Hard Disk Manager™ 2010 Professional

Podręcznik użytkownika

Spis treściWstęp............................................................................................................6Co nowego w Hard Disk Manager 2010 ...........................................................................6Składniki produktu ........................................................................................7Omówienie funkcji.........................................................................................8Główne funkcje...............................................................................................................8Przyjazny użytkownikowi interfejs, który minimalizuje wykonanie błędu ze strony użytkownika. .8Funkcje tworzenia kopii zapasowych............................................................................................8Funkcje przywracania.................................................................................................................10Funkcje kopiowania....................................................................................................................10Funkcje zarządzania rozruchem..................................................................................................10Funkcje zarządzania partycjami/dyskiem twardym ....................................................................11Funkcje optymalizacji systemu plików........................................................................................11Funkcje wymazywania...............................................................................................................12Funkcje automatyzacji................................................................................................................12Funkcje pomocnicze...................................................................................................................12Obsługiwane technologie..............................................................................................12Obsługiwane maszyny wirtualne....................................................................................13Obsługiwane nośniki..................................................................................................................14

Pierwsze kroki..............................................................................................14Dystrybucja................................................................................................................................14Rejestracja.................................................................................................................................15Pobieranie aktualizacji/uaktualnień...........................................................................................16Kontakt z Paragon Software...........................................................................................16Wymagania systemowe ................................................................................................16Zestaw narzędzi opartych na Windows.......................................................................................16Środowisko ratunkowe oparte na Linux/DOS.............................................................................17Środowisko ratunkowe oparte na WinPE....................................................................................17Dodatkowe wymagania..............................................................................................................17Instalacja.......................................................................................................................17Pierwsze uruchomienie..................................................................................................18Tworzenie nośnika rozruchowego..................................................................................19Rozruch z nośnika ratunkowego Linux/DOS....................................................................21Rozruch z nośnika ratunkowego WinPE .........................................................................24Podstawowa koncepcja................................................................................26Ochrona danych i systemu.............................................................................................26Kopie zapasowe plików kontra kopie zapasowe sektorów..........................................................26Typy kopii zapasowych...............................................................................................................28Magazyn kopii zapasowych........................................................................................................29Przywracanie adaptacyjne..........................................................................................................30Wirtualizacja systemu....................................................................................................31Paragon Hot Processing i Volume Shadow Copy Service ................................................33Przetwarzanie danych w trybie offline kontra tryb online ..........................................................33Technologia Paragon Hot Processing..........................................................................................33Volume Shadow Copy Service ....................................................................................................34Dyski dynamiczne..........................................................................................................34

GPT kontra MBR ...........................................................................................................35Apple Boot Camp ..........................................................................................................35Obsługa 64-bitów..........................................................................................................35Operacje kopiowania ....................................................................................................36Partycjonowanie dysku..................................................................................................36Oczyszczanie danych......................................................................................................37Planowanie ...................................................................................................................37Składniki Windows ......................................................................................38Omówienie interfejsu ...................................................................................................38Układ ogólny..............................................................................................................................38Main Menu ...............................................................................................................................40Tool Bar .....................................................................................................................................43Virtual Operations Bar ...............................................................................................................44Common Tasks Bar ....................................................................................................................44Disk Map ...................................................................................................................................47Explorer Bar ..............................................................................................................................48Partition List ..............................................................................................................................50Properties Bar ...........................................................................................................................51Legend Bar ................................................................................................................................52Status Bar ..................................................................................................................................52Omówienie ustawień.....................................................................................................52General Options ........................................................................................................................53Backup Image Options ...............................................................................................................54Partitioning Options ..................................................................................................................55General Copy and Backup Options .............................................................................................56CD/DVD Recording Options .......................................................................................................57Hot Processing Options .............................................................................................................58Run during Backup Options .......................................................................................................59E-Mail Options ..........................................................................................................................61Operation Dependency Options ................................................................................................62Virtual Mode Options ................................................................................................................63File System Conversion Options .................................................................................................64Copy/Backup Exclude Options ...................................................................................................65File Backup Exclude Options ......................................................................................................66File Backup Include Options ......................................................................................................68Log Files Options .......................................................................................................................69Wipe Options ............................................................................................................................71Uzyskiwanie informacji o dyskach i obrazach kopii zapasowych......................................71Przeglądanie właściwości dysku ................................................................................................71Przeglądanie właściwości obrazu................................................................................................73Kopie zapasowe danych i odzyskiwanie..........................................................................78Tworzenie obrazów kopii zapasowych........................................................................................78Przywracanie systemu i danych .................................................................................................84Zadania kopiowania.......................................................................................................89Klonowanie dysków twardych....................................................................................................89Zarządzanie rozruchem..................................................................................................96Zarządzanie partycjami..................................................................................................97Podstawowe operacje partycjonowania.....................................................................................97

Zaawansowane operacje partycjonowania...............................................................................108Zmiana atrybutów partycji.......................................................................................................122Zarządzanie dyskiem twardym.....................................................................................126Aktualizacja MBR.....................................................................................................................126Konwersja dynamicznego MBR do podstawowego...................................................................126Konwersja GPT do podstawowego MBR ..................................................................................127Zmiana gniazda głównego........................................................................................................128Zadania wymazywania.................................................................................................130Planowanie zadań........................................................................................................134Ustawienie tabeli czasowej......................................................................................................134Zarządzanie zadaniami.............................................................................................................135Tworzenie zaplanowanego zadania..........................................................................................137Generowanie skryptów................................................................................................138Dodatkowa funkcjonalność..........................................................................................139Widok właściwości partycji/dysku twardego............................................................................139File Transfer Wizard .................................................................................................................141Montowanie partycji................................................................................................................144Zmiana do starszej wersji NTFS ................................................................................................145Montowanie archiwum............................................................................................................145Test powierzchni ......................................................................................................................147Sprawdzanie integralności systemu plików...............................................................................147Sprawdzenie integralności archiwum........................................................................................148Sprawdzanie dysków ratunkowych ..........................................................................................150Edycja/widok sektorów............................................................................................................150Wysyłanie plików dziennika......................................................................................................151Przeglądanie dzienników..........................................................................................................153

Typowe scenariusze...................................................................................153Scenariusze tworzenia kopii zapasowych......................................................................154Tworzenie Backup Capsule ......................................................................................................154Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na Backup Capsule ............................155Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na nośnik zewnętrzny (CD/DVD) ........157Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na dysk sieciowy................................159Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na serwer FTP ...................................161Tworzenie kopii zapasowej komputera Mac z podwójnym systemem operacyjnym na zewnętrzny dysk USB..................................................................................................................................163Tworzenie kopii zapasowej plików na lokalnie zamontowanej/odmontowanej (bez przypisanej litery dysku) partycji.................................................................................................................165Tworzenie kopii dyferencyjnej pełnej kopii zapasowej partycji.................................................168Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej partycji...............................................171Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej plików ...............................................174Tworzenie kopii zapasowej za pomocą kreatora Smart Backup Wizard ....................................175Tworzenie cyklicznej kopii zapasowej partycji...........................................................................177Scalanie pełnej kopii zapasowej partycji z jedną z jej kopii dyferencyjnych ..............................180Scenariusze odzyskiwania............................................................................................183Naprawa MBR po ataku wirusa ...............................................................................................183Naprawa możliwości rozruchu Windows..................................................................................185Przywracanie dysku twardego z rozruchowej Backup Capsule ..................................................190Przywracanie partycji systemowej z nośnika zewnętrznego (CD/DVD)......................................193

Przywracanie partycji systemowej z dysku sieciowego..............................................................197Przywracanie partycji systemowej z dysku lokalnego................................................................201Przywracanie komputera Mac z podwójnym systemem operacyjnym z zewnętrznego dysku USB ................................................................................................................................................205Przywracanie kopii inkrementalnej pliku..................................................................................208Przywracanie kopii inkrementalnej pliku kopii zapasowej partycji............................................211Kopiowanie danych z uszkodzonego dysku systemowego na inny dysk twardy.........................214Nagranie danych z uszkodzonego dysku systemowego na dysk CD/DVD...................................217Kopiowanie danych z kopii zapasowej do uszkodzonej partycji systemowej..............................220Przywracanie pojedynczych plików i folderów z kopii zapasowej..............................................224Scenariusze zmiany rozmiaru.......................................................................................230Tworzenie nowej partycji, aby oddzielić system operacyjny od pozostałych danych..................230Zwiększenie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji.....................................................................................................................................233Zwiększanie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z dowolnej partycji.....................................................................................................................................235Zmniejszenie partycji systemowej, aby zwiększyć rozmiar partycji z danymi.............................240Zmiana rozmiaru partycji Apple Boot Camp .............................................................................244Tworzenie podwójnych systemów operacyjnych..........................................................246Dla komputerów Windows.......................................................................................................246Scenariusze migracji systemu i wirtualizacji..................................................................258Migracja systemu na inny dysk twardy (Clone HDD) ................................................................258Wirtualizacja obecnego systemu..............................................................................................260Wirtualizacja systemu z obrazu kopii zapasowej.......................................................................264Uruchamianie systemu na sprzęcie wirtualnym (P2V Adjust OS) ..............................................268Podłączanie dysków wirtualnych (Connect VD) ........................................................................270Ponowne partycjonowanie dysku wirtualnego.........................................................................272Wymiana danych pomiędzy środowiskiem fizycznym a wirtualnym..........................................275Kopiowanie danych z nadrzędnego dysku wirtualnego do jednej z jego migawek.....................277Migracja z jednego środowiska wirtualnego do innego (V2V) ......................................277Uruchamianie systemu na innym sprzęcie (P2P Adjust OS) ......................................................278Migracja z środowiska wirtualnego do fizycznego (V2P) ...........................................................280Migracja Windows 7 vhd .........................................................................................................281Optymalizacja dysku twardego....................................................................................281Utylizacja dysku twardego...........................................................................................282Dodatkowe scenariusze dla WinPE ..............................................................................284Dodawanie określonych sterowników......................................................................................284Konfiguracja sieci.....................................................................................................................285Zapisywanie plików dziennika..................................................................................................287Podłączanie dysków wirtualnych do maszyny wirtualnej..............................................287Podłączenie dysków wirtualnych do istniejącej maszyny wirtualnej..........................................288Podłączenie dysków wirtualnych do nowej maszyny wirtualnej................................................291

Rozwiązywanie problemów........................................................................298Słownik......................................................................................................301

WstępHard Disk Manager™ 2010 Professional to zintegrowany zestaw narzędzi zaprojektowanych

specjalnie, aby rozwiązać problemy, jakie mogą pojawić się podczas używania komputera. Jego funkcjonalność dotyczy wszystkich aspektów cyklu użytkowania komputera, począwszy od wykonywania wszystkich potrzebnych operacji partycjonowania aż do instalacji nowego systemu operacyjnego i zapewnienia niezawodnej ochrony danych i bezpiecznej utylizacji przestarzałego dysku twardego.

W tym podręczniku znajdziesz odpowiedzi na wiele pytań technicznych, jakie mogą pojawić się w trakcie użytkowania programu.

Nasza firma stale wydaje nowe wersje i aktualizacje oprogramowania, dlatego też zdjęcia pokazane w tym podręczniku mogą różnić się od tego co zobaczysz na ekranie.

Co nowego w Hard Disk Manager 2010

• Connect VD, aby podłączyć dysk wirtualny jakby był zwykłym dyskiem fizycznym, co daje dyskom wirtualnym taką samą funkcjonalność jaką mają dyski fizyczne.

• P2V Copy do migracji systemu fizycznego począwszy od edycji Windows 2000 do środowiska wirtualnego w trybie online.

• P2V Restore do migracji systemu fizycznego począwszy od edycji Windows 2000 którego kopia zapasowa została utworzona za pomocą narzędzi do odzyskiwania firmy Paragon do środowiska wirtualnego.

• P2V Adjust OS do odzyskania możliwości rozruchu po nieudanej wirtualizacji wykonanej za pomocą narzędzi innego producenta.

• Obsługa głównych maszyn wirtualnych włączając w to Microsoft Virtual PC, Microsoft Virtual Server, Microsoft Hyper-V, VMware Workstation, VMware Fusion, VMware ESX Server.

• Następna generacja Adaptive Restore™ (P2P Adjust OS), aby dokonać pomyślnej migracji systemu fizycznego Windows (począwszy od edycji Windows 2000) na inną platformę sprzętową (P2P), poprzez umieszczenie wszystkich wymaganych sterowników i wykonanie innych akcji ważnych dla migracji tego rodzaju.

• Łatwa zmiana rozmiaru partycji, aby zmienić rozmiar partycji bezpośrednio w Disk Map za pomocą techniki przeciągnij i upuść.

• Kreator Express Create Partition pozwala utworzyć nową partycję w najodpowiedniejszym miejscu dysku twardego, sformatować ją do NTFS i udostępnić w systemie poprzez przypisanie litery dysku.

• Kreator Express Resize Partitions służy do zwiększenia wolnego miejsca na jednej partycji poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji (włączając w to partycje Apple Boot Camp).

• Tryb bezpiecznej defragmentacji gwarantuje defragmentacje dowolnej wersji NTFS i FAT bez ryzyka utraty danych.

• Smart Backup Wizard, aby zabezpieczyć system i dane przy możliwie minimalnym wysiłku. Dzięki unikalnemu, inteligentnemu algorytmowi pracy i intuicyjnemu interfejsowi użytkownika, można łatwo utworzyć wymaganą kopie zapasową – całego systemu, bazy danych poczty e-mail (MS Outlook, Express, Windows Mail), plików multimedialnych lub dokumentów z folderu Moje dokumenty lub innych dowolnych plików i folderów.

• Smart Driver Injector sprawia, że proces dodawania nowych sterowników dla operacji P2P i P2V przebiega łatwo i bezproblemowo.

• Obsługa najnowszych systemów operacyjnych Microsoft (Windows 7 i Windows Server 2008 R2).

• Kopie zapasowe na serwerze FTP, aby zapewnić nowy poziom ochrony systemu i danych.

• Przywracanie selektywne, aby łatwo wyodrębnić pliki i foldery z obrazu kopii zapasowej za pomocą kreatora Restore Wizard, bez konieczności przywracania całego obrazu.

• Planowanie tworzenia kopii zapasowej plików, aby ustawić tabelę czasową dla dowolnej operacji tworzenia kopii zapasowej opartej na plikach, co zapewnia nowy poziom elastyczności.

• Boot Corrector dla WinPE, pomaga naprawić większość problemów z rozruchem systemu, nie tylko za pomocą rozruchowych środowisk Linux i PTS DOS, ale także za pomocą środowiska WinPE 2.1.

• Najnowsze jądro Linux pozwala korzystać z obsługi większego zakresu konfiguracji sprzętowej, włączając w to najnowszy mikroukład Intel ICH9.

• Rozruchowe środowisko ratunkowe oparte na WinPE 2.1 pozwala korzystać z obsługi większego zakresu konfiguracji sprzętowej z opcją dodawania sterowników do określonego sprzętu „w locie”.

• Większa elastyczność technik przetwarzania danych w trybie online, aby zapewnić łatwiejszą konfigurację Paragon Hot Processing i Microsoft Volume Shadow Copy Service (VSS).

• Lepsza obsługa platform 64‐bitowych. Komputer uruchamiany jest ponownie w jednym z trzech trybów specjalnych (Windows, Linux, lub DOS), aby automatycznie ukończyć operacje, których nie można wykonać pod Windows 64 bitowym.

• Automatyczne wykluczanie danych z zaawansowanym systemem filtrów pomoże zautomatyzować proces tworzenia zawartości przyszłego obrazu kopii zapasowej, poprzez wykluczenie niepotrzebnych danych takich jak filmy, muzyka itp.

• Lepsza obsługa GUID Partition Table (GPT) do utworzenia kopii zapasowej i przywrócenia nie tylko pojedynczych woluminów GPT, ale także całych dysków, włączając w to opcje zmiany rozmiaru podczas operacji przywracania.

• Lepsza obsługa konfiguracji Apple Boot Camp z opcją nie tylko tworzenia kopii zapasowych i przywracania tego typu konfiguracji, ale także kopiowania pojedynczych woluminów lub całych dysków twardych z jednoczesną zmianą rozmiaru.

• Lepsza obsługa Linux ExtFS począwszy od Ext2FS do najnowszego Ext4FS.

• Większa użyteczność podczas zarządzaniem zadaniami tworzenia kopii zapasowych dzięki nowym narzędziom Task List i Archive View.

Składniki produktu Aby wykonywać różne zadania, produkt zawiera kilka składników:

• Zestaw narzędzi opartych na Windows to najważniejsza część produktu. Za pomocą łatwego w użytkowaniu programu uruchamiającego możesz odnaleźć i uruchamiać zadania jakiejkolwiek złożoności

wiążące się z ochroną danych i systemu, partycjonowaniem, klonowaniem dysku twardego itp.

• Środowisko ratunkowe oparte na Linux/DOS to multiplatformowy nośnik rozruchowy, który pozwala na uruchomienie narzędzi pod systemem Linux lub PTS DOS, co pozwala na dostęp do dysku twardego dla obsługi lub operacji przywracania. Oba systemy mają swoje mocne strony, na przykład system Linux może zwiększyć obsługę FireWire (tzn. IEEE1394) lub urządzeń USB. Pozwala na nagranie płyt CD/DVD. Mogą się jednak pojawić problemy z wykryciem nowego sprzętu. DOS nie ma tego typu problemów, ale jego funkcje są ograniczone. Środowisko ratunkowe Linux/DOS nie wymaga instalacji i może być pomocne, kiedy zawiedzie rozruch systemu. Poza tym oferuje środowisko podobne do Windows XP.

• Środowisko ratunkowe oparte na WinPE. Specjalnie dla użytkowników wiernych systemowi Windows, nasz produkt oferuje również nośnik rozruchowy oparty na WinPE 2.1. W odróżnieniu od środowiska ratunkowego opartego na Linux/DOS posiada ono doskonałą obsługę sprzętu i taki sam interfejs jak wersja Windows. Jednakże jego wymagania systemowe są znacznie większe.

Omówienie funkcjiRozdział ten dotyczy głównych funkcji i strony technicznej produktu.

Główne funkcje

Lista głównych funkcji:

Przyjazny użytkownikowi interfejs, który minimalizuje wykonanie błędu ze strony użytkownika

• Graficzne przedstawienie danych pozwala na większe zrozumienie

• Podręczny program uruchamiający pozwala łatwo odnaleźć i uruchomić wymagane zadania.

• Wszechstronne kreatory upraszczają nawet najbardziej skomplikowane operacje.

• Zmiana rozmiaru partycji bezpośrednio w Disk Map za pomocą techniki przeciągnij i upuść.

• Kontekstowy system wskazówek dla wszystkich funkcji programu.

• Podejrzenie układu dysków przed rzeczywistym wykonaniem operacji (tak zwane operacje wirtualne).

Funkcje tworzenia kopii zapasowych

• Archive Database pomaga użytkownikowi łatwo zarządzać obrazami kopii zapasowych (zobaczyć właściwości, dodawać, usuwać, montować itp.).

Funkcja ta dostępna jest jedynie dla instalacji Windows programu.

• Obsługa wszystkich dostępnych obecnie technik do przechowywania obrazów kopii zapasowych:

- Kopie zapasowe na lokalnie zamontowanych/odmontowanych (bez przypisanej litery dysku) partycjach;

- Kopie zapasowe na zewnętrznie zamontowanym magazynie, zapewniające wyższy poziom ochrony danych i niezależność systemu;

- Kopie zapasowe w specjalnie zabezpieczonym miejscu dysku twardego nazywanym Backup Capsule, które posiada niezależny układ systemu (np. odrębną partycję) i pozostanie możliwość wykonywania na nim operacji, nawet jeśli aktywny system plików zostanie uszkodzony. Aby uniknąć przypadkowego przeniesienia lub nieupoważnionego dostępu do danych kopii zapasowej, partycja ta jest ukryta i nie może zostać zamontowana w systemie operacyjnym;

- Kopie zapasowe na nośniku zewnętrznym (CD/DVD), gwarantujące wysoki poziom ochrony danych, jeżeli nośnik pozostaje zabezpieczony;

- Kopie zapasowe na dysku sieciowym, aby zwiększyć szansę powodzenia w razie awarii dysku twardego;

- Kopie zapasowe na serwerze FTP, aby zapewnić nowy poziom ochrony systemu i danych.

• Smart Backup Wizard, aby zabezpieczyć system i dane przy możliwie minimalnym wysiłku. Dzięki unikalnemu, inteligentnemu algorytmowi pracy i intuicyjnemu interfejsowi użytkownika, można łatwo utworzyć wymaganą kopie zapasową – całego systemu, bazy danych poczty e-mail (MS Outlook, Express, Windows Mail), plików multimedialnych lub dokumentów z folderu Moje dokumenty lub innych dowolnych plików i folderów.

• Kopie zapasowe sektorów pozwalają zabezpieczyć nie tylko informacje znajdujące się na dysku, ale także struktury usługi. Jest to idealne rozwiązanie do utworzenia obrazu całego dysku twardego lub partycji systemowej, aby zagwarantować bezproblemową pracę systemu operacyjnego.

• Dyferencyjna kopia zapasowa, aby dokonać obrazu tylko zmian jakie zaszły od czasu utworzenia ostatniego pełnego obrazu opartego na sektorach, co pozwala znacznie zaoszczędzić miejsce na magazynie. Przywracanie tego typu kopii zapasowej będzie wymagało pełnego obrazu i jednej z jego kopii dyferencyjnej.

• Kopie zapasowe plików, pozwalają zapisać tylko potrzebne informacje. Jeśli użytkownikowi zależy na bezpieczeństwie bazy danych poczty e-mail lub określonych dokumentów, a nie chce tracić miejsca na magazynie kopii zapasowych, funkcja ta będzie dla niego najodpowiedniejsza. Poza tym zaawansowany system filtrów pomoże zautomatyzować proces tworzenia zawartości przyszłego obrazu kopii zapasowej.

• Inkrementalna kopia zapasowa do obrazu pliku, aby zarchiwizować jedynie zmiany jakie zaszły od ostatniego pełnego lub inkrementalnego obrazu opartego na plikach. Obraz inkrementalny jest mniejszy i jego utworzenie zajmuje mniej czasu, jednak aby przywrócić z niego dane wymagany jest początkowy pełny obraz i wszystkie jego kopie inkrementalne.

• Kopia zapasowa plików obrazu sektora. Jest to unikalna technologia na rynku, która łączy dwa różne podejścia do tworzenia kopii zapasowych danych: kopie zapasowe oparte na plikach i obrazowanie dysku. Z jej pomocą można utworzyć kopię zapasową systemu opartą na sektorach, aby go szybko odzyskać w przypadku ataku wirusa lub awarii sprzętu, a następnie utworzenie jedynie obrazów inkrementalnych opartych na plikach do wcześniej utworzonej kopii zapasowej opartej na sektorach, aby aktualizować jedynie najważniejsze informacje. Dzięki temu można znacznie zaoszczędzić zasoby systemu.

• Cykliczna kopia zapasowa pozwala zautomatyzować tworzenie kopii zapasowych pojedynczych partycji. Jest to idealna opcja, jeśli chcesz osiągnąć samoczynną ochronę danych systemu.

Cykliczna kopia zapasowa dostępna jest jedynie w wersji instalacji Windows programu.

• Syntetyczna kopia zapasowa, aby zmienić dowolną właściwość (scalić obraz dyferencyjny z jego pełnym obrazem, rozdzielić/połączyć, kompresować/dekompresować itp.) istniejący obraz kopii zapasowej bez konieczności fizycznego wykonywania operacji tworzenia kopii zapasowej.

• Rozruchowa Backup Capsule, pozwala wybrać czy uruchomić środowisko ratunkowe Linux lub PTS DOS za każdym uruchomieniem komputera. Z jego pomocą można uruchamiać narzędzia pod Linux lub PTS DOS i w ten sposób można uzyskać dostęp do dysku twardego w celu zarządzania lub odzyskiwania.

Funkcja dostępna jest jedynie w wersji instalacji Windows programu.

Funkcje przywracania

• Przywracanie całego dysku, pojedynczych partycji lub jedynie plików z wcześniej utworzonego obrazu kopii zapasowej.

• Przywracanie z jednoczesnym zmniejszeniem, aby przywrócić obraz kopii zapasowej do bloku wolnego miejsca o mniejszej pojemności, przywracając jedynie dane rzeczywiste z obrazu.

• Przywracanie adaptacyjne pozwala na pomyślne migracje systemu fizycznego (począwszy od edycji Windows 2000) na inną platformę sprzętową (P2P) dzięki automatycznemu umieszczeniu wszystkich wymaganych sterowników i wykonaniu innych akcji potrzebnych do tego rodzaju migracji.Funkcje wirtualizacji

• Connect VD, aby podłączyć dysk wirtualny jakby był zwykłym dyskiem fizycznym, co daje dyskom wirtualnym taką samą funkcjonalność jaką mają dyski fizyczne.

• P2V Copy do migracji systemu fizycznego począwszy od edycji Windows 2000 do środowiska wirtualnego w trybie online.

• P2V Restore do migracji systemu fizycznego począwszy od edycji Windows 2000 którego kopia zapasowa została utworzona za pomocą narzędzi do odzyskiwania firmy Paragon do środowiska wirtualnego.

• P2V Adjust do odzyskania możliwości rozruchu po nieudanej wirtualizacji wykonanej za pomocą narzędzi innego producenta.

Wirtualizacja to najnowszy trend w migracji i ochronie systemu.

Funkcje kopiowania

• Kreator One Button Copy Wizard pozwala na wykonywanie technicznie skomplikowanych operacji takich jak klonowanie dysków twardych za pomocą jedynie jednego przycisku.

• Kopiowanie partycji/dysku twardego, aby dokonać pomyślnego transferu informacji dysku, włączając w to standardowy kod bootstrap i inne struktury usług systemu, co zapewnia prawidłową pracę systemu operacyjnego.

Funkcjonalność kopiowania może zostać użyta jako alternatywna metoda ochrony danych.

Funkcje zarządzania rozruchem

• Kreator Boot Manager Setup Wizard pozwala łatwo zarządzać kilkoma systemami operacyjnymi na jednym komputerze.

Funkcje zarządzania partycjami/dyskiem twardym

• Podstawowe funkcje inicjowania, partycjonowania i formatowania dysków twardych (tworzenie, formatowanie, usuwanie). W odróżnieniu od standardowych narzędzi dysku systemu operacyjnego Windows, program obsługuje wszystkie popularne systemy plików.

• Kreator Express Create Partition Wizard pozwala utworzyć nową partycję w najodpowiedniejszym miejscu na dysku twardym, sformatować ją do NTFS i udostępnić ją w systemie poprzez przypisanie litery dysku.

• Kreator Merge Partitions Wizard służy do połączenia miejsca dysku, które oryginalnie należy do dwóch sąsiadujących partycji (NTFS, FAT16/FAT32), w pojedynczą, większą partycję.

• Kreator Redistribute Free Space Wizard pozwala zwiększyć ilość wolnego miejsca na jednej partycji poprzez zabranie nieprzydzielonego miejsca i nieużywanego miejsca z innej partycji.

• Kreator Express Resize Partitions Wizard służy do zwiększenia wolnego miejsca na jednej partycji poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiadującej partycji dysku twardego (włączając w to partycje Apple Boot Camp).

• Zwiększenie rozmiaru NTFS w trybie „hot” pozwala zwiększyć partycje NTFS (systemową, zablokowaną) bez konieczności ponownego uruchamiania Windows, ani przerywania jego pracy.

• Konwersja systemu plików (FAT16/32, NTFS, Ext2/Ext3) bez konieczności wykonywania ponownego formatowania.

• Montowanie partycji (przypisanie litery dysku) dowolnego typu systemu plików, aby była dostępna dla systemu operacyjnego.

• Modyfikacja parametrów systemu plików (aktywny/nieaktywny, ukryty/pokazany, zmiana numeru seryjnego, identyfikatora partycji, etykiety woluminu, itp.).

• Kreator Install New OS Wizard pozwala przygotować system do instalacji nowego systemu operacyjnego.

• Kreator Undelete Partitions Wizard służy do odzyskania przypadkowo usuniętej partycji.

Funkcje optymalizacji systemu plików

• 27 strategii defragmentacji dostępnych do defragmentacji systemów plików FAT i NTFS.

• Defragmentacja i zmniejszanie MFT pozwala usprawnić wydajność NTFS.

• Tryb Safe Defragmentation gwarantuje, że podczas defragmentacji dowolnej wersji NTFS i FAT, pliki nie zostaną utracone.

• Defragmentacja nie wymagające dużej ilości wolnego miejsca (mniej niż 1%), pozwala dokonać defragmentacji prawie całych dysków.

Defragmentacja wykonywana jest za pomocą osobnego narzędzia Paragon Total Defrag. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do jego pomocy.

Funkcje wymazywania

• Wymazywanie danych, aby skutecznie zniszczyć wszystkie informacje znajdujące się na dysku, włączając w to standardowy kod bootstrap i inne struktury usługi systemu.

• Oczyszczanie wolnego miejsca, aby zniszczyć dowolne szczątki usuniętych plików/katalogów pozostałych na dysku, nie wpływając przy tym na używane dane.

Funkcje automatyzacji

• Planowanie zadań, aby zautomatyzować procedurę operacji. Może być to szczególnie efektywne, kiedy konieczne jest regularne powtarzanie sekwencji akcji.

Planowanie dostępne jest jedynie w wersji instalacji Windows programu.

• Generowanie skryptów, aby program tworzył skrypt dowolnego zestawu wymaganych operacji. Poza tym dostępna jest obsługa wszystkich operacji w trybie interakcyjnym, tryb nienadzorowany daje dodatkowe funkcje, takie jak wykonywanie warunkowe, procedury, iteracje powtarzalne, analiza właściwości dysku/partycji, zarządzanie błędami, itp.

Funkcje pomocnicze

• Kreator File Transfer Wizard, aby operacje takie jak transfer plików/katalogów lub nagrywanie ich na CD/DVD były możliwie najprostsze i najwygodniejsze. Zapewnia on dostęp do kopii zapasowych utworzonych za pomocą narzędzi firmy Paragon tak jak do zwykłych folderów, co może być przydatne przy zastąpieniu uszkodzonych danych z wcześniej utworzonego obrazu w razie awarii systemu operacyjnego.

• Volume Explorer to podręczne narzędzie, przydatne, gdy na dysku znajdują się różne systemy plików, zawierające system operacyjny lub jedynie dane. Volume Explorer pozwala na eksplorowanie dowolnego typu systemu plików i zapewnia dostęp do potrzebnych plików i katalogów bez względu na ich atrybuty zabezpieczeń.

• Recovery Media Builder służy do utworzenia rozruchowego środowiska ratunkowego opartego na Linux/DOS lub WinPE 2.1 na dyskach CD, DVD lub pamięci USB, które później może zostać użyte do rozruchu lub odzyskania komputera w razie awarii systemu operacyjnego. Co więcej, z jego pomocą można zapisać dane z partycji dysku twardego bezpośrednio na dyski kompaktowe lub do obrazów ISO. Narzędzie to obsługuje przeróżne formaty dysków laserowych: CD-R/RW, DVD-R/RW, DVD+R/RW, DVD-R, dwustronne DVD+R, Blu-ray oraz nagrywanie wielosesyjne.

• Network Configuration Wizard pozwala osiągnąć połączenie sieciowe pod Linux lub WinPE, aby zapisać kopie zapasowe partycji/dysku twardego lub jedynie kilku plików na komputerze sieciowym lub odzyskanie poprzednio utworzonej kopii zapasowej z komputera sieciowego, w celu odzyskiwania.

• Boot Corrector pozwala na naprawienie większości problemów z rozruchem systemu Windows spowodowanych przez człowieka, błąd programu lub atak wirusa.

Boot Corrector dostępny jest tylko w rozruchowym środowisku ratunkowym WinPE 2.1 lub Linux/DOS.

Obsługiwane technologie

Firma Paragon opracowała własne oryginalne technologie, które sprawiają, że jej produkty są unikalne i

atrakcyjne dla klientów, używane są one wraz z innowacyjnymi technologiami innych dostawców:

• Technologia Paragon Hot Backup™, służy do tworzenia kopii zapasowych partycji i dysków twardych zablokowanych pod systemami operacyjnymi Windows NT+, zapewniając przy tym wysoką wydajność operacji przy niewielkich wymaganiach sprzętowych.

• Technologia Paragon Adaptive Restore™ pozwala na pomyślne migracje fizycznego systemu (począwszy od edycji Windows 2000) na inną platformę sprzętową (P2P).

• Technologia Paragon Power Shield™ dla zapewnienia spójności danych w przypadku awarii sprzętu, przerwy w dostępie prądu lub uszkodzenia systemu operacyjnego.

• Technologia Paragon UFSD™ do przeglądania partycji dowolnego systemu plików, włączając w to ukryte i niezamontowane oraz modyfikacji i kopiowania plików i folderów.

• Technologia Paragon Hot Resize™ służy do powiększenia partycji NTFS (systemowej, zablokowanej) bez konieczności ponownego uruchomienia ani przerywania pracy Windows.

• Technologia Paragon Restore with Shrink™ pozwala przywrócić obraz kopii zapasowej do mniejszego bloku wolnego miejsca, przywracając jedynie rzeczywiste dane.

• Technologia Paragon Smart Partition™, aby bezpiecznie wykonywać operacje partycjonowania dysku twardego dowolnej złożoności.

• Technologia Paragon BTE™, aby ustawić zadania do wykonania w trybie niebieskiego ekranu Windows, dzięki czemu można pominąć używanie nośnika rozruchowego, podczas modyfikowania partycji systemowych.

• Technologia Paragon VIM™ (Virtual Image Management) pozwala produktom firmy Paragon pracować z dyskami wirtualnymi, jakby były fizycznymi dyskami twardymi.

• Technologia Microsoft Volume Shadow Copy Service (VSS) pozwala na kopiowanie/tworzenie kopii zapasowych systemów operacyjnych Microsoft Windows XP/Vista/7/Server 2003/2008. Oferuje wiarygodny mechanizm do tworzenia spójnych w stałym punkcie odniesienia kopii danych znanych jako kopie w tle. Technologia opracowana przez firmę Microsoft we współpracy z najważniejszymi na rynku dostawcami rozwiązań do kopiowania/tworzenia kopii zapasowych, oparta jest na koncepcie technologii migawek.

• Microsoft Dynamic Disk (zwykły, łączony, rozłożony, dublowany, RAID-5) by zaoferować większą elastyczność zarządzaniem bez ograniczeń dla partycji dysków podstawowych. Magazyn dynamiczny może być szczególnie pożyteczny dla dużych biznesów, gdy ma się do czynienia z wieloma dyskami fizycznymi, co wiąże się z zawiłymi ustawieniami.

• GUID Partition Table (GPT). Jest to najnowsza generacja schematu partycjonowania dysku twardego opracowana by poradzić sobie z ograniczeniami starego MBR. Dyski GPT są obecnie obsługiwane przez systemy Windows Vista/7, Server 2008, Mac OS X i Linux.

Obsługiwane maszyny wirtualne

• Microsoft Virtual PC;

• Microsoft Virtual Server;

• Microsoft Hyper-V;

• VMware Workstation;

• VMware Fusion;

• VMware ESX Server;

Tylko dla Connect VD

• MS Windows Vista/7 backup;

• XenServer (tylko .vhd.

• Pełen dostęp odczytu/zapisu do partycji FAT16/FAT32.

• Pełen dostęp odczytu/zapisu NTFS (Podstawowy i wszystkie pięć typów dysków dynamicznych) pod Windows 95/98/ME, Linux i PTS DOS. Skompresowane pliki NTFS również są obsługiwane.

• Pełen dostęp odczytu/zapisu do partycji Ext2FS/Ext3FS/Ext4FS pod wszystkimi wersjami Windows, DOS 5.0 i nowszymi.

• Ograniczony dostęp odczytu/zapisu do partycji Apple HFS+.

Niestety, aktualnie nie jest dostępna obsługa znaków nierzymskich dla systemu plików HFS+. Firma planuje wprowadzić tą funkcję w najbliższej przyszłości.

Obsługiwane nośniki

• Obsługa dysków twardych MBR i GPT (testowano do 1,5 TB)

• Dyski twarde IDE, SCSI i SATA

• Dyski CD-R, CD-RW, DVD-R, DVD+R, DVD-RW, DVD+RW, DVD-R, DVD+R dwuwarstwowe DVD+R i Blu‐ray

• Dyski twarde FireWire (tzn. IEEE1394), USB 1.0, USB 2.0

• Karty pamięci PC (pamięć flash MBR i GPT itp.)

Pierwsze krokiW tym rozdziale znajdziesz informacje potrzebne do przygotowania produktu do użytkowania.

Dystrybucja

Hard Disk Manager dystrybuowany jest drogą elektroniczną jako pakiet do pobrania ze strony domowej firmy.

Hard Disk Manager nabyty przez internet będzie w formie pakietu MSI. Po zainstalowaniu produktu możesz uruchomić kreatora Recovery Media Builder, aby utworzyć nośnik ratunkowy Linux/DOS lub WinPE.

Środowisko ratunkowe WinPE może być nabyte tylko poprzez stronę internetową firmy. Wymagany link otrzymasz po nabyciu produktu.

Rejestracja

Firma Paragon zapewnia szeroki zakres usług online poprzez stronę internetową www.paragon-software.com/support/:

• Rejestracja nowych użytkowników;

• Rejestracja nowych produktów dla zarejestrowanych użytkowników;

• Dostępne całodobowo centrum pobierania, gdzie zarejestrowani użytkownicy mogą nabyć aktualizacje/uaktualnienia produktów oraz potrzebną dokumentację;

• Darmowe wersje demonstracyjne i dokumentacja dostępne są dla wszystkich użytkowników.

Zalecane jest korzystanie z przeglądarki Internet Explorer 5+ lub innej kompatybilnej.

Rejestracja nowego użytkownika

Aby zarejestrować nowego użytkownika wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom przeglądarkę internetową i wejdź na stronę: www.paragon-software.com/my-account/;

2. Kliknij Create w sekcji Create a Paragon Account;

3. Wypełnij formularz rejestracyjny;

4. Kliknij Register.

Najważniejszym polem w formularzu jest adres E-mail, ponieważ służy on jako login. Poza tym na ten adres wysłane zostanie hasło.

Rejestracja nowego produktu

Jeśli jesteś zarejestrowanym użytkownikiem i chcesz zarejestrować Hard Disk Manager, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom przeglądarkę internetową i wejdź na stronę: www.paragon-software.com/my-account/;

2. W polu Email w sekcji Authorization podaj adres e-mail użyty podczas rejestracji;

3. W polu Password podaj hasło otrzymane wraz z potwierdzeniem rejestracji.

4. Kliknij Sign in;

5. Jeśli podana nazwa użytkownika i hasło są poprawne, wejdziesz na swoje konto;

6. Kliknij Register new product w sekcji Products;

7. Podaj numer seryjny w polu Serial Number. Kliknij Next;

8. Na następnej stronie zostaniesz poproszony o podanie dodatkowych danych. Musisz również zdecydować, czy chcesz otrzymać potwierdzenie rejestracji produktu za pomocą poczty email czy też nie. Kliknij Next, a następnie Finish.

To wszystko, produkt został zarejestrowany.

Pobieranie aktualizacji/uaktualnień

Pobieranie aktualizacji/uaktualnień można wykonać w następujący sposób:

1. Uruchom przeglądarkę internetową i wejdź na stronę: www.paragon-software.com/my-account/;

2. W polu Email w sekcji Authorization podaj adres e-mail użyty podczas rejestracji;

3. W polu Password podaj hasło otrzymane wraz z potwierdzeniem rejestracji.

4. Kliknij Sign in;

5. Jeśli podana nazwa użytkownika i hasło są poprawne, wejdziesz na swoje konto;

6. Wybierz My Downloads w sekcji Products, aby zobaczyć jakie aktualizacje są dostępne;

7. Wybierz wymaganą aktualizacje i kliknij Download.

Kontakt z Paragon Software

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące produktów firmy, skontaktuj się z Paragon Software:

Usługa KontaktStrona domowa Paragon Software www.paragon-software.plRejestracja i aktualizacje https://www.paragon-

software.com/account/login.htm?from=my-account

Baza wiedzy kb.paragon-software.com E-mail działu sprzedaży sklep@paragon-software.pl

Wymagania systemowe

Zestaw narzędzi opartych na Windows

Aby używać narzędzi Windows należy je najpierw zainstalować. Wcześniej jednak upewnij się, że komputer spełnia następujące minimalne wymagania systemowe:

• Systemy operacyjne: Windows 2000/XP/Vista/7 and XP SP2/Vista/7 64-bit

• Internet Explorer 5.0 lub nowszy

• Procesor Intel Pentium lub inny odpowiedni mu procesor 300 MHz

• 128 MB RAM (256+ zalecane)

• Wolne miejsce na dysku twardym: 100 MB

• Karta graficzna SVGA i monitor

• Mysz

Środowisko ratunkowe oparte na Linux/DOS

Aby używać środowisko ratunkowe Linux/DOS na komputerze (nie ma znaczenia jaki system operacyjny jest zainstalowany), należy upewnić się, że spełnia on minimalne wymagania systemowe:

• Komputer kompatybilny z IBM AT z procesorem i486 lub wyższym

• 256 MB RAM

• Monitor kompatybilny z kartą graficzną SVGA

• Mysz (zalecana)

Środowisko ratunkowe oparte na WinPE

Aby używać środowisko ratunkowe WinPE na komputerze (nie ma znaczenia jaki system operacyjny jest zainstalowany), należy upewnić się, że spełnia on minimalne wymagania systemowe:

• Procesor Intel Pentium III lub inny odpowiedni mu procesor 1000 MHz

• Co najmniej 512 MB RAM

• Monitor kompatybilny z kartą graficzną SVGA

• Mysz (zalecana)

Dodatkowe wymagania

Mogą być potrzebne dodatkowe wymagania dla zaawansowanych funkcji:

• Karta sieciowa jest wymagana do wysyłania/otrzymywania danych do/z komputera sieciowego.

• Nagrywarka CD/DVD potrzebna do nagrywania danych na dyski kompaktowe

• Zewnętrzny dysk twardy USB do przechowywania kopii zapasowych danych.

Instalacja

Tylko składniki Windows produktu wymagają instalacji. Aby zainstalować Hard Disk Manager 2010 pod Windows, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom aplikację instalacji. Kliknij na plik *.MSI. Aplikacja ta przeprowadzi użytkownika przez proces instalacji programu. Narzędzie instalatora jest skompilowane z InstallShield SDK, dlatego też zawiera standardowy interfejs użytkownika i zestaw etapów instalacji.

Jeśli na komputerze zainstalowana jest poprzednia wersja programu, program zaoferuje użytkownikowi, aby ją wcześniej odinstalować.

2. Rozpoczęcie instalacji. Strona powitalna informuje, że aplikacja jest instalowana, kliknij przycisk Next, aby kontynuować.

3. Potwierdź umowę licencyjną. Strona License Agreement wyświetla umowę licencyjną. Przeczytaj ją i następnie wybierz odpowiednią opcję, aby ją zaakceptować. Jeśli nie zgodzisz się na zawarte w niej warunki, proces instalacji zostanie przerwany. Za pomocą przycisku Print, można również wydrukować umowę licencyjną.

4. Podaj informacje rejestracyjne. Na stronie Registration podaj klucz i numer seryjny produktu.

5. Podaj informacje klienta. Na stronie Customer Information podaj standardowe informacje, tzn. nazwę użytkownika i organizacji. Poza tym zdecyduj czy program będzie dostępny dla wszystkich użytkowników tego komputera (jeśli jest ich kilku) czy tylko dla bieżącego.

