BilincimSanaSöylüyorumBilinçaltımSenAnla

EserinÖzgünAdı:

BilincimSanaSöylüyorum,BilinçaltımSenAnla

©2013ÇayYayınlarıTanıtımiçinyapılacakkısaalıntılarharicindeyayıncınınizniolmaksızınhiçbiryollaçoğaltılamaz.

MustafaÇayAkademi&i-NLP

InovatifNLP&KoçlukEğitimleri

Yazarı:MustafaÇay

YayınNo:13

YayıncıSertifikaNo:18603

Kapak:AtakanPalaz

İçTasarım:AtakanPalaz

Baskı:AnkamatMatbaacılık

ÇayYayınları

SelanikCad.41/20MehtapApt.Kat:8

Kızılay/Ankara-Türkiye

Tel:+903124196787

www.cayyayinlari.com

info@cayyayinlari.com

1.Baskı:Mayıs2013

ISBN:978-605-4663-11-8

BilincimSanaSöylüyorumBilinçaltımSenAnlaMustafaÇay

YunusEmre’nin:‘’Birbenvarbendeniçeri”sözü,

söylendiğiasırlardanbugünedeğin,

hiçbukadardoğruyansımamıştıhayatıniçine…

Kişininbildiğiileanladığı,doğrukabulettiğiileyaptığı,baktığıilegördüğü,bukadarsahicigelmemişti…

Artıkhücrelerimizekadarbilme

veolmahalindeyaşamanınzamanı…

BunubizeyenidenhatırlattığıniçinteşekkürlerMustafaÇay

MeldaTunçel

TVProgramcısı\YaşamMimarı

Herkesbilinçaltınamesajverebiliramaherkesorayasevgiekemezdi.MustafaÇaybunuçokiyiyapıyor,budainsandakalıcıbirmotivasyonvehuzursağlıyor.

UğurKoşar

Yazar

Değerlidostum,sevgiinsanıMustafaÇay;

Yazdıklarınla,verdiğineğitimlerleyüzlerceinsanınyüreğinedokunuyorsun.Söylediğin,yazdığınherkelimebeni,dostlarımıvedanışanlarımıdüşündürüyor,duygulandırıyor.İçselleştirerekhayatkaliteleriniarttırmayayardımcıoluyor.İnsanlarımutlu,huzurlu,başarılı,güçlü,seven,sevilenvedoyumlubireyleredönüştürmekiçinçıktığımızyoldavarlığınlabenizenginleştirdin.İyikisenitanıdım,iyikivarsın…Ömrünevekaleminesağlık…

Işığınbololsun.

NurMeriç

DavranışBilimleriUzmanı

MustafaÇayhocamızbukitabında,insanınkendigücününfarkınavararak,kalitelibirhayatgeçirmesinisağlayanteknikleri

biraradasunmuş.Etkilendiğimnadirkitaplardanbirtanesi.

Israrlatavsiyeediyorum.

KunterKurt

DavranışBilimleriUzmanı

MustafaÇayNLPMasterTrainer

MasterofPsychology

MustafaÇay,Neuro-LinguisticProgramlamakonusundauzmaneğitimcilisansınasahipbireğitmendir.

Motivasyonel bir konuşmacı olarak yüzlerce seminer yönetmiş, onlarcaNLP ve Koçluk Sertifika programında eğitim vermiş ve yüzlerceProfesyonel NLP Uzmanı ve Yaşam Koçu’nun kişisel gelişimkariyerlerinin başlangıcında yanlarında olmuştur. Türkiye’nin, NLPkonusundaki ilk uzman eğitimcilerindendir. ABD merkezli, NLPEğitmenleriBirliğininveTheSocietyofNLP`ninüyesidir.

LisanseğitiminiA.ÜİktisatFakültesindetamamlamış,aynıÜniversitedeHalka İlişkiler ve İletişim eğitimi de almıştır. New Port InternationalUniversity`dePsikolojiYüksekLisansıyapmıştır.

NLP ve Koçluk konularında ulusal ve uluslararası geçerlilikte sertifikaverme yetkisine sahip i-NLP(Inovatif NLP & Koçluk Eğitimleri)markasınıkurmuştur.

MustafaÇay’ınseslendirdiği,dokuzfarklı tekniğinbiraradakullanıldığı“KendiKendineKoçluk” adlıCDSeti, ülkemizdevedünyanınpek çokülkesinde,binlerceinsanınyaşamınıgerçekanlamdadeğiştirmiştir.

MustafaÇay,hemkendiuzmanlıkalanında,hemdealanıdışındakitaplarıolanprofesyonelbiryazardır.

-BirYudumHayat

-DeğişimBudur

-ZehirliDüşünceler

-İmkânsızYoktur

-KanatsızUçanKuşlar

-ÇocukHırsızları

-AldatmayaGittimDönücem

-AcabaKiminleEvlensem

-DevlerinDansı

-MutsuzOlmakGünahtır

-HayvanOlmakGünahtıradlıkitaplarıÇayYayınlarıtarafındanyayınlanmaktadır.

Profesyonel olarak bireysel gelişim alanında Eğitmen, Koç ve Yazarolarakfaaliyetgöstermektedir.

Mustafa Çay Akademi, Çay Yayınları ve i-NLP markalarının genelkoordinatörlüğünüyapanGülçinÇayileevlidir.

Kendisine mustafa@mustafacay.com mail adresinden ve aşağıdakibağlantılardanulaşabilirsiniz.

www.mustafacay.com

www.facebook.com/mustafacayakademi

www.twitter.com/mustafacay

LütfenDikkat!Bukitaptapaylaşılanbilgilerbirtedaviyadaterapiyöntemideğildir.Bubilgiler,pozitifdüşüncegücününkullanımına

yöneliktir.Kitapta,güçlendiricitelkinlerveNLPUygulamalarıpaylaşılmaktadır.Tıbbidestekgerektirecekbirrahatsızlığınız

varsa,önceliklebirtıphekiminebaşvurmalısınız.NLPveKoçlukEğitimlerimiz,YayınladığımızkitapveCDProgramlarımıztamamenpozitifdüşüncevebireyselgelişim

temelleriüzerineinşaedilmiştir.1998yılındabaşlayanyolculuğumuzdanbugünekadar

yöntemlerimizihepbutemelüzerineinşaettikveetmeyededevamediyoruz.

MustafaÇay’ınetkileyicisestonuylahazırlamışolduğuCD’lerinhayatımıolumluyöndeetkilediğiniiçtenliklesöyleyebilirim.Bugüne

kadaryarımkalmışhayallerimevebaşlamayabilecesaretedemediğimhedeflerimeulaşmamdaçokbüyüketkisioldu.Çalışmalarıylabenimve

pekçokinsanınhayatınıdeğiştirenMustafaÇay’asonsuzteşekkürederim.

NurdanÖzkan

Hayatımdabirçokşeyideğiştirebileceğiminfarkınavardım.Hiçkitapokumamamarağmen,okumayailkolaraksizinkitaplarınızlabaşladım.

Kucakdolususevgiler.

AhmetCanPolat

MerhabaMustafaabi.Bençokşanslıyımçünküsenitanıdım.İnanmadığım,güvenmediğimbirhayataseninyardımlarınlayeniden

tutundum.Şimdihayatdahagüzelvedahakolay…Teşekkürler.

DilaraÇelik

Geceninenkaranlıkanı,tanyeriağarmasındanazöncedir.Elinize,dilinize,gönlünüzesağlık…

FersahYılmaz

Benbukitabıyeniokumayabaşladımveilk20sayfasındanbilegüzelolduğunuanladım.BukitabıbizeverdiğiiçinMustafaamcayateşekkür

ederim…

Ezgi

MustafaÇay’danharikabirkitapdaha!

Gülsevin

Benihiçtanımadığınızhalde,hiçbirmenfaatgözetmedenyanımdaoldunuz.Allahsizdenrazıolsun.

AyşeTez

İnanmadığımNLPdünyasınagirmemi,önyargılarımdankurtulmamı,şuhayattaaslındaherşeyinnekadarkolayvebasitolduğunugörmemi

kolaylaştıransevgiliMustafaÇay,

iyikivarsın…

AbdurrahimKaya

KayaSigorta

Bendebirkişiselgelişimciyim.Aslındabirkitapçıyagittiğimde,kişiselgelişimreyonundapekoyalanmam.

Çünküklişe,işeyaramayan,sadecegazverip,nasılhayatımızauygulayacağımızıanlatmayanonlarca

kitapvardırburaflarda.

BirgünMustafaÇay’ın“MutsuzOlmakGünahtır”

kitabınıgördüm.İlginçgeldi.

İçiniaçıpbirinceledim.

Mutsuzedenşarkılarlistesiçokhoşumagitti.

İlhamverenbirkitap.

Satınaldım,2kezokudumvesonrakitabı,

CerrahpaşaTıpfakültesininbahçesindebirbankabıraktım.İçinebirnotkağıdıiliştirerek:

“Lütfenbukitabıokuduktansonrayinebubankabırakın”

MehmetCebeci

Bilincimsanasöylüyorum,“Hiçbirşeyiçingeçdeğil”Bugün30.Yaşgünümvehayatbenimiçinyenidenbaşladı.Senikörelten“Zehirli

Düşünceler”denkurtulmaniçinyenibirbaşlangıçgünüdürbugün…

GayeÇolakoğlu

Tümövgülerekatılıyorum.Çünküinsanlarınensıkıntılıolduğuanda,krizdönemlerinde,insanlıkadınadüşünülmüşeniyihizmetiveriyorsunuz.Websayfanızdakiseskayıtlarıbileruhundinlenmesivedüşüncelerin

pozitifdüşünceyedönüşmesinisağlıyor.İnsanlıkadınateşekkürlerÇay.

AhmetTaze

Okuduktansonrabileaylarcaelimdegezdiokitapveçokkişiylepaylaştım:)tabikibizlerlepaylaşanadateşekkürler:)

AyşenurÖzbayık

Kitabıbirgündebitirdim.Harikavesürükleyicibirkitap.Seniiçineçekiyorvebırakmıyor.Oldukçapozitifdüşündürüyor.Gerçektençok

beğendim.Okuduğumilkkişiselgelişimkitabı.Normaldekişiselgelişimkitaplarınıokumambanasıkıcıgelirler.Okunacakbirkitapararkençıktı

karşımaokudumvebayıldım.

Ayşenur

Hayatınhangiaşamasındaolursanol,umudunuyitirme.Suyukanakanaiç,zirvedeyseneğertadınıçıkar,yanianıyaşa.Yaşamadıktansonragerisi

nafile…ÇokdeğerlihocamMustafaÇay´ınbirkahvemolasındabitirilecekeseriniokumayanlarıneksikliklerinibiliyorum.

Enderinsaygıvesevgilerimle.

AzatKutlay

Ümitleaçılıpkazançlakapanangüzelbirkitap…Herkesetavsiyeederim.TeşekkürlerMustafaÇay,hazinenizibizlereaktardığınıziçin…

Banu

Hayatsadecenefesaldıkçayaşanıyorvegerisiyalnızcasizekalıyor…

ÖmerDemirbacak

İnsanlarasırfmutlulukvermeisteğinizbile,siziçokinsanlardanfarklıkılıyorzaten.

Başarılarvedahaçokmutluluklar…

Kerem

Çokkısasürelizamanımdatesadüfenbulduğumamayaşadıkçaenginbilgilerdenuzaklaşamayacağım,bilgilereulaşmamızısağlayanmuhteşeminsanlaraçokteşekkürederek,manevidestekleriniyurdunherköşesine

yaymalarınıdilerim.Saygıvesevgilerimle…

Nehirİz

İnsanınkendisiylepozitifolmasıçokgüzel.Kitapbanaokumaalışkanlığıkazandırdıvekitabıokurkenkarşımdabirisiilekonuşuyorgibikaptırmış

gidiyorumhadihayırlısıbakalım.Teşekkürler.Kitaplarınçekimgücükuvvetlimaşallah.

Nilay

Bukitabıokuyanhayattanzevkalmayabaşlar.

Onur

İmkânsızıkabuletmeyenleriçin,

imkansızdiyebirşeyyokturbence…

S.Ilgar

Hayatadairnegüzeldiyorsun,“Aslındabakmasınıbilenöziçinherşeydahagüzelveanlamlı”Heryenigünegüzelbirbaşlangıçiçinuyanırsak,gerçekdünyanıniçerisindedoğruyoldayürürüz.Elbettebuyoldavirajlar

olacak,bunlardahayataanlamkazandıracak…Yüreğinizesağlıkteşekkürler…Değişimheryenigüniçinyenidenvarvevaroluşun

amacı…Öğrenmek,öğrenmeninsonucundayenilenmek…

SelinEser

Çokgüzelbirkitapelimeokumakiçinaldımvebıraktığımdabitirmiştim…

Selin

Korkularımdanarınmayabaşladım.Hafifledim,hayatsankisırtımdakocamanbiryüktüveoyüküyereindirdim.Şimdidaharahatım

teşekkürler…

ŞenolcanŞenol

Sorun“Başarmaİhtimalimiz”olupolmadığınıanlamaktadeğilmi?“Benimdeaşırıgüvengibibirsorunummuvaracaba”diyedüşündürdübukitap.Çünkübenyapamazsamkimseyapamazmışgibigeliyorbazı

konularda:)

Viley

DeğerliMustafaveGülçinÇay;

Önceliklesizlereçokteşekkürediyorum.

Bilgivegüleryüzünüzlebeni,

hayatatekrardöndürdüğünüziçin.

Yaşamayıbanayenidensevdirdiğiniziçin.

OkuduğumkitaplarvedinlediğimCD’lerinizbuhayatıyaşamaisteğinitekrarbanakazandırdı.

Kendimegüvenimgeldi,hayatımdayenibir

sayfaaçmamısağladı.

Kitabınızinşallahbanaiyigeldiğigibi,

birçokkişiyedeşifaolur.

Allahsizdenrazıolsun,başarılarınızındevamınıdilerim…

İsmihanBeter

GirişMerhaba,Ben Mustafa Çay. Belki daha önce başka bir kitabın sayfalarında,

belkibireğitimdeyadadinlediğinbirseskaydının içerisindekarşılaştıkseninle.Belkideilkkezkarşılaşıyoruz.

Bazı karşılaşmalar, kusursuz bir zamanlamanın ürünüdür, bazıertelemeler de öyle…Eğer şu anda seninle bir yolculuğa çıkmak üzereburadakarşılaştıysak,bukarşılaşmanınbiranlamıolmalı.

Belki de uzun yıllar boyunca yaşadığın bir sıkıntıyla vedalaşmazamanıgelmiştir.Yadakorkuların,artıkseninleyaşamaktansıkıldılarvesanavedaetmekistiyorlar.Kimbilirbelkide,kendinegüvenduygun,onuhapsettiğinsandığıniçindenbiranönceçıkmakistiyor.Nedersin,bütünbunlarıngerçekleşeceğizamangelmişmidirsence?

Hayatın gerçekten de değişmek üzere midir? O hep vaat edilen,“Bugün,bundansonrakiyaşamının ilkgünüolacak!” sloganınabelkideçokyaklaşmışsındır.Kimbilir?

Kimbilir?Elbettekisenbilirsin!Bir adım atarsın ve bir şeyler yaparsın. Sonra hayatın değişir mi?

Belki.Peki,oadımlarıatmayısürdürürsen…Ozamanneolur?İşteozaman,hayatındeğişmeyebaşlar.Değişim,süreklilikyasasıylamümkündürvebirşeyideğiştirmekiçin,

bilinçaltı zihnine istediğin şeyle ilgili komutları sürekli olarakgöndermelisin.

İştebukitap,baştansona,bununlailgilidir.Belki de bu kitabı okumakla, şu ana kadar kendin için en büyük

yatırımı yapmış olacaksın. Bu kitap, değişim için gereken en etkilibilinçaltı telkinleri kullanılarak hazırlanmıştır. Kitaptaki uygulamalarıyaparkenvetelkinleritekrarederken,mümkünolduğuncayoğunduygulariçerisindeolmanıöneriyorum.

Bilinçaltı zihnimiz, en çok kullandığımız kelimelerle programlanır.Bu yüzden bu telkinler son derece önemlidir. Sürekli tekrar ettiğindebilinçaltı zihnin, kullandığın telkinlerle uyumlu bir şekildeprogramlanacakveartıkbunagöredavranacaktır.

Buözelyolculuktankeyifalmanveyaşamınherdamlasınıdoyasıyayudumlamandileğiyle…

Mayıs2012’dealdığımNLPPratisyenEğitimi35yıllıkhayatımdaendeğerlihediyemoldu.

Aydınlıkkapınınanahtarınıverdi.

DahasonrakisüreçtealdığımNLPMasterveYaşamKoçuEğitimleriileaydınlıkyoldakendimdeneminadımlarlanasılyürüyeceğimiöğrendim.

Artıkyaşamdakikaynağımıbuldumveherdaimonubeslemeyedevamediyorum.

AydınlanmaÇağımınanahtarınıveren,

MustafaveGülçinÇay’asonsuzteşekkürler…

ElifGünayTozlama

AffedebilmekAffetmemek, insanın yaşamı boyunca başına gelebilecek en büyük

felaketlerdenbiridir.Çünkübilinentümsıkıntıların,bilinmeyensebebidiraffetmemek. Affetmemek en zehirli duygulardan biridir ve insanınenerjisini bütünüyle çalar… Peşinden hastalıklar getirir, felaketlergetirir…

Başkasını affetmemekle kendimizi affetmemek arasında hiçbir farkyoktur. Özünde affetmemek insanı her durumda zehirler. En sinsidüşmanımız ve en büyük zaafımızdır affetmemek. Hiçbir yılanda, bukadar güçlü bir zehir bulunmaz. Hiçbir zehir, bu kadar amansızyakalamaz…

Bu güne kadar kaç kişiyi affetmediğini bir düşün. Bu güne kadaraffetmemeksananelerkaybettirdi?Peki,affetmemekle,herhangibirşeyideğiştirebildinmibugünekadar?

Dünya üzerindeki kanserli hastaların neredeyse tamamının, kansereyakalanmasebebininkinvenefretolduğunubiliyormuydun?

Affetmemenin insana kazandırdığı, tek bir olumlu duygu yoktur.Affetmemek insanı güçlendirmez aksine çok zayıflatır. Affetmekkarşımızdakine verdiğimiz en güzel cevaptır. İyi insanların, en büyükintikamıdır affetmek. Affetmek, o insana verebileceğimiz en büyükcezadır…Her şeyden önce kendini affetmelisin. Affetmek sana en fazla nekaybettirir?Pekiyaaffetmemek…Lütfenzamanayırvebunlarıyaz.

Affetmek demek karşımızdaki insanın yaptıklarını kabul etmemizdemek değildir. Affetmek o kişiyi yeniden seveceğimiz anlamına dagelmez. Affetmek bizi, onunla tekrar görüşmek zorunda bırakmaz.Affetmek,sadeceduygularımızıözgürleştirmektir.Bizlerancakkendimiziçinaffederiz.Bizimaffetmemizin,karşımızdakiinsanlabirilgisiyoktur.

Affetmekbizigüçlendirir.Affetmekkendinesaygıduymakanlamınagelir… Çünkü kendine saygı duyan insanlar zihinlerinde zehirlidüşüncelerle yaşamazlar… Değiştiremeyeceği bir geçmiş için, elininaltındakigeleceğifedaetmezkendisinesaygıduyanbirinsan.

Affetmek kendine değer vermek anlamına gelir… Çünkü kendinedeğervereninsanlarduygularınızehirlemezler…

Affetmeyen kişi, karşısındakini değil, sadece kendini cezalandırır.İçeridebirikenöfkenin,nefretin,kötühırsın faturasıherzamançokağır

olur.Ödenmeyenkredikartıborçlarıgibidiraffetmemek.Birikir,birikir,birikirvefaiziylebirliktegelirgününbirinde.Hemdeduygularımızıicrayoluylaelegeçirirbukinvenefretler.

Lütfen söyler misin, bu güne kadar affetmediğin insanlar sanakendilerini affetmediğin için gelip teşekkür ettiler mi? Peki sana gelip,“evetsenbeniaffetmedinvebenhatamıanladım”mıdediler?Elbettekihayır…

Affetmemeksanabugünekadarhiçbirşeykazandırmadı.Tabi,bolbolacıçekmektenbaşka…Zateneğeracıçekmeyiseviyorsanvebununlamutluysanşuanbukitabıokuyorolmazdın.

Affetmek,kinbeslediğinokişiyedeğil,sadecesanaiyilikgetirecek.O zaten büyük ihtimalle artık hayatında yoktur. Sayfalar çoktankapanmıştır.

Affederekgururundanvedeğerlerindenödünvermeyeceksin.Aksine,affetmediğin zaman değerlerinden ödün verirsin. En önemli değerlerinnelerdir peki? İlk başta sevgi, güzellik, merhamet, huzur, pozitifdüşünce…Bunlardoğuştansahipolduğumuzenönemlideğerlerimizdir.Şimdi bu değerlerin yanına kin ve nefreti ekle. Hiç yakışıyorlar mı?Baklavanınüzerineketçapdökersennehalegelir?

İşte temel insani değerlerimize, kin ve nefreti eklemek, baklavayaketçapdökmekgibidir.Peki,affetmediğinzaman,buenözelduygularınhangisisendevarolmayadevamediyor?Elbettekihiçbiri…

Birinsanhemsevgidolu,hemnefretdoluolamaz.Birbardağahemsuhemdesütkoyamazsın.Sütdolubirbardağasukoymakiçinöncesütüboşaltmalısın. Ama sadece sütü boşaltmak da yetmez. Bardağıyıkamalısın. İşte bu yüzden, önce kendini affetmelisin… Ardından,diğerleriniaffetmekdahakolayolacaktır.

Memnun olmadığın ve sevmediğin kendini affedip, onu hayatındangöndermediğinsürece,geçmişinkarşınadikiliphatalaryapmanaveseninnefret duygunu alkışlamaya devam edecektir. Buna izin vermektenvazgeç! Kendini affetmek, hatalar yapıp seni sürekli üzen parçanıtamamenbağışlamaktır.

