72. maandag 4 mei 2009

“We zijn meer dan alleen maar een babysitdienst”

Koen Martinet zit in de speel-ruimte van crèche Het Vlindertje in Kessel. Foto Dirk VErtoMMEN

Kinderdagverblijf 0 Gelijke onderwijskansen creëren begint al op peuterniveau

inderdag-verblijven hebben een ware facelift ondergaan.

Het zijn een soort van ‘pré-kleuterscholen’ geworden.

BinnenstebuitenIn onze reeks Binnenstebuiten stellen we elke maand een overheidsdienst aan u voor. We praten met de mensen die er werken en met de mensen die gebruik maken van die diensten. Deze week is het Gemeenschapsonderwijs aan de beurt.

Het Gemeenschapsonderwijs biedt niet alleen maar onderwijs. De opvang en begeleiding van kinderen begint al vóór de kleuterschool in de kinderdagverblijven. Daar wordt veel aandacht besteed

Pampers

Zoveel pampers worden er dagelijks (!) gebruikt in het kinderdagverblijf Het Vlinder-tje in Kessel. De meeste kind-jes worden vijf keer per dag ververst.

100

Een crèche, je komt er zomaar niet meer in. Op de bel drukken, in de ca-mera kijken en je aanmelden. Vervol-gens gaat de deur van kinderdagver-blijf Het Vlindertje Bisterveld in Kes-sel open. Het drama in de kindercre-che in Dendermonde heeft ook hier zijn sporen nagelaten. “We hebben toen onmiddelijk een briefje meege-geven met de ouders om te melden dat we veiligheidsmaatregelen zou-den nemen. Daarom is die camera er gekomen”, zegt Koen Martinet, ver-antwoordelijke van de kinderdag-verblijven in de scholengroep KLa4, de regio rond Lier. “We vonden dat we iets moesten ondernemen, maar we wilden er geen bunker van maken door er een muur rond te zetten. We zitten hier in het groen midden in de school, en dat wilden we zo houden. Ik heb een dertigtal mails gekregen waarin ouders me bedankten voor de manier waarop we gehandeld hebben. Dat was echt een emotio-nele periode. Enkele kinderverzorg-sters zijn spontaan beginnen wenen toen ze over het drama hoorden.”

“Het vertrouwen van de ouders in het kinderdagverblijf heeft toen geen deuk opgelopen, integendeel”, weet Kathleen Vangenechten, een moeder wiens kindje in het Kessel-se kinderdagverblijf wordt opgevan-gen. “Het drama heeft mij als moeder heel erg aangegrepen, maar ik vond het belangrijk dat mijn kindje toch nog buiten kon spelen.”

Het is verre van de enige verande-ring in de wereld van de kinderdag-verblijven. Zo worden kinderkribbes steeds meer een ‘kleine kleuterklas’, om kinderen voor te bereiden op de kleuterschool. “Wij willen méér zijn dan alleen een babysitdienst”, ver-duidelijkt Martinet. “Hier doen de kinderen allerhande activiteiten en leren ze bijvoorbeeld knippen en plakken. Een ouder die armer is en de hele dag thuis zit met zijn kind, kan die dingen nooit allemaal aanle-ren. We doen ook aan taalstimulatie. We leren de kinderen woordjes aan. Dat is iets wat ze thuis nooit zo kun-nen leren als hier.”

“Een van de belangrijkste troe-ven van een kinderdagverblijf zijn de sociale vaardigheden die kin-deren hier opdoen. Ze leren wach-ten, aanschuiven, delen. Dat is iets

wat je niet leert bij de grootouders. Oma’s kunnen bij wijze van spreken ook rond de tafel huppelen met hun kleinkindjes, maar hier verloopt dat toch allemaal iets gestructureerder en professioneler. Op die manier krij-gen alle kindjes die bij ons verblijven, uit welk gezin ze ook komen heel wat vaardigheden mee, een mooie troef voor later.”Venkelpap

“Het lijkt hier steeds meer op Mijn restaurant”, zegt Martinet. “De nor-men waaraan onze warme maaltij-den moeten voldoen, zijn heel streng. De menu’s worden opgesteld door het Federaal Voedselagentschap en Kind & Gezin. Ik zou het een goede zaak vinden als kinderen ook in ba-sisscholen warme maaltijden kregen voorgeschoteld. Dan weet je dat ze niet elke dag pizza of croque mon-sieur eten.”

Ook mama Kathleen is onder de

indruk van het eten dat haar spruit krijgt. “Thuis zal je toch niet zo snel een venkelpapje maken”, zegt ze. “Dat de fruitpap hier vers gemaakt wordt, vind ik ook een enorm voor-deel.”

Niet alleen kindjes, ook ouders worden ‘opgevangen’ door kinder-dagverblijven, zij het dan op een an-dere manier. “Als ouder voel je je echt ondersteund. Als je vragen hebt over de ontwikkeling van je kind, kan je daar hiermee terecht. Er is ook een heen-en-weer-boek. Op die manier kunnen we communiceren met de verzorgsters over wat het kind thuis en in de crèche allemaal uitsteekt.”

“Laatst kwam hier nog een ouder die zei dat ze haar kind een Dafalgan-pijnstiller had gegeven”, vult Marti-net aan. “Dan kunnen wij zeggen dat ze dat eigenlijk niet mag doen bij een baby.”

maandag 4 mei 2009 .73

Kindercrèche en kleuterschool werken nauw samen

“Wij proberen de stap naar de kleu-terklas zo klein mogelijk te maken”, zegt Claudia Gijbels, directrice van het kinderdagverblijf en de kleuter-school van De Boomgaard in Meer-hout.

Het kinderdagverblijf en de kleu-terschool zijn aan elkaar verbon-den. Dat heeft als voordeel dat zij hun activiteiten op elkaar kunnen afstemmen, om zo peuters al te laten wennen aan het leven in de kleuter-school. Maar hoe gebeurt dat nu?

“Wij hebben per week een aan-tal integratiemomenten”, zegt di-rectrice Claudia Gijbels. “Tijdens

0

die momenten doet juf Nele van de kleuterschool activiteiten met de oudste kinderen uit het kinder-dagverblijf. Zo raken de kinderen al vertrouwd met haar. Soms gaan de peuters zelfs activiteiten doen bij juf Nele in de kleuterklas zelf. Ook bij kleuterverwendagen, zoals het paas-eieren zoeken of het bezoek van de sint, worden de peuters betrokken. Voor de baby’s, of kruipers, zijn die momenten natuurlijk beperkt.”

