.Εισαγωγή στις βασικές αρχές της διανοητικής αυτοάμυνας (mental self defense).(εκτίμηση κινδύνου, αποκλιμάκωση, τύποι βίας, αυτοάμυνα και πολεμικές τέχνες κ.τ.λ.)

Σταυρουλαντωνάκης ΧαράλαμποςΨαράκης Κ.

Στις 26-11-06 ένας βοσκός σκότωσε πέντε κυνηγούς στα Καλύβια Αγρινίου . Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων οι κυνηγοί είχαν διαπληκτιστεί έντονα με το πατέρα του βοσκού .Όταν εμφανίστηκε ο δράστης και άρχισε να τους πυροβολεί προσπάθησαν να σωθούν τρέχοντας χωρίς να το κατορθώσουν. Τους σκότωσε και τους πέντε.

Έτρεχαν με τα όπλα στα χέρια ….Προφανώς οποιαδήποτε πολεμική τέχνη κι αν γνώριζαν θα τους ήταν εξίσου άχρηστη με τα όπλα τους , από τη στιγμή που εγκλωβίστηκαν στη κατάσταση του πανικού που διακόπτει την επικοινωνία του ανθρώπου με τη λογική του και τον μεταφέρει χιλιάδες χρόνια πριν όταν δεχόταν επιθέσεις από δεινοσαύρους…

Είναι προφανές ότι όταν φιλονικούσαν με τους βοσκούς ( και υπέγραφαν τη θανατική τους καταδίκη ) δεν περνούσε από το μυαλό τους η πιθανότητα μιας τέτοιας εξέλιξης και ακριβώς γι’ αυτό «εξουσιοδότησαν» τον εαυτό τους εμπλακεί στη φιλονικία .

Έκαμαν λάθος στην εκτίμηση του κινδύνου που οδήγησε σε λάθος χειρισμό της κατάστασης και τελικά στο θάνατο.

Πόσες φορές έχομε κάμει όλοι τα ίδια σφάλματα?

Πόσες φορές έχομε εμπλακεί σε λεκτικές φιλονικίες με την αίσθηση ότι ο άλλος αποκλείεται να πάει πιο πέρα από εκεί που εμείς είμαστε διατεθειμένοι να πάμε..

Στόχος της «διανοητικής αυτοάμυνας» είναι η ανάπτυξη ικανοτήτων εκτίμησης του κινδύνου και σωστού χειρισμού της κατάστασης ώστε χωρίς να αποποιηθούμε τα δικαιώματά μας να μη κινδυνέψομε.

Τα μαθήματα αυτά κερδίζουν έδαφος στα dojo πολεμικών τεχνών σε όλο τον κόσμο.

Παρακάτω παραθέτομε χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ιστοσελίδα του ΜΙΤ.

Self Defense for Everyone (PE): An introduction to the fundamentals of physical and mental self defense. Approximately half of this course is dedicated to violence prevention, de-escalation, confrontation avoidance, and how criminals select victims; the other half is dedicated to the development of physical self-defense skills. This class covers the four stages of a potential altercation: Developing Pre-Altercation Awareness and Avoidance, Learning to Perform Pre-Altercation Assessment and De-escalation, Developing Physical Techniques to Quickly End an Altercation, Learning What to do Afterwards.Self Defense for Everyone (Αυτοάμυνα για τον κάθε ένα)

Μια εισαγωγή στις βασικές αρχές της φυσικής και διανοητικής αυτοάμυνας. Περίπου τα μισά μαθήματα αυτής της σειράς αφιερώνονται στην πρόληψη βίας, αποκλιμάκωση, αποφυγή αντιμετώπισης, και πώς οι εγκληματίες επιλέγουν τα θύματα τους. Το άλλο μισό αφιερώνεται στην ανάπτυξη των φυσικών αμυντικών δεξιοτήτων. Αυτή η κατηγορία καλύπτει τα τέσσερα στάδια μιας πιθανής φιλονικίας: Αναπτύσσοντας τη συνειδητοποίηση και την αποφυγή προ-φιλονικίας, μαθαίνοντας την αξιολόγηση του κινδύνου και αποκλιμάκωση της προ-φιλονικίας, που αξιοποιούν τις φυσικές τεχνικές για να τελειώσει γρήγορα μια φιλονικία, και φυσικά το τι να κάνει κανεις κατόπιν.

βασικό Απαραίτητη προϋπόθεση για την χρήση των τεχνικών της «διανοητικής αυτοάμυνας» είναι η καλή γνώση μιας αποτελεσματικής και αξιόπιστης πολεμικής τέχνης και η αντίστοιχη αυτοπεποίθηση που σου δίδει αυτή η γνώση.

Οι προειδοποιήσεις

Εξωτερικέςάμεσες ή έμμεσες

ΕσωτερικέςΤα ίδια μας τα συναισθήματα

φόβος οργή ταραχή σύγχυση η

αίσθηση ότι κάτι δε πάει καλά και η κοινή λογική

Λεκτικές σαφείςΘα σε κτυπήσω, πρόσεξε

κτλή μέσω τρίτου Πες του ότι..

