Νικόλαος Κ. ΚαπλάνηςΕιδικευόμενος Νεφρολογικού Τμήματος

Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής

Ορισμός

Είναι η παρουσία παθογόνου μικροοργανισμού στα

ούρα, η οποία συνοδεύεται από κλινικά εμφανή ή μη

φλεγμονή των νεφρών ή των ουροφόρων οδών

Ουρολοιμώξεις χωρίς μικροβιουρία

Περινεφρικό ή ενδονεφρικό απόστημα

Πυόνεφρος

Μικροβιακή προστατίτιδα

Ταξινόμηση

Γίνεται ανάλογα με την:

1.Εντόπιση

2.Παρουσία συμπτωμάτων

3.Κλινική πορεία

4.Παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων

Εντόπιση της λοίμωξης

Κατώτερο ουροποιητικό Ουρηθρίτιδα Κυστίτιδα Προστατίτιδα

Ανώτερο ουροποιητικό Πυελονεφρίτιδα Νεφρικό απόστημα

νεφρός

Νεφρική πύελος

ουρητήρας

ουροδόχος κύστη

ουρήθρα

Ταξινόμηση ανάλογα με την ύπαρξη ή μη συμπτωμάτων

Συμπτωματική

Ασυμπτωματική

Ταξινόμηση ανάλογα με την κλινική πορεία

Οξεία

Χρόνια

Επαναλαμβανόμενη (recurrent) Υποτροπιάζουσα (relapsing) Επαναλοίμωξη (reinfection)

Ταξινόμηση ανάλογα με τους προδιαθεσικούς παράγοντες

Ανάλογα με την ύπαρξη ή μη διακρίνονται σε:

Επιπλεγμένες

Μη επιπλεγμένες

Απλές λοιμώξεις ουροποιητικού

Δεν διαταράσσεται η ακεραιότητα της δομής

και της λειτουργίας του ουροποιητικού

συστήματος

Δεν συνυπάρχει άλλο χρόνιο νόσημα λ.χ.

νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης

Κριτήρια επιπλεγμένων λοιμώξεων ουροποιητικού

Πυρετός >380 CΔυσουρικά φαινόμενα και πολλακισουρία για >7 ημέρεςΣυμπτώματα από το γαστρεντερικό (κοιλιακό άλγος,

ναυτία ή έμετοι)Μακροαιματουρία (σε ασθενείς >50 ετών)Ανοσοκατασταλτική αγωγήΣακχαρώδης διαβήτηςΧρόνια νεφρική νόσος ή δυσλειτουργία της κύστης

(νευρογενής)Νεφρολιθίαση (υποτροπιάζουσα)Καθετηριασμός κύστης ή άλλες ουρολογικές

παρεμβάσεις τις τελευταίες 2 εβδομάδεςΠροηγηθείσα νοσοκομειακή περίθαλψηΟυρολοίμωξη με συχνές υποτροπές και έντονες κλινικές

εκδηλώσεις

Επιδημιολογία Είναι το συχνότερο είδος

ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων (40%)

Αποτελούν το δεύτερο σε συχνότητα είδος λοιμώξεων της κοινότητας (πρώτες του αναπνευστικού) -7.000.000 επισκέψεις σε μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στις ΗΠΑ/έτος

Ευθύνονται για πάνω από 100.000 εισαγωγές στο νοσοκομείο στις ΗΠΑ/έτος

Επιδημιολογία λοιμώξεων ουροποιητικού-φύλο-ηλικία

0

20

40

60

80

100

120

10 20 30 40 50 60 70

γυναίκες

άνδρες

Περ

ιπτώ

σει

ς ουρλοίμ

ωξη

ς/1000 ά

τομα

Ηλικία

Επιδημιολογία λοιμώξεων ουροποιητικού-γυναίκες

Το 50% στην παιδική και εφηβική ηλικία είναι του κατώτερου ουροποιητικού

Το 20-50% των γυναικών θα έχουν ένα τουλάχιστον επεισόδιο στη διάρκεια της ζωής τους

