553
ا ے رب ت ساَ و چ ب ا مه و ب س ا ن ش ا ب ے ک وا ن ماَ ر د مب غ$ ;pma&ي پ ده ت$ ي+ لب ه ا ے ت ا/ ورم ب گ ده2 ان4 م دے ځ ځک دتَ ّ و م ے ک عطا ا رب رت ف غ م دےA ۍ ه ا وب ک ے ک در ن م س ه/ پ چ$ ب ار بA ۍ ت ش ک لَ ّ $ ي خ ب ق ح دهA ارۍ مه ځ2 ان ادب ه ب/ پ و ے ک واَ ه چ ب امه و ب غ$ ي س درو ب و ا رب ے ت سا ے ک ه ن$ سب ه لارم پ ت ق طا ه دورا] ر ده رA ۍ ش ار ز گل اغ و ب نُ و مe ظ ن لا ده ک ه مه څ ر س ے ده ک ل گ ر ه ه/ پُ و ر ځ ے ک دا$ ن& پ و ب ش وه دے وعدA ۍ] ڑ ک ا دو ب$ ن ل ن ق عاُ ده د ے ک ا] ار لام ر ع2 ن$ سي حAل کاوۍ وا سا ک4 ځ ے ک عاُ ه مه د اپ جy ت ش م ا$ داب کا ځ ا/ ب ے ک ه وا دروار ت م ح و مه ر ن و مe ظ ن ه/ پ1 )2 ان$ ن+ پ( عاُ د

بياض حسين جلد اول FINAL

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: بياض حسين جلد اول FINAL

ربا و�ساتے بچ مه نا ناشناسونواکے و�ما پيغمبر �ه اهلبيت

پاتے گورم �ه ځان �ے حکم و&و�ت مکے عطا رتا مغفرت �ے کوتاهۍ

کے سمندر په تاريخ کشتۍ و&يل تخحق �ه جارۍ مه با�بان کے �په وهوا

بچ نامه �ر�يغو ربا �بس ساتےکے سينه لارم نه طاقت ��را زڑه �ه

شۍ گلزار باغ وونو نظم �ه کلا مه څهسر �ه کے گل هر خ �وپه کے ر پيدا �شبو

�ے �عده کڑۍ تا قبليد� و�عا �هکے ژاڑا غلام حسين کا�ۍ سوال ځکا

کے و�عا مه مستجابه خدايا پاکا�اکے �ر�ازه رحمت مه نظمونو په

معبو�ا اۓ کے نازل باران رحمت �هکے زندا مه شعر�نو �ه زمکا �چا

راشۍ بهار شعر�نو �ه مه باغ په څهکے رنڑا باندے باغ په مه مهر �سے

نا مرثيے غم �ه حسين �ے ز�ه مقام کر يا و�ما تاريخ کے باحق راهنما

ماتا کے وڅوکا قلم مه �ر�يغو پهکے کليمه را�انا مه ريختياؤ په

اهلبيتو �ه اشعار چيتا زه چيتاراکے مد� يم و�عا په تاتا ځکا

1

) بيان ) د�عا

Page 2: بياض حسين جلد اول FINAL

انعامدار �ۍ څه هغو �ه ليارےگرفتار غضب په �ۍ ا�نه

الله هغو �ه نهتانا �ے سوال خطا ليار �ۍ څه چوک

ا �ه صفت پايانه هللا�ے بے

��ام غواڑم توفيق الله ياغلام حسين زه يم و�عا په

�عا قبولا کاچانا ربا ستا لا بے غواڑم وا�

ا �ه صفت پايانه هللا�ے بے

ا نامے هللا�ه لامهربانه �ے څه ا� رحيم څه

ا �ه صفت پايانه هللا�ے بے

حجابه لا عالم �ه رب �ے څهحسابه بے رحيم ا� رحمان �ے

�ريځے �ه حساب �هد�لانه عا �ے مالک ا� صاحب

ا �ه صفت پايانه هللا�ے بے

ا کڑم هللايا عبا�ت ستا هم زهکڑم داعانت دد امي ستا لا هم

ليارے سيدها �ه تهسبحانه ائے کا�ے را هدايت

ا �ه صفت پايانه هللا�ے بے

2

الفاتحه سورته ترجمه

Page 3: بياض حسين جلد اول FINAL

څه نعريکے خا� ڈ�ليد ےيرا�ے مشوره �ا منظورا ماتا

ز�يا زهرا �ه شوے حاضر � خ ته�ےراباللۓ�ے هم مه وزبير �ه ز�اۓ

شه را�ان �اپس نا �ليد حسينز په بال نايا شه ڑا�ر مر�ان �ه ه

ن پرے حسين �که �ےگا�ازۍرا�استلۓ�ے �ه کے موقعے خير�غے

سار �ايا ياۓ �اخلا بيعت ياانتظار نور کا ما �ے بيلا

لا �رنا ب ڑکا قابو کے ٸشۍ نه�ے پيژاندلۓ خه �ه کور هاشمۍ

ختم غلامه کا گحسين فتارکا تيار شکل په مرثيے حال نورکۍ شر�ع ماتم عزا�ارۍ څه�ے ليکهلۓ ثواب ماتمدار� �ه

يا �ليدا �اخلا بيعت سار ێياته ۔ قرار يا وا�ا

سوچونه کا�ا ما �رتا �ے موقعه خانک ته ے�ه ۔ تقصير

فتار گ

�ے ا�اختلۓ �خت نعريکے �ليدخوا اجل ريختونۍ �ے ڑمعا�يه لۓ

کے باب په �تا جانه حسين �اراغلۓ دسے نا يزيد �ے کاغذ

چ خپلا په پ ٹ�اخلا کا ڑهۍ هاؤکا ميلاؤ �رسا خپلا مشورا

راغله کے قبضے په يزيد �ه تخت�ے غوختلۓ يزيد تاسو �ه بيعت

ايت آان قر ده دلل داناتلا�ت که قرارے حسين�ے شپا قرارا فرمانکه بيائ

کلۓ �ے ٹمدينے خوبيا�لۓ �ل

�ے بيعت �ه �ا خابرا لويا�ے حيثيت ما کے مدينے په

حسين يم رسول �ه ز�اۓمگنامي�ے ٹپ مانلۓ چا بيا کلا بيعت

قرار په څه �ۍ خواخ �ا تاجو راجمع شۍ �ربار ڑخلق شۍ�ا هر خابرے ما �ا�رې ڑڅه ا

�ے چانيولۓ بيا �ه لاس �ليدا

نوحه

غا و�کو مر�ان باندے �ليد �نهگپهن ته گپرے ۔ شبير �ے

لا واس ارمانونه ڑکا و�کے به بيا شۍ

3

Page 4: بياض حسين جلد اول FINAL

ا �ے خه سبيلا ۔ يرهاشميان خابر� �ۍ په حسين �ه

خه ۔ پهلوانان �يرش�ربار�نه په �ليد �ه تورے وا�نے

نز وو خه گراغلل ۔ ير

رن شه و�ليده حال �ا مر�ان گڅه �هخه ڑزي ۔ زعفران لکا

ورمي راغلو ئې الندے ت�ورے �نهگعباس�ل ا خه ٹشه ۔ تدبير ا

و�نيو زر عباس لحسين مير بيا�ه لخه ۔ لاس �الا وتورے

سار�نه و�� غلامه حسين پرے کنۍخه ۔ تحرير �سے �ي

کہ کےبدل جشن پہ ھم مرگ پلار یزیدبرسیرا شو شرابونہ ا� رباب چنگ

�لیکھلا تا مدینے یوا چھیٹی بیائۍ�یرا تا �لید زر قاصدا اۓ �یلوئۍ

�اخلا بیعت نا فرزند رسول زر ا�یاحاضرا ما�اتا کا غنچہ سار یاي

چھٹی �یلو څ�ا �ائې �لیدا �لید ہبیرا ڈاکا یو ازغی �ہ �ے عہدہ �ا

چیخلا څ مخکے پہ حسین چھٹی �لید ہگیرا کے �� لی لیدا �ہ خونا حسین

شرمیگی نہ ڈاریگی نہ �ے تاریخ �ا

سیورا آاچا�ی عبث باندے چا پہ نہلا واس ب ڑکا بيا حسين کے ٸشۍ قابونه

ته ڻ ۔ �کے به ارمان يرجن �شۍ نه بيا پورے څو تر �نهگڅه

هما کے خه گفوج ۔ ير

غا بد گحسين اۓ تا مر�ان �ياگو�کهته ۔ ز�يا زرقا �ه �ا

پما څه �ے �ت جرا نه��يبر ې�ک چازه ۔ شمشير لارم تيز

څرن خيال �ه يم گبل تنها څه راغله ےزه يم۔ تا و� وو قاب ا�

�يلا گنن �ې مه خدمتونه ڑيالۍ پهزه ۔ امير يثرب يم

بيانظاهرا گمر��لا���خلاصيدل �ے نيشتا ا

�یرا �کا خدایا لا بس �ے ہوشیار کا

باندے تخت جوڑکڑی �ہ څو�رسول ناست ہتیرا کا نیٹا سفر �ہ ھم معا�یہ غہ

پریگدی کے �نیا جاریہ صدقہ �ہ چوکخیرا �ہ ثواب گر�ا�ی ھم مرگ لا پس

پریگدی کے �نیا جاریہ ظلم �ہ چوکغیرا لا گناہ ٹولا�ی ھم مرگ لا پس

کہ حوالہ تا یزید ز�ی حکومتیڈیرا مینا سا فحاشی �ا شرابی

کے�یرکے لاس پہ یزید �اگۓ لاڑ خپلا

4

Page 5: بياض حسين جلد اول FINAL

اندھیرا شوا جوڑا امت پہ رسول �ہ

ا�چات شہ حسین �ہ ا�از بیالعنت �ی تا پہ ملعونہ اۓ�ما �ا�را زرقا �ابن اۓ

چا �ہ جرات �ے نیشتا �سے

ننگیالی ھاشمیان غاگ �ی پہصیکالی تورے نایا راغلو

�ما �ا�را آاقا �یلو عباسزیبا څ نشے کے �ینو شا نگ

شبیر بیا غلامہ حسین اۓ�زیر �ہ سارا راغۓ تا کور�ما �ا�را زھرا ثانی �یلوئۍ

کا�ا تیاریانے کوچ �ہ بس

شوے څخو پناہ اللہ رسول �ہ سترگے ہنا کڑلے منصوبے جوڑے کےپاحسد

شہ شر�ع ظلم عیال آال پہ رسول �ہکے شکستہ لیارے �ین �ہ بدعتوئ پہ

کڑم ترجمانی تاریخ غلام حسین زہ�ڈیرہ �ہ نہ لارم خاطر مسکین نہ

نوحہ

�ما �ا�را شہزا�ہ مدینےتا �ہ بیعت �ے غوختۓ یزید

�ما �ا�را شپا �ے �لیدہ اۓخفیہ کیگی نہ بیعتونہ

جگر زھرا �ہ یم حسین زہپیغمبر �ہ زہ یم نماسۓ�ما �ا�را تنہا کے تیار� پہ

سو�ا نشی کیداۓ مذہب �ہ

مر�ان �لیدلو �ا کلاحسین څ را�ان څہ �ے �اپس ی

�ما �ا�را �لیدہ اۓ �یلوئۍموقعہ �سے رانشی بہ بیا

انکار چیرے �ی نا بیعت کاسار �ایا ا�ئ نو �لیدہ اۓ

�ما �ا�را ��بارا �خت �سےبیا �لیدہ اۓ نشی بہ را

بیان

صحراکے غدیرخوشی �ین شہ مکملخپلےراضاکے �ین �اغا کہ پسند خداۓ

کڑ� نازل خداۓ �یندار� پہ رحمتونہڈاکے خیٹے شوے نعمت لا تگیو �گیو

5

Page 6: بياض حسين جلد اول FINAL

پارا �ہ �ین قربانیانے کے پیش حسینکے کربلا حاصلا کا فتح �ینو

اسلام �ہ پر�ے کے څمنافقونائ نگکے �نیا کڑلو خکارا قدری �ین �ہ

غلامہ حسین قربان �رنہ حسین شہ�ے پکار پارا �ین کے څ�سے ژاڑا ہ

شۍ پرا�ۍ پما به مدينه �اشۍ �رۍ با �ر به نصيب په ما

شۍ مسافرۍ به بيابان �هيئه کے مدينے په خو نن خورے يا

شے ازارا �ل به لاسه �ه امت�ر�ن په کے کربلا شے ڑڅه �يارا �

لو �ه به شے ٹکور �ربارا بے څه شۍيئه کے پر�ے خورے �ے شتا عباس يا

ژا پري ڑبس کا گا �لاسه ځان �هکا ودالله عب ا�س حالا لا خبار

و�تا مليا بيا خورے �اتا اڑبندبدرا سارا سار مه کے يئه گبند کے ے

�ر�ن خوائند� �ے ڑ�ه مثال مينے ��ے هلال زينب ستوراۓ حسين کا

�ے لاز�ال غم غلامه حسينيئه گل کے مرثيۓ په چا �ه ته څه يا

�ہ نہ اسلام ناما�ا صرف اسلام �ہکے خلیفہ راجمع و�� عیبونہ ٹول

شرابونہ کے �ربار یزید چلید�شاکے ا� خوا پہ یزید �� رقصونہ ھم

نکاحونہ کڑل یزید سا ترایند� مايند�کے رنڑا سپینے چلیدے بدکاریانے

شوا خزانہ ذاتی یزید �ہ المال بیتھیچاکے �ہ نہ ات جر �یلو ریختیا �ہ

گفتار

يئه کے انديخنے څه فرمانکه حسين�يلا يئه ڑخورے کے �ر�ازے څه ا

و�ه آاغاز خو �ا �ه �ربار �ليديئه کے صدمے ��را �يلے نا ا�سا

�ے حسين �ر�ر په قدر مينے تا��ا هر �ه �ے ڑ�ر� عين عين �خورے

�ے قوسين قاب مه نسبت ساراز يئه ڑ�ه سينےکے �ر�را �ه مثل په ه

پري کا گدروازه سکون حاصل �ه �� صبر خورے کا گصابيرے و�ن

کا ژمد�ن رسا و�لۍ په و�لۍلو يئه ٹما�ه کے نقشے کار�ان لۍ

شم قربان خورے يم خير په خو ياشم �طن جلا به پس نا �ۍ ا�س

ژا خورے ڑنن داے خو يا کا ما امي �ر�ن ڑده يئه ڑانيو کے حلقے �

6

Page 7: بياض حسين جلد اول FINAL

کے کربلا څه خبار ناشا �ۍ سرتاجه�ينو �ه �ار په شۍ به ځواني اکےڈخايئسته

تا شام بنديوانه به زينب تا عبدالله و� څۍجانان �ے صلاح �ه څه

ستر ژا گعبدالله ا�چاتے کے يدلوڑےتللو �ه �اۓ هم زه کاشکے لورے زهرا �ه

به براخا شها�ت ژا ڈيرڈ�ه عبدالله ڑير �ۍ امولانه �اۓ قربان کاشکے

غمونو �ه �ے باغ و�نيا غلامه حسينراحتونو �ه چراغ فقط عبا�ت �ے

جو انسانه لا �ه عبا�ت عبدالله ڑرب ا�ۍنا و�نيا �ے رفتن اخير

ناماکے �ۍ به معاف ز�اکے۔ به خپلا�کساحال پهنشم گ�ا کا�اۓ �رتا زه �ه قيصے ستاخۍ

�ۍ سوالونه �رتا ما ۔ نشم خداۓ �ه �يخمان څه

تاخير ٹخورےچه و�کے نه څه ۔ تحرير ؤ� کے ۍقرار په �اخلا نا حسين و�ما بيعت�ۍ اميد�نه �امه ۔ سار ا�ايا يائې

نوحه

عبدالله څۍ �ه �اتا کربلا �ے را�ان مه �ر�رغوا تانا ڑرخصتۍ زه م

عبدالله تيمار�ارۍ چوک کا�ي به تا دو� څم زهحيرانه ڈ پاتے يم يرا

بيوانونه په کربلا �ے را�ان مه �ر�روونه فهرست کو تيار لاله نيشانچۍ ما

�ه باغ به کربلا جو گپه عبدالله ڑلو ا�ۍنا بابا ما و�� آا�ريدۍ

�يار�نه گجن خايئسته تيار �ۍ مه سامان پهلا �ر� � �ر �ه زينونه گعابد فرس په ا�ۍ

تا مليا قاسم مه کالو �يارلس عبدالله ڑ�ه ۍنا شهزا�ه صداقه �اۓ

تياري ٹ تا سفر ده بيانے بۍ ۍگولےکي پاتۍ تا کور ده مه بيمارا ۍگوريرا

عبدالله راکا�ۍ ماتا سر�ارۍ کجاؤ �همانا ته کا را مشوره

نوحه

نا �ر�ازے ځکا �استے رامه خورے �ا�ۍ پيغامونه نوۍ ۔ چينا �اتامه مخ

يزيد ڑم چيناسته تخت په واس معا�يه شه�ۍ حکمونه پارا تا �ليد �يلؤ �ا

لويا معامله �ے ۔ ز�يا رسول �ه اۓ �يل �ليدچه �ا نامے په ما �ه �ے ٹيزيد راغلۍ ۍ

�ۍ نصيبونه مه �ا ۔ �ے ليکهلۍ سختائې

7

Page 8: بياض حسين جلد اول FINAL

قرارقرارتيري ده جرس گوخت کوچ ۔ ۍ ۍگيگغا

ا�جا �ے کور زهرا �ه شپے تورے ۍگيڑپه � نيشانونا پورتا

�ه غلام حسين ۔ �ے�ينےا�رۍ �رۍگ�اغاتاريخجو به قرار جمال ڑقرار مصرو اوۍ

�ۍ ارمانونه �ائۍ ۔ حال دن زبا په

ژا څه خاموش ڑفاطمه خلق ودلا يخاموش خلق پريواتلا څه �ر�ازهج رسول شوا خاخا شپے پاره گپه ر

�م خلق شه �طن جلا ر ابوز�م خلق شه عثمان بيا قتل څه ا�

� آائنه گخلقۍ په تاريخ �را

خلق شه حسن ايسار رسول گو�نگلاخلق شه باران غشيو تابوت گو�نگپه

جنازه حسن شوا �اپس بيا تا کور

پر�اه بے خلق مدينے لا څۍ حسينپر�اه بے خلق کجا�ے را�انے شوے

سو�ا قتل حسين �ه �کا يزيد

قيدۍ شوے بۍبيانے حسين شهيد شهقيدۍ شوے شهزا�يانے شه تالا کور

بيا راغلے تا مدينے نا جيل کال يو

نز گخورےپوهي غا�خت۔ څه بخت گم مو�ه شه يرپيش ک گڅه نيکه مه کربلا �ه �ا ڑ�ئۍ ۍ

را� ۔ ڑخا�رائې ا � �ۍ ٹۍ راز�نه هغا �ل

�ا �عده ماسا �تا �ا۔ قيصه قربانۍ �ۍ کلاڅما �رسارا هم به زه نو څے �ر�را څه

۔ ه م � کا ه � ه ب ر ي �ۍ گ� بلتانونه مه ران

زر �يرا خورے ۔ شوهر لا �اخله اجازتتا ودالله عب تيرا کا قيصه �ا هم �يرا

�ۍ امتحانونه ومو ۔ تا کربلا زه څم

نوحه

مدينه ا� خلق مدينے مدینہا شو حالا لا خلقو اهگمدينے

�يندارانو �ه مرکز �ه څه مدينهخوبيانو لا شو خبار ۍ څ �ے ضر�رۍ

الله رسول �ه غا �ا �ے مسکن څه

پوير شه تقريرۍ الله رسول �هپوير شه ۍ غدير کے �ريځو ��� په

سقيفه مخکے شولا نا جنازے

چپ �� خلق سيځيدلو کور لور رسولچپ �� خلق کيدلو غصب فدک څه

مرتضۍ بوتلو کسان تاۓ پيشۍ هم

ک سند�نه فدکۍ منسوخ ڑ�ه �ک اياتونه سائ حديث منسوخ ڑخپل �

الله کتاب وبنا حس �يلو څوئې هر

8

Page 9: بياض حسين جلد اول FINAL

�ا ريزۍ خون قتل يزيد کو اصحابان�ا �ريځےجارۍ �رے هم ريزۍ عصمت ا�

پان بس غلام حسين �ا ڑاۓ �ا ڑۍ امدينه ا� خلق مدينے مدينه

تياري نعريکے تا خوائندو �گبيايمدينے شه نيشان ا�چات عباس �ه

جانا بابا �يلو قاسم قبر په پلارمه مدينے ڈتره شه را�ان غم په �ب

غوا تلل سارا تره زه راکا مڑاجازتمدينے شه خيمان قاسم ژمد�ن په

راشۍ سارا بۍبيانو بيا به �اپس خيرمدينے شه بنديوان کا عابدين

�يرکا ��اع خار�غا تا نور� مدينےمدينے شه قبرستان ئې کربلا

کے عزا�ارۍ ځاۓ �ۍ په ختم �شوامدينے شه بيان غلام حسين �ه

کم بيان �رتا څه احوال حال بلکم اسان تا ځان فکر�نو �ه بوج�نشۍ �يدان قبر تا به بيا

مدينه ما په شوا بند پوهيگم

پکار سلوک وکوم �ے سا خلقو �سےيلغار باندے مدينے �که يزيدوحرا �اقعه تا �ۍ �يائې تاريخ

بيانپاره مدينے گپيغمبر شه ريوان

مدينے شه �يران چمن زهرا �ه

ست نا �ربار �ليد راغۓ ڑ�ه حسين ۓمدينے ڑز شه مر�ان لا �اغلۓ ه

�که غور خه سلمه دم وا شيشے پهمدينے شه �استان شر�ع کربلا

شۍ ششماهۍ به اصغر �ريځو شل کم يومدينے شه ميدان �ه هم معصوم �ا

ژا حسين څه پر�ت قبر په ۍڑپيغمبرمدينے شه �طن جلا نيکه لا

بيائ حسين سا ځان به تصوير نيکه �همدينے گ شه ځوان کالو اتلس ل

فتار گ

شيرينا نيکه فرمانکه حسينمينه مينه په �اخلا مه سلام

بي په تا مقبرے راغلم ڑتا ےنا زيارتۍ تا شم مشرف څه

9

Page 10: بياض حسين جلد اول FINAL

و�کا فيصله �ا غور لا پس ماو�کا ارا�ه مه پرېخللو �طننا �طن هر څه �يرم به تا حج

م خلق نا کےبه راڅۍ لورې په

�ۍ رضا رب �ه څه هر څه نو بيا�ۍ و�عا به ر کا نهۍ � امر �ه

پلارا شيرينا ماتا �ے خه مرگنا زندگۍ �ۍ ذلت �ه �سے

�يايم �رتا څه �ے سلام �رستۓبيايم سارا ځان خپلے به خوائيندے

راشۍ چيرے کا قتل �ه نوبتنا زا�ۍ رسول و�کۍ به حيا

عمر راستۍ �ے خه غلامه حسينعمر غلامۍ �ه �ے تر بد نا مرگ

يئه ظالم هم ته گورے ظلم څهنه خاموشۍ بيا آاخلے کار څه

�ے مکے �ه سفرمه څه وا�يم �ا تا خوائيند� به زه�ے عمرے �ه مه ارا�ه �ريځےنزگيريگۍ حج �ه

مکےکےٹول ورو څه ورو بيان کم شام �ه زه حالونه

يزيد �ه نا بيعت څه خبارا شوا خو مدينهشديد ظلم �ے ��را پريگدۍ �طن څۍ حسين

کے حج به ورو ا�س ورو حاجيان ووکۍ نيکا ذکرونه �ا

�يرکه بدعت نواۓ تا ملت معا�يه�يرکه حکومت څه تائ يزيد ز�ۍ خپل

وو ش مشکل پلارا �ه باچا�ل �يننه شرابۍ �ۍ ا� فاجر �ۍ ا�س

�ۍ خاموش خلق نا خوف يزيد �ه�ۍ ر�پوش �اڑا هم اصحاب تا �ه

�که يزيد �ه �اڑ� هر بيعتلارينا بيعت �ه ما ا�س طمعه

و�کا بيعت يا څه �ے پيغام �ايئ�کا شها�ت خپل تيارۍ يا

ڑ �ين نو و�کم بيعت انگيگۍکاراڅينا نامے په و�ما الزام

�ے ڈيرا څه هر لا تا اسلام خطره�ے تيرا خابرا نا نصيحت �عظ

شه عا�ت خلقو �ه گمراهۍ واسنا ستانا�ۍ چوک ځکا �ه ظلم

نوحه

تونه رخصا راکا نيکا�ر� �ر� �طن لا څم زه څه

لاقاتونه خوب �ۍ تا�ر� �ر� عيان شۍ پما به

ارشا� لا تا نيکا �ا خبارے کم خوائيندے به زهجها� �ۍ �ه سفر په تيارے شۍ �اڑا هر څه

نيکاتا�ه زخمونه �رے�اڑا و�به ورو خور ورو هجران

10

Page 11: بياض حسين جلد اول FINAL

لاسا و� چا و�کا غور شه ملوکيت خلافتلاسا و� چا و�کا غور شه ملامت څه با�شاه �ا

�ر� �ر� کاتبان تاريخ �ه �ستانونه ظلم خائې

مڑشه �ے خو يزيد گواه تاريخ ژامدۓ �ے حسين�ے نعره حسين �ه کے ځۍ هر غلامه حسين اۓ

ورو ورو آان قر شۍ لويستل څه نقشونه کاميابۍ �ه �ۍ

لوبے کا�ۍ سا سپو هم ا� �انو وز� بي�ے خزانه شترنجو �ه المالۍ وت بي

پارا و� تر�يج �ين شانے په �ر�ر �ه ما�ے کناره کڑۍ ځکا �ے مجبورۍ

راستاولۓ دے پيغام ماتا يزيد خو�ے خطره خو �ے بيل سياست مذهب څه

و�کا عمل په �ما �ستخط مذهب تهمصطفۍ �ه �ين �ا کا�م څه زه �ے څه

حسينه اۓ و�کا بيعت �سے مه ته�ے ما � اختيار حلالا�ل حرام څه

شرابو په غواڑۍ هم �ينځل �ين �ه ا�س�ے بقا �ين �ه کيد� پرۍ په سار �ما

پلارا گرانا يم را�ان پارا بقا �ين

�ے الو�اع �ے الو�اع �اخلا سلام

خواندا نا چوک پاتے رنا نشۍ څه �ے مه ارا�هڅرگندا هرچاباندے کےشۍ حج و�ما به مظلومۍ

�ر� �ر� جهان خباريگۍ قتلونه و�کۍ پٹ بيا کا

بيدار عوام خوب لا شۍ گورے به سا قتل ما �هخطرےکےگرفتار په شۍ يزيد �ه به تاج ا� تخت

