Film Noir - Issue 42

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΈτος 2ο / Τεύχος 42 / Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

Τούτο το πρωτοσέλιδο (editorial θα το βρείτε να το λένε οι πιο

κυριλέ) θα μπορούσε να είχε τίτλο «Με το φτωχό μου το μυαλό:

reloaded» ή «Με το φτωχό μου το μυαλό: το σίκουελ». Ο τίτλος που

επιλέχτηκε, χρησιμοποιείται για έναν και μόνο λόγο: για να τραβήξει

τα βλέμματα, να προκαλέσει χαμόγελα και να «ψαρέψει» ωσάν

δόλωμα σε αγκίστρι τους πιθανούς αναγνώστες προκειμένου να

εντρυφήσουν στο έξοχο πόνημα που ακολουθεί (είμαστε, βλέπετε,

ακόμα στην εισαγωγή).

Αντιγράφουμε (κάτι που τη σπάει τρομερά του Δημοσθένη) από

το newsbeast.gr:

Παρά την μεγαλύτερη του αναμενομένου ύφεση, όχι μόνο είναι

πολύ πιθανό το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο του αναμενόμενου,

όσον αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2012, αλλά και

να διαμορφωθεί τελικά πρωτογενές πλεόνασμα, ήδη από το 2012.

Και αυτό στη βάση της σημαντικής ενίσχυσης των βεβαιωθέντων

πρόσθετων φόρων εισοδήματος με την αποστολή των εκκαθαριστι-

κών και της μόνιμης μείωσης των δαπανών που έχει συντελεσθεί με

τις συνεχείς περικοπές μισθών και την αποχώρηση 147,5 χιλιάδων

υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα τα τελευταία τρία χρόνια, εκτιμούν

οι αναλυτές της Alpha Bank.

Με βάση την υλοποίηση του προϋπολογισμό του 2012 στο οκτάμηνο

Ιανουαρίου-Αυγούστου 2012, αναμένεται εφέτος να διαμορφωθεί

πρωτογενές πλεόνασμα στη γενική κυβέρνηση ύψους άνω του 0,5%

του ΑΕΠ, αντί για έλλειμμα -1,5% του ΑΕΠ που προβλέπει το ΔΝΤ.

Οι αναλυτές της Alpha Bank εκτιμούν ότι είναι απολύτως απαραίτητο

η οικονομική πολιτική να εστιάσει εδώ και τώρα σε δύο στόχους:

στην ανάπτυξη και στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.

Με απλά ελληνικά, όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι ήδη στα ταμεία

του κράτους βρίσκονται γύρω στο 1,5 με 2 δισεκατομμύρια ευρώ τα

οποία δεν τα είχε προϋπολογίσει! Σα να λέμε, όλα βαίνουν καλώς,

σωστά; Κι όλοι εμείς οι στραβωμένοι με το Μνημόνιο αφοπλιζόμαστε

από επιχειρήματα: το πρόγραμμα πέτυχε! Ζήτω, εύγε, ας βγούμε

όλοι στους δρόμους να πανηγυρίσουμε! Κι από τη στιγμή που η

ανεργία έχει βαρέσει τιλτ, θα υπάρχει πάρα πολύς κόσμος στους

πανηγυρισμούς! Κι αφού κάναμε τον Αύγουστο να φτάνει μέχρι τον

Οκτώβριο πάει προς τα πίσω το να δούμε δελτία ειδήσεων που θα

παρουσιάζουν συγκινησιακά φορτισμένες αναφορές για θανάτους

από το κρύο - στους πανηγυρισμούς δεν κρυώνεις κιόλας. Και με

τους πανηγυρισμούς κυκλοφορεί καλύτερα το αίμα - έτσι και οι

καρκινοπαθείς που δεν μπορούν να πάρουν φάρμακα θα νιώθουν

τουλάχιστον καλύτερα! Τότε, όμως, γιατί τέτοια πρεμούρα να γίνει

νέα συμφωνία με την τρόικα; Γιατί η τρόικα παίζει το ρόλο του κακού;

Γιατί οι δακρύβρεχτες «αποκλειστικές πληροφορίες», με διαλόγους

του Υπουργού Οικονομικών κ. Στουρνάρα με τους εκπροσώπους

της τρόικας που δεν ταιριάζουν ούτε σε μελό με πρωταγωνιστή

τον Ξανθόπουλο; Μα, γιατί αυτή είναι η ευκαιρία που ψάχνουν οι

έχοντες! Η τρόικα δεν μας δίνει τη δόση των 31 δις ευρώ που θα

μας κάνει Μονακό, ζητάει

απολύσεις, περικοπές σε

μισθούς και συντάξεις, σε

παιδεία και υγεία, σε οτι-

δήποτε έχει να κάνει με το

γενικό καλό. Η τρόικα θα

μας οδηγήσει σε εργασι-

ακό μεσαίωνα, σε απώλεια μέσα σε λίγες εβδομάδες δικαιωμάτων

και κατακτήσεων που κερδήθηκαν με αγώνα και αίμα μετά από πάρα

πολλά χρόνια. Η τρόικα... εξωτερικού. Και όχι η τρόικα εσωτερικού

που μας κυβερνάει, σωστά;

Υπάρχει πολύ απελπισία εκεί έξω. Και, δυστυχώς, για πρώτη φορά

εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν φαίνεται πουθενά ένα φως στην

άκρη του τούνελ, μια ανάσα αέρα. Μια ελπίδα ότι τα πράγματα θα

βελτιωθούν, θα πάνε καλύτερα, θα γίνουν αλλιώς - όχι ντεμέκ,

πραγματικά αλλιώς.

Τουλάχιστον, σπάσαμε τον πάγο...

Θόδωρος Γιαχουστίδης

4.10.2012

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ, ΝΑΤΑΛΙ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Cosmopolis» - Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Στη Ρώμη με αγάπη» - Σε ότι αφορά το «Ναταλί» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η νύχτα του Σαν Λορέντζο» - Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Για όλα φταίει τ’ όνομά σου»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τέσσερις κινηματογράφους. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το νωρίτερο το απόγευμα της Παρασκευής. Κι επειδή οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές δεν έχουμε τη δυνατότητα να ενημερώνουμε και όσους δεν κερδίζουν πρόσκληση - ζητάμε συγνώμη για αυτό. Από τη στιγμή που θα ειδοποιηθούν οι νικητές μέχρι το πέρας της κινηματογραφικής εβδομάδας μπορούν να δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν το εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς τους στο ταμείο του αντίστοιχου κινηματογράφου. Καλή προβολή!

ΣυνεντεύξειςΧάρης Φραγκούλης (σελ. 5)Άννα Μανωλοπούλου (σελ. 8)

ΣινεμάΝικώντας το σκοτάδι (σελ. 9)

Σιωπηλό σπίτι (σελ. 10)Αφιερώματα στο 53ο ΦΚΘ (σελ. 13)

Κινηματογραφικό φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν (σελ. 14)

«Κουμπάρα μου, θέλεις να δεις τη μπάρα μου;»

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 424 Οκτωβρίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 42 γράφουνΜαριάννα Βασιλείου, Άγγελος Γιάννου, Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, Γιώργος Ευθυμίου, Πέτρος Θεοδωρίδης, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Έλσα Σπυριδοπούλου, Γιάννης Τοτονίδης, Γιάννης Φραγκούλης, Λένα Χασιώτη

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Β΄ εξώστηςΜετα-μεσαίωνας ή μήπως αγελάδες;

Ο μεσαίωνας ήταν ανέκαθεν η αγαπημένη μου ιστορική περίοδος, τουλάχιστον όπως τον έμαθα

μέσα από τις ταινίες. Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει αληθοφάνεια σ’ όλες αυτές τις σκηνές με τις

φαντεζί στολές και τις αστραφτερές πανοπλίες. Προφανώς η έρευνα των περισσοτέρων δημιουρ-

γών είναι ανεπαρκής κι οποιαδήποτε αναπαράσταση στηρίζεται στις συμβάσεις του είδους, τους

άγραφους κινηματογραφικούς κανόνες και τη φαντασία των ανθρώπων του 20ου και 21ου αιώνα.

Οκέι. Δεν μας νοιάζει αυτό το κομμάτι…

Εγώ φτιαχνόμουν με κάστρα, ιππότες, άλογα, βρώμικους χωρικούς, λασπόσπιτα, γουρούνια μες

στα καλύβια και πουγκιά με χρυσά φλουριά. Η τρίχα μου σηκωνόταν κάγκελο κάθε φορά που

κάποιος φεουδάρχης ή χρεωκοπημένος πρίγκιπας ήθελε να χρηματοδοτήσει τα γούστα του.

Μπορεί να ήθελε να χρυσοπληρώσει την παρθενιά μιας μικρούλας γαλαζοαίματης ή να στείλει

στρατιές για να σφάξουν αλλόθρησκους ή απλώς να στήσει μια αξέχαστη γιορτή με κονταρομαχίες.

Αμολούσε, λοιπόν, τους μαύρους καβαλάρηδες που φτάνανε στα χωριά με τα πελώρια σπαθιά

τους, μπουκάρανε στα σπίτια κι αρπάζανε ό,τι βρίσκανε, φλουριά, κηροπήγια, κοσμήματα, σκεύη.

Τους αυλικούς στο κάστρο κανείς δεν τους πείραζε κι ας έτρεχε ο χρυσός από τα μπατζάκια τους.

Κάθε φορά αρμέγανε τους τιποτένιους χωριάτες, που και αγράμματοι ήταν και δουλεύανε σαν τα

σκυλιά και ζούσανε στις λάσπες σαν τα γουρούνια.

Πάντα λέω και θα το ξαναπώ, ότι από τότε που τέλειωσε ο μεσαίωνας, περάσαμε σ’ έναν μετα-

μεσαίωνα, ο οποίος μπορεί να έχει διαφορετικές περιόδους, αλλά παραμένει ακριβώς αυτό:

μετα-μεσαίωνας. Οι ειδήσεις περί επιβολής ειδικού φόρου ιδιοκατοίκησης είναι τόσο τρομακτικές

όσο οι μαύροι καβαλάρηδες που σπάζανε τις πόρτες των σπιτιών. Πρόκειται για βιασμό, αντίστοιχο

με αυτόν που νιώθεις όταν ξυπνάς το πρωί κι αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιος μπήκε στο σπίτι σου,

ψαχούλεψε τα πράγματά σου κι έκλεψε τα εσώρουχά σου ή δεν ξέρω κι εγώ τι.

Βεβαίως υπάρχει και το ενδεχόμενο όλα όσα ακούγονται να αποτελούν την κλασική στρατηγική

ευτυχισμένου αρμέγματος. Δηλαδή ψιθυρίζεις στο αυτί της αγελάδας ότι θα την αρμέξεις εκατό

φορές σε μια μέρα, αυτή τρώει χοντρό σοκ κι αρχίζει τα μουγκρίσματα και μετά της λες στοργικά:

«έλα, καλή, μου θα σε αρμέξω μόνο πενήντα φορές», οπότε αυτή ανακουφίζεται και αφήνει τα

μαστάρια της στο έλεος του δυνάστη της. Προφανώς εμείς είμαστε οι αγελάδες. Ισχνές και ανόητες.

Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος

Προς Θεσσαλονικείςκβ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Λαμπρά νέα από το χώρο των τεχνών! Ο απαράμιλλος μετρ του

λόγου και ποιητής, ο λόρδος Μπάιρον Πολύδωρας (που στο παρελ-

θόν έχει δώσει σπουδαία δείγματα γραφής), εξέδωσε ολόκληρο

βιβλίο δια να πει… δυο φωνήεντα. Το πολύκροτο έργο φέρει τον

εμπνευσμένο τίτλο «Κατά κηνσόρων» και τον ακόμη πιο εμπνευ-

σμένο, εχθρικό του λακωνίζειν υπότιτλο «Απάντηση στους σύγ-

χρονους “βυρσοδέψες” των Αθηνών: Τι στ’ αλήθεια συμβαίνει; Τις

πταίει; (Ανάλυση χωρίς φόβο και πάθος. Προπαντός χωρίς φόβο!)».

Μη φειδόμενος κόπων, ο Μπάιρον –με ολίγη από Χαρίλαο Τρι-

κούπη- προσέθεσε εν ακόμη σύγγραμμα στα ετοιμόρροπα λόγω

έρματος, έρμα ερμάρια της νεοελληνικής γραμματείας, μόνο

και μ’ όνο δια να απαντήσει περί τον διορισμό της θυγατρός του

Μαργαρίτας στη βουλή!

Αποφεύγοντας εντέχνως να δώσει τον τίτλο «Ποια είναι η Μαρ-

γαρίτα;», δια να αποφύγει νομικά προβλήματα λόγω ομότιτλου

έργου του Γιάννη Δαλιανίδη και την ταύτιση Μαργαρίτας και

Τζένης Καρέζη. Δήλωσε δε ότι το βιβλίο αποτελεί «απάντηση

στους θρασύδειλους υποκριτές και άνανδρους διώκτες» του, και

επιστρατεύοντας κοινωνιολογικές και ψυχολογικές περγαμηνές

που δέον να έχει κάθε πνευματικός ογκόλιθος, προσέθεσε: «Δεν

έχουν εκείνη την εσωτερική ηθική ουσία που παράγει σεβασμό

και εκτίμηση. Είναι θέμα ψυχικής υγείας. Τα άτομα είναι άρρωστα.

Δεν παριστάνω τον Αγαμέμνονα ούτε διανοούμαι να θυσιάσω τη

Μαργαρίτα μου. Δεν έκανα τίποτα παράνομο και τίποτα ανήθικο.

Δεν θυσιάζω την άξια συνεργάτιδά μου, δεν γίνομαι θυσιαστής

της θυγατέρας μου για οποιουσδήποτε λόγους»…

Όπως κάθε σεβόμενος εαυτόν διανοούμενος, ο Μπάιρον καρφώνει

τους Αντωνάκη και Αρούλη. Τον πρώτο (εξαίσιο κωμωδιογράφο) δια

το παλιό ζητηματάκι διορισμών της ημίσειας Μεσσηνίας εις βουλή

και μουσείο Ακροπόλεως, ενώ τον δεύτερο (περιζήτητο μοντέλο)

δια γνωστή παλιά φωτογράφηση, αποκαλώντας τον «αυτός με το

μπουρνούζι». Απαντώντας τοιουτοτρόπως με τον καλύτερο τρόπο

εις όσους κάνουν λόγο δια θάνατο της παραδοσιακής, καλής

ελληνικής κωμωδίας.

Θοδωρής Μπακάλης

Παρασκευή5 Οκτωβρίου

Το τρίο Γρηγόρη

Τσάτσου στη 10η

γιορτή της τζαζ, στο

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ υπό-

σχεται μια ωραία βρα-

διά σε όσους το τιμή-

σουν με την παρουσία

τους...

Σάββατο6 Οκτωβρίου

Έλα απόψε στου…

Μελά, μια πρωτότυπη

και δροσερή σύνθεση

επιθεωρησιακών κει-

μένων και τραγουδιών

στο ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑ-

ΤΡΟ...

Κυριακή7 Οκτωβρίου

Dolphin Boy του Ντάνι

Μένκιν, στο πλαίσιο

του αφιερώματος με

τις Προβολές βρα-βευμένων ντοκιμα-ντέρ CineDoc 2012,

στον κινηματογράφο

ΟΛΥΜΠΙΟΝ.

Δευτέρα8 Οκτωβρίου

Το σεμινάριο Σύνθεση

και Αυτοσχεδιασμός,

ο ι δ ύ ο ό ψ ε ι ς τ ο υ

ίδιου νομίσματος από

τον Νεκτάριο Καρα-

ντζή, στο πλαίσιο της

10ης γιορτής της τζαζ,

στο ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ

ακούγεται ενδιαφέ-

ρον...

Τρίτη9 Οκτωβρίου

Σινεφίλ Τρίτες με το CineDogs.gr στο

ΟΞΥΓΟΝΟ (Ολύμπου

81), ξεκινώντας από

τον Εγγλέζο του Στί-

βεν Σόντερμπεργκ,

με ελεύθερη είσοδο.

Αριστούργημα!

Τετάρτη10 Οκτωβρίου

Καθόλου τυχαία μαζί

στο ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ: Το

Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης περι-

πλέκει προβοκατόρικα

το διάλογο Ελλήνων

και Βαλκάνιων φωτο-

γράφων, με μια ακόμη

έκθεση...

Πέμπτη11 Οκτωβρίου

Άγρια μοναξιά από το

ΘΕΑΤΡΟ ΌΡΑ, βασι-

σμένο στο έργο του

Μάρτιν Μακ Ντόνα

Τhe LonesomeWest

από την καλλιτεχνική

ομάδα Perros , σε

σκηνοθεσία του Σπύ-

ρου Αθηναίου...

Η ατζέντα της εβδομάδας


Οι οινοποιοί της Ένωσης Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα της

Πελοποννήσου διοργανώνουν και φέτος την καθιερωμένη

φθινοπωρινή γευστική δοκιμή των κρασιών τους. Τη Δευτέρα

22 Οκτωβρίου, θα περιμένουν τους οινόφιλους ολόκληρης της

Βόρειας Ελλάδας, από τις 17:00 έως τις 22:00, στο ξενοδοχείο

ΗΛΕΚΤΡΑ ΠΑΛΛΑΣ, για να δοκιμάσουν τα κρασιά τους και να

συζητήσουν μαζί τους.