Σεξουαλικά ενεργές γυναίκες: 0,5 επεισόδιο οξείας κυστίτιδας /έτος/άτομο

Επιδημιολογία λοιμώξεων

ουροποιητικού-γυναίκες Η συχνότητα αυξάνεται σε

μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες επειδή: επίπεδα οιστρογόνων

pH κόλπου

προσκόλληση παθογόνων μικροοργανισμών

στο επιθήλιο της ουρήθρας

Επιδημιολογία λοιμώξεων

ουροποιητικού-άνδρες Η συχνότητα αυξάνεται μετά την 5η 10ετία

λόγω: Συχνών καθετηριασμών Υπερτροφίας προστάτη

Χαμηλή συχνότητα επεισοδίων κυστίτιδας λόγω δυσκολίας εποικισμού της ουρήθρας εξαιτίας: Μεγάλου μήκους ουρήθρας Ξηρού περιβάλλοντος της ανατομικής περιοχής Αντιμικροβιακών ουσιών του προστατικού

εκκρίματος

Παθογόνοι μικροοργανισμοί λοιμώξεων ουροποιητικού

συστήματος

Παθογόνο Απλές λοιμώξεις Επιπλεγμένες λοιμώξεις

E. Coli 70-95 20-55Staphylococci spp. 5-20 1-4Proteus mirabilis 1-2 1-10Klebsiella pneumoniae

1-2 2-20

Εντερόκοκκοι 1-2 2-20Citrobacter sp. <1 5Enterobacter sp. <1 5Ps. aureginosa <1 2-20Streptococci group B

<1 1-4

St. aureus <1 1-2Άλλα <1 6-20

E. coli στη μικροσκόπηση ούρων

E. coli στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο

Chlamydia trachomatisΣπάνιο ενδοκυττάριο Gram(-) παθογόνο

Προκαλεί πυουρία, συμπτώματα ουρολοίμωξης και δεν απομονώνεται σε κοινά καλλιεργητικά υλικά

Ανιχνεύεται με ειδικές καλλιέργειες ούρων και με τη χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων

Ιογενείς ουρολοιμώξεις

Αδενοϊός τύπου II Αιμορραγική κυστίτιδα

CMV Συμπτωματολογία τυπικής λοίμωξης κατώτερου ουροποιητικού

Ιικά στελέχη ανιχνεύονται στα ούρα σε συστηματικές ιογενείς λοιμώξεις χωρίς ανάλογη συμπτωματολογία

Μυκητιασικές ουρολοιμώξεις

Candida albicans

Είναι συχνές σε ασθενείς με:1. Ουροκαθετήρα2. Σακχαρώδη διαβήτη3. Ανοσοκατασταλτική αγωγή

Παθογένεση λοιμώξεων ουροποιητικού

Η είσοδος μικροβίων γίνεται:

Ανιόντως (δια της ουρήθρας)

Η συχνότερη

Λεμφογενώς

Αιματογενώς

Πρέπει να αναζητείται η πρωτοπαθής εστία

Ουροεπιθήλιο

Καλύπτει τη νεφρική πύελο, τους ουρητήρες και

την ουροδόχο κύστη

Αποτελεί φραγμό για την ουρία, το νερό και

εμποδίζει την προσκόλληση μικροβίων

Διαταραχή της δομικής και λειτουργικής

ακεραιότητάς του οδηγεί σε συμπτωματική

λοίμωξη

Κλινική εικόνα λοιμώξεων κατώτερου ουροποιητικού

Πολλακισουρία

Υπερηβική ευαισθησία

Πλευριτικό άλγος

Έπειξη προς ούρησηδυσουρία

Κλινική εικόνα λοιμώξεων του κατώτερου ουροποιητικού στους ηλικιωμένους

Η κλασική συμπτωματολογία μπορεί να απουσιάζει

Μπορεί να εμφανίζεται με άτυπα συμπτώματα όπως:

Γαστρεντερικές διαταραχές (ναυτία, έμετοι)

Αλλαγές της διάθεσης

Διαφορική διάγνωση λοιμώξεων του κατώτερου

ουροποιητικού Διάγνωση Πυουρί

ααιματουρί

αΤυπικά

μικρόβιαΤυπικά

χαρακτηριστικά

Ουρηθρίτιδα Ναι Σπάνια Chl. trachomatisN. gonorrhoeaeHerpes simplex

Μικρός αριθμός βακτηριδίων, ήπια συμπτώματα, συχνά μετά από αλλαγή σεξουαλικού συντρόφου