پما ووکۍ څه ورو خوائيندےويرونه ورو څيرےگريوان

کے وولو چ په گرزۍ کلا کے نيزے سارپه و�ما څهکے و� کجا کے زلوانو اسکيگۍ آا�از خطبو �ه�ر� �ر� ذاکران کا�ۍ به ذکر�نه ظلم �ۍ �ه بيا

بيان

�ے مدينه �ے ٹا سنا �ے شپا تورازهرا�ے �ه ز�ۓ پر�ت قبر په رسول �ه

ووبونه خ کا�ۍ غم بے خلق مدينے�ے شوگيرا ا�خيو �ه مخ په حسين �ه

آاسکيگۍ �سے حسين �ه فريا��نه�ے جنازه په نيکه خپل �ه پر�ت لکا

پلارا �ے زيارت آاخيرۍ وو �يل حسين�ے و�نيا تانگا پما کڑۍ امت تا

بيلا کڑلو مذهبه لا سياستۍ�ے لالا څخلۓگران مه گوٹ زهر� �ه �ا

چيخلا کے لاس په يزيد معا�يه با�شاهۍ�ے توبه نامه با�شاهۍ �سے پلارا

11

Page 12: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے مصر�ف کے ربابو ا�په چنگ يزيد�ے فرفته حرامو وکل په شرابۍ

و�که و&و�ت م ۔ خه وامتيانو سا وو م پس تاناکه زڑه زهرا �ه ۔ خه ظاليمانو لا ولور هر ازار

يم �استان غمو زه۔ زهرانا شوم پاتے ياسير څه

�ينو په ۔ کےڈير نمانځه شه شهيد مه پلارل@ولۓ

زڑه په ۔ کےڈير ژمدانه �ه نه خوئ ارامداغلۓ

يم سرگر�ان ڈير ۔ زه نا لاله شوم پاتے بيلا بيا

کيگۍ نا�ختا ۔ څم جانه بابا �اخلا مه سلامتياريگۍ څه ۔ څم �طانه لا څم سارا خوائيند�

يم مهمان ساعت يو ۔ زه نا عبدالله �اخلۍ اجازت

نا و�نيا �ي تلل ۔ نو تقصير لا �ۍ ڈاک ژمد�ن څهگرانا �ا ڈيرا ۔ نو شبير �ه �اۓ نه اميد کا

يم �يدان جز تش ۔ زه نا ژاڑا بے يم غلام حسين

وو ش ازار لاسه وامت خپل وو مرخصاتونه وو و�ک ورنا څه تا نيکا �ا

�ے لمدے خا�رے مزار تا يا

ووزار�نه گ وو و�ش مه باندے شکم مور څه

وو ي نه پريخۍ تا مرگ خپل چا موظلمونه په اجلا بے مه �ۍ شهيدا

�ه خونه سار صرف غلامه حسين اۓ�ے د�ر�ا سار �ه شهزا�ۍ �ه سارا سار

نوحه

تانا �ے بلتون نيکا گرانايم غمجن حسين ۔ زه

باباجانه لاسه �ه يزيديم �طن جلا ۔ زه

که ا�ا ما څه ۔ نن �ه و�تا زيارت آاخيرۍ �اکه الو�اع ما ۔ نن �ه ما و� واميد و�تا قبر

يم بيريان زڑه په ۔ زه چانا کا�م به گيله بلتون

پيغام �سے ۔ �ے و�لۓ راستا تا �ليد يزيدوسرانجام يا ۔ ليکهلۓ�ے ما �اخلا بيعت يا

کا وجدا بدانه سارۍ يم لا سلطان تا و� زه

قبر په و�تا ۔ بيا نشم رابه �ے گمان مه �اصبر �ے و�ما ۔ بيا شم زه وجدا به ر�ضے تالايم را�ان �رنا ۔ زه �يرانا پما مدينه شوا

مثنوۍ

يوڑل پرناو� قبر په حسينونونه بارا سترگو �ه شو ختم کلاۓ څه

لو و�ليد کے خوب ئي نيکه

12

Page 13: بياض حسين جلد اول FINAL

لاسونه وو کڑل چاپير نائي الله رسول

کا ايسار ما فرمانکه بيائيتکليفونه �ي ڈير پلارا څم نه تا و�نيا

شۍ شفاعت به و�تا منظورصبر�نه و�کے ته چيرے کا هلے ز�يا

پلارا �ے مه خواخا �يل حسينسورتونه لويلم وونڈ� ش �چو په به زه

يئه �ر�غجن غلامه حسينبيتونه نا ځان �ے جوڑا تارېخا بے کا

کے ميدان کا سارا تر پيغام �ما هم�يدانونه په �ر�ر نزے و� ا ميدان په

شۍ و� ميلا �رتا بيا به موقعه فريا� �هسار�نه باندے نيز� څۍ به سارا �ر

و�لويلے کا شانے په پلار �ه خطبے تهوونه ماتم تاسو کيگۍ به قيامت تر

کا غفار �ه ذکر وورے ل کے بند ا� قيدوونه لاس �ۍ تاڑلۍ و�تا څو هر کا

پريخلے �ه قيصے څه غلامه حسين اۓوونه کتاب لويلۍ چوک څه �ۍ خبار غا

کا �ير �لاسه الله رسولمصيبتونه �ۍ آاسکا �ه �راجے څه

�ے زيات �اڑ� لا مصيبت تاميدانونه په کربلا شو شهيد به ٹول

پريگدۍ ژامداۓ به عابدين ديوځنځير�نه بيا گرزا�ۍ شاما تر به غا

پارا و� بقا اسلام ز�ياووچونه ک کي تاڑلۍ لاس به ما و� وونڑے ل

بيان

حالونه يا ا�يا ماتا مورے گرانےر���نه ا�خيو پراته �ۍ قبر په تا

قبر په تا راغلۓ چوک �ے شپے په �انيشانونه خکاريگۍ �ه قبر په څه

لورے گرانے راغۓ ا�از کے ولم عا خوبرخصاتونه خستلۍ �ۍ �ه حسين �ر�ر

ساتلۓ دے نازو ڈيرو ماپه ل�ورےغمونه په بيلا لورے نگدے ئي پرے

تير کڑلو ماتا وورے ل احوالۍ حالسيلابونه �ينو غواڑۍ خابرے �ا

نشۍ څخا �ر پٹ ز�ۍ �ه مه شها�ت

13

Page 14: بياض حسين جلد اول FINAL

فريا��نه �کا بيا وچولو وچولو په

نو به ما لا ايسارا ائےخورےبيمارا �سے �اۓ نه چيرے کا

بوزم �� به بيا جوڑا کا �ه خداۓقرارا �شوا کا ژاڑا �ا واس

�ۍ ت رنځورۍ �ا �ر�را به رڅو�ۍ وجدائۍ تا ماتا به گرانا

تيريگۍ پما څرنگ به �خت �ااقرارا تر تا و�م نه به حيات

زڑ�نو خواگو �ه فرمانکه اکبرواميد�نو په تيريگۍ هجر

گورا گلونو �ه باغ مه کلالياره راتلو �ه گورا مه کلا

�ۍ الله �ه کا خواخا انشاالله�ۍ ما و� بابا کے ارام کلا

�ۍ ڈاڈا مه زڑه خير�ۍ په مه کورآازارا شے ما راشم به �اپس

ونونو ارما �ه غلامه حسينود�نو وامي په تيريگۍ عمرشوے نه پوهۓ مفهوم په تقوا �ه کانا�ارا ڈير خو شے لاڑ به اخير

وولے ش بيانے بۍ �اڑا سوارے کے و� کجا په

وولے ش را�انے خيمے سارا وونو سامان کوربلتانونه عمر راغلو کيگۍ مه گمان

اکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

گفتار

فرمان اکبرا کوصغرا �ر�را هپلارا ا� مور تر �يرا مه ځال يومڑاشم به بيلا بيائي سا ځان ما

پارا و� و�ما و�کا يئه زارۍ

منظورا شۍ به خابرا تا و�وورا ن سترگو �ر ئيه گران بابا پهرنځورا خور �ا پريگدے کا بيلا

سارا تر وو م بيا نشۍ به �يدان

�ۍ بلتانه و� خابرے گرانے�ۍ خواگه �ر�نڑا �ر�را شيرينا

شۍ ناخون ما و� به بلتون لاتاشمار مڑيو په �ه خور لاڑے کا

ماڅۍ لا �ر�را �ه خاندان �اڑاڅۍ سرا خوايئند� خپلو �ه پلارمه�ر�را بياۓ نه �يلے و�ما ته

بيمارا صغرا �ے نه �ه خور کا

ئيه ما و� خو خور فرمانکه اکبرئيه ٹکڑا جگر نايا �ه و�ما

نشۍ �رباندے مه زڑه سفر و�بسيارا گرانا �ے مسافرۍ

نوحه

14

Page 15: بياض حسين جلد اول FINAL

�يدانونه و�کو �اڅه �اڑا را �ه مخاکبرا �ر�را ۔ اکبرا �ر�را

عرضۍ �ا�را مه ��را اکبرا را�ان کائيهنتهائۍ صغرا خور و� لالکا پو۔ير نکے

سوالونه �را �امه �ر�را راشا پسے مااکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

شوا پاتے اکبر لا�ر�ر صغرا شه را�ان کار�انشوا پاتے پلار ا� ر لامو تنها غلامه حسين

غاگونه وو و�ک ژاڑا په ئې پسے کار�اناکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

واۓ اسان کا ده پويراولگريوانونه �ر�را څيرل �يلے به صغرا

کا صفا نا سترگو �ه ا�خۍ�يدانونه ا�اشۍ څه مه نظير ڈاک په

�ر�را �ے �يدان رخصاتۍ �هبند�نه ا�خۍ جوڑا�ۍ تا �يدان �سے

و�کا �يدان خر�غ صغرا �العلونه سترگے اکبر �ه و�نکسے به بيا

چيگدۍ ريگو په سار به اکبر

کا�ينا سائۍ ليار وبئۍ خور غلامه حسين

صغرا ووهيگۍ پ ��را يئه را�ان سفر ستر پهصغرا مڑيگۍ �رپسے يئه را�ان خواهر لا څه

�اغونه سوۍ هجران �ه �ۍ گران تا خوائيند�اکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

زنڑکۓ کال صبراولو صبريگۍ نجغمپهکاميگۍ هجران �ه غم کلا �ه لاسو و� په

بارانونه ا�خيو ا�رۍ سترگے م په تلاکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

تا سفر بلتانه �ه لا و�تاڑ �ه مليا�فترتا خالۍ �ر�ا پريگدے خور رنځوراژمدانونه تانا بے وولو ش گران �اتا ما

اکبرا �ر�ا ۔ اکبرا �ر�را

مثنوۍ

گدے پرۍ مه �يلے اکبرا�ينا چاپرېخلۍ بيلا خوائيندے رانځورے

ژاڑے ��را �يلے �اخورے�ينا ژاڑلۍ چا �ر�نڑا ��را ژمد�ن په

�ے سفر و�تا عجب �ر�راکور�نه �يدان �رانا�ے خدائيگو اکبرا

�ے علاج �ا �ه بلتانه �هگلونه باغ �ه ساتا پارا مشخولۍ زڑه

ونوۍ �رکے مه اکبر �ر�ر څه

15

Page 16: بياض حسين جلد اول FINAL

�ينا و�لاگا ا�ر گلو �سے په �ه خداۓ

خورے بيمارے زڑه په �ا�راوونه کوشش و�لو پويرا اکبر و�کا

�ۍ ڈيرساراخواگه بلتونه �ر�ر �اخورا��ۍ نه ليد� �ه تا و�

خونه خالۍ بيمارانو په ته سپارا ماژاڑۍ �ه صغرا قربان

بلتون کا شا څنگ صغرا لا ته بيمارۍژمد�ن ضد�ۍ �ه کے

مصيبتونه ��ا �ۍ گران �ے �اڑا ا�ڑکۍژاڑۍ �ه صغرا قربان

باريگۍ کاڈے شپے توے په شپے تورے پهغاگيگۍ جرس بلتون

آا�از�نه و�کو لورۍ په اکبر کلثومژاڑۍ �ه صغرا قربان

گورۍ به بلتون لارۍ ر�ح څه موجو� هريوا�رۍ ا�خۍ کا څو هر

رخصاتونه خلۍ اکبر غلامه حسينژاڑۍ �ه صغرا قربان

بيائي ساويلے ځان بابا مه ترور گراناڅا بيا نو راکا ځواب خابرے �ۍ

که وجدا غويگے لاما هم اصغرۍ څه

څا بيا نو کو خطا و�ما ظاهر پس

اسرار�ے �اڅه آاڑا�ے را نه �ه مخڅا بيا نو کا رنڑا مخ مه زنڑکۍ په

نوحه

ماتاڑابلتونه شهزا�گانوکاڈے �هژاڑۍ �ه صغرا قربان

کور�نه ابا� زهرا �يلے و�جاڑا�ے اژاڑۍ �ه صغرا قربان

کيگۍ پاتۍ بلتونه �ے بيمارا صغرارا�انيگۍ �ه حرم

گلونه رنځور پلار ا� مور لا ما �ا بيلاژاڑۍ �ه صغرا قربان

ئيه نار�ا ناترسا څورا ته بلتونهئيه پر�ا بے رحم بے

فريا��نه رنځورانو �ه نا آا�رے څهژاڑۍ �ه صغرا قربان

�ينے کے کور په کاژمدۍ رنځورا صغرامينے په �ر�ر ژنڑۍ �ه

ارمانونه په اکبر لا نکے جدائۍژاڑۍ �ه صغرا قربان

مثنوۍ

څا بيا نو راکا خابر�ځواب څوخور گ �ر�را نو ڈ اڈرانا څا بيااکا

څرن �ه تا شې کبيمارانو پريخلۓ کور

16

Page 17: بياض حسين جلد اول FINAL

څا بيا نو کا رتا �ا اکبرا اۓ

ز رگ �ر�را څرن ڑانا مانا �ه �شه گهچا بيا نو کا ز�ا پما �ا طريقه

ماکا راتا خابرے خواگے �اخواگےل څا گورورا بيا نو کا خفا مه ا

کے نه پوير بيا ما �کا ��را خو بسڅا بيا نو کا �عده راتا �ريځ �ر�را

غلامه حسين غم �ۍ په خو څے خو څےڅا بيا نو کا ژاڑا په ڈير سارا ځان

تا و� �يدان بے ځکا پما ئيه گرانتا و� هجران �ر�را �ا پما �ے مرگنکے آاموخته مه ژمد�ن په هجر

بيائ سارا ځان خوائيندے �کسه مه پلاربهائي ما ده ئيه ته خور تا د@ يم زه

نکے رشته ما لا �الۍ �ر�ر �ه پرے

�ر�را �ا شم به جوڑا بيايو کا ما�ر�را خا نکم به فريا� بيمارۍ

نکے �ا پوير �ے �عده ما و� �ا

�ے زڑ�نو خواگو �ه بلتون �الله گران�ے ولونو غزا �ه غلام حسين سوزنکے نذرانه ا�خۍ څه څو �ے غم

را�ان �ے خاندان و�تا چيختنا اعجاز �ه اۓرا�ان �ے کار�ان �کسا چيختنا گمبا� شنه �ه

لاڑ� مجا�ران قبر �ه تا �گورا

ژاڑے �ه ته �ر�را و�ما شا ځان په هاۓڅا بيا نو کا صغرا نا ځان صداقه

کم نه چيرے خابرے �سے بيا به زهڅا بيا نو کا صفا مخ لا ر�� ا�خيو

نيشتا گيلا �ۍ بلتون به کے نصيب ماڅا بيا نو کا خاندا وونڈ� ش سر� په لگ

نوحه

نکے ما �ه ر� سوالونه �ا �ر�رانکے مدينه مينے �ه پما ا�ر

يم نازبر�ارا ماشوما يو �ر�رايم بيمارا قسم څه �گورا بل

نکے تنها مه کے رنځورۍ �ر�را

کيگۍ �لجوئي �ه �اڑ� �ه �ر�راکيگۍ تيمار�ارۍ بيمار چيتا هر

نکے �نيا په تيمار�ار� بے ما

را�ان ما لا �ۍ �اڑا هر �گوراشان په نوا بے کيگم پاتۍ بيلانکے جدا مه نا خيلخانے ڈاکے

را�ان ٹول وولو ش بار خيمے شوے آاسکےگمان �ے مه �ا ايساريگو و� ڈير

17

Page 18: بياض حسين جلد اول FINAL

نکے ارا�ه بوتللو مه �يلے

�يائې کے ژاڑ ژاڑا رنځورا صغرا �اڑابيائې نه ما �ه هيچوک گورا �ے را�ان خاندان

لاڑ� ماشومان ٹول �کسا �ر�را اکبرا

نوۍ کے کجاؤ کا ځاۓ تلو �ه �ما �ر�رانوۍ کے گيلو به هيڅ خير�ے څم پيدل به زهلاڑ� هاشميان ٹول پريگد� ما بيلا ما

�ۍ نه ليدلو به حال �ر�را شم مڑا کا بيلانوۍ خاخا�لو و� گورے چوک �ما به خپل

لاڑ� بيريان بيريان ما و� واميد�نه ٹول

ژاڑيدا بيکسۍ په مدينه الله رسولژاڑيدا جدائۍ په صغرا غلامه حسين

لاڑ� سامان په مرگ �اڑا څه رسول دل آا

نوحه

لاڑ� شهزا�گان څۍ رسول �ه مدينے لالاڑ� سيدان �اڑا بتول �ه کور ا�جاڑشه

را�ان �ے خاندان و�تا چيختنا حجاز �ه اۓرا�ان �ے کار�ان �کسا چيختنا گمبا� شنه �ه

لاڑ� مجا�ران قبر �ه تا �گورا

�کسا کور خالې غا تللے تا سلام څه تئې�کسا سور هغه نن ستريدلے څه سجدے

لاڑ� �طن خپل لا اهلبيت تا ظلم په

شوا پاتے ا�يرا تا شوال پاتے مدينه څېشوا پاتے صغرا �رسا شوا پاتے سلمه وام

لاڑ� تيمار�ارن صغرا بيمارے �اڑے

18

Page 19: بياض حسين جلد اول FINAL

19

Page 20: بياض حسين جلد اول FINAL

شۍ اگاه بيا به خلق مدينےشۍ �اقعه وحرا پيش څه

�ينا �يخا عقلونه حسين�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

شۍ غلامان به خلق مدينےشۍ اصحابان قتل څهمدينه �ے غلامه حسين

�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

�ه نبۍ �ه څه �عوت بعثت�ه علۍ جوڑ جانشينۍ

نا �صۍ نبۍ ر�گر�ان وشو�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

�ے خدا در شي مظلوم ا�ال�ے ز�جه ئي ترسيدۍ

نا بۍبۍ که غصب فدکۍ�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

حسن نا قبر پلار �ه بياباران غشيو څنگ که

�ينا کا ليرۍ حسين �ه واس�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

نوحه

تيارا�ينا کور �ه حسين�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

ا�جاڑا�ينا باغ څۍ سارلۓ�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

�ے ستاره نفس پيغمبر �ه�ے پاره جگر فاطمه �ه

څينا نا قبر بابا خپل �ه�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

تا �ربار ووختل غ و� ا ئي شپے پهتا خوار ومے غواڑۍ بيعت

قتلا�ينا کے صورت انکار�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

تير عمر که رسول کلاپوير کو حديثونائي

جانشينه لا څٹ که امت�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

مستر� که سقيفے قولضد په شولو شيخاننا علۍ ووختل وا�غ بيعتۍ

�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

�ے پيشنگوئي کربلا �ه�ے رخصتۍ نا مدينے

سوارا�ينا بۍبيانے عباس�ے ز�ر ظلم خلقو مدينے

20

Page 21: بياض حسين جلد اول FINAL

راشۍ سيلاب يو سا �ينو ما غواڑمراشۍ انقلاب کے غلامانو �ۍ

شۍ عيان تميز کے باطل ا� حقاحساسه �ۍ لا �ے محر�م وامت

قرار �ر�را علمدار ماتيار �اڑا کا ننگيالۍ خپل

بار �اڑا هر کا سامان سفرلاسه خپلا په جانه ساقۍ �ا

کے پر�ے ڈيرے �ر�را گرانا بياکے حلقے �ر�نڑ� بۍبيانے عدن�ر�را عباسه لاسه خپلا په

ا�باسه کور لا قرارۍ قرار

کے کجاؤ بيا ٹولے بيانے بېکے پر�� گانڑ� کا سوارے خپلا

خور گرانا بيا �رستا نا �اڑ�پاسه و� زنگون �ر�را کا سوارا

کے رنج ئيه �يلے غلامه حسينکے منځ ژمدانو �ے تبديلۍ مرگ�ے بهتر ژمد�ن راتلونکۓ نا �ۍخلاصه و� زڑه څا �ۍ خه څه عمل

گفتار

عباسه �ر�را فرمانکه حسينخاصه �ے خاندان مو �ه هجرت

کيگم جدا �ه نا ر�ضے نيکه�اسه بے کڑلم ظالمانو �ۍ

�ے خا �ربدرۍ کے نصرت �ين �ه�ے خا مسافرۍ پريگد� به �طن

نشۍ مدينے �ه ضائع حرمت�سواسه �ۍ لا يم خه مسافر

ليرے �ے څو هر �ے خبار يزيدهيچيرے بيعت نکۍ حسين څه

�ے بهانا همدا قتلا�لو ماخناسه �ۍ لا �ۍ گران چيدل با

پارا �ه پهچان منافقو �هليارا هجرت و� کا اختيار ماکۍ شهيد کے کور مه �هوکے په کاشناسه وامت لا بيا شۍ به بچ

جنگ پلار �ه شان په �کم �رسا کاجنگ اقتدار �ه �يائي به وامتبيايم سارا ځان خوائيندے ځکه زه

خلاصه جنگ �ه څرگنده شۍ څه

21

Page 22: بياض حسين جلد اول FINAL

کا �سواصدا کوچ �ه سفر�ے۔ لوۓ کيگۍ نا�اختاکا زراگاه مه �ۍ ايسار�ے۔په کار�ان څه �ر�راپه

�ر�را اعلان و�کا راڅا �شوا کجاؤ لا�ر�را نيشان کا مخکے

برا�ر شا قربان ۔ سر�ارا آاۓ فرمانکه عباساصغر �ے ووليۓ ني ۔ بيمارا څۍ نه کجاؤ لا

�ر�را جان صغرا ستاناکے څه راشے لگ ته کا�ر�را نيشان کا مخکے

حيرانے �ۍ بيانے بۍ ۔ بليگۍ نه نا صغرا اصغررا�انے خوائندے ۔کاکم کيگۍ مورناپاتۍ �ه مشوم�ر�را �يدان و�کا ته سترگو خپلو په راشا

�ر�را نيشان کا مخکے

نزگير شه تا اصغر ۔ امام بيا غلامه حسينهمشير پريخلا کےهمکلام۔اصغر غويگ �رتاشه

�ر�را اسان وو ش و� مشکل �شوا څا وو �يل بيائيۍ�ر�را نيشان کا مخکے

نوحه

�ر�را کار�ان �شوا را�انا�ا څا عباسه�ر�را نشان کا مخکے

�ر�را نگهبان کا عابدين پر�يدار� �ه�ر�را نشان کا مخکے

و�ناموس کۍ خيال �ےڅه خه سارا بۍبيانو عابدمانوس �رسا شۍ څه �ے غرمه په سفربيا شام �ه�ر�را سپاهيان کا مخکے �اڑا کجاؤنا نور

�ر�را نشان کا مخکے

فرمان �ا کا جارۍ کے را�انگۍ نشۍ نورنا�ختماشومان نشۍ تنگ کے گرمۍ څه شپےسفرکا �ه

�ر�را هجران و� نا مدينے �ے کافۍ غم �ا�ر�را نشان کا مخکے

�ر�را عباسه �ما �ڑاندے۔ نا کار�ان کاٹول مسلمگورا �رتا مينے به لاندے توغ بيايا ساقاسم ځان

�ر�را را�ان طرف خۍ ماسارا�ۍ به اکبر�ر�را نشان کا مخکے

مثنۍ نشانۍ�ے حسن �ما�ر�ر ۔ څۍ کينڑطرف به�ے را�انۍ و� څۍ۔نقشه �رصف صف �رستا �ر�نڑابه

�ر�را عاشقان نور پا نقشے په مو و� به څۍ�ر�را نشان کا مخکے

22

Page 23: بياض حسين جلد اول FINAL

بليگۍ نه �ه اصغر خو ۔ �کا خوارۍ خپلا چا هرکيگۍ وجدا نه �ر�ر مه څه ۔ ځکا يما �يلاڑا زه