Φέτος, στο πλαίσιο της εκδήλωσης, θα παρακολουθήσουμε

ανοιχτή συζήτηση με θέμα Οι ιδιαιτερότητες του σύγχρονου

Πελοποννησιακού αμπελώνα και των κρασιών του. Στη συζή-

τηση θα συμμετάσχουν οινοπαραγωγοί της Πελοποννήσου και

δημοσιογράφοι οίνου (λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων,

η κράτηση κρίνεται απαραίτητη). Η γνωριμία με τα κρασιά του

Πελοποννησιακού αμπελώνα θα ολοκληρωθεί με την κλήρωση

φιαλών magnum από εκλεκτά κρασιά της Πελοποννήσου.

γευσιγνωσία

Οι περιπέτειες του Πηρούνιου και του Μαχαιρίξ υπό του Τάσου Ρόζου

Το φθινόπωρο είναι η εποχή των μήλων, οπότε σας προτείνουμε μια εξαιρετική μαρμελάδα και μια πανεύκολη μηλόπιτα. Πρώτα όμως παρουσιάζουμε

σεμινάρια και γευσιγνωσίες, γιατί η γνώση είναι απαραίτητη.

Τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου, στο επόμενο Μάθημα Μαγειρικής της Wine Plus θα εξερευνήσετε αυθεντικές γεύσεις

της «Cucina Povera». Οδηγός μας ο Πασκουαλίνο Λέμπο, ιδιοκτήτης της τρατορίας Mare e Monti, θα σας

περιμένει στο Πανόραμα για να εξερευνήσετε μαζί τη μαγειρική παράδοση της όμορφης γειτόνισσας χώρας.

Το μενού περιλαμβάνει: Crostini ai funghi trifolati (κροστίνι με μανιτάρια, ένα κλασικό contorno του Πιε-

μόντε), Melanzane in funghetto (κλασικό ναπολιτάνικο συνοδευτικό, στο οποίο οι μελιτζάνες μοιάζουν με

μικρά μανιτάρια), Linguine alla Puttanesca (ζυμαρικά με πικάντικη σάλτσα, από τα τυπικά προϊόντα του

ιταλικού νότου: ντομάτα, ελαιόλαδο, ελιές, κάπαρη, σκόρδο...), Pasta alla Norma (Μια κομψή Σιτσιλιάνα

pasta με χειροποίητα fettuccine) και Scaloppine alla Romana. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει δείπνο με το

μενού του μαθήματος. Ορεκτικό, πρώτο πιάτο, κυρίως πιάτο και γλυκό, θα τα απολαύσουμε με τη συνοδεία

των ταιριαστών κρασιών που θα μας παρουσιάσει η χημικός-οινολόγος Μαρία Νέτσικα. Για περισσότερες

πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε μαζί μας στο 2310 888311 ή στο [email protected].

Τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, στο επόμενο σεμινάριο κρασιού της Wine Plus θα ταξιδέψετε νοερά

στην υφήλιο κάνοντας στάσεις στις κλασικές αμπελουργικές περιοχές της Ευρώπης και του Νέου

Κόσμου, δηλαδή στην κλασική Γαλλία (Καμπανία, Αλσατία, Μπορντό, Βουργουνδία, Ροδανός και

Λίγηρας), σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, αλλά και σε Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Βόρεια

Αμερική, Χιλή, Νότιο Αφρική. Θα αναζητήσετε τους λόγους που κάνουν κάθε αμπελο-οινική περι-

οχή μοναδική: τις ποικιλίες, το οικοσύστημα, τις τεχνικές οινοποίησης και, σαφώς, τον ανθρώπινο

παράγοντα, τους οινοπαραγωγούς.

Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στο Excelsior Hotel (Μητροπόλεως 23, Θεσσαλονίκη, τηλ.

2310 021020).

Η Μαρμίτα ξεκινά και φέτος με νέα ενδιαφέροντα προγράμματα. Έτσι έχουμε: α) Μαγειρεύω

απλά, για όσους θέλουν να θυμηθούν ή να μάθουν τις βασικές τεχνικές, β) Μαγειρεύω εποχιακά,

όπου χρησιμοποιούνται εποχιακά υλικά με έξυπνους τρόπους, γ) Από την αγορά στην κουζίνα, ένα

μάθημα που ξεκινά από τις αγορές της πόλης και καταλήγει στην Μαρμίτα, δ) Ανοιχτή κουζίνα, με

τους Δημήτρη Κοπαράνη και Σμαράγδα Μακρή να μαγειρεύουν και εσείς απλά να δοκιμάζετε.

Επίσης, συνεχίζει με νέες συνταγές το εργαστήρι για παιδιά. Τέλος, η Κική Παναγιώτου σας

ξεναγεί στα κρητικά κελάρια με μαεστρία κι η Σμαράγδα Μακρή φροντίζει να ταιριάξει τα αρώματα

με γευστικά finger food και κρητική ματιά! Να σημειώσουμε ότι οι μπύρες έχουν την τιμητική τους

και τον Οκτώβριο και συνδυάζονται όπως πάντα με τους μεζέδες που τις ταιριάζουν...

Μαρμελάδα μήλο με χουρμάδες και κανέλα

Μια μαρμέλαδα χωρίς ζάχαρη

2 μεγάλα μήλα

100 γρ. χουρμάδες απύρηνοι

1/2 κουτ. του γλυκού κανέλα

170 γρ. νερό

Βράζουμε τους χουρμάδες με το νερό για 10-15

λεπτά. Μετά τους πολτοποιούμε και τους τοπο-

θετούμε σε μια μικρή κατσαρόλα με την κανέλα

και τα καθαρισμένα και τριμμένα μήλα. Ανακα-

τεύουμε συνεχώς και, όταν η μαρμέλαδα αρχί-

σει να δένει και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα,

αποσύρουμε από τη φωτιά και γεμίζουμε το βάζο,

το οποίο έχουμε προηγουμένως αποστειρώσει.

Τη διατηρούμε στο ψυγείο πάνω από ένα μήνα.

Ψευτομηλόπιτα

2 φέτες ψωμί του τοστ

1/2 μήλο τριμμένο στον τρίφτη

λίγο βούτυρο

1 κουτάλι σούπας ζάχαρη

λίγη κανέλα

1 κουτάλι σούπας καρύδι

Βάζουμε σε ένα μπόλ το τριμμένο μήλο, το καρύδι, τη ζάχαρη, λίγη κανέλα και ανακατεύουμε.

Βουτυρώνουμε τις φέτες του τοστ και από τις δύο πλευρές και... ψήνουμε στην τοστιέρα.


θέατρο

ΘΕΑΤΡΟ «ΣΟΦΟΥΛΗ»

Όνειρα, μνήμες, σεμινάρια και… κατσαρίδες!

Παραστάσεις για παιδιά και ενηλίκους,

παρουσιάζει το ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ μέσα

στον Οκτώβριο. Η έναρξη έγινε από την παι-

δική σκηνή του, η οποία κάθε Κυριακή στις

11:30 π.μ. (και τις καθημερινές για τα σχολεία)

παρουσιάζει το έργο του Σαίξπηρ Όνειρο

καλοκαιρινής νύχτας, σε διασκευή του Γιάννη

Καλατζόπουλου και σκηνοθεσία Παυλίνας

Χαρέλα.

Στο υπόλοιπο πρόγραμμα πάλι, το ΣΟΦΟΥΛΗ φιλοξενεί για άλλες τέσσερις παραστάσεις (σήμερα

στις 9 μ.μ., 5-6 Οκτωβρίου στις 11 μ.μ. και 7 Οκτωβρίου στις 6 μ.μ.), το έργο Ο Artaud θυμάται τον

Hitler και το Café Roman του Τομ Πιούκερτ από το ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ.

Η παράσταση παρουσιάστηκε τον περασμένο χειμώνα στην Αθήνα και αφορά ένα έργο, που παί-

χτηκε με μεγάλη επιτυχία το 2000 και επί σειρά ετών στο ιστορικό BERLINER ENSEMBLE, το θέα-

τρο που ίδρυσε ο Μπρεχτ στο Βερολίνο. Η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Καντιώτη και επι σκηνής

εμφανίζονται ο Νίκος Παντελίδης, ο Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο) και ο Αντρέ Μάια (τραγούδι).

Εν συνεχεία, το τριήμερο 5-7 Οκτωβρίου στις 9 μ.μ., θα επανέρθει στο ΣΟΦΟΥΛΗ η Κατσαρίδα

του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Από το 2004 η ανατρεπτική κωμωδία παίζεται ασταμάτητα σε διά-

φορα θέατρα και με διαφορετικές διανομές. Σ’αυτή την διανομή τους δύο ρόλους ερμηνεύουν οι

Κώστας Γάκης (επιμελείται επίσης σκηνοθεσία και μουσική) και Δημήτρης Μακαλιάς, οι οποίοι

και αφηγούνται την ιστορία της Ιωάννας, της μικρής κόκκινης κατσαρίδας που περιπλανιέται σε όλο

τον πλανήτη με μοναδικό στόχο να ανέβει στο φεγγάρι.

Τέλος στις 13 και 14 Οκτωβρίου, μπορείτε να απολαύσετε ένα Σεμινάριο βλακείας. Το έργο του Σάκη

Σερέφα, που στο παρελθόν είχε ερμηνεύσει ο Δημήτρης Πιατάς, παρουσιάζεται στο ΣΟΦΟΥΛΗ

από τον Κωνσταντίνο Μπάζα, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόγκου. Πρόκειται για έναν κωμικοτρα-

γικό μονόλογο, ένα στοχαστικό παραλήρημα πάνω στη διαχρονική αξία της βλακείας ως αντίδοτο

στην τετράγωνη και συχνά ανελέητη λογική της εποχής μας. Η παράσταση είναι παραγωγή του

POLITHEATRO από τα Γιάννενα.

Περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 423925 και στην ιστοσελίδα www.theatrosofouli.gr

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ

Η «πορεία» της τραγωδίας στο χρόνο

Ο βασικός άξονας του έργου που παρουσιάζεται στο θέατρο

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ κινείται γύρω από τις Τρωάδες του Ευρι-πίδη. Σ’αυτόν επάνω, η Αναστασία Θεοφανίδου «μπόλιασε»

αφηγήσεις που αφορούν ξεριζωμό και πόνο και έτσι γεννήθηκαν

οι Πορείες Τρωάδων, τις οποίες σκηνοθετεί η ίδια μαζί με τον

Αλέξανδρο Ζαφειριάδη.

Η ίδια παράλληλα ερμηνεύει και τη μία από τις δύο γυναίκες που

ενσαρκώνουν το κείμενο επι σκηνής στον υπόγειο χώρο της ομά-

δας.

Το σκηνικό (Ειρήνη Ατμαζίδου) είναι λιτό. Στο βάθος της αίθου-

σας, παραταγμένες απομιμήσεις φιγούρων σε φυσικό μέγεθος

αποτελούν τα χαμένα πρόσωπα που αφήνει πίσω της μια τραγω-

δία, αλλά συνάμα και τους κατακτητές και το σιωπηλό χορό μιας

αρχαίας τραγωδίας.

Ο λόγος εκφέρεται από τις δύο γυναίκες. Τη Θεοφανίδου και την

Αλεξία Σαπρανίδου. Την Εκάβη και την Κασσάνδρα, την μητέρα

και την κόρη, την παλαιότερη και τη νεότερη γενιά. Οι δύο τους

απλώνονται κατά μήκος της αίθουσας, αφηγούμενες στιγμές

απώλειας και οδύνης, σε ένα ταξίδι από το παρελθόν στο παρόν.

Άλλοτε ως αρχαιοελληνικές τραγικές φιγούρες και άλλοτε ως

πρόσωπα που έχουν βιώσει τον πόνο σε οποιαδήποτε περίοδο

της ανθρωπότητας, μας μιλάνε για εγκλήματα από άνθρωπο σε

άνθρωπο. Πραγματικά δεν έχει σημασία ο τόπος και ο χρόνος,

αφού ανά τους αιώνες η τραγωδία έχει ίδια υλικά και συνάμα οι

μόνες σταθερές και απαραίτητες προϋποθέσεις για να την ξεπε-

ράσεις και να επιβιώσεις είναι η πίστη και η δύναμη.

Οι ερμηνείες ήταν δυνατές σε ορισμένα σημεία, αλλά (ίσως εσκεμ-

μένα;) έμοιαζαν στο σύνολό τους στερημένες από οποιοδήποτε

συναισθηματικό βάρος. Πιο πολύ θύμιζαν φωνές που μεταφέ-

ρονται από τα βάθη του χρόνου, απαλλαγμένες από τη φόρτιση

των γεγονότων.

Επιπλέον, δεν αποδείχτηκε ιδιαίτερα λειτουργική η χωροταξία. Οι

δύο γυναίκες διασχίζουν ένα διάδρομο μπροστά από τους θεα-

τές. Τα καθίσματα έχουν τοποθετηθεί εκατέρωθεν και το βλέμμα

κινείται συνεχώς τη μία στιγμή στο βάθος της αίθουσας και την

άλλη στη σκάλα εισόδου/εξόδου του θεάτρου. Έτσι, ο θεατής είναι

αναμφίβολα σε μιαν εγρήγορση, αλλά δυστυχώς η τοποθέτηση

των καθισμάτων κατά μήκος του διαδρόμου δεν επιτρέπει την

καλή θέαση και στις δύο πλευρές όπου εξελίσσεται η παράσταση.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευ-

τέρα στις 9 μ.μ., στο χώρο του θεάτρου ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ

(Πλάτωνος 35, περιοχή Αγ. Σοφίας). Δεν υπάρχει εισιτήριο αλλά

ελεύθερη συνεισφορά των θεατών. Πληροφορίες, κρατήσεις στο

τηλέφωνο 2310 823444.

Τη σελίδα γράφει η Έλσα Σπυριδοπούλου


συνέντευξη

Ήρεμη δύναμη με ευρεία γκάμα ρόλων, από σκληρός ως ντροπαλός, από σκαιός ως αυτοκαταστροφικός.

Όταν μιλά για τη δουλειά του βλέπεις τη λάμψη στα μάτια του. Το ίδιο κι όταν αναφέρεται στους δασκάλους.

Για τους φίλους είναι φίλος. Είναι και βοηθός... είναι και σκηνοθέτης! Τι άλλο είναι άραγε; Τι δεν είναι;

Στο 35ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ήσουν πρωταγωνιστής σε τέσσερις ταινίες

(Largo, Τα ήσυχα βράδια, Family Tree, Die Young). Πώς προέκυψε;

Έτυχε!!! Μου τις πρότειναν, με ενδιέφεραν και είπα Ναι!

Ποια από τις τέσσερις προτιμάς ως πιο δυνατή ερμηνεία;

Έχω δει τις τρεις μόνο, οπότε θα ήμουν άδικος. Ούτως ή άλλως, με τα δύο παιδιά έχω φιλικές σχέσεις,

οπότε παρεμβάλλεται ο συναισθηματικός παράγων. Δεν μπορώ να κρίνω. Νιώθω πιο καλά με τον

Κωνσταντίνο ή με τον Στέργιο γιατί είμαστε πολύ φίλοι. Όπως και με τον Φωκίωνα. Είναι διαφορετικό

όταν κάνεις ταινίες με φίλους.

Μίλησέ μου γι’ αυτές τις σχέσεις; Πώς οικοδομήθηκαν;

Ο Στέργιος ο Πάσχος ήταν βοηθός του Οικονομίδη στον Μαχαιροβγάλτη, όπου έπαιξα αλλά κόπηκε

η σκηνή μου... Τον είχα γνωρίσει τότε, συμπαθηθήκαμε, τον γουστάρω ως άτομο, μου πρότεινε και

κολλήσαμε. Ο Κωνσταντίνος Σαμαράς είναι φίλος του Στέργιου, οπότε... ήταν αναμενόμενο. Ο Φωκίων

(Μπόγρης) είναι φίλος του Ξυκομηνού, ο οποίος με είχε συστήσει στον Οικονομίδη... Και ο Στρατής

(Χατζηελενούδας) είναι κοινός γνωστός μιας συναδέλφου που με ήξερε από τη Σχολή... Κάπως έτσι

γίνονται αυτά, μεταξύ φίλων.

Από αυτές τις ταινίες υπάρχει κάποια οικονομική απολαβή;

Εκτός από την ταινία του Στέργιου (Largo), που είχε εγκριθεί από την ΕΡΤ, από όλες τις άλλες δεν έχω

πάρει τίποτα. Κυρίως λειτουργεί το γενικό σύνθημα “δεν υπάρχουν λεφτά”, αλλά ειδικά λέω ότι “άμα μ’

αρέσει κάτι, το κάνω”. Μια μικρού μήκους δεν θέλει πολλές μέρες γυρισμάτων. Αλλά και μια μεγάλου

που έκανα τώρα με τον Δημήτρη Μπαβέλλα (Runaway Day), πάλι δεν είχε λεφτά! Είναι υποκειμενικό,

αλλά χωρίς λεφτά δε θα έκανα κάτι που δε γουστάρω.

Μίλησέ μου λίγο για τα πρώτα σου βήματα...

