Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013 στην αίθουσα της ΚΕΔΗΣ πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση της κίνησης με την εξής θεματολογία :

1) Απολογισμός 2010 - 20132) Πορεία προς τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου 20143) Εκλογές για ανάδειξη επικεφαλής και υποψηφίου δημάρχου

Η συνέλευση της παράταξης έγινε σε πολύ καλό κλίμα με πολλούς Σερραίους να δίνουν το παρόν και να παρακολουθούν τον απολογισμό της απερχόμενης ηγεσίας, ενώ διατυπώθηκαν αρκετές προτάσεις σχετικά με τις δράσεις της παράταξης στο μέλλον.

Στην εκλογική διαδικασία συμμετείχαν συνολικά 130 Σερραίοι από τους οποίους οι 88 ψήφισαν υπέρ του κ. Κοτρώνη, 40 υπέρ του κ. Μπόικου, 1 ψήφο έλαβε ο κ. Βύσνας, ενώ μία ψήφος κρίθηκε άκυρη. Δικαίωμα Συμμετοχής στις εκλογές είτε ως υποψήφιοι, είτε ως ψηφοφόροι είχαν όλοι οι Σερραίοι Δημότες.

Σχεδόν 150 Σερραίοι έδωσαν το παρόν και διατύπωσαν τις απόψεις και τις θέσεις τους για την «διάβαση πεζών», ενώ 130 από αυτούς ψηφίσανε για την ανάδειξη επικεφαλής και υποψηφίου δημάρχου ενώ στις προηγούμενες εκλογές συμμετείχαν μόλις 30.

Μάλιστα όπως υπογράμμισαν αρκετά μέλη της παράταξης η παραπάνω εικόνα ομόνοιας ήταν μία απάντηση στις φήμες των τελευταίων εβδομάδων.

Ομόφωνα επίσης ψηφίστηκε ο Απολογισμός 2010 – 2013 και με μικρές τροποποιήσεις υιοθετήθηκε η Πολιτική Απόφαση στην οποία μεταξύ άλλων περιγράφεται και η στρατηγική της κίνησης για τις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου του 2014 και τίθεται ως στόχος η ανάληψη της εξουσίας από την «διάβαση πεζών».

Ακολουθούν οι εισηγήσεις.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Μάιος 2010 – Οκτώβριος 2013

Τον Μάιο του 2010 μετά την παραίτηση του τότε επικεφαλής Κώστα Πασχάλη για προσωπικούς και μόνο λόγους, εκλέχτηκε επικεφαλής και υποψήφιος δήμαρχος της παράταξης ο Παναγιώτης Κοτρώνης και έτσι πήγαμε στις εκλογές με τρομερές δυσκολίες γιατί με την εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, σχεδόν διπλασιάστηκε η έκταση και ο πληθυσμός του παλιού δήμου Σερρών.

Προσπαθήσαμε και πετύχαμε χωρίς οικονομικά μέσα, αλλά κυρίως χωρίς τους απαραίτητους ανθρώπους που απαιτούσε ένα τέτοιο εγχείρημα. Η συμμετοχή μας στις εκλογές κρεμόταν από μία κλωστή και ανά πάσα στιγμή υπήρχε το ενδεχόμενο αδυναμίας συγκρότησης ψηφοδελτίου.

Τελικά έστω και την ύστατη ώρα συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιο ακριβώς στα κατώτερα όρια που απαιτούσε ο νόμος, και πήραμε μέρος στις εκλογές.

Το ποσοστό μας ήταν 4,5% και η θέση που καταλάβαμε στη σειρά κατάταξης των παρατάξεων ήταν η 4η, περίπου μια μονάδα πάνω από τη Λαϊκή Συσπείρωση με λίγη βοήθεια από το ΣΥΡΙΖΑ που μας στήριξε επίσημα, λίγη επίσης βοήθεια από τη ΔΗΜΑΡ αν και δεν μας στήριξε επίσημα και ελάχιστη από τους Οικολόγους – Πράσινους οι οποίοι αν και μας έδωσαν τη στήριξή τους, εν τούτοις δεν ήταν σε θέση να μας βοηθήσουν ούτε με ένα στέλεχος.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι μέσα στην πόλη το ποσοστό μας ανήλθε σε 7% περίπου αλλά στα χωριά ο μέσος μας όρος ήταν 1%, που σημαίνει ότι η δουλειά μας εκεί που έγινε ανταμείφτηκε αλλά η αδυναμία μας στην περιφέρεια ήταν και δυστυχώς παραμένει τεράστια.

Όπως καταλαβαίνετε οι υποχρεώσεις μας ανέβηκαν κατακόρυφα, γιατί έπρεπε εκτός πλέον από τις κινηματικές ή άλλες δράσεις μας να ανταποκριθούμε και στις απαιτήσεις του δημοτικού συμβουλίου και μάλιστα με ένα δημοτικό σύμβουλο, ο οποίος ταυτόχρονα ήταν και επικεφαλής του σχήματος με ότι αυτό συνεπάγεται.

Θεωρούμε όμως ότι όπως και πριν έτσι και σε αυτήν τη δημοτική περίοδο η δουλειά που κάναμε ήταν πολύ πιο πάνω από τις δυνάμεις μας και σε κάθε περίπτωση καλύτερη συγκριτικά με τις άλλες παρατάξεις που διαθέτουν πολλαπλάσιους δημοτικούς συμβούλους.

Παράλληλα όμως όχι μόνο δεν μειώσαμε τη δράση μας στους υπόλοιπους τομείς αλλά την αυξήσαμε.

Η αλήθεια είναι ότι κάναμε μία μεγάλη κοιλιά αλλά τον τελευταίο χρόνο και κυρίως μετά την έναρξη λειτουργίας του ΣΤΕΚΙΟΥ, κερδίσαμε το χαμένο έδαφος και είμαστε κατά κοινή ομολογία σε πολύ καλύτερο επίπεδο από αυτό που ήμασταν στο αντίστοιχο διάστημα των προηγούμενων εκλογών του 2010.

Τηρήσαμε επίσης τη δημόσια δέσμευσή μας για εναλλαγή του δημοτικού συμβούλου στο μέσον της θητείας.

Θεωρούμε, παρά τις αντιρρήσεις κάποιων ότι κάνουμε πολύ περισσότερα από ότι θα έπρεπε στο κοινωνικό πεδίο και αρκετά ως πολύ λιγότερα στο πεδίο που αφορά στην προετοιμασία μας για τις εκλογές.

Τηρούμε στο ακέραιο τη δέσμευσή μας ότι οι εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός, όμως είναι σκοπός και στόχος της «διάβασης πεζών», όπως θάπρεπε να είναι και κάθε δημοτικής κίνησης που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό της.

Για του λόγου το αληθές και για να αντικρούσουμε τις αιτιάσεις ότι άλλαξε η φυσιογνωμία της παράταξης, σας παραθέτουμε ενδεικτικά και μόνο κάποιες δράσεις μας που πιάνουν όλη τη γκάμα της Ιδρυτικής μας Διακήρυξης. Η «διάβαση πεζών» λοιπόν :

1. Συμμετέχει στην Αντιφασιστική Κίνηση Σερρών και μάλιστα έχει παραχωρήσει και το ΣΤΕΚΙ της

2. Συμμετέχει στην Αντιρατσιστική Κίνηση Σερρών

3. Συμμετέχει στην Αντι Gold Κίνηση των Σερρών και μάλιστα με δικές της αιτήσεις διοργανώθηκαν αρκετές δραστηριότητές της

4. Ξεκινήσαμε και συμμετέχουμε στην Κίνηση για την Εναλλακτική Διαχείριση των Απορριμμάτων στρεφόμενοι κατά του φαραωνικού εργοστασίου Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Παλαιόκαστρο και ουσιαστικά κατά της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης ολόκληρου του τομέα διαχείρισης των σκουπιδιών

5. Προβήκαμε σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίες με πανό και φυλλάδια κατά της ενδεχόμενης ιδιωτικοποίησης του νερού στο πανελλήνιο συνέδριο των ΔΕΥΑ

6. Διακηρύξαμε σε όλους τους τόνους με συνεντεύξεις και συνεχείς παρεμβάσεις ότι δεν θα επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση και συρρίκνωση της ΔΕΥΑΣ

7. Η πραγματοποίηση δεκάδων εκδηλώσεων στο ΣΤΕΚΙ μας αποδεικνύει ότι η παράταξη δεν ασχολείται μόνο με το δημοτικό συμβούλιο αλλά πολύ πάνω από το μέτρο των δυνατοτήτων της είναι κοντά στο σερραίο πολίτη και στα προβλήματά του

8. Στηλιτεύσαμε κάθε παρανομία και ατασθαλία της δημοτικής αρχής μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο

9. Φέραμε στο δημοτικό συμβούλιο ψηφίσματα και προβλήματα των πολιτών

10. Δημιουργούμε ακόμα και σήμερα Κινήματα Πολιτών για την τήρηση της νομιμότητας στους Πεζοδρόμους

11. Τέλος πρόσφατη είναι η Ποδηλατοπορεία μας με αναφορά στην ανεργία και η Προβολή Ταινίας για τις οροθετικές γυναίκες

12. Λειτουργήσαμε πέρυσι και κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να το επαναλάβουμε και φέτος Κοινωνικό Φροντιστήριο κάτι που δεν κατάφεραν όλες οι άλλες παρατάξεις μαζί με τη δημοτική αρχή

13. Είμαστε έτοιμοι για τη δράση αλληλεγγύης «ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ»

14. Διατυπώσαμε την κριτική μας για την υλοποίηση των Αστικών Αναπλάσεων κυρίως σε ότι αφορά τη ματαίωση, παρά την αρχική πρόβλεψη, της κατασκευής 3 χιλιομέτρων ποδηλατοδρόμων, αλλά και τις διάφορες κακοτεχνίες. Γενικά όμως ήμαστε υπέρ του έργου

15. Πραγματοποιήσαμε εκδήλωση για την ανάδειξη των Οθωμανικών Μνημείων

16. Σε εκδήλωσή μας στην αίθουσα του Επιμελητηρίου κάναμε εκδήλωση για τη πραγματική αξιοποίηση των στρατοπέδων με ομιλητές τον κ.Ζυγομαλά υπάλληλο της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας και τον πρώην δήμαρχο Πρέβεζας Μιλτιάδη Κλάπα, ο οποίος ως δήμαρχος έδωσε προς χρήση των πολιτών πέντε πρώην στρατόπεδα

17. Αναδείξαμε το θέμα της διέλευσης του αγωγού φυσικού αερίου (TAP), παρά την απεγνωσμένη προσπάθεια του κ.Αγγελίδη να «θάψει» το θέμα. Η θέση μας είναι ότι ήμαστε υπέρ του έργου αλλά ταυτιστήκαμε με τις επιφυλάξεις του ΤΕΕ Αν. Μακεδονίας –Θράκης και του ΓΕΩΤΕΕ, οι οποίοι διατύπωσαν την άποψη να μην γίνει ο αγωγός συμπίεσης κοντά σε κατοικημένη περιοχή και να μην περάσει από εκτάσεις καλλιεργούμενης γης υψηλής παραγωγικότητας.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πράγματι ο αριθμός των μελών και μάλιστα των ενεργών δεν είναι ικανοποιητικός και μάλιστα για τις πιο δύσκολες ημέρες που έρχονται.

Δεν ανταποκριθήκαμε απόλυτα στο ζήτημα της ενεργοποίησης των διαφόρων θεματικών επιτροπών και των επιτροπών που ανέλαβαν να παρακολουθούν το δημοτικό συμβούλιο και τη λειτουργία των Νομικών Προσώπων.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη.

