegen ho-lebi’s blijven stijgen. De Ehsal voerde enkele jaren geleden onder-zoek naar agressie tegen holebi’s in Brussel. Zestig procent van de vier-honderd ondervraagden gaf aan al één of meerdere keren slachtoffer te zijn geweest van (verbale) agressie.En er is niet alleen de discrimina-

tie tegenover holebi’s, maar ook te-genover vrouwen die weigeren hun evidente ‘vrouwelijkheid’ te ver-hullen. Is het u ook al opgevallen dat je in Brussel opvallend minder kortgerokte jonge meiden ziet dan in pakweg Barcelona? Dat verschil-lende Brusselse wijken door vrou-wen worden gemeden? Dat kleding wordt aangepast? Doen ze dat niet, dan krijgen ze allerlei seksuele be-ledigingen over zich heen. Er kan gezegd worden dat sommige uitin-gen ‘onschuldig’ zijn, maar zijn die dat echt? Ik denk niet dat veel vrou-wen het leuk vinden voortdurend nagefloten te worden of ‘gesis’ te moeten horen van mannelijke pas-santen. “Wil een man zijn macht over een vrouw doen gelden, dan gebeurt dat vaak seksueel”, zo for-muleerde schrijfster Celia Ledoux het onlangs in een opiniestuk over de slut walks. Het fenomeen van de slut walk be-gon als een klein initiatief in Toron-to, maar verspreidde zich snel naar

Bianca Debaets.

andere, ook Europese steden en groeide zo uit tot een van de meest succesvolle feministische acties van de voorbije twintig jaar.

Ongelukkige termDe beweging ontstond uit protest tegen de uitlatingen van een man-nelijke politieofficier. Tijdens een cursus persoonlijke veiligheid op de universiteitscampus van Toron-to zei hij dat vrouwen moeten ver-mijden om er als sletten (sluts) bij te lopen, als ze niet aangevallen wil-len worden. Voor de optochten koos de organi-satie bewust voor de – ietwat onge-lukkig gekozen – term slut walks. Duizenden vrouwen én mannen manifesteren tegen het idee en de stereotypering dat vrouwen door uitgesproken vrouwelijke kledij een verkrachting of aanranding zelf uitlokken. Laat het duidelijk zijn, hoe een vrouw zich ook kleedt en gedraagt, het kan nooit seksueel geweld goedspreken.

Ik zie een duidelijke link tussen de slut walks en de boodschap van de gay prides. Een vrouw heeft het recht op haar eigen lichaam. Het recht om niet geschoffeerd te wor-den wegens haar kleding en haar uiterlijk. Het recht om fier te zijn op wie ze is. Ook mannen en holebi’s hebben het recht op hun geaardheid en hun eigen lichaam. Het recht om niet toegetakeld te worden wegens uiterlijk, handelingen of seksuele voorkeur.

BuurtvadersNa de recente voetbalrellen in Ant-werpen veroordeelde de Antwerpse imam en voorzitter van de moslim-raad Nordine Taouil publiekelijk het geweld. Een duidelijke boodschap naar de gemeenschap. Ook in Brus-sel is het hoog tijd dat spilfiguren uit allochtone middens krachtige signalen uitsturen en elke vorm van geweld, ook geweld tegen westers (sexy) geklede vrouwen en holebi’s, streng veroordelen. Het is immers bewezen dat (respec-tabele) figuren uit de gemeenschap vaak een grotere invloed uitoefenen dan mensen van buitenaf. Initia-tieven als die van de ‘buurtvaders’ in de Amsterdamse wijk Sloterdijk geven goede resultaten. Vaders uit de buurt nemen er hun verantwoor-delijkheid op door in hun wijk de straat op te gaan en jongeren aan te spreken op hun gedrag en met hen in dialoog te gaan.Ook projecten zoals het ‘school-adoptieplan’ zijn noodzakelijk in Brussel. Ook hier dient Nederland als voorbeeld. De politie wil met het project haar rol erkennen in de opvoeding van kinderen. Bij zo’n schooladoptie geven politieagenten lessen in het vijfde en zesde leerjaar. Op die manier kan grensoverschrij-dend gedrag en normvervaging bij de jongeren ook snel opgespoord worden. Door het schooladoptie-plan wordt bovendien de beeldvor-ming van kinderen over de rol van de politie in de samenleving positief beïnvloed. De agent wordt niet lan-ger gezien als een vijand, maar als een vertrouwensfiguur. Het project liep een tijdje in politiezone West, maar werd stopgezet. Het project herinvoeren, in alle Brusselse poli-tiezones, lijkt mij geen overbodige luxe.Naar aanleiding van het recente ge-weld tegen holebi’s in Brussel stelde Bruno De Lille (Groen!), Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kan-sen, terecht dat de holebigemeen-schap zich niet in een slachtofferrol moet laten duwen en het recht op veiligheid moet blijven opeisen. Het volstaat echter niet een recht op te eisen, recht moet ook geschie-den. Mensen wijzen op hun rechten, maar ook op hun plichten. Ingrijpen wanneer ons waarden- en normen-kader niet gerespecteerd wordt, is minstens even noodzakelijk als een sensibiliseringscampagne. Want geen enkele samenleving, geen enkele stad, geen enkele buurt zou dergelijk discriminerend en intolerant gedrag mogen dulden. ’t Stad is van iedereen. Ook in Brus-sel.

� Bianca�Debaets�(CD&V),� Brussels�parlementslid.�

BDWOPINIE

BRUSSEL – Of het nu gaat om agressie tegen holebi’s of tegen ‘westers’ geklede vrouwen, een ding is zeker: het mag niet getolereerd worden. “Het is hoog tijd dat spilfiguren uit allochtone middens krachtige signalen uitsturen en dat soort geweld streng veroordelen,” zegt Brussels parlementslid Bianca Debaets (CD&V).

“Het volstaat niet een recht op te eisen, recht moet ook geschieden. Als onze waarden en normen niet gerespecteerd worden, moet worden ingegrepen”

BDW 1296 PAGINA 15 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

BDWOPINIEExit FDFdoor Danny Villeyn

De Franstalige liberalen van de MR zeggen voluit ja tegen de splitsing van BHV. Olivier Maingain van kartelpartner FDF noemt het een akkoord van bedriegers. Harde woorden waarmee de liberalen niet kunnen lachen. Volgende zondag wordt de breuk officieel bezegeld. Het (verstands)huwelijk dat achttien jaar heeft geduurd, is over en uit. Maingain kan er niet mee leven dat het Brussels Gewest niet wordt uitgebreid. De uitbreiding van Brussel noemt Maingain het wezen van het FDF. Cultuurimperialisme als bestaansreden

is dat. Een breuk met verregaande consequenties voor het (Brusselse) politieke landschap. De sterke figuur in het Brussels Parlement is geen liberaal, maar de FDF’er Didier Gosuin.De Franstalige liberalen zien zichzelf nochtans graag als de eerste partij van Brussel. Dat ze in het Brussels Parlement en in de gemeenteraad van Brussel Stad in de oppositiebanken zitten, doet daar niets van af. Hun sterke positie in het Brussels Parlement hebben ze wel te danken aan de elf FDF’ers op 24 verkozenen. In de stad Brussel stelt de MR sinds de jongste verkiezingen niet veel meer voor. De PS telt achttien verkozenen, de MR acht, van wie vier FDF’ers. Met de breuk zit burgemeester Freddy Thielemans (PS) helemaal op ro-zen. Voetbalbobo Alain Courtois (MR) kan zijn droom om burgemeester van de stad Brussel te worden meer dan waarschijnlijk opbergen. Hij zal zich desgevallend moeten tevreden stellen met een postje van schepen van Sport. In Schaarbeek speelt het FDF misschien wel de burgemees-terssjerp kwijt aan de PS. En hetzelfde voor de MR in Anderlecht.De PS wordt het komende decennium ook in het Brussels Parlement heer en meester. Of dat een goede zaak is voor het Brussels Gewest, zal nog moeten blijken. De PS is in Brussel al sinds 1989 aan de macht. Vier op de vijf keer heeft ze ook de minister-president geleverd. De MR kan de breuk best aangrijpen om het sociaal-economische centrumrechtse profiel (als verdedigers van de middeninkomens) aan te scherpen. Met het centrumlinkse FDF in hun rangen wisten de liberalen niet altijd welke kant uit.Ook voor Open VLD is de breuk MR-FDF meer dan goed nieuws. Open VLD popelt om op de MR-lijsten te staan, maar Olivier Maingain stelde zijn veto. Nu belet niets de MR nog om Open VLD een verkiesbare plaats aan te bieden. Als het klopt dat de liberalen als dank voor hun steun aan de splitsing van BHV op gemeentelijk (2012) en gewestelijk niveau mogen meebesturen, dan zitten er meer dan de huidige vier schepen-ambten in voor Open VLD. Of hoe Maingain hier wel eens het omge-keerde zou kunnen bereiken van wat hij beoogde.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS lezersbrieven@bdw.be

Stralingsnorm

Graag willen wij vanuit ‘De-mobilisatie’, een Brus-sels collectief tegen elektromagnetische vervuiling (zie http://demobilisation.wordpress.com), reageren op de uitspraken die toenmalig Mobistar-topman Benoît Scheen onlangs deed in de pers. Hij stelde dat honder-den nieuwe gsm- en UMTS-antennes nodig zijn om de huidige kwaliteit van dekking van het mobiele netwerk te behouden. Door de nieuwe Brusselse stralingsnorm mogen antennes immers (iets) minder hard stralen en daardoor zouden meer antennes nodig zijn.Maar is het echt nodig om de huidige dekking te be-houden? Er kan gesteld worden dat de operatoren een té goede dekking willen en de bevolking zo blootstel-len aan overbodig veel antennes en elektromagnetische straling. Ze willen een perfect signaal kunnen aanbie-den op plaatsen waar de straling ‘van nature’ slechter doordringt, zoals bijvoorbeeld ondergrondse parkeerga-rages, kelders en rijdende voertuigen. En het is net om op die plaatsen een perfect signaal te kunnen aanbieden dat antennes zo krachtig stralen en dat er in de toekomst zogezegd honderden extra antennes ‘nodig’ zijn.Maar die minder goed bereikbare plaatsen maken slechts een enorm kleine fractie uit van alle plaatsen waar mensen zich bevinden. Voor pakweg 98 procent van alle locaties volstaat een véél zwakkere straling dan die waar we vandaag aan worden blootgesteld. Dus ook zonder extra antennes zullen we nog perfect kunnen blijven bellen, enkel in onze kelder zullen we het mis-schien met een paar ‘blokjes’ minder moeten doen. Volgens het Nederlandse Kennisplatform Veilig Mobiel Netwerk zijn niet méér antennes nodig, maar volstaat het de bestaande antennes hoger te plaatsen. Het sig-naal uitgezonden door hoger geplaatste antennes kan veel verder reiken en wordt minder gehinderd en afge-zwakt door omringende gebouwen. Hoger geplaatste antennes betekenen ook een grotere afstand tot omwo-nenden, wat de gezondheidsrisico’s verkleint.Alleszins gaat het om een afweging die we moeten ma-ken tussen gezondheid en bereikbaarheid: is bereik-baarheid in de kelder het waard dat weer honderden extra antennes worden geplaatst in de nabijheid van slaap- en kinderkamers? In een democratie is dat een afweging die de bevolking zelf zou moeten maken. Mobistar beweert voorts dat het verlagen van de stra-lingsnorm voor antennes een groter gezondheidsrisico voor de gebruiker inhoudt, aangezien de gsm zelf meer moeite moet doen om een netwerkverbinding te ver-krijgen, en dus meer straling genereert. Die bewering houdt echter geen rekening met de duur van de bloot-stelling. Bij een gsm-gesprek is de blootstelling veel korter in vergelijking met de chronische, permanente blootstelling door antennes. Het is veel logischer om de langdurige, chronische blootstelling door antennes te minimaliseren dan de kortstondige door de gsm. Ten tweede kiest een gsm-gebruiker er zelf voor om zich-zelf te bestralen en hij of zij kan indien gewenst zelf zijn blootstelling beperken, door het gebruik van een oortje of beter nog: van de vaste telefoon. De blootstelling aan de straling van antennes die mensen in hun privéwo-ning of op de werkplek ervaren is onvrijwillig en wordt opgedrongen. Een strengere stralingsnorm, zonder ex-tra antennes, is dus ook vanuit ethisch oogpunt zeker gerechtvaardigd.Hoe minder we met de gsm bellen, hoe minder anten-nes er nodig zijn. Laten we dus met zijn allen weer wat meer gebruik maken van de vaste telefoon en laten we overbodige technologieën die zorgen voor onnodig veel straling, zoals mobiel internet, achterwege laten.