Eminim, şuanakadarhayatınboyuncamutlakaaffettiğinbirilerideolmuştur. Peki, onlar senden daha mı değerliydi? Onlara, kendineverdiğindendahaçokmudeğerverdin?Onlaraffedilmeyihakettide,senetmedinmi?

Kendini affetmediğin sürece başarılı olmayı, Sağlıklı olmayı,

mükemmelbiranne/babaolmayı, iyibireşolmayı, iyibir insanolmayı,harikabirdostolmayıvekısacasımuhteşembirhayatyaşamayıunut!

Çünkü kin ve nefretle beslediğin duygular, günün birinde biryerlerden çıkıp hayatını zehir etmeye devam edecektir. Hem de çoksinsice yapacaklardır bunu. Her şey mükemmelken, hayatında her şeyyolundayken bir anda kâbusa çevireceklerdir hayatını. Hem de senkendinienmutluhissettiğinisandığınanlarda.

Kendini affetmemek hayatın boyunca kendine yalan söylemektenbaşka bir şey değildir. Şunu unutma: Bu dünyadaki en değerli insansensin!Buhayatsenin…Senvarolduğuniçinbuhayatvar.Senbudünyaiçinönemlisin.Sanahayatverenkim?Nefretduygunmuyoksa içindekitertemiz,safsevgimi?

Nefretinolduğuyerdesevgibarınamazvesevgininolmadığıyerdedehayat yoktur. Peki, affetmeyerek, kine, nefrete ve öfkeye sarılarakkimezararveriyorsun?Kimdenintikamalıyorsun?Sen,yalnızcakendinezararveriyorveotertemizkalbi,zehirlerledolduruyorsun.

Sana düşünme gücünü sağlayan kim? Başkaları mı yoksa sen mi?Kimseseninefretetmeyezorlamıyor.Bunusenyapıyorsun,yalnızcasen!

Affetmeyerek, o muhteşem beynini, zehirli düşüncelerledolduruyorsun. Bundan hemen vazgeç! Geçmişteki hataları bir fırsataçevirmek senin elinde. O hataları kabullenerek, onlarla yaşayıp mutsuzolmakdaseninelinde.

Sen affetmeyerek, kendini cezalandırdığını düşünüyorsun. Oysakikendini affetmemek, hatalarını kabul etmek demektir. Gerçekte sen,affetmemeklekendinicezalandırıyorsun.

Affetmek insanı büyüten, geliştiren, hayattan keyif almayı sağlayanenbüyükerdemlerdendirvesen,bunufazlasıylahakediyorsun.

Bundan sonra sana yakışan, geçmişteki hatalarla yaşamak değil,hatalarındandersalıpyolunabakmaktır.Sanayakışan,öfke ileyaşamakdeğil, herkesi ve her şeyi affedip, duygularını özgür bırakmaktır. Artıksana,öfke,kin,nefretvehırslayaşamakdeğil,sevgi,hoşgörü,anlayışvebilgelikyakışır.

Affetmemekçirkindir,affetmekgüzeldirvesengüzelliklerelayıksın.Affetmemek esarettir, affetmek özgürlüktür ve sen özgürlüğe

layıksın.Affetmemek insanı hasta yapar, affetmek sağlıktır, enerjidir ve sen

bunufazlasıylahakediyorsun.

Affetmemekbaşarısızlıkgetirir,affetmekkendinekarşıkazandığınenbüyükzaferdirvesenbuzaferelayıksın.

Affetmemeksenigeçmişinkülleriyleyaşatır,affetmeksenimuhteşembirgeleceğegötürürvesengeleceğineeminadımlarlayürümeyelayıksın.

Affetmemek insanı zehirler, affetmek insanı bu zehirlerden arındırırvesenbunufazlasıylahakediyorsun.

Affetmemek küçük zihinlerin sığındığı çamurdan bir limandır,affetmek okyanuslara yelken açmaktır ve sen bataklıklara değil,okyanuslaraaitsin!Affet!Öncekendini,sonrahayatındaaffedemediğinherkimvarsaonlarıaffet.

Affetmek sadece senin yapabileceğin bir şeydir. Kimse senin adınaaffetmez.

Affetmek seni özgürleştirecek. Affetmek seni büyütecek. Affetmeksenigüzelleştirecek.

Affetmek güzeldir. Affetmeyi hak ediyorsun ve affetmeyibaşarıyorsun.

Oyüzdenartıksorgulama.Sadeceaffet.Affetbitsinvegitsin.İştehepsibukadar!…vesanadabuyakışır.

AffetmeTelkinleriKalbimi,düşüncelerimivebedenimiaffetmeyeaçıyorum.Affetmeyikabulediyorum.Kendimiaffediyorum.Hayatımdakiherkesiaffediyorum.Geçmişimiaffediyorum.Affetmeyikabulediyorveonaylıyorum.Affetmeninhafifliğiniyaşamayakararveriyorum.Affetmeyiseçiyorum.Çünkübenkendimedeğerveriyorum.Kendimesaygıduyuyorum.Kendimesahipçıkıyorum.Duygularımtamamenbenimkontrolümde.Geçmişimdeyaşadıklarımartıktümüylegeridekaldı.Yaşadığımhersorunda,fırsatlarıgörmeyiseçiyorum.Sorunodaklıdeğil,çözümodaklıyaşamayıseçiyorum.Zorlukların,benigüçlendirdiğinibiliyorum.Almam gereken tüm dersleri aldım ve yoluma muhteşem bir huzur verahatlıkladevamediyorum.Hayatta sadece öğrenimler vardır ve ben de geçmişimin, banaöğrettikleriniöğrenmeyiseçiyorum.Kendimlebarışıkyaşıyorvehayatımasahipçıkıyorum.Duygularımasahipçıkıyorum.Kendimi,önceliklekendimi,inanarak,yürektenaffediyorum.Benbunu,hakediyorum.Kendimibunalayıkgörüyorum.Affettikçe günden güne daha sağlıklı, daha güçlü, daha iyimser, dahabaşarılı,dahamutluvedahaayrıcalıklıoluyorum.Bensadecekendimdensorumluyum.Başkalarınındavranışlarınaodaklıyaşamaktanvazgeçiyorum.

Herkeskendiyaşamındansorumludur.Bendesadecekendimdensorumluolmayıseçiyorum.Herkeskendineyakıştığıgibidavranır.Bunubiliyorveherkesiolduğugibikabulediyorum.Geçmişimisevgiylegeridebırakıyorum.Kalbimisevgiyeaçıyorum.Sadecezayıfinsanlaraffetmezler.Güçlüinsanlar,affetmeningücünüyaşarlar.Bendeaffetmeninomucizevigücünesahibim.Zayıfbirinsanolmayıreddediyorum.Duyguvedüşüncelerimehâkimolmayıseçiyorum.Kendimiaffediyorum.Bunufazlasıylahakediyorum…Artık intikamyerinebağışlamayı, acılarlayaşamakyerineanıyaşamayı,kinbeslemekyerineaffetmeyiseçiyorum.Eskiden kızarken, şimdi sakin olmayı, eskiden öfke doluyken, mutluolmayı, eskiden kendimi kurban verirken, şimdi sınırlarımı çizmeyiseçiyorum.Hayatımınkontrolünükendiellerimealıyorum.Benacıçekenlerinarasındadeğil,mutluinsanlarınarasındayım.Nefretbataklığındayüzenlerindeğil,affedenlerinarasındayım.Küçükdüşünenlerindeğil,büyükdüşünenlerinarasındayım.Kendini imha edenlerin arasında değil, kendine değer verenlerinarasındayım.Çevresindekileri değiştirmeye çalışanların değil, sadece kendinideğiştirenlerinarasındayım.Bensadecekendimdensorumluyum.Sadecekendimideğiştirmekleyükümlüyüm.Sadecekendidavranışlarımaodaklıyaşıyorum.Hayatımdaki insanların bana nasıl davranacaklarına sadece ben kararveriyorum.Hayatımlailgilisınırlarıyalnızcabençizebilirim.

Birisi, bana karşı olumsuz bir davranışta bulunduğunda ona kızmakyerine, “Onun bu davranışı sergilemesine, acaba benim hangi tutumumsebepoldu?”diyesoruyorum.Artık olaylara çok daha sakin yaklaşıyor ve insanları olduğu gibi kabulediyorum.Başkalarınaodaklıyaşamaktanvazgeçiyorum.Başkalarının davranışlarından dolayı kendimi kurban vermeyireddediyorum.Haklıolmakdeğil,mutluolmakistiyorum.Gelip geçici durumların, hedeflerimin, mutluluğumun önünde bir engelteşkiletmelerineizinvermiyorum.Daimaolumludüşünüyor,olumluyaşıyorum.Girdiğimherortamasevgiveneşeyayıyorum.Güçlü,sağlıklıvepozitifilişkilerkuruyorum.Duygularımahâkimim.Sakinvehuzurluyum.Şimdiderinbirnefesal.Aldığınhernefeslebirlikte,içinsevgivehuzurladolsun.…ve nefesini verirken, içindeki bütün nefret, kin ve öfke vücudundanuçupgitsin.Affedemediğinherkesiaffet.Affedemediğinkendiniaffet.Kendinesarıl.Kendinisev…Şimdikalbinden,birgökkuşağınınçıktığınıhayalet.Affedemediğinkimvarsahepsinebugökkuşağınıniçinden,sevgidolubirenerjigönder…Herkese,tanıdığıntanımadığınherkese,yalnızcasafvetertemizbirsevgigönder.Onlarınkalbindendesanaaksınbusevgi.Bunaizinver..Sanasevgiyakışır.Sanahoşgörüyakışır.Sanaanlayışyakışır.Sanaaffetmekyakışır…Affet…Affet…

Herşeyiveherkesiaffet.Sevgisendenyana.Yaşamsendenyana.…vesenyeniden,hoşgeldinhayata…Hoşgeldin.

Yaşadıklarıma,hayatıma,birkitabınbenibukadarçokdeğiştireceğinehalainanamıyorum…

DuygularımıanlatırkenMustafaÇay,bununbirmucizeolduğunudüşünüyorum.Kitaplarınızdançokşeyöğrendimvehalaöğrenmeye

devametmekteyim.

Hergünsankidahaçoknefesalıyorum.Şükretmeyiöğrendim,elimdekilerinkıymetiniöğrendim,sevmeyi,sevilmeyiherşeyikitaplarınız

sayesindesizdenöğrendim.

Şimdiseviliyorum,kırılmıyorum,ağlamıyorumçünkübendeğiştimvesizebunlarıanlatırkenbileinanınkelimelerletariflerinianlatamıyorum.

Teşekkürlerimibelkikelimelerleifadeedemem.

Sizeçokşeyborçluyum.

Tümhayatımıkaybedecekken,

elimdentutanbirioldunuzsizeçokteşekkürederim.

PınarKoç

BollukBilincineUlaşmakPara, Para, Para… Parayı kim sevmez ki? Bazı insanlar parayı hiç

sevmediklerini söylerler. Oysaki en çok da o kişiler, bilinçaltı düzeydeparayıençoksevenlerdir.

Parayı herkes sever. Para keşfedildiği andan beri, insanlarınyaşamındaki en vazgeçilmez değerlerden biri olmuştur. Para, birçokolumluyadaolumsuzduyguyladirekbağlantılıdır.

Dünyadaki herkese, “Zengin yaşamak mı istersin, yoksa fakiryaşamak mı?” diye sorsak, bütün insanlar, yoksul olmayıreddedeceklerdir.Benhiçsanmıyorumki,birkişibile“Hayır,benyoksulyaşamak isterim. Yoksulluk harika bir duygudur. Biriken faturalarım,geciken ev kiram ve sürekli paramın yetmemesi, istediğim hayatıyaşayamamakharikabirduygu”demezherhalde…

Ohaldeparayıherkes sever.Sadeceparadankorkan insanlarparayısevmediklerini söylerler. Şu an para ile ilgili ciddi bir krizden geçiyorolabilirsin.Yadamaddidurumuniyidir,ancakdahaiyiolmasıiçinçabagösteriyordaolabilirsin.

Belkideherzamançokzenginolmakgibibirhayalinvardı.Fakatokadarçokçalıştığınhalde,halaulaşamamışdaolabilirsin.

Bu bölümde para ile ilgili değerlerini, para hakkındaki en gerçekdüşüncelerini,para ile ilgili farkındaolarakyadaolmayarakkullandığıninançları fark etmeni ve bunları değiştirmeni amaçlıyorum. Bir sonrakibölümdeise,yeniparadeğerinivemodelinibelirlediktensonra,kendinehergünparaileilgilisöyleyeceğintelkinlerbulacaksın.

Neden bazı insanlar varlık içindeyken, bazıları hayatının sonunageldiklerindebileyoksullukiçindeölüpgiderler,bunuhiçdüşündünmü?

Varlıklıinsanlarındoğuştangelenbirayrıcalığıolabilirmi?Ya da zaten onların doğuştan zengin olduklarınımı düşünüyorsun?

Evet,bupekçokinsaniçindoğruolabilir.Bazılarıhayatagözleriniaçtığıanda, kendilerini asırlar boyu bitmeyecek bir servetin içinde bulurlar.Ancak zenginlerin hepsi bu kadar şanslı değildir. Zaten bu gerçekanlamdazenginlikdeğil,şanstır.Gerçekzenginlik,olmayanıvaredebilmegücüdür.

Peki,bugünekadarkaç taneçokzengin insanınhayatını inceledin?Zengin insanların büyük bir çoğunluğunun, çocukluk yıllarında çokyoksulgünlergeçirdiklerinibiliyormusun?Büyükbiryoksullukiçindeki

pekçok insanın, sıfırdanzirveyeçıktıklarınıduymuşolmalısın.Peki,buinsanlarınyoksulinsanlardanfarkınedir?Farkneşans,negeldikleriaile,nedebabadankalmamiraslarıdır.

Bu insanların tek farkı, paraya bakış açıları ve para hakkındakideğerler ve inançlarıdır. Para bir kâğıt parçasından başka hiçbir şeydeğildir.Parayasadecebizbiranlamyükleriz.

Bugünekadarparayahangianlamlarıyükledin?Çocukluğundanberiailenden,çevrendenparahakkındaduyduklarınabirbakalımmı?

Parabenibozar.

Paraağaçtayetişmiyor.

Parasadecezengininsanlarınhakkıdır.

Parakimbenkim?

Parapiskokar.

Parasıolanındostuolmaz.

Paranolursaçevrendekimsekalmaz.

Paraparmaklarımınarasındanakıpgider.

Kuruşunhesabınıbilmeyeniçinliranındeğeriyoktur.

Parainsanıkendinibeğenmişyapar.

Zenginolmakiçinçokçalışmanlazım.

Benparamakinesimiyim?

Parayalnızlıkgetirir.

Zenginleruykusuzlukçeker.

Azıcıkaşımkaygısızbaşım.

Paradertgetirir.

Parayıhaketmiyorum.

Çokparamolursanereyekoyarım?

Çokparamolursaçokvergiöderim.

Çokparailenasılbaşaçıkarım?

Yaöncezenginolursonradakaybedersem?

İnsanlarozamanbenideğilparamısever.

Etrafımısahtedostlarsarar.

Herkesgelipbendenparaister

“Kimbilirhangiyollarlazenginoldu?”diyedüşünürler.

Çoklafyalansız,çokmalharamsızolmaz.

Zenginlerinburnubüyükolur.

Çokpara,çoksorumlulukdemektir.

Parageldiğigibigider.

Parakötülüklerinanasıdır.

Bu listeye daha birçok şey ekleyebiliriz. Eğer para hakkında buinançlardanbirine,yadabirkaçına,yadahepsinesahipsen,nekadarçokçalışırsan çalış, aynı yerde kalmaya devam edersin. Çünkü bu inançlarolumsuz inançlardırvebilinçaltı zihnimizbizi istemediğimizher şeydenuzaklaştırır.

Nekadarhızlıkoşarsankoş,eğerkoşubandınınüzerindeysen,hiçbiryere gidemezsin. Kendini sınırladığın inançlar, senin yaşam yolundakikoşu bandındır. Koşarsın, yorulursun, didinirsin ama bir metre bileilerleyemezsin…

Önceparaileilgilideğerleriniveinançlarınıbelirle.Parahakkındabugüne kadar duyduklarını, deneyimlediklerini bir kâğıda yaz.Göreceksinki,bunlarınhiçbiriseningerçekdeğerlerindeğil.

Bu güne kadar annenin, babanın, akrabalarının para hakkındakideğerlerini taşıdığını göreceksin. Bu onların para modeliydi. Artık senkendiparamodeliniçıkartmalısın.

Eğerparayısevmediğinisöylersenparadasenisevmeyecekvesanahiç gelmeyecektir. Sevmediğin bir arkadaşının evine gelmesini istermisin? Gelse bile, onu hemen göndermeye çalışırsın. İşte para da oarkadaşıngibidir.Seversengelir,sevmezsengider.

Önce para hakkındaki değerlerini, modellediğin insanları, parayabakışaçınıdeğiştirmelisin.

Unuma! Para parayı çeker, yoksulluk da yoksulluğu. Yeni paramodelin oluşmaya başladığında, yapman gereken en önemli şeylerdenbiri, eline geçen her paranın bir kısmını, bir yerlere ayırmak olmalıdır.Başlangıçolarak%10idealdir.Elinegeçenherparanın%10unuayırmakharikabirstratejidir.

Buparayı,ayırdığınandaunut!Onahiçbirşekildedokunma.Oparabüyümeyebaşladıkça,parasızlığınbaskısıgündengüneazalacakvepara,dahaçokparayıçekecektir.Parabirmıknatısgibidir.

Bu,kötügünparandeğil;dahaiyigünlerininparasıolmalıdır.Çünkükötügünparasıbiriktirerek,zihninekötügünkomutuvermişolursunveyineoparanıkötügünlerdekullanırsın.

Bundanböyle,kötügünler içindeğil, çokdaha iyigünler içinniyetederekbiriktirparanı.

Buparayıyoksaymalısın.Eğerbirhaftabiriktirip, içindenyineacilsandığın durumlar için alırsan, hala koşu bandındasın demektir.Faturaların, kiran, kredi kartların, borçların, ayırdığın% 10 olmadan daödenebilir. Farz et ki bu %10, eline hiç geçmedi. Bunu yapabilirsin.Kendinegüven….

Borçlar, kredi kartları, kiralar eskiden de vardı ve bir şekildeüstesindengeldin.Şimdiisebunlaryineolacak,amaaynızamandaparandaolacakvebusanagüçverecek.

Ayrıca bunu yaparak, zamanla borçlarının da eriyip gittiğinigöreceksin.Çünkübirinsanzengingibidüşünerekyoksulkalamaz.Hemzenginhemdeyoksulolamazsın.Hangiprogramgüçlüyse,diğerprogrampesedecektir.

Biriktirdiğin o parayı unut! Paran sana güç ve güven duygusuverecek.Çünküsenartık,zenginlikbilincinesahipsinvebuzenginliğin,gündengünekatlanarakbüyüyor.

BollukBilinciTelkinleriArtıkparaileilgilieskiinançlarımıtamamendeğiştiriyorum.Parahakkındayepyeniinançvedeğerleresahibim.Parabirenerjidir.Parahayatıkolaylaştırır…Paraiyişeyleryapmakiçinbiraraçtır.Parayıseviyorum.Geçmişimden gelen, hatırladığım ve hatırlamadığım tüm olumsuz paramodellerinisevgiylevehızlaözgürleştiriyorum.Bütünbumodellerbanaaitdeğildi.Para ile ilgili yeni modellerime ve yeni düşünce kalıplarıma sahipçıkıyorum.Paranınkötüolduğunadairinancımıreddediyorum.Yoksulinsanlariyidir,zengininsanlarkötüdürinancınıterkediyorum.Parasıolsunyadaolmasın,birinsaniyiyadakötüolmayıkendisiseçer.Parabenimdostumdur.Parabenimgüvenlikçemberimdir.Parabenimkölemdirvebenparamınefendisiyim.Benbirparamıknatısıyım.Hayatımaparayı,fırsatlarıvedâhiyanefikirleriçekerim.Paranın kötü olduğunu, zor elde edildiğini, paranın insanı bozacağını,paranıneldetutulamayanbirşeyolduğunuveparmaklarınarasındanuçupgittiğinidüşünmekbanaçokkomikgeliyor.Paranın sadece çok çalışarak elde edileceğini, parası olanın dostununolmadığını ve buna benzer inançlarımın hepsini tamamen geridebırakıyorum.Kendisinesaygısıolaninsanlar,bollukiçindeyaşarlar.Kendisinedeğervereninsanlar,zenginliğekavuşurlar.Kendisini zenginliğe layık gören insanlar, yoksulluk bilincindenkurtulurlar.Yoksullukzihnimizinkördüğümolmuşhalidir.

Evrendeherşey,herkeseyetecekkadarboldur.Kâinattaherkeseyetecekkadarbollukvar.Yoksulluk,onakendiniteslimedenlerinyakalandığıölümcülbirvirüstür.Bendünyayageldiğimgündenberizenginbirinsanım.Zenginlik,benimiçinhiçbirzamanulaşılmasıgerekenbirşeyolmamıştır.Zenginlikbenimvarolmahalimdir.Zenginlikbenimseçimimdir.Zenginolmayı,bollukiçindeyaşamayı,hakediyorum.Çünkükendimedeğerveriyorum.Hayatagelişamacımıbiliyorum.Aldığımhernefesi,farkındaolarakalıyorum.Bollukiçindeyaşamayıhakediyorum.Bugünekadar,parailearamhepiyiydivebundansonradaiyiolacak.Benparayıbirmıknatısgibiçekerim.Paragüçtürvebengüçlüyüm.Paramolduğunubilmekbanagüvenverir.Paramındeğerinibiliyorum.Zenginliğinbütünyollarını,zihnimbilir.Paramı nasıl kazanacağımı, nasıl tutacağımı, paramı nasıl artıracağımı,paramınasılkullanacağımıbilinçaltımezberebilir.Parayıhakediyorumdemekyerine,parabenihakediyorderim.Benparadandahadeğerliyim.Parabenimiçin,hayatıntümzevkinevarmakadınaküçükbiraraçtır.Paraya değer veririm, ama parayı gözümde çok büyütmem. Çünkübüyütülenherşeyeulaşmakzordur.Parabenimiçinulaşılmasıçokkolaybiraraçtır.Her gün elime beklediğim ve beklemediğim yerlerden çok fazla parageçer.Parabanasürekliolarakakar.Zihnimbollukbilinciiledoludur.Bollukiçindeyüzdüğümbirhayatımvar.