جانان کۍ خلاصه رنا ۔ کلا غويگا خپلا به څم

�ے غارغاڑۍ سا وکساما ۔ وولۓ ني �ے نه زور په ماخو�ے راضۍ سارا ما گويا ۔ �ےغاڑواتلۓ ٹينگ ماسارارا�ان شۍ خپلا کا �ے ۔ پريخلۓ وولۓما ناخک گل

نزگير �اتا اصغر شه ۔ شه اگاه �ۍ په حسين څههمشير پريخلا اصغر ۔ شه گويا �رتاغويگےکے

صغراجان رنځورا څه ۔ شوا ژاڑا په شوا �ا�يلا

سلام و�که جان صغرا ۔ را�انا وولا ش قافيلاغلام حسين لويستل �ا �يرانا۔ وولا ش مدينه

�ۍ را�ان چوک ۔ �ۍ خاندان يوهارمان په پاتے وو ش چوک

شوے نه جدا مانا هم تا تر�رکار�انونه وو ش ايسار څه �ه �ا خو فخر

کے غويگ وو �يل و� ا څه �رتا پلاررنگونه �اڑ�ل �ر�را �ه و�م يو په څه

اصغرا �ا خابرا څرنگ�ڑمند�نه وو ک خلاص خورنا رنځورے �ه څه

خبارا نا�اۓ راز �ۍ کاشکےکار�نه تابراخے �ۍ څه کے سفر �ۍ څه

نوحه

وورے ل خواگے رنځورے ماحجران و� �اخلا سلام

گرانے پما شانے خه پهجان بهائۍ کا �ير وورے ل

را�اتلۍ ئيه څه په بيا رخصت۔ �ه تاخوراکڑۓو��اريدلۍ قافله �ے ۔ ملاقات �ا لانڈا�ا زر

ځان و� ساتا و� ر فک ۔ پارا و� خداۓ بيمارا ئيه

تيريگۍ شپا لوۓسفر�ے واڑوکۓاصغرمورتا۔ ويرکانواختگۍ و�کا ارام ۔ کورتا �يرا لورے بيمارے

جهان �ه غمونو په ۔ کا صابر زڑه پويرکا وو م

اقرار �ے کڑاۓ �ے ماسا۔ پلارا گرانا بيانو بۍاصغر خلاصه۔غويگامانا�ر�ر نکۍ خپلا څوراپه

نا�ان خلۍ نه ز�ر په ۔ جانه بابا مانا به چوک

مثنوۍ

�ر�را �اڑکيا صغرا �ا�هلاسونه �اڑه لاما وڑلو ک خلاص �ه �يلے

پريخلم بيلا �اڑ� هر خو نوراميد�نه شو پيدا ما راغلے ماتا ته

تلے نه نا غويگے ما هم تا مورقدر�نه کے بيانو بۍ وولو ش پيدا �ما

ودلم کي کاٹا �ۍ په کے ځانبلتانونه په ٹينگ ساغاڑ�اتلے ما څه

23

Page 24: بياض حسين جلد اول FINAL

قتليگۍ �ه به اصحاب ۔ کيگـۍ به هله يزيدمدينے ر�ا ريزۍ عصمت کۍ به �ريځے �رے

اعرابو �ه لوٹيگۍ ۔ اصحابو �ه به عصمتمدينے خايا �يخنه ته صحابه ده سپا

ا�ر په ووزۍ س کور خپل ۔ شور په کافر جاهلمدينے وحرا دل حا نشۍ �اۓ پٹا تاريخ

مدينے وربا �ين اۓ ۔ مدينے شمع �ين اۓمدينے �ا �ۍ سلام ا�يا غلامه حسين

نا�اختگۍ لورے �يلوئي راغۓ حسينرا�انيگۍ څه کا�ا �ير مورتا ا�ڑکۓ

مورتا �يرۍ خپلا کاڅۍ ولو �ي صغراز�رتا چا و� �يرنکم دچرے هي وبئۍ خو

ز�ر په مانا اصغر �اخسته چا کاکور په �يرم نه �اپس به زه بلارا

�ے �عده �اکڑۍ سامه ترائيند� مائيند��ے فيصلا پلارا مه �عدے �ۍ په بس

�ر� �ر� حسين غلامه حسينسيلابونه ا�خيو �ه نا سترگو وو ک صفا

نوحه

مدينے الو�اے هاۓ ۔ مدينے الو�اع هاۓمدينے و�تا وحرمت که بچ ما ا�سا گواه

شۍ وحرمت تا به پامال شۍ شها�ت ما تير څهمدينے سرا �ينو په تاکۍ اخير به شاميان

پارا �ه قتل ما واس ۔ تيارا �ے منصوبهمدينے ر�ضه نيکه ۔ پريگدۍ ځکا حسين

ما�نے و� پريوزۍ څه ۔ مدينے غواڑم نه زهمدينے گناه بے بس ۔ پاسه �ه خا�ر� و�تا

�ۍ گواه مه به الله ۔ کربلا�ۍ به ماځاۓمدينے پاره پاره ۔ ذبح شم به کے سجدے

بيان

و��اريگے به انتظار عباسه اۓغويگے اصغرپه علۍ �ے خستۓ صغرا

�ر�ر و�ما خپلا په څو �يائۍ صغراز�ر په خلۍ نه وبئۍ چوک نشۍ وجدا

راخلۍ و�ئي بيانے بۍ څه �ا�ے عجبوولۍ ني �ے ٹينگا خورۍ څۍ نه چاتا

مورتا �ه نه ا� راڅۍ تا ترائيند� �ه نهتا �ر�ر سا�ا �را زر مه خابرا �ا

24

Page 25: بياض حسين جلد اول FINAL

شه را�ان لور په عراق کار�ان مظلوم �اشه ترجمان کلامۍ غلام حسين �ه

زمين په چينۍ �ه کلا څۍ کلاجبين په پاس خا�رے و� آاچا�ۍ

�ر� �ر� جان اکبر څۍ ورنا لاڑل �يائي

سالارا کار�ان �ا نعرے و�کے خلقوبيمارا راڅۍ هاۓ پيدل و� �رپسے

�ر� �ر� باران ا�خيو �رپسے �ارا�ۍ

غاگونه کا�ۍ �ه اکبر اکبر �هخونه نا �ۍ لا نکے ستانائي کا

�ر� �ر� وکدان زن هاۓ تيرکۍ څه نا هسے

تا شور شه فهم څه غلام حسين اۓکورتا �اپس بيا کا ستانا وور ل حسين

�ر� �ر� کار�ان �ا شه را�ان هلے بيا

کوفے په لاڑ� نا مکے وو راغلل�ے چيتا سفر خبارا يم نه زه

ڈير يا�يگۍ خپلوان خپل �ه ما خدايا�ے چيتا هجران �ه طاقت ما�اڑے

شولم مڑا زه کا نيشتا و�ما هيچوک�ے چيتا قبر �يائي بيا مه به مور

چيخلے اصغر �ه غويگ په شونڈے حسين څهپريخلے منگولے قرار په نا خور اصغر

شبير کڑلو حواله مورتا اصغر�ير په ژڑا ستانا شوا کورتا صغرا

نوحه

�ر� �ر� لا�طن څۍ �ے را�ان حسين شاه�ر� �ر� هجران په څۍ �ے کار�ان با�شاهۍ

لور په مکے څۍ �ے کور با�شاهۍخور گرانا بيائي �ے ز�ر مينے و� �ا�ر� �ر� طوطيان شاه څۍ �ے گلشن زهرا �ه

سيدانو �ه کے منځ �ے را�ان ها�ۍ څۍومحبانو و� صف �ے را�ان �رپسے

�ر� �ر� نثاران څۍ �ے زمان دم اما

رنځورا �اڑا يوا مگر څۍ سواره ٹولمعذ�را لکا هۓ لاختا و� گا�ۍ لا

�ر� �ر� کار�ان کا �ر� �ائي و� نعرے �ا

نوحه

�ے چيتا اکبر چيتا مه مور ا� پلار�ے چيتا جگر بيمارانو ��را

يم بيمارا يم ووما ماش صغرا زه�ے چيتا صبر �ه طاقت ما خدايا

يم پاتے بيلا لاڑ� عزيزان ٹول�ے چيتا خبار �ر�نڑ� مائيند� ماتا

25

Page 26: بياض حسين جلد اول FINAL

شۍ پاتے بيلا نا مور څه رنځورا�ے چيتا فکر غلامه حسين تا

نشۍ جوڑا�ل ما لا ا�س به عبداللهلاڑم �رنا که ملال �ۍ په يزيد ما

پوهيگا ته پوهيگۍ مقتول خبيث ا�سلاڑم �رنا که بحال و�تا وحرمت ما

لاڑشم تا مقام شها�ت �ه خپل به زهلاڑم �رنا که مثال �رتا قائم ما

نشۍ راپٹ سا حربو به قتل ما و�لاڑم �رنا که صيکال خورنصرت �ه ما

دعرا شا ليکها ما مرثيے �ر�يغو �هلاڑم �رنا که سوال �ا غلام حسين ما

شۍ نه بها �ر�را څه و�ما �يناشۍ ضائع �ر�را هم وحرمت کعبے

که بدل عمرے په حج مه ځکا�ے را�ان لالا �ه لور په کوفے

تا �طن څا يا فرمانکه محمدتا يمن �يرا �ے سوال �ا مه يا

�ۍ �فا بے ڈير خو خلق کوفے �ه�ے گمان �امه کۍ مات به بيعت

يم رنځورا اکبر زلمۍ �ه يم خور�ے چيتا اصغر چيتا �ے سکينه

يم يتيما زه معلوميگۍ �سے�ے چيتا قدر يتيمانو �ه هاۓ

بيان

لاڑم �رنا که بدال مه حج کعبے اۓلاڑم �رنا که د�صال تا مه عمرے په

پوهيگم زه و�نشۍ �يدان تا به بيالاڑم �رنا که عيال خپل سا ځان مه وور س

قتليگۍ ساڑاۓ بد به ځاۓ �ۍ حديث �ےلاڑم �رنا که خيال مه �اتا حديث �ۍ

و�لم جوڑا مثالۍ وول مقت بدبخت �ۍلاڑم �رنا که جال لا�ۍ خپل بچ مه ځان

تيارا �ا قتل و� ما و� منصوبهلاڑم �رنا که چال يزيد �ه مامعلوم

گفتار

�ے قربان �ر �ر�ر فرمانکه محمد�ے �امان په لاس �ر�را حسينه

ئيه را�ان چيتا که ووز ک �ه احرام�ے وپرسان �امه �ۍ اجازت کا

�ے فدا �ر �ر�ر فرمانکه حسين�ے اطلاع �سے راغلۍ ماتا

کے کعبے په کو قتل حسين څه�ے فرمان يزيد کڑاۓ جارۍ �ا

26

Page 27: بياض حسين جلد اول FINAL

جانه حنيف �ا فرمانکه بۍ بۍگرانا ڈيرا �ے خابرا بلتونماکا تا لالا مه قيصے بلتون�ے سامان ژمد�ن �ه و�ما حسين

�ۍ څه که باطن �ۍ څه کے ظاهر�ۍ خواگه �ر�نڑا غلامه حسين

مينے زينب �ه ا� حسين �ه بيا�ے سلطان شاهۍ �ه �ربار گواه

به خور ستڑۍ لالا�ۍ مه هرچيتا وۍ څه ورساراووخورا� ش نه بيلا به ژمد�ن وۍ په وعده �ا وروربه

تورتا سترگو �ما�ه بس �ر�ر�ے مه کا وا�يا �سے

ڈير �ر�ر�ے �ا مه پيغمبرهم جانه حنيفژاڑلۓ

�اڑا �ے �ر�رخدمت سپارلۓ مورزهرهم ماباندےمورتا وجوڑا�م ځواب څه جانه حينف به قيامت په

سرگر�انه وم هم به خطرےکےزه په وروروۍ مه څهنو شۍ شهيد �ر�رچيرے مه کا

زه کےبه چولو شام کوفےا� تا په زور دخطبے لويلم

بئۍ زه شۍ وجدا لاما تن څم کا�ر�ر سارا سارا سارڅم پارا گريوان �رپسے به نوزه �ۍ کا نيزے به

تا تنور شۍ نز�لۍ کا و�ما کا زه به انتظار

کے کتاب �ۍ ليدلۍ ما �ے نجات غم �ا حسين �ه�ےخوڅه حق غلامه کے اۓحسين ا�اب لويلےپه

تا گور د�کے غور �ےکالگ �ر�يغوکےنقصان په�ے تاڑلۓ مه نيت فرمانکه حسين�ے ودلۓ لي کے خوب مه الله رسول

�يرا تا کوفے �يائي و� �سے�ے امتحان رب کے شها�ت تا

تا �ر�ر �سے بيا که عرض محمدکورتا خپل �ر�را کا �اپس خوائيندے

�ۍ ومل �ه الله شۍ څه هر کا نور�ے گران سفر �ا بيانو بۍ په خو

�ے ارمان �ر�را فرمانکه حسين�ے امتحان �ا سارامه خوائيند�نهۍ � امر �ه جانه حنيف �ا

�ے ءبقا گريان حسين پارا

نوحه

څرنگ �ه �ا جانه حنيفتا �ر�ر �يرکا�ے مشورے

کے خطرے �ر�ر گورۍ خه څهکورتا څۍ څرنگے وبئۍ خور

نکے وجدا �ر�ر مالا پارا و� خداۓ جانه حنيفکے ژمدانه په لالا �ه ايسارا شۍ څرنگ زينب

تا ا�ر لکا مه ژمد�ن په �ۍ آاچا�ل خو بلتون �ا

نشم زه �ه نا حسين �ر�ر جانا حنيفبيليد@لۓ

را �ے اجازت ځکا مه خو نا عبداللهخستلۓ

تا خور و�کا فکر خو لگ څم �اپس څرنگے به زه

27

Page 28: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے �عا �اتا خداۓ �امه ماکے بيلا مه ژمد�ن په�ے و�ما خواهش همدا بس ماکے جدا مه حسين لا

پورتا �ر�را لاسونه �ۍ کے و�عا �ۍ په ماخوتل

څم سانه �ر�ر جانه حنيف هسے �ه زهکربلانا زه کوفه شام به خبرا�م

لويلم خطبے �ر�را زه به کے کوفے پهگريانا زه خځے کوفے به �م ژاڑا

کڑۍ ظاليمان وسخے څه کے �ربار� پهچانا هر زه ځوابونه به کا�م �ير

نا مکے و�که کوچ حسين څه �ا غرضرا�انه شوا غلامه حسين خور سا �ر�ر

خبارا زه يم کربلا �ه پيشگوئۍ لا�يارا بهائۍ په شم کا

�ير�نه کا�م زه بيا به شهيدانو په�ے دارا�ه مه همدا

کې صحرا په �ر�ر شهيد کا مه �اظاليمانکۍ پر�ه به ظلمونه

اعلانونه و�کم لاسونه بندۍ به زه�ے گناه بے مه �ر�ر څه

څۍ نيزے په سارمه �ر�ر کا جانه �احنيفڅۍ �رپسے به بنديان

غاگونه حسين حسين کا�ن زه به �خت غه�ے طريقه بنديانو

بيانجانه حنيف پريخلۍ �ے مه مدينه

نا لالا زه نشم وجدا به ژمد�ن په

�سے ما�يرکا�ا تا �ر�ر مه مشورےلاځانه کا بيلا خوائيندے �ۍ خطره څه

شوۍ موتا �ے کربلا �ه پيشگوئۍسبحانه لا �ۍ قضا موقعے غے هم کا

برابارا �ے حصه �رکے �ما نودامتحانه لا ستانيدل �ۍ ناممکن

�ۍ نعرے العطش �ه به يتيمانوسرگر�انه زه کا�م �ير به تسلۍ

نوحه

سوالونه کا�ا ما �ر�را جانه �احنيف�ے قيصه �ر�ر ا� خور �ا

ژمدانونه کم څه کے کور نوۍ حسين څه�ے ار�اح �ما �ر�ر �ا

وجدانشم شانے يو په نا حسين به زهووم ش �ا�ه زه کے شرط �ۍ

رخصاتونه نا عبدالله راخستۍ ما�ۍ�ے فيصله کڑۍ مو

جانه حنيف وو ش نه جدا به ژمدانه پهنا الله غواڑم و�عا

28

Page 29: بياض حسين جلد اول FINAL

بلتانونه جوڑکۍ بيا کا �ے حق تا مرگۍ�ے و�نيا فانۍ اخير

انقلاب سے � جوڑکم سا ماتم به زهتاب بے کم به ��ستان

بيتونه غم �ه جوڑا�ۍ به غلام حسين�ے فلسفه �ا شهيد

نا و� کجا �اخلا مد� نا عابدينووزا�ا ک نا�انے ا�ڑکۍ و&وت ک په خو

وشنا م حسن ا� اکبر و�نيسۍ پر�ےووزا�ا ک بيانے بۍ عدن هلے بيا

توغدارا هلے خيمے تر �کا سيورهووزا�ا ک امانے خير لونڑ‌ے زهرا

حيا�ار� انصار� کے پٹے سترگےووزا�ا ک شاهسواريانے � ��ن �ر� په

غلامه حسين وو ش کوزيدل بيا �مه ياووزا�ا ک بيريانے سترگے کتاب لا

تا کاسۍ بے نگدم پرے لالا شيرين به زهتا نوائې بے �ير بے

فريا��نه خوائيند� �ه �ۍ به پسے نيز�مصطفۍ �ه ز�اۓ �ے څه

پٹيگۍ نه کے اير� �ه لعل اير� �ه لعلکيگۍ خوارۍ کا څو هر

ماتمونه جوڑکم �ينو په ځسين به زه�ے ما و� ناما زينب

بيان

ووزا�ا ک سو�اگانے �اڑا نا زڑهووزا�ا ک شا�يانے راغۓ محرم

�ۍ مقصعد چيرے فيض کا لرا غمجن زڑهووزا�ا ک را�انے باندے مخ ا�خۍ

کے صحرا يوے تا عباس و�که غاگ حسينووزا�ا ک شهزا�يانے �ر�را �شوا

�ے نينوا �ے کربلا �ے غاضريهووزا�ا ک عماريانے همدا�ے ځاۓ

و�کا بند�بست پر�ے �ه خر�غ ا�الووزا�ا ک نيکزانے حرم قرار بيا

کۍ قمر � شمس �ر�را �رنا حيا څهووزا�ا ک قدر�انے خوائيندے هغا

29

Page 30: بياض حسين جلد اول FINAL

شول تير پالرنيکه کاوا تالش حق دينپريگدا شيطان شتا�ے ايت �ا آان قر په

منع دۍ کال تلل مخکے نه جنازےپريگدا آان قر �ه �ڑل مخکے نا جناز�

�ے نازل تا ژمديو گورے آان قر �اپريگدا مر�گان زنده ئيه کا تلا�ت

نيشتا چوک کے قبر �ے زيارت چا �ه �اپريگدا ود�ان ک تش تا�کسا خداۓ مار�ا

دقلانو نا لا هوشيار ليکهۍ بوتل پهپريگدا ناقلان ا� نقل �اخلا اصل

�ه آال حسين تگۓ گۓ و� �ياۓ خپلاپريگدا چرگان چرگوڑۍ لگ هم ته وملا

غلامه حسين خوگا�ے سار خپل لا څهپريگدا احزان نشۍ منع به عا�تۍ

شه کارشر�ع �لو بدلا �ه نمونځ واسپريگدا نا�ان �ه ر�ۍ کج کے فر�ع په

غلامه حسين دهل جا ئيه �ۍ ترخه حقپريگدا تا�ان �ا و�نيا �ه خلا گاٹا

غلامه حسين کا�ا خا�ۍ خوا �ه څهپريگدا امتحان نخرا ناجوڑا�ے �ين

بيان

پريگدا خزان ا� و�ف راشا �ے محرمپريگدا سامان خوشحاليانو �ے مياشت غمو

کا شان په علۍ پيغمبر �ه نمونځ بسپريگدا ا�يان �ه جوڑا�ل نفسا خپل لا

�ے انکارۍ نا مجتهد دد تقلي کاپريگدا ها�يان �ے امام �ه �ا پيرا�ۍ

مجتهد کڑے حرام کلا شبيهےپريگدا آاسيان ا� تعذيے ۔ زانگوۓ نو

نوۍ خواهشات نفسۍ وحکم مجتهدپريگدا کافران آان قر لا شۍ استنباط

گناهانے کڑے ثواب �ه کے گمان پهپريگدا گمان نو لارے ته کا مان اما

ماشمارا پرڅم عباس گورے پرڅم خپلپريگدا بهتان �ا عباس په �ايا ريختيا

جوڑا کڑا کلا ذ�لجناح �ه آاس خپل لاپريگدا پيز�ان جانا کا�ا پوزے �ه غم

ئيه خبار خه �ۍ څه �ر�يغ �ۍ څه ريختياپريگدا انسان �ه وولا�ل غ تا چند� �ۍ

�ه حسين �ه سپين يزيد �ه �ه علم تورپريگدا جاهلان کا�ا ر غو تاريخ په

30

Page 31: بياض حسين جلد اول FINAL

تا �ائينے را�ۍ کا مختصر وطولتا مدينے بيا شه �اپس مسلم

وو ک سارا ځان هم زامنۍ ��اڑارا�انا وولا ش تا کوفے جامه

وو ش سارا �ر هم خايونۍ ليار ��اوو ش خوا په کوفے �اڑه هر را�انمسافرانو لا شوا خطا ليار خو

پريشانه وو ش کے بيابان په

رهبران غا وو ش مڑه نا تند�زيان �ه خکارۍ مه فال �يل مسلم

کا تحرير �سے تا امام چهيٹئۍنقصانه لا ڈاک �ے فال سفر څه

ځواب امام غلامه حسينباب په سفر که تحرير �سےنکے �ه فکر خستلو فال څه

نا الله لارا خير� �ه اميد

شان �ۍ په آا�ريدلے نا نيکه خپل �ے حديث ما�ر� �ر� الله په اهلبيت &وکلونه وت کا�ۍ څه

سبحان �ۍ څه خورضا شۍ کاهرڅه اۓمسليما�ر� �ر� �راجه آاسکا�ا صبر�نه کا�ا تکليف په

کفتار

جانه مسلم �ا فرمانکه حسينگرانا پما �ا ئيه نائب �ما

راغلے څه چهيٹۍ کوفيانو �ه �اشانه بے پما شه حجت قائم

حقيقت په پوهيگم �ه زهوالفت �ے سامه عمل خپل خو

تا�يرا کوفے نا طرف و�ماعيانه شۍ څه ٹولو په قيصه

ظاهر�ۍ په فهم تاريخدانو ه ��ۍ قاصر نا �ۍ �ۍ څه کے دطن با

�ر�را اۓ و�� کا به عمل �سےبهانه هرا شۍ خاکستر څه

فکر � غور په خلو به قدامذکر �ۍ باقۍ مه قيامت تر څه

هر�اڑا حربے ظاليمانو ا�ميدانه لا�ۍ �ر�را شۍ ختمے

ئيه رسول �ه ز�اۓ فرمانکه مسلمئيه مقبول لارب ئيه حق دم اما

سترگو ��اڑ� په �ے و�تا وحکممانا نشۍ �ه چيرے به انکار

نوحه

ځوابونه وو �يرک حسين�ر� �ر� تا مسلم شهزا�ه

31

Page 32: بياض حسين جلد اول FINAL

فالونه خلا ما �ر�را�ر� �ر� لانڈا�ا سفر خپل

��ستان وولو ش خبار څه شه شر�ع ��ر بيعت �ه�ر� �ر� مولا �ه ا�ا وو ش بيعتونه و� زرگا په

را�ان کڑلو مسلم بيا غلامه حسين قاصد يوحالونه ووٹول ليکهل ورو و�ئې ورو راڅا مولااوسکے

کے حق جنتۍ مظلوم �ه �ے خداۓنعمت �ه جهنمشتا نصرت تا حسينۍ سيځۍ �رکے به يزيدۍ

�ا فهمۍ هسےنا �ا�ه �ے خوفز�ه نا مرگ څه �اپه شتا څوڅوځال اقامت پس نا مرگ مڑشوے کے خوب

ئيه نعمت خپلاهم په ته نعمتونه خداۓ �ۍ څه هرشتا هرشکرقيمت پوهۓشوے�ه راز شکرپه کا�ه

شکرا�اکے څه به �ےته خداۓمخلوق �ه شکرهمشتا و&وت شکر�نوق �ه کے فرمانبر�ارۍ الله بس

غلامه حسين قطره يو سمندرا لا عرفان �هشتا عزت �ے شتا ذلت شے خبار څه حاصله کا

وو راغل فکرکے�ه په څه �ۍ شتا نيشتاغاهم څه څهشتا نفرت کے محبت کے والفت غلام حسين �ه

نبيان ٹول و�� گرفتار کے مصيبت و�کا غور�ر� �ر� و�نيا نابو�ے په مصيبتونه �ا تيرا

جان مسلم �ه �لما �اڅه ناما کلۍ �ۍ ومضيقشه را�ڑ�پيغامونه ورو قاصد ورو شهزا�ه راوان

امان په ڈير �اخل شه تا کوفے مسلم اخير�اورو ورو سارا اوڑکيو دو ک کوز بارونه مختارکورکۓخپل