� Gérald�Hanotiaux,�Sint-Gillis� Collectief�‘De-mobilisatie’

Vervlaamste Bozar? Waarschijnlijk heeft de minister van Cultuur van de Fran-se Gemeenschap zich vergist of werd hij foutief ingelicht inzake een overdreven aandacht voor Vlaamse beeldende kunst in de programmatie van Bozar, en heeft hij dat ver-volgens mediatiek willen aankaarten.Niets is minder waar en dat kan eenvoudig nagegaan wor-den door het maandelijkse BozarMagazine erop na te plui-zen. Daaruit blijkt dat er slechts een beperkt aanbod is van beeldende kunst, en er bijgevolg evenmin sprake kan zijn van een vervlaamst overwicht. Tenzij Brussels minister van Cultuur Fadila Laanan (PS) een politieke bocht heeft willen nemen wegens de recente vervanging van de Frans-talige expo verantwoordelijke door een Nederlandstalige? Indien de minister zeker is van haar stuk, moet ze zich niet schamen om man en paard te noemen. Aan welke kunstenaars uit het Franse taalgebied zou ze wel denken om tentoonstellingen met een evenwaardige kwaliteit te kunnen organiseren? Een minister van Cultuur zou moe-ten begrijpen dat in kunstinstellingen die gemanaged worden zoals het Bozar momenteel, er niet systematisch rekensommetjes kunnen gemaakt worden met een taale-venwichtige verdeling van de geprogrammeerde kunste-naars. � Jonas�Wille,�Oudergem

Daklozen

Waarom de daklozen aan het Noordstation in het opinie stuk van Danny Vileyn plots ‘daklozen’ worden (BDW 1295), is me een raadsel. Het staat me voor dat je om de betreurenswaardige sta-tus van dakloze te krijgen, de Belgische nationaliteit noch een verblijfsvergunning moet kunnen voorleggen. Die mensen verplichten te vertrekken zonder enige vorm van alternatief, zal niet veel helpen. Enkele straten ver-derop, aan de overkant van de Koning Albert II-laan, sla-pen al enkele weken eveneens een heel aantal dakloze mannen in de schaduw van een appartementsgebouw, weliswaar uit het zicht van pendelaars en media. In min-der rijke landen dan België treedt de VN-vluchtelingen-organisatie, Artsen zonder Grenzen of het Internationa-le Rode Kruis op als vluchtelingen geen opvang krijgen. Waarom zouden ze dat hier niet doen? Het wordt tijd dat iemand zijn nek uitsteekt voor die mensen en hen een minimum aan leefbare omstandigheden biedt. Daarna kan er met hen gekeken worden waar hun toekomst ligt. Op straat in België lijkt me geen optie.

� Johan�Van�der�Auweraert,�Jette

De Gordel

In BDW 1295 steekt lezer Godfried Beelprez de draak met de Gordel. Het is de man toen allicht ontgaan, maar het wás wel degelijk rotweer die zondag. Ondergeteken-de was bijvoorbeeld wel van plan met een tiental men-sen deel te nemen, maar we moesten noodgedwongen afzeggen, omdat het ons vooral om het ludieke te doen was – en dus niet om de ‘geloofsbelijdenis’. Maar ja, dan ben je voor sommigen al meteen een Vlaams-nationa-list, nietwaar, heren Beelprez en Maingain?Oh ja, van die laatste gesproken, ik las dat er aan La Bre-telle, de francofone tegenhanger van de Gordel waar le-zer Beelprez trouwens zedig over zwijgt, vijftig mensen deelnamen. Inclusief meneer Olivier Maingain. Hallo meneer Beelprez, het daghet in Bruxelles?

� Bruno�Floré,�Wetteren

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bdw.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

BDW 1296 PAGINA 16 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Geschiedenis > Dexiacollectie is ook alternatieve geschiedenis van hoofdstad

De tijd van toen in prentbriefkaarten

Ludwina De Coninck heeft er spijt van dat ze de bibliotheek heeft moeten afstaan, maar ze is gelukkig dat de collectie “in goede handen is”. Ook is een splitsingsscenario vermeden: de bibliotheek lokale geschiedenis van Dexia, voorheen Gemeentekrediet, werd niet ver-deeld tussen Vlamingen en Franstaligen. De Coninck gaat er prat op dat de bibliotheek het meest volledige archief bevat over de natio-nale, regionale en lokale geschiedenis van Bel-

gië. Sinds een halve eeuw heeft de bank meer dan 120.000 items verzameld. De verzame-ling tijdschriften en monografieën telt 45.000 stuks, goed voor één kilometer rekken.Een belangrijk onderdeel van de Dexia collectie zijn de 77.000 prentbriefkaarten en 5.000 por-seleinkaarten. Hoe Dexia hieraan gekomen is, is een apart verhaal. Toen het Gemeentekre-diet in 1960 honderd jaar bestond, riep het zijn agenten, die toen nog een kantoor hadden

in ieder dorp van het land, op om prentbrief-kaarten van hun stad of dorp op te sturen. Wie er het meest opstuurde, kreeg een prijs. “De wedstrijd werd een groot succes,” zegt De Coninck. “We kregen ontelbare prentbrief-kaarten uit heel het land.” Sindsdien heeft de bank regelmatig collecties aangekocht. De 77.000 stuks waaruit de col-lectie bestaat, zijn geordend per gemeente. Twintigduizend stuks zijn afkomstig van de Brusselse gemeenten. De meeste dateren van tussen 1880 en 1940. Er zijn postkaarten met architecturale en landschappelijke waarde, er zijn er van de wereldtentoonstellingen, er zijn er van de Ommegang, er zijn er anekdotische en van verdwenen hoekjes en wijken. Maar ook van al dan niet verdwenen ambachten en

BRUSSEL – Een kwarteeuw lang heeft Ludwina De Coninck de Dexiabibliotheek voor lokale geschiedenis beheerd. Nu is de bibliotheek ondergebracht in de Académie Royale de Belgique. Wij gingen er voor u snuffelen en kwamen terug met een cd vol nostalgische prentbriefkaarten en porseleinkaarten.

BRooDJE DRAmA IN BoZAR

BRUSSEL – Dimitri Leue, Rick de Leeuw, Koen De Graeve, Rudy Trouvé. Het podium waarop zij de komende maanden in Brussel te zien zijn is dat van Zaal m in het Paleis voor Schone Kunsten.

‘Theater op de Middag’ serveert vanaf september tot april recente en kwa-litatief hoogstaande theaterstukken van de meest uiteenlopende Vlaamse gezelschappen. Zowat om de twee à drie weken, om 12.40 uur stipt. Na elke voorstelling is er een ontmoeting met de acteurs of de regisseur. ’t Arsenaal & Union Suspecte, die op 27 september de spits afbijten, ken-nen we in Brussel al een beetje. Tombe (foto) is een tekst van Gerda Den-dooven over een relatie tussen een oudere man en een jong meisje, gere-gisseerd door Ruud Gielens, met Rick de Leeuw als een van de muzikanten. Smoor (11 oktober) is een postuum eerbetoon van Toneelgroep Ceremo-nia aan bezieler Eric De Volder. NT-Gent en Wim Opbrouck zijn van de partij met Messen in hennen van David Harrower (15 november) en Pascale Platel speelt een tekst van Dirk Pau-wels (’t Is al wa beter, 13 december). Action Zoo Humain, de nieuwe actie-groep van Chokri Ben Chikha, brengt met De finale een stand-up tragedy waar ook Joost Vandecasteele aan meeschreef (24 januari). Lazarus, met onder meer Koen de Graeve en Joris Van den Brande, zet het op een zuipen in Wat is drinken (7 februari). Dwama & Ensemble Leporello spelen Zielsverwanten van Peter De Graef (21 februari). Als laatste staat Braak-land/ZheBilding op het programma. Het Leuvense gezelschap, dat zopas tijdens het Theaterfestival in Brussel nog de Vlaamse Cultuurprijs kreeg, speelt met Hebzucht Stijn Devillés vi-sie op de graaicultuur van toplui.

� MB

‘Theater op de Middag’, van 27 september tot 24 april, in het Paleis voor Schone Kunsten – Zaal M, Ravensteinstraat 23, Brussel,6 euro, 02-507.82.00, www.bozar.be

© B

oZ

AR

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

alle werkdagen van 9 tot 12u30 uitgezonderd donderdag van 14 tot 17u.

Bezoeken enkel op afspraak

Informatie@handicap-ambulant.be

02/463.58.58

BDW 1296 PAGINA 17 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

190 momENTEN IN PRofIEL

Net geen twaalf was ze, toen Lydia De Pauw-Deveen een portret van haar grootvader Louis maakte. Haar eerste “behoorlijke” portret noemt ze het, en dat was het startsein voor nog min-stens zeventig jaar portretteren. Honderdnegentig modellen haalden haar boek Momenten in profiel.

LEES MEER OP PAGINA 20-21

DoNNA IN WoNDERLAND

Als kind leefde ze op een boerderij in Schotland en verkocht ze haar eigen tekeningen op de rommelmarkt. Nu is Donna Wil-son een bekende designer die dingen wil maken “die mensen doen glimlachen.” Haar werk valt nog tot eind deze maand te ontdekken in Brussel, en Donna zelf is te gast bij Zazie.

LEES MEER OP PAGINA 26-27

beroepen, waarvan wij er u vanaf volgende week iedere week één presenteren. “Even belangrijk zijn de 5.000 porseleinkaar-ten,” zegt De Coninck. Precies die porselein-kaarten zijn volgens De Coninck een onuit-puttelijke bron van informatie over verdwenen beroepen, ambachten en handelszaken (zie illustraties). De kaarten deden doorgaans dienst als visitekaartje of om publiciteit te voeren. Omdat de kaarten afkomstig lijken uit de ateliers van Limoges, Sèvres of Saksen, worden ze porseleinkaartjes genoemd. Maar de gelijkenis met porselein is alleen te danken aan het loodwit dat bij het maken van de kaart wordt gebruikt. Het schadelijke loodwit was trouwens de reden waarom porselein kaartjes een kort leven beschoren waren. Historische

bronnen zoals publicist Georges Renoy ver-tellen dat de periode van de Brusselse porse-leinkaartjes grosso modo samenviel met het bewind van Leopold I.