Yaptığımheriştenkeyifalıyorum.Güne erkenden başlıyorum ve güneşin doğuşu ile birlikte, zihnimde deyepyenifikirlerdoğuyor.Paramınvehayatıntadınıdoyasıyaçıkarıyorum.Parabirgüvenaracıdır.Para,güceulaştıranbiranahtardır.Para,huzurverir.Para,imkânsızıbaşarmaaracıdır.Para,banahizmetedenbirköledir.İnsanlarbenimdünyamdavarlıklıyadayoksuldiyeikiyeayrılmazlar.Benim dünyamda insanlar, kendine değer verenler ve kendine değervermeyenlerdiyeikiyeayrılırlar.Benim dünyamda insanlar, küçük düşünenler ve büyük düşünenler diyeikiyeayrılırlar…Benimdünyamda insanlar,paradankorkanlarveparayıkorkutanlardiyeikiyeayrılırlar…Parabenimkölemdirvebenparamınefendisiyim…

KendiniBil…

Neönemlibirsöz…

Herşeybendebaşlıyormuşvebendetamamlanıyor.

Uzunamaçokuzunbiryolduyürüdüğüm…

Hepdışardaaradım,

içimdebitmeztükenmezsorularıncevaplarını…

Çözümleri,çözümsüzlüklerinnedenlerini…

Hattacevapanahtarlarını…

Bendeimiş…

Gerçektenbende…

Bunusizekaçkişisöyler,kaçkişianlatır,

kaçkişisiziuyandırır…

Belkibirçokama,MustafaÇAYkitapları,eğitimleriile,

ocevaplarıbizeveriyor…

Sankisorularıbeklemişgibi…

İştebukitaptada,cevapbekleyenneçoksoruyayanıtvar…

Yolunuzhepaçıkveaydınolsun…

Sevgiler…

DilekKarakaya

DahaMutluOlabilmekBirrivayetegöre,bilinmeyenzamanlardanbirinde,birhücredeyatan

iki mahkûm varmış. İkisi de farklı suçlardan dolayı hapse girmişler.Yalnızcaikitaneeskiyatağınolduğu,küçücükbirhücredekalıyorlarmış.Hücrenin,dışarıyabakanminikbirpenceresivarmış.

İkisinindetekdünyası,demirparmaklıklarlaçevriliopencereymiş.Oküçücükpenceredenbakarken,birisiyerdekiçamuryığınlarınıgörürmüş,diğeriisegökyüzündeparlayanyıldızları…

Pekiyasen?Sen neyi görüyorsun, kendini hapsettiğin yaşam zindanındaki, o

küçücük pencereden baktığında? Peki, baktığın zaman neyi görüyorsundışarıda?Şartların,koşullarınneolursaolsun,hayataneredenbakıyorsun?Baktığındanegörüyorsunpeki?

Çamura batan geçmişini, bugününü ve geleceğini mi? Yoksaçamurlarainattaşlarıdelereközgürlüğünekavuşmakisteyençiçeklerimi?

Sen bu dünyaya, mutsuzluk içinde kıvranmak için gelmedin. Budurumseninkaderindeğil,buyalnızcabirseçim.

Biliyorum, bunu ilk duyduğunda bir hakaret olarak algılayacaksın.Amasonundabununböyleolmadığınıgöreceksin.Şuanbelkideiçinden,“Ne yani, bütün bunların olmasını ben mi istedim?” diyor olabilirsin.Bense,büyükbiryüreklilikle“Evet”diyorumsana.Evet…Senseçtin.

Elbette sadece sorumluluğu sana yükleyip bunu buradabırakmayacağız.Bununasılseçtiğini,seçimlerininasıldeğiştireceğinivebunlarlanasılbaşedebileceğinigöstereceğimsana.

Yıllar önce bir bayan, benden yardım almak için ofisime gelmişti.Kendisinidünyanınenmutsuzinsanıolaraktanımlıyordu.Sürekliağlıyorve etrafındaki insanları suçluyordu. O hariç, herkes suçluydu. Annesi,babası,kardeşleri,arkadaşlarıhiçkimseninonuanlamadığınıveherkesinonakarşıcephealdığınıdüşünüyordu.

“Nedenben?Nedenherşeybenimbaşımageliyor?“diyesoruyordukendisinesürekliolarak.Artıkyaşamakistemiyordu.

Neredeysekonuşmamızboyuncaağladı.Dahasonraonasadeceşunusordum, “Bütün bu yaşadıklarınızdan kimin sorumlu olduğunu biliyormusunuz?”

“Kim olacak, tabi ki onlar” dedi. Bense ona döndüm ve “Hayır!”

dedim,“Buyaşadıklarınızınteksorumlususizsiniz.”Birdenneyeuğradığını şaşırdıve“Neyanisebepbenmiyimyine?”

dedi.Bende“Hayır,sebebideğil,sadecesorumlususizsiniz”dedim.“Beni siz de anlamadınız. Ben size büyük umutlarla gelmiştim.

Çevremdekilerideğiştirirsinizsanmıştım”dedivesinirlibirşekildegitti.Aradan 10 gün geçti. Telefonu bağlayan sekreterim, “Her şeyden

sorumlu olduğunu söyleyen bir bayan sizinle görüşmek istiyor” dedi.Gülümsedimve“Bağla”dedim.Aramızdakikonuşmaaynenşöyleydi.

“Merhaba,nasılsınız?”

“Herşeydensorumluolmayınasılbaşardığımıöğrenmekisterdurumdayım.Yasiz?”dedi.

“Sizebunuöğretecekolmanınsevinciiçindeyim”dedim.

Belkişuandayüzyüzekonuşmuyoruzamaseniniçindengeçenlerideaz çok tahmin edebiliyorum. Eğer mutsuzluğu hayatından çıkarmakistiyorsan, atacağımız ilk adım bu olacak. Hayatınla ilgili her şeyden,%100sorumluolmanısağlayarakişebaşlayacağız.

Şimdi hayatımıza şöyle bir göz atalım: Dinlediğimiz şarkılarabakalım önce. Neredeyse tamamı hüzünlü şarkılar değil mi? Ekrandakidizilere, sabah programlarına bir bak. Gün içinde kendine söylediğinsözlerieleal.

Gündekaçkezgeçmişegidiyorsun?Gündekaçkere“Benbunlarıhaketmedim”diyorsun?Bütünbunlarınhepsinikendinenedenyaptığınıhiçdüşündün mü peki? Daha ne kadar kendini geçmiş denilen bu tuzağakurban vereceksin? Bu güne kadar geçmişi düşünmek sana nelerkazandırdı?

Tamam, diyelim ki yaşadığın her şeyin sorumlusu ve sebebi, senindışındaki herkes. Sen hariç herkes suçlu ve herkes haksız. Bunlarıyaşamayı sen seçmedin. Kaderin cilveleriydi bütün bu yaşananlar. Pekisöyler misin bana, şu anda bunları her gün düşünen, düşünmeyi seçenkim?Sendeğilmisin?

Olay bir kere yaşanırken; zihninde onu yıllarca devam ettiren kim?Bunudamıbaşkalarıyapıyor?

Geçmişe üzülmek anlamsız ve saçmadır. Geçmiş bizi depresyondenilen tuzağa sürükler. Ona anlam yükleyen bizleriz. Geçmişimizideğiştiremeyiz. Sadece geçmişimize yüklediğimiz anlamları ve geçmişe

olanbakışaçımızıdeğiştirebiliriz.Geçmişin ne kadar acılarla dolu olursa olsun, onu devam ettiren

sensin. Geçmişteki acıları bir fırsata çevirecek olan da sensin.Yaşadığımızherşeybizekendimizdeneyideğiştirmemizgerektiğini,neyifarklıyapmamızgerektiğinisöyleyenbirfırsattır.

Acılarını fırsataçevir.Sanasöylediklerimesajıdinle.Geçmişineacıdersen,geçmişinacıdırveacıtır.

Hayatınyumruklarıda,biziyayereserer,yadabirşampiyonyapar.Herinsanınhikâyesiayrıdır.Amainanbanahiçkimsebirdiğerinden

dahaçokacıçekmiyor.Hepimizaynıbeyne,aynıruha,aynızihneveaynıbedenesahibiz.Hiçbirimizbirdiğerimizdenüstündeğil.

Ama aradaki fark şu; Birileri kendini sevmeyi seçiyor, birileri isekendine acı çektirmeyi… Birileri geçmişine kahrediyor, birilerigeçmişindendersçıkartıyor.Birileriduygularınıkontroledemiyor,birileriiseduygularınınhükümdarıoluyor.

Söylermisinbana,hayatındakiherşeyyolundaydıvesonrabirsabahuyandığın anda kendini çaresizliğin tuzağına düşmüş olarakmı buldun?Elbettekihayır!Birinsandurupdururkendepresyonagirmez.

Eğergeçmişeüzülmeyibaşarabiliyorsak,beynimizbununtamtersinide başarabilir. Çocukluk yıllarını bir düşün. İstediğin bir şeyalınmadığındahemendepresyonagirermiydin?

Yadasenhiçkendinialkolevesigarayaverenbirçocukgördünmü?Peki,intiharedenbirçocukduydunmuhiç?

Bir çocuk ağlar ve sonra oyununa kaldığı yerden devam eder.Çocuklar geçmişi biriktirmez. Mutsuzlukla çocuklar bile başaçıkabiliyorsa, bizler bununla dünden başa çıkarız. Büyüdüğümüz zamanyapacağımız şey de aynı. Tıpkı bir çocuk gibi, sadece yaşadığımız anıntadınıçıkararakyapacağızbunu.Bunuyapmakçokbasitveeğlencelidir.

“Yalnızca 10 yaşına kadar hayal kurabilirsin” diye bir şeyöğretilmediysesana,yadaböylebirkanunyoksasenindünyanda,sendebir çocuk gibi hayal kurabilirsin. Hatta o hayallerine sahip çıkıp onlarakavuşabilirsin.

Bir sonraki bölümde, bütün bu süreçleri inşa etmek için, çok etkilitelkinlerbulacaksın.

Bu telkinleri tekrar ettikçe,onlarbilinçaltı zihninehızla etki edecekveyaşamındagündengüneharikagelişmelerlekarşılaşacaksın.

Mutsuzluğameydanokumayahazırmısın?Geçmişleveseçimlerinleyüzleşmeyevarmısın?Kendinivegeleceğiniyenideninşaetmeyehazırmısın?Acılariçindekıvranmakkaderindeğil.

Senmutlubirhayatıfazlasıylahakediyorsun!

MutlulukTelkinleriBu bölümü okurken, sakin ve rahat bir yerde olmanı istiyorum.

Seninle güzel bir yolculuk yapacağız. Bu yolculuk boyunca kendinigüvendehissedebilirsin.

Çoksakinvehuzurlusun.Kendinihernefeslebirliktebirazdaha iyihissetmeye başlayabilirsin. Artık geçmişe meydan okumanın ve onuzihnininenkuytuköşelerineatmanınzamanıgeldi.

Şimdiderinbir nefes al venefesini tutabildiğinkadar tut.Şimdideyavaşçabıraknefesini.

Kendini bir müzede hayal etmeni istiyorum. Kocaman bir ahşapkapınınönündesinvebukapı,tümihtişamıylakarşındaduruyor.Müzeninbu ağır ve heybetli kapısını aralıyorsun ve eskimiş ahşap kokusukarşılıyorseniiçeride.

Bu müzede, çok eski zamanlara ait resimler var. Şimdi seninlebirlikte, o müzeyi gezeceğiz. Müzenin içinde geçmişindeki mutsuzolduğun anlara dair pek çok fotoğraf olacak. Uzun yıllar boyuncasakladığıntümresimlerburada.Zihnindesüreklidönüpduranvehergün,düşündükçekendinikötühissettiğinbütünresimlerbumüzede.

Şimdi bu müzenin duvarlarında, geçmişindeki acılara ait bütünresimleri yan yana, eski bir çerçevenin içerisinde hayal et. Resimler veçerçeveokadareskimişki,bufotoğraflarsankiyüzyıllaröncesineaitgibigörünüyor. Sakladıkları duygular çoktan yok olup gitmiş, zamanınkollarındasararıpsolmuşresimler.

Bu resimlerin hepsi soluk ve hepsi de asırlar öncesine ait. Şimdi oresimleretektekbakmanıistiyorum.Onlarasonkezbakacaksınvesonrabuanıları,aitolduklarıyere,geçmişinkaranlığınagöndereceğiz.

İçeride çok hoş bir klasik müzik çalıyor. Bir taş plaktan dinliyorgibisin.Tınılarısonderecenetvebumüzikadetaruhunadokunuyor.Sonderece sakin ve rahatsın. Müzenin içi oldukça aydınlık. Çok fazlaışıklandırılmışbirmüzeburasıvebenyanındayım,güvendesin.Şimdi duvarlara bak. Bu resimler, senin geçmişine ait fotoğraflar. Buresimler,artıkçokgeridekalananılar.Şimdibütündikkatinleonlarabak.

İlk önce çocukluk yıllarına ait resimlere ver dikkatini. Geçmişindekalan tüm acıları, eskimiş ve tarih olmuş birer resim olarak gör. Buresimleri,antikabirçerçeveiçerisineyerleştirvedevametzamançizginüzerindeyürümeye.

Bugüne gelinceye kadar, yaşadığın tüm dönemleri izle bumüzeninduvarlarında. Uğradığın haksızlıklar, başına gelen talihsizlikler, bütünsıkıntıların,acıların,gözyaşların…

Tümyaşamın,gözlerininönündengeçmeyebaşlasın.Onlarasonbirkezbak.Nekadareskimişolduklarınıgör.Nekadargeridekaldıklarını…

Artıkonlar,bumüzeninduvarlarındakieskimişfotoğraflardanbaşkahiçbir şey değiller. Onlar artık bugüne ait değil. Her resim diğerindendahasoluk,dahamatvedahaeski.Yaşadığınbütünacılar,artıkeskimişresimlerdenibaret.

Birazdan müzeden çıkacaksın ve kendini çok rahatlamışhissedeceksin. Müzeden çıktığında geçmişin bütün yükleriniomuzlarından indirmiş olacaksın ve artık müzenin sonuna doğruyaklaşıyorsun. Her şeyi geride bırakarak… Geride… Çok geridebırakarak…

Müzeninkapısınakadar geldin.Birkaçdakika sonra artık geçmişinitamamenburadabırakıp,geleceğinedoğruadımatacaksın.

Gelecek tertemizdir ve gelecek, üzerine tek bir leke bile değmemiş,bembeyazbirkâğıtgibidir.

Geçmişteneyaşanmışolursaolsun,geleceğintertemizsayfalarınaneyazılacağınakararverecektekkişi,artıksadecesensin.

Şimdi kapının tokmağına elini uzat. Birazdan müzenin arka çıkışkapısınıaçıp,dışarıyaçıkacaksın.Oheybetlikapınıntokmağınıçevirecekvebueskimüzedenhızlauzaklaşacaksın.

Kapıyı açtığın anda karşında güneş parıldayacak ve ıslak yemyeşilçimenlerle kaplı bir yol belirecek. Bu yol seni hayal ettiğin geleceğegötürecek.Buseningeleceğinolacak.Tertemizbirgelecek…

Elinlekapının tokmağınadokun,onuhisset.Çevirdiğinigör.Kapıyıyavaşça arala ve şimdi aç kapıyı… evet sonuna kadar aç bu heybetlikapıyı…

Şimdi hızla çık dışarıya ve koşmaya başla. Geçmişinden hızlauzaklaş.Sonraderinbirnefesalvehızlakoşuzaklaradoğru.Geçmişinitamamengeridebırakvedurmadankoş.

Ayaklarının altında ıslak, yemyeşil çimenler var ve sen koşuyorsungeleceğine doğru. Koş, durmadan koş… Çıplak ayaklarının altındakiçimenlerihisset.Kuşlarıncıvıltısınıveağaçlarınhışırtısınıduy.Güneşinsıcaklığı ısıtıyor bedenini. Tam önünde çağlayan ırmağın suları, ruhunuadetayıkıyor.

Şimdi daha hızlı koş yeniden geleceğine doğru. Seni bekleyenmuhteşemyarınlaradoğrukoş.

…veşimdiyavaşla.Dönüpşöylebirarkandabıraktığıngeçmişebak.Geride bıraktığın müze, ufukta kaybolup giden küçücük bir nokta gibi,bellibelirsizgörünüyor.Artıkgeçmişinlearanda,aşılmasıimkânsızyollarvar.İstesendedönemezsinartıkgeçmişine.Sen mutlu adımlarla geleceğe doğru ilerliyorken, ansızın bir yağmurbaşlasınyürüdüğünyollarda.Buyağmurlaberabertemizlensintoprakvesen de temizle ruhundaki bütün acı kalıntılarını.Geçmişin enkazını dökşimdiırmağınçağlayansularına.Yağmurunkokusunuduyumsa…

Arkanda geçmişe dair tek bir iz bile kalmadı. Şimdi yeniden koşgeleceğine doğru ve benimle birlikte tekrar et sana birazdansöyleyeceklerimi.

Birliktehaykıralım,hayatayenidendönüşşarkını.Yaşamınkollarınaatkendinivehissedereksöylebenimlebirliktebuyaşamşarkısını.

Benkendimiçokseviyorum…Kendimeherşeydendahaçokdeğerveriyorum.Yaşadıklarımdançokşeyöğrendim.Geçmişimisevgiylegeridebırakıyorum.Geçmişte,beniüzenherkesiaffediyorum…Affetmekbeniözgürleştiriyor.Affetmekbenibüyütüyor.Biliyorumkibenizinvermediğimsürece,hiçkimsebenikimseüzemez.Artıkbununbilincindeyaşıyorum.Bundansonrakimseninbeniüzmesineizinvermiyorum.SadeceAN’ıyaşamayıseçiyorum.Hergünyenibirhayattır,heranyenibirfırsattır.Ve ben her günün farkına vararak yaşamayı, fırsatlara odaklanmayıseçiyorum.Olumludüşünmekbenimiçinbiryaşamtarzıdır.Sakinolmayıseçiyorum…Sorunadeğilçözümeodaklanmayıseçiyorum.Başkalarınındavranışlarındanbensorumludeğilim.Artıksadecekendimdensorumluolmayıseçiyorum…Bananasıldavranılmasınıistiyorsam,başkalarınadaöyledavranıyorum.Aklımaenufakbirolumsuzlukgeldiğinde,hemendikduruyorum.Derin bir nefes alıyorum ve kendime, güven ve huzura dair telkinlerveriyorum.Elimdeolmayanlaradeğil,sahipolduklarımaodaklanıyorum.Kendimiheran,herkonudaiyihissediyorum.Fizikselolarakharikagörünüyorum.Duygusalvezihinselolarakmükemmelim.Hayatımdakiherşeyindeğerinibiliyorum.Kendideğeriminfarkındayım.Kendimiseviyorum…Hemdeçok,amaçokseviyorum…

İntiharıneşiğindeydim,hayatıkafamdabitirmiştim.

GülçinHanımbeniaradıveeğeristersemdeğişebileceğimi,bambaşkabirEmineolabileceğimisöyledi.

Herkesbenideğiştirmeyeçalışıyorduamakimsedeğişmezkenbenniyedeğişecektimki?

Nasıldeğişirdim,benböyleydim,

inanmadımöncesöylediklerine.

Birsenesonraaynanınkarşısınageçtimveevet,

bendeğişmiştim.

BambaşkabirEmineduruyordukarşımda.

Güçlü,dimdikveçooookmutlubirEmine…

İnsanheryaştaöğrenmeyeaçıktırvebensizdençokşeyöğrendim.Hayatayenidenbaşladım.

Başımdikvehepileridoğrubakıyorum.

Şimdi2yaşındayımveyenidendoğdum.

Hayattozpembe,tozunualırsakpembesibizekalıyorvebudaçokgüzel.Hayatgüzelveyaşamayadeğer.

Farkındalığımıfarkettim,yenihayatımısizeborçluyum.Bazendiyorumki,iyikidepresyonagirmişim…

Çünküsizitanıdımveyenibirhayatımoldu.

Çooookteşekkürederimiyikivarsınız.

Siziçokseviyorum,kendimiçokseviyorum,

yaşamayıçokseviyorum.

Mutluyumveiyikivarım.

EmineYoluk

Kolayca“Hayır”DiyebilmekHayır diyememenin temelinde yatan duygu kaygıdır. Çoğu insan,

korku ve kaygı duygularını birbirine karıştırır. Korku, yaşanan durumadairhissedilenduygudur.Kaygıise;henüzyaşanmamış,ancakzihnimizinvarettiğibirdurumdur.Olmasındankorktuğumuzdurumlarkaygıdır.

Peki,insanneden,yadanelerdenkaygıduyduğuiçinhayırdiyemez?Karşısındakini kaybetmekten kaygı duyduğu için, reddedilme kaygısıyaşadığı için, yanlış anlaşılmak istemediği için, yalnız kalmaktankorktuğuiçinve“Hayır”demeyiöğrenemediğiiçinhayırdiyemez!

Hayır diyememenin temelleri çocukluk yıllarında atılır. Önceannemizin babamıza hayır diyemeyişini, kardeşimizin annemize hayırdiyemeyişinigörürvemodelleriz.

Önce aileden, sonra okuldan, öğretmenimizden, arkadaşımızdan,hayatımızdakidiğertüminsanlardanöğrenilenbirdurumdurbu.

Hayırdiyememek,öğrenilenbirdurumdurveeğeronuöğrendiysek,hayırdemeyideöğrenebiliriz.