“We proberen ook de activiteiten op elkaar af te stemmen. Zo werken we in de kleuterklas in activiteitenhoeken. Dat systeem gebruiken we ook al in het kinderdagverblijf. Ook de kente-kens boven de kapstokken worden meegenomen naar de kleuterklas. Dat lijken kleinedingen,

Voor kleine voetjes is de stap van het kinderdagverblijf naar de kleuterklas vaak heel groot. Daar heeft GO! iets op gevonden.

“Kindjes kijken uit naar kleuterschool”

“Terwijl baby’s nog op hun eigen ritme leven, bieden we de peuters al een echt dagschema aan”, zegt Veer-le. “We knutselen heel vaak. Veel juf-frouwen van de kleuterschool kun-nen zo zeggen welke kindjes er uit de kribbe komen en welke niet. Alleen al aan de manier waarop ze knutse-len.”

“We hebben ook kijkdagen, waar-op we met de kindjes al eens op pad

0

gaan in de kleuterschool. Na zo’n kijkdag willen veel bengels vaak niet meer mee naar het kinderdagverblijf. Ze hebben dan heel wat niew speel-goed ontdekt in de kleuterklas.”

“Kindjes die in een kindercreche hebben gezeten, wenen ook niet als ze ‘s morgens naar de kleuterschool moeten. Zij zeggen ‘Wauw, School!’ Ook het blijven eten op school is geen probleem. Dat doen ze zelfs heel graag. Ik ken kindjes bij wie dat anders is. Voor sommigen is dat een groot drama als ze moeten blij-ven eten.”

“Kiara zat hier in ‘t Zonneke om-dat dat makkelijk was, ik werkte hier

Veerle Daems is zowel kinderverzorgster als ouder van Kiara. Zij ging van creche ‘t Zonneke in Kapellen naar de kleuterschool van GO!.

Veerle Daems is kinder-verzorgster ‘t Zonneke in Kapellen. Foto Dirk

kErStENS

Taalstimulatie is cruciaalbij peuters

In ‘t Kasteeltje in Puurs wordt sinds twee jaar

rond taalstimula-tie bij peuters gewerkt.

“Een kinderdagverblijf heeft naast een economische en sociale ook een educatieve functie”, zegt directrice Vera Van Epperzeel.“Op de leeftijd van twee jaar

is stimulatie van woordenschat heel belangrijk. Onderzoek heeft uitge-wezen dat kinderen die aangespoord worden om te vertellen, later een ze-ven keer grotere woordenschat heb-ben dan andere. Als je spreekt over gelijke kansen, is taal dus echt heel belangrijk. Ouders zijn niet altijd in staat om daar thuis aan te werken. Hier hebben we een voltijdse zorg-coördinatrice die zich daarmee be-zighoudt.”

“Visuele ondersteuning is heel be-langrijk bij het leren praten. Zo kun-nen we dingen uitlokken door speel-goed dat geluid maakt te gebruiken. Ook de verzorgsters praten constant met de peuters. Het eten wordt in grote schalen op tafel gezet. Wan-neer het wordt uitgeschept, vertellen de verzorgsters wàt ze uitscheppen. Ook de familiemuur, die het afscheid moet verzachten, spoort peuters aan om te praten. Aan die muur hangen foto’s van mama, papa, broer en zus. Bij het opruimen is er ook een opruimliedje. Veel kindjes kunnen dat al uit het hoofd meezingen. Die werkwijze wordt verdergezet in de eerste kleuterklas.”

0

Stimuleren van taal bij kindjes van rond de

twee jaar is een heel belangrijke factor in het

creëren van gelijke onderwijs-kansen.

Kindjes uit het kinderdagverblijf gaan eens kijken in de kleuterklas. Phoebe Verlegh ,Macsen Pritchard , Chayenne Sterckx , Juf Nele Aerts en Fleur Sannen. Foto HilDE VAN GEirt

aan het verwerven van allerlei competenties en aan taalbeheersing. Wij bezochten een aantal crèches van het gemeenschapsonderwijs.

ook. Aanvankelijk ging Kiara ook hier naar de kleuterschool, en zat ze hier in de naschoolse opvang. Nu we verhuisd zijn; gaat ze naar een school i n o n z e wijk.”

maar die zijn voor een kind heel belangrijk.”

Niet alleen voor de bengels, ook voor de ouders is de kleuterklas een hele stap. “Voor hen organi-seren we opendeurdagen. Dan kunnen zij al eens een kijkje ko-men nemen in de kleuterklas en met de juf praten. We proberen om zowel de ouders als de kin-deren zo goed mogelijk voor te bereiden. We kregen al heel wat positieve reacties. Dat het kinder-dagverblijf en de kleuterschool aan elkaar verbonden zijn, vin-den veel ouders een meerwaar-de. Zo kunnen kindjes bijvoor-beeld in de voormiddag naar de

kleuterklas gaan en in de namiddag een dutje doen in het kinder-dagverblijf.”

44. dinsdag 5 mei 2009

“Leerlingen geven speeltijd op voor een les Engels”

Meester Patrick werkt met Brent, Dennis en Joël aan de bibberbel. Inzet: directrice Gerd Sneyers.Foto’s Hilde VAN GeiRt

Basisscholen 0 GO! bereidt kinderen voor op middelbare school

Om de leerlingen zo goed mogelijk voor te bereiden op het middelbaar, loopt in de Scholengroep Kempen een proeftuinproject. Leerlingen uit het vijfde en zesde leerjaar maken er kennis met leerkrachten uit het middelbaar.

BinnenstebuitenIn onze reeks Binnenstebuiten stellen we elke maand een overheidsdienst aan u voor. We praten met de mensen die er werken en met de mensen die gebruikmaken van de diensten. Deze week is het Gemeenschapsonderwijs aan de beurt.

Het welbevinden van het kind staat centraal in de basisschool. Zo neemt het Gemeenschapsonderwijs initiatieven opdat kinderen hun eigen sterke punten leren ontdekken.

Aantal leerlingen

Zoveel leerlingen tellen de Antwerpse basisscholen van GO! Daarvan zitten er 13.133 in het gewoon lager onderwijs en 1.862 in het buitengewoon lager onderwijs.

14.995Bob est un garçon et Bobette est

une fille, weet u nog? Het waren de eerste Franse woordjes die menig Vlaamse scholier opzei in het vijfde leerjaar. Engels was toen nog verre toekomstmuziek. In basis- en kleu-terschool Willem Tell in Olen wor-den de eerste Franse woordjes al in de tweede kleuterklas op de kinde-ren losgelaten. De leerlingen uit het zesde leerjaar kunnen dan weer een hele modeshow presenteren in het Engels. Zij maken dan ook deel uit van het proeftuinproject. Zo wor-den ze voorbereid op de middelba-re school.