6. Wybierz folder do instalacji. Na stronie Destination Folder wybierz folder, w którym program zostanie zainstalowany. Domyślnie zostanie utworzony folder:C:\Program Files\Paragon Software\Paragon Hard Disk Manager 2010. Aby wybrać inny folder kliknij przycisk Change… . Po wybraniu wymaganego foldera, kliknij przycisk Next, aby kontynuować.

Nie instaluj programu na dyskach sieciowych. Nie używaj sesji serwera końcowego do instalacji i uruchomienia programu. W obu przypadkach funkcjonalność programu będzie ograniczona.

7. Potwierdź instalację. Na stronie Ready to Install the Program, kliknij przycisk Install, aby rozpocząć instalację lub Back, aby powrócić do dowolnej poprzedniej strony i zmodyfikować ustawienia instalacji.

8. Kopiowanie plików. Strona Copying Files pokazuje ogólny postęp instalacji. Kliknij przycisk Cancel, aby przerwać instalację.

9. Kończenie instalacji. Strona Final raportuje koniec procesu instalacji. Kliknij przycisk Finish, aby zakończyć kreatora.

Aby wykonać tworzenie kopii zapasowej/kopiowanie zablokowanych partycji/dysków twardych w trybie online, program używa sterownika hotcore, dlatego też wymagane jest ponowne uruchomienie systemu, aby zakończyć procedurę instalacji.

Pierwsze uruchomienie

Aby uruchomić Drive Backup 10.0 pod Windows, kliknij na przycisk Start w Windows i wybierz Programs > Paragon Hard Disk Manager™ 2010 > Paragon Hard Disk Manager™.

Program zapewnia szeroki zakres możliwości modyfikacji struktury dysku twardego, dlatego też, aby zachować bezpieczeństwo, wykonaj kopię zapasową danych zanim wykonasz jakąkolwiek operację.

Pierwszy wyświetlony składnik to Express Launcher. Jest dobrze zorganizowany i zawiera system wskazówek, dzięki czemu zapewnia szybki i łatwy dostęp do kreatorów i narzędzi, których warto używać regularnie. Z jego pomocą można równie uruchomić tradycyjny program uruchamiający, system pomocy lub wejść na stronę domową programu.

Aby uruchomić tradycyjny program uruchamiający, kliknij przycisk Switch to Full Scale Launcher. Aby dowiedzieć się więcej na temat interfejsu produktu oraz jak wykonywać typowe operacje, przejdź do rozdziału Składniki Windows.

Tworzenie nośnika rozruchowego

Kreator Recovery Media Builder pomoże wykonać następujące operacje:

• Przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS (załączone w pakiecie instalacyjnym) na dysku zewnętrznym (CD, DVD lub pamięci USB), aby uruchomić narzędzia pod Linux lub PTS DOS i uzyskać w ten sposób dostęp do dysku twardego w celu zarządzania lub odzyskiwania (zalecane);

• Przygotować niestandardowe środowisko ratunkowe Linux/DOS, poprzez dodanie danych do standardowego obrazu;

• Przygotować rozruchowe środowisko ratunkowe z dowolnego obrazu ISO, włączając w to obraz WinPE 2.1 (zalecane);

• Utworzyć z dysku głównego środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB.

Poniżej opisane jest w jaki sposób utworzyć środowisko ratunkowe oparte na WinPE 2.1 na pamięci USB:

1. Podłącz pamięć USB o rozmiarze co najmniej 250 MB. Pamiętaj, że wszystkie znajdujące się na niej dane zostaną usunięte.

2. Uruchom Recovery Media Builder. Można to zrobić na kilka sposobów:

• W Main Menu: wybierz Tools > Recovery Media Builder…

• W pasku Common Tasks Bar: kliknij element Recovery Media Builder w menu Wizards.

3. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

4. Wybierz opcję Flash Memory.

5. Wybierz opcję User specified CD/DVD image (.iso file), a następnie obraz ISO środowiska ratunkowego WinPE 2.1 lub ręcznie podaj do niego pełną ścieżkę. Poprzez wybranie opcji Typical, możesz utworzyć środowisko ratunkowe Linux/DOS, co również zalecamy zrobić.

Możesz pobrać obraz ISO środowiska ratunkowego WinPE 2.1, poprzez stronę internetową firmy.

6. Wybierz wymaganą pamięć USB z listy dostępnych urządzeń w systemie w danym momencie (jeśli jest ich kilka).

7. Potwierdź operacje.

Rozruch z nośnika ratunkowego Linux/DOS

Środowisko ratunkowe Linux/DOS pozwala na rozruch komputera do systemu Linux lub PTS DOS, co pozwala uzyskać dostęp do dysku twardego do obsługi lub przywracania. Na dysku również znajduje się też tryb awaryjny PTS DOS, który pozwala pomóc w niestandardowych sytuacjach takich jak zakłócanie ustawień sprzętu lub poważne problemy na poziomie sprzętowym. W takim przypadku tylko podstawowe pliki i dyski (takie jak sterowniki dysku twardego, sterownik monitora, sterownik klawiatury) zostaną załadowane.

Rozpoczęcie

Aby rozpocząć pracę z środowiskiem ratunkowym Linux/DOS, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego upewnij się, że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Uruchom w Boot menu wymagany typ rozruchu (Normal, Safe, Low‐Graphics Safe).

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. Kliknij na wymaganą operację, aby ją rozpocząć. Wskazówki do wybranego w danym momencie elementu pomogą dokonać właściwego wyboru.

4. Aby dowiedzieć się więcej na dany temat należy skonsultować się z systemem pomocy poprzez wybranie klawiszy ALT+F1.

Boot menu

Boot menu zawiera następujące polecenia:

• Normal Mode. Rozruch w trybie normalnym Linux. Tryb ten używa pełnego zestawu sterowników (zalecane).

• Safe Mode. Rozruch w trybie PTS DOS. Tryb ten może zostać użyty jako alternatywa dla normalnego trybu Linux, kiedy ten nie działa prawidłowo.

• Low-Graphics Safe Mode. Rozruch w trybie awaryjnym PTS DOS. W tym przypadku minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany, włączając w to sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma uproszczoną grafikę i menu.

• Floppy Disk. Ponowne uruchomienie komputera z dyskietki systemowej.

• Hard Disk 0. Rozruch systemu z podstawowego dysku twardego.

• Find OS(s) on your hard disks. Program przeskanuje dyski komputera, w celu odnalezienia możliwego do rozruchu systemu operacyjnego.

Aby poruszać się w menu, użyj klawiszy strzałek na klawiaturze.

Podczas pracy z środowiskiem ratunkowym możesz zauważyć pewne niedogodności, spowodowane przez artefakty w grafice. Są one spowodowane zmianą trybów wideo i nie wpływają w żaden sposób na funkcjonalność programu. Wystarczy chwilę poczekać i wszystko wróci do normy.

Normal Mode

Kiedy wybrany jest Normal mode w menu uruchomienia Linux pojawi się:

• Hard Disk Manager (pozwala na kopiowanie i tworzenie kopii zapasowych pojedynczych partycji lub całych dysków twardych, wykonywanie operacji partycjonowania itp.);

• Simple Restore Wizard (przywracanie dysków twardych i partycji);

• One Button Copy Wizard (pomaga wykonywać tak skomplikowane operacje jak klonowanie dysków twardych za pomocą jedynie jednego przycisku);

• Wipe Wizard (pozwala zniszczyć wszystkie informacje znajdujące się na dysku, lub jedynie szczątki usuniętych plików/katalogów);

• Express Resize Wizard (pozwala zwiększyć miejsce partycji poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji);

• File Transfer Wizard (pozwala na kopiowanie plików/folderów na inny dysk lub partycję oraz nagrywanie ich na CD/DVD);

• Boot Corrector (pomaga dokonać korekty rejestru systemu Windows bez konieczności załadowania systemu Windows);

• Network Configurator (pozwala osiągnąć połączenie sieciowe pod Linux);

Jeśli zamierzasz używać zasobów sieciowych, wcześniej należy uruchomić Network Configuration Wizard aby osiągnąć połączenie sieciowe.

• Log Saver (pomaga zebrać i wysłać potrzebne pliki dziennika do obsługi technicznej);

• View the mounted partitions (wyświetlenie listy zamontowanych partycji);

Środowisko ratunkowe Linux/DOS przypisuje litery dysku w taki sposób w jaki robione jest to w DOS, tzn. jedną po drugiej, partycje podstawowe jako pierwsze. Dlatego też zamontowane partycje mogą mieć inne litery niż w Windows.

• Wysunięcie CD/DVD;

• Command Line (pozwala doświadczonym użytkownikom na wykonywanie dowolnej operacji);

• Reboot the computer (ponowne uruchomienie komputera);

• Power off the computer (wyłączenie komputera).

Aby poruszać się w menu, użyj klawiszy strzałek na klawiaturze.

Safe Mode

Kiedy wybrany jest Safe mode pojawi się menu uruchomienia PTS DOS. Ma niemal taką samą funkcjonalność jak Normal mode, za wyjątkiem poleceń Log Saver i Network Configurator. Poza tym z powodu pewnych ograniczeń środowiska PTS DOS, nie ma możliwości nagrywania dysków CD/DVD.

Low Graphics Safe Mode

Kiedy wybrany jest Low Graphics Safe Mode pojawi się menu uruchomienia PTS DOS. Ma niemal taką samą funkcjonalność i wygląd jak Safe mode, ale ma uproszczoną grafikę.

Rozruch z nośnika ratunkowego WinPE

Środowisko ratunkowe WinPE może być prawdziwą alternatywą dla środowiska ratunkowego Linux/DOS. Posiada niemal ten sam poziom funkcjonalności i oferuje doskonałą obsługę sprzętu. Jego interfejs jest taki sam jaki posiadają wersje Windows.

Rozpoczęcie

Aby rozpocząć pracę z środowiskiem ratunkowym WinPE, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego WinPE.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego upewnij się, że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Po załadowaniu pojawi się umowa licencyjna. Należy przeczytać umowę i zaznaczyć odpowiednie pole wyboru, aby ją zaakceptować. Jeśli nie zgodzisz się na warunki umowy, nie będziesz mieć możliwości używania programu;

3. Po zaakceptowaniu umowy, pojawi się Universal Application Launcher. Pozwala on na uruchamianie składników produktu, ładowanie sterowników nieznanego sprzętu i osiąganie połączenia sieciowego.

4. Kliknij na wymaganą operację, aby ją rozpocząć. Podpowiedzi na wybranej w danym momencie operacji pomogą dokonać właściwego wyboru;

5. Aby dowiedzieć się więcej na dany temat należy skonsultować się z systemem pomocy poprzez wybranie klawiszy ALT+F1.

Nasze środowisko ratunkowe oparte na WinPE 2.1 oferuje doskonałą obsługę sprzętu. Jeśli jednak nie posiada sterownika do danego kontrolera dysku twardego, dysk ten nie będzie dostępny. Przejdź do scenariusza Dodawanie określonych sterowników, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

Podstawowa koncepcjaRozdział ten wyjaśnia terminy i sposób w jaki działa program. Po zapoznaniu się z nimi można zrozumieć ogólne pojęcie wykonywania operacji i łatwiej użytkować program.

Ochrona danych i systemu

Ochrona danych to problem który rośnie z każdym dniem. Trudno jest bowiem znaleźć osobę, która byłaby szczęśliwa, po nieodwracalnej utracie ważnych informacji znajdujących się na dysku z powodu jego awarii. Jak więc zapobiec takiej tragedii?

Kopie zapasowe plików kontra kopie zapasowe sektorów

Wraz z nadejściem ery komputerowej ludzie zaczęli szukać sposobów gwarantujących ochronę danych. W

rezultacie mamy obecnie dwa główne rozwiązania: kopie zapasowe oparte na plikach i kopie zapasowe oparte na sektorach. Głównie różnią się sposobem w jaki dane są traktowane.

Kopie zapasowe oparte na sektorach pracują z obrazem (lub migawką) całego dysku systemowego lub pojedynczych partycji. Zawiera ona nie tylko wszystkie pliki utworzone przez użytkownika, ale także dodatkowo dokładną strukturę katalogów, informacje o alokacji pliku i inne powiązane dane. Pozwala to pomyślnie przetwarzać system lub zaszyfrowane partycje dowolnego typu systemu plików, nieważne jakiego rodzaju informacje zawiera.

Kopie zapasowe oparte na plikach natomiast uwzględniają strukturę systemu plików i tylko funkcje na poziomie pliku lub folderu. Więc jest to bardzo wydajne podczas archiwizacji pojedynczych plików lub folderów, ale nie pomoże przy tworzeniu kopii zapasowej partycji systemowej.

Należy więc zrozumieć, że oba te podejścia są dobre, jeśli zostaną odpowiednio wybrane. Poniżej znajduje się tabela z porównaniem, która pomoże wybrać najlepsze rozwiązanie.

Kopia zapasowa oparta na sektorach Kopia zapasowa oparta na plikach

Zalety

Nie jest uzależniona od określonego systemu plików. Dlatego też można pomyślnie przetwarzać system lub zaszyfrowane partycje dowolnego typu systemu plików, nieważne jakie informacje zawierają.

Tworzona jest na poziomie pliku/folderu, co jest idealne do archiwizowania pojedynczych plików lub folderów.

Można utworzyć dokładny obraz partycji, włączając w to jej dane usługi. Jest to idealne do przywracania/tworzenia kopii zapasowej partycji systemowej lub szybkiego wdrażania na kilka identycznych komputerów.

Można automatycznie tworzyć zawartość przyszłych obrazów kopii zapasowej za pomocą zaawansowanego systemu filtrów.

Możliwe jest archiwizowanie danych tego samego woluminu dzięki dyferencyjnej kopii zapasowej.

Jest to łatwy i wydajny sposób na tworzenie łańcuchów kopii zapasowych.

Wady

Obrazy kopii zapasowych mogą zawierać wiele zbędnych danych.

Jest uzależniona od struktury systemu plików, więc nie można przetwarzać nieznanych systemów plików.

Nie jest to efektywny sposób na utworzenie łańcucha kopii zapasowych, zwłaszcza jeśli mała ilość danych ulega zmianie.

Nie można użyć tej metody do utworzenia kopii zapasowej partycji systemowej.

Metoda ta jest znacznie powolniejsza podczas przetwarzania dużej ilości danych.

Typy kopii zapasowych

Obecnie na rynku dostępne są rozmaite typy obrazowania kopii zapasowych, aby spełnić oczekiwania każdego użytkownika. Nasz program obsługuje je, ale zapewnia również unikalny typ kopii zapasowych zwany kopią inkrementalną pliku kopii zapasowej sektorów.

Pełne i dyferencyjne kopie zapasowe sektorów

Obraz pełnej kopii zapasowej opartej na sektorach zawiera całą zawartość partycji lub dysku twardego, jaka była w momencie tworzenia obrazu. Jeśli cofasz system do początkowego stanu regularnie, jest to idealna metoda. Ale jeśli chcesz posiadać kilka archiw kopii zapasowych tej samej partycji z określonymi znacznikami czasowymi, niezmienione dane będą kopiowane do każdego archiwum i zajmowały dodatkowe miejsce na nośniku zawierającym kopie zapasowe. Aby rozwiązać ten problem opracowana została dodatkowa technika zwana dyferencyjną kopią zapasową sektorów.

Archiwum dyferencyjne zawiera jedynie dane, które uległy zmianie od czasu ostatniego utworzonego pełnego archiwum, które służy jako baza (lub obraz nadrzędny), pozwala to znacznie zaoszczędzić zasoby systemu. Technika ta oparta jest na dokładnym porównaniu poprzednich danych partycji (zapisanych w obrazie nadrzędnym) z obecnymi danymi (czyli z partycją). Aby przywrócić taki rodzaj kopii zapasowej wymagany jest pełny obraz i jedna z jego kopii dyferencyjnych, co jest bardzo wygodne.

Funkcja ta dostępna jest tylko dla pojedynczych partycji podstawowych i logicznych.

Pełne i inkrementalne kopie zapasowe plików

Pełne archiwum oparte na plikach zawiera pliki i foldery. Jest to metoda bardzo wydajna przy tworzeniu kopii zapasowych bazy danych poczty e-mail lub poszczególnych dokumentów, ponieważ zbędne dane nie są przetwarzane. Ale jeśli konieczne jest zachowanie historii plików, można skorzystać z dodatkowej techniki zwanej inkrementalną kopią zapasową plików.

Archiwum inkrementalne zawiera jedynie dane, które uległy zmianie od czasu utworzenia pełnego lub inkrementalnego archiwum opartego na plikach. Archiwum takie jest mniejsze i jego utworzenie zajmuje mniej czasu, ale aby przywrócić tego typu kopię zapasową potrzebny jest pełny obraz i wszystkie jego kopie

inkrementalne.

Kopia inkrementalna kopii zapasowej sektorów

Jest to unikalna technologia na rynku, która łączy dwa różne sposoby tworzenia kopii zapasowych danych: kopie zapasowe oparte na plikach i obrazowanie dysku. Z jej pomocą można utworzyć kopię zapasową systemu opartą na sektorach, aby go szybko odzyskać w przypadku ataku wirusa lub awarii sprzętu, a następnie utworzenie jedynie obrazów inkrementalnych opartych na plikach dla wcześniej utworzonej kopii zapasowej opartej na sektorach, aby aktualizować jedynie najważniejsze informacje. Dzięki temu można znacznie zaoszczędzić zasoby systemu.

Magazyn kopii zapasowych

Nasz program obsługuje wszystkie obecnie dostępne techniki przechowywania obrazów kopii zapasowych. Przyjrzyjmy się im bliżej, aby wyjaśnić jaki rodzaj magazynu zapewnia większe bezpieczeństwo:

• Możesz umieścić obraz kopii zapasowej na lokalnie zamontowanej lub odmontowanej (bez przypisanej litery dysku) partycji. Pomimo tego, że jest to wygodny sposób, staraj się z niego nie korzystać. Możesz bowiem usunąć kopię zapasową przypadkowo lub stracić ją w wyniku awarii sprzętu lub ataku wirusa;

• Możesz umieścić obraz kopii zapasowej na zewnętrznie zamontowanym magazynie, aby zapewnić wyższy poziom ochrony danych i niezależność systemu;

• Możesz umieścić obraz kopii zapasowej w specjalnie chronionym miejscu na dysku twardym zwanym Backup Capsule, które posiada niezależny układ systemu (np. pojedynczą partycję), pozostanie możliwość wykonywania operacji na nim, nawet jeśli aktywny system plików zostanie uszkodzony. Aby uniknąć nieupoważnionego dostępu do danych kopii zapasowej, partycja ta jest ukryta i nie ma możliwości zamontowania jej w systemie operacyjnym. Nie pomoże ona jednak w przypadku awarii sprzętu;

• Możesz umieścić obraz kopii zapasowej na nośniku zewnętrznym (CD/DVD), aby zagwarantować wysoki poziom ochrony danych, o ile nośnik pozostanie bezpieczny;

• Możesz umieścić obraz kopii zapasowej na dysku sieciowym, aby zwiększyć szansę powodzenia w razie awarii dysku twardego. Co więcej, przechowując go na specjalnie utworzonym do tego celu serwerze możesz mieć praktycznie pewność, że będzie on bezpieczny.

• Możesz również umieścić obraz kopii zapasowej na serwerze FTP, aby zapewnić nowy poziom ochrony

systemu i danych.

Znane problemy dla FTP

1. Musisz zezwolić w Windows Firewall lub innych tego typu programach na pracę z wymaganym portem (domyślnie 21).

2. Tworzenie kopii zapasowych plików i przywracanie do/z FTP, włączając w to funkcjonalność przywracania selektywnego nie są dostępne.

3. Nazwa użytkownika/hasło szyfrowania SSL nie jest obsługiwane.

4. Możesz przeglądać serwer FTP tylko w trybie pasywnym.

5. Równoległy dostęp do kilku serwerów FTP jest ograniczony – tylko jedno hasło dostępne jest dla wszystkich serwerów.

Przywracanie adaptacyjne

Systemy operacyjne Windows znane są z nadmiernej wrażliwości na sprzęt, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia wymianą tak ważnych urządzeń jak kontroler dysku twardego lub płyta główna, Windows najprawdopodobniej nie uruchomi się po takiej operacji.

Nasz produkt oferuje podręcznego kreatora P2P Adjust OS, który pomoże w uruchomieniu systemu Windows (XP, Vista, lub 7) na innym komputerze (P2P), poprzez umieszczenie wszystkich wymaganych sterowników i wykonanie innych akcji potrzebnych dla takiej migracji. Operacja różni się nieco dla Windows 2000/XP/Server 2003 i Windows Vista/7/Server 2008 podobnie jak algorytm pracy kreatora.

Przywracanie adaptacyjne dla Windows 2000/XP/Server 2003

Wiąże się to z trzema operacjami:

• Zapewnienie możliwości zmiany ustawień jądra Windows do najodpowiedniejszej nowej konfiguracji. Program automatycznie doda wszystkie dostępne HAL i jądra Windows do menu rozruchu (do pliku boot.ini), aby wybrać wymaganą platformę w razie braku możliwości rozruchu systemu (Uniprocessor, Multiprocessor, lub Old legacy PC bez ACPI). Można je później usunąć z menu za pomocą Windows lub Boot Corrector.

Jeśli posiadasz system operacyjny 64‐bitowy, nie dodana zostanie żadna opcja w menu rozruchu.

• Automatyczne zastąpienie sterowników krytycznych dla rozruchu (kontroler dysku twardego, PS/2 i USB myszy oraz klawiatury) dla domyślnych sterowników Windows, aby zapewnić maksymalny poziom kompatybilności. Po uruchomieniu Windows zainicjowana zostanie ponowna konfiguracja urządzeń Plug'n'Play, zalecamy więc aby zapewnić na tym etapie najnowsze sterowniki do płyty głównej i procesora, ponieważ znacznie ulepsza to ogólną wydajność systemu.

• Opcja dodania sterowników innych producentów gwarantuje uruchomienie systemu na nowym sprzęcie. Są dwie opcje, można podać ścieżkę do własnego repozytorium sterowników (kolekcja wszystkich sterowników do sprzętu ulokowanych w jednym folderze), aby program automatycznie wybrał i zainstalował tylko te sterowniki, których wymaga system operacyjny (zalecane) lub ręcznie określić sterowniki krytyczne,

aby zagwarantować uruchomienie systemu na nowym sprzęcie.

Przywracanie adaptacyjne dla Windows Vista/7/Server 2008

Oparte jest na fakcie, że te systemy operacyjne nie usuwają swoich repozytoriów sterowników po uruchomieniu, ale zwyczajnie stają się one nieaktywne w rejestrze systemu Windows. Dzięki naszej technologii, repozytoria te stają się dostępne podczas procedury przywracania, aby Windows Vista/7 lub 2008 Server automatycznie odnalazł i zainstalował dowolne brakujące sterowniki bez konieczności wykonywania akcji ze strony użytkownika, co jest bardzo wygodne.

Nie wszystkie sterowniki jednak mogą zostać znalezione we wbudowanych repozytoriach sterowników, zwłaszcza w przypadku określonych kontrolerów SCSI lub Serial ATA. W takiej sytuacji istnieje opcja dodania dowolnych sterowników innych producentów, poprzez podanie ścieżki do własnego repozytorium sterowników (kolekcji wszystkich sterowników do sprzętu umieszczonej w jednym folderze), aby program automatycznie wybrał i zainstalował tylko te sterowniki, których potrzebuje system operacyjny (zalecane) lub ręcznie określ sterowniki krytyczne do zagwarantowania możliwości uruchomienia systemu na nowym sprzęcie.

Aplikacja przywracania adaptacyjnego

Rozważmy sytuacje, w których funkcja przywracania adaptacyjnego może być przydatna:

• Jeśli potrzebujesz przenieść swój system na nowy sprzęt zachowując wszystkie swoje programy i ustawienia niezmienione;

• Jeśli potrzebujesz zastąpić uszkodzony sprzęt i nie możesz odnaleźć dokładnej kopii oryginalnej specyfikacji systemowej.

Znane problemy

1. Po dokonaniu transferu systemu Microsoft Vista i późniejszych wersji na inny sprzęt, konieczna będzie ponowna aktywacja licencji systemu. Jest to normalne, ponieważ systemy te zauważają każdą zmianę sprzętu. Ponowna aktywacja jest w tym przypadku legalna, ponieważ dokonano transferu systemu na inny komputer.

2. Jeśli posiadasz kilka zainstalowanych systemów operacyjnych na jednej partycji, za pomocą naszego programu możesz dodać sterowniki tylko do najnowszej wersji systemu operacyjnego. Firma Microsoft zaleca, aby instalować systemy operacyjne na oddzielnych partycjach.

3. Sterowniki nie są buforowane podczas selekcji. Dlatego też jeśli sterownik wybrany do dodania do systemu nie będzie już dostępny podczas operacji, program zakończy operacje z błędem.

Wirtualizacja systemu

Wraz z pojawieniem się nowych, potężnych komputerów x86 wirtualizacja systemu stała się bardzo popularna. Jest to technologia oprogramowania, która pozwala obsługiwać kilka maszyn wirtualnych na jednej maszynie fizycznej, zapewniając udostępnienie zasobów tego pojedynczego komputera dla kilku środowisk. W rezultacie jeden komputer fizyczny może mieć kilka systemów operacyjnych i aplikacji działających jednocześnie, co daje niezwykłe możliwości dla użytkowników biznesowych oraz domowych:

• Pozwala w pełni wykorzystać nowoczesne komputery;

• Zwiększa elastyczność infrastruktury fizycznej;

• Zapewnia zwiększoną dostępność sprzętu i aplikacji;

• Zmniejsza wydatki na sprzęt i energię;

• Gwarantuje bezproblemowe i oszczędne migracje systemu;

• Pozwala na pracę z przestarzałymi aplikacjami, których nie da się uruchomić na obecnym komputerze;

• Daje możliwość posiadania kilku systemów operacyjnych na jednym komputerze z systemem Windows, włączając w to Linux, system operacyjny Mac X itp.;

• Pozwala zapomnieć o wymianie uszkodzonego sprzętu i znacznie więcej...

Znane problemy

1. Usługi integracji (np. VMware Tools) należy samodzielnie zainstalować na systemie wirtualnym. Gwarantujemy jedynie jego bezproblemowe uruchomienie. 2. Przy uruchomieniu maszyny wirtualnej (np. VMware Workstation) może pojawić się informacja, że użyte dyski wirtualne są w starym formacie i wymagają aktualizacji. Dyski można zaktualizować, ponieważ procedura ta dotyczy jedynie zmiany wersji, niczego więcej. Jest to wykonywane celowo, aby nie utracić zgodności ze starszymi wersjami VMware.

3. Po dokonaniu transferu systemu Microsoft Vista i późniejszych wersji na dysk wirtualny, konieczna będzie ponowna aktywacja licencji systemu. Jest to normalne, ponieważ systemy te zauważają każdą zmianę sprzętu. Ponowna aktywacja jest w tym przypadku legalna, ponieważ dokonano transferu systemu na inny komputer.

4. Jeśli wolisz utworzyć dysk twardy SCSI podczas konwersji dysku wirtualnego VMware Workstation lub VMware ESX Server, wybierany jest sterownik kontrolera dysku twardego w taki sposób w jaki robi to VMware tzn. w zależności od znalezionego systemu operacyjnego:

• Windows 2000/Windows XP – Buslogic;

• Windows 2003 (wszystkie edycje włączając w to WinXP x64) i późniejsze wersje – LSI Logic

Dlatego też jeśli utworzony dysk wirtualny zostanie podłączony do maszyny wirtualnej z innym typem adaptera, system nie uruchomi się. W takim przypadku należy użyć kreatora P2P Adjust, aby zainstalować wymagany sterownik.

5. Jeśli partycja/dysk twardy z systemem Windows XP zostanie skonwertowana do dysku wirtualnego SCSI VMware Workstation lub VMware ESX, wymagane jest dodanie dodatkowo sterownika VMware SCSI, ponieważ system Windows XP go nie posiada. Aby to zrobić nasz program spróbuje odnaleźć na komputerze zainstalowaną wersję VMware Workstation, aby wyodrębnić potrzebny sterownik. Jeśli to zawiedzie poprosi o podanie ścieżki do obrazu ISO VMware Tools.

6. Dzięki naszemu programowi można bezproblemowo konwertować dysk twardy z kilkoma systemami operacyjnymi. Ale według problemu nr 4 przy konwersji dysku wirtualnego SCSI VMware Workstation lub

VMware ESX Server, dla różnych wersji systemu operacyjnego zostaną zainstalowane różne sterowniki kontrolera. Natomiast VMware nie może emulować różnego sprzętu dla każdego systemu operacyjnego maszyny wirtualnej. Aby uporać sobie z tym problemem należy użyć kreatora P2P Adjust do zainstalowania sterownika LSI Logic pod systemem Windows 2000/Windows XP, następnie wybrać dla maszyny wirtualnej kontroler LSI SCSI.

Paragon Hot Processing i Volume Shadow Copy Service

Przetwarzanie danych w trybie offline kontra tryb online

Opracowane są rozmaite metody przetwarzania danych. Pomimo różnej koncepcji pracy, wszystkie mogą zostać podzielone na dwie główne grupy: techniki przetwarzania danych w trybie offline (cold) i online (hot). Jak sama nazwa wskazuje przetwarzanie danych w trybie offline może zostać wykonane jedynie, kiedy dane znajdują się w stanie stałym (system operacyjny i wszystkie aplikacje są całkowicie zamknięte). Jest to najodpowiedniejszy sposób do tworzenia obrazu lub klonowania danych, ponieważ oprogramowanie może uzyskać wyłączne prawa do przetwarzania danych, co gwarantuje wysoki poziom wydajności operacji. Jednakże przetwarzanie danych w trybie offline jest całkowicie wykluczone w przypadku środowisk produkcyjnych pracujących 24 godziny na dobę.

Przetwarzanie danych w trybie online pozwala natomiast tworzyć spójne migawki, nawet jeśli dane są aktualnie modyfikowane. Jest to szczególnie użyteczne dla systemów wymagających dużej dostępności, nie zostanie jednak wykonane dopóki wszystkie aktywne transakcje nie zostaną ukończone. Celem takiego przetwarzania jest zapewnienie zgodnego stanu wszystkich otwartych plików i baz danych powiązanych w ten proces, przy zapewnieniu aplikacjom możliwości dalszego zapisu na dysk. Przetwarzanie danych w trybie online nie zwiększa szybkości wykonywania operacji.

Program obsługuje obie metody przetwarzania danych (w trybie offline i online). W przypadku metody przetwarzania w trybie online oferuje własny algorytm przetwarzania „hot” wraz z możliwością używania technologii migawek zapewnioną przez strukturę the Microsoft VSS.

Technologia Paragon Hot Processing

Paragon Hot Processing to technologia kopiowania/tworzenia kopii zapasowych w trybie online dla systemów operacyjnych Windows NT+. Opracowana została w 2001 roku i jest obecnie zintegrowana ze wszystkimi rozwiązaniami kopiowania/tworzenia kopii zapasowych oferowanymi przez firmę.

Paragon Hot Processing nie jest dokładnie technologią tworzenia migawek. Podczas kopiowania/tworzenia kopii zapasowych w trybie online, program używa trybu jądra sterownika HOTCORE.SYS, aby przejąć i kontrolować aktywność aplikacji zapisujących na dysk i system operacyjny. Sterownik hotcore jako integralna część programu, instalowany jest podczas procedury instalacji (dlatego też wymagane jest ponowne uruchomienie systemu, do ukończenia procedury instalacji). Sterownik jest w stanie bezczynnym dopóki nie zostanie uaktywniony przez program. Będąc w tym trybie pomija wszystkie wywołania i nie wpływa na ogólną wydajność systemu, zajmuje jedynie kilka kilobajtów pamięci systemowej.

Technologia Paragon Hot Processing oferuje kopiowanie/tworzenie kopii zapasowych partycji i dysków twardych zablokowanych pod systemami operacyjnymi Windows NT+, zapewniając w ten sposób wysoką wydajność wykonywania operacji przy niewielkich wymaganiach sprzętowych.

Nie zaleca się używania Paragon Hot Processing, gdy aktywne są bazy danych SQL Server, Exchange lub Oracle, ponieważ zawartość obrazu kopii zapasowej może być uszkodzona.

Volume Shadow Copy Service

Microsoft Volume Shadow Copy Service (VSS) zaprojektowana została, aby zapewnić infrastrukturę kopiowania/tworzenia kopii zapasowych systemów operacyjnych Microsoft Windows XP/Vista/Server 2003/2008. Oferuje niezawodny mechanizm do tworzenia spójnych kopii danych w stałym punkcie odniesienia znanych jako kopie shadow. Technologia opracowana przez firmę Microsoft w bliskiej współpracy z najważniejszymi producentami rozwiązań kopiowania/tworzenia kopii zapasowych, oparta jest na koncepcji technologii migawek.

Zapoczątkowana w narzędziu do kopiowania/tworzenia kopii zapasowych, technologia VSS tworzy migawki wybranych woluminów i reprezentuje je jako wirtualne urządzenia tylko do odczytu, nazywane volume shadow copy. Po utworzeniu kopii shadow, narzędzie do kopiowania/tworzenia kopii zapasowych rozpoczyna przetwarzanie danych podczas gdy aplikacji dalej zapisują na woluminy oryginalne.

W odróżnieniu do Paragon Hot Processing technologia VSS zapewnia unikalną możliwość tworzenia synchronicznych migawek kilku woluminów. Funkcja ta może być szczególnie przydatna podczas tworzenia kopii zapasowej aktywnych baz danych SQL Server 2003, Exchange 2003 lub Oracle ulokowanych na kilku woluminach w taki sposób w jaki jest to zalecane przez firmę Microsoft, aby usprawnić poziom wydajności i niezawodności baz danych co zapewnia 100 procentową spójność danych.

Aby używać VSS, konieczne jest posiadanie zamontowanej partycji NTFS o wielkości 300 MB lub większej.

Dyski dynamiczne

Jak wiadomo, MS-DOS, Microsoft Windows 95/98/Me/NT/2000/XP/Vista/Server 2003/2008 obsługują cztery partycje podstawowe na fizycznym dysku twardym, jedna z nich może zostać rozszerzona. Oczywiście jest możliwość tworzenia dysków logicznych wewnątrz partycji rozszerzonej. Takie typy dysków nazywane są podstawowymi. Windows XP Professional, Windows 2000, Windows Vista i Windows Server 2003/2008 mają taką samą strategię: można posiadać maksymalnie cztery partycje podstawowe, z których jedna może być rozszerzoną z dyskami logicznymi. Jednakże te systemy operacyjne także wprowadziły nowy typ konfiguracji dysku – dysk dynamiczny – który należy dobrze poznać aby efektywnie go skonfigurować i nim zarządzać.

Dysk dynamiczny jest dyskiem fizycznym, który nie używa partycji ani dysków logicznych. Zamiast tego zawiera jedynie woluminy dynamiczne. Bez względu na format używany przez system plików tylko komputery z systemem Windows 2000 mają bezpośredni dostęp do woluminów dynamicznych. Komputery, które mają inny system operacyjny mogą zdalnie uzyskać dostęp do woluminów dynamicznych poprzez podłączenie do udostępnionych w sieci folderów.

Dyski dynamiczne mogą koegzystować w systemie z dyskami podstawowymi. Nie można jedynie łączyć dysków podstawowych z dynamicznymi na tym samym dysku twardym.

Jest pięć typów woluminów dynamicznych: zwykły (używa wolne miejsce z pojedynczego dysku), łączony (utworzony z wolnego miejsca, które należy do wielu dysków), rozłożony (wolumin z danymi, które przeplatają się pomiędzy dwoma lub więcej dyskami twardymi), dublowany (odporny na uszkodzenia wolumin zawierający zduplikowane dane na dwóch dyskach fizycznych) i woluminy RAID-5 (odporny na uszkodzenia wolumin z danymi, które rozłożone są pomiędzy tablicą trzech lub więcej dysków).

Z magazynem dynamicznym można zarządzać dyskiem i woluminem bez konieczności ponownego uruchamiania systemu operacyjnego Windows.

Ograniczenia:

• Dyski dynamiczne nie są obsługiwane na komputerach przenośnych.

• Dyski dynamiczne nie są obsługiwane na komputerach opartych na Windows XP Home Edition.

• Nie można utworzyć woluminów zdublowanych ani RAID-5 na komputerach opartych na Windows XP Home Edition, Windows XP Professional lub Windows XP 64-Bit Edition.

Dlatego też dyski dynamiczne to nowe spojrzenie na konfiguracje dysku twardego. Dyski dynamiczne oferują większą elastyczność zarządzania bez ograniczeń partycji dysków podstawowych. Dyski dynamiczne mogą zawierać nieograniczoną liczbę woluminów, ale nie mogą zawierać partycji ani dysków logicznych. Magazyn dynamiczny może być szczególnie przydatny dla biznesów kiedy ma się do czynienia z wieloma fizycznymi dyskami twardymi.

GPT kontra MBR

GUID Partition Table (GPT) to nowa generacja schematu partycjonowania opracowana aby znieść ograniczenia MBR. Jest częścią standardu Extensible Firmware Interface (EFI), opracowanego przez standard Intel w celu zastąpienia przestarzałego PC BIOS, oferuje pewną liczbę istotnych korzyści:

• Do 128 partycji podstawowych dla implementacji Windows (tylko 4 w MBR);

• Dozwolony maksymalny rozmiar partycji to 18 eksabajtów (tylko 2 terabajty w MBR);

• Większa niezawodność dzięki powielanemu i cyklicznemu sprawdzaniu redundancji bezpieczeństwa tabeli partycji;

• Dobrze określony i w pełni zidentyfikowany format partycji (dane krytyczne dla operacji platformy ulokowane są w partycjach, a nie w nie w sektorach nie podzielonych na partycje lub ukrytych, jak jest to w przypadku MBR).

Apple Boot Camp

Boot Camp to specjalne narzędzie, które pozwala ustawić podwójny system operacyjny (Mac OS X i 32-bitowy Windows XP/Vista) na komputerach Mac opartych na Intel. Pozwala na bezpieczne ponowne partycjonowanie dysku twardego (zmiana rozmiaru istniejącej partycji HFS+, aby utworzyć oddzielną partycję dla systemu operacyjnego Windows), a następnie uruchomienie procesu instalacji. Dzięki Boot Camp dostępne są wszystkie potrzebne sterowniki. Co więcej po zainstalowaniu Windows zapewni on menadżera rozruchu, który pozwoli wybrać który system operacyjny ma zostać uruchomiony.

Zalecane jest, aby nie modyfikować konfiguracji dysku twardego przy pomocy Windows Disk Manager. Może to bowiem spowodować nieoczekiwane konsekwencje, nawet do pojawienia się niebieskiego ekranu i braku możliwości uruchomienia Windows XP/Vista. Za pomocą naszego programu możesz poprawnie uaktualnić MBR i GPT.

Obsługa 64-bitów

Obecnie masa oprogramowania pisana jest dla procesorów 32 bitowych. Jednak w przypadku serwerów przetwarzających duże ilości danych ze skomplikowanymi obliczeniami na dużych liczbach pojawia się architektura 64 bitowa.

Może ona obsługiwać usprawnioną skalowalność dla aplikacji biznesowych, co pozwala na obsługę większej bazy danych konsumentów i na większą ilość użytkowników znajdujących się jednocześnie na każdym serwerze. Poza tym jądro 64 bitowe pozwala na dostęp do większej ilości zasobów systemu, takich jak alokacja pamięci na użytkownika. 64 bitowy procesor może uporać się z 4 bilion razy większą pamięcią niż procesor 32 bitowy. Z takimi zasobami, nawet największa baza danych może być załączona w pamięci.

Pomimo że wiele aplikacji biznesowych bez problemu działa na systemach 32 bitowych, niektóre są tak skomplikowane, że wymagają większej ilości pamięci niż 4GB. Z tak dużą ilością danych mniejsze zasoby pamięci dostępne są , aby spełnić wymagania pamięci. Na serwerze 64 bitowym, większość kwerend można wykonać w buforach dostępnych w bazie danych.

Niektóre 32 bitowe aplikacje przechodzą bezbłędnie z środowiska 64 bitowego, inne nie. Na przykład, narzędzia na poziomie systemowym i programy zapewniające dostęp do sprzętu, najprawdopodobniej zawiodą. Nasz program oferuje obsługę architektury 64 bitowej pozwalając na odporną na błędy pracę dla takich zależnych od systemu modułów jak Hot Processing.

Operacje kopiowania

Duplikacja dysku twardego jest obecnie bardzo popularna wśród użytkowników komputerów, z powodu korzyści jakie oferuje. Przede wszystkim wiele ludzi klonuje dyski twarde, do tworzenia kopii zapasowych z powodu bezpieczeństwa danych. Aktualne narzędzia do kopiowania pozwalają dokonywać pomyślnego transferu wszystkich informacji znajdujących się na dysku, włączając w to standardowy kod bootstrap i inne struktury usługi systemu, zapewniając tym samym możliwość pracy systemu operacyjnego. W razie nagłej awarii systemu, użytkownik może bardzo szybko przywrócić wszystko do normy. Nie wymagane jest dodatkowa konfiguracja, co jest bardzo wygodne.

Klonowanie przydatne jest też podczas zamiany dysku twardego na nowszy. Pojemność nowoczesnych dysków twardych co dwa lata podwaja się, co daje deweloperom oprogramowania nowe możliwości. W rezultacie programy są coraz bardziej skomplikowane i wymagają znacznej ilości wolnego miejsca. W pewnym momencie użytkownikowi może zacząć brakować wolnego miejsca i jedynym sposobem jest zakupienie nowego większego dysku twardego. Wiąże się to z procedurą ponownej instalacji, która może zająć nawet kilka dni ciężkiej pracy. Można jednak tego uniknąć poprzez skopiowanie zawartości starszego dysku twardego na nowy przy proporcjonalnej zmianie rozmiaru partycji.

Kopiowanie może również służyć do celów klonowania. Może to być bardzo pożyteczne przy ustawianiu podobnych komputerów. Nie ma potrzeby, aby administrator systemu instalował system operacyjny od początku na każdym komputerze. Wystarczy skonfigurować jeden, a następnie skopiować go na inne.

Partycjonowanie dysku

Jak wiadomo dysk twardy podzielony jest na jedną lub więcej partycji, ponieważ nie może przetrzymywać danych, dopóki nie zostanie podzielony i miejsce zostanie ustawione dla systemu operacyjnego. Do niedawna większość komputerów z reguły posiadało jedną partycję, która zajmowała całe miejsce na dysku twardym i zawierała system operacyjny. Sytuacja ta zmieniła się jednak, dzięki nowym dyskom twardym o dużej pojemności, które dają użytkownikom liczne możliwości, takie jak edycja wideo, archiwizacja muzyki, tworzenie kopii zapasowych obrazów CD itp. Zwiększenie miejsca niesie ze sobą jednak pewną liczbę problemów, największym z nich jest efektywna organizacja danych oraz szybkość.

Duże dyski dłużej zostają przeszukane, niż mniejsze woluminy i system operacyjny będzie przerywał jego pracę podczas szukania i organizacji plików. Dlatego też wielu użytkowników decyduje się na kilka dysków twardych. , ale istnieje też łatwiejsze rozwiązanie – partycjonowanie dysku. Partycjonowanie pozwala podzielić fizyczny dysk na kilka dysków logicznych, z których każdy służy jako magazyn z własną literą dysku i etykietą woluminu, co pozwala, aby system operacyjny efektywniej przetwarzał dane. Poza tym

partycjonowanie daje możliwość organizacji danych, aby łatwo je odnaleźć i nimi zarządzać. Możesz ustawić na przykład 40 GB z dysku twardego o pojemności 160 GB dla systemu operacyjnego, 70 GB do przechowywania plików wideo i kolejne 50 GB dla ulubionej kolekcji muzycznej, aby zapewnić niewidoczny magazyn danych.