نظم

�ے پٹ عذاب کے نعمت هر�ے شتا نعمت کے عذاب هر

شتا طغيانۍ کے وا�بو پهشتا لذت کے ا�بو هم

بدر کلا قمر کلا شۍ هلال کلا �ه ا�نگۍشتا حرکت کے �ےمخلوق الله صرف حال يو په

�ے لوۓنعمت هم نشے�اتکليف لاتکليف خوفز�ه�ے راحت کے شکرهرتکليف کےکا�ا تکليف په

ارام په پوهيگے نه نشے ستڑاۓ څه �جو� په�ے کےستڑمونۍ ارام شتا په کےفرحت ستڑمونۍ

32

لۓ اس تهۍ۔ همشيره کي مختار زوجه بهن جسکۍ تها بشير بن نعمان گورنر کا کوفے وقت اسکامياب حسين امام که تها چاهتا شايد ا�ر تها اتا نهيں پيش سے سختۍ يعنۍ تها۔ برتتا نرمۍ �ه

اعلم �الله هے۔ بهتر تو هوں

Page 33: بياض حسين جلد اول FINAL

دضد شۍ ناپيژاندل دضد نيشتا هرشۓ نعمت و�خداۓ�هشتا کےحکمت �ےهرنعمت خداۓنعمت هم جهنم

�ے خون وپر حال خو کا کامياب �ه وخداۓ�ے ژمد�ن �تا نا لاهرشۍ زيات

گلابه چمن و� رسول �ه �اانديخنا�ۍ �ا به ما لاڑے کا

کا زڑه خپل ڈاڈا فرمانکه حسينو�رکا نرۍ �ے به و�ما خوارۍيم نه را�ان زه تا طلبۍ و�نيا

�ۍ رضا په رب به عمل هر ما

�ے رحمان الله ووم ش کامياب زه کا�ے احسان هم �ا شم شهيد بيا کايم کامياب زه کے صورتو ��� هر

�ۍ پورا اخير به و�ما مقصد

پوراشۍ �ا څه �ے مقصد �امهشۍ وجدا �شوا باطلو لا حقشۍ اگاه خلق نا ووتو کرت يزيد�ۍ پر�ه حق به څورا فرز�قا

نشۍ �اۓ څرگندۍ �ے پر�ه اسلامنشۍ کيداۓ �اکار قربانيانو بے

غلامه حسين قربانيانو بےچا�ے �ه نصيب عمر ازا�ۍ

بدعتونه وو ک شر�ع باندے نامے اسلام يزيدشرابونه وو ک حلال سائې ��لت المال وت بي �ه

کا�م ليرۍ غلامۍ �ه غفلت به نا وعوام

تقسيميگۍ �ه عشرت په ا� عيش پهالمال بيت�

بدال که کے سلطنت په خالفت ظاليموبيدارا�م زه به خلق �ے �اجب باندے پما

گفتار

�ۍ مرحبا څه فرمانکه وهمامتا�ۍ په سلام جانه �احسين

شوے را�ان نا حج څرنگ بے�اختا�ۍ عمره تا به کڑۍ مولا �ا

ايسار �اۓ کا فرمانکه حسينگرفتار يا و�م شهيد به يا

راغلۍ ماتا �ا اطلاع �سےتا�ۍ په حمله قتل به کے حج

دا�راک لارم �ه زه دعرا شاپاک حرم �ے ځاۓ امن �ه

نشۍ ضائع څه �ے حرمت کعبے�ۍ �ما �اس څه قتل په �ما

وياۓ ده دسے راغلے نا کوفےبياۓ پارا حج ده مور خپال څه

پريخلا ووفه ک �ه کے حال څه وا�يا�ۍ اطلاع و�تا ماتا به بهتر

چيختنا فيض �ه يم خبار خه زهپوختنا کا�ے نا ساڑۍ صحيح�ۍ سارا يزيد تورے کوفيانو

�ۍ سارا کاتا څو هر نائې زڑ�

نوحه

کا�م پورا عمل غا �ے �اجب باندے پماڅم �ه �اتا کربلا عرابو �ه شاعرا

33

Page 34: بياض حسين جلد اول FINAL

بدال که کے عمرے حج همامه اۓ داماڅهآل رسول ده وگورا بيا څه سارا داځان

�م جوڑا نه کربلا به ځاۓ مثل په مکے�ۍ اثر بے تقرير�نه �ے با�شاهۍ ظلم �ه

�ۍ بهتر مڑيدل عزت �ه نا زندگۍ ذلت �ۍحاصلا�م زه فتح �ينو �ه به تور� په

عوام �ۍ څه خاموش باندے با�شاهۍ ظلم �هکلام �ا �ے الله �ه �ۍ ظاليمان هر�اڑا

ڑانگا�م ظلمونه زه به طاقت په �ينو �ه

زمين ر�ۓ �ۍ په نو که و�نه قيام ما کا�ين شۍ جوڑا ناما به عملونو بد� �ه

�م وا�چاتا پر�ے �ا باطلو �ه نا اسلام

شبير �ه �اۓ نه قرباني کا غلامه حسينجاگير �ه پرستو بت هغو �ه نن به مسجد

�م لاٹا کتابونه پارا و� نقطے همدۍ

را�ان يم پارا و� تمير باطل ا� حق زهگان خليفه رسول چاشۍ هر په ظاهر څهتا کربلا يم را�ان پارا صداقت �ۍ زه

خبار �ۍ نه مطلب لا الامر ا�لۍ �ه چوکبدکار يزيد همدا �ے الامر ا�لۍ �يائې

تا کربلا يم را�ان پارا �ضاحت �ۍ بس

بيلا بيلا کم صا�ق ا� �ر�يغز�نئے به زهبيلا بيلا کم منافق ا� مسلمان به زه

تا کربلا يم را�ان پارا شريعت �ۍ زه

�ے انکار مه نا خوبيوت رضايم مرگ په زه�ے پلار ما و� خو علۍ بيا مسلمانانو اۓتا کربلا يم را�ان پارا نصرت پلار نن زهڈيرا وولا �ش عرصه باندے و&يت ملوک شام �ه

تيرا خابرا �ے واس نصيحتونا وهمامهقربانا�م ځان به زه يم نه را�ان تا تقرير

شۍ څرگند ظلم ظالم څه �ے نه اسان کارڅه �اشۍ بند باندے وو م وا�به و�نيا �ۍ �ه به کے کار �ۍ

تيرا�م تندا به سا &يو باچ �اڑ� �اڑ�

يزيد �ه وتوتونه کر څرگندشۍ به خلقو پهشهيد کۍ تگۓ �ريځو �ر� سارا آال څه ما خو

گا�م لا گلونه به کے بيوان کربلا �ه

شهيد شۍ �اڑه �ا گورےڅه زلمۍ څه ته �ااميد شۍ به پيدا نو شۍ آال رسول څه قيد ا�

سپارم باندے عابدين به اشاعت کار�ه زه

نوحه

تا کربلا يم را�ان پارا حکومت نه زهکربلاتا يم را�ان پارا مغفرت چا نه

پارا و� �ۍ تاپريخله معا�يه حکومت مه �ر�رلياره کۍ پارا مقصد ما ر�شنا څه خلقه

کار لارم سا عقيدے نصاراؤ زه نهتيار جنت تاشۍ وامت قربان شم زه څه

تا کربلا يم را�ان پارا بغا�ت زه نه

ژاڑۍ پارا و� ما خلق څه �ے مقصد �ا ما نهغواڑۍ ماتم په ما پيسے شۍ �هنده يو جوڑا

کربلاتا يم را�ان پارا تجارت زه نه

34

Page 35: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے ارا�ه قبلا�لو �ه نظام �ۍ مه نه�ے رضا �رنه الله څه �ے غانظام �ا نهتا کربلا يم را�ان پارا شهرت څه نه زه

امام لا نشه �ه ات جر بيعت هيچا بياغلام حسين �اضح کڑلو مقصد حسين �ه

تا کربلا يم را�ان پارا زيارت څه �يائې

وخلفا ��لس به �ې �يلۍ �ۍ ءپيغمبرچا �يلو و� ا �ر�يغ نور �ۍ څالور �يائې خلق

تا کربلا يم را�ان پارا عدالت �ۍ زه

ليارے په را�ان غلط �ۍ چوک مستقيم �ۍ چوکشمارے خطا ته هم �ه حديث پيغمبر اياتا کربلا يم را�ان پارا مزمت کذب

وو ش ر�اجونه ختم رسول اسلام را�ڑلووو ش حکومتونه برسيرا وولو ش جهالت ختم

علم ا� معرفت و�نيا کے عربو و�ليد

کا پرشوڑا گانڈ زڑه خلقو کے مرض رسول خوکا جوڑا غوغه اصحابو باندے قلم ا� کاغذختم گمراهۍ کۍ تل به تحرير �ه رسول وو �يل

کڑلو سارڅرگند بدعتونو نشه �ه تحرير څهکڑلو بند قلع سياسۍ غدير �ه جانشينۍ

ضم کے نامے خلافت ملوکيت تاراغئے شام

کم ليرے جسم لا با�شاه جامے خلافت څه څمکم تيرے خابرے رسول تا شرابيانو به بيا

و�ليکهم امر�نه بيا اسلام �ه زه به سا �ينو

ختما�لوکے بدعتونو شه شهيد حسين گران

کے و�لو جوڑا بدعتو غلام حسين �ے مگرماتم په حسين �ه خاص خو جوڑا�ۍ بدعتونه

کم خکارا فرق بيتو اهل ا� اصحاب �ه به زهکم کربلا په ظاهر اعلان غدير �ه به زهتا کربلا يم را�ان پارا عبا�ت �ۍ زه

�ا منصوبه نوۍ نفاق �ه قرطاس �اقعه�ا منصوبه شوۍ جوڑا غا بربا�ۍ و� �ين

تا کربلا يم را�ان پارا شناخت ئې زه

بيعت �ے کڑاۓ چيرے کا �ر�ر ما ا� پلار ماسرعت په کڑاۓ �ه بيعت يزيد هم به ما

تا کربلا يم را�ان پارا حجت همدۍ زه

نوحه

څم تا کربلا څم څم�م ختما بدعتونه

�ر�نڑ� و�پارا اسلام زه�يرکا�هم قربانيانے

تا ءانبيا خايلو ليار سيدها نا الله راغلوتا ختما�لو رسم اسانۍ �ه را�ڑه �ينۍ

محترم �ين شه پاتے وونه ر�اج خلقو جوڑکو

و�کے تبديلۍ کے �ين خلقو �رستا نا هرنبۍو�کے نيکۍ اجرۍ بے را�استه رب نبۍ بلستم وولو و�ش باندے �صيانو ا� نبيانو خو

کڑل جمع بدعتونه امت ورستا نا نبۍ هر

35

Page 36: بياض حسين جلد اول FINAL

کڑل آراما بے څرگنداولو حق بيا وصۍ هرريشم ا�ر مالوچ لکا وو ش گاڈ �سے کےباطل حق

مومنانو په وولے ش بند �ضيفےشيخانو �ه وولے خ وولے ش بند رشوت په

�ربار�نه په ساتۍ وز�انے بي

وو ش پامال حقوق لوبے سا سپو کا�ۍوو ش حلال حرام گورے �ه ايانهنکاحونه سا ترائيند� مائيند� کا�ۍ

لگيا�ے شترنج ا� ومے په هميشه�ے رسيا باندے غنا ا� رباب چنگ

رقصونه کيگۍ مال په مومنانو

خاموش �اڑا ورفا وش عرب �ۍهوش ا� فکر چا و� نوۍ لکا

خدمتونه �ين �اجب �ۍ پما واس

�ه محمد څه �ه �خت هغا خو يا�ه مسجد تختۍ غلامه حسين اۓمحلونه �ۍ ساز �ے �خت �اغا خو يا

پيغام و�کا وو �يل به چا هرامام راشۍ جانه مسلم �ا

انجام وو م و� شۍ خير په جوڑ څه�ه ه تبا وو م و� حشر کانوے

نوحه

تقرير�نه ما �ا�را هماما اۓحالونه خايم ځکا ئيه شاعر ته

پاماليگۍ �ين گورے �ه نه اياجوڑيگۍ ر�اج �ين �ه بدعتونه

حکمونه آان قر غورزيگۍ پشت پس

تخت په �ے ناست شۍ بالل خليفهبخت بد يزيد زانۍ �ا شرابۍ

عيشونه کا�ۍ ��لت په المال وت بي

�امنگير حال گورے �ه نه اياجاگير ذاتۍ گانڑۍ �ه المال وت بيشرابونه شۍ څخل �ه کے �ربار په

شه &ئت ولوک م �کسا نا خلافتشه فرعونيت شان په مصر �ه جوڑ

ظلمونه څرگند کيگۍ �يندار� په

خزانه ذاتۍ شوا جوڑا المال بيتمرجانه دن اب که جوڑ گورنرۍ

رگونه �ين �ه وو ک پرے ذا�� زنا

گفتار

�ه �لما مختار �ه کور په مسلم�ه آا آاڈ ڈ مسلم �ه شر�ع بيعت

36

Page 37: بياض حسين جلد اول FINAL

شه پورا زر� �يرشو �ه بيعت�ه مولا حسين �ه مشتاق هريو

وو ش پريشان ڈير خوفه لا کوفيانوو ش پرشان �اڑا ختم شه �ربار

�ے بند سلوۍ نائې خوف ذيا� ابن�ه خطا کوفۍ يوه هر �ه ا�سان

طلب کور لا که هانۍ بيائيغضب په ڈير وو �يل �رتا �ائۍ

کا حاضر مسلم بيڑے ڈيرے په�ه تاکارا څه يم خبار خه زه

�لير هانۍ �ه �يلاڑ خوف بےڈير قهرا لا و�سوه ذيا� ابن

شه زخمۍ هانۍ و�که گوزارۍ�ه آا آاڈ ڈ قوم په هم بيا هانۍ خو

مظلوم حسين �ه کسوٹۍ پهمعلوم وو ش زر غلامه حسين

و� � پرست حق څو شانے په هانۍ�ه کچا ايمان زر� �يرشو نور

�ےغرقاب زڑه مه عشق په �سےځواب که هانۍتراب وو اب �ه فقط

تعظيمونه کم څه چا �ه �ے سو�ائي مه زڑه

نزگيريگے و� تا مرگ ۔ غاگيگے باک بے څرنگووهيگے پ نه �ه �يلے

قتلونه کلا کا�م څه خوشحاليگم �ه ڈيرتحرير که �ير تا دبس عا مسلمشبير �سے کا خبار حال په

را�انيگا لور په کوفے �شوا�ه تا و� مسلم کے انتظار ڈير

�ه نعمان کوفے �ه امير �خت �ۍ�ه مهمان مسلم کے کوفے په څه�ه خاموش نعمان �ه شر�ع بيعت

�ه رضا حسين �ه امامت په

تا مکے کلا شه را�ان عابستا کوفے شپے په راغئے زيا� دن اب

�ا�ڑۍ طرف بل په ورخ کوفے �ه�ه چا و� فکر �سے �ختے غه

مختور عبيد راغئے کلا څهکور مختار �ه که بدال مسلم

شه �لما مسلم کے کور هانۍ �ه�ه کشا مشکل �ه محب هانۍ

�ربار لاگا�ل و� ذيا� ابنخبر�ار وو ک �اڑا کوفيانۍ

و�که جان مسلم و� امدا� کاچا�ه نااشنا ما څه ئې نه وا� �ا بيا

نوحه

تعظيمونه وو نک �ه �ه �يلے هانۍ وا�يا�ربار�نه په ذيا� ابن ٹيٹيگۍ �ه �اڑا

37

Page 38: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے بشر هر په مه ورعب �ے �ربار ذيا� ابن �ا�ے خبار �ۍ لا يو هر

حالونه وا�يا هانۍ ئيه خوفه بے څرنگ تهمولا�ے �ه ما سفير ۔ �ے �لما د�ما مسلم

فدا�ے �رنا مه ځانوونه ملع نکسے وبئۍ و� �م ژمداۓ پورے څو

مهمانۍ مسلم و�کا ۔ هانۍ غلامه حسينقربانۍ سار که �يرۍ

مطلبونه د&و�ت م �اتا و�نيا خايل و�ئي

کا ميلاؤ ما سا عقيل بن مسلم څهاعتبار و�کا پما ځکا محب يم

کورتا هانۍ �ه معقل را�استه مسلمخبار حال به ذيا� ابن که معقل بيا

تا �ربار ختل وو و�غ ا را هانۍ ذيا� ابنانکار و�که جان مسلم لا هانۍ خو

کا ايشارا تا معقل �خت �ۍ ذيا� ابناسرار شه مه څرنگند څه شه پوهۓ هانۍ

غلامه حسين مسلم �يرنکه هانۍنثار باندے مسلم کي ځانۍ اخير

�ے گواه تاباندے و�گورا معقل �ا�ے �لما کارا تا مسلم �يلے و�يا ا

جواز�نه وو نش پاتے �ه انکار �هنازيگۍ و�نيا په چوک ۔ ڈاريگۍ غا به لامرگ

پوهيگۍ يوے په هانۍسار�نه ساتۍ نه عاشقان معرفت و� عشق

ماکا�ا کلام زياتئے ۔ کا�ا ما احترام خاکا�ا ما امام �ه ننگ

سوالونه �را �امه کورا لا مسلم را�الا

بيان

طلبگار شه مسلم �ه څه ذيا� ابنتيار که تا جاسوسۍ غلامۍ خپل

ليکهۍ تاريخ �ا مامعقل نا جاسوس �ۍمکار ڈير �ه معقل ليکهۍ �سے

وو �يل �ائي �يرکه رقم څه ذيا� ابنطرفدار بيتو اهل ناجوڑکا ځان

کے مسجد په کا ظاهر قاصد حسين ځانکار لارم سا مسلم ضر�ر ڈير و�يا ا

راوڑۓ پارا مسلم دے مه دولت داهتهيار �ۍ کا ضر�رۍ �اخلۍ �رسا

راغئے تا سجه عو بن مسلم معقلگفتار که و� �ا کۓ ژاڑا مصنوعۍ

نوحه

38

Page 39: بياض حسين جلد اول FINAL

ځوابونه راکا �اتا ما هانۍ �اامانونه تا مسلم کو �ير تا �يلے

و�لو کا �ير نه مسلم هانۍ �ا غرضو�لو �اچا کے جيل شانۍ په مختار �ه

نياتونه وو و�ک پاخه قتلۍ �ه خو

کور بے کڑلو مسلم قيد �ۍ و�هانۍز�ر شاه شه پاتے بيلا لاڑ� �اڑا

فريا��نه و�کا غلامه حسين هاۓ

�ے رفتن په گل ترڅنگ تره �ے۔ حسن �ه زواۓ طرف بل�ر� �ر� ووبان و�خ �ےشرما�ۍ کالوگلبدن �يارلس

مجتبۍ کے شوکت و شان ۔ �ے مثنا حسن �ے ورپسےورو ورو گزران په تره و� څۍ �ے دکبرا و� �ا شوهر گران

کے پر�� گانڑ� و�حيا ۔ کے کجاؤ بلبلے بانڑورو ورو صغراجان يا�اوۍ قرارسلگوکے قرار په

�ين �ه شغله وور ن لکا ۔ عابدين سا کجاؤورو ورو اامامان هر�وا څۍ جبين په پاس سجدوخال

انجامه لا غمگسارئيه ۔ غلامه حسين هاۓافسوسورو کاشکے�ا ورو خزان ماواۓ �سے جامه مختصر

ودلو و�لي تا معقل کلا هانۍ څهودلو و�لوي باما لا اميد�نائۍ

ارمانونه �کو سائي ليد� جاسوس �ۍ

باللۓ دے مانه ويلو تائي ذياد ابنراغلۓ دے خپال مسلم تا کور د@ما

کور�نه لا و�خلۍ ا چا�ۍ نه �لما

کا پوير څه هر �شوا وو �يل ذيا� ابنکا حاضر ماتا مسلم سا بيڑے ڈيرے

حکمونه �ا�را د�ما پريگدا�ا قيصے

نوحه

�ر� �ر�ر جان اکبربابا �ه کربلاڅۍ �ه طرف پهورور ورور گان شيعه څۍهمرکاب ذوالجناح شاهسوار�ه

سورےکے فرشتونعرے ۔ عمرےکے شه څه بدال حج�ر� �ر� و�جانان طرف خپلاايشارےکےپه منزل

ورب �ين و� څې شاه لامدئنے گوياروح ۔ وعدےڅۍ پهورو ورو طوطيان شاه يثرب و� ځۍ فيصلے په باطل حق

�ۍ فرشتے فگن سايه �ۍ۔ چهرے نور �ه سفر پهورو ورو �وران غويگو زانگۍ �ۍ هچکولے کے کجاؤ

�ے سوار عجب فرس په ۔ �ے علمبر�ار قافيلے�ر� �ر� نيشان خپل راپا�ۍ سار په آاقا �فا�ار

�ے �قار آاقاعجب �ه سينگار�ے۔ خر�غ ذ�الجناح�ر� �ر� و�چشمان �رنااکبر�ےبريخا�ۍ يوطرف

39

Page 40: بياض حسين جلد اول FINAL

را�انے مخ په ا�خۍ شوے مسلم�انيکزانے څه که فريا� �ائې

�يرم چيتا نور نکے ا�چات ما�ے ابا�ۍ �ا �يرانا پما

لارے سلطانۍ رنگ فرمانکه طوعهلارے سر�ارۍ �ه خدايگو هم لباس

لارے فقيرۍ �ه خابرے عجب�ے عاجزۍ �ۍ �ه تا سبب څه

�م نه بيکس ��را فرمانکه مسلم�م نه بيواس �سے يم عقيل �ه ز�اۓ

خدايگو سارا ما ميگم نا مسلم�ے �فائۍ بے کڑۍ ووفيانو ک

که گريوان څيرے نيکزانے طوعهکه شيوان غما لاڈيرا شر�عۍکه را�ان نايا کورتا مسلمۍ

�ے را�ۍ بيان ليکهلئے �سے

فريا� �کا غلامه حسينذيا� دن اب �ه نا طرف لخکر

شهزا� هغه �ه تا گرفتارۍ�ے ليرۍ �ه غاگۍ څه راغئے

�کسے باندےسواره يوبل لخکرطوعه �ا به ا�س�کسے �رميگه په هريو �ه ا�س و�ما به تورا

و�کم شقۍ �ۍ �ه �يدار څه �رپريگدا ��رامه

گفتار

�ے مسافرۍ فرمانکه مسلم�ے کسۍ بے مه ڈيرا نيکزانے

لاتند� فقط نيشتا حاجت نور�ے سوالۍ ا�بو گوٹ يو �ه سائل

منڈے په ا�به تا مسلم طوعهٹنڈے خلاصے په شانه بے �يرکے

اجر ربا يا کا و�عا مسلم�ے بيواسۍ مه ڈيرا کے �ير ته

�لگير مسلم کے نوش و�به ا څهنزگير سا کور شاتا �يوال نو

شان �ۍ په چيناسته کے چولے�ے نوائې بے �ه �ستور ووم ک څه

�ه نصيب څرنگ �ا مسلم �ه هاۓ�ه حبيب نه ا� �ه سلمان نه څه

�ه شبيب ابۍ دن ب عابس نه�ے تنهائې کے ��ستانو هزار

څيگا پا ځوانا فرمانکه طوعهرا�انيگا څه کے نوش �ه ا�به

چيناستلے څه �ے غرض �ه څه�ے فقيرۍ �ه خو طريقه �ا

نوحه

40

Page 41: بياض حسين جلد اول FINAL

و�کم مزارۍ �ه ا�سکےجنگ ماڅه طوعه پريگداو�کم حيدرۍ �ه غاگ زه څه کا نندارا مه بيا

وولے ش سورے نعرے �يخنو جنگ په مسلم ا�اتهوولے ش وولے چ هغا کوفے �ه سار�نو لا ڈاکے

و�کم حسينۍ در شي �ه زه به جنگ �ه تعريف څه

وولو ش سقار لاسا هاشمۍ يو لخر ��اسا�اوولو ش گرفتار کے �ام فريب �ه مسلم بالاخيرو�کم راهائۍ څرنگ نا خندق فريا� که ئې �ه

و�کا ژاڑا �ےا�س �خت ژاڑا غلامه حسين بسو�کا �ا�يلا �ے شها�ت �ه �لير يو �ه �خت

و�کم تلاشۍ تاريخونو څو هر ثانۍ نيشتا

که طلب لخکر نور �رنا ز�ۍ اشعت �هز�را لا مسلم هلے شه پوهۓ ذيا� ابن

وتلو �يش خلق وبهئۍ ووٹو ک په ليکهۍ تاريخبٹورا کا جوڑا نائې لخکر �ا غرض

کو ٹينگ سارائې چال څه وو �يل ذيا� ابن��را لارم نه فوج �يرکو آامن �هوکے

شه گرفتار کے �هوکے شير �ا هاشمۍپيغورا لا که ڈاک تاريخ خپل ذيا� ابن

نور� مخکے په شجاعت هاشميانو

وسرا بے وشو تعريفونه وشجاعانو

که شهيد باندے بام څه ئې تاڑلۓ لاسا�را ا�خۍ غلامه حسين غم �ۍ په

نشم گرفتار کے کور زه څه کا �ر�ازه خلاصهنشم گوزار په زه مجبور �ےڅه کورحرمت �ه �ا

و�کم ابيار �ينو نايا کے کور څه غواڑم نه

کا�م عزت کور �ه ميزبان �ه يم �ياره علۍ زهکا�م حفاظت خانه اهل �ه ناموس �ه ا� ننگ

و�کم پهرا�ارۍ کور څه �ے گرانا نايا کے کور

�کسے �ربدر �اڑا فوجونه اشعت �ه به وا�س�کسے لخکر باندے لخکر �اتا جنگ کا هرڅومه

و�کم سارۍ سار چولو په به باران �ينو سر�

کا�ا ما فکر�نه طوعه تا لخکر� يم کا يوماکا�ا فکر�نه نوا بے �م څو هر کا کے جنگ

د�کم تنهائې �ه جنگ زه څه وا�ئيه مرحبابه

بيان

�ر�را گرانا ر�ايتو لا خبار شاشورا ا� شنگ طاغوطيانو لا بچ شے څه

ڈيرے �ۍ قيصے شجاعت ا� طاقت �هگورا رنڑا په تاريخ �ه ميزانۍ خو

راغۓ مکان په طوعه فوج ساوا دوا څهکورا لا طوعه ا�اته تا جنگ مسلم

�ے وچولے �ه نه �اميدان �کا غورڅورا جنگ سارا لخکر کيگۍ وکس يوه �ه

قتل کو� کاسا پنځوش يوسل مسلم څه

41

Page 42: بياض حسين جلد اول FINAL

تورا رنڑا سپينا باندے نور� په شوا

و�لو �استا نور سوا پينځه ذيا� ابنگورا تر شو �اڑا نور وو ش پاتے پنځوس

يم بيزار خو نا يزيد دگ مر زهيم تيار تا يزيديت دگ مر

سارا همت �ے کامياب ارا�ه

زه کم کر�ار خپل مخکے به نا طاقتزه کم نثار نهۍ امر� په به ځان

سارا عشرت ا� عيش سا�گۍ �ه جنگدے

شامۍ ا� کوفۍ لخکر�ۍ ڈير څو هرمظلومۍ ا� �مابيکسۍ و� �ے فوج

سارا شها�ت زه شکست کم به �ير

يم بيا سارا سارا باطن ا� ظاهريم بيا نتيجه په تاريخ �نيا �ه

سارا ظلمت کاندۍ نه زندگۍ ونور

کڑلو معاف خليفه سنگسار لا خالدکڑلو شگاف پيدا خليفه کے �ين

سارا خلافت �ے مزاق �رپر�ه

�اتا اسلام خطره �ے �ۍ نه هيڅه�اتا غلام حسين هر �يايم ځکاسارا شجاعت پورتا کا آا�از حق