Çevremizde hayır diyemeyen insanlar çoğaldıkça, bu durum bizenormal gelmeye başlar.Olması gereken budur artık ve bu durum bizimkarakterimizinbirparçasıolupçıkar.Çoğuinsanınağzından,“Huyumbu,neyapabilirim?Bunudeğiştirememki. Can çıkar huy çıkmaz” sözlerini duyarız. Madem bu bir huy, hiçbebekleredikkatettinizmi?Bebeklerçokrahatveözgürce,istemedikleribir şeyi belli ederler. Eninde sonunda onların istediği olur. Demek ki,hayırdiyememekbirhuydeğil.

Eğer bir huy olsaydı, doğuştan birçoğumuz hiçbir konuda hayırdiyemezdik. Karnı acıkan bir bebek, ağlamak yerine, oturup beklerdi.“Ağlarsam annem yanlış düşünebilir, incinebilir” diye kendinidurdururdu.Evet,bualışkanlığıyıllardırtaşıyorolabilirsin.Hatırlayamayacağınkadareski zamanlardan beri, hayır diyemiyor olabilirsin. Ancak bu,değiştirilebilecekbirşeydir.Senyeterkiiste,bunudeğiştirmekiçinheranfırsatlarladoludurveşuanzaten,bufırsatıkendinetanıyorsun.

Bunu değiştirmenin en kolay yolu, bir yerlerden başlamak ve o ilk“hayır” ı söylemektir. Ama bunu yapabilmek için biraz güçlü olmangerekecek. Bu bölümdeki bilgiler sana bu gücü adım adımkazandıracaktır.

İlk başlarda tanımadığın insanlara “hayır” demekle başlayabilirsin.Bunakendinialıştırdığınzaman,tanıdığıninsanlarayadaözelliklehayırdiyemediğininsanlara,“hayır”demekdahadakolaylaşacaktır.

Karşımızdaki insandanbirönerigeldiğindeveona“Hayır”cevabınıverdiğimizde o kişiyi reddettiğimizi düşünürüz. Oysaki o an, o kişiyideğil,okişininsunduğubirteklifireddetmişoluruz.

Hayatımızdakiinsanlarlailişkilerimiziayaktatutmanın,onlara“Evet”demekten geçtiğini düşünürüz. Ancak bu, ilişkilerimizi koşullar üzerinekurduğumuzunbirkanıtıdırvekoşullarüzerinekurulanbir ilişki,gerçekbirilişkiolmaz.İlişki,koşulsuzolduğuzamangerçekbirilişkidir.

Hayır diyememek, insana beraberinde iki yüzlülüğü de getirir.İçimizdeki ses, “Hayır” derken, dışımızdaki ses “Evet” der ve bizkarşımızdakiinsanakarşıikiyüzlü,kendimizekarşıisesahtekârdurumunadüşeriz.

Eğerbir ilişki,seninbirtanehayırcevabınlabitiyorsa,oilişkizatenhiçvarolmamıştır.Karşındakiseni,senolduğuniçinsevmemiştir.

Hayırdemek,kendimizesaygıduymaktır,kişilikliolmaktır,güçlüvesağlamilişkilerkurmaktır.

Hayır diyememek ise; insanın kendisine saygısını zamanlayitirmesine sebep olur. Kişinin gerçek duygu ve düşüncelerini özgürceifade edememesi sonucu, içinde öfke birikmesine neden olur. Yaşamakarşısürekligerginolmasınanedenolur.

“Hayır”demek,sertbirşekildekarşımızdakinikıracağımızanlamınadagelmez.Sizyeterki,“Hayır”demeyekararverin. İnsanlarıkırmadanda “hayır” demenin birçok yolu vardır. Siz kapıyı açmaya kararverdiğinizdeelinizeçokanahtarverilir.

BendenKoçluk desteği alan bir danışanım vardı. İnsanlara “Hayır”diyemiyordu.Kendisineençokkime,yadakimlerevehangidurumlarda“Hayır”diyemediğinisordum.Banasomutbirörnekvermesiniistedim.

Danışanım bir bayandı. Çalışıyordu ve işinde başarılı biriydi. İşiniseviyordu.Çokyakınbirarkadaşının,haftanınbirkaçgünü,çalıştığıyereziyaretegeldiğindenyakınıyordu.Arkadaşıgelmedenönceonuarıyorve“Çayı hazırla, ben geliyorum” diyordu. Müsait olup olmadığınısormuyorduvegeldiğizamandaonuçokmeşgulediyordu.

Budurum,onugereğindenfazlarahatsızetmişti.Hattaişinikaybetmekaygısınabilekapılmıştı.Anlatırkenbana,“Herseferindefedakârlıkedenbenim”diyordu.Bendeona,sizfedaederken,okârediyordedim.Bunu

söylediğimdekiyüzifadesihalagözleriminönündedir.Evet, fedakârlıkta bulunuyordu.Bir taraf feda ediyor, diğeri ise kâr

ediyordu…Hiçdeadilbiranlaşmadeğildi.Ona,“Arkadaşına“Hayır”dersenneolur?”diyesordum.“Bana çok darılır. Onunla aramın kötü olmasını istemiyorum. Zor

günlerimdehepyanımdaoldu.Onabunuyapamam”dedi.Vefaborcuvardıvebuyüzdendearkadaşına“hayır”diyemiyordu.Ona, arkadaşını incitmeden hayır diyebilmeyi öğrenmek isteyip

istemediğini sordum. Bunu nasıl yapacağını bilmiyordu ve bunuöğrenmekiçinbanagelmişti.

Hayır demenin binlerce yolu vardır. Ben ona şunu yapmasınısöyledim. Arkadaşı onu arayıp, müsait olup olmadığını sorduğu zamanşunu söyleyecekti, “Seninle vakit geçirmekten gerçekten çok keyifalıyorum.Ancak bu, çalıştığım yerde olduğu zaman sana istediğim gibizamanayıramıyorum.Sürekliişleilgilenmekzorundakalıyorum.Yanımagelmektense daha kaliteli zaman geçirebilmek için, akşam iş çıkışıgörüşmeyenedersin?”

İlk konuşmalarında, aynen bunları söyledi ve sonra çok ilginç birşeylekarşılaştı:Arkadaşıdabudurumdanrahatsızolduğunusöylediona.Hatta arkadaşı bir süre sonra, bir itirafta bulunmuştu. Onun iş yerinegelmeyi hiç istemediğini, ama ona dışarıda buluşmayı teklif ederse“hayır” demesinden korktuğunu, çünkü çok yoğun olduğunu ve onukaybetmemek için de sürekli fedakârlıkta bulunup çalıştığı yere gelerekonuziyaretettiğinisöylemişti!Ayrıcaçalıştığıyerdeyapılangörüşmelerçok kısa sürdüğü için ve bu zaman kendisine yetmediği için, çok sık işyerine geldiğini ve orada yaptıkları görüşmeden kendisinin dememnunolmadığınıitirafetmişti.

Her ikisi de aynı durumdan şikâyetçiydi ve ikisi de “Hayır”diyemiyordu. Sadece “Hayır” diyemedikleri için bu durumu istemedensürdürüyorlardı.Aralarında“Hayır”adındabuzlubircamvardıveocamıbirisikırdığında,diğeridehemenkırmıştı.

Danışanımbirsüresonrabanageldiğinde,arkadaşına“hayır”demeyealıştığını söylemişti. Hatta sadece ona değil, istemediği bir durumda,herkese kolaylıkla “Hayır” diyebiliyordu. Şimdi onların eskisinden çokdahasağlıklıbirdostluklarıvar.

“Hayır” derse arkadaşını kaybetmekten korkuyordu, ilginçtir ama“hayır”diyerekarkadaşıiledostluklarınıdahadagüçlendirmişti.“Hayır”

demekbazençokhayırlıdır.Bunu sen de yapabilirsin. Hadi ilk adımı şimdi at ve ilk “Hayır” ı

bana söyle.Artık insanlara istemediğin bir konuda, evet diyecekmisin?Seniduyamıyorum!

Harikasın!

2009yıllarındapotansiyeliminfarkındaydımfakatbununasılkullanacağımkonusundaçıkmazdaidim.Hertürlüyoludenemek

istiyordum,süreklidüşünüpbiryolarıyordum.Ertelediğimbirhayatvebulunmayıhiçistemediğimbirişortamı…Zihnimdesonradanfarkına

vardığımyüzlerceolumsuzprogram:“Birşeylerideğiştirmekiçingeçmikaldım?”sorusu.“29yaşındasın,halaevlenemedin.Mutlubiryaşamsadecebirhayal…Parazorkazanılır,güzelolanşeylerbenibulmaz,

yalnızgeldinyalnızgideceksin…geceleriağlamakrizlerimartıkgündüzleretaşınmıştıvepsikatristegitmekzorundakaldım,odönemilaçkullanmayabaşladım.Stresokadaryoğunduki,suratıasıkbirinsana

dönüşmüştüm.Yinestreslibirgününardındanevegitmeküzereduraktabekliyordum.Sankinefesimkesiliyor,nefesalamıyordum.Panikdurumubaşlamıştı.Birazkendimegelebilmekiçinoturdum,sonradahaiyinefesalabilmekiçinbaşımıyukarıkaldırdım.“MustafaÇay-YaşamKoçu”tabelasınıgördüm.YaşamKoçu…bukelimeyidüşünüyordum,ilkdefaduymuştumveetkilemiştibeni.ErtesigünorayagittimvesubliminalCD’lerleozamantanıştım.Hemenogündinlemeyebaşladım.Nemi

oldu?Hayatımogündensonrahızlıbirşekildedeğişti.İstemediğimfakatyapmaktankendimialamadığımdavranışlarımvardı.Bunlardan

kurtulmayabaşladımvebubeniçokheyecanlandırmıştı.Sonrahayatımsırasıyladüzenegirmeyebaşladı.Zamanbenimlehimeişliyordu,1yıl

içinderuheşimibuldum.Yapmayıhayalettiğimişiyapmayabaşladımveişimetutkuylabağlıyım.Şimdihayalleriminpeşindekoşarakonlaradaha

dayakınlaşıyorum.

MustafaÇayveGülçinÇay’ateşekkürler.

ZeynepUsguUlutan

HayırDiyebilmeTelkinleriHayatımdaki herkese, duygu ve düşüncelerimi özgürce söyleyebilmegücünesahibim.Kendime,inandığımherkonudagüveniyorum.Kendikararlarımıkendimverebiliyorum.Başka insanların, benim hayatımla ilgili karar vermelerine izinvermiyorum.Doğrukararlarveriyorvedoğruadımlarıatıyorum.Başkalarıiçinyaşamayıbırakıyorvekendimiçinyaşıyorum.Kendimerkezimdeolduğumzaman,başkalarınıdahasağlıklıbir şekildemutluediyorum.Verdiğimher“Hayır”ınsorumluluğunualıyorum.Kendikararlarımınsorumluluğunuüstleniyorum.Hayatımlailgilitümseçimlerimikendimyapıyorum.Hayatımıniplerini,diğerinsanlarınelindenalıyorum.Benbirkukladeğilimvekimsebeniparmaklarıylaoynatamaz.Kendikararlarımıkendimverebilirim.Düşüncelerimicesurcadilegetirebilirim.Bugünekadarhayırdiyememek,öğrendiğimbirşeydi.Bundansonrahayırdiyebilmeyiöğrenmeyekararveriyorum.Gerektiğindeinsanlarınfikirlerinireddedebiliyorum.Bu,onlarısevmediğimanlamınagelmiyor.Hayatımdaki herkese karşı, dürüst ve samimi olmak için, güçlü ilişkilerkurmakiçin,onlaragerektiğinde“hayır”diyebiliyorum.Önceliğimiherzaman,kendiisteklerimeveriyorum.Bunu insanlara zarar vermeden ve onlara saygımı yitirmeden yapmayıbaşarıyorum.“Hayır”demekbana“Evet”demekkadardoğalgeliyor.Bir insan, istemediği ve kendini huzurlu hissetmediği bir konuda,rahatlıklahayırdiyebilir.Aldığım her karardan ve verdiğim her cevaptan sadece kendim

sorumluyumvebundanmutlulukduyuyorum.Kendimi her zaman, her yerde ve herkese doğru bir şekilde ifadeediyorum.Karşımdakiinsan,beniyanlışanladığında,butamamenonunseçimidir.Benkendimdeneminolmayavekendimegüvenmeyedevamediyorum.Zamanzaman,karşımdakiinsaniçinözveridebulunabilirim.Ancak hiçbir zaman kendimle çelişkiye düşecek kadar fedakârlıktabulunmuyorum.“Hayır”dediğimde,insanlarbanasaygıduyuyor.Kararlılığımı gözlerimde görüyorlar ve benim aldığım her kararındoğruluğundaneminoluyorlar.Bazen “Hayır” cevabını vermem, karşımdaki insanın kendisini analizetmesinevesileoluyor.Hayatımda“Hayır”cevabınındaolması, insanlarüzerindegüçlübiretkibırakıyor.İstemediğibirkonudahayırdiyen insanlar,kendinegüvenenvekendinesaygıduyaninsanlardır.Çevremdekiinsanlarıincitmeden,onlarasaygısızlıketmeden,hattaonlarıonurlandırarak,gerektiğizaman,“hayır”cevabınıvermeyibaşarıyorum.“Hayır”demek,insanlarlaaramdakisınırıbelirleyenbiretkendir.Duyguve düşüncelerimi, kararlı bir şekilde insanlara sunduğumzaman,ilişkilerimdahagüçlüvesağlıklıoluyor.“Hayır”diyebildiğimzaman,kendimoluyorum.Kendim olduğum zaman, herkese de kendisi olma fırsatını tanımışoluyorum.Böylecekendimeolansaygımartıyor.Dahasağlıklıkararlaralabiliyorum.Dahadürüstvesamimiilişkilerkuruyorum.Hergeçengün,kendimeolangüvenimdahadaartıyor.İnsanların,hayatımavekararlarımasaygıduymalarınısağlıyorum.Ben de, alacağım her cevaba hazırlıklı olup insanların hayatına vekararlarınasaygılıdavranıyorum.Başkalarıiçinyaşamıyorum,kendimiçinyaşıyorum.

Kendimiçinyaşamakbenibencildeğil,saygınvemutlubirinsanyapıyor.Kendiseçimlerimiyaptıkça,dahabaşarılıoluyorum.Kendimidoludoluyaşıyorum.Hayataveinsanlarasevgiylebakıyorum.Kişiliğimgündengünegüçleniyor.Hayatımdakiherşeyi,dahagerçekçiyaşıyorum.Pişmanlıkduygusundanuzakyaşıyorum.Keşkelerledeğil,fırsatlarlayaşıyorum.Banagerçektendeğervereninsanlarla,hayatımımutlubirşekildedevamettiriyorum.Huzurluvesakinim.Değişimeaçığımvedeğişimikabulediyorum.Değişiyorum…Değişiminsorumluluğunualıyorum.Güçlü,kararlıvemutluyum.Benhayatoyunundabirfigürandeğil,başroloyuncusuyum.Kendimiyaşıyorumveherkesedekendisiolmafırsatınıveriyorum…

Bumuhteşemikiinsanlabirtanıdıksayesinde,sinirkrizigeçirirkeniletişimegeçmiştim.

BuCD’lerhakkındabirşeylerduymuştumama“Hadicanım,birCDmibenisakinleştirip

olumsuzdüşüncelerdenkurtaracak?”demiştim.

YANILMIŞIM!

Üzerimdeokadarnegatifenerjivarmışki,ilkaçtığımdakollarımdabiruyuşmahissettimvebirşeylerin

vücudumuterkettiğinifarkettim.

Birsüresonrakendimivücudumasarılmışve

ruhumaşefkatgösterirkenbuldum.

Dahasonrayaptığımızkoçlukçalışmalarıylabirlikte,ilköncekendimisevmeyeveönemsemeyebaşladım.

Çünküsizkendinizisevmezseniz,değervermezsaygıduymazsanız,bunukarşıtaraftanbeklemeyehiçhakkınızyok.İnsanlarınsizedavranış

biçimlerinisizbelirlersiniz.

Yerlerekapanıpağlayanbiriyken,pırlantagibibuikiinsanınellerimdentutupbeniayağakaldırmasısayesindeşimdibütünzorluklarakarşı

dimdikayaktayım.

Korkmuyorum,başarıyorumvekendimiseviyorum.

“MutsuzOlmakGünahtır”cümlesiniartıkilkeedindim.

MustafaÇay&GülçinÇayiyikivarsınız,

sizleriçokseviyorum.

BernaSoylu

KendiniSevmekÖncelikle şu soru ile başlayalım: İnsan kendini neden sevmez? Bir

insanınkendinisevmemesiiçinnegibibirgerekçesiolabilirki?Belkisendeşuandakendindennefretediyorolabilirsin.Kendiniçok

seviyor, ancak yine de “Acaba sevmediğim bir tarafım var mı?” diyekendinesoruyordaolabilirsin.Bubölümünsonunda,busorununcevabınıbulmuşolacaksın.

Kendini sevdiğini sanıp, bu güne kadar kendini kandırmış daolabilirsin,bilemiyorum.Amabildiğimtekşey,busohbetimizinsonundabirçokgerçekleyüzleşecekolman.

Hiçbir mazeret, insanın kendisine değer vermemesi için geçerlideğildir. Hayatta ne yaşamış olursan ol, ne kadar çok yanlış yapmışolursanol,bunlarkendinedeğervermemekiçinbirmazeretolamaz.

Çünkü hayattaki herkesten kaçabilirsin, ama bir tek kendindenkaçamazsın. Her ne yaparsan yap eninde sonunda kendine çarparsın.İnsanın dönüp dolaşıp geleceği yer kendisidir. Her insan kendisininkürkçüdükkânıdırvedönüpdolaşıpgeleceğiyerorasıdır.

Herhalükarda,aynayabaktığınzamangöreceğinkişisendenbaşkasıdeğildir. Bundan kaçış yoktur. O halde kendini bu saçma girdaptankurtarmak en doğrusudur. Çünkü olumsuz düşünce girdabının sonugelmez.

Kendinisevmemek,birkasırgayabenzer.Birkezkapılırsan,birdahakurtulamazsın.Birinsankendinisevmiyordiye,bütündünyaonadüşmanolmaz.Kimsegeliponamadalyadatakmaz.İnanbanabirinsanınkendinisevmemesi,kendisidışındahiçkimseninumurundabiledeğildir.

Çoğu insan başkalarının ilgisini çekmek ve sevilmek için kendinezarar verir. Ancak, bu hiçbir zaman işe yarayan bir strateji olmamıştır.Çünküensabırlıinsanbile,birgünbudurumdansıkılır.

Kendini sevmeyen insanlara hep şunu söylerim; “Sen kendinisevmiyorken,başkalarınınsenisevmesininasılbeklersin?”

“Senin kendini sevmek için bir nedenin yokken, bir başkasının senisevmesiiçinbirnedeniolabilirmi?”

“Senkendinisevmeyelayıkgörmezken,birbaşkasıseninedenbunalayıkgörsünki?”

“Sen,sevgiyevedeğergörmeyelayıkbirinsanolduğunainanmazken

birbaşkasıseninadınabunanedeninansınki?”Hiç kimse bunu senin adına yapmayacaktır. Kendini sevmemek,

kendine değer vermemek ve kendine saygı duymamak insanda kişilikbölünmesimeydanagetirir.Okişinindavranışlarıilesözlerihiçbirzamanuyumlu olmaz. Kendine değer vermeyen insanlar sürekli hata yaparlar.Hata yapmanın altında yatan sebep ise, kendini sürekli cezalandırmaisteğidir.

Sebep ne olursa olsun dünya üzerindeki hiçbir insan kendine değervermemeyi,kendinisevmemeyivekendinesaygıduymamayıhaketmez.Hiç kimse, gerekçesi ne olursa olsun kendine bunları yaşatmayı haketmez.İnsanın kendine yaptığı en büyük kötülük, kendini sevmemektir. Birinsanın yaşayabileceği hiçbir travma, kendini sevmemesinden daha ağırdeğildir. Dünyadaki herkes bir araya gelse, bir insanın kendine değervermemesinin verdiği zararı yine de ona veremez. İnsanın kendineyaptığınıbudünyadahiçkimseyapamaz.

Kendini sevmemek, bir huy değildir. Kendini sevmemek, öğrenilenbir şey de değildir. Kendini sevmemek, genetik bir hastalık değildir.Kendinisevmemek,sadecebirseçimdir.Birinsankendiniyaseveryadasevmez.

Kaşımı seviyorum, gözümü sevmiyorum diye bir şey yoktur. İnsantamvebütündür.Yatamamenkendiilebarışıkyaşar,kendiniherhaliylekabuleder,yadatamamıylakendinireddeder.Çünküinsantamvebütünvaredilmiştir.Hiçbiruzvubirdiğerindenayrıçalışmaz.Hiçbirduyguvedüşüncesidebirdiğerindenayrıdeğildir.

İnsan vücudundaki her şeyin kendi başına bir görevi vardır.Ayrıcaher insanın da bu dünyada özel bir görevi vardır. Hepimizin bir yaşamamacıvardır.

Kendinisev!Senkendiniseversenherşeyyolunagirecek.Bunatümkalbinleinan.Hayatındakiherşeyinyolunagirmesininilkadımıkendinisevmektir.Kendinisevmeye,kendinesöylediğinkelimelerideğiştirmeklebaşlayabilirsin.

Unutma! Bazı insanlar yakınarak yaşamayı seçerler. Bazıları iseyaşamayı…Peki,sennasılyaşamayıseçiyorsun?

KendiniSevmeTelkinleriŞimdiderinbirnefesal…Rahat,sakinvegüvendesin.Zihninde,tam

karşındakabul edemediğin, sevmediğinkendinigörmeni istiyorum.Onuzihninde canlandır, bütün detaylarıyla onu hayal et. Eğer o, içinde biryerlerde ise, şimdi onun nerede olduğunu bulmaya çalış. Kalbinde mi;beyninde mi yoksa başka bir yerde mi? Nerede olduğunu bul. Tümbedeninikaplamışdaolabilir.