Warto również wspomnieć, że operacje takie jak defragmentacja plików lub sprawdzanie spójności na dyskach odpowiednio partycjonowanych zajmie znacznie mniej czasu.

Poprzez oddzielenie systemu operacyjnego od danych, rozwiązujesz też jeden bardzo ważny problem – w przypadku awarii systemu, możesz go odzyskać bardzo szybko z obrazu kopii zapasowej ulokowanego na innej partycji dysku twardego. Partycjonowanie dysku może być również przydatne, jeśli chcesz grać w gry dostępne dla Windows, a przeglądać internet w Linux, mając dzięki temu 100 procentową pewność, że żaden wirus nie zaatakuje komputera.

Aby uruchomić kilka systemów operacyjnych na jednym dysku twardym należy utworzyć odpowiednią liczbę partycji, aby efektywnie znieść granice pomiędzy każdym systemem operacyjnym.

Oczyszczanie danych

Ochrona danych to problem dwustronny. Wiadome jest, że zapewnienie poufności dotyczy nie tylko poprawnego przechowywania informacji, ale także niszczenia ich zgodnie z określonymi zasadami. Po pierwsze, aby dobrze się chronić, należy wiedzieć jakie środki ostrożności działają, a jakie nie.

Wiele osób błędnie wierzy, że ponowne partycjonowanie dysku całkowicie zniszczy jego zawartość. Nie jest tak do końca. Ponowne partycjonowanie dysku przerabia jedynie odwołania do partycji w tabeli partycji, pozostawiając wszystkie pliki danych nienaruszone. Dostępnych jest wiele programów, które skutecznie odzyskają wcześniej usuniętą partycję.

Formatowanie dysku również nie gwarantuje zniszczenia danych. Procedura formatowania powoduje jedynie modyfikację Master File Table (MFT), który śledzi gdzie zawartość plików jest przechowywana na dysku i weryfikuje spójność każdego sektora. Nawet formatowanie na niskim poziomie nie wymazuje na stałe zawartości pliku, ponieważ nadal przy niewielkim wysiłku można je przywrócić za pomocą popularnej obecnie technologii Magnetic Force Microscopy.

Jedynym sposobem, aby upewnić się, że dane zostały wymazane z dysku twardego jest zastąpienie wszystkich znajdujących się na dysku sektorów dowolnymi wzorcami jedynek i zer. Pomimo że brzmi to skomplikowanie, można to zrobić w łatwy sposób.

Proces celowego, nieodwracalnego usunięcia lub zniszczenia danych przechowywanych na urządzeniu pamięci (dyski magnetyczne, dyski pamięci USB itp.) jest powszechnie znany jako oczyszczanie danych. Oczyszczone urządzenie nie posiada pozostałych, nadających się do użytku danych i nawet zaawansowane naukowe narzędzia nie będą w stanie ich przywrócić, dlatego też uzyskuje się maksymalny poziom bezpieczeństwa.

Planowanie

Automatyzacja operacji może być szczególnie przydatna, jeśli pewne sekwencje akcji odbywają się regularnie. Na przykład podczas opracowywania określonego projektu każdego dnia, gdy utworzenie każdego wieczora kopii zapasowej konieczne jest dla zachowania bezpieczeństwa ważnych danych, dobrze jest, jeśli tego typu rutynowa operacja była wykonywana automatycznie bez udziału użytkownika.

Inną korzyścią automatyzacji, jest to, że pozwala ona na optymalizację przeciążenia komputera. Jest to szczególnie ważne, kiedy operacje wymagają znacznej ilości zasobów komputera takich jak czas procesora,

pamięć i innych. Pewna liczba zadań, które mogą obniżyć wydajność może zostać uruchomiona w nocy lub w innym czasie, gdy komputer jest najmniej obciążony.

Program posiada specjalne narzędzie do planowania. Można ustawić tabelę czasową dla każdej operacji i będzie ona uruchamiana o określonym czasie bez przerywania aktualnej pracy użytkownika.

Składniki Windows W tej sekcji znajdziesz wszystkie informacje potrzebne do pomyślnej pracy z wersją produktu dla systemu operacyjnego Windows.

Omówienie interfejsu

Rozdział ten dotyczy interfejsu graficznego programu. Projekt interfejsu uniemożliwia wykonanie błędów przez użytkownika. Większość operacji wykonywana jest przez system kreatorów. Przyciskom i elementom menu towarzyszą łatwe do zrozumienia ikony. Mimo wszystko, jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy podczas używania programu, można sobie z nimi poradzić czytając ten rozdział.

Układ ogólny

Główny składnik programu to program uruchamiający. Pozwala on na uruchamianie kreatorów i okien dialogowych, dla określenia ustawień programu, wizualizacji środowiska operacyjnego i konfiguracji dysku twardego. Okno programu uruchamiającego może zostać podzielone na kilka sekcji różniących się w funkcjonalności:

1. Main Menu

2. Tool Bar

3. Virtual Operations Bar

4. Common Tasks Bar

5. Explorer Bar

6. Disk Map

7. Partition List

8. Properties Bar

9. Legend Bar

10. Status Bar

Pewna liczba paneli oferuje podobną funkcjonalność z synchronizowanym układem. Program pozwala ukryć niektóre z nich, aby uprościć zarządzanie interfejsem. Wszystkie panele oddzielone są przez poziome i pionowe rozwijane suwaki, pozwalające użytkownikowi dopasować układ ekranu.

Main Menu

Menu główne pozwala na dostęp do pełnej funkcjonalności programu. Poniżej znajdują się dostępne funkcje:

Element menu Funkcjonalność Tools View Log Files Podgląd dzienników wykonanych operacjiSend Log Files Kompresja i wysyłanie dzienników do pomocy technicznej Setup Boot Manager… Recovery Media Builder… Przywracanie systemu, nawet jeśli nie ma możliwości

rozruchu bieżącego systemu operacyjnegoCheck Recovery Disks… Weryfikacja integralności i możliwości rozruchu z nośnika

ratunkowego File Transfer Wizard… Transfer danych z dowolnego nośnikaSettings... Edycja ogólnych ustawień programu Exit Wyjście z programu Changes Generate Script… Generowanie skryptów dla zadaniaSave to Scheduler… Zaplanowanie operacji oczekującejUndo `the last virtual operation` Usunięcie ostatniej operacji wirtualnej z listy operacji

oczekującychRedo `the last virtual operation` Cofnięcie ostatniego usunięcia operacji wirtualnej z listy

operacji oczekującychView Changes… Wyświetlenie listy operacji oczekującychApply Changes Uruchomienie rzeczywistego wykonania operacji

wirtualnychDiscard All Changes Usunięcie wszystkich operacji wirtualnych z listy operacji

oczekującychReload Disk Info Odświeżenie aktualnych informacji o dyskachDiscard All Changes Usunięcie wszystkich operacji wirtualnych z listy operacji

oczekującychWizards Express Create Partition… Tworzenie partycji NTFS i przygotowanie jej do użytku Create Partition… Tworzenie partycji dowolnego systemu plikówFormat Partition… Formatowanie partycjiDelete Partition… Usunięcie partycjiWipe Hard Disk or Partition... Zniszczenie wszystkich informacji znajdujących się na dysku

lub jedynie pozostałości po usuniętych plikach/katalogachExpress Resize Partitions… Zwiększenie ilości wolnego miejsca na jednej partycji

poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycjiUndelete Partitions… Odzyskanie przypadkowo usuniętej partycjiMerge Partitions… Scalanie sąsiadujących partycji systemu plików NTFS, FAT lub

FAT32 Redistribute Free Space… Redystrybucja wolnego miejsca istniejących partycjiInstall New OS… Przygotowanie systemu do instalacji nowego systemu

operacyjnego

Smart Backup… Tworzenie dowolnej kopii zapasowej – całego systemu, bazy danych poczty e-mail (MS Outlook, Express, Windows Mail), plików multimedialnych, dokumentów z folderu Moje dokumenty lub innych dowolnych plików lub folderów

Back up Disk or Partition… Utworzenie archiwum opartego na sektorach całego dysku lub pojedynczych partycji

Schedule Backup… Ustawienie tabeli czasowej do tworzenia kopii zapasowej dysku lub partycji

Differential Backup… Utworzenie kopii dyferencyjnejCreate a File Complement… Utworzenie kopii inkrementalnejBack up Files… Utworzenie archiwum plików i folderów opartego na plikachSchedule File Backup… Ustawienie tabeli czasowej do tworzenia kopii zapasowej

plikówCreate a File Increment… Utworzenie kopii inkrementalnej kopii zapasowej plików Restore… Przywrócenie całego dysku twardego, pojedynczych partycji

lub plików z obrazu kopii zapasowejP2P Adjust OS… Uruchomienie systemu na innym sprzęcieSynthetic Backup… Zmiana dowolnej właściwości (scalanie obrazu

dyferencyjnego z jego pełnym obrazem, rozdzielenie/połączenie, kompresja/dekompresja itp.) obrazów kopii zapasowej bez fizycznego wykonywania operacji tworzenia kopii zapasowej

Manage Backup Capsule… Tworzenie i zarządzanie backup capsule Check Archive Integrity… Wykonanie sprawdzenia integralności wymaganego obrazu

kopii zapasowejCyclic Backup… Automatyczne tworzenie kopii zapasowej partycji P2V Copy… Migracja systemu fizycznego (począwszy od edycji Windows

2000) do środowiska wirtualnego w trybie onlineP2V Restore… Migracja systemu fizycznego (począwszy od edycji Windows

2000) którego kopia zapasowa została utworzona za pomocą narzędzi do odzyskiwania firmy Paragon do środowiska wirtualnego.

P2V Adjust… Odzyskanie możliwości rozruchu po nieudanej wirtualizacji wykonanej za pomocą narzędzi innego producenta.

One Button Copy Wizard Tworzenie kopii dysku twardego za pomocą jedynie jednego przycisku

Copy Hard Disk… Tworzenie kopii dysku twardegoSchedule Hard Disk Copy… Ustawienie tabeli czasowej do kopiowania dysku twardegoCopy Partition… Tworzenie kopii partycjiSchedule Partition Copy… Ustawienie tabeli czasowej do kopiowania partycjiHard Disk Back Up Hard Disk… Tworzenie archiwum kopii zapasowej wybranego dysku

twardegoBurn Hard Disk to CD or DVD… Tworzenie kopii zapasowej wybranego dysku twardego i

nagranie jego obrazu na CD/DVD Restore Hard Disk… Przywrócenie wybranego dysku twardego z obrazu kopii

zapasowejConvert to Basic… Konwersja dysku MBR dynamicznego, zawierającego zwykłe

woluminy do podstawowego dysku MBRConvert to Basic MBR… Konwersja dysku GPT podstawowego lub dynamicznego,

zawierającego zwykłe woluminy do podstawowego dysku

MBRUpdate MBR Aktualizacja MBR (Master Boot Record) wybranego dysku

twardego Change Primary Slots… Modyfikacja wyliczania partycji podstawowych dla

wybranego dysku twardegoCopy Hard Disk… Tworzenie kopii wybranego dysku twardegoWipe Hard Disk… Nieodwracalne zniszczenie informacji znajdujących się na

dysku Edit/View Sectors… Widok/edycja sektorów wybranego dysku twardego Connect a Virtual Disk Podłączenie dysku wirtualnego, aby pracować z nim jak z

dyskiem fizycznymDisconnect a Virtual Disk Odłączenie dysku wirtualnegoProperties… Szczegółowe informacje o właściwościach wybranego dysku

twardegoPartition Create Partition… Tworzenie partycjiFormat Partition… Formatowanie partycjiDelete Partition… Usunięcie partycjiBack Up Partition… Utworzenie archiwum kopii zapasowej wybranej partycji Burn Partition to CD or DVD… Utworzenie kopii zapasowej wybranej partycji i nagranie jej

obrazu na CD/DVD Restore Partition… Przywrócenie wybranej partycji z obrazu kopii zapasowejMove/Resize… Przeniesienie/zmiana rozmiaru wybranej partycjiConvert File System… Konwersja systemu plików wybranej partycjiAssign Drive Letter… Przypisanie litery dysku dla wybranej partycjiRemove Drive Letter… Usunięcie litery dysku wybranej partycjiHide Partition… Ustawienie wybranej partycji, aby była niedostępna dla

systemu operacyjnegoUnhide Partition… Ustawienie wybranej partycji, aby była dostępna dla

systemu operacyjnegoMark Partition as Active Ustawienie wybranej partycji, aby domyślnie była

rozruchowaMark Partition as Inactive Ustawienie wybranej partycji, aby domyślnie nie była

rozruchowaChange Cluster Size… Zmiana rozmiaru klastera wybranej partycjiChange Volume Label… Zmiana etykiety woluminu wybranej partycjiChange Serial Number… Zmiana numeru seryjnego wybranej partycjiDowngrade NTFS version… Zmiana do starszej wersji NTFS wybranej partycjiChange Partition ID… Zmiana identyfikatora wybranej partycjiMake Partition Primary… Ustawienie wybranej partycji na podstawowąMake Partition Logical… Ustawienie wybranej partycji na logicznąWipe Partition… Nieodwracalne zniszczenie wszystkich informacji

znajdujących się na partycjiClear Free Space… Zniszczenie dowolnych pozostałości po usuniętych

plikach/katalogachTest Surface… Test powierzchniowy wybranej partycji/bloku wolnego

miejscaCheck File System Integrity… Sprawdzenie czy wybrana partycja nie posiada możliwych

błędów systemu plikówEdit/View Sectors… Widok/edycja sektorów wybranej partycjiProperties… Szczegółowe informacje o właściwościach wybranej partycji

View Layouts Zarządzanie programem uruchamiającym za pomocą

wcześniej określonych profiliToolbar Zarządzanie paskiem Tool Bar: pokazanie / ukrycie

przycisków standardowych i nawigacyjnych, etykiet tekstu i dużych ikon

Status Bar Wyświetlenie paska Status Bar Common Tasks Bar Wyświetlenie paska Common Tasks Bar Disk Map Legend Wyświetlenie legendy Disk MapProperties and Commands Wyświetlenie paska Explorer Bar Disk Map Location Wybranie lokalizacji mapy Disk Map (u góry lub na dole okna

głównego) Help Help Otworzenie systemu pomocy (można to również zrobić za

pomocą klawisza F1) About Otworzenie okna dialogowego z informacją o programie

Zawartość Main Menu dostępnego w danym momencie może zależeć od wybranego obiektu.

Tool Bar

Toolbar zapewnia szybki dostęp do najczęściej używanych operacji:

Przycisk Funkcjonalność

Utworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji

Utworzenie kopii zapasowej plików

Przywrócenie dysku, partycji lub plików

Utworzenie partycji NTFS i przygotowanie jej do pracy

Zwiększenie ilości wolnego miejsca na jednej partycji poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji

Kopiowanie dysku twardego

Nieodwracalne zniszczenie wszystkich danych znajdujących się na partycji

Otworzenie systemu pomocy

Virtual Operations Bar

Program pozwala na podejrzenie układu dysków twardych przed wykonaniem operacji (tzw. tryb wirtualny wykonania). Kiedy tryb wirtualny jest włączony program nie wykonuje operacji natychmiastowo, tylko umieszcza je na liście operacji oczekujących. Pasek Virtual Operations Bar pozwala na zarządzanie operacjami oczekującymi.

Przycisk FunkcjonalnośćUsunięcie ostatniej operacji wirtualnej z listy operacji oczekujących

Cofnięcie ostatniego usunięcia operacji wirtualnej z listy operacji oczekujących

Wyświetlenie listy operacji oczekujących

Uruchomienie rzeczywistego wykonania operacji wirtualnych

Usunięcie wszystkich operacji wirtualnych z listy operacji oczekujących

Tryb wirtualny to efektywny sposób na ochronę przed dowolnymi problemami, ponieważ żadna operacja nie zostanie wykonana dopóki użytkownik nie kliknie przycisku Apply dla zatwierdzenia, dzięki czemu można przemyśleć wszystkie za i przeciw tej operacji. Program przypomina użytkownikowi że zmiany nie zostały zapisane, poprzez wyświetlenie tego okna:

Common Tasks Bar

Pasek Common Tasks Bar ulokowany jest po lewej stronie okna głównego. Dzięki niemu można łatwo uzyskać dostęp do kreatorów programu. Pasek zawiera kilka kart: Basic Partitioning Tasks, Advanced Partitioning Tasks, Copy Tasks, Backup Tasks, Virtualization Tasks, Tools i News and Documentation. Każda z nich zawiera oddzielny pasek przycisków, który można złożyć poprzez kliknięcie na niego.

Basic Partitioning Tasks Uruchomienie kreatora Express Create Partition Wizard, aby utworzyć partycję NTFS i przygotować ją do pracy.

Uruchomienie kreatora Create Partition Wizard, aby utworzyć partycję dowolnego systemu plików.

Uruchomienie kreatora Format Partition Wizard, aby sformatować partycję do jednego z obsługiwanych przez program systemu plików.

Uruchomienie kreatora Delete Partition Wizard, aby usunąć partycję dowolnego systemu plików.

Advanced Partitioning Tasks Uruchomienie kreatora Express Resize Partitions do ponownej dystrybucji wolnego miejsca pomiędzy dwoma sąsiadującymi partycjami.

Uruchomienie kreatora Merge Partitions Wizard, aby scalić sąsiadujące partycje z systemami plików NTFS, FAT, FAT32.

Uruchomienie kreatora Redistribute Free Space Wizard, do ponownej dystrybucji dostępnym miejscem istniejących partycji.

Uruchomienie kreatora Undelete Partitions Wizard w celu odzyskania przypadkowo usuniętych partycji.

Uruchomienie kreatora Wipe Wizard, w celu zniszczenia wszystkich informacji znajdujących się na dysku lub jedynie pozostałości po usuniętych plikach/katalogach.

Copy Tasks Uruchomienie kreatora One Button Copy Wizard do sklonowania dysku twardego za pomocą jednego przycisku.

Uruchomienie kreatora Copy Hard Disk Wizard do skopiowania dysku twardego.

Uruchomienie kreatora Copy Partition Wizard do skopiowania partycji.

Backup Tasks Uruchomienie kreatora Sector Backup Wizard, aby utworzyć archiwum dysku twardego lub pojedynczych partycji.

Uruchomienie kreatora File Backup Wizard aby utworzyć archiwum poszczególnych plików i folderów.

Uruchomienie kreatora Manage Backup Capsule Wizard do utworzenia, zmiany rozmiaru lub usunięcia Backup Capsule.

Uruchomienie kreatora Restore Wizard, aby przywrócić dysk twardy, pojedyncze partycje lub pliki z obrazu kopii zapasowej.

Uruchomienie kreatora P2P Adjust OS Wizard, aby dokonać rozruchu systemu na innym sprzęcie.

Virtualization Tasks Uruchomienie kreatora P2V Copy Wizard do migracji systemu fizycznego (począwszy od edycji Windows 2000) do środowiska wirtualnego w trybie online.

Uruchomienie kreatora P2V Restore Wizard do migracji systemu fizycznego (począwszy od edycji Windows 2000) którego kopia zapasowa została utworzona za pomocą narzędzi do odzyskiwania firmy Paragon do środowiska wirtualnegoUruchomienie kreatora P2V Adjust OS Wizard do odzyskania możliwości rozruchu po nieudanej wirtualizacji wykonanej za pomocą narzędzi innego producenta.

Tools Uruchomienie kreatora File Transfer Wizard do transferu danych z dowolnego nośnika. Poza tym zapewnia on dostęp Do kopii zapasowych utworzonych za pomocą narzędzi firmy Paragon jak do zwyczajnych folderów, aby przeglądać ich zawartość lub kopiować wymagane pliki. Uruchomienie kreatora Boot Manager Setup Wizard, aby łatwo zarządzać kilkoma systemami operacyjnymi na jednym komputerze.

Uruchomienie kreatora Install New OS Wizard do zainstalowania nowego systemu operacyjnego.

News and Documentation Uruchomienie systemu pomocy (można to również zrobić za pomocą klawisza F1).

Otworzenie strony, zawierającej informacje o programie. Strona ta wyświetlona zostanie w pasku Explorer Bar.

Otworzenie krótkiego opisu dotyczącego języka skryptu Paragon Scripting Language.

Disk Map

Mapa Disk Map wyświetlona jest w pasku Explorer Bar kiedy wybrana jest karta Disk View. Ulokowana jest w górze lub na dole okna, w zależności od stanu opcji Disk Map Location (Main Menu: View > Disk Map Location). Jak sama nazwa wskazuje, Disk Map wyświetla układ dysków fizycznych i logicznych. Dyski fizyczne przedstawione są w formie prostokątnych pasków, które zawierają mniejsze paski. Mniejsze paski reprezentują dyski logiczne. Ich kolor uzależniony jest od systemu plików partycji.

Duże paski wyświetlają następujące informacje o dyskach fizycznych:

• Producent,

• Model.

Małe paski wyświetlają następujące informacje o dyskach logicznych:

• Numer seryjny,

• Litera dysku,

• Rozmiar całkowity,

• System plików.

Co więcej możliwe jest oszacowanie zajętego miejsca na dysku w zależności od rozmiaru zacienionego obszaru paska. Program oferuje do wyboru kilka typów skalowania układu dysku. Robione jest to w celu zwiększenia użyteczności programu. Na przykład, jeśli posiadasz dysk twardy o dużej pojemności zawierający bardzo duże (większe niż 100GB) i małe (mniej niż 10GB) partycje, możesz wybrać typ logarytmiczny, który pozwoli na odczyt wszystkich partycji, inaczej (jeśli wybierzesz typ liniowy), nie będziesz mieć możliwości zobaczenia małych partycji. Z drugiej strony jeśli proporcjonalny układ dysku jest dla użytkownika ważny, typ liniowy jest najlepszym wyborem. Jest też kompromisowe rozwiązanie – skalowanie liniowe z limitem dla małych partycji. Dlatego też jeśli partycja jest za mała pozostanie możliwość jej odczytu. Wystarczy kliknąć na ikonę strzałki w prawej górnej stronie mapy Disk Map i wybrać wymagany typ skalowania.

Mapa Disk Map zsynchronizowana jest z paskiem Explorer Bar. Dlatego też wybierając dysk w mapie Disk Map, pasek Explorer Bar automatycznie wyświetli o nim szczegółowe informacje.

Funkcjonalność przeciągnij i upuść nie jest dostępna jeśli wybrany jest typ logarytmiczny układu dysku.

Explorer Bar

Pasek Explorer Bar ulokowany jest w centrum okna głównego, co podkreśla jego znaczenie. Wyświetla on następujące informacje:

• System pomocy;

• Ogólne informacje o produkcie, włączając w to nazwę, wersje i pomocne łącza;

• Szczegółowe informacje o dyskach wybranych w mapie Disk Map;

• Lista zaplanowanych operacji;

• Lista skryptów;

• Lista archiw;

• Narzędzie Volume Explorer;

• Narzędzie Disk Editor.

W zależności od tych kategorii pasek Explorer Bar ma kilka kart:

• Disk View, który oferuje użytkownikowi następujące opcje:

- Partition List, aby uzyskać jasny obraz o aktualnym stanie dysku twardego/partycji systemowej;

- Disk Editor do widoku/edycji sektorów wybranej partycji/dysku twardego;

- Volume Explorer do przeglądu i eksportu zawartości wybranej partycji/dysku twardego;

- Properties do przeglądu szczegółowych informacji o wybranej partycji/dysku twardym w formie graficznej.

Możliwe jest przełączanie pomiędzy tymi składnikami poprzez kliknięcie karty po lewej stronie Explorer.

• Scheduled Tasks, Daje użytkownikowi możliwość przeglądania i edytowania zaplanowanych operacji i skryptów programu.

• Archives, Pozwala na zarządzanie Archive Database.

• Help, zawiera pomoc programu i podstawowe informacje o produkcie.

Aby uzyskać dostęp do wymaganych informacji należy kliknąć na odpowiednią kartę. Explorer Bar jest wbudowaną w pełni funkcjonalną przeglądarką HTML, która daje na przykład możliwość wejścia na stronę internetową firmy, aby wyszukać ważne techniczne informacje lub pobrać najnowsze aktualizacje, bez konieczności zamykania programu. Pomoc programu jest również oparta na HTML. Można ją czytać i przechodzić z niej do łącz zewnętrznych, aby uzyskać dodatkowe informacje.

Aby łatwo nawigować przeglądanymi stronami, program zapewnia następującą funkcjonalność:

Przycisk Funkcjonalność

Powrót do poprzednio przeglądanej strony

Otworzenie następnej strony

Zatrzymanie wczytywania bieżącej strony

Odświeżenie bieżącej strony

Partition List

Partition List to kolejne pomocne narzędzie, które pozwala na uzyskanie jasnego obrazu o aktualnym stanie dysku twardego/partycji systemowej. Partycje są uporządkowane według ich pozycji startowych. Dla każdego elementu znajdującego się na tej liście, można wyświetlić menu kontekstowe z dostępnymi operacjami. Poza tym, program dostarcza szczegółowe informacje o wszystkich dyskach twardych/partycjach znalezionych w systemie włączając w to następujące właściwości:

- Nazwa

- Etykieta woluminu (jeśli jest taka)

- Typ partycji (Podstawowa/Rozszerzona/Logiczna),

- Typ systemu plików,

- Rozmiar,

- Ilość używanego i nieużywanego (wolnego) miejsca,

- Początek/koniec cylindra,

- Początek/koniec głowicy,

- Początek/koniec sektora,

- Wolne miejsce w sektorach/bajtach,

- Atrybut aktywna/nieaktywna,

- Atrybut ukryta/pokazana.

Można dostosować wygląd Partition List poprzez kliknięcie na ikonę ze strzałką, znajdującą się w górnej prawej części okna panela.

Poprzez zaznaczenie pól wyboru naprzeciwko wymaganych elementów możesz zdecydować czy będą one wyświetlone czy też nie. Poza tym możesz zmienić ich kolejność za pomocą przycisków Move up lub Move down.

Jeśli nie potrzebujesz Disk Map, kliknij na pokazaną poniżej ikonę, aby ją wyłączyć:

Properties Bar

Properties Bar zapewnia następujące informacje o wybranym w danym momencie dysku twardym/partycji:

Dla dysku twardego

• Model,

• Numer seryjny,

• Typ dysku twardego (podstawowy lub dynamiczny),

• Rozmiar całkowity (w GB),

• Informacje o geometrii dysku (ilość sektorów na ścieżki, głowice i cylindry).

Dla partycji

• Przypisana litera dysku,

• Etykieta woluminu (jeśli jest dostępna),

• Typ dysku logicznego,

• System plików (przedstawiony przez kolor w wykresie i wybranego paska),

• Rozmiar całkowity, zajęte i wolne miejsce (w GB lub MB).

Poza tym można modyfikować praktycznie dowolną właściwość partycji poprzez kliknięcie na wymaganą wartość.

Legend Bar

Pasek Legend Bar wyjaśnia schemat kolorów użyty do przedstawienia dysku i partycji. Możesz ukryć (lub pokazać) pasek za pomocą odpowiedniego elementu w Main Menu: View > Disk Map Legend. Kiedy jest aktywny można go odnaleźć w dole paska Explorer Bar. Program rozróżnia następujące typy znanych systemów plików:

- FAT16/32,

- NTFS,

- Linux Ext2/3/4,

- Linux ReiserFS,

- Apple HFS.

Status Bar

Jest to dolna część okna głównego. Pasek Status Bar wyświetla wskazówki menu, dla każdego elementu, wskazanego przez kursor. Użytkownik może ukryć (lub pokazać) pasek za pomocą odpowiedniego elementu Main Menu : View > Status Bar.

Omówienie ustawień

Okno dialogowe Settings dostępne jest w Main Menu: Tools > Settings. Wszystkie ustawienia pogrupowane są w kilka sekcji, których funkcje opisane są w paragrafach. Lista sekcji umieszczona jest po lewej stronie okna. Po wybraniu sekcji z listy, otwiera się zestaw opcji.

Kliknij przycisk Hint, a następnie wymagany obiekt, aby uzyskać szczegółowy opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola programu.

General Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji ogólnych, które można użyć podczas dowolnej operacji wykonywanej przez program:

• Enable data loss protection. Zaznacz to pole wyboru aby program pracował w trybie awaryjnym (również określanym jako tryb ochrony przed utratą danych), który zapewnia niezawodność poprzez obsługę specjalnego dziennika. W razie awarii sprzętu, zasilania lub systemu operacyjnego w trakcie operacji na danych (zmiana rozmiaru, przeniesienie, scalanie, ponowna dystrybucja, zmiana rozmiaru klastera itp.), program poprosi o umieszczenie rozruchowego dysku do wymazywania i automatycznie ukończy przerwaną operację, dzięki temu odzyska uszkodzoną partycję.

Zalecane jest aby włączyć tę funkcję.

Backup Image Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji, dotyczących operacji przywracania/tworzenia kopii zapasowych:

• Control archive integrity. Zaznacz to pole wyboru, aby zagwarantować, że wszystkie obrazy kopii zapasowych utworzone przez program będą w 100 procentach bezbłędne. Jeśli zdecydujesz nie kontrolować integralności archiwum, operacje tworzenia kopii zapasowych będą trwały około 3-5% krócej.

• Set image file names automatically. Zaznacz to pole wyboru, aby program automatycznie ustawiał nazwę pliku dla każdego woluminu złożonych obrazów kopii zapasowych. Jeśli tego nie zrobisz, będziesz musiał podawać nazwę ręcznie podczas każdej operacji tworzenia kopii zapasowej.

• Compression level. Wybierz z listy wymagany poziom kompresji dla obrazów kopii zapasowych, który będzie używany domyślnie.

• Enable image splitting. Zaznacz to pole wyboru, aby automatycznie podzielić każdy obraz kopii zapasowej do woluminów o określonym rozmiarze.

Dzielenie obrazów pozwala rozwiązać problemy spowodowane przez ograniczenia maksymalnego rozmiaru pliku niektórych systemów plików.

• Maximum split size. Za pomocą pokrętła możesz określić maksymalny rozmiar dla woluminów kopii zapasowych.

Partitioning Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji dotyczących operacji partycjonowania:

• Enable 64 KB cluster size for FAT16. Zaznacz to pole wyboru, aby włączyć klastery 64KB dla partycji FAT16. W ten sposób będziesz mieć możliwość tworzenia partycji FAT16 w rozmiarze do 4GB.

Ponieważ maksymalny rozmiar klastera to 32KB dla partycji FAT16 z Windows 95/98/ME lub MS DOS, FAT16 partycje większe niż 2GB nie są dostępne pod tymi systemami operacyjnymi.

• Request confirmation before partition deletion. Zaznacz to pole wyboru, aby aktywować dodatkowy mechanizm ochrony. W ten sposób, podczas usuwania partycji, będzie konieczność podania jej etykiety.

• Request confirmation when converting FAT16 to FAT32. Zaznacz to pole wyboru aby automatycznie wymagane było potwierdzenie przed konwersją FAT16 do FAT32. Jest wiele sytuacji, w których tego typu konwersja jest jedynym sposobem na wykonanie operacji. Na przykład, gdy zamierzasz dokonać migracji systemu na większy dysk twardy z proporcjonalną zmianą rozmiaru istniejących partycji, co jest bardzo wygodne. W rezultacie partycje FAT16 mogą przekroczyć limit 4GB. Dlatego też, bez konwersji do FAT32, operacja ta będzie niemożliwa do wykonania. To samo dotyczy dowolnych operacji kopiowania dysku twardego/partycji lub przywracania dysku twardego/partycji z dodatkowym zwiększeniem rozmiaru.

General Copy and Backup Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji dotyczących operacji kopiowania i tworzenia kopii zapasowych:

• HDD raw processing. Zaznacz to pole wyboru do skopiowania/utworzenia kopii zapasowej dysku twardego w trybie sektor po sektorze, ignorując jego strukturę informacyjną (np. nieprzydzielone miejsce lub nieużywane sektory istniejących partycji również będą przetworzone). Może to pomóc uniknąć problemów z ukrytymi danymi utworzonymi przez określone aplikacje lub administratora systemu. Jednakże, wykonanie operacji zajmie więcej czasu.

• Partition raw processing. Zaznacz to pole wyboru do skopiowania/utworzenia kopii zapasowej dysku twardego w trybie sektor po sektorze, aby skutecznie przetwarzać nieznane systemy plików. Opcja ta nie jest jednak zalecana w przypadku znanych systemów plików, ponieważ jej wykonanie zajmie więcej czasu.

• Perform incremental copy. Zaznacz to pole wyboru, aby skopiować jedynie zmiany jakie zaszły na dysku twardym od momentu ostatniej operacji kopiowania. Program dokona porównania pomiędzy poprzednią kopią dysku twardego i jego aktualnym stanem. Tylko sektory, które uległy zmianie zostaną zaktualizowane, co znacznie zmniejszy ilość danych do zapisania.

• Skip OS auxiliary files. Zaznacz to pole wyboru aby pominąć pliki pomocnicze systemu operacyjnego (takie jak pagefile.sys, hiberfil.sys, itp.), pozwala to zredukować czas wykonywania operacji i rozmiar otrzymanego obrazu kopii zapasowej.

• Skip archive files stored in archive library. Zaznacz to pole wyboru, aby pominąć obrazy kopii zapasowych zarejestrowane w archiwum bazy danych, co pozwala zredukować czas operacji i rozmiar obrazu kopii

zapasowej.

Klikając na łącze w dolnej części okna możesz przejść do Copy/Backup Exclude Options.

CD/DVD Recording Options

Sekcja zawiera zestaw opcji dotyczących operacji nagrywania CD/DVD:

• Burn every CD/DVD to the end. Domyślnie program nie tworzy sesji nagrywania zgodnych z ISO 9660, ponieważ przetwarza opcje „w locie” i może jedynie oszacować rozmiar sesji. Dzięki temu narzędzia innych producentów nie będą mieć dostępu do nagrywanych danych. Aby rozwiązać ten problem zaznacz pole wyboru, program utworzy wtedy standardową sesję. Może to spowolnić proces nagrywania, ponieważ każde CD/DVD zostanie nagrane do końca, bez względu na ilość informacji do zapisania.

• Recording speed. Użytkownik może określić jaka będzie prędkość nagrywania CD/DVD (minimalna, normalna, maksymalna). Poza tym dostępny jest również tryb automatyczny. Gdy jest on włączony program ustawi najodpowiedniejszą prędkość na każdego CD/DVD.

• Bootable ISO image. Jest to obraz, który zostanie umieszczony wraz z kopią zapasową danych. Domyślnie program oferuje własny obraz rozruchowy ISO, który zawiera środowisko ratunkowe Linux/DOS. Użytkownik ma jednak możliwość użycia dowolnego rozruchowego obrazu ISO.

• CD/DVD boot capability. Program pozwala wybrać czy nagrywane CD/DVD będzie rozruchowe czy tylko pierwsze w sesji czy też nie włączać tej funkcji.

• Folder where the ISO image is to be placed. Kiedy użytkownik zdecyduje nie nagrywać fizycznie CD/DVD, tylko utworzyć plik obrazu ISO, folder wybrany w tym miejscu zostanie użyty do umieszczenia tych obrazów.

Hot Processing Options

W tej sekcji można skonfigurować tryb „hot processing”:

• Enable hot processing. Zaznacz to pole wyboru, aby włączyć tak zwany tryb „hot processing”danych, który jest specjalnie opracowany do przetwarzania danych bez ponownego uruchamiania systemu operacyjnego.

• Hot processing technology. Można wybrać z listy wymaganą technologię „hot processing”.

• Always use hot processing. Wybierz tę opcję, aby przetwarzać partycje bez blokowania ich. Dzięki temu można na nich nadal pracować.

• Use hot processing only when partition is locked. Wybierz tę opcję, aby używać „hot processing” tylko kiedy partycje są zablokowane i nie mogą być przetworzone bez ponownego uruchomienia komputera. Należy pamiętać, że jeśli rozpocznie się jakąkolwiek operację na partycji w tym trybie, program automatycznie ją zablokuje i nie będzie możliwa dalsza praca na niej.

• Hot processing temporary drive. Tutaj można wybrać dysk twardy, który będzie użyty do przechowywania tymczasowych kopii zapasowych danych „hot” (domyślnie – C:).

• Attempts to start VSS. W tym miejscu można ustawić ile prób uruchomienia Microsoft VSS program ma wykonać zanim automatycznie uruchomi ponownie system i wykona operację w specjalnym trybie rozruchowym.

• Timeout between attempts (w sekundach). Tutaj można ustawić czas pomiędzy kolejnymi próbami uruchomienia Microsoft VSS.

• Switch between hot processing technologies. Zaznacz to pole wyboru by automatycznie przełączać się pomiędzy Paragon Hot Processing a Microsoft VSS jeśli jeden z nich jest w danym momencie niedostępny.

Klikając na łącze w dolnej części okna możesz przejść do Run during Backup Options.

Run during Backup Options

W sekcji tej możesz określić aplikacje, które uruchamiane będą w danych fazach procesu tworzenia kopii zapasowej. Może to być szczególnie przydatne podczas obrazowania systemów z dużymi wymaganiami dostępności (MS SQL, MS Exchange itp.), ponieważ pozwala to utworzyć spójną migawkę, nawet jeśli dane są aktualnie modyfikowane. Celem jest zapewnienie zgodnego stanu wszystkich otwartych plików i baz danych uwzględnionych w operację tworzenia kopii zapasowej, przy zachowaniu możliwości dalszego zapisywania na dysk przez aplikacje. Proces tworzenia kopii zapasowej składa się z dwóch faz: faza przygotowania (migawka) i faza kopiowania danych. Są trzy punkty w czasie tworzenia kopii zapasowej, w czasie których można uruchomić zewnętrzne komendy/programy:

• Execute at the beginning of the backup process before taking a snapshot. Tutaj możesz określić plik

wykonywalny, który pomoże przygotować uruchomione aplikacje do zrobienia migawki. Może zawierać określone komendy/programy aby usunąć niepotrzebne pliki, wstrzymane usługi, pamięć podręczną itp. Wszystko zależy od używanych aplikacji.

• Execute after taking a snapshot. Tutaj możesz określić plik wykonywalny, który uruchomiony zostanie zaraz po wykonaniu migawki. Może zawierać określone komendy/programy, np. aby wznowić wcześniej wstrzymane usługi itp. Wszystko zależy od używanych aplikacji.

• Execute after finishing the backup process. Tutaj możesz określić plik wykonywalny, który uruchomiony zostanie po wykonaniu procesu tworzenia kopii zapasowej. Może zawierać komendy/programy, które przeniosą obraz kopii zapasowej do określonej lokalizacji itp.

Klikając na łącze w dolnej części okna możesz przejść do Hot Processing Options.

Po kliknięciu przycisku Browse, wyświetli się okno, z którego możesz wybrać plik wykonywalny.

Program zapewnia możliwość pracy z trzema typami plików wykonywalnych (.exe, .bat, .cmd). Użytkownik musi zapisać pliki wsadowe, aby bezpiecznie przygotować aplikacje do utworzenia kopii zapasowej. Muszą być spełnione pewne wymagania:

• Wszystkie programy i komendy muszą być wykonywane sekwencyjnie i zakończyć się zanim plik .bat zakończy swoją pracę.

• Zalecane jest używanie zewnętrznych komend/programów w następującym formacie - Start/wait program.exe. Opcja wait pozwala rozpocząć aplikację i zaczekać aż jej praca zostanie ukończona. Gwarantuje to, że wszystkie załączone komendy/programy zakończą swoją pracę przed plikiem wsadowym.

Funkcja ta dostępna jest tylko gdy włączony jest tryb Hot Processing. Program pozwala ustawić parametry dla pliku wykonywalnego bezpośrednio z wiersza. Jednak, jeśli ścieżka pliku zawiera odstępy pomiędzy słowami należy podać ją w cudzysłowie, aby program odróżnił ścieżkę od używanych parametrów.

E-Mail Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji dotyczących operacji wysyłania plików dziennika i powiadomień za pomocą poczty e-mail:

• Outgoing mail server (SMTP). Do wysyłania wiadomości za pomocą wbudowanego klienta poczty e-mail, konieczny jest dostęp do komputera obsługującego serwer SMTP (Simple Mail Transfer Protocol). Wszystkie wiadomości wychodzące są najpierw wysyłane do serwera SMTP, który następnie dostarcza je do wymaganych adresatów. Adres może być tradycyjną nazwą hosta internetowego (np.: mail.com) lub numerycznym adresem IP (np. xxx.xxx.xxx.xx).

• User e-mail address. Określ adres e-mail, przypisany przez dostarczyciela internetowego lub administratora e-mail organizacji.

• My outgoing server requires authentication. Aktywuj tą opcję, aby pozwolić programowi na dokonanie uwierzytelnienia na serwerze przed wysłaniem wiadomości.

- User name. Podaj nazwę jaka będzie użyta do zalogowania się na konto poczty e-mail.

- Password. Podaj hasło jakie będzie użyte do dostępu na serwer poczty.

• Send e-mail notification on apply. Określ pocztę e-mail do wysyłania powiadomień o przeprowadzonych operacjach.

- Send mail in HTML format. Aktywuj tą opcję by tworzyć wiadomości w formacie HTML zamiast w formie zwykłego tekstu.

- Send complete report after applying operations. Aktywuj tę opcję by tworzyć dokładny raport o przeprowadzanych operacjach i do wysłania go po zakończeniu ostatniej operacji.

- Send graphical view of the disk sub-system before and after apply. Aktywuj tę opcję, aby zezwolić programowi załączyć dwa zdjęcia utworzonego układu dysku przed i po ukończeniu operacji.

Klikając na łącze w dolnej części okna możesz przejść do Operation Dependency Options.

Operation Dependency Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji, które dotyczą wysyłania powiadomień przez pocztę e-mail, kiedy włączona jest funkcja Send e-mail notification on apply. Poprzez zaznaczenie lub usunięcie zaznaczenia pola wyboru znajdującego się naprzeciwko wymaganej operacji można zdecydować czy otrzymywać powiadomienia e-mail po jej zakończeniu czy też nie.

Użytkownik nie zostanie powiadomiony czy operacja wymaga ponownego uruchomienia systemu.

Virtual Mode Options

W tej sekcji można skonfigurować tryb wirtualny.

• Allow virtual mode. Zaznacz to pole wyboru, aby włączyć tryb wirtualny. Jest to efektywny sposób na ochronę przed jakimkolwiek problemem, ponieważ żadna operacja nie zostanie wykonana przed potwierdzeniem, dzięki czemu masz drugą szanse na przemyślenie wszystkich wad i zalet danej operacji.

Zalecamy, aby włączyć ten tryb.

• Close progress dialog automatically. Zaznacz to pole wyboru, aby automatycznie zamknąć okno dialogowe postępu po zakończeniu operacji.

File System Conversion Options

Sekcja ta zawiera zestaw opcji dotyczących konwersji systemów plików FAT i NTFS. Domyślnie program przejmuje lokalne (regionalne) ustawienia systemu. Jednakże mogą pojawić się pewne problemy, z powodu różnych standardów dla nazw plików i sygnatur czasowych plików (utworzenie, modyfikacja, czas ostatniego dostępu) systemów plików NTFS i FATxx. Aby rozwiązać tego typu problemy możesz ustawić ręcznie:

• Time zone do użytku podczas operacji konwertowania. NTFS przechowuje sygnaturę czasową pliku z GMT (Greenwich Mean Time) podczas gdy FAT używa stałej lokalnej daty i czasu. Program ocenia te różnice i dostosowuje wartości sygnatur czasowych.

Nieodpowiednio dobrana strefa czasowa (time zone) może doprowadzić do braku możliwości uruchomienia określonego oprogramowania.

• Language for file names do użytku podczas operacji konwertowania. NTFS przechowuje nazwy plików w Unicode podczas gdy FAT/FAT32 używa ANSI do zapisu krótkich nazw plików (nazywanymi również aliasami DOS). Do poprawnej konwersji nazw plików innych niż angielskie z Unicode do ANSI i odwrotnie, wymagana jest informacja o stronie kodowania.