ئيه خاندان کوم �ه ځوانا �اخکوليائيه �طن بل �ه ئيه مسافر کائيه �رپدر څه ئيه �لما چا �هئيه راباللۓ چا تا کوفے غمو

نوحه

سارا ذلت چيرے بيعت کا�م نهسارا بيعت چا �ے نه حسين حسين

صفت �ے نا�ۍ بل يو رسول حسينبيعت رسول �ه �ے بعيت حسين �ه

سارا و&وت نب �ے پيوست بيعت ما

�يائې نارا�ا څورا �ے يزيد �امصطفۍ �ه خليفه تا �يائې ځان

سارا شريعت کا اندازۍ �ر شاه

زه کم ر�شن بيا به اسلام �رگزرزه کم گلشن لا ختم به هوشۍ بےسارا بدعت که پٹ �ين يزيد څو هر

�ۍ پٹے سترگے خلقو نن څه �ے �رست�ۍ مٹے ات جر راکڑۍ رب تا ماسارا کثرت کا�م قلت په جنگبه

کا�م حقيقت �ه سا باطل به جنگکا�م محبت �ه جنگ سا �شمنۍ

سارا مظلوميت څم تا مخ ظلم

زه کم مقابله �ينو به سا تور�زه کم زنده شان په عيسۍ به مڑۍ

سارا حکومت �ے جنگ بسۍ بے ما

گفتار

42

Page 43: بياض حسين جلد اول FINAL

ئيه خکولۓ گلو لا فرمانکه طوعهئيه جوڑا�لۓ خه شانے په سپاهۍ

کے �خت �ۍ په څه پوهيگم �ه نهئيه �اتلۓ څرنگ کورا لا ځوانا

ئيه ستومان ستڑاۓ مائيگے �سےئيه و�چامهمان �ے ميزبان �ه چوک

چيناستلے څه ئيه زخمۍ خو يائيه وولۓ ني تبے �ے گمان مه يا

کم مرهم زخمو �ه و�تا به زهکم ارام �ه تا به بند�بست خه

گورم کے لاس �ه تورا ا�خلۍئيه جنگيدلۓ ننگ په مسلم �ه کا

کا �ائينا سوز �ه غلامه حسينکا کشا مشکل �ه مد� په ناز

کا ژاڑا هميش کے غم حسين �هئيه سيځا�لۓ غم مظلومانو �ه

نيکزانے طوعه �ے۔�ا نه پاتے مانا زامن کانيکزانے طوعه �ا

و�ما �اتلۓ کوفے لا ظاليمانو به زه

نيکزانے طوعه �ۍ۔�ا جدا ا�ڑکۍ �اڑه نا مانيکزانے طوعه �ا

و�ما لاٹا چولوکے کوفے باچۍ خپل �ه زه

نيکزانے طوعه پرهارژلۓ۔�ا يم کوفيانو تن پهنيکزانے طوعه �ا

پرهارژلۓيما زڑه په نايا بلتانه ا�ڑکيو

نيکزانے طوعه کے۔وا کوفے �ۍ نيشتا مه هيچوک

نيکزانے طوعه �او�ما تيرا چولوکے هجرپه �ه شپا به زه

�ے نسکور عزت کلۍ �ه کوفے�ے ز�ر ظلمونو �ه زيا� دن اب �ه

څارا�انيگا کے نوش �ه وا�بهئيه ��اريدلۓ �يلے �اځوانا

�ۍ حکمونه نيولو �ه مسلم ځوانا�ۍ گشتونه شر�ع سپاهيانو ځکاکۍ ازار چوک به ځاۓ په مسلم

ئيه تاڑلۓ مليا ځوانا څه �يلے

�ے ا�ر ظلم �ه لاگيداۓ ځاۓ �ۍ�ے کور �ه چيتا کلے �ه چيتا

�ے غرض �ه څه �ے کار �ه ځاۓ کومئيه راغلۓ لورۍ په کوفے �ه څه

نوحه

نيکزانے طوعه �اراغلۓيما جان حسين �ه سفير مسلم زه

�رمنے کور �ا�هيما پاتے بيلا کے �يخنو نن کورا بے زه

نيکزانے طوعه �ا کے۔ �يخنو يم پاتے بيلا زهنيکزانے طوعه �ا

يما ڈير�ايلۓ تند� نيشتا مه طاقت تلو

نيکزانے طوعه �ۍ۔�ا باند پما �اڑا �ر�ازے

43

Page 44: بياض حسين جلد اول FINAL

نيکزانے طوعه �ا��اريدما �ر په و�تا کس بے نن ځکا

نيکزانے طوعه شم۔�ا جار نا �لما مظلوم �تانيکزانے طوعه �ا

و�ما کا ذکر �فا تا به غلام حسين زه

مانا واميد هيڅ فرمانکه مسلممرجانه دن اب ماکا سلام �ه

ناميگم مسلم يم �ياره علۍشه قرار زنڑکۍ �ه ما شها�ت

طلب و�به ا کے شهزا�ه بيالب په چيخله څه ا�بوئ �ه جام

راغلے تا ا�بو ئي �ينے شونڈ� �هشه بيزار مسلم تگۓ نا ا�بو

بام په �خيجا�ل جلا� بياامام يا څه که فريا� مسلم

نا �نيا فانۍ يم را�ان تگۓشه �ار �ه مه �خت �اخلا مه سلام

�ے ارمان ارمان غلامه حسينلاندے شه راکوز باما لا مسلم

کے چولو کوفے �ه پسے آاس بياگلزارشه گل گرزيدلو �

زه شوما ازار و�لاسه کوفيانو �ۍزه شوما سنگسار بيا لاله کے خندق په

زه يما الوان �اڑا کے �ينو خپلو

�ے نه ليکهلۓ خط نامے په تا ما کا�ے نه راغلۓ سا حرم تا کوفے ته

يمازه گريان خوتاپارا مرم خو زهنيکزانے طوعه باللۓ۔�ا �ے مه حسين با�شاه

نيکزانے طوعه �او�ما �استا څرنگ خبار ظلم عبيد �ه ا�س

گفتار

شه گوزار کلا کے خندق مسلمشه سنگسار لاسا ظاليمانو �ه

شه پرهار پرهار �اڑا بدانۍشه گرفتار �ام په اشعث هلے

که مهمان �ه �ا قدر کوفيانوکه ايمان لالچ په �نيا خارڅۍکه را�ان مسلم کشانۍ کشان�ربارشه ڈاک په تا ذيا� دن اب پيش

فولا� لکا کے �ربار مسلمذيا� دن اب �ه مخکے �يلاڑ�ه

�که جان مسلم په گزار ظالمشه ازار �ل څه �ه شير تاڑلۓ

کا�ے څه په �ه مان �يلو ذيا� دن ابکا�ے نه �ه سلام ئيه قيدۍ و�مانيشتا شک هيڅ �ه کے بها�رۍ

شه فۍالنار لاسه �ه تا مه لخکر

نوحه

زه يما بنديوان آاقا حسينه آاۓزه يما را�ان تگۓ قتليد�پاره

44

Page 45: بياض حسين جلد اول FINAL

قبول کا مسلم ده سالم حسينه اۓقبول کا خادم تگۓ دا کے قربانۍ

زه يما حيران قول په کوفيانو �ۍآاخرۍ سلام و�ما �اخلا مولا اۓخيجا�ۍ بام په پاسا �ه مه جلا� �ايمازه قربان �ر بام په مه قتلا�ۍ

را�ۍ �ه زبان کے پختو په بدلا�مرا�ۍ �ه بيان کے مصر� په نرما�م

زه يما ترجمان يم غلام حسين زه

شه ڈاک نا �ينو سر� �اڑاجاملعلونا پريواتو تا جام نائي پرهار شونڈ� �ه

که جدا جام شونڈ� لا مسلمفريا��نه �سے �کو قرارۍ قرار

�اخله سلام حسينه با�شاهکوچونه کا�ۍ �نيا لا تگۓ �ه مسلم

که قبول سلام مسلم حسينڅخونه سارا ��اڑا به وابه کوثر �ر�را

�کسے څه جام غلامه حسينغاگونه حسين حسين ا��ه مسلم �کا

کو ايسار حسين صورت هر پهحکومونه �سے يزيد �ۍ راغلۍ تا ما

شه مخامخ سا حسين څه فوجغاگونه �کو تکبير �ه انصار� حسين

ڈير به ترسيگۍ �� باچۍ ��ا سارا ماڈير مه يا�يگۍ بيلا شو پاتے رنايمازه غمجان کے غم زامنوپه �ه

کانا راشۍ زامنو په ما ترس چابهکانا شۍ بيا ځال يو ميلاؤ سارابه موريمازه مهمان ساعت يو بس معلوميگۍ

مثنوۍ

�ے �چ حلقوم تند� لا مسلمسوالونه کا�ۍ ا�بو �ه کے �ربار �يخنو

�ۍ مرگ تندے کے نصيب څه چا�ريابونه شۍ �چ �رتا �ه زنکدان په

�ۍ نصيب تندا پيشوا څه چاووٹونه گ کا�ۍ ا�بو لا څرنگ وبئ سفير

شۍ نه لاڑ څه تگۓ تا کوثرخواند�نه کله ا�بو تا سير� شکم �ۍ

راغۓ اوبو ده جام تا مسلمسار�نه په شونڈ� چيخله جام مسلم جناب

مثنوۍ

را�ڑا بر نامه چهٹۍ مسلمکوچونه �کڑلو اخير نا مکے حسين

45

Page 46: بياض حسين جلد اول FINAL

شه خبار کلا �الۍ مکےفوجونه �استا�ل �اتائي مخ حسين �ه

شه څنگ مخنا ئي مکے �ه فوجسفر�نه کو شر�ع لور په کوفے حسين

شه ميلا� پيغام �ا کے ليارےارمانونه په ا�بو �ه شه شهيد مسلم

غلامه حسين پيغام �ۍ بسسيلابونه کو را�ان نه سترگو حسين �ه

و�ما خابرا �اغا يوسا رانشۍ حسينو�ما زغره ا� تورا کا �ير کے قرضے مه بلمسلم انکار شديد کے څواب �ا�ريده خو

ا� �يگر مسلم شولو کے غم حسين �همالل

سوال وکه اوبو بياده مسلم تندو الڈيرمسلم سرکار تگۍ که ا�چات ا�بو �ه جام

شيرينو ا�بو �ه جام چيخله شونڈ� په کلائے�ينو و� ر�� پريواته شونڈ�نا پرے �اتا جاممسلم �ار خيجۍپه تشنه که �اپس جامۍ

کافۍ �ے پرهار �ا �يلو مسلم و�شه گوزار يوکافۍ گوزار�ے يو �ا تا قصاص تا �ا جلامسلم پرچار حق �ه لاندے تورے و�کڑلو

چيتا�ا مسلمانۍ حکومت ظالم �ه �هچيتا�ا مهربانۍ و�شه گوزار بل بيا

مسلم گوزار لابام شه بيا غلامه حسين

شوے وا�نے نا غلافو وتورےبريد�نه �کڑلو �يخنو په فوج دالهۍ

شه پوهئے کلا څه فوج مکے �هجنگونه سا انصارانو �ۍ حسين �ۍ گران

راشۍ سا حسين ٹول به حاجيان�ربار�نه شۍ ڑانگ ا�سکے به گورنر �ه

نوحه

مسلم قرار قرار جيلو په بندۍ راغئےمسلم قرار قرار

مسلم �ربار په پيش �اتا مخ زيا� ابن شهمسلم �ربار په پيش

وا�يا احترام په آا�از �که زيا� ابنوا�يا سلام ماتا �کڑلو نه �ه �يلے

مسلم گفتار �رتا �که کے ځواب �سےمسلم گفتار �رتا

نشۍ ظاليمانو په اسلام زيا� ابن �انشي دشمنانو په سالمتۍد�عادے

مسلم حقدار سلام پيژانۍ هاشمۍ �ے

حکم قتلا�لو �ه اخير �يرکه زيا� ابنخاتلوحکم بام په پارا و� مسلم �ه �ا

46

Page 47: بياض حسين جلد اول FINAL

مسلم ڈار لارۍ لامرگانه مسلم �يلو

خابرے �صيت څو کا�م زيا� ابن خوخابرے نصحيت �ۍ �کے غور چيرے کا

مسلم اظهار �سے و�که تا سعد عمر

نمير ابن حصين کلاشير حسين �ه بوتله گرفتار

و�لو و��ارا مختائۍ ذيا� دن اب�ے بسته لاسو ��اڑ� هر په قيس

راکا چهٹۍ غا يا �يلو ذيا� ابنراکا ساڑۍ هغ هر �ه ناما بيا يا

ليکهلۓ حسين دے پيغام چاتا�ے شعيه هر غا قيدا��نۓ ما

پاسه �ه ممبر کے مسجد بيا ياخلاصه �ه زڑه �ه کا تعريف يزيد

حسين �ه بيا �کا مزمت�ے طريقه �ا �ه باچيد� �ه

پوراکيگۍ کار مه ا�س شه پوهۓ قيسراسيگۍ و� تا �اڑ� به پيغام

و�کم تعريف به کے مسجد �يلوئې�ے �ائينا هرے لا ما انکار نور

و�خاتلو قيس غلامه حسينراسا�لو و� پيغامې حسين

ؤ واميه بنۍ په تبره بيائې�ے نويشته �ا کے تاريخ و�کا

گفتار

�ے اطلاع مسلم فرمانکه حسين�ے �عده کڑۍ خلقو کوفے �ه

کڑاۓ بيعت دے زرو اتلس�ے تا و� ا�س بس �ر�را انتظار

لورۍ په کوفے �يرا ته قيس اۓستورۍ نصيب �ه خکارۍ کے گر�ش

سا يو چهٹۍ تا اشرفو کوفے�ے ما و� عرضې عهد دد تجدي

را�ان وولو ش مسسهر بن قيسشان په با� �ه لورۍ په کوفے

کے ميانۍ چيخلا ئې چهٹيۍ امام�ے شجاع زلمۍ وولۍ خک �ه سفر

خبار �ه نانه حال کوفے قيسمکار و�نيا �ه ذيا� دن اب څه

ليارے کوفے �ه هر�اڑا بندکے�ے پهرا ناستا ليارے هرے په

رفتار برق قيس کے موسم گرمۍايسار مقام په قا�سيه شه

سار په سار شه سا فوج حصين �ه�ے معامله �ا نصيبونو �ه

ڈير �ے فوج څه ودلو و�لي قيستير نا حلق که کاغذۍ مولا

اخير مگر که �ه خه جنگۍ

47

Page 48: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے وکجا طاقت زر� �ه کاس يو

ځان کو تيار تاڑ ملۓرا�ان �ے تا کوفے حسين

همشير گرانا �رسارا �ے�ۍ گواه الله حق �ه �يايم

�ين بے غواڑۍ تعريف چوک کالعين يزيد شرابۍ �ه

ضمير �ه �ے غاگ �امه نو�ۍ �رسارا به جهنم په

�ے امتحان �ه �خت کوفيانو�ے ميدان صفا باطل حقو

آاسير يم شم شهيد به زه�ۍ زنده مه به ات جر �ا خو

گرفتار که ذيا� ابن قيسسار په بام �ه خيجا�ل و�ئې

گلوگير شانۍ په مسلم�ۍ اگاه ٹول څه زا�ال غور وا�

پخوکے ا� لاس تاڑلۓ �ه قيسکے زيد� غور غلامه حسين

تکبير �ه و�کا نعرائې�ۍ الو�اع حسينه �يل بيائې

�ے وحر سر�ارۍ مائيگۍ �سے�ے تکتور سواۓ تند� لا رانگۍ

�ے �اجب وو پم کے واس �لماستيائې�ے �اتو پرۍ په �ايلۓ گرمۍ

نوحه

�لگير ناشۍ مرگ به کلا�ۍ الله �ه مانونکۓ چوک څه

شبير �ه يم قاصد قيس زهصيدا�ۍ ومسهر �ه ز�اۓ

ذيا� ابن خلقو کوفے �هيا� کڑلم تا مسجد �ۍ زه

تقرير �سے و�کاته څه�ۍ واميه بنۍ �ه صفت څه

حسين لا وا�يا ر� بد ا�عين در نو زهرا�ے �ه څه

ځنځير په تاڑلۓ �م زهما�ۍ و� �ائينا صفا به ا�س

�ے الله �ه هر�اڑا تعريفمصطفۍ �ه فرزند �ے حسين

سفير حسين هغ �ه يم زه�ۍ شاهنشاه جنتو به څه

گفتار

48

Page 49: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے �يخنو �ه فوج فرمانکه حسين�ے راتلو په تيز ځکا طرف ومو�لۍ ځورا �ۍ تند� �ے گرمۍ

�ے ا�بو �ه څه يم پوهۓ حاجتۍ

گيا�ه لا تقسيم په ا�بو خپلا�ه سقا کوثر �ه ز�اۓ نا �يلےکڑ� سيراب ا�بو لا هم آاسسيانۍ�ے پيژاند� �ه ځاۓ همدا حقو

�ے را�ان سور يو �رستا گورۍ څه�ے بيريان بيريان لاسه �ه تند�

�ے بيان �ائۍ ناميگۍ علۍ�ے مڑيد� �ه بس مه �خت څه ما�يل

ستريگۍ گفتار �ے ر�ايت لوۓکيگۍ نا�ختا غلامه حسين

ماتمدار� �ه شا نويس نوحه�ے تيريد� په �ے �خت گاٹے �ه

وو و�ل کا څه ماشومانو و�� ا�بو �ه سوالونه�يشتلو و� ا غشيو په بيا کے ځواب په يو �ۍ هم

ليد�تا تا �نے هغا نخلے پرے حسين همدې

خضاب خپل که مخ سارائي �نيو ووم ماش تگۍ هغلاعزاب بندشۍ باران زمکے په نوۍ هسے

تا ارا�� يو �ۍ گورے �ه ته ربا �ۍ جاهل

خبار باندے حال �ۍ په وه زواۓ رسول �ه حسينپيغمبر تندے �ۍ �ه �ے پيشگوئۍ کڑئي �يرسپير�تا �يرکے و�به ا حلق �ه کرم �ه ز�ۍ بياهم

آاخلۍ چوک کے سخا�ت څه ناما طائي هاتمخوبيا�لۍ �ۍ لاتريخ يا کينه لارۍ غايا

تا خواڑ� لارۍ نه خپلا څه هغا �ے �ا�يرکا

کو وکونو مش �ه ٹول خلاصے ا�س تسمےکو �يخنونو �ه فوج هر�ڑا سيراب

و�کو خدمت ئې کے حال مجبورۍ�ے لمد� �چو �ه امام حسين

�ے ا�راک خپلۍ �ے کار خپل يو �ۍ�ے اخلاق مه خپل کار�ے خپل وو و�م

نشۍ �ه �رنا گورے کوتاهۍ�ے پر�� پٹو �ه خبار ماتا

کے ميرے و�چے شوے شر�ع وا�بهکے حملے ا�بو په لخکر وحر �هکے ساڑے سينے ٹولو �ا غرض�ے �اڑ� ا�ڑکيو تگيو �ه ارمان

نوحه

تا نيولو حسين مسافر �ه لخکر �ۍ راغلۍتا �يخنو گورے ز�اۓ زهرا خپلا �يرکا�ۍ وا�به

�ايلۍ تند� ڈير �ۍ څه �ۍ وحر �ه سواره زر �اودلۍ گرزي �ۍ حسين �ه کے تلاش په راغلۍ

تا خوارو ساڑۍ ويرکاوۍ څه اخلاق �ه �ے �رس �ا

کے صحرا �چے سفر په �ے هم خپلا په حسينکے خيماگاه په �رسارا �ۍ باچۍ �اڑه �اڑه

�اتا �رند� �ۍ حرم �ه کيگۍ خالۍ مشکونه

49

Page 50: بياض حسين جلد اول FINAL

کے کربلا ارض په څه �ۍ �رندے هغا �اژاڑاکے څه بندکے ا�ڑکيو يو همدۍ په هم وا�بئۍتا وا�بو ساڑ� فرات �ه شونڈے �چے ودلو لي

�ے نزگير خواهس لا�ۍ مرگ تا �يل حسينشيوان په چينا ماتم په و�تا مور

�شوا کے صورت �ۍ فيصله �ا غرضريگستان په وو څ به سارا سارا څه

پورے ا�را �م �رسارا به زه �يل وحرفرمان بل نشۍ را څو نا ذيا� ابن

لخکر� �� هر سارا کڑلو شر�ع کوچبيابان په کربلا �ه �اخل وو ش

غلامه حسين �اريده �ه ومرتجزآاسيان وولو ش انکارۍ څه وکوز وو ش ٹول

پريگدا جاۓ �اهمدۍ غلامه حسين اۓفرزندان غا مسلم �ه کا رايا� ا�س

ومرا� لارم فرمانکه وحر بياذيا� ابن يم راستاؤلۓ زه

کا پيش �اتائې ما �يلو ذيا� ابنراضائيه څرنگ ز�يا علۍ �ه

يم راغلۓ زه کا فرمانکه حسينيم راباللۓ زه چهٹيانو کوفےکه شهيد ورتا تگۓ مسلمۍ

ئيه �فا بے �ه �يلے بيا ننگ بهراه حاصيليگۍ �ے نه عبث څه ماتم

نمائينقاب تاريخ کا�ۍ څه همدا�ۍ مرثيے

ک�شائيمرثيوتا کڑۍ غور څه �ۍ غلامه حسين چوک خو

بيان

جان حيسن �يرکے و�به ا تا فوج وحر څهبيوان په وونه مشک �اڑا خالۍ وو ش

�ا ز�رگيرۍ ليکهۍ �سے شه �خت ظهرآاذان و�که ور�ق مس بن حجاج څه

و�کا نمونځ وحرتا ا�فرمائل حسينانصاران ٹول وو م �ه وولو ش بسته صف

يم نه راغلۓ لامکے زه �عوت بےرا�ان کم چهٹيانو �ۍ تاسو هم زه

گد� پرۍ نه تا کوفے ماتاسو کا ا�س�طن بل په �اپس شم به زه �ے خير

يم نه خبار چهٹيانو لا�ۍ زه وحر�يلبنديوان بيايم �ه به تا ذيا� دن اب

گفتار

ئيه لالا �ه گل شا قربان �ر وحرئيه صحرا خوشۍ په را�ان څرنگ

50

Page 51: بياض حسين جلد اول FINAL

پريخله �يلے �ه شهر يثرب �هئيه وکجا را�ان جانه �اځسين

�ے مطلب �ه څه فرمانکه حسين�ے زينب ماسا کا �ر� خابرے

�سواسونه کۍ مه خور نيازمندهئيه سارا لخکر راغلۓ ته څه

شے مهمان ساعت يو و�ما وحراشے خيمان به بيا پوهيگم �ه خه

کے �ه خابرے فخر څو هر کائيه پما کے زڑه نايا وحرا گران

�ے تقدير چا هر �ه اٹل وحرا�ے نزگير مرگ تا خواهشا لا�ۍ

نشے بوتللۓ تا ذيا� ابن مائيه لگيا بالو آالو په هسے

�ۍ قيصے راز �ه غلامه حسين�ۍ تيرے �اڑا نشتر� لا خو

شۍ خير په چيرے �ه کاعقوبتئيه و�نيا �ۍ �ه �ريځے څو �لما

ئيه پهلوان خر�غ مانم زهئيه خيمان ڈير گورم �ه خه خو

�ې ا�مازنگانونه وحرا۔ سار �تا پرےپرے

کے آائينے په تقدير ما�هکے سينے وولۓئٹينگ ني ئيه

�ۍ �صياتونه �امه ۔ وحرا انتظار و�کا

حال دۍ په د@تاوۍ به تللرومال يو مانا به وڑے

�ۍ انعامونه �ه �ا وحرا۔ پکار �ه به شۍ

غلامه حسين ليار پريخلا وحرغما لا وو �يل حسين شاه

�ۍ قبر�نه مه يوځاۓ وحرا۔ و�کاتيار ځان

يم سر�ار سوار� زر� مولا �ايم خبار نا زه چهٹيانو لا�ۍزبيايم زه �ه به مختا ذيا� ابنئيه تهنا پاتے پوهيگم �ه خه