“Het proeftuinproject loopt op alle lagere scholen in de Scholen-groep Kempen”, zegt directrice Gerd Sneyers. “Voor dat project werken we samen met de midden-school in Herentals. Ook middel-bare scholen uit Geel, Mol, Wes-terlo en Turnhout zitten mee in het project. In onze school wordt er samengewerkt voor de vakken Frans, Engels en technologische opvoeding. Er zijn scholen die dat ook nog doen voor lichamelijke opvoeding.”

“Vooral de talen lukken heel goed”, weet meester Patrick Mertens van het zesde leerjaar. “De leerlingen voelen zich

0

Frans vanaf tweedekleuterklas

“We hebben even moeten pushen om het erdoor te krijgen, maar we zijn toch blij dat we nu ook in de kleuter-klas de kinderen al Frans leren”, zegt Gerd Sneyers. “Het is niet de bedoe-ling dat ze Frans leren spreken, maar dat ze ermee in aanraking komen en dat ze beseffen dat er ook nog ande-re talen zijn dan het Nederlands. Het gaat er heel speels aan toe. Door bij-voorbeeld een nieuw liedje aan te leren in het Frans.” En dat schijnt te werken. “Als ik op de schoolbus zit en de kleuters hebben net een nieuw Frans liedje geleerd, dan is het vol-

lebak op de bus”, lacht meester

Patrick. JK

0

al wat groter omdat ze talen krijgen, en ze werken aan hun mondelinge taalvaardigheid. Ze kunnen zich voorstellen, zeggen waar ze wonen in een andere taal. Tijdens de carna-valsperiode hebben we een mode-show georganiseerd die de leerlin-gen in het Engels aan elkaar praat-ten. Zo leren ze op een speelse manier vreemde talen. Het belangrijkste is dat ze hun angst om een andere taal te spreken, overwinnen. Ze moeten durven, dat is de essentie. De les-sen Frans zijn een uitbreiding op de leerstof die ze sowieso al krijgen. De leerkracht van het middelbaar geeft de les, terwijl ik ondersteun. De leer-lingen werken ook in kleine groep-jes, zodat ze veel kunnen praten. Je merkt in de doordeweekse lessen dat dat zijn vruchten afwerpt.”

Talenten ontdekken“De proeftuinprojecten zijn meer

dan alleen een voorbereiding op het secundair onderwijs”, zegt Gerd Sneyers. “We willen dat leerlingen in de eerste plaats hun eigen talenten leren ontdekken. Natuurlijk kunnen ze daarna een studierichting kiezen in functie van hun sterktes en inte-

resses. Op onze school bieden we nu al een uitdaging aan de ta-lenknobbels en aan de leerlingen die technisch aange-legd zijn.”

Dat het project bijval bij de leer-lingen vindt, kun-nen de directrice en meester Patrick be-amen. “De leerlingen wilden zelfs hun speeltijd opgeven om een les Engels te volgen. Dat zegt toch genoeg, niet?” Meester Patrick treedt haar bij. “Tij-dens de lessen werken we met ande-

re werkvormen, dat is allemaal nieuw voor

hen. Ze vinden dat fantastisch. Zo hebben we on-langs een bib-berbel gemaakt. Ze moesten eerst een elek-

triciteitskabel strippen en daar-

na plooien. Als dan de bel gaat voor de

speeltijd, willen ze niet naar buiten. Ze blijven liever

binnen aan hun bibberbel werken. We werkten ook al met een gps. Bijna iedereen heeft er een thuis. Nu leren we de kinderen ook hoe ze daarmee moeten werken. Tijdens de bosklas-sen werd een parcours uitgestippeld dat de kinderen met een gps moesten afleggen.” Jeroen Kuyps

dinsdag 5 mei 2009 .45

“Drie maaltijden per dag is voor sommigen een feest”

Geïntegreerde werkperiodes, of-wel GWP’s, zijn uitstappen van een week waarbij leerlingen van het eer-ste tot het zesde leerjaar een andere omgeving, maar vooral elkaar leren kennen. “Dat doen we al zeker vijf-tien jaar”, zegt bezieler Harry Roe-lants.

“Vroeger gingen we al op sneeuw-klassen, maar dat was alleen met het zesde leerjaar. Nu gaat elk jaar

0

apart op uitstap. De bedoeling is dat leerlingen en leerkrachten elkaar op een andere manier leren kennen. Bij de lagere jaren komt daar nog eens bij dat we hen zelfstandigheid wil-len bijbrengen. Velen zijn nog nooit zonder mama of oma weggeweest. Voor hen is dat een hele belevenis. Er zijn er heel wat die de zee of de Ar-dennen nog nooit hebben gezien.”

BesparenSinds een jaar moeten scholen

zich aan een maximumfactuur hou-den. Dat betekende: besparingen. “Maar ook nu nog slagen we erin om voor elk jaar een GWP te orga-

Basisschool Boom Park doet met elk leerjaar een uitstap van een week. Ook nu ze zich aan de maximumfactuur moet houden, lukt dat nog.

“Een zwembad opschool kan niet, hè”

“Tijdens de eerste twee weken van september wordt een heuse verkie-zingscampagne op poten gezet”, legt directrice Kathleen Vleugels van De Wilg uit. “Dan zijn er affiches en fly-ers, net zoals bij de echte verkiezin-gen. Uit elke klas van het derde tot het zesde leerjaar worden twee ver-tegenwoordigers gekozen.”

De leerlingenraad bestaat uit acht leerlingen. “Begin oktober zit ik met hen samen voor een brainstorm-sessie. Zij hebben heel wat ideëen,

0

waarvan sommige ook erg onrealis-tisch zijn. Maar dan wijs ik hen erop dat een zwembad installeren op de school niet kan.”

Broodje van de dag“De leerlingenraad heeft al heel

wat verwezenlijkt. Zo is er het brood-je van de dag. Maar ook toen we op de speelplaats een iglo als afkoelplekje zetten, hadden zij inspraak. Net zo-als toen we het speelhuisje kochten. De leerlingen mogen ook suggesties doen voor schoolreizen. In de mate van het mogelijke houden wij daar dan rekening mee. We maken ook een verslag van die vergaderingen. De verslagen worden dan in de klas besproken.” JK

De leerlingenraad van De Wilg in Lint vergadert elke maand met de directrice. De kinderen geven opbouwende kritiek en brengen zelf ideëen aan.

