TROUWENS

nieuws

colofon

NIEUWS & TIPS

Trouwens...

We hebben de lekkerste pizza’s (volgens een aantal dj’s) om je deze zomer mee zoet te houden, de reden waarom Dixon zijn chocolade repen onder zijn bed bewaart, een veganistisch relaas en de eetgewoontes van Soul Clap. Genoeg etenswaardigheden om je hoofd met te vullen alvorens je kwijlend van de honger naar de eerste de beste snackbar rent voor een kapsalon met bamibal ‘on the side’. En waag het niet je vette fikken af te vegen aan dit papieren kindje van ons.

Laatste trouw op Zondag Zondag 31 juli 2011 zal de geschiedenis ingaan als de dag van de laatste Trouw op Zondag. Niet direct gaan huilen, het gaat namelijk om de laatste TOZ van de zomer. De hele maand augustus zal Trouw haar deuren sluiten om het restaurant eens goed onder handen te nemen. In september volgt uiteraard een spectaculaire opening, maar niet voordat er een heftige en grote ‘laatste’ Trouw op Zondag gevierd wordt. Pro-sumer (foto), Soundstream, Melon, 360, de mannen van Late Night Society, San Proper, Cinnaman en nog een hele rits lokalen komen draaien, in het opblaas-bad chillen en achter de bbq staan.

na tien jaar een Legende Een legende ben je wat ons betreft pas als je voor 1987 je laatste adem hebt uitgeblazen, en voor die tijd een heftiger leven dan Liz Taylor hebt geleid. Maar als je na meer dan tien jaar eindelijk je land uit mag, omdat je daarvoor ‘gedoe’ had met je paspoort, en je muzikaal gezien ook wat te vertellen hebt, gooien we onze ‘legende’ principes zonder pardon overboord. Zo ook dus bij DJ Harvey, die EINDELIJK naar Nederland komt. Op zaterdag 2 juli staat de Amerikaanse dj legende eerst in Trouw en de volgende dag ook op Source festival.

sophie gaat naar parijs En naar München en Gent, maar blijft de komende tijd ook gewoon in Amster-dam. Althans haar werk dan. Fotografe Sophie van der Perre hangt in mei en juni in bovengenoemde steden met haar werk in verschillende galeries. In Gent zal bijvoorbeeld de A&GALLERY ge-opend worden met een expo van Moby. Jaaaa, die kale New Yorkse veganist die je misschien beter kent van zijn muziek. We wensen Sophie en haar werk een goeie reis en zullen in ieder geval in de Balie in Amsterdam haar werk komen bezichtigen, alhoewel een weekendje Parijs ook niet geheel verkeerd klinkt.

www.angels-ghosts.com

“TROUWENS is een magazine dat gemaakt wordt door Trouw, voor de bezoeker van Trouw.”Hoofdredactie: Antje Klaster eindredactie: Mirla - wijkunnenschrijvengoed.nl Beeldredactie: Sev van Dorst, Job Jobse Bijdragen: Antje Klaster, Aron Friedman, Luc Mastenbroek, Mirla Klijn, Pepijn van den Wall Bake fotograaf spread: Daphne van Groeningendesign: 178 aardige ontwerpers.nl drukker: Nuance cover: fotografie: Marco van Rijt Model: Rachel Tauwnaar styling: Sophie van Bentum wil je ook iets zeggen of laten zien, dat Mag, graag zelfs. Mail je ideeën, foto’s, Mening, tips&trucs, liefdesverklaringen en dergelijke naar: antje@trouwamsterdam.nl en HeB je een toffe winkel of ander Bedrijf waar dit Magazine zeker gratis te verkrijgen Moet zijn, Bel dan Met 020 - 4637788 wij zitten op: Wibautstraat 127, 1091 GL, Amsterdam

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 3artikelPepijn van den Wall Bake

22 jaar22 jaarAlice Marleen

leeftijd ??

Trouwe Honden...

waaroM doe je zo geHeiMzinnig over je leeftijd, donny?Dat is gewoon een beetje een gevoelig puntje weet je, laten we het er maar op houden dat ik in ’76 topscorer was van mijn jeugdzaalvoetbalteam. duidelijk. wat HeB je dit afgelopen jaar trouwens gedaan? sinds je spectaculaire optreden op de raad van 11 in 2010 HeBBen we weinig Meer van je vernoMen. Ach ja, die roem weet je, ik moest er even aan ontsnappen. De fanmail, de ladingen gedragen vrouwenondergoed, dat wordt Donny soms een beetje teveel. Niets wat een jaartje sabbatical op Aruba kan oplossen hoor! En het heeft me ook een smak geld gescheeld als je dat allemaal naar zonnebank kosten omrekent... en dan nog iets donny, wat vind jij nou Het lekkerste eten van de wereld?Patatje joppie. De friet, niet de chips natuurlijk. Elke kenner weet dat, en dan het liefst van snackbar de “Snackhoek” bij het Westerpark.

een dakloze. Hoe is dat nou?Beetje koud, maar de spuit houdt me warm tijdens koude nachten.

dus voor jou gaat Het leven oM gaarkeukens en vuilnisBak-delicatessen?Juist! De lekkerste dingen vind je toch in Amsterdam Zuid, daar gooit men echt de beste dingen weg.

kan je je nog Herinneren wat je eergisteren HeBt gegeten?Laat me denken... dat is best wel moeilijk. Linzensoep geloof ik, met wortel. En crackers met kaas en ijs toe.

wow, en dat vind je dus gewoon in vuilnisBakken in zuid? ik Moet daar ook eens gaan kijken geloof ik...

wat Ben jij?Een rebelse hippie!

en wat is Het lievelingseten van deze reBelse Hippie?Foie gras.

serieus? dat is niet ecHt Hippie-acHtig. ik dacHt Meer iets in de trant van paddenstoelencoMpote. of iets uit je eigen Moestuin.Ach ja, deceptie! Weet je wat ook deceptie was? De chocomel de ik laatst per ongeluk heb gedronken en over datum bleek te zijn. Het proefde naar Yogi, dus daarom spuugde ik het niet direct uit...

Bedankt.

Donny

Steffen Berkhahn is Dixon; één van ‘s werelds beste DJ’s, de man achter het populairste house label van het moment én de grootste voedsel criticus die ik ken. Voordat ik begin moet ik het volgende vertellen, ik heb een half jaar voor Steffen’s label, Innervisions, gewerkt en bijna dagelijks met hem op kantoor gezeten. Ik heb dus als geen ander zijn eetgedrag kunnen observeren. En hij dat van mij. Want er ging in het begin geen dag voorbij dat Steffen keurde wat er in mijn spreekwoordelijke lunchtrommel zat. Alles moest altijd bio- logisch en huisgemaakt zijn. En ook nog eens lekker! Naast zijn gevoel voor kwaliteit hield Steffen er ook een liefde voor chique op na. Zo was er de dag dat hij een taxi pakte naar Galeries Lafayette omdat er geen huisgemaakte mirabellenjam meer op kantoor was. Of de keer dat hij me meenam naar een gentlemen's club, gevestigd in een penthouse in Prenzlauerberg, om versgeperst watermeloensap te drinken. Toch kon je hem ook af en toe met een reep Ritter Sport Schokolade betrappen. En was er die keer in de bioscoop dat hij tijdens het zien van een flauwe komedie een liter cola en een familieverpakking popcorn wegwerkte.

De laatste keer dat ik Steffen sprak was de dag dat ik Berlijn verliet, hij was net drie uur terug uit India. Kennelijk heb ik maar met een half oor geluisterd toen hij mij voor vertrek vertelde wat hij precies ging doen, want ik was nogal gechoqueerd van zijn staat bij terugkomst. “Ja Job, ik weet dat ik er verschrikkelijk uit zie, zo voel ik me ook.” Was hij niet net drie weken op vakantie geweest? “Ik zou het niet zozeer een vakantie durven noemen” verbeterde Steffen. Na uitleg bleek dat de reis die hij voor de buitenwereld had bestempeld als huwelijksreis een uitstapje was naar een Ayurveda kliniek, waar hij de Pancha Karma behandeling onderging; één van de meest uitgebreide reinigingsmethoden voor lichaam en geest. In het kort komt het er op neer dat doormiddel van verschillende therapie sessies en medicijn kuren het immuunsysteem geheel wordt afgebroken. Om vervolgens sterker dan ooit terug te keren, zeg maar.

toen ik voor trouwens dixon MocHt interviewen scHoot er direct een visioen van een dagen lang durend gesprek over Muziek, draaien en uitgaan in Berlijn door Mijn Hoofd. Maar nee, Het tHeMa van deze Maand is eten en daar Moest Het dus ook over gaan. gelukkig weet Hij daar ook veel van af.

Twee weken later keer ik terug. We treffen elkaar in de lekkerste lunchroom van Berlijn - zijn eigen - maar Steffen drinkt louter heet water, waar hij voor mij onbekende, zelf meegenomen, kruiden doorheen snippert. Gister was het zondag. 'Panorama Bar zondag'. Eens in de zoveel tijd sluit de Innervisions crew het weekend af in de roemruchte club. De werkweek erna is er altijd één waar iedereen, op z’n vroegst, pas dinsdagmiddag op kantoor verschijnt om vervolgens om vijf uur alweer de laptop dicht te klappen en het eerste biertje open te trekken. Nu niet. Steffen verschijnt zo fris als een hoentje aan tafel. “Gister had ik het zwaar”, bekent hij. “Doordeweeks is het niet moeilijk om me aan mijn dieet te houden. Maar als ik in het weekend moet draaien, wordt het me bijna onmogelijk gemaakt.” Naast het feit dat hij alleen bepaalde dingen mag eten, moet hij deze ook exact om een bepaalde tijd nuttigen.”Dat ging al vrij snel mis.” Nog geen week uit de therapie stond er alweer een gig in Mumbai op het programma. “Je moet om zeven uur draaien. Nee, ik moet om zeven uur eten.” doet hij na. “Dat hou je niet lang vol." lacht Steffen. “Stom, ik had het kunnen weten. Het nachtleven is natuurlijk de eerste plek waar je de regels breekt.”

Achter elke succesvolle man staat een sterke vrouw, zeggen ze wel eens. Ook bij Dixon heb ik altijd het idee gehad dat de beeldschone Ana grotendeels verantwoordelijk is voor zijn doen, zeker als het op eten aankomt. “Ik was van jongs af aan erg fanatiek met voetbal bezig en ging daarom naar een speciale school. Van zes tot zestien jaar at ik dus nooit thuis. En op school aten we altijd hetzelfde; vlees, groenten, aardappelen en saus. Je had hier twintig variaties van, maar vlees was altijd het hoofdgerecht.” Hoe is zijn eetgedrag in godsnaam veranderd in dat wat ik nu van hem ken? “Ana, die yoga lerares en overtuigd veganist is, heeft hier duidelijk verandering in gebracht.” geeft Steffen toe. “Maar ook het vele reizen voor mijn werk heeft mijn smaak verbreed, nadat je een paar keer scheef wordt aangekeken leer je het wel af om je eigen kost over de grens te bestellen.”

interviewJob Jobse

UIT ETEN MET DIXON

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 5

Intussen is Kristian, helft van Âme en tevens Dixon’s partner bij Innervisions, aangeschoven. Ook hij is het er roerend mee eens dat Steffen’s vrouw veel invloed op hem heeft. Lachend vertelt hij dat Steffen af en toe zijn chocolade onder het bed verstopt tijdens het reizen, omdat hij dat gewend is te moeten doen als Ana er bij is. “Ik ben altijd al een ontzettende snoepkont geweest.” bekent Steffen. “Als vroeger, nog voor de val van de muur, familie uit het Westen aan mij vroeg wat ze mee moesten nemen wilde ik ook nooit Coca-Cola of McDonalds hebben, maar altijd Mars of Twix.” Dat mag nu vanwege de Pancha Karma allemaal even niet meer. “Nee, maar ik weet zeker dat als ik morgen zonder Ana op het vliegveld loop ik zwicht en een Ritter Sport koop.” grapt hij. Als ik hem tot slot vraag wat zijn favoriete Hollandse kost is roept Kristian direct “Frau Antje bringt Käse aus Holland!”. Lachend denkt Steffen even na. “Is friet niet van jullie?” Schoorvoetend geef ik toe dat de oorsprong hiervan eigenlijk bij onze zuiderburen ligt.

DIXON’S FAVORIETE PLEKJES IN BERLIJN -----------------------------------------------

little otik (graefestrasse 71)Het leukste restaurant van Berlijn wordt gek genoeg gerund door twee New Yorkers. Little Otik komt voort uit de zogenaamde “Supper Club”, waar de twee in hun huiskamer etentjes gaven voor onbekenden. Het eerlijke koken van deze Amerikanen werd al snel zo populair dat ze hun eigen tent openden. Er wordt uitsluitend gebruik gemaakt van lokale biologische seizoensproducten. En dat proef je, het eten is er verrukkelijk.

-----------------------------------------------

BierstuBe alt-Berlin (Münzstrasse 23)De oudste en meest authentieke bar van de stad. Een bruine kroeg verborgen tussen de chique winkels van de Hackescher Markt. Het staat er blauw van de sigaretten-rook en de stamgasten zijn minstens even oud als het interieur. Je beleeft er de beste avond als je naast elk biertje een shotje Mampe bestelt.

-----------------------------------------------

salut Backwaren (scHlesiscHe strasse 1)Altijd open en daarom de ideale plek voor een goed ontbijt nadat ik gedraaid heb. De prijzen zijn gelijk aan die van de rest van de Turkse bakkers in Kreuzberg, maar de kwaliteit is velen malen beter. En, niet geheel onbelangrijk, het is op loopafstand van onder andere Watergate, Club der Visionaere en Berghain.

-----------------------------------------------

(kastanienallee 45)Mijn broodjeszaak op de Kastanienallee heeft geen naam, alleen een adres. Vroeger maakte ik daadwerkelijk de koffie en broodjes klaar maar nu hou ik me voor-namelijk bezig met belangrijke zaken zoals de nieuwe ijssmaken uitkiezen voor komende zomer: framboos-basilicum en gorgonzola-sinaasappel.

-----------------------------------------------

OP REPIZZAvolgens andré van duin is de pizza te oMscHrijven als een ronde scHijf Met kaas en veel toMaten in zijn ‘pizzalied’. BlijkBaar Heeft van duin zijn Hele leven niet Meer dan pizza crossa van dr. oetker gegeten. dj’s, altHans de Meeste, HeBBen liever wat Meer klasse wanneer Het gaat oM deze ronde scHijven. Hieronder de favoriete aMsterdaMse pizzatenten, pizza en Meer italiaans van een aantal trouw residents:

WILLIAM KOUAM DJOKOBeste pizza tentLago Maggiore – Javastraat 91

Beste pizzaShoarma Calzone – Shoarma met heel veel knoflooksaus

lekkerste italiaanse wijf?Laura Pausini

SANDRIEN Beste pizza tentYam Yam – Frederik Hendrikstraat 88 – 90

lekkerste pizzaPizza Yam Yam - truffelsaus, parmezaan, mascarpone, ham, rucola

coolste italiaan? Allesandro del Piero, met mat!

OLAFBeste pizza tentLa Perla – Tweede Tuindwarsstraat 14

lekkerste pizzaFinocchiona - met heeeele lekkere venkelsalami en gemarineerde artisjokken

Mooiste italiaanse auto?Maserati Merak

MELONBeste pizza tentDa Portare Via - Frans Halsstraat 63 (e.a.)

lekkerste pizzaDon Floert – tomaat, parmaham, rucola, ricotta, parmezaan

favoriete italiaanse sporter? Voormalig skiër Alberto Tomba

PATRICE BÄUMELBeste pizza tentLe Quattro Stagioni – Johannes Verhulststraat 32

lekkerste pizzaRauwe parmaham met rucola

Beste italiaanse filM?Gomorrah

BORIS WERNERBeste pizza tentDa Portare Via - Leliegracht 34

lekkerste pizzaDon Floert – tomaat, parmaham, rucola, ricotta, parmezaan

Mooiste italiaanse liedje?Paolo Conte - Sotto Le Stelle Del Jazz

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 7

OP REPIZZAZonder analoge toonkunsten geen digitale muziek. En omgekeerd geldt hetzelfde.Niemand die in de Middel-eeuwen naar een panfluitspeler riep: ‘Vet, dat analoge! Je hoort echt die warmte!’ Nu wordt dat wel geroepen, heel vaak. Maar over welke tegenstelling gaat dat dan? Is analoog zoiets als hardware? Of echte instrumenten? En is digitaal dan elektronisch? Of een laptop? Volgens mij heeft het verschil tussen analoog en digitaal met het signaal te maken, en geluidsgolven enzo. Maar dat is niet zo heel interessant. Veel leuker is om te kijken waar dat purisme vandaan komt. Wat de drijfveer is om te gaan juichen op ‘die analoge warmte’.

Twee zomers geleden stond ik in een tent op Nachtdigital bij Arto Mwambé. Dat was vet, niet heel bijzonder, maar wel echt vet. Terwijl ik stond te dansen tikte iemand me op mijn schouder en schreeuwde in mijn oor: ‘Ja, echt zo dope hè, je hoort echt die live analoge 808-sound.’ Even wist ik niet wat ik moest zeggen, ik had het helemaal niet gehoord. Ik hoorde wel een kick, en ja, die kraakte ook een beetje. Maar het was me niet opgevallen dat die kick op dat moment echt live uit de drummachine kwam. Zoals de kick mij ter ore kwam had ze net zo goed uit een laptop kunnen komen.

Recensenten kunnen het vaak ook heel goed horen. ‘Live, fuzzy, analogue sounds’, zeggen ze dan bijvoorbeeld. Of iets met ‘warm’ en ‘rauw’. Een paar weken geleden besloot ik - met het oog op dit artikel - een artiest er eens op aan te spreken. Eentje die in een recensie laatst nog een ‘analogue synth monster’ genoemd was. ‘Hey, hoe fuzzy, warm en analogue ben jij eigenlijk?’ vroeg ik in het Engels. Hij had alleen plugins, vertelde hij. Gewoon op zijn computer. WIE WAS DIT DAN?Ergens lijken we het vooral heel graag te willen, dat iets analoog is. Het perfecte, digitale heeft zijn tijd gehad. Vijftig jaar geleden geleden gooide het publiek tomaten naar Bob Dylan toen hij voor het eerst met elektrisch gitaar optrad. En waar staan we nu? Zijn de ‘analogue lovers’ van deze tijd het publiek van toen, die wilden dat alles bij het oude bleef? Of zijn zij juist Dylan, die na een periode voor iets anders durfde te kiezen? Ik weet het echt niet, ik hoor gelukkig sowieso het verschil niet.

de a is Van anaLoogvanaf deze Maand zal luc MastenBroek, de grootste Muziekfan pur sang uit Het jaar 1990, zijn eigen alfaBet toelicHten.

over Muziek dus. of iets dergelijks.

post deep-House retro MiniMal trance Die dweilende deep-house hype is nu toch echt over. Minimal gaat in de wedergeboorte en trance is überhaupt nooit weggeweest. Tijd dus voor: post deep-house retro minimal trance. Zoals bijvoorbeeld de track Ragysh van Todd Terje op Running Back.

--------------------------------------------------------------------------

Bandana Deze zomer gaat de bandana je lange haren (ook van de mannen) bij elkaar houden en het zweet van je voorhoofd deppen terwijl je Rambo Stijl de dansvloer aan het regeren bent. --------------------------------------------------------------------------

kringloop winkelsDe kringloopwinkels in Amsterdam zijn inmiddels leeg-geroofd van alle jaren ’70 lampen, herten geweien en skaileren lounge banken. Tijd voor kringloopwinkels op stand. Tijd om je boedelbak in te laden in ‘t Gooi. --------------------------------------------------------------------------

eerder open, op tijd naar BedGewoon om 05.00 de club uitgeveegd worden, maar wel nadat je dik negen uur op de dansvloer hebt doorgebracht. Eerder opengaan is het nieuwe later sluiten.

De hits voor de komende tijd volgens Trouw

innervisions - 15 april 2011 | 19:28 uur

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 9

PROGRAMMA DE VERDIEPING - mei/juni 2011(de culturele benedenruimte van Trouw)

woe11Mei

OPENING ART IN AMSTERDAM & AFTERPARTY ART AMSTERDAMOpening door wethouder Carolien Gehrels. Met Marc Bijl en band Götterdämmerung, De Brakke Grond & Dogs of Shame (o.a. Abner Preis), ONGEKEND Young Masters @ Auction en DJ Aardvarck.

22:00 – 03:00 »

do12Mei

LIVE ART, LOVE ART #1Donderdagavond staat de mediakunst centraal. Met het Stedelijk Museum, STEIM, NIMk, het Virtueel Platform, Rosa Menkman, een performance van cellist Derck Jan Little en Distant Drum-mers. De Ateliers bezetten De Verdie-ping, ‘Poezie for Dinner’ & Beehive het restaurant en ONGEKEND Young Masters @ Auction de grote hal beneden.Opening hours: Wed. till Sat. from 2 pm till 8 pm, on Sunday from 1 pm till 5 pm

20:00 – 02:00 »

vr13Mei

LIVE ART, LOVE ART #2Onverwachte interventies van De Appel & studenten van de Rietveld Academy, Paula Salas (KIT/Tropenmuseum). De expo van ONGEKEND Young Masters @ Auction is open. De avond sluit af met ‘Rauw’ van Joost van Bellen.

20:00 – 23:00 »7,50 per nacHt (vrijdag na 22:30 €15,- ivM rauw) »passepartout 15,- (3 nacHten) »geen toegang Met passepartout na 22:30 op vrijdag 13 Mei »verkoop via: www.trouwaMsterdaM.nl »

Vier de kunst die nooit hetzelfde isLIVE ART, LOVE ART wo11Mei - vr13Mei

Kunstenaar Marc Bijl en zijn post-punk-disco band Götterdämmerung zijn één van de headliners van de woensdagavond. Binnen zijn vaste installaties werkt Bijl met verwijzingen naar punk, gothic en anarchisme. Hiermee onderzoekt hij maatschappelijke thema’s en de waarde van symboliek, die onze kijk op de wereld verklaren of verstoren. Hij beperkt zich hierbij niet tot één medium, maar gebruikt o.a. video en installaties. Met zijn band brengt hij dit alles samen in de vorm van een live performance. Verwacht Artgoth.

Noise, destructie en glitch zijn voor Rosa Menkman een vorm van ‘creative energie’. De ‘glitch’ - een moment waarin er storing ontstaat – is nooit hetzelfde. Op donderdagavond

tijdens de kunstBeurs art aMsterdaM slaan trouwaMsterdaM, de verdieping, art in aMsterdaM, een unieke saMenstelling aMsterdaMse kunstenaars en kunst- en cultuurinstituten de Handen ineen. gezaMenlijk worden er drie avonden lang Het pand vol gezet Met live art. live art kun je oMscHrijven als een kunstvorM die live ontstaat en direct reageert op de oMgeving, Het puBliek en de tijd waarin Het ontstaat. de exacte vorM van Het werk staat Meestal niet vast en verloopt telkens anders.

12 mei zal ze live haar av-performance The Collapse of PAL (2010) vertonen. Bijzonder, omdat ze dit werk nog niet veel in Amsterdam heeft laten zien.

“I experience the glitch as a wonderful interruption that shifts an object away from it’s ordinary form and discourse, towards the ruins of destroying meaning… A negative feeling makes place for an intimate, personal experience of a machine (or program)… a spark of creative energy that indicates something new is about to be created.” uit Glitch Studies Manifesto – Video Vortex Reader II

www.faceBook.coM/gotterdaMMerungnl »rosa-MenkMan.Blogspot.coM/ »

iedere woensdag en donderdag Heeft de verdieping vaste Maandelijkse avonden over kunst – cultuur - filM – Muziek– nieuwe Media – de MaatscHappij. kijk op www.trouwaMsterdaM.nl/agenda voor details.

coluMnPAF

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 11

Toen ik zestien was, was ik veganist. Niet omdat ik melk of blauwschimmelkaas smerig vond. Dat is het wel, maar dat terzijde. Nee, ik at geen dierlijke producten uit ethische overwegingen. Ik trok het zelfs zover door dat ik honing uit mijn dieet weerde, en voedsel met gelatine ging er ook niet meer in. Sowieso niet een etenswaar dat je naar binnen wilt werken, als je het mij vraagt. Pak de ingrediënten van een zak Euroshopper winegums er maar eens bij en zie, heel onschuldig tussen alle E-nummers en suikers, staat ‘gelatine van resten varkensvet’. Denk daar maar aan de volgende keer dat je een winegum snaaisessie gaat houden.

Chocoladerepen, mayonaise, hamlappen, ijs, gebakken eitjes, kaaspannenkoeken, haring, muntthee met honing, maar ook: roomboter croissants, hamburgers, chocolademelk en draadjesvlees. Vier jaar lang heb ik niets van dat al gegeten. De vraag die mij toen het meest werd gesteld, was dan ook: ‘Eet je dan alleen blaadjes sla?’ Waarop ik steevast ‘Ja!’ antwoordde. Uiteraard ging er ook tofu, groente, volkoren crackers en sojamelk in, maar meestal voelde ik me te zwak om überhaupt een discussie aan te gaan in die tijd, dus liet ik het bij de blaadjes sla. Het grootste kwaad in die tijd was uiteraard de McDonalds. Dat is het nog steeds, maar dat terzijde. Zelfs een frietje eten bij deze Amerikaanse multinational was uit den boze. Er zit waarschijnlijk meer koe in het bakvet dan in de burgers zelf. Daarbij was het supporten van de grootste vleesfabriek op aarde ‘niet cool’. Net als veganist zijn trouwens: niet cool! Althans, tig jaar geleden was dit zo. Tegenwoordig is het júist cool als je met je canvas gympjes Marqt instapt en je jezelf een biologisch en diervrij maaltje voorschotelt terwijl je 5 euro overmaakt aan Bont voor Dieren.

Die arme koetjes, schaapjes, varkentjes en zelfs kippetjes gaan me nog steeds aan het hart hoor. Dus ook ik sta soms met mijn zwarte canvas Vans en een vleesloos gevuld mandje in de rij van Marqt. Na jaren stoffige veganist te zijn geweest, wil ik ook weten hoe het voelt om bij de hippe elite te horen. Nu echter zonder daadwerkelijk veganist te zijn. Want na vier jaar lang dierlijk voedsel over te slaan kwam ik erachter dat mijn B12 reservoir leeg was (zoek maar op wat dat met je lichaam doet). Dus ben ik alles weer gaan eten, behalve blauwschimmelkaas, Big Macs én Euroshopper winegums.

resten VarKensVetpaf’s leeftijd is een groot Mysterie, Maar ze ziet eruit als een 16-jarig punkMeisje dat na Het opsteken van Haar Middelvinger naar de leraar doorgaat Met Het zelf tatoeëren van Haar onderarM. ze Houdt van BorstHaar, katten, ruiMtereizen en wHiskey, en Heeft Het woord 'cyniscH' uitgevonden. dit alles neeMt niet weg dat ze Het Hart van een BaBygansje Heeft en Heel erg Haar Best doet oM trouw tot een trotse MaMa te Maken.

er zijn vast dingen die jullie niet eten, of lusten jullie alles?E: Ik eet eigenlijk alles wel, maar met rauwe uien heb ik over het algemeen een beetje moeite. Naast het feit dat ik ervan uit mijn bek ga meuren, krijg ik er ook buikpijn van.

dan geen uien op de HaMBurgers dus. waar Halen jullie deze Het liefste trouwens?C: Tsja, dat is lastig. Aangezien dat toch echt bij In-N-Out Burger is, en die zitten alleen aan de Westkust, en wij wonen aan de Oostkust van Amerika.

dus dat Betekent dat je veel zelf Moet koken, HeBBen jullie een specialiteit?E: Mwoah, ik maak soms ontbijt, maar Charlie maakt vreselijk goede kaas tosti’s.

oke, de Mannen eli goldstein en cHarles levine (soul clap) zijn duidelijk nog niet op Het culinaire niveau van MariaH carey Beland. geen gouden M&M’s op de rider dus. en kieskeurig zijn ze ook al niet. via de digitale eettafel kwaMen we een klein Beetje Meer te weten over de eetgewoontes van soul clap.

en als jullie geBoekt zijn, HeBBen jullie dan nog speciale etenswaren die op de rider staan?C: Huh, kunnen we eten op de rider zetten dan!? Sinds wanneer hebben wij een superster status verworven?

volgens ons Moet dat ergens Midden 2010 zijn geBeurd, Maar de gouden M&M’s laten dus nog even op zicH wacHten. zijn er Bepaalde landen waar jullie Het aller lekkerst HeBBen gegeten? E: Italië C: Japan

Moet er dan nog Bepaalde Muziek Bij Het avond eten gedraaid worden?C: Dat is voor mij overduidelijk Nicolas Jaar. E: Ik hou het op jazz

AAN TAFEL MET SOUL CLAP

Aron Friedman

‘Beeenjaaamiiin!’ zijn moeder wist van geen ophouden. ‘Ik zie toch dat je thuis bent, doe open!’ Benjamin trok de gordijnen verder dicht. Hij voelde de woede in zich oplaaien. Hij had toch alle recht zijn moeder buiten te sluiten? Nog geen maand geleden had ze hem tijdens een etentje onterfd, omdat hij ‘van dealen zijn beroep had gemaakt’. En haar vriend maar bemoedigend knikken, terwijl zij snikkend boven haar bordje boerenkool uitkraamde dat ze hem nooit meer wilde zien. Maar nu hij een overnight celebrity was geworden, kwam moederlief weer met hangende pootjes terug.

‘Benjamin, ik ben met de wijkagent!’ schreeuwde zijn moeder nu dreigend. ‘Doe open. Anders breken we de deur open!’ Benjamins woede sloeg om in paniek. Hij overzag het slagveld van afgelopen nacht. Zo onberispelijk als de kamer na zijn obsessieve schoonmaakactie had geoogd, zo chaotisch lag alles er nu bij. Het leek wel of een tornado heel Benjamins interieur had ontwricht: boeken waren uit de kast gesmeten, stoelen lagen door de kamer geslingerd en in de salontafel zat een enorme barst. Sofie lag naakt en bewusteloos op bed, omringd door buisjes en halflege sealtjes. Als de politie nu binnen kwam, zouden ze hem onmiddellijk in de boeien slaan en nooit meer vrijlaten.

Benjamin moest meteen in actie komen. Als een bezetene trok hij Sofie’s onderbroekje weer omhoog en legde haar laveloze lijf onder de dekens, zodat het leek of ze al die tijd vredig had liggen slapen. In een handomdraai veegde hij alle pakjes, poeders en buisjes van het nachtkastje en beende naar de badkamer, waar hij alles in de wc kieperde. Hij snelde naar de koelkast, waar hij de rest van zijn drugsvoorraad uit de vrie-zer griste. Nadat alles tot de laatste korrel in de wc-pot was gedonderd, spoelde Benjamin zonder aarzeling door. Even dreigde deze tactiek te mislukken: het water kwam bijna tot over de rand, waarna Benjamins volledige doorhaalarsenaal in één gulzige teug werd opgeslokt.

Benjamin kon zijn hart horen bonzen, zo geruisloos hield hij zich. Pas na een paar minuten doodse stilte durfde Benjamin weer naar beneden te gluren. Waar hij eerst nog zijn moeders silhouet had ontwaard, was nu geen mens meer te bekennen. Zijn adem stokte: zouden ze al de trap op zijn om zijn voor-deur te forceren? Benjamin sloop naar het halletje van zijn appartement, waar hij zijn oog muisstil tegen de fisheye-lens van het kijkgaatje drukte. Hij overzag zo de hele gang, maar het was te donker om echt iets te zien. Met zijn linkerhand greep hij de honkbalknuppel (die hij altijd paraat had staan voor noodgevallen) en met de andere omklemde hij stevig de deurknop. Het was nu of nooit. In een ruk zwaaide hij de deur open en stormde de gang op. Hij hield zijn ogen dicht en zwaaide wild om zich heen. Maar nergens was een spoor te bekennen van zijn moeder of de wijkagent. Niet in de gang op zijn verdieping, niet in het trappenhuis, zelfs niet in de bezemkast van de conciërge. Zijn moeder had blijkbaar toch het hazenpad gekozen. Ze had zich dus naar binnen proberen te bluffen.

Opgelucht maar gebroken slofte Benjamin weer zijn appar-tement binnen. Hij liet de knuppel uit zijn handen glijden en sleepte zich met zijn laatste krachten op bed. Het angstzweet gutste van zijn voorhoofd. Hij werd overmand door een kortstondige wegtrekker – het soort dat pas na enkele dagen doorhalen opdoemde. Toen besefte hij zich pas, dat hij zijn broodnodige substanties stelselmatig had geloosd. Wat moest er nu nog van zijn wakkerblijfambities terecht komen? Ont-redderd zocht hij de hand van Sofie, maar naast hem lag niets dan verfomfaaid beddengoed. Sofie was met de noorderzon verdwenen. Benjamin wilde nog opstaan om te kijken waar zij heen was gelopen, maar diep van binnen wist hij dat hij haar toch niet zou vinden.

Wordt vervolgd…

artikel

BenjaMin Had een nieuw levensdoel voor ogen: Hij zou Het guinness world record verBeteren voor de langste doorHaalsessie ooit. alles oM cyntHia, liefde van zijn leven, terug te winnen. een etMaal of zeven verder Had BenjaMin een Moord op zijn geweten en was Hij van een derderangs dj tot nationale Held geproMoveerd. nadat Hij praktiscH knock-out was gevallen tijdens zijn set, kwaM Hij Bij Bewust-zijn in Bed Met zijn nieuwe fan sofie. Hij stond op Het punt zicH aan Het gedrogeerde Meisje te vergrij-pen, toen onverHoopt zijn Moeder aanBelde.

De langste nacht

DOORHAALFEUILLETON (deel 7)

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni 2011 | Pag 13een ouderwetse collage door Mirla Klijn

Todd Terje – Snooze for Love

interview

effenaar, eindHoven (1998)‘Zoals met veel andere dingen liep Eindhoven ook wat betreft drum ’n bass voor op Tilburg. Er waren al wat goedlopende feesten, met onder andere Aardvarck, en wij besloten er ook feesten te gaan geven, in de Effenaar. Eigenlijk ging alles toen wel heel snel, op onze feesten stonden vaak bijna duizend mensen, en daarnaast kreeg ik ook steeds grotere boekingen op andere plekken. Die feesten in de Effenaar hebben we bijna tien jaar vol-gehouden, maar toen ik vanwege mijn vriendin naar Amerika verhuisde was het niet meer te doen.”

lowlands, BiddingHuizen (2002)‘Dat was wel mijn grootste optreden tot dan toe. Duizenden mensen stonden voor mij in de India. Het voelde echt als een overwinning om daar te staan. Normaal staan er op Lowlands toch vooral DJ’s uit de Randstad. Dat is een sentiment dat in Eindhoven in alles wel heerst, een soort Calimero-complex. Bijna alles gebeurt in Amsterdam, en wij zaten in dat Eind-hoven, een soort periferie, zo voelde dat. Met voetbal ook, altijd ging het over Ajax en Feyenoord. En PSV deed het netzo goed, maar daar hoorde je niemand over! Dus toen ik op Lowlands stond was ik extra blij, omdat ik van het platteland kwam. Toen was ik ervan overtuigd: Ik heb Amsterdam niet nodig, ik ga wel in het buitenland kijken.’

Luc Mastenbroek

Martyn’s ecHte naaM, Martijn deykers, is een van de weinige dingen die er nog aan Herinnert dat Hij ooit in nederland geBoren is. tegenwoordig woont Hij in de vs en draait Hij over de Hele wereld. zijn Muziek wordt door de groten gedraaid, zijn alBuM en zijn faBric Mix-cd zijn een succes. in nederland koMt Hij niet vaak Meer. een verHaal over een BraBantse student die Het voorBeeld van rutger Hauer volgde oM al vroeg zijn succes in Het Buitenland te Beproeven. nederland Heeft Hij niet Meer nodig, Hoewel de angst oM vergeten te worden er tocH wel een Beetje is, ‘uit Het oog, uit Hart Het Hart, daar denk ik weleens aan.’.

de spoel, tilBurg (1995) ‘Het DJ’en begon eigenlijk een beetje uit noodzaak. We wilden zelf een drum ’n bass-feestje organiseren, en dan heb je toch muziek nodig. Ik studeerde toen Communicatiewetenschappen in Tilburg en daar had je die feestjes helemaal nog niet. De Spoel was wel een vrij grote zaal, er konden tweehonderd man in. De eerste paar keer waren er ongeveer vijf man, inclusief personeel. Later kwamen er meer, maar die tweehonderd die er in konden zijn het nooit geworden.De optredens daar gaven me een goede gelegenheid om te oefenen als DJ, ik had thuis namelijk maar één platenspeler staan. Toch begon het allemaal wel snel vorm te krijgen, na een jaar begon ik al een naam op te bouwen en mocht ik op andere feestjes draaien. Een soort van uitwisseling was dat: jongens die net als ik kleine feestjes gaven vroegen mij dan, en ik hen terug. Zo gingen we heel Nederland rond, om drum ‘n bass te verspreiden. Dat zagen we toen als ons doel, niet om zelf bekend te woorden, maar op mensen in contact te brengen met de muziek. We voelden ons de apostelen van de drum ’n bass.’

HET GRENZELOZE JONGENSBOEK VAN MARTYN

TROUWENS # 11 | Eten Special | mei/juni2011 | Pag 15

west indian centre, leeds (2007)‘Mijn eigen optreden deze avond was niet eens zo heel bijzonder, maar dit was wel het moment dat ik dubstep echt leerde begrijpen. Ik draaide het al een tijdje, maar deze nacht werd ik er echt door gegrepen. Ik mocht openen en na mij moesten Digital Mystikz (legendarische dubstepformatie bestaande uit Mala, Nova en Coki red.). Toen stroomde heel de zaal vol, tweeduizend man, en ging het geluid vol open. Nog steeds het hardste geluid dat ik ooit heb meegemaakt, mijn haren en broekspijpen wapperden gewoon. De sfeer en de energie op dat moment waren echt ongelofelijk.Rond deze tijd kreeg mijn eigen muziek ook echt vorm. In het begin maakte ik vooral drum ’n bass, maar rond 2006 werd ik zo geïnspireerd door artiesten als Burial dat mijn muziek meer richting kreeg. Door contacten die ik eerder al had opgedaan in Engeland kreeg ik mijn muziek ook snel bij labels, dus binnen een heel korte tijd werd mijn muziek al uitgebracht.’ panoraMaBar, Berlijn (2010)‘Ik had de nacht ervoor gedraaid in Schotland en vloog toen zonder te slapen via Amsterdam naar Berlijn om gelijk in de Panoramabar te draaien. Op een zondagmiddag, wat daar het mooiste moment is om te staan. Het publiek was echt geweldig, al die verschillende types bij elkaar: de gays, de figuren die al dagen niet geslapen hebben en er focked uitzien, en de mensen die net uit hun bed komen en gewoon even een dansje komen wagen. Dat maakt het wel echt de vetste plek ter wereld om te draaien.

HET GRENZELOZE JONGENSBOEK VAN MARTYN

air, tokyo (2010)‘Draaien in Tokyo is dus echt een soort sciencefiction. Zo onwerkelijk. Ik draaide samen met Kode9 (dubstep-DJ en labelbaas van Hyperdub, red.) in een prachtige club. De uitgaansscènes uit de film Lost in Translation zijn daar ook opgenomen. Doordat je niet of nauwelijks met de mensen kan spreken daar is muziek de enige vorm van communicatie. Dat geef het echt wat extra’s. Al die optredens in het buiten-land zijn natuurlijk prachtig, jekomt op de mooiste plekken. De mensen waar ik tegen op kijk trokken ook al vrij snel naar het buitenland, die durfden ook vroeg in hun carrière risico's te nemen. Kijk naar iemand als Rutger Hauer, die deed dat ook. Maar als zo iemand groot in de VS wordt willen ze hem in Nederland nog wel eens vergeten. Uit het oog, uit het hart, hè? Daar denk ik weleens aan.’

trouw, aMsterdaM (juni, 2011)‘Ja, draaien in Amsterdam... Ik moet eerlijk zeggen dat mijn band met de uitgaansscene in Amsterdam wel veranderd is, dit gebeurde toen ik voor het eerst in 11 moest draaien. Dat was echt speciaal. Volgens mij had Amsterdam nog nooit zoiets als 11 meegemaakt. De sfeer, het publiek, de organisatie, alles daar was top. Voor Trouw geldt wat mij betreft hetzelfde.

voor Het volledige Mei/juni prograMMa cHeck www.trouwamsterdam.nl