CrisisToen de financiële crisis toesloeg in 2008, be-sloot Dexia om de leeszaal van de bibliotheek voor lokale geschiedenis te sluiten. De 3.000 jaarlijkse gebruikers stonden in de kou. Dexia is dan op zoek gegaan naar een belangstel-lende om de collectie te beheren. De (Frans-talige) Académie Royale de Belgique bleek uiteindelijk de enige gegadigde. De collectie is nu ondergebracht in de Koninklijke Paarden-stallen in de tuin van het Academiënpaleis. “Ik ben er fier op dat Dexia ervoor gekozen

heeft om de bibliotheek open te stellen voor het grote publiek en niet om ze op de markt te gelde te maken,” zegt De Coninck. De Aca-démie gaat de hele collectie digitaliseren.

� Danny�Vileyn

De Dexia-collectie is enkel toegankelijk na afspraak. Paleis der Academiën, Hertog-straat 1, Brussel. 02/550.22.12. Meer info: www.academieroyale.beMet dank aan Dexia en:

© B

AR

T D

E W

AE

LE

Ludwina De Coninck, ex-beheerster Dexiabibliotheek:

“Ik ben er fier op dat Dexia ervoor gekozen heeft om de bibliotheek open te stellen voor het grote publiek en niet om ze op de markt te gelde te maken”

© L

yDIA

DE

PA

UW

-DE

VEE

N

© D

oN

NA

WIL

So

N

BDW 1296 PAGINA 18 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

ADVERTENTIE

Film > Vzw Zumba brengt de première van ‘La Cage RPZT’, over en door de Berenkooiwijk

De beer is losSCHAARBEEK – Allen daarheen: in het Lacroixpark wordt vrijdag La Cage RPZT vertoond. Een film over en dóór de Beren­kooiwijk. Over adolescenten, (op)boksen tegen vooroordelen en geheimen.

‘Wijkcontracten’, ‘stedenbouwkundige her-waarderingsprogramma’s van het Gewest’: niet meteen wat we associëren met een hippe film. Toch producete vzw Zumba een film in het ka-der van het wijkcontract Navez-Portaels. Hoe die twee samenkwamen, vertelt Paula Bouf-fioux van Zumba: “Wijkcontracten dienen om wat meer dynamiek te brengen tussen al de verschillende culturen hier. We vroegen ons af: waarom de Berenkooiwijk/Cage aux Ours met haar slechte reputatie eens niet helemaal anders voorstellen? Daarom moesten zo veel mogelijk mensen uit de Berenkooi erbij betrok-ken worden. We gingen langs in het Institut Technique Cardinal Mercier, een school met 67 nationaliteiten. Het klikte meteen: daar hebben we ons scenario geschreven en onze acteurs ge-ronseld. We werkten ook samen met de lokale vzw Queensbury Sport Jeunes, die jongeren uit de buurt leert boksen. Coach Raymond Spel-berg hielp ons met de casting, zodat nu zelfs Belgisch bokskampioene bij de pluimgewichten Sabrina Giuliani een rol heeft in onze film.”“Er was veel enthousiasme. Een eerste casting

lokte volk van alle leeftijden en origines. De jon-geren werden later begeleid door acteurs als de Schaarbekenaar Mourade Zeguendi (o.a. Les ba-rons) en Caroline Rottier. Het waren zalige draai-dagen onder de zon van de paasvakantie. We filmden onder andere een scène van een buurt-

feest waarvoor meer dan honderd figuranten opdaagden. Dat was in de volkstuintjes van de NMBS met mechoui (openluchtmaaltijd met gebra-den schaap, AD) en een boksmatch langs de spo-ren. De treinreizigers keken nogal! Die mix van mensen tegen het decor van de stad: pure poëzie.”

Is het verhaal ook uit het leven in de buurt gegrepen? “Het is gebaseerd op het leven van een leerlinge in Cardinal Mercier. De Schaar-beekse wijk speelt er een grote rol in”, zegt Bouffioux. “Regisseur Jeep Novak en zijn team werkten met maar liefst zes fotografen met oog voor stadspoëzie. En wat de herken-baarheid betreft: dat hebben we wel kunnen horen toen we in mei zes minuten voorverto-ning (zie http://vimeo.com/24053975) hiel-den in de buurt. De gebouwen, de vrienden, alles werd onthaald op lachsalvo’s en kreten vanjewelste!”MattendrizZ, die voor de reggae en elektro-rap sound zorgde, zal vrijdag samen met Omarrio de film live begeleiden. Aan de film gaat trouwens een rap- en urban groove-concert vooraf: “De roots van de rapgroep A6MIL, met een leraar van Marokkaanse afkomst die Omar(rio) aanspoorde om per-soonlijke rapteksten te schrijven, liggen in de Berenkooiwijk.”

� An�Devroe

Vrijdag 23 september, Lacroixpark, Prinses Elisabethlaan 32, Schaarbeek. Apéro en concert om 20 uur, film om 20.30 uur (30’). Originele versie Frans (en Brussels), geen ondertitels.

La Cage RPZT, een film die de Berenkooiwijk in een ander licht stelt.

© JE

EP

NO

VAK

Tijdens een woontour verkennen we alle wijken van Brussel met een woonbril. U verneemt alles over huren en kopen in de hoofdstad. U krijgt er een heleboel praktische informatie over de buurten bovenop: de bereikbaarheid met het openbaar vervoer, de aanwezigheid van scholen en groen, de sfeer … Info en inschrijving via 0800 20 400of www.woneninbrussel.be.

WIB_ADV_BDW_2011.indd 2 13/09/11 11:47

BDW 1296 PAGINA 19 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

ADVERTENTIE

Restaureer eens een café

De pissijnen schijnen op vijftiende-eeuwe latrines te zijn gebouwd.

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

Gezien: open monumenten op de Open Monumentendag.

Hulde aan de mensen die elk jaar weer een thema moeten verzinnen voor de Open Monumentendagen in Brussel. Dat thema moet het publiek het idee geven dat er nieuwe mate-rie wordt aangesneden, maar moet het ook mogelijk maken om telkens weer grotendeels dezelfde lijst bij-zondere gebouwen open te stel-len. En dat lukt aardig. Thema’s als ‘Hout’ of ‘Steen’ waren bijvoorbeeld perfect gekozen als passe-partout. Art nouveau is ook een goed thema,

want alles wat in Brussel nog de moeite waard is om te bezoeken, is of art nouveau, of art deco, of iets van net daarvoor waar al bepaalde elementen van de art nouveau in zitten, of iets van daarna dat in de plaats is gekomen van art nouveau of naar art nouveau verwijst.Dit jaar was het thema ‘Restauratie & Conser-vatie’. Ook een briljant idee, want zo kwamen alle gebouwen die ooit gerestaureerd zijn, maar ook degene die nog altijd op restauratie wachten – alle Brusselse gebouwen dus - in aanmerking. En nee, we zijn niet aan het spotten, want als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat het ons een lang leven vol Monumentendagen zal kos-ten eer we alle bijzondere gebouwen van Brus-sel aan de binnenkant zullen hebben gezien. U kent het: eerst moet je die brochure te pakken zien krijgen. Dan blijkt dat het op voorhand plannen van de dag toch wat moeilijk is omdat sommige gebouwen niet open zijn op zaterdag of zondag, of dat ervoor gereserveerd moest worden. Dus beperkt u zich tot het kiezen van één monument als startpunt. Daarna ziet u wel weer, wat er doorgaans op neer komt dat u met enkele bekenden op een terrasje belandt en er niet meer van weg geraakt. In de juiste veronderstelling dat u op de organisatoren van de Open Monumentendagen kan rekenen voor een nieuwe kans het volgende jaar. Door de bescheiden opkomst voor de Autoloze Zondag kreeg je vorig weekend ook niet zo de indruk dat andere mensen zich wél aan het uitsloven waren, en was de verleiding groot om het kalm aan te doen.Toch zijn we onze dag begonnen met het be-klimmen van de gehele trappenpartij van de

Zwarte Toren op het Sint-Katelijneplein. Die bleek twee verdiepingen te tellen van rede-lijk zwarte steen en een gebinte van hout (we hadden de toren wellicht dus al naar aanleiding van een van de vorige thema’s kunnen bezoeken). Maar de Zwarte Toren is ook een vroeg voorbeeld van een restauratie. Eigenlijk was er van die toren van de eerste stadsomwalling nog weinig over toen de stad hem bij de sloop van een reeks omliggende gebouwen per toeval herontdekte. Architect Pierre-Victor Jamaer heeft die dan naar eigen historische inzichten hersteld in 1888. Als u de juiste kamer in het Novotel boekt, kunt u er ook op andere dagen binnen kijken.Het recentse voorbeeld van restauratie is café Greenwich. Met eigen ogen bekeken ziet die er even indrukwekkend uit als op de foto’s die we u al eerder toonden. We werden zelfs wat ongerust om die horden belang-stellenden die het met vers bladgoud gede-coreerde olijfgroen zomaar kwamen bepo-telen. Een absolute hit waren de urinoirs waarvoor de mensen met het fototoestel in de aanslag in de rij stonden. De beroemde pissijnen waarvan de oorspronkelijke deu-ren in de kelders werden teruggevonden, schijnen ook nog eens op vijftiende-eeuwe latrines te zijn gebouwd. Men kan daar dus staan pissen in een eeuwenlange traditie. Vanuit Greenwich hebben we ook nog een rondleiding van Itinéraires gevolgd die langs enkele andere cafés leidde. Zo vernamen we dat de plaatsing in 1919 van toiletten in Cirio ook een hele vooruitgang betekenden, dat La Bécasse altijd gesloten is op Saint Vé vanwege een oude vete met de studenten die daar vroeger de boel op stelten kwamen zetten, en vooral dat als je een roemrijk café van de ondergang wil gered en gerestaureerd zien, je dat allicht toch zelf zal moeten doen. Kees Eijrond van café Greenwich trad in de voetsporen van Danny Verbiest en het tach-tigtal coöperanten die het Goudblommeke hebben doen herleven. In het staminee van theater Toone moeten ze alle moeite doen om de boel draaiende te houden, en ook Au Soleil werd een monument dankzij het en-thousiasme van privépersonen. Als u zich geroepen voelt: het wordt hoog tijd dat De Ultieme Hallucinatie weer eens op de lijst van Open Monumenten geraakt.� Michaël�Bellon

Pra

at

ach

teraf

BRUSSEL – Van 26 september tot en met 2 oktober is het ‘Nationale Mosselweek’ voor België. Een echte Zeeuwse mossel­kotter zal in Brussel en Antwerpen aan­meren met aan boord enkele chefs die hun favoriete mosselrecept bereiden. Want mosselen kunnen ook op een andere manier verrassend lekker zijn.