Τυχαία μπήκα σε ένα εργαστήρι θεάτρου... Δεν έβλεπα καθόλου θέατρο μικρός! Ξέρεις, είναι αυτά

τα παιδιά που βλέπουν θέατρο και τα άλλα παιδιά που το κοροϊδεύουν -χωρίς να ξέρουν τι είναι. Εγώ

ήμουν στη δεύτερη κατηγορία! Τυχαία, ένας φίλος ήθελε να γίνει ηθοποιός και μου είπε ότι βρίσκεται

σ’ ένα εργαστήρι όπου γίνονται ενδιαφέροντα πράματα. Πήγα κι εγώ σ’ αυτό, μου άρεσε, το αγάπησα,

έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό και πέρασα. Αφού αποφοίτησα από το Εθνικό, ξεκίνησα την επαγγελματική

μου διαδρομή.

Θέατρο ή κινηματογράφος; Η κλασική ερώτηση...

Προτιμάω να είμαι εκεί που είναι ωραία. Είναι πολύ προσωπικό και ειδικό αυτό που μου συμβαίνει. Δεν

θέλω να ξεχωρίσω κάποιο από τα δύο. Είναι άλλη η λειτουργία του θεάτρου κι άλλη του σινεμά. Το

θέατρο είναι πολύ πιο επώδυνο και ψυχοφθόρο, είναι “για δυνατά στομάχια”, μια κατάσταση αντικει-

μενικά πιο δύσκολη. Ο Παναγιωτόπουλος έχει πει κάτι πολύ ωραίο: στον κινηματογράφο είναι σαν να

παίζεις πιάνο, ενώ στο θέατρο παίζεις βιολί! Πολύ εύστοχο. Στο πιάνο (όπου είναι εξίσου δύσκολο να

αποδώσεις ένα απαιτητικό κομμάτι) λίγο-πολύ ό,τι και να πατήσεις δεν ακούγεται φάλτσο. Στο θέατρο

είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί αυτό.

Πες μου πώς ένιωσες/νιώθεις Όταν έκλαψε ο Νίτσε.

Είμαι πολύ χαρούμενος και τυχερός γι’ αυτήν την παράσταση. Και ο Νίκος (Χατζόπουλος) και ο Ακύλλας

(Καραζήσης) ήταν δάσκαλοί μου στο Εθνικό και πολύ αγαπημένοι μου ως ηθοποιοί και ως άνθρωποι.

Γίναμε φίλοι και συνεργάτες, η τέλεια συνθήκη. Τους θαυμάζω και δουλεύω μαζί τους, πράγμα εξαι-

ρετικά ευχάριστο.

Σε είδαμε και στον Αμφιτρύωνα!

Ήμουνα και βοηθός σκηνοθέτη σ’ αυτήν τη σπουδαία παράσταση. Ο Λευτέρης Βογιατζής είναι ένας

τεράστιος μάστορας. Είναι το τέλειο παράδειγμα “παιξίματος βιολιού” στο θέατρο. Τραβάς ατελείωτο

κουπί μαζί του και όλα είναι βουνό θεόρατο. Ο Βογιατζής ξεψαχνίζει και σκαλίζει την κάθε λεπτομέρεια.

Θα τα γυρίσει όλα ανάποδα, θα γυρίσει κι εσένα ανάποδα μέχρι να πετύχει. Δεν υπάρχει τυχαίο, “το

‘κανα και βγήκε”! Όλα είναι ένα συνεχές ψάξιμο. Μια τρομερή εμπειρία. Πίστεψέ με! Δεν θέλουν όλοι να

παίξουν σε μια παράσταση που σκηνοθετεί ο Βογιατζής. Είναι τρομερά σύνθετο για να είναι τόσο απλό.

Παρακάτω τι έρχεται; Θεατρικά; Κινηματογραφικά;

Έρχεται το Ζ της Θεοδώρου και η Γκόλφω του Καραθάνου, από το Εθνικό Θέατρο και τα δυο. Παίζω

επίσης στην επόμενη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου (Η Κοιλάδα των Ρόδων). Το θέμα της είναι

ένας άνθρωπος που έχει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και εξαιτίας αυτού μεταφέρεται στο μέλλον

(4.000 μ.Χ.), ενώ βρίσκεται σε κώμα. Εγώ είμαι ο μαθητής του πρωταγωνιστή (Νίκος Κουρής;), που είναι

δάσκαλος γερμανικών σε μια πόλη...

Χάρης Φραγκούλης Τώρα μαθαίνω πραγματικά...Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη

Όλα αυτά είναι ένα σχολείο...

Ούτως ή άλλως είμαι μαθητής! Είτε ως Φρόιντ είτε ως βοηθός του Βογιατζή...

Και είμαι μια χαρά κι αισθάνομαι πανευτυχής. Τώρα μαθαίνω πραγματικά... και

νιώθω υπερτυχερός. Το να έχεις τέτοιους δασκάλους στο θέατρο (Βογιατζή,

Καραζήση, Χατζόπουλο) ή στον κινηματογράφο (τον Παναγιωτόπουλο) είναι

ευλογία. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερες συνθήκες.

Σου εύχομαι πάντα να ξεπερνάς τον εαυτό σου...


ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Έμφαση στη Μεσόγειο και τη Θεσσαλονίκη

Κόντρα στις δυσκολίες των καιρών, το ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ «έστησε» για την νέα περίοδο, έως και

το Δεκέμβριο του 2012, ένα πρόγραμμα πολυσυλλεκτικό. Πλήθος συναυλιών, παράλληλων δρά-

σεων και εορταστικών εκδηλώσεων πλαισιώνουν το «μενού» του, με ιδιαίτερη έμφαση στη Νοτιοα-

νατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο του προγράμματος Θεσσαλονίκη, Σταυροδρόμι Πολιτισμών, αλλά

και στην πόλη της Θεσσαλονίκης, τόσο στο πλαίσιο των 47ων Δημητρίων του δήμου Θεσσαλονίκης

όσο και σ’αυτό του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.

Αφιερώματα και θεάματα

Η αυλαία των εκδηλώσεων άνοιξε στα

μέσα του Σεπτέμβρη και η συνέχεια

μας φέρνει το Σαββατοκύριακο 6-7

Οκτωβρίου τη Σμύρνη του Έρωτα. Αυτή

θα τραγουδήσει ο Γιάννης Κότσιρας

παρέα με την Εστουδιαντίνα Νέας

Ιωνίας Βόλου.

Στο ίδιο κλίμα, στις 10 του μήνα, θα

ακολουθήσει η Ορχήστρα Δωματίου

της Σμύρνης, με σολίστ τους Οζάν

Ακόλ (βιολί) και Αντρίς Αρνικάνς

(φαγκότο) και διεύθυνση του Νατσί

Εζγκιούτς.

Στις 12 Οκτωβρίου, Οι κλασικοί συναντούν την τζαζ στη συναυλία του διακεκριμένου πιανίστα Φαζίλ

Σαΐ, ενώ στις 13 του μήνα αρχίζουν οι προβολές Live in HD από τη Metropolitan Opera (συνεχίζο-

νται για δεύτερη χρονιά), με πρώτη προβολή αυτή του έργου Το ελιξίριο του έρωτα του Ντονιτζέτι.

Ένα αφιέρωμα στη μουσική των Γκέρσουιν, Έλινγκτον και Πόρτερ θα απολαύσει το κοινό στις 15

Οκτωβρίου από τον Μίλτσο Λέβιεφ (πιάνο), παρέα με τη Βίκυ Αλμαζίδου (τραγούδι) και τη Συμ-

φωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του Χάρη Ηλιάδη.

Στις 19 του μήνα θα βρεθεί στο ΜΕΓΑΡΟ η Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου, ενώ στις 22

Οκτωβρίου θα παρουσιαστεί μια βραδιά μουσικής δωματίου με έργα για βιολί και πιάνο από τη

βιολονίστα Δανάη Παπαματθαίου – Μάτσκε και τον Γερμανό πιανίστα και Καθηγητή του Πανε-

πιστημίου Μακεδονίας Ούβε Μάτσκε. Ακολουθεί στις 24 Οκτωβρίου το οπτικο-ακουστικό θέαμα

Αναζητώντας το…Χωροχρόνο, στις 27 του μήνα η προβολή της όπερας Οθέλλος του Βέρντι και

στις 31 Οκτωβρίου το Jerevan Trio.

Μέχρι τα Χριστούγεννα

Τον Νοέμβριο θα βρεθούν στις σκη-

νές του ΜΕΓΑΡΟΥ ο Μίμης Πλέσ-

σας (2/11), οι Jiwon Choi και Yougmi

Yoo (5/11), το BalletFlamencode

Andalucia (6-7/11), η Μικτή Χορω-

δία Θεσσαλονίκης σε επετειακή

συναυλία (10/11) και το Τρίο Ξύλινων

Πνευστών «Syrinx» (12/11). Επίσης,

θα γίνει προβολή της όπερας Η καται-

γίδα, με τον Βρετανό συνθέτη Τόμας

Έιντς (14/11), θα δώσει συναυλία το

Trio Tritonous (21/11) και παραστά-

σεις η Εθνική Λυρική Σκηνή με την

Κρητικοπούλα (22-25/11). Ο μήνας θα

κλείσει με συναυλία του Νότη Μαυρουδή, παρέα με τους Γιώτα Νέγκα και Μπάμπη Τσέρτο (28/11).

Τον Δεκέμβρη θα προβληθεί η όπερα Η μεγαλοψυχία του Τίτου (1/12), θα φιλοξενηθεί επετει-

ακή συναυλία του Δημήτρη Σγούρου (1/12), έκθεση με τίτλο Θεσσαλονίκη 100+. Αρχιτεκτονική

και Πόλη: Εκμοντερνισμοί και Προσαρμογές (7/12/2012-19/1/2013), προβολή της όπερας Χορός

μεταμφιεσμένων (8/12), παραστάσεις του έργου η Ωραία Κοιμωμένη από το Kremlin Ballet

(8-9/12), προβολή της όπερας Άιντα (15/12), συναυλία της Παιδικής Χορωδίας του Συλλόγου

Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης με χριστουγεννιάτικες μελωδίες (16/12), συναυλία του Βέλγου

βιολονίστα Μικαέλ Γκουτμάν (19/12), και λίγο πριν την αλλαγή του έτους θα παρουσιαστεί η παρά-

σταση Ταξίδι από το θίασο Il Circo (21-23/12).

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα του Μεγάρου Μουσικής www.tch.gr, αλλά

και σε αυτές στο facebook

(http://www.facebook.com/MegaroMousikisThessalonikis) και στο twitter (@MegaroSalonica).

Έλσα Σπυριδοπούλου

μουσική

Οι Νάνοι φαζάρουν... στο Fuzz

Οι Θεσσαλονικιοί ρόκερς

Νάνοι είναι πέντε: οι κιθα-

ρίστες Πάνος Νάνος και

Ασκληπιός Ζαμπέτας, ο μπα-

σίστας Κώστας Χασιώτης, ο

ντράμερ Αλέξης Νάνος και η

χαρακτηριστική φωνή/κιθάρα

του Σίμου Νάνου. Μπαλα-

ντέρ τους και άσος στο μανίκι

η χιονάτη φωνή της Σεμέλης

Ταγαρά.

Παρουσίασαν το νέο τους

δίσκο λίγο πριν την Πρωτο-

μαγιά. Λέγεται Five Boxes,

απεικονίζει πέντε ομόκεντρα

πεντάμετρα πεντάγωνα σε

μαύρο φόντο και περιλαμβάνει πέντε φρέσκα κομμάτια, ασύμμετρα

κιβωτισμένα και δεμένα γερά με τα πεντάδεσμα του εγχώριου

αντεργκράουντ ροκ.

To Voice in a Cage είναι το εμβληματικό κομμάτι προπομπός. Στο

Nothing is the Same οι στίχοι της Χριστίνας Νάνου βρίσκουν

τη μεστή φωνή της Σεμέλης. Το Another Day ακολουθεί αμφι-

θεατρικά το ποίημα της Σίλβια Πλαθ. A Better Resurrection.

Northern Wall και επιστροφή στα σκληρά γκαραζιάρικα μονοπάτια

του Βορινού κλειστοφοβικού Τείχους. Τελευταία επανέρχεται η

Sylvia. Η ψυχεδέλεια ξαναχτυπά με την Σεμέλη και την Πλαθ του

ποιήματός της April 18.

Οι πέντε κορφές της κολεκτίβας, δεμένοι όσο ποτέ, ανοίγουν

πέντε κουτιά της Πανδώρας και υπόσχονται ένα ακόμη πιο καυτό

λάιβ, μεταμνημονιακό ροκ χωνευτήρι, γεμάτο μικροεκπλήξεις

και νανο-εκρήξεις. Στις δέκα δεκάτου στις δέκα το βράδυ. Την

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου, στις 10μ.μ., στο FUZZ μπαρ, Κατούνη

24 στα Λαδάδικα.

Μπείτε χωρίς να πληρώσετε... Από πού θα βγείτε να δούμε!

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Κρητικοπούλα

Κατσιγιάννης - Κότσιρας


Cayetano

Η πρότασή μας γι’ αυτήν την

εβδομάδα κατάγεται μεν

από την Ελλάδα, φέρει δε

έναν διεθνή (με την καλή

έννοια του όρου) αέρα. Ο

Cayetano (κατά κόσμον Γιώρ-

γος Μπρατάνης) εμφανίζεται

το Σάββατο 6 Οκτωβρίου στο

CLUB ΜΥΛΟΥ, στο πλαίσιο

της Once Sometime Tour. Το

live ξεκινά στις 21:00 και το

εισιτήριο κοστίζει 10 ευρώ.

Τον Cayetano τον πρωτα-

κούσαμε στη δεκαετία του

’90, όταν με τους Στρογγυλό

Κίτρινο έπαιζε πλήκτρα σε

μερικά από τα πιο όμορφα

κομμάτια του ελληνόφωνου ροκ (ας θυμίσω απλά Το βαλς της

νύχτας και το Τρομαγμένος ουρανός). Το 2001 μετακόμισε στη

Βαρκελώνη, δημιούργησε το πρόζεκτ Cayetano και έκανε τις πρώτες

του συνθέσεις για ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Στο τέλος

του 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να δραστηριοποιείται

ως Cayetano: έβγαλε μια σειρά από δίσκους, έγραψε μουσική για

ταινίες και θεατρικά έργα, έκανε remixes σε διάσημους διεθνείς

καλλιτέχνες (με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό αυτό στο Ζ του Μίκη Θεο-

δωράκη), δημιούργησε τη δισκογραφική SALA SONORA RECORDS,

ίδρυσε τα In A Heartbeat sessions και συνεχίζει ως και σήμερα να

δημιουργεί ένα ιδιαίτερο χαρμάνι από dub, jazz, funk, break-beat,

down-tempo, latin, trip-hop και electronica.

Αν για κάτι ξεχωρίζει ο Cayetano, είναι γι’ αυτήν τη μοναδική του

ικανότητα να αποτυπώνει mood και διαθέσεις στη μουσική του

-καθώς και για το ότι δημιουργεί τη μουσική του με κύρια βάση

το συναίσθημα. Όπως έχει πει και ο ίδιος: «Eξαιτίας του έρωτα

δεν έγραψα ούτε ένα κομμάτι για έναν χρόνο. Kαι χάρη σ’ αυτόν

τελείωσα δύο δίσκους σε 8 μήνες. Xωρίς έρωτα δεν ζεις».. Καλή

σας ακρόαση λοιπόν!

Μαριάννα Βασιλείου

Ουζερί

Ψαρογωνιάτου ΝικόλαΑγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316

Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

Καμμένηγωνιά

Από το 1960Βασ. Όλγας 72

τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

μουσική

10η Γιορτή της τζαζ

Η καθιερωμένη (πλέον) Γιορτή της Τζαζ, ένας

θεσμός που πραγματοποιείται από τον Σύλλογο

Φίλων της Τζαζ και Δημιουργικής Μουσικής,

συγχωνεύεται με το Φεστιβάλ Εναλλακτικής Μουσικής, που διοργανώνει για 2η χρονιά το

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. Η

σύμπραξη των δύο αυτών φεστιβάλ πραγματο-

ποιείται στην αίθουσα θεάτρου του Βαφοπου-

λείου (οδός Γ. Βαφόπουλου 3) και είναι ίσως

αποτέλεσμα των οικονομικών δυσκολιών που

περνά (και) η πόλη μας. Μία πόλη που όμως

συνεχίζει και παρουσιάζει ενδιαφέρουσες εκδη-

λώσεις σε πείσμα όλων...

Οι εκδηλώσεις ήδη ξεκίνησαν από την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου και για τις ημέρες που ακολουθούν

το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου θα εμφανιστεί το Gregory Tsatsos Jazz Fusion Trio. Το συγκρότημα

του Γρηγόρη Τσάτσου, ιδρυτικού μέλους του Συλλόγου Φίλων της Τζαζ και Δημιουργικής Μουσικής,

με έντονο ηλεκτρικό ήχο, γεφυρώνει την τζαζ, τα μπλουζ και την ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Το Σάββατο 6/10 είναι η βραδιά των Vassilis Sotiriou and the Blue Rose Band. Ο Σωτηρίου,

γνωστός κιθαρίστας και μέλος των «Λουδίας» και «Poison Band», παρουσιάζει συνθέσεις από την

καινούργια του δισκογραφική δουλειά, που θα κυκλοφορήσει το χειμώνα.