Directrice Kathleen Vleugels van De Wilg met de leerlingenraad bij de iglo. De leerlingenraad had inspraak bij de komst van die ‘afkoelplek’. Foto Ludo Mariën

Mechelse scholen helpen anderstaligen Nederlands leren

Geert Steenackers, directeur van basisschool De Puzzel in Mechelen, is voorzitter van de werkgroep. “Veel kinderen spreken thuis geen Neder-lands. We willen hen de kans geven om aan het einde van de rit evenveel taalvaardigheid te ontwikkelen als andere leerlingen.”

De werkgroep taalstimulering brengt scholen in contact met elkaar, om op die manier ervaringen uit te wisselen. “Onlangs organiseerden we nog een pedagogische studiedag. Daar werd onder andere gewerkt rond begrijpend lezen en woorden-schat. We hebben ook al een materi-alenbeurs georganiseerd omdat het heel belangrijk is om taal te stimule-ren met visuele middelen.”

“De leerkrachten van de vijf basis-scholen in de werkgroep konden ook in de andere vier scholen een kijk-je gaan nemen, om te zien hoe het er daar aan toe gaat. Maar we zien het ruimer dan Mechelen alleen. Zo zijn we al gaan kijken in vijf Brusselse scholen, een Gentse en een Antwerp-se school.”

“We werken aan een rapporte-ringssysteem om kinderen met taalproblemen anders te evalue-ren. Sommige zijn nog maar pas in ons land en geraken dan gedemoti-veerd door een slecht cijfer voor Ne-derlands. Dat willen we veranderen, met akkoord van de ouders natuur-lijk.” JK

0

Vijf Mechelse scholen zitten samen in de werkgroep taalstimulatie. Ze richten zich vooral tot jongeren die Nederlands niet als moedertaal hebben.

Harry Roelants organiseert met basisschool Boom Park al vijftien jaar uitstappen voor het eerste tot het zesde leerjaar. Foto Joris HErrEGods

niseren. Zij het dan iets goedkoper. We gingen wel eens skiën. Dat is er nu niet meer bij.”

“Ook de boerderijklassen voor de kleuterschool zijn weggeval-len. We mogen ouders van kleu-ters geen geld meer vragen. De school mag dat nog zelf betalen, maar ik vind dat we het geld dat we van de staat krijgen, beter aan andere dingen kunnen besteden. Vanaf dit jaar gaan we ook met de fiets op uitstap. Dat is besparend, maar past tegelijk in het thema van verkeersveiligheid.”

De scholengroep legt een deel bij. “We vragen de ouders uitein-

delijk 60 euro voor een uitstap.”Harry heeft de GWP’s sinds de

begindagen ook zien evolueren. “Vroeger gingen heel wat kinde-ren niet mee. Vooral allochtone leerlingen bleven weg. Ondertus-sen hebben we de mensen gewoon gemaakt aan de GWP’s en commu-niceren we beter. Nu gaan vrijwel alle leerlingen mee, ook de alloch-tonen. Wat we wel zien, is dat in een arbeidersgemeente als Boom veel leerlingen blij zijn dat ze tij-dens die week een structuur heb-ben. Ook het feit dat ze dan drie of vier maaltijden per dag krijgen, is voor sommigen een feest.” JK

44. woensdag 6 mei 2009

Een jaar geleden besliste Marc Janssens om zijn job van postbode op te zeggen en les te gaan geven. “Via een bevriende collega die hier ook lesgaf, ben ik erin gerold. Het was een jaar met ups en downs. Maar aan elke job scheelt wel iets. Toen ik postbode was, waren er ook minde-re dagen, maar net zo goed leuke da-gen. Ik doe dit heel graag.”

“Ik heb mijn hele leven op de fiets gezeten. Ik ben blij dat ik deze jon-gens nu iets kan bijbrengen. Hoe-wel ze geen makkelijke groep zijn. Na het deeltijds onderwijs komt er niets meer, hè. Velen zijn dan ook schoolmoe. Als ze zeggen dat ze iets niet doen, dan doen ze het niet. Als ze geen zin hebben om een fiets te herstellen, dan zeg ik dat ze maar

0

op het secretariaat moeten gaan schrijven. Dat doen ze dan ook.”

“De leerlingen begrijpen ook niet dat ze eigenlijk een fantastisch le-ven hebben. Zij mogen hun hobby uitoefenen tijdens de schooluren. Anderen moeten nog gaan trainen wanneer ze van school thuiskomen. Maar ja, toen ik zestien was, snapte ik dat ook allemaal nog niet, hoor.”

Napraten over wedstrijdDe opleiding gebeurt in samen-

werking met de Wielerschool in Herentals. Op maandag en vrijdag volgen de leerlingen les, op de an-dere weekdagen trainen ze onder be-geleiding van de Wielerschool. “Op maandag praten we altijd even na over de wedstrijden die de jongens in het weekend gereden hebben. Ze zeggen vaak dat ze iets fout deden, en dan zoeken we samen een manier om hun tactiek aan te passen.”

“Jongeren die hier maar pas zitten, willen allemaal wielrenner worden”, zegt Janssens. “Maar dit is geen prof-opleiding. Als je gewoon profwiel-renner kon worden door cursussen te volgen, was het wel heel gemakke-lijk. Naarmate ze ouder worden, zien velen in dat ze er hard voor moeten werken. Ik heb al jongens gezien van wie ik dacht dat ze het nooit zouden halen, maar die nu wel prof zijn. An-dersom zijn er ook die in de jeugdca-

Ex-veldrijder Marc Janssens (rechts) is niet langer postbode, maar geeft les. Matthias, Kjell, Tom, Kristof, Gerrie, Gianni, Randy en Nick luisteren aandachtig toe.

Ex-veldrijder Marc Janssens werd drie keer nationaal kampioen. Nu geeft hij het vak fietstechniek op het Centrum voor Deeltijds Onderwijs (CDO) in Herentals.

Michael Van Staeyen (21) uit Antwerpen fietst bij Rabo-bank. Hij reed vorige maand nog mee in de Ronde van Tur-kije.

�oto patrick de roo

De 25-jarige Nijlenaar Mario Ickx rijdt voor Josan Isorex. Hij volgde ook de op-leiding fietstechniek in het CDO in Herentals.

Ex-leerlingen CDO in Herentals

�oto an vermuyten

“De opleiding kunstopleiding is in 1663 ontstaan”, weet directeur Bart D’Eyckermans. “Omdat in die tijd heel wat kunstenaars naar het bui-tenland trokken, ging de kwaliteit van de kunst achteruit. Om dat te-gen te gaan, werd de opleiding op-gericht.”