Κυστίτιδα Ναι Έως 30% E. ColiSt. saprophyticusProteus spKlebsiella sp

Αιφνίδια έναρξηΔυσουρίαΣυχνουρία

Κολπίτιδα Σπάνια Σπάνια Candida spTrichomonas vaginalis

Μικρός αριθμός βακτηριδίων, συχνά έκκριμα και κνησμόςΔυσουρία χωρίς συχνουρία

Λήψη ουροκαλλιέργειαςΠροηγείται αποστείρωση με τοπικό

αντισηπτικό στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και απομάκρυνσή του με στεγνή γάζα

Λήψη δείγματος στο μέσο της ούρησης

Τα ούρα δεν πρέπει να παραμείνουν περισσότερο από μία ώρα εκτός ψυγείου και άνω των 24 ωρών εντός ψυγείου

Εργαστηριακός έλεγχος

Γυναίκες

Ασυμπτωματικές: Ανάπτυξη >105/ml ούρων

Συμπτωματικές: ανάπτυξη >102/ml ούρων

Άνδρες

Ανάπτυξη >104/ml ούρων με ταυτόχρονη

συμπτωματολογία ουρολοίμωξης

Πρόληψη απλών ουρολοιμώξεων (1)

Μη φαρμακευτικήΑπομάκρυνση εκκρίσεων

μετά από κάθε επαφή Αποφυγή χρήσης

αντισυλληπτικών διαφραγμάτων

Ούρηση μετά από κάθε επαφή

Κατανάλωση χυμών από μούρα (cranberries, blueberries)

Πρόληψη υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων

Φαρμακευτικά

1. Συνεχής αντιμικροβιακή κάλυψη

2. Λήψη αντιβιοτικού μετά κάθε σεξουαλική επαφή

3. Λήψη αντιβιοτικού από την ασθενή όταν η ίδια το θεωρεί απαραίτητο

Πρόληψη μετεμμηνοπαυσιακών

γυναικών

Χορήγηση οιστρογόνων, προκειμένου

να αποκατασταθεί η χλωρίδα του

κόλπου

Προληπτική λήψη αντιβιοτικών

Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων κατώτερου ουροποιητικού

(γυναίκες-1)

«πρώτης γραμμής» η χρήση

Νιτροφουραντοΐνης

(100 mg) 1x2 για 5 ημέρες

Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων κατώτερου

ουροποιητικού(γυναίκες-2)

Εναλλακτικά σχήματα: Φθοριοκινολόνες για 3 ημέρες

Levofloxacin (250 mg/24ωρο) Ciprofloxacin(250 mg/12ωρο) Ofloxacin (200 mg/12ωρο)

Τrimethoprime/sulfamethoxazole (TMP/SMX) για 3 ημέρες

160/800mg/12ωρο Amoxicillin/clavulanate για 7 ημέρες

500/125mg/12ωροΚεφαλοσπορίνες per os για 7 ημέρες

Αρκεί για τη θεραπεία των γυναικών αγωγή

μόνο 3 ημερών;

Πλεονεκτήματα 3ήμερης αγωγής

1. Εξίσου αποτελεσματική συγκριτικά με μακροχρόνια σχήματα

2. Μικρότερη πιθανότητα αντοχής

3. Μικρότερη πιθανότητα ανεπιθύμητων ενεργειών

4. Μικρότερο κόστος

Περιορισμοί χρήσης TMP/SMX

Η χρήση της TMP/SMX περιορίζεται σε:

1. Δυσανεξία

2. Ουρολοίμωξη τους τελευταίους 6 μήνες

3. Χρήση του φαρμάκου το τελευταίο 3μηνο

4. Μεγάλη ηλικία

5. Επαναλαμβανόμενη ουρολοίμωξη

Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων κατώτερου ουροποιητικού (γυναίκες-

3)

Παρεντερική αγωγή χορηγείται σε ασθενείς με αλλεργία στις κινολόνες ή σε γαστρεντερικές διαταραχές

Υποχώρηση των συμπτωμάτων σε 24-48 ώρες, υποδηλώνει την ορθότητα της επιλογής της θεραπευτικής αγωγής

Επαναλαμβανόμενη λοίμωξη θεραπεύεται με βάση το νέο αντιβιόγραμμα

Αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων κατώτερου

ουροποιητικού (άνδρες)

