Τὸ ποτόν

ὁ οἶν-ος ΄-ου ὁ ζῦθ-ος ΄-ου τὸ ὕδ-ωρ -ατος τὸ γάλα γάλακτος

Οἱ ἄνθρωποι πολλὰ ποτὰ πίνομεν ῎Αλλοις μὲν ποτοῖς μεθυσvκόμεθα ἄλλοις ἄλλοις

ἄλλοις δὲ οὔ ῾Ο μὲν οἶνος καὶ ὁ ζῦθος μεθύσvκουσvι τὸ δὲ ὕδωρ οὔ

῎Αλλα ποτὰ ἄλλα χρώματα ἔχει τὸ γάλα λευκόν ἐσvτι τὸ ὕδωρ (τὸ τὸ χρῶ-μα ΄-ματος

ἐρυθρὸν πράσvινον πινόμενον ὕδωρ) χρῶμα οὐκ ἔχει

ὁ κώνωψ κώνωπος

τὸ σvῶ-μα ΄-ματος ἡ καρδί-α -ας

Τὸ αἷμα τοῖς ἀνθρώποις ποτὸν οὔκ ἐσvτι οἱ δὲ κώνωπες τῶν ἀνθρώ-

πων αἷμα πίνουσvι Τί τοῦ αἵματος χρῶμα Τὸ ἐρυθρόν

Αἷμα οὐ πίνομεν ἀλλὰ πάντες οἱ ἄνθρωποι αἷμα ἐν τῷ σvώματι ἐν ταῖς

φλεψί ἐν τῇ καρδίᾳ ἔχομεν ἄνευ αἵματος οὐ ζῶμεν ἄνευ γὰρ αἵματοςἄνευ (-) αἵματος μετὰ (+) αἵματος

ἀποθνῄσvκομεν

Τὸ πρῶτον ποτὸν τῆς ἡμέρας πολλῶν ἀνθρώπων ἡ κοφέα ἐσvτί ῎Αλ-

λοι τὴν κοφέαν μετὰ γάλακτος ἄλλοι αὐτὴν μετὰ ὕδατος πίνουσvι ῎Αλ-

λοις δὲ τὸ πρῶτον τῆς ἡμέρας ποτόν ἐσvτι τὸ τέϊον

ἡ βοῦς βοός

Εἰσvὶν καὶ ἄνθρωποι οἳ βοὸς γάλα οὐ πίνουσvι κακὸν ὂν τῷ σvώματι

αὐτῶν

2

Ασvκήσvεις

᾿Ερωτήσvεις περὶ τοῦ λόγου ἡ ἄσvκησvις ἀσvκήσvεως

ἡ ἐρώτησvις ἐρωτήσvεως Τί

῾Ο λόγος ἐσvτὶν ὃ λέγομεν (ἢ γράφο-

μεν) Τὸ ὄνομα τοῦδε τοῦ λόγου laquoΤὸ

ποτόνraquo ἐσvτι

1 ῏Αρα μεθύσvκει τὸ γάλα

2 ῏Αρα μεθύσvκεται ὁ ἄνθρωπος ὕδωρ πίνων Τί πίνων ὁ ἄνθρωπος οὐ

μεθύσvκεται

3 Τίσvι ποτοῖς μεθύσvκεται ὁ ἄνθρωπος ῾Ο ἄνθρωπος τῷ καὶ τῷ ᾿Εν ταῖς ἐρωτήσvεσvι λέγομεν

τίς (ἀνήρ γυνή) τί (ποτόν) τίνες τίνα

τίνα τί τίνας τίνα

τίνος τίνων

τίνι τίσvι

μεθύσvκεται

4 Πῶς λέγεται τὸ λευκὸν χρῶμα τῇ γλώσvσvῃ σvου

ἡ γλῶσvσv-α ΄-ης5 Τί ἐσvτι τὸ τοῦ ὕδατος χρῶμα

6 Τί ἐσvτι τὸ πρῶτον ποτὸν τῆς ἡμέρας σvου

Γράφεις τὰ γράμματα ἃ οὔκ ἐσvτιν τὸ γράμ-μα ΄-ματος

Τὰ ἑλληνικὰ γράμματα α β γ

1 ῾Ο ἑλληνικ ἀλφάβητος 24 (= εἴκοσvι τέσvσvαρα) γράμ ἔχει

Τὸ πρῶτον γράμ τοῦ ἀλφαβήτ τὸ ἄλφα ἐσvτί εἴκοσvι δέκα καὶ δέκα

τέσvσvαρες | τέσvσvαρα δύο καὶ δύο2 ῾Η γλῶσvσvα τοῦ λόγ καὶ τῶν ἀσvκήσvε ἡ ἑλληνικ ἐσvτι ῎Αλλη

γλῶσvσvα ἐν τῷ λόγ καὶ ἐν ταῖς ἀσvκήσvε οὔκ ἐσvτι

3 ῞Οταν πολὺν οἶνον ἢ πολὺν ζῦθον πίν μεν μεθυσvκ

2

Ασvκήσvεις

᾿Ερωτήσvεις περὶ τοῦ λόγου ἡ ἄσvκησvις ἀσvκήσvεως

ἡ ἐρώτησvις ἐρωτήσvεως Τί

῾Ο λόγος ἐσvτὶν ὃ λέγομεν (ἢ γράφο-

μεν) Τὸ ὄνομα τοῦδε τοῦ λόγου laquoΤὸ

ποτόνraquo ἐσvτι

1 ῏Αρα μεθύσvκει τὸ γάλα

2 ῏Αρα μεθύσvκεται ὁ ἄνθρωπος ὕδωρ πίνων Τί πίνων ὁ ἄνθρωπος οὐ

μεθύσvκεται

3 Τίσvι ποτοῖς μεθύσvκεται ὁ ἄνθρωπος ῾Ο ἄνθρωπος τῷ καὶ τῷ ᾿Εν ταῖς ἐρωτήσvεσvι λέγομεν

τίς (ἀνήρ γυνή) τί (ποτόν) τίνες τίνα

τίνα τί τίνας τίνα

τίνος τίνων

τίνι τίσvι

μεθύσvκεται

4 Πῶς λέγεται τὸ λευκὸν χρῶμα τῇ γλώσvσvῃ σvου

ἡ γλῶσvσv-α ΄-ης5 Τί ἐσvτι τὸ τοῦ ὕδατος χρῶμα

6 Τί ἐσvτι τὸ πρῶτον ποτὸν τῆς ἡμέρας σvου

Γράφεις τὰ γράμματα ἃ οὔκ ἐσvτιν τὸ γράμ-μα ΄-ματος

Τὰ ἑλληνικὰ γράμματα α β γ

1 ῾Ο ἑλληνικ ἀλφάβητος 24 (= εἴκοσvι τέσvσvαρα) γράμ ἔχει

Τὸ πρῶτον γράμ τοῦ ἀλφαβήτ τὸ ἄλφα ἐσvτί εἴκοσvι δέκα καὶ δέκα

τέσvσvαρες | τέσvσvαρα δύο καὶ δύο2 ῾Η γλῶσvσvα τοῦ λόγ καὶ τῶν ἀσvκήσvε ἡ ἑλληνικ ἐσvτι ῎Αλλη

γλῶσvσvα ἐν τῷ λόγ καὶ ἐν ταῖς ἀσvκήσvε οὔκ ἐσvτι

3 ῞Οταν πολὺν οἶνον ἢ πολὺν ζῦθον πίν μεν μεθυσvκ