Nieprawidłowo dobrana strona kodowania doprowadzi do uszkodzenia plików o nazwie innej angielska.

• Request confirmation of settings before NTFS < - > FAT/FAT32 conversion. Zaznacz to pole wyboru aby automatycznie wyświetlić okno dialogowe ustawień lokalnych w celu sprawdzenia i zmodyfikowania (jeśli jest to konieczne) parametrów domyślnych przed uruchomieniem operacji konwersji systemu plików.

Copy/Backup Exclude Options

Ta sekcja programu pozwala określić, które dane będą automatycznie ignorowane podczas operacji kopiowania i tworzenia kopii zapasowych opartych na sektorach. Możesz wykluczyć określone pliki lub foldery ręcznie lub poprzez tworzenie masek, co jest bardziej zalecane. Dzięki temu masz możliwość efektywnego zarządzania zawartością obrazów kopii zapasowych lub kopiami partycji/dysku twardego. Domyślnie nie ma dostępnych filtrów. Aby utworzyć filtr kliknij na przycisk Add Category… .

W otwartym oknie dialogowym program pozwala użytkownikowi określić następujące parametry:

• Name. Podaj dowolną nazwę dla filtra, staraj się by była ona łatwa w zrozumieniu;

• Filter. Kliknij przycisk Browse, aby wybrać pliki lub foldery, które mają zostać wykluczone lub określ maskę filtra za pomocą symboli * lub ?;

• Description. Dodaj krótki opis do filtra.

Kliknij przycisk OK, aby uzyskać nowy element na liście filtrów. Poprzez zaznaczenie/odznaczenie pola wyboru obok jego nazwy możesz wybrać czy będzie on używany czy też nie.

Klikając na łącze w dolnej części okna możesz przejść do General Copy and Backup Options.

File Backup Exclude Options

W sekcji tej możesz znaleźć wiele przygotowanych już filtrów wykluczenia, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowych opartych na plikach. Należy pamiętać, że wybierając określone filtry określasz jakie dane będą ignorowane podczas operacji tworzenia kopii zapasowych opartych na plikach, dlatego określ dane, które mają nie być dodane do archiw. Masz możliwość utworzenia własnego filtra, możesz to zrobić klikając na przycisk Add category… .

W otwartym oknie dialogowym program pozwala użytkownikowi określić następujące parametry:

• Name. Podaj dowolną nazwę dla filtra, staraj się by była ona łatwa w zrozumieniu;

• Filter. Kliknij przycisk Browse, aby wybrać pliki lub foldery, które mają zostać wykluczone lub określ maskę

filtra za pomocą symboli * lub ?;

• Description. Dodaj krótki opis do filtra.

Kliknij przycisk OK, aby uzyskać nowy element na liście filtrów. Poprzez zaznaczenie/odznaczenie pola wyboru obok jego nazwy możesz wybrać czy będzie on używany czy też nie.

File Backup Include Options

W sekcji tej możesz znaleźć wiele przygotowanych już filtrów załączenia, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowych opartych na plikach. Należy pamiętać, że wybierając określone filtry określasz jakie dane będą przetwarzane podczas operacji tworzenia kopii zapasowych opartych na plikach, dlatego też inne od nich pliki będą ignorowane i nie zostaną dodane do archiw. Masz możliwość utworzenia własnego filtra, możesz to zrobić klikając na przycisk Add category… .

W otwartym oknie dialogowym program pozwala użytkownikowi określić następujące parametry:

• Name. Podaj dowolną nazwę dla filtra, staraj się by była ona łatwa w zrozumieniu;

• Filter. Kliknij przycisk Browse, aby wybrać pliki lub foldery, które mają zostać załączone lub określ maskę filtra za pomocą symboli * lub ?;

• Description. Dodaj krótki opis do filtra.

Kliknij przycisk OK, aby uzyskać nowy element na liście filtrów. Poprzez zaznaczenie/odznaczenie pola wyboru obok jego nazwy możesz wybrać czy będzie on używany czy też nie.

Log Files Options

W sekcji tej można określić cykl użytkowania magazynu z pliku stubact.log:

• Infinite, aby nigdy nie opróżniać pliku;

• Minimal, aby opróżniać plik cały czas;

• Custom, aby określić określony cykl użytkowania pliku magazynu. Należy pamiętać, że po zakończeniu określonego okresu, plik zostanie opróżniony.

Zalecamy, aby nie wybierać opcji Minimal, ponieważ w razie problemów z programem, nasza pomoc techniczna nie będzie mieć możliwości przestudiowania dzienników operacji, dlatego też nie będzie w stanie pomóc.

Wipe Options

Tutaj możesz ustawić określony algorytm wymazywania danych, jaki będzie użyty domyślnie podczas operacji wymazywania.

Aktualna wersja programu zapewnia obsługę standardu wojskowego, tzn. US DoD 5220.22-M.

Uzyskiwanie informacji o dyskach i obrazach kopii zapasowych

Program zapewnia pomocne narzędzia, pozwalające uzyskać informacje o właściwościach i cechach charakterystycznych obrazów kopii zapasowych.

Przeglądanie właściwości dysku

Głównym narzędziem do przeglądu szczegółowych informacji o właściwościach dysków twardych jest mapa Disk Map. Reprezentuje ona aktualny stan dysków twardych komputera.

Dyski twarde reprezentowane są na mapie przez prostokątne paski, które zawierają mniejsze paski. Mniejsze paski przedstawiają dyski logiczne (partycje). Kiedy wybierzesz większy pasek Explorer Bar wyświetli informacje o dysku w przejrzystej formie graficznej.

Model i numer seryjny dysku służą jako tytuł przeglądanej strony. Układ dysku pokazany jest w formie graficznego koła, na którym kolor sektora odnosi się do systemu plików odpowiedniej partycji. Po prawej stronie możesz zobaczyć tablicę zawierającą następujące informacje:

• Typ dysku twardego (podstawowy lub dynamiczny),

• Rozmiar całkowity (w GB),

• Informacje o geometrii dysku (ilość sektorów na ścieżki, głowice i cylindry).

Poniżej znajduje się lista dostępnych kreatorów. Jeśli klikniesz na właściwy rekord odpowiedni kreator zostanie uruchomiony. Wszystkie wartości domyślne parametrów operacji zostaną ustawione zgodnie z ustawieniami dysku. Lista kreatorów zawiera szczegółowy opis zadań, które można wykonać za pomocą kreatora. Dzięki temu można wybrać prawidłowego kreatora.

Kiedy wybierzesz mniejszy pasek (tzn. odnoszący się do dysku logicznego) Explorer Bar wyświetli o nim informacje. Tytuł strony będzie zawierał literę dysku, przypisaną do tego dysku. Graficzny układ dysku będzie w kolorach uzależnionych od współczynnika zajętego miejsca i wolnego miejsca (jaśniejszy kolor sektora) woluminu. Tablica po prawej stronie będzie zawierała następujące informacje:

• Etykieta woluminu (jeśli jest dostępna),

• Typ dysku logicznego,

• System plików (reprezentowany przez kolor na wykresie i wybranego paska),

• Rozmiar całkowity, miejsce zajęte i wolne (w GB lub MB).

Poniżej znajduje się lista dostępnych kreatorów. Wszystkie wartości domyślne parametrów operacji zostaną ustawione zgodnie z ustawieniami dysku.

Przeglądanie właściwości obrazu

Informacje ogólne o archiwach kopii zapasowych można uzyskać za pomocą kreatora Restore Wizard lub Archive Database:

Używanie kreatora Restore Wizard

Kreatora Restore Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

• W Main menu: wybierz Wizards > Restore…

• W Common Tasks bar: kliknij element Restore w menu Wizards

• Wybierz dysk twardy/partycję, a następnie kliknij łącze Restore an image of the entire disk/Restore the logical disk from an image na stronie Explorer Bar.

Na początku program wyświetli stronę powitalną, kliknij przycisk Next w dolnej części okna dialogowego. Na następnej stronie Browse for Archive wybierz wymagane archiwum. Klikając na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetla krótki opis wybranego obrazu, włączając w to:

• Informacje o typie zawartości archiwum (czy jest oparty na sektorach, czy na plikach),

• Czy archiwum jest skompresowane,

• Czy archiwum chronione jest hasłem,

• Datę utworzenia archiwum.

Dodatkowo znajdują się specjalne flagi graficzne, które wskazują ważne właściwości:

Flaga Funkcjonalność

Archiwum dysku

Archiwum partycji

Archiwum pliku

Archiwum MBR

Archiwum systemu

Archiwum zaszyfrowane

Archiwum skompresowane

Archiwum złożone

Archiwum filtrowane

Archiwum dyferencyjne

Archiwum inkrementalne

Kopia inkrementalna pliku archiwum partycji

Aby łatwo zarządzać obrazami w Archive Database, program zapewnia następującą funkcjonalność:

Przycisk Funkcjonalność

Odświeżenie zawartości bazy danych

Pokazanie tylko istniejących archiw

Dodanie wybranego archiwum do bazy danych

Usunięcie wybranego archiwum z bazy danych

Poza tym możesz filtrować archiwa kopii zapasowych, aby zdecydować, czy wyświetlić tylko archiwa plików, partycji lub dysków twardych. Aby to zrobić wybierz wymagany filtr w górnym lewym rogu okna.

Poprzez kliknięcie łącza Switch to File View, możesz znaleźć w oknie wymagany obraz.

Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetla krótki opis wybranego obrazu, włączając w to:

• Informacje o typie zawartości archiwum (czy jest oparty na sektorach, czy na plikach),

• Czy archiwum jest skompresowane,

• Czy archiwum chronione jest hasłem,

• Datę utworzenia archiwum.

Co więcej, na stronie tej można utworzyć nowe foldery, usunąć istniejące pliki/foldery lub mapować dyski sieciowe, poprzez kliknięcie odpowiednich przycisków.

Następna strona (tzn. What to restore) wyświetla szczegółowe informacje o zawartości archiwum.

Jeśli chcesz przywrócić zawartość obrazu, kliknij przycisk Next. Aby anulować kliknij przycisk Cancel.

Używanie Archive Database

Aby otworzyć Archive Database, kliknij odpowiednią kartę w Explorer Bar. Okno bazy danych może być podzielone na kilka sekcji, które różnią się funkcjonalnością:

1. Explorer Bar wyświetla właściwości wybranego obrazu.

2. Volume Explorer pozwala na dostęp do wybranego obrazu jak do regularnego folderu, aby eksplorować jego zawartość i przywracać określone pliki.

3. Archive List wyświetla listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database. Poza tym program zapewnia całkowitą potrzebną funkcjonalność do zarządzania obrazami kopii zapasowych w bazie danych (dodawanie, usuwanie, montowanie, odświeżanie itp.).

Wszystkie panele oferują zsynchronizowany układ i podzielone są poziomymi i pionowymi rozwijanymi suwakami, co pozwala użytkownikowi dostosować układ ekranu.

Kopie zapasowe danych i odzyskiwanie

W rozdziale tym znajdziesz wszystkie informacje potrzebne do osiągnięcia niezawodnej ochrony danych systemu.

Tworzenie obrazów kopii zapasowych

Jak już wspomnieliśmy najlepszym sposobem do ochrony ważnych danych jest tworzenie kopii zapasowych (obrazów kopii zapasowych). W zależności od typu wymaganych do ochrony informacji i sposobu w jaki mają być przetwarzane, program oferuje pewną liczbę podręcznych kreatorów i okien dialogowych.

Algorytm pracy kreatora

Aby praca z programem była możliwie najprostsza, wszystkie kreatory do tworzenia kopii zapasowych używają podobnego algorytmu pracy. Dlatego też w tym przykładzie dokładnie zostanie kreator Sector Backup Wizard. W kolejnych etapach kreatora skonfigurujesz wszystkie potrzebne ustawienia, aby rozpocząć operację tworzenia kopii zapasowej. Aby zminimalizować możliwość wykonania błędu, kreator zapewnia pomocnicze informacje do każdej opcji. Co więcej,możesz uzyskać dokładny opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola kreatora, poprzez kliknięcia przycisku wskazówki i następnie wybranie wymaganego obiektu.

Rozpoczęcie

Kreatora Sector Backup Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Backup and Recovery, a następnie wybierz Backup.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Back up a Disk or Partition…

• W Common Tasks Bar: Kliknij element Back up a Disk or Partition w menu Wizards.

• W Toolbar: kliknij przycisk Back up a Disk or Partition.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonywania operacji:

• The object to back up. Możesz wykonać kopię zapasową całego dysku lub pojedynczych partycji dysku (podstawowej, rozszerzonej lub logicznej). W przypadku tworzenia kopii zapasowej całego dysku, masz możliwość załączenia do obrazu takich elementów dysku jak Master Boot Record (MBR) i pierwszą ścieżkę dysku twardego. Jest to bardzo pomocne w poważnych procedurach odzyskiwania dysku.

• Backup destination. Kreator zapewnia zapisywanie archiw kopii zapasowych na dyskach lokalnych, sieciowych, partycjach fizycznych (bez przypisanej litery dysku), na serwery FTP, Backup Capsule lub nagrać je na CD/DVD. Musisz wybrać miejsce docelowe, w oparciu o szacowany rozmiar archiwum i wolne miejsce dostępne w miejscu docelowym dla kopii zapasowej.

• Name and location of the resulted image. Podaj nazwę pliku dla nowego obrazu i jego dokładną lokalizację. Program automatycznie oferuje łatwą do zapamiętania nazwę zawierającą datę i czas utworzenia archiwum, którą można zmodyfikować.

Program automatycznie oblicza rozmiar przyszłego archiwum i informuje użytkownika o ilości wolnego miejsca dostępnego w wybranym miejscu docelowym.

• Archive Comment. Możesz dodać dodatkowy opis do archiwum, który później pomoże odróżnić go od innych.

Dodatkowo istnieje możliwość dokonania dalszych szczegółowych ustawień (jednak wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, musisz zaznaczyć odpowiednią opcję na drugiej stronie kreatora. Kiedy jest ona zaznaczona, następna strona pozwala zdefiniować:

• Czy zostanie sprawdzona integralność archiwum.

Sprawdzenie integralności archiwum pozwala zagwarantować, że wszystkie obrazy kopii zapasowych utworzone przez program będą w 100 procentach bezbłędne. Jeśli jednak nie zdecydujesz się na kontrolę integralności archiwum, operacja tworzenia kopii zapasowej potrwa około 3 – 5% krócej.

• Czy nazwy plików obrazu zostaną ustawione automatycznie w archiwach złożonych.

• Poziom kompresji obrazu kopii zapasowej (z wariantem No compression).

• Czy archiwum zostanie podzielone (jeśli tak, możesz ustawić maksymalny rozmiar dla plików archiwum).

Dzielenie obrazów pomaga, w razie problemów spowodowanych przez ograniczenia rozmiaru pliku niektórych systemów operacyjnych.

• Czy archiwum będzie chronione hasłem.

• Czy wybrany dysk (lub partycja) zostanie skopiowany w trybie sektor po sektorze (włączając sektory nieużywane).

• Czy pliki pomocnicze systemu operacyjnego (pagefile.sys, hyberfil.sys) zostaną załączone w obrazie kopii zapasowej.

• Czy obrazy kopii zapasowej zawarte w bazie danych Archive Database będą przetwarzane podczas operacji tworzenia kopii zapasowej.

Pominięcie obrazów z bazy danych Archive Database może zmniejszyć znacznie rozmiar obrazu i czas wykonywania operacji.

• Prędkość nagrywania z jaką obrazy kopii zapasowych mają być nagrywane na CD/DVD.

• Folder z obrazami ISO, w którym znajduje się archiwum, które ma zostać nagrane na dysk.

• Czy operacja zostanie wykonana bez ponownego uruchamiania systemu. Program musi uruchomić ponownie system, aby uzyskać wyłączny dostęp do przetwarzanych danych. W środowisku Windows jest trudne do osiągnięcia, ponieważ nawet gdy wszystkie inne aplikacje są zamknięte programy usług systemu nadal są uruchomione. Można jednak pominąć ponowne uruchomienie. Tryb, w którym operacja przetwarzania kopii zapasowej wykonywana jest bez ponownego uruchamiania nazywany jest Hot Processing. Możesz również określić parametry trybu Hot Processing.

• Dane, które zostaną automatycznie wykluczone z kopii zapasowej.

Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia ustawione w oknie dialogowym Settings.

Rezultat

Po zakończeniu tworzenia kopii zapasowej otrzymasz obraz wybranego dysku (lub partycji) obraz ten umieszczony jest w określonym miejscu docelowym, jego funkcje zdefiniowane są przez kreatora.

Algorytm pracy okna dialogowego

Wszystkie okna dialogowe tworzenia kopii zapasowej mają również podobny algorytm pracy. W odróżnieniu do kreatorów ustawienia okna dialogowego skupione są na jednej stronie. Dzięki kontekstowemu systemowi wskazówek, możesz uzyskać dokładny opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola kreatora,

poprzez kliknięcia przycisku wskazówki i następnie wybranie wymaganego obiektu.

Zalecamy używanie okien dialogowych zaawansowanym użytkownikom.

Jako przykład opiszemy okno dialogowe Partition Backup Dialog.

Rozpoczęcie

Aby rozpocząć operacje, wykonaj następujące czynności:

1. Wybierz partycję w Disk Map;

2. Wywołaj okno dialogowe Partition Backup Dialog, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main menu: Partition > Back Up Partition.

- Wywołaj menu wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element: Back Up Partition…

Ustawienia

Początkowo program sugeruje stałe wartości dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Backup, aby potwierdzić operację.

• Archive Name. Program automatycznie oferuje łatwą w zrozumieniu nazwę zawierającą datę i czas utworzenia archiwum. Którą można zmodyfikować.

• Archive Description. Możesz dodać dodatkowy opis do archiwum, który pomoże odróżnić go od innych.

• Compression Level. Wybierz z listy wymagany poziom kompresji dla obrazu kopii zapasowej (z wariantem No compression).

• Archive Destination. Możesz ręcznie podać ścieżkę do miejsca docelowego dla przyszłego obrazu kopii zapasowej lub nacisnąć przycisk Browse, aby odnaleźć wymaganą lokalizację.

• Password Protection. Poprzez ustawienie hasła możesz chronić zawartość archiwum przed nieautoryzowanym dostępem.

Istnieje również możliwość ustawienia dodatkowych szczegółowych ustawień (pomimo, że wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, należy kliknąć przycisk More options w dole okna dialogowego, aby zdefiniować:

• Określ czy operacja zostanie wykonana bez ponownego uruchamiania systemu. Program musi uruchomić ponownie system, aby uzyskać wyłączny dostęp do przetwarzania danych. W środowisku Windows trudno to osiągnąć, ponieważ nawet, gdy wszystkie aplikacje są zamknięte programy usług systemu nadal działają. Można jednak uniknąć ponownego uruchamiania. Tryb przetwarzania operacji tworzenia kopii zapasowej bez ponownego uruchamiania nazywany jest Hot Processing. Możesz również określić parametry trybu Hot Processing.

• Czy archiwum zostanie podzielone (jeśli tak, możesz ustawić maksymalny rozmiar dla plików archiwum).

Dzielenie obrazów pomaga, w razie problemów spowodowanych przez ograniczenia rozmiaru pliku niektórych systemów plików.

• Czy nazwy plików obrazów będą automatycznie ustawiane dla archiw złożonych.

• Czy pliki pomocnicze systemu operacyjnego (pagefile.sys, hyberfil.sys) zostaną załączone w obrazie kopii zapasowej.

• Czy wybrana partycja zostanie skopiowana w trybie sektor po sektorze (włączając w to nieużywane sektory).

• Czy obrazy przechowywane w bazie danych Archive Database zostaną również przetworzone podczas operacji tworzenia kopii zapasowej.

Pominięcie obrazów z bazy danych Archive Database może zmniejszyć znacznie rozmiar obrazu i czas wykonywania operacji. Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia, ustawione w oknie dialogowym Settings. Nie ma możliwości zmiany ich bezpośrednio z tego okna dialogowego.

Rezultat

Po zakończeniu operacji tworzenia kopii zapasowej otrzymasz obraz wybranej partycji. Obraz umieszczony będzie w określonym miejscu docelowym, a jego funkcje określone w tym oknie dialogowym.

Dostępne scenariusze operacji:

• Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji do Backup Capsule

• Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na nośnik zewnętrzny (CD/DVD)

• Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na dysk sieciowy

• Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na serwer FTP

• Tworzenie kopii zapasowej komputera Mac z podwójnym systemem na zewnętrzny dysk USB

• Tworzenie kopii zapasowej plików na lokalnie zamontowaną/odmontowaną (bez przypisanej litery dysku)

• Tworzenie kopii dyferencyjnej pełnej kopii zapasowej partycji

• Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej partycji

• Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej plików

• Tworzenie kopii zapasowej za pomocą kreatora Smart Backup Wizard

• Tworzenie cyklicznej kopii zapasowej partycji

• Scalanie pełnej kopii zapasowej partycji z jedną z jej kopii dyferencyjnych

Przywracanie systemu i danych

Program zawiera wygodnego i niezawodnego kreatora Restore Wizard. Z jego pomocą można przywrócić wszystkie typy obrazów kopii zapasowych utworzone przez program. Zapewnia on łatwe w zrozumieniu instrukcje do skonfigurowania wszystkich potrzebnych ustawień. Co więcej możesz uzyskać szczegółowy opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola kreatora poprzez kliknięcie przycisku wskazówki, a następnie wybranie wymaganego obiektu.

Rozpoczęcie

Kreatora Restore Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Backup and Recovery, a następnie wybierz Restore.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Restore…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Restore w menu Wizards.

• W Toolbar: kliknij przycisk Restore Wizard.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonywania operacji przywracania:

• A backup image to be restored. Strona Browse for Archive pozwala odnaleźć wymagany obraz kopii zapasowej.

Klikając na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Co więcej, na stronie tej masz możliwość utworzenia nowych folderów, usunięcia plików/folderów lub mapowania dysków sieciowych za pomocą odpowiednich przycisków.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

Przywracanie kopii zapasowej plików

• Data to restore. Masz możliwość przywrócenia nie tylko całego archiwum, ale także pojedynczych elementów (tak zwana funkcjonalność przywracania selektywnego) poprzez zaznaczenie pól wyboru znajdujących się obok wymaganych danych.

• A place to restore. Wybierz miejsce docelowe do przywrócenia zawartości obrazu kopii zapasowej, możesz wybrać jego oryginalną lokalizację lub określić dowolną.

Jeśli wybierzesz opcję Original location, możesz dodatkowo określić czy zastąpić istniejące pliki podczas operacji przywracania (jest to korzystne przy przywracaniu uszkodzonych plików) czy pozostawić je nienaruszone (korzystne przy przywracaniu przypadkowo usuniętych plików).

Przywracanie kopii zapasowej sektorów

• Data to restore. Masz możliwość przywrócenia nie tylko całego archiwum, ale także pojedynczych elementów (tak zwana funkcjonalność przywracania selektywnego) poprzez zaznaczenie pól wyboru znajdujących się obok wymaganych danych.

Jeśli wybierzesz do przywrócenia pojedyncze pliki lub foldery, kreator będzie kontynuował pracę tak jakby przywracał kopię zapasową plików.

• A place to restore. Wybierz miejsce docelowe do przywrócenia, należy pamiętać, że cała zawartość na wybranym do tego celu dysku zostanie usunięta w trakcie operacji.

Aby zapewnić użytkownikowi jasny obraz o nadchodzącej operacji, program pozwala zbadać układ dysku, jaki będzie po operacji.

Przywracanie partycji:

• Size of the restored volume and free space before and after it on the disk. Rozmiar przywróconego woluminu i wolnego miejsca przed i po operacji.

• Drive letter assignment after restore. Lista zawiera dostępne litery dysku, które można przypisać do przywróconej partycji.

Przywracanie dysku twardego:

• Copy data and resize partitions proportionally. Jeśli opcja ta jest aktywna, program proporcjonalnie zmieni rozmiar partycji zachowując ich względną kolejność niezmienioną. Opcja ta może być użyteczna podczas przywracania na większe dyski twarde.

• Perform surface test. Określ czy podczas operacji ma zostać wykonany test powierzchni czy też nie.

Cała zawartość dysku, na który ma zostać przywrócone archiwum zostanie usunięta podczas operacji.

Rezultat

Kreator przywróci dane z archiwum i będą one dostępne do użytku w systemie operacyjnym.

Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Dostępne scenariusze operacji:

• Przywracanie dysku twardego z rozruchowej Backup Capsule

• Przywracanie partycji systemowej z zewnętrznego nośnika (CD/DVD)

• Przywracanie partycji systemowej z dysku sieciowego

• Przywracanie partycji systemowej z dysku lokalnego

• Przywracanie Mac z podwójnym systemem operacyjnym z zewnętrznego dysku USB

• Przywracanie kopii inkrementalnej pliku

• Przywracanie kopii inkrementalnej pliku kopii zapasowej partycji

• Kopiowanie danych z uszkodzonego dysku systemowego na inny dysk twardy

• Nagrywanie danych z uszkodzonego dysku systemowego na CD/DVD

• Kopiowanie danych z kopii zapasowej na uszkodzoną partycję systemową

• Przywracanie pojedynczych plików i folderów z kopii zapasowej

Zadania kopiowania

W tym rozdziale znajdziesz wszystkie potrzebne informacje o tworzeniu kopii dysku twardego lub pojedynczych partycji.

Klonowanie dysków twardych

Możesz sklonować dysk twardy dowolnego systemu plików. Podczas procesu kopiowania dysku twardego, program przenosi kontrolujące rekordy używanego schematu partycjonowania, kod bootstrap i partycje znajdujące się na dysku. Dlatego też operacja ta nie może być zastąpiona przez zwyczajne kopiowanie wszystkich partycji dysku.

Program oferuje dwa kreatory, które pomogą sklonować dysk twardy: Copy Hard Disk Wizard i One Button Copy Wizard. Oba kreatory zapewniają tą samą funkcjonalność, ale pracują w różny sposób.

Copy Hard Disk Wizard

Kreator Copy Hard Disk Wizard jest tradycyjnym kreatorem. Poprzez wykonywanie kolejnych etapów dokonasz konfiguracji wszystkich potrzebnych ustawień, do uruchomienia operacji kopiowania. Aby zminimalizować możliwość popełnienia błędu, kreator dostarcza informacje pomocnicze dla każdej opcji. Co więcej możesz zobaczyć szczegółowy opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola kreatora, poprzez kliknięcie na przycisk wskazówki, a następnie na wymagany obiekt.

Aby wykonać tę operację, potrzebne są co najmniej dwa dyski twarde.

Rozpoczęcie

Istnieje kilka sposobów na uruchomienie kreatora Copy Hard Disk Wizard:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Copying and Migration, a następnie wybierz Hard Disk Migration.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Copy Hard Disk…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Copy Hard Disk w menu Wizards.

• W Toolbar: kliknij przycisk Copy Hard Disk.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy, aby wykonać operację kopiowania dysku twardego:

• The hard disk to copy. Wybierz dysk twardy do skopiowania.

• The target hard disk. Wybierz dysk twardy (jeśli jest ich kilka), na który wszystkie dane dysku źródłowego zostaną skopiowane.

• Copy parameters. Kreator pozwala określić następujące opcje:

Copy options

- HDD raw copy do skopiowania dysku twardego w trybie sektor po sektorze, ignorując przy tym informacje o jego strukturze (np. nieprzydzielone miejsce lub nieużywane sektory partycji również zostaną przetworzone). Pomoże to uniknąć problemów z ukrytymi danymi utworzonymi przez określone aplikacje lub administratora systemu. Jednak wykonanie operacji zajmie więcej czasu.

- Partition raw copy do skopiowania partycji w trybie sektor po sektorze, aby skutecznie przetworzyć nieznany system plików. Nie zalecane jest włączanie tej opcji, kiedy ma się do czynienia z obsługiwanymi systemami plików, ponieważ wykonanie operacji zajmuje więcej czasu.

- Perform incremental copy do skopiowania jedynie zmian, jakie zaszły na dysku twardym od momentu ostatniej operacji kopiowania. Program porówna poprzednią kopię dysku twardego z jego aktualnym stanem. Skopiowane zostaną tylko sektory, które się zmieniły, co znacznie zmniejszy ilość danych do zapisu.

- Change masks for files to exclude from copy do zarządzania zawartością duplikatu. Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia określone w oknie dialogowym Settings. Jeśli musisz je zmienić, zaznacz pole wyboru i określ dodatkowe filtry na następnej stronie kreatora.

Resize options

- Remove free blocks between partitions, aby nie zachowywać bloków wolnego miejsca pomiędzy partycjami na docelowym dysku twardym.

- Copy data and resize partitions proportionally, aby program proporcjonalnie zmienił rozmiar partycji zachowując ich względną kolejność nienaruszoną. Opcja ta użyteczna jest przy uaktualnieniu dysku twardego na większy.

Verification options

Sekcja ta pozwala określić czy podczas operacji wykonane mają zostać testy Surface i/lub Writing verification.

Rezultat

Po ukończeniu operacji otrzymasz w pełni funkcjonalny duplikat dysku twardego.

Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Dostępne scenariusze operacji:

• Migracja systemu na inny dysk twardy (Clone HDD)

One Button Copy Wizard

Kreator One Button Copy Wizard to nowy sposób na wykonanie tak technicznie skomplikowanej operacji jak klonowanie dysku twardego. Pomoże ją wykonać za pomocą jednego przycisku.

Ograniczenia

Aby pomyślnie wykonać operację, system musi spełniać następujące wymagania:

• Co najmniej dwa dyski twarde, z których jeden powinien zawierać dane, a drugi być pusty

• Docelowy dysk twardy powinien mieć na tyle miejsca, aby pomieścić zawartość co najmniej pierwszej partycji dysku źródłowego

Rozpoczęcie

Kreatora One Button Copy Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > One Button Copy Wizard…

• W Common Tasks Bar: kliknij element One Button Copy Wizard w menu Wizards.

Ustawienia

Jeśli system spełnia wymienione powyżej wymagania, kreator automatycznie wykona operację kopiowania po 10 sekundowej przerwie.

Można zmodyfikować następujące funkcje:

• HDD raw copy do skopiowania dysku twardego w trybie sektor po sektorze, ignorując przy tym informacje o jego strukturze (np. nieprzydzielone miejsce lub nieużywane sektory partycji również zostaną przetworzone). Pomoże to uniknąć problemów z ukrytymi danymi utworzonymi przez określone aplikacje lub administratora systemu. Jednak wykonanie operacji zajmie więcej czasu.

• Partition raw copy do skopiowania partycji w trybie sektor po sektorze, aby skutecznie przetworzyć nieznany system plików. Nie zalecane jest włączanie tej opcji, kiedy ma się do czynienia z obsługiwanymi systemami plików, ponieważ wykonanie operacji zajmuje więcej czasu.

• Perform incremental copy do skopiowania jedynie zmian, jakie zaszły na dysku twardym od momentu ostatniej operacji kopiowania. Program porówna poprzednią kopię dysku twardego z jego aktualnym stanem. Skopiowane zostaną tylko sektory, które się zmieniły, co znacznie zmniejszy ilość danych do zapisu.

• Change masks for files to exclude from copy do zarządzania zawartością duplikatu. Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia określone w oknie dialogowym Settings. Jeśli musisz je zmienić, zaznacz pole wyboru i określ dodatkowe filtry na następnej stronie kreatora.

• Copy without free space blocks, aby umieścić partycje w kolejności jedna po drugiej.

• Resize proportionally, aby program proporcjonalnie zmienił rozmiar partycji zachowując ich względną kolejność nienaruszoną.

Aby dokonać modyfikacji naciśnij przycisk Pause, aby kontynuować naciśnij Start. Aby przerwać operacje naciśnij przycisk Cancel.

Rezultat

Po ukończeniu operacji otrzymasz w pełni funkcjonalny duplikat dysku twardego.

Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Klonowanie partycji

Możesz duplikować partycje, aby uchronić się przed przestojem spowodowanym awarią systemu lub dla klonowania przykładowych partycji. Program pozwala duplikować wszystkie dane partycji, włączając w to pliki, dokładną strukturę katalogów i metadane systemu plików (lokalizacja plików, informacja o bezpieczeństwie, przydziały dostępu itp.). Kreator Copy Partition Wizard pomoże skopiować partycje dowolnego systemu plików. Aby zminimalizować możliwość popełnienia błędu, kreator dostarcza informacje pomocnicze dla każdej opcji. Co więcej możesz zobaczyć szczegółowy opis dowolnego ustawienia, kontroli lub pola kreatora, poprzez kliknięcie na przycisk wskazówki, a następnie na wymagany obiekt.

Rozpoczęcie

Kreatora Copy Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Copying and Migration, a następnie wybierz Copy Partition.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Copy Partition…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Copy Partition w menu Wizards.

• W Toolbar: kliknij przycisk Copy Partition.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji kopiowania partycji:

• The partition to copy. Wybierz partycję do skopiowania.

• Destination disk. Wybierz dysk twardy posiadający wystarczającą ilość nieprzydzielonego miejsca, aby wykonać operację.

Program pozwala skopiować partycję na blok wolnego miejsca mniejszy od danej partycji, uwzględniając jedynie rzeczywistą ilość danych.

• Copy parameters. Kreator pozwala określić następujące opcje:

- Partition size. Określ rozmiar (w MB) kopiowanej partycji.

- Free space before. Określ pozycję (w MB) kopiowanej partycji względem początku dostępnego zakresu miejsca na dysku.

- Free space after. Określ ilość miejsca końcowego (w MB) na końcu dostępnego zakresu miejsca na dysku.

Rozmiar i pozycję partycji można również określić za pomocą techniki przeciągnij i upuść. Aby tego dokonać wykonaj wymaganą operację w Disk Map.

Rezultat

Po ukończeniu operacji otrzymasz w pełni funkcjonalny duplikat partycji.

Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Zarządzanie rozruchem

Nasz program pozwala na łatwe zarządzanie kilkoma systemami operacyjnymi na jednym komputerze za pomocą kreatora Boot Manager Setup Wizard. Wśród głównych funkcji kreatora można znaleźć:

• Obsługa do 16 systemów operacyjnych na jednym komputerze;

• Bezpieczne dodanie/usunięcie rekordu uruchomienia Boot Manager z/do MBR;

• Opcja Auto Boot, aby automatycznie uruchomić wcześniej wybrany system operacyjny po upływie określonego czasu;

• Ukrycie dowolnej partycji podstawowej poza wybraną w danym momencie.

Rozpoczęcie

Express Launcher

• Kliknij przycisk Boot Management a następnie wybierz Boot Manager.

Launcher

• W Main menu: Wybierz Tools > Setup Boot Manager…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Boot Manager Wizard w menu Wizards.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Hiding other primary partitions. Poprzez zaznaczenie tego pola wyboru program automatycznie przypisze flagę ukryta do wszystkich partycji podstawowych dysku twardego poza wybraną do rozruchu. Pomoże to uniknąć problemów w przypadku posiadania różnych systemów operacyjnych lub różnych wersji tego samego systemu operacyjnego.

• Boot menu options. Sekcja ta pozwala na przełączanie pomiędzy następującymi trybami:

- Normal mode. Wybierz ten tryb, aby przy każdym uruchomieniu komputera wyświetlane było menu rozruchu i określ czas po którego upływie program automatycznie wybierze ostatnio wybrany element menu.

- Hidden mode. Wybierz ten tryb, aby nie wyświetlać menu rozruchu, dopóki nie zostanie użyty klawisz dostępu. Dla tego trybu określ również klawisz dostępu, który użyty zostanie do uruchomienia menadżera rozruchu i czas w sekundach przez jaki wyświetlona zostanie wiadomość podczas startu.

• Deactivating/Configuring the Boot Manager. Te dwie opcje będą dostępne po ukończeniu kreatora i jego ponownym uruchomieniu. Wybierz opcję Deactivate, aby usunąć Boot Manager z MBR (Master Boot Record) lub Configure, aby zmodyfikować poprzednio ustawione parametry procesu rozruchu.

Rezultat

Po ukończeniu kreatora Boot Manager Setup Wizard, program aktualizuje oryginalny rekord w MBR, aby przejąć kontrolę na procesem rozruchu i aby wyświetlać menu rozruchu.

Dostępne scenariusze operacji:

• Tworzenie podwójnych systemów operacyjnych

Zarządzanie partycjami

W tym rozdziale poznasz wszystkie informacje, potrzebne do wykonywania operacji partycjonowania obsługiwanych przez program.

Podstawowe operacje partycjonowania

Tutaj dowiesz się, jak wykonywać podstawowe operacje partycjonowania (tworzenie, formatowanie, usuwanie).

Tworzenie partycji

Program daje możliwość tworzenie nowej partycji przy użyciu schematu partycjonowania DOS. Operację tę można wykonać za pomocą kreatora Create Partition Wizard lub okna dialogowego Create Partition Dialog.

Poza tym kreator Express Create Partition Wizard dokona analizy podsystemu, aby pomóc utworzyć partycje NTFS w najodpowiedniejszym miejscu dysku twardego poprzez zabranie nieprzydzielonego miejsca dysku (jeśli jest takie) i/lub zabranie wolnego miejsca z sąsiadującej partycji, a następnie udostępnienie jej w systemie poprzez przypisanie litery dysku.

Ograniczenia

1. Nie używaj funkcji Create Partition, w celu cofnięcia usunięcia ostatnio usuniętej partycji.

2. Program nie może tworzyć nowych partycji na dyskach dynamicznych. Obecna wersja programu obsługuje tylko dyski twarde, które używają schematu partycjonowania DOS (w Windows 2000 i XP dyski te nazywane są podstawowymi).

3. Zgodnie z zasadami schematu partycjonowania DOS, następujące kombinacje partycji nie mogą być utworzone:

- Dwie partycje rozszerzone na jednym dysku twardym

- Pięć lub więcej partycji podstawowych na jednym dysku twardym

- Jeśli na dysku znajduje się partycja rozszerzona, tylko trzy partycje podstawowe są dozwolone

4. Program pozwala tworzyć nowe partycje tylko w blokach miejsca nie podzielonego na partycje. Nie może konwertować wolnego miejsca istniejącej partycji do nowej partycji.

Rozpoczęcie kreatora Express Create Partition Wizard

Kreatora Express Create Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Express Create Partition…

• W Common Tasks bar: kliknij element Express Create w menu Wizards.

Rozpoczęcie kreatora Create Partition Wizard

Kreatora Create Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Partitioning, a następnie wybierz Create Partition.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Create Partition…

• W Common Tasks bar: kliknij element Create Partition w menu Wizards.

Uruchomienie okna dialogowego

Aby rozpocząć operację, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz blok wolnego miejsca w Disk Map;

2. Wywołaj okno dialogowe Create Partition Dialog, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka

sposobów:

• Wybierz w Main Menu: Partition > Create Partition.

• Wywołaj menu dla bloku wolnego miejsca (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element menu: Create Partition.

Ustawienia Express Create Partition Wizard

Dzięki inteligentnemu algorytmowi pracy, kreator wymaga minimalnego zaangażowania w operację, użytkownik musi jedynie wybrać najodpowiedniejszą dla siebie metodę tworzenia partycji (jeśli jest ich kilka dostępnych), które różnią się w ilości miejsca do przydzielenia. Aby ułatwić użytkownikowi wybór można zobaczyć przyszły układ dysku w mapie dysku poprzez wybranie danego trybu.

Liczba dostępnych metod zależy od układu danego dysku. Aby dowiedzieć się więcej na temat pracy kreatora, kliknij na odpowiednie łącze na pierwszej stronie kreatora.

Ustawienia Create Partition Wizard

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Partition destination. Wybierz dysk twardy (jeśli jest ich kilka w komputerze), a następnie wybierz pozycję na dysku dla przyszłej partycji: na końcu (zalecane), na początku lub pośrodku pomiędzy innymi partycjami.

Domyślnie program pozwala utworzyć nową partycję tylko jako ostatni dysk podstawowy lub logiczny w partycji rozszerzonej. Aktywując jednak tryb zaawansowany na pierwszej stronie kreatora można znieść to ograniczenie, może to jednak doprowadzić do problemów z rozruchem.

• Partition size. Nie ma ograniczenia rozmiaru przyszłej partycji, uzależniony jest on od miejsca dostępnego na dysku twardym.

Jeśli w jednym bloku nie ma wystarczającej ilości wolnego miejsca, kreator pozwala na redystrybucję wolnego miejsca, łącząc wszystkie bloki wolnego miejsca w jeden i przenosząc jeśli to konieczne partycje. Jeśli całkowita ilość wolnego miejsca jest nadal nie wystarczająca, możliwe jest zabranie części nieużywanego miejsca z istniejącej partycji.

Jeśli partycja, której rozmiar ma zostać zmieniony jest zablokowana i nie można jej przetwarzać, kreator uruchomi ponownie system aby utworzyć partycję, a następnie uruchomi system ponownie. (Mechanizm ponownego uruchamiania jest różny dla różnych wersji Windows.)

Możesz również zdecydować czy partycja będzie podstawowa czy logiczna poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru.

• Partition properties. Na następnej stronie kreatora, ustaw dodatkowe parametry:

- Partition type. Wybierz z listy system plików do jakiego sformatowana zostanie nowo utworzona partycja, inaczej partycja nie zostanie sformatowana (nie będzie gotowa do użytku).

- Volume label. Podaj w polu tekstowym etykietę woluminu dla wybranej partycji. Nie jest to znaczący parametr, służy jedynie do identyfikacji dysku.

- Surface test level. Określ poziom sprawdzania powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory oraz zaznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

Ustawienia okna dialogowego

Początkowo program sugeruje stałe wartości dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Yes, aby potwierdzić operację.

• Define whether the partition will be Primary, Extended or Logical. Możesz wybrać z listy wymagany typ partycji. Dostępne możliwości całkowicie uzależnione są od wybranego bloku wolnego miejsca – wewnątrz logicznego wolnego miejsca, można utworzyć tylko partycje logiczne, wewnątrz podstawowego partycję podstawową lub rozszerzoną.

• Partition Size. Określ rozmiar nowej partycji (w Mb).

• Free space before. Określ pozycję (w Mb) nowej partycji względem początku bloku wolnego miejsca.

• Free space after. Określ ilość końcowego miejsca wolnego (w Mb) na końcu nowej partycji.

Rozmiar i pozycja partycji można również określić za pomocą techniki przeciągnij i upuść. Aby to zrobić wystarczy wykonać wymaganą operację w mapie Disk Map. Operacje wirtualne będą dostępne.

• File system for new partition. Wybierz z listy system plików do jakiego sformatowana zostanie nowo utworzona partycja, inaczej partycja nie zostanie sformatowana (nie będzie gotowa do użytku).

• Volume label. Podaj w polu tekstowym etykietę woluminu dla wybranej partycji. Nie jest to znaczący parametr, służy jedynie do identyfikacji dysku.

• Drive letter assignment. Lista zawiera wolne litery dysku, które można przypisać dla nowo sformatowanej partycji.

Istnieje również możliwość ustawienia dodatkowych szczegółowych ustawień (pomimo, że wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, należy kliknąć przycisk More options w dole okna dialogowego. W zależności od wybranego systemu plików, następujące opcje będą dostępne:

• Use OS built-in routine. Zaznacz te opcję, aby ograniczyć dostępne wartości w zależności od używanego systemu operacyjnego.

• Whether the surface test will be performed. Określ poziom sprawdzenia powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory i oznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

• The amount of sectors per boot. Parametr ten dostępny jest wyłącznie dla systemów plików FAT16 i FAT32. Ustaw liczbę sektorów zarezerwowanych dla obszaru rozruchowego na partycji z pokrętłem.

• The amount of root entries. Parametr ten jest dostępny wyłącznie dla systemu plików FAT16. Ustaw maksymalną ilość plików/katalogów, jakie można umieścić w katalogu głównym na partycji FAT16.

