3
« λλ' κόμη δέν νέφερα τό ποκορύφωμα τ ν κακ ν, ο τε τό κυριώτερον μέρος τ ς συμφορ ς πεκάλυψα, διότι πολλάκις, πού τοιμάσθην νά τό ε π κοκκίνησα, πολλάκις δέ ντράπηκα. Πο ον ἰ ῶἐ λοιπόν ε ναι α τό; Διότι πρέπει πλέον νά τό ποτολμήσωμεν νά τό ε πωμεν. λλωστε θά το μεγάλη νανδρία, ν πρόκειται νά κριζώσωμεν κάτι κακόν, νά μή τολμ μεν ο τε κ ν νά μιλήσωμεν δι' ἐῶ α τό, σάν νά πρόκειται σιωπή νά ατρεύση φ' αυτ ς τήν σθένειαν. Δέν θά σιωπήσωμεν λοιπόν, καί ν κόμη πρόκειται μυριάκις νά ντραπ μεν καί νά κοκκινίσωμεν. Διότι καί ατρός, προκειμένου νά καθαρίση τήν μολυσμένην πληγήν, θά παραιτηθ πό το νά ὁἰ ῆἀ χρησιμοποίηση τόν σίδηρον, καί νά βυθίση τά δάκτυλά του ε ς τόν πυθμένα το τραύματος; Λοιπόν, ο τε καί με ς πρόκειται νά σταματήσωμεν τόν λόγον α τόν, καθ' σον μόλυνσις ε ναι χειροτέρα. Πο ον λοιπόν ε ναι τό κακόν; Κάποιος παράδοξος καί παράνομος πόθος ε σ λθεν ε ς τήν ζωήν μας. ἰῆ πέπεσεν σθένεια βαρεία καί θεράπευτος καί νέσκηψε πανώλης χειροτέρα λων. πενοήθη κάποια νέα καί φοβερά παρανομία, διότι νατρέπονται χι μόνον ο νθρώπινοι, λλά καί ο φυσικοί ἱἀ νόμοι. Κατήντησε λοιπόν μικρόν πρ γμα πορνεία θεωρουμένη ς συνήθης σέλγεια. Καί πως ε ς τάς δύνας, τό τυραννικώτερον πάθος, ταν πέλθη, καλύπτει τήν ντύπωσιν το προηγουμένου, τσι καί τό περβολικόν μέγεθος α τ ς τ ς βρεως κάμνει τό νυπόφορον, νά μή φαίνεται πλέον ς ὐῆ νυπόφορον, δηλαδή τήν κολασίαν περί τήν γυναίκα. Διότι φαίνεται τι ε ναι ε χάριστον τό νά μπορέση νά διαφύγη κανείς πό τά δίκτυα α τά καί κινδυνεύει ε ς τό ξ ς νά γίνη περιττόν τό γυναικε ον φύλον, φ' σον ο νέοι ναπληρώνουν ντί ἑῆ κείνων, λα τά ε ς κείνας νήκοντα. Καί δέν ε ναι μόνον α τό τό κακόν, λλ' τι μέ πολλήν λευθερίαν ποτολμ ται τοιαύτη κολασία καί νομιμοποιήθη παρανομία. Κανείς λοιπόν δέν φοβε ται καί δέν τρέμει. Κανείς δέν ντρέπεται ο τε κοκκινίζει, λλά καί περηφανεύεται διά τήν γελοίαν α τήν πράξιν καί θεωρο νται παράφρονες ο σώφρονες καί τι δ θεν παραπλαν νται ο νουθετο ντες. Καί ν μέν τύχη νά ε ναι κατώτεροι σωματικ ς, δέρονται, ν δέ ε ναι σχυρότεροι χλευάζονται, καταγελ νται, περιλούονται μέ μυριάδας μπαιγμούς. Ε ς τίποτε δέν φελο ν τά δικαστήρια, ο τε ο νόμοι, ο τε ο παιδαγωγοί, ο τε ο πατέρες, ο τε ο πηρέται, ο τε ο ἱὑ διδάσκαλοι. Διότι λλους μέν κατώρθωσαν νά διαφθείρουν διά χρημάτων, α τοί δέ νδιαφέρονται π ς νά ποκτήσουν μισθόν. ξ κείνων δέ πού ε ναι φρονιμώτεροι καί φροντίζουν διά τήν σωτηρίαν α τ ν, ὐῶ πού τούς χουν μπιστευθ , λλοι μέν πολύ ε κόλως ποκοιμίζονται καί ξαπατ νται, λλοι δέ ῆἄ φοβο νται τήν δύναμιν τ ν νηθίκων. λλωστε ε κολώτερον θά δύνατο νά γλυτώση κάποιος, πο ος χει γίνει ποπτος τι ποφθαλμι τό βασιλικόν ξίωμα, παρά νά ξεφύγη πό τά χέρια τ ν μιαρ ν κείνων, ν προσπαθήση νά ρπάξη πό α τούς τά παιδιά. τσι, σάν ε ς μεγάλην ρημίαν, μέσα ε ς τάς πόλεις ο ρσενικοί μέ ρσενικούς διαπράττουν τήν κολασίαν. άν δέ ἱἀ μερικοί χουν ξεφύγει τάς παγίδας α τάς, δυσκόλως θά ποφύγουν μως τήν κακήν φήμην α τ ν, ο ὐῶ πο οι διαπράττουν τάς σχήμιας α τάς. Πρ τον μέν, διότι ε ναι πάρα πολύ λίγοι καί κατ' α τόν τόν τρόπον ε κόλως θά μπορο σαν νά κρύπτωνται νάμεσα ε ς τό πλ θος τ ν κακ ν, δεύτερον δέ, διότι καί ο διοι ο μιαροί καί ο μολυσμένοι κε νοι δαίμονες, πειδή δέν μπορο ν κατ' λλον ἱἴ τρόπον νά βλάψουν α τούς ο πο οι τούς περιεφρόνησαν, προσπαθο ν νά τούς τιμωρήσουν διά το ἱὁ τρόπου α το . Διότι, φο δέν μπόρεσαν νά τούς πλήξουν θανασίμως ο τε νά γγίσουν τήν δίαν τήν ψυχήν των, πιχειρο ν λοιπόν νά πληγώσουν τουλάχιστον τόν διάκοσμον τ ς σωφροσύνης των,

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: Λόγος Γιά Τήν Ὁμοφυλοφιλία

Embed Size (px)

Citation preview

« λλ' κόμη δέν νέφερα τό ποκορύφωμα τ ν κακ ν, ο τε τό κυριώτερον μέρος τ ς συμφορ ς Ἀ ἀ ἀ ἀ ῶ ῶ ὔ ῆ ᾶπεκάλυψα, διότι πολλάκις, πού τοιμάσθην νά τό ε π κοκκίνησα, πολλάκις δέ ντράπηκα. Πο ον ἀ ἠ ἰ ῶ ἐ ἐ ῖ

λοιπόν ε ναι α τό; Διότι πρέπει πλέον νά τό ποτολμήσωμεν νά τό ε πωμεν. λλωστε θά το μεγάλη ἶ ὐ ἀ ἴ Ἄ ἦνανδρία, ν πρόκειται νά κριζώσωμεν κάτι κακόν, νά μή τολμ μεν ο τε κ ν νά μιλήσωμεν δι' ἀ ἐ ῶ ἐ ῶ ὔ ἄ ὁ

α τό, σάν νά πρόκειται σιωπή νά ατρεύση φ' αυτ ς τήν σθένειαν.ὐ ὡ ἡ ἰ ἀ ἑ ῆ ἀ

Δέν θά σιωπήσωμεν λοιπόν, καί ν κόμη πρόκειται μυριάκις νά ντραπ μεν καί νά κοκκινίσωμεν. ἄ ἀ ἐ ῶΔιότι καί ατρός, προκειμένου νά καθαρίση τήν μολυσμένην πληγήν, θά παραιτηθ πό το νά ὁ ἰ ῆ ἀ ῦχρησιμοποίηση τόν σίδηρον, καί νά βυθίση τά δάκτυλά του ε ς τόν πυθμένα το τραύματος; Λοιπόν, ἰ ῦο τε καί με ς πρόκειται νά σταματήσωμεν τόν λόγον α τόν, καθ' σον μόλυνσις ε ναι χειροτέρα. ὔ ἡ ῖ ὐ ὅ ἡ ἶΠο ον λοιπόν ε ναι τό κακόν; Κάποιος παράδοξος καί παράνομος πόθος ε σ λθεν ε ς τήν ζωήν μας. ῖ ἶ ἰ ῆ ἰ

πέπεσεν σθένεια βαρεία καί θεράπευτος καί νέσκηψε πανώλης χειροτέρα λων. πενοήθη Ἐ ἀ ἀ ἐ ὅ Ἐκάποια νέα καί φοβερά παρανομία, διότι νατρέπονται χι μόνον ο νθρώπινοι, λλά καί ο φυσικοί ἀ ὄ ἱ ἀ ἀ ἱνόμοι. Κατήντησε λοιπόν μικρόν πρ γμα πορνεία θεωρουμένη ς συνήθης σέλγεια. Καί πως ε ς ᾶ ἡ ὡ ἀ ὅ ἰτάς δύνας, τό τυραννικώτερον πάθος, ταν πέλθη, καλύπτει τήν ντύπωσιν το προηγουμένου, τσιὀ ὅ ἐ ἐ ῦ ἔκαί τό περβολικόν μέγεθος α τ ς τ ς βρεως κάμνει τό νυπόφορον, νά μή φαίνεται πλέον ς ὑ ὐ ῆ ῆ ὕ ἀ ὡ

νυπόφορον, δηλαδή τήν κολασίαν περί τήν γυναίκα.ἀ ἀΔιότι φαίνεται τι ε ναι ε χάριστον τό νά μπορέση νά διαφύγη κανείς πό τά δίκτυα α τά καί ὅ ἶ ὐ ἠ ἀ ὐκινδυνεύει ε ς τό ξ ς νά γίνη περιττόν τό γυναικε ον φύλον, φ' σον ο νέοι ναπληρώνουν ντί ἰ ἑ ῆ ῖ ἐ ὅ ἱ ἀ ἀ

κείνων, λα τά ε ς κείνας νήκοντα. Καί δέν ε ναι μόνον α τό τό κακόν, λλ' τι μέ πολλήν ἐ ὅ ἰ ἐ ἀ ἶ ὐ ἀ ὅλευθερίαν ποτολμ ται τοιαύτη κολασία καί νομιμοποιήθη παρανομία. Κανείς λοιπόν δέν ἐ ἀ ᾶ ἀ ἐ ἡ

φοβε ται καί δέν τρέμει. Κανείς δέν ντρέπεται ο τε κοκκινίζει, λλά καί περηφανεύεται διά τήν ῖ ἐ ὔ ἀ ὑγελοίαν α τήν πράξιν καί θεωρο νται παράφρονες ο σώφρονες καί τι δ θεν παραπλαν νται ο ὐ ῦ ἱ ὅ ῆ ῶ ἱνουθετο ντες. Καί ν μέν τύχη νά ε ναι κατώτεροι σωματικ ς, δέρονται, ν δέ ε ναι σχυρότεροι ῦ ἄ ἶ ῶ ἄ ἶ ἰχλευάζονται, καταγελ νται, περιλούονται μέ μυριάδας μπαιγμούς. Ε ς τίποτε δέν φελο ν τά ῶ ἐ ἰ ὠ ῦδικαστήρια, ο τε ο νόμοι, ο τε ο παιδαγωγοί, ο τε ο πατέρες, ο τε ο πηρέται, ο τε ο ὔ ἱ ὔ ἱ ὔ ἱ ὔ ἱ ὑ ὔ ἱδιδάσκαλοι.

Διότι λλους μέν κατώρθωσαν νά διαφθείρουν διά χρημάτων, α τοί δέ νδιαφέρονται π ς νά ἄ ὐ ἐ ῶποκτήσουν μισθόν. ξ κείνων δέ πού ε ναι φρονιμώτεροι καί φροντίζουν διά τήν σωτηρίαν α τ ν,ἀ Ἐ ἐ ἶ ὐ ῶ

πού τούς χουν μπιστευθ , λλοι μέν πολύ ε κόλως ποκοιμίζονται καί ξαπατ νται, λλοι δέ ἔ ἐ ῆ ἄ ὐ ἀ ἐ ῶ ἄφοβο νται τήν δύναμιν τ ν νηθίκων. λλωστε ε κολώτερον θά δύνατο νά γλυτώση κάποιος, ῦ ῶ ἀ Ἄ ὐ ἠ ὁ

πο ος χει γίνει ποπτος τι ποφθαλμι τό βασιλικόν ξίωμα, παρά νά ξεφύγη πό τά χέρια τ ν ὁ ῖ ἔ ὕ ὅ ἐ ᾶ ἀ ἀ ῶμιαρ ν κείνων, ν προσπαθήση νά ρπάξη πό α τούς τά παιδιά. τσι, σάν ε ς μεγάλην ῶ ἐ ἄ ἁ ἀ ὐ Ἔ ὡ ἰ

ρημίαν, μέσα ε ς τάς πόλεις ο ρσενικοί μέ ρσενικούς διαπράττουν τήν κολασίαν. άν δέ ἐ ἰ ἱ ἀ ἀ ἀ Ἐμερικοί χουν ξεφύγει τάς παγίδας α τάς, δυσκόλως θά ποφύγουν μως τήν κακήν φήμην α τ ν, οἔ ὐ ἀ ὅ ὐ ῶ ἱ

πο οι διαπράττουν τάς σχήμιας α τάς. Πρ τον μέν, διότι ε ναι πάρα πολύ λίγοι καί κατ' α τόν ὁ ῖ ἀ ὐ ῶ ἶ ὀ ὐτόν τρόπον ε κόλως θά μπορο σαν νά κρύπτωνται νάμεσα ε ς τό πλ θος τ ν κακ ν, δεύτερον δέ,ὐ ἠ ῦ ἀ ἰ ῆ ῶ ῶδιότι καί ο διοι ο μιαροί καί ο μολυσμένοι κε νοι δαίμονες, πειδή δέν μπορο ν κατ' λλον ἱ ἴ ἱ ἱ ἐ ῖ ἐ ἠ ῦ ἄτρόπον νά βλάψουν α τούς ο πο οι τούς περιεφρόνησαν, προσπαθο ν νά τούς τιμωρήσουν διά το ὐ ἱ ὁ ῖ ῦ ῦτρόπου α το . Διότι, φο δέν μπόρεσαν νά τούς πλήξουν θανασίμως ο τε νά γγίσουν τήν δίαν ὐ ῦ ἀ ῦ ἠ ὔ ἐ ἰτήν ψυχήν των, πιχειρο ν λοιπόν νά πληγώσουν τουλάχιστον τόν διάκοσμον τ ς σωφροσύνης των, ἐ ῦ ῆ

τόν πο ον λαμβάνουν πό τήν κοινωνίαν καί νά καταστρέψουν τήν καλήν πόληψίν των.ὁ ῖ ἀ ὑ

Διά το το καί κουσα τι πολλοί παραξενεύονται, π ς κόμη καί σήμερον δέν βρεξε λλην ῦ ἤ ὅ ῶ ἀ ἔ ἄπυρίνην βροχήν, π ς δέν παθεν πόλις μας α τά, πο παθον τά Σόδομα ν ε ναι ξία διά πολύ ῶ ἐ ἡ ὐ ὺ ἔ ἐ ῶ ἶ ἀσκληροτέραν τιμωρίαν, καθόσον δέν σωφρονίσθη ο τε μέ τά κακά κείνων; λλά μολονότι λοιπόν ἐ ὔ ἐ Ἀ ἡχώρα κείνη πί δύο χιλιάδες τη βο διά τ ς ψεώς της λαμπρότερον καί πό φωνήν, πρός λην τήνἐ ἐ ἔ ᾶ ῆ ὄ ἀ ὅο κουμένην, διά νά μή ποτολμήση παρόμοιον μάρτημα, χι μόνον δέ μειώθη τάσις των διά τήν ἰ ἀ ἁ ὄ ἐ ἡ

μαρτίαν α τήν, λλά καί περισσότερον α θάδεις γιναν, σάν νά φιλονεικο ν καί μάχωνται μέ τόν ἁ ὐ ἀ ὐ ἔ ὡ ῦΘεόν καί προσπαθο ν νά ποδείξουν μπράκτως τι τόσον περισσότερον θά ε ναι προσκεκολλημένοιῦ ἀ ἐ ὅ ἶε ς τά κακά α τά, σον περισσότερον το ς πειλε . Π ς λοιπόν δέν γινε τίποτε τέτοιο, ν τά μέν ἰ ὐ ὅ ὺ ἀ ῖ ῶ ἔ ἐ ῶΣοδομιτικά μαρτήματα διαπράττονται, μως, δέν πιβάλλονται α τιμωρίαι τ ν Σοδόμων; πειδή ἁ ὅ ἐ ἱ ῶ Ἐτούς ναμένει λλο π ρ καυστικώτερον καί τιμωρία τελεύτητος. λλωστε καί κε νοι, ν ἀ ἄ ῦ ἀ Ἄ ἐ ῖ ἐ ῶδιέπραξαν πολύ βαρύτερα μαρτήματα πό τούς καταστραφέντας διά το κατακλυσμο , ννο τούς ἁ ἀ ῦ ῦ ἐ ῶμετέπειτα, καμμία τέτοια ραγδαία βροχή, δέν γινε μετά πό κε νον.ἔ ἀ ἐ ῖ

Καί δ πάλιν λόγος ε ναι διος. Διατί τάχα ο πρ τοι νθρωποι, ταν ο τε δικαστήρια ἐ ῶ ὁ ἶ ὁ ἴ ἱ ῶ ἄ ὅ ὔπ ρχον, ο τε φόβος π ρχε πό τούς ρχοντας, ο τε νόμος νά τούς πειλ , ο τε μιλος ὑ ῆ ὔ ὑ ῆ ἀ ἄ ὔ ἀ ῆ ὔ ὅ

προφητ ν διά νά τούς παναφέρη ε ς τάξιν, ο τε φόβος κολάσεως, ο τε λπίς βασιλείας α ωνίου, ῶ ἐ ἰ ὔ ὔ ἐ ἰο τε λλη γν σις ληθείας, ο τε καί τά θαύματα, πού μπορο ν νά ναστήσουν καί τούς λίθους, ὔ ἄ ῶ ἀ ὔ ἠ ῦ ἀπ ς λοιπόν α τοί, πού δέν πήλαυσαν τίποτε πό α τά, τιμωρήθησαν τόσον α στηρά διά τάς ῶ ὐ ἀ ἀ ὐ ἐ ὐ

μαρτίας των καί α τοί, πού χουν συμμετάσχει ε ς λα α τά καί ζο ν μέσα ε ς τόσον φόβον καί ἁ ὐ ἔ ἰ ὅ ὐ ῦ ἰθείων καί νθρωπίνων δικαστηρίων, δέν τιμωρήθησαν κόμη μέχρι σήμερον μέ τάς α τ ς τιμωρίας,ἀ ἐ ἀ ὐ ὰ

ν ε ναι ξιοι σκληροτέρας τιμωρίας; ρα, δέν ε ναι ε νόητον καί ε ς να παιδί, τι τούς ἐ ῶ ἶ ἄ Ἄ ἶ ὐ ἰ ἕ ὅπιφυλάσσεται α στηροτέρα τιμωρία; Διότι, άν με ς ργιζώμεθα τσι καί γανακτ μεν, Θεός, ἐ ὐ ἐ ἐ ῖ ὀ ἔ ἀ ῶ ὁ

πού φροντίζει δι' λα καί διαιτέρως διά τό νθρώπινον γένος καί ποστρέφεται καί μισε σφοδρ ς ὅ ἰ ἀ ἀ ῖ ῶτήν κακίαν, π ς θά νείχετο νά ποτολμ νται α τά χωρίς τιμωρίαν;ῶ ἠ ἀ ῶ ὐ

Δέν ε ναι τσι, χι! λλά θά πιφέρη π' α τ ν τήν παντοδύναμον χείρα του καί τήν φόρητον ἶ ἔ ὄ Ἀ ἐ ἐ ὐ ῶ ἀπληγήν καί τήν δύνην τ ν βασανιστηρίων κείνων, πού ε ναι τόσον φοβερά, στε α συμφοραί τ νὀ ῶ ἐ ἶ ὥ ἱ ῶΣοδόμων συγκρινόμενοι πρός α τά, θά θεωρο νται στε αι. Διότι ποίους βαρβάρους δέν ξεπέρασαν,ὐ ῦ ἀ ῖ ἐπο ον γένος θηρίων, διά τ ς μιαρ ς α τ ς σαρκικ ς μίξεως; πάρχει ε ς μερικά πό τά λογα ζ α ῖ ῆ ᾶ ὐ ῆ ῆ Ὑ ἰ ἀ ἄ ῶμεγάλη γενετήσιος ρμή καί πιθυμία συγκράτητος, πού δέν διαφέρει καθόλου πό τήν τρέλλαν. ὁ ἐ ἀ ἀ

λλ' μως, δέν γνωρίζουν τόν ρωτα α τόν το ρσενικο πρός τό ρσενικόν, λλά στέκονται ε ς Ἀ ὅ ἔ ὐ ῦ ἀ ῦ ἀ ἀ ἰτά ρια, πού θεσεν φύσις. Καί ν κόμη μυριάκις κοχλάζει μέσα των τό πάθος, μως, δέν ὅ ἔ ἡ ἄ ἀ ὅ

νατρέπουν τούς νόμους τ ς φύσεως. Ο δ θεν, μως, λογικοί, πού γνώρισαν τήν θείαν διδασκαλίανἀ ῆ ἱ ῆ ὅ ἐκαί διδάσκουν ε ς λλους τί πρέπει καί τί δέν πρέπει νά κάμνουν καί κουσαν Γραφάς, πού κατ λθον ἰ ἄ ἤ ῆ

πό τόν ο ρανόν, συνάπτουν σχέσεις χι τόσον λευθέρως μέ τάς πόρνας, σον μέ τούς νέους. σάν ἀ ὐ ὄ ἐ ὅ Ὡνά μή ε ναι κριβ ς νθρωποι, μήτε νά πάρχη πρόνοια το Θεο , ποία τιμωρε τάς ἶ ἀ ῶ ἄ ὑ ἡ ῦ ῦ ἡ ὁ ῖπαρανομίας, λλά σάν σκότος, πού κατέλαβε τά πάντα καί κανείς πλέον ο τε βλέπει α τά ο τε τά ἀ ὡ ὔ ὐ ὔ

κούει, τοιουτοτρόπως ποτολμο ν τά πάντα, καί μάλιστα μέ τόσην μεγάλην μανίαν. Ο δέ πατέρες ἀ ἀ ῦ ἱτ ν διαφθειρομένων παιδι ν πομένουν α τά σιωπηλ ς καί δέν ξαφανίζονται μαζί μέ α τά, ο τε ῶ ῶ ὑ ὐ ῶ ἐ ὐ ὔσκέπτονται καμμίαν διόρθωσιν το κακο .ῦ ῦ

Διότι καί άν πρεπε νά μεταφέρουν τά παιδιά των ξορία ε ς ξένην χώραν ξ α τίας το πάθους ἐ ἔ ἐ ἰ ἐ ἰ ῦα το , ε τε ε ς τήν θάλασσαν, ε τε ε ς τάς νήσους, ε τε ε ς πάτητον γ ν, ε τε ε ς τήν περάνω ὐ ῦ ἴ ἰ ἴ ἰ ἴ ἰ ἀ ῆ ἴ ἰ ὑ

μ ν ο κουμένην, δέν θά πρεπε νά κάνουν τό π ν καί νά προσπαθήσουν, στε νά μή συρθο ν ἡ ῶ ἰ ἔ ᾶ ὥ ῦα ταί α α σχρότητες; Καί ν πάρχη κάπου να χωρίον προσβληθέν πό σθένειαν καί μάλιστα ὐ ἱ ἰ ἄ ὑ ἕ ἀ ἀχολέραν, δέν θά μεταφέρωμεν πό κε το ς υ ούς καί ν κόμη πρόκειται νά κερδίσουν κε πολλάἀ ἐ ῖ ὺ ἱ ἄ ἀ ἐ ῖκαί γεία των ε ναι ρίστη; Τώρα δέ, μως, πού τόση διαφθορά πάρχει παντο , χι μόνον ἡ ὑ ἶ ἀ ὅ ὑ ῦ ὄσύρομεν α τούς πρός τά βάραθρα α τά, λλά πομακρύνομεν καί α τούς, πού θέλουν νά τούς ὐ ὐ ἀ ἀ ὐ

παλλάξουν, σάν καταστροφε ς. Καί πόσης ργ ς ξια δέν ε ναι α τά καί πόσων κεραυν ν, ταν ἀ ὡ ῖ ὀ ῆ ἄ ἶ ὐ ῶ ὅτό μέν λεκτικόν α τ ν προσπαθο μεν νά τό διορθώσωμεν καί νά τά καθαρίσωμεν διά τ ς κοσμικ ς ὐ ῶ ῦ ῆ ῆσοφίας, τήν δέ ψυχήν, πού κε ται μέσα ε ς τόν βόρβορον τ ς σελγείας καί σαπίζει διαρκ ς, χι ῖ ἰ ῆ ἀ ῶ ὄμόνον παραμελο μεν, λλά καί ταν θέλη νά νορθωθ , τήν μποδίζωμεν;ῦ ἀ ὅ ἀ ῆ ἐ

κόμη λοιπόν θά τολμήση νά ε π κανείς τι ε ναι δυνατόν α τοί, πο ε ναι τόσον βυθισμένοι ε ς Ἀ ἰ ῆ ὅ ἶ ὐ ὺ ἶ ἰτοιαύτας μαρτίας νά σωθο ν; πό πο ; Διότι α τοί, πού διέφυγον τήν μανίαν τ ν κολάστων ἁ ῦ Ἀ ῦ ὐ ῶ ἀ(ε ναι δέ λίγοι α τοί), τούς τυραννικούς κείνους ρωτας, πού διαφθείρουν τά πάντα, μως, δέν ἶ ὀ ὐ ἐ ἔ ὅδιαφεύγουν τόν πόθον το πλούτου καί τ ς δόξης. Ο περισσότεροι, μως, καί πό τά δια α τά πάθηῦ ῆ ἱ ὅ ἀ ἴ ὐκαί πό τά πάθη τ ς σελγείας καταλαμβάνονται μέ μεγαλυτέραν ρμήν. πειτα θέλοντες νά τούς ἀ ῆ ἀ ὁ Ἔκαλλιεργήσωμεν τήν ε γλωττίαν, δέν πορρίπτομεν μόνον τά μποδίζοντα τήν παίδευσιν, λλά ὐ ἀ ἐ ἀδημιουργο μεν καί τά συντελο ντα διορίζοντες καί παιδαγωγούς καί διδασκάλους καί χρήματα ῦ ῦδαπαν ντες καί παλλάσσοντες α τούς πό τάς λλας σχολίας καί τονίζοντες ε ς α τούς ῶ ἀ ὐ ἀ ἄ ἀ ἰ ὐτακτικώτερον π' σον ο παιδοτρίβαι ε ς τούς λυμπιακούς γώνας φ' νός μέν δέ τήν πενίαν ἀ ὅ ἱ ἰ Ὀ ἀ ἀ ἑλόγω τ ς παιδευσίας καί φ' τέρου τόν πλο τον, πού ποκτ κανείς πό τήν μόρφωσιν καί ῆ ἀ ἀ ἑ ῦ ἀ ᾶ ἀπράττοντες καί λέγοντες τό π ν καί μόνοι μας καί μέ λλους, στε νά τούς δηγήσωμεν ε ς τό τέλος ᾶ ἄ ὥ ὁ ἰτ ς ν λόγω παιδείας καί παρά τα τα πολλάκις ο τε τσι τό πιτυγχάνομεν.ῆ ἐ ῦ ὔ ἔ ἐ

Νομίζομεν δέ τι θά προκύψη καλλιέργεια συμπεριφορ ς καί ρθότητος ρίστου βίου, ν ὅ ᾶ ὀ ἀ ἐ ῶπάρχουν τόσον πολλά, πο τήν διακόπτουν; Καί τί χειρότερον θά δύνατο νά γίνη πό τόν ὑ ὺ ἠ ἀ

παραλογισμόν α τόν; Τό μέν ε κολώτερον δηλαδή νά γίνεται ντικείμενον τόσον μεγάλης τιμ ς καί ὐ ὐ ἀ ῆπιμελείας, σάν νά μή ε ναι δυνατόν χωρίς α τήν νά κατορθωθ ποτέ α τό, κε νο δέ πού ε ναι ἐ ὡ ἶ ὐ ῆ ὐ ἐ ῖ ἶ

δυσκολώτερον, το το νά νομίζωμεν τι θά μ ς λθη ν κοιμούμεθα, ς νά το κάτι πό τά ε τελῦ ὅ ᾶ ἔ ἐ ῶ ὡ ἦ ἀ ὐ ῆκαί μηδαμινά; Διότι παίδευσις τ ς ψυχ ς ε ναι ργον τόσον δυσκολώτερον καί πιπλέον, σον τό ἡ ῆ ῆ ἶ ἔ ἐ ὅνά πράττη κανείς πό τό νά λέγη καί σον τά ργα ε ναι κοπιαστικώτερα τ ν λόγων.ἀ ὅ ἔ ἶ ῶ

Καί ποίαν νάγκην χουν τά παιδιά μας, λέγει, πό τήν φιλοσοφίαν καί ρθότητα βίου; Πράγματι ἀ ἔ ἀ ὀα τό ε ναι• α τό ε ναι κε νο, πού κατέστρεψε τά πάντα, τι δηλαδή πρ γμα τόσον ναγκα ον, πού ὐ ἶ ὐ ἶ ἐ ῖ ὅ ᾶ ἀ ῖσυγκρατε τήν ζωήν μας, θεωρε ται περιττόν καί πάρεργον. Κανείς δέν θά λεγε, άν βλεπε τόν υ όν ῖ ῖ ἔ ἐ ἔ ἱτου νά σθεν κατά τό σ μα, ποίαν νάγκην χει πό καθαράν καί κριβ γείαν;ἀ ῆ ῶ ἀ ἔ ἀ ἀ ῆ ὑ

http://www.profitisilias.gr/enoria/index.php/2010-09-25-10-59-13/121-2010-02-25-12-31-43