RAPORT: Oddajcie Nasze Złoto

RAPORT: ODDAJCIE

NASZE ZŁOTO!

Copyright © goldentimes.pl 2

O Akcji Jako eksperci rynku złota jesteśmy zatroskani ryzykiem jakie

niesie ze sobą przechowywanie polskich rezerw złota poza granicami kraju. Dlatego domagamy się sprowadzenia rezerw

kruszcowych do Polski.

W Niemczech operacja sprowadzania rezerw złota z Wielkiej Brytanii, USA

i Francji staje się już faktem. Referendum w podobnej sprawie jest rozpisane w Szwajcarii, gdzie większość obywateli opowiada się za

przechowywaniem złotych rezerw w swojej ojczyźnie.

Jesteśmy głęboko przekonani, że masowe zakupy złota przez banki

centralne takich krajów jak Rosja, Meksyk, Korea Południowa i wiele innych dynamicznie rozwijających się państw to oznaka przemyślanego i

racjonalnego działania. W ramach wzmacniania własnej waluty dąży się do przechowywania złota w krajowych skarbcach, tak by było zawsze

dostępne.

Posiadanie odpowiednich rezerw złota w kraju jest podstawą do przeprowadzania wszelkich reform monetarnych. Niemcy i Szwajcarzy

zachowują się w tej sprawie bardzo pragmatycznie.

Jako inicjatorzy akcji sprowadzenia polskiego złota, zdeponowanego

obecnie w Banku Anglii, liczymy, że Narodowy Bank Polski zrealizuje tę niezwykle ważną dla przyszłości polskiej waluty operację, której finałem

będzie zdeponowanie polskiego złota w polskich skarbcach.

Organizatorzy akcji:

Raport dostarczony przez:


Partnerzy Akcji


Eksperci

Piotr Wojda

Wiceprezes spółki Mennica Wrocławska, w której odpowiada za dostawy, magazynowanie i dystrybucję. Współwłaściciel sklepu bulioner.pl, pierwszego w

Polsce sklepu internetowego ze złotem inwestycyjnym. Specjalista z zakresu rynku złota w Polsce i na świecie z wieloletnim doświadczeniem w zakresie inwestycji alternatywnych. Autor licznych komentarzy, artykułów i felietonów propagujących powrót do standardu złota. Zwolennik szkoły austriackiej w ekonomii popierającej gospodarkę wolnorynkową. Absolwent prestiżowej uczelni Lunds Universitet z zakresu praw człowieka. Prywatnie podróżnik, zapaśnik, paralotniarz, motocyklista, wspinacz i alpinista. Członek Business Centre Club.

Jan Mazurek

Specjalista Domu Inwestycyjnego Investors i ekspert do spraw rynku kapitałowego Business Centre Club. Posiada blisko 20 - letnie doświadczenie na rynku

kapitałowym. Pracował w m.in.: Centrum Operacji Kapitałowych Banku Handlowego w Warszawie, Expandia Finance Polska, PZU Życie, Warszawskiej Giełdzie Towarowej, Investors TFI, zajmując w nich stanowiska od specjalisty do członka zarządu. Jest autorem licznych raportów i komentarzy ekonomicznych, między innymi w magazynach: Forbes, Bank czy Polish Market. Publikował też w Rzeczpospolitej, Gazecie Finansowej, Kurierze Finansowym, Gazecie Prawnej, Gazecie Wyborczej oraz internetowych portalach finansowych. Przygotował serię 80 poradników dotyczących polskiego rynku kapitałowego dla portalu bankier.pl oraz poradnik emitentów obligacji korporacyjnych dla warszawskiej giełdy. Jest absolwentem Politechniki Gdańskiej oraz studiów podyplomowych z zakresu bankowości inwestycyjnej londyńskiego Guildhall University i Uniwersytetu Gdańskiego. Jest licencjonowanym maklerem papierów wartościowych. Posiada też certyfikat doradcy w Alternatywnym Systemie Obrotu rynku NewConnect.

Prof. Witold Kwaśnicki

Profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego, kierownik Zakładu Ogólnej Teorii Ekonomii w Instytucie Nauk Ekonomicznych UWr. Jest członkiem Polskiego

Towarzystwa Ekonomicznego. Pełnił takie funkcje jak: Adjunct Associate Professor of Management w School of Business and Engineering Administration, Michigan Technological University, Houghtom, USA czy Prodziekan Wydziału Businessu i Administracji Gospodarczej Prywatnej Wyższej Szkoły Businessu i Administracji w Warszawie. Obecnie pełni między innymi funkcje członka Rady Naukowej Instytutu Misesa, członka Rady Konsultacyjno-Doradczej przy Prezesie Rady Ministrów RP. Zasiada również w Radzie Programowej Polsko-Amerykańskiej Fundacji Edukacji i Rozwoju Ekonomicznego. Od 2009 roku jest też ekspertem Centrum im. Adama Smitha. Zasiada także w Radzie Ambasadorów (Ambasador) Związku Przedsiębiorców i Pracodawców. Jego dorobek naukowy to sto kilkadziesiąt artykułów naukowych w czasopismach międzynarodowych i krajowych lub jako rozdziały w książkach opublikowanych w kraju i za granicą. Dorobek ten został w większości opublikowany w renomowanych wydawnictwach polskich i zagranicznych (PWE, Edwad Elgar Publishing, Ltd, Kluwer Academic Publisher, Druncker&Humbolt). Od wielu lat prowadzi wykłady z Mikroekonomii,

Makroekonomii, Nauki o przedsiębiorstwie, Procesów innowacyjnych. Ważnym składnikiem tych wykładów jest problematyka pieniądza i bankowości. Na polu analizy rozwoju gospodarczego (w tym analizę systemu monetarnego i bankowego) jest zwolennikiem podejścia zaproponowanego i rozwijanego przez Ludwika von Misesa i Frederica von Hayeka.


Prof. Robert Gwiazdowski

Prezydent Centrum im. Adama Smitha i ekspert w dziedzinie podatków, prawnik, komentator gospodarczy, doktor habilitowany nauk prawnych. Szef Komisji Podatkowej Centrum im. Adama Smitha oraz arbiter w Sądzie Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie. Często udziela komentarzy na tematy społeczno-gospodarcze w prasie, radiu i telewizji. Gości także w programie TVP o tematyce gospodarczej Plus Minus oraz w programie Bilans, nadawanym w TVN24. W Instytucie Nauk o Państwie i Prawie UW obronił pracę doktorską z zakresu nauk prawnych pt. Milton Friedman i Russell Kirk a style politycznego myślenia w amerykańskiej filozofii konserwatywnej. Specjalność naukowa: myśl polityczna, prawna i ekonomiczna. Specjalność praktyczna: prawo finansowe i podatkowe, prawo korporacyjne, prawo energetyczne. Doradca wielu polskich i zagranicznych przedsiębiorstw, zarówno wielkich koncernów (także giełdowych), jak i firm z sektora MSP. Autor książek: „Sprawiedliwość a efektywność opodatkowania. Pomiędzy progresją a podatkiem liniowym”, „Doktrynalne przesłanki i praktyczne konsekwencje progresywnego i proporcjonalnego opodatkowania dochodów” (w druku) oraz licznych opracowań i artykułów naukowych i publicystycznych. Jest honorowym członkiem stowarzyszenia KoLiber.

Michał Wróblewski

Inwestor, autor i przedsiębiorca, twórca strategii inwestycyjnej Transferu Bogactwa , ekspert w dziedzinie inwestowania w złoto i srebro. Autor licznych artykułów i wypowiedzi dotyczących kluczowych zmian w światowej gospodarce, rynków złota i srebra oraz inwestowania. O Michale mogłeś usłyszeć min. w: Market Insider, wGospodarce, Puls Biznesu, mPolska24, Rynek Złota 24, Polskie Piekiełko czy Silver Investor. Znany jako konsultant inwestycyjny oraz konstruktywny komentator i krytyk obecnego systemu finansowego, kierowanego przez bankierów i rząd, którzy w jego opinii przyczyniają się do powiększania kryzysu finansowego i zubożenia społeczeństwa. Szerzy edukację finansową i naucza inwestowania zgodnie z obecnie dominującym cyklem finansowym, dziś cykl ten wskazuje na złoto i srebro. Pokazując innym jak mogą chronić siebie i swoich bliskich przed fatalnymi skutkami kryzysu finansowego. Redaktor naczelny i twórca portalu finansowego Golden Times. Pracował z wieloma cenionymi ekspertami w dziedzinie inwestowania, ekonomii, czy polityki min. Jimem Rogersem (Rogers Holdings, Beeland Interests), Markiem Skousenem (Mark Skousen), Jamesem Turkiem (Gold Money) czy Davidem Morganem (Silver Investor, Morgan Report). Michał z wykształcenia jest archeologiem. Przeniósł tę wiedzę do swojej praktyki finansowej, ponieważ uważa, że historia się powtarza, a bankierzy i politycy od wieków w kółko popełniają te same błędy, które zawsze kończą się poważnym kryzysem finansowy.


Pytania i Odpowiedzi

Dlaczego domagamy się

sprowadzenia rezerw

kruszcowych do Polski?

W obliczu

trwającego kryzysu

finansowego i zaostrzających się

konfliktów walutowych każdy

poważny kraj powinien

przechowywać złoto w takim miejscu by

było dostępne w każdej chwili. Ważna

jest gwarancja, że złoto nie będzie

nikomu „leasingowane” a

jego zasoby będą

zawsze precyzyjnie określone. To jeden

z fundamentów dla silnej waluty i

gospodarki.

Wagę dostępności złota podkreśla John

P. Cochran z Business School przy

Metropolitan State

University w Denver: „Kluczem do sukcesu

każdej ewentualnej waluty opartej na

złocie jest pomysł, że dostarczenie złota

na żądanie (ogółu społeczeństwa) ma

kluczowe znaczenie.”

Jakie jeszcze

korzyści daje posiadanie złota w

kraju?

Najważniejszym

argumentem podnoszonym przez

wielu ekonomistów jest stwierdzenie, że

posiadanie odpowiednich rezerw

złota w kraju jest podstawą do

przeprowadzania wszelkich reform

monetarnych.

Niemcy i Szwajcarzy zachowują się w tej

sprawie bardzo pragmatycznie.

Czy postulat

sprowadzenia złota do kraju

pojawił się tylko w Polsce?

W Niemczech operacja

sprowadzania rezerw złota z Wielkiej

Brytanii, USA i Francji staje się już

faktem. Referendum w podobnej sprawie

jest rozpisane w Szwajcarii, gdzie

większość obywateli

opowiada się za

przechowywaniem złotych rezerw w

swojej ojczyźnie.

Profesor Guido Hülsmann z

francuskiego Université d’Angers

uważa że „w świecie

tonącym w długach złoto jest

ostateczną, bezpieczną

przystanią. Banki centralne wiedzą to

lepiej od większości ludzi, nawet jeśli

muszą udawać w swoje codziennej

pracy, że takie obawy są

nieistotne.”

Czy banki

centralne kupują jeszcze złoto?

Masowe zakupy

złota przez banki centralne takich

krajów jak Rosja,

Meksyk, Korea Południowa i wiele

innych dynamicznie rozwijających się

państw to rzeczywistość

ostatnich lat. W ramach wzmacniania

własnej waluty dąży się do

przechowywania złota w krajowych


skarbcach, tak by

było zawsze dostępne.

W 2012 roku banki centralne kupiły 534

tony złota. W znacznej mierze były

to banki krajów, które podobnie jak

Polska notują, mimo światowego kryzysu,

wzrost gospodarczy i wzmacniają swoją

pozycję na świecie.

Gdzie jest obecnie

przechowywane polskie złoto?

Większość polskiego

złota zdeponowane jest obecnie w

Banku Anglii. Część

złota trafiła tam jeszcze przed wojną.

Ostatnie zakupy były dokonywane w

latach 90.

Ile złota ma Polska?

Oficjalne polskie rezerwy złota to ok

109 ton. Dla porównania

niemieckie rezerwy złota wynoszą 3391

ton. Operacja

sprowadzenia rezerw do Polski była by

więc znacznie

prostsza od niemieckiej. Oznacza

to, że argument o problemach

logistycznych z ewentualnym

sprowadzeniem kruszcu wydaje się

być niezasadny.


Historia Polskiego Złota


Rezerwy Złota



Polskie złoto, czas na powrót i zwiększenie rezerw

Jak wygląda sytuacja Polskiego złota i dlaczego Polacy

oraz polskie władze monetarne powinni zainteresować

się tym tematem...

Wybuch kryzysu

finansowego na całym świecie w

2008 r. przysporzył

wszystkim wiele

kłopotów, które w tej chwili zamiast

znikać, narastają. Kryzys trwa, może się zakończyć

poważną katastrofą finansową i dużymi zmianami w systemie

finansowym.

Złoto wraca do gry

Jeszcze kilka lat temu przed

kryzysem finansowym o powrocie

systemu finansowego do standardu złota mówiono z

dużym, a nawet ogromnym sceptycyzmem, pukając się nawet

w głowę. Złoto sprowadzone do roli surowca nie przykuwało uwagi

inwestorów, a banki centralne pozbywały się swoich rezerw. W

2003 r. Kanclerzem Skarbu w Wielkiej Brytanii był Gordon

Brown (od 2007 r. premier), który zdecydował się sprzedać 60%

rezerw Banku Anglii po cenie 275

dolarów za uncję. Dziś, kiedy sprawa ta wraca po latach, wielu

mieszkańców wysp brytyjskich nie

może wybaczyć Brownowi tak rażącej niekompetencji. Wraz z

wybuchem kryzysu i narastaniem problemów finansowych wszystkie

oczy znów zwróciły się w stronę

złota, które znalazło uznanie wśród świadomych jego siły

inwestorów, a także banków centralnych, które po kilkunastu

latach sprzedaży zaczęły ponownie kupować złoto. W 2012

r. banki centralne kupiły najwięcej złota od 49 lat. Według danych

GFMS (Gold Fields Mineral Services) w 2012 r. banki

centralne nabyły 536 ton. Jest to coraz popularniejszy trend,

kolejne banki centralne dołączają do tego grona, ponieważ boją się

kryzysu i zmian w systemie.

Zdecydowanymi liderami powiększania swoich zasobów są

Rosja i Chiny, które regularnie nabywają złoto. Rosyjski Bank

Centralny w ostatniej dekadzie dołożył 570 ton złota do skarbca,

tylko o jedną czwartą mniej gorsze są Chiny. Oba te kraje, a

także wiele innych jak Korea, Indie, Turcja, Kazachstan czy

Meksyk stale powiększają swoje rezerwy złota z miesiąca na

miesiąc. Narodowy Bank Polski nie wydaje się być w ogóle


zainteresowany takimi operacjami

finansowymi, a kiedy przyspieszający kryzys uderzy

jeszcze mocniej będą pluć sobie w

brodę.

Powrót do kraju

Oprócz kupowania złota banki

centralne coraz bardziej schylają się ku repatriacji swojego złota do

kraju. Przed i po II wojnie światowej złoto różnych państw

przechodziło z kraju do kraju, efektem czego wiele sztab zostało

w innych państwach. W 2011 r. głośno było o sprowadzaniu złota

do kraju przez przywódcę Wenezueli, Hugo Chaveza, który

zmarł w 2013 r. On w zasadzie

zapoczątkował ideę ściągania narodowego złota do kraju,

wcześniej przekonując do tego pomysłu obywateli. Całe złoto

Wenezueli zostało sprowadzone z Wielkiej Brytanii z powrotem do

kraju. Na początku tego roku Niemcy ogłosili, iż będą

sprowadzać swoje złoto z USA i Francji do kraju. Nie tylko

Niemcy, ale także Ekwadorczycy czy Azerowie. Dyskusje związane

z repatriacją złota toczą się min. w Szwajcarii, Belgii, Holandii,

Irlandii czy Meksyku. Wszystkie te

kraje chcą mieć swoje złoto przy sobie, aby być przygotowanym

kiedy problemy z kryzysem wejdą na wyższy bieg. Złoto to wciąż

pieniądz, duże zasoby tego kruszcu znajdujące się

bezpośrednio w kraju będą bardzo

potrzebne do przeprowadzania wszelkich reform monetarnych w

kraju. Tym bardziej, że w mojej

opinii ten kryzys skończy się naprawdę fatalnie i nadejdą duże

zmiany.

Kilka tygodni temu kraje z grupy BRICS (Brazylia, Rosja, Indie,

Chiny i Republika Południowej Afryki) spotkały się w Durbanie,

aby omówić sprawy finansowe. Planują utworzenie instytucji,

które przejmą role Banku

Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Mają to

być instytucje, przygotowane do nadchodzących dużych zmian w

systemie finansowym. Warto zwrócić uwagę, że banki centralne

tych państw kupują w szybkim tempie złoto, co potwierdza, że

planowane są naprawdę duże zmiany.

Sprowadzanie złota do kraju i powiększanie rezerw złota

powinny być brane pod szczególną uwagę w każdym

kraju, który chce przebrnąć przez kryzys bez wielkiego cierpienia i

odnaleźć się w nadchodzącej nowej rzeczywistości finansowej.

Polskie rezerwy złota

Po przejrzeniu sytuacji ze złotem na świecie warto przyjrzeć się

polskim rezerwom złota gromadzonym przez Narodowy

Bank Polski.


Według danych World Gold Council z maja 2013 r. Polska zajmuje

36 ze 100 miejsc na liście:


Infografika przedstawiająca sytuację polskiego złota:

http://infogr.am/Polskie-Rezerwy-Zota

Polskie złoto posiada burzliwą historię związaną z II wojną

światową. Podczas wojny złoto wywieziono z kraju, aby nie

odstało się w ręce wroga. Ostatecznie część została

zagrabiona, ale większość udało się uratować. Polskie złoto zostało

przetransportowane do Francji. W maju 1940 r., kiedy Niemcy

najechały na Francję, wywieziono

je do Maroka. W Londynie, gdzie działał polski rząd na uchodźstwie,

starano się złoto z Afryki odzyskać i przetransportować do USA.

Delegacja polskich urzędników dotarła do Afryki w styczniu 1944

r. Złoto przewieziono do fortu w Dakarze. Rząd polski na

uchodźstwie zdecydował, by jego część zdeponować w Anglii, a

resztę w USA i Kanadzie. W Polsce do władzy doszli komuniści. W

1946 r. władze PRL (Polska Rzeczpospolita Ludowa) weszły w

posiadanie narodowego złota,

pozostawiając je w depozytach w tamtejszych bankach. Urzędnicy i

rząd na uchodźstwie nie zrobili wiele, aby przeszkodzić

komunistom w przejęciu złota. W 1952 r. zlikwidowano Bank Polski,

w jego miejsce powołano Narodowy Bank Polski. Kontrolę

nad złotem przejęła komunistyczna władza. Niestety

duża część złota została sprzeniewierzona przez

komunistów. Po transformacji gospodarczej rezerwy złota były i

nadal są zarządzane przez Narodowy Bank Polski.

Obecnie w Polsce znajduje się

niewiele ze 102,9 ton złota, które posiadamy. Większość naszych

rezerw znajduje się w Banku

Anglii, w Londynie, który pełni rolę jednego z globalnych centrów

złota. NBP w Polsce posiada to złoto tylko na papierze i tak na

prawdę nie wiemy co się z nim dzieje, czy rzeczywiście tam jest i

ile go jest.

Decydenci, którzy sprawują pieczę nad naszym złotem nie kwapią się

z powiększaniem rezerw, ani

nawet ze sprowadzeniem złota do kraju. W styczniu 2013 r. dyrektor

biura prasowego NBP Przemysław Kuk poinformował media o tym, iż

NBP nie zamierza sprowadzać złota do Polski.

Tak więc sytuacja naszego złota

co najmniej utknęła w martwym punkcie. W bieżącej sytuacji kiedy

nasi zachodni sąsiedzi mający

główny głos w Unii Europejskiej i Strefie Euro ściągają złoto do

siebie, w innych krajach także trwa debata na ten temat. Jeszcze

inne kraje, głównie gospodarki wschodzące z Rosją i Chinami na,

znacząco powiększają rezerwy. Polska tylko się przygląda jak inni

ratują państwowe finanse przed kryzysem. Nasze rezerwy złota

stanowią zaledwie 5% wszystkich rezerw, dla porównania w




większości krajów Europy

zachodniej rezerwy złota przekraczają 50 %. W Portugalii

wynoszą nawet ponad 90%!

Oznacza to, że nasze rezerwy złota są skromne w porównaniu

do reszty rezerw walutowych, które znajdują się głównie w

amerykańskich dolarach i euro, które nie są w najlepszej kondycji

oraz nie wróżą nic dobrego na przyszłość. Do tego większość

naszych rezerw znajduje się poza granicami kraju. Nie wygląda to

dobrze, skoro amerykański dolar traci na wartości, a euro też się

sypie. W końcu utracą wartość całkowicie i z naszych rezerw

zostaną tylko tony papieru i

cyferek w komputerze, a kraj popadnie w ruinę. Znów trzeba

będzie zaczynać od zera.

Warto uczyć się na własnych błędach, przecież nie musimy

ciągle doprowadzać się do skrajnej sytuacji, aby potem się

podnosić. Wydaję mi się, że Polacy jako naród mają już dość

traumatycznych przeżyć, a takim

niewątpliwie będzie koniec obecnego kryzysu, który

przyniesie ze sobą duże szkody. Jak to mówią: przezorny zawsze

ubezpieczony, dlatego warto zastanowić się nad

przywiezieniem rezerw do kraju i powiększenia ich. Teraz jest

doskonała okazja na podjęcie takiej decyzji, po kwietniowych

spadkach można tanio powiększyć skarbiec o kilkanaście sztab

wykorzystując np. rezerwy dolarowe. Polscy bankowcy

powinni się nad tym zastanowić,

ale ty też możesz im pomóc...

Walka o złoto

W większości krajów gdzie złoto wróciło do kraju przeprowadzano

różnego rodzaju akcje społeczne i debaty. W Niemczech

poskutkowało to bardzo dobrze. W Polsce podobna akcja ruszyła

tydzień temu: "Oddajcie Nasze Złoto". Ma ona na celu zwrócenie

uwagi na to, że polskie złoto w większości znajduje się poza

granicami kraju, gdzie nie jest bezpieczne i sprowadzenia go z

powrotem. Wysłano także

specjalny list do prezesa NBP Marka Belki. Więcej o akcji można

dowiedzieć się na stronie: oddajcienaszezloto.pl.

Może się wydawać, że złoto to i

tak nie należy bezpośrednio do nas, ale do banku centralnego.

Jest w tym dużo prawdy, ale Narodowy Bank Polski czuwa nad

bezpieczeństwem finansowym

naszego kraju i jeśli złoto trafi bezpośrednio do niego, odbije się

to na wszystkich polakach, ponieważ będzie można je

wykorzystać do przeprowadzenia poważnych reform monetarnych.

Może nawet powrotu do standardu złota.

W USA ruszyła z kolej inna akcja

społeczna, która chce przekonać

rząd do powrotu do standardu złota: "Gold Standard 2013".

Dowiedzieć się więcej o akcji i obejrzeć ciekawy film można na

stronie: goldstandard2013.org.

Tego rodzaju akcje są potrzebne, aby uświadomić ludziom, że czasy

się zmieniają. Złoto może odegrać na prawdę ważną rolę w

nadchodzących ogromnych


zmianach w systemie

finansowym.

Polscy decydenci monetarni

powinni się z kolej zastanowić czy to już nie czas na powrót rezerw

do kraju i powiększanie zasobów.

Warto pomyśleć także nad

dodaniem złota do własnych rezerw walutowych.

Pamiętaj, weź kontrolę nad swoimi finansami i postaw czoła kryzysowi!

Michał Wróblewski * Publikacja: Golden Times/20.05.2013, mPolska24/ 20.05.2013

Dlaczego polskie złoto musi wrócić do kraju?

Kryzys finansowy i gospodarczy na świecie ma się

doskonale już od kilku lat. Dziś jest już pewne, że nie

mamy do czynienia ze zwykłą recesją. Czas wprost powiedzieć, że dochodzimy do kresu „życia na kredyt”.

Świat potrzebuje

głębokich reform i powrotu do

stabilnego systemu

finansowego. Jednym z

koniecznych działań będą

reformy walutowe. Te z kolei nie

mogą się udać bez silnego oparcia w złocie. Niemcy i Szwajcarzy już

to zrozumieli.

Wyznawcy papierowego

pieniądza

By zrozumieć procesy, które rządzą dzisiejszą gospodarką i

generują kryzysy musimy

zrozumieć współczesny pieniądz. To waluta „fiat” zwana też

pieniądzem fiducjarnym. Skojarzenia z wiarą są słuszne, bo

właśnie na wierze opiera się ów pieniądz. Przyjrzyjmy się definicji

choćby z tak powszechnego źródła jak Wikipedia:


Pieniądz fiducjarny – (łac. Fides –

wiara) waluta nie mająca oparcia w dobrach materialnych (jak np.

kruszce), której wartość ma

źródło z reguły w dekretowanym prawnie monopolu w

wykorzystaniu go na danym obszarze jako legalny środek

płatniczy oraz na popycie generowanym przez instytucje

państwowe, głównie przez pobór podatków.

Dla wielu klasyków liberalnej

myśli ekonomicznej, to zdanie

brzmiałoby jak szaleństwo. Tymczasem współczesny świat

pogrąża się w tym szaleństwie od czasu upadku systemu z Bretton

Woods we wczesnych latach ’70 poprzedniego stulecia. Wtedy

właśnie administracja prezydenta Nixona zdecydowała o

ostatecznym zerwaniu ze złotem. Po tym jak dolar stracił

jakikolwiek link do złota możliwe było kreowanie właściwie

dowolnej ilości pieniądza. W realiach dzisiejszego kryzysu

nazywa się to quantitative easing

(luzowanie ilościowe) i w praktyce oznacza drukowanie dowolnej

ilości pieniędzy. W ramach ostatniej rundy „luzowania” FED

(amerykański bank centralny) drukuje 85 miliardów dolarów…

miesięcznie.

Tam gdzie kończy się życie na kredyt

Ronald Reagan miał kiedyś powiedzieć, że: „Jako jednostki

możemy żyć ponad stan, ciągle pożyczając, tylko przez jakiś czas.

Dlaczego zatem mielibyśmy sądzić, że takie ograniczenia nie

dotyczą nas jako narodu?”. Od

czasów prezydentury Reagana

świat pokazał, że potrafi pożyczać i dodrukowywać naprawdę

ogromne ilości pieniędzy. W

dodatku pieniędzy, za którymi stoi jedynie obietnica wytworzenia

towarów przez rozpędzone gospodarki lub „słowo honoru”

dane przez państwo. Co stoi za tymi pieniędzmi? Obietnice rządu

USA. Ich wartość z każdym dodrukiem, kryzysem czy

upadającym bankiem mocno się jednak dewaluuje. A co za tym

idzie dewaluuje się również dolar.

Banki do perfekcji opanowały

sztukę pożyczania, ubezpieczania długów czy wymyślania kolejnych

instrumentów finansowych. W dodatku gdy coś idzie nie tak

zawsze można postraszyć rządy największych krajów i w zamian

dostać trochę świeżo dodrukowanych pieniędzy. Nawet

w grach planszowych papierowe pieniądze kiedyś się kończą a inne

aktywa ulegają znacznym przecenom. W świecie realnym

system się nieco skomplikował.

Czy jednak pytanie Reagana nie

jest wciąż zasadne? Różnicy między zadłużonym

konsumentem a równie zadłużonym bankiem czy

państwem tłumaczyć nie trzeba. Konsumentowi banki w końcu

przestaną wydawać karty kredytowe. Państwo może spłacać

jedne ługi kolejnymi. Trudno

określić czy taki proceder ma jakiś kres. Być może miejsce gdzie

kończy się państwowe życie na kredyt jest wyznaczone przez

dużych inwestorów, którzy prędzej czy później mogą odczuć

choćby całkowite załamanie


waluty. Dolar z gwarancjami

rządowymi może w pewnym momencie nie być już punktem

odniesienia. Problem pojawia się

również wtedy gdy wszystkie „stymulujące” mechanizmy

zwyczajnie nie działają, gospodarka jak na złość nie chce

się rozpędzić, konsumenci nie chcą konsumować. To moment, w

którym okazuje się, że trzyletni samochód wcale nie musi być

wymieniony a pięcioletnia pralka czy lodówka jest całkiem

sprawna.

Złote kajdany dla rządzących

W momencie kiedy najważniejsze

waluty się załamią, świat nie będzie już dalej kupował na

kredyt i rozpęta się burza z inflacją. Jednym z nielicznych

instrumentów, które w takiej sytuacji, ochronią nasz dorobek

może być złoto.

Ostatnio media donosiły, że

Szwajcarska Partia Ludowa (SVP – jedna z głównych sił

politycznych w tym kraju) chce przeprowadzić referendum w

sprawie ograniczenia możliwości wyprzedawania rezerw złota,

wprowadzenia stałego procentowego udziału złota w

rezerwach walutowych i nakazu

trzymania złota w krajowych skarbcach. Prasa pisała o

swoistych „złotych kajdanach” dla rządzących. Ta sama SVP lobbuje

na rzecz wprowadzenia alternatywnej waluty – opartego

na kruszcu „złotego franka”.

Zdecydowane ruchy w sprawie złota wykonały też Niemcy. Po

tym jak rozpętała się burza

wywołana chęcią przeprowadzenia

audytu rezerw złota przez tamtejszy NIK, okazało się, że

wątpliwości co do ilości rezerw

przechowywanych w USA są tak duże, że Bundesbank zdecydował

się na sprowadzenie całości z blisko 3400 ton rezerw

królewskiego kruszcu. Co ciekawe amerykanie będą w stanie

przesłać całe złoto dopiero do 2020 roku. To budzi poważne

wątpliwości, czy faktycznie kruszec cały czas nietknięty

spoczywa w skarbcach amerykańskiej rezerwy

federalnej. Powracają też oskarżenia o obracanie

zdeponowanym tam złotem,

przywoływane przez takie organizacje jak amerykańska

GATA.

Populizm czy pragmatyzm?

W Szwajcarii, Niemczech czy USA

pytania organizacji i polityków o złoto rodzą oskarżenia o populizm

formułowane przez część ekonomistów. Wyznawcy teorii

Keynesa nie wyobrażają sobie powrotu do standardu złota i

nałożenia ograniczeń w zadłużaniu się przez dodruk pieniądza. Na

świecie wciąż dominujące jest przekonanie, że inflacja połączona

z niskimi stopami procentowymi na tyle stymuluje gospodarkę, że

drukowane pieniądze znajdą pokrycie. To iście idealistyczna

wizja.

Sytuacja na Cyprze, gdzie nagle

banki stały się niewypłacalne a obywatele stracili dostęp do

oszczędności, które następnie opodatkowano to precedens. Dziś

żaden system bankowy i


finansowy nie gwarantuje już

bezpieczeństwa a runy na banki mogą stać się codziennością.

Wirtualne pieniądze nie rozwiążą

tych problemów.

Nawet jeśli założymy, że światowa finansjera kolejny raz wyjdzie

obronną ręką z obecnego kryzysu to czy znikną jego przyczyny bez

zmiany systemu? Niemiecki Bank Centralny zmarginalizowany

obecnie przez działającego w Niemczech EBC (Europejski Bank

Centralny) zdaje się

przygotowywać na „miękkie lądowanie”. Dziś nie jest już

tajemnicą, że projekt euro skończy się wtedy gdy zechcą

tego Niemcy. Decydenci w Bundesbanku wiedzą, że

podstawą silnej, własnej waluty i ewentualnych reform

monetarnych są rezerwy kruszcu. Nie zmieniła tego nawet likwidacja

standardu złota.

Czy w takich okolicznościach

Niemcom lub Szwajcarom można zarzucić populizm? A może to po

prostu pragmatyzm, z którego znane są obydwa narody?

Banki wiedzą szybciej?

Profesor Guido Hülsmann z francuskiego Université d’Angers

uważa że „w świecie tonącym w długach złoto jest ostateczną,

bezpieczną przystanią. Banki centralne wiedzą to lepiej od

większości ludzi, nawet jeśli muszą udawać w swojej

codziennej pracy, że takie obawy są nieistotne.”

To może w pewien sposób tłumaczyć dlaczego dziś banki

centralne są jednymi z

największych konsumentów złota. Tylko 2012 roku rezerwy banków

między innymi takich krajów jak

Rosja, Chiny, Meksyk czy Korea Południowa powiększyły się o

pond 530 ton.

Masowe zakupy złota przez banki centralne wielu dynamicznie

rozwijających się państw to już norma. Nie dziwi również, że w

ramach wzmacniania własnej waluty dąży się do

przechowywania złota w

krajowych skarbcach, tak by było zawsze dostępne. Wagę

dostępności złota podkreśla John P. Cochran z Business School przy

Metropolitan State University w Denver: „Kluczem do sukcesu

każdej ewentualnej waluty opartej na złocie jest pomysł, że

dostarczenie złota na żądanie (ogółu społeczeństwa) ma

kluczowe znaczenie.”

Repatriacja polskiego złota

Tymczasem większość polskiego

złota zdeponowane jest obecnie w Banku Anglii. Część złota trafiła

tam jeszcze przed wojną. Część w wyniku zawirowań podczas II

Wojny Światowej. Ostatnie zakupy były dokonywane przez

NBP w latach 90.

Oficjalne polskie rezerwy złota

wynoszą ok. 103 ton. Dla porównania niemieckie rezerwy

sięgają 3400 ton. W związku z wszystkimi wymienionymi

argumentami powstała inicjatywa sprowadzenia polskiego złota do

krajowych skarbców. To pierwszy etap przygotowywania się na

ewentualne zawirowania i


reformy, do których może być

zmuszony także polski rząd.

Ekspert Business Centre Club Jan

Mazurek, który poparł akcję, tak napisał o konieczności

sprowadzenia rezerw złota do Polski: „Dziś obniża się

wiarygodność największych potęg ekonomicznych, zawłaszczane są

depozyty bankowe, kreuje się pusty pieniądz, państwa na równi

ze spekulantami manipulują na rynku walutowym, rośnie

niepewność polityczna na świecie.

Dlaczego więc mamy ufać decydentom z innych krajów?

Złoto jest częścią rezerw

walutowych, a te warto mieć blisko siebie, aby w razie

konieczności móc nimi swobodnie

dysponować. Zatem w imię interesu Polski znajdujące się za

granicą rezerwy złota powinny być sprowadzone i ulokowane w

rodzimym skarbcu. To jest najbardziej odpowiednie miejsce

dla złota, które należy do narodu polskiego.”

Mamy nadzieję, że wkrótce

właśnie tak się stanie.

Piotr Wojda * Publikacja: Uważam Rze/12.05.2013, RynekZłota24/28.05.2013


Akcja: polskie złoto

W sytuacji gdy na świecie spada zaufanie do pieniądza i

do banków, warto mieć swoje złoto „w domu”. Polskie

złoto znajdujące się w Banku Anglii jest systematycznie

audytowane przez niezależnego, zewnętrznego

audytora. Zdaniem niektórych ekspertów nadszedł czas na sprowadzenie do Polski całego polskiego złota.

Trwa akcja „Oddajcie Nasze

Złoto”, która ma na celu skłonienie rządu i prezesa

Narodowego Banku Polskiego

(NBP) do sprowadzenia do kraju polskiego złota, które jest

przechowywane w Banku Anglii (Bank of England). List intencyjny

w tej sprawie, podpisany przez prezesa Mennicy Wrocławskiej

został przekazany premierowi Donaldowi Tuskowi i prezesowi

Narodowego Banku Polskiego prof. Markowi Belce.

Apel o powrót

Według danych NBP Polska

posiada 103,93 tony złota, z

czego ogromna większość – 98,03 tony znajduje się w Londynie, w

skarbcu Banku Anglii (banku centralnego Wielkiej Brytanii).

Narodowy Bank Polski podaje, że pozostała część wchodzącego w

skład rezerw dewizowych kruszcu (około 4,9 tony) znajduje się w

jego skarbcu w Warszawie.

W sierpniu 1939 r. Bank Polski posiadał złoto o wartości 463 mln

zł (zapas złota warty 100 mln znajdował się już za granicą). W

pierwszych dniach po wybuchu II

wojny światowej blisko 80 ton złota zostało wywiezione z kraju,

aby uchronić je przed okupantem,

a pozostała część została na terenach Rzeczypospolitej.

Historię jego transportu opisało wielu autorów, powstał nawet film

fabularny produkcji polsko-rumuńskiej pt. „Złoty pociąg”.

Polskie złoto przez Rumunię

przetransportowano do Afryki. Stamtąd w 1944 r. – zgodnie z

decyzją polskiego rządu na uchodźstwie – część kruszcu

skierowano do Anglii, a resztę do Kanady i Stanów Zjednoczonych.

Po wojnie złotem dysponował rząd

Bieruta. Najwięcej zapasów sprzedano albo przeznaczono na

spłaty długów, na zakupy i inne wydatki.

W latach 90. Polska ponownie

zaczęła kupować złoto za granicą. W 1998 r. za prezesury Hanny

Gronkiewicz-Waltz Narodowy Bank Polski kupił ok. 77 ton złota.

Obecnie polskie złoto stanowi 5

proc. rezerw walutowych NBP. Dla porównania – złoto Stanów


Zjednoczonych stanowi 75 proc.

rezerw tego kraju, a Niemiec 72 proc. rezerw walutowych. Polska

płaci Bankowi Anglii za

przechowywanie złota w jego skarbcu, ale Narodowy Bank

Polski nie zdradza, jakie są to kwoty, powołując się na tajemnicę

bankową.

Twórcy akcji „Oddajcie Nasze Złoto” to głównie ekonomiści,

którzy domagają się dokonania inwentaryzacji całości naszego

złota, znajdującego się w Polsce i poza krajem, oraz sprowadzenia

go w całości do kraju. Uważają bowiem, że w sytuacji gdy na

świecie spada zaufanie do

pieniądza i do banków, warto mieć swoje złoto „w domu”. Akcja

jest otwarta dla internautów, którzy mogą się w nią włączyć za

pośrednictwem strony internetowej

oddajcienaszezloto.pl. Pod specjalnym listem intencyjnym o

sprowadzenie złota „do domu”, skierowanym do prezesa NBP

prof. Marka Belki podpisał się Piotr Wojda, wiceprezes Mennicy

Wrocławskiej i przedstawiciel inicjatorów akcji. Partnerami akcji

są m.in. Instytut Misesa i

Stowarzyszenie Koliber.

– W apelu prosimy o zaudytowanie ilości i jakości

polskiego złota poza granicami kraju i tego, znajdującego się w

skarbcu NBP oraz, co najważniejsze o sprowadzenie

całości złota do kraju – mówi Piotr Wojda.

– Złoto od wieków było albo

pieniądzem albo gwarantem stabilności waluty. Jest

prawdopodobne, że będące w

Polsce złoto przyczyni się do wzrostu stabilności polskiego

złotego – mówi prof. Witold

Kwaśnicki z Instytutu Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu

Wrocławskiego, który przyłączył się do apelu.

Wędrówka złota

Polska nie jest pierwszym krajem,

który podjął działania w zakresie sprowadzenia do swego kraju

zasobów złota. W 2011 roku prezydent Wenezueli Hugo

Chavez (nieżyjący już) rozpoczął wycofywanie krajowych rezerw

złota z zagranicznych banków.

Najwięcej zagranicznych aktywów złota Wenezueli znajdowało się

właśnie w Anglii. Publiczne powitanie w kraju pierwszego

transportu sztabek przywiezionych z kilku

europejskich krajów odbyło się z wielką pompą, choć prezydent

Chavez nie zdradził, ile ton złota wówczas przyjechało.

Zazwyczaj na zmianę lokalizacji

złota należącego do poszczególnych państw wpływają

zagrożenia związane z wojną oraz

sytuacją gospodarcza na danym terytorium. Wybuch II wojny

światowej sprzyjał lokowaniu złota w skarbcach Stanów

Zjednoczonych.

W latach zimnej wojny także niemiecki Bundesbank uznał, że

bezpieczniej będzie przechowywać złoto poza granicami kraju.

Obecne kierownictwo banku zdecydowało, że dokona relokacji

niemieckiego złota, by do końca 2020 roku mieć w kraju połowę


swoich rezerw tego szlachetnego

metalu. Druga połowa ma pozostać w partnerskich bankach

centralnych Anglii i Stanów

Zjednoczonych. Z Nowego Jorku do Frankfurtu ma powrócić około

300 ton złota, a z Paryża całość rezerw niemieckiego złota – 374

tony. Do końca 2012 roku w banku Rezerwy Federalnej w

Nowym Jorku (Fed) znajdowało się 45,3 proc. niemieckiego złota.

We Frankfurcie tylko 30,6 procent. W Holandii, Austrii,

Rumunii i Ekwadorze temat sprowadzenia złota z zagranicy

jest przedmiotem gorącej dyskusji społecznej oraz parlamentarnej.

Ze wszystkich państw na świecie najwięcej złota posiadają Stany

Zjednoczone (8133,54 tony). Na drugim miejscu są Niemcy

(3391,3 tony), na trzecim – Międzynarodowy Fundusz

Walutowy (2814 ton). Polska zajmuje 36. miejsce.

Twórcy akcji „Oddajcie Nasze

Złoto” podkreślają, że ideą przedsięwzięcia jest

zabezpieczenie w kraju kruszcu, który pomimo spadków cen

rynkowych ma coraz większą

wartość na świecie. Jak podkreśla Piotr Wojda, sprowadzenie złota

do kraju ma znaczenie zwłaszcza teraz, w dobie światowego

kryzysu walutowego, bo właśnie złoto będące fizycznym

składnikiem majątkowym jest antidotum na słabości dzisiejszego

systemu finansowego, opartego na wirtualnym pieniądzu i

kredytach.

Popyt na złoto

Od 2008 r. na świecie wzrosła

sprzedaż złota inwestycyjnego. W 2012 roku odnotowano rekordowy

popyt na złoto, który osiągnął

wartość 236,4 mld dolarów amerykańskich. Z kolei od

początku 2013 roku notuje się spadek popytu na inwestycyjne

złoto. W pierwszych trzech miesiącach obniżył się on aż o 50

proc. W 2011 roku banki centralne kupiły 456,8 tony złota.

W 2012 r. – 534,6 tony, najwięcej w ciągu ostatnich 50 lat. Obroty

na światowym rynku złotego kruszcu są szacowane na 3,2

biliona dolarów. To suma zakupów czystego złota dokonana przez

jubilerów, inwestorów kupujących

monety i sztabki, banki centralne, fundusze typu ETF oraz przemysł

– m.in. elektroniczny i dentystyczny.

– W 2000 roku złoto kosztowało

około 300 dolarów za uncję, a obecnie ceny kształtują się w

granicach 1400 dolarów za uncję (31,1 grama). Złoto wraca na

wzrostową ścieżkę – wyjaśnia rzecznik Mennicy Wrocławskiej

Marcin Lenar.

Choć od początku roku rynkowa

cena złota obniżyła się o około 17 proc., to zdaniem ekspertów nie

musi to oznaczać drastycznych obniżek cen w całym roku. –

Prognozy dalszych obniżek cen złota są wynikiem spekulacji

zarówno funduszy, jak i firm, które handlują kontraktami na

złoto – wyjaśnia Janusz Szewczak, główny ekonomista

SKOK-ów.

W wydobyciu i produkcji złota na świecie przodują Chiny, ale także


ten kraj kupuje duże jego ilości.

Ludowy Bank Chin posiada rezerwy walutowe o wartości 3,3

biliona dolarów, zaś złota 1054

tony, co stanowi zaledwie 2 proc. rezerw finansowych kraju. W

2012 r. najwięcej złota kupiły: Turcja (164,3 tony ) i Rosja (74,8

tony). Brazylia i Filipiny kupiły po 33,6 tony złota.

– Złoto kupują przede wszystkim

banki centralne krajów rozwijających się, które posiadają

bardzo niskie udziały tego kruszcu w rezerwach walutowych – mówi

Jan Mazurek, ekspert ds. rynków kapitałowych Business Centre

Club. – Banki centralne lub

przywódcy krajów, które podjęły decyzje o trzymaniu złota u siebie

zapewne kierowały się troską o bezpieczeństwo i koniecznością

racjonalnej dywersyfikacji składników rezerw – dodaje.

Apele i prawne blokady

Na temat rezerw złota Stanów

Zjednoczonych krąży wiele plotek. Ron Paul, senator Partii

Republikańskiej, domaga się dokonania publicznego audytu

zgromadzonych w skarbcach

rezerw złota. Głos polityka popiera coraz więcej

Amerykanów. Z kolei eksperci podkreślają w swoich

wypowiedziach, że audyt ma celu sprawdzenie, czy znajdująca się w

nim ilość złota jest zgodna z oficjalnymi deklaracjami.

Inwentaryzacji złota będącego majątkiem Stanów Zjednoczonych

domagają się również m.in. działacze Tea Party – popularnego

ruchu społecznego, którzy ponadto opowiadają się za

powrotem do parytetu złota.

Z kolei organizacja GATA (Gold

Anti-Tust Action Commite;

Stowarzyszenie Przeciwko Kartelowi na Rynku ) walczy nie

tylko o upublicznienie zasobów złota Fedu, ale także wszystkich

banków centralnych i sprawdzenie, czy złoto nie zostało

sprzedane lub pożyczone prywatnym instytucjom

finansowym.

Według informacji przedstawicieli Narodowego Banku Polskiego

polskie złoto znajdujące się w Banku Anglii jest systematycznie

audytowane przez niezależnego,

zewnętrznego audytora. – Na życzenie NBP angielski bank

centralny przedstawia szczegółową listę wszystkich sztab

złota, będących w posiadaniu NBP wraz z ich numerami. Dodatkowo

Bank Anglii po każdej transakcji potwierdza zmianę zasobów złota

NBP – podaje biuro prasowe NBP.

Jeszcze w latach 90. frank szwajcarski był w stu procentach

wymienialny na złoto. Szwajcaria zerwała ze standardem złota po

wejściu do Międzynarodowego

Funduszu Walutowego. Część jej rezerw złota także znajduje się w

Stanach Zjednoczonych. Grupa utworzona przez członków

Szwajcarskiej Partii Ludowej dąży do zablokowania sprzedaży

rezerw złota z Narodowego Banku Szwajcarii, zgromadzenia w kraju

rezerw złota znajdujących się za granicą i wprowadzenia do

konstytucji zapisu, która zobowiązywałaby bank centralny

kraju do utrzymywania 20 proc. rezerw walutowych w złocie.


– Podobną zasadę należałoby wprowadzić w Polsce po

sprowadzeniu złota do kraju.

Rezerwy złota nie powinny spaść poniżej określonego pułapu w

stosunku do papierowej waluty – twierdzi Piotr Wojda. Dodaje, że

należałoby doprowadzić do takiej

sytuacji, żeby został wypracowany model ochrony złota, głównie

przed zakusami polityków. – Przy

obecnym niskim zaufaniu społeczeństwa do klasy

politycznej wydaje się to niezbędne – twierdzi.

Ewa Tylus

* Publikacja: wGospodarce/17.05.2013, WP/02.07.2013, Onet/02.07.2013, Bankier/05.07.2013, Inwestycje/07.07.2013, Interia/07.07.2013, egospodarka/10.07.2013

Przerzuć stronę, aby zobaczyć

treść listu wysłanego do

Prezesa NBP…


Do Prezesa Narodowego Banku Polskiego Szanowny Panie Prezesie,

Jako eksperci rynku złota jesteśmy zatroskani ryzykiem jakie niesie ze sobą przechowywanie polskich rezerw złota poza

granicami kraju. Dlaczego domagamy się sprowadzenia rezerw

kruszcowych do Polski?

W Niemczech operacja sprowadzania rezerw złota z Wielkiej Brytanii, USA i Francji staje się już faktem. Referendum w podobnej sprawie jest

rozpisane w Szwajcarii, gdzie większość obywateli opowiada się za przechowywaniem złotych rezerw w swojej ojczyźnie.

W obliczu trwającego kryzysu finansowego i zaostrzających się konfliktów walutowych, temat miejsca przechowywania rezerw złota przestał być

jedynie „tematem publicystycznym”.

Jesteśmy głęboko przekonani, że wbrew głosom niektórych ekonomistów, podobne postulaty i realizowane już przedsięwzięcia nie są jedynie tanim

populizmem. Profesor Guido Hülsmann z francuskiego Université d’Angers uważa że „w świecie tonącym w długach złoto jest ostateczną, bezpieczną

przystanią. Banki centralne wiedzą to lepiej od większości ludzi, nawet jeśli muszą udawać w swoje codziennej pracy, że takie obawy są

nieistotne.”

Wobec takiego poglądu nie dziwią masowe zakupy złota przez banki

centralne takich krajów jak Rosja, Meksyk, Korea Południowa i wiele innych dynamicznie rozwijających się państw. Nie dziwi również, że w

ramach wzmacniania własnej waluty dąży się do przechowywania złota w krajowych skarbcach, tak by było zawsze dostępne. Wagę dostępności

złota podkreśla John P. Cochran z Business School przy Metropolitan State University w Denver: „Kluczem do sukcesu każdej ewentualnej waluty

opartej na złocie jest pomysł, że dostarczenie złota na żądanie (ogółu społeczeństwa) ma kluczowe znaczenie.”

Jednak najważniejszym argumentem podnoszonym przez wielu ekonomistów jest stwierdzenie, że posiadanie odpowiednich rezerw złota

w kraju jest podstawą do przeprowadzania wszelkich reform monetarnych. Niemcy i Szwajcarzy zachowują się w tej sprawie bardzo pragmatycznie.

Jako inicjatorzy akcji sprowadzenia polskiego złota, zdeponowanego

obecnie w Banku Anglii, liczymy, że Narodowy Bank Polski zrealizuje tę


niezwykle ważną dla przyszłości polskiej waluty operację, której finałem

będzie zdeponowanie polskiego złota w polskich skarbcach.

Piotr Wojda, przedstawiciel inicjatorów akcji „Oddajcie Nasze

Złoto”(www.oddajcienaszezloto.pl):

17.05.2013/10.06.2013

Przejdź dalej, aby zobaczyć

odpowiedź…


Odpowiedź NBP na list



Komentarz do odpowiedzi NBP

Odpowiedź od Narodowego Banku Polskiego, jaką

dostaliśmy jako inicjatorzy akcji „Oddajcie Nasze Złoto”

dowodzi, że polskie rezerwy złota są tematem

całkowicie pobocznym. Eksperci banku nie dostrzegają

zagrożeń wynikających ze słabości współczesnych walut i światowego systemu finansowego.

Jako organizatorzy akcji, której

głównym postulatem jest sprowadzenie

polskich rezerw złota z Banku Anglii do

Polski, niecierpliwie oczekiwaliśmy

odpowiedzi na list skierowany do

prezesa NBP. W liście

sformułowaliśmy wspomniany

postulat. Zebraliśmy

również najważniejsze

argumenty na rzecz sprowadzenia złota i

wagi rezerw. Na list skierowany do

prezesa Marka Belki odpowiedział

Dyrektor Departamentu

Komunikacji i Promocji NBP.

Rozumiemy, że nie reprezentujemy

potężnego lobby ani

żadnej dużej instytucji

finansowej, lecz

oczekiwaliśmy poważnej

odpowiedzi na fundamentalne dla

nas kwestie.

Akcja „Oddajcie Nasze Złoto” to efekt

zaniepokojenia grupy ekonomistów i

ekspertów rynku

złota wielkością i miejscem

przechowywania polskich rezerw

złota. Nie ukrywaliśmy, że

inspiracją dla nas były działania

społeczne podejmowane w

Niemczech, w wyniku których

Bundesbank rozpoczął proces

sprowadzania swoich

rezerw złota z Francji i Niemiec.

Dla nas najistotniejsze były

przyczyny dla których niemiecki

bank centralny to zrobił. Tymczasem w

odpowiedzi NBP otrzymaliśmy ogólne

informacje, które w ogóle nie odnoszą

się do zagrożeń dla światowego systemu

finansowego, o których chcemy

rozmawiać.

Dziś w USA,

Niemczech, Austrii czy Holandii toczy

się poważna dyskusja na temat

sposobu rozliczania rezerw złota,

trudności w rozliczaniu ilości

kruszcu i faktycznego pokrycia

walut w złocie. Amerykańska

organizacja GATA zapytała wprost: czy

ktoś widział nasze

złoto? Niemcy część swoich rezerw z USA

odzyskają dopiero w 2020 roku. Skąd te

problemy i pytania? Wszystko jest

wynikiem kruszenia się dzisiejszych


systemów

monetarnych i obnażania ich

kolejnych słabości.

Przykładem jest brak

rozliczeń leasingu złota masowo

prowadzonego przez banki. Złoto takie

formalnie nie zmienia właściciela,

więc problem, zdaniem banku, nie

istnieje. W

połączeniu ze wspomnianym

brakiem dokładnego rozliczania rezerw i

innych zasobów kruszcu, daje to pole

do licznych nadużyć. W odpowiedzi na

nasz list NBP tłumaczy, że posiada

zasoby sztab „good delivery”

przechowywane w londyńskich

skarbcach Banku

Anglii, czyli w światowym centrum

rozliczeniowym handlu złotem.

Przekonuje, że dzięki temu korzystamy z

usług zaufanego partnera, a obecność

złota w Londynie umożliwia jego

szybkie wykorzystanie w

razie potrzeby. Czy jednak właśnie na

tym ma polegać

dostępność złota, którą postulujemy?

Jeśli weźmiemy pod

uwagę wszelkie

wątpliwości związane ze

wspomnianym

obrotem złotem jaki prowadzą duże banki

centralne, problem okazuje się bardziej

złożony.

Przy okazji warto zacytować ostatnie

zdanie z odpowiedzi NBP: „Ponadto na

żądanie NBP Bank of

England przedstawia szczegółową listę

wszystkich sztab złota z ich numerami

będących w posiadaniu polskiego

banku centralnego.” Interesująca byłaby

odpowiedź na pytania czy NBP o

taką listę się już zwracał i czy taki

audyt zawierałby informacje o

ewentualnym

leasingu polskiego złota, która, jak już

wspominaliśmy, za aprobatą MFW nie

jest traktowana jako zmiana właściciela.

Niemniej w sytuacji poważnego kryzysu

mogłaby stanowić niemały problem.

Warto poruszyć jeszcze wątek, od

którego odpowiedź NBP się zaczyna.

Specjaliści banku przekonują, że

polskie rezerwy

złota są

wystarczająco zasobne a obecnie

złoto kupują

głównie banki krajów

„rozwijających się”. Powstaje

pytanie czy Polska jest już krajem na

tyle rozwiniętym by nie musieć kupować

złota? Jeśli przyjęlibyśmy taką

logikę to nasze rezerwy powinny być

porównywalne procentowo z

krajami takimi jak

Hiszpania czy Holandia czyli

wynosić co najmniej 30 procent całości

rezerw walutowych. Tymczasem, jak

wiadomo, polskie rezerwy złota to

zaledwie 5 procent całości naszych

rezerw walutowych.

NBP powołuje się na

statystykę, mówiącą, że nasze

rezerwy złota są na 33 miejscu wśród

rezerw innych światowych banków

centralnych. Spróbujmy osadzić

te dane w szerszym kontekście. Jeśli

weźmiemy pod uwagę nasze

całkowite PKB to

okaże się, że Polska znajduje się na 22

miejscu w świecie. Z


kolei PKB per capita

plasuje nas na 47 miejscu. Jeśli

porównamy się z

krajami rozwiniętymi okaże się, że nasze

rezerwy złota są rażąco niskie (ponad

70 procent: Niemcy, Francja, USA,

Włochy). Jeśli zaś z rozwijającymi, to

tym bardziej powinniśmy ich

wzorem dokonywać aktywnych zakupów

złota. NBP twierdzi, że kraje rozwijające

się kupują złoto, bo

mają relatywnie mały udział

procentowy kruszcu

w całości rezerw. Jak zatem tłumaczyć

aktywność wymienionej w liście

NBP Rosji (9 procent), Indii (10

procent) czy Turcji (16 procent)?

Któregokolwiek

punktu widzenia nie

przyjmiemy, Polska wypadnie jako kraj

pasywny na rynku złota, lub wręcz

całkowicie

lekceważący siłę królewskiego

kruszcu jako

zabezpieczenia walut. Zatem

deklaracje banku zawarte w

odpowiedzi na list stoją w całkowitej

sprzeczności z brakiem działań lub

choćby z otwartością na poważną

dyskusję o polskich rezerwach złota.

*Publikacja: Oddajcie Nasze Złoto/29.06.2013


Akcja Oddajcie Nasze Złoto - lekceważąca odpowiedź NBP

W ramach akcji „Oddajcie Nasze Złoto” wysłany został

list do Prezesa Narodowego Banku Polskiego Marka

Belki. W liście tym podane zostały solidne argumenty,

dlaczego warto sprowadzić nasze złoto z Banku Anglii

do Polski, a w dalszej perspektywie czasowej powiększenie tych rezerw.

Przejdźmy teraz do odpowiedzi na list.

Po pierwsze odpowiedź została

przysłana pod długim czasie

oczekiwania, prawie dwóch miesięcy.

Druga rzecz ma

związek z tym, kto odpowiedział na ten list, który był adresowany

do Marka Belki. Prezes niestety się nie pofatygował i zlecił

odpowiedź Dyrektorowi Departamentu Komunikacji i

Promocji NBP, Marcinowi Kaszubie.

W pierwszym paragrafie, Pan

Kaszuba informuje czytelnika o

przedstawieniu stanowiska NBP w tej sprawie. Właściwa treść

zaczyna się od paragrafu drugiego. Poniżej podaję mój

komentarz do każdego z powyższych paragrafów listu.

Pargraf 2: Oczywiście wiarygodność finansowa Polski

jest ważna, ważne jest także, aby

rezerwy zachowały dużą płynność. W akcji „Oddajcie Nasze Złoto”

nie chodzi, o wymienienie wszystkich walut na złoto. Rolą

rezerw jest także, a nawet przede wszystkim zapewnienie

bezpieczeństwa finansowego. To właśnie rola rezerw złota.

Dzisiejsza sytuacja finansowa

świata nie jest najlepsza, ostatnie znaki lekkiej poprawy to fałszywe

sygnały. Poważne problemy gospodarcze trawią największe

gospodarki świata, nie omijają także Polski. Do poprawy jest

jeszcze bardzo daleko i najprawdopodobniej skończy się

na dużych zmianach w całym systemie finansowym. Nie ma się

co oszukiwać, ale dolar i euro w których znajduje się większość

naszych rezerw walutowych są w najsłabszej od wielu lat formie.

Sprowadzenie złota do kraju i

powiększenie rezerw zapewni większe bezpieczeństwo i zarazem

wiarygodność finansową Polski w następujących latach.

Paragraf 3: W tym paragrafie

NBP przedstawia bieżącą sytuację


rezerw złota, które w ich ocenie

są satysfakcjonujące. Broni się tym, że np. USA, Niemcy i Francja

mają większe rezerwy ze

względów historycznych. 102,9 tony, które posiada NBP to liczba

niezmienna od lat, a do tego większość tych rezerw znajduje

się poza krajem. Jeszcze gorzej wygląda złoto jako % wartości

całych rezerw walutowych, jest to nie całe 5%. Część rezerw

walutowych są używane do interwencji na rynku i jako

inwestycje, ale też spora część leży bezczynie i traci wraz ze

słabnącymi walutami. Dla przykładu w Portugalii mocno

zagrożonej kryzysem złoto

stanowi 90% rezerw walutowych, w razie poważnych problemów

rezerwy złota pomogą im stanąć na nogi. Kiedy dolar i euro

znacząco stracą na wartości to nasze rezerwy wyparują i nic nam

nie zostanie. Argumentem mogą być spadające ostro w tym roku

ceny złota, ale sytuacja ta wkrótce się odwróci, bo jak się

okazuje cena jest mocno zaniżona przez różnego rodzaju papierowe

derywaty, a popyt na fizyczny kruszec znacząco się zwiększył.

Paragraf 4: Tutaj przedstawiciele NBP strzelili sobie w stopę.

Słusznie zauważyli, że złoto jest przede wszystkim nabywane

przez gospodarki rozwijające się,

które chcą powiększyć swoje stosunkowo niskie rezerwy. Jaką

gospodarką jest Polska? Z toku myślenia NBP wychodzi na to, że

rozwiniętą, w rzeczywistości jednak rozwijającą się.

Wspominając stare czasy kiedy

NBP nabywał złoto nic się nie

zdziała. NBP powinien zwrócić uwagę na to, że kraje, które dziś

nabywają złoto mają coraz

większe wpływy na świecie. Niedługo to one będą dyktować

warunki gry z Chinami na czele. Coraz głośniej mówi się także w

sferze profesjonalnej i publicznej o powrocie do standardu złota.

Wielu ekonomistów zdaje sobie sprawę, że dzisiejszy system

finansowy jest w poważnych tarapatach. Złoto jest ważną

częścią rezerw walutowych na którą warto zwrócić uwagę.

Paragraf 5: Z całego pisma i poprzednich paragrafów wynika,

że NBP nie bierze wszystkich ewentualności pod uwagę.

Zarządzanie rezerwami walutowymi tak jak teraz, nie

wygląda na adekwatne do obecnej

sytuacji gospodarczej Polski i świata. NBP może się tłumaczyć

zyskami płynącymi z rezerw walutowych, choć i te w ostatnich

latach nie są porywające. Jednak pierwotnym celem rezerw jest

stawianie na bezpieczeństwo.

Paragraf 6: Trzymanie rezerw

złota w Londynie, czyli punkcie strategicznym jeśli chodzi o

dokonywanie transakcji w kruszcach było dobre kilka lat

temu, kiedy system finansowy trzymał się jako tako. Teraz

ważne jest, aby fizyczne złoto w postaci sztab nie było upłynniane

w żaden sposób, ponieważ powinno leżeć w Polskim skarbcu i

chronić siłę nabywczą rezerw


walutowych. Nawet w najbardziej

krytycznym momencie, z Polski też da się dokonać transakcji, ale

w obecnych czasach nie powinno

stanowić to priorytetu. Priorytetem jest trzymanie

większości rezerw w kraju i powiększenie ich.

Paragraf 7: W ostatnim paragrafie NBP udowadnia, iż

posiada całkowitą kontrolę nad sztabami złota, które są jego

własnością. Jednak realia są takie, że NBP otrzymuje jedynie papier,

który wcale nie musi odzwierciedlać rzeczywistości.

Niemcy też myśleli, że ich złoto leży sobie bezpiecznie w

Nowojorskim skarbcu FEDu, tymczasem muszą na nie trochę

poczekać. Czekając zbyt długo można się mocno sparzyć.

Trzymając złoto u siebie ma się

pewny grunt pod nogami. To jest dobry moment, aby NBP zwróciło

uwagę na coraz ważniejszą rolę złota w pogrążonej w recesji

gospodarce światowej. W

inwestowaniu ważne jest podążanie za trendem, podobnie

wygląda to w zarządzaniu

rezerwami walutowymi. Wschodnie gospodarki rozwijające

się nabywają złoto. Zaś zachodnie jak choćby Niemcy czy Szwajcaria

sprowadzają swoje złoto do kraju. Z obu tych przypadków wnioski

powinien wyciągnąć NBP, bo to są fakty. Trend do, którego warto się

podłączyć zanim będzie na to za późno.

Podsumowanie: Władze NBP nie zdają sobie sprawy z coraz

ważniejszej roli złota w obecnym kryzysie finansowym. Nie

dopuszczają do swojej wiadomości solidnych

argumentów jakimi dysponujemy. Oby w końcu udało im się nad

tym usiąść i poważnie zastanowić.

Przy nadchodzących dużych zmianach w systemie finansowym

posiadanie złota we własnych rękach może okazać się kluczowe.

Pamiętaj, weź kontrolę nad swoimi finansami i postaw czoła kryzysowi!

Michał Wróblewski * Publikacja: Golden Times/01.07.2013


Kwaśnicki: Oddajcie nasze złoto!

W końcu kwietnia 2013 roku ruszyła akcja zainicjowana

przez Mennicę Wrocławską pod hasłem „Oddajcie Nasze

Złoto”. Bardzo się z tego ucieszyłem i od razu poparłem

tę inicjatywę. Wiele wskazuje na to, że to odpowiednia

pora by po ponad siedemdziesięciu latach polskie złoto

wróciło do kraju. Czasy są wielce niepewne, jak to

ładnie nazywane jest przez ekonomistów, ‘turbulentne’

i dobrze jest mieć pewne aktywa w swoim

bezpośrednim władaniu.

Przepytywany

przez dziennikarzy w

maju, dlaczego przyłączyłem się

do tej akcji, odpowiedziałem,

że z kilku

powodów. Żartując tylko troszeczkę,

dlatego, że dobrze jest mieć blisko to co się posiada, choćby

po to by nacieszyć się widokiem tegoż, ale przede wszystkim

dlatego, że: Złoto od wieków było albo pieniądzem albo gwarantem

stabilności waluty. Jest

prawdopodobne, że będące w Polsce złoto przyczyni się do

wzrostu stabilności polskiego złotego. To jest (tylko trochę

sentymentalna) chęć powrotu do

standardu złota. Kiedy państwa będą miały w swoich skarbcach

złoto (a jak wiemy wiele państw

przedsięwzięło kroki w tym

kierunku) to może zrodzi się chęć zbudowania stabilnego pieniądza

w jakiś sposób opartego na złocie?

Polskie złoto zdeponowane jest w Londynie (wedle NBP jest tam

bezpieczne?), ale złoto wielu państw przechowywane jest

(niekiedy od dziesięcioleci) w Stanach Zjednoczonych (m.in. w

sławnym Fort Knox). Tak do końca nie wiadomo co

Amerykanie robią z tym złotem. Gdyby większość państw

upomniała się o swoje złoto to może dowiedzielibyśmy się kilku

ciekawych rzeczy o historii tego

złota w Ameryce, a może także w Wielkiej Brytanii?

Akcję ‘Oddajcie Nasze Złoto’

warto też poprzeć dlatego, że kiedy zacznie się o tym

dyskutować to przy okazji


poruszone będą różnorakie

problemy ekonomiczne, co może przyczynić się do wzrostu

zainteresowania ekonomią i

edukacją ekonomiczną Polaków (a z wiedzą ekonomiczną Polaków,

jak wiemy, nie jest najlepiej).

Akcja ta może też zmusić NBP to bardziej aktywnej polityki w tej

kwestii. Nasze złota to zaledwie 5 procent całości naszych rezerw

walutowych. W wielu krajach o gospodarkach porównywalnych do

Polski (np. Hiszpania czy

Holandia) rezerwy te, to co najmniej 30 procent całości

rezerw walutowych. Niemcy, Francuzi i Amerykanie mają

ponad 70% swoich rezerw w złocie. Wiele krajów (np. Indie,

Chiny) kupuje złoto w dużych ilościach, zwiększając swoje

rezerwy.

Pretekstem do napisania tego

wpisu była odpowiedź jaką parę dni temu udzielił NBP na list

wysłany przez inicjatorów tej akcji do Prezesa NBP (chyba w końcu

kwietnia) z wieloma ważnymi pytaniami i problemami. List

bardzo merytoryczny i wydawało się, że równie merytorycznie

odpowie na niego Pan Prezes Marek Belka. Tymczasem

odpowiedź NBP udzielona została po z górą dwóch miesiącach a

podpisał ją Pan Marcin Kaszuba, Dyrektor Departamentu

Komunikacji i Promocji.

Odpowiedź NBP jest ogólnikowa, nie odnosząca się do zasadniczych

kwestii przedstawionych w liście

inicjatorów akcji. Przyznam się, że kiedy przeczytałem te odpowiedź

przyszło mi na myśl stare

historyczne określenie z czasów PRLu – „arogancja władzy nie zna

granic”. Podziwiam inicjatorów akcji, którzy w stonowanym,

uargumentowanym tonie komentują ten list NBP.

Brak zainteresowania (żeby nie

napisać ignorancja) ekspertów NBP ‘problemem polskiego złota’

jest bardzo niepokojący, ale

równie niepokojące jest pomijanie tej problematyki w dyskusji

polskich ekonomistów. Zastanawiające jest także to, że

akcja ‘Oddajcie Nasze Złoto’ została niezauważona przez

środowisko ekonomistów i nikt z tzw. głównego nurtu ekonomii nie

skomentował tego (nie mówiąc już o tym, że nikt z tego nurtu nie

poparł tej akcji). Stało się tak mimo upublicznienia tej akcji

przez wiele poczytnych dzienników, tygodników i emisji

programów w kilku telewizjach.

Myślę, że dobrą okazją ku temu by problem ten przedstawić tej

grupie ekonomistów i w pewnym sensie wymusić zajecie

stanowiska, będzie zbliżający się Kongres Ekonomistów Polskich

(28-29 listopada 2013r.). Po napisaniu tego zdania,

pomyślałem „przecież wiesz jaka będzie reakcja!”. A może jednak

zostanę zaskoczony i będzie całkiem inaczej niż mogę się

spodziewać?

Witold Kwaśnicki * Publikacja: Polskie Piekiełko/10.07.2013


Relacje radia WNET

Społeczna akcja "Oddajcie nasze złoto"

Piotr Wojda

Kliknij Tutaj

Złoto jest dobrem kraju

Jan Mazurek

Kliknij Tutaj

Przerzuć stronę, aby dołączyć

do akcji…

http://www.radiownet.pl/publikacje/spoleczna-akcja-oddajcie-nasze-zloto

http://www.radiownet.pl/publikacje/jan-mazurek-zloto-jest-dobrem-kraju


Akcja Oddajcie Nasze Złoto

Kliknij Tutaj, aby dołączyć do akcji!

Zachęcamy także do polubienia Golden Times i Rynek Złota 24, aby

być na bieżąco z najważniejszymi informacjami:

Kliknij Tutaj Kliknij Tutaj

https://www.facebook.com/OddajcieNaszeZloto

https://www.facebook.com/pages/Golden-Times/398927083450723

https://www.facebook.com/RynekZlota24pl?fref=ts


ZADBAJ O SWOJĄ FINANSOWĄ PRZYSZŁOŚĆ

INWESTUJĄC W ZŁOTO I SREBRO

Już wkrótce w

Sprzedaży!

Zapisz się na listę:

->Zapisuję się

*Dowiesz się jako

pierwszy o premierze

i uzyskasz rabat

„Patrząc na papierową walutę i zapisy na koncie bankowym

zdaję sobie sprawę, że nie ma tam absolutnie żadnej

wartości, to tylko papier i cyfry. Kiedy spojrzę na złoto i

srebro widzę prawdziwą wartość, rozwiązanie moich

finansowych problemów, ochronę majątku i

zyskowną przyszłość w tych niepewnych czasach.”

Michał Wróblewski

http://zlotoisrebro.launchrock.com/

Economy & Finance

RAPORT: Oddajcie Nasze Złoto