Την Κυριακή 7 του μήνα ταξιδεύουμε σε άγνωστα νερά με τους Terra Incognita 3, ένα συγκρότημα

που συνδυάζει την avant guarde, την κλασσική και την τζαζ (φυσικά) μουσική.

Εκτός όμως από τις συναυλίες, τη Δευτέρα 8/9 θα πραγματοποιηθεί από τον Νεκτάριο Καρατζή (των

Terra Incognita) και το σεμινάριο – εργαστήριο Σύνθεση και Αυτοσχεδιασμός, οι δύο όψεις του ίδιου

νομίσματος, για την αλληλεπίδραση των ίδιων των μουσικών σε θέματα φόρμας, στυλ και ερμηνείας.

Σε όλες τις εκδηλώσεις η είσοδος είναι δωρεάν. Οι συναυλίες ξεκινούν στις 21:00 ενώ το σεμινάριο

στις 18:00.

Σοφία Μελικίδου

World μουσικές προτάσεις

Σε ρυθμούς reggae – funk, αλλά και world –

ethnic (και μάλιστα προερχόμενες τόσο από το

εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό), οι βραδιές

που ακολουθούν στην πόλη μας. Και εξηγούμαι:

Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου η Νέκα

Εγκμπούνα, η γνωστή Νιγηριανή καλλιτέ-

χνιδα και ακτιβίστρια επισκέπτεται για μία και

μοναδική εμφάνιση (την πρώτη της) τη Θεσ-

σαλονίκη (BLOCK 33, στις 21:00) για να μας

αποδείξει ότι η hip-hop, η reggae και η soul

μπορούν να «δέσουν» άψογα με τη dubstep

ή τη house μουσική και φυσικά με παραδοσια-

κούς αφρικάνικους ήχους -ερμηνεύοντας πέρα

από το Heartbeat και άλλα ευρύτερα γνωστά

κομμάτια από τα άλμπουμ της Victim of Truth,

No Longer at Ease και Soul is Heavy (το οποίο

κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν). Τη νέα ιέρεια της μαύρης μουσικής θα συνοδέψουν ως support η

Expe (ελληνική hiphop) και οι Anima Nation (reggae, funk) ενώ οι Two Hands Was Never Enough

πρόκειται να κλείσουν τη βραδιά με ένα after πάρτυ.

Στο ίδιο μέρος (BLOCK 33) την Τρίτη 9 του μηνός και ώρα 21:00, η Αμπάρο Σάντσεζ θα μας θυμίσει

στιγμές από την προηγούμενη εμφάνισή της στη χώρα μας με τραγούδια από τη solo πορεία της,

αλλά και από την επί χρόνια συμμετοχή της στους Amparanoia. Στο λατινογενές ethnik σκηνικό που

θα στηθεί θα συμμετέχουν εξάλλου και οι Radio Espana όπως και οι Studio Flamenco Pellizco.

Παράλληλα με τα παραπάνω, ωστόσο, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ καλή ελλη-

νική μουσική και συγκεκριμένα: Τα τραγούδια του Έρωτα, μία παράσταση του Γιάννη Κότσιρα και της

Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας Βόλου με αφορμή τα 90 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης.

Το απαύγασμα των κοσμοπολίτικων ήχων της Πόλης και της Σμύρνης του περασμένου αιώνα, αλλά

και τα πρώτα ίχνη της ρεμπέτικης σχολής θα ταξιδέψουν αναμφισβήτητα όσους παρευρεθούν το

Σάββατο 6 και την Κυριακή 7 του μηνός στο ΜEΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚHΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝIΚΗΣ, στις 21:00. Ίσως

λίγο περισσότερο μάλιστα όσους έλκουμε καταγωγή από εκείνες τις περιοχές –ή ακόμη και αυτούς

για τους οποίους ο έρωτας τραγουδιέται μόνο παρέα με κανονάκι, βιολί και λάουτο...

Βάγια Πολυζωΐδου

Γρηγόρης Τσάτσος

Νέκα Εγκμπούνα


Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

Η Άννα Μανωλοπούλου είναι φιλόλογος και στην επαγγελματική της

δραστηριότητα μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με το περιοδικό Φιλό-

λογος, έχει γράψει κριτικές σε εφημερίδες κυρίως για έργα θεα-

τρικά, ενδεικτικά αναφέρονται: Μορφές από το έργο του Γ’ Βιζυη-

νού και Στο έργο του Μόραλη με αφορμή έκθεσή του στη Δημοτική

Πινακοθήκη Λάρισας.

Εργογραφία

Ο τελευταίος σταθμός Γ. Σεφέρη

Ο Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδών, ο βασιλιάς όλων των Ελλήνων

και των ασιατών

Στοχασμοί σε έξι ενότητες

Ερωτικοί απόλογοι

Κασσάνδρα η χρησμών παραλήρημα

Ημέρες επτά ή πειρασμού το απάνθισμα

Το άλλο μισό

Η Λιτανεία των στίχων

Άννα Μανωλοπούλου Μεγάλος μόχθος και οδύνη η δημιουργία, όταν είναι αληθινήΣυνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

συνέντευξη

Κυρία Μανωλοπούλου, ποιο ήταν το ερέθισμα

για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;

Ήταν οι ζωές των άλλων δίπλα στη δική μου, αλλά

κυρίως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του καιρού

μου -ή, αν θέλετε, η πραγματικότητα που κου-

βαλά στα σπλάχνα της όλη την παράδοση και την

ιστορία του κόσμου. Έτσι έχω τα μάτια μου πάντα

ανοιχτά και τις κεραίες της μνήμης μου πάντα

σε επιφυλακή να δέχομαι ερεθίσματα και να τα

μετουσιώνω σε αφήγηση και τέχνη.

Όσον αφορά την πραγματικότητα, φυσικά δεν

την φωτογραφίζω απλά, αλλά την προωθώ ως

την προφητεία, όπου η πλοκή και ο μύθος οδη-

γεί στην Αποκάλυψη και η Αποκάλυψη άλλοτε σε

απρόσμενες εξελίξεις και άλλοτε στην έκσταση,

όπως για παράδειγμα στην αρχή του βιβλίου μου,

με την εμπορία οργάνων. ή πιο κάτω το απαγο-

ρευμένο χειρόγραφο… στην απρόσιτη βιβλιοθήκη

που μας μυεί στην έκσταση μέσα απ’ την καλά

κρυμμένη γνώση. Επειδή θητεύοντας στη Σχολή

πολέμου που λέγεται ζωή «ό,τι δεν με καταστρέφει, δεν με σκοτώνει, με δυναμώνει», λέει ο Νίτσε.

Οι ήρωές σας είναι ιδιαίτεροι, όπως και οι ιστορίες τους. Πώς τους χειριστήκατε; Τι σας

προβλημάτισε περισσότερο;

Πράγματι οι ήρωές μου είναι ιδιαίτεροι, ίσως γιατί οι ιστορίες τους είναι μοναδικές, συγκλονιστικές

και βαθύτατα ανθρώπινες. Είναι επίσης ιδιαίτεροι γιατί είναι γνήσιοι, γήινοι και απείθαρχοι, τολ-

μούν να υπερβούν τον εαυτό τους. Έτσι κινούν και κινούνται αυτόνομοι στο μύθο, απογειώνοντας

την αφήγηση ως τα όρια της μαγείας.

Επομένως δεν τους χειρίζομαι εγώ, αλλά εκείνοι με χειρίζονται, ακολουθώντας τη Μοίρα τους με

ένα ερωτηματικό αμείλιχτο να αιωρείται στους αιώνες: γιατί η ζωή μάς ξέφυγε, γιατί η ζωή δεν ήτανε

δική μας; Σε όλα αυτά λοιπόν, εκείνο που με προβληματίζει είναι η δύναμη του Τυχαίου πέρα από

κάθε πρόβλεψη εκεί που ελλοχεύει μία άλλη αλήθεια, ακραία, σαν Αποκαθήλωση του ονείρου μας

που μας εμπνέει δέος για κάθε όμορφη Στιγμή που πέρασε και θα περάσει.

Πόσο δύσκολο ήταν να «φτάσετε» και να «δείτε» μέσα στην ψυχή τους;

Δύσκολο πολύ να μπει ένας συγγραφέας στην ψυχή των ηρώων του. Η ψυχή είναι μια άβυσσος

γεμάτη μνήμες και όνειρα και συναισθήματα και αισθήσεις, αλλά και πνεύμα και συγκρούσεις,

απροσμέτρητες. Δύσκολο λοιπόν να προσεγγίσω όλα αυτά στην ψυχή των ηρώων μου. Όμως προ-

σπαθώ, γιατί το μυστήριο, όσο Ανεξήγητο και αν είναι, ασκεί μεγάλη γοητεία στην αφήγηση, άλλω-

στε αρχίζω πάντα απ’ την ψυχή μου. Επειδή μία είναι η ψυχή: άβυσσος απροσπέλαστη ή ανοιχτό

βιβλίο ή αίνιγμα που καρτερεί τη λύση του. Είναι η ψυχή του ανθρώπου!

Το κόστος για εσάς ποιο ήταν;

Το κόστος μεγάλο, γιατί αναγκάζομαι να κάνω βαθιές τομές στη Μοίρα του ανθρώπου και να ανακα-

λύπτω αλήθειες που πονάνε, όπως της μοναξιάς την τρέλα και της θλίψης μου την ευφυΐα. Μεγάλος

μόχθος και οδύνη η δημιουργία, όταν είναι αληθινή, και, όταν ο δημιουργός θέλει να ακολουθήσει

το δρόμο όχι μόνο προς την ευκολία, αλλά και προς την Αποστολή και τη θλίψη... το δρόμο δηλαδή

προς τον εαυτό του, δρόμο δύσκολο κάποτε, ίσως και δύσβατο. Με τρομάζει, άλλωστε, η ευκολία.

Τι είναι -κατά τη γνώμη σας- αυτό που σταματά τους ανθρώπους από το να ζήσουν τη ζωή

που θέλουν;

Ό,τι είναι πέρα απ’ τη γνώση, τη βούληση και τις δυνάμεις τους. Οι άνθρωποι πάντα προσπαθούν

να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Κάποια στιγμή όμως διαπιστώνουν πως η ζωή δεν ήτανε δική

τους, επειδή οι επιλογές και τα όνειρά τους στιγματίζονται από το θέλημα ενός άτεγκτου Θεού ή

ενός ανεξέλεγκτου πεπρωμένου. Έτσι το μόνο που μπορώ να πω για τους ανθρώπους που δεν μπο-

ρούν να ζήσουν αυτό που θέλουν... να είναι ευλογημένοι, περήφανοι και σιωπηλοί, σαν άγιοι, στις

αφηγηματικές τοιχογραφίες μου. Η αγάπη μου θα τους ακολουθεί ακόμα και στην ερημιά τους.

Στις μέρες μας τι ωθεί τους ανθρώπους στα άκρα;

Η αβεβαιότητα για το μέλλον και η απουσία ελέους. Σήμερα, με την κρίση, όπου όλες οι αξίες βου-

βαίνονται και ο μηδενισμός παντού ελλοχεύει, ο άνθρωπος διερωτάται: πού να καταφύγει, στον

Θεό, που όταν τον αναζητά πάντα απουσιάζει, ή στα άκρα, εκεί που όλες οι αγάπες τελειώνουν;


φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ / ΣΙΩΠΗΛΟ ΣΠΙΤΙ / Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ / BARBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ & Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ (W CIEMNOSCI/ IN DARKNESS) Σκηνοθεσία: Ανιέσκα Χόλαντ

Παίζουν: Ρόμπερτ Βιεκίεβιτζ, Μπένο Φούρμαν, Ανιέσκα

Γκροτσόφσκα

Διάρκεια: 145’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Τούτη η ταινία έχει επηρεαστεί από το πραγματικό γεγο-

νός του Πολωνού εργάτη στους υπονόμους και ευκαιρι-

ακό διαρρήκτη, του Λίοπολντ Σόχα, που βοήθησε τους

Εβραίους κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στο

Λβοβ. Έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή αφήγηση

που μεταδίδει με απίθανο τρόπο την ένταση, καθ’ όλη

τη διάρκειά της ταινίας. Το κοινό βρίσκει μια πρόσκαιρη

σιγουριά στην εσωτερική δομή της.

Δεν πηγαίνουμε σε μια ταινία όπως αυτή για να μάθουμε,

αλλά για να αισθανθούμε: να αποτιμήσουμε φόρο τιμής

στα θύματα, να περιφρονήσουμε τους βάρβαρους και να

ταυτιστούμε και με τους δύο. Το «Νικώντας το σκοτάδι»

μας προσφέρει την αίσθηση που θέλουμε, πράγμα που

σημαίνει ότι, αντίθετα με το ζοφερό σκηνικό, η ταινία

είναι περισσότερο παρήγορη παρά ενοχλητική. Ο Σόχα,

γνωστός ως Πόλντεκ (ενσαρκωμένος από τον Ρόμπερτ

Βιεκίεβιτζ, έναν καταπληκτικό Πολωνό ηθοποιό), είναι

ένας ώριμος χαρακτήρας και ενσαρκώνεται με αμβλύ

τρόπο. Πολύ νωρίς στην ταινία ο Πόλντεκ και ο συνερ-

γάτης του, συνέταιρός του στις εγκληματικές ενέργειες,

ο Ζέπεκ, οι οποίοι χρησιμοποιούν τα τούνελ των υπονό-

μων για να ξεφεύγουν και να κρύβουν τα λάφυρά τους,

εμφανίζονται σε μια νυχτερινή πεζοπορία στα δάση εκτός

της πόλης, καθώς προσπαθούν να ξεφύγουν μιας που

έχουν ληστέψει ακόμα ένα σπίτι. Βλέπουν μια ομάδα

γυμνών, κακοποιημένων γυναικών, κυνηγημένων και

πυροβολημένων από τους Ναζί στρατιώτες, μια σκηνή

που τους καταδιώκει, σα μνήμη, η οποία έχει κινηματο-

γραφηθεί στο ντοκιμαντέρ του Κλοντ Λανζάν «Shoah».

Η εκκαθάριση του γκέτο προσφέρει στον Πόλντεκ και

στον Ζέπεκ νέες δυνατότητες για να λεηλατήσουν και

να βγάλουν κανά φράγκο παραπάνω. Κάποια στιγμή

ανακαλύπτουν ότι μια μικρή ομάδα Εβραίων έχουν βρει

καταφύγιο στα υπόγεια νερά, κρυμμένοι στις σκιές, μέσα

στις βρωμιές, τα ζωύφια και τα ποντίκια. Ο Πόλντεκ τους

βοηθά, στην αρχή βλέποντάς το ως μια επιπλέον προ-

σοδοφόρα «εργασία», στη συνέχεια όμως νιώθοντάς το

ως μια ηθική υποχρέωση. Η ηθική του αφύπνιση έρχεται

από μια τραγική σκηνή στην ταινία, όπως στη «Λίστα

του Σίντλερ», που τον μετατρέπει σε έναν ουμανιστή

ήρωα. Αυτή η μετάλλαξή του τον αναγκάζει να ξεπερά-

σει τον σκεπτικισμό της γυναίκας του, τους πανταχού

παρόντες Γερμανούς και τις «εισβολές» του Μπόρτνικ,

ενός παλιού συντρόφου του στη φυλακή ο οποίος έχει

φορέσει πλέον τη στολή του ουκρανικού στρατού, που

υποστηρίζει τους Ναζί.

Οι Εβραίοι του Πόλντεκ συνωστίζονται στο σκοτάδι και

αυτό αποτελεί μία παραβολή της ανθρώπινης φύσης που

βρίσκεται υπό απειλή. Δείχνουν ότι είναι οι επιλεγμένοι

για να διατηρηθεί το είδος. Ανάμεσα σε αυτούς, ένα

ευκατάστατο και εξελιγμένο ζεύγος με τα παιδιά τους, ένα

ερωτύλος σύζυγος, μια χαμένη γυναίκα, ένας ευσεβής

άντρας, ένας ναρκομανής, ένας όμορφος και καλοξυ-

ρισμένος άντρας. Στους 14 μήνες που θα παραμείνουν

μέσα στους υπονόμους μερικοί θα πεθάνουν, άλλοι θα

ερωτευθούν κι ένα μωρό θα γεννηθεί.

Η οπτική αντίθεση του «πάνω» και «κάτω» κόσμου δίνει

μια ξεχωριστή ομορφιά και μας επιβάλλει την ονειρική

ατμόσφαιρα ενός παραμυθιού. Περιορισμός και ελευ-

θερία, ο στοχασμός για την προσωπική επιθυμία σε

ακραίες συνθήκες, όλα αυτά τα θέματα φτιάχνουν την

Κιβωτό της Χόλαντ, μια ανάλογη κατασκευή που θα δούμε

και σε άλλες ταινίες της όπως «The secret garden»,

«Washington Square» και «Europa Europa». Ταινίες

που δίνουν μεγάλη προσοχή στην ψυχολογική ματιά και

στον ανθρωπισμό.

Εδώ έχουμε ένα προσεχτικό βλέμμα στην κοινωνική

πολυπλοκότητα, σε αυτή την πολεμική εποχή, στο Λβοβ,

η οποία αναπαριστάται μέσα από τον πολυγλωτισμό: γερ-

μανικά, εβραϊκά, πολωνικά και ουκρανικά, τα γλωσσικά

αυτά ιδιώματα δεν είναι μόνο σημαίνοντα της εθνικότη-

τας, αλλά και της κοινωνικής τάξης και της ιδεολογίας.