Πρέπει να εντείνουμε όλοι τις προσπάθειές μας προς αυτή την κατεύθυνση και νομίζουμε ότι το κλίμα είναι πολύ θετικό για να ευοδωθούν αυτές οι προσπάθειες, αρκεί να το πιστέψουμε όλοι.

Ο Χρόνος που απομένει δεν είναι επαρκής αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ «ΔΙΑΒΑΣΗΣ ΠΕΖΩΝ»

Δύο σταθμοί χαρακτηρίζουν το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διενεργηθούν οι επόμενες εκλογές στην ΤΑ. «Καλλικράτης» και «Μνημόνια».

Ο «Καλλικράτης» ήταν μια μεταρρύθμιση στη βάση και μόνο της εξοικονόμησης πόρων και όχι στη βάση της ενίσχυσης του θεσμού της Αυτοδιοίκησης.

Τα τελευταία τρία (3) χρόνια στην Ελλάδα -και στην Ευρώπη- «ανοίχτηκαν» τεράστια πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, που εντάσσονται στις αρμοδιότητες της ΤΑ, όπως η διαχείριση κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, απορρίμματα κ.α.) ή υπηρεσιών Κοινωνικής Πρόνοιας (Παιδικοί, βρεφονηπιακοί σταθμοί, φροντίδα αναπήρων και ηλικιωμένων ή ανήμπορων πολιτών «Βοήθεια στο Σπίτι», προνοιακών παροχών κ.α.), στα οποία προετοιμάζεται η παράδοση τους σε Ιδιώτες Επιχειρηματίες. Οι μαζικές απολύσεις των εργαζομένων στους Δήμους και στο Δημόσιο σε συνδυασμό με τις -λόγω Μνημονίου- περικοπές από θεσμοθετημένους πόρους της ΤΑ, είχαν σαν αποτέλεσμα την συρρίκνωση μέχρι εξαφανίσεως και διάλυσης ολόκληρων Υπηρεσιών των Δήμων σε κρίσιμους τομείς.

Στη πορεία μας, λοιπόν, προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές υποχρεούμαστε να αναδείξουμε τις επιπτώσεις του Μνημονίου και στο θεσμό της ΤΑ:

- την οικονομική ασφυξία στην ΤΑ (-67% των πόρων από το 2010),

- την μείωση των αποδιδόμενων στην ΤΑ πόρων (αντιστοιχούν στο 2,8% του ΑΕΠ, σε αντίθεση με το 17% των χωρών της Ευρώπης),

- την επιπλέον μείωση 12,50% στον φετινό προϋπολογισμό στους πόρους της ΤΑ,

- την μη απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων ύψους 2,7 δις Ευρώ για το 2012,

- την μείωση των πιστώσεων, στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (-90% των χρηματοδοτούμενων έργων),

- την εκποίηση της δημόσιας-δημοτικής περιουσίας και την παράδοση των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τον δυσλειτουργικό χωροταξικό σχεδιασμό που επέβαλε ο «Καλλικράτης» (34.500 κάτοικοι ανά δήμο και 410 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, ενώ αντίστοιχα στις ευρωπαϊκές χώρες 5.600 κάτοικοι ανά δήμο και 50 τετραγωνικά χιλιόμετρα)

Ο «Καλλικράτης» έχει αποτύχει πλήρως, έχει αποδυναμώσει την Αυτοδιοίκηση, έχει δημιουργήσει ένα ανορθολογικό πλαίσιο λειτουργίας των Δήμων ιδίως στην, εκτός μεγάλων αστικών κέντρων, περιφέρεια.

Βασική προγραμματική δέσμευση ενός αυθεντικά αυτόνομου αυτοδιοικητικού σχήματος, δεν μπορεί παρά να είναι η κατάργηση του «Καλλικράτη». Επίσης και η κατάργηση του μη αιρετού βαθμού αυτοδιοίκησης που είναι πάνω από τις Περιφέρειες, δηλαδή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Να αποκτήσουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αρμοδιότητες, αλλά και αποφασιστικό ρόλο και πόρους.

Αυτό όμως δεν αφορά μονάχα τις αναγκαίες διοικητικού χαρακτήρα αλλαγές. Αφορά συνολικά την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στη χώρα.

Στις Σέρρες τα τελευταία τρία (3) χρόνια η δημοτική αρχή του κ. Αγγελίδη υπηρέτησε πιστά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (με όποια σύνθεση κι αν παρουσιάστηκαν οι κυβερνήσεις που στήριξαν). Υλοποίησε, η δημοτική αρχή του κ. Αγγελίδη, τις μνημονιακές πολιτικές με αποτέλεσμα την απαξίωση της δημόσιας περιουσίας και τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών.

Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες κεντρικές πολιτικές επιλογές της δημοτικής αρχής, οι οποίες είναι ασύμβατες με τις ανάγκες της σερραϊκής κοινωνίας.

1. Η διαχείριση του ΧΥΤΑ Σερρών, που αποδείχτηκε με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο η απώλεια για τον Δήμο Σερρών πολλών εκατομμυρίων Ευρώ.

2. Η πρόσληψη 2μηνιτών, που προσλαμβάνονται αποκλειστικά και μόνον από τον ίδιο τον Δήμαρχο, και όχι προσωπικού 8μηνης διάρκειας μέσω ΑΣΕΠ όπως ζητούσαν ο σύλλογος εργαζομένων του Δήμου Σερρών, αλλά και όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης με στόχο να «στήσει» εκλογικό μηχανισμό, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη συνδημοτών μας για εργασία.

3. Η αδιαφανής διαχείρισης στο «μοίρασμα» των κονδυλίων της ΚΕΔΗΣ, η χρησιμοποίηση της ως προεκλογικός μηχανισμός αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων απελευθέρωσης της πόλης των Σερρών, η χρεοκοπία της και τέλος η υπογραφή Μνημονίου 300.000 Ευρώ με το Υπουργείο Εσωτερικών.

4. Η προώθηση της πολεοδόμησης του πρώην στρατοπέδου «Εμμ. Παπά» και η απεμπόληση του δικαιώματος της κυριότητας του Δήμου Σερρών στα 125 στρέμματα του πρώην στρατοπέδου «Παπαλουκά» και των 40 στρεμμάτων του πρώην στρατοπέδου «Εμμ. Παπά».

5. Η υπερχρέωση του Δήμου με δάνεια και διαχειριστικές αστοχίες (Ορφανοτροφείο, Αυτοκινητοδρόμιο, δημοτικό γήπεδο, αστικές αναπλάσεις).

6. Συρρίκνωση της άμεσης δημοκρατίας, της κοινωνικής συμμετοχής, του κοινωνικού ελέγχου (είναι εμφανέστατη η εγκατάλειψη ή και η άνιση κατανομή πόρων στα χωριά).

7. Υποβάθμισε τις λειτουργίες του δημοτικού συμβουλίου.

8. Απαξίωσε κάθε συλλογική προσπάθεια στο Δήμο μας.

Ποιος είναι ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης σήμερα;

Σήμερα - και λόγω της κρίσης - αποκτάει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού είναι ο θεσμός που μπορεί να βρίσκεται δίπλα στον άνθρωπο, να καλύπτει τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες των πολιτών.

Οι ριζοσπαστικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις, απαιτείται επιτακτικά να προωθήσουν πολιτικές που θα επαναθεμελιώνουν  την διοικητική, οικονομική, πολιτική και ηθική αξιοπιστία των θεσμών, και θα ανατάξουν την χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών.

Η Αυτοδιοίκηση σήμερα θα πρέπει να ξαναγίνει Λαϊκός θεσμός.

Νέοι θεσμοί συλλογικών διαδικασιών απαιτείται να προωθηθούν, όπως π.χ. οι διαδικασίες του Συμμετοχικού προϋπολογισμού που σαν πρώτο στόχο της λειτουργίας τους θα έχουν την προστασία του δημοσίου χρήματος, της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου χώρου.

Ένα συχνά επαναλαμβανόμενο επιχείρημα είναι ότι αφού η Τ.Α. είναι πλήρως εξαρτημένη από τον κρατικό προϋπολογισμό, τότε όσο θα γίνονται περικοπές και στους πόρους και στο ανθρώπινο δυναμικό, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης νεοφιλελεύθερης και μνημονιακής πολιτικής, τόσο η οικονομική κατάσταση στη Τ.Α. θα επιδεινώνεται. Αυτό που ισχύει ως παραδοχή σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης, ότι δηλαδή η Αυτοδιοίκηση ανήκει στο Δημόσιο Τομέα, εδώ στην μνημονιακή Ελλάδα , έχουμε ως παραδοχή το ακριβώς αντίθετο. Αυτοδιοίκηση ίσον Ιδιωτικοποιήσεις (άντε στην καλύτερη εκδοχή ίσον Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα – ΣΔΙΤ).

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές προτάσεις που τα έσοδα της ΤΑ δεν προέρχονται από ποσοστά φόρων αλλά από ανταποδοτικά τέλη, στη προοπτική οικονομικής απεξάρτησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και που θα μπορούσαν – αν υπάρχει η στοιχειώδης βούληση - να εφαρμοσθούν και σήμερα.

Οι βασικοί πόροι της Τ.Α. πρέπει να αποτελούνται από ανταποδοτικά τέλη.

1. Κυκλοφορίας

2. Καθαριότητας με διαχωρισμό κατοικιών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων.

3. Τα «διαγώγεια τέλη».

4. Ειδικό τέλος σε ακίνητα που ανήκουν σε offshore εταιρίες.

5. Ειδικό τέλος σε επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας.

6. Η σύνταξη επιτέλους του Εθνικού Περιουσιολόγιου, που θα βοηθήσει να αρθούν και οι όποιες ενδοδημοτικές αδικίες.

7. Κατάργηση του «πληθυσμιακού» κριτηρίου κατανομής των πόρων. Η κατανομή των πόρων πρέπει να γίνεται από τα όργανα της Τ.Α. σε συνεργασία με τη σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης , για να αξιοποιήσουμε τις ικανότητες ενός αξιολογότατου ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτουμε ως χώρα.

8. Ιδιαίτερες πολιτικές και ενισχύσεις των αγροτικών περιοχών που θα συμβάλλουν στην παραγωγή και ίσως στη μείωση του κόστους αυτής, με συνεταιριστικές ή συνεργατικές μορφές που θα ενισχύει ο θεσμικά ο Δήμος.

Η υλοποίηση όλων τα παραπάνω προϋποθέτει την ανατροπή των κεντρικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, το δημόσιο συμφέρον και όχι τα κέρδη και συμφέροντα του Ιδιώτη Επιχειρηματία.

Προϋποθέτει οι πολίτες να στηρίξουν πολιτικές (ανθρώπους και ψηφοδέλτια), που αντιλαμβάνονται το θεσμό της Τ.Α., ως θεσμού που πρέπει να έχει άμεση αντιστοίχηση με τα συμφέροντα της κοινωνίας και άρα θα πρέπει να έχουν χαρακτηριστικά ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας, ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές του Μνημονίου.

Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την εφαρμογή μιας άλλης αντίληψης για την λειτουργία της Τ.Α. την οποία βέβαια δεν μπορούν να τα υλοποιήσουν εκείνοι που στήριξαν τα Μνημόνια και υπηρέτησαν πιστά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Στις Σέρρες υπάρχει πρόταση για την υλοποίηση αυτής της άλλης αντίληψης για την λειτουργία της Τ.Α.. Η «Διάβαση Πεζών».