“De basistechnieken blijven min of meer dezelfde, maar er zijn ook technieken die men vroeger nog niet kende. Ik denk bijvoorbeeld aan vi-deokunst. Het deeltijds kunston-

0

“Belgen zijn veel met schilderkunst bezig”

derwijs houdt dus gelijke tred met de maatschappij.”

650 cursistenHet aantal cursisten gaat op en

af, in een golfbeweging. ”Alleen de schilderkunst blijft aandacht trek-ken. Belgen zijn dan ook veel met schilderkunst bezig, meer dan in an-dere landen het geval is”, legt Bart D'Eyckermans uit.

“In totaal hebben wij ongeveer 650 cursisten, onder wie 180 buitenlan-ders. We zijn ook gestart met een na-schoolse kunstopleiding voor kinde-ren vanaf zes jaar.”

“Een studie heeft aangetoond dat kunstonderwijs te elitair was, en te veel op blanken gericht. Daarom hebben we een project opgezet in basisschool De Pijl in Antwerpen. Daar probeerden we ook kansen-groepen warm te maken voor kunst. Na vier jaar zagen we een duidelijk effect. Dat vind ik toch een passend antwoord op die studie”, besluit D'Eyckermans. JK

Kaska DKO biedt een deeltijdse kunstopleiding aan in Antwerpen. De geschiedenis van de opleiding gaat enkele eeuwen terug.

“Ze beoefenen hun hobby tijdens de schooluren”

Secundair onderwijs 0 Ex-veldrijder Marc Janssens geeft job van postbode op om les te geven

BinnenstebuitenIn onze reeks Binnenstebuiten stellen we elke maand een overheidsdienst aan u voor. We praten met de mensen die er werken en met de mensen die gebruikmaken van de diensten. Deze week is het Gemeenschapsonderwijs aan de beurt.

Het Gemeenschapsonderwijs wil alle leerlingen de kans geven om hun talenten te ontwikkelen. In deze aflevering stellen we het deeltijds onderwijs en de kunsthumaniora voor.

tegorieën alles winnen en bij de profs niet meer kunnen volgen.”

Niet iedereen volgt er dus de op-leiding met de droom om de nieuwe Tom Boonen of Sven Nys te worden. “Er zijn er die graag bij een fietsen-maker willen gaan werken. Sommi-gen werken er nu al. We doen ook een paar keer per jaar bedrijfsbezoeken. Dan gaan we met hun baas rond de tafel zitten en evalueren we de leer-ling. Maar ook de leerling krijgt de kans om de werkplek te evalueren. Wat ik ze hier wil leren, is hoe ze er-gens aan moeten beginnen. Ik wil niet dat ze gaan werken en niet weten hoe ze een band moeten plakken of een versnellingsdraad moeten trek-ken. Die theorie probeer ik over te brengen, maar niet letterlijk uit een boek. Dat gaat niet en hoeft ook niet. Ze moeten de basis meekrijgen.”

WiskundeDan komt Marcs collega Bart Van-

hove erbij zitten. Hij is van opleiding leerkracht Lichamelijke Opvoeding en geeft zowel les in de Wielerschool als in het Centrum voor Deeltijds On-derwijs. “Ik geef het vak PAV (Pro-ject Algemene Vorming, red.). Daar zit zo’n beetje van alles in: wiskunde, Nederlands, noem maar op. Ik bereid de jongens voor zodat ze direct kun-nen gaan werken. De wiskunde die ze krijgen, is heel praktisch. Ze moe-ten een kassa kunnen beheren. Op de Wielerschool geef ik ook nog theorie over wielrennen. Dat gaat dan veelal over het lichaam en voeding.”

“We maken de jongens klaar om te werken”, beaamt Marc. “Niet om meteen baas te worden of hoofdme-canicien, want de meeste leerlingen hebben nog veel te leren. We hebben ook al leerlingen gehad die wisten dat ze na hun studies de zaak van hun ouders konden overnemen. Die zaak heeft dan niets met fietsen te maken, maar omdat ze naar school moeten gaan, komen ze naar hier. Er zijn er ook die thuis mee klinkers helpen leggen en op maandag en vrijdag naar hier komen. Natuurlijk hebben we ook studenten die het echt kun-nen maken in het wielrennen. Die komen naar hier omdat ze goed zijn en willen trainen.” Jeroen Kuyps

“Nieuw is een naschoolse kunstopleiding voor kinderen vanaf zes jaar.”bart d'eycKermansdirecteur kaska dko

“Als je gewoon profrenner kon worden door cursussen te volgen, was het heel gemakkelijk.”marc Janssensex-veldrijder

woensdag 6 mei 2009 .45

Ex-veldrijder Marc Janssens (rechts) is niet langer postbode, maar geeft les. Matthias, Kjell, Tom, Kristof, Gerrie, Gianni, Randy en Nick luisteren aandachtig toe. foto Hilde van geirt

“Vanaf de eerste graad bieden wij een kunstopleiding aan”, verduide-lijkt Betty Braem. “Maar we hebben ook een proeftuinproject lopen in enkele basisscholen. We willen dat kinderen zo vroeg mogelijk begin-nen met het ontwikkelen van hun ta-lenten. Eigenlijk gebeurt dat al van in de kleuterklas.”

“In de eerste graad bieden we de leerlingen een ruime waaier van vak-ken. Zo geven we extra talen, zoals bij de podiumkunsten, en ICT. Leer-lingen leren dan bijvoorbeeld web-sites bouwen.”

Studiekeuze“Daardoor komen ze erachter wat

ze echt graag doen en goed kunnen, en op basis daarvan kunnen ze dan een studie kiezen.”

“Veel mensen kiezen voor deze

0

“Mensen zijn minder gefocust op wetenschap en techniek”

Directrice Betty Braem met op de achtergrond leerlingen van De Kunsthumaniora. foto wim Hendrix

“Leerlingen moeten kiezen voor kunsthumaniora omdat ze dat willen, niet omdat het elders niet lukte”, zegt Betty Braem, directrice van De Kunsthumaniora in Antwerpen.

Leerlingen uit ASO,TSO en BSO bundelen krachtenSinds dit schooljaar loopt in KTA Hof van Riemen in Heist-op-den-Berg het project Go! Science en Go! Music.

Alle zesdejaars van KTA Hof van Riemen in Heist-op-den-Berg stel-den eind vorige maand het project Go! Science en Go! Music voor aan het grote publiek. Leerlingen van ASO, TSO en BSO werkten daar-voor samen.

“We willen dat de leerlingen el-kaars vaardigheden gaan waarde-ren”, zegt Geert Van Noten, direc-teur van Hof van Riemen. “We wil-len ze verder laten kijken dan alleen hun eigen studiekringetje. Dat kan omdat we op onze school vrijwel alle richtingen aanbieden.”