De ‘Nationale Mosselweek’ is een initiatief van het Nederlands Visbureau om de Zeeuwse mossel te promoten in ons land.Om het authentieke te tonen, werd dit jaar besloten een echte mosselkotter naar onze gewesten af te vaardigen: de BRU 19 van schipper Leen de Keijser uit Bruinisse. Een mosselkotter is een vrij grote platbodemwerk-boot die op de Oosterschelde en op de Wad-denzee het onderhoud doet van de mossel-percelen. Zo’n type schip oogst ook mosselen (en oesters) uit de zee met behulp van stalen netten, zogenoemde mosselkorren. De kotter levert dan, na langs de mosselveiling in Yerse-ke te zijn gegaan waar de last verkocht wordt, alle mosselen af bij de koper, doorgaans een van de zeven grote mosselhuizen van Zeeland.Er werd gekozen voor Antwerpen en Brussel als bestemming wegens de bereikbaarheid. Het schip is 8,5 meter hoog en kan daarom niet onder vaste bruggen door. Hierdoor viel Gent als bestemming weg. De voorhaven van Brussel is wel nog bereikbaar.De BRU 19 zal op dinsdag 27 september aan-leggen aan de Heembeekkaai (bij het begin van

de Vilvoordsesteenweg, Neder-Over-Heem-beek). Vanaf 18 tot 20 uur mag u aan boord een bezoek brengen en komen proeven van gastronomische creaties met mosselen, be-dacht door chefs Wouter Van Tichelen en Tim Meuleneire van restaurant De Koopvaardij in Stabroek. Tegelijk zal schipper Leen de Keijser ook nog mosselen koken op traditionele wijze voor de bezoekers. In de vroege ochtend ver-trekt het schip dan richting Antwerpen.

TopseizoenDe campagne ‘Mosselen kunnen altijd’ wil de consument eraan herinneren dat mosselen niet alleen passen bij de zomer, integendeel. Mosselen zijn vooral nu in hun topseizoen en de initiatiefnemers willen tonen dat er met mosselen nog heel wat anders mogelijk is dan de traditionele mosselpot. � Nick�Trachetwww.mosselen.nl

in uw buurt?

Sport,

cultuur,

curSuSSen of

jeugdactiviteiten

Meer info vindt u in de gratis brochures

www.vgc.be/vrijetijd - vrijetijd@vgc.be

02 563 03 00

Gastronomie > Topchefs bereiden favoriete recepten aan Heembeekkaai

Daar komt de mosselkotter

De BRU 19 wordt eventjes een drijvend restaurant.

© N

ED

ER

LA

ND

S VISB

UR

EA

U

BDW 1296 PAGINA 20 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Als ik bovenaan de eerste bladzijde van een maagdelijk notaboekje ‘Lydia De Pauw’ schrijf, zegt ze me met een besliste glimlach: “Al-tijd Deveen toevoegen.” Lydia De Pauw-Deveen (°1929) is voormalig hoogleraar kunstgeschiedenis aan de VUB en is ook senator en Brus-sels staatssecretaris geweest voor de Vlaamse socialisten. Voorzit-ter van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschap-pen en tal van (linkse) vereni-gingen. Lydia De Pauw-Deveen is socialiste en feministe. Ze is vooral bekend als Lydia. Of Lydia De Pauw. Haar overleden man was Frans De Pauw. Ook al hoogleraar en vooraanstaand jurist. Op de kaft van haar boek staat niet Lydia De Pauw-Deveen, maar Deveen-De Pauw. “Ik ben in een bevoorrecht milieu grootgebracht,” zegt ze. “Mijn moeder en alle vrouwen in mijn familie werkten buitenshuis, feministen avant-la-lettre.” En: “Mijn vader en mijn moeder gaven les in Schaarbeek. Toen ik één jaar oud was, kochten mijn ouders er een huis aan de Jeruzalemstraat. Het huis had volgens hen als bijko-mend voordeel dat er een tramhal-

te voor de 94 was die hun dochter later rechtstreeks naar de ULB kon brengen.”Als kind ging de Schaarbeekse met haar vader, die amateur-land-schapsschilder was, mee op stap. Het eerste ‘behoorlijke’ portret te-kende ze toen ze nog geen twaalf jaar oud was. Een portret van haar grootvader Louis Deveen. Het is het eerste portret dat in het boek Momenten in profiel is opgenomen.Ook in haar studententijd heeft Lydia De Pauw-Deveen menig mede student getekend, maar de tekendrift verminderde toen ze na haar studies medeverantwoor-delijk werd voor de aankooppoli-tiek van het prentenkabinet van de Koninklijke Bibliotheek. “Uit schroom,” zegt ze nu. Het was de kunstenares Betty Frantzen-De Leye die Lydia De Pauw-Deveen tijdens een Vermeylenreis naar Griekenland aanspoorde om altijd haar tekenblok en potlood mee te nemen. Tijdsgebrek (een druk le-ven als academica en politica en lid van meerdere verenigingen) mocht geen excuus meer zijn om niet te tekenen. Honderden portretten heeft Lydia De Pauw-Deveen tij-

dens vergaderingen getekend. Ze verkiest mensen te portretteren die er zich niet van bewust zijn dat ze model staan. “Anders gedragen ze zich ernaar.”Kunstenaars gaan tegenwoordig vaak uit van foto’s. Lumumba van Luc Tuymans is een mooi voor-beeld. “Soms wordt me gevraagd om op basis van een foto een por-tret te maken van een overledene,” zegt Lydia De Pauw-Deveen. “Maar dat gaat me niet zo goed af. Ik heb een model nodig, ik hang vast aan

BRUSSEL – Voor haar tiende verjaardag kreeg ze een schilderdoos, een ezeltje en paneeltjes. In de 72 jaren die daarop volgden, heeft ze duizenden portretten getekend van politici, academici, kunste-naars en bekende Brusselaars. Honderdnegentig ervan zijn gebundeld in een boek, zestig hangen op een expo. De memoires van Lydia De Pauw-Deveen.

ADVERTENTIE

Literatuur > Transpoesie gaat ondergronds met gedichten

De poëzie van het pendelenBRUSSEL – Dat poëzie een traag medium is, behoeft geen uitleg. Dat het heen-en-weergereis door de hoofdstedelijke ingewanden van het metrosysteem zich in het beste geval tegen een rotvaart afspeelt, zal geen pendelaar tegenspreken. En net die twee uitersten worden tot verzoening gebracht tijdens de eerste editie van ‘Transpoesie’.

Met Transpoesie wil Eunic (het net-werk van European Union National Institutes for Culture) in samenwer-king met de MIVB de culturele en talige diversiteit van ons oude conti-nent vieren. Het evenement gaat van start op 26 september, de Europese Dag van de Talen.

Van dan af kunt u een maand lang de sardienenritten op de Brusselse ondergrondse opleuken met metro-poëzie. Liefst 21 gedichten van evenveel Europese schrijvers sieren 150 posters in onder meer de stati-ons Merode, Naamsepoort, Zuidsta-tion en Roodebeek. In de oorspron-kelijke taal en voorzien van een Nederlandse en Franse vertaling.

Om de poëzie een handje te helpen doet ook Flash Mob Dance Belgium vanaf 17.30 uur de metrostations aan. Vanaf 20 uur kunt u dan weer terecht in literatuurhuis Passa Por-ta, waar zeven van de deelnemende dichters voordragen uit hun werk en in gesprek gaan met Peter Ver-meersch van het Brussels Dichters-collectief.

Big bangDe in het Verenigd Koninkrijk resi-derende Amerikaans-Australische Emily Ballou, de Spaanse dichteres Clara Janés, de Roemeense dichter Claudiu Komartin, de Tsjech Ra-dek Malý, de Franstalige Belg Carl Norac en de Deense dichter Mor-ten Søndergaard (zie interview in Agenda, pagina 8) treden een dag later, op dinsdag 27 september, ook aan op de uitreiking van de derde Debuutprijs van het tijdschrift Het Liegend Konijn en het Vlaams-Ne-derlands Huis deBuren. De Neder-landse Lieke Marsman valt dit jaar in de prijzen. In de Nederlandse Ambassade wordt Marsmans me-trogedicht ‘Oerknal’, uit haar be-kroonde bundel Wat ik mijzelf graag voorhoud in zeven talen voorgedra-gen.Wie zich door Marsmans big bang, Søndergaards winterdepressieve Denen of Ballous parkour-kundige hagedis geïnspireerd weet, kan te-recht op de interactieve website van Transpoesie voor gedachten en ge-dichten.� Kurt�Snoekx

www.transpoesie.eu

“Portretteren op basis van foto’s gaat me niet goed af. Ik heb mensen nodig die bewegen”

M�� �� ����� ��� ��� B������� H������������� G�����

www.fedsvk.be

02 412 72 44

Verhuur uw woning zorgeloos

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

Steun voor de renovatie

Fiscale voordelen

SOCIALE VERHUURKANTOREN

Boek en expo > Lydia De Pauw-Deveen tekent al 72 jaar

Een leven in portretten

21 gedichten zullen de Brusselse metro even wat minder prozaïsch maken

© IVA

N P

UT

BDW 1296 PAGINA 21 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

De Belgische visserijsector heeft de pladijs uitgeroepen tot ‘Vis van het Jaar’. Ontmoeting met een bescheiden visje waar ik erg van hou.

De pladijs zou geen onbekende mogen zijn voor de Belgische consument. Het is de vissoort die in onze drie vissershavens het meest wordt aangevoerd, vo-rig jaar nog zo’n vierduizend ton. Vergeleken met andere landen is dat niet veel, maar voor ons is het meer dan tong, kabeljauw of haring, vissen die de ‘oude Belgen’ nog een beetje kennen. Marktonder-zoek toont echter aan dat slechts 8 procent van de consumenten ooit pladijs koopt.Pladijs (Pleuronectes platessa L) is een platvisje van onze kust. Hij is eraan aangepast om het leven door te komen op zijn zijkant. Zo schuift hij over het zand in de branding naar het strand toe en eet hij alles op wat maar leeft en klein genoeg is. Plat zijn is handig als het water ondiep wordt. Vissen herkennen is niet altijd makkelijk, maar bij een pladijs valt dat mee. De vis is plat, grijsgroen tot zwart en ruitvormig, maar opvallend zijn de vro-lijke gele tot rode stippen op zijn rechterkant. De linkerkant, waarop de pladijs altijd ligt, is wit. Aan ‘den trap’ van Oostende wordt ook wel bot verkocht, die heeft ook vlekjes, maar die zijn valer van kleur en de vorm van een bot is ietsje anders. Een botten-staart eindigt recht, terwijl die van een pladijs afge-rond is. Dat onderscheid is wel belangrijk want bot (Platichthys flesus) is niet zo lekker als pladijs. Bot-jes smaken vaak naar modder, want ze leven tot ver in de rivieren, zelfs in zoet water. Onze Franstalige landgenoten noemen de pladijs “la plie”, maar dat is typisch Belgisch. Ten zuiden van Quiévrain spreken ze van “le carrelet”. Net zoals ‘pladijs’ Vlaams is – Nederlanders spreken van ‘schol’. Maar schol is bij onze visser dan weer een heel andere platvis, die al-leen gedroogd wordt verkocht.Pladijs is een vis voor de ware visliefhebber. Onder viskenners hoor ik het vaak zeggen, en ze zijn er niet beschaamd om: “Wij eten liever pladijs dan tong.” Tong is duurder en heeft vaster vlees, maar tong heeft weinig smaak. Een bewijs? Zoek eens op hoe-veel recepten er bestaan voor tong en hoeveel voor andere vis. Voor tong zijn tientallen keren meer be-

reidingswijzen en sauzen opgetekend. Dat toont aan dat tong een allemansvriend is, een vrij karakterloze

filet die niet in de weg staat van de creativiteit van de kok. Met tong kan blijkbaar alles, zelfs fruitcock-

tail (sole picasso). Pladijs daarentegen moet met respect worden behandeld.Nog zo’n voordeel van pladijs: hij komt ter grootte van een portie. Dat kan een grote portie zijn of een kleine, naargelang de honger. Maar er zijn uitzonderingen. Ik heb jaren geleden eens een pladijs van meer dan vijf kilo klaargemaakt. De oto-lieten (gehoorsteentjes) van dat beest berusten nu in het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen.Dan zijn er consumenten die een slecht