Τα τελευταία οκτώ (8) χρόνια, η «Διάβαση Πεζών», με δυσμενείς συσχετισμούς δυνάμεων, έδωσε αγώνες για να αλλάξει προσανατολισμό η Αυτοδιοίκηση στις Σέρρες. Συνδέθηκε με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και τα κινήματά της, υπερασπίστηκε την δημόσια και δημοτική περιουσία, τον δημόσιο χώρο, το πολιτισμό και το περιβάλλον της πόλης μας, στήριξε τις κοινωνικές διεκδικήσεις και αντιστάσεις, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της το πολιτικό κόστος (αντίθετα πολλές φορές με κόστος προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό για τους ανθρώπους της).

Πρωτοπόρησε ανοίγοντας δρόμους για τη δημοκρατική έκφραση και τις μορφές άμεσης δημοκρατίας, τη συμμετοχή των πολιτών και τον κοινωνικό έλεγχο.

Η «Διάβαση Πεζών» ήταν και παραμένει ένα σχολείο δημοκρατίας. Διδάσκει καθημερινά την δημοκρατία στα μέλη της και στους ανθρώπους που την παρακολουθούν στις δράσεις της.

Οι προσπάθειες αυτές έριξαν τους σπόρους της ελπίδας για την δημοκρατική πρόταση λειτουργίας του θεσμού εγγράφοντας υποθήκες για την αγωνιστική υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης στις Σέρρες. Οι σπόροι αυτοί πρέπει να καρπίσουν και η ελπίδα να γίνει πολιτική πράξη στις Σέρρες. Μετά από οκτώ (8) χρόνια πρωτοπόρας συλλογικής δράσης, αποτελεί απολύτως εφικτό στόχο, στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, η ανάληψη της ευθύνης άσκησης δημοτικής εξουσίας από τη «Διάβαση Πεζών».

Για την «Διάβαση Πεζών» και τους ανθρώπους που την συγκροτούν, η ΤΑ, ήταν πάντα μια συνεχής και καθημερινή πρόκληση, πέρα από εκλογικές ψηφοθηρικές μεθοδεύσεις και στοχεύσεις.

Εκείνο που χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ σήμερα, για την ανατροπή του αντιδημοκρατικού – μνημονιακού "Καλλικράτη", είναι ένα εμπνευσμένο δημοτικό κίνημα, ταυτισμένο με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην υπεράσπιση των δήμων ως φιλολαϊκών κοινωνικών φορέων.

Γιατί η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση δημοτικής πολιτικής μπορεί να εξασφαλίσει τη διαφάνεια, το ήθος και τον δημοκρατικό έλεγχο των τοπικών εξουσιών και να ανατρέπει τους συσχετισμούς που επέτρεπαν σε κλειστές ομάδες τη νομή της εξουσίας και του δημόσιου χρήματος.

Η «Διάβαση Πεζών» για να παραμείνει συνεπής και ειλικρινής και για να πείσει τους δημότες να στηρίξουν την πολιτική της (ανθρώπους και ψηφοδέλτια), θα πρέπει να συνδέσει την πρόταση της για την Αυτοδιοίκηση, με τις σημερινές πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας που δεν μπορεί παρά να έχει ως τελική στόχευση, την συνολική ανατροπή του σάπιου, διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος.

Εκείνοι που μέχρι πρόσφατα «έπιναν νερό» στο όνομα της «μεγαλειώδους μεταρρύθμισης» του μνημονιακού «Καλλικράτη» που την στήριξαν και την υπηρέτησαν πιστά, μέσα από θέσεις ευθύνης, δεν μπορούν να υπηρετήσουν σήμερα τις αντιλήψεις που ανέδειξε και υπερασπίστηκε η «Διάβαση Πεζών» στα οχτώ (8) χρόνια της λειτουργίας της.

Η χώρα και το πολιτικό σύστημα χρειάζεται ένα βαθύ πλαίσιο δομικών αλλαγών που θα κάνει ξανά τον πολίτη υπεύθυνο αλλά και θα τον φέρει στο κέντρο των αποφάσεων, με βάθεμα της δημοκρατίας και με δυνατότητα να παίρνουν αποφάσεις που αφορούν το μέλλον του τόπου τους και της τοπικής οικονομίας. 

Καλούμε τους Σερραίους/ες να στηρίξουν την πολιτική μας πρόταση και να συμμετάσχουν ενεργά στην λειτουργία και στις δράσεις της μοναδικής, μαζικής, αμεσοδημοκρατικής συλλογικότητας στις Σέρρες, τη «Διάβαση Πεζών».

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΤΡΩΝΗ

Η στρατηγική μας για τις εκλογές του 2014 και η εκλογή επικεφαλής της διάβασης πεζών ο οποίος ταυτόχρονα θα είναι και ο υποψήφιος δήμαρχος

Η «διάβαση πεζών» είναι μια δημοτική παράταξη, ανοιχτή σε οποιονδήποτε συμφωνεί με τις αρχές της και είναι διατεθειμένος με συνέπεια και ανιδιοτέλεια να τις υπηρετήσει.

Δεν έχει καμιά κομματική εξάρτηση, οι θέσεις και οι δράσεις της αποφασίζονται μέσα από την εσωτερική της λειτουργία και τη σχέση της με το σερραϊκό λαό που εκπροσωπεί, στον οποίο και μόνο λογοδοτεί.

Θεμελιώδης επιδίωξή μας είναι η οργάνωση, κινητοποίηση και συμμετοχή των κατοίκων του δήμου για κάθε τοπικό ή με τοπική έκφραση γενικότερο πρόβλημα.

Το γενικό πλαίσιο

Διανύουμε μια περίοδο όπου εκδηλώνεται μια γενικευμένη επίθεση από την τρόικα και τις πολιτικές δυνάμεις που την υπηρετούν ενάντια στο λαό σε όλα τα μέτωπα, που επιδεινώνει ραγδαία τη ζωή του χωρίς τέλος.

Η παράταξή μας συμμετέχει ή στηρίζει, ανάλογα με τις δυνάμεις της και το χαρακτήρα της ως δημοτικής, κάθε πραγματική αντίσταση στην πολιτική αυτή.

Το πλαίσιο στην τοπική αυτοδιοίκηση

Η κατάσταση είναι ήδη πολύ άσχημη και η κυβερνητική πολιτική για την αυτοδιοίκηση, με τις δεσμεύσεις μάλιστα που προβλέπονται στα διάφορα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, έρχεται να την επιδεινώσει εξαιρετικά.

Επιδιώκει την πλήρη μετατροπή των δήμων σε όργανα εφαρμογής μιας πολιτικής που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στο λαό.

Ο νόμος γνωστός ως Καλλικράτης, συμβολίζει και ενσαρκώνει αυτή την πολιτική στις σύγχρονες συνθήκες, αποτελεί συστατικό κομμάτι της γενικότερης επίθεσης που σημειώνω παραπάνω και γι’ αυτό την αντιπαλεύουμε.

Η προσαρμογή της αυτοδιοίκησης μέσα από τον Καλλικράτη αποτέλεσε το ιδανικότερο εργαλείο για την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής.

Συνεπώς ο αγώνας μας ως «διάβαση πεζών» και το τονίζω ιδιαίτερα είναι ταυτόχρονα:

- Αντιμνημονιακός

- Αντικαλλικρατικός- Αντι- δημαρχοκεντρικός. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό θα ενισχυθεί

ακόμα περισσότερο αν υλοποιηθεί ο νέος νόμος που συζητά η κυβέρνηση

Και δεν είμαστε κατά του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ και κατά του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ έτσι λόγω κάποιας ιδεοληψίας, αλλά επειδή το Μνημόνιο και ο Καλλικράτης κατέστρεψαν και καταστρέφουν εκτός όλων των άλλων και την τοπική αυτοδιοίκηση, στα πλαίσια της οποίας εμείς δρούμε. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να το αναλύσω περαιτέρω.

Τα άμεσα αιτήματά μας είναι:

1. Καμία οπισθοχώρηση από την ήδη άσχημη κατάσταση που υπήρχε σε σχέση με την χρηματοδότηση των δήμων από το κράτος μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2009.

Να επιστραφούν στους δήμους οι πόροι που τους αφαιρέθηκαν από τότε, συμπεριλαμβανομένων και των παρακρατημένων.

Για όλες τις νέες αρμοδιότητες των δήμων να εξασφαλιστεί η σταθερή χρηματοδότησή τους.

2. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων δεν έχει μόνο την οικονομική της διάσταση.

Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο για τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι δημόσιες πολιτικές για την ενίσχυση των ανισοτήτων από δήμο σε δήμο ή από περιφέρεια σε περιφέρεια ή για την παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Στα ειδικότερα ζητήματα που αφορούν στο δήμο Σερρών και στην παράταξή μας

Πιστεύω ότι αν και με αρκετές δυσκολίες, ισορροπούμε εξαιρετικά ανάμεσα στο τελείως και σίγουρα υποκριτικό απολίτικο σκεπτικό κάποιων παρατάξεων από τη μια μεριά, πως τάχα τα δημοτικά σχήματα δεν έχουν καμία σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή ενώ από την άλλη έχουμε τη Λαϊκή Συσπείρωση που λειτουργεί ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ στο δημοτικό συμβούλιο.

Εμείς ναι μεν παίρνουμε θέση στα μεγάλα και ουσιαστικά πολιτικά προβλήματα, όμως δεν εγκαταλείπουμε την καθημερινότητα των πολιτών από το παγκάκι της γειτονιάς, το φρεάτιο στο δρόμο, τις λακκούβες και τους πεζοδρόμους, το δημοτικό αναψυκτήριο και όχι μόνον. Έχουμε όραμα και συγκεκριμένους στόχους για το δήμο μας. Από τα στρατόπεδα, τους ελεύθερους χώρους και το Κεντρικό Πάρκο ως τη διαχείριση των απορριμμάτων και τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού.

Είναι προφανές φίλες και φίλοι, ότι αυτό που φάνταζε ως πριν από λίγο καιρό απραγματοποίητο σήμερα θα πρέπει να θεωρείται απολύτως εφικτό και ρεαλιστικό, ανεξάρτητα και από τις δικές μας επιθυμίες, φόβους ή αναστολές.

Γι’ αυτό πρέπει και οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για το ενδεχόμενο ανάληψης της δημοτικής αρχής.

Μπορούμε να διεκδικήσουμε το δήμο;

Η απάντηση είναι ναι, αλλά με πολλή και συντονισμένη δουλειά, γιατί η «διάβαση πεζών» όχι μόνο δεν έχασε την κινηματική και ριζοσπαστική φυσιογνωμία της αλλά παραμέλησε τελείως την άλλη διάσταση που οφείλει να έχει και η οποία επιβάλλεται από τη φύση της ως δημοτικής κίνησης, δηλαδή την εκλογική.

Αλλιώς ας μετατρέψουμε την δημοτική μας κίνηση σε ένα κλειστό κλαμπ ή σε λέσχη συζητήσεων ή σε πολιτιστικό σύλλογο για να έχουμε και ξεκάθαρες σχέσεις μεταξύ μας.

Πρέπει επίσης να χαράξουμε μία στρατηγική των σχέσεών μας με τις άλλες παρατάξεις τώρα και στο μέλλον, είτε είμαστε στη συμπολίτευση είτε στην αντιπολίτευση.

Να ανοίξουμε τώρα ή στο μέλλον μία συζήτηση επίσης με όλες τις παρατάξεις ή με όσες θα θελήσουν να συμμετάσχουν για δύο – τρία πολύ σοβαρά ζητήματα για τα οποία θεωρούμε ότι μπορεί να υπάρξει μία συμφωνία μιας και δεν είναι αμιγώς κομματικά – ιδεολογικά, όπως το Κυκλοφοριακό, το Πράσινο, η αξιοποίηση του Λαϊλιά κλπ.

Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να λειτουργήσουν οι θεματικές επιτροπές ακόμα καλύτερα όσες λειτουργούν ή να αρχίσουν τη λειτουργία τους κάποιες που υπολειτουργούν τελείως.

Υπενθυμίζω ότι θεματικές ομάδες είναι οι παρακάτω, τις οποίες μπορούμε να διευρύνουμε ακόμα και σήμερα από αυτήν τη συνέλευση.

1. ΝΕΡΟ, ΔΕΥΑΣ

2. Διαχείριση σκουπιδιών

3. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

4. ΚΕΔΗΣ , ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

5. Πεζόδρομοι, κυκλοφοριακό, ποδήλατο

6. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΙΟ

7. Ευρωπαϊκά Προγράμματα

8. ΔΗΠΕΘΕ

9. Οικονομικά Διάβασης

10. Ηλεκτρονική Υποστήριξη

11. Παρακολούθηση Δημοτικών Συμβουλίων

12. Επιτροπή διεύρυνσης της «διάβασης πεζών»

Πρέπει να περάσουμε πλέον στην ανάδειξη των προτάσεών μας

Ενδεικτικά έχουμε αποφασίσει:

Άξονες προγράμματος / Επεξεργασία Θέσεων για τις εκλογές

• Ανάπτυξη Σερρών

• Ανάπτυξη Περιφέρειας

• Ποιότητα Ζωής

• Πολιτισμός

• Ευρωπαϊκά Προγράμματα

Στόχος: Η ανάδειξη των κεντρικών θέσεων της «διάβασης πεζών» για το Δήμο Σερρών, με έμφαση στη σαφή διατύπωση και αποτελεσματική προβολή τους, για να αποδείξουμε αυτό που κάνουμε από την πρώτη στιγμή. Ότι δεν είμαστε μόνο μία παράταξη της στείρας καταγγελίας, αλλά έχουμε σπουδαίες και ουσιαστικές προτάσεις, πολλές από τις οποίες πέρασαν στον κόσμο χωρίς να είμαστε δημοτική αρχή, όπως είναι τα στρατόπεδα και οι πεζόδρομοι.

Διαδικασία: Η επεξεργασία των θέσεων θα γίνεται στις συνελεύσεις της Τρίτης. Η συζήτηση για τον κάθε άξονα θα γίνεται ξεχωριστά και μόνο αφού έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία και η προβολή του προηγούμενου.

Χρόνος: Η προβολή των θέσεων για κάθε άξονα θα ορίζεται κάθε φορά στη συνέλευση.

Πιστεύω ότι όποιος κι αν εκλεγεί σήμερα επικεφαλής και υποψήφιος δήμαρχος θα υλοποιήσει τις αποφάσεις, τις θέσεις και συνολικά το πρόγραμμα που έχει διαμορφώσει και επεξεργάζεται συνεχώς η «διάβαση πεζών» στα 8 χρόνια της παρουσίας της.

Θέλω να πω, ότι δεν είναι σωστό πως ο κάθε υποψήφιος παρουσιάζει τη δική πολιτική πλατφόρμα και ανάλογα πρέπει να ψηφίσουν τα μέλη και οι φίλοι της κίνησης.

Όχι αυτό είναι απολύτως λανθασμένο. Είναι όλοι οι υποψήφιοι υποχρεωμένοι να υλοποιήσουν τις συλλογικές αποφάσεις που πάρθηκαν και αυτές που θα λαμβάνονται στο μέλλον.

Η διαφορά έγκειται στο εξής:

Με ποια στρατηγική και ποια πρόσωπα ο κάθε επικεφαλής θα υλοποιήσει αυτές τις αποφάσεις.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο η αντίληψη και πρότασή μου είναι ότι πρέπει να γίνει ένα σοβαρό και μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία, κάτι που προβλέπεται και στην Ιδρυτική μας Διακήρυξη αλλά δυστυχώς κάποιοι είτε το ξεχνάνε είτε αδυνατούν να το κάνουν πράξη.

Θεωρώ επίσης ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή και έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να το πετύχουμε. Δεν θα αποκλείσουμε κανέναν έντιμο πολίτη όπου κι αν ανήκει, εκτός από τα φθαρμένα πρόσωπα του παρελθόντος που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν εμπλακεί όλα τα προηγούμενα χρόνια στην Τοπικής Αυτοδιοίκηση.

Μία παράταξη κλειστή η οποία θα ζητά από όποιον πολίτη θέλει να συμμετέχει στη «διάβαση πεζών» υπογραφή καταδίκης του καπιταλισμού, δεν έχει νόημα κατά την άποψή μου.

Μία παράταξη η οποία θέλει να εκλέξει δύο δημοτικούς συμβούλους, υπό αυτές τις συνθήκες και με τόση δουλειά που έχουμε κάνει εδώ και οκτώ χρόνια, αδικεί πρώτα από όλα τον εαυτό της.

Η ανταγωνιστική προς τη δική μου υποψηφιότητα είναι πρόταση ήττας, κάτι βέβαια που ομολογείται στην εισήγησή της.

Αποτέλεσμα ;

- Παρά τις αμέτρητες επαναλήψεις κατά του Μνημονίου και του Καλλικράτη, η πρόταση αυτή οδηγεί αντικειμενικά απευθείας σε μνημονιακό και υπέρμαχο του καλλικράτη δήμαρχο.

- Η ανταγωνιστική προς τη δική μου πρόταση αφήνει τελείως ελεύθερο το πεδίο στους Αγγελίδη, Φωτιάδη και Μηλίδη.

Επαναλαμβάνω ακόμα μία φορά δύο βασικά σημεία της Ιδρυτικής μας Διακήρυξης και πείτε μου πόσους χωράει η «διάβαση πεζών». Χωράει άραγε όσους ένας κομματικός σχηματισμός ή πολλούς περισσότερους όταν αναφέρει ότι:

«Η Δημοτική μας Κίνηση είναι αντίθετη στις λογικές της κομματικής καταγραφής και χωρίς να παραγνωρίζει τη γενικότερη πολιτική σημασία των αυτοδιοικητικών εκλογών, που βέβαια δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στο δικομματικό ανταγωνισμό, θεωρεί ότι βασικό αντικείμενο είναι τα προβλήματα και το μέλλον της πόλης μας.

Η δημιουργία και η εδραίωση αυτής της Κίνησης περνάει μέσα από το δρόμο της πλατιάς συσπείρωσης όλων των πολιτών που νοιάζονται για μια καλύτερη γειτονιά, για μια καλύτερη πόλη. Η Κίνηση αυτή είναι ανοιχτή σε όλες τις συλλογικότητες, τις οργανωμένες δυνάμεις αλλά και σε κάθε πολίτη ξεχωριστά, που θεωρούν την Ιδρυτική Διακήρυξη ως βάση διαλόγου, στις οποίες και απευθύνει πρόσκληση για συζήτηση και ενωτική δράση.»

Εγώ με αυτά τα αυτονόητα συνέδεσα την παρουσία μου με τη «διάβαση πεζών» δηλαδή ότι η Ιδρυτική Διακήρυξη είναι βάση διαλόγου, και όχι αποδοχή της αυτούσια από όσους θέλουν να συμμετέχουν.

Τι σημαίνουν λοιπόν αυτά;

Σημαίνουν ότι πρέπει η «διάβαση πεζών» να διατηρήσει την πολιτική της αυτοτέλεια, την οποία πιστεύω ότι διασφαλίσαμε μέχρι και σήμερα.

Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να αρνηθούμε την προσέγγιση, και να σας πω την αλήθεια, εγώ δεν περίμενα ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα υπάρχει από τόσους πολίτες η διάθεση προσέγγισης της «διάβασης πεζών».

Δεν πρέπει λοιπόν να αρνηθούμε κάτι το οποίο στα κείμενά μας επιδιώκουμε.

Και όχι μόνο στα κείμενά μας.

Με κάθε ευκαιρία δεν λέμε ότι θέλουμε τη συμμετοχή όλων των πολιτών;

Επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη τη σοβαρή πιθανότητα εφαρμογής του νέου εκλογικού συστήματος. Πέρα από την όποια καταδίκη αυτού του συστήματος δυστυχώς πρέπει να αναπροσαρμόσουμε την τακτική μας.

Τον ισχυρισμό ότι πρέπει να απεγκλωβιστεί η Αυτοδιοίκηση από τον ασφυκτικό κομματικό εναγκαλισμό προβάλλει η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει το νέο εκλογικό σύστημα που διαρρέει πως θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές της ΤΑ. Το σύστημα προβλέπει ξεχωριστή λίστα υποψηφίων δημάρχων και ξεχωριστή λίστα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζει η κυβέρνηση, οι πολίτες θα μπορούν να επιλέγουν τους πιο άξιους, χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις.

Είναι προφανές ότι προσπαθούν να αποπολιτικοποιήσουν τελείως τις δημοτικές εκλογές, για να μη γίνει σαφής η ήττα των κυβερνητικών υποψηφίων.

Το νέο σύστημα δεν βοηθά να λειτουργήσει στην εκλογική διαδικασία η δυναμική της παράταξης.

Δυστυχώς ξανατονίζω θα παίξει πιο σημαντικό ρόλο η προσωπική προβολή, η διεισδυτικότητα του κάθε υποψηφίου δημοτικού συμβούλου, η αναγνωρισιμότητα και η δουλειά που θα κάνει σε όλη την προεκλογική περίοδο.

Εντύπωσή μου είναι ότι σε αυτά ξεκινάμε από μειονεκτική θέση, γιατί οι διάφοροι παράγοντες και παραγοντίσκοι υπερτερούν.

Πρέπει λοιπόν να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε τα όποια μειονεκτήματά μας σε αυτούς τους τομείς.

Στο επίπεδο των υποψηφίων δημάρχων το νέο σύστημα πιστεύω ότι μας ευνοεί, διότι θα κατέβουν πολλοί υποψήφιοι και θα διασπαστούν οι δυνάμεις τους.

Σήμερα μπορούν να ακουστούν σκέψεις και προτάσεις από όλους τους συμμετέχοντες. Ελπίζουμε ότι αυτοί που θα τις διατυπώσουν θα προσέλθουν στις διαδικασίες της «διάβασης» για να συμβάλουν στην υλοποίησή τους. Σε κάθε περίπτωση όμως όλες οι σκέψεις, απόψεις και προτάσεις θα ληφθούν υπόψη από την παράταξη.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΠΟΪΚΟΥ

1. Η ΔΠ είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα κίνηση πολιτών με καθημερινή παρουσία και δράση. Βασικός στόχος της δράσης αυτής είναι η αφύπνιση και ενεργοποίηση της έννοιας του πολίτη, πρώτα στα μέλη της και, στη συνέχεια, στον κατά το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό συμπολιτών μας, μέσα στο πλαίσιο, ασφαλώς, των ιδρυτικών μας αρχών και των βασικών θέσεων που διαμορφώθηκαν στην οκτάχρονη λειτουργία μας. Αυτός είναι ο αγώνας μας. Αυτή και η αγωνία μας.