• The amount of sectors per cluster. Określ rozmiar klasterów sformatowanej partycji z pokrętłem.

Liczba dostępnych opcji uzależniona jest od typu wybranego systemu plików.

Rezultat

Po zakończeniu operacji otrzymasz w pełni funkcjonalną partycję.

Dostępne scenariusze operacji:

• Tworzenie nowej partycji, aby oddzielić system operacyjny od pozostałych danych.

Formatowanie partycji

Każda partycja powinna zawierać jakiś system plików, aby mogła przechowywać dane. Proces instalacji systemu plików popularnie znany jest jako formatowanie. Aktualnie dostępnych jest wiele systemów plików.

Obsługiwane systemy plików

Program zapewnia możliwość formatowania partycji następujących systemów plików:

- FAT12 & FAT16

- FAT32

- NTFS

- Ext2

- Ext3

- Ext4

- Linux Swap v. 2

Operację tą można wykonać za pomocą kreatora Format Partition Wizard lub okna dialogowego Format Partition Dialog.

Rozpoczęcie kreatora

Kreatora Format Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

- Kliknij przycisk Partitioning i wybierz Format Partition.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Format Partition…

• W Common Tasks bar: kliknij element Format Partition w menu Wizards.

Uruchomienie okna dialogowego

Aby rozpocząć operacje, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map;

2. Wywołaj okno dialogowe Format Partition Dialog, aby ustawić operacje. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main Menu: Partition > Format Partition.

• Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) i wybierz element menu: Format Partition.

Ustawienia kreatora

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Partition to format. Wybierz dysk twardy (jeśli jest ich kilka w komputerze), a następnie partycję, która ma zostać sformatowana.

Po tej operacji zawartość wybranej partycji zostanie utracona.

• Partition properties. Na następnej stronie kreator pozwala ustawić następujące parametry partycji:

- Partition type. Wybierz z listy wymagany typ systemu plików. Program wyświetli tylko te systemy plików, które można poprawnie umieścić na wybranej partycji, uwzględniając jej pojemność.

- Volume label. Podaj w polu tekstowym etykietę woluminu dla wybranej partycji. Nie jest to znaczący parametr, służy jedynie do identyfikacji dysku.

- Drive letter assignment. Lista zawiera wolne litery dysku, które można przypisać dla nowo sformatowanej partycji.

Istnieje również możliwość ustawienia dodatkowych szczegółowych ustawień (pomimo, że wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, należy zaznaczyć odpowiednią opcję w dolnej części strony. Kiedy jest zaznaczona następna strona pozwala określić:

• Use OS built-in routine. Zaznacz te opcję, aby ograniczyć dostępne wartości w zależności od używanego systemu.

• Whether the surface test will be performed. Określ poziom sprawdzenia powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory i oznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

• The amount of sectors per boot. Parametr ten dostępny jest wyłącznie dla systemów plików FAT16 i FAT32. Ustaw liczbę sektorów zarezerwowanych dla obszaru rozruchowego na partycji z pokrętłem.

• The amount of root entries. Parametr ten jest dostępny wyłącznie dla systemu plików FAT16. Ustaw maksymalną ilość plików/katalogów, jakie można umieścić w katalogu głównym na partycji FAT16.

• The amount of sectors per cluster. Określ rozmiar klasterów sformatowanej partycji z kontrolerem pokrętła.

Liczba dostępnych opcji uzależniona jest od typu wybranego systemu plików.

Ustawienia okna dialogowego

Początkowo program sugeruje stałe wartości dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Format, aby potwierdzić operację.

• File system. Wybierz z listy wymagany typ systemu plików. Program wyświetli tylko te systemy plików,

które można poprawnie umieścić na wybranej partycji, uwzględniając jej pojemność.

• Volume label. Podaj w polu tekstowym etykietę woluminu dla wybranej partycji. Nie jest to znaczący parametr, służy jedynie do identyfikacji dysku.

Istnieje również możliwość ustawienia dodatkowych szczegółowych ustawień (pomimo, że wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, należy kliknąć przycisk More options w dole okna dialogowego. W zależności od wybranego systemu plików, następujące opcje będą dostępne:

• Use OS built-in routine. Zaznacz te opcję, aby ograniczyć dostępne wartości w zależności od używanego systemu.

• Whether the surface test will be performed. Określ poziom sprawdzenia powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory i oznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

• The amount of sectors per boot. Parametr ten dostępny jest wyłącznie dla systemów plików FAT16 i FAT32. Ustaw liczbę sektorów zarezerwowanych dla obszaru rozruchowego na partycji z pokrętłem.

• The amount of root entries. Parametr ten jest dostępny wyłącznie dla systemu plików FAT16. Ustaw maksymalną ilość plików/katalogów, jakie można umieścić w katalogu głównym na partycji FAT16.

• The amount of sectors per cluster. Określ rozmiar klasterów sformatowanej partycji z kontrolerem pokrętła.

Liczba dostępnych opcji uzależniona jest od typu wybranego systemu plików.

Rezultat

Po zakończeniu operacji uzyskasz w pełni funkcjonalną partycję sformatowaną do określonego systemu plików.

Usuwanie partycji

Za pomocą kreatora Delete Partition Wizard lub okna dialogowego Delete Partition Dialog można usunąć partycję na dysku twardym ze schematem partycjonowania DOS. W odróżnieniu od większości innych narzędzi (włączając w to Windows Disk Manager), program może nie tylko usunąć odniesienie do usuniętej partycji z tabeli partycji, co sprawia, że jest ona niedostępna dla systemu operacyjnego, ale także pozwala nieodwracalnie zniszczyć jej dane. Funkcja ta zagwarantuje bezpieczeństwo informacji osobistych. Rozpoczęcie kreatora

Kreatora Delete Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Partitioning a następnie wybierz Delete Partition.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Delete Partition…

• W Common Tasks bar: kliknij element Delete Partition w menu Wizards.

Uruchomienie okna dialogowego

Aby wykonać operację, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map;

2. Wywołaj okno dialogowe Delete Partition Dialog, aby ustawić operacje. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main Menu: Partition > Delete Partition.

• Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) i wybierz element menu: Delete Partition.

Ustawienia kreatora

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Partition to delete. Wybierz dysk twardy (jeśli jest ich kilka w komputerze), a następnie partycję, która ma zostać usunięta.

Po tej operacji zawartość wybranej partycji zostanie utracona.

• Merge free blocks. W rezultacie operacji możesz uzyskać kilka bloków nieprzydzielonego miejsca na dysku twardym. Wybierz więc czy ma zostać ono scalone i umieszczone na początku czy na końcu dysku poprzez wybranie z listy wymaganej operacji.

Ustawienia okna dialogowego

Początkowo program sugeruje, aby usunąć jedynie odniesienia do wybranej partycji z tabeli partycji.

• Enter the volume label to confirm deleting. Aby potwierdzić usunięcie wybranej partycji, podaj jej etykietę woluminu. Aktualne etykieta woluminu wyświetlona jest powyżej.

• Do not ask volume label next time. Zaznacz tę opcję, aby program nie prosił o potwierdzenie następnym razem, gdy uruchomisz to okno dialogowe.

Rezultat

Domyślnie operacja zajmuje tylko ułamki sekund. Jednakże program czeka, aż Windows ukończy modyfikację układu dysku.

Zaawansowane operacje partycjonowania

Tutaj możesz dowiedzieć się w jaki sposób wykonać zaawansowane operacje partycjonowania(scalanie, redystrybucja wolnego miejsca, cofnięcie usunięcia itp.).

Scalanie partycji

Kreator Merge Partitions Wizard pozwala na połączenie miejsca dysku, które oryginalnie należy do dwóch sąsiadujących partycji w jedną dużą partycję. Kolejność wybrania partycji jest ważna, ponieważ całkowita zawartość drugiej wybranej partycji zostanie umieszczona w folderze na partycji, jaka powstanie w wyniku operacji.

Program zapewnia możliwość scalania tylko partycji NTFS, FAT16 or FAT32.

Rozpoczęcie

Kreatora Merge Partitions Wizard, można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Partitioning, a następnie wybierz Merge Partitions.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Merge Partitions…

• W Common Tasks bar: kliknij element Merge Partitions w menu Wizards.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• The partition to expand. Wybierz partycję, której rozmiar ma zostać zwiększony poprzez zabranie zawartości z sąsiedniej partycji.

• The partition to merge with. Wybierz drugą partycję do operacji scalania, której zawartość zostanie umieszczona w folderze na partycji, która powstanie w wyniku operacji. Domyślnie program oferuje łatwą do zapamiętania nazwę folderu do przechowywania plików, którą można jednak zmienić.

Należy być szczególnie ostrożnym podczas wybierania partycji systemowej, ponieważ nieprawidłowa kolejność wybrania partycji, może doprowadzić do braku możliwości uruchomienia systemu operacyjnego.

Rezultat

Po zakończeniu operacji miejsce dwóch sąsiadujących partycji zostanie połączone.

Redystrybucja nieużywanego miejsca pomiędzy partycjami

Operacja ta może zostać wykonana za pomocą kreatora Express Resize Partitions Wizard lub Redistribute Free Space Wizard.

Express Resize Partitions Wizard

Kreator Express Resize Partitions Wizard pozwala łatwo zwiększyć wolne miejsce na jednej partycji poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji.

Rozpoczęcie

Kreatora Express Resize Partitions Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Partitioning, a następnie wybierz Resize Partitions.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Express Resize Partitions…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Express Resize w menu Wizards.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Adjacent partitions to resize. Kliknij na lewą partycję z pary partycji, pomiędzy którymi będzie redystrybuowane wolne miejsce, ponieważ prawa zostanie wybrana automatycznie.

• Resulted size of partitions. Możesz redystrybuować wolne miejsce pomiędzy partycjami za pomocą suwaka lub podając ręcznie wymaganą wartość.

Rezultat

Po zakończeniu operacji miejsce pomiędzy określonymi partycjami zostanie redystrybuowane zgodnie z potrzebami użytkownika.

Dostępne scenariusze operacji:

• Zwiększenie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji.

• Zmiana rozmiaru partycji Apple Boot Camp

Redistribute Free Space Wizard

Kreator Redistribute Free Space Wizard pomaga zwiększyć ilość wolnego miejsca na jednej partycji poprzez zabranie nieprzydzielonego miejsca i nieużywanego miejsca z innych partycji. Domyślnie kreator automatycznie dodaje do partycji docelowej wszystkie istniejące bloki wolnego miejsca. Poza tym możesz określić, z których partycji zostanie zabrane wolne miejsce. Kreator automatycznie ponownie obliczy pozycje partycji i przeniesie ich zawartość do nowej lokalizacji.

Rozpoczęcie

Kreatora Redistribute Free Space Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Redistribute Free Space…

• W Common Tasks bar: kliknij element Redistribute Free Space w menu Wizards.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Partition to enlarge. Wybierz partycję, której rozmiar ma zostać zwiększony, kosztem innych partycji. Bloki wolnego miejsca (jeśli są) zostaną automatycznie dodane do partycji docelowej.

• Partition to donate. Wybierz dowolne partycje (nie tylko sąsiadujące), z których zabrane zostanie wolne miejsce.

• Partition size. Domyślnie program zostawia 50% nieużywanego miejsca na partycji, a pozostałe 50% przenosi do partycji docelowej. Można jednak dostosować tę wartość ręcznie za pomocą suwaka lub podając ją ręcznie.

Rezultat

Po zakończeniu operacji wolne miejsce określonej partycji zostanie zwiększone poprzez zabranie nieprzydzielonego miejsca i nieużywanego miejsca z innych partycji.

Cofnięcie usunięcia partycji

Kiedy partycja zostaje usunięta, oprogramowanie zarządzania dyskiem usuwa jedynie odniesienie do niej w tabeli partycji, dlatego też usunięta partycja może zostać odzyskana.

Program zapewnia możliwość odnalezienia i odzyskania usuniętych partycji. Przywrócona partycja będzie w pełni funkcjonalna, jeśli nie utworzono nowych partycji ani nie przeniesiono lub powiększono miejsca na dysku, jakie zajmowała ta partycja. Dlatego też funkcja Cofnięcie usunięcia partycji dostępna jest tylko dla bloków wolnego miejsca.

Operację tą można wykonać za pomocą kreatora Undelete Partition Wizard.

Rozpoczęcie

Kreatora Undelete Partition Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

• W Main Menu: wybierz Wizards > Undelete Partitions…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Undelete Partition w menu Wizards.

• Wybierz blok wolnego miejsca w Disk Map i kliknij na stronie, która pojawi się w Explorer Bar na element Recover Lost Partitions.

• Wywołaj menu dla bloku wolnego miejsca (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element menu: Recover Lost Partitions…

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji cofnięcia usunięcia partycji:

• Free blocks to scan for lost partitions. Wybierz z listy dostępnych dysków twardych wolny blok.

• Search method. Domyślnie kreator wybiera najszybszą metodę dla danego systemu operacyjnego. W większości przypadków odnajdzie dowolną przypadkowo usuniętą partycję. Jednakże, na przykład w Windows XP (wybrana będzie opcja Conventional Search), kiedy szukana partycja została utworzona za pomocą narzędzia Disk Management pod Windows Vista, kreator nie będzie w stanie odnaleźć takiej partycji, dopóki nie zostanie ręcznie wybrana odpowiednia opcja (Quick Search for Partitions Created by Vista or Later OS). Co więcej, jeśli kreator nadal nie odnajdzie wymaganej partycji, możesz wybrać opcję Thorough Search, aby przeskanować każdy sektor w określonym obszarze, aby uzyskać dokładniejsze wyniki.

Aby dowiedzieć się więcej o dostępnych metodach wyszukiwania, użyj kontekstowego systemu wskazówek.

• File system filter. Domyślnie kreator szuka wszystkich znanych systemów plików. Klikając jednak odpowiednią opcję na drugiej stronie kreatora, możesz określić te typy plików, jakie są potrzebne.

• A partition to undelete (jeśli jest ich kilka). Domyślnie program wyszukuje rekordów wszystkich usuniętych partycji na wybranym bloku wolnego miejsca. Może być więc do wyboru kilka partycji.

Najprawdopodobniej wymagana partycja będzie znaleziona jako pierwsza. Jeśli tak, możesz przerwać operację wyszukiwania naciskając przycisk Stop search.

Rezultat

Po zakończeniu operacji otrzymasz w pełni funkcjonalną partycję.

Instalacja nowego systemu operacyjnego

Przygotowanie komputera do instalacji nowego systemu operacyjnego, zwłaszcza jeśli ma być on dodatkowym systemem operacyjnym, jest raczej skomplikowanym zadaniem, które wiąże się z kilkoma operacjami, od przydzielenia miejsca do utworzenia nowej partycji (zmiana rozmiaru, redystrybucja wolnego miejsca) do sformatowania nowo utworzonej partycji do określonego systemu plików i sprawdzenia jego powierzchni czy nie zawiera złych sektorów, aby uniknąć możliwej utraty danych. Obecnie systemy operacyjne posiadają podstawowe narzędzia partycjonowania, które pozwalają jedynie tworzyć partycje (w przypadku, gdy jest wystarczająca ilość nieprzydzielonego miejsca na dysku) i sformatować ją do określonego typu systemu plików. Nasz produkt oferuje podręcznego kreatora Install New OS Wizard, który pomoże wykonać wszystkie operacje potrzebne do zainstalowania nowego systemu operacyjnego.

Rozpoczęcie

Kreatora Install New OS Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Boot Management, a następnie wybierz Install New OS.

Launcher

• W Main menu: wybierz Wizards > Install New OS…

• W Common Tasks bar: kliknij element Install New OS w menu Wizards.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• Partition to install a new operating system. Program oferuje dwa sposoby na zainstalowanie nowego systemu operacyjnego, tzn. utworzenie nowej partycji podstawowej dla nowego systemu operacyjnego lub użycie już istniejącej.

Do zainstalowania nowego systemu operacyjnego musi zostać użyta partycja podstawowa.

- Jeśli wybrana zostanie pierwsza opcja, kreator pozwala określić:

Dysk twardy (jeśli jest ich kilka), na którym zostanie utworzona nowa partycja. Dzięki zaawansowanemu aparatowi programu możliwe jest użycie nieprzydzielonego miejsca dysku (jeśli jest takie) i nieużywanego miejsca istniejących partycji do utworzenia nowej partycji;

Aby uniknąć problemów, nowa partycja nie zostanie utworzona jako pierwsza partycja na dysku, który posiada już co najmniej jedną partycję.

Rozmiar partycji. Jeśli na dysku są bloki wolnego miejsca, kreator scali je i przydzieli do nowej partycji. Jeśli nie ma bloków wolnego miejsca zabierze 50% nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji. Ilość miejsca do zabrania może zostać dostosowana za pomocą suwaka.

- W przypadku zaznaczenia drugiej opcji, kreator pozwala wybrać istniejącą partycję podstawową, aby zainstalować na niej nowy system operacyjny.

Komputer może nie uruchomić się, jeśli na wybranej partycji zainstalowany jest już inny system operacyjny.

• Właściwości partycji.

- Partition type. Wybierz z listy wymagany typ systemu plików. Program wyświetli tylko te systemy plików, które można poprawnie umieścić na wybranej partycji, uwzględniając jej pojemność.

- Drive letter assignment. Lista zawiera dostępne litery dysku, które można przypisać do nowej partycji.

- Surface test level. Określ poziom sprawdzania powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory oraz zaznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

• OS Label. Podaj w polu tekstowym etykietę dla wybranej partycji. Nie jest to znaczący parametr, służy jedynie do identyfikacji dysku.

Rezultat

W ostatnim etapie kreator oferuje umieszczenie CD/DVD z nowym systemem operacyjnym i ponowne uruchomienie komputera, aby rozpocząć proces instalacji.

Program zaktualizuje MBR, więc możliwe, że nie będzie możliwości uruchomienia wcześniej zainstalowanych systemów operacyjnych. Uruchom kreatora Boot Manager Setup Wizard po instalacji, aby rozwiązać ten problem.

Dostępne scenariusze operacji:

• Tworzenie podwójnego systemu operacyjnego

Przeniesienie/zmiana rozmiaru partycji

Funkcja przeniesienia/zmiany rozmiaru partycji pozwala zmienić rozmiar lub lokalizację partycji bez niszczenia znajdujących się na niej danych.

Aby przenieść/zmienić rozmiar partycji wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Move/Resize Partition, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main menu: Partition > Move/Resize Partition…

• W Explorer bar: kliknij na wartość obecnego rozmiaru całkowitego.

• Wywołaj okno dialogowe wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map lub Partition List, a następnie wybierz element menu: Move/Resize Partition…

3. Określ parametry operacji.

• Volume size. Określ rozmiar (w MB) modyfikowanej partycji.

• Free space before. Określ pozycję (w MB) partycji względem początku dostępnego zakresu miejsca na dysku.

• Free space after. Określ ilość miejsca końcowego (w MB) na końcu dostępnego zakresu miejsca na dysku.

• Sector to sector move. Zaznacz to pole wyboru aby przenieść partycje w trybie sektor po sektorze, aby przetwarzać także nieużywane miejsce. Pomoże to uniknąć problemów z plikami ukrytymi utworzonymi przez pewne aplikacje lub administratora systemu. Wykonanie operacji zajmie jednak więcej czasu.

Rozmiar i pozycja partycji może również zostać określona za pomocą techniki przeciągnij i upuść. Aby to zrobić wykonaj wymagane operacje w Disk Map. Operacje wirtualne będą dostępne.Podczas zmiany rozmiaru partycji FAT16 przekraczającej limit 2GB (maksymalny rozmiar systemu plików), partycja zostanie automatycznie skonwertowana do FAT32. Program pozwala zwiększać partycje NTFS (systemowe, zablokowane) bez konieczności ponownego uruchamiania Windows, ani przerywania jego pracy, dając przy tym 100 procentową gwarancję, że dane pozostaną nienaruszone.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Dostępne scenariusze operacji:

• Zwiększenie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie miejsca z innej partycji

• Zmniejszenie partycji systemowej, aby zwiększyć rozmiar partycji z danymi

Konwersja systemu plików

Za pomocą naszego programu możesz zmienić typ używanego systemu plików bez niszczenia jego danych. Podczas wykonywania operacji sprawdzona zostaje spójność aktualnego systemu plików i następnie

zweryfikowane czy dane znajdujące się na partycji spełniają wymagania dla wymaganego systemu plików. Po przeprowadzeniu tego testu program ponownie organizuje metadane systemu plików i pliki użytkownika.

Program pozwala konwertować następujące typy systemów plików:

- FAT16 > NTFS, FAT32

- FAT32 > NTFS, FAT16

- NTFS > FAT16, FAT32

- Ext2 > Ext3

Aby skonwertować system plików, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Convert File System of Partition, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main menu: Partition > Convert file system…

• W Explorer bar: kliknij na bieżący typ systemu plików.

• Wywołaj okno dialogowe wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map lub Partition List, a następnie wybierz element menu: Convert File System…

3. Początkowo program sugeruje niektóre wartości stałe dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Convert, aby potwierdzić operację.

• New file system. Wybierz z listy system plików, do jakiego chcesz skonwertować. Program wyświetli tylko te, które dostępne są dla danej operacji, uwzględniając aktualne parametry wybranej partycji i ograniczenia używanego systemu plików.

• New cluster size. Określ rozmiar klastera dla partycji. Parametr ten może mieć duży wpływ na ogólną wydajność. W skrócie, większe klastery marnują więcej miejsca, ale generalnie zapewniają lepszą wydajność, z powodu mniejszej ilości fragmentacji. Dlatego też zwróć szczególną uwagę na ten parametr.

Wartość rozmiaru klastera podana jest w sektorach na klaster. Aby uzyskać ją w kilobajtach, podziel ją na pół. Możesz jedynie zmniejszyć aktualny rozmiar klastera.

• Surface test level. Określ poziom sprawdzania powierzchni, aby program odnalazł nieprawidłowe i niestabilne sektory oraz zaznaczył je jako nie nadające się do użytku w metadanych systemu plików.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zmiana rozmiaru klastera

Rozmiar klastera jest jednym z najważniejszych parametrów systemu plików. Jego wartość bezwzględnie wpływa na wydajność aktywności plików wejścia/wyjścia, ponieważ określa rozmiar metadanych systemu plików. Poza tym tak zwany czynnik marnowanego miejsca również zależy od rozmiaru klastera.

Aby zmienić rozmiar klastera partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Change Cluster Size, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main menu: Partition > Modify > Change Cluster Size…

• W Explorer bar: kliknij na aktualną wartość sektorów na klaster.

3. Określ rozmiar klastera dla partycji. Parametr ten może mieć duży wpływ na ogólną wydajność. W skrócie, większe klastery marnują więcej miejsca, ale generalnie zapewniają lepszą wydajność, z powodu mniejszej ilości fragmentacji. Dlatego też zwróć szczególną uwagę na ten parametr.

Wartość rozmiaru klastera podana jest w sektorach na klaster. Aby uzyskać ją w kilobajtach, podziel ją na pół. Możesz jedynie zmniejszyć aktualny rozmiar klastera.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Ustawienie partycji podstawowej/logicznej

Program pozwala załączyć partycję podstawową do partycji rozszerzonej lub wykluczyć partycję logiczną z partycji rozszerzonej, bez konieczności duplikowania partycji.

Aby zmienić typ partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję podstawową lub logiczną w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Make Partition Logical/Primary, aby ustawić operację. Możesz to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main menu: Partition > Modify > Make Partition Logical/Primary.

• W Explorer bar: kliknij na aktualny typ partycji.

Opcja Make Primary > Logical dostępna jest tylko, gdy wybrana partycja jest sąsiednia z partycją rozszerzoną i odwrotnie.Użycie opcji Make Primary > Logical dla partycji systemowej spowoduje brak możliwości uruchomienia systemu operacyjnego.

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zmiana atrybutów partycji

Rozdział ten wyjaśnia jak zmienić atrybuty partycji (flaga aktywna/ukryta, identyfikator partycji, etykieta woluminu itp.).

Zaznaczenie partycji jako aktywna/nieaktywna

Program pozwala ustawić flagę aktywną/nieaktywną dla partycji podstawowych dysku twardego. Domyślnie system operacyjny uruchomi się tylko, gdy jego partycja jest aktywna lub rozruchowa.

Aby zaznaczyć partycję jako aktywną/nieaktywną, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję podstawową w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Mark Partition Active/Inactive, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Mark Partition as Active/Inactive.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Mark Partition as Active/Inactive.

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Na dysku twardym może być tylko jedna aktywna partycja, inaczej system operacyjny nie uruchomi się.

Ukrycie/pokazanie partycji

Program pozwala ukryć/pokazać partycje podstawowe i logiczne. Domyślnie system operacyjny nie montuje ukrytych partycji, aby dostęp do nich nie był możliwy.

Aby ukryć/pokazać partycję, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Hide/Unhide Partition, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Hide/Unhide Partition.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Hide/Unhide Partition.

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zalecane jest, aby nie ukrywać partycji systemowej. Inaczej nie będzie możliwości uruchomienia systemu.

Ustawienie etykiety partycji

Etykieta partycji to małe pole tekstowe (do 11 znaków), które ulokowane jest w sektorze rozruchowym partycji. Można je wykryć za pomocą dowolnego narzędzia do partycjonowania i używane jest tylko w celach rozpoznawczych.

Aby zmienić etykietę partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Change Volume Label, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka

sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Modify > Change Volume Label.

- W Explorer Bar: kliknij na aktualną etykietę woluminu.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Change Volume Label.

3. Podaj etykietę dla wybranej partycji.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zmiana identyfikatora partycji

Identyfikator partycji to identyfikator systemu plików. Zapisany jest w tabeli partycji i używany jest do szybkiego wykrycia partycji obsługiwanego typu. Ręcznie zmieniając tą wartość można manipulować dostępnością partycji.

Aby zmienić identyfikator partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Change Partition ID, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Modify > Change Partition ID…

- W Explorer Bar: kliknij na aktualny identyfikator partycji.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Change Partition ID…

3. Ustaw nowy identyfikator dla wybranej partycji.

• Predefined ID. Wybierz z listy wymagany identyfikator.

• Enter ID manually. Za pomocą strzałek ustaw wymaganą wartość identyfikatora. Musi być on 1-2 cyfrowym numerem szesnastkowym.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zmiana numeru seryjnego partycji

Systemy plików FAT16, FAT32 i NTFS posiadają numer seryjny. Numer seryjny partycji zapisany jest w sektorze rozruchowym. Jego wartość generowana jest podczas formatowania.

Program pozwala modyfikować parametr numeru seryjnego dla partycji FAT16, FAT32 lub NTFS bez konieczności ponownego formatowania.

Aby zmienić numer seryjny, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Change Partition Serial Number, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Modify > Change Serial Number.

- W Explorer Bar: kliknij na aktualny numer seryjny.

3. Podaj numer seryjny dla wybranej partycji. Powinien zawierać 8 znaków szesnastkowych (0..9 lub A..F). Operacja nie zostanie wykonana dopóki nie wprowadzisz wszystkich 8 symboli.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zarządzanie dyskiem twardym

W tym rozdziale znajdziesz wszystkie informacje potrzebne do wykonywania operacji z dyskiem twardym obsługiwanych przez program (Aktualizacja MBR, Konwersja do podstawowego, Zmiana gniazda głównego).

Aktualizacja MBR

Program pozwala na zastąpienie aktualnego kodu rozruchowego w MBR (Master Boot Record) standardowym kodem bootstrap. Może to pomóc naprawić uszkodzony na skutek ataku wirusa lub awarii oprogramowania zarządzającego rozruchem kod rozruchowy.

Aby zaktualizować MBR dysku twardego, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz dysk twardy Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Update MBR, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Hard Disk > Update MBR.

- Wywołaj menu dla wybranego dysku twardego (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Update MBR.

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Konwersja dynamicznego MBR do podstawowego

Program powala na konwersję dysku dynamicznego MBR zawierającego zwykłe woluminy do

podstawowego przy zachowaniu jego zawartości nienaruszonej.

Aby dokonać konwersji dysku dynamicznego MBR do podstawowego, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz dysk dynamiczny MBR, zawierający zwykłe woluminy w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Convert to Basic poprzez wybranie w Main Menu: Hard Disk > Convert to Basic…

3. Ustaw wymaganą liczbę partycji podstawowych, jeśli jest to konieczne. Zgodnie ze schematem partycjonowania DOS, dysk twardy może zawierać do czterech partycji podstawowych. Jeśli na dysku znajduje się partycja rozszerzona, tylko trzy partycje podstawowe są dozwolone. Dlatego też jeśli dysk dynamiczny zawiera kilka zwykłych woluminów, program pozwala wybrać ilość partycji podstawowych. Reszta z nich automatycznie zostanie skonwertowana do dysków logicznych w partycji rozszerzonej.

Program może przetwarzać tylko dyski dynamiczne zawierające stałe zwykłe woluminy (bez rozszerzeń).

Konwersja GPT do podstawowego MBR

Program pozwala na konwersję podstawowego lub dynamicznego dysku GPT zawierającego zwykłe woluminy do podstawowego dysku MBR, przy zachowaniu jego zawartości nienaruszonej.

Aby dokonać konwersji podstawowego lub dynamicznego dysku GPT do podstawowego dysku MBR, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz podstawowy lub dynamiczny dysk GPT zawierający zwykłe woluminy w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Convert to Basic MBR Hard Disk poprzez wybranie w Main Menu: Hard Disk > Convert to Basic MBR Hard Disk…

3. Ustaw wymaganą liczbę partycji podstawowych, jeśli jest to konieczne. Zgodnie ze schematem partycjonowania DOS, dysk twardy może zawierać do czterech partycji podstawowych. Jeśli na dysku znajduje się partycja rozszerzona, tylko trzy partycje podstawowe są dozwolone. Dlatego też jeśli dysk dynamiczny zawiera kilka zwykłych woluminów, program pozwala wybrać ilość partycji podstawowych. Reszta z nich automatycznie zostanie skonwertowana do dysków logicznych w partycji rozszerzonej.

Program może przetwarzać tylko dyski dynamiczne GPT zawierające stałe zwykłe woluminy (bez rozszerzeń).

Zmiana gniazda głównego

Różne systemy operacyjne różnie wyliczają partycje podstawowe.

W Linux:

W Linux, każda partycja posiada specjalną nazwę symboliczną, która koduje dysk twardy zawierający partycję oraz samą partycję. Dostęp do partycji odbywa się za pomocą nazw symbolicznych. Nazwy te są generowane automatycznie przez Linux zgodnie z kolejnością dysków twardych w BIOS i rekordów partycji w tabeli partycji. Dlatego też zmiana kolejności partycji podstawowych może doprowadzić do zmiany ścieżek do ważnych zasobów.

W DOS:

Najnowsze wersje MS-DOS używają raczej skomplikowanego algorytmu do przypisywania liter dysku. Litera dysku, przypisana do partycji, zależy od kolejności rekordów w tabeli partycji. Dlatego też zmiana wyliczania partycji podstawowych wpływa na przypisanie liter. We wcześniejszych wersjach MS-DOS, mogło prowadzić to nawet do braku dostępności do partycji.

Program zapewnia możliwość zmiany wyliczania partycji podstawowych. Funkcja ta pozwala naprawić problemy z nieodpowiednią kolejnością partycji.

Aby zmodyfikować wyliczanie partycji podstawowych, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz dysk twardy w Disk Map. 2. Wywołaj okno dialogowe Change Primary Slot, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Hard Disk > Change Primary Slot.

- Wywołaj menu dla wybranego dysku twardego (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Change Primary Slot.

3. W otwartym oknie dialogowym możesz zobaczyć aktualne wyliczanie partycji wybranego dysku twardego w tabeli partycji. Aby pomóc w odróżnieniu danej partycji od innych, program podaje następujące parametry dla każdej partycji:

- Gniazdo

- Wolumin

- Typ partycji

- System plików

- Rozmiar partycji

- Etykieta woluminu

Po prawej stronie znajdują się dwa przyciski, służące do przeniesienia wybranej partycji w górę i w dół w głównej części tabeli partycji.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Zadania wymazywania

W tym rozdziale znajdziesz wszystkie informacje potrzebne do wymazania dysku twardego/partycji dowolnego systemu plików lub jedynie zniszczenie pozostałości usuniętych plików/katalogów, pozostałych na dysku, bez wpływania na dane użytkownika, zapewniając w ten sposób najwyższy poziom bezpieczeństwa. Operację można wykonać za pomocą kreatora Wipe Wizard lub odpowiednich okien dialogowych.

Uruchomienie kreatora

Express Launcher

• Kliknij przycisk Security and Optimization, a następnie wybierz Wipe.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Wipe Hard Disk or Partition…

Ustawienia kreatora

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• The hard disk/partition to wipe. Wybierz dysk twardy/partycję, której dane mają zostać zniszczone.

• Wipe mode. Ta sekcja pozwala na przełączenie pomiędzy dwoma opcjami:

- Wipe out all data. Wybierz tę opcję, aby nieodwracalnie zniszczyć wszystkie dane znajdujące się na dysku dla wybranego obiektu.

- Clear (wipe) free space. Wybierz tę opcję, aby zniszczyć pozostałości po usuniętych plikach/katalogach, bez wpływania na dane użytkownika.

Operacja Clear Free Space dostępna jest tylko dla partycji podstawowych i logicznych znanych systemów plików.

• Wipe method. Tutaj możesz wybrać określony algorytm wymazywania danych lub utworzyć niestandardową metodę zaznaczając odpowiednią opcję.

- Jeśli zdecydujesz się na użycie określonego algorytmu, na następnej stronie kreator wyświetli szczegółowe in formacje o wybranym algorytmie, wybierz czy wykonywać weryfikację pozostałych danych czy nie określać procentów sektorów do sprawdzenia i oszacuj czas wymagany do wykonania operacji.

Aktualna wersja programu zapewnia obsługę jednego standardu wojskowego tzn. US DoD 5220.22-M.

- Jeśli zdecydujesz się na utworzenie niestandardowego algorytmu, na następnej stronie może określić do 4 wzorców wymazywania, liczbę przebiegów dla każdego wzorca i grupy wzorców. Maska kontroli pokrętła pozwala na ustawienie składającej się z dwóch znaków wartości szesnastkowej (domyślnie „00”). Dostępny zakres to „00” do ”FF”. Możesz zdecydować czy dokonać weryfikacji pozostałych danych, czy nie określać procenta sektorów do sprawdzenia.

• Revise your changes. Ta strona informuje o wszystkich akcjach wykonanych przez kreatora w przejrzystej formie graficznej.

Rezultat

Po zakończeniu operacji możesz zobaczyć informacyjną stronę podsumowującą, dostarczającą szczegółowe informacje o wszystkich akcjach jakie wykonał kreator.

Program pozwala również na przechowywanie raportów. Aby to zrobić wystarczy nacisnąć przycisk Save i wybrać dokładną lokalizację w otwartym oknie dialogowym. Aby upewnić się, że wszystkie dane dysku zostały nieodwracalnie zniszczone wywołaj okno dialogowe Disk Viewer, poprzez kliknięcie odpowiedniej karty.

Strona podsumowująca dostępna będzie tylko kiedy operacje wirtualne są wyłączone.

Dostępne scenariusze operacji:

• Utylizacja dysku twardego

Planowanie zadań

Automatyzacja operacji może być szczególnie przydatna, jeśli pewne procedury operacji odbywają się regularnie, ponieważ pozwala ona wykonywać je bez udziału użytkownika, podczas gdy komputer jest najmniej obciążony.

Ustawienie tabeli czasowej

Dzięki wbudowanemu harmonogramowi, możesz ustawić tabele czasową do wykonywania dowolnej operacji. Są dwie kategorie dla ustawienia czasu (odpowiadają one odpowiednim elementom w menu Schedule type):

• Initiating the operation by an event:

- Jednorazowo (element Once)

- Podczas startu systemu (element At System Startup item)

- Podczas zalogowania użytkownika (element At Logon).

• Initiating the operation periodically (tzn. codziennie, co tydzień, co miesiąc).

Musisz wybrać jedną z opcji. W zależności od wyboru harmonogram wyświetli formularz, który pozwala ustawić tabelę czasową.

Aby uruchomić zadanie w trybie offline, określ informacje o loginie administratora, podążając za łączem w lewym górnym rogu strony. Opcja Shutdown System on Complete pozwala na automatyczne wyłączenie komputera po pomyślnie wykonanej operacji.

Zarządzanie zadaniami

Wszystkie zaplanowane zadania umieszczone są na liście, którą można zobaczyć po kliknięciu karty Scheduled Tasks w Explorer Bar:

Możesz zobaczyć szczegółowe informacje na temat zadania, włączając w to:

• Nazwa zadania

• Pełna ścieżka do skryptu wygenerowanego dla zadania

• Zaplanowany czas uruchomienia

• Statystyki ostatniego uruchomienia

• Zaplanowany czas następnego uruchomienia

• Informacje o użytym koncie

• Komentarze do zadania

Aby łatwo zarządzać zadaniami, program pozwala rozmieścić je według określonych cech, wystarczy kliknąć

na wymaganą właściwość.

Funkcja ta może być szczególnie korzystna, gdy lista zaplanowanych zadań zawiera za wiele elementów.

Możesz włączyć/wyłączyć, zmienić nazwę, usunąć, odświeżyć lub modyfikować właściwości wybranego zadania.

Task Editor

Za pomocą edytora Task Editor, można łatwo modyfikować właściwości zaplanowanych zadań. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz zadanie z listy Scheduled Tasks.

2. Wywołaj okno dialogowe Task Editor. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Kliknij przycisk Properties na liście Scheduled Tasks.

- Wywołaj menu wybranego zadania (kliknij na niego prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element menu: Properties.

3. W otwartym oknie dialogowym znajdują się dwie karty - General i Schedule. Kliknij kartę General, aby zmodyfikować:

• Pełną ścieżkę do polecenia makra interpretera programu, który opisuje zaplanowane zadanie;

• Wiersz poleceń dla rozpoczęcia interpretera (tzn. zadanie opisane w języku makro)

• Komentarze dotyczące zadania

• Opcję włączenia/wyłączenia zadania.

Po kliknięciu karty Schedule możesz zmodyfikować tabelę czasową dla zadania. Aby zatwierdzić zmiany, musisz kliknąć przycisk Apply, w dolnej części okna dialogowego.

Tworzenie zaplanowanego zadania

Możesz ustawić tabelę czasową do wykonywania dowolnej operacji. Dla operacji tworzenia kopii zapasowych i kopiowania program oferuje podręczne kreatory, podczas gdy wszystkie inne mogą zostać zaplanowane za pomocą okna dialogowego Save to Scheduler. Aby utworzyć zaplanowane zadanie, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Upewnij się, że włączony jest tryb wirtualny wykonywania;

2. Wykonaj wszystkie operacje, które mają zostać zaplanowane;

3. Wywołaj okno dialogowe Save to Scheduler w Main Menu: Tools > Save to Scheduler…;

4. W otwartym oknie dialogowym podaj wymaganą nazwę zadania i określ tabelę czasową zadania;

5. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Komenda ta jest niedostępna jeśli nie ma żadnych operacji na liście operacji oczekujących.

Generowanie skryptów

Akcje programu mogą być również reprezentowane w formie skryptu. Skrypt opisuje odpowiednie operacje za pomocą poleceń języka makro. W pakiecie instalacyjnym programu załączone jest urządzenie interpretera – SCRIPTS.exe. Narzędzie to pracuje w trybie nienadzorowanym, co pozwala na automatyzacje operacji.

Rozpoczęcie

Nie musisz pisać skryptu, ponieważ program posiada wygodny interfejs dla takiego zadania. Aby wygenerować skrypt w oparciu o wprowadzone parametry wymaganej operacji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Upewnij się, że włączony jest tryb wirtualny wykonywania;

2. Wykonaj wszystkie operacje, których ma zostać utworzony skrypt;

3. Wywołaj okno dialogowe Generate Script w Main Menu: Tools > Generate Script….

Ustawienia

Początkowo program sugeruje wartości stałe dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Generate, aby potwierdzić operację.

• Script file name and location. Domyślnie program oferuje dodanie skryptu do listy Task List z nazwą zawierającą jego datę i czas utworzenia. Odznacz pole wyboru Add to Task List, aby określić dokładną lokalizację i nazwę plików dla pliku skryptu. Domyślnie rozszerzenie pliku, dla plików skryptu to .psl, co może być jednak zmodyfikowane.

Istnieje również możliwość ustawienia dodatkowych szczegółowych ustawień (pomimo, że wartości domyślne będą wystarczające w większości przypadków). Aby aktywować tryb zaawansowany, należy

kliknąć przycisk More options w dole okna dialogowego, aby zmodyfikować:

• Interaction with the user. Zaznacz tę opcję, aby zatrzymać interpretera skryptu podczas wykonywania operacji, aby użytkownik dokonał potwierdzenia. Inaczej program nie zatrzyma się i użyje domyślnych wartości parametrów.

• Commit after each operation. Zaznacz tę opcję, aby wprowadzić zmiany po każdej operacji.

• Check for errors after each operation. Zaznacz tę opcję aby umieścić w skrypcie specjalny kod, który sprawdzi stan ostatnio wykonanej operacji i zatrzyma przetwarzanie skryptu, jeśli pojawią się jakiekolwiek błędy.

• Discard all operations on close. Zaznacz tę opcję, aby oczyścić listę operacji oczekujących, po wygenerowaniu skryptu.

Rezultat

Po zakończeniu operacji, otrzymasz nowy plik skryptu. Umieszczony jest on w określonym miejscu docelowym, jego funkcje określa okno dialogowe.

Polecenie to jest niedostępne jeśli nie ma żadnych operacji na liście operacji oczekujących. Aby dowiedzieć się więcej o skryptach zobacz podręcznik użytkownika Paragon Scripting Language.

Dodatkowa funkcjonalność

Rozdział ten dotyczy dodatkowej funkcjonalności, jaką oferuje program.

Widok właściwości partycji/dysku twardego

Program pozwala uzyskać ogólne informacje o dyskach twardych i partycjach. Wyświetla nie tylko standardowe informacje, takie jak pojemność, zajęte miejsce czy typ systemu plików, ale także zaawansowane informacje, takie jak geometria dysku twardego, rozmiar klasterów, dokładna lokalizacja partycji itp.

Istnieje kilka sposobów na uzyskanie informacji o właściwościach partycji/dysku twardego:

Launcher

1. Wybierz partycję/dysk twardy w Disk Map, a następnie wybierz w Main Menu: Partition/Hard Disk > Properties…;

2. Wywołaj menu dla wybranej partycji/dysku twardego (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Properties…

W otwartym oknie dialogowym informacje będą pogrupowane zgodnie z ich właściwościami, dlatego też klikając na karty możesz uzyskać potrzebne informacje.

Volume Explorer

Volume Explorer to specjalne narzędzie do przeglądania i eksportowania zawartości lokalnie zamontowanych/odmontowanych woluminów sformatowanych do systemów plików FAT16, FAT32, NTFS, Ext2FS, Ext3FS, ReiserFS. Poza tym pozwala na dostęp do kopii zapasowych utworzonych za pomocą narzędzi firmy Paragon jak do zwyczajnych folderów, aby przeszukiwać ich zawartość lub odzyskiwać z nich określone pliki.

Launcher

Aby uruchomić Volume Explorer kliknij na kartę Disk View w Explorer Bar, a następnie wybierz Volume Explorer:

Wywołaj menu dla wybranego pliku/folderu (kliknij prawym przyciskiem myszy), aby dokonać jego eksportu na inną lokalizację (dysk lokalny lub sieciowy itp.).