Şimdizihnindekendibedeniniveruhunuondantamamenayır.Bunuyapabilmek için ona ne ile bağlı olduğunu bulmaya çalış. Seni ona nebağlıyor?Bunaodaklan.Bunuzihnindecanlandırabilirsin.Onabirhalatlabağlı olabilirsin. Ya da belki de ona siyah bir zincirle bağlanmış daolabilirsin.Şimdibenüçekadarsayacağımve3dediğimanda,aranızdakibağıtamamenkoparmanıistiyorum.

Hayalindecanlandırdığıngüçlübirkesicialetileonutamamenkesveyoket.

…ve1Hazır ol… Biraz sonra o eski, mutsuz, sevmediğin kendinden

kurtulacaksın.2Şimdi eline kesiciyi al ve kaldır. Bu çok büyük ve keskin bir alet.

Ondanartıktamamenkurtuluyorsun.Özgürlüğüneçokazkaldı.İçindekikendinisevmeyenparçan,seninenbüyükdüşmanın.O,seni

zehirleyenbirvampir.Oduyguvampiri.Obirdüşüncevampiri.…ve3Kesşimdiaranızdakibağıvetamamenkurtulondan.Onukarşınaal

şunlarısöyle…“Seni artık özgür bırakıyorum. Geçmişte bana çok büyük zararlar

verdin.Amabunaizinvermiyorumartık”Senkonuşurkeno,gittikçeküçülmeyebaşlasın.Onuküçükbirçocuk

yap.Onutamamenaffet.Şimdiseninkalbindençıkanbirgökkuşağı,onunkalbine doğru yol alsın. Ona içindeki sevgiyi gönder. Teşekkür et veyüzünügülümset.Onasevgiver.

Gözdenkaybolanakadarküçültonuvebirkelebekgibiuçupgitsin…Onungittiğiyerdeiçinde,birboşlukoluşmuşolmalı.Oboşluğu,güneştengelensafvetemizbirenerjiiledoldur.

Şimdi de derin bir nefes al. Yeni kendine sarıl. Kendine, “Seniseviyorum”de.Kucaklakendini.

Tümbedeninsakinvehuzurlu.…ve şimdi de benimle birlikte söylediklerimi tekrar etmeni

istiyorum.Varlığımıkabulediyorveonaylıyorum.Bentamvemükemmelim.Yenikendimehazırımveyenikendimitümüylekabulediyorum.Sevgibenimiçimde.Sevgiyi dışarıda aramak yerine, içimdeki sevgiyi büyütüyor veolgunlaştırıyorum.Aynayaherbaktığımda,bendevarolangüzelliklereodaklanıyorum.Sağlıklıbirinsanolduğumiçinşükrediyorum.Benimbudünyayabirgelmeamacımvar.Kendimigüzelliklerevepozitifolanherşeyeaçıyorum.Kendimiherhalimle,olduğumgibikabulediyorum.Kendimedeğerveriyorvesaygıduyuyorum.Kendimiseviyorum,kendimiherkestençokseviyorum.Girdiğimherortama,neşeveenerjiyayarım.İnsanlarbenimlevakitgeçirmektenkeyifalırlar.KendiminfarkındaolarakyaşıyorumKendimiödüllendirerekyaşamayıseçiyorum.Hatalarımdandersçıkarmayıseçiyorum.Kendimlebarışıkyaşamayıseçiyorum.Varlığımbudünyayabirarmağan.Beniyibirinsanım.Yeteneklerimeodaklanıyorum.Güzelyanlarımaodaklanıyorum.Memnunolmadığımyanlarımıgeliştiriyorum.İçimdekigüzellikleriortayaçıkarmak içinkarşımahergünyeni fırsatlarçıkıyor.İçimdekiçocukmutluvegüvende.

Bendoğruzamanda,doğruyerde,doğruinsanlarlakarşılaşırım.Kendimiyargılamakyerine,büyütmeyivegeliştirmeyiseçiyorum.Geçmişimleolanbütünbağlarımıkoparıyorum.Kendimiaffediyorum.Geçmişimiözgürleştiriyorum.Banazararıdokunanherkesiaffediyorum.Geçmişte bıraktığım, sevmediğim kendimle olan tüm bağlarımıkoparıyorumBendeğerliyim,özelim,önemliyim.Benfarklıyımvekendideğeriminfarkındayım.Kendimibütünüyleolduğumgibiseviyorvetakdirediyorum.Kendimiçokgüzelifadeediyorum.Benkendihayatımınefendisiyim.Yaşadığım hayatın tadını çıkarabilmek için ihtiyacım olan her şeyesahibim.Sevmeyivesevilmeyiseviyorum.Kendimisevdikçe,başkalarınadadahaçoksevgiveriyorum.Herkesiolduğugibikabulediyorveonaylıyorum.Kendimiözgürceseviyorum.Başkalarınıözgürceseviyorum.Sevgiyekendimilayıkgörüyorum.Sevgiyihakediyorum.Sevilmeyihakediyorum.Kabulgörmeyihakediyorum.Kendimi sevdikçe, insanların bana olan davranış ve düşünceleri gündengünedeğişiyor.Hayatımadaima,benimgibisevgidoluinsanlarıçekiyorum.Hayatımagüzellikleriçekiyorum.Hayatı,yaşamayıçokseviyorum.Yaşadığımheranıntadınıçıkarıyorum.Sahipolmadıklarımadeğil,elimdeolanlaraodaklanıyorum.

Varlığımiçinşükrediyorum.Nefes alabildiğim için, sağlıklı olduğum için, sevgi dolu olduğum için,düşünebildiğimiçin,hissedebildiğimiçinşükrediyorum.Sevgibenimiçimdeveonuartıkdışarıdaaramıyorum.Huzurbenimiçimdeveonuartıkuzaklardaaramıyorum.Yaşambenimiçimdevebenonuherzerresinekadaryaşıyorum.Benvarsamherşeyanlamlı.Benmutluysam,herkesmutlu.Hayatımasevgidoluilişkileriçekiyorum.İlişkilerimdegüçlüvesevecenbirinsanım.Hayattaherşeyinengüzelinihakediyorvekabulediyorum.Neredeolursamolayım,sevgiyihissediyorum.Heryaşımıngüzelliğini,hakkıylayaşıyorum.Yaptığımhiçbirşeydendolayıpişmanlıkduymuyorum.Pişmanolacağımhiçbirşeyiyapmıyorum.Güçlüveeminadımlarlayürüyorum.Doğrukararlaralıyor,doğrusonuçlarlakarşılaşıyorum.Bütünilişkilerimuyumiçinde.Benşanslıbirinsanım.Benhuzurlubirinsanım.Benkararlıbirinsanım.Bengüçlübirinsanım.Bençoközelbirinsanım.Kalbimisevgiyeaçıyorum.Kendimolmaktandolayımutluyum.

Negüzelbirkitaptıoveşimdilerdeonuheranımsadığımda,yüzümdetatlıbirtebessümle“Unutamayacağımbirkitap”diyorumonahepppp.

Çünkübenimiçingerçektendeöyleoldu…

Önceliklekitabınızismiylezatendikkatimiçekmişti.

Sonrabirazkitapyorumlarınagözatıpdahasonrasındadaalmayakararverdimve2aysonraDostKitabevinde,

karlıbirAnkaragününde,

ensonuncusunadenkgeldiğimsevimlikitap…

Nihayetmeşakkatlibirsüreçtensonrakitabınızıokudum.Sonrasımı?Sonrasıişteaynenşöyle…

Okuduğumhercümletamamenyüreğimehitapetti…

Nekadariçten,nekadar“Kendinizsiniz”satırlarınızda…İnsanınyüreğindekikıpırtılarahitapetmişsinizadeta…

Birkitapbukadarmıkendimlekonuşuyorgibiyazılabilirdedim…Birçokkezonayverdim

“Evetböyleaslında”dedimçoğucümlede…

Mütemadiyenyüzümdetatlıbirtebessümoluştu☺

Bazıgünlersabahlarıişyerimdeçayıma,simidimeortakoldubenimle,güneondanbirkaçtatlısözokuyarakbaşladım…Sankiunuttuğumçokşey

varmışda,

kitaptakicümlelerlehatırlargibioldum…

Değişik,etkileyicibirkitaptı,mizahiyönüylekalbimizeyerleşipbizeöğütlervermeyeniyetliymişmeğer…

Nediyeyim,bensevdimonu☺

Emeğinize,yüreğinizesağlık…

AyserPaköz

OlumsuzDüşüncelerdenArınmakŞu anda kendini, birçok olumsuz düşüncenin pençesinde hissediyor

olabilirsin. Oysaki olumsuz düşünceler bizi pençesine alamaz, bizkendimiziolumsuzdüşüncelerinpençesinekurbanveririz.

Artık hayatından olumsuz düşünceleri tamamen çıkarıp atmakistiyorsun. Peki, bu olumsuz düşünceler nasıl var oluyor sence? Birçokinsan olumsuz düşünme hastalığını, yaşadığı acıların çok olmasıylaaçıklar.Ancak olumsuz düşüncelerin bizde var olması, yaşadıklarımızlailgilideğildir.Tamtersi,bizolumsuzdüşündüğümüziçinyaşadıklarımızdaolumsuzdur.

Birçok insan bunu ilk duyduğunda “Ne yani, ben olumsuzdüşündüğüm için mi bunlar başıma geldi?” diye sorar. Ben de onlara“Evet”derim.

Eğer sen de, şu an bu soruyu soruyorsan, sana da “Evet” diyorum.Sorunlar olduğu için biz olumsuz düşünmeyiz.Olumsuz düşündüğümüziçinsorunlarvarolur.

Buradakastettiğimşey,“Bütünsorunlarbanagelsin”diyeduaetmekdeğil.

Olumsuz düşünceler her şeyden önce kendimizle yaptığımızkonuşmalarlatetiklenir.Güniçindesöylediğimizvefarkınavarmadığımızbinlerceolumsuzcümleile…

Sabahuyandığınanda,tersgidenküçücükbirdurumdandolayı,kocabir günün aksi gittiği zamanlar olmuştur. Sabah sadece birkaç dakikasüren bir olay, nasıl oluyor da, kalan 23 saat 50 dakikamızımahvedebiliyor?Gerçektendeolayınkendisimigünümüzümahvediyor?Yoksabizimolayayüklediğimiz anlam,onu zihnimizdebüyütmemizveen önemlisi de olay yaşanıp bittiği halde söylediğimiz onca söz mügünümüzümahvediyor?Cevapelbettekiikincişık.

Üstelik bir günümüz değil, çoğu kez birkaç günümüzü böylecemahvediyoruz.Kötügeçenbirkaçgününbiriktirdiğiolumsuzdüşünceise,aradangeçenkısabirsüresonra,yinebirkaçgünümüzümahvediyor.

Bukısırdönüyegirmekçoktehlikelidir.Eminol,olayıyaşadığınkişiyadakişiler,gününsonundayaşananlarıhatırlamıyordurbile!

Olumsuzdüşüncetıpkımıknatısgibidir.Teslimolduğunandasenibirmıknatısgibiçeker.

Şimdi, bulunduğun yerde görebildiğin tüm siyah renkleri saymanıistiyorum.Tektek,siyahrenkliolanherşeyisay.

Kaç tane siyah var etrafında? Şimdi bu odada kaç tane siyaholduğunubiliyorsun.Şimdi sana bir soru soracağımve bana anında, hiç zamankaybetmedencevapvermeniisteyeceğim:Kaçtanesarırenkgörebildinodada?Hemencevapver!

Şimdidebanakaçtanekırmızıolduğunusöyle.Şimdidemavirengegeçelim…

Muhtemelen hızla cevap vermeni istediğimde, doğru sayılarısöyleyemedin bana. Az önce siyahları saymanı istediğimde, gözlerinyalnızca siyah renge odaklandı ve kırmızıları, yeşilleri ve mavilerigörmedin.Gözlerinsadecesiyah rengiaradı.Çünkü tümodağındasiyahrenkleribulmakvardı.

Odaknerede ise, tüm enerji oraya akar.Yaşamdada işler tamamenböyledir. Eğer sorunlara odaklanırsan, sorunlar sürekli karşına çıkar veseni bulurlar. Sabah uyandığında, evde yaşadığın küçük bir probleminardından, gün boyunca tüm aksilikler peş peşe gelmeye başlayacaktır.Sonraotobüstebirisi ile tartışırsın, işyerinde,her şey tersgider, sürekliaksiinsanlarlakarşılaşırsın,ogüngiydiğinyenikıyafetininüzerinekahvedökülür,beklediğintelefonbirtürlügelmezvebunabenzerbirsürüşey…

Bunlar sana bir yerlerden tanıdık geliyor mu? Sabah yaşadığınküçücük bir 10 dakika, senin bütün gününü, işte böylece elinden çalıpgidecektir.

Olumsuz düşüncelerin sana verdikleri ve senden aldıkları bunlardır.Neden güne iyi başladığın zamanlarda her şey yolunda giderken, bazıgünlerbununtamtersioluyor?

Gerçektende suçotobüstekiokişininmi,yoksaprogramıbaşkabirişiçıktığıiçiniptaledenarkadaşınınmı,yadasananormaldavranan,amasenintahammülününolmadığıinsanlardamı?

Suçneredeyadakimde?Suçyok!Suçnesende,nededışarıda.Bukadar şeyin aynı güne denk gelmesi kesinlikle tesadüf olamaz. Nedennormal bir günde bu kadar aksilik bir araya gelmiyor da, her şey böylegünlerdebirdenberbatoluyorhiçdüşündünmü?

Diyelim,sabahsorunyaşadığınoinsanbütünbunlarasebepoldu.İyide,kalan23saatindeonlaryanındadeğildiki…Kalan23saatteyaşadığınherşeyi,karşınaçıkanherdurumaverdiğintepkiyitamamensenvarettin.

Busenineserin,onlarındeğil!Dünyayageldiğingündenbugünekadar,bunabenzerkaçgün feda

ettin? Kaç günün ziyan oldu ve gitti? Kaç gününü baş ağrısı ilenoktaladın?

Burada sorunsuz bir yaşam vaat etmiyorum. Elbette sorunlarkarşımıza çıkacak. Eğer o sorunlara düşüncelerimizi ellerimizle kurbanverirsek,olumsuzlukbizibirgirdapgibiiçineçekecektir.

Olumsuz düşünce sorunları çeker, sorunlar da olumsuz düşünceyi.Tıpkı“Yumurtamıtavuktançıkar,yoksatavukmuyumurtadan?”sorusugibidirbu.

Önce olumsuz düşünce başlar, ardından sorunlar çorap söküğü gibigelir.Şuanda şöyledüşünüyorolabilirsin; “Güzelbaşladığımbirgününsabahında,durupdururkenyaşadığımbiraksiliğidemibenvarettim?”

Olumsuz düşünceler aynı gün içinde olumsuz durumlaradönüşmeyebilir. Sabah uyandığında güne güzel başlamış olabilirsin vebuna rağmen olumsuz bir durum seni bulmuş olabilir. Olumsuzdüşünceler,ödenmemişkredikartıborçlarıgibidir.Düşündükçebirikirlerveekstrebizeulaşıncaise,faturasıçokağırödenir…

Sabah güne pozitif başlamana rağmen, gün içinde yaşadığınsıkıntıların sebebi, önceden biriktirmiş olduğun olumsuz düşüncelerolabilir.Önemliolanyüzeydedeğil,derinyapıdaolumludüşünebilmektir.Olumludüşünmekhayatımızın,vazgeçilmezbirkuralıolmalıdır.

Olumsuzdüşünceler, bir virüs gibidir. İçimizdebirikmeyebaşlar vehızla çoğalırlar. Sonra da, hiç ummadığımız bir anda, sinsice karşımızaçıkarlar. Olumsuzlukların üst üste geldiği günlerin sonunda ise, negatifiçselkonuşmalarbaşlar.Buiçselkonuşmalarıntamamıyıkıcıdır.

Bilinçaltızihnimiz,kelimelerleçalışır.Ağzımızdançıkankelimelerinhepsini gerçek olarak algılar. Sonra da bu düşünceler, kendinigerçekleştirenkehanetleredönüşür.

Peki, bu olumsuz düşüncelerle nasıl baş edeceğiz? Etrafımızda bukadarolumsuzlukvarken,nasılhayataolumlubirpenceredenbakacağız?Olumlu düşündüğümüz halde, karşımıza aksilikler çıktığında, onca şeyerağmenolumlubirruhhalinikorumayınasılbaşaracağız?

Neden bazı insanların hayatında sorunlar bir türlü bitmezken, bazıinsanlar muhteşem bir hayat yaşıyorlar? Bazıları, yaşadıkları olaylarlagüçlenmeyiseçerken,diğerlerinasıloluyordayıkılmayıseçiyorlar.

Pek çok insan gibi ben de hayatım boyunca birçok sıkıntı ile

karşılaştım. Beni böyle zamanlarda ayakta tutan en güçlü inancım, birsüre sonrabudurumunartıkgeçecekolduğunubilmemdi.Kendimehepbunu hatırlatırdım, “Bu sorun, sonsuza dek var olmayacak” derdim. Oandaodurumakarşıvermemgerekentepkimiverirdim.Tümduygularımoandayaşanırvebiterdi.

Ben bu durumu bir kasa defterine benzetirim. Şirketlerin kasadefterlerivardır.Kasayagirenveçıkantümhesaplaryazılır.Günsonundaise kasa kapatılır. Eğer kapatılmazsa hesaplar birikir, karışır ve içindençıkılmazbirhalalır.Sonradaşirketiflaseder.

İşte düşünceler ve duygular da böyledir. Her olayı, yaşanıp bittiğiandakapatmalısın.Yoksaduygusaliflaslaryaşarsın.

Şuanakadarbaşınagelenhangiolaykapanmadı?Birgünbirşekildemutlakasonaerdi.Dünyanındüzeniböyledirçünkü.Geceyıldızlarveayçıkar,sabahgüneşdoğar.Kışgider,yazgelir.Dünyaüzerindeherşeybirdüzeniçerisindedir.

Yaşananları kapatmamak, olumsuz düşünceye inatla devam etmek,kendidüzeninialtüstetmektenbaşkahiçbirişeyaramaz.

Azöncekisorularımızageridönelim.Olumsuzdüşüncelerlenasılbaşedeceğiz?İlkkuralolumsuzdüşünmeyekendimizitamamenkapatmaktır.Olumsuz düşüncelerden kendimizi korumanın birçok yolu vardır.Bunlardan birisi, duruşumuzu değiştirmektir. Her zaman, yer yerde dikdurmaya kendimizi alıştırdığımızda, giderek düşüncelerimiz degüçlenmeyebaşlayacaktır.

Mutsuzinsanlarınomuzlarısürekliolarakçöküktür.Omuzlarındüşükvegözlerinyerdeykengeçireceğinher dakika, seni depresyonabir adımdahayaklaştırır.Buyüzden ilkkuraldikdurmaktır.Dikdurvegözlerindaimaileriyedoğrubaksın.

İkinci kural, kendimizle yaptığımız konuşmaları değiştirmektir vebelkideenönemlisibudur.

Uygun bir zamanında, kendi kendine yaptığın bütün olumsuzkonuşmalarınotalmanıistiyorumsenden.Kullandığınkelimeler,kaderinioluşturmaktadır.Sadecekullandığınkelimelerideğiştirerekbile,olumsuzdüşüncelerlebaşedebilirsin.

Üçüncü kural, olaylara karşı takındığımız tavırdır. Ben hayatımboyunca,karşılaştığımherzorluğubirfırsatolarakdeğerlendirdim.Çoğuinsan karşılaştıkları zorlukları dünyanın sonu olarak görürler. Herdefasında,oankidurumu,şuanakadaryaşadıklarıenzordurumolarak

değerlendirirler.Heryenigün,yenibirfırsattır.Herkriz,birdeğişimfırsatıdır.Peki,bukadarçokolumsuzlukvarken,hayatanasılolumlugözlerle

bakacağız? Hayatın zorlukları neden var? Her olumsuzluk, bizeşükretmemiz içinsunulanbir fırsattır.Hersorun,bize farketmemiz içinbirşeylerfısıldıyor.

Yaşamı, kaderi, insanları, geçmişi sorgulamaktan vazgeç! Haklıolmak uğruna her şeyi ezip geçme! Hedeflerini netleştir, kendini tanı.Başkaları için değil, kendin için yaşa.Odaklan…Ama sadece olmasınıistediğinşeylereodaklan.Enolumsuzşeyleriniçindebile,güzelolanbirşeylergörmeyeçalış.Bütündünyaolumsuzdüşünürken,seninatlapozitifdüşün.Zatendünyaüzerinde,yeterikadarolumsuzdüşüneninsanvar.Birtaneolumludüşünce,binlerceolumsuzdüşünceyiyokedebilir.

İnsanlarınçokbüyükkısmı,negatifdüşündüğü içindünyabuhalde.Birileribiryerlerdenbaşlamalıöyledeğilmi?Ohaldeseçimsenin…

OlumluDüşünmeTelkinleriHayattakarşımaneçıkarsaçıksın,olumludüşünmeyekararveriyorum.İçindebulunduğumruhhalinibenseçiyorum.Kendikurallarımıkoyuyorveokurallaragöreyaşıyorum.Duyguvedüşüncelerim,gündengünegüçleniyor.Sakinvekontrollütepkilerveriyorum.Olumsuzluklarıgörüyor,olumluolanaodaklanıyorum.Yaşamkalitem,gündengüneartıyor.Kendimedeğerveriyorum.Seçimlerimikendimbelirliyorum.Kendimedeğervermeyisakinvegüçlübirinsanolmayıseçiyorum.İyiyevegüzeleodaklanıyorum.Yaşadığımheranıntadınıçıkarıyorum.Sahipolduklarımınvehayalettikleriminkıymetinibiliyorum.İnsanlarlakendinegüvenenvegüçlübirruhhaliyleiletişimkuruyorum.Düşüncelerimgündengünedahaberrak,çokdahayapıcı.Sağlıklıdüşünüyorum.Sağlıklıyaşıyorum.Hayatımıntümkontrolünükendielimealıyorum.Sahipolduklarımiçinminnetduyuyorum.Kendimlebarışıkyaşıyorum.Kendimieleştirmekyerine,geliştiriyorum.Güzeleveiyiyeodaklanıyorum.Hayatımafırsatlarıçekiyorum.Hedefleriminetleştiriyorum.Kendimolmaktanmutluyum.Odağımısorunlardançekiyorum.Odağımıolumsuzluklardançekiyorum.Odağımıdiğerinsanlardançekiyorum.Olumludüşünüyorveolumluyaşıyorum.