2. Η συμμετοχή μας στις εκάστοτε δημοτικές εκλογές δεν αποτελεί εκ των προτέρων δεδομένο και θέσφατο, αλλά αποφασίζεται από τη συνέλευση των μελών κάθε φορά συνεκτιμώντας:α) Κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα (αντικειμενικός παράγοντας) β) Δυνατότητες (οργανωτικές –υποκειμενικές) της κίνησης (υποκειμενικός παράγοντας)

3. Η ως τώρα πορεία μας μάς έχει οδηγήσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο συνοχής, αυτοεκτίμησης και αποτελεσματικότητας και έχει καθιερώσει τη ΔΠ στη συνείδηση των συμπολιτών μας σαν μια δημοτική κίνηση με αρχές και αγωνιστική συνέπεια. Η δημιουργία και λειτουργία ιδιαίτερα του στεκιού μας έδωσε νέα ώθηση και δύναμη σε όλους μας. Το στέκι μας είναι ένα εργαστήρι πολιτισμικής και πολιτικής ζύμωσης και όσμωσης, ένας τόπος που δίνει ευκαιρία συνεύρεσης σε ανθρώπους οι πορείες των οποίων θα ήταν, ενδεχομένως, κοινωνικά ασύμπτωτες. Και ως τέτοιο πρέπει να το διαφυλάξουμε και να το κρατήσουμε ανοιχτό στην κοινωνία.

4. Όμως, η κατάκτηση της συμμετοχικής λογικής –στο πλαίσιο πάντα των αρχών και θέσεών μας και όχι της λογικής της ανάθεσης- δεν έχει εδραιωθεί επαρκώς. Και δεν αναφέρομαι εδώ στο ευρύτερο πλαίσιο των συμπολιτών μας –όπου όλοι ψάχνουν τον «καλό και νοικοκύρη δήμαρχο» για να του αναθέσουν να βάλει τάξη στη ζωή μας- αλλά σ’ εμάς τους ίδιους. Εύκολα «γλιστράμε» προς την κατεύθυνση καθιέρωσης-παγίωσης κάποιων προσώπων μεταξύ μας ως «καταλληλότερων», είτε για τη θέση του δημοτικού συμβούλου είτε για τη θέση του επικεφαλής. Και εμμένουμε σε αυτό με ζήλο. Ας αναλογιστούμε μόνο την έκπληξη και άποψη –καλοπροαίρετη και γνήσια, ακριβώς όμως γι’ αυτό δύσκολη στην αλλαγή της- αρκετών από εμάς όταν τέθηκε, στη συνεδρίαση της 3ης-9-13, το ζήτημα του επικεφαλής. Τότε η βασική επιχειρηματολογία αρκετών κινήθηκε στη λογική του «τι θα πει ο κόσμος και τα κανάλια». Διατυπώθηκε μάλιστα και το ερώτημα: αφού έχουμε βρει το (όποιο) «άλογο κούρσας», γιατί ξαναθέτουμε το ζήτημα του επικεφαλής; Διακηρυγμένος όμως στόχος της ΔΠ είναι η διάνοιξη νέων μονοπατιών και δρόμων, κόντρα στον «κόσμο», στα κανάλια και σε «καθεστωτικές» αντιλήψεις. Σε αυτό ακριβώς έγκειται η πραγματική δύναμη και η ριζοσπαστικότητα της «Διάβασης Πεζών». (Βασική, άλλωστε, λειτουργία των καναλιών είναι το ότι αναπαράγουν και ανατροφοδοτούν τη μέση αντίληψη του κόσμου).Το κυρίαρχο, συνεπώς, ζήτημα δεν είναι τι θα σκεφτεί και τι θα πει ο κόσμος για τη ΔΠ, αλλά πρωτίστως τι σκέφτεται η ίδια για τον εαυτό της και πώς λειτουργεί. Τουλάχιστον σε επίπεδο αρχών, θέσεων και βασικών προγραμματικών στόχων. Όσο για την άποψη περί «αλόγων κούρσας» είναι η πιο αυθεντική ίσως διατύπωση της λογικής της ανάθεσης. Γιατί η συνήθης σχέση με ένα άλογο κούρσας είναι αυτή του θεατή, που έχει ποντάρει πάνω του και το ζητωκραυγάζει στην κερκίδα για να τερματίσει πρώτο.

5. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και το εξής: κάθε φορά που μιλάμε και επιζητούμε την «αποτελεσματικότητα», πρέπει να θέτουμε και τις ορίζουσές της, καθώς, επίσης, και – κυρίως αυτό- το «ως προς τι;» αυτής της «αποτελεσματικότητας». Γιατί άλλο είναι να επιζητείς τους προσφορότερους τρόπους και τα καταλληλότερα πρόσωπα που θα λειτουργήσουν στο πλαίσιο της ανάθεσης και άλλο –διαμετρικά αντίθετο- στο πλαίσιο της συμμετοχής.

6. Η ΔΠ θα συμμετάσχει, πρέπει να συμμετάσχει, στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, ρίχνοντας στη μάχη όλες τις δυνάμεις της, στις οποίες, ωστόσο –και αυτό πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές- δεν μπορούν, για λόγους αρχής, να συμπεριλαμβάνονται πρόσωπα που υπηρέτησαν τόσα χρόνια το χώρο του δικομματισμού (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), που προώθησαν τις πολιτικές του τεμαχίσματος της πολιτικής θεωρίας και πράξης (κατάργηση της θεμελιώδους διάκρισης μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού χώρου), τις εργολαβικές λογικές της ιδιωτικοποίησης (ΣΔΙΤ ή «αυτοχρηματοδότηση», παλαιότερα), που υποδέχτηκαν ενθουσιωδώς την έλευση του «Καλλικράτη» (Μνημόνια στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, με τη λαιμητόμο του Οικονομικού Παρατηρητηρίου έτοιμη ανά πάσα ώρα και στιγμή να επιτελέσει το έργο της) και τώρα, όψιμα και υστερόβουλα ως επί το πλείστον, τον «καταγγέλλουν» (;;). (Όσοι το κάνουν και αυτό.)[Υπενθυμίζω παρενθετικά εδώ ότι με τον «Καλλικράτη» ανατέθηκαν στους Δήμους 240 νέες αρμοδιότητες χωρίς μεταφορά και των αντίστοιχων απαραίτητων οικονομικών πόρων. Ακόμη όμως και από αυτούς τους θεσμοθετημένους πόρους έχει περικοπεί ως τώρα το 60%, ενώ σχεδιάζονται νέες περικοπές τάξης άνω του 20%! Δεν πρόκειται απλώς για δυσλειτουργία ή υπολειτουργία της Τ.Α., αλλά για εγκατάλειψη και ασφυξία.]Δεν μπορούν, ακόμη, να συμπεριλαμβάνονται δυνάμεις και πρόσωπα που έμπρακτα και φανερά ενστερνίζονται εθνοθρησκοληπτικές - πατριδοκάπηλες λογικές και πρακτικές, λογικές μισαλλοδοξίας, ξενοφοβίας, ρατσισμού και οποιασδήποτε διάκρισης φύλου, θρησκεύματος, καταγωγής ή σεξουαλικού προσανατολισμού. (Αντίθεση της ΔΠ σε κάθε μορφή κοινωνικού αποκλεισμού) Η αντίθεση, επίσης, της ΔΠ και η καταδίκη της ιδεολογίας και των πρακτικών που χρησιμοποιεί η ναζιστική οργάνωση-συμμορία της Χρυσής Αυγής είναι γενική και απόλυτη. (Αντιφασιστικός χαρακτήρας της ΔΠ)Το ζήτημα, συνεπώς, σχετικά με τη συμμετοχή των συμπολιτών μας στις διαδικασίες, δράσεις και λειτουργία της ΔΠ, δε συνίσταται στο αν η ΔΠ (θα) είναι «κλειστή» ή «ανοιχτή» στην κοινωνία, όπως τεχνηέντως ή απερίσκεπτα παρουσιάζεται. Η ΔΠ είναι ντε φάκτο ανοιχτή στην κοινωνία. Το ζήτημα είναι οι αρχές, οι θέσεις και το λειτουργικό πλαίσιο που τη διέπουν. Ολα αυτά τα θεμελιώδη στοιχεία, τα οποία προσδιορίζουν με σαφήνεια το ιδεολογικό – πολιτικό της στίγμα μέσα στην κοινωνία. Όλοι και όλες πρέπει να γνωρίζουν -δίχως τίποτα να αποκρύπτεται και χωρίς να υφίστανται απαγορευμένες λέξεις και συζητήσεις, που τόσο μας ταλαιπωρούν- ποια ακριβώς είναι και τι επιδιώκει η ΔΠ. Και όταν λέω «όλοι και όλες» εννοώ «όλοι και όλες». Και όσοι/ες είμαστε ήδη μέλη της ΔΠ και όσοι/ες ενδιαφέρονται να ενταχθούν και να συμμετάσχουν.Και επ’ αυτού το βασικό δίλημμα δεν είναι το: κλειστή ή ανοιχτή αλλά το: συμμετοχή (βάσει, πάντα, των αρχών και θέσεων) ή ανάθεση στους «επαΐοντες» και τους «καταλληλότερους».Σημείωση (παρενθετικά): Αν αντιστρέψουμε όλα τα παραπάνω «δεν», μας δίνεται το θετικό κοινωνικό – αγωνιστικό πρόσημο των όρων «αριστερά» ή «αριστερή

κίνηση» (βλέπε Ιδρυτική μας Διακήρυξη). Γιατί στο αυτοδιοικητικό πεδίο «αριστερά» σημαίνει κοινωνική, κατά πρώτο λόγο, κινηματική δύναμη, που αγωνίζεται για την επέκταση και εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών, που αντιστέκεται στην ισοπέδωση του δημόσιου χώρου υπέρ του ιδιωτικού και στη μετατροπή της κοινωνίας των ανθρώπων σε αρένα αποθηριωμένων μονομάχων (θεωρητική σύλληψη και ανατριχιαστική εφαρμογή του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, μέσω Μνημονίων, ληστρικών Δανειακών Συμβάσεων, «Καλλικράτη», κυβερνητικών πράξεων «νομοθετικού περιεχομένου» κ.ά.).

7. Αυτό είναι το καίριο προς απάντηση ερώτημαΗ ΔΠ επιζητεί και ενισχύει τη συνεργασία κοινωνικών δυνάμεων και προσώπων που:α) β) γ)Αγωνίζονται με συνέπεια και συνέχεια για τη διάσωση – διαφύλαξη του δημόσιου χώρου (με την ευρύτερη έννοια του όρου) απέναντι στην επέλαση του ιδιωτικού και την προστασία του περιβάλλοντος (φυσικού και ανθρωπογενούς).Παλεύουν για την εδραίωση – ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, ιδίως δε των αυτοδιοικητικών, πραγματώνοντας καθημερινά την έννοια του ενεργού πολίτη.Υπηρετούν και προωθούν εμπράκτως λογικές άμεσης δημοκρατίας, όπου όλα συζητιούνται και αποφασίζονται, χωρίς παγίωση τακτικών που τείνουν στηνκαθιέρωση «ειδικών» ή «καταλληλότερων» προσώπων για οποιαδήποτε