Παλαιότερα οι ουρολοιμώξεις στους

άνδρες θεωρούνταν επιπλεγμένες

Ανεξάρτητα από την επιλογή αγωγής,

η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να

είναι τουλάχιστον 7 ημέρες

Αντιμετώπιση επιπλεγμένων λοιμώξεων κατώτερου

ουροποιητικού

Σε προδιάθεση λαμβάνεται καλλιέργεια

ούρων πριν τη χορήγηση αντιβιοτικού

Η αγωγή διαρκεί τουλάχιστον 14 ημέρες

Κλινική εικόναΧαρακτηρίζεται από έντονες κλινικές εκδηλώσεις:

Υψηλός πυρετός (θ>38 0C) με ή χωρίς ρίγος

Ύψος ανάλογο της βαρύτητας

Ευαισθησία στη σπονδυλοπλευρική γωνία

Γαστρεντερικές διαταραχές (έμετοι), εξαιτίας ερεθισμού του πνευμονογαστρικού νεύρου

Άτυπη συμπτωματολογία σε ηλικιωμένους

Σε βαριές καταστάσεις συμπτώματα σήψης

Εργαστηριακός έλεγχος

Πυουρία

Λευκοκυττάρωση

Αυξημένη ΤΚΕ

Θετική ουροκαλλιέργεια (80-95%>105/ml)

Λευκοκυτταρικοί κύλινδροι στο ίζημα των ούρων

Διαφορική διάγνωση

Δυσχερής σε ηλικιωμένους-πρέπει να αποκλειστούν:

Φλεγμονή χοληφόρων

Παγκρεατίτιδα

Σκωληκοειδίτιδα

Λοιμώξεις κατώτερου ουροποιητικού επί

χρήσεως ουροκαθετήρα

Θεραπεία οξείας πυελονεφρίτιδας

Κατ’ οίκον νοσηλείαΕλεύθερο ιστορικόΑπουσία εγκυμοσύνηςΑπουσία συμπτωμάτων τοξικότηταςΔυνατότητα λήψης per os αντιβιοτικής αγωγήςΔυνατότητα per os ενυδάτωσηςΣυμμόρφωση στις οδηγίεςΣίγουρη διάγνωση

Σ’ όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις επιβάλλεται νοσοκομειακή νοσηλεία και ΕΦ

αγωγή

Αρχές αντιμικροβιακής αγωγής

Το κατάλληλο αντιβιοτικό δημιουργεί μεγάλες συγκεντρώσεις στο νεφρικό ιστό και μικρές στα ούρα και το αίμα (αμινογλυκοσίδες και φθοριοκινολόνες)

Η αγωγή μπορεί να ξεκινήσει ΕΦ και με τη

βελτίωση της κλινικής εικόνας να μετατραπεί σε per os

Η ελάχιστη διάρκεια αγωγής είναι 14 ημέρες. Η αποτελεσματικότητα της αγωγής υποδηλώνεται

από την κλινική βελτίωση μετά από 72 ώρες θεραπείας

Οξεία πυελονεφρίτιδα και φάρμακα

Φθοριοκινολόνες: Πολύ χαμηλή αντοχή, χορηγούνται εύκολα και per os

gatilfloxacin- άπαξ ημερησίως, προσοχή σε διαβητικούς, διότι κάνει υπερ- και υπο- γλυκαιμικά επεισόδια

Νιτροφουραντοΐνη: Δεν δημιουργεί υψηλά επίπεδα φαρμάκου στο νεφρικό ιστό

Κεφαλοσπορίνες: Αποτελεσματική εμπειρική αγωγή, όταν το παθογόνο δεν είναι enterococcus

Αμινογλυκοσίδες: 3 mg/kgΣΒ, για μικρό χρονικό διάστημα

Αμπικιλλίνη: Συνήθως υπάρχει ανθεκτικότητα, προτιμάται στην αντιμετώπιση enterococcus sp

Δοσολογίες IV χορήγησης αντιβιοτικών

φάρμακο Δοσολογία (mg) συχνότηταCeftriaxone 1000-2000 Κάθε 24 ώρεςFluoroquinolones

CiprofloxacinLevofloxacinofloxacin

200-400250-500200-400

Κάθε 12 ώρεςΚάθε 24 ώρεςΚάθε 12 ώρες

Gentamicin 3-5 mg/kgΒΣ Κάθε 24 ώρεςAmpicillin 1000 Κάθε 6 ώρεςTMP/SMX 160/800 Κάθε 12 ώρεςAmpicillin-sulbactame 1500 Κάθε 6 ώρεςPiperacillin-tazobactam