Dostępne scenariusze:

• Przywracanie pojedynczych plików i folderów z kopii zapasowej

File Transfer Wizard

Kreator File Transfer Wizard przeznaczony jest do wykonywania takich operacji jak kopiowanie pojedynczych plików/katalogów lub nagrywanie ich na CD/DVD w możliwie najprostszy i najwygodniejszy sposób. Może być szczególnie przydatny w przypadku awarii systemu spowodowanej przez atak wirusa lub uszkodzenie plików, do odzyskania systemu. Poza tym pozwala na dostęp do kopii zapasowych utworzonych za pomocą narzędzi firmy Paragon jak do zwyczajnych folderów, aby przeglądać ich zawartość lub kopiować wymagane pliki.

Rozpoczęcie

Kreatora File Transfer Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Backup and Rescue, a następnie wybierz Transfer Files.

Launcher

• Wybierz w Main Menu: Tools > File Transfer Wizard.

• Wybierz element Transfer Files w menu Wizards w Common Tasks Bar.

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji transferu:

• Place to look for files/directories. Wybierz z listy znajdującej się po lewej stronie okna dysk źródłowy. Program przetwarza partycje zamontowane i odmontowane (bez przypisanej litery dysku). Poza tym pozwala na mapowanie dysku sieciowego.

• Object(s) of operation. Wybierz pliki/katalogi które chcesz skopiować i umieść je w schowku za pomocą Add. Aby usunąć plik/katalog ze schowka, wybierz go w oknie Clipboard i naciśnij przycisk Remove. Możesz również utworzyć nowy folder, zmienić nazwę lub nieodwracalnie usunąć pliki/katalogi znajdujące się w lewym oknie za pomocą odpowiednich przycisków.

Pliki/katalogi usunięte ze schowka pozostają niezmienione na dysku źródłowym.

• Destination to store the object(s). Kreator File Transfer Wizard pozwala kopiować dane na dyski lokalne lub sieciowe, na partycje fizyczne (bez przypisanej litery dysku) lub nagrywać je na CD/DVD. Wybierz sposób w jaki dane będą przechowywane.

• Revision of changes. Strona Transfer Summary zapewnia strukturalnie podzielone informacje o wszystkich akcjach wykonanych w kreatorze. Sprawdź zmiany i jeśli to konieczne cofnij się do dowolnego etapu kreatora za pomocą odpowiedniego hiperłącza.

Rezultat

Po zakończeniu operacji wymagane dane zostaną umieszczone w określonym miejscu docelowym.

Dostępne scenariusze operacji

• Kopiowanie danych z uszkodzonego dysku na inny dysk twardy

• Nagrywanie danych z uszkodzonego dysku systemowego na CD/DVD

• Kopiowanie danych z kopii zapasowej na uszkodzoną partycję systemową

• Przywracanie pojedynczych plików i folderów z kopii zapasowej

Montowanie partycji

Program pozwala przypisać lub usunąć litery dysku istniejących sformatowanych partycji.

Przypisanie litery partycji

Aby zamontować partycję, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Add Drive Letter, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Assign Drive Letter…

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Assign Drive Letter…

3. Określ literę dysku dla wybranej partycji. Początkowo program sugeruje stałe wartości dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Yes, aby potwierdzić operację.

Można jednak ręcznie określić wymaganą literę, wybierając ją z listy dostępnych liter dysku.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu

Usunięcie litery dysku

Aby odmontować partycję, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Remove Drive Letter, aby określić odpowiednie ustawienia. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Remove Drive Letter.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Remove Drive Letter.

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Modyfikacja litery dysku partycji systemowej doprowadzi do braku możliwości uruchomienia systemu operacyjnego.Po dokonaniu operacji na partycjach z zainstalowanym oprogramowaniem, niektóre programy mogą działać nieprawidłowo.

Zmiana do starszej wersji NTFS

Program pozwala obniżyć wersję istniejącej partycji NTFS. Funkcja ta może być szczególnie użyteczna, w przypadku posiadania różnych wersji systemów operacyjnych Windows NT.

Aby rozpocząć operacje, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Downgrade NTFS Version, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

• Wybierz w Main menu: Partition > Modify > Downgrade NTFS Version…

• W Explorer bar: kliknij na aktualną wersję NTFS.

• Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map lub w Partition List, a następnie wybierz element menu: Downgrade NTFS Version…

3. Obniż wersję NTFS poprzez wybranie z listy wymaganej wersji.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Montowanie archiwum

Program zapewnia możliwość przypisania litery dysku dowolnego obrazu kopii zapasowej partycji. W rezultacie operacji partycja ta będzie dostępna w systemie tylko do odczytu, aby łatwo przeglądać jej zawartość i kopiować wymagane informacja, nawet za pomocą standardowych narzędzi systemu

operacyjnego Windows.

Przypisanie litery dysku

Aby zamontować archiwum, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz obraz kopii zapasowej w Archive Database.

2. Wywołaj okno dialogowe Mount Archive, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Archives > Mount the Selected Archive.

- W Explorer bar: wybierz element Mount Archive.

- Wywołaj menu dla wybranego obrazu (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element menu: Mount the Selected Archive…

3. Określ literę dysku dla wybranego obrazu kopii zapasowej. Początkowo program sugeruje niektóre wartości stałe dla tego parametru. Dlatego też wystarczy nacisnąć przycisk Yes, aby potwierdzić operację.

Można określić ją również ręcznie, poprzez wybranie jej z listy dostępnych liter dysku.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Obecna wersja programu pozwala użytkownikowi montować tylko archiwa pojedynczych partycji. Nie ma możliwości montowania archiw ulokowanych na fizycznych (odmontowanych) partycjach ani w rozruchowej kapsuli. Archiwa zostaną zamontowane dla bieżącej sesji i nie będą dostępne po ponownym uruchomieniu systemu. Zalecane jest, aby nie odmontowywać obrazów kopii zapasowych za pomocą Windows Disk Manager lub innych oprogramowań innych producentów.

Usunięcie litery dysku

Aby odmontować obraz kopii zapasowej, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz obraz kopii zapasowej w Archive Database.

2. Wywołaj okno dialogowe Unmount Archive, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Archives > Unmount the Selected Archive.

- W Explorer bar: wybierz element Unmount Archive.

- Wywołaj menu dla wybranego obrazu (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz element menu: Unmount the Selected Archive…

3. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Test powierzchni

Program pozwala na wykonanie testu powierzchni istniejących partycji i bloków wolnego miejsca, aby odnaleźć nieprawidłowe i niestabilne sektory. Jeśli odnajdzie je, automatycznie zaznaczy je w metadanych systemu plików jako nie nadające się do użytku, co zmniejsza ryzyko utraty danych.

Aby rozpocząć test powierzchni, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję lub blok wolnego miejsca w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Test Surface, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Test Surface…

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Test Surface…

3. Wybierz z listy poziom sprawdzania powierzchni.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Sprawdzanie integralności systemu plików

Program pozwala na sprawdzenie integralności systemu plików. Pomoże to wykryć możliwe błędy systemu plików, przed wykonaniem jakiejkolwiek operacji na partycji.

Aby rozpocząć sprawdzanie integralności systemu plików, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz partycję w Disk Map

2. Wywołaj okno dialogowe Check File System Integrity, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Wybierz w Main Menu: Partition > Check File System Integrity

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Check File System Integrity.

3. Początkowo program sugeruje stałe wartości dla wszystkich parametrów. W większości przypadków wystarczy nacisnąć przycisk Yes, aby potwierdzić operację.

• Scan for and attempt to recover bad sectors. Zaznacz to pole wyboru, aby dodatkowo przetworzyć sektory zaznaczone jako nieprawidłowe w metadanych systemu plików, aby spróbować je odzyskać.

4. Operacja zostanie wykonana natychmiast po jej potwierdzeniu.

Sprawdzenie integralności archiwum

Program zapewnia możliwość sprawdzenia integralności obrazu kopii zapasowej. Funkcja pozwala rozróżnić prawidłowe i uszkodzone obrazy. Kreator Check Archive Integrity Wizard pomoże tego dokonać.

Rozpoczęcie

Kreatora Check Archive Integrity można uruchomić na kilka sposobów:

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Backup Utilities > Check Archive Integrity…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Check Archive Integrity w menu Wizards.

• Wybierz w Archive Database obraz kopii zapasowej, następnie wywołaj jego menu i wybierz element: Check Archive Integrity…

Ustawienia

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• An archive to verify. Strona Browse for Archive pozwala odnaleźć wymagany obraz kopii zapasowej.

Poprzez kliknięcie na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w Archive Database.

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Co więcej, na stronie tej masz możliwość utworzenia nowych folderów, usunięcia plików/folderów lub mapowania dysków sieciowych za pomocą odpowiednich przycisków.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

Rezultat

Po zakończeniu operacji zobaczysz wynik sprawdzania archiwum.

Sprawdzanie dysków ratunkowych

Masz możliwość sprawdzenia czy nośnik z kopią zapasową utworzony za pomocą programu jest w 100 procentach prawidłowy i gotowy do użytku. Kreator Check Recovery Disc Wizard pomoże tego dokonać.

Rozpoczęcie

Kreatora Check Recovery Disc Wizard można uruchomić na kilka sposobów:

Launcher

• W Main Menu: wybierz Tools > Check Recovery Discs…

• W Common Tasks Bar: kliknij element Check Recovery Discs w menu Wizards.

Rozpoczęcie

Kreator oferuje następujące etapy wykonania operacji:

• CD/DVD drive. Wybierz z listy dostępnych urządzeń CD/DVD wymagany napęd, który ma zostać użyty do wykonania operacji.

• Zdecyduj, czy dysk ma zostać wysunięty po zakończeniu operacji.

Rezultat

Po zakończeniu operacji możesz zobaczyć wyniki sprawdzania.

Edycja/widok sektorów

Za pomocą wbudowanego narzędzia Edit/View Sectors, program pozwala na widok/edycję sektorów partycji/dysków twardych zapewniając możliwość bezpośredniego dostępu i modyfikację sektorów, zapisywanie i przywracanie sektorów z określonych plików, nawigację metadanych systemu itp.Aby edytować/przeglądać sektory dysku twardego, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wybierz dysk twardy/partycję w Disk Map.

2. Wywołaj okno dialogowe Edit/View Sectors, aby ustawić operację. Można to zrobić na kilka sposobów:

- Kliknij kartę Disk View, a następnie wybierz Disk Editor.

- Wybierz w Main Menu: Partition/Hard Disk > Edit/View Sectors.

- Wywołaj menu dla wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Disk Map, a następnie wybierz element menu: Edit/View Sectors.

Nieostrożne używanie funkcji Edit Sectors może spowodować nieodwracalne uszkodzenie danych.

Wysyłanie plików dziennika

Program upraszcza wysyłanie pytań do pomocy technicznej Paragon Support Team. W razie problemów podczas użytkowania programu, dzięki tej funkcji możesz napisać do inżynierów pomocy technicznej firmy i zapewnić im wszystkie potrzebne informacje, takie jak układ dysku, wykonane operacje itp., aby poradzić

sobie z problemem. Informacje tego rodzaju przechowywane są w plikach dziennika.

Aby wysłać pliki dziennika do pomocy technicznej Paragon Support Team, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Partitioning, a następnie wybierz Log Saver.

Launcher

1. Wywołaj okno dialogowe Send Log Files w Main Menu: Tools > Send Log Files;

2. Podaj nazwę klienta i numer seryjny produktu;

3. Podaj szczegółowy opis napotkanego problemu.

Po kliknięciu przycisku Send wbudowany klient poczty wygeneruje szablon z zapytaniem z dołączonymi skompresowanymi plikami dziennika i następnie wyśle go do obsługi technicznej firmy Paragon.

Pliki dziennika

Pliki dziennika to zwykłe pliki tekstowe, które można otworzyć za pomocą dowolnego edytora tekstu. Jest kilka plików dziennika, generowanych automatycznie przez program:

Stubact.log Zawiera szczegółowe informacje o parametrach i wydajności wszystkich operacji wykonanych przez program

Pwlog.txt Poza szczegółowym omówieniem operacji zawiera również dokładne informacje o stanie wszystkich dysków twardych

Cdb.log Zawiera informacje o urządzeniach CD/DVD używanych w systemie

BioNTlog.txt lub Bio95log.txt To uzależniony od systemu operacyjnego dodatkowy plik dziennika pochodzący od Bioxx.dll. Może zawierać

ważne informacje o systemach operacyjnych Windows

Pliki dziennika nie zawierają żadnych poufnych informacji o ustawieniach systemu operacyjnego lub dokumentach użytkownika. Funkcja Send Log Files jest dostępna tylko gdy serwer wychodzący (SMTP) i adres e-mail użytkownika są poprawnie ustawione. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Omówienie ustawień.

Przeglądanie dzienników

Za pomocą podręcznego okna dialogowego możesz przeglądać dzienniki dowolnej operacji wykonanej przez program. Aby to możliwie ułatwić wszystkie informacje są podzielone, poza tym istnieje możliwość zobaczenia układu dysku przed i po operacji, co jest bardzo wygodne.

Aby zobaczyć dzienniki wykonanych operacji wywołaj okno dialogowe View Logs w Main Menu: Tools > View Log Files

Typowe scenariuszeRozdział ten dotyczy scenariuszy użytkowania, jakie można osiągnąć za pomocą tego programu. Można znaleźć tu użyteczne zalecenia i opisy operacji.

Scenariusze tworzenia kopii zapasowych

Tworzenie Backup Capsule

Załóżmy, że komputer posiada jeden dysk twardy z jedną partycją (jedna partycja, zawsze jest partycją systemową). Na komputerze jest również wystarczająca ilość miejsca, aby utworzyć backup capsule. Można tego dokonać za pomocą kreatora Manage Backup Capsule Wizard:

Launcher

1. Kliknij element Manage Backup Capsule w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może zostać tu użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Wybierz na dysku miejsce do utworzenia backup capsule. Zostanie ona utworzona jako partycja podstawowa lub dysk logiczny w partycji rozszerzonej. Może zostać umieszczona w dowolnym miejscu na dysku: na końcu (zalecane), na początku lub gdziekolwiek pomiędzy innymi partycjami.

Domyślnie program pozwala utworzyć backup capsule tylko jako ostatni dysk podstawowy lub logiczny w partycji rozszerzonej. Aktywując jednak tryb zaawansowany na pierwszej stronie kreatora można znieść to ograniczenie, może to jednak doprowadzić do problemów z rozruchem.

4. Ustaw rozmiar backup capsule. Zostanie utworzona kosztem wolnego miejsca wybranego dysku.

Nie ma ograniczenia rozmiaru backup capsule, uzależniony jest on od miejsca dostępnego na dysku twardym.

Jeśli w jednym bloku nie ma wystarczającej ilości wolnego miejsca, kreator pozwala na redystrybucję wolnego miejsca, łącząc wszystkie bloki wolnego miejsca w jeden i przenosząc jeśli to konieczne partycje. Jeśli całkowita ilość wolnego miejsca jest nadal nie wystarczająca, możliwe jest zabranie części nieużywanego miejsca z istniejącej partycji.

Jeśli partycja, której rozmiar ma zostać zmieniony jest zablokowana i nie można jej przetwarzać, kreator uruchomi ponownie system aby utworzyć partycję, a następnie uruchomi system ponownie. (Mechanizm ponownego uruchamiania jest różny dla różnych wersji Windows.)

5. Aktywuj, jeśli to konieczne rozruchowe środowisko ratunkowe. Z jego pomocą możesz zdecydować czy uruchamiać komputer za każdym razem bezpośrednio z backup capsule w celu zarządzania lub odzyskiwania.

Operacja ta doprowadzi do zastąpienia aktualnego MBR, dlatego też jeśli posiadasz menadżera rozruchu innego producenta, zostanie on usunięty. Aby tego uniknąć możesz zapisać MBR za pomocą narzędzia Edit/View Sectors. Backup capsule może być rozruchowa, tylko jeśli umieszczona zostanie na urządzeniu rozruchowym (przypisanym w BIOS).

6. Rozpocznij operacje (kliknij przycisk Next) lub wróć, aby poprawić ustawienia.

Po zakończeniu operacji możesz umieścić archiwa kopii zapasowych na utworzonej backup capsule.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na Backup Capsule

Aby wykonać kopię zapasową całego dysku twardego lub pojedynczej partycji, a następnie umieścić ją na backup capsule, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Utwórz backup capsule za pomocą kreatora Manage Backup Capsule Wizard.

2. Kliknij element Back up a Disk or Partition w menu Wizards (można to zrobić w każdy opisany wcześniej sposób).

3. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

4. Na stronie What to back up, zaznacz odpowiednią opcję obok nazwy dysku twardego lub partycji w zależności od wybranego zadania.

Masz możliwość modyfikowania domyślnych ustawień poprzez zaznaczenie odpowiednich pól wyboru na tej stronie.Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia ustawione w oknie dialogowym Settings.

5. Na stronie Backup Destination wybierz opcję Save data to the Backup Capsule.

6. Edytuj nazwę archiwum, jeśli to konieczne.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy usunąć przestarzałe kopie zapasowe z Backup Capsule lub zmienić jej rozmiar za pomocą kreatora Manage Backup Capsule Wizard.

7. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

8. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

9. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE lub Linux/DOS.

Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na nośnik zewnętrzny (CD/DVD)

Aby wykonać kopię zapasową całego dysku twardego lub pojedynczej partycji, a następnie nagrać jej obraz na CD/DVD, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Back up a Disk or Partition w menu Wizards (można to zrobić w każdy opisany wcześniej sposób).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What to back up, zaznacz odpowiednią opcję obok nazwy dysku twardego lub partycji w zależności od wybranego zadania.

Masz możliwość modyfikowania domyślnych ustawień poprzez zaznaczenie odpowiednich pól wyboru na tej stronie.Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia ustawione w oknie dialogowym Settings.

4. Na stronie Backup Destination wybierz opcję Burn the data to CD or DVD.

5. Wybierz urządzenie nagrywające z listy dostępnych urządzeń CD/DVD i edytuj jeśli to konieczne nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na wartość Estimated archive size. Podpowie ona ile dysków CD/DVD wymaganych będzie do wykonania operacji.

6. Dodaj komentarze opisujące zawartość kopii zapasowej.

7. Wybierz czy wykonać operację natychmiast czy wygenerować skrypt.

8. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE lub Linux/DOS.

Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na dysk sieciowy

Aby utworzyć kopię zapasową całego dysku twardego lub pojedynczej partycji i następnie umieścić jej obraz w udziale sieciowym, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij na element Back up a Disk or Partition w menu Wizards (można to zrobić w każdy opisany wcześniej sposób).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What to back up, zaznacz odpowiednią opcję obok nazwy dysku twardego lub partycji w zależności od wybranego zadania.

Masz możliwość modyfikowania domyślnych ustawień poprzez zaznaczenie odpowiednich pól wyboru na tej stronie.Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia ustawione w oknie dialogowym Settings.

4. Na stronie Backup Destination, wybierz opcję Save data to local/network drives.

5. Mapuj dysk sieciowy aby umieścić na nim obraz kopii zapasowej:

- Wywołaj okno dialogowe Map Network Drive, poprzez kliknięcie odpowiedniego przycisku;

- Kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby wybrać wymagany udział sieciowy lub podaj ręcznie do niego ścieżkę;

- Określ literę z listy dostępnych liter dysków;

- Zaznacz pole wyboru, aby utworzyć połączenie stałe. Inaczej będzie ono dostępne tylko w aktualnej sesji systemu operacyjnego Windows;

- Kliknij w dolnej części okna dialogowego na przycisk Connect as user, aby określić nazwę i hasło użytkownika, potrzebną do dostępu do wybranej sieci, jeśli jest to wymagane.

6. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy wybrać inny dysk sieciowy.

7. Dodaj komentarze opisujące zawartość kopii zapasowej.

8. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

9. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE lub Linux/DOS.

Tworzenie kopii zapasowej dysku twardego lub partycji na serwer FTP

Aby utworzyć kopię zapasową całego dysku twardego lub pojedynczej partycji i następnie umieścić jej obraz na serwerze FTP, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij na element Back up a Disk or Partition w menu Wizards (można to zrobić w każdy opisany wcześniej sposób).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What to back up, zaznacz odpowiednią opcję obok nazwy dysku twardego lub partycji w zależności od wybranego zadania.

Masz możliwość modyfikowania domyślnych ustawień poprzez zaznaczenie odpowiednich pól wyboru na tej stronie.Domyślnie program uwzględni filtry wykluczenia ustawione w oknie dialogowym Settings.

4. Na stronie Backup Destination, wybierz opcję Save data to FTP locations.

5. Ustaw parametry wymaganej lokalizacji FTP.

- Archive location. Podaj pełną ścieżkę do wymaganej lokalizacji FTP;

- Name. Ustaw nazwę serwera FTP (opcjonalnie);

- Login. Podaj nazwę użytkownika dla dostępu do serwera FTP;

- Password. Podaj hasło dla dostępu do serwera FTP. Kliknij Remember password, aby zapisać je następnym razem, gdy tworzysz kopię zapasową w tej lokalizacji;

- Port. Określ wymagany port (domyślnie 21) i kliknij, jeśli to konieczne Use Active Mode; Kiedy wszystko będzie gotowe kliknij na przycisk ze strzałką obok pola lokalizacji archiwum, aby sprawdzić czy masz dostęp do lokalizacji FTP.

Musisz samodzielnie zezwolić w Windows Firewall lub innych tego typu programach na pracę z wymaganym portem (domyślnie 21).

6. Jeśli wszystko jest w porządku uzyskasz nowy element na liście nazwany tak jak wybrana lokalizacja FTP. Poprzez kliknięcie ikony +, możesz ją przeglądać, aby określić dokładną lokalizację dla obrazu kopii zapasowej.

7. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

8. Dodaj komentarze opisujące zawartość kopii zapasowej.

9. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

10. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii zapasowej komputera Mac z podwójnym systemem operacyjnym na zewnętrzny dysk USB

Aby utworzyć kopię zapasową komputera Mac z podwójnym systemem operacyjnym (Mac OS X i Windows XP/Vista/7), a następnie umieścić jej obraz na zewnętrznym dysku USB, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Podłącz do komputera zewnętrzny dysk USB.

3. Uruchom ponownie komputer. Zostanie on automatycznie uruchomiony do środowiska ratunkowego Linux (Normal Mode), ponieważ jest to jedyny tryb, który zapewnia obsługę komputerów Mac.

4. W menu uruchomienia Linux wybierz Hard Disk Manager.

5. Uruchom kreatora Backup Wizard poprzez wybranie go w Main Menu programu: Wizards > Backup Wizard.

6. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

7. Na stronie What to back up, wybierz dysk twardy komputera Mac.

8. Na stronie Backup Destination wybierz opcję Save data to any local drive or a network share.

9. Wybierz zewnętrzny dysk USB, jako miejsce docelowe dla kopii zapasowej.

10. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy wybrać inny dysk.

11. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

12. Wybierz czy wykonać operację natychmiast czy wygenerować skrypt.

13. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE lub pod systemem operacyjnym Windows.

Tworzenie kopii zapasowej plików na lokalnie zamontowanej/odmontowanej (bez przypisanej litery dysku) partycji

Aby utworzyć kopię zapasową wymaganych plików lub folderów, a następnie umieścić jej obraz na lokalnie

zamontowanym/odmontowanym dysku, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Back up Files w menu Wizards (każdy ze sposobów opisany wcześniej może zostać tu użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What folders and files to back up możesz zobaczyć listę wszystkich partycji (zamontowanych i odmontowanych) dostępnych w systemie. Zaznacz pole wyboru obok pliku, folderu, a nawet całej partycji, aby utworzyć zawartość przyszłego obrazu kopii zapasowej.

4. Na stronie Backup Destination, wybierz lokalnie zamontowany/odmontowany (bez przypisanej litery dysku) dysk jako miejsce docelowe dla kopii zapasowej.

5. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

6. Specify include masks. Program zawiera wiele gotowych do użytku filtrów, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowej.

Możesz również utworzyć własny filtr, poprzez kliknięcie przycisku Add category… .

• Name. Podaj dowolną nazwę dla filtra, staraj się by była ona łatwa w zrozumieniu;

• Filter. Kliknij przycisk Browse, aby wybrać pliki lub foldery, które mają zostać załączone lub określ maskę filtra za pomocą symboli * lub ?;

• Description. Dodaj krótki opis do filtra.

Kliknij przycisk OK, aby uzyskać nowy element na liście filtrów. Poprzez zaznaczenie/odznaczenie pola wyboru obok jego nazwy możesz wybrać czy będzie on używany czy też nie.

Poprzez ustawienie maski załączenia, automatycznie ignorowane będą pliki, które nie są z nią zgodne, dlatego też nie będą one dodane do obrazu kopii zapasowej.

7. Specify exclude masks. Program zawiera wiele gotowych do użytku filtrów, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowej.

8. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

9. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

10. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii dyferencyjnej pełnej kopii zapasowej partycji

Aby zaktualizować obraz wybranej partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Differential Partition Backup w menu Wizards.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymagane pełne (bazowe) archiwum partycji:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych

Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Strona Archive Content wyświetla szczegółowe informacje o zawartości archiwum. Zawiera pełny opis właściwości partycji. Dodatkowo masz możliwość modyfikowania ustawień kopii zapasowej. Aby aktywować tryb zaawansowany, musisz zaznaczyć odpowiednią opcję w dolnej części okna.

5. Na stronie Backup Destination, wybierz miejsce, w którym umieszczony ma zostać obraz kopii zapasowej.

6. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy wybrać inny dysk.

7. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej;

8. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

9. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Po zakończeniu operacji otrzymasz dyferencyjną kopię zapasową wybranej partycji. Jest ona umieszczona w określonym miejscu docelowym (dysk lokalny lub sieciowy, Backup Capsule lub dysk CD/DVD), jego funkcje określone są przez kreatora.

Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej partycji

Aby zaktualizować jedynie wymagane pliki, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Create File Complement… w menu Wizards.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymagane pełne (bazowe) archiwum partycji:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Na stronie What folders and files to back up możesz zobaczyć zawartość wybranego archiwum partycji. Zaznacz pole wyboru obok pliku lub folderu, aby utworzyć zawartość obrazu kopii inkrementalnej.

5. Specify include masks. Program zawiera wiele gotowych do użytku filtrów, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowej.

Możesz również utworzyć własny filtr, poprzez kliknięcie Add category… .

• Name. Podaj dowolną nazwę dla filtra, staraj się by była ona łatwa w zrozumieniu;

• Filter. Kliknij przycisk Browse, aby wybrać pliki lub foldery, które mają zostać załączone lub określ maskę filtra za pomocą symboli * lub ?;

• Description. Dodaj krótki opis do filtra.

Kliknij przycisk OK, aby uzyskać nowy element na liście filtrów. Poprzez zaznaczenie/odznaczenie pola wyboru obok jego nazwy możesz wybrać czy będzie on używany czy też nie.

Poprzez ustawienie maski załączenia, automatycznie ignorowane będą pliki, które nie są z nią zgodne, dlatego też nie będą one dodane do obrazu kopii zapasowej.

6. Specify exclude masks. Program zawiera wiele gotowych do użytku filtrów, aby efektywnie kontrolować zawartość obrazów kopii zapasowej.

7. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

8. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

9. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Po zakończeniu operacji otrzymasz inkrementalną kopię zapasową wybranej partycji, zawierającą informacje określone w kreatorze. Umieszczona jest w tym samym miejscu docelowym, co jej obraz bazowy.

Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii inkrementalnej pełnej kopii zapasowej plików

Aby zaktualizować kopię zapasową plików, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Incremental File Backup w menu Wizards.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymagane pełne (bazowe) archiwum plików

• Klikając na łącze Switch to Archive List View, możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

Po zakończeniu operacji otrzymasz inkrementalną kopię zapasową wybranego archiwum plików. Umieszczona jest w tym samym miejscu docelowym, co jej obraz bazowy.

Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

Tworzenie kopii zapasowej za pomocą kreatora Smart Backup Wizard

Aby utworzyć kopię zapasową i umieścić jej obraz w wymaganej lokalizacji za pomocą kreatora Smart

Backup Wizard wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Smart Backup w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może zostać tutaj użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What to back up, kliknij na sekcję, odpowiednią dla zadania, jakie chcesz wykonać.

- Disk or Partitions, aby utworzyć kopię zapasową opartą na sektorach całego dysku lub jedynie pojedynczych partycji;

- E-mail, aby utworzyć kopię zapasową opartą na plikach baz danych poczty e-mail, kont i książek adresowych MS Outlook, MS Express i Windows Mail;

- Media Files, aby utworzyć kopię zapasową opartą na plikach wszystkich plików multimedialnych (zdjęcia, wideo, muzyka itp.) umieszczonych w folderze Moje dokumenty;

- Documents, aby utworzyć kopię zapasową opartą na plikach wszystkich dokumentów przechowywanych w folderze Moje dokumenty;

- Other Files and Folders, aby utworzyć kopię zapasową opartą na plikach dowolnych plików i folderów.

4. W zależności od wyboru musisz dokładniej określić obiekty operacji i następnie wybrać lokalizację dla kopii zapasowej (dotyczy Disk or Partitions lub Other Files and Folders), lub wybrać jedynie lokalizację dla kopii zapasowej (dotyczy pozostałych opcji).

Aby dowiedzieć się więcej jak określić obiekt operacji dla kopii zapasowych sektorów i plików oraz lokalizację dla kopii zapasowych plików, zobacz inne scenariusze tworzenia kopii zapasowych.

5. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

6. Wybierz czy wykonać operację natychmiast, ustawić dla niej tabelę czasową lub wygenerować skrypt.

7. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Tworzenie cyklicznej kopii zapasowej partycji

Aby zautomatyzować proces tworzenia kopii zapasowej partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Uruchom kreatora Cyclic Backup Wizard poprzez wybranie w Main Menu: Wizards > Backup Utilities > Cyclic Backup...

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie What to back up, wybierz partycję, której ma zostać utworzona cykliczna kopia zapasowa;

Aktualna wersja programu pozwala tworzyć cykliczną kopię zapasową tylko jednej partycji w danym momencie.

4. Na stronie Backup Destination, wybierz zamontowaną/odmontowaną partycję, udział sieciowy lub serwer FTP, do umieszczenia obrazów kopii zapasowych.

5. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy wybrać inny dysk.

6. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

7. Ustaw tabelę czasową dla operacji.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Planowanie zadań.

8. Na stronie Cyclic backup type, wybierz sposób tworzenia cyklicznej kopii zapasowej:

• Base type. Każdy obraz utworzony podczas operacji będzie pełnym archiwum.

• Differential type. Każdy pierwszy obraz będzie pełnym (bazowym) archiwum, a wszystkie inne będą jego kopiami dyferencyjnymi. Operacja ta wymaga mniejszej ilości miejsca, co znacznie pozwala zaoszczędzić zasoby systemu.

Poprzez ustawienie parametrów Maximum disk space to store images i Maximum number of images to store możesz określić kiedy operacja będzie powtarzana. Oznacza to, że gdy wartości tych parametrów zostaną przekroczone, najstarsze archiwum zostanie automatycznie zastąpione (jeśli wybrany jest typ Differential type, tylko obrazy dyferencyjne zostaną zastąpione).

9. Na stronie Backup Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Operacja zostanie uruchomiona zgodnie z ustawioną tabelą czasową. Obrazy kopii zapasowych zostaną umieszczone w określonym miejscu docelowym (dysk lokalny lub sieciowy), jego funkcje określone zostały przez kreatora.

Scalanie pełnej kopii zapasowej partycji z jedną z jej kopii dyferencyjnych

Aby scalić pełną kopię zapasową partycji z jedną z jej kopii dyferencyjnych, otrzymując w ten sposób nowe pełne archiwum partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Synthetic Backup w menu Wizards.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymagane archiwum dyferencyjne. Program automatycznie odnajdzie jego obraz bazowy:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Klikając na łącze Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Na stronie Synthesis Settings możesz zmodyfikować dowolne właściwości wybranego obrazu kopii zapasowej, jeśli to konieczne. Aby wykonać to zadanie, nie ma potrzeby niczego zmieniać.

5. Na stronie Synthetic Archive Destination, wybierz, gdzie chcesz umieścić obraz kopii zapasowej, który powstanie w wyniku tej operacji.

6. Jeśli to konieczne edytuj nazwę archiwum.

Zwróć uwagę na parametry Estimated archive size i Space available on backup destination – jeśli rozmiar archiwum jest większy niż dostępne miejsce, należy wybrać inny dysk.

7. Dodaj komentarze dotyczące zawartości kopii zapasowej.

8. Na stronie Synthesis Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je jeśli to konieczne. Kliknij przycisk Next, aby rozpocząć proces tworzenia kopii zapasowej.

Po zakończeniu operacji otrzymasz nowe pełne archiwum partycji. Umieszczone jest ono w określonym miejscu docelowym (dysk lokalny lub sieciowy lub dysk CD/DVD), jego funkcje określone są przez kreatora.

Funkcja ta jest aktualnie niedostępna dla modyfikacji kopii zapasowych całego dysku twardego. Operację tę można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

Scenariusze odzyskiwania

Naprawa MBR po ataku wirusa

Załóżmy, że MBR (Master Boot Record) dysku twardego został uszkodzony na skutek ataku wirusa, nie ma więc możliwości uruchomienia systemu. Aby naprawić MBR po ataku wirusa, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomienia Linux wybierz Boot Corrector. Znajdziesz go również w PTS DOS.

4. Na stronie powitalnej kreatora, wybierz opcję Correct the Master Boot Record (MBR).

5. Na następnej stronie wybierz z listy wymagany dysk twardy (jeśli jest ich kilka) i wybierz opcję Update the MBR executable code.

6. Potwierdź operację.

7. Po zakończeniu operacji, kliknij przycisk Report, aby zobaczyć zawierającą wiele informacji stronę podsumowującą. Program pozwala również przechowywać raporty. Wystarczy w tym celu nacisnąć przycisk Save i wybrać dokładną lokalizację w otwartym oknie dialogowym.

8. Kliknij przycisk Finish, aby zamknąć kreatora Boot Corrector.

9. Uruchom ponownie komputer.

Naprawa możliwości rozruchu Windows

Załóżmy, że z niewiadomego powodu Windows nie może ukończyć procedury rozruchu. Początkowo wszystko wydaje się być w porządku, pojawiają się na ekranie standardowe powiadomienia, ale w pewnym momencie wszystko się zawiesza.

Aby naprawić możliwość rozruchu Windows, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również

opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomienia Linux wybierz Boot Corrector. Znajdziesz go również w PTS DOS.

4. Na stronie powitalnej kreatora, wybierz opcję Search for Windows installations to correct.

5. Na następnej stronie wybierz z listy wymaganą instalację Windows (jeśli jest ich kilka), a następnie wybierz opcję Edit the Boot.ini file. Jeśli nie wiesz, która instalacja jest potrzebna, użyj przycisku Properties, aby zdobyć więcej informacji o wybranym elemencie.

6. Sprawdź plik – być może to z nim jest jakiś problem. Jeśli zawiera błąd napraw go za pomocą odpowiednich przycisków.

7. Jeśli plik Boot.ini, nie zawiera błędów, wróć do strony Correct Windows Installations, aby dokonać korekty liter dysku w rejestrze systemu Windows.

8. Na następnej stronie wybierz z listy dysk twardy (jeśli jest ich kilka), a następnie wymaganą partycję. Jeśli nie jesteś pewien, która instalacja jest wymagana użyj Properties, aby uzyskać więcej informacji na temat wybranego elementu.

9. Kliknij przycisk Edit Letters, aby dokonać korekty istniejącej litery dysku lub przypisać nową w rejestrze systemu Windows.

10. Po przypisaniu odpowiedniej litery dysku, zamknij okno dialogowe, a następnie kliknij przycisk Apply.

11. Potwierdź operację.

12. Po zakończeniu operacji kliknij przycisk Report, aby zobaczyć zawierającą wiele informacji stronę podsumowującą. Program pozwala również przechowywać raporty. Wystarczy w tym celu nacisnąć przycisk Save i wybrać dokładną lokalizację w otwartym oknie dialogowym.

13. Kliknij przycisk Finish, aby zamknąć kreatora Boot Corrector.

14. Uruchom ponownie komputer.

Przywracanie dysku twardego z rozruchowej Backup Capsule

Załóżmy, że nie ma możliwości uruchomienia komputera z powodu ataku wirusa lub uszkodzenia danych krytycznych dla systemu. Posiadasz jednak rozruchową backup capsule zawierającą kopię zapasową dysku twardego. To wystarczy, aby system ponownie działał prawidłowo. Aby przywrócić dysk twardy z obrazu kopii zapasowej umieszczonej w backup capsule, kiedy bieżący system operacyjny został uszkodzony, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z rozruchowej backup capsule. Domyślnie program oferuje użycie klawiszu dostępu F1, aby dokonać z niej rozruchu.

Scenariusz ten zakłada, że backup capsule jest rozruchowa.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux).

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund uruchomiony zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomienia Linux, wybierz kreatora Simple Restore Wizard. Znajdziesz go również w PTS DOS.

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Na stronie What to Restore, możesz zobaczyć listę wszystkich dostępnych obrazów (jeśli jest ich kilka). Najprawdopodobniej wymagane archiwum będzie się na niej znajdować, ale jeśli nie kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby je odnaleźć. Kiedy znajdziesz wymagany obraz kliknij na niego dwukrotnie, aby kontynuować.

6. Na stronie Image Properties, upewnij się, że wybrany został poprawny obraz poprzez przejrzenie informacji o archiwum.

7. Na następnej stronie określ dysk twardy, na który przywrócony zostanie obraz (jeśli jest ich kilka na komputerze). Domyślnie program oferuje przywrócenie w jego oryginalne miejsce.

Możesz również ustawić, aby program zmienił proporcjonalnie rozmiar partycji, poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru.

Całkowita zawartość partycji, na którą zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

8. Na stronie Restore Summary możesz zobaczyć układ dysku twardego przed i po operacji. Kliknij przycisk Next, aby zapoczątkować proces przywracania.

9. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o wszystkich akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

10. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora i uruchom ponownie komputer.

Operacja ta może zostać również wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Przywracanie partycji systemowej z nośnika zewnętrznego (CD/DVD)

Załóżmy, że nie ma możliwości uruchomienia komputera z powodu ataku wirusa lub uszkodzenia danych krytycznych dla systemu. Jeśli posiadasz kopię zapasową partycji systemowej na rozruchowym dysku DVD, to wystarczy, aby system ponownie działał prawidłowo.

Aby przywrócić partycję systemową z obrazu kopii zapasowej umieszczonej na CD/DVD, gdy bieżący system operacyjny jest uszkodzony, wykonaj następujące czynności:

1. Umieść dysk CD/DVD, zawierający wcześniej przygotowany obraz kopii zapasowej w napędzie CD/DVD (BIOS musi ustawiony być na rozruch systemu z urządzenia CD/DVD).

Scenariusz ten zakłada, że posiadasz archiwum rozruchowe na CD/DVD. Jeśli obraz kopii zapasowej umieszczony jest na kilku dyskach CD/DVD, umieść pierwszy dysk.

2. Uruchom ponownie komputer.

3. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

4. W menu uruchomienia PTS DOS wybierz Simple Restore Wizard. Znajdziesz tego kreatora również w Linux.

5. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

6. Na stronie What to Restore, możesz zobaczyć listę wszystkich dostępnych obrazów (jeśli jest ich kilka). Najprawdopodobniej wymagane archiwum będzie się na niej znajdować, ale jeśli nie kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby je odnaleźć. Kiedy znajdziesz wymagany obraz kliknij na niego dwukrotnie, aby kontynuować.

7. Na stronie Image Properties, upewnij się, że wybrany został poprawny obraz poprzez przejrzenie informacji o archiwum.

8. Na następnej stronie określ dysk twardy, a następnie jedną z jego partycji, na którą przywrócony zostanie obraz (jeśli jest ich kilka na komputerze). Domyślnie program oferuje przywrócenie w jego oryginalne miejsce.

Całkowita zawartość partycji, na którą zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

9. Na stronie Partition Start and Size, możesz zmienić rozmiar partycji i jej lokalizację jeśli jest to konieczne.

10. Na stronie Restore Summary możesz zobaczyć układ dysku twardego przed i po operacji. Kliknij przycisk Next, aby zapoczątkować proces przywracania.

11. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o wszystkich akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

12. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora i uruchom ponownie komputer.

Operacja ta może zostać również wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Przywracanie partycji systemowej z dysku sieciowego

Załóżmy, że nie ma możliwości uruchomienia komputera z powodu ataku wirusa lub uszkodzenia niektórych plików krytycznych dla systemu. Posiadasz jednak kopię zapasową dysku twardego na zdalnym serwerze, to wystarczy, aby system ponownie działał prawidłowo.

Aby przywrócić partycje systemową z obrazu kopii zapasowej znajdującej się na dysku sieciowym, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego WinPE.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Po załadowaniu przeczytaj umowę i następnie zaznacz odpowiednie pole wyboru, aby ja zaakceptować.

Jeśli nie zgodzisz się na warunki zawarte w umowie, nie będziesz mieć możliwości używania programu.

3. Po zaakceptowaniu umowy wyświetli się Universal Application Launcher. Wybierz Restore Wizard.

4. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

5. Na stronie Browse for Archive określ wymagany obraz kopii zapasowej. Wykonaj w tym celu następujące czynności:

• Wybierz Network jako miejsce docelowe kopii zapasowej;

• Mapuj dysk sieciowy, na którym umieszczone są archiwa:

- Wywołaj okno dialogowe Map Network Drive, poprzez kliknięcie odpowiedniego przycisku;

- Kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby wybrać wymagany udział sieciowy lub podaj do niego ścieżkę ręcznie;

- Określ literę z listy dostępnych liter dysków;

- Kliknij w dolnej części okna dialogowego na przycisk Connect as user, aby określić nazwę i hasło użytkownika, potrzebną do dostępu do wybranej sieci, jeśli jest to wymagane.

Możesz również mapować dysk sieciowy za pomocą Network Configurator.

• Wybierz w oknie wymagane archiwum. Sekcja Archive File Details wyświetli krótki opis wybranego obrazu.

6. Strona What to Restore wyświetla szczegółowe informacje o zawartości archiwum. Wybierz wymagany element do przywrócenia. W tym przykładzie jest to pierwsza partycja dysku.

7. Na stronie Where to Restore określ dysk twardy, a następnie jedną z jego partycji, na którą ma zostać przywrócony obraz (jeśli jest ich w komputerze kilka). Domyślnie program oferuje przywrócenie archiwum w jego oryginalne miejsce.

Całkowita zawartość partycji, na którą zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

8. Na stronie Restore Results możesz zobaczyć układ dysku, jaki będzie po operacji. Poza tym istnieje możliwość zmiany rozmiaru partycji i jej lokalizacji, jeśli jest to konieczne oraz przypisania litery dysku.

9. Na następnej stronie kreatora potwierdź operację poprzez wybranie odpowiedniej opcji.

10. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Zaznacz pole wyboru w dolnej części okna, aby wyłączyć komputer po pomyślnie wykonanej operacji przywracania

11. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora i uruchom ponownie komputer.

Operacja ta może zostać również wykonana w środowisku ratunkowym Linux/PTS DOS.Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Przywracanie partycji systemowej z dysku lokalnego

Załóżmy, że system operacyjny sprawia problemy po zainstalowaniu nowego oprogramowania. Posiadasz jednak kopię zapasową partycji na dysku lokalnym, to wystarczy, aby cofnąć system do stanu w jakim działał bezproblemowo.

Aby przywrócić partycję systemową z obrazu kopii zapasowej ulokowanego na dysku lokalnym, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Restore w menu Wizards (można to zrobić w każdy opisany wcześniej sposób).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymagane archiwum:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Poprzez kliknięcie łącza Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Na stronie Where to Restore określ dysk twardy, a następnie jedną z jego partycji, na którą ma zostać przywrócony obraz (jeśli jest ich w komputerze kilka). Domyślnie program oferuje przywrócenie archiwum w jego oryginalne miejsce.

