ΝΑΥΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΝΑΥΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Ο Απρίλιος µας έκρυβε µια ευ-χάριστη «θαλασσινή» έκπληξη. Είχαµε την ευκαιρία να παρακο-λουθήσουµε µια πολύ ενδιαφέ-ρουσα, όπως όλοι παραδέχθη-καν, παρουσίαση µε τίτλο Ναυ-άγια και Περιβάλλον. Οµιλη-τής ήταν ο κ. Αλέξανδρος Σω-τηρίου ο οποίος εδώ και µια

δεκαετία ασχολείται µε τη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών αντίστοιχης θεµατολογίας µε τελικό στόχο την προστασία του τόσο ευάλωτου, από τις ανθρώπινες επεµβάσεις , θαλασσίου περιβάλλο-ντος.

Η οµιλία ξεκίνησε µε την προβολή ενός βίντεο από το ναυάγιο του Βρετανι-κού ,ενός από τα τρία πλοία αυτού του µεγέ-θους - Britannic, Ti-tanic, Olympic - που κατασκευάστηκαν στις αρχές του 1900. Γνωρί-ζαµε οι περισσότεροι για την άσχηµη µοίρα του Τιτανικού, δεν ξέραµε όµως οτι και ο Βρετανι-κός βυθίστηκε και µάλι-στα στον Ελλαδικό χώρο, λίγο έξω από την Κέα (Τζιά) σε διε-θνή χωρικά ύδατα. Το θέαµα ήταν πρωτόγνω-

ρο και οι ερωτήσεις πολλές. Οι απαντήσεις του κ. Σωτηρίου, που και ο ίδιος έχει συµµετάσχει σε ερευνητική οµάδα εξερεύνη-σης του πλοίου, ήταν άµεσες και κατατοπιστικές. Όλοι νοιώ-θαµε σαν εξερευνητές που ταξίδευαν πίσω στο χρόνο.

Εκτός από την περιβαλλοντική οπτική γωνία ενός ναυαγίου µας δόθηκε και µια ακόµη προοπτι-κή. Η προοπτική αυτή έχει σχέση µε τον τουρισµό: ένα ναυάγιο µπορεί να αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης για τους τουρίστες-αυτοδύτες και ένα σηµαντικό έσοδο για την οικο-νοµία της Ελλάδας.

Η συνέχεια της παρουσίασης έκρυβε ακόµα πιο ενδιαφέρου-σες αποκαλύψεις. Υπάρχουν ναυάγια που ο ίδιος ο άνθρωπος προκαλεί για καθαρά τουριστι-κούς λόγους όπως η περίπτωση του αµερικανικού αεροπλανο-φόρου Oriskany στις ακτές της Φλόριντα. Σε αυτά τα ναυά-για έχει γίνει µεγάλη προεργα-σία (καθαρισµός πλοίου από πετρέλαιο , λάδια , τοξικές ουσί-ες ) και έτσι οι αρνητικές επι-πτώσεις για το περιβάλλον είναι σχεδόν µηδαµινές. Από την άλλη περιπτώσεις ναυαγίων όπως το Prestige στις ακτές της Ισπανίας το 2002 και το Sea Diamond στη Σαντορίνη το 2007 µας σόκαραν και µας έδωσαν την ευκαιρία να κατα-λάβουµε ότι χρειάζονται υπευ-θυνότητα και σωστοί χειρι-σµοί για να µην επιβαρύ-

Such a headline will have proba-bly appeared in thousands of articles worldwide, in recent years. However, it is not stating the obvious. So what does it really mean? Is it that everyone in the world speaks English? Is it that all countries recognize English as an official language? Or is it that when a language becomes global, it is there for ever? Neither is the case. So what does it really mean? This is a fascinating question to ex-plore.

First of all, let’s attempt a defi-nition of a global language? A language achieves a genuinely global status when it develops a special role that is recognized in every country. It does not become global because of the size of its vocabulary or be-cause it was once associated with a great culture or religion.

A language which becomes global has little to do with the number of people who speak it. It mostly has to do with who those speakers are. When they

succeed, their language suc-ceeds. When they fail, their language fails.

So, English has become inter-national for one chief reason: the power of its people. This could be political and military power but also economic, which has always been the case. It seems that the answer to the previously posed questions makes itself clear and sums up this article. English was appar-ently in the right place at the right time.

By E226

INSIDE THIS ISSUE:

∆ΡΟΜΟΙ ΖΩΗΣ 4

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ, Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ 8

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΙΝΑ 11

ΒΙΚΥ ΚΑΓΙΑ: 12 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

14

I SCREAM FOR iSteam

An Interview with K. Eleftheriou

15

IB ART THOUGHTS AND CREATIONS 19

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ 20

S P E C I A L P O I N T S O F I N T E R E S T :

• CONCOURS DE LA FRANCOPHONIE 2009

• ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ • HEALTHY LIVING • DEUTSCHE DICHTUNG

• ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΤΑΡΤΙΑ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΓΛΑΡΟΙ

• “SIGNS” OF YOUR CHARACTER

• GRAPHOLOGY • IN ENGLISH • IB CORNER • TRAVEL NEWS

English English -- a Global Language a Global Language??

ΤΜΗΜΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

June 2009

Volume 2, Issue 2

Σελίδα 2

DOUKAS POLYGLOT Page 2

νεται συνεχώς το περι- βάλλον στο οποίο ζούµε. Και πάλι υπήρχαν πολλές ερωτήσεις και ο κ. Σωτηρίου απάντησε σε όλες. (Οι απαντήσεις στη σελίδα 20)

Κάπου εδώ χτύπησε το κουδούνι και όλοι απρό-θυµα αφήσαµε την αίθουσα. Ζητήσαµε λοιπόν από τον προσκεκληµένο µας να έρθει και πάλι. Ο κ. Σωτηρίου µας είπε πως είναι πάντα στη διάθε-σή µας και µάλιστα δεσµεύτηκε να απαντά σε οποιαδήποτε άλλη ερώτηση κι αν έχουµε στο e-mail που του δώσαµε.

Εσείς έχετε ερωτήσεις; Τις περιµένουµε!

Από τα τµήµατα Ε227, Ε235, Ε321, Ε324

La Semaine de la Langue Française et de la Francophonie a eu lieu du 16 au 23 mars 2009 et a été organisée comme chaque année dans le monde entier, autour de la Journée Internationale de la Francophonie qui a eu lieu le 20 mars.

La Semaine de la Langue Française a été placée cette année sous le signe des mots «pour dire demain». Les 10 mots 2009 «ailleurs, capteur, clair de terre , clic, com-patible, désirer, génome, pérenne, transfor-mer, vision» ont en effet été choisis afin d’ évoquer la capacité du français à exprimer les enjeux et les préoccupations d’ avenir de nos contemporains.

Cette année notre Ecole a participé au concours de la Francophonie 2009, avec un groupe d’élèves du Collège ainsi qu’ avec 5 groupes de notre Ecole Primaire. Les élèves

et leurs professeurs, basés sur le thème proposé, ont créé des chansons, des poè-mes et des vidéo-clips. Leur travail a été chaleureusement apprécié et notre Ecole a remporté beaucoup de Prix .

Collège : 1er Prix (catégorie Multimédia) : Les élèves du collège et leur professeur Mme L. Kyritsi

Primaire: 1er Prix (catégorie chanson ) : Les élèves du cours FR143 et leur professeur Mme V. Charmani.

Primaire: 1er Grand Prix Spécial de la Partici-pation Collective ( chanson, multimédia, poè-mes ): Les élèves des cours FR142, FR143, FR144, FR145 et FR153 et leurs professeurs Mmes N. Madentzoglou, E. Wlodarczyk, Ch. Venardou et V. Charmani.

Lors d’une cérémonie organisée par l’Ambas-sade de France en Grèce à l’Auditorium de l’Institut Français d’Athènes, les Ambassa-deurs des Pays Francophones ont remis les prix à nos élèves et à leurs professeurs. A la fin de la cérémonie une réception, offerte par les Ambassades Francophones, a eu lieu au Bistrot de l’Institut Français. Félicitations à tous et à toutes !

Στο διαγωνισµό Γαλλοφωνίας 2009 µε θέµα

«10 λέξεις για το Αύριο» οι µαθητές και

οι

µαθήτριές µας παρουσίασαν τις α

νησυχίες

τους για το µέλλον. Οι εργασίες

τους

διακρίθηκαν και κατέκτησαν τις

πρώτες

θέσεις στα ∆ηµοτικά και Γυµνάσ

ια της χώρας.

ΝΑΥΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΝΑΥΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (συνέχεια από τη σελίδα 1)

ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

CONCOURS CONCOURS DEDE LALA FRANCOPHONIE 2009 FRANCOPHONIE 2009

In the last school term we had an interesting discussion with Mr. Alexander Sotiriou, a

marine researcher and experienced scuba diver. There were several topics we discussed.

The first one was about the sinking of the Britannic. The Britannic was a huge hospital

ship, also known as the brother ship of the Titanic. The second topic we discussed was

about artificial reefs, which are boats that have been sunk on purpose. As a result, plants

grow on them which become food for the fish. The third and last issue of our discussion

was the ecological disaster a shipwreck can cause to the environment because of the obvi-

ous oil slick that is created. Oil slicks can easily kill hundreds fish and marine plants.

Dimitra Akrivou, B3/G

Volume 2, Issue 2 Page 3

ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 20092009 Οι ιδέες δραστηριοποιούν την ΕυρώπηΟι ιδέες δραστηριοποιούν την Ευρώπη

WINNING RESULTS WINNING RESULTS

IN THE JUNIOR REPORTER COMPETITIONIN THE JUNIOR REPORTER COMPETITION

Athens Plus, the weekly newspaper published by Kathimerini and the Interna-

tional Herald Tribune, recently ran a competition for junior and senior high school

students in Greece. The idea was for students to write about an important na-

tional or international event that took place in the year 2008. Since the articles

were to be written in English, we discussed the competition in our English classes

and came up with some ideas that we thought would be relevant. Our entries

came in first and second place, and were published in the February 13th edition

of Athens Plus.

The news items that we chose to write about were the devastating news of the

shooting and death of Greek student Alexis Grigoropoulos, and the historic elec-

tion of Barack Obama to the U.S. Presidency. We felt that this first event had a

direct impact on the Greek community, especially among young people, and that

the second event would affect the whole world.

As winners of this competition, we were awarded gift certificates (200 euros for

first place and 150 euros for second place) to be used at Celeste Shop, the gift

shop at the Athens Planetarium. We also received a year's subscription to Athens

Plus.

We encourage our fellow students to participate in next year's competition, and

hopefully all of our entries will be about good news! Irene Kalli, A' LyceumIrene Kalli, A' Lyceum

Claire Saramandi, C' GymnasiumClaire Saramandi, C' Gymnasium

The EuroEnglish Song Contest 2009 was a collaborative per-formance amongst Ms. Mary Fortis’ A4 class, E158 Native Speakers and some partici-pants from E168 Native Speakers. The first graders were the contestants. The children themselves decided who they were going to sing with and what song they were going to perform from the selection in their books. The fifth and sixth graders acted as co-presenters, judges, fa-mous people and per-formers. Through this performance, the chil-dren learned the benefits of teamwork and saw first-hand how coopera-tion strengthens relation-ships.

Μετά την επιτυχηµένη συµµετοχή των µαθη-τών µας στην ηλεκτρονική πλατφόρµα etwin-ning, µε το πρόγραµµα DIGITAL TALES, το σχολείο µας συνεχίζει την εκπροσώπησή του σε πρωτοποριακά ευρωπαϊκά προγράµµατα.

Έτσι λοιπόν από φέτος το ∆ηµοτικό, Γυµνά-σιο, Λύκειο και ΙΒ των Εκπαιδευτηρίων ∆ούκα είµαστε µέλη µιας µεγάλης δηµιουργικής οµά-δας, η οποία έχει ως στόχο να φέρει τους νέους ανθρώπους κοντά στην Ευρώπη. Η ΄άνοιξη της Ευρώπης’ δίνει τη δυνατότητα στους µαθητές µας να εκφράσουν τις απόψεις τους και να κάνουν τις φωνές τους ν’ ακου-στούν στην Ευρώπη.

Η συµµετοχή σε όλες τις δραστηριότητες γίνεται ηλεκτρονικά. Η πρώτη δραστηριότητα που συµµετέχουµε ονοµάζεται:

‘Παίξτε το ρόλο µιας δηµιουργικής προσωπικότητας’. Οι µαθητές επέλεξαν τον Άγγλο δραµατουργό Σαίξπηρ. Ένας µαθητής έπαιξε το ρόλο του διάσηµου Άγγλου δη-µιουργού και οι υπόλοιποι µαθητές του τµή-µατος του πήραν συνέντευξη και τον άκουσαν να περιγράφει τις ιδέες, το όραµα και τα όνειρά του. Ετοιµαζόµαστε να υποβάλλουµε το ηχητικό αρχείο στην ηλεκτρονική διεύθυν-ση www.springday2009.net

Μια άλλη τάξη ανέλαβε να δηµιουργήσει ένα φυλλάδιο µε άγνωστες πληροφορίες για διαφορετικές πόλεις και χωριά της Ευρώπης. Τέλος το ΙΒ στοχεύει στην συµµετοχή του στο διαγωνισµό που διοργανώνεται ενόψει του Έτους ∆ηµιουργικότητας και Καινοτοµίας (2008-2009) µε κεντρικό θέµα την Αφρική.

Ευχαριστούµε όλους τους µαθητές απ’ όλες τις βαθµίδες που πήραν µέρος σ΄ αυτές τις καινοτόµες δραστηριότητες και του χρόνου περιµένουµε ακόµα περισσότερες συµµετοχές!

EuroEnglish EuroEnglish Song Contest 2009Song Contest 2009

Top to bottom, left to right: Nelly Serdari, Efthimis Spanopoulos, Yiannis Venetiadis, Dina Koronaki,

Orpheas Kourbelis, Varvara Perri, Jason Dais, Nadia Karamitsou, Konstantinos Karagiannis, Stylianna

Rouka, Dionysis Karageorgiou, Constantinos Constandopoulos, Maximos Pappas, Nicholas Raptis

Σεµίνα: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τους «∆ρόµους Ζωής»;

κα Μάτα: Όταν ξεκινήσαµε δεν είχαµε καν ονειρευτεί τους δρόµους ζωής. Ξεκινήσαµε γιατί δεν µπορούσαµε να κάτσουµε φρόνιµα. Μέσα από το προσωπικό µας ψάξιµο και από τις δυσκολίες άρχισε να µας γίνεται πολύ κατανοητό ότι δεν µπορείς να ζεις τη ζωή σου κλεισµένος στο σπίτι και να ασχολείσαι µόνο µε τα δικά σου προβλήµατα. ∆εν γίνεται να είσαι άνθρωπος και να µην ανοιχτείς λίγο παραπάνω, αν θες και λίγο εγωιστικά για να βρεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Έτσι ξεκινήσαµε τις πρώτες προσπά-θειες. Βέβαια υπήρχαν πολλά µικρά εναύσµατα. Το ’96 ήταν µια εποχή όπου υπήρχαν πολλά παιδιά στα φανάρια. Θυµάµαι µια εικόνα όταν είχα σταµατή-σει σε κάποιο φανάρι και στο διπλανό αυτοκίνητο βρισκόταν ένα κοριτσάκι πολύ όµορφα ντυµένο και ακριβώς δίπλα στο πεζοδρόµιο ήταν ένα αγοράκι ξυπόλυτο µε σκισµένα ρούχα και κοιταζόντουσαν. Εγώ έβλεπα όλη την εικόνα, έβλεπα τα δύο παιδιά και σκέφτηκα, τώρα ποιος αποφασίζει; Γιατί σίγουρα το παιδάκι στο αυτοκίνητο ξεκίναγε τη ζωή του µε δυνατότητες πολύ πιο διευρυµένες ενώ το άλλο ζούσε στο δρόµο. Και αν είχε κάποιο ταλέντο, αν είχε κάποιες δυνατότητες, ποιος θα το έβλεπε; Υπήρξαν τέτοια ερεθίσµατα.

κος Κώστας: Είχαµε σκεφτεί ότι κάτι πρέπει να κάνουµε για αυτά τα παι-διά. Σκεφτόµασταν να στήσουµε ένα τροχόσπιτο, ακόµα και πρόχειρο, σε κάποιο χώρο, που να µπαινοβγαίνουνε. Τα παιδιά δεν πηγαίνανε σχολείο, το να τους δίνουµε κάποια χρήµατα δεν είχε νόηµα. Είδαµε ότι κάποια στιγµή γινόταν κάποιο σεµινάριο κοινωνικών λειτουργών, συνταξιούχων µάλιστα, µε θέµα τα παιδιά των φαναριών. Πήγε η κα Μάτα, θυµάµαι ήταν ένα Σάβ-βατο πρωί, και ήταν πάρα πολύ ενδιαφέροντα τα θέµατα. Εκεί υπήρχε κά-ποιος δάσκαλος, ο οποίος ήταν στο διαπολιτισµικό σχολείο του Γκαζιού και είπε ότι υπήρχαν τότε κάποια παιδιά που έβγαιναν στα φανάρια για να βγάλουνε χρήµατα και συντηρούσαν την οικογένεια τους µε αυτό τον τρό-πο. Βέβαια άφηναν το σχολείο, έφευγαν από τις τελευταίες τάξεις του δη-µοτικού, δεν ολοκλήρωναν το δηµοτικό καθόλου, οπότε λέει αυτά τα παιδιά χρειάζονται µια υποστήριξη αν θέλετε µπορείτε να τα βοηθήσετε µε τα µαθήµατά τους. Να βοηθήσει κάποιος γιατί οι γονείς τους είναι αναλφάβη-τοι. Τώρα δύο άνθρωποι, τρεις, άντε και κάτι φίλοι προσπαθούσαµε να κάνουµε κάποια µαθήµατα στα παιδιά, δεν υπήρχε χώρος, πήγαµε σε ένα καφενείο…

κα Μάτα: Όταν πρωτοήρθαµε µετά την υπόδειξη του δασκάλου, ελάτε να γνωρίσετε τα παιδιά και τα λοιπά, ήρθαµε εδώ στο σχολείο στη γιορτή τους και µετά µπήκαµε σε κάποιο καφενείο. Βέβαια η πρώτη αντιµετώπιση από τους γονείς ήταν ποιοι είστε, τι θέλετε, εµένα µε ρωτάγανε αν είµαι παντρε-µένη, αν έχω παιδιά υπήρχε µια καχυποψία. Στην αρχή δεν ξέραµε τίποτα για αυτή την περιοχή αλλά κάπως έτσι γνωριστήκαµε και είπε κάποιος έλα στο σπίτι µου να κάνεις στα δικά µου παιδιά µάθηµα. Από το ’96 µέχρι το 2000 οι δραστηριότητες ήταν έτσι, στο δρόµο ή στο πάρκο, κάποιοι µας δίνανε εισιτήρια και τα πηγαίναµε στο θέατρο.

κος Κώστας: Είδαµε ότι δεν υπήρχε επίσηµος φορέας.

κα Μάτα: Φέραµε τους Γιατρούς του Κόσµου στο καφενείο να εµβολια-στούν τα παιδιά γιατί πολλά δεν είχαν εµβολιαστεί. Και δηµιουργήθηκε έτσι σιγά σιγά µια σχέση εµπιστοσύνης. Κάπου εκεί γύρω στο 2000 διαπιστώσα-µε ότι πρέπει να κάνουµε ένα µεγάλο βήµα.

κος Κώστας: Κατεβαίναµε τρεις τέσσερις φορές την εβδοµάδα τα απογεύ-µατα.

κα Μάτα: Αλλά πόσα παιδιά να βοηθήσουµε; Είχαν έρθει προς το τέλος και κάποιοι φίλοι µας.

κος Κώστας: Ήµασταν οι φίλοι των παιδιών. Θέλαµε να πάµε τα παιδιά στο θέατρο, υπήρχαν παιδιά που δεν είχαν πάει καθόλου κινηµατογράφο. Θυµά-µαι την πρώτη φορά που τα πήγαµε να δουν παιδική ταινία, τροµάξανε όταν

έσβησαν τα φώτα.

κα Μάτα: Ο ένας ο µικρός πήδηξε στην αγκαλιά µου από την τροµάρα του.

κος Κώστας: Ε, στους φίλους των παιδιών ποιος να δώσει εισιτήρια; Χρειαζόσουν ένα φορέα. Οπότε είπαµε να κάνουµε κάτι πιο οργανωµένο αλλά δεν είχαµε και 18-20 άτοµα να κάνουµε σωµατείο. Εκ των πραγµάτων και να θέλαµε δεν γινόταν, οπότε ψάξαµε και είδαµε ότι το πιο ευέλικτο και το πιο καλό σχήµα που µπορούσε να µας συντηρήσει και να κρατήσει τις αρχές µας ήταν υπό µορ-φήν αστικής µη-κερδοσκοπικής εταιρίας. Με εθελοντική βάση, φτιάχτηκε ένα καταστατικό το οποίο λέει ακριβώς ότι κάνουµε, αναφέρεται και στη συγκεκριµένη περιοχή και την ευρύτερη περιφέρεια και στους σκοπούς και περιµέναµε την έγκριση.

Σεµίνα: Γιατί επιλέξατε το όνοµα «∆ρόµοι Ζωής»;

κος Κώστας: Βάλαµε το όνοµα «∆ρόµοι Ζωής» γιατί ήδη ήµασταν στους δρόµους αλλά περισσότερο επειδή αυτό ήταν η ίδια η ζωή.

κα Μάτα: Το όλο σκεπτικό µας ήτανε και είναι ότι βρισκόµαστε εδώ σα φίλοι σας. Θέλουµε να δηµιουργούµε φιλικές σχέσεις και µε τα παιδιά και µε τις οικογένειές τους. ∆εν ήρθαµε ποτέ σαν αυτοί που ξέρουνε τα πολλά ή που έχουνε τα πολλά και που θα βοηθήσουν τους καηµένους. ∆εν τους είδαµε ποτέ σαν καηµένους και δεν νοµίζω ότι µπορείς να βοηθήσεις κά-ποιον αν τον δεις σαν καηµένο. Όταν ερχόµουνα στις αρχές και οι άνθρωποι µε έβαζαν στα σπίτια τους, ξέρεις τα κορίτσια παντρεύονται πολύ µικρά, δεν διανοήθηκα ποτέ να πω αυτό που κάνεις είναι λάθος. Έλεγα πάντα ότι αν εγώ έρθω σπίτι σου και σου πω αυτή η πολυθρόνα εκεί στην γωνία δεν πάει καθόλου, θα µε διώξεις. Εάν όµως έχουµε γίνει φίλοι και έχουµε µάθει να συζητάµε, µπορεί εσύ να µε ρωτήσεις τη γνώµη µου.

κος Κώστας: Εγώ δεν συµφωνώ ας πούµε να παντρεύονται στα 13. Πρέπει όµως να κατανοήσεις από πού προέρχεται αυτό.

κα Μάτα: Ας πούµε έχω δει φωτογραφία νύφης και νοµίζεις ότι το είχαν ντύσει µασκαρά το παιδί. Εντάξει είναι τραγικό για µένα αλλά και πάλι δεν µπορείς να τους αλλάξεις αντίληψη.

κος Κώστας: ∆εν µπορείς όµως να µην κατανοήσεις γιατί αυτή τη στιγµή αυτός βρίσκεται στη δεδοµένη κατάσταση, στις δεδοµένες συνθήκες. Εάν δεν κατανοηθούν οι συνθήκες αυτές γιατί και πως, δεν µπορεί κανείς να δει και να διακρίνει. Πρέπει να έχει τη διαύγεια για να µπορεί να βοηθήσει, γιατί δεν φτάνει η καλή καρδιά µόνο και ένας συναισθηµατισµός α! βοηθάµε τα καηµένα τα παιδάκια.

κα Μάτα: Για να κλείσουµε λοιπόν, το δρόµοι ζωής βγήκε από αυτές τις σχέσεις ζωής. Κάπως έτσι το είχαµε δει.

κος Κώστας: ∆ρόµοι που διασταυρώνονται, δρόµοι παράλληλοι. Οι δρόµοι είναι σε πολλά επίπεδα. Στην ουσία µπορεί να είναι και ένας δρόµος. Στα αγγλικά ο τίτλος που έχουµε βρει είναι pathways (µονοπάτια) ας πούµε.

Σεµίνα: Ο εθελοντισµός και όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται, τι προσφέρει σε εσάς;

κα Μάτα: Όσο για το τι προσφέρει σε εµάς, πραγµατικά αναρωτιέµαι πολ-λές φορές ποιος βοηθιέται περισσότερο. Το έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αυτό. Εµείς σαν ζευγάρι µε τον Κώστα νοµίζω ότι ωφεληθήκαµε απίστευτα πολύ από αυτή τη δραστηριότητα. Μάθαµε να µην γκρινιάζουµε!

κος Κώστας: Μάθαµε και να µπορούµε να φέρνουµε αντιρρήσεις και να µπορούµε να εκφραστούµε. Εµείς είχαµε και πολύ διαφορετικές διαδροµές, ήµασταν πολύ συγκαταβατικοί, δεν θέλαµε να ενοχλήσει ο ένας τον άλλο όµως κάποιες φορές πρέπει να εκφράζεται κανείς ώστε να µπορεί να κατα-νοήσει τον άλλο. Αν µπορούσαµε να πούµε ότι κάτι µάθαµε είναι ότι δεν υπάρχουν πράγµατα που να τα θεωρούµε δεδοµένα. Θεωρούµε συνήθως τον άλλον δεδοµένο, ότι τον γνωρίζουµε 20-30 χρόνια και τον ξέρουµε. Ε, δεν τον ξέρουµε. Το θέµα είναι να µην µένει στάσιµος ο ένας µε τον άλλον. Το θέµα του ζευγαριού είναι τεράστιο κεφάλαιο και είµαστε οι τελευταίοι που θα θέλαµε να κάνουµε µάθηµα για το ζευγάρι! Αλλά το λέµε σαν εµπει-ρία ότι έχει ενδιαφέρον να υπάρχει ένας κοινός σκοπός.

κα Μάτα: Ξεπερνάς πολλά πράγµατα. Και πάλι αυτό µπορεί να φανεί αστείο αλλά εγώ σιχαινόµουν πάρα πολύ.

κος Κώστας: Τα νερά. Ειδικά τα νερά στους δρόµους.

κα Μάτα: ∆εν θέλω να πατάω νερά στο δρόµο. Από µικρό παιδί το είχα αυτό σε σηµείο που είχα πρόβληµα. Οι πιο πολλοί άνθρωποι εδώ επειδή πλένουν πάντα στο χέρι, έχουν αυλές γεµάτες νερά. Προσπαθούσα να πατήσω, µουρµούριζα, έβριζα όµως έπρεπε να το ξεπεράσω. Έµαθα λοιπόν να κάθοµαι στο πεζοδρόµιο και να µην µε πειράζει. Αυτόµατα µε έκανε αυτό πολύ ανοιχτή µε τους άλλους ανθρώπους. ∆εν ήταν εύκολο για µένα να µιλάω µε όποιον να’ναι στο δρόµο, αλλά τώρα µπορεί να πιάσω κουβέντα

««∆ρόµοι Ζωής∆ρόµοι Ζωής» »

για τα µουσουλµανόπαιδα στο Γκάζι για τα µουσουλµανόπαιδα στο Γκάζι

DOUKAS POLYGLOT Page 4

INTERVIEW

την ώρα συγκρατήθηκα και γυρίζω στα υπόλοιπα παιδιά και ρωτάω «τι κά-νουµε τώρα;». Όλοι βέβαια παγώσανε και λέγανε να τον τιµωρήσουµε. Και αφού λένε τα παιδιά αυτό, προτείνουν να µην έρθει στο κέντρο για 3 µήνες! Τελικά τους είπα να του δώσουµε µια δεύτερη ευκαιρία και γίναµε οι καλύτε-ροι φίλοι.

κα Μάτα: Εντάξει στους εθελοντές δεν συµβαίνουνε τέτοια γεγονότα.

Μαρία: Εκτός από τη βοήθεια στα µαθήµατα, ποιες άλλες δραστηριό-τητες υπάρχουν στο κέντρο;

κα Μάτα: Κάνουνε µουσική, θέατρο, πηλό, µαγειρική, πληροφορική. Κάποτε κάναµε σκάκι, αλλά από τότε δεν έχουµε βρει εθελοντή για σκάκι και ατόνη-σε.

κος Κώστας: Και τα παιδιά, κάποια θέλανε, άλλα όχι. Πάντα συµβαίνει αυτό. ∆οκιµάζεις κάποια πράγµατα και αυτό είναι το χαρακτηριστικό. ∆ηλαδή, όταν στην αρχή ξεκινήσαµε είχαµε πει ότι βασικότερο όλων είναι η εκπαίδευση. Έπρεπε να βοηθηθούν να κρατηθούν στο σχολείο! Αν µη τι άλλο να τελειώ-σουν το δηµοτικό και να προσπαθήσουν να πάνε στο γυµνάσιο. Ένας εθελο-ντής που ήξερε µουσική τους βοήθησε να φτιάξουν το πρώτο συγκρότηµα. Ένας άλλος µπορούσε να τους βοηθήσει να στήσουν το θέατρο. Ερχόταν µια κυρία και έλεγε ότι µπορούσε να τους µάθει πηλό. ∆εν είχαµε πει από την αρχή θέλουµε να κάνουµε πηλό.

κα Μάτα: Αφήνουµε να φανεί και από τα παιδιά και από τις ανάγκες και απ’ ό,τι προκύψει. Αλλά σίγουρα είναι πολύ σηµαντικό να έχουνε δραστηριότη-τες γιατί µέσα από αυτά δεν έχουν την πίεση του µαθήµατος οπότε και συζη-τιούνται πράγµατα.

Μαρία: Ποιες είναι οι σχέσεις των γονιών µε το κέντρο;

κος Κώστας: Εκτός από την περίοδο 1996-2000 που ήµαστε στους δρό-µους, στα σπίτια και τα λοιπά, από τη στιγµή που έγινε το κέντρο, επιδιώξα-µε να τους συναντήσουµε, αλλά την πρώτη φορά που είπαµε να γίνει κάποια συνάντηση δεν έγινε.

κα Μάτα: Οι γονείς µάς ξέρανε επειδή είχε δηµιουργηθεί µια σχέση µε τα εµβόλια, µε το ένα, µε το άλλο και βόλευε κιόλας. Για πολύ καιρό δεν βλέπα-µε γονείς όµως. Ερχόντουσαν πολλά πιτσιρίκια µόνα τους. Υπήρχε µεγάλη εµπιστοσύνη.

κος Κώστας: Ακόµα και σε εκδροµές που πηγαίναµε, λέγανε πάρτε τα, µε εµπιστοσύνη.

Μαρία: ∆ηλαδή δεν αντιδρούν άσχηµα;

κος Κώστας: Όχι, αλλά θέλω να πω ότι εµείς θέλαµε και τη συµµετοχή των γονιών. Από τη στιγµή που δεν έχεις επικοινωνία µε την οικογένεια η µισή δουλειά πάει χαµένη. Αν µπορείς να πεις ότι θέλεις να κάνεις κάτι καλύτερο σαφώς πρέπει να ξέρεις και τις συνθήκες. ∆εν γίνεται να επέµβεις στην οικογένεια και δεν είναι και σωστό, εφόσον δεν παύει να είναι η οικογένεια του παιδιού. Ο χειρότερος γονιός παραµένει ο γονιός του. Εµείς δεν είµαστε οι γονείς. Μπορεί να είµαστε µεταξύ σχολείου, κοινότητας, κοινωνίας γενικό-τερα αλλά η θέση µας είναι αυτή. Πολλές φορές είναι και ένα πολύ λεπτό θέµα. Μπορεί να έρθει το παιδί πάρα πολύ κοντά, κυρίως µετά την εφηβεία και να αρχίσει να απορρίπτει τους γονείς επειδή βρήκε ένα άλλο πρότυπο στον εθελοντή. Όµως οφείλει να ισορροπήσει τα πράγµατα και να κατανοή-σει ότι ο γονιός του κάνει µια προσπάθεια, µπορεί να είναι αγράµµατος αλλά είναι ο γονιός του. Παρόλα αυτά τον πρώτο καιρό που καλέσαµε γονείς, ερχόντουσαν 2-3 ή οµάδες γυναικών για θέµατα ιατρικής ενηµέρωσης.

κα Μάτα: Φέτος γέµισε η αίθουσα. Αυτό ακόµα είναι κάτι το οποίο θέλουµε να το δουλέψουµε. Πολλοί γονείς έχουν µια στενότερη επαφή µε εµένα και τον Κώστα. Εµείς δεν το θέλουµε αυτό. Θέλουµε να είναι µε τους εθελοντές. Όσοι εθελοντές µπορούν και αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο κέντρο, έχουν και την ευκαιρία να µιλήσουν µε τους γονείς. Ακόµα και µεταξύ τον εθελοντών πρέπει να γίνουν κάποια βήµατα.

κος Κώστας: Ξεκινήσαµε 5 εθελοντές και κάθε χρόνο τώρα ακόµα και στα

και να µην µε πειράζει. Αυτό είναι µεγάλο κέρδος για µένα. Με έµαθε να δέχοµαι τον άλλον έτσι όπως είναι και έχω κάνει µεγάλα βήµατα στο να δέχοµαι τον άλλον για αυτό που είναι. Με έµαθε να έχω υποµονή, να δέχο-µαι τον άλλον γιατί ο καθένας και µε τα παιδιά και µε τους άλλους θέλει τον χρόνο του. Εσύ µπορεί να βλέπεις ότι αν το κάνει αυτό θα είναι πολύ σωστό και δεν το κάνει. Ε, δεν µπορείς να τον απορρίψεις όµως. Το να µάθεις να τον περιµένεις µε έµαθε να περιµένω το παιδί µου, µε έµαθε να περιµένω τον άντρα µου.

κος Κώστας: Βέβαια κάποια στιγµή όλη αυτή η υπόθεση είχε και κάποια κούραση. Ειδικά το πρώτο διάστηµα και ακόµα βέβαια. Έπρεπε λοιπόν να κρατηθούµε γιατί βλέπαµε ότι αξίζει τον κόπο. Σαφώς κόψαµε κάποιες εξό-δους, κάποια προσωπικά χόµπι, να είµαστε στο σπίτι µας να ζωγραφίζουµε, να πηγαίνουµε στο θέατρο. Σαφώς κάτι χάνεις αλλά και κάτι άλλο κερδίζεις.

Φίλιππος: Οι εθελοντές που έρχονται εδώ είναι µαθητές, φοιτητές ή εργαζόµενοι;

κος Κώστας: Είναι καθαρά εθελοντική προσπάθεια και παρόλο που ξέρουµε ότι θα µπορούσαµε να έχουµε πάρει ακόµα και κονδύλια της Ε.Ε., µετά από τόσα χρόνια δράσης, έχουµε επιλέξει να παραµείνει έτσι. Αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται είναι από φοιτητές, µαθητές που προσφέρουν σηµαντική βοή-θεια όπως εσείς, άλλοι είναι εκπαιδευτικοί ή έχουν κάποια µόρφωση που να µπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά. Έχουµε όλο το φάσµα των ηλικιών. Βέ-βαια υπάρχουν περισσότερες γυναίκες αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό στον εθελοντισµό, αλλά είναι µοιρασµένα τα πράγµατα.

Φίλιππος: Είναι περισσότεροι οι ενήλικες στο κέντρο;

κος Κώστας: Σίγουρα είναι όλοι άνω των 18 παρόλο που είχαµε και κά-ποιους µικρότερους. Ας πούµε ένας εθελοντής που έµενε και στην περιοχή, ξεκίνησε από τα 16 και είναι µέχρι και σήµερα.

Σεµίνα: Πόσοι εθελοντές είναι συνολικά στο δυναµικό του κέντρου και πόσα παιδιά έρχονται;

κος Κώστας: Γύρω στους 80 και δεν φτάνουµε. Φέτος ήταν εγγεγραµµένα 66 παιδιά. Είναι ένας αριθµός σταθεροποιηµένος. Πέρα από αυτά που είναι εγγεγραµµένα καθηµερινά είναι γύρω στα 55 συν κάποιες οικογένειες τις οποίες στηρίζουµε και κάποιους ανθρώπους µε αντίστοιχες ανάγκες.

Φίλιππος: Πως λειτουργείτε πρακτικά και οικονοµικά, δέχεστε δωρε-ές;

κος Κώστας: Είπαµε ότι το κρατήσαµε καθαρά εθελοντικά και αυτό ήταν µια συνειδητή επιλογή. Είχαµε βάλει στη αρχή να υπάρχουν συνδροµές. ∆ηλαδή είχαµε βρει 150 φίλους ας το πούµε, που δεν µπορούσαν όλοι να κάνουν µαθήµατα, αλλά µπορούσαν να συνδράµουν. Παρ’ όλα αυτά είδαµε ότι αυτό δεν µπορεί να κρατηθεί πέρα από έναν αρχικό ενθουσιασµό γιατί µετά έπρεπε να κυνηγάς κάθε µήνα να δώσουν τα 8 ευρώ ας πούµε για να πλη-ρώνουµε το ενοίκιο, ρεύµα, νερό και τα λοιπά. Οτιδήποτε µπήκε µέσα στο χώρο του κέντρου ήταν από προσφορές. Από υπολογιστές, γραφεία τα πά-ντα. ∆εν αγοράστηκαν πράγµατα και αυτό έδινε βέβαια τη δυνατότητα στους ανθρώπους να προσφέρουν. Κάτι που άρχισε να προχωράει και είδαµε ότι είχε τη δυναµική του, ήταν το Bazaar. Ένα καλό Bazaar το οποίο γίνεται κάθε Χριστούγεννα.

Φίλιππος: Είναι η κύρια απασχόλησή σας;

κος Κώστας: Όχι είναι καθαρά εθελοντική η όλη προσπάθεια. ∆ηλαδή οι περισσότεροι έχουνε τη δουλεία τους. Εγώ είµαι οπτικός και η Κα Μάτα δουλεύει στο πανεπιστήµιο του Πειραιά στη γραµµατεία. Θέλαµε να το κρα-τήσουµε καθαρά εθελοντικά γιατί υπήρχε το θέµα της ευαισθησίας για την περιοχή. Αυτό που είδαµε ότι θα έχει αξία είναι να καταλάβουµε ότι υπάρ-χουν κάποιοι άνθρωποι που θα ενδιαφερθούν έτσι επειδή τους αρέσει να είναι φίλοι µαζί τους και δεν φταίει πάντα η έξω κοινωνία αν και εκείνοι δεν κάνουν κάποια βήµατα. Συνήθως µεταθέτουµε τα προβλήµατα, λέµε ότι φταίει η κοινωνία η σκάρτη. Πάντως έπρεπε να συνειδητοποιήσουµε ότι δεν φταίει πάντοτε ο έξω κόσµος. Υπάρχουν άνθρωποι που µπορούν να βοηθή-σουν, αλλά και αυτοί που πρέπει να κάνουν κάποια βήµατα. Τέλος πάντων κρατήθηκε σε αυτή τη βάση.

Μαρία: Τα παιδιά δέχονται εύκολα τους νέους εθελοντές;

κα Μάτα: Πολύ. Είναι πολύ δεκτικά. Βέβαια σε περνάνε ένα µικρό κόσκινο. Κάποια στιγµή, δεν ξέρω αν σας έχει τύχει, µπορεί να αρχίσουν και να ρωτά-νε πολύ προσωπικές ερωτήσεις. Πριν από χρόνια στο παλιό κέντρο, ήταν ένας πιτσιρικάς, δαγκώνει ένα µπισκότο και µου το δίνει να φάω το άλλο µισό. Σχετικά µε το πρόβληµα το οποίο σας είπα πριν ότι είχα, λογικά, θα έλεγα όχι. Κάτι έπιασα διαισθητικά όµως εκείνη την ώρα, και παίρνω το µπισκότο και το τρώω. Και γυρίζει ο µικρός και µου λέει: «Μ’ αγαπάς κυρία, ε; ∆εν µε σιχαίνεσαι». Θα είχα χάσει το παιχνίδι αν δεν αντιδρούσα έτσι αντανακλαστικά..

κος Κώστας: Στην αρχή όταν ήµαστε σε ένα χώρο δύο διαµερισµάτων, 50 τ.µ το καθένα, και είχαµε στο ένα τα µικρά και στο άλλο τα µεγάλα καταλα-βαίνετε τι γινότανε. Είχαµε ένα τραπέζι µε 10 καρέκλες και 35 πιτσιρίκια να αλωνίζουν και µόνο 5-6 ανθρώπους.

κα Μάτα: Ο πρώτος καιρός ήτανε τρέλα.

κος Κώστας: Θυµάµαι κάθε βράδυ χαρακτηριστικά, ξεβιδωνόντουσαν σε όλες τις πόρτες, όλα τα πόµολα φεύγανε. Θυµάµαι λοιπόν ότι υπήρχε ένας µικρός και µιλούσα µε κάποια και αυτός αρχίζει και µου µιλάει δίπλα µου. Μου έλεγε µου έλεγε και κάπου και εγώ δεν τον άκουγα, δεν του έδωσα σηµασία και ξαφνικά νιώθω να τρώω µία φάπα σβουριχτή. Ευτυχώς εκείνη

Volume 2, Issue 2 Page 5

µέσα της χρονιάς εµφανίζονται άνθρωποι. Προσπαθούµε να δούµε πως µπορούν να ενσωµατωθούν. Πάντα υπάρχουν ανάγκες, δεν είναι θέµα. Αλλά υπάρχει και αυτό το καθηµερινό όπου οι άνθρωποι έχουν τις δουλειές τους, το ωράριό

τους. Πάντα υπάρχει η πίεση του χρόνου. Και να θέλουµε να κάνουµε τακτι-κές συναντήσεις είναι δύσκολο. Τουλάχιστον µια φορά το µήνα θέλουµε να γίνονται συγκεντρώσεις και για να γνωρίζονται, αλλά και για να υπάρχει µια συνεννόηση. Όσο το δυνατόν προσπαθούµε ένας άνθρωπος να έχει τα ίδια παιδιά και δηµιουργείται έτσι και µία σχέση.

κα Μάτα: ∆εν είναι µόνο για το όφελος των παιδιών αλλά και για τους ίδιους τους εθελοντές, και έχουν δηµιουργηθεί σχέσεις. Εµείς προσπαθούµε ακόµα και εκεί να υπάρχει ένα κλίµα φιλίας και συνεργασίας. Είναι πάρα πολύ σηµαντικό.

κος Κώστας: Κάναµε µια ποιητική βραδιά. Κάποιος έριξε την ιδέα και µαζευ-τήκαµε 20 άτοµα. ∆εν φανταζόµασταν ότι κάποιοι γραφούνε τέτοια ποιήµα-τα, δεν το ξέραµε. Βλέπεις τον άλλον, κάνετε µάθηµα και φεύγεις. Και ξαφ-νικά βλέπεις ότι ο άλλος έχει ένα ταλέντο το οποίο αγνοούσες. Τέτοια πράγ-µατα. Στο κάτω κάτω υπάρχει και µια δυνατότητα έκφρασης για αυτό είναι ανοιχτό και λέµε ότι όποιος θέλει µπορεί να πει κάτι.

Μαρία: Έχετε κάποιες προσδοκίες για το µέλλον του κέντρου;

κος Κώστας: Αυτό που έχουµε µάθει είναι να κοιτάζουµε οι δικές µας προσ-δοκίες κατά πόσον ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα. Συνήθως εµείς έχουµε προσδοκίες, αλλά η δική µας πραγµατικότητα είναι τελείως διαφορε-τική. ∆εν µπορούµε να πούµε ότι προβάλλουµε τις δικές µας προσδοκίες σε αυτό που γίνεται. Γιατί είναι δρόµοι που συναντιόνται και δεν µπορείς να πεις ότι σε 10 χρόνια, όπως κάνουνε κάποιες εταιρίες, θα εξελιχθώ έτσι. Κατά καιρούς µας έχουν πει από Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Κοµοτηνή, Χίο να ανοίξου-µε παραρτήµατα. Αυτό διαχέεται και µπορεί κάποια στιγµή να το υλοποιήσει κάποιος ώστε να κάνει κάτι παρόµοιο σε κάποιο άλλο σηµείο.

κα Μάτα: Αυτό εξαρτάται από την ίδια τη ζωή. Αν αρχίσεις να παρατηρείς τα πράγµατα η ζωή σου δείχνει τον δρόµο. Θα ήτανε µεγάλο λάθος να οραµατι-στώ ένα κέντρο µεγάλο. Θα δείξει. Αν έχω µία προσδοκία είναι µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ευαισθητοποιείται ο κόσµος. Μάλιστα κάποτε έλεγα ότι αν ο κόσµος ευαισθητοποιείται θα καταφέρνουµε να επιβιώνουµε οικονοµικά. Μέσα από τα παιδιά και τους εθελοντές ίσως αλλάξουνε λίγο τα πράγµατα για όλους µας. Σήµερα σκεφτόµουνα ότι καλά κάνουµε και ανησυχούµε για το περιβάλλον και το κλίµα. Η Γη όµως είναι οι άνθρωποι. Αν δεν υπάρχουν άνθρωποι ποιος νοιάζεται αν εδώ έχει παγετώνες ή αν έχει καύσωνα; Η µεγάλη ανησυχία είναι τι συµβαίνει σε εµάς τους ανθρώπους. Όλη αυτή η προσπάθεια µπορεί να είναι µικρή σταγόνα, αλλά είναι σταγόνα. Λες θα αλλάξεις τον κόσµο; Όχι δεν θα τον αλλάξεις.

κος Κώστας: Σίγουρα αλλάζεις τον δικό σου κόσµο. Είναι γεγονός ότι έχουµε αισθανθεί πολλές φορές εκεί που έχει έρθει η κούραση, ότι πού πάµε. Μέσα στα χρόνια όµως κάτι θα συµβεί, κάτι θα σου πει ότι πρέπει να συνεχίσεις και όλα θα πάνε καλά. Και εκεί που νοµίζεις ότι έχεις πιάσει πάτο, γίνεται µια στροφή. Καµία µέρα δεν µοιάζει µε την άλλη και νιώθεις ότι αξίζει τον κόπο. Υπάρχει συνεχώς αυτή η επιβεβαίωση αρκεί να µπορείς να την αφουγκραστείς. Και βέβαια όλη αυτή η διαδικασία είναι ότι πιο ευαίσθητο. Να παρατηρείς τα πράγµατα διότι η ζωή σε βιώνει αντί να τη βιώνεις και αυτό το έχουµε δει. ∆εν ζούµε µόνοι µας, όλα αυτά τα πράγµατα είναι µια καθηµερι-νότητα.

Σεµίνα: Τα παιδιά πως εκφράζονται για αυτό που συµβαίνει;

κα Μάτα: Καµιά φορά µε λόγια, αλλά σίγουρα ακουµπάνε. Είναι πολύ σηµα-ντικό για τα παιδιά και είναι ένα στήριγµα. Και παλαιότερα και τώρα όταν τελειώνουν πρέπει να πάνε σπίτι τους, γιατί δεν χωράµε και γίνεται πολλή φασαρία ή δεν έχουµε πολλούς εθελοντές να τα φροντίσουν. Εκείνη την ώρα λοιπόν που είναι να φύγουνε, λένε ότι θέλουν νερό. Τα βγάζεις από τη µία πόρτα και µπαίνουν από την άλλη. Και τα παιδιά που είναι στην εφηβεία έχουνε δηµιουργήσει σχέσεις µε κάποιους εθελοντές που είναι πολύ σηµαντι-κό να µπορούν να συζητήσουν για κάποια προβλήµατα.

Φίλιππος: Οι εθελοντές έχουν εκφράσει κατά διαστήµατα τα προβλή-µατά τους;

κος Κώστας: Πέρα από την ωραιοποίηση υπάρχει και µία πραγµατικότητα. Πρέπει να είµαστε επικεντρωµένοι γιατί ο στόχος είναι στόχος. Πέρα από το καθηµερινό διάβασµα, για να µην έχει κενά στο σχολείο το παιδί, ένα χαµό-γελο αυτοεκτίµησης είναι πολύ σηµαντικό. Ωστόσο κάτι πρέπει να βγει µέσα στη διάρκεια του χρόνου.

κα Μάτα: Κάποιες φορές µπορεί να έχει συµβεί κάτι και να µην µας το έχουνε πει. Και δεν είναι ότι θέλουµε εµείς να ξέρουµε τα πάντα. Κάποιες φορές όµως αν υπάρξει µε κάποιο παιδί κάποιο πρόβληµα, επειδή εµείς ξέ-ρουµε την οικογένεια, µπορεί να γνωρίζουµε κάποια θέµατα που να αγνοεί ο εθελοντής και να έχει γίνει κάτι πραγµατικά σηµαντικό και να µην το ξέρει.

κος Κώστας: Υπάρχουν φορές που θα έρθει το παιδί µε χίλια βάσανα από πίσω και θα το εκφράζει µε υπερκινητικότητα ή κάποιον εκνευρισµό και εσύ να αντιδράς µε βάση την ιδιαιτερότητα σου και να µην ξέρεις τι γίνεται. Και εδώ έρχεται αυτό που λέγαµε για τις προσωπικές προσδοκίες, για το πώς τα περιµένεις. Τι κάνεις εσύ και τι γίνεται στην πραγµατικότητα. Αυτό είναι πάρα πολύ σηµαντικό. Προχωράει το παιδί ή πάει χαµένη η προσπάθεια; Ο

άνθρωπος που θα έρθει µια φορά την εβδοµάδα δεν µπορεί να έχει σφαιρική εικόνα. Προσπαθούµε κάποιος που θα ξεκινήσει να έχει τα ίδια παιδιά περί-που. Σε αυτή τη µια φορά όµως µπορεί να αισθάνεται ότι το παιδί δεν προ-χωράει γι’ αυτό είναι σηµαντικό να ακούει και άλλες πλευρές, από άλλες δραστηριότητες, για να µπει στο πνεύµα του πόσο σηµαντικό είναι αυτό που κάνει. Είναι σηµαντικό και για το παιδί να ξέρει ότι ο εθελοντής είναι εκεί, είναι ένα σηµείο αναφοράς.

κα Μάτα: Μπορεί να πεις µια κουβέντα που δεν θα φανεί καθόλου, αλλά να αφήσει ένα σπόρο στην ψυχή του παιδιού. Γίνεται αυτό αλλιώς δεν θα είχαµε δει τις αλλαγές αυτές µέσα στα χρόνια. Το ότι το παιδί σου χτυπάει την πόρ-τα και λέει συγνώµη κυρία που διακόπτω, το θεωρείς φυσιολογικό. Αν όµως είχες την εµπειρία 10 χρόνια πριν µε τη σφαλιάρα ή την πετούγια που έπρεπε να βιδώνεις κάθε βράδυ, αντιλαµβάνεσαι τι έχει γίνει. ∆εν είπαµε στα παιδιά ότι έτσι πρέπει να συµπεριφέρονται, αυτό έγινε σιγά σιγά. Παρατη-ρούν και τις σχέσεις που έχουµε µεταξύ µας οι εθελοντές και αυτές είναι οι εικόνες που περνάνε στα παιδιά και που πιθανότατα δεν έχουν στο σπίτι τους.

κος Κώστας: Στην αρχή είχαµε βγάλει ολόκληρη λίστα µε κανόνες συµπερι-φοράς και λέγαµε να την αναρτήσουµε, αλλά διαπιστώσαµε ότι δεν είχε νόηµα. Θέλουµε να υπάρχει ένα πλαίσιο σαν σηµείο αναφοράς, αλλά προ-σπαθούµε να το περάσουµε µε την καθηµερινότητα.

κα Μάτα: Αυτό που υπάρχει σαν κανόνας είναι ότι δεν επιτρέπεται µε τίποτα να σηκώσει χέρι παιδί σε κάποιο άλλο, φεύγει κατευθείαν και πάει σπίτι του. Φυσικά και θα ξαναέρθει την επόµενη µέρα, αλλά εκείνη τη στιγµή πρέπει να καταλάβει ότι έκανε λάθος. Αυτά τα παιδιά βρίζουνε πάρα πολύ αλλά πολλά τα λένε και στα τούρκικα και δεν καταλαβαίνεις. Και οι βρισιές απαγορεύο-νται σαν κανόνας. Κακά τα ψέµατα τα παιδιά µεγαλώνουν κάτω από δύσκο-λες συνθήκες και αντιδρούν ασυναίσθητα πολλές φορές.

κος Κώστας: Θέλουµε να υπάρχει όσο το δυνατόν µια προσαρµοστικότητα καλής συµπεριφοράς. Σίγουρα σε µια δεδοµένη στιγµή το παιδί θα το δεις να εκδηλώνεται διαφορετικά. Έχουµε ακούσει και έχουµε µείνει έκπληκτοι, ότι ένα παιδί που ήταν τύπος και υπογραµµός εδώ στο κέντρο, άψογος, στο σχολείο ήταν πολύ άτακτος, οι δάσκαλοι είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Τους άλλαζε τα φώτα. Γενικά προσπαθούµε να έχουµε επαφή και µε το δηµοτικό σχολείο και το γυµνάσιο. Προθυµοποιήθηκε και ο Λυκειάρχης της περιοχής µπορεί να µας βοηθήσει σε ότι χρειαστούµε.

κα Μάτα: Σε αυτή την ιστορία δεν πρέπει να βάζουµε κουτάκια. Και τι έγινε αν δώσεις λίγη αγάπη παραπάνω; Περπατάµε λίγο στην κόψη του ξυραφιού γιατί πρέπει να βάζουµε όρια. Αλλά µπορούµε να θέσουµε όρια στην αγάπη;

Στο πλαίσιο του προγράµµατος CAS του International Baccalaureate οι µαθητές του σχολείου µας πρόσφεραν εθελοντική εργασία στους ∆ρόµους Ζωής που βρίσκονται στο Γκάζι. Οι ∆ρόµοι Ζωής (Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία) λειτουργούν σε καθηµερινή βάση και φιλοξενούν παιδιά και εφήβους, κυρίως µουσουλµάνους της Θράκης, που έρχονται στο Κέντρο Επικοινωνίας για να βοηθηθούν µε τα µαθήµατα του σχολείου µε ενισχυτική διδασκαλία, να µάθουν καλλιτεχνικά, θέατρο, µουσική κλπ., έτσι ώστε να έχουν τα εφόδια που θα τους κάνουν στο µέλλον χρήσιµους πολίτες. Οι µαθητές του ΙΒ1 Σεµίνα Τσίγκα, Μαρία Κουτρουµπή και Φίλιππος Ρόρρης πήραν συνέντευξη από την «ψυχή» του κέντρου, την κα Μάτα και τον κο Κώστα Βαρλά, ζευγάρι στη ζωή, που έχουν αφιερώσει σε αυτό τη σκέψη και την ενέργειά τους από την ίδρυσή του µέχρι σήµερα. Τους µαθητές συνόδευσαν οι καθηγήτριές τους: Μ. Πασχαλίδου, ∆. Βλαχαντώνη και Π. Πανουτσοπούλου.

DOUKAS POLYGLOT Page 6

INTERVIEW

Volume 2, Issue 2 Page 7

RISE AND SHINE FOR BREAKFAST TIME!RISE AND SHINE FOR BREAKFAST TIME!

by E221by E221

“Breakfast is the most important meal of the day.” This is a familiar saying, but is it really the case? A recent article in the Jour-nal of the American Dietetic Association reviewed 47 studies on eating breakfast and found a great deal of support for this time-honoured statement, especially when it comes to young people.

Only 3 out of 10 students in our English class (Ε221) have breakfast on a daily ba-sis. This is a poor 30% and that was the reason why we decided to organize a break-fast-in-class event in order to emphasize the importance of a healthy breakfast.

We laid the table and enjoyed our milk, cake, bread, cheese, yoghurt, oranges and cereal in a pleasant atmosphere away from the everyday class-routine.

But it was not only that; following our breakfast-in-class day we searched the internet to find out more information about the significance of breakfast and here is what we found:

BREAKFAST IMPROVES ACADEMIC PER-FORMANCE

For children, a good breakfast is really im-portant. Children who do not eat a good breakfast become tired in school and have shorter attention spans, espe-cially late in the morning. In one study, test scores of children who did not eat breakfast were generally lower than those who had eaten a well-balanced morn-ing meal. Another good reason to make sure that children have a balanced break-fast is that four out of five children do not get enough vitamins and minerals from lunch and dinner alone. By adding break-fast, children are more likely to get the vitamins and minerals they need.

BREAKFAST SKIPPERS AND WEIGHT MAN-AGEMENT

“There are many reasons why children skip break-fast,” says Heather Har-vey, nutrition specialist at University of Wiscon-sin-Extension. “Some children aren’t hungry first thing in the morn-ing, which can often be the case with middle and high school students.” Other reasons children may not eat breakfast include a lack of time or lack of food in the house. Some children may think it will help them manage their weight.

While skipping breakfast may seem like a great way to manage weight, just the opposite is true.

In adults, those who skip breakfast tend to be overweight. While there hasn’t been much research on this topic in chil-dren and teens, the existing research mir-rors the finding in adults—that overweight children skip breakfast more frequently than normal or underweight children, espe-cially girls.

USEFUL IDEAS AND SUGGESTIONS

With all of the benefits of eating breakfast, why don’t more people eat breakfast on a regular basis? Time and availability appear to be factors. “Most people know breakfast is important and many people want to eat breakfast. Not everyone knows how to work it into their day, while others may not have the resources to do so,” says Harvey.

However, it takes no more than one minute to put a slice of cheese between two slices of whole grain bread on our way out the door!

This could be made much easier if we keep convenient foods at hand, such as yoghurt, fruit, cheese, cereal and whole grain bread.

Last but not least, all of us who enjoyed a breakfast-in-class event have a suggestion to make. What about starting a school breakfast programme as one way to save time and ensure that all children start their day off with a healthy meal?

HEALTHY

LIVING

Internet project: Antonis Mantzouranis (B1), Ilias Chatziyiannis (B1),

Agis Kalfopoulos (B1), Christos Danikas (B2), Joanna Gigante (B4),

Alexandros Lafazanos (B4).

DOUKAS POLYGLOT Page 8

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ, Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ, Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

1) Πότε και πως αρχίσατε να ασχολείστε µε τον κινηµατογράφο; Επειδή µεσολάβησαν τουλάχιστον 17 µε 20 χρόνια για να βρω τον τρόπο να ασχοληθώ µε τον κινηµατογράφο, πέρασα από 40 κύµατα που λένε. Έκανα διάφορες δουλειές, όπως βοηθός σκηνογράφου, βοηθός, βοη-θός, βοηθός, βοηθός, βοηθός και πάει λέγο-ντας...Στην Μακρόνησο γνώρισα τον Νίκο Κούνδουρο, µια γνωριµία που είχε συνέχεια και στην µετά-Μακρόνησο εποχή. Ο Ν. Κούνδουρος άλλαξε την ζωή µου. Από ένα πατάρι µε δερµάτινα είδη που εργαζόµουν βρέθηκα στον κινηµατογράφο. 2)Σε πόσες ταινίες έχετε συµµετάσχει; Σε 180. Στέκοµαι σε δυο τρεις. «Μαγική Πόλις» (Ν. Κούνδουρος), «Τί έκανες στον πόλεµο Θαναση;» (N. Κατσουρίδης), «Θανάση πάρε το όπλο σου!» (Ν. Κατσουρίδης) 3)Ποιόν ηθοποιό θα χαρακτηρίζατε ως είδωλό σας; Τον Σαρλό (Τσάρλι Τσάπλιν) και τον Μπάστερ Κήτον. 4)Τί θα επιλέγατε µεταξύ κινηµατο-γράφου/ θεά-τρου/ τηλεόρα-σης; Εγώ ήµουν κατ' εξοχήν ηθοποιός του κινηµατογράφου. Αυτό δεν σηµαίνει όµως ότι δεν εκτιµώ το θέατρο και την τηλεόραση. 5)Έχοντας συµµε-τάσχει µε µεγάλη επιτυχία τόσο σε κωµικούς όσο και σε δραµατικούς ρόλους, τί θα επιλέγατε; Κωµωδία ή δράµα; Εγώ ήµουν πάντα κωµικός ηθοποιός. Αλλά µέσα από την κωµωδία προκύπτουν δραµα-τικές καταστάσεις. 6)Σε ποιόν ανήκει η ιδέα του Θου Βου; Όταν έκανα την εταιρεία παραγωγής των

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, το Μάιο του 1927 από το Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το µοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δηµόσιος υπάλληλος, συγκεκριµένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισµού, και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεµο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονηµάτων. Η απόλυση του πατέ-ρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναµενόµενο, σοβαρό οικονοµικό πρόβληµα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον αναγκάζει να ριχτεί στον αγώνα για το µεροκά-µατο. Κυριότερη µεταξύ των επαγγελµάτων µε τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόληση σε επεξεργασίες δερ-µάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα µικροθελήµατα στη γειτονιά του. Τα χρόνια 1948-1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε µε τον µετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριµία οδήγησε στην πρώτη του εµφάνιση στον κινηµατογράφο, το 1954 στην ταινία Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Για τα επόµενα πέντε χρόνια έπαιξε σε µικρούς ρόλους, εργα-ζόµενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εµφανίστηκε σε µερικές από τις πιο ιστο-ρικές ταινίες του ελληνικού κινηµατογράφου, όπως Ο δράκος, ∆ιακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Συννεφια-σµένη Κυριακή, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του µεγάλος ρόλος είναι µαζί µε το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλµατος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο µε εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Οµόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959. Τα επόµενα χρόνια, συνεργαζόµενος κυρίως µε τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δηµοφιλής. Με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερηµοσπίτης καθιερώνεται στη συνεί-δηση του κοινού. Το 1964, σε αναζήτηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόµε-νος µε τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσι-νό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική οµολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούµορ, ο αυτοσχεδιασµός και η πηγαία ερµηνεία. Παρά την εµπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιµο και τον ίδιο σε οικονοµική κατα-στροφή, από την οποία θα συνέλθει µόνο µετά από πολλά χρόνια. Η καριέρα του συνεχίζεται µε τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δηµοτικότητά του παραµένει σταθε-ρή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσµο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία Τι έκανες στον πόλεµο Θανάση; αποσπά τα βραβεία κριτι-κών και κοινού. Άλλη σηµαντική ταινία αυτής της πε-ριόδου είναι Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας του 1976. Η θεµατολογία των ταινιών του µετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταµατά για λιγα χρόνια να κάνει κινηµατογράφο. Τη δεκαετία του '80 ασχολείται µε το γύρισµα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς Βεγγαλικά που, µετά από προσπά-θειες πολλών ετών, προβλήθηκε τελικά στην τηλεόρα-ση το 1988. Το 1990 εµφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 Αστυνόµος Θανάσης Παπαθανάσης. Η επιστροφή του στον κινηµατογράφο γίνεται µε την ταινία Ήσυχες µέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερµηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαµηλών τόνων αλλά µεγάλης εκφραστικότητας, µε κορυφαία στιγµή το ρόλο του στην ταινία Όλα είναι δρόµος του 1998. Την περίοδο αυτή εµφανίστηκε επί-σης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του ∆ικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφά-νη µε µεγάλη επιτυχία. Συνεχίζει µέχρι σήµερα να είναι από τους πιο αγαπηµένους και δηµοφιλείς κωµικούς του ελληνικού κινηµατογράφου. Ο Θανάσης Βέγγος είναι µέλος του Σωµατείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωµατείου Παραγωγών. Είναι µόνι-µος κάτοικος της Αθήνας. Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασηµίνα Βέγγου, µε την οποία είναι µαζί µέχρι και σήµερα, και έχουν δύο γιους.

www.wikipedia.org

ταινιών µου, βγήκε από µόνο του. ΘΒ= Θανάσης Βέγγος. Και έτσι έµεινε. 7)Χρησιµοποιείτε την φρά-ση "Καλοί µου άνθρωποι" στην καθηµερινότητα σας; Ναι, και συχνά µάλιστα. 8)Ποιόν από τους νεότε-ρους Έλληνες κωµικούς θα διακρίνατε; Έχουµε πολλούς καλούς νέους κωµικούς. ∆εν αναφέρω ονό-µατα για να µην αδικήσω κα-νέναν. 9)Πηγαίνετε συχνά Κινηµα-τογράφο; Παρ' όλη την λατρεία µου για αυτόν, δυστυχώς δεν έχω χρόνο να δω κινηµατογράφο.

10)Ποιά είναι η αντίδραση του κόσµου όταν σας βλέπει στον δρόµο; Χαίροµαι που ακόµη και τα πιτσιρίκια µε αναγνωρίζουν και γελάνε. 11)Τί πιστεύετε ότι κάνει τον κόσµο να αγαπάει ακόµα τον Θανάση Βέγγο; Το γεγονός οτι ο Βέγγος δεν είναι µόνο ο Θανάσης. Είναι και ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Βασίλης... 12)Τί θα θέλατε να πείτε σε εµένα και τους συµµαθητές µου; Εύχοµαι µε όλη µου την καρδιά επιτυχία στις σπουδές σας και στη ΖΩΗ.

Φιλιά, µε πολλή αγάπη, Θανάσης

Ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Κάρολος Παπούλιας απονέµει στον ηθοποιό Θανάση Βέγγο τον Ταξιάρχη του Τάγµατος του Φοίνικα, στο

Προεδρικό Μέγαρο, στις 26.05.2008.

INTERVIEW

Das Interview wurde von Alexandros Eskenazis Λ/Β6 geführt. Fotos und Lebenslauf wurden von der Klasse ΒΓΕ2 ausgesucht und zusammengefasst.

Η συνέντευξη είναι πραγµατικά απο-κλειστικότητα για την εφηµερίδα µας, καθώς ο καλός µας ηθοποιός απέχει από τη δηµοσιότητα.

Volume 2, Issue 2 Page 9

DEUTSCHE DICHTUNGDEUTSCHE DICHTUNG Η Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΗ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ich will mit dem gehen, den ich liebe

Ich will mit dem gehen, den ich liebe.

Ich will nicht ausrechnen, was es kostet.

Ich will nicht nachdenken, ob es gut ist.

Ich will nicht wissen, ob er mich liebt.

Ich will mit ihm gehen, den ich liebe.

Θέλω να πορευτώ µ΄ αυτόν που αγαπώ Θέλω να πορευτώ µ΄ αυτόν που αγαπώ. ∆εν θέλω να λογαριάσω, τι θα µου κοστίσει. ∆εν θέλω να σκεφτώ, αν µ΄ αγαπά. Θέλω να πορευτώ µ΄ αυτόν που αγαπώ.

Fragen

Schreib mir, was du anhast! Ist es warm?

Schreib mir, wie du liegst! Liegst du auch weich?

Schreib mir, wie du ansiehst! Ist’s noch gleich?

Schreib mir was dir fehlt! Ist es mein Arm?

Schreib mir, wie’ s dir geht! Verschont man dich?

Schreib mir, was sie treiben! Reicht dein Mut?

Schreib mir, was du tust! Ist es auch gut?

Schreib mir, woran denkst du? Bin es ich?

Freilich hab ich dir nur meine Fragen!

Und die antwort hör ich, wie sie fällt!

Wenn du müde bist, kann ich dir nichts tragen.

Hungerst du, hab ich dir nichts zum Essen.

Und so bin ich grad wie aus der Welt

Nicht mehr da, als hätt ich dich vergessen.

Ερωτήσεις Γράψε µου, τι φοράς! Είναι ζεστό; Γράψε µου, πως ξαπλώνεις! Ξαπλώνεις και συ στα µαλακά; Γράψε µου, πως φαίνεσαι! Είσαι ίδια; Γράψε µου, τι σου λείπει! Είναι η αγκαλιά µου; Γράψε µου, τι κάνεις! Σ’ αφήνουν ήσυχη; Γράψε µου, τι κάνουν! Φτάνει το θάρρος σου; Γράψε µου, τι κάνεις! Είναι καλό; Γράψε µου, ποιόν σκέφτεσαι! Είµαι εγώ; Βέβαια το µόνο που έχω για σένα είναι οι ερωτήσεις Και ακούω την απάντηση πως ηχεί Όταν είσαι κουρασµένη, δεν µπορώ να σου φέρω τίποτα Όταν πεινάς, δεν έχω να σου δώσω τίποτα να φας Έτσι δεν είµαι πια στο κόσµο, Λες και σε είχα ξεχάσει

B. BRECHTB. BRECHT

Sie haben mich gequälet

Sie haben mich gequälet,

Geärgert blau und blaß,

Die einen mit ihrer Liebe,

Die andern mit ihrem Haß.

Sie haben das Brot mir vergiftet,

Sie gossen mir Gift ins Glas,

Die einen mit ihrer Liebe,

Die andern mit ihrem Haß.

Doch sie, die mich am meisten

Gequält, geärgert, betrübt,

Die hat mich nie gehasset,

Die hat mich nie geliebt.

Με βασάνισαν Με βασάνισαν, µε νευρίασαν µέχρι να χλοµιάσω, η µία µε την αγάπη της, η άλλη µε το µίσος της. Μου δηλητηρίασαν το ψωµί, µου έριξαν δηλητήριο στο ποτήρι, η µία µε την αγάπη της, η άλλη µε το µίσος της. Όµως αυτή που περισσότερο µε βασάνισε, µε νευρίασε, µε εξαπάτησε αυτή δε µε µίσησε, δεν µε αγάπησε ποτέ.

H. HEINEH. HEINE

Mir ist es, denk

Mir ist es, denk

ich nur an dich,

Als in den

Mond zu sehn;

Ein stiller Friede

kommt auf mich,

Weiß nicht,

wie mir geschehn.

Αισθάνοµαι

Αισθάνοµαι, όταν σκέφτοµαι µόνο εσένα, σαν να κοιτάω το φεγγάρι. Μία ήσυχη ειρήνη µε κυριεύει, δεν ξέρω, πως µου συµβαίνει.

GOETHEGOETHE

Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, σε συνεργα-σία που είχαµε µε τον καθηγητή µας αποφα-σίσαµε να µεταφράσουµε ποιήµατα µεγάλων Γερµανών συγγραφέων. Αρχικά η όλη διαδι-κασία µας φάνηκε δύσκολη εξαιτίας της γενι-κότερης διαφοράς µεταξύ της νοοτροπίας των Ελλήνων και των Γερµανών, όµως στη συνέ-χεια εξοικειωθήκαµε και τελικά τα καταφέρα-µε. Η όλη εµπειρία ήταν κάτι πρωτόγνωρο για µας και παρά τους αρχικούς µας ενδοιασµούς ήταν τελικά πολύ εποικοδοµητική και διασκε-δαστική. Μέσα από αυτή τη διαδικασία µάθα-µε να συνεργαζόµαστε σαν οµάδα, διευρύνα-µε τις γνώσεις µας πάνω στο αντικείµενο και µπορέσαµε να κατανοήσουµε καλύτερα τον γερµανικό πολιτισµό. Γελάσαµε µε τα λάθη µας προσπαθώντας στην αρχή να µεταφρά-σουµε λέξη προς λέξη, καταφέραµε όµως στο τέλος να εκφραστούµε µε το δικό µας προσω-πικό τρόπο µέσα από τις µεταφράσεις. Εν κατακλείδι είναι µία εµπειρία που θα µας µεί-νει αξέχαστη και θα την συνιστούσαµε ανεπι-φύλαχτα στον καθένα.

Οι µαθητές του 1ου Τµήµατος Γερµανικών στη Β΄ Λυκείου: ∆ιαµαντοπούλου Μ., Κου-

τσόγιωργας Αλ., Ξώπαπα Χρ., Θανάσουλας Ι., Ισµαήλος Π., Μανουσίδης Κ., Μετζαντωνάκης

Γ., Λεµός Σπ., Σταυρακόπουλος Χ

DOUKAS POLYGLOT Page 10

ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΤΑΡΤΙΑ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΓΛΑΡΟΙΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΤΑΡΤΙΑ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙ ΓΛΑΡΟΙ

Volume 2, Issue 2 Page 11

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΙΝΑΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΙΝΑ

MUSIC NEWS

Όταν συγκεντρωθήκαµε να ακούσουµε για την καριέρα της κας Μισαηλίδου, της γνω-στής µας Πωλίνας ,δε γνωρίζαµε πόσο ευχά-ριστος άνθρωπος είναι και πόσα πολλά τρα-γούδια της θα έχουµε ακούσει χωρίς να γνωρίζουµε ποιος τα έχει πει. Όµως ας πά-ρουµε τα πράγµατα από την αρχή.

Ήµασταν πολύ περίεργοι να δούµε την κα-λεσµένη µας κι όταν µπήκε µέσα στην τάξη και µας είπε πως το άγχος της ήταν µεγάλο ξαφνιαστήκαµε. Πώς ήταν δυνατόν µια γνωστή τραγουδίστρια να έχει άγχος απένα-ντι σε παιδιά της ηλικίας µας; Κι έτσι για να ξεκινήσουµε τη συζήτησή µας τη ρωτήσαµε πως έγιναν τα πρώτα βήµατα στην καριέρα της και το κουβάρι της ζωής της άρχισε να ξετυλίγεται.

Μάθαµε πως στο σχολείο ήταν πολύ φοβι-σµένη και κρυβόταν όταν έπρεπε να πει κάποιο ποίηµα ή να πάρει µέρος σε µια γιορ-τή. Αισθανόταν λοιπόν κι αυτή όπως κάποιοι από εµάς. Ένα καλοκαίρι λοιπόν κι ενώ είχε βγει µε την παρέα της να διασκεδάσουν στο On the Rocks στη Βάρκιζα θεώρησε πώς µπορούσε να πει ορισµένα τραγούδια καλύ-τερα από τους τραγουδιστές του προγράµ-µατος. Έτσι κι έγινε. Η συνεργασία της µε το κέντρο είχε αρχίσει. Ήταν µόλις 17 ετών, µαθήτρια της Β΄ Λυκείου. Είχε όµως αυστηρούς γονείς – αυτό κάτι µας θύµισε - που την πίεζαν να σπουδάσει. Έτσι τρα-γούδησε µόνο το καλοκαίρι κι όταν ξεκί-νησε η σχολική χρονιά σταµάτησε γιατί έπρεπε να διαβάσει σκληρά για να περά-σει στη Γαλλική Φιλολογία. Και τα κατά-φερε!

Και το τραγούδι; Νοµίσαµε πως είχε πια τελειώσει αυτό το όνειρο τώρα που θα ήταν πια φοιτήτρια. Κι όµως η Πωλίνα µας ξάφνιασε. Αφού µας ρώτησε αν κάποιος από εµάς θα ήθελε να ασχοληθεί µε τον χώρο της τέχνης µας τόνισε ότι για να πραγµατοποιήσουµε αυτή µας την επιθυ-µία πρέπει να έχουµε παιδεία και µια ολο-κληρωµένη µόρφωση. Άρα λοιπόν οι σπουδές της τη βοήθησαν στην καριέρα που ήθελε να ακολουθήσει. Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν πολλά. Οι γονείς της δεν επιθυµούσαν µε τίποτα να δουν την κόρη τους τραγουδίστρια. Της βρήκαν λοιπόν δουλειά στην αεροπορική εταιρεία Swissair. Η κ. Μισαηλίδου όµως είχε απο-φασίσει να κυνηγήσει το στόχο της κι έτσι αρνήθηκε τη θέση. Η πορεία της στον καλ-λιτεχνικό χώρο ήταν πιο σηµαντική. Συνερ-γάστηκε µε το Γιώργο Μαρίνο, το Σταµάτη Κραουνάκη και πολλούς άλλους συνθέτες και δηµιουργούς.

Τη ρωτήσαµε ποιο τραγούδι της έκανε τη µεγαλύτερη επιτυχία κι έτσι µάθαµε πως το πρόσωπο πίσω από το «Πάµε για τρέλες στις Σεϋχέλλες» είναι η Πωλίνα. Ο δίσκος αυτός είχε γίνει πλατινένιος µε πάνω από 250.000 πωλήσεις! Μάλιστα ήταν τόσο µεγάλη η απήχηση του τραγουδιού που δηµιουργήθη-κε ειδική αερογραµµή µε απευθείας πτήση σε αυτό τον προορισµό από τη χώρα µας. Πώς ήταν όµως δυνατόν να µην έχουµε συνδυάσει το πρόσωπο της καλεσµένης µας µε αυτό το τραγούδι όπως και µε άλλα (Πους Απς, Μπικίνι κ.λ.π.); H Πωλίνα είχε την απάντηση. Όταν έλεγε όλα αυτά τα τραγούδια που σιγοψιθυρίζουµε µέχρι και σήµερα δεν υπήρχε προβολή από την τηλε-

όραση. Τα δύο κρατικά κανάλια ΕΤ1 και ΕΤ2 δεν παρουσίαζαν καλλιτεχνικά-ψυχαγωγικά προγράµµατα όπως γίνεται σήµερα. Έτσι ο κόσµος γνώριζε µόνο την φωνή των καλλι-τεχνών από την προβολή που τους γινόταν από το ραδιόφωνο. Έτσι εξηγούνται λοιπόν όλα.

Η ώρα κυλούσε τόσο ωραία κι είχαµε κι άλλες πολλές ερωτήσεις. Θα προλαβαίναµε να τις απαντήσουµε όλες άραγε;

Γνωρίζουµε ότι σε κάθε επάγγελµα υπάρ-χουν εµπόδια. Θέλαµε λοιπόν να µάθουµε αν ποτέ η κ. Μισαηλίδου σκέφτηκε να παρα-τήσει το τραγούδι. Μάθαµε πως η µοναδική περίοδος που σταµάτησε τη δουλειά της ήταν όταν γέννησε το γιο της Αποστόλη κι αυτό γιατί θεώρησε πιο σηµαντικό να αφο-σιωθεί στην ανατροφή του παιδιού της παρά στην καριέρα της και όχι γιατί συνάντησε δυσκολίες. Όταν ο γιος της µεγάλωσε πήρε µέρος στο παιχνίδι Φάρµα. Ήθελε να επα-νέλθει στον καλλιτεχνικό χώρο. Ήταν όµως ώρα να αλλάξει τοµέα ,να ανανεωθεί. Συ-νεργάστηκε µε το Σταµάτη Κραουνάκη και τη Σπείρα-Σπείρα και γνώρισε τη δόξα από την πλευρά της «µελωδικής» ηθοποιού. Λίγο πριν τελειώσει η ώρα και µείνουµε µε την ανάµνηση αυτής της ενδιαφέρουσας κουβέντας µε την Πωλίνα µάθαµε πως σε αυτήν ανήκει η φωνή που τραγουδάει τις «Πεθερές» στο οµώνυµο σήριαλ του MEGA! Το κουδούνι χτυπούσε κι έπρεπε να ευχαρι-στήσουµε την προσκεκληµένη µας. Καθώς φεύγαµε την ακούσαµε να µας δίνει µια τελευταία συµβουλή που την ακολουθεί πάντα. Να προσπαθήσουµε να γίνουµε οι καλύτεροι σε ό,τι κι αν κάνουµε και να θυ-µόµαστε ότι το πιο σηµαντικό , όταν αποτε-λούµε µέλη µιας οµάδας είναι να σεβόµαστε τους άλλους για να µας σεβαστούν και αυ-τοί.

Πωλίνα, σας ευχαριστούµε!

Από του µαθητές των τµηµάτων Ε211,Ε212

It all started when our English teacher asked us about Greek singers our par-ents, or their friends, knew when they were teenagers. I asked my mum and

she told me about Polina. However, few students in our class had heard of her.

We decided to invite her in our school to find out more. The day of the interview came and we were all anxious. The time passed quickly because Polina talked to us about interesting aspects of her life

and career.

J. Vranopoulos, A3/G

DOUKAS POLYGLOT Page 12

Capricorn (22 De-cember – 19 Janu-ary): Capricorn is one of the most stable and serious of the zodiac types. They are nor-mally confident, strong willed and calm. These hardworking, unemo-tional, practical, re-

sponsible, persevering, and cautious to the extreme persons, are capable of persisting for as long as it takes to accomplish a goal. They are reliable workers in almost any profession they undertake.

Aquarius (20 Janu-ary – 18 February): Aquarius personality is very independent, any attempt to hold them or restrict them will cause them to flee. They love to make people laugh but they are very unconven-

tional. Aquarians like to do something use-ful with their lives. They are progressive thinkers and are great at forming new ide-ologies. They tend to be rebels just for the sake of having their own way. Their stub-bornness sometimes causes their failure, but they are smart people and will never impose their ideas on others. Aquarians wonder if what they are doing is useful, they want other people notice them and appreciate them.

Pisces (19 February – 20 March): Mysteri-ous and alluring indi-viduals, most Pisceans are extremely talented, but even though they are gifted in many ways, they still manage to spend most of their

lives battling ‘confusing’ conditions. Pisces is the sign symbolized by the image of two fish. Their symbol depicts one fish heading upward, the other pulling downward. This mirrors how Pisceans are frequently torn between two pathways in life, or actually do live two very different existences at the same time.

Κασιούρα Μαρία, Α3/Λ Παπακωνσταντίνου Υρώ, Α3/Λ

Καφφές ΄Ιων, Α5/Λ

tunate. Charismatic and positive-thinking they attract not only an abundance of friends and opportunities, but manage to survive life’s stormy times with style and good humour.

Vigro (23 August – 23 Septem-ber): They live a strong life and they are sacrificed for other people, especially for people they love. More-over, they are accurate, methodical and perfec-tionists because they

love hard work and want to have every-thing in order. One of their main character-istics is their consistency.

Libra (23 September – 22 October): Every adolescent Libran’s fantasy is to find the Prince or Princess of their dreams. As their lives unfold, the experi-ences, false starts, dramas, broken hearts

and disillusionment they encounter seeking this personal Holy Grail, often shapes their futures in the most extraordinary manner. Love and love-last makes a big difference to the Libran although their often happy – go- lucky appearance against all kinds of odds may reveal this as fact.

Scorpio (23 October – 21 November): Scorpios are fiercely independent. They are able to accomplish anything they put their mind to. Relationships with Scorpio are always complicated because

they can even be downright moody for no apparent reason. Scorpios are known for their possessiveness and jealousy, but on the other hand they are extremely loyal. Any kind selfless gesture done to Scorpio will gain trust and respect which is ex-tremely important to them. They are totally ambitious, persistent and determined.

Sagittarius (22 No-vember – 21 Decem-ber): Sagittarians have a positive outlook on life, are full of energy, versatility, adventur-ousness and eagerness to extend experience beyond the physically familiar. They enjoy

traveling and exploration. They are basi-cally ambitious and optimistic and continue to be so even when their hopes are dashed. They can suffer many disappointments without being affected. They are honorable, honest, trustworthy, generous and sincere, with a passion for justice.

Aries (21 March – 19 April): They are ad-venturous, ambitious, impulsive, enthusiastic and full of energy. The Arian is a pioneer both in thought and action, very open to new ideas and a lover of freedom.

They welcome challenges and they will not be diverted from their purpose except by their own impatience, which will surface if they don’t get quick results. They may be unwilling to obey or submit to directions for which they see no reason or with which they disagree.

Taurus (20 April- 20 May): Patience is one of their major charac-teristics and they will bear up a lot until they run out of it. However, when the red light of their endurance flashes, you’d better disappear.

They don’t decide quickly and so they don’t change their mind easily. If your beloved person is a Taurus you must show him/her that you belong to him/her exclusively. Furthermore, they are faithful, affectionate and stable.

Gemini (21 May- 21 June): Gemini is ex-tremely independent. They need to experi-ence the world on their own. Change and free-dom are absolutely important to Geminis. They are masters of

communication and they can help you get what you need by helping you with persua-sion and enthusiasm. If they were to focus their energy on one place, their cleverness and intelligence would allow them to com-plete their project with success and creativ-ity. Geminis are multi-faceted, quick in mind, curious and always want to know what’s going on in the world around them. They are also superficial, impulsive and indecisive.

Cancer (22 June- 22 July): They are always looking for love and emotions. Love rela-tionship and connection are everything for them. Cancer is the most familiar type of the zodiac. They are emotional, strange and

eccentric people. They also reminiscent about things from the past that make them feel happy. Finally, they are secretive, in-troverted and neurotic.

Leo (23 July – 22 August): Love tri-umphs over all for this sign, which is ruled by the heart and operates from this dimension too. Leos are born for-

Οι µαθητές ανταποκρίθηκαν θετικά στην ιδέα της εργασίας σχετικά µε τα ζώδια , το περιεχόµενο της οποί-ας διαµόρφωσαν οι ίδιοι. Ήταν µια ευκαιρία να διασκεδάσουν βλέπο-ντας παράλληλα εάν αυτά που προέκυψαν από την εργασία τους ανταποκρίνονταν στην πραγµατικό-τητα. Τα κείµενα διαβάστηκαν στην τάξη, µε αναφορά σε όλους προσω-πικά τους µαθητές.

‘SIGNS’ OF YOUR CHAR‘SIGNS’ OF YOUR CHARACTERACTER

ward their mother or their father. They are very sensitive and easily hurt by people’s actions. They are sincere and cooperative. They rarely want to be alone.

—————————————————————-

Sample 2 Analysis

The person who wrote this text starts pro-jects with ambition and enthusiasm, but quickly loses interest. This is a person of action, sometimes being impulsive. They may live an orderly, systematic life. They are a person who wants no distance be-tween other people, who wants to be one with the world. They are close to their mother. They are very sensitive and easily hurt by people’s actions. They are sincere and co-operative.

—————————————————————-

Sample 3 Analysis

You start your projects with ambition and enthusiasm, but quickly lose interest. You may be unstable in your emotions. You like to be around other people, but at the same time, you like to keep your distance from others. You are independent. You have no inclination to either your mother or father. You are probably over concerned with money. You are modest in nature and you focus on facts, not ideas. You want to be alone many times.

wants no distance between other people. You want to be one with the world

Slant:

*left slant indicates you are close to your mother

*upright slant indicates you are very independent in life. You have no inclination to either your mother or father

*right slant indicates you are a person in a hurry. You may also be impatient

Symmetry:

*shows balance and development

*strong development indicates you are a very sensitive person and easily hurt by people’s actions

*overdevelopment indicates you are probably over-concerned with money

Legibility:

*legible hand writers make good teachers and speakers

*you are sincere and co-operative

*if your handwriting is impressively legible, you may be a wolf in sheep’s clothing

Letters:

*tall capitals indicate you tower above the rest

*small capitals mean you are modest in nature and you focus on facts, not ideas

*wide letters indicate you want to have people around you

*narrow letters indicate you want to be alone many times

—————————————————————-

Sample 1 Analysis

The person who wrote this text goes straight toward his daily aim. They may be unstable in their emotions. They like to be around other people. They want no distance between other people. They want to be one with the world. They are very independent in life. They have no inclination either to-

Graphology is the study of your handwrit-ing, which is an expression of your whole personality. We need Graphology to under-stand ourselves better, to understand our talents and skills, to choose a profession according to our talents and skills, and finally, to decide if we will employ some-one. In order to conduct a graphological analysis, you need a spontaneous handwrit-ing sample, a 10-12 line text with the age of the writer and his signature at the end. Graphology is around 80-90% accurate. What things do we look for in Graphology? We look for direction of lines, space be-tween words, space between lines, mar-gins, slant, symmetry, legibility and letters.

Direction of lines:

*descending lines indicate depression or pessimism

*ascending lines indicate optimism

*a straight line indicates you go straight toward your daily aim

*convex lines indicate you start your pro-ject with ambition and enthusiasm but quickly lose interest

Space between words:

*little space indicates you are a person of action. You may also be impulsive

*sometimes there is a wide space and at other times narrow space between words. This indicates you may be unstable in emotions

Space between lines:

*wide spaced lines indicate you may live an orderly life

*extremely wide spaces indicate you like to keep your distance

*small spaces indicate you like to be around other people

Margins:

*wide left margins indicate you may be a proud or shy person

*right margin shows the distance you maintain to other people

*no margins indicate you are a person who

Volume 2, Issue 2 Page 13

GRAPHOLOGYGRAPHOLOGY by E167by E167

Kα Καγιά, γεια σας!

Είµαστε πολύ χαρούµενοι που µιλάµε µαζί σας. Θα θέλαµε να σας θέσουµε µερικές ερωτήσεις.

Πριν σας ανακαλύψουν και σας προτεί-νουν να γίνετε µοντέλο τι επάγγελµα είχατε επιλέξει;

Είχα επιλέξει να γίνω δικη- γόρος, να σπουδάσω Νοµική στη Γερµανία αλλά τελικά δεν έγινε.

Προτιµάτε το µόντε-λινγκ ή το ρόλο της παρουσιάστριας;

Το modelling είναι ένα κοµµάτι της ζωής µου πολύ µεγάλο και ανε-κτίµητο. Ο ρόλος της παρουσιάστριας είναι κάτι που προέκυψε εδώ και 2 χρόνια και άλλαξε την καριέρα µου. Είναι και τα δυο πολύ σηµαντι-κά κοµµάτια της ζωής µου και δεν θα ήθελα να επιλέξω ανάµεσα σε αυτά.

Αν γινόσαστε ηθοποιός θα θέλατε να ασχοληθείτε µε το θέα-τρο, το σινε-µά ή µε σήριαλ στην τηλεόραση;

Αν γινόµουν ηθοποιός θα ήθελα να ασχολη-θώ µε το θέατρο και το σινεµά.

Πώς ήταν η εµπειρία σας στο SO YOU THINK YOU CAN DANCE;

Μαγική εµπειρία, µου έµαθε πολλά πράγµα-

τα, που τα κρατάω σαν εφόδια για την κα-ριέρα µου ως παρουσιάστρια

Ποιά είναι τα χόµπι σας;

Στον ελεύθερο µου χρόνο κάνω γιόγκα και θαλάσσιο σκι.

Ποια ήταν η µεγαλύτερη δυσκολία και ποια η µεγαλύτερη επιτυχία σας;

Η µεγαλύτερη δυσκολία ήταν να φύγω στο εξωτερικό όταν ήµουν 19 χρονών και να µείνω µόνη µου 9 χρόνια. Η µεγαλύτερη

επιτυχία µου είναι οι σχέσεις που έχω καλλιεργήσει µε

τους συνερ-γάτες µου όλο αυτό τον καιρό

Είµαστε µαθητές του FR 211 των Εκπαι-δευτηρίων ∆ούκα και µαθαίνουµε εκτός από Γαλλικά και Αγγλικά. Ε-σείς ποιες γλώσσες µά-θατε στο σχο-λείο. Χρειάστη-κε να µάθετε κι άλλες στη ζωή σας;

Έµαθα Αγγλικά- Γαλλικά- Γερµανι-κά. ∆εν χρειάστηκε να µάθω άλλες γλώσσες, αλλά αν ήταν στο χέρι µου θα

µάθαινα όσο περισσότερες γίνεται.

Αν συγκρίνουµε την Ελλάδα µε τις άλλες χώρες που έχετε επισκεφτεί ποια σας αρέσει όσο η πατρίδα µας;

Αγαπώ πολύ την Αµερική και ιδιαίτερα την

Νέα Υόρκη. Είναι µια πόλη που µου έδωσε πολλές ευκαιρίες, εξελίχτηκα εκεί και µε την πρώτη ευκαιρία γυρί-ζω για να δω τους φίλους µου.

Parlez-vous français? Aimez-vous la langue?

Oui je parle français, j' aime la langue. Je fais des fautes gramma-ticales mais j' espère que c' est pas grave parce que c' est l ' effort qui compte.

Ασχολείστε µε τη φιλανθρωπία. Θεωρείτε τον εαυτόν σας τυχερό και πρόθυµο να µοιραστεί µε άλλους λιγότερο τυχερούς;

Η φιλανθρωπία είναι µεγάλη λέξη που καλό είναι να την χρησιµο-ποιούµε µε µέτρο. Παρόλα αυτά θεωρώ τον εαυτό µου τυχερό να

µπορεί να µοιραστεί µε λιγότερο τυχερούς.

Ποια είναι τα άµεσα σχέδιά σας;

Είµαι ήδη στο θέατρο Αλίκη για 2η χρονιά µε την παράσταση "∆υο Τρελοί Παραγωγοί" , είµαι παρουσιάστρια στην εκποµπή του ΑΝΤ1 «Πρωινός Καφές» και ξεκινάω και µια ταινία µε την νέα χρονιά.

Αποτελείτε πρότυπο για πολλά κορίτσια της ηλικίας σας. Ποια είναι η συµβουλή σας σε αυτά; Πολλά παιδιά αναρωτιού-νται αν πραγµατικά χρειάζονται όλες αυτές οι γνώσεις που µας δίνει το σχολείο;

Με τιµά πολύ που είµαι πρότυπο για πολλά κορίτσια. Η συµβουλή µου είναι ότι οι γνώ-σεις που µας δίνει το σχολείο είναι απαραί-τητες και γερές. Καλό θα ήταν µετά το σχο-λείο να καλλιεργούµε τις γνώσεις µας, να έχουµε το µυαλό µας ανοιχτό, να είµαστε πρόθυµοι να δουλεύουµε, να ταξιδεύουµε. Η εµπειρία και η εργασία είναι ο αµέσως επό-µενος δάσκαλος στη ζωή όλων µας.

12 12 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΚΥ ΚΑΓΙΑΒΙΚΥ ΚΑΓΙΑ

DOUKAS POLYGLOT Page 14

Elle est admirablement belle, intelli-gente, travailleuse, célèbre, gentille, souriante, intéressante et adorable pour la plupart des jeunes. Après une carrière réussie sur les pas-serelles de tout le monde, elle cher-che sa place à la télé grecque avec un grand succès. Βίκυ Καγιά est la célébri-té interviewée par les élèves ravis de FR211 qui lui posent des questions sur sa vie, sa carrière et surtout l'impor-tance des langues étrangères.

FR211: Natalia Dimopoulou, Asimina Kaskamba, Alexandros Katsonis, Niko-laos Krasopoulos, Chris Boukourakis, Katerina Palli, Georges Pappas, Pana-giotis Pigadiotis, Vasiliki Piaditi, Kons-tandinos Pitsilis, Panagiotis Platanistio-tis, Ioannis Raisis, Ioannis Sakkis, Eftixia Spathi, Dionysis Spiliakopoulos, Iasonas- Stylianos Vranopoulos

INTERVIEW

Volume 2, Issue 2 Page 15

I SCREAM FOR I SCREAM FOR iSteamiSteam! (*)! (*)

Why did you want to design iSteam?

I designed i-Steam because I wanted to make something impressive.

Did it take you a long time to design it? How did you make it?

It took me two weeks to come up with the idea and then it took one more week to actually make the programme.

How did you come up with the idea?

Well, I was taking a shower one day and I saw the steam on the bathroom mirror and that is how I came up with the idea!

Do you like being famous? How did you feel when iSteam became popular?

I like being famous although people don’t really recognize me on the street. I was very excited when the application became famous. It paid off for all my hard work!

Where did you learn how to make iSteam?

My first experience with computers was here at Doukas when I was a student here, but I learnt computer programming at the University of Warwick in England.

Do you use iSteam?

I used iSteam a lot in the beginning. Now, I play with iSteam sometimes when I want to show other people how it works.

Do you work for Apple?

No, I don’t work for Apple. I have my own company, GreatApps.

INTERVIEW

From left, Vassilis Samolis, Kostas Eleftheriou and Bill

Rappos founders of GreatApps. Eleftheriou and Rappos graduated from Doukas School.

(*) iSteam is a new cool application for the i-Phone. You blow on the microphone and the screen fills up with steam! Our class was very lucky because the creator of iSteam, Mr. Kostas Eleftheriou, came to visit us at school.

Interviewed by E156

Life in 20 years will be a lot different than it is today. There will be robots doing good things, cars that can fly and take you to places you have never been. There will be more animals than there are today and they will be healthier. The forests will be greener and there will be more trees. Some boats will go underwater so you can see things you’ve never seen before. Cruise ships will have robots helping you with your work.

Alexander Poulovasilis I imagine there will be many robots and in particular, many Coolarobots. Coolarobots will be robots that will be able to suck the warm air around

What Will Life be Like in 20 Years? What Will Life be Like in 20 Years? by E148by E148

you and replace it with a comfortable cool breeze in summer and the opposite during winter. School will have robot teachers and from our pockets, we will be able to take out a fist-sized pouch and open it over and over again until, just like that, right in front of you, you’ll have a laptop. Instead of exhausting your hand with writing, you will be able to say aloud what you want to write and it will

immediately be written. Demos Caldis

Our desks will be tablet PCs and we will have new, awesome laptops. During the breaks, we will play football in the sky with jet packs. There will be Skype on every phone and cell phone. Plus the cars will fly.

Michael Alisafakis The football teams, like Panathinaikos will be in robot form. Food will be spicier. There will be new types of animals and plants.

Myrto Efthimiades

DOUKAS POLYGLOT Page 16

IN ENGLISH We’re Going on Holiday We’re Going on Holiday

by E1211by E1211

Left to right: I’m taking my fishing net. Theodore Katsagonis I’m taking my harpoon. Victor Argyris I’m taking my red swimsuit. Christiana Danakou I’m taking my pink sunhat and iPod. Margaret Exakoustou I’m taking my green tank top and pink hat. Iro Ladia I’m taking my pink scarf and hat. Vasilia Kouli I’m taking my sunglasses and purple top. Iris Aggelopoulou I’m taking my white T-shirt. Vasilis Mesimeris I’m taking my sunglasses. Aristides Aggelopoulos I’m taking my surfboard. Stavros Vlachos

by E1252 by E1252

I’ve got short blond hair. I’m wearing a red headband, a blue sweater and a grey skirt. I’m sitting on a table. I’ve got long blond hair. I’m wearing a long red dress and white shoes.

I’ve got long brown hair and brown eyes. I’m wearing a black jacket and scarf. I’ve got short black hair. I’m wearing a black jacket and a blue tracksuit.

I’ve got long blond hair. I’m wearing a pink sweater, a blue skirt and black boots. I’m wearing a green T-shirt and yellow shorts.

I’ve got short brown hair. I’m wearing a blue tracksuit. I’m wearing a blue, white and yellow dress. I have brown hair.

I’ve got short brown hair. I’m wearing a blue tracksuit. I’ve got a suitcase. I’ve got short blonde hair. I’m wearing a blue tracksuit.

I’ve got brown hair. I’m wearing a red tracksuit. I’m running on the street. I’ve got long blond hair. I’m wearing a red tracksuit.

Volume 2, Issue 2 Page 17

Bookworms Come Alive by E1232

IN ENGLISH

My Best Friend, the Bear

by Helen Antonakou

One day I was playing with my friends, Athina, Angeliki and Afroditi. I had a very good idea - to go to the forest and pick some flowers for my

mother. It was spring and the wood was full of nice, colourful flowers. We walked down a path and we got lost. Suddenly, a big brown bear came and started to smell us. She was very friendly. She lay down and played. She let us jump on her back. She took us for a nice walk in the woods and found the way back. We became best friends. It was the best day ever!

A Child Plays With His Friend

by Athina Fernandez

Once upon a time, there was a child. He had a good friend named Freddie. The two children played football in

the forest. Then they played hide-and-seek in the house. When they played football, the child climbed a tree. He fell and hurt his leg. He cried a lot. He went to the hospital and slept for eight minutes. Then he had an injection. When he was better, he went back home with his friend and they watched a cartoon together.

Two Silly Boys

by Katia Karyoti

Two little boys went to their house. They went to their room. The room was tidy and clean. Firstly, they threw the books on the floor. Then

the two silly boys took the rubbish bins and scat-tered all the rubbish. They took the paintings and broke them and then they started fighting with the pillows. They took scissors and cut the curtains and later, they destroyed the clock. Finally, they took all their clothes out of the wardrobe. Sud-denly, Mummy opened the door and saw all the mess. She started screaming... and the two silly boys...ran away!

A Monster at School

by Gerasimos Markantonatos

One day I went to school. Something strange happened. As we were doing maths, a monster came in the class-room! We ran out of the classroom but the monster went into all the

classrooms. A teacher caught the monster and took off his mask--it was a thief! Then we called the police and they arrested him.

My New Baby

by Afroditi Zoi

My new baby is very nice but it cries all the time. It screams all the time! It wants lots of hugs all the time. But I love my baby very much.

A Day in the Life of My Horse

by Lydia Soroula

My horse is called Lambi. He is twenty-seven years old. He lives on a mountain, in a nice stable. He usually eats grass and hay but he

likes eating carrots and sugar. Every day children come and play or go horse riding with Lambi. He enjoys being with children. The teachers, Nikos and George, look after Lambi. They wash and feed him every day. Lambi is a happy horse. I like riding him. This is how my horse, Lambi, spends his days.

I Love My Dog

by Angeliki Deliyianni

When I go to the school bus, my dog runs. When I eat, my dog comes, carrying two eggs! When I go to play, my dog plays, too. When I do

my homework, he comes and helps. When my dog was small, I hugged him.

The Birds Fly High in the Sky

by Idylli Orfanou

Up in a tree, three birds are born. They eat all day and sing. The days go by fast and the birds become big and fly all the time. Today is the

happiest day for the birds. It is their birthday! Their mummy makes a nice cake and gives the birds some colours for painting. The party is nice for them all!

My Pencil-case

by Panayiotis Kostopoulos

My pencil-case is yellow and blue. It has a lot of coloured pencils and pens. Inside my pencil-case, I have a yellow rubber and a brown sharpener. I also have scissors and UHU glue. This is my fa-vourite ruler and this is my secret pocket. I also have some oil pastels. Every Monday, I have a chocolate in my favourite pencil-case.

We started our own library book Because we like to read;

This inspiration came to us Because we had a need:

We love to learn, we love to play, We love to dance and run, We love being creative -

We love to have good fun! So let us present to you -

The books we put together; We hope you will enjoy them And treasure them forever!

Up and down and round and round, Flying high in the sky, Up and down and round and round, Magic sky flying by. Up and down and round and round, Flying high in the sky. There’s a rainbow! Oooh, a star! And the moon flying by.

Magic SkyMagic Sky by Preby Pre--K 5K 5

TREE PLANTING AT PENTREE PLANTING AT PENDELIDELI

On the 25th of January the municipality of Pendeli organized a tree planting activity on the mountain of Pendeli which is situated in the north of Athens. In the summer of 2007, a huge fire burnt down almost every tree on Pendeli mountain.

The International Baccalaureate (IB) de-partment of Doukas School also went to Pendeli on this date to participate in this activity. The students and few teachers left our school in the early morning to go to Pendeli and plant trees. We arrived there at about 9:30 a.m. and we immediately started planting trees. We were given little trees and we had to put them into holes which had already been dug for us.

The organizers of this event had arranged for us to work in a specific part of the hill. We stayed there for approximately 3 hours. In the early morning the weather was nice and sunny but as we were leaving the mountain it started raining. It was probably a good start for the trees actually!

The event was sponsored by Cosmote. We believe we helped the situation a lot by what we did, as we are hoping to see, in a few years, Pendeli mountain green again.

Every student of our IB department participated in this event as well as other students from Doukas High School, who also came to help the situation. We all had a great time there and hope that more events of this nature are organized in order for us to participate.

Text: Philip Rorris and Jim Giannopoulos

Photos: Eva Kyriakopoulou,

Christina Mazgaltzidou, Maria Koutroubi

In February 2009, we, the IB psychology students, escorted by our teacher Ms Anto-nia Stavridou, went on a visit to Dafni Psy-chiatric Hospital, a place once greatly feared and avoided; a place where all those who “differ from us- the normal ones” are locked up, so that the rest of us feel safe, protected and less guilty.

The purpose of this visit was to help stu-dents overcome such prejudiced views about “abnormality” and psychiatric ill-nesses and sometimes even an irrational fear created by ignorance and isolation.

During our presence there, we were given a presentation by one of the psychiatrists in one of the emergency wards, where she explained the function, procedures and departments of the hospital, as well as the kinds of cases treated by the medical staff.

At the end of the presentation, we all vis-ited the hospital’s cafeteria where a great surprise was awaiting for us! The doctor informed us that the cafeteria is actually run by the patients themselves and that the lady who was serving us was suffering from paranoid schizophrenia and had been hospi-talized in the past. She was still on medica-tion but none of us could have guessed what this lady’s problem was from her ap-pearance and behaviour which was excep-tionally polite and friendly. It was quite uplifting to realize that such patients could

have a future and lead a normal life. We also had the chance to mingle and chat with other patients as well, in a more relaxed atmosphere, thus erasing fears and preju-dices.

Leaving the hospital, we found ourselves feeling more mature, wiser and most im-portantly, less afraid… An invaluable experi-ence for all of us!

A VISIT TO DAFNI GENERAL A VISIT TO DAFNI GENERAL

PSYCHIATRIC HOSPITAL OF ATTICA PSYCHIATRIC HOSPITAL OF ATTICA

DOUKAS POLYGLOT Page 18

IB CORNER

Left to Right: (top row) K. Athanasiades, A. Zahariou, Ch. Botsis, I. Baltsavia (bottom row) E. Kyriakopoulou, A. Tsiga, M. Koutroubi, M. Mantzourani

Volume 2, Issue 2 Page 19

What did you expect from yourself when you first joined the course? Not having enough experience in any other art course, other than the IGCSE course I had attended in Pre-IB, I didn’t know what to expect. One thing was certain, I was determined to let myself free to experiment and overcome any inhibitions that may have stifled me from accomplishing my dream. Did this course meet your expectations? Absolutely!! The fact that the course has been quite demanding made me work as hard as I could in order to produce ample amount of work every day. Moreover, the availability of resources and materials that we were able to use, be it clay or metal, forced me to experiment and be as creative as ever. It has been an unforgettable experience that I will always cherish as it has helped me take my first steps in the ever-enchanting World of Art and Architecture. How would you evaluate the guidance you received? The guidance we received was definitely one of the most important ingredients of our success. Experimenting may sound easy at first but no one would imagine the dimensions one can reach with a block of clay without the invaluable, though-provoking advice from our tutors, guiding us every step of the way and paving the path to perfection. Tell me about some of the most difficult moments you’ve encountered. I would consider the start of each process difficult: finding the initial idea. But let’s not forget those deadlines, as well. I can’t forget the final deadline in IB1, when I had to submit all my work for final evaluation and worked all night for it. I almost missed that deadline because I fell asleep in my chair when it was time to leave. Oh well, inner drive supersedes any exhaustion! What did you find most inspirational? What I found most inspirational was experimenting with photography. I found a whole new world as I photographed everything that attracted me from diverse perspectives. Which project are you most proud of? The last one which I named “Change-then and now”. After researching columns from different cultures, I discovered that the decoration that had been used had been derived from their particular environment. And thus, I was inspired to create my own column, imbued with urban elements that generally dominate my life. When the column is seen from different perspectives, different images come to one’s mind. For example, if you look at it from the top, it could remind you of a tunnel. The strange revelation which I realized in the end was that I had used elements from all my previous projects. It was like summing up! What are your plans for the future? Initially, I intend to study architecture in London but later I plan to focus on product design. Any advice for future art students? FEEL FREE! BE CREATIVE! EXPERIMENT! SUCCEED!

IB CORNER

IB ART STUDENTS’ THOUGHTS AND CREATIONSIB ART STUDENTS’ THOUGHTS AND CREATIONS Interviewing Interviewing

Fragisko ConstantatoFragisko Constantato

Salome Makaronidou

one of our fashion designers on her way to recognition:

“I enjoy designing clothes and, who knows, I may, one day, have a future in the competi-tive field of fashion. But I am not certain yet and that is why I am going to do a foundation course in the field of art and design in order to locate my niche in the World of Art. Doing portraits is something I’ve experimented with as well and I find it quite intriguing. Overall, I’ve immensely enjoyed my art class in IB and I believe it helped me resolve a major issue in my life: Time Management.”

Maria Mantzourani:

Who can dispute her talent for fashion?

“I’ve greatly enjoyed working with different materials and found that I have a great skill in cutting pieces proportionately. My final pro-ject is called “Skins” and it consists of four different creations, including a metal corset which even I was amazed by. It taught me that the sky is the limit as long as you let your imagination go unhindered!”

Kimon Athanasiadis

shares his inspiration for his art piece:

“I’ve been inspired by many things but it is nature’s shapes and forms that have captured my admiration. I couldn’t help but feel horror at what we’ve done to nature and as a result this image was created. I called it “Pollution Personal-ized”. By creating a grotesque face, I tried to mirror people’s catastrophic behaviour towards nature. The face is made of different natural materials such as sawdust, clay, copper, aluminum, stones, etc. The outcome is meant to portray nature’s anger at us as we con-tinue to abuse it.”

Kyriakos Koutroubis

poses next to his scotch tape man:

“I want to study 3D animation and eventually work in the World of Media. I enjoy sketching but creating a human size figure of a man made of pure scotch tape was a compelling experience. I can’t remember how I got the idea but I re-member a discussion with my art teacher where different ideas were being dropped. And sud-denly, Bingo! I visualized my creation and now I am sitting next to him. This is what a good art class can do!”

Lech is a small village in the west of Aus-tria, a beautiful country in the middle of Europe. This village is surrounded by the Alps. These big mountains have been attracting lots of winter tourists for many years.

I have recently had the chance to visit that place. I was very impressed by the hospital-ity Austrians showed to everyone and the politeness with which they treated tourists. Furthermore, I was surprised by the respect they showed to the environment.

However, the thing I will always remember are the pistes, where millions of people go skiing every day. Lech is very popular for these pistes which are known not only in Aus-tria, but also in the whole of Europe. They are so long that you can easily go to other villages, through ski routes!

Lech is a village, which offers many things to do. There are activities not only for ski lovers, but also for those who don’t ski.

First of all, you can go shopping in the beautiful small shops, where you can buy everything from food to ski equipment and jewellery. An-other thing that you can do is taste traditional dishes, like soups and meat cooked in many different delicious ways. Also, you can go by carriage all around the village and explore it. It is so romantic!

Lech is a place where people of all ages will find something to do. When you are in this magical place you never get bored or tired. On the contrary, you want to stay more, because Lech is a small paradise in the middle of Europe.

For me Lech is the BEST place in Europe. When I am there I feel very excited and happy. I wish I will be able to keep visiting such a picturesque area for years to come!

Eleni Ismailou, Ε235

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ

www.doukas.gr

ΤΜΗΜΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 151 15126 ΜΑΡΟΥΣΙ

Phone: 210 6186000 Fax: 210 6186020

E-mail: info@doukas.gr

Η Συντακτική Οµάδα ευχαριστεί τους εκπαιδευτικούς:

Βενάρδου Χριστίνα, Βλοντάρτζικ Ελβίκα, Γκολέµη Ελένη, Γλυκή Βίβιαν, Γονιδέλλη Κάθυ, Γραµµάτικα Λίλη, ∆ούνια Τόνια, Θανοπούλου

Αγγελική, Ιωαννίδου Κάτια,Ιωσηφίδης Θεόδωρος, Καρατζίδου Σοφία, Κελλάρη

Αναστασία, Κλαδάκη Σάντυ, Κόρµπη Φώνη, Κουτσιούκη Βασιλική, Κυρίτση Λεµονιά, Λάσκαρη Ελίζαµπεθ, Λιµνιάτη Μαρία,

Λυµπερόπουλος ∆ηµήτρης, Μαδεντζόγλου Νατάσσα, Μιχαηλίδου Μιµή, Μόρλευ Ανέτ, Μπαγέρη Μπέσυ, Μπαλαφούτη Μικαέλα, Μπαµπλαδήµου Νατάσα, Μπάσελ Άνν,

Μπορµπουδάκη Λίλιαν, Ξένου Μαρία, Πριµάλης ∆ηµήτρης, Ρίζου Μαρία, Σαλιάρη Σοφία, Στάικου Μπέτυ, Σωτηρίου Χρυσάνθη, Τασιοπούλου Αθανασία, Τάτσης Βασίλης, Τζέµη Πένυ, Τσαγκαράκη Ειρήνη, Τσέβη Ελένη, Φόρτη Μαίρη, Φραγκούλη Αννα- Μαρία, Χαρµάνη

Βασιλική

1. Το ναυάγιο του Βρετανικού είναι τεχνητός ύφαλος. Αυτό τι συνέπειες έχει για το περιβάλ-λον; (K. Αυγερινού, ΓΒ1)

Εδώ θα πρέπει να τονίσουµε πως το ναυάγιο είναι τεχνητός ύφαλος που όµως δηµιουργήθηκε λόγω ατυχήµατος και όχι ανθρώπινης παρέµβασης µε στόχο την εκµετάλλευση. Οι συνέπειες είναι τόσο θετικές –καθώς αποτελεί πόλο έλξης θαλάσσιας ζωής – όσο και αρνητικές – µιας και πιθανόν να είχε επάνω του τοξικές ουσίες που καταστρέφουν το περιβάλλον.

2. Γιατί δεν ανελκύονται γενικά όλα τα ναυάγια; (Γ. Κουρούσιας, ΓΒ3)

Γιατί το κόστος είναι πραγµατικά απαγορευτικό!

3. Στο Βρετανικό υπήρχε πετρέλαιο; (Γ. Κουρού-σιας, ΓΒ3)

Από ιστορικές πηγές γνωρίζουµε ότι το πλοίο χρησι-µοποιούσε κυρίως κάρβουνο, ωστόσο δεν θεωρείται απίθανο να είχε και κάποιες µηχανές πετρελαίου.

3. Πως δηµιουργείται ζωή πάνω σε ένα βυθισµέ-νο πλοίο; (Σ. Κοντός, ΓΒ4)

Σιγά σιγά συγκεντρώνονται οργανισµοί πάνω στις λαµαρίνες .Οι οργανισµοί αυτοί προσελκύουν τα µικρά ψάρια ,που µε τη σειρά τους προσελκύουν µεγαλύτερα κι έτσι δηµιουργείται ένα µικρό οικοσύ-στηµα.

4. Τι σηµαίνει SOS; (Χ. Ζάφου, ΛΒ1)

Είναι διεθνές σήµα διάσωσης και τα αρχικά του ση-µαίνουν S=Save O=Our S=Souls (Σώστε τις Ψυχές µας)

5. Τι είναι η πετρε-λαιοκηλίδα; (∆. Σφαντός, ΓΓ2)

Η πετρελαιοκηλίδα είναι συγκέντρωση πετρελαίου και λιπα-ντικών στην επιφά-νεια της θάλασσας που έχει την τάση να εξαπλώνεται.

6. Τι γίνεται το πετρέλαιο όταν έχει ολοκληρωθεί η περισυλλογή του από τις ειδικές οµάδες; (Γ. Παπα-δόπουλος, ΛΒ1)

∆υστυχώς δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες καθώς τα κράτη και οι οργανισµοί που ασχολούνται δεν δίνουν δηµόσια απάντηση στο θέµα.

7. Γιατί δηµιουργείται τελικά ζωή πάνω σε πλοία που έχουν τοξικές ουσίες;

Οι τοξικές ουσίες µε την πάροδο πολλών ετών αδρανοποιούνται µε αποτέλεσµα να µπορεί να δηµιουργηθεί ζωή (εγκατάσταση µικροοργανισµών-τροφή για τα ψάρια) πάνω στις βυθισµένες λαµαρί-νες του πλοίου.

8.Γιατί ο καπετάνιος του πετρε-λαιοφόρου PRESTIGE φυλακί-στηκε από τη στιγµή που τα κύµατα έσπασαν το πλοίο στα δύο και ενώ καµία χώρα δεν του επέτρεψε να αράξει µε ασφάλεια στα παράλια της για να αποφύγει την κακοκαιρία; (Αν. Μανουδάκης, ΓΒ1)

Σε κάθε ναυτικό ατύχηµα ο πλοίαρ-χος πάντοτε έχει την ευθύνη- αρχι-κά -και συλλαµβάνεται από τις αρχές για να γίνει µια πρώτη εξέτα-ση και εκτίµηση των συνθηκών του ατυχήµατος. Εάν κριθεί ένοχος, µε βάση όλα τα στοιχεία τότε καταλήγει στη φυλακή.

TRAVEL NEWS

LECH: A SKIING PARADISE LECH: A SKIING PARADISE

IN AUSTRIAIN AUSTRIA