Μαμά πέτα τη βόμβα!Μάρτιος 2012

ια μάνα σε ρόλο εκπροσώπου του Καπιταλισμού συγκρούεται με τον αναρχικό γιο της. Την ώρα που ο Χάρης προσπαθεί να την πείσει ότι τώρα

που ναυάγησε έχει καλύτερο ταξίδι, η Αριάδνη δρα βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου που κρύβει καλά κάτω από το καπιταλιστικό ταγιέρ της. Μέσα στο διευθυντικό της χαρτοφύλακα, κουβαλάει προκηρύξεις, σχέδια και υποσχέσεις που είχε δώσει στο παρελθόν.

Μ

Μια τρομοκρατική ενέργεια, ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων και ένα τηλεφώνημα ανατρέπουν τα σχέδια και του Χάρη και της Αριάδνης.Πού τέμνονται όμως οι δρόμοι τους; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να υπεραμυνθεί των πολιτικών του πεποιθήσεων;

Πρόσωπα:

Αριάδνη – 50 ετών

Χάρης – 25 ετών

Δημοσιογράφος Α (Έλενα)

Δημοσιογράφος Β (Δημήτρης Χρυσοστόμου)

Εκπρόσωπος της Αστυνομίας

Στο σαλόνι ενός αστικού σπιτιού, η Αριάδνη μόλις έχει γυρίσει από τη δουλειά. Με το που μπαίνει μέσα πατάει το κουμπί του τηλεφωνητή και ακούγεται το μήνυμα: “Μαμά φτάνω στις 2.00 τα ξημερώματα. Ξέρω ότι δε θα με αφήσεις να πάρω ταξί, οπότε ραντεβού στο αεροδρόμιο. Ελπίζω να σ' άρεσε η έκπληξη... Τα υπόλοιπα από κοντά!”Η Αριάδνη δείχνει να αναστατώνεται, αλλά δε μιλάει. Φεύγει από τη σκηνή, σβήνουν τα φώτα και όταν ξανανάβουν ο Χάρης κάθεται στον καναπέ και διαβάζει εφημερίδα.

ΧάρηςΜαλακίες, μαλακίες, μαλακίες! Ας μου πει κάποιος ότι αυτό που διαβάζω είναι πλάκα! Αρνούμαι να το πιστέψω. Εκλογές -λέει- για την ανάδειξη -λέει- νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ! Ποιες εκλογές μωρέ; Αφού μόνος του είναι ο Βενιζέλος! Μ-ό-ν-ο-ς του! Τί εκλογές είναι αυτές με έναν υποψήφιο;!Όλο το σαλόνι της εφημερίδας αφιερωμένο στην πράσινη φούσκα... Αδύνατον...(μουρμουρίζει) Καλά λέω εγώ... Αν οι εκλογές είχαν κάτι να προσφέρουν, θα ήταν παράνομες. (συνεχίζει την ανάγνωση) Να όμως που μπορεί να γίνει και χειρότερο... 200.000 άτομα τον ψήφισαν -λέει-. Δηλαδή, 200.000 προβατάκια βέλαξαν “Βαγγέλης” κι αυτό τώρα είναι το πρώτο θέμα στις κυριακάτικες εφημερίδες!Απελπιστικό... (συνεχίζει την ανάγνωση) Καλά ντάξει... Κράζω το σαλόνι, αλλά και η υπόλοιπη φυλλάδα δεν πάει πίσω... Πφφφ, πρακτοράκια της Βουλής. Γελοίοι! Τί τον νοιάζει ρε τον κόσμο τι κάνει ο Βενιζέλος και η παρέα του; Άμα είστε τόσο μάγκες, βγάλτε φόρα παρτίδα τις πομπές τους, να δει ο κοσμάκης που πάει και ρίχνει την ψήφο του... Αλλά βέβαια... Άμα το κάνετε αυτό, θα σας κόψουν το επίδομα. Σιγά μη κουνηθείτε, 'και καλά' δημοσιογράφοι!

Στρέφει το βλέμμα του στο κενό και μονολογεί το σύνθημα: “Μπάτσοι, tv, νεοναζί, όλα τα καθάρματα δουλεύετε μαζί”απογοητευμένος, πετάει την εφημερίδα και την ώρα που την πετάει χτυπάει το τηλέφωνό του. Το σηκώνει -Καλώς το μωρό μου......-Τί κάνεις Κατερινάκι;...-Κι εγώ καλά είμαι. Πριν λίγο ξύπνησα-...-Ώχου... σταμάτα τη γκρίνια μωρέ! Τί να λέει που έχει πάει 11.00 η ώρα; Αφού ξέρεις ότι έφτασα ξημερώματα! Εν τω μεταξύ, το ταξίδι ήταν πολύ χάλια. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κουνούσε πάρα πολύ. ...-Όχι, όχι δεν έβρεχε, αλλά είχε πολλές αναταράξεις. Άσε που είχε και μεγάλη καθυστέρηση. Ναι, ναι. Δύο ώρες αργότερα πετάξαμε απ΄το Παρίσι....-Ε, τι γιατί; Ξέρω γω γιατί; Γιατί έτσι. Ρώτα την Air France ρε αγάπη. Εγώ πού

να ξέρω; ...-Ναι η μάνα μου ήρθε και με πήρε... -Μη γελάς και μη με κοροϊδεύεις! Αφού ξέρεις τι αδυναμία μου έχει! Σιγά μη μ' άφηνε να ταλαιπωρηθώ με τα ταξί. Ήρθε με πήρε, μου είχε και έτοιμο φαγητό στο σπίτι, τα είπαμε λίγο, έκανα ένα τσιγάρο και την έπεσα με τη μία. Με το ζόρι βαστούσα τα μάτια μου ανοιχτά. Πολλή κούραση σου λέω! Λογικά, σήμερα θα τα πούμε αναλυτικά. Είπαμε να φάμε μαζί το μεσημέρι...-Ναι, θα βγω. Θα πάω να περπατήσω λίγο. Όχι τίποτα συγκεκριμένο. Μια βόλτα θέλω να κάνω μωρέ. Να δω λίγο την Αθήνα. Την έχω πεθυμήσει. Άσε που θέλω να βρω και κάτι καλό για την πτυχιακή μας. ...-Α! Μην αρχίζεις πάλι. Αυτό το θέμα το 'χουμε λύσει νομίζω. Στην πτυχιακή θα ζωγραφίσουμε Αθήνα! Τέλος. Τώρα που θα βγω αυτό θα κάνω. Θα ρίξω καμιά ματιά για κάνα καλό τοπίο. Αν και έχω κάτι στο νου μου... Αλλά θα δω. ...-Σταμάτα να γελάς. Δε θα βγω με τα πινέλα μου στο δρόμο, χαζή. Θα πάρω τη φωτογραφική μηχανή μαζί μου και θα τραβήξω φωτογραφίες. Θέλω να φωτογραφίσω τα “καμμένα” της Ερμού για να φτιάξουμε ένα πίνακα με θέμα τη μεγαλύτερη ελληνική διαμαρτυρία των τελευταίων ετών. Θέλω μέσα από τα ερείπια να δείξουμε την προβοκάτσια τους. ...-Τι ποιανού είναι η προβοκάτσια μωρέ; Πλάκα μου κάνεις. Κάνω ότι δεν άκουσα την ερώτηση και συνεχίζω. Σκέψου κι εσύ... Πρέπει να βρούμε τρόπο να δείξουμε ότι τις φωτιές τις έβαλαν αυτοί και όχι ο κόσμος που πήγε να διαμαρτυρηθεί γιατί του κλέβουν το ψωμί από το στόμα. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, τα καμμένα θα είναι φόντο. Μπροστά πρέπει να βγάλουμε τον πόνο του κοσμάκη. Μη σου πω ότι πρέπει να βάλουμε μέσα και το μαθητή με το κωλοδάχτυλο...Εκείνον στην παρέλαση... Τον θυμάσαι; Πρέπει να 'χω και μια φωτογραφία του κρατημένη στο pc μου. Και όλο αυτό θα το κάνουμε με μολύβι ή κάρβουνο. Πάντως πρέπει να είναι γκρίζο. Όπως είναι το σκηνικό εδώ στην Αθήνα. Από σένα, θέλω να ψάξεις να βρεις ένα παιδικό πρόσωπο. Κατά προτίμηση κορίτσι. Μόνο αυτό θα κάνουμε με χρώμα. Βασικά, εσύ θα το κάνεις αυτό, που δουλεύεις και καλά τις λαδομπογιές! Εγώ θα κάνω όλο το υπόλοιπο με το μολύβι... ...-Ώχου... μη μου τη σπας μωρέ! Πω, πω... Άσε με τώρα κι έχω φτιαχτεί. Το 'χω, το εργάκι. Το βλέπω μπροστά μου! ...Πω πω... Πόσο ξενέρωτη μπορείς να γίνεις όταν θες; ...Έλα, ντάξει τελείωσε! Και στο κάτω-κάτω αν δε θέλεις, βρες άλλον να κάνετε πτυχιακή. Εμένα το θέμα μου θα είναι αυτό. Μόνο, αν έχεις σκοπό να με γειώσεις, πες το μου έγκαιρα γιατί εγώ θέλω φέτος να πάρω πτυχίο. Οκ; Μη ξεχνάς ότι μόλις γυρίσουμε Γαλλία πρέπει να πάμε στη Σχολή να δηλώσουμε το θέμα μας. Εγώ ως και τον τίτλο έχω βρει: “Προβοκάτσια στην Αθήνα” ή “Provocation à Athènes”[πγοβοκασιόν α Ατέν] αν το θες και γαλλικά....

-Αααα, θα μουρμουρίζεις για πολλή ώρα ακόμα; ...-Ντάξει... μουρμούριζε όσο θες. Εγώ πάω να ετοιμαστώ και να βγω. ...-Καλή σου μέρα μωρό μου!

Αφήνει το τηλέφωνο στην άκρη και πάει να σηκωθεί για να ετοιμαστεί. Το μάτι του πέφτει φευγαλέα πάνω στην εφημερίδα και την ξαναπιάνει στο χέρι του. Βλέπει και κάτι και εκπλήσσεται, αλλά προσπαθεί να το κρύψει

ΧάρηςΌπα... Τί έχουμε εδώ; Τί είναι αυτό; Α, ανασκοπικό ρεπορτάζ από τις διαμαρτυρίες και τις πορείες. Μάλιστα... Τί έχει εδώ... Σύνταγμα... Βουλή... Μπάτσοι... Μολότοφ... Οκ. Τίποτα καινούργιο. Μα τι μαλάκας είμαι κι εγώ... Τί θα 'βγαζε η φυλλάδα; Την αλήθεια; Όχι βέβαια. Τους “μπάχαλους” που τα σπάνε, 'και καλά'. Σκατά. Στάνταρ κάπου θα μιλάει και για τους “γνωστούς – άγνωστους”... κάτσε να το βρώ! (γελώντας)Νάτο! Μα πόσο μαλάκες είναι;

Εκεί που όλοι θα περίμεναν να τσαλακώσει την εφημερίδα, αυτός την τακτοποιεί και τη βάζει κάτω από το μαξιλάρι του καναπέ. Φεύγει απ' τη σκηνή και πάει να ετοιμαστεί. Σβήνουν τα φώτα, κι όταν ανάβουν, στη σκηνή μπαίνει η μάνα του και τον φωνάζει

ΑριάδνηΧάρη! Χάρη! Πού πήγε μωρέ...; Ακόμη δεν ήρθε και πήρε τους δρόμους! Πάντα ίδιο αυτό το παιδί... Καλά που του ζήτησα να φάμε μαζί το μεσημέρι. Εγώ φταίω που σακατεύτηκα χθες όλη μέρα. Γύρισα απ' τη δουλειά, να σκουπίσω, να σφουγγαρίσω, να του στρώσω τα καθαρά του και να του φτιάξω και το αγαπημένο του φαγητό. Μου έκανε -βλέπεις- κι έκπληξη ο κανακάρης μου! Με πήρε το μεσημέρι για να μου πει ότι έρχεται το βράδι! Μέσα σε ένα απόγευμα όλη την Αθήνα όργωσα για να βρω φρέσκες μπάμιες. Του βρήκα και γραβιέρα κρητική που του αρέσει... Ως και τσίπουρο έχω παραγγείλει να μου στείλουνε από τον Έβρο -από παραγωγό, για να μη πίνει αυτά τα νοθευμένα, τα χημικά-... Αλλά αυτός προτιμάει να τρώει τα πλαστικά... Σε καμιά παλιοταβέρνα θα είναι και θα του σερβίρουν τα σκουπίδια! Τέλοσπάντων, ας στρώσω να φάω εγώ τουλάχιστον, γιατί δε με κρατάν τα πόδια μου.

Χτυπάει το κινητό της και το σηκώνει κάπως αγχωμένη

-Παρακαλώ; ...-Καλά, γιατί με παίρνεις τηλέφωνο; Πας καλά μωρέ;...-Τέλοσπάντων... Λέγε γρήγορα, αλλά μη το ξανακάνεις αυτό. Τι θέλεις;...-Ναι απόψε κατά τις 20.00 θα βρεθούμε. Βέβαια... Δεν ξέρω... Μπορεί και να μη μπορέσω. Σου είπα.. είναι το παιδί εδώ και δεν ξέρω...Δε θέλω να βάζει με το νου του... Τέλοσπάντων. Θα δούμε το βράδι. Γεια.

Η Αριάδνη φεύγει για την κουζίνα κι εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα ο Χάρης

Χάρης-Αριάδνη, Αριάδνη!!! Γύρισα! Άντε στρώσε τραπέζι!

Αριάδνη-Καλώς τον μου. Κι εγώ που ήμουν σίγουρη ότι δε θα 'ρχοσουν. “Πιάστηκε πουθενά έξω” -σκέφτηκα- κι ετοιμάζουν να καθίσω για φαγητό μόνη μου.

ΧάρηςΑ, αφού τα 'παμε χθες! Δε συμφωνήσαμε να φάμε μαζί; Θα σ' έστηνα εγώ μωρέ; Το 'χω κάνει πολλές φορές;

ΑριάδνηΚαλά -μεταξύ μας τώρα- το 'χεις κάνει πολλές φορές, αλλά τι να κάνω που σου 'χω αδυναμία. Α! Θυμήσου μετά να μου γράψεις μια λίστα με τα πράματα που θες να σου ετοιμάσω να πάρεις μαζί. Κάντο όμως σήμερα, γιατί έχω πολλή δουλειά αυτές τις μέρες και πρέπει να προλάβω. Κι εσύ βρε αγόρι μου... τι ταξίδι -αστραπή είναι αυτό; Μόνο τέσσερις μέρες;

Η Αριάδνη πηγαινοέρχεται φέρνοντας τα φαγητά

ΧάρηςΤί να κάνω Αριάδνη; Δεν έχω περισσότερο χρόνο. Από δω και πέρα θα πάω τρέχοντας στη Σχολή. Είπαμε, τον Ιούνιο θέλω πτυχίο. Και ήδη είμαστε αρχές Μαρτίου! (παύση)Καλά ε... κούκλα η Αθήνα! Πόσο την είχα πεθυμήσει! Από τις 11.00 περπατάω... Δεν πήρα ούτε ένα λεωφορείο. Ανέβηκα – κατέβηκα στο κέντρο με τα πόδια! Χώρια, που κάθε φορά που την περπατάω ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο. Ένα στενάκι, ένα δρομάκι, ένα όμορφο κτίριο σφηνωμένο ανάμεσα σε τέρατα... Πάντα κάτι έχει να μου δώσει αυτή η πόλη!

ΑριάδνηΤί κούκλα μωρέ Χάρη; Δε βλέπεις τί γίνεται; Πού ακριβώς περπατούσες; Σε άλλη πόλη; Τί σ' άρεσε; Τα κλειστά μαγαζιά; Τα κατεβασμένα ρολά ή οι ζητιάνοι στο δρόμο; Θυμάσαι πριν δυο – τρία χρόνια που βλέπαμε ζητιάνους μόνο σε κάνα φανάρι; Τώρα δεν υπάρχει γωνία χωρίς χέρι απλωμένο! Για να μη σου πω να βγεις και το βράδι να δεις πόσοι κοιμούνται στα χαρτόκουτα. Δε βλέπεις πώς μας έχουν καταντήσει;

Χάρης Στο χέρι σας είναι να τ' αλλάξετε αυτό μαμά. Ξυπνήστε επιτέλους κι βγείτε από το φαύλο καπιταλιστικό σας σύστημα. Ξ-υ-π-ν-ή-σ-τ-ε! Ειδικά τώρα που έπιασε πάτο. Και δεν είναι σωστό να λες 'μας έχουν καταντήσει'. Ποιοι “σας” κατάντησαν δηλαδή; Μόνοι σας καταντήσατε! Δεν σας φταίει κανείς. Εσείς που σπείρατε το σπόρο του καπιταλισμού, τώρα τον θερίζετε. Το είπε άλλωστε κι ο Ζήνων ο Κλιτεύς: “τώρα που ναυάγησα έχω καλό ταξίδι”. Απλώς ψάξτε να βρείτε τη ρότα σας, μαμά.

ΑριάδνηΑμάν βρε Χάρη!Άρχισες πάλι τα ίδια; Φτάνει πια με τα καπιταλιστικά και τα

λοιπά. Δε βλέπεις εδώ, που με το ζόρι τα βγάζουμε πέρα;

ΧάρηςΌπα, όπα... Στάκα Αριάδνη! Δεν μπορεί να γκρινιάζεις κι εσύ- η Διευθύντρια της Διεύθυνσης Οικονομικού του Υπουργείου Πολιτισμού! Αν κλαις εσύ, οι υφιστάμενοι σου με το μισθουλάκο, τι πρέπει να κάνουν δηλαδή; Για να μη λογαριάσω εφεδρείες, stage και τα λοιπά...

ΑριάδνηΚαι τι με νοιάζει εμένα τι θα κάνουν ρε Χάρη; Καθένας τα δικά του ξέρει και με τα δικά του πορεύεται. Κι εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι ο μισθός μου δε μου φτάνει. Καλά που τελειώνεις φέτος γιατί -στο λέω- δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα και του χρόνου.

ΧάρηςΜάνα σταμάτα! Σταμάτα σε παρακαλώ γιατί θα τα πάρω στο κρανίο. Σταμάτα τα μικροαστικά σου και βάλε να φάμε προτού με κάνεις εντελώς έξαλλο. Τραβάει ζόρι και η Αριάδνη ρε παιδιά! Θα μας τρελάνει! Με 2.500 μισθό συν τα επιδόματα, με το σπίτι το 130 τετραγωνικά και τη Μπέμπα!

ΑριάδνηΝαι Χαρούλη τραβάει ζόρι και η Αριάδνη. Πού ζει δηλαδή η Αριάδνη; Αλλού; Τραβάει ζόρι γιατί έχει κι ένα γιο να σπουδάσει. Και μάλιστα στη Γαλλία. Δεν του άρεσε η Ελλάδα βλέπεις! Αλλά δε φταίει κανείς... Εγώ φταίω που σ' έμαθα να πιστεύεις ότι πρέπει να κυνηγάς το όνειρο σου! Εγώ...

ΧάρηςΕσύ ναι. Αλλά δεν φταις επειδή μου το έμαθες αυτό. Φταις γιατί ζητάς τώρα να το ξεχάσω!Δεν πήγα στη Γαλλία από ψώνιο και το ξέρεις καλά αυτό. Πήγα, γιατί το σύστημα σου δεν φρόντισε να φτιάξει εδώ μια Σχολή Καλών Τεχνών της προκοπής. Αντίθετα, φρόντισε να φτιάξει ένα βισματικό νηπιαγωγείο όπου ανακατεύουν νερομπογιές! Ε, δεν είναι για μένα αυτά Αριάδνη και το ξέρεις!

ΑριάδνηΩραία, δεν είναι για σένα αυτά. Δεκτόν. Αλλά, για πες μου βρε αγόρι μου... Μόλις το πάρεις το πτυχίο απ' το Paris, τί θα το κάνεις; Μου λες; Πώς θα βγάλεις ψωμί απ' τα πινέλα;

ΧάρηςΝαι, είδα κι εσένα που τέλειωσες Οικονομικά...

ΑριάδνηΑυτά τα “Οικονομικά” σου δίνουν να τρως Χαρούλη. Να μη το ξεχνάμε αυτό!

ΧάρηςΕ, όχι ρε μάνα. Αυτά να τα λες σε κείνους που δε σε ξέρουν. Όχι σε μένα. Όχι σε μένα.

ΑριάδνηΜπα;!

ΧάρηςΤί μπα;! Εκπλήσσεσαι; Εγώ θα έπρεπε να εκπλαγώ, που με κοροϊδεύεις μες στα μούτρα μου!Ο αδερφός του παππού δε σε διόρισε ρε μάνα στο Υπουργείο; Και όχι γιατί είχες πτυχίο, φυσικά. Απλώς γιατί ο παππούς κοιμόταν με τη φωτογραφία του Ανδρέα στο προσκεφάλι του. Το πτυχίο Αριάδνη το πήρες ενώ δούλευες στο Υπουργείο. Ξεχνάς; Στα 18 σου μπήκες γραμματέας εκεί... Κι ύστερα προϊσταμένη, κι ύστερα τομεάρχης κι ύστερα...

ΑριάδνηΚαι γιατί είναι κακό να σπουδάζει κανείς ενώ δουλεύει; Και σε περίπτωση που σου διαφεύγει, στο Υπουργείο είχα μπει με μια σύμβαση για να έχω ένα εισόδημα όσο ήμουν φοιτήτρια στην Αθήνα. Απλώς πήρα το πτυχίο πριν τελειώσει η σύμβαση κι έτσι πρόλαβα να διοριστώ. Δε σε συμφέρει βέβαια -δεν ταιριάζει με τα αναρχοκομμουνιστικά σου- να θυμάσαι ότι ο παππούς σου δεν είχε στον ήλιο μοίρα. Και πως ό,τι έκανα, το 'κανα μόνη μου...

ΧάρηςΠρώτον: Μάθε ότι η Αναρχία και ο Κομμουνισμός είναι δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες. Τόσα βιβλία μου στέκονται εκεί μέσα. Άνοιξε κανένα να ξεστραβωθείς! Αλλά... Ξέχασα... Έχεις να παλέψεις για την επιβίωση. Δεν προλαβαίνεις να ασχοληθείς με θεωρητικολογίες, έτσι δεν είναι; Έτσι δε μου έλεγες πάντα; Και δεύτερον φτύσε την καραμέλα του “μόνη μου”. ΜΙΑ φορά να παραδεχόσουν... Μόνο μία. Ας το ακούσω μια φορά και σου υπόσχομαι ότι δε θα ξανακάνουμε αυτή την κουβέντα.

ΑριάδνηΜα, πώς μπορείς να μου ζητάς να πω ψέμματα; Αφού μόνη μου τα κατάφερα!

ΧάρηςΝαι όντως... Αν το δούμε αλλιώς, έχεις δίκιο. Μόνη σου κατάφερες να κάνεις το μπαμπά να σ' ερωτευτεί και μόνη σου τον έπεισες να κάνετε κουμπάρο εκείνον τον υφυπουργό που έγινε και νονός μου. Εκείνο το λαμόγιο που το πιάσανε να φευγατίζει ένα μύριο ευρώ στην Ελβετία...

ΑριάδνηΣυμφοιτητής μου ήταν ο Επαμεινώνδας και γείτονας μου στη φοιτητική εστία. Τα είχε τότε με μια πολύ καλή μου φίλη και κάναμε παρέα. Πώς μπορούσα να ξέρω σε τι θα εξελιχθεί; Και στο κάτω-κάτω τι φταίω εγώ για τα λεφτά του κουμπάρου μου; Κι άμα το θέλεις κι αλλιώς, ας του κάνανε έλεγχο πιο νωρίς. Εγώ πρέπει να το χρεωθώ κι αυτό;

Χάρης Όχι μανούλα μου. Εσύ είσαι αθώα. Εσύ δεν φταις πουθενά. Εσύ απλώς είπες 'ναι' όταν σου είχε προτείνει τη θέση της διευθύντριας. Και... κατά τύχη ήξερες από πριν τα θέματα του διαγωνισμού... Έτσι δεν είναι;

Χτυπάει το τηλέφωνό της Αριάδνης, αλλά δεν το σηκώνει.

ΧάρηςΤο κινητό σου... Δε θα το σηκώσεις;

ΑριάδνηΜπα, όχι. Απόκρυψη βλέπω. Από καμιά τράπεζα θα 'ναι

ΧάρηςΑπό πότε χρωστάς εσύ σε τράπεζες;

ΑριάδνηΔεν χρωστάω μωρέ. Απλά να... Τίποτα ενημερωτικά για πιστωτικές θα είναι και δεν μπορώ. Με εκνευρίζουν αυτές οι κοπελίτσες. Είναι πολύ φορτικές.

ΧάρηςΘύματα του καπιταλιστικού σου οργίου είναι κι αυτές. Να τις λυπάσαι πρέπει, όχι να τις λες “φορτικές” -για να μη σου πω ότι πρέπει να τους ζητάς και συγγνώμη-. Φορτικοί γίνεστε εσύ και οι όμοιοι σου, που με το έτσι θέλω μας κάνετε θύματα του χλευασμού σας, επειδή απλώς το σύστημα σας μας αναγκάζει να δουλεύουμε για να παίρνουμε ψίχουλα.

ΑριάδνηΝαι, καλά... Λέγε τα δικά σου εσύ. Χρέωσε το κι αυτό σε μένα. Εγώ φταίω που οι κοπελίτσες αυτές είναι ικανές μόνο για να κάνουν τις τηλεφωνήτριες, πρήζοντας τα συκώτια του κόσμου.

Όση ώρα διαρκεί αυτή η συνομιλία, το τηλέφωνο έχει σταματήσει

ΧάρηςΟρίστε, σταμάτησε! Και τι κατάλαβες τώρα; Μπορεί να ήταν κάποιος που σε χρειαζόταν.

Το τηλέφωνο ξαναχτυπάει, πριν προλάβει να του απαντήσει η Αριάδνη

ΧάρηςΝάτο πάλι. Άσε τα χαζά και παρ' το. Μάλλον είναι κάτι σημαντικό

Η Αριάδνη το σηκώνει εξαιτίας της επιμονής του Χάρη και μιλώντας κομπιάζει

ΑριάδνηΕμπρός...Ε... ναι... όχι. Τρώμε με το Χάρη. Το γιο μου, ναι. ...Ε, ούτε εγώ τον περίμενα. Ήρθε να μου κάνει έκπληξη. ...Ε...ναι...όχι... Καλά....Εντάξει, θα μιλήσουμε μετά. Ναι... Γεια

Χάρης Ποιος ήταν;

ΑριάδνηΕ... Η Λούλα, η φίλη μου.

Χάρης Και γιατί της μιλούσες έτσι;

Αριάδνη Πώς “έτσι”;

ΧάρηςΞέρω γω; Σαν κάπως περίεργη να ήσουν...

ΑριάδνηΜπα, σου φάνηκε.

Χάρης Και γιατί σε πήρε με απόκρυψη;

Αριάδνη Εεε, γιατί ήταν έξω και θα έμεινε από μπαταρία το κινητό της, μάλλον. Της συμβαίνει συχνά. Δεν την ξέρεις τη Λούλα μωρέ; Είναι λίγο στον κόσμο της. Είχαμε πει να πάμε για ψώνια το απόγευμα και πήρε να φιξάρουμε το ραντεβού.

Ξαναχτυπάει το κινητό της και τώρα είναι η Λούλα και το όνομά της φαίνεται στην οθόνη

ΧάρηςΜαμά... Σε ξαναπαίρνει η Λούλα!

ΑριάδνηΗ Λούλα;!

ΧάρηςΝαι, δεν θα το σηκώσεις;

ΑριάδνηΈλα...Ναι, θα βρεθούμε το απόγευμα. ...Αφού είπαμε... Κατά τις 20.00 ...Εντάξει, εντάξει... Θα τα πούμε αργότερα. Γεια

ΧάρηςΤί ήθελε πάλι; Και πόσο γρήγορα φόρτισε το κινητό της!

Αριάδνη (αποφεύγει να απαντήσει)Τί θα κάνεις το βράδι;

ΧάρηςΔεν ξέρω. Παίζει να πάω κάνα σινεμά. Έχει τίποτα καλό;

ΑριάδνηΔεν ξέρω

Χάρης Εσύ; Θα βγεις;

ΑριάδνηΔεν ξέρω. Αλλά μάλλον όχι. Να σου πω...

ΧάρηςΟρίστε

ΑριάδνηΠριν σου πω όμως, θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν θα θυμώσεις. Εντάξει; ΧάρηςΠες εσύ και θα δούμε. Δεν υπόσχομαι τίποτα.

ΑριάδνηΌχι, υποσχέσου το. Ξέρω ότι θα θυμώσεις μ' αυτό που θα πω, αλλά πριν απαντήσεις θέλω να το σκεφτείς πολύ καλά.

ΧάρηςΟκ, λέγε. Δε θα φρικάρω. I promise.

ΑριάδνηΝα...ε... να... Ανοίγει μια θέση στο Υπουργείο.

Χάρης Και;

ΑριάδνηΈλεγα, ότι, -να- όσο είμαστε ακόμα στα πράματα, μήπως ήθελες να την πάρεις εσύ...

Χάρης Α! μάλιστα! Τώρα εξηγείται ο πρόλογος Αριάδνη. Θες να με κάνεις κι εμένα γραναζάκι του συστήματος σου, έτσι; Όχι αγαπητή μου. Όχι, όχι, όχι. Και απορώ γιατί μπήκες στον κόπο να με ρωτήσεις. Λες και δεν ήξερες ότι θα έλεγα όχι!

Αριάδνη Το ήξερα ναι. Αλλά δεν είσαι πια 17 χρονών βρε Χάρη, να τρέχεις στις πορείες και να διαμαρτύρεσαι για ουτοπίες. Και στο κάτω-κάτω δε σου ζήτησα να κλέψεις, ούτε να σκοτώσεις. Μια δουλειά σου πρότεινα. Έναν τρόπο να

βιοποριστείς. Πού είναι το κακό;

Χάρης Το κακό είναι παντού Αριάδνη. Πρώτα απ' όλα ότι δεν σέβεσαι το πτυχίο μου.

ΑριάδνηΜα συναφές με το πτυχίο σου είναι το αντικείμενο. Καλλιτεχνικό Διευθυντή ψάχνουμε σε ένα Μουσείο.

ΧάρηςΔιευθυντής;! Και ποιος σου είπε μωρέ ότι εγώ λιμπίστηκα τα ψευτοχαϊλίκια σας;

Αριάδνη Αρχίσαμε πάλι;

ΧάρηςΔε φτάνει που μου λες μαλακίες, από πάνω με ειρωνεύεσαι κιόλας; Άσε ρε Αριάδνη. Κράτα τα διευθυντιλίκια για την πάρτη σου. Εμένα δεν με αφορούν.

ΑριάδνηΆκου να σου πω Χαρούλη. Σαν πολύ αέρα δεν έχεις πάρει; Δε σου ζήτησα να γίνεις κλέφτης, ούτε απατεώνας. Σου πρότεινα μια δουλειά. Τη θέλεις; Ναι ή όχι;

ΧάρηςΌχι.

ΑριάδνηΕντάξει, αλλά, ελπίζω να είσαι έτοιμος να δεχτείς και τις συνέπειες.

Χάρης Μη με απειλείς. Δεν πιάνει.

ΑριάδνηΠιάνει και παρά πιάνει. Όταν θα κοπεί το επίδομα, θα δεις πώς πιάνει!

ΧάρηςΚάνε ό,τι νομίζεις. Εγώ σε εκβιασμούς δεν υποκύπτω. Ξέρεις πολύ καλά ότι οι εκβιασμοί σου δεν με αφορούν. Όπως επίσης δε με αφορά και ο ταξικός διαχωρισμός σας. Δε με νοιάζει να γίνω Διευθυντής ρε! Ούτε με το βίσμα σου, ούτε χωρίς αυτό! Εγώ τάχθηκα στην Τέχνη και αυτήν θα υπηρετήσω. Εγώ ονειρεύομαι έναν κόσμο χωρίς μπάτσους, χωρίς βία, χωρίς τάξεις, διευθυντιλίκια και χαΐστες. Χωρίς πλούσιους και χωρίς φτωχούς. Τί κι αν έτυχε να είναι η μάνα μου φραγκάτη; Καθόλου δε με νοιάζει αυτό! Ξέρεις πολύ καλά ότι τη ζωή μου στη Γαλλία την πληρώνω μόνος μου. Ξέρεις -κι ας κάνεις ότι δεν το ξέρεις- ότι δουλεύω στο μαγειρείο του hostel που μένω! Και, ξέρεις και κάτι άλλο; Μ' αρέσει πολύ! Μ' αρέσει να κοπιάζω για να μπορώ να ζήσω.

Αριάδνη Ουφ! Σταμάτα πια με τις αναρχικές σου αηδίες. Ήθελα να 'ξερα που τις μαθαίνεις αυτές τις μαλακίες. Εγώ φταίω που θέλω να σε κάνω άνθρωπο. Τι σου ζήτησα μωρέ; Να πιάσεις μια δουλειά, όπως όλοι οι άνθρωποι. Να μπορείς να ζεις. Να κερδίζεις χρήματα. Αυτό. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις πια;

Χάρης Δεν θέλεις να με κάνεις άνθρωπο. Έναν μαλάκα σαν τα μούτρα σου θέλεις να με κάνεις. Να με κρεμάσεις απ' τ' αρχίδια ενός Υπουργού που αυτό το φεγγάρι είναι κολλητός σου. Ένα ζόμπι θέλεις να με κάνεις που βλέπει μπροστά του μόνο κάλπες και σταυρούς. Αλλά, όχι Αριάδνη. Δεν θα σου περάσει. Αρνούμαι τη θέση, αρνούμαι να γίνω μέρος του καπιταλιστικού οργίου σου, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχω να φάω. Θα έχω όμως την ελευθερία μου Αριάδνη. Όσα φράγκα και να μου στερήσεις, δεν θα μπορέσεις ποτέ να μου κόψεις την ελπίδα ότι η Αναρχία μπορεί να γίνει τρόπος ζωής.

ΑριάδνηΜα...εγώ... δεν...

ΧάρηςΔεν έχει μα! Άνοιξε κάνα βιβλίο να μάθεις τι θα πει Αναρχία, Αριάδνη. Σου λένε κάτι τα ονόματα Γκουστάβ Εϊχτάλ, Γκουστάβ Φλουράνς, Φραγκίσκος Πυλαρινός; Φυσικά και όχι! Τί να σου πουν; Εσένα έχουν να σου πουν κάτι, μόνο οι Μητσοτάκηδες κι οι Παπανδρέου. Και όσοι άλλοι γεμίζουν τις τσέπες σου φράγκα για να σε κάνουν να αισθάνεσαι σημαντική μέσα στο τίποτα σου. Μόνο που αυτή σου η σημαντικότητα Αριάδνη είναι χτισμένη σε σάπια θεμέλια. Άρα είναι κι αυτή σάπια, και αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει. Και άρα εμένα δεν με αφορά. Και για να τελειώνουμε, αν είναι να μου ξαναπείς τέτοιες μαλακίες, καλύτερα να μην ξανμιλήσουμε ποτέ. ΠΟΤΕ!

ΑριάδνηΕντάξει Χαρούλη... Ποτέ!

Ο Χάρης φεύγει εκνευρισμένος και η Αριάδνη μένει μόνη της σκηνή, προσπαθώντας να ηρεμήσει. Τελικά εκείνο το τραπέζι δεν στρώθηκε ποτέ.Χτυπάει το τηλέφωνό της.

ΑριάδνηΠαρακαλώ...Τί θέλεις πάλι μωρέ; Δεν σου είπα ότι είναι το παιδί εδώ και δεν μπορώ να μιλήσω; Τί θέλεις; Να μας πάρει χαμπάρι και να έχουμε άλλα; Τέλοσπάντων. Άκου...Σταμάτα τις δικαιολογίες και άκου...Τα πακέτα θα παραδοθούν αύριο στις 08.15 το πρωί, ακριβώς. Ένα σε κάθε όροφο. Στις 08.30 ακριβώς ο μεγάλος και οι δικοί του θα είναι στον 4ο για

σύσκεψη. Άρα, κατάλαβες που πρέπει να παραδοθεί το μεγαλύτερο πακέτο. ...Μη ρωτάς. Μόνο άκου. ...Εγώ θα λείπω. Στις 08.20 περιμένω τηλέφωνό σου για να μου πεις ότι η παράδοση έγινε σωστά. Τα υπόλοιπα θα τα μάθουμε από τις ειδήσεις.

Η Αριάδνη κλείνει το τηλέφωνο νευρικά και σχηματίζει έναν άλλο αριθμό

Λούλα; Έλα μου... Τί κάνεις; ...Θέλεις να πάμε μια βόλτα στην αγορά; ... Όχι δεν είμαι καλά. Είχα έναν καυγά με το Χάρη κι είμαι πολύ συγχυσμένη. ...Ναι να πιούμε κι ένα καφεδάκι να στα πω. Σε 10' περνάω να σε πάρω

Η Αριάδνη κλείνει το τηλέφωνο και φεύγει από τη σκηνή. Μπαίνει μέσα ο Χάρης που είναι ακόμα νευριασμένος. Παίρνει τηλέφωνο την Κατερίνα και μιλάνε.

Χάρης -Έλα, τί κάνεις; ...-Όχι δεν είμαι καλά ...-Τί έγινε; Της πουτάνας έγινε! Κάναμε έναν καυγά με την Αριάδνη, άστα να πάνε! ...-Εκείνη το ξεκίνησε! ... -Μεγάλη ιστορία, άσε. Με λίγα λόγια ήθελε να με κάνει Διευθυντή! ...-Τέλοσπάντων... Τα χω πάρει πολύ άσχημα, σου λέω. Είμαι σε φάση που με ζορίζω τον εαυτό μου για να μη της κόψω την καλημέρα! Τόσο πολύ με έχει φρικάρει. ...-Δε...δεν μπορώ! Αύριο το πρωί θα αλλάξω το εισιτήριο και θα 'ρθω πάνω, στο Παρίσι. Δε γίνεται να μείνω άλλο εδώ. Πρέπει να ηρεμήσω. Και είμαι σίγουρος ότι αν μείνω εδώ, αυτή δε θα μ' αφήσει. Θα συνεχίσει να με πρήζει να πάρω τη θέση και θα χεστούμε εντελώς...-Πάψε κι εσύ! Δε θέλω συμβουλές! Απλώς ήθελα κάπου να τα πω. Γι' αυτό σε πήρα.... -Καλά, καλά... 'ντάξει. Γεια, γεια.

Όση ώρα μιλάει κάθεται πάνω στην εφημερίδα που είχε κρύψει στο μαξιλάρι του καναπέ. Σκαλίζει, την ξαναβρίσκει και την ανοίγει στη σελίδα με τη φωτογραφία που είχε δει νωρίτερα. Την περιεργάζεται.

(κοιτώντας την εφημερίδα) Μωρέ λες;! Λες να είναι αυτή; Ναι, αυτή είναι. Αποκλείεται να κάνω λάθος. Αυτή η τύπισσα με τη μολότοφ είναι η Αριάδνη. Ορίστε... Αυτό το στήσιμο του κορμιού μόνο η Αριάδνη το κάνει. Αλλά... Πώς; Η Αριάδνη σε πορεία; Γιατί; Για ποιο λόγο; Τι δουλειά είχε εκεί; Και άντε η πορεία... Πες ότι βρέθηκε τυχαία εκεί. Πες ότι ήταν περαστική. Μα, να κρατάει και μολότοφ; Την οποία προφανώς πέταξε μετά. Αλλά και πάλι... Δεν μπορεί να κάνω λάθος. Είναι αυτή. Είναι αυτή. Είναι η Αριάδνη. (παύση για λίγο. Ο Χάρης προβληματίζεται)Αλλά... για κάτσε... Στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας θα μπορώ, λογικά, να ζουμάρω τη φωτογραφία. Για να δω...

Ανοίγει τον υπολογιστή και βρίσκει τη φωτογραφία

Ναι, είναι αυτή. Είναι αυτή. Εδώ φαίνεται ολοκάθαρα. Είναι η Αριάδνη! Τι φωτογραφίες βγάζουν τα πρακτοράκια! Ως και το σημάδι πάνω από το φρύδι της φαίνεται με το ζουμάρισμα! Εντάξει, μπορεί να έχει το μαντήλι στη μούρη της, αλλά το μέτωπό της την προδίδει. Είναι η Αριάδνη.(παύση)Πουλάκι μου... Σε μένα το παίζεις καπιτάλα, αλλά ξέρεις και πως γεμίζουν τα μπουκάλια! Κάτσε να γυρίσει και να δεις τί έχει να γίνει. Εντάξει το να θέλει να με κάνει διευθυντή, να το καταπιώ. Αλλά να τα σπάει στις πορείες και να μου το κρύβει; Γιατί;

Ο Χάρης εξακολουθεί να αμφιβάλλει για τη γυναίκα της φωτογραφίας

Σπάσε πλάκα να βρω και καμιά προκήρυξη τώρα κατά δω μέσα και να τρελαθούμε εντελώς!(σκαλίζει λίγο τον υπολογιστή, αλλά δε βρίσκει τίποτα αξιόλογο) Εδώ δες φωτογραφία που έχει στην επιφάνεια εργασίας η γελοία. Την πάρτη της στο γραφείο. Πφφφ! Να βλέπουμε όλοι το άντρο της. Κι από πίσω οι υποτελείς να χαμογελούν, δήθεν ότι είναι ευχαριστημένοι. Κι η δικιά μου -η αρχηγός- να κάνει το “καλό αφεντικό”. Α στο διάολο. Στάνταρ το ίδιο έχει ονειρευτεί και για μένα. Εγώ στη θέση της κι από πίσω τα δουλάκια μου! Αλλά όχι κυρία Αριάδνη. Δεν θα σου περάσει!

Το μάτι του πέφτει πάνω σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο που είναι δίπλα στον υπολογιστή. Τον περιεργάζεται και τον συνδέει.

Τί να χει μέσα αυτό; Λες να 'χει εδώ τις προκηρύξεις; (γελάει και συνδέει το σκληρό στον υπολογιστή)Μπα... Είναι κλειδωμένος! Για να δούμε...(κάνει δοκιμές κωδικών) Τα γενέθλια μου; Όχι, δεν είναι δεκτός ο κωδικός. Τα γενέθλια της; Ούτε! Πφφφ τί να χει βάλει ρε γαμώτο; Το όνομα του μπαμπά; Αποκλείεται. (το σκέφτεται λίγο και τελικά αποφασίζει να δοκιμάσει) Βρε, λες; Γ-ε-ρ-ά-σ-ι-μ-ος. Νάτο! Ναι! Αυτό είναι! Άνοιξε!

Για να δούμε, τώρα, τι παίζει εδώ μέσα. Στάνταρ τις λαμογιές της θα 'χει εδώ μέσα. Τα φράγκα που κάνει γαργάρα από το Υπουργείο... Τα λαμογιέ έγγραφα των μεταθέσεων των υφισταμένων της... Όλα εδώ θα τα 'χει. Σίγουρα. Λες και δεν την ξέρω τόσα χρόνια... Μια ζωή ψουψουψου και μουμουμου στα τηλέφωνα ήταν...Τί έκανε δηλαδή; Τί άλλο; Λαμογιές με τα λεφτά του κοσμάκη! 100% (παύση) Μωρέ ας ήξερα κανένα δημοσιογράφο εκτός του κυκλώματος και θα σου έλεγα εγώ κυρία Αριάδνη! Όλα στη φόρα θα σου τα 'βγαζα. Άπλυτα και πλυμένα! Αλλά ποιος θα τολμήσει να βγάλει στη φόρα τα άπλυτα του Υπουργείου Πολιτισμού; Ποιος θα παίξει το κεφάλι του κορώνα-γράμματα; Κανείς φυσικά. Εκτός... εκτός κι αν τα δώσω σε κανένα blog. Αλλά στη Γαλλία, όχι εδώ. Εδώ ακόμη και τους bloggers τους έκαναν υπαλλήλους τους, οι προβοκάτορες. Για να δούμε όμως... Τί έχει εδώ μέσα;

Διαβάζει τα περιεχόμενα του σκληρού και η έκπληξή του μεγαλώνει βαθμηδόν

Ρε! Τί λέει εδώ ρε;! Αυτό είναι προκήρυξη! [Διαβάζει:] “Εμείς απλά αυτό που λέμε στους εχθρούς της ελευθερίας είναι πως ό,τι και να κάνετε θα συνεχίσουμε να σας χτυπάμε, να ενοχλούμε τα συμφέροντά σας, να χαλάμε την ησυχία σας, να πλήττουμε τη σιγουριά και την ασφάλειά σας.Τι πουλάμε; Τίποτα.Τι θέλουμε; Τα πάντα”Θα τρελαθώ! Θα χάσω το μυαλό μου! Αδύνατον!!!Κι άλλο: “Την επίθεση στο διοικητικό πρωτοδικείο την αφιερώνουμε με όλη μας τη φωτιά στα αδέρφια μας. Οι σύντροφοι μας καθώς και η έντιμη μειοψηφία των αξιοπρεπών επαναστατημένων Ανθρώπων ποινικών και πολιτικών, δεν είναι μόνο ένα κομμάτι του αγώνα μας, δεν είναι μόνο μία παράμετρος της δράσης μας, αλλά οι επιλογές, η στάση και η αξιοπρέπεια τους, είναι ο ίδιος ο αγώνας στο σύνολό του, είναι η ουσία του”Θα μου φύγει η μαγκιά... Δεν μπορεί να είναι αλήθεια όλα αυτά! Δε γίνεται! Η Αριάδνη είναι μέλος του “Πυρήνα της Εξέγερσης”.

Χτυπάει μήνυμα στο κινητό του. Το πιάνει μηχανικά και το διαβάζει φωναχτά

Ποιος είναι τέτοια ώρα; Α, η μάνα μου. [Διαβάζει:] “Χάρη δε θα κοιμηθώ σπίτι απόψε”. Χέστηκα. Κοιμήσου όπου θέλεις.

Συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει

Νάτο... Νάτο και το σήμα του “Πυρήνα”. Τα σπαθιά μέσα στον κύκλο. Όχι... Δε γίνεται αυτό. Η Αριάδνη μέλος του “Πυρήνα της Εξέγερσης”. Πώς; Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Να, κι άλλο! Σκαναρισμένο χειρόγραφο! Ο γραφικός της χαρακτήρας!!! [Διαβάζει:] “Σκέψεις για το καταστατικό της Οργάνωσης. Αν όμως κάποιος σύντροφος δουλεύει σ’ ένα τομέα και τον ζητήσει η οργάνωση μέσω των οργάνων να δουλέψει σ’ έναν άλλο, δεν μπορεί να αρνηθεί. Σαν αρχή: όλοι δεχόμαστε να δουλέψουμε οπουδήποτε. Όποιος δει οτιδήποτε ύποπτο πρέπει να το αναφέρει στον υπεύθυνο του πυρήνα του και αυτός στη γραμματεία. Συνδιάσκεψη: Είναι το ανώτερο όργανο της οργάνωσης. Συνέρχεται περίπου μία φορά το χρόνο. Αυτές οι ποινές έχουν ηθικό χαρακτήρα και είναι α)

ελαφρά επίπληξη, β) αυστηρή επίπληξη ή μομφή, γ) κόψιμο απ’ τη δουλειά στην οργάνωση”Εδώ; Τί γράφει εδώ; Εδώ είναι όλο το καταστατικό της Οργάνωσης. Γραμμένο με τα γράμματά της. Το 'χει σκαναρισμένο. Να και το συνθηματικό όνομά της στην ομάδα: “Φίλερις” Μοιάζει απίστευτο. Αλλά, δεν μπορεί παρά να είναι αλήθεια. Η Αριάδνη είναι η Φίλερις. Δηλαδή η Αρχηγός του “Πυρήνα της Εξέγερσης” Εδώ, εδώ τα λέει όλα. Ορίστε! Φάκελος με όλα τα δημοσιεύματα για τις επιθέσεις του “Πυρήνα”. Είναι και χωρισμένος στα δύο: “Με αίμα” και “Χωρίς αίμα”. Ο “χωρίς αίμα” είναι γεμάτος. Εντάξει γνωστό. Ο Πυρήνας έχει καταστρέψει πολλά κτίρια του Δημοσίου. Ο “Με αίμα” πάλι, είναι άδειος! Αν εννοεί δολοφονικές επιθέσεις, λογικό να είναι άδειος. Αφού μέχρι τώρα οι επιθέσεις του Πυρήνα δεν είχαν στόχο ανθρώπους.

Ανάβει ένα τσιγάρο και προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τι του συμβαίνει

Αλλά... δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μου είπε τίποτα ποτέ.Γιατί; Για ποιο λόγο το κρύβει; Και κυρίως για ποιο λόγο το παίζει καπιτάλα; Δεν μπορώ να καταλάβω! Δεν μπορώ...(παύση)Τελείωσε! Αύριο θα πέσουν οι μάσκες. Αύριο θα μου τα εξηγήσει όλα. Όλα! Θα τα πούμε αύριο Αριάδνη.

Κλείνει τον υπολογιστή και περιφέρεται αμήχανα και νευρικά μέσα στο δωμάτιο. Χτυπάει μήνυμα στο κινητό του

ΧάρηςΠοιος να είναι τέτοια ώρα; Α! Ο Νώντας! (μικρή παύση για να διαβάσει το μήνυμα) Χέσε με ρε Νώντα με τα γκομενικά σου. Αλλά, για κάτσε...Κάτσε να τον πάρω να του πω ότι είμαι Ελλάδα μπας και πιούμε κάνα ποτό. Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ μέσα. Νομίζω ότι θα τρελαθώ. Νομίζω ότι θα πέσουν οι τοίχοι να με πλακώσουν.

Φεύγει με το κινητό στο αυτί, παίρνοντας το Νώντα και σβήνουν τα φώταΑνάβουν με την Αριάδνη να μπαίνει στο σπίτι

ΑριάδνηΧάρη! Χάρη! Χάρη είσαι εδώ; Όχι δεν είναι εδώ! Που γυρνούσε όλη τη νύχτα; (του τηλεφωνεί, αλλά εκείνος της το κλείνει) Μου κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα. Θυμωμένος είναι ακόμα από χθες. Δεν πειράζει. Θα τα πούμε όταν γυρίσει.

Ανοίγει την τηλεόραση, αλλά το μάτι της πέφτει στον υπολογιστή και το σκληρό δίσκο που είναι πάνω στο γραφείο. Προς στιγμήν ανησυχεί, αλλά τελικά ηρεμεί

Ο δίσκος μου! Τί γυρεύει εδώ πάνω; Λες να τον άνοιξε ο Χάρης; Μα, πόσο ηλίθια; Ακόμη και να τον συνέδεσε, τίποτα δεν θα είδε. Αφού τον έχω κλειδωμένο! Και μάλιστα... με τι κωδικό! Ακόμη και να έκανε πειράματα, σιγά

να μη μπόρεσε να βρει ότι ο κωδικός είναι το όνομα του μπαμπά του. Αποκλείεται να πήγε το μυαλό του ως εκεί!

Όλη αυτή την ώρα η Αριάδνη είναι κάπως αμήχανη, αλλά προσπαθεί να το καλύψει. Κάνει ότι συμμαζεύει το χώρο, αλλά ρίχνει κλεφτές ματιές στην τηλεόραση γιατί περιμένει κάτι. Κάποια στιγμή βλέπει κάτι που την κολλάει στην οθόνη και ακούει δύο δημοσιογράφους να συζητούν

Δημοσιογράφος Α (Έλενα)Κυρίες και κύριοι διακόπτουμε την κανονική ροή του προγράμματος μας για να σας μεταδώσουμε μια έκτακτη είδηση. Πριν από λίγα λεπτά σημειώθηκε έκρηξη μεγάλης έντασης στο κτίριο του Υπουργείου Πολιτισμού. Τις πρώτες πληροφορίες για το συμβάν μας δίνει από τον τόπο του συμβάντος ο συνάδελφος Δημήτρης Χρυσοστόμου. Τον έχουμε στην τηλεφωνική μας γραμμή

Δημοσιογράφος Β (Δημήτρης Χρυσοστόμου) Πράγματι Έλενα, κυρίες και κύριοι, η σημερινή ημέρα ξεκίνησε με μια πολύ μεγάλη έκρηξη στο κτίριο του Υπουργείου Πολιτισμού. Αυτή τη στιγμή είναι αποκλεισμένη η οδός Μπουμπουλίνας, αλλά παράλληλα γίνεται μεγάλη κινητοποίηση της αστυνομίας στην περιοχή και από λεπτό σε λεπτό θα αποκλειστούν όλοι οι δρόμοι πέριξ του κτιρίου. Οι πρώτες εκτιμήσεις της Αστυνομίας μιλούν για τρομοκρατική ενέργεια, ενώ η εικόνα που έχω μπροστά μου είναι φλόγες να βγαίνουν από τον 4ο όροφο του Υπουργείου και οι εργαζόμενοι να εγκαταλείπουν το κτίριο πανικόβλητοι. Από λεπτό σε λεπτό θα φτάσουν εδώ άντρες της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο, το συγκεκριμένο χτύπημα να είναι προπομπός ενός μεγαλύτερου. Πάντως οι πρώτες μαρτυρίες από περίοικους και περαστικούς κάνουν λόγο για τέσσερις αλλεπάλληλες εκρήξεις. Να πούμε τέλος ότι η Αστυνομία έχει δώσει εντολή εκκένωσης σε όλα τα κτίρια περιμετρικά του Υπουργείου. 'Έλενα

Δημοσιογράφος Α (Έλενα) Δημήτρη, υπάρχουν πληροφορίες για τραυματίες;

Δημοσιογράφος Β (Δημήτρης Χρυσοστόμου)Όχι Έλενα. Ενώ μιλούσαμε, οι άνδρες της Αντιτρομοκρατικής έφτασαν και τώρα εισέρχονται στο κτίριο για να διαπιστώσουν τι ακριβώς έχει συμβεί, οπότε θα έχουμε νεότερα σε λίγο. Να πούμε επίσης Έλενα, ότι σήμερα το πρωί ο Υπουργός είχε μια εξαιρετικά σημαντική σύσκεψη με τους συνεργάτες του με θέμα την ανέγερση νέου Μουσείου στην Πλάκα. Τα αποτελέσματα της μάλιστα επρόκειτο να ανακοινωθούν στις 12.00 που είχε προγραμματιστεί να γίνει δοθεί συνέντευξη τύπου.

Δημοσιογράφος Α (Έλενα) Δημήτρη Χρυσοστόμου σ' ευχαριστούμε για το ρεπορτάζ. Κυρίες και κύριοι, επιστρέφουμε στο πρόγραμμα μας και σε πολύ λίγο θα έχουμε τη δυνατότητα να συνδεθούμε ζωντανά με το σημείο της έκρηξης και

το Δημήτρη Χρυσοστόμου που θα μείνει στο σημείο συλλέγοντας πληροφορίες για το συμβάν.

Η Αριάδνη παρακολουθεί τη στιχομυθία των δημοσιογράφων με αφοσίωση και μόλις τελειώσει βάζει την τηλεόραση στο mute και χτυπάει το τηλέφωνό της

Αριάδνη-Εμπρός;...-Γιατί δε με πήρες στις 08.20 όπως σου είχα πει; ...-Μη λες τίποτα. Είδα ειδήσεις. ...-Δε θέλω, δε θέλω να μου πεις τίποτα. Θα τα πούμε όλα από κοντά. Σας περιμένω όλους στις 14.00 στο γνωστό μέρος. ...-Σε 20' λεπτά έξω από την πόρτα μου, θα είναι το χαρτί. Να έρθει άνθρωπος να το πάρει και να το στείλει. Ξέρεις ποιος και ξέρεις που.

Πετάει το τηλέφωνό της και κάθεται να γράψει (χειρόγραφα) την προκήρυξη που θα σταλεί στα ΜΜΕ. Όσο τη γράφει, την υπαγορεύει στον εαυτό της και έχει συνεχείς συναισθηματικές εναλλαγές

“Θάνατος στου επίορκους” Το σημερινό χτύπημα στο Υπουργείο Πολιτισμού είναι μια πράξη απόδοσης Δικαιοσύνης. Οι τέσσερις εκρηκτικοί μηχανισμοί σηματοδοτούν τις τέσσερις δεκαετίες της δήθεν μεταπολίτευσης που στο όνομά της όλοι εσείς έχετε χτίσει παλάτια. Το αίμα που χύθηκε σήμερα θα γίνει το κύμα που θα τα γκρεμίσει. Ο Πυρήνας της Εξέγερσης είναι εδώ για να σας θυμίσει ότι οι όρκοι δίνονται για να τηρούνται και η μη τήρησή τους συνιστά ύβρι. Ο θάνατος του επίορκου Υπουργού είναι ο πρώτος σε έναν κύκλο που άνοιξε σήμερα και δεν πρόκειται να κλείσει έως ότου πνίξει μέσα του όλους όσους κάποτε έδωσαν όρκους που δεν κράτησαν. Ο Παύλος Μπαστάς είναι στο τηλεσκόπιο του Πυρήνα από την εποχή της δράσης του στις αριστερές φοιτητικές οργανώσεις της Αθήνας. Ο Παύλος Μπαστάς είχε ορκιστεί να πολεμήσει ενάντια στην εγκαθίδρυση της αντιλαϊκής εξουσίας που έγινε στην Ελλάδα το 1974. Ο Παύλος Μπαστάς ήταν ο πρώτος που αθέτησε την υπόσχεσή του και έγινε πρωτεργάτης στην κατασκευή του Δούρειου Ίππου που χρησιμοποίησε ο επί σειρά ετών καθεστώς λούμπεν σοσιαλισμός για να αλώσει και να αλλοιώσει τη συνείδηση της λαϊκής βάσης.Ο Παύλος Μπαστάς ήταν ένας από τους αρχιμάστορες των κυβερνητικών πολιτικών που οδήγησαν στην κατάργηση της λαϊκής εξουσίας και τη μεταστροφή της έννοιας της λαϊκής εντολής σε εντολή διακυβέρνησης, δηλαδή σε εντολή κατάργησης των πάντων. Ο Παύλος Μπαστάς ήταν ένας από τους πρώτους που αλλαξοπίστησαν και στρατολογήθηκαν από τις Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ και για λογαριασμό τους εξαφάνισαν όσους θεωρούσαν “επικίνδυνους”. Ο Πυρήνας της Εξέγερσης όμως, γνωρίζει τους “επικίνδυνους” και θα τους βγάλει από τη μέση. Δεν θα γλιτώσει κανείς. Δε ζητάμε τίποτα. Δεν πουλάμε τίποτα. Τιμωρούμε τους επίορκους”.

Τελειώνει την προκήρυξη, τη διπλώνει και τη ρίχνει κάτω από τη χαραμάδα της πόρτας, αφού έχει τσεκάρει την ώρα. Αμέσως μετά κάθεται στον καναπέ και συνομιλεί με τον νεκρό σύζυγό της.

Αυτό ήταν Γεράσιμε. Μόλις τελείωσα την προκήρυξη που ονειρευόμασταν να γράψουμε μαζί. “Η σταγόνα του αίματος που ενώνει στα σπαθιά μέσα στον κύκλο θα είναι από το αίμα μου” έλεγες όταν γράφαμε το Οργανωτικό του Πυρήνα της Εξέγερσης. Το θυμάσαι; Θυμάσαι πόσα σχέδια είχαμε κάνει γι' αυτή την οργάνωση Γεράσιμε; Χρειάστηκε να περάσουν 28 χρόνια για να γίνει το όνειρο σου πραγματικότητα. Άπειρες νύχτες στο υπόγειο της Ηφαίστου, χιλιάδες ώρες για να καταστρώνω τα σχέδια, αμέτρητες ώρες συζητήσεων για να διαλέξω τα μέλη του Πυρήνα, Γεράσιμε. Όμως άξιζε τον κόπο. Η πρώτη γροθιά στο στομάχι των επίορκων δόθηκε. Και τους πόνεσε πολύ Γεράσιμε.Είμαι σίγουρη ότι ο Μπάστας είναι νεκρός. Το πρακτοράκι της CIA είναι πεθαμένο και είναι πολύ πιθανό να μη βρουν ούτε τη σκόνη του. Το πακέτο που του έστειλα ήταν γεμάτο καλά. Όπου να 'ναι θ' αρχίσουν ν' αλυχτάνε τα δημοσιογραφάκια στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες. Θ' αρχίσουν να διαβάζουν τα μπιλιετάκια που τους δίνουν τ' αφεντικά τους. Θα στάζουν χολή για τους τρομοκράτες και το τυφλό χτύπημα στο Υπουργείο Πολιτισμού. Έτσι θα το λένε: τυφλό. Ούτε που θα βάλει ο νους τους ότι το χτύπημα δεν ήταν τυφλό. Ακόμη και να το βάλει όμως, τα αφεντικά τους θα τους διατάξουν να το ξεχάσουν. Και θα το ξεχάσουν Γεράσιμε. Όμως εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω Γεράσιμε. Δεν μπορώ να ξεχάσω τους όρκους που δίναμε ο ένας στον άλλο τότε στα χρόνια της νιότης μας. Είχαμε υποσχεθεί ο ένας στον άλλο να τιμωρήσουμε όλους αυτούς που θέλησαν να καταλύσουν την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, επειδή πιστέψαμε πως ουτοπία δεν είναι να θεωρείς πως δεν μπορεί ν' αλλάξει ο κόσμος, αλλά ότι ο κόσμος μπορεί να μείνει για πάντα ο ίδιος. Το θυμάσαι το σχέδιο σου Γεράσιμε; Πίστευες ότι το σύστημα καταπολεμάται καλύτερα από μέσα. Κι είχες ορκιστεί να το κάνεις. Γι' αυτό είχες πασχίσει να πάρεις το πτυχίο σου με άριστα. Για να διοριστείς γρήγορα και “καλά”. Και το είχες καταφέρει τότε. Διπλωματικός Ακόλουθος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Το είχαμε ορκιστεί τότε. Ότι πρέπει να δουλέψουμε όπου μας ζητηθεί. Μετά, αυτόν τον όρκο τον έβαλα και στο Οργανωτικό του “Πυρήνα”. Η συμφωνία μας ήταν να πιάσουμε “τα πόστα” για να ρίξουμε το γίγαντα απ' τα θεμέλια του. Κι είχες αρχίσει να το πετυχαίνεις Γεράσιμε. Η θέση σου στο Υπουργείο μας έδινε πολλές πληροφορίες. Έχω ακόμη εκείνα τα χειρόγραφα, που έγιναν αργότερα οι πρώτες σελίδες του Οργανωτικού του “Πυρήνα”. Αλλά... ο γίγαντας σε κατάπιε Γεράσιμε! Σε θυσίασαν τα πρακτοράκια δήθεν για να πατάξουν την τρομοκρατία. Τώρα πια ξέρω. Ξέρω ότι ο θάνατος σου στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν βομβιστική επίθεση ισλαμιστών εξτρεμιστών κατά της ελληνικής αποστολής στο Πατριαρχείο. Ήταν μια προκάτ δολοφονία με θύμα έναν αθώο για να ταΐσουν οι ψευτοσοσιαλιστές ψέμματα τον κοσμάκη. Για να ορμήξουν -δήθεν- στο στίβο της πάταξης της τρομοκρατίας.

Λες και ξέρουν τι θα πει Τρομοκρατία! Να ρωτήσουν εμένα τι θα πει Τρομοκρατία. Εμένα να ρωτήσουν! Εγώ είμαι η Τρομοκρατημένη. Εγώ, που έμεινα μόνη μου, με ένα παιδί στην αγκαλιά για να το παίξουν οι πράκτορες και οι πληρωμένοι, Εθνοσωτήρες. Εγώ είμαι η Τρομοκρατημένη, Γεράσιμε, που αναγκάστηκα να σε νεκροφιλήσω. Εγώ! Όχι αυτοί! Αλλά μαζί με κείνο το τελευταίο φιλί Γεράσιμε, σου είχα δώσει και μία υπόσχεση: Να τιμωρήσω τους Επίορκους. Το θυμάσαι; Άργησα, ναι. Αλλά την έκανα πράξη Γεράσιμε. Και έχει και συνέχεια. Ο Μπαστάς ήταν ο πρώτος που τιμωρήθηκε επειδή αθέτησε τον όρκο του. Τον θυμάσαι το Μπαστά, ε; Αν δεν είχε πουληθεί το τομάρι, τώρα θα ήταν στη θέση σου. Θα ήταν ήδη στο χώμα!Ξέρατε και οι δύο ότι ήταν μεγάλη η πιθανότητα να γίνει μακελειό στην Κωνσταντινούπολη εκείνο το Μάιο, σε κείνο το ταξίδι. Το ήξερες κι εσύ, το ήξερε κι ο Μπαστάς. Εκείνος προτίμησε το εύκολο. Προτίμησε να πατήσει τον όρκο του για να σώσει το τομάρι του. Κι όχι μόνο να πατήσει τον όρκο του. Αλλά να δώσει κι έναν άλλο. Στους προδότες.Εσύ όμως διάλεξες να πας. “Μη λυγίζεις” μου 'λεγες όταν σε παρακαλούσα να μην πας. “Θα γλιτώσω” προσπαθούσες να με καθησυχάσεις. Αλλά δε γλίτωσες Γεράσιμε. Δε γύρισες ποτέ από την Κωνσταντινούπολη. Σε έφεραν. Και μάλιστα είχαν το θράσος να σε τυλίξουν με την ελληνική σημαία. Αυτοί οι τιποτένιοι, οι ξεφτίλες, οι πουλημένοι. Που παίρνουν ένα άσπρομπλε ρετάλι και στην όψη του παθαίνουν δήθεν συγκίνηση και ανατριχίλα. Αλλά ουσιαστικά το χρησιμοποιούν σαν έναν ακόμη τρόπο για να ντοπάρουν τις μάζες που τους ακολουθούν. Όταν είδα το φέρετρο σου τυλιγμένο με τη σημαία όρμηξα και την έσκισα με τα νύχια μου Γεράσιμε. Το θυμάσαι, ε; Κανείς δε με είχε παρεξηγήσει τότε. Αντίθετα όλοι το είχαν αποδώσει στη βαθύτατη θλίψη μου. Έτσι έγραφαν οι εφημερίδες τότε: “Σε απονενοημένες πράξεις οδήγησε τη χήρα του Οφρυνού η θλίψη – 'Έσκισε την ελληνική σημαία”. Εγώ όμως ήξερα τι έκανα Γεράσιμε. Είχα σκίσει τη σημαία για να μη θαφτείς τυλιγμένος μέσα στο λούμπεν καπιταλιστικό κουκούλι που ήθελαν να σε τυλίξουν οι προβοκάτορες για να σε κάνουν δικό τους. Θα πάθαινες ασφυξία μέσα σ' αυτό. Γιατί δεν τους ανήκες ποτέ.

Ο μονόλογος της διακόπτεται από το έκτακτο δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση

Δημοσιογράφος Α (Έλενα)Κυρίες και κύριοι διακόπτουμε και πάλι την κανονική ροή του προγράμματος μας για να σας μεταδώσουμε τα νεότερα από το τρομοκρατικό χτύπημα που έγινε πριν από λίγη ώρα στο Υπουργείο Πολιτισμού. Στο σημείο βρίσκεται ο συνάδελφος Δημήτρης Χρυσόστομου, τον οποίο βλέπουμε στην οθόνη μας, καθώς βρισκόμαστε σε ζωντανή σύνδεση.

Δημοσιογράφος Β (Δημήτρης Χρυσοστόμου) Έλενα δυστυχώς, όσο περνάει η ώρα οι λεπτομέρειες που αποκαλύπτονται φανερώνουν ένα από τα μεγαλύτερα τρομοκρατικά χτυπήματα των τελευταίων ετών. Παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά, να πούμε ότι στις 08.15 σημειώθηκε μία έκρηξη στον 4ο όροφο του Υπουργείου Πολιτισμού.

Ακολούθησαν άλλες τρεις σε διάφορα σημεία του κτιρίου με αποτέλεσμα τελικά το κτίριο να τυλιχτεί στις φλόγες. Αυτή τη στιγμή επιχειρεί στο σημείο μεγάλη δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, ενώ η Αντιτρομοκρατική έχει ήδη συλλέξει τα πρώτα δείγματα των εκρηκτικών μηχανισμών τα οποία έχουν αποσταλεί στα εργαστήρια της για ταυτοποίηση. Να ενημερώσουμε τον κόσμο Έλενα ότι αυτή τη στιγμή έχει διακοπεί η κυκλοφορία στους οκτώ δρόμους που περιζώνουν το κτίριο του Υπουργείου. Άνδρες της τροχαία ενημερώνουν τους οδηγούς για την εκτροπή της κυκλοφορίας. Έλενα, δώσε μου λίγο χρόνο γιατί βλέπω ότι ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας ετοιμάζεται να κάνει δηλώσεις.

Δημοσιογράφος Α (Έλενα)Επιστρέφουμε για λίγο στο στούντιο κυρίες και κύριοι και ανακεφαλαιώνοντας να πούμε ότι σήμερα στις 8.15 είχαμε τρομοκρατική επίθεση στο Υπουργείο Πολιτισμού. Μέχρι αυτή την ώρα καμία Οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την ενέργεια ενώ ήδη εκφράζονται φόβοι ότι θα υπάρχουν νεκροί. Περισσότερες λεπτομέρειες θα μας δώσει όμως αυτή τη στιγμή, ο εκπρόσωπος της ελληνικής αστυνομίας, που όπως με ενημερώνουν οι συνάδελφοι θα κάνει τώρα δηλώσεις. Πάμε να συνδεθούμε και πάλι με το Υπουργείο Πολιτισμού

ΑστυνομικόςΚυρίες και κύριοι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα που είναι ίσως το χειρότερο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Έχουμε σίγουρα τέσσερις νεκρούς, ένας εκ των οποίων είναι και ο Υπουργός Πολιτισμού Παύλος Μπαστάς και αρκετούς τραυματίες, αλλά θα είμαστε σε θέση να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες στη διάρκεια της ημέρας αφού η έρευνα μας είναι σε εξέλιξη. Πρώτο μέλημά μας τώρα είναι να περιοριστεί η φωτιά που έχει ξεσπάσει στο κτίριο και να μην επεκταθεί στα διπλανά κτίρια. Ευχαριστώ

Δημοσιογράφος Α (Έλενα) Ακούσαμε τον εκπρόσωπο της Αστυνομίας κυρίες και κύριοι και πάμε τώρα πίσω στο Δημήτρη Χρυσοστόμου για να μας δώσει τις πληροφορίες της τελευταίας της στιγμής.

Δημοσιογράφος Β (Δημήτρης Χρυσοστόμου) Έλενα ακούσαμε τι είπε ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας. Αυτή την ώρα πρέπει να σας πω ότι η οδός Μπουμπουλίνας έχει κατακλυστεί από κόσμο που κατά βάση πρόκειται για συγγενείς εργαζομένων του Υπουργείου που ανησυχούν για τους συγγενείς τους με τους οποίους δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικώς. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έχουμε Έλενα, εκτός από τον Υπουργό νεκροί είναι οι δύο ειδικοί γραμματείς του και ο γιος της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Οικονομικού του Υπουργείου, Χάρης Οφρυνός. Ο νεαρός βρέθηκε τυχαία στο Υπουργείο αναζητώντας τη μητέρα του, που όμως έλειπε σε άδεια. Οι τραυματίες ξεπερνούν τους 30, από τους όποιους οι δέκα είναι πολύ σοβαρά. Όλοι τους νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός

Η Αριάδνη παρακολουθώντας τις ειδήσεις και ακούγοντας το όνομα του γιου της καταλαμβάνεται από πανικό. Βάζει την τηλεόραση στο Mute και πηγαινοέρχεται νευρικά και αμήχανα μέσα στο δωμάτιο. Παίρνει το κινητό της και αρχικά καλεί το Χάρη, αλλά το κινητό του είναι κλειστό.

ΑριάδνηΓαμώτο! Είναι κλειστό. Θα έμεινε από μπαταρία. Σίγουρα, ναι. Θα έμεινε από μπαταρία. Άλλωστε το παθαίνει αυτό ο Χάρης συχνά. Ναι, αυτό είναι. Θα έμεινε από μπαταρία. Τώρα... Θα πάρω τον κλητήρα και θα μου πει ότι ο Χάρης δεν πήγε στο Υπουργείο. Άλλωστε, τί δουλειά είχε ο Χάρης στο Υπουργείο; Και μάλιστα τόσο πρωί; Αν με ήθελε κάτι, θα με είχε πάρει τηλέφωνο. Αποκλείεται. Ο Χάρης δεν πήγε στο Υπουργείο! (ψάχνει τον κατάλογο του κινητού της) Πού είναι το τηλέφωνο του θυρωρού; Πώς τον έχω αποθηκευμένο; Α! Να... Δημήτρης θυρωρείο. -Έλα Δημήτρη, η Αριάδνη Μιστράκου είμαι. Η διευθύντρια του Οικονομικού. ...-Άσε τις κλάψες, το ξέρω το κακό που μας βρήκε. Λέγε... Ήρθε ο γιος μου σήμερα από κει; Όχι, έτσι; ...-Ναι μελαχροινός είναι. Και ψηλός, ναι. ...-Ναι, συνήθως γυρνάει με ένα ζευγάρι γαλάζια σταράκια. Και μια μαύρη τσάντα περασμένη στους ώμους του. ...-Ναι, η φωνή του είναι μπάσα. ...-Τί;! Ήρθε σήμερα από κει; Και γιατί δεν του είπες ότι λείπω; Γιατί δεν του είπες ότι έχω άδεια; ...-Κλείσε. Κλείσε.

Ο πανικός της μεγαλώνει και προσπαθεί να βρει τρόπο να αποδείξει ότι ο Χάρης δεν ήταν στο Υπουργείο. Πριν προλάβει να κάνει ό,τιδήποτε χτυπάει το κινητό της.

Αριάδνη-Ναι!...-Ναι εγώ είμαι. Η Αριάδνη Μιστράκου, χήρα του Γεράσιμου Οφρυνού.(επαναλαμβάνει μηχανικά όσα ακούει από τη φωνή της άλλης γραμμής) -Ο γιος μου σκοτώθηκε στην έκρηξη στο Υπουργείο Πολιτισμού...-Ένα μεταλλικό αντικείμενο τον χτύπησε στο κεφάλι...-Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος...-Είχε στην τσέπη του την ταυτότητα του. Χαράλαμπος Οφρυνός του Γεράσιμου και της Αριάδνης....-Να περάσω από τον Ευαγγελισμό για την αναγνώριση και τη λοιπή διαδικασία. ...

Η Αριάδνη κλείνει το τηλέφωνο και αδειάζει το κορμί της στον καναπέ. Επαναλαμβάνει όσα άκουσε στο τηλέφωνο και αρχίζει να παραληρεί

Ο γιος μου σκοτώθηκε στην έκρηξη στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ένα μεταλλικό αντικείμενο τον χτύπησε στο κεφάλι. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.Και τώρα τι; Ο Χάρης νεκρός. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος. Νεκρός απ' τα χέρια τα δικά μου. Σου τον στέλνω Γεράσιμε. Κοίτα να τον καλοδεχτείς. Κοίτα να μου τον προσέχεις. Μη μου τον μαλώσεις που μ' άφησε τόσο νωρίς.Όσο για σένα μικρέ μου δεν ξέρω αν πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη. Μπορεί να πρέπει. Ίσως να σε πίεσα πολύ γι' αυτό να μου 'φυγες. Όμως... καταλάβαινες ότι όσα έλεγα δεν τα πίστευα. 'Έτσι δεν είναι; Ε, Χαρούλη μου; Αλλά δεν ήθελα να ζεις μια ουτοπία. Ήθελα να δεις το σύστημα από μέσα. Κι από κει να το πολεμήσεις. Δεν ήθελα να σε κάνω γρανάζι. Ούτε ζόμπι όπως έλεγες. Ναι, τον ήξερα τον Γκουστάβ Εϊχτάλ και τον Γκουστάβ Φλουράνς και τον Φραγκίσκο Πυλαρινό και πολλούς ακόμα, που εσύ μικρέ μου δεν πρόλαβες να τους γνωρίσεις. Ήθελα όμως να μιλούσαμε με ίσους όρους. Ήθελα να σε κάνω γρανάζι μικρέ μου, ναι. Αλλά γρανάζι του δικού μου συστήματος. Όχι του δικού τους. Βλέπεις -τώρα θα στο πει κι ο πατέρας σου αυτό- το σύστημα το πολεμάς καλύτερα όταν το γνωρίζεις από μέσα. Αυτό ήθελα να κάνω. Να σε κάνω να το γνωρίσεις. Κι ύστερα, ύστερα θα σου έδινα μια θέση στον Πυρήνα. Τη σημαντικότερη. Αυτήν που σου είχα κρατημένη από τότε που έγραψα το πρώτο Οργανωτικό. Αυτήν θα σου έδινα. Αλλά εσύ προτίμησες να πας στον πατέρα σου. Και μαζί να με κοιτάτε από κει πάνω. Μπορεί και να μου χαμογελάτε τώρα. Αλλά δεν μου είσαι θυμωμένος. Έτσι δεν είναι μικρέ μου; Δεν μπορεί να μου κρατάς κακία γιατί ήθελα να παλέψουμε μαζί. Δηλαδή, όχι μαζί. Εγώ μετά από το χτύπημα στο Μπαστά θα τα παρατούσα. Η θέση μου σου ανήκε. Όμως προτίμησες να μην την πάρεις. Και τώρα τι; Τώρα μόνη εγώ. Κι εσείς οι δυο εκεί πάνω. Ψηλά. Αγκαλιασμένοι. Κι εγώ μόνη εδώ. Όχι εδώ. Αλλού. Μακριά από όλους αυτούς που μου στέρησαν τους δύο άντρες που αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλον. Τους δύο άντρες για τους οποίους πίστεψα ότι πρέπει ν' αλλάξω τον κόσμο. Τον άλλαξα όμως λίγο. Καθάρισα το Μπαστά. Αλλά το ίδιο μαχαίρι το έστρεψα και σε μένα. Και πονάει η μαχαιριά μικρέ μου. Δεν απέτυχα -σ' έστειλα στον πατέρα σου. Ούτε πέτυχα- ήδη μου λείπεις. 'Ισως, ίσως τελικά να είχες δίκιο μικρέ μου: “Τώρα που ναυάγησα, έχω καλό ταξίδι”Εσείς εκεί, κι εγώ εδώ. Εσείς μαζί κι εγώ μόνη μου. Ο γιος μου σκοτώθηκε στην έκρηξη στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ένα μεταλλικό αντικείμενο τον χτύπησε στο κεφάλι. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.Και τώρα τι;

Η Αριάδνη έχει χάσει πια εντελώς την επαφή της με την πραγματικότητα. Κάθεται στον καναπέ και κλαίει αγκαλιάζοντας μια μπλούζα του Χάρη. Από την τηλεόραση ακούγεται η προκήρυξη του Πυρήνα

Δημοσιογράφος Α (Έλενα)

Κυρίες και κύριοι διακόπτουμε για άλλη μια φορά το πρόγραμμα μας, καθώς δόθηκε στη δημοσιότητα η προκήρυξη της τρομοκρατικής οργάνωσης “Πυρήνας της Εξέγερσης” που ανέλαβε την ευθύνη για το τρομοκρατικό χτύπημα στο Υπουργείο Πολιτισμού.

“Θάνατος στου επίορκους” Το σημερινό χτύπημα στο Υπουργείο Πολιτισμού είναι μια πράξη απόδοσης Δικαιοσύνης. Οι τέσσερις εκρηκτικοί μηχανισμοί σηματοδοτούν τις τέσσερις δεκαετίες της δήθεν μεταπολίτευσης που στο όνομά της όλοι εσείς έχετε χτίσει παλάτια. Το αίμα που χύθηκε σήμερα θα γίνει το κύμα που θα τα γκρεμίσει. Ο Πυρήνας της Εξέγερσης είναι εδώ για να σας θυμίσει ότι οι όρκοι δίνονται για να τηρούνται και η μη τήρησή τους συνιστά ύβρι. Ο θάνατος του επίορκου Υπουργού είναι ο πρώτος σε έναν κύκλο που άνοιξε σήμερα και δεν πρόκειται να κλείσει έως ότου πνίξει μέσα του όλους όσους κάποτε έδωσαν όρκους που δεν κράτησαν. Ο Παύλος Μπαστάς είναι στο τηλεσκόπιο του Πυρήνα από την εποχή της δράσης του στις αριστερές φοιτητικές οργανώσεις της Αθήνας. Ο Παύλος Μπαστάς είχε ορκιστεί να πολεμήσει ενάντια στην εγκαθίδρυση της αντιλαϊκής εξουσίας που έγινε στην Ελλάδα το 1974. Ο Παύλος Μπαστάς ήταν ο πρώτος που αθέτησε την υπόσχεσή του και μπήκε πρωτεργάτης στην κατασκευή του Δούρειου Ίππου που χρησιμοποίησε ο επί σειρά ετών καθεστώς λούμπεν σοσιαλισμός για να αλώσει και να αλλοιώσει τη συνείδηση της λαϊκής βάσης.Ο Παύλος Μπαστάς ήταν από τους αρχιμάστορες των κυβερνητικών πολιτικών που οδήγησαν στην κατάργηση της λαϊκής εξουσίας και τη μεταστροφή της έννοιας της λαϊκής εντολής σε εντολή διακυβέρνησης, δηλαδή σε εντολή κατάργησης των πάντων. Ο Παύλος Μπαστάς ήταν ένας από τους πρώτους που αλλαξοπίστησαν και στρατολογήθηκαν από τις Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ και για λογαριασμό τους εξαφάνισαν όσους θεωρούσαν “επικίνδυνους”. Ο Πυρήνας της Εξέγερσης όμως, γνωρίζει τους “επικίνδυνους” και θα τους βγάλει από τη μέση. Δεν θα γλιτώσει κανείς. Δε ζητάμε τίποτα. Δεν πουλάμε τίποτα. Τιμωρούμε τους επίορκους”.

ΤΕΛΟΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Η αναρχία ή αναρχισμός είναι ένα ιδεολογικό πολιτικό και κοινωνικό κίνημα. Ετυμολογικά προέρχεται από την ελληνική λέξη αρχή(=εξουσία) και το στερητικό α. Στην κυριολεξία αναρχία σημαίνει «χωρίς εξουσία». Ο όρος αναρχισμός αρχικά είχε αρνητική έννοια, διότι αναρχία στην καθομιλουμένη συνήθως σήμαινε χάος κοινωνικό, πολιτικό και όχι μόνο. Δήλωνε δηλαδή την αταξία ή υπήρχαν φορές που ταυτιζόταν με αντικαθεστωτικές βομβιστικές ενέργειες οι οποίες χαρακτηρίζονταν τρομοκρατικές. Η απαραίτητη σύνδεση με τη βία και το χάος ωστόσο είναι προπαγανδιστική, καθώς ορισμένοι θεωρητικοί αναρχικοί θεωρούν τη βία όχι μόνο ακατάλληλο μέσο επιβολής, αλλά επίσης την εξισώσουν με την αστική ηθική, εγκρίνοντάς την μόνο ως μέσο αυτοάμυνας.Η λέξη αναρχία, όπως τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αναρχικοί, δηλώνει μια αρμονική αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή. Στη θέση των σημερινών ιεραρχικών, εξουσιαστικών πολιτικών δομών και οικονομικών θεσμών, οι αναρχικοί προτείνουν κοινωνικές σχέσεις θεμελιωμένες στην «εκούσια» ομαδική συγκρότηση αυτόνομων ατόμων, την αλληλεγγύη και την αυτοδιαχείριση. Ενώ συχνά ο αναρχισμός ορίζεται από αυτό στο οποίο εναντιώνεται, εντούτοις οι αναρχικοί ανά τις εποχές προσέφεραν σύμφωνα με το όραμα για αυτό που πιστεύουν ότι είναι η αληθινά ελεύθερη κοινωνία. Ωστόσο, οι αντιλήψεις για το πώς μπορεί να είναι λειτουργική μια τέτοια κοινωνία πιθανώς διαφέρουν πολύ, ιδιαίτερα όσον αφορά την οργάνωση των οικονομικών της σχέσεων.Οι αναρχικοί απορρίπτουν όλες τις μορφές κοινοβουλευτικής πολιτικής δράσης ως ανούσιες και προσβλέπουν σε μία «κοινωνική επανάσταση» ή σε μία καθολική «ανυπακοή των μαζών»,

προκειμένου να επέλθει η αναρχία. Η χρήση αντικρατικής βίας, είτε κατά την επαναστατική αυτή διαδικασία είτε νωρίτερα υπό μορφή ακτιβισμού, από κάποιους αναρχικούς απορρίπτεται ρητά ως εξουσιαστική πρακτική, ενώ από άλλους θεωρείται αναγκαία προκειμένου να εξασφαλιστεί η άμυνα των εξεγερμένων, η κινητοποίηση της κοινωνίας και η ήττα του δυνάμεων του κράτους.

Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και οι υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο κίνητρο/στόχο το κέρδος, που παράγεται από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης (χειρωνακτικής ή πνευματικής). Το κράτος στον καπιταλισμό μπορεί επίσης να αποτελεί τον ιδιοκτήτη μέσων παραγωγής (συλλογικός καπιταλιστής) ή διακίνησης των προϊόντων (και των υπηρεσιών που στον καπιταλισμό νοούνται ως προϊόντα).Η κοινωνική διαστρωμάτωση του καπιταλισμού χαρακτηρίζεται σύμφωνα με πολλούς διανοητές από ταξικά/εκμεταλλευτικά χαρακτηριστικά. Ηγεμονεύουσα/άρχουσα τάξη είναι η αστική και εκμεταλλευόμενη τάξη είναι η εργατική. Ανάμεσά τους υπάρχουν κοινωνικές κατηγορίες που είτε "προσεγγίζουν" από άποψη υλική, θέσης στην παραγωγή κλπ την αστική τάξη, είτε την εργατική. Είναι τα ονομαζόμενα "μεσαία στρώματα.Το κέρδος στον καπιταλισμό για τον ιδιώτη (ή το κράτος εάν λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια) παράγεται με την απόσπαση της υπεραξίας από τον εργαζόμενο. Η απόσπαση αυτή πραγματοποιείται με δύο τρόπους (και πολύ συχνά με χρησιμοποίηση και των δύο). Είτε με επιμήκυνση της εργάσιμης ημέρας και εντατικοποίηση της δουλειάς του εργαζόμενου και τότε έχουμε την απόλυτη υπεραξία, είτε με σταθερό ωράριο, αλλά με εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή, οπότε έχουμε αύξηση της παραγωγικότητας του εργαζόμενου, συνεπώς αύξηση και της υπεραξίας που παράγει (σχετική υπεραξία).Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους ιδιώτες ή τον συλλογικό καπιταλιστή το κράτος. Η όλη αυτή διαδικασία λαμβάνει χώρα στην παραγωγή κατά κύριο λόγο, συνδέεται όμως και με την κατανάλωση δια μέσου του επιπέδου τιμών των προϊόντων.Ο καπιταλισμός μέσα στην άνω των 300 χρόνων ιστορίας του έχει σημαδέψει την ανθρώπινη ιστορία με μεγάλες τεχνολογικές προόδους πρωτοφανέρωτες στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και με φρικώδεις πολέμους, με εξάντληση του πλανήτη από την εκμετάλλευση της φύσης για την παραγωγή κέρδους, με μεγάλη εκμετάλλευση του ανθρώπου ως παραγωγική δύναμη. Η φύση αυτή του καπιταλισμού οδήγησε την εργατική τάξη σε επαναστάσεις εναντίον του συστήματος αυτού, ήδη από το 1848, με κορυφαία απόπειρα υπέρβασής του προς τον σοσιαλισμό, την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία.

Ο σοσιαλισμός είναι κοινωνική, οικονομική και πολιτική θεωρία κατά την οποία η κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής αντικαθιστά την ατομική ιδιοκτησία. Ο όρος ιστορικά αφορά ένα πολιτικό κίνημα του 19ου αιώνα, γέννημα των οικονομικοκοινωνικών συνθηκών της βιομηχανικής επανάστασης, και συσχετίζεται στενά με τον όρο Αριστερά.Οι αντιλήψεις του σοσιαλισμού πρέπει να αναζητηθούν στις απαρχές της Γαλλικής Επανάστασης, στη παράταξη των Ιακωβίνων, και από μία άλλη σκοπιά στον «ουτοπισμό» του Ανρί ντε Σαιν-Σιμόν. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σοσιαλισμού είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής (γαίες, εργοστάσια, μεγάλες επιχειρήσεις) και η δημιουργία νέων συλλογικών σχέσεων παραγωγής, διανομής των προϊόντων και κατανομής του κοινωνικού πλούτου κάθε κοινωνίας ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε πολίτη. Οι νέες αυτές σχέσεις παραγωγής στηρίζονται στο ότι τα μέλη μιας κοινωνίας θα προσφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους και θα αμείβονται ανάλογα με τις ανάγκες τους ή με την εργασία τους. Τη θέση της ατομικής ιδιοκτησίας θα πάρει πλέον η συλλογική διαχείριση με μορφή εθελοντικά συνεταιριστική ή κρατική, οι λεγόμενες κολεκτίβες. Μία κοινωνία οργανωμένη κατ' αυτόν τον τρόπο, ο τελικός στόχος του σοσιαλιστικού κινήματος, αποκαλείται πολλές φορές κομμουνιστικ και αντιπαρατίθεται με τον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά.Πολιτικά ο σοσιαλισμός έχει συσχετιστεί κατά καιρούς τόσο με συστήματα λήψης αποφάσεων βασισμένα στην άμεση δημοκρατία, όσο και στηριγμένα στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία ή στον ολοκληρωτισμό (εθνικοσοσιαλισμός).