3375 Κάθε 6-8 ώρες

Imipenem-cilastatin 250-500 Κάθε 6-8 ώρεςVancomycin 1000 Κάθε 12 ώρες

Απεικονιστικές μέθοδοι στην οξεία

πυελονεφρίτιδα Επί μη ανταπόκρισης στην αγωγή

συστήνεται απεικόνιση των νεφρών

Αυτή περιλαμβάνει ECHO και CT για εύρεση τυχόν ανατομικών ανωμαλιών της περιοχής

Η CT υπερέχει του ECHO, μπορεί να αναδείξει περινεφρικές ή ενδονεφρικές ανωμαλίες (λ.χ. αποστήματα)

U/S έλεγχος οξείας πυελονεφρίτιδας

Νεφρικό απόστημα

Συχνότητα 1-10/10.000 νοσηλευόμενουςΠροκαλείται από τα παθογόνα που προκαλούν

επιπλεγμένες ουρολοιμώξειςΦλοιϊκά δημιουργείται συνήθως αιματογενώςΣτη μυελώδη μοίρα αναπτύσσεται συνήθως από

ανιούσα λοίμωξηΤο απόστημα της μυελώδους μοίρας

προκαλεί εντονότερα και πρώιμα συμπτώματα

Διαγιγνώσκεται με CT ή βιοψία, σπανιότερα με υπερηχογράφημα

Η θεραπεία ποικίλλει από απλή αντιμικροβιακή αγωγή μέχρι και νεφρεκτομή

Νεφρικό απόστημα υπερηχογραφικά και με CT κοιλίας

Ουρολοιμώξεις σχετιζόμενες με χρήση ουροκαθετήρα

Η συχνότερη αιτία ενδονοσοκομειακών ουρολοιμώξεων, όχι μόνο σε νοσηλευτικά, αλλά και σε ιδρύματα φροντίδας χρονίως πασχόντων Κίνδυνος ανάπτυξης λοίμωξης 3-5% για κάθε

ημέρα παραμονής του καθετήρα 10-25% των περιπτώσεων είναι

συμπτωματική και χρήζει αντιβίωσης Η πυουρία δεν θα πρέπει να είναι κριτήριο

χορήγησης αγωγής Προσοχή στην τοποθέτηση του καθετήρα

Ουρολοιμώξεις σε διαβητικούς ασθενείς

Προδιαθεσικοί παράγοντες: Παρουσία γλυκόζης στα ούρα Ελάττωση περισταλτισμού ουρητήρων Λειτουργική διαταραχή λευκών αιμοσφαιρίων Διαβητική αγγειοπάθεια και νευροπάθεια Ανάγκη για συχνούς καθετηριασμούς

Σημαντικό πρόβλημα στους διαβητικούς είναι η ανάπτυξη εμφυσηματώδους

πυελονεφρίτιδας

Εμφυσηματώδης πυελονεφρίτιδα

Νεκρωτική φλεγμονή του νεφρικού παρεγχύματος και των περινεφρικών ιστών

Προκαλείται από αεριογόνα παθογόνα (E. coli, K. pneumoniae, P. mirabilis, P. aeruginosa)

Προκαλείται απόφραξη των ουροφόρων οδών από τη νέκρωση των θηλών

Παρατηρείται μεγάλη θνητότητα Σε βαριές μορφές απαιτείται νεφρεκτομή

ΠροστατίτιδαΕμφανίζεται σε άνδρες νεαρής και μέσης ηλικίας

Απουσία χαρακτηριστικών συμπτωμάτων

Ταξινόμηση1. Οξεία προστατίτιδα2. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

3. α. Χρόνια προστατίτιδα: Επώδυνο σύνδρομο λαγόνιου βόθρου φλεγμονώδους

αιτιολογίας β. Χρόνια προστατίτιδα: Επώδυνο σύνδρομο λαγόνιου βόθρου μη φλεγμονώδους αιτιολογίας4. Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα

Οξεία προστατίτιδα

Οφείλεται σε ανιούσα ουρολοίμωξη

Προδιαθεσικοί παράγοντεςΤραυματισμοί (ποδηλάτες, αναβάτες αλόγων)ΑφυδάτωσηΣεξουαλική αποχήΣυχνός καθετηριασμός ουροδόχου κύστεως