8. Από τα παραπάνω εκτεθέντα προκύπτουν, κατά τη γνώμη μου, τα εξής πρακτικά συμπεράσματα:α) Στην παρούσα κοινωνική – πολιτική συγκυρία, θεωρώ πως το επίπεδο των υποκειμενικών μας δυνατοτήτων (της ΔΠ) δε μας επιτρέπει να θέτουμε ζήτημαδιεκδίκησης – ανάληψης της δημοτικής εξουσίας. β) Η αγωνία μας να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα (ανάδειξη της ΔΠ σεδημοτική αρχή) έχει αρχίσει να ασκεί επάνω μας τεράστια αγχωτική πίεση, στην οποία θεωρώ πως δε θα μπορέσουμε να αντέξουμε. Αυτό, σε συνδυασμό με το μικρό αριθμό πραγματικών και ουσιαστικών διαθεσιμοτήτων (στο πλαίσιο της συμμετοχής και όχι της ανάθεσης, όπως αναλύσαμε), μας σπρώχνει σιγά σιγά και ασύνειδα σε λογικές και πρακτικές τις οποίες εμείς, βάσει των αρχών μας, υποτίθεται πως αντιπαλεύουμε.γ) Στόχος στις επερχόμενες εκλογές (πρέπει να) είναι η ανάδειξη ικανού αριθμού δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι με την παρουσία και τη στάση τους, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, θα πολλαπλασιάσουν τη δύναμη (επιδραστικότητα προς την κατεύθυνση ανατροπής – αλλαγής συνειδήσεων και πρακτικών) της ΔΠ, μέσα στην κοινωνία πρωτίστως, και θα ενισχύσουν την πολιτική της αύρα.δ)θέση ευθύνης ή λειτουργίας. (άμεσος έλεγχος - εναλλαγή προσώπων σεθέσεις ευθύνης)Αντιτίθενται και οργανώνουν, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους και στο πεδίο δράσης τους, την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών (ιδιωτικοποίησης των πάντων και διάλυσης εργασιακών σχέσεων και κοινωνίας), έτσι όπως αυτές προωθούνται και εφαρμόζονται στο πλαίσιο του «Καλλικράτη» και των εφαρμοστικών του απολήξεων πάνω στο σώμα των τοπικών κοινωνιών.Επιζητούμε όλοι και όλες μας η ΔΠ να αποτελέσει δύναμη ανατροπής και διαμόρφωσης ριζοσπαστικά νέων πολιτικών – αυτοδιοικητικών δεδομένων. Θεωρούμε –και πολύ σωστά- ότι η ΔΠ αποτελεί σχολείο για όλους/ες μας. Σε αυτού του είδους, όμως, τα σχολεία δεν υφίστανται διακριτοί ρόλοι μεταξύ δασκάλων –

μαθητών. Όλοι και όλες μας είμαστε και γινόμαστε ταυτόχρονα και κάθε στιγμή δάσκαλοι και μαθητές.Μέσα μας φωλιάζει η αδυναμία (ροπή προς την ευκολία της ανάθεσης) Μέσα μας κρύβεται και η δύναμη (πάλη για την καθημερινή κατάκτηση της συμμετοχής)Επισημαίνω εδώ ότι η προώθηση και η καθημερινή πάλη για την πραγμάτωση του παραπάνω προτεινόμενου πλαισίου, παρά το ό,τι εκ πρώτης όψεως φαίνεται, είναι υπόθεση δυσκολότερη από το στόχο της «κατάληψης» της δημοτικής αρχής με μια προεκλογικού τύπου (άρον άρον) διεύρυνση της ΔΠ και στο πλαίσιο του «όλοι οι καλοί και έντιμοι χωράνε στη ΔΠ». Γιατί αυτό («οι καλοί και έντιμοι») είναι ένα από τα ελάχιστα προαπαιτούμενα. Δεν είναι, ωστόσο, σε καμιά περίπτωση ικανό να ανατρέψει από μόνο του τα ζοφερά και καταθλιπτικά δεδομένα της σημερινής κατάστασης στο χώρο της αυτοδιοίκησης (που είναι πιστά αντίγραφα αυτών της κεντρικής πολιτικής σκηνής και καθορίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από αυτά).Και στην περίπτωσή μας δεν ισχύει ασφαλώς το: «Ας ξεκινήσουμε με τους καλούς και τίμιους και στο δρόμο θα βρούμε τα υπόλοιπα». Οι «καλοί και τίμιοι» πρέπει εκ των προτέρων να γνωρίζουν σε ποιο δρόμο πρόκειται να πορευτούν ή, ορθότερα, ποιο δρόμο οφείλουν οι ίδιοι να ανοίξουν, μέσα από καθημερινές μικρές ή μεγάλες συγκρούσεις και ανατροπές, οι οποίες (συγκρούσεις και ανατροπές) αφορούν πρωτίστως σε παγιωμένες, «καθιερωμένες» αντιλήψεις που κατοικοεδρεύουν και μέσα μας.Αυτό που αντιμετωπίζουμε δεν έχει προηγούμενο στη μεταπολεμική ιστορία της πατρίδας μας. Η θηλιά των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων σφίγγεται ολοένα και περισσότερο στον τράχηλο των Ελλήνων εργαζόμενων και ανέργων, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των πολιτικών της τρόικα (ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ) και της συγκυβέρνησης ΝΔ -ΠΑΣΟΚ.Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς τους, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης καλούνται να μετατραπούν σε ένα είδος τοπικών ΤΑΙΠΕΔ, σε κάτι που θα μοιάζει με διευρυμένο ΚΕΠ μάλλον, παρά με πρωτοβάθμιο θεσμό αυτοδιοίκησης. Ξεπούλημα της δημοτικής περιουσίας, ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών (π.χ. νερό – καθαριότητα), απολύσεις εργαζομένων, εργολαβίες, μετατροπή των Δήμων σε εισπρακτικούς μηχανισμούς των ιδιωτικών εταιρειών ή κοινοπραξιών που (θα) κάνουν κουμάντο στις ζωές μας. Όλα αυτά έχουν πλέον καταστήσει εντελώς δυσδιάκριτο (ή και ανύπαρκτο ακόμη) το όριο μεταξύ κεντρικής πολιτικής σκηνής και τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν υπάρχει σήμερα σχεδόν τίποτε που να είναι καθαρά και μόνο αυτοδιοικητικό, δίχως να παραπέμπει άμεσα σε κεντρικές πολιτικές επιλογές και αποφάσεις.Κανείς, λοιπόν, δε δικαιούται σήμερα να (εκ)δηλώνει ενδιαφέρον για την τοπική αυτοδιοίκηση αποκρύπτοντας τη βασική πολιτική – κομματική του τοποθέτηση, με στόχο την προσέλκυση μελών ή ψηφοφόρων (στο επικίνδυνα ομιχλώδες τοπίο του ΔΗΘΕΝ «δίχως κόμματα και χρώματα»). Ιδίως δε όταν αυτοί οι τελευταίοι –οποία αντίφασις! – έχουν θητεύσει για δεκαετίες στα δύο κόμματα εξουσίας (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), προωθώντας πολιτικές που, αν μη τι άλλο, εξώθησαν τη χώρα στην κρίση, στα μνημόνια, στην κηδεμονία της παγκόσμιας τραπεζοκρατίας, στην εξάχνωση της δημοκρατίας και των θεσμών της, στην πολτοποίηση της όποιας πολιτικής κουλτούρας του λαού μας και την εξαχρείωση των πολιτικών ηθών, στην πλήρη ανυποληψία της πολιτικής στα μάτια των πολιτών, στο σκοτεινό εργοτάξιο-στρατόπεδο της Χρυσής Αυγής.Και σαν να μη συμβαίνει τίποτε από όλα αυτά, οι πλέον «χρωματισμένοι/ες» και ανεξίτηλα βαμμένοι/ες, υστερόβουλα δηλώνουν πολιτική-κομματική ... αχρωματοψία! Ο δήμαρχός μας, ο κος Αγγελίδης, «ανεξάρτητος και ακομμάτιστος»,

κατά δήλωσή του, (δηλαδή ... «πέρα από κόμματα και χρώματα» κι αυτός!) πήγε, μαζί με άλλους 60 δημάρχους της χώρας, στη Νυρεμβέργη, για να περάσει από τα ταχύρυθμα σεμινάρια του εντεταλμένου της γερμανικής κυβέρνησης για την «ελληνογερμανική συνεργασία σε επίπεδο δήμων» Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ. Και επέστρεψε εξοπλισμένος με «νέα» τεχνογνωσία.Οι εργασίες των σεμιναρίων αυτών έγιναν υπό τη σκέπη του γενικού τίτλου – θέματος: «Η πολη του μελλοντος». Και περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Περί του μέλλοντός μας, του μέλλοντος των παιδιών μας και των εγγονών μας. Η απέναντι πλευρά περιγράφει τα σχέδιά της καθαρά και δίχως προσχήματα πλέον. Έτσι όπως αυτή «οραματίζεται» το μέλλον (μας).

Εμείς τι κάνουμε; ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ «ΔΙΑΒΑΣΗΣ ΠΕΖΩΝ»(Ζήτημα που θα τεθεί στο επόμενο, μετά τη συνέλευση, χρονικό διάστημα)Προς αποφυγή εντάσεων και δυσάρεστων καταστάσεων στο εσωτερικό της ΔΠ, οι οποίες προκαλούνται από την απουσία κανονιστικής αρχής στο ζήτημα «ποιοι και πότε δικαιούνται να αποφασίζουν – ψηφίζουν στις συνεδριάσεις και, κυρίως, στις συνελεύσεις» μας, προτείνω τα εξής:Αθανάσιος Μπόϊκος Οκτ 2013δικαίωμα απόφασης – ψήφου έχουν όσοι και όσες συμμετείχαν σε 3, 4 ή 5 τουλάχιστον προηγούμενες συνεδριάσεις [ο αριθμός είναι συζητήσιμος] της ΔΠ, έχουν αποδεχτεί τις ιδρυτικές μας αρχές, τις βασικές μας θέσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν κατά την ως τώρα πορεία μας, και θέλουν να ενταχθούν στο συλλογικό τρόπο λειτουργίας και δράσης μας.Προτείνω, ακόμη, ότι επικεφαλής και υποψήφιος δήμαρχος δεν πρέπει απαραιτήτως και σε κάθε περίσταση να ταυτίζονται σε ένα πρόσωπο. Και αυτό διότι, σε περίπτωση π.χ. εκλογικής συμμαχίας - συμπόρευσης της ΔΠ με άλλο ή άλλα σχήματα ή συλλογικότητες –αυτό είναι κάτι που, αν προκύψει ως δυνατότητα, το εκτιμούμε και το αποφασίζουμε σε συνέλευσή μας- το πρόσωπο του υποψήφιου δημάρχου πρέπει να είναι κοινής αποδοχής. Ενώ η επιλογή καθώς και ο τρόπος επιλογής του επικεφαλής της ΔΠ είναι ένα καθαρά εσωτερικό της ζήτημα.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΑΥΛΟΥ ΒΙΣΝΑ

Θέλω να θέσω υποψηφιότητα για Επικεφαλής της Διάβασης Πεζών για να δράσω πυροσβεστικά μέσα στη παράταξη. Πιστεύω πως μπορώ να βοηθήσω τόσο τη παράταξη όσο και τη πόλη μου.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΧΡΥΣΑΦΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Η σημερινή μου παρέμβαση είναι, θα έλεγα, η συμπίκνωση δύο άρθρων μου στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» σχετικά με τη τοπική αυτοδιοίκηση.

Σήμερα, αγαπητοί φίλοι, βρισκόμαστε «ενώπιος ενωπίω» με τις ευθύνες μας, ως δημοτική κίνηση, κίνημα. Τα πράγματα γίνονται αποφασιστικά πιο δύσκολα και πρέπει να κάνουμε τις επιλογές μας.

Η μία λύση, η εύκολη αλλά και επικίνδυνη θα έλεγα για κατοίκους-δημότες από εμάς, είναι να αναζητήσουμε ή ακόμη και να κατασκευάσουμε κάποιους παράγοντες που αντιτίθενται στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, να μείνουμε στον καταγγελτικό λόγο και μόνο για να αυτοϊκανοποιούμαστε με την εύκολη καταγγελτική ρητορεία, που δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά ένα «κλισέ» στασιμότητας στα πράγματα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η άλλη είναι όλοι εμείς να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να απαντήσουμε στην πρόκληση των καιρών, συμπορευόμενοι με τη διαφορετικότητα των απόψεών μας, για την προώθηση της διαφορετικότητας των απόψεών μας, για τη προώθηση των κοινωνικών δυνάμεων, στους χώρους υπεύθυνης άσκησης της εξουσίας.