Dengeliyaşıyorum.Benözelimveayrıcalıklıyım.Kendimimuhteşembirhayatalayıkgörüyorum.Hayatımı,tamistediğimgibiyaşamayaadıyorum.Yaşamınbanasunduğugüzellikleri,sevgiilekabulediyorum.Duygularımözgür.Yakınmakyerine,şükretmeyiseçiyorum.Yaşadıklarımdandersçıkarmayıseçiyorum.Olumludüşünmeninbüyüsünüyaşıyorum.Olumludüşüncelerimle,insanlarındünyasınaışıkoluyorum.Olumludüşündükçe,sevgibenimle…Olumludüşündükçe,fırsatlarbenimle…Olumludüşündükçe,yaşambendenyana…Yaptığımherseçimden,sadecebensorumluyum.Sorumluluklarımınsonuçlarınıkabulediyorum.Benpozitifyaşamayıseçiyorum.Yaşamayıseviyorum.Yaşamımasahipçıkıyorum.Yaşamımındeğerinibiliyorum.Yaşamımıgüzelliklerledonatıyorum.Etrafımapozitifbirenerjiyayıyorum.Neyaşarsamyaşayayım,içindengüçlüçıkmayıbaşarıyorum.İnsanlarıdeğiştirmektenvazgeçiyorum.İnsanlaradüşüncelerimiispatlamaktandavazgeçiyorum.Olumludüşünüyorveolumludüşünmeninbanakattığıgüzellikleri,sevgiilekabulediyorveyaşıyorum.Olumsuz düşünceler aklıma geldiği anda dik duruyor, derin bir nefesalıyorvehayallerimeodaklanıyorum.Odağımıgeleceğimeçeviriyorum.Güzeldüşünerekherzorluğuniçindebirfırsatgörüyorum.Sorunlaradeğil,çözümlereodaklanıyorum.

Heryenigünemutluluklauyanıyorum.Geçmişimivegeçmiştekikendimitamamenbağışlıyorum.Potansiyelimegüveniyorumveonuortayaçıkarıyorum.Daimaolumludüşünüyorum.Herzamanolumluyaşıyorum…Olumluinsanlarıhayatımaçekiyorvehayatıntadınıçıkarıyorum…

MustafaBeysizesonsuzteşekkürediyorum.

Bizeoğlumuzutekrarkazandırdığınıziçin.

İyikivarsınız.

BirAnne

İkigünönceelimebirkitapgeçti.Elimeilkaldığımdaşöylebirokumuştumve“Hadicanım”demiştim.Sonrakitabıyarımbırakmıştımveikigünönceiçimdenbirses“Damlaokitabıoku!”dedivekitabıelimealdımyeniden.Çoketkilendim,imkânsızdiyebirşeyyokmuşmeğer…

Böylekitaplaryazdığınıziçinçokteşekkürederim.

DamlaÖzkan

BenMustafaÇayAkademi’yeçokteşekkürediyorum.Hayatımdabüyükveolumludeğişiklikleresebepoldu.

Enbaştaduygularımıkontroletmeyiöğrendimvebubanaçokyardımcıoldu.Dahasonrainsanlarlailetişimkurmayı,hayataolumlubakmayıvebunungibibirçokbanayardımcıolabilecekşeyleröğrendimveburadaöğrendiğimherşeyinbütünhayatımboyuncabanayardımcıolacağına

inanıyorum.MustafaÇay’açokteşekkürediyorum.

Saygılarımla.

FurkanYıldırım

Benkendimibirzindanakapatmışken,elimdentuttunuz,hayattadahaçokşeyiyapabileceğiminfarkınavardırdınız…Gözlerinizdekitılsımhiç

dinmesindileğiyle…

HilmiyeMutlu

Hocamsizehayranoldum.

Siz,ölüyebileyaşamacesaretiverebilirsiniz!

İbrahim

ÖzgüvenKazanmakÖzgüven eksikliği, sürekli olarak bizi izleyen birileri varmış gibi

yaşamamızısağlar.Özgüvenproblemiyaşayaninsanlar,kendileriniheranizleyenbirkameraolduğunudüşünürler.Buduyguyuyaşayanbirisi,hatayapmaktankaçarken,devamlıolarakhataüstünehatayapar.

Birtürlükendisiolamaz.Doğaldavranamaz,kendiniyaşayamaz.Bir zamanlar, televizyondaböylebirprogramyapılmıştıhatırlarsan:

Bir grup insan, bir evin içinde toplanmıştı ve evin her yerindekikameralarla 24 saat izleniyorlardı. Oradaki insanların hepsi, gerçektendoğaldavranıyorlarmıydı?Elbettehayır!Sürekliizlenmeduygusu,insanıkendisiolmaktanuzaklaştırır.

Gerçek hayatta bizi izleyen bir kamera yok. Bu kameralar sadecezihnimiziniçindedir.

Özgüven problemi kişinin sürekli kendine odaklı yaşamasına sebepolur.Böylebirinsan,süreklibaşkalarınaodaklıolarakyaşarveherkesin,onuizlediğini,onunhakkındakonuştuğunuveonueleştirdiğinidüşünür.

Fakat gerçekte bu hiçbir zaman olmaz. Özgüveni olmayan birisi,bütündünyanınonuizlediğinidüşünüramagerçekolanşudurki,bizbudünyanınumurundabileolmayız.

Örneğin,ayakkabınınbiryeriyırtılmıştırvesenbununfarkındasındır.Herkesin de senin ayakkabına baktığını düşünürsün ama kimse seninayakkabılarınabakmaz.

Çünküherinsankendiayakkabısınabakmaklaokadarmeşguldürki,başkalarının ayakkabısını görmez bile. Ama biz bunun tam tersinidüşünürüz.

Özgüvenproblemi,hayatıbirsüresonraciddiboyutlardaetkiler.Eğerkişi kendini bu durumdan çıkaramazsa, bir süre sonra sosyal fobiyedönüşebilir.Sosyalfobiokişinintümyaşamınıveilişkilerinietkiler…

Bütün bunlar beraberinde depresyonu getirir. Depresyon ise,mutsuzluğu ve yaşamdan yavaş yavaş kopmayı… Kısacası, özgüveneksikliği ile başlayan süreç, tıpkı bir domino taşı gibi pek çok şeyiberaberindesürüklervegetirir.

Özgüveneksikliğiyaşayaninsanlar,kendilerinikorumaaltınaalırlar.Bunu fark etmeden yaparlar. Bu durum, o kişide uçları yaşamayı daberaberinde getirir. Dikkat çekmemek için aşırı derecede içe dönük

yaşarlar.Ancakbu,onlarındahaçokdikkatçekmelerinesebepolur.

Hayatta her zaman uçları yaşayan insanlar dikkat çekmişlerdir.Özgüven eksikliği ne kadar zararlı ise; aşırı özgüven de aynı derecedezararlıdır.İkisininortasınıbulmakvedengedeolmakendoğrusudur.

Özgüvensahibiolmak,kusursuzolmakdeğildir.Hiçhatayapmamakanlamına da gelmez. Özgüven, mükemmel olmak demek değildir.Özgüven her şeyden önce, kişinin kendi ile barışık yaşaması, kendinisevmesivekendinikabuletmesidir.

Kişi, kendini kabul etmediği için diğer insanlardan da kabulgörmediğinidüşünürvesonradakendiniyaşamdansoyutlar.

Şimdisendenyalnızkalabileceğin,sessizbiryeregeçmeniistiyorum.Özgüvenini yitirdiğin zamanlara ait bir şeyler düşünmeye çalış. Belkiokulda arkadaşlarının yanında komik duruma düştün, toplum içinderencideedildinyadabaşkabirşeyolduveözgüveninikaybettin.

Şimdi tüm odağını o zamana yönelt. Bu sıkıntıyı ne kadar sürediryaşadığınınbirönemiyok.Önemliolanbusıkıntınınnezamanbaşladığı.Muhtemelen çocukluk yaşlarında atıldı özgüven eksikliğinin temeli. Ogün yaşanan her neyse, sadece bir kez yaşandı, ama sen onu bugünlerekadargetirdin.

Şimdi seninle birlikte, o günü zihninden tamamen sileceğiz.Ogün,buolayatanıkolaninsanlar,eminimki,yaşananlarıçoktanunutmuşlardır.Hiçbirinin,“Yıllaröncebirinitanımıştım,orezilolduğuzamannekadardagülmüştük…Negünlerdiama…”dediğinisanmıyorum.

Sadece sen, o günü unutmadın. O günden önce, kendini kolaylıklaifadeedebiliyordunamaogündensonra,zihnindekocamanbiryaraaçıldıveözgüveninikaybettin.

Belkidepekçokanıvardırözgüveniniyokettiğinzamanlaradair.Buyapacağımızçalışmayı,hatırladığıntümanılara,ayrıayrıuyarlayabilirsin.Şimdi göstereceğin zaman ve emek, sana özgüvenini tekrar gerigetirecektir.

Bunuyapmakiçin,önceliklezihnindeogünegeridönmelisin.Hayalgücünükullanarak,oanakadargit.Özgüveninikaybettiğinozamana.Ogünüsonkezyaşamanıistiyorum.Tıpkıbirfilmizlergibi…

Rencideedildiğin,küçükdüşürüldüğünoanısonkezyaşa.Bufilminiçindesin.Şimdizamanıgeriyedoğrusar.Buanınbaşladığınoktayakadargit ve oradaki kendini gör. Şimdi tam burada zamanı durdur. Zamandonsun.

Şimdidebufilmifarklıbirsenaryoylayenidenyaşayacaksın.Budefabaşroldeyine senolacaksınamaçokdahagüçlübir sen…Film,bukezseninistediğingibisonuçlanacak.

Birazdan o anı yeniden, ama mükemmel bir şekilde yaşayacaksın.Vermen gereken tepkileri verecek, güçlü bir şekilde o insanlarınkarşısındaduracakveözgüveninetekrarkavuşacaksın.

Senaryoda bazı şeyleri değiştireceğiz. Hazır mısın? Şimdi dik dur.Omuzlarındikleşsinvederinbirnefesal.Bulunduğunyerdeayaklarınıntam önünde hayali bir çember olduğunu düşün. Bu seninmükemmellikçemberinolsun…Hattabunugerçektenayağakalkarakyapabilirsin

O gündesin ve ayaklarının önünde mükemmellik çemberin var. Oçemberin içinde, ihtiyacın olan bütün güzel duygular seni bekliyor.Birazdan bu çembere gireceksin ve o çemberin içindeki bütünmükemmellik duyguları sana akacak. Sen kendini ne zaman güçsüzhissetsen,mükemmellikçemberinsanaogücüverecek.

Şimdi gir çemberin içine… Dik dur, derin bir nefes al ve şimdiyumruğunubütüngücünleolabildiğincesık.

İşteseningerçektesahipolduğungüçbu.İşteseninpotansiyelinbu…İçindekicevheriçıkartortaya.Şimdibuhalinle,ozamanatekrargeridön.Baştan sonakadar bugücühissederek, amabudefa senin istediğin gibisonuçlanacakşekildeogünüyaşamayabaşla.

Her nerede isen, hangi insanların arasındaysan ve hangizamandaysan, şimdi yapmangerekeni yap.Kendine olan güvenini çıkarortaya. Bu muhteşem anı, zihninde kusursuz bir biçimde kaydet. Oinsanlarakarşıvermekistediğinbütüntepkileriver.

Kendini rahatbırak. İçinde tekbirgüçsüzlükduygusubilekalmasınve sonuç tam da senin istediğin gibi olsun. Buna izin ver. O sahnenindışına çık ve o gün sadece eskimiş ve yıpranmış bir fotoğraf gibi olsunzihninde.Oradaki herkesi küçültmeye başla. Fotoğraf gittikçe küçülsün.Fotoğraf küçüldükçe insanların sesleri duyulmamaya başlasın.Bir fısıltıgibiolsunsanasöylenenler.Fotoğrafküçüldükçesenbüyümeyebaşla.

Omuzlarınçokdahadik.Nefesindahagüçlüvekendineolangüveninmükemmel bir durumda. O anın fotoğrafını, gözden kayboluncaya dekküçült.Şimdibuyenivekendinegüvenenhalinlebugünekadargel.

Bu günden sonra; kendine bir özgüven defteri yapabilirsin. Budefterde her gün, yeni bir başarıyı hedefleyip ve sonra da elde ettiğinbaşarılarıyazabilirsin.

Hedeflediğin başarıların, ulaşılması güç şeyler olması gerekmez.Küçücükzaferlerde seniçokmutluedecektir. İstediğinhayatıyaşamak,enbüyükbaşarıdır.

Mucizeleri beklemek yerine, kendi mucizelerini var et. Bu gündenitibarengirdiğinherortamda,yapacağın ilk şeydikdurmak,derinnefesalmak ve bütün gücünle yumruğunu sıkıp mükemmellik çemberinegirmekolmalı.

Birsüresonrabütünbunlarıyapmayagerekduymayacaksın.Öncelerizihnindekikamera,olumsuzluklarıvekendinegüvensizliğikaydederken,bundansonraokamera,seninenmükemmelanlarınıkaydedecek.Üstelikbirilerinin seni izlemesi çok hoşuna gidecektir. Kimileri izlemeyi seçer,kimleriiseizlenmeyi…Bundan sonra insanların hayranlıkla izleyeceği bir “Sen” var edeceksin.Başarılarınla,yaşamaimzanıatacaksın…

Kitabın ikinci bölümündeki kendine güven telkinlerini, her günmutlaka tekrar etmelisin. Bu telkinler önceden var olan olumsuzdüşüncelerinitamamenortadankaldıracak…Ancakbutelkinlerinetkisinigörebilmek için, onları disiplinli bir şekilde her gün gözden geçirmeniöneririm.Bu telkinler eskiprogramlarını tamamenortadankaldıracaktır.Ancakbununiçinısrarlaonlarıtekraretmelisin.

Bir taş ustası, elindeki balyozla taşa vurmaya başlar. Onlarca,yüzlerce kez vurur ama taşta tek bir kırık bile yoktur. Yüzlercedenemeden sonra, bir an gelir ki, taş tuzla buz olur ve parçalanır. İştebilinçaltızihnimizdekikökleşmişprogramlarda,ancakböyleyıkılır.

…veşuandaeskitaşlaryerindenoynamayabaşladıbile…

ÖzgüvenTelkinleriYaşamakarşıdimdikayaktaduruyorum.Ayaklarımyeresapasağlambasıyor.Yaşamyolculuğumda,sağlamadımlarlayürüyorum.Benkendimegüveniyorum.Söylediğimhersözegüveniyorum.Duruşumagüveniyorum.Herortamdakendimegüveniyorum.Kendimeolangüvenim,hergeçengünbirazdahaartıyor.Kendimiherhalimleseviyorum.Herhalimlekendimibeğeniyorum.Kendimiolduğumgibikabulediyorum.Geçmiştekihatalarımdandolayıkendimiaffediyorum.Yaptığımherşeyi,cesaretlevegüvenleyerinegetiriyorum.Bencesurbirinsanım.Sesimleinsanlarıbüyülüyorum.Sesimherkonuşmadasonderecegürçıkıyor.İnsanlarınbanayönelttiğihersoruya,kendimdeneminvenetbirşekildecevapveriyorum.Çokkonuşupboşkonuşandeğil,azkonuşupözkonuşanbirinsanım.İnsanlarısözlerimlebüyülüyorum.Diksiyonumgündengünekusursuzlaşıyor.Çokfazlakitapokuyarak,kelimehazinemigenişletiyorum.Adımlarımhergeçengündahadasağlamlaşıyor.İnsanlarakendimiispatlamaktanvazgeçiyorum.Aynalarlabarışıkyaşıyorum.Girdiğimherortamauyumsağlıyorum.Bulunduğum ortamda benden daha yetkin insanlar olsa bile, kendimegüveniyorum.İnsanlarakolayca“Hayır”diyebiliyorum.

Bilmediğimbirkonudakolayca,“Bilmiyorum”diyebiliyorum.Kendimideğerli,özel,ayrıcalıklıvefarklıbirinsanolarakgörüyorum.Herkesten,güzelbirşeyleröğreniyorum.Başkalarıdabendençokşeyöğreniyor.Kendimidiğerinsanlarlakıyaslamaktanvazgeçiyorum.İnsanlarıkendimdenüstüngörmeyireddediyorum.Kendideğeriminfarkındayım.Girdiğimherortamarahatçauyumsağlıyorum.Etrafımaharikabirenerjiyayıyorum.Kendimienkalabalıkortamlardabile,çokrahatçaifadeedebiliyorum.Herzamandikduruyorumvebaşımhepyukarıda.Başarısızlıklarımadeğil,başarılarımaodaklanıyorum.Zayıfyönlerimedeğil,kendimeolangüvenimeodaklanıyorum.İnsanlarınbeninasılalgılayacaklarına,sadecebenkararveririm.İnsanlarınbananasıldavranacaklarını,sadecebenbelirlerim.Bundansonradahagüçlüilişkilerkuruyorum.Çevremintepkisinedeğil,sevgisineodaklanıyorum.İnsanlarıngözlerinde,banasevgidolubakışlarınıgörüyorum.İnsanlarındudaklarından,banaövgüdolusözcüklerçıkıyor.İnsanlarınbanaolumluyaklaşımlarınınmutluluğunuyaşıyorum.Kendimi ifade ederken komik bir duruma düştüğümde, ben de onlarlabirliktekendimegülebiliyorum.Kendimledalgageçebiliyorum.Kendimiçokciddiyealmıyorum.Yaşamıçokciddiyealmıyorum.İnsanlarıçokciddiyealmıyorum.Hayatımdakiherşeydengeli.Bendengelibirinsanım.Kendime,insanlaravehayatakarşıesnekbirduruşumvar.Kendime,hatalarımıdüzeltmekiçinzamanveriyorum.İnsanlara,benimbukendinegüvenen,yenihalimealışmalarıiçin,zaman

veriyorum.Ben,kendinegüvenen,coşkuluveenerjidolubirinsanım.Hergeçengün,yaşamımdaharikagelişmeleroluyor.Yaşadığımhergünü,coşkuylakarşılıyorum.Hayatıma,benimleuyumluinsanlarıçekiyorum.Karşımaçıkacakfırsatlarakendimiaçıyorum.Girdiğimherortamda,insanlarüzerindeetkilibirilkizlenimbırakırım.İnsanlarla tokalaşırken, elini ilk uzatan ben olurum ve güven dolu birbiçimdeonlarlatokalaşırım.İnsanlarlakonuşurkenyüzümdekocamanbirgülücükoluşur.İletişimkurduğumherkese,kendinideğerlihissettiririm.İsmimi,kendimdençokeminbirşekildesöylerim.İnsanlaraisimleriylehitapederim.Karşılaştığımher insana, sanki o budünyadaki endeğerli insanmışgibidavranırım.İnsanlarlakonuşurkengözlerinintamiçinebakarım.Bedendilimdoğalverahattır.Kendine güveni yüksek olan insanları izlerim, model alırım, ancak herzamankendimolurum.Şıkvegüzelgiyinirim.Kendimebakarım.Kendimigeliştiririm.Kitapokur,dünyagündeminitakipedervearaştırırım.Kendimleolankonuşmalarımherzamanolumludur.Kendimedeğerveririm.Kendimidoğruifadeedecekherkelimeyigündengünegeliştiririm.Kendimekarşıacımasızdeğil,oldukçaanlayışlıdavranırım.Gücümvecesaretimhergeçengünartıyor.Adımlarımcesur,Bakışlarımkorkusuz,Kelimelerimkendindenemin,

Düşüncelerimsakinvepozitiftir.Hayatımıntadınıdoyasıyaçıkartıyorum.Espriliverahatbirinsanım.Gülmekbanayakışıyor.Etrafımagülücüklersaçıyorum.Sevilenvearanılanbiriyim.Herortamdarahatım.Bütünkorkularımdanvebütünpişmanlıklarımdanarındım.Kendimesonsuzgüveniyorum.Kendimeolangüvenimi,eylemlerimledestekliyorum.Bencesurumvebenkendime,koşulsuzcagüveniyorum.

Ben…2010yazınakadarbiriktirdiğim;tümanılarım,hatıralarım,acılarımvebelkideenkötüsü;unuttumsandıklarım…Hepsideoyaziçimesığmayıp

beniçatlatmayakararvermiştisanki…

37yaşındaydım.Canımdançoksevdiğimçocuklarımveherkestençokgüvendiğimeşimle;yazlığımızagitmiştik.Neolduğunusoracakolursanız,bunutanımlayabileceğimtekkelime,

Endişe…

Buendişehayatımdapekçokkezdeğişikliklergösterdi.Önceailemveyakınçevremileilgiliduyduğumendişevepanikhali,dahasonrakendimleilgiliendişeleredönüştü.Bunukendikendimeaşamamayabaşladım.Kendimiçokçaresiz,güvensizvehastahissediyor,zamanzamangerçekten

delirdiğimeinanıyordum…Çokfazlaçıkışyoluaradım.Bananeolduğunubilmiyordum.