Υπεύθυνα παθογόνα E. coli, Proteus mirabilis κ.α. Gram (-) μικρόβια

Κλινική εικόνα

Συνεχής πυρετός (θ>380 C) με ή χωρίς ρίγοςΓενική αδιαθεσίαΜυαλγίεςΔυσουρικά ενοχλήματαΆλγος στην πύελο ή/και στο περίνεοΕυαισθησία προστάτη στη δακτυλική

εξέτασηΕπίσχεση ούρων λόγω διάτασης προστάτηΠυώδες έκκριμα από την ουρήθρα

Εργαστηριακός έλεγχος

Λευκοκυττάρωση

Πυουρία

Αύξηση PSA (επανέρχεται μετά από ένα

μήνα από την αποδρομή της νόσου)

Πιθανές θετικές αιμοκαλλιέργειες

Διαφορική διάγνωση

Λοιμώξεις κατώτερου ουροποιητικού

Λοιμώξεις ανώτερου ουροποιητικού (επί εμμονής των συμπτωμάτων της προστατίτιδας)

Ορχεο-επιδιδυμίτιδα από C. trachomatis, N. gonorrhea

Θεραπεία προστατίτιδας

Γίνεται με βάση το αντιβιόγραμμαΕμπειρικά

Σε Gram(+) κόκκους αμπικιλλίνη ή κεφαλοσπορίνηΣε Gram (-)

TMP/SMX per os Αμινογλυκοσίδες ή φθοριοκινολόνες παρεντερικά

Διάρκεια θεραπείας 4-6 εβδομάδεςΕπί θετικής καλλιέργειας ούρων μετά από 7

ημέρες αγωγής επιβάλλεται η αλλαγή της αγωγήςΣε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος:

ΕπιδιδυμίτιδαςΠροστατικού αποστήματοςΧρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας

Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Μπορεί να εμφανιστεί ως συνέχεια οξείας φλεγμονής ή και χωρίς να προϋπάρχει εστία λοίμωξης του ουροποιητικού

Διαγιγνώσκεται με καλλιέργεια ούρων μετά από μάλαξη του προστάτη

Η αγωγή χορηγείται ανάλογα με το αντιβιόγραμμα

Φάρμακα πρώτης εκλογής TMP/SMX και φθοριοκινολόνες

Σε Chlamydia trachomatis χορηγείται δοξυκυκλίνη ή ερυθρομυκίνη

Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Πυελογραφία σε χρόνια προστατίτιδα

Αίτια άσηπτης πυουρίας

ΛοιμώξειςΦυματίωσηΟξύ ουρηθρικό σύνδρομο

Νοσήματα κολλαγόνουΟξεία σπειραματονεφρίτιδαΔιάμεση νεφρίτιδαΟξεία αντίδραση υπερευαισθησίαςΝεφροπάθεια από αναλγητικά

Φυματίωση ουροποιητικού συστήματος (1)

Μυκοβακτηριδιακή λοίμωξη νεφρική ανεπάρκεια

Αποτελεί το 20-27% της εξωπνευμονικής φυματίωσης

Αιματογενής διασπορά Αποστηματοποίηση αγκυλών Henle

νέκρωση νεφρικών θηλών

Φυματίωση ουροποιητικού συστήματος (2)

Κλινική εικόνα Χρόνια κυστίτιδα ανθεκτική στα

αντιβιοτικά Άσηπτη πυουρία Ανώδυνη διόγκωση επιδιδυμίδας Συρίγγια στο όσχεο Σκληρά οζίδια στον προστάτη

Θεραπεία:Ανάλογη της πνευμονικής νόσου

ΣυμπεράσματαΟι λοιμώξεις του ουροποιητικού: Είναι συχνότατες τόσο στην κοινότητα, όσο και ενδονοσοκομειακά Προσβάλλουν κυρίως γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, αλλά και ηλικιωμένους και στα δύο φύλα Προσβάλλονται ειδικές ομάδες πληθυσμού Διακρίνονται κυρίως σε ανώτερου και κατώτερου ουροποιητικού Έχουν βαρύτερη εικόνα και χειρότερη πρόγνωση, αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά και απαιτούν συχνά νοσοκομειακή θεραπεία Η θεραπεία περιλαμβάνει νιτροφουραντοΐνη, TMP/SMX και φθοριοκινολόνες ως πρώτης γραμμής αγωγή

Ευχαριστώ για την προσοχή σας

Ελπίζω να τελείωσε…