geweten hebben bij het eten van vis. Over de oceanen die leeggevist worden en zo. Algemeen

genomen is er inderdaad een probleem, maar er is een groot verschil tussen de ene vissoort en de an-dere. Met onze noordzeepladijs gaat het bijvoorbeeld helemaal goed. Bij de voorstelling van de Vis van het Jaar kwam Hans Pollet, wetenschapper bij het Insti-tuut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (Ilvo), ons vertellen dat pladijzen dan wel sterk bejaagd worden en gevoelig zijn aan de veranderingen van de omge-ving, maar dat het pladijsbestand (hoeveel pladijs er op een moment is) goed in het oog wordt gehouden en beheerd. Vorig jaar stelde men het grootste pla-dijsbestand vast sinds de waarnemingen begonnen in 1957! Volgende jaren zal 50 procent meer pladijs mogen worden gevangen. Er komt soms ook goed nieuws uit de zee.In de keuken is pladijs een lieflijke vis. Niet alleen een volksvisje. Adolphe Dugléré, de Superchef uit de negentiende eeuw, creëerde de saus die naar hem genoemd werd (een velouté met ajuin, tomaat en pe-terselie) oorspronkelijk voor de pladijs en niet voor de tong, zo verklaart de oude Larousse gastronomique. Maar naar mijn gevoel is een meunière-bereiding het beste wat een pladijs kan overkomen. Koop een pla-dijsje per persoon en laat die desnoods door de vis-boer schoonmaken. Vraag wel de koppen en vinnen mee voor de soep, u hebt er tenslotte voor betaald!Thuisgekomen wrijft u de donkere ‘nier’ van de rug-

gengraat en laat u de vis op kamertemperatuur ko-men. U dept hem goed droog en net voor het bakken haalt u hem door bloem die gekruid werd met peper en zout. Ondertussen wordt een grote antikleefpan heet op het vuur. Net voor het bakken doet u er wat olie in en dan vleit u de vissen erin – eerst op de zwarte kant. Het zwarte vel is bijzonder lekker als het knapperig gebakken wordt, dus dat moet eerst de hitte voelen. Draai na enkele minuten de vis om en laat hem garen op de witte kant. Ondertussen doet u een onbehoorlijke klont boter in de pan. Wanneer het schuimen voorbij is, doet u er wat gehakte peter-selie over en lepelt u regelmatig wat hete boter over de vis. U legt hem op een warm bord en schept dan het romige witte vlees van de graat met een vismes. Vismessen zijn daarvoor uitgevonden. Een vismes bij een zeebaarsfilet is nutteloos, maar om vlees van een gratige platvis te heffen is het een juist instrument. Hebt u geen vismes, gebruik dan een koffielepeltje! Smakelijk.

nick.trachet@bdw.be

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Pladijs

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

De volgende jaren zal 50 procent meer pladijs mogen worden gevangen. Er komt soms ook goed nieuws uit de zee

een model. Mensen zoals Luc Tuy-mans zijn veel creatiever dan ik. Ik heb mensen nodig die bewegen, tv-programma’s als De zevende dag kunnen ook dienstdoen.”

KeuzesUit de duizenden profielen die Lydia De Pauw-Deveen getekend heeft, is een strenge selectie gemaakt. De bekendheid van de modellen speel-de een grote rol. De kwaliteit van de tekening en de herkenbaarheid ook. “Ik voel me schuldig tegenover sommigen die ik er graag had in ge-had, maar de tekeningen waren niet goed genoeg,” zegt Lydia De Pauw-Deveen. In het boek zijn er veel so-cialistische politici, maar niet ex-clusief. Pascal Smet en Elke Roex voor de jongere generatie. Maar ook Guy Spitaels en André Cools, Leona Detiège en Louis Tobback. Niet dat ze altijd vriendelijk is voor partijge-noten, ze blijft kritisch. Over Louis Tobback schrijft Lydia De Pauw-Deveen goed en kwaad: “Sinds hij burgemeester van Leuven is, heeft Louis standpunten ingenomen die me ten zeerste teleurstellen. Ik zei hem hoe erg ik het vond dat hij de-zelfde argumenten als het FDF ge-bruikte om te bewijzen hoe weinig Vlamingen in Brussel woonden.”Van liberale kant zijn er Annemie Neyts, Sven Gatz en Herman De Croo. En bij de communisten Louis Van Geyt, een portret waar ze heel erg aan gehecht is. “Frans en ik heb-ben ter gelegenheid van de gemeen-teraadsverkiezingen van 1958 nog

voor Louis gestemd. Hij was de eni-ge linkse politicus in de stad Brussel die Frans en ik persoonlijk kenden. In 1958 waren de communisten ook nog populair.”Ook uit de wereld van kunsten en letteren zijn er portretten. Van de dichters Marcel Van Maele en Frank De Crits bijvoorbeeld. En van regis-seur Jan Decorte en actrice Chris Lomme. Van academici zoals voor-malig VUB-rector Els Witte en van professor-emeritus Jeanine Lam-brecht, en van een piepjonge hoog-leraar politicologie Kris Deschou-wer. De teksten zijn doorspekt met commentaar. Ze zijn een zelfportret van Lydia De Pauw-Deveen. Als po-litica en academica, als feministe en kunstliefhebber, als Vlaamse Brus-selaar en als vrijzinnige.

� Danny�Vileyn

• Tentoonstelling tot en met 14 ok-tober in Zinnema, Veeweydestraat 24-26 Anderlecht. Van dinsdag tot vrijdag van 10 tot 17 uur, op maan-dag van 13 tot 17 uur. Op zaterdag en zondag tijdens voorstellingen. Op de tentoonstelling liggen er ook albums met 120 portretten van ‘onbekenden’. Wie het meest personen herkent, krijgt een prijs. • Momenten in profiel, tekening en tekst van Lydia Deveen-De Pauw kost 29,95 euro en is te koop in Zinnema. Het ligt ook op de Antwerpse Boekenbeurs, waar De Pauw-Deveen bekende Antwerpenaren zal schetsen.

Boek en expo > Lydia De Pauw-Deveen tekent al 72 jaar

Een leven in portretten

Het begon allemaal met het portret van Louis Deveen uit 1941. Verder herkent u (v.l.n.r.) Els Witte, Louis Van Geyt en Chris Lomme.

© S

TOc

k E

xch

AN

gE

BDW 1296 PAGINA 22 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

“Alles wat met kunst en creativiteit te maken heeft in de Arabische wereld is lang gemanipuleerd geweest door de overheid,” zegt Tarek Abou El Fetouh. “Pas midden de jaren ’90 is daar verandering in gekomen.”

T arek  Abou  El  Fetouh  mag  dan  wel  ar-chitect van opleiding zijn, de wereld van kunst en cultuur is zijn speeltuin. 

“Al tijdens mijn studies ben ik bij een reizend theatergezelschap  beginnen  te  werken  als  as-sistent-decorontwerper”, zegt Abou El Fetouh. “Nadat  ik  mijn  diploma  behaald  had,  heb  ik me erop toegelegd mijn knowhow te combine-ren met mijn passie voor kunst en cultuur. Te beginnen  met  het  ontwerpen  van  lichte  con-structies:  traditionele  Egyptische  tenten,  het merendeel bestemd voor artistieke activiteiten. Klinkt  simpel,  maar  dat  is  het  allerminst.  De bouwwijze  van  de  verschillende  tenten  moest voldoen aan specifieke vereisten, gebed in een traditie  van  eeuwen,  heel  verschillend  van streek tot streek. Het research werk was inten-sief.” “Negen jaar lang heb ik dat gedaan, waarna ik ben  overgestapt  naar  het  omvormen  van  be-staande  ruimten  voor  artistieke  doeleinden. Het heeft  me onrechtstreeks  naar Europa ge-leid:  de  Franse  kunstenaarsgroep  Collectif Douze vroeg me voor een opdracht in een voor-stad van Parijs. Europa smaakte naar meer en toen ik het aanbod kreeg het hoofdkwartier van het Young Arab Theatre Fund hier in Brussel te leiden, heb ik amper getwijfeld.”Het Young Arab Theatre Fund is een internatio-

nale organisatie die  jonge Arabische artiesten kansen wil geven.“Alles  wat  met  kunst  en  creativiteit  te  maken heeft in de Arabische wereld is lang gemanipu-leerd geweest door de overheid. Een beetje zoals indertijd achter het IJzeren Gordijn. Pas in het midden van de jaren ’90 is daar verandering in gekomen. Toen zijn groepjes van kunstenaars opgestaan die hun ding wilden doen zonder in-menging van staatswege. Merkwaardig genoeg gebeurde dat in verschillende Arabische landen tegelijk en in die zin is het Young Arab Theatre Fund – waarvan ik een van de oprichters ben – er op het juiste moment gekomen.”“We zijn heel klein begonnen, maar ik kan nu in  alle  eerlijkheid  zeggen  dat  we  een  van  de belangrijkste  organisaties  van  de  Arabische wereld  zijn  die  onafhankelijke  hedendaagse kunstactiviteiten  steunen. Mede  omdat  ik  het geluk heb te mogen samenwerken met prach-tige mensen. En Meeting Points is een van onze belangrijkste projecten omdat het voor mij be-lichaamt wat de Arabische kunstenaars te bie-den hebben.”

Berlijn achterna?Bijna tien jaar werken met Brussel als uitvals-basis, bijna tien jaar leven in Brussel, Sint-Gillis meer  bepaald.  En  zoals  Abou  El  Fetouh  met 

een zeldzaam woord Frans tussen al het Engels door zegt: hij is een echte Bruxellois geworden.“Wat niet wil zeggen dat ik mij hier onmiddel-lijk  in mijn  sas  voelde.  Integendeel. De eerste kennismaking met Brussel was een schok, af-gestemd  als  ik  was  megawereldsteden.  Zoals Caïro, waar ik ben opgegroeid, een mierenhoop van zowat 17 miljoen zielen. Of Parijs, waar ik een tijdlang heb geleefd, met omzeggens even-veel inwoners als België. En dan Brussel, klein, slechts om en bij het miljoen inwoners. Ik kon dan ook aanvankelijk maar niet wennen aan de relatieve rust van mijn nieuwe omgeving. Maar tegelijkertijd heb ik hier een mooie rijkdom aan artistiek leven ontdekt en gaandeweg heb ik me Brussel eigen gemaakt, ben ik een onlosmake-lijk  deeltje  geworden  van  een  mooi  organisch geheel. Waarbij ik dan nog eens het geluk heb te kunnen wonen in Sint-Gillis, habitat van heel wat artiesten met de meest uiteenlopende ach-tergrond. Voor mij de essentie van Brussel op een zakdoek. Kosmopolitisch.”“Mooi  ook,  het  Brussel  dat  een  lappendeken is van kunstinitiatieven allerhande. Je hebt de grote instellingen als Bozar, KVS, Théâtre Na-tional, die prachtig werk leveren. Je hebt kleine en  boeiende  initiatieven  her  en  der.  Ik  denk zelfs dat Brussel de potentie in zich heeft toon-aangevend te worden wat betreft hedendaagse kunst,  zelfs  een  tweede  Berlijn.  Als  de  juiste politiek en de juiste initiatieven er komen, ten-minste.  Brussel  moet  het  potentieel  benutten om nog meer artiesten uit heel Europa aan te trekken: het  is  centraal gelegen  in Europa, de levensduurte  is  laag  in  vergelijking  met  om-liggende hoofdsteden. Maar we zijn nog zover niet, en moeten ons afvragen waarom. Waar-om ontbreekt er nog een deeltje van de puzzel?”

