Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς Τι είναι το επιστολικό μυθιστόρημα; Το επιστολικό μυθιστόρημα αποτελείται από έναν αριθμό πλασματικών συνήθως επιστολών, ο οποίος δεν είναι σταθερός αλλά ποικίλει. Υπάρχει επιστολικό μυθιστόρημα που αποτελείται από πέντε (5) μόνο επιστολές κι άλλο που περιλαμβάνει 532. Ο ρόλος του κάθε επιστολογράφου σηματοδοτείται από τον αριθμό των επιστολών του μέσα στο μυθιστόρημα. Υπάρχουν μυθιστορήματα που περιέχουν τις επιστολές μόνο ενός προσώπου, του επώνυμου «ήρωα» ή της «ηρωίδας» του μυθιστορήματος. Τα περισσότερα όμως είναι «πολυφωνικά», δηλαδή οι επιστολογράφοι είναι περισσότεροι. Το είδος αυτό του μυθιστορήματος αναπτύχθηκε ιδιαίτερα τον 18ο αιώνα, καθώς έδινε τη δυνατότητα στους συγγραφείς να παρουσιάσουν τις πληροφορίες ως αληθινές μαρτυρίες – ντοκουμέντα. Επιπλέον παρουσιάζει τα γεγονότα από την οπτική γωνία του κάθε αφηγητή. Τέλος, επειδή το επιστολικό μυθιστόρημα είναι ένα «αποσπασματικό» έργο, που αποτελείται από τις αφηγήσεις των επιμέρους επιστολών, χωρίς την συνθετική ικανότητα του αφηγητή, ο αναγνώστης του είναι «υποχρεωμένος» ν’ αναπληρώνει τα πολύ περισσότερα απ’ ό,τι στο αφηγηματικό μυθιστόρημα «κενά σημεία». Αυτό σημαίνει ότι ο αναγνώστης αποκτά πιο ενεργό ρόλο προκειμένου να συμπληρώσει τα γεγονότα και τα νοήματα. Οι ηρωίδες του μυθιστορήματος Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα αποτελείται από τις επιστολές δύο δεκαπεντάχρονων κοριτσιών: της Βερόνικας που κατάγεται από την Αλβανία και ζει σε μια επαρχιακή ελληνική πόλη και της Ελένης που ανήκει σε αστική οικογένεια, ζει στην Αθήνα και είναι ανάπηρη λόγω αυτοκινητικού ατυχήματος. Θέμα του αποσπάσματος είναι το παραπονεμένο γράμμα της Βερόνικας προς την Ελένη και η γεμάτη κατανόηση απάντηση της Ελένης.