Μη λεκτικέςΚινήσεις, στάση του

σώματος, πρόκληση με τα μάτια, «μαγκιές» έκφραση

προσώπου κ.τ.λ.

Θα μπορούσαμε να τις κατατάξομε σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα με τη παρατήρηση ότι πιο σωστό θα ήταν να λέγαμε με μικρό ή μεγάλο χρόνο προειδοποίησης διότι και η πιο απρόβλεπτη επίθεση έχει κάποιο χρόνο –έστω ελάχιστο προειδοποίησης.

επικίνδυνες καταστάσεις

Απρόβλεπτες(απροειδοποίητες)

Προβλέψιμες(με προειδοποίηση)

Ο μέσος άνθρωπος τείνει να αγνοεί και να μη δίδει σημασία σε σήματα κινδύνου που παραπέμπουν σε επικίνδυνες καταστάσεις

Αν συζητήσει κάποιος με θύματα επίθεσης ενώ αρχικά ισχυρίζονται ότι ήταν αδύνατο να προβλέψουν την εκδήλωση βίας εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι αγνόησαν επιμελώς πλήθος μηνυμάτων κατ’ αρχήν εσωτερικών (κάτι δε πάει καλά εδώ) και εξωτερικών (κουβέντες κινήσεις ακόμα και απειλές) σαν αυτά που αναφέραμε παραπάνω

Χωρίς να εμβαθύνομε στη τάση που έχομε να αγνοούμε τα σήματα κινδύνου (εσωτερικά και εξωτερικά) ας το δεχτούμε σαν αφετηρία .

Θεωρούμε τους εαυτούς μας σαν μη βίαιους ανθρώπους (αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση) και τείνομε να θεωρούμε ότι και οι άλλοι είναι κάπου εκεί που είμαστε και μείς. Αισθανόμενοι ασφαλείς με το παραπάνω «συλλογισμό» αγνοούμε τα σήματα κινδύνου, εσωτερικά και εξωτερικά και ακόμα χειρότερο εξουσιοδοτούμε τον εαυτό μας να εμπλακεί σε καταστάσεις με ανθρώπους που πιθανόν να είναι αλλού.

Άσκηση

Μαθαίνω από γνωστό ότι ο Α απειλούσε ότι θα με κτυπήσει διότι κάτι είπα εις βάρος του ή κάτι έκαμα.Τι πρέπει να κάμω.

1. Λέω στο γνωστό να του πει ότι οι άντρες ότι λένε το κάνουν και να μη βρεθεί μπροστά μου γιατί ….

2. Τον αγνοώ διότι «σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει» και δε θέλω φασαρίες3. Αποφασίζω να τον βρω και να του ζητήσω εξηγήσεις 4. Θα βρω κάποιον να «τακτοποιήσει» το θέμα

Λύση ;;

Προτεραιότητα σε ένα στενό... Μια στιγμιαία παράβαση ενός σήματος της Τροχαίας... Ένα ελαφρώς καθυστερημένο φρενάρισμα, μια παραπανίσια γκαζιά... Και όμως, αντί για κάτι που μπορεί να περάσει και να φύγει, γίνεται αιτία δολοφονίας.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του επειδή λογομάχησε με έναν άλλο για την προτεραιότητα στο δρόμο;

Πόσοι από εμάς δεν σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να είναι στη θέση του 40χρονου άνδρα, ο οποίος το μεσημέρι της Δευτέρας έπεσε νεκρός από τα πυρά του ανθρώπου που με απίστευτη ευκολία τράβηξε πιστόλι και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ για το τίποτα.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του άτυχου άνδρα για μια τόσο ασήμαντη αφορμή, δεν είναι η μοναδική που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Οι δύο ένοπλες αιματηρές ληστείες, που έγιναν τον περασμένο μήνα με δύο νεκρούς, ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου ενός αστέγου για μια θέση στο κατάλυμα, το πενταπλό φονικό στο Αγρίνιο είναι μόνο μερικά από τα εγκλήματα... χωρίς αιτία, που αποδεικνύουν πως η ανθρώπινη ζωή -το υπέρτατο αγαθό- περνά πολλές φορές σε δεύτερη μοίρα.ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/03/2008

Παρατηρήστε την ερώτηση που θέτει ο δημοσιογράφος-Πόσοι από εμάς δεν σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να είναι στη θέση του 40χρονου άνδρα, ο οποίος το μεσημέρι της Δευτέρας έπεσε νεκρός από τα πυρά του ανθρώπου που με απίστευτη ευκολία τράβηξε πιστόλι και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ για το τίποτα.Θέλετε την απάντηση?

Κανείς. (διότι)Αυτά συμβαίνουν στους άλλους.

Αυτό ακριβώς είναι το πρώτο μάθημα αυτής της εκπαίδευσης.και το ποιό σημαντικό.

να τεθεί το ερώτημα!αλήθεια ..συμβαίνουν μόνο στους άλλους?