MuziekwandDe leerlingen maakten onder an-

dere een muziekwand. Leerlingen uit TSO en BSO staken het mecha-nisme in elkaar, een andere richting uit BSO zorgde voor sponsoring, ter-wijl leerlingen uit TSO en ASO sa-men de handleiding schreven in ver-schillende talen.

De kinderen bouwen ook een aan-hangwagen om de muziekwand te vervoeren.Met dat project nemen de leerlingen in juni deel aan Tech-no+, een landelijke wedstrijd van Go! JK

0

richting wanneer ze een minder suc-cesvol parcours achter de rug heb-ben”, zegt de directrice. “Ze moeten kiezen voor kunsthumaniora om-dat ze dat graag doen. Ik merk wel dat ouders nu meer openstaan voor deze opleiding dan vroeger. Ook zij zijn minder gefocust op wetenschap, wiskunde en techniek. Het creatieve wordt steeds belangrijker. Daar ben ik blij om.”

Initiatief nemen“Wat je ook ziet, is dat onze leerlin-

gen in het zesde jaar qua maturiteit toch een streepje voor hebben op an-dere kinderen. Daar zit die creatieve component voor veel tussen. We ver-wachten van onze leerlingen dat ze zelf initiatief nemen.”

“Als leerlingen bij ons afstuderen, zijn ze klaar om hoger onderwijs of zelfs unief te volgen. Ze kunnen dan zelfs nog de zachte sector in als ze dat willen. Het is niet zo dat ze per se kunstenaar moeten worden. Er is nu een brede keuze aan jobs die leerlin-gen na de studies kunsthumaniora kunnen doen.” JK

50. donderdag 7 mei 2009

Het heeft toch altijd iets speci-aals, een beroepsopleiding. Geen leerling te bespeuren die boven een boek half slapend hangt te wach-ten tot de schooldag erop zit. Geen banken in de klas, maar – u leest het goed – massagetafels. Daartussen tafeltjes volgepakt met crèmes in alle kleuren. Meisjes – alleen meis-jes - uit de richting lichaamsver-zorging op het KA Schoten zijn er druk in de weer met het masseren en opsmukken van handen en voe-ten. De slachtoffers op de massage-tafel hoor je niet klagen.

“Zes jaar geleden zijn we de rich-ting lichaamsverzorging gestart met acht leerlingen, nu zijn er dat 85. Deze richting is enorm aan het groeien”, weet Ilse De Bast, direc-trice van het Koninklijk Atheneum in Schoten. “Wat opvalt is dat er al-

leen maar meisjes deze richting vol-gen. Bij de haarverzorging zitten wel enkele jongens.”

De eerste stappen in de bedrijfs-wereld zijn de stages. “In het zesde jaar wordt een blokstage georgani-seerd. Dan gaan de leerlingen drie weken aan een stuk aan de slag in een schoonheidssalon of wellness-centrum. In het zevende jaar probe-ren we dat af te wisselen door een aantal dagen in de week les te geven, de andere dagen gaan de leerlingen op stage.”

KA Schoten werkt ook samen met het Regionaal Technologisch Cen-trum Antwerpen. Een instelling die de schakel is tussen scholen en de be-drijfswereld. “Vroeger gebeurde dat alleen maar in de harde sector, maar vanaf dit jaar dus ook in de zachte sector”, weet de directrice.

“De leerkracht uit het zevende jaar komt ook recht uit het bedrijfsleven. Zij plant elke week een bedrijfsbe-zoek met de leerlingen.”

Dat lijkt zijn vruchten af te wer-pen. “Al onze leerlingen die in het ze-vende jaar afstuderen, vinden werk.

De crisis heeft geen vat op onze sec-tor. Mensen laten zich nog steeds graag verzorgen. Daarom proberen we onze studenten te motiveren om een zevende jaar te volgen, maar dat is niet altijd even simpel. Vaak gaan ze in het zesde jaar al op zaterdag en na school meehelpen op hun sta-geplaats. Velen verkiezen dan ook geld verdienen boven een zevende jaar.” Dat zevende jaar bestaat sinds vorig jaar. Toen zaten er zes leerlin-gen, nu acht.

LPG-apparaatDat zoveel studenten van het KTA

Schoten direct aan de slag kunnen heeft veel te maken met het LPG-apparaat. “Wij zijn de enige school in België die zo’n apparaat heeft”, weet de directrice. “Onze leerlingen zijn dus ook de enigen die met zo’n toestel kunnen werken als ze van school komen. De machine behan-delt de huid, de onderhuid en het on-derhuids vetweefsel en helpt onder meer tegen een sinaasappelhuid.”

Jeroen Kuyps

De richting lichaams-verzorging op het KTA Schoten bestaat zes jaar. Nu zetten de pioniers uit die richting hun eerste stappen op de arbeidsmarkt.

“Een exact percentage van hoe-veel leerlingen er na hun studies hier werk vinden heb ik niet. Wat ik wel weet is dat leerlingen die werk zoeken 100% zeker aan de bak ge-raken. In de nautische wereld is er momenteel een heel groot perso-neelstekort.”

De opleiding aan het KTA Zwijn-drecht bestaat uit twee richtingen. Er is een opleiding binnenvaart op beroepsniveau en een opleiding zeevaart op technisch niveau. “Onze leerlingen gaan heel vaak op stage. Daarvoor werken we samen

0

“Groot personeelstekort in nautische sector”

Leerlingen van het KTA zijn gevraagd in de scheepvaart. Inzet: Directrice Zoë Noyen. foto's arlette stubbe, Patrick De roo

“Ondanks de crisis is er een groot personeelstekort in de nautische wereld”, zegt Zoë Noyen, directrice van KTA Zwijndrecht, waar opleidingen zeevaart en binnenvaart gegeven worden.

met binnenschip-pers. Vaak zijn dat dezelf-de mensen waar onze studenten stage kun-nen gaan doen. Dit jaar is er nog iemand naar Budapest op stage geweest. Een dergelijke erva-ring is voor die jonge men-sen erg leerrijk. In het zevende jaar beroeps gaan onze leerlingen zelfs elke week op stage.”

“Voor zeevaart werken we samen met verschillende rederijen. Die hel-pen ons heel goed. Onze leerlingen kunnen er vaak terecht.”

Secundair onderwijs 0 Leerlingen vinden na middelbaar aansluiting op arbeidsmarkt

BinnenstebuitenIn onze reeks Binnenstebuiten stellen we elke maand een overheidsdienst aan u voor. We praten met de mensen die er werken en met de mensen die gebruikmaken van de diensten. Deze week is het Gemeenschapsonderwijs aan de beurt.

