Pazarlama İletişimi mimari gibidir

Bir marka inşa etmekle bir bina inşa etmek oldukça benzerdir. İkisi de büyük bir titizlikle

tasarlanmalıdır. İkisi de sıfırdan başlanarak, tuğla tuğla inşa edilmelidir. Pazarlama birimleri

markalarını birer bina olarak düşünürlerse bu metafor iyi bir örnek olacaktır. Düşünsenize

içinde en iyi çalışanların yer almak isteyeceği, sizi ziyarete gelen müşterilerinizi etkileyecek

bir bina yapmak isteseydiniz; bunu rakiplerinizin binaları gibi yapar mıydınız? Kesinlikle

hayır..

Pazarlama iletişimi markanın tek bir dille konuşması demektir. Mesajı anlaşılmayan markanın

farkına varılamaz. Hem mimaride hem de pazarlamada başarının sırrı diğerleri gibi olmamak,

fark yaratıp öne çıkmak ve kategorinin standartlaşmış stilini kopyalamamaktır.

Pazarlama ve mimari arasında bu bağları kurarken, Kanada Toronto’da büyük tartışmalara

yol açan bir inşaat şirketinin bilboardını paylaşmak istedim ve bu yazının kapak fotoğrafı

yaptım. İlanda başlığa taşınan isim Kim Kardashian. Bir başka ünlü Kris Humphries’le 2012′ de

yaşadığı 72 günlük evliliğinin ardından Kardashian inşaat firmasının ilanında şöyle yer alıyor:

“Bu inşaat bir Kim Kardashian evliliğinden daha çabuk bitecek.”

Türkiye’de pazarlama iletişimi yapılıyor mu ? Cevap genel olarak hayır. Kurumsal gördüğünüz

isim yapmış birçok marka bile bizleri hayal kırıklığına uğratabiliyor. Teknolojik dünyanın hızla

ilerlemesi pazarlamayı öyle bir hale getirdi ki, bu durum aslında biz pazarlamacılar için hem

iyi hem kötü sonuçları da beraberinde getirdi. Nasıl derseniz? İlk olarak iyi tarafından

bakalım.

Teknolojik dünyada ki tüm gelişmeler aslında pazarlamanın gücüne güç kattı. Tanıtım

kanalları gelişti. Yeni mecralar açıldı. Yapılan pazarlama çalışmalarının kontrol edilebilirliği

kolaylaştı. Kısacası dijital dünya pazarlamayı bambaşka bir boyuta soktu. Bugün Anadolu da

küçük bir işletme iken, online dükkanınızı açarak tüm dünyaya satış yapabilir hale

gelebiliyorsunuz. Benzetme yapmak gerekirse “dünya global bir köy haline geldi”

Kötü tarafı ise sadece tüm bu mecraları kontrol etmek zorlaştı. Aslında zor değil, Türk

markalarının yol haritası, uzun vadeli hedef ve planları olmadığından için zor. Sırf bu

sebeplerden dolayı offline ve online mecralarda var olduğunu zannedip de var olmayan

markalar dolu bu ülke. ABD ve Avrupayı her daim en az bir on yıl geriden takip eden 2. Dünya

ülkesi olmamız nedeniyle hem offline hem de online pazarlama iletişimi mecralarının ve

hatta gücünün çok çok sonra farkına varacağımız dün gibi ortada.

Türkiye’de markaların online ortamda var olmalarına, iletişim dilleri ve pazarlamalarına hiç

bakmayalım bile. Mesela interneti en verimli kullanan OECD ülkeleri arasında Türkiye son

sırada. Türkler’in %33’ü lise ve dengi diplomaya sahip. Bu arada eğitimde OECD ortalaması

%74’tür. Türkiye, eğitim skorunda Meksika’nın ardından sondan ikinci sırada. Yaşam

memnuniyetinde ise Macaristan, Portekiz ve Rusya’nın ardından Türkiye sondan 4’üncü

sıradadır. Kısacası birçok alanda Türkiye sondan birinciliği zorluyoruz. İnterneti verimli

kullanamayan bir toplumdan söz ederken, bir markanın kendine online platformda değer

biçmesine yada pazarlama iletişimi yapıyorum demesini aptalca buluyorum.

Pazarlama iletişiminin yapması gereken ilk şey, aynı mesajı verme aynı dili konuşmanın

dışında fark yaratmak olmasına rağmen, Türkiye’de bu anlamda bir pazarlama iletişimi ve

marka yönetimi göremiyorsunuz. Büyük markaları dahi esir almış bir geleneksel pazarlama

döngüsü var. Bir çok pazarlama mecrasında markalar birbirini taklit ediyor ve geleneksel

mecradan çıkmıyor. Şuana kadar bir elin beş parmağını geçmeyecek markalar dışında, yeni

pazarlama mecralarına açılan, markasını hem online hem de offline platformda tam

anlamıyla yöneten bir marka görmüyorum. Yemekspeti, Bilyoner, Turkcell hibi ekstrem

örnekler hariç.