Αυτή η προσεχτική προσέγγιση στον Άνθρωπο είναι το

πιο γοητευτικό σημείο της ταινίας, είναι αυτό που θα

κρατήσει τον θεατή και θα τον ωθήσει να βάλει τον εαυτό

του μέσα σε αυτό το θείο δράμα. Μια αναζήτηση του εγώ.

Αξιολόγηση: ***

Γιάννης Φραγκούλης


Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ(LA NOTTE DI SAN LORENZO/ THE NIGHT OF THE SHOOTING STARS)

Σκηνοθεσία: Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

Παίζουν: Ομέρο Αντονούτι, Μαργκαρίτα Λοτσάνο,

Κλαούντιο Μπιγκάλι


ΝΑΤΑΛΙ

Είναι μια νύχτα διαφορετική από τις άλλες.

Είναι η νύχτα του Σαν Λορέντζο με τα

πεφταστέρια, όπου οι ευχές μπορούν

να γίνουν πραγματικότητα. Μια ιστορία

που μοιάζει με όνειρο. Ένα όνειρο που

παραήταν αληθινό για να είναι όνειρο. Το

παιδικό βλέμμα θα είναι ο οδηγός μας από

την αρχή ως το τέλος. Οι αδερφοί Ταβιάνι

επιτυγχάνουν σε ένα εγχείρημα εξαιρετικά

δύσκολο. Κατορθώνουν ν’ αποδώσουν

την επώδυνη ιστορική μνήμη σαν ένα

τρυφερό νανούρισμα που καληνυχτίζει. Για τον σκοπό αυτό χτίζουν ένα κόσμο μυθικό-ρεαλιστικό,

στον οποίο λαϊκοί θρύλοι, δοξασίες και προκαταλήψεις σχηματίζουν ένα κουβάρι με τα ιστορικά

συμβάντα, τις βιωματικές εμπειρίες και την πολιτική στάση και δράση.

Χωρισμένη σε κεφάλαια, αυτή η ηρωική «νύχτα» μετατοπίζει αδιάκοπα το κέντρο βάρους σε

διάφορους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Ο καθένας θα αντιμετωπίσει τα δρώμενα διαφορετικά. Ο

καθένας θα σταθεί σε όσα αυτός θεωρεί σημαντικά. Ο καθένας θα προσθέσει το δικό του αλατοπίπερο.

Η συλλογική μνήμη δεν μπορεί παρά να είναι η συνισταμένη όλων αυτών των μικρών παρεκκλίσεων

που κινούνται στον ίδιο άξονα. Ηθογραφική κωμωδία, αρχαιοελληνικού τύπου τραγωδία, μελόδραμα,

πολιτική ταινία, πολεμικός παιάνας, τα πάντα βρίσκουν θέση σε αυτή την ηρωική νύχτα, χωρίς να

στριμώχνονται το ένα πάνω στο άλλο. Κλειδί πρώτο, η φωτογραφία. Μαγική και εκφραστικότατη, δεν

αφήνει την αγωνιστική χροιά της ταινίας να μείνει μονοκόμματη και άγαρμπη. Αντιθέτως, της προσδίδει

λυρισμό και ποιητικότητα. Κλειδί δεύτερο, η μουσικότητα. Δεν λειτουργεί απλώς υποβοηθητικά. Στον

αντίποδα, είναι αυτή που καθορίζει την πλοκή, αυτή που μας προϊδεάζει για τα δρώμενα. Ο Νικόλα

Πιοβάνι κάλλιστα θα μπορούσε να μπει στο ζενερίκ ως τρίτος σκηνοθέτης. Αφεθείτε στην έναστρη νύχτα

και ίσως ξυπνήσετε διαφορετικοί.

Αξιολόγηση: ****

Γιώργος Παπαδημητρίου

BARBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ & Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ(BARBIE: THE PRINCESS & THE POP STAR)Σκηνοθεσία: Εζέκιελ Νόρτον


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3&5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&11, VILLAGE COSMOS 4&5&6

Στη νέα ταινία της η Barbie πρωταγωνιστεί ως η πριγκίπισσα Τόρι, μια πριγκίπισσα που ονειρεύεται

να ξεφύγει από τη ζωή στο κάστρο και τα καθήκοντά της και να ζει διασκεδαστικά όπως η

αγαπημένη της ποπ σταρ Κέιρα! Όταν η Κέιρα πηγαίνει στο κάστρο για να δώσει συναυλία, οι δύο

τους συναντιούνται και αμέσως γίνονται κολλητές φίλες, καθώς καταλαβαίνουν πόσα κοινά έχουν!

Η καθεμιά εύχεται να μπορούσε να ζήσει τη ζωή της άλλης! Η Τόρι εύχεται να μπορούσε να ζήσει

την συναρπαστική ζωή μιας ποπ σταρ και η Κέιρα να ξεφύγει από την απαιτητική της ζωή και να

ζήσει την άνετη ζωή μιας πριγκίπισσας. Με τη βοήθεια του μαγικού μικρόφωνου της Κέιρα και της

μαγικής βούρτσας μαλλιών της Τόρι, οι δύο πρωταγωνίστριες, καταφέρνουν να πάρει η μία τη

μορφή της άλλης και να ζήσουν το όνειρό τους, χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτα! Ως πότε, όμως,

μπορεί να κρατήσει το όνειρο;

Αν είστε κοριτσάκι 3 έως 10 ετών θα ξετρελαθείτε (υποψιαζόμαστε) με αυτήν τη γεμάτη τραγούδια

ταινία κινουμένων σχεδίων. Οι υπόλοιποι άμοιροι τι φταίτε να διαβάζετε τις σιχασιές που

αναφέρουμε πιο πάνω;

φ.ν.

ΣΙΩΠΗΛΟ ΣΠΙΤΙ (SILENT HOUSE)

Σκηνοθεσία: Κρις Κέντις, Λάουρα Λάου

Παίζουν: Ελίζαμπεθ Όλσεν, Άνταμ Τρες,

Έρικ Σέφερ Στίβενς


VILLAGE COSMOS 4&6

Βασισμένο σε «αληθινά γεγονότα»

και ριμέικ ομώνυμης ταινίας από την

Ουρουγουάη, το «Σιωπηλό σπίτι»

αποτελεί μια καλή δικαιολογία για να

απολαύσουμε μια γενναία ποσότητα

ποπκόρν ή νάτσος στον κινηματογράφο. Κινούμενο στα χνάρια

των ισπανόφωνων - όπως και το πρωτότυπο - ταινιών τρόμου που

τα τελευταία χρόνια βρίσκουν το δρόμο τους στο ευρύτερο κοινό,

σίγουρα τρομάζει, σίγουρα επιβάλλεται στον θεατή με την ατμόσφαιρά

του και το μονοπλάνο και σίγουρα δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω στη

μέχρι τώρα εμπειρία του.

Η πλοκή, μια από τα ίδια. Η Σάρα (Ελίζαμπεθ Όλσεν), βοηθά τον πατέρα

της και τον θείο της να διορθώσουν το εξοχικό τους σπίτι. Μετά από

έναν καβγά ανάμεσα στα δυο αδέρφια, ο θείος αποφασίζει να λείψει

προσωρινά και τότε είναι που όλα ξεκινούν. Μια αυτοαποκαλούμενη

παιδική φίλη, περίεργοι ήχοι, μια επίθεση στον πατέρα και ξαφνικά

η Σάρα βρίσκει τον εαυτό της κλειδωμένο στο ίδιο της το σπίτι. Ο

θείος επιστρέφει, η φίλη ξαναεμφανίζεται και ο δράστης παραμένει

άγνωστος. Κλασικά, η λύση βρίσκεται στο τραυματικό παρελθόν

που πέρασε στη λήθη αλλά πασχίζει να ξαναβγεί στην επιφάνεια.

Παιδοφιλία, διαταραχές προσωπικότητας και βία συγκροτούν ένα

μοτίβο το οποίο έχει πλέον κουράσει αλλά παρόλα αυτά, εξακολουθεί

να βρίσκει κάποια απήχηση.

Αν προσεγγίσουμε το «Σιωπηλό σπίτι» ως μία ακόμη διασκεδαστική

ταινία τρόμου, τότε πρόκειται για μια αρκετά καλή δουλειά, στην οποία

μάλιστα η τεχνική του μονοπλάνου συμβάλει σημαντικά στην ένταση

με την οποία ο θεατής βιώνει αυτό που βλέπει. Αν πάρουμε από την

άλλη, στα σοβαρά τη δήλωση του Κρις Κέντις (που το σκηνοθέτησε

στο πλευρό της Λάουρα Λάου) ότι το «Σιωπηλό σπίτι» αποτελεί δείγμα

πειραματικού κινηματογράφου, τότε πρόκειται για μια αποτυχία που

κινείται στην ασφάλεια της πεπατημένης.

Αξιολόγηση: **

Πέτρος Θεοδωρίδης

Αποκλειστικά στο ΝΑΤΑΛΙτηλ. 2310 829457

ταινίες

Το Νόστος προτείνει


ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ(APPELSINPIKEN/ ORANGE GIRL)Σκηνοθεσία: Εύα Νταρ

Παίζουν: Μίκελ Μπρατ Σιλσέτ, Χάραλντ

Ρόσενστρομ, Άνι Νταρ Νιγκάρντ


ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (2η εβδομάδα)

«Φαντάσου να μπορούσες να επιλέξεις εάν θα γεννηθείς. Αλλά

να ήξερες ότι η ζωή σου θα διαρκούσε μερικά λεπτά. Και το

καλύτερο θα ήταν να ζήσεις, το χειρότερο θα ήταν να πεθάνεις.

Τι θα διάλεγες;».

Όπως αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για μια ταινία με φιλοσοφικές

προεκτάσεις (η στιγμή είναι η μοναδική αιωνιότητα) και αρκετά

υπαρξιακά διλήμματα (αν δυο άνθρωποι είναι γραφτό να

συναντηθούν, δε θα βρεθούν έτσι κι αλλιώς;) διαθέτοντας

επιπρόσθετα άκρατο ρομαντισμό (αυτό θα αρέσει στις γυναίκες,

αλλά θα πάθουν «σάκχαρο» οι άντρες) και πολύπλοκα παιχνίδια με

το τυχαίο, μοιραίο, πεπρωμένο.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Νορβηγίδας Νταρ διαπνέεται

από την ψυχική και συναισθηματική αντανάκλαση του γυναικείου

κόσμου. Ζεστά χρώματα, γλυκές εικόνες, βλέμματα υπερχειλισμένα

από έρωτα και χορταστικά αργοί ρυθμοί. Η σκηνοθέτιδα αφαιρεί

από τον άντρα συγγραφέα (Γιοστέιν Γκάαρντερ) τις βαθύτερες

φιλοσοφικές ενδοσκοπήσεις του στη σπουδαιότητα της

Ύπαρξης και αρκείται στις σταθερές, κλασικές πεπατημένες του

κεραυνοβόλου Έρωτα, της διαχρονικής, παντοτινής Αγάπης, του

μελοδραματικού Θανάτου και της παρορμητικής Ζωής.

Οι άξονες στους οποίους κινεί την ιστορία της είναι δύο και

ταυτόχρονα παράλληλοι. Στον ένα η μοιραία συνάντηση του

πατέρα με την παιδική του φίλη (ενήλικη πλέον) μέσα σε κάποιο

τραμ, τον αμοιβαία αστραπιαίο έρωτά τους και όλα τα παθήματά

του μέχρι να την κατακτήσει, ενώ στον άλλο (άξονα) η ερωτική

περιπέτεια του γιου με μια τυχαία κοπέλα που γνωρίζει σε κάποιο

βουνό. Άξονες με πολλούς κοινούς γεωμετρικούς τόπους. Τόσους,

ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ο ένας προέκταση του άλλου.

Δελεαστική σαν πρόταση, με γευστικούς χυμούς, πλούσιες

βιταμίνες, αλλά συντηρητικής αισθητικής συσκευασία.

Αξιολόγηση: **Γιάννης Τοτονίδης

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ(SHADOW DANCER) Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μαρς

Παίζουν: Αντρέα Ράιζμπορο, Κλάιβ Όουεν, Γκίλιαν Άντερσον, Ντόμναλ

Γκλίσον, Άινταν Γκίλεν.


ΕΛΛΗΝΙΣ (2η εβδομάδα)

Πλάνα ημιτονοειδή, ελλειπτικά, «κοφτά», χρόνοι αραιωμένοι,

τυραννικοί, χώροι παράδοξα υπερφωτισμένοι (;) με χειμωνιάτικο,

χλωμό φως. Δρόμοι αυτόνομοι, πλατείες ερημικές, που αντί για

σημαίες ανεμίζουν μπουγάδες. Το τέλος μιας κηδείας, ο τερματισμός

της κηδεμονίας, ο θλιμμένος δρόμος της ενηλικίωσης. Εικόνες

μισοφαγωμένες, ράκη μισολιωμένα ως ξεθαμμένα πτώματα. Άνθρωποι-

μαριονέτες κινούνται μ’ έναν σπαστικό, ατελέσφορο τρόπο. Αφήγηση

αποστεωμένη, αποδραματοποιημένη, σιωπές, νύξεις, βλέμματα.

Η περίπτωση ενός ντοκουμέντου, η μεταποίηση μιας αισθητικής σε στιλ και πρωτοπορία. Αυτοί είναι οι επίγονοι

του BBC, μινιμαλιστές με μικρούς προϋπολογισμούς, με αυστηρά επιλεγμένους χώρους, με ντεκουπάζ τόσο

«σιδερένιο» ώστε να θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του αμερικανικού σινεμά. Τυπικά, πρέπει να υπάρχει και

μια μυθοπλασία, που συνεχώς, όμως, εκτοπίζεται, εξορίζεται, παραβιάζεται, για να παραπλανήσει ενοχλητικά

τους θεατές.

Ο σκηνοθέτης είναι φανερό πως ισχυρίζεται: «Δεν χρειάζομαι ιστορίες και πρόσωπα, δεν έχω ανάγκη

από δράση παρά μόνο από εντυπώσεις πραγματικού». Ο θεατής που νιώθει, απολαμβάνει μια διαδικασία

σχηματισμού «εντυπωμάτων» και «ελκών», εξορύξεων, οπών, απωλειών, που εγγράφονται απ’ ευθείας στο

φαντασιακό του. Η μυθοπλασία παραγράφεται, ακυρώνεται ως ανεπιθύμητο έρμα δίπλα στο πτώμα της μαμάς

και στο καμένο αυτοκίνητο του Κλάιβ.

Αυτή, κυρίες και κύριοι, είναι η νέα βρετανική σχολή, που οι ταινίες της (δες π.χ. «Τα παπούτσια του νεκρού»

ή το «This is England») δεν έχουν τίποτα να επιδείξουν και να αποδείξουν. Αυτή η νέα τεχνοαισθητική είναι

μια μετεξέλιξη του free-cinema, που κι αυτό από το ντοκιμαντέρ εκκίνησε. Ο «Χορός των κατασκόπων»

σχεδιάστηκε έτσι ώστε να απογειώνει πολύ ελαφρά τον θεατή και να τον κατακρημνίζει στο τέλος με

πάταγο. Όσοι ρισκάρουν, λοιπόν, και γαντζωθούν στη μυθοπλασία, στο τέλος θα μείνουν έκθετοι, ορφανοί,

αποκομμένοι μέσα σ’ ένα εχθρικό πεδίο. Κι αυτό δεν (θα) είναι το ιρλανδικό έδαφος, αλλά το εύθραυστο

φιλμικό πεδίο, τόπος εχθρικής κουλτούρας για όσους δεν αποκωδικοποιούν τα σημεία, για να θυμηθώ ένα

μνημειώδες άρθρο του Sight and Sound, επ’ ευκαιρία του «Λίγο μετά τα μεσάνυχτα» του Ρεγκ.


Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου

(αναδημοσίευση από το blog: http://kemes.wordpress.com/)

LOOPER

Σκηνοθεσία: Ρίαν Τζόνσον

Παίζουν: Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Μπρους Γουίλις, Έμιλι Μπλαντ, Πολ

Ντάνο, Πάιπερ Περάμπο, Τζεφ Ντάνιελς


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8, VILLAGE COSMOS 4&5&10 (2η εβδομάδα)

Μερικοί άνθρωποι ψάχνουν εναγωνίως κάποια κενά στον χρόνο,

που ίσως να τους μεταφέρουν χρόνια πίσω ή μπροστά ή έστω λίγα

λεπτά πριν τη στιγμή που θα τους αλλάξει την ζωή. Στο «Looper» του

Ρίαν Τζόνσον, οι άνθρωποι βρίσκονται στο 2042 και περίπου τριάντα

χρόνια... μετά έχουν εφεύρει την χρονομηχανή. Τα μελλοντικά

συνδικάτα, λοιπόν, του υποκόσμου έχουν στείλει έναν δικό τους για

να προσλαμβάνει εκτελεστές που σκοτώνουν ανεπιθύμητους, που

στέλνονται από το 2072 και εξαφανίζονται πριν καν υπάρξουν εκεί. Το

σκηνικό στήνεται άψογα, χωρίς τις συνηθισμένες υπερβολές, και η 4η διάσταση μαζί με την γκανγκστερικού

ύφους νουάρ αισθητική, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές: ο χρόνος δεν είναι ποτέ με το μέρος μας...