کا�ے مختور �ه ننگ فرمانکه حسينکا�ے وبر تک �ه خابرے څرنگ

چينا ماتم په �ه مور شيرينائيه اگاه خه خو نا نسب و�ما

�ے کلام عجب فرمانکه وحر بيا�ے غلام �ه وحر ئيه شاهنشاه ته

ئيه و� ا ما�اتا څه هر کا مولائيه زهرا �ه ز�اۓ نشم �يلۓ څه

نوحه

�ۍ منزلونه مه يو وحرا قرار قرار څا�ۍ راز�نا تا لا پٹ وحرا ايسار مانکے

کا جيلاب لا ليرے لاس وحراکا رکاب په پخا سارا ما

�ۍ نصيبونه يومه ۔ وحرا ليار لانڈا�ا څا

شا ذ�الجناح لا څنگ بس وحراشا اگاه خه يم حسين زه

�ۍ امتحانونه لوۓ وحرا۔ لخکر خپل بيايا

51

Page 52: بياض حسين جلد اول FINAL

شا نزگير ماپورے ساعت يو خوشا ځير کے سترگو ما لگ

�ۍ اقرار�نه شوۍ ۔ وحرا شمار په و�ما ئيه

کے قيصے کبر څو هر کاتهکے مائيرے ئيه ماليدلے

�ۍ غاگونه �ه ماتا وحرا۔ پرهار پرهار يئه

شے خيمان به کارو �ۍ شے۔په پريشان به ڈير شا څنگپهلوانا ميڑانيا ۔ افسوسونه د�کے به بيا

کے مائير� په گورم �ه سوار�کے۔زه کبرماکا�ۍشانه �ينوعالۍ په گر��نه۔رنگ و�خا�ر�په پر�ت

�ۍ نعرے �ه ماتا وحرا �ۍ۔ سرے �ينو تاجامےپهمانا ر�مال کۍ مرهم به زخمونه۔ هغا سار تا�ه

شهيد ا�ال جنگ �ه ئيه نويد۔ �رتا کا�م �يرخوبانه ئيه مه �لما څه صبر�نه۔ کا�م زه ځکا

غلامه حسين ظاهر �ے انجامه۔ لا وحر پهلواننا گناه کے �ه توبه څه جنتونه۔ ميلا�يگۍ

راپيگے ٹول به شان په رسۍ کوهۍ �هغاگونه العطش ومو و� �ا�رے کلا

و�کے ��زخ ا� جنت �ه به نظارهژمدانونه خپل پتا شۍ به بوج غره �ه

چيگدے اخير وحرا زانگون په ما به سارزخمونه سار �ه و�تا و�تاڑم به زه

لونڑے زهرا سارا�ۍ ما پريگدا مه لياررکابونه پر�يدار� نيسۍ �ه چوک

اسکے سترگے کے کجاؤ �ه لور په وحرجيلابونه وو خل پريۓ غلامه حسين اۓ

نوحه

نا ذ�الجناح قرارے په لاسونه کا ليرے وحرانا تا �يرکا�م مشوره ۔ جنگونه نکے نسته تا

جنگ و� لارم نه خواهش ۔ تنگ نکے ڈيرمه وحرارا�انا �ے مه قافيله ۔ جيلابونه پريگدا �شوا

که شروع چيرے جنگ �ه کا ۔ که دبرو رو سا و�ما فوجگرانا شۍ �ه به معامله ۔ ځوابونه �کسے به بيا

به بيا شۍ۔ تا لا گوزارا�ال شۍ څه پما واجب جنگمصطفۍ �ے �صيت ۔ وونا م کيگۍ نه نا ابتدا

گورا تا صبر و�ما ا� وحرا۔ اۓ و�تا ات جر �انا ار�اح �تا خبار يم ۔ مصلحتونه خو�ۍ څه

بيان

لاسونه نا مخ ذ�الجناح کا څنگ وحرارمانونه و�کے به بيا �ے زڑ� �ه کار

�ے مستقيم دصراط وحرا دصراط ماظلمونه ماکارا مابندا�ا ليارمه

ئيه خبار خه يم تراب وو ب �ه فرزند زهجها��نه �ۍ خواگه تا وو م گبين لا

52

Page 53: بياض حسين جلد اول FINAL

څۍ نه لور په تورے �ه ما څه لاس �ا خوراز�نه پٹ گورم زه �ه کے �ۍ وحرا

کے کربلا کۍ ملامت څه ضمير تاحکمتونه شۍ �رڅرگند به �خت هغ په

نشم خايۓ �ر ځان �يلو محمدنشم ليداۓ �ر�ر بيا کم �رتا ځان کا

ويو گناه بے ومو �ا�را ��را خو�ۍ ملکونه پرا�ۍ نيشتا مه هيچوک

�يدانونه ما �شۍ سا �ر�ر کاځانونه �ے خير کو �رتا به بيا

�ے خير راکے بيا کا تکليف څو هر�ۍ سوالونه �امه �کسو سارا خو

شوا زارۍ �يدان کاميابه اخيرشوا نرمۍ پيدا کے زڑه مشکور �ه

کو ميلاؤ سارا �ر�نڑائي �اڑا هر�ۍ ر�ايتونه کے کتب �اپه

�ۍ خداۓ �ه حال يو �ے �ستور ژمد�ن�ۍ پسے بلا �ه خا�ۍ ا� غم

زامنو مسلم غلامه حسين�ۍ سبقونه ڈير کے �اقعے �ۍ

تيريگۍ �ه �خت غلامه حسينکيگۍ برپا څه �ے �ستور ماتم

پوهيگۍ نه هم خپلا ذاکران�ۍ مطلبونه څه �يلو ما�ه څه

گفتار

�ۍ زندانونه سخت فرمانکه محمد�ۍ عمر�نه کم ڈير �ر�نڑ� ��� هر ومو

شه پورا �کسا کے جيل مه يوکال�ۍ فريا��نه مه تاتا مشکورا

ويو �اڑه ��اڑا �ا�ے مه فريا�ويو پراته بيل بيل کے تاجيلخانے

يا�يگۍ ڈير �ر�ر �اڑکۓ �ه ما�ۍ بلتانونه �ا �يلے کے جيل يوه

�ے څه مه حال �ر�ر وا�يا خو ��را�ے نه مه ليداۓ شه پورا کال يو

شه پوير �ر�ر �ه مانا هم شکل�ۍ عرضونه �امه کا ارتا لگۍ

بيا �ايل و�کا غواڑے څورا څهبيا خپل کا حصے ما�ه هم خوراککا مخامخ مه سا �ر�ر يوځال خو

�ۍ ارمانونا ڈير �کسو سارا څه

ذيا� دن اب څه �ۍ خيال �تا کار� بد څه مو ا�يو به خلاف

�ۍ بند خولے به مو چينا سا مو نو�ۍ زڑ�نه شوۍ مه تا ليد� صرف

يو ازار ازار فرمانکه مشکور

53

Page 54: بياض حسين جلد اول FINAL

يو گرفتار څه کڑۍ �ۍ مه څهکڑۍ ذيا� دن اب ماتا څه يو چوک�ۍ حکمونه سختۍ و�پارا تاسو

�ه علۍ څه ا�يا �ا ا�س خاکانا �ے پيژاندلۓ

طوطيانو �اڑ� اۓ فرمانکه مشکور�ے امت ٹول �ه امام علۍ

نا مسلم خا �يلو محمدئيه نه کا ا� ئيه اگاه څهاسيرانو ا�يو �يلو �ا مشکور

�ے ضر�رت څه تاپوس �ۍ �ه

حسين �ه �ه سفير مسلمطوطيانو پيژانم و�ئي خه

سپاهيانو ذيا� دن اب کے کوفے همدۍ�ے شها�ت په فائيز کڑاۓ

شو ژاڑا په ��اڑا هر ا�ڑکۍويو زامن مسلم ومو �يلوئي

شهزا�گانو �ما شم جار �يل مشکور�ے قيامت باندے ما خبار �ا

خپلا تا ځان مه ا�ر جهنمکو نه مه کامعاف تيار که

فرزندانو مسلم �ه ا�باخو ما�ے قسمت خپل مه نور ناڅو جيل

مشکور هم شانے په وحر �هگار توبه ا� خيمان شه

را�انو ا�خيو په غلامه حسين�ے سعا�ت هم توبه وا�يا

نوحه

قيديانو �اڑ� غاڑ�ز� غاڑ�ز��ے اجازت ما ما ڈاريگو

ماشومانو �ے خير �کو خابرے�ے ملاقات پهلا مه کے کال

يو چوک تاسو ا�يو �ا خو ا�سنيولۍ يو ئي څه په ا�

مهمانانو زندان �ه مشکور اۓ�ه�ے امانت خابرا هرا

ا�يا �ر�را �يلو ابراهيم�ايلۍ غم يو چوک مو څه

ظاليمانو په �ے خير مڑا�ۍ مه کا�ے حجت �ا مظلومانو �ه

کے قيامت څه �ۍ نه خو هسےا�وئي مخکےدسے پيغمبر

يتيمانو �ۍ لا �م نه خبار څه�ے عزت کور �ه چا �ه �ا څه

مشکورا اۓ �يلو محمدراکا ځواب خابرے �ۍ �ه

مسلمانو �ه �ے څه کليمه�ے حاجت مو �ه همدا وا�يا

54

Page 55: بياض حسين جلد اول FINAL

کا کليمه تيرا څه مشکورکا خکارا ئي نامه رسول ا�

کوفيانو اۓ ا�فرمائيل محمد�ے عزت پاتے رسول �ۍ لا

شۍ پيدا يقين ژمدانه څهزندانونه جيل و�� تيرا �ے خير بيا به نور

مشکورا وا�ايا ڈير بيا ماوتونه بند�بس ملاقات �ه ومو �که خو

وکو ميلاؤ �ر�نڑا ��ا هر مشکورځانونه ما�اتا ا�س �خايو �يلو ا�ئ

ا�يو چيختنو ا�لا� �ه �ايا�ا�ينا خه څه �نيا به يتيمان �ا

ولو پريخ ماشومان ��ا هر مشکورجيلونه �ا و�� خه خو خيال په غلام حسين

شوا رنڑا پورا صبحے �ه کلاشوا سو�ا زڑ� په ماشومانو �ۍ

و�� نه �اتلۍ کلۍ کوفے لاپريشان وو ش و�که نظرۍ

بلا تر لايو وو �يل سارائېمنزلا لا�ۍ وو نش جوڑ هيڅه

گرزيدلۍ يو کے چولو کوفےگران کوفے لا �ۍ �اتل مه ا�س

فرار �ے گران وو ي ستومن ستڑۍگرفتار وو ش خونوۍ هسے

وو چين به ځاۓ پٹ کيگۍ رنڑا �ريځامان په وو ک تيرا به �ريځ �ا

مثنوۍ

�ے حال کوم په مه �ر�ر مشکوراژمدانونه �ر�ر �اڑه �ه کا رتا ماتا

ويو جدا جدا جيل يوه په ومو�يدانونه نشو مه �ه شه پورا کال يو

يا�يگۍ ڈير �ه ما مشکوراويونا تاڑلۍ وجدا نا بل يوه �ه �يلے

�ۍ ژمداۓ چيرے ما و� �ر�ر کا�سواسونه شۍ �رک مه څه کا راتا لگۍ

شو ميلاؤ څه �ۍ خيال �ا تا کاشکايتونه ذيا� دن اب �کو به سارا

�ے �عده �ا �ۍ بند خولے به ومو�صالونه �شۍ سارا سترگو صرف بس

گفتار�ربان کلا نا جيل کوفے �ه

فرزندان ��ا وو ک مسلم �ه خلاصرا�ان تيز تيز وو ش شپے تورے په

�طن خپل �ه کے اميد خوشحال

منزلونه تيز وو و�ک شپائې ٹولاگلونه تاغير وو ش ستومن ستڑۍ

55

Page 56: بياض حسين جلد اول FINAL

نا کوفے به ا�س �ه اميد �ائۍشان خه په و�� راغلۍ ليرے

ليکهلۍ �ۍ څه کے نصيب په چاو�لۍ خوبيا شو �ر�نڑا ��اڑا هر

�ايلۍ سفر و�� �اماشومانيتيمان �ا شو �يخ شوا رنڑا

وياۓ صفا درويغ غالمه حسينوياۓ خطا ځکا شتادے اللچ څه

ريختياوياۓ به بيا نوۍ کااللچعاقلان خه �ۍ �ۍ لا خبار

کڑ� ايجا� �ر�يغ �ه پارا ژاڑاکڑ� بربا� �ه حق شوے نه هم خبارشا�کڑ� �ه خلق ا� ناراضا �ه خداۓ

ميزان �ے شتا غلامه حسين

قرار تا کور� خپلو بوزم مه زه څه څوازار �يرنکۍ به چوک و�کم به زارۍ سوال

کور�نه �ۍ مه طرف ووم ک وا�يو ورتا ��را

سرگر�انه ڈيرا �ۍ ا�س کے غم تاسو به مورځانه لا �ۍ تيرے مينے په ا�لا� �ه مائيندے

زڑ�نا مايئند� �ه پيژانو نه �اڑه يو تاسو

شهزا�گانو کے �ه وکوکے غلامه حسين وافيتيمانو �اڑ�کيو �ۍ شوا يا� را څه مورۍ

فريا��نه مورے مورے وو ک و�ئې وو ش غاڑۍ غار

کے نظر راغلا �نا يوا بيائېکے خاطر راغلا امانگاهۍ �ا

وو �۔خاتل تا و�نے �ۍ ��ا هرطوطيان �ا کے و�نے وو چيناست

��ش په ا�بو �ه �ا و�نا �انوش �ه وا�به �ے وا�به �ا ا�ا�بوتا کور و� راغلا خځا يوا

شهزا�گان و�ليد� کۓ ا�بو

کا نوحه �شوا غلامه حسينکا �ينا څه سا ا�ڑکيو �ۍ خځے

کا ژاڑا شر�ع و�نے لا ا�ڑکيوبيان و�کا کے مرثيے په �ۍ

نوحه

ر���نه ا�خيو را�ان شو لاسترگو مه �يلےرنگونه وو �ا�خت سارا وپوختنے مه �يلے

ويو �اڑه �اڑه ما ژاڑ� شو نارکوز و�نےويو څه په ��را خوفز�ه وا�يو ورتا ��را

گلونه ا�نه ميوے �ۍ نيشتا کے و�نے �ۍ

�ے �عده �امه ما ژاڑ� وکوزيگو را �ر� �ر��ے فدا �رنا کينز و�يو ا لار� حاجت څه

56

Page 57: بياض حسين جلد اول FINAL

غمونه خلم �ابه �رنا راسيگۍ �اس مه څو

ڈارا لا کا لاتند� �ۍ �چے مه شونڈے سرےپلارا لا کا گلونو �ا يو مار�ر نا مور

حالونه و�يايو ا ورتا يو خوفز�ه چانا

کا بستر لا تيرا شپا څه �يلاڑيۓ پهماواۓ شهزادگان پراته باندے بستر دۍ

�ے ارمان �ا�ريده مرگ �ه ا�ازۍ څهمسافران �طن په �اۓ مرگ �يلوئې

ماواۓ

کا قيد مه يا کا خارڅ يامه که سوال �ائېماواۓ زندان ال بيرون دواڑا مو� کاشکے

ستانيگۍ ماشومانو �ه مرگ لا څهماواۓ قاتالن سنگدل شان په حارث دۍ

غواڑۍ نا ظالم نمانځه �ه فرصت څهماواۓ خزان گلونه دا کے نمانځه په

غلامه حسين سجدے کۍ لاندے تورےماواۓ جهان په نماز بے ته شواۓ پيدا

که شهيد خلقو همدۍ پلار وموو��نا تاڑلۍ چيل په بيا يتيمانۍ ومو

کو ورتا ناما پلار �ه خو ا�س

�سواسونه وو ش زيات مه ا�س وونو گل خواگو

کو �رتا ومو کا ناما پلار �هگوزار�نه چاپيڑ� �ه و�کے به ومو په

�لۍ ځورا يو چا ��را �اظلمونه کا�م نه به زه �ے �عده مه �ا

بيان

ماواۓ ارمان زڑونو ده يا ماواۓ ماواۓماواۓ پنهان زڑونه نايا کے سينو يا

خواندکۍ په عشق �ه تير مالاۓ �ا لاسار څهماواۓ شيريان غالبه دسے زڑو ده يا

ماواۓ گلونه سره پاسه ونے ده ياماواۓ دامان په اوبو ده ونا دا يا

گلو �ۍ په کے ا�بو په نو �اۓ کابياماواۓ چشمان نيکزانے ده لۍ الگيد@

فکرا بے و�خايل نسب ا� حال ئې څهماواۓ راوان کورتا ئې څه خدايا کاشکے

خدايا نوۍ پوهۓ �لما �ه قدر په څهماواۓ يتيمان مسلم ورکا ولمانه

مثنوۍ

بياۓ چيتا ده و م� نيکزانےکورنه �ۍ چيتا ومو و� ويو مسافران ومو

�ے نه عمر �ا مسافرۍ �ه

57

Page 58: بياض حسين جلد اول FINAL

فکر�نه ماکاؤ و�خايو پلارنامه �ه

نيکزانے چيرے �اے مه پلار کا��نا پٹۍ بيا�يلے نا خلقو به ومو نو

يو خوفز�ه �يلے نا خلقوحالونه يو وا�يا ما�اتا ما ڈاريگو

نيکزانے هغے شيوان و�کهگلونه ��اڑا مسلم �ه بوتلو تائې کور

نشه نصيب آارامۍ کور خونمانځونه په شهيد وو ش غلامه حسين

وو ي ماشومان �يل زامنو مسلموو ي مسافران ملکا ليرے �ه

بوزا ژامدۍ مه مختا ذيا� ابن�ۍ سوالونه نور مه قبولا نا کا

ئيه عرضۍ �ۍ په نعريکے حارثئيه مرضۍ چيرے نشۍ �ه مه به

نشو هيچيرے مرگا لا به بچ�ۍ لاسونه �يلے يخۍ مه سار په

�ے ارمان وو �يل زامنو مسلم�ے �طن پرا�اۓ راغۓ مه مرگۓ

راکا خو فرصت ��را ظاليما�ۍ نمانځونه مه و��نۍ کا ا�ا

حالونه غم �ه غلامه حسينبيتونه ليکها کے مرثيے په نور

و�کۍ �ير�نه ومحبانۍ څه

�ۍ مرگونه �ير بے مسافرانو �ه

ويو زامن مسلم هغ مو�ه خيربيعتونه کوفيانو و�� کڑۍ �رنا څه

پريخله بيلا کے مسجد بيائېبامونه لا پاسا غورزا�ل و� ا ذيا� ابن

گفتار

�ۍ رنگونه زيڑ مه خوفه لا څرنگ�ۍ لعلونه سترگے مه ژاڑا په کاپارا و� تاسو شو نه بچ به ا�س

�ۍ ملکونه �اڑا ٹا�لۍ مالا

فريا� و�که زامنو مسلمازا� کا ومو و�پارا خداۓ �هآاخلے وخون مه �يلے ظاليما�ۍ اهونه سوۍ يتيمانو �ه

نشۍ کيداۓ نعريکے�سے حارثنشۍ صبريداۓ زڑه مه مرگ لا تاسو

پارا و� سو تا مکو سوالونه�ۍ انعامونه ڈير يخۍ ذيا� ابن

وو ي يتيمان �يل زامنو مسلميو مهمانان کور �ه تا ظاليما

راخستۓ طعمے وے دولت ده کا

58

Page 59: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ عرضونه �امه کا خارڅ وموژمدۍ

�ۍ ژامدانونه گران نعريکے حارث�ۍ سار�نه سو تا و��نۍ کا ماپرۍ

�کسو واس و�ما به گوزار تورے�ۍ ارمانونه څه مه زڑه په يو و� ا

�طن بے ويو ۔ مسافران وموموغريبان �يژنے �ه �يلے

ظاليما عزا�ار۔ و�مو �ۍ چوکژاڑا و�کې مه بيا څه

ذيا� ابن څه ۔ فريا� �ا�رامرا� و�تا نکۍ پورا به

ظاليما �ار۔ په زرکۍ �ه به خداۓ�فا عمر کا�ۍ نه

فرصت �ه �ے ۔ حاجت اخيراجازت بس راکا ��را څه

ظاليما غفار۔ �ه نمونځ و�� کامخواه خواه مڑا�ے مه څه

پريواتے هاۓ ۔ غنچے مسلمسجدے په بيا غلامه حسينظاليما گفتار۔ �ا کا�ل هريو

�ايا سار ما و� ا�ال

ومو ويو �اڑه �اڑه ڈير ومو۔ وو ي نه خبار هيڅهومو ويو څه په بندۍ کے جيل په ذيا� ابن �ه څه

نوے رضا په �اتلۍ نا جيل وموغه کاشکے

نوحه

ظاليما ۔ گوزار وتورے نکے �هبيا �اتا جيل زا بومه

ظاليما ۔ آازار خلے مه �يلےنوا بے يتيمان ويو

ظالم آاۓ ومو ۔ سالم پريگدامسلم �ه ويو ۔ فرزندان ومو

ظاليما ۔ پلار �ے مه شهيد �کساگناه بے ماشومان ويو

�لمانه ومو ۔ څه �ے خطا�اڑه �اڑه ۔ کور �ه تا و��

ظاليما يسار۔ �اۓ ومونه کاشکےتا و� حارثه کے کور

حاجت لارے ۔ ��لت �ه کاقيمت وپمو �اخلا ۔ کا مه خارڅ

ظاليما ۔ و�تاکار شۍ به وپورا�اتا بازار زا بومه

جوڑۍ بوزا ۔ ژمدۍ يامهپيشۍ تا ذيا� ابن کا مه �ه

ظاليما �ربار۔ په راضۍ ويو وموفيصله شۍ څه څه هر

59

Page 60: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

نواۓ بابا و د@م� شهيد ظاليما وا کاشکےنوے و�تا تورے اجل نن ومو پ به آاسکے

�اتا ز�ر ظلم تا�ۍ ۔ �اتا کور و�تا ولو راغ�اتا �ر� خپل �گورا �يايما ځکا و� ا�س

نوے �لما باندے کور په نيکزانے ومو کاشکے

مو يو �طن بے پاتے ۔ ومو ويو يتيمان �کسامو يو ماشومان �کسا کا�ے څه به مرگ په مو

نوے ز�جه په تا ڈاڈا ��را ومو بيا کاشکے

ته �ے جاهل انپڑه يا ۔ ته �اۓ مستقل مڑ کاشته �اے د�ل عدم نو کا�اۓ غلامه حسين يا

سجدے په ذبح زامن مسلم يا کاشکےنواۓ

نيشتا لامرگا خلاصيدل هرچوک خو مرۍبهانه ا� غواڑۍ سبب قتل بل خو

نيشتا ځواب �ے سبب څه قتل �ه وموجيلخانه په قيد �ه ومو ويو راضۍ څه

جوڑيگۍ سانه خوتا قتل گناه بےووبانه خ �يرکڑۍ خداۓ �ے ځوانۍ څه

خکاريگے و�� آا�ريدۍ ومو څه بلال لاتوانه جسم غا هم ا� غارنگ هم

و�لا وورزا غ و� ا گفت �ۍ په وتورا غلام�انا شولو فرار نا شهزا�گانو

مانلو و�نه ا سوال قسم هيڅ حارث خو�يوانه ماشومانو �ه قاتل شه

کے چولو ويو گرزيدۍ ۔ تيار�کے تور� وموکے زڑ� په راغۓ موڈار شوا رنڑا صبحے څه

نوے آاسرا کڑۍ تا و�نے غے ومو کاشکے

وولو ش پٹ کے و�نے ومو وولو۔ ش مٹ په مٹ �ر�نڑاوولو ش څٹ په نا خلقو څه وو �يل �ا مه زڑ�کےنوے جوڑيا ومو �ينځے تا ودلۍ لي بيا کاشکے

کے وا�بو دليد� و� ومو ۔ کے راتلو په �ينځےکے سلگو وو ک وکوزۍ ومو وپ ا�از که ئې �ه

نوے �ائينا په �ينځے بيا راغلۍ ومو کاشکے

بدن و�مو که څاپې پاکدامن۔ مينے په ڈيرزامن مسلم �ه ويو ومو �خايل ومو څه کلانوے ناما بابا خپل �ه وموخايلۍ کاشکے

بيان

خزانه رنگدار� �ه �ے و�نيا �انا چا په چالاگيگۍ په نصيحت

پوهيگۍ ا�نه بل �ه مانۍ نه څه چوکافسانه پاتے شۍ و�ئې تا عبرت بس

و�که فريا� �ر� �ر� ابراهيم شهزا�هعاجزانه ڈير تا غلام حارث �ه

60

Page 61: بياض حسين جلد اول FINAL

بياۓ پارا لو قتالو@ تاڑلۍ و م�وجرمانه قتل راکا�ے څه په �ا

نيشتا مه چوک ويو يتيمان ويو �اڑه ومونيشانه ظلم �ه وو ش عمر �ۍ په

کا پوهۓ مه لگ کے کوفے �يائې څه تا �ۍخانه دل اه قتلا�ۍ څه �لمانه

غلامه حسين شهيد کڑ� شهزا�گانۍآاشيانه خپلا دولا ش ڑانگا همۍ

خپل ظاليما نکے رنگ وينو په السخپل حاکيما تر بوزا ژمدۍ و م� يا

نکے فيصله کے �ربار مه �يلے

نن سوالونه مانے نه ومو و� �يلےنن فريا��نه �ۍ اثر بے مه ڈيرنکے بکا �ه ا� آاه مه پر�اه هيڅ