Στις δυό προηγούμενες αναρτήσεις ,προσπάθησα να πω και να «τεκμηριώσω» την εξής απλή διαπίστωση.

Στο καθένα μας ,κάθε μέρα που ξημερώνει, είναι πιθανόν να συμβεί να «μπλέξομε» σε μια «επικίνδυνη κατάσταση» που αν δεν αντιμετωπιστεί με γνώση και στρατηγικήυπάρχει πιθανότητα να μας στοιχίσει ακόμα και τη ζωή μας.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να καλλιεργήσομε φόβο και παράνοια μέσα μαςΑλλά προσοχή και επαγρύπνηση.

Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την υγεία, όπου το να έχομε το

νου μας δε σημαίνει ότι πρέπει να μπούμε σε κατάσταση αρρωστοφοβίας..

Επαγρύπνηση σημαίνει (ως συνήθως) κοινή λογική και γνώση.

Η ποιο σημαντική γνώση στο συγκεκριμένο θέμα αφοράΠρώτοντους τύπους των ανθρώπων που «παράγουν βία» -γίνονται επικίνδυνοι- κάτω από ορισμένες συνθήκες .και δεύτεροντον σωστό χειρισμό ανάλογα με το «τύπο» που έχομε την ατυχία να «μπλέξομε» ώστε να μη εκδηλωθεί βία ή αν εκδηλωθεί να γίνει η λιγότερη δυνατή ζημιά.

ή τουλάχιστον τι πρέπει να αποφύγομε να κάνομε οπωσδήποτε διότι οδηγεί μαθηματικά στο κακό!τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει σε όλες τις περιπτώσεις που «μαθεύονται»

Υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπωνπου είναι δυνητικά επικίνδυνοι.

1.Συνηθισμένοι άνθρωποι αλλά σε ειδικές συνθήκες2. Οι νταήδες3. Οι επαγγελματίες

(υπάρχει και η περίπτωση του διαταραγμένου-ψχωσικού την οποία δε θα καλύψομε εδώ)

Συνηθισμένοι άνθρωποι σε ειδικές συνθήκες

Δηλαδή άνθρωποι που δεν είναι βίαιοι συνήθως αλλά έχουν βγειέξω από τα όρια τους.Εκτός ορίων μπορεί να οδηγηθεί κάποιος

1. από κάτι όντως «βαρύ»- ο γονιός που προστατεύει το παιδί του--ο σύζυγος που επιστρέφει σπίτι και βλέπει κάποιον στο κρεβάτι του-

ή

2. κάτι σχετικά «ασήμαντο» αλλά που είναι η σταγόνα που θα κάμει το ποτήρι να ξεχειλίσει,μάλιστα, συνήθως, το θύμα δε έχει καμιά σχέση με το «γέμισμα του ποτηριού»3.κάτω από τη επίδραση ψυχοτρόπων ουσιών (συνήθως πιοτό)

Από τα τρία παραπάνω θα συζητήσομε τα δύο τελευταία και μάλιστα και τον πιθανό συνδυασμό τους.Η πρώτη περίπτωση , το να προκαλέσομε όντως μεγάλη υλική ή ηθική βλάβη σε κάποιον δε μας αφορά γιατί εδώ συζητάμε για το πώς θα προστατεύσει κάποιος τον εαυτό του που δεν τον έχει εκθέσει ηθελημένα στη (δίκαιη) οργή του άλλου .

Στη δεύτερη περίπτωση είναι σαφές ότι

1. Η αντίδραση που προσλαμβάνομε είναι σαφώς δυσανάλογη με το αίτιο που την προκάλεσεπ.χ. (αληθινή ιστορία)αφήνει το αμάξι του κάποιος έξω από το Κ.Ε.Π. και στη βιάση του εμποδίζει τη προσπέλαση σε ένα παράδρομο.Σε λίγο μπαίνει κάποιος άλλος στο Κ.Ε.Π και-Ποιος άφησε τ αμάξι στη μέση του δρόμου !σε τόνο που απάντηση του τύπου-Εγώ γιατί?σημαίνει χωρίς καμιά αμφιβολία άμεση επίθεση..Γιατί ?Ήταν η πολλοστή φορά που είχε γίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα.Να στρίβει να πάει ο άνθρωπος στο σπίτι του και να βρει κλειστό το δρόμο από αμάξι που κάποιος το άφησε εκεί «για μια στιγμή» να πάρει ένα χαρτί από το Κ.Ε.Π.