Ο Ρίαν Τζόνσον φαίνεται να έχει κατανοήσει πλήρως τις ανάγκες του σύγχρονου σινεμά. Συγχωνεύει

την ευχαρίστηση του κοινού με την αυστηρώς προσωπική πινελιά της «αυθεντίας» του σκηνοθέτη και

παραδίδει κάτι ανεπιτήδευτο, το ακριβώς αντίθετο από τις ταινίες του είδους του. Τα εφέ είναι ασήμαντα, τα

στυλιζαρισμένα όπλα της παλιάς σχολής επιστρατεύονται επαναφέροντας μνήμες, και οι ερμηνείες δυνατές,

με αποκορύφωμα αυτή του Μπρους Γουίλις, που είναι συγκινητικός. Όλο το ζουμί βρίσκεται στη σεναριακή

κυλιόμενη διάρθρωση και αναδίπλωση, που συμβαδίζει απόλυτα με το νόημα του περιεχομένου του. Κύκλος,

επανάληψη, λούπα, συστατικά του χρόνου που μια αρκούντως σοβαρή ταινία επιστημονικής φαντασίας

μπορεί να τα αναδείξει σαν μια μορφή επανάστασης.

Η σωστή χρήση του χρόνου έχει πολλές νοηματικές διακλαδώσεις. Θα σταθούμε σε ένα σημείο. Το κύριο

χαρακτηριστικό του χρόνου είναι ότι περνάει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Η ευκαιρία να

τον κάνουμε δικό μας, να τον ελέγχουμε, να τον αγγίζουμε θα άλλαζε για πάντα την ψυχολογική μας δομή. Ο

χρόνος στο «Looper» μπορεί να μην χάνει εντελώς την δύναμή του, αλλά σου δίνει επιλογή. Επιλογές, αυτό

ακριβώς δεν μας λείπει σήμερα;


Πέτρος Καλογεράς

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ταινίες


Παίζονται επίσης...

COSMOPOLIS

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ

Παίζουν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Σάρα

Γκάντον, Πολ Τζιαμάτι, Ζιλιέτ Μπινός,

Ματιέ Αμαλρίκ


ΒΑΚΟΥΡΑ 1, VILLAGE COSMOS 2 (2η εβδομάδα)

Η κατά τα φαινόμενα αναίτια επιθυμία

ενός ζάμπλουτου γκόλντεν μπόι της

Γουόλ Στριτ να διασχίσει ολόκληρη τη

Νέα Υόρκη απ’ άκρη σ’ άκρη εν μέσω

διαδηλώσεων, ταραχών και απειλών

κατά της ίδιας του της ζωής απλά και

μόνο για να κουρευτεί στο κουρείο των

παιδικών του χρόνων, στη φτωχογειτονιά

KILLER JOE Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Φρίντκιν

Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Εμίλ

Χερς, Τζούνο Τεμπλ, Τζίνα Γκέρσον,

Τόμας Χέιντεν Τσερτς


ΒΑΚΟΥΡΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&4 (3η εβδομάδα)

Ο 7 7 χ ρ ο ν ο ς Γ ο υ ί λ ι α μ Φ ρ ί ν τ κ ι ν

ε π ι σ τ ρ έ φ ε ι , δ ι α σ κ ε υ ά ζ ο ν τ α ς τ ο

ομώνυμο θεατρικό του βραβευμένου

Τρέ ισ ι Λετς , με τον οποίο έχουν

σ υ ν ε ρ γ α σ τ ε ί ξ α ν ά τ ο 2 0 0 6 , σ τ ο

«Bug». Αυτό το τόσο δυνατό σενάριο

στα χέρια ενός σκηνοθέτη τέτοιας

και τους χθεσινούς σταρ του σινεμά. Σε ότι αφορά την αφήγηση, παρατηρούμε

σε φρενήρη ρυθμό τις μόνιμες εμμονές του σκηνοθέτη. Τη διαρκή αγωνία

για το θάνατο, την αγνότητα της τέχνης στην εσωτερικότητά της, καθώς και

τη διάβρωσή της καθώς μεταβαίνει στην κοσμικότητα. Αλλά και αυτό το γλυκά

ανερμήνευτο αδιέξοδο των ανθρώπινων σχέσεων και το απρόβλεπτο της

ερωτικής επιθυμίας. Ωστόσο, όλα αναπτύσσονται προς χάριν μιας ταχύρρυθμης

πολυχρωμίας με φόντο τη Ρώμη, χωρίς να καταφέρνουν ένα αισθητό άγγιγμα.

Η Ρώμη βρίσκεται διαρκώς στο κέντρο. Ποτέ στο επίκεντρο. Υπάρχουν άπειροι

τρόποι για να υπάρξεις σ’ ένα μέρος. Μπορείς να περπατάς αδιάκοπα σε μικρά

σοκάκια διασταυρώνοντας το βλέμμα σου με τυχαίους περαστικούς. Μπορείς να κατευθύνεσαι από μουσείο σε μουσείο.

Μπορείς να κλειστείς σε μια γκαρσονιέρα και να κοιτάς τον ήλιο. Μπορείς.. Μπορείς... Ο Γούντι Άλεν διαλέγει τον εύκολο

δρόμο. Προτιμά να φωτίσει την στερεότυπη εικόνα του μεσογειακού ταμπεραμέντου και να την αναμείξει με spotlights

της πόλης όπως το Κολοσσαίον και η Piazza del Popolo. Αποφεύγοντας μια εσωτερική συναναστροφή και συνθέτοντας

περισσότερο μια εύγλωττη τουριστική καρτ ποστάλ. Μια τουριστική καρτ ποστάλ που ευνοεί το κωμικό του κέντημα, αλλά στο

φινάλε, δε μπορεί να αποκαλύψει τίποτα περισσότερο από την ανεμελιά, τον ενθουσιασμό, την αμηχανία και τον ξενισμό ενός

τουριστικού προορισμού. Μια σειρά από όμορφες λέξεις για ένα κούφιο ποίημα.

Αξιολόγηση: **Γιώργος Ευθυμίου

Για όλα φταίει τ’ όνομά σου, Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή, Resident Evil: Η τιμωρία, Step Up Revolution, Daddy Cool, Μην εμπιστεύεσαι κανέναν, Οι αναλώσιμοι

2, Γείτονες σε περιπολία, Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης: 1900-1922, Το τελευταίο κύμα, Αρσενικό και παλιά δαντέλα, Brave, ParaNorman, μια

μεταφυσική ιστορία, Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης, Η εποχή των παγετώνων 4: Ο χορός των ηπείρων

ταινίες

στην οποία μεγάλωσε, μοιάζει και πράγματι μετατρέπεται στη δική του προσωπική

Οδύσσεια. Στο τέλος, βέβαια, δεν υπάρχει καμία Πηνελόπη να τον περιμένει

καρτερικά. Ο Κρόνενμπεργκ μιλάει για τον πραγματικό κόσμο και σ’ αυτόν

δυστυχώς ελάχιστοι ξέρουν τι σημαίνει αγάπη. Στο τέλος περιμένει το τέλμα,

το τέρμα, η πτώση. Και αυτό το γνωρίζει ο κεντρικός ήρωας. Περιφέρεται

σα φάντασμα, σα χαμένος, σα να συνειδητοποιεί πλέον τη ματαιότητα της

ύπαρξής του. Αυτός και η λιμουζίνα του. Το ανθρώπινο κορμί και το μέταλλο

του αυτοκινήτου. Ένα και το αυτό. Ο Πάκερ συμβολίζει το ίδιο το κεφάλαιο, το

καπιταλιστικό σύστημα το οποίο εκπροσωπεί. Ένα σύστημα σε ελεύθερη πτώση, ξεπερασμένο πλέον από το αύριο που διαδέχεται

το σήμερα και το αντικαθιστά. Γιατί το μέλλον είναι τώρα. Γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Εξαγοράστηκε κι αυτός. Όπως και ο αέρας

που αναπνέουμε. Όπως κι η αγάπη που αντικαταστάθηκε από την ψυχρότητα και την αδιαφορία. Ο Πάκερ και η κατά συνθήκη

σύζυγός του μιλάνε για σεξ αλλά ποτέ δεν το κάνουν. Ο Πάκερ γαμάει άλλες, μηχανικά, όπως πρέπει να φάει κανείς, και αυτό

εννοείται πως το κάνει μέσα στη λιμουζίνα του, όπως μέσα στη λιμουζίνα του κάνει και οτιδήποτε άλλο. Μέσα στο σύμβολο της

ισχύος και εξουσίας του. Μιας εξουσίας που με μαθηματική ακρίβεια οδεύει προς το θάνατο. Και από σύμβολο ισχύος μοιάζει

όλο και περισσότερο με λευκό φέρετρο κι ο ίδιος με ζόμπι. Ένας ζωντανός νεκρός. Όπως το σύστημα, όπως η κοινωνία.

Δύσκολα να περιγραφεί η δύναμη του τελευταίου κινηματογραφικού πονήματος του σπουδαίου Κρόνενμπεργκ. Κάθε εικόνα,

σχέση, δράση και διάλογος στο νέο του φιλμ κρύβει από πίσω πλειάδα συμβόλων και νοημάτων. Προσέξτε τι μπορεί να σημαίνει

το ότι το φιλμ ξεκινάει με Τζάκσον Πόλοκ και τελειώνει με Ρόθκο. Προσέξτε τα πάντα. Επιστρέφει επιτέλους στο τεχνοφοβικό

θεματικό του μοτίβο, με την ωριμότητα όμως των δεκάδων χρόνων και δεκάδων ταινιών. Προσωπικά, το θεωρώ πολύ δύσκολο

να είναι κανείς λάτρης του δημιουργού και να μην του αρέσει το «Cosmopolis». Πρόκειται για την πιο βαριά, κρονενμπεργκική

δημιουργία του από την εποχή του «Spider». Μια δημιουργία που μιλάει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη για αυτό που ζούμε

σήμερα αλλά κυρίως για αυτό που θα ζήσουμε αύριο. Την εποχή του νεκρού αρουραίου. Την απόλυτη σύζευξη τεχνολογίας και

χρήματος. Καλή ζωή.

Αξιολόγηση: ***** Αλέξανδρος Μιλκίδης

δυναμικής, γίνεται ακόμη πιο σκληρό και «μαύρο». Στο «Killer Joe» η

βία, η εγκληματικότητα και ο τρόμος ανακατεύονται με μεγάλες δόσεις

απρόβλεπτου χιούμορ (χωρίς όμως να χάνεται ο έλεγχος), προσφέροντάς

μας μια σφιχτοδεμένη ταινία που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το

τέλος. Ο ρυθμός εναλλάσσεται και τα συναισθήματα το ίδιο. Οι ήρωες,

παρακμιακοί, πετούν οικογενειακούς δεσμούς και κοινωνικούς θεσμούς

κυριολεκτικά στα σκουπίδια. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική και οι ερμηνείες

εξίσου καλές. Μεγάλη έκπληξη αποτελεί ο Μάθιου Μακόναχι, ο οποίος είναι

πειστικότατος στο ρόλο του σαδιστή ψυχοπαθούς Τζο, υπερασπιστή του νόμου

και παραβάτη συγχρόνως. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ερμηνευτικά

α π έ χ ε ι έ τ η φ ω τ ό ς α π ό τ ο υ ς γ λ υ κ α ν ά λ α τ ο υ ς ρ ό λ ο υ ς σ τ ο υ ς ο π ο ί ο υ ς μ α ς ε ί χ ε σ υ ν η θ ί σ ε ι .

Το «Killer Joe» θα εξοργίσει, θα σοκάρει αλλά και θα εντυπωσιάσει. Εδώ που τα λέμε, τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε

από το σκηνοθέτη του «Εξορκιστή»; Σίγουρα δεν είναι μια ταινία για όλους. Όσοι όμως από εσάς είστε έτοιμοι για μια σκοτεινή

κινηματογραφική εμπειρία, γεμάτη διεστραμμένο χιούμορ και ένα σχεδόν τοξικό συνδυασμό βίας και σεξ, σπεύσατε!

Αξιολόγηση: ****Λένα Χασιώτη

ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ(TO ROME WITH LOVE)

Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν

Παίζουν: Γούντι Άλεν, Πενέλοπε Κρουζ,

Ρομπέρτο Μπενίνι, Τζούντι Ντέιβις, Άλεκ

Μπάλντγουιν, Τζέσι Άιζενμπεργκ, Έλεν

Πέιτζ, Γκρέτα Γκέργουικ, Άλισον Πιλ,

Ορνέλα Μούτι, Ρικάρντο Σκαρμάτσιο


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&9, VILLAGE COSMOS 1&9 (5η εβδομάδα)

Ο Γούντι Άλεν συνεχίζει από τη Ρώμη

μ ια άτυπη περιοδε ία με θέμα τ ις

ευρωπαϊκές πόλεις. Συρράπτει τέσσερις

διαφορετικές ιστορίες και συνενώνει

κάποιους από τους σημερινούς, αλλά


Χέρμπερτ Λομ, Ντρέιφους κατά Κλουζό

Δεκάξι μέρες αφότου έκλεισε τα 95 (την

περασμένη Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου), κοιμήθηκε

τον τελευταίο του ύπνο -πλήρης ημερών- ο

θρυλικός επιθεωρητής Ντρέιφους, όπως

γνωρίσαμε τον Χέρμπερτ Λομ μέσα από τις

κωμωδίες του «Ροζ Πάνθηρα» με τον Πίτερ

Σέλερς.

Γεννήθηκε στην Πράγα με το όνομα Ερβέρτος

και το μακρινάρι επίθετό του συνοδεύεται από

έναν τίτλο ευγενείας που κρατά από το 1601. Πρόλαβε να αλλάξει σε Λομ (που

θα πει λατομείο) και να κάνει δυο ρολάκια σε τσεχοσλοβάκικες ταινίες... πριν

φύγει άρον-άρον για το Λονδίνο (1939) εξαιτίας της χιτλερικής λαίλαπας.

Εκεί βαφτίστηκε... Ναπολέων Βοναπάρτης («Ο νεαρός κύριος Πιτ», 1942)

από τον Κάρολ Ριντ, ρόλο που επανέλαβε αργότερα και για τον Κινγκ Βίντορ

(«Πόλεμος και Ειρήνη», 1956). Ακολούθησε μια εξαιρετική ακροβατική

διπλοπροσωπία («Διπλό άλλοθι», 1948) και δεύτεροι ρόλοι πλάι στον Άλεκ

Γκίνες και τον πρώιμο Σέλερς («Η συμμορία των 5», 1955), τους Μίτσαμ, Λέμον

και Χέιγουόρθ («Στην κόλαση των Τροπικών», 1957), στον «Σπάρτακο» (1960)

και στον «Ελ Σιντ» (1961). Έγινε Κάπτεν Νέμο στη «Μυστηριώδη Νήσο» (1961),

παραμορφωμένος μασκοφόρος στο «Φάντασμα της Όπερας» (1962), Βαν

Χέλσινγκ στον κλασικό «Κόμη Δράκουλα» (1970) με τον Κρίστοφερ Λι... και

φυγάς επιχειρηματίας σε κάποιο επεισόδιο της σειράς «Χαβάη 5-0» (1971).

Έκανε δυο φορές ρόλους στους «Δέκα μικρούς Ινδιάνους» (1974 και 1989),

το αντίπαλο δέος του πολυπρόσωπου Γουόλτερ Ματάου στην «Αλεπού των

κατασκόπων» (1980), τον γιατρό του Κρίστοφερ Γουόκεν στη «Νεκρή Ζώνη»

(1983) του Κρόνενμπεργκ, τον κακό Γερμαναρά στους «Θησαυρούς του

Σολομώντα» (1985), τον κομουνιστή στρατηγό στο «Ωχ Αποκάλυψη!» (1989).

Τελευταία εμφάνιση, τηλεοπτική, στο αυτοτελές «Φόνος στο Πρεσβυτέριο»

(2004) της σειράς Mις Μαρπλ.


Η Νίκη Λινάρδου βασίλισσα πλατινέ...

Τη θυμάστε ως νεαρή σύζυγο Τσιλιβίκη/

Μ π ε ϊ ζ ά ν η ( Θ α ν ά σ η ς Β έ γ γ ο ς ) σ τ η ν

κωμωδία «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964);

Ή ως επιπόλαιη κόρη Μαυρογιαλούρου -

Κωνσταντάρα στην κορυφαία πολιτική σάτιρα

«Υπάρχει και φιλότιμο« (1965); Ή, ακόμη,

ως Λίζα/ Ελένη δίπλα στον «καθηγητή των

ιεροδούλων» Γιώργο Κωνσταντίνου στο,

επίσης σακελλάρειο, «Καλώς ήρθε το δολάριο» (1967);

Ο λόγος για την εκλιπούσα ηθοποιό Νίκη Λινάρδου που γεννήθηκε Ανδρονίκη

Κούλα τον Ιούνιο του 1939 κατά την retrodb, ενώ άλλες πηγές την θέλουν

τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Η κινηματογραφική της πορεία περιλαμβάνει

τρεις δεκάδες ελληνικές ταινίες εκ των οποίων οι δύο έγιναν με σκηνοθέτη

τον, επί δεκαετία σύζυγό της, Αλέκο Σακελλάριο. Ξεκίνησε με το περίφημο

«Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» (1955) ως σγουρο-μαυρομάλλα τσιγγάνα

να αλλάζει ρούχα με την πρωταγωνίστρια Καρέζη. Τότε λεγόταν Μπέμπη

Κούλα, όνομα που κράτησε ως καλλιτεχνικό ετερώνυμο μέχρι το 1962 και την

κωμωδία «Όταν λείπει η γάτα»!