“Ik maak me ook geen illusies, ik denk niet dat kunst  sociale  of  politieke  problemen  kan  op-lossen. Kunst kan alleen creatieve ideeën naar voor brengen, creatieve manieren om de men-sen te helpen het  leven beter  te begrijpen, en kennis op te bouwen.”

VisionairVol lof als Abou El Fetouh is over Brussel, zo fier is de man met het grote hart in het impo-sante  lijf op Meeting Points, de biënnale die hij op de kaart heeft gezet.

“Er zijn momenten geweest op het Tahrir-plein dat ik heb gedacht: nu is het voorbij, we gaan eraan vandaag! Maar de jongeren bleven doorzetten.”

©MARC GYSENS

SINT-GILLIS – “De Arabische volksrevoltes zijn een keerpunt voor de hele wereld. Ze zullen ook westerlingen onvermijdelijk beïnvloeden in hun visie op hoe ze willen leven en hoe ze weerstand kunnen bieden tegen onrecht”. Egyptenaar Tarek Abou El Fetouh is directeur van het Young Arab Theatre Fund en drijvende kracht achter het tweejaarlijk-se kunstenfestival Meeting Points. Hij heeft de opstand tegen de dicta-tuur van Hosni Moebarak in Egypte vanop de eerste lijn meegemaakt.

© TA

RE

k A

bo

u E

l FE

Tou

h

BDW 1296 PAGINA 23 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

FREDDI SMEKENS

Allei gaa

Hoe men het ook draait of keert, waar-de lezer, we zullen altijd met verwon-dering  geconfronteerd  worden.  Een 

prachtige  Brusselse  uitdrukking  om  die verwondering uit  te drukken,  is de uitroep “Allei gaa!?” Bij mijn weten is er buiten het al even Frans-Brusselse “Aller toi!?” in geen enkele andere taal een equivalent voor. We beginnen met na te gaan wanneer men “Allei gaa!?”  te  berde  brengt.  In  de  eerste plaats  is  er  het  ongeloof.  Dan  komt  “Allei gaa!?” ongeveer overeen met het Algemeen Nederlands: “Dat meen je toch niet?” Maar “Allei gaa!?” komt in elk geval veel sterker en overtuigender over. Iets milder klinkt: “Wa da ge doe na zegt...” Maar  in  dat  geval  geeft  men  zijn  of  haar toehoorder al voor een stuk gelijk. Het be-langrijkste is dat men met “Allei gaa!?” wel een soort van uitleg of antwoord verwacht. In die zin dat men zich rechtstreeks aange-sproken voelt. We stellen vast dat ons Brussels allei nauw verwant is aan het Franse allez. Al dacht ik ook even aan onze noorderburen, met hun “Ga weg!”. Waarmee men duidelijk wil aan-geven dat de discussie afgesloten is. Maar wat “Allei gaa!?” betreft, gaat die rede-nering niet helemaal op.  Integendeel zelfs. We kunne nog altaaid van gedacht verandere of eet anders zegge da we zu just gezeid hem-me... Mo da doon we nateurlaaik ni. Het heeft in de meeste gevallen geen enkel belang bij de uitroep “Allei gaa!?” ooit maar één ogen-blik stil  te staan. Of beter gezegd: “Op ons stuk blaave stoen.”Wie  “Allei gaa!?” even  wil  omzeilen  of  de uitdrukking wat milder wil maken, kan ui-teraard  ook  uitpakken  met  “Wa wilde doe-mei aaigelaaik zegge?”  Uiteraard  zijn  er  op die vraag maar twee antwoorden mogelijk: “Niks” of “Wa da ’k just gezeid hem.”Maar met “Allei gaa!?” kan men ook de in-tieme toer op gaan. Iets in de aard van “Wa ge maa doe vertelt, blaaft tussen ons”.  Ons woordje  gaa heeft  in  dat  geval  uitsluitend met u en ik te maken.De  laatste  keer  dat  ik  “Allei gaa!?”  in  de mond  genomen  heb,  was  toen  iemand  mij zei dat hij de enige was die wist dat hij plat

Brussels sprak.  Toen  ik  uitpakte  met  “Allei gaa!?” had hij een prachtige uitleg klaar. “Ik weit gewuun nemi teige wee da’k het moon spreike,” zei hij. Toen ik hem onderbrak met de opmerking: “Mo ge zaait het toch naa me maa on ‘t spreike...”  antwoordde  hij  gevat: “Da’s omda ’k weit da ge ma kunt verstoen.” Welnu,  ik  moet  eerijk  bekennen  dat  ik  die laatste  opmerking  als  e schuun compliment beschouwde.  Maar  laat  mij  hier  elke  vorm van ijdelheid even achterwege laten. “Allei gaa!?” kan men ook gerust tegen zich-zelf zeggen. Bijvoorbeeld ter vervanging van “Da hem ik na nuut ni gepaasd zi!”  In  het beste geval gebruikt men dan “Allei gaa!?” wanneer  ons  iets  gelukt  is  dat  we  aan  het ondernemen waren.Af en toe sta ik bij het analyseren van onze Brusselse  uitdrukkingen  stil  bij  het  tegen-overgestelde.  Wat  “Allei gaa!?”  betreft,  sta ik voor een twijfelgeval. Misschien zou “Da just da” wel een alternatief kunnen zijn. Of wat gedacht van “Soit!” In elk geval zal men met “Allei gaa!?” nooit iemand beledigen. En dat is het interessan-te en het schattige aan deze uitdrukking. Bij wat voorafging wil ik nog toevoegen dat ik “Allei gaa!?” onlangs nog op een even ge-paste als plezante manier heb horen gebrui-ken. Toen een trouwe lezer mij vroeg: “Au-ver wa goet aan volgende column goen”, kon ik niets anders antwoorden dan: “Auver allei gaa.” Ik laat de lezer raden welke reactie ik daarop  kreeg.  Het  zal  niemand  verwonde-ren dat het om... “Allei gaa!?” ging. In elk geval, waarde lezer, zal het u niet ont-gaan zijn dat we met “Allei gaa!?” werkelijk alle kanten op kunnen. Zoals gezegd van be-vestiging over ontkenning tot verwondering. “Wee zou na nog teire zegge da we in het Brus-sels mè twie waude ni alles kunne zegge wa we moote ooitlegge”? Ik in elk geval niet. Tot  slot  wou  ik  er  nog  op  wijzen  dat  er  een goede repliek bestaat wanneer men met “Allei gaa” geconfronteerd wordt. Die gaat namelijk van:  “En naa gaa!”  Op  die  manier  kan  men een discussie, zo niet eindeloos, dan toch wel voor een  tijdje aan de gang houden. Aan de lezer en uiteraard ook mezelf om het bij een volgende gelegenheid even uit te proberen.

“De eerste vier edities heb ik voor mijn reke-ning  genomen.  Die  waren  nog  kleinschalig. Het  was  een  festival  in  verschillende  Ara-bische  steden  –  aanvankelijk  wilde  ik  met Meeting Points enkel de Arabische regio be-reiken.  Omdat  Arabieren  die  verspreid  over de hele wereld met hedendaagse kunst bezig zijn,  steeds  meer  met  hun  werk  in  Europa naar buiten treden. Meer dan in hun land van herkomst,  of  net  over  de  grenzen.  En  daar schuilt  wel  degelijk  een  gevaar  in,  omdat  de Arabische wereld zo steeds meer en meer on-wetend  wordt  over  de  hedendaagse  kunst  in eigen regio.”“Dan  is  de  ambitie  gekomen  de  horizon  te verbreden,  nieuwe  visies  tot  ontwikkeling  te brengen. Het discours en het debat van de Ara-bische  wereld  naar  hier  te  brengen  ook,  met tevens  ruimte  voor  kunstenaars  uit  andere delen van de wereld. En daarvoor diende ik het curatorschap over te laten aan iemand anders. Voor Meeting Points 5 was dat Frie Leysen, die net aan het einde kwam van haar periode bij het Kunstenfestivaldesarts. Haar visie en ken-nis  van  zaken  is  onbetaalbaar,  haar  vriend-schap een geschenk.” “Voor Meeting Points 6 hebben we het voor-recht  een  beroep  te  mogen  doen  op  Okwui Enwezor,  een  New  Yorker  van  Nigeriaanse afkomst  die  Documenta  2002  op  zijn  viste-kaartje heeft staan. Dat was een gedenkwaar-dige editie van een monument van hedendaag-se beeldende kunst, een editie die heel politiek getint was en waarvan de impact nog vergroot werd omdat ze zo kort na 9/11 kwam. Nu is het weer  raak: de voorbereiding van Meeting Points 6 viel samen met de Arabische Lente en Okwui had – alsof hij over een glazen bol be-

schikte – al langer begrepen wat er zich onder-huids  in  de  Arabische  wereld  afspeelde,  nog voor  de  revolutie  begon.  Kleine  initiatieven die aan een soort burgergemeenschap aan het bouwen waren, los van elke gouvernementele inmenging. Nieuwe manieren van verzet, een fenomeen dat Okwui heeft willen  linken aan de globale hedendaagse sociopolitieke realiteit van onze levens. Toen de bom barstte, hebben de deelnemende kunstenaars daar begrijpelijk op willen inspelen, Okwui is daar heel flexibel mee omgegaan.”“Voor  mij  was  de  revolutie  in  de  Arabische wereld, zeker in mijn vaderland, een complete verrassing. De meest ingrijpende belevenis in mijn  leven  ook.  Ik  had  er  tot  dan  geen  besef van dat er zo’n solidariteit tussen mensen kon bestaan in het samenkomen rond ethische re-denen en overtuigingen. Niet alleen Arabische mensen van daar, maar ook mensen van over de  hele  wereld.  Het  was  alsof  ik  deel  mocht uitmaken van Utopia. In de vuurlijn. Niet dat ik er altijd een goed oog op heb gehad. Er zijn momenten  geweest  op  het  Tahrirplein  dat  ik heb gedacht: nu is het voorbij, we gaan eraan vandaag!  Maar  de  jongeren  bleven  geloven, bleven  doorzetten.  Een  geloof  en  een  drive waarin ik ben meegegaan, hoewel ik niet over-tuigd  was  van  de  slaagkansen.  En  gelukkig hebben ze uiteindelijk gelijk gekregen.” 

� Karel�Van�der�Auwera

Meeting Points 6, van 1 oktober tot 17 december in Argos centre for art and media, Werfstraat 13, Brussel en van 29 november tot 3 december in de KVS, Arduinkaai 7/9, Brussel

‘Ik heb Utopia mogen beleven’

Tarek Abou El Fetouh over de Arabische lente en zijn liefde voor hedendaagse kunst

“Brussel heeft de potentie in zich toonaangevend te worden wat betreft hedendaagse kunst, een tweede Berlijn te worden zelfs. Als de juiste politiek en de juiste initiatieven er komen, tenminste”

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Elsene, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, info@bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. Rest van België 15 euro per jaar; rekeningnummer 424-5529822-66 van vzw Brussel Deze Week. Buiten België 25 euro per jaar. DISTRIBUTIE EN PROMOTIE Ute Otten (ute.otten@bdw.be), Paul De Weerdt. RECLAME IN BDW Rika Braeckman (rika.braeckman@bdw.be), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. OPLAGE 70.490 exemplaren. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne (anne.brumagne@bdw.be). EINDREDACTIE Katrien Stroobants (katrien.stroobants@bdw.be). REDACTIE Jean-Marie Binst (jeanmarie.binst@bdw.be), Christophe Degreef (christophe.degreef@bdw.be), Bettina Hubo (bettina.hubo@bdw.be), Patrick Jordens (patrick.jordens@bdw.be), Freddi Smekens (freddi.smekens@bdw.be), Steven Vandenbergh (steven.vandenbergh@bdw.be), Steven Van Garsse (steven.vangarsse@bdw.be), Danny Vileyn (danny.vileyn@bdw.be). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele (isabelle.devestele@bdw.be), Lien Annicaert (lien.annicaert@bdw.be), Gerd Hendrickx (gerd.hendrickx@bdw.be). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Francis Marissens, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt (peter.dhondt@bdw.be). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh (manu.dehertogh@bdw.be). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie (marijke.vandebuerie@bdw.be). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

BDW 1296 PAGINA 24 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

VORST – Volleybalclub Asse-Lennik speelt zijn Champions League-wedstrijden dan toch niet in Vorst nationaal. Alles was in kannen en kruiken, maar een muziekevene-ment gooit roet in het eten. Gesprekken om in de toekomst naar het vernieuwde Vorst Nationaal te verhuizen, worden wellicht de komende maanden opnieuw aangeknoopt.

“Onze sporthal in Asse is niet conform de normen voor de Champions League,” legt bestuurder Jean Van den Bergh (45) uit. “We waren dus verplicht om naar een andere zaal uit te kijken. Alles was zo goed als geregeld met Vorst Nationaal, maar door een gepland evenement konden we er een van onze drie thuiswedstrijden niet spelen. En je moet nu eenmaal al je thuismatchen op dezelfde loca-tie spelen. Daarom verhuizen we voor onze thuiswedstrijden naar Sportoase in Leuven.”Vorst Nationaal ondergaat de komende jaren een facelift en verwelkomt ook een nieuwe multifunctionele sportzaal met drieduizend plaatsen. Asse–Lennik werd net als basket-balploeg Excelsior aangesproken om er zijn thuisbasis te vestigen. Er vonden zelfs al een paar gesprekken plaats tussen de volleybal-club, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Vorst Nationaal en Excelsior.“De wegen die onze club en het Gewest wil-den inslaan leken elkaar te kunnen kruisen, waardoor we ook aan tafel zijn gaan zitten. Maar er staat nog niets op papier. Het is een gemiste kans dat we onze Champions League-matchen niet kunnen spelen in Vorst. Het was een perfecte testcase geweest om te zien wat de respons zou zijn geweest en om na te gaan wat we voor elkaar kunnen bete-kenen.”“Dat de gesprekken even stilliggen, is geen eindpunt. Iedereen moet er wel lessen uit trekken. De partijen kennen elkaar en hebben al samengezeten. We hebben overigens al een vzw opgericht met de naam Topvolley Brus-

Niet Roeselare maar Asse-Lennik (in het rood) speelde vorig jaar de play-off-finale tegen Maaseik. Een verhuizing naar Vorst zou een hefboom kunnen zijn voor de fusieclub om een voet te zetten naast de Grote Twee in het nationale volley.

© J

imm

y B

OL

CiN

A/P

hO

TO N

ew

S

‘Dit is een gemiste kans’Volleybal > Asse-Lennik kan voor Champions League niet terecht in Vorst Nationaal

VROEGBOEKAKTIETOT 1 OKTOBER!

WIM VANDEKEYBUS & JAN DECORTEKVS & ULTIMA VEZ

OEDIPUS / BÊT NOIR15 SEPT >01 OKT

KVS_BINNENKORT

WWW.KVS.BE – T 02 210 11 12 ARDUINKAAI 7 – 1000 BRUSSEL

© S

OMET

HING

ELS

BENJAMIN VERDONCK KVS & TONEELHUIS

© J

ESPE

RS &

MAE

LFAI

T

15 > 25 NOVDISISIT

NOWY TEATR WARSZAWA & INSTYTUT SZTUKI WYSPA GDANSK

23 SEPT > 01 OKT

A LOUER

KVS & PEEPING TOM 15 > 29 OKT

© S

OMET

HING

ELS

- 30% vanaf 3 voorstellingen- 40% vanaf 5 voorstellingen- 50% vanaf 5 matineevoorstellingen voor 65+ers

110921_BDW_KVS.indd 1 16/09/11 04:23

ADVeRTeNTie

BDW 1296 PAGINA 25 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

sels om onze bereidheid te tonen, en om te bewijzen dat het ons niet alleen te doen is om eventuele subsidies die er mogelijk aan zouden vasthangen. Het moet wel gaan om een totaalproject.”Wanneer de gesprekken zullen hernemen, staat nog niet vast. Wellicht is het eerder binnen maanden dan weken. “Ik neem aan dat er weer gesproken zal worden als men in Brussel klaar is met zijn huiswerk en ook de financiering rond is. Indien we ons komend seizoen opnieuw plaatsen voor de Champi-ons League, kan weer getracht worden om in Vorst te spelen.”

“Bij een verhuizing is het wel een funda-mentele vereiste om topsport op een vol-waardige basis te kunnen organiseren. Elke dag wordt er getraind, je hebt een jeugdwer-king,... Noem maar op. Er komt heel wat bij kijken. Ik voel wel dat er een bereidheid is om erover na te denken en naar een oplos-sing te gaan.”

Financiële slagkrachtAsse–Lennik speelt sinds 1984 onafgebro-ken in eerste klasse en heeft al twee landsti-tels en drie Belgische bekers op zijn palmares staan. De voorbije jaren gingen de prestaties

in stijgende lijn, met een tweede plaats vo-rig seizoen als uitschieter. Asse-Lennik is ook actief in Brussel, waar het samen met de vzw Brussels volley de volleybalsport in onze hoofdstad promoot.De fusieclub is bezig aan een inhaalbewe-ging richting absolute toppers Maaseik en Roeselare. Een verhuizing naar Vorst Nati-onaal zou helpen, ook op commercieel vlak. Maar Van den Bergh laat alles open.“Niets sluit uit dat de provincie Vlaams-Bra-bant of de gemeente Asse een inspanning wil doen. We hebben alvast evenzeer goede contacten met de gemeente. Vandaag heb-ben we de financiële slagkracht niet om zelf een project op poten te zetten. We zijn af-hankelijk van lokale of grootstedelijke part-ners die ons steunen.”

ExcelsiorEen verhuizing zou voor het eerst een topvolleybalploeg naar Brussel brengen. Naast de thuisbasis zou ook de naam van de club veranderen. “Volgens het reglement moet de naam van de plaats waar je speelt in de clubnaam staan. De kans is dus groot dat als we naar Vorst verhuizen, de naam verandert in Topvolley Brussels. Maar er is nog een lange weg te gaan. Naar onze inschatting is dat het een verhaal voor ten vroegste 2013, 2014 of misschien zelfs 2015. De invulling van het project moet ook nog gebeuren. We volgen het alvast op de voet.”Excelsior Brussel zit in hetzelfde schuitje als de volleyballers. De basketbalclub uit twee-de klasse blijft zeer geïnteresseerd om naar Vorst te verhuizen, maar doet dat alleen als hij in eerste nationale kan uitkomt. En daar-voor zijn heel wat financiële middelen nodig. Dat is volgens het bestuur de voornaamste vereiste om de promotie af te dwingen.

� Tim�Schoonjans

“De Champions League was een uitstekende testcase geweest om de respons van het publiek op de locatie te zien”

ADVeRTeNTie

De meest memorabele voetbalwedstrijden spelen zich ’s avonds af, als de nacht ingezet wordt. Europees voetbal staat voor opwinding, trots en warmte. De sfeer is altijd anders tij-dens Europese wedstrijden met inzet. De eerste poulematch is belangrijk. Vooral als je thuis begint. Anderlecht schitterde vorige week in de eerste thuismatch van de Europa League tegen AEK Athene. Net zoals vroeger. De Europa Cup is de mooiste voetbalcompeti-tie ter wereld, ze heeft de internationale repu-tatie van Anderlecht gemaakt. Ik was elf jaar. Een van de eerste wedstrijden die ik in het toenmalige Emile Verséstadion zag, was de terugwedstrijd van de kwart finale van de Europa Cup II of de Uefa-beker in 1978. De heenwedstrijd in Porto werd na hevige regenval gestaakt bij een 0-0-stand. De wed-strijd werd de dag nadien herspeeld, dat kon toen nog. Het werd 1-0 voor Porto. Voor de terugmatch had mijn vader kaarten geregeld. Mijn idool Robbie Rensenbrink schitterde die avond. Hij deed zijn reputatie van een beslis-sende voetballer op topgelegenheden alle eer aan. Op Beringen en Charleroi doolde hij wel eens doelloos rond, maar tegen Club Brugge, Standard of Hamburg bepaalde hij alles. Een ronde eerder had hij het Volkparkstadion van Hamburger SV doen daveren op zijn grond-vesten. De gouden driehoek, met Ludo Coeck, Frank Vercauteren en Arie Haan, dirigeerde de wedstrijd. De winning goal, een stiftballetje vervaardigd uit het fijnste fluweel, besliste de wedstrijd: 1-2. Robbie Rensenbrink. Hij scoorde in bijna elke ronde. Niet in de eerste, dat spreekt. Dat was een werkje voor de dienaars. Voor wijlen Jean-Claude Bouvy, die een van zijn twee doelpun-ten scoorde voor Anderlecht tegen Lokomotiv Sofia. Swatje Van der Elst scoorde er vijf in twee matchen tegen de Bulgaren. Van der Elst scoorde altijd, maakte nooit een onderscheid. Dat seizoen (1977–’78) won Anderlecht zijn tweede Europa Cup-finale. Sporting walste die

avond in mei over Austria Wien. Of Sporting anno 2011 nog een Europese prijs kan winnen, is hoogst twijfelachtig. Daar is het internatio-nale voetbal te veel voor veranderd.Een zaak staat vast: uit tegen Sturm Graz, bin-nen enkele weken, speelt paars-wit de 350ste Europese wedstrijd uit zijn geschiedenis. Sturm Graz is de voorlaatste club van Filip De Wilde, de speler die de meeste Europa Cup-wedstrijden voor RSCA bij elkaar voetbalde. Zijn eerste officiële Europa Cup-wedstrijd voetbalde RSCA tegen het Hongaarse Vörös Lobogo, het huidige MTK Budapest, in het Nep Stadion. We schrijven 7 september 1955. Destijds was het Hongaarse voetbal de norm in Europa. De geniale midvoor Nandor Hidgekuti was de absolute ster van Vörös Lobogo. Hij had enkele jaren eerder samen met de Honved-sterren Puskas, Kocsis, Czibor en Boszik van Engeland gewonnen. Hoewel het Anderlecht van toen niet te vergelijken is met het huidige paars-wit, presteerde de club wonderbaarlijk in een erg ongelijke strijd. Lobogo was een profclub, RSCA een verzameling amateurs en semi-amateurs. Doelman Felix Week was overdag elektricien, René Van Der Wilt kleer-maker. Toch kwamen RSCA 0-1 voor na zeven minuten. Het was een van de allereerste goals uit de geschiedenis van de Europa Cup. Spor-ting ging uiteindelijk met 6-3 ten onder. Voor de terugwedstrijd liep het Astridpark helemaal vol. 33.000 fans wilden die Hongaarse balgoo-chelaars aan het werk zien. 1-4. Geen erg. Sinds de Europa Cup bestaat, speelt paars-wit, op enkele seizoenen na, onafgebroken Euro-pees. Al 46 seizoenen lang. Dat is uniek. An-derlecht is de eerste voetbalambassadeur van de hoofdstad en het land. Daar mogen land, stad en club heel erg trots op zijn.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David Steegen

ADVeRTeNTie

Hoofdstad van Europa

AmBTeNAReN AAN heT SPORTeN

BRUSSeL – Vlaamse ambtenaren mogen op 22 september hun kostuum inruilen voor het trainingspak.