Ούτε αυτός θυμάται από ότι μου είπε μετά, πόσες φορές τη συγκεκριμένη βδομάδα που κάτι γινότανε με τα «χαρτιά» είχε αναγκαστεί να κάμει ολόκληρο κύκλο (και φυσικά μάζευε μέσα του χωρίς καν να το συνειδητοποιεί ) μέχρι να βρεθεί όντως χωρίς να το καταλάβει , εκτός ορίων , να θέλει να επιτεθεί στον οδηγό που όπως πίστευε εκείνη τη στιγμή μέσα του «το ‘παιζε καπετάνιος και άφηνε το αμάξι στη μέση του δρόμου …»

2. Το συναίσθημα που διακατέχει τον επιτιθέμενο είναι περισσότερο αγανάκτηση παρά οργή. Η οργή έπεται . Προηγείται η αγανάκτηση .3. Το συναίσθημα είναι γνήσιο.Ο άνθρωπος είναι όντως αγανακτισμένος από μια κατάσταση (δεν έχει σημασία αν είναι αυτή που προβάλλει ) και η αγανάκτηση τον έχει κυριολεκτικά «εγκλωβίσει» στην οργή και στη βία

σε αντίθεση με το νταή που παριστάνει τον αγανακτισμένο από κάτι, για να καλύψει την ακατανόητη και στον ίδιο ίσως οργή που νιώθει και κλιμακώνει το θέατρο του οργισμένου για να «φτιαχτεί» να επιτεθεί.αντίθετα ο αγανακτισμένος εκτός ορίων άνθρωπος είναι φανερό ότι ακόμα και τη τελευταία στιγμή πριν την επίθεση συγκρατείται και δεν θα επιτεθεί

παρά μόνο αν τον σπρώξουμε στην επίθεσηκαι αυτό ακριβώς δείχνει τη γνησιότητα του συναισθήματος .

Με λίγα λόγια ο άνθρωπος αυτός με την οργή και τη βία προσπαθεί να εκφράσει την αγανάκτησή του.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσομε γρήγορα τη περίπτωση (να διαφοροδιαγνώσομε από τη περίπτωση του νταή) ώστε να φερθούμε σωστά.

Αλλοίμονο αν φερθούμε στο νταή σαν να είναι «αγανακτισμένος» (άλλο που δε θέλει για να εκδηλώσει με άνεση την επίθεσή του» )και στον «αγανακτισμένο» σαν νταή.

Τον έχομε σπρώξει σε εντυπωσιακή έκρηξη βίας.Όπου αδύναμος άνθρωπος σκοτώνει με τα χέρια αρσιβαρίστα…..

αποκλιμάκωση

Όπως είναι φανερό έχομε μπει στο κομμάτι που οι επαγγελματίες του

είδους ονομάζουν «αποκλιμάκωση» 

de-escalation για την κατηγορία των «απρόβλεπτων» επικίνδυνων

καταστάσεων.

Των περιστατικών δηλαδή που μπορεί να εκθέσουν σε κίνδυνο ακόμα

και τη ζωή κάποιου (βλ. την περίπτωση του άτυχου φοιτητή στο

Ρέθυμνο) και που είναι απρόβλεπτα   , τυχαία θα μπορούσε να πει

κανείς σε αντίθεση με τα «προβλέψιμα» περιστατικά (βεντέτες,

χρόνιες καταστάσεις, εχθρότητες, απειλές κ.τ.λ.)

Το στάδιο της αποκλιμάκωσης προϋποθέτει ότι

έχομε συνειδητοποιήσει την εμπλοκή μας σε

επικίνδυνη κατάσταση 

και 

έχομε την ικανότητα να αναγνωρίσομε τον «τύπο»

του ανθρώπου με τον οποίο έχομε εμπλακεί.

Συζητάμε λοιπόν για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσομε εκείνη τη περίπτωση που

περιγράψαμε σαν Συνηθισμένοι άνθρωποι σε ειδικές συνθήκες.

Η απάντηση είναι απλή

Βάλτε τον εαυτό σας σ αυτή τη κατάσταση και σκεφτείτε

τι θα σας οδηγούσε άμεσα στη βία 

και ποια συμπεριφορά θα σας έκανε να ανακτήσετε τη χαμένη

ψυχραιμία σας.

Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσετε ότι όταν κάποιος είναι σ αυτή την

κατάσταση είναι κάπως σαν το μικρό παιδί που ουρλιάζει !

Αν λοιπόν θέλομε αποκλιμάκωση

(πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να αυτοπειθαρχήσομε στη

παρόρμηση να μπούμε και μείς σε ανάλογη κατάσταση αντιδρώντας

στη λεκτική επιθετικότητα του άλλου ) 

πρέπει να μη κάμομε το συνηθισμένο σφάλμα .

Να προσπαθήσομε να πείσομε τον άλλο «ήρεμα» ότι δεν

έχει δίκιο!

Πρώτον γιατί ο ποιο σίγουρος τρόπος να μαλώσεις με κάποιον είναι

να συζητάς για κάτι που ήδη έγινε!

(αυτό σκεφτείτε το σοβαρά)

και δεύτερον απευθύνεσαι στη λογική ενός ανθρώπου τη στιγμή που

τον διακόπτη της λογικής τον έχει κατεβάσει!

Αφού λοιπόν (και αν) καταφέρετε να «απορροφήσετε» την αρχική

λεκτική επιθετικότητα του άλλου πρέπει να κινηθείτε με βάση την

αρχή που περιγράφει τη κατάστασή του.

Ότι δηλαδή ο άνθρωπος αυτός με την οργή και τη βία

προσπαθεί να εκφράσει την αγανάκτησή του.

Πρέπει λοιπόν να προσλάβει ότι κατανοείτε και

δικαιολογείτε απόλυτα την αγανάκτησή του και να

συνταχτείτε μ αυτή άσχετα αν είστε εσείς η αιτία που την

έκαμε να εκδηλωθεί.

π.χ στο παράδειγμα με τον εκτός εαυτού φίλο που το παρκαρισμένο

πρόχειρα αυτοκίνητο του έκλεινε το δρόμο….

ο «δράστης» αντί να σηκωθεί εξοργισμένος στη ερώτηση

-ποιος (…βάλτε ότι βρισιά θέλετε ) έκλεισε το δρόμο! και να πεί

- εγώ γιατί ( μέγα σφάλμα) 

‘η

- εγώ αλλά ξέρεις δεν είχα πρόθεση και δεν είναι σωστό …..κ.τ.λ. (μέγα

σφάλμα)

είπε

- έχει παραγίνει το κακό έ! δυστυχώς παρκάρουμε

όπου βρούμε …..

φυσικά καταλαβαίνετε τη διαφορά!

ο άνθρωπος αυτός έστρεψε το πρόβλημα από το

πρόσωπο στη ενέργεια και ταυτόχρονα ο

επιτιθέμενος προσέλαβε κατανόηση!

η κατανόηση ήταν και θα είναι το μοναδικό και άριστο

αντίδοτο στην αγανάκτηση.

Εφάρμοσε όπως λέμε ψυχολογικό τζούντο και τον «άδειασε»

σκεφτείτε το αυτό !

υπάρχουν ακόμα δύο πράγματα στο συγκεκριμένο τύπο που αξίζει να

συζητηθούν

1. Πως θα αποφύγεις έκρηξη βία πριν προλάβεις να χειριστείς την

υπόθεση

2. πώς θα τον κάνεις να σε ακούσει ακριβώς όπως το παιδί που

τσιρίζει

.Οι νταήδες

O Dr ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ ΑΛΜΠΕΡΤ στο βιβλίο του «Οι βρικόλακες του συναισθήματος» λέει ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που ξεκαθάρισε σαν φοιτητής της ψυχιατρικής είναι η διαφορά ανάμεσα στον ψυχωσικό (τον άνθρωπο με ψυχική ασθένεια) και στον άνθρωπο με «διαταραχή της προσωπικότητας».Ότι δηλαδή ο μεν ψυχωσικός τρελαίνει τον εαυτό του , ο δε διαταραγμένος τους άλλους. Πράγματι , ο «νταής» , (bully) , ο οποίος συνδέεται με την «αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας» είναι ικανός να «τρελάνει» τον άλλον με την τελείως παράλογη βία που εκλύει. Ο νταής ψάχνει αφενός την αφορμή , αφετέρου τις κατάλληλες συνθήκες για να εκδηλώσει τη βία που είναι μονίμως μέσα του.Όπως όποιος κινείται στη φύση πρέπει απαραιτήτως να μάθει να αναγνωρίζει γρήγορα δηλητηριώδη φίδια και έντομα , έτσι είναι απαραίτητο να μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει στον άνθρωπο που οι περιστάσεις έφεραν απέναντί του τον νταή.

Πράγμα που δεν είναι καθόλου δύσκολο.

Ο τύπος αυτός είναι εξαιρετικά αναγνωρίσιμος διότι με το ντύσιμό του , τη στάση του σώματός του , τους τρόπους του , το ύφος του φροντίζει να δηλώνει σε όλους τους τόνους

-είμαι επικίνδυνος, είμαι σκληρός , είμαι άντρας , είμαι καπετάνιος, είμαι μάγκας κ.τ.λ.

Η αναγνώριση είναι το πρώτο στάδιο της αντιμετώπισης.ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που θα σας βοηθήσει να κάμετε αναγνώριση είναι ο φόβος που θα αισθανθείτε απέναντι σ ένα νταή.Ο φόβος αυτός δεν σημαίνει με κανένα τρόπο δειλία από μέρους ενός φυσιολογικού ανθρώπου και είναι εντελώς αναμενόμενος και από ανθρώπους με αναγνωρισμένη γενναιότητα κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.Ο φόβος που προκαλεί ο νταής είναι αποτέλεσμα σημάτων που εκπέμπει με τον τρόπο του κατευθείαν στο νευρικό σύστημα του ανυποψίαστου ανθρώπου.Είναι στην ουσία τα ίδια σήματα που θα εξέπεμπε ένας φυσιολογικός κατά τα άλλα άνθρωπος καθώς θα πλησίαζε αυτόν που του σκότωσε ένα αγαπημένο πρόσωπο ας πούμε ,αποφασισμένος, απίστευτα οργισμένος, τελείως αδιάφορος για το τι μπορεί να πάθει .Ο νταής θέλει ελάχιστο χρόνο να βρεθεί σ αυτή τη κατάσταση , απέναντι σ ένα ανυποψίαστο άνθρωπο που θα προσπαθεί από τη μια να αντιμετωπίσει την ακατανόητη οργή του νταή , από την άλλη τον ακατανόητο φόβο που αισθάνεται.Ο νταής κατέχει από ένστικτο μια αρχαία "πολεμική τέχνη".Επιτίθεται κατευθείαν στο νευρικό σύστημα του θύματος μπλοκάροντας τη νόησή του και τις ικανότητές του.

Ανεξάρτητα από την πολεμική τέχνη που κατέχετε και τον βαθμό που την κατέχετε , ο νταής , έχει με το μέρος του το νευρικό σας σύστημα , το οποίο απροετοίμαστο (δεν βγήκατε για πόλεμο φεύγοντας από το σπίτι σας..) ,ούτε βρίσκεστε στο dojo με τον συναθλητή σας για kumite μετά από την εθιμοτυπική υπόκλιση ,εγκλωβίζεται σε μια αρχέγονη κατάσταση -το βάζω στα πόδια (θυμηθείτε τους κυνηγούς του προλόγου μας ) ή παραλύω και με τρώνε ή επιτίθεμαι και εγώ- σε μια κατάσταση από την εποχή που αντιμετωπίζαμε δεινόσαυρους..

Έχετε απέναντί σας κάποιον που η θηριωδία του είναι ακατανόητη στο νευρικό σας σύστημα το οποίο θέλει χρόνο να αντιληφθεί τι συμβαίνει και προπάντων δεν αντιλαμβάνεται γιατί συμβαίνει...

αν η αναγνώριση είναι το πρώτο στάδιο της αντιμετώπισης

το να διατηρήσετε επαφή με την λογική σας ανεξάρτητα από αυτά που αισθάνεστε είναι το δεύτερο μέρος και ίσως το δυσκολότερο καθώς ο φόβος ή η οργή που είναι η άλλη όψη του φόβου θα επιχειρούν πειρατεία στο μυαλό σας .

εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι ο νταής είναι ένας ναρκομανής της "μαστούρας του καυγά". Δεν έχει κατ ανάγκη κάτι το προσωπικό εναντίον σας. Αυτό που επιδιώκει είναι η ηδονή της διέγερσης του καυγά , και η εκτόνωση που θα πετύχει.(βέβαια όπως κάποιες γυναίκες που από την ελευθεριότητα περνούν στην πορνεία αποκομίζοντας κέρδος από την έλλειψη αυτοσυγκράτησης που τις χαρακτηρίζει, έτσι και ο νταής , από κάποια στιγμή και πέρα χρησιμοποιεί συνειδητά την διαταραχή του για συγκεκριμένους σκοπούς) Ή όπως λέει ο Dr Bersnstein «οι νταήδες είναι οργισμένοι άνθρωποι που ανακάλυψαν προς χαρά τους ,ότι η οργή-την οποία θα εκφράσουν έτσι κ αλλιώς για να διεγερθούν –τους δίδει επίσης δύναμη και έλεγχο , τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.»

"οποιαδήποτε από τις τρεις αντιδράσεις του πρωτόγονου εγκεφάλου (που πάνε να σε εγκλωβίσουν) είναι αποδεκτή. Οι νταήδες θα χαρούν εξίσου είτε παλέψεις μαζί τους είτε το βάλεις στα πόδια είτε ζαρώσεις από το φόβο.Αυτό που απεχθάνονται είναι να κάμεις κάτι απροσδόκητο γι αυτούς που θα τους κάμει να σκεφτούν, επειδή αυτό τους χαλά τη μαστούρα." Για να συμβεί αυτό όμως πρέπει να διατηρήσει κάποιος την επαφή με τη λογική του τη στιγμή που οι αδρεναλίνες είναι στο φουλ..Συμπέρασμα.από τη στιγμή που έχει γίνει η αναγνώριση , και με δεδομένο ότι δεν επιτρέψαμε στα συναισθήματά μας να μας καταλάβουν (φόβος-οργή) καθώς δεχόμαστε την αρχική λεκτική επίθεση,προχωρούμε στο τρίτο βήμα.

βάζουμε μια νοητή γραμμή ανάμεσα σε μας και σ αυτόν την οποία αν υπερβεί χτυπάμε αλύπητα.

Η διαδικασία της επίθεσης έχει συνήθως διό στάδια .

1.Τα «προκαταρτικά» με λεκτική επίθεση και λεκτική βία

2. τη σωματική επίθεση.

Το πρώτο στάδιο ο νταής το χρησιμοποιεί για να «φτιαχτεί» για το δεύτερο (περίπου σαν την ερωτικά πράξη!)

και πρέπει να είναι κανείς σε θέση να διακρίνει πότε πάει να περάσει από τη μια κατάσταση στην άλλη.

Αυτή είναι η νοητή γραμμή για την οποία μιλάμε.

Υπάρχει στην πραγματικότητα ένα σημείο χωρίς επιστροφή στην διαδικασία αυτή , το οποίο μόλις το αντιληφθούμε (πράγμα που σημαίνει ότι απέτυχε η λεκτική αποκλιμάκωση)

Χτυπάμε πρώτοι!!!

Ποτέ δεν αφήνομε τον νταή να χτυπήσει πρώτος, αλλά ποτέ δεν χτυπάμε όσο έχομε ελπίδες λεκτικής αποκλιμάκωσης.

Αυτό το είδος του χτυπήματος ,από θέση ψυχικής ηρεμίας και συμπάθειας ίσως !!!και ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ή δυνατόν κλάσματα δευτερολέπτου πριν να ξεκινήσει η δική του επίθεση, δεν είναι ποτέ σε θέση να το προβλέψει ένας τέτοιος τύπος!

Όσο όμως μας δίδει την χρονική δυνατότητα πρέπει να επιχειρήσομε λεκτική αποκλιμάκωση.

Το αξίωμα της διαχείρισης της κατάστασης αυτής είναι ότι νίκη σημαίνει να μην εμπλακούμε σε μάχη .Ο σκοπός σου είναι να τον ξεφορτωθείς και όχι να τον εκδικηθείς.

Δηλαδή.

Ζήτα χρόνο να σκεφτείς.

Με τη πράξη αυτή δίνεις το μήνυμα ότι παίρνεις την κατάσταση σοβαρά (το αντίθετο είναι εξαιρετικά εκνευριστικό για όλους ) και είναι και αρκετά απροσδόκητο ώστε να τους κάμει να σκεφτούν, με μεγάλη πιθανότητα ακόμα και να σταματήσει η κατάσταση εκεί.

Κάνε τον νταή να σταματήσει τις φωνές.

Μην φωνάζεις και εσύ. Κρατάς την φωνή σου ήρεμη και χαμηλή και

μη διδεις ανατροφοδότηση

ανατροφοδότηση είναι τα σήματα με τα οποία δίδομε στον άλλο την πληροφορία ότι τον παρακολουθούμε

Αυτό από μόνο του σταματά τις φωνές.

Μη δίνεις εξηγήσεις

Πρέπει να αντισταθείς στο πειρασμό να «εξηγήσεις» στον άλλο ότι δεν είχες κακές προθέσεις και τα τοιαύτα.

Εστιάζομε στο τι θέλομε να γίνει και όχι στο τι έγινε

Αγνοούμε τελείως οτιδήποτε λέει για την περίπτωση και προσπαθούμε να σκεφτούμε κάτι τελείως μη αναμενόμενο όπως π.χ. μια ερώτηση του τύπου.

-εντάξει, έγινε ότι έγινε , τώρα τι θα μπορούσα να κάμω γι αυτό ..

Αυτός που θέλει να μπορεί να χειρίζεται τέτοιους τύπους ,

πρέπει να μάθει γι αυτούς.

Υπάρχει άφθονη βιβλιογραφία. και φυσικά πρέπει να μάθει για τον εαυτό του , τον

νταή που λίγο ως πολύ έχομε όλοι μέσα μας.

Διότι

Όποιος θέλει να έχει έλεγχο του εαυτού του στον φόβο , πρέπει να τον αποκτήσει στην οργή.

η αντίδραση μάχης ή φυγής (οργή-φόβος) εξυπηρετείται στον εγκέφαλο από το ίδιο κύκλωμα...(Το νευρωνικό κύκλωμα του φόβου Daniel Goleman "η συναισθηματική νοημοσύνη")

Οι επαγγελματίες

Η κατηγορία αυτή (αυτός που θα σας επιτεθεί με σκοπό να σας ληστέψει ) δεν θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα .Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να έχει κανείς υπόψη του όσον αφορά αυτή την περίπτωση.

1. Πώς να μην σε εκλέξουν για υποψήφιο θύμα2. Πώς να κινηθείς σε περίπτωση που πρέπει να

συνδιαλαγεις μαζί τους , εφόσον βέβαια έχεις την ευκαιρία.

Και τα δύο έχουν να κάμουν με το αξίωμα ότι οι άνθρωποι αυτοί , συνήθως θέλουν συγκεκριμένα πράγματα (χρήματα .. ) με το λιγότερο κόπο και το μικρότερο ρίσκο.

Αν έχουν να διαλέξουν , ανάμεσα στον αφηρημένο και χαμένο στις σκέψεις του περιπατιτή και αυτόν που είναι σαφές ότι διατηρεί επαφή με το περιβάλλον του, ανάμεσα

σ αυτόν που εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο με το να κινείται μόνος σε σκοτεινά απόμερα μέρη (χώρους στάθμευσης , πάρκα,κ.τ.λ) , ανάμεσα γενικά στον επιφυλακτικό και προσεκτικό από τον απρόσεκτο και αδιάφορο για το τι συμβαίνει γύρω του ,είναι σαφές τι θα διαλέξουν. Είναι προτιμότερο θύμα ο αφηρημένος και απρόσεκτος «Σβατσενέγκερ» που γνωρίζουν ότι θα τους αντιληφτεί μόνο όταν θα έχει «φάει τη πρώτη» (άρα πολύ αργά) από την προσεκτική γριούλα που θα βάλει τις φωνές με το που θα σκεφτούν να πλησιάσουν.