Całkowita zawartość partycji, na którą zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

5. Na stronie Restore Results możesz zobaczyć układ dysku, jaki będzie po operacji. Poza tym istnieje możliwość zmiany rozmiaru partycji i jej lokalizacji, jeśli jest to konieczne oraz przypisania litery dysku.

6. Zakończ kreatora i zastosuj zmiany.

7. Program wymaga ponownego uruchomienia systemu, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij odpowiedni przycisk, aby to potwierdzić.

8. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Po zakończeniu operacji program automatycznie uruchomi ponownie komputer.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym Linux/DOS lub WinPE. Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Przywracanie komputera Mac z podwójnym systemem operacyjnym z zewnętrznego dysku USB

Załóżmy, że nie można uruchomić komputera Mac z powodu uszkodzenia dysku twardego. Posiadasz jednak kopie zapasową dysku na zewnętrznym dysku USB. Wystarczy, że zastąpisz uszkodzony dysk nowym i wykonasz przywracanie.

Aby przywrócić komputer Mac z podwójnym systemem operacyjnym z obrazu kopii zapasowej, umieszczonej na zewnętrznym dysku USB, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Podłącz do komputera zewnętrzny dysk USB.

3. Uruchom ponownie komputer.

4. W menu rozruchu wybierz Normal Mode, aby skorzystać z środowiska ratunkowego Linux, ponieważ jest to jedyny tryb, który pozwala na pracę z urządzeniami USB.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

5. W menu uruchomienia Linux wybierz Simple Restore Wizard.

6. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

7. Na stronie What to Restore, kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby odnaleźć wymagane archiwum. Kiedy je znajdziesz, kliknij na nie dwukrotnie.

8. Na stronie Image Properties, upewnij się, że wybrany został poprawny obraz poprzez przejrzenie informacji o archiwum.

9. Na następnej stronie określ dysk twardy, na który przywrócony zostanie obraz.

Całkowita zawartość dysku, na który zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

10. Na stronie Restore Summary możesz zobaczyć układ dysku twardego przed i po operacji. Kliknij przycisk Next, aby zapoczątkować proces przywracania.

11. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o wszystkich akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

12. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora i uruchom ponownie komputer.

Przywracanie kopii inkrementalnej pliku

Załóżmy, że opracowujesz pewien projekt i tworzysz jego kopie inkrementalne każdego dnia, aby nie stracić ważnych informacji. Posiadasz więc łańcuch kopii zapasowych pliku. Pewnego dnia zauważasz, że praca wykonana przez ostatnie trzy dni jest całkowicie nieudana. Nie poddawaj się – odzyskaj swój projekt z dnia, w którym wszystko było ok. Aby przywrócić kopię inkrementalną pliku, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Restore w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może zostać tutaj użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, określ wymaganą kopię inkrementalną pliku:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Poprzez kliknięcie łącza Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Na stronie How to Restore, określ sposób w jaki archiwum ma zostać przywrócone. W tym przykładzie wybraliśmy jego oryginalną lokalizację z równoczesnym zastąpieniem istniejących plików.

5. Ukończ kreatora i zastosuj zmiany.

6. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o wszystkich akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Przywracanie kopii inkrementalnej pliku kopii zapasowej partycji

Załóżmy, że system operacyjny sprawia problemy z powodu ataku wirusa. Posiadasz jednak kopię zapasową partycji systemowej dysku lokalnego. Poza tym tworzysz regularnie kopie inkrementalne dokumentów i bazy danych poczty e-mail. To wystarczy, aby łatwo cofnąć wszystko do momentu, w którym system działał bezproblemowo.

Aby przywrócić partycję systemową z kopii inkrementalnej obrazu kopii zapasowej umieszczonego na dysku lokalnym, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element Restore w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może zostać tutaj użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Na stronie Browse for Archive, wybierz wymagane archiwum kopii inkrementalnej kopii zapasowej partycji systemowej:

• Klikając na łącze Switch to Archive List View możesz zobaczyć listę obrazów zawartych w bazie danych Archive Database (jeśli są takie).

Aby uzyskać jaśniejszy obraz o właściwościach wymaganego obrazu, kliknij na poniższą sekcję (tzn. Archive File Details), aby wyświetlić krótki opis.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

• Poprzez kliknięcie łącza Switch to File View, możesz odnaleźć w oknie wymagany obraz. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli również krótki opis wybranego obrazu.

Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przejdź do rozdziału Przeglądanie właściwości obrazu.

4. Na stronie How to Restore File Complement wybierz czy chcesz przywrócić archiwum partycji i wymaganą kopię inkrementalną pliku czy tylko kopię inkrementalną pliku. W tym przykładzie wybraliśmy pierwszą opcję.

5. Na stronie Where to Restore określ dysk twardy, a następnie jedną z jego partycji, na którą ma zostać przywrócony obraz. Domyślnie program oferuje przywrócenie archiwum w jego oryginalne miejsce.

Całkowita zawartość partycji, na którą zostanie przywrócony obraz zostanie podczas operacji usunięta.

6. Na stronie Restore Results możesz zobaczyć układ dysku, jaki będzie po operacji. Poza tym istnieje możliwość zmiany rozmiaru partycji i jej lokalizacji, jeśli jest to konieczne oraz przypisania litery dysku.

7. Ukończ kreatora i zastosuj zmiany.

8. Program wymaga ponownego uruchomienia systemu, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij odpowiedni przycisk, aby to potwierdzić.

9. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o wszystkich akcjach wykonywanych przez

program w danym momencie.

Po zakończeniu operacji program automatycznie uruchomi ponownie komputer.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Kopiowanie danych z uszkodzonego dysku systemowego na inny dysk twardy

Aby odzyskać ważne informacje z dysku twardego i skopiować je na inny dysk twardy, kiedy nie ma możliwości uruchomienia systemu, wykonaj następujące czynności:

1. Podłącz do komputera drugi dysk twardy.

2. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

3. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

4. W menu uruchomienia Linux wybierz File Transfer Wizard. Znajdziesz go również w PTS DOS.

5. Na stronie powitalnej, kliknij przycisk Next.

6. Wybierz z listy po prawej stronie okna dysk, na którym przechowywane są potrzebne pliki.

7. Wybierz pliki, które mają zostać skopiowane i umieść je w schowku za pomocą przycisku ze strzałką skierowaną w lewo.

Kliknij przycisk Calc, aby oszacować rozmiar danych.

8. Na stronie Select Destination Type, wybierz sposób w jaki dane będą przechowywane. Wybierz element Save data to any local drive or a network share.

9. Na stronie Select Destination Path, wybierz dysk twardy, na który dane mają zostać skopiowane za

pomocą standardowego przycisku przeglądania [...].

10. Na stronie Transfer Summary sprawdź wszystkie parametry operacji. Kliknij przycisk Next, aby wykonać operacje.

11. W oknie Progress, możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

12. Po zakończeniu operacji, zamknij kreatora za pomocą odpowiedniego przycisku.

13. Wyłącz komputer.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Nagranie danych z uszkodzonego dysku systemowego na dysk CD/DVD

Aby odzyskać ważne informacje z dysku twardego i nagrać je na dysk CD/DVD, gdy zawiedzie rozruch systemu, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode, aby użyć środowiska Linux, ponieważ jest to jedyny tryb, który pozwala na nagrywanie dysków CD/DVD.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomienia Linux wybierz File Transfer Wizard. Znajdziesz go również w PTS DOS.

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Wybierz z listy, znajdującej się po prawej stronie okna dysk, na którym przechowywane są potrzebne dane.

6. Wybierz pliki, które chcesz skopiować i umieść je w schowku, za pomocą przycisku lewej strzałki.

Kliknij przycisk Calc, aby oszacować rozmiar danych.

7. Na stronie Select Destination Type, wybierz sposób w jaki dane będą przechowywane. Wybierz element Burn data to CD/DVD.

8. Na stronie Choose a Recorder, wybierz nagrywarkę z listy dostępnych urządzeń i ustaw etykietę woluminu poprzez podanie jej w odpowiednim polu.

9. Na stronie Transfer Summary sprawdź wszystkie parametry operacji. Kliknij przycisk Next, aby wykonać operacje.

10. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

11. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora za pomocą odpowiedniego przycisku.

12. Wyłącz komputer.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Kopiowanie danych z kopii zapasowej do uszkodzonej partycji systemowej

Nie ma możliwości uruchomienia systemu, ponieważ niektóre pliki zostały uszkodzone. Jeśli posiadasz kopię zapasową partycji systemowej, możesz przekopiować te pliki, aby system ponownie działał prawidłowo:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub

Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomieniu Linux, wybierz the File Transfer Wizard. Możesz go znaleźć również w PTS DOS.

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Wybierz z listy znajdującej się po prawej stronie okna dysk, na którym przechowywana jest kopia zapasowa systemu.

6. Kliknij dwukrotnie na wymaganą kopię zapasową, aby ją otworzyć.

7. Wybierz pliki, które chcesz skopiować i umieść je w schowku, za pomocą przycisku lewej strzałki.

Kliknij przycisk Calc, aby oszacować rozmiar danych.

8. Na stronie Select Destination Type, wybierz sposób w jaki dane będą przechowywane. Wybierz element Save data to any local drive or a network share.

9. Na stronie Select Destination Path, wybierz dysk systemowy na który dane mają zostać skopiowane, za pomocą standardowego przycisku przeglądania [...].

10. Na stronie Transfer Summary sprawdź wszystkie parametry operacji. Kliknij przycisk Next, aby wykonać operacje.

11. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

12. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora za pomocą odpowiedniego przycisku.

13. Wyłącz komputer.

Operacja ta może również zostać wykonana w środowisku ratunkowym WinPE.

Przywracanie pojedynczych plików i folderów z kopii zapasowej

Program zapewnia bardzo wygodną opcję dostępu do archiw kopii zapasowych i przywracania jedynie wymaganych danych (funkcjonalność ta zwana jest przywracaniem selektywnym). Operację tę można wykonać za pomocą Restore Wizard, File Transfer Wizard lub Volume Explorer.

Restore Wizard

Aby przywrócić pojedyncze pliki i foldery z obrazu kopii zapasowej za pomocą Restore Wizard, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego WinPE.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. Po załadowaniu, przeczytaj umowę, a następnie zaznacz odpowiednie pole wyboru, aby ją zaakceptować.

Jeśli nie zgodzisz się na warunki zawarte w umowie, nie będziesz mieć możliwości używania programu.

3. Po zaakceptowaniu umowy pojawi się Universal Application Launcher. Wybierz Restore Wizard.

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Na stronie Browse for Archive, wybierz wymagane archiwum. Sekcja Archive File Details wyświetli krótki opis o wybranym obrazie.

6. Na następnej stronie określ co dokładnie chcesz wyodrębnić z kopii zapasowej zaznaczając odpowiednie pole wyboru obok wymaganych danych. W prawym dolnym rogu okna możesz zobaczyć rozmiar wybranych danych.

7. Na stronie How to Restore, określ sposób w jaki dane mają zostać przywrócone. W tym przykładzie wybraliśmy ich oryginalną lokalizację z równoczesnym zastąpieniem istniejących plików.

8. Na stronie Restore Summary przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je, jeśli to konieczne.

9. Na następnej stronie kreatora potwierdź operację, za pomocą odpowiedniej opcji.

10. W oknie Progress, możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w

danym momencie.

11. Po zakończeniu operacji, zamknij kreatora i uruchom ponownie komputer.

Operacje można również wykonać pod systemem operacyjnym Windows.

File Transfer Wizard

Aby przywrócić pojedyncze pliki i foldery z obrazu kopii zapasowej za pomocą File Transfer Wizard, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Wywołaj menu wybranego obrazu kopii zapasowej (kliknij prawym przyciskiem myszy) w Archive Database i następnie wybierz element menu: Restore File from Archive. W ten sposób automatycznie otworzy się File Transfer Wizard.

2. Wybierz pliki, które mają zostać skopiowane i umieść je w schowku za pomocą przycisku ze strzałką skierowaną w lewo.

3. Na stronie Select Destination Type, wybierz sposób w jaki dane będą przechowywane. Wybierz element Save data to any local drive or a network share.

4. Na stronie Select Destination Path, określ dokładne miejsce, na które dane mają zostać skopiowane.

5. Na stronie Transfer Summary sprawdź wszystkie parametry operacji. Kliknij przycisk Next, aby wykonać operacje.

6. Po zakończeniu operacji zamknij kreatora za pomocą odpowiedniego przycisku.

Volume Explorer

Aby przywrócić pojedyncze pliki i foldery z obrazu kopii zapasowej za pomocą Volume Explorer, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij na kartę Disk View, a następnie wybierz Volume Explorer;

2. Wybierz wymagane archiwum i otwórz je klikając na nie dwukrotnie lewym przyciskiem myszy.

3. Wywołaj menu (kliknij prawym przyciskiem myszy) dla wymaganego pliku/folderu i wybierz element Export.

4. Wybierz miejsce na dysku, na który ma zostać wyodrębniony plik/folder.

5. Kliknij przycisk OK, aby wykonać operacje.

Aktualna wersja programu nie pozwala na dostęp do archiw plików za pomocą Volume Explorer.

Scenariusze zmiany rozmiaru

Tworzenie nowej partycji, aby oddzielić system operacyjny od pozostałych danych

Załóżmy, że jesteś użytkownikiem posiadającym jeden dysk twardy i jedną partycję (jedna partycja zawsze jest partycją systemową). Aby zabezpieczyć się przed awarią systemu lub atakiem wirusa, musisz utworzyć kopię zapasową całej partycji, która poza systemem operacyjnym zawiera wszystkie zdjęcia, ulubione filmy i muzykę itp. W rezultacie otrzymasz bardzo duży obraz kopii zapasowej. Łatwo można rozwiązać ten problem, poprzez oddzielenie systemu operacyjnego od pozostałych danych.

Aby utworzyć nową partycję na dysku twardym, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

Kliknij Switch to Full Scale Launcher w Express Launcher.

1. Kliknij element Express Create Partition w menu Wizards (można to zrobić w każdy ze sposobów opisanych wcześniej).

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Wybierz najodpowiedniejszą metodę utworzenia partycji. Kreator zaprojektowany jest, aby zminimalizować zaangażowanie użytkownika w operację wyszukania odpowiedniego miejsca i określenia rozmiaru. Musisz jedynie wybrać najodpowiedniejszą dla siebie metodę. Różnią się one w ilości miejsca do przydzielenia dla tej partycji. Aby ułatwić użytkownikowi wybór można zobaczyć przyszły układ dysku w mapie dysku poprzez wybranie danego trybu.

Liczba dostępnych metod zależy od układu danego dysku. Aby dowiedzieć się więcej na temat pracy kreatora, kliknij na odpowiednie łącze na pierwszej stronie kreatora.

4. To właściwie wszystko. Po kliknięciu przycisku Next, kreator rozpocznie modyfikować układ dysku. Jeśli zmieniany jest rozmiar partycji systemowej, tak jak jest to w tym przykładzie, zostaniesz poproszony o ponowne uruchomienie komputera, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij więc odpowiedni przycisk.

5. W oknie Progress, możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Po zakończeniu operacji komputer zostanie ponownie uruchomiony do systemu Windows, gdzie możesz zobaczyć nową utworzoną partycję NTFS.

Zwiększenie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji

Załóżmy, że posiadasz kilka partycji na dysku wirtualnym. Po zainstalowaniu pewnej liczby zasobochłonnych aplikacji i aktualizacjach systemu, partycja systemowa zaczęła odczuwać brak wolnego miejsca. Sąsiednia partycja jednak ma sporo zbędnego miejsca. To wystarczy aby partycja systemowa uzyskała więcej wolnego miejsca.

Aby zwiększyć partycję systemową poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiedniej partycji, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

1. Kliknij przycisk Partitioning i wybierz Resize Partitions.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij Next.

3. Kliknij na partycję systemową. Kreator automatycznie wybierze sąsiednią partycję. Z tej partycji zabrane zostanie miejsce.

Jeśli posiadasz więcej niż dwie partycje na dysku twardym i partycja, której miejsce ma zostać zwiększone otoczona jest przez inne partycje, możesz wybrać, z której partycji ma zostać zabrane miejsce. Wystarczy kliknąć na lewą partycję, ponieważ prawa zostanie wybrana automatycznie.

4. Zwiększ rozmiar partycji systemowej za pomocą suwaka lub ręcznie podając odpowiednią wartość. Kiedy zmieniasz rozmiar jednej partycji, rozmiar drugiej zostanie zmieniony, w ten sposób dokonuje się redystrybucji nieużywanego miejsca pomiędzy partycjami.

5. Na następnej stronie kreatora potwierdź operację wybierając odpowiednią opcję.

6. To właściwie wszystko. Po kliknięciu przycisku Next, kreator rozpocznie modyfikować układ dysku. Jeśli zmieniany jest rozmiar partycji systemowej, tak jak jest to w tym przykładzie, zostaniesz poproszony o ponowne uruchomienie komputera, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij więc odpowiedni przycisk.

7. W oknie Progress, możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Po zakończeniu operacji komputer zostanie automatycznie uruchomiony do systemu Windows, gdzie będzie można zauważyć, że partycja systemowa jest teraz większa.

Zwiększanie rozmiaru partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z dowolnej partycji

Załóżmy, że posiadasz kilka partycji na dysku wirtualnym. Po zainstalowaniu pewnej liczby zasobochłonnych aplikacji i aktualizacjach systemu, partycja systemowa zaczęła odczuwać brak wolnego miejsca. Sąsiednia partycja jednak ma sporo zbędnego miejsca. To wystarczy, aby partycja systemowa uzyskała więcej wolnego miejsca.

Aby zwiększyć partycję systemową poprzez zabranie nieużywanego miejsca z dowolnej partycji, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

Kliknij przycisk Switch to Full Scale Launcher w Express Launcher.

1. W oknie głównym wybierz wymagany dysk twardy (jeśli jest ich kilka) w Disk Map.

2. Wybierz partycję, z której ma zostać zabrane miejsce i następnie wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy), aby uruchomić okno dialogowe Move/Resize.

3. W otwartym oknie dialogowym przesuń krawędź partycji na prawo za pomocą techniki przeciągnij i upuść. W ten sposób uwolnione zostanie wolne miejsce z partycji (wyświetlone w kolorze zielonym). Możesz to również zrobić ręcznie poprzez podanie dokładnego rozmiaru wolnego miejsca. Kliknij przycisk Yes, aby kontynuować.

4. Posiadasz teraz blok wolnego miejsca, które można dodać do partycji systemowej. Nie możesz jednak zrobić tego bezpośrednio, tylko poprzez wykonanie kilku dodatkowych operacji przenoszenia/zmiany rozmiaru.

5. Ponieważ blok wolnego miejsca znajduje się w partycji rozszerzonej, trzeba go najpierw z niej wydobyć. Program pozwala na zmianę rozmiaru partycji rozszerzonej, tylko jeśli blok wolnego miejsca sąsiaduje z jej granicami. W naszym przypadku jest on pomiędzy dwoma dyskami logicznymi. Trzeba go więc przenieść. Aby to zrobić, wybierz pierwszą partycję logiczną i wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy), aby uruchomić okno dialogowe Move/Resize.

6. Przesuń prawą krawędź partycji na prawo, następnie zrób to samo z lewą krawędzią. Upewnij się, że rozmiar partycji pozostał niezmieniony.

7. Teraz możesz zmienić rozmiar partycji rozszerzonej, aby zabrać z niej blok wolnego miejsca. Wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy), aby uruchomić okno dialogowe Move/Resize.

8. W otwartym oknie dialogowym przesuń w prawo krawędź partycji rozszerzonej.

9. Blok wolnego miejsca został uwolniony.

10. Teraz musisz przenieść drugą partycję podstawową, w ten sam sposób w jaki zrobiliśmy to z partycją logiczną, aby upewnić się, że blok wolnego miejsca sąsiaduje z partycją systemową.

11. Można już zwiększyć rozmiar partycji systemowej. Wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy), aby uruchomić okno dialogowe Move/Resize.

12. W otwartym oknie dialogowym przesuń krawędź partycji na prawo, aby zwiększyć jej rozmiar.

13. Zastosuj wszystkie zmiany. Domyślnie program pracuje w trybie wirtualnym, dlatego też trzeba zatwierdzić wszystkie operacje, aby program je wykonał. W tym celu kliknij przycisk Apply w pasku Virtual Operations Bar.

14. Program będzie wymagał ponownego uruchomienia systemu, aby wykonać operacje w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij odpowiedni przycisk, aby się na to zgodzić.

Zmniejszenie partycji systemowej, aby zwiększyć rozmiar partycji z danymi

Załóżmy, że posiadasz na dysku twardym dwie partycje, pierwsza zajmuje około 40% miejsca dysku i używany jest na niej system Vista 64-bitowy, podczas gdy druga służy jako magazyn danych. Pewnego dnia zauważasz, że partycja systemowa nie potrzebuje tak dużej ilości miejsca, a potrzebuje go partycja zawierająca dane. Możesz łatwo rozwiązać ten problem za pomocą nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Aby zwiększyć partycję zawierającą dane poprzez zabranie nieużywanego miejsca z partycji systemowej, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu rozruchu wybierz Normal Mode do uruchomienia środowiska ratunkowego Linux (zalecane) lub Safe Mode, aby użyć środowiska ratunkowego PTS DOS (w przypadków problemów z Linux). Masz również opcję, aby dokonać rozruchu z Low-Graphics Safe Mode (tryb awaryjny PTS DOS) aby poradzić sobie z poważną niekompatybilnością sprzętu. W tym przypadku tylko minimalny zestaw sterowników zostanie załadowany takich jak, sterowniki dysku twardego, monitora i klawiatury. Tryb ten ma prostą grafikę i menu.

Domyślnie po upłynięciu 10 sekund zainicjowany zostanie Normal Mode.

3. W menu uruchomieniu Linux, wybierz Hard Disk Manager. Możesz go znaleźć również w PTS DOS.

4. W oknie głównym wybierz wymagany dysk twardy (jeśli jest ich kilka) w Disk Map.

5. Wybierz partycję systemową i następnie wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom okno dialogowe Move/Resize.

6. W otwartym oknie dialogowym ustaw nowy rozmiar partycji za pomocą suwaka lub poprzez podanie dokładnej wartości w odpowiednim polu. W ten sposób uwolnione zostanie wolne miejsce z partycji (wyświetlone w kolorze zielonym). Kliknij OK, aby kontynuować.

7. Posiadasz teraz blok wolnego miejsca, który można dodać do partycji zawierającej dane.

8. Wybierz partycję z danymi i następnie wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom okno dialogowe Move/Resize.

9. Przesuń suwak w prawo, aby zwiększyć rozmiar partycji. Kliknij OK, aby kontynuować.

10. Zastosuj zmiany.

11. W oknie Progress możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Zmiana rozmiaru partycji Apple Boot Camp

Załóżmy, że jesteś użytkownikiem Boot Camp, który posiada jako drugi system operacyjny Windows XP. Początkowo przydzielone miejsce dla partycji Windows okazało się niewystarczające. Jedynym sposobem jest zabranie miejsca z partycji Mac, dlatego też musisz dokonać redystrybucji miejsca pomiędzy tymi partycjami.

Aby zwiększyć rozmiar partycji Windows poprzez zabranie nieużywanego miejsca z partycji Mac, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

1. Kliknij przycisk Partitioning, a następnie wybierz Resize Partitions.

2. Na stronie powitalnej kreatora, kliknij przycisk Next.

3. Kreator automatycznie wybierze partycje Windows (system plików NTFS) i Mac (system plików Apple HFS) konfiguracji Boot Camp.

W mapie dysku możesz również zobaczyć usługę partycji GPT (zwaną EFI) oraz 128 megabajtowy blok wolnego miejsca pomiędzy partycjami Mac i Windows utworzony przez Boot Camp.

4. Zwiększ partycję Windows za pomocą suwaka lub podaj ręcznie wymaganą wartość. Należy pamiętać, że zmieniając rozmiar jednej partycji, zmieniasz również rozmiar drugiej, ponieważ dokonujesz redystrybucji wolnego miejsca pomiędzy partycjami.

5. Na następnej stronie kreatora, potwierdź operację, wybierając odpowiednią opcję.

6. To właściwie wszystko. Po kliknięciu przycisku Next, kreator rozpocznie modyfikować układ dysku. Jeśli zmieniany jest rozmiar partycji systemowej, tak jak jest to w tym przykładzie, zostaniesz poproszony o ponowne uruchomienie komputera, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij więc odpowiedni przycisk.

7. W oknie Progress, możesz zobaczyć szczegółowy raport o akcjach wykonywanych przez program w danym momencie.

Po zakończeniu operacji komputer zostanie automatycznie uruchomiony do systemu Windows, gdzie będzie można zauważyć, że partycja systemowa jest teraz większa.

Tworzenie podwójnych systemów operacyjnych

Dla komputerów Windows

Wydanie systemu operacyjnego Windows Vista sprawiło, że problem z osiągnięciem podwójnego systemu operacyjnego stał się ważniejszy. Zdecydowaliśmy się rozważyć dwie najczęściej używane sytuacje z jakimi może się spotkać użytkownik tzn. Windows Vista + Windows XP oraz Windows XP + Windows Vista. Należy pamiętać, że dla lepszego bezpieczeństwa i niezależności systemu systemy te zainstalowane będą na różnych partycjach. Dlatego też, pierwsza partycja systemowa zostanie ukryta przed instalacją drugiego systemu operacyjnego.

Windows Vista + Windows XP

Załóżmy, że wraz z nowym komputerem dostaniesz system operacyjny Windows Vista. Jednak ulubione aplikacje nie będą działały na nim poprawnie. Aktualizacja oprogramowania, ma pojawić się w najbliższej przyszłości, ale nie chcesz na nią czekać. Dlatego też najlepszym rozwiązaniem jest pozostawienie Windows Vista nienaruszonego i zainstalowanie sprawdzonego systemu operacyjnego Windows XP.

Najprawdopodobniej posiadasz jeden dysk twardy z jedną partycją (jedna partycja zawsze jest partycją systemową). Aby zainstalować drugi system operacyjny potrzebujesz najpierw podzielić dysk na partycję, ponieważ potrzebna jest druga partycja podstawowa. Możesz to zrobić za pomocą Install New OS Wizard (specjalnie przeznaczone do tego celu narzędzie) lub tradycyjnie za pomocą pewnej liczby odpowiednich kreatorów i okien dialogowych.

Install New OS Wizard

Scenariusz ten zakłada, że systemy operacyjne zostaną zainstalowane na osobnych partycjach, aby zapewnić większe bezpieczeństwo i niezależność systemu.

Express Launcher

1. Kliknij Boot Management, a następnie wybierz Install New OS w Express Launcher.

2. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

3. Wybierz odpowiednią opcję, aby utworzyć nową partycję podstawową na dysku twardym.

4. Na następnej stronie kreatora, określ rozmiar nowej partycji. Jeśli wybrany dysk twardy zawiera bloki wolnego miejsca kreator automatycznie scali je i przydzieli do nowo tworzonej partycji. Jeśli nie ma bloków wolnego miejsca, zabierze on 50% nieużywanego miejsca sąsiedniej partycji, zmieniając jednocześnie jej rozmiar.

5. Następna strona pozwala określić system plików i dodatkowe parametry. Ponieważ instalowany będzie system operacyjny Windows XP, najlepszymi systemami plików są NTFS i FAT32. Kliknij przycisk Yes, aby kontynuować.

Na tej stronie określ dodatkowe parametry, które również mogą być pomocne. W tym przykładzie skupiliśmy się jednak na tych najważniejszych do wykonania zadania.

6. Podaj w polu tekstowym etykietę dla przyszłej partycji. Zostanie ona użyta w celu identyfikacji dysku.

7. Program wykona wszystkie potrzebne operacje, a następnie automatycznie uruchomi komputer, aby rozpocząć proces instalacji.

Jeśli zmieniłeś zdanie i nie chcesz instalować nowego systemu operacyjnego, nie umieszczaj dysku CD/DVD z systemem, tylko naciśnij w tym momencie klawisz ESC., kiedy zobaczysz na ekranie:

Wszystkie opisane powyżej operacje można wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

8. Zainstaluj Windows XP na nowo utworzonej partycji. Nie będziemy opisywać szczegółów instalacji, ponieważ wszystkie potrzebne informacje znajdują się w dokumentacji, załączonej do produktu. Jednak, aby uniknąć problemów, zwróć uwagę na następujące kwestie:

- Musisz posiadać płytę CD z systemem Windows Windows XP, aby go zainstalować;

- Aby automatycznie uruchomić komputer z tego dysku, upewnij się, że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD lub naciśnij klawisz F12 podczas uruchamiania, aby wybrać urządzenie rozruchowe;

- Nie zapomnij wybrać nowo utworzonej partycji jako miejsce docelowe.

9. Jeśli więc wszystko przebiegło zgodnie z planem, masz już zainstalowany system Windows XP. Windows Vista jest jednak niemożliwy do uruchomienia. Aby rozwiązać ten problem, uruchom kreatora Boot Manager Setup. Aby to zrobić zainstaluj nasz program ponownie, ale tym razem pod Windows XP, aby aktywować Boot Manager.

Aby uniknąć podwójnej instalacji użyj środowiska ratunkowego WinPE, aby uruchomić Boot Manager.

10. Kliknij Boot Management, a następnie wybierz Boot Manager w Express Launcher.

11. Ustaw kreatora Boot Manager. Najważniejszą opcją w tym miejscu jest możliwość ukrycia innych partycji podstawowych, za wyjątkiem partycji rozruchowej, powinno zostać to aktywowane, aby Windows 7 i Windows XP były od siebie niezależne. Reszta parametrów oferowanych domyślnie, może pozostać niezmieniona w tym przykładzie, więc ukończ kreatora, a następnie znajdzie on automatycznie oba systemu operacyjne i uaktualni MBR.

12. Uruchom ponownie komputer, aby upewnić się, że posiadasz środowisko z dwoma systemami.

Tradycyjny sposób

Scenariusz ten zakłada, że systemy operacyjne zostaną zainstalowane na osobnych partycjach, aby zapewnić większe bezpieczeństwo i niezależność systemu.

Express Launcher

Kliknij przycisk Switch to Full Scale Launcher w Express Launcher.

1. W oknie głównym wybierz wymagany dysk twardy w Disk Map aby utworzyć na nim blok wolnego miejsca.

2. Zwolnij trochę miejsca (nie mniej niż 10 GB, aby zainstalować Windows XP) z partycji. Aby to zrobić, wywołaj menu kontekstowe wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom okno dialogowe Move/Resize.

3. W otwartym oknie dialogowym przesuń krawędź partycji na lewą stronę za pomocą techniki przeciągnij i upuść. W ten sposób uwolnisz z partycji miejsce (wyświetlone w kolorze zielonym). Możesz również ręcznie podać dokładny rozmiar wymaganego wolnego miejsca. Kliknij Yes, aby kontynuować.

Okno dialogowe Move/Resize oferuje dodatkowe parametry, które również mogą być pomocne. W tym przykładzie skupiliśmy się jednak na tych najważniejszych do wykonania zadania.

4. Posiadasz teraz blok wolnego miejsca wystarczający, aby utworzyć nową partycję.

5. Utwórz nową partycję, aby zainstalować na niej Windows XP. Aby to zrobić wywołaj menu kontekstowe nowo utworzonego bloku wolnego miejsca (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom okno dialogowe Create Partition.

6. Określ parametry przyszłej partycji. Musi być ona partycją podstawową i ponieważ instalowany będzie system Windows XP, najodpowiedniejszymi systemami plików są NTFS i FAT32. Kliknij przycisk Yes, aby kontynuować.

Okno dialogowe Create Partition oferuje dodatkowe parametry, które również mogą być pomocne. W tym przykładzie skupiliśmy się jednak na tych najważniejszych do wykonania zadania.

7. W rezultacie operacji otrzymaliśmy nowo utworzoną partycję FAT32 o wystarczającym rozmiarze, aby pracować na niej z Windows XP.

8. Ukryj partycję z Windows Vista, aby nie zapisać na niej żadnych danych podczas instalacji Windows XP, ponieważ jest to najlepszy sposób na zapewnienie niezależności systemu. Aby to zrobić wywołaj menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom okno dialogowe Hide Partition. Kliknij przycisk Yes, aby kontynuować.

Ukrycie partycji systemowej powoduje brak możliwości uruchomienia systemu operacyjnego, co jest całkowicie naturalne.

9. Zastosuj wszystkie zmiany. Domyślnie program pracuje w trybie wirtualnym, dlatego też trzeba zatwierdzić wszystkie operacje, aby program je wykonał. W tym celu kliknij przycisk Apply w pasku Virtual Operations Bar.

10. Program wymaga ponownego uruchomienia systemu, aby wykonać operację w specjalnym trybie rozruchowym. Kliknij odpowiedni przycisk, aby to potwierdzić .

Po wykonaniu wszystkich operacji nie będzie możliwości ponownego uruchomienia systemu, co jest całkowicie naturalne. Jeśli jednak spróbujesz tego dokonać pojawi się następujący błąd:

Wszystkie wyżej wymienione operacje można również wykonać w środowisku ratunkowym WinPE.

11. Zainstaluj Windows XP na nowo utworzonej partycji. Nie będziemy opisywać szczegółów instalacji, ponieważ wszystkie potrzebne informacje znajdują się w dokumentacji, załączonej do produktu. Jednak, aby uniknąć problemów, zwróć uwagę na następujące kwestie:

- Musisz posiadać płytę CD z systemem Windows Windows XP, aby go zainstalować;

- Aby automatycznie uruchomić komputer z tego dysku, upewnij się, że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD lub naciśnij klawisz F12 podczas uruchamiania, aby wybrać urządzenie rozruchowe;

- Nie zapomnij wybrać nowo utworzonej partycji jako miejsce docelowe.

Instalacja Windows XP doprowadzi do braku możliwości rozruchu Windows Vista.

12. Uruchom kreatora Boot Manager Setup. Aby to zrobić zainstaluj nasz program ponownie, ale tym razem pod Windows XP, aby aktywować Boot Manager.

Aby uniknąć podwójnej instalacji użyj środowiska ratunkowego WinPE, aby uruchomić Boot Manager.

13. Kliknij Boot Management, a następnie wybierz Boot Manager w Express Launcher.

14. Ustaw kreatora Boot Manager. Najważniejszą opcją w tym miejscu jest możliwość ukrycia innych partycji podstawowych, za wyjątkiem partycji rozruchowej, powinno zostać to aktywowane, aby Windows 7 i Windows XP były od siebie niezależne. Reszta parametrów oferowanych domyślnie, może pozostać niezmieniona w tym przykładzie, więc ukończ kreatora, a następnie znajdzie on automatycznie oba systemu operacyjne i uaktualni MBR.

15. Uruchom ponownie komputer, aby upewnić się, że posiadasz środowisko z dwoma systemami.

Windows XP + Windows Vista

Posiadasz system operacyjny Windows XP i chcesz wypróbować najnowszy system operacyjny Windows Vista, ale nie masz pewności, czy ulubione programy będą na nim bezbłędnie działały, najlepszym sposobem jest pozostawienie sprawdzonego Windows XP nienaruszonego i zainstalowanie Windows Vista.

Ponieważ ta sytuacja jest bardzo podobna do opisywanej wcześniej przejdź do scenariusza Windows Vista + Windows XP. Zwróć jednak uwagę na jeden etap który musi zostać wykonany, jeśli zdecydujesz się na tradycyjną metodą:

1. Poza ukryciem partycji systemowej przed instalacją drugiego systemu operacyjnego, musisz ją również ustawić jako nieaktywną. Aby to zrobić wywołaj jej menu kontekstowe (kliknij prawym przyciskiem myszy) i uruchom odpowiednie okno dialogowe. Kliknij przycisk Yes, aby kontynuować.

Reaktywowanie partycji systemowej

W przypadku, kiedy nie możesz ukończyć wyżej wymienionych scenariuszy, ale osiągnąłeś już moment, w którym zmiany zostały zastosowane i wszystko jest gotowe do instalacji drugiego systemu operacyjnego, wykonaj następujące czynności, aby można było uruchomić ponownie system (dotyczy tylko scenariusza tradycyjnego):

1. Uruchom komputer z nośnika ratunkowego Linux/DOS.

Recovery Media Builder pomoże przygotować środowisko ratunkowe Linux/DOS lub WinPE na dysku CD/DVD lub pamięci USB. Aby automatycznie dokonać rozruchu z nośnika ratunkowego, upewnij się że BIOS ustawiony jest na rozruch z CD/USB.

2. W menu uruchomienia Linux wybierz Hard Disk Manager.

3. W oknie głównym wybierz partycję Windows, której nie da się uruchomić w Disk Map.

4. Pokaż partycję poprzez wywołanie jej menu kontekstowego (kliknij prawym przyciskiem myszy), a następnie wybierz Unhide.

5. Tylko w przypadku scenariusza Windows XP + Windows Vista musisz również uaktywnić partycję systemową poprzez wywołanie jej menu kontekstowego (kliknij prawym przyciskiem myszy) i wybranie Set Active.

6. Zostaniesz powiadomiony po ukończeniu operacji.

7. Uruchom ponownie komputer.

Scenariusze migracji systemu i wirtualizacji

Migracja systemu na inny dysk twardy (Clone HDD)

Załóżmy, że kupiłeś nowy dysk twardy. Jest on znacznie szybszy i ma większą pojemność niż obecny dysk systemowy, naturalne jest więc, że chcesz dokonać migracji systemu. Nasz program pomoże tego dokonać.

Aby dokonać migracji systemu z jednego dysku twardego do innego, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Podłącz oba dyski do komputera.

2. Włącz komputer.

3. Kliknij na Copy Disk w menu Wizards (można to zrobić w każdy ze sposobów opisanych wcześniej).

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Na stronie Select Hard Disk to Copy, wybierz dysk źródłowy (dysk twardy, który ma zostać skopiowany).

6. Na stronie Select Target Hard Disk, wybierz dysk docelowy (dysk twardy, na który ma zostać skopiowana zawartość dysku źródłowego).

Podczas operacji cała zawartość dysku docelowego zostanie usunięta.

7. Na kolejnej stronie kreatora określ opcje kopiowania. W tym przykładzie wybraliśmy kopiowanie z proporcjonalną zmianą rozmiaru, aby zająć cały dysk. Poza tym zalecamy, aby uruchomić test powierzchniowy, w celu upewnienia się, że nowy dysk twardy będzie działał bezproblemowo.

8. Na stronie Revise Copy Results przejrzyj wszystkie parametry operacji.

9. Ukończ kreatora i następnie zastosuj zmiany.

10. Po zakończeniu kopiowania wyłącz komputer.

11. Odłącz (fizycznie) źródłowy dysk twardy.

12. Uruchom komputer z docelowego dysku twardego.

Aby uruchomić system operacyjny (począwszy od edycji Windows 2000) na innym sprzęcie ukończ dodatkowo kreatora P2P Adjust OS Wizard.

Wirtualizacja obecnego systemu

Załóżmy, że zamierzasz dokonać migracji na nową platformę sprzętową z dostępnym najnowszym systemem operacyjnym. Twój obecny sprzęt jest dość przestarzały, ale nadal potrzebujesz dostępu do jego oprogramowania. Nie chcesz tracić czasu na ponowną instalację starego oprogramowania na nowym systemie i nie masz pewności czy w ogóle będzie ono na nim działać. Najlepszym sposobem na rozwiązanie tego problemu jest wirtualizacja starego systemu. Zanim jednak rozpoczniesz tą operację, upewnij się czy spełnione są następujące warunki:

• Dysk twardy ma wystarczająco dużo miejsca, aby przechować obraz wirtualny systemu Windows (w zależności od systemu)

• Posiadasz jedno z obsługiwanych oprogramowań do wirtualizacji.

Aby utworzyć dysk wirtualny bieżącego systemu, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element P2V Copy w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może być również tu użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

3. Wybierz cały dysk twardy lub tylko partycje systemową, której ma zostać utworzony dysk wirtualny.

Wybranie partycji systemowej wystarczy, aby uruchomić system Windows w środowisku wirtualnym. Jednakże, nie gwarantuje to, że wszystkie aplikacje będą działały, ponieważ mogą być zainstalowane na innych partycjach dysku.

4. Wybierz dostawcę oprogramowania do wirtualizacji i dodatkowe parametry, takie jak:

• Type of the virtual disk. Można utworzyć dysk wirtualny IDE lub SCSI (dotyczy tylko Vmware);

• Create a split disk. Można wybrać czy automatycznie przyciąć obraz wirtualny do plików 2GB czy nie (dostępne tylko dla VMware);

• Pre-allocate all disk space. Można zdecydować czy przydzielić wstępnie całe miejsce dla przyszłych dysków wirtualnych czy zrobić to dynamicznie;

Nie wszyscy dostawcy mogą być dostępni do wyboru. Jeśli pojemność wybranego obiektu przekroczy maksymalną pojemność pewnego dysku wirtualnego, jego dostawca będzie zacieniony.

5. W zależności od wyboru na następnej stronie można ustawić następujące parametry:

Dla pojedynczej partycji

• Size of the virtual disk. Domyślnie program oferuje utworzenie dysku wirtualnego o takim samym rozmiarze jak wybrany obiekt, można go jednak rozbudować. Istnieje możliwość jedynie zwiększenia rozmiaru dysku wirtualnego;

• Take all space for the partition. Jeśli zostanie zwiększony dysk wirtualny, można zdecydować czy dana partycja ma zajmować całe miejsce na dysku czy nie;

• Adjust OS to virtual hardware. Dostosowanie systemu operacyjnego do sprzętu wirtualnego, aby mieć pewność, że będzie możliwe uruchomienie systemu operacyjnego po operacji.

Dla dysku twardego

• Size of the virtual disk. Domyślnie program oferuje utworzenie dysku wirtualnego o takim samym rozmiarze jak wybrany obiekt, można jednak zmienić jego rozmiar.

• Resize partitions proportionally. Jeśli zostanie zwiększony rozmiar dysku wirtualnego, program może proporcjonalnie zmienić rozmiary partycji, zachowując ich względną kolejność niezmienioną.

• Adjust OS to virtual hardware. Dostosowanie systemu operacyjnego do sprzętu wirtualnego, aby mieć pewność, że będzie możliwe uruchomienie systemu operacyjnego po operacji.

Maksymalny limit zmniejszenia wirtualnego dysku to pojemność jego pierwszej partycji.

6. Na kolejnej stronie kreator ustanowi nazwę pliku dla dysku wirtualnego i jego lokalizację. Poza tym można podać ścieżkę do pakietu integracji oprogramowania do wirtualizacji.

Jeśli transferowany jest system Windows XP na dysk VMware SCSI, zalecane jest, aby podać ścieżkę do obrazu ISO VM Tools/Additions, inaczej system nie uruchomi się po operacji.

7. Kreator zapewni szczegółowy raport o udanej operacji. Można go zapisać klikając na odpowiedni przycisk.

8. Teraz można podłączyć dysk wirtualny do maszyny wirtualnej. System został zwirtualizowany.

Musisz zamknąć program, aby odblokować dysk wirtualny. Inaczej nie będziesz mieć możliwości podłączenia go do maszyny wirtualnej.

Wirtualizacja systemu z obrazu kopii zapasowej

Załóżmy, że twój system został uszkodzony z powodu awarii sprzętu. Zdajesz sobie sprawę z tego, że jest dość przestarzały i okaże się praktycznie niemożliwe zastąpienie uszkodzonych urządzeń sprzętowych. Migracja do nowej platformy sprzętowej wydaje się być najlepszym rozwiązaniem, gdyby nie jeden problem – nadal potrzebujesz dostępu do swojego oprogramowania, ale nie wiesz czy będzie ono w ogóle działało na nowej platformie. Na szczęście posiadasz obraz kopii zapasowej starego systemu utworzony za pomocą oprogramowania firmy Paragon – to wystarczy do jego wirtualizacji.

