Wescott & Hort Translation

1881

Public Domain

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ......................................................... 4ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ........................................................... 25ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ............................................................ 39ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ......................................................... 62ΠΡΑΞΕΙΣ ..................................................................... 79ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.................................................... 102ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α ............................................. 111ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β ............................................. 119ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ ........................................................ 125ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ...................................................... 128ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ............................................. 131ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ ................................................. 134ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α .................................................. 136ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β .................................................. 138ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α ............................................... 140ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β ............................................... 143ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ ............................................................ 145ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ .................................................. 147ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ...................................................... 148ΙΑΚΩΒΟΥ.................................................................. 155ΠΕΤΡΟΥ Α................................................................. 158ΠΕΤΡΟΥ Β................................................................. 161ΙΩΑΝΝΟΥ Α.............................................................. 163ΙΩΑΝΝΟΥ Β.............................................................. 166ΙΩΑΝΝΟΥ Γ .............................................................. 167ΙΟΥΔΑ........................................................................ 168ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ......................................... 169

1

2

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

βιβλος γενεσεως ιησου χριστου υιου δαυιδυιου αβρααμ 2 αβρααμ εγεννησεν τονισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ

δε εγεννησεν τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρα εκτης θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμδε εγεννησεν τον αραμ 4 αραμ δε εγεννησεν τοναμιναδαβ αμιναδαβ δε εγεννησεν τον ναασσωνναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων 5 σαλμων δεεγεννησεν τον βοες εκ της ραχαβ βοες δεεγεννησεν τον ιωβηδ εκ της ρουθ ιωβηδ δεεγεννησεν τον ιεσσαι 6 ιεσσαι δε εγεννησεν τονδαυιδ τον βασιλεα δαυιδ δε εγεννησεν τονσολομωνα εκ της του ουριου 7 σολομων δεεγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τοναβια αβια δε εγεννησεν τον ασαφ 8 ασαφ δεεγεννησεν τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τονιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζιαν 9 οζιας δεεγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τοναχαζ αχαζ δε εγεννησεν τον εζεκιαν 10 εζεκιας δεεγεννησεν τον μανασση μανασσης δε εγεννησεντον αμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσιαν 11 ιωσιαςδε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφουςαυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνος 12 μετα δετην μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεντον σαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τονζοροβαβελ 13 ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουδαβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακιμ ελιακιμ δεεγεννησεν τον αζωρ 14 αζωρ δε εγεννησεν τονσαδωκ σαδωκ δε εγεννησεν τον αχιμ αχιμ δεεγεννησεν τον ελιουδ 15 ελιουδ δε εγεννησεν τονελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησεν τον ματθαν ματθανδε εγεννησεν τον ιακωβ 16 ιακωβ δε εγεννησεν τονιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθη ιησους ολεγομενος χριστος 17 πασαι ουν αι γενεαι αποαβρααμ εως δαυιδ γενεαι δεκατεσσαρες και αποδαυιδ εως της μετοικεσιας βαβυλωνος γενεαιδεκατεσσαρες και απο της μετοικεσιας βαβυλωνοςεως του χριστου γενεαι δεκατεσσαρες 18 του δειησου χριστου η γενεσις ουτως ην μνηστευθεισηςτης μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν ησυνελθειν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκπνευματος αγιου 19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτηςδικαιος ων και μη θελων αυτην δειγματισαιεβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην 20 ταυτα δεαυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρεφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαυιδ μη φοβηθηςπαραλαβειν μαριαν την γυναικα σου το γαρ εναυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου 21 τεξεταιδε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος

γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιωναυτων 22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη τορηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος 23

ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον καικαλεσουσιν το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστινμεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος 24 εγερθεις δεο ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεναυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικααυτου 25 και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκενυιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν

του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ τηςιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεωςιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις

ιεροσολυμα 2 λεγοντες που εστιν ο τεχθειςβασιλευς των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τοναστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαιαυτω 3 ακουσας δε ο βασιλευς ηρωδης εταραχθηκαι πασα ιεροσολυμα μετ αυτου 4 και συναγαγωνπαντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαουεπυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναται 5

οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτωςγαρ γεγραπται δια του προφητου 6 και συ βηθλεεμγη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσινιουδα εκ σου γαρ εξελευσεται ηγουμενος οστιςποιμανει τον λαον μου τον ισραηλ 7 τοτε ηρωδηςλαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσεν παρ αυτωντον χρονον του φαινομενου αστερος 8 και πεμψαςαυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατεακριβως περι του παιδιου επαν δε ευρητεαπαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησωαυτω 9 οι δε ακουσαντες του βασιλεωςεπορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τηανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανωου ην το παιδιον 10 ιδοντες δε τον αστεραεχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα 11 και ελθοντεςεις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριας τηςμητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτωκαι ανοιξαντες τους θησαυρους αυτωνπροσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον καισμυρναν 12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μηανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδουανεχωρησαν εις την χωραν αυτων 13

αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριουφαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθειςπαραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου καιφευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοιμελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαιαυτο 14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον καιτην μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν ειςαιγυπτον 15 και ην εκει εως της τελευτης ηρωδου

4 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 2:15

3

4

ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια τουπροφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιονμου 16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο τωνμαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλας ανειλενπαντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασιντοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατατον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων 17 τοτεεπληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητουλεγοντος 18 φωνη εν ραμα ηκουσθη κλαυθμος καιοδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης καιουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν 19

τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελοςκυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ εν αιγυπτω 20

λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και τηνμητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλτεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην τουπαιδιου 21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον καιτην μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ 22

ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιαςαντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκειαπελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν ειςτα μερη της γαλιλαιας 23 και ελθων κατωκησεν ειςπολιν λεγομενην ναζαρετ οπως πληρωθη το ρηθενδια των προφητων οτι ναζωραιος κληθησεται

εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεταιιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τηερημω της ιουδαιας 2 [και] λεγων

μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων 3

ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις δια ησαιου του προφητουλεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατετην οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου αποτριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι τηνοσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελιαγριον 5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμακαι πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος τουιορδανου 6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανηποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιαςαυτων 7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων καισαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτουειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμινφυγειν απο της μελλουσης οργης 8 ποιησατε ουνκαρπον αξιον της μετανοιας 9 και μη δοξητε λεγεινεν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρυμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτωνεγειραι τεκνα τω αβρααμ 10 ηδη δε η αξινη προςτην ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μηποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρβαλλεται 11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι ειςμετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτεροςμου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματαβαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιωκαι πυρι 12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου καιδιακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τονσιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρονκατακαυσει πυρι ασβεστω 13 τοτε παραγινεται οιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανην προςτον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου 14 ο δειωαννης διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχωυπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με 15

αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτον αφες αρτιουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασανδικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον 16 βαπτισθεις δεο ιησους ευθυς ανεβη απο του υδατος και ιδουηνεωχθησαν [αυτω] οι ουρανοι και ειδεν [το]πνευμα [του] θεου καταβαινον ωσει περιστεραν[και] ερχομενον επ αυτον 17 και ιδου φωνη εκ τωνουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου οαγαπητος εν ω ευδοκησα

τοτε ο ιησους ανηχθη εις την ερημον υποτου πνευματος πειρασθηναι υπο τουδιαβολου 2 και νηστευσας ημερας

τεσσερακοντα και νυκτας τεσσερακοντα υστερονεπεινασεν 3 και προσελθων ο πειραζων ειπεν αυτωει υιος ει του θεου ειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοιγενωνται 4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επαρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντιρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου 5 τοτεπαραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιανπολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον τουιερου 6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλεσεαυτον κατω γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοιςαυτου εντελειται περι σου και επι χειρων αρουσινσε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου 7

εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπται ουκεκπειρασεις κυριον τον θεον σου 8 παλινπαραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλονλιαν και δεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας τουκοσμου και την δοξαν αυτων 9 και ειπεν αυτωταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσων προσκυνησηςμοι 10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σαταναγεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησειςκαι αυτω μονω λατρευσεις 11 τοτε αφιησιν αυτον οδιαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον καιδιηκονουν αυτω 12 ακουσας δε οτι ιωαννηςπαρεδοθη ανεχωρησεν εις την γαλιλαιαν 13 καικαταλιπων την ναζαρα ελθων κατωκησεν ειςκαφαρναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοιςζαβουλων και νεφθαλιμ 14 ινα πληρωθη το ρηθενδια ησαιου του προφητου λεγοντος 15 γηζαβουλων και γη νεφθαλιμ οδον θαλασσης περαντου ιορδανου γαλιλαια των εθνων 16 ο λαος οκαθημενος εν σκοτει φως ειδεν μεγα και τοιςκαθημενοις εν χωρα και σκια θανατου φωςανετειλεν αυτοις 17 απο τοτε ηρξατο ο ιησουςκηρυσσειν και λεγειν μετανοειτε ηγγικεν γαρ ηβασιλεια των ουρανων 18 περιπατων δε παρα τηνθαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν δυο αδελφουςσιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τοναδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις τηνθαλασσαν ησαν γαρ αλιεις 19 και λεγει αυτοιςδευτε οπισω μου και ποιησω υμας αλιειςανθρωπων 20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυαηκολουθησαν αυτω 21 και προβας εκειθεν ειδεναλλους δυο αδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιουκαι ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μεταζεβεδαιου του πατρος αυτων καταρτιζοντας ταδικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτους 22 οι δε ευθεωςαφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτωνηκολουθησαν αυτω 23 και περιηγεν εν ολη τη

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 2:16 5 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 4:23

5

6

γαλιλαια διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων καικηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας καιθεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εντω λαω 24 και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην τηνσυριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακωςεχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοιςσυνεχομενους [και] δαιμονιζομενους καισεληνιαζομενους και παραλυτικους καιεθεραπευσεν αυτους 25 και ηκολουθησαν αυτωοχλοι πολλοι απο της γαλιλαιας και δεκαπολεωςκαι ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν τουιορδανου

ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος καικαθισαντος αυτου προσηλθαν αυτω οιμαθηται αυτου 2 και ανοιξας το στομα

αυτου εδιδασκεν αυτους λεγων 3 μακαριοι οιπτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλειατων ουρανων 4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοιπαρακληθησονται 5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοικληρονομησουσιν την γην 6 μακαριοι οι πεινωντεςκαι διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοιχορτασθησονται 7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοιελεηθησονται 8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτιαυτοι τον θεον οψονται 9 μακαριοι οι ειρηνοποιοιοτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται 10 μακαριοι οιδεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν ηβασιλεια των ουρανων 11 μακαριοι εστε οτανονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσιν πανπονηρον καθ υμων [ψευδομενοι] ενεκεν εμου 12

χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εντοις ουρανοις ουτως γαρ εδιωξαν τους προφηταςτους προ υμων 13 υμεις εστε το αλας της γης εανδε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδενισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο τωνανθρωπων 14 υμεις εστε το φως του κοσμου ουδυναται πολις κρυβηναι επανω ορους κειμενη 15

ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τονμοδιον αλλ επι την λυχνιαν και λαμπει πασιν τοιςεν τη οικια 16 ουτως λαμψατω το φως υμωνεμπροσθεν των ανθρωπων οπως ιδωσιν υμων τακαλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εντοις ουρανοις 17 μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαιτον νομον η τους προφητας ουκ ηλθον καταλυσαιαλλα πληρωσαι 18 αμην γαρ λεγω υμιν εως ανπαρελθη ο ουρανος και η γη ιωτα εν η μια κεραιαου μη παρελθη απο του νομου εως αν πανταγενηται 19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολωντουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτως τουςανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τη βασιλειατων ουρανων ος δ αν ποιηση και διδαξη ουτοςμεγας κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων 20

λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση υμων ηδικαιοσυνη πλειον των γραμματεων και φαρισαιωνου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων 21

ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσειςος δ αν φονευση ενοχος εσται τη κρισει 22 εγω δελεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτουενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφωαυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπημωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος 23

εαν ουν προσφερης το δωρον σου επι τοθυσιαστηριον κακει μνησθης οτι ο αδελφος σουεχει τι κατα σου 24 αφες εκει το δωρον σουεμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγε πρωτονδιαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθωνπροσφερε το δωρον σου 25 ισθι ευνοων τωαντιδικω σου ταχυ εως οτου ει μετ αυτου εν τηοδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και οκριτης τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση 26

αμην λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως αναποδως τον εσχατον κοδραντην 27 ηκουσατε οτιερρεθη ου μοιχευσεις 28 εγω δε λεγω υμιν οτι παςο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι αυτην ηδηεμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου 29 ει δε οοφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτονκαι βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληταιεν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθηεις γεενναν 30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζεισε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρσοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον τοσωμα σου εις γεενναν απελθη 31 ερρεθη δε ος αναπολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτηαποστασιον 32 εγω δε λεγω υμιν οτι πας οαπολυων την γυναικα αυτου παρεκτος λογουπορνειας ποιει αυτην μοιχευθηναι και ος εαναπολελυμενην γαμηση μοιχαται 33 παλιν ηκουσατεοτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ επιορκησειςαποδωσεις δε τω κυριω τους ορκους σου 34 εγω δελεγω υμιν μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτιθρονος εστιν του θεου 35 μητε εν τη γη οτιυποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε ειςιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως36 μητε εν τη κεφαλη σου ομοσης οτι ου δυνασαιμιαν τριχα λευκην ποιησαι η μελαιναν 37 εστω δε ολογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτωνεκ του πονηρου εστιν 38 ηκουσατε οτι ερρεθηοφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντος39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλοστις σε ραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα [σου]στρεψον αυτω και την αλλην 40 και τω θελοντι σοικριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφες αυτω καιτο ιματιον 41 και οστις σε αγγαρευσει μιλιον ενυπαγε μετ αυτου δυο 42 τω αιτουντι σε δος και τονθελοντα απο σου δανισασθαι μη αποστραφης 43

ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τον πλησιον σουκαι μισησεις τον εχθρον σου 44 εγω δε λεγω υμιναγαπατε τους εχθρους υμων και προσευχεσθε υπερτων διωκοντων υμας 45 οπως γενησθε υιοι τουπατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτουανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επιδικαιους και αδικους 46 εαν γαρ αγαπησητε τουςαγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχι και οιτελωναι το αυτο ποιουσιν 47 και εαν ασπασησθετους αδελφους υμων μονον τι περισσον ποιειτεουχι και οι εθνικοι το αυτο ποιουσιν 48 εσεσθε ουνυμεις τελειοι ως ο πατηρ υμων ο ουρανιος τελειοςεστιν

προσεχετε [δε] την δικαιοσυνην υμων μηποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς τοθεαθηναι αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 4:24 6 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 5:48

7

εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις 2

οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισηςεμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν ενταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπωςδοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιναπεχουσιν τον μισθον αυτων 3 σου δε ποιουντοςελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει ηδεξια σου 4 οπως η σου η ελεημοσυνη εν τωκρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτωαποδωσει σοι 5 και οταν προσευχησθε ουκ εσεσθεως οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαιςκαι εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτεςπροσευχεσθαι οπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμηνλεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων 6 συ δεοταν προσευχη εισελθε εις το ταμειον σου καικλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τωεν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τωκρυπτω αποδωσει σοι 7 προσευχομενοι δε μηβατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτιεν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται 8 μηουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ωνχρειαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον 9 ουτωςουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοιςουρανοις αγιασθητω το ονομα σου 10 ελθετω ηβασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως ενουρανω και επι γης 11 τον αρτον ημων τονεπιουσιον δος ημιν σημερον 12 και αφες ημιν ταοφειληματα ημων ως και ημεις αφηκαμεν τοιςοφειλεταις ημων 13 και μη εισενεγκης ημας ειςπειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου 14

εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματααυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις ουδε ο πατηρυμων αφησει τα παραπτωματα υμων 16 οταν δενηστευητε μη γινεσθε ως οι υποκριται σκυθρωποιαφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπωςφανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγωυμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων 17 συ δενηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και τοπροσωπον σου νιψαι 18 οπως μη φανης τοιςανθρωποις νηστευων αλλα τω πατρι σου τω εν τωκρυφαιω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυφαιωαποδωσει σοι 19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρουςεπι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπουκλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν 20

θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπουουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπταιου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν 21 οπου γαρεστιν ο θησαυρος σου εκει εσται και η καρδια σου22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος εανουν η ο οφθαλμος σου απλους ολον το σωμα σουφωτεινον εσται 23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηροςη ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φωςτο εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον 24 ουδειςδυναται δυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον εναμισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεταικαι του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεωδουλευειν και μαμωνα 25 δια τουτο λεγω υμιν μημεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε [η τι πιητε]μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη

πλειον εστιν της τροφης και το σωμα τουενδυματος 26 εμβλεψατε εις τα πετεινα τουουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδεσυναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων οουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετεαυτων 27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναταιπροσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα 28 καιπερι ενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινατου αγρου πως αυξανουσιν ου κοπιωσιν ουδενηθουσιν 29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων ενπαση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων 30

ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα καιαυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτωςαμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τιπιωμεν η τι περιβαλωμεθα 32 παντα γαρ ταυτα ταεθνη επιζητουσιν οιδεν γαρ ο πατηρ υμων οουρανιος οτι χρηζετε τουτων απαντων 33 ζητειτεδε πρωτον την βασιλειαν [του θεου] και τηνδικαιοσυνην αυτου και ταυτα πανταπροστεθησεται υμιν 34 μη ουν μεριμνησητε εις τηναυριον η γαρ αυριον μεριμνησει εαυτης αρκετον τηημερα η κακια αυτης

μη κρινετε ινα μη κριθητε 2 εν ω γαρκριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρωμετρειτε μετρηθησεται υμιν 3 τι δε βλεπεις

το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου τηνδε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις 4 η πωςερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος εκτου οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τωοφθαλμω σου 5 υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ τουοφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψειςεκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφουσου 6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητετους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρωνμηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιναυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας 7 αιτειτε καιδοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε καιανοιγησεται υμιν 8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και οζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται 9 ητις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιοςαυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω 10 η καιιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω 11 ει ουνυμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναιτοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εντοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον 12

παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οιανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτοςγαρ εστιν ο νομος και οι προφηται 13 εισελθατεδια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη καιευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειανκαι πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης 14 τιστενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσαεις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινεςερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατωνεσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες 16 απο των καρπωναυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν αποακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα 17 ουτωςπαν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 6:2 7 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 7:17

8

9

σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει 18 ουδυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιεινουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν 19

παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεταικαι εις πυρ βαλλεται 20 αρα γε απο των καρπωναυτων επιγνωσεσθε αυτους 21 ου πας ο λεγων μοικυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν τωνουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μουτου εν τοις ουρανοις 22 πολλοι ερουσιν μοι ενεκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματιεπροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονιαεξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλαςεποιησαμεν 23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτιουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οιεργαζομενοι την ανομιαν 24 πας ουν οστις ακουειμου τους λογους τουτους και ποιει αυτουςομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεναυτου την οικιαν επι την πετραν 25 και κατεβη ηβροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οιανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκεπεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν 26 και παςο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιωναυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστιςωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον 27 καικατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσανοι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη καιεπεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη 28 καιεγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτουςεξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου 29 ηνγαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ωςοι γραμματεις αυτων

καταβαντος δε αυτου απο του ορουςηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι 2 και ιδουλεπρος προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων

κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι 3 καιεκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελωκαθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου ηλεπρα 4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπηςαλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει καιπροσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσης ειςμαρτυριον αυτοις 5 εισελθοντος δε αυτου ειςκαφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχοςπαρακαλων αυτον 6 και λεγων κυριε ο παις μουβεβληται εν τη οικια παραλυτικος δεινωςβασανιζομενος 7 και λεγει αυτω εγω ελθωνθεραπευσω αυτον 8 και αποκριθεις οεκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μουυπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογω καιιαθησεται ο παις μου 9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμιυπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτας καιλεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλωερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησοντουτο και ποιει 10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασενκαι ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν παρουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω ισραηλ ευρον 11

λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμωνηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ καιισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων 12 οιδε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτοςτο εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος

των οδοντων 13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχηυπαγε ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις[αυτου] εν τη ωρα εκεινη 14 και ελθων ο ιησους ειςτην οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτουβεβλημενην και πυρεσσουσαν 15 και ηψατο τηςχειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος καιηγερθη και διηκονει αυτω 16 οψιας δε γενομενηςπροσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους καιεξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακωςεχοντας εθεραπευσεν 17 οπως πληρωθη το ρηθενδια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος ταςασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν18 ιδων δε ο ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεναπελθειν εις το περαν 19 και προσελθων ειςγραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησωσοι οπου εαν απερχη 20 και λεγει αυτω ο ιησους αιαλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα τουουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπουουκ εχει που την κεφαλην κλινη 21 ετερος δε τωνμαθητων [αυτου] ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοιπρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου 22 ο δειησους λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφες τουςνεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους 23 καιεμβαντι αυτω εις το πλοιον ηκολουθησαν αυτω οιμαθηται αυτου 24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετοεν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υποτων κυματων αυτος δε εκαθευδεν 25 καιπροσελθοντες ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσοναπολλυμεθα 26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστεολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοιςκαι τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη 27 οι δεανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστινουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτωυπακουουσιν 28 και ελθοντος αυτου εις το περανεις την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτωδυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοιχαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν διατης οδου εκεινης 29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τιημιν και σοι υιε του θεου ηλθες ωδε προ καιρουβασανισαι ημας 30 ην δε μακραν απ αυτων αγεληχοιρων πολλων βοσκομενη 31 οι δε δαιμονεςπαρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημαςαποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων 32 καιειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον ειςτους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατατου κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εντοις υδασιν 33 οι δε βοσκοντες εφυγον καιαπελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τατων δαιμονιζομενων 34 και ιδου πασα η πολιςεξηλθεν εις υπαντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτονπαρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων

και εμβας εις πλοιον διεπερασεν και ηλθενεις την ιδιαν πολιν 2 και ιδου προσεφεροναυτω παραλυτικον επι κλινης βεβλημενον

και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τωπαραλυτικω θαρσει τεκνον αφιενται σου αιαμαρτιαι 3 και ιδου τινες των γραμματεων ειπαν ενεαυτοις ουτος βλασφημει 4 και ιδων ο ιησους ταςενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι ενθυμεισθε πονηραεν ταις καρδιαις υμων 5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 7:18 8 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 9:5

10

ειπειν αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε καιπεριπατει 6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιοςτου ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτελεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου την κλινηνκαι υπαγε εις τον οικον σου 7 και εγερθεις απηλθενεις τον οικον αυτου 8 ιδοντες δε οι οχλοιεφοβηθησαν και εδοξασαν τον θεον τον δονταεξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις 9 και παραγωνο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι τοτελωνιον μαθθαιον λεγομενον και λεγει αυτωακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω 10

και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδουπολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντεςσυνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου 11

και ιδοντες οι φαρισαιοι ελεγον τοις μαθηταιςαυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλωνεσθιει ο διδασκαλος υμων 12 ο δε ακουσας ειπενου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οικακως εχοντες 13 πορευθεντες δε μαθετε τι εστινελεος θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαιδικαιους αλλα αμαρτωλους 14 τοτε προσερχονταιαυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις καιοι φαρισαιοι νηστευομεν [πολλα] οι δε μαθηταισου ου νηστευουσιν 15 και ειπεν αυτοις ο ιησουςμη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσονμετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραιοταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτενηστευσουσιν 16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημαρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ τοπληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμαγινεται 17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκουςπαλαιους ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και οοινος εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλαβαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους καιαμφοτεροι συντηρουνται 18 ταυτα αυτουλαλουντος αυτοις ιδου αρχων εις ελθωνπροσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτιετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επαυτην και ζησεται 19 και εγερθεις ο ιησουςηκολουθησεν αυτω και οι μαθηται αυτου 20 καιιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσαοπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι τουιματιου αυτου σωθησομαι 22 ο δε ιησους στραφειςκαι ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σουσεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης23 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντοςκαι ιδων τους αυλητας και τον οχλονθορυβουμενον 24 ελεγεν αναχωρειτε ου γαραπεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει καικατεγελων αυτου 25 οτε δε εξεβληθη ο οχλοςεισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθητο κορασιον 26 και εξηλθεν η φημη αυτη εις οληντην γην εκεινην 27 και παραγοντι εκειθεν τω ιησουηκολουθησαν [αυτω] δυο τυφλοι κραζοντες καιλεγοντες ελεησον ημας υιος δαυιδ 28 ελθοντι δε ειςτην οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγειαυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτοποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε 29 τοτε ηψατοτων οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων

γενηθητω υμιν 30 και ηνεωχθησαν αυτων οιοφθαλμοι και ενεβριμηθη αυτοις ο ιησους λεγωνορατε μηδεις γινωσκετω 31 οι δε εξελθοντεςδιεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη 32 αυτων δεεξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπονκωφον δαιμονιζομενον 33 και εκβληθεντος τουδαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οιοχλοι λεγοντες ουδεποτε εφανη ουτως εν τωισραηλ 34 οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντιτων δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 35 καιπεριηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμαςδιδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσωντο ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαννοσον και πασαν μαλακιαν 36 ιδων δε τους οχλουςεσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι καιερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα 37

τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμοςπολυς οι δε εργαται ολιγοι 38 δεηθητε ουν τουκυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τονθερισμον αυτου

και προσκαλεσαμενος τους δωδεκαμαθητας αυτου εδωκεν αυτοις εξουσιανπνευματων ακαθαρτων ωστε εκβαλλειν

αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασανμαλακιαν 2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματαεστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος καιανδρεας ο αδελφος αυτου και ιακωβος ο τουζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου 3

φιλιππος και βαρθολομαιος θωμας και μαθθαιος οτελωνης ιακωβος ο του αλφαιου και θαδδαιος 4

σιμων ο καναναιος και ιουδας ο ισκαριωτης ο καιπαραδους αυτον 5 τουτους τους δωδεκααπεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων ειςοδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτωνμη εισελθητε 6 πορευεσθε δε μαλλον προς ταπροβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ 7

πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες οτι ηγγικεν ηβασιλεια των ουρανων 8 ασθενουντας θεραπευετενεκρους εγειρετε λεπρους καθαριζετε δαιμονιαεκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε 9 μηκτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον ειςτας ζωνας υμων 10 μη πηραν εις οδον μηδε δυοχιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιος γαρ οεργατης της τροφης αυτου 11 εις ην δ αν πολιν ηκωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστινκακει μεινατε εως αν εξελθητε 12 εισερχομενοι δεεις την οικιαν ασπασασθε αυτην 13 και εαν μεν η ηοικια αξια ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δεμη η αξια η ειρηνη υμων προς υμας επιστραφητω14 και ος αν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τουςλογους υμων εξερχομενοι εξω της οικιας η τηςπολεως εκεινης εκτιναξατε τον κονιορτον τωνποδων υμων 15 αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσταιγη σοδομων και γομορρων εν ημερα κρισεως η τηπολει εκεινη 16 ιδου εγω αποστελλω υμας ωςπροβατα εν μεσω λυκων γινεσθε ουν φρονιμοι ωςοι οφεις και ακεραιοι ως αι περιστεραι 17

προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσινγαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαιςαυτων μαστιγωσουσιν υμας 18 και επι ηγεμονας δε

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 9:6 9 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 10:18

11

και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριοναυτοις και τοις εθνεσιν 19 οταν δε παραδωσιν υμαςμη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε δοθησεται γαρυμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησητε 20 ου γαρ υμειςεστε οι λαλουντες αλλα το πνευμα του πατροςυμων το λαλουν εν υμιν 21 παραδωσει δε αδελφοςαδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον καιεπαναστησονται τεκνα επι γονεις καιθανατωσουσιν αυτους 22 και εσεσθε μισουμενοιυπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας ειςτελος ουτος σωθησεται 23 οταν δε διωκωσιν υμαςεν τη πολει ταυτη φευγετε εις την ετεραν αμην γαρλεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολεις του αν ελθη ουιος του ανθρωπου 24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τονδιδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλοςαυτου και ο δουλος ως ο κυριος αυτου ει τονοικοδεσποτην βεελζεβουλ επεκαλεσαν ποσωμαλλον τους οικιακους αυτου 26 μη ουν φοβηθητεαυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκαποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και οεις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματων 28

και μη φοβεισθε απο των αποκτεννοντων το σωματην δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβεισθεδε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμααπολεσαι εν γεεννη 29 ουχι δυο στρουθιαασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επιτην γην ανευ του πατρος υμων 30 υμων δε και αιτριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισιν 31 μηουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε υμεις32 πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεντων ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτωεμπροσθεν του πατρος μου του εν [τοις] ουρανοις33 οστις δ αν αρνησηται με εμπροσθεν τωνανθρωπων αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν τουπατρος μου του εν [τοις] ουρανοις 34 μη νομισητεοτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθονβαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν 35 ηλθον γαρδιχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου καιθυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατατης πενθερας αυτης 36 και εχθροι του ανθρωπου οιοικιακοι αυτου 37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερεμε ουκ εστιν μου αξιος και ο φιλων υιον ηθυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος 38 και οςου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθειοπισω μου ουκ εστιν μου αξιος 39 ο ευρων τηνψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας τηνψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην 40 οδεχομενος υμας εμε δεχεται και ο εμε δεχομενοςδεχεται τον αποστειλαντα με 41 ο δεχομενοςπροφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητουλημψεται και ο δεχομενος δικαιον εις ονομαδικαιου μισθον δικαιου λημψεται 42 και ος ανποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρουμονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μηαπολεση τον μισθον αυτου

και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουςδιατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αυτουμετεβη εκειθεν του διδασκειν και

κηρυσσειν εν ταις πολεσιν αυτων 2 ο δε ιωαννηςακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστουπεμψας δια των μαθητων αυτου 3 ειπεν αυτω συ ειο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν 4 καιαποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντεςαπαγγειλατε ιωαννη α ακουετε και βλεπετε 5

τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσινλεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν καινεκροι εγειρονται και πτωχοι ευαγγελιζονται 6 καιμακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι 7

τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειντοις οχλοις περι ιωαννου τι εξηλθατε εις τηνερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμουσαλευομενον 8 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπονεν μαλακοις ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακαφορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων εισιν 9

αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν καιπερισσοτερον προφητου 10 ουτος εστιν περι ουγεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μουπρο προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σουεμπροσθεν σου 11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερταιεν γεννητοις γυναικων μειζων ιωαννου τουβαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια τωνουρανων μειζων αυτου εστιν 12 απο δε τωνημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι ηβασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασταιαρπαζουσιν αυτην 13 παντες γαρ οι προφηται καιο νομος εως ιωαννου επροφητευσαν 14 και ειθελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλωνερχεσθαι 15 ο εχων ωτα ακουετω 16 τινι δεομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστιν παιδιοιςκαθημενοις εν ταις αγοραις α προσφωνουντα τοιςετεροις 17 λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκοψασθε 18

ηλθεν γαρ ιωαννης μητε εσθιων μητε πινων καιλεγουσιν δαιμονιον εχει 19 ηλθεν ο υιος τουανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν ιδουανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος καιαμαρτωλων και εδικαιωθη η σοφια απο των εργωναυτης 20 τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εν αιςεγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτου οτι ουμετενοησαν 21 ουαι σοι χοραζιν ουαι σοιβηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αιδυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκωκαι σποδω μετενοησαν 22 πλην λεγω υμιν τυρω καισιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η υμιν23 και συ καφαρναουμ μη εως ουρανου υψωθησηεως αδου καταβηση οτι ει εν σοδομοις εγενηθησαναι δυναμεις αι γενομεναι εν σοι εμεινεν αν μεχριτης σημερον 24 πλην λεγω υμιν οτι γη σοδομωνανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η σοι 25 ενεκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπενεξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου καιτης γης οτι εκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετωνκαι απεκαλυψας αυτα νηπιοις 26 ναι ο πατηρ οτιουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου 27 πανταμοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδειςεπιγινωσκει τον υιον ει μη ο πατηρ ουδε τονπατερα τις επιγινωσκει ει μη ο υιος και ω εανβουληται ο υιος αποκαλυψαι 28 δευτε προς με

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 10:19 10 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 11:28

12

παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγωαναπαυσω υμας 29 αρατε τον ζυγον μου εφ υμαςκαι μαθετε απ εμου οτι πραυς ειμι και ταπεινος τηκαρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχαις υμων30 ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μουελαφρον εστιν

εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησουςτοις σαββασιν δια των σποριμων οι δεμαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο

τιλλειν σταχυας και εσθιειν 2 οι δε φαρισαιοιιδοντες ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσινο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω 3 ο δε ειπεναυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτεεπεινασεν και οι μετ αυτου 4 πως εισηλθεν εις τονοικον του θεου και τους αρτους της προθεσεωςεφαγον ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μεταυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις 5 η ουκ ανεγνωτεεν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερωτο σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν 6 λεγωδε υμιν οτι του ιερου μειζον εστιν ωδε 7 ει δεεγνωκειτε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ ανκατεδικασατε τους αναιτιους 8 κυριος γαρ εστιντου σαββατου ο υιος του ανθρωπου 9 και μεταβαςεκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων 10 καιιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαναυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασινθεραπευσαι ινα κατηγορησωσιν αυτου 11 ο δεειπεν αυτοις τις εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξειπροβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασινεις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει 12

ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστεεξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν 13 τοτε λεγειτω ανθρωπω εκτεινον σου την χειρα και εξετεινενκαι απεκατεσταθη υγιης ως η αλλη 14 εξελθοντεςδε οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτουοπως αυτον απολεσωσιν 15 ο δε ιησους γνουςανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω [οχλοι]πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας 16 καιεπετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτονποιησωσιν 17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιουτου προφητου λεγοντος 18 ιδου ο παις μου ονηρετισα ο αγαπητος μου εις ον ευδοκησεν η ψυχημου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοιςεθνεσιν απαγγελει 19 ουκ ερισει ουδε κραυγασειουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνηναυτου 20 καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει καιλινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νικοςτην κρισιν 21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν22 τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλοςκαι κωφος και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον κωφονλαλειν και βλεπειν 23 και εξισταντο παντες οιοχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υιος δαυιδ 24

οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκεκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλαρχοντι των δαιμονιων 25 ειδως δε τας ενθυμησειςαυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθεαυτης ερημουται και πασα πολις η οικιαμερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται 26 και ει οσατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθηπως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου 27 και ει

εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοιυμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριταιεσονται υμων 28 ει δε εν πνευματι θεου εγωεκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας ηβασιλεια του θεου 29 η πως δυναται τις εισελθεινεις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτουαρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτετην οικιαν αυτου διαρπασει 30 ο μη ων μετ εμουκατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμουσκορπιζει 31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτιακαι βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις η δετου πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται 32 καιος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπουαφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματοςτου αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τωαιωνι ουτε εν τω μελλοντι 33 η ποιησατε τοδενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον ηποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρποναυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρονγινωσκεται 34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθεαγαθα λαλειν πονηροι οντες εκ γαρ τουπερισσευματος της καρδιας το στομα λαλει 35 οαγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρουεκβαλλει αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ τουπονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα 36 λεγω δευμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλησουσιν οιανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον ενημερα κρισεως 37 εκ γαρ των λογων σουδικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση38 τοτε απεκριθησαν αυτω τινες των γραμματεωνκαι φαρισαιων λεγοντες διδασκαλε θελομεν αποσου σημειον ιδειν 39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοιςγενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει καισημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνατου προφητου 40 ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλιατου κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας ουτωςεσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γηςτρεις ημερας και τρεις νυκτας 41 ανδρες νινευιταιαναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτηςκαι κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις τοκηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε 42

βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα τηςγενεας ταυτης και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκτων περατων της γης ακουσαι την σοφιανσολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε 43

οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο τουανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουναναπαυσιν και ουχ ευρισκει 44 τοτε λεγει εις τονοικον μου επιστρεψω οθεν εξηλθον και ελθονευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον καικεκοσμημενον 45 τοτε πορευεται καιπαραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματαπονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκεικαι γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινουχειρονα των πρωτων ουτως εσται και τη γενεαταυτη τη πονηρα 46 ετι αυτου λαλουντος τοιςοχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτουειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι 47 [ειπενδε τις αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σουεξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι] 48 ο δε

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 11:29 11 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:48

13

αποκριθεις ειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστιν ημητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου 49 καιεκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτουειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου 50

οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μουτου εν ουρανοις αυτος μου αδελφος και αδελφηκαι μητηρ εστιν

εν τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησους τηςοικιας εκαθητο παρα την θαλασσαν 2 καισυνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι

ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι και πας οοχλος επι τον αιγιαλον ειστηκει 3 και ελαλησεναυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδου εξηλθεν οσπειρων του σπειρειν 4 και εν τω σπειρειν αυτον αμεν επεσεν παρα την οδον και ελθοντα τα πετεινακατεφαγεν αυτα 5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδηοπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεως εξανετειλενδια το μη εχειν βαθος γης 6 ηλιου δε ανατειλαντοςεκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη 7

αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αιακανθαι και επνιξαν αυτα 8 αλλα δε επεσεν επι τηνγην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δεεξηκοντα ο δε τριακοντα 9 ο εχων ωτα ακουετω 10

και προσελθοντες οι μαθηται ειπαν αυτω δια τι ενπαραβολαις λαλεις αυτοις 11 ο δε αποκριθεις ειπεναυτοις οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια τηςβασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται 12

οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω καιπερισσευθησεται οστις δε ουκ εχει και ο εχειαρθησεται απ αυτου 13 δια τουτο εν παραβολαιςαυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσιν καιακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν 14 καιαναπληρουται αυτοις η προφητεια ησαιου ηλεγουσα ακοη ακουσετε και ου μη συνητε καιβλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε 15 επαχυνθηγαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσινβαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτωνεκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοιςωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν καιεπιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους 16 υμων δεμακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωταυμων οτι ακουουσιν 17 αμην γαρ λεγω υμιν οτιπολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησαν ιδειν αβλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι α ακουετε καιουκ ηκουσαν 18 υμεις ουν ακουσατε τηνπαραβολην του σπειραντος 19 παντος ακουοντοςτον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος ερχεται οπονηρος και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδιααυτου ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρεις 20 οδε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογονακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον 21

ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστινγενομενης δε θλιψεως η διωγμου δια τον λογονευθυς σκανδαλιζεται 22 ο δε εις τας ακανθαςσπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και ημεριμνα του αιωνος και η απατη του πλουτουσυμπνιγει τον λογον και ακαρπος γινεται 23 ο δεεπι την καλην γην σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογονακουων και συνιεις ος δη καρποφορει και ποιει ομεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα 24 αλλην

παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωμοιωθη ηβασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειραντι καλονσπερμα εν τω αγρω αυτου 25 εν δε τω καθευδειντους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος καιεπεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου καιαπηλθεν 26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος καικαρπον εποιησεν τοτε εφανη και τα ζιζανια 27

προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτουειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εντω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια 28 ο δε εφηαυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δεδουλοι λεγουσιν αυτω θελεις ουν απελθοντεςσυλλεξωμεν αυτα 29 ο δε φησιν ου μηποτεσυλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τονσιτον 30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα εως τουθερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοιςθερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατεαυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δεσιτον συναγαγετε εις την αποθηκην μου 31 αλληνπαραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβωνανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου 32 ομικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οτανδε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γινεταιδενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου καικατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου 33 αλληνπαραβολην ελαλησεν αυτοις ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνηενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθηολον 34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους ενπαραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβοληςουδεν ελαλει αυτοις 35 οπως πληρωθη το ρηθενδια του προφητου λεγοντος ανοιξω εν παραβολαιςτο στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα αποκαταβολης [κοσμου] 36 τοτε αφεις τους οχλουςηλθεν εις την οικιαν και προσηλθον αυτω οιμαθηται αυτου λεγοντες διασαφησον ημιν τηνπαραβολην των ζιζανιων του αγρου 37 ο δεαποκριθεις ειπεν ο σπειρων το καλον σπερμα εστινο υιος του ανθρωπου 38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμοςτο δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι τηςβασιλειας τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου39 ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος οδε θερισμος συντελεια αιωνος εστιν οι δε θερισταιαγγελοι εισιν 40 ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανιακαι πυρι κατακαιεται ουτως εσται εν τη συντελειατου αιωνος 41 αποστελει ο υιος του ανθρωπουτους αγγελους αυτου και συλλεξουσιν εκ τηςβασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τουςποιουντας την ανομιαν 42 και βαλουσιν αυτους ειςτην καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και οβρυγμος των οδοντων 43 τοτε οι δικαιοιεκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατροςαυτων ο εχων ωτα ακουετω 44 ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εντω αγρω ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν και απο τηςχαρας αυτου υπαγει και πωλει παντα οσα εχει καιαγοραζει τον αγρον εκεινον 45 παλιν ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων ανθρωπω εμπορω ζητουντικαλους μαργαριτας 46 ευρων δε ενα πολυτιμον

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:49 12 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 13:46

14

15

μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχενκαι ηγορασεν αυτον 47 παλιν ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση εις τηνθαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουση 48

ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλονκαι καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δεσαπρα εξω εβαλον 49 ουτως εσται εν τη συντελειατου αιωνος εξελευσονται οι αγγελοι καιαφοριουσιν τους πονηρους εκ μεσου των δικαιων50 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυροςεκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων51 συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι 52 οδε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευςμαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανων ομοιοςεστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ τουθησαυρου αυτου καινα και παλαια 53 και εγενετοοτε ετελεσεν ο ιησους τας παραβολας ταυταςμετηρεν εκειθεν 54 και ελθων εις την πατριδααυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτωνωστε εκπλησσεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτωη σοφια αυτη και αι δυναμεις 55 ουχ ουτος εστιν οτου τεκτονος υιος ουχ η μητηρ αυτου λεγεταιμαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσηφκαι σιμων και ιουδας 56 και αι αδελφαι αυτου ουχιπασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυταπαντα 57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησουςειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τηπατριδι και εν τη οικια αυτου 58 και ουκ εποιησενεκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτων

εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης οτετρααρχης την ακοην ιησου 2 και ειπεντοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο

βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και διατουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω 3 ο γαρηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν [αυτον] καιεν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικαφιλιππου του αδελφου αυτου 4 ελεγεν γαρ οιωαννης αυτω ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην 5 καιθελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ωςπροφητην αυτον ειχον 6 γενεσιοις δε γενομενοιςτου ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδοςεν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη 7 οθεν μεθ ορκουωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται 8 η δεπροβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοιφησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου τουβαπτιστου 9 και λυπηθεις ο βασιλευς δια τουςορκους και τους συνανακειμενους εκελευσενδοθηναι 10 και πεμψας απεκεφαλισεν [τον]ιωαννην εν τη φυλακη 11 και ηνεχθη η κεφαληαυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω καιηνεγκεν τη μητρι αυτης 12 και προσελθοντες οιμαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν αυτονκαι ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου 13 ακουσας δε οιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημοντοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοιηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων 14 καιεξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επαυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων 15

οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηταιλεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη

παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντεςεις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα 16 οδε [ιησους] ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιναπελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν 17 οι δελεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτουςκαι δυο ιχθυας 18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδεαυτους 19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναιεπι του χορτου λαβων τους πεντε αρτους και τουςδυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησενκαι κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δεμαθηται τοις οχλοις 20 και εφαγον παντες καιεχορτασθησαν και ηραν το περισσευον τωνκλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις 21 οι δεεσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωριςγυναικων και παιδιων 22 και ευθεως ηναγκασεντους μαθητας εμβηναι εις το πλοιον και προαγειναυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το οροςκατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονοςην εκει 24 το δε πλοιον ηδη σταδιους πολλους αποτης γης απειχεν βασανιζομενον υπο των κυματωνην γαρ εναντιος ο ανεμος 25 τεταρτη δε φυλακητης νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι τηνθαλασσαν 26 οι δε μαθηται ιδοντες αυτον επι τηςθαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτιφαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν 27

ευθυς δε ελαλησεν [ο ιησους] αυτοις λεγωνθαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε 28 αποκριθεις δεαυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον μεελθειν προς σε επι τα υδατα 29 ο δε ειπεν ελθε καικαταβας απο του πλοιου [ο] πετρος περιεπατησενεπι τα υδατα και ηλθεν προς τον ιησουν 30 βλεπωνδε τον ανεμον [ισχυρον] εφοβηθη και αρξαμενοςκαταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με 31

ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετοαυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν οανεμος 33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτωλεγοντες αληθως θεου υιος ει 34 καιδιαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γεννησαρετ35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπουεκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρονεκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακωςεχοντας 36 και παρεκαλουν αυτον ινα μονοναψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου καιοσοι ηψαντο διεσωθησαν

τοτε προσερχονται τω ιησου αποιεροσολυμων φαρισαιοι και γραμματειςλεγοντες 2 δια τι οι μαθηται σου

παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερωνου γαρ νιπτονται τας χειρας [αυτων] οταν αρτονεσθιωσιν 3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι καιυμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια τηνπαραδοσιν υμων 4 ο γαρ θεος ειπεν τιμα τονπατερα και την μητερα και ο κακολογων πατερα ημητερα θανατω τελευτατω 5 υμεις δε λεγετε ος ανειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμουωφεληθης ου μη τιμησει τον πατερα αυτου 6 καιηκυρωσατε τον λογον του θεου δια την παραδοσινυμων 7 υποκριται καλως επροφητευσεν περι υμων

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 13:47 13 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 15:7

16

ησαιας λεγων 8 ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τιμαη δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου 9 ματηνδε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιαςενταλματα ανθρωπων 10 και προσκαλεσαμενος τονοχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε 11 ου τοεισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωποναλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτοκοινοι τον ανθρωπον 12 τοτε προσελθοντες οιμαθηται λεγουσιν αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοιακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν 13 ο δεαποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν οπατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται 14 αφετεαυτους τυφλοι εισιν οδηγοι [τυφλων] τυφλος δετυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνονπεσουνται 15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτωφρασον ημιν την παραβολην [ταυτην] 16 ο δε ειπενακμην και υμεις ασυνετοι εστε 17 ου νοειτε οτι παντο εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιανχωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται 18 τα δεεκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιαςεξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον 19 εκ γαρτης καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοιμοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαιβλασφημιαι 20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τονανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοιτον ανθρωπον 21 και εξελθων εκειθεν ο ιησουςανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνος 22 καιιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινωνεξελθουσα εκραζεν λεγουσα ελεησον με κυριε υιοςδαυιδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεται 23 ο δεουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οιμαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες απολυσοναυτην οτι κραζει οπισθεν ημων 24 ο δε αποκριθειςειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τααπολωλοτα οικου ισραηλ 25 η δε ελθουσαπροσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι 26 ο δεαποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτοντων τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις 27 η δε ειπενναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο τωνψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης τωνκυριων αυτων 28 τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεναυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ωςθελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωραςεκεινης 29 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθενπαρα την θαλασσαν της γαλιλαιας και αναβας ειςτο ορος εκαθητο εκει 30 και προσηλθον αυτω οχλοιπολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους τυφλουςκυλλους κωφους και ετερους πολλους και ερριψαναυτους παρα τους ποδας αυτου και εθεραπευσεναυτους 31 ωστε τον οχλον θαυμασαι βλεπονταςκωφους λαλουντας κυλλους υγιεις και χωλουςπεριπατουντας και τυφλους βλεποντας καιεδοξασαν τον θεον ισραηλ 32 ο δε ιησουςπροσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπενσπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρειςπροσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν καιαπολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτεεκλυθωσιν εν τη οδω 33 και λεγουσιν αυτω οιμαθηται ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστεχορτασαι οχλον τοσουτον 34 και λεγει αυτοις ο

ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπαν επτα καιολιγα ιχθυδια 35 και παραγγειλας τω οχλωαναπεσειν επι την γην 36 ελαβεν τους επτα αρτουςκαι τους ιχθυας και ευχαριστησας εκλασεν καιεδιδου τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις οχλοις 37

και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και τοπερισσευον των κλασματων ηραν επτα σπυριδαςπληρεις 38 οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοιανδρες χωρις γυναικων και παιδιων 39 καιαπολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον καιηλθεν εις τα ορια μαγαδαν

και προσελθοντες οι φαρισαιοι καισαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαναυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι

αυτοις 2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις [οψιαςγενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος 3

και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζωνο ουρανος το μεν προσωπον του ουρανουγινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ουδυνασθε] 4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειονεπιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη τοσημειον ιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν 5 καιελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντοαρτους λαβειν 6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατεκαι προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων καισαδδουκαιων 7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοιςλεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν 8 γνους δε οιησους ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοιςολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ εχετε 9 ουπω νοειτεουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους τωνπεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε 10

ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων καιποσας σπυριδας ελαβετε 11 πως ου νοειτε οτι ουπερι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο της ζυμηςτων φαρισαιων και σαδδουκαιων 12 τοτε συνηκανοτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης των αρτωναλλα απο της διδαχης των φαρισαιων καισαδδουκαιων 13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερηκαισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθηταςαυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τονυιον του ανθρωπου 14 οι δε ειπαν οι μεν ιωαννηντον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν ηενα των προφητων 15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα μελεγετε ειναι 16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπενσυ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος 17

αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος εισιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψενσοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοις ουρανοις 18 καγω δεσοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετραοικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ουκατισχυσουσιν αυτης 19 δωσω σοι τας κλειδας τηςβασιλειας των ουρανων και ο εαν δησης επι τηςγης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εανλυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοιςουρανοις 20 τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις ιναμηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο χριστος 21 αποτοτε ηρξατο ο ιησους δεικνυειν τοις μαθηταιςαυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν καιπολλα παθειν απο των πρεσβυτερων καιαρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 15:8 14 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 16:21

17

18

τη τριτη ημερα εγερθηναι 22 και προσλαβομενοςαυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεωςσοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο 23 ο δε στραφειςειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανασκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεουαλλα τα των ανθρωπων 24 τοτε ο ιησους ειπεν τοιςμαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειναπαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυροναυτου και ακολουθειτω μοι 25 ος γαρ εαν θελη τηνψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αναπολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησειαυτην 26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τονκοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτουζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα τηςψυχης αυτου 27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπουερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα τωναγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα τηνπραξιν αυτου 28 αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες τωνωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εωςαν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τηβασιλεια αυτου

και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησουςτον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τοναδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις

ορος υψηλον κατ ιδιαν 2 και μετεμορφωθηεμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτουως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως τοφως 3 και ιδου ωφθη αυτοις μωυσης και ηλιαςσυλλαλουντες μετ αυτου 4 αποκριθεις δε ο πετροςειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι ειθελεις ποιησω ωδε τρεις σκηνας σοι μιαν καιμωυσει μιαν και ηλια μιαν 5 ετι αυτου λαλουντοςιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδουφωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιοςμου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα ακουετε αυτου 6

και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωποναυτων και εφοβηθησαν σφοδρα 7 και προσηλθεν οιησους και αψαμενος αυτων ειπεν εγερθητε και μηφοβεισθε 8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτωνουδενα ειδον ει μη αυτον ιησουν μονον 9 καικαταβαινοντων αυτων εκ του ορους ενετειλατοαυτοις ο ιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εωςου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων εγερθη 10 καιεπηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντες τι ουν οιγραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον11 ο δε αποκριθεις ειπεν ηλιας μεν ερχεται καιαποκαταστησει παντα 12 λεγω δε υμιν οτι ηλιαςηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλαεποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιοςτου ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων 13 τοτεσυνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου τουβαπτιστου ειπεν αυτοις 14 και ελθοντων προς τονοχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετωναυτον 15 και λεγων κυριε ελεησον μου τον υιον οτισεληνιαζεται και κακως πασχει πολλακις γαρπιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ 16 καιπροσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι 17 αποκριθεις δε οιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενηεως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι

υμων φερετε μοι αυτον ωδε 18 και επετιμησεναυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιονκαι εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης 19

τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιανειπον δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο20 ο δε λεγει αυτοις δια την ολιγοπιστιαν υμωναμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκονσιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκεικαι μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν 17:2121 22 συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαιαειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπουπαραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων 23 καιαποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημεραεγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα 24 ελθοντωνδε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι ταδιδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπαν οδιδασκαλος υμων ου τελει [τα] διδραχμα 25 λεγειναι και ελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον οιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις τηςγης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον αποτων υιων αυτων η απο των αλλοτριων 26 ειποντοςδε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αρα γεελευθεροι εισιν οι υιοι 27 ινα δε μησκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσανβαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυναρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησειςστατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου καισου

εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηταιτω ιησου λεγοντες τις αρα μειζων εστιν εντη βασιλεια των ουρανων 2 και

προσκαλεσαμενος παιδιον εστησεν αυτο εν μεσωαυτων 3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μηστραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μηεισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων 4 οστιςουν ταπεινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτοςεστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων 5 καιος εαν δεξηται εν παιδιον τοιουτο επι τω ονοματιμου εμε δεχεται 6 ος δ αν σκανδαλιση ενα τωνμικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερειαυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τοντραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγειτης θαλασσης 7 ουαι τω κοσμω απο τωνσκανδαλων αναγκη γαρ ελθειν τα σκανδαλα πληνουαι τω ανθρωπω δι ου το σκανδαλον ερχεται 8 ειδε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψοναυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθεινεις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυοποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον 9 καιει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον καιβαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον ειςτην ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχονταβληθηναι εις την γεενναν του πυρος 10 ορατε μηκαταφρονησητε ενος των μικρων τουτων λεγω γαρυμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντοςβλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του ενουρανοις 18:11 11 12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινιανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξαυτων ουχι αφησει τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορηκαι πορευθεις ζητει το πλανωμενον 13 και εαν

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 16:22 15 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 18:13

19

γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επαυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μηπεπλανημενοις 14 ουτως ουκ εστιν θελημαεμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινααποληται εν των μικρων τουτων 15 εαν δεαμαρτηση [εις σε] ο αδελφος σου υπαγε ελεγξοναυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σουακουση εκερδησας τον αδελφον σου 16 εαν δε μηακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επιστοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα17 εαν δε παρακουση αυτων ειπε τη εκκλησια εανδε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ οεθνικος και ο τελωνης 18 αμην λεγω υμιν οσα εανδησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν ουρανω καιοσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα ενουρανω 19 παλιν [αμην] λεγω υμιν οτι εαν δυοσυμφωνησωσιν εξ υμων επι της γης περι παντοςπραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοιςπαρα του πατρος μου του εν ουρανοις 20 ου γαρεισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομαεκει ειμι εν μεσω αυτων 21 τοτε προσελθων οπετρος ειπεν αυτω κυριε ποσακις αμαρτησει ειςεμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις 22

λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλαεως εβδομηκοντακις επτα 23 δια τουτο ωμοιωθη ηβασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οςηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηνεχθηαυτω εις οφειλετης μυριων ταλαντων 25 μηεχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον οκυριος πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα καιπαντα οσα εχει και αποδοθηναι 26 πεσων ουν οδουλος προσεκυνει αυτω λεγων μακροθυμησον επεμοι και παντα αποδωσω σοι 27 σπλαγχνισθεις δεο κυριος του δουλου εκεινου απελυσεν αυτον καιτο δανειον αφηκεν αυτω 28 εξελθων δε ο δουλοςεκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου οςωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτονεπνιγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις 29 πεσων ουνο συνδουλος αυτου παρεκαλει αυτον λεγωνμακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι 30 ο δεουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον ειςφυλακην εως αποδω το οφειλομενον 31 ιδοντεςουν οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησανσφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριωεαυτων παντα τα γενομενα 32 τοτεπροσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγειαυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινηναφηκα σοι επει παρεκαλεσας με 33 ουκ εδει και σεελεησαι τον συνδουλον σου ως καγω σε ηλεησα 34

και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτοντοις βασανισταις εως ου αποδω παν τοοφειλομενον 35 ουτως και ο πατηρ μου ο ουρανιοςποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφωαυτου απο των καρδιων υμων

και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τουςλογους τουτους μετηρεν απο τηςγαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της

ιουδαιας περαν του ιορδανου 2 και ηκολουθησαναυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει 3

και προσηλθον αυτω φαρισαιοι πειραζοντες αυτονκαι λεγοντες ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι τηνγυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν 4 ο δεαποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απαρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους 5 και ειπενενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα καιτην μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου καιεσονται οι δυο εις σαρκα μιαν 6 ωστε ουκετι εισινδυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξενανθρωπος μη χωριζετω 7 λεγουσιν αυτω τι ουνμωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου καιαπολυσαι [αυτην] 8 λεγει αυτοις οτι μωυσης προςτην σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιναπολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ουγεγονεν ουτως 9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυσητην γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμησηαλλην μοιχαται 10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται[αυτου] ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετατης γυναικος ου συμφερει γαμησαι 11 ο δε ειπεναυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον [τουτον] αλλοις δεδοται 12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκκοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισινευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο τωνανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισανεαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων οδυναμενος χωρειν χωρειτω 13 τοτεπροσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθηαυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαναυτοις 14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μηκωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτωνεστιν η βασιλεια των ουρανων 15 και επιθεις ταςχειρας αυτοις επορευθη εκειθεν 16 και ιδου ειςπροσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθονποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον 17 ο δε ειπεν αυτωτι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ειδε θελεις εις την ζωην εισελθειν τηρησον ταςεντολας 18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους ειπεν τοου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ουψευδομαρτυρησεις 19 τιμα τον πατερα και τηνμητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον20 λεγει αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξα τιετι υστερω 21 εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειοςειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος[τοις] πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις καιδευρο ακολουθει μοι 22 ακουσας δε ο νεανισκοςτον λογον απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχωνκτηματα πολλα 23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταιςαυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολωςεισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων 24

παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλονδια τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιονεισελθειν εις την βασιλειαν του θεου 25

ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδραλεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι 26 εμβλεψας δεο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτοαδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα 27 τοτεαποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημειςαφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αραεσται ημιν 28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγωυμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 18:14 16 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 19:28

20

21

παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπουεπι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επιδωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας τουισραηλ 29 και πας οστις αφηκεν οικιας η αδελφουςη αδελφας η πατερα η μητερα η τεκνα η αγρουςενεκεν του ονοματος μου εκατονταπλασιοναλημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει 30

πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοιπρωτοι

ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανωνανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμαπρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον

αμπελωνα αυτου 2 συμφωνησας δε μετα τωνεργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεναυτους εις τον αμπελωνα αυτου 3 και εξελθωνπερι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τηαγορα αργους 4 και εκεινοις ειπεν υπαγετε καιυμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσωυμιν 5 οι δε απηλθον παλιν [δε] εξελθων περιεκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως 6 περιδε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωταςκαι λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραναργοι 7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημαςεμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τοναμπελωνα 8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος τουαμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τουςεργατας και αποδος αυτοις τον μισθον αρξαμενοςαπο των εσχατων εως των πρωτων 9 και ελθοντεςοι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον10 και ελθοντες οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειονλημψονται και ελαβον [το] ανα δηναριον και αυτοι11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου12 λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησανκαι ισους ημιν αυτους εποιησας τοις βαστασασιντο βαρος της ημερας και τον καυσωνα 13 ο δεαποκριθεις ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σεουχι δηναριου συνεφωνησας μοι 14 αρον το σονκαι υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως καισοι 15 [η] ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησαι εν τοιςεμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγωαγαθος ειμι 16 ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοικαι οι πρωτοι εσχατοι 17 και αναβαινων ο ιησουςεις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα [μαθητας]κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις 18 ιδουαναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος τουανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν καιγραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω 19

και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις τοεμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τητριτη ημερα εγερθησεται 20 τοτε προσηλθεν αυτωη μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτηςπροσκυνουσα και αιτουσα τι απ αυτου 21 ο δεειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσινουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου και εις εξευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου 22 αποκριθειςδε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθεπιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιναυτω δυναμεθα 23 λεγει αυτοις το μεν ποτηριονμου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξευωνυμων ουκ εστιν εμον [τουτο] δουναι αλλ οις

ητοιμασται υπο του πατρος μου 24 και ακουσαντεςοι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων 25 οδε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατεοτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτωνκαι οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων 26 ουχουτως εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγαςγενεσθαι εσται υμων διακονος 27 και ος αν θελη ενυμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλος 28 ωσπερ ουιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλαδιακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτροναντι πολλων 29 και εκπορευομενων αυτων αποιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς 30 και ιδουδυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντεςοτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας[κυριε] υιος δαυιδ 31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοιςινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντεςελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ 32 και στας οιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετεποιησω υμιν 33 λεγουσιν αυτω κυριε ιναανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων 34 σπλαγχνισθεις δεο ιησους ηψατο των ομματων αυτων και ευθεωςανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω

και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθονεις βηθφαγη εις το ορος των ελαιων τοτειησους απεστειλεν δυο μαθητας 2 λεγων

αυτοις πορευεσθε εις την κωμην την κατεναντιυμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην καιπωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι 3 και εαντις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειανεχει ευθυς δε αποστελει αυτους 4 τουτο δε γεγονενινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος5 ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σουερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και επιπωλον υιον υποζυγιου 6 πορευθεντες δε οιμαθηται και ποιησαντες καθως συνεταξεν αυτοις οιησους 7 ηγαγον την ονον και τον πωλον καιεπεθηκαν επ αυτων τα ιματια και επεκαθισενεπανω αυτων 8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσανεαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτονκλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τηοδω 9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον και οιακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιωδαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριουωσαννα εν τοις υψιστοις 10 και εισελθοντος αυτουεις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τιςεστιν ουτος 11 οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν οπροφητης ιησους ο απο ναζαρεθ της γαλιλαιας 12

και εισηλθεν ιησους εις το ιερον και εξεβαλενπαντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τωιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστωνκατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας 13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικοςμου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτονποιειτε σπηλαιον ληστων 14 και προσηλθον αυτωτυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεναυτους 15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οιγραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τουςπαιδας τους κραζοντας εν τω ιερω και λεγονταςωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν 16 και ειπαναυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 19:29 17 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 21:16

22

αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματοςνηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον 17 καικαταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως ειςβηθανιαν και ηυλισθη εκει 18 πρωι δε επαναγωνεις την πολιν επεινασεν 19 και ιδων συκην μιαν επιτης οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτηει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σουκαρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθηπαραχρημα η συκη 20 και ιδοντες οι μαθηταιεθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη ησυκη 21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμηνλεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ουμονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορειτουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσανγενησεται 22 και παντα οσα αν αιτησητε εν τηπροσευχη πιστευοντες λημψεσθε 23 και ελθοντοςαυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οιαρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες ενποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν τηνεξουσιαν ταυτην 24 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεναυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εανειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυταποιω 25 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο ενεαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημινδια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω 26 εαν δε ειπωμενεξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ ωςπροφητην εχουσιν τον ιωαννην 27 καιαποκριθεντες τω ιησου ειπαν ουκ οιδαμεν εφηαυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποιαεξουσια ταυτα ποιω 28 τι δε υμιν δοκει ανθρωποςειχεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεντεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι 29

ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δεμεταμεληθεις απηλθεν 30 προσελθων δε τω ετερωειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε καιουκ απηλθεν 31 τις εκ των δυο εποιησεν το θεληματου πατρος λεγουσιν ο πρωτος λεγει αυτοις οιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αιπορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν τουθεου 32 ηλθεν γαρ ιωαννης προς υμας εν οδωδικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δετελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δειδοντες ουδε μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαιαυτω 33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος ηνοικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα καιφραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτωληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτονγεωργοις και απεδημησεν 34 οτε δε ηγγισεν οκαιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλουςαυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπουςαυτου 35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλουςαυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δεελιθοβολησαν 36 παλιν απεστειλεν αλλουςδουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαναυτοις ωσαυτως 37 υστερον δε απεστειλεν προςαυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τονυιον μου 38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπονεν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτεαποκτεινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν

αυτου 39 και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω τουαμπελωνος και απεκτειναν 40 οταν ουν ελθη οκυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοιςεκεινοις 41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσειαυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοιςγεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπουςεν τοις καιροις αυτων 42 λεγει αυτοις ο ιησουςουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον οναπεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη ειςκεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη καιεστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων 43 δια τουτολεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια τουθεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπουςαυτης 44 [και ο πεσων επι τον λιθον τουτονσυνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον]45 και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοιτας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτωνλεγει 46 και ζητουντες αυτον κρατησαιεφοβηθησαν τους οχλους επει εις προφητην αυτονειχον

και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν ενπαραβολαις αυτοις λεγων 2 ωμοιωθη ηβασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει

οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου 3 καιαπεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τουςκεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατετοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οιταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και πανταετοιμα δευτε εις τους γαμους 5 οι δε αμελησαντεςαπηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι τηνεμποριαν αυτου 6 οι δε λοιποι κρατησαντες τουςδουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν 7 ο δεβασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματααυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και τηνπολιν αυτων ενεπρησεν 8 τοτε λεγει τοις δουλοιςαυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοιουκ ησαν αξιοι 9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδουςτων οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τουςγαμους 10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις ταςοδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τεκαι αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακειμενων 11

εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τουςανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκενδεδυμενον ενδυμα γαμου 12 και λεγει αυτωεταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου οδε εφιμωθη 13 τοτε ο βασιλευς ειπεν τοιςδιακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειραςεκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκειεσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων 14

πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι 15 τοτεπορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβονοπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω 16 καιαποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετατων ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτιαληθης ει και την οδον του θεου εν αληθειαδιδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρβλεπεις εις προσωπον ανθρωπων 17 ειπε ουν ημιντι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου 18

γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 21:17 18 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 22:18

23

πειραζετε υποκριται 19 επιδειξατε μοι το νομισματου κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον 20

και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη21 λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοιςαποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεουτω θεω 22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντεςαυτον απηλθαν 23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθοναυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν καιεπηρωτησαν αυτον 24 λεγοντες διδασκαλε μωυσηςειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκναεπιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικααυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου 25

ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτοςγημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν τηνγυναικα αυτου τω αδελφω αυτου 26 ομοιως και οδευτερος και ο τριτος εως των επτα 27 υστερον δεπαντων απεθανεν η γυνη 28 εν τη αναστασει ουντινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθεμη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου30 εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτεγαμιζονται αλλ ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν 31

περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτετο ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος 32 εγω ειμι οθεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκεστιν [ο] θεος νεκρων αλλα ζωντων 33 καιακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχηαυτου 34 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεντους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο 35 καιεπηρωτησεν εις εξ αυτων [νομικος] πειραζωναυτον 36 διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τωνομω 37 ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεονσου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σουκαι εν ολη τη διανοια σου 38 αυτη εστιν η μεγαληκαι πρωτη εντολη 39 δευτερα δε ομοια αυτηαγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον 40 ενταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος κρεματαικαι οι προφηται 41 συνηγμενων δε των φαρισαιωνεπηρωτησεν αυτους ο ιησους 42 λεγων τι υμινδοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιναυτω του δαυιδ 43 λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ ενπνευματι καλει αυτον κυριον λεγων 44 ειπενκυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως ανθω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου 45

ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτουεστιν 46 και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτωλογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημεραςεπερωτησαι αυτον ουκετι

τοτε ο ιησους ελαλησεν τοις οχλοις καιτοις μαθηταις αυτου 2 λεγων επι τηςμωυσεως καθεδρας εκαθισαν οι

γραμματεις και οι φαρισαιοι 3 παντα ουν οσα εανειπωσιν υμιν ποιησατε και τηρειτε κατα δε τα εργααυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν 4

δεσμευουσιν δε φορτια βαρεα [και δυσβαστακτα]και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπωναυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαιαυτα 5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς τοθεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν γαρ ταφυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα

6 φιλουσιν δε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοιςκαι τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις 7 καιτους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υποτων ανθρωπων ραββι 8 υμεις δε μη κληθητε ραββιεις γαρ εστιν υμων ο διδασκαλος παντες δε υμειςαδελφοι εστε 9 και πατερα μη καλεσητε υμων επιτης γης εις γαρ εστιν υμων ο πατηρ ο ουρανιος 10

μηδε κληθητε καθηγηται οτι καθηγητης υμων εστινεις ο χριστος 11 ο δε μειζων υμων εσται υμωνδιακονος 12 οστις δε υψωσει εαυτονταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτονυψωθησεται 13 ουαι δε υμιν γραμματεις καιφαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν τωνουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκεισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετεεισελθειν 23:14 14 15 ουαι υμιν γραμματεις καιφαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσανκαι την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οτανγενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερονυμων 16 ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος ανομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τωχρυσω του ναου οφειλει 17 μωροι και τυφλοι τιςγαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιασας τονχρυσον 18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριωουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανωαυτου οφειλει 19 τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον ητο θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον 20 ο ουνομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και ενπασιν τοις επανω αυτου 21 και ο ομοσας εν τω ναωομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον 22 καιο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω τουθεου και εν τω καθημενω επανω αυτου 23 ουαιυμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτιαποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και τοκυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου τηνκρισιν και το ελεος και την πιστιν ταυτα [δε] εδειποιησαι κακεινα μη αφιεναι 24 οδηγοι τυφλοι οιδιυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλονκαταπινοντες 25 ουαι υμιν γραμματεις καιφαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν τουποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσινεξ αρπαγης και ακρασιας 26 φαρισαιε τυφλεκαθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου ιναγενηται και το εκτος αυτου καθαρον 27 ουαι υμινγραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτιπαρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθενμεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεωννεκρων και πασης ακαθαρσιας 28 ουτως και υμειςεξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοιεσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεως και ανομιας 29

ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτιοικοδομειτε τους ταφους των προφητων καικοσμειτε τα μνημεια των δικαιων 30 και λεγετε ειημεθα εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ ανημεθα αυτων κοινωνοι εν τω αιματι των προφητων31 ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε τωνφονευσαντων τους προφητας 32 και υμειςπληρωσατε το μετρον των πατερων υμων 33 οφειςγεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεωςτης γεεννης 34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 22:19 19 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 23:34

24

προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις εξαυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτωνμαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετεαπο πολεως εις πολιν 35 οπως ελθη εφ υμας παναιμα δικαιον εκχυννομενον επι της γης απο τουαιματος αβελ του δικαιου εως του αιματοςζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυτου ναου και του θυσιαστηριου 36 αμην λεγω υμινηξει ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτην 37

ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τουςπροφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενουςπρος αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τατεκνα σου ον τροπον ορνις επισυναγει τα νοσσιααυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε 38 ιδουαφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος 39 λεγω γαρυμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητεευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου

και εξελθων ο ιησους απο του ιερουεπορευετο και προσηλθον οι μαθηταιαυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του

ιερου 2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετεταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδελιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται 3 καθημενουδε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθοναυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτεταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιαςκαι συντελειας του αιωνος 4 και αποκριθεις οιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση5 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μουλεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλουςπλανησουσιν 6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους καιακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαργενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος 7 εγερθησεταιγαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν καιεσονται λιμοι και σεισμοι κατα τοπους 8 παντα δεταυτα αρχη ωδινων 9 τοτε παραδωσουσιν υμας ειςθλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθεμισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομαμου 10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι καιαλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται καιπλανησουσιν πολλους 12 και δια το πληθυνθηναιτην ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων 13 οδε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται 14 καικηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειαςεν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοιςεθνεσιν και τοτε ηξει το τελος 15 οταν ουν ιδητε τοβδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ τουπροφητου εστος εν τοπω αγιω ο αναγινωσκωννοειτω 16 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις ταορη 17 ο επι του δωματος μη καταβατω αραι τα εκτης οικιας αυτου 18 και ο εν τω αγρω μηεπιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου 19 ουαιδε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις ενεκειναις ταις ημεραις 20 προσευχεσθε δε ινα μηγενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω 21

εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απαρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται 22

και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ ανεσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους

κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι 23 τοτε εαν τιςυμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε24 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι καιψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα καιτερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τουςεκλεκτους 25 ιδου προειρηκα υμιν 26 εαν ουνειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητειδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε 27 ωσπερ γαρη αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεταιεως δυσμων ουτως εσται η παρουσια του υιου τουανθρωπου 28 οπου εαν η το πτωμα εκεισυναχθησονται οι αετοι 29 ευθεως δε μετα τηνθλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεταικαι η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οιαστερες πεσουνται απο του ουρανου και αιδυναμεις των ουρανων σαλευθησονται 30 και τοτεφανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου ενουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γηςκαι οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επιτων νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως καιδοξης πολλης 31 και αποστελει τους αγγελουςαυτου μετα σαλπιγγος μεγαλης και επισυναξουσιντους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απακρων ουρανων εως [των] ακρων αυτων 32 απο δετης συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη οκλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυηγινωσκετε οτι εγγυς το θερος 33 ουτως και υμειςοταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυς εστινεπι θυραις 34 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη ηγενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται 35 οουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ουμη παρελθωσιν 36 περι δε της ημερας εκεινης καιωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανωνουδε ο υιος ει μη ο πατηρ μονος 37 ωσπερ γαρ αιημεραι του νωε ουτως εσται η παρουσια του υιουτου ανθρωπου 38 ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις[εκειναις] ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες καιπινοντες γαμουντες και γαμιζοντες αχρι ης ημεραςεισηλθεν νωε εις την κιβωτον 39 και ουκ εγνωσανεως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτωςεσται [και] η παρουσια του υιου του ανθρωπου 40

τοτε δυο εσονται εν τω αγρω εις παραλαμβανεταικαι εις αφιεται 41 δυο αληθουσαι εν τω μυλω μιαπαραλαμβανεται και μια αφιεται 42 γρηγορειτε ουνοτι ουκ οιδατε ποια ημερα ο κυριος υμων ερχεται43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτηςποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν ανκαι ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου 44

δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ουδοκειτε ωρα ο υιος του ανθρωπου ερχεται 45 τιςαρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ονκατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας αυτου τουδουναι αυτοις την τροφην εν καιρω 46 μακαριος οδουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησειουτως ποιουντα 47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιντοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον 48 εανδε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτουχρονιζει μου ο κυριος 49 και αρξηται τυπτειν τουςσυνδουλους αυτου εσθιη δε και πινη μετα τωνμεθυοντων 50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 23:35 20 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 24:50

25

26

ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει 51

και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετατων υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και οβρυγμος των οδοντων

τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια τωνουρανων δεκα παρθενοις αιτινεςλαβουσαι τας λαμπαδας εαυτων εξηλθον

εις υπαντησιν του νυμφιου 2 πεντε δε εξ αυτωνησαν μωραι και πεντε φρονιμοι 3 αι γαρ μωραιλαβουσαι τας λαμπαδας αυτων ουκ ελαβον μεθεαυτων ελαιον 4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εντοις αγγειοις μετα των λαμπαδων εαυτων 5

χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι καιεκαθευδον 6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδουο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν [αυτου] 7 τοτεηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι καιεκοσμησαν τας λαμπαδας εαυτων 8 αι δε μωραιταις φρονιμοις ειπαν δοτε ημιν εκ του ελαιου υμωνοτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται 9 απεκριθησανδε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ου μη αρκεση ημινκαι υμιν πορευεσθε μαλλον προς τους πωλουνταςκαι αγορασατε εαυταις 10 απερχομενων δε αυτωναγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθονμετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα 11

υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοιλεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν 12 ο δεαποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας 13

γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδετην ωραν 14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημωνεκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεναυτοις τα υπαρχοντα αυτου 15 και ω μεν εδωκενπεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα τηνιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως 16

πορευθεις ο τα πεντε ταλαντα λαβων ηργασατο εναυτοις και εκερδησεν αλλα πεντε 17 ωσαυτως ο ταδυο εκερδησεν αλλα δυο 18 ο δε το εν λαβωναπελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριον τουκυριου αυτου 19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται οκυριος των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μεταυτων 20 και προσελθων ο τα πεντε ταλανταλαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγωνκυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντεταλαντα εκερδησα 21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευδουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επιπολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν τουκυριου σου 22 προσελθων [δε] και ο τα δυοταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκαςιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα 23 εφη αυτω οκυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγαης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε ειςτην χαραν του κυριου σου 24 προσελθων δε και οτο εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτισκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειραςκαι συναγων οθεν ου διεσκορπισας 25 καιφοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τηγη ιδε εχεις το σον 26 αποκριθεις δε ο κυριοςαυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδειςοτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ουδιεσκορπισα 27 εδει σε ουν βαλειν τα αργυρια μουτοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το

εμον συν τοκω 28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντονκαι δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα 29 τω γαρεχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται τουδε μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου 30 καιτον αχρειον δουλον εκβαλετε εις το σκοτος τοεξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος τωνοδοντων 31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εντη δοξη αυτου και παντες οι αγγελοι μετ αυτουτοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου 32 καισυναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνηκαι αφορισει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμηναφοριζει τα προβατα απο των εριφων 33 καιστησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δεεριφια εξ ευωνυμων 34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκδεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατροςμου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμινβασιλειαν απο καταβολης κοσμου 35 επεινασα γαρκαι εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε μεξενος ημην και συνηγαγετε με 36 γυμνος καιπεριεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με ενφυλακη ημην και ηλθατε προς με 37 τοτεαποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριεποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν ηδιψωντα και εποτισαμεν 38 ποτε δε σε ειδομενξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενουντα η εν φυλακη καιηλθομεν προς σε 40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερειαυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενιτουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοιεποιησατε 41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμωνπορευεσθε απ εμου [οι] κατηραμενοι εις το πυρ τοαιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοιςαγγελοις αυτου 42 επεινασα γαρ και ουκ εδωκατεμοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με 43 ξενοςημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ουπεριεβαλετε με ασθενης και εν φυλακη και ουκεπεσκεψασθε με 44 τοτε αποκριθησονται και αυτοιλεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα ηδιψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακηκαι ου διηκονησαμεν σοι 45 τοτε αποκριθησεταιαυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκεποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοιεποιησατε 46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιναιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον

και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους πανταςτους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταιςαυτου 2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το

πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπουπαραδιδοται εις το σταυρωθηναι 3 τοτεσυνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι τουλαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενουκαιαφα 4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουνδολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν 5 ελεγον δε μηεν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω 6

του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικιασιμωνος του λεπρου 7 προσηλθεν αυτω γυνηεχουσα αλαβαστρον μυρου βαρυτιμου καικατεχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακειμενου 8

ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τιη απωλεια αυτη 9 εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 24:51 21 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:9

πολλου και δοθηναι πτωχοις 10 γνους δε ο ιησουςειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργονγαρ καλον ηργασατο εις εμε 11 παντοτε γαρ τουςπτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι τουσωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν 13

αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιοντουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και οεποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης 14 τοτεπορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδαςισκαριωτης προς τους αρχιερεις 15 ειπεν τι θελετεμοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δεεστησαν αυτω τριακοντα αργυρια 16 και απο τοτεεζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω 17 τη δε πρωτητων αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησουλεγοντες που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν τοπασχα 18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προςτον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει οκαιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχαμετα των μαθητων μου 19 και εποιησαν οι μαθηταιως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν τοπασχα 20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα τωνδωδεκα 21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγωυμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με 22 καιλυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω ειςεκαστος μητι εγω ειμι κυριε 23 ο δε αποκριθειςειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιωουτος με παραδωσει 24 ο μεν υιος του ανθρωπουυπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τωανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπουπαραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη οανθρωπος εκεινος 25 αποκριθεις δε ιουδας οπαραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγειαυτω συ ειπας 26 εσθιοντων δε αυτων λαβων οιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και δους τοιςμαθηταις ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμαμου 27 και λαβων ποτηριον και ευχαριστησαςεδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες 28

τουτο γαρ εστιν το αιμα μου της διαθηκης το περιπολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων 29

λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου τουγενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινηςοταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλειατου πατρος μου 30 και υμνησαντες εξηλθον εις τοορος των ελαιων 31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησουςπαντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτιταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα καιδιασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνης 32

μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις τηνγαλιλαιαν 33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ειπαντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτεσκανδαλισθησομαι 34 εφη αυτω ο ιησους αμηνλεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτοραφωνησαι τρις απαρνηση με 35 λεγει αυτω ο πετροςκαν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σεαπαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπαν36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριονλεγομενον γεθσημανι και λεγει τοις μαθηταιςκαθισατε αυτου εως [ου] απελθων εκειπροσευξωμαι 37 και παραλαβων τον πετρον και

τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι καιαδημονειν 38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν ηψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτεμετ εμου 39 και προελθων μικρον επεσεν επιπροσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερμου ει δυνατον εστιν παρελθατω απ εμου τοποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκειαυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου 41

γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε ειςπειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξασθενης 42 παλιν εκ δευτερου απελθωνπροσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτοπαρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημασου 43 και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδονταςησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι 44 καιαφεις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκτριτου τον αυτον λογον ειπων παλιν 45 τοτεερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοιςκαθευδετε [το] λοιπον και αναπαυεσθε ιδουηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπουπαραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων 46 εγειρεσθεαγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με 47 και ετιαυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκαηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρωνκαι ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερωντου λαου 48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοιςσημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστινκρατησατε αυτον 49 και ευθεως προσελθων τωιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον 50

ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτεπροσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουνκαι εκρατησαν αυτον 51 και ιδου εις των μεταιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραναυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεωςαφειλεν αυτου το ωτιον 52 τοτε λεγει αυτω οιησους αποστρεψον την μαχαιραν σου εις τοντοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν ενμαχαιρη απολουνται 53 η δοκεις οτι ου δυναμαιπαρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοιαρτι πλειω δωδεκα λεγιωνας αγγελων 54 πως ουνπληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι 55

εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επιληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλωνσυλλαβειν με καθ ημεραν εν τω ιερω εκαθεζομηνδιδασκων και ουκ εκρατησατε με 56 τουτο δε ολονγεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητωντοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον 57

οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προςκαιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οιπρεσβυτεροι συνηχθησαν 58 ο δε πετροςηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης τουαρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα τωνυπηρετων ιδειν το τελος 59 οι δε αρχιερεις και τοσυνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα τουιησου οπως αυτον θανατωσωσιν 60 και ουχ ευρονπολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρων υστερονδε προσελθοντες δυο 61 ειπαν ουτος εφη δυναμαικαταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:10 22 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:61

27

οικοδομησαι 62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεναυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σουκαταμαρτυρουσιν 63 ο δε ιησους εσιωπα και οαρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεουτου ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιοςτου θεου 64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πληνλεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπουκαθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενονεπι των νεφελων του ουρανου 65 τοτε ο αρχιερευςδιερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων εβλασφημησεν τιετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε τηνβλασφημιαν 66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντεςειπαν ενοχος θανατου εστιν 67 τοτε ενεπτυσαν ειςτο προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δεεραπισαν 68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τιςεστιν ο παισας σε 69 ο δε πετρος εκαθητο εξω εν τηαυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσακαι συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου 70 ο δεηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τιλεγεις 71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτοναλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα ιησου τουναζωραιου 72 και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτιουκ οιδα τον ανθρωπον 73 μετα μικρον δεπροσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθωςκαι συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σεποιει 74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυεινοτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρεφωνησεν 75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματοςιησου ειρηκοτος οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τριςαπαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως

πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβονπαντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροιτου λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι

αυτον 2 και δησαντες αυτον απηγαγον καιπαρεδωκαν πιλατω τω ηγεμονι 3 τοτε ιδων ιουδαςο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθειςεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσινκαι πρεσβυτεροις 4 λεγων ημαρτον παραδους αιμααθωον οι δε ειπαν τι προς ημας συ οψη 5 καιριψας τα αργυρια εις τον ναον ανεχωρησεν καιαπελθων απηγξατο 6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τααργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τονκορβαναν επει τιμη αιματος εστιν 7 συμβουλιον δελαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον τουκεραμεως εις ταφην τοις ξενοις 8 διο εκληθη οαγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον 9

τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου τουπροφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντααργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντοαπο υιων ισραηλ 10 και εδωκαν αυτα εις τον αγροντου κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος 11 ο δειησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος καιεπηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει οβασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη συ λεγεις12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο τωναρχιερεων και πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο 13

τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σουκαταμαρτυρουσιν 14 και ουκ απεκριθη αυτω προςουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν 15

κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω

οχλω δεσμιον ον ηθελον 16 ειχον δε τοτε δεσμιονεπισημον λεγομενον [ιησουν] βαραββαν 17

συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατοςτινα θελετε απολυσω υμιν [ιησουν τον] βαραββανη ιησουν τον λεγομενον χριστον 18 ηδει γαρ οτιδια φθονον παρεδωκαν αυτον 19 καθημενου δεαυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον ηγυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιωεκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ διαυτον 20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροιεπεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαντον δε ιησουν απολεσωσιν 21 αποκριθεις δε οηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυοαπολυσω υμιν οι δε ειπαν τον βαραββαν 22 λεγειαυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τονλεγομενον χριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω23 ο δε εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσωςεκραζον λεγοντες σταυρωθητω 24 ιδων δε οπιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβοςγινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειραςαπεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο τουαιματος τουτου υμεις οψεσθε 25 και αποκριθειςπας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τατεκνα ημων 26 τοτε απελυσεν αυτοις τονβαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκενινα σταυρωθη 27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονοςπαραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριονσυνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν 28 καιεκδυσαντες αυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαναυτω 29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθωνεπεθηκαν επι της κεφαλης αυτου και καλαμον εν τηδεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτουενεπαιξαν αυτω λεγοντες χαιρε βασιλευ τωνιουδαιων 30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τονκαλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου 31 καιοτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδακαι ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγοναυτον εις το σταυρωσαι 32 εξερχομενοι δε ευρονανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτονηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου 33 καιελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστινκρανιου τοπος λεγομενος 34 εδωκαν αυτω πιεινοινον μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκηθελησεν πιειν 35 σταυρωσαντες δε αυτονδιεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει 37 καιεπεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαναυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευςτων ιουδαιων 38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυολησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων 39 οι δεπαραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντεςτας κεφαλας αυτων 40 και λεγοντες ο καταλυων τονναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσονσεαυτον ει υιος ει του θεου [και] καταβηθι απο τουσταυρου 41 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντεςμετα των γραμματεων και πρεσβυτερων ελεγον 42

αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευςισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου καιπιστευσομεν επ αυτον 43 πεποιθεν επι τον θεονρυσασθω νυν ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:62 23 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 27:43

28

υιος 44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντεςσυν αυτω ωνειδιζον αυτον 45 απο δε εκτης ωραςσκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης46 περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησουςφωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι τουτεστιν θεε μου θεε μου ινα τι με εγκατελιπες 47 τινεςδε των εκει εστηκοτων ακουσαντες ελεγον οτιηλιαν φωνει ουτος 48 και ευθεως δραμων εις εξαυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους καιπεριθεις καλαμω εποτιζεν αυτον 49 οι δε λοιποιελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεντο πνευμα 51 και ιδου το καταπετασμα του ναουεσχισθη απ ανωθεν εως κατω εις δυο και η γηεσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν 52 και ταμνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα τωνκεκοιμημενων αγιων ηγερθησαν 53 και εξελθοντεςεκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθονεις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις 54

ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τονιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομεναεφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιοςην ουτος 55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απομακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τωιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω 56 εναις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβουκαι ιωσηφ μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιοςαπο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτοςεμαθητευθη τω ιησου 58 ουτος προσελθων τωπιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατοςεκελευσεν αποδοθηναι 59 και λαβων το σωμα οιωσηφ ενετυλιξεν αυτο [εν] σινδονι καθαρα 60 καιεθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω οελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθονμεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν 61 ην δε εκειμαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναιαπεναντι του ταφου 62 τη δε επαυριον ητις εστινμετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις καιοι φαρισαιοι προς πιλατον 63 λεγοντες κυριεεμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζωνμετα τρεις ημερας εγειρομαι 64 κελευσον ουνασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημεραςμηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου κλεψωσιναυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρωνκαι εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης 65

