Nina : Jhon Bryan Dabu

Ryle Redge Giba

Sa isang madilim,gubat namapanglaw,dawag na matinik ay walang pagitan;halos naghihirap ang kay pebongsilangdumalaw sa loob na lubhangmasukal.

Malaking kahoy,ang inihahandog,pawang dalamhati,kahapisa’t lungkot;huni ng ibon ay nakalulunossa lalong matimpi’t masasayang loob.

Tanang mga baging na namimilipit.sa sanga ng kahoy ay babalot ng tinik;may bulo ang bunga’t nagbibigay-sakitsa kangino pa mang sumagi’t malapit.

Ang mga bulaklak ng nagtatayongkahoy,pinakamaputing nag-uunos sa dahon;pawang kulay-luksa at nakikia-yon sa nakaliliyong masangsang na amoy.

Karamiha’y sipres at bigerang kutadna ang lilim niyon ay nakasisindak;Ito’y walang bunga’t daho’y malalapadna nakadidilim sa loob ng gubat.

Ang mga hayop pang dito’y gumagala,karamiha’y syerpe’t basiliskong madla;hyena’t tigreng ganid na nagsisilang buhay ng tao’t daiging kapuwa.

Ito’y gubat manding sa pinto’y malapitsa Abernong Reyno ni Plutong masungit;ang nasasakupang lupa’y dinidiligng ilog Kositong kamandag ang tubig.

Sa may gitna nitong mapanglaw na gubat,may punong higerang daho’y kulay pupas,dito nakagapos ang kahabag-habag, Isang pinag-usig ng masamang-palad

Bagong-taong basalan ang anyo at tindig,kahit nakatali kamay,paa’t leeg,kung di si Narcisco’y tunay na Adonismukha’y sumisilang sa gitna ng sakit.

Makinis ang balat at anaki’y burok,pilik-mata‘y kilay mistulang balantok;bagong sapong ginto ang kulay ngbuhok,sangkap ng katawa’y pawang magkaayos.

Mahiganting langit,bangismo’y nasaan?ngayo’y naniniig sa pagkagulygaybago’y ang bandila ng lalong kasam’ansa Reynong Albanya’y iwinawagayway.

Sa loob at labas ng bayan kong sawi,kaliluha’y siyang nangyayayaring hari,kagalinga’t bait ay nalulugami,ininis sa hukay ng dusa’t pighati.

Ang lahat ng ito,maawaing langitIyong tinutungbaya’y ano’t natitiis?mula ka ng buong katuwira’t bait pinapayagan ilubog ang lupit.

Makapangyarihan kanan ko’y ikilos,papamilansikin ang kalis ng poot;sa reynong albanya’y kusang ibulusokang iyong higanti sa masamang loob.

Ang lahat ng ito,maawaing langitIyong tinutungbaya’y ano’t natitiis?mula ka ng buong katuwira’t bait pinapayagan ilubog ang lupit.

Makapangyarihan kanan ko’y ikilos,papamilansikin ang kalis ng poot;sa reynong albanya’y kusang ibulusokang iyong higanti sa masamang loob.

Ay saan ngayon akomangangapit?saan ipupukol ang tinangis-tangis,kung ayaw na ngayong dingginng langit,ang sigaw ng aking malulumbayna boses

Talasalitaan: Mapanglaw- Malungkot

Pebo- Araw

Nakalulunos- Nakatatakot

Kulay-luksa- Kulay itim

Sipres- Isang uring ng punong mataas at tuwid lahat ng sanga

Bigera- Isang punong mayabong,malalapad ang dahon subalit d namumunga

Syerpe- Ahas o serpiyente

Basilisko- Halimaw na mukhang butiki

Pupas- Itim na itim

Burok- Malarosas

Balantok- Hugis arko

Nimpas- Magagandang diwata o diyosa ng kagubatan

Harpias- Isang ibon na may pakpak subalit may mukhang tuladng babae

Talasalitaan: Uyamin- Maliitin Pagkagulaygay- Pagkagulapay,Pagkahandusay Kaliluha’y- Kasamaan o kabuktutan Insenso- Kamanyang;Panuob Lugami- Talunan Kalis- Espada;tabak Tinutungbaya’y- Tinatanaw ,tinitingnan Papamilansikin- Maliitin Luhog- Pakiusap;dalangin Ipinangunguling- Ipinagkakait Tatarok- Makababati Malumbay- Malungkot Ibulusok- Ibuhos;ihulog

Alam Mo Ba?Alegorya- ginamit ni balagtaspara sa awit na Florante at Laura.

Aberno o Averno- isang maliitat madilim na butas sa isanglawa sa timog italya.

Harpias- ay mga nilalang sa Mitolohiyang Griyego namay katawang tulad ng isang ibon ,may pakpak,atmatutulis na kuko subalit may mukhang tulad ngisang babae.

Narcisco- isang tauhan sa Mitolohiyang Griyego.

-isa siyang binatang ubod ng kisig kaya’t hinangaan at inibig ng maraming nimpas subalit silang lahat ay kanyang binigo.