Και σ’ αυτό η ευθύνη βαρύνει και τα κόμματα και τους κοινωνικούς φορείς και τον κάθε δημότη χωριστά.

Έτσι, αν τα κόμματα που ενδιαφέρονται για το θεσμό, πρώτον θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την Αυτοδιοίκηση πολιτικά και δεύτερον να κρατήσουν την Αυτοδιοίκηση, σαν λαϊκή εξουσία, αυτόνομη από τα κόμματα και την κεντρική εξουσία, αλλά ανοικτή και συνυπεύθυνη στα γενικότερα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά προβλήματα.

Η Αυτοδιοίκηση επίσης πρέπει να αποδείξει την ικανότητα και την ωριμότητά της και να βάλει την σφραγίδα της στις διαδικασίες της ΑΛΛΑΓΗΣ της ελληνικής κοινωνίας και να γίνει παράγοντας θεσμικός για την έξοδο από τη κρίση.

Θα πρέπει να πούμε ότι οι επικείμενες δημοτικές Αυτοδιοικητικές εκλογές θα πρέπει να δώσουν την ευκαιρία για μια άλλη ποιότητα Αυτοδιοίκησης που θα επιβεβαιώσει τις προσδοκίες για το ρόλο της.

΄Εχοντας υπόψη τη λειτουργία και το έργο της Διάβασης Πεζών ηια την επιτυχία αυτού του στόχου θεωρούμε σαν κύριους συντελεστές:

1. Την αξιοκρατική συγκρότηση των συνδιασμών με τα καλύτερα στελέχη που διαθέτει ο χώρος μας καθώς και από κάθε χώρο, πολιτικό, μαζικό, επιστημονικό.

2. Την επιστημονική επεξεργασία των προβλημάτων του θεσμού και του τόπου – Δήμου.

3. Τη δύνδεση του αιρετού σώματος με το Δημότη, σε μια διαδικασία πολύμορφης, ακηδεμόνευτης λαϊκής συμμετοχής, που θα προωθεί την άμεση Δημοκρατία και θα κάνει το Δημότη κοινωνό και γνώστη των προβλημάτων και συνυπεύθυνο για τη λύση τους και το Δήμο να λειτουργεί στα μέτρα του ανθρώπου και των αναγκών του – οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών.

Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι οι διαδικασίες της λαϊκής συμμετοχής είναι δύσκολη υπόθεση και θα απαιτήσει μακρά πορεία. Προϋποθέτει την αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης και την ανάλυψη από τον Δημότη-Πολίτη της «συλλογικής του ευθύνης» σε μια διαδικασία πολιτικοποίησής του, όπου το «ίδιον συμφέρον» θα εντάσσεται στο γενικότερο συμφέρον και η λύση του θα επιδιώκεται προς αυτή τη κατεύθυνση με τη συνείδηση και γνώση του συνολικού φάσματος των προβλημάτων της κοινωνίας σε επίπεδο τοπικό, περιφερειακό και εθνικό, και αυτό «έξω από τα τείχη» των στενών συντεχνιακών ή κομματικών συμφερόντων και της διανομής του εθνικού εισοδήματος.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι ο Δήμος όσες κοινωνικές παροχές και μέτρα αν πάρει δεν σημαίνει βέβαια ότι λύνει όλα τα προβλήματα. Οι δημότες φυσικά αναγνωρίζουν τις αρετές του πρασίνου, των παιδικών σταθμών, της συγκοινωνίας, των σχολείων, όμως δεν μπορούν να μην αναγνωρίζουν ότι παραμένουν οι ίδιες σχέσεις εργασίας και εξακολουθεί να υπάρχει η εκμετάλλευση. Όμως η ενεργοποίηση του δημότη από τη μεριά του δίνει τη δυνατότητα να κάνει τη ζωή του ανθρωπινώτερη, πιο άνετη και από την άλλη ωριμάζει την πολιτική του συνείδηση.

Μ’ αυτούς λοιπόν τους δύο σημαντικούς στόχους αγωνίζεται και θα αγωνίζεται η Δημοτική κίνηση Διάβαση Πεζών από τη θέση της Δημοτικής Αρχής-εξουσίας ή και απ’ αυτή της δημοτικής Αντιπολίτευσης.

Ανακεφαλαιώνοντας θα έλεγα ότι:

Πρώτο καθήκον είναι να μελετήσουμε τα τοπικά προβλήματα και να διαμορφώσουμε «νέα εργαλεία» και νέες δομές πολιτικής συμμετοχής και κινητοποίησης.

Για τη μαζικοποίηση του δημοτικού κινήματος της συμμετοχής θα βοηθήσει πολύ και ο αποσαφηνισμός των στόχων.

Η Διάβαση Πεζών είναι κάθετα αντίθετη σε κάθε σκέψη απολιτικοποίησης των Δημοτικών εκλογών. Γι’ αυτό είναι και αντίθετη στη σκέψη της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας για το νέο εκλογικό νόμο και την ανάδειξη Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων που αναγάγουν τα πάντα ως ζήτημα προσωπικών και μόνο ικανοτήτων.

Η επιτυχία του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν εξαρτάται τόσο από την κατασκευή ενός δρόμου-πεζοδρόμου, ενός χώρου πρασίνου, αλλά κυρίως από το εάν και κατά πόσον οι Δημοτικοί εκπρόσωποι μπορούν να μετατρέψουν το τεράστιο και αδιάφορο δημοτικό λαϊκό δυναμικό σε πρωταγωνιστές και δημιουργό μέσα στον χώρο και το χρόνο.

Η Διάβαση Πεζών θεωρεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση κύριο πολιτικό και όχι διοικητικό θεσμό και ότι είναι πρωταρχικής σημασίας η οργανική εξασφάλιση της συμμετοχής των κατοίκων στις επιλογές και την υλοποίησή τους και η δημιουργία προϋποθέσεων για ένα μαζικό κίνημα γύρω από τη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η Διάβαση Πεζών είναι υπέρ μιας αυτόνομης δημοκρατικής λειτουργίας των δημοτικών συμβουλίων, με την άμεση και ενεργό συμμετοχή των δημοτών που ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την ηλικία και το επάγγελμά τους, τους καλούμε και τους υποκινούμε να πάρουν θέση που τους ανήκει στις αποφάσεις, τροφοδοτώντας τους συνεχώς με την αναγκαία πληροφόρηση. Διασφαλίζουμε τα δικαιώματα όλων των δημοτικών συμβούλων ανεξαιρέτως. Γιατί η μεγάλη αλλαγή και στη τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να μη στηρίζεται στη πιο πλατιά συμμαχία

των κοινωνικών δυνάμεων. Για να γίνει αυτή η πολιτική η Διάβαση Πεζών προτείνει και θα αγωνιστεί για ένα Δημοτικό Συμβούλιο δημοκρατικό, αποφεύγοντας την τεχνιτή πόλωση μέσα σ’ αυτό, για να περάσει στον αληθινό πλουραλισμό, όπου θέση θα έχουν όλοι οι συνδιασμοί, παρατάξεις, σε ισότιμη βάση. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει μια διαλεκτική σχέση επικοινωνίας μεταξύ Δημοτικής Αρχής και συνδικάτων, αγροτικών συλλόγων, συνεταιρισμών, επαγγελματικών φορέων, δημοτικών κινημάτων, της νεολαίας κλπ.

Γι’ αυτό υπερασπίζουμε τα δικαιώματα του προσωπικού των δημοτικών υπηρεσιών και τους κάνουμε κοινωνούς στην επεξεργασία και εφαρμογή της Δημοτικής μας πολιτικής. Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στις κοινωνικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις των δημοτών μας, οι οποίες εκφράζουν την ενότητα των προβλημάτων των κατοίκων και αποτελούν στήριγμα αναντικατάστατο και πολύτιμο βοηθό στην επεξεργασία και υλοποίηση των αποφάσεων της δημοτικής αρχής, με πλήρη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας στη κρίση και στη δράση της. Θεωρούμε ότι οι κοινωνικές οργανώσεις αποτελούν καθοριστικό παράγοντα της όλης πολιτικής ζωής και της δημοκρατικής λειτουργίας της κοινωνίας.

Η Διάβαση Πεζών αγωνίζεται για τη δημιουργία διοικήσεων ικανών, αποτελεσματικών, τίμιων και σταθερών με βάση την αυτόνομη δημοκρατική διαλεκτική των συνελεύσεων, που εμείς θα ζητήσουμε να εκλεγούν και «άτυπα» ακόμα όργανα, συνοικιακά συμβούλια, και όχι τις προκατασκευασμένες σε κάποιο κέντρο πολιτικές λύσεις. Αυτή η δημοκρατική λειτουργία θα είναι η βάση για την ανάπτυξη της σύνδεσης των συμβουλίων με τον κόσμο, με τις δημοκρατικές οργανώσεις βάσης με τις μαζικές οργανώσεις.

Αγωνιζόμαστε για την αλλαγή σχέσεων ανάμεσα στα κεντρικά όργανα της κυβέρνησης, της περιφέρειας, της επαρχίας, τους δήμους. Για τη μεταφορά των μέσων για να μπορούν να γίνουν οι επενδύσεις που χρειάζονται, για να μπορούν να εφαρμοστούν τα τοπικά προγράμματα που βασίζονται στις τοπικές ανάγκες. Να λοιπόν γιατί είμαστε εναντίον του συγκεντρωτικού «Καλλικράτη».

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΒΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ

Θα ξεκινήσω λέγοντάς σας “ποιοι δεν είμαστε”.

Δεν είμαστε μια δημοτική κίνηση με κομματική ταμπέλα. Όπως δεν μου αρέσουν τα διλήμματα «μέσα ή έξω», «μαζί μας ή με τους άλλους» έτσι λοιπόν δεν συμμερίζομαι τη βεβαιότητα της διάκρισης «αριστερά ή δεξιά». Κι αυτό γιατί τόσο η αριστερά όσο και η δεξιά διακρίνονται από μια εσωτερική ανομοιογένεια.

Το βασικό για μένα ερώτημα είναι «ποιοι αποτελούμε το ‘εμείς’».

Εμείς είμαστε άνθρωποι με πολιτική σκέψη. Κάποιοι έχουμε παράλληλες πολιτικές ιδιότητες. Μέλη κομμάτων, υποστηρικτές πρωτοβουλιών, συμμετέχουμε σε παρατηρητήρια, κινήματα, οργανώσεις κλπ. Όταν όμως περνάμε την πόρτα της Διάβασης είμαστε Σερραίοι πολίτες με αυτοδιοικητικές ανησυχίες.

Συμμεριζόμαστε μια γενικότερη πολιτική αντίληψη κατά την οποία το κράτος πρέπει να είναι κοινωνικό, δικαίου, πρόνοιας και ρυθμιστής της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Συμμεριζόμαστε μια γενικότερη πολιτική αντίληψη που προωθεί τη συλλογικότητα και τις κοινωνικές συμμαχίες.

Συμμεριζόμαστε μια γενικότερη πολιτική αντίληψη κατά την οποία η αυτοδιοίκηση έχει στον πυρήνα της την κοινωνική προτεραιότητα, τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος· λειτουργεί με εναλλακτική, οικολογική συνείδηση, με διαφάνεια, αντιμέτωπη στον κοινωνικό αποκλεισμό και τις πελατειακές συμπεριφορές. Σέβεται την πολιτιστική της κληρονομιά, δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για βελτίωση της ποιότητας ζωής και διεκδικεί πόρους.

