Η ΕΊΣΟΔΟΣ ΚΑΙ Η

ΈΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ

ΕΚΚΛΗΣΊΑ:ΤΑ

ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΟΥ

ΒΑΠΤΊΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΊΣΜΑΤΟΣ

Α. Ιστορία του Βαπτίσματος

Το σύστησε ο ίδιος ο Ιησούς με την εντολή που έδωσε στους μαθητές του να βαπτίζουν τους ανθρώπους στο όνομα της Αγίας Τριάδος

Στην πρώτη χριστιανική εποχή:

1. οι άνθρωποι βαπτιζόταν μεγάλοι

2. Η κατήχησή τους κρατούσε τρία χρόνια

3. Τη νύχτα του Πάσχα βαπτιζόταν ομαδικάμετά το Βάπτισμα η κατήχησή για τους νεοφώτιστους συνεχιζόταν

Σήμερα:

1. Επικρατεί ο νηπιοβαπτισμός (5ος αι.)

2. Η κατήχηση ανατέθηκε στον ανάδοχο και τους γονείς του νηπίου

Β. Η τελετή του Βαπτίσματος Τελετή κατήχησης:

1. Ο ιερέας και ο ανάδοχος με το νήπιο στέκονται στον πρόναο μπροστά στην εικόνα του Χριστού

2. Ο ιερέας σφραγίζει το νήπιο με το σημείο του σταυρού και διαβάζει ορισμένες ευχές

3. Στη συνέχεια με στραμμένο το νήπιο στη δύση, γίνεται η αποκήρυξη του σατανά

4. Ακολουθεί, με στροφή προς την ανατολή η σύνταξη με το Χριστό

5. Απαγγέλεται το Σύμβολο της πίστης

6. Με την τελευταία ευχή παρακαλεί ο ιερέας το Θεό να δεχτεί τον εισερχόμενο στο βάπτισμα

Βάπτιση:1. Αγιάζεται το νερό2. Ευλογείται το λάδι με

ευχές3. Λαδώνεται το παιδί 4. Βυθίζεται στην

κολυμβήθρα τρεις φορές (η τριπλή κατάδυση συμβολίζει την τριήμερη ταφή και Ανάσταση του Χριστού)

5. Το νήπιο αλείφεται με μύρο και ντύνεται στα ολόλευκα

Τα υλικά της Βάπτισης:1. Νερό: με τις καθαρτικές του

ιδιότητες συμβολίζει την κάθαρση του ανθρώπου από την αμαρτία

2. Λάδι: όπως ο παλαιστής αλείφεται με λάδι για να παλέψει, έτσι και ο πιστός ετοιμάζεται να παλέψει ενάντια στο κακό

3. Το κόψιμο των μαλλιών: συμβολίζει τη θυσία του βαπτισμένου για χάρη του Χριστού

Γ. Η θεολογία του μυστηρίου του Βαπτίσματος

Για την Εκκλησία είναι ένα σημαντικό γεγονός. Είναι η είσοδος ενός ακόμη ανθρώπου στην κοινωνία του Θεού

Με το βάπτισμά του ο άνθρωπος αποβάλλει το προπατορικό αμάρτημα, τη θνητή του φύση του δίνεται η δυνατότητα της αφθαρσίας

Όταν ο ιερέας, ο ανάδοχος και το παιδί περιφέρονται γύρω από την κολυμβήθρα, ψάλλεται ο στίχος «Όσοι είς Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε» (Όσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε με τον Χριστό). Τα λόγια αυτά σημαίνουν πως ο άνθρωπος αποβάλλει τη θνητή του φύση και ντύνεται με το άφθαρτο και αθάνατο ένδυμα του Χριστού.

1.ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

(Χρίω= αλείφω).

α) Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν σημάδι κλήσης και αφιέρωσης στο Θεό.

β) Ο Κύριος είναι ο Μεσσίας (=χρισμένος – Χριστός), γιατί ως άνθρωπος χρίστηκε με το Άγιο Πνεύμα κατά τη Βάπτισή Του.

γ) Στην Καινή Διαθήκη οι απόστολοι έθεταν τα χέρια τους στους βαπτιζόμενους και χορηγούσαν το Άγιο Πνεύμα.

2. ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

Ο Ιερέας χρίζει το νεοφώτιστο σε όλα τα μέλη του σώματος με Άγιο Μύρο, σταυρώνοντάς τον λέγοντας:

«σφραγίς δωρεάς πνεύματος Αγίου. Αμήν».

Ο άνθρωπος λαμβάνει τα απαραίτητα εφόδια, ώστε:

Α) Να αναπτύξει τις πνευματικές του δυνάμεις

Β) Να γίνει μέτοχος στη ζωή και στο τριπλό αξίωμα του Χριστού:

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟΠΡΟΦΗΤΙΚ

Ο

Το μυστήριο του Χρίσματος οι μεν προτεστάντες το απορρίπτουν και δεν το παραδέχονται, οι δε καθολικοί το κάνουν όταν τα παιδιά συμπληρώσουν το 12ο έτος της ηλικίας τους.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

Κατά το μυστήριο του Χρίσματος ο νεοφώτιστος:

  α.    φοράει χρυσό σταυρό   β.    σταυρώνεται με άγιο Μύρο σε όλα

τα μέρη του σώματος   γ.    απαρνιέται το Σατανά και τα

πονηρά έργα του   δ.    προσκυνάει 3 φορές την αγία

Τράπεζα και το Ευαγγέλιο

Με το Χρίσμα μετέχουμε στη ζωή του Χριστού.

ΣΩΣΤΟ

ΛΑΘΟΣ

Το μυστήριο του Χρίσματος συμβολίζει:

  α.    τον πνευματικό αγώνα των χριστιανών

  β.    τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος

  γ.    την πνευματική θυσία του χριστιανού

  δ.    την αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους

Με το μυστήριο του Χρίσματος ο πιστός:

α) Δείχνει την αφοσίωσή του στο Θεό.

β) Απαλλάσσεται από το προπατορικό αμάρτημα.

γ) Λαμβάνει τα απαραίτητα εφόδια για να τελειοποιήσει τις πνευματικές του δυνάμεις, ώστε να γίνει κοινωνός της ζωής του Χριστού.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1. Τι γίνεται σε περίπτωση διαφωνίας των

γονέων για το όνομα; 2. Τι γίνεται σε περίπτωση διαφωνίας των

γονέων για το βάπτισμα (να θέλει μόνον ο ένας);

3.Τι γίνεται σε περίπτωση άγαμης μητέρας; 4. Επιτρέπεται η ονομασία δύο ονoμάτων;