Teoria i praktyka pracy z uczniem trudnym w

bibliotece

Aleksandra Sierka

Podstawowe informacje

• Metoda badawcza: Analiza i krytyka piśmiennictwa;

• Zakres wykorzystanej literatury: lata 2000-2013 (8 pozycji starszych);

• Liczba zebranej literatury: 110;• Cel: Stworzenie satysfakcjonującego

scenariusza lekcji oraz zestawienia literatury naukowej i fachowej na opisywany temat;

Definicja trudnego ucznia

Podejście pedagogiczne

VS.Podejście bibliologiczne

Definicje - podejście pedagogiczne

• Trudny uczeń w prezentowanym przez siebie zachowaniu w sposób celowy i zamierzony, lub nie do końca sobie uświadomiony, stara się bojkotować lub w inny sposób uniemożliwiać wysiłki wychowawcze i dydaktyczne szkoły oraz nauczyciela [Jagieła 2005, s. 13-15].

• Uczniem trudnym nazywamy uczniów, którzy nie interesują się nauką i stracili motywację do pracy, a także tych, którzy doświadczyli porażek i z różnych powodów odsunęli się od szkoły. [McCombs, Pope 1997, s. 6].

• Uczniem trudnym to uczeń egocentryczny, nieempatyczny, którego cechami są roszczeniowość, oportunizm, kłamstwo jako styl życia, odrzucenie odpowiedzialności za swoje postępowanie oraz daleko idący dystans do innych [Witt 2005].

Definicje – podejście bibliologiczne

Uczeń trudny to dziecko, które jest skryte, nieśmiałe i jednocześnie drażliwe i agresywne. Ponadto dziecko takie charakteryzuje się krnąbrnością i egoizmem, infantylnością, smutkiem i zalęknieniem. Dodatkowo uczeń trudy zdaje się być osamotniony, odtrącony, często popadający w konflikty z rówieśnikami i nauczycielami. Uczeń pochodzi ze środowiska kulturalnie zaniedbanego i cierpiącego na niedostatek materialny [Chmielewska 2004, s. 16].

Definicje – zestawienie

• Problem z trudnością dziecka zawsze wiąże się z bezpośrednio z jego otoczeniem;

• Trudno w jednoznaczny sposób określić trudność dziecka;

• Najczęściej wymieniane cechy trudnego ucznia: agresja, wdawanie się w bójki, napady złości, dystans do innych, egoizm, niedojrzałość, osamotnienie, trudność w kontaktach z innymi;

Kolejne kroki pracy:

• Analiza i krytyka piśmiennictwa (ujęcie dynamiczne) – systematyczne i uporządkowane badanie wcześniejszych przedsięwzięć naukowych oraz istniejącego zasobu informacji;

• Wykorzystanie AiKP w celu utylitarnym jako oddzielną metodę badawczą dążąca do uporządkowania i odkrywania wiedzy;

Kolejne kroki pracy:

• Stworzenie odpowiedniego dla tematu scenariusza zajęć w bibliotece (na podstawie wytycznych tworzenia i prowadzenia zajęć) wraz z komentarzem:

1. Szkic scenariusza2. Obserwacje3. Wnioski > wady i zalety scenariusza4. Wariant ostateczny scenariusza5. Podsumowanie – czy zajęcia okazały się

sukcesem ?

Bibliografia:

1. Chmielewska, Jadwiga (2004). Praca biblioteczna z uczniem trudnym. Biblioteka w Szkole nr 3, s. 16-17. 

2. Jagieła, Jarosław (2005). Trudny uczeń w szkole: krótki przewodnik psychologiczny. Kraków: Rubikon.

3. McCombs, Barbara; Pope, James (1997). Uczeń trudny: jak skłonić go do nauki. Warszawa: WSiP.

4. Witt, Joanna (2005). Warsztaty: praca z uczniem trudnym. Edukacja i Dialog nr 3, s. 23-26.