Συμμεριζόμαστε μια πολιτική κουλτούρα συμμετοχής και διαλόγου.

Είμαστε συνεπείς, ανεξάρτητοι κι εξωστρεφείς.

Κι αυτό πιστεύω είναι το νόημα των λέξεων της ιδρυτικής μας διακήρυξης.

Απαντώντας σε όσα μέλη και φίλους εισηγούνται με απόλυτο τρόπο πως στη Διάβαση Πεζών δεν έχουν θέση εκπρόσωποι που υπηρέτησαν τον δικομματισμό λέω πως η θέση αυτή έρχεται σε αντίθεση με άλλη παραδοχή κατά την οποία  είμαστε «ντε φακτο ανοικτοί στη κοινωνία».

Δεν συμμερίζομαι τον πιθανό ισχυρισμό τους πως δεν αναφερόμαστε σε απλούς ψηφοφόρους γιατί η ψήφος στη δημοκρατία μας δεν στερείται βαρύτητας. Άνθρωποι πιθανόν σαν εμένα ενδυναμώσαμε τον δικομματισμό με τη ψήφο μας κι όμως είδατε, πιστεύω, μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια πως ο δικός μου σεβασμός για τη πόλη, τους κατοίκους της και το όραμα της ΔΠ δεν στερείται σε κάτι του δικού σας.

Διάφορα από τα κόμματα στα οποία ανήκουν κάποια από τα αγαπητά μέλη έχουν τους κόλπους τους πρώην εκπροσώπους του δικομματισμού κι αυτό γιατί η πολιτική σκέψη του ανθρώπου εξελίσσεται.

Κάποια από τα ίδια μας τα μέλη ανήκαν στο παρελθόν σε άλλες δημοτικές παρατάξεις των οποίων την ανεξαρτησία τώρα αμφισβητούν ή κατείχαν παράλληλες κομματικές ταυτότητες αντιπροσωπευτικές του δικομματισμού.

Μια τόσο δημοκρατική κίνηση όσο η δική μας δεν εκδίδει φανταστικά πιστοποιητικά φρονημάτων ούτε αντιμετωπίζει απόλυτα τη κοινωνία με όρους άσπρο ή μαύρο. Είμαστε ανοικτοί σε όσους σέβονται το πλαίσιο της Ιδρυτικής μας Διακήρυξης και συμμερίζονται τις γενικές μας αρχές.

Ο στόχος μας για τις εκλογές είναι μια δυναμική παρουσία με όσες δυνάμεις έχουμε. Ακούμε, καταγράφουμε και προωθούμε τα αιτήματα που απασχολούν τους συνδημότες μας.

Σκοπός μας είναι η Δημοτική Αρχή ακόμη κι ας είναι νωρίς για κάτι τέτοιο. Καμία πολιτική δύναμη που σέβεται τον εαυτό της και τους ψηφοφόρους της δεν θέτει ως στόχο το ελάχιστο δυνατό.

Όσοι βρισκόμαστε εδώ σε λίγη ώρα θα εκλέξουμε τον επικεφαλής της κίνησης και υποψήφιο Δήμαρχο έχοντας στο νου πως η Διάβαση Πεζών είναι το σύνολο των αποφάσεων που πλειοψηφικά τόσα χρόνια ως σώμα παίρνουμε. Γι΄αυτό λοιπόν καλώ όλους εσάς, φίλους και μέλη, να αναδείξουμε μαζί όχι μόνο σήμερα τον Επικεφαλής μας αλλά γενικότερα, τη δημοτική μας κίνηση ως μια πολιτική πρόταση με ισχυρό υπόβαθρο για το μέλλον της πόλης μας.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΠΟΪΚΟΥ

Η Διάβαση Πεζών δεν δημιουργήθηκε το 2006 αλλά προέρχεται από τη δεκαετία του 1990 και την οικολογική κίνηση Σερρών που με άλλες αντίστοιχες στην Ελλάδα ξεπερνούσαν τα όρια της αριστεράς σε δημοκρατικότητα, αυτονομία κι εθνική συνείδηση. Το δημοκρατικό πνεύμα του λαού δημιούργησε πολιτική πρόταση που πανελλαδικά τώρα βγάζει καρπούς.

Πρέπει να δείξουμε πως το μέλλον της δημοκρατίας μας είναι η ισχυρή αυτοδιοίκηση και όχι μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Η Διάβαση Πεζών οφείλει να πάει κόντρα στις πολιτικάντικες αντιλήψεις και να αναδείξει το καλό πρόσωπο της κοινωνίας.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

1. Μόνο η Γενική Συνέλευση μπορεί να κάνει δεκτή την παραίτηση του επικεφαλής της Διάβασης Πεζών και υποψηφίου Δημάρχου. (Εξαίρεση: Αυτοδίκαια μπορεί να είναι η παραίτηση μόνο σε περίπτωση σοβαρών λόγων υγείας).

2. Εφόσον η Διάβαση Πεζών γίνει δημοτική αρχή υπεύθυνο όργανο για την απόδοση θέσεων ευθύνης είναι η γενική συνέλευση.

3. Στο μέσο της θητείας τους όσοι βρίσκονται σε οποιαδήποτε θέση ευθύνης παραιτούνται και τη θέση τους αναλαμβάνει ο ακολουθών σε ψήφους.

4. Όλα τα μέλη που εγγράφονται στο ψηφοδέλτιο της Διάβασης Πεζών πρέπει

α) να συναινούν με τις αρχές και το πνεύμα της ιδρυτικής μας διακήρυξης (εφόσον βέβαια δεν υπάρχει κάποια τροποποίηση στη Γενική Συνέλευση)

β) να αποδέχονται τις αρχές της αμεσοδημοκρατικής λήψης αποφάσεων

γ) να εμφανιστούν στη συνέλευση της Τρίτης και να δηλώσουν τη διαθεσιμότητά τους

δ) να λάβουν την έγκριση συμμετοχής στο ψηφοδέλτιο από τη συνέλευση της Τρίτης

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΚΩΣΤΑ ΠΑΣΧΑΛΗ

Η εξουσία δεν ήταν ούτε είναι αυτοσκοπός μας

Η μέχρι τώρα πορεία της «διάβασης» πιστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την ακλόνητη πίστη μας στις θέσεις που περιλαμβάνονται στην ιδρυτική μας διακήρυξη. Μπορεί να υπήρχαν κατά καιρούς επιμέρους διαφωνίες ή ακόμη και έντονες αντιπαραθέσεις, αλλά το γεγονός είναι πως καταφέραμε με τις δράσεις, τις πρωτοβουλίες και φυσικά με την δημόσια εκπροσώπησή μας (δημοτικούς μας συμβούλους) να κρατήσουμε «ζωντανές» τις αξίες, τις οποίες εξ’ αρχής υπερασπιζόμαστε.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν αφορά στο παρελθόν αλλά πρωτίστως στο παρόν και στο μέλλον και έχει να κάνει με εκείνους ακριβώς τους στρατηγικούς προσανατολισμούς που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε από τη μια να προχωρήσουμε δυναμικότερα και από την άλλη να διατηρήσουμε τη «φυσιογνωμία μας».

Οι εισηγήσεις των δύο υποψηφίων της «διάβασης» για τη θέση του επικεφαλής είναι σαφές πως ενώ ξεκινούν από κοινή αφετηρία εντέλει προτείνουν δύο διαφορετικές διαδρομές.

Μπορεί αυτές ακριβώς οι ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των δύο εισηγήσεων να προκαλούν σε κάποιους εντονότατες ενστάσεις όμως εγώ προσωπικά όσο βρίσκομαι στη «διάβαση» θα υπερασπίζομαι με σθένος το δικαίωμα της διατύπωσης της οποιασδήποτε άποψης, από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, αρκεί βέβαια να έχει πολιτικό περιεχόμενο.

Επί της ουσίας τώρα, η δική μου άποψη και οπτική εστιάζεται σε δύο ζητήματα τα οποία θεωρώ καίρια και συνάμα αλληλένδετα.

Αφορούν στην κατάρτιση του ψηφοδελτίου και στον τρόπο με τον οποίο προβάλλουμε («πουλούμε») τις θέσεις μας στην «πολιτική αγορά».

Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίσαμε στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις για την κατάρτιση του ψηφοδελτίου (αναγκαστήκαμε την ύστατη στιγμή να καταφύγουμε σε εντελώς ευκαιριακές λύσεις) μας υποχρεώνουν να επαναξετάσουμε την σχέση μας με τα πολιτικά κόμματα που θα μας παράσχουν την πολιτική τους στήριξη. Έτσι αν υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ θα αποτελέσουν εκ νέου (είναι ξεκάθαρο πως αυτό πρέπει να αποφασιστεί από το σώμα) τους προνομιακούς συνομιλητές μας, τότε θα πρέπει να ζητήσουμε (να απαιτήσουμε καλύτερα) την έμπρακτη στήριξή τους με την «παραχώρηση» ικανού αριθμού υποψηφίων συμβούλων. Αυτός κατά τη γνώμη είναι και ο πλέον πρόσφορος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε έγκαιρα το πρόβλημα της κατάρτισης του ψηφοδελτίου, ώστε να δώσουμε στη συνέχεια το κύριο βάρος μας στην προώθηση των πολιτικών μας θέσεων.

Φθάνοντας στην προβολή και ανάδειξη των πολιτικών μας θέσεων είναι επίσης ξεκάθαρο πως έχουμε μία βασική αδυναμία. Δυσκολευόμαστε ιδιαίτερα να «παίξουμε» με τους κανόνες της «πολιτικής αγοράς». Οι αντίπαλοί μας (πολιτευτές,

παράγοντες και παραγοντίσκοι) ζούνε (σχεδόν αποκλειστικά) με την ικανοποίηση της προσωπικής τους ματαιοδοξίας. Μπορεί να είναι πολιτικά ανύπαρκτοι αλλά ξέρουν να «πουλούνε και να διεκδικούνε την πραμάτεια τους» σε μια «αγορά» που δυστυχώς είναι προσαρμοσμένη στις δικές τους αντιλήψεις.

Μιλώντας προσωπικά δηλώνω την έμπρακτη αδυναμία μου να βγω και να «πουλήσω» τις πολιτικές μου θέσεις και ιδέες με αυτόν τον τρόπο (μου φθάνει και μου περισσεύει η προσωπική μου εργασία).

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο προτείνω την ανάδειξη μέσα από μία εσωτερική εκλογική διαδικασία μίας δεκαπεντάδας ανθρώπων (μελών της «διάβασης») που έχουν το χρόνο, το μεράκι, τη διάθεση και το πολιτικό «ανάστημα» να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αυτήν ακριβώς την δεκαπεντάδα θα συμφωνήσουμε να πριμοδοτήσουμε όλοι οι υπόλοιποι (ανεξαρτήτως αν θα είμαστε υποψήφιοι) με στόχο την μεγαλύτερη δυνατή εκπροσώπησή της «διάβασης» στα δημοτικά έδρανα.

Σε ότι αφορά τέλος στο θέμα της διεκδίκησης της εξουσίας, θέλω να πω πως ουδέποτε η εξουσία λειτούργησε ως ο αυτοσκοπός της δράσης μας.

Κύριος στόχος μας ήταν και παραμένει η δημιουργία μιας συμπαγούς συλλογικότητας που θα αναδεικνύει τα κινηματικά, εναλλακτικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά της, που θα παλεύει για τη δημιουργία καλύτερων και αξιοπρεπέστερων συνθηκών καθημερινής διαβίωσης, που θα προτάσσει και θα προβάλλει την κοινωνική αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα.