Can ARPAÇ

1 Can ARPAÇCan ARPAÇ

Can ARPAÇCan ARPAÇ

İNSANLIK RENK... RENK...

Bak biraz pembelik kalmış dağarcığımda

Az sarı... Az kırmızı... Yeşilin sonu...

Az da mavi var dilersen...

Yok illa beyaz dersen

Bırak onu

Kirlenmeden uyusun

Annemin kucağında.

Can ARPAÇ

               YALNIZLIK !.. Bende başlar

Penceresi unutulmuş duvarların

İlk tuğlası...

Bende biter

Son çivisi

Kapısız evlerin...

Bir baca açmışım gök yüzüne

Dostluktan yana umutsuz,

Bir kuyu kazmışım yalnızlığa

Karanlık... serin...

Ne olur beyaz bulutlar ne olur !..

Bizim kentten geçerken

Beni de alıverin.

Can ARPAÇ“Göz Düşmüş Aynalara” isimli kitabından

NE YAZIK

Yaratırken Ulu Mimar AdemiDünyadaki sınırları çizmediRenk verdi,Dil verdi,İnanç verdiTaraf tutup ezmedi.

Yaratırken Ulu Mimar AdemiTespih gibi bir kalıba dizmediAkıl verdi,His verdi,Güç verdi,“ Hepiniz insansınızKardeşçe yaşarsınız,Tüm Dünya sizin “ dedi.

Boş buldu meydanı Adem“Para” dedi,“Koltuk” dedi,“Mal” dedi.

Yetmedi...“Fesat” dedi,“Haset” dedi,“Hırs” dedi,

Bitmedi...“Sağ” dedi, “sol” dedi,“Öldür” dedi, “öl” dedi.

Cehenneme çevirip DÜNYA denen cenneti,İnsanca yaşamanın güzelliğini sezmedi..

Can ARPAÇ

musugin@gmail.comusugin@gmail.co

mm

musugin@gmail.comusugin@gmail.co

mm