Pekçokprofesyoneldestekaldım.İlaçkullandım…

İlaçlarıiçerkenbileçokkorkuyordum.Çeşitlikitaplardanveinternettenbirşeyleraraştırmayavebirçıkışyolubulmayakararlıydım.Çünkügerçektenhersabahgözümüaçtığımda,kalkıpo

ilaçlarıiçmekveyineaynışeyleriyaşamakveyaşatmakçokzorumagidiyordu.MustafaveGülçinÇayiletanışmamdabuesnadaoldu.İnternettebulduğumsayfalarınakendimianlatanbiryazı

yazdım,sabahtelefonumçaldı,sesMustafaÇay’ınsesiydi.Bugünekadargittiğimtümprofesyonellerdenyadakonuştuğumtüminsanlardandahaiknaedici,telkinedicivegüvenverici

busesilköncebanahastaolmadığımı,bunungeçicibirdurumolduğunuanlatmayaçalıştı.MustafaÇay’ıntümkitaplarınıokudumveheraradığımdabenisabırladinlediler.Mustafave

GülçinÇayikilisihemmizahi,hemduygusal,hemeğiticienönemlisigüvenvericiüsluplarıyla,herihtiyaçduyduğumdaarayabileceğimbirerdostoldular.Benimbusüreçtenanladığım;nekadar

geçmişesaplanıpkalırsanızokadarşuanınızıyaşayamıyorsunuz.ÇünküsevgiliGülçinÇay›ındadediğigibi“Geçmişgeçmiştir,geçmişolsun!››

MustafaveGülçinÇay,sizleriçokçokseviyorum.Busüreçteherzamanhiçbirkarşılıkbeklemeden,benimyanımdaoldunuz,benidinledinizvebenibanaanlattınız.Umuyorumbenim

gibibirçokinsandasizinönerilerinizekulakverirveeğitimlerinizekatılıp

kendikendileriniaşarlar…

Sevgilerle.

AlevŞahin

DahaSakinOlabilmekKorku, kaygı, panik! Hepimizin hayatına bir dönem damgasını

vurmuşsazarkadaşları…Peki,bunlarbirerhastalıkmıdır?İstersenbu soruylabaşlayalımkonuşmamıza.Şu anakadarpek çok

yerde panik ve kaygı ile ilgili yazılar okumuş, programlar izlemişolabilirsin.Belkideçokuzunyıllardırbuduygularıyaşıyorsun,belkidekısabirsüredir.

İçindebulunduğundurumlailgilibirteşhiskoydunkendikendineyada bunu sana bir uzman söyledi. İzlediğin programlar ve okuduğunyazılar, panik ve kaygı içinde olmanın bir hastalık olduğunu sanadefalarcahaykırdıbelkide…

Gerçekşuki,bütünbunlarınhepsidebireretikettenibaret.Panikvekaygıdurumları,nefesimizin,duyguvedüşüncelerimizin,tıpkıbirtreninraydan çıkmış hali gibidir. Evet, panik ve kaygı neredeyse tamamenbundanibarettir.

Nefesinkontroledilememesi,beraberindetümvücudumuzusaranbirkasılmaveçarpıntıdurumunutetikler.Bazıinsanlarbugibidurumlarıanibir korku, ölüm hissi, kalbinin sıkışması hali, mide şişkinleri, krampşeklindeyaşar.

Peki,biznasılolurdaburuhhalinegeçişyaparız?Genelliklebirkrizanında,birfelaketdurumundayadabenzerbirolumsuzkoşulaltındaykenböyleoluruz.Durupdururkenbunlarolmaz.

Panik durumu, genellikle ani bir üzüntü, korku ya da şok gibidurumlardansonra,vücudumuzundoğaldengesininbozulmasıhalidir.Bubozulan denge, başladığı gibi, yani düşüncelerimizi değiştirerek yokedilebilir.

Kuşlarnedenkaygılanmazlar?Kediler,köpekler…Birkuşundaçokkorktuğu anlar olmuştur. Ama o korkuya sebep olan durum geçince,hemeneskihalinedöner.Peki,bizlernedenbukadarkolayçıkamıyoruzbudurumlardan?

Çünkü bizler, düşünebilme gibi olağanüstü bir yeteneğe sahibiz vebazendüşünmek,başımızadertaçabiliyor.İştepanikvekaygıdurumları,yaşadığımızolaylarıdüşünedüşüne,kendikendimizeoluşturduğumuzbirruhhalindenbaşkabirşeydeğildir.

Bu duyguların hepsini tetikleyen şey, nefesimizdir. Nefesimizikontroletmeyiöğrendiğimizzaman,buduygularınhepsiilebaşedebiliriz.

Evet,panikvekaygıyakapılmakbirhastalıkdeğildirvekesinliklebundantamamenkurtulmakmümkündür.

Burada kaygının nasıl başladığını, belirtilerini ve süreçlerinipaylaşmayacağım. Bunları sen zaten biliyorsun. Bu bölüm boyunca, buduygularlanasılbaşedebileceğiniöğreteceğimsana.

Öncelikle kaygıya ve paniğe sebep olan duygunun başladığı anı,zihnindentamamentemizleyeceğiz.Sanafaydalıolabilmemiçin,senindebanayardımcıolmanıistiyorum.Bubölümboyuncasanasöylediğimherşeyibirebiruygulamanıistiyorumsenden.

Elbettekibubölümüyalnızcabirkereokuyupbirkenarabırakırsan,istediğimiz sonuca ulaşamayız. Senden bu bölümdeki bilgileri, artık busıkıntılardantamamenkurtuluncayakadartekraretmeniistiyorum.

Eğer söylediğim her şeyi harfiyen yaparsan, bir süre sonra budurumdan tamamen kurtulduğunu göreceksin. Unutma, sana yardımcıolmak için buradayım. Bu güne kadar binlerce insan, kaygılarındankurtulmayıbaşardı.İnanıyorumki,sendeonlardanbiriolacaksın.Kaygı ve panik, bir öğrenilmiş çaresizlik durumudur.Dünya üzerindekihiçbir insan kaygılarıyla birlikte açmaz gözlerini hayata. Süreç aynenşöylebaşlar:Kişigününbirinde,negatifbirolayyaşar.Korku,acı,üzüntügibibirdurumlakarşılaşır.Dahasonrabilinçaltıdüzeydebuolayıokadaruzun süre tutar ki, önce küçük çapta korkular başlar ve bu korkularzamanlafarkınabilevarmadanbüyür.

Kaygıları ve panik hali olan her insanın hayatında, bu durumunbaşladığıbiranmutlakavardır.Bugünübazenkişihatırlayabilir,bazendehatırlamazvenedenbütünbunlarıyaşadığınabirtürlüanlamveremez.

Kişi hatırlasın ya da hatırlamasın, bilinçaltı zihnimiz bu olayıkaydedervekişiyesüreklikorkuhaliniyaşatır.Gününbirindebirasansörebinersin.Sonraasansördekalırveyaşadığınkorkuyuokadariçselleşirsinki,hembirdahaasansörebinemezsin,hemdebukorkuzamanlabirvirüsgibihayatınınneredeysetamamınıkapsar.

Asansörle başlayan küçük bir korku, kapalı alan korkusuna, toplumiçineçıkamamaya,anidenbirşeyolacakmışkorkusunadönüşebilir.Sebepsadece asansörken, sanki hayatının tamamı korkular üzerine kurulmuşduygusunakapılırsın.

Sadeceasansörörneğideğil,bunabirçokörnekeklenebilir:

Birtrafikkazasısonucu,birdahahiçuzunyolaçıkamama,

Biryerdekilitlikalmasonucukapalıyerlerdekalamama,

Evine hırsız girdikten sonra, bir daha evde yalnızkalamamagibi…

Buörnekleridahadaçoğaltabiliriz.Buradayapılmasıgerekenilkşeykorkununbaşladığıanı,zihnimizdentamamensilebilmektir.

Şunubirdüşün;Hayatınınsadecebirgünündeyaşadığın,büyükyadaküçükbirkorku,nasıloluyordahayatınıngerikalangünlerinikarartacakkadarsanakorkuyaşatabiliyor?

Dünyaüzerindebirçok insan, azönceverdiğimörnekleridahaönceyaşamıştır. Birileri o an yaşadığı korkuyu hayatının kâbusu halinegetirirken, bir diğeri etkilenmiyor bile. Biri asansörü rahatlıklakullanabilirken, bir diğeri asansöre bindiğinde çıldırabiliyor ve sonrahayatıboyuncaasansörebinemiyor.

Neden birileri korkusuzken, diğerleri hayatı boyunca korkmadığıdurumlardanbileetkilenirhalegelebiliyor?Bununbirçoksebebivaramaen önemlisi, bizim anıları hatırlayabilme yeteneğimizdir. Bir durumyaşarızveolaybittiktensonrabile,zihnimizdenetbirşekildeodurumucanlandırabiliriz.Yaşanansorununkendisideğildirbiziüzen.Osorunun,zihnimizdekiyansımasıdır.

Depresyondaki insanların da en çok yaşadığı durum budur. Yıllaröncebirolayyaşarlar,olayçoktanbitmiştiramazihnimizodurumusankişuanyaşanıyormuşgibicanlıtutar.

Şimdi senden, küçük bir uygulama yapmanı istiyorum. Zihnindeyemyeşil bir bahçe canlandır ve tüm detaylarıyla zihnini bu resimlemeşgul et. Başını kaldır ve gökyüzüne bak. Gökyüzünün maviliğini,bulutların sessizce süzülüşünü gör ve şimdi de kuşların cıvıltıları duy.Hafiften esen rüzgârın sesini ve yaprakların hışırtısını… Şimdi de buhuzuru bütün vücudunda hisset. Rüzgârın yüzüne dokunuşunu hisset.Çıplak ayaklarınlayemyeşil çimenlerinüzerindeyürü şimdi.Çimenlerinıslaklığınıayaklarındahisset.Çiçeklerinkokusunuduy…

İşte bilinçaltı zihnimiz böyle çalışır. İstediğin her şeyi kolaylıklazihnindecanlandırabilirsin,hemdetümdetaylarıyla.

Az önce, eğer yeterince yoğunlaştıysan, bütün bu detayları canlıolarak görmüş olmalısın. Peki, az önce gerçekten de o bahçe, çimenler,kuşlar ve rüzgâr var mıydı? Elbette ki yoktu. Ama zihnimiz onları birandavaretti.

Bununtamtersinideyapabilirdik.Çokberbatveürkütücübirsahnedecanlandırabilirdikzihnimizde.Beynimizozamandabunainanırdı.

Bizler duygularımızı gerçeklere göre yaşamıyoruz. Bizimyaşadığımız duygular, gerçeğin kocaman bir yansıması. Yaşadığı herdurumdankolaycaetkileneninsanlar,gözlerinikapattıklarındayaşadıklarıacıyı çok net bir biçimde görebilirler. Birçoğu ise, yaşadıkları anıniçindedirvehattaaynıdurumuşuanhalayaşanıyormuşgibi,gerçekmişgibiyaşarlar.İkincifaktörise;içselleştirmektir.Yanidüşündüğümüzvehayalettiğimizresmin içine girmek ve canlı bir biçimde yaşamaktır. Eğer anılarınızihninde çok uzaktaki bir resme bakar gibi görüyorsan, çok fazlaetkilenmezsin ama bu anıların tamamen içindeysen, o duyguları çokyoğunbirbiçimdeyaşarsın.

Birinsan,biranıyı,tamamengerçekgibiyaşadığızaman,vücudundahissettiği ilkdeğişim,nefesalıpvermeşeklidir.Oandanefesalıpverişitamamendeğişir.Nefesinigöğsündenalırvenefesikesikkesiktir.Kaygılıvepanikhalindekiinsanlarınyaptığıenbüyükhatalardanbiri,yanlışnefesalıpvermektir.Peki,nediryanlışnefesalıpvermekvenasıldoğrunefesalıpveririz?Nefesimizigöğüsbölgesindenaldığımızzaman,havagöğsümüzdesıkışır.Çünküburasıçokdarbiralandırvenefesalmaktazorlanıncada,kaygılarsinsicegelirvebizielegeçirir.Nefesinimümkünolduğukadarderindenalmalısın.Nefesinkarınboşluğundadepolanmalı.

Karınboşluğumuzdakocamanbirnefesdeposuvardır.Sıksıknefesalıp vermek, hem bizi yorar, hem de kaygılarımızı çoğaltır. Operasanatçılarının yaptığı tam olarak budur. Onlar nefeslerini vücutlarındadepolarlar,özellikledediyaframbölgesinde.Biroperasanatçısınınkesikkesiknefesalıpverdiğinidüşün.Sesinidakikalarcakullanabilirmiydi?

İşte senindeyapmangereken şeybudur.Nefesinikarınboşluğundadepolamalı ve derin derin, uzun uzun nefes alıp vermelisin. Eğergöğsünden nefes alıp vermeye devam edersen, kaygılarından ve içindebulunduğunpanikhalindenkurtulmakseniniçingittikçezorlaşacaktır.Şimdi bunu birlikte uygulayalım. Burnundan derin bir nefes al ve bunefesi tutabildiğin kadar tut. Nefesini şimdi karın boşluğuna doğrugönder. Sanki aldığın nefesi ellerinle bastırarak karın boşluğunagönderdiğini hayal et ve şimdi de nefesini ağzından, yavaşça bırak.Nefesinitutabildiğinkadartutmayaçalış.30saniye,1dakika,2dakika…Hattazamanla3dakikayakadarbileçıkarabilirsin.

Nefesini kullanmayı başardıkça, kaygı ve panik artık senin yanınabileuğramayacaktır.Birçok insan, yaşadığı olumsuz durumu, gerçekte sadece bir kereyaşamışken, zihninde aynı durumu defalarca yaşamayı başarabilir.Anılarımızıuzaktanizlediğimizsürecesorunyokamaanıları3boyutluveiçindeymişgibiyaşarsak,ozamanbubaşımızabelaaçabilir.

Elbette bunun tersi de geçerlidir. Mesela çok güzel anılarını, 3boyutlu olarak içindeymiş gibi yaşayabilirsin. Bu defa bu anı senigüçlendirecektir. Bütün başarılı insanlar, zihinlerinde başarı resminisüreklicanlıbirşekilde tutarlar.Buna içgözlemvedışgözlemdenir. İçgözlem,resminiçindeolmaktır.Dışgözlemiseresmindışındayeralmak,resmedışarıdanbakmaktır.

Bu,tıpkıbiryangınıizlemeyebenzer.Yangınıniçindeysenyanarsın.Dışarıdanbaktığında iseyalnızcabirgözlemcigibi seyredersinve sonradagidersin.

Kaygıvepanik,zihnimiziyangınasürükleyenbirtuzaktır.Kaygıyı tetikleyen son sebep ise, kendi kendimize yaptığımız içsel

konuşmalarımızdır. Negatif içsel konuşmalar yapan insanlar, kaygılarınıkendi elleriyle beslerler. Kendisiyle pozitif içsel konuşmalar yapankişilerse,kaygıdanvepaniktenuzakbirhayatyaşarlar.

Şimdiseninlekorkularının,kaygıvepanikduygularınınbaşladığıanı,zihnindesonkezyaşayacağız.Budefayanındabenolacağımveogünüzihnindentamamensilipgöndereceğiz.Eğer, sana bu duyguları çağrıştıran çok fazla anı varsa, bu uygulamayıfarklıfarklıkonulara,ayrızamanlardauyarlayabilirsin.

Şimdi sana, bu olumsuz duyguları çağrıştıran, en önemli anıdanbaşlayacağız. Şimdi kendini sakin ve rahat hissedeceğin bir yerdeoturmanıvederinderinnefesalıpvermeniistiyorum.

Birazdankaygılarınınbaşladığıanıdüşünmeniveoanıyısonbirkezdahayaşamanıisteyeceğim.Buyolculuksüresincebenyanındaolacağımve sengüvendeolacaksın.Söylediklerimi adımadımyapmanı istiyorumsenden.Uygulama boyunca söylediklerim, senin adım adım rahatlamanısağlayacakvebütünbunlar,sanabüyükbirgüvenverecek.Şimdi tekrar derin bir nefes al ve ardından, sana kaygı, korku ve panikduygularını yaşatan hatıralarından birisini düşün. Nefesinin daraldığı,kalbinin sıkıştığı o zamana tekrar geri dön. Bu bir korku anı olabilir,başına gelen üzücü bir durum olabilir. O ânı, zihninde tekrar yaşamanı

istiyorum.Bütündikkatinle,ozamanaodaklanıyorsun.Evet, şimdi bu olayı tekrar hatırlıyor olmalısın. Birazdan zamanıdurduracağız.Oânı,tıpkızamanıdurdururgibidonduracağız.Zihnindengeçengörüntülerişimdiiyiceyavaşlat.Sankiağırçekimdeizliyormuşsungibi gör onları. Görüntüler donmaya başlasın. Sanki uzaydaki birastronotunadımlarıgibiağırağırveyavaşçahareketettiğinigör.Sakinsinvegüvendesinveşimdioanı tamamendurdurve tekbir fotoğrafhalinegetir.Sadeceodurumaaitbir fotoğrafkalsıngeride.Şimdio fotoğrafındışına çık. Fotoğraftan yavaş yavaş uzaklaş. Fotoğraftan gittikçeuzaklaşırken, vücudunda olup biten şeylere yoğunlaş. Duyguların,çarpıntıların ve içsel konuşmaların giderek azalmaya başlıyor olmalı.Yanındaolduğumuhisset.Birazdanbudurumdantamamenkurtulacağız.

Şimdi bu korku anında vücudunda oluşan duyguya yoğunlaşmanıistiyorum. Karnındaki kasılmalara, kalbinin hızlı hızlı atmasınayoğunlaş…Birazdan bu duygudan bütünüyle çıkacaksın. Öncelikle sonkez,yaşadığınbuduyguyayoğunlaşmanıveoduyguyusomutlaştırmanıistiyorum.

Bu duygunun, vücudunun içinde oluştuğunu biliyorsun. Şimdisenden,buduyguyuzihnindenetbirşekildegörmeniistiyorum.Herhangibir şekli var mı bu duygunun? Onu zihninde net bir görüntüyebenzetebilirsin. Hissettiğin bu duygu neye benziyor? Peki, bu duyguvücudundasabitmi,yoksaharekethalindemi?Birtaşgibiolabilir.Belkide onu bir balona benzetiyorsundur. Bütün duygularınmutlaka zihinselolarak bir şekli vardır. Bir bulut gibi olabilir, bir sıvı gibi olduğunuhissedebilirsin.Buduyguyuzihnindegörselleştirmeniistiyorum.

Şimdideoduyguyuvücudundantamamençıkarıpatacağız.Önceliklebu duyguya tüm dikkatinle yoğunlaş ve onu zihninde net bir şekildecanlandır.Onusomutolanbirşeyebenzetebilirsin.Rengini,yoğunluğunu,hacmini,kısacasıoduyguyaaitbütündetaylarıcanlandır.Eğerbuduygubirtaşgibiyse,otaşıkocamanbirçekiçleparçalayabilirsin.Eğerbirbalongibiyse,balonupatlatıp,onu içindenhızla fırlatabilirsin.Eğerbirdumangibiyse,odumanıverdiğinnefeslebirlikte,dışarıyaatabilirsin.

Şimdi,hayalgücünütamamenkullanmanıistiyorum.Bütünduygularhayalimizinürünleridirveonlardankurtulmakiçin,yinehayalgücümüzükullanacağız.

Şimdiyoketonu.Taşıkır,balonupatlat,saplananbirşeyvarsaonuyoket…Vücudundançokuzaklaragönderoduyguyu.

Onu küçült, parçala ve yok et. Hareket halinde ise dondur.

Vücudunun dışına çıkmasına izin ver. Bunu başarabilirsin. Bu korkubedenini tamamen terk etsin. Bu korkunun sana sağladığı hiçbir faydayok,olamazdazaten.

Sen bütün bunları yaparken, korkunun başladığı an, gözlerininönünde gittikçe silikleşsin. Onu eskimiş bir fotoğraf gibi yap. Senfotoğrafın içinde değil, artık dışındasın. Resmi gözden kaybolana kadarküçültveuzaklaştır.Vücudunrahatveesnek.Şimdiderinbirnefesal.Birsaniyedençokdahakısabirsüre,gözleriniaçvehemenkapat.Şimdieskidenvücudundahissettiğin,oolumsuzduyguyatekrarodaklan.

Duygunun olduğu yerde bir boşluk hissediyor olmalısın. Şimdi oboşluğa, güneşten akan, sıcacık ve şifa dolu bir ışığı akıt. Güneşin şifadoluışıkları,oboşluğutamamendoldursun.

Sanki musluktan akan bir su gibi, o boşluğu güneşin sıcacıkışıklarıyla doldur. Güneşin berrak enerjisini gör. Bu enerji sana güç vecesaretverecek.Herortamdakendinigüvendehissedeceksin.Omuzlarındimdik,başındaimayukarıda…Senartıkduygularınahâkimolabilenbirinsansınvegündengüneduyguların,çelikgibigüçleniyor.Şimdiderinbirnefesal.Buhalinikorumakiçinherzamandikdurmalısın.Şimdi bu güçlü ve sakin halinle, panik duygusunun başladığı anı tekrardüşün ve tam bu anda sağ yumruğunu bütün gücünle sık…Tırnaklarınderinidelercesinesıkyumruğunu.Buyenihalinikoru.

Artıkeskiyedairnebirresimnedebirduyguvarbenliğinde.Sakinverahatsın.Duygularınözgür,huzurlusun…

Şuanhissettiğinhuzur, tümvücudunayayılıyor.Derinve sakinbirşekildenefesal.

