36

10gcbruijn 2.7

  • Upload
    -

  • View
    210

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: 10gcbruijn   2.7
Page 2: 10gcbruijn   2.7

Alison is klaarwakker, ookal is het 6 uur 's ochtends. Ze kijkt nog even haar verlanglijstje door.

- nieuwe kamer- naaimachineDat moet duidelijk genoeg zijn....

Page 3: 10gcbruijn   2.7

Ook Joël kijkt het nog even na.

-DrumstelTja, meer wil hij echt niet.

Page 4: 10gcbruijn   2.7

Dan is het tijd om op te groeien. -sorry voor het weinige kind plaatjes, maar bekijk het zo, hun uni en tiener tijd zal uitgebreider zijn.- Suze weet haar wens al absoluut zeker.

Page 5: 10gcbruijn   2.7

Joël moet ook heel even denken, maar dan weet hij het toch ook zeker.

Page 6: 10gcbruijn   2.7

“Wauw, mijn handen staan nu pas echt in verhouding met mijn hoofd!” -kennis sim :)-

Page 7: 10gcbruijn   2.7

“Cool! Er wil vast wel een man kinderen met mij!” -famlilie sim :)-

Page 8: 10gcbruijn   2.7

Hun cadeau's staan al in hun kamer enthousiast begint Joël op het drumstel te slaan. Oeps... dat is moeilijker dan het lijkt...

Page 9: 10gcbruijn   2.7

Nou ja, cadeau's in kamer... in Suze' geval is het cadeau de kamer, en een naaimachine.

Page 10: 10gcbruijn   2.7

EEN

MAAND

LATER

Zo precies mogelijk tikt haar naald over de lijntjes. Hier heeft ze al die tijd voor geoefend, hier doelde ze op. Haar eigen kleren maken, en later, als ze groot is, een eigen boetiek. Het is bijna af, het hempje heeft ze al. Van de grote lap stof naar pyjama...

Page 11: 10gcbruijn   2.7

De drumsolo in de kamer er naast houdt op. Joël heeft youtube uitgezet, gokt ze. Ze zit er niet ver naast. Binnen een paar minuten vliegt de deur open, en stormt Joël naar binnen. “SUZE!” schreeuwt hij.

Page 12: 10gcbruijn   2.7

Suze zet de naaimachine uit. “Godverd**me Joël, ik schrik me dood. Wat is er?” Joël houdt een uitgeprint velletje papier omhoog. “Drummer gezocht.” leest ze. “Dus?” “Ik heb hier dagen voor geoefend Sue, ik wil meedoen met die band!”

Page 13: 10gcbruijn   2.7

“Van mij mag je, maar heb je daar nu mijn toestemming voor nodig?”. Joël haalt zijn schouders op. “Thought you'd like to know.”mompelt hij en hij maakt de deur open. Suze lacht. “Oke, ik snap het, ik ga met je mee.”

Page 14: 10gcbruijn   2.7

“Het plaatselijke voetbalclubje...” mompelt Suze. “Geen mens te bekennen, helemaal leeg, niemand, nada, noppes.” “Ja, nou weten we het wel...” moppert Joël.Er klinkt een geluid in de hoek van de bar. Ze kijken op.

Voetbalclub de karuijn

Page 15: 10gcbruijn   2.7

Een man gaat op een barkrukje zitten. “Voor de band zeker?” Ze knikken. “Ze zitten achter.” Joël en Suze lopen dankbaar door naar de dichtstbijzijnde deur. “Rotherrie.” mompelt de man er nog snel achteraan.

Page 16: 10gcbruijn   2.7

Achter de deur ligt een weelderig tuintje. Er is een vijver, een weggevaagd grindpad, wat grote bomen -hier niet zichtbaar- en een muur, begroeid met klimop. Vanuit de deur klinkt muziek en gezang.

Page 17: 10gcbruijn   2.7

Drie tieners maken het geluid. “Jullie komen drummen?” Lacht het meisje achter de microfoon, zonder dat ze stopt met zingen. Suze wijst naar Joël, die knikt.

Page 18: 10gcbruijn   2.7

”Sven.” roept de jongen met de gitaar.

Page 19: 10gcbruijn   2.7

“Magda.” stelt het meisje met de microfoon zich voor. (ja, de Magda die jullie allemaal kennen, in levende lijven en opgepimpt :))

Page 20: 10gcbruijn   2.7

“Sascha.” roept het meisje vanachter het keyboard.

Page 21: 10gcbruijn   2.7

“Suze.” meld Suze. Joël trekt zijn jas uit en gaat achter het lege drumstel zitten. Hij wacht even om in het ritme te komen en begint dan vrolijk mee te doen. “Joël.” roept hij.

Page 22: 10gcbruijn   2.7

Magda begint aan een lied en Sven en Sascha zetten hun muziek weer in. Joël improviseert een paar slagen en gaat dan helemaal mee in het ritme. Al met al klinkt het geweldig.

Page 23: 10gcbruijn   2.7

Suze heeft ondertussen ook haar jas uitgetrokken en haalt een schetsblok uit haar tas. Driftig begint ze te schetsen. De muziek geeft haar inspiratie, het doet iets met haar...

Page 24: 10gcbruijn   2.7

De meeste schetsen die ze maakt zijn nergens goed voor, maar sommige zijn echt bruikbaar (denk aan kleding ontwerpen) en anderen zijn gewoon leuk.(nee, niet zelf getekend, internet)

Page 25: 10gcbruijn   2.7

Als Joël enkels moe worden van het drummen (ja, dat gebeurd XD), Sascha's vingers net zo stijf worden als die van Sven en Magda's stem schor begint te worden, stoppen ze ermee voor vandaag.

Page 26: 10gcbruijn   2.7

Magda veegt haar haar uit haar ogen en kijkt Joël aan. “Jij kan echt heel goed drummen, weet je dat?”

Page 27: 10gcbruijn   2.7

Joëls hoofd word net zo rood als zijn haar (dat overigens bruin is :P) en hij lijkt te blozen tot achter zijn oren. “Dat valt wel mee hoor, jij zingt ook heel goed.”

Page 28: 10gcbruijn   2.7

Sascha rolt met haar ogen en kijkt hun kant op. “De tortelduifjes zijn complimenteus vandaag.” Sven kijkt haar een beetje boos aan. “Ach, laat ze.”

Page 29: 10gcbruijn   2.7

Sascha haalt haar schouders op en haalt een blikje cola uit de kleine koelkast. Sven volgt haar voorbeeld. “Ik denk dat wij naar huis gaan.” mompelt Suze. Joël knikt.

Page 30: 10gcbruijn   2.7

Zodra ze buiten de deur staan begint Suze weer een gesprek. “Je vind haar leuk he?” Joël wordt rood. “Wie bedoel je?” “Kom op Joël, als je liegt, doe het dan goed. Magda bedoel ik.”

Page 31: 10gcbruijn   2.7

Ze ploffen neer bij het meertje, op veilige afstand van het schuurtje, waar de muziek al weer begonnen is.

Page 32: 10gcbruijn   2.7

“Toe Joël, lieg niet tegen me, ik ken je nu al zo lang.” iets van teleurstelling in haar stem zet Joël toch tot praten aan. “Ja, nou goed?” Suze glimlacht. “Ja.”

Page 33: 10gcbruijn   2.7

Suze laat haar ballerina's voorzichtig in het water zakken. Het is al weer bijna lente. Alle sneeuw is gesmolten en het ijs is van het water af. Zodra het koude water haar hielen raakt trekt Suze haar voeten terug. Toch iets te koud.

Page 34: 10gcbruijn   2.7

“En jij dan?” vraagt Joël. “De blonde jongen bijvoorbeeld? Hoe heet hij ook weer... Sven?” Suze schud haar hoofd. “Niets voor mij, volgens mij is hij een beetje arrogant.” “Ach, dat valt volgens mij wel mee hoor.” antwoord hij. “Nee, echt niet Joël, ik ken hem niet eens.”

Page 35: 10gcbruijn   2.7

Ze laat zich in het vochtige gras vallen en ook Joël leunt achterover. “Weetje, hoewel we geen, broer of zus zijn, voelt het toch alsof we een tweeling zijn.” Joël knikt.

Page 36: 10gcbruijn   2.7

Tot de volgende keer!