�ے تاڑلۍ مليا بدۍ �ه څه تا�ے وولۍ ني غاڑه مظلومۍ �ه ومو

نکے خطا ومو لا نمانځه �ه �خت

مصرے غم �ه کا غلامه حسين بندغنچے مسلم �ه کے سجدے پريواتے

نکے ژاڑا په غمونه �ا به سر�

يو �اڑه �اڑه ڈير �کسا ويو۔ چاپيڑ�نه و�تا ومويو ژاڑيدلۍ ڈير مو پريگدا ومو لارے ا�لا� کا

ويو گريوان پارا ژاڑا په و��۔ کےبنديوان جيل وموپهويو پريخلۍ مشکور ومو راغۓ جيلر �ه ترس ومو پ

کو و�عا تاپارا به ومو ۔ وو ک درها چيرے کاتا ا�سويو تاڑلۍ تا مو څه ويو نه و� ا هيچيرے به ومو

مانلے کلا حارث کا�لے۔خو زارۍ �اڑ� �ۍويو باللۍ بابا څه وو ش پوهے غلامه حسين بس

معافيگۍ نه هوا�ے �ه اثر ظلمزمانه در �� په ا�نه بعد په نه

نوحه

نکے گناه بے مه مڑه حارثه مانکے لرزه په عرش يتيمان ويو ومو

ويو وولۍ ني نن ومو تا کے خطا څهويو تاڑلۍ بند په وموبند �ه �يلے

مصطفۍ �ه خاطر هيڅ شا نکے �اۓ

لارے قيامت �ه ڈار کا پريگدا ومولارے ��لت �ه طمعه کا کا مه خارڅ

نکے پورا ومرا� زڑه به خون په ومو

�ۍ ولونه سوا �رتا ومو �اظاليما�ۍ ظلمونه کڑۍ �لمانو چاپه

نکے را�ا ظلم کسان بے ويو ڈير

نوحه

وويو وولۍ ني گناه بے �يلے مو�ه حارثه �اويو را�ستې ز�جه تا راتللو نه خپلا په ومو

61

Page 62: بياض حسين جلد اول FINAL

ويو يتيمان کا ما ويو۔ظلم ماشومان �اظاليماويو راغلۍ يثرب لا ويو �طن ليرے ڈير مو�ه

�ے وموپريگدےڈيرانعام �ے۔کا طعام وموخواڑلۓتاويو نبۍ �ه عزيزان �ے ارز�مند کا بهشت �ه

کور �ه تا و�� �لمانه ۔ مور مه نه شتا پلار مه نهويو ودلۍ ترسي ڈير ومو کا باهر کورنامه خير�ے

تيريگۍ نه تيغ هم �ه مخکے ځنا�رکا تيرا تورا واجل �ه مخکے په ومو

�ۍ نه �يژلۍ کور خپل �ه چا �لمانهکا طريقه انسانو �يلے و� ر�

ستانيگے نه شانے هيڅ مه مرگا لا څهکا عطا رتا مهلت سجدے يوے �ه بس

��را �اۓ �يلے مخکے مه مرگ لا خوکا جنازه را�انا خداۓ �ه پسے ومو

زمکے په خوف �ه سجده څه کا څنگ توراکا قبله په ورخ نه بيا مه قتل چيگد�

غلامه حسين کنارے په فرات �هکا ا�ا سجده آاخيرۍ ماشومانو

ويو طوطيان کور �ه رسول مو�هوونه لاس �اڑه �اڑه کا مه خلاص ظاليما

ئيه مذهب وکوم په �ين کوم په تهومونہ ظل کا�ے �لمانو په گناه بے څه

تيريگۍ پٹ نا ځنا�ر تيغتيغونہ ولو کڑ تيره �ه مخکے په ومو و�

بيان

ماکا ظلم ظاليما اۓ ماکا ماکارنڑاکا پيدا زنڑکۍ �ه کے ظلمات په

ويو چمن پاک �ه رسول �ه گلونه وموکا اگاه ځان خر�غ ا�ال نا نسب ومو

وو ش فرار ز�اۓ ا� غلام �ه څرنگ �کساکا توبه نا قتل گناه بے مو ��� هر

نشۍ قربت په رسول �ه رحم کا تاکا نگاه تامه �اڑکتو ويو �اڑه نو

ظاليما لارے نه رحم �اڑکا پهراکا امان ويو مسافران ويو يتيمان

نرميگۍ نه هم يتيم په �ه زڑه سخت کاکا �اتا ومو خو خطا څه ومو اخير ا�

نامرا�ا �يلے مڑا�ے مه خطا بےکا بسته �ست �ے خير پيش مه تا ذيا� ابن

مثنوۍ

62

Page 63: بياض حسين جلد اول FINAL

ويو يتيمان ويو مسافران وموسوالونه آا�رے ومونه و� �يلے حارثه

�ے خطا مه څه گناه مه څهو��نا تاڑلۍ جوڑيا ومو �ه شپا ٹولا څه

واۓ نه واتلۍ جيل ال کاشکےگوزار�نه تور� پمو نواۓ اسک کوندے

کۍ خلاص مو څہ شتا�ۍ چوک ايازنگونہ شو پورے زڑ� پہ کوفيانو �ه کا

�کۍ پوختنا ذيا� دن اب ځہڅونا �اتا مخ ذيا� دن اب �يلو �ائي وا�يا

�ه موم بہ ہم �اۓ زڑه کاکانڑۍگلابونہ کو ووڅ غ حارث غلامه حسين

ځکا وو ک شهيد گورے تا خوف �ه کے نمانځه پها�اتے زڑه �ه الله رسول ��اڑا گلدستے څه

چيگدا�لے خوف �ه ماشومانو څه سجدے هغاا�اتے �اڑه نا�ه تن �ينے و�که �ه گوزار

ملعون عمرۍ شه نکا �ه سجده يوا خو ابليسا�اتے نمانځه �ه قاتل صفا ته حارثه

�ۍ �يلۍ به ابليس و�لو قتلا �ه يتيمان څها�اتے مانيکه و� ته هسے شرمندايم زه

غلط کم شيطان �ياۓ بدکا�ے غلامه حسينا�اتے ته لکا �ه نه شيطان ��را خو شيطان

ويو وجدا سيل لا طوطيان ��اڑا�ير�نہ کا�ۍ چوک بيا به مسافرانو په

ظاليما �ا يو راضۍ جيل پهفريا��نہ �ا�را مو و� نکے مه شہيد

نشۍ پورا به مرا� �تااميد�نہ کۍ ڑانگ �ہ بہ ساسکۍ �ينو ومو

نوحه

وا�اتے څہ پہ تہ نا جنت څہ ا�يا انسانہا�اتے نہ خوتہ اسانے پہ يم خبار ��را

پہ قبيلاڅہ سار�ه �ر�رهابيل مات خپل کہ کانڑۍا�اتے ا�بہ کا �ينے سرے �ه نا سار �ر�ر ا�يا

تلے نہ �يلے تا کشتۍ نجات �ه فرزنده نوح �هپلار�ه کہ پريخلہ خپل غرق �ه اواتے ځان غره پہ څہ

تگے کے کوهۍ �اچا�ل خپلو�ر�نڑ� هم يوسفا�اتے �ياره خپل �ه �يخمان تہ ابولہبا

طمعے پہ انعام �ه کہ تباه خپل �ه کور حارثہا��اتے ژمدانہ لا نامرا� کے مقتول قتل

63

Page 64: بياض حسين جلد اول FINAL

�يلے وو ک نه قبول سوالونه �ه ماشومانو �ها�اتے چاڑه پارا �لمانو کے واميد رحم

نا ميدان ويو ويو را�ڑم به �ر�نڑا زامنکے گران ما�اتا ذ�الجناح به کار �اغا

�رمنے عدن �ۍ خبارا چوک به بياکے بدن په نوۍ پاتے مه ځاۓ ر�غ څه

کو بدل هرڅو آاسيان حسين �ا اخيرکے نخلستان تله نه مخکے هم آاس يو خو

ووختنا پ نامے ځۍ �ۍ �ه و�کا مظلومکے چشمان ذ�الجناح �ه راغللے ا�خۍ

�ے ارما� هاۓ خا�رے کلا کے بوئيں حسينکے ريگستان کے کجا�ے ووزے ک عباس

غلامه حسين و�عا �اغا هميش کاکے ز�اران ځاۓ �ۍ و� خدايا جنتۍ

کا حاضر رتا آاس بل �ر�راانکار�نه سفرنا وو و�ک ومرتجز ما

وو ش بدال آاسيان وا�ه غرضحرکتونه نا ځاۓ �ۍ وو و�ک نه هم آاس ويو

کے بوئيں امام خا�رے څه �يائېحالونه وو �يل و� ا شيرنےخورتا بيائې

بيان

کے بيوان مخ په ذ�الجناح څے نه �يلےکے جولان څه �ے اسرار څه �ه ځاۓ �ۍ په

و�لا و��ارا گرمۍ په �ه قافيلهکے کار�ان �ۍ لونڑے رسول و� اگاه شا

�ے نه آاڑۍ �سے �ه �خت �ا ذ�الجناحکے امتحان پاتے غريب �ے حسين نن

تا ځاۓ هغ يم راسد�نئے زه ذ�الجناحکے جهان لارۍ نه ستم �ه ثانۍ څه

و�صبرمنتظر�ے و�ما ځاۓ هغاکے ارمان په کربلاشۍ به تاخير په

�ۍ �ابسته اميد�نه ماڈير خو ياکے ميدان کربلا سارا تا ذ�الجناح

تا خيمو کلا ميدان کلا چوک به ماکے باران په غشيو ذ�الجناح را�ڑۍ �ڑۍ

مثنوۍ

64

Page 65: بياض حسين جلد اول FINAL

څے نه مخکے �يلے ذ�الجناحکار�انونه کے گرمۍ �ۍ ودلۍ و��اري

تا منزل خپل ما �ا راسا زرقدامونه کے ريگستان وو ک خاخ و� �يلے

که نه �ه حرکت ذ�االجناح څهآا�از�نه وو و�ک تا عباس �ر�ر خپل حسين

�يائې �ه چوک څه ما گورا �امطلبونه ا� �يل گورا غلامه حسين

شه گزران پتا څه نبۍ هريوشه غمجان زنڑکۓ بئۍ کرب لا و�تا

شه را�ان لاتا به ملال ملالنيشتا صراۓ بل و�ما يم حسين خوزه

�ۍ راکڑۍ رسول خا�رے تا ماتا�ۍ را�ڑۍ �کسا ځکا مه سا ځان

بو�ے اصلۍ کے بوئيں مه ځکانيشتا نژ�ے خا�ر� ځۍ بل بوئيں �سے

کا گلنار ومو و� ينے سينے پهکا قرار قرار مه تانے بوسه

�انخلے �ينے مه ز�ۍ ووم ماش �هنيشتا ځاۓ پما څه و�کا فريا� بيا

فرمانکه حسين غلامه حسينکه را�ان �ستور مه عظيم دح ذب

راواستلۓ دے مه سن او صنف هرنيشتا بانڑاۓ ما څه ئې نه و� ا چوک بيا

تا �ۍ و�لۍ لرزا به کشتۍ نوح �هتا �ۍ و�لۍ ترسا �يلے به نبيان

کا�ا ما ځورا�ل هغا ا�س �شواکے استقبال زمکے کربلا

گر��نه وو ک پورتا تا �ا سار� بيانو بۍ

کے ځواب په ذا�يانو رسولبارانونه ا�خيو �ه وو ک نذر تا زمکے

گفتار

نيشتا گيلے �ه ځاۓ فرمانکه حسيننيشتا زمانے په ناخکے و�فا �ه

کا �لما مه ا�س زمکے کربلانيشتا ووفے ک �ه ا�س خابرے هغا

يم ون چي بے څو هر زمکے کربلايم حسين و�تا کا خبار خه ځان

�ينو سر� په کم ابا�ا به تانيشتا نامے په و�تا صحرا بلا

بدال د@تا کم نصيب به زهويصال ده تا کم مشتاق به ڈير

هالل کم ده به اوال کال دهنيشتا پيژاندگولۓ �ه ترنن څو هر

معلۍ نابه بلا ا� شے کربشے گاه سجده به و�مومنانو

65

Page 66: بياض حسين جلد اول FINAL

شے شفا دک خا به صحرا دک خااول دے خداۓ مه نيشتا گواه خداۓ لا ۍ

نوحه

�ا کا ما لرزيدل زمکے کربلاماکا�ا و�ل ا�چاتا غبار ا� گر�

�سے کم �عده زه ناتگۍ �ينو�سے کم ماڑا نا �ينو تا به زه

ماکا�ا راپيدل چيگدے به سينه

يم نه تللو �ه چيتا �لما تا يميم نه پريخللو �ه تا زه ځشر تر

ماکا�ا شانيدل ئيه مقبره ومو

تا په کيگۍ به ژاڑا خفا نشےتا په �اريگۍ ا�خۍ تل به غم لاماکا�ا وغوختل غمو نور پس نا �ۍ

خواراشۍ و�نيا په به تا و� ناماشۍ شفا دک خا بيا به و�تا خا�را

ماکا�ا وپويرا�ل غلام حسين

څا�ر سار� صرصر۔ د� باخبر بے هاۓ لاسار� وو ش څنگ

کربلا �ا�يلا۔ وولا ش شر�عزهرا ثانۍ �ه ژاڑۍ

�اڑه ا�ڑکۍ ۔ ته لرزيگے

�لمانه تا�ۍ �ه کربلاکربلا ۔ ځورا�ا ما کۓ گرمۍ

الله رسول �ه �ے آال

مسافر �ے حاضر۔ حسينمنتظر هاۓ �ۍ لخکر وحر �هکربلا ۔ علقمه لا که څانگۍ

منصوبه تندے �ه �ے

تا په نبيانو �ۍ کرخواڑلۍ ٹهوتا په �ليانو و� شو جارۍ �ينے

کا�ا ما و�ل خوگا بزرگانو نور

پريگدا بلا � کرب بس کربلاپريگدا غمجنا�ا ما مسافران

کا�ا ما ڈارا�ل صبر�نه کا ز�ا

�ا�را کربلا پسندے غم اۓ�ا�را زهرا �ه يم ز�اۓ ځسين زهماکا�ا عمل غوندے چا ماسابل

خايم �رسونه به تاتا راغلم زهخايم صبر�نه زه پريگدے به غصه

ماکا�ا خايل بلتا کا�ا ز�ا ا�س

نوحه

کربلا زلزله �ا جوڑا ما�لما �ے علۍ �ه ز�اۓ

رسول ده آل ۔ نزول کيگۍ

66

Page 67: بياض حسين جلد اول FINAL

قبول کا ت@ئې پاسا د@ تا د@کربلا ۔ جوڑا ما گر��نهخوفز�ه شوے بيانے بۍ

محترم ۔�ے حرم رسولماتم برپا نکے کربلا

کربلا ۔ ژاڑا�ا ما نائۍ ا�سازا�ا کے سفر ستڑۍ

محرم �ه ۔ ��ام تاريخغلام حسين ۔ ليکهۍ ځکا �ے

کربلا ۔ ابتدا غمو �ه �ےمقبره شۍ به جوڑا

ليارے �ينو �ه حسين و� يم نويس غمو�ما و�لاغ ا �ر� �ر� څۍ ليارے �ۍ په

لعلونه پيرۍ �ر� �ر� سيم په شعور �هو�ما زاغ خيالونو ا� فکر�نو �ه

ژاڑم حسين �ه غم په غلام حسين زهو�ما ياغ ا�خيو ووزۍ س کے ڈيو په

نوا بے �ے ۔ کربلا اۓمصطفۍ و� �ينے به ا�رۍ

کربلا ۔ سجده و�کۍ به حسينصحرا �ۍ په کے �ينو

�ے کاجوڑا ۔ زلزلے بياآاسکا�ے بيا ۔ کا غبار ا� گر�کربلا ۔ گيلا نا تا �ۍ به نه

خيمگاه تالا شۍ څه

بيان

و�ما �ماغ شاعرۍ �ے �ا� خداخزا بے کے و�نيا و�ما ںپه باغ �ے

شناسه حق وومے بيام کا مه ناپس مرگو�ما وسراغ خائې به �اشعر�نه

�ۍ جا�يدان به يا� ما خو مڑ�م به زهو�ما چراغ بال ر�غن په شعور �ے

شوے شعور په جمعه �اقعے ماضۍ څهو�ما �اغ کے زڑه شه �استان کربلا

67

سوارۍ ۔ و�لاغ ا تلاش ۔ وراغ ستيل ۔ ياغ ا @kکو ۔ زاغ

Page 68: بياض حسين جلد اول FINAL

�يرکے سزا تندے خدايا وو �يل حسينکے �ائينا لارۍ ا�ر څه �اتا ظالم �ۍ

ليکهۍ کے تاريخ خپل مسلم بن حميدکے و�عا په زر اثر سارا قسم خداۓ

و�لے کا وا�لٹۍ وا�به څخلۍ عبداللهباکے وولے خ په �ايلے ئې نعرے ا�عطشان

وونه مشک وو وول ش تش �ا ماتۍ نه تندائېکے �رتا مزے وبدگوئې خپلے �ه خداۓ

غلامه حسين هلاک شه کے حال �ۍ پهچاکے نکه �ه اثر عبرت هم بيا خو

آوريدل چانه هم مه غاگ وم غريبزه ووما ش و�چشمان تور ا�س ووم ش امير

�رکے �ۍ ��لت څه کاٹهوا هغازه ووما ش گريان يم خه زه کا خا�ے

��لت و�تا کا ئيه ته غلام حسينزه ووما ش بدگمان ځکا خو ځان په

بيان

کے کربلا �ه تاريخ وا�ام محرمبدياکے وولے ش آال په رسول بند وا�به

ودلو نامي عبدالله څه �ه شقۍ يوکے رنڑا تاريخ تحرير �ے وابۍ بلارۍ

و�که ا�از تا حسين سا ز�ر ظالم �ۍخواکے �ۍ و�گورا تا ا�بو فرات څه

لاگيگۍ خے څورا لارۍ رنگ اسمانۍکے �ريا په �ۍ و�به ا ساڑے خواگے څه

شے مڑ تگۓ به ارمان په څه و�الله پهصحراکے څاخے نه �ه به ساسکۓ خويو

بيان

زه ما وو ش پشيمان فکر � عقل پهزه ما وو ش حيران �اتا ��لت خلقه

وو ونته �ا مانامه �م غريب زه څهزه ووما ش خان نتهو ووم ش امير کلا

68

Page 69: بياض حسين جلد اول FINAL

کاول نه تپوس مه چا غريب وم څهزه ووما ش جانان ٹولو امير ووم ش څه

جوڑيدل درويغ د@ما حق وم غريبزه ووما ش زبان حق نو امير ووم ش څه

حاکم کتابونو ٹولو �ے آان قربغير نا سلطان نا چاليگۍ نظام

نوۍ سوچونو �ه خوب خوب کا جسمبغير نا زمان خو و��اريگۍ سوچ

نصيب شۍ شکست اخير پهلوان هربغير نا مر�ان شاه علۍ فقط

تلا�ت نيزے په نکا چوک سار پرےبغير نا چشمان در نو فاطمه �ه

جواب تا با�شاه نکا هرگز قيدۍبغير نا لسان فصيح زينب صرف

و�لۍ غشيو په سوالۍ ا�بو �ه چوکبغير نا مسلمان نها�ا نام �ۍ

را�ڑے �ه جنازے څو جگر زخمۍبغير نا پهلوان را�ڑه �ه اکبر

ليکهۍ خابرے بلبل گل شاعرانبغير نا گان با�را کا څه گل بلبل

انسان �ے مجبور هم خو لارۍ اختياربغير نا ارمان نشۍ کيداۓ پاتۍ

�يائې �ے نه نجومۍ غلام حسينبغير نه زنکدان نشۍ بچ به چوک

نابغير

بغير نا جان بے مخلوق هريو ژاڑۍبغير نا انسان کا نه هيچوک خاندا

گنڑا �ۍ پويريدل علت خاندابغير نه سبحان مرگ �ے صله ژمد�نه

غم �ے ا� ارمان �ے خوف مرگ د� يابغير نا باران نا لمديگۍ زمکا

بيزار لاحقو �ۍ خلق ترخه �ۍ حقبغير نا زيان زهر �ے شفا ترخه

مجبور �ے انسان �ۍ ژبے هزارهابغير نا زبان باندے ايشار� په

چالا�ۍ گزارا به ايشار� پهبغير نا حيوان هريو آا�م بنۍ

ځکا �ے کم عمر �ۍ ڈير علمونهرحم چوک نشۍ به بغير عالم نا ن

نوۍ څه غرض خو� �ے نه انسان غابغير نا احسان �ے نيشتا هم مينا

69

Page 70: بياض حسين جلد اول FINAL

ز�ر شه بدعتونو �ے مکمل �ينبغير نا شيطان نا جوڑيگۍ بدعت

ممکن نا باچيدل بدعتو لا �ۍبغير نا آان قر و�کے خوارۍ څو هر

يم نميسلے ونوم په تا ۔ يم راغلۓ حسين زهيم تاڑلۓ لاس نه ا� ۔ د�تاڑم سترگے به نه�ے نه دمنا �اگورے نکے۔ سو�ا مه ڑانگا

کم جمع به وولگۍ خ خے ۔ کم نامه نيک زه به تاکم شاما �ينوتر سر� سر�۔ په سند�ر �ه به مانگ

�ے نه ذ�الجناح مه پر�ت ۔ نکے زلزله جوڑا

کيگۍ نعرا العطش ۔ کيگۍ تالا کا څو هرکيگۍ پما بيا کا د�ير ۔ کيگۍ و�تا به قدر�ے نه ر�ا تشنائۍ نکے۔ تشنه ز�اران

سوالونه �م کا �ا عاصۍ۔ غلام حسين زهاميد�نه به �ڑم ۔ ځۍ يوه هر په کاشۍ مرگ

�ے جانه بے مه شکوه نکے۔ گاه �ه کا مه خاک

�ے سوال بل کےخو �ۍ په را�ڑل ايمان چا ا�ال �� نه کا و�� ايمان بے �ا ايمان لا مخکے څه

�ے کافۍ آان قر �ايو بس تا وو م �ائې څه نعرے �� نه کا و�� آان قر لا �ا جاهل نواۓ رسول

ځاليگۍ غوندے وور ن ذکر اهليبتو کے آان قر �� نه کا و�� جاهلان نور �خت په مباهلے

نوحه

�ے نه بينا ذبح يا زمکے کربلا �ا�ه�ے نه رضا حرم ما نکے لرزا �ا کا بند

�ۍ �ايلۍ سفر ستر لارم ماشومان �ه زه�ۍ راغلۍ مه خوائيندے لارم ارمان ڈير �ه �ا

�ے نه زيبا �اسلوک ۔ خفانکے نائې ا�سا

�ۍ بر�ارے ناز ڈيرے ۔ �ۍ پر�يدارے �اڑا�ۍ خبارے نا يا خو ۔ �ۍ سر�ارے غمو و�

�ے مانه �ا خور مه يا ۔ ژاڑانکے په ننۍ

نن ستياشۍ �لما �ابه ۔ نن �اماشۍ څه پريگدانن شۍ ڈاڈا مه ا�ڑکۍ ۔ نن شۍ د�يرا مه جوڑا

�ے نه خيمگاه جوڑا ۔ نکے ابتدا غمو

گورا عظيم دح ذب ته ۔ شا قرار لگا ا�سگورا کريم رب د� رضا ۔ شا گزار گوش لگا

�ے نه صبا مثل نن �ريانکے۔ نن کا زڑه

نوحه

70

Page 71: بياض حسين جلد اول FINAL

�� نه کا و�� مسلمان غا ليکهل چا څه تاريخ �� نه کا و�� زمان غه په �خت هغه په حاضر

در�ايتو لا ڈاک �ۍ څه کتابونه �اڑا �ا �� نه کا و�� تاريخدان وا�يا �ۍ �ه ليکهونکۍ

�ر�را مارا�الا تا صف اهليبتو �ه هيچوک �� نه کا و�� ومشرکان مخکے رسول �ه اصحاب

کے �ير و�به ا ماشومانو تا فوج وحر �ه څه حسين �� نه کا و�� ظاليمان کے بند حسين په وبئۍ ا�

شه ميلاؤ نا شيخانو گورے ات جر �ا تا يزيد �� نه کا و�� قاتلان ملک �ه و�يو ا شيخان

که لاسنگسار چا معاف بيا نو �کا زنا څه خالد �� نه کا و�� پيشوايان و�يا ا يزيد �ه هغا

�ه رسول �ه قتل �ا نو يو�ۍ رسول ا� حسين �� نه کا و�� گان خليفه �ا غلامه حسين

نا عبا�ت ثقلينو بهتر�ے گوزار علۍ �� نه کا و�� نبيان گزار عبا�ت کے ثقل

که پوير احسان علۍ تا �ۍ �اۓ غلامه حسين �� نه کا و�� ياران تخلې کے وحنين په ا� واحد

و�جاڑه ا ته شے بيا به ځال يو�ينا ووڑا غ شالونه سر�گلو په گر� څه

شۍ �اپس کلا سيل بلبلويا�ا�ينا خلق شفا خاک خاک �ه به بيا

و�کا قدر ز�ارانو �ه�ينا �چا �ينا زڑ�نو ظاليما تندا

نکے پوير بيا غلام حسين�ينا ليکهلۍ قصيدے ئې نامے �ه تا

اصحاب بل ا� اهلبيت �ه مخلوق قسما ��ا بسآاشنا کے �� ءاصحابو نه کا و�� منافقان

کافر�ے غا �يائې الله که څٹ څا څه کے جها� �� نه کا و�� پهلوانان مغر�ر نا جها��

�ۍ نه مشکل څه ستل چينا گورا باندے تخت تيار �� نه کا و�� گران جوڑا�ل تخت �ۍ سارا قوت