εφη αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετεασφαλισασθε ως οιδατε 66 οι δε πορευθεντες

ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθονμετα της κουστωδιας

οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση ειςμιαν σαββατων ηλθεν μαριαμ ημαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι

τον ταφον 2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγαςαγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου καιπροσελθων απεκυλισεν τον λιθον και εκαθητοεπανω αυτου 3 ην δε η ειδεα αυτου ως αστραπηκαι το ενδυμα αυτου λευκον ως χιων 4 απο δε τουφοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες καιεγενηθησαν ως νεκροι 5 αποκριθεις δε ο αγγελοςειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτιιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε 6 ουκ εστιν ωδεηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπονοπου εκειτο 7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοιςμαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων καιιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτονοψεσθε ιδου ειπον υμιν 8 και απελθουσαι ταχυαπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαληςεδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου 9 καιιδου ιησους υπηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δεπροσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας καιπροσεκυνησαν αυτω 10 τοτε λεγει αυταις ο ιησουςμη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοιςμου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν κακει μεοψονται 11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες τηςκουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαντοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα 12 καισυναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιοντε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοιςστρατιωταις 13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηταιαυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημωνκοιμωμενων 14 και εαν ακουσθη τουτο επι τουηγεμονος ημεις πεισομεν [αυτον] και υμαςαμεριμνους ποιησομεν 15 οι δε λαβοντες τααργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθηο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον[ημερας] 16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν ειςτην γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις οιησους 17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν οι δεεδιστασαν 18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεναυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανωκαι επι [της] γης 19 πορευθεντες ουν μαθητευσατεπαντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονοματου πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος20 διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσαενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμιπασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 27:44 24 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 28:20

1

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου [υιουθεου] 2 καθως γεγραπται εν τω ησαια τωπροφητη ιδου αποστελλω τον αγγελον μου

προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδονκυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου 4

εγενετο ιωαννης [ο] βαπτιζων εν τη ερημω καικηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιναμαρτιων 5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα ηιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται παντες καιεβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμωεξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων 6 και ην οιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνηνδερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιωνακριδας και μελι αγριον 7 και εκηρυσσεν λεγωνερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκ ειμιικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματωναυτου 8 εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δεβαπτισει υμας εν πνευματι αγιω 9 και εγενετο ενεκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρεττης γαλιλαιας και εβαπτισθη εις τον ιορδανην υποιωαννου 10 και ευθυς αναβαινων εκ του υδατοςειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμαως περιστεραν καταβαινον εις αυτον 11 και φωνηεγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου οαγαπητος εν σοι ευδοκησα 12 και ευθυς το πνευμααυτον εκβαλλει εις την ερημον 13 και ην εν τηερημω τεσσερακοντα ημερας πειραζομενος υποτου σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοιδιηκονουν αυτω 14 μετα δε το παραδοθηναι τονιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιανκηρυσσων το ευαγγελιον του θεου 15 και λεγων οτιπεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια τουθεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω 16

και παραγων παρα την θαλασσαν της γαλιλαιαςειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον σιμωνοςαμφιβαλλοντας εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεις 17

και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου καιποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων 18 καιευθυς αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω 19 καιπροβας ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιουκαι ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τωπλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα 20 και ευθυςεκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτωνζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτωναπηλθον οπισω αυτου 21 και εισπορευονται ειςκαφαρναουμ και ευθυς τοις σαββασιν εισελθων ειςτην συναγωγην εδιδασκεν 22 και εξεπλησσοντο επιτη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ωςεξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις 23 και

ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος ενπνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν 24 λεγων τι ημινκαι σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδασε τις ει ο αγιος του θεου 25 και επετιμησεν αυτω οιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου 26 καισπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον καιφωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου 27 καιεθαμβηθησαν απαντες ωστε συζητειν προςεαυτους λεγοντας τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατεξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοιςεπιτασσει και υπακουουσιν αυτω 28 και εξηλθεν ηακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην τηνπεριχωρον της γαλιλαιας 29 και ευθυς εκ τηςσυναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιανσιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου 30

η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα καιευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης 31 και προσελθωνηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος και αφηκεναυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις 32 οψιας δεγενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτονπαντας τους κακως εχοντας και τουςδαιμονιζομενους 33 και ην ολη η πολιςεπισυνηγμενη προς την θυραν 34 και εθεραπευσενπολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις καιδαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν ταδαιμονια οτι ηδεισαν αυτον 35 και πρωι εννυχαλιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημοντοπον κακει προσηυχετο 36 και κατεδιωξεν αυτονσιμων και οι μετ αυτου 37 και ευρον αυτον καιλεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε 38 και λεγειαυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομεναςκωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρεξηλθον 39 και ηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγαςαυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονιαεκβαλλων 40 και ερχεται προς αυτον λεπροςπαρακαλων αυτον [και γονυπετων] και λεγων αυτωοτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι 41 καισπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα αυτου ηψατο καιλεγει αυτω θελω καθαρισθητι 42 και ευθυςαπηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη 43 καιεμβριμησαμενος αυτω ευθυς εξεβαλεν αυτον 44

και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγεσεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι τουκαθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης ειςμαρτυριον αυτοις 45 ο δε εξελθων ηρξατοκηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστεμηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολινεισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις ην καιηρχοντο προς αυτον παντοθεν

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 1:2 25 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 1:45

2

3

και εισελθων παλιν εις καφαρναουμ διημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν 2 καισυνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν

μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τονλογον 3 και ερχονται φεροντες προς αυτονπαραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων 4 και μηδυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλοναπεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντεςχαλωσιν τον κραβαττον οπου ο παραλυτικοςκατεκειτο 5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτωνλεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αιαμαρτιαι 6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκεικαθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαιςαυτων 7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημει τιςδυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος 8 καιευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτιουτως διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει αυτοις τιταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων 9 τιεστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενταισου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τονκραβαττον σου και περιπατει 10 ινα δε ειδητε οτιεξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναιαμαρτιας επι της γης λεγει τω παραλυτικω 11 σοιλεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε ειςτον οικον σου 12 και ηγερθη και ευθυς αρας τονκραβαττον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστεεξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγονταςοτι ουτως ουδεποτε ειδομεν 13 και εξηλθεν παλινπαρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προςαυτον και εδιδασκεν αυτους 14 και παραγων ειδενλευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιονκαι λεγει αυτω ακολουθει μοι και ανασταςηκολουθησεν αυτω 15 και γινεται κατακεισθαιαυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι καιαμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοιςμαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουναυτω 16 και οι γραμματεις των φαρισαιων ιδοντεςοτι εσθιει μετα των αμαρτωλων και τελωνωνελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνωνκαι αμαρτωλων εσθιει 17 και ακουσας ο ιησουςλεγει αυτοις [οτι] ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεςιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαιδικαιους αλλα αμαρτωλους 18 και ησαν οι μαθηταιιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες καιερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηταιιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιωννηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν 19

και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι τουνυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιννηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μεταυτων ου δυνανται νηστευειν 20 ελευσονται δεημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτενηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα 21 ουδειςεπιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιονπαλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα απ αυτου τοκαινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται 22

και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιουςει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινοςαπολλυται και οι ασκοι αλλα οινον νεον εις ασκουςκαινους 23 και εγενετο αυτον εν τοις σαββασιν

παραπορευεσθαι δια των σποριμων και οι μαθηταιαυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιντοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν 25 και λεγει αυτοιςουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειανεσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου 26 πωςεισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαραρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγενους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκενκαι τοις συν αυτω ουσιν 27 και ελεγεν αυτοις τοσαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ οανθρωπος δια το σαββατον 28 ωστε κυριος εστιν ουιος του ανθρωπου και του σαββατου

και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην καιην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων τηνχειρα 2 και παρετηρουν αυτον ει τοις

σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιναυτου 3 και λεγει τω ανθρωπω τω την ξηραν χειραεχοντι εγειρε εις το μεσον 4 και λεγει αυτοιςεξεστιν τοις σαββασιν αγαθον ποιησαι ηκακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δεεσιωπων 5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργηςσυλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτωνλεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα και εξετεινενκαι απεκατεσταθη η χειρ αυτου 6 και εξελθοντες οιφαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιονεδιδουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν 7 και οιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προςτην θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας[ηκολουθησεν] και απο της ιουδαιας 8 και αποιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν τουιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυακουοντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον 9 καιειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριονπροσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιναυτον 10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστεεπιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχονμαστιγας 11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταναυτον εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζονλεγοντες οτι συ ει ο υιος του θεου 12 και πολλαεπετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ουςηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον 14 καιεποιησεν δωδεκα [ους και αποστολους ωνομασεν]ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτουςκηρυσσειν 15 και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν ταδαιμονια [και εποιησεν τους δωδεκα] 16 καιεπεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον 17 και ιακωβοντον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον τουιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανηργεςο εστιν υιοι βροντης 18 και ανδρεαν και φιλιππονκαι βαρθολομαιον και μαθθαιον και θωμαν καιιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνατον καναναιον 19 και ιουδαν ισκαριωθ ος καιπαρεδωκεν αυτον και ερχεται εις οικον 20 καισυνερχεται παλιν [ο] οχλος ωστε μη δυνασθαιαυτους μηδε αρτον φαγειν 21 και ακουσαντες οιπαρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτιεξεστη 22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμωνκαταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 2:2 26 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 3:22

4

τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 23

και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαιςελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σατανανεκβαλλειν 24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθηου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη 25 και εανοικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικιαεκεινη σταθηναι 26 και ει ο σατανας ανεστη εφεαυτον και εμερισθη ου δυναται στηναι αλλα τελοςεχει 27 αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν τουισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εανμη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαναυτου διαρπασει 28 αμην λεγω υμιν οτι παντααφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τααμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα εανβλασφημησωσιν 29 ος δ αν βλασφημηση εις τοπνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνααλλα ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτηματος 30 οτιελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει 31 και ερχεται ημητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξωστηκοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτον32 και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιναυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου [και αιαδελφαι σου] εξω ζητουσιν σε 33 και αποκριθειςαυτοις λεγει τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι[μου] 34 και περιβλεψαμενος τους περι αυτονκυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οιαδελφοι μου 35 ος [γαρ] αν ποιηση το θελημα τουθεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μητηρεστιν

και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα τηνθαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλοςπλειστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα

καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς τηνθαλασσαν επι της γης ησαν 2 και εδιδασκεν αυτουςεν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τηδιδαχη αυτου 3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρωνσπειραι 4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσενπαρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεναυτο 5 και αλλο επεσεν επι το πετρωδες οπου ουκειχεν γην πολλην και ευθυς εξανετειλεν δια το μηεχειν βαθος γης 6 και οτε ανετειλεν ο ηλιοςεκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη 7

και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αιακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκεδωκεν 8 και αλλα επεσεν εις την γην την καληνκαι εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενακαι εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και ενεκατον 9 και ελεγεν ος εχει ωτα ακουειν ακουετω10 και οτε εγενετο κατα μονας ηρωτων αυτον οιπερι αυτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας 11 καιελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοται τηςβασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω ενπαραβολαις τα παντα γινεται 12 ινα βλεποντεςβλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσινκαι μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθηαυτοις 13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε τηνπαραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολαςγνωσεσθε 14 ο σπειρων τον λογον σπειρει 15 ουτοιδε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογοςκαι οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και

αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εις αυτους 16 καιουτοι εισιν οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οτανακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαραςλαμβανουσιν αυτον 17 και ουκ εχουσιν ριζαν ενεαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενηςθλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυςσκανδαλιζονται 18 και αλλοι εισιν οι εις ταςακανθας σπειρομενοι ουτοι εισιν οι τον λογονακουσαντες 19 και αι μεριμναι του αιωνος και ηαπατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαιεισπορευομεναι συμπνιγουσιν τον λογον καιακαρπος γινεται 20 και εκεινοι εισιν οι επι την γηντην καλην σπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογονκαι παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντακαι εν εξηκοντα και εν εκατον 21 και ελεγεν αυτοιςμητι ερχεται ο λυχνος ινα υπο τον μοδιον τεθη ηυπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθη 22 ουγαρ εστιν κρυπτον εαν μη ινα φανερωθη ουδεεγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εις φανερον 23 ειτις εχει ωτα ακουειν ακουετω 24 και ελεγεν αυτοιςβλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτεμετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν 25 οςγαρ εχει δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχειαρθησεται απ αυτου 26 και ελεγεν ουτως εστιν ηβασιλεια του θεου ως ανθρωπος βαλη τον σπορονεπι της γης 27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα καιημεραν και ο σπορος βλαστα και μηκυνηται ως ουκοιδεν αυτος 28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτονχορτον ειτα σταχυν ειτα πληρης σιτον εν τω σταχυι29 οταν δε παραδοι ο καρπος ευθυς αποστελλει τοδρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος 30 και ελεγενπως ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν τινιαυτην παραβολη θωμεν 31 ως κοκκω σιναπεως οςοταν σπαρη επι της γης μικροτερον ον παντων τωνσπερματων των επι της γης 32 και οταν σπαρηαναβαινει και γινεται μειζον παντων των λαχανωνκαι ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υποτην σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανουκατασκηνουν 33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαιςελαλει αυτοις τον λογον καθως ηδυναντο ακουειν34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατιδιαν δε τοις ιδιοις μαθηταις επελυεν παντα 35 καιλεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενηςδιελθωμεν εις το περαν 36 και αφεντες τον οχλονπαραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω καιαλλα πλοια ην μετ αυτου 37 και γινεται λαιλαψμεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλεν εις τοπλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι το πλοιον 38 καιαυτος ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιονκαθευδων και εγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτωδιδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα 39 καιδιεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τηθαλασση σιωπα πεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμοςκαι εγενετο γαληνη μεγαλη 40 και ειπεν αυτοις τιδειλοι εστε ουπω εχετε πιστιν 41 και εφοβηθησανφοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αραουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσαυπακουει αυτω

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 3:23 27 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 4:41

5

6

και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις τηνχωραν των γερασηνων 2 και εξελθοντοςαυτου εκ του πλοιου ευθυς υπηντησεν αυτω

εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν καιουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι 4

δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσινδεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις καιτας πεδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτονδαμασαι 5 και δια παντος νυκτος και ημερας εντοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων καικατακοπτων εαυτον λιθοις 6 και ιδων τον ιησουναπο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω 7

και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησουυιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη μεβασανισης 8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα τοακαθαρτον εκ του ανθρωπου 9 και επηρωτα αυτοντι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι οτιπολλοι εσμεν 10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μηαυτα αποστειλη εξω της χωρας 11 ην δε εκει προςτω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη 12 καιπαρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τουςχοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν 13 καιεπετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα ταακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησενη αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ωςδισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση 14 και οιβοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις τηνπολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιντο γεγονος 15 και ερχονται προς τον ιησουν καιθεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενονιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τονλεγιωνα και εφοβηθησαν 16 και διηγησαντο αυτοιςοι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περιτων χοιρων 17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτοναπελθειν απο των οριων αυτων 18 και εμβαινοντοςαυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον οδαιμονισθεις ινα μετ αυτου η 19 και ουκ αφηκεναυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σουπρος τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα οκυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε 20 καιαπηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολειοσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον21 και διαπερασαντος του ιησου [εν τω πλοιω]παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτονκαι ην παρα την θαλασσαν 22 και ερχεται εις τωναρχισυναγωγων ονοματι ιαιρος και ιδων αυτονπιπτει προς τους ποδας αυτου 23 και παρακαλειαυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατωςεχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη καιζηση 24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθειαυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον 25 καιγυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη 26 καιπολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων καιδαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδενωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα 27

ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλωοπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου 28 ελεγεν γαροτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης

και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος 30

και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτουδυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλωελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων 31 και ελεγοναυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλονσυνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο 32 καιπεριεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν 33 η δεγυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεναυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτωπασαν την αληθειαν 34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ ηπιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθιυγιης απο της μαστιγος σου 35 ετι αυτουλαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγουλεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετισκυλλεις τον διδασκαλον 36 ο δε ιησουςπαρακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τωαρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε 37 και ουκαφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μητον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφονιακωβου 38 και ερχονται εις τον οικον τουαρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιονταςκαι αλαλαζοντας πολλα 39 και εισελθων λεγειαυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκαπεθανεν αλλα καθευδει 40 και κατεγελων αυτουαυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τονπατερα του παιδιου και την μητερα και τους μεταυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον 41 καικρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτηταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον τοκορασιον σοι λεγω εγειρε 42 και ευθυς ανεστη τοκορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα καιεξεστησαν [ευθυς] εκστασει μεγαλη 43 καιδιεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτοκαι ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν

και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις τηνπατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οιμαθηται αυτου 2 και γενομενου σαββατου

ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και πολλοιακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτωταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω και αιδυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινομεναι3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας καιαδελφος ιακωβου και ιωσητος και ιουδα καισιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προςημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω 4 και ελεγεναυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ειμη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενευσιναυτου και εν τη οικια αυτου 5 και ουκ εδυνατο εκειποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μη ολιγοις αρρωστοιςεπιθεις τας χειρας εθεραπευσεν 6 και εθαυμαζενδια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμαςκυκλω διδασκων 7 και προσκαλειται τους δωδεκακαι ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδουαυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων 8

και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδονει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις τηνζωνην χαλκον 9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια καιμη ενδυσησθε δυο χιτωνας 10 και ελεγεν αυτοιςοπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως ανεξελθητε εκειθεν 11 και ος αν τοπος μη δεξηται

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 5:2 28 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 6:11

7

υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοιεκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω τωνποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις 12 καιεξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοωσιν 13 καιδαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιωπολλους αρρωστους και εθεραπευον 14 καιηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετοτο ονομα αυτου και ελεγον οτι ιωαννης ο βαπτιζωνεγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αιδυναμεις εν αυτω 15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιαςεστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις τωνπροφητων 16 ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγωαπεκεφαλισα ιωαννην ουτος ηγερθη 17 αυτος γαρο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην καιεδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα τηνγυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτηνεγαμησεν 18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτιουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτοναποκτειναι και ουκ ηδυνατο 20 ο γαρ ηρωδηςεφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιονκαι αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτουπολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουεν 21 καιγενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοιςγενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιναυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις τηςγαλιλαιας 22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτουηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη καιτοις συνανακειμενοις ειπεν ο βασιλευς τω κορασιωαιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι 23 καιωμοσεν αυτη [πολλα] ο τι εαν με αιτησης δωσω σοιεως ημισους της βασιλειας μου 24 και εξελθουσαειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν τηνκεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος 25 καιεισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεαητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επιπινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου 26 καιπεριλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκουςκαι τους ανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαιαυτην 27 και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τηφυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακικαι εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιονεδωκεν αυτην τη μητρι αυτης 28 και απελθωναπεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν τηνκεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τωκορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητριαυτης 29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθονκαι ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο ενμνημειω 30 και συναγονται οι αποστολοι προς τονιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησανκαι οσα εδιδαξαν 31 και λεγει αυτοις δευτε υμειςαυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθεολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντεςπολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν 32 και απηλθονεν τω πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν 33 καιειδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαν πολλοι καιπεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει καιπροηλθον αυτους 34 και εξελθων ειδεν πολυνοχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ωςπροβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν

αυτους πολλα 35 και ηδη ωρας πολλης γενομενηςπροσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτιερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη 36

απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλωαγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμειςφαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμενδηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοιςφαγειν 38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετευπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυοιχθυας 39 και επεταξεν αυτοις ανακλιναι πανταςσυμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω 40 καιανεπεσαν πρασιαι πρασιαι κατα εκατον και καταπεντηκοντα 41 και λαβων τους πεντε αρτους καιτους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανονευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδουτοις μαθηταις [αυτου] ινα παρατιθωσιν αυτοις καιτους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν 42 και εφαγονπαντες και εχορτασθησαν 43 και ηραν κλασματαδωδεκα κοφινων πληρωματα και απο των ιχθυων44 και ησαν οι φαγοντες [τους αρτους]πεντακισχιλιοι ανδρες 45 και ευθυς ηναγκασεντους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον καιπροαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτοςαπολυει τον οχλον 46 και αποταξαμενος αυτοιςαπηλθεν εις το ορος προσευξασθαι 47 και οψιαςγενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης καιαυτος μονος επι της γης 48 και ιδων αυτουςβασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμοςεναντιος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτοςερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσηςκαι ηθελεν παρελθειν αυτους 49 οι δε ιδοντεςαυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτιφαντασμα εστιν και ανεκραξαν 50 παντες γαραυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησενμετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μηφοβεισθε 51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιονκαι εκοπασεν ο ανεμος και λιαν [εκ περισσου] ενεαυτοις εξισταντο 52 ου γαρ συνηκαν επι τοιςαρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη 53 καιδιαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρετκαι προσωρμισθησαν 54 και εξελθοντων αυτων εκτου πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον 55

περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην και ηρξαντοεπι τοις κραβαττοις τους κακως εχονταςπεριφερειν οπου ηκουον οτι εστιν 56 και οπου ανεισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρουςεν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας καιπαρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου τουιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτουεσωζοντο

και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι καιτινες των γραμματεων ελθοντες αποιεροσολυμων 2 και ιδοντες τινας των

μαθητων αυτου οτι κοιναις χερσιν τουτ εστινανιπτοις εσθιουσιν τους αρτους 3 οι γαρφαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμηνιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες τηνπαραδοσιν των πρεσβυτερων 4 και απ αγορας εανμη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 6:12 29 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 7:4

8

εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριωνκαι ξεστων και χαλκιων [και κλινων] 5 καιεπερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματειςδια τι ου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατα τηνπαραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα κοιναις χερσινεσθιουσιν τον αρτον 6 ο δε ειπεν αυτοις καλωςεπροφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτωνως γεγραπται [οτι] ουτος ο λαος τοις χειλεσιν μετιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου 7

ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιαςενταλματα ανθρωπων 8 αφεντες την εντολην τουθεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων 9 καιελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεουινα την παραδοσιν υμων στησητε 10 μωυσης γαρειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου καιο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω11 υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι ητη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμουωφεληθης 12 ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαιτω πατρι η τη μητρι 13 ακυρουντες τον λογον τουθεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε καιπαρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε 14 καιπροσκαλεσαμενος παλιν τον οχλον ελεγεν αυτοιςακουσατε μου παντες και συνετε 15 ουδεν εστινεξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον οδυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπουεκπορευομενα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον7:16 16 17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλουεπηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστεου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον ειςτον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι 19 οτιουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ ειςτην κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεταικαθαριζων παντα τα βρωματα 20 ελεγεν δε οτι τοεκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τονανθρωπον 21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας τωνανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονταιπορνειαι κλοπαι φονοι 22 μοιχειαι πλεονεξιαιπονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηροςβλασφημια υπερηφανια αφροσυνη 23 παντα ταυτατα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τονανθρωπον 24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις ταορια τυρου και εισελθων εις οικιαν ουδενα ηθελενγνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν 25 αλλ ευθυςακουσασα γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριοναυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσενπρος τους ποδας αυτου 26 η δε γυνη ην ελληνιςσυροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα τοδαιμονιον εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης 27 καιελεγεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ουγαρ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων καιτοις κυναριοις βαλειν 28 η δε απεκριθη και λεγειαυτω κυριε και τα κυναρια υποκατω της τραπεζηςεσθιουσιν απο των ψιχιων των παιδιων 29 καιειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθενεκ της θυγατρος σου το δαιμονιον 30 καιαπελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το παιδιονβεβλημενον επι την κλινην και το δαιμονιονεξεληλυθος 31 και παλιν εξελθων εκ των οριων

τυρου ηλθεν δια σιδωνος εις την θαλασσαν τηςγαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως 32 καιφερουσιν αυτω κωφον και μογιλαλον καιπαρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα 33

και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιανεβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου καιπτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου 34 καιαναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγειαυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι 35 και [ευθεως]ηνοιγησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος τηςγλωσσης αυτου και ελαλει ορθως 36 καιδιεστειλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν οσον δεαυτοις διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερονεκηρυσσον 37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντολεγοντες καλως παντα πεποιηκεν και τους κωφουςποιει ακουειν και [τους] αλαλους λαλειν

εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλουοχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσινπροσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγει

αυτοις 2 σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδηημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τιφαγωσιν 3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις ειςοικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινεςαυτων απο μακροθεν ηκασιν 4 και απεκριθησαναυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτουςδυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας 5

και ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπανεπτα 6 και παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι τηςγης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησαςεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ιναπαρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω 7 και ειχονιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυταπαρατιθεναι 8 και εφαγον και εχορτασθησαν καιηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας 9

ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους 10

και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητωναυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα 11 καιεξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτωζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανουπειραζοντες αυτον 12 και αναστεναξας τωπνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειοναμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτησημειον 13 και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθενεις το περαν 14 και επελαθοντο λαβειν αρτους καιει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετεαπο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμηςηρωδου 16 και διελογιζοντο προς αλληλους οτιαρτους ουκ εχουσιν 17 και γνους λεγει αυτοις τιδιαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτεουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδιανυμων 18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωταεχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε 19 οτετους πεντε αρτους εκλασα εις τουςπεντακισχιλιους ποσους κοφινους κλασματωνπληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα 20 οτε τουςεπτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδωνπληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν [αυτω]επτα 21 και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε 22 καιερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 7:5 30 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 8:22

9

και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται 23 καιεπιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεναυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματααυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τιβλεπεις 24 και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τουςανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας 25

ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τουςοφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστηκαι ενεβλεπεν τηλαυγως απαντα 26 και απεστειλεναυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμηνεισελθης 27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηταιαυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου καιεν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγωναυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι 28 οι δεειπαν αυτω λεγοντες [οτι] ιωαννην τον βαπτιστηνκαι αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητων 29

και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετεειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει οχριστος 30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενιλεγωσιν περι αυτου 31 και ηρξατο διδασκειναυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλαπαθειν και αποδοκιμασθηναι υπο τωνπρεσβυτερων και των αρχιερεων και τωνγραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρειςημερας αναστηναι 32 και παρρησια τον λογονελαλει και προσλαβομενος ο πετρος αυτον ηρξατοεπιτιμαν αυτω 33 ο δε επιστραφεις και ιδων τουςμαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγεοπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεουαλλα τα των ανθρωπων 34 και προσκαλεσαμενοςτον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ειτις θελει οπισω μου ακολουθειν απαρνησασθωεαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καιακολουθειτω μοι 35 ος γαρ εαν θελη την ψυχηναυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει τηνψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιουσωσει αυτην 36 τι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαιτον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου37 τι γαρ δοι ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχηςαυτου 38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμουςλογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι καιαμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπουεπαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη τουπατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων

και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιντινες ωδε των εστηκοτων οιτινες ου μηγευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την

βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει 2 καιμετα ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρονκαι τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναφερειαυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους καιμετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων 3 και τα ιματιααυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν οια γναφευςεπι της γης ου δυναται ουτως λευκαναι 4 και ωφθηαυτοις ηλιας συν μωυσει και ησαν συλλαλουντεςτω ιησου 5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησουραββι καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεντρεις σκηνας σοι μιαν και μωυσει μιαν και ηλιαμιαν 6 ου γαρ ηδει τι αποκριθη εκφοβοι γαρεγενοντο 7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα

αυτοις και εγενετο φωνη εκ της νεφελης ουτοςεστιν ο υιος μου ο αγαπητος ακουετε αυτου 8 καιεξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλατον ιησουν μονον μεθ εαυτων 9 και καταβαινοντωναυτων εκ του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενια ειδον διηγησωνται ει μη οταν ο υιος τουανθρωπου εκ νεκρων αναστη 10 και τον λογονεκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν τοεκ νεκρων αναστηναι 11 και επηρωτων αυτονλεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δειελθειν πρωτον 12 ο δε εφη αυτοις ηλιας μεν ελθωνπρωτον αποκαθιστανει παντα και πως γεγραπταιεπι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη καιεξουδενηθη 13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιαςεληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθωςγεγραπται επ αυτον 14 και ελθοντες προς τουςμαθητας ειδον οχλον πολυν περι αυτους καιγραμματεις συζητουντας προς αυτους 15 και ευθυςπας ο οχλος ιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν καιπροστρεχοντες ησπαζοντο αυτον 16 καιεπηρωτησεν αυτους τι συζητειτε προς αυτους 17

και απεκριθη αυτω εις εκ του οχλου διδασκαλεηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμααλαλον 18 και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσειαυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας καιξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινα αυτοεκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν 19 ο δε αποκριθειςαυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμαςεσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προςμε 20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδωναυτον το πνευμα ευθυς συνεσπαραξεν αυτον καιπεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων 21 καιεπηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστινως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν 22

και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και ειςυδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνη βοηθησονημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας 23 ο δε ιησους ειπεναυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι 24

ευθυς κραξας ο πατηρ του παιδιου ελεγεν πιστευωβοηθει μου τη απιστια 25 ιδων δε ο ιησους οτιεπισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τωακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφονπνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου καιμηκετι εισελθης εις αυτον 26 και κραξας και πολλασπαραξας εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστετους πολλους λεγειν οτι απεθανεν 27 ο δε ιησουςκρατησας της χειρος αυτου ηγειρεν αυτον καιανεστη 28 και εισελθοντος αυτου εις οικον οιμαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτον οτιημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο 29 και ειπεναυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθεινει μη εν προσευχη 30 κακειθεν εξελθοντεςπαρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελενινα τις γνοι 31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτουκαι ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπουπαραδιδοται εις χειρας ανθρωπων καιαποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις μετα τρειςημερας αναστησεται 32 οι δε ηγνοουν το ρημα καιεφοβουντο αυτον επερωτησαι 33 και ηλθον ειςκαφαρναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 8:23 31 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 9:33

10

αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθε 34 οι δε εσιωπωνπρος αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τιςμειζων 35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα καιλεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντωνεσχατος και παντων διακονος 36 και λαβωνπαιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων καιεναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις 37 ος αν εντων τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μουεμε δεχεται και ος αν εμε δεχηται ουκ εμε δεχεταιαλλα τον αποστειλαντα με 38 εφη αυτω ο ιωαννηςδιδασκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι σουεκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκηκολουθει ημιν 39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετεαυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τωονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με40 ος γαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημων εστιν 41

ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματιοτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν οτι ου μηαπολεση τον μισθον αυτου 42 και ος ανσκανδαλιση ενα των μικρων τουτων τωνπιστευοντων [εις εμε] καλον εστιν αυτω μαλλον ειπερικειται μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτουκαι βεβληται εις την θαλασσαν 43 και εανσκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλονεστιν σε κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυοχειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρτο ασβεστον 9:44 44 45 και εαν ο πους σουσκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σεεισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδαςεχοντα βληθηναι εις την γεενναν 9:46 46 47 και εανο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτονκαλον σε εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις τηνβασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχονταβληθηναι εις την γεενναν 48 οπου ο σκωληξ αυτωνου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται 49 πας γαρπυρι αλισθησεται 50 καλον το αλας εαν δε το αλαςαναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε ενεαυτοις αλα και ειρηνευετε εν αλληλοις

και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα οριατης ιουδαιας [και] περαν του ιορδανου καισυμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον

και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους 2 καιπροσελθοντες φαρισαιοι επηρωτων αυτον ειεξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατομωυσης 4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσης βιβλιοναποστασιου γραψαι και απολυσαι 5 ο δε ιησουςειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμωνεγραψεν υμιν την εντολην ταυτην 6 απο δε αρχηςκτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους 7 ενεκεντουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτουκαι την μητερα [και προσκολληθησεται προς τηνγυναικα αυτου] 8 και εσονται οι δυο εις σαρκαμιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ 9 ο ουνο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω 10 καιεις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτουεπηρωτων αυτον 11 και λεγει αυτοις ος αναπολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλληνμοιχαται επ αυτην 12 και εαν αυτη απολυσασα τονανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται 13 και

προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δεμαθηται επετιμησαν αυτοις 14 ιδων δε ο ιησουςηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδιαερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτα των γαρτοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου 15 αμην λεγωυμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ωςπαιδιον ου μη εισελθη εις αυτην 16 καιεναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειραςεπ αυτα 17 και εκπορευομενου αυτου εις οδονπροσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτααυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωηναιωνιον κληρονομησω 18 ο δε ιησους ειπεν αυτωτι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος19 τας εντολας οιδας μη φονευσης μη μοιχευσηςμη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησηςτιμα τον πατερα σου και την μητερα 20 ο δε εφηαυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκνεοτητος μου 21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτωηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερειυπαγε οσα εχεις πωλησον και δος [τοις] πτωχοιςκαι εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευροακολουθει μοι 22 ο δε στυγνασας επι τω λογωαπηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοιςμαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματαεχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτουο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκναπως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεουεισελθειν 25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια [της]τρυμαλιας [της] ραφιδος διελθειν η πλουσιον ειςτην βασιλειαν του θεου εισελθειν 26 οι δεπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτουςκαι τις δυναται σωθηναι 27 εμβλεψας αυτοις οιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ουπαρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα τω θεω 28

ηρξατο λεγειν ο πετρος αυτω ιδου ημεις αφηκαμενπαντα και ηκολουθηκαμεν σοι 29 εφη ο ιησουςαμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν ηαδελφους η αδελφας η μητερα η πατερα η τεκνα ηαγρους ενεκεν εμου και ενεκεν του ευαγγελιου 30

εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρωτουτω οικιας και αδελφους και αδελφας καιμητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εντω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον 31 πολλοι δεεσονται πρωτοι εσχατοι και [οι] εσχατοι πρωτοι 32

ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμακαι ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντοοι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβωνπαλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν ταμελλοντα αυτω συμβαινειν 33 οτι ιδουαναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος τουανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν καιτοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτονθανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν 34

και εμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω καιμαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετατρεις ημερας αναστησεται 35 και προσπορευονταιαυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιουλεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 9:34 32 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 10:35

11

12

αιτησωμεν σε ποιησης ημιν 36 ο δε ειπεν αυτοις τιθελετε [με] ποιησω υμιν 37 οι δε ειπαν αυτω δοςημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερωνκαθισωμεν εν τη δοξη σου 38 ο δε ιησους ειπεναυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν τοποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγωβαπτιζομαι βαπτισθηναι 39 οι δε ειπαν αυτωδυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον οεγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαιβαπτισθησεσθε 40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οιςητοιμασται 41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντοαγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου 42 καιπροσκαλεσαμενος αυτους ο ιησους λεγει αυτοιςοιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνωνκατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτωνκατεξουσιαζουσιν αυτων 43 ουχ ουτως δε εστιν ενυμιν αλλ ος αν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εσταιυμων διακονος 44 και ος αν θελη εν υμιν ειναιπρωτος εσται παντων δουλος 45 και γαρ ο υιος τουανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλαδιακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτροναντι πολλων 46 και ερχονται εις ιεριχω καιεκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και τωνμαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιουβαρτιμαιος τυφλος προσαιτης εκαθητο παρα τηνοδον 47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζαρηνος εστινηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυιδ ιησου ελεησονμε 48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δεπολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με 49 καιστας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσιντον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησαςηλθεν προς τον ιησουν 51 και αποκριθεις αυτω οιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλοςειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω 52 και οιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σεκαι ευθυς ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τηοδω

και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμα ειςβηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος τωνελαιων αποστελλει δυο των μαθητων

αυτου 2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμηντην κατεναντι υμων και ευθυς εισπορευομενοι ειςαυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδειςουπω ανθρωπων εκαθισεν λυσατε αυτον καιφερετε 3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτοειπατε ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθυς αυτοναποστελλει παλιν ωδε 4 και απηλθον και ευρονπωλον δεδεμενον προς θυραν εξω επι τουαμφοδου και λυουσιν αυτον 5 και τινες των εκειεστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τονπωλον 6 οι δε ειπαν αυτοις καθως ειπεν ο ιησουςκαι αφηκαν αυτους 7 και φερουσιν τον πωλον προςτον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματιααυτων και εκαθισεν επ αυτον 8 και πολλοι ταιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δεστιβαδας κοψαντες εκ των αγρων 9 και οιπροαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον ωσανναευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου 10

ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατρος ημωνδαυιδ ωσαννα εν τοις υψιστοις 11 και εισηλθεν ειςιεροσολυμα εις το ιερον και περιβλεψαμενοςπαντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν ειςβηθανιαν μετα των δωδεκα 12 και τη επαυριονεξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν 13 καιιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ειαρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδενευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκων 14

και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκσου μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηταιαυτου 15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθωνεις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας καιτους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας τωνκολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας κατεστρεψεν 16 και ουκ ηφιεν ινα τιςδιενεγκη σκευος δια του ιερου 17 και εδιδασκεν καιελεγεν αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικοςπροσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δεπεποιηκατε αυτον σπηλαιον ληστων 18 καιηκουσαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις καιεζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαραυτον πας γαρ ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχηαυτου 19 και οταν οψε εγενετο εξεπορευοντο εξωτης πολεως 20 και παραπορευομενοι πρωι ειδοντην συκην εξηραμμενην εκ ριζων 21 καιαναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκηην κατηρασω εξηρανται 22 και αποκριθεις ο ιησουςλεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου 23 αμην λεγω υμινοτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητιεις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδιααυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται εσται αυτω24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα προσευχεσθεκαι αιτεισθε πιστευετε οτι ελαβετε και εσται υμιν25 και οταν στηκετε προσευχομενοι αφιετε ει τιεχετε κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοιςουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων 11:2626 27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τωιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οιαρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι 28

και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τιςσοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιης29 ο δε ιησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας εναλογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποιαεξουσια ταυτα ποιω 30 το βαπτισμα το ιωαννου εξουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι 31 καιδιελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμενεξ ουρανου ερει δια τι [ουν] ουκ επιστευσατε αυτω32 αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τονοχλον απαντες γαρ ειχον τον ιωαννην οντως οτιπροφητης ην 33 και αποκριθεντες τω ιησουλεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησους λεγει αυτοιςουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω

και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λαλειναμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν καιπεριεθηκεν φραγμον και ωρυξεν

υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετοαυτον γεωργοις και απεδημησεν 2 και απεστειλενπρος τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρατων γεωργων λαβη απο των καρπων του

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 10:36 33 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 12:2

13

αμπελωνος 3 και λαβοντες αυτον εδειραν καιαπεστειλαν κενον 4 και παλιν απεστειλεν προςαυτους αλλον δουλον κακεινον εκεφαλιωσαν καιητιμασαν 5 και αλλον απεστειλεν κακεινοναπεκτειναν και πολλους αλλους ους μεν δεροντεςους δε αποκτεννοντες 6 ετι ενα ειχεν υιοναγαπητον απεστειλεν αυτον εσχατον προς αυτουςλεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου 7 εκεινοι δεοι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν οκληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημωνεσται η κληρονομια 8 και λαβοντες απεκτειναναυτον και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνος 9 τι[ουν] ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεταικαι απολεσει τους γεωργους και δωσει τοναμπελωνα αλλοις 10 ουδε την γραφην ταυτηνανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οιοικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστηεν οφθαλμοις ημων 12 και εζητουν αυτον κρατησαικαι εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προςαυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτοναπηλθον 13 και αποστελλουσιν προς αυτον τιναςτων φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτοναγρευσωσιν λογω 14 και ελθοντες λεγουσιν αυτωδιδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοιπερι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπονανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεουδιδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου 15

δωμεν η μη δωμεν ο δε ειδως αυτων την υποκρισινειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριονινα ιδω 16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος ηεικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτωκαισαρος 17 ο δε ιησους ειπεν αυτοις τα καισαροςαποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω καιεξεθαυμαζον επ αυτω 18 και ερχονται σαδδουκαιοιπρος αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναικαι επηρωτων αυτον λεγοντες 19 διδασκαλεμωυσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφοςαποθανη και καταλιπη γυναικα και μη αφη τεκνονινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα καιεξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου 20 επτααδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβεν γυναικα καιαποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα 21 και ο δευτεροςελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων σπερμακαι ο τριτος ωσαυτως 22 και οι επτα ουκ αφηκανσπερμα εσχατον παντων και η γυνη απεθανεν 23 εντη αναστασει [οταν αναστωσιν] τινος αυτων εσταιγυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα 24 εφηαυτοις ο ιησους ου δια τουτο πλανασθε μη ειδοτεςτας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου 25 οτανγαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτεγαμιζονται αλλ εισιν ως αγγελοι εν τοις ουρανοις26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτεεν τη βιβλω μωυσεως επι του βατου πως ειπεναυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και [ο] θεοςισαακ και [ο] θεος ιακωβ 27 ουκ εστιν θεος νεκρωναλλα ζωντων πολυ πλανασθε 28 και προσελθων ειςτων γραμματεων ακουσας αυτων συζητουντωνιδων οτι καλως απεκριθη αυτοις επηρωτησεναυτον ποια εστιν εντολη πρωτη παντων 29

απεκριθη ο ιησους οτι πρωτη εστιν ακουε ισραηλκυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν 30 καιαγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης τηςκαρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ οληςτης διανοιας σου και εξ ολης της ισχυος σου 31

δευτερα αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ωςσεαυτον μειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν 32

και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επαληθειας ειπες οτι εις εστιν και ουκ εστιν αλλοςπλην αυτου 33 και το αγαπαν αυτον εξ ολης τηςκαρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης τηςισχυος και το αγαπαν τον πλησιον ως εαυτονπερισσοτερον εστιν παντων των ολοκαυτωματωνκαι θυσιων 34 και ο ιησους ιδων [αυτον] οτινουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει αποτης βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμααυτον επερωτησαι 35 και αποκριθεις ο ιησουςελεγεν διδασκων εν τω ιερω πως λεγουσιν οιγραμματεις οτι ο χριστος υιος δαυιδ εστιν 36

αυτος δαυιδ ειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπενκυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως ανθω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου 37

αυτος δαυιδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν αυτουεστιν υιος και [ο] πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως38 και εν τη διδαχη αυτου ελεγεν βλεπετε απο τωνγραμματεων των θελοντων εν στολαις περιπατεινκαι ασπασμους εν ταις αγοραις 39 καιπρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις καιπρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις 40 οι κατεσθιοντεςτας οικιας των χηρων και προφασει μακραπροσευχομενοι ουτοι λημψονται περισσοτερονκριμα 41 και καθισας κατεναντι του γαζοφυλακιουεθεωρει πως ο οχλος βαλλει χαλκον εις τογαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα42 και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυοο εστιν κοδραντης 43 και προσκαλεσαμενος τουςμαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ηχηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν τωνβαλλοντων εις το γαζοφυλακιον 44 παντες γαρ εκτου περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ τηςυστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολοντον βιον αυτης

και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερουλεγει αυτω εις των μαθητων αυτουδιδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι

οικοδομαι 2 και ο ιησους ειπεν αυτω βλεπειςταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδελιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθη 3 καικαθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντιτου ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν πετρος καιιακωβος και ιωαννης και ανδρεας 4 ειπον ημινποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελληταυτα συντελεισθαι παντα 5 ο δε ιησους ηρξατολεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση 6

πολλοι ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτιεγω ειμι και πολλους πλανησουσιν 7 οταν δεακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μηθροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελος 8

εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επιβασιλειαν εσονται σεισμοι κατα τοπους εσονται

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 12:3 34 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 13:8

14

λιμοι αρχη ωδινων ταυτα 9 βλεπετε δε υμειςεαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και ειςσυναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων καιβασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριοναυτοις 10 και εις παντα τα εθνη πρωτον δεικηρυχθηναι το ευαγγελιον 11 και οταν αγωσιν υμαςπαραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε αλλ οεαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ουγαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα τοαγιον 12 και παραδωσει αδελφος αδελφον ειςθανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονταιτεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους 13 καιεσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου οδε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται 14 οτανδε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοταοπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τηιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη 15 ο [δε] επι τουδωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω αραι τι εκτης οικιας αυτου 16 και ο εις τον αγρον μηεπιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταιςθηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις 18

προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνος 19

εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ουγεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισεν οθεος εως του νυν και ου μη γενηται 20 και ει μηεκολοβωσεν κυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασασαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατοεκολοβωσεν τας ημερας 21 και τοτε εαν τις υμινειπη ιδε ωδε ο χριστος ιδε εκει μη πιστευετε 22

εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι καιψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τεραταπρος το αποπλαναν ει δυνατον τους εκλεκτους 23

υμεις δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα 24 αλλα ενεκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην οηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει τοφεγγος αυτης 25 και οι αστερες εσονται εκ τουουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοιςουρανοις σαλευθησονται 26 και τοτε οψονται τονυιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μεταδυναμεως πολλης και δοξης 27 και τοτε αποστελειτους αγγελους και επισυναξει τους εκλεκτους[αυτου] εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γηςεως ακρου ουρανου 28 απο δε της συκης μαθετετην παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλοςγενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς τοθερος εστιν 29 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυταγινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις 30

αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτημεχρις ου ταυτα παντα γενηται 31 ο ουρανος και ηγη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μηπαρελευσονται 32 περι δε της ημερας εκεινης η τηςωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδεο υιος ει μη ο πατηρ 33 βλεπετε αγρυπνειτε ουκοιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν 34 ως ανθρωποςαποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοιςδουλοις αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργοναυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη 35

γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος τηςοικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιον η

αλεκτοροφωνιας η πρωι 36 μη ελθων εξαιφνηςευρη υμας καθευδοντας 37 ο δε υμιν λεγω πασινλεγω γρηγορειτε

ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυοημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οιγραμματεις πως αυτον εν δολω

κρατησαντες αποκτεινωσιν 2 ελεγον γαρ μη εν τηεορτη μηποτε εσται θορυβος του λαου 3 και οντοςαυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρουκατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσααλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελουςσυντριψασα την αλαβαστρον κατεχεεν αυτου τηςκεφαλης 4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προςεαυτους εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανωδηναριων τριακοσιων και δοθηναι τοις πτωχοις καιενεβριμωντο αυτη 6 ο δε ιησους ειπεν αφετεαυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργονηργασατο εν εμοι 7 παντοτε γαρ τους πτωχουςεχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοιςευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε 8 ο εσχενεποιησεν προελαβεν μυρισαι το σωμα μου εις τονενταφιασμον 9 αμην δε λεγω υμιν οπου εανκηρυχθη το ευαγγελιον εις ολον τον κοσμον και οεποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης10 και ιουδας ισκαριωθ ο εις των δωδεκα απηλθενπρος τους αρχιερεις ινα αυτον παραδοι αυτοις 11

οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτωαργυριον δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρωςπαραδοι 12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε τοπασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου πουθελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης τοπασχα 13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτουκαι λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν καιαπαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατοςβασταζων ακολουθησατε αυτω 14 και οπου εανεισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλοςλεγει που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχαμετα των μαθητων μου φαγω 15 και αυτος υμινδειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον και εκειετοιμασατε ημιν 16 και εξηλθον οι μαθηται καιηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοιςκαι ητοιμασαν το πασχα 17 και οψιας γενομενηςερχεται μετα των δωδεκα 18 και ανακειμενωναυτων και εσθιοντων ο ιησους ειπεν αμην λεγωυμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετεμου 19 ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω ειςκατα εις μητι εγω 20 ο δε ειπεν αυτοις εις τωνδωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον21 οτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθωςγεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινωδι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλοναυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος 22 καιεσθιοντων αυτων λαβων αρτον ευλογησας εκλασενκαι εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε τουτο εστιν τοσωμα μου 23 και λαβων ποτηριον ευχαριστησαςεδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες 24 καιειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου της διαθηκηςτο εκχυννομενον υπερ πολλων 25 αμην λεγω υμινοτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 13:9 35 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 14:25

15

αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινωκαινον εν τη βασιλεια του θεου 26 και υμνησαντεςεξηλθον εις το ορος των ελαιων 27 και λεγει αυτοιςο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε οτιγεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβαταδιασκορπισθησονται 28 αλλα μετα το εγερθηναι μεπροαξω υμας εις την γαλιλαιαν 29 ο δε πετρος εφηαυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκεγω 30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτισυ σημερον ταυτη τη νυκτι πριν η δις αλεκτοραφωνησαι τρις με απαρνηση 31 ο δε εκπερισσωςελαλει εαν δεη με συναποθανειν σοι ου μη σεαπαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον 32 καιερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανι καιλεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εωςπροσευξωμαι 33 και παραλαμβανει τον πετρον και[τον] τον ιωαννην μετ αυτου και ηρξατοεκθαμβεισθαι και αδημονειν 34 και λεγει αυτοιςπεριλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατεωδε και γρηγορειτε 35 και προελθων μικρονεπιπτεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατονεστιν παρελθη απ αυτου η ωρα 36 και ελεγεν αββαο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριοντουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ 37

και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας καιλεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιανωραν γρηγορησαι 38 γρηγορειτε και προσευχεσθεινα μη ελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμαπροθυμον η δε σαρξ ασθενης 39 και παλιναπελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων 40

και παλιν ελθων ευρεν αυτους καθευδοντας ησανγαρ αυτων οι οφθαλμοι καταβαρυνομενοι και ουκηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω 41 και ερχεται τοτριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον καιαναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοταιο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας τωναμαρτωλων 42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου οπαραδιδους με ηγγικεν 43 και ευθυς ετι αυτουλαλουντος παραγινεται ιουδας εις των δωδεκα καιμετ αυτου οχλος μετα μαχαιρων και ξυλων παρατων αρχιερεων και των γραμματεων και τωνπρεσβυτερων 44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτονσυσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστινκρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλως 45 καιελθων ευθυς προσελθων αυτω λεγει ραββι καικατεφιλησεν αυτον 46 οι δε επεβαλον τας χειραςαυτω και εκρατησαν αυτον 47 εις δε [τις] τωνπαρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεντον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου τοωταριον 48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοιςως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλωνσυλλαβειν με 49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τωιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ιναπληρωθωσιν αι γραφαι 50 και αφεντες αυτονεφυγον παντες 51 και νεανισκος τις συνηκολουθειαυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου καικρατουσιν αυτον 52 ο δε καταλιπων την σινδοναγυμνος εφυγεν 53 και απηγαγον τον ιησουν προςτον αρχιερεα και συνερχονται παντες οι αρχιερειςκαι οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις 54 και ο

πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσωεις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενοςμετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς τοφως 55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριονεζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις τοθανατωσαι αυτον και ουχ ηυρισκον 56 πολλοι γαρεψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαιουκ ησαν 57 και τινες ανασταντεςεψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες 58 οτι ημειςηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τονναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριωνημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω 59 καιουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων 60 καιαναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τονιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σουκαταμαρτυρουσιν 61 ο δε εσιωπα και ουκαπεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτααυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος τουευλογητου 62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι καιοψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιωνκαθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα τωννεφελων του ουρανου 63 ο δε αρχιερευςδιαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειανεχομεν μαρτυρων 64 ηκουσατε της βλασφημιας τιυμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτονενοχον ειναι θανατου 65 και ηρξαντο τινεςεμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν αυτου τοπροσωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτωπροφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτονελαβον 66 και οντος του πετρου κατω εν τη αυληερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως 67 καιιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασααυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ησθα τουιησου 68 ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτεεπισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις τοπροαυλιον [και αλεκτωρ εφωνησεν] 69 και ηπαιδισκη ιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοιςπαρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν 70 ο δε παλινηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτεςελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαργαλιλαιος ει 71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν καιομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ονλεγετε 72 και ευθυς εκ δευτερου αλεκτωρεφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ωςειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαιδις τρις με απαρνηση και επιβαλων εκλαιεν

και ευθυς πρωι συμβουλιον ποιησαντες οιαρχιερεις μετα των πρεσβυτερων καιγραμματεων και ολον το συνεδριον

δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκανπιλατω 2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει οβασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγεισυ λεγεις 3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερειςπολλα 4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον λεγωνουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν 5

ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστεθαυμαζειν τον πιλατον 6 κατα δε εορτην απελυεναυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο 7 ην δε ολεγομενος βαραββας μετα των στασιαστωνδεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 14:26 36 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 15:7

16

πεποιηκεισαν 8 και αναβας ο οχλος ηρξατοαιτεισθαι καθως εποιει αυτοις 9 ο δε πιλατοςαπεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τονβασιλεα των ιουδαιων 10 εγινωσκεν γαρ οτι διαφθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις 11 οιδε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τονβαραββαν απολυση αυτοις 12 ο δε πιλατος παλιναποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν [θελετε] ποιησω[ον λεγετε] τον βασιλεα των ιουδαιων 13 οι δεπαλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον 14 ο δε πιλατοςελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δεπερισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον 15 ο δεπιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαιαπελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τονιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη 16 οι δεστρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστινπραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν 17

και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν καιπεριτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευτων ιουδαιων 19 και ετυπτον αυτου την κεφαληνκαλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γοναταπροσεκυνουν αυτω 20 και οτε ενεπαιξαν αυτωεξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτοντα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινασταυρωσωσιν αυτον 21 και αγγαρευουσινπαραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απαγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρητον σταυρον αυτου 22 και φερουσιν αυτον επι τονγολγοθαν τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενονκρανιου τοπος 23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενονοινον ος δε ουκ ελαβεν 24 και σταυρουσιν αυτονκαι διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντεςκληρον επ αυτα τις τι αρη 25 ην δε ωρα τριτη καιεσταυρωσαν αυτον 26 και ην η επιγραφη της αιτιαςαυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων 27

και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκδεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου 15:28 28 29 καιοι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτονκινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα οκαταλυων τον ναον και οικοδομων εν τρισινημεραις 30 σωσον σεαυτον καταβας απο τουσταυρου 31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντεςπρος αλληλους μετα των γραμματεων ελεγοναλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι 32 οχριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο τουσταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οισυνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον 33

και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ οληντην γην εως ωρας ενατης 34 και τη ενατη ωραεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι λεμασαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου οθεος μου εις τι εγκατελιπες με 35 και τινες τωνπαρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλιαν φωνει36 δραμων δε τις [και] γεμισας σπογγον οξουςπεριθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετειδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον 37 ο δειησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν 38 και τοκαταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθενεως κατω 39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ

εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεναληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην 40 ησανδε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αιςκαι μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου τουμικρου και ιωσητος μητηρ και σαλωμη 41 αι οτε ηνεν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουναυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω ειςιεροσολυμα 42 και ηδη οψιας γενομενης επει ηνπαρασκευη ο εστιν προσαββατον 43 ελθων ιωσηφ[ο] απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος καιαυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεουτολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατοτο σωμα του ιησου 44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ειηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τονκεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο τοπτωμα τω ιωσηφ 46 και αγορασας σινδονακαθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεναυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετραςκαι προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν τουμνημειου 47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια ηιωσητος εθεωρουν που τεθειται

και διαγενομενου του σαββατου μαρια ημαγδαληνη και μαρια η [του] ιακωβου καισαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι

αλειψωσιν αυτον 2 και λιαν πρωι τη μια τωνσαββατων ερχονται επι το μνημειον ανατειλαντοςτου ηλιου 3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισειημιν τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου 4 καιαναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ολιθος ην γαρ μεγας σφοδρα 5 και εισελθουσαι ειςτο μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοιςδεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην καιεξεθαμβηθησαν 6 ο δε λεγει αυταις μηεκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τονεσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοποςοπου εθηκαν αυτον 7 αλλα υπαγετε ειπατε τοιςμαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας ειςτην γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχενγαρ αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδενειπαν εφοβουντο γαρ 9 [[αναστας δε πρωι πρωτησαββατου εφανη πρωτον μαρια τη μαγδαληνη παρης εκβεβληκει επτα δαιμονια 10 εκεινη πορευθεισααπηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοις πενθουσινκαι κλαιουσιν 11 κακεινοι ακουσαντες οτι ζη καιεθεαθη υπ αυτης ηπιστησαν 12 μετα δε ταυταδυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετεραμορφη πορευομενοις εις αγρον 13 κακεινοιαπελθοντες απηγγειλαν τοις λοιποις ουδε εκεινοιςεπιστευσαν 14 υστερον [δε] ανακειμενοις αυτοιςτοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστιαναυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοιςαυτον εγηγερμενον ουκ επιστευσαν 15 και ειπεναυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντακηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει 16 οπιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δεαπιστησας κατακριθησεται 17 σημεια δε τοιςπιστευσασιν ταυτα παρακολουθησει εν τω ονοματιμου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 15:8 37 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 16:17

καιναις 18 [και εν ταις χερσιν] οφεις αρουσιν κανθανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους βλαψη επιαρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν19 ο μεν ουν κυριος ιησους μετα το λαλησαι αυτοιςανελημφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιωντου θεου 20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξανπανταχου του κυριου συνεργουντος και τον λογον

βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων]][[παντα δε τα παρηγγελμενα τοις περι τον πετρονσυντομως εξηγγειλαν μετα δε ταυτα και αυτος οιησους απο ανατολης και αχρι δυσεωςεξαπεστειλεν δι αυτων το ιερον και αφθαρτονκηρυγμα της αιωνιου σωτηριας αμην]]

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 16:18 38 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 16:20

1

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

επειδηπερ πολλοι επεχειρησαναναταξασθαι διηγησιν περι τωνπεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων 2

καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται καιυπηρεται γενομενοι του λογου 3 εδοξεν καμοιπαρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξηςσοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε 4 ινα επιγνως περιων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν 5 εγενετο ενταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευςτις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνηαυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτηςελισαβετ 6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιοντου θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις καιδικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι 7 και ουκ ηναυτοις τεκνον καθοτι ην η ελισαβετ στειρα καιαμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτωνησαν 8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τηταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου 9 κατατο εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαιεισελθων εις τον ναον του κυριου 10 και παν τοπληθος ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρατου θυμιαματος 11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριουεστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβοςεπεπεσεν επ αυτον 13 ειπεν δε προς αυτον οαγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη ηδεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιονσοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην 14 καιεσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τηγενεσει αυτου χαρησονται 15 εσται γαρ μεγαςενωπιον [του] κυριου και οινον και σικερα ου μηπιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκκοιλιας μητρος αυτου 16 και πολλους των υιωνισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων 17

και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου ενπνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιαςπατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησειδικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τιγνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνημου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης 19 καιαποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταληνλαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα 20

και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαιαχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκεπιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονταιεις τον καιρον αυτων 21 και ην ο λαος προσδοκωντον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τωναω αυτον 22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι

αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τωναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενενκωφος 23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραιτης λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικοναυτου 24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβενελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτηνμηνας πεντε λεγουσα 25 οτι ουτως μοι πεποιηκενκυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν ονειδος μουεν ανθρωποις 26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη οαγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν τηςγαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ 27 προς παρθενονεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικουδαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ 28 καιεισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη οκυριος μετα σου 29 η δε επι τω λογω διεταραχθηκαι διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος 30

και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρεςγαρ χαριν παρα τω θεω 31 και ιδου συλλημψη ενγαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτουιησουν 32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστουκληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τονθρονον δαυιδ του πατρος αυτου 33 και βασιλευσειεπι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και τηςβασιλειας αυτου ουκ εσται τελος 34 ειπεν δεμαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επειανδρα ου γινωσκω 35 και αποκριθεις ο αγγελοςειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε καιδυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και τογεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου 36 καιιδου ελισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφενυιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτητη καλουμενη στειρα 37 οτι ουκ αδυνατησει παρατου θεου παν ρημα 38 ειπεν δε μαριαμ ιδου ηδουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου καιαπηλθεν απ αυτης ο αγγελος 39 αναστασα δεμαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις τηνορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα 40 καιεισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο τηνελισαβετ 41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμοντης μαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τηκοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου ηελισαβετ 42 και ανεφωνησεν κραυγη μεγαλη καιειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος οκαρπος της κοιλιας σου 43 και ποθεν μοι τουτο ιναελθη η μητηρ του κυριου μου προς εμε 44 ιδου γαρως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωταμου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τηκοιλια μου 45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσταιτελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου 46

και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 1:2 39 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 1:46

2

47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τωσωτηρι μου 48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιντης δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυνμακαριουσιν με πασαι αι γενεαι 49 οτι εποιησενμοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου 50

και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοιςφοβουμενοις αυτον 51 εποιησεν κρατος ενβραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανουςδιανοια καρδιας αυτων 52 καθειλεν δυναστας αποθρονων και υψωσεν ταπεινους 53 πεινωνταςενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλενκενους 54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτουμνησθηναι ελεους 55 καθως ελαλησεν προς τουςπατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτουεις τον αιωνα 56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωςμηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης 57

τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτηνκαι εγεννησεν υιον 58 και ηκουσαν οι περιοικοι καιοι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεοςαυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη 59 καιεγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν τοπαιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι τουπατρος αυτου ζαχαριαν 60 και αποκριθεισα ημητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης61 και ειπαν προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ τηςσυγγενειας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω 62

ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοικαλεισθαι αυτο 63 και αιτησας πινακιδιον εγραψενλεγων ιωαννης εστιν ονομα αυτου και εθαυμασανπαντες 64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημακαι η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον65 και εγενετο επι παντας φοβος τουςπεριοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη τηςιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα 66 καιεθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτωνλεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρχειρ κυριου ην μετ αυτου 67 και ζαχαριας ο πατηραυτου επλησθη πνευματος αγιου καιεπροφητευσεν λεγων 68 ευλογητος κυριος ο θεοςτου ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιντω λαω αυτου 69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημινεν οικω δαυιδ παιδος αυτου 70 καθως ελαλησενδια στοματος των αγιων απ αιωνος προφητωναυτου 71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειροςπαντων των μισουντων ημας 72 ποιησαι ελεοςμετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκηςαγιας αυτου 73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τονπατερα ημων του δουναι ημιν 74 αφοβως εκ χειροςεχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω 75 εν οσιοτητικαι δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ημεραιςημων 76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστουκληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριουετοιμασαι οδους αυτου 77 του δουναι γνωσινσωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιωναυτων 78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οιςεπισκεψεται ημας ανατολη εξ υψους 79 επιφαναιτοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις τουκατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης 80

το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι

και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεωςαυτου προς τον ισραηλ

εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθενδογμα παρα καισαρος αυγουστουαπογραφεσθαι πασαν την οικουμενην 2

αυτη απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος τηςσυριας κυρηνιου 3 και επορευοντο παντεςαπογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτου πολιν 4

ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεωςναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητιςκαλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου καιπατριας δαυιδ 5 απογραψασθαι συν μαριαμ τηεμνηστευμενη αυτω ουση εγκυω 6 εγενετο δε εν τωειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειναυτην 7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκονκαι εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον ενφατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτηαγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας τηςνυκτος επι την ποιμνην αυτων 9 και αγγελοςκυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριουπεριελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδουγαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσταιπαντι τω λαω 11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ οςεστιν χριστος κυριος εν πολει δαυιδ 12 και τουτουμιν το σημειον ευρησετε βρεφοςεσπαργανωμενον και κειμενον εν φατνη 13 καιεξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιαςουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων 14

δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη ενανθρωποις ευδοκιας 15 και εγενετο ως απηλθον απαυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενεςελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμκαι ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριοςεγνωρισεν ημιν 16 και ηλθαν σπευσαντες καιανευραν την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και τοβρεφος κειμενον εν τη φατνη 17 ιδοντες δεεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντοςαυτοις περι του παιδιου τουτου 18 και παντες οιακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υποτων ποιμενων προς αυτους 19 η δε μαριαμ παντασυνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τηκαρδια αυτης 20 και υπεστρεψαν οι ποιμενεςδοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οιςηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους 21

και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειναυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους τοκληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναιαυτον εν τη κοιλια 22 και οτε επλησθησαν αιημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομονμωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμαπαραστησαι τω κυριω 23 καθως γεγραπται εν νομωκυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τωκυριω κληθησεται 24 και του δουναι θυσιαν κατατο ειρημενον εν τω νομω κυριου ζευγος τρυγονωνη δυο νοσσους περιστερων 25 και ιδου ανθρωποςην εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωποςουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενοςπαρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 1:47 40 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 2:25

3αυτον 26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο τουπνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν [η] ανιδη τον χριστον κυριου 27 και ηλθεν εν τωπνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τουςγονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατατο ειθισμενον του νομου περι αυτου 28 και αυτοςεδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τονθεον και ειπεν 29 νυν απολυεις τον δουλον σουδεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη 30 οτι ειδονοι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου 31 ο ητοιμασαςκατα προσωπον παντων των λαων 32 φως ειςαποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ 33

και ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ θαυμαζοντες επιτοις λαλουμενοις περι αυτου 34 και ευλογησεναυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερααυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασινπολλων εν τω ισραηλ και εις σημειοναντιλεγομενον 35 και σου [δε] αυτης την ψυχηνδιελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκπολλων καρδιων διαλογισμοι 36 και ην ανναπροφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτηπροβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα μεταανδρος ετη επτα απο της παρθενιας αυτης 37 καιαυτη χηρα εως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκαφιστατο του ιερου νηστειαις και δεησεσινλατρευουσα νυκτα και ημεραν 38 και αυτη τη ωραεπιστασα ανθωμολογειτο τω θεω και ελαλει περιαυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσινιερουσαλημ 39 και ως ετελεσαν παντα τα κατα τοννομον κυριου επεστρεψαν εις την γαλιλαιαν ειςπολιν εαυτων ναζαρεθ 40 το δε παιδιον ηυξανενκαι εκραταιουτο πληρουμενον σοφια και χαριςθεου ην επ αυτο 41 και επορευοντο οι γονεις αυτουκατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα 42 καιοτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αυτωνκατα το εθος της εορτης 43 και τελειωσαντων ταςημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινενιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οιγονεις αυτου 44 νομισαντες δε αυτον ειναι εν τησυνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτονεν τοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις 45 και μηευροντες υπεστρεψαν εις ιερουσαλημαναζητουντες αυτον 46 και εγενετο μετα ημεραςτρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσωτων διδασκαλων και ακουοντα αυτων καιεπερωτωντα αυτους 47 εξισταντο δε παντες οιακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταιςαποκρισεσιν αυτου 48 και ιδοντες αυτονεξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η μητηρ αυτουτεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σουκαγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε 49 και ειπεν προςαυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις τουπατρος μου δει ειναι με 50 και αυτοι ου συνηκαν τορημα ο ελαλησεν αυτοις 51 και κατεβη μετ αυτωνκαι ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενοςαυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα ταρηματα εν τη καρδια αυτης 52 και ιησουςπροεκοπτεν [εν τη] σοφια και ηλικια και χαριτιπαρα θεω και ανθρωποις

εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιαςτιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιουπιλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος

της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφουαυτου τετρααρχουντος της ιτουραιας καιτραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνηςτετρααρχουντος 2 επι αρχιερεως αννα και καιαφαεγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριου υιονεν τη ερημω 3 και ηλθεν εις πασαν [την] περιχωροντου ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας ειςαφεσιν αμαρτιων 4 ως γεγραπται εν βιβλω λογωνησαιου του προφητου φωνη βοωντος εν τη ερημωετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε ταςτριβους αυτου 5 πασα φαραγξ πληρωθησεται καιπαν ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται τασκολια εις ευθειαν και αι τραχειαι εις οδους λειας6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου 7

ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοιςβαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τιςυπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης 8

ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας και μηαρξησθε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τοναβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ τωνλιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ 9 ηδη δεκαι η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται πανουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεταικαι εις πυρ βαλλεται 10 και επηρωτων αυτον οιοχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμεν 11 αποκριθεις δεελεγεν αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μηεχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω 12

ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπαν προςαυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν 13 ο δε ειπεν προςαυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμινπρασσετε 14 επηρωτων δε αυτον καιστρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημεις καιειπεν αυτοις μηδενα διασεισητε μηδεσυκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενωνπαντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννουμηποτε αυτος ειη ο χριστος 16 απεκρινατο λεγωνπασιν ο ιωαννης εγω μεν υδατι βαπτιζω υμαςερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανοςλυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτοςυμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι 17 ου τοπτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνααυτου και συναγαγειν τον σιτον εις την αποθηκηναυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω 18

πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετοτον λαον 19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχηςελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος τηςγυναικος του αδελφου αυτου και περι παντων ωνεποιησεν πονηρων ο ηρωδης 20 προσεθηκεν καιτουτο επι πασιν [και] κατεκλεισεν τον ιωαννην ενφυλακη 21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντατον λαον και ιησου βαπτισθεντος καιπροσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον 22 καικαταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ωςπεριστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανουγενεσθαι συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοιευδοκησα 23 και αυτος ην ιησους αρχομενος ωσει

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 2:26 41 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 3:23

4

ετων τριακοντα ων υιος ως ενομιζετο ιωσηφ τουηλι 24 του μαθθατ του λευι του μελχι του ιανναιτου ιωσηφ 25 του ματταθιου του αμως του ναουμτου εσλι του ναγγαι 26 του μααθ του ματταθιουτου σεμειν του ιωσηχ του ιωδα 27 του ιωαναν τουρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι 28 τουμελχι του αδδι του κωσαμ του ελμαδαμ του ηρ 29

του ιησου του ελιεζερ του ιωριμ του μαθθατ τουλευι 30 του συμεων του ιουδα του ιωσηφ τουιωναμ του ελιακιμ 31 του μελεα του μεννα τουματταθα του ναθαμ του δαυιδ 32 του ιεσσαι τουιωβηδ του βοος του σαλα του ναασσων 33 τουαμιναδαβ του αδμιν του αρνι του εσρωμ του φαρεςτου ιουδα 34 του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ τουθαρα του ναχωρ 35 του σερουχ του ραγαυ τουφαλεκ του εβερ του σαλα 36 του καιναμ τουαρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ 37 τουμαθουσαλα του ενωχ του ιαρετ του μαλελεηλ τουκαιναμ 38 του ενως του σηθ του αδαμ του θεου

ιησους δε πληρης πνευματος αγιουυπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εντω πνευματι εν τη ερημω 2 ημερας

τεσσερακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου καιουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις καισυντελεσθεισων αυτων επεινασεν 3 ειπεν δε αυτωο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτωινα γενηται αρτος 4 και απεκριθη προς αυτον οιησους γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται οανθρωπος 5 και αναγαγων αυτον εδειξεν αυτωπασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμηχρονου 6 και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω τηνεξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτιεμοι παραδεδοται και ω εαν θελω διδωμι αυτην 7

συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιον εμου εσται σουπασα 8 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτωγεγραπται κυριον τον θεον σου προσκυνησεις καιαυτω μονω λατρευσεις 9 ηγαγεν δε αυτον ειςιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον τουιερου και ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου βαλεσεαυτον εντευθεν κατω 10 γεγραπται γαρ οτι τοιςαγγελοις αυτου εντελειται περι σου τουδιαφυλαξαι σε 11 και οτι επι χειρων αρουσιν σεμηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου 12

και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκεκπειρασεις κυριον τον θεον σου 13 καισυντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστηαπ αυτου αχρι καιρου 14 και υπεστρεψεν ο ιησουςεν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλιλαιαν καιφημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου15 και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτωνδοξαζομενος υπο παντων 16 και ηλθεν εις ναζαραου ην τεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθοςαυτω εν τη ημερα των σαββατων εις τηνσυναγωγην και ανεστη αναγνωναι 17 και επεδοθηαυτω βιβλιον του προφητου ησαιου και αναπτυξαςτο βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον 18

πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκεν εχρισεν μεευαγγελισασθαι πτωχοις απεσταλκεν με κηρυξαιαιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιναποστειλαι τεθραυσμενους εν αφεσει 19 κηρυξαι

ενιαυτον κυριου δεκτον 20 και πτυξας το βιβλιοναποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οιοφθαλμοι εν τη συναγωγη ησαν ατενιζοντες αυτω21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερονπεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων 22

και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επιτοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ τουστοματος αυτου και ελεγον ουχι υιος εστιν ιωσηφουτος 23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοιτην παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτονοσα ηκουσαμεν γενομενα εις την καφαρναουμποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου 24 ειπεν δεαμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστινεν τη πατριδι αυτου 25 επ αληθειας δε λεγω υμινπολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλιου εν τωισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος επι ετη τρια καιμηνας εξ ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μηεις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηραν 27

και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελισαιουτου προφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μηναιμαν ο συρος 28 και επλησθησαν παντες θυμουεν τη συναγωγη ακουοντες ταυτα 29 καιανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως καιηγαγον αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολιςωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον 30

αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο 31

και κατηλθεν εις καφαρναουμ πολιν της γαλιλαιαςκαι ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν 32 καιεξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσιαην ο λογος αυτου 33 και εν τη συναγωγη ηνανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου καιανεκραξεν φωνη μεγαλη 34 εα τι ημιν και σοι ιησουναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει οαγιος του θεου 35 και επετιμησεν αυτω ο ιησουςλεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψαναυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτουμηδεν βλαψαν αυτον 36 και εγενετο θαμβος επιπαντας και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντεςτις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμειεπιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασιν καιεξερχονται 37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου ειςπαντα τοπον της περιχωρου 38 αναστας δε απο τηςσυναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνοςπενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετωμεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης 39 καιεπιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω καιαφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονειαυτοις 40 δυνοντος δε του ηλιου απαντες οσοιειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγοναυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων ταςχειρας επιτιθεις εθεραπευεν αυτους 41 εξηρχετο δεκαι δαιμονια απο πολλων κραυγαζοντα και λεγονταοτι συ ει ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυταλαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι 42

γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημοντοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εωςαυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απαυτων 43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταιςετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 3:24 42 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 4:43

5

6

βασιλειαν του θεου οτι επι τουτο απεσταλην 44 καιην κηρυσσων εις τας συναγωγας της ιουδαιας

εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτωκαι ακουειν τον λογον του θεου και αυτοςην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ 2 και

ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δεαλιεις απ αυτων αποβαντες επλυνον τα δικτυα 3

εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεναυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δεεκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους 4 ως δεεπαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγεεις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων ειςαγραν 5 και αποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα διολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δετω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα 6 και τουτοποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυδιερρησσετο δε τα δικτυα αυτων 7 και κατενευσαντοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω του ελθονταςσυλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαναμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα 8 ιδωνδε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν ιησουλεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμικυριε 9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και πανταςτους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ωνσυνελαβον 10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννηνυιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι καιειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο τουνυν ανθρωπους εση ζωγρων 11 και καταγαγοντεςτα πλοια επι την γην αφεντες παντα ηκολουθησαναυτω 12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια τωνπολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τονιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγωνκυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι 13 καιεκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελωκαθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απαυτου 14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενιειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει καιπροσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθωςπροσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις 15

διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου καισυνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν καιθεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων 16 αυτοςδε ην υποχωρων εν ταις ερημοις καιπροσευχομενος 17 και εγενετο εν μια των ημερωνκαι αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοιφαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτεςεκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας καιιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαιαυτον 18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινηςανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτονεισενεγκειν και θειναι [αυτον] ενωπιον αυτου 19

και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τονοχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμωνκαθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσονεμπροσθεν του ιησου 20 και ιδων την πιστιν αυτωνειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου 21

και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οιφαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλειβλασφημιας τις δυναται αμαρτιας αφειναι ει μημονος ο θεος 22 επιγνους δε ο ιησους τους

διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτουςτι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων 23 τι εστινευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σουη ειπειν εγειρε και περιπατει 24 ινα δε ειδητε οτι ουιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γηςαφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγωεγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τονοικον σου 25 και παραχρημα αναστας ενωπιοναυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικοναυτου δοξαζων τον θεον 26 και εκστασις ελαβεναπαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησανφοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον 27

και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνηνονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεναυτω ακολουθει μοι 28 και καταλιπων παντααναστας ηκολουθει αυτω 29 και εποιησεν δοχηνμεγαλην λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλοςπολυς τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτωνκατακειμενοι 30 και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οιγραμματεις αυτων προς τους μαθητας αυτουλεγοντες δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλωνεσθιετε και πινετε 31 και αποκριθεις ο ιησους ειπενπρος αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντεςιατρου αλλα οι κακως εχοντες 32 ουκ εληλυθακαλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν33 οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωαννουνηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιωςκαι οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν καιπινουσιν 34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μηδυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιοςμετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι 35 ελευσονταιδε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοςτοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις 36

ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδειςεπιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επιιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχισει καιτω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο τουκαινου 37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκουςπαλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τουςασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοιαπολουνται 38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινουςβλητεον 39 [και] ουδεις πιων παλαιον θελει νεονλεγει γαρ ο παλαιος χρηστος εστιν

εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαιαυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηταιαυτου και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες

ταις χερσιν 2 τινες δε των φαρισαιων ειπαν τιποιειτε ο ουκ εξεστιν τοις σαββασιν 3 καιαποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτοανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ οτε επεινασεν αυτοςκαι οι μετ αυτου [οντες] 4 [ως] εισηλθεν εις τονοικον του θεου και τους αρτους της προθεσεωςλαβων εφαγεν και εδωκεν τοις μετ αυτου ους ουκεξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις 5 καιελεγεν αυτοις κυριος εστιν του σαββατου ο υιοςτου ανθρωπου 6 εγενετο δε εν ετερω σαββατωεισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκεινκαι ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ηνξηρα 7 παρετηρουντο δε αυτον οι γραμματεις καιοι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 4:44 43 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6:7

7

ευρωσιν κατηγορειν αυτου 8 αυτος δε ηδει τουςδιαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηρανεχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον καιαναστας εστη 9 ειπεν δε ο ιησους προς αυτουςεπερωτω υμας ει εξεστιν τω σαββατωαγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι ηαπολεσαι 10 και περιβλεψαμενος παντας αυτουςειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησενκαι απεκατεσταθη η χειρ αυτου 11 αυτοι δεεπλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλουςτι αν ποιησαιεν τω ιησου 12 εγενετο δε εν ταιςημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το οροςπροσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τηπροσευχη του θεου 13 και οτε εγενετο ημεραπροσεφωνησεν τους μαθητας αυτου καιεκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολουςωνομασεν 14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον καιανδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον καιιωαννην και φιλιππον και βαρθολομαιον 15 καιμαθθαιον και θωμαν και ιακωβον αλφαιου καισιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην 16 και ιουδανιακωβου και ιουδαν ισκαριωθ ος εγενετο προδοτης17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινουκαι οχλος πολυς μαθητων αυτου και πληθος πολυτου λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημκαι της παραλιου τυρου και σιδωνος 18 οι ηλθονακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτωνκαι οι ενοχλουμενοι απο πνευματων ακαθαρτωνεθεραπευοντο 19 και πας ο οχλος εζητουναπτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετοκαι ιατο παντας 20 και αυτος επαρας τουςοφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγενμακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλειατου θεου 21 μακαριοι οι πεινωντες νυν οτιχορτασθησεσθε μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτιγελασετε 22 μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμας οιανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας καιονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ωςπονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου 23 χαρητεεν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ομισθος υμων πολυς εν τω ουρανω κατα τα αυταγαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων 24

πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε τηνπαρακλησιν υμων 25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοινυν οτι πεινασετε ουαι οι γελωντες νυν οτιπενθησετε και κλαυσετε 26 ουαι οταν υμας καλωςειπωσιν παντες οι ανθρωποι κατα τα αυτα γαρεποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων27 αλλα υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τουςεχθρους υμων καλως ποιειτε τοις μισουσιν υμας 28

ευλογειτε τους καταρωμενους υμας προσευχεσθεπερι των επηρεαζοντων υμας 29 τω τυπτοντι σε επιτην σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο τουαιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μηκωλυσης 30 παντι αιτουντι σε διδου και απο τουαιροντος τα σα μη απαιτει 31 και καθως θελετε ιναποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ποιειτε αυτοις ομοιως32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμινχαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωνταςαυτους αγαπωσιν 33 και [γαρ] εαν αγαθοποιητε

τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστινκαι οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν 34 και εανδανισητε παρ ων ελπιζετε λαβειν ποια υμιν χαρις[εστιν] και αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανιζουσιν ινααπολαβωσιν τα ισα 35 πλην αγαπατε τους εχθρουςυμων και αγαθοποιειτε και δανιζετε μηδεναπελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς καιεσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επιτους αχαριστους και πονηρους 36 γινεσθεοικτιρμονες καθως [και] ο πατηρ υμων οικτιρμωνεστιν 37 και μη κρινετε και ου μη κριθητε και μηκαταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετεκαι απολυθησεσθε 38 διδοτε και δοθησεται υμινμετρον καλον πεπιεσμενον σεσαλευμενονυπερεκχυννομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμωνω γαρ μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν 39

ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναταιτυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι ειςβοθυνον εμπεσουνται 40 ουκ εστιν μαθητης υπερτον διδασκαλον κατηρτισμενος δε πας εσται ως οδιδασκαλος αυτου 41 τι δε βλεπεις το καρφος το εντω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εντω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις 42 πως δυνασαιλεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω τοκαρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τωοφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλεπρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτεδιαβλεψεις το καρφος το εν τω οφθαλμω τουαδελφου σου εκβαλειν 43 ου γαρ εστιν δενδρονκαλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε παλιν δενδρονσαπρον ποιουν καρπον καλον 44 εκαστον γαρδενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατουσταφυλην τρυγωσιν 45 ο αγαθος ανθρωπος εκ τουαγαθου θησαυρου της καρδιας προφερει τοαγαθον και ο πονηρος εκ του πονηρου προφερει τοπονηρον εκ γαρ περισσευματος καρδιας λαλει τοστομα αυτου 46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ουποιειτε α λεγω 47 πας ο ερχομενος προς με καιακουων μου των λογων και ποιων αυτουςυποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος 48 ομοιος εστινανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν καιεβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετρανπλημμυρης δε γενομενης προσερηξεν ο ποταμος τηοικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην διατο καλως οικοδομησθαι αυτην 49 ο δε ακουσας καιμη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντιοικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερηξεν οποταμος και ευθυς συνεπεσεν και εγενετο το ρηγματης οικιας εκεινης μεγα

επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτουεις τας ακοας του λαου εισηλθεν ειςκαφαρναουμ 2 εκατονταρχου δε τινος

δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτωεντιμος 3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλενπρος αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτωναυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου 4 οιδε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουναυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ωπαρεξη τουτο 5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6:8 44 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 7:5

8

συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν 6 ο δε ιησουςεπορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραναπεχοντος απο της οικιας επεμψεν φιλους οεκατονταρχης λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ουγαρ ικανος ειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης 7

διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλα ειπελογω και ιαθητω ο παις μου 8 και γαρ εγωανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπεμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι καιπορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τωδουλω μου ποιησον τουτο και ποιει 9 ακουσας δεταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τωακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εντω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον 10 καιυποστρεψαντες εις τον οικον οι πεμφθεντες ευροντον δουλον υγιαινοντα 11 και εγενετο εν τω εξηςεπορευθη εις πολιν καλουμενην ναιν καισυνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλοςπολυς 12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως καιιδου εξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υιος τημητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος τηςπολεως ικανος ην συν αυτη 13 και ιδων αυτην οκυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μηκλαιε 14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δεβασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγωεγερθητι 15 και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατολαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου 16 ελαβενδε φοβος παντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντεςοτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτιεπεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου 17 και εξηλθενο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου καιπαση τη περιχωρω 18 και απηγγειλαν ιωαννη οιμαθηται αυτου περι παντων τουτων 19 καιπροσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου οιωαννης επεμψεν προς τον κυριον λεγων συ ει οερχομενος η αλλον προσδοκωμεν 20

παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες ειπανιωαννης ο βαπτιστης απεστειλεν ημας προς σελεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν 21

εν εκεινη τη ωρα εθεραπευσεν πολλους απο νοσωνκαι μαστιγων και πνευματων πονηρων και τυφλοιςπολλοις εχαρισατο βλεπειν 22 και αποκριθεις ειπεναυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωαννη α ειδετεκαι ηκουσατε τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοιπεριπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοιακουουσιν νεκροι εγειρονται πτωχοιευαγγελιζονται 23 και μακαριος εστιν ος εαν μησκανδαλισθη εν εμοι 24 απελθοντων δε τωναγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προς τους οχλουςπερι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημονθεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον 25

αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοιςιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξωκαι τρυφη υπαρχοντες εν τοις βασιλειοις εισιν 26

αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν καιπερισσοτερον προφητου 27 ουτος εστιν περι ουγεγραπται ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προπροσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σουεμπροσθεν σου 28 λεγω υμιν μειζων εν γεννητοιςγυναικων ιωαννου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν

τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν 29 καιπας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τονθεον βαπτισθεντες το βαπτισμα ιωαννου 30 οι δεφαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεουηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου31 τινι ουν ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεαςταυτης και τινι εισιν ομοιοι 32 ομοιοι εισινπαιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις καιπροσφωνουσιν αλληλοις α λεγει ηυλησαμεν υμινκαι ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκεκλαυσατε 33 εληλυθεν γαρ ιωαννης ο βαπτιστηςμη εσθιων αρτον μητε πινων οινον και λεγετεδαιμονιον εχει 34 εληλυθεν ο υιος του ανθρωπουεσθιων και πινων και λεγετε ιδου ανθρωπος φαγοςκαι οινοποτης φιλος τελωνων και αμαρτωλων 35

και εδικαιωθη η σοφια απο παντων των τεκνωναυτης 36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ιναφαγη μετ αυτου και εισελθων εις τον οικον τουφαρισαιου κατεκλιθη 37 και ιδου γυνη ητις ην εντη πολει αμαρτωλος και επιγνουσα οτι κατακειταιεν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρονμυρου 38 και στασα οπισω παρα τους ποδας αυτουκλαιουσα τοις δακρυσιν ηρξατο βρεχειν τουςποδας αυτου και ταις θριξιν της κεφαλης αυτηςεξεμασσεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου καιηλειφεν τω μυρω 39 ιδων δε ο φαρισαιος οκαλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ηνπροφητης εγινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητιςαπτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν 40 καιαποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχωσοι τι ειπειν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν 41 δυοχρεοφειλεται ησαν δανιστη τινι ο εις ωφειλενδηναρια πεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα 42 μηεχοντων αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατοτις ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτον 43

αποκριθεις σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω τοπλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφηβλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις τηνοικιαν υδωρ μοι επι ποδας ουκ εδωκας αυτη δετοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταιςθριξιν αυτης εξεμαξεν 45 φιλημα μοι ουκ εδωκαςαυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσαμου τους ποδας 46 ελαιω την κεφαλην μου ουκηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν τους ποδας μου 47

ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αιπολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεταιολιγον αγαπα 48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αιαμαρτιαι 49 και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγεινεν εαυτοις τις ουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκενσε πορευου εις ειρηνην

και εγενετο εν τω καθεξης και αυτοςδιωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσωνκαι ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του

θεου και οι δωδεκα συν αυτω 2 και γυναικες τινεςαι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρωνκαι ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφης δαιμονια επτα εξεληλυθει 3 και ιωαννα γυνηχουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 7:6 45 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 8:3

πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοις εκ τωνυπαρχοντων αυταις 4 συνιοντος δε οχλου πολλουκαι των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτονειπεν δια παραβολης 5 εξηλθεν ο σπειρων τουσπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειναυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθηκαι τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο 6 καιετερον κατεπεσεν επι την πετραν και φυενεξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα 7 και ετερονεπεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αιακανθαι απεπνιξαν αυτο 8 και ετερον επεσεν ειςτην γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπονεκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωταακουειν ακουετω 9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηταιαυτου τις αυτη ειη η παραβολη 10 ο δε ειπεν υμινδεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας τουθεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντεςμη βλεπωσιν και ακουοντες μη συνιωσιν 11 εστινδε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος τουθεου 12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντεςειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον αποτης καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν13 οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μεταχαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκεχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρωπειρασμου αφιστανται 14 το δε εις τας ακανθαςπεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνωνκαι πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοισυμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν 15 το δε εν τηκαλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη καιαγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν καικαρποφορουσιν εν υπομονη 16 ουδεις δε λυχνοναψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινηςτιθησιν αλλ επι λυχνιας τιθησιν ινα οιεισπορευομενοι βλεπωσιν το φως 17 ου γαρ εστινκρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφονο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη 18 βλεπετεουν πως ακουετε ος αν γαρ εχη δοθησεται αυτω καιος αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου19 παρεγενετο δε προς αυτον η μητηρ και οιαδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτωδια τον οχλον 20 απηγγελη δε αυτω η μητηρ σουκαι οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν θελοντεςσε 21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρμου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον τουθεου ακουοντες και ποιουντες 22 εγενετο δε εν μιατων ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οιμαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμενεις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν 23

πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο καιεκινδυνευον 24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτονλεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δεδιεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνιτου υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη 25

ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων φοβηθεντες δεεθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτοςεστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατικαι υπακουουσιν αυτω 26 και κατεπλευσαν εις τηνχωραν των γερασηνων ητις εστιν αντιπερα της

γαλιλαιας 27 εξελθοντι δε αυτω επι την γηνυπηντησεν ανηρ τις εκ της πολεως εχων δαιμονιακαι χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και ενοικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν 28 ιδων δετον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνημεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου τουυψιστου δεομαι σου μη με βασανισης 29

παρηγγειλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτωεξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοιςσυνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν καιπεδαις φυλασσομενος και διαρρησσων τα δεσμαηλαυνετο υπο του δαιμονιου εις τας ερημους 30

επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους τι σοι ονομα εστινο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα ειςαυτον 31 και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξηαυτοις εις την αβυσσον απελθειν 32 ην δε εκειαγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει καιπαρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις ειςεκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις 33

εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπουεισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγεληκατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη 34

ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον καιαπηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους 35

εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τονιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ουτα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον καισωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου καιεφοβηθησαν 36 απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντεςπως εσωθη ο δαιμονισθεις 37 και ηρωτησεν αυτοναπαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνωναπελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντοαυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν 38 εδειτο δεαυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναισυν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων 39 υποστρεφεεις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν οθεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσωνοσα εποιησεν αυτω ο ιησους 40 εν δε τωυποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλοςησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον 41 και ιδουηλθεν ανηρ ω ονομα ιαιρος και ουτος αρχων τηςσυναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας[του] ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τονοικον αυτου 42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ωςετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τωυπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον 43 καιγυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις[ιατροις προσαναλωσασα ολον τον βιον] ουκισχυσεν απ ουδενος θεραπευθηναι 44

προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου τουιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις τουαιματος αυτης 45 και ειπεν ο ιησους τις οαψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν οπετρος επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε καιαποθλιβουσιν 46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τιςεγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου 47

ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθενκαι προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτουαπηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθηπαραχρημα 48 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 8:4 46 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 8:48

9

σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην 49 ετι αυτουλαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγουλεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλετον διδασκαλον 50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθηαυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται 51

ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινασυν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβονκαι τον πατερα της παιδος και την μητερα 52

εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπενμη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει 53 καικατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν 54 αυτος δεκρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παιςεγειρε 55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης καιανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναιφαγειν 56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δεπαρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος

συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεναυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα ταδαιμονια και νοσους θεραπευειν 2 και

απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν τουθεου και ιασθαι [τους ασθενεις] 3 και ειπεν προςαυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδονμητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε [ανα]δυο χιτωνας εχειν 4 και εις ην αν οικιαν εισελθητεεκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε 5 και οσοι αν μηδεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεωςεκεινης τον κονιορτον απο των ποδων υμωναποτινασσετε εις μαρτυριον επ αυτους 6

εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμαςευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου 7

ηκουσεν δε ηρωδης ο τετρααρχης τα γινομεναπαντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτιιωαννης ηγερθη εκ νεκρων 8 υπο τινων δε οτιηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις τωναρχαιων ανεστη 9 ειπεν δε ηρωδης ιωαννην εγωαπεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουωτοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον 10 καιυποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτωοσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησενκατ ιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα 11 οι δεοχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω καιαποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι τηςβασιλειας του θεου και τους χρειαν εχονταςθεραπειας ιατο 12 η δε ημερα ηρξατο κλινεινπροσελθοντες δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσοντον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμαςκαι αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμονοτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν 13 ειπεν δε προςαυτους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπαν ουκεισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ειμητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τονλαον τουτον βρωματα 14 ησαν γαρ ωσει ανδρεςπεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτουκατακλινατε αυτους κλισιας [ωσει] ανα πεντηκοντα15 και εποιησαν ουτως και κατεκλιναν απαντας 16

λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυαςαναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους καικατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναιτω οχλω 17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντεςκαι ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων

κοφινοι δωδεκα 18 και εγενετο εν τω ειναι αυτονπροσευχομενον κατα μονας συνησαν αυτω οιμαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα μελεγουσιν οι οχλοι ειναι 19 οι δε αποκριθεντεςειπαν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοιδε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη 20 ειπενδε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δεαποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου 21 ο δεεπιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειντουτο 22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπουπολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο τωνπρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων καιαποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι 23

ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μουερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τονσταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι 24

ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσειαυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκενεμου ουτος σωσει αυτην 25 τι γαρ ωφελειταιανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δεαπολεσας η ζημιωθεις 26 ος γαρ αν επαισχυνθη μεκαι τους εμους λογους τουτον ο υιος τουανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξηαυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων 27

λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτουεστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατου εως ανιδωσιν την βασιλειαν του θεου 28 εγενετο δε μετατους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω [και]παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβονανεβη εις το ορος προσευξασθαι 29 και εγενετο εντω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπουαυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκοςεξαστραπτων 30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουναυτω οιτινες ησαν μωυσης και ηλιας 31 οιοφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ηνημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ 32 ο δε πετροςκαι οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνωδιαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου καιτους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω 33 καιεγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτουειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλονεστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρειςμιαν σοι και μιαν μωυσει και μιαν ηλια μη ειδως ολεγει 34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφεληκαι επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τωεισελθειν αυτους εις την νεφελην 35 και φωνηεγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιοςμου ο εκλελεγμενος αυτου ακουετε 36 και εν τωγενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησους μονος καιαυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναιςταις ημεραις ουδεν ων εωρακαν 37 εγενετο δε τηεξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορουςσυνηντησεν αυτω οχλος πολυς 38 και ιδου ανηραπο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαισου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενης μοιεστιν 39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον καιεξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρουκαι μογις αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον 40

και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτοκαι ουκ ηδυνηθησαν 41 αποκριθεις δε ο ιησους

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 8:49 47 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 9:41

10

ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτεεσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγεωδε τον υιον σου 42 ετι δε προσερχομενου αυτουερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξενεπετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτωκαι ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατριαυτου 43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τημεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επιπασιν οις εποιει ειπεν προς τους μαθητας αυτου 44

θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτουςο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι ειςχειρας ανθρωπων 45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτοκαι ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μηαισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτονπερι του ρηματος τουτου 46 εισηλθεν δεδιαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων47 ο δε ιησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιαςαυτων επιλαβομενος παιδιον εστησεν αυτο παρεαυτω 48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο τοπαιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος ανεμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρμικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστινμεγας 49 αποκριθεις δε ιωαννης ειπεν επισταταειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλονταδαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθειμεθ ημων 50 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους μηκωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμωνεστιν 51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι ταςημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος τοπροσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι ειςιερουσαλημ 52 και απεστειλεν αγγελους προπροσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον ειςκωμην σαμαριτων ως ετοιμασαι αυτω 53 και ουκεδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ηνπορευομενον εις ιερουσαλημ 54 ιδοντες δε οιμαθηται ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελειςειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου καιαναλωσαι αυτους 55 στραφεις δε επετιμησεναυτοις 56 και επορευθησαν εις ετεραν κωμην 57

και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προςαυτον ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη 58 καιειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσινκαι τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δευιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαληνκλινη 59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δεειπεν [κυριε] επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτονθαψαι τον πατερα μου 60 ειπεν δε αυτω αφες τουςνεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δεαπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου 61

ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτονδε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικονμου 62 ειπεν δε [προς αυτον] ο ιησους ουδειςεπιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εις ταοπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου

μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος ετερουςεβδομηκοντα [δυο] και απεστειλεν αυτουςανα δυο [δυο] προ προσωπου αυτου εις

πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οιδε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του

θερισμου οπως εργατας εκβαλη εις τον θερισμοναυτου 3 υπαγετε ιδου αποστελλω υμας ως αρναςεν μεσω λυκων 4 μη βασταζετε βαλλαντιον μηπηραν μη υποδηματα και μηδενα κατα την οδονασπασησθε 5 εις ην δ αν εισελθητε οικιαν πρωτονλεγετε ειρηνη τω οικω τουτω 6 και εαν εκει η υιοςειρηνης επαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμων ειδε μη γε εφ υμας ανακαμψει 7 εν αυτη δε τη οικιαμενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιοςγαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξοικιας εις οικιαν 8 και εις ην αν πολιν εισερχησθεκαι δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν 9

και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετεαυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου 10 ειςην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμαςεξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε 11 καιτον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεωςυμων εις τους ποδας απομασσομεθα υμιν πληντουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν η βασιλεια του θεου12 λεγω υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινηανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινη 13 ουαι σοιχοραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω καισιδωνι εγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναι ενυμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοιμετενοησαν 14 πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερονεσται εν τη κρισει η υμιν 15 και συ καφαρναουμ μηεως ουρανου υψωθηση εως του αδου καταβηση 16

ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμεαθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα [δυο] μεταχαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεταιημιν εν τω ονοματι σου 18 ειπεν δε αυτοιςεθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ τουουρανου πεσοντα 19 ιδου δεδωκα υμιν τηνεξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιωνκαι επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδενυμας ου μη αδικηση 20 πλην εν τουτω μη χαιρετεοτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε οτιτα ονοματα υμων εγγεγραπται εν τοις ουρανοις 21

εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο [εν] τω πνευματι τωαγιω και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε τουουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα αποσοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοιςναι ο πατηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθενσου 22 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μουκαι ουδεις γινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πατηρκαι τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος και ω εανβουληται ο υιος αποκαλυψαι 23 και στραφεις προςτους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οιοφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε 24 λεγω γαρ υμινοτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν αυμεις βλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι α ακουετεκαι ουκ ηκουσαν 25 και ιδου νομικος τις ανεστηεκπειραζων αυτον λεγων διδασκαλε τι ποιησαςζωην αιωνιον κληρονομησω 26 ο δε ειπεν προςαυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τονθεον σου εξ ολης [της] καρδιας σου και εν ολη τηψυχη σου και εν ολη τη ισχυι σου και εν ολη τηδιανοια σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον 28

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 9:42 48 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 10:28

11

ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει καιζηση 29 ο δε θελων δικαιωσαι εαυτον ειπεν προςτον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον 30 υπολαβωνο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν αποιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οικαι εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντεςαπηλθον αφεντες ημιθανη 31 κατα συγκυριαν δειερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδωναυτον αντιπαρηλθεν 32 ομοιως δε και λευιτης[γενομενος] κατα τον τοπον ελθων και ιδωναντιπαρηλθεν 33 σαμαριτης δε τις οδευων ηλθενκατ αυτον και ιδων εσπλαγχνισθη 34 καιπροσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεωνελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιονκτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθηαυτου 35 και επι την αυριον εκβαλων εδωκεν δυοδηναρια τω πανδοχει και ειπεν επιμεληθητι αυτουκαι ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τωεπανερχεσθαι με αποδωσω σοι 36 τις τουτων τωντριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντοςεις τους ληστας 37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεοςμετ αυτου ειπεν δε αυτω ο ιησους πορευου και συποιει ομοιως 38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτοςεισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθαυπεδεξατο αυτον 39 και τηδε ην αδελφη καλουμενημαριαμ [η] και παρακαθεσθεισα προς τους ποδαςτου κυριου ηκουεν τον λογον αυτου 40 η δε μαρθαπεριεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δεειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονηνμε κατελιπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοισυναντιλαβηται 41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη οκυριος μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περιπολλα 42 ενος δε εστιν χρεια μαριαμ γαρ τηναγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεταιαυτης

και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινιπροσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τιςτων μαθητων αυτου προς αυτον κυριε

διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννηςεδιδαξεν τους μαθητας αυτου 2 ειπεν δε αυτοιςοταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω τοονομα σου ελθετω η βασιλεια σου 3 τον αρτονημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν 4

και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοιαφιομεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκηςημας εις πειρασμον 5 και ειπεν προς αυτους τις εξυμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτονμεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρειςαρτους 6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδουπρος με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω 7 κακεινοςεσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδηη θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου ειςτην κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι 8

λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια τοειναι φιλον αυτου δια γε την αναιδειαν αυτουεγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει 9 καγω υμινλεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε καιευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν 10 πας γαρο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τωκρουοντι ανοιγησεται 11 τινα δε εξ υμων τον

πατερα αιτησει ο υιος ιχθυν και αντι ιχθυος οφιναυτω επιδωσει 12 η και αιτησει ωον επιδωσει αυτωσκορπιον 13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντεςοιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμωνποσω μαλλον ο πατηρ [ο] εξ ουρανου δωσειπνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον 14 και ηνεκβαλλων δαιμονιον [και αυτο ην] κωφον εγενετοδε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφοςκαι εθαυμασαν οι οχλοι 15 τινες δε εξ αυτων ειπονεν βεελζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλειτα δαιμονια 16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξουρανου εζητουν παρ αυτου 17 αυτος δε ειδωςαυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλειαεφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επιοικον πιπτει 18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτονδιεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτιλεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια 19

ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οιυιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοιυμων κριται εσονται 20 ει δε εν δακτυλω θεου[εγω] εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας ηβασιλεια του θεου 21 οταν ο ισχυροςκαθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην ενειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου 22 επαν δεισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον τηνπανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τασκυλα αυτου διαδιδωσιν 23 ο μη ων μετ εμου κατεμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει 24

οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο τουανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουναναπαυσιν και μη ευρισκον [τοτε] λεγειυποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον 25 καιελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον 26

τοτε πορευεται και παραλαμβανει ετερα πνευματαπονηροτερα εαυτου επτα και εισελθοντα κατοικειεκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινουχειρονα των πρωτων 27 εγενετο δε εν τω λεγειναυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνη εκ του οχλουειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε καιμαστοι ους εθηλασας 28 αυτος δε ειπεν μενουνμακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου καιφυλασσοντες 29 των δε οχλων επαθροιζομενωνηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστινσημειον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μητο σημειον ιωνα 30 καθως γαρ εγενετο ιωνας τοιςνινευιταις σημειον ουτως εσται και ο υιος τουανθρωπου τη γενεα ταυτη 31 βασιλισσα νοτουεγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων τηςγενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκτων περατων της γης ακουσαι την σοφιανσολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε 32

ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετατης γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτιμετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειονιωνα ωδε 33 ουδεις λυχνον αψας εις κρυπτηντιθησιν [ουδε υπο τον μοδιον] αλλ επι την λυχνιανινα οι εισπορευομενοι το φως βλεπωσιν 34 ολυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου οταν οοφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σουφωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 10:29 49 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 11:34

12

σου σκοτεινον 35 σκοπει ουν μη το φως το εν σοισκοτος εστιν 36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινονμη εχον μερος τι σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ωςοταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε 37 εν δε τωλαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιος οπως αριστησηπαρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν 38 ο δε φαρισαιοςιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ τουαριστου 39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμειςοι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και τουπινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμειαρπαγης και πονηριας 40 αφρονες ουχ ο ποιησαςτο εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν 41 πλην ταενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαραυμιν εστιν 42 αλλα ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτιαποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και πανλαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπηντου θεου ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μηπαρειναι 43 ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατετην πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τουςασπασμους εν ταις αγοραις 44 ουαι υμιν οτι εστεως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι [οι]περιπατουντες επανω ουκ οιδασιν 45 αποκριθειςδε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυταλεγων και ημας υβριζεις 46 ο δε ειπεν και υμιν τοιςνομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπουςφορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλωνυμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις 47 ουαι υμινοτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δεπατερες υμων απεκτειναν αυτους 48 αρα μαρτυρεςεστε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερωνυμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δεοικοδομειτε 49 δια τουτο και η σοφια του θεουειπεν αποστελω εις αυτους προφητας καιαποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν καιδιωξουσιν 50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων τωνπροφητων το εκκεχυμενον απο καταβολης κοσμουαπο της γενεας ταυτης 51 απο αιματος αβελ εωςαιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ τουθυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμινεκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης 52 ουαι υμιντοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεωςαυτοι ουκ εισηλθατε και τους εισερχομενουςεκωλυσατε 53 κακειθεν εξελθοντος αυτου ηρξαντοοι γραμματεις και οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν καιαποστοματιζειν αυτον περι πλειονων 54

ενεδρευοντες αυτον θηρευσαι τι εκ του στοματοςαυτου

εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων τουοχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατολεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον

προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης ητις εστινυποκρισις των φαρισαιων 2 ουδεν δεσυγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεταικαι κρυπτον ο ου γνωσθησεται 3 ανθ ων οσα εν τησκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προςτο ους ελαλησατε εν τοις ταμειοις κηρυχθησεταιεπι των δωματων 4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μουμη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα καιμετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι 5

υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον

μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν ειςτην γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε 6 ουχιπεντε στρουθια πωλουνται ασσαριων δυο και εν εξαυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου7 αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαιηριθμηνται μη φοβεισθε πολλων στρουθιωνδιαφερετε 8 λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογηση ενεμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος τουανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν τωναγγελων του θεου 9 ο δε αρνησαμενος με ενωπιοντων ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον τωναγγελων του θεου 10 και πας ος ερει λογον εις τονυιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις τοαγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται 11

οταν δε εισφερωσιν υμας επι τας συναγωγας καιτας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνησητε πως ητι απολογησησθε η τι ειπητε 12 το γαρ αγιονπνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν13 ειπεν δε τις εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπετω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου τηνκληρονομιαν 14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις μεκατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμας 15 ειπεν δεπρος αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο πασηςπλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωηαυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτω 16 ειπεν δεπαραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινοςπλουσιου ευφορησεν η χωρα 17 και διελογιζετο ενεαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξωτους καρπους μου 18 και ειπεν τουτο ποιησωκαθελω μου τας αποθηκας και μειζοναςοικοδομησω και συναξω εκει παντα τον σιτον καιτα αγαθα μου 19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχειςπολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυουφαγε πιε ευφραινου 20 ειπεν δε αυτω ο θεοςαφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσιναπο σου α δε ητοιμασας τινι εσται 21 ουτως οθησαυριζων εαυτω και μη εις θεον πλουτων 22

ειπεν δε προς τους μαθητας [αυτου] δια τουτολεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τωσωματι τι ενδυσησθε 23 η γαρ ψυχη πλειον εστιντης τροφης και το σωμα του ενδυματος 24

κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδεθεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη καιο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμειςδιαφερετε των πετεινων 25 τις δε εξ υμωνμεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτουπροσθειναι πηχυν 26 ει ουν ουδε ελαχιστονδυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε 27

κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδενηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξηαυτου περιεβαλετο ως εν τουτων 28 ει δε εν αγρωτον χορτον οντα σημερον και αυριον εις κλιβανονβαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεζει ποσω μαλλονυμας ολιγοπιστοι 29 και υμεις μη ζητειτε τι φαγητεκαι τι πιητε και μη μετεωριζεσθε 30 ταυτα γαρπαντα τα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμων δε οπατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων 31 πλην ζητειτετην βασιλειαν αυτου και ταυτα προστεθησεταιυμιν 32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτιευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 11:35 50 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 12:32

13

βασιλειαν 33 πωλησατε τα υπαρχοντα υμων καιδοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοις βαλλαντια μηπαλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοιςουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σηςδιαφθειρει 34 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμωνεκει και η καρδια υμων εσται 35 εστωσαν υμων αιοσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι 36

και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τονκυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ των γαμων ιναελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριοςευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτιπεριζωσεται και ανακλινει αυτους και παρελθωνδιακονησει αυτοις 38 καν εν τη δευτερα καν εν τητριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοι εισινεκεινοι 39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει οοικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται ουκ αναφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου 40 και υμειςγινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος τουανθρωπου ερχεται 41 ειπεν δε ο πετρος κυριε προςημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προςπαντας 42 και ειπεν ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστοςοικονομος ο φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επιτης θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω [το]σιτομετριον 43 μακαριος ο δουλος εκεινος ονελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως 44

αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιναυτου καταστησει αυτον 45 εαν δε ειπη ο δουλοςεκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μουερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και ταςπαιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι 46

ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ουπροσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει καιδιχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα τωναπιστων θησει 47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους τοθελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασας ηποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγωνδαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυπερισσοτερον αιτησουσιν αυτον 49 πυρ ηλθονβαλειν επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη 50

βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαιεως οτου τελεσθη 51 δοκειτε οτι ειρηνηνπαρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ ηδιαμερισμον 52 εσονται γαρ απο του νυν πεντε ενενι οικω διαμεμερισμενοι τρεις επι δυσιν και δυοεπι τρισιν 53 διαμερισθησονται πατηρ επι υιω καιυιος επι πατρι μητηρ επι την θυγατερα καιθυγατηρ επι την μητερα πενθερα επι την νυμφηναυτης και νυμφη επι την πενθεραν 54 ελεγεν δε καιτοις οχλοις οταν ιδητε [την] νεφεληνανατελλουσαν επι δυσμων ευθεως λεγετε οτιομβρος ερχεται και γινεται ουτως 55 και οταννοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γινεται56 υποκριται το προσωπον της γης και τουουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον καιρον δε τουτονπως ουκ οιδατε δοκιμαζειν 57 τι δε και αφ εαυτωνου κρινετε το δικαιον 58 ως γαρ υπαγεις μετα τουαντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν

απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προςτον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω πρακτορικαι ο πρακτωρ σε βαλει εις φυλακην 59 λεγω σοιου μη εξελθης εκειθεν εως και το εσχατον λεπτοναποδως

παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρωαπαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιωνων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των

θυσιων αυτων 2 και αποκριθεις ειπεν αυτοιςδοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παραπαντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι ταυταπεπονθασιν 3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μημετανοητε παντες ομοιως απολεισθε 4 η εκεινοι οιδεκαοκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμκαι απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι αυτοι οφειλεταιεγενοντο παρα παντας τους ανθρωπους τουςκατοικουντας ιερουσαλημ 5 ουχι λεγω υμιν αλλεαν μη μετανοητε παντες ωσαυτως απολεισθε 6

ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τιςπεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου και ηλθενζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν 7 ειπεν δεπρος τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ουερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχευρισκω εκκοψον [ουν] αυτην ινα τι και την γηνκαταργει 8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφεςαυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περιαυτην και βαλω κοπρια 9 καν μεν ποιηση καρπονεις το μελλον ει δε μη γε εκκοψεις αυτην 10 ην δεδιδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν11 και ιδου γυνη πνευμα εχουσα ασθενειας ετηδεκαοκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενηανακυψαι εις το παντελες 12 ιδων δε αυτην οιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναιαπολελυσαι της ασθενειας σου 13 και επεθηκεναυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη καιεδοξαζεν τον θεον 14 αποκριθεις δε οαρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατωεθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν αυταις ουνερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα τουσαββατου 15 απεκριθη δε αυτω ο κυριος και ειπενυποκριται εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τονβουν αυτου η τον ονον απο της φατνης καιαπαγαγων ποτιζει 16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετηουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερατου σαββατου 17 και ταυτα λεγοντος αυτουκατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και παςο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοιςγινομενοις υπ αυτου 18 ελεγεν ουν τινι ομοια εστινη βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην 19

ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωποςεβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετοεις δενδρον και τα πετεινα του ουρανουκατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου 20 και παλινειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου 21

ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν ειςαλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον 22 καιδιεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων καιπορειαν ποιουμενος εις ιεροσολυμα 23 ειπεν δε τις

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 12:33 51 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 13:23

14

αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προςαυτους 24 αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενηςθυρας οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθεινκαι ουκ ισχυσουσιν 25 αφ ου αν εγερθη οοικοδεσποτης και αποκλειση την θυραν καιαρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυρανλεγοντες κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερειυμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε 26 τοτε αρξεσθελεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και ενταις πλατειαις ημων εδιδαξας 27 και ερει λεγωνυμιν ουκ οιδα [υμας] ποθεν εστε αποστητε απ εμουπαντες εργαται αδικιας 28 εκει εσται ο κλαυθμοςκαι ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμκαι ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εντη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω29 και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και αποβορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τηβασιλεια του θεου 30 και ιδου εισιν εσχατοι οιεσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονταιεσχατοι 31 εν αυτη τη ωρα προσηλθαν τινεςφαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευουεντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι 32 καιειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτηιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις αποτελωσημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι 33

πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενηπορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητηναπολεσθαι εξω ιερουσαλημ 34 ιερουσαλημιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας καιλιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτηνποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου οντροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο ταςπτερυγας και ουκ ηθελησατε 35 ιδου αφιεται υμινο οικος υμων λεγω [δε] υμιν ου μη ιδητε με εως[ηξει οτε] ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος ενονοματι κυριου

και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικοντινος των αρχοντων [των] φαρισαιωνσαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν

παρατηρουμενοι αυτον 2 και ιδου ανθρωπος τιςην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου 3 και αποκριθειςο ιησους ειπεν προς τους νομικους και φαρισαιουςλεγων εξεστιν τω σαββατω θεραπευσαι η ου 4 οιδε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον καιαπελυσεν 5 και προς αυτους ειπεν τινος υμων υιοςη βους εις φρεαρ πεσειται και ουκ ευθεωςανασπασει αυτον εν ημερα του σαββατου 6 καιουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι προς ταυτα 7 ελεγενδε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πωςτας πρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους 8

οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθηςεις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου ηκεκλημενος υπ αυτου 9 και ελθων ο σε και αυτονκαλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξημετα αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν 10 αλλοταν κληθης πορευθεις αναπεσε εις τον εσχατοντοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ερει σοι φιλεπροσαναβηθι ανωτερον τοτε εσται σοι δοξαενωπιον παντων των συνανακειμενων σοι 11 οτιπας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινων

εαυτον υψωθησεται 12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτιαυτον οταν ποιης αριστον η δειπνον μη φωνει τουςφιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τουςσυγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε καιαυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομασοι 13 αλλ οταν δοχην ποιης καλει πτωχουςαναπειρους χωλους τυφλους 14 και μακαριος εσηοτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοιανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει τωνδικαιων 15 ακουσας δε τις των συνανακειμενωνταυτα ειπεν αυτω μακαριος οστις φαγεται αρτον εντη βασιλεια του θεου 16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωποςτις εποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους 17

και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα τουδειπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδηετοιμα εστιν 18 και ηρξαντο απο μιας παντεςπαραιτεισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασακαι εχω αναγκην εξελθων ιδειν αυτον ερωτω σε εχεμε παρητημενον 19 και ετερος ειπεν ζευγη βοωνηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυταερωτω σε εχε με παρητημενον 20 και ετερος ειπενγυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν 21

και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν τω κυριωαυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεντω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειαςκαι ρυμας της πολεως και τους πτωχους καιαναπειρους και τυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε22 και ειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν ο επεταξας καιετι τοπος εστιν 23 και ειπεν ο κυριος προς τονδουλον εξελθε εις τας οδους και φραγμους καιαναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικος 24

λεγω γαρ υμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων τωνκεκλημενων γευσεται μου του δειπνου 25

συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφειςειπεν προς αυτους 26 ει τις ερχεται προς με και ουμισει τον πατερα εαυτου και την μητερα και τηνγυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και ταςαδελφας ετι τε και την ψυχην εαυτου ου δυναταιειναι μου μαθητης 27 οστις ου βασταζει τονσταυρον εαυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναταιειναι μου μαθητης 28 τις γαρ εξ υμων θελωνπυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισας ψηφιζειτην δαπανην ει εχει εις απαρτισμον 29 ινα μηποτεθεντος αυτου θεμελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαιπαντες οι θεωρουντες αρξωνται αυτω εμπαιζειν 30

λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομεινκαι ουκ ισχυσεν εκτελεσαι 31 η τις βασιλευςπορευομενος ετερω βασιλει συμβαλειν εις πολεμονουχι καθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατος εστινεν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσιχιλιαδων ερχομενω επ αυτον 32 ει δε μη γε ετιαυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτατα προς ειρηνην 33 ουτως ουν πας εξ υμων ος ουκαποτασσεται πασιν τοις εαυτου υπαρχουσιν ουδυναται ειναι μου μαθητης 34 καλον ουν το αλαςεαν δε και το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται 35

ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξωβαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 13:24 52 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:35

15

16

ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντες οιτελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου2 και διεγογγυζον οι τε φαρισαιοι και οι

γραμματεις λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλουςπροσδεχεται και συνεσθιει αυτοις 3 ειπεν δε προςαυτους την παραβολην ταυτην λεγων 4 τιςανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα καιαπολεσας εξ αυτων εν ου καταλειπει τα ενενηκονταεννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλοςεως ευρη αυτο 5 και ευρων επιτιθησιν επι τουςωμους αυτου χαιρων 6 και ελθων εις τον οικονσυγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγωναυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μουτο απολωλος 7 λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εν τωουρανω εσται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επιενενηκοντα εννεα δικαιοις οιτινες ου χρειανεχουσιν μετανοιας 8 η τις γυνη δραχμας εχουσαδεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνονκαι σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως ουευρη 9 και ευρουσα συγκαλει τας φιλας καιγειτονας λεγουσα συγχαρητε μοι οτι ευρον τηνδραχμην ην απωλεσα 10 ουτως λεγω υμιν γινεταιχαρα ενωπιον των αγγελων του θεου επι ενιαμαρτωλω μετανοουντι 11 ειπεν δε ανθρωπος τιςειχεν δυο υιους 12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τωπατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος τηςουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον 13 και μετ ουπολλας ημερας συναγαγων παντα ο νεωτερος υιοςαπεδημησεν εις χωραν μακραν και εκειδιεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως 14

δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμοςισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατουστερεισθαι 15 και πορευθεις εκολληθη ενι τωνπολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον ειςτους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους 16 καιεπεθυμει χορτασθηναι εκ των κερατιων ων ησθιονοι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω 17 εις εαυτον δεελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μουπερισσευονται αρτων εγω δε λιμω ωδε απολλυμαι18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου καιερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον καιενωπιον σου 19 ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιοςσου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου 20 καιαναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δεαυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηραυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επιτον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον 21

ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ ημαρτον εις τονουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιοςκληθηναι υιος σου 22 ειπεν δε ο πατηρ προς τουςδουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην τηνπρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον ειςτην χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας 23

και φερετε τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε καιφαγοντες ευφρανθωμεν 24 οτι ουτος ο υιος μουνεκρος ην και ανεζησεν ην απολωλως και ευρεθηκαι ηρξαντο ευφραινεσθαι 25 ην δε ο υιος αυτου οπρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τηοικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων 26 καιπροσκαλεσαμενος ενα των παιδων επυνθανετο τι

αν ειη ταυτα 27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σουηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τονσιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν 28

ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηραυτου εξελθων παρεκαλει αυτον 29 ο δεαποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετηδουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθονκαι εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα τωνφιλων μου ευφρανθω 30 οτε δε ο υιος σου ουτος οκαταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθενεθυσας αυτω τον σιτευτον μοσχον 31 ο δε ειπεναυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα ταεμα σα εστιν 32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδειοτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησεν καιαπολωλως και ευρεθη

ελεγεν δε και προς τους μαθηταςανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχενοικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως

διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου 2 και φωνησαςαυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδοςτον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνη ετιοικονομειν 3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τιποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται τηνοικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειναισχυνομαι 4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθωεκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικουςαυτων 5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον τωνχρεοφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτωποσον οφειλεις τω κυριω μου 6 ο δε ειπεν εκατονβατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου ταγραμματα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δεειπεν εκατον κορους σιτου λεγει αυτω δεξαι σου ταγραμματα και γραψον ογδοηκοντα 8 και επηνεσενο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμωςεποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτουφρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις τηνγενεαν την εαυτων εισιν 9 και εγω υμιν λεγωεαυτοις ποιησατε φιλους εκ του μαμωνα τηςαδικιας ινα οταν εκλιπη δεξωνται υμας εις ταςαιωνιους σκηνας 10 ο πιστος εν ελαχιστω και ενπολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και ενπολλω αδικος εστιν 11 ει ουν εν τω αδικω μαμωναπιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε τουμετερον τις υμιν δωσει 13 ουδεις οικετης δυναταιδυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει καιτον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και τουετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευεινκαι μαμωνα 14 ηκουον δε ταυτα παντα οιφαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες καιεξεμυκτηριζον αυτον 15 και ειπεν αυτοις υμεις εστεοι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων οδε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το ενανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου 16

ο νομος και οι προφηται μεχρι ιωαννου απο τοτε ηβασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτηνβιαζεται 17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον καιτην γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιανπεσειν 18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 15:2 53 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 16:18

17

18

γαμων ετεραν μοιχευει και ο απολελυμενην αποανδρος γαμων μοιχευει 19 ανθρωπος δε τις ηνπλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσονευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως 20 πτωχος δετις ονοματι λαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνααυτου ειλκωμενος 21 και επιθυμων χορτασθηναιαπο των πιπτοντων απο της τραπεζης τουπλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι επελειχον ταελκη αυτου 22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχονκαι απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τονκολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος καιεταφη 23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμουςαυτου υπαρχων εν βασανοις ορα αβρααμ απομακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου 24 καιαυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον μεκαι πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον τουδακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη τηνγλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη 25

ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες τααγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τακακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι 26

και εν πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμαμεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι ενθενπρος υμας μη δυνωνται μηδε εκειθεν προς ημαςδιαπερωσιν 27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ιναπεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου 28 εχωγαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοιςινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον τηςβασανου 29 λεγει δε αβρααμ εχουσιν μωυσεα καιτους προφητας ακουσατωσαν αυτων 30 ο δε ειπενουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρωνπορευθη προς αυτους μετανοησουσιν 31 ειπεν δεαυτω ει μωυσεως και των προφητων ουκακουουσιν ουδ εαν τις εκ νεκρων αναστηπεισθησονται

ειπεν δε προς τους μαθητας αυτουανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μηελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται 2 λυσιτελει

αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι τοντραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν ηινα σκανδαλιση των μικρων τουτων ενα 3

προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη ο αδελφος σουεπιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω 4

και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε καιεπτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοωαφησεις αυτω 5 και ειπαν οι αποστολοι τω κυριωπροσθες ημιν πιστιν 6 ειπεν δε ο κυριος ει εχετεπιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω[ταυτη] εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασσηκαι υπηκουσεν αν υμιν 7 τις δε εξ υμων δουλονεχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκτου αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε 8

αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω καιπεριζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω καιμετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ 9 μη εχει χαριντω δουλω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα 10 ουτωςκαι υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθενταυμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν ο ωφειλομενποιησαι πεποιηκαμεν 11 και εγενετο εν τωπορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια

μεσον σαμαρειας και γαλιλαιας 12 καιεισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν[αυτω] δεκα λεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επισταταελεησον ημας 14 και ιδων ειπεν αυτοιςπορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν καιεγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν 15

εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μεταφωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον 16 και επεσενεπι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστωναυτω και αυτος ην σαμαριτης 17 αποκριθεις δε οιησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δεεννεα που 18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντεςδουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος 19

και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σουσεσωκεν σε 20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιωνποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοιςκαι ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μεταπαρατηρησεως 21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η εκειιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν 22

ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτεεπιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου τουανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε 23 και ερουσινυμιν ιδου εκει [η] ιδου ωδε μη απελθητε μηδεδιωξητε 24 ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκτης υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπειουτως εσται ο υιος του ανθρωπου [εν τη ημερααυτου] 25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν καιαποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης 26 καικαθως εγενετο εν ταις ημεραις νωε ουτως εσται καιεν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου 27 ησθιονεπινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ης ημεραςεισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν οκατακλυσμος και απωλεσεν παντας 28 ομοιωςκαθως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινονηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν 29 η δεημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ καιθειον απ ουρανου και απωλεσεν παντας 30 κατα τααυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπουαποκαλυπτεται 31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επιτου δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μηκαταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μηεπιστρεψατω εις τα οπισω 32 μνημονευετε τηςγυναικος λωτ 33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτουπεριποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσηζωογονησει αυτην 34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτιεσονται δυο επι κλινης μιας ο ειςπαραλημφθησεται και ο ετερος αφεθησεται 35

εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μιαπαραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται 17:3636 37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε οδε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοιεπισυναχθησονται

ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δεινπαντοτε προσευχεσθαι αυτους και μηεγκακειν 2 λεγων κριτης τις ην εν τινι

πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μηεντρεπομενος 3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη καιηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο τουαντιδικου μου 4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα δε

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 16:19 54 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18:4

19

ταυτα ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαιουδε ανθρωπον εντρεπομαι 5 δια γε το παρεχεινμοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ιναμη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με 6 ειπεν δε οκυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει 7 οδε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτωναυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος καιμακροθυμει επ αυτοις 8 λεγω υμιν οτι ποιησει τηνεκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος τουανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι τηςγης 9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφεαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντας τουςλοιπους την παραβολην ταυτην 10 ανθρωποι δυοανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι ο ειςφαρισαιος και ο ετερος τελωνης 11 ο φαρισαιοςσταθεις προς εαυτον ταυτα προσηυχετο ο θεοςευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι τωνανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ουτος οτελωνης 12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατωπαντα οσα κτωμαι 13 ο δε τελωνης μακροθενεστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι ειςτον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος αυτου λεγων οθεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω 14 λεγω υμινκατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτουπαρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτονταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτωναπτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετιμων αυτοις 16

ο δε ιησους προσεκαλεσατο αυτα λεγων αφετε ταπαιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα τωνγαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου 17 αμηνλεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεουως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην 18 καιεπηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλεαγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω 19

ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδειςαγαθος ει μη εις ο θεος 20 τας εντολας οιδας μημοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μηψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και τηνμητερα 21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εκνεοτητος 22 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτω ετι ενσοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδοςπτωχοις και εξεις θησαυρον εν [τοις] ουρανοις καιδευρο ακολουθει μοι 23 ο δε ακουσας ταυταπεριλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιος σφοδρα 24

ιδων δε αυτον ο ιησους [περιλυπον γενομενον]ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις τηνβασιλειαν του θεου εισπορευονται 25

ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματοςβελονης εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαντου θεου εισελθειν 26 ειπαν δε οι ακουσαντες καιτις δυναται σωθηναι 27 ο δε ειπεν τα αδυναταπαρα ανθρωποις δυνατα παρα τω θεω εστιν 28

ειπεν δε ο πετρος ιδου ημεις αφεντες τα ιδιαηκολουθησαμεν σοι 29 ο δε ειπεν αυτοις αμηνλεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν ηγυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεν τηςβασιλειας του θεου 30 ος ουχι μη απολαβηπολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνιτω ερχομενω ζωην αιωνιον 31 παραλαβων δε τους

δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν ειςιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα ταγεγραμμενα δια των προφητων τω υιω τουανθρωπου 32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν καιεμπαιχθησεται και υβρισθησεται καιεμπτυσθησεται 33 και μαστιγωσαντεςαποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτηαναστησεται 34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκανκαι ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων καιουκ εγινωσκον τα λεγομενα 35 εγενετο δε εν τωεγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρατην οδον επαιτων 36 ακουσας δε οχλουδιαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο 37

απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιοςπαρερχεται 38 και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαυιδελεησον με 39 και οι προαγοντες επετιμων αυτωινα σιγηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιεδαυιδ ελεησον με 40 σταθεις δε ο ιησους εκελευσεναυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτουεπηρωτησεν αυτον 41 τι σοι θελεις ποιησω ο δεειπεν κυριε ινα αναβλεψω 42 και ο ιησους ειπεναυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε 43 καιπαραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτωδοξαζων τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεναινον τω θεω

και εισελθων διηρχετο την ιεριχω 2 καιιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιοςκαι αυτος ην αρχιτελωνης και αυτος

πλουσιος 3 και εζητει ιδειν τον ιησουν τις εστινκαι ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικιαμικρος ην 4 και προδραμων εις το εμπροσθενανεβη επι συκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινηςημελλεν διερχεσθαι 5 και ως ηλθεν επι τον τοποναναβλεψας ο ιησους ειπεν προς αυτον ζακχαιεσπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δειμε μειναι 6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατοαυτον χαιρων 7 και ιδοντες παντες διεγογγυζονλεγοντες οτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθενκαταλυσαι 8 σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τονκυριον ιδου τα ημισια μου των υπαρχοντων κυριετοις πτωχοις διδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησααποδιδωμι τετραπλουν 9 ειπεν δε προς αυτον οιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτωεγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ εστιν 10

ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαιτο απολωλος 11 ακουοντων δε αυτων ταυταπροσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς ειναιιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτους οτιπαραχρημα μελλει η βασιλεια του θεουαναφαινεσθαι 12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενηςεπορευθη εις χωραν μακραν λαβειν εαυτωβασιλειαν και υποστρεψαι 13 καλεσας δε δεκαδουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπενπρος αυτους πραγματευσασθε εν ω ερχομαι 14 οιδε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλανπρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεντουτον βασιλευσαι εφ ημας 15 και εγενετο εν τωεπανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπενφωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οιςδεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18:5 55 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 19:15

20

διεπραγματευσαντο 16 παρεγενετο δε ο πρωτοςλεγων κυριε η μνα σου δεκα προσηργασατο μνας17 και ειπεν αυτω ευγε αγαθε δουλε οτι ενελαχιστω πιστος εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανωδεκα πολεων 18 και ηλθεν ο δευτερος λεγων η μνασου κυριε εποιησεν πεντε μνας 19 ειπεν δε καιτουτω και συ επανω γινου πεντε πολεων 20 και οετερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχοναποκειμενην εν σουδαριω 21 εφοβουμην γαρ σεοτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκας καιθεριζεις ο ουκ εσπειρας 22 λεγει αυτω εκ τουστοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγωανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα καιθεριζων ο ουκ εσπειρα 23 και δια τι ουκ εδωκαςμου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων συντοκω αν αυτο επραξα 24 και τοις παρεστωσιν ειπεναρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκαμνας εχοντι 25 και ειπαν αυτω κυριε εχει δεκα μνας26 λεγω υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δετου μη εχοντος και ο εχει αρθησεται 27 πλην τουςεχθρους μου τουτους τους μη θελησαντας μεβασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε καικατασφαξατε αυτους εμπροσθεν μου 28 και ειπωνταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων ειςιεροσολυμα 29 και εγενετο ως ηγγισεν εις βηθφαγηκαι βηθανιαν προς το ορος το καλουμενον ελαιωναπεστειλεν δυο των μαθητων 30 λεγων υπαγετε ειςτην κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοιευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτεανθρωπων εκαθισεν και λυσαντες αυτον αγαγετε31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυετε ουτως ερειτεοτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει 32 απελθοντες δε οιαπεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις 33

λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοιαυτου προς αυτους τι λυετε τον πωλον 34 οι δεειπαν οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει 35 και ηγαγοναυτον προς τον ιησουν και επιριψαντες αυτων ταιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν 36

πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματιααυτων εν τη οδω 37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προςτη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαντο πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεονφωνη μεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων 38

λεγοντες ευλογημενος ο ερχομενος ο βασιλευς ενονοματι κυριου εν ουρανω ειρηνη και δοξα ενυψιστοις 39 και τινες των φαρισαιων απο τουοχλου ειπαν προς αυτον διδασκαλε επιτιμησοντοις μαθηταις σου 40 και αποκριθεις ειπεν λεγωυμιν εαν ουτοι σιωπησουσιν οι λιθοι κραξουσιν 41

και ως ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτην42 λεγων οτι ει εγνως εν τη ημερα ταυτη και συ ταπρος ειρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου 43

οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και παρεμβαλουσιν οιεχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε καισυνεξουσιν σε παντοθεν 44 και εδαφιουσιν σε καιτα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν λιθον επιλιθον εν σοι ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον τηςεπισκοπης σου 45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατοεκβαλλειν τους πωλουντας 46 λεγων αυτοιςγεγραπται και εσται ο οικος μου οικος προσευχης

υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων 47 καιην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δεαρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτοναπολεσαι και οι πρωτοι του λαου 48 και ουχευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απαςεξεκρεματο αυτου ακουων

και εγενετο εν μια των ημερωνδιδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερωκαι ευαγγελιζομενου επεστησαν οι

αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις2 και ειπαν λεγοντες προς αυτον ειπον ημιν ενποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοιτην εξουσιαν ταυτην 3 αποκριθεις δε ειπεν προςαυτους ερωτησω υμας καγω λογον και ειπατε μοι 4

το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξανθρωπων 5 οι δε συνελογισαντο προς εαυτουςλεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τιουκ επιστευσατε αυτω 6 εαν δε ειπωμεν εξανθρωπων ο λαος απας καταλιθασει ημαςπεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι 7

και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν 8 και ο ιησουςειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσιαταυτα ποιω 9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν τηνπαραβολην ταυτην ανθρωπος [τις] εφυτευσεναμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις καιαπεδημησεν χρονους ικανους 10 και καιρωαπεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα αποτου καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δεγεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντες κενον 11

και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δεκακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλανκενον 12 και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε καιτουτον τραυματισαντες εξεβαλον 13 ειπεν δε οκυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιονμου τον αγαπητον ισως τουτον εντραπησονται 14

ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προςαλληλους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομοςαποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται ηκληρονομια 15 και εκβαλοντες αυτον εξω τουαμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις οκυριος του αμπελωνος 16 ελευσεται και απολεσειτους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνααλλοις ακουσαντες δε ειπαν μη γενοιτο 17 ο δεεμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενοντουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεςουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας 18 πας ο πεσωνεπ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ ανπεση λικμησει αυτον 19 και εζητησαν οιγραμματεις και οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον ταςχειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαονεγνωσαν γαρ οτι προς αυτους ειπεν τηνπαραβολην ταυτην 20 και παρατηρησαντεςαπεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτουςδικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστεπαραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια τουηγεμονος 21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντεςδιδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκειςκαι ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας τηνοδον του θεου διδασκεις 22 εξεστιν ημας καισαριφορον δουναι η ου 23 κατανοησας δε αυτων την

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 19:16 56 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 20:23

21

πανουργιαν ειπεν προς αυτους 24 δειξατε μοιδηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην οι δεειπαν καισαρος 25 ο δε ειπεν προς αυτους τοινυναποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τωθεω 26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτουρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τηαποκρισει αυτου εσιγησαν 27 προσελθοντες δετινες των σαδδουκαιων οι αντιλεγοντες αναστασινμη ειναι επηρωτησαν αυτον 28 λεγοντες διδασκαλεμωυσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανηεχων γυναικα και ουτος ατεκνος η ινα λαβη οαδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστησησπερμα τω αδελφω αυτου 29 επτα ουν αδελφοιησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανενατεκνος 30 και ο δευτερος 31 και ο τριτος ελαβεναυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνακαι απεθανον 32 υστερον και η γυνη απεθανεν 33 ηγυνη ουν εν τη αναστασει τινος αυτων γινεται γυνηοι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα 34 και ειπεναυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτουγαμουσιν και γαμισκονται 35 οι δε καταξιωθεντεςτου αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως τηςεκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται 36 ουδεγαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν καιυιοι εισιν θεου της αναστασεως υιοι οντες 37 οτιδε εγειρονται οι νεκροι και μωυσης εμηνυσεν επιτης βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ καιθεον ισαακ και θεον ιακωβ 38 θεος δε ουκ εστιννεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν 39

αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπανδιδασκαλε καλως ειπας 40 ουκετι γαρ ετολμωνεπερωταν αυτον ουδεν 41 ειπεν δε προς αυτουςπως λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυιδ υιον 42

αυτος γαρ δαυιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπενκυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου 43 εωςαν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδωνσου 44 δαυιδ ουν κυριον αυτον καλει και πωςαυτου υιος εστιν 45 ακουοντος δε παντος του λαουειπεν τοις μαθηταις [αυτου] 46 προσεχετε απο τωνγραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαιςκαι φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις καιπρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις καιπρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις 47 οι κατεσθιουσιντας οικιας των χηρων και προφασει μακραπροσευχονται ουτοι λημψονται περισσοτερονκριμα

αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις τογαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους2 ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν

βαλλουσαν εκει λεπτα δυο 3 και ειπεν αληθωςλεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντωνεβαλεν 4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντοςαυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ τουυστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοιςκαλοις και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν 6 ταυτα αθεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεταιλιθος επι λιθω ος ου καταλυθησεται 7 επηρωτησανδε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσταικαι τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι 8 ο δε

ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμικαι ο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων 9

οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μηπτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκευθεως το τελος 10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεταιεθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν 11

σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπους λιμοι καιλοιμοι εσονται φοβητρα τε και απ ουρανου σημειαμεγαλα εσται 12 προ δε τουτων παντωνεπιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων καιδιωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας καιφυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμοναςενεκεν του ονοματος μου 13 αποβησεται υμιν ειςμαρτυριον 14 θετε ουν εν ταις καρδιαις υμων μηπρομελεταν απολογηθηναι 15 εγω γαρ δωσω υμινστομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιστηναι ηαντειπειν απαντες οι αντικειμενοι υμιν 16

παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφωνκαι συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων17 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια τοονομα μου 18 και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μηαποληται 19 εν τη υπομονη υμων κτησασθε ταςψυχας υμων 20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υποστρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν ηερημωσις αυτης 21 τοτε οι εν τη ιουδαιαφευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτηςεκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μηεισερχεσθωσαν εις αυτην 22 οτι ημεραιεκδικησεως αυται εισιν του πλησθηναι παντα ταγεγραμμενα 23 ουαι ταις εν γαστρι εχουσαις καιταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσταιγαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαωτουτω 24 και πεσουνται στοματι μαχαιρης καιαιχμαλωτισθησονται εις τα εθνη παντα καιιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρις ουπληρωθωσιν καιροι εθνων 25 και εσονται σημειαεν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γηςσυνοχη εθνων εν απορια ηχους θαλασσης καισαλου 26 αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου καιπροσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρδυναμεις των ουρανων σαλευθησονται 27 και τοτεοψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εννεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης 28

αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε καιεπαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει ηαπολυτρωσις υμων 29 και ειπεν παραβολην αυτοιςιδετε την συκην και παντα τα δενδρα 30 οτανπροβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετεοτι ηδη εγγυς το θερος εστιν 31 ουτως και υμειςοταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυςεστιν η βασιλεια του θεου 32 αμην λεγω υμιν οτιου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηται33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοιμου ου μη παρελευσονται 34 προσεχετε δε εαυτοιςμηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι εν κραιπαληκαι μεθη και μεριμναις βιωτικαις και επιστη εφυμας αιφνιδιος η ημερα εκεινη 35 ως παγιςεπεισελευσεται γαρ επι παντας τους καθημενουςεπι προσωπον πασης της γης 36 αγρυπνειτε δε εν

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 20:24 57 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 21:36

22

παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγεινταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναιεμπροσθεν του υιου του ανθρωπου 37 ην δε ταςημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκταςεξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενονελαιων 38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εντω ιερω ακουειν αυτου

ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων ηλεγομενη πασχα 2 και εζητουν οιαρχιερεις και οι γραμματεις το πως

ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον 3

εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον καλουμενονισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα 4 καιαπελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν καιστρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον 5 καιεχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι 6

και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν τουπαραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις 7 ηλθεν δε ηημερα των αζυμων [εν] η εδει θυεσθαι το πασχα 8

και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπωνπορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ιναφαγωμεν 9 οι δε ειπαν αυτω που θελειςετοιμασωμεν 10 ο δε ειπεν αυτοις ιδουεισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμινανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζωνακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ηνεισπορευεται 11 και ερειτε τω οικοδεσποτη τηςοικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν τοκαταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μουφαγω 12 κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγαεστρωμενον εκει ετοιμασατε 13 απελθοντες δεευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν τοπασχα 14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οιαποστολοι συν αυτω 15 και ειπεν προς αυτουςεπιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθυμων προ του με παθειν 16 λεγω γαρ υμιν οτι ουμη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εν τη βασιλειατου θεου 17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησαςειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτους 18

λεγω γαρ υμιν [οτι] ου μη πιω απο του νυν απο τουγενηματος της αμπελου εως ου η βασιλεια τουθεου ελθη 19 και λαβων αρτον ευχαριστησαςεκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν τοσωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτεεις την εμην αναμνησιν 20 και το ποτηριονωσαυτως μετα το δειπνησαι λεγων τουτο τοποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου τουπερ υμων εκχυννομενον 21 πλην ιδου η χειρ τουπαραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης 22 οτιο υιος μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενονπορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ουπαραδιδοται 23 και αυτοι ηρξαντο συζητειν προςεαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλωνπρασσειν 24 εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις τοτις αυτων δοκει ειναι μειζων 25 ο δε ειπεν αυτοιςοι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οιεξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται 26 υμειςδε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ως ονεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων 27 τιςγαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο

ανακειμενος εγω δε εν μεσω υμων ειμι ως οδιακονων 28 υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετεμου εν τοις πειρασμοις μου 29 καγω διατιθεμαιυμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν 30

ινα εσθητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τηβασιλεια μου και καθησεσθε επι θρονων ταςδωδεκα φυλας κρινοντες του ισραηλ 31 σιμωνσιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας τουσινιασαι ως τον σιτον 32 εγω δε εδεηθην περι σουινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψαςστηρισον τους αδελφους σου 33 ο δε ειπεν αυτωκυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και ειςθανατον πορευεσθαι 34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρεου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρις μεαπαρνηση ειδεναι 35 και ειπεν αυτοις οτεαπεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας καιυποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπανουθενος 36 ειπεν δε αυτοις αλλα νυν ο εχωνβαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχωνπωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατωμαχαιραν 37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο τογεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μεταανομων ελογισθη και γαρ το περι εμου τελος εχει38 οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δεειπεν αυτοις ικανον εστιν 39 και εξελθων επορευθηκατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησανδε αυτω και οι μαθηται 40 γενομενος δε επι τουτοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν ειςπειρασμον 41 και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσειλιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο 42

λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκε τουτο τοποτηριον απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα τοσον γινεσθω 43 [[ωφθη δε αυτω αγγελος απουρανου ενισχυων αυτον 44 και γενομενος εναγωνια εκτενεστερον προσηυχετο και εγενετο οιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντεςεπι την γην]] 45 και αναστας απο της προσευχηςελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενουςαυτους απο της λυπης 46 και ειπεν αυτοις τικαθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μηεισελθητε εις πειρασμον 47 ετι αυτου λαλουντοςιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκαπροηρχετο αυτους και ηγγισεν τω ιησου φιλησαιαυτον 48 ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τονυιον του ανθρωπου παραδιδως 49 ιδοντες δε οιπερι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομενεν μαχαιρη 50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων τουαρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ους αυτου τοδεξιον 51 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν εατε εωςτουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον 52

ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επαυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου καιπρεσβυτερους ως επι ληστην εξηλθατε μεταμαχαιρων και ξυλων 53 καθ ημεραν οντος μου μεθυμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμεαλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσια τουσκοτους 54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον καιεισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δεπετρος ηκολουθει μακροθεν 55 περιαψαντων δεπυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 21:37 58 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 22:55

23

εκαθητο ο πετρος μεσος αυτων 56 ιδουσα δε αυτονπαιδισκη τις καθημενον προς το φως καιατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην 57 οδε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι 58 καιμετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτωνει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι 59 καιδιαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετολεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαργαλιλαιος εστιν 60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκοιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτουεφωνησεν αλεκτωρ 61 και στραφεις ο κυριοςενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος τουρηματος του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριναλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνηση με τρις 62

και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως 63 και οι ανδρεςοι συνεχοντες αυτον ενεπαιζον αυτω δεροντες 64

και περικαλυψαντες αυτον επηρωτων λεγοντεςπροφητευσον τις εστιν ο παισας σε 65 και ετεραπολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον 66 και ωςεγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαουαρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτονεις το συνεδριον αυτων λεγοντες 67 ει συ ει οχριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπωου μη πιστευσητε 68 εαν δε ερωτησω ου μηαποκριθητε 69 απο του νυν δε εσται ο υιος τουανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως τουθεου 70 ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεουο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι 71

οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν αυτοιγαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου

και ανασταν απαν το πληθος αυτωνηγαγον αυτον επι τον πιλατον 2 ηρξαντοδε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον

ευραμεν διαστρεφοντα το εθνος ημων καικωλυοντα φορους καισαρι διδοναι και λεγονταεαυτον χριστον βασιλεα ειναι 3 ο δε πιλατοςηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς τωνιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις 4 οδε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τουςοχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπωτουτω 5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τονλαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας καιαρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε 6 πιλατος δεακουσας επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιοςεστιν 7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδουεστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα καιαυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις 8 οδε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξικανων χρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουεινπερι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτουγινομενον 9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοιςαυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω 10 ειστηκεισανδε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονωςκατηγορουντες αυτου 11 εξουθενησας δε αυτον[και] ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου καιεμπαιξας περιβαλων εσθητα λαμπραν ανεπεμψεναυτον τω πιλατω 12 εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδηςκαι ο πιλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλωνπρουπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς αυτους 13

πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και

τους αρχοντας και τον λαον 14 ειπεν προς αυτουςπροσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ωςαποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιονυμων ανακρινας ουθεν ευρον εν τω ανθρωπωτουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου 15 αλλουδε ηρωδης ανεπεμψεν γαρ αυτον προς ημας καιιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενοναυτω 16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω 23:17 17 18

ανεκραγον δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτοναπολυσον δε ημιν τον βαραββαν 19 οστις ην διαστασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονονβληθεις εν τη φυλακη 20 παλιν δε ο πιλατοςπροσεφωνησεν αυτοις θελων απολυσαι τον ιησουν21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρου σταυρουαυτον 22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρκακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρονεν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω 23 οι δεεπεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτονσταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων 24 καιπιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων 25

απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενονεις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεντω θεληματι αυτων 26 και ως απηγαγον αυτονεπιλαβομενοι σιμωνα τινα κυρηναιον ερχομενοναπ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερεινοπισθεν του ιησου 27 ηκολουθει δε αυτω πολυπληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο καιεθρηνουν αυτον 28 στραφεις δε προς αυτας [ο]ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επεμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων29 οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσινμακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι αι ουκ εγεννησανκαι μαστοι οι ουκ εθρεψαν 30 τοτε αρξονται λεγειντοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοιςκαλυψατε ημας 31 οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυταποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται 32 ηγοντο δε καιετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι 33 καιοτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιονεκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ονμεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων 34 [[ο δε ιησουςελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τιποιουσιν]] διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτουεβαλον κληρους 35 και ειστηκει ο λαος θεωρωνεξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες λεγοντες αλλουςεσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστοςτου θεου ο εκλεκτος 36 ενεπαιξαν δε αυτω και οιστρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντεςαυτω 37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς τωνιουδαιων σωσον σεαυτον 38 ην δε και επιγραφη επαυτω ο βασιλευς των ιουδαιων ουτος 39 εις δε τωνκρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτονλεγων ουχι συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον καιημας 40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφηουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεναπολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν42 και ελεγεν ιησου μνησθητι μου οταν ελθης ειςτην βασιλειαν σου 43 και ειπεν αυτω αμην σοιλεγω σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω 44

και ην ηδη ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 22:56 59 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 23:44

24

ολην την γην εως ωρας ενατης 45 του ηλιουεκλιποντος εσχισθη δε το καταπετασμα του ναουμεσον 46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησουςειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμαμου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν 47 ιδων δε οεκατονταρχης το γενομενον εδοξαζεν τον θεονλεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην 48 καιπαντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι τηνθεωριαν ταυτην θεωρησαντες τα γενομενατυπτοντες τα στηθη υπεστρεφον 49 ειστηκεισαν δεπαντες οι γνωστοι αυτω απο μακροθεν καιγυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο τηςγαλιλαιας ορωσαι ταυτα 50 και ιδου ανηρ ονοματιιωσηφ βουλευτης υπαρχων [και] ανηρ αγαθος καιδικαιος 51 ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τηβουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιαςπολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο τηνβασιλειαν του θεου 52 ουτος προσελθων τωπιλατω ητησατο το σωμα του ιησου 53 καικαθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτονεν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουπωκειμενος 54 και ημερα ην παρασκευης καισαββατον επεφωσκεν 55 κατακολουθησασαι δε αιγυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ τηςγαλιλαιας αυτω εθεασαντο το μνημειον και ωςετεθη το σωμα αυτου 56 υποστρεψασαι δεητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατονησυχασαν κατα την εντολην

τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεωςεπι το μνημα ηλθον φερουσαι αητοιμασαν αρωματα 2 ευρον δε τον λιθον

αποκεκυλισμενον απο του μνημειου 3 εισελθουσαιδε ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου 4 καιεγενετο εν τω απορεισθαι αυτας περι τουτου καιιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθητιαστραπτουση 5 εμφοβων δε γενομενων αυτων καικλινουσων τα προσωπα εις την γην ειπαν προςαυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων 6 ουκεστιν ωδε αλλα ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμινετι ων εν τη γαλιλαια 7 λεγων τον υιον τουανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εις χειραςανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τητριτη ημερα αναστηναι 8 και εμνησθησαν τωνρηματων αυτου 9 και υποστρεψασαι απο τουμνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα καιπασιν τοις λοιποις 10 ησαν δε η μαγδαληνη μαριακαι ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συναυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα 11 καιεφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματαταυτα και ηπιστουν αυταις 12 ο δε πετρος ανασταςεδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει ταοθονια μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζωντο γεγονος 13 και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τηημερα ησαν πορευομενοι εις κωμην απεχουσανσταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομαεμμαους 14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περιπαντων των συμβεβηκοτων τουτων 15 και εγενετοεν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτοςιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις 16 οι δεοφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι

αυτον 17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοιους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες καιεσταθησαν σκυθρωποι 18 αποκριθεις δε ειςονοματι κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονοςπαροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομεναεν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις 19 και ειπεν αυτοιςποια οι δε ειπαν αυτω τα περι ιησου τουναζαρηνου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος ενεργω και λογω εναντιον του θεου και παντος τουλαου 20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις καιοι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου καιεσταυρωσαν αυτον 21 ημεις δε ηλπιζομεν οτιαυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλαγε και συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραναγει αφ ου ταυτα εγενετο 22 αλλα και γυναικεςτινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριναιεπι το μνημειον 23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτουηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναιοι λεγουσιν αυτον ζην 24 και απηλθον τινες τωνσυν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθωςκαι αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον 25 καιαυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τηκαρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οιπροφηται 26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστονκαι εισελθειν εις την δοξαν αυτου 27 και αρξαμενοςαπο μωυσεως και απο παντων των προφητωνδιερμηνευσεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις ταπερι εαυτου 28 και ηγγισαν εις την κωμην ουεπορευοντο και αυτος προσεποιησατοπορρωτερον πορευεσθαι 29 και παρεβιασαντοαυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπερανεστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα και εισηλθεν τουμειναι συν αυτοις 30 και εγενετο εν τωκατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτονευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις 31 αυτωνδε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαναυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων 32 καιειπαν προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενηην [εν ημιν] ως ελαλει ημιν εν τη οδω ως διηνοιγενημιν τας γραφας 33 και ανασταντες αυτη τη ωραυπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρονηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις 34

λεγοντας οτι οντως ηγερθη ο κυριος και ωφθησιμωνι 35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ωςεγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου 36 ταυταδε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσω αυτωνκαι λεγει αυτοις ειρηνη υμιν 37 πτοηθεντες δε καιεμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν 38 καιειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τιδιαλογισμοι αναβαινουσιν εν τη καρδια υμων 39

ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι εγωειμι αυτος ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμασαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτεεχοντα 40 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις ταςχειρας και τους ποδας 41 ετι δε απιστουντωναυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεναυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε 42 οι δεεπεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος 43 και λαβωνενωπιον αυτων εφαγεν 44 ειπεν δε προς αυτουςουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 23:45 60 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 24:44

συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμεναεν τω νομω μωυσεως και τοις προφηταις καιψαλμοις περι εμου 45 τοτε διηνοιξεν αυτων τοννουν του συνιεναι τας γραφας 46 και ειπεν αυτοιςοτι ουτως γεγραπται παθειν τον χριστον καιαναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα 47 καικηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν ειςαφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι αποιερουσαλημ 48 υμεις μαρτυρες τουτων 49 και[ιδου] εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος

μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ουενδυσησθε εξ υψους δυναμιν 50 εξηγαγεν δεαυτους [εξω] εως προς βηθανιαν και επαρας ταςχειρας αυτου ευλογησεν αυτους 51 και εγενετο εντω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων καιανεφερετο εις τον ουρανον 52 και αυτοιπροσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν ειςιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης 53 και ησαν διαπαντος εν τω ιερω ευλογουντες τον θεον

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 24:45 61 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 24:53

1

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ

εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τονθεον και θεος ην ο λογος 2 ουτος ην εν αρχηπρος τον θεον 3 παντα δι αυτου εγενετο και

χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν 4 εν αυτωζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων 5 καιτο φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ουκατελαβεν 6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενοςπαρα θεου ονομα αυτω ιωαννης 7 ουτος ηλθεν ειςμαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ιναπαντες πιστευσωσιν δι αυτου 8 ουκ ην εκεινος τοφως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος 9 ην τοφως το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπονερχομενον εις τον κοσμον 10 εν τω κοσμω ην και οκοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκεγνω 11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ουπαρελαβον 12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοιςεξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν ειςτο ονομα αυτου 13 οι ουκ εξ αιματων ουδε εκθεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλεκ θεου εγεννηθησαν 14 και ο λογος σαρξ εγενετοκαι εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαναυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρηςχαριτος και αληθειας 15 ιωαννης μαρτυρει περιαυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον οοπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτιπρωτος μου ην 16 οτι εκ του πληρωματος αυτουημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος 17

οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και ηαληθεια δια ιησου χριστου εγενετο 18 θεον ουδειςεωρακεν πωποτε μονογενης θεος ο ων εις τονκολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο 19 και αυτηεστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν[προς αυτον] οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις καιλευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει 20 καιωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτιεγω ουκ ειμι ο χριστος 21 και ηρωτησαν αυτον τιουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συκαι απεκριθη ου 22 ειπαν ουν αυτω τις ει ινααποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περισεαυτου 23 εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημωευθυνατε την οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας οπροφητης 24 και απεσταλμενοι ησαν εκ τωνφαρισαιων 25 και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτωτι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλιαςουδε ο προφητης 26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννηςλεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος υμων εστηκενον υμεις ουκ οιδατε 27 ο οπισω μου ερχομενος ουουκ ειμι [εγω] αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα τουυποδηματος 28 ταυτα εν βηθανια εγενετο περαντου ιορδανου οπου ην ο ιωαννης βαπτιζων 29 τη

επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προς αυτονκαι λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων τηναμαρτιαν του κοσμου 30 ουτος εστιν υπερ ου εγωειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μουγεγονεν οτι πρωτος μου ην 31 καγω ουκ ηδειναυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτοηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων 32 και εμαρτυρησενιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινονως περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον 33

καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζεινεν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμακαταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν οβαπτιζων εν πνευματι αγιω 34 καγω εωρακα καιμεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου 35 τηεπαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ τωνμαθητων αυτου δυο 36 και εμβλεψας τω ιησουπεριπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου 37 καιηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος καιηκολουθησαν τω ιησου 38 στραφεις δε ο ιησουςκαι θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγειαυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεταιμεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις 39 λεγειαυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν και ειδανπου μενει και παρ αυτω εμειναν την ημερανεκεινην ωρα ην ως δεκατη 40 ην ανδρεας οαδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο τωνακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντωναυτω 41 ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τονιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τονμεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χριστος 42

ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας αυτω οιησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωαννου συκληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος 43 τηεπαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν καιευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησουςακολουθει μοι 44 ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδαεκ της πολεως ανδρεου και πετρου 45 ευρισκειφιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψενμωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμενιησουν υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ 46 καιειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τιαγαθον ειναι λεγει αυτω [ο] φιλιππος ερχου και ιδε47 ειδεν ο ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προςαυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτηςεν ω δολος ουκ εστιν 48 λεγει αυτω ναθαναηλποθεν με γινωσκεις απεκριθη ιησους και ειπεναυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο τηνσυκην ειδον σε 49 απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββισυ ει ο υιος του θεου συ βασιλευς ει του ισραηλ 50

απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:2 62 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:50

2

3ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζωτουτων οψη 51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγωυμιν οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τουςαγγελους του θεου αναβαινοντας καικαταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου

και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανατης γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιησου εκει2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται

αυτου εις τον γαμον 3 και υστερησαντος οινουλεγει η μητηρ του ιησου προς αυτον οινον ουκεχουσιν 4 [και] λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοιγυναι ουπω ηκει η ωρα μου 5 λεγει η μητηρ αυτουτοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε 6 ησανδε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον τωνιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο ητρεις 7 λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε τας υδριαςυδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω 8 και λεγειαυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινωοι δε ηνεγκαν 9 ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος τουδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστινοι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρφωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος 10 και λεγειαυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινοντιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συτετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι 11 ταυτηνεποιησεν αρχην των σημειων ο ιησους εν κανα τηςγαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου καιεπιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου 12 μετατουτο κατεβη εις καφαρναουμ αυτος και η μητηραυτου και οι αδελφοι [αυτου] και οι μαθηται αυτουκαι εκει εμειναν ου πολλας ημερας 13 και εγγυς ηντο πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα οιησους 14 και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουνταςβοας και προβατα και περιστερας και τουςκερματιστας καθημενους 15 και ποιησαςφραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ τουιερου τα τε προβατα και τους βοας και τωνκολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζαςανετρεψεν 16 και τοις τας περιστερας πωλουσινειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικοντου πατρος μου οικον εμποριου 17 εμνησθησαν οιμαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος τουοικου σου καταφαγεται με 18 απεκριθησαν ουν οιιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημινοτι ταυτα ποιεις 19 απεκριθη ιησους και ειπεναυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισινημεραις εγερω αυτον 20 ειπαν ουν οι ιουδαιοιτεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναοςουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον 21

εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματοςαυτου 22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οιμαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τηγραφη και τω λογω ον ειπεν ο ιησους 23 ως δε ηνεν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτηπολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντεςαυτου τα σημεια α εποιει 24 αυτος δε ιησους ουκεπιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκεινπαντας 25 και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τιςμαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτος γαρεγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω

ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιωννικοδημος ονομα αυτω αρχων τωνιουδαιων 2 ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος

και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θεουεληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τασημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μεταυτου 3 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω αμηναμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ουδυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου 4 λεγει προςαυτον [ο] νικοδημος πως δυναται ανθρωποςγεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαντης μητρος αυτου δευτερον εισελθειν καιγεννηθηναι 5 απεκριθη ιησους αμην αμην λεγωσοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευματος ουδυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου 6 τογεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και τογεγεννημενον εκ του πνευματος πνευμα εστιν 7 μηθαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναιανωθεν 8 το πνευμα οπου θελει πνει και τηνφωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεταικαι που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκτου πνευματος 9 απεκριθη νικοδημος και ειπεναυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι 10 απεκριθηιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος τουισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις 11 αμην αμην λεγωσοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμενμαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουλαμβανετε 12 ει τα επιγεια ειπον υμιν και ουπιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανιαπιστευσετε 13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τονουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιοςτου ανθρωπου 14 και καθως μωυσης υψωσεν τονοφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιοντου ανθρωπου 15 ινα πας ο πιστευων εν αυτω εχηζωην αιωνιον 16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τονκοσμον ωστε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ιναπας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχηζωην αιωνιον 17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιονεις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθηο κοσμος δι αυτου 18 ο πιστευων εις αυτον ουκρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μηπεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου τουθεου 19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθενεις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλοντο σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φωςινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστινειργασμενα 22 μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οιμαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκειδιετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν 23 ην δε και οιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτιυδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο καιεβαπτιζοντο 24 ουπω γαρ ην βεβλημενος εις τηνφυλακην ο ιωαννης 25 εγενετο ουν ζητησις εκ τωνμαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπαν αυτωραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συμεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:51 63 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 3:26

4

ερχονται προς αυτον 27 απεκριθη ιωαννης καιειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδε εν εανμη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου 28 αυτοιυμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον [οτι] ουκ ειμι εγω οχριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθενεκεινου 29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δεφιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτουχαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουνη χαρα η εμη πεπληρωται 30 εκεινον δει αυξανεινεμε δε ελαττουσθαι 31 ο ανωθεν ερχομενος επανωπαντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν καιεκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος[επανω παντων εστιν] 32 ο εωρακεν και ηκουσεντουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδειςλαμβανει 33 ο λαβων αυτου την μαρτυριανεσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν 34 ον γαραπεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ουγαρ εκ μετρου διδωσιν το πνευμα 35 ο πατηραγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειριαυτου 36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωηναιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλη οργη του θεου μενει επ αυτον

ως ουν εγνω ο ιησους οτι ηκουσαν οιφαρισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθηταςποιει και βαπτιζει η ιωαννης 2 καιτοιγε

ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις τηνγαλιλαιαν 4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια τηςσαμαρειας 5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειαςλεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκενιακωβ [τω] ιωσηφ τω υιω αυτου 6 ην δε εκει πηγητου ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ τηςοδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ηνως εκτη 7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαιυδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πειν 8 οι γαρμαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινατροφας αγορασωσιν 9 λεγει ουν αυτω η γυνη ησαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πειναιτεις γυναικος σαμαριτιδος ουσης ου γαρσυγχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις 10 απεκριθηιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν τουθεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πειν συ ανητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων 11 λεγειαυτω [η γυνη] κυριε ουτε αντλημα εχεις και τοφρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ οςεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν καιοι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου 13 απεκριθηιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατοςτουτου διψησει παλιν 14 ος δ αν πιη εκ του υδατοςου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνααλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτωπηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον 15 λεγειπρος αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν 16

λεγει αυτη υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθεενθαδε 17 απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχωανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδραουκ εχω 18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ονεχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας 19

λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ20 οι πατερες ημων εν τω ορει τουτωπροσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι ενιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει21 λεγει αυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτιερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε ενιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι 22 υμειςπροσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν οοιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν 23

αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοιπροσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι ενπνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτουςζητει τους προσκυνουντας αυτον 24 πνευμα ο θεοςκαι τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι καιαληθεια δει προσκυνειν 25 λεγει αυτω η γυνη οιδαοτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθηεκεινος αναγγελει ημιν απαντα 26 λεγει αυτη οιησους εγω ειμι ο λαλων σοι 27 και επι τουτωηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μεταγυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τιλαλεις μετ αυτης 28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτηςη γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοιςανθρωποις 29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοιπαντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος 30

εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον 31

εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντεςραββι φαγε 32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχωφαγειν ην υμεις ουκ οιδατε 33 ελεγον ουν οιμαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτωφαγειν 34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστινινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με καιτελειωσω αυτου το εργον 35 ουχ υμεις λεγετε οτιετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδουλεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων καιθεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προςθερισμον ηδη 36 ο θεριζων μισθον λαμβανει καισυναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρωνομου χαιρη και ο θεριζων 37 εν γαρ τουτω ο λογοςεστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων καιαλλος ο θεριζων 38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν οουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν καιυμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε 39 εκ δετης πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτοντων σαμαριτων δια τον λογον της γυναικοςμαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα 40 ωςουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτονμειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας 41

και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογοναυτου 42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια τηνσην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν καιοιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ τουκοσμου 43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθενεις την γαλιλαιαν 44 αυτος γαρ ιησουςεμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδιτιμην ουκ εχει 45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιανεδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσαεποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοιγαρ ηλθον εις την εορτην 46 ηλθεν ουν παλιν ειςτην κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωροινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 3:27 64 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 4:46

5

καφαρναουμ 47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκτης ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προςαυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τονυιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν 48 ειπεν ουν οιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητεου μη πιστευσητε 49 λεγει προς αυτον ο βασιλικοςκυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου 50

λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζηεπιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ειπεν αυτω οιησους και επορευετο 51 ηδη δε αυτουκαταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτωλεγοντες οτι ο παις αυτου ζη 52 επυθετο ουν τηνωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπαν ουναυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον οπυρετος 53 εγνω ουν ο πατηρ οτι [εν] εκεινη τηωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους ο υιος σου ζη καιεπιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη 54 τουτο[δε] παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησουςελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν

μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων καιανεβη ιησους εις ιεροσολυμα 2 εστιν δε εντοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη

κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθζαθαπεντε στοας εχουσα 3 εν ταυταις κατεκειτο πληθοςτων ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων 5:4 4 5 ηνδε τις ανθρωπος εκει τριακοντα [και] οκτω ετηεχων εν τη ασθενεια αυτου 6 τουτον ιδων ο ιησουςκατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχειλεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι 7 απεκριθη αυτωο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οτανταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν ενω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει 8

λεγει αυτω ο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττονσου και περιπατει 9 και ευθεως εγενετο υγιης οανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου καιπεριεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα 10

ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενωσαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τονκραβαττον σου 11 ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησαςμε υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σουκαι περιπατει 12 ηρωτησαν αυτον τις εστιν οανθρωπος ο ειπων σοι αρον και περιπατει 13 ο δειαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσενοχλου οντος εν τω τοπω 14 μετα ταυτα ευρισκειαυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιηςγεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τιγενηται 15 απηλθεν ο ανθρωπος και ανηγγειλεντοις ιουδαιοις οτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτονυγιη 16 και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τονιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω 17 ο δε[ιησους] απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτιεργαζεται καγω εργαζομαι 18 δια τουτο ουνμαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτιου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πατερα ιδιονελεγεν τον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω 19

απεκρινατο ουν ο ιησους και ελεγεν αυτοις αμηναμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφεαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πατεραποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιοςομοιως ποιει 20 ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και

παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονατουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε 21

ωσπερ γαρ ο πατηρ εγειρει τους νεκρους καιζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει 22

ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισινπασαν δεδωκεν τω υιω 23 ινα παντες τιμωσιν τονυιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμων τονυιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον 24

αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουωνκαι πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιονκαι εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ τουθανατου εις την ζωην 25 αμην αμην λεγω υμιν οτιερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροιακουσουσιν της φωνης του υιου του θεου και οιακουσαντες ζησουσιν 26 ωσπερ γαρ ο πατηρ εχειζωην εν εαυτω ουτως και τω υιω εδωκεν ζωηνεχειν εν εαυτω 27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισινποιειν οτι υιος ανθρωπου εστιν 28 μη θαυμαζετετουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοιςμνημειοις ακουσουσιν της φωνης αυτου 29 καιεκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες ειςαναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες ειςαναστασιν κρισεως 30 ου δυναμαι εγω ποιειν απεμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις ηεμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμοναλλα το θελημα του πεμψαντος με 31 εαν εγωμαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιναληθης 32 αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου καιοιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περιεμου 33 υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην καιμεμαρτυρηκεν τη αληθεια 34 εγω δε ου παραανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυταλεγω ινα υμεις σωθητε 35 εκεινος ην ο λυχνος οκαιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατεαγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου 36 εγωδε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρεργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτααυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι οπατηρ με απεσταλκεν 37 και ο πεμψας με πατηρεκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνηναυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτουεωρακατε 38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμινμενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ουπιστευετε 39 εραυνατε τας γραφας οτι υμειςδοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναιεισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου 40 και ου θελετεελθειν προς με ινα ζωην εχητε 41 δοξαν παραανθρωπων ου λαμβανω 42 αλλα εγνωκα υμας οτιτην αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοις 43 εγωεληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ουλαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τωιδιω εκεινον λημψεσθε 44 πως δυνασθε υμειςπιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες καιτην δοξαν την παρα του μονου θεου ου ζητειτε 45

μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τονπατερα εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ονυμεις ηλπικατε 46 ει γαρ επιστευετε μωυσειεπιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πωςτοις εμοις ρημασιν πιστευσετε

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 4:47 65 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 5:47

6μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περαν τηςθαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος 2

ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτιεθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων3 ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθητομετα των μαθητων αυτου 4 ην δε εγγυς το πασχα ηεορτη των ιουδαιων 5 επαρας ουν τουςοφθαλμους ο ιησους και θεασαμενος οτι πολυςοχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππονποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι 6

τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τιεμελλεν ποιειν 7 απεκριθη αυτω [ο] φιλιπποςδιακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοιςινα εκαστος βραχυ [τι] λαβη 8 λεγει αυτω εις εκτων μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνοςπετρου 9 εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντεαρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τιεστιν εις τοσουτους 10 ειπεν ο ιησους ποιησατετους ανθρωπους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εντω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωςπεντακισχιλιοι 11 ελαβεν ουν τους αρτους οιησους και ευχαριστησας διεδωκεν τοιςανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσονηθελον 12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταιςαυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ιναμη τι αποληται 13 συνηγαγον ουν και εγεμισανδωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτωντων κριθινων α επερισσευσαν τοις βεβρωκοσιν 14

οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειονελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης οερχομενος εις τον κοσμον 15 ιησους ουν γνους οτιμελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ιναποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το οροςαυτος μονος 16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οιμαθηται αυτου επι την θαλασσαν 17 και εμβαντεςεις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης ειςκαφαρναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπωεληλυθει προς αυτους ο ιησους 18 η τε θαλασσαανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο 19

εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσι πεντε ητριακοντα θεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επιτης θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον καιεφοβηθησαν 20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μηφοβεισθε 21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις τοπλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γηςεις ην υπηγον 22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκωςπεραν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοιςμαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοιοι μαθηται αυτου απηλθον 23 αλλα ηλθεν πλοιαριαεκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τοναρτον ευχαριστησαντος του κυριου 24 οτε ουνειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οιμαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια καιηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιησουν 25

και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειποναυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας 26 απεκριθη αυτοιςο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε μεουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ τωναρτων και εχορτασθητε 27 εργαζεσθε μη την

βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν τηνμενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος τουανθρωπου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πατηρεσφραγισεν ο θεος 28 ειπον ουν προς αυτον τιποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου 29

απεκριθη [ο] ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιντο εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλενεκεινος 30 ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειονινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη 31 οιπατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθωςεστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεναυτοις φαγειν 32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμηναμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τοναρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσινυμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον 33 ογαρ αρτος του θεου εστιν ο καταβαινων εκ τουουρανου και ζωην διδους τω κοσμω 34 ειπον ουνπρος αυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτοντουτον 35 ειπεν αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτοςτης ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πειναση καιο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε 36 αλλειπον υμιν οτι και εωρακατε [με] και ου πιστευετε37 παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τονερχομενον προς εμε ου μη εκβαλω εξω 38 οτικαταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω τοθελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ιναπαν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλααναστησω αυτο [εν] τη εσχατη ημερα 40 τουτο γαρεστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρωντον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιονκαι αναστησω αυτον εγω [εν] τη εσχατη ημερα 41

εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπενεγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου 42 καιελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ουημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πως νυνλεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα 43 απεκριθηιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων44 ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πατηρ οπεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εντη εσχατη ημερα 45 εστιν γεγραμμενον εν τοιςπροφηταις και εσονται παντες διδακτοι θεου πας οακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προςεμε 46 ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τις ει μη ο ωνπαρα του θεου ουτος εωρακεν τον πατερα 47 αμηναμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον 48

εγω ειμι ο αρτος της ζωης 49 οι πατερες υμωνεφαγον εν τη ερημω το μαννα και απεθανον 50

ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινωνινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη 51 εγω ειμι οαρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τιςφαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα καιο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ τηςτου κοσμου ζωης 52 εμαχοντο ουν προς αλληλουςοι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημινδουναι την σαρκα [αυτου] φαγειν 53 ειπεν ουναυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μηφαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου καιπιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις 54

ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:2 66 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:54

7

εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τηεσχατη ημερα 55 η γαρ σαρξ μου αληθης εστινβρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις 56 οτρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα ενεμοι μενει καγω εν αυτω 57 καθως απεστειλεν με οζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγωνμε κακεινος ζησει δι εμε 58 ουτος εστιν ο αρτος οεξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερεςκαι απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει ειςτον αιωνα 59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκωνεν καφαρναουμ 60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ τωνμαθητων αυτου ειπαν σκληρος εστιν ο λογος ουτοςτις δυναται αυτου ακουειν 61 ειδως δε ο ιησους ενεαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηταιαυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει 62 εανουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινονταοπου ην το προτερον 63 το πνευμα εστιν τοζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα αεγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστιν 64

αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρεξ αρχης ο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες καιτις εστιν ο παραδωσων αυτον 65 και ελεγεν διατουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προςμε εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατρος 66 εκτουτου πολλοι [εκ] των μαθητων αυτου απηλθονεις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν 67

ειπεν ουν ο ιησους τοις δωδεκα μη και υμεις θελετευπαγειν 68 απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριεπρος τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιουεχεις 69 και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμενοτι συ ει ο αγιος του θεου 70 απεκριθη αυτοις οιησους ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην καιεξ υμων εις διαβολος εστιν 71 ελεγεν δε τον ιουδανσιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλενπαραδιδοναι αυτον εις εκ των δωδεκα

και μετα ταυτα περιεπατει ο ιησους εν τηγαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαιαπεριπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι

αποκτειναι 2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων ησκηνοπηγια 3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοιαυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις τηνιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν σουτα εργα α ποιεις 4 ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιεικαι ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιειςφανερωσον σεαυτον τω κοσμω 5 ουδε γαρ οιαδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον 6 λεγει ουναυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν οδε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος 7 ουδυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγωμαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηραεστιν 8 υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουκαναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιροςουπω πεπληρωται 9 ταυτα δε ειπων αυτος εμεινενεν τη γαλιλαια 10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοιαυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ουφανερως αλλα [ως] εν κρυπτω 11 οι ουν ιουδαιοιεζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστινεκεινος 12 και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εντοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι[δε] ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον 13 ουδεις

μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβοντων ιουδαιων 14 ηδη δε της εορτης μεσουσηςανεβη ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν 15

εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτοςγραμματα οιδεν μη μεμαθηκως 16 απεκριθη ουναυτοις [ο] ιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστινεμη αλλα του πεμψαντος με 17 εαν τις θελη τοθελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχηςποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει οδε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτοςαληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν 19 ουμωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξυμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι 20

απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητειαποκτειναι 21 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις ενεργον εποιησα και παντες θαυμαζετε 22 δια τουτομωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκτου μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και ενσαββατω περιτεμνετε ανθρωπον 23 ει περιτομηνλαμβανει ανθρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ονομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπονυγιη εποιησα εν σαββατω 24 μη κρινετε κατ οψιναλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε 25 ελεγον ουντινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ονζητουσιν αποκτειναι 26 και ιδε παρρησια λαλει καιουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οιαρχοντες οτι ουτος εστιν ο χριστος 27 αλλα τουτονοιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηταιουδεις γινωσκει ποθεν εστιν 28 εκραξεν ουν εν τωιερω διδασκων ο ιησους και λεγων καμε οιδατε καιοιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλεστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε 29

εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος μεαπεστειλεν 30 εζητουν ουν αυτον πιασαι καιουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπωεληλυθει η ωρα αυτου 31 εκ του οχλου δε πολλοιεπιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οτανελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτοςεποιησεν 32 ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλουγογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οιαρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιναυτον 33 ειπεν ουν ο ιησους ετι χρονον μικρον μεθυμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με 34

ζητησετε με και ουχ ευρησετε [με] και οπου ειμιεγω υμεις ου δυνασθε ελθειν 35 ειπον ουν οιιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλειπορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη ειςτην διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι καιδιδασκειν τους ελληνας 36 τις εστιν ο λογος ουτοςον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε [με] καιοπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν 37 εν δε τηεσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει οιησους και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθωπρος με και πινετω 38 ο πιστευων εις εμε καθωςειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτουρευσουσιν υδατος ζωντος 39 τουτο δε ειπεν περιτου πνευματος ο εμελλον λαμβανειν οιπιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτιιησους ουδεπω εδοξασθη 40 εκ του οχλου ουν

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:55 67 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 7:40

8

ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιναληθως ο προφητης 41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν οχριστος οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας οχριστος ερχεται 42 ουχ η γραφη ειπεν οτι εκ τουσπερματος δαυιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπουην δαυιδ ερχεται ο χριστος 43 σχισμα ουν εγενετοεν τω οχλω δι αυτον 44 τινες δε ηθελον εξ αυτωνπιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον ταςχειρας 45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τουςαρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοιδια τι ουκ ηγαγετε αυτον 46 απεκριθησαν οιυπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως ανθρωπος 47

απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμειςπεπλανησθε 48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσενεις αυτον η εκ των φαρισαιων 49 αλλα ο οχλοςουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν 50

λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον[το] προτερον εις ων εξ αυτων 51 μη ο νομος ημωνκρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον παραυτου και γνω τι ποιει 52 απεκριθησαν και ειπαναυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει εραυνησον καιιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειρεται 53

[[και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτουιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων2 ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερονκαι πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και

καθισας εδιδασκεν αυτους 3 αγουσιν δε οιγραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχειακατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω 4

λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληπταιεπ αυτοφωρω μοιχευομενη 5 εν δε τω νομω ημινμωυσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τιλεγεις 6 τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ιναεχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ιησους κατω κυψαςτω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην 7 ως δεεπεμενον ερωτωντες αυτον ανεκυψεν και ειπεναυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτηνβαλετω λιθον 8 και παλιν κατακυψας εγραφεν ειςτην γην 9 οι δε ακουσαντες εξηρχοντο εις καθ ειςαρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθημονος και η γυνη εν μεσω ουσα 10 ανακυψας δε οιησους ειπεν αυτη γυναι που εισιν ουδεις σεκατεκρινεν 11 η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεν δε οιησους ουδε εγω σε κατακρινω πορευου [και] αποτου νυν μηκετι αμαρτανε]] 12 παλιν ουν αυτοιςελαλησεν ο ιησους λεγων εγω ειμι το φως τουκοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τησκοτια αλλ εξει το φως της ζωης 13 ειπον ουν αυτωοι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις ημαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης 14 απεκριθηιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περιεμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδαποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατεποθεν ερχομαι η που υπαγω 15 υμεις κατα τηνσαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα 16 και εανκρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτιμονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πατηρ 17

και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυοανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν 18 εγω ειμι ομαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο

πεμψας με πατηρ 19 ελεγον ουν αυτω που εστιν οπατηρ σου απεκριθη ιησους ουτε εμε οιδατε ουτετον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μουαν ηδειτε 20 ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τωγαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδειςεπιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου 21

ειπεν ουν παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε μεκαι εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγωυπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν 22 ελεγον ουν οιιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγωυπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν 23 και ελεγεναυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμιυμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκτου κοσμου τουτου 24 ειπον ουν υμιν οτιαποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μηπιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταιςαμαρτιαις υμων 25 ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεναυτοις ο ιησους την αρχην ο τι και λαλω υμιν 26

πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ οπεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτουταυτα λαλω εις τον κοσμον 27 ουκ εγνωσαν οτι τονπατερα αυτοις ελεγεν 28 ειπεν ουν [αυτοις] οιησους οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτεγνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεναλλα καθως εδιδαξεν με ο πατηρ ταυτα λαλω 29 καιο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονονοτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε 30 ταυτααυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον 31

ελεγεν ουν ο ιησους προς τους πεπιστευκοταςαυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τωεμω αληθως μαθηται μου εστε 32 και γνωσεσθε τηναληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας 33

απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμενκαι ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγειςοτι ελευθεροι γενησεσθε 34 απεκριθη αυτοις οιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων τηναμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας 35 ο δεδουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιοςμενει εις τον αιωνα 36 εαν ουν ο υιος υμαςελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε 37 οιδα οτισπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναιοτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν 38 α εγωεωρακα παρα τω πατρι λαλω και υμεις ουν αηκουσατε παρα του πατρος ποιειτε 39

απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πατηρ ημωναβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ιησους ει τεκνα τουαβρααμ εστε τα εργα του αβρααμ εποιειτε 40 νυνδε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος τηναληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεουτουτο αβρααμ ουκ εποιησεν 41 υμεις ποιειτε ταεργα του πατρος υμων ειπαν [ουν] αυτω ημεις εκπορνειας ου γεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τονθεον 42 ειπεν αυτοις ο ιησους ει ο θεος πατηρυμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεουεξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλεκεινος με απεστειλεν 43 δια τι την λαλιαν τηνεμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τονλογον τον εμον 44 υμεις εκ του πατρος τουδιαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμωνθελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 7:41 68 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 8:44

9

και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιναληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιωνλαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου 45 εγωδε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι 46 τις εξυμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγωδια τι υμεις ου πιστευετε μοι 47 ο ων εκ του θεουτα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε 48 απεκριθησανοι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημειςοτι σαμαριτης ει συ και δαιμονιον εχεις 49

απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμωτον πατερα μου και υμεις ατιμαζετε με 50 εγω δεου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογοντηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα 52

ειπον [ουν] αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτιδαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηταικαι συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μηγευσηται θανατου εις τον αιωνα 53 μη συ μειζων ειτου πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οιπροφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις 54

απεκριθη ιησους εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξαμου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων μεον υμεις λεγετε οτι θεος ημων εστιν 55 και ουκεγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτιουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλαοιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω 56 αβρααμ οπατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν τηνεμην και ειδεν και εχαρη 57 ειπον ουν οι ιουδαιοιπρος αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμεωρακας 58 ειπεν αυτοις ιησους αμην αμην λεγωυμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι 59 ηραν ουνλιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δε εκρυβη καιεξηλθεν εκ του ιερου

και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκγενετης 2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηταιαυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η

οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη 3 απεκριθηιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτουαλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω 4

ημας δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εωςημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναταιεργαζεσθαι 5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι τουκοσμου 6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησενπηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τονπηλον επι τους οφθαλμους 7 και ειπεν αυτω υπαγενιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ οερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν καιενιψατο και ηλθεν βλεπων 8 οι ουν γειτονες και οιθεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ηνελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχιαλλα ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι10 ελεγον ουν αυτω πως [ουν] ηνεωχθησαν σου οιοφθαλμοι 11 απεκριθη εκεινος ο ανθρωπος ολεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισενμου τους οφθαλμους και ειπεν μοι οτι υπαγε ειςτον σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενοςανεβλεψα 12 και ειπαν αυτω που εστιν εκεινοςλεγει ουκ οιδα 13 αγουσιν αυτον προς τους

φαρισαιους τον ποτε τυφλον 14 ην δε σαββατον ενη ημερα τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεναυτου τους οφθαλμους 15 παλιν ουν ηρωτωναυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεναυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμουςκαι ενιψαμην και βλεπω 16 ελεγον ουν εκ τωνφαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου οανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι [δε]ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτασημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις 17 λεγουσινουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτιηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτιπροφητης εστιν 18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοιπερι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτουεφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος 19

και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιοςυμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουνβλεπει αρτι 20 απεκριθησαν ουν οι γονεις αυτουκαι ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων καιοτι τυφλος εγεννηθη 21 πως δε νυν βλεπει ουκοιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημειςουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτοςπερι εαυτου λαλησει 22 ταυτα ειπαν οι γονειςαυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρσυνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτονομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται 23 διατουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτονεπερωτησατε 24 εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκδευτερου ος ην τυφλος και ειπαν αυτω δος δοξαντω θεω ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο ανθρωποςαμαρτωλος εστιν 25 απεκριθη ουν εκεινος ειαμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ωναρτι βλεπω 26 ειπον ουν αυτω τι εποιησεν σοι πωςηνοιξεν σου τους οφθαλμους 27 απεκριθη αυτοιςειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετεακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηταιγενεσθαι 28 και ελοιδορησαν αυτον και ειπον συμαθητης ει εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμενμαθηται 29 ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν οθεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν 30

απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν τουτωγαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθενεστιν και ηνοιξεν μου τους οφθαλμους 31 οιδαμενοτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τιςθεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτουακουει 32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεντις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου 33 ει μη ηνουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν 34

απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συεγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας καιεξεβαλον αυτον εξω 35 ηκουσεν ιησους οτιεξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συπιστευεις εις τον υιον του ανθρωπου 36 απεκριθηεκεινος και ειπεν και τις εστιν κυριε ινα πιστευσωεις αυτον 37 ειπεν αυτω ο ιησους και εωρακαςαυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν 38 ο δεεφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω 39 καιειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτονηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οιβλεποντες τυφλοι γενωνται 40 ηκουσαν εκ των

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 8:45 69 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 9:40

10

11

φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειποναυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν 41 ειπεν αυτοις οιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δελεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει

αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενοςδια της θυρας εις την αυλην τωνπροβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν

εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης 2 ο δεεισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν τωνπροβατων 3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και ταπροβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδιαπροβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα 4 οταντα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεταικαι τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν τηνφωνην αυτου 5 αλλοτριω δε ου μηακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκοιδασιν των αλλοτριων την φωνην 6 ταυτην τηνπαροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκεγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις 7 ειπεν ουν παλινο ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρατων προβατων 8 παντες οσοι ηλθον [προ εμου]κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτωντα προβατα 9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τιςεισελθη σωθησεται και εισελευσεται καιεξελευσεται και νομην ευρησει 10 ο κλεπτης ουκερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγωηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν 11 εγωειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχηναυτου τιθησιν υπερ των προβατων 12 ο μισθωτοςκαι ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδιαθεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν ταπροβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα καισκορπιζει 13 οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτωπερι των προβατων 14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλοςκαι γινωσκω τα εμα και γινωσκουσιν με τα εμα 15

καθως γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τονπατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ τωνπροβατων 16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκτης αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και τηςφωνης μου ακουσουσιν και γενησονται μια ποιμνηεις ποιμην 17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγωτιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην 18

ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτηναπ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην καιεξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην τηνεντολην ελαβον παρα του πατρος μου 19 σχισμαπαλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογουςτουτους 20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιονεχει και μαινεται τι αυτου ακουετε 21 αλλοι ελεγονταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μηδαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι 22

εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοιςχειμων ην 23 και περιεπατει ο ιησους εν τω ιερω εντη στοα του σολομωνος 24 εκυκλωσαν ουν αυτονοι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχηνημων αιρεις ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν παρρησια25 απεκριθη αυτοις ο ιησους ειπον υμιν και ουπιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι τουπατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου 26 αλλαυμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων

των εμων 27 τα προβατα τα εμα της φωνης μουακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσινμοι 28 καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μηαπολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυταεκ της χειρος μου 29 ο πατηρ μου ο δεδωκεν μοιπαντων μειζον εστιν και ουδεις δυναται αρπαζεινεκ της χειρος του πατρος 30 εγω και ο πατηρ ενεσμεν 31 εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ιναλιθασωσιν αυτον 32 απεκριθη αυτοις ο ιησουςπολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πατρος διαποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε 33 απεκριθησαναυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομενσε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ωνποιεις σεαυτον θεον 34 απεκριθη αυτοις [ο] ιησουςουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγωειπα θεοι εστε 35 ει εκεινους ειπεν θεους προς ουςο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι ηγραφη 36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν ειςτον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπονυιος του θεου ειμι 37 ει ου ποιω τα εργα τουπατρος μου μη πιστευετε μοι 38 ει δε ποιω κανεμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτεκαι γινωσκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τωπατρι 39 εζητουν [ουν] αυτον παλιν πιασαι καιεξηλθεν εκ της χειρος αυτων 40 και απηλθεν παλινπεραν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ηνιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει 41

και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτιιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσαειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην 42 και πολλοιεπιστευσαν εις αυτον εκει

ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιαςεκ της κωμης μαριας και μαρθας τηςαδελφης αυτης 2 ην δε μαριαμ η

αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τουςποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφοςλαζαρος ησθενει 3 απεστειλαν ουν αι αδελφαιπρος αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει 4

ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκεστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεουινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης 5 ηγαπα δε οιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τονλαζαρον 6 ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μενεμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας 7 επειτα μετατουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιανπαλιν 8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυνεζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγειςεκει 9 απεκριθη ιησους ουχι δωδεκα ωραι εισιν τηςημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ουπροσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτιτο φως ουκ εστιν εν αυτω 11 ταυτα ειπεν και μετατουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημωνκεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον 12

ειπαν ουν οι μαθηται αυτω κυριε ει κεκοιμηταισωθησεται 13 ειρηκει δε ο ιησους περι τουθανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι τηςκοιμησεως του υπνου λεγει 14 τοτε ουν ειπεναυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν 15

και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 9:41 70 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:15

12

αλλα αγωμεν προς αυτον 16 ειπεν ουν θωμας ολεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν καιημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου 17 ελθων ουν οιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχονταεν τω μνημειω 18 ην δε η βηθανια εγγυς τωνιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε 19 πολλοιδε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθανκαι μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περι τουαδελφου 20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησουςερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικωεκαθεζετο 21 ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιησουνκυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου 22

[αλλα] και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεονδωσει σοι ο θεος 23 λεγει αυτη ο ιησουςαναστησεται ο αδελφος σου 24 λεγει αυτω η μαρθαοιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατηημερα 25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασιςκαι η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μηαποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο 27 λεγειαυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστοςο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος 28 καιτουτο ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ τηναδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλοςπαρεστιν και φωνει σε 29 εκεινη δε ως ηκουσενηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον 30 ουπω δεεληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τωτοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα 31 οι ουνιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια καιπαραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτιταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτηδοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσηεκει 32 η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ιησουςιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδαςλεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν μουαπεθανεν ο αδελφος 33 ιησους ουν ως ειδεν αυτηνκλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιουςκλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξενεαυτον 34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιναυτω κυριε ερχου και ιδε 35 εδακρυσεν ο ιησους36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον 37

τινες δε εξ αυτων ειπαν ουκ εδυνατο ουτος οανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινακαι ουτος μη αποθανη 38 ιησους ουν παλινεμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ηνδε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω 39 λεγει οιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη τουτετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιοςγαρ εστιν 40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτιεαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεου 41 ηρανουν τον λιθον ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμουςανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσαςμου 42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλαδια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ιναπιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας 43 και ταυταειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω44 εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας καιτας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριωπεριεδεδετο λεγει αυτοις ο ιησους λυσατε αυτονκαι αφετε αυτον υπαγειν 45 πολλοι ουν εκ των

ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ καιθεασαμενοι α εποιησεν επιστευσαν εις αυτον 46

τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιουςκαι ειπαν αυτοις α εποιησεν ιησους 47 συνηγαγονουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον καιελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλαποιει σημεια 48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντεςπιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοικαι αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος 49 ειςδε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων τουενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατεουδεν 50 ουδε λογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα ειςανθρωπος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον τοεθνος αποληται 51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεναλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινουεπροφητευσεν οτι εμελλεν ιησους αποθνησκεινυπερ του εθνους 52 και ουχ υπερ του εθνους μονοναλλ ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενασυναγαγη εις εν 53 απ εκεινης ουν της ημεραςεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον 54 ο ουνιησους ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοιςιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωρανεγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολινκακει εμεινεν μετα των μαθητων 55 ην δε εγγυς τοπασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι ειςιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινααγνισωσιν εαυτους 56 εζητουν ουν τον ιησουν καιελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκειυμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην 57 δεδωκεισανδε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τιςγνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον

ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχαηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ονηγειρεν εκ νεκρων ιησους 2 εποιησαν ουν

αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δελαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω 3 ηουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδουπιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιησουκαι εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου ηδε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου 4 λεγειδε ιουδας ο ισκαριωτης εις [εκ] των μαθητωναυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι 5 δια τι τουτοτο μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων καιεδοθη πτωχοις 6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι τωνπτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και τογλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν 7

ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραντου ενταφιασμου μου τηρηση αυτο 8 τουςπτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ουπαντοτε εχετε 9 εγνω ουν [ο] οχλος πολυς εκ τωνιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τονιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ονηγειρεν εκ νεκρων 10 εβουλευσαντο δε οιαρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν 11 οτιπολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων καιεπιστευον εις τον ιησουν 12 τη επαυριον ο οχλοςπολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτιερχεται ο ιησους εις ιεροσολυμα 13 ελαβον τα βαιατων φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω καιεκραυγαζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:16 71 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12:13

13

ονοματι κυριου [και] ο βασιλευς του ισραηλ 14

ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτοκαθως εστιν γεγραμμενον 15 μη φοβου θυγατηρσιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επιπωλον ονου 16 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οιμαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησους τοτεεμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα καιταυτα εποιησαν αυτω 17 εμαρτυρει ουν ο οχλος οων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ τουμνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων 18 διατουτο [και] υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαντουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον 19 οι ουνφαρισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτουαπηλθεν 20 ησαν δε ελληνες τινες εκ τωναναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη 21

ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδατης γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριεθελομεν τον ιησουν ιδειν 22 ερχεται ο φιλιππος καιλεγει τω ανδρεα ερχεται ανδρεας και φιλιππος καιλεγουσιν τω ιησου 23 ο δε ιησους αποκρινεταιαυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιοςτου ανθρωπου 24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη οκοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανηαυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπονφερει 25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτηνκαι ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτωεις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην 26 εαν εμοι τιςδιακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκεικαι ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονητιμησει αυτον ο πατηρ 27 νυν η ψυχη μουτεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωραςταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην28 πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνηεκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω 29 οουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντηνγεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν 30

απεκριθη ιησους και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτηγεγονεν αλλα δι υμας 31 νυν κρισις εστιν τουκοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτουεκβληθησεται εξω 32 καγω εαν υψωθω εκ της γηςπαντας ελκυσω προς εμαυτον 33 τουτο δε ελεγενσημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν 34

απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκτου νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα καιπως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον τουανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου 35

ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον τοφως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ιναμη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τησκοτια ουκ οιδεν που υπαγει 36 ως το φως εχετεπιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυταελαλησεν ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων 37

τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεναυτων ουκ επιστευον εις αυτον 38 ινα ο λογοςησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τιςεπιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριουτινι απεκαλυφθη 39 δια τουτο ουκ ηδυναντοπιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας 40 τετυφλωκεναυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την

καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις καινοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαιαυτους 41 ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαναυτου και ελαλησεν περι αυτου 42 ομως μεντοι καιεκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτοναλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μηαποσυναγωγοι γενωνται 43 ηγαπησαν γαρ τηνδοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν τουθεου 44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων ειςεμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με 46

εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας οπιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη 47 και εαντις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγωου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τονκοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον 48 ο αθετων εμεκαι μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντααυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εντη εσχατη ημερα 49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντοληνδεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω 50 και οιδα οτι ηεντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλωκαθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω

προ δε της εορτης του πασχα ειδως οιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβηεκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα

αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελοςηγαπησεν αυτους 2 και δειπνου γινομενου τουδιαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιναπαραδοι αυτον ιουδας σιμωνος ισκαριωτου 3

ειδως οτι παντα εδωκεν αυτω ο πατηρ εις ταςχειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεονυπαγει 4 εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν ταιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον 5 ειταβαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειντους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιωω ην διεζωσμενος 6 ερχεται ουν προς σιμωναπετρον λεγει αυτω κυριε συ μου νιπτεις τουςποδας 7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγωποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα 8

λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας ειςτον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σεουκ εχεις μερος μετ εμου 9 λεγει αυτω σιμωνπετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα καιτας χειρας και την κεφαλην 10 λεγει αυτω ο ιησουςο λελουμενος ουκ εχει χρειαν ει μη τους ποδαςνιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμειςκαθαροι εστε αλλ ουχι παντες 11 ηδει γαρ τονπαραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχιπαντες καθαροι εστε 12 οτε ουν ενιψεν τους ποδαςαυτων [και] ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσενπαλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν 13

υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος καικαλως λεγετε ειμι γαρ 14 ει ουν εγω ενιψα υμωντους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμειςοφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας 15

υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησαυμιν και υμεις ποιητε 16 αμην αμην λεγω υμιν ουκεστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδεαποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον 17 ει

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12:14 72 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 13:17

14

15

ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα 18 ουπερι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμηναλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτονεπηρεν επ εμε την πτερναν αυτου 19 απ αρτι λεγωυμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευσητε οτανγενηται οτι εγω ειμι 20 αμην αμην λεγω υμιν ολαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμελαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με 21 ταυταειπων [ο] ιησους εταραχθη τω πνευματι καιεμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ειςεξ υμων παραδωσει με 22 εβλεπον εις αλληλους οιμαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει 23 ηνανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τωκολπω του ιησου ον ηγαπα ο ιησους 24 νευει ουντουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ουλεγει 25 αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι τοστηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν 26

αποκρινεται [ο] ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψωτο ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον[λαμβανει και] διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον οσατανας λεγει ουν αυτω ο ιησους ο ποιεις ποιησονταχιον 28 τουτο [δε] ουδεις εγνω των ανακειμενωνπρος τι ειπεν αυτω 29 τινες γαρ εδοκουν επει τογλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω [ο]ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτηνη τοις πτωχοις ινα τι δω 30 λαβων ουν το ψωμιονεκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ 31 οτε ουνεξηλθεν λεγει ιησους νυν εδοξασθη ο υιος τουανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω 32 [ει οθεος εδοξασθη εν αυτω] και ο θεος δοξασει αυτονεν αυτω και ευθυς δοξασει αυτον 33 τεκνια ετιμικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειποντοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ουδυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι 34 εντοληνκαινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθωςηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους 35

εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστεεαν αγαπην εχητε εν αλληλοις 36 λεγει αυτω σιμωνπετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη [αυτω] ιησουςοπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαιακολουθησεις δε υστερον 37 λεγει αυτω ο πετροςκυριε δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι τηνψυχην μου υπερ σου θησω 38 αποκρινεται ιησουςτην ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγωσοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου αρνηση με τρις

μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετεεις τον θεον και εις εμε πιστευετε 2 εν τηοικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισιν

ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαιτοπον υμιν 3 και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπονυμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προςεμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε 4 και οπου[εγω] υπαγω οιδατε την οδον 5 λεγει αυτω θωμαςκυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις πως δυναμεθα τηνοδον ειδεναι 6 λεγει αυτω [ο] ιησους εγω ειμι ηοδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προςτον πατερα ει μη δι εμου 7 ει εγνωκατε με και τονπατερα μου γνωσεσθε και απ αρτι γινωσκετε αυτονκαι εωρακατε αυτον 8 λεγει αυτω φιλιππος κυριε

δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν 9 λεγει αυτωο ιησους τοσουτω χρονω μεθ υμων ειμι και ουκεγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τονπατερα πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πατερα 10 ουπιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοιεστιν τα ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ουλαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιει τα εργααυτου 11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και οπατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργαα εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτωνποιησει οτι εγω προς τον πατερα πορευομαι 13 καιο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησωινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω 14 εαν τι αιτησητεμε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω 15 εαν αγαπατεμε τας εντολας τας εμας τηρησετε 16 καγωερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσειυμιν ινα μεθ υμων εις τον αιωνα η 17 το πνευματης αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ουθεωρει αυτο ουδε γινωσκει υμεις γινωσκετε αυτοοτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται 18 ουκ αφησωυμας ορφανους ερχομαι προς υμας 19 ετι μικρονκαι ο κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε μεοτι εγω ζω και υμεις ζησετε 20 εν εκεινη τη ημεραγνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πατρι μου και υμειςεν εμοι καγω εν υμιν 21 ο εχων τας εντολας μου καιτηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δεαγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μουκαγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε [και]τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον καιουχι τω κοσμω 23 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτωεαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και οπατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτονελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα 24 ομη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ολογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα τουπεμψαντος με πατρος 25 ταυτα λελαληκα υμιν παρυμιν μενων 26 ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιονο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμαςδιδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπονυμιν [εγω] 27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην τηνεμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγωδιδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδεδειλιατω 28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγωκαι ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε ανοτι πορευομαι προς τον πατερα οτι ο πατηρ μειζωνμου εστιν 29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ιναοταν γενηται πιστευσητε 30 ουκετι πολλα λαλησωμεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και ενεμοι ουκ εχει ουδεν 31 αλλ ινα γνω ο κοσμος οτιαγαπω τον πατερα και καθως ενετειλατο μοι οπατηρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν

εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πατηρμου ο γεωργος εστιν 2 παν κλημα εν εμοιμη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το

καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειοναφερη 3 ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ονλελαληκα υμιν 4 μεινατε εν εμοι καγω εν υμινκαθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 13:18 73 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 15:4

16

εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτως ουδευμεις εαν μη εν εμοι μενητε 5 εγω ειμι η αμπελοςυμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ουδυνασθε ποιειν ουδεν 6 εαν μη τις μενη εν εμοιεβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη καισυναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν καικαιεται 7 εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου ενυμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεταιυμιν 8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπονπολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται 9 καθωςηγαπησεν με ο πατηρ καγω υμας ηγαπησα μεινατεεν τη αγαπη τη εμη 10 εαν τας εντολας μουτηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω ταςεντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτουεν τη αγαπη 11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα ηεμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη 12 αυτηεστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθωςηγαπησα υμας 13 μειζονα ταυτης αγαπην ουδειςεχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλωναυτου 14 υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγωεντελλομαι υμιν 15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι οδουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δεειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα τουπατρος μου εγνωρισα υμιν 16 ουχ υμεις μεεξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκαυμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και οκαρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πατεραεν τω ονοματι μου δω υμιν 17 ταυτα εντελλομαιυμιν ινα αγαπατε αλληλους 18 ει ο κοσμος υμαςμισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν 19

ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλειοτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμηνυμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκεστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ει εμεεδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μουετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν 21 αλλαταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομαμου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με 22 ει μηηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαννυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιαςαυτων 23 ο εμε μισων και τον πατερα μου μισει 24

ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλοςεποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε καιεωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατεραμου 25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομωαυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν 26

οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρατου πατρος το πνευμα της αληθειας ο παρα τουπατρος εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμουεστε

ταυτα λελαληκα υμιν ινα μησκανδαλισθητε 2 αποσυναγωγουςποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας

ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τωθεω 3 και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τονπατερα ουδε εμε 4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ιναοταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι

εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπονοτι μεθ υμων ημην 5 νυν δε υπαγω προς τονπεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με πουυπαγεις 6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπηπεπληρωκεν υμων την καρδιαν 7 αλλ εγω τηναληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθωεαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεταιπρος υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προςυμας 8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περιαμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως 9

περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε 10

περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγωκαι ουκετι θεωρειτε με 11 περι δε κρισεως οτι οαρχων του κοσμου τουτου κεκριται 12 ετι πολλαεχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι 13

οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειαςοδηγησει υμας εν τη αληθεια παση ου γαρ λαλησειαφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και ταερχομενα αναγγελει υμιν 14 εκεινος εμε δοξασειοτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν 15

παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπονοτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν 16

μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον καιοψεσθε με 17 ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτουπρος αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρονκαι ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε μεκαι οτι υπαγω προς τον πατερα 18 ελεγον ουν τιεστιν τουτο [ο λεγει] το μικρον ουκ οιδαμεν τιλαλει 19 εγνω [ο] ιησους οτι ηθελον αυτον ερωτανκαι ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλωνοτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλινμικρον και οψεσθε με 20 αμην αμην λεγω υμιν οτικλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμοςχαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων ειςχαραν γενησεται 21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχειοτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιονουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτιεγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον 22 και υμειςουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας καιχαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμωνουδεις αιρει αφ υμων 23 και εν εκεινη τη ημερα εμεουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τιαιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μουαιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων ηπεπληρωμενη 25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκαυμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησωυμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελωυμιν 26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μουαιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τονπατερα περι υμων 27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλειυμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατεοτι εγω παρα [του] θεου εξηλθον 28 εξηλθον παρατου πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιναφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα29 λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησιαλαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις 30 νυνοιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τιςσε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεουεξηλθες 31 απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετε

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 15:5 74 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 16:31

1718

32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητεεκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμιμονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν 33 ταυταλελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τωκοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκατον κοσμον

ταυτα ελαλησεν ιησους και επαρας τουςοφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπενπατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον

υιον ινα ο υιος δοξαση σε 2 καθως εδωκας αυτωεξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωδωση αυτοις ζωην αιωνιον 3 αυτη δε εστιν ηαιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονοναληθινον θεον και ον απεστειλας ιησουν χριστον 4

εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας οδεδωκας μοι ινα ποιησω 5 και νυν δοξασον με συπατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τονκοσμον ειναι παρα σοι 6 εφανερωσα σου το ονοματοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοιησαν καμοι αυτους εδωκας και τον λογον σουτετηρηκαν 7 νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκαςμοι παρα σου εισιν 8 οτι τα ρηματα α εδωκας μοιδεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαναληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτισυ με απεστειλας 9 εγω περι αυτων ερωτω ου περιτου κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτισοι εισιν 10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σαεμα και δεδοξασμαι εν αυτοις 11 και ουκετι ειμι εντω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προςσε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τωονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθωςημεις 12 οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουν αυτουςεν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα καιουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος τηςαπωλειας ινα η γραφη πληρωθη 13 νυν δε προς σεερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιντην χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις 14

εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμοςεμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμουκαθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 15 ουκ ερωτωινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησηςαυτους εκ του πονηρου 16 εκ του κοσμου ουκ εισινκαθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 17 αγιασοναυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος αληθεια εστιν18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγωαπεστειλα αυτους εις τον κοσμον 19 και υπεραυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοιηγιασμενοι εν αληθεια 20 ου περι τουτων δεερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων διατου λογου αυτων εις εμε 21 ινα παντες εν ωσινκαθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοιεν ημιν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευη οτι συ μεαπεστειλας 22 καγω την δοξαν ην δεδωκας μοιδεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν 23 εγωεν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι ειςεν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας καιηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας 24 πατερ οδεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσινμετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ηνδεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης

κοσμου 25 πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνωεγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ μεαπεστειλας 26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σουκαι γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοιςη καγω εν αυτοις

ταυτα ειπων ιησους εξηλθεν συν τοιςμαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου τουκεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν

αυτος και οι μαθηται αυτου 2 ηδει δε και ιουδας οπαραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακιςσυνηχθη ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου 3 οουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ τωναρχιερεων και εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεταιεκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων 4

ιησους ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτονεξηλθεν και λεγει αυτοις τινα ζητειτε 5

απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγειαυτοις εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας οπαραδιδους αυτον μετ αυτων 6 ως ουν ειπεναυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσανχαμαι 7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτεοι δε ειπαν ιησουν τον ναζωραιον 8 απεκριθηιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτεαφετε τουτους υπαγειν 9 ινα πληρωθη ο λογος ονειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτωνουδενα 10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιρανειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεωςδουλον και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιονην δε ονομα τω δουλω μαλχος 11 ειπεν ουν οιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκηντο ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιωαυτο 12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οιυπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν καιεδησαν αυτον 13 και ηγαγον προς ανναν πρωτονην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς τουενιαυτου εκεινου 14 ην δε καιαφας οσυμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει εναανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου 15 ηκολουθειδε τω ιησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δεμαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει καισυνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην τουαρχιερεως 16 ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυραεξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ο γνωστος τουαρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τονπετρον 17 λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη ηθυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει τουανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι 18

ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεταιανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην καιεθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστωςκαι θερμαινομενος 19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεντον ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι τηςδιδαχης αυτου 20 απεκριθη αυτω ιησους εγωπαρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτεεδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντεςοι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησαουδεν 21 τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τιελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω 22

ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστηκως τωνυπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 16:32 75 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 18:22

19

αποκρινη τω αρχιερει 23 απεκριθη αυτω ιησους εικακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δεκαλως τι με δερεις 24 απεστειλεν ουν αυτον οαννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα 25 ηνδε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπονουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ειηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι 26 λεγει εις εκτων δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ουαπεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τωκηπω μετ αυτου 27 παλιν ουν ηρνησατο πετρος καιευθεως αλεκτωρ εφωνησεν 28 αγουσιν ουν τονιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δεπρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ιναμη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα 29 εξηλθενουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινακατηγοριαν φερετε [κατα] του ανθρωπου τουτου30 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ει μη ην ουτοςκακον ποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον 31

ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις καικατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον αυτω οιιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα 32

ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινωνποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν 33 εισηλθενουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος καιεφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει οβασιλευς των ιουδαιων 34 απεκριθη ιησους αποσεαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι ειπον σοι περιεμου 35 απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμιτο εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σεεμοι τι εποιησας 36 απεκριθη ιησους η βασιλεια ηεμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ τουκοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οιεμοι ηγωνιζοντο [αν] ινα μη παραδοθω τοιςιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστινεντευθεν 37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουνβασιλευς ει συ απεκριθη ο ιησους συ λεγεις οτιβασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και ειςτουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τηαληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου τηςφωνης 38 λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθειακαι τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τουςιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκωεν αυτω αιτιαν 39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενααπολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουναπολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων 40

εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλατον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης

τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν καιεμαστιγωσεν 2 και οι στρατιωταιπλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν

αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουνπεριεβαλον αυτον 3 και ηρχοντο προς αυτον καιελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων καιεδιδοσαν αυτω ραπισματα 4 και εξηλθεν παλιν εξωο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξωινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω 5

εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινονστεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγειαυτοις ιδου ο ανθρωπος 6 οτε ουν ειδον αυτον οιαρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες

σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατοςλαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχευρισκω εν αυτω αιτιαν 7 απεκριθησαν αυτω οιιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομονοφειλει αποθανειν οτι υιον θεου εαυτον εποιησεν8 οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογονμαλλον εφοβηθη 9 και εισηλθεν εις το πραιτωριονπαλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησουςαποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω 10 λεγει ουν αυτω οπιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχωαπολυσαι σε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε 11

απεκριθη [αυτω] ιησους ουκ ειχες εξουσιαν κατεμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενον σοι ανωθεν διατουτο ο παραδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει 12

εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δειουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτοναπολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεαεαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι 13 ο ουνπιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξωτον ιησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπονλεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα 14 ηνδε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγειτοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων 15 εκραυγασανουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγειαυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσωαπεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ειμη καισαρα 16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοιςινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιησουν 17 καιβασταζων εαυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τονλεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστιγολγοθα 18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτουαλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τονιησουν 19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος καιεθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησουςο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων 20 τουτονουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτιεγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη οιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστιελληνιστι 21 ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερειςτων ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιωναλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων22 απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα 23 οιουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουνελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαραμερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δεο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου 24

ειπαν ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλαλαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφηπληρωθη [η λεγουσα] διεμερισαντο τα ιματια μουεαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρονοι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν 25

ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηραυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η τουκλωπα και μαρια η μαγδαληνη 26 ιησους ουν ιδωντην μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπαλεγει τη μητρι γυναι ιδε ο υιος σου 27 ειτα λεγει τωμαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ωραςελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια 28 μετα τουτοειδως ο ιησους οτι ηδη παντα τετελεσται ινατελειωθη η γραφη λεγει διψω 29 σκευος εκειτο

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 18:23 76 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 19:29

20

21

οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξουςυσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τωστοματι 30 οτε ουν ελαβεν το οξος [ο] ιησους ειπεντετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν τοπνευμα 31 οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ιναμη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τωσαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου τουσαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιναυτων τα σκελη και αρθωσιν 32 ηλθον ουν οιστρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκεληκαι του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω 33 επι δετον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδη αυτοντεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη 34 αλλ ειςτων στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξενκαι εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ 35 και ο εωρακωςμεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυριακαι εκεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμειςπιστευσητε 36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφηπληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου 37 καιπαλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ονεξεκεντησαν 38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τονπιλατον ιωσηφ [ο] απο αριμαθαιας ων μαθητης τουιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιωνινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν οπιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου 39

ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτοςτο πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωςλιτρας εκατον 40 ελαβον ουν το σωμα του ιησουκαι εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματωνκαθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν 41 ηνδε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τωκηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ηντεθειμενος 42 εκει ουν δια την παρασκευην τωνιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τονιησουν

τη δε μια των σαββατων μαρια ημαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετιουσης εις το μνημειον και βλεπει τον

λιθον ηρμενον εκ του μνημειου 2 τρεχει ουν καιερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλονμαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραντον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν πουεθηκαν αυτον 3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλοςμαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον 4 ετρεχον δεοι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμενταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις τομνημειον 5 και παρακυψας βλεπει κειμενα ταοθονια ου μεντοι εισηλθεν 6 ερχεται ουν και σιμωνπετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις τομνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα 7 και τοσουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετατων οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενονεις ενα τοπον 8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλοςμαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδενκαι επιστευσεν 9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφηνοτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι 10 απηλθον ουνπαλιν προς αυτους οι μαθηται 11 μαρια δε ειστηκειπρος τω μνημειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιενπαρεκυψεν εις το μνημειον 12 και θεωρει δυοαγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη

κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο τοσωμα του ιησου 13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναιτι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου καιουκ οιδα που εθηκαν αυτον 14 ταυτα ειπουσαεστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουνεστωτα και ουκ ηδει οτι ιησους εστιν 15 λεγει αυτηιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσαοτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συεβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγωαυτον αρω 16 λεγει αυτη ιησους μαριαμ στραφεισαεκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λεγεταιδιδασκαλε 17 λεγει αυτη ιησους μη μου απτουουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα πορευου δεπρος τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινωπρος τον πατερα μου και πατερα υμων και θεονμου και θεον υμων 18 ερχεται μαριαμ η μαγδαληνηαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κυριονκαι ταυτα ειπεν αυτη 19 ουσης ουν οψιας τη ημεραεκεινη τη μια σαββατων και των θυρωνκεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβοντων ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσονκαι λεγει αυτοις ειρηνη υμιν 20 και τουτο ειπωνεδειξεν τας χειρας και την πλευραν αυτοιςεχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον 21

ειπεν ουν αυτοις [ο ιησους] παλιν ειρηνη υμινκαθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοιςλαβετε πνευμα αγιον 23 αν τινων αφητε ταςαμαρτιας αφεωνται αυτοις αν τινων κρατητεκεκρατηνται 24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ολεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθενιησους 25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηταιεωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδωεν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλωτον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων καιβαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου ου μηπιστευσω 26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσωοι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται οιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις τομεσον και ειπεν ειρηνη υμιν 27 ειτα λεγει τω θωμαφερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μουκαι φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευρανμου και μη γινου απιστος αλλα πιστος 28 απεκριθηθωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας μεπεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες καιπιστευσαντες 30 πολλα μεν ουν και αλλα σημειαεποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων [αυτου] αουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω 31 ταυταδε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ιησους εστιν οχριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωηνεχητε εν τω ονοματι αυτου

μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν οιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσηςτης τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως 2

ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενοςδιδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιαςκαι οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητωναυτου δυο 3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγωαλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 19:30 77 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 21:3

σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και ενεκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν 4 πρωιας δε ηδηγενομενης εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοιηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν 5 λεγει ουναυτοις [ο] ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετεαπεκριθησαν αυτω ου 6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετεεις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον καιευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαιισχυον απο του πληθους των ιχθυων 7 λεγει ουν ομαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω οκυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι οκυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαργυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν 8 οι δεαλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησανμακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιωνσυροντες το δικτυον των ιχθυων 9 ως ουναπεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιανκειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον 10

λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατε απο των οψαριωνων επιασατε νυν 11 ανεβη ουν σιμων πετρος καιειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυωνμεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτωνοντων ουκ εσχισθη το δικτυον 12 λεγει αυτοις οιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα τωνμαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι οκυριος εστιν 13 ερχεται ιησους και λαμβανει τοναρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ιησους τοιςμαθηταις εγερθεις εκ νεκρων 15 οτε ουν ηριστησανλεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωαννουαγαπας με πλεον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ

οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωαννουαγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλωσε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου 17 λεγειαυτω το τριτον σιμων ιωαννου φιλεις με ελυπηθη οπετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγειαυτω κυριε παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλωσε λεγει αυτω [ο ιησους] βοσκε τα προβατα μου 18

αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυεςσεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δεγηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σεζωσει και οισει οπου ου θελεις 19 τουτο δε ειπενσημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτοειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι 20 επιστραφεις οπετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησουςακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι τοστηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν οπαραδιδους σε 21 τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγειτω ιησου κυριε ουτος δε τι 22 λεγει αυτω ο ιησουςεαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συμοι ακολουθει 23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος ειςτους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκαποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκαποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εωςερχομαι [τι προς σε] 24 ουτος εστιν ο μαθητης ομαρτυρων περι τουτων και ο γραψας ταυτα καιοιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυρια εστιν 25

εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατιναεαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμονχωρησαι τα γραφομενα βιβλια

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 21:4 78 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 21:25

1

2

ΠΡΑΞΕΙΣ

τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περιπαντων ω θεοφιλε ων ηρξατο ο ιησουςποιειν τε και διδασκειν 2 αχρι ης ημερας

εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιουους εξελεξατο ανελημφθη 3 οις και παρεστησενεαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοιςτεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενοςαυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου 4

και συναλιζομενος παρηγγειλεν αυτοις αποιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν τηνεπαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου 5 οτιιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε εν πνευματιβαπτισθησεσθε αγιω ου μετα πολλας ταυταςημερας 6 οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτων αυτονλεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτωαποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ 7 ειπενδε προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους ηκαιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια 8

αλλα λημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιουπνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαρτυρες εν τειερουσαλημ και [εν] παση τη ιουδαια και σαμαρειακαι εως εσχατου της γης 9 και ταυτα ειπωνβλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεναυτον απο των οφθαλμων αυτων 10 και ωςατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενουαυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοιςεν εσθησεσιν λευκαις 11 οι και ειπαν ανδρεςγαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες εις τον ουρανονουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τονουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθεαυτον πορευομενον εις τον ουρανον 12 τοτευπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους τουκαλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημσαββατου εχον οδον 13 και οτε εισηλθον εις τουπερωον ανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τεπετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεαςφιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και μαθθαιοςιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδαςιακωβου 14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντεςομοθυμαδον τη προσευχη συν γυναιξιν και μαριαμτη μητρι του συν τοις αδελφοις αυτου 15 και ενταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω τωναδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτοωσει εκατον εικοσι 16 ανδρες αδελφοι εδειπληρωθηναι την γραφην ην προειπεν το πνευμα τοαγιον δια στοματος δαυιδ περι ιουδα τουγενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν ιησουν 17 οτικατηριθμημενος ην εν ημιν και ελαχεν τον κληροντης διακονιας ταυτης 18 ουτος μεν ουν εκτησατοχωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης

γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τασπλαγχνα αυτου 19 και γνωστον εγενετο πασιν τοιςκατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριονεκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμαχ τουτεστιν χωριον αιματος 20 γεγραπται γαρ εν βιβλωψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μηεστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτουλαβετω ετερος 21 δει ουν των συνελθοντων ημινανδρων εν παντι χρονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφημας ο κυριος ιησους 22 αρξαμενος απο τουβαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ηςανελημφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεωςαυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτων 23 καιεστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαββαν οςεπεκληθη ιουστος και μαθθιαν 24 καιπροσευξαμενοι ειπαν συ κυριε καρδιογνωσταπαντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυοενα 25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης καιαποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι ειςτον τοπον τον ιδιον 26 και εδωκαν κληρους αυτοιςκαι επεσεν ο κληρος επι μαθθιαν καισυγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων

και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν τηςπεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος

ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσενολον τον οικον ου ησαν καθημενοι 3 και ωφθησαναυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος καιεκαθισεν εφ ενα εκαστον αυτων 4 και επλησθησανπαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλεινετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδουαποφθεγγεσθαι αυτοις 5 ησαν δε εις ιερουσαλημκατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις αποπαντος εθνους των υπο τον ουρανον 6 γενομενηςδε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος καισυνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτωλαλουντων αυτων 7 εξισταντο δε και εθαυμαζονλεγοντες ουχ ιδου απαντες ουτοι εισιν οιλαλουντες γαλιλαιοι 8 και πως ημεις ακουομενεκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν 9

παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντεςτην μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιανποντον και την ασιαν 10 φρυγιαν τε και παμφυλιαναιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνηνκαι οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε καιπροσηλυτοι 11 κρητες και αραβες ακουομενλαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις ταμεγαλεια του θεου 12 εξισταντο δε παντες καιδιηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελειτουτο ειναι 13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι

ΠΡΑΞΕΙΣ 1:2 79 ΠΡΑΞΕΙΣ 2:13

3

γλευκους μεμεστωμενοι εισιν 14 σταθεις δε οπετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτουκαι απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οικατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμινγνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου 15 ουγαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστινγαρ ωρα τριτη της ημερας 16 αλλα τουτο εστιν τοειρημενον δια του προφητου ιωηλ 17 και εσται ενταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο τουπνευματος μου επι πασαν σαρκα καιπροφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερεςυμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οιπρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται 18

και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλαςμου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο τουπνευματος μου και προφητευσουσιν 19 και δωσωτερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γηςκατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου 20 ο ηλιοςμεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμαπριν ελθειν ημεραν κυριου την μεγαλην καιεπιφανη 21 και εσται πας ος αν επικαλεσηται τοονομα κυριου σωθησεται 22 ανδρες ισραηλιταιακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τονναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεουεις υμας δυναμεσιν και τερασιν και σημειοις οιςεποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθωςαυτοι οιδατε 23 τουτον τη ωρισμενη βουλη καιπρογνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομωνπροσπηξαντες ανειλατε 24 ον ο θεος ανεστησενλυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ηνδυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου 25 δαυιδ γαρλεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιονμου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μησαλευθω 26 δια τουτο ηυφρανθη η καρδια μου καιηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μουκατασκηνωσει επ ελπιδι 27 οτι ουκ εγκαταλειψειςτην ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σουιδειν διαφθοραν 28 εγνωρισας μοι οδους ζωηςπληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπουσου 29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιαςπρος υμας περι του πατριαρχου δαυιδ οτι καιετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν ενημιν αχρι της ημερας ταυτης 30 προφητης ουνυπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεοςεκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τονθρονον αυτου 31 προιδων ελαλησεν περι τηςαναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη ειςαδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν 32

τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντεςημεις εσμεν μαρτυρες 33 τη δεξια ουν του θεουυψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος τουαγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ουμεις [και] βλεπετε και ακουετε 34 ου γαρ δαυιδανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν [ο]κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου 35 εωςαν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδωνσου 36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλοτι και κυριον αυτον και χριστον εποιησεν ο θεοςτουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε 37

ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε

προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τιποιησωμεν ανδρες αδελφοι 38 πετρος δε προςαυτους μετανοησατε [φησιν] και βαπτισθητωεκαστος υμων επι τω ονοματι ιησου χριστου ειςαφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε τηνδωρεαν του αγιου πνευματος 39 υμιν γαρ εστιν ηεπαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις ειςμακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεοςημων 40 ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατοκαι παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο τηςγενεας της σκολιας ταυτης 41 οι μεν ουναποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν καιπροσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσειτρισχιλιαι 42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχητων αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει τουαρτου και ταις προσευχαις 43 εγινετο δε πασηψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια δια τωναποστολων εγινετο 44 παντες δε οι πιστευοντεςησαν και ειχον απαντα κοινα 45 και τα κτηματα καιτας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυταπασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν 46 καθ ημεραν τεπροσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερωκλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφηςεν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας 47 αινουντεςτον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δεκυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημερανεπι το αυτο

πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον εις τοιερον επι την ωραν της προσευχης τηνενατην 2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας

μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενηνωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα τωνεισπορευομενων εις το ιερον 3 ος ιδων πετρον καιιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωταελεημοσυνην λαβειν 4 ατενισας δε πετρος ειςαυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας 5 ο δεεπειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν 6

ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχειμοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησουχριστου του ναζωραιου [εγειρε και] περιπατει 7

και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτονπαραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου καιτα σφυδρα 8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατεικαι εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων καιαλλομενος και αινων τον θεον 9 και ειδεν πας ολαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον 10

επεγινωσκον δε αυτον οτι αυτος ην ο προς τηνελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη τουιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επιτω συμβεβηκοτι αυτω 11 κρατουντος δε αυτου τονπετρον και τον ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαοςπρος αυτους επι τη στοα τη καλουμενησολομωντος εκθαμβοι 12 ιδων δε ο πετροςαπεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τιθαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδιαδυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειναυτον 13 ο θεος αβρααμ και [ο θεος] ισαακ και [οθεος] ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεντον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε

ΠΡΑΞΕΙΣ 2:14 80 ΠΡΑΞΕΙΣ 3:13

4

και ηρνησασθε κατα προσωπον πιλατου κριναντοςεκεινου απολυειν 14 υμεις δε τον αγιον και δικαιονηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναιυμιν 15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον οθεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν16 και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ονθεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτουκαι η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω τηνολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων 17 καινυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατεωσπερ και οι αρχοντες υμων 18 ο δε θεος απροκατηγγειλεν δια στοματος παντων τωνπροφητων παθειν τον χριστον αυτου επληρωσενουτως 19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις τοεξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας 20 οπως ανελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου τουκυριου και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμινχριστον ιησουν 21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαιαχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ωνελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απαιωνος αυτου προφητων 22 μωυσης μεν ειπεν οτιπροφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων εκτων αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε καταπαντα οσα αν λαληση προς υμας 23 εσται δε πασαψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινουεξολεθρευθησεται εκ του λαου 24 και παντες δε οιπροφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοιελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας 25

υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκηςης διεθετο ο θεος προς τους πατερας υμων λεγωνπρος αβρααμ και εν τω σπερματι σουενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης 26

υμιν πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτουαπεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τωαποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων

λαλουντων δε αυτων προς τον λαονεπεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγοςτου ιερου και οι σαδδουκαιοι 2

διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαονκαι καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκνεκρων 3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας καιεθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπεραηδη 4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογονεπιστευσαν και εγενηθη [ο] αριθμος των ανδρων[ως] χιλιαδες πεντε 5 εγενετο δε επι την αυριονσυναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τουςπρεσβυτερους και τους γραμματεις εν ιερουσαλημ6 και αννας ο αρχιερευς και καιαφας και ιωαννηςκαι αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενουςαρχιερατικου 7 και στησαντες αυτους εν τω μεσωεπυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματιεποιησατε τουτο υμεις 8 τοτε πετρος πλησθειςπνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες τουλαου και πρεσβυτεροι 9 ει ημεις σημερονανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενουςεν τινι ουτος σεσωται 10 γνωστον εστω πασιν υμινκαι παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησουχριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον οθεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτοςπαρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης 11 ουτος εστιν ο

λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομων ογενομενος εις κεφαλην γωνιας 12 και ουκ εστιν εναλλω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρ ονομα εστινετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον ενανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας 13 θεωρουντεςδε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου καικαταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν καιιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συντω ιησου ησαν 14 τον τε ανθρωπον βλεποντες συναυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχοναντειπειν 15 κελευσαντες δε αυτους εξω τουσυνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους 16

λεγοντες τι ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις οτιμεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιντοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ουδυναμεθα αρνεισθαι 17 αλλ ινα μη επι πλειονδιανεμηθη εις τον λαον απειλησωμεθα αυτοιςμηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενιανθρωπων 18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαντο καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τωονοματι του ιησου 19 ο δε πετρος και ιωαννηςαποκριθεντες ειπον προς αυτους ει δικαιον εστινενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεουκρινατε 20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδαμεν καιηκουσαμεν μη λαλειν 21 οι δε προσαπειλησαμενοιαπελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πωςκολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντεςεδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι 22 ετων γαρ ηνπλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφ ον γεγονειτο σημειον τουτο της ιασεως 23 απολυθεντες δεηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προςαυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν 24 οιδε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τονθεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανονκαι την γην και την θαλασσαν και παντα τα εναυτοις 25 ο του πατρος ημων δια πνευματος αγιουστοματος δαυιδ παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξανεθνη και λαοι εμελετησαν κενα 26 παρεστησαν οιβασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επιτο αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστουαυτου 27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολειταυτη επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισαςηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν καιλαοις ισραηλ 28 ποιησαι οσα η χειρ σου και ηβουλη [σου] προωρισεν γενεσθαι 29 και τα νυνκυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοιςδουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τονλογον σου 30 εν τω την χειρα [σου] εκτεινειν σε ειςιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια τουονοματος του αγιου παιδος σου ιησου 31 καιδεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησανσυνηγμενοι και επλησθησαν απαντες του αγιουπνευματος και ελαλουν τον λογον του θεου μεταπαρρησιας 32 του δε πληθους των πιστευσαντωνην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι τωνυπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοιςαπαντα κοινα 33 και δυναμει μεγαλη απεδιδουν τομαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως τουκυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι πανταςαυτους 34 ουδε γαρ ενδεης τις ην εν αυτοις οσοι

ΠΡΑΞΕΙΣ 3:14 81 ΠΡΑΞΕΙΣ 4:34

5

6

γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντεςεφερον τας τιμας των πιπρασκομενων 35 καιετιθουν παρα τους ποδας των αποστολωνδιεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν 36

ιωσηφ δε ο επικληθεις βαρναβας απο τωναποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιοςπαρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει 37

υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν τοχρημα και εθηκεν προς τους ποδας των αποστολων

ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφιρητη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα 2 καιενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιης και

της γυναικος και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδαςτων αποστολων εθηκεν 3 ειπεν δε ο πετρος ανανιαδια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σουψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαιαπο της τιμης του χωριου 4 ουχι μενον σοι εμενενκαι πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εντη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσωανθρωποις αλλα τω θεω 5 ακουων δε ο ανανιαςτους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετοφοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας 6

ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον καιεξενεγκαντες εθαψαν 7 εγενετο δε ως ωρων τριωνδιαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονοςεισηλθεν 8 απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπεμοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναιτοσουτου 9 ο δε πετρος προς αυτην τι οτισυνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδουοι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρακαι εξοισουσιν σε 10 επεσεν δε παραχρημα προςτους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οινεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντεςεθαψαν προς τον ανδρα αυτης 11 και εγενετοφοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι πανταςτους ακουοντας ταυτα 12 δια δε των χειρων τωναποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τωλαω και ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τη στοασολομωντος 13 των δε λοιπων ουδεις ετολμακολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος14 μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριωπληθη ανδρων τε και γυναικων 15 ωστε και εις ταςπλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επικλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρουκαν η σκια επισκιαση τινι αυτων 16 συνηρχετο δεκαι το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημφεροντες ασθενεις και οχλουμενους υποπνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντοαπαντες 17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οισυν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιωνεπλησθησαν ζηλου 18 και επεβαλον τας χειρας επιτους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησειδημοσια 19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος ανοιξαςτας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν20 πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τωλαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης 21

ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις τοιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευςκαι οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον καιπασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και

απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους 22

οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτουςεν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν 23

λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομενκεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακαςεστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδεναευρομεν 24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους οτε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουνπερι αυτων τι αν γενοιτο τουτο 25 παραγενομενοςδε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ουςεθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες καιδιδασκοντες τον λαον 26 τοτε απελθων οστρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ουμετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον μη λιθασθωσιν27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριωκαι επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς 28 λεγων [ου]παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επιτω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε τηνιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθεεπαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου29 αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπανπειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις 30 ο θεοςτων πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμειςδιεχειρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου 31 τουτον οθεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου[του] δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιναμαρτιων 32 και ημεις εσμεν μαρτυρες τωνρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο εδωκενο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω 33 οι δεακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο ανελειναυτους 34 αναστας δε τις εν τω συνεδριωφαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλοςτιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τουςανθρωπους ποιησαι 35 ειπεν τε προς αυτουςανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοιςανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν 36 προ γαρτουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναιτινα εαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμος ωςτετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοιεπειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταιςημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον οπισωαυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοιεπειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν 38 και τα νυνλεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτωνκαι αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουληαυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται 39 ει δε εκθεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτουςμηποτε και θεομαχοι ευρεθητε 40 επεισθησαν δεαυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολουςδειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματιτου ιησου και απελυσαν 41 οι μεν ουν επορευοντοχαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτικατηξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναι 42

πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκεπαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τονχριστον ιησουν

εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντωντων μαθητων εγενετο γογγυσμος τωνελληνιστων προς τους εβραιους οτι

ΠΡΑΞΕΙΣ 4:35 82 ΠΡΑΞΕΙΣ 5:42

7

παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αιχηραι αυτων 2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα τοπληθος των μαθητων ειπαν ουκ αρεστον εστινημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειντραπεζαις 3 επισκεψασθε δε αδελφοι ανδρας εξυμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματοςκαι σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειαςταυτης 4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια τουλογου προσκαρτερησομεν 5 και ηρεσεν ο λογοςενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντοστεφανον ανδρα πληρης πιστεως και πνευματοςαγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα καιτιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτοναντιοχεα 6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολωνκαι προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας 7

και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο οαριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδραπολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τη πιστει 8

στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιειτερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω 9 ανεστησανδε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενηςλιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων καιτων απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τωστεφανω 10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφιακαι τω πνευματι ω ελαλει 11 τοτε υπεβαλον ανδραςλεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματαβλασφημα εις μωυσην και τον θεον 12

συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερουςκαι τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαναυτον και ηγαγον εις το συνεδριον 13 εστησαν τεμαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ουπαυεται λαλων ρηματα κατα του τοπου του αγιου[τουτου] και του νομου 14 ακηκοαμεν γαρ αυτουλεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσειτον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκενημιν μωυσης 15 και ατενισαντες εις αυτον παντεςοι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωποναυτου ωσει προσωπον αγγελου

ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει 2

ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερεςακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι

ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν ηκατοικησαι αυτον εν χαρραν 3 και ειπεν προςαυτον εξελθε εκ της γης σου και [εκ] της συγγενειαςσου και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω 4 τοτεεξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρρανκακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτουμετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμειςνυν κατοικειτε 5 και ουκ εδωκεν αυτωκληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος καιεπηγγειλατο δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην καιτω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτωτεκνου 6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται τοσπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια καιδουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια7 και το εθνος ω εαν δουλευσουσιν κρινω εγω οθεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται καιλατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω 8 και εδωκεναυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τονισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και

ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκαπατριαρχας 9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τονιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μεταυτου 10 και εξειλατο αυτον εκ πασων τωνθλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιανεναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου καικατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και [εφ]ολον τον οικον αυτου 11 ηλθεν δε λιμος εφ οληντην αιγυπτον και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχηυρισκον χορτασματα οι πατερες ημων 12 ακουσαςδε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεντους πατερας ημων πρωτον 13 και εν τω δευτερωανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου καιφανερον εγενετο τω φαραω το γενος [του] ιωσηφ14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τονπατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαιςεβδομηκοντα πεντε 15 και κατεβη ιακωβ ειςαιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερεςημων 16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησανεν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριουπαρα των υιων εμμωρ εν συχεμ 17 καθως δεηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν οθεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εναιγυπτω 18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος [επαιγυπτον] ος ουκ ηδει τον ιωσηφ 19 ουτοςκατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τουςπατερας [ημων] του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτωνεις το μη ζωογονεισθαι 20 εν ω καιρω εγεννηθημωυσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηναςτρεις εν τω οικω του πατρος 21 εκτεθεντος δεαυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω καιανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον 22 και επαιδευθημωυσης [εν] παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατοςεν λογοις και εργοις αυτου 23 ως δε επληρουτοαυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι τηνκαρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφουςαυτου τους υιους ισραηλ 24 και ιδων τινααδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τωκαταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον 25

ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους [αυτου] οτι οθεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οιδε ου συνηκαν 26 τη τε επιουση ημερα ωφθηαυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους ειςειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε ινα τι αδικειτεαλληλους 27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατοαυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα καιδικαστην εφ ημων 28 μη ανελειν με συ θελεις οντροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον 29 εφυγεν δεμωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος ενγη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο 30 καιπληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εντη ερημω του ορους σινα αγγελος εν φλογι πυροςβατου 31 ο δε μωυσης ιδων εθαυμαζεν το οραμαπροσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετοφωνη κυριου 32 εγω ο θεος των πατερων σου οθεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δεγενομενος μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι 33

ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα τωνποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν

ΠΡΑΞΕΙΣ 6:2 83 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:34

8

αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα καικατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευροαποστειλω σε εις αιγυπτον 35 τουτον τον μωυσηνον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντακαι δικαστην τουτον ο θεος [και] αρχοντα καιλυτρωτην απεσταλκεν συν χειρι αγγελου τουοφθεντος αυτω εν τη βατω 36 ουτος εξηγαγεναυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη αιγυπτωκαι εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετητεσσερακοντα 37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπαςτοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει ο θεοςεκ των αδελφων υμων ως εμε 38 ουτος εστιν ογενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα τουαγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα καιτων πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναιημιν 39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οιπατερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν ενταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον 40 ειποντες τωααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονταιημων ο γαρ μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γηςαιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω 41 καιεμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις καιανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εντοις εργοις των χειρων αυτων 42 εστρεψεν δε οθεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατιατου ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω τωνπροφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοιετη τεσσερακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ 43 καιανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον τουθεου [υμων] ραιφαν τους τυπους ους εποιησατεπροσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκειναβαβυλωνος 44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοιςπατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ολαλων τω μωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ονεωρακει 45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οιπατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει τωνεθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου τωνπατερων ημων εως των ημερων δαυιδ 46 ος ευρενχαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρεινσκηνωμα τω οικω ιακωβ 47 σολομων δεοικοδομησεν αυτω οικον 48 αλλ ουχ ο υψιστος ενχειροποιητοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει 49

ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον τωνποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγεικυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου 50 ουχι ηχειρ μου εποιησεν ταυτα παντα 51

σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιαις και τοιςωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ωςοι πατερες υμων και υμεις 52 τινα των προφητωνουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τουςπροκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιουου νυν υμεις προδοται και φονεις εγενεσθε 53

οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων καιουκ εφυλαξατε 54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντοταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επαυτον 55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιουατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου καιιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου 56 και ειπενιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τονυιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου 57

κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτωνκαι ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον 58 καιεκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οιμαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τουςποδας νεανιου καλουμενου σαυλου 59 καιελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον καιλεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου 60 θειςδε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μηστησης αυτοις ταυτην την αμαρτιαν και τουτοειπων εκοιμηθη

σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσειαυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημεραδιωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν

ιεροσολυμοις παντες δε διεσπαρησαν κατα ταςχωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην τωναποστολων 2 συνεκομισαν δε τον στεφανονανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επαυτω 3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατατους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας καιγυναικας παρεδιδου εις φυλακην 4 οι μεν ουνδιασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον5 φιλιππος δε κατελθων εις [την] πολιν τηςσαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον 6

προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο τουφιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους καιβλεπειν τα σημεια α εποιει 7 πολλοι γαρ τωνεχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαληεξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοιεθεραπευθησαν 8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τηπολει εκεινη 9 ανηρ δε τις ονοματι σιμωνπρουπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων τοεθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν10 ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλουλεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου ηκαλουμενη μεγαλη 11 προσειχον δε αυτω δια τοικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους 12

οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενωπερι της βασιλειας του θεου και του ονοματοςιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθειςην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημειακαι δυναμεις μεγαλας γινομενας εξιστατο 14

ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτιδεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεουαπεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωαννην 15

οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπωςλαβωσιν πνευμα αγιον 16 ουδεπω γαρ ην επουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δεβεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριουιησου 17 τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους καιελαμβανον πνευμα αγιον 18 ιδων δε ο σιμων οτιδια της επιθεσεως των χειρων των αποστολωνδιδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα 19

λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εανεπιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον 20 πετροςδε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειηεις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισαςδια χρηματων κτασθαι 21 ουκ εστιν σοι μερις ουδεκληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκεστιν ευθεια εναντι του θεου 22 μετανοησον ουν

ΠΡΑΞΕΙΣ 7:35 84 ΠΡΑΞΕΙΣ 8:22

9

απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριουει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιαςορω σε οντα 24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπενδεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπωςμηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε 25 οι μεν ουνδιαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον τουκυριου υπεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τεκωμας των σαμαριτων ευηγγελιζοντο 26 αγγελος δεκυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθικαι πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον τηνκαταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτηεστιν ερημος 27 και αναστας επορευθη και ιδουανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακηςβασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζηςαυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ28 ην τε υποστρεφων και καθημενος επι τουαρματος αυτου και ανεγινωσκεν τον προφητηνησαιαν 29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππωπροσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω 30

προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτουαναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεναρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις 31 ο δε ειπεν πωςγαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει μεπαρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαισυν αυτω 32 η δε περιοχη της γραφης ηνανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγηνηχθη και ως αμνος εναντιον του κειραντος αυτοναφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου 33 εντη ταπεινωσει [αυτου] η κρισις αυτου ηρθη τηνγενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο τηςγης η ζωη αυτου 34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τωφιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητηςλεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος 35

ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου καιαρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατοαυτω τον ιησουν 36 ως δε επορευοντο κατα τηνοδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδουυδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι 8:37 37 38 καιεκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαναμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και οευνουχος και εβαπτισεν αυτον 39 οτε δε ανεβησανεκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τονφιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχοςεπορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων 40 φιλιπποςδε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετοτας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον ειςκαισαρειαν

ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονουεις τους μαθητας του κυριου προσελθων τωαρχιερει 2 ητησατο παρ αυτου επιστολας

εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τιναςευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικαςδεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ 3 εν δε τωπορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκωεξαιφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ τουουρανου 4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνηνλεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις 5 ειπενδε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις 6

αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και

λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν 7 οι δε ανδρεςοι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοιακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες 8

ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε τωνοφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντεςδε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον 9 και ην ημεραςτρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν 10 ηνδε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας καιειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δεειπεν ιδου εγω κυριε 11 ο δε κυριος προς αυτοναναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενηνευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλονονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται 12 και ειδενανδρα [εν οραματι] ανανιαν ονοματι εισελθοντακαι επιθεντα αυτω [τας] χειρας οπως αναβλεψη 13

απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλωνπερι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σουεποιησεν εν ιερουσαλημ 14 και ωδε εχει εξουσιανπαρα των αρχιερεων δησαι παντας τουςεπικαλουμενους το ονομα σου 15 ειπεν δε προςαυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστινμοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιονεθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλ 16 εγω γαρυποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματοςμου παθειν 17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν ειςτην οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπενσαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους οοφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης καιπλησθης πνευματος αγιου 18 και ευθεως απεπεσαναυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τεκαι αναστας εβαπτισθη 19 και λαβων τροφηνενισχυσεν εγενετο δε μετα των εν δαμασκωμαθητων ημερας τινας 20 και ευθεως εν ταιςσυναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστινο υιος του θεου 21 εξισταντο δε παντες οιακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησαςεις ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονοματουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενουςαυτους αγαγη επι τους αρχιερεις 22 σαυλος δεμαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυννεν [τους]ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκωσυμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος 23 ως δεεπληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οιιουδαιοι ανελειν αυτον 24 εγνωσθη δε τω σαυλω ηεπιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλαςημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν 25

λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια τουτειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι 26

παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζενκολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντοαυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης 27

βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προςτους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τηοδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω καιπως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματιτου ιησου 28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος καιεκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενοςεν τω ονοματι του κυριου 29 ελαλει τε καισυνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουνανελειν αυτον 30 επιγνοντες δε οι αδελφοι

ΠΡΑΞΕΙΣ 8:23 85 ΠΡΑΞΕΙΣ 9:30

10

κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαναυτον εις ταρσον 31 η μεν ουν εκκλησια καθ οληςτης ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχενειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβωτου κυριου και τη παρακλησει του αγιουπνευματος επληθυνετο 32 εγενετο δε πετρονδιερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τουςαγιους τους κατοικουντας λυδδα 33 ευρεν δε εκειανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτωκατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενος34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησουςχριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεωςανεστη 35 και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντεςλυδδα και τον σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τονκυριον 36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματιταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ηνπληρης εργων αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναιςασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δεεθηκαν [αυτην] εν υπερωω 38 εγγυς δε ουσηςλυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτιπετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προςαυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εωςημων 39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ονπαραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον καιπαρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι καιεπιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μεταυτων ουσα η δορκας 40 εκβαλων δε εξω παντας οπετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο καιεπιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι ηδε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τονπετρον ανεκαθισεν 41 δους δε αυτη χειραανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και ταςχηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν 42 γνωστον δεεγενετο καθ ολης της ιοππης και επιστευσανπολλοι επι τον κυριον 43 εγενετο δε ημερας ικαναςμειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει

ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματικορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης τηςκαλουμενης ιταλικης 2 ευσεβης και

φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτουποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενοςτου θεου δια παντος 3 ειδεν εν οραματι φανερωςωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον τουθεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτωκορνηλιε 4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβοςγενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αιπροσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησανεις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου 5 και νυνπεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνατινα ος επικαλειται πετρος 6 ουτος ξενιζεται παρατινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν 7

ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησαςδυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη τωνπροσκαρτερουντων αυτω 8 και εξηγησαμενοςαπαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην 9

τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τηπολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμαπροσευξασθαι περι ωραν εκτην 10 εγενετο δεπροσπεινος και ηθελεν γευσασθαι

παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ αυτονεκστασις 11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενονκαι καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαληντεσσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης 12 εν ωυπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετα της γηςκαι πετεινα του ουρανου 13 και εγενετο φωνη προςαυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε 14 ο δεπετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγονπαν κοινον και ακαθαρτον 15 και φωνη παλιν εκδευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μηκοινου 16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυςανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον 17 ως δε ενεαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδενιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο του κορνηλιουδιερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησανεπι τον πυλωνα 18 και φωνησαντες επυνθανοντο εισιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται 19

του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματοςειπεν [αυτω] το πνευμα ιδου ανδρες τρειςζητουντες σε 20 αλλα αναστας καταβηθι καιπορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγωαπεσταλκα αυτους 21 καταβας δε πετρος προςτους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις ηαιτια δι ην παρεστε 22 οι δε ειπαν κορνηλιοςεκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τονθεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους τωνιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιουμεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαιρηματα παρα σου 23 εισκαλεσαμενος ουν αυτουςεξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συναυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππηςσυνηλθον αυτω 24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις τηνκαισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτουςσυγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τουςαναγκαιους φιλους 25 ως δε εγενετο του εισελθειντον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσωνεπι τους ποδας προσεκυνησεν 26 ο δε πετροςηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτοςανθρωπος ειμι 27 και συνομιλων αυτω εισηλθενκαι ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους 28 εφη τεπρος αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστινανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαιαλλοφυλω καμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον ηακαθαρτον λεγειν ανθρωπον 29 διο καιαναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαιουν τινι λογω μετεπεμψασθε με 30 και ο κορνηλιοςεφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωραςημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μουκαι ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχηκαι αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον τουθεου 32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαισιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται ενοικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν 33 εξαυτηςουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησαςπαραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον τουθεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενασοι υπο του κυριου 34 ανοιξας δε πετρος το στομαειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστινπροσωπολημπτης ο θεος 35 αλλ εν παντι εθνει ο

ΠΡΑΞΕΙΣ 9:31 86 ΠΡΑΞΕΙΣ 10:35

11

12

φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνηνδεκτος αυτω εστιν 36 τον λογον [ον] απεστειλεντοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην διαιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος 37 υμειςοιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιαςαρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα οεκηρυξεν ιωαννης 38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ωςεχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει οςδιηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τουςκαταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι οθεος ην μετ αυτου 39 και ημεις μαρτυρες παντωνων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και [εν]ιερουσαλημ ον και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου40 τουτον ο θεος ηγειρεν [εν] τη τριτη ημερα καιεδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι 41 ου παντι τω λαωαλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο τουθεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεναυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων 42 καιπαρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω καιδιαμαρτυρασθαι οτι ουτος εστιν ο ωρισμενος υποτου θεου κριτης ζωντων και νεκρων 43 τουτωπαντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιωνλαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τονπιστευοντα εις αυτον 44 ετι λαλουντος του πετρουτα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επιπαντας τους ακουοντας τον λογον 45 και εξεστησανοι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθαν τω πετρωοτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματοςεκκεχυται 46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντωνγλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτεαπεκριθη πετρος 47 μητι το υδωρ δυναται κωλυσαιτις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευματο αγιον ελαβον ως και ημεις 48 προσεταξεν δεαυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναιτοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας

ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοιοι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνηεδεξαντο τον λογον του θεου 2 οτε δε

ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρινοντο προςαυτον οι εκ περιτομης 3 λεγοντες οτι εισηλθεςπρος ανδρας ακροβυστιαν εχοντας και συνεφαγεςαυτοις 4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοιςκαθεξης λεγων 5 εγω ημην εν πολει ιοππηπροσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμακαταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαληντεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου καιηλθεν αχρις εμου 6 εις ην ατενισας κατενοουν καιειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και ταερπετα και τα πετεινα του ουρανου 7 ηκουσα δεκαι φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον καιφαγε 8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον ηακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου 9

απεκριθη δε φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α οθεος εκαθαρισεν συ μη κοινου 10 τουτο δε εγενετοεπι τρις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τονουρανον 11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρεςεπεστησαν επι την οικιαν εν η ημεν απεσταλμενοιαπο καισαρειας προς με 12 ειπεν δε το πνευμα μοισυνελθειν αυτοις μηδεν διακριναντα ηλθον δε συνεμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον

οικον του ανδρος 13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν[τον] αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα καιειποντα αποστειλον εις ιοππην και μεταπεμψαισιμωνα τον επικαλουμενον πετρον 14 ος λαλησειρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικοςσου 15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν τοπνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εναρχη 16 εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ωςελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δεβαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω 17 ει ουν τηνισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημινπιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω τιςημην δυνατος κωλυσαι τον θεον 18 ακουσαντες δεταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τον θεον λεγοντεςαρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωηνεδωκεν 19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο τηςθλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εωςφοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενιλαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις 20

ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι καικυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουνκαι προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τονκυριον ιησουν 21 και ην χειρ κυριου μετ αυτωνπολυς τε αριθμος ο πιστευσας επεστρεψεν επι τονκυριον 22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα τηςεκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτωνκαι εξαπεστειλαν βαρναβαν [διελθειν] εωςαντιοχειας 23 ος παραγενομενος και ιδων τηνχαριν [την] του θεου εχαρη και παρεκαλει πανταςτη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω 24

οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιουκαι πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον 26

και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοιςκαι ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια καιδιδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εναντιοχεια τους μαθητας χριστιανους 27 εν ταυταιςδε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμωνπροφηται εις αντιοχειαν 28 αναστας δε εις εξαυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια τουπνευματος λιμον μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ οληντην οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιου 29 τωνδε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστοςαυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τηιουδαια αδελφοις 30 ο και εποιησαν αποστειλαντεςπρος τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα καισαυλου

κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλενηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαιτινας των απο της εκκλησιας 2 ανειλεν δε

ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη 3 ιδων δεοτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετοσυλλαβειν και πετρον ησαν δε [αι] ημεραι τωναζυμων 4 ον και πιασας εθετο εις φυλακηνπαραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτωνφυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχααναγαγειν αυτον τω λαω 5 ο μεν ουν πετροςετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενωςγινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον περιαυτου 6 οτε δε ημελλεν προαγαγειν αυτον ο

ΠΡΑΞΕΙΣ 10:36 87 ΠΡΑΞΕΙΣ 12:6

13

ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενοςμεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσινφυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην 7

και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψενεν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρουηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαναυτου αι αλυσεις εκ των χειρων 8 ειπεν δε οαγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τασανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτωπεριβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι 9 καιεξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιντο γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμαβλεπειν 10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην καιδευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν τηνφερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγηαυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν καιευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου 11 και ο πετροςεν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτιεξαπεστειλεν [ο] κυριος τον αγγελον αυτου καιεξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης τηςπροσδοκιας του λαου των ιουδαιων 12 συνιδων τεηλθεν επι την οικιαν της μαριας της μητροςιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησανικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι 13

κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνοςπροσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη 14

και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο τηςχαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δεαπηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετοουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιν αυτου 16

ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαναυτον και εξεστησαν 17 κατασεισας δε αυτοις τηχειρι σιγαν διηγησατο [αυτοις] πως ο κυριος αυτονεξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατειακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθωνεπορευθη εις ετερον τοπον 18 γενομενης δεημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταιςτι αρα ο πετρος εγενετο 19 ηρωδης δε επιζητησαςαυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακαςεκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο τηςιουδαιας εις καισαρειαν διετριβεν 20 ην δεθυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δεπαρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τονεπι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνηνδια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο τηςβασιλικης 21 τακτη δε ημερα ο ηρωδηςενδυσαμενος εσθητα βασιλικην [και] καθισας επιτου βηματος εδημηγορει προς αυτους 22 ο δεδημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου 23

παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενοςσκωληκοβρωτος εξεψυξεν 24 ο δε λογος του θεουηυξανεν και επληθυνετο 25 βαρναβας δε καισαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντεςτην διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννην τονεπικληθεντα μαρκον

ησαν δε εν αντιοχεια κατα την ουσανεκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τεβαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ

και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου τουτετρααρχου συντροφος και σαυλος 2

λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω καινηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατεδη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον οπροσκεκλημαι αυτους 3 τοτε νηστευσαντες καιπροσευξαμενοι και επιθεντες τας χειρας αυτοιςαπελυσαν 4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο τουαγιου πνευματος κατηλθον εις σελευκειαν εκειθεντε απεπλευσαν εις κυπρον 5 και γενομενοι ενσαλαμινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταιςσυναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννηνυπηρετην 6 διελθοντες δε ολην την νησον αχριπαφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητηνιουδαιον ω ονομα βαριησου 7 ος ην συν τωανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτοςπροσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλονεπεζητησεν ακουσαι τον λογον του θεου 8

ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρμεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαιτον ανθυπατον απο της πιστεως 9 σαυλος δε ο καιπαυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας ειςαυτον 10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασηςραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασηςδικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους[του] κυριου τας ευθειας 11 και νυν ιδου χειρκυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιοναχρι καιρου παραχρημα τε επεσεν επ αυτον αχλυςκαι σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους 12

τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσενεκπλησσομενος επι τη διδαχη του κυριου 13

αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλονηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δεαποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν ειςιεροσολυμα 14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγηςπαρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν καιεισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα τωνσαββατων εκαθισαν 15 μετα δε την αναγνωσιν τουνομου και των προφητων απεστειλαν οιαρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρεςαδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεωςπρος τον λαον λεγετε 16 αναστας δε παυλος καικατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλιται και οιφοβουμενοι τον θεον ακουσατε 17 ο θεος του λαουτουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων καιτον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτουκαι μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξαυτης 18 και ως τεσσερακονταετη χρονονετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω 19 καικαθελων εθνη επτα εν γη χαναανκατεκληρονομησεν την γην αυτων 20 ως ετεσιντετρακοσιοις και πεντηκοντα και μετα ταυταεδωκεν κριτας εως σαμουηλ [του] προφητου 21

κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις οθεος τον σαουλ υιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμινετη τεσσερακοντα 22 και μεταστησας αυτονηγειρεν τον δαυιδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπενμαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι ανδρακατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα ταθεληματα μου 23 τουτου ο θεος απο του

ΠΡΑΞΕΙΣ 12:7 88 ΠΡΑΞΕΙΣ 13:23

14

σπερματος κατ επαγγελιαν ηγαγεν τω ισραηλσωτηρα ιησουν 24 προκηρυξαντος ιωαννου προπροσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιαςπαντι τω λαω ισραηλ 25 ως δε επληρου ιωαννηςτον δρομον ελεγεν τι εμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμιεγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος τουποδημα των ποδων λυσαι 26 ανδρες αδελφοι υιοιγενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεονημιν ο λογος της σωτηριας ταυτης εξαπεσταλη 27

οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντεςαυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας τωνπροφητων τας κατα παν σαββατοναναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν 28 καιμηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντοπιλατον αναιρεθηναι αυτον 29 ως δε ετελεσανπαντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες αποτου ξυλου εθηκαν εις μνημειον 30 ο δε θεοςηγειρεν αυτον εκ νεκρων 31 ος ωφθη επι ημεραςπλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιαςεις ιερουσαλημ οιτινες [νυν] εισιν μαρτυρες αυτουπρος τον λαον 32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθατην προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην 33

οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις[αυτων] ημιν αναστησας ιησουν ως και εν τωψαλμω γεγραπται τω δευτερω υιος μου ει συ εγωσημερον γεγεννηκα σε 34 οτι δε ανεστησεν αυτονεκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν ειςδιαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσιαδαυιδ τα πιστα 35 διοτι και εν ετερω λεγει ουδωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν 36 δαυιδμεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουληεκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτουκαι ειδεν διαφθοραν 37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκειδεν διαφθοραν 38 γνωστον ουν εστω υμιν ανδρεςαδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιωνκαταγγελλεται 39 [και] απο παντων ων ουκηδυνηθητε εν νομω μωυσεως δικαιωθηναι εντουτω πας ο πιστευων δικαιουται 40 βλεπετε ουνμη επελθη το ειρημενον εν τοις προφηταις 41 ιδετεοι καταφρονηται και θαυμασατε και αφανισθητεοτι εργον εργαζομαι εγω εν ταις ημεραις υμωνεργον ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται υμιν42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουν εις το μεταξυσαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα 43

λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοιτων ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τωπαυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντεςαυτοις επειθον αυτους προσμενειν τη χαριτι τουθεου 44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα ηπολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του κυριου 45

ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησανζηλου και αντελεγον τοις υπο παυλου λαλουμενοιςβλασφημουντες 46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλοςκαι ο βαρναβας ειπαν υμιν ην αναγκαιον πρωτονλαληθηναι τον λογον του θεου επειδη απωθεισθεαυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιουζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη 47 ουτως γαρεντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνωντου ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης 48

ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον

λογον του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαντεταγμενοι εις ζωην αιωνιον 49 διεφερετο δε ολογος του κυριου δι ολης της χωρας 50 οι δειουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας ταςευσχημονας και τους πρωτους της πολεως καιεπηγειραν διωγμον επι τον παυλον και βαρναβανκαι εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων 51 οι δεεκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων επ αυτουςηλθον εις ικονιον 52 οι τε μαθηται επληρουντοχαρας και πνευματος αγιου

εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτοεισελθειν αυτους εις την συναγωγην τωνιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε

πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος 2

οι δε απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν καιεκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψανπαρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι[επι] τω λογω της χαριτος αυτου διδοντι σημεια καιτερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων 4 εσχισθηδε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοιςιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις 5 ως δεεγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοιςαρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις τηςλυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον7 κακει ευαγγελιζομενοι ησαν 8 και τις ανηραδυνατος εν λυστροις τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκκοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν 9

ουτος ηκουσεν του παυλου λαλουντος ος ατενισαςαυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναι 10 ειπενμεγαλη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου ορθοςκαι ηλατο και περιεπατει 11 οι τε οχλοι ιδοντες οεποιησεν παυλος επηραν την φωνην αυτωνλυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντεςανθρωποις κατεβησαν προς ημας 12 εκαλουν τετον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδηαυτος ην ο ηγουμενος του λογου 13 ο τε ιερευς τουδιος του οντος προ της πολεως ταυρους καιστεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοιςοχλοις ηθελεν θυειν 14 ακουσαντες δε οιαποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες ταιματια αυτων εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημειςομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποιευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιωνεπιστρεφειν επι θεον ζωντα ος εποιησεν τονουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντατα εν αυτοις 16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαιςειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων17 καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεναγαθουργων ουρανοθεν υμιν υετους διδους καικαιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης καιευφροσυνης τας καρδιας υμων 18 και ταυταλεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μηθυειν αυτοις 19 επηλθαν δε απο αντιοχειας καιικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους καιλιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεωςνομιζοντες αυτον τεθνηκεναι 20 κυκλωσαντων δετων μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την

ΠΡΑΞΕΙΣ 13:24 89 ΠΡΑΞΕΙΣ 14:20

15

πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα ειςδερβην 21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινηνκαι μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις τηνλυστραν και εις ικονιον και εις αντιοχειαν 22

επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητωνπαρακαλουντες εμμενειν τη πιστει και οτι διαπολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις τηνβασιλειαν του θεου 23 χειροτονησαντες δε αυτοιςκατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετανηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ονπεπιστευκεισαν 24 και διελθοντες την πισιδιανηλθον εις την παμφυλιαν 25 και λαλησαντες ενπεργη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν 26

κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησανπαραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον οεπληρωσαν 27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντεςτην εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θεος μεταυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως28 διετριβον δε χρονον ουκ ολιγον συν τοιςμαθηταις

και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιαςεδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μηπεριτμηθητε τω εθει τω μωυσεως ου

δυνασθε σωθηναι 2 γενομενης δε στασεως καιζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβαπρος αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον καιβαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τουςαποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημπερι του ζητηματος τουτου 3 οι μεν ουνπροπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο τηντε φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι τηνεπιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαληνπασιν τοις αδελφοις 4 παραγενομενοι δε ειςιερουσαλημ παρεδεχθησαν απο της εκκλησιας καιτων αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαντε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων 5 εξανεστησανδε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιωνπεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτουςπαραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως 6