Cesurbirdünyaya,hoşgeldin…

SakinlikTelkinleriNefesinartıktamamenseninkontrolünde.Nefesiniveduygularınıkontroledebilmegücünesahipsin.Bedeninehükmetmegücünesahipsin.Olumsuzluklarlabaşedebilmegücünesahipsin.Dünyayasağlıklıgeldinvesağlıklıyaşıyorsun.Sensağlıklıbirinsansın.Şimdiderinbirnefesal.Nefesineodaklan…Nefesinsakin,düzenlivehuzurlu.Kalbininritmibedeninleuyumlu.Aldığın her nefesle birlikte, kendini daha güçlü ve daha sakinhissediyorsun.Aldığınhernefeslebirlikte,kendinikontroletmeyibaşarıyorsun.Nefesintamamenseninkontrolünde.Nefesinseninlebirliktehareketediyor.Nefesin,duygularınlabirlikteyolalıyor.Aldığınhernefesi,karınboşluğundadepoluyorsun.Nefesin,bütünvücudunadağılıyor,onuuzunsüretutabiliyorsun.Nefesiniyavaşlattıkça,rahatlığıngitgidedahadaartıyor.Şimdiyeniden,derinbirnefesalvenefesinitutabildiğinkadaruzunsüretut.…veşimdidenefesiniyavaşçabırak.Nefesiniverirken,varolanbütünnegatifduygularınınuzaklaştığınıhisset.Nefesalıpvermeyedevamet.Hernefesindahasakinvedahahuzurdolu…Hernefesalışında,gittikçedahauzunsürenefesinitutabiliyorsun.Nefesalıpvermeyedevamet.Sakinsin…Huzurlusun…Dengelisin…

Yaşamdakarşınaneçıkarsaçıksın,kendineveduygularınahâkimsin…İstediğinherortamdakendinegüveniyorsun.Hayatınıistediğingibişekillendiriyorsun.Korkusendenuzak,tehlikedenuzakbiryaşamınvar.Senbudünyadagüvendesin.Korunuyorsun.Senikoruyan,görünmezbirkorumakalkanınvar.Yürüyüşündahadik…Adımlarınkararlı.Gündengüne,kendineolangüveninartmayadevamediyor.Girdiğinherortamdaaranılanvesevilenbirinsansın…Huzurluvedinginbirhayatınvar.Artıközgürruhunla,yaşamıntadınıdoyasıyaçıkarıyorsun.Hayatınayepyenifırsatlarıçekiyorsun.Tıpkıbirmıknatısgibisinvegüzelolanherşeyikendineçekiyorsun.Bakışlarınkararlıvecesur.Duruşunkendindeneminvedimdik.Heryenigünü,yenidoğangüneşlekarşılıyorsun.Bütünolumsuzluklardanuzakyaşıyorsun.Karanlıkta,kapalıortamlarda,yollarda, tünellerdeveyalnızkaldığınherortamdagüvendesin.Güvenduygusutümbenliğiniadetabirelbisegibisarıyor.Kendinlebarışıksın.Kendinleolanbütünkonuşmalarınpozitif.Geçmişinle yaşamak yerine, gelecekteki muhteşem hedeflerinleyaşıyorsun.Sakinsin.Nefesiningücüneodaklan.Nefesinsenin.Duygularınsenin.Onlarbirbaşkasınaaitdeğil.

Artıkduygularınatümüylehâkimsin.Onlarıkontroletmektamamenseninelinde.Herdurumda,nefesinikolaycakontroledebiliyorsun.Herzorlukta,kendinleolankonuşmalarınpozitif.Herdurumda,kalbindengelivesakinbirbiçimdeatıyor.Herzorluktakontroltamamenseninellerinde.Hayatınıntadınıdoyasıyaçıkarıyorsun.Mutlusun.Huzurlusun.Bedeningüçlüduygularladolu.Yaşamgüvenlibiryer.Yaşamda karşına çıkabilecek her türlü olumsuz durumdan uzakyaşıyorsun.Seçimleriniyalnızcasenyapıyorsun.Seçimlerininsonucunusadecesenbelirliyorsun.Hergünyalnızca5dakikaboyunca,derinderinnefesalmakiçin,kendineözelzamanayırıyorsun.Sencesursun.Güçlübirinsansın.Şimdiyenidenderinbirnefesal.Nefesininsessizfısıltılarınıdinle.Nefesinin,bilgeliğinekulakverveonuizle.Sakinvederinbirnefesalyeniden.Sendeğerlisin…Güvenvemutlulukiçindeyaşıyorsun.Herzamanveheryerdegüvendesin.Kendiniseviyorsun.Hayatıseviyorsun.Çünküsen,gerçekbiryaşamsanatçısısın.…veseninenbüyükeserin,yaşamın…Yeniyaşamına,hoşgeldin…

Çıplakayaklarımız,yürüyoruzıslakve

uzunbirçimenlibiryolda…

Geçmişacılarımızı,çıkmazlarımızı,zorunluevetlerimizi,öğrenilmişçaresizliklerimizibırakacağımız,güldürgüldürakanbirırmağınköpüklü

şelalesinedoğru…

Nedeninivenasılınıbilmedengeçenenaz25yıllıkbirsıkıntının,birkaldırımdanöbetinigeçirirkenyapılmışbiraraştırmakararıiletanıştım

bugüleçyüzlüinsanla.

Hanibirvesilebiryerlerdebeklerdurur,

zamanıgelirveçatarya…

25-30yılaynıyastığabaşkoyduğumamaisminibile40yaşımdaöğrendiğimillet:

“ÖzgüvenEksikliği”

Sonra“KendiKendineKoçluk”CDserisi…

Sohbethavasında,ninnitadında,yumuşacıkvecandananlatımıyla,benimdeyimimle

“YenidenHayataDönüş”

veakabinde“MutsuzOlmakGünahtır”kitabı.

Gerçektennekadargünahkârbirgeçmişimizvarmış.

Nekadarmutsuzmuşuz…

Sevgileribileacınınencanyakanıileanlatmışızyıllarca

Oysakimutsuzolmakgerçektendegünahmış.

Sevgilerimle…

AdemAliKESKİN

DahaSosyalOlabilmekUtangaçlık, çekinme ve sosyal ortamlarda rahat olamama…Dünya

üzerindemilyonlarca insanın en büyük şikâyetidir bütün bunlar. Sosyalyaşamı kâbusa çeviren bütün bu durumlar, bir kader midir? Yoksadeğiştirilebilir bir davranış bozukluğu mudur? Ben tüm bunların, bireröğrenim olduğunu ve çekingenliği öğrendiğimiz gibi, rahatlığı daöğrenebileceğimizidüşünüyorum.

Hiçkimsedoğduğuandanitibarenkendisinisosyalortamlardakaygılıbirhaldebulmaz.Belkiçekingenliğintemelleriçokküçükyaşlardaatılmışolabilir.Ya da eskiden var olan güvenduygusu, bir olumsuz deneyimleyerlebirolmuşolabilir.

Sebep her ne olursa olsun, tüm duyguların temeli bir ya da birkaçdeneyimdensonraatılırvesonradaçorapsöküğügibidevamıgelir.

Belki sen de böyle bazı üzücü deneyimler yaşadın. Belki deöğretmenindenyediğinbir tokat ilehayatınıyönübütünüyledeğiştir.Yadatümsınıfınönündekomikdurumadüştünvesonradasosyalortamlaragirmekseniniçinbirkâbushalinegeldi.

Belkideailentarafındansüreklisusturuldun,senidinlemedilervehepbirileriylekıyasladılar.

Öncelikle,bunuyaşayan ilkveson insanolmadığınıbilmelisin.Herinsan, hayatı boyunca en az birkaç kez aşağılanmıştır. Herkesindinlenilmediği,insanyerinekoyulmadığızamanlarıolmuştur.Herinsanınrezilolduğuanlarmutlakavardırhayatında.

Peki,bütünbunlarıyaşayanherinsan,sosyalortamlardakendineolangüvenini kaybeder mi? Kendisini toplumdan uzaklaştırır mı? Elbette kihayır!

Kimileri buna teslim olmayı seçerken, kimleri de buna meydanokumayı seçerler. Önemli olan, bu çekingenlik durumu nasıl başlamışolursaolsun,seninhayatınanasıldevamettiğindir.

Süreç tam olarak şöyledir: Önce kötü bir olay yaşarız. Ardından,korkularımız oluşur ve kendimizi kocaman bir çıkmazın içinde buluruz.Kendi kendimize olumsuz konuşmalar yaparız. Bu içsel konuşmalardanbazılarıbizigüçlendirirken,bazılarıdüşmanımızhalinegelir.

Her insanın içinde,onudestekleyenveonakarşıçıkan iki farklısesvardır.Çekingenlik,okötüsesinbizimleoynadığıoyundurvebuinsanlarherdefasında,oseseyenikdüşerler.

İşte bütün bunların sonucunda, kişi kendisine, kocaman bir“Çekingenim!”etiketiyapıştırır.

Çekingenlik, tıpkıbirelbisegibidir.Giymeyikabulettiğinsürece,oelbise sana yapışır. Ama üzerinden çıkartmaya karar verdiğinde, onatamamen güle güle diyebilirsin. Çekingenlik bir elbise gibidir, kendinegüvenmek ise, insanın teni gibidir. Eğer tenini elbise ile örtersen teningörünmez. Kendine güvensizlik duygunu da, çekingenlik maskesiyleörtersin. Ama bu gerçeği değiştirmez. Kendine güvenmemek veçekingenlik,etvetırnakgibidir.Özgüvenisesenintenindir.

Tenininüzerinecesaret,kendinegüven,coşku,enerji elbiselerinidegiyebilirsin,“Çekingenlik”elbisesinide…Seçimsenin!

Her neyle karşılaşmış olursan ol, ne kadar aşağılanmış olursan ol,bütünbunlarıdeğiştirebilirsin.Değiştirmek istediğiniamabununasılyapacağınıbilmediğinibiliyorum.İşte bu yüzden buradayız seninle. Çekingenlik, bir hastalık değildir.Bulaşıcıdadeğildirvesanahiçbiryerdenbulaşmadı.

Çekingenlik,içselkonuşmalarınıdeğiştirdiğinandaçözebileceğinbirdurumdur. Çünkü rahat olamama durumunu tetikleyen şey, senin kendikendineyaptığınolumsuzkonuşmalardır.

İçindekiosesikonuşturandasensin,onususturacakolanda…Buiçselkonuşmalarşunungibiolabilir:

Yayinegülerlerse.

Yabaşaramazsam.

Yakonuşamazsam.

Yaboğazımdüğümlenirse.

Yayinetakılırsam.

Yabenidinlemezlerse.

Yakendimiifadeedemezsem.

Yarezilolursam.

Buvebunabenzeryüzlercekonuşmayaparsın.Sonradabunlarınpekçoğu gerçek olur. Çünkü kelimeler düşüncelere, düşünceler duygulara,duygulardavranışlara,davranışlarisekaderimizedönüşür.

İlköncekendikendineolumsuzbircümlesöylersin.Sonrabilinçaltı

zihnin bu olumsuz düşünceyi gerçekleştirmek için kolları sıvar. Onungörevi,seninhersöylediğiniyapmaktır.

Düşündüğün şey, vücudunda heyecan duygusunu tetikler. Ellerintitrer, boğazın düğümlenir, kalbin hızlı atar, bedenin terler. Sonra buduygularla birlikte, üst üste yanlış davranışlarda bulunursun. Kendiniçöküntüdurumunasürüklersin.

Bütünbuyaptıklarındansonra,kocamanbir“Çekingenim!”etiketini,alnının tam ortasına yapıştırırsın ve sonra da hayatın aynen böylecedevamedipgider.

…ve en sonunda, “Ben zaten bütün bunların olacağını biliyordum”dersin.

Sadece kelimelerin değiştiğinde, neler değişecek biliyor musun?Kullandığınkelimelerdeğişince,bilinçaltızihninartıkyenidüşüncelerinegöre hareket edecek. Sonra olumlu düşüncelerle birlikte, duyguların buyönde harekete geçecek. Benliğini rahatlık, güven ve cesaret duygularıkaplayacak.

Bugüvenverahatlıkduygusuilekendinitamdaistediğingibi,hattaistediğinden de güzel ifade edebileceksin. Bütün bunların sonucunu datahminedebilirsin…

Geçmişte yaşadığın korkular, geleceğini esir almak zorunda değil.Eğer çocukluğundan bu güne kadar boyun, kilon, giydiğin kıyafetlerindeğiştiyse,davranışlarındadeğişebilir.

Çekingenliğin yerini, kendine güven, güç ve cesaret duygularıalabilir.

…vesenbunubaşarabilirsin.Şuanakadarçekingenlikrolününasıloynamangerektiğiniöğrendin

ve profesyonelce oynadın rolünü. Artık kendine güven rolünü oynamazamanıgeldiveburolsanaçokyakışacak,biliyorum.

…ve rolüne kendini öylesine kaptıracaksın ki, bir süre sonra rolün,kimliğininbirparçasıolacak.

DahaSosyalOlabilmeTelkinleriBenherkonudakendimegüvenmeyiseçiyorum.Bütüninsanlarlakendimieşitgörüyorum.Herinsanınkendineözgübirözelliğiolduğunubiliyorum.Benimdeiçimdesaklı,muhteşemözelliklerimvar.Bunlarıortayaçıkaracakgücesahibim.Bendeğerliyim.Güçbenimiçimde,dışarıdadeğil.Sevgibenimiçimde,uzaklardadeğil.Güvenbenimiçimde,başkabiryerdedeğil…Herinsanınhatayapmahakkıvardır.Bendezamanzaman,diğerherkesgibihatayapabilirim.Artıkbiliyorumki,herhatabenibüyütmekvekendimdeneyigeliştirmemgerektiğinifarkettirmekiçinkarşımaçıkıyor.Rahatım…Herortamdarahatolmayıseçiyorum…Kendimegüveniyorum…Heryerde,kendimegüvenmeyiseçiyorum…Kimseyikendimdenüstüngörmüyorum.Mevkii,tahsili,konumuneolursaolsunherkesikendimeeşitgörüyorum.Kalabalık bir ortama girmeden önce, orada bulunan herkesi, bebekolduklarıhaliylecanlandırıyorum.İnsanlarınyüzünebaktığımda,onlarınbebekliklerinigörüyorum.Kaçyaşındaolursaolsun,kimolursaolsun,baktığımherkesinyüzünde,sevimli,küçükbirbebekgörüyorum.Budüşüncebeniçokrahatlatıyor.Bir konuşma esnasında, heyecanlanırsam, sağ yumruğumu sıkıyor, dikduruyorvederinbirnefesalıyorum.Bunlarıyapmak,heyecanımıanındayokediyor.Hergünaynanınkarşısınageçipgülümsüyorum.Kendimlebarışığım,Kendimeaşığım,Kendimiçokseviyorum…

Kendimiherhalimle,olduğumgibikabulediyorum.Kendimde eksik bulduğum yönlerimi her gün geliştirmek için destekalıyor,kitapokuyor,kendimepozitiftelkinlerdebulunuyorum.Kendimeolangüvenduygumu,hergeçengüngeliştiriyorum.Girdiğimherortamdarahatolmayıseçiyorum.İnsanlarla konuşurken kendime değil, rahat olmaya, güvende olmayaodaklanıyorum.Herortamdasevilenvearanılanbirisiyim.Bulunduğumheryereneşesaçıyorum.Esprilivesevecenbirinsanım.Bazenkötüesprileryaptığımveinsanlarıngülmediğizamanlardaolur.Bunarağmen,kendimegüvenmeyedevamederim.Çünkübilirimkiherinsanzamanzamankötüesprileryapabilir.Herinsanınhatayapmalüksüvardır.Hatalar utanmak, ya da içine kapanmak için değil, onlardan ders almakiçindir.Bazenkonuşurkentakılabilirim,amabunahiçtakılmam.Biliyorumki,busonderecenormaldirHerinsankonuşurkentakılabilir,Herinsankonuşurkenheyecanlanabilir.Budurumbenimkonuşmamıkesinliklebölmez.Takılsamda,kaldığımyerdendevamedebilirim.Herzamansorunlaradeğil,çözümeodaklanırım.Çözüm,bazenbenimiçimdebazendedışarıdadır.Mutlakaihtiyacımolançözümübulurum.Herneilekarşılaşırsamkarşılaşayımsakinverahatolmayıseçerim.Kendimirahatçavekolaycaifadeedebilirim.Hergünyepyeniinsanlartanıyorum.Tanıştığım her insana sanki o, bu dünyanın en değerli insanıymış gibidavranıyorum.Doğalım…Doğaldavrandıkça,çokdahaazhatayapıyorum.Nefesimivebedenimikontroletmeihtiyacıduymuyorum.

Kiminlekonuşursamkonuşayım,hangiortamdaolursamolayım,kendimitıpkıçocukluğumdakigibirahathissediyorum.Kendimi sürekli geliştiriyor ve her konuda donanıma sahip olmayaadıyorum.Kendimigeliştirdikçe,kendimeolangüvenimartıyor.Değerliolmayıhakediyorum.Değerliolduğumukabulediyorum.Sevilenvearanılanbiriolmayıhakediyorum.Sevilenvearanılanbiriolduğumukabulediyorum.Rahatvegüvenliolmayıhakediyorum.Rahatvekendinegüvenenbiriolduğumukabulediyorum.Bensevilenbiriyim.Kendimionaylıyorum.Kendimiolduğumgibikabulediyorum.İçimdekigüzelliklereodaklanıyorum.Benkendiiçimdetamvebütünüm.Kusursuzolmayaçalışmıyorum.Kusursuzolmakbeniyorar.Hatalarımlavekusurlarımlabirlikte,kendimionaylıyorum.Seçimlerimdenyalnızcabensorumluyum.Bundansonrakendimedeğervermeyi,Kendimiherhalimlesevmeyi,Kendimiolduğumgibikabuletmeyi,Rahatolmayı,Kendimegüvenmeyiseçiyorum.Seçimlerimbenimkaderimioluşturuyor.Yenihayatımasahipçıkıyorum.Bilinçaltızihnimeşukomutlarıveriyorum;Benimrahatbirinsanolmamısağla.Beniheryerde,kendinikolaycaifadeedebilenbirinsanyap.Benikendinegüvenduygularıylabesle.

Benirahatlat.İçimdekigücebeniinandır.Benidahamutlubirinsanyap.Benienerjikvecanlıbirinsanyap.Beniaktifbirinsanyap.Banakendimihepolumluhissettir.Hayatınpozitifyönlerinigörmemisağla.Banaçözümlersun.Herkesiaffetmemisağla.Banakendimiaffettir.Dahasağlıklınefesalmamısağla.Heyecanımıdozundayaşat.Aşırıheyecanımıkontroletmemiçinbanayardımcıol.Dahacesurbirinsanolmamısağla.İçimdekisonsuzenerjiyi,dışarıçıkarmamaizinver.İçimdekitümgüzellikleriortayaçıkar.Kendimdeneminolmaduygumugeliştir.Dahadikdurmamısağla.Benigevşet,rahatlat.İnsanlarınyanındadahadarahatolmamısağla.Kendimiçokdahaiyihissetmemeyardımcıol.Benimiçinolumludüşüncelerüret.Kendimdeneminolmaduygumugeliştir.Bilinçaltızihnim,onaemrettiğimherşeyi,sorgulamadanyerinegetiriyor.Bunainanıyorum.Bilinçaltızihnimiherzamanpozitifvegüçlüdüşüncelerledolduruyorum.Kendimesözveriyorum.Benimiçimdeçokbüyükbirpotansiyelvar.Bundansonrabupotansiyelimiortayaçıkartmakiçin,elimdengelenineniyisiniyapacağımasözveriyorum.Benherortamdarahatvesakinbirinsanım.

Bunuhayatımboyuncadevamettireceğimesözveriyorum.Ruhumu,bedenimi,beynimiartıkhepçözümlereaçıyorum.Sorunlaraodaklanmakyerine,çözümlereodaklanacağımasözveriyorum.Kendimigeliştireceğimesözveriyorum.Kendimi herkesten daha değerli bulacağıma, artık kendimi küçükgörmeyeceğimesözveriyorum.Kendimi özel hissedeceğime, kimseyle kıyaslamayacağıma dair, sözveriyorum.Bentamvemükemmelyaratıldım.Kendimlebarışıkyaşayacağımasözveriyorum.Artıkmutlubir insanolacağıma,herproblemin içinde şükredebileceğimbirşeybulacağımasözveriyorum.Geçmişte ne yaşamış olursam olayım, nasıl bir insan olursam olayım,kendimitepedentırnağadeğiştirmeyekararveriyorum.Başkaları ne der diye değil, sadece kendim için yaşamaya kararveriyorum.Yaptığımbütündavranışlarımdanbensorumluyum.Hatalarım olsa da, bunlara teslim olmak yerine, bunları düzelteceğime,sözveriyorum.Ben,herhalimledeğerliyim.Kendideğeriminfarkındayım.Kendimlebarışığım.Kendimiçokseviyorum.Kendimegüveniyorum.Sağlıklı,mutluveenerjidoluyum.…veşimdihayatıntadını,doyasıyaçıkarıyorum.

VedalaşmaZamanı takvim yapraklarının arasına sıkıştıramazsınız. Zaman, siz onusıkıştırmayaçalıştıkçaakıpgiderparmaklarınızınarasından.Onututmayaçalışır, biraz daha yavaşlaması için dua eder, çok hızlı akıp geçtiği içinkızarsınız…Ancakzaman,asibirçocukturvesözdinlemez.Zamanyinesözdinlemedivesohbetimiz,zamandenenbuyaramazçocukyüzündenbitmeküzere.Zaman geçiyor… Söz dinlemiyor. Dakikalar birbirini kovalıyor vemevsimlerdeğişiyor,insanlardeğişiyor,günbitiyor,kitapbitiyor…Birşeylerinbitmesiacıvermezherzamaninsana.Bazısonlarinsanıüzervebeninsanıüzensonlarıhiçsevmem.Oyüzdenbukitapbiterken,seninbuncayılbiriktirdiğinacıların,öfkelerin,mutsuzluklarındabitiyorolmasıbenimutluediyor.Bitenherşeyhüzünlendirmezinsanı.Acılarbiterkenmutlulukseremonisibaşlarvebubitiş,muhteşembaşlangıçlaragebedir.Bu son bölümde vedalaşmıyoruz seninle. Senin yolculuğun şimdibaşlıyor. Sen hayallerine giden yola koyuluyorsun ve ben de seninarkandanel sallıyorum.Arkandanbir tas sudöküyorumve “Yolunaçıkolsun…”diyorum.Sen bu yolda korkularının üstüne yürüyorsun ve korkuların cesaretedönüşüyor.Affedemediğin geçmişini bağışlıyorsun ve geçmişin, sırtında bir yükolmaktançıkıyor.Hayallerin, kollarını açmış ve senin onları kucaklayacağın zamanısabırsızlıklabekliyor.Birmucizetohumuserpiliyorevreneveomucizeseninadınısayıklıyor.Senbilincinesöylüyorsun,bilinçaltınanlıyor……ve kâinatın her bir zerresi sana, “Haydi, kalk artık ayağa!” diyehaykırıyor…Osesibenduyuyorum…Yasen?

MustafaÇay