څرگندا تا ٹولو شوا و�که نه بيعت څه حسين �� نه کا و�� بزرگان نا �ۍ علۍ ا� حسن

�ه �ه نفس څه کا�ۍ بيعت څرنگ علۍرسول

�� نه کا و�� غلامان ٹولۍ څه و�يا ا ريختيا

فرات که فتح علۍ کے بند و�به ا څه معا�يه �� نه کا و�� �شمنان لاسه علۍ بيا سيراب

مثنوۍ

زمکے کربلا ما لرزيگا�ينا راغلۍ �لمانے لونڑے زهرا �ه

يم گل سينے �ه تا حسين زه

71

Page 72: بياض حسين جلد اول FINAL

�ينا را�ڑۍ غنچے �رتا سارا ځان ما

کے لرزيدل �ا قرار کاتهشينا ريگو په کور به سيل بلبلو �ه نو

کم جوڑ گلو �ه باغ به �سےراڅينا عالم ڈير به پسے خوشبونئې څه

شۍ خزان کلا غوٹۍ �اڑا�ينا تيارا تلو �ه ځان به سيل بلبلو

�ے حيرانۍ �يل اسد� بنۍ�ے خوبۍ کوما کے ځۍ �ۍ په بيا

جانه حسين �ا �يرا طرف بل�ے خطره ��را کے ځۍ �ۍ په څه

وحر �ه فوج �ے فرمانکه حسيننور فوجونه تا امدا� بئۍ ا�سکور په ميگۍ �يرم کا راشۍمنشا�ے يزيد نگدۍ مه به پرے

کا مولا خريد زمکا �ا اخيرکا هبه ونوم په يو �ۍ هم بيائې

پتاسو تا�ان وو �يل خو�ائې�لماستيا�ے بيا ز�ارانو ما

�ے جوئې �ل کا �ے ازارۍ �ل�ے گوئۍ وسخن �ه تاثير څرنگ

کاملانو ا� عارفانو �ه�ے پورا پوهيا غلامه حسين

�کسو جنگ به ا�س اسد� بنۍ ا��کسو رنگ �ينو په رسول به اموۍ

شۍ گلونه باغ �ه زهرا �ه به پرے

گفتار

�ے و�نيا پاتے فرمانکه حسينو�چا�ے ځاۓ �ا اسد� بنۍبيڑے ڈيرے په و�کو قيمتۍ

�ے ارا�ه مه آاخستلو و�

�ے ارمان وو �يل اسد� بنۍ�ے بيان �ا و�تا عجب مولا�ے بيابان �ا نکے �ه فکر

�ے و�تا اختيار �ے �يرا څو هر

�ۍ قيصے راز و� فرمانکه حسين�ۍ �يرے ځاۓ �ۍ قيامتا ماتر

�ختا ڈير لا څه شو خبار به زر�ے و�ما بيوان �ا انتظار په

شۍ جنگونه تور� �ه جوڑ به ځاۓ �ۍشۍ غاگونه ا�چات به ا�بو ا�بوشۍ نهر�نه و�بو ا �ه بند به وو پم�ے علقمه �ا ڈاکا کا څو هر

څخۍ ځنا�ر کا نوۍ به باک څهڅخۍ شجر کا هم اسد� بنۍ

کو نه �ير ا�به �ۍ نعرے به �ا

72

Page 73: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے الله رسول �ه آال څه �يلے

نوحه

شۍ جنگونه کے زمکے �ۍ په به جوڑشۍ بيوانونه �ينو سر� په به رنگ

کو قبر�نه جوڑ اسد� بنۍ بياکو گلونه خزان خزان وو م و� خاخ

شۍ زيارتونه ځاۓ �ۍ په مه به جوڑ

پارا کفن گور �ۍ ڈار سو و�تا کاپارا �فن را�استاؤ بيا خځے

شۍ اجر�نه سو تا محشر په به ڈير

وا�ڑکۍ �اڑه نو �ۍ خوف څه کا هم بيا�اچا�ۍ ومو پ خا�رے وموٹۓ وموٹۓ

شۍ قبر�نه تانو بيکس �ه به جوڑ

ژاڑا ماتم په غلامه حسين تلژاڑا امام خپل �ه کلام شيرين �اشۍ گريوانونه ا�خيو په لوند به ڈير

جوشه ڈيرا �ه ا�چات شه پخو ��� په آاسگزار کڑلو عبدالله زينۍ خپل لا

خا خا وولا ش کے رکاب پخا يوه عبداللهمار �ه لکا کرڑيده زمکے په نور

پورے ومدے هغے تر �ه منڈا په آاستار په تار وولے ش څه ووخے غ عبدالله

شو نه پوهۓ چوک هم بيا غلامه حسين اۓکفار طرف وکوم �ۍ طرف کوم حق څه

رسول ده عترت په کۍ بند اوبه به اوسرسول ده ا�مت ويائې څو هر کا تا ځان

شۍ غاگونه العطش �ه به پورتا

شۍ جوڑ بازار باندے صحرا �ۍ به ا�سشۍ جوڑ خريدار �ينو سر� �ه به ربشۍ سار�نه باندے نيز� په به اسک

آل ده رسول ده کۍ خاخ به مڑۍ خپلپامال پامال کۍ به تانے سارو بے

شۍ سامانونه کور زهرا �ه به لوٹ

�لۍ په �لۍ �تاڑۍ به حرم رسول �هکلۍ په کلۍ گرزا�ۍ کے کجاؤ بئۍ بند

شۍ لاشونه زخمۍ وو و�م به پاتے

بيان

سوار يو تا حسين راغۓ �يخنو لابدکار �ه نا تميم بنۍ ساڑاۓ �ا

حوزه �ه �ه ز�اۓ ناميده عبداللهالنار فۍ ئيه حسين اۓ وو �يل سائې ز�ر

73

Page 74: بياض حسين جلد اول FINAL

کے و�عا په لاسونه وو کڑل اسک حسينپر��گار اۓ �ے سوال وو �يل �ائۍ

کے �اصل �اتا جهنم زر بدگو �اازار زڑه نايا په کڑم سا کلام �ۍ

�اتا خځو ا�يو نو يزيد لا �ۍ ڈار سو کاتا�يرۍ ارمان نومه زڑ� لا څه کۍ خاخ بيا وو م څه

پارا آاچا�لو خا�رے وو م په �ۍ خوف بياهم کا�يرۍ ماشومان �ے خير څه تا خځو بيا ا�يو

گورے نشۍ پاتے همدے �رنا ووتانے م خو�يرۍ جهان لا رحمتونه نوۍ خو هسے

خاخے شۍ تانے وو م څه هغے تر ا�رۍ به �ينے�يرۍ اسمان لا به وسرخۍ څه �کسو به هلے

تانے بيکاسه �سے چا به �ۍ غلامه حسين�يرۍ يتيمان �اڑ�کۍ �رنا راخلو په څه

شۍ جنازه مه پامال ا� شۍ ولوٹ مه کورا�چاتا عرش په نيزے شۍ مه غنچه سار

زرۍ نو �ا�ريدا چهٹيۍ �ا مسلم څه

تا هوا وا�يشتا پهوڑۍ ناکريز� �ه

جانه حبيب لاڑم خو زه ولو �ي �ائېتا کربلا زه راسا�م ا�سکے به ځان

کم رنگ �ينو خپلو په به ګيرا خپلامولاتا شۍ قبولا څه مه قربانۍ

که پڑهاؤ غلام حسين جوش ضعيفانوتا رنڑا وا�اته را ر�ح ئې تيارے لا

نوحه

�يرۍ بيوان لا�ۍ ٹول کلا اسد� بنۍ�يرۍ گريوان پاره بند به بيانے بې وو م �ه

ريگو په پراتے نو�ۍ سار� بے به تانے وو م د��يرۍ سنان به تا کوفے به سار�نه وو م و�

�يلے نشۍ پاتے به هيڅه و�سيځۍ په خيمے�يرۍ سامان کور �ه رسول به کے تالا خيمو

�يلے نوۍ چوک به و�لو خاخا و� تانو �ه ومو�يرۍ بنديوان ځنځير� په مه بيمار ز�اۓ څه

رضا په خداۓ لگے خاخے سو کوتا تانے ومو بيا�يرۍ سپاهيان �اڑا يزيد څه �کسو کلا څه

بيان

تا عوسجه بن مسلم �يلو حبيبماتا واسکے شوا ميلاؤ چهٹيۍ حسين څه

يم بنديوان کے کربلا په زه ليکهۍ

74

Page 75: بياض حسين جلد اول FINAL

تاتا يارا ځکا کا�م �ير �عوت زه

جانه حبيب کا يا� را قيصه ميثم �هو�نياتا کا�ا و�عا بس ويو سفر په

شه نزگير �خت هغا څه گمان غالب �ےتا آاشنا �ا شوۍ څرنگ څه پيشگوئې

مه تنا �ا راڅاڅه زر حبيبا اۓغلاطه کے �ينو خپلو کے عشق په شۍ

�ه باللۓ را څه کوفيانو حسين�ه راغلۓ سارا بيانو بۍ کور �ه�ے گير کے بيوان په کربلا ا�س

سرکارا �ۍ لا لاڑے لخکرے

جوڑيگۍ گورے غشۍ ته څه �ا�اريگۍ ا�لا� په رسول �ابه

�ۍ بند وا�به څه يم خبار �سےبيدارا شب اۓ ا�ڑکيو په حسين

خضاب مسلم خابرے �ۍ پهتاب بے وولو ش وو زا�ل غور وا�گيرا زه به ا�س �ر�را حبيبه

رنگدارا سارا �ينو خپلو کم

ونور فهم �ه نوۍ څه چاکےشعور لا �ے مڑاۓ ژمداۓ غاغلامه حسين �ے همغا ژمداۓ

کر�گارا لا �ۍ شناس �ين څه

�ۍ بازار په راغلۍ څه �ۍ خلق کوفے و� �ا�ۍ تيار تا قتل ا�لا� �ه الله رسول �ه

تا الله رسول بيا ۔ حبيبا ځواب �ۍ به څه

�ۍ �عدے کوفے �ه �ا �ه باللۓ را خپلائې�ۍ لامدے هم خا�رے قبر �ه رسول خو�ه يا

ماتا کا �عدائې ۔ حبيبا خراب خانه �ۍ

گفتار

يارا حبيبه فرمانکه مسلمپارا و� خضاب راغلم تا بازار

يم حيران خو �اخستو مه خضابهتهيارا لا نن �ے ڈاک ٹول بازار

کيگۍ صيکال �ه تورے څه �کساتيريگۍ هم �ه تبر�نه نيزے

جوڑيگۍ څه �ۍ غشۍ شمارا بےخبارا نا يم �ے اسرار څه �ا

نعلونه �اهۍ آاسيانو �ه چوکخو��نه �ه چوک خلۍ زغرے چوک

کے بازار �ۍ نن �ے راغونڈ مخلوقلوهارا يوه لا و�کم تپوس کا

�ے ارمان ارمان فرمانکه حبيب�ے اعلان جنگ څه ئيه نه خبار ته

تيريگۍ پارا و� حسين تورےليارا کوفے �ه �ے حسين په بند

نوحه

75

Page 76: بياض حسين جلد اول FINAL

تا کربلا به څم حبيبا خضاب کم څه ا�ستاتا �يايم �ه �ا ۔ حبيبا کباب شه مه زڑه

جوڑيگۍ �ه غشۍ گورم تيريگۍ �ه تورے�اريگۍ �اغشۍ باندے اهلبيتو به بيا

تا چا گورے به ا�س ۔ حبيبا حساب �ه �ے �ريځ

کم هبه باندے شها�ت په ژمد�ن �ا به ا�سسراکم سارا �ينو گيرا به حسين �ه کے ننگ

تا نينوا زه څم ۔ حبيبا شتاب په ځکا

سلام و�که اخير عوسجه بن مسلمغلام حسين ليکهۍ �ا نا اليمين وب اصحا

تا و�نيا خايم زه ۔ حبيبا ناياب و&و�ت م

کے عمر �ۍ زه په و�کۍ به خواند څهکے لخکر نا ز�ۍ رسول زه شم قربان

لاگا�م شکر �ه سجده زه به کے عشق �ۍ

�ۍ الو�اع بس هاۓ تيريگۍ �ه �خت�ۍ پتا سلام زه لاڑم حبيبا

محترم �ه عارفان ��اڑا هر غاڑ�اتو

کے ژاڑا ژاڑا وولو ش خاند نيم حبيبکے رضا په ما به جنگ وو �يل کۓ زڑه

علم کے لاس ما گورے به سر�ارۍ خپلے

ضعيفانو �ه گورا �ه �لولهعاشقانو �ه ته غلامه حسين

عزم �ه عارفانو صفتونه ليکها

�ۍ نيخانے ناخکے څرگندے ا�س حبيبا اۓ�ۍ ارا�ے بدالے �شوا مسلم �ه ا�س بس

تا مولا خپل زه څم ۔ حبيبا حجاب څه �ے ا�س

څما �رنا اسکے حبيبا لاس راکا�ا بسو�ما رانگا �ينو خپلو په زه ا�س به گيرا

تا قتلگاه حقو ۔ حبيبا تاب بے کم �ه ڈير

نوحه

څم �رنا �شوا حبيبا �ا حبيباراسا�م تا کربلا ځان حال هر په به زه

امام څه �يلو وا� څه و� �ا هاۓشام �ه لخکر که گير کے کربلا

تيرا�م کے کوفے ا�س څرنگ ژمد�ن به زه

�ر�را حبيبا بس شۍ خضاب �ه �رکگورا کے �ينو ا�سکے سرا گيرامهرانگا�م گيرا �ينو خپلو په زه به ا�س

ظاليمانو �ۍ ولو و�کڑ څه �ا هاۓکوفيانو خپلا �ه باللۓ �اخو

ستم کا�ۍ �لمانو خپلو په بيا څرنگ

76

Page 77: بياض حسين جلد اول FINAL

زندگانۍ ملسم �ه بس حبيباايمانۍ بے �ے ا� �الله په �ے ا�ر

حاصلا�م شها�ت به ا�س �ے موقعه خا

منافق �ۍ کے کوفے ابا�مطابق په چيخلونۍ بينا�منسلک سا فاسقانو �ۍ

�ے ودلۓ مون شهرت ئې جفائې �ه

وو ش شهيدان غا و�� مومنان ووم کشو بنديوان جيل په ذيا� ابن يا

شو مسافران هغا بيا بچ يا�ے پريخلۓ چا څه کوفےکلۓ �ه

�ا چها�نۍ کوفه �ے گواه تاريخ�ا ابا�ۍ �ا �اره تنخواه �ه

وکور�نو کم ڈير مومنانو �ه�ے ليکهلۓ ا�راق په تاريخ ذکر

�ے جفا طلم غلامه حسين�ے کربلا په راغلۓ حسين

تا امدا� حسين �ۍ �يخنه چاپير�ے باللۓ بيڑے ڈيرے په حبيب

�ے مولا �ه کاغذ �ا ز�جه �کسا�ے اشنا لوبو ما�ه زهرا �ه ز�اۓ

�ے ليکهلۓ جان اکبر چيگدا باندۓ سترگو

گفتار

�ے راغلۓ قاصد فرمانکه حبيب�ے را�ڑاۓ ماتا کاغذۍ مولاچيگدا ئې سترگو ��اڑ� په ز�جه

�ے ليکهلۓ لاسه �ه اکبر علۍ

طعام �شوا پريگدا ز�جه �اامام خپل �ه �ا�را خو خبار

پريخلۍ حسين �ے ر�ضه نيکه�ے را�اتلۓ نا کلۍ مدينے

�ے لور په عراق راغلۓ حسين�ے کور با�شاهۍ پاتے خوئې خالۍ

پاتے �رنا �ے رنځورا صغرا�ے را�استلۓ نور خاندانۍ �اڑا

راغۓ دوران غمو ده څه زوجه واراغۓ بيابان په مه حسين موال

�ے بند قلعه نن کے �يخنو چاپير�ے باللۓ حبيب کربلائۍ په

و�کا �هوکا �رسا څرنگ کوفيانو�کا �عده �رسا بيعتۍ �ه څه

�ۍ �يلاڑ ووندۍ گ په ذيا� ابن ا�س

77

Page 78: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے �يژلۓ �هوکے په ڈير مسليمۍ

نوحه

�ے راغلۓ ��ران عجب ز�جه و�گورا�ے راغلۓ جانان �ه کاغذ ما�اتا

کورا لا شے را�ان څه وا�به و�څخا�ر�را حبيبا پمو وا�به �ۍ بند

�ے لويدلۓ جان اصغر �اڑ�کۓ نا تند�

�ستان خپل هرچا يا�يگۍ کے غمرا�ان �ے حبيب تا محبوب خپل نن

�ے راغلۓ سلطان په غلامه حسين غم

گران ڈير پما �ے حبيب فضهجان بهائې �ه راغۓ مه ننگ په

�نشۍ ما لا وبئۍ خا�لماستيا�ے آاشنا لالا خر�غ �ه ما و�

�ۍ راغلۍ �يخنه وا�يا فضه �ا�ۍ تاڑلۍ مليا ضرب � حرب �ه

نگدے پري بيلا مه �ر�ر حبيبا�ے ڈاڈا پتا ڈيرا خو زينب

کا �ائينا بۍ بۍ غلامه حسينکا ژاڑا راٹو راٹو په فضه

راغۓ شهزادۍ په وخت څرنگ دا�ے التجا په نن وور ل زهرا �ه

طعام پريگدا ز�جه قيصه �ا�راامام وولۍ خک لا کا خبار خه حان

�ے راغلۓ ريگستان په کربلا مه شاه

ليکهلۓ دے پيغام دا اکبر ماتاباللۓ ئيه بابا حبيبا راشا

�ے وولۓ ني نيشان بيلا پلار مه پارا تا

يو تنها پاتے وو م ژاڑۍ �ه مه تر�ريو نوا بے ڈير مو �ۍ لخکر چاپير

�ے راغلۓ سنان ا� شمر۔عمر۔ �ه فوج

گفتار

�ے زا�ه مه زڑه فرمانکه بۍ بۍ�ے چا و� آا�از �کسا فضه �ا

راغۓ حبيب څه دے گمان مه دا�ے �لما ومو و� �يرکا کلۓ هر

واۓ ولما پمو خو حبيب کاشکےواۓ مدينه دا نواۓ صحرا خو

�ے لائق عزت ڈير ڈير �ه حبيب�ے الله ناخبار حال مه خونن

78

Page 79: بياض حسين جلد اول FINAL

پيغام فضه يوسا تا حبيبسلام کا�ۍ �ه شهزا�ۍ څه

طعام �رتا يوسا خرما �ا�ے تنځکا ڈيرا نيشتا وا�به خو

پوهيگم قدر په �لما �ه زهزهريگم ڈيرا يم لور علۍ �ه

نشۍ خفا څه ا�يا تا حبيب�ے لالا شيرين مه بند قلعه سخت

نن �ۍ بيواسۍ ڈيرا ومو �ه وا�يانن �ے بهائۍ حيسن بيکس مه پاتے

راغۓ الال په مه فقيرۍ ده وخت

نن �ۍ مشکۍ حبيباٹول وو م و� �چنن �ۍ باچۍ �اڑه �اڑه مه تگۍ

راغۓ اشقيا ده لخکر چاپيراز

ز�ر �ے �يخنو �ه حبيبا اۓ ا�يا�ر�ر کے کربلا نگدۍ مه پرے

راغۓ پتا باور ڈاڈگيرۍ ده ما

سلام �استا�ل تا بۍ بۍ شهزا�ۍغلام حسين نکۍ ژاڑا به �يلے

راغۓ زهرا pگلشن په ساعت سخت

�ر�را حبيبا ما و� �ا شو ومنکر چهٹيانونا خپلونسکورا کوفه شا

وونه لاس �اخستو نائۍ مسلم �لمانه څرنگ

کے �يخنوتائې بند ورباندے �روازۓ پريخله بيلامسلمکورا بے شه پاتے

ومونه با لا و�لو زا غور و� ا ذيا� ابن ځکا

�ے امت مانيکه �ه �ا جمع شو تا قتلا�لو ماگورا لا خوف بے �ۍ

فوجونه باندے فرات �ۍ و�لئې لاگا �کسا

�ے و�تا ناخکا سر�ارۍ حبيبا کا پورتا �انيشانز�را لا �يخنو �ه

فريا��نه تند� لا کا�ۍ ماشومان �کسا

نوحه

راغۓ ما ده گمان وهللا فضه واراغۓ ولما حبيب کور په مو� د@ نن

�ۍ قدر�نه �لمانو �ه پما فرض�ۍ سلامونه �يلۍ بۍ بۍ ا�يا

راغۓ بديا په نشۍ وه ب@ئۍ قدر

يوسا �لماستيا تا حبيب زر �يرشايوسا خرما �طن مدينے �ه �ا

راغۓ آشنا ورور ده ما څه دے شکر

نشۍ خفا څه وا�يا تا حبيب تهنشۍ پورا قدر حبيب �ه کا نن

راغۓ پما نن کے بيواسۍ ڈيرے

نوحه

�ر�را حبيبا �ابيوانونه په کربلا راغلے سارا خيرا

��را �خايا ا�س

79

Page 80: بياض حسين جلد اول FINAL

خدمتونه څورا وو وول �ش مسلم �ه ما څه

و�� راتلو و� راستا�لۍ پيغامونه ماتا کوفيانوڅورا رتا ا�يا

بيعتونه نا مسلم و�� کڑۍ کوفيانو �ۍ

که شر�ع سفر مالامکے ما�اتاراغلا چهٹۍ مسلموحرا لا خبار شم

سار�نه ليارے کوفے �ۍ نيولۍ لخکر څه

کڑ� راپيدا تا څه هر څه �ے معلوم �ائيه نه �لد ئيه نه �الد هم بيا مگر

ربا يا کا�ۍ تسبيح ستا �ۍ څه هر څهئيه نه معبد ئيه نه ناسوا معيد نه

�ۍ حواله ستا څه هر �ۍ کے وحول په ستائيه نه مد� �ه محتاج توکے قدر په

�ے صفت �ستا اخير صفت موصوف هرئيه نه محمد �ائينے غلام حسين تر

عباس ودلو و�لي حال �ا څهآاس په سورشه �ه �ر�ر علمدار�ا ناما �ۍ �ه اصغر دس عبا

شاميانو په کڑلا و� ئې حمله

ا�بوتا شو کوز سو تا �يل عباستا �يخنو �ۍ بس يم کافۍ زه يو

جنگيگم به زه يوسو مشک تاسومومنانو �ه �ے الله ناصر

مشخ�ول جنگ په کو� ديخنه عباسطول شه جنگ خو که ڈاک مشک برير

و�لو سا و�را خيموتا مشکۍظاليمانو �ه وو ش ڈير فوجونه

مظلوم �ه ويائې �ا و� غلام حسين څه �ۍ مرثيے حيسنا�را ليکهم به زه

حرکتونه �ۍ جارۍ مه کے و�نيا څه څورا

حمد

ئيه نه عد� ئيه نه �احد خو ئيه خو ئيهئيه نه حد څه ئيه نه محد�� خو ئيه احد

�ۍ ناممکن �ه پيژاندل حواسو پهئيه نه آامد �ه هرگز کے حواسو په

يقينا تر کڑم مخلوق �ه گمانه لائيه نه وشد ا� ئيه شريک لا ئيه تنها څه

ځائيگے کلا ميزان په فهمونو �هئيه نه قد خو ئيه مقتدر �انا قدر

گفتار

��ستانو راشو فرمانکه بريرماشومانو �ه �ا�ر� خو فريا�

مڑيگۍ لاتند� ا�ڑکۍ حسين �هعاشقانو په �ے ژمد�ن عبث

80

Page 81: بياض حسين جلد اول FINAL

حبيبا راشا زهيرا راشاغريبا ژاڑۍ �ه بۍ بۍ �اڑا

يحۍ و�که بيائې غاگ تا مازنۍيارانو �ير� تا ا�بو راشو

مشکونه به و� �ڑ شوا فيصله �اسوالونه �رتا وو و�ک به ا�ال

و�که ا�بو لا انکارۍ بيا کايزيدانو په �ۍ حمله به بيار�ايت �ے غلامه حيسنشها�ت په شه فائيز عباس

�ے ز�اۓ علۍ �ه هم شهيد ا�الدحبانو وم �ه �ے حيسن اخير

�ے اجازت څه نعريکے اسحاق�ے زحمت تندا کو نوش ا�به خے

آل په رسول دۍ بند ا�وبه خوگفتارا مالا کا اگاه ځان خه

و�لو ڈاکا مشک جامے وبرير �هودلو و�لي مشک پهريدار� خو

�ڑے يو وبئې ا� وو �يل تائې اسحاقسر�ارا پهر� �ه علقمے �ا

جنگ شه شر�ع �ا شيطانۍ �اڅنگ په کو مشک فرمانکه عباس

جنگيگم به زه �ڑ� ا�به تاسوتيارا کم به �اتلو �ه ليار

�ے فرزند علۍ هم شهيد ا�ال�ے بند �ل علۍ هم شهيد �رستۓ

��لس علۍ �ه �ر�را مومناپارا �ه �ين �ۍ شو شهيد زامن

ڈير فوجونه وو راغل تائې امدا�گير کے �يخنو ڈير� شه عباس

شير علۍ �ه شه وجدا نا آاسسپاهيانو �ه وولو ش ز�ر �رباندے

�ر�رتا و�که غاگ ا�ريکنۍ عباستا تور سترگو �ه شه را�ان حيسن

و�راسيدلو مخکے علمