چینی

حیكمه‌تیو‌په‌ند

که‌مێ‌ده‌نگی‌بڵندگۆکه‌ت‌به‌رزکه‌تا‌چێژ‌له‌‌موزیکه‌که‌ی‌وه‌رگریت

په‌ند‌و‌حیکمه‌تێکی‌

دێرین‌له‌سه‌ر‌گفتووگۆی‌

نێوان‌گۆزه‌یه‌ک‌و‌پیرێژنێک‌به‌‌

ناوه‌ڕۆکێکی‌پڕ‌به‌ها

پیرێژنێکی‌چینی‌دوو‌گۆزه‌ی‌ئاوی‌هه‌بوو،‌که‌‌هه‌ریه‌که‌یان‌به‌سه‌رێکی‌

ئه‌و‌داره‌وه‌‌هه‌ڵواسرابوون‌که‌‌ڕۆژانه‌‌ئاوهێنان ده‌یدا‌به‌سه‌ر‌شانیدا‌بۆ

یه‌ک8ێ‌له‌‌گۆزه‌کان‌درزی‌بردبوو،‌به‌ڵام‌ئه‌وه‌ی‌تریان‌

ساغ‌و‌پێرفێکت‌بوو‌وه‌‌هه‌موو‌جارێک‌‌به‌‌پڕی‌ئاوی‌ده‌گه‌یانده‌‌

شوێنی‌مه‌به‌ست

پاش‌ڕێیه‌کی‌دوور‌و‌درێژ‌له‌‌چه‌مه‌که‌وه‌‌بۆ‌ماڵی‌پیرێژن،‌گۆزه‌‌شکاوه‌که‌‌هه‌موو‌جارێ‌به‌‌نیوه‌‌پڕی‌‌ده‌گه‌یشته‌وه‌‌

ماڵ

به‌‌درێژایی‌دوو‌ساڵ،‌ڕۆژانه‌‌ئه‌م‌هاتووچۆ‌و‌ئاو‌هێنانه‌‌درێژه‌ی‌کێشا.‌پیرێژن‌

هه‌میشه‌‌به‌‌گۆزه‌‌و‌نیوێک‌ئاو‌ده‌گه‌ڕایه‌وه‌‌ماڵه‌وه‌

بێگومان‌گۆزه‌‌ساغه‌که‌‌به‌خته‌وه‌ر،‌شاناز‌و‌سه‌ربه‌رز‌‌بوو‌به‌‌ده‌ره‌نجامی‌کاره‌که‌ی.

به‌ڵام‌گۆزه‌‌شکاوه‌که‌،‌بێچاره‌یه‌‌شه‌رمه‌زار‌بوو‌به‌‌کۆشش‌و‌تواناکه‌ی‌به‌وه‌ی‌به‌‌نیوه‌‌پڕی‌ده‌گه‌یشته‌‌ماڵه‌وه‌.‌دڵگران‌بوو‌به‌وه‌ی‌که‌‌ته‌نیا‌نیوه‌ی‌ئه‌و‌

ئه‌رکه‌ی‌ئه‌نجام‌ده‌دا‌که‌‌ده‌بوایه‌‌بیکردایه‌

پاش‌دوو‌ساڵ‌له‌م‌ده‌ردوو‌مه‌ینه‌ت‌و‌شه‌رمه‌زارییه‌،‌ڕۆژێک،‌له‌‌ڕۆخ‌چه‌مه‌که‌‌،‌له‌گه‌ڵ‌پیرێژندا

که‌وته‌‌گفتووگۆ:

“شه‌رمه‌زار‌و‌خه‌جاڵه‌تم،‌له‌به‌ر‌ئه‌وه‌ی‌درزه‌که‌م‌

واده‌کات‌به‌درێژایی‌ڕێگا‌تا‌ماڵه‌وه‌‌ئاوه‌که‌م‌دزه‌‌بکات‌و‌”به‌‌نیوه‌‌پڕی‌بگه‌مه‌وه‌‌ماڵێ

پیرێژن‌به‌ده‌م‌بزه‌یه‌که‌وه‌‌ووتی“سه‌رنجت‌داوه‌‌ئه‌م‌تووله‌‌ڕێیه‌‌و‌ئه‌و‌الیه‌ی‌تۆ،‌پڕه‌‌له‌‌گوڵ‌و‌گوڵزار‌به‌ڵام‌ئه‌م‌الیه‌م‌هیچ‌گوڵێکی‌لێ‌شین‌نه‌بووه‌‌”

له‌به‌ر‌ئه‌وه‌ی‌من‌هه‌میشه‌‌به‌ئاگا‌بووم‌

له‌وه‌ی‌که‌‌درزت‌تێکه‌وتووه‌‌و‌

ئاوه‌که‌ت‌دزه‌‌ده‌کات،‌هه‌ربۆیه‌‌

تۆوم‌له‌م‌الیه‌ی‌تۆی‌ئه‌م‌تووله‌ڕێیه‌‌‌

چاندووه‌،‌وه‌‌ڕۆژانه‌‌که‌‌له‌‌چه‌مه‌که‌وه‌‌

ده‌گه‌ڕێینه‌وه‌‌ماڵه‌وه‌،‌تۆش‌ئاویان‌

ده‌ده‌یت.

ئه‌وه‌‌دوو‌ساڵه‌‌من‌له‌م‌گوڵه‌‌جوانانه‌‌

ده‌چنم‌و‌مێزه‌که‌می‌پێ‌ده‌ڕازێنمه‌وه‌

ئه‌گه‌ر‌تۆ‌ته‌واو‌ئه‌وه‌‌نه‌بویتایه‌‌که‌‌

هه‌یت،‌ئه‌وسا‌ئه‌م‌گوڵه‌‌جوانانه‌ش‌

نه‌ده‌بوون‌و‌ماڵه‌که‌ی‌منیش‌

نه‌ده‌ڕازایه‌وه‌.

هه‌موو‌یه‌کێک‌له‌‌ئێمه‌‌کۆمه‌ڵێک‌هه‌ڵه‌ی‌گه‌وره‌مان‌هه‌یه‌،‌به‌ڵام‌ئه‌وه‌‌درزه‌کان‌و‌هه‌ڵه‌کانمانن‌که‌‌پێکه‌وه‌‌ژیانمان‌جوان‌و‌پڕ‌بایه‌خ‌ده‌که‌ن‌و‌مانایه‌ک‌ده‌به‌خشن‌

به‌‌ژیان

ده‌بێت‌هه‌موو‌مرۆڤێک‌وه‌ک‌خۆی‌قبوڵ‌بکه‌ین‌که‌‌چۆنه،‌‌وه‌‌به‌دوای‌

شته‌‌جوانه‌کانیا‌بگه‌ڕێین.

پێشکه‌شه‌‌به‌‌مرۆڤه‌‌دڵفراوانه‌کان

ده‌رفه‌تێک‌بۆ‌خۆت‌بڕه‌خسێنه‌‌و‌ئه‌مه‌‌بنێره‌‌بۆ‌هاوڕێکانت‌یان‌

که‌سانی‌نزیکت‌که‌‌هه‌ڵه‌یه‌کیان‌هه‌یه‌.

به‌ڵام‌به‌‌دڵنیاییه‌وه‌‌هیچ‌که‌س‌له‌‌ئێمه‌‌بێ‌هه‌ڵه‌‌و‌که‌موکوڕی‌نییه‌

کۆتاییPhotograf:‌SerdarPowerpoint:‌Serdar