Vorig jaar tekenden 6.356 sportievelingen present voor de Vlaamse ambtenarensport-dag. Dit jaar worden extra inspanningen ge-daan om nog meer deelnemers te lokken. Onder het aanbod ook buitenbeentjes als sh’bam, Afrikaanse dans, volkssporten, torbal of blaaspijpschieten. Of ook wandel,

fiets- en mountainbiketochten waarbij men behalve van het sportieve ook van cultuur of natuur kan genieten. En dat allemaal op en rond de campus van de VUB, vanaf 9 uur.Voor badminton, volleybal, petanque, mi-nivoetbal, squash en speedminton zijn er tot 15.30 uur tornooien gepland, een kwartier later worden de prijzen uitgedeeld. Deelne-men kost vijf euro.� TS www.bloso.be/sportdagvoorambtenaren

GLAmOUR, GLiTTeR eN VeChTeN

VORST – Vorst Nationaal wordt op 24 sep-tember omgeturnd tot een gevechts tempel.

‘It’s Showtime’ is een internationale kick-boksorganisatie die de wereld rondreist. Ze doet op 24 september Brussel aan. Acht bok-sers bekampen elkaar in Vorst voor de hoofd-prijs: 50.000 euro. Niets dan grote kalibers in de ring. Andy Souwer, Arthur Kyshenko of Murat Direkçi: haast alle deelnemers zijn we-

reldtop. Ze worden op 23 september om 15 uur al officieel gewogen in Vorst Nationaal.Ondertussen biedt topchef Jeroen De Pauw een uitgebreid diner aan op een paar meter van al dat boksgeweld. De show begint om 18 uur en is avondvullend. De hele show wordt georganiseerd met de nodige glamour en glitter. Tickets gaan van 49 tot 99 euro. TS

www.fightclub.be

Volwassenen : beeldende kunsten + kunstambachten / conservatie-restauratieKinderateliers [6 tot 11 jaar] Jeugdateliers [12 tot 17 jaar]

inschriJVen tot 30 septemberinfo: www.academieanderlecht.bedapperheidsplein 171070 anderlechttel 02 5230371

40 ZONDAG • 16/10/2011 •

• 40 JAAR ACADEMIE

Volwassenen : beeldende kunsten + kunstambachten / conservatie-restauratieKinderateliers [6 tot 11 jaar] Jeugdateliers [12 tot 17 jaar]

inschriJVen tot 30 septemberinfo: www.academieanderlecht.bedapperheidsplein 171070 anderlechttel 02 5230371

40 ZONDAG • 16/10/2011 •

• 40 JAAR ACADEMIE

Volwassenen : beeldende kunsten + kunstambachten / conservatie-restauratieKinderateliers [6 tot 11 jaar] Jeugdateliers [12 tot 17 jaar]

inschriJVen tot 30 septemberinfo: www.academieanderlecht.bedapperheidsplein 171070 anderlechttel 02 5230371

40 ZO

ND

AG • 16/10/2011 •

• 40

JAAR ACADEM

IE

BDW 1296 PAGINA 26 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

Donna Wilson komt uit Schotland en ze is wat men noemt ‘een designer’

(spreek uit: die-zai-ner). Knuffels, sjaals, kussens, borden, eierdopjes...

Ze bedenkt en fabriceert het allemaal. Heel wat van haar wondermooie

spullen kun je nog tot eind deze maand zien in Brussel. Wie is eigenlijk die

Schotse dame die zo veel leuks weet te bedenken? Zazie belde haar op.

Interview met Donna Wilson, de ‘moeder’ van Charlie Monkey, Puddle Man en co

© D

ON

NA

WIL

SO

N

Donna Wilson met Rudie Raccoon, een van haar knuffels. “Ze hebben alle-maal een eigen karakter,” zegt Donna.

DOOR PATRICK JORDENS

Hallo Donna! Als een kind je zou vragen wat je zoal doet de godganse dag, wat zou je dan antwoorden?

Donna (D): (lacht) Dat ik vooral wezens en producten ontwerp en maak voor bij de mensen

thuis. Meestal zijn die dingen gemaakt van stof,

genaaid of gebreid. En ik hoop dat mensen kunnen

glimlachen om de dingen

die ik maak. Want ik vind

humor heel belangrijk in deze

wereld.

Maar dan had je ook clown

of actrice kunnen worden,

toch? Waarom werd je

‘designer’?D: Ik heb als kind altijd

veel getekend en zelf juwelen en kaarsen en zo gemaakt.

Mijn oma heeft me ook erg aangemoedigd om te tekenen

en te schilderen. Ze kaderde de tekeningen van mij en mijn zusje altijd in. Die gingen

we dan verkopen op de rommelmarkt. Later ging

ik naar de kunstacademie en heb ik voor de studierichting ‘textiel’ gekozen. Omdat ik het heerlijk vond om al die stoffen aan te raken. En ook omdat ik met mijn naaimachine bijna alles zelf kon doen, van het patroon tekenen tot de uitvoering. In het begin heb ik vooral veel poppen gemaakt, en nogal wat mensen vonden die mooi en wilden ze kopen. Zo merkte ik dat ik door creatief te zijn ook geld kon verdienen.

Je maakt intussen veel verschillende dingen: keramiek, kledij, knuffels.. Waar haal je al die ideeën?D: Eerst wil ik zeggen dat je altijd moet doen wat je zelf graag doet, waar je echt zin in hebt, en niet wat anderen zouden willen dat je doet. En verder, goh, ik haal overal ideeën, denk ik. Als kind woonde ik op een boerderij in Schotland. Daar spraken we veel over het weer omdat dat belangrijk was om te zien of we op het land konden werken. Dus heb ik nu bijvoorbeeld kussens in de vorm van wolken met regendruppels. Of dieren! Want ik zag vroeger vaak vossen en uilen, en houd er nog altijd van. Maar nu ik volwassen ben, leef ik in Londen en hier haal ik vooral inspiratie uit kleuren, uit dingen die ik zie in winkels of op straat.

Wat doe je als je eens een dag geen inspiratie hebt?D: (lacht) Goeie vraag! Dan ga ik

bladeren in tijdschriften of ga ik naar een tentoonstelling of surf ik op het internet, altijd op zoek naar mooie vormen en kleuren. Het liefst zou ik op zo’n dag meteen op reis gaan, maar daar heb ik meestal geen tijd voor. Want als ik op reis ga, komen de ideeën altijd vanzelf naar mij toe.

Je hebt al heel wat grappige knuffels gemaakt en die hebben ook allemaal een naam, zoals Charlie Monkey, Rufus of Puddle Man ... Waarom?D: Omdat ze allemaal hun eigen karakter hebben, vind ik. Zodra ze klaar zijn, lijken ze echt te leven voor mij. Dus moeten ze een naam hebben. We hebben er hier ook altijd veel plezier mee, om ze te dopen.

Had je als kind al graag knuffels?D: Ja, ik hield eigenlijk wel van poppen. En ook (denkt na) – ik weet niet of ik dat wel wil vertellen – maar ik heb nog altijd de teddybeer waar ik als kind mee ging slapen. Ooit heeft onze hond die teddy ontvoerd en begraven, ergens in het veld. Daar heb ik toen heel hard om gehuild. Dus misschien daarom dat ik er nu niet genoeg van krijg om knuffels te maken (lacht).

Is er nog iets dat je heel graag zou willen maken in de toekomst?

‘Ik wil mensen doen glimlachen’

Van boven naar onder: Puddle Man, Ralf en Stick

The Snail.

Rufus.

Interview met Donna Wilson, de ‘moeder’ van Charlie Monkey, Puddle Man en co

BDW 1296 PAGINA 27 - DONDERDAG 22 SEPTEMBER 2011

D: Oh ja! Ik wil graag zelf chocoladeverpakkingen maken, en ook speciale paaseieren met rare figuren erop. Het lijkt me ook leuk om een tekenfilm te maken met al de knuffels die ik heb ontworpen, om hele verhalen rond hen te gaan verzinnen. En volgend jaar komt er een Activity book for kids uit, met veel tips voor kinderen om thuis zelf leuke dingen te maken. Bijvoorbeeld een mobile van regendruppels en wolken. Ja, daar heb je dat “weer” opnieuw (lacht).

De creaties van Donna kan je tot 30 september bekijken, betasten en eventueel kopen in de winkel LaFabrika, Dansaertstraat 182, Brussel. Of je surft naar www.donnawilson.com. Hou haar in de gaten!

[ SORRY ] SN

ORRY

“In het dagelijkse leven vind je overal ‘design’, of het nu een tafel is, een tv, of een telefoon.” Dat vertelde Nathalie in het Atomium aan de vierdeklassers van de Sint-Karelschool uit Molenbeek. Die volgden daar een design-atelier met allerlei leuke opdrachten en spelletjes. Een van die opdrachten was om op zoek te gaan naar de naam van de designer van de stoeltjes waar ze op zaten. “Een knappe uitvinding,” zo zei Nathalie nog, “want de stoel heeft geen vier poten, zoals

de meeste stoelen.” “Het is een slang-stoel!” reageerde vierdeklasser Yves. En nadat ze de naam van de designer eindelijk hadden gevonden, mochten de kinderen zelf aan de slag.Ook zin om je eigen ontwerp te maken en creatief te zijn met vorm, kleur en materiaal? Dat kan nog op zaterdag 24 en zondag 25 september, om 13.30 en 16 uur, in de kinderbol van het Atomium.

Meer info op 02-475.47.75 of www.atomium.be

Overal design...

Donna Wilson heeft ook doe-het-zelfdoosjes bedacht voor kids, om zelf een monstertje te maken (zie foto). In zo’n doosje vind je een patroon en stukjes wol, vilt en stof om je eigen creatie mee bijeen te knutselen. Lady Gaga zou er dol op zijn... WIN! Zazie mag dankzij LaFabrika twee van die doosjes wegschenken! Kun jij voor het monster op de foto een grappige naam verzinnen? En wat denk je dat het beestje wel en niet leuk vindt? Stuur je ideeën en je naam, leeftijd én adres naar zazie@bdw.be, en dat voor 28 september. Misschien valt er binnenkort ‘een bijna-monster’ in je bus.

Little monsters!

BLIK

VA

NGER

Idulfania door Brecht Evens

BDW V

OO

R IEDEREEN VAN

9 T

OT 13

JAAR •

ZIEza

Charlie Monkey.

© H

EL

EE

N R

OD

IER

S

© S

AS

kIA

VAN

DE

RS

tIcH

EL

E

Rania, Dikra, Nisrine en Kenza zoeken zich rot naar de naam van de designer van de ‘slang-stoel’. “Gevonden! Werner Panton!”

WIN