హయగర�వ సత� తరముVyakhyanam By Srimaan Ramacharyulu,

Delhi

అసమదు� రుభయ�నమః

శర� లకషమ� హయగర�వ పరబరహమణ నమః

హయగర�వ వభవము-హయగర�వ సత� తరము

"వశవ$తత�రణ స$రూపయ చనమయనంద రూపణ

తుభ�మ నమ హయగర�వ వదయ�రజయ వషణవ

సవ$హ, సవ$హ నమః

ఋగ�జుసవ9మరూపయ వదయహరణ కరమణ

పరణవదగ� థవపుష మహశ$శరస నమః

సవ$హ, సవ$హ నమః

ఉదగ� థ పరణవదగ� థ సర$ వగరశ$రశ$ర

సర$ వదమయచంత� సర$మ బధయ బధయసవ$హ,

సవ$హ నమః"పదదననన గరంటలQ అడుగు పడుతూంట చుటుV పరకకల ఏద ఇంటలంచ మంతరర లు మకుల వనబడుతుననయ. వదన ఇంతటలQ ఎదురుగ కనబడంద.

నను: ఎపుdడు వచచfవు వదన, ఏమట మంతరర ల ఏవ వనబడుతుననయ. ఎకకడయన పూజలు అవుతుననయ!

వదన: ననన రతరర వచచfను. ఆ కస వరంటలQ హయగర�వ పూజల, యగమ ఏద చచసు� ననరు. వళళుq పలQలకు సూకళళుq పటVనపుdడు అల హయగర�వ పూజ చచస సూకళqకు పంపుతరరట, పలQలకు బగ చదువు అబuలన. నువు$ ఎలగుననవు. కలజ తరచసర, అననటుQ నువవ$మధ� శర�భష�ం నరచfసుకుంటుననవట, పండతుడవయపదయమన.

నను: లదు వదన, ఆ మధ� ఎందుక బుద� పుటVంచచరు పరుమళళుq, మనకందరక ముఖ�మయన శసతర గ�ంథము శర�భష�ం అంటరు కదయ, అసలు దయనల వషయం ఏమటల సంకషప�ంగ తలుసుకుందయమన. మ అమమ మట కదనలక మమయ� అందుల కనన వషయలు మకు సంకషప�ంగ చబుతుననరు, మము వంటుననము అంతర. శర�భష�ం అంట ఎఱఱటV పుస�కము అన తపd అందుల ఒకక ముకక ఇంక చూచనద లదు, ఆయన చబుతుననద అరథం చచసుకుందక

పరయతననంచడమ. కన చల కషVం వదన, ఒక పటుV న అరథం అవడం లదు. ననంతకు ముందు organic chemistry వ కషVమనుకున వడన. దగనల వషయలు దయనక బలడు రటుQ కషVంగ ఉననయ.

వదన: మఱ, శర�భష�ం అంట ఏమటను కుననవు?

నను: లదు వదన, అపుdడు మమయ� చబుతూంట కంచం అరథం అయనటQ ఉంటుంద, మళళq కంతసపు తరువత అంతర గడలగ ఉంటలంద.

వదన: అలంట వషయలకు ఆచర�నుగ�హము, భగవదయ� మనుజుల కటకషము ఉండల. దయనక తడు ఆ భగవదనుగ�హము ఉండల. ఆ భగవదనుగ�హము కసమ కదయ ఆ కస వరంటలQ హయగర�వరధన చచసు� ననరు.

నను: ఈ హయగర�వుడంట గుఱఱపు తల ఉంటుంద, ఆయనన, ఆయన కూడ మహవషుణ వు అవతరరమన!మఱ మనకు తలసన దశవతరరలల ఈ అవతరరము పరు వనలదు కదయ, అంట తరువత ఎవరయన మనలంట వళళుq ఈ అవతరరనన కనపటVర!

వదన: మన సనతన ధరమముల కత�గ కనపటVడలు అంటూ ఏమ ఉండవు. తలయన వషయలు తలుసుకవడం మతరమ ఉంటుంద. హయగర�వ అవతరరనన గురంచ నకు బగ తలయక పవచుf. కన వదములలను, ఇతనహసములలను, పురణలలనూ, ఇంక ఆగమ శసవతర లల, సంహతలల, తంతరర లల ఇల ఎననంటలన చపdరు. వశషమమటంట ఈ అవతరరము అనన అవతరరలలను పరపరథమమనద. ఈ హయగర�వ ఉపసన వషణవులక కక, మధు$లకూ, ఇంక ఇతర సంపరదయయల వళqకూ కూడ ఉంద. అంత ఎందుకు, థయలండ, మలసయ లంట దశలల హయగర�వ ఉపసన చచస ఆలయలు, వటQల ఉపసన చచస బదయ� ద ఇతర మతసుథ లు కూడ ఉననరు.

నను: అయతర కంచం ఆ హయగర�వ భగవనున గురంచ చబుదూ, ఆయన దయ వలనన నకు కూడ కంచం చదువు ఒంటబడుతుంద.

వదన: హయగర�వ భగవనున గురంచ ఎంతన చపdగలము, నకు తలసనద చల కంచం, అయన నకు వవరంగ కవల,

నను: మరచ అంత వవరంగ అన కదు కన, ఆయన వభవనన తగుమతరంగ చపుd. ఒక idea రవడనక.

హయగర�వ వభవము .

వదన: ఆ శర�మననరయణున అవతరరమ హయగర�వ భగవనుడు.

పరళయ సమయముల ఈ పరకృతన, జవుళళుq పరమతమల లయమయ ఉంటయ కదయ, అల లయమయ సూకషమమవసథల ఒక రూపము లక ఆనందయనుభవము ఎఱుగక పడయునన జవుళqప దయ కలగన పరమతమ వరన తన వదదకు రపdంచుకన, నత�, నరవధక ఆనందయనన పరసవదంచలన తలుసవ� డుట. అదుగ అపుdడు పరమతమ వయూ�హరూపముత యగనదయ� వసథల ఉండగ, ఆయన నభ నుండ ఒక కమలము, దయనయందు చతురుమఖ బరహమ బయటకు వసవ� రు. ఆ పరమతమ చతురుమఖ బరహమకు వదములను పరసవదంచ, ఆ జ² నముత సృషటV కర�ము నర$రంచమన నరదశసవ� డుట. పరమతమ నుండ వచfన ఱండు నట కణలనుండ జనమంచన తమ, రజ గుణలకు పరతతకలన మధు, కటభులన ఇదదరు రకషసులు ఆ సమయముల చతురుమఖ బరహమ వదదనుండ ఆ వదయలను దంగలంచ రసవతలముల కనపడకుండ పయరట. అపుdడు..

నను: వదన, ఇద చనన పలQలకు చపd ఏద కథల ఉననటుV ంద, వదయలు అంట శు� తులు కవలము ఒకర నుండ వన నరుfకునవ కదయ, అవ పరమతమ చతురుమఖ బరహమ యగ నద�ల ఉండ ఎల చపdడు, పన చపdడు అనుక, అవమ పుస�కలు కదుకదయ దంగలంచ తతసుకు పవడనక. అయన, ఆ పరమతమ తన ఆ రకషసులను సృషటVంచ ఆ వదయలను దంగలంపంచడం ఎందుకు? ఇదంతర నువు$ చబుతునన కథ, ఎకకడయన ఉందయ!

వదన: అననటుQ నువు$ ఇంక చనన పలQడవ అనుకుంటుననను, పదదవడవయ పయనవనన మట!

నను: అద కదు వదన, ఔచత�ముగ లదమనన, వఱ ఎవరయన అడగతర చపdల కదయ!

వదన: వదయలంట అపరమన జ² న రశ కదయ, జ² నము ఎపుdడూ పదు, అంట నశనమపదు, అందకుండ, తలయకుండ పతుంద, రజస�మ గుణలవలన. అంట వవట వలన వపరచత జ² నమ, అజ² నమ కలుగుతుందననమట. రవణసురడల ఒకదయనక బదులు మఱయక రకంగ గ�హంచడం, పరవరంచడం అన వపరచత జ² నము రజ గుణము వలననతర, జ² నమ కలుగక పవడం, కలగన కుంభకరుణ డల పరవరంచకుండ ఉండడం తమగుణము వలన కలుగుతుంద. నన ఈ సృషటV చచసు� నననన అహంకరమ, న కసమ ఈ సృషటV అంతర అన మమ కరమ ఇల ఎనన దురలచనలు మదలవుతరయ. అంట ఉనన సత�మన జ² నం కనుమరుగయనటQ కదయ. ఇల కలగంచచ రజస�మ గుణల పరతతకల ఆ మధుకటభులన రకషసులు.

నను: ఆ రజస�మ గుణలు కూడ సృషటV పర రంభము నుండ ఉంటయననమట. కన చతురుమఖ బరహమకు కూడ ఇవ తపdదయ?

వదన: చతురుమఖ బరహమ కూడ ఈ లల వభూతనల ఒక జవుడ కదయ, ఈ లల వభూతనల ఉనన వళళqవ$రకయన తపdదు. సముద�ంల మునగ, తడ తగలకూడదంట ఎల! భగవనుడన కవచము మనన రకషంచచదయక!

నను: మఱ భగవదగ� తల "శ�దయ� తరయ వభగ యగము" ల కనన ఆహరల వలన సత�వ గుణము, కననట వలన రజగుణము, కననట వలన తమగుణము వసు� ంద అన కదయ చపdరు, ఆ సత�వ గుణననచచf పదయరథ లను మతరమూ వడతర, అపుdడు రజస�మ గుణలు ఉండవు కదయ!

వదన: బహ� మయన పరరణ కంత తగు� తుంద, కన, ఆ భగవదగ� త లన "నరహరస� దహనః రస వరజమ" అన పత వసనలు ఉంటయననరు కదయ, ఇవ పవలంట ఆ పరమతరమ గతన.

నను: అంట సృషట పర� రంభంల నునన ఆ చతురు�ఖకు బరహ� కూడ పరత వసనలు ఉంటయననమట, ముందు కలపం నుండ వసూ* ననవ, అయత ఆ వద వజఞ0 నము కలపయన తరువత ఏమ చసడుట ఆయన.

వదన: నువు$ మరక పరశన వసవు కదయ, ఇదంతర ఎకకడయన ఉననదయ అన, చబుతరను వను.

"అజస� నభ వధయ�కమరdతమ యసమననదమ భువనమధశ�తమ

వశ$కరమహ� జనషV దవః ఆద గంధర$ః దQతతయః" అన తతన�రచయ సంహతల ఉంద. అంట అనరుద� వయూ�హరూప అయన నరయణున నభల కమలము వకసంచంద. అందులనుండ బరహమ పుటVడు. హయరూపము గల హయగర�వుడ రండవ రూపంగ ఆవరభవంచచడు అన.

"ధుÈ వమ హంసమ" అన మంతనరకపనషత లను, "ఏక హంసః భువనస� మధయ�..." అన పర రంభంచ "య బరహమణమ వదధతన పూర$మ..." అన శ$తరశ$తర ఉపనషత లను ఆ హయగర�వుడు హంస రూపంల బరహమకు వదయలను అనుగ�హంచడం తలుపబడనద.

తరువత, చపdనుగ, చతురుమఖ బరహమ కూడ ఒక జవుడ అన. అంతకు ముందు ఎకుకవ పుణ�లు చచయడం వలన ఆ పదవ వచfందయయనకు. ఆయనకు కూడ జ² న అపహరణము జరగతర, ఇందయక అనుకుననము కదయ, ఆ పరమతరమ గతన అన, ఆ వషయమ తలుసుకుననడు. ఆ పరమతమన పర రథంచచడు ఆయన మళళq వద వజ² నము పందడనక. అపుdడు పరమతమ హయగర�వవతరరము ఎతన� పదదగ సకలంచచడు. ఆ గరజనక ఆ రకషసులు ఆ వద వజ² ననన అకకడ వదల పరుగు తతసరు. ఆయన ఆ వదయలను చతురుమఖ బరహమ గరక అందంచ, తరువత ఆ రకషసులను అంతమందంచచడు.

ఇందయక నువు$ మరక పరశన అడగవు, చతురుమఖ బరహమకు పరమతమ ఆ వద వజ² ననన ఎల పరసవదంచచడు అన. ఆ బరహమ గరక పుటVన తరువత దకుక తచక ఆ ముననట మధ� అటూ, ఇటూ దకుకలు చూస పర రథస� "తప తప" అన శబదము వనబడనదట. అంట ఆయన ఎనన ఏళళుq తపసు9 చచస� ఆ హయగర�వుడు హంస రూపంల వచf వద వజ² ననన అందంచ సృషటV కర�నన ఉదuధంచచడు. మన హయగర�వ భగవనుడక అందుక హంస అన నమము కూడ ఉననద. ఈ వషయలు ఋగ$దం ల, ఘరమ సూకం ల కూడ ఉననయ.

నను: అంట సత�మన జ² నము కలుగడనకన, ఉనన జ² నము సమంగ ఉపయగపడడనకన, పయన జ² నము తనరగ రవడనకన హయగర�వ భగవనుడ దయ కవల అననమట.

వదన: అందుక శర�మననరయణుడ దయ$దశ నమలల మనము ఓమ మధుసూదనయ నమః అన అంటము కదయ. మధుసూదనుడంట హయగర�వుడ.

నను:పరళయ సమయంల ఈ వద వజ² నమంతర ఏమటవుతుంద?

వదన: పరళయము వచచfముందు కల పురుష పరభవము వలన రజస�మ గుణలు అంతట వపరచతంగ పరగ పతరయ. అంట అపుdడు కూడ వద వజ² ననక ఆపద సంభవసు� ందననమట. అపుdడు మళళq పరమతమ హయగర�వవతరరము నతన� వదవజ² ననన కపడుతరడు. అంట సృషటV పర రంభములను, చవర కూడ వద వజ² న సంరకషణ చచసద హయగర�వవతరరములన. ఈ వవరం మత9య పురణముల కూడ ఉంద.

నను: హయగర�వుడు అంట గుఱఱము మడ, తల ఉనన మనుష� శరచరము కదయ. మఱ నను హయ గర�వుడన అలంట గుఱఱపు తల ఉనన రకషసుడన చంపడనక పరమతమ ఈ అవతరరము ఎతర�డన వననన.

వదన: భగవదగ� త ల "పరతరర ణయ సవధూనమ వనశయచ దుషకృతరమ ధరమ సంసవథ పనరథ య సంభవమ" అన కదయ అననడు. అవతరరము ముఖ� పరయజనము సవధు పరతరర ణము. ఇబuందల ఉనన చతురుమఖ బరహమ కసము. ఇంక అమరక పరసడంట గరు ఏద అంతరజ తతయ సమవశనక మన దశము వచfన తరువత ఏద ఒక మకక నటడమ, ఒక భవనము శంఖు సవథ పనమ చచయసవ� రు కదయ, అలగ అవతరరమతన�న తరువత రకషస సంహరలు కూడ చచసూ� ంటడయన. ఈ హయగర�వ భగవనుడ గురంచ వవధ పురణలల కంచం కంచం భదయలత కనబడుతుంద.

నను: అవ కంచం చపdవ!

వదన: మనక వవరలు పూరగ అకకరలదు కనుక కుQ ప�ంగ వహంగ వవకషణం చచదయద ము.

-వదయలల హయగర�వ భగవనుడన హంస అన తరరుకÕయడు అన నమములత పలవడమ కక, వదములనందంచనటుQ చపdబడనద కదయ. శ$తరశ$తర ఉపనషత పరు వననవు కదయ. అంట ఏమట అరథం. శ$తరశ$న తరతతతన శ$తరశ$తరః" అన. అంట తలQన అశ$రూపునచచ (ఈ సంసవరమును) దయటు చుననడు అన కదయ. అంట హయగర�వుడ కదయ మనకు సదుuద�న ఇచf ఈ సంసవరనన దయటంచచద.

అధర$ణ వదము ల. హయగర�వపనషత అన కూడ ఉంద. ఇందయక మనము వనన మంతరర లు ఆ ఉపనషత లవ, మదటలQ వసవ� య.

ఇంక పురణలకు వస� కంచం కంచం మరుdలత ఈ హయగర�వుల వృతర� ంతము కనబడుతుంద. ఉదయహరణకు, ఒక కథల దవతలు యజ²ము చచస�, ఆ హవరభగములు అచfటకు వచfన మహవషుణ వు ఆరగంచ యగనద�కు జరుకుననడుట. తదనంతరము ఆయనను లపడనక చతురుమఖ బరహమ ఒక కటకనన సృషటVంచ పంపతర ఆ కటకం మహవషుణ వు అలQతరర డు కరకతర బగంచ కటV బడన ఆ వలుQ మహవషుణ వు శరసు9కు తగల, ఏద ఇంతకు ముందు ఆయనకు గల శపము కరణముగ, ఆ శరసు9 వరయ పగ, అపుdడు బరహమదులందరూ కలస మహవషుణ వుకు హయ శరసు9ను అమరfగ ఆయన రకషస సంహరము చచసడు.

ఈ కథ కంచం వ�తర�సముత దవవ భగవతములను, సకంధ పురణములను ఉననద.

మహభరతముల శంతన పర$ముల మనము ఇంతకు ముందు అనుకునన మధు, కటభ దమనము గురంచచ ఉంద. అంతరకక గలవ వృతర� ంతము సందరభముల హయగర�వ కటకషము వలన గలవుడు వద పఠనము "కరమ" అన పద�తనల నరుfకుననటుQ ఉననద.

భగవతముల కూడ ద$తతయ సకంధముల "సతరర మమస భగవ న హయశరరష....." అన హయగర�వవతరరము పరసక ఉంద. అకకడ హయగర�వుడు చతురుమఖ బరహమ యజ²మునందు ఆవరభవంచనటుQ ంద. అలగ పదకండవ అధ�యంల మధు, కటభ సంహరము గురంచ ఉననద. శర�మననరయణున అవతరరలల హయగర�వవతరరనన కూడ చపdరు భగవతముల.

హరవంశముల హయగర�వుడన రకషసుడన బరహమ చచ తనలగ హయ శరసు9 ఉననవనచచతన మరణము కలగలన వరనన పందడం వలన పరమతమ హయగర�వునగ జనమంచ వనన సంహరంచనటుQ ఉంద.

బరహమండ పురణముల మధు, కటభ సంహరమ కక అగసు� �నక ఔషదయద� వదద లలతర సహసవÛ నన , శర�వద�నూ బధంచనటుQ ంద.

అగన పురణములను, మత9య పురణములను కూడ వద సముద�రణము గురంచచ ఉంద. మత9య పురణముల కలdంతముల ఆయన తనరగ వచf వదయలను కపడడము కూడ చపdబడనద. శర�మదయ� మయణము ల బల కండలను (అకషయ�మ మధుహంతరరమ...76 వ సర� , 17 వ శవQ కము), అయధ�కండము లను (శరసవ మధుసూదనమ.....6 వ సర� , 7 వ శవQ కము), వల వధ

దరభములను(17 వ సర� ,49 వ శవQ కము), యుద�కండ 74 వ సర�, 59 వ శవQ కము ఇల కనన చటQ హయగర�వ భగవనున పరసవ� వన కనబడుతుంద.

వషుణ పురణముల పరమతమ అవతరరలల ఒకటగ హయగర�వవతరరము ఒకటగ చపdబడనద.

అలగ గరుడ పురణములకూడ హయగర�వవతరరము గురంచ చపdబడడద.

చతురుమఖ బరహమ కు ముందు పరమతమ హంస రూపంల భసంచ వద వజ² ననన అంద చచసడుట. బరహమగరు దయనన కలdతర హయవదనుడ దయనన తనరగ అందచచfడు.

హయగర�వ మంతరర లల, నమలల, అలగ అనక చటQ హంస అన వడబడుతుంద. అందువలన హంసవవతరరము కూడ హయగర�వ స$రూపము అపరవతరరమ అన చపుdకవలనుకుంటను. హంస, తరరకÕయ,హయగర�వ, గంధర$, సుపరణ.. ఇల అనక పరQత పలువబడుతుననడు ఈయన.

హయగర�వుడు పరమహంస స$రూపుడ కనుక, హంసమన పదము హయగర�వవతరరనన తలుపుతుందన పరకల మఠధశులు శర�రంగనథ యతతందు� లు తమ హయశర ఉపఖయ�న వ�ఖ�ల ఉపపదంచచరు.

అడయన

నను: చతురుమఖ బరహమకు హంస రూపుడ పరమతమ వద వజమయనన అందచచfడన, తరువత ఆ వదయలు కలdతర హయగర�వవతరరముల మళళq ఆ వజమయనన పరసవదంచచడన కదయ చబుతుననవు. అంట ఈ హంసవవతరరము, హయగర�వవతరరము ఱండూ వర$రన! అలగయతర నువు$ చబుతునన శసతర భగలల హంస అన హయగర�వున గురంచ చపdనటQనపసత� ంద.

వదన: ఒక తత�వము యకక ఱండు రూపలు అన చపుdకవలమ. ఎందుకంట హయగర�వ మంతరర లల

"ఓమ నమ హంసవయ సవ$హ" అన హయగర�వ గయతతరమంతరముల

"ఓమ వగరశ$రయ వదమహ హయగర�వయ ధమహ తనన హంస పరచదయత" అన ఉంటుంద.

హయగర�వ ధ�న శవQ కముల కూడ

"హయముఖమ ధ�యమ హంసవతమకమ" అన ఉంటుంద.

పరశర పురణకమన హయగర�వషటV త�రముల నునన హయగర�వ నమలల హంస అన కూడ ఉంద. "హంతర సంగనమ" అన వు�తdతన� చబుతరరు, అంట వషయ సవంగత�మునుండ వడపంచ వజ² ననన అందంచచవడన.

వదములు అనద, సృషటV పూర$మునుండ ఉననవ కదయ, నమ, రూప వ�కరణము సృషటV తరువత కదయ. అందువలన నకనపంచచద వదయలల తత�వము ముఖ�ము, పురణతన హసవలు తరువత వచfనవ, వటల నమ, రూపల వశషఠ త కనబడుతుంద. ఆగమలలను, తంతరర లలను ఉపసన, వధ, వధనలకు ఎకుకవ పర ముఖ�త అనుక.

అందువలన వద వజ² నము పరసవదంచడనక, అజ² నధకరమును పరద� లడనక అవతరంచన హంసవవతరరము కూడ హయగర�వ స$రూపము అపరవతరరమ అన చపుdకవలనుకుంటను.

హయగర�వుడు పరమహంస స$రూపుడ కనుక, హంసమన పదము హయగర�వవతరరనన తలుపుతుందన పరకల మఠధశులు "హయగర�వ దవ� పదుక సవక" బరుదయంకతులు శర�రంగనథ యతతందు� లు తమ హయశర ఉపఖయ�న వ�ఖ�ల వవరంచచరు.

ఇంతక నకు ఈ హయగర�వవతరరనన మనలంట వళళqవరన కనపటVరమనన ఎందుకనపంచంద?

నను: గర�కు mythology ల Centaur అన తల భగము మనషట, కరంద భగము గుఱఱము ఆకరముల ఒక దవత ఉననద. అలగ Iliad అన గయముల Homer అన గర�కు కవ హపdకంపస అన ప భగము గుఱఱము, కరంద భగము చచప ఆకరముల ఉనన దవతను వరణసవ� డు. ఎకకడ వననను, ఈ mythological characters ఒక దశమునుండ మరక చటక ఎగుమతన, దగుమతులు అవుతంటయ అన. అందుకసం!

వదన: అనుకుననను, మన సనతన శసవతర లు mythology కదు. నత� సతర�లు. అందువలన కలల కూడ మన వజమయనన mythology అన అనుకకు, అనకు. Greek mythology ఎపdడద, 900-800 BC. అంతరన. మన వదయలు అనద అయనవ. పన, రమయణము ఎపdడద. భగవదగ� త ల మధుసూదన అనన పదము వననవు కదయ, భగవదగ� త పుటV 5000 సంవత9రలు దయటందన ఆ పశfత� చరతరకరుల ఒపుdకుంటరు. అందువలన ఈ హయగర�వవతరరనన గర�కు mythology నుండ వచfన దనడనక ఏమతరమూ అవకశము లదు.

అయన నకు నమమకము కలగడనక ఇంక వవరసవ� ను వను.

మన పరబంధలలకూడ మధు కటభ దమన వృతర� ంతము పలు మరులు వరణంప బడనద. "సవ$మ నమమళవ$ర" ఎనమదవ దశకముల "మవక యమయయ" అన మవక అనగ "హయరూపమును పంద" పరుమళqను అన కరంచచరు.

పరయ తనరుమళల "పరముగమయ ఇశ కళ వద నూల ఎనుఱ ఇవ పయనదవన" అననన "పనునకల నూల వదపdరుళ ఎలQ మ పరముగమయ అరుళయ ఎమ పరుమన" అననన "మదుశూదయ" అననన తనరుమంగ ఆళవ$రు కరంచచరు.

ఇంక పయ గ ఆళవ$ర ముదల తనరువందయద లను, పయళవ$ర మూనఱ మ తనరువందయదలను (వయనద మదుకటబరుమ ) తనరుమళశ ఆళవ$ర ననుమగన తనరువందయద (ఇకళవనదయ ఇరువరయుమ) లను హయగర�వవతరర పరసు� తన ఉంద.

చతురుమఖ బరహమకు వదయలు అందచfనటQ , యజ²వలకయ మహరషక శుకQ యజుర$దయనన ఉపదశంచనద హయగర�వ భగవనుడ.

ఇదవధంగ పంచ రతర ఆగమనన ఉపదశంచనవడు హయగర�వుడ. నరణయసంధు మదలన ధరమ శసవతర లను రచంచన "కమలకర భటుV " హయశరరష పంచరతరం ల ఈ కరంద శవQ కలను పరమణకరసూ� ఈ వషయము చపdడు.

"తరనశ$శరసవ గతర$ వదయనదయయ శశ$తరన

పరయయ భవనమ దవ�మ మహరష గణపూజతమ

......

కయంతన పంచరతరర ణ త$య పర కన వ పుర

...

అద�మ సమస� తంతరర ణమ హయశరరషమ పరకరతమ.

పంచరతరము, సమస� తంతరములు హయగర�వున పరసవదముల అన అరథము. ఈ అంశం మహభరతముల హయ శర ఉపఖయ�నముల గల "సవత�వతమ వధ మసవథ య పర క సూర� ముఖ నఃసృతమ" అన శవQ కము వలన కూడ సూచంచ బడనద.

పదమ పురణముల (సృషటV ఖండం 5-1) "పురణమ బరహమ శసవతర ణమ....వజరూపణ కశవః" అన హయగర�వుల సకల శసవతర లూ పరసవదంచనటుQ ననద.

నువు$ సంధ�వందనం చచసు� ననపుdడు చదవ "దధ కర వణణ ..." అన మంతరంల "దథ కర వణ" అన పదయనక వశషVమన అశ$ము అంట హయగర�వుడన చబుతరరు.

ఋగ$దముల "రకషహణమ వజనమ..।ఋ 10-87-1" అనన మంతరర నక హయగర�వ పరం గన అరథము చపdలన శర� కరుణకరసవ$మ చపdరు.

ఇంక సంహతల సంగతనక వస� హయగర�వున పర శస�యము పదమ సంహతలను, సనతుకమర సంహత లను, పరశర సంహత లను, వశ$మతర సంహతలను, హయ శరరష సంహత లను, నరదగయ సంహతలను, ఈశ$ర సంహతలను, కపంజల సంహతలను ఇల ఎననంటలన చపdబడనద. ఆయ సంహతలల హయగర�వ పూజవధనము, హయగర�వమూరన ఏ దకుకల(ఉత�ర దకుకల) వంచచపుచచస ఆరధంచల, ఏయ ఉపచరలు చచయల వవరలుననయ.

జయఖ� సంహతల హయగర�వున దవర అయన "వగరశ$రచ దవ" పరసవ� వన కూడ ఉంద. ఈవడన వగదవ అనకూడ అంటరు. ఈమను చతురుమఖ బరహమ భర� సరస$తనగ పరబటు పడకూడదనుక. ఈమ అంభృణుడన ఋషట కుమర అన చబుతరరు. ఈమ దరûంచ పలకన సూకనన "వగంభృణ సూకమన"(ఋ 10-125) అంటరు. దగనక ముందు సూకం లకూడ "భభతూ9నమ సయుజమ హంసమహుమ..." అన హయగర�వ పరసక ఉననద.

వఖయనస ఆగమముల మరచచ వమనరfన కలdము ల "హయతమకమ దవశమ.." అననన, కశ�ప జ² నకండ లను హయగర�వ పరశస� ఉననద.

పంచరతరర గమముల హయగర�వుడు సంకరషణ వయూ�హ రూపమునుండ వచfనటుQ ంట, మహభరతముల అనరుద� రూపమునుండ వచfనటుQ ందనుక,

అలగ పంచరతరముల హయగర�వుడుండద లలవభూతనల "భదయ� శ$"మను దగ$పముల ఉంటడన దయన వరణన అదగ ఉంద.

అలగ లకషమ� తంతరము లను, శరదయతనలక తంతరములను, మరు తంతరములను, యగన తంతరము లను, పషకర తంతరములను, శష తంతరము, పరశురమ కలd సూతరము లను ఇల ఎననటలన హయగర�వ పరశస� ఉననద.

వషుణ తనలక సంహతల 250 వ అధ�యముల "అథ హంసమనుమ వకషయయ" అన పర రంభంచ వవరసూ� "హయగర�వమహమ వంద" అన చపdడం వలన హయగర�వుడ హంస శబదవచు�డన తలుసత� ంద.

శక దరûనములను, బద�ములను కూడ ఈ హయగర�వపసన అనుసరసవ� రు. అందుక మన దశము ఈశన�న ఉండ కమరూప దశము, తూరుd దశలు ఇల ప దశలల కూడ హయగర�వ ఆరధన చచసవళళుqననరు. కమరూప దశముల "హజ" అన చట "హయగర�వ మధవ భగవనుడు" ఎంత పరసద�మంట బదు� లు లంట ఇతర మతసుథ లు, చన, భూటన వంట ఇతర దశల వరు ఈ ఆలయనన సందరûసవ� రు.

అలగ ఆగనయసయ దశలల అవదక మతరలల కూడ హయగర�వరధన ఉననదట. ఇందుకు సవకషయంగ "ఖమూ�" పర ంతంల హయగర�వ మూర లభంచంద. అంతరకక హయగర�వరధన సథలలు థయలండు లను, మలసయ లంట దశలలను ఉననయ.

అదవవత మతంల శంకరచరు�ల వరు తమ వషుణ సహసÛనమ భష�ంల "తతరథకర" అంట హయగర�వుల అన వవరంచచరు.

దవవత మతముల మధ$చరు�ల వరు తమ "తంతరసవరమ" న గ�ంథముల హయగర�వ పరసవ� వన చచసరు. తరువత అంతట వడయన "వదరజ" సవ$మ నత� హయగర�వపసకులు. ఆయన అనుదనము ఉపసననంతరము ఉడకంచన గుగ�ళళుq ఒక పళళqరముల పస తలప పటుV కుంట హయగర�వుడు తలQన గుఱఱము రూపంల వచf ఆ గుగ�ళqను ఆరగంచచవడట. ఒకసవర ఒక వ�పరక ఆ హయగర�వున చూడవలనన కరక కలగ వద రజ సవ$మన పర రథంచ ఎంత వదదన చపdన ఒపుdకకపతర వదరజ సవ$మ ఒక కంటన వననముదదత కపdవసుకన ఒక కంటత చూడుమననరట. ఆ వ�పర హయగర�వుడు గుఱఱము రూపముల వచfనద చూచన వ�పరక ఆ కనున తరువత కనబడకుండ పయందట.

ఒకసవర బలూరుల వదరజుల ప పఠనQ దయడ సమయమున హయగర�వుడు అశ$ముల రూపంల వచf వరన తరమ కటVడుట.

రఘవంద� సవ$మ బృందయవనముల పరవశంచన తరువత వచfన అపdణచరు�లు ఎంత బధ పడుతూ రఘవంద�సవ$మన సు� తనస� రఘవందు� లు ఆ బృందయవనము నుండయ "సవకష హయస�ః తరర హ" అన ఆ హయగర�వ సవ$మయ సవకష కపడుగక! అంటూ బదులు ఇచచfడుట.

ఇల దవవత మతసుథ లకు కూడ ఆరధ� దవవము హయగర�వ సవ$మ.

నను: శంకరచరు�ల వరు వషుణ సహసÛనమలల హయగర�వుల గురంచ ఉననటుQ చపdరననవు. మనవళళుq చపdలదయ!

వదన: బగ గురు´ చచసవు. అనరుదు� ల తరువత నమమన సురనందః, గవందః, గవదయమ పతనః, మరచచః, దమనః, హంసః, సుపరణః నమలు హంసవవతరరనన చబుతరయ అన అంటరు. అలగ వషుణ సహసÛనమలల "గురుః", "ఉత�రః", "గపతనః", "గప� ", "జ² న గమ�ః", "పురతనః", "శరచరభూతభృత", "భయక" అను నమములు హయగర�వవతరరనన చబుతరయన శర�మన పరశర భటVర వరు తన "భగవదు� ణ దరdణము" అను వషుణ సహసÛనమ భష�మునందు పరకషముగ సూచంచచరు.

ఆయన తన "రంగ రజ స�వము" ల "మధుకటభశfతన"(ఉ.భ. 52 వ శవQ కము) అన హయగర�వ పరసు� తన చచసరు.