Przed rozpoczęciem operacji upewnij się, że spełnione są następujące warunki:

• Posiadasz obraz kopii zapasowej systemu Windows.

• Dysk twardy ma wystarczająco dużo miejsca by przechować obraz wirtualny systemu Windows (w zależności od systemu)

• Posiadasz jedno z obsługiwanych oprogramowań do wirtualizacji.

Aby zrobić dysk wirtualny starego systemu z kopii zapasowej wykonanej przy pomocy narzędzia do odzyskiwania ratunkowego firmy Paragon, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element P2V Restore w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może być tu użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

3. Wybierz wymagany obraz kopii zapasowej starego systemu. Sekcja poniżej (tzn. Archive File Details) wyświetli krótki opis o wybranym obrazie.

4. Na następnej stronie określ dokładnie co chcesz zwirtualizować, tylko partycje systemową czy cały dysk twardy (w przypadku kiedy posiadasz obraz kopii zapasowej dysku twardego).

W przypadku, obrazu dysku twardego, wybranie partycji systemowej wystarczy by uruchomić system Windows w środowisku wirtualnym. Jednakże, nie gwarantuje to, że wszystkie aplikacje będą działały, ponieważ mogą być zainstalowane na innych partycjach dysku.

5. Wybierz dostawcę oprogramowania do wirtualizacji i dodatkowe parametry, włączając w to:

• Type of the virtual disk. Można utworzyć dysk wirtualny IDE lub SCSI (dotyczy tylko VMware);

• Create a split disk. Można wybrać czy automatycznie przyciąć obraz wirtualny do plików 2GB czy nie (dostępne tylko dla VMware);

• Pre-allocate all disk space. Można zdecydować czy przydzielić wstępnie całe miejsce dla przyszłych dysków wirtualnych czy zrobić to dynamicznie;

Nie wszyscy dostawcy mogą być dostępni do wyboru. Jeśli pojemność wybranego obiektu przekroczy maksymalną pojemność pewnego dysku wirtualnego, jego dostawca będzie zacieniony.

6. W zależności od dokonanego wyboru kreator pozwala na następnej stronie ustawić następujące parametry:

Dla pojedynczej partycji

• Size of the virtual disk. Domyślnie program oferuje utworzenie dysku wirtualnego o takim samym rozmiarze jak wybrany obiekt, można go jednak rozbudować. Istnieje możliwość jedynie zwiększenia rozmiaru dysku wirtualnego;

• Take all space for the partition. Jeśli zostanie zwiększony dysk wirtualny, można zdecydować czy dana partycja ma zajmować całe miejsce na dysku czy nie;

• Adjust OS to virtual hardware. Dostosowanie systemu operacyjnego do sprzętu wirtualnego, aby mieć pewność, że będzie możliwe uruchomienie systemu operacyjnego po operacji.

Dla dysku twardego

• Size of the virtual disk. Domyślnie program oferuje utworzenie dysku wirtualnego o takim samym rozmiarze jak wybrany obiekt, można jednak zmienić jego rozmiar.

• Resize partitions proportionally. Jeśli zostanie zwiększony rozmiar dysku wirtualnego, program może proporcjonalnie zmienić rozmiary partycji, zachowując ich względną kolejność niezmienioną.

• Adjust OS to virtual hardware. Dostosowanie systemu operacyjnego do sprzętu wirtualnego, aby mieć pewność, że będzie możliwe uruchomienie systemu operacyjnego po operacji.

Maksymalny limit zmniejszenia wirtualnego dysku to pojemność jego pierwszej partycji.

7. Na kolejnej stronie kreator ustanowi nazwę pliku dla dysku wirtualnego i jego lokalizację. Poza tym można podać ścieżkę do pakietu integracji oprogramowania do wirtualizacji.

Jeśli transferowany jest system Windows XP na dysk VMware SCSI, zalecane jest, aby podać ścieżkę do obrazu ISO VM Tools/Additions, inaczej system się nie uruchomi po operacji.

8. Kreator zapewni szczegółowy raport o udanej operacji. Można go zapisać klikając na odpowiedni przycisk.

9. Teraz można podłączyć dysk wirtualny do maszyny wirtualnej. System został zwirtualizowany.

Musisz zamknąć program, aby odblokować dysk wirtualny. Inaczej nie będziesz mieć możliwości podłączenia go do maszyny wirtualnej.

Uruchamianie systemu na sprzęcie wirtualnym (P2V Adjust OS)

Załóżmy, że musisz dokonać migracji na nową platformę sprzętową. Chcąc zachować swój system dokonałeś jego wirtualizacji za pomocą narzędzia innego producenta – w rezultacie tej operacji otrzymałeś dysk wirtualny, ale system nie chce się uruchomić. Jedyne co Ci pozostało to zapomnieć o starym systemie. Z pomocą naszego programu masz teraz opcję by uruchomić swój zwirtualizowany system.

Aby odzyskać możliwość rozruchu po migracji systemu fizycznego do dysku wirtualnego wykonanej za pomocą narzędzia innego producenta, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij element P2V Adjust OS w menu Wizards (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może być tu użyty).

2. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

3. Wybierz wymagany dysk wirtualny.

4. Podaj ścieżkę do pakietu integracji oprogramowania do wirtualizacji.

Jeśli transferowany jest system Windows XP na dysk VMware SCSI, zalecane jest, aby podać ścieżkę do obrazu ISO VM Tools/Additions, inaczej system się nie uruchomi po operacji.

5. Kreator zapewni szczegółowy raport o udanej operacji. Można go zapisać klikając na odpowiedni przycisk.

Teraz twój zwirtualizowany system w 100% się uruchomi.

Należy zamknąć program, aby odblokować dysk wirtualny. Inaczej nie będzie możliwości podłączenia go do maszyny wirtualnej.

Podłączanie dysków wirtualnych (Connect VD)

Istnieje opcja podłączenia dysków wirtualnych obsługiwanych typów bezpośrednio do naszego programu, tak jakby były dyskami fizycznymi, co daje ogromne możliwości:

• Wymiana danych pomiędzy środowiskiem fizycznym a wirtualnym za pomocą Volume Explorer (tylko import danych). Oferujemy to w sposób łatwiejszy i szybszy, ponieważ nie jest potrzebny udostępniony folder maszyny wirtualnej ani powolne operacje „przeciągnij i upuść”;

• Import danych z nadrzędnego dysku wirtualnego do jednej z jego migawek;

• Wykonywanie partycjonowania dysku (tworzenie, formatowanie, usuwanie, przesunięcie, zmiana rozmiaru itp.)

• Modyfikacja atrybutów partycji (flaga aktywna, flaga ukryta, etykieta woluminu itp.);

• Klonowanie partycji lub całego dysku twardego;

• Edycja/widok sektorów i znacznie więcej.

Aby podłączyć dysk twardy (migawkę) do naszego programu, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Kliknij Connect a Virtual Disk w menu Hard Disk (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może być również tu użyty).

2. W otwartym oknie dialogowym wybierz wymagany dysk wirtualny, a następnie kliknij Connect, aby wykonać operacje. Istnieje również opcja, aby podłączyć dany dysk automatycznie przy każdym starcie programu, wystarczy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru.

Kliknij na łącze “Show recently used disks”, aby wybrać i podłączyć jeden z dysków, które były wcześniej wybierane.

3. To wszystko. Wybrany dysk wirtualny będzie teraz dostępny w mapie dysku, tak jak zwyczajny dysk fizyczny.

Ograniczenia:

• Dysk wirtualny otwarty do zapisu za pomocą narzędzi innego producenta (np. używany przez maszynę wirtualną) nie zostanie podłączony, ponieważ równoległe asynchroniczne zapisywanie na pliku dysku najprawdopodobniej spowoduje uszkodzenie danych;

• Dysk wirtualny otwarty do odczytu za pomocą narzędzi innego producenta (np. dysk nadrzędny VMware, którego migawka jest używana przez maszynę wirtualną) zostanie otwarty tylko do odczytu z odpowiednim powiadomieniem;

• Podwójne podłączenie dysku jest zabronione.

Ponowne partycjonowanie dysku wirtualnego

Załóżmy, że posiadasz kilka partycji na dysku wirtualnym. Po zainstalowaniu pewnej liczby zasobochłonnych aplikacji i aktualizacjach systemu, partycja systemowa zaczęła odczuwać brak wolnego miejsca. Sąsiednia partycja jednak ma sporo zbędnego miejsca. To wystarczy by partycja systemowa uzyskała więcej wolnego miejsca.

Aby zwiększyć rozmiar partycji systemowej poprzez zabranie nieużywanego miejsca z sąsiadującej partycji, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Podłącz wymagany dysk wirtualny do naszego programu

2. Wybierz go w mapie dysku

3. Kliknij prawym przyciskiem myszy na partycję, z której ma zostać zabrane wolne miejsce, następnie wybierz Move/Resize Partition…

Jeśli posiadasz na dysku więcej niż dwie partycje i wymagana partycja, z której ma zostać zabrane miejsce nie jest sąsiednią dla partycji systemowej, nadal możesz użyć tego scenariusza, aby dokonać redystrybucji wolnego miejsca pomiędzy wszystkimi partycjami włączonymi w tą operację.

4. W otwartym oknie dialogowym przeciągnij i upuść w prawą stronę lewą krawędź partycji, aby zwolnić wymaganą ilość wolnego miejsca (wyświetlony w błękitnym kolorze). Można również zrobić to ręcznie poprzez podanie dokładnego rozmiaru wolnego miejsca.

5. Posiadasz teraz blok wolnego miejsca, który można dodać do partycji systemowej.

6. Kliknij prawym przyciskiem myszy na partycję systemową, a następnie wybierz Move/Resize Partition…

7. W otwartym oknie dialogowym przesuń prawą krawędź partycji do prawego końca, w ten sposób zwiększysz jej rozmiar.

8. Zastosuj wszystkie zmiany. Domyślnie program pracuje w trybie wirtualnym, dlatego też należy potwierdzić wszystkie operacje aby program je wykonał. Aby to zrobić wystarczy kliknąć na przycisk Apply w pasku Virtual Operations Bar.

9. Następnie można odłączyć dysk wirtualny lub zamknąć program.

Wymiana danych pomiędzy środowiskiem fizycznym a wirtualnym

Załóżmy, że musisz dokonać importu dużej ilości danych z jednego z dysków wirtualnych. Najlepszym na to

sposobem jest użycie naszego programu, ponieważ pomoże on dokonać tego bez konieczności uruchamiania środowiska wirtualnego i wykonywania innych akcji typowych dla tego zadania. Aby dokonać importu danych z środowiska wirtualnego, wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Podłącz wymagany dysk wirtualny do naszego programu

2. Wybierz w Main Menu: Tools > File Transfer Wizard (każdy ze sposobów opisanych wcześniej może być również tu użyty).

3. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

4. Wybierz z listy po prawej stronie okna dysk na którym wymagane dane są przechowywane. Można go odnaleźć pośród partycji fizycznych, ponieważ podłączony dysk wirtualny także nie może mieć przypisanej litery dysku.

Najłatwiej odnaleźć dysk po jego etykiecie woluminu lub numerze sekwencji.

5. Wybierz pliki do skopiowania i umieść je w schowku poprzez naciśnięcie przycisku ze strzałką skierowaną w lewo. Kliknij Next, aby kontynuować.

6. Wybierz element Save data to local/network drives. Kliknij Next, aby kontynuować.

7. Określ miejsce na które dane mają być skopiowane.

8. Zakończ kreatora po wykonaniu operacji.

Kopiowanie danych z nadrzędnego dysku wirtualnego do jednej z jego migawek

Załóżmy, że posiadasz maszynę wirtualną z kilkoma migawkami. Potrzebujesz skopiować dane i nadrzędnego obrazu do jednej z jego migawek. Nie możesz przywrócić danych na obrazie nadrzędnym, bo utracisz najnowsze dane z migawki, dlatego też najlepszym sposobem jest skopiowanie wymaganych danych z obrazu nadrzędnego do migawki.

Aby skopiować dane z nadrzędnego obrazu do jednej z jego migawek wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Podłącz wymaganą migawkę dysku do naszego programu.

2. Podłącz jej dysk nadrzędny do naszego programu. Będzie on podłączony tylko do odczytu.

3. Skopiuj wymagane dane z dysku nadrzędnego do migawki.

4. Odłącz dyski wirtualne lub zamknij program.

Migracja z jednego środowiska wirtualnego do innego (V2V)

Załóżmy, że planujesz przeniesienie na inną maszynę wirtualną (np. z Microsoft Virtual PC do Vmware Workstation). Jest jednak pewien problem, wiele dysków wirtualnych to dyski utworzone w MS Virtual PC, które nie mogą zostać użyte w VMware Workstation. Pomożemy pokonać tą przeszkodę.

Zanim rozpoczniesz, upewnij się, że posiadasz odpowiednią ilość wolnego miejsca, aby wykonać operację.

Aby dysk wirtualny jednego dostawcy został rozpoznany przez istniejący dysk wirtualny innego dostawcy wykonaj następujące czynności:

Launcher

1. Podłącz wymagany dysk wirtualny do naszego programu.

2. Ukończ kreatora P2V Copy.

3. W rezultacie otrzymasz dwa dyski wirtualne różnych dostawców, zawierające to samo środowisko wirtualne. Można teraz usunąć dysk oryginalny, aby zwolnić miejsce.

Uruchamianie systemu na innym sprzęcie (P2P Adjust OS)

Załóżmy, że musiałeś dokonać migracji na nową platformę sprzętową. Podłączyłeś swój dysk twardy z systemem do nowego komputera i próbowałeś uruchomić system operacyjny – wiesz już teraz, że operacja ta od samego początku była skazana na porażkę. Dzięki naszemu programowi można łatwo rozwiązać ten problem.

Przed rozpoczęciem operacji upewnij się, że spełnione są następujące warunki:

• Posiadasz gotowe do użycia sterowniki do nowego sprzętu nie spakowane lub w formie plików .exe.

• Twój system operacyjny jest na nowym komputerze, a nie w obrazie kopii zapasowej.

Aby odzyskać możliwość rozruchu po migracji systemu fizycznego na inny sprzęt, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer za pomocą nośnika WinPE.

2. Po załadowaniu, przeczytaj umowę i zaznacz odpowiednie pole wyboru, aby ją zaakceptować.

Jeśli nie zgodzisz się na warunki zawarte w umowie, nie będziesz mieć możliwości używania programu.

3. Po zaakceptowaniu umowy, pojawi się Universal Apillication Launcher, uruchom kreatora P2P Adjust OS.

Nasze środowisko oparte na WinPE 3.0 oferuje doskonałą obsługę sprzętu. Jednakże w przypadku, gdy nie posiadasz sterownika dla twojego kontrolera dysku, dyski twarde będą niedostępne. Zapoznaj się ze scenariuszem Dodawanie określonych sterowników, aby dowiedzieć się jak rozwiązać ten problem.

4. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

5. Z listy wszystkich znalezionych systemów operacyjnych opartych na systemie Windows (jeśli jest ich kilka) wybierz ten który ma zostać dostosowany do nowego sprzętu. Jeśli wszystkie mają zostać dostosowane należy uruchomić kreatora ponownie dla każdego systemu.

Kreator może pracować jedynie na Microsoft Windows 2000 i późniejszych systemach operacyjnych.

6. Wybierz czy dodać sterowniki dla nowego sprzętu do wybranego systemu operacyjnego czy też nie i sposób w jaki ma to być zrobione. Są trzy opcje:

• Upload drivers automatically from the provided driver repository. Ogólnie wraz z nowym sprzętem otrzymuje się jego sterowniki na nośnikach wymiennych (głównie płyty CD lub DVD). Jeśli zostaną one wszystkie zebrane w jednym folderze, kreator będzie mógł wybrać i zainstalować automatycznie tylko te wymagane dla danego systemu operacyjnego (zalecane);

• Upload drivers manually. Jeśli wiesz dokładnie jakich sterowników brakuje systemowi operacyjnemu, aby pomyślnie się uruchomił, możesz dodać je ręcznie, dostarczając je dla kreatora.

• Do not upload drivers. Można również odrzucić dodawanie sterowników innego producenta.

Preferujemy aby kreator zdecydował, które sterowniki zostaną zainstalowane.

7. Wybierz folder ze sterownikami dla nowego sprzętu lub ręcznie podaj do nich ścieżkę.

8. Zastosuj zmiany poprzez potwierdzenie operacji.

Po zakończeniu operacji, system będzie można uruchomić na nowym sprzęcie.

Migracja z środowiska wirtualnego do fizycznego (V2P)

Załóżmy, że twój komputer został uszkodzony kilka miesięcy temu. Na szczęście zanim się to stało zwirtualizowałeś swój system. Przez jakiś czas pracowałeś na swoim systemie w środowisku wirtualnym na laptopie, szukając przy tym nowego sprzętu by zastąpić ten uszkodzony. Posiadasz już nowy komputer, więc nadszedł czas na operacje migracji z środowiska wirtualnego do fizycznego (V2P) Nasz program pomoże ją wykonać.

Przed rozpoczęciem operacji upewnij się, że spełnione są następujące warunki:

• Posiadasz gotowe do użycia sterowniki do nowego sprzętu nie spakowane lub w formie plików .exe.

• Posiadasz dostęp do dysku wirtualnego z komputera lokalnie, na zewnętrznym magazynie lub w udziale sieciowym.

Aby dokonać migracji z środowiska wirtualnego do fizycznego wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika WinPE.

2. Po załadowaniu, przeczytaj umowę i zaznacz odpowiednie pole wyboru, aby ją zaakceptować.

Jeśli nie zgodzisz się na warunki umowy, nie będziesz mieć możliwości używania programu.

Launcher.

3. Podłącz wymagany dysk wirtualny do naszego programu

4. Skopiuj dysk wirtualny na dysk fizyczny, w ten sam sposób w jaki robi się to z dyskami fizycznymi.

5. Kliknij prawym przyciskiem myszy na dysk wirtualny i wybierz Disconnect Virtual Disk.

6. Ukończ kreatora P2P Adjust OS.

Migracja Windows 7 vhd

Załóżmy, że potrzebujesz uruchomić na innym komputerze system Windows 7 zawarty w pliku .vhd. Skopiowałeś dysk wirtualny i dodałeś informację o nim w menu rozruchu BCD, następnie próbowałeś uruchomić system operacyjny, ale okazał się on niedostępny – w systemie Windows pojawił się niebieski ekran w kodem błędu 0x000007B. Nasz program pomoże rozwiązać ten problem.

Aby uruchomić obraz .vhd systemu Windows 7 na innym sprzęcie, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komputer z nośnika WinPE.

2. Po załadowaniu, przeczytaj umowę i zaznacz odpowiednie pole wyboru, aby ją zaakceptować.

Jeśli nie zgodzisz się na warunki umowy, nie będziesz mieć możliwości używania programu.

Po zaakceptowaniu umowy pojawi się Universal Application Launcher. Kliknij Full Scale Launcher.

3. Podłącz wymagany dysk wirtualny do naszego programu

4. Ukończ kreatora P2P Adjust OS.

Optymalizacja dysku twardego

Aby dokonać defragmentacji partycji NTFS lub FAT, wykonaj następujące czynności:

Express Launcher

Musisz mieć uprawnienia administratora, aby wykonać defragmentację partycji systemowej.

1. Kliknij przycisk Security and Optimization, a następnie wybierz Defragment Partition.

2. W oknie głównym, w Disk Map wybierz partycję, na której ma zostać wykonana defragmentacja.

3. Uruchom okno dialogowe Defragment Partition, poprzez wywołanie menu wybranej partycji (kliknij prawym przyciskiem myszy) a następnie wybranie elementu menu: Defragment Partition…

4. W otwartym oknie dialogowym określ ustawienia operacji. Aby ulepszyć wydajność zalecamy zaznaczyć pole wyboru Do not save content of the Pagefile.sys or (and) Hiberfile.sys, aby nie zapisywać tych plików, ponieważ są one potrzebne tylko dla bieżącej sesji Windows.

Okno dialogowe Defragment Partition oferuje dodatkowe parametry, które również mogą być pomocne. W tym przykładzie skupiliśmy się jednak na tych najważniejszych do wykonania zadania.

5. Kliknij przycisk Yes, aby rozpocząć operację.

Utylizacja dysku twardego

Aby nieodwracalnie zniszczyć informacje znajdujące się na dysku, bez możliwości odzyskania ich, dla zapewnienia maksymalnego poziomu bezpieczeństwa, wykonaj następujące czynności:

Uruchom kreatora Wipe Wizard. Można to zrobić na kilka sposobów:

Express Launcher

• Kliknij przycisk Security and Optimization i następnie wybierz Wipe.

Launcher

• W Main Menu: wybierz Wizards > Wipe Hard Disk or Partition…

• Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

1. Wybierz dysk twardy, na którym znajdują się dane, które mają zostać usunięte.

2. Na stronie Wipe Mode, wybierz Wipe out all the data, aby zniszczyć wszystkie informacje znajdujące się na dysku.

3. Na stronie Wipe Method, wybierz określony algorytm wymazywania danych lub utwórz niestandardowy (w tym przykładzie wybraliśmy standard wojskowy).

4. Następna strona kreatora zawiera szczegółowe informacje o wybranym algorytmie, wybierz czy dokonać weryfikacji pozostałych danych, czy nie określać procenta sektorów do sprawdzenia i określ czas potrzebny do wykonania operacji.

5. Przejrzyj wszystkie parametry operacji i zmodyfikuj je, jeśli to konieczne.

6. Ukończ kreatora i następnie zastosuj zmiany.

Dodatkowe scenariusze dla WinPE

Dodawanie określonych sterowników

Nasze środowisko ratunkowe oparte na WinPE 2.1 oferuje doskonałą obsługę sprzętu. Istnieje opcja dodawania sterowników dla określonego sprzętu za pomocą podręcznego okna dialogowego.

Aby dodać sterowniki dla określonego sprzętu, wykonaj następujące czynności:

1. Po zaakceptowaniu umowy pojawi się Universal Application Launcher. Kliknij Load Drivers.

2. W otwartym oknie dialogowym wybierz plik .INF wymaganego pakietu sterowników zlokalizowanego na dyskietce, dysku lokalnym, CD/DVD lub w udziale sieciowym. Następnie kliknij przycisk Open, aby zainicjować operacje.

Aby dowiedzieć się jak jak mapować udział sieciowy, należy przejść do scenariusza Konfiguracja sieci.

3. Pojawi się informacja, że operacja zakończyła się pomyślnie. Kliknij Yes, aby załadować kolejny sterownik lub No, aby zamknąć okno dialogowe.

Nasze środowisko WinPE 2.1 oparte jest na 32 bitach, dlatego też należy dodać 32-bitowe sterowniki.

Konfiguracja sieci

Jeśli lokalna sieć posiada serwer DHCP, połączenie sieciowe zostanie automatycznie skonfigurowane, przy uruchomieniu WinPE CD. W innym przypadku, trzeba zrobić to ręcznie za pomocą podręcznego okna dialogowego poprzez podanie adresu IP, maski sieciowej, bramy domyślnej itp. Poza tym z jego pomocą można łatwo mapować udział sieciowy.

Aby ręcznie ustawić połączenie sieciowe i mapować udział sieciowy, wykonaj następujące czynności:

1. Po zaakceptowaniu umowy, pojawi się Universal Application Launcher. Kliknij Configure Network.

2. W otwartym oknie dialogowym podaj adres IP, maskę sieciową, bramę domyślną itp. dla danego

urządzenia sieciowego.

3. Kliknij kartę Network drivers, aby mapować udział sieciowy.

4. Kliknij Map Network Drive i podaj w otwartym oknie dialogowym wszystkie informacje potrzebne do mapowania udziału sieciowego:

• Kliknij standardowy przycisk przeglądania […], aby wybrać wymagany udział sieciowy lub ręcznie podaj do niego ścieżkę;

• Określ literę z listy dostępnych liter dysku;

• Kliknij w oknie dialogowym przycisk Connect as user, aby podać nazwę użytkownika oraz hasło potrzebne do dostępu do wybranego udziału sieciowego, jeśli jest to wymagane.

Poprzez kliknięcie Disconnect Drive… możesz usunąć istniejącą sieć jeśli jest to konieczne.

5. Kliknij na kartę Network identification, aby zmienić nazwę sieci komputera (wygenerowaną automatycznie) i nazwę grupy roboczej.

6. Domyślnie kreator zapisuje wszystkie ustawienia sieciowe w pliku netconf.ini zlokalizowanym na dysku WinPE RAM, dlatego też będzie on dostępny tylko do ponownego uruchomienia komputera. Można jednak raz skonfigurować urządzenie sieciowe i następnie zapisać ten plik w innym miejscu, na przykład na dysku lokalnym by uniknąć ponownych konfiguracji, poprzez podanie ścieżki do tego pliku. Należy więc kliknąć Save to file, aby zapisać plik netconfig.ini w wymaganym miejscu.

Zapisywanie plików dziennika

Program upraszcza procedurę wysyłania pytań do pomocy technicznej firmy Paragon. W przypadku problemów z obsługą programu, z pomocą tej funkcji można napisać do inżynierów pomocy technicznej firmy i dostarczyć im potrzebne informacje, takie jak układ dysku, wykonane operacje itp. aby uporać się z danym problemem. Informacje tego typu przechowywane są w plikach dziennika.

Aby przygotować pakiet plików dziennika, wykonaj następujące czynności:

1. Po zaakceptowaniu umowy pojawi się Universal Application Launcher. Kliknij Log Saver.

2. W otwartym oknie dialogowym wybierz wymaganą lokalizacje pakietu plików dziennika lub ręcznie podaj do niej ścieżkę. Kliknij Collect, aby zainicjować operację.

Pliki dziennika nie zawierają żadnych poufnych informacji dotyczących ustawień systemu operacyjnego lub dokumentów użytkownika.

Podłączanie dysków wirtualnych do maszyny wirtualnej

Za pomocą naszego programu można jedynie tworzyć dyski wirtualne, ale nie da się maszyn wirtualnych. Dlatego też, aby pracować na systemie zwirtualizowanym należy wcześniej połączyć dysk wirtualny do maszyny wirtualnej. Istnieją dwie opcje:

• Podłączenie dysku wirtualnego do istniejącej maszyny wirtualnej

• Podłączenie dysku wirtualnego do nowej maszyny wirtualnej

Podłączenie dysków wirtualnych do istniejącej maszyny wirtualnej

Dla VMware Workstation

Aby podłączyć dysk wirtualny VMware Workstation do istniejącej maszyny wirtualnej, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz istniejącą maszynę wirtualną VMware Workstation.

2. Upewnij się, że jej gościnny system operacyjny jest taki sam jak na dysku wirtualnym, inaczej mogą pojawić się problemy z niezgodnością sprzętu.

3. Kliknij Add… aby podłączyć dysk wirtualny do maszyny.

4. W otwartym oknie dialogowym wybierz Hard Disk jako wymagany typ sprzętu, aby go dodać.

5. Na następnej stronie wybierz Use an existing virtual disk.

6. Wybierz odpowiedni dysk wirtualny.

7. Kliknij Finish, aby zakończyć operację. Najprawdopodobniej zostanie zaproponowane by skonwertować dysk wirtualny do nowego formatu. Można zaktualizować dyski, ponieważ procedura ta zmienia jedynie jego wersję, nic więcej. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat należy przejść do rozdziału Znane problemy.

8. To wszystko. Można już uruchomić maszynę wirtualną.

Podłączenie dysków wirtualnych do nowej maszyny wirtualnej

Dla VMware Workstation

Aby podłączyć dysk wirtualny VMware Workstation do nowej maszyny wirtualnej, wykonaj następujące czynności:

1. Kliknij New Virtual Machine.

2. Na stronie powitalnej kreatora kliknij przycisk Next.

3. Na następnej stronie wybierz Typical.

4. Wybierz wymagany gościnny system operacyjny. Należy upewnić się, że gościnny system operacyjny jest taki sam jak na dysku wirtualnym, inaczej mogą pojawić się problemy z niezgodnością sprzętu.

5. Podaj nazwę i lokalizację dla maszyny wirtualnej.

6. Kreator zaoferuje utworzenie dysku wirtualnego. Ponieważ nie można tego pominąć, kliknij Next, aby ukończyć operacje.

7. Edytuj ustawienia nowo utworzonej maszyny.

8. Wybierz domyślny dysk wirtualny i kliknij Remove, aby go usunąć.

9. Kliknij Add… aby podłączyć dysk wirtualny do maszyny.

10. W otwartym oknie dialogowym wybierz Hard Disk jako wymagany typ sprzętu, aby go dodać.

11. Na następnej stronie wybierz Use an existing virtual disk.

12. Wybierz wymagany dysk wirtualny.

13. Kliknij Finish, aby zakończyć operację. Najprawdopodobniej zostanie zaproponowane by skonwertować dysk wirtualny do nowego formatu. Można zaktualizować dyski, ponieważ procedura ta zmienia jedynie jego wersję, nic więcej. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat należy przejść do rozdziału Znane problemy.

14. To wszystko. Można już uruchomić maszynę wirtualną.

Dla Windows Virtual PC

1. Kliknij Start, a następnie wybierz Windows Virtual PC.

2. Kliknij Create virtual machine.

3. Podaj nazwę nowej maszyny i zmodyfikuj jej domyślną lokalizację (jeśli to konieczne).

4. Określ ilość RAM do przydzielenia (dla Windows XP zalecane jest 512 RAM), a następnie zdecyduj czy potrzebna jest obsługa sieci, zaznaczając odpowiednie pole wyboru.

Aby dowiedzieć się więcej na dany temat, kliknij na łącza znajdujące się na tej stronie.

5. Wybierz Use an existing virtual hard disk, a następnie wybierz wcześniej utworzony dysk wirtualny lub ręcznie podaj do niego ścieżkę. Kliknij Create, aby ukończyć operację.

6. Kliknij prawym przyciskiem myszy na nowo utworzoną maszynę wirtualną, a następnie wybierz Open, aby uruchomić system operacyjny Windows w środowisku wirtualnym.

Rozwiązywanie problemówZnajdziesz tu odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania, jakie mogą pojawić się w trakcie użytkowania programu.

1. Próbuje uruchomić operacje, ale program podaje, że moja partycja jest używana i sugeruje ponowne uruchomienie komputera.

Jest wiele operacji, które nie mogą zostać wykonane podczas gdy partycja jest używana (zablokowana). Uruchom ponownie komputer, aby program wykonał operacje w specjalnym trybie rozruchowym.

2. Rozpoczynam operacje i uruchamiam ponownie komputer, zgodnie z wymaganiami programu, ale uruchamia się on ponownie do Windows, bez wykonania operacji.

Uruchom 'chkdsk /f' dla tej partycji.

3. Nie mogę utworzyć nowej partycji na dysku.

Może się tak dziać z wielu powodów:

• Program nie może tworzyć nowych partycji na dyskach dynamicznych, może jedynie na dyskach twardych używających schematu partycjonowania DOS.

• Zgodnie z zasadami schematu partycjonowania DOS, następujące kombinacje partycji są niedozwolone:

- Dwie partycje rozszerzone na jednym dysku twardym;

- Pięć lub więcej partycji podstawowych na jednym dysku twardym;

- Jeśli na dysku twardym znajduje się partycja rozszerzona dozwolone jest utworzenie tylko trzech partycji podstawowych.

• Program pozwala na tworzenie nowych partycji tylko w blokach miejsca nie podzielonego na partycje. Nie może konwertować wolnego miejsca istniejącej partycji do nowej partycji.

4. Nie mogę skopiować partycji.

Może się tak dziać z wielu powodów:

- Wybrany źródłowy lub docelowy dysk jest dyskiem dynamicznym;

- Na dysku docelowym znajdują się już cztery partycje podstawowe (lub trzy partycje podstawowe i jedna rozszerzona).

5. Potrzebuję skopiować partycję. Jednak, gdy wybieram miejsce, na które ją skopiować, pojawia się znak graficzny z przekreślonym kołem, bez względu na to którą partycję wybiorę.

Program pozwala kopiować partycję tylko do bloku miejsca nie podzielonego na partycje. Jeśli nie masz bloku wolnego miejsca na dysku twardym usuń lub zmniejsz istniejącą partycję, aby wykonać operację.

6. Nie mogę nic zrobić z moim dyskiem USB. Pojawia się znak graficzny z przekreślonym kołem, za każdym razem kiedy próbuje wybrać na nim dowolny obszar.

Niektóre dyski USB nie posiadają MBR (Master Boot Record), co może powodować ten problem. Aby go naprawić użyj funkcji programu Update MBR lub 'fixmbr' z dysku instalacyjnego Windows, aby zapisać standardowy kod na dysku USB.

7. Kiedy próbuję utworzyć kopię zapasową komputera, program prosi o jego ponowne uruchomienie.

Najprawdopodobniej wyłączony jest tryb Hot Processing. Uaktywnij go w ustawieniach programu.

8. Podczas tworzenia kopii zapasowej partycji w trybie VSS (Volume Shadow Copy Service), program wyświetla komunikat "VSS could not be started for processed volume".

Najprawdopodobniej próbujesz utworzyć kopię zapasową partycji FAT32, która nie jest obsługiwana przez

VSS. Użyj trybu Paragon Hot Processing.

9. Nie mogę utworzyć kopii zapasowej dysku twardego na zewnętrznym dysku twardym. Po rozpoczęciu operacja zostaje przerwana i pojawia się następujący błąd: Hard Disk management, Error Code 0x1100a. Co robię źle?

Problem polega na tym, że usługa Microsoft VSS ustawiona jest w programie jako domyślny tryb Hot Processing. Ale usługa ta nie została uruchomiona w systemie operacyjnym WindowsXP /Windows2003/Vista. Uruchom ją (Kliknij prawym przyciskiem myszy na My Computer > Manage > Services > find Microsoft Volume Shadow Copy Service i uaktywnij ją. Ustaw również, aby uruchamiana była ona automatycznie).

10. Kiedy próbuję wykonać operację tworzenia kopii zapasowej z włączonym trybem Paragon Hot Processing, otrzymuję błąd: error code 0x1200e "Internal error during Hot Backup"

Najprawdopodobniej dysk twardy zawiera nieprawidłowe bloki. Napraw ten problem za pomocą narzędzi producenta danego dysku twardego. Nazwę narzędzia znajdziesz na następującej stronie: http://kb.paragon‐software.com

11. Podczas operacji kopii zapasowej z włączonym trybem Microsoft VSS, wyświetla się następujący błąd: error code 0x12016 "VSS: can't read volume data”

Najprawdopodobniej dysk twardy zawiera nieprawidłowe bloki. Napraw ten problem za pomocą narzędzi producenta danego dysku twardego. Nazwę narzędzia znajdziesz na następującej stronie: http://kb.paragon‐software.com

12. Kiedy próbuje utworzyć kopię zapasową w udziale sieciowym, otrzymuję następujący błąd: "i/o error" lub "can't open/create file"

Sprawdź czy masz pozwolenie na zapis w wybranym miejscu docelowym czy też nie.

13. Kiedy próbuję przywrócić archiwum kopii zapasowej, otrzymuję następujący błąd: "Can't restore to current selection" lub "Archive does not fit"

Najprawdopodobniej próbujesz przywrócić kopię zapasową całego dysku twardego na partycję, lub odwrotnie.

14. Ustawiam tabelę czasową dla zadania, ale nie zostaje ono uruchomione.

Może się tak dziać z wielu powodów:

- Windows Task Scheduler nie działa prawidłowo. Sprawdź to poprzez zaplanowanie prostego zadania (na przykład wywołanie Notepad);

- Nie masz pozwolenia na zapis w wybranym dla kopii zapasowej miejscu docelowym.

SłownikPartycja aktywna to partycja z której uruchamiają się komputery oparte na x86. Partycja aktywna musi być na dysku podstawowym partycją podstawową. Jeśli używasz wyłącznie systemu operacyjnego Windows, aktywna partycja może być taka sama jak wolumin systemu. W schemacie partycjonowania DOS, tylko partycja podstawowa może być aktywna z powodu ograniczeń standardowego kodu bootstrap.

Termin kopia zapasowa pochodzi z czasów, gdy najlepszym sposobem na ochronę ważnych informacji było przechowywanie ich w formie archiw na nośnikach zewnętrznych. Obecnie jest to pojęcie ogólne oznaczające tworzenie duplikatów danych, w celach ochrony.

Archiwum rozruchowe tworzone jest poprzez dodanie specjalnej sekcji rozruchowej, podczas tworzenia kopii zapasowej na dyski CD/DVD. Dzięki temu istnieje możliwość przywracania danych z tych archiw bez konieczności uruchamiania programu, tylko poprzez zwyczajny rozruch z tych dysków CD/DVD.

Klaster to najmniejsza ilość miejsca na dysku, która może zostać umieszczona, aby przechowywać plik. Wszystkie systemy plików używane przez system Windows opierają dyski twarde na klasterach, które zawierają jeden lub więcej przylegających sektorów. Im mniejszy jest rozmiar klastera tym efektywniejsze jest przechowywanie informacji na dysku. Jeśli podczas formatowania nie zostanie określony rozmiar klastera, system Windows wybierze wartość domyślną w oparciu o rozmiar woluminu. Klaster zwany jest również jednostką przydziału.

Partycja rozszerzona to typ partycji, który możesz zostać utworzony tylko na podstawowym dysku MBR (Master Boot Record). Partycja rozszerzona używana jest, kiedy wymagane jest utworzenie więcej niż czterech woluminów na dysku, ponieważ może zawierać kilka dysków logicznych.

Metadane systemu plików. Struktury danych systemu plików, zawierające informacje o przydziale plików i katalogów, informacje o bezpieczeństwie itp., nazywane są metadanymi systemu plików. Są one niewidoczne dla użytkownika i zwykłych aplikacji, ponieważ ich przypadkowa modyfikacja prowadzi do braku możliwości korzystania z partycji.

Geometria dysku twardego. Tradycyjnie użytkowe miejsce na dysku jest dzielone logicznie na cylindry, cylindry na ścieżki (lub głowice), a ścieżki na sektory.

Trójka tych wartości {[Sektory na ścieżki], [Ścieżki na cylindry], [Ilość cylindrów]} jest zwykle nazywana geometrią dysk twardego lub geometrią CHS. Ścieżki i cylindry numerowane są od "0", podczas gdy numerowanie sektorów zaczyna się od "1". Te parametry dysku odgrywają ważną rolę w schemacie partycjonowania DOS. Nowoczesny sprzęt używa zaawansowanego schematu dla liniowego adresowania sektorów, które zakłada, że wszystkie sektory na dysku są stale numerowane od "0". Aby zapewnić kompatybilność ze starymi standardami, nowoczesne dyski twarde mogą dodatkowo emulować geometrię C/H/S.

Partycja ukryta. Koncepcja partycji ukrytych została przedstawiona w IBM OS/2 Boot Manager. Systemy operacyjne nie montują partycji "ukrytych", dlatego też nie ma dostępu do ich zawartości. Metoda ukrywania partycji wiąże się ze zmianą wartości ID partycji, która zapisana jest w odpowiednim wpisie tabeli partycji. Osiągane jest to za pomocą nadania ID partycji wartości szesnastkowej 0x10.

Master File Table (MFT) to baza danych zawierająca rzędy rekordów i kolumny atrybutów pliku. Zawiera co najmniej jeden wpis dla każdego pliku znajdującego się na woluminie NTFS, włączając w to sam MFT. MFT jest podobny do tabeli FAT w systemie plików FAT.

MBR i pierwsza ścieżka dysku twardego to sektor 0 dysku. MBR (Master Boot Record) zawiera ważne informacje na temat układu dysku:

- Używany schemat partycjonowania;

- Rekordy startowe tabeli partycji

- Standardowy kod bootstrap (lub kod początkowy menadżerów rozruchu, oprogramowanie nakładki dysku lub wirusy rozruchu).

Ogólnie sektor 0 używany jest w takim samym celu we wszystkich istniejących schematach partycjonowania. Pojemność MBR nie jest wystarczająca, aby utrzymać zaawansowane programy do rozruchu. Dlatego też oprogramowanie do rozruchu używa całej ścieżki 0 dysku twardego sektora 0, ponieważ nie jest on załączony w każdej partycji. Na przykład narzędzia do zarządzania rozruchem, takie jak LILO, GRUB i Paragon Boot Manager są ulokowane w ścieżce 0.

Identyfikator partycji (lub ID systemu plików) to identyfikator systemu plików, umieszczony w partycji. ID partycji używane jest do szybkiego wykrycia partycji obsługiwanych typów. Niektóre systemy operacyjne w pełni są uzależnione od ID partycji, podczas rozróżniania obsługiwanych partycji, podczas gdy inne nie są. ID partycji zapisywane jest w odpowiednich wpisach w tabeli partycji. Zajmuje tylko 1 bajt miejsca.

Etykieta partycji (nazywana czasem etykietą woluminu) to małe pole tekstowe (do 11 znaków), które ulokowane jest w sektorze rozruchowym partycji. Wartość ta używana jest jedynie do celów rozpoznawczych. Wykrywana jest przez dowolne narzędzie do partycjonowania włączając w to narzędzie DOS' FDISK. Nowoczesne systemy operacyjne używają innych metod do zapisu etykiety woluminu w systemie plików, np. jako specjalnie ukryty plik. Etykieta woluminu może zawierać stosunkowo dużą ilość tekstu w różnych językach.

Schemat partycjonowania to zestaw reguł, ograniczeń i formatu struktur dysku, które zawierają informacje o partycjach znajdujących się na dysku twardym. Istnieje kilka schematów partycjonowania, które można użyć. Najpopularniejszym jest tak zwany schemat DOS. Został przedstawiony przez IBM i Microsoft, do użytkowania kilku partycji w podsystemie dysku na komputerach kompatybilnych z IBM. Innym popularnym schematem partycjonowania jest tak zwany Disks Model (LDM), który pochodzi od UNIX. Veritas Executive opracował uproszczoną wersję LDM dla systemu operacyjnego Windows 2000.

Systemy operacyjne Windows 2000 i XP obsługują dwa różniące się od siebie schematy partycjonowania: starszy schemat partycjonowania DOS i nowy Dynamic Disk Management (DDM). Problem polega jednak na tym, że wcześniejsze wersje Windows i większość narzędzi dysku twardego nie obsługują DDM.

Nośnik ratunkowy to dysk CD/DVD, pamięć USB lub dyskietka, z którego można dokonać rozruchu w celach zarządzania lub odzyskiwania.

Katalog główny. Katalog najwyższego poziomu sformatowanego dysku logicznego nazywany jest katalogiem

głównym. Katalog główny zawiera inne pliki i katalogi. W nowoczesnych systemach plików (np.. Ext2/Ext3, FNTFS a nawet FAT32), właściwości katalogu głównego nie różnią się niczym od właściwości innych katalogów. Nie ma tak w przypadku starszych systemów plików FAT12 i FAT16.

Numer seryjny. W schemacie partycjonowania DOS, każdy dysk twardy i każda partycja posiada numer seryjny, który składa się z 32 bitów i reprezentowany jest w formie 8 znakowej wartości szesnastkowej. Numer seryjny dysku twardego przechowywany jest w MBR. Jego wartość przypisana jest kiedy sektor MBR zostaje zainicjowany przez standardowe narzędzia do zarządzania firmy Microsoft, takie jak Windows Disk Administrator i FDISK. Numer seryjny dysku twardego nie jest istotny dla większości systemów operacyjnych i oprogramowania. Wiadomo, że Windows NT, 2000 i XP przechowują wartość numeru seryjnego dysku twardego w bazie danych przypisanych liter dysku. Numer seryjny partycji przechowywany jest w sektorze rozruchowym (w systemach plików FAT16, FAT32 i NFTS). Jego wartość przypisana zostaje podczas formatowania partycji. Numer seryjny partycji nie odgrywa ważnej roli dla większości systemów operacyjnych i oprogramowania.