Εμφανίστηκε ως συμμαθήτρια της Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον

Παράδεισο» (1959). Η Αλίκη ζήλεψε τον μιμητισμό της, ο καβγάς φούντωσε κι

ο Σακελλάριος ξαναγύρισε κάποιες σκηνές για να εκτονώσει το θυμό.

Άλλοι χαρακτηριστικοί ρόλοι: γειτόνισσα της Μάρως Κοντού, πέτρα

παρεξηγήσεων στα «Κίτρινα γάντια» (1960), γραμματέας σε αρωματοποιία («Το

τεμπελόσκυλο», 1963), πρωτότοκη κόρη του Ορέστη Μακρή («Ο Αριστείδης και

τα κορίτσια του», 1964), άτακτη αδελφή του Γκιωνάκη («Η αδελφή μου θέλει

ξύλο», 1966). Τελευταία της ταινία το ριμέικ του λογοθετίδειου «Δεσποινίς ετών

39», πλάι στον Κωνσταντάρα και πάλι («Ο ρωμιός έχει φιλότιμο», 1968).

Έκτοτε παντρεύτηκε τον τηλεσκηνοθέτη Θάνο Χρυσοβέργη (επί οκτώ έτη) και

ασχολήθηκε με τηλεοπτικές παραγωγές (μουσικά προγράμματα, ντοκιμαντέρ,

παιδικές εκπομπές) μέχρι το 1996 (Αξέχαστες Κωμωδίες).

Έφυγε αθόρυβα την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, όπως και έζησε τις τέσσερις

τελευταίες δεκαετίες.


Αφιερώματα στο 53ο ΦΚΘΆκι Καουρισμάκι, Μπαχμάν Γκομπαντί, Αντρέας Ντρέζεν

Τρεις σπουδαίοι δημιουργοί, από τους πιο αξιόλογους εκφραστές του σύγχρονου ανεξάρτητου

κινηματογράφου, έχουν την τιμητική τους στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,

μέσα από αφιερώματα στο έργο τους. Ο ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό σινεφίλ κοινό, Φιλανδός

σκηνοθέτης Άκι Καουρισμάκι, ο πολυβραβευμένος κουρδικής καταγωγής Μπαχμάν Γκομπαντί,

από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νέου ιρανικού σινεμά, και ο Γερμανός Αντρέας

Ντρέζεν, ο οποίος έχει προκαλέσει αίσθηση σε διεθνή φεστιβάλ για το ευαίσθητο κριτικό πνεύμα

του, θα δώσουν το παρών στη φετινή διοργάνωση.

Άκι Καουρισμάκι

Βαθιά ουμανιστικό, ανεπιτήδευτο και γενναιόδωρο στο

θεατή, το σινεμά του Άκι Καουρισμάκι υμνεί με μινιμαλισμό,

χιούμορ και νοσταλγία τις ανθρώπινες αξίες, ισορροπώντας

εύστροφα ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία. Στο 53ο

ΦΚΘ θα προβληθούν οι πιο αντιπροσωπευτικές στιγμές της

φιλμογραφίας του σκηνοθέτη, το έργο του οποίου αποκτά

ξεχωριστή επικαιρότητα σήμερα. Η ανεργία, η ανέχεια και

η οικονομική κρίση σφίγγουν τον κλοιό για τους ήρωες των

ταινιών του Καουρισμάκι: όλοι καθημερινοί άνθρωποι, οι

φτωχοί και αδύναμοι αυτού του κόσμου, οι οποίοι σε πείσμα

των καιρών δεν εγκαταλείπουν ποτέ την ελπίδα.

Μπαχμάν Γκομπαντί

Ο Μπαχμάν Γκομπαντί υφαίνει έναν κινηματογράφο που

τολμά και θίγει ζητήματα ιστορίας, κουλτούρας, κοινωνικής

διαστρωμάτωσης, πολιτικών πεποιθήσεων. Το σινεμά

του αποτελεί μια κραυγή για δικαιοσύνη και ελευθερία.

Ρεαλισμός και ημιντοκιμαντερίστικα στοιχεία από τη μια

πλευρά κι ένα παιχνίδι με το μύθο και το φανταστικό από

την άλλη, συνθέτουν έναν πολυεπίπεδο κινηματογράφο,

στον οποίον έννοιες όπως ο θάνατος, η ζωή και ο έρωτας

αναμετριούνται ταυτόχρονα, όπως συμβαίνει στην ίδια τη

ζωή. Αυτοεξόριστος από το 2009, αρχικά στο Ιράκ και στη

συνέχεια στην Τουρκία, φέτος επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη,

με την πρώτη του ταινία στην περίοδο της εξορίας του, το «Rhino Season». Πέρα από το «Rhino

Season» θα προβληθούν και οι άλλες πέντε μεγάλου μήκους ταινίες του σκηνοθέτη.

Αντρέας Ντρέζεν

Από τους πιο ξεχωριστούς εκπροσώπους της νέας γενιάς

Γερμανών κινηματογραφιστών, o Αντρέας Ντρέζεν

επιτυγχάνει στις ταινίες του μια ιδανική σύμπραξη ευφυΐας,

ρεαλισμού αλλά και λυρισμού. Στο 53ο ΦΚΘ θα προβληθούν

αντιπροσωπευτικές στιγμές της πορείας του, καθώς και σε

πρεμιέρα η τελευταία ταινία του «Halt auf freier Strecke»,

που απέσπασε πέρυσι το βραβείο του τμήματος «Ένα Κάποιο

Βλέμμα» στο φεστιβάλ Καννών. Γεννημένος το 1963 στην

Ανατολική Γερμανία, έχοντας ήδη κάνει μια σειρά ταινιών

για τη DEFA, ο Ντρέζεν από το 1992 εργάζεται αδιάλειπτα

ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος στον κινηματογράφο,

την τηλεόραση, το θέατρο και την όπερα. Η «καρδιά» στο σινεμά του είναι δίχως αμφιβολία ο

άνθρωπος, μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες διαπροσωπικών σχέσεων που ξαφνιάζουν

με τη δύναμη και την ευαισθησία τους. Ο σκηνοθέτης τις καταγράφει από απόσταση, αλλά

ταυτόχρονα διεισδύει στον πυρήνα τους, χάρη σε ένα ισορροπημένο μείγμα ακρίβειας και

αυτοσχεδιασμού, στοιχείο που ο ίδιος χρησιμοποιεί σταθερά στο ντοκιμαντερίστικης φύσης

έργο του.

Next

Την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου, πέρα από τις ταινίες «Οι υποψήφιοι» (The Campaign) του Τζέι Ρόουτς

με τους Ζακ Γαλιφιανάκης, Γουίλ Φέρελ και Τζέισον Σουντέκις και «Η αρπαγή 2» (Taken 2) του

Ολιβιέ Μεγκατόν με τους Λίαμ Νίσον, Φάμκε Γιάνσεν και Μάγκι Γκρέις, που προβάλλονται μέσα

στο τρέχον ΠΣΚ σε ειδικές paid previews, αναμένεται να προβληθούν στη Θεσσαλονίκη οι εξής

ταινίες: «Η κληρονομιά του Μπουρν» (The Bourne Legacy) του Τόνι Γκίλροϊ με τους Τζέρεμι

Ρένερ, Ρέιτσελ Βάιζ και Έντουαρτ Νόρτον (η οποία, ανεξήγητα, δεν ξεκίνησε την προβολή της την

προηγούμενη Πέμπτη 4 Οκτωβρίου ταυτόχρονα με την Αθήνα - για πρώτη φορά συμβαίνει αυτό

με χολιγουντιανό μπλοκμπάστερ), «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» του Γιάννη Σμαραγδή με τους

Σεμπάστιαν Κοχ, Τζον Κλιζ και Κατρίν Ντενέβ και «End of Watch» του Ντέιβιντ Άγιερ με τους Τζέικ

Τζίλενχαλ, Μάικλ Πένια και Άννα Κέντρικ.

σινεμά


σινεμά

Κινηματογραφικό φεστιβάλ Σαν ΣεμπαστιάνΓιόρτασε τα 60 με μεγαλοπρέπεια!

του Αλέξανδρου Ρωμανού Λιζάρδου

Στη γιορτή της βασκικής πόλης έδωσαν το παρών περισσότεροι από 10 πρωτοκλασάτοι σκηνοθέτες

και ηθοποιοί: Όλιβερ Στόουν, Ρίτσαρντ Γκιρ, Σούζαν Σαράντον, Πενέλοπε Κρουζ, Μπεν Άφλεκ, Γιούαν

ΜακΓκρέγκορ, Κώστας Γαβράς, Φρανσουά Οζόν, Κατρίν Ντενέβ, Τζον Τραβόλτα, Μόνικα Μπελούτσι,

Τόμι Λι Τζόουν είναι μερικά από τα ονόματα. Καλεσμένοι και επισκέπτες, ποιότητα και εμπορικό, Ισπανοί

δημιουργοί και… οι υπόλοιποι, όλοι είχαν μια θέση και όλοι έσβησαν τουλάχιστον και από ένα κεράκι.

Τα βραβεία και οι ταινίες πίσω από αυτά

- Χρυσό Κοχύλι - Βραβείο Καλύτερης Ταινίας: «Dans la maison» του Φρανσουά Οζόν

Το αγόρι στο τελευταίο θρανίο είναι αποφασισμένο να διδάξει ή ακόμα καλύτερα να δώσει ένα καλό

μάθημα στον δάσκαλό του για τα όρια της ηθικής και της ξεδιαντροπιάς. Σε μία ταινία που κάνει το

«Match Point» να θυμίζει σχολικό πείραμα, θα ταξιδέψουμε κυριολεκτικά και μεταφορικά μαζί με τον

«Μινώταυρο στον λαβύρινθο». Τι μπανάλ όνομα για γκαλερί θα που πείτε (ναι, έτσι ονομάζουν την γκαλερί της συζύγου του κεντρικού χαρακτήρα κι εκεί θα χαθούμε στα

μονοπάτια - παγίδες). Σωστά, μπαναλιτέ μέχρι να βρομίσει το πτώμα της τέχνης που δεν γνωρίζει όρια, σύνορα και σήψη. Καμία ποίηση σε αυτό το σπίτι!Ατομική βόμβα στην

τελευταία σελίδα κι ένα «συνεχίζεται» (πάντα εντός παρενθέσεως). Η ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό, τιμήθηκε και με το βραβείο σεναρίου.

- Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής: «Blancanieves» του Πάμπλο Μπέργκερ

Ταυρομάχος στην αρένα χάνει για μια στιγμή την επαφή με τον... εχθρό και η καθημερινότητά του γίνεται κόκκινο πανί για τη νοσοκόμα που θα διεκδικήσει τον τίτλο της

γυναίκας και την περιουσία του. Η μικρή του κόρη θα γεννηθεί τη στιγμή που αυτός θα παραλύσει και η μητέρα της θα χάσει την πάλη με τη ζωή. Ηττημένη κόρη και πατέρας,

έρμαια της κακιάς γυναίκας, θα συναντιούνται μόνο στα κλεφτά. Δεν χρειάζονται φωνή ούτε και χρώμα σε όσα θα ζήσουν, ίσως για αυτό και η ταινία να είναι ασπρόμαυρη

και βουβή. Ο δημιουργός του «Torremolinos 73» ελέγχει ψηφίδα-ψηφίδα το εργόχειρο που συνθέτει με αφορμή το παραμύθι των αδελφών Γκριμ «Χιονάτη» (που είδαμε

πριν λίγο καιρό σε δύο απογοητευτικές αποδόσεις). Πόσο εύστοχο αυτό το φλύαρο μοντάζ, έμμετρη η χρήση της υπερβολής, άμεσο και επίκαιρο με βάση την κουλτούρα

του τόπου του... Και πως πόνεσε η καρδιά μου με εκείνο το δάκρυ -να μην στάζει- στο τολμηρό του τέλος. Όσο την έβλεπα, τα μάτια μου ψεκασμένα με παιδική σκανδαλιά

να κρατούν τη συγκίνηση σε λίμνες, σαν τόπι ακριβό. Και το παιχνίδι όλο ολόγυρα! Ο «Αρτίστας» οφείλει να υποκλιθεί στην κρινοχιονάτη με τις κυρτές μουλέτες και τους

λιγότερο από 7 νάνους που θα σταθούν στο ύψος τους σε μια ταινία που το κακό δεν θα γίνει καλό αλλά θα λάμψει με το σκοτάδι του. Η ταινία τιμήθηκε και με το βραβείο

α’ γυναικείου ρόλου (ex-aequo) για την πανέμορφη Μακαρένα Γκαρθία. Το... άλλο μισό βραβείο το πήρε μία από τις ερασιτέχνισσες -πλην ταλαντούχες- νεαρές στη νέα

ταινία του Λοράν Καντέ «Foxfire». Η Κέιτι Κοσένι, λοιπόν, διαθέτει μια μπρούσκα αθωότητα που μεταλλάσσεται σε άγριο βλαστάρι έτοιμο να κατασπαράξει το χώμα που

την ποτίζει. Η επανάσταση άλλοτε εκ των έσω άλλοτε εξωτερικευμένη, αφήνει σημάδια στο βλέμμα της το κοντινό στην ταινία που σαφέστατα θα μπορούσε να τα πει πιο

σύντομα, αλλά σίγουρα δεν θα μπορούσε να τα πει πιο εύστοχα...

- Αργυρό Κοχύλι - Βραβείο Σκηνοθεσίας: Φερνάντο Τρουέμπα για την ταινία «El artista y la modelo»

Φόρο τιμής στο μέτρο στήνει ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης. Όλα απλά όπως οφείλουν να είναι και οι σχέσεις καλλιτεχνών με την πηγή έμπνευσης. Οι απαλοί τόνοι

του ασπρόμαυρου άλλοτε χαϊδεύουν και άλλοτε ματώνουν τον διάκοσμο της εμπόλεμης Ισπανίας. Αδικαιολόγητα αγνοήθηκε η υπέροχη Τσους Λαμπρεάβε στον μικρό και

τόσο άμεσο χαρακτήρα που ερμήνευσε, o Ζαν Ροσφόρ χαρίζει απλόχερα την απέριττη παρουσία του μέσα από το αιχμηρό του βλέμμα και τα επιδέξια στην ομιλία μάτια

του. Καρντινάλε ανεξίτηλη για μία μόνο στιγμή στο τέλος. Πόσο κομψή η γύμνια της Αϊντα Φολχ, σχεδόν σα να είναι ντυμένη με υφάσματα Θεών. Το μεγαλύτερο και πιο

εύστοχο κριτικό μάθημα για την τέχνη σε μια φράση, που αποδίδω σε ελεύθερη μετάφραση: «όταν το μοντέλο κατανοήσει τη σημασία της τέχνης, είναι σκληρό, μα τότε

πρέπει να φύγει».

- Αργυρό Κοχύλι - Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου: Χοσέ Σακριστάν για την ταινία «El muerto y ser feliz»

Η ταινία που θα αναλώσει όλα τα ευρήματά της στη φόρμα της, θα φανεί «μικρότερη» από τον ευσυνείδητο ηθοποιό (ο οποίος τελικά και βραβεύτηκε) που στο φορμαλιστικό

υπερφιλόδοξο φλύαρο σκηνοθετικό χάος, σώζεται και φέρνει έστω στα ρηχά την εξαντλητική δημιουργία. Καταλάβαμε ότι ο δημιουργός είχε ταλέντο, τώρα χρειάζεται να

βρει το μέτρο.

Η ταινία «Dans la maison» βραβεύτηκε με το Χρυσό Κοχύλι στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν

Από τον Φελίνι στον Βισκόντι

Η Κινηματογραφική Λέσχη Solaris συνεχίζει τη δραστηριότητά της στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη φορά με ένα αφιέρωμα σε δύο κλασικούς

σκηνοθέτες του παγκόσμιου αλλά και πρωτεργάτες του ιταλικού κινηματογράφου: τους Φεντερίκο Φελίνι και Λουκίνο Βισκόντι. Δύο

δημιουργούς που περικλείουν, μέσα από τη δράση τους, όλη την εξέλιξη του ποιητικού ρεαλισμού, αλλά και του καθαρά ποιητικού

κινηματογράφου, σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι προβολές θα γίνονται στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, πλησίον της πλατείας

Αριστοτέλους, κάθε Τετάρτη. Το αφιέρωμα ξεκινά αυτήν την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου, στις 21.00, με την προβολή της ταινίας «Ο Ρόκο και

τ’ αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι. Οι θεατές θα πρέπει να προμηθευτούν την κάρτα μέλους που στοιχίζει 20 ευρώ για 6 προβολές

(λιγότερο από 3,5 ευρώ ανά προβολή). Μετά από τις προβολές θα ακολουθεί συζήτηση με το Γιάννη Φραγκούλη, κριτικό και θεωρητικό

του κινηματογράφου, αλλά και με άλλους κριτικούς της Έβδομης Τέχνης. Στην πραγματοποίηση του σχεδίου συνεργάζονται το Κέντρο

Πολιτιστικών Μελετών και η filmfabrik Productions.