συνηχθησαν τε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροιιδειν περι του λογου τουτου 7 πολλης δε ζητησεωςγενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτουςανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερωναρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια τουστοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον τουευαγγελιου και πιστευσαι 8 και ο καρδιογνωστηςθεος εμαρτυρησεν αυτοις δους το πνευμα το αγιονκαθως και ημιν 9 και ουθεν διεκρινεν μεταξυ ημωντε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιαςαυτων 10 νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναιζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οιπατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι 11

αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου πιστευομενσωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι 12 εσιγησεν δεπαν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλουεξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια καιτερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων 13 μετα δε τοσιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρεςαδελφοι ακουσατε μου 14 συμεων εξηγησατοκαθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων

λαον τω ονοματι αυτου 15 και τουτω συμφωνουσινοι λογοι των προφητων καθως γεγραπται 16 μεταταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνηνδαυιδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτηςανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην 17 οπως ανεκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τονκυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται τοονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ποιων ταυτα 18

γνωστα απ αιωνος 19 διο εγω κρινω μηπαρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσινεπι τον θεον 20 αλλα επιστειλαι αυτοις τουαπεχεσθαι των αλισγηματων των ειδωλων και τηςπορνειας και του πνικτου και του αιματος 21

μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τουςκηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις καταπαν σαββατον αναγινωσκομενος 22 τοτε εδοξεντοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τηεκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαιεις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαντον καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδραςηγουμενους εν τοις αδελφοις 23 γραψαντες διαχειρος αυτων οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροιαδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν καικιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν 24 επειδηηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων [εξελθοντες] εταραξανυμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων οιςου διεστειλαμεθα 25 εδοξεν ημιν γενομενοιςομοθυμαδον εκλεξαμενοις ανδρας πεμψαι προςυμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτωνυπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησουχριστου 27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν καιαυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυτα 28

εδοξεν γαρ τω πνευματι τω αγιω και ημιν μηδενπλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτων τωνεπαναγκες 29 απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματοςκαι πνικτων και πορνειας εξ ων διατηρουντεςεαυτους ευ πραξετε ερρωσθε 30 οι μεν ουναπολυθεντες κατηλθον εις αντιοχειαν καισυναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει 32

ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες διαλογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους καιεπεστηριξαν 33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησανμετ ειρηνης απο των αδελφων προς τουςαποστειλαντας αυτους 15:34 34 35 παυλος δε καιβαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες καιευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τονλογον του κυριου 36 μετα δε τινας ημερας ειπενπρος βαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δηεπισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολιν πασαν εναις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πωςεχουσιν 37 βαρναβας δε εβουλετο συμπαραλαβεινκαι τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον 38 παυλοςδε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιαςκαι μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μησυμπαραλαμβανειν τουτον 39 εγενετο δεπαροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απαλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τονμαρκον εκπλευσαι εις κυπρον 40 παυλος δε

ΠΡΑΞΕΙΣ 14:21 90 ΠΡΑΞΕΙΣ 15:40

16

17

επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτιτου κυριου υπο των αδελφων 41 διηρχετο δε τηνσυριαν και [την] κιλικιαν επιστηριζων ταςεκκλησιας

κατηντησεν δε [και] εις δερβην και ειςλυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκειονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας

πιστης πατρος δε ελληνος 2 ος εμαρτυρειτο υποτων εν λυστροις και ικονιω αδελφων 3 τουτονηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβωνπεριετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εντοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελληνο πατηρ αυτου υπηρχεν 4 ως δε διεπορευοντο ταςπολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματατα κεκριμενα υπο των αποστολων καιπρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις 5 αι μεν ουνεκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευοντω αριθμω καθ ημεραν 6 διηλθον δε την φρυγιανκαι γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιουπνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια 7

ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις τηνβιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους τοπνευμα ιησου 8 παρελθοντες δε την μυσιανκατεβησαν εις τρωαδα 9 και οραμα δια [της]νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακεδων τις ηνεστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας ειςμακεδονιαν βοηθησον ημιν 10 ως δε το οραμαειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιανσυμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεοςευαγγελισασθαι αυτους 11 αναχθεντες δε αποτρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δεεπιουση εις νεαν πολιν 12 κακειθεν εις φιλιππουςητις εστιν πρωτης μεριδος της μακεδονιας πολιςκολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντεςημερας τινας 13 τη τε ημερα των σαββατωνεξηλθομεν εξω της πυλης παρα ποταμον ουενομιζομεν προσευχην ειναι και καθισαντεςελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν 14 και τιςγυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεωςθυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριοςδιηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοιςυπο του παυλου 15 ως δε εβαπτισθη και ο οικοςαυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστηντω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μουμενετε και παρεβιασατο ημας 16 εγενετο δεπορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκηντινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητιςεργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτηςμαντευομενη 17 αυτη κατακολουθουσα τω παυλωκαι ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποιδουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινεςκαταγγελλουσιν υμιν οδον σωτηριας 18 τουτο δεεποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλοςκαι επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοιεν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης καιεξηλθεν αυτη τη ωρα 19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτηςοτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτωνεπιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσανεις την αγοραν επι τους αρχοντας 20 καιπροσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν

ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολινιουδαιοι υπαρχοντες 21 και καταγγελλουσιν εθη αουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιεινρωμαιοις ουσιν 22 και συνεπεστη ο οχλος καταυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων ταιματια εκελευον ραβδιζειν 23 πολλας τε επιθεντεςαυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντεςτω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους 24 οςπαραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους ειςτην εσωτεραν φυλακην και τους ποδαςησφαλισατο αυτων εις το ξυλον 25 κατα δε τομεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοιυμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι26 αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστεσαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριουηνεωχθησαν δε παραχρημα αι θυραι πασαι καιπαντων τα δεσμα ανεθη 27 εξυπνος δε γενομενος οδεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας τηςφυλακης σπασαμενος [την] μαχαιραν ημελλενεαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τουςδεσμιους 28 εφωνησεν δε μεγαλη φωνη [ο] παυλοςλεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρεσμεν ενθαδε 29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν καιεντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και[τω] σιλα 30 και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοιτι με δει ποιειν ινα σωθω 31 οι δε ειπαν πιστευσονεπι τον κυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικοςσου 32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριουσυν πασιν τοις εν τη οικια αυτου 33 καιπαραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτοςελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος καιοι αυτου παντες παραχρημα 34 αναγαγων τεαυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν καιηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω 35

ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τουςραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπουςεκεινους 36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τουςλογους [τουτους] προς τον παυλον οτι απεσταλκανοι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντεςπορευεσθε εν ειρηνη 37 ο δε παυλος εφη προςαυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτουςανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλαν ειςφυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαραλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν 38

απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι ταρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτιρωμαιοι εισιν 39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτουςκαι εξαγαγοντες ηρωτων απελθειν απο της πολεως40 εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προςτην λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τουςαδελφους και εξηλθαν

διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και τηναπολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπουην συναγωγη των ιουδαιων 2 κατα δε το

ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επισαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων 3

διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδειπαθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτοςεστιν ο χριστος [ο] ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και

ΠΡΑΞΕΙΣ 15:41 91 ΠΡΑΞΕΙΣ 17:4

18

προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τεσεβομενων ελληνων πληθος πολυ γυναικων τε τωνπρωτων ουκ ολιγαι 5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοικαι προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τιναςπονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν τηνπολιν και επισταντες τη οικια ιασονος εζητουναυτους προαγαγειν εις τον δημον 6 μη ευροντες δεαυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τουςπολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενηναναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν 7 ουςυποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι τωνδογματων καισαρος πρασσουσιν βασιλεα ετερονλεγοντες ειναι ιησουν 8 εταραξαν δε τον οχλον καιτους πολιταρχας ακουοντας ταυτα 9 και λαβοντεςτο ικανον παρα του ιασονος και των λοιπωναπελυσαν αυτους 10 οι δε αδελφοι ευθεως διανυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν ειςβεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγηντων ιουδαιων απηεσαν 11 ουτοι δε ησανευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντοτον λογον μετα πασης προθυμιας καθ ημερανανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως 12

πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και τωνελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρωνουκ ολιγοι 13 ως δε εγνωσαν οι απο τηςθεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροιακατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθονκακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους 14

ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οιαδελφοι πορευεσθαι εως επι την θαλασσανυπεμειναν τε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει 15 οι δεκαθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων καιλαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τον τιμοθεονινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν 16 ενδε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλουπαρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντοςκατειδωλον ουσαν την πολιν 17 διελεγετο μεν ουνεν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοιςκαι εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τουςπαρατυγχανοντας 18 τινες δε και των επικουρειωνκαι στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω καιτινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτοςλεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευςειναι οτι τον ιησουν και την αναστασινευηγγελιζετο 19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τοναρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναιτις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη 20

ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημωνβουλομεθα ουν γνωναι τινα θελει ταυτα ειναι 21

αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι ειςουδεν ετερον ηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τικαινοτερον 22 σταθεις δε [ο] παυλος εν μεσω τουαρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ωςδεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω 23 διερχομενοςγαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον καιβωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ο ουναγνοουντες ευσεβειτε τουτο εγω καταγγελλω υμιν24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εναυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκεν χειροποιητοις ναοις κατοικει 25 ουδε υπο

χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενοςτινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην και ταπαντα 26 εποιησεν τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπωνκατοικειν επι παντος προσωπου της γης ορισαςπροστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας τηςκατοικιας αυτων 27 ζητειν τον θεον ει αρα γεψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραναπο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα 28 εν αυτω γαρζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες τωνκαθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενοςεσμεν 29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκοφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθωχαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου τοθειον ειναι ομοιον 30 τους μεν ουν χρονους τηςαγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοιςανθρωποις παντας πανταχου μετανοειν 31 καθοτιεστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενηνεν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχωνπασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων 32 ακουσαντεςδε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπανακουσομεθα σου περι τουτου και παλιν 33 ουτως οπαυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων 34 τινες δε ανδρεςκολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιοςο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροισυν αυτοις

μετα ταυτα χωρισθεις εκ των αθηνωνηλθεν εις κορινθον 2 και ευρων τιναιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω

γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας καιπρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναικλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους αποτης ρωμης προσηλθεν αυτοις 3 και δια τοομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και ηργαζετοησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη 4 διελεγετο δε εν τησυναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τειουδαιους και ελληνας 5 ως δε κατηλθον απο τηςμακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τωλογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοιςειναι τον χριστον ιησουν 6 αντιτασσομενων δεαυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος ταιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι τηνκεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις ταεθνη πορευσομαι 7 και μεταβας εκειθεν εισηλθενεις οικιαν τινος ονοματι τιτιου ιουστου σεβομενουτον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη8 κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τωκυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι τωνκορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο 9

ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος τω παυλωμη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης 10 διοτι εγωειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι τουκακωσαι σε διοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολειταυτη 11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνας εξδιδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου 12

γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιαςκατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλωκαι ηγαγον αυτον επι το βημα 13 λεγοντες οτι παρατον νομον αναπειθει ουτος τους ανθρωπουςσεβεσθαι τον θεον 14 μελλοντος δε του παυλουανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους

ΠΡΑΞΕΙΣ 17:5 92 ΠΡΑΞΕΙΣ 18:14

19

ιουδαιους ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημαπονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομηνυμων 15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου καιονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοικριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι 16 καιαπηλασεν αυτους απο του βηματος 17

επιλαβομενοι δε παντες σωσθενην τοναρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματοςκαι ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν 18 ο δεπαυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοιςαδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν καισυν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος ενκεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην 19

κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεναυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγηνδιελεξατο τοις ιουδαιοις 20 ερωτωντων δε αυτωνεπι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν 21 αλλααποταξαμενος και ειπων παλιν ανακαμψω προςυμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου 22

και κατελθων εις καισαρειαν αναβας καιασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν23 και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενοςκαθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιανεπιστηριζων παντας τους μαθητας 24 ιουδαιος δετις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρλογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταιςγραφαις 25 ουτος ην κατηχημενος την οδον τουκυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκενακριβως τα περι του ιησου επισταμενος μονον τοβαπτισμα ιωαννου 26 ουτος τε ηρξατοπαρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δεαυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτονκαι ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον [τουθεου] 27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις τηναχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοιςμαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενοςσυνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια τηςχαριτος 28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοιςδιακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια τωνγραφων ειναι τον χριστον ιησουν

εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι ενκορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικαμερη κατελθειν εις εφεσον και ευρειν τινας

μαθητας 2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιονελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδ ειπνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν 3 ειπεν τε εις τι ουνεβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωαννου βαπτισμα4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμαμετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μεταυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον ιησουν 5

ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα τουκυριου ιησου 6 και επιθεντος αυτοις του παυλου[τας] χειρας ηλθεν το πνευμα το αγιον επ αυτουςελαλουν τε γλωσσαις και επροφητευον 7 ησαν δεοι παντες ανδρες ωσει δωδεκα 8 εισελθων δε ειςτην συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρειςδιαλεγομενος και πειθων [τα] περι της βασιλειαςτου θεου 9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουνκακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθουςαποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ

ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου 10

τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τουςκατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον τουκυριου ιουδαιους τε και ελληνας 11 δυναμεις τε ουτας τυχουσας ο θεος εποιει δια των χειρων παυλου12 ωστε και επι τους ασθενουντας αποφερεσθαιαπο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια καιαπαλλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τεπνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι 13

επεχειρησαν δε τινες και των περιερχομενωνιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχονταςτα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησουλεγοντες ορκιζω υμας τον ιησουν ον παυλοςκηρυσσει 14 ησαν δε τινος σκευα ιουδαιουαρχιερεως επτα υιοι τουτο ποιουντες 15 αποκριθενδε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον [μεν]ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δετινες εστε 16 και εφαλομενος ο ανθρωπος επαυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρονκατακυριευσας αμφοτερων ισχυσεν κατ αυτωνωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκτου οικου εκεινου 17 τουτο δε εγενετο γνωστονπασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιντην εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτουςκαι εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου 18

πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντοεξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξειςαυτων 19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντωνσυνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιονπαντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων καιευρον αργυριου μυριαδας πεντε 20 ουτως κατακρατος του κυριου ο λογος ηυξανεν και ισχυεν 21

ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τωπνευματι διελθων την μακεδονιαν και αχαιανπορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα τογενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν 22

αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο τωνδιακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτοςεπεσχεν χρονον εις την ασιαν 23 εγενετο δε κατατον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι τηςοδου 24 δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοποςποιων ναους αργυρους αρτεμιδος παρειχετο τοιςτεχνιταις ουκ ολιγην εργασιαν 25 ους συναθροισαςκαι τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρεςεπιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευποριαημιν εστιν 26 και θεωρειτε και ακουετε οτι ουμονον εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας οπαυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλονλεγων οτι ουκ εισιν θεοι οι δια χειρων γινομενοι 27

ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος ειςαπελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεαςαρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τεκαι καθαιρεισθαι της μεγαλειοτητος αυτης ην οληη ασια και η οικουμενη σεβεται 28 ακουσαντες δεκαι γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντεςμεγαλη η αρτεμις εφεσιων 29 και επλησθη η πολιςτης συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις τοθεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχονμακεδονας συνεκδημους παυλου 30 παυλου δεβουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων

ΠΡΑΞΕΙΣ 18:15 93 ΠΡΑΞΕΙΣ 19:30

20

αυτον οι μαθηται 31 τινες δε και των ασιαρχωνοντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτονπαρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον 32

αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησιασυγκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινοςενεκα συνεληλυθεισαν 33 εκ δε του οχλουσυνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτον τωνιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειραηθελεν απολογεισθαι τω δημω 34 επιγνοντες δε οτιιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων ως επιωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων 35

καταστειλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησινανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπων ος ουγινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν τηςμεγαλης αρτεμιδος και του διοπετους 36

αναντιρρητων ουν οντων τουτων δεον εστιν υμαςκατεσταλμενους υπαρχειν και μηδεν προπετεςπρασσειν 37 ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτουςουτε ιεροσυλους ουτε βλασφημουντας την θεονημων 38 ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτωτεχνιται εχουσιν προς τινα λογον αγοραιοι αγονταικαι ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις 39 ειδε τι περαιτερω επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησιαεπιλυθησεται 40 και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαιστασεως περι της σημερον μηδενος αιτιουυπαρχοντος περι ου [ου] δυνησομεθα αποδουναιλογον περι της συστροφης ταυτης 41 και ταυταειπων απελυσεν την εκκλησιαν

μετα δε το παυσασθαι τον θορυβονμεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθηταςκαι παρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν

πορευεσθαι εις μακεδονιαν 2 διελθων δε τα μερηεκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθενεις την ελλαδα 3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενηςεπιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντιαναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμης τουυποστρεφειν δια μακεδονιας 4 συνειπετο δε αυτωσωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δεαρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος καιτιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος 5 ουτοιδε προελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι 6 ημεις δεεξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων αποφιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδααχρις ημερων πεντε οπου διετριψαμεν ημεραςεπτα 7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενωνημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοιςμελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τονλογον μεχρι μεσονυκτιου 8 ησαν δε λαμπαδεςικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι 9

καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επιτης θυριδος καταφερομενος υπνω βαθειδιαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθειςαπο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω καιηρθη νεκρος 10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεναυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε ηγαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν 11 αναβας δε καικλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τεομιλησας αχρις αυγης ουτως εξηλθεν 12 ηγαγον δετον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως 13

ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι

την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τονπαυλον ουτως γαρ διατεταγμενος ην μελλων αυτοςπεζευειν 14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσοναναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην 15

κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεναντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμοντη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον 16 κεκρικει γαρο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μηγενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδενγαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν τηςπεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα 17 απο δετης μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τουςπρεσβυτερους της εκκλησιας 18 ως δε παρεγενοντοπρος αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε αποπρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πωςμεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην 19 δουλευωντω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης καιδακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι ενταις επιβουλαις των ιουδαιων 20 ως ουδενυπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαιυμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους 21

διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την ειςθεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυριον ημωνιησουν 22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματιπορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτησυναντησοντα μοι μη ειδως 23 πλην οτι το πνευματο αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτιδεσμα και θλιψεις με μενουσιν 24 αλλ ουδενοςλογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ωςτελειωσαι τον δρομον μου και την διακονιαν ηνελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι τοευαγγελιον της χαριτος του θεου 25 και νυν ιδουεγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μουυμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων τηνβασιλειαν 26 διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερονημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος παντων 27

ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαν τηνβουλην του θεου υμιν 28 προσεχετε εαυτοις καιπαντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιονεθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν τουθεου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μουλυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου30 και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρεςλαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τουςμαθητας οπισω αυτων 31 διο γρηγορειτεμνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκεπαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον32 και τα νυν παρατιθεμαι υμας τω θεω και τωλογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαικαι δουναι την κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοιςπασιν 33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενοςεπεθυμησα 34 αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μουκαι τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρεςαυται 35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωνταςδει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντωνμνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτιαυτος ειπεν μακαριον εστιν μαλλον διδοναι ηλαμβανειν 36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατααυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο 37 ικανος δε

ΠΡΑΞΕΙΣ 19:31 94 ΠΡΑΞΕΙΣ 20:37

21

κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τοντραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον 38

οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτιουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρεινπροεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον

ως δε εγενετο αναχθηναι ημαςαποσπασθεντας απ αυτωνευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη

δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα 2 καιευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντεςανηχθημεν 3 αναφαναντες δε την κυπρον καικαταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριανκαι κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ηναποφορτιζομενον τον γομον 4 ανευροντες δε τουςμαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινεςτω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινεινεις ιεροσολυμα 5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαιτας ημερας εξελθοντες επορευομεθαπροπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν καιτεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γοναταεπι τον αιγιαλον προσευξαμενοι 6 απησπασαμεθααλληλους και ανεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δευπεστρεψαν εις τα ιδια 7 ημεις δε τον πλουνδιανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν ειςπτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφουςεμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις 8 τη δεεπαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν καιεισελθοντες εις τον οικον φιλιππου τουευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παραυτω 9 τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρεςπαρθενοι προφητευουσαι 10 επιμενοντων δεημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιαςπροφητης ονοματι αγαβος 11 και ελθων προς ημαςκαι αρας την ζωνην του παυλου δησας εαυτου τουςποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα τοαγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτωςδησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι καιπαραδωσουσιν εις χειρας εθνων 12 ως δεηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οιεντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ13 τοτε απεκριθη ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες καισυνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονονδεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντεςτου κυριου το θελημα γινεσθω 15 μετα δε ταςημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν ειςιεροσολυμα 16 συνηλθον δε και των μαθητων αποκαισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμενμνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη 17 γενομενωνδε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημαςοι αδελφοι 18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συνημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οιπρεσβυτεροι 19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτοκαθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσινδια της διακονιας αυτου 20 οι δε ακουσαντεςεδοξαζον τον θεον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφεποσαι μυριαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις τωνπεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομουυπαρχουσιν 21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι

αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα ταεθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειναυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν 22 τιουν εστιν παντως ακουσονται οτι εληλυθας 23

τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρεςτεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων 24 τουτουςπαραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησονεπ αυτοις ινα ξυρησονται την κεφαλην καιγνωσονται παντες οτι ων κατηχηνται περι σουουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τοννομον 25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημειςεπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τεειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειαν 26

τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενηημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερονδιαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων τουαγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστουαυτων η προσφορα 27 ως δε εμελλον αι επταημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοιθεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τονοχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας 28

κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστινο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και τουτοπου τουτου παντας πανταχη διδασκων ετι τε καιελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τοναγιον τοπον τουτον 29 ησαν γαρ προεωρακοτεςτροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ονενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος 30

εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη τουλαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτονεξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι 31

ζητουντων τε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τωχιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγχυννεταιιερουσαλημ 32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωταςκαι εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δειδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωταςεπαυσαντο τυπτοντες τον παυλον 33 τοτε εγγισας οχιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναιαλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις ειη και τι εστινπεποιηκως 34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τωοχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλεςδια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις τηνπαρεμβολην 35 οτε δε εγενετο επι τουςαναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο τωνστρατιωτων δια την βιαν του οχλου 36 ηκολουθειγαρ το πληθος του λαου κραζοντες αιρε αυτον 37

μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην οπαυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τιπρος σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις 38 ουκ αρασυ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερωναναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τουςτετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων 39 ειπεν δεο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευςτης κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δεσου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον 40

επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι τωναναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δεσιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδιδιαλεκτω λεγων

ΠΡΑΞΕΙΣ 20:38 95 ΠΡΑΞΕΙΣ 21:40

22

23

ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μουτης προς υμας νυνι απολογιας 2

ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτωπροσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν καιφησιν 3 εγω ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος ενταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολειταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενοςκατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτηςυπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστεσημερον 4 ος ταυτην την οδον εδιωξα αχριθανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακαςανδρας τε και γυναικας 5 ως και ο αρχιερευςμαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ων καιεπιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους ειςδαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε ονταςδεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν 6

εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τηδαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ τουουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε 7

επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνηςλεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις 8 εγω δεαπεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς με εγω ειμιιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις 9 οι δε συν εμοιοντες το μεν φως εθεασαντο την δε φωνην ουκηκουσαν του λαλουντος μοι 10 ειπον δε τι ποιησωκυριε ο δε κυριος ειπεν προς με αναστας πορευουεις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντωνων τετακται σοι ποιησαι 11 ως δε ουκ ενεβλεποναπο της δοξης του φωτος εκεινουχειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον ειςδαμασκον 12 ανανιας δε τις ανηρ ευλαβης κατα τοννομον μαρτυρουμενος υπο παντων τωνκατοικουντων ιουδαιων 13 ελθων προς με καιεπιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγωαυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον 14 ο δε ειπεν οθεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναιτο θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαιφωνην εκ του στοματος αυτου 15 οτι εση μαρτυςαυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας καιηκουσας 16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαικαι απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενοςτο ονομα αυτου 17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντιεις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερωγενεσθαι με εν εκστασει 18 και ιδειν αυτον λεγονταμοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημδιοτι ου παραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημηνφυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τουςπιστευοντας επι σε 20 και οτε εξεχυννετο το αιμαστεφανου του μαρτυρος σου και αυτος ημηνεφεστως και συνευδοκων και φυλασσων τα ιματιατων αναιρουντων αυτον 21 και ειπεν προς μεπορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου καιεπηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο τηςγης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην 23

κραυγαζοντων τε αυτων και ριπτουντων τα ιματιακαι κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα 24

εκελευσεν ο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις τηνπαρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα

επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω 25 ωςδε προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τονεστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπονρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν 26

ακουσας δε ο εκατονταρχης προσελθων τωχιλιαρχω απηγγειλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν 27 προσελθων δε οχιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δεεφη ναι 28 απεκριθη δε ο χιλιαρχος εγω πολλουκεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δεπαυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι 29 ευθεως ουναπεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζεινκαι ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιοςεστιν και οτι αυτον ην δεδεκως 30 τη δε επαυριονβουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειταιυπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσενσυνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον καικαταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους

ατενισας δε ο παυλος τω συνεδριω ειπενανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησειαγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης

της ημερας 2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοιςπαρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα 3 τοτε οπαυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεοςτοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τοννομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι 4 οιδε παρεστωτες ειπαν τον αρχιερεα του θεουλοιδορεις 5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτιεστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ οτι αρχοντα τουλαου σου ουκ ερεις κακως 6 γνους δε ο παυλος οτιτο εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερονφαρισαιων εκραζεν εν τω συνεδριω ανδρεςαδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιων περιελπιδος και αναστασεως νεκρων [εγω] κρινομαι 7

τουτο δε αυτου ειποντος εγενετο στασις τωνφαρισαιων και σαδδουκαιων και εσχισθη τοπληθος 8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναιαναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δεομολογουσιν τα αμφοτερα 9 εγενετο δε κραυγημεγαλη και ανασταντες τινες των γραμματεων τουμερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδενκακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δεπνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος 10 πολλης δεγινομενης στασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μηδιασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν τοστρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσουαυτων αγειν τε εις την παρεμβολην 11 τη δεεπιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσειως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι 12

γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οιιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητεφαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην τηνσυνωμοσιαν ποιησαμενοι 14 οιτινες προσελθοντεςτοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις ειπαναναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενοςγευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον 15

νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τωσυνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως

ΠΡΑΞΕΙΣ 22:2 96 ΠΡΑΞΕΙΣ 23:15

24

μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περιαυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοιεσμεν του ανελειν αυτον 16 ακουσας δε ο υιος τηςαδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος καιεισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τωπαυλω 17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα τωνεκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγεπρος τον χιλιαρχον εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω 18

ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τονχιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλοςπροσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τοννεανισκον αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχοςκαι αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν οεχεις απαγγειλαι μοι 20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοισυνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τονπαυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως μελλον τιακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου 21 συ ουνμη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξαυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτινεςανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εωςου ανελωσιν αυτον και νυν εισιν ετοιμοιπροσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν 22 ο μενουν χιλιαρχος απελυσεν τον νεανισκονπαραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυταενεφανισας προς με 23 και προσκαλεσαμενος δυο[τινας] των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατεστρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εωςκαισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα καιδεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας τηςνυκτος 24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντεςτον παυλον διασωσωσιν προς φηλικα τον ηγεμονα25 γραψας επιστολην εχουσαν τον τυπον τουτον26 κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικιχαιρειν 27 τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υποτων ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτωνεπιστας συν τω στρατευματι εξειλαμην μαθων οτιρωμαιος εστιν 28 βουλομενος τε επιγνωναι τηναιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον εις τοσυνεδριον αυτων 29 ον ευρον εγκαλουμενον περιζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιονθανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα 30 μηνυθεισηςδε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι εξαυτηςεπεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροιςλεγειν [τα] προς αυτον επι σου 31 οι μεν ουνστρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοιςαναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις τηναντιπατριδα 32 τη δε επαυριον εασαντες τουςιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις τηνπαρεμβολην 33 οιτινες εισελθοντες εις τηνκαισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τωηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω 34

αναγνους δε και επερωτησας εκ ποιας επαρχειαςεστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας 35

διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σουπαραγενωνται κελευσας εν τω πραιτωριω τουηρωδου φυλασσεσθαι αυτον

μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευςανανιας μετα πρεσβυτερων τινων καιρητορος τερτυλλου τινος οιτινες

ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου 2

κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν οτερτυλλος λεγων πολλης ειρηνης τυγχανοντες διασου και διορθωματων γινομενων τω εθνει τουτωδια της σης προνοιας 3 παντη τε και πανταχουαποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασηςευχαριστιας 4 ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτωπαρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη σηεπιεικεια 5 ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμονκαι κινουντα στασεις πασιν τοις ιουδαιοις τοιςκατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της τωνναζωραιων αιρεσεως 6 ος και το ιερον επειρασενβεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν 24:7 7 8 παρ ουδυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτωνεπιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου 9

συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυταουτως εχειν 10 απεκριθη τε ο παυλος νευσαντοςαυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σεκριτην τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμως ταπερι εμαυτου απολογουμαι 11 δυναμενου σουεπιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι δωδεκααφ ης ανεβην προσκυνησων εις ιερουσαλημ 12 καιουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενονη επιστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταιςσυναγωγαις ουτε κατα την πολιν 13 ουδεπαραστησαι δυνανται σοι περι ων νυνικατηγορουσιν μου 14 ομολογω δε τουτο σοι οτικατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευωτω πατρωω θεω πιστευων πασιν τοις κατα τοννομον και τοις εν τοις προφηταις γεγραμμενοις 15

ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοιπροσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιωντε και αδικων 16 εν τουτω και αυτος ασκωαπροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τον θεον καιτους ανθρωπους δια παντος 17 δι ετων δεπλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μουπαρεγενομην και προσφορας 18 εν αις ευρον μεηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μεταθορυβου τινες δε απο της ασιας ιουδαιοι 19 ουςεδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιενπρος εμε 20 η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευροναδικημα σταντος μου επι του συνεδριου 21 η περιμιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστωςοτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαισημερον εφ υμων 22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οτανλυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθυμας 23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρεισθαιαυτον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν τωνιδιων αυτου υπηρετειν αυτω 24 μετα δε ημεραςτινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τηιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τονπαυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστονιησουν πιστεως 25 διαλεγομενου δε αυτου περιδικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος τουμελλοντος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη τονυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβωνμετακαλεσομαι σε 26 αμα και ελπιζων οτι χρηματαδοθησεται αυτω υπο του παυλου διο καιπυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω

ΠΡΑΞΕΙΣ 23:16 97 ΠΡΑΞΕΙΣ 24:26

25

26

27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον οφηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτα καταθεσθαιτοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν τον παυλονδεδεμενον

φηστος ουν επιβας τη επαρχεια μετα τρειςημερας ανεβη εις ιεροσολυμα αποκαισαρειας 2 ενεφανισαν τε αυτω οι

αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα τουπαυλου και παρεκαλουν αυτον 3 αιτουμενοι χαρινκατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον ειςιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατατην οδον 4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαιτον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε μελλειν ενταχει εκπορευεσθαι 5 οι ουν εν υμιν φησινδυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδριατοπον κατηγορειτωσαν αυτου 6 διατριψας δε εναυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας ειςκαισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματοςεκελευσεν τον παυλον αχθηναι 7 παραγενομενουδε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμωνκαταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεααιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξαι 8

του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομοντων ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τιημαρτον 9 ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαρινκαταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις ειςιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επεμου 10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματοςκαισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιουςουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις 11

ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ουπαραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ωνουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοιςχαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι 12 τοτε ο φηστοςσυλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθηκαισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση 13

ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας οβασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειανασπασαμενοι τον φηστον 14 ως δε πλειους ημεραςδιετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τακατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστινκαταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος 15 περι ουγενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οιαρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιωναιτουμενοι κατ αυτου καταδικην 16 προς ουςαπεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαιτινα ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενος καταπροσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τεαπολογιας λαβοι περι του εγκληματος 17

συνελθοντων ουν [αυτων] ενθαδε αναβοληνμηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι τουβηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα 18 περι ουσταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ωνεγω υπενοουν πονηρων 19 ζητηματα δε τινα περιτης ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περιτινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησινελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμακακει κρινεσθαι περι τουτων 21 του δε παυλουεπικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του

σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτονεως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα 22

αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην καιαυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησινακουση αυτου 23 τη ουν επαυριον ελθοντος τουαγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιαςκαι εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τεχιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην τηςπολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη οπαυλος 24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευκαι παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτετουτον περι ου απαν το πληθος των ιουδαιωνενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδεβοωντες μη δειν αυτον ζην μηκετι 25 εγω δεκατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατουπεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τονσεβαστον εκρινα πεμπειν 26 περι ου ασφαλες τιγραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφυμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπωςτης ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψω 27

αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και ταςκατ αυτου αιτιας σημαναι

αγριππας δε προς τον παυλον εφηεπιτρεπεται σοι περι σεαυτου λεγειν τοτεο παυλος εκτεινας την χειρα απελογειτο 2

περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευαγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλωνσημερον απολογεισθαι 3 μαλιστα γνωστην οντα σεπαντων των κατα ιουδαιους εθων τε και ζητηματωνδιο δεομαι μακροθυμως ακουσαι μου 4 την μενουν βιωσιν μου [την] εκ νεοτητος την απ αρχηςγενομενην εν τω εθνει μου εν τε ιεροσολυμοιςισασιν παντες [οι] ιουδαιοι 5 προγινωσκοντες μεανωθεν εαν θελωσιν μαρτυρειν οτι κατα τηνακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειαςεζησα φαρισαιος 6 και νυν επ ελπιδι της εις τουςπατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεουεστηκα κρινομενος 7 εις ην το δωδεκαφυλον ημωνεν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζεικαταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υποιουδαιων βασιλευ 8 τι απιστον κρινεται παρ υμινει ο θεος νεκρους εγειρει 9 εγω μεν ουν εδοξαεμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δεινπολλα εναντια πραξαι 10 ο και εποιησα ενιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω ενφυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεωνεξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτωνκατηνεγκα ψηφον 11 και κατα πασας ταςσυναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζονβλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοιςεδιωκον εως και εις τας εξω πολεις 12 εν οιςπορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας καιεπιτροπης της των αρχιερεων 13 ημερας μεσηςκατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ τηνλαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως καιτους συν εμοι πορευομενους 14 παντων τεκαταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνηνλεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλσαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντραλακτιζειν 15 εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος

ΠΡΑΞΕΙΣ 24:27 98 ΠΡΑΞΕΙΣ 26:15

27

ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις 16 αλλααναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτογαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην καιμαρτυρα ων τε ειδες [με] ων τε οφθησομαι σοι 17

εξαιρουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνων ειςους εγω αποστελλω σε 18 ανοιξαι οφθαλμουςαυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και τηςεξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειναυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοιςηγιασμενοις πιστει τη εις εμε 19 οθεν βασιλευαγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιωοπτασια 20 αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον τε καιιεροσολυμοις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας καιτοις εθνεσιν απηγγελλον μετανοειν και επιστρεφεινεπι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας21 ενεκα τουτων με ιουδαιοι συλλαβομενοι [οντα]εν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι 22

επικουριας ουν τυχων της απο του θεου αχρι τηςημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μικρω τε καιμεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηταιελαλησαν μελλοντων γινεσθαι και μωυσης 23 ειπαθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεωςνεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω τε λαω και τοιςεθνεσιν 24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου οφηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε ταπολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει 25 ο δεπαυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλααληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ονκαι παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον[τι] τουτων ου πειθομαι ουθεν ου γαρ εστιν ενγωνια πεπραγμενον τουτο 27 πιστευεις βασιλευαγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις 28 ο δεαγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πειθειςχριστιανον ποιησαι 29 ο δε παυλος ευξαιμην αν τωθεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σε αλλακαι παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαιτοιουτους οποιος και εγω ειμι παρεκτος τωνδεσμων τουτων 30 ανεστη τε ο βασιλευς και οηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις 31

και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλουςλεγοντες οτι ουδεν θανατου η δεσμων αξιον [τι]πρασσει ο ανθρωπος ουτος 32 αγριππας δε τωφηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωποςουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα

ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις τηνιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον καιτινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη

ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης 2 επιβαντες δεπλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλειν εις τους κατατην ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιναρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως 3 τη τεετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε οιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν προςτους φιλους πορευθεντι επιμελειας τυχειν 4

κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρονδια το τους ανεμους ειναι εναντιους 5 το τεπελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιανδιαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρα της λυκιας 6

κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον

πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο 7

εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολιςγενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημαςτου ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατασαλμωνην 8 μολις τε παραλεγομενοι αυτηνηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλουςλιμενας ω εγγυς πολις ην λασαια 9 ικανου δεχρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλουςτου πλοος δια το και την νηστειαν ηδηπαρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος 10 λεγων αυτοιςανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιαςου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και τωνψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν 11 ο δεεκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρωμαλλον επειθετο η τοις υπο παυλου λεγομενοις 12

ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προςπαραχειμασιαν οι πλειονες εθεντο βουληναναχθηναι εκειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντεςεις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητηςβλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον 13

υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεωςκεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο τηνκρητην 14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμοςτυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων 15

συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενουαντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα 16

νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον καυδαισχυσαμεν μολις περικρατεις γενεσθαι της σκαφης17 ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες τοπλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσινχαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο 18

σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβοληνεποιουντο 19 και τη τριτη αυτοχειρες την σκευηντου πλοιου ερριψαν 20 μητε δε ηλιου μητε αστρωνεπιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τεουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο ελπιςπασα του σωζεσθαι ημας 21 πολλης τε ασιτιαςυπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτωνειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μηαναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβρινταυτην και την ζημιαν 22 και τα νυν παραινω υμαςευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξυμων πλην του πλοιου 23 παρεστη γαρ μοι ταυτητη νυκτι του θεου ου ειμι [εγω] ω και λατρευωαγγελος 24 λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δειπαραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος πανταςτους πλεοντας μετα σου 25 διο ευθυμειτε ανδρεςπιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ οντροπον λελαληται μοι 26 εις νησον δε τινα δει ημαςεκπεσειν 27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετοδιαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον τηςνυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοιςχωραν 28 και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσιβραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντεςευρον οργυιας δεκαπεντε 29 φοβουμενοι τε μη πουκατα τραχεις τοπους εκπεσωμεν εκ πρυμνηςριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημερανγενεσθαι 30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκτου πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις τηνθαλασσαν προφασει ως εκ πρωρης αγκυρας

ΠΡΑΞΕΙΣ 26:16 99 ΠΡΑΞΕΙΣ 27:30

28

μελλοντων εκτεινειν 31 ειπεν ο παυλος τωεκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοιμεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια τηςσκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν 33 αχρι δε ουημερα ημελλεν γινεσθαι παρεκαλει ο παυλοςαπαντας μεταλαβειν τροφης λεγωντεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημερανπροσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηθενπροσλαβομενοι 34 διο παρακαλω υμας μεταλαβειντροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριαςυπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ απο της κεφαληςαπολειται 35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτονευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασαςηρξατο εσθιειν 36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες καιαυτοι προσελαβοντο τροφης 37 ημεθα δε αι πασαιψυχαι εν τω πλοιω διακοσιαι εβδομηκοντα εξ 38

κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιονεκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν 39 οτε δεημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δετινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ονεβουλευοντο ει δυναιντο εξωσαι το πλοιον 40 καιτας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαναμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων καιεπαραντες τον αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον ειςτον αιγιαλον 41 περιπεσοντες δε εις τοπονδιθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωραερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετουπο της βιας [των] κυματων 42 των δε στρατιωτωνβουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μητις εκκολυμβησας διαφυγη 43 ο δε εκατονταρχηςβουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεναυτους του βουληματος εκελευσεν τε τουςδυναμενους κολυμβαν αποριψαντας πρωτους επιτην γην εξιεναι 44 και τους λοιπους ους μεν επισανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου καιουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην

και διασωθεντες τοτε επεγνωμεν οτιμελιτη η νησος καλειται 2 οι τε βαρβαροιπαρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν

ημιν αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο πανταςημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τιπληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα αποτης θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου 4

ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκτης χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντωςφονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκτης θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν 5 ο μεν ουναποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδενκακον 6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλεινπιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυδε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδενατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλομενοι ελεγοναυτον ειναι θεον 7 εν δε τοις περι τον τοπονεκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησουονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρειςημερας φιλοφρονως εξενισεν 8 εγενετο δε τονπατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριωσυνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος

εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειραςαυτω ιασατο αυτον 9 τουτου δε γενομενου και οιλοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειαςπροσηρχοντο και εθεραπευοντο 10 οι και πολλαιςτιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο ταπρος τας χρειας 11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημενεν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησωαλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις 12 καικαταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημεραςτρεις 13 οθεν περιελοντες κατηντησαμεν εις ρηγιονκαι μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτουδευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους 14 ου ευροντεςαδελφους παρεκληθημεν παρ αυτοις επιμειναιημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθαμεν 15

κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημωνηλθαν εις απαντησιν ημιν αχρις αππιου φορου καιτριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησαςτω θεω ελαβεν θαρσος 16 οτε δε εισηλθομεν ειςρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ εαυτον συντω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη 17 εγενετο δεμετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι αυτον τουςοντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δεαυτων ελεγεν προς αυτους εγω ανδρες αδελφοιουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοιςπατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην ειςτας χειρας των ρωμαιων 18 οιτινες ανακριναντεςμε εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιανθανατου υπαρχειν εν εμοι 19 αντιλεγοντων δε τωνιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχως του εθνους μου εχων τι κατηγορειν 20 διαταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν καιπροσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλτην αλυσιν ταυτην περικειμαι 21 οι δε προς αυτονειπαν ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθααπο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις τωναδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σουπονηρον 22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι αφρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτηςγνωστον ημιν εστιν οτι πανταχου αντιλεγεται 23

ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτον ειςτην ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενοςτην βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι τουιησου απο τε του νομου μωυσεως και τωνπροφητων απο πρωι εως εσπερας 24 και οι μενεπειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν 25

ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντοειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευματο αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προςτους πατερας υμων 26 λεγων πορευθητι προς τονλαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μησυνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε 27

επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοιςωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτωνεκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοιςωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν καιεπιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους 28 γνωστον ουνεστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο τοσωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται 28:2929 30 ενεμεινεν δε διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματικαι απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς

ΠΡΑΞΕΙΣ 27:31 100 ΠΡΑΞΕΙΣ 28:30

αυτον 31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου καιδιδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μεταπασης παρρησιας ακωλυτως

ΠΡΑΞΕΙΣ 28:31 101 ΠΡΑΞΕΙΣ 28:31

1

2

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

παυλος δουλος χριστου ιησου κλητοςαποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιονθεου 2 ο προεπηγγειλατο δια των

προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις 3 περι τουυιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυιδκατα σαρκα 4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμεικατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρωνιησου χριστου του κυριου ημων 5 δι ου ελαβομενχαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιντοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου 6 εν οιςεστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου 7 πασιν τοιςουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοιςχαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων καικυριου ιησου χριστου 8 πρωτον μεν ευχαριστω τωθεω μου δια ιησου χριστου περι παντων υμων οτιη πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω 9

μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τωπνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ωςαδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι 10 παντοτε επιτων προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτεευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθεινπρος υμας 11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τιμεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις τοστηριχθηναι υμας 12 τουτο δε εστινσυμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοιςπιστεως υμων τε και εμου 13 ου θελω δε υμαςαγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθεινπρος υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινακαρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποιςεθνεσιν 14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε καιανοητοις οφειλετης ειμι 15 ουτως το κατ εμεπροθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμιςγαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντιιουδαιω τε πρωτον και ελληνι 17 δικαιοσυνη γαρθεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστινκαθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επιπασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων των τηναληθειαν εν αδικια κατεχοντων 19 διοτι τογνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεοςγαρ αυτοις εφανερωσεν 20 τα γαρ αορατα αυτουαπο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενακαθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτηςεις το ειναι αυτους αναπολογητους 21 διοτιγνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν ηηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοιςδιαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετοςαυτων καρδια 22 φασκοντες ειναι σοφοιεμωρανθησαν 23 και ηλλαξαν την δοξαν του

αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτουανθρωπου και πετεινων και τετραποδων καιερπετων 24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταιςεπιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν τουατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις 25 οιτινεςμετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδεικαι εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρατον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωναςαμην 26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος ειςπαθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαντην φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν 27 ομοιωςτε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν τηςθηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων ειςαλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνηνκατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει τηςπλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες 28 καικαθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσειπαρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειντα μη καθηκοντα 29 πεπληρωμενους παση αδικιαπονηρια πλεονεξια κακια μεστους φθονου φονουεριδος δολου κακοηθειας ψιθυριστας 30

καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανουςαλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απειθεις 31

ασυνετους ασυνθετους αστοργους ανελεημονας 32

οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τατοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονοναυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοιςπρασσουσιν

διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας οκρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτονκατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατααληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας 3 λογιζηδε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυταπρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη τοκριμα του θεου 4 η του πλουτου της χρηστοτητοςαυτου και της ανοχης και της μακροθυμιαςκαταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου ειςμετανοιαν σε αγει 5 κατα δε την σκληροτητα σουκαι αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτωοργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεωςδικαιοκρισιας του θεου 6 ος αποδωσει εκαστωκατα τα εργα αυτου 7 τοις μεν καθ υπομονην εργουαγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσινζωην αιωνιον 8 τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιντη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια οργη καιθυμος 9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχηνανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιουτε πρωτον και ελληνος 10 δοξα δε και τιμη καιειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:2 102 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:10

3

4

πρωτον και ελληνι 11 ου γαρ εστινπροσωπολημψια παρα τω θεω 12 οσοι γαρ ανομωςημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομωημαρτον δια νομου κριθησονται 13 ου γαρ οιακροαται νομου δικαιοι παρα [τω] θεω αλλ οιποιηται νομου δικαιωθησονται 14 οταν γαρ εθνητα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιωσινουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος 15

οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτονεν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτωντης συνειδησεως και μεταξυ αλληλων τωνλογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων 16

εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα τωνανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια χριστουιησου 17 ει δε συ ιουδαιος επονομαζη καιεπαναπαυη νομω και καυχασαι εν θεω 18 καιγινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντακατηχουμενος εκ του νομου 19 πεποιθας τεσεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει20 παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντατην μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τωνομω 21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ουδιδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις 22 ολεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος ταειδωλα ιεροσυλεις 23 ος εν νομω καυχασαι δια τηςπαραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις 24 τογαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοιςεθνεσιν καθως γεγραπται 25 περιτομη μεν γαρωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατηςνομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν 26

εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομουφυλασση ουχ η ακροβυστια αυτου εις περιτομηνλογισθησεται 27 και κρινει η εκ φυσεωςακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον διαγραμματος και περιτομης παραβατην νομου 28 ουγαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τωφανερω εν σαρκι περιτομη 29 αλλ ο εν τω κρυπτωιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ουγραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκτου θεου

τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις ηωφελεια της περιτομης 2 πολυ κατα παντατροπον πρωτον μεν [γαρ] οτι επιστευθησαν

τα λογια του θεου 3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη ηαπιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει 4

μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δεανθρωπος ψευστης καθως γεγραπται οπως ανδικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησεις εν τωκρινεσθαι σε 5 ει δε η αδικια ημων θεουδικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος οθεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω 6

μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον 7 ειδε η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματιεπερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ωςαμαρτωλος κρινομαι 8 και μη καθωςβλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγεινοτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων τοκριμα ενδικον εστιν 9 τι ουν προεχομεθα ουπαντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε καιελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι 10 καθως

γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις 11 ουκεστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον 12

παντες εξεκλιναν αμα ηχρεωθησαν ουκ εστιν οποιων χρηστοτητα [ουκ εστιν] εως ενος 13 ταφοςανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτωνεδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων 14 ωντο στομα αρας και πικριας γεμει 15 οξεις οι ποδεςαυτων εκχεαι αιμα 16 συντριμμα και ταλαιπωρια ενταις οδοις αυτων 17 και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν18 ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμωναυτων 19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εντω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικοςγενηται πας ο κοσμος τω θεω 20 διοτι εξ εργωννομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιοναυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας 21 νυνιδε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωταιμαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστουεις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστινδιαστολη 23 παντες γαρ ημαρτον και υστερουνταιτης δοξης του θεου 24 δικαιουμενοι δωρεαν τηαυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστωιησου 25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια [της]πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν τηςδικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν τωνπρογεγονοτων αμαρτηματων 26 εν τη ανοχη τουθεου προς την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εντω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον καιδικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου 27 που ουν ηκαυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργωνουχι αλλα δια νομου πιστεως 28 λογιζομεθα γαρδικαιουσθαι πιστει ανθρωπον χωρις εργων νομου29 η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι και εθνων ναι καιεθνων 30 ειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομηνεκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως 31

νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μηγενοιτο αλλα νομον ιστανομεν

τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τονπροπατορα ημων κατα σαρκα 2 ει γαραβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα

αλλ ου προς θεον 3 τι γαρ η γραφη λεγειεπιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτωεις δικαιοσυνην 4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ουλογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα 5 τω δεμη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντατον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου ειςδικαιοσυνην 6 καθαπερ και δαυιδ λεγει τονμακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεταιδικαιοσυνην χωρις εργων 7 μακαριοι ων αφεθησαναι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι 8

μακαριος ανηρ ου ου μη λογισηται κυριοςαμαρτιαν 9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι τηνπεριτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην 10

πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η ενακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια 11

και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα τηςδικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια ειςτο ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων διακροβυστιας εις το λογισθηναι [και] αυτοις [την]

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:11 103 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:11

56

δικαιοσυνην 12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκπεριτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοιςιχνεσιν της εν ακροβυστια πιστεως του πατροςημων αβρααμ 13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τωαβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομοναυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται ηπιστις και κατηργηται η επαγγελια 15 ο γαρ νομοςοργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομος ουδεπαραβασις 16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαρινεις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τωσπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκπιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων 17

καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνωντεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου τουζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μηοντα ως οντα 18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδιεπιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλωνεθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμασου 19 και μη ασθενησας τη πιστει κατενοησεν τοεαυτου σωμα [ηδη] νενεκρωμενον εκατονταετηςπου υπαρχων και την νεκρωσιν της μητρας σαρρας20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τηαπιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τωθεω 21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελταιδυνατος εστιν και ποιησαι 22 διο [και] ελογισθηαυτω εις δικαιοσυνην 23 ουκ εγραφη δε δι αυτονμονον οτι ελογισθη αυτω 24 αλλα και δι ημας οιςμελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τονεγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων 25 οςπαρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθηδια την δικαιωσιν ημων

δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνηνεχομεν προς τον θεον δια του κυριου ημωνιησου χριστου 2 δι ου και την προσαγωγην

εσχηκαμεν [τη πιστει] εις την χαριν ταυτην εν ηεστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης τουθεου 3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταιςθλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονηνκατεργαζεται 4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμηελπιδα 5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπητου θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων διαπνευματος αγιου του δοθεντος ημιν 6 ετι γαρχριστος οντων ημων ασθενων ετι κατα καιρον υπερασεβων απεθανεν 7 μολις γαρ υπερ δικαιου τιςαποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις καιτολμα αποθανειν 8 συνιστησιν δε την εαυτουαγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντωνημων χριστος υπερ ημων απεθανεν 9 πολλω ουνμαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτουσωθησομεθα δι αυτου απο της οργης 10 ει γαρεχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια τουθανατου του υιου αυτου πολλω μαλλονκαταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου 11 ουμονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια τουκυριου ημων ιησου χριστου δι ου νυν τηνκαταλλαγην ελαβομεν 12 δια τουτο ωσπερ δι ενοςανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν καιδια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις πανταςανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες

ημαρτον 13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμωαμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντος νομου 14 αλλαεβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωυσεωςκαι επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματιτης παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος τουμελλοντος 15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως καιτο χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οιπολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεουκαι η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησουχριστου εις τους πολλους επερισσευσεν 16 και ουχως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρκριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκπολλων παραπτωματων εις δικαιωμα 17 ει γαρ τωτου ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν διατου ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν τηςχαριτος και της δωρεας της δικαιοσυνηςλαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενοςιησου χριστου 18 αρα ουν ως δι ενοςπαραπτωματος εις παντας ανθρωπους ειςκατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος ειςπαντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης 19 ωσπεργαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπουαμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και διατης υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οιπολλοι 20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση τοπαραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτιαυπερεπερισσευσεν η χαρις 21 ινα ωσπερεβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και ηχαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιονδια ιησου χριστου του κυριου ημων

τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τη αμαρτια ινα ηχαρις πλεοναση 2 μη γενοιτο οιτινεςαπεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν

αυτη 3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν ειςχριστον ιησουν εις τον θανατον αυτουεβαπτισθημεν 4 συνεταφημεν ουν αυτω δια τουβαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθηχριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτωςκαι ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν 5 ειγαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι τουθανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημωνανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωματης αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τηαμαρτια 7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο τηςαμαρτιας 8 ει δε απεθανομεν συν χριστωπιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω 9 ειδοτες οτιχριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκειθανατος αυτου ουκετι κυριευει 10 ο γαρ απεθανεντη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω 11

ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους [ειναι] νεκρουςμεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητωυμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαιςαυτου 13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλααδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τωθεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλαδικαιοσυνης τω θεω 14 αμαρτια γαρ υμων ουκυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλα υπο χαριν15 τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:12 104 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:15

78

αλλα υπο χαριν μη γενοιτο 16 ουκ οιδατε οτι ωπαριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοιεστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον ηυπακοης εις δικαιοσυνην 17 χαρις δε τω θεω οτιητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιαςεις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης 18

ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητετη δικαιοσυνη 19 ανθρωπινον λεγω δια τηνασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρπαρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσιακαι τη ανομια εις την ανομιαν ουτως νυνπαραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνηεις αγιασμον 20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιαςελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη 21 τινα ουν καρπονειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το γαρ τελοςεκεινων θανατος 22 νυνι δε ελευθερωθεντες αποτης αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τονκαρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωηναιωνιον 23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατοςτο δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστωιησου τω κυριω ημων

η αγνοειτε αδελφοι γινωσκουσιν γαρ νομονλαλω οτι ο νομος κυριευει του ανθρωπουεφ οσον χρονον ζη 2 η γαρ υπανδρος γυνη

τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανη οανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος 3 αραουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εανγενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτηνμοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω 4 ωστε αδελφοιμου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια τουσωματος του χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερωτω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τωθεω 5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα τωναμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοιςμελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω 6

νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντεςεν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας ενκαινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλατην αμαρτιαν ουκ εγνων ει μη δια νομου την τε γαρεπιθυμιαν ουκ ηδειν ει μη ο νομος ελεγεν ουκεπιθυμησεις 8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια διατης εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιανχωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα 9 εγω δε εζωνχωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης ηαμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον 10 και ευρεθημοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον 11 η γαραμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντοληςεξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινεν 12 ωστε ομεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια καιαγαθη 13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατος μηγενοιτο αλλα η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια τουαγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηταικαθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια τηςεντολης 14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικοςεστιν εγω δε σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο τηναμαρτιαν 15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωσκω ουγαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλ ο μισω τουτο ποιω16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω

οτι καλος 17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτοαλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτια 18 οιδα γαρ οτιουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μουαγαθον το γαρ θελειν παρακειται μοι το δεκατεργαζεσθαι το καλον ου 19 ου γαρ ο θελω ποιωαγαθον αλλα ο ου θελω κακον τουτο πρασσω 20 ειδε ο ου θελω [εγω] τουτο ποιω ουκετι εγωκατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοιαμαρτια 21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοιποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειται 22

συνηδομαι γαρ τω νομω του θεου κατα τον εσωανθρωπον 23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοιςμελεσιν μου αντιστρατευομενον τω νομω του νοοςμου και αιχμαλωτιζοντα με εν τω νομω τηςαμαρτιας τω οντι εν τοις μελεσιν μου 24

ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ τουσωματος του θανατου τουτου 25 χαρις δε τω θεωδια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτοςεγω τω μεν νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκινομω αμαρτιας

ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν χριστωιησου 2 ο γαρ νομος του πνευματος τηςζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσεν σε απο

του νομου της αμαρτιας και του θανατου 3 το γαραδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος οθεος τον εαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκοςαμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρινεν τηναμαρτιαν εν τη σαρκι 4 ινα το δικαιωμα του νομουπληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιναλλα κατα πνευμα 5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τατης σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα τουπνευματος 6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατοςτο δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη 7

διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τωγαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρδυναται 8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ουδυνανται 9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα ενπνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τιςπνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου 10

ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον διααμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην 11 ειδε το πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκ νεκρωνοικει εν υμιν ο εγειρας χριστον εκ νεκρωνζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμων δια τουενοικουντος αυτου πνευματος εν υμιν 12 αρα ουναδελφοι οφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατασαρκα ζην 13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετεαποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις τουσωματος θανατουτε ζησεσθε 14 οσοι γαρ πνευματιθεου αγονται ουτοι υιοι θεου εισιν 15 ου γαρελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλαελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα οπατηρ 16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τωπνευματι ημων οτι εσμεν τεκνα θεου 17 ει δε τεκνακαι κληρονομοι κληρονομοι μεν θεουσυγκληρονομοι δε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινακαι συνδοξασθωμεν 18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξιατα παθηματα του νυν καιρου προς την μελλουσανδοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας 19 η γαραποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:16 105 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:19

9

10

υιων του θεου απεκδεχεται 20 τη γαρ ματαιοτητι ηκτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τονυποταξαντα εφ ελπιδι 21 οτι και αυτη η κτισιςελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας ειςτην ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου 22

οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συστεναζει καισυνωδινει αχρι του νυν 23 ου μονον δε αλλα καιαυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες ημειςκαι αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαναπεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματοςημων 24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δεβλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις ελπιζει25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονηςαπεκδεχομεθα 26 ωσαυτως δε και το πνευμασυναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τιπροσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλα αυτο τοπνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις 27 οδε εραυνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα τουπνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων 28

οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντασυνεργει εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοιςουσιν 29 οτι ους προεγνω και προωρισενσυμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις τοειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις 30

ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ουςεκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ους δεεδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν 31 τι ουνερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθημων 32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλαυπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι καισυν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται 33 τις εγκαλεσεικατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων 34 τις οκατακρινων χριστος [ιησους] ο αποθανων μαλλονδε εγερθεις ος και εστιν εν δεξια του θεου ος καιεντυγχανει υπερ ημων 35 τις ημας χωρισει απο τηςαγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωρια ηδιωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα36 καθως γεγραπται οτι ενεκεν σου θανατουμεθαολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης37 αλλ εν τουτοις πασιν υπερνικωμεν δια τουαγαπησαντος ημας 38 πεπεισμαι γαρ οτι ουτεθανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτεενεστωτα ουτε μελλοντα ουτε δυναμεις 39 ουτευψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεταιημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της ενχριστω ιησου τω κυριω ημων

αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαισυμμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μουεν πνευματι αγιω 2 οτι λυπη μοι εστιν

μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τη καρδια μου 3

ηυχομην γαρ αναθεμα ειναι αυτος εγω απο τουχριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μουκατα σαρκα 4 οιτινες εισιν ισραηλιται ων ηυιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαι και ηνομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι 5 ων οιπατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ων επιπαντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην 6

ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ουγαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοι ισραηλ 7 ουδ οτιεισιν σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισαακ

κληθησεται σοι σπερμα 8 τουτ εστιν ου τα τεκνατης σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνατης επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα 9 επαγγελιαςγαρ ο λογος ουτος κατα τον καιρον τουτονελευσομαι και εσται τη σαρρα υιος 10 ου μονον δεαλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ τουπατρος ημων 11 μηπω γαρ γεννηθεντων μηδεπραξαντων τι αγαθον η φαυλον ινα η κατ εκλογηνπροθεσις του θεου μενη 12 ουκ εξ εργων αλλ εκτου καλουντος ερρεθη αυτη οτι ο μειζωνδουλευσει τω ελασσονι 13 καθως γεγραπται τονιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμισησα 14 τι ουνερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο 15 τωμωυσει γαρ λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτιρησωον αν οικτιρω 16 αρα ουν ου του θελοντος ουδετου τρεχοντος αλλα του ελεωντος θεου 17 λεγειγαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρασε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου καιοπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη 18 αραουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει 19 ερειςμοι ουν τι [ουν] ετι μεμφεται τω γαρ βουληματιαυτου τις ανθεστηκεν 20 ω ανθρωπε μενουνγε συτις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει τοπλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως 21 ηουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ τουαυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος οδε εις ατιμιαν 22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαιτην οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκενεν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμεναεις απωλειαν 23 και ινα γνωριση τον πλουτον τηςδοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν ειςδοξαν 24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξιουδαιων αλλα και εξ εθνων 25 ως και εν τω ωσηελεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και τηνουκ ηγαπημενην ηγαπημενην 26 και εσται εν τωτοπω ου ερρεθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκεικληθησονται υιοι θεου ζωντος 27 ησαιας δε κραζειυπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιων ισραηλως η αμμος της θαλασσης το υπολειμμα σωθησεται28 λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησεικυριος επι της γης 29 και καθως προειρηκεν ησαιαςει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα ωςσοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα ανωμοιωθημεν 30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μηδιωκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνηνδικαιοσυνην δε την εκ πιστεως 31 ισραηλ δεδιωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν32 δια τι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργωνπροσεκοψαν τω λιθω του προσκομματος 33 καθωςγεγραπται ιδου τιθημι εν σιων λιθονπροσκομματος και πετραν σκανδαλου και οπιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται

αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιαςκαι η δεησις προς τον θεον υπερ αυτων ειςσωτηριαν 2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι

ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν 3

αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και τηνιδιαν [δικαιοσυνην] ζητουντες στησαι τηδικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν 4 τελος γαρνομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:20 106 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:4

11

12

πιστευοντι 5 μωυσης γαρ γραφει την δικαιοσυνηντην εκ [του 3588] νομου οτι ο ποιησας αυταανθρωπος ζησεται εν αυτοις 6 η δε εκ πιστεωςδικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σουτις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστονκαταγαγειν 7 η τις καταβησεται εις την αβυσσοντουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν 8 αλλα τιλεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σουκαι εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα τηςπιστεως ο κηρυσσομεν 9 οτι εαν ομολογησης εν τωστοματι σου κυριον ιησουν και πιστευσης εν τηκαρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρωνσωθηση 10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνηνστοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν 11 λεγει γαρη γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ουκαταισχυνθησεται 12 ου γαρ εστιν διαστοληιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριοςπαντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενουςαυτον 13 πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομακυριου σωθησεται 14 πως ουν επικαλεσωνται ειςον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσωσιν ου ουκηκουσαν πως δε ακουσωσιν χωρις κηρυσσοντος 15

πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσιν καθωςγεγραπται ως ωραιοι οι ποδες τωνευαγγελιζομενων [τα] αγαθα 16 αλλ ου παντεςυπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριετις επιστευσεν τη ακοη ημων 17 αρα η πιστις εξακοης η δε ακοη δια ρηματος χριστου 18 αλλαλεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γηνεξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα τηςοικουμενης τα ρηματα αυτων 19 αλλα λεγω μηισραηλ ουκ εγνω πρωτος μωυσης λεγει εγωπαραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επ εθνει ασυνετωπαροργιω υμας 20 ησαιας δε αποτολμα και λεγειευρεθην [εν] τοις εμε μη ζητουσιν εμφανηςεγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν 21 προς δε τονισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα ταςχειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα

λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαοναυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλιτηςειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμιν

2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνωη ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ωςεντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ 3 κυριε τουςπροφητας σου απεκτειναν τα θυσιαστηρια σουκατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονος και ζητουσιντην ψυχην μου 4 αλλα τι λεγει αυτω οχρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχιλιουςανδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ 5 ουτωςουν και εν τω νυν καιρω λειμμα κατ εκλογηνχαριτος γεγονεν 6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επειη χαρις ουκετι γινεται χαρις 7 τι ουν ο επιζητειισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχενοι δε λοιποι επωρωθησαν 8 καθως γεγραπταιεδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεωςοφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουεινεως της σημερον ημερας 9 και δαυιδ λεγειγενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και ειςθηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομααυτοις 10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του

μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντοςσυγκαμψον 11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσινμη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηριατοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους 12 ει δε τοπαραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημααυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμααυτων 13 υμιν δε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μενουν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μουδοξαζω 14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα καισωσω τινας εξ αυτων 15 ει γαρ η αποβολη αυτωνκαταλλαγη κοσμου τις η προσλημψις ει μη ζωη εκνεκρων 16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα καιει η ριζα αγια και οι κλαδοι 17 ει δε τινες τωνκλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ωνενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζηςτης πιοτητος της ελαιας εγενου 18 μη κατακαυχωτων κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζανβασταζεις αλλα η ριζα σε 19 ερεις ουνεξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθω 20

καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστειεστηκας μη υψηλα φρονει αλλα φοβου 21 ει γαρ οθεος των κατα φυσιν κλαδων ουκ εφεισατο [μηπως] ουδε σου φεισεται 22 ιδε ουν χρηστοτητα καιαποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομιαεπι δε σε χρηστοτης θεου εαν επιμενης τηχρηστοτητι επει και συ εκκοπηση 23 κακεινοι δεεαν μη επιμενωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονταιδυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαιαυτους 24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπηςαγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης ειςκαλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσινεγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια 25 ου γαρ θελωυμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μηητε [παρ] εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απομερους τω ισραηλ γεγονεν αχρις ου το πληρωματων εθνων εισελθη 26 και ουτως πας ισραηλσωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ορυομενος αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ 27 καιαυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαιτας αμαρτιας αυτων 28 κατα μεν το ευαγγελιονεχθροι δι υμας κατα δε την εκλογην αγαπητοι διατους πατερας 29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματακαι η κλησις του θεου 30 ωσπερ γαρ υμεις ποτεηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητε τη τουτωναπειθεια 31 ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τωυμετερω ελεει ινα και αυτοι [νυν] ελεηθωσιν 32

συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απειθειανινα τους παντας ελεηση 33 ω βαθος πλουτου καισοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξεραυνητα τακριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου 34

τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτουεγενετο 35 η τις προεδωκεν αυτω καιανταποδοθησεται αυτω 36 οτι εξ αυτου και διαυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τουςαιωνας αμην

παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια τωνοικτιρμων του θεου παραστησαι τασωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν

ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων 2

και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 10:5 107 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2

13

14

μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος εις τοδοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθονκαι ευαρεστον και τελειον 3 λεγω γαρ δια τηςχαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μηυπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν ειςτο σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρονπιστεως 4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μεληεχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω το δεκαθ εις αλληλων μελη 6 εχοντες δε χαρισματα κατατην χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτεπροφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως 7 ειτεδιακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τηδιδασκαλια 8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησειο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος ενσπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι 9 η αγαπηανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρονκολλωμενοι τω αγαθω 10 τη φιλαδελφια ειςαλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλουςπροηγουμενοι 11 τη σπουδη μη οκνηροι τωπνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες 12 τηελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τηπροσευχη προσκαρτερουντες 13 ταις χρειαις τωναγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες 14

ευλογειτε τους διωκοντας [υμας] ευλογειτε και μηκαταρασθε 15 χαιρειν μετα χαιροντων κλαιειν μετακλαιοντων 16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μητα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοιςσυναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντεςπρονοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων 18

ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπωνειρηνευοντες 19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοιαλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοιεκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος 20 αλλαεαν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψαποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυροςσωρευσεις επι την κεφαλην αυτου 21 μη νικω υποτου κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον

πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαιςυποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μηυπο θεου αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι

εισιν 2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη τουθεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτεςεαυτοις κριμα λημψονται 3 οι γαρ αρχοντες ουκεισιν φοβος τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελειςδε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει καιεξεις επαινον εξ αυτης 4 θεου γαρ διακονος εστινσοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ουγαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονοςεστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι 5

διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργηναλλα και δια την συνειδησιν 6 δια τουτο γαρ καιφορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτοτουτο προσκαρτερουντες 7 αποδοτε πασιν ταςοφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος τοτελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην τηντιμην 8 μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αλληλουςαγαπαν ο γαρ αγαπων τον ετερον νομονπεπληρωκεν 9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις

ου κλεψεις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντοληεν τω λογω τουτω ανακεφαλαιουται [εν τω]αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον 10 η αγαπητω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουννομου η αγαπη 11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτιωρα ηδη υμας εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρεγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν 12

η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθαουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα [δε] τα οπλατου φωτος 13 ως εν ημερα ευσχημονωςπεριπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταιςκαι ασελγειαις μη εριδι και ζηλω 14 αλλαενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και τηςσαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας

τον δε ασθενουντα τη πιστειπροσλαμβανεσθε μη εις διακρισειςδιαλογισμων 2 ος μεν πιστευει φαγειν

παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει 3 ο εσθιων τονμη εσθιοντα μη εξουθενειτω ο δε μη εσθιων τονεσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτονπροσελαβετο 4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριονοικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεταιδε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτον 5 ος μεν[γαρ] κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασανημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω 6 οφρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο εσθιωνκυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω θεω και ο μηεσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω 7

ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτωαποθνησκει 8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμενεαν τε αποθνησκωμεν τω κυριω αποθνησκομεν εαντε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριουεσμεν 9 εις τουτο γαρ χριστος απεθανεν και εζησενινα και νεκρων και ζωντων κυριευση 10 συ δε τικρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τοναδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τωβηματι του θεου 11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγεικυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και πασα γλωσσαεξομολογησεται τω θεω 12 αρα [ουν] εκαστος ημωνπερι εαυτου λογον δωσει [τω θεω] 13 μηκετι ουναλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον τομη τιθεναι προσκομμα τω αδελφω η σκανδαλον 14

οιδα και πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδενκοινον δι εαυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινονειναι εκεινω κοινον 15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφοςσου λυπειται ουκετι κατα αγαπην περιπατεις μη τωβρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστοςαπεθανεν 16 μη βλασφημεισθω ουν υμων τοαγαθον 17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεουβρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη καιχαρα εν πνευματι αγιω 18 ο γαρ εν τουτωδουλευων τω χριστω ευαρεστος τω θεω καιδοκιμος τοις ανθρωποις 19 αρα ουν τα της ειρηνηςδιωκωμεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεουπαντα μεν καθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω διαπροσκομματος εσθιοντι 21 καλον το μη φαγεινκρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σουπροσκοπτει 22 συ πιστιν [ην] εχεις κατα σεαυτονεχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μη κρινων

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:3 108 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 14:22

15

16

εαυτον εν ω δοκιμαζει 23 ο δε διακρινομενος εανφαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκεκ πιστεως αμαρτια εστιν

οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι ταασθενηματα των αδυνατων βασταζειν καιμη εαυτοις αρεσκειν 2 εκαστος ημων τω

πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομην 3

και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθωςγεγραπται οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σεεπεπεσαν επ εμε 4 οσα γαρ προεγραφη εις τηνημετεραν διδασκαλιαν εγραφη ινα δια τηςυπομονης και δια της παρακλησεως των γραφωντην ελπιδα εχωμεν 5 ο δε θεος της υπομονης καιτης παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εναλληλοις κατα χριστον ιησουν 6 ινα ομοθυμαδονεν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα τουκυριου ημων ιησου χριστου 7 διοπροσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστοςπροσελαβετο υμας εις δοξαν του θεου 8 λεγω γαρχριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπεραληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιαςτων πατερων 9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαιτον θεον καθως γεγραπται δια τουτοεξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σουψαλω 10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα τουλαου αυτου 11 και παλιν αινειτε παντα τα εθνη τονκυριον και επαινεσατωσαν αυτον παντες οι λαοι 12

και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι καιο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνηελπιουσιν 13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμαςπασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις τοπερισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμειπνευματος αγιου 14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου καιαυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εστεαγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης [της] γνωσεωςδυναμενοι και αλληλους νουθετειν 15

τολμηροτερον δε εγραψα υμιν απο μερους ωςεπαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισανμοι υπο του θεου 16 εις το ειναι με λειτουργονχριστου ιησου εις τα εθνη ιερουργουντα τοευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα τωνεθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω17 εχω ουν [την] καυχησιν εν χριστω ιησου ταπρος τον θεον 18 ου γαρ τολμησω τι λαλειν ων ουκατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνωνλογω και εργω 19 εν δυναμει σημειων και τερατωνεν δυναμει πνευματος [θεου] ωστε με αποιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικουπεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστου 20 ουτωςδε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπουωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιονοικοδομω 21 αλλα καθως γεγραπται οις ουκανηγγελη περι αυτου οψονται και οι ουκ ακηκοασινσυνησουσιν 22 διο και ενεκοπτομην τα πολλα τουελθειν προς υμας 23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εντοις κλιμασιν τουτοις επιποθιαν δε εχων τουελθειν προς υμας απο πολλων ετων 24 ως ανπορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρδιαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμωνπροπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους

εμπλησθω 25 νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημδιακονων τοις αγιοις 26 ευδοκησαν γαρ μακεδονιακαι αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαι εις τουςπτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ 27

ευδοκησαν γαρ και οφειλεται εισιν αυτων ει γαρτοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνηοφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαιαυτοις 28 τουτο ουν επιτελεσας καισφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτοναπελευσομαι δι υμων εις σπανιαν 29 οιδα δε οτιερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιαςχριστου ελευσομαι 30 παρακαλω δε υμας [αδελφοι]δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια τηςαγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταιςπροσευχαις υπερ εμου προς τον θεον 31 ινα ρυσθωαπο των απειθουντων εν τη ιουδαια και η διακονιαμου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοιςγενηται 32 ινα εν χαρα ελθων προς υμας διαθεληματος θεου συναναπαυσωμαι υμιν 33 ο δεθεος της ειρηνης μετα παντων υμων αμην

συνιστημι δε υμιν φοιβην την αδελφηνημων ουσαν [και] διακονον της εκκλησιαςτης εν κεγχρεαις 2 ινα αυτην προσδεξησθε

εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ωαν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατιςπολλων εγενηθη και εμου αυτου 3 ασπασασθεπρισκαν και ακυλαν τους συνεργους μου εν χριστωιησου 4 οιτινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτωντραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονος ευχαριστωαλλα και πασαι αι εκκλησιαι των εθνων 5 και τηνκατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετοντον αγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιας ειςχριστον 6 ασπασασθε μαριαν ητις πολλαεκοπιασεν εις υμας 7 ασπασασθε ανδρονικον καιιουνιαν τους συγγενεις μου και συναιχμαλωτουςμου οιτινες εισιν επισημοι εν τοις αποστολοις οικαι προ εμου γεγοναν εν χριστω 8 ασπασασθεαμπλιατον τον αγαπητον μου εν κυριω 9

ασπασασθε ουρβανον τον συνεργον ημων ενχριστω και σταχυν τον αγαπητον μου 10

ασπασασθε απελλην τον δοκιμον εν χριστωασπασασθε τους εκ των αριστοβουλου 11

ασπασασθε ηρωδιωνα τον συγγενη μουασπασασθε τους εκ των ναρκισσου τους οντας ενκυριω 12 ασπασασθε τρυφαιναν και τρυφωσαν ταςκοπιωσας εν κυριω ασπασασθε περσιδα τηναγαπητην ητις πολλα εκοπιασεν εν κυριω 13

ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και τηνμητερα αυτου και εμου 14 ασπασασθε ασυγκριτονφλεγοντα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συναυτοις αδελφους 15 ασπασασθε φιλολογον καιιουλιαν νηρεα και την αδελφην αυτου και ολυμπανκαι τους συν αυτοις παντας αγιους 16 ασπασασθεαλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας αιεκκλησιαι πασαι του χριστου 17 παρακαλω δε υμαςαδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τασκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετεποιουντας και εκκλινετε απ αυτων 18 οι γαρτοιουτοι τω κυριω ημων χριστω ου δουλευουσιναλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 14:23 109 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:18

και ευλογιας εξαπατωσιν τας καρδιας των ακακων19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμινουν χαιρω θελω δε υμας σοφους ειναι εις τοαγαθον ακεραιους δε εις το κακον 20 ο δε θεος τηςειρηνης συντριψει τον σαταναν υπο τους ποδαςυμων εν ταχει η χαρις του κυριου ημων ιησου μεθυμων 21 ασπαζεται υμας τιμοθεος ο συνεργος μουκαι λουκιος και ιασων και σωσιπατρος οι συγγενειςμου 22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας τηνεπιστολην εν κυριω 23 ασπαζεται υμας γαιος ο

ξενος μου και ολης της εκκλησιας ασπαζεται υμαςεραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος οαδελφος 16:24 24 25 [τω δε δυναμενω υμαςστηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμαιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριουχρονοις αιωνιοις σεσιγημενου 26 φανερωθεντος δενυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην τουαιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα ταεθνη γνωρισθεντος 27 μονω σοφω θεω δια ιησουχριστου ω η δοξα εις τους αιωνας αμην]

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:19 110 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 16:27

1

2

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α

παυλος κλητος αποστολος χριστου ιησουδια θεληματος θεου και σωσθενης οαδελφος 2 τη εκκλησια του θεου τη ουση εν

κορινθω ηγιασμενοις εν χριστω ιησου κλητοιςαγιοις συν πασιν τοις επικαλουμενοις το ονοματου κυριου ημων ιησου χριστου εν παντι τοπωαυτων και ημων 3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου 4

ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τηχαριτι του θεου τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου 5

οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογωκαι παση γνωσει 6 καθως το μαρτυριον τουχριστου εβεβαιωθη εν υμιν 7 ωστε υμας μηυστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενουςτην αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου 8

ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εντη ημερα του κυριου ημων ιησου [χριστου] 9

πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν τουυιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων 10

παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος τουκυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητεπαντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δεκατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτηγνωμη 11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μουυπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισιν 12 λεγω δετουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλουεγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου 13

μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερυμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε 14

ευχαριστω [τω θεω] οτι ουδενα υμων εβαπτισα ειμη κρισπον και γαιον 15 ινα μη τις ειπη οτι εις τοεμον ονομα εβαπτισθητε 16 εβαπτισα δε και τονστεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλονεβαπτισα 17 ου γαρ απεστειλεν με χριστοςβαπτιζειν αλλα ευαγγελιζεσθαι ουκ εν σοφια λογουινα μη κενωθη ο σταυρος του χριστου 18 ο λογοςγαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωριαεστιν τοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφωνκαι την συνεσιν των συνετων αθετησω 20 πουσοφος που γραμματευς που συζητητης του αιωνοςτουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν τουκοσμου 21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκεγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησενο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τουςπιστευοντας 22 επειδη και ιουδαιοι σημειααιτουσιν και ελληνες σοφιαν ζητουσιν 23 ημεις δεκηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μενσκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν 24 αυτοις δε τοιςκλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου

δυναμιν και θεου σοφιαν 25 οτι το μωρον του θεουσοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το ασθενεςτου θεου ισχυροτερον των ανθρωπων 26 βλεπετεγαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοικατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινακαταισχυνη τους σοφους και τα ασθενη τουκοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα28 και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημεναεξελεξατο ο θεος τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση29 οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον τουθεου 30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου οςεγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε καιαγιασμος και απολυτρωσις 31 ινα καθως γεγραπταιο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω

καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ουκαθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλωνυμιν το μυστηριον του θεου 2 ου γαρ

εκρινα τι ειδεναι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον καιτουτον εσταυρωμενον 3 καγω εν ασθενεια και ενφοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας 4

και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοιςσοφιας [λογοις] αλλ εν αποδειξει πνευματος καιδυναμεως 5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφιαανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου 6 σοφιαν δελαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνοςτουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου τωνκαταργουμενων 7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν ενμυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν οθεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων 8 ην ουδειςτων αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρεγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν καιους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον 10

ημιν δε απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος τογαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη του θεου 11

τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη τοπνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τατου θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεναλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υποτου θεου χαρισθεντα ημιν 13 α και λαλουμεν ουκεν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ ενδιδακτοις πνευματος πνευματικοις πνευματικασυγκρινοντες 14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεταιτα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστινκαι ου δυναται γνωναι οτι πνευματικωςανακρινεται 15 ο δε πνευματικος ανακρινει [τα]παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται 16 τις γαρ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 1:2 111 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 2:16

3

4

5

εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δενουν χριστου εχομεν

καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υμινως πνευματικοις αλλ ως σαρκινοις ωςνηπιοις εν χριστω 2 γαλα υμας εποτισα ου

βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε ετι νυνδυνασθε 3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμινζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε και καταανθρωπον περιπατειτε 4 οταν γαρ λεγη τις εγω μενειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποιεστε 5 τι ουν εστιν απολλως τι δε εστιν παυλοςδιακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριοςεδωκεν 6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα οθεος ηυξανεν 7 ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουτεο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος 8 ο φυτευων δε καιο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθονλημψεται κατα τον ιδιον κοπον 9 θεου γαρ εσμενσυνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε 10

κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ωςσοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δεεποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει11 θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρατον κειμενον ος εστιν ιησους χριστος 12 ει δε τιςεποικοδομει επι τον θεμελιον χρυσον αργυρονλιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην 13 εκαστου τοεργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτιεν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργονοποιον εστιν το πυρ [αυτο] δοκιμασει 14 ει τινος τοεργον μενει ο εποικοδομησεν μισθον λημψεται 15

ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεταιαυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος 16 ουκοιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεουοικει εν υμιν 17 ει τις τον ναον του θεου φθειρειφθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιοςεστιν οιτινες εστε υμεις 18 μηδεις εαυτονεξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τωαιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος 19

η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τωθεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τουςσοφους εν τη πανουργια αυτων 20 και παλινκυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτιεισιν ματαιοι 21 ωστε μηδεις καυχασθω ενανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν 22 ειτε παυλοςειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτεθανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων23 υμεις δε χριστου χριστος δε θεου

ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ωςυπηρετας χριστου και οικονομουςμυστηριων θεου 2 ωδε λοιπον ζητειται εν

τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη 3 εμοι δε ειςελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υποανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω 4

ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτωδεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριος εστιν 5

ωστε μη προ καιρου τι κρινετε εως αν ελθη οκυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους καιφανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε οεπαινος γενησεται εκαστω απο του θεου 6 ταυταδε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον καιαπολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α

γεγραπται ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθεκατα του ετερου 7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις οουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μηλαβων 8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατεχωρις ημων εβασιλευσατε και οφελον γεεβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συμβασιλευσωμεν9 δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολουςεσχατους απεδειξεν ως επιθανατιους οτι θεατρονεγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις και ανθρωποις10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι ενχριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμειςενδοξοι ημεις δε ατιμοι 11 αχρι της αρτι ωρας καιπεινωμεν και διψωμεν και γυμνιτευομεν καικολαφιζομεθα και αστατουμεν 12 και κοπιωμενεργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοιευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα 13

δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματατου κοσμου εγενηθημεν παντων περιψημα εωςαρτι 14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ωςτεκνα μου αγαπητα νουθετων 15 εαν γαρ μυριουςπαιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλουςπατερας εν γαρ χριστω ιησου δια του ευαγγελιουεγω υμας εγεννησα 16 παρακαλω ουν υμας μιμηταιμου γινεσθε 17 δια τουτο επεμψα υμιν τιμοθεον οςεστιν μου τεκνον αγαπητον και πιστον εν κυριω οςυμας αναμνησει τας οδους μου τας εν χριστω[ιησου] καθως πανταχου εν παση εκκλησιαδιδασκω 18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμαςεφυσιωθησαν τινες 19 ελευσομαι δε ταχεως προςυμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τονλογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν 20 ουγαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει 21

τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπηπνευματι τε πραυτητος

ολως ακουεται εν υμιν πορνεια και τοιαυτηπορνεια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστεγυναικα τινα του πατρος εχειν 2 και υμεις

πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατεινα αρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο πραξας3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τωπνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτοκατεργασαμενον 4 εν τω ονοματι του κυριου[ημων] ιησου συναχθεντων υμων και του εμουπνευματος συν τη δυναμει του κυριου ημων ιησου5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθροντης σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα τουκυριου 6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατεοτι μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι 7

εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεονφυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρ το πασχα ημωνετυθη χριστος 8 ωστε εορταζωμεν μη εν ζυμηπαλαια μηδε εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ εναζυμοις ειλικρινειας και αληθειας 9 εγραψα υμινεν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις 10 ουπαντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοιςπλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επειωφειλετε αρα εκ του κοσμου εξελθειν 11 νυν δεεγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφοςονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης ηειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 3:2 112 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 5:11

6

7

τοιουτω μηδε συνεσθιειν 12 τι γαρ μοι τους εξωκρινειν ουχι τους εσω υμεις κρινετε 13 τους δε εξωο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων

τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τονετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχιεπι των αγιων 2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι

τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεται οκοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων 3 ουκοιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα 4

βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τουςεξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε 5

προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμινουδεις σοφος ος δυνησεται διακριναι ανα μεσοντου αδελφου αυτου 6 αλλα αδελφος μετα αδελφουκρινεται και τουτο επι απιστων 7 ηδη μεν [ουν]ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθεαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχιμαλλον αποστερεισθε 8 αλλα υμεις αδικειτε καιαποστερειτε και τουτο αδελφους 9 η ουκ οιδατεοτι αδικοι θεου βασιλειαν ου κληρονομησουσιν μηπλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτεμοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται 10 ουτεκλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ου λοιδοροιουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν 11

και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλαηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι τουκυριου ιησου χριστου και εν τω πνευματι του θεουημων 12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερειπαντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαιυπο τινος 13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλιατοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτακαταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τωκυριω και ο κυριος τω σωματι 14 ο δε θεος και τονκυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεωςαυτου 15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μεληχριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστουποιησω πορνης μελη μη γενοιτο 16 [η] ουκ οιδατεοτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονταιγαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν 17 ο δεκολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν 18 φευγετετην πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιησηανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευωνεις το ιδιον σωμα αμαρτανει 19 η ουκ οιδατε οτι τοσωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματοςεστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων 20

ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τωσωματι υμων

περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπωγυναικος μη απτεσθαι 2 δια δε τας πορνειαςεκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και

εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω 3 τη γυναικι ο ανηρτην οφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τωανδρι 4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζειαλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιουσωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη 5 μηαποστερειτε αλληλους ει μητι αν εκ συμφωνουπρος καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλινεπι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας διατην ακρασιαν υμων 6 τουτο δε λεγω κατασυγγνωμην ου κατ επιταγην 7 θελω δε παντας

ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλα εκαστοςιδιον εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλοναυτοις εαν μεινωσιν ως καγω 9 ει δε ουκεγκρατευονται γαμησατωσαν κρειττον γαρ εστινγαμησαι η πυρουσθαι 10 τοις δε γεγαμηκοσινπαραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα αποανδρος μη χωρισθηναι 11 εαν δε και χωρισθημενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδραγυναικα μη αφιεναι 12 τοις δε λοιποις λεγω εγωουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστονκαι αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετωαυτην 13 και γυνη ει τις εχει ανδρα απιστον καιουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τονανδρα 14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τηγυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τωαδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιννυν δε αγια εστιν 15 ει δε ο απιστος χωριζεταιχωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφηεν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν υμας οθεος 16 τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις η τιοιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις 17 ει μη εκαστωως εμερισεν ο κυριος εκαστον ως κεκληκεν ο θεοςουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαιςπασαις διατασσομαι 18 περιτετμημενος τις εκληθημη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις μηπεριτεμνεσθω 19 η περιτομη ουδεν εστιν και ηακροβυστια ουδεν εστιν αλλα τηρησις εντολωνθεου 20 εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν ταυτημενετω 21 δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ εικαι δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλον χρησαι 22

ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθεροςκυριου εστιν ομοιως ο ελευθερος κληθεις δουλοςεστιν χριστου 23 τιμης ηγορασθητε μη γινεσθεδουλοι ανθρωπων 24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοιεν τουτω μενετω παρα θεω 25 περι δε τωνπαρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δεδιδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι 26

νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια τηνενεστωσαν αναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτωςειναι 27 δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσιν λελυσαιαπο γυναικος μη ζητει γυναικα 28 εαν δε καιγαμησης ουχ ημαρτες και εαν γημη η παρθενος ουχημαρτεν θλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοιεγω δε υμων φειδομαι 29 τουτο δε φημι αδελφοι οκαιρος συνεσταλμενος εστιν το λοιπον ινα και οιεχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν 30 και οικλαιοντες ως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ως μηχαιροντες και οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες 31

και οι χρωμενοι τον κοσμον ως μη καταχρωμενοιπαραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου 32 θελωδε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα τουκυριου πως αρεση τω κυριω 33 ο δε γαμησαςμεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι 34

και μεμερισται και η γυνη η αγαμος και η παρθενοςμεριμνα τα του κυριου ινα η αγια και τω σωματικαι τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα τουκοσμου πως αρεση τω ανδρι 35 τουτο δε προς τουμων αυτων συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμινεπιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 5:12 113 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 7:35

8

9 10

τω κυριω απερισπαστως 36 ει δε τις ασχημονεινεπι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμοςκαι ουτως οφειλει γινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχαμαρτανει γαμειτωσαν 37 ος δε εστηκεν εν τηκαρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιανδε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτοκεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτουπαρθενον καλως ποιησει 38 ωστε και ο γαμιζωντην εαυτου παρθενον καλως ποιει και ο μη γαμιζωνκρεισσον ποιησει 39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονονζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθεραεστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω 40

μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μεινη κατα τηνεμην γνωμην δοκω δε καγω πνευμα θεου εχειν

περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτιπαντες γνωσιν εχομεν η γνωσις φυσιοι η δεαγαπη οικοδομει 2 ει τις δοκει εγνωκεναι τι

ουπω εγνω καθως δει γνωναι 3 ει δε τις αγαπα τονθεον ουτος εγνωσται υπ αυτου 4 περι τηςβρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδενειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεος ει μη εις 5

και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανωειτε επι γης ωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοιπολλοι 6 αλλ ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντακαι ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος διου τα παντα και ημεις δι αυτου 7 αλλ ουκ εν πασινη γνωσις τινες δε τη συνηθεια εως αρτι τουειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και ησυνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται 8

βρωμα δε ημας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν μηφαγωμεν υστερουμεθα ουτε εαν φαγωμενπερισσευομεν 9 βλεπετε δε μη πως η εξουσιαυμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν 10

εαν γαρ τις ιδη σε τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλειωκατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτου ασθενουςοντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυταεσθιειν 11 απολλυται γαρ ο ασθενων εν τη σηγνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν 12

ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους καιτυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν ειςχριστον αμαρτανετε 13 διοπερ ει βρωμασκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεα ειςτον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω

ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμι αποστολος ουχιιησουν τον κυριον ημων εορακα ου το εργονμου υμεις εστε εν κυριω 2 ει αλλοις ουκ ειμι

αποστολος αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγις μουτης αποστολης υμεις εστε εν κυριω 3 η εμηαπολογια τοις εμε ανακρινουσιν εστιν αυτη 4 μηουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πειν 5 μη ουκεχομεν εξουσιαν αδελφην γυναικα περιαγειν ως καιοι λοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου καικηφας 6 η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομενεξουσιαν μη εργαζεσθαι 7 τις στρατευεται ιδιοιςοψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τονκαρπον αυτου ουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνηνκαι εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει 8 μηκατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ουλεγει 9 εν γαρ τω μωυσεως νομω γεγραπται ουκημωσεις βουν αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω

10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτιοφειλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και οαλοων επ ελπιδι του μετεχειν 11 ει ημεις υμιν ταπνευματικα εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμων τασαρκικα θερισομεν 12 ει αλλοι της υμων εξουσιαςμετεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρησαμεθατη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη τιναεγκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του χριστου 13 ουκοιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι [τα] εκ του ιερουεσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τωθυσιαστηριω συμμεριζονται 14 ουτως και ο κυριοςδιεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσιν εκ τουευαγγελιου ζην 15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενιτουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται ενεμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η τοκαυχημα μου ουδεις κενωσει 16 εαν γαρευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημα αναγκη γαρμοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εαν μηευαγγελισωμαι 17 ει γαρ εκων τουτο πρασσωμισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι 18

τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενοςαδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μηκαταχρησασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω 19

ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασιν εμαυτονεδουλωσα ινα τους πλειονας κερδησω 20 καιεγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιουςκερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ωναυτος υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω 21

τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεου αλλεννομος χριστου ινα κερδανω τους ανομους 22

εγενομην τοις ασθενεσιν ασθενης ινα τουςασθενεις κερδησω τοις πασιν γεγονα παντα ιναπαντως τινας σωσω 23 παντα δε ποιω δια τοευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι 24 ουκοιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεντρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειον ουτωςτρεχετε ινα καταλαβητε 25 πας δε ο αγωνιζομενοςπαντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτονστεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον 26 εγωτοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτωςπυκτευω ως ουκ αερα δερων 27 αλλα υπωπιαζωμου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοιςκηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι

ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οιπατερες ημων παντες υπο την νεφεληνησαν και παντες δια της θαλασσης

διηλθον 2 και παντες εις τον μωυσηνεβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση 3

και παντες το αυτο πνευματικον βρωμα εφαγον 4

και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επινονγαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η πετραδε ην ο χριστος 5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτωνευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναιημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοιεπεθυμησαν 7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθωςτινες αυτων ωσπερ γεγραπται εκαθισεν ο λαοςφαγειν και πειν και ανεστησαν παιζειν 8 μηδεπορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν καιεπεσαν μια ημερα εικοσι τρεις χιλιαδες 9 μηδε

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 7:36 114 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 10:9

11

12

εκπειραζωμεν τον χριστον καθως τινες αυτωνεπειρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο 10 μηδεγογγυζετε καθαπερ τινες αυτων εγογγυσαν καιαπωλοντο υπο του ολοθρευτου 11 ταυτα δετυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προςνουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνωνκατηντηκεν 12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μηπεση 13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μηανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμαςπειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τωπειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαιυπενεγκειν 14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε αποτης ειδωλολατριας 15 ως φρονιμοις λεγω κρινατευμεις ο φημι 16 το ποτηριον της ευλογιας οευλογουμεν ουχι κοινωνια εστιν του αιματος τουχριστου τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια τουσωματος του χριστου εστιν 17 οτι εις αρτος ενσωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενοςαρτου μετεχομεν 18 βλεπετε τον ισραηλ κατασαρκα ουχ οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι τουθυσιαστηριου εισιν 19 τι ουν φημι οτιειδωλοθυτον τι εστιν η οτι ειδωλον τι εστιν 20 αλλοτι α θυουσιν δαιμονιοις και ου θεω [θυουσιν] ουθελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν καιποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριουμετεχειν και τραπεζης δαιμονιων 22 ηπαραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτουεσμεν 23 παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερειπαντα εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει 24 μηδεις τοεαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου 25 παν το ενμακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντεςδια την συνειδησιν 26 του κυριου γαρ η γη και τοπληρωμα αυτης 27 ει τις καλει υμας των απιστωνκαι θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμινεσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν 28

εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μηεσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και τηνσυνειδησιν 29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτουαλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μουκρινεται υπο αλλης συνειδησεως 30 ει εγω χαριτιμετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε πανταεις δοξαν θεου ποιειτε 32 απροσκοποι καιιουδαιοις γινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια τουθεου 33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητωντο εμαυτου συμφορον αλλα το των πολλων ινασωθωσιν

μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθεκαι καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις

κατεχετε 3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντοςανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δεγυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος 4

πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατακεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου 5

πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσαακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει τηνκεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τηεξυρημενη 6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και

κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι ηξυρασθαι κατακαλυπτεσθω 7 ανηρ μεν γαρ ουκοφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων καιδοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν 8

ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξανδρος 9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια τηνγυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα 10 δια τουτοοφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης διατους αγγελους 11 πλην ουτε γυνη χωρις ανδροςουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω 12 ωσπερ γαρη γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια τηςγυναικος τα δε παντα εκ του θεου 13 εν υμιν αυτοιςκρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τωθεω προσευχεσθαι 14 ουδε η φυσις αυτη διδασκειυμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν 15

γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντιπεριβολαιου δεδοται [αυτη] 16 ει δε τις δοκειφιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκεχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου 17 τουτο δεπαραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσοναλλα εις το ησσον συνερχεσθε 18 πρωτον μεν γαρσυνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματαεν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω 19 δει γαρκαι αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα [και] οι δοκιμοιφανεροι γενωνται εν υμιν 20 συνερχομενων ουνυμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνονφαγειν 21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνονπρολαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δεμεθυει 22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν καιπινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε καικαταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμινεπαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω 23 εγω γαρπαρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμινοτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδετοελαβεν αρτον 24 και ευχαριστησας εκλασεν καιειπεν τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμωντουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν 25 ωσαυτωςκαι το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο τοποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματιτουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμηναναμνησιν 26 οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτοντουτον και το ποτηριον πινητε τον θανατον τουκυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη 27 ωστε ος ανεσθιη τον αρτον η πινη το ποτηριον του κυριουαναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματοςτου κυριου 28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον καιουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριουπινετω 29 ο γαρ εσθιων και πινων κριμα εαυτωεσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα 30 διατουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι καικοιμωνται ικανοι 31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκαν εκρινομεθα 32 κρινομενοι δε υπο [του] κυριουπαιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειναλληλους εκδεχεσθε 34 ει τις πεινα εν οικωεσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπαως αν ελθω διαταξομαι

περι δε των πνευματικων αδελφοι ουθελω υμας αγνοειν 2 οιδατε οτι οτε εθνηητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 10:10 115 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 12:2

13

14

ηγεσθε απαγομενοι 3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδειςεν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους καιουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησους ει μη ενπνευματι αγιω 4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν τοδε αυτο πνευμα 5 και διαιρεσεις διακονιων εισινκαι ο αυτος κυριος 6 και διαιρεσεις ενεργηματωνεισιν ο δε αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματοςπρος το συμφερον 8 ω μεν γαρ δια του πνευματοςδιδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατατο αυτο πνευμα 9 ετερω πιστις εν τω αυτωπνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω ενιπνευματι 10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω[δε] προφητεια αλλω [δε] διακρισεις πνευματωνετερω γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνεια γλωσσων11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτοπνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται 12

καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχειπαντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστινσωμα ουτως και ο χριστος 13 και γαρ εν ενιπνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημενειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτεελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν 14

και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα 15

εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ τουσωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος16 και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκτου σωματος 17 ει ολον το σωμα οφθαλμος που ηακοη ει ολον ακοη που η οσφρησις 18 νυνι δε οθεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματικαθως ηθελησεν 19 ει δε ην τα παντα εν μελος πουτο σωμα 20 νυν δε πολλα μεν μελη εν δε σωμα 21

ου δυναται δε ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειανσου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειανυμων ουκ εχω 22 αλλα πολλω μαλλον τα δοκουνταμελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαιαεστιν 23 και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι τουσωματος τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμενκαι τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνηνπερισσοτεραν εχει 24 τα δε ευσχημονα ημων ουχρειαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τωυστερουμενω περισσοτεραν δους τιμην 25 ινα μη ησχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλωνμεριμνωσιν τα μελη 26 και ειτε πασχει εν μελοςσυμπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται [εν] μελοςσυγχαιρει παντα τα μελη 27 υμεις δε εστε σωμαχριστου και μελη εκ μερους 28 και ους μεν εθετο οθεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερονπροφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμειςεπειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψειςκυβερνησεις γενη γλωσσων 29 μη παντεςαποστολοι μη παντες προφηται μη παντεςδιδασκαλοι μη παντες δυναμεις 30 μη παντεςχαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαιςλαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν 31 ζηλουτε δετα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβοληνοδον υμιν δεικνυμι

εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλωκαι των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγοναχαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον 2 και

εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντακαι πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν τηνπιστιν ωστε ορη μεθισταναι αγαπην δε μη εχωουθεν ειμι 3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μουκαι εαν παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαιαγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι 4 η αγαπημακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι [ηαγαπη] ου περπερευεται ου φυσιουται 5 ουκασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ουλογιζεται το κακον 6 ου χαιρει επι τη αδικιασυγχαιρει δε τη αληθεια 7 παντα στεγει πανταπιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει 8 η αγαπηουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητειαικαταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτεγνωσις καταργηθησεται 9 εκ μερους γαργινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν 10 οτανδε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται 11

οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ωςνηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρκατηργηκα τα του νηπιου 12 βλεπομεν γαρ αρτι διεσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προςπροσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δεεπιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην 13 νυνι δεμενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δετουτων η αγαπη

διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε ταπνευματικα μαλλον δε ινα προφητευητε 2

ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλειαλλα θεω ουδεις γαρ ακουει πνευματι δε λαλειμυστηρια 3 ο δε προφητευων ανθρωποις λαλειοικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν 4 ολαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευωνεκκλησιαν οικοδομει 5 θελω δε παντας υμαςλαλειν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητεμειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαιςεκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομηνλαβη 6 νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμαςγλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμινλαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η ενπροφητεια η [εν] διδαχη 7 ομως τα αψυχα φωνηνδιδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν διαστολην τοιςφθογγοις μη δω πως γνωσθησεται το αυλουμενονη το κιθαριζομενον 8 και γαρ εαν αδηλον σαλπιγξφωνην δω τις παρασκευασεται εις πολεμον 9

ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημονλογον δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενονεσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες 10 τοσαυτα ει τυχοιγενη φωνων εισιν εν κοσμω και ουδεν αφωνον 11

εαν ουν μη ειδω την δυναμιν της φωνης εσομαι τωλαλουντι βαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος12 ουτως και υμεις επει ζηλωται εστε πνευματωνπρος την οικοδομην της εκκλησιας ζητειτε ιναπερισσευητε 13 διο ο λαλων γλωσση προσευχεσθωινα διερμηνευη 14 εαν [γαρ] προσευχωμαι γλωσσητο πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μουακαρπος εστιν 15 τι ουν εστιν προσευξομαι τωπνευματι προσευξομαι δε και τω νοι ψαλω τω

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 12:3 116 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 14:15

15

πνευματι ψαλω δε και τω νοι 16 επει εαν ευλογης[εν] πνευματι ο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτουπως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστια επειδη τιλεγεις ουκ οιδεν 17 συ μεν γαρ καλως ευχαριστειςαλλ ο ετερος ουκ οικοδομειται 18 ευχαριστω τωθεω παντων υμων μαλλον γλωσσαις λαλω 19 αλλαεν εκκλησια θελω πεντε λογους τω νοι μου λαλησαιινα και αλλους κατηχησω η μυριους λογους ενγλωσση 20 αδελφοι μη παιδια γινεσθε ταις φρεσιναλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοιγινεσθε 21 εν τω νομω γεγραπται οτι ενετερογλωσσοις και εν χειλεσιν ετερων λαλησω τωλαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται μου λεγεικυριος 22 ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ουτοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δεπροφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο καιπαντες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται ηαπιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε 24 εαν δε παντεςπροφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτηςελεγχεται υπο παντων ανακρινεται υπο παντων 25

τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γινεται καιουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεωαπαγγελλων οτι οντως ο θεος εν υμιν εστιν 26 τιουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστοςψαλμον εχει διδαχην εχει αποκαλυψιν εχειγλωσσαν εχει ερμηνειαν εχει παντα προςοικοδομην γινεσθω 27 ειτε γλωσση τις λαλει καταδυο η το πλειστον τρεις και ανα μερος και ειςδιερμηνευετω 28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατωεν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω 29

προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοιδιακρινετωσαν 30 εαν δε αλλω αποκαλυφθηκαθημενω ο πρωτος σιγατω 31 δυνασθε γαρ καθενα παντες προφητευειν ινα παντες μανθανωσινκαι παντες παρακαλωνται 32 και πνευματαπροφητων προφηταις υποτασσεται 33 ου γαρ εστινακαταστασιας ο θεος αλλα ειρηνης ως εν πασαιςταις εκκλησιαις των αγιων 34 αι γυναικες εν ταιςεκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταιςλαλειν αλλα υποτασσεσθωσαν καθως και ο νομοςλεγει 35 ει δε τι μαθειν θελουσιν εν οικω τουςιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρον γαρ εστινγυναικι λαλειν εν εκκλησια 36 η αφ υμων ο λογοςτου θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν 37

ει τις δοκει προφητης ειναι η πνευματικοςεπιγινωσκετω α γραφω υμιν οτι κυριου εστινεντολη 38 ει δε τις αγνοει αγνοειται 39 ωστεαδελφοι [μου] ζηλουτε το προφητευειν και τολαλειν μη κωλυετε γλωσσαις 40 παντα δεευσχημονως και κατα ταξιν γινεσθω

γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον οευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ωκαι εστηκατε 2 δι ου και σωζεσθε τινι

λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μηεικη επιστευσατε 3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοιςο και παρελαβον οτι χριστος απεθανεν υπερ τωναμαρτιων ημων κατα τας γραφας 4 και οτι εταφηκαι οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα ταςγραφας 5 και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα 6

επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοιςεφαπαξ εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινεςδε εκοιμηθησαν 7 επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοιςαποστολοις πασιν 8 εσχατον δε παντων ωσπερειτω εκτρωματι ωφθη καμοι 9 εγω γαρ ειμι οελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανοςκαλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαντου θεου 10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαριςαυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλαπερισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δεαλλα η χαρις του θεου [η] συν εμοι 11 ειτε ουν εγωειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτωςεπιστευσατε 12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκνεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτιαναστασις νεκρων ουκ εστιν 13 ει δε αναστασιςνεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται 14 ει δεχριστος ουκ εγηγερται κενον αρα [και] το κηρυγμαημων κενη και η πιστις υμων 15 ευρισκομεθα δεκαι ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμενκατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται 16 ει γαρνεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται 17 ειδε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων ετιεστε εν ταις αμαρτιαις υμων 18 αρα και οικοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο 19 ει εν τη ζωηταυτη εν χριστω ηλπικοτες εσμεν μονονελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν 20 νυνι δεχριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη τωνκεκοιμημενων 21 επειδη γαρ δι ανθρωπου θανατοςκαι δι ανθρωπου αναστασις νεκρων 22 ωσπερ γαρεν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τωχριστω παντες ζωοποιηθησονται 23 εκαστος δε εντω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι τουχριστου εν τη παρουσια αυτου 24 ειτα το τελοςοταν παραδιδω την βασιλειαν τω θεω και πατριοταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιανκαι δυναμιν 25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ουθη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου 26

εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος 27 πανταγαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπηοτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος τουυποταξαντος αυτω τα παντα 28 οταν δε υποταγηαυτω τα παντα τοτε [και] αυτος ο υιοςυποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα ηο θεος [τα] παντα εν πασιν 29 επει τι ποιησουσιν οιβαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκεγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ αυτων 30 τι καιημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν 31 καθ ημεραναποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν [αδελφοι]ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων 32 ει καταανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι τοοφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν καιπιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν 33 μη πλανασθεφθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι 34 εκνηψατεδικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεουτινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λαλω 35 αλλαερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματιερχονται 36 αφρων συ ο σπειρεις ου ζωοποιειταιεαν μη αποθανη 37 και ο σπειρεις ου το σωμα τογενησομενον σπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 14:16 117 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 15:37

16σιτου η τινος των λοιπων 38 ο δε θεος διδωσιναυτω σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω τωνσπερματων ιδιον σωμα 39 ου πασα σαρξ η αυτησαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξκτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων 40

και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλαετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η τωνεπιγειων 41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξασεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαραστερος διαφερει εν δοξη 42 ουτως και ηαναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθοραεγειρεται εν αφθαρσια 43 σπειρεται εν ατιμιαεγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεταιεν δυναμει 44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεταισωμα πνευματικον ει εστιν σωμα ψυχικον εστιν καιπνευματικον 45 ουτως και γεγραπται εγενετο οπρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν οεσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν 46 αλλ ουπρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα τοπνευματικον 47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικοςο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου 48 οιος ο χοικοςτοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιοςτοιουτοι και οι επουρανιοι 49 και καθωςεφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσομεν καιτην εικονα του επουρανιου 50 τουτο δε φημιαδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεουκληρονομησαι ου δυναται ουδε η φθορα τηναφθαρσιαν κληρονομει 51 ιδου μυστηριον υμινλεγω παντες ου κοιμηθησομεθα παντες δεαλλαγησομεθα 52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εντη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροιεγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαιαφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαιαθανασιαν 54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηταιαφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηταιαθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενοςκατεποθη ο θανατος εις νικος 55 που σου θανατετο νικος που σου θανατε το κεντρον 56 το δεκεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις τηςαμαρτιας ο νομος 57 τω δε θεω χαρις τω διδοντιημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθεαμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω τουκυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκεστιν κενος εν κυριω

περι δε της λογειας της εις τους αγιουςωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις τηςγαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε 2 κατα

μιαν σαββατου εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετωθησαυριζων ο τι εαν ευοδωται ινα μη οταν ελθωτοτε λογειαι γινωνται 3 οταν δε παραγενωμαι ουςεαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψωαπενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ 4 εανδε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοιπορευσονται 5 ελευσομαι δε προς υμας οτανμακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι 6

προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασωινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι 7 ουθελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω γαρχρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριοςεπιτρεψη 8 επιμενω δε εν εφεσω εως τηςπεντηκοστης 9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη καιενεργης και αντικειμενοι πολλοι 10 εαν δε ελθητιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμαςτο γαρ εργον κυριου εργαζεται ως καγω 11 μη τιςουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον ενειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετατων αδελφων 12 περι δε απολλω του αδελφουπολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετατων αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυνελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση 13 γρηγορειτεστηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε 14

παντα υμων εν αγαπη γινεσθω 15 παρακαλω δευμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιναπαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοιςεταξαν εαυτους 16 ινα και υμεις υποτασσησθε τοιςτοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα καιφορτουνατου και αχαικου οτι το υμετερονυστερημα ουτοι ανεπληρωσαν 18 ανεπαυσαν γαρτο εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκετε ουν τουςτοιουτους 19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι τηςασιας ασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλας καιπρισκα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια 20

ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθεαλληλους εν φιληματι αγιω 21 ο ασπασμος τη εμηχειρι παυλου 22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητωαναθεμα μαρανα θα 23 η χαρις του κυριου ιησουμεθ υμων 24 η αγαπη μου μετα παντων υμων ενχριστω ιησου

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 15:38 118 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α 16:24

1

2

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β

παυλος αποστολος χριστου ιησου διαθεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος τηεκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν

τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια 2

χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων καικυριου ιησου χριστου 3 ευλογητος ο θεος καιπατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρτων οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως 4 οπαρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις τοδυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψειδια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοιυπο του θεου 5 οτι καθως περισσευει τα παθηματατου χριστου εις ημας ουτως δια του χριστουπερισσευει και η παρακλησις ημων 6 ειτε δεθλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως καισωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμωνπαρακλησεως της ενεργουμενης εν υπομονη τωναυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν και ηελπις ημων βεβαια υπερ υμων 7 ειδοτες οτι ωςκοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και τηςπαρακλησεως 8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειναδελφοι υπερ της θλιψεως ημων της γενομενης εντη ασια οτι καθ υπερβολην υπερ δυναμινεβαρηθημεν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατουεσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλεπι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους 10 ος εκτηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυσεταιεις ον ηλπικαμεν [οτι] και ετι ρυσεται 11

συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησειινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα διαπολλων ευχαριστηθη υπερ ημων 12 η γαρ καυχησιςημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεωςημων οτι εν απλοτητι και ειλικρινεια του θεου [και]ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεουανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προςυμας 13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η ααναγινωσκετε η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι εωςτελους επιγνωσεσθε 14 καθως και επεγνωτε ημαςαπο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ καιυμεις ημων εν τη ημερα του κυριου [ημων] ιησου15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προτερονπρος υμας ελθειν ινα δευτεραν χαριν σχητε 16 καιδι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απομακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμωνπροπεμφθηναι εις την ιουδαιαν 17 τουτο ουνβουλομενος μητι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η αβουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοιτο ναι ναι και το ου ου 18 πιστος δε ο θεος οτι ολογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναι και ου 19 ο

του θεου γαρ υιος ιησους χριστος ο εν υμιν διημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου καιτιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτωγεγονεν 20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω τοναι διο και δι αυτου το αμην τω θεω προς δοξαν διημων 21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστονκαι χρισας ημας θεος 22 ο και σφραγισαμενος ημαςκαι δους τον αρραβωνα του πνευματος εν ταιςκαρδιαις ημων 23 εγω δε μαρτυρα τον θεονεπικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενοςυμων ουκετι ηλθον εις κορινθον 24 ουχ οτικυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεντης χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε

εκρινα γαρ εμαυτω τουτο το μη παλιν ενλυπη προς υμας ελθειν 2 ει γαρ εγω λυπωυμας και τις ο ευφραινων με ει μη ο

λυπουμενος εξ εμου 3 και εγραψα τουτο αυτο ιναμη ελθων λυπην σχω αφ ων εδει με χαιρεινπεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντωνυμων εστιν 4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχηςκαρδιας εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ιναλυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχωπερισσοτερως εις υμας 5 ει δε τις λελυπηκεν ουκεμε λελυπηκεν αλλα απο μερους ινα μη επιβαρωπαντας υμας 6 ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτηη υπο των πλειονων 7 ωστε τουναντιον μαλλονυμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μη πως τηπερισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος 8 διοπαρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην 9 ειςτουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ειεις παντα υπηκοοι εστε 10 ω δε τι χαριζεσθε καγωκαι γαρ εγω ο κεχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμαςεν προσωπω χριστου 11 ινα μη πλεονεκτηθωμενυπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματααγνοουμεν 12 ελθων δε εις την τρωαδα εις τοευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενηςεν κυριω 13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μουτω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλααποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν 14

τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εντω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτουφανερουντι δι ημων εν παντι τοπω 15 οτι χριστουευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εντοις απολλυμενοις 16 οις μεν οσμη εκ θανατου ειςθανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προςταυτα τις ικανος 17 ου γαρ εσμεν ως οι πολλοικαπηλευοντες τον λογον του θεου αλλ ως εξειλικρινειας αλλ ως εκ θεου κατεναντι θεου ενχριστω λαλουμεν

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 1:2 119 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 2:17

3

4

5

αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η μηχρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολωνπρος υμας η εξ υμων 2 η επιστολη ημων

υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημωνγινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντωνανθρωπων 3 φανερουμενοι οτι εστε επιστοληχριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ουμελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξινλιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις 4

πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστουπρος τον θεον 5 ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμενλογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημωνεκ του θεου 6 ος και ικανωσεν ημας διακονουςκαινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος τογαρ γραμμα αποκτεννει το δε πνευμα ζωοποιει 7 ειδε η διακονια του θανατου εν γραμμασινεντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μηδυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις τοπροσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπουαυτου την καταργουμενην 8 πως ουχι μαλλον ηδιακονια του πνευματος εσται εν δοξη 9 ει γαρ τηδιακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλονπερισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη 10 καιγαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τωμερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης 11 ει γαρτο καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον τομενον εν δοξη 12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδαπολλη παρρησια χρωμεθα 13 και ου καθαπερμωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτουπρος το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελοςτου καταργουμενου 14 αλλα επωρωθη τα νοηματααυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτοκαλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκηςμενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστωκαταργειται 15 αλλ εως σημερον ηνικα αναναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαναυτων κειται 16 ηνικα δε εαν επιστρεψη προςκυριον περιαιρειται το καλυμμα 17 ο δε κυριος τοπνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια 18

ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω τηνδοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικοναμεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπεραπο κυριου πνευματος

δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτηνκαθως ηλεηθημεν ουκ εγκακουμεν 2 αλλααπειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη

περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολουντες τονλογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθειαςσυνιστανοντες εαυτους προς πασαν συνειδησινανθρωπων ενωπιον του θεου 3 ει δε και εστινκεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοιςαπολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον 4 εν οις ο θεοςτου αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα τωναπιστων εις το μη αυγασαι τον φωτισμον τουευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικωντου θεου 5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλαιησουν χριστον κυριον εαυτους δε δουλους υμωνδια ιησουν 6 οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φωςλαμψει ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προςφωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν

προσωπω [ιησου] χριστου 7 εχομεν δε τονθησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα ηυπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοιαπορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι 9

διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοικαταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι 10 παντοτετην νεκρωσιν του ιησου εν τω σωματιπεριφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τωσωματι ημων φανερωθη 11 αει γαρ ημεις οι ζωντεςεις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και ηζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων12 ωστε ο θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη ενυμιν 13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεωςκατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα καιημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν 14 ειδοτες οτι οεγειρας τον κυριον ιησουν και ημας συν ιησουεγερει και παραστησει συν υμιν 15 τα γαρ παντα διυμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονωντην ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν τουθεου 16 διο ουκ εγκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημωνανθρωπος διαφθειρεται αλλ ο εσω ημωνανακαινουται ημερα και ημερα 17 το γαρπαραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων καθυπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξηςκατεργαζεται ημιν 18 μη σκοπουντων ημων ταβλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρβλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια

οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειος ημων οικιατου σκηνους καταλυθη οικοδομην εκ θεουεχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν

τοις ουρανοις 2 και γαρ εν τουτω στεναζομεν τοοικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυσασθαιεπιποθουντες 3 ει γε και εκδυσαμενοι ου γυμνοιευρεθησομεθα 4 και γαρ οι οντες εν τω σκηνειστεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομενεκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινα καταποθη τοθνητον υπο της ζωης 5 ο δε κατεργασαμενος ημαςεις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα τουπνευματος 6 θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτεςοτι ενδημουντες εν τω σωματι εκδημουμεν απο τουκυριου 7 δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου διαειδους 8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλονεκδημησαι εκ του σωματος και ενδημησαι προς τονκυριον 9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντεςειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι 10 τους γαρπαντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθεν τουβηματος του χριστου ινα κομισηται εκαστος τα διατου σωματος προς α επραξεν ειτε αγαθον ειτεφαυλον 11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριουανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθαελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσιν υμωνπεφανερωσθαι 12 ου παλιν εαυτους συνιστανομενυμιν αλλα αφορμην διδοντες υμιν καυχηματοςυπερ ημων ινα εχητε προς τους εν προσωπωκαυχωμενους και μη εν καρδια 13 ειτε γαρεξεστημεν θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν 14 η γαραγαπη του χριστου συνεχει ημας κριναντας τουτοοτι εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντεςαπεθανον 15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 3:2 120 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 5:15

6

7

8

ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτωναποθανοντι και εγερθεντι 16 ωστε ημεις απο τουνυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα ει και εγνωκαμενκατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκομεν17 ωστε ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαιαπαρηλθεν ιδου γεγονεν καινα 18 τα δε παντα εκτου θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω διαχριστου και δοντος ημιν την διακονιαν τηςκαταλλαγης 19 ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμονκαταλλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις ταπαραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τονλογον της καταλλαγης 20 υπερ χριστου ουνπρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος δι ημωνδεομεθα υπερ χριστου καταλλαγητε τω θεω 21 τονμη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησενινα ημεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω

συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη ειςκενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας 2

λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και ενημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιροςευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας 3

μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μημωμηθη η διακονια 4 αλλ εν παντι συνισταντεςεαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη ενθλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις 5 εν πληγαιςεν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εναγρυπνιαις εν νηστειαις 6 εν αγνοτητι εν γνωσει ενμακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εναγαπη ανυποκριτω 7 εν λογω αληθειας εν δυναμειθεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιωνκαι αριστερων 8 δια δοξης και ατιμιας διαδυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις 9

ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ωςαποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοικαι μη θανατουμενοι 10 ως λυπουμενοι αει δεχαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ωςμηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες 11 το στομαημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημωνπεπλατυνται 12 ου στενοχωρεισθε εν ημινστενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων 13 τηνδε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητεκαι υμεις 14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοιςτις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια η τιςκοινωνια φωτι προς σκοτος 15 τις δε συμφωνησιςχριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστω μετααπιστου 16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μεταειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθωςειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις καιεμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοιεσονται μου λαος 17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτωνκαι αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μηαπτεσθε καγω εισδεξομαι υμας 18 και εσομαι υμινεις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους καιθυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ

ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιαςαγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντοςμολυσμου σαρκος και πνευματος

επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου 2

χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδεναεφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν 3 προς

κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταιςκαρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοικαυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησειυπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψειημων 5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιανουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντιθλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι 6 αλλ οπαρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας οθεος εν τη παρουσια τιτου 7 ου μονον δε εν τηπαρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει ηπαρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμωνεπιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλονυπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι 8 οτι ει καιελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι εικαι μετεμελομην βλεπω [γαρ] οτι η επιστολη εκεινηει και προς ωραν ελυπησεν υμας 9 νυν χαιρω ουχοτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιανελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητεεξ ημων 10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν ειςσωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε τουκοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται 11 ιδου γαραυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι ποσηνκατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλααγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλαζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατεεαυτους αγνους ειναι τω πραγματι 12 αρα ει καιεγραψα υμιν ουχ ενεκεν του αδικησαντος ουδεενεκεν του αδικηθεντος αλλ ενεκεν τουφανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημωνπρος υμας ενωπιον του θεου 13 δια τουτοπαρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημωνπερισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτουοτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντωνυμων 14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ουκατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμενυμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτουαληθεια εγενηθη 15 και τα σπλαγχνα αυτουπερισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενουτην παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου καιτρομου εδεξασθε αυτον 16 χαιρω οτι εν παντιθαρρω εν υμιν

γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν τουθεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις τηςμακεδονιας 2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως

η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθουςπτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος τηςαπλοτητος αυτων 3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω καιπαρα δυναμιν αυθαιρετοι 4 μετα πολληςπαρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και τηνκοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους 5 καιου καθως ηλπισαμεν αλλα εαυτους εδωκαν πρωτοντω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου 6 εις τοπαρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατοουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογωκαι γνωσει και παση σπουδη και τη εξ ημων εν υμιναγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε 8 ουκατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδηςκαι το της υμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων 9

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 5:16 121 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 8:9

9

10

γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησουχριστου οτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ιναυμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε 10 καιγνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερειοιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελεινπροενηρξασθε απο περυσι 11 νυνι δε και τοποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμιατου θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν 12

ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχηευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει 13 ου γαρ ινααλλοις ανεσις υμιν θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τωνυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινωνυστερημα 14 ινα και το εκεινων περισσευμαγενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν καιο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν 16 χαρις δε τω θεωτω δοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τηκαρδια τιτου 17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατοσπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθενπρος υμας 18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τοναδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασωντων εκκλησιων 19 ου μονον δε αλλα καιχειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημοςημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφημων προς την [αυτου] του κυριου δοξαν καιπροθυμιαν ημων 20 στελλομενοι τουτο μη τις ημαςμωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενηυφ ημων 21 προνοουμεν γαρ καλα ου μονονενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων 22

συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ονεδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιονοντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησειπολλη τη εις υμας 23 ειτε υπερ τιτου κοινωνοςεμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημωναποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου 24 την ουνενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεωςυπερ υμων εις αυτους ενδεικνυμενοι εις προσωποντων εκκλησιων

περι μεν γαρ της διακονιας της εις τουςαγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ

υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαιαπαρεσκευασται απο περυσι και το υμων ζηλοςηρεθισεν τους πλειονας 3 επεμψα δε τουςαδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμωνκενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγονπαρεσκευασμενοι ητε 4 μη πως εαν ελθωσιν συνεμοι μακεδονες και ευρωσιν υμαςαπαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μηλεγω υμεις εν τη υποστασει ταυτη 5 αναγκαιον ουνηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ιναπροελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν τηνπροεπηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμηνειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν 6

τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως καιθερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαιςκαι θερισει 7 εκαστος καθως προηρηται τη καρδιαμη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπαο θεος 8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαρινπερισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν

αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργοναγαθον 9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεντοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τοναιωνα 10 ο δε επιχορηγων σπορον τω σπειροντικαι αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνει τονσπορον υμων και αυξησει τα γενηματα τηςδικαιοσυνης υμων 11 εν παντι πλουτιζομενοι ειςπασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημωνευχαριστιαν τω θεω 12 οτι η διακονια τηςλειτουργιας ταυτης ου μονον εστινπροσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλακαι περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτηςδοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιαςυμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητιτης κοινωνιας εις αυτους και εις παντας 14 καιαυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας διατην υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν 15

χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεααυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας διατης πραυτητος και επιεικειας του χριστουος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν

απων δε θαρρω εις υμας 2 δεομαι δε το μη παρωνθαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαι τολμησαι επιτινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκαπεριπατουντας 3 εν σαρκι γαρ περιπατουντες ουκατα σαρκα στρατευομεθα 4 τα γαρ οπλα τηςστρατειας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεωπρος καθαιρεσιν οχυρωματων 5 λογισμουςκαθαιρουντες και παν υψωμα επαιρομενον κατατης γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παννοημα εις την υπακοην του χριστου 6 και ενετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οτανπληρωθη υμων η υπακοη 7 τα κατα προσωπονβλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω χριστου ειναι τουτολογιζεσθω παλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτοςχριστου ουτως και ημεις 8 εαν [τε] γαρπερισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιαςημων ης εδωκεν ο κυριος εις οικοδομην και ουκ ειςκαθαιρεσιν υμων ουκ αισχυνθησομαι 9 ινα μηδοξω ως αν εκφοβειν υμας δια των επιστολων 10

οτι αι επιστολαι μεν φησιν βαρειαι και ισχυραι ηδε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογοςεξουθενημενος 11 τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτιοιοι εσμεν τω λογω δι επιστολων αποντες τοιουτοικαι παροντες τω εργω 12 ου γαρ τολμωμεν εγκριναιη συγκριναι εαυτους τισιν των εαυτουςσυνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτουςμετρουντες και συγκρινοντες εαυτους εαυτοις ουσυνιασιν 13 ημεις δε ουκ εις τα αμετρακαυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ουεμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι καιυμων 14 ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμαςυπερεκτεινομεν εαυτους αχρι γαρ και υμωνεφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του χριστου 15 ουκ ειςτα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδαδε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμινμεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων ειςπερισσειαν 16 εις τα υπερεκεινα υμωνευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανονι εις τα

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 8:10 122 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 10:16

11

12

ετοιμα καυχησασθαι 17 ο δε καυχωμενος εν κυριωκαυχασθω 18 ου γαρ ο εαυτον συνιστανων εκεινοςεστιν δοκιμος αλλα ον ο κυριος συνιστησιν

οφελον ανειχεσθε μου μικρον τιαφροσυνης αλλα και ανεχεσθε μου 2 ζηλωγαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας

ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω χριστω3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν ευανεν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμωναπο της απλοτητος [και της αγνοτητος] της εις τονχριστον 4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουνκηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερονλαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον οουκ εδεξασθε καλως ανεχεσθε 5 λογιζομαι γαρμηδεν υστερηκεναι των υπερ λιαν αποστολων 6 ειδε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ ενπαντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας 7 ηαμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμειςυψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιονευηγγελισαμην υμιν 8 αλλας εκκλησιας εσυλησαλαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν 9 καιπαρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησαουθενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσανοι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντιαβαρη εμαυτον υμιν ετηρησα και τηρησω 10 εστιναληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ουφραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας 11

δια τι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν 12 ο δεποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην τωνθελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσινκαθως και ημεις 13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοιεργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι ειςαποστολους χριστου 14 και ου θαυμα αυτος γαρ οσατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος 15

ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτουμετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων τοτελος εσται κατα τα εργα αυτων 16 παλιν λεγω μητις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μη γε καν ως αφροναδεξασθε με ινα καγω μικρον τι καυχησωμαι 17 ολαλω ου κατα κυριον λαλω αλλ ως εν αφροσυνη ενταυτη τη υποστασει της καυχησεως 18 επει πολλοικαυχωνται κατα σαρκα καγω καυχησομαι 19 ηδεωςγαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες 20

ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τιςκατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις ειςπροσωπον υμας δερει 21 κατα ατιμιαν λεγω ως οτιημεις ησθενηκαμεν εν ω δ αν τις τολμα εναφροσυνη λεγω τολμω καγω 22 εβραιοι εισιν καγωισραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω23 διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερεγω εν κοποις περισσοτερως εν φυλακαιςπερισσοτερως εν πληγαις υπερβαλλοντως ενθανατοις πολλακις 24 υπο ιουδαιων πεντακιςτεσσερακοντα παρα μιαν ελαβον 25 τριςερραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησανυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα 26 οδοιποριαιςπολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστωνκινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοιςεν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασσηκινδυνοις εν ψευδαδελφοις 27 κοπω και μοχθω εν

αγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψει εν νηστειαιςπολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι 28 χωρις τωνπαρεκτος η επιστασις μοι η καθ ημεραν η μεριμναπασων των εκκλησιων 29 τις ασθενει και ουκασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι30 ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μουκαυχησομαι 31 ο θεος και πατηρ του κυριου ιησουοιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ουψευδομαι 32 εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα τουβασιλεως εφρουρει την πολιν δαμασκηνων πιασαιμε 33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην διατου τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου

καυχασθαι δει ου συμφερον μενελευσομαι δε εις οπτασιας καιαποκαλυψεις κυριου 2 οιδα ανθρωπον εν

χριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματι ουκοιδα ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεναρπαγεντα τον τοιουτον εως τριτου ουρανου 3 καιοιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτεχωρις του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν 4 οτιηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρηταρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι 5 υπερ τουτοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ουκαυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαις 6 εαν γαρθελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειανγαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερο βλεπει με η ακουει [τι] εξ εμου 7 και τη υπερβολητων αποκαλυψεων διο ινα μη υπεραιρωμαι εδοθημοι σκολοψ τη σαρκι αγγελος σατανα ινα μεκολαφιζη ινα μη υπεραιρωμαι 8 υπερ τουτου τριςτον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου 9 καιειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις ενασθενεια τελειται ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαιεν ταις ασθενειαις μου ινα επισκηνωση επ εμε ηδυναμις του χριστου 10 διο ευδοκω εν ασθενειαιςεν υβρεσιν εν αναγκαις εν διωγμοις καιστενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτεδυνατος ειμι 11 γεγονα αφρων υμεις μεηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμωνσυνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαναποστολων ει και ουδεν ειμι 12 τα μεν σημεια τουαποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονησημειοις τε και τερασιν και δυναμεσιν 13 τι γαρεστιν ο ησσωθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μηοτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθεμοι την αδικιαν ταυτην 14 ιδου τριτον τουτοετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησωου γαρ ζητω τα υμων αλλα υμας ου γαρ οφειλει τατεκνα τοις γονευσιν θησαυριζειν αλλα οι γονειςτοις τεκνοις 15 εγω δε ηδιστα δαπανησω καιεκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ειπερισσοτερως υμας αγαπων ησσον αγαπωμαι 16

εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλα υπαρχωνπανουργος δολω υμας ελαβον 17 μη τινα ωναπεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τοναδελφον μητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τωαυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοιςιχνεσιν 19 παλαι δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθακατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 10:17 123 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 12:19

13

αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης 20 φοβουμαιγαρ μη πως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγωευρεθω υμιν οιον ου θελετε μη πως ερις ζηλοςθυμοι εριθειαι καταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσειςακαταστασιαι 21 μη παλιν ελθοντος μουταπεινωση με ο θεος μου προς υμας και πενθησωπολλους των προημαρτηκοτων και μημετανοησαντων επι τη ακαθαρσια και πορνεια καιασελγεια η επραξαν

τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επιστοματος δυο μαρτυρων και τριωνσταθησεται παν ρημα 2 προειρηκα και

προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν τοιςπροημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εανελθω εις το παλιν ου φεισομαι 3 επει δοκιμηνζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμαςουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν 4 και γαρεσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεωςθεου και γαρ ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλαζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας 5

εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους

δοκιμαζετε η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι ιησουςχριστος εν υμιν ει μητι αδοκιμοι εστε 6 ελπιζω δεοτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι 7

ευχομεθα δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακονμηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ιναυμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν 8

ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλα υπερτης αληθειας 9 χαιρομεν γαρ οταν ημειςασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο καιευχομεθα την υμων καταρτισιν 10 δια τουτο ταυτααπων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαικατα την εξουσιαν ην ο κυριος εδωκεν μοι ειςοικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν 11 λοιποναδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε τοαυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπηςκαι ειρηνης εσται μεθ υμων 12 ασπασασθεαλληλους εν αγιω φιληματι ασπαζονται υμας οιαγιοι παντες 13 η χαρις του κυριου ιησου χριστουκαι η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιουπνευματος μετα παντων υμων

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 12:20 124 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β 13:13

1 2

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδεδι ανθρωπου αλλα δια ιησου χριστου καιθεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ

νεκρων 2 και οι συν εμοι παντες αδελφοι ταιςεκκλησιαις της γαλατιας 3 χαρις υμιν και ειρηνηαπο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου4 του δοντος εαυτον υπερ των αμαρτιων ημωνοπως εξεληται ημας εκ του αιωνος του ενεστωτοςπονηρου κατα το θελημα του θεου και πατροςημων 5 ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο τουκαλεσαντος υμας εν χαριτι [χριστου] εις ετερονευαγγελιον 7 ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οιταρασσοντες υμας και θελοντες μεταστρεψαι τοευαγγελιον του χριστου 8 αλλα και εαν ημεις ηαγγελος εξ ουρανου ευαγγελιζηται [υμιν] παρ οευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω 9 ωςπροειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμαςευαγγελιζεται παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω 10

αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητωανθρωποις αρεσκειν ει ετι ανθρωποις ηρεσκονχριστου δουλος ουκ αν ημην 11 γνωριζω γαρ υμιναδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμουοτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον 12 ουδε γαρ εγωπαρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθηναλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου 13 ηκουσατεγαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμωοτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν τουθεου και επορθουν αυτην 14 και προεκοπτον εν τωιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενειμου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων τωνπατρικων μου παραδοσεων 15 οτε δε ευδοκησεν [οθεος] ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου καικαλεσας δια της χαριτος αυτου 16 αποκαλυψαι τονυιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εντοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι καιαιματι 17 ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τουςπρο εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβιανκαι παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον 18 επειτα μεταετη τρια ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφανκαι επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε 19

ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβοντον αδελφον του κυριου 20 α δε γραφω υμιν ιδουενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι 21 επειτα ηλθονεις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας 22 ημηνδε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις τηςιουδαιας ταις εν χριστω 23 μονον δε ακουοντεςησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεταιτην πιστιν ην ποτε επορθει 24 και εδοξαζον εν εμοιτον θεον

επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλινανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβασυμπαραλαβων και τιτον 2 ανεβην δε κατα

αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον οκηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοιςδοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον 3 αλλουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθηπεριτμηθηναι 4 δια δε τους παρεισακτουςψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαιτην ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησουινα ημας καταδουλωσουσιν 5 οις ουδε προς ωρανειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιουδιαμεινη προς υμας 6 απο δε των δοκουντων ειναιτι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον[ο] θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οιδοκουντες ουδεν προσανεθεντο 7 αλλα τουναντιονιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον τηςακροβυστιας καθως πετρος της περιτομης 8 ο γαρενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομηςενηργησεν και εμοι εις τα εθνη 9 και γνοντες τηνχαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας καιιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκανεμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνηαυτοι δε εις την περιτομην 10 μονον των πτωχωνινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτοποιησαι 11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν καταπροσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα τωνεθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν καιαφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης13 και συνυπεκριθησαν αυτω [και] οι λοιποιιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τηυποκρισει 14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσινπρος την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω κηφαεμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιος υπαρχωνεθνικως και ουχι ιουδαικως ζης πως τα εθνηαναγκαζεις ιουδαιζειν 15 ημεις φυσει ιουδαιοι καιουκ εξ εθνων αμαρτωλοι 16 ειδοτες [δε] οτι ουδικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη διαπιστεως ιησου χριστου και ημεις εις χριστονιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεωςχριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργωννομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ 17 ει δεζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν καιαυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονοςμη γενοιτο 18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλινοικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστανω 19 εγωγαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω 20

χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε ενεμοι χριστος ο δε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 1:2 125 ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 2:20

34

του υιου του θεου του αγαπησαντος με καιπαραδοντος εαυτον υπερ εμου 21 ουκ αθετω τηνχαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αραχριστος δωρεαν απεθανεν

ω ανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν οιςκατ οφθαλμους ιησους χριστος προεγραφηεσταυρωμενος 2 τουτο μονον θελω μαθειν

αφ υμων εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξακοης πιστεως 3 ουτως ανοητοι εστε εναρξαμενοιπνευματι νυν σαρκι επιτελεισθε 4 τοσαυτα επαθετεεικη ει γε και εικη 5 ο ουν επιχορηγων υμιν τοπνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξ εργωννομου η εξ ακοης πιστεως 6 καθως αβρααμεπιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω ειςδικαιοσυνην 7 γινωσκετε αρα οτι οι εκ πιστεωςουτοι υιοι εισιν αβρααμ 8 προιδουσα δε η γραφηοτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεοςπροευηγγελισατο τω αβρααμ οτιενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη 9 ωστε οιεκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ 10

οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισινγεγραπται γαρ οτι επικαταρατος πας ος ουκεμμενει πασιν τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω τουνομου του ποιησαι αυτα 11 οτι δε εν νομω ουδειςδικαιουται παρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιος εκπιστεως ζησεται 12 ο δε νομος ουκ εστιν εκπιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοις 13

χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας τουνομου γενομενος υπερ ημων καταρα οτι γεγραπταιεπικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλου 14 ιναεις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται ενχριστω ιησου ινα την επαγγελιαν του πνευματοςλαβωμεν δια της πιστεως 15 αδελφοι καταανθρωπον λεγω ομως ανθρωπου κεκυρωμενηνδιαθηκην ουδεις αθετει η επιδιατασσεται 16 τω δεαβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματιαυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλωναλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστινχριστος 17 τουτο δε λεγω διαθηκηνπροκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσιακαι τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις τοκαταργησαι την επαγγελιαν 18 ει γαρ εκ νομου ηκληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμ διεπαγγελιας κεχαρισται ο θεος 19 τι ουν ο νομοςτων παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ου ελθητο σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελων ενχειρι μεσιτου 20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δεθεος εις εστιν 21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων[του θεου] μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος οδυναμενος ζωοποιησαι οντως εκ νομου αν ην ηδικαιοσυνη 22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα πανταυπο αμαρτιαν ινα η επαγγελια εκ πιστεως ιησουχριστου δοθη τοις πιστευουσιν 23 προ του δεελθειν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθασυγκλειομενοι εις την μελλουσαν πιστιναποκαλυφθηναι 24 ωστε ο νομος παιδαγωγοςημων γεγονεν εις χριστον ινα εκ πιστεωςδικαιωθωμεν 25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετιυπο παιδαγωγον εσμεν 26 παντες γαρ υιοι θεουεστε δια της πιστεως εν χριστω ιησου 27 οσοι γαρ

εις χριστον εβαπτισθητε χριστον ενεδυσασθε 28

ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην ουκ ενι δουλος ουδεελευθερος ουκ ενι αρσεν και θηλυ παντες γαρ υμειςεις εστε εν χριστω ιησου 29 ει δε υμεις χριστουαρα του αβρααμ σπερμα εστε κατ επαγγελιανκληρονομοι

λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομοςνηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριοςπαντων ων 2 αλλα υπο επιτροπους εστιν

και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος 3

ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχειατου κοσμου ημεθα δεδουλωμενοι 4 οτε δε ηλθεν τοπληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιοναυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαναπολαβωμεν 6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεοςτο πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημωνκραζον αββα ο πατηρ 7 ωστε ουκετι ει δουλοςαλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου 8

αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοιςφυσει μη ουσιν θεοις 9 νυν δε γνοντες θεονμαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετεπαλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλινανωθεν δουλευειν θελετε 10 ημερας παρατηρεισθεκαι μηνας και καιρους και ενιαυτους 11 φοβουμαιυμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας 12 γινεσθε ωςεγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδενμε ηδικησατε 13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν τηςσαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον 14 και τονπειρασμον υμων εν τη σαρκι μου ουκεξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλα ως αγγελονθεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν 15 που ουν ομακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ειδυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντεςεδωκατε μοι 16 ωστε εχθρος υμων γεγονααληθευων υμιν 17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλαεκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε 18

καλον δε ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονονεν τω παρειναι με προς υμας 19 τεκνα μου ουςπαλιν ωδινω μεχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαιτην φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν 21 λεγετεμοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκακουετε 22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιουςεσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ τηςελευθερας 23 αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατασαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας διεπαγγελιας 24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυταιγαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα ειςδουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ 25 το δε αγαρσινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυνιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης26 η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστινμητηρ ημων 27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειραη ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσαοτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η τηςεχουσης τον ανδρα 28 υμεις δε αδελφοι κατα ισαακεπαγγελιας τεκνα εστε 29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατασαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμα ουτωςκαι νυν 30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 2:21 126 ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 4:30

56

παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μηκληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα του υιουτης ελευθερας 31 διο αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκηςτεκνα αλλα της ελευθερας

τη ελευθερια ημας χριστος ηλευθερωσενστηκετε ουν και μη παλιν ζυγω δουλειαςενεχεσθε 2 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι

εαν περιτεμνησθε χριστος υμας ουδεν ωφελησει 3

μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπωπεριτεμνομενω οτι οφειλετης εστιν ολον τον νομονποιησαι 4 κατηργηθητε απο χριστου οιτινες εννομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε 5 ημειςγαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνηςαπεκδεχομεθα 6 εν γαρ χριστω ιησου ουτεπεριτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλα πιστις διαγαπης ενεργουμενη 7 ετρεχετε καλως τις υμαςενεκοψεν [τη] αληθεια μη πειθεσθαι 8 η πεισμονηουκ εκ του καλουντος υμας 9 μικρα ζυμη ολον τοφυραμα ζυμοι 10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριωοτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμαςβαστασει το κριμα οστις εαν η 11 εγω δε αδελφοι ειπεριτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρακατηργηται το σκανδαλον του σταυρου 12 οφελονκαι αποκοψονται οι αναστατουντες υμας 13 υμειςγαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη τηνελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια τηςαγαπης δουλευετε αλληλοις 14 ο γαρ πας νομος ενενι λογω πεπληρωται εν τω αγαπησεις τον πλησιονσου ως σεαυτον 15 ει δε αλληλους δακνετε καικατεσθιετε βλεπετε μη υπ αλληλων αναλωθητε 16

λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιανσαρκος ου μη τελεσητε 17 η γαρ σαρξ επιθυμεικατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκοςταυτα γαρ αλληλοις αντικειται ινα μη α εαν θελητεταυτα ποιητε 18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκ εστευπο νομον 19 φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκοςατινα εστιν πορνεια ακαθαρσια ασελγεια 20

ειδωλολατρια φαρμακεια εχθραι ερις ζηλος θυμοιεριθειαι διχοστασιαι αιρεσεις 21 φθονοι μεθαικωμοι και τα ομοια τουτοις α προλεγω υμιν καθωςπροειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειανθεου ου κληρονομησουσιν 22 ο δε καρπος τουπνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμιαχρηστοτης αγαθωσυνη πιστις 23 πραυτης

εγκρατεια κατα των τοιουτων ουκ εστιν νομος 24

οι δε του χριστου [ιησου] την σαρκα εσταυρωσανσυν τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις 25 ει ζωμενπνευματι πνευματι και στοιχωμεν 26 μη γινωμεθακενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλοιςφθονουντες

αδελφοι εαν και προλημφθη ανθρωπος εντινι παραπτωματι υμεις οι πνευματικοικαταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι

πραυτητος σκοπων σεαυτον μη και συ πειρασθης 2

αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτωςαναπληρωσετε τον νομον του χριστου 3 ει γαρδοκει τις ειναι τι μηδεν ων φρεναπατα εαυτον 4 τοδε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε ειςεαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τονετερον 5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασει 6

κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τωκατηχουντι εν πασιν αγαθοις 7 μη πλανασθε θεοςου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρη ανθρωπος τουτοκαι θερισει 8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτουεκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις τοπνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον 9

το δε καλον ποιουντες μη εγκακωμεν καιρω γαριδιω θερισομεν μη εκλυομενοι 10 αρα ουν ωςκαιρον εχομεν εργαζωμεθα το αγαθον προς πανταςμαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως 11

ιδετε πηλικοις υμιν γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοιαναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθαι μονον ινα τωσταυρω του χριστου μη διωκωνται 13 ουδε γαρ οιπεριτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλαθελουσιν υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερασαρκι καυχησωνται 14 εμοι δε μη γενοιτοκαυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημωνιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγωκοσμω 15 ουτε γαρ περιτομη τι εστιν ουτεακροβυστια αλλα καινη κτισις 16 και οσοι τωκανονι τουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους καιελεος και επι τον ισραηλ του θεου 17 του λοιπουκοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματατου ιησου εν τω σωματι μου βασταζω 18 η χαριςτου κυριου ημων ιησου χριστου μετα τουπνευματος υμων αδελφοι αμην

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 4:31 127 ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 6:18

1

2

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

παυλος αποστολος χριστου ιησου διαθεληματος θεου τοις αγιοις τοις ουσιν [ενεφεσω] και πιστοις εν χριστω ιησου 2 χαρις

υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριουιησου χριστου 3 ευλογητος ο θεος και πατηρ τουκυριου ημων ιησου χριστου ο ευλογησας ημας ενπαση ευλογια πνευματικη εν τοις επουρανιοις ενχριστω 4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προκαταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμουςκατενωπιον αυτου εν αγαπη 5 προορισας ημας ειςυιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα τηνευδοκιαν του θεληματος αυτου 6 εις επαινονδοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τωηγαπημενω 7 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν διατου αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματωνκατα το πλουτος της χαριτος αυτου 8 ηςεπερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια καιφρονησει 9 γνωρισας ημιν το μυστηριον τουθεληματος αυτου κατα την ευδοκιαν αυτου ηνπροεθετο εν αυτω 10 εις οικονομιαν τουπληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθαι ταπαντα εν τω χριστω τα επι τοις ουρανοις και τα επιτης γης 11 εν αυτω εν ω και εκληρωθημενπροορισθεντες κατα προθεσιν του τα πανταενεργουντος κατα την βουλην του θεληματοςαυτου 12 εις το ειναι ημας εις επαινον δοξης αυτουτους προηλπικοτας εν τω χριστω 13 εν ω και υμειςακουσαντες τον λογον της αληθειας το ευαγγελιοντης σωτηριας υμων εν ω και πιστευσαντεςεσφραγισθητε τω πνευματι της επαγγελιας τω αγιω14 ο εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων ειςαπολυτρωσιν της περιποιησεως εις επαινον τηςδοξης αυτου 15 δια τουτο καγω ακουσας την καθυμας πιστιν εν τω κυριω ιησου και την αγαπην τηνεις παντας τους αγιους 16 ου παυομαι ευχαριστωνυπερ υμων μνειαν ποιουμενος επι των προσευχωνμου 17 ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστουο πατηρ της δοξης δωη υμιν πνευμα σοφιας καιαποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου 18

πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας[υμων] εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις τηςκλησεως αυτου τις ο πλουτος της δοξης τηςκληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις 19 και τι τουπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημαςτους πιστευοντας κατα την ενεργειαν του κρατουςτης ισχυος αυτου 20 ην ενηργησεν εν τω χριστωεγειρας αυτον εκ νεκρων και καθισας εν δεξιααυτου εν τοις επουρανιοις 21 υπερανω πασηςαρχης και εξουσιας και δυναμεως και κυριοτητοςκαι παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν

τω αιωνι τουτω αλλα και εν τω μελλοντι 22 καιπαντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτονεδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια 23 ητιςεστιν το σωμα αυτου το πληρωμα του τα παντα ενπασιν πληρουμενου

και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασινκαι ταις αμαρτιαις υμων 2 εν αις ποτεπεριεπατησατε κατα τον αιωνα του κοσμου

τουτου κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αεροςτου πνευματος του νυν ενεργουντος εν τοις υιοιςτης απειθειας 3 εν οις και ημεις παντεςανεστραφημεν ποτε εν ταις επιθυμιαις της σαρκοςημων ποιουντες τα θεληματα της σαρκος και τωνδιανοιων και ημεθα τεκνα φυσει οργης ως και οιλοιποι 4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελεει δια τηνπολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημας 5 καιοντας ημας νεκρους τοις παραπτωμασινσυνεζωοποιησεν τω χριστω χαριτι εστεσεσωσμενοι 6 και συνηγειρεν και συνεκαθισεν εντοις επουρανιοις εν χριστω ιησου 7 ινα ενδειξηταιεν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις το υπερβαλλονπλουτος της χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημαςεν χριστω ιησου 8 τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοιδια πιστεως και τουτο ουκ εξ υμων θεου το δωρον9 ουκ εξ εργων ινα μη τις καυχησηται 10 αυτου γαρεσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησου επιεργοις αγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εναυτοις περιπατησωμεν 11 διο μνημονευετε οτιποτε υμεις τα εθνη εν σαρκι οι λεγομενοιακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκιχειροποιητου 12 οτι ητε τω καιρω εκεινω χωριςχριστου απηλλοτριωμενοι της πολιτειας τουισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιαςελπιδα μη εχοντες και αθεοι εν τω κοσμω 13 νυνιδε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντες μακρανεγενηθητε εγγυς εν τω αιματι του χριστου 14 αυτοςγαρ εστιν η ειρηνη ημων ο ποιησας τα αμφοτερα ενκαι το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας 15 τηνεχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομον των εντολωνεν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εναυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ειρηνην 16

και αποκαταλλαξη τους αμφοτερους εν ενι σωματιτω θεω δια του σταυρου αποκτεινας την εχθραν εναυτω 17 και ελθων ευηγγελισατο ειρηνην υμιν τοιςμακραν και ειρηνην τοις εγγυς 18 οτι δι αυτουεχομεν την προσαγωγην οι αμφοτεροι εν ενιπνευματι προς τον πατερα 19 αρα ουν ουκετι εστεξενοι και παροικοι αλλα εστε συμπολιται τωναγιων και οικειοι του θεου 20 εποικοδομηθεντεςεπι τω θεμελιω των αποστολων και προφητων

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:2 128 ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:20

3

4

οντος ακρογωνιαιου αυτου χριστου ιησου 21 εν ωπασα οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναοναγιον εν κυριω 22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθεεις κατοικητηριον του θεου εν πνευματι

τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος τουχριστου [ιησου] υπερ υμων των εθνων 2 ειγε ηκουσατε την οικονομιαν της χαριτος του

θεου της δοθεισης μοι εις υμας 3 [οτι] κατααποκαλυψιν εγνωρισθη μοι το μυστηριον καθωςπροεγραψα εν ολιγω 4 προς ο δυνασθεαναγινωσκοντες νοησαι την συνεσιν μου εν τωμυστηριω του χριστου 5 ο ετεραις γενεαις ουκεγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυναπεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου καιπροφηταις εν πνευματι 6 ειναι τα εθνησυγκληρονομα και συσσωμα και συμμετοχα τηςεπαγγελιας εν χριστω ιησου δια του ευαγγελιου 7

ου εγενηθην διακονος κατα την δωρεαν τηςχαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα τηνενεργειαν της δυναμεως αυτου 8 εμοι τωελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη η χαρις αυτητοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι το ανεξιχνιαστονπλουτος του χριστου 9 και φωτισαι [παντας] τις ηοικονομια του μυστηριου του αποκεκρυμμενουαπο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντι10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταις εξουσιαιςεν τοις επουρανιοις δια της εκκλησιας ηπολυποικιλος σοφια του θεου 11 κατα προθεσιντων αιωνων ην εποιησεν εν τω χριστω ιησου τωκυριω ημων 12 εν ω εχομεν την παρρησιαν καιπροσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτου13 διο αιτουμαι μη εγκακειν εν ταις θλιψεσιν μουυπερ υμων ητις εστιν δοξα υμων 14 τουτου χαρινκαμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα 15 εξ ουπασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεται16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτουδυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτουεις τον εσω ανθρωπον 17 κατοικησαι τον χριστονδια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων εν αγαπηερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι εν αγαπηερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι 18 ινα εξισχυσητεκαταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις τι το πλατοςκαι μηκος και υψος και βαθος 19 γνωναι τε τηνυπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστουινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου 20 τωδε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερεκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα τηνδυναμιν την ενεργουμενην εν ημιν 21 αυτω η δοξαεν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας ταςγενεας του αιωνος των αιωνων αμην

παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν κυριωαξιως περιπατησαι της κλησεως ηςεκληθητε 2 μετα πασης ταπεινοφροσυνης

και πραυτητος μετα μακροθυμιας ανεχομενοιαλληλων εν αγαπη 3 σπουδαζοντες τηρειν τηνενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμω τηςειρηνης 4 εν σωμα και εν πνευμα καθως καιεκληθητε εν μια ελπιδι της κλησεως υμων 5 ειςκυριος μια πιστις εν βαπτισμα 6 εις θεος και πατηρπαντων ο επι παντων και δια παντων και εν πασιν

7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη η χαρις κατα τομετρον της δωρεας του χριστου 8 διο λεγει αναβαςεις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν εδωκενδοματα τοις ανθρωποις 9 το δε ανεβη τι εστιν ειμη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα [μερη] της γης 10

ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανωπαντων των ουρανων ινα πληρωση τα παντα 11 καιαυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δεπροφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμεναςκαι διδασκαλους 12 προς τον καταρτισμον τωναγιων εις εργον διακονιας εις οικοδομην τουσωματος του χριστου 13 μεχρι καταντησωμεν οιπαντες εις την ενοτητα της πιστεως και τηςεπιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειονεις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστου 14

ινα μηκετι ωμεν νηπιοι κλυδωνιζομενοι καιπεριφερομενοι παντι ανεμω της διδασκαλιας εν τηκυβεια των ανθρωπων εν πανουργια προς τηνμεθοδειαν της πλανης 15 αληθευοντες δε εν αγαπηαυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαληχριστος 16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενονκαι συμβιβαζομενον δια πασης αφης τηςεπιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστουμερους την αυξησιν του σωματος ποιειται ειςοικοδομην εαυτου εν αγαπη 17 τουτο ουν λεγω καιμαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατεινκαθως και τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι τουνοος αυτων 18 εσκοτωμενοι τη διανοια οντεςαπηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου δια τηναγνοιαν την ουσαν εν αυτοις δια την πωρωσιν τηςκαρδιας αυτων 19 οιτινες απηλγηκοτες εαυτουςπαρεδωκαν τη ασελγεια εις εργασιαν ακαθαρσιαςπασης εν πλεονεξια 20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθετετον χριστον 21 ει γε αυτον ηκουσατε και εν αυτωεδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου 22

αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφηντον παλαιον ανθρωπον τον φθειρομενον κατα ταςεπιθυμιας της απατης 23 ανανεουσθαι δε τωπνευματι του νοος υμων 24 και ενδυσασθαι τονκαινον ανθρωπον τον κατα θεον κτισθεντα ενδικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας 25 διοαποθεμενοι το ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστοςμετα του πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη26 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μηεπιδυετω επι [τω] παροργισμω υμων 27 μηδεδιδοτε τοπον τω διαβολω 28 ο κλεπτων μηκετικλεπτετω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος ταις[ιδιαις] χερσιν το αγαθον ινα εχη μεταδιδοναι τωχρειαν εχοντι 29 πας λογος σαπρος εκ τουστοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλα ει τιςαγαθος προς οικοδομην της χρειας ινα δω χαριντοις ακουουσιν 30 και μη λυπειτε το πνευμα τοαγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε εις ημεραναπολυτρωσεως 31 πασα πικρια και θυμος και οργηκαι κραυγη και βλασφημια αρθητω αφ υμων συνπαση κακια 32 γινεσθε [δε] εις αλληλους χρηστοιευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεοςεν χριστω εχαρισατο υμιν

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:21 129 ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:32

5

6

γινεσθε ουν μιμηται του θεου ως τεκνααγαπητα 2 και περιπατειτε εν αγαπη καθωςκαι ο χριστος ηγαπησεν ημας και

παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν καιθυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας 3 πορνεια δε καιακαθαρσια πασα η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω ενυμιν καθως πρεπει αγιοις 4 και αισχροτης καιμωρολογια η ευτραπελια α ουκ ανηκεν αλλαμαλλον ευχαριστια 5 τουτο γαρ ιστε γινωσκοντεςοτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ο εστινειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλειατου χριστου και θεου 6 μηδεις υμας απατατωκενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη τουθεου επι τους υιους της απειθειας 7 μη ουνγινεσθε συμμετοχοι αυτων 8 ητε γαρ ποτε σκοτοςνυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε 9

ο γαρ καρπος του φωτος εν παση αγαθωσυνη καιδικαιοσυνη και αληθεια 10 δοκιμαζοντες τι εστινευαρεστον τω κυριω 11 και μη συγκοινωνειτε τοιςεργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε καιελεγχετε 12 τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτωναισχρον εστιν και λεγειν 13 τα δε πανταελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ τοφανερουμενον φως εστιν 14 διο λεγει εγειρε οκαθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσεισοι ο χριστος 15 βλεπετε ουν ακριβως πωςπεριπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι 16

εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραιεισιν 17 δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλασυνιετε τι το θελημα του κυριου 18 και μημεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλαπληρουσθε εν πνευματι 19 λαλουντες εαυτοις [εν]ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαιςαδοντες και ψαλλοντες τη καρδια υμων τω κυριω20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων ενονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεωκαι πατρι 21 υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβωχριστου 22 αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν ως τωκυριω 23 οτι ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ωςκαι ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος σωτηρτου σωματος 24 αλλα ως η εκκλησια υποτασσεταιτω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ανδρασιν ενπαντι 25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθωςκαι ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτονπαρεδωκεν υπερ αυτης 26 ινα αυτην αγιασηκαθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι 27 ιναπαραστηση αυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μηεχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλινα η αγια και αμωμος 28 ουτως οφειλουσιν [και] οιανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτωνσωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτοναγαπα 29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκαεμισησεν αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην καθωςκαι ο χριστος την εκκλησιαν 30 οτι μελη εσμεν τουσωματος αυτου 31 αντι τουτου καταλειψειανθρωπος [τον] πατερα και [την] μητερα καιπροσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου καιεσονται οι δυο εις σαρκα μιαν 32 το μυστηριον

τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και ειςτην εκκλησιαν 33 πλην και υμεις οι καθ εναεκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ωςεαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα

τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν υμων [ενκυριω] τουτο γαρ εστιν δικαιον 2 τιμα τονπατερα σου και την μητερα ητις εστιν

εντολη πρωτη εν επαγγελια 3 ινα ευ σοι γενηταικαι εση μακροχρονιος επι της γης 4 και οι πατερεςμη παροργιζετε τα τεκνα υμων αλλα εκτρεφετεαυτα εν παιδεια και νουθεσια κυριου 5 οι δουλοιυπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου καιτρομου εν απλοτητι της καρδιας υμων ως τωχριστω 6 μη κατ οφθαλμοδουλιαν ωςανθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι χριστου ποιουντεςτο θελημα του θεου εκ ψυχης 7 μετ ευνοιαςδουλευοντες ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις 8

ειδοτες οτι εκαστος εαν τι ποιηση αγαθον τουτοκομισεται παρα κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτουςανιεντες την απειλην ειδοτες οτι και αυτων καιυμων ο κυριος εστιν εν ουρανοις καιπροσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω 10 τουλοιπου ενδυναμουσθε εν κυριω και εν τω κρατειτης ισχυος αυτου 11 ενδυσασθε την πανοπλιαν τουθεου προς το δυνασθαι υμας στηναι προς ταςμεθοδειας του διαβολου 12 οτι ουκ εστιν ημιν ηπαλη προς αιμα και σαρκα αλλα προς τας αρχαςπρος τας εξουσιας προς τους κοσμοκρατορας τουσκοτους τουτου προς τα πνευματικα της πονηριαςεν τοις επουρανιοις 13 δια τουτο αναλαβετε τηνπανοπλιαν του θεου ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τηημερα τη πονηρα και απαντα κατεργασαμενοιστηναι 14 στητε ουν περιζωσαμενοι την οσφυνυμων εν αληθεια και ενδυσαμενοι τον θωρακα τηςδικαιοσυνης 15 και υποδησαμενοι τους ποδας ενετοιμασια του ευαγγελιου της ειρηνης 16 εν πασιναναλαβοντες τον θυρεον της πιστεως εν ωδυνησεσθε παντα τα βελη του πονηρου [τα]πεπυρωμενα σβεσαι 17 και την περικεφαλαιαν τουσωτηριου δεξασθε και την μαχαιραν τουπνευματος ο εστιν ρημα θεου 18 δια πασηςπροσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντικαιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντες ενπαση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων τωναγιων 19 και υπερ εμου ινα μοι δοθη λογος ενανοιξει του στοματος μου εν παρρησια γνωρισαιτο μυστηριον του ευαγγελιου 20 υπερ ουπρεσβευω εν αλυσει ινα εν αυτω παρρησιασωμαιως δει με λαλησαι 21 ινα δε ειδητε και υμεις τα κατεμε τι πρασσω παντα γνωρισει υμιν τυχικος οαγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτετα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων 23

ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπη μετα πιστεως αποθεου πατρος και κυριου ιησου χριστου 24 η χαριςμετα παντων των αγαπωντων τον κυριον ημωνιησουν χριστον εν αφθαρσια

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:2 130 ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:24

1

2

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ

παυλος και τιμοθεος δουλοι χριστου ιησουπασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοιςουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και

διακονοις 2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου 3

ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων 4

παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμωνμετα χαρας την δεησιν ποιουμενος 5 επι τηκοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτηςημερας αχρι του νυν 6 πεποιθως αυτο τουτο οτι οεναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσειαχρις ημερας χριστου ιησου 7 καθως εστιν δικαιονεμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχεινμε εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εντη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιουσυγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας8 μαρτυς γαρ μου ο θεος ως επιποθω παντας υμαςεν σπλαγχνοις χριστου ιησου 9 και τουτοπροσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον καιμαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητεειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου 11

πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης τον δια ιησουχριστου εις δοξαν και επαινον θεου 12 γινωσκεινδε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλονεις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν 13 ωστετους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι ενολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν 14 καιτους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοταςτοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβωςτον λογον λαλειν 15 τινες μεν και δια φθονον καιεριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστονκηρυσσουσιν 16 οι μεν εξ αγαπης ειδοτες οτι ειςαπολογιαν του ευαγγελιου κειμαι 17 οι δε εξεριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνωςοιομενοι θλιψιν εγειρειν τοις δεσμοις μου 18 τι γαρπλην οτι παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθειαχριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα καιχαρησομαι 19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεταιεις σωτηριαν δια της υμων δεησεως καιεπιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου 20 κατατην αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενιαισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτεκαι νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μουειτε δια ζωης ειτε δια θανατου 21 εμοι γαρ το ζηνχριστος και το αποθανειν κερδος 22 ει δε το ζην ενσαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ουγνωριζω 23 συνεχομαι δε εκ των δυο τηνεπιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστωειναι πολλω [γαρ] μαλλον κρεισσον 24 το δε

επιμενειν [εν] τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας 25

και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενωπασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν τηςπιστεως 26 ινα το καυχημα υμων περισσευη ενχριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιαςπαλιν προς υμας 27 μονον αξιως του ευαγγελιουτου χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδωνυμας ειτε απων ακουω τα περι υμων οτι στηκετε ενενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει τουευαγγελιου 28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υποτων αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξιςαπωλειας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου 29

οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το ειςαυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι καινυν ακουετε εν εμοι

ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τιπαραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνιαπνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτιρμοι 2

πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητετην αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το ενφρονουντες 3 μηδεν κατ εριθειαν μηδε κατακενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλουςηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων 4 μη τα εαυτωνεκαστος σκοπουντες αλλα [και] τα ετερων εκαστοι5 τουτο φρονειτε εν υμιν ο και εν χριστω ιησου 6

ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατοτο ειναι ισα θεω 7 αλλα εαυτον εκενωσεν μορφηνδουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενοςκαι σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος 8 εταπεινωσενεαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατουδε σταυρου 9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσενκαι εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψηεπουρανιων και επιγειων και καταχθονιων 11 καιπασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησουςχριστος εις δοξαν θεου πατρος 12 ωστε αγαπητοιμου καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τηπαρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τηαπουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτωνσωτηριαν κατεργαζεσθε 13 θεος γαρ εστιν οενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερτης ευδοκιας 14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμωνκαι διαλογισμων 15 ινα γενησθε αμεμπτοι καιακεραιοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιαςκαι διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες ενκοσμω 16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοιεις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδεεις κενον εκοπιασα 17 αλλα ει και σπενδομαι επι τηθυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:2 131 ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:17

3

4

συγχαιρω πασιν υμιν 18 το δε αυτο και υμειςχαιρετε και συγχαιρετε μοι 19 ελπιζω δε εν κυριωιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγωευψυχω γνους τα περι υμων 20 ουδενα γαρ εχωισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα ιησουχριστου 22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ωςπατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις τοευαγγελιον 23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αναφιδω τα περι εμε εξαυτης 24 πεποιθα δε εν κυριωοτι και αυτος ταχεως ελευσομαι 25 αναγκαιον δεηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργονκαι συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον καιλειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας 26

επειδη επιποθων ην παντας υμας και αδημονωνδιοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν 27 και γαρησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεοςηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμεινα μη λυπην επι λυπην σχω 28 σπουδαιοτερωςουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητεκαγω αλυποτερος ω 29 προσδεχεσθε ουν αυτον ενκυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτουςεντιμους εχετε 30 οτι δια το εργον χριστου μεχριθανατου ηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινααναπληρωση το υμων υστερημα της προς μελειτουργιας

το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τααυτα γραφειν υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρονυμιν δε ασφαλες 2 βλεπετε τους κυνας

βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε τηνκατατομην 3 ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οιπνευματι θεου λατρευοντες και καυχωμενοι ενχριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτες 4

καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τιςδοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλον 5

περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυληςβενιαμιν εβραιος εξ εβραιων κατα νομονφαρισαιος 6 κατα ζηλος διωκων την εκκλησιανκατα δικαιοσυνην την εν νομω γενομενοςαμεμπτος 7 [αλλα] ατινα ην μοι κερδη ταυταηγημαι δια τον χριστον ζημιαν 8 αλλα μενουνγεκαι ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχοντης γνωσεως χριστου ιησου του κυριου μου δι οντα παντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλα ιναχριστον κερδησω 9 και ευρεθω εν αυτω μη εχωνεμην δικαιοσυνην την εκ νομου αλλα την διαπιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τηπιστει 10 του γνωναι αυτον και την δυναμιν τηςαναστασεως αυτου και [την] κοινωνιαν [των]παθηματων αυτου συμμορφιζομενος τω θανατωαυτου 11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασιντην εκ νεκρων 12 ουχ οτι ηδη ελαβον η ηδητετελειωμαι διωκω δε ει και καταλαβω εφ ω καικατελημφθην υπο χριστου [ιησου] 13 αδελφοι εγωεμαυτον ου λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μενοπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθενεπεκτεινομενος 14 κατα σκοπον διωκω εις τοβραβειον της ανω κλησεως του θεου εν χριστωιησου 15 οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ει τιετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει

16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν 17

συμμιμηται μου γινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τουςουτως περιπατουντας καθως εχετε τυπον ημας 18

πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγονυμιν νυν δε και κλαιων λεγω τους εχθρους τουσταυρου του χριστου 19 ων το τελος απωλεια ων οθεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι ταεπιγεια φρονουντες 20 ημων γαρ το πολιτευμα ενουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρα απεκδεχομεθακυριον ιησουν χριστον 21 ος μετασχηματισει τοσωμα της ταπεινωσεως ημων συμμορφον τωσωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν τουδυνασθαι αυτον και υποταξαι αυτω τα παντα

ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοιχαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε ενκυριω αγαπητοι 2 ευοδιαν παρακαλω και

συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω 3

ναι ερωτω και σε γνησιε συζυγε συλλαμβανουαυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοιμετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μουων τα ονοματα εν βιβλω ζωης 4 χαιρετε εν κυριωπαντοτε παλιν ερω χαιρετε 5 το επιεικες υμωνγνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς 6

μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τηδεησει μετα ευχαριστιας τα αιτηματα υμωνγνωριζεσθω προς τον θεον 7 και η ειρηνη του θεουη υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιαςυμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου 8 τολοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσαδικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τιςαρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε 9 α καιεμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε ενεμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσταιμεθ υμων 10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδηποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω καιεφρονειτε ηκαιρεισθε δε 11 ουχ οτι καθ υστερησινλεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι 12

οιδα και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν ενπαντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι καιπειναν και περισσευειν και υστερεισθαι 13 πανταισχυω εν τω ενδυναμουντι με 14 πλην καλωςεποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει 15

οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη τουευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμιαμοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως καιλημψεως ει μη υμεις μονοι 16 οτι και ενθεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοιεπεμψατε 17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλαεπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογονυμων 18 απεχω δε παντα και περισσευωπεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρυμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τωθεω 19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειανυμων κατα το πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστωιησου 20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τουςαιωνας των αιωνων αμην 21 ασπασασθε παντααγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συνεμοι αδελφοι 22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοιμαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας 23 η χαρις

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:18 132 ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:23

του κυριου ιησου χριστου μετα του πνευματοςυμων

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:23 133 ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:23

1

2

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ

παυλος αποστολος χριστου ιησου διαθεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος 2

τοις εν κολοσσαις αγιοις και πιστοιςαδελφοις εν χριστω χαρις υμιν και ειρηνη αποθεου πατρος ημων 3 ευχαριστουμεν τω θεω πατριτου κυριου ημων ιησου χριστου παντοτε περιυμων προσευχομενοι 4 ακουσαντες την πιστινυμων εν χριστω ιησου και την αγαπην ην εχετε ειςπαντας τους αγιους 5 δια την ελπιδα τηναποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ηνπροηκουσατε εν τω λογω της αληθειας τουευαγγελιου 6 του παροντος εις υμας καθως και ενπαντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον καιαυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ης ημεραςηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του θεου εναληθεια 7 καθως εμαθετε απο επαφρα τουαγαπητου συνδουλου ημων ος εστιν πιστος υπερυμων διακονος του χριστου 8 ο και δηλωσας ημιντην υμων αγαπην εν πνευματι 9 δια τουτο καιημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερυμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ιναπληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου ενπαση σοφια και συνεσει πνευματικη 10

περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαναρεσκειαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντεςκαι αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεου 11 εν πασηδυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξηςαυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μεταχαρας 12 ευχαριστουντες τω πατρι τω ικανωσαντιυμας εις την μεριδα του κληρου των αγιων εν τωφωτι 13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας τουσκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιουτης αγαπης αυτου 14 εν ω εχομεν την απολυτρωσιντην αφεσιν των αμαρτιων 15 ος εστιν εικων τουθεου του αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεως 16

οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις καιεπι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτεκυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα διαυτου και εις αυτον εκτισται 17 και αυτος εστινπρο παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκεν 18

και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος τηςεκκλησιας ος εστιν αρχη πρωτοτοκος εκ τωννεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων 19

οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμακατοικησαι 20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι ταπαντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματοςτου σταυρου αυτου [δι αυτου] ειτε τα επι της γηςειτε τα εν τοις ουρανοις 21 και υμας ποτε ονταςαπηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοιςεργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαξεν 22 εν

τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατουπαραστησαι υμας αγιους και αμωμους καιανεγκλητους κατενωπιον αυτου 23 ει γε επιμενετετη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μημετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ουηκουσατε του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υποτον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος διακονος 24

νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμων καιανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων τουχριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτουο εστιν η εκκλησια 25 ης εγενομην εγω διακονοςκατα την οικονομιαν του θεου την δοθεισαν μοι ειςυμας πληρωσαι τον λογον του θεου 26 τομυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνωνκαι απο των γενεων νυν δε εφανερωθη τοις αγιοιςαυτου 27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τι τοπλουτος της δοξης του μυστηριου τουτου εν τοιςεθνεσιν ο εστιν χριστος εν υμιν η ελπις της δοξης28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουντες πανταανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον ενπαση σοφια ινα παραστησωμεν παντα ανθρωποντελειον εν χριστω 29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενοςκατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην ενεμοι εν δυναμει

θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχωυπερ υμων και των εν λαοδικεια και οσοιουχ εορακαν το προσωπον μου εν σαρκι 2

ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτωνσυμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος τηςπληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν τουμυστηριου του θεου χριστου 3 εν ω εισιν παντες οιθησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοι 4

τουτο λεγω ινα μηδεις υμας παραλογιζηται ενπιθανολογια 5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τωπνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμωντην ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεωςυμων 6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τονκυριον εν αυτω περιπατειτε 7 ερριζωμενοι καιεποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι τηπιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες ενευχαριστια 8 βλεπετε μη τις υμας εσται οσυλαγωγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατηςκατα την παραδοσιν των ανθρωπων κατα ταστοιχεια του κοσμου και ου κατα χριστον 9 οτι εναυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητοςσωματικως 10 και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι οςεστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας 11 εν ωκαι περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τηαπεκδυσει του σωματος της σαρκος εν τη περιτομητου χριστου 12 συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισμω

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:2 134 ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:12

3

4

εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως τηςενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκνεκρων 13 και υμας νεκρους οντας [εν] τοιςπαραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκοςυμων συνεζωοποιησεν υμας συν αυτωχαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα 14

εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασινο ην υπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεσουπροσηλωσας αυτο τω σταυρω 15 απεκδυσαμενοςτας αρχας και τας εξουσιας εδειγματισεν ενπαρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω 16 μη ουντις υμας κρινετω εν βρωσει και εν ποσει η εν μερειεορτης η νεομηνιας η σαββατων 17 α εστιν σκιατων μελλοντων το δε σωμα του χριστου 18 μηδειςυμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνηκαι θρησκεια των αγγελων α εορακεν εμβατευωνεικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμαδια των αφων και συνδεσμων επιχορηγουμενον καισυμβιβαζομενον αυξει την αυξησιν του θεου 20 ειαπεθανετε συν χριστω απο των στοιχειων τουκοσμου τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε 21 μηαψη μηδε γευση μηδε θιγης 22 α εστιν παντα ειςφθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα καιδιδασκαλιας των ανθρωπων 23 ατινα εστιν λογονμεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκια καιταπεινοφροσυνη [και] αφειδια σωματος ουκ εντιμη τινι προς πλησμονην της σαρκος

ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανωζητειτε ου ο χριστος εστιν εν δεξια του θεουκαθημενος 2 τα ανω φρονειτε μη τα επι της

γης 3 απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπταισυν τω χριστω εν τω θεω 4 οταν ο χριστοςφανερωθη η ζωη υμων τοτε και υμεις συν αυτωφανερωθησεσθε εν δοξη 5 νεκρωσατε ουν τα μελητα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιαν παθοςεπιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστινειδωλολατρια 6 δι α ερχεται η οργη του θεου [επιτους υιους της απειθειας] 7 εν οις και υμειςπεριεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοις 8 νυνι δεαποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιανβλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τονπαλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου 10 καιενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον ειςεπιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον 11 οπουουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη καιακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθεροςαλλα [τα] παντα και εν πασιν χριστος 12 ενδυσασθεουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοισπλαγχνα οικτιρμου χρηστοτηταταπεινοφροσυνην πραυτητα μακροθυμιαν 13

ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαντις προς τινα εχη μομφην καθως και ο κυριοςεχαρισατο υμιν ουτως και υμεις 14 επι πασιν δετουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος τηςτελειοτητος 15 και η ειρηνη του χριστουβραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην καιεκληθητε εν ενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθε 16 ολογος του χριστου ενοικειτω εν υμιν πλουσιως εν

παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντεςεαυτους ψαλμοις υμνοις ωδαις πνευματικαις εν[τη] χαριτι αδοντες εν ταις καρδιαις υμων τω θεω17 και παν ο τι εαν ποιητε εν λογω η εν εργω πανταεν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεωπατρι δι αυτου 18 αι γυναικες υποτασσεσθε τοιςανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω 19 οι ανδρεςαγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προςαυτας 20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν καταπαντα τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν κυριω 21 οιπατερες μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων ινα μηαθυμωσιν 22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοιςκατα σαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλια ωςανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιαςφοβουμενοι τον κυριον 23 ο εαν ποιητε εκ ψυχηςεργαζεσθε ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις 24

ειδοτες οτι απο κυριου απολημψεσθε τηνανταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω χριστωδουλευετε 25 ο γαρ αδικων κομισεται ο ηδικησενκαι ουκ εστιν προσωπολημψια

οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητα τοιςδουλοις παρεχεσθε ειδοτες οτι και υμειςεχετε κυριον εν ουρανω 2 τη προσευχη

προσκαρτερειτε γρηγορουντες εν αυτη ενευχαριστια 3 προσευχομενοι αμα και περι ημωνινα ο θεος ανοιξη ημιν θυραν του λογου λαλησαιτο μυστηριον του χριστου δι ο και δεδεμαι 4 ιναφανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι 5 εν σοφιαπεριπατειτε προς τους εξω τον καιρονεξαγοραζομενοι 6 ο λογος υμων παντοτε εν χαριτιαλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δει υμας ενι εκαστωαποκρινεσθαι 7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμιντυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονοςκαι συνδουλος εν κυριω 8 ον επεμψα προς υμαςεις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων καιπαρακαλεση τας καρδιας υμων 9 συν ονησιμω τωπιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμωνπαντα υμιν γνωρισουσιν τα ωδε 10 ασπαζεται υμαςαρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος οανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εανελθη προς υμας δεξασθε αυτον 11 και ιησους ολεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοιμονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινεςεγενηθησαν μοι παρηγορια 12 ασπαζεται υμαςεπαφρας ο εξ υμων δουλος χριστου [ιησου]παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμων εν ταιςπροσευχαις ινα σταθητε τελειοι καιπεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θεου 13

μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερυμων και των εν λαοδικεια και των εν ιεραπολει 14

ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος καιδημας 15 ασπασασθε τους εν λαοδικεια αδελφουςκαι νυμφαν και την κατ οικον αυτης εκκλησιαν 16

και οταν αναγνωσθη παρ υμιν η επιστολη ποιησατεινα και εν τη λαοδικεων εκκλησια αναγνωσθη καιτην εκ λαοδικειας ινα και υμεις αναγνωτε 17 καιειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβεςεν κυριω ινα αυτην πληροις 18 ο ασπασμος τη εμηχειρι παυλου μνημονευετε μου των δεσμων η χαριςμεθ υμων

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13 135 ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 4:18

1

2

3

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α

παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τηεκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω πατρι καικυριω ιησου χριστω χαρις υμιν και ειρηνη 2

ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμωνμνειαν ποιουμενοι επι των προσευχων ημων 3

αδιαλειπτως μνημονευοντες υμων του εργου τηςπιστεως και του κοπου της αγαπης και τηςυπομονης της ελπιδος του κυριου ημων ιησουχριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων 4

ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο [του] θεου τηνεκλογην υμων 5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκεγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και ενδυναμει και εν πνευματι αγιω και [εν] πληροφοριαπολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν [εν] υμιν διυμας 6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και τουκυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μεταχαρας πνευματος αγιου 7 ωστε γενεσθαι υμαςτυπον πασιν τοις πιστευουσιν εν τη μακεδονια καιεν τη αχαια 8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογος τουκυριου ου μονον εν τη μακεδονια και [εν τη] αχαιααλλ εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεονεξεληλυθεν ωστε μη χρειαν εχειν ημας λαλειν τι 9

αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιανεισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατεπρος τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεωζωντι και αληθινω 10 και αναμενειν τον υιον αυτουεκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ [των] νεκρων ιησουντον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης

αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι την εισοδον ημωντην προς υμας οτι ου κενη γεγονεν 2 αλλαπροπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδατε

εν φιλιπποις επαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημωνλαλησαι προς υμας το ευαγγελιον του θεου ενπολλω αγωνι 3 η γαρ παρακλησις ημων ουκ εκπλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουδε εν δολω 4 αλλακαθως δεδοκιμασμεθα υπο του θεου πιστευθηναιτο ευαγγελιον ουτως λαλουμεν ουχ ως ανθρωποιςαρεσκοντες αλλα θεω τω δοκιμαζοντι τας καρδιαςημων 5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακειαςεγενηθημεν καθως οιδατε ουτε εν προφασειπλεονεξιας θεος μαρτυς 6 ουτε ζητουντες εξανθρωπων δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλων 7

δυναμενοι εν βαρει ειναι ως χριστου αποστολοιαλλα εγενηθημεν νηπιοι εν μεσω υμων ως εαντροφος θαλπη τα εαυτης τεκνα 8 ουτωςομειρομενοι υμων ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ουμονον το ευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτωνψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε 9

μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπον ημων και τονμοχθον νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη

επιβαρησαι τινα υμων εκηρυξαμεν εις υμας τοευαγγελιον του θεου 10 υμεις μαρτυρες και ο θεοςως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιν τοιςπιστευουσιν εγενηθημεν 11 καθαπερ οιδατε ως εναεκαστον υμων ως πατηρ τεκνα εαυτου 12

παρακαλουντες υμας και παραμυθουμενοι καιμαρτυρομενοι εις το περιπατειν υμας αξιως τουθεου του καλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειανκαι δοξαν 13 και δια τουτο και ημειςευχαριστουμεν τω θεω αδιαλειπτως οτιπαραλαβοντες λογον ακοης παρ ημων του θεουεδεξασθε ου λογον ανθρωπων αλλα καθως εστιναληθως λογον θεου ος και ενεργειται εν υμιν τοιςπιστευουσιν 14 υμεις γαρ μιμηται εγενηθητεαδελφοι των εκκλησιων του θεου των ουσων εν τηιουδαια εν χριστω ιησου οτι τα αυτα επαθετε καιυμεις υπο των ιδιων συμφυλετων καθως και αυτοιυπο των ιουδαιων 15 των και τον κυριοναποκτειναντων ιησουν και τους προφητας και ημαςεκδιωξαντων και θεω μη αρεσκοντων και πασινανθρωποις εναντιων 16 κωλυοντων ημας τοιςεθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαιαυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτουςη οργη εις τελος 17 ημεις δε αδελφοιαπορφανισθεντες αφ υμων προς καιρον ωραςπροσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεντο προσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια 18

διοτι ηθελησαμεν ελθειν προς υμας εγω μενπαυλος και απαξ και δις και ενεκοψεν ημας οσατανας 19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανοςκαυχησεως η ουχι και υμεις εμπροσθεν του κυριουημων ιησου εν τη αυτου παρουσια 20 υμεις γαρεστε η δοξα ημων και η χαρα

διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμενκαταλειφθηναι εν αθηναις μονοι 2 καιεπεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και

συνεργον του θεου εν τω ευαγγελιω του χριστουεις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ τηςπιστεως υμων 3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταιςθλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτοκειμεθα 4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομενυμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο καιοιδατε 5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα ειςτο γνωναι την πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμαςο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων 6

αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων καιευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπηνυμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτεεπιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας 7

δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α 1:2 136 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α 3:7

4

5

τη αναγκη και θλιψει ημων δια της υμων πιστεως 8

οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω 9 τιναγαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναιπερι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμαςεμπροσθεν του θεου ημων 10 νυκτος και ημεραςυπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων τοπροσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα τηςπιστεως υμων 11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημωνκαι ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδονημων προς υμας 12 υμας δε ο κυριος πλεονασαικαι περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και ειςπαντας καθαπερ και ημεις εις υμας 13 εις τοστηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εναγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εντη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντωντων αγιων αυτου [αμην]

λοιπον ουν αδελφοι ερωτωμεν υμας καιπαρακαλουμεν εν κυριω ιησου ινα καθωςπαρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας

περιπατειν και αρεσκειν θεω καθως και περιπατειτεινα περισσευητε μαλλον 2 οιδατε γαρ τιναςπαραγγελιας εδωκαμεν υμιν δια του κυριου ιησου3 τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμοςυμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας 4 ειδεναιεκαστον υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εναγιασμω και τιμη 5 μη εν παθει επιθυμιας καθαπερκαι τα εθνη τα μη ειδοτα τον θεον 6 το μηυπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τοναδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντωντουτων καθως και προειπαμεν υμιν καιδιεμαρτυραμεθα 7 ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεοςεπι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω 8 τοιγαρουν οαθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον[και] διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας 9

περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφεινυμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις τοαγαπαν αλληλους 10 και γαρ ποιειτε αυτο ειςπαντας τους αδελφους [τους] εν ολη τη μακεδονιαπαρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευεινμαλλον 11 και φιλοτιμεισθαι ησυχαζειν καιπρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταις [ιδιαις]χερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν 12 ιναπεριπατητε ευσχημονως προς τους εξω καιμηδενος χρειαν εχητε 13 ου θελομεν δε υμαςαγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μηλυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν καιανεστη ουτως και ο θεος τους κοιμηθεντας δια τουιησου αξει συν αυτω 15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν ενλογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοιεις την παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμεντους κοιμηθεντας 16 οτι αυτος ο κυριος ενκελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και εν σαλπιγγιθεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν

χριστω αναστησονται πρωτον 17 επειτα ημεις οιζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοιςαρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν τουκυριου εις αερα και ουτως παντοτε συν κυριωεσομεθα 18 ωστε παρακαλειτε αλληλους εν τοιςλογοις τουτοις

περι δε των χρονων και των καιρων αδελφοιου χρειαν εχετε υμιν γραφεσθαι 2 αυτοι γαρακριβως οιδατε οτι ημερα κυριου ως

κλεπτης εν νυκτι ουτως ερχεται 3 οταν λεγωσινειρηνη και ασφαλεια τοτε αιφνιδιος αυτοιςεφισταται ολεθρος ωσπερ η ωδιν τη εν γαστριεχουση και ου μη εκφυγωσιν 4 υμεις δε αδελφοιουκ εστε εν σκοτει ινα η ημερα υμας ως κλεπτηςκαταλαβη 5 παντες γαρ υμεις υιοι φωτος εστε καιυιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδε σκοτους 6 αραουν μη καθευδωμεν ως οι λοιποι αλλα γρηγορωμενκαι νηφωμεν 7 οι γαρ καθευδοντες νυκτοςκαθευδουσιν και οι μεθυσκομενοι νυκτοςμεθυουσιν 8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμενενδυσαμενοι θωρακα πιστεως και αγαπης καιπερικεφαλαιαν ελπιδα σωτηριας 9 οτι ουκ εθετοημας ο θεος εις οργην αλλα εις περιποιησινσωτηριας δια του κυριου ημων ιησου χριστου 10

του αποθανοντος υπερ ημων ινα ειτε γρηγορωμενειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησωμεν 11 διοπαρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον ενακαθως και ποιειτε 12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοιειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν και προισταμενουςυμων εν κυριω και νουθετουντας υμας 13 καιηγεισθαι αυτους υπερ εκπερισσου εν αγαπη δια τοεργον αυτων ειρηνευετε εν εαυτοις 14

παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τουςατακτους παραμυθεισθε τους ολιγοψυχουςαντεχεσθε των ασθενων μακροθυμειτε προςπαντας 15 ορατε μη τις κακον αντι κακου τινιαποδω αλλα παντοτε το αγαθον διωκετε [και] ειςαλληλους και εις παντας 16 παντοτε χαιρετε 17

αδιαλειπτως προσευχεσθε 18 εν παντιευχαριστειτε τουτο γαρ θελημα θεου εν χριστωιησου εις υμας 19 το πνευμα μη σβεννυτε 20

προφητειας μη εξουθενειτε 21 παντα δε δοκιμαζετετο καλον κατεχετε 22 απο παντος ειδους πονηρουαπεχεσθε 23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαιυμας ολοτελεις και ολοκληρον υμων το πνευμα καιη ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια τουκυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη 24 πιστος οκαλων υμας ος και ποιησει 25 αδελφοιπροσευχεσθε [και] περι ημων 26 ασπασασθε τουςαδελφους παντας εν φιληματι αγιω 27 ενορκιζωυμας τον κυριον αναγνωσθηναι την επιστοληνπασιν τοις αδελφοις 28 η χαρις του κυριου ημωνιησου χριστου μεθ υμων

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α 3:8 137 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α 5:28

1

2

3

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β

παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τηεκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω πατρι ημωνκαι κυριω ιησου χριστω 2 χαρις υμιν και

ειρηνη απο θεου πατρος [ημων] και κυριου ιησουχριστου 3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτεπερι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτιυπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζει η αγαπηενος εκαστου παντων υμων εις αλληλους 4 ωστεαυτους ημας εν υμιν εγκαυχασθαι εν ταιςεκκλησιαις του θεου υπερ της υπομονης υμων καιπιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων και ταιςθλιψεσιν αις ανεχεσθε 5 ενδειγμα της δικαιαςκρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμας τηςβασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε 6 ειπερδικαιον παρα θεω ανταποδουναι τοις θλιβουσινυμας θλιψιν 7 και υμιν τοις θλιβομενοις ανεσινμεθ ημων εν τη αποκαλυψει του κυριου ιησου απουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου 8 εν πυριφλογος διδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσιν θεονκαι τοις μη υπακουουσιν τω ευαγγελιω του κυριουημων ιησου 9 οιτινες δικην τισουσιν ολεθροναιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο τηςδοξης της ισχυος αυτου 10 οταν ελθηενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου καιθαυμασθηναι εν πασιν τοις πιστευσασιν οτιεπιστευθη το μαρτυριον ημων εφ υμας εν τη ημεραεκεινη 11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περιυμων ινα υμας αξιωση της κλησεως ο θεος ημωνκαι πληρωση πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης καιεργον πιστεως εν δυναμει 12 οπως ενδοξασθη τοονομα του κυριου ημων ιησου εν υμιν και υμεις εναυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριουιησου χριστου

ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ τηςπαρουσιας του κυριου ημων ιησου χριστουκαι ημων επισυναγωγης επ αυτον 2 εις το

μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδεθροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητεδι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερατου κυριου 3 μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενατροπον οτι εαν μη ελθη η αποστασια πρωτον καιαποκαλυφθη ο ανθρωπος της ανομιας ο υιος τηςαπωλειας 4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος επιπαντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον ειςτον ναον του θεου καθισαι αποδεικνυντα εαυτονοτι εστιν θεος 5 ου μνημονευετε οτι ετι ων προςυμας ταυτα ελεγον υμιν 6 και νυν το κατεχονοιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω εαυτουκαιρω 7 το γαρ μυστηριον ηδη ενεργειται τηςανομιας μονον ο κατεχων αρτι εως εκ μεσου

γενηται 8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ονο κυριος [ιησους] ανελει τω πνευματι του στοματοςαυτου και καταργησει τη επιφανεια της παρουσιαςαυτου 9 ου εστιν η παρουσια κατ ενεργειαν τουσατανα εν παση δυναμει και σημειοις και τερασινψευδους 10 και εν παση απατη αδικιας τοιςαπολλυμενοις ανθ ων την αγαπην της αληθειαςουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους 11 και διατουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης ειςτο πιστευσαι αυτους τω ψευδει 12 ινα κριθωσινπαντες οι μη πιστευσαντες τη αληθεια αλλαευδοκησαντες τη αδικια 13 ημεις δε οφειλομενευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοιηγαπημενοι υπο κυριου οτι ειλατο υμας ο θεοςαπαρχην εις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος καιπιστει αληθειας 14 εις ο [και] εκαλεσεν υμας διατου ευαγγελιου ημων εις περιποιησιν δοξης τουκυριου ημων ιησου χριστου 15 αρα ουν αδελφοιστηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις αςεδιδαχθητε ειτε δια λογου ειτε δι επιστολης ημων16 αυτος δε ο κυριος ημων ιησους χριστος και [ο]θεος ο πατηρ ημων ο αγαπησας ημας και δουςπαρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθην εν χαριτι17 παρακαλεσαι υμων τας καρδιας και στηριξαι ενπαντι εργω και λογω αγαθω

το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημωνινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηταικαθως και προς υμας 2 και ινα ρυσθωμεν

απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρπαντων η πιστις 3 πιστος δε εστιν ο κυριος οςστηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου 4

πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι απαραγγελλομεν [και] ποιειτε και ποιησετε 5 ο δεκυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις τηναγαπην του θεου και εις την υπομονην του χριστου6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι τουκυριου [ημων] ιησου χριστου στελλεσθαι υμας αποπαντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μηκατα την παραδοσιν ην παρελαβοσαν παρ ημων 7

αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκητακτησαμεν εν υμιν 8 ουδε δωρεαν αρτονεφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθωνυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μηεπιβαρησαι τινα υμων 9 ουχ οτι ουκ εχομενεξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις τομιμεισθαι ημας 10 και γαρ οτε ημεν προς υμαςτουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελειεργαζεσθαι μηδε εσθιετω 11 ακουομεν γαρ τιναςπεριπατουντας εν υμιν ατακτως μηδενεργαζομενους αλλα περιεργαζομενους 12 τοις δε

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β 1:2 138 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β 3:12

τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν ενκυριω ιησου χριστω ινα μετα ησυχιας εργαζομενοιτον εαυτων αρτον εσθιωσιν 13 υμεις δε αδελφοι μηεγκακησητε καλοποιουντες 14 ει δε τις ουχυπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτονσημειουσθε μη συναναμιγνυσθαι αυτω ιναεντραπη 15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα

νουθετειτε ως αδελφον 16 αυτος δε ο κυριος τηςειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντιτροπω ο κυριος μετα παντων υμων 17 ο ασπασμοςτη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν πασηεπιστολη ουτως γραφω 18 η χαρις του κυριουημων ιησου χριστου μετα παντων υμων

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β 3:13 139 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β 3:18

1

2

3

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α

παυλος αποστολος χριστου ιησου κατεπιταγην θεου σωτηρος ημων και χριστουιησου της ελπιδος ημων 2 τιμοθεω γνησιω

τεκνω εν πιστει χαρις ελεος ειρηνη απο θεουπατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων 3

καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι εν εφεσωπορευομενος εις μακεδονιαν ινα παραγγειλης τισινμη ετεροδιδασκαλειν 4 μηδε προσεχειν μυθοις καιγενεαλογιαις απεραντοις αιτινες εκζητησειςπαρεχουσιν μαλλον η οικονομιαν θεου την ενπιστει 5 το δε τελος της παραγγελιας εστιν αγαπηεκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης καιπιστεως ανυποκριτου 6 ων τινες αστοχησαντεςεξετραπησαν εις ματαιολογιαν 7 θελοντες ειναινομοδιδασκαλοι μη νοουντες μητε α λεγουσιν μητεπερι τινων διαβεβαιουνται 8 οιδαμεν δε οτι καλοςο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται 9 ειδωςτουτο οτι δικαιω νομος ου κειται ανομοις δε καιανυποτακτοις ασεβεσιν και αμαρτωλοις ανοσιοιςκαι βεβηλοις πατρολωαις και μητρολωαιςανδροφονοις 10 πορνοις αρσενοκοιταιςανδραποδισταις ψευσταις επιορκοις και ει τιετερον τη υγιαινουση διδασκαλια αντικειται 11

κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου θεου οεπιστευθην εγω 12 χαριν εχω τω ενδυναμωσαντιμε χριστω ιησου τω κυριω ημων οτι πιστον μεηγησατο θεμενος εις διακονιαν 13 το προτερονοντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην αλλαηλεηθην οτι αγνοων εποιησα εν απιστια 14

υπερεπλεονασεν δε η χαρις του κυριου ημων μεταπιστεως και αγαπης της εν χριστω ιησου 15 πιστοςο λογος και πασης αποδοχης αξιος οτι χριστοςιησους ηλθεν εις τον κοσμον αμαρτωλους σωσαιων πρωτος ειμι εγω 16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ιναεν εμοι πρωτω ενδειξηται χριστος ιησους τηναπασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν τωνμελλοντων πιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον 17

τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω μονωθεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνωναμην 18 ταυτην την παραγγελιαν παρατιθεμαι σοιτεκνον τιμοθεε κατα τας προαγουσας επι σεπροφητειας ινα στρατευη εν αυταις την καληνστρατειαν 19 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησινην τινες απωσαμενοι περι την πιστιν εναυαγησαν20 ων εστιν υμεναιος και αλεξανδρος ουςπαρεδωκα τω σατανα ινα παιδευθωσιν μηβλασφημειν

παρακαλω ουν πρωτον παντων ποιεισθαιδεησεις προσευχας εντευξεις ευχαριστιαςυπερ παντων ανθρωπων 2 υπερ βασιλεων

και παντων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον καιησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβεια καισεμνοτητι 3 τουτο καλον και αποδεκτον ενωπιοντου σωτηρος ημων θεου 4 ος παντας ανθρωπουςθελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν 5

εις γαρ θεος εις και μεσιτης θεου και ανθρωπωνανθρωπος χριστος ιησους 6 ο δους εαυτοναντιλυτρον υπερ παντων το μαρτυριον καιροιςιδιοις 7 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολοςαληθειαν λεγω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων ενπιστει και αληθεια 8 βουλομαι ουν προσευχεσθαιτους ανδρας εν παντι τοπω επαιροντας οσιουςχειρας χωρις οργης και διαλογισμου 9 ωσαυτως[και] γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδουςκαι σωφροσυνης κοσμειν εαυτας μη εν πλεγμασινκαι χρυσιω η μαργαριταις η ιματισμω πολυτελει 10

αλλ ο πρεπει γυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειανδι εργων αγαθων 11 γυνη εν ησυχια μανθανετω ενπαση υποταγη 12 διδασκειν δε γυναικι ουκεπιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι ενησυχια 13 αδαμ γαρ πρωτος επλασθη ειτα ευα 14

και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα ενπαραβασει γεγονεν 15 σωθησεται δε δια τηςτεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστει και αγαπη καιαγιασμω μετα σωφροσυνης

πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεταικαλου εργου επιθυμει 2 δει ουν τονεπισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας

γυναικος ανδρα νηφαλιον σωφρονα κοσμιονφιλοξενον διδακτικον 3 μη παροινον μη πληκτηναλλα επιεικη αμαχον αφιλαργυρον 4 του ιδιουοικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα ενυποταγη μετα πασης σεμνοτητος 5 ει δε τις τουιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιαςθεου επιμελησεται 6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθειςεις κριμα εμπεση του διαβολου 7 δει δε καιμαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη ειςονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου 8

διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινωπολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις 9 εχονταςτο μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει 10

και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειταδιακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες 11 γυναικαςωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πισταςεν πασιν 12 διακονοι εστωσαν μιας γυναικοςανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιωνοικων 13 οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμονεαυτοις καλον περιποιουνται και πολληνπαρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου 14 ταυτασοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε εν ταχει 15 εαν

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 1:2 140 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 3:15

4

5

6

δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεουαναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντοςστυλος και εδραιωμα της αληθειας 16 καιομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειαςμυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη ενπνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσινεπιστευθη εν κοσμω ανελημφθη εν δοξη

το δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροιςκαιροις αποστησονται τινες της πιστεωςπροσεχοντες πνευμασιν πλανοις και

διδασκαλιαις δαιμονιων 2 εν υποκρισειψευδολογων κεκαυστηριασμενων την ιδιανσυνειδησιν 3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαιβρωματων α ο θεος εκτισεν εις μεταλημψιν μεταευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσιν τηναληθειαν 4 οτι παν κτισμα θεου καλον και ουδεναποβλητον μετα ευχαριστιας λαμβανομενον 5

αγιαζεται γαρ δια λογου θεου και εντευξεως 6

ταυτα υποτιθεμενος τοις αδελφοις καλος εσηδιακονος χριστου ιησου εντρεφομενος τοις λογοιςτης πιστεως και της καλης διδασκαλιας ηπαρηκολουθηκας 7 τους δε βεβηλους και γραωδειςμυθους παραιτου γυμναζε δε σεαυτον προςευσεβειαν 8 η γαρ σωματικη γυμνασια προς ολιγονεστιν ωφελιμος η δε ευσεβεια προς πανταωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωης της νυνκαι της μελλουσης 9 πιστος ο λογος και πασηςαποδοχης αξιος 10 εις τουτο γαρ κοπιωμεν καιαγωνιζομεθα οτι ηλπικαμεν επι θεω ζωντι ος εστινσωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστων 11

παραγγελλε ταυτα και διδασκε 12 μηδεις σου τηςνεοτητος καταφρονειτω αλλα τυπος γινου τωνπιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πιστειεν αγνεια 13 εως ερχομαι προσεχε τη αναγνωσει τηπαρακλησει τη διδασκαλια 14 μη αμελει του εν σοιχαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μεταεπιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου 15 ταυταμελετα εν τουτοις ισθι ινα σου η προκοπη φανεραη πασιν 16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλιαεπιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων και σεαυτονσωσεις και τους ακουοντας σου

πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλα παρακαλειως πατερα νεωτερους ως αδελφους 2

πρεσβυτερας ως μητερας νεωτερας ωςαδελφας εν παση αγνεια 3 χηρας τιμα τας οντωςχηρας 4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχειμανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικον ευσεβεινκαι αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρεστιν αποδεκτον ενωπιον του θεου 5 η δε οντωςχηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι θεον καιπροσμενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαιςνυκτος και ημερας 6 η δε σπαταλωσα ζωσατεθνηκεν 7 και ταυτα παραγγελλε ιναανεπιλημπτοι ωσιν 8 ει δε τις των ιδιων καιμαλιστα οικειων ου προνοει την πιστιν ηρνηται καιεστιν απιστου χειρων 9 χηρα καταλεγεσθω μηελαττον ετων εξηκοντα γεγονυια ενος ανδρος γυνη10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ειετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησεν ει αγιων ποδαςενιψεν ει θλιβομενοις επηρκεσεν ει παντι εργω

αγαθω επηκολουθησεν 11 νεωτερας δε χηραςπαραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιν του χριστουγαμειν θελουσιν 12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτηνπιστιν ηθετησαν 13 αμα δε και αργαι μανθανουσινπεριερχομεναι τας οικιας ου μονον δε αργαι αλλακαι φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα14 βουλομαι ουν νεωτερας γαμειν τεκνογονεινοικοδεσποτειν μηδεμιαν αφορμην διδοναι τωαντικειμενω λοιδοριας χαριν 15 ηδη γαρ τινεςεξετραπησαν οπισω του σατανα 16 ει τις πιστη εχειχηρας επαρκειτω αυταις και μη βαρεισθω ηεκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση 17 οικαλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπλης τιμηςαξιουσθωσαν μαλιστα οι κοπιωντες εν λογω καιδιδασκαλια 18 λεγει γαρ η γραφη βουν αλοωντα ουφιμωσεις και αξιος ο εργατης του μισθου αυτου 19

κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχουεκτος ει μη επι δυο η τριων μαρτυρων 20 τουςαμαρτανοντας ενωπιον παντων ελεγχε ινα και οιλοιποι φοβον εχωσιν 21 διαμαρτυρομαι ενωπιοντου θεου και χριστου ιησου και των εκλεκτωναγγελων ινα ταυτα φυλαξης χωρις προκριματοςμηδεν ποιων κατα προσκλισιν 22 χειρας ταχεωςμηδενι επιτιθει μηδε κοινωνει αμαρτιαιςαλλοτριαις σεαυτον αγνον τηρει 23 μηκετιυδροποτει αλλα οινω ολιγω χρω δια τον στομαχονκαι τας πυκνας σου ασθενειας 24 τινων ανθρωπωναι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιντισιν δε και επακολουθουσιν 25 ωσαυτως και ταεργα τα καλα προδηλα και τα αλλως εχοντακρυβηναι ου δυνανται

οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιουςδεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσανινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια

βλασφημηται 2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μηκαταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιν αλλα μαλλονδουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι τηςευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε καιπαρακαλει 3 ει τις ετεροδιδασκαλει και μηπροσερχεται υγιαινουσιν λογοις τοις του κυριουημων ιησου χριστου και τη κατ ευσεβειανδιδασκαλια 4 τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλανοσων περι ζητησεις και λογομαχιας εξ ων γινεταιφθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι 5

διαπαρατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουνκαι απεστερημενων της αληθειας νομιζοντωνπορισμον ειναι την ευσεβειαν 6 εστιν δε πορισμοςμεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας 7 ουδεν γαρεισηνεγκαμεν εις τον κοσμον οτι ουδε εξενεγκειν τιδυναμεθα 8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματατουτοις αρκεσθησομεθα 9 οι δε βουλομενοιπλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδακαι επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβεραςαιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρονκαι απωλειαν 10 ριζα γαρ παντων των κακων εστινη φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαναπο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναιςπολλαις 11 συ δε ω ανθρωπε θεου ταυτα φευγεδιωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπηνυπομονην πραυπαθιαν 12 αγωνιζου τον καλον

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 3:16 141 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 6:12

αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης ειςην εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιανενωπιον πολλων μαρτυρων 13 παραγγελλω [σοι]ενωπιον του θεου του ζωογονουντος τα παντα καιχριστου ιησου του μαρτυρησαντος επι ποντιουπιλατου την καλην ομολογιαν 14 τηρησαι σε τηνεντολην ασπιλον ανεπιλημπτον μεχρι τηςεπιφανειας του κυριου ημων ιησου χριστου 15 ηνκαιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονοςδυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντων και κυριοςτων κυριευοντων 16 ο μονος εχων αθανασιαν φωςοικων απροσιτον ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε

ιδειν δυναται ω τιμη και κρατος αιωνιον αμην 17

τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μηυψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτουαδηλοτητι αλλ επι θεω τω παρεχοντι ημιν πανταπλουσιως εις απολαυσιν 18 αγαθοεργειν πλουτεινεν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον ειςτο μελλον ινα επιλαβωνται της οντως ζωης 20 ωτιμοθεε την παραθηκην φυλαξον εκτρεπομενος ταςβεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις τηςψευδωνυμου γνωσεως 21 ην τινες επαγγελλομενοιπερι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μεθ υμων

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 6:13 142 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 6:21

1

2

3

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β

παυλος αποστολος χριστου ιησου διαθεληματος θεου κατ επαγγελιαν ζωης της ενχριστω ιησου 2 τιμοθεω αγαπητω τεκνω

χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστουιησου του κυριου ημων 3 χαριν εχω τω θεω ωλατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ωςαδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταιςδεησεσιν μου νυκτος και ημερας 4 επιποθων σειδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαραςπληρωθω 5 υπομνησιν λαβων της εν σοιανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τημαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικηπεπεισμαι δε οτι και εν σοι 6 δι ην αιτιαναναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα τουθεου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρωνμου 7 ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα δειλιαςαλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου 8 μηουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημωνμηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησοντω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου 9 του σωσαντοςημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργαημων αλλα κατα ιδιαν προθεσιν και χαριν τηνδοθεισαν ημιν εν χριστω ιησου προ χρονωναιωνιων 10 φανερωθεισαν δε νυν δια τηςεπιφανειας του σωτηρος ημων χριστου ιησουκαταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δεζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου 11 εις οετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος12 δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκεπαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα καιπεπεισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μουφυλαξαι εις εκεινην την ημεραν 13 υποτυπωσιν εχευγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστεικαι αγαπη τη εν χριστω ιησου 14 την καληνπαραθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου τουενοικουντος εν ημιν 15 οιδας τουτο οτιαπεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστινφυγελος και ερμογενης 16 δωη ελεος ο κυριος τωονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξεν καιτην αλυσιν μου ουκ επαισχυνθη 17 αλλα γενομενοςεν ρωμη σπουδαιως εζητησεν με και ευρεν 18 δωηαυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινητη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συγινωσκεις

συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτιτη εν χριστω ιησου 2 και α ηκουσας παρεμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου

πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται καιετερους διδαξαι 3 συγκακοπαθησον ως καλοςστρατιωτης χριστου ιησου 4 ουδεις

στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιουπραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση 5 εανδε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμωςαθληση 6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον τωνκαρπων μεταλαμβανειν 7 νοει ο λεγω δωσει γαρσοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν 8 μνημονευε ιησουνχριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματοςδαυιδ κατα το ευαγγελιον μου 9 εν ω κακοπαθωμεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεουου δεδεται 10 δια τουτο παντα υπομενω δια τουςεκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της ενχριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου 11 πιστος ολογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν 12 ειυπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνησομεθακακεινος αρνησεται ημας 13 ει απιστουμεν εκεινοςπιστος μενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιοντου θεου μη λογομαχειν επ ουδεν χρησιμον επικαταστροφη των ακουοντων 15 σπουδασονσεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατηνανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον τηςαληθειας 16 τας δε βεβηλους κενοφωνιαςπεριιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ωνεστιν υμεναιος και φιλητος 18 οιτινες περι τηναληθειαν ηστοχησαν λεγοντες [την] αναστασιν ηδηγεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν 19 ομεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχωντην σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους ονταςαυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζωντο ονομα κυριου 20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστινμονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα καιοστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν 21

εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσταισκευος εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστον τωδεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον 22

τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δεδικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα τωνεπικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας 23

τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτουειδως οτι γεννωσιν μαχας 24 δουλον δε κυριου ουδει μαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς πανταςδιδακτικον ανεξικακον 25 εν πραυτητι παιδευοντατους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεοςμετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας 26 καιανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδοςεζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα

τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραιςενστησονται καιροι χαλεποι 2 εσονται γαροι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β 1:2 143 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β 3:2

4

υπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απειθειςαχαριστοι ανοσιοι 3 αστοργοι ασπονδοι διαβολοιακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι 4 προδοταιπροπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλον ηφιλοθεοι 5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δεδυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιαςκαι αιχμαλωτιζοντες γυναικαρια σεσωρευμενααμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις 7 παντοτεμανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειαςελθειν δυναμενα 8 ον τροπον δε ιαννης καιιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως και ουτοιανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοιτον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν 9 αλλ ουπροκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτωνεκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινων εγενετο 10

συ δε παρηκολουθησας μου τη διδασκαλια τηαγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τηαγαπη τη υπομονη 11 τοις διωγμοις τοιςπαθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχεια εν ικονιωεν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκπαντων με ερρυσατο ο κυριος 12 και παντες δε οιθελοντες ευσεβως ζην εν χριστω ιησουδιωχθησονται 13 πονηροι δε ανθρωποι και γοητεςπροκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες καιπλανωμενοι 14 συ δε μενε εν οις εμαθες καιεπιστωθης ειδως παρα τινων εμαθες 15 και οτι αποβρεφους [τα] ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σεσοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστωιησου 16 πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμοςπρος διδασκαλιαν προς ελεγμον προςεπανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη 17

ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργοναγαθον εξηρτισμενος

διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου καιχριστου ιησου του μελλοντος κρινεινζωντας και νεκρους και την επιφανειαν

αυτου και την βασιλειαν αυτου 2 κηρυξον τονλογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξονεπιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια καιδιδαχη 3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης

διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας ιδιαςεπιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλουςκνηθομενοι την ακοην 4 και απο μεν της αληθειαςτην ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθουςεκτραπησονται 5 συ δε νηφε εν πασινκακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου τηνδιακονιαν σου πληροφορησον 6 εγω γαρ ηδησπενδομαι και ο καιρος της αναλυσεως μουεφεστηκεν 7 τον καλον αγωνα ηγωνισμαι τονδρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα 8 λοιποναποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος οναποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα οδικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιντοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου 9

σπουδασον ελθειν προς με ταχεως 10 δημας γαρ μεεγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθηεις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος ειςδαλματιαν 11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκοναναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοιευχρηστος εις διακονιαν 12 τυχικον δε απεστειλαεις εφεσον 13 τον φαιλονην ον απελιπον εν τρωαδιπαρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστατας μεμβρανας 14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοικακα ενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα ταεργα αυτου 15 ον και συ φυλασσου λιαν γαραντεστη τοις ημετεροις λογοις 16 εν τη πρωτη μουαπολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες μεεγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη 17 ο δε κυριοςμοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου τοκηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσιν παντα ταεθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος 18 ρυσεταιμε ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσειεις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξαεις τους αιωνας των αιωνων αμην 19 ασπασαιπρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον 20

εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπονεν μιλητω ασθενουντα 21 σπουδασον προχειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος καιπουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοιπαντες 22 ο κυριος μετα του πνευματος σου ηχαρις μεθ υμων

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β 3:3 144 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β 4:22

1

2

3

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ

παυλος δουλος θεου αποστολος δε ιησουχριστου κατα πιστιν εκλεκτων θεου καιεπιγνωσιν αληθειας της κατ ευσεβειαν 2 επ

ελπιδι ζωης αιωνιου ην επηγγειλατο ο αψευδηςθεος προ χρονων αιωνιων 3 εφανερωσεν δεκαιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι οεπιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημωνθεου 4 τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστιν χαριςκαι ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου τουσωτηρος ημων 5 τουτου χαριν απελιπον σε ενκρητη ινα τα λειποντα επιδιορθωση καικαταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοιδιεταξαμην 6 ει τις εστιν ανεγκλητος μιας γυναικοςανηρ τεκνα εχων πιστα μη εν κατηγορια ασωτιας ηανυποτακτα 7 δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητονειναι ως θεου οικονομον μη αυθαδη μη οργιλον μηπαροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη 8 αλλαφιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιονεγκρατη 9 αντεχομενον του κατα την διδαχηνπιστου λογου ινα δυνατος η και παρακαλειν εν τηδιδασκαλια τη υγιαινουση και τους αντιλεγονταςελεγχειν 10 εισιν γαρ πολλοι [και] ανυποτακτοιματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα οι εκ τηςπεριτομης 11 ους δει επιστομιζειν οιτινες ολουςοικους ανατρεπουσιν διδασκοντες α μη δειαισχρου κερδους χαριν 12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιοςαυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηριαγαστερες αργαι 13 η μαρτυρια αυτη εστιν αληθηςδι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ιναυγιαινωσιν εν τη πιστει 14 μη προσεχοντεςιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπωναποστρεφομενων την αληθειαν 15 παντα καθαρατοις καθαροις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοιςουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νουςκαι η συνειδησις 16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοιςδε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απειθειςκαι προς παν εργον αγαθον αδοκιμοι

συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουσηδιδασκαλια 2 πρεσβυτας νηφαλιους ειναισεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη πιστει τη

αγαπη τη υπομονη 3 πρεσβυτιδας ωσαυτως ενκαταστηματι ιεροπρεπεις μη διαβολους μη οινωπολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους 4 ινασωφρονιζωσιν τας νεας φιλανδρους ειναιφιλοτεκνους 5 σωφρονας αγνας οικουργουςαγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασιν ιναμη ο λογος του θεου βλασφημηται 6 τουςνεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειν 7 περιπαντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργωνεν τη διδασκαλια αφθοριαν σεμνοτητα 8 λογον

υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπημηδεν εχων λεγειν περι ημων φαυλον 9 δουλουςιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασινευαρεστους ειναι μη αντιλεγοντας 10 μηνοσφιζομενους αλλα πασαν πιστιν ενδεικνυμενουςαγαθην ινα την διδασκαλιαν την του σωτηροςημων θεου κοσμωσιν εν πασιν 11 επεφανη γαρ ηχαρις του θεου σωτηριος πασιν ανθρωποις 12

παιδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειανκαι τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιωςκαι ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνι 13

προσδεχομενοι την μακαριαν ελπιδα καιεπιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου καισωτηρος ημων ιησου χριστου 14 ος εδωκεν εαυτονυπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασηςανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιονζηλωτην καλων εργων 15 ταυτα λαλει καιπαρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδειςσου περιφρονειτω

υπομιμνησκε αυτους αρχαις εξουσιαιςυποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργοναγαθον ετοιμους ειναι 2 μηδενα

βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασανενδεικνυμενους πραυτητα προς πανταςανθρωπους 3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοιαπειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις καιηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντεςστυγητοι μισουντες αλληλους 4 οτε δε ηχρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη τουσωτηρος ημων θεου 5 ουκ εξ εργων των ενδικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τοαυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρουπαλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστουτου σωτηρος ημων 7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινουχαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδα ζωηςαιωνιου 8 πιστος ο λογος και περι τουτωνβουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσινκαλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες θεωταυτα εστιν καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις 9

μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις καιμαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις καιματαιοι 10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν καιδευτεραν νουθεσιαν παραιτου 11 ειδως οτιεξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ωναυτοκατακριτος 12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε ητυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολινεκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι 13 ζηναν τοννομικον και απολλων σπουδαιως προπεμψον ιναμηδεν αυτοις λειπη 14 μανθανετωσαν δε και οι

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 1:2 145 ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 3:14

ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις ταςαναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι 15

ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους

φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντωνυμων

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 3:15 146 ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 3:15

1

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ

παυλος δεσμιος χριστου ιησου και τιμοθεοςο αδελφος φιλημονι τω αγαπητω καισυνεργω ημων 2 και απφια τη αδελφη και

αρχιππω τω συστρατιωτη ημων και τη κατ οικονσου εκκλησια 3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου 4

ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνειαν σουποιουμενος επι των προσευχων μου 5 ακουων σουτην αγαπην και την πιστιν ην εχεις προς τον κυριονιησουν και εις παντας τους αγιους 6 οπως ηκοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται ενεπιγνωσει παντος αγαθου του εν ημιν εις χριστον7 χαραν γαρ πολλην εσχον και παρακλησιν επι τηαγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιωναναπεπαυται δια σου αδελφε 8 διο πολλην ενχριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκον9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ωνως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος χριστουιησου 10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ονεγεννησα εν τοις δεσμοις ονησιμον 11 τον ποτε σοιαχρηστον νυνι δε [και] σοι και εμοι ευχρηστον 12

ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστιν τα εμα

σπλαγχνα 13 ον εγω εβουλομην προς εμαυτονκατεχειν ινα υπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοιςτου ευαγγελιου 14 χωρις δε της σης γνωμης ουδενηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην τοαγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον 15 ταχα γαρ διατουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτοναπεχης 16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλοναδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλονσοι και εν σαρκι και εν κυριω 17 ει ουν με εχειςκοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε 18 ει δε τιηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογα 19 εγωπαυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μηλεγω σοι οτι και σεαυτον μοι προσοφειλεις 20 ναιαδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μουτα σπλαγχνα εν χριστω 21 πεποιθως τη υπακοησου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγω ποιησεις22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτιδια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμιν 23

ασπαζεται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου ενχριστω ιησου 24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκαςοι συνεργοι μου 25 η χαρις του κυριου ιησουχριστου μετα του πνευματος υμων

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ 1:2 147 ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ 1:25

1

2

3

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεοςλαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταιςεπ εσχατου των ημερων τουτων ελαλησεν

ημιν εν υιω 2 ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ουκαι εποιησεν τους αιωνας 3 ος ων απαυγασμα τηςδοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερωντε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτουκαθαρισμον των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθισενεν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις 4 τοσουτωκρειττων γενομενος των αγγελων οσωδιαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συεγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαιαυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον 6

οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις τηνοικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτωπαντες αγγελοι θεου 7 και προς μεν τους αγγελουςλεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα καιτους λειτουργους αυτου πυρος φλογα 8 προς δετον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα τουαιωνος και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος τηςβασιλειας σου 9 ηγαπησας δικαιοσυνην καιεμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισεν σε ο θεος οθεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχουςσου 10 και συ κατ αρχας κυριε την γηνεθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οιουρανοι 11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις καιπαντες ως ιματιον παλαιωθησονται 12 και ωσειπεριβολαιον ελιξεις αυτους ως ιματιον καιαλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκεκλειψουσιν 13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκενποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρουςσου υποποδιον των ποδων σου 14 ουχι παντεςεισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαναποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομεινσωτηριαν

δια τουτο δει περισσοτερως προσεχεινημας τοις ακουσθεισιν μηποτε παραρυωμεν2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος

εγενετο βεβαιος και πασα παραβασις και παρακοηελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν 3 πως ημειςεκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριαςητις αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υποτων ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη 4

συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε καιτερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματοςαγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν 5 ου γαραγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσανπερι ης λαλουμεν 6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγωντι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος

ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον 7 ηλαττωσαςαυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμηεστεφανωσας αυτον 8 παντα υπεταξας υποκατωτων ποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαι [αυτω] ταπαντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δεουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα 9 τονδε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομενιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμηεστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντοςγευσηται θανατου 10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον ταπαντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαναγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων διαπαθηματων τελειωσαι 11 ο τε γαρ αγιαζων και οιαγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκεπαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν 12 λεγωναπαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσωεκκλησιας υμνησω σε 13 και παλιν εγω εσομαιπεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και ταπαιδια α μοι εδωκεν ο θεος 14 επει ουν τα παιδιακεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος και αυτοςπαραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια τουθανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα τουθανατου τουτ εστιν τον διαβολον 15 και απαλλαξητουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζηνενοχοι ησαν δουλειας 16 ου γαρ δηπου αγγελωνεπιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμεπιλαμβανεται 17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοιςαδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται καιπιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις τοιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου 18 εν ω γαρπεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοιςπειραζομενοις βοηθησαι

οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιουμετοχοι κατανοησατε τον αποστολον καιαρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν 2

πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν[ολω] τω οικω αυτου 3 πλειονος γαρ ουτος δοξηςπαρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχειτου οικου ο κατασκευασας αυτον 4 πας γαρ οικοςκατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντακατασκευασας θεος 5 και μωυσης μεν πιστος ενολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον τωνλαληθησομενων 6 χριστος δε ως υιος επι τον οικοναυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιανκαι το καυχημα της ελπιδος κατασχωμεν 7 διοκαθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν τηςφωνης αυτου ακουσητε 8 μη σκληρυνητε ταςκαρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα τηνημεραν του πειρασμου εν τη ερημω 9 ουεπειρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασια και ειδον

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 1:2 148 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 3:9

4

5

6

τα εργα μου τεσσερακοντα ετη 10 διο προσωχθισατη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδιααυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου 11 ως ωμοσαεν τη οργη μου ει εισελευσονται εις τηνκαταπαυσιν μου 12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσταιεν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τωαποστηναι απο θεου ζωντος 13 αλλα παρακαλειτεεαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερονκαλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη τηςαμαρτιας 14 μετοχοι γαρ του χριστου γεγοναμενεανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελουςβεβαιαν κατασχωμεν 15 εν τω λεγεσθαι σημερονεαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε ταςκαρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω 16 τινεςγαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οιεξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως 17 τισιν δεπροσωχθισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοιςαμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω 18

τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις τηνκαταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν 19 καιβλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν διαπιστιαν

φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενηςεπαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιναυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι 2 και

γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μησυγκεκερασμενους τη πιστει τοις ακουσασιν 3

εισερχομεθα γαρ εις [την] καταπαυσιν οιπιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργημου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μουκαιτοι των εργων απο καταβολης κοσμουγενηθεντων 4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομηςουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τηεβδομη απο παντων των εργων αυτου 5 και εντουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσινμου 6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν ειςαυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκεισηλθον δι απειθειαν 7 παλιν τινα οριζει ημερανσημερον εν δαυιδ λεγων μετα τοσουτον χρονονκαθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτουακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων 8 ειγαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλληςελαλει μετα ταυτα ημερας 9 αρα απολειπεταισαββατισμος τω λαω του θεου 10 ο γαρ εισελθωνεις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεναπο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην τηνκαταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματιπεση της απειθειας 12 ζων γαρ ο λογος του θεουκαι ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιρανδιστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχηςκαι πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικοςενθυμησεων και εννοιων καρδιας 13 και ουκ εστινκτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα καιτετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ονημιν ο λογος 14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγανδιεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον τουθεου κρατωμεν της ομολογιας 15 ου γαρ εχομεναρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις

ασθενειαις ημων πεπειρασμενον δε κατα παντακαθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας 16 προσερχωμεθαουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ιναλαβωμεν ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρονβοηθειαν

πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπωνλαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταταιτα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και

θυσιας υπερ αμαρτιων 2 μετριοπαθειν δυναμενοςτοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτοςπερικειται ασθενειαν 3 και δι αυτην οφειλει καθωςπερι του λαου ουτως και περι αυτου προσφερεινπερι αμαρτιων 4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει τηντιμην αλλα καλουμενος υπο του θεου καθωσπερκαι ααρων 5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτονεδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προςαυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε 6

καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνακατα την ταξιν μελχισεδεκ 7 ος εν ταις ημεραις τηςσαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τονδυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγηςισχυρας και δακρυων προσενεγκας καιεισακουσθεις απο της ευλαβειας 8 καιπερ ων υιοςεμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην 9 καιτελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτωαιτιος σωτηριας αιωνιου 10 προσαγορευθεις υποτου θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκ 11

περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτοςλεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις 12 και γαροφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλινχρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχειατης αρχης των λογιων του θεου και γεγονατεχρειαν εχοντες γαλακτος [και] ου στερεας τροφης13 πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογουδικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν 14 τελειων δε εστινη στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηριαγεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τεκαι κακου

διο αφεντες τον της αρχης του χριστουλογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μηπαλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας

απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον 2

βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρωναναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιου 3 καιτουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος 4

αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθενταςγευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου καιμετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου 5 και καλονγευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντοςαιωνος 6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν ειςμετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον τουθεου και παραδειγματιζοντας 7 γη γαρ η πιουσατον επ αυτης ερχομενον πολλακις υετον καιτικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους καιγεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου 8

εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος καικαταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν 9 πεπεισμεθαδε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενασωτηριας ει και ουτως λαλουμεν 10 ου γαρ αδικοςο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 3:10 149 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:10

7

8

ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντεςτοις αγιοις και διακονουντες 11 επιθυμουμεν δεεκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδηνπρος την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους 12

ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεωςκαι μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου14 λεγων ει μην ευλογων ευλογησω σε καιπληθυνων πληθυνω σε 15 και ουτωςμακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας 16

ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν καιπασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν οορκος 17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεοςεπιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας τοαμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οιςαδυνατον ψευσασθαι [τον] θεον ισχυρανπαρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι τηςπροκειμενης ελπιδος 19 ην ως αγκυραν εχομεν τηςψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην ειςτο εσωτερον του καταπετασματος 20 οπουπροδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα τηνταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τοναιωνα

ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημιερευς του θεου του υψιστου ο συναντησαςαβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των

βασιλεων και ευλογησας αυτον 2 ω και δεκατηναπο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μενερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δεκαι βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης 3

απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχηνημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δετω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες 4

θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω [και] δεκατην αβρααμεδωκεν εκ των ακροθινιων ο πατριαρχης 5 και οιμεν εκ των υιων λευι την ιερατειαν λαμβανοντεςεντολην εχουσιν αποδεκατουν τον λαον κατα τοννομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερεξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ 6 ο δε μηγενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν αβρααμκαι τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν 7 χωριςδε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο τουκρειττονος ευλογειται 8 και ωδε μεν δεκαταςαποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δεμαρτυρουμενος οτι ζη 9 και ως επος ειπειν διαβρααμ και λευι ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτεσυνηντησεν αυτω μελχισεδεκ 11 ει μεν ουντελειωσις δια της λευιτικης ιερωσυνης ην ο λαοςγαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα τηνταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ουκατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι 12 μετατιθεμενηςγαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσιςγινεται 13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετεραςμετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχηκεν τωθυσιαστηριω 14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδαανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλην περιιερεων ουδεν μωυσης ελαλησεν 15 και

περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα τηνομοιοτητα μελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος 16

ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεν αλλακατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου 17 μαρτυρειταιγαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξινμελχισεδεκ 18 αθετησις μεν γαρ γινεταιπροαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες καιανωφελες 19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομοςεπεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεντω θεω 20 και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας οιμεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προςαυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συιερευς εις τον αιωνα 22 κατα τοσουτο [και]κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους 23 καιοι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια τοθανατω κωλυεσθαι παραμενειν 24 ο δε δια τομενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει τηνιερωσυνην 25 οθεν και σωζειν εις το παντελεςδυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεωπαντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων 26

τοιουτος γαρ ημιν και επρεπεν αρχιερευς οσιοςακακος αμιαντος κεχωρισμενος απο τωναμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανωνγενομενος 27 ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκηνωσπερ οι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιωναμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα των του λαουτουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον ανενεγκας 28 ονομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερειςεχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας τηςμετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον

κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτονεχομεν αρχιερεα ος εκαθισεν εν δεξια τουθρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις

2 των αγιων λειτουργος και της σκηνης τηςαληθινης ην επηξεν ο κυριος ουκ ανθρωπος 3 παςγαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε καιθυσιας καθισταται οθεν αναγκαιον εχειν τι καιτουτον ο προσενεγκη 4 ει μεν ουν ην επι γης ουδαν ην ιερευς οντων των προσφεροντων κατα νομοντα δωρα 5 οιτινες υποδειγματι και σκιαλατρευουσιν των επουρανιων καθωςκεχρηματισται μωυσης μελλων επιτελειν τηνσκηνην ορα γαρ φησιν ποιησεις παντα κατα τοντυπον τον δειχθεντα σοι εν τω ορει 6 νυνι δεδιαφορωτερας τετυχεν λειτουργιας οσω καικρειττονος εστιν διαθηκης μεσιτης ητις επικρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται 7 ει γαρ ηπρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτεραςεζητειτο τοπος 8 μεμφομενος γαρ αυτους λεγειιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσωεπι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδαδιαθηκην καινην 9 ου κατα την διαθηκην ηνεποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημεραεπιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειναυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εντη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικωισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριοςδιδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:11 150 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 8:10

9

10

καρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαιαυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον 11

και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πολιτην αυτουκαι εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τονκυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου εωςμεγαλου αυτων 12 οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαιςαυτων και των αμαρτιων αυτων ου μη μνησθω ετι13 εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην τοδε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου

ειχεν μεν ουν [και] η πρωτη δικαιωματαλατρειας το τε αγιον κοσμικον 2 σκηνη γαρκατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και

η τραπεζα και η προθεσις των αρτων ητις λεγεταιαγια 3 μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη ηλεγομενη αγια αγιων 4 χρυσουν εχουσαθυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκηςπερικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνοςχρυση εχουσα το μαννα και η ραβδος ααρων ηβλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης 5

υπερανω δε αυτης χερουβιν δοξης κατασκιαζοντατο ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν καταμερος 6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων ειςμεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οιιερεις τας λατρειας επιτελουντες 7 εις δε τηνδευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ουχωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και τωντου λαου αγνοηματων 8 τουτο δηλουντος τουπνευματος του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την τωναγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτακαθ ην δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μηδυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τονλατρευοντα 10 μονον επι βρωμασιν και πομασινκαι διαφοροις βαπτισμοις δικαιωματα σαρκοςμεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα 11 χριστος δεπαραγενομενος αρχιερευς των γενομενων αγαθωνδια της μειζονος και τελειοτερας σκηνης ουχειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως 12

ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε τουιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιανλυτρωσιν ευραμενος 13 ει γαρ το αιμα τραγων καιταυρων και σποδος δαμαλεως ραντιζουσα τουςκεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκοςκαθαροτητα 14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστουος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεναμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν ημων απονεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι 15 καιδια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπωςθανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τηπρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιανλαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαιτου διαθεμενου 17 διαθηκη γαρ επι νεκροις βεβαιαεπει μηποτε ισχυει οτε ζη ο διαθεμενος 18 οθενουδε η πρωτη χωρις αιματος εγκεκαινισται 19

λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα τον νομον υπομωυσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχων[και των τραγων] μετα υδατος και εριου κοκκινουκαι υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τονλαον ερραντισεν 20 λεγων τουτο το αιμα της

διαθηκης ης ενετειλατο προς υμας ο θεος 21 καιτην σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργιαςτω αιματι ομοιως ερραντισεν 22 και σχεδον εναιματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον καιχωρις αιματεκχυσιας ου γινεται αφεσις 23 αναγκηουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοιςτουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανιακρειττοσιν θυσιαις παρα ταυτας 24 ου γαρ ειςχειροποιητα εισηλθεν αγια χριστος αντιτυπα τωναληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυνεμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων25 ουδ ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερ οαρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτον εναιματι αλλοτριω 26 επει εδει αυτον πολλακιςπαθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επισυντελεια των αιωνων εις αθετησιν [της] αμαρτιαςδια της θυσιας αυτου πεφανερωται 27 και καθοσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανεινμετα δε τουτο κρισις 28 ουτως και ο χριστος απαξπροσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιαςεκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτοναπεκδεχομενοις εις σωτηριαν

σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντωναγαθων ουκ αυτην την εικονα τωνπραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις

θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτεδυναται τους προσερχομενους τελειωσαι 2 επειουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιανεχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευονταςαπαξ κεκαθαρισμενους 3 αλλ εν αυταις αναμνησιςαμαρτιων κατ ενιαυτον 4 αδυνατον γαρ αιματαυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας 5 διοεισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν καιπροσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιουγεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημασου 8 ανωτερον λεγων οτι θυσιας και προσφοραςκαι ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησαςουδε ευδοκησας αιτινες κατα νομον προσφερονται9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι το θελημασου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση 10

εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν δια τηςπροσφορας του σωματος ιησου χριστου εφαπαξ 11

και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργωνκαι τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινεςουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας 12 ουτος δεμιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις τοδιηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου 13 το λοιπονεκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτουυποποδιον των ποδων αυτου 14 μια γαρπροσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τουςαγιαζομενους 15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευματο αγιον μετα γαρ το ειρηκεναι 16 αυτη η διαθηκηην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημεραςεκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επικαρδιας αυτων και επι την διανοιαν αυτωνεπιγραψω αυτους 17 και των αμαρτιων αυτων καιτων ανομιων αυτων ου μη μνησθησομαι ετι 18

οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 8:11 151 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:18

11

αμαρτιας 19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν ειςτην εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου 20 ηνενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν διατου καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου 22

προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας ενπληροφορια πιστεως ρεραντισμενοι τας καρδιαςαπο συνειδησεως πονηρας και λελουσμενοι τοσωμα υδατι καθαρω 23 κατεχωμεν την ομολογιαντης ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμοναγαπης και καλων εργων 25 μη εγκαταλειποντεςτην επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλαπαρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετεεγγιζουσαν την ημεραν 26 εκουσιως γαραμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιντης αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεταιθυσια 27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυροςζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους 28

αθετησας τις νομον μωυσεως χωρις οικτιρμων επιδυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει 29 ποσωδοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιοντου θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκηςκοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα τηςχαριτος ενυβρισας 30 οιδαμεν γαρ τον ειπονταεμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω και παλιν κρινεικυριος τον λαον αυτου 31 φοβερον το εμπεσειν ειςχειρας θεου ζωντος 32 αναμιμνησκεσθε δε ταςπροτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολληναθλησιν υπεμεινατε παθηματων 33 τουτο μενονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτοδε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενωνγενηθεντες 34 και γαρ τοις δεσμιοις συνεπαθησατεκαι την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μεταχαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν εαυτουςκρειττονα υπαρξιν και μενουσαν 35 μη αποβαλητεουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μεγαληνμισθαποδοσιαν 36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινατο θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε τηνεπαγγελιαν 37 ετι γαρ μικρον οσον οσον οερχομενος ηξει και ου χρονισει 38 ο δε δικαιος μουεκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκευδοκει η ψυχη μου εν αυτω 39 ημεις δε ουκ εσμενυποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως ειςπεριποιησιν ψυχης

εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασιςπραγματων ελεγχος ου βλεπομενων 2 ενταυτη γαρ εμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι

3 πιστει νοουμεν κατηρτισθαι τους αιωνας ρηματιθεου εις το μη εκ φαινομενων το βλεπομενονγεγονεναι 4 πιστει πλειονα θυσιαν αβελ παρα καινπροσηνεγκεν τω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναιδικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου τουθεου και δι αυτης αποθανων ετι λαλει 5 πιστειενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχηυρισκετο διοτι μετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρτης μεταθεσεως μεμαρτυρηται ευαρεστηκεναι τωθεω 6 χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαιπιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον τω θεω οτιεστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης

γινεται 7 πιστει χρηματισθεις νωε περι τωνμηδεπω βλεπομενων ευλαβηθεις κατεσκευασενκιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ηςκατεκρινεν τον κοσμον και της κατα πιστινδικαιοσυνης εγενετο κληρονομος 8 πιστεικαλουμενος αβρααμ υπηκουσεν εξελθειν εις τοπονον ημελλεν λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθενμη επισταμενος που ερχεται 9 πιστει παρωκησενεις γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν εν σκηναιςκατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ τωνσυγκληρονομων της επαγγελιας της αυτης 10

εξεδεχετο γαρ την τους θεμελιους εχουσαν πολινης τεχνιτης και δημιουργος ο θεος 11 πιστει καιαυτη σαρρα στειρα δυναμιν εις καταβοληνσπερματος ελαβεν και παρα καιρον ηλικιας επειπιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον 12 διο και αφενος εγεννηθησαν και ταυτα νενεκρωμενου καθωςτα αστρα του ουρανου τω πληθει και ως η αμμος ηπαρα το χειλος της θαλασσης η αναριθμητος 13

κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντες μη λαβοντεςτας επαγγελιας αλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες καιασπασαμενοι και ομολογησαντες οτι ξενοι καιπαρεπιδημοι εισιν επι της γης 14 οι γαρ τοιαυταλεγοντες εμφανιζουσιν οτι πατριδα επιζητουσιν 15

και ει μεν εκεινης εμνημονευον αφ ης εξεβησανειχον αν καιρον ανακαμψαι 16 νυν δε κρειττονοςορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διο ουκεπαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθαιαυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν 17 πιστειπροσενηνοχεν αβρααμ τον ισαακ πειραζομενος καιτον μονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελιαςαναδεξαμενος 18 προς ον ελαληθη οτι εν ισαακκληθησεται σοι σπερμα 19 λογισαμενος οτι και εκνεκρων εγειρειν δυνατος ο θεος οθεν αυτον και ενπαραβολη εκομισατο 20 πιστει και περι μελλοντωνευλογησεν ισαακ τον ιακωβ και τον ησαυ 21 πιστειιακωβ αποθνησκων εκαστον των υιων ιωσηφευλογησεν και προσεκυνησεν επι το ακρον τηςραβδου αυτου 22 πιστει ιωσηφ τελευτων περι τηςεξοδου των υιων ισραηλ εμνημονευσεν και περιτων οστεων αυτου ενετειλατο 23 πιστει μωυσηςγεννηθεις εκρυβη τριμηνον υπο των πατερωναυτου διοτι ειδον αστειον το παιδιον και ουκεφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως 24 πιστειμωυσης μεγας γενομενος ηρνησατο λεγεσθαι υιοςθυγατρος φαραω 25 μαλλον ελομενοςσυγκακουχεισθαι τω λαω του θεου η προσκαιρονεχειν αμαρτιας απολαυσιν 26 μειζονα πλουτονηγησαμενος των αιγυπτου θησαυρων τονονειδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις τηνμισθαποδοσιαν 27 πιστει κατελιπεν αιγυπτον μηφοβηθεις τον θυμον του βασιλεως τον γαραορατον ως ορων εκαρτερησεν 28 πιστειπεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν τουαιματος ινα μη ο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγηαυτων 29 πιστει διεβησαν την ερυθραν θαλασσανως δια ξηρας γης ης πειραν λαβοντες οι αιγυπτιοικατεποθησαν 30 πιστει τα τειχη ιεριχω επεσανκυκλωθεντα επι επτα ημερας 31 πιστει ρααβ ηπορνη ου συναπωλετο τοις απειθησασιν δεξαμενη

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:19 152 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:31

12

13

τους κατασκοπους μετ ειρηνης 32 και τι ετι λεγωεπιλειψει με γαρ διηγουμενον ο χρονος περιγεδεων βαρακ σαμψων ιεφθαε δαυιδ τε καισαμουηλ και των προφητων 33 οι δια πιστεωςκατηγωνισαντο βασιλειας ειργασαντο δικαιοσυνηνεπετυχον επαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων 34

εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα μαχαιρηςεδυναμωθησαν απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροιεν πολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων 35

ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τους νεκρουςαυτων αλλοι δε ετυμπανισθησαν ουπροσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κρειττονοςαναστασεως τυχωσιν 36 ετεροι δε εμπαιγμων καιμαστιγων πειραν ελαβον ετι δε δεσμων καιφυλακης 37 ελιθασθησαν επρισθησαν εν φονωμαχαιρης απεθανον περιηλθον εν μηλωταις εναιγειοις δερμασιν υστερουμενοι θλιβομενοικακουχουμενοι 38 ων ουκ ην αξιος ο κοσμος επιερημιαις πλανωμενοι και ορεσιν και σπηλαιοις καιταις οπαις της γης 39 και ουτοι παντεςμαρτυρηθεντες δια της πιστεως ουκ εκομισαντοτην επαγγελιαν 40 του θεου περι ημων κρειττον τιπροβλεψαμενου ινα μη χωρις ημων τελειωθωσιν

τοιγαρουν και ημεις τοσουτον εχοντεςπερικειμενον ημιν νεφος μαρτυρων ογκοναποθεμενοι παντα και την ευπεριστατον

αμαρτιαν δι υπομονης τρεχωμεν τον προκειμενονημιν αγωνα 2 αφορωντες εις τον της πιστεωςαρχηγον και τελειωτην ιησουν ος αντι τηςπροκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυροναισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονουτου θεου κεκαθικεν 3 αναλογισασθε γαρ τοντοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλων ειςεαυτον αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμωνεκλυομενοι 4 ουπω μεχρις αιματος αντικατεστητεπρος την αμαρτιαν ανταγωνιζομενοι 5 καιεκλελησθε της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοιςδιαλεγεται υιε μου μη ολιγωρει παιδειας κυριουμηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος 6 ον γαραγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ονπαραδεχεται 7 εις παιδειαν υπομενετε ως υιοιςυμιν προσφερεται ο θεος τις γαρ υιος ον ουπαιδευει πατηρ 8 ει δε χωρις εστε παιδειας ηςμετοχοι γεγονασιν παντες αρα νοθοι και ουχ υιοιεστε 9 ειτα τους μεν της σαρκος ημων πατεραςειχομεν παιδευτας και ενετρεπομεθα ου πολυ [δε]μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι των πνευματωνκαι ζησομεν 10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατατο δοκουν αυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερονεις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου 11 πασα δεπαιδεια προς μεν το παρον ου δοκει χαρας ειναιαλλα λυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις διαυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης 12

διο τας παρειμενας χειρας και τα παραλελυμεναγονατα ανορθωσατε 13 και τροχιας ορθας ποιειτετοις ποσιν υμων ινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δεμαλλον 14 ειρηνην διωκετε μετα παντων και τοναγιασμον ου χωρις ουδεις οψεται τον κυριον 15

επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος τουθεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και δι

αυτης μιανθωσιν πολλοι 16 μη τις πορνος ηβεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας απεδετο ταπρωτοτοκια εαυτου 17 ιστε γαρ οτι και μετεπειταθελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθημετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μεταδακρυων εκζητησας αυτην 18 ου γαρπροσεληλυθατε ψηλαφωμενω και κεκαυμενω πυρικαι γνοφω και ζοφω και θυελλη 19 και σαλπιγγοςηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντεςπαρητησαντο μη προστεθηναι αυτοις λογον 20 ουκεφερον γαρ το διαστελλομενον καν θηριον θιγη τουορους λιθοβοληθησεται 21 και ουτως φοβερον ηντο φανταζομενον μωυσης ειπεν εκφοβος ειμι καιεντρομος 22 αλλα προσεληλυθατε σιων ορει καιπολει θεου ζωντος ιερουσαλημ επουρανιω καιμυριασιν αγγελων 23 πανηγυρει και εκκλησιαπρωτοτοκων απογεγραμμενων εν ουρανοις καικριτη θεω παντων και πνευμασιν δικαιωντετελειωμενων 24 και διαθηκης νεας μεσιτη ιησουκαι αιματι ραντισμου κρειττον λαλουντι παρα τοναβελ 25 βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουντα ειγαρ εκεινοι ουκ εξεφυγον επι γης παραιτησαμενοιτον χρηματιζοντα πολυ μαλλον ημεις οι τον απουρανων αποστρεφομενοι 26 ου η φωνη την γηνεσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελται λεγων ετι απαξεγω σεισω ου μονον την γην αλλα και τον ουρανον27 το δε ετι απαξ δηλοι [την] των σαλευομενωνμεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μεινη τα μησαλευομενα 28 διο βασιλειαν ασαλευτονπαραλαμβανοντες εχωμεν χαριν δι ης λατρευωμενευαρεστως τω θεω μετα ευλαβειας και δεους 29 καιγαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκον

η φιλαδελφια μενετω 2 της φιλοξενιας μηεπιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθοντινες ξενισαντες αγγελους 3 μιμνησκεσθε

των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενωνως και αυτοι οντες εν σωματι 4 τιμιος ο γαμος ενπασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους γαρ καιμοιχους κρινει ο θεος 5 αφιλαργυρος ο τροποςαρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ουμη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω 6 ωστεθαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος [και]ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος 7

μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινεςελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ωναναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφηςμιμεισθε την πιστιν 8 ιησους χριστος εχθες καισημερον ο αυτος και εις τους αιωνας 9 διδαχαιςποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε καλον γαρχαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν ενοις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατουντες 10 εχομενθυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιανοι τη σκηνη λατρευοντες 11 ων γαρ εισφερεταιζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια τουαρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω τηςπαρεμβολης 12 διο και ιησους ινα αγιαση δια τουιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν 13

τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω τηςπαρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες 14 ουγαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:32 153 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:14

μελλουσαν επιζητουμεν 15 δι αυτου [ουν]αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεωτουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τωονοματι αυτου 16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μηεπιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειταιο θεος 17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων καιυπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχωνυμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτοποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιντουτο 18 προσευχεσθε περι ημων πειθομεθα γαροτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλωςθελοντες αναστρεφεσθαι 19 περισσοτερως δεπαρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιοναποκατασταθω υμιν 20 ο δε θεος της ειρηνης ο

αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατωντον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριονημων ιησουν 21 καταρτισαι υμας εν παντι αγαθωεις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν ημιν τοευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω ηδοξα εις τους αιωνας [των αιωνων] αμην 22

παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογουτης παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλαυμιν 23 γινωσκετε τον αδελφον ημων τιμοθεοναπολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαιυμας 24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμωνκαι παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι αποτης ιταλιας 25 η χαρις μετα παντων υμων

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:15 154 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:25

1

2

ΙΑΚΩΒΟΥ

ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστουδουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τηδιασπορα χαιρειν 2 πασαν χαραν ηγησασθε

αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητεποικιλοις 3 γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων τηςπιστεως κατεργαζεται υπομονην 4 η δε υπομονηεργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροιεν μηδενι λειπομενοι 5 ει δε τις υμων λειπεταισοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιναπλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω 6

αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρδιακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσηςανεμιζομενω και ριπιζομενω 7 μη γαρ οιεσθω οανθρωπος εκεινος οτι λημψεται τι παρα του κυριου8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοιςαυτου 9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τωυψει αυτου 10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσειαυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται 11

ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι καιεξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσενκαι η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετοουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτουμαρανθησεται 12 μακαριος ανηρ ος υπομενειπειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τονστεφανον της ζωης ον επηγγειλατο τοις αγαπωσιναυτον 13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεουπειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακωνπειραζει δε αυτος ουδενα 14 εκαστος δε πειραζεταιυπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος καιδελεαζομενος 15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσατικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισααποκυει θανατον 16 μη πλανασθε αδελφοι μουαγαπητοι 17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρηματελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατροςτων φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπηςαποσκιασμα 18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογωαληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτουκτισματων 19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω δεπας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις τολαλησαι βραδυς εις οργην 20 οργη γαρ ανδροςδικαιοσυνην θεου ουκ εργαζεται 21 διοαποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειανκακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τονδυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων 22 γινεσθε δεποιηται λογου και μη μονον ακροαταιπαραλογιζομενοι εαυτους 23 οτι ει τις ακροατηςλογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρικατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου ενεσοπτρω 24 κατενοησεν γαρ εαυτον καιαπεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην 25 ο

δε παρακυψας εις νομον τελειον τον τηςελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατηςεπιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτοςμακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται 26 ει τις δοκειθρησκος ειναι μη χαλιναγωγων γλωσσαν αυτουαλλα απατων καρδιαν αυτου τουτου ματαιος ηθρησκεια 27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρατω θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαιορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλονεαυτον τηρειν απο του κοσμου

αδελφοι μου μη εν προσωπολημψιαις εχετετην πιστιν του κυριου ημων ιησου χριστουτης δοξης 2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην

υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητι λαμπραεισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητι 3

επιβλεψητε δε επι τον φορουντα την εσθητα τηνλαμπραν και ειπητε συ καθου ωδε καλως και τωπτωχω ειπητε συ στηθι εκει η καθου υπο τουποποδιον μου 4 ου διεκριθητε εν εαυτοις καιεγενεσθε κριται διαλογισμων πονηρων 5 ακουσατεαδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τουςπτωχους τω κοσμω πλουσιους εν πιστει καικληρονομους της βασιλειας ης επηγγειλατο τοιςαγαπωσιν αυτον 6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχονουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων καιαυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια 7 ουκ αυτοιβλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφυμας 8 ει μεντοι νομον τελειτε βασιλικον κατα τηνγραφην αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτονκαλως ποιειτε 9 ει δε προσωπολημπτειτε αμαρτιανεργαζεσθε ελεγχομενοι υπο του νομου ωςπαραβαται 10 οστις γαρ ολον τον νομον τηρησηπταιση δε εν ενι γεγονεν παντων ενοχος 11 ο γαρειπων μη μοιχευσης ειπεν και μη φονευσης ει δε ουμοιχευεις φονευεις δε γεγονας παραβατης νομου12 ουτως λαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομουελευθεριας μελλοντες κρινεσθαι 13 η γαρ κρισιςανελεος τω μη ποιησαντι ελεος κατακαυχαται ελεοςκρισεως 14 τι το οφελος αδελφοι μου εαν πιστινλεγη τις εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστιςσωσαι αυτον 15 εαν αδελφος η αδελφη γυμνοιυπαρχωσιν και λειπομενοι της εφημερου τροφης16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνηθερμαινεσθε και χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις ταεπιτηδεια του σωματος τι το οφελος 17 ουτως και ηπιστις εαν μη εχη εργα νεκρα εστιν καθ εαυτην 18

αλλ ερει τις συ πιστιν εχεις καγω εργα εχω δειξονμοι την πιστιν σου χωρις των εργων καγω σοιδειξω εκ των εργων μου την πιστιν 19 συ πιστευειςοτι εις εστιν ο θεος καλως ποιεις και τα δαιμονια

ΙΑΚΩΒΟΥ 1:2 155 ΙΑΚΩΒΟΥ 2:19

3

4

5

πιστευουσιν και φρισσουσιν 20 θελεις δε γνωναι ωανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις των εργων αργηεστιν 21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργωνεδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υιον αυτου επι τοθυσιαστηριον 22 βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοιςεργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελειωθη23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δεαβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνηνκαι φιλος θεου εκληθη 24 ορατε οτι εξ εργωνδικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεως μονον 25

ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργωνεδικαιωθη υποδεξαμενη τους αγγελους και ετεραοδω εκβαλουσα 26 ωσπερ γαρ το σωμα χωριςπνευματος νεκρον εστιν ουτως και η πιστις χωριςεργων νεκρα εστιν

μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μουειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθα 2

πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογωου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατοςχαλιναγωγησαι και ολον το σωμα 3 ει δε τωνιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν ειςτο πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτωνμεταγομεν 4 ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα καιυπο ανεμων σκληρων ελαυνομενα μεταγεται υποελαχιστου πηδαλιου οπου η ορμη του ευθυνοντοςβουλεται 5 ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστινκαι μεγαλα αυχει ιδου ηλικον πυρ ηλικην υληναναπτει 6 και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιαςη γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων ησπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τοντροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο τηςγεεννης 7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινωνερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασταιτη φυσει τη ανθρωπινη 8 την δε γλωσσαν ουδειςδαμασαι δυναται ανθρωπων ακαταστατον κακονμεστη ιου θανατηφορου 9 εν αυτη ευλογουμεν τονκυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τουςανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας 10

εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια καικαταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυκαι το πικρον 12 μη δυναται αδελφοι μου συκηελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτε αλυκον γλυκυποιησαι υδωρ 13 τις σοφος και επιστημων εν υμινδειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου ενπραυτητι σοφιας 14 ει δε ζηλον πικρον εχετε καιεριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε καιψευδεσθε κατα της αληθειας 15 ουκ εστιν αυτη ησοφια ανωθεν κατερχομενη αλλα επιγειος ψυχικηδαιμονιωδης 16 οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκειακαταστασια και παν φαυλον πραγμα 17 η δεανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειταειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους καικαρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος 18

καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοιςποιουσιν ειρηνην

ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι εν υμιν ουκεντευθεν εκ των ηδονων υμων τωνστρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων 2

επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και

ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκεχετε δια το μη αιτεισθαι υμας 3 αιτειτε και ουλαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναιςυμων δαπανησητε 4 μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι ηφιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος εαν ουνβουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεουκαθισταται 5 η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγειπρος φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκισεν ενημιν 6 μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεοςυπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσινχαριν 7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τωδιαβολω και φευξεται αφ υμων 8 εγγισατε τω θεωκαι εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι καιαγνισατε καρδιας διψυχοι 9 ταλαιπωρησατε καιπενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθοςμετατραπητω και η χαρα εις κατηφειαν 10

ταπεινωθητε ενωπιον κυριου και υψωσει υμας 11

μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλωναδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλεινομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ειποιητης νομου αλλα κριτης 12 εις εστιν [ο]νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι καιαπολεσαι συ δε τις ει ο κρινων τον πλησιον 13 αγενυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσομεθαεις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτονκαι εμπορευσομεθα και κερδησομεν 14 οιτινες ουκεπιστασθε το της αυριον ποια η ζωη υμων ατμιςγαρ εστε η προς ολιγον φαινομενη επειτα καιαφανιζομενη 15 αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριοςθεληση και ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο16 νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασακαυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν 17 ειδοτι ουνκαλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν

αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντεςεπι ταις ταλαιπωριαις υμων ταιςεπερχομεναις 2 ο πλουτος υμων σεσηπεν

και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν 3 ο χρυσοςυμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτων ειςμαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμωνως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις 4 ιδου ομισθος των εργατων των αμησαντων τας χωραςυμων ο απεστερημενος αφ υμων κραζει και αι βοαιτων θερισαντων εις τα ωτα κυριου σαβαωθεισεληλυθασιν 5 ετρυφησατε επι της γης καιεσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιας υμων ενημερα σφαγης 6 κατεδικασατε εφονευσατε τονδικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν 7 μακροθυμησατεουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ογεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γηςμακροθυμων επ αυτω εως λαβη προιμον καιοψιμον 8 μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε ταςκαρδιας υμων οτι η παρουσια του κυριου ηγγικεν9 μη στεναζετε αδελφοι κατ αλληλων ινα μηκριθητε ιδου ο κριτης προ των θυρων εστηκεν 10

υποδειγμα λαβετε αδελφοι της κακοπαθιας και τηςμακροθυμιας τους προφητας οι ελαλησαν εν τωονοματι κυριου 11 ιδου μακαριζομεν τουςυπομειναντας την υπομονην ιωβ ηκουσατε και τοτελος κυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν οκυριος και οικτιρμων 12 προ παντων δε αδελφοι

ΙΑΚΩΒΟΥ 2:20 156 ΙΑΚΩΒΟΥ 5:12

μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γηνμητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι καιτο ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε 13 κακοπαθειτις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τις ψαλλετω 14

ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τουςπρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσανεπ αυτον αλειψαντες [αυτον] ελαιω εν τω ονοματιτου κυριου 15 και η ευχη της πιστεως σωσει τονκαμνοντα και εγερει αυτον ο κυριος καν αμαρτιας ηπεποιηκως αφεθησεται αυτω 16 εξομολογεισθε ουναλληλοις τας αμαρτιας και ευχεσθε υπερ αλληλων

οπως ιαθητε πολυ ισχυει δεησις δικαιουενεργουμενη 17 ηλιας ανθρωπος ην ομοιοπαθηςημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι καιουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρεις και μηναςεξ 18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος υετονεδωκεν και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτης 19

αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο τηςαληθειας και επιστρεψη τις αυτον 20 γινωσκετωοτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδουαυτου σωσει ψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψειπληθος αμαρτιων

ΙΑΚΩΒΟΥ 5:13 157 ΙΑΚΩΒΟΥ 5:20

1

2

ΠΕΤΡΟΥ Α

πετρος αποστολος ιησου χριστου εκλεκτοιςπαρεπιδημοις διασπορας ποντου γαλατιαςκαππαδοκιας ασιας και βιθυνιας 2 κατα

προγνωσιν θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος ειςυπακοην και ραντισμον αιματος ιησου χριστουχαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη 3 ευλογητος οθεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οκατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας ειςελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκνεκρων 4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντονκαι αμαραντον τετηρημενην εν ουρανοις εις υμας5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους διαπιστεως εις σωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι ενκαιρω εσχατω 6 εν ω αγαλλιασθε ολιγον αρτι ειδεον [εστιν] λυπηθεντες εν ποικιλοις πειρασμοις 7

ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερονχρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δεδοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξαν καιτιμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου 8 ον ουκιδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντεςπιστευοντες δε αγαλλιασθε χαρα ανεκλαλητω καιδεδοξασμενη 9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως[υμων] σωτηριαν ψυχων 10 περι ης σωτηριαςεξεζητησαν και εξηραυνησαν προφηται οι περι τηςεις υμας χαριτος προφητευσαντες 11 εραυνωντεςεις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοιςπνευμα χριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστονπαθηματα και τας μετα ταυτα δοξας 12 οιςαπεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουναυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια τωνευαγγελισαμενων υμας [εν] πνευματι αγιωαποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιναγγελοι παρακυψαι 13 διο αναζωσαμενοι ταςοσφυας της διανοιας υμων νηφοντες τελειωςελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εναποκαλυψει ιησου χριστου 14 ως τεκνα υπακοηςμη συσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τη αγνοιαυμων επιθυμιαις 15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμαςαγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε16 διοτι γεγραπται [οτι] αγιοι εσεσθε οτι εγω αγιος[ειμι] 17 και ει πατερα επικαλεισθε τοναπροσωπολημπτως κρινοντα κατα το εκαστουεργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονοναναστραφητε 18 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριωη χρυσιω ελυτρωθητε εκ της ματαιας υμωναναστροφης πατροπαραδοτου 19 αλλα τιμιωαιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου χριστου 20

προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμουφανερωθεντος δε επ εσχατου των χρονων δι υμας21 τους δι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντα

αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε τηνπιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον 22 τας ψυχαςυμων ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας ειςφιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ [καθαρας] καρδιαςαλληλους αγαπησατε εκτενως 23 αναγεγεννημενοιουκ εκ σπορας φθαρτης αλλα αφθαρτου δια λογουζωντος θεου και μενοντος 24 διοτι πασα σαρξ ωςχορτος και πασα δοξα αυτης ως ανθος χορτουεξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν 25 το δερημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν τορημα το ευαγγελισθεν εις υμας

αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και πανταδολον και υποκρισεις και φθονους καιπασας καταλαλιας 2 ως αρτιγεννητα βρεφη

το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτωαυξηθητε εις σωτηριαν 3 ει εγευσασθε οτι χρηστοςο κυριος 4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωνταυπο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δεθεω εκλεκτον εντιμον 5 και αυτοι ως λιθοι ζωντεςοικοδομεισθε οικος πνευματικος εις ιερατευμααγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιαςευπροσδεκτους [τω] θεω δια ιησου χριστου 6 διοτιπεριεχει εν γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθονακρογωνιαιον εκλεκτον εντιμον και ο πιστευων επαυτω ου μη καταισχυνθη 7 υμιν ουν η τιμη τοιςπιστευουσιν απιστουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασανοι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαληνγωνιας 8 και λιθος προσκομματος και πετρασκανδαλου οι προσκοπτουσιν τω λογωαπειθουντες εις ο και ετεθησαν 9 υμεις δε γενοςεκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος ειςπεριποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκσκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτουφως 10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες 11 αγαπητοιπαρακαλω ως παροικους και παρεπιδημουςαπεχεσθαι των σαρκικων επιθυμιων αιτινεςστρατευονται κατα της ψυχης 12 την αναστροφηνυμων εν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ινα εν ωκαταλαλουσιν υμων ως κακοποιων εκ των καλωνεργων εποπτευοντες δοξασωσιν τον θεον εν ημεραεπισκοπης 13 υποταγητε παση ανθρωπινη κτισειδια τον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι 14 ειτεηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησινκακοποιων επαινον δε αγαθοποιων 15 οτι ουτωςεστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας φιμουντην των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν 16 ωςελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες τηςκακιας την ελευθεριαν αλλ ως θεου δουλοι 17

παντας τιμησατε την αδελφοτητα αγαπατε τον

ΠΕΤΡΟΥ Α 1:2 158 ΠΕΤΡΟΥ Α 2:17

3

4

5

θεον φοβεισθε τον βασιλεα τιματε 18 οι οικεταιυποτασσομενοι εν παντι φοβω τοις δεσποταις ουμονον τοις αγαθοις και επιεικεσιν αλλα και τοιςσκολιοις 19 τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησιν θεουυποφερει τις λυπας πασχων αδικως 20 ποιον γαρκλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοιυπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντεςυπομενειτε τουτο χαρις παρα θεω 21 εις τουτο γαρεκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ υμων υμινυπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητετοις ιχνεσιν αυτου 22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησενουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου 23 οςλοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχων ουκηπειλει παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως 24 οςτας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματιαυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαιςαπογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τωμωλωπι ιαθητε 25 ητε γαρ ως προβατα πλανωμενοιαλλα επεστραφητε νυν επι τον ποιμενα καιεπισκοπον των ψυχων υμων

ομοιως [αι] γυναικες υποτασσομεναι τοιςιδιοις ανδρασιν ινα και ει τινες απειθουσιντω λογω δια της των γυναικων αναστροφης

ανευ λογου κερδηθησονται 2 εποπτευσαντες τηνεν φοβω αγνην αναστροφην υμων 3 ων εστω ουχ οεξωθεν εμπλοκης τριχων και περιθεσεως χρυσιωνη ενδυσεως ιματιων κοσμος 4 αλλ ο κρυπτος τηςκαρδιας ανθρωπος εν τω αφθαρτω του πραεως καιησυχιου πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεουπολυτελες 5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικεςαι ελπιζουσαι εις θεον εκοσμουν εαυταςυποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν 6 ως σαρραυπηκουσεν τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ηςεγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μηφοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν 7 οι ανδρες ομοιωςσυνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερω σκευειτω γυναικειω απονεμοντες τιμην ως καισυγκληρονομοις χαριτος ζωης εις το μηεγκοπτεσθαι τας προσευχας υμων 8 το δε τελοςπαντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοιευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες 9 μη αποδιδοντεςκακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριαςτουναντιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητεινα ευλογιαν κληρονομησητε 10 ο γαρ θελων ζωηναγαπαν και ιδειν ημερας αγαθας παυσατω τηνγλωσσαν απο κακου και χειλη του μη λαλησαιδολον 11 εκκλινατω δε απο κακου και ποιησατωαγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην 12

οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτουεις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επιποιουντας κακα 13 και τις ο κακωσων υμας εαν τουαγαθου ζηλωται γενησθε 14 αλλ ει και πασχοιτεδια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτων μηφοβηθητε μηδε ταραχθητε 15 κυριον δε τονχριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοιαει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογονπερι της εν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος καιφοβου 16 συνειδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ωκαταλαλεισθε καταισχυνθωσιν οι επηρεαζοντεςυμων την αγαθην εν χριστω αναστροφην 17

κρειττον γαρ αγαθοποιουντας ει θελοι το θεληματου θεου πασχειν η κακοποιουντας 18 οτι καιχριστος απαξ περι αμαρτιων επαθεν δικαιος υπεραδικων ινα υμας προσαγαγη τω θεω θανατωθειςμεν σαρκι ζωοποιηθεις δε πνευματι 19 εν ω καιτοις εν φυλακη πνευμασιν πορευθεις εκηρυξεν 20

απειθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο η του θεουμακροθυμια εν ημεραις νωε κατασκευαζομενηςκιβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτω ψυχαιδιεσωθησαν δι υδατος 21 ο και υμας αντιτυπον νυνσωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλασυνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον διαναστασεως ιησου χριστου 22 ος εστιν εν δεξια[του] θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντωναυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων

χριστου ουν παθοντος σαρκι και υμεις τηναυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθωνσαρκι πεπαυται αμαρτιας 2 εις το μηκετι

ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τονεπιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον 3 αρκετος γαρ οπαρεληλυθως χρονος το βουλημα των εθνωνκατειργασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαιςεπιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις καιαθεμιτοις ειδωλολατριαις 4 εν ω ξενιζονται μησυντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιαςαναχυσιν βλασφημουντες 5 οι αποδωσουσιν λογοντω ετοιμως εχοντι κριναι ζωντας και νεκρους 6 ειςτουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσινμεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεονπνευματι 7 παντων δε το τελος ηγγικενσωφρονησατε ουν και νηψατε εις προσευχας 8 προπαντων την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτιαγαπη καλυπτει πληθος αμαρτιων 9 φιλοξενοι ειςαλληλους ανευ γογγυσμου 10 εκαστος καθωςελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ωςκαλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου 11 ει τιςλαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ηςχορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος διαιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος ειςτους αιωνας των αιωνων αμην 12 αγαπητοι μηξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμινγινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος 13 αλλακαθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασινχαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτουχαρητε αγαλλιωμενοι 14 ει ονειδιζεσθε εν ονοματιχριστου μακαριοι οτι το της δοξης και το του θεουπνευμα εφ υμας αναπαυεται 15 μη γαρ τις υμωνπασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ωςαλλοτριεπισκοπος 16 ει δε ως χριστιανος μηαισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω ονοματιτουτω 17 οτι [ο] καιρος του αρξασθαι το κριμα αποτου οικου του θεου ει δε πρωτον αφ ημων τι τοτελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω 18

και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης καιαμαρτωλος που φανειται 19 ωστε και οι πασχοντεςκατα το θελημα του θεου πιστω κτιστηπαρατιθεσθωσαν τας ψυχας αυτων εν αγαθοποιια

πρεσβυτερους ουν εν υμιν παρακαλω οσυμπρεσβυτερος και μαρτυς των τουχριστου παθηματων ο και της μελλουσης

ΠΕΤΡΟΥ Α 2:18 159 ΠΕΤΡΟΥ Α 4:19

αποκαλυπτεσθαι δοξης κοινωνος 2 ποιμανατε τοεν υμιν ποιμνιον του θεου [επισκοπουντες] μηαναγκαστως αλλα εκουσιως κατα θεον μηδεαισχροκερδως αλλα προθυμως 3 μηδ ωςκατακυριευοντες των κληρων αλλα τυποι γινομενοιτου ποιμνιου 4 και φανερωθεντος τουαρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινον τηςδοξης στεφανον 5 ομοιως νεωτεροι υποταγητεπρεσβυτεροις παντες δε αλληλοις τηνταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι [ο] θεοςυπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσινχαριν 6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειρατου θεου ινα υμας υψωση εν καιρω 7 πασαν τηνμεριμναν υμων επιριψαντες επ αυτον οτι αυτωμελει περι υμων 8 νηψατε γρηγορησατε ο

αντιδικος υμων διαβολος ως λεων ωρυομενοςπεριπατει ζητων [τινα] καταπιειν 9 ω αντιστητεστερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα των παθηματωντη εν [τω] κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι 10

ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις τηναιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω [ιησου] ολιγονπαθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσειθεμελιωσει 11 αυτω το κρατος εις τους αιωναςαμην 12 δια σιλουανου υμιν του πιστου αδελφουως λογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλων καιεπιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του θεουεις ην στητε 13 ασπαζεται υμας η εν βαβυλωνισυνεκλεκτη και μαρκος ο υιος μου 14 ασπασασθεαλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνη υμιν πασιντοις εν χριστω

ΠΕΤΡΟΥ Α 5:2 160 ΠΕΤΡΟΥ Α 5:14

1

2

ΠΕΤΡΟΥ Β

συμεων πετρος δουλος και αποστολοςιησου χριστου τοις ισοτιμον ημιν λαχουσινπιστιν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και

σωτηρος ιησου χριστου 2 χαρις υμιν και ειρηνηπληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου τουκυριου ημων 3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεωςαυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενηςδια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας ιδιαδοξη και αρετη 4 δι ων τα τιμια και μεγιστα ημινεπαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθεθειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν τωκοσμω εν επιθυμια φθορας 5 και αυτο τουτο δεσπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατεεν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη τηνγνωσιν 6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τηεγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη τηνευσεβειαν 7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν ενδε τη φιλαδελφια την αγαπην 8 ταυτα γαρ υμινυπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδεακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημωνιησου χριστου επιγνωσιν 9 ω γαρ μη παρεστινταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβων τουκαθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων 10 διομαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων τηνκλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντεςου μη πταισητε ποτε 11 ουτως γαρ πλουσιωςεπιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιονβασιλειαν του κυριου ημων και σωτηρος ιησουχριστου 12 διο μελλησω αει υμας υπομιμνησκεινπερι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγμενους εντη παρουση αληθεια 13 δικαιον δε ηγουμαι εφοσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρειν υμαςεν υπομνησει 14 ειδως οτι ταχινη εστιν η αποθεσιςτου σκηνωματος μου καθως και ο κυριος ημωνιησους χριστος εδηλωσεν μοι 15 σπουδασω δε καιεκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον τηντουτων μνημην ποιεισθαι 16 ου γαρσεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντεςεγνωρισαμεν υμιν την του κυριου ημων ιησουχριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπταιγενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος 17 λαβωνγαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνηςενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπουςδοξης ο υιος μου ο αγαπητος μου ουτος εστιν ειςον εγω ευδοκησα 18 και ταυτην την φωνην ημειςηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντεςεν τω αγιω ορει 19 και εχομεν βεβαιοτερον τονπροφητικον λογον ω καλως ποιειτε προσεχοντεςως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ουημερα διαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις

καρδιαις υμων 20 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτιπασα προφητεια γραφης ιδιας επιλυσεως ουγινεται 21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθηπροφητεια ποτε αλλα υπο πνευματος αγιουφερομενοι ελαλησαν απο θεου ανθρωποι

εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαωως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοιοιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας

και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοιεπαγοντες εαυτοις ταχινην απωλειαν 2 και πολλοιεξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις δι ους ηοδος της αληθειας βλασφημηθησεται 3 και ενπλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονταιοις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλειααυτων ου νυσταζει 4 ει γαρ ο θεος αγγελωναμαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα σειραις ζοφουταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τηρουμενους 5

και αρχαιου κοσμου ουκ εφεισατο αλλα ογδοοννωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξεν κατακλυσμονκοσμω ασεβων επαξας 6 και πολεις σοδομων καιγομορρας τεφρωσας [καταστροφη] κατεκρινενυποδειγμα μελλοντων ασεβεσιν τεθεικως 7 καιδικαιον λωτ καταπονουμενον υπο της τωναθεσμων εν ασελγεια αναστροφης ερρυσατο 8

βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιος εγκατοικων εναυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοιςεργοις εβασανιζεν 9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκπειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεωςκολαζομενους τηρειν 10 μαλιστα δε τους οπισωσαρκος εν επιθυμια μιασμου πορευομενους καικυριοτητος καταφρονουντας τολμηται αυθαδειςδοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες 11 οπουαγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ουφερουσιν κατ αυτων παρα κυριου βλασφημονκρισιν 12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημεναφυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσινβλασφημουντες εν τη φθορα αυτων καιφθαρησονται 13 αδικουμενοι μισθον αδικιαςηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι καιμωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτωνσυνευωχουμενοι υμιν 14 οφθαλμους εχοντεςμεστους μοιχαλιδος και ακαταπαυστους αμαρτιαςδελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιανγεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες καταρας τεκνα15 καταλειποντες ευθειαν οδον επλανηθησανεξακολουθησαντες τη οδω του βαλααμ του βοσορος μισθον αδικιας ηγαπησεν 16 ελεγξιν δε εσχενιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον εν ανθρωπουφωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητουπαραφρονιαν 17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και

ΠΕΤΡΟΥ Β 1:2 161 ΠΕΤΡΟΥ Β 2:17

3

ομιχλαι υπο λαιλαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος τουσκοτους τετηρηται 18 υπερογκα γαρ ματαιοτητοςφθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκοςασελγειαις τους ολιγως αποφευγοντας τους ενπλανη αναστρεφομενους 19 ελευθεριαν αυτοιςεπαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες τηςφθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω δεδουλωται 20 ειγαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου ενεπιγνωσει του κυριου [ημων] και σωτηρος ιησουχριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνταιγεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων 21

κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδοντης δικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι εκ τηςπαραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης 22

συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιαςκυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υςλουσαμενη εις κυλισμον βορβορου

ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφωεπιστολην εν αις διεγειρω υμων ενυπομνησει την ειλικρινη διανοιαν 2

μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο τωναγιων προφητων και της των αποστολων υμωνεντολης του κυριου και σωτηρος 3 τουτο πρωτονγινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων τωνημερων [εν] εμπαιγμονη εμπαικται κατα τας ιδιαςεπιθυμιας αυτων πορευομενοι 4 και λεγοντες πουεστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ης γαροι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απαρχης κτισεως 5 λανθανει γαρ αυτους τουτοθελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξυδατος και δι υδατος συνεστωσα τω του θεου λογω6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθειςαπωλετο 7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτωλογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις

ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβωνανθρωπων 8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμαςαγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριω ως χιλια ετηκαι χιλια ετη ως ημερα μια 9 ου βραδυνει κυριοςτης επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλαμακροθυμει εις υμας μη βουλομενος τιναςαπολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι 10

ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοιροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμεναλυθησεται και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται11 τουτων ουτως παντων λυομενων ποταπους δειυπαρχειν [υμας] εν αγιαις αναστροφαις καιευσεβειαις 12 προσδοκωντας και σπευδοντας τηνπαρουσιαν της του θεου ημερας δι ην ουρανοιπυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενατηκεται 13 καινους δε ουρανους και γην καινηνκατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν εν οιςδικαιοσυνη κατοικει 14 διο αγαπητοι ταυταπροσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοιαυτω ευρεθηναι εν ειρηνη 15 και την του κυριουημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και οαγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα τηνδοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν 16 ως και ενπασαις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εναις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις καιαστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφαςπρος την ιδιαν αυτων απωλειαν 17 υμεις ουναγαπητοι προγινωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τητων αθεσμων πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε τουιδιου στηριγμου 18 αυξανετε δε εν χαριτι καιγνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησουχριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος[αμην]

ΠΕΤΡΟΥ Β 2:18 162 ΠΕΤΡΟΥ Β 3:18

1

2

3

ΙΩΑΝΝΟΥ Α

ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεντοις οφθαλμοις ημων ο εθεασαμεθα και αιχειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου

της ζωης 2 και η ζωη εφανερωθη και εωρακαμενκαι μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν υμιν την ζωηντην αιωνιον ητις ην προς τον πατερα καιεφανερωθη ημιν 3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεναπαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιανεχητε μεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετερα μετατου πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου4 και ταυτα γραφομεν ημεις ινα η χαρα ημων ηπεπληρωμενη 5 και εστιν αυτη η αγγελια ηνακηκοαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι οθεος φως εστιν και σκοτια εν αυτω ουκ εστινουδεμια 6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μεταυτου και εν τω σκοτει περιπατωμεν ψευδομεθακαι ου ποιουμεν την αληθειαν 7 εαν δε εν τω φωτιπεριπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιανεχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου του υιουαυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας 8 εανειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτουςπλανωμεν και η αληθεια ουκ εστιν εν ημιν 9 εανομολογωμεν τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν καιδικαιος ινα αφη ημιν τας αμαρτιας και καθαρισηημας απο πασης αδικιας 10 εαν ειπωμεν οτι ουχημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογοςαυτου ουκ εστιν εν ημιν

τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μηαμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητονεχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον

δικαιον 2 και αυτος ιλασμος εστιν περι τωναμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονοναλλα και περι ολου του κοσμου 3 και εν τουτωγινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολαςαυτου τηρωμεν 4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και ταςεντολας αυτου μη τηρων ψευστης εστιν και εντουτω η αληθεια ουκ εστιν 5 ος δ αν τηρη αυτουτον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεουτετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτωεσμεν 6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφειλει καθωςεκεινος περιεπατησεν και αυτος [ουτως]περιπατειν 7 αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφωυμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης ηεντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε 8

παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν αληθεςεν αυτω και εν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και τοφως το αληθινον ηδη φαινει 9 ο λεγων εν τω φωτιειναι και τον αδελφον αυτου μισων εν τη σκοτιαεστιν εως αρτι 10 ο αγαπων τον αδελφον αυτου εντω φωτι μενει και σκανδαλον εν αυτω ουκ εστιν 11

ο δε μισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστινκαι εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν πουυπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμουςαυτου 12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αιαμαρτιαι δια το ονομα αυτου 13 γραφω υμινπατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιννεανισκοι οτι νενικηκατε τον πονηρον εγραψα υμινπαιδια οτι εγνωκατε τον πατερα 14 εγραψα υμινπατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιννεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος του θεου ενυμιν μενει και νενικηκατε τον πονηρον 15 μηαγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τιςαγαπα τον κοσμον ουκ εστιν η αγαπη του πατροςεν αυτω 16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια τηςσαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και ηαλαζονεια του βιου ουκ εστιν εκ του πατρος αλλ εκτου κοσμου εστιν 17 και ο κοσμος παραγεται και ηεπιθυμια αυτου ο δε ποιων το θελημα του θεουμενει εις τον αιωνα 18 παιδια εσχατη ωρα εστιν καικαθως ηκουσατε οτι αντιχριστος ερχεται και νυναντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκομεν οτιεσχατη ωρα εστιν 19 εξ ημων εξηλθαν αλλ ουκησαν εξ ημων ει γαρ εξ ημων ησαν μεμενηκεισαναν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισινπαντες εξ ημων 20 και υμεις χρισμα εχετε απο τουαγιου και οιδατε παντες 21 ουκ εγραψα υμιν οτιουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην καιοτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν 22 τιςεστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκεστιν ο χριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος οαρνουμενος τον πατερα και τον υιον 23 πας οαρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει οομολογων τον υιον και τον πατερα εχει 24 υμεις οηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμινμεινη ο απ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιω καιεν τω πατρι μενειτε 25 και αυτη εστιν η επαγγελιαην αυτος επηγγειλατο ημιν την ζωην την αιωνιον26 ταυτα εγραψα υμιν περι των πλανωντων υμας27 και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει ενυμιν και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκη υμας αλλως το αυτου χρισμα διδασκει υμας περι παντων καιαληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθωςεδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω 28 και νυν τεκνιαμενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθη σχωμενπαρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τηπαρουσια αυτου 29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστινγινωσκετε οτι και πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξαυτου γεγεννηται

ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ημιν οπατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμεν

ΙΩΑΝΝΟΥ Α 1:2 163 ΙΩΑΝΝΟΥ Α 2:29

4

5

δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει ημας οτι ουκ εγνωαυτον 2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν και ουπωεφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθηομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθωςεστιν 3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτωαγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν 4 πας οποιων την αμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και ηαμαρτια εστιν η ανομια 5 και οιδατε οτι εκεινοςεφανερωθη ινα τας αμαρτιας αρη και αμαρτια εναυτω ουκ εστιν 6 πας ο εν αυτω μενων ουχαμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτονουδε εγνωκεν αυτον 7 τεκνια μηδεις πλανατω υμαςο ποιων την δικαιοσυνην δικαιος εστιν καθωςεκεινος δικαιος εστιν 8 ο ποιων την αμαρτιαν εκτου διαβολου εστιν οτι απ αρχης ο διαβολοςαμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεουινα λυση τα εργα του διαβολου 9 πας ογεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτισπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναταιαμαρτανειν οτι εκ του θεου γεγεννηται 10 εν τουτωφανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα τουδιαβολου πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκτου θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου 11

οτι αυτη εστιν η αγγελια ην ηκουσατε απ αρχης ινααγαπωμεν αλληλους 12 ου καθως καιν εκ τουπονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου καιχαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτουπονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια 13

[και] μη θαυμαζετε αδελφοι ει μισει υμας ο κοσμος14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ τουθανατου εις την ζωην οτι αγαπωμεν τους αδελφουςο μη αγαπων μενει εν τω θανατω 15 πας ο μισωντον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν καιοιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωηναιωνιον εν αυτω μενουσαν 16 εν τουτω εγνωκαμεντην αγαπην οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχηναυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ τωναδελφων τας ψυχας θειναι 17 ος δ αν εχη τον βιοντου κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειανεχοντα και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτουπως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω 18 τεκνια μηαγαπωμεν λογω μηδε τη γλωσση αλλα εν εργω καιαληθεια 19 [και] εν τουτω γνωσομεθα οτι εκ τηςαληθειας εσμεν και εμπροσθεν αυτου πεισομεν τηνκαρδιαν ημων 20 οτι εαν καταγινωσκη ημων ηκαρδια οτι μειζων εστιν ο θεος της καρδιας ημωνκαι γινωσκει παντα 21 αγαπητοι εαν η καρδια[ημων] μη καταγινωσκη παρρησιαν εχομεν προςτον θεον 22 και ο εαν αιτωμεν λαμβανομεν απαυτου οτι τας εντολας αυτου τηρουμεν και τααρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν 23 και αυτη εστινη εντολη αυτου ινα πιστευσωμεν τω ονοματι τουυιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωμεν αλληλουςκαθως εδωκεν εντολην ημιν 24 και ο τηρων ταςεντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω καιεν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ τουπνευματος ου ημιν εδωκεν

αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλαδοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεουεστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται

εξεληλυθασιν εις τον κοσμον 2 εν τουτω γινωσκετετο πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουνχριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν 3

και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν εκ τουθεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστουο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστινηδη 4 υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατεαυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω5 αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ τουκοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει 6

ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκων τον θεονακουει ημων ος ουκ εστιν εκ του θεου ουκ ακουειημων εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα τηςαληθειας και το πνευμα της πλανης 7 αγαπητοιαγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστινκαι πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται καιγινωσκει τον θεον 8 ο μη αγαπων ουκ εγνω τονθεον οτι ο θεος αγαπη εστιν 9 εν τουτωεφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιοναυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τονκοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου 10 εν τουτω εστιν ηαγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπηκαμεν τον θεον αλλ οτιαυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιοναυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων 11

αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημειςοφειλομεν αλληλους αγαπαν 12 θεον ουδειςπωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεοςεν ημιν μενει και η αγαπη αυτου εν ημιντετελειωμενη εστιν 13 εν τουτω γινωσκομεν οτι εναυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ τουπνευματος αυτου δεδωκεν ημιν 14 και ημειςτεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηραπεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου 15 ος εανομολογηση οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου ο θεοςεν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω 16 και ημειςεγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει οθεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τηαγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω μενει 17

εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ιναπαρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως οτικαθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμωτουτω 18 φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελειααγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασινεχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη19 ημεις αγαπωμεν οτι αυτος πρωτος ηγαπησενημας 20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τοναδελφον αυτου μιση ψευστης εστιν ο γαρ μηαγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεονον ουχ εωρακεν ου δυναται αγαπαν 21 και ταυτηντην εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τονθεον αγαπα και τον αδελφον αυτου

πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστοςεκ του θεου γεγεννηται και πας ο αγαπωντον γεννησαντα αγαπα [και] τον

γεγεννημενον εξ αυτου 2 εν τουτω γινωσκομεν οτιαγαπωμεν τα τεκνα του θεου οταν τον θεοναγαπωμεν και τας εντολας αυτου ποιωμεν 3 αυτηγαρ εστιν η αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτουτηρωμεν και αι εντολαι αυτου βαρειαι ουκ εισιν 4

οτι παν το γεγεννημενον εκ του θεου νικα τον

ΙΩΑΝΝΟΥ Α 3:2 164 ΙΩΑΝΝΟΥ Α 5:4

κοσμον και αυτη εστιν η νικη η νικησασα τονκοσμον η πιστις ημων 5 τις [δε] εστιν ο νικων τονκοσμον ει μη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο υιοςτου θεου 6 ουτος εστιν ο ελθων δι υδατος καιαιματος ιησους χριστος ουκ εν τω υδατι μονον αλλεν τω υδατι και εν τω αιματι και το πνευμα εστιν τομαρτυρουν οτι το πνευμα εστιν η αληθεια 7 οτιτρεις εισιν οι μαρτυρουντες 8 το πνευμα και τουδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν 9 ειτην μαρτυριαν των ανθρωπων λαμβανομεν ημαρτυρια του θεου μειζων εστιν οτι αυτη εστιν ημαρτυρια του θεου οτι μεμαρτυρηκεν περι τουυιου αυτου 10 ο πιστευων εις τον υιον του θεουεχει την μαρτυριαν εν εαυτω ο μη πιστευων τω θεωψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν ειςτην μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι τουυιου αυτου 11 και αυτη εστιν η μαρτυρια οτι ζωηναιωνιον εδωκεν ημιν ο θεος και αυτη η ζωη εν τωυιω αυτου εστιν 12 ο εχων τον υιον εχει την ζωην ομη εχων τον υιον του θεου την ζωην ουκ εχει 13

ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε

αιωνιον τοις πιστευουσιν εις το ονομα του υιουτου θεου 14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχομενπρος αυτον οτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημααυτου ακουει ημων 15 και εαν οιδαμεν οτι ακουειημων ο εαν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεν τααιτηματα α ητηκαμεν απ αυτου 16 εαν τις ιδη τοναδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προςθανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωην τοιςαμαρτανουσιν μη προς θανατον εστιν αμαρτιαπρος θανατον ου περι εκεινης λεγω ινα ερωτηση 17

πασα αδικια αμαρτια εστιν και εστιν αμαρτια ουπρος θανατον 18 οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενοςεκ του θεου ουχ αμαρτανει αλλ ο γεννηθεις εκ τουθεου τηρει αυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου19 οιδαμεν οτι εκ του θεου εσμεν και ο κοσμοςολος εν τω πονηρω κειται 20 οιδαμεν δε οτι ο υιοςτου θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ιναγινωσκωμεν τον αληθινον και εσμεν εν τω αληθινωεν τω υιω αυτου ιησου χριστω ουτος εστιν οαληθινος θεος και ζωη αιωνιος 21 τεκνια φυλαξατεεαυτα απο των ειδωλων

ΙΩΑΝΝΟΥ Α 5:5 165 ΙΩΑΝΝΟΥ Α 5:21

1

ΙΩΑΝΝΟΥ Β

ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοιςτεκνοις αυτης ους εγω αγαπω εν αληθειακαι ουκ εγω μονος αλλα και παντες οι

εγνωκοτες την αληθειαν 2 δια την αληθειαν τηνμενουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα3 εσται μεθ ημων χαρις ελεος ειρηνη παρα θεουπατρος και παρα ιησου χριστου του υιου τουπατρος εν αληθεια και αγαπη 4 εχαρην λιαν οτιευρηκα εκ των τεκνων σου περιπατουντας εναληθεια καθως εντολην ελαβομεν παρα του πατρος5 και νυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντολην καινηνγραφων σοι αλλα ην ειχομεν απ αρχης ινααγαπωμεν αλληλους 6 και αυτη εστιν η αγαπη ιναπεριπατωμεν κατα τας εντολας αυτου αυτη ηεντολη εστιν καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτηπεριπατητε 7 οτι πολλοι πλανοι εξηλθον εις τον

κοσμον οι μη ομολογουντες ιησουν χριστονερχομενον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος και οαντιχριστος 8 βλεπετε εαυτους ινα μη απολεσητε αειργασαμεθα αλλα μισθον πληρη απολαβητε 9 παςο προαγων και μη μενων εν τη διδαχη του χριστουθεον ουκ εχει ο μενων εν τη διδαχη ουτος και τονπατερα και τον υιον εχει 10 ει τις ερχεται προςυμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μηλαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μηλεγετε 11 ο λεγων γαρ αυτω χαιρειν κοινωνει τοιςεργοις αυτου τοις πονηροις 12 πολλα εχων υμινγραφειν ουκ εβουληθην δια χαρτου και μελανοςαλλα ελπιζω γενεσθαι προς υμας και στομα προςστομα λαλησαι ινα η χαρα ημων πεπληρωμενη η 13

ασπαζεται σε τα τεκνα της αδελφης σου τηςεκλεκτης

ΙΩΑΝΝΟΥ Β 1:2 166 ΙΩΑΝΝΟΥ Β 1:13

1

ΙΩΑΝΝΟΥ Γ

ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητω ον εγωαγαπω εν αληθεια 2 αγαπητε περι παντωνευχομαι σε ευοδουσθαι και υγιαινειν καθως

ευοδουται σου η ψυχη 3 εχαρην γαρ λιανερχομενων αδελφων και μαρτυρουντων σου τηαληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις 4

μειζοτεραν τουτων ουκ εχω χαραν ινα ακουω ταεμα τεκνα εν τη αληθεια περιπατουντα 5 αγαπητεπιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους καιτουτο ξενους 6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπηενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησεις προπεμψαςαξιως του θεου 7 υπερ γαρ του ονοματος εξηλθονμηδεν λαμβανοντες απο των εθνικων 8 ημεις ουνοφειλομεν υπολαμβανειν τους τοιουτους ινασυνεργοι γινωμεθα τη αληθεια 9 εγραψα τι τηεκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης

ουκ επιδεχεται ημας 10 δια τουτο εαν ελθωυπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροιςφλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτεαυτος επιδεχεται τους αδελφους και τουςβουλομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον οαγαθοποιων εκ του θεου εστιν ο κακοποιων ουχεωρακεν τον θεον 12 δημητριω μεμαρτυρηται υποπαντων και υπο αυτης της αληθειας και ημεις δεμαρτυρουμεν και οιδας οτι η μαρτυρια ημωναληθης εστιν 13 πολλα ειχον γραψαι σοι αλλ ουθελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφειν 14

ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομα προς στομαλαλησομεν 15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοιασπαζου τους φιλους κατ ονομα

ΙΩΑΝΝΟΥ Γ 1:2 167 ΙΩΑΝΝΟΥ Γ 1:15

1

ΙΟΥΔΑ

ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δειακωβου τοις εν θεω πατρι ηγαπημενοις καιιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις 2 ελεος

υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθειη 3 αγαπητοιπασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περι τηςκοινης ημων σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμινπαρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθεισητοις αγιοις πιστει 4 παρεισεδυσαν γαρ τινεςανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο τοκριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριταμετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτηνκαι κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοι 5

υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας [υμας] πανταοτι [ο] κυριος απαξ λαον εκ γης αιγυπτου σωσας τοδευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσεν 6

αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχηναλλα απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισινμεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφοντετηρηκεν 7 ως σοδομα και γομορρα και αι περιαυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοιςεκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκοςετερας προκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικηνυπεχουσαι 8 ομοιως μεντοι και ουτοιενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτηταδε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν 9 ο δεμιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολωδιακρινομενος διελεγετο περι του μωυσεωςσωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκεινβλασφημιας αλλα ειπεν επιτιμησαι σοι κυριος 10

ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσαδε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοιςφθειρονται 11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καινεπορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθουεξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο12 ουτοι εισιν οι εν ταις αγαπαις υμων σπιλαδεςσυνευωχουμενοι αφοβως εαυτους ποιμαινοντες

νεφελαι ανυδροι υπο ανεμων παραφερομεναιδενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανονταεκριζωθεντα 13 κυματα αγρια θαλασσηςεπαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερεςπλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνατετηρηται 14 προεφητευσεν δε και τουτοιςεβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριοςεν αγιαις μυριασιν αυτου 15 ποιησαι κρισιν καταπαντων και ελεγξαι πασαν ψυχην περι παντων τωνεργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περιπαντων των σκληρων ων ελαλησαν κατ αυτουαμαρτωλοι ασεβεις 16 ουτοι εισιν γογγυσταιμεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας εαυτωνπορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκαθαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν 17 υμεις δεαγαπητοι μνησθητε των ρηματων τωνπροειρημενων υπο των αποστολων του κυριουημων ιησου χριστου 18 οτι ελεγον υμιν [οτι] επεσχατου [του] χρονου εσονται εμπαικται κατα ταςεαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειων 19

ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες ψυχικοι πνευμα μηεχοντες 20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντεςεαυτους τη αγιωτατη υμων πιστει εν πνευματι αγιωπροσευχομενοι 21 εαυτους εν αγαπη θεουτηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριουημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον 22 και ουςμεν ελεατε διακρινομενους 23 ους δε σωζετε εκπυρος αρπαζοντες ους δε ελεατε εν φοβωμισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενονχιτωνα 24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμαςαπταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξηςαυτου αμωμους εν αγαλλιασει 25 μονω θεω σωτηριημων δια ιησου χριστου του κυριου ημων δοξαμεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προ παντος τουαιωνος και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην

ΙΟΥΔΑ 1:2 168 ΙΟΥΔΑ 1:25

1

2

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

αποκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτωο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου α δειγενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας

δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωαννη 2

ος εμαρτυρησεν τον λογον του θεου και τηνμαρτυριαν ιησου χριστου οσα ειδεν 3 μακαριος οαναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους τηςπροφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμεναο γαρ καιρος εγγυς 4 ιωαννης ταις επτα εκκλησιαιςταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο ο ων καιο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματωνα ενωπιον του θρονου αυτου 5 και απο ιησουχριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος τωννεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τωαγαπωντι ημας και λυσαντι ημας εκ των αμαρτιωνημων εν τω αιματι αυτου 6 και εποιησεν ημαςβασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω ηδοξα και το κρατος εις τους αιωνας [των αιωνων]αμην 7 ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεταιαυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτονεξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαιτης γης ναι αμην 8 εγω ειμι το αλφα και το ω λεγεικυριος ο θεος ο ων και ο ην και ο ερχομενος οπαντοκρατωρ 9 εγω ιωαννης ο αδελφος υμων καισυγκοινωνος εν τη θλιψει και βασιλεια καιυπομονη εν ιησου εγενομην εν τη νησω τηκαλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και τηνμαρτυριαν ιησου 10 εγενομην εν πνευματι εν τηκυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνηνμεγαλην ως σαλπιγγος 11 λεγουσης ο βλεπειςγραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επταεκκλησιαις εις εφεσον και εις σμυρναν και ειςπεργαμον και εις θυατειρα και εις σαρδεις και ειςφιλαδελφειαν και εις λαοδικειαν 12 και επεστρεψαβλεπειν την φωνην ητις ελαλει μετ εμου καιεπιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας 13 και ενμεσω των λυχνιων ομοιον υιον ανθρωπουενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενον προς τοιςμαστοις ζωνην χρυσαν 14 η δε κεφαλη αυτου και αιτριχες λευκαι ως εριον λευκον ως χιων και οιοφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος 15 και οι ποδεςαυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινωπεπυρωμενης και η φωνη αυτου ως φωνη υδατωνπολλων 16 και εχων εν τη δεξια χειρι αυτουαστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαιαδιστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ωςο ηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου 17 και οτεειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ωςνεκρος και εθηκεν την δεξιαν αυτου επ εμε λεγωνμη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος 18 και ο

ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τουςαιωνας των αιωνων και εχω τας κλεις του θανατουκαι του αδου 19 γραψον ουν α ειδες και α εισιν καια μελλει γενεσθαι μετα ταυτα 20 το μυστηριον τωνεπτα αστερων ους ειδες επι της δεξιας μου και ταςεπτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοιτων επτα εκκλησιων εισιν και αι λυχνιαι αι επταεπτα εκκλησιαι εισιν

τω αγγελω της εν εφεσω εκκλησιας γραψονταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εντη δεξια αυτου ο περιπατων εν μεσω των

επτα λυχνιων των χρυσων 2 οιδα τα εργα σου καιτον κοπον και την υπομονην σου και οτι ου δυνηβαστασαι κακους και επειρασας τους λεγονταςεαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρεςαυτους ψευδεις 3 και υπομονην εχεις καιεβαστασας δια το ονομα μου και ου κεκοπιακες 4

αλλα εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτηναφηκες 5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας καιμετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μηερχομαι σοι και κινησω την λυχνιαν σου εκ τουτοπου αυτης εαν μη μετανοησης 6 αλλα τουτοεχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγωμισω 7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγειταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω φαγειν εκτου ξυλου της ζωης ο εστιν εν τω παραδεισω τουθεου 8 και τω αγγελω της εν σμυρνη εκκλησιαςγραψον ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος οςεγενετο νεκρος και εζησεν 9 οιδα σου την θλιψινκαι την πτωχειαν αλλα πλουσιος ει και τηνβλασφημιαν εκ των λεγοντων ιουδαιους ειναιεαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα10 μηδεν φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλειβαλλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ιναπειρασθητε και εξετε θλιψιν ημερων δεκα γινουπιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανοντης ζωης 11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμαλεγει ταις εκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη εκ τουθανατου του δευτερου 12 και τω αγγελω της ενπεργαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τηνρομφαιαν την διστομον την οξειαν 13 οιδα πουκατοικεις οπου ο θρονος του σατανα και κρατεις τοονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστιν μου και ενταις ημεραις αντιπας ο μαρτυς μου ο πιστος μου οςαπεκτανθη παρ υμιν οπου ο σατανας κατοικει 14

αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εχεις εκει κρατουνταςτην διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεν τω βαλακ βαλεινσκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ φαγεινειδωλοθυτα και πορνευσαι 15 ουτως εχεις και συκρατουντας την διδαχην [των] νικολαιτων ομοιως

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 1:2 169 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 2:15

3

4

16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ καιπολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματοςμου 17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγειταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω του μαννατου κεκρυμμενου και δωσω αυτω ψηφον λευκηνκαι επι την ψηφον ονομα καινον γεγραμμενον οουδεις οιδεν ει μη ο λαμβανων 18 και τω αγγελωτης εν θυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ουιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους αυτου ωςφλογα πυρος και οι ποδες αυτου ομοιοιχαλκολιβανω 19 οιδα σου τα εργα και την αγαπηνκαι την πιστιν και την διακονιαν και την υπομονηνσου και τα εργα σου τα εσχατα πλειονα τωνπρωτων 20 αλλα εχω κατα σου οτι αφεις τηνγυναικα ιεζαβελ η λεγουσα εαυτην προφητιν καιδιδασκει και πλανα τους εμους δουλους πορνευσαικαι φαγειν ειδωλοθυτα 21 και εδωκα αυτη χρονονινα μετανοηση και ου θελει μετανοησαι εκ τηςπορνειας αυτης 22 ιδου βαλλω αυτην εις κλινηνκαι τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαληνεαν μη μετανοησωσιν εκ των εργων αυτης 23 και τατεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονταιπασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο εραυνων νεφρουςκαι καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργαυμων 24 υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις ενθυατειροις οσοι ουκ εχουσιν την διδαχην ταυτηνοιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα του σατανα ωςλεγουσιν ου βαλλω εφ υμας αλλο βαρος 25 πλην οεχετε κρατησατε αχρις ου αν ηξω 26 και ο νικωνκαι ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτωεξουσιαν επι των εθνων 27 και ποιμανει αυτους ενραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικασυντριβεται 28 ως καγω ειληφα παρα του πατροςμου και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον 29 οεχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταιςεκκλησιαις

και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιαςγραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευματατου θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα

εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει 2 γινουγρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλοναποθανειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργαπεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου 3 μνημονευεουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει καιμετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω ωςκλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε 4

αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκεμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν μετεμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν 5 ο νικων ουτωςπεριβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μηεξαλειψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωηςκαι ομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον τουπατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου 6 οεχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταιςεκκλησιαις 7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφειαεκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος οεχων την κλειν δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισεικαι κλειων και ουδεις ανοιγει 8 οιδα σου τα εργαιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ηνουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις

δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκηρνησω το ονομα μου 9 ιδου διδω εκ τηςσυναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτουςιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδουποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσινενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγωηγαπησα σε 10 οτι ετηρησας τον λογον τηςυπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας τουπειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι τηςοικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επιτης γης 11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδειςλαβη τον στεφανον σου 12 ο νικων ποιησω αυτονστυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μηεξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεουμου και το ονομα της πολεως του θεου μου τηςκαινης ιερουσαλημ η καταβαινουσα εκ τουουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου τοκαινον 13 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγειταις εκκλησιαις 14 και τω αγγελω της εν λαοδικειαεκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς οπιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του θεου15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτεζεστος οφελον ψυχρος ης η ζεστος 16 ουτως οτιχλιαρος ει και ουτε ζεστος ουτε ψυχρος μελλω σεεμεσαι εκ του στοματος μου 17 οτι λεγεις οτιπλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρειανεχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος καιελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος 18

συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιονπεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματιαλευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνητης γυμνοτητος σου και κολλουριον εγχρισαι τουςοφθαλμους σου ινα βλεπης 19 εγω οσους εαν φιλωελεγχω και παιδευω ζηλευε ουν και μετανοησον 20

ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τιςακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν [και]εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτουκαι αυτος μετ εμου 21 ο νικων δωσω αυτω καθισαιμετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα καιεκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου22 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταιςεκκλησιαις

μετα ταυτα ειδον και ιδου θυρα ηνεωγμενηεν τω ουρανω και η φωνη η πρωτη ηνηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης μετ εμου

λεγων αναβα ωδε και δειξω σοι α δει γενεσθαι μεταταυτα 2 ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδουθρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τον θρονονκαθημενος 3 και ο καθημενος ομοιος ορασει λιθωιασπιδι και σαρδιω και ιρις κυκλοθεν του θρονουομοιος ορασει σμαραγδινω 4 και κυκλοθεν τουθρονου θρονους εικοσι τεσσαρες και επι τουςθρονους εικοσι τεσσαρας πρεσβυτερουςκαθημενους περιβεβλημενους εν ιματιοις λευκοιςκαι επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσους 5

και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι καιφωναι και βρονται και επτα λαμπαδες πυροςκαιομεναι ενωπιον του θρονου α εισιν τα επταπνευματα του θεου 6 και ενωπιον του θρονου ωςθαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλω και εν μεσω του

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 2:16 170 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 4:6

5

6

7

θρονου και κυκλω του θρονου τεσσαρα ζωαγεμοντα οφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν 7 καιτο ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι και το δευτερονζωον ομοιον μοσχω και το τριτον ζωον εχων τοπροσωπον ως ανθρωπου και το τεταρτον ζωονομοιον αετω πετομενω 8 και τα τεσσαρα ζωα ενκαθ εν αυτων εχων ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν καιεσωθεν γεμουσιν οφθαλμων και αναπαυσιν ουκεχουσιν ημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιοςαγιος κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ην και ο ωνκαι ο ερχομενος 9 και οταν δωσουσιν τα ζωα δοξανκαι τιμην και ευχαριστιαν τω καθημενω επι τωθρονω τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων 10

πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροιενωπιον του καθημενου επι του θρονου καιπροσκυνησουσιν τω ζωντι εις τους αιωνας τωναιωνων και βαλουσιν τους στεφανους αυτωνενωπιον του θρονου λεγοντες 11 αξιος ει ο κυριοςκαι ο θεος ημων λαβειν την δοξαν και την τιμην καιτην δυναμιν οτι συ εκτισας τα παντα και δια τοθελημα σου ησαν και εκτισθησαν

και ειδον επι την δεξιαν του καθημενου επιτου θρονου βιβλιον γεγραμμενον εσωθενκαι οπισθεν κατεσφραγισμενον σφραγισιν

επτα 2 και ειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα ενφωνη μεγαλη τις αξιος ανοιξαι το βιβλιον καιλυσαι τας σφραγιδας αυτου 3 και ουδεις εδυνατοεν τω ουρανω ουδε επι της γης ουδε υποκατω τηςγης ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο 4 καιεκλαιον πολυ οτι ουδεις αξιος ευρεθη ανοιξαι τοβιβλιον ουτε βλεπειν αυτο 5 και εις εκ τωνπρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησεν ολεων ο εκ της φυλης ιουδα η ριζα δαυιδ ανοιξαι τοβιβλιον και τας επτα σφραγιδας αυτου 6 και ειδονεν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και ενμεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ωςεσφαγμενον εχων κερατα επτα και οφθαλμους επταοι εισιν τα [επτα] πνευματα του θεου απεσταλμενοιεις πασαν την γην 7 και ηλθεν και ειληφεν εκ τηςδεξιας του καθημενου επι του θρονου 8 και οτεελαβεν το βιβλιον τα τεσσαρα ζωα και οι εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι επεσαν ενωπιον του αρνιουεχοντες εκαστος κιθαραν και φιαλας χρυσαςγεμουσας θυμιαματων αι εισιν αι προσευχαι τωναγιων 9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ειλαβειν το βιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτουοτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω εν τω αιματι σουεκ πασης φυλης και γλωσσης και λαου και εθνους10 και εποιησας αυτους τω θεω ημων βασιλειανκαι ιερεις και βασιλευσουσιν επι της γης 11 καιειδον και ηκουσα φωνην αγγελων πολλων κυκλωτου θρονου και των ζωων και των πρεσβυτερωνκαι ην ο αριθμος αυτων μυριαδες μυριαδων καιχιλιαδες χιλιαδων 12 λεγοντες φωνη μεγαλη αξιονεστιν το αρνιον το εσφαγμενον λαβειν την δυναμινκαι πλουτον και σοφιαν και ισχυν και τιμην καιδοξαν και ευλογιαν 13 και παν κτισμα ο εν τωουρανω και επι της γης και υποκατω της γης καιεπι της θαλασσης και τα εν αυτοις παντα ηκουσαλεγοντας τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω

η ευλογια και η τιμη και η δοξα και το κρατος ειςτους αιωνας των αιωνων 14 και τα τεσσαρα ζωαελεγον αμην και οι πρεσβυτεροι επεσαν καιπροσεκυνησαν

και ειδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μιαν εκ τωνεπτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ τωντεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνη βροντης

ερχου 2 και ειδον και ιδου ιππος λευκος και οκαθημενος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτωστεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικηση 3 καιοτε ηνοιξεν την σφραγιδα την δευτεραν ηκουσατου δευτερου ζωου λεγοντος ερχου 4 και εξηλθεναλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτονεδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ της γης και ινααλληλους σφαξουσιν και εδοθη αυτω μαχαιραμεγαλη 5 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτηνηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ειδονκαι ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτονεχων ζυγον εν τη χειρι αυτου 6 και ηκουσα ωςφωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσανχοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθωνδηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης7 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτηνηκουσα φωνην του τεταρτου ζωου λεγοντος ερχου8 και ειδον και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενοςεπανω αυτου ονομα αυτω [ο] θανατος και ο αδηςηκολουθει μετ αυτου και εδοθη αυτοις εξουσια επιτο τεταρτον της γης αποκτειναι εν ρομφαια και ενλιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης 9

και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ειδονυποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας τωνεσφαγμενων δια τον λογον του θεου και δια τηνμαρτυριαν ην ειχον 10 και εκραξαν φωνη μεγαληλεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθινοςου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ τωνκατοικουντων επι της γης 11 και εδοθη αυτοιςεκαστω στολη λευκη και ερρεθη αυτοις ινααναπαυσονται ετι χρονον μικρον εως πληρωθωσινκαι οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οιμελλοντες αποκτεννεσθαι ως και αυτοι 12 και ειδονοτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και σεισμοςμεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκοςτριχινος και η σεληνη ολη εγενετο ως αιμα 13 καιοι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ωςσυκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμουμεγαλου σειομενη 14 και ο ουρανος απεχωρισθηως βιβλιον ελισσομενον και παν ορος και νησος εκτων τοπων αυτων εκινηθησαν 15 και οι βασιλειςτης γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οιπλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος καιελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και ειςτας πετρας των ορεων 16 και λεγουσιν τοις ορεσινκαι ταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημαςαπο προσωπου του καθημενου επι του θρονου καιαπο της οργης του αρνιου 17 οτι ηλθεν η ημερα ημεγαλη της οργης αυτων και τις δυναται σταθηναι

μετα τουτο ειδον τεσσαρας αγγελουςεστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γηςκρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης

ινα μη πνεη ανεμος επι της γης μητε επι της

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 4:7 171 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 6:17

8

9

θαλασσης μητε επι παν δενδρον 2 και ειδον αλλοναγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντασφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλητοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαιτην γην και την θαλασσαν 3 λεγων μη αδικησητετην γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρισφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι τωνμετωπων αυτων 4 και ηκουσα τον αριθμον τωνεσφραγισμενων εκατον τεσσερακοντα τεσσαρεςχιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιωνισραηλ 5 εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδεςεσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην δωδεκα χιλιαδεςεκ φυλης γαδ δωδεκα χιλιαδες 6 εκ φυλης ασηρδωδεκα χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλιμ δωδεκαχιλιαδες εκ φυλης μανασση δωδεκα χιλιαδες 7 εκφυλης συμεων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης λευιδωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ισσαχαρ δωδεκαχιλιαδες 8 εκ φυλης ζαβουλων δωδεκα χιλιαδες εκφυλης ιωσηφ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης βενιαμινδωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι 9 μετα ταυταειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτονουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων καιλαων και γλωσσων εστωτες ενωπιον του θρονουκαι ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολαςλευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτων 10 καικραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τωθεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω11 και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν κυκλω τουθρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρωνζωων και επεσαν ενωπιον του θρονου επι ταπροσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω 12

λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια καιη ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυςτω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην 13

και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοιουτοι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκαςτινες εισιν και ποθεν ηλθον 14 και ειρηκα αυτωκυριε μου συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οιερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναντας στολας αυτων και ελευκαναν αυτας εν τωαιματι του αρνιου 15 δια τουτο εισιν ενωπιον τουθρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας καινυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι τουθρονου σκηνωσει επ αυτους 16 ου πεινασουσιν ετιουδε διψησουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους οηλιος ουδε παν καυμα 17 οτι το αρνιον το αναμεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησειαυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλειψει οθεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων

και οταν ηνοιξεν την σφραγιδα την εβδομηνεγενετο σιγη εν τω ουρανω ως ημιωριον 2

και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιοντου θεου εστηκασιν και εδοθησαν αυτοις επτασαλπιγγες 3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθηεπι του θυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσουνκαι εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταιςπροσευχαις των αγιων παντων επι τοθυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονου4 και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταιςπροσευχαις των αγιων εκ χειρος του αγγελου

ενωπιον του θεου 5 και ειληφεν ο αγγελος τονλιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος τουθυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντοβρονται και φωναι και αστραπαι και σεισμος 6 καιοι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγαςητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσιν 7 και ο πρωτοςεσαλπισεν και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμεναεν αιματι και εβληθη εις την γην και το τριτον τηςγης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαηκαι πας χορτος χλωρος κατεκαη 8 και ο δευτεροςαγγελος εσαλπισεν και ως ορος μεγα πυρικαιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενετο τοτριτον της θαλασσης αιμα 9 και απεθανεν τοτριτον των κτισματων των εν τη θαλασση ταεχοντα ψυχας και το τριτον των πλοιωνδιεφθαρησαν 10 και ο τριτος αγγελος εσαλπισενκαι επεσεν εκ του ουρανου αστηρ μεγας καιομενοςως λαμπας και επεσεν επι το τριτον των ποταμωνκαι επι τας πηγας των υδατων 11 και το ονομα τουαστερος λεγεται ο αψινθος και εγενετο το τριτοντων υδατων εις αψινθον και πολλοι των ανθρωπωναπεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν 12 καιο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν και επληγη το τριτοντου ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτοντων αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και ηημερα μη φανη το τριτον αυτης και η νυξ ομοιως13 και ειδον και ηκουσα ενος αετου πετομενου ενμεσουρανηματι λεγοντος φωνη μεγαλη ουαι ουαιουαι τους κατοικουντας επι της γης εκ των λοιπωνφωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων τωνμελλοντων σαλπιζειν

και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδοναστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις τηνγην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της

αβυσσου 2 και ηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου καιανεβη καπνος εκ του φρεατος ως καπνος καμινουμεγαλης και εσκοτωθη ο ηλιος και ο αηρ εκ τουκαπνου του φρεατος 3 και εκ του καπνου εξηλθονακριδες εις την γην και εδοθη αυταις εξουσια ωςεχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης 4 και ερρεθηαυταις ινα μη αδικησουσιν τον χορτον της γηςουδε παν χλωρον ουδε παν δενδρον ει μη τουςανθρωπους οιτινες ουκ εχουσιν την σφραγιδα τουθεου επι των μετωπων 5 και εδοθη αυτοις ινα μηαποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθησονταιμηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ωςβασανισμος σκορπιου οταν παιση ανθρωπον 6 καιεν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσιν οι ανθρωποιτον θανατον και ου μη ευρησουσιν αυτον καιεπιθυμησουσιν αποθανειν και φευγει ο θανατος απαυτων 7 και τα ομοιωματα των ακριδων ομοιαιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι ταςκεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσω και ταπροσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων 8 καιειχον τριχας ως τριχας γυναικων και οι οδοντεςαυτων ως λεοντων ησαν 9 και ειχον θωρακας ωςθωρακας σιδηρους και η φωνη των πτερυγωναυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλωντρεχοντων εις πολεμον 10 και εχουσιν ουραςομοιας σκορπιοις και κεντρα και εν ταις ουραις

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 7:2 172 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 9:10

10

11

αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπουςμηνας πεντε 11 εχουσιν επ αυτων βασιλεα τοναγγελον της αβυσσου ονομα αυτω εβραιστιαβαδδων και εν τη ελληνικη ονομα εχει απολλυων12 η ουαι η μια απηλθεν ιδου ερχεται ετι δυο ουαιμετα ταυτα 13 και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν καιηκουσα φωνην μιαν εκ των [τεσσαρων] κερατωντου θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον τουθεου 14 λεγοντα τω εκτω αγγελω ο εχων τηνσαλπιγγα λυσον τους τεσσαρας αγγελους τουςδεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλω ευφρατη 15

και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιμασμενοιεις την ωραν και ημεραν και μηνα και ενιαυτον ινααποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων 16 και οαριθμος των στρατευματων του ιππικουδισμυριαδες μυριαδων ηκουσα τον αριθμον αυτων17 και ουτως ειδον τους ιππους εν τη ορασει καιτους καθημενους επ αυτων εχοντας θωρακαςπυρινους και υακινθινους και θειωδεις και αικεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ τωνστοματων αυτων εκπορευεται πυρ και καπνος καιθειον 18 απο των τριων πληγων τουτωναπεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων εκ τουπυρος και του καπνου και του θειου τουεκπορευομενου εκ των στοματων αυτων 19 η γαρεξουσια των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν καιεν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραι αυτων ομοιαιοφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκαπεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις ουδεμετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων ινα μηπροσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα ταχρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα καιτα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουεινουτε περιπατειν 21 και ου μετενοησαν εκ τωνφονων αυτων ουτε εκ των φαρμακων αυτων ουτεεκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματωναυτων

και ειδον αλλον αγγελον ισχυρονκαταβαινοντα εκ του ουρανουπεριβεβλημενον νεφελην και η ιρις επι της

κεφαλης αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιοςκαι οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος 2 και εχων εντη χειρι αυτου βιβλαριδιον ηνεωγμενον και εθηκεντον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τονδε ευωνυμον επι της γης 3 και εκραξεν φωνημεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξενελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας 4 καιοτε ελαλησαν αι επτα βρονται ημελλον γραφειν καιηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσανσφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μηαυτα γραψης 5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επιτης θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτουτην δεξιαν εις τον ουρανον 6 και ωμοσεν εν τωζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τονουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτηκαι την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετιεσται 7 αλλ εν ταις ημεραις της φωνης τουεβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν καιετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν

τους εαυτου δουλους τους προφητας 8 και η φωνηην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσαν μετεμου και λεγουσαν υπαγε λαβε το βιβλιον τοηνεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτοςεπι της θαλασσης και επι της γης 9 και απηλθαπρος τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι τοβιβλαριδιον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτοκαι πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματισου εσται γλυκυ ως μελι 10 και ελαβον τοβιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου καικατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελιγλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου11 και λεγουσιν μοι δει σε παλιν προφητευσαι επιλαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσινπολλοις

και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδωλεγων εγειρε και μετρησον τον ναον τουθεου και το θυσιαστηριον και τους

προσκυνουντας εν αυτω 2 και την αυλην τηνεξωθεν του ναου εκβαλε εξωθεν και μη αυτηνμετρησης οτι εδοθη τοις εθνεσιν και την πολιν τηναγιαν πατησουσιν μηνας τεσσερακοντα [και] δυο 3

και δωσω τοις δυσιν μαρτυσιν μου καιπροφητευσουσιν ημερας χιλιας διακοσιαςεξηκοντα περιβεβλημενοι σακκους 4 ουτοι εισιν αιδυο ελαιαι και αι δυο λυχνιαι αι ενωπιον τουκυριου της γης εστωτες 5 και ει τις αυτους θελειαδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματος αυτωνκαι κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις θελησηαυτους αδικησαι ουτως δει αυτον αποκτανθηναι 6

ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλεισαι τον ουρανονινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητειαςαυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατωνστρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην ενπαση πληγη οσακις εαν θελησωσιν 7 και οταντελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον τοαναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει μετ αυτωνπολεμον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους8 και το πτωμα αυτων επι της πλατειας της πολεωςτης μεγαλης ητις καλειται πνευματικως σοδομα καιαιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων εσταυρωθη 9

και βλεπουσιν εκ των λαων και φυλων καιγλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρειςκαι ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκ αφιουσιντεθηναι εις μνημα 10 και οι κατοικουντες επι τηςγης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφραινονται καιδωρα πεμψουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυοπροφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι τηςγης 11 και μετα τας τρεις ημερας και ημισυ πνευμαζωης εκ του θεου εισηλθεν εν αυτοις και εστησανεπι τους ποδας αυτων και φοβος μεγας επεπεσενεπι τους θεωρουντας αυτους 12 και ηκουσανφωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης αυτοιςαναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τηνεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων 13

και εν εκεινη τη ωρα εγενετο σεισμος μεγας και τοδεκατον της πολεως επεσεν και απεκτανθησαν εντω σεισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οιλοιποι εμφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τω θεωτου ουρανου 14 η ουαι η δευτερα απηλθεν ιδου η

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 9:11 173 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 11:14

12

13

ουαι η τριτη ερχεται ταχυ 15 και ο εβδομοςαγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναι μεγαλαι εντω ουρανω λεγοντες εγενετο η βασιλεια τουκοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτουκαι βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων 16 καιοι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι [οι] ενωπιον τουθεου καθημενοι επι τους θρονους αυτων επεσανεπι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω17 λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος οπαντοκρατωρ ο ων και ο ην οτι ειληφας τηνδυναμιν σου την μεγαλην και εβασιλευσας 18 καιτα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και οκαιρος των νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθοντοις δουλοις σου τοις προφηταις και τοις αγιοιςκαι τοις φοβουμενοις το ονομα σου τους μικρουςκαι τους μεγαλους και διαφθειραι τουςδιαφθειροντας την γην 19 και ηνοιγη ο ναος τουθεου ο εν τω ουρανω και ωφθη η κιβωτος τηςδιαθηκης αυτου εν τω ναω αυτου και εγενοντοαστραπαι και φωναι και βρονται και σεισμος καιχαλαζα μεγαλη

και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανωγυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και ησεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι

της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα 2

και εν γαστρι εχουσα και κραζει ωδινουσα καιβασανιζομενη τεκειν 3 και ωφθη αλλο σημειον εντω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχωνκεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλαςαυτου επτα διαδηματα 4 και η ουρα αυτου συρειτο τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεναυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιοντης γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη τοτεκνον αυτης καταφαγη 5 και ετεκεν υιον αρσεν οςμελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρακαι ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον καιπρος τον θρονον αυτου 6 και η γυνη εφυγεν εις τηνερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον αποτου θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιαςδιακοσιας εξηκοντα 7 και εγενετο πολεμος εν τωουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου τουπολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακωνεπολεμησεν και οι αγγελοι αυτου 8 και ουκισχυσεν ουδε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τωουρανω 9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις οαρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας οπλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γηνκαι οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν 10 καιηκουσα φωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαναρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και ηβασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστουαυτου οτι εβληθη ο κατηγωρ των αδελφων ημων οκατηγορων αυτους ενωπιον του θεου ημων ημεραςκαι νυκτος 11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιματου αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτωνκαι ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου12 δια τουτο ευφραινεσθε [οι] ουρανοι και οι εναυτοις σκηνουντες ουαι την γην και την θαλασσανοτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμονμεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει 13 και οτε ειδεν

ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν τηνγυναικα ητις ετεκεν τον αρσενα 14 και εδοθησαν τηγυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλουινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτηςοπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυκαιρου απο προσωπου του οφεως 15 και εβαλεν οοφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικοςυδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητονποιηση 16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι καιηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τονποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματοςαυτου 17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι καιαπηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων τουσπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας τουθεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησου 18 καιεσταθη επι την αμμον της θαλασσης

και ειδον εκ της θαλασσης θηριοναναβαινον εχον κερατα δεκα και κεφαλαςεπτα και επι των κερατων αυτου δεκα

διαδηματα και επι τας κεφαλας αυτου ονοματαβλασφημιας 2 και το θηριον ο ειδον ην ομοιονπαρδαλει και οι ποδες αυτου ως αρκου και τοστομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω οδρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτουκαι εξουσιαν μεγαλην 3 και μιαν εκ των κεφαλωναυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη τουθανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασθη ολη ηγη οπισω του θηριου 4 και προσεκυνησαν τωδρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαν τω θηριω καιπροσεκυνησαν τω θηριω λεγοντες τις ομοιος τωθηριω και τις δυναται πολεμησαι μετ αυτου 5 καιεδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιαςκαι εδοθη αυτω εξουσια ποιησαι μηναςτεσσερακοντα [και] δυο 6 και ηνοιξεν το στομααυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαιτο ονομα αυτου και την σκηνην αυτου τους εν τωουρανω σκηνουντας 7 και εδοθη αυτω ποιησαιπολεμον μετα των αγιων και νικησαι αυτους καιεδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και λαον καιγλωσσαν και εθνος 8 και προσκυνησουσιν αυτονπαντες οι κατοικουντες επι της γης ου ουγεγραπται το ονομα αυτου εν τω βιβλιω της ζωηςτου αρνιου του εσφαγμενου απο καταβοληςκοσμου 9 ει τις εχει ους ακουσατω 10 ει τις ειςαιχμαλωσιαν εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις ενμαχαιρη αποκτανθηναι αυτον εν μαχαιρηαποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστιςτων αγιων 11 και ειδον αλλο θηριον αναβαινον εκτης γης και ειχεν κερατα δυο ομοια αρνιω καιελαλει ως δρακων 12 και την εξουσιαν του πρωτουθηριου πασαν ποιει ενωπιον αυτου και ποιει τηνγην και τους εν αυτη κατοικουντας ιναπροσκυνησουσιν το θηριον το πρωτον ουεθεραπευθη η πληγη του θανατου αυτου 13 καιποιει σημεια μεγαλα ινα και πυρ ποιη εκ τουουρανου καταβαινειν εις την γην ενωπιον τωνανθρωπων 14 και πλανα τους κατοικουντας επι τηςγης δια τα σημεια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιοντου θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γηςποιησαι εικονα τω θηριω ος εχει την πληγην της

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 11:15 174 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 13:14

14

15

16

μαχαιρης και εζησεν 15 και εδοθη αυτω δουναιπνευμα τη εικονι του θηριου ινα και λαληση ηεικων του θηριου και ποιηση [ινα] οσοι εαν μηπροσκυνησωσιν τη εικονι του θηριουαποκτανθωσιν 16 και ποιει παντας τους μικρουςκαι τους μεγαλους και τους πλουσιους και τουςπτωχους και τους ελευθερους και τους δουλους ιναδωσιν αυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων τηςδεξιας η επι το μετωπον αυτων 17 και ινα μη τιςδυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο εχων τοχαραγμα το ονομα του θηριου η τον αριθμον τουονοματος αυτου 18 ωδε η σοφια εστιν ο εχων νουνψηφισατω τον αριθμον του θηριου αριθμος γαρανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου εξακοσιοιεξηκοντα εξ

και ειδον και ιδου το αρνιον εστος επι τοορος σιων και μετ αυτου εκατοντεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι

το ονομα αυτου και το ονομα του πατρος αυτουγεγραμμενον επι των μετωπων αυτων 2 καιηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατωνπολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης και η φωνηην ηκουσα ως κιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταιςκιθαραις αυτων 3 και αδουσιν [ως] ωδην καινηνενωπιον του θρονου και ενωπιον των τεσσαρωνζωων και των πρεσβυτερων και ουδεις εδυνατομαθειν την ωδην ει μη αι εκατον τεσσερακοντατεσσαρες χιλιαδες οι ηγορασμενοι απο της γης 4

ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησανπαρθενοι γαρ εισιν ουτοι οι ακολουθουντες τωαρνιω οπου αν υπαγη ουτοι ηγορασθησαν απο τωνανθρωπων απαρχη τω θεω και τω αρνιω 5 και εντω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδος αμωμοιεισιν 6 και ειδον αλλον αγγελον πετομενον ενμεσουρανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιονευαγγελισαι επι τους καθημενους επι της γης καιεπι παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον 7

λεγων εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτεαυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου καιπροσκυνησατε τω ποιησαντι τον ουρανον και τηνγην και θαλασσαν και πηγας υδατων 8 και αλλοςαγγελος δευτερος ηκολουθησεν λεγων επεσενεπεσεν βαβυλων η μεγαλη η εκ του οινου τουθυμου της πορνειας αυτης πεποτικεν παντα ταεθνη 9 και αλλος αγγελος τριτος ηκολουθησεναυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ει τις προσκυνει τοθηριον και την εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμαεπι του μετωπου αυτου η επι την χειρα αυτου 10

και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεουτου κεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω τηςοργης αυτου και βασανισθησεται εν πυρι και θειωενωπιον αγγελων αγιων και ενωπιον του αρνιου 11

και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωναςαιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσινημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον καιτην εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγματου ονοματος αυτου 12 ωδε η υπομονη των αγιωνεστιν οι τηρουντες τας εντολας του θεου και τηνπιστιν ιησου 13 και ηκουσα φωνης εκ του ουρανουλεγουσης γραψον μακαριοι οι νεκροι οι εν κυριω

αποθνησκοντες απ αρτι ναι λεγει το πνευμα ινααναπαησονται εκ των κοπων αυτων τα γαρ εργααυτων ακολουθει μετ αυτων 14 και ειδον και ιδουνεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενονομοιον υιον ανθρωπου εχων επι της κεφαληςαυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτουδρεπανον οξυ 15 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ τουναου κραζων εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι τηςνεφελης πεμψον το δρεπανον σου και θερισον οτιηλθεν η ωρα θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμος τηςγης 16 και εβαλεν ο καθημενος επι της νεφελης τοδρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γη 17

και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τωουρανω εχων και αυτος δρεπανον οξυ 18 και αλλοςαγγελος [εξηλθεν] εκ του θυσιαστηριου [ο] εχωνεξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν φωνημεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγωνπεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τουςβοτρυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν αισταφυλαι αυτης 19 και εβαλεν ο αγγελος τοδρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεν τηναμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον τουθυμου του θεου τον μεγαν 20 και επατηθη η ληνοςεξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της ληνουαχρι των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιωνεξακοσιων

και ειδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγακαι θαυμαστον αγγελους επτα εχονταςπληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις

ετελεσθη ο θυμος του θεου 2 και ειδον ωςθαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τουςνικωντας εκ του θηριου και εκ της εικονος αυτουκαι εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωταςεπι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαραςτου θεου 3 και αδουσιν την ωδην μωυσεως τουδουλου του θεου και την ωδην του αρνιουλεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε οθεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθιναι αι οδοισου ο βασιλευς των εθνων 4 τις ου μη φοβηθηκυριε και δοξασει το ονομα σου οτι μονος οσιος οτιπαντα τα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσινενωπιον σου οτι τα δικαιωματα σουεφανερωθησαν 5 και μετα ταυτα ειδον και ηνοιγη οναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουρανω 6

και εξηλθον οι επτα αγγελοι [οι] εχοντες τας επταπληγας εκ του ναου ενδεδυμενοι λινον καθαρονλαμπρον και περιεζωσμενοι περι τα στηθη ζωναςχρυσας 7 και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεντοις επτα αγγελοις επτα φιαλας χρυσας γεμουσαςτου θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωναςτων αιωνων 8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ τηςδοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου καιουδεις εδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχριτελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων

και ηκουσα μεγαλης φωνης εκ του ναουλεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγετε καιεκχεετε τας επτα φιαλας του θυμου του

θεου εις την γην 2 και απηλθεν ο πρωτος καιεξεχεεν την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετοελκος κακον και πονηρον επι τους ανθρωπους τους

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 13:15 175 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 16:2

17

18

εχοντας το χαραγμα του θηριου και τουςπροσκυνουντας τη εικονι αυτου 3 και ο δευτεροςεξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν καιεγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωηςαπεθανεν τα εν τη θαλασση 4 και ο τριτος εξεχεεντην φιαλην αυτου εις τους ποταμους και τας πηγαςτων υδατων και εγενετο αιμα 5 και ηκουσα τουαγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος ει ο ων και οην ο οσιος οτι ταυτα εκρινας 6 οτι αιμα αγιων καιπροφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις δεδωκας πιειναξιοι εισιν 7 και ηκουσα του θυσιαστηριουλεγοντος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθιναικαι δικαιαι αι κρισεις σου 8 και ο τεταρτος εξεχεεντην φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτωκαυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι 9 καιεκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα καιεβλασφημησαν το ονομα του θεου του εχοντος τηνεξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησανδουναι αυτω δοξαν 10 και ο πεμπτος εξεχεεν τηνφιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου καιεγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη καιεμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονου 11 καιεβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ τωνπονων αυτων και εκ των ελκων αυτων και ουμετενοησαν εκ των εργων αυτων 12 και ο εκτοςεξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τονμεγαν τον ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτουινα ετοιμασθη η οδος των βασιλεων των αποανατολης ηλιου 13 και ειδον εκ του στοματος τουδρακοντος και εκ του στοματος του θηριου και εκτου στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τριαακαθαρτα ως βατραχοι 14 εισιν γαρ πνευματαδαιμονιων ποιουντα σημεια α εκπορευεται επιτους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειναυτους εις τον πολεμον της ημερας της μεγαληςτου θεου του παντοκρατορος 15 ιδου ερχομαι ωςκλεπτης μακαριος ο γρηγορων και τηρων τα ιματιααυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν τηνασχημοσυνην αυτου 16 και συνηγαγεν αυτους ειςτον τοπον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδων 17

και ο εβδομος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τοναερα και εξηλθεν φωνη μεγαλη εκ του ναου αποτου θρονου λεγουσα γεγονεν 18 και εγενοντοαστραπαι και φωναι και βρονται και σεισμοςεγενετο μεγας οιος ουκ εγενετο αφ ου ανθρωποςεγενετο επι της γης τηλικουτος σεισμος ουτωςμεγας 19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τριαμερη και αι πολεις των εθνων επεσαν και βαβυλωνη μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτητο ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου20 και πασα νησος εφυγεν και ορη ουχ ευρεθησαν21 και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκτου ουρανου επι τους ανθρωπους καιεβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ τηςπληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγηαυτης σφοδρα

και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων τωνεχοντων τας επτα φιαλας και ελαλησεν μετεμου λεγων δευρο δειξω σοι το κριμα της

πορνης της μεγαλης της καθημενης επι υδατων

πολλων 2 μεθ ης επορνευσαν οι βασιλεις της γηςκαι εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ τουοινου της πορνειας αυτης 3 και απηνεγκεν με ειςερημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενηνεπι θηριον κοκκινον γεμοντα ονοματα βλασφημιαςεχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα 4 και η γυνηην περιβεβλημενη πορφυρουν και κοκκινον καικεχρυσωμενη χρυσιω και λιθω τιμιω καιμαργαριταις εχουσα ποτηριον χρυσουν εν τη χειριαυτης γεμον βδελυγματων και τα ακαθαρτα τηςπορνειας αυτης 5 και επι το μετωπον αυτης ονομαγεγραμμενον μυστηριον βαβυλων η μεγαλη ημητηρ των πορνων και των βδελυγματων της γης 6

και ειδον την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματοςτων αγιων και εκ του αιματος των μαρτυρων ιησουκαι εθαυμασα ιδων αυτην θαυμα μεγα 7 και ειπενμοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω ερω σοι τομυστηριον της γυναικος και του θηριου τουβασταζοντος αυτην του εχοντος τας επτα κεφαλαςκαι τα δεκα κερατα 8 το θηριον ο ειδες ην και ουκεστιν και μελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου και ειςαπωλειαν υπαγει και θαυμασθησονται οικατοικουντες επι της γης ων ου γεγραπται τοονομα επι το βιβλιον της ζωης απο καταβοληςκοσμου βλεποντων το θηριον οτι ην και ουκ εστινκαι παρεσται 9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτακεφαλαι επτα ορη εισιν οπου η γυνη καθηται επαυτων 10 και βασιλεις επτα εισιν οι πεντε επεσαν οεις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγοναυτον δει μειναι 11 και το θηριον ο ην και ουκεστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστινκαι εις απωλειαν υπαγει 12 και τα δεκα κερατα αειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινες βασιλειαν ουπωελαβον αλλα εξουσιαν ως βασιλεις μιαν ωρανλαμβανουσιν μετα του θηριου 13 ουτοι μιανγνωμην εχουσιν και την δυναμιν και εξουσιαναυτων τω θηριω διδοασιν 14 ουτοι μετα τουαρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησειαυτους οτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευςβασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι καιπιστοι 15 και λεγει μοι τα υδατα α ειδες ου η πορνηκαθηται λαοι και οχλοι εισιν και εθνη και γλωσσαι16 και τα δεκα κερατα α ειδες και το θηριον ουτοιμισησουσιν την πορνην και ηρημωμενηνποιησουσιν αυτην και γυμνην και τας σαρκαςαυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν εν πυρι17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτωνποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαι μιανγνωμην και δουναι την βασιλειαν αυτων τω θηριωαχρι τελεσθησονται οι λογοι του θεου 18 και ηγυνη ην ειδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσαβασιλειαν επι των βασιλεων της γης

μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελονκαταβαινοντα εκ του ουρανου εχονταεξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ

της δοξης αυτου 2 και εκραξεν εν ισχυρα φωνηλεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη καιεγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακηπαντος πνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντοςορνεου ακαθαρτου [και φυλακη παντος θηριου

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 16:3 176 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 18:2

19

ακαθαρτου] και μεμισημενου 3 οτι εκ του οινουτου θυμου της πορνειας αυτης πεπωκαν παντα ταεθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσανκαι οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως τουστρηνους αυτης επλουτησαν 4 και ηκουσα αλληνφωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθατε ο λαοςμου εξ αυτης ινα μη συγκοινωνησητε ταιςαμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μηλαβητε 5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχριτου ουρανου και εμνημονευσεν ο θεος τααδικηματα αυτης 6 αποδοτε αυτη ως και αυτηαπεδωκεν και διπλωσατε τα διπλα κατα τα εργααυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτηδιπλουν 7 οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεντοσουτον δοτε αυτη βασανισμον και πενθος οτι εντη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλισσα καιχηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω 8 δια τουτο ενμια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος καιπενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτιισχυρος κυριος ο θεος ο κρινας αυτην 9 καικλαυσουσιν και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις τηςγης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντεςοταν βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτης 10

απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον τουβασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις ημεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωραηλθεν η κρισις σου 11 και οι εμποροι της γηςκλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομοναυτων ουδεις αγοραζει ουκετι 12 γομον χρυσουκαι αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτων καιβυσσινου και πορφυρας και σιρικου και κοκκινουκαι παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινονκαι παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου και χαλκου καισιδηρου και μαρμαρου 13 και κινναμωμον καιαμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον καιοινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνηκαι προβατα και ιππων και ρεδων και σωματων καιψυχας ανθρωπων 14 και η οπωρα σου τηςεπιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντατα λιπαρα και τα λαμπρα απωλετο απο σου καιουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν 15 οι εμποροιτουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθενστησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτηςκλαιοντες και πενθουντες 16 λεγοντες ουαι ουαι ηπολις η μεγαλη η περιβεβλημενη βυσσινον καιπορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη [εν]χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριτη 17 οτι μιαωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και παςκυβερνητης και πας ο επι τοπον πλεων και ναυταικαι οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθενεστησαν 18 και εκραζον βλεποντες τον καπνον τηςπυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τημεγαλη 19 και εβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτωνκαι εκραζον κλαιοντες και πενθουντες λεγοντεςουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησανπαντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ τηςτιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη 20

ευφραινου επ αυτη ουρανε και οι αγιοι και οιαποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν ο θεος τοκριμα υμων εξ αυτης 21 και ηρεν εις αγγελος

ισχυρος λιθον ως μυλινον μεγαν και εβαλεν εις τηνθαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεταιβαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι 22

και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητωνκαι σαλπιστων ου μη ακουσθη εν σοι ετι και παςτεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετι καιφωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι 23 και φωςλυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνη νυμφιουκαι νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οιεμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τηφαρμακεια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη 24 καιεν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη καιπαντων των εσφαγμενων επι της γης

μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαληνοχλου πολλου εν τω ουρανω λεγοντωναλληλουια η σωτηρια και η δοξα και η

δυναμις του θεου ημων 2 οτι αληθιναι και δικαιαιαι κρισεις αυτου οτι εκρινεν την πορνην τηνμεγαλην ητις εφθειρεν την γην εν τη πορνεια αυτηςκαι εξεδικησεν το αιμα των δουλων αυτου εκχειρος αυτης 3 και δευτερον ειρηκαν αλληλουιακαι ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας τωναιωνων 4 και επεσαν οι πρεσβυτεροι οι εικοσιτεσσαρες και τα τεσσαρα ζωα και προσεκυνησαντω θεω τω καθημενω επι τω θρονω λεγοντες αμηναλληλουια 5 και φωνη απο του θρονου εξηλθενλεγουσα αινειτε τω θεω ημων παντες οι δουλοιαυτου [και] οι φοβουμενοι αυτον οι μικροι και οιμεγαλοι 6 και ηκουσα ως φωνην οχλου πολλου καιως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντωνισχυρων λεγοντων αλληλουια οτι εβασιλευσενκυριος ο θεος [ημων] ο παντοκρατωρ 7 χαιρωμενκαι αγαλλιωμεν και δωσωμεν την δοξαν αυτω οτιηλθεν ο γαμος του αρνιου και η γυνη αυτουητοιμασεν εαυτην 8 και εδοθη αυτη ιναπεριβαληται βυσσινον λαμπρον καθαρον το γαρβυσσινον τα δικαιωματα των αγιων εστιν 9 καιλεγει μοι γραψον μακαριοι οι εις το δειπνον τουγαμου του αρνιου κεκλημενοι και λεγει μοι ουτοι οιλογοι αληθινοι του θεου εισιν 10 και επεσαεμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτωκαι λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και τωναδελφων σου των εχοντων την μαρτυριαν ιησουτω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια ιησου εστιντο πνευμα της προφητειας 11 και ειδον τονουρανον ηνεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και οκαθημενος επ αυτον [καλουμενος] πιστος καιαληθινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει 12

οι δε οφθαλμοι αυτου [ως] φλοξ πυρος και επι τηνκεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομαγεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος 13 καιπεριβεβλημενος ιματιον βεβαμμενον αιματι καικεκληται το ονομα αυτου ο λογος του θεου 14 καιτα στρατευματα [τα] εν τω ουρανω ηκολουθει αυτωεφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοι βυσσινον λευκονκαθαρον 15 και εκ του στοματος αυτουεκπορευεται ρομφαια οξεια ινα εν αυτη παταξη ταεθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρακαι αυτος πατει την ληνον του οινου του θυμου τηςοργης του θεου του παντοκρατορος 16 και εχει επι

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 18:3 177 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 19:16

20

21

το ιματιον και επι τον μηρον αυτου ονομαγεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριοςκυριων 17 και ειδον ενα αγγελον εστωτα εν τωηλιω και εκραξεν [εν] φωνη μεγαλη λεγων πασιντοις ορνεοις τοις πετομενοις εν μεσουρανηματιδευτε συναχθητε εις το δειπνον το μεγα του θεου18 ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκαςχιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππωνκαι των καθημενων επ αυτων και σαρκας παντωνελευθερων τε και δουλων και μικρων και μεγαλων19 και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γηςκαι τα στρατευματα αυτων συνηγμενα ποιησαι τονπολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου καιμετα του στρατευματος αυτου 20 και επιασθη τοθηριον και μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησαςτα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τουςλαβοντας το χαραγμα του θηριου και τουςπροσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησανοι δυο εις την λιμνην του πυρος της καιομενης ενθειω 21 και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαιατου καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ τουστοματος αυτου και παντα τα ορνεα εχορτασθησανεκ των σαρκων αυτων

και ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ τουουρανου εχοντα την κλειν της αβυσσουκαι αλυσιν μεγαλην επι την χειρα αυτου 2

και εκρατησεν τον δρακοντα ο οφις ο αρχαιος οςεστιν διαβολος και ο σατανας και εδησεν αυτονχιλια ετη 3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον καιεκλεισεν και εσφραγισεν επανω αυτου ινα μηπλανηση ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη μεταταυτα δει λυθηναι αυτον μικρον χρονον 4 καιειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμαεδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενωνδια την μαρτυριαν ιησου και δια τον λογον τουθεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριον ουδετην εικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι τομετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν καιεβασιλευσαν μετα του χριστου χιλια ετη 5 οιλοιποι των νεκρων ουκ εζησαν αχρι τελεσθη ταχιλια ετη αυτη η αναστασις η πρωτη 6 μακαριοςκαι αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτηεπι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαναλλ εσονται ιερεις του θεου και του χριστου καιβασιλευσουσιν μετ αυτου [τα] χιλια ετη 7 και οταντελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ τηςφυλακης αυτου 8 και εξελευσεται πλανησαι ταεθνη τα εν ταις τεσσαρσιν γωνιαις της γης τον γωγκαι μαγωγ συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων οαριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης 9 καιανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλευσαντην παρεμβολην των αγιων και την πολιν τηνηγαπημενην και κατεβη πυρ εκ του ουρανου καικατεφαγεν αυτους 10 και ο διαβολος ο πλανωναυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειουοπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης καιβασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τουςαιωνας των αιωνων 11 και ειδον θρονον μεγανλευκον και τον καθημενον επ αυτον ου απο τουπροσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος

ουχ ευρεθη αυτοις 12 και ειδον τους νεκρους τουςμεγαλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον τουθρονου και βιβλια ηνοιχθησαν και αλλο βιβλιονηνοιχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροιεκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατα τα εργααυτων 13 και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τουςεν αυτη και ο θανατος και ο αδης εδωκαν τουςνεκρους τους εν αυτοις και εκριθησαν εκαστοςκατα τα εργα αυτων 14 και ο θανατος και ο αδηςεβληθησαν εις την λιμνην του πυρος ουτος οθανατος ο δευτερος εστιν η λιμνη του πυρος 15 καιει τις ουχ ευρεθη εν τη βιβλω της ζωηςγεγραμμενος εβληθη εις την λιμνην του πυρος

και ειδον ουρανον καινον και γην καινην ογαρ πρωτος ουρανος και η πρωτη γηαπηλθαν και η θαλασσα ουκ εστιν ετι 2

και την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινην ειδονκαταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεουητοιμασμενην ως νυμφην κεκοσμημενην τω ανδριαυτης 3 και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του θρονουλεγουσης ιδου η σκηνη του θεου μετα τωνανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτων και αυτοι λαοιαυτου εσονται και αυτος ο θεος μετ αυτων εσται[αυτων θεος] 4 και εξαλειψει παν δακρυον εκ τωνοφθαλμων αυτων και ο θανατος ουκ εσται ετι ουτεπενθος ουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσται ετι [οτι]τα πρωτα απηλθαν 5 και ειπεν ο καθημενος επι τωθρονω ιδου καινα ποιω παντα και λεγει γραψον οτιουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι εισιν 6 και ειπενμοι γεγοναν εγω [ειμι] το αλφα και το ω η αρχη καιτο τελος εγω τω διψωντι δωσω εκ της πηγης τουυδατος της ζωης δωρεαν 7 ο νικων κληρονομησειταυτα και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσται μοιυιος 8 τοις δε δειλοις και απιστοις καιεβδελυγμενοις και φονευσιν και πορνοις καιφαρμακοις και ειδωλολατραις και πασιν τοιςψευδεσιν το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενηπυρι και θειω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος 9 καιηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων ταςεπτα φιαλας των γεμοντων των επτα πληγων τωνεσχατων και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο δειξωσοι την νυμφην την γυναικα του αρνιου 10 καιαπηνεγκεν με εν πνευματι επι ορος μεγα καιυψηλον και εδειξεν μοι την πολιν την αγιανιερουσαλημ καταβαινουσαν εκ του ουρανου αποτου θεου 11 εχουσαν την δοξαν του θεου ο φωστηραυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδικρυσταλλιζοντι 12 εχουσα τειχος μεγα και υψηλονεχουσα πυλωνας δωδεκα και επι τοις πυλωσιναγγελους δωδεκα και ονοματα επιγεγραμμενα αεστιν [τα ονοματα] των δωδεκα φυλων υιων ισραηλ13 απο ανατολης πυλωνες τρεις και απο βορραπυλωνες τρεις και απο νοτου πυλωνες τρεις καιαπο δυσμων πυλωνες τρεις 14 και το τειχος τηςπολεως εχων θεμελιους δωδεκα και επ αυτωνδωδεκα ονοματα των δωδεκα αποστολων τουαρνιου 15 και ο λαλων μετ εμου ειχεν μετρονκαλαμον χρυσουν ινα μετρηση την πολιν και τουςπυλωνας αυτης και το τειχος αυτης 16 και η πολιςτετραγωνος κειται και το μηκος αυτης οσον [και] το

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 19:17 178 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 21:16

22

πλατος και εμετρησεν την πολιν τω καλαμω επισταδιων δωδεκα χιλιαδων το μηκος και το πλατοςκαι το υψος αυτης ισα εστιν 17 και εμετρησεν τοτειχος αυτης εκατον τεσσερακοντα τεσσαρωνπηχων μετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου 18 και ηενδωμησις του τειχους αυτης ιασπις και η πολιςχρυσιον καθαρον ομοιον υαλω καθαρω 19 οιθεμελιοι του τειχους της πολεως παντι λιθω τιμιωκεκοσμημενοι ο θεμελιος ο πρωτος ιασπις οδευτερος σαπφιρος ο τριτος χαλκηδων ο τεταρτοςσμαραγδος 20 ο πεμπτος σαρδονυξ ο εκτοςσαρδιον ο εβδομος χρυσολιθος ο ογδοος βηρυλλοςο ενατος τοπαζιον ο δεκατος χρυσοπρασος οενδεκατος υακινθος ο δωδεκατος αμεθυστος 21 καιοι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριται ανα ειςεκαστος των πυλωνων ην εξ ενος μαργαριτου και ηπλατεια της πολεως χρυσιον καθαρον ως υαλοςδιαυγης 22 και ναον ουκ ειδον εν αυτη ο γαρκυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστιν καιτο αρνιον 23 και η πολις ου χρειαν εχει του ηλιουουδε της σεληνης ινα φαινωσιν αυτη η γαρ δοξατου θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης τοαρνιον 24 και περιπατησουσιν τα εθνη δια τουφωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν τηνδοξαν αυτων εις αυτην 25 και οι πυλωνες αυτης ουμη κλεισθωσιν ημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει 26

και οισουσιν την δοξαν και την τιμην των εθνων ειςαυτην 27 και ου μη εισελθη εις αυτην παν κοινονκαι [ο] ποιων βδελυγμα και ψευδος ει μη οιγεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου

και εδειξεν μοι ποταμον υδατος ζωηςλαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενονεκ του θρονου του θεου και του αρνιου 2

εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμουεντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιουν καρπουςδωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουν τον καρποναυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαν τωνεθνων 3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και οθρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται καιοι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω 4 και οψονταιτο προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι τωνμετωπων αυτων 5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουκεχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φωτος ηλιου οτικυριος ο θεος φωτισει επ αυτους και

βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων 6 καιειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και οκυριος ο θεος των πνευματων των προφητωναπεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαι τοις δουλοιςαυτου α δει γενεσθαι εν ταχει 7 και ιδου ερχομαιταχυ μακαριος ο τηρων τους λογους τηςπροφητειας του βιβλιου τουτου 8 καγω ιωαννης οακουων και βλεπων ταυτα και οτε ηκουσα καιεβλεψα επεσα προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδωντου αγγελου του δεικνυοντος μοι ταυτα 9 και λεγειμοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφωνσου των προφητων και των τηρουντων τουςλογους του βιβλιου τουτου τω θεω προσκυνησον10 και λεγει μοι μη σφραγισης τους λογους τηςπροφητειας του βιβλιου τουτου ο καιρος γαρ εγγυςεστιν 11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο ρυπαροςρυπανθητω ετι και ο δικαιος δικαιοσυνηνποιησατω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι 12 ιδουερχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμουαποδουναι εκαστω ως το εργον εστιν αυτου 13 εγωτο αλφα και το ω ο πρωτος και ο εσχατος η αρχηκαι το τελος 14 μακαριοι οι πλυνοντες τας στολαςαυτων ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον τηςζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν 15

εξω οι κυνες και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οιφονεις και οι ειδωλολατραι και πας φιλων καιποιων ψευδος 16 εγω ιησους επεμψα τον αγγελονμου μαρτυρησαι υμιν ταυτα επι ταις εκκλησιαιςεγω ειμι η ριζα και το γενος δαυιδ ο αστηρ ολαμπρος ο πρωινος 17 και το πνευμα και η νυμφηλεγουσιν ερχου και ο ακουων ειπατω ερχου και οδιψων ερχεσθω ο θελων λαβετω υδωρ ζωηςδωρεαν 18 μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τουςλογους της προφητειας του βιβλιου τουτου εαν τιςεπιθη επ αυτα επιθησει ο θεος επ αυτον τας πληγαςτας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω 19 και εαν τιςαφελη απο των λογων του βιβλιου της προφητειαςταυτης αφελει ο θεος το μερος αυτου απο τουξυλου της ζωης και εκ της πολεως της αγιας τωνγεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω 20 λεγει ομαρτυρων ταυτα ναι ερχομαι ταχυ αμην ερχουκυριε ιησου 21 η χαρις του κυριου ιησου μεταπαντων

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 21:17 179 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 22:21