Beroepsopleidingen zijn erop gericht om leerlingen klaar te stomen voor de arbeidsmarkt.Dat doen ze met veel praktijklessen en stages bij bedrijven en diensten.

“Mensen latenzich nog altijd graag verzorgen”

Directrice Ilse De Bast (tweede van rechts), kijkt toe hoe leerkrachten en leerlingen met het lpg-apparaat werken.foto raymonD van

beygaerDen

donderdag 7 mei 2009 .51

“Vanaf het derde jaar kan je in Ka-pellen de richting verzorging vol-gen. Daarna kan je specialiseren in kinderzorg of bejaardenverzor-ging”, legt directeur Axel Lynen van het KTA in Kapellen uit.

Ingrid Sanders geeft les in de beroepsopleiding verzorging. “De jongste drie jaar heb ik de leerlingen die hier afstudeerden opgevolgd. Zij vinden binnen de drie maan-den vast werk. Van de leerlingen die kinderzorg gedaan hebben,

0

“Onze leerlingen zie je zelden achter de kassa”“Leerlingen die bij ons de richting verzorging gevolgd hebben, vinden binnen de drie maanden werk”, zegt Ingrid Sanders, leerkracht van het KTA in Kapellen.

vindt driekwart vast werk binnen de drie maanden. Wat je wel vaak ziet is dat zij in de bejaardenzorg terechtkomen, omdat daar meer vraag is naar mensen.”

Direct werk“Het gebeurt zelden dat je onze

leerlingen achter de kassa van de supermarkt ziet”, zegt directeur Lynen. “Ze vinden meestal werk in de sector waarvoor ze studeerden. Ook leerlingen uit andere richtin-gen vinden meestal direct werk. Dat gaat dan om lassers, automecani-ciens en elektriciens.”

Sinds dit jaar organiseert het KTA op de campus in Stabroek ook een richting Sociaal Technische weten-schappen.

Honderd procent van de leerlingen die werk zoeken in de nautische wereld vin-den dat ook. “Deze sector is vragende partij. Er heerst een groot personeelstekort. “

Werkzekerheid

100

Bewakingsfirma’s zijn voortdu-rend op zoek naar veiligheidsperso-neel. Scholen uit Antwerpen, Turn-hout en Mechelen hopen aan die vraag te kunnen voldoen door van-af volgend jaar een specialisatiejaar veiligheid op te richten. In Mechelen organiseert het KTA Wollemarkt een beroepsopleiding. Technische Scho-len Mechelen (TSM) doet hetzelfde op technisch niveau.

“Wie de opleiding tot een goed einde brengt, kan onmiddellijk aan de slag”, zegt Ann Cobbaert, direc-

0

Vanaf volgend jaar kan je aan het KTA Wollemarkt en aan de Technische Scholen Mechelen (TSM) een veiligheidsopleiding volgen.

KTA Wollemarkt start opleiding veiligheid

trice van KTA Wollemarkt. De oplei-ding wordt afgestemd op de kennis en vaardigheden waar toekomstige werkgevers naar vragen. Die werk-gevers hebben ook al stage- en ar-beidsplaatsen toegezegd. Leerlingen kunnen na de opleiding aan de slag als bewakingsagent, voetbalsteward of gemeenschapswacht. Ze behalen ook hun EHBO-brevet.”

TSM bereidt jongeren voor op een opleiding tot politieagent of brand-weerman. Het project werkt dus net-overschrijdend. Ook de samenwer-king met verschillende veiligheids-bedrijven verloopt vlot.

Op 28 juni is er een infodag over de nieuwe opleiding op KTA Wolle-markt. Inschrijven kan vanaf dan.

Zoveel leerlingen volgen de richting lichaamsverzor-ging aan het KA in Schoten. Zes jaar geleden ging de rich-ting van start met acht leer-lingen.

85

52. vrijdag 8 mei 2009

Van aan de straatkant lijkt Zon-nebos een klein schooltje zoals er in Vlaanderen zoveel zijn. Een parking, enkele gebouwen en twee containers. Het is pas als je die containergebouwen voorbij-loopt, dat je ziet hoe ruim en open de school is. “Er staan verbou-wingswerkzaamheden op stapel. Die containers zouden we graag afbreken, om het zicht van op de straat te verruimen. We mikken op 4.000 vierkante meter nieuwe schoolgebouwen”, zegt directeur Leon Nassen.

Wie denkt dat op zo'n grote school - bijna 500 leerlingen - de jongeren een nummer zijn, kan er niet verder naast zitten. “Elk kind behandelen we als individu. Dat is ook de leuze van het GO! Iedereen vip. Dat wil zeggen dat iedereen een prioriteitsbehandeling krijgt. Voor elk kind wordt een handelings-plan opgesteld. Daarbij wordt re-kening gehouden met zijn of haar talenten. Wij werken dus volgens de individuele aanpak. We richten ons niet op gemiddelden.”

InternaatHeel mooi, maar arbeidsinten-

sief. “Daarom beschikken we over meer dan 200 personeelsleden die zich dag en nacht inzetten voor de jongeren.”

Dag én nacht? “We hebben ook een internaat, verspreid over drie locaties. In 's Gravenwezel, Schil-de en het KA in Deurne. Bij die 200 personeelsleden zijn onder meer kinesitherapeuten, ergothera-peuten en logopedisten.”

“We hebben ook een twintig-koppig GON-team (geïntegreerd onderwijs, red.) dat leerlingen met een beperking begeleidt in het gewoon kleuter-, lager-, en secundair onderwijs. We coachen onze leerlingen naar het volwas-sen leven. Dat gebeurt gedurende

0

de hele schoolloopbaan in samen-spraak met de ouders. Dat kinde-ren hier vanaf dat ze schoolplich-tig zijn totdat ze afstuderen op een campus worden opgevolgd, is een grote meerwaarde.”

Hippotherapie“Sommigen gaan voor een ver-

blijf in een dagcentrum, anderen stromen dan weer door naar be-schermd wonen en werken. Van-uit het aangepast beroepsonder-wijs kunnen leerlingen ook in het gewoon arbeidsmilieu aan de slag als interieurbouwer, tuinbouwar-beider, grootkeukenmedewerker of logistiek assistent.”

Zonnebos is de enige school in

“Wij werken met individuen,niet met gemiddelden”MPI-BuSO Zonnebos in 's Gravenwezel wordt bevolkt door bijna 500 leerlingen. Zij worden er begeleid van de kleuterschool tot op het moment dat ze de school verlaten.