Οι άνθρωποι αυτοί ,γνωρίζουν πολύ καλά (είναι μέρος της δουλειάς τους ) ποιος είναι υποψιασμένος και άρα δύσκολος , από τον ανυποψίαστο , εύκολο στόχο.Άρα πρέπει να διατηρούμε επαφή με το περιβάλλον και επαγρύπνηση ανάλογα με τον τόπο, το χρόνο και τις περιστάσεις.

Π.χ. βγαίνοντας από την τράπεζα με ένα ποσό ,δεν θα πρέπει να σκεφτούμε ότι η πιθανότητα να στοχοποιηθούμε

είναι μεγαλύτερη από το αν βγούμε από το μανάβικο κρατώντας ένα κιλό μπανάνες;

Όταν πλησιάζομε στο αυτοκίνητό μας , νύκτα , σε ένα έρημο παρκινγκ , δεν είναι φρόνιμο να δώσομε περισσότερη σημασία σε κάποιον που μας πλησιάζει, από ότι κάποιον που μας πλησιάζει σε μια κοινωνική συγκέντρωση;

τώρα

Αν κάποιος βρεθεί σε συνδιαλλαγή με ληστή , δηλαδή απειλή και όχι επίθεση , π.χ. ληστεία με απειλή όπλου τότε πρέπει να έχει υπόψη του τα εξής

1. Ποτέ δε δέχεται να τον μετακινήσει ο ληστής από εκεί σε άλλη τοποθεσία.

2. Ναι μεν δίδεις το πορτοφόλι σου , αλλά το παζαρεύεις. Αυτός θέλει τα χρήματα χωρίς να μεγαλώσει το αξιόποινο της πράξης ,μόνο με την απειλή, και το ίδιο θες και σύ.

Άρα μπορείτε να τα βρείτε.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι από τους τρεις τύπους που αναλύσαμε ο επαγγελματίας είναι ο λογικότερος και ο λιγότερος επικίνδυνος καθώς

κατευθύνεται συνήθως από το μυαλό του και όχι από ένστικτα .\

Επίλογος

Η έννοια και η λέξη -καμαε- είναι γνωστή σε όλους οσους ασχολουνται με τις πολεμικές τέχνες.« Καμάε είναι η στάση ετοιμότητας ,η οποία μας επιτρέπει να αντιδράσομε αποτελεσματικά στις προθέσεις του αντιπάλου και γενικά στο περιβάλλον.Υπάρχουν δύο ήδη καμάε.Αυτές του πνεύματος και αυτές του σώματος

Η καμάε του πνεύματος (κοκορο καμάε) είναι η κατάσταση κατά την οποία είναι κάποιος διανοητικά και πνευματικά προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει τα πράγματα πρίν συμβούν.

Η καμάε του σώματος (μι καμάε) είναι η στάση που παίρνει το σώμα ώστε να μπορεί κανεις να κινηθεί και να κτυπήσει κάποιον που έρχεται να του επιτεθεί.

Στο Κεντο ( λέγει ο Χιρόσι Οζάουα) ,παίρνομε πρώτα την καμάε του πνεύματος και έτσι μόνο μπορούμε να πάρομε την καμάε του σώματος. Διότι αν η καμάε του πνεύματος είναι σωστή τότε μόνο θα ακολουθήσει σωστή καμάε του σώματος.»

Χωρίς πολλά λόγια θωρούμε αυτή την εργασία σαν ελάχιστη συμβολή στη καλλιέργεια αυτής ακριβώς της καμάε του πνεύματος .

Σταυρουλαντωνάκης Χαράλαμπος Ψαράκης Κ.

Βιβλιογραφία

3. Daniel Goleman Η συναισθηματική νοημοσύνη

4. Χιρόσι Οζάουα Kendo5. Albert Bernstein Οι βρικόλακες του

συναισθήματος6. Goto Shioda Aikido7. M. Nakayama Practical Karate 8. Ιωάννης Νασιούλης PHD Budo and Ninzutsu9. Dillman Tomas Pressure point self defense10.Scott Flint Walking the tiger within11.Miyamoto Musashi The Book of Five Rings (五輪書, Go Rin No

Sho?)12.Marc MacYoung Μετρά η τέχνη σου στο

δρόμο;13.Νίκος Μάνος Βασικά στοιχεία Κλινικής

Ψυχιατρικής14.Bill Kipp Missing Link15.Marc MacYoung Becoming a Complete Martial Artist16.Peyton Quinn Real fighting17.Sūn Zǐ Bīng Fǎ The Art of War18.Morihei Ueshiba The Art of Peace19. Stanton Samenow Inside the Criminal Mind20. Benjamin B. Wolman Antisocial Behavior