Ταινίες με «Ιστορίες του περιθωρίου» στην ΕΤ3

Συνεχίζεται το αφιέρωμα σε σπουδαίους δημιουργούς στη ζώνη ξένων ταινιών της ΕΤ3 κάθε Σάββατο στις 23:00.

Αυτό το Σάββατο 6 Οκτωβρίου στις 23.00 στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα προβληθεί η ταινία «Homer and Eddie» (1989) του Αντρέι

Μιχάλκοφ Κοντσαλόφσκι με τους Τζέιμς Μπελούσι, Γούπι Γκόλντμπεργκ και Τζον Γουότερς. Το φιλμ κέρδισε «Χρυσό Κοχύλι» στο

φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν. Αφηγείται τη συνταρακτική ιστορία δύο απόκληρων της ζωής, που επιχειρούν να βρουν μια ευκαιρία

διαφυγής μέσα από το οδοιπορικό και τη σχέση τους. Ο Ρώσος σκηνοθέτης κινηματογραφεί μια Αμερική «χλωμή», παραδομένη και

δείχνει πως γνωρίζει καλά χώρους και πρόσωπα.


Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(Α

ΓΓ

ΕΛ

ΙΟΦ

ΟΡ

ΟΣ

)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Ρό

μπυ

Εκσ

ιέλ*

(ΕΘ

ΝΟ

Σ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(ww

w.m

ovi

esltd

.gr)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (w

ww

.new

sbo

mb

.gr)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(ww

w.t

vxs.

gr)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(ww

w.c

ined

og

s.g

r)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος

*(w

ww

.sev

enar

t.g

r)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(ww

w.f

reec

inem

a.g

r)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ *** ** ** ** ** ** *** * ** **** *

ΣΙΩΠΗΛΟ ΣΠΙΤΙ ** *** *** * *** ** *** ** *

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ *** *** *** **** *** **** **** ***** ***** **** ***** **** **** *** ***** *** ***

BARBIE *

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ *** **** **** ** *** *** ** **** *** *** *** ** ***

LOOPER **** *** *** *** ** **** *** ** ** ** ** **** ***** ****COSMOPOLIS *** *** *** ** ** ** ** *** ** ***** *** • * ****ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ ** *** ** ** * *** ** ** **

KILLER JOE **** **** *** ** *** **** ** ***ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ** *** * *** ** ** *** *** **** ** * *** ** *** * • **

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)σινεμά

Γράφει ο Άγγελος Γιάννου[email protected]

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ(L’ORIGINE/ IN THE BEGINNING)Σκηνοθεσία: Χαβιέ ΓκιανολίΠαίζουν: Φρανσουά Κλουζέ, Εμανουέλ Ντεβός, Ζεράρ ΝτεπαρντιέΓαλλία: 2009Διάρκεια: 130’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Ένα «λαβράκι» σας έχουμε γι’ αυτή τη βδομάδα, μια ταινία

που δύσκολα τραβά την προσοχή κάποιου που περιδιαβάζει

τα ράφια του βίντεο-κλαμπ ψάχνοντας κάτι για να περάσει

την ώρα του, κι όμως αποτελεί στη σημερινή συγκυρία

μια ταινία must-see, που ανταμείβει τον θεατή και με το

παραπάνω.

Ο Πολ, ο ήρωας της ταινίας, που συστήνεται ως Φιλίπ Μιλέρ,

είναι ένας απατεώνας που μπλέκει σχεδόν άθελά του σε

μια κομπίνα κατασκευής ενός τμήματος αυτοκινητοδρόμου

που είχε εγκαταλειφθεί πριν μερικά χρόνια σε κάποια

απόμακρη περιοχή της βόρειας Γαλλίας. Όταν διαπιστώνει

ότι τοπικοί παράγοντες, οι οποίοι τον περνούν για

εκπρόσωπο της πολυεθνικής που είχε αρχικά αναλάβει την

κατασκευή, αρχίζουν να τον «λαδώνουν» προκειμένου να

εξασφαλίσουν αναθέσεις επιμέρους προμηθειών και έργων

στο νέο, μεγάλο και φιλόδοξο εργοτάξιο που ευελπιστούν

ότι πρόκειται να στηθεί, ο Πολ αποδέχεται τον ρόλο του, και

έτσι ξαφνικά, εντελώς εκ του μηδενός, ένα μεγάλο δημόσιο

έργο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Η ταινία βασίζεται πάνω σε μια ιστορία προσωπικής

εξαπάτησης, που μπορεί να θεωρηθεί εμβληματική της

εν γένει απατηλότητας του σύγχρονου οικονομικού

συστήματος, όπως τουλάχιστον το γνωρίσαμε τα τελευταία

είκοσι χρόνια. Βασίζεται στην παραγωγή πλούτου, ενίοτε και αχρείαστου («Πού οδηγεί ο δρόμος;» ρωτάνε

κάποια στιγμή τον Πολ από τα κεντρικά. «Δεν ξέρω. Πουθενά», είναι η απολύτως ταιριαχτή απάντηση), από αέρα

κοπανιστό, από πίστωση, δηλαδή αποκλειστικά από την (καλή) πίστη των ανθρώπων. Ο Πολ, από την στιγμή

που οι ντόπιοι, μέσα στην απελπισία τους να ξεφύγουν από την ανεργία, δέχονται να δουλέψουν τζάμπα και

να πληρωθούν σε τρεις μήνες, αποκτά μια προθεσμία μέσα στην οποία μπορεί να χρηματοδοτεί ουσιαστικά τα

πάντα χωρίς να πληρώνει τίποτα. Ακόμα και η τοπική τράπεζα είναι πρόθυμη να συμμετάσχει, εφόσον πρόκειται

για έργο πολυεθνικής, που υπόσχεται άπλετα μελλοντικά κέρδη. («Και πώς δεν έχουμε ξανακούσει την εταιρεία

σας;» ρωτάνε τον Πολ. «Ξέρετε πώς είναι αυτά. Ανοίγουν διαρκώς καινούριες θυγατρικές», είναι η απολύτως

αναμενόμενη απάντησή του, την οποία είναι όλοι πρόθυμοι να πιστέψουν, καθότι κανείς πλέον δεν περιμένει να

βγάλει νόημα από το οικονομικό σύστημα). Η μόνη πραγματική χρηματοδότηση που υπάρχει στο έργο είναι οι

μίζες που εισπράττει ο Πολ. Η δε συνήθειά του να σιδερώνει τα χαρτονομίσματα των πενήντα και των εκατό ευρώ

αποτελεί έναν χαρακτηριστικό συμβολισμό για μια οικονομία της οποίας το χρήμα έχει πλέον πάψει να «γυρίζει»,

να κυκλοφορεί στην πραγματική οικονομία (που ολοένα και συρρικνώνεται), παρά βασίζεται αποκλειστικά σε

φρεσκοτυπωμένο, κολλαριστό χρήμα, που προέρχεται από τις τράπεζες και όχι από την αγορά. Το μόνο που

όντως υπάρχει είναι ο μόχθος των ανθρώπων, η εργασία τους, η οποία και θα παράγει τελικά το σκοπούμενο

προϊόν, και μάλιστα χωρίς καμιά ιδιαίτερη υποστήριξη σε επίπεδο τεχνογνωσίας ή τεχνολογίας. Ένας επιδέξιος,

φιλότιμος και εργατικός ντόπιος εργοδηγός αρκεί. Οι μεγαλόσχημοι μηχανικοί και τα στελέχη με τα κοστούμια

είναι μόνο για να εισπράττουν τις μίζες. Το εργοτάξιο, λοιπόν, σ’ αυτή την εσχατιά της άλλοτε ευημερούσας

Γαλλίας, που τώρα μαστίζεται από την ανεργία και την αποβιομηχάνιση, αποτελεί το καταλληλότερο σύμβολο

για ολόκληρο το οικονομικό μας σύστημα, ο δε Πολ, ένας περιφερόμενος απατεωνίσκος χωρίς προσωπική ζωή,

τον κατεξοχήν εκπρόσωπό του.

Η ταινία είναι λίγο δύσκολη στη θέαση λόγω των χαμηλών της τόνων και της έμφασης στους εσωτερικούς

χώρους και τα πρόσωπα, αλλά και της κάπως μεγάλης διάρκειάς της. Διαπρέπει στην ψυχολογική προσέγγιση

(στάλα-στάλα βγαίνει από σκηνή σε σκηνή η βαθύτερη εσωτερική απελπισία του ανέστιου και ματαιωμένου

Πολ, αλλά και η ανικανοποίητη ανάγκη για δοτική αγάπη της μοναχικής δημάρχου αυτής της απόμερης γωνιάς,

με την οποία θα μπλέξει ο Πολ), αλλά δεν αποδίδει την ίδια έμφαση στην κοινωνική. Μια πιο επιβλητική και

ευρύτερων διαστάσεων προσέγγιση θα βύθιζε ίσως λίγο βαθύτερα τον θεατή στη συμβολική διάσταση της

ιστορίας και θα τον απελευθέρωνε από τα δεσμά ενός κάπως πεζού και περιοριστικού ρεαλισμού. Έστω κι έτσι,

η ταινία διαθέτει ευαισθησία, οξυδέρκεια και συμβολική δύναμη.


videodrome-filmnoir.blogspot.com


κινηματογραφικήατζέντα

ΘΕΡΙΝΟΙ

ΑΛΕΞ (2310 265884): Daddy Cool (20.45 – 22.30) ΑΥΡΑ (2310 454525): Η εποχή των παγετώνων: Ο χορός των ηπείρων (μεταγλωττισμένη: 19.45)

ΕΛΛΗΝΙΣ (2310 292304): Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώ-πης (μεταγλωττισμένη: 19.10), Αρσενικό και παλιά δαντέλα (20.45),

Ο χορός των κατασκόπων (22.45) ΝΑΤΑΛΙ (2310 829457): Η νύχτα του Σαν Λορέντζο (20.45 – 22.45/

Κυριακή: καμία προβολή)

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Το τελευταίο κύμα (18.45), Killer Joe (20.45), Cosmopolis (22.30), Αίθουσα 2: Το κορίτσι με τα πορτοκάλια (19.00 – 20.45 – 22.30)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Brave (μεταγλωττισμένη: 18.10), Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 19.45), Αρσενικό και παλιά δαντέλα (21.45)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Στη Ρώμη με αγάπη (19.00 – 21.00 – 23.00)

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (2310 508398): Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (19.00 – 20.30 – 22.00/ Τετάρτη: 20.30 – 22.00),

Cinedoc: Dolphin Boy (Τετάρτη: 19:00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Νικώντας το σκοτάδι (19.00 – 22.00), Cinedoc: Dolphin Boy (Κυριακή: 17.45), Αίθουσα «Παύλος Ζάννας»:

Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (18.00 – 19.45 – 21.30)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Για όλα φταίει το όνομά σου (18.45 – 20.45 – 22.30/ Κυριακή: 20.45 – 22.30)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Brave (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 18.00), Στη Ρώμη με αγάπη (20.10 – 22.30), Αίθουσα 2: Brave (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00), Μην εμπιστεύεσαι κανέναν (20.20 – 22.20/ Σάββατο: 20.20),

Η αρπαγή 2 (paid preview/ Σάββατο: 22.20), Αίθουσα 3: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη: 19.30/ Σάββατο και Κυριακή: 17.40 –

19.30), Step Up Revolution (σε 3D: 21.20), Αίθουσα 4: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 19.40/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30

– 19.40), Οι αναλώσιμοι 2 (21.40), Αίθουσα 5: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη/ Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: 18.20), Η αρπαγή 2 (paid preview/ Παρασκευή: 22.20), Οι υποψήφιοι (paid preview/ Σάββατο και Κυριακή: 20.10 – 22.10), Αίθουσα 6: Brave (μεταγλωττισμένη:

19.10), Resident Evil: Η τιμωρία (22.00), Αίθουσα 7: Looper: Αντιμέτωποι με τον χρόνο (20.30 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 18.00 – 20.30 – 23.00),

Αίθουσα 8: Step Up Revolution (20.20 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 18.10 – 20.20 – 22.30)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 18.00

– 20.00/ Σάββατο και Κυριακή: 14.00 – 16.00 – 18.00 – 20.00), Resident Evil: Η τιμωρία (σε 3D: 22.00 – 00.00/ Παρασκευή και Σάββατο: 00.00), Η αρπαγή 2 (paid preview/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.00), Αίθουσα 2: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 16.30 – 18.30 –

20.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.30 – 18.30 – 20.30), Στη Ρώμη με αγάπη (22.30), Αίθουσα 3: Brave (μεταγλωττισμένη: 16.20 – 18.20

– 20.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20 – 18.20 – 20.20), Killer Joe (22.20/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.20 – 00.30), Αίθουσα 4: Killer Joe (17.20 – 19.20 – 21.20 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.20 – 15.20 – 17.20 – 19.20 – 21.20 – 23.20), Αίθουσα 5: Η εποχή των παγετώνων: Ο χορός των ηπείρων (μεταγλωττισμένη: 16.40 – 18.40 – 20.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.40 – 16.40 – 18.40 – 20.40), Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή (22.40), Αίθουσα 6: Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή (18.40 – 21.40/ Σάββατο και Κυριακή: 15.40 – 18.40 – 21.40), Αίθουσα 7: Resident Evil: Η τιμωρία (17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.00 – 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 8: Looper: Αντιμέτωποι με τον χρόνο (17.10 – 19.30 – 21.50/ Παρασκευή: 17.10 – 19.30 – 21.50 – 00.10/ Σάββατο: 14.50 – 17.10 – 19.30 – 21.50 – 00.10/ Κυριακή: 14.50 –

17.10 – 19.30 – 21.50), Αίθουσα 9: Στη Ρώμη με αγάπη (18.30 – 21.10 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.50 – 18.30 – 21.10 – 23.50), Αίθουσα

10: Οι υποψήφιοι (paid preview/ Σάββατο και Κυριακή: 20.10 – 22.10), Αίθουσα 11: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο

και Κυριακή: 13.50 – 15.50 – 17.50 – 19.50), Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (21.30 – 23.30)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: ParaNorman, μια μεταφυσική ιστορία (μεταγλωττισμένη: 16.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 14.50 –

16.50), Στη Ρώμη με αγάπη (19.00 – 21.20 – 23.40), Αίθουσα 2: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 17.30 – 19.30/ Σάββατο

και Κυριακή: 11.30 – 13.30 – 15.30 – 17.30 – 19.30), Cosmopolis (21.30 – 23.50), Αίθουσα 3: Brave (μεταγλωττισμένη: 17.50/ Παρασκευή: 17.00/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.50 – 17.50), Γείτονες σε περιπολία (20.00 – 22.10 – 00.20/ Σάββατο και Κυριακή: 23.15/ Παρασκευή και Δευτέρα:

23.00), Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή (Σάββατο και Κυριακή: 20.00), Αίθουσα 4: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη: 16.20

– 18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 12.40 – 14.20 – 16.00 – 17.40 – 19.20), Looper: Αντιμέτωποι με τον χρόνο (19.40 – 22.00 – 00.30/ Σάββατο

και Κυριακή: καμία προβολή), Σιωπηλό σπίτι (Σάββατο και Κυριακή: 21.10 – 23.00 – 00.50), Αίθουσα 5: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μετα-

γλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.40 – 16.20 – 18.00), Brave (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: καμία προβολή),

Resident Evil: Η τιμωρία (20.30 – 22.30 – 00.40/ Σάββατο και Κυριακή: καμία προβολή), Looper: Αντιμέτωποι με τον χρόνο (Σάββατο και Κυριακή:

19.40 – 22.00 – 00.30), Αίθουσα 6: Barbie: Η πριγκίπισσα και η ποπ σταρ (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 17.40 – 19.20/ Σάββατο και Κυριακή: καμία προ-

βολή), Brave (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20 – 18.20), Σιωπηλό σπίτι (21.10 – 23.00 – 00.50/ Σάββατο και

Κυριακή: καμία προβολή), Οι υποψήφιοι (paid preview/ Σάββατο και Κυριακή: 20.30 – 22.30), Αίθουσα 7: Μαδαγασκάρη 3: Οι φυγάδες της Ευρώπης (μεταγλωττισμένη: 16.30 – 18.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.30 – 18.30), Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή (20.30 – 23.45/ Σάββατο

και Κυριακή: καμία προβολή), Resident Evil: Η τιμωρία (Σάββατο και Κυριακή: 20.30 – 22.30 – 00.40), Αίθουσα 8: Η εποχή των παγετώνων: Ο χορός των ηπείρων (μεταγλωττισμένη: 16.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 16.00), Step Up Revolution (18.00 – 20.00 – 22.10 – 00.10/ Παρασκευή

και Σάββατο: 18.00 – 20.00 – 00.10), Η αρπαγή 2 (paid preview/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.10), Αίθουσα 9 (Comfort): Στη Ρώμη με αγάπη (19.00 –

21.20 – 23.40), Αίθουσα 10 (Comfort): Looper: Αντιμέτωποι με τον χρόνο (19.40 – 22.00)

Ιταλικά - Ισπανικά - Πορτογαλικά

Εγνατία 128 τηλ.: 2310 240 962email: [email protected]

Colombo

Documents

Film Noir - Issue 42