Vlaanderen die over eigen paarden beschikt om aan hippotherapie te doen. “In 1997 zijn we daarmee be-gonnen. We dienden ons project in voor een wedstrijd, ingericht door de toenmalige minister van on-derwijs Luc Van den Bossche. We eindigden op de eerste plaats en wonnen 100.000 Belgische frank. Met dat geld kochten we onze eer-ste IJslandse pony. Twee jaar later, in 1999, deden we een uitbreiding op die projectaanvraag. Tot dan toe gebruikten we de hippothera-pie enkel om sociale vaardigheden en weerbaarheid van de leerlingen te ontwikkelen. Maar we wilden de therapie ook gebruiken in functie van de beperkingen van onze leer-

Meer dan 200 personeels-leden staan dagelijks klaar om in het MPI-BUSO Zonnebos de leerlingen te begeleiden.

Aantal werknemers

200

lingen. Met de subsidie die we daar-voor kregen, kochten we een twee-de pony.”

“Bezig zijn met die dieren heeft een therapeutische werking, maar we gebruiken de pony's ook bij de kinesitherapie. Je kan bijvoorbeeld kinderen met een zitprobleem mee-nemen in de turnzaal om oefenin-gen te doen op een bok, maar wij kiezen ervoor om dat met de po-ny's te doen. Onze leerlingen kun-nen ook recreatief rijden. Dat doen ze al vanaf de kleuterschool.Altijd met twee begeleiders. Eén voor het kind en één voor de pony.”

“De verzorging van de dieren ne-men de jongeren ook voor hun re-kening. In kleine groepjes van twee

Iedereen vip! 0 Bij GO! verdient iedereen een prioriteitsbehandeling

BinnenstebuitenIn onze reeks Binnenstebuiten stellen we elke maand een overheidsdienst aan u voor. We praten met de mensen die er werken en met de mensen die gebruikmaken van de dienst. Deze week is het aan GO! onderwijs van de Vlaamse gemeenschap.

In het Gemeenschapsonderwijs wordt iedereen persoonlijk benaderd. Vandaag bekijken we het buitengewoon onderwijs en het volwassenenonderwijs.

Wesley, meester Kim en Gunther zijn druk bezig met de informaticales. foto's thomas legreve

heeft CVO Ivoran tot zijn beschikking. Daar-onder ook het asielcen-trum in Kapellen.

15leslocaties

tot vier personen gaan ze de pony's borstelen. Zo leren ze hun angst overwinnen en voelen ze zich ook belangrijk.” Jeroen Kuyps

vrijdag 8 mei 2009 .53

“Wij werken met individuen,

Voor haar lerarenopleiding werkt CVO Horito samen met Atheneum De Vesten in Heren-tals. “Onze leerlingen kunnen er stage lopen. Heel vaak gaan zij er ook helpen bij de Geïntegreerde werkperiodes. Die vinden plaats in het buitenland, maar er zijn altijd leerlingen die hier blijven. Voor hen moet er dan een alter-

0

“Lerarenopleidingis heel erg in trek”

Directrice Ann De Maeyer van CVO Horito. foto bert de deken

“We merken dat onze lerarenopleiding de jongste twee jaar heel wat succes kent”, zegt directrice Ann De Maeyer van CVO Horito in Turnhout.

natief worden uitgewerkt. Daar hel-pen onze cursisten aan mee.”

Knelpuntberoep“Dit is het tweede schooljaar dat

we met het Atheneum samenwer-ken en we merken dat de opleiding enorm in trek is. We hebben een hon-derdtal cursisten, zowel in dag- als avondcursussen. Die groei heeft wel-licht ook te maken met de crisis. Het onderwijs is een knelpuntberoep.”

“Door hervormingen die twee jaar geleden werden doorgevoerd, is er nu nog maar één lerarendiplo-ma. Iemand die de lerarenopleiding hier afrondt, staat dus op hetzelfde

Vijftien leslocaties, waaronder eentje in het Kapelse asielcen-trum, en 5.000 inschrijvingen. Het CVO Ivoran heeft een naam opgebouwd in het wereldje. “We organiseren dag-, avond-, en za-terdagcursussen”, legt directrice Jeske Boel uit.

Je kan er terecht voor opleiding koken, computerlessen, lassen, automechaniek en talen. Vooral

0

talen zijn het paradepaardje van het CVO. “We geven Engels, Spaans, Ita-liaans en Frans. En natuurlijk is er de opleiding Nederlands voor anders-taligen. Voor die cursus werken we samen met het Huis van het Neder-lands. Dat coördineert het aanbod. Potentiële cursisten gaan eerst daar langs. Er wordt dan onder meer ge-test welk niveau zij hebben. Zijn er bijvoorbeeld mensen die goed Ne-derlands kunnen spreken, maar niet schrijven, dan zoeken wij voor hen de groep die het best bij hen past.”

“Naast Nederlands geven we in het asielcentrum cursussen Engels en informatica. De asielzoekers moeten die opleiding niet betalen. De lesboeken worden betaald door het asielcentrum zelf. Vier keer per

Asielzoekers leren Nederlands bij IvoranHet Centrum voor Volwassenen Onderwijs (CVO) Ivoran in Kapellen geeft een cursus Nederlands voor anderstaligen. Er wordt onder meer lesgegeven in het asielcentrum van Kapellen.

jaar start er een nieuwe cursus: in september, oktober, januari en maart. Zo kunnen mensen het hele jaar door instappen. Lesge-ven in het asielcentrum is zwaar omdat er heel wat afwezigheden zijn om op te volgen. Die zijn vaak te wijten aan het feit dat mensen naar Brussel moeten voor hun dossier, of omdat er psychische problemen zijn.”

“Er heerst in het asielcentrum een andere sfeer dan op het CVO zelf. De mensen zijn er erg dank-baar. Vaak kopen of maken zij aan het einde van de cursus een ge-schenk voor de lesgever. Ik vind het prachtig dat die mensen zo-iets doen met de weinige midde-len die ze hebben.” JK

niveau als iemand die dat aan de universiteit doet. De mensen die bij ons de cursus volgen, hebben een uiteenlopende achtergrond. Van bakker tot kapster. Zij kunnen zo hun ervaring overbrengen op de leerlingen. Maar er zijn ook mensen die een masteropleiding hebben gevolgd en vervolgens een lerarendiploma willen behalen.”

“We streven ernaar om een win-winsituatie te creëren. Voor de cursisten zit de winst in het feit dat ze ervaring opdoen in het se-cundair onderwijs. Voor de scho-len zijn zij dan weer een grote hulp.” JK

Directeur Leon Nassen.