యమునుల సత� తర రతనముల "మధు జదంఘరర� సరజ తత�వ జ² న" అనన చట "వదయపహర" అననచట హయగర�వ పరసవ� వన ఉననద.

నరయణపనషతు� ల "అథ పురుషట హ వ నరయణః అకమయత" అన నరయణుడు జగత9ృషటV చచయడనన తలుపుతూ "బరహమణ� దవకపుతర బరహమణ� మధుసూదన" అన మధుసూదనుడన హయగర�వుడు నరయణుడ అన చబుతంద.

పరయ వచfన పళళ� "తన�తర� ళవటుV హయగర�వనయ, ననఱ యతు� ఉపదశత�దు సవరథ యయ" అన హయగర�వ, శర�కృషణ భగవనులదదరక సవమ�నన చపdరు.

తత�వతరయమ ల ఈశ$ర తత�తముల "ఉపంద�, తనరవకరమ, దధభక´, హయగర�వ, నర నరయణ, హరకృషణ , మత9య, కూరమ, వరహద అవతరర వశషంగళళుమ" ...అన హయగర�వవతరరనన వభవవతరరముగ వరణంచచరు.

వష$క9న సంహతల కూడ

"కృషణణ చf మత9యరూపసవ�త మతర9యత, హయశర యథ" అన పరమతమ వభవవతరరముగ హయగర�వున చపdడం జరగంద.

నను: ఆ హయగర�వ మూరు´ లు, వగ�హలు ఎకకడ ఉననయ!

వదన: హయగర�వ మూరు´ లు, వగ�హలు ఎననచటQ ఉననయ. ఉదయహరణకు తమళనడుల అత�ంత పర చనమన మన శర�రంగం ల కులశఖర పర కరంల హయగర�వ సననథల చూడవచుfను. ఈ మూర 2' 6" ఎతు� ల ఱండు చచతులల శంఖ, చకర లు ధరంచ ఒక అభయ హస�ము, ఒక వరద హస�ము త సవ కటకషసూ� ంటరు. చల మహమన$తమన సననథ ఇద. అలగ కంచ పురముల వరదరజ పరుమళ కయల లనలపడ యునన భంగమల సవ పరసవదసూ� ంటరు. ఇంతర కక కశర లంట కషయతరర లలను, బద� ఆరమలలను కూడ హయగర�వ భగవనున పరతనమలు కనబడతరయ. గుపు� ల ముందుకలము నుండ కూడ మనకు హయగర�వ

భగవనున మూరు´ లు వవధ రూపలల ఉననవ కనన కశర, మథుర లంట పరదశలల కనబడతరయ. అంతందుకు, జరమన లంట ప దశలలకూడ హయగర�వ మూరు´ లను మనము పురవసు� సంగ�హ శలలల చూడవచుfను.

భగవదయ� మనుజులకు కశరమరముల సరస$తత దవ బరహమసూతర భష� గ�ంథనక తన ఆమదయనన తలయజసూ� దయనక "శర�భష�ము" అన నమకరణము చచస భగవదయ� మనుజులకు సరస$తత దవ తరను ఆరధంచుకంటునన లకషమ� హయగర�వ మూరన ఇచfందట. ఆ మూర రమనుజుల అవతరరనంతరము తనరుకుకరుగపdరన పళళ� వరక సంకరమంచంద. అల కననళqకు ఆ మూర మసూరుల పరకల మఠముల వంచచసరు. పరకల మఠ జయర సవ$ములు హయగర�వపసకులు "హయగర�వ దవ� పదుక సవక" బరుదయంకతులు. మసూరు మహరజ వంశసుథ లు కూడ హయగర�వ భగవనునయందు చల భక కలవరు, ఎనలన సవలు చచసనవరు. ఒకసవర Rudolf Otto అను జరమన వదయ�ధక పండతుడు మసూరు వచfనపుdడు కనన సంఘటనల వలన హయగర�వ భకుడ, తను తనరగ పవునపుdడు పరకల మఠ జయర సవ$మన హయగర�వ మూర కసం అరథంచచడుట. అల పరకల మఠ జయర సవ$మ వర వదద ఆయన పందన మూర అపdటక University of Marburg ల ఉననదన అంటరు.

అలగ వదయంతదశకులకు గరుడ భగవన సవకషమతకరంచ పరసవదంచన యగ హయగర�వ మూర "తనరువహంద� పురము"ల దశకుల సననథల ఉననద. వదయంత దశకుల మూర ఎకకడుంట అకకడ తపdక హయగర�వ పరుమళళుq ఉంటరు. వర అనుబంధం అలంటద.

నను: సర, సర, దశవతరరలల లదు కదయ, తరువత కనపటVర అనన దయనక ఇంత పదద ఉపన�సము ఇసు� ననవు. వశ$సము లక కదు వదన, అలగంట నువు$ నలుగు మంచ వషయలు చబుతరవన. మఱ యకట, "అనన�ః చంతయంతమమ యజనః పరు�పసతర" అననన, యతు అన� దవతర భకః యజన� శ�ద�యన$తమ తర...యజంతన అవధ పూర$కమ" అననన శర�కృషణ భగవనుడు అన� దవతలను పూజంచచవరు వధ పూర$కంగ పూజంచనటుQ కదు అన చపdడు కదయ, అందువలన, హయగర�వుడనన శర�మననరయణుడన ఆయన అవతరరమ అన ఇపుdడు తలసంద కదయ, కన మనం శర�మననరయణున పూజంచవచుfను కదయ వద�కు కూడ, మర ఈ హయగర�వ భగవనుడన ఎందుకు?

వదన: ఆ శర�మననరయణుడ హయగర�వునగ వభవవతరర రూపము దయలf చతురుమఖ బరహమక అజ² న నరూమలన చచస, వజ² ననన అందంచన వడు కదయ. పరమతమల అనన కళవ�ణ గుణలు పర, వయూ�హ, వభవ, అరf, అంతర�మ రూపలల ఎలQపుdడూ ఉననపdటక, కనన రూపలల కనన కనన గుణలు మనకసం సులభంగ పరకటమయ లభ�మవుతరయ. హయగర�వవతరరంల వదయ� పరదయనము, అజ² న నస�రణము, అలగ ధన$ంతరచ అవతరరముల ఆరగ�ము నచుf గుణము, నరసంహ రూపముల తతకÕణ ఆపదుపశమనమూ ఇల అననమట. అందుచచత వదయంత దశకులు వంట మన పూర$చరు�లందర హయగర�వ భగవనుడన ఉపసన చచస లబ� పందరు.

నను: అయతర ఆ హయగర�వ భగవనుడన పర రథంచలంట ఏమయన వధ, వధనలుననయ!

వదన: ఎందుకు లవు. వవధములన ఆరధన వధనలు ఆయ తంతరర లల చపdబడడ య. అననటలను బహ� పూజ, ఆంతరంగక పూజ, అంగన�స కరన�సవలు, వవధ ఉపచరలు ఇవనన ఉంటయ. హయగర�వ సవలగ� మరధన...

నను: హయగర�వ సవలగ� మము అంట ఎల ఉంటుంద?

వదన: రకరకలుగ ఉండవచుfను, అంకుశము లంట రూపంత, లదయ గుఱఱపు ముఖము ఆకరముల, పదయమకరముల, నల లహతమన జంబూ ఫలము ఆకరముల ఇల వఱ$ఱు రూపలల ఉండవచుfను. అనుభవజు² లన పదదలు గురసవ� రు.

నను: యంతర, మంతరర లత పూజలుననయ?

వదన: హయగర�వ మంతరర లు 1 లదయ 3 లదయ 6 లదయ 10 లదయ 12 లదయ 32 ఇల 1000 అకషరలునన మంతరర లు కూడ ఉననయ. వవటన సదు� రువుల వదద ఉపదశము పంద, సవంగంగ వధ పూర$కంగ సవధన చచయడం అంట జప, హమ, తరdణ, బర హమణ సమరధనదుల తబటు చచస� దయన వలన జ² నము, సమస� సంపదలు కలగడం, ఆ హయగర�వ భగవనున అనుగ�హం కలగడం జరుగుతుంద. ఇదంతర సదయచర�నుగ�హంత చల శ�ద�త చచయ వలసన కర�కరమము.

హయగర�వ ముద� అంట ఎడమ అఱచచతన మండప, కుడ అఱచచతన మండనుంచ, బటన వళళుq ఱండూ ఱండు పరకకల గుఱఱపు చవులల పక పటV మగలన వళqను గుఱఱపు మూతనల కంచం కరందకు వంచ ఉంచడం, దగనవలన తలవతరటలు పరుగుతరయ అంటరు.

ఇంక హయగర�వ యంతరర ల గురంచ చపdలంట ఏ యంతరర నకన సవథ పన, ధరణ, ఉపసన ఇవనన ఉంటయ. యంతరమునకు ముఖ�ంగ 10 అంగలు చబుతరరు.

మంతరబజ, పర ణబజ, శకబజ, దృషటVబజ, సవధ�, వశ�, మంతరగయతనర, భూతపంచక, దకdలబజ, పర ణసవథ పన అంటూ. యంతరర నన (మధ�ల ఓం కరము ఉంటుంద) నరమంచుకన, వష$క9న పూజ, పుణ�హవచనము, ఆచర�వరణ, వసు� పూజ, యంతరశుద� , పర కషణ, శవధన, అంతహమ, అభషక, ఉపచర సమరdణ, సవథ పన, అరfన, పరతనషఠ , పురశfరణ, తరdణ, హమ, బర హమణ భయజనము అంటూ ఎనన కర�లు శసతర పరకరము నర$రంచల ఈ యంతర పసనలల. నకూ సమంగ తలయదు అనుక. అవనన మనకు కషVసవధ�లు.

నను: మర హయగర�వ అనుగ�హము కవలంట, మన లంట వరక..

వదన: అందుక మన పదదలు మనలంట వరకసం రకరకల వజమయనన అందంచచరు. అందుల దండక, కవచ, మలమంతర, పంజర, సత� తరర దులు ముఖ�మనవ.

నను: దండకము అంట ఒక పరతర�కమన ఛందసు9ల(సంహ వకర ంత, సంగ� మ, అనంగ శఖర, కుసుమస�బక మదలగునవ) పరుమళqను కరంచచ సత� తర వశషమకదయ, మఱ కవచము అంట

వదన: సర$దశ, సర$కల, సర$వసథలల మనలను సమస� ఆధ�తనమక, ఆధభతనక, ఆధదవవక మన ఆపదలనుండ కపడుమన వవధ ఆయుధలత, రూపలత, నమలత ఉనన ఆ పరుమళqను పర రథంచడం.

నను: మఱ హయగర�వ భగవనులకు ఇవ అనన లభ�మవుతరయ?

వదన: తపdక, ఉపనషత సస$రంగ చదువ గలచన వరక హయగర�వపనషత ఉననద.అద కూడ మనకు అధకరము కవల, ఉపదశము పందయల, నయమలూ అవవన.

అల కుదరక, చచయలన మన లంట వళqకు హయగర�వ కవచము, దండకము, పంజరము, పరపతన� , మలమంతరము, అషVకము, సుపరభతము, ఉపఖయ�నముల కక అనకములన సత� తరర లుననయ. మన రమతతరథ వస�వు�లు, మనకు కవలసన వరు అయన శర�మన తన.ప. రమనుజసవ$మవరు వరు అనుగ�హంచన "హయనన వంశతన" కూడ వవటQల ఒకట.

వవటననటలనూ వదయంతదశకులు హయగర�వ పరుమళqను సవకషమతకరంప చచసుకన ఆయన కృపను పంద అనుగ�హంచన "హయగర�వ సత� తరము" చల మహమహమన$తమనద, శకమంతమనద అన పదదలు చబుతరరు.

నను: బగుంద వదన, ఆ వదయంత దశకులు హయగర�వ సవకషమతరకరనన పందరన అంటుననవు, ఆ వవరలు కంచం చపdవ

హయగర�వ సత� తర పూర$ పఠక - వదయంతదశక వభవము

వదన: అలగ, అసలు వదయంత దశకులు అంట ఎవర తలుసున!

నను: తలయదు వదన, ఆయన photo కూడ చూచనటుQ గురు´ లదు.

వదన: పళళ� లకచరు�లవరు ముముకషుపdడల "మంతరతన�లుమ మంతరతు� కుక ఉళళqదయన వసు� వలుమ మంతరపరదనన ఆచర�న పకకలలుమ పరమమ కళకక వుండనల కర�కరమవతు" అన అంటరు. అంట ఏదయన మంతరము నరుfకుననపుdడు ఆ మంతరము వషయముపన, మంతరర ధషణV న దవత పన, ఆ మంతరము పరసవదంచన ఆచరు�ల పన పరమ, గరవలుండలననమట. హయగర�వ సత� తరము మంతరసమనమనద.

ఇకకడ మరక వషయము. ఈ సత� తర పరయజనము పూరగ పందయలనన, దయన గపdదననన అనుభవంచలనన ఆ సత� తరర నన పరసవదంచన వదయంత దశకులపన, ఆ సత� తరమునందు సు� తనంచబడన హయగర�వ పరుమళq గురంచ ఈ కలపు వళqకు

వషయ వవరణ అవసరము. మ కలంల అయతర నువు$ గుడడ నమమకమంట అను, మ పదదలు చపdన తరువత మకు దనపనన పరపూరణ మన గరవ, వశ$సవలు ఉండవ. కన ఇపdట కలం వఱు కదయ. అంతర హతు బద�ంగ ఉండలంటరు. అద పూరగ తపdన అనడం లదు.

నువు$ పరశన అడగనపుdడు శశవ సహజమన కుతూహలం త బటు, హతు వచరణ కూడ అంతరచQనంగ ఉంటుంద. ఇద మనకు తలస కవచుf, తలయకుండ కూడ కవచుf. నను మ అననయ�ను గరవసు� ననను అంట దయనక కరణం ఆయన ఆస�, అందము అన కరణలు చూచ కదు, ఆయన నకు భరగ పదదవళళుq నరణయంచ ఆయనను గరవంచమన చపdరు కనుక. కన ఇపుdడు దనకయన కరణం తలయల. అందుచచత ఆ హయగర�వ భగవనున వభవనన, ఆయన సత� తరర నన కృప చచసన వదయంత దశకుల గపdదననన తలుసుకక పతర ఆ భక, గరవలు నలబడవు. అందుక నువ$డగన తరువత హయగర�వ పరుమళq వభవనన, కంతయన, తలుసుకుననము.

ఇంక ఆ సత� తరర నన పరసవదంచన ఆచరు�న గురంచ తలుసుకవడం అవసరము, కుQ ప�ంగనన.

వదయంత దశకుల అసలు పరు "వంకట నథుడు". వర తండ � అనంత సూర, తలQ తతరంబ. వవరద కంచపురము దగ�రుండ "తూపుdల" అను పలQటూరు.

నను: మనమూ తూపుdల నడు వళqమ కదయ,

వదన: అవును. మన పూరచ$కులూ ఆ పర ంతము వర. ఆరజులల మన సదయ� ంత పరచర, సముద�రణలకు ఇటు పరకక వచfసరు.

వవరు వడగల సంపరదయయము వరు. ఆ దంపతులకు పలQలు లక పలQల కఱకు తనరుమల వళq శర� వంకటశ$రున దరûనము చచసుకన పుతర సంతరనము కసం పర రథంచ, ఆ రతనర అకకడ వశ�మంచచరట.

ఆ రతనర తతరంబ కలల శర�నవసుడు చననపలQవన రూపముల కనబడ ఒక బంగరు గంటను తతరంబకు ఇచచfడట. ఆవడ ఆ గంటను మ �ంగ వస, గరభవతన అయ వంకటనథునక తలQ అయంద. అంట వంకట నథుడు తనరుమల వంకనన "గంట" అవతరరము. అందుక ఇపdటక తనరుమల శర�నవసున సననథల గంట ఉండదు, బయట హలుల ఉనన పదద గంటన తనరువరధన సమయంలనూ అపుdడూ ఉపయగసూ� ంటరు.

ఈయన వరదరజ సవ$మ జనమ నకషతరమన హసవ� నకషతరమున అవన మసముల కర.శ. 1268 ల జనమంచచరు. వవరద వశ$మతర గతరము. ఈ వంకట నథున మనమమ, తరువత ఆయన ఆచరు�డు అయన అపుdళవqన శర�భష� వవరణ గ�ంథమన "శు� త పరకశక" ను పలకన నడదూర అమమళ శషు�లు. "పలకన" అన ఎందుకు అనననంట ఆయన కల కషయప రూపంల చపdన వ�ఖయ�ననన గ�ంథసథము చచసన వరు "సుదరûన సూర" అన నడదూర అమమళ శషు�లు.

ఒకసవర అపుdళవqన తన మనలుQ డన 5 ఏళq వంకట నథుడన నడదూర అమమళ వదదకు తతసుకన వళళqరు. ఆ సమయంల ఆయన శర�భష�ంకలకషయపం ల ఉననరు. వవరన చూచ, పలకరంచ, మటలడ, పలQవనక పండూ అదగ ఇచf తరువత మళళq కలకషయపం పర రంభదయద మన తను అంతకుముందు కలకషయపం ఎకకడ ఆపన తలయక తన శషు�లను అడగరుట.అపుdడు

వంకట నథుడు తనకు శర�భష� పరచయం ఏమ లకునన నడదూర అమమళ కు ఎకకడ ఆపర సమంగ సమధనము చపdడుట. అపుdడు అతనన నడదూర అమమళ ఆశరర$దంచ మన సంపరదయయ పరరకషణకు రమనుజుల తరువత అంతట వడవుతరడన ఆశరర$దంచచరట.

ఆయన తన 20 వ ఏటక సకల శసవతర లూ నరుfకననడు. ఆయనకు అపుdళవqన "గరుడ మంతరర నన" ఉపదశంచచరు. తన 21 వ ఏట అపుdళవqన పరమపదంచన తరువత వంకట నథుడు కంచ పురనక దగ�రల ఉనన తనరువహంద� పురము వదద నునన చనన కండ పక ఎకక కనన రజులు నదయ� హరలు మన గరుడ మంతర జపము చచసడు.

అపుdడు వంకట నథున భక´, శ�ద�లకు మచf గరుడ భగవనుడు పరత�కషమ హయగర�వ మంతరర నన ఉపదశంచ, యగ హయగర�వ మూర వగ�హనన కూడ పరసవదంచ వంకటనథునక హయగర�వున ఉపసంచమన చపdరు.

అపుdడు వంకట నథుడు అత�ంత భకత ఆ హయగర�వ మంతర జపనన ఆ కండపనన చచసడు. అతడ భక´, శ�ద�లకు సంతసంచ హయగర�వుడు పరత�కషమవగ, ఆ గుఱఱము నటనుండ ద�వము (ముఖయమృతము) వంకటనథున నటల పడనద. అపdటక అనన శసవతర లు పుకకట పుచుfకనయునన వంకట నథుడు అసమన పండత�మును పంద ఆ హయగర�వుడన అపుdడు సత� తరము చచసడు. ఆ సత� తరమ మనము చదువుకన బయ హయగర�వ సత� తరము.

నను: అందుక ఆచరు�ల తళయ పరసవదమన మనవరు ఆచరు�ల ఎంగల శషు�లకు ఇచచf సంపరదయయనన ఏరdటు చచసరు కబలు.

మఱ ఆయనను వదయంత దశకులు అన ఎందుకు అంటరు.

వదన: వదయంత దశకులనద సవకషమతూ� శర�నవసులు ఆయనకు పరసవదంచన బరుదము.

ఈయన మహ పండతుడయన అతన నరడంబరమయన జవనము నడుపుతూ భకష వృతన�త పటVపసుకన జవంచచవరు. కరణ టక దశముల హరహర రయలు బుకకరయలు చచత వజయనగర సవమ� జ� సవథ పనము చచయంచన వదయ�రణ�సవ$మ ఈయనకు సనహతులు. ఈయన కడు బద జవతము గడుపు తుననరన బధపడ ఎననసవరుQ వవరన వజయనగర సంసవథ ననక ఆహ$నంచచరుట. కన వంకటనథులు ఆ ఆహ$నము తనరసకరంచ వరగ� పంచకమను శవQ క పంచకము వదయ�రణు�లకు పంపంచరట. అలగ కంతమంద అభమనులు ఆయనకు సహయము చచదయద మన ఆయన భకషల కనన బంగరు నణ�ములు వయగ, ఆతన ఇలQ లు కనకవలQ , ఆవడ పరు కనకవలQ కన బహుదడడ ఇలQ లు తన జవతముల బంగరనన చూచ ఎఱుగదు, ఆమ వంకటనథున వదదకు వచf బయ�ముల ఏవ రళq లంటవ మరుసూ� ఉననయ అన చబతర వంకటనథులు ఆ బంగరు నణములు ముటుV కనకుండ దరభత వఱు చచస పరవయంచచరట.

కన, ఎవర పలQవడు తనకు పళqచచసుకనుటకు ద�వ�ము లదన చబతర, కంచపురముల వరదరజ పరుమళ కయల కు వస� అమమవర చచత ఇపdసవ� నన చపd అమమవర సననథల "శర�సు� తన" అన సత� తరము త అమమవరన సత� తరము చచస� అమమ కరుణంచ బంగరు నణముల వరషము కురపంచనదట. వటన తను ముటుV కనకుండ ఆ పలQవనన తతసుకనమన చపdరట వంకట నథులు.

నను: ఇల ఇంక ఏమయన వ సర!

వదన: ఈయన రచంచనంత వజమయము దయ� వడ, సంసకృతరలల మరవ$రూ రచంచలదమ. ఈయన సంసకృతంల రచంచన సత� తరర లు 29, కవ�లు 5, రహస� గ�ంథలు 32, వదయంత గ�ంథలు 11, వ�ఖయ�న గ�ంథలు 10, అనుషణఠ న గ�ంథలు 4, ఇతర గ�ంథలు 13, తమళ పరబంధలు 24. ఇల ఈయన శతరధక గ�ంథ కర. ఒకరజు రతనర పటుV బటV పదుక సహసÛము అన రంగనథ పదుకలప 1000 శవQ కముల గ�ంథమును పూర చచసన వరు. తనరుమల వళq దయ శతకమను శతకమును దయస$రూపణ అయన అమమప చపdనవరు. అపుdడ శర�నవసుడు వవరక వదయంతదశక బరుద పరదయననన చచసడుట.

నను: వదయంత దశకులంట వదయంత గ�ంథలు తన శషు�లకు చపdవరన, ఇంకమయన చచసర?

వదన: ఈయన నూటక పగ శర�భష�ము కలకషయపములు నర$హంచచరట. 1311 ల శర�రంగనన ముసQముల ముటVడంచ వలద వషణవులను ఊచకత కసనపుdడు నంబరుమళqను రకషంచుకవడం కసము ఆయనను తతసకన పళళ� లకచరు�లవరు శర�రంగమును వడచ వళqగ, శు� త పరకశక గ�ంథనన రకషంచుకడం కసము వదయంత దశకులు శవల గుటVల కరంద నదయ� హరలు లకుండ ఆ శు� తపరకశకగ�ంథనన తన గుండల కరంద దయచుకన కనన రజులు పడుకుననరుట. తరువత అకకడ నుండ కరణ టకకు వచf ఆ శు� తపరకశకను తన శషు�లచచ తనరగ వ యంచడం, ఎంత మంద శషు�లకు శు� తపరకశక సహత శర�భష�మును కలకషయపరూపముగ అనుగ�హంచడం చచసరు. ఇపుdడు శు� తపరకశక సహత శర�భష�మును ఎవరయన సవంచ గలుగుతుననరంట అద ఆయన అనుగ�హము వలనన.

నను: మఱ ఆయనను "సర$తంతర స$తంతర" అన ఎందుకు అంటరు?

వదన: ఆయనకు రన వద� లదు. ఒకసవర తనరువహంద�పురముల ఒక మసతర త వవదము వచf అసమనముగ ఉనన ఇటుకలత తరన ఎంత చకకగ నుయ� కటVరు. ఆ నూతనన మనమంక చూడవచుfను.

అలగ ఒక శలdత అతడు తయరు చచసన పఠనక తగనటుQ తన మూరన తయరుచచసవ� నన తరన తన మూరన తయరుచచసుకుననరట. దయనన ఆ పఠముప పరతనషటఠ ంచడనక ఆ మూరన

చకకబతర సవ$మ వదయంతదశకుల శరచరమునుండ రకము వచfనదట. ఈ వగ�హము ఇపdటక తనరువహంద�పురముల ఉననద.

ఇంకకసవర, తనకు కవలసన పదరకషలు తరన తయరు చచసుకననరు.

అనన వద�లనూ, అనన కళలనూ ఒకర సహయము అకకరలకుండ పరదరûంచన మహనుభవులు. ఈయన సననథన తనకు దగ�రగ శర�రంగనయక తన పర కరములన కటVంచుకననదట. అటV మర�ద మర ఆచరు�లకు జరగలదు. సవకషమతూ� శర�రంగనథునచచ "రమనుజ దయపతుర నగ" పలువబడనవరు.

వవర కుమరులన కుమర వరదయచరు�లు వవరప చచసన తనయ శవQ కము

"శర�మన వంకటనథర�ః కవతరరకక కసరచ

వదయంతరచర� వర� మ సననథతర� మ సదయ హృద"వవరప పరకల మఠ జయర సవ$మ వర తనయన

"రమనుజ దయపతరమ జ² న వరగ� భూషణమ

శర�మత వంకట నథర�మ వంద వదయంత దశకమ."

వవరు 7 రజుల శర�రంగముల సమస� దరûనములవరత, మతములత వరత వదమన చచస వశషణV దవవత సవంపరదయయ పరతనషణఠ పన చచసరు. అపుdడ ఆయన "శత దూషటణ అను గ�ంథనన వవధ సంపరదయయలను ఖండసూ� చపdరు. అందుక ఆయనకు "కవతరరకక కసరచ" అను బరుదము కలగనద. ఇపుdడు చపdన గ�ంథల కక అధకరణ, దరdణ, తత�వ శఖయమణ, మధుర కవ హృదయము, నగమ పరపలనము ఇల ఎనన గ�ంథలు ఆయన రచంచనవ ఇపుdడు అలభ�ముల పయనయ. ఇల అలభ�ములన గ�ంథలత కలపతర ఆయన గ�ంథల సంఖ� 124 కు పచలుక.

నను:వదయంత దశకులు వడగల ఆచరు�లు అననవు కదయ! తననచర� సంపరదయయము వరు ఆయన గ�ంథములను సవంచ వచf!

వదన: తననచర� సంపరదయయనక మూలమన పళళ� లకచరు�ల వరు అంట వదయంత దశకులకు అత�ంత గరవము. వర శర�సూకులను వదయంత దశకులు తన గ�ంథలల కనసము 32 సవరుQ పరసవ� వంచచరు.

అలగ తననచర� సంపరదయయముల పరథమంగ మనము చదువుకన "శర�శలశ దయపతరమ" అన తనయన మణవళ మహమునులద కదయ, ఆయనకు వదయంత దశకులంట చల పూజ� భవముండద. ఆయన వదయంత దశకులను "అభయుకర" అంట మహనుభవులు/ గపdవరు అన సంబధంచచవరు. తన "ఉపదశ రతనమల" ల కూడ దశకులను కరంచచరు కూడ.

పళళ� లకచరు�లవరక 82 ఏళq వయసు9నటక దశకులకు సుమరుగ 23 ఏళళుq. లకచరు�లవరు దశకుల పరతనభ, పటవలు తలుసుకన దశకులను శర�రంగనక ఆహ$నంచచరుట. వరరువురూ కలస సుమరు 22 ఏళళుq శర�రంగముల ముసQముల ముటVడ వరకూ కలస యుననరు.

శర�రంగముప "మలక కఫుర" మదలన ముసQముల దండయతర సందరభముల అపుdడు అకకడ ఉనన ఆచర� వర�ముల పళళ� లకచరు�లు అందర కంట పదదవరు. దశకులు అందరకంట చననవరు. అపుdడు వరందరూ చరfంచుకన తరము మూడు వర� లుగ ఏరdడడ రుట. పళళ� లకచరు�లు కంతమందత నంబరుమళ ను తతసుకన నఋతన దకుకగ పరయణనక సద�మనరు. శు� త పరకశకను వ సన సుదరûన సూర కంతమందత తతకÕణము శర�రంగము పరుమళqకు ఎదురుగ గడనుకటV , దయనముందు వరక వగ�హమును ముసQములను మసగంచుటకు ఉంచ, రంగనయకన దగ�రలనునన నూతనల వంచచపు చచస తరము రంగనథున కవలకు కపుగ ఉననరు. అపుdడ సుమరుగ 12,000 మంద వషణవులను వరహ సవ$మ సననథ పర ంతంల ముసQములు ఊచకత కససరు. అందరకంట చననవరు గపd పండతులు కనుక దశకులను పళళ� లకచరు�లవరు ఉత�రంగ వళq సంపరదయయ గ�ంథములత వళq వశషణV దవవత పరరకషణ చచయుమన ఆదశంచచరు. అపుdడు సుదరûన సూర తమ అమమగర వదద దయచన శు� త పరకశక గ�ంథనన తమ పలQలదదరన కూడ ఆయనకు అపdచపd ఆ రకషణ బధ�త వరప ఉంచచరు. అపుdడు దశకులు శవల కరంద పలQలత దయగుకన, అనక పరమదయలను ఎదురకన సత�మంగళము అడవులల గూఢముగ పరయణంచ కరణ టక రషణV నన చచరన సంగతన మనము ఇంతకు ముందు అనుకుననద.

మణవళమహమునులు శర�భష�ము సవంచన కడంబ నయనర వదయంత దశకుల ఆచరు�లు, ఆయన మనమమ అయన కడంబ అపుdళవqర వంశము వర.

తననచర� సంపరదయయముల మహ మహులు ఇపdటక కంచ వరదున జరగ గరుడ సవల ముఖ�మన దడడయచర� సవకు కరణ భూతులు అయన దడడయచర� సవ$మ "శర�దశక వభవ పరకశక" అన దశకుల గురంచ, దశకుల "శతదూషటణ" అన గ�ంథము ప "ఛండమరుతమ" అన గ�ంథము వ సరు. ఆయన శషు�లన "శర�నవసవచరు�ల వరు, తననచర� సంపరదయయముల పరుపందన వరు వ సన "యతతంద� మత దగపక" పరు వననవు కదయ!

నను: అవును. మమయ� దయనన తలుగుల అనువదంచచరు కూడ. మన సంపరదయయనక guide లంటద అన చబుతరరు

వదన: అవును. దయనల ఆయన గ�ంథ పర రంభం మంగళ శవQ కలల మదటద తనకు స$పనముల సవకషమతకరంచన శర�నవసున గురంచ, పూర$చరు�ల గురంచ అయతర ఱండవ శవQ కముల రమనుజులకు, దశకులకు, తన ఆచరు�లన దడడయచరు�లకు నమసు9లు అన పలకరు.

"యతతశ$రమ పరణమ�హమ వదయంతరర�మ మహగురుమ" అన.

ఎందుకు చబుతునననంట ఆ పదద వరక ఎపుdడూ ఒకరప ఎకకడక గరవ భవమ తపd వపరతనపతన� లదు.

మన సంపరదయయనక మహనయమన సవ చచస మన శర�రంగనథుడన, మన శర�భషణ�నన మనకు అందచfన మన వషణవ సంపరదయయనక ఱండు కళళుq "పళళ� లకచరు�లు", "వదయంత దశకులు".

అంతట మహనుభవుల గురంచ సుతన మతరమన అగరవము చూపంచడం, వరు మన ఉజజవననక అనుగ�హంచన మహద� ంథలను ఆదరము చూపంచకపవడం "అసహ�పచరమ"వుతుంద.

ఇల మన సంపరదయయనక అసమనమన సవ చచసన వదయంత దశకులు తన 101 సంవత9రముల ఆచర�తనరువడ పందరు.

నను: నజంగ మహనుభవుల వదన!

వదన: ఇంక మనము సత� తరము లక వళదయమ!

నను: తపdక, కన వళళqముందు నను మ ఇంటలQ క వసు� ననపుdడు వనపంచచయ, ఆ మూడు మంతరర లకూ అరథం చపdవ! అరథం మతరం చపుd చలు, వవరణ అకకరలదు.

వదన: అలగ, ఇంతకు ముందు అనుకుననటుQ ఇవ హయగర�వపనషత ల మంతరర లు. అనుషుV ప ఛందసు9ల సత� తర రూపంల ఉంటయ కనుక మనం శుచగ ఉననపుdడు చదువుకవచుf.

"వశవ$తత�రణ స$రూపయ చనమయనంద రూపణ

తుభ�మ నమ హయగర�వ వదయ�రజయ వషణవ"

వశ$ వలకషణమన స$రూపము కలవడవు, జ² ననంద రూపుడవు, వద�లకు పరభువు అయన ఓ హయగర�వ! నకు నమసవకరము.

"ఋగ�జుసవ9మరూపయ వదయహరణ కరమణ

పరణవదగ� థ వపుష మహశ$శరస నమః"

ఋక, యజుసవ9మములన మూడు వదయలను స$రూపముగ కలవడు, వదయలను వదక తచfనవడు, ఓంకర నద స$రూపుడు, గపd అశ$ శరసు9 కలవడన హయగర�వునకు నమసవకరము.

"ఉదగ� థ పరణవదగ� థ సర$ వగరశ$రశ$ర

సర$ వదమయచంత� సర$మ బధయ బధయ"

ఉదగ� థ, పరణవదగ� థ స$రూపుడవు, సమస� వద�లకు అధపతనవ, సమస� వదములును స$రూపముగ కలవడవు, భవంచడనక సవధ�ము కనవడవు అయన హయగర�వ! నకు అనన వద�లను బధంచుము.

నను: ఇంక మనము సత� తరములక వళదయము వదన!

శర�హయగర�వ సత� తరము - అరథ , తరతdర� , వవరణములు

వదన: ముందు వదయంత దశకుల పర రథన శవQ కంత పర రంభంచుకుందయము.

"శర�మన వంకట నథర�ః కవతరరకక కసరచ

వదయంతరచర� వర� మ సననధతర� మ సదయ హృద"

కవత$మునందు, తరకమునందు కూడ సంహమువల గపdవరు, వదయంతరచరు�లు, శర�మన (భగవత&ంకర� సంపద మండుగ నుననవరు) అయన వంకటనథులు న హృదయమునందు ఎలQపుdడు నలకన ఉందురు గక.

ఈ తనయన శవQ కము దశకుల కుమరుడన కుమర వరదయచరు�లు పరసవదంచనద.

ఇందుల దశకుల గపd గుణములు చపdబడనవ, ఆయన "వలమకః మున సంహస�" అన వలమక మున సంహమననటుQ కవతరరకక సంహము. వవరు తన కవత$ముత, తరక పటమత, ఇతర మతసుథ లను జయంచ వశషణV దవవత సదయ� ంతమును పరతనపదంచనవరు, తన అనకులన తన శష� వర�మునకు వదయంత గ�ంథములను బధంచన గపd ఆచరు�లు, సంతత భగవత&ంకరయక నషుఠ లు అయన వరు. అటV వంకటనథులు న హృదయమున ఎపుdడూ వంచచస యుండుగక అన పర రథంచుచుననరు.

తరువత హయగర�వ ధ�న శవQ కము.

"జ² ననందమయమ దవమ నరమల సఫటకకృతనమ

ఆధరమ సర$ వదయ�నమ హయగర�వముపసమహ"

జ² న+ఆనంద మయ: జ² ననంద స$రూపుడును

నరమల: దషము లన

సఫటకకృతనమ: సఫటకము వల స$చఛమన ఆకరమును కలగన వడు

సర$ వదయ�నమ: అనన వద�లకు

ఆధరమ: ఆధరమన వడు (అయన)

హయగర�వమ దవమ: హయగర�వ భగవనున

ఉపసమహ: ఉపసంచుచుననము.

జ² ననందములను స$రూప నరూపకములుగ కలవడు, ఏ దషములు లనవడు, సఫటకము వల స$చఛమయన ఆకరము కలగన వడు

సమస� వద�లకు ఆధరమన వడు అయన హయగర�వ భగవనున ధ�నంచుచుననము.

ఈ శవQ కము దశక కృతము కదన కందఱు, దశకులు వ సనదనన కందఱు చబుతరరు.

అందుక 32 శవQ కల హయగర�వ సత� తరముల దగనన చచరfక ఫలశృతన శవQ కనన చచరf చపdవళళుq కంతమంద అయతర, అల కక దగనన చచరf, ఫలశృతన శవQ కనన వఱుగ చపdవరు కంతమంద. ఎలగయన, హయగర�వ సత� తరము ముందు శవQ కముగ ఈ శవQ కము బగ పర చుర�నన చందనద.

నను: ఈ 32 లకక ఏమట, ఇకకడ "మయట" క అరథము ఎల చపుdకవల, అనన వద�లకు ఒకట ఆధరము అనడం ఎల సవధ�ము, అసలు అనన వద�లు అపdటక నరుfకునన దశకులు ఆతమన పదల పరులకు కక తమ కసం ధ�నసు� ననటుQ ఉంద కదయ, దగనక వశషణరథ లు ఏమయన ఉననయ!

వదన: ఈ శవQ కము పరకషముగ హయగర�వ అవతరర పరయజననన సూచసు� ంద.

ఏ అవతరరనకన ఏమట పరయజనము. "పరతరర ణయ సవధూనమ వనశయచ దుషకృతరమ ధరమ సంసవథ పనరథ య" అన కదయ చబుతుంద భగవదగ� త.

హయగర�వ అవతరర సందరభము ఏమట? సవధువన చతురుమఖ బరహమ వద జ² నము కలుపయ శవకముల ఉననడు, ఆయనకు జ² నననచf, శవకము పగటV ల. అందుకు "జ² ననందమయమ" అననరు, హయగర�వుల కృప ఉంట మఱ అజ² నము, శవకము ఉండవు.

ఇంక "వనశయచ దుషకృతరమ" అంట అనరుద� వయూ�హము నుండ బయల$డలన హయగర�వుడు అనరుద�వయూ�హము నందు పరకటమయ తన దవ�మన తరజ, శకులత రజస�మ గుణలకు పరతతకలన మధుకటభులను సంహరంచచడు, అందుక "దవమ" అననరు.

తరువత ధరమ సంసవథ పనము అంట వదవజ² నము పునః పరతనషణఠ పనము, అందుక "ఆధరమ సర$ వదయ�నమ".

అసలు ఈ ఇబuంద ఎందుకు వచfంద, చతురుమఖ బరహమ రజస�మ గుణల వలన, అంట నరమల�ము లక. అందువలన శుద� సత�వ స$రూపుడన "హయగర�వ భగవనుడు" నరమల

సఫటకము వల సత�వగుణనన పరసవదసవ� డన చపdడనక "నరమల సఫటకకృతనమ" అన అననరు.

ఆయన అనుగ�హనక ఏం చయ�ల అంట "ఉపసమహ" అంట ధ�నస� చలు, మఱమ అకకరలదు.

నను: బగుంద వదన,

వదన: 32 శవQ కలకు ఏమయన పరతర�కత ఉననదయ అన కదయ అడగవు. దశకులు చల చటQ ఈ 32 సంఖ�కు పర ధన�త ఇచfనటుQ కనబడుతుంద. ఉదయహరణకు

ఆయన రచంచన మహద� ంథము రహతరయ సవరము వభగలు 32.

ఆయన రచంచన పదుక సహసÛ పద�తులు 32

వరు అనుగ�హంచన రహస�ములు 32

దగనక ఒక ముఖ�మన కరణము బరహమ వద�ల సంఖ� 32.

అంతరకక వదములు(4), ఉపవదములు(4), వదయంగలు(6), పురణములు(18) మత�ము కలప 32 అవుతరయ, అదకూడ కరణము కవచుfనమ.

దశకులు మహ పండతులు అవడం వలన ఆయనసమస� ఉపనషదరథ లనూ పందుపరచ రచనలు చచసవ� రు. అనన వషయలూ తలుసుకుందక నకూ, నకూ కూడ సవమరథయము సరపదు. కన వవలయనంత పరయతనము చచదయద ము.

పరమతమ జ² న స$రూపుడు, జ² న గుణకుడు కూడ. అంట జ² నము స$రూపముగ కలవడు, జ² నము గుణముగ కలవడు కూడ. దగపము, కంతన ల. అందువలన ఇకకడ జ² ననంద మయమ అననపుdడు, పరమతమ జ² నము, ఆనందము స$రూపముగ కలవడు, జ² న, ఆనంద గుణలత నండ యుననవడు కూడ అన అరథము చచసుకవచుfను.

కన "పర చుర�రథ మయట" అన అరథముల (అంట "కూర ఉపుdమయం" అననపుdడు కూర అంతర ఉపుd ఉండ కూరకు ఉపుd గుణముగ ఉననటుQ ) గుణములుగ అరథం చచసుకవడం సమంజసముగ ఉంటుంద.

పరమతమ స$రూపనన నరూపంచచ గుణలను స$రూప నరూపక గుణలు అంటరు. అంట DNA ల లదయ వలముద� ల అనుకవచుf. ఇంక పరమతమ స$రూప నరూపక గుణలు ఏమటల చూదయద ము.

ఉపనషత "సత�మ జ² నమ అనంతమ బరహమ" అన సత�ము, జ² నము, అనంతము గుణలు గ కలగనద పరబరహమ అన చబుతుంద,

అలగ పరబరహమ అంట జనమద�స� యతః" అన ఈ సృషటV , సథతన, లయదులు ఎవర వలన కలుగుతుననయ అద పరబరహమ అన "బరహమ సూతరము" ల చబుతరరు. ఈ వషయమ"యతవ ఇమన భూతరన జయంతన..." అంటూ ఉపనషతు� చబుతుంద.

ఆ పరబరహమయ ఈ సృషటVకంతటక మదట ఉననదన,"సదవ సతమ� ఇదమగ� ఆసత" అంటూ ఈ సృషటV కంతటక మూలము ఆయననన చబుతుంద కూడ ఉపనషత. "ఏక వజ² నన సర$ వజ² నమ" అన ఆ మూల కరణమయన పరబరహమను తలుసుకుంట దయన వలన జరగ ఆ కరణము వలన వచచf కర�రూపములన సమస� వషయ వజ² నము (మటV గురంచ తలస� మటV నుండ వచచf పదయరథ లు అయన కుండలు, పలకలు తలసనటుQ ) తలుసు� ందన అందు వలన సమస� వజ² నలకూ మూలము ఆ పరబరహమయ అన ఉపనషత చబుతుంద.

ఇంతరకక బరహమ సూతరర లల "ఆనందమయధకరణము" ల ఆనందమయుడు పరమతమ అననన,

"ఉభయ లంగధకరణము" ల పరమతమ సమస� కళవ�ణ గుణములు కలవడు, హయగుణములు లనవడు అన చబుతరరు.

ఆ పరమతమ కరమ సంబంధము లనవడన (అనశనన అన�ః అభచకశరతన...ముండకపనషతు� ) సత�వ, రజ, స�మ గుణతతతుడ శుద� సత�వ స$రూపము కలవడు అన చబుతరరు.

ఆ పరమతమ జ² న, శక´, బల, వవర�, ఐశ$ర�, తరజసు9లనడ షడు� ణములను కలగ యుననవడన కూడ మన శసవతర లు చబుతరయ.

ఈ వషయల ఈ శవQ కముల వవరసు� ననరు.

"జ² ననందమయమ" అనడం సవకషమత శర�మననరయణున అవతరరమున హయగర�వ భగవనుడు కళవ�ణ గుణకరుడు అన జ² నద షడు� ణములను కలగ యుననవడన సూచసు� ంద.

నరమల శబదము పరమతమకు హయగుణములు లన వషయనన తలుపుతుంద.

దవమ అను పదము "దవ" కరడయమ అను అరథమును బటV పరమతమకు కరడ అయన సృషటV , సథతన, లయదుల నర$హంచచద ఆయన అనతలుపుతంద. "తత�వ తరయమ" ల కూడ "ఇతుకుక(సృషణV �దులకు) పరయజనమ కవల లల" అన కదయ చబుతరరు.

అంతర కక ఆయన దవధదవుడు, ఆయనకు సమనులు కన, ఆయన కంట అధకులు కన లరు, పరకృతన, జవులకు వశషVమనవడు అన తలుసత� ంద.

"ఆధరమ సర$ వదయ�నమ" అనన పదము అనన శబదములకు, అకషరములకు ఆద అయన "అ" కర వచు�డు ఆపరమతమ అనన వషయనన తలయ చచసు� ంద. ( అకరణ అఖలధరః పరమతరమ అభధయతర....వమన పురణము) అకరరథ వషుణ ః" అన కదయ!

"అవ రకషణ" అను అరథము ననుసరంచ జగతు� యకక రకషణత$మును, పరమతమను రకషణకు పురుషకరము చచస లకషమ� దవ యకక పతనత$మును కూడ దగననుండ గ�హంచగలము.

(లకషమమయ సహ కరుణ�రూపయ రకషకః).

ఈ రకంగ జగతరకరణత$ము, రకషణత$ము, లకషమ� పతనత$ము "అ" కరము నకు అరథమన మనము తనరుమంతరర రథముల చదువుకుననము.

"అ" కర శబద వచు�డన వషుణ వు పదయనక "వష వ�ప� " అను అరథము ననుసరంచ అంతట వ�పంచ ఉండవడు అన అరథము కనుక "అంతః బహశf తత9ర$మ" అననటుQ పరమతమ సర$ వ�పకత$ము, అనంతత$ము తలుసత� ంద.

"సత ఏవ సతమ� ఇదమ అగ� ఆసత" అనగ ఈ అంతటక ముందు సత మతరమ ఉననద, అనగ అద దగనకంతటక ఆధరము అన చపdడం వలన ఆ "సత" ఈ హయగర�వ భగవనుడ అన తలుసత� ంద.

పన చపdబడనటుQ సత�త$ము, జ² నత$ము, అనంతత$ము అన గుణలు కలగన వనగ సూచంచడం వలన " సత�మ జ² నమ అనంతమ బరహమ" అనన ఉపనషత అరథం ఇకకడ సుఫరసత� ంద.

సర$ వదయ�నమ అనడం వలన ముండకపనషత ల "పరచ అపరచ.." అన చపdనటుQ మకషమునకు కవలసన పర(బరహమ) వద�లకూ, లకక పరయజనములక నరుfకనబడడ వద, వదయంగదులు అపర వద�లకూ ఆయన మూలము కనుక ఆయనను ధ�నంచడం వలన అనన రకల వద�లూ లభ�ములవుతరయ అన తలుసత� ంద. ఇందువలన "మకష పరదత$ము" కూడ హయగర�వ భగవనుడ గుణముగ తలుసత� ంద.

"నరమల సఫటకకృతనమ" అనన పదము శుద� సత�వ తత�వమును, అపహత పపమత$ము, అఖల హయ పరత�నకతను తలయచచసత� ంద. సఫటక పద పరయగము "తస� భసవ సర$మదమ వభతన" అననటుQ పరమతమ ఔజజవల�, లవణ�ద గుణలను సూచసు� ంద.

"ఉపసమహ" అను పదము "కరణమ తు ధయ�యః" అను బరహమసూతరమున చపdనటుQ ఈ సమస�మునకూ మూల కరణమన వడు ధ�నంప బడ వలను అను వషయము తలయచచసత� ంద.

ఉపసమహ అన బహువచనం వడడం వలన "బధయంతన పరసdరమ" అన భగవదగ� తల చపdనటుQ "ఏకః సవ$దు న భుఞజజ త" అను ఆర�క´ న అనుసరంచ మన సహ చర వర�ముల బటు కలస ధ�నము, ఒలక పరయణము వలన మన బంధు, మతరర దులకు కూడ హయగర�వ

కృప లభసు� ంద అన చబుతుననరు. దశకులు ఆతమనపద వడడనక కరణము ఆ శవQ కనన మనలంట వళళుq చదువుకంటుననపుdడు మనకు ఆ హయగర�వున కృప లభంచలన మహననతమన ఉదదశ�ము

ఈ రకంగ దశకులు హయగర�వులు సమస� జగతరకరణులన శర�మననరయణ పరబరహమ అవతరరమన, లకక వద�లకయన, మకషమునకన "ఛందమయః మఖమయః అఖల దవతరతరమ" అననటుQ , "పతరహమ వద�మ ...ఋక9మయజురవచ" అననటుQ ఆయన మూల కందమన ఆయనను ధ�నంచడం వలన మనము మకషమన, లకక వద�లన పందగలమన ఈ శవQ కంల వవరంచచరు.

నను: తరువతన శవQ కము!

వదన: ఇపుdడు హయగర�వ భగవనుడు పరత�కషము అయనపుdడు ముందు ఆయన తరజసు9 కనపడడద, ఆయన నటనుండ శబదములు వనపడడ య. ఆ తరజసు9 వలుగుల హయగర�వులు ఇంక పూరగ దరûనము కలదు, ఆ సథతనల బయల$డలన శవQ కము.

"స$తస9ద�మ శుద� సఫటక మణ భూభృత పరతన భటమ

సుధసదగ�చభః దు�తనభః అవదయత/ అపతరప తనరభువనమ

అనంతః తరయ�ంతః అనువహత హషణహలహలమ

హతరశషణవద�మ హయవదనమ ఈడమహ మహః

స$తః సద�మ: కరమ కరణము లక సహజముగ అవతరంచనద

శుద�: పరశుద�మన

సఫటకమణ: సఫటకమను మణ వశషమ స$రూపమన

భూభృత: పర$తముత

పరతనభటమ: పట పడద(పలనద/ అతనశయంచనద)

సుధ సదగ�చభః: అమృతముత పలన

దు�తనభః : కంతులచచత

అవదయత/ అపతరప: తలQగచచయబడన/ తరపములు పగటVబడన

తనరభువనమ: ములQ కములను కలగనద

అనంతః : అంతు/ అవధ లన

తరయ�ంతః : శు� తులచచత

అనువహత: అనువదంప బడన/ అనుకూలముగ పలుక బడన/ అనుసరంపబడన

హషణహలహలమ : హలహలమను హషణరవము(గుఱఱపు సకలంపు శబదము) కలద

హత: నశంచన

అశష: సంపూరణమన

అవద�మ: దషములు కలద అగు

హయవదనమ: హయగర�వ భగవనున

మహః: గపd కంతనన

ఈడమహ: సు� తనంతుము.

కరమ హతువుగ కక సహజముగ అవతరంచనద, పరశుద�మన సఫటకమణ పర$తమును అతనశయంచనద, అమృతసమనమన తన తలQన గపd కంతనత ములQ కములను తలQగ, తరప రహతముగ చచయునద, తన సకలంపు శబదముచచ అనుసరంచబడన వదములు కలగనద, అఖల దష పరత�నకమనద అయన హయగర�వ భగవనున గపd కంతనన సత� తరము చచయుదుము.

నను: దగనక వశషణరథ లు చబుతరవ!

వదన: జవుళqమన మనమందరమూ మన మన పూర$ కరమలననుసరంచ తతఫలతముగ ఆయ అనుభవలను పందడనక వఱ$ఱు జనమలనతు� తుంటము. కన పరమతమ అలకదు. "నమమ కరమణ లంపంతన న మ కరమ ఫల సdృహ" అన భగవదగ� త ల చపdనటుQ ఆయనకు కరమల తట కరమ ఫలలతట సంబంధము లదు. కన సమంగ నడవక పడు నూతనల పడ పయన తన పలQవడన పక తతసుకన వళq రకషంచడనక తరనూ బవల దగన తండ �ల తరను కూడ ఈ లల వభూతనల అవతరసూ� ంటడు పరమతమ. "అజయమన బహుధ వజయతర" అననటుQ జనమలన వడయన నర 2తుకమన కృప వలన కరమ సంబంధములకపయన, వరక సహయము గన సవధనము గన అకకర లకుండ తనకు తరనుగ దగ వచfనవడు హయగర�వ భగవనుడు, ముఖ�ంగ సవధు పరతరర ణము కసం. ఇకకడ సవధుపుంగవుడన దశకులను కరుణంచడం కసం హయగర�వుడు పరత�కషమనడు. ఆయన అవతరరమునకు కరణంతరము గన, వరక సవధనము, ఉపధ గన అవసరము లదు. అందు వలనన "స$తః సద�మ" అంటుననరు.

ఉభయ వభూతులల కూడ పరకృతన అయన, జవుళqయన అంట లకషమ� దవ, సమస� నత� సూరులత సహ అందరూ పరమతమకు వశషVమ, పరమతమ ఆధరమయతర ఆధయయముల

ఉండును కదయ, పరమతమ లకుండ వట వటక స$తః సద�మన అస�త$ము లదు. "స$తఃసద�మ" అనన పదము పరమతమ అయన హయగర�వ భగవనుడక చందుతుంద.

ఇంతకు ముందు "ఆధరమ సర$ వదయ�నమ" అన, ఇపుdడు సమసవ� నక ఆయన ఆధరము అనన వషయనన కూడ తలయ జసు� ననరు.

వదములు ఆయన అనద పురుషుడు, అననన, పుటుV క, నశనము లన ఉచfషఠ పరబరహమ అననన చబుతుంద

"ఋక9మ యజుః ఉచఛషఠ ఉదగ� థఃపరసు� తమ సు� తమ

హంకర ఉచfషఠ స$రః సవమన

మదశf తనమయ.....అథర$ వదము(11-7-5)

ఉచfషఠ బరహమము ఋక�జుసవ9మ, ఉదగ� థ, హంకర, స$ర, సవమ ఛందసు9లననటన కూడ పంద కరంచ బడ యుననద.

ఆ ఉచfషఠ బరహమము నశము లనద, ఈ నమ, రూపలత నునన సమస� జగతు� నంతటన ఆయన కలగ యుననడు. అంట ఈ జగత�ంతర ఆయనకు శరచరమ ఆయనప ఆధరపడ యుననద( ఉచfషఠ నమ రూపమ చ ఉచfషఠ ....అథర$ వదము (11-7-1)

వదములల నునన ఈ వషయనన దశకులు "స$తః సద�మ" అనన పదముత మనకు చబుతుననరు.

"స$తః సద�మ" అనుట వలన స$యం పరకశకత$ము, నరుపధకమన చతన�ము, శుద� సత�వమయత$ము కూడ సూచతములవుతుననయ."సద�" శబదము జ² న వచ కదయ! అంట నతు�లన కూడ నరుపధకముగ కక సవ$మ వలనన నత�త$ము కలగ శుద�సత�వ తత�వము త ఉంటరు. కన సవ$మ నరుపధకుడు, అంట ఆయన సహజముగ తనకు తరన నతు�డు, పరశుదు� డు, శుద�సత�వమయుడు.

"శుద� సఫటక మణ భూభృత పరతనభటమ"-అనుట వలన ఔజజవల�ము, ధవళ�ము(శుద� సఫటక), ఔననత�ము, వస�ృతన(భూభృత-పర$తము) సూచతములు.

సుధసదగ�చభః ...తనరభువనమ- ఆచరు�న చందు� న తను, చందు� న అమృత కరణములను ఆచరు�ల ఉపదశములతను పలf మన పదదలు చబుతరరు. అంట తతకణమన సూర� కరణముల వల మనము భరంచలన శసతర వషయలను చంద� కరణముల వల అమృతపములుగ అనువదంచ ఆచరు�లు మనకందసవ� రన అరథము. హయగర�వ భగవనుడు జగదయచరు�లు. అందుచచత ఆయన కంతనన అమృత కరణములు అన చబుతుననరు. ఇల చపdడం వలన శత�ము, భయగ�త$ము, ధవళ�ము సూచతమవుతుననయ.

"అపతరప తనరభువనమ" అను పఠంతరము వలన ఆయన కంతన ములQ కములల సమస� జగజజవుల తరపములనుపశమంప జయునన తలయుచుననద.

అనంతః....హలహలమ-

"అనంతర వ వదయః" అన అననటుQ సమస� వద వజ² నము ఆయన నట నుండ బయల$డలన "హలహల" అను శబదము ననుసరంచ వచfనద. బరహమకు వదములను ఈయడం అంట ఉపదశము చచయడమ కదయ, హయవదనుడు ఉపదశము చచయడం అంట "హలహల" అన సకలంచచడుట. "హల + అహల" అనగ "హల" అంట హలుQ లు. "అహల" అంట అచుfలు. ఇల సమస� శబద వజ² నము ఆయన "హల హల" మనడం వలన వచfనద అంటుననరు చమతరకరంగ దశకులు.

హతరశషణవద�మ-ఆ హయ హషణరవము వంట సమస� పపములు నశûషంగ నశసవ� య అంటుననరు దశకులు. అఖల హయ పరత�నకుడన హయగర�వ భగవనున నట శబదముత అనన పపలూ పటపంచలపతరయ.

ఇటుQ నత�మనద, నరమల తరజమయమనద, సమస� లకములకు భయగ�మనద, వద పరతన రూపమన హయ హషణ రవము చచయునద, సమస� పప హరణమనద, అమృతమువల ఉజజవంప చచస సకల తరపములు పగటుV నద అగు హయగర�వ తరజసు9ను సకల వధములన పరతన బంధకముల నవరణకు, సమస� శ�యసు9లను పందుటకు సు� తనంచదమన ఈ శవQ కము సవరంశము.

ఈ శవQ కనన "శఖరణ" వృత�ంల "స$భవక´",రూపకలంకరము" ముననగు అలంకరలత దశకులు మనకు అందంచచరు.

నను: బగుంద, కళqకు కటVనటుQ ంద

వదన: తరువత శవQ కముల భగవనుడ తరజఃకంతన అనంతరము తనకపుdడు సdషVముగ వనపసు� నన (శబద వగము కంతన వగము కంట తకుకవ కదయ) హయగర�వ భగవనున "హషణ హలహలమమ"ను శబదమును పరసు� తనసు� ననరు తరువతన శవQ కముల.

"సమహరః సవమనమ పరతనపద మృచమ ధమ యజుషణమ

లయః పరతూ�హనమ లహర వతతనః బధ జలధయః

కథ దరdకషు భ�తకథకకుల కలహల భవమ

హరత$ంతర� $ంతమ హయవదన హషణహలహలః

సవమనమ: సవమ వదము యకక

సమహరః: సమూహము

ఋచమ: ఋగ$దము యకక

పరతనపదమ: పరతనరూపము

యజుషణమ: యజుర$దము యకక

ధమ: నవస సవథ నము

పరతూ�హనమ: పరతన బంధకములయకక

లయః: నశనము (చచయునద)

బధ జలధయః: జ² న సముద�ము యకక

లహర వతతనః: కరటముల యకక సముదయయమును అయన

హయ వదన: హయగర�వ భగవనున యకక

హషణ హలహలః: హలహలమన శబదమును చచయు హయ హషణరవము

కథదరd: వద గర$ముచచ

కషుభ�త: అహంకరంచు

కథకకుల: పరతనవదుల సమూహము యకక

కలహల: కలకలముచచత

భవమ: జనంచన

అంతః ధ$ంతమ: మనల అజ² నమును

హరతు: పగటుV ను గక.

హయగర�వ సవ$మ నుండ బయల$డలన హలహలమను హయ హషణ రవము సవమవదముల సమహరము వంటద, ఋగ$ద మంతరముల పరతనరూపమనద, యజుర$దము యకక సవథ నమనద, సమస� పరతన బంధకములను ధ$ంసము చచయునద, సవగరపు కరటలు ఆ సవగర జలనన మనకు మట మటక అందంచనటుQ జ² న సముద�మునుండ వజ² ననన మనకు ఎలQపుdడూ అందంచచ వజ² న సవగర తరంగముల సమూహము వంటద. తమ వద గర$ముచచ అహంకరంచు పరతనవద సమూహల కలకలముచచ పుటVన అజ² నమును ఆ హయగర�వ హలహల హషణరవము పగటుV ను గక!

నను: "హల హలమ" అన మళళq వడుతుననరు. నజంగ ఇద గుఱఱము సకలంపు చపdడనకన, ఇంకమయన కరణమ. ఈ శవQ కనక వశషణరథ లు చబుతరవ!

వదన: బగ గ�హంచచవు. ఇలంటవ గురుముఖముగ తలుసు కవల కనుక ఇంతకు ముందు చపdలదు.

"అ" కర, "ఉ" కర "మ" కరములత కూడన పరణవము "మ" కర వచు�డన ఈ జవతమ "అ" కర వచు�డన లకషమ�సమతముగనునన శర�మననరయణునక శషము అన ఎల చబుతుంద అలగ "హ" కర, "ల" కర, "మ" కరములత కూడ యుండు లకషమ� హయగర�వ మంతరము (హలQ మ) "మ" కర వచు�డనన నను(అనడు జవతమ) "ల" కర వచ�మన లకషమ� దవత కూడయునన "హ" కర వచు�డన హయగర�వ సవ$మక చందన వడను అనన వషయము తలయ జసు� ంద. ఇద బజకషర సహతమన మహ మహమన$తమన లకషమ� హయగర�వ ఏకకషర మంతరము. ఈ మంతరమును గురుముఖముగ ఉపదశము పంద వధ పూర$కముగ జప, తరdణ, హమదులత సవధన చచసన వరక సమస� వద�లూ లభసవ� యన పదదలు చబుతరరు. దశకులు సత� తర రూపముల బజకషర యుతమన మంతర పదశము సవకషమతూ� ఆ "హయగర�వ భగవనున" చచత మనకు తలయ కుండ మనకు చచయసు� ననరు. "హలహలమ" అన పలుకుతుననద హయగర�వ భగవనుడ కదయ.

ఈ శవQ కముల అంతకు ముందు శవQ కముల చపdన "అనంతః తరయ�ంతః....హతరశషణవద�మ" అన ఇంతకు ముందు శవQ కనక వవరణ అన అనుకవచుf. అంట అపుdడు కలదగ వనబడన హయహషణ హలహల శబదము ఇపుdడు సdషVంగ వనబడనదననమట.

ఈ ధ$న గురంచ మూడు వషయలు చబుతుననరు

1. ఇద సర$ వద సవరము

2.ఇద మన సమస� పరతన బంధకములను ఎలQపుdడూ హరంచుచున యుండును.

3. ఇద మన లపలనునన అజ² నమును, బయటనుండ వచుf అన�థ, వపరచత జ² నములను పగటుV ను.

ఇందుల మదటద.

ముముకషుపdడల పళళ� లకచరు�ల వరు మూడు కుండలల పరుగును నంప తరచ వనన తతసనటుQ మూడు వదముల నుండ తరచ తతయబడన "అ" కర, "ఉ" కర, "మ" కరములత పరణవము వచfనదన అద మూడు వదముల సవరమన చబుతరరు. ఇకకడ కూడ "హలహలమ" అను శబదము హయగర�వ మంతర పరతన రూపమ కనుక దశకులు ఇద కూడ సకల వద సవరమననమట చబుతుననరు.

"సమహరః సవమనమ..." వదయనమ సవమవదసమ అన భగవదగ� తల భగవనుడు సవమవద పరశస� వవరంచచడు. సవ$మ నమమళవ$రుQ పడన తనరువయ మళన "దయ� వడ భషనందునన సవమవదమన" కరసవ� రు. అందువలన ముందుగ ఋగ$దము కక సవమవదము పరసవ� వసు� ననరు. ఇందుల లభ�మవుతుననవ సుమరు 75 పరతర�కమన సవమములునననూ తకకన సుమరు 1800 సవమములు ఋగ$దము నుండ తతసుకనబడనవ అన అంటరు. వవట యందు ఏ దవత గురంచ చపdనటుQ నననూ ఆ దవత అంతర�మ అయన పరమతమక అవ వరసవ� య. అలగ ఏ వ�క అయన వసు� వయన దయన అస�త$ము తదంతర�మ అయన పరమతమ వలనన కదయ. "వదవః సరవః అహమవ వద�ః" అనకదయ పరమతమ చపdడు. అందువలన సవమవదమంతయూ భగవనున గురంచ చపdద అనన వషయము ఇకకడ చబుతుననరు.

అలగ ఋగ$దముల పరతన పదము హయగర�వ భగవనున చపdద. ఇద ఋతము, ధ(ఆలచన సవమరథయము), రయ(ఆధ�తనమక జ² నము), వజ(సంపూరణ సమన$య చతుర�ము), ఘృతము(మనసు9), అశ$(వవర� శకులు), అమృతము మదలగు జ² నములకు సంబంధంచనద. ఇవ అననయూ పరమతమ సంబంధతముల కదయ!

అందుల వజ, అశ$ లంట పదయలు హయగర�వుల పరులన ఉననవ కూడ."ధమ యజుషణమ" ఈ వదయలకు ఇలుQ పరమతమయ అన చబుతుననరు. చతురుమఖ బరహమకయన పరమతమ నుండ వచfనవ.

యజుర$దము కరమ కండ పరధనముగ గలద. అందుక హయగర�వ సహసÛనమము ల

"పదమ కరయ కరకశf నపత గతనరవ�యః

సర$కరమ సమరధ�ః సర$ వద మయ వభుః

నరంతర నమవక శుద�య హృదయశ�యః"

అంటూ హయగర�వ భగవనుడ సమస� కరమ కండలకు పరభువు, గతన అన చబతరరు. భగవదగ� తల కూడ తరన యజ²ములకు పరభువునన చపుdకుననడు పరమతమ. "యజ² వ వషుణ ః" అన కదయ. వషుణ సహసÛనమలల"యజ² యజ²పతనః..." అంటూ చదువుతరము కద. అందువలన యజుర$దమునకు నలయంగ హయగర�వుల నట నుండ వల$డలన "హలహలమ"ను శబద నన పరసు� తనసు� ననరు.

"పరతూ�హనమ లయః" అనన పదము అథర$ వదయనన సూచసు� ందన కందర అభపర యము. ఎందుకంట అథర$ వదము అనషV నవృతన� , ఇషV పర ప�క సంబంధంచన కరమలూ, మంతరర లూ అవ తలుపుతుంద కదయ. మన అవరధలను ధ$ంసము చచసద ఆ శబదము.

ఇంక "హలహలమ"ను శబదము వజ² న సవగరపు కరటలల ఎలQపుdడూ ఏ వద� కవలంట ఆ వద�-ఇంతకు చపుdకుననము కదయ ఇహనక "అపర వద�", పరనక(పరమ పదయనక) "పర

వద�" కవలన- ఇసూ� ంటుందననమట. కరటలు ఒకసవర వచf ఆగపవు కద. అల వసూ� న ఉంటయ. అలగననమట.మనం ఎనన సవరుQ తపdంచుకుంటునన మళళq మళళq అల మనకు మంచ జ² నము ఇసూ� న ఉంటుంద ఆ హయగర�వ మంతరము.

ఇల మంచ జ² ననక ఈయడనక కవలసన మంచ ఆచరు�డు హయగర�వుడు, సంపూరణ జ² నము ఆయన నట పలుకులు, మంతరము.

ఎంత జ² నము ఇచfన, నకు కవలసనంత అజ² నము ఉందకదయ ఆ అజ² నం మట ఏమట అంట

లపల ఉనన అజ² నమునూ(అంతః ధ$ంతమ) పగడుతుందట. ఇంక పనుండ పరత�రుథ ల వలన ఇతరముల వలన వచచf అన�థ జ² ననన, వపరచత జ² ననన కూడ పగడుతుందట "హలహలమ"ను శబదము.

ముముకషుపdడల చబుతరరు తనరుమంతరము ఆఱు రకలన పరత�రుథ లనుండ రకషసు� ందట.

1. దహమ ఆతమ అనుకవడం

2.తరను స$తంతుర డననుకవడం

3. అను�లకు శషభూతుడననుకవడం

4. తనకు తరన రకషకుడనుకవడం

5.అబంధు సవంగత�ము

6. అన� వషయ పర వణ�ము

"హలహలమ"ను శబదము ఇలగ మన పరత�రుథ లను దూరం చచసు� ందననమట.

ఈ రకంగ మంతరర నన, మంతర వభవనన, మంతరము వలన కలగ ఫలము అంట మనకు కవలసన సమస� జ² నము కలుగజస, మన మనసు9ల అజ² నము, బయట నుండ వచచf వపరచత, అన�థ జ² నలు పగటVడం చచసూ� ఉండడం అనన ఈ అనన వషయలూ రహస�ంగ దశకులు ఈ శవQ కంల అందంచచరు. ఇద గపd శవQ కము అన తలయడనక దశకులు "శఖరణ వృత�ము"ల నరమంచ పరకరలంకరము, రూపకలంకరము, రూపక అతనశయక మదలన అలంకరలత రూపకలdన చచసరు.

నను: అంట రహస�ంగ శవQ కంల దయచ మంతరర నన ఇచచfరననమట. తరువతన శవQ కము?

వదన: ఇల అంతరరథ లత రచనలు చచయడం దశకులకు కతర�మ కదు. ఒకకకక శవQ కముల 20 అరథ లత ఆయన ఒక గ�ంథము రచంచచరు.

ఉదయహరణకు పదుక సహసÛముల ఱండు శవQ కలు ఒక శవQ కముల అకషర కరమనన మరస� వఱు అరథంత మరక శవQ కము వచచfటటుV ఱండు శవQ కలూ ఆ రంగనథ పదుకను కరసూ� ఉండడం మతరమ కక ఆ శవQ కకషర గమనము చదరంగంల గుఱఱము ఎలగయతర తన నడకత అనన గదులూ,ఏ గదక రండు సవరుQ వళq కుండ, వళqగలద ఆ కరమంల ఉండటటుV (ఈ సమస�కు సమధనము Euler 18 వ శతరబదము ల కనుగననడు, అంట దశకులు వ సన 400 ఏళq తరువత) వ సరు. ఆయన గపdదనము గురంచ ఎంత చపdన తకుకవ కన, తరువత శవQ కము చూదయద ము.

ఆ కంతన వలన, శబదము వలన హయగర�వ మూర పరత�కషమనటుQ తలసంద, కన పర కృతమన కళqకు ఇంక కనబడలదు. తనకు హయగర�వ మూర దరûనము కవలనన ఈ శవQ కముల పర రథంచుచుననరు.

పర చ సంధ� కచదంతరనశయః

పరజ² దృషVః అంజన శర�ః అపూర$

వక వదయన భతు మ వజ వక

వగరశఖయ� వసుదవస� మూరః

అంతః నశయః: (తన) లపలఅజ² నము అను రతనర యకక

కచత: చపdలన, అనర$చనయమన

పర చ సంధ�: పర తః కలపు సంధ�

పరజ² దృషVః: పరతనభ అను నతరమునకు

అపూర$: అపూర$మన (గపdదవన)

అంజనశర�ః: : అంజనమనడు సరయు(గపdదనమును)

వదయన వక: వదములను పలుకునదయూ

వజ వక: హయ వదనము కలగనదయూ

వక+ఈశ+ఆఖయ�: వగరశులు(హయగర�వులు) అను పరు కలగనదయూ(అయన)

వసుదవస�: వసుదవుడగు పరమతమ యకక

మూరః: రూపము

మ: నకు

భతు: పరకశంచును గక!

తమ కనునల ముందు పరత�కషమన హయగర�వ భగవనులను తనకు గచరమగునటుQ పర రథంచుచుననరు,

అజ² నమను రతనరన అంతము చచయు అనర$చనయమన(వరణనతతతమన) పర తః సంధ�యు, తకలకజ² నరూపమన పరజ² అను నతరమునకు అంజన సభగ�మును, వదములను ఉపదశంచునదయు(పలుకనదయు), హయవదనము కలగనదయు, వగరశులు(హయగర�వులు) అనన పరు కలగనదయు అయన వసుదవుడగు పరమతమ యకక హయగర�వమూర నకు భసంచును గక!

నను: కళq ముందు పరత�కషమన తరువత ఇంక గచరమవడనక పర రథంచడమమట!

వదన: భగవదగ� త ల అరుజ నుడు "వశ$రూప సందరûనం సందరభముల "మన�స యద తచఛక�మ మయ ద�షుV మ ...తత మ త$మ దరûయ" అంటడు. అంట "న వశ$రూపం నకు చూడడం సవధ�మన ఒక వళ నువు$ తలుస� అపుdడు నవు నకు దయనన చూపంచు" అన అంటడు. అంతర తపd "నను చూసవ� ను" అనడు. అపుdడు కృషణ భగవనుడు "న తు మమ శకషయస ద�షుV మ" అన "దవ�మ దదయమ తర చకషుః" అంటడు. "నువు$ న కళqత చూడలవు, అందుకన నకు దవ� దృషటVన పరసవదసవ� ను, అపుdడు చూడు" అన. అందువలన ఆయనను చూడగలగ శక, అవకశము ఆయన ఇవ$ల కన నన చూససవ� ను అంట కుదరదు. అందుక ఇకకడ కూడ దశకులు తను చూససవ� ను అనకుండ తనకు భసంచమన పర రథసు� ననరు.

పరమతమ మద పరమ, వశ$సవల వలన ఆయనను ధ�నము చచయడం, అందువలన ఆయన మంతరర నన పందడం, తదనంతరము ఆయన రూపము మనసు9లన కళqముంద నలవడం ఇదగ కరమము. ఇల తలధర వల అవచఛననమన భవనయ భక. ఇల నరంతర ధ�నము వలన పరభక´, తనూమలముగ నత�ము మనసు9న భగవనున సవకషమతరకర రూపమన సథతన పరజ² నము, దయన వలన పునర$శQష భరుత$ రూపమన సథతన పరమ భక అన కదయ. దశకులు "తనకు ఈ సథతులు కలుగవలనన పర రథసు� ననను" అన అంటుననరు అన కూడ దగనక అరథము చబుతరరు పదదలు.

అజ² నమను రతనరన అంతము చచయునద అంట మన మనసు9ల ఉండ అజ² ననన పగటVద అంట హయగర�వ మూర తలQనద కదయ, తలQన వలుగుల మఱ రతనర, చకట ఉండవు కదయ!

పర తః సంధ� సమయంల "సవతృమండల మధ�వరచ" అన శర�మననరయణుడన కదయ సు� తనసవ� ము, అందుచచత ఆదత�మండలములనునన వసుదవమూరన కూడ ఇకకడ

పరసు� తనంచడం అవుతంద. ఆ చకట చపdడనక కుదరనద అన అనడనక "కచత" అన సర$నమము వడుతుననరు.

"పరజ² దృషVః ..." తకలక బుద�న "పరజ²" అన అంటరు. అలంట పరజ² అన నతరమునకు అపూర$మన అంజన వశషము హయగర�వులు. సవమన�ంగ కనపడన వసు� వులు కనపంచడనక వస అంజనము నలQగ ఉంటుంద. కన హయగర�వులు తలQన సదయ� ంజనము. అందుక అపూర$ము అన అంటుననరు.

సవమన�మన అంజనము బహ� నతరమునక కన" పరజ²" అన నతరర నక సహయపడలదు కదయ. అంతరకదు. అంజనము మనకు తలయ చచసద పర పంచక పదయరథ లు, గుప�ములన వసు� వులను గూరf. కన ఈ అపూర$మన అంజనశర� సవమను�లకు గచరంచన తత�వ, హత, పురుషణరథ లన తలయచచసు� ంద.

"హరణమయన పతరరణ సత�సవ�పహతమ ముఖమ

తత�వమ పూషన అపవృణు సత�ధరమయ దృషVయ"

అన కదయ ఈశవసత�పనషత. అంట హరణమయ పతరము అనబడు మయచచ సత�ము కపdబడనద, ఆ సత�మును తలుసుకనుటకు ఆ హరణమయ పతరమును తలగంచగలగనవడు భగవనుడ.

"మమ ఏవ య పరపద�ంతర మయమ ఏతరమ తరంతన తర" అన కదయ భగవదగ�త.

అయతర ఇల తలగంచడం ఎల చచసవ� డు అంట జ² నమును పరసవదంచ అన చపdడనక "వక వదయన" అంటుననరు. చతురుమఖ బరహమకు జ² నరూపమగు వదములను ఉపదశంచనద హయగర�వుల కదయ.

నను: "వదయనమ వక" అన షషటV వభక కక "వదయన" అన ద$తతయ వభక ఉండవచుfన!

వదన: శరణగతన గద� చదువుతరవు కదయ, దయనల "సదవవ మమ వక" అన అంటరు భగవదయ� మనుజులు. అకకడ కూడ "మమ" ద$తతయ వభకయ. "ఋచః సవమన జజ²ర ..." అన కూడ వననవు కదయ. అందువలన తపుdలదు.

వగరశఖయ� అనడం వలన హయగర�వవతరరము అంశవతరరము మతరమ కక పూరణ వతరరమనన కవలము పరు మతరమ భననమన "ఉత�మూర వవరరఘవచరు�లు గరు" చబుతరరు.

"వసుదవస� మూరః" అనడం వలన కూడ హయగర�వులు పరవసుదవుల సంపూరణ అవతరరమ అన తలుసత� ంద. ఈ శవQ కనన శలన వృత�ముల అందంచచరు దశకులు. "శలతర అంట పరకశతర" అంట వ�కమవడం కదయ, అందువలన హయగర�వుల సవకషమతరకర సననవశము శలన వృత�ముల రూపకద అలంకరలత దశకులు పరసవదంచచరు.

నను: ఇందయక "హరణమయన..." అన ఈశవసత�పనషత మంతరము చపdవు కదయ, అకకడ సత�మ అంట యథరథమనద అనయ, జవుడన లక పరమతమ అన, ఎందుకంట ఈ పదయలు నననపుdడూ సందగ�ంల పడసూ� ంటయ.

వదన: ఇకకడ "సత�మ" అంట జవుడ.

"హరణమయణ పతరరణ" -పర పంచక వషయ సముదయయము చచత,

"అపహతమ" -ఆచఛదతమన

"సత�స�" -జవునయకక

"ముఖమ" -మనసు9కు(వషయలకు ముఖ దయ$రము మనస9 కదయ!)

"పూషన"- సూర�మండలంతర$ర అయన నరయణుడ

"త$మ"- నవు

"సత� ధరమయ దృషVయ"- జవున ధరమమన పరమతమ దరûనము కఱకు

"అపవృణు"-ఆ ఆచఛదనను తలగంచుము

అన ఇందుల ఆ ఆచఛదన తలగంపబడడనక పరమతమను పర రథసు� ననరననమట. ఎందుకంట దయనన మనము తలగంచుకుందయమంట అవదు కదయ!

నను: తరువత

వదన: తరువత ఇంకముంద, శరణగతన చచసు� ననరు హయగర�వ భగవనులకు. ఈ శవQ కనన చదవ మనచచత కూడ చచయసు� ననరు దశకులు.

"వశుద� వజ² న ఘన స$రూపమ

వజ² న వశ� ణన బద� దగకషమ

దయనధమ దహభృతరమ శరణ�మ దవమ హయగర�వమ అహమ పరపద�"

వశుద� : నరమలమన

వజ² న ఘన: వజ² న నబడతమన

స$రూపమ: స$రూపముగ గలవడును

వజ² న: అటV వజ² నమును

వశ� ణన:పరసవదంచుట (అను)

బద� దగకషమ: దగకషకు కటుV బడనవడును

దయనధమ: దయకు నధ అయన వడును

దహభృతరమ: పర ణులకు

శరణ�మ: శరణమును అగు

హయగర�వ దవమ: హయగర�వ భగవనున

అహమ: నను

పరపద�: శరణు పందుచుననను.

నరమలమన వజ² న నబడత స$రూపుడును, అటV వజ² నమును అనుగ�హంచుటయ దగకషగ కలవడును, దయకు నధ అయనవడును, పర ణులకు గపd శరణమును అగు హయగర�వ భగవనున నను శరణు పందుతుననను.

నను: వశషణరథ లు చబుతరవ!

వదన: వశుద� స$రూపము, వజ² న వబడత స$రూపము, వశుద� వజ² న నబడత స$రూపము పరమతమ. అంట పరమతమ నరమలుడు. నబడమన జ² నమ స$రూపముగ కలవడు. "వజ² న ఘన ఏవ" అన కదయ బృహదయరణ�కపనషతు� . అల అన వజ² నమ పరమతమ అన అనుకకూడదు, ఎందుకంట "పరస� శకః వవధవ శూ� యతర సవ$భవక జ² న బల కరయచ" అనగ "(ఆ పరమతమకు) గపdదయును, అనక వధములును అగు శక´ కలదు. స$భవ సద�ములన జ² నమును, బలమును, కరయయును కలదు" అన శు� తన వక�ము. అంట జ² నమునకు ఆయన ఆశ�యమన వడు కూడ. అందువలన సూరు�డు, దగపము ఇలంటవ తరము తరజ ద�వ�లవుతూన తమ "పరభ" / "కంతన" అన తరజ ద�వ�నక ఆశ�యమనటుQ పరమతమ జ² న స$రూపుడు, జ² న గుణకుడూ కూడ అన తలుసుకవల. రజస�మ గుణదృషVము కన శుద� సత�వము వలన కలగన నరమల తత�వ వజ² నము అన చపdడనక వశుద� వజ² నము అన అననరు. అటV జ² ననన మనకు అనుగ�హంచడనక బద� కంకణుడు అన చబుతుననరు తరువతన పదముల.

భగవదగ� తల "జ² నమ తర అహమ సవజ² నమ ఇదమ వకమ అశషతః

యత జ² తర$ నహ భూయన�త

జ² తవ�మవశష�తర" (అ 7-శవQ 2))అంటడు, కృషణ పరమతమ. అంట "ఏద తలుసుకుంట ఇక(ఈ వషయమ) తనరగ తలయ వలసనద ఉండద ఆ వజ² నముత కూడ (భగవంతుడు చచతన చచతన వశషుV డు అను జ² నము) నకు నను న స$రూప జ² నమును చపdదను" అన. అలగ "తరషణమ సతత యుకనమ భజతరమ ప రతన పూర$కమ దదయమ బుద� యగమ తమ యన మముపయంతన తర" (అ 10-శవQ 10) అన "తనను ప రతన పూర$కముగ కలుచు వరక వజ² న యగమును భగవనుడు తరన అనుగ�హసవ� నన" భగవదగ� తల చపుdకుననడు. ఈ రకంగ వజ² న పరదయనమునందు దగకషమబదు� డు సవ$మ.

లకమున సమస� వజమయము వదములనుండ లకకమన వద�ల దయక పరమతమ నుండ సదయ$రకముగన అంట పరకషముగ అనగ తననుండ సంకరమంచన వరనుండ వరకరు పందడం అననమట లదయ అదయ$రకముగన అంట తననుండ నరుగ చతురుమఖ బరహమకు సంకరమంచనటుQ గన వచfనవ కదయ.

"శకతర$ సతన దయవత�వమ శరణ�త$మ" అనునద శరణ�త$ లకషణము. అంట ఆయనకు దయ ఉంటన శరణగతన చచయగలము. జ² నము ఆయన సర$జు² డు, సర$శక´ మంతుడు, మదలగు గుణలత ఆయన రకషణ కర�ము నర$హంచుటకు కలగన సవమరథయమును తలయ చచసు� ంద.

దవమ అను పదము ఆయన పరత$ము, సవ$మత$ము తలుపుతూ ఆయన పర ప�ము అన చబుతుంద.

దయనధ, దహ భృతరమ శరణు�డు అనుట వలన ఆయన అంత గపdవడన కరుణ�, వత9ల�, సలభ�, సశరల�ద గుణలు కలవడన తలుపుతూ మనకు అందుబటుల ఉండవడ, "సుహృదమ సర$ భూతరనమ" (భ.గర. అ 5-శవQ 28) అననటుQ మనకు ఆయన

రకషకుడు, శరణగత వత9లుడు అనన వషయము తలయజసూ� ఆయన పర పకము, ఉపయము అనన వషయము కూడ చబుతుంద. "సకృదవ పరపననయ తవసమతన చ యచతర అభయమ సర$ భూతరభ�ః దదయమ ఏతత వ తమ మమ" (ర. యు.కం.)అన ఒకకసవర నవడన అంట అనన ఏ పర ణక అయన అభయము ఈయడం ఆయన వ తము కదయ.

"అహమ" అనన పదము "ఆకంచన�త$మూ(అంట కరమ, జ² న, భకుల యందు వనక కరణమన ఆతమ గుణములయందు సంబంధములక వటక వ�తనరకమన గుణములత కూడ యునన తరను తన స$రూపము సర$ వధముల సర$శ$రునక పరతంతరమనన సథతన తలుసుకన తరను ననున నను ఉద�రంచుకనుటకు సమరుథ డను కను అన తలుసుకన ఉండడము), అనన� గతనత$మూ(అంట నువు$ తపd నను రకషంపబడడనక మరక గతన లదు) అనన వషయలు చబుతుంద.

"పరపద�" అను వరమన కల కరయను వడడనక కరణము "పరకృతనత కూడ యుండునటV రజస�మ గుణల వలన మనసు9 చలంచ ఉపయంతరల పరకకకు దయర మళq కుండ ఒకసవర చచసన పరపతన�న మరల అనుసంధంచుకనుటకు అనువరసు� ందన" ముముకషుపdడ ల చబుతరరు.

అంతరకక వరమన కల కరయకు ఈ పరపతన� యందుగల భయగ�త చచత వడనడ లకపవడం, ఆ పరపతన� తట కలకషయపము చచయడనక అవకశం కలగడం కూడ కరణల. అంతర కన ఒకసవర పరపతన� చచసన తరువత నమమకము లక మళళq చచయడమన అనుకకూడదు. ఫలసద� కసం పరపతన� మళళq చచసవ� మంట "సకృదవ పరపననయ..." అన అనన శర�రమ చందు� న పరతనజ² మద నమమకం లనటుV కదయ. నమమకము లనచట ఫలతముండదు. అందువలన సంపూరణ వశ$సం తట దశకులు "హయగర�వుల వదద పరపతన� చచసు� ననరు. అంట ఆశ�యసు� ననరు అననమట. "ఈ ఆశ�యంచడం వచకంగ చచసన, కయకంగ చచసనకూడ ఫలసద�క లటు లకపయన "జ² ననమకషః" అననటుQ మనసకంగ చచయవలనన, అధకర పూరక తనరకరణములత చచయవలనన" ముముకషుపdడల చపdనటుQ ఇకకడ కూడ దశకులు తనరకరణములత శరణగతన చచసు� ననరు.

నను: "అహమ" అననపుdడు "ఆకంచన�త$ము", "అనన� గతనత$ము" అనన వషయలు అంతరచQనమ ఉననయమ కన సdషVంగ తలయడం లద.

వదన: తరువత శవQ కముల ఇంక సdషVంగ ఆ వషయము చబుతుననరు.

నను: ఏమట ఆ శవQ కము?

వదన: ఎవర వదద శరణగతన చచయల వరక కవలసన గుణలు అంట పరత$, సలభ�లు పరమతమల ఉననయన ముందు శవQ కముల చపdరు కన శరణగతన చచసు� నన తన ఆకంచన�త$ము, అనన�గతనత$ము సdషVంగ చపdలదన కదయ న పరశన.

అసలు మన పూర$చరు�లు తమ తమ సత� తరర లల ఈ వషయనన పరసవ� వసూ� న ఉంటరు. ఉదయహరణకు సత� తర రతనముల సవ$మ యమునులు

"న ధరమ నషటఠ సమ న చ ఆతమవదగ

న భకమన త$చfరణరవంద

అకఞfనః అనన�గతనః శరణ�!

త$తరdదమూలమ శరణమ పరపద�!"

అన సdషVంగ పరమతమ అకఞfన, అనన�గతన శరణు�డన, తరను ధరమ నషుఠ డు, ఆతమ స$రూపమును ఎఱగనవడు, భకయుతుడు కనన, భగవతరdదయరవందములు తపd వరక గతన లన తరను ఆ పదమూలమును ఆశ�యసు� నననన చబుతరరు.

అలగ దశకులు కూడ ఇద వషయనన తరువతన శవQ కముల పరసవ� వసు� ననరు.

"అపరుషయః అప వకdపంచః

అదయ�ప తర భూతనమ అదృషVసవరమ

సు� వన అహమ ముగ� ఇతన స�వయవ

కరుణ�తః నథ కటకషణయః"

నథ: (నకు) సవ$మ!

అపరుషయః: మనుషకృతములు కన వదములనడ

వకdపంచః: (వస�ృతములన) వక సమూహములచచ

అప: కూడ

అద� అప: ఇపdటక

అదృషV సవరమ: చూడబడన వశషములు గల

తర: నయకక

భూతనమ: సంపదను, గపdదనమును

సు� వన: సత� తరము చచయుచునన

అహమ: నను

ముగ� ఇతన: మూరు< డను, వవక హనుడను అనయు

త$య ఏవ: నచచత మతరమ(అనగ నకు వరక రకషణ లదు అన భవము, ననున నను ఉద�రంచుకనుటకు సమరుథ డను కను, నకు నవు తపd ఉపయంతరములు ఏవయు లవు అన భవము)

కరుణ�తః ఏవ: (దహల దత� దగప న�యమున "ఏవ" కరము ఇఱువపుల వరంచును) నర 2తుకమన కరుణ�ము చచత మతరమ( అనగ నకు వఱక అర 2త లదు అన భవము)

కటకషణయః : కరుణంప బడ వలసన వడను.

నను: దగనక వశషణరథ లు చబుతరవ!

వదన: వదములు మనుష కృతములు కదు, సవకషమతూ� భగవనున చచత చతురుమఖ బరహమకు ఈయబడనవ. అటV వదముల పరమతమ గుణలల ఆనందమన ఒక గుణనన గణంచడం పర రంభంచ అశక�మన వనుకకు మరల పయనయ. "యత వచ నవరంతర అపర ప�

మనసవ సహ" అన కదయ. ఆ పరమతమ గుణ, వభూతర�దులను వరణంచడం అత�ంత వస�ృతములన ఆ వదములక చచత కలదు, వవక హనుడనన నచచత ఎల అవుతుంద అంటుననరు.

ఎవరనయన సత� తరము చచయలంట ఆయనల లన గపd గుణలన ఆపదంచ సు� తనంచల, లదయ ఉనన గుణలను ఉననటుQ చపdల. పరమతమ వషయంల ఈ ఱండూ కూడ కుదరవు. ఎందుకంట ఆయనల లన గపd గుణలు అంటూ ఏమ ఉండవు, ఇంక ఆయనల గుణలన యథతథముగ వరణంచుదయమనన వట అవధులు చపdడనక తనకు సవమరథయమూ లదు, వజ² ననక పరమణలన వదయలకు కూడ చచతనవలదు కనుక వజమయమూ దురQభమ.

అయతర తను సత� తరము చచయడనక ఎందుకు తయరవడం అంట తనకు వవకము లక అంటుననరు. "భగవదగ� త ల కృషణ పరమతమ చపdనటుQ "నంతః అస� మమ దవ�నమ వభూతతనమ పరంతప" అన అననటుQ ఆయన వభూతులకు అంతు, అవధ ఉండవు కదయ!

(ఈ సందరభమున "యసవ�మతమ తస�మతమ" అనగ పరమతమను ఎవరు పూరగ తలుసుకవడం సవధ�ము కదన తలుసుకుంటర వరు తలుసుకుననవరు అననమట" అను శు� తన వక�ము సమరణయము)

మన పూర$చరు�లు కూడ ఎంత మంద ఇల నచ�నుసంధనము చచసనవర. "మహ�మ నమసు� కవయ నరపతరపయ" అన (ననున సు� తనంచడనక చచతకక పయన సద�పడన )లజజ లన నల కవక నమసవకరము అన అంటరు యమునులు తన సత� తర రతనముల. కన "క మజజత రణు కులచలయః వశషః" అన, పూరగ (గుణ సవగరముల) మునగ పయదయనక పరమణువు అయతరనమ, కుల పర$తమయతరనమ, అన తృప� పడతరరు.

ఇలగ కూరతర� ళవ$న, భటVర మదలన వర సత� తరర లల ఇలంట అనుసంధననన చూసవ� ము. దశకులు ఆ పూర$చరు�లననుసరంచ తరను కూడఅలగ నచ�ను సంధనము చచసు� ననరు, మనచచత చచయసు� ననరు.

వదములు "అనంతర వ వదయః " అననటుQ బహు వస�ృతములు, అపరుషయములవడం వలన వటక మనవ మతుర లకు ఉండ భ రమ, పరమదము, అజ² నము, అశక´ వంట దషములు ఉండవు. అటV వదములక చచత కలదు, ననున సత� తరము చచయడం, వవక హనుడనన నకు తరమ, అంటుననరు. అయతర నననందుకు రకషంచల అంట, అంట నను వవక హనుడనవడం వలన ఏద సవధ�మ, ఏద అసవధ�మ కూడ తలయన వడన. అందువలన ననున నను ఉద�రంచుకనగల సవమరథయము లనవడను, వరక ఉపయము లన వడను, కనుక.

పన మరకరవరూ నకు రకషకులు లర, అంట అల కదు నను న చచత మతరమ రకషంప బడల, ఎందుకంట నువ$ నకు "నథుడవ", అంట నను న సతు� న, అందు వలన తన సతు� ను కపడుకనడం దయన సవ$మక బధ�త అయనటుQ , ననున రకషంచు బధ�త నద అంటుననరు.

సత�యతర కనసము పరతనకూల పరయతనము చచయకూడదు కదయ, రకషదయద మంట, అంట, అందుకగ న కరుణ�ము, నను పరతనకూలముగ పరవరంచన నర 2తుకమన న కరుణ�ము ననున వదలవయక, కంట కసలలంచ (కటకషములు) పరసరంచ ననున రకషసు� ంద అన దశకుల భవన.

"కరుణ�" అన అనడం వలన "దవ� కరుణ� రూపయ" అననటుQ అమమ పరమతమ తడన ఉననటుQ , తరను లకషమ� సమతుడన హయగర�వ సవ$మ వదదన పరపతన� చచసు� ననటుQ తలుసత� ంద. "కర�మ కరుణమ" అన కదయ సతమమ హనుమకు చపdనద.

"కటకషమన" అనడం వలన "లకషమ� కలdవలQ కటకషమన" అన భటVర తన "శర�గుణ రతన కశము" ల అననటుQ అమమ కరగంట చూపులత కరుణంచడం గురు´ కు వసు� ంద.

మందలంచ తపdపయ తపుd మర�ముల వళqపయన లగ దూడను ఆవు మళళq దయన వనుక వళq తతసుకన వచfనటుQ మనలను ఉద�రసు� ంద కరుణ�ము, కరుణ� రూపణ అయన అమమ. ఆమమ పరమతమత ఎపుdడు చచర యుండ, పరమతమ ఎపుdడయన "కషపమ", "నకషమమ" అన మనప కపగంచనపుడు "న కశfత నపరధ�తన" అన చనన అపరధమన చచయన వరవరు అనుచు పరమతమను సుముఖున చచస మనలను ఉద�రంప పురుషకరము చచయునద అన "ముముకషుపdడ ల చబుతరరు కదయ!

నను: మఱ చదువులకు "సరస$తన దవ" న పూజంచలంటరు కదయ!

వదన: ఆ "సరస$తత దవ" కూడ పూజంచచద హయగర�వ భగవనుడన కదయ! తరను పూజంచుకన హయగర�వ అరfమూరన "సరస$తత దవ" శర�భషణ�నన పరశంసంచన తరువత భగవదయ� మనుజులకు పరసవదంచనద, ఇపుdడు మసూర పరకల మఠముల వంచచస యుననదగ ఈ మూరయ కదయ.

అయన న సందహము తతరfడనక అననటుQ తరువత శవQ కము చబుతుననరు దశకులు.

"దయకషణ� రమ� గరశస� మూరః

దవవ సరజసన ధరమ పతతన

వ�సవదయః అప వ�పదశ� వచః

సుఫరంతన సర$ తవ శక లశః"

దయకషణ� రమ�: వదయ� పరదయనము చచత రమ�మన

గరశస� : పర$తత పతన (రుదు� న) యకక

మూరః: రూపమును

సరజసన ధరమపతతన: చతురుమఖ బరహమ యకక ధరమపతనన యగు

దవవ: సరస$తత దవయు

వ�పదశ� వచః: పరసద� పందన వద$తకవులయన

వ�సవదయః: వ�సుడు మదలగు వరు

అప: కూడ

సర$: అందఱును

తవ: (నచచ పరసవదంపబడన) నయకక

శక లశః: అత�ంత స$లdమన శకయంశము చచత

సుఫరంతన : పరకశంచుచుననరు

నను: దగనక వశషణరథ లు చబుతరవ!

వదన: "శంకరత జ² నమన$చచఛత" అన అననటుQ రుదు� న జ² న పరదయత యన, వదయ� పరదయనముల పరసద� చందన దకషణమూరన వదయ�రుథ లు పూజంచలన కందరు అంటరు. "దకషణమూర" అంట తలుసును కదయ, చనుమద�త ఒక వట వృకషము కరంద ధ�నము చచసు� ననటుQ దకషణముఖంగ కూరుfన ఉనన పఠలూ అవవ చూస ఉంటవు. ఆయనకు ఎదురుగ నలుగురు శషు�లు కూడ కరంద కూరుfన ఉంటరు. వరు అగసు� �డు, పులసు� �డు, దకషుడు, మరకండయుడు.

"చతరమ వటతరః మూల వృదయ� ః శషణ�ః గురుః యువ

గురః చ మనమ వ�ఖయ�నమ శషణ�సు� ఛనన సంశయః"

అనన శవQ కము కూడ వన ఉంటవు. అంట వట వృకష మూలమున నునన శషు�లు వృదు� లు, గురువు గరు యువకుడు. గురువుగరు మనము త శషు�లకు పఠము వశదగకరసు� ననరు. (అందుచచ) శషు�లకు తమ సందహములు పయనవ. చతరము (కదయ!). అన ఆ శవQ కనక అరథము.

రుదు� న అపర రూపమన ఈ దకషణమూరక వజ² నము హయగర�వ భగవనుల స$లdమన శక పరభవము వలన వచfనద.

అలగ బరహమ మనస పుతనర, చతురుమఖ బరహమ నలుకపనుండడదగ, ఆయన సహధరమ పతనన అయన "సరస$తత దవ" కూడ చదువుల తలQ గ పరసద� పందడం ఆమ పూజంచచ హయగర�వుల కృపలశముల వలనన.

వ�స, వలమక, పరశరద మహరుష లు, కవులు భరత, రమయణ, వషుణ పురణద గ�ంథములు రచంచడనక జ² నము కలుగుటకు కరణము హయగర�వ భగవనుల శకయంశము హయగర�వుల అనుగ�హము వలన వరు పందుటయ.

"శర�మనమంద కటకష లబ� వభవ బరహమంద� గంగధరమ" అన అమమ కడ గంట చూపు కంచం పడడం వలన బరహమంద� గంగధరులు వర సవథ నలు పంద నటుQ , దకషణమూర, సరస$తత దవ, వ�స, వలమక, పరశరదులకు కూడ వర గపdదనమునకు కరణము హయగర�వుల చచ వరక అనుగ�హంపబడన ఆయన అనుగ�హ పూర$కమన శకయంశమ.

ఈ సందరభమున భగవదగ� త యందల "యద� ద$భూతనమత సత$మ శర�ను దూరజత మవ వ

తత� దవవగచఛధ$మ మమ తరజంశ సంభవమ" అను శవQ కమున భగవనుడు ఈ వభూతన అంతయు తన తరజము యకక అంశము నుండ సంభవంచనదనన వషయము, "రుదయ� ణమ శంకరః చసమ" అను శవQ కమున శంకరుడు తన అంశమ అనన వషయము( అధ�యము 10), కఠపనషత యందు "స తతర సూర� భతన ....తస� భసవ సర$మదమ వభతన" అన లకము సర$ము భగవనున దవ� తరజసు9 చచ పరకశంచుననన వషయమూ కూడ సమరణయములు.

నను: దశకులు వషణవ పకషపతముత శవుడు కూడ హయగర�వున పరభవము వలనన వద�లకు గురువు అయనడన అంటుననర, లక ....

వదన: దశకులు పరమణము లకుండ ఏదగ పలుకరు.

ఈ వషయనన ఈ కరంద ఋగ$ద మంతరము (మండలము 5, సూకము 3, మంతరము 3) కూడ చబుతుననద.

"తవ శర�య మరుత మరజయంత రుద� యతర� జనమ చరు చతరమ

పదమ యద$షటణ ః ఉపమమ నధయ తరన పస గుహ�మ నమ గనమ"

రుద�: ఓ రుదయ� !

యత: ఏ కరణము వలన

తర: న యకక

జనమ: జనమ

చరు: అందమనదగ

చతరమ: ఆశfర�కరమనదగ(అయనద అందువలనన)

తవ: నయకక

శర�య: సంపదను(పందడనక)

యత వషటణ ః ఉపమమ పదమ: వషుణ వు యకక తనకు తరన సవట అయన పదము

నధయ: పటVబడనద(దయనన)

మరుతః: దవతలు

మరజయంత: అభషకము చచసు� ననరు

తరన: ఆ వషుణ వు అనుగ�హము కలగడం చచత

గనమ: వషుణ వును తలుపు నమములయందు

గుహ�మ: అతన రహస�మన

నమ: నమమును

పస: పంద (నవు జపంచుచుందువు).

అంట రుదు� నక శర�మననరయణున కృప వలన ఆయన నమము లభంచ ఆ నమ జపము చచయడం చచయుచుండడము వలన న జనమ రమ�మనద, ఆశfర� కరమనద అయనద. అటV నలగ ఐశ$ర�ము (తరువత జనమలల) పందడనక దవతలు కూడ (తనరవకరమవతరర సందరభంల) నరుపమన మన ఆవషుణ మూర పదమునకు అభషకము చచయుచుననరు అన అరథము.

ఇకకడ "చరు" అనన పదయనక మన దశకులు "రమ�" అన వడరు. ఇంతకుముందు "చతరమ వటతరః మూలమ" అననటుQ

చతరమన, రమ�మన దకషణమూరగ జ² న పరద సవథ నము రుదు� నక రవడనక కరణము పరమతరమనుగ�హమ అన తలుసత� ంద.

ఇకకడ "తరః మూల" అంట వృకషము మూలము నందు ఉననడు ఈయన. "వృకష ఇవ" అంటూ వృకషంగ చపdబడ వషుణ వునకు "వయః" శఖ వంటవడు రుదు� డన, ఆయన తరను వషుణ వును తపసు9 చచస తన పదవన పందడన ఋగ$దము మండలము 7, సూకము 41, మంతరము 5 చబుతుంద.

అందువలన దకషణమూరక ఆయన సవథ నము పరమతమ పరసవదమ.

అయన, సృషటVక ముందు పరమతరమ ఉండ, తరను చతురుమఖ బరహమను సృషటVంచగ, ఆయన వలన కదయ సరస$తత దవ అయన, రుదు� డన, మగలన మహరుష లన సృషటVంప బడనరు. అలంటపుdడు, వళqందరక జ² నం ఆదమూర అయన ఆ పరమతమ నుండ రవలసనద కదయ, అందుల సందహమముననద.

అంతరకక, నువు$ శర�భష�ంల "అంతర�మ�ధకరణము లను అకకడ చదువుకన ఉంటవు, భగవదగ� తల కృషణ పరమతమ చపdన చపdడు. రుదు� డన, సరస$తన, వ�సవదులయన అయన ఆయ దవతలల అంతర�మగ ఉండ ఆయ కర� నర$హణ చచయంచువడు కూడ పరమతమయ కదయ. (వ�సవయ వషుణ రూపయ అన చదువుకుంటము కదయ, వ�సుడు కూడ ఆ పరమతమ అంశవతరరమ) అందువలన ఆయ రూపలల జ² న పరదయన కర� నర$హణకు కూడ మూల కరణము హయగర�వ భగవనుడ.

మరక వషయము, పర$తతదవక హయగర�వ కవచనన ఉపదశంచనద రుదు� డ.

"పుతర వత9ల�త మహ�మ వరంచః ఉపదషVవన

హయస� కవచసవ�స� ఋషటః బరహమ పరకరతః "

అంటూ తనకు తన తండ � అయన చతురుమఖ బరహమ పుతర వత9ల�ముత "హయగర�వ కవచనన" తనకు ఉపదశంచచడన,

పరమశవుడు పర$తతదవక చబుతరడు. అందుచచత హయగర�వ భగవనుడు ఆయనకూ ఉపసు�డ.

నను: అంట రుదు� నక ఉపదశంచనవడు, సరస$తనక భర అయనవడు అయన చతురుమఖ బరహమ న పర రథంచవచుf కదయ! మన ఇబuంద ముందుగ మన ఊరQ పరసడంట క, మయర క చపుdకకుండ ముందు PM గర దగ�రకు వళవqల, చతురుమఖ బరహమ అయతర మన లల వభూతనల ఉంటడు, సులభంగ వరలూ అవవ ఇసూ� ఉంటడు కదయ!

వదన: నజమ, కన ఎపుdడు, ఆ పరసడంటల, మయర సమరుథ డయ, ఆ PM అందుబటు ల లకపతర అంట సులభుడు కకపతర. కన చతురుమఖ బరహమ, హయగర�వ సవ$మ వషయంలఅల కదు కదయ.

ముందు ఆ చతురుమఖ సమరథత ఎంత చబుతుననరు తరువతన శవQ కముల.

"మందః అభవష�త నయతమ వరంచః

వచమ నధయ! వంచత భగధయయః

దవతర�పనతరన దయయవ భూయః అప

అధ�పయష�ః నగమన నచచత త$మ"

వచమ నధయ: వకుకలకు నధ అయన ఓ హయగర�వ సవ$మ!

త$మ: నవు

దవత�: మధు కటభులను రకషసులచచ

అపనతరన: అపహరంపబడన

నగమన: వదములను

దయయ ఏవ: నర 2తుక కృప చచతన

భూయః అప: మరల కూడ

న అధ�పయష�ః చచత: ఉపదశంపక పయనచ

వరంచః: చతురుమఖ బరహమ

వంచత: మసగంపబడన(అపహరంపబడన)

భగధయయః : (వదమను) భగ�ము కలవడ

నయతమ: తపdక

మందః: అజు² డు

అభవష�త: అయ యుండును

వకుకలకు నధ అయన హయగర�వ పరభూ! (మధు కటభులను) దవతు�లు వదములను అపహరంచనపుడు నవు నర 2తుక కృపత హయగర�వ రూపమును దయలf వరన దునుమడ తనరగ వదములను చతురుమఖునకు అనుగ�హంచ యుండనచ ఆతడు కూడ తన పన అయన సృషటV కర�మునకవసరమన జ² నము లక మంద బుద�య వదవజ² నము లన అభగు�డ యుండడ వడు కదయ!

నను: ఈ శవQ కనక కూడ వశషణరథ లమన ఉననయ!

వదన: ఉననయ అన అడగకు, నకు తలుసవ అన అడుగు, ఎందుకంట దశకుల పలుకులల వశషణరథ లు అనకలు. అందుల మనకు తలసనవ అతన స$లdము.

నువ$డగవ, చతురుమఖుడన ఎందుకు పర రథంచకూడదు అనన పరశనకు ఈ శవQ కముల సమధనము చబుతుననరు.

"స భూః ఇతన వ�హరత, స భూమమ అసృజత" అనగ "అతడు భూః అన వ�హృతన అభ�సము చచసను, భూమన సృజంచను" అన అననటుQ గ శు� తనన బటV వదచfరణ వలన బరహమకు సృషటV కర�పయగమన జ² నము కలుగుతుంద. "వదయ మ పరమమ చకషుః వదయ మ పరమమ ధనమ" అన ఆ చతురుమఖుడ అననటుQ గ దృషటVయు, సంపదయు ఆయనకు వదముల కదయ, ఆ వద జ² నమ లకపతర ఆయన మంద బుద�యు, అపహరత భగు�డును అవుతరడు. వరంచ అంట "వరచయతన సృషటVః ఇతన వరంచః" అన సృషటV చచసవడన కదయ అరథము. వద జ² నమ లకునననడు ఆయన సృషటV చచయలనవడవుతరడు. చతురుమఖునక అటV పరసథతన ఒకసవర కదు, ఱండు సవరుQ కలగంద, ఒక సవర మధు కటభుల వలన, మఱయక సవర సతమకసురున వలన. అపుdడు ఆయనకు "వదమధ�పయత వధమ" అనయు "య బరహమణమ వదధతన పూర$మ య వ వదయంశf పరహణతన తసమ�" అననటుQ మళళq మళళq పరమతమ అనుగ�హంచ యుండనచ ఆ చతురుమఖుడు బకక ముఖం వయల9 ఉండద కదయ!

ఆ చతురుమఖ బరహమ "బరహమతు మమ మధుమతుమమ బరహమవ మధుమతు మమ యస� సతమ పరజవత9యప సః అహమ" అంటూ తనను రకషంచమన పర రథస� అపుdడు పరమతమ ఆయనకు మళళq ఉపదశము చచసడుట.

ఈ రకంగ భరమ, పరమదము, అశక´ మదలన లపములత ఉండ మరయక జవుడన చతురుమఖ బరహమ కంట అఖల దష పరత�నకుడు, సమస� వజ² న పరదయత, భక సులభుడు అయన హయగర�వ భగవనుడన ఆశ�యంచడం మనకు యగ�మనద కదయ!

ఇకకడ మళళq మళళq అన సూచంచడనక "భూయః అప" అన అననరు.

"వచమ నధయ" అనడం వలన మన దగ�ర ఎపుdడు జ² న సంపద (తరగ) పతర అపుdడు మనము ఆ చతురుమఖ బరహమ లగ ఆశ�యంచడనక తగన వడు అన తలుసత� ంద.

నను: మఱ దవతల గురువన బృహసdతన మటమట?

వదన: ఆయన గురంచ కూడ తరువతన శవQ కంల చబుతుననరు.

నను: ఏమట ఆ శవQ కము

వదన: బుద�క బృహసdతన అంటరు కదయ, ఆయనను ఆశ�యంచకూడదయ అంట చబుతుననరు.

"వతరక డలమ వ�వధూయ సతర�వ

బృహసdతనమ వరయస యతః త$మ

తరనవ దవ తనరదశశ$రణమ

అసdృషV డలయతమ ఆధరజ�మ"

దవ: హయగర�వ సవ$మ!

యతః: ఎందువలన

త$మ: నవు

బృహసdతనమ: (దవతల గురువన) బృహసdతనన

వతరకడలమ: దుస�రకముల చచత కలగన మన చంచల�ము నుండ

వ�వధూయ: నవరంచ

సతర�వ: సత�వ(గుణ) మర�మున

వరయస: పరవరంచునటుQ చచయుచుననవ

తరన ఏవ: ఆ కరణము చచతన

తనరదశశ$రణమ: దవందయ� దులయకక

ఆధరజ�మ: ఆధపత�ము

అసdృషV డలయతమ: ఊగసలటను లనదగ

(అగుచుననద)

ఓ హయగర�వ సవ$మ! నవు దవగురువన బృహసdతనన దుస�రకముల వలన కలగన మన చంచల�ము నుండ నవరంచ సత�వ గుణ మర�మున నడచుకను నటుQ చచయుట వలనన దవందయ� దుల ఆధపత�ము సథరముగ కనసవగు చుననద కదయ!

నను: బృహసdతనక మన చంచల�ము కలగందయ, అదపుdడు. ఆయన మన చంచల�ము పతర దవందయ� దులకు సథరత$ము వచfనదయ!

వదన: మన చంచల�ము ఎపుdడు కలుగుతుంద, రజ, స�మ గుణలు పరకపంచ నపుdడు. మనము ఇంతకు ముందు అనుకుననటుQ లల వభూతన ల ఉనన ఏ జవుడకన రజ, స�మ గుణ పరభవముంటుంద కదయ.

భగవదగ� తల చబుతరరు

"అజ²శf అశ�ద�ధనశf సంశయతరమ వనశ�తన

నయమ లకస� న పరః న సుఖమ సంశయతమనః"(అధ�యము 4, శవQ కము 40)

"ఉపదశము వలన జ² నము లభంపన వడును, ఉపదశంపబడనను దయన వృద�యందు త$ర/ శ�ద� లన వడును, దయనయందు సంశయము కలవడును నశంతురు" అన కదయ గరతరచరు�డు పలకడు.

అలగ బృహసdతనక రజ,స�మ పరభవము కలగంద. కలగ, చర$కమన నస�క మతరనన పరతనపదంచచడయన.

అసలు బృహసdతన చతురుమఖ బరహమ మనస పుతుర డన అంగరరసున కుమరుడు. అంగరరసునక, ఆయన భర� శ�దయ� దవక నలుగురు పుతుర లు, వరు అగన, సమవరు´ డు, ఉతథు�డు, బృహసdతన. బరహమ వదయ� పరంగతుడన అంగరరసున లగ, బృహసdతన కూడ సర$ వదయ� పరవవణుడ దవగురు సవథ ననన పందడు. మహరష భరదయ$జుడు ఈయన కుమరుడ. ఈయన దరûంచన మంతరములు మనకు ఋగ$దముల మం. 10, సూ.72 ల కనబడతరయ. జ�తనర$జ² ననక(అంతరకష వజ² ననక) ఈయన దయరûనకుడు. ఈయన పరుమద "బృహసdతన సంహత" అన సంహత కూడ ఉననద. అంత గపdవడన కూడ అజ² న, సంశయ, వపర�యదులకు లన దవవమ లదన చపd చర$క మతరనన ఒక సందరభంల పరతనపదంచచడయన.

"సతర�వ సంజయతర జ² నమ" (భ.గర. అ. 14, శవQ . 17) అన కదయ,అంట సత�వ గుణము వలన జ² నము కలుగుతుంద. అల కక సత�వ గుణము తగ� తకకన గుణలు వజృంభస� "రజ రగతమకమ వద� తృషణణ సంగ సముదభవమ" (భ.గర. అ 14, శవQ 7)అన భగవదగ� త ల చపdనటుQ రజ గుణమువలన స తర పురుషుల మధ� పరసdరము పరమ, కమము పుటVడం, వషయ భయగములననుభవంచలన కరక కలగడం, ఇల వషయనుభవల పరకకకు మనసు9 మళళుqతుంద. ఇద పరసథతన బృహసdతనక కూడ కలగంద. అపుdడు వషయనుభవమ జవత పరమరథమన చర$కమతరనన బృహసdతన పరచరము చచసడు. తరువత హయగర�వ భగవనుల అనుగ�హము వలన సత�వగుణ మర�మున పరవరంచ దవందయ� దులకు గురువుగ కనసవగడు. గురువులన దవతలు దవతు�ల చచతనల పరభవము పందడమూ జరగంద. తరువత పరమతమ కృప వలన అనన సరుద కుననయ అనుక.

దవగురువన బృహసdతనక తనపdలు తపdలదు అన అంటుననరు దశకులు ఈ శవQ కముల.

నను: మఱ యజ² లూ అవవ వవధ దవతలకు చచసవ� రు కదయ వఱు వఱు ఫలలకసం. ఉదయహరణకు నరు కవలన యజ²ం చచసనపుdడు "వరుణయ సవ$హ వరుణయ ఇదమ నమమ", అన అంటూ ఆయ దవతలకు హవసు9 అరdంచడం, పూజలు చచయడం చచసవ� రు ఆయ ఫలలు పందడనక. అలగ వద�కు, వజ² ననక ఎవరన దవతలకు యజ²ం చచయడం, ఆశ�యంచడం చచయకూడదయ?

వదన: వరవరన కూడ స$తంతుర లు కరు, పరమతమ నయమంచన పరకరము ఆయ దవతలు తమ తమ వధులను నర$హసూ� ంటరు, అంతర. నజంగ హవరభగలను స$కరంచచద, ఆ యజ² ల ఫలతరలను పరసవదంచచద ఆయ దవతల అంతర�మగ నునన పరమతరమ. ఆ వషయనన తరువత శవQ కముల చబుతుననరు.

"అగన సమదయ� రfషట సప� తంతః

ఆతసథవన మంతరమయమ శరచరమ

అఖండసవరః హవషణమ పరధనః

ఆప�యనమ వ�మసదయమ వధతర9"

సమదయ� రfషట:దగప� జ$లలను కల

సప� తంతః: సప� తంతు అనబడు

అగన: అగనయందు

మంతరమయమ: వదమంతర రూపమన

శరచరమ: శరచరమును

ఆతసథవన: పందనవడవ

అఖండ సవరః: సమగ�మన సవరమును గల

పరధనః: పురడశయము మదలగు పరధనములన

హవషణమ: హవసు9లత

వ�మసదయమ: దవతలకు

ఆప�యనమ: తృప�న

వధతర9:కల� ంచు చుననవు

బగుగ వలుగందు జ$లలను కలగన యజ² గన యందు వద మంతర మయమన శరచరమును కలవడవ ఆ యజ²ములయందు సమరdంపబడన హవసు9లను నవు గ�హంచ దవతలకు తృప�న కల� ంచుచుననవు.

నను: ఇదమట, అగన హతరముల "వరుణయ సవ$హ" అన "సతమయ సవ$హ" అన హవసు9 అరdస� దయనన స$కరంచచ వడు భగవనుడ, ఆయన స$కరస� ఆయ దవతలు తృప� చందుతరర, ఇదల? నను తనంట నకు ఆకల తతరనటుQ .

వదన: అగన హతరము ఏడు జ$లలు కలగ ఉంటుందట.

"కళళ కరళళ చ మనజవ చ

సులహతర య చ సుధూమ �వరణ

సుఫలంగన వశ$రూప చ దవవ

లలయమన ఇతన సప� జహ$ః"

(ముండకపనషత, ఖండము 2, మంతరము 4)

అన నటుQ హమ సమయమున పక ఎగయునవ ఏడు అగన జ$లలు కళళ, కరళళ, మనజవ, సులహతర, సుధూమ �వరణ , సుఫలంగన, వశ$రూప అన వట పరుQ . ఇల నర$హంచబడ యజ²ములకు అధపతన పరమతరమ.

"అహమ కరతుః అహమ యజ²ః స$థ అహమ అహమషధమ మంతర హమ అహమవజ�మ అగనరహమ హుతః" (భ.గర. 9-16) అన భగవనుడ అననటుQ యజ²మును, యజ² ధపతనయు పరమతమయ. "యజ² యజ²పతనః యజ$..." అన వషుణ సహసÛనమలల 18 నమలు చదువుతరము కదయ. ఈ వషయమ దవతలకు తలయచపdడనక ఒకసవర చతురుమఖ బరహమ నర$హంచన అశ$మథ యగముల సవ$మ వంచచస యజ² స$రూపుడ వవధ దవతర నమములత నయబడన హవసు9లను తరన స$కరంచచడుట

("తత�తdదవః ఉపహతరప తురంగమధయ శకర దయః వరద! పూర$మలబ� భగః అధ�కషతర మఖపత...."(వరదరజ పంచశత)

అపుdడు దవతలు తమకు హవరభగములు అందలదన వచరంచ చతురుమఖున పర రథంపగ అతడు సవ$మయ సర$ హవరభక అన, ఆయన యజ² ఫల పరదయత యన ఆయన అనుగ�హము లనద తమకవ$రక అస�త$ము లదన, తరము స$కరంచుతుననమనుకునన కూడ అంతర�మగనునన ఆయన నజనక స$కరంచ ఆయన యజ² ఫలపరదయనము చచసవ� డన వరక తలపడుట. అపుdడు వరు తమ స$రూపమును, తమకు, పరమతమకు గల శరచర, శరచర భవమును తలసకన సంతషటంచచరుట.

"భయకరమ యజ² తపసవమ" (భ.గర. 5-28) అన తరన యజ² తపసు9లకు భయకను అననన ""అహమ హ సర$ యజ² నమ భయకచ పరభురవ చ"(భ.గర.-9-24) తరన భయక´, పరభువు కూడ అననన భగవదగ� త ల ఆయన చపుdకుననడు కదయ. అంతర కకుండ "బరహమరdణమ బరహమ హవః బరహగన బరహమణ హుతమ బరహమ�వ తరన గంతవ�మ.." (భ.గర. 4-24) అన భగవదగ� తల ఆయన యజ²ము, సవధనము, ఫలము అన కూడ తలపడు.

అందుక భగవనుడు భగవదగ� తల ఏ దవతనన ఏదయన కరకత పూజస� ఆ దవత అంతర�మగ నుండ ఆ కరకను తరన ఆ దవతదయ$ర తతరుసవ� ను కన అల మరకళqను పూజంచచ పద�తన "అవధ పూర$కమ" (యజంతన అవధ పూర$కమ-భ.గర. 9-23)అన చపdడు. భగవదగ� తల "యయ యమ యమ తనుమ భకః..తరమవ వదధమ�హమ". 7-21).అంట తరన ఆ ఫలపరదయనము చచసవ� డు అననమట.

అంతరకక వర దయ$ర పందబడ ఫలములు పరమతములు

"అంతవతు� ఫలమ తరషణమ.."7-23 అన కూడ ఆయన చపdడు.

అందు వలన ఇతర దవతలను ఆశ�యంచడం కక మకష వద�త బటు సమస� వద�లనూ పరసవదంచగల హయగర�వ భగవనున ఆశ�యంచడమ ఉత�మము కదయ!

నను: ఈ శవQ కముల "అగన మంతరమయమ శరచరమ ఆతసథవన" అంట పూరగ అరథం కలదు. అలగ హవరభగలు ముందు పరమతమ స$కరంచ తరువత మగలన దవతలు స$కరసవ� రు అననవు, కన "అగన మడ పురహతమ యజ²స� దవమ ఋతన$జమ హతరరమ రతనధతమమ" అన అగన ఆయ హవరభగలను వవధ దవతలకు అంద చచసవ� డన వననన!

వదన: మనము ఇంతకు ముందు అనుకుననటుQ గ ఆ అగనక కూడ అంతర�మగ నునన వడు పరమతరమ. మంతరమయమ శరచరమ అననపుdడు "మంతర పూరతమన శరచరము కలవడు"అన అరథం చచసుకవల.

నువు$ చపdన ఋగ$ద మంతరముల పదయలనన పరమతమకూ వరసవ� య. "అగన" అంట "అగ� నయతన ఇతన" అను అరథము వలన సనమర�ముల పరమపదయనక తతసుకన వళళqవడన, "(యజ²స�) పురహతమ" అంట హతకరముగ యజ² నర$హణమును నడపంచువడన, "(యజ²స�) దవమ" అంట యజ²మునకు అధపతన అన, "ఋతన$జమ"అంట సర యగు రచతన ల జరపంచువడన, "హతరరమ" అంట దవతలకు హవసు9లను ఇపdంచువడన, "రతనధతమమ " అంట మకకల పరకశవంతమన, ఆనంద దయయకమన వడన ఈ వశషణలనన పరమతమకూ వరసవ� య. ఇంతరకదు, తరువత మంతరర లల కూడ పవక, జతవద, వశ$నర మదలన పదయలనన పరమతమకు కూడ వరంచచవ అన పదదలు చబుతరరు. ఆ అగనక అంతర�మగ ఉండ హవసు9లను ముందు స$కరంచచద, తరువత మగలన దవతలకు పరసవదంచచదగ పరమతరమనన అందువలనన తమకు శరచర, అంతర�మ అయన పరమతమ స$కరముతట దవతలకు తృప� కలుగుతుందన చబుతరరు.

అంతరకక మనము ఇంతకుముందు అనుకుననటుQ ఇందయ� ద దవతలు కూడ రజ,స�మ గుణపతుల. అందుక యదవులు తనను పూజంచ లదన తనకు చచయవలసన పూజ గవర�నగరక చచసరన ఇందు� డు కపగంచ ఱళq వన కురపంచచడు. ఆయనకు తలయలదు, తనకూ, గవరథన గరక కూడ ఆధరము, అంతర�మ ఆ పరమతరమ అన, ఆయన వలనన తరనూ తన పన నర$హసు� నననన. ఆ గపలుడు గవరథన గర చచతన వళqను రకషంచన తరువత ఆయనకు బుద� వచfందనుక.

ఎందుకంటునననంట ఆ దవతలవ$రూ స$తంతుర లు కరు. పరమతమ నరదశముననుసరంచచ కర�నర$హణ జరుగుతుంద.

అందువలన యజ² స$రూపుడన పరమతమ స$కరంచన పదపన ఆ చతురుమఖున అశ$మథ యగముల మగలన దవతలు ఆయన పరసవదమును మహదయభగ�ముగ స$కరంచచరు.

మన మన ఇళqలQ చూడు పరుమళqకు ఆరగంపు చచసన పరసవదమ ఆబదకలల పతృదవతలకూ సమరdసవ� ము.

నను: పన, కనపడన దవతలూ వళళూq ఎందుకు, వరక కూడ రజ గుణమూ, అహంకరమూ అవవ ఉండడం చచత ఆశ�యంచడనక అనరు2 లనుక. కృషుణ డు గవర�నగరన పూజంచమన చపdనటుQ , మనం కూడ ఈ కనపడుతునన పరపంచముల పరకృతన తతర� $లను వటన అయన వదయ�, వజ² నల కఱకు పూజంచ కూడదయ, నదులను, వృకషమలనూ కూడ కంతమంద పూజసూ� ంటరు కదయ తమ తమ కరకలు తతరడం కసం. అలగ కంత మంద వదయలకూ, పుస�కలకు పూజ చచయడం, ఓంకరపసన చచయడం కూడ...

వదన: ఆ వవరలన తరువతన శవQ కముల చబుతుననరు,

ఈ సందరభముల నకక వషయం గురు´ చచయల, నకు తలస ఉంటుంద అనుక, కన నువు$ వృకషమలూ, నదులూ అన పరకృతన తతర� $లు అననవు. మన సదయ� ంతముల మూడు తతర� $లు ఉననయన చబుతరరు కదయ. అవు పరకృతన, జవుళళుq, ఈశ$రుడు. అందుల పరకృతన చతన�ము లనద, జడము. జవుళళుq, ఈశ$రుడు (అంట పరమతమ) చతన�ము కలవ. వృకషమల శరచరము, వృకషమలమట సుర, నర, తనర�క, సవథ వర జవ సమూహల కననటక శరచరము పరకృతన నుండ వచfనద, అందువలన అద జడము, చతన�ము లనద, కన వటలపల ఉండ జవుడు అజడము, చతన� స$భవము కలద. అంట సురులు, నరులు లగ తనర�క అంట కదల పశు, పకషమ�దులు, సవథ వరలు అంట కదలన వృకషమలూ అవవ, వవటQల కూడ చతన�మునన జవుళళుq ఉంటరు. చరము అంట కదలడం అనన పదయనన చతన�ము గ అరథం చచసుకకూడదు. వృకషమలు చరలు కకపయన చతన�మునన జవుళళుq ఉననవ. అలగ గల, నరు కదలవ అయన చతన�ము లనద.

జవుళqకు వర వర కరమ ఫలలను అనుసరంచ సుర, నర, తనర�క, సవథ వర శరచరలు వసవ� య. ఈ శరచరలనన పరకృతన తతర� $ల.

సృషటV పర రంభముల అవభక తమ రూపమన పరకృతన నుండ వభక తమసు9, దయన నుండ వరుసగ అకషరము, అవ�కము, మూల పరకృతన, మహతు� , అహంకరము దయన నుండ వకరకము, భూతరద, తజసము, అందుల వకరకము నుండ ఇంద�యలు, మనసు9, అలగ భూతరద నుండ పంచ తనమతరలు, వట నుండ పంచ భూతరలు వచf వట పంచకరణమన

పరకరయ వలన ఈ సుర, నర, తనర�క, సవథ వర శరచరలు తయరయ వటక ఇంద�యలు, మనసు9 తడవుతరయ.

అందువలన ఈ శరచరలనన పరకృతన తతర� $లననమట. ఆ పంచ భూతరల కలయక వలనన మనకు ఈ కనపడ పరకృతన కూడ తయరవుతుంద. నువు$ ఇంతకుముందు వన ఉంటవు. ఊరక గురు´ చచసను, సందరభము వచfంద కనుక.

ఇంక శవQ కనన చూదయద ము.

"యనూమల మదృక పరతనభతన తత�వమ

య మూల మమనయ మహదు� మణమ

తతర�వన జనంతన వశుద� సతర� $ః

తర$మ అకషరమ అకషరమతృకమ తర"

ఈదృక: ఇల కనబడటటువంట

తత�వమ: (ఆకశద ) తత�వ సముదయయము

యత: దనన

మూలమ: కరణముగ కల� నదవ

పరతనభతన: (ఏద) పరకశంచుచుననద

ఆమనయ: వదములనడ

మహదు� మణమ: మహ వృకషములయకక

య: (ఏ) అకషర మతృక

మూలమ: మదట భగమ(అటV)

అకషరమ: నశంపన

తరమ: ఆ

అకషర మతృకమ: అకరద అకషర మతృకను

తర: న యకక

తతర�వన: యథరథ తత�వముగ

వశుద� సతర� $ః: నరమలమన సత�వ గుణము కలవరు

జనంతన: తలసకను చుననరు.

ఈ కనపడునంట పంచ భతనకమన సమస� పరపంచము కన,

వదములనడ మహ వృకషములకు మూలమన అకరద అకషర మతృక కన నవ మూలము గ కలగ నకు శషమనద అన నరమల సత�వ స$భవము కలవరు తలుసుకనుచుననరు.

నను: వశషణరథ లు?

వదన: ఈ "హయగర�వ సత� తరము" అందుల ముఖ�ంగ ఈ శవQ కము లతులు తలుసుకవలంట మంతరశసతరము బగ తలయల అన పదదలు చబుతరరు. మనకు మంతర శసతరము తలయదు కనుక మనకు ఆ వశషణరథ లు తలయవు.

ఇంతకు ముందు అనుకుననటుQ మహతు� మదలన తతర� $లు 24 ఉననయ కదయ. (అవ పంచ భూతములు, శబద , సdరû, రూప, రస, గంధములు, పంచ జ² నంద�యలు, పంచ కరమంద�యలు, పరకృతన, మహతు� , మనసు9, అహంకరము). ఇవనన కూడ పరమతమ నుండ వచfనవ, పరమతమ శరచరమ పరమతమకు శషముగ నుండవ. అందుక శర�మననరయణుడు సర$ శబద వచు�డు అన చబుతరము. ఈ జవుళq శరచరలు కన ఈ కనపడ పరకృతన సమస�ము వవటత తయరయనద.

కనుక దగనక మూలము, ఆధరము, శషట పరమతరమ కనుక అచతన�ములన ఈ పరకృతన తత�వములు కక తదయధరభూతుడన హయగర�వ భగవనుడన ఆశ�యంచడం యుకము కదయ!

ఇంక ఈ శవQ కముల అకషర మతృక అంట "పరణవము" అన పరణవముల మదట వ�హృతన అయన "అ కరము" అన చపdవచుfను. పణన అషణV ధ�య కూడ "అ ఇ ఉణ" అను సూతరముత పర రంభమవుతుంద కదయ!

"వదన రూప వ�కరత..." అననటుQ సమస� సృషటVక వదము మూలము అన చబుతరరు. ఆ వదమునకు పరణవము మూలము. సర$ శబదములకు మూలమన పరణవము కూడ పరబరహమ వచ�మ. "ఓమతర�కకషరమ బరహమ" (భగవదగ� త 8-13) అన కదయ భగవదగ�త చబుతుంద. "తతన�రచయ ఉపనషత కూడ "ఓమతన బరహమ" అన చబుతుంద. "ఓంకర పరభవ వదయః" అన వదములు ఓంకరము నుండ ఉదభవంచచయన, ఆ ఓంకరతమకుడ పరబరహమ అయన హయగర�వ భగవనుడన తలుసత� ంద కదయ.

అలగ ఓంకరనక పరథమ వ�హృతన అయన "ఆకర శబద వచు�డు కూడ శర�మననరయణుడ. "అకరరథ వషుణ ః జగదుదయ రకషమ పరళయకృత" అన పరశర భటVర తలపరు. భగవదగ� త ల శర�కృషణ భగవనుడు "అకషరణమ అకరసమ" అన చబుతరడు. అందుక "జనమద�స� యతః" అన బరహమ సూతరము బరహమను జనమదులు ఎవర వలన కలుగుతుననయ అతడ బరహమ అన నర$చసు� ంద. తతన�రచయ ఉపనషత "యత వ ఇమన భూతరన జయంతర.." అన"ఎవన నుండ ఈ భూతములననయు ఉదభవసు� ననయ... " ఆయన పరబరహమ అన వవరసు� ంద.

దగన వలన ఈ సమస� తత�వములకు మూలము, శరచర పరమతరమ. ఈ జగత�ంతర ఆయన శరచరమ. అంట ఆయన ఆధరముగ, ఆయనకు శషముగ ఉంటుందననమట. అందుక "జగత9ర$మ శరచరమ తర" అన శర�మదయ� మయణము ల చతురుమఖుడు శర�రముడన వరణసవ� డు.

అందువలన ఈ కనపంచచ మహదయద పరకృతన తత�వములూ, సమస� శబద వజమయమూ, ఆ అకషర మతృక అయన పరణవమూ అనన కూడ పరబరహమతమకమన, ఈ సమస�మూ పరమతమకు శషమన నరమలమన సత�వగుణము కలవరు తలుసుకన ఆ ఆద మూర అయన హయగర�వ భగవనుడన ఆశ�యసవ� రు. ఎంత మహదు� మము అద, పదద చటVయన, మనం నళళుq పసద, ఆశ�యంచచద దయన మూలము అద వ ళq దగ�ర కదయ, అపుdడ ఫలము దకకద. ఇకకడ అలగ మహదయద తతర� $లకన, శు� తర�ద వజమయనకన మూలము హయగర�వుడ అన, ఆయన ఆశ�యణయుడు, పర పు�డు అన చబుతుననరు.

నను: అంట జవుళqకన, అచచతనమన పరకృతన తత�వములకన అసథత$ము కలగద పరబరహమ వలనన కనుక ఆయన వవటకననటక అంతర�మ , మూల నర$హకుడు కనుక ఆయనన ఆశ�యంచల అన అంటుననరు. మఱ, వవటక అంతర�మగ ఎపుdడు ఎల లపల పరవశసవ� డ, చవరకు ఇవనన ఏమటవుతరయ!

వదన: ఆ వవరలు తరువతన శవQ కముల చబుతుననరు.

"అవ�కృతరత వ�కృతవన అస త$మ

నమన రూపణ చ యన పూర$మ

శంసంతన తరషణమ చరమమ పరతనషణఠ మ

వగరశ$ర తర$మ త$దుపజ²వచః"

వగరశ$ర: (జవ, పరకృతన తత�వములకు వలకషణుడవ, వటక ఈశ$రునగ చపdబడుచునన) ఓ హయగర�వ సవ$మ!

త$మ: నవు(ఇంతకు ముందు)

పూర$మ: సృషటV సమయమున

అవ�కృతరత: నమ, రూపములు లన

జగతు� నందు పరవశంచ, ఆయ వసు� వుల యకక

యన: ఏ

నమన: పరQను

చ: మఱయు

రూపణ: రూపములను(స$భవములను)

వ�కృతవన: వభగము చచసన వడవ

అస: ఉననవు

తరషణమ: ఆ నమ రూపముల యకక

చరమమ పరతనషణఠ మ: చవరకు పరమవధ గ

తర$మ: ననున

త$త+ఉపజ²వచః: న అనుగ�హము వలన జ² నము పందన మహనయులు(న అనుగ�హము వలన బయల$డలన శు� తర�దులు

శంసంతన: కరంచుచుననరు(కరంచుచుననవ)

ఓ వగరశ$రుడవన హయగర�వ సవ$మ! నమ రూప రహతముగ సూకషమమవసథలనునన జగతు� న

సృషటVక పర రంభమున నవు అను పరవశము చచస నమ రూప వభగము చచసతనవ. వటకననటక పరమవధయు, ఆయ జవుళళుq చవరకు పందవలసన గమ�మును నవనన నచచ ననుగ�హంప బడన జ² నులు, (నవనుగ�హంచన శసతరములు ) సు� తనంచుచుననరు (సు� తనంచుచుననవ).

నను: అంట దగనల ఱండు వషయలు చబుతుననరు. ఆ భగవనుడ ఈ సృషటV పర రంభముల సృషటV పదయరథములల అనుపరవశము చచస నమ, రూప వభగము చచసడన, ఆయన చవరక దగనకంతటక గమ�మన అంతరన. ఇందుల మదట వషయనన కదయ "ఇమః తనసతÛ దవతర అనన జవన ఆతమన అనుపరవశ� నమ రూప వ�కరవణ" అన ఛందగ�పనషత(6-3-2) ల సద$దయ� పరకరణంల "భగవనుడు అను పరవశము చచస నమ, రూప వ�కరణము అద వభగము చచసడు" అన చబుతరరు. మఱ అంతకు ముందు ఇదంతర నమ రూప రహతంగ ఉండదనన మట.

వదన: ఛందగ�పనషత లన కదు బృహదయరణ�ఉపనషతు� ల అంతర�మ బర హమణములను, కషటతక లను, సుబలపనషత లను ఇల చల చటQ భగవనుడ అంతః పరవశ పూర$ నయమనము చపdబడడద. "తత సృషణV $ తదవ అనుపర వశత తదను పరవశ� సత చ త�త చ అభవత" అంట జగతు� న సృషటVంచ దయనల పరవశంచ చచతనములు, అచచతనములుగ ఆయను అన. అంట అంతకు ముందు నమ, రూపములు లక తనల సూకషమమవసథల పడయునన జవ సముదయయముప దయ కలగన పరమతమ వటక తనత సమనమన సథతనన కలగంచ పరమపదమున తనత చచరుfకవలన చదచతు� లను సృషటVంచ తరను వటక అంతర�మగ పరవశంచచడుట. "యస� పృథవవ శరచరమ...యస� ఆతరమ శరచరమ...అంటూ వననవు కదయ, అంట పృథవ�దుల వల జవతమలు కూడ భగవనునక శరచరములననమట.

నను: కన, "అనన జవన ఆతమన" అంట బరహమమ జవరూపముత అను పరవశము చచసు� ననడన కదయ, ఎందుకంట చూడు "జవన ఆతమన" అన ఱండూ ఒక వభకల ఉననయ. అందు వలన అవ ఱండూ ఒకట అవల కదయ!

వదన: మఱ అలగయతర "య ఆతమన తనషఠ న యస� ఆతరమ శరచరమ" మదలన శు� తులకు అరథం ఎలచబుతరవు, దయనకరథం ఈ అచచతన జగతు� , జవ సముదయయము కూడ బరహమతమకమన చపdక తపdదు. ఈ శరచర, శరచర భవము వలనన ఆ శు� తనక "జవునల అంతర�మగ నను ఆ జవునత బటు అనుపరవశము చచస నమ రూప వభగము చచసను" అన చపుdకవల.

నను: "నను" అను పరవశము చచసను అనడనక బదులుగ "ఆతమన" అన "మయ" అననటుQ అంట "నచచత" అన తృతతయ వభకల ఎందుకుంద?

వదన: "సంహన భూతర$ బహవః మయ అతర� ః" అన ఉపయగసవ� రు కదయ, అంట "సంహము అయన నచచత చల తననబడడ య" అన అరథము. అందుచచత ఇలంట పరయగము తపుdలదు. అకకడ సంహ శరచరకుడు అననటుQ ఇకకడ జవ శరచరకుడు అన అంతర.

నను: మ అమమ నకు రూపననచfంద, ననన గరు నకు పరు పటVరు అనుక ఉదయహరణకు. ననూ మనననగరూ ఒకటల అవుతరము, ఇకకడ కూడ అంతర కదయ! భగవనుడు పరు, రూపము ఇస� ఆయన ఈ పరు, రూపము ఈయబడన వసు� వు అవుతరడ!

వదన: ఇలగ నమ రూప వ�కరణము చపdన మరక శు� తన వక�ము చూడు. "తద�దమ తర 2 అవ�కృతమసత తత నమ రూపభ�మ వ�కరయత" అంట

తర 2: సృషటVక పూర$మున నునన ఆ సమయమునందు

ఇదమ తత:ఇపుdడు జగదూ� పముగ నునన ఆబరహమము

అవ�కృతమసత: నమ రూపములు లక(సూకషమమవసథల) యుండను

తత: అద బరహమము(ఇపుడు)

నమరూపభ�మ: నమరూపములత

వ�కరయత: వశషVమగునటుQ చచయబడను

దగనన బటV నమ వ�కరణమంట మంచ పరు ఒకట చూస పటVడం కదు, తత�ననమ వశషVత$ము, అంట తత�ననమములచచ వచు�డగుట అన అరథము. ఇచట "వ�కరయత" అన కరమణ పరయగం తరన ఆయ నమ వచకములను సృషటVంచచడన తదయ$చు�డు కూడ తరన అన అల అవడనక కరణము తన అనుపరవ శమన చబుతంద.

నను: అంట "ఆ పలQడు సంహము ర" అననపుdడు సంహము అనన పదము లగ ఇందుల పరమతమ పదము లకషణకరథమును బధంచదయ!

వదన: అల కదు, అకకడ ముఖయ�రథమ, అంట ఈ నమము పరమతమకూ వరసు� ంద.

నను: మమూలుగ రూపము దృశ�తర$నన, నమము శబదకంగనూ ఆ వసు� వును సూచంచడనక వడుతరము. ఇకకడ కూడ..

వదన: ఇకకడ నమ వ�కరణమంట కవలము శబద సృషటV కదు, రూప వ�కరణముచచ సృషటVంపబడన ఆయ పదయరథములకు తదనుగుణంగ శబదములు సృషటVంచడం అననమట.

నను: అంట ఈ నమలనన పరమతమకు సంబంధంచనవన, లక....

వదన: "బహుసవ�మ" అన తరన అనకముగ అగుదును అన కదయ భగవనుడు సంకలdంచచడు, అంట ఈ నమలనన ఆయనక వరసవ� య. ఈ చదచతు� లు ఆయన వశషణలననమట. "వచసవమ వచ�ముత�మమ" అనగ "సర$ శబదములకు పర�వసవనమందు సవకషమదయ$చ�మన వడు " అననన, "హరః అఖలభః ఉదగర�తర తదవకః" అనగ "పరమతమయ సర$ శబదముల చచత వచ�మన వడు" అన "నతరః సమః సర$ శబMః పరతనషణఠ .." అన "సర$ శబదములచచత ఏ పరమతమ బధంపబడుచుననడ అతనక నమసకరంతుము" అననన అనక మన వక�లు ఈ వషయనన చబుతుననయ.

నను: అయతర ఈయన లపల ఉండ ఏమ చచసవ� డుట!

వదన: "అంతః పరవషVః శసవ� " అన "ఆ అంతః పరవశము శసంచడం కసమ అననన, అల అంతః పరవషుV డ శసంచచవడు ఆతమ కనుక ఈ జగతు� ల పరతన వసు� వుక ఆయన ఆతమ అంట ఈ చదచతు� లు ఆయనకు శరచరమన, ఈ శరచర, శరచర భవ సంబంధమును బటV శరచర వచకములనన శరచరంతర$ర అయన ఆతమ పర�ంతము వచకములననన ఈ వషయమ శసవతర లనన ముక కంఠంత ఘషటసు� ననయన తలుసత� ంద.

నను: కన ఈ పరబరహమ పరత�కష గచరము కదయయ. ఇల కనబడన దయనత ఈ కనపడ వసు� వు యకక తరదయతమయం ఎల చబుతరము.

వదన: నువ$ంట ఎవరు?

నను: నను అంట న ఆతమ

వదన: మఱ "నను మనుషు�డను" అననపుdడు మనుష�త$ము శరచరనక కన ఆతమకు కద. కనపడ శరచరంత కనపడన ఆతమకు తరదయతమయం చబుతుననవు కదయ, అలగ ఇకకడ కూడ.

నను: "వగరశ$ర" అననరు అందుక కబలు, ఈశ$ర అంట అంతర�మగ ఉండ నయమంచు వడన కదయ అరథము. ఏ వచకనకన ఈశ$రుడయన కదయ!

వదన: అందువలన ఈ చదచతు� లకు గమ�మూ ఆయన. ఈ వషయం శసవతర లనుండ తలుసు� ంద. ఆ శసతర జ² నము ఉనన వరనుండ మనము తలుసుకవల

నను: గమ�ము అంట మళళq కలdంతముల ఆయనల సూకషమమవసథల పడ ఉండడమనయ, లక పునరవృతన� లన సథతనల పరమపదయనన చచర ఆయనత కూడ ఉండడమన అరథమ?

వదన: ఏరకంగ అయన ఆయన వదదక కదయ, ఆయన యకక పరపూరణమన అనుగ�హం కలగ దయక కలdంతముల సూకష� దశల ఆయనత ఉండడం, (మళళq ఈ లల వభూతనక వసూ� , పతూ) అనుగ�హం కలగతర ఇంకముంద, పరమపదముల నత� సూరులత కూడన ఆయన కంకర� భగ�ం. ఆ భగ�ం కలగడనక ఆయన సవధనము.

నను: అద సర, ఆయన గమ�ము, ఆయనను చచరల అంట ఎల ధ�నంచల చపdల కద!

వదన: అద తరువత శవQ కముల చబుతుననరు.

"ముగ�ందు నష�ందవలభనయమ

మూరమ తవనంద సుధపరసూతనమ

వపశfతః చచతస భవయంతర

వలముదయరమవ దుగ� సంధః"

ముగ� ఇందు: బల చందు� న యకక

నష�ంద: వననలవల

వలభనయమ: మనహరమనద

ఆనంద: ఆనందమనడు

సుధ: అమృతము యకక

పరసూతనమ: జనమసవథ నమును (కనుక)

దుగ� సంధః: పల సముద�ముయకక

ఉదయరమ: గపdదవన

వలమ: సతువును వల(తతరమును వల) ఉనన

తవ: న యకక

మూరమ: రూపమును

వపశfతః: వదయ$ంసులు

చచతస: మనసు9నందు

భవయంతర: ధ�నంచుచుననరు.

జ² నులు బల చందు� న వననల వల మనహరముగ నుండడద, ఆనంద పరవహమును పరవహంపజయునద, (నరమలమన) పల సముద�ముయకక అవధ వల నుననదగు న రూపమును తమ మనసు9న నలుపుకన ధ�నము చచయుచుననరు.

ఇంతకు ముందు శవQ కముల సవ$మ అంతర�మ గ చదచతు� లల వంచచస యుంటడు అన చపdన తరువత ఆ సవ$మన ధ�నంచడం ఎల అంట ఈ శవQ కముల అనుగ�హసు� ననరు.

కళవ�ణ గుణములత పరపూరుణ డన సవ$మ యకక దవ� మంగళ వగ�హనన ధ�నంచల అంటూ ఆయన కళవ�ణగుణలల ఆనందమన గుణనన ఉదయహరసు� ననరు. ఉపనషతు� కూడ ఆయన గుణలల ఒక గుణమన "ఆనందము" ను గణంచడనక పర రంభంచ "యత వచ నవరంతర" అననటుQ వనుదరగంద కదయ.

ఆయన మూర బలచందు� న వననల వల మనహరమనద. వననల మనసు9క, శరచరనక కూడ ఆహQ దయనన ఇసు� ంద.

ఆయన మూర ఆనందయద కళవ�ణ గుణములను ఎలQపుdడూ పరవహంప చచసూ� ండద. ఈ పరవహముల ఎవరయన ఆ గుణలను ఎపుdడయన అనుభవంచ తరంచ వచుfను. కూరతర� ళవ$న శర�స�వమూల అనుగ�హంచనటుQ గంగ పరవహంల సవధు, సజజనుల కక శునకలూ ఆనందయనన అనుభవసవ� య కదయ.

ఆయన మూర పల సముద�ము వల నరమలత$మునకు అవధ వంటద. అంట ఆయన ఆనందయద సమస� కళవ�ణ గుణ పరపూరుణ డ కక ఏ మలన�ము లన అఖల హయ పరత�నకుడు.

ఎపుdడయన ఒక పనన చచసన తరువత మనకు దయన ఫలము వలన సంతషము కలుగుతుంద, ఒక చటుV నట నరు పస పంచన తరువత ఫలములు వచfనటుQ . కన పరమతమ వషయముల ఆయన మనహరుడవడంవలన, ఆయన యకక ఆనందయద గుణ పరవహము సతతమూ మనకసం పరసరసూ� ండడం వలన ఆయనను ధ�నంచడమ అత�ంత ఆనందదయయకము. అటV మూరన జ² నులు ధ�నసూ� ంటరట.

"రసత వ సః"(తతన�రచయపనషత),

"మహతరమనసు� మమ పరథ ....భజంతన అనన� మనసః(భ.గర. 9-13), అనన�ః చంతయంత మమ...(భ.గర. 9-22) మదలగు వక�ములు మనమకకడ గురు´ తచుfకనవచుfను.

నను: అంట అల ధ�నం చచయడమ ఫలమ!

వదన: అద తరువత శవQ కంల చబుతుననరు

నను: అంతర�మగ ఉంటడన చపd, వంటన అఖల హయ పరత�నకుడు అంట మన దషణలవవ ఆయనకు అంటవ?

వదన: మన జనమ మన పూర$ పుణ�, పప కరమ సంబంధతమనద, ఆయనకు కరమలత సంబంధము లదు. ఆయన అంతర�మగ ఉండద ఒక నూతనల పడపయన తన పలQవడన తతయడనక తరనూ నూతనల దగన తండ �లగన మనము చపుdకుంటము. అందువలన ఆయనకు హయగుణములు కన పపములు కన అంటవు. ఈ వషయనన శర�భష�ముల "ఉభయ లంగధకరణము" ల వవరసవ� రు. ఉభయలంగలు అంట కల�ణ గుణ పూరణత$ము, అఖల హయ పరత�నకత$ము అననమట. అద చదువుకుననపుdడు ఇంక సdషVంగ తలుసుకవచుfను. ఇంక తరువత శవQ కము.

"మనగతమ పశ�తన యః సదయ తర$మ

మనషటణమ మనసరజ హంసమ

స$యమ పురభవ వవద భజః

కమ కుర$తర తస� గర యథర 2మ"

మనషటణమ: బుద�మంతులయకక

మనసరజహంసమ: మనసు9 అనడు సరసు9ల కరడంచు రజహంస యగు

తర$మ: నవు

యః: ఎవడు

సదయ: ఎలQపుdడు

మనగతమ: మనసు9న నలచన వననగ

పశ�తన: తలుసు కను చుననడ(చూచుచుననడ)

తస�: ఆ వ�క యకక

గరః: వకుకలు

స$యమ: స$యముగ

పురభవ: నను అంట నను అనుచూ, అహమహమకత ముందుకురుకు భవనత

వవద భజః: వవదమును కలగనవ

యథర 2మ: తమ తమ యగ�తను బటV (ఆ వ�కక)

కమ కుర$తర: కంకర�ము చచయుచుననవ

ననున ఎలQపుdడు మనసు9న ధ�నంచు వర హృదయమున నవు సథరముగ నుండదవు. అటV వరక వకుకలు అమఘముల తడవు చచయక అహమహమకత సుఫరంచ తరము ఏమ చచయవలను అన అడుగుచుననటుQ వరక కంకర�ము చచయును, అనగ వరక వక9ద� కలుగును అన భవము.

నను: మనసరజ హంస అంట?

వదన: హంస శబద నక అశ$ము అన కూడ అరథముననద. రజ హంస అంట గపd అశ$ము అన ఆ పదము హయగర�వ భగవనుడన సూచసు� ంద.

హంసవవతరరము హయగర�వుల అపరవతరరమ, హంస రూపముల సమస� వద వజ² ననన పరమతమ చతురుమఖునక పరసవదంచచడు. అపుdడు చతురుమఖునక ఒకసవర కనపడ పరసవదంచచడు. కన, చతురుమఖుడు రజస�మ గుణ పరభవము వలన ఆ వజ² ననన కలుపయడు. కన, తమ మనసు9ల ధ�నంచచవరక ఆయన రజహంసల మనసు9ల ఎపుdడూ వంచచస ఉంటడు. అందువలన మఱ కలుపయ సమస�లదు.

ఈ రజస�మగుణల వలన పరభవతమయద మనస9. ఏమటవుతుందంట మనము సవధరణ పరసథతులల, మసబరన గజు బుడడలంచ దగపపు వలుగుల మన జవతమ నుండ పరసరంచచ ధరమ భూత జ² నము ఈ రజస�మ పరభవతమన మనసు9దయ$ర బయటకు పరసవరమయనపుdడు కలుషటతమ యథరథ వజ² నము తలుసుకలకపతరము. అంట సతర� సత� వవకము, ధరమధరమ వచకషణ లకుండ పతుందననమట. అపుdడు మన ఆలచన దయనన అనుసరంచ వచచf వకుక కూడ వవకము లనదవుతుంద.

కన మన మనసు9నందు హయగర�వ భగవనుడు ఎలQపుdడూ వంచచస ఉంట మఱ ఈ బధ ఉండదు.

నను: మన మనస9 కక ఈ పరకృతన అంతర తనరగుణతమకమ కదయ, మంచ, చడూ అనన ఉంటయ. దయన పరభవము ఉండదయ!

వదన: హంస "వవకనక పరతతక". పలూ, నరూ కలస యుననపుdడు పలను మతరమ గ�హంచగలగనద. అలగ మంచ, చడు కలగలస ఉనన పరకృతన వసు� , వషయలనుండ మంచన మతరమ గ�హంచగలచన సవమరథ �నన ఇచచfద ఈ మనస రజ హంసము.

భగవదగ� తల శర�కృషణ భగవనుడు "మమ మయ దురత�య" అన ఆ పరకృతన వచతనర న నయమనముల ఉంటుంద, నువు$ దయనన నయంతనరంచలవు, ననున ఆశ�యస� నను దయనన నయంతనరసవ� ను అంటడు. సరకసు ల సంహములు ఆ రంగ మసVరు మట వంటయ, ననంట నను అన ఆతను చపdనటుQ చచసవ� య కన నువు$ వళతర ననున అవ మట వనవు సరకదయ, చంపయవచుf కూడ.

అందువలన ఆ హయగర�వ భగవనుడ మన మనసు9ల ఉంట ఆయన నయంతరణల ఉండ వకుకలు కూడ ననంట నను అంటూ మనకు అవసరమయనటుQ పన అద కంకర�ము చచసవ� య. నకు గురు´ ందయ, రమచందు� నక వశ$మతుర డు దవ�యుధలను, వట పరయగ ఉపసంహరలత బటు ఉపదశంచన తరువత అవ రమచందు� న వదదకు వచf "ఇమ సమ కంకరః" అన సవ$ధనముల "కమ కరవమతర" అన నకు మమమ కంకర�ము చచయవలను అంటూ ఆయత�మనటQననమట.

ఈ శవQ కము శర�సు� తన లన

"యసవ�మ యసవ�మ దశ వహరతర దవ దృషటVః త$దగయ

తసవ�మ తసవ�మ అహమహమకమ తన$తర సంపదఘః" (శర�సు� తన-15)

అనన శవQ కనన గురు´ చచసు� ంద.

ఆ లకషమ�దవ కటకషము కలగతర సమస� సంపదలూ అహమహమకత పట పడుతూ సవ చచసవ� యట కదయ!

నను: జవతమ నుండ ధరమ భూత జ² నము మనసు9 దయ$ర పరసరంచడం అంట...

వదన: జవతమ జ² న స$రూపుడు, జ² న గుణకుడు కూడ కదయ, అంట తరజద�వ�లు తరము పరకశమూ అవుతరయ, ఇతరములను పరకశంపచచసవవ అవుతరయ. దగపము తరను పరకశసూ� , తన కంతన పరసరణము వలన ఇతరములను పరకశంప చచసు� ంద. అల స$పరశకమన జ² నమును ధరమ జ² నమన, కంతనల బయటకు పరసరంచ ఇతరములను పరకశంపచచస జ² ననన ధరమభూత జ² నమన అంటరు కదయ. ఆ ధరమ భూత జ² నము మనసు9 దయ$ర ఇంద�యల దయ$ర బయటకు పరసరసు� ంద. మనసు9 మస పటVన గజు కుపdల ఉంట ఆ ధరమ భూతజ² నము పరభవతమ యథరథ జ² నము లపసు� ంద కదయ. ఆ వషయమ ఇపుdడు చపుdకుననము.

నను: సర, అల ఎలQపుdడూ ధ�నంచన వరక వక9ద� కలగ బగుగ మటQ డ గలరు అన!

వదన: మటలడడమ కదు అరకషణం ధ�నస� చలు అమతమన రచన శక కూడ కలుగుతుంద అంటుననరు తరువతన శవQ కముల.

"అప కషణరథమ కలయంతన య తర$మ

ఆపQ వయంతమ వశదవః మయూఖః

వచమ పరవహమః అనవరతరః తర

మందయకన మందయతుమ కషమమ తర"

వశదవః: నరమలమన, స$చఛమన

మయూఖః: కరణములచచ

ఆపQ వయంతమ: (అమృతపు ధరలవల) చలQపరచునటV, ఆరదము చచయునటV

తర$మ: ననున

య: ఎవరు

కషణరథమ అప: అర కషణమనను

కలయంతన: ధ�నంతుర

తర: వరు

అనవరతః: అడుడ లన

వచమ పరవహమః: వకdవహములచచత

మందయకనమ: గంగనదన కూడ

మందయతుమ: అలdవగము కలదయ అననటుQ

కషమంతర: (చచయుటకు) సమరుథ లగుచుననరు.

న స$చఛమన, నరమలమన కరణములత న భకులను సంపూరణముగ సదదగరf చలQబరచు ననున అరకషణకలమనను ధ�నంతుర వరు గంగనదగ పరవహము కంట మకకల వగవంతమును, పవతరమును అయన వకdవహమును కలగ యుందురు.

నను: "మందయతుమ" అంటూ గంగ పరవహపు జరు తగ�ంచడనక సవమరథయము కలవ ఆ వకdవహలు అంట, వవళq వగ$గము వలన గంగ పరవహము ఎల మందగసు� ంద?

వదన: సవపకష సదయ� ంతము వననవు కదయ, అంట నువు$ నడచ వడుతుననపుdడు మరకడు సమకలు మద వళతర న నడక వడ దృషటVల మందగంచనటుQ ంటుంద. వడ పరకకన మరకడు కరు మద వళతర ఆ సమకలు వగము తకుకవగ కనబడుతుంద కదయ. "మందయకన వయద� ంగ" అన ఆకశగంగకు మందయకన అన పరు. దయన వగనక భూమకన, వరకట ఏమయన కన తటుV కలవన సవకషమతూ� పరమ శవుడు తన జటజూటనన ఆ గంగ పరవహ వగనన అడుడ కవడనక ఉపయగంచవలస వచfంద. అటV గంగ పరవహ వగము కూడ హయగర�వ మూరన అరకషణము ధ�నంచన వర వగ$గము వదద దగతుడుప నన చబుతుననరననమట. "యగ జ² నమ తథ సవంఖ�మ వదయ�ః శలdద కరమచ వదయః శసవతర ణ వజ² నమ ఏతత సర$మ జనరదనత" అననటుQ సమస� వజమయము, కళలు, వజ² నము పరమతమ అనుగ�హము వలనన కలుగునన మనము వషుణ సహసÛనమ సత� తరము చదువుతుననపుdడు చదువుతరము కదయ!

కషణము అంట సకనుల 4/5 భగము. అరకషణము అంట సకనుల 2/5 భగము. నువ$ననటుQ ఎలQపుdడూ కకపయన కనసము 2/5 సకను తన మూర నుండ బయల$డలు తలQన, స$చఛమన కరణలత చలQబరచచ ఆయనను ధ�నస� చలును అంటుననరు.

ఈ శవQ కలు నత�ము ఆ హయగర�వ సవ$మన ధ�నసూ� పఠంచచవరక అతులత వగవభవము, అఖండ రచన సవమరథయము కలగునన పదదలు చబుతరరు.

నను: వదన, అల ఎవరన మనఃపూర$కంగ ధ�నం చచసు� ననటుQ మనకు పక ఏమయన తలుసు� ందయ, అంట గురు´ పటVడనక!

వదన: అద తరువత శవQ కలల తలయజసు� ననరు.

"సవ$మన! భవదయ� �న సుధభషకత

వహంతన ధన�ః పులకనుబంధమ

అలకషతర క$ఽప నరూఢమూలమ

అంగషు ఇవనందధుమ అంకురంతమ"

సవ$మన: ఓ హయగర�వ సవ$మ!

ధన�ః: అదృషVవంతులు

భవత: నయకక

ధ�న: ధ�నము అనడు

సుధ: అమృతముయకక

అభషకత: అభషకము వలన

అలకషతర అప: కనుపంచనద అయనను

క$: ఒక చట

నరూఢమూలమ: స�రమన మూలములు కలగనదయు

అంగషు: అవయవములందు

అంకురంతమ: ఉదభవంచునదయు

ఆనందధుమ ఇవ: ఆనందమువల (ఉననదయును అయన)

పులక అనుబంధమ: పులకరంతను

వహంతన: పందుచుననరు

ఓ హయగర�వ సవ$మ! న ధ�నమనడు అమృతరభషకము వలన ధను�లు ఒక చట సథరమన మూలములు కలగ, అవయవములంతటనూ ఉదభవంచ, వ�పంచు ఆనందమువలన తమ శరచరమంతటను పులకంకతులవుతుననరు.

నను: ధను�లు అంట

వదన: "ధనమ పుణ�మ అస� అస� ఇతన ధన�ః" అననన, "సుకృతత పుణ�వన ధన�ః" అననన ధన�ః అంట అరథం చబుతరరు. అంట సంపదయు, పుణ�మును కలగన వరు ధను�లు. ఇకకడ సంపద అంట లకకమన కనక, వసు� , వహనదుల కక పరమతమ కంకర� సంపద అన తలుసుకవల. "అంతరకష గతః శర�మన" అన లంకను వదల రమున చంతకు బయలుదరన వభషణుడన వలమక, "సతు నగవరః శర�మన" అన జవ సతర� $లు ఉడగ, నరసుడ పరమతమను గురు´ చచసుకునన గజందు� డన పరశరుడు "శర�మన" అన చబుతరరు కదయ! అలగ అనన వదలవస అడవులకు అననగర వంటవచfన లకష�ణుడన "లకష� సంపననః" అంటరు. అలగ హయగర�వ సవ$మన ధ�నము చచయడం వలన వరు ధను�లయనరనన మట. మర వర సంపద, పుణ�ము ఏమట అంట "య తత పరయమ తదహ పుణ�మ అపుణ�మన�త" అననటుQ భగవనుమఖ వకసమునకు వరు చచయు కంకర�మ.

అలంట కంకర�నన ఆళవ$రుQ , ఆచరు�లు కూడ గపd సంపదగ చపdరు. "నమమల పత�పdఱ తరుమ పుణణయమ" అననన, "వత� మనద" అననన చపdనటుQ భకులకు పుణ�ము భగవనుడ. ఆయన కంకర�మ.

నను: ఒక చట సథరమన మూలములు కలద అంట

వదన: ఇకకడ పక కనుపంచనద, సథరమన మూలములు గలద, సమస� అవయవములయందు ఉదభవంచచద అన ఈ వశషణలు వర ధ�ననక, మనసు9ల వరు అనుభవంచచ ఆనందయనక కూడ వరసవ� య.

మనకు ఒంటమద చలQట నళళుq పడతర ఒంటమద రమలు నకకబడుచుకుంటయ కదయ. అలగ హయగర�వ మూర ధ�నమన మనకు కంటక కనుపంచన చలQట అమృతముల అభషకమయనవరక కూడ రమంచము కలుగుతుందట.

"నరూఢమూలమ" అంట భూగరభంల ఎకకడ కనుపంచకుండ సథరమన వృకష బజమునకు అంకురము పుటV బయటకు వచf నటుQ మనసు9లతులల హయగర�వ మూర ధ�నము వలన కలగన కనబడన ఆనందము శరచరమంతట రమంచమ మపులకల దయ$ర బయటకు భససత� ంద అన అరథము.

వరదరజ పంచశత ల "భూయ భూయః పులక నచతః అంగకః ఏధమనః సూథ ల సూథ లన నయన ముకులః బభ రత బషdబందూన

ధన�ః కచత వరద! భవతః సంపదమ భూషయంతః సవ$ంతః అంతర$నయ నభృతః సవ$దయంతర పదంతర" అంటూ భక వలన పులకంకతులయనటుQ చపd శవQ కము ఇకకడ గురు´ కు వసు� ంద.

నను: అంట మనకు సంపద అంట ఆయనకు కంకర�ము, పుణ�ము అంట ఆయనను పందడమూ అననమట!

ఈ "వరదరజ పంచశత" శవQ కముల "నయన ముకులః బభ రత బషdబందూన" అన కళqల బషdబందువులు సÛవంచడం కూడ చపdరు కదయ!

వదన: తరువత శవQ కముల ఆ వషయమ పరసవ� వసు� ననరు.

"సవ$మన పరతతచ హృదయన ధన�ః

త$త ధ�న చంద� దయ వర�మనమ

అమంతమనంద పయధమ అంతః

పయభః అకణ మ పరవహయంతన"

సవ$మన: ఓ హయగర�వ సవ$మ!

ధన�ః: భగ�వంతులు, పుణ�వంతులును

పరతతచ: అంతరుమఖమన

హృదయన: మనసు9నందు

త$త: నయకక

ధ�న: ధ�నము అనడు

చంద�: చందు� న యకక

ఉదయ: ఉదయంచుట వలన

వర�మనమ: పంపందుచునన

అంతః: మనసు9నందు

అమంతమ: అవధలన

ఆనంద: ఆనందమనడ

పయధమ: (కషమర) సముద�మును

అకణ మ: కనునల యకక

పయభః: నటచచ

పరవహయంతన: పరవహమును కల� న దయననగ చచయుచుననరు.

సవ$మ! అంతరుమఖుల ననున చచయు ధ�నము చచయు ధను�ల మనసు9ల వల న మూర ధ�నము ఆనందము కల� ంచును. న మూర ధ�న చంద� దయము వలన వృద� చందన నరవధకమన ఆ ఆనంద సవగరము కనునల వంట పరవహముగ బయల$డలు చుండును. అనగ వర కళq వంట అశు� ధరలు వడలు చుండునన అరథము.

నను: "అంతరుమఖుల" అంట!

వదన: మనం ఇంతకు ముందు "హరణమయన పతరరణ సత�సవపహతమ ముఖమ

తత�వమ పూషన అపవృణు

సత� ధరమయ దృషVయ"

అనన "ఈశవసత�పనషత" మంతరర నక అరథం చపుdకుంటూ వషయలనుండ జవతమ జ² న పరసరణం మరలంచమన పరమతమను పర రథంచడం చపుdకుననము కదయ.

మనం చపుdకుననమ ధరమభూత జ² నము మనసు9 దయ$ర బయటకు పరసరసు� ందన. ఇల బహ� వషయలప పరసరంచకుండ కరమంగ మరలసూ� బహ� వ�పరల ప కక ఈ జ² న పరసవరనన వనుకకు మళqంచ అంట ఆతమ సహజ లకషణములన భగవచచఛషత$, పరతంతరయములు తలుసుకన, ఆ భగవనునత మనకు గల అవనభవ సంబంధము తలుసుకన, ఆయన పర పకము, పర ప�ము కూడ అన ఆ భగవనున కళవ�ణ గుణలను అనుభవంచడం అననమట.

భగవదగ� తల "సథత పరజ² వసథ" నలుగు దశలల ఉంటుందన చబుతూ, ఇంద�యలను తరబలుల వనుకకు తతసుకన, బహ�వ�పరలు ఆప జ² న పరసరణం ఆతమ యందు నలప పరయతనము "యతమనవసథ" అన, అయతర బలతరకరముగ ఇంద�యలను మరలfలము కనుక ఉదయసనముగ ఉంటూ ఆ వషయ సంగమును మనసు9ల నలుపుకకుండ ఎవరన/ దనన అభనందంచకపవడం, ద$షటంచక పవడం చచసూ� ఉండడం "వ�తనరకవసథ" అన ఇల కరమంగ ద$షణనన, వషయ అభరుచన తలగంచుకన ఆతమ యందు ఎకుకవగ లగనము చచస సథతనక "ఏకంద�యవసథ" అననన చవరకు ఆతరమనందయనక అలవటు పడపయ అనుభవంచచ సథతనక "వశరకరవసథ" అన చబుతూ బహ� వషయలనుండ పూరగ దృషటV మరలfన, మనసు9ల పత జనమ వసనలు మడడల ఉండ పవడం వలన వటన మనంతట మనం తలగంచుకలము కనుక పరమతమను ఆశ�యంచడం అవసరము అన వవరసవ� డు కృషణ భగవనుడు.(భ.గర. అ.2, శవQ 55-59).

అల అంతరుమఖుల పరమతమ ధ�న నమగునల ఉనన వళళుq ముందు శవQ కంల చపdనటుQ ధను�లు అంట భగ� శలురు, పుణ� శరలులు అన చబుతుననరు.

పూరణ చంద� దయము అయతర సముద�ము పంగ కరటలు పదదవవుతరయట. ఇంతకు ముందు చపdనటుQ చందు� న వల చలQన హయగర�వ మూర వర మనసు9ల ఉదయస� వర మనసు9ల ఆనంద సవగరము కూడ పంగుతుంద. ఆ నరు వర కళqనుండ బషd ధరలుగ పరవహసు� ందట. అంట అటV వర కళళుq చమరf కళqవంబడ నరు సÛవసు� ందన అరథము.

నను: అల ధ�నము చచయడం వలన పులకలు కలుగడం, ఆనంద బషణdలు రవడం సంగతన సర కన, ఈ సంసవరం సంగతన ఏమట! దయన నుండ మకషం ఎల!

వదన: ఆ వషయమ తరువత శవQ కముల చబుతుననరు.

"సమవరనుభవః త$దధన భవః

సమృద� వవర�ః త$దనుగ�హణ

వపశfతః నథ! తరంతన మయమ

వహరకమ మహనపంఛకమ తర"

నథ: న నథుడవన ఓ హయగర�వసవ$మ!

త$త: నయందు/ నకు

అధన: లగనమన/ అధనమన/ లబడన

భవః: భవము కలగనటువంట

సమవర: వరకరచచ/ వరకదయనచచ పరభవతము కన (అతులతమన)

అనుభవః: అనుభవము/ పరభవము కలగనటువంట

వపశfతః: జ² నులు

త$త: నయకక

అనుగ�హణ: అనుగ�హము/ పరసవదము చచత

సమృద�వవర�ః: మకకల ఎకుకవన/ సంపూరణమన ఆనందయనుభవము కలగనవరు (అయ)

వహరకమ: న లలకు ఉపకరణమన

మహన పంఛకమ: సమస� లకములను సమమహన పరచు ఐంద�జలక పంఛము వలనునన

తర: న యకక

మయమ: వచతర రచతన, పరవృతు� లు గల పరకృతన పరభవమును

తరంతన: దయటుచుననరు.

ఓ హయగర�వ సవ$మ! నకు అధనమన భవము కల జ² నులు అనగ నవు శషటవన, తరము శషులమన తలంపుత నునన వరు వరక (పరకృతన సంబంధమన) పరభవములకు లబడక అడుడ లన ఆనందయనుభవమును అనుభవంచుచుందురు.

వరు నకు ఈ సృషటV కర�ముల ఉపకరణమనద, సమస� జగతు� ను మహంప జయునద అయ ఇంద�జలకున చచతనలన పంఛమువల నుండు ఈ మయను దయటుచుననరు.

నను: ఈ "మయ" అనన పదము ననున సందగ�తల పడసు� ంటుంద. "య మ సవ మయ" అన "ఏద లనద అద మయ" అన అంటరు కదయ. అంట "కలల పుల వస� పరబడ భయపడన తరువత తలవ వచf ఆ పుల లదన" తలుసుకుననటుQ ఈ మయ కూడ అలగ

మనకు "ముందు ఉననటుQ గ భసమనమ పదప యథరథమన వసు� జ² నము వలన నవరంపబడదన". అంట సంసవరమూ అదగ అంతర మయయ, దయనల మునగ పకుండ దయటడం అంట ఈ సంసవరమూ అదగ నజము కదు నజమనద ఆ బరహమనుభవమ అనన వషయము తలుసుకవడమన, అదన ఈ ధ�నము వలన మనకు కలగ లభము!

వదన: "మయ" అంట "లనద" అన అరథం కదు. ఈ వషయం శర�భష�ం చరfల కూలంకషంగ నరుfకన ఉంటవు. అయన కుQ ప�ంగ మరక సవర గురు´ తచుfకనవపరయతనము చచదయద ము.

మనకు మమూలుగ తలసన చతుర$ధ దండ నతులన సవమ, దయన, భద దండనతుల కక మరక మూడు కూడ శసవతర లల చబుతరరు. అవ మయ, ఇంద�జలము, ఉపకష అన. మయ అంట ఊహ కందన వచతర రచతన అననమట. ఇంద�జతు� మయ యుద�ము చచసడు అంట ఆ యుద�ము అంతర అసత�ము అన కదు, అసత�ము అయతర రమ, లకష�ణులకు, వనర సనకు దబuలు తగల మూరఛలQ పకూడదు కదయ. అందువలన మయ అంట ఊహంచరన వచతర రచతన అన అరథము. ఈ పరకృతన వధనము వచతరమనద కదయ. అందుక దయనన మయ అన అంటరు.

నువ$ంతకు ముందు చపdనటుQ నద�ల వషయలు అసతర�లు కదు. నద�ల పుల కనబడతర నకు భయం వయ�డం, స$దం ఒంటమద కలగడం లంటవ జరుగుతరయ కదయ, అందువలన నద�ల వషయలు కూడ సతర�ల తపd అసతర�లు కదు. అసతర�లు అంట అసలు ఉండనవ అంట కుందట కముమ, గగన కుసుమము లంటవ అననమట.

ఇంక మన పరసు� త వషయనక వస� ఇకకడ చబుతుననద ఈ వచతర పకడలత మహంపజస ఈ జగదయ$యపరలు, అవ భగవదయధనములు. మనము భగవనునక పరతంతుర లమతర వట పరభవము తలగుతుంద అన ఇకకడ అరథము.

అందుక "శ$తరశ$తర ఉపనషత" ల "మయమ తు పరకృతనమ వదయ�త మయనమ తు మహశ$రమ" అన మయ అంట ఈ వచతరమన పరకృతన అన, దగనక ఈశ$రుడు, నయమకుడు పరమతమ అన చపdరు.

భగవదగ� తల కూడ "దవవవహ�షణ గుణమయ మమ మయ దురత�య" అన తనరగుణతమకమన దగనన మనము నయంతనరంచలమన చబుతూ, "మమవ య పరపద�ంతర మయమ ఏతరమ తరంతనతర" అన ననున మతరమ ఆశ�యంచన వరు దగనన దయట గలరు అన చపdడు కృషణ పరమతమ.

నను: అంట దగన వలన ఏమ జరుగుతుంద. అసలు దగనన పరమతమ ఎందుకు సృషటVంచడం, మనలను పరచకషంచడనక, లక తనకు ఒక ఆటగ ఇదంతర చచసవ� డ!

వదన: భగవదయ� మనుజులు శరణగతన గద�ల చపdన వక�లు గురు´ తచుfక.

"మదగయ అనద కరమ పరవృతర� మ భగవత స$రూప తనరధన కరచమ వపరచత జ² న జననమ స$వషయయశf భయగ�బుద�ః జననమ దహంద�యతర$న సూకష� రూపణ

చ అవసథతరమ దవవమ గుణమయమ మయమ దయసభూతః శరణగతసమ తవసమ ఇతన వకరమ మమ తరరయ" అననరు. అందువలన ఇద

"1.అనద అయన న (మనయకక) కరమ పరంపరల వలన ఏరdడనద.

2.భగవనుడ శషట, నను ఆయనకు శషము అను భగవత9వరూపము తలయకుండ అడుడ పడునద, భగవత9వరూపము తలుసుకనకుండ వనుకకు మరలంచునద

3. వపరచత జ² నము అనగ తత$యతనరకమన జ² నము తపంచునద

4. లకక వషయముల యందు భయగ� బుద� కల� ంచునద

5. దహంద�యములుగ సూకష�రూపమున నుండునద(అనగ మనసు9 కన ఇంద�యములు కన కనుపంచవు కదయ

6. గపd మహత�వము కలద (అందువలన మనము దయనన జయంచలము)

7. తనరగుణతమకమయనద(అనగ లకకమ సత�వ, రజ, స�మ గుణ వశషVమనద)

8. మయ అను పలువబడునద

అటV దయననుండ "దయసభూతుడను, శరణగతుడను, నయకక దయసుడను" అన పలుకుచునన ననున రకషంపుము.

అన అంటరు భగవదయ� మనుజులు. అంట ఇద అనకజనమలనుండ మనము సంపదంచుకుంటుననద. దయన వలనన మనము పరమతమకు దూరమవుతుననము.

నను: మఱ ఇల తనరధన పరవృతన�త ఉనన మనలను పరమతమ మళళq మళళq సృషటV చచస అవకశమసు� ననడ మనము ఆయనను ఆశ�యంచడనక.

వదన: దగనక మరక కరణం కూడ ఉంద. దయనన పరశర భటVరు వరు తన శర�రంగరజ స�వము ఉత�ర శతకముల చబుతరరు.

"వరద! చదచదయఖ�మ స$చఛయ వస�ృణనః

ఖచతమవ కలపమ చతరమతత� ధూన$న

అనుశఖన శఖవ కరడస శర� సమకషమ"ఆడు నమలన ఆనందంప చచయడనక మగ నమల తనలన అపృథక9ద� వశషVమయునన పంఛనన వపd ఆడ ఆడు నమలక ఆనందము కల� ంచునటుQ పరమతమ దయరూపణ అయన అమమను ఆనందంప చచయడనక తనకు అపృథక9ద�మయన ఈ జగతు� ను బయలు పరచ తమ కరడల భగంగ మనకు మరయక అవకశం ఇసు� ననడననమట. మనలనుద�రస� అమమకు ఆనందము కదయ!

అందుక పళళ� లక చరు�ల వరు తత$తరయమున అచత పరకరణముల "ఈశ$రనుకుక కరడ పరకరమయ" అన నర$చసవ� రు. దయనన వ�ఖయ�నసూ� మణవళ మహమునులు "అతరవతు సర$శ$రునడయ జగత9ృషణV �ద లలకుక ఉపకరణమయక&" అన "సర$శ$రున జగత9ృషణV �ద లలకు ఉపకరణమన" ఈ పరకృతనన గూరf చబుతరరు. ఈ పరకృతన సత$రజస�మ గుణ మశ�తమనందున వదము పరకృతనన "అజమకమ లహత శుకQ కృషణణ మ" అన వవధ వరణములను కలదగ చపdంద. అందువలన చతర వచతర వరణములు గల నమల పంఛపు గుతన�న/ కటVను ఇకకడ మన శవQ కముల దయనక ఉపమనముగ చబుతుననరు.

మన శవQ కముల కూడ ఒక ఇంద� జలకుడు తన చచతనలనునన వవధ వరణముల పంఛపు కటVత వచతరర లు చూపనటుQ , పరమతమ తనరగుణతమకమన జగతు� త మనకు వచతర వఖరులు తపంచునన వరణసు� ననరు. కన ఆ వచతరములు చూపంచచద ఆయన కనుక ఆయన ఆయ చతర, వచతరములకు వశుడ యుండడు. ముండకపనషత వక�ము "అనశనన అభచకశరతన" అన మనము ఇంతకు ముందు చపుdకుననము కదయ.

అందువలన మనము ఆయనను ఆశ�యస� మనను కూడ ఆ మహ కరకమన వషయ పరవృతన� భరతమన పరకృతన పరభవము నుండ తరంప జస తన దర చచరుfకంటడననమట.

నను: అల ఆశ�యంచడం అంట...మనకు కవలసనద, మనం చచయవలసనద ఏమటల కూడ చపdర!

వదన: అద తరువత శవQ కముల చబుతుననరు.

"పర జనరమతరనమ తపసవమ వపకః

పరత�గ� నఃశ�యస సంపద మ

సమధషటరమ తవ పదపదమ

సంకలd చంతరమణయః పరణమః"

పర క+నరమతరనమ: పూర$ము సంపదంచన

తపసవమ: తపసు9లయకక

వపకః: ఫలములును

మ: నకు

పరత�గ�: నూతనమన

నఃశ�యస సంపదః: మకష సంపదను కల� ంచునవయును

సంకలd: కరకల వషయమునందు

చంతరమణయః: చంతరమణ వల ఏమ కవలననన దయననయగలవయు (అగు)

తవ: న యకక

పద పదమ: పదమముల వంట పదముల యందు

పరణమః: (న యకక) నమసవకరములు

సమధషటరన: అభవృద�నందును గక!

న పదపదమముల యందు న పరణమములు పూర$ జనమరజత తపఃఫలములవంటవ, ఈ జనమల నకు మకష సంపదను సవధంచ పటుV నవ, న కరకలనలQ సఫలము చచయగల చంతరమణ వంటవ. అటV న పరణతులు న పద పదమములయందు ఎలQపుdడు వృద� పందును గక!

నను: అంట మన పూర$ జనమ తపః ఫలము కూడ పరమతమ పదయల వదద నమసవకరము చచయ గల అవకశనన పందడం అంటుననర. అదలగ,

వదన: భగవదగ� తల శర�కృషణ భగవనుడు

"బహూనమ జనమనమ అంతర జ² నవన మమ పరపద�తర

వసుదవః సర$మతన

సమహతరమ సుదురQభః"

అంట ఎనన జనమల పుణ�ఫలము వలన జ² నగ ననున పరపతన� చచసవ� రన, సమస�మూ తనకు వసుదవుడ అన మహతుమలు గపd దురQభులన అంటడు.

అసలు మనవ జనమ లభంచడమ దురQభము. ఇంతకు ముందు జనమ ఫలతముగ స$ర�మ, నరకమ అనుభవంచన పదప జవతమ పరజన�ము దయ$ర, నట బందువులత ఈ లకనక చచర నపుdడు, అద ఏ ఱయమదన పడ ఎననళళుq మగ� ల. ఎపుdడ ఒకపుdడు ఏద వవర� కణంల చచరన, ఎననకటQ రకల జవరశులల మనము ఏ పశు, పకషమ�దులమ అయపకుండ మనవ జనమ పందడము ఎపుdడు కలుగుతుంద అద గపd పూర$ జనమ సుకృతము. ఇంక మనవ జనమ పందన తరువత కూడ అహంకర, మమకరములను అతనకరమంచ, వషయ లలసతర$లకు

లను కకుండ పరమతమ పదయరవందములయందు బుద� కలుగడం ఎంత గపd అదృషVము. కులశఖరులు "మజజనమనః ఫలమదమ మధుకటభర" అన ముకుందమలల చబుతరరు కదయ.

ఆ పద పదమముల యందు చచయు పరణమమ మనకు మకషమనన తచfపటVద, మనము ఏద కవలంట దయనన ఈయడమ కక మనము కరుకున పరమతమ వదద నత� కంకర� భగ�నన పరసవదంచచద కూడ.

ఈశవసత�పనషత ల

"యుయధ�సమజుజ హురణ మనః

భూయషణఠ ంతర నమ ఉకమ వధయమ"

అన "కషుద�మన భయగములయందు బలతరకరముగ మముమలనకరషంచుచుననటV, ననున పందుటకు పరతన బంధకముగ నుననటువంట పపములు మనుండ దూరము చచయుము. అధకముగ నమవకములు నకు చచయు చుందుము"

అన మన పరతన బంధకములు ఆయన తలగంచ వలనన మనము నమవకములు చచయుచుందుమన చబుతరరు.

అలగ శర�వంకటశ సత� తరముల "సకృత సవయ నత� సవ ఫలమ త$మ పరయచఛ పరయచఛ" అనుచు నత� సవ అను ఫలమును కరుతరరు.

మనకు కవలసనద "నమ ఇతర�వ వదనః" అననటుQ ఆయనకు నమవకములు పలకడం, "శూళ నదరునుద ఏతు� వర పలQ ండ" అన చపdనటుQ గ ఆయనకు మంగళవశసనము చచయడమూను. ఆవషయమ ఈ శవQ కముల పరసవ� వసు� ననరు.

నను: నువ$ందయక పరజన�ము దయ$ర నట బందువులత జవతమ ఈ లకనక వసవ� డు అన అననవు కదయ, అద కంచం వవరంచవ!

వదన: ఈ వవరలను పంచగన వద� అన "జవతమ ఒక జనమల శరచరము వడచ దవంగతుడన తరువత తన పప, పుణ�లను అనుసరంచ నరకమ, స$ర�మ వటయందు అనుభవముల తరువత ఎల తనరగ వనుకకు వసవ� డ" ఆ వవరలు చబుతరరు. ఆ లకలల ఆయ అనుభవలకు అంట సుఖయనుభవలకు దుఃఖయనుభవలకు తగన శరచరలత అంట దు�లకముల సతమరజ శరచరముతను, నరకలకముల యతన శరచరముతను ఉనన జవతమ తన కరమ ఫలనన అవసరమనంత అనుభవంచన తరువత పరజన� లకముల పరవశసవ� డుట. ఇద ఱండవ సథతన. అకకడనుండ వరషపు నటత కలస భూలకముల సస�ములయందు పరవశసవ� డు. ఇద మూడవ సథతన. ఒక వళ ఆ నట బందువు ఏ ఱయ మదన, సముద�ములన పడపతర మళళq ఎననళqక ఆ జవతమ సస�మును చచరడం అవుతుంద. ఇంక సస�మునుండ పశు, పకషమ�దులలన, మనవులలన ఆహరము దయ$ర చచర రతసు9ల పరవశసవ� డుట. ఇద నలుగవ సథతన. ఇంక ఆ రతసు9 అనగ పురుష వవర�ము స తర గరభశయముల పరవశంచడం ఐదవ

సథతన. ఇల ఐదు సథతుల తరువత జవతమ పునరజనమ పందుతరడుట. ఈ పరయణంల జవతమ అంట జవతమత బటు సూకష�శరచరము అంట ఇంద�యలు, భూత సూకషమమలు, మనసు9 కూడ కలస ఉంటయన అరథం చచసుకవల. ఈ సూకష� శరచరము మనము వరజను దయట మనకు దవ� శరచరము సంపర ప�ంచచ దయక ఉంటుంద.

నను: అలగయతర మనకు బరహమ రత ఎల ఉంట అల జరుగుతుంద అంటరు కదయ, అల లలట లఖతమన మన వరమన, భవష�తు� లు కూడ మరపతరయ ఇల ఆశ�యంచడం వలన!

వదన: ఆ వషయమ తరువత శవQ కము

"వలుప� మూర�న� లప కరమణమ

సురంద� చూడపద లలతరనమ

త$దంఘరర� రజవ రజః కణనమ

భూయన పరసవద మయ నథ భూయత"

నథ: ఓ హయగర�వ సవ$మ

మూరథన�: లలటమునందు (లఖంచబడన దయనన)

వలుప�: లపంప చచయబడనదగను

లప కరమణమ: వ�తనరకమన కరమము చచయగలగనద (నుదుట రతలను మరfగలగనద)గను(చచయగల)

సురంద�: ఇందు� డు, బరహమ మదలగు వరయకక

చూడపద: శఖయబంధములచచ

లలతరనమ: గరవంపబడనవ అయన

త$త: నయకక

అంఘరర�: పదములనడు

రజవ: పదమములయకక

రజఃకణనమ: పరగ రణువుల యకక

భూయన: గపdదవన

పరసవదః: అనుగ�హము

మయ: న యందు

భూయత: కలుగుగక!

ఓ హయగర�వసవ$మ! చతురుమఖ బరహమ మ భవష�తు� ను లలటమునందు లఖంచునట. అటుQ లఖంచబడన దయనన లపంప చచయుటకును లదయ అనుకూలముగ చచయుటకును సవమరథయము గలవ న పద పదమముల యందల పరగ రణువులు. "ఆ పదరణువుల అనుగ�హము నయందు కలుగు గక" అన పర రథసు� ననరు ఈ శవQ కముల.

నను: "అవశ�మ అనుభయకవ�మ కృతమ కరమ శుభశుభమ" అన మనము చచసన కరమలకు ఫలతము అనుభవంచ తపdదు అంటరు కదయ, మఱ అద కూడ మరుతుందయ!

వదన: నువు$ పలక మద రసన దయన మద ధూళ పడడదనుక, ఆ రసనద కనపడదు, లదయ వరక రకంగ కూడ కనపడవచుfను. అలగ మనము పరమతమ పద పదయమలకు శరసు9 వంచ నమసవకరము సమరdంచనపుdడు ఆ పద పదయమలయందుండ శర� పద రణువులు మన నుదుట మద ఉండ రతలప పడతరయట. అపుdడు ఆ నుదుట రత చరగ పయ, అనుకూలముగ మర పవడం అవుతుందన దశకులు చమతకరసు� ననరు.

శర�పదరణువులు అంట భగవదభకులు, భగవతులు అన కూడ గ�హంచవచుfను. అటV వరు కూడ మన నుదుట వ తను మనకనుకూలముగ నుండటటుQ చచయగల సవమరథయము గలవరు. భగవదయ� మనుజులు వషుణ వర�నున కుమరకు బరహమ రకషసున వదలగటVన వృతర� ంతము మనకు తలుసును కదయ!

అలగ ఉదయహరణకు దవందు� డు గర$ముత తపుd చచయడం వలన ఆయనకు దవంద� పదవ పయంద. అపుdడు ఆయన పరమతమను పర రథస�, పరమతమ వమన రూపము దయలf బల చకరవరన మూడడుగుల నలను అరథంచ, తనరవకరముడ సమస� లకలను తన ఱండు పదయలత ఆకరమంచ, బల చకరవరన పతరళవనక పంప, దవందు� డక మళళq దవంద� పదవ లభ�మయటటుQ చచసడు. ఇలగ ఎనన సవరుQ దవందు� డు ఇబuందులల పడ సహయము కరుతూండడం వలన పరమతమ పదములు సురందయ� దుల శరసు9లచచ గరవంచబడవ అన వరణసు� ననరు.

నను: అంట మనం చచసన పపలనన ఏమటవుతరయ!

వదన: పరమతమను ఆశ�యంచనవర కరమ ఫలలు, (అంట పపల కదు పుణ�కరమ ఫలలు కూడ ఆయనను పందడనక పరతనబంధకల, వట వలన స$ర� నుభవములు పందవలస వసు� ంద కదయ!), ఏమటవుతరయ అననద వదయంత దశకులు ఒక శవQ కముల వరక గ�ంథముల చపdరు.

"పర రబ�తర పూర$ పపమఖలమ పర మదకమ చ ఉత�రమ

న�సన కషపయన అనభు�పగత పర రబ� ఖండం చ నః

ధ పూర$త�ర పపమ నమ జననత జతరప తననషకృతరః

కటల� సతన శకషయప అనఘయన కర డకరతన పరభుః"

అంట "ఈ కరమ ఫలలను పూర$ఘములు, ఉత�రఘములు అన వభజంచలట. పూర$ము అనక జనమలలను, ఈ జనమల పరమతమను ఆశ�యంచక ముందు చచసనవ పూర$ఘములు. ఇవ రండు వధలు. సంచతము, పర రబ�ము అన. ఇంకను ఫలనుభవమునకు రక భవష�తు� ల అనుభవంచవలసనవ సంచతములు. ఇంక ఈ జనమల ఫలనుభవమును పర రంభంచుచుననవ పర రబ�ములు.

ఈ పర రబ�ములల ఫలమనుభవంచుటకు ఆరంభమనవ అభు�పగతములు. ఇంకను ఒకట, ఱండు జనమలల అనుభవంచవలసనవ అనభు�పగతములు.

అలగ ఉత�రఘములు కూడ పర మదకములు, బుద� పూర$కములు అన రండు రకములు.

ఇందుల తనను ఆశ�యంచ తనకు శరణగతన చచసన వరక పరమతమ పూర$ఘలననటన కషమంచ తలగంచచసవ� డుట.

ఉత�రఘములల పర మదకలను కూడ కషమంచచసవ� డు. కన బుద� పూర$కములన ఉత�రఘలను మతరము పరమతమ కషమంచడు. అందువలన ఆయనను ఆశ�యంచన వడు బుద� పూర$కముగ పపకరమలు చచయకూడదు. ఒక వళ చచస�, తన తపుd తలుసుకన పశfతర� పము పంద ఆ పపనక పర యశfత�ము చచసుకనన పదప ఆతనన పరమతమ అనుగ�హసవ� డు. ఒకవళ పర యశfత�ము కుటల బుద�త చచసుకకపతర పరమతమయ అతనక తగన శకష వధంచ ఆ పప పరహరము కూడ గవంచ తరువత తన దర చచరుf కుంటడుట. ఆ రకంగ పపలు పతరయననమట.

"మమకమ శరణమ వ జ అహమ తర$ సర$ పపభయ� మకషయషణ�మ" (భ.గర..18-66) అన కదయ భగవదగ�తల శర�కృషణ భగవనున పరతనజ². అంట ఆయనను ఆశ�యస� ఆయనను పందడనక పరతనబంధకములన పపలనన పటపంచలు కక తపdదు. శర�మదయ� మయణముల వభషణ శరణగతన సందరభముల "సర$ లక శరణ�య" అన వభషణుడననటుQ చతురుమఖ బరహమదులక శరణ�మన వనక ఆ బరహమ రత ఒక లకకయ

నను: అంట మనము ఈ పద పదయమలను, నువు$ ఇందయకట నుండ చబుతుననవ, జవ, పరబరహమలకు గల శరచర, శరచర సంబంధము, మనకుండ దహతమ భర ంతన నవృతన�, లకక వషయ వరక´ ఇవనన తలసక లదయ కలగక ఆశ�యంచల! ఈ జ² నమంతర లకపయన ఆశ�యంచవచf!

వదన: ఆ వషయమ తరువత శవQ కముల చబుతుననరు.

"పరసుఫరత నూపుర చతరభను

పరకశ నరూ� త తమనుషంగమ

పదద$యమ తర పరచనమహ అంతః

పరబధ రజవ వభత సంధ�మ"

పరసుఫరత: అంతటనూ పరకశంచుచునన

నూపుర: మణ మంజరములనడు

చతరభను: సూరు�న యకక

పరకశ: కంతన చచత

నరూ� త: పగటVబడన

తమనషంగమ: చకట సంబంధము కలగనద

పరబధ: జ² నమనడు

రజవ: పదమమునకు

వభూత సంధ�మ: వకసంప చచయు పర తః సంధ�యును అగు

తర: న యకక

పదద$యమ: పద ద$ంద$మును

అంతః: మనసు9నందు

పరచనమహ: ఉపసంచదము

సూరు�న కంతన వలన పర తః సంధ� చకటన దూరము చచయునటుQ న పద పదమ యుగళ నూపురముల నుండ బయల$డలు జ² నపరకశము అజ² నమును పగటV మల జ² నదయము కల� ంచును. అటV న పద ద$ంద$మును మ మనసు9నందు ధ�నంచదము

అంట ఆయన పద నూపురల కంతన మన అజ² ననన పగటV వజ² ననన ఇసు� ంద. అందువలన ఆయనను ఆశ�యంచడనక ముందు మనకు పండత�ము, శస తర జ² నము అవసరము లదననమట.

జనమంచన పదప తలవ లనటుQ నన పరచకషతు� నభప శర�కృషణ భగవనుడు తన కల వ లునుంచుట వలన పరచకషతు� చతన�, వజ² నములు కలవడయ�నుట కదయ!

నను: ఆయన పదయల నూపుర పరకశమ మనకు జ² ననన కలగసు� ంటుననర!

వదన:ఆయనత ఉనన నూపురములు ఎలంటవ సూరు�డూ అంతర కదయ. ఱండంటక శక, పరకశము,అస�త$ము కూడ ఆయన వలనన.

ఋగ$దముల 1:22:20 మంతరము వన యుంటవు కదయ!

"ఓమ తద$షటణ ః పరమమ పదమ సదయ పశ�ంతన సూరయః దవవవ చకషురతతమ..."

అంట ఆ వషుణ మూర యకక గపdదవన పరమ పదమును (అనగ గపd పదమును/ నత� వభూతనన) దవదులూ/ నత�సూరులూ ఎలQపుdడూ ధ�నసూ� ంటరట. అద దవ�పరకశముగ వరక తసు� ందట.

అందువలన వరక కూడ వలుగు చూపునదగ వషుణ పరమపదము వరణంచబడుతుంద.

అందుక మనము ద$య మంతరముల "చరణ శరణమ పరపద�" అన ఆ లకషమ� సహతుడన శర�మననరయణున శర�పదములు ఆశ�యసవ� ను అన చబుతరము. అకకడ "చరణ" అన ఱండు చరణములు అననటుQ ఇకకడ కూడ "పదద$యమ" అన ఱండు పదములు అన చబుతుననరు.

మన ద$య పరకరణంల పళళ� లకచరు�లవరు "పరజ ములయల వయ వకుకమపdల" అన "ఈ పదములను ఆశ�యంచడం చంట పలQవడు తలQ సథనముల వదద నరు పటV నటుQ " అన చబుతరరు. అలగ "తనణ కళల ఆయరుకుకమ" అన మకకల సథరత$ము కలగనవ "పరటVయుమ, అవనుమ వడలుమ తనరువడగళ వడతు" అన ఆశ�యంచన వరన పరటVయు, పరుమళళుqను వడనడనను శర�పదములు వడనడక కపడుననయూ, అమమకు నవసమన పరమతమ దవ� మంగళ వగ�హ నరూపకలన చబుతరరు. అందుక యమునులు తన సత� తర రతనముల

"కదయ పునః శంఖ .... త$చfరణంబుజద$యమ మదగయ మూరథ నమలంకరష�తన" అనుచూ, ఆ తనరవకరమవతరర సమయంల నవు సమస� జగములప న శర�పదముంచనపుdడు నను ఏ అజ² న సథతనల ఉననన తలయదు, మళళq న శర�పదము న శరసు9ను అలంకరంచు అదృషVము నకు ఎపుdడు కలుగున కదయ అన వపతరరు.

భగవదగ� తల "దదయమ బుద� యగమ తమ యన మమ ఉపయంతన తర" (భ.గర. 10-10) అన తనను పరమత భజంచు వరక తరన జ² ననన పరసవదసవ� నన, దయనవలన వరు తనను పందగలరు అన భగవనుడు చబుతరడు.

అలగ తరువతన శవQ కముల "అహమ అజ² నజమ తమః నశయమ" (భ.దగ. 10-11) అన తరన వర అజ² నమును నశంపచచసవ� ను అన చబుతరడు.

అంట పరమతమ పదయలను ఆశ�యంచడనక మనకు గపd శస తర జ² నము, పండత�ము అకకరలదు అననమట.ఆశ�యస� ఆయన చూసుకుంటడు. అవసరమన ఆచరు�డన పంపసవ� డు, మనకు కవలసన వవకనన కలగసవ� డు. మనకు నజ జవతంల కూడ భగవంతుడన ఆశ�యంచన వరక ఆచరు�ల స$యంగ వచf కృపజస సమస� శసతర జ² ననన పరసవదంచనటుQ మనవళqలన ఉదయహరణలుననయ కదయ!

"అనఱ ఇవు$లగమళందయయ అడ పతన�" అన గదమమ ముందుగ పరమతమ పదయలక కదయ మంగళవశసనము చచసు� ంద. ఋగ$దము "ఉరుకరమస� స హ బంధురతరథ వషటణ ః పద పరమ మధ$ ఉత9ః" (ఋ. మం. 01.154.005)

అనగ

"ఎలగయతర జనులకు బంధువులను ఆశ�యస� సహయము లభసు� ంద, బగుగ దయహము వసన వనక మధుర జలములు గల కూపము వదద దయహము తతరుతుంద అలగ ఆరు´ లకు పరమతమ పదముల వదద పూరణ నందము లభసు� ంద." అన చబుతుంద కదయ.

"ఉద�రతన ఉపర భకజనన ఇతన

ఊర�వఆశ�యణ సూచత శకమ

ఊర�వ పుండ � తనలకమ బహుమనత

కమ బభరష వరద! స$లలట!

ఓ వరదరజ! న భకులు (కళళయున పడగలప నరంచన ) న పద చహనములను ఊర�వ పుండ �ములుగ తరము కూడ ఊర�వ గతనన పయనంచ ననున పందవలనన ధరంతురు. కన నకటV అవసరము లకపయననూ నవు కూడ ఊర�వ పుండ�మును ధరంచుటకు కరణము న శర�పద చహనమన ఊర�వ పుండ �ము న భకులను ననున చచరుfట వలన దయనన అభమనంచ గరవంచుటక కదయ!

(అనగ సవ$మ శర�పద చహనములనన తన భకులను ఉద�రంచునన సవ$మక కూడ గరవమ అననమట!).

"ఊర�వమ నయతన యత పుండ �మ పర ణనః పపకరణః

తసవ�ఖ� ఊరథవ పుండ �తన తసవమత తత ధరయత బుధః" అన సవ$మ శర�పదములను ధరంచన పపకరుమలన జవులు ఊర�వ గతన పంద పరమపదయనన చచరుతరరు అన శసతరము చబుతుంద. అంట ఆ శర�పదయలక కక శర�పద చహనలక అంత గపdదనముననద.

అందుక సమశ�యణ సమయముల చచయు శంఖ, చకర ంకణము, రమనుజ దయస నమము, మంతరము, భగవత&ంకర� యజ²ములత బటు ఊర�వ పుండ � ధరణము కూడ చల ముఖ� మనద.

నను:అందుక మనవళళుq ఊర�వ పుండ �ధరణ చచసవ� రననమట. మఱ శంకర భగవతరdదులు ఏమ ధరంచచవర.

వదన: ఆద శంకరులు తమ ముఖమున ఏమ ధరంచచర సdషVముగ తలయదు. ఎందుకంట ఆయన కలము గురంచ, జవన వృతర� ంతరల గురంచ సరయన సవకషమ�ధరలు లవు. కన, మహ మహపధ�య శర� తనరువశ నలూQ ర రమసుబరహమణ� శసతరగరు తరము రచంచన శర� శంకర భష� గంభర� నరణయమన గ�ంథముల "తసవమత ఊర�వ పుండ �మవ గప చందనన భగవతరdదయనమ-ఇతన సద�మ" అన వ స యుండుట వలన వరు కూడ భగవతరdదయరవంద సూచకంగ ఊర�వ పుండ� నన ధరంచ నటుQ తలుసత� ంద.

"గృహతర$ పరకషమణ సవ భరు´ ః కర వభూషణమ భరరమవ సంపర ప� జనక ముదతర భవత" అన సతమమ తలQ శర�రమ చందు� న కర వభూషణనన చూచ శర�రమ చందు� డన పందనటుQ ఆనందమును పందనదట. అలగ ఎలQపుdడూ సవ$మ పదములను అంట పటుV కున యుండ నూపురములంట దశకులు అత�ంతరభమనముత కరసు� ననరు.

దశకులు ఈ శవQ కము నుండ మరకనన శవQ కలల హయగర�వ మూర వరణనము కటకషసు� ననరు. భగవత9వరూప వరణనల ఱండు పద�తులుననయ. పదముల నుండ పవరకూ వరణంచడం ఒక పద�తన. "అమలనదపరన" ల తనరుపdణళవ$ర "తనరుకకమల పదం వందు ఎన కణణన ఉళqన ఒకకనఱద" అనుచు మదట పదయరవందములముత పర రంభంచ "శయ� వయ అయ�" అనయు "నండ అపdరయవయ కణ� ళ" అన నతర సందర�ము వరణసూ� ముగంచచరు. తలQపలు తరర గు పలQడు ముందు సథనలన తడుముతరడట కదయ! అలగ దశకులు కూడ పదముల నుండ వటక ఉండ నూపురల నుండ పర రంభంచచరు.

ఈ వషయనన శర�వంకటశ$ర పరపతన�ల

"పర యః పరపనన జనతర పరథమవగహల$

మతృప9సథనవవ శశవః అమృతపమన

పర ప� పరసdర తులమతులంతర తర

శర� వంకటశ చరణ శరణమ పరపద�"

అన "పరపనునలకు పరథమముగ ఆశ�యము ఇచచfవవ, బడడలకు తలQ సథనముల వల అమృత సమనమనవ, నరుపమనమనవ, పరసdర తుల�మనవ అయన శర�వంకటశ$రున పద ద$ంద$ము వదద శరణగతన చచసు� ననటుQ " చబుతరము కదయ!

నూపుర సూర� కంతనత పరబధ(జ² న) రజవము(పదమము) వకససు� ందట. ఎంత చకకన రూపకలంకరమ చూడు.

నను: అవును. అంతకు ముందు శవQ కముల అంఘరర� రజవమన అననరు, ఇకకడ పరబధ రజవమన అంటుననరు, చల చకకన వరణనము.

వదన: భగవదగ� తల

"జ² నన తు తదజ² నమ యషణమ నశతనతుమతమనః

తరషణమదత�వత జ² నమ

పరకశయతన తతdరమ"...భ.గర. 5-16"

అను శవQ కమున "అటV జ² నము వలన అజ² నము తలగ కలగన ఆతమ స$రూప జ² నము సూరు�న వల సమస�మును చకకగ పరకశంపజసు� ంద."అన చబుతరరు కదయ!

అననటుQ మరచ పయను. ఈ శవQ కముల సవయం సంధ� అన అనుకకుండ "వభత సంధ�మ" అన. పర తః సంధ� అన సdషVం చచసు� ననరు. ఎందుకంట పర తః సంధ� జ² న పరబధకము అన వదము చబుతుంద.

"ఋతరవరచ దవ అర&ః అభయధ�

రవతత రదస చతరమసవ� త

ఆయతతమగన ఉషసమ వభతతమ

(ఋ.మం. III-61-6)

అంట వవధ వరణములత పరకశంచు పర తః సంధ� జ² న పరబధకము. అందుక కదయ గదమమ తన సవనన వ తరనన "శతు� మ శఱుగల" అన తలQవరు జమున పర రంభంచంద.

నను: నూపురలన సూరు�నత పలుసు� ననరు కదయ ఈ శవQ కంల, కంతన పరసరసు� ననటుQ చబుతుననరు.

వదన: అవును. అంతరకదు. తరువత శవQ కంల నూపురముల మణుల నుండ వచచf మనహరమన ధ$నన వరణసు� ననరు. ముందు కంతన, తరువత ధ$న కదయ!

ఈ నూపురలను వదములను రకషంచచ మంజూషగ కూడ వరణసు� ననరు తరువత శవQ కముల.

"త$త కంకరలంకరణచతరనమ

త$యవ కలdంతర పలతరనమ

మంజు పరణదమ మణ నూపురమ తర

మంజూషటకమ వదగరమ పరతతమః"

మంజుపరణదమ: మనహరమన ధ$నన కలుగ జయునవ

తర:న యకక

మణ నూపురమ: మణ మయమన పదయభరణమును

త$త: న యకక

కంకర: దయసుల చచత(భకుల చచత)

అలంకరణ: అలంకరము చచయ బడుటకు

ఉచతరనమ: తగ యుననవ

త$య: న చచతన

కలdంతర: వర$రు కలdములల

పలతరనమ: రకషంపబడనవ అగు

వద గరమ: వద వకుకల యకక

మంజూషటకమ: జగ�త� పరచుకను పటక వల

పరతతమః: అనుకందుము(తలస కందుము)

మణ మయములన న నూపురములు మనహరమన శబదమును చచయునవ, నభకులచచత అలంకరము చచయ బడుటకు తగయుననవ, కలdంతమందు న చచతన సంరకషంచబడునవ అన మము తలయుదుము.

నను: అంతకు ముందు ఱండు శవQ కలల పదయరవందయలను సు� తనంచ, తరువత ఈ ఱండు శవQ కలల మళళq కల నూపురలను కరసు� ననరు, ఎందుక!

వదన: శర�మదయ� మయణముల కషటకంధకండముల శర�రమ చందు� డు తరను కననటత నునన కనులత తరను గురంచలక సతమమ ఆభరణలను గురంచమన లకష�ణసవ$మక చబతర లకష�ణసవ$మ

"నహమ జనమ కయూర

నహమ జనమ కుండల

నూపుర తు అభజనమ

నత�మ పదయభ వందనత"

అనుచు కయూరములను, కుండలములను తరను గురంచలను గన నత�ము పదయభవందనము చచయుట వలన సతమమ నూపురములను తరను గురంచచనన చపdడుట.

అలగ పరమతమ పదముల వదద నమసవకరము చచయు

భకులకు వన$ంటన కనబడవ, ఆ పదయలను ఎలQపుdడూ అంట పటుV కున ఉండ ఆ పదయభరణలు. అందువలన అవ భకుల పదయభవందననన సూచసవ� య. ఆ మణ మయలన ఆ పద నూపురలు భకులకు అత�ంత మనహరలు, శు� తన బధకలూ అంటుననరనన మట.

శర�వంకటశ$ర పరపతన�ల "ఆనూపురరdత సుజత సుగంధ పుషd సరభ� సరభకర" అన శర�వంకటశ$రున పదములు నూపురముల వరకూ సుగంధ పుషdములు అరdంచబడనటుQ చపdనటుQ భకులచచ అలంకర యగ�ములనవ ఆ నూపురములు.

కలdంత సమయముల వద సంపరదయయము వచఛననము కగ పునఃసృషటV సందరభంల భగవనుడు హయగర�వ రూపము దయలf చతురుమఖునక వద, వదయంగములనుపదశంచనన చపుdకుననము కదయ!

లకమున ధనకుడు తన పుతర, పతరర దులకసం తన వలువన వసు� వులను దయచ, అందచf నటుQ , హయగర�వ మూర నూపుర మంజూషములందు దయచ యుంచ వద వజమయమును తనరగ చతురుమఖునకందచfనటుQ వరణసు� ననరు.

అంట వదనదము ఆ పద నూపుర ధ$నుల నుండ వచfనదననమట.

ఆయన పదముల యందు ధ�న నమగునల యుననవరక ఆ నూపుర నదము వనబడుతుందట. యగులకు ఓంకర నదము వల.

శు� తన కూడ పరమతమ పదయలను "తతరణ పదయ వచకరమ వషుణ ః" "పదఽస� వశ$ భూతరన తనరపదసవ�మృతమ దవ తనరపదూర�వ ముదవతుdరుషః" ఇతర�దగ కరంచనద కదయ.

శర� పరశర భటVర ఈ మణ మంజరముల ధ$న వదరవము అనయూ, వన నదము భగవతరdదయరవంద మహమను కనయడు చుననదనయూ చబుతూ"శంజన శు� తన శంజన మణరవః ...జయమ తనరవకరమ ముఖమ ఘష�దభః ఆమ�డతమ" అన చబుతరరు.

దశకులు పదుక సహసÛముల "భస$త సువర ణ వపుషణమ మణ పద రకషయ పదయమసహయ పద పదమ వభూషణనమ మంజూర శంజత వకలdత మంజునదయ మంజూషటకవ భవతత నగమంత వచమ"

అనుచు ఆ నూపురలు నగమంత మంజూషణలు అన చబుతరరు.

అసలు దశకులు పదుక సహసÛముల సుమరు 100 శవQ కలల పరమతమ పదయల నుండ వచచf మృదు, మధుర నదయనన "నద పద�తన" ల వరణసవ� రు.

ఉదయహరణకు

"శు� తతనమ భూషణనమ తర

శంక రంగంద� పదుక

మథ సంఘరష సంజతమ

రజః కమప శంజతమ"

ఓ రంగనథ పదుక! న యందుగల దవ�మన మణుల నుండ జనంచన సంగరత నదము వదముల వఱ$ఱు శఖలు మముమలను కరంచుచుననటుQ ననవ.అననన

"వహతరషు అభవదనషు వధః

గమన ధరతగరభ రతన నదయ

మధురమ మధువర పదరకషయ

భవతత పరత�భ వదనమ"

ఓ మధువర పదరకషలర! మ నుండ వలువడు మధుర నదములు వదములు పరమతమ ముందు తమ వవరములు తలుపు కనుచుండగ పరత�భ వదనము చచయు చుననటుQ ఉననద అననన

ఇల అనక శవQ కములల దశకులు పరమతమ పదుకల నుండ బయల$డలు మధుర నదయలను కరసవ� రు. అలగ ఇకకడ కూడ పరమతమ నూపుర నదయనన కరసు� ననరు.

అంత మహమన$తములన పదములు కనుకన యమునులు సత� తర రతనముల

"కస� పదదకన స శవః స$శర ధృతరన"

అన చపdనటుQ సవకషమతూ� ఆ పరమశవుడ ఆ పదదకనన తన శరముప ధరసవ� డన చబుతరరు.

నను: పదయలూ, పదయభరణలూ వరణంచన తరువత ...

వదన: ఇంతకు ముందు నలు� ఱండు శవQ కలల పదయలను, ఱండు శవQ కలల పదయభరణలనూ కరంచన తరువత మూడు శవQ కలల సవ$మ శర�హస�ములను కరసు� ననరు.

అందుల పరథమంగ సవ$మ దకషణ హసవ� నన గురంచ చబుతుననరు.

నను: ఱండు పదయలకూ ఱండు శవQ కలు, ఱండు పదయభరణలకూ మఱ ఱండు శవQ కలూను అనుక. కన చచతులకు ఈ మూడు లకక ఏమట.

వదన: ఇకకడ దశకులు సందరûంచన లదయ మనకు సందరûంప చచసు� నన హయగర�వ సవ$మ, చతురుభజుడు. పన ఱండు వమ, దకషణ హస�ములత శంఖ, చకర లను ధరంచ యుననడు. దగువ ఱండు చచతులల దకషణ హస�ముల వ�ఖయ�న ముద � చూపసూ� , అకషమల పటుV కన యుననడు. వమ హస�ముల పుస�కనన ధరంచ యుననడు.

ఈ శవQ కలల దశకులు శంఖ, చకర లను ధరంచ యునన చచతులను కక మగలన ఱండు చచతులను వరణసు� ననరు. సవ$మ ఆయుధలల అత�ంత ముఖ�మన శంఖ, చకర లను, వటన ధరంచన హసవ� లను మరచ పయనర, అంట పంచయుధ సత� తరముల చపd నటుQ శంఖము "యస� ధ$నః దయనవ దరd హంతర" అన దయన ధ$న దయనవుల దరdనన సంహరంచడనక, చకరము "సురద$షణమ పర ణ వనశ వషటణ ః" అన దవ రపుల పర ణలు తతయడనక అననటుQ శతుర సంహరనక పనక వచచfవ. పరమతరమ తన దగ�ర ఉననపుdడు మఱ శతుర వులకకడ, వర సంహరమందుకు. ఇకకడ దశకులు తనకు కవలసన జ² నననచచf వ�ఖయ�న ముద�, అకషమల, పుస�కములత ఉనన ఱండు హసవ� లను ఈ మూడు శవQ కలల వరణసు� ననరు.

తరువత శంఖ, చకర ధరుడన సవ$మన ధ�నసవ� రనుక.

"సంచంతయమ పరతనభదశసవథ న

సంధుకషయం తమ సమయపరదగపన

వజ² న కలdదు� మ పలQవభమ

వ�ఖయ�న ముదయ� మధురమ కరమ తర"

వజఞ0 న: వజఞ0 నమను

కలపదు7 మ: కలప వృకషము యకక

పలలవ ఆభమ: చగురు యకక కంత వంట కంత కలగD నద

వEఖయE ముదర7 : వEఖయEన ముద7 చత

మధురమ: మనహరమనద అగు

త: న యకక

కరమ: చతన

ప�తభ: మథ అను

దశసథR న: వత* కల

సమయ: సదరU ంతము/ శసతర జఞ0 నము అనడు

ప�దపరన: గపప దపములను

సంధుకషయంతమ: పంపందంచునదగ

సంచంతయమ: తలచుచునననము

న కరము వజ² నమను కలd వృకషము యకక చగురు వల పరకశవంతమ యుననదగను, వ�ఖయ�న ముద� చచ మనహరమ యుననదగను, పరతనభ అనడు వతన� చవర సదయ� ంతమనడు దగపపు వలుగును పరజ$రలQ చచయునదగను భవంతును.

నను: అరథం అయ అవనటుV గ ఉననద, కంచం వవరంచవ!

వదన: మనము ఇంతకు ముందు అనుకుననటుQ సవ$మ దకషణ హసవ� నన ఈ శQకంల సు� తనసు� ననరు.

ఆ హసవ� నక మూడు వశషణలు చపdరు.

ఇదవరకు వవరంచుకుననటుQ పరమతమ జ² న స$రూపుడు, జ² న గుణకుడు కూడ. అంట దగపము వల తరను తరజస9వరూపుడ, బయటకు పరసరంచచ "పరభ" అన తరజద�వ�నక ఆశ�యము కూడ అయ ఉంటడు. ” వజ² న ఘన ఏవ", "సత�మ జ² నమ అనంతమ బరహమ" మదలన ఉపనషత వక�లు ఈ వషయనన తలయ చచసవ� య.

ఈ శవQ కంల ఆ పరమతమను వజ² నమనడు కలdవృకషముత పలf చబుతుననరు. ఈ వజ² నము కలd వృకషము వల మనకద కవలంట అద ఇసు� ంద. వృకషము ఇచచfద దయన శఖయగ�ము నుండ కదయ, అందు వలన ఆయన కరము ఆ కలd వృకషము యకక చగురు వల ఉననద అంటుననరు. చగురు అభవృద�క, నవ�తర$నక, కమలతర$నక, అరుణ వరణ నక పరతతక. అలగ ఈ కరము మన అభవృద�క దహదము చచసూ� , ఎలQపుdడూ కత� దననన అందసు� ంద అననమట. అలగ సుకుమరముగ, కమలంగ ఉంటుందట ఆయన హస�ము. అలగ ఆ చవరలు చగురులవల తరమ� వరణ శవభతరలు.

అయతర హయగర�వ సవ$మ చచతన చవరలకు ఇంత ఎఱుపు ఎల వచfంద, ఈ పరశనకు సమధనము కూరతర� ళవ$న తమ వరద రజ స�వము ల చబుతరరు.

"సవలయ ఇవ వటపః సపలQవగ� ః...

భసంతర వరద! భుజః తవరుణగ� ః"

వృకష శఖలల వశలముగ నునన న కరల చవరలు అరుణ వరణముత ఉననయ.

"అంబధయః స$యమభమంథనమ చకరథ

కషణంధÈమ పునరబభశf సప� రతరమ

సప� నమ వవలయస సమ కంఠముకణ మ

ఆమQ నః వరద! తథప పణయస�!"

అసహయంగ సముద � మంథనము, గవరథనద�రణము, సప� మద వృషభ సంహరణము వంట గపdపనులు చచసన న చచతులు కందలద!

"రంఖయతః వ జ సదనంగణషు కమ తర

గయషటV గ�హణ వశనున గప గషణV మ

ఆలంబద�యనయ సూతర తతరయర$

పణనమ వరద! తవరుణత$మసత"

పల కసం గలQల ఇళqల పర కడం వలనన, ఆవులను తలడనక ములుQ కర ర పటుV కవడం వలనన, గుఱఱ లు తలడనక కరడ పటుV కవడం వలనన..ఏద దయన వలన అయ ఇల అరుణ వరణము వచf ఉంటుంద.

అంట ఆ కరగ� ల అరుణ వరణము సవ$మ ఔననత�ము, పరత$ము కక అనురగము, సలభ�ము తలయజసవ� యననమట. అందులక కబలు దశకులు సవ$మ పరతర$నన సూచసూ� పక ఉనన శంఖ, చకర లు వదల అందు బటుల కరందకునన హసవ� లన వరణసు� ననరు.

ఇక, ఱండవ వశషణము వ�ఖయ�న ముద�. దగనన జ² న ముద�, చనుమద� అన కూడ అంటరు. సవ$మ నమమళవ$రు కూడ ఇలగ జ² న ముద�త అనుగ�హసు� ననటుQ మనం చూసు� ంటము. చూపుడు వ లును మగలన మధ� వ లు, ఉంగరపు వ లు, చటకన వ లు నుండ వడగ బటన వ లు త చచరf ఉంచచ ముద�ను వ�ఖయ�న ముద� అన అంటరు.

దగనక అరథము సత�వ, రజ, స�మ యుతమన పరకృతన సంగము వవడ జవతమ పరమతరమభముఖుడవడవమన, జవతమను సూచంచచ చూపుడు వ లు పరమతమను సూచంచచ బటన వ లును ఆశ�యంచ ఉండడమ ఈ ముద�కు అరథమన చబుతరరు.

ఆచరు�న నుండ శషు�డు ఉపదశము పందడనన కూడ ఈ ముద� సూచసు� ందట.

ఈ ముద�కు యగ పరంగ కూడ చల వశషVత ఉందట, ఈ ముద� వలన బుద�క చంచల�ము పయ, నలకడ రవడం, ధ�న కందగ�కరణ సవమరథయము పరగడం అవవ కలుగుతరయన చబుతరరు.

జవతమ, పరమతమను ఆశ�యంచడం వలనన ఆ జవతమకు సంపూరణత సద�సు� ంద అన బటన వ లు, చూపుడు వ లు కలయక వలన ఏరdడ వరు´ లకరపు గురు´ సూచసు� ందట.

"మధ�మదయ�ః తరయఽగుళ�ః పరసృతర వరళవయద తరజన�ంగుషఠ సంయగ హంసవసవ� కర ఈరత" అన ఈ ముద� లకషణము చబుతరరు.

పరంకుశషVకముల నమమళవ$ర హస�మున చనుమద�ను వరణసూ�

"నమజజనస� చత� భతన� భక చతర తూలక

భవహ వవర� భంజన నరంద� మంతర యంతరణ

పరపనన లక కరవ పరసనన చరు చంద�క

శఠర హస� ముద�క హఠతకరతు మ తమః"

అనుచు "ఆ శఠగపుల హస� ముద � భకుల మనఃకుడ�ములప భక´న చతనరంచు కుంచ వంటద, సంసవర సరd దషVల వషమును తలగంచు వదు�న మంతర యంతరము వంటద, పరపనునలనడు కలువపూవులకు మనహరమన వననల వంటద, అటV శఠగపుల హస� ముద� న అజ² నమును నశంప చచయు గక!" అన పర రథసవ� రు కదయ!

అంట జ² న కలd దు� మమన ఆ సవ$మ మనకు ఆ సమస� జ² ననన పరసవదంచచ వషయనన ఈ వ�ఖయ�న ముద� సూచసు� ంద.

మన జ² నము ఎలQపుdడూ ఎపdట కపుdడు కత� వషయములతను, కంగ� త � పకడలతను ఇతరులత వదములందు ఎతు� కు ప ఎతు� వయుటకు తగనటుQ , మన చుటుV పరకకల పరతనకూలమన వషయలను గలవ గలగ నటుQ ఉండల. దగనన పరతనభ అన అంటరు. "పరజ² నవ నవనమష శలన పరతనభ మతర" అన నర$చనము.

జ² న స$రూపులన సవ$మ నుండ మనకు జ² న పరసరణము జరగలంట వతన� అవసరము కదయ. ఆ వతన� నుండ శస తర జ² నము అనడు కంతన మనలను సనమర�ముల నడపంచ దశ నరదశము చచసు� ంద.

"సమయ పరదగపన" అనుట వలన వదమునకు వరుద�ముకన సదయ� ంత జ² నము అన తలుసత� ంద. రంగరజ స�వము ల పరశర భటVర "య వద బహ�ః సమృతయ యశf కశf కుదృషVయః" అంటు కంతమంద వదమును అనుసరంచన బద�, జనద మతసుథ లతర, మఱకందరు ఆ వదయలను సమగ�ంగ అరథం చచసుకనన కుదృషుV లు అన ఆ ఇరువురన ఒక రకంగ నరససవ� రు. అటV జ² నము కకుండ మనకు శు� తన వహతమన శసతర జ² నమును అందచచfద సవ$మ హస�ము.

అటV జ² న దగపనన మనల ఎలQపుdడూ పంపందంచడన కననటుQ గ ఆ వ�ఖయ�న ముద� ఉననదట. మనమందరమూ భరమ, పరమదము, అశక´, మఱపు, పరకృతన పరభవము మదలన

కరణల వలన సర అయన జ² నము కలుపతూంటము. ఆ చతురుమఖ బరహమక ఆ సథతన తపdలదు కదయ. అందువలన మనకూ అటV సథతన సంభవమ. అలంటపుdడు ఈ హయగర�వుల దకషణ హస�మున గల వ�ఖయ�న ముద� ధ�నస� కడ గటV బయ దగపపు వతన�న తన ఱండు వ ళqత ఎగదసు� ననటుQ నన ఆ వ�ఖయ�న ముద � మనల జ² నమును పునఃపరతనపదంచ పంపందసు� ందననమట. అందువలన ఆ హయగర�వ సవ$మన ఆశ�యంచన వర జ² నము అపరతనహతము, దన దన పరవరథమనము అయ ఉంటుందట.

నను: అవును, అమమ వళళూq అలగ ఱండు వ ళqత వతన�న ఎగదసూ� ఉంటరు, బగ వలుగుతూ ఉండడనక. అలగ హయగర�వ సవ$మ కూడ మనల పరతనభ అన వతన�న ఎపుdడూ ఎగదసూ� ఉండడనక అల ఱండూ వ ళళూq కలప పటుV కన కచుకన ఉంటరననమట, మనకు ఎపుdడు జ² న పరకశము తగ�తర అపుdడు ఎగదయడనక. మనకు ఎపుdడు జ² నము మందగస� అపుdడు ఆ ముద�ను తలచుకంట మఱ ఇబuంద లదనన మట. బగ చపdరు.

తరువత శవQ కంల కూడ సవ$మ మరక హస�ము గురంచ చపdర!

వదన: సవ$మ దకషణ హస�మున గురంచ తరువత శవQ కముల కూడ సు� తనసు� ననరు.

ఆయన దకషణ హస�మునందు దశకులకు కనబడు తుననవ ఉపదశ ముద�, అకష మల. ఉపదశ ముద�ను ఇంతకుముందు సత� తరము చచసరు. ఇక అకషమలను సు� తనసు� ననరనన మట.

నను: ఈ ఉపదశముద�, అకషమల ఒక చచతనల ఉండడనక మరమయన కరణము ఉననదయ!

వదన: పరమతమ అవతరంచన అవతరరములల నర, నరయణవతరరలల పరమతమ తరన నరయణునగ ఆచరు�డ, నరునగ శషు�డ అషణV కషరచ మంతర పదశము చచసడు. అలగ శర�మననరయణుడుగ లకషమ� దవక ద$యమంతరర నన ఉపదశంచచడు. శర�కృషణణ వతరరంలపరుథ నక చరమశవQ కనన ఉపదశం చచసడు.

సమస � వజమయనన చతురుమఖునక ఉపదశంచన సంపూర ణ ఆచర� అవతరరము శర�మననరయణున హయగర�వవతరరము.

"శసతర జ² నమ బహు కQశమ బుద�ః చలన కరణమ ఉపదశత హరమ జ² తర$" అన చపdనటుQ శస తర జ² నము నరుfకనుట అత�ంత కషVమనద, మన బుద� నలువకుండ ఉంటుంద కనుక ఆచర�పదశము చచత పరమతమను తలుసు కవల. హయగర�వుల హస�ములల కనపడ ఉపదశముద�, అకషమల, తరళపతర గ�ంథము ఆచరు�ల వలన ఏమ నరుfకవల సూచసవ� య.

ఆ ఉపదశ ముద � ముందు అనుకుననటుQ గ మనకూ, పరమతమకూ ఉండ సంబంధము చబుతుంద. అకషమల ఆచరు�న చచత ఉపదశంచబడ మంతరర నన సూచసు� ంద. మంతరము చపdద కూడ మనమవరమ, పరమతమ ఎవర, మనము ఆయనను పందడనక సవధనమమటల, దయనక పరతన బంధకలమటల,అల పరమతమను పందతర ఫలమమటల ఈ వషయలు మంతర పదశము వలన తలుసవ� య. దగనన అర థ పంచక జ² నమన అంటరు. ఈ

మంతరర ను సంధనము చచసన తరువత శసవతర ధ�యనము చచయల. ఈ వషయం సవ$మ వమ హస�ముల ఉండ తరళపతర గ�ంథము తలయ జసు� ంద.

ఈ మూడంటక మరక అరథం కూడ చబుతరరు. ఉపనషత "ఆతరమ అర శవ� తవ�ః మంతవ�ః నదధ�సతవ�ః ద�షVవ�ః" అన చబుతుంద. అంట పరమతమ గురంచ ఆచరు�న వదద ఉపదశము వనల. దగనన ఉపదశ ముద� సూచసు� ంద. తరువత దయనన మననము చచయల. దగనన అకషమల చబుతుంద. తదనంతరము మనః ఫలకముప పరతనషటఠ ంచుకన నరంతర ధ�నము చచయల. ఈ నరంతర ధ�నము తల ధరల అంతరయము లకుండ ఉండలన చబుతరరు. వమ హస�ము ల ఉనన తరళ పత ర గ�ంథము ఇల ఎలQపుdడూ మనసు9ల పరమతమను పరతనషటఠ ంచుకవడనన సూచసు� ంద. శసతర గ�ంథములల పరతన పదంచబడన పరమతమ వషయము ఆ గ�ంథలల ఎలQపుdడూ నలచ ఉంటుందకదయ.

ఇకకడ శవ� తవ�ః, మంతవ�ః అన వనల, మననము చచయల అన చపdన ఉపనషతు� నరంతర ధ�న "పరయతనము"చచయల అన చబుతుంద. "పరయతనము" అన ఎందుకంట మర అంతరయలకు లనుకకుండ నరంతరమూ మనఃఫలకముప పరతనషటఠ ంచుకన ఉండడం కషVము. అరుజ నుడు "మన దురనగ�హమ చలమ" అన మనసు9ను నగ�హంచడం చల కషVము అంటడు. ఆయన మర�ద కసం కషVం అంటడు కన, మనకు అద అసంభవమ. దగనక కరణలు బహ� వషయ పరభవమ కక మన మనసు9ల పరుకు పయన పత జనమ వసనలు అన ఇంతకు ముందు చపుdకుననము. అందువలన దగనక పరమతరమనుగ�హము కవల. అపుdడు "ద�షVవ�ః" అన దరûన సమనకర సవకషమతరకరము లభసు� ంద.

అందు వలన తరువత శవQ కలల హయగర�వుల దవ� మంగళ వగ�హనన వరణసవ� రు, దశకులు.

నను: హయగర�వులు అంట అవతరరమ కదయ, మఱ మనం చదువుకుంటుననపుdడు ఈయనకూ, పరమ పదములనునన పరమతమకూ అభదముగ చపుdకుంటుననము. అంట ఏమ భదము లదయ.

వదన: శర�మననరయణుడు పరమ పదముల పరమ పద నథునగ పర స$రూపునగను, సృషణV �దులు నర$హంచుటకు వయూ�హ స$రూపునగను, ధరమ సంసవథ పనదులు చచయడనక హయగర�వ, రమ, కృషణణ ద�వతరరములల వభవ స$రూపునగను, మన ఆతమ యందు వంచచస యునన అంతర�మగను, శర�రంగద కషయతరర లలను, మన ఇళqలనూ వంచచస అరfవతరరముగను మనలను కటకషసు� ననరు.

పరమతమను ఈ పర, వయూ�హ, వభవ, అంతర�మ, అరf స$రూపలల దననన ఆశ�యంచవచుfను. ఆయన ఏ స$రూపముత ఉనన ఒకక లగ కటకషసవ� డు. ఉపనషత శంతన మంతరము "పూరణమదమ పూరణమదః..." ఈ అనన స$రూపలు ఒకకలంటవ పూరణమనవ, ఎకుకవ, తకుకవలవవ లవు అనన వషయమ వవరసు� ంద.

ఇంక తరువత శవQ కము చూదయద ము.

"చతర� కరమ సుఫరతరకష మలమ

సవ�తరమ నథ కరమ త$దగయమ

జ² నమృత దంచన లలసవనమ

లల ఘట యంతరమ ఇవశ�తరనమ"

నథ: హయగర�వ సవ$మ!

సుఫరత అకషమలమ: పరకశంచుచునన జపమలను

త$దగయమ: నకు సంబంధంచన

సవ� ఇతరమ కరమ: దకషణ హస�మును

జ² న అమృత: జ² నము అనడు అమృతము యకక

ఉదంచన: ఉద�రణము నందు

లలసవనమ: ఆసకన గల

ఆశ�తరనమ: భకుల యకక

లలఘట యంతరమ: కరడక యునన ఏతరమును

ఇవ: పల యునన

చతర�: (న) మనసు9న

కరమ: (పరతనషఠ ) చచసకందును

అకషమలను ధరంచ యునన శర�హయ గర�వ భగవనున దకషణ హసవ� నన ఈ శవQ కముల వరణసు� ననరు.

సవ$మ! పరకశంచు జపమల ధరంచయునన న దకషణ హస�మును జ² నమృతమును పక తడ తచుfటల ఆసక´ కల న భకులకు ఏతరము వల ఉపయగంచు సులభమన (ఆడుకునందుకు తగనటV) యంతరముగ న మనసు9ల తలంచదను.