12

Sekret Julii

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Druga część bestsellerowej powieści „Dotyk Julii”, która podbiła serca czytelników na całym świecie. Julia z Adamem uciekają z kwatery Komitetu Odnowy i trafiają do Punktu Omega, przystani dla dzieci o szczególnych zdolnościach. Wreszcie są bezpieczni. Sielanka zakochanych trwa jednak krótko. Julia poznaje sekret, który może przekreślić ich wspólne marzenia o szczęściu…

Citation preview

Page 1: Sekret Julii
Page 2: Sekret Julii
Page 3: Sekret Julii

Kraków 2013

tłumaczenie Małgorzata Kafel

Tahereh Mafi

Page 4: Sekret Julii

Tytuł oryginału: Unravel Me

Copyright © 2013 by Tahereh Mafi. All rights reserved

Copyright © for the translation by Małgorzata Kafel

Projekt okładki: Cara E. Petrus

Grafika na okładce: © 2013 by Colin Anderson

Grafika na okładce zainspirowana fotografią Sharee Davenport

Opieka redakcyjna: Eliza Kasprzak-Kozikowska, Anna Małocha

Opracowanie typograficzne książki: Daniel Malak

Adiustacja: Bogumiła Gnypowa / Wydawnictwo JAK

Korekta: Maria Armata / Wydawnictwo JAK,Bogumiła Gnypowa / Wydawnictwo JAK

Łamanie: Andrzej Choczewski / Wydawnictwo JAK

ISBN 978-83-7515-145-9

www.otwarte.eu

Zamówienia: Dział Handlowy, ul. Kościuszki 37, 30-105 Kraków,tel. (12) 61 99 569

Zapraszamy do księgarni internetowej Wydawnictwa Znak,w której można kupić książki Wydawnictwa Otwartego: www.znak.com.pl

Wydawnictwo Otwarte sp. z o.o.,ul. Kościuszki 37, 30-105 Kraków. Wydanie I, 2013.

Druk: Colonel, ul. Dąbrowskiego 16, Kraków

Page 5: Sekret Julii

Mojej Mamie, najlepszej osobie na świecie

Page 6: Sekret Julii
Page 7: Sekret Julii

7

1

Możliwe, że słońce oświetla dziś tylko jasne strony życia.Żółtawy blask plami pastelowy obrus i błękit nieba roz-

świetlonego zimną nadzieją oraz fałszywymi obietnicami mi-łych wspomnień – wspomnień prawdziwych rodzin, śniadań w serdecznej atmosferze, talerzy ze stosami naleśników po-lanych syropem klonowym. Wspomnień o świecie, którego już nie ma.

A może jest zupełnie inaczej.Może jest ciemno i mokro, a ostry, świszczący wiatr bo-

leśnie smaga skórę na knykciach dorosłych mężczyzn. Może pada śnieg, może deszcz albo grad, nie wiem, może panuje przenikliwe zimno. Może huragan potknął się i zderzył z tor-nadem, a ziemia drży i się rozstępuje, żeby zrobić miejsce na nasze błędy.

Nawet gdyby tak było, nie miałabym o tym pojęcia.Nie mam już okna. Nie mam widoku z okna. Moja krew

ma temperaturę miliona stopni poniżej zera, a ja jestem po-grzebana 15 metrów pod ziemią w sali szkoleniowej, któ-ra ostatnio stała się moim drugim domem. Każdego dnia

Page 8: Sekret Julii

8

wpatruję się w te 4 ściany i powtarzam sobie: nie jestem więź-niem nie jestem więźniem nie jestem więźniem, ale i tak zda-rza się, że dawne lęki płyną mi po twarzy i ściskają mnie za gardło. Nie mogę uwolnić się od klaustrofobii.

Złożyłam tyle obietnic, kiedy się tu znalazłam.Teraz niczego nie jestem już pewna. Teraz czuję niepokój.

Mój umysł okazał się zdrajcą, bo moje myśli każdego ranka wyczołgują się z łóżka z rozbieganym wzrokiem i spoconymi dłońmi, a w mojej piersi puchnie nerwowy chichot, grożąc, że mnie rozsadzi, a napięcie rośnie, rośnie, r o ś n i e.

Życie tutaj odbiega od moich wyobrażeń.Mój nowy świat jest wykuty w spiżu, zapieczętowany sre-

brem, przesiąknięty wonią kamienia i stali. Powietrze jest lo-dowate, maty do ćwiczeń są pomarańczowe, światła i prze-łączniki brzęczą i błyskają jaskrawą, neonową elektroniką i elektrycznością. Wszędzie panuje tłok. Tłoczą się ciała, mno-żą się korytarze nafaszerowane szeptami, krzykami, tupotem biegnących stóp i odgłosem kroków stawianych w zamyśle-niu. Jeśli wsłucham się uważnie, dobiegają mnie dźwięki pra-cujących mózgów, pocieranych skroni, palców postukujących o podbródki, o usta. Marszczonych brwi. Pomysły są przeno-szone w kieszeniach, myśli podpierają się koniuszkami języ-ków, oczy mrużą się w skupieniu podczas ostrożnego plano-wania, które powinno mnie interesować.

Ale nic nie jest tak, jak powinno być. Jakby wszystkie czę-ści ciała odmówiły mi posłuszeństwa.

Castle powiedział, że muszę okiełznać swoją Energię. Że nasze zdolności to Energia pod różnymi postaciami. Wyjaśnił, że materia nigdy nie powstaje ani nie ulega zniszczeniu, a kiedy nasz świat się zmienił, zmieniła się również Energia na świecie. Źródłem naszych zdolności jest wszechświat, różne formy ma-terii i Energii. Nie jesteśmy wybrykami natury. Jesteśmy nie-uchronnymi konsekwencjami perwersyjnych manipulacji na

Page 9: Sekret Julii

9

Matce Ziemi. Nasza Energia skądś pochodzi, tak powiedział. A to „skądś” leży gdzieś w otaczającym nas chaosie.

To ma sens. Pamiętam, jak wyglądał świat, kiedy go opu-ściłam.

Pamiętam zniesmaczone niebo i serię zachodów słońca, które upadało na oczach księżyca. Pamiętam spękaną ziemię, kolczaste krzewy i to, co kiedyś było zielenią, a teraz jest bar-dziej zbliżone do brązu. Myślę o wodzie, której nie możemy już pić, o ptakach, które nie latają, i o tym, jak niewiele zosta-ło z ludzkiej cywilizacji. Tylko rzędy bloków mieszkalnych na spustoszonej ziemi.

Ta planeta jest jak złamana kość, która nigdy nie została właściwie nastawiona, jak setki sklejonych odprysków krysz-tału. Zostaliśmy roztrzaskani, a potem zrekonstruowani i po-instruowani, abyśmy każdego dnia udawali, że wciąż funk-cjonujemy tak, jak należy. Ale to kłamstwo. Każdy człowiek miejsce myśl pogląd – to kłamstwo.

Ja nie funkcjonuję tak, jak należy.Jestem tylko konsekwencją katastrofy. Niczym więcej.2 tygodnie padły porzucone na poboczu drogi, już zapo-

mniane. Spędziłam tutaj 2 tygodnie, od 2 tygodni sypiam na łóżku ustawionym na wydmuszkach, zastanawiając się, kiedy coś pęknie, kiedy po raz pierwszy coś zepsuję, zastanawiając się, kiedy wszystko się rozpadnie. Po 2 tygodniach w tym bez-piecznym miejscu powinnam czuć się szczęśliwsza, zdrowsza, lepiej sypiać. Tymczasem ja zamartwiam się tym, co się sta-nie, kiedy jeżeli nie wszystko zrobię dobrze, jeżeli nie zrozu-miem, jak mam trenować, jeśli umyślnie przypadkiem zrobię komuś krzywdę.

Przygotowujemy się do krwawej wojny.To dlatego trenuję. Wszyscy przygotowujemy się do odsu-

nięcia od władzy Warnera i jego ludzi. Do wygrania pierw-szej bitwy. Do pokazania mieszkańcom naszego świata, że

Page 10: Sekret Julii

jest jeszcze nadzieja – że nie muszą spełniać żądań Komitetu Odnowy ani wieść życia niewolników reżimu. A ja zgodziłam się przyłączyć do walki. Zostać wojownikiem. Wykorzystać daną mi moc wbrew własnemu rozsądkowi. Lecz na samą myśl o dotknięciu czyjejś skóry powraca cały świat wspo-mnień i uczuć, przypływ siły, którego doświadczam tylko podczas kontaktu z ciałem człowieka nieodpornego na mój dar. To porywające doznanie – wrażenie, że jestem niezwy-ciężona, rodzaj dręczącej euforii, tak intensywnej, że zalewa wszystkie pory mojego ciała. Nie wiem, co może ze mną zro-bić. Nie wiem, czy potrafię uwierzyć w możliwość czerpania przyjemności z ludzkiego cierpienia.

Wiem tylko, że ostatnie słowa Warnera – zimne i prawdzi-we – utkwiły mi w przełyku i dotąd nie mogę ich wykrztusić. Ciągle czuję drapanie w gardle.

Adam nie ma pojęcia, że Warner może mnie dotknąć.Nikt nie ma.Myślałam, że Warner nie żyje. Myślałam, że Warner nie

żyje, ponieważ myślałam, że go zastrzeliłam, ale nikt nigdy nie pomyślał, że powinnam nauczyć się strzelać, więc teraz myślę, że przyszedł mnie szukać.

Przyszedł walczyć.O mnie.

Page 11: Sekret Julii
Page 12: Sekret Julii