Ananemin merdivenleri…Ananemin merdivenleri, bayram ve tatillerde İstanbul'dan gelişte heyecanlı bir şekilde çıkılan hoş merdivenlerdi. Bizi birbirimize bağlayan basamaklardı. Fethiye‘de yaz tatillerinde öğle sıcağında sonra serinlediğimiz, tepemizden süzülüp gelen pervane olduğumuz yasemin çiçeklerinin mekanıydı burası… Huzura çıkılan merdivenlerdi…

Her bayram ve tatil dönüşü arabaya binmeden vedalaşma töreni içinde aksatmadan aile resmi çekildiğimiz yerdi…

Arkadaşlarımızla bile geldiğimizde

mutlaka çekilen bir hatıra resmiydi bu.

Merdiven başındaki kauçuk ağacı bile mutlu

olurdu resme dahil olmaktan… (2011

yazı)

2006 yılında askerken bile aksatmadığımız

ziyaretlerden, Boncukta bize

katılmıştı.

Ananem bizim huzur şehrimizdi.

Yıldız teyze ve Ananem Fethiye'de karagöz mahallesinde mutlaka ziyaret edilen büyüklerdi.

Ona sürpriz yapıp Aralık 2012’de

ziyaretine habersiz gitmiştik. Kırmadı

bizi ve yatalak halini birkaç dakikalığına

unutup güzel bir resme vesile

olmuştu…

Bu merdivenler benim 7 aylıkken 1 yaşına gelene

kadar konaklayıp oturamayan bendenizin

koşarak İstanbul'a

döndüğü yerdir. Aralık 2012

Geçen yaz ramazan bayramında bayram

anlamını yeniden algıladığımız veda

resmimizden… Ağustos 2013

10 yaşında birisi için altınların en büyüğü ananemin yumuşak kalbi idi aslında, Sünnetim, 1989 yazı

Sünnet şaşkınlığı ve ananemin taktığı büyük altın mutluluğu, Çocuk aklı , Sünnetim, 1989 yazı

En soldan Dedem,Babam,Eniştem,Dayım ve Ananem.. 1985 yazı (Dedemin teknesi)

Kuzen torunu ve diğer kuzen

Annane, rahat uyu çünkü biz

yetiştik!

Ananem, Ayşe Bayramoğlu 1928 Denizli - 01.07.2014 Fethiye .

Tanrı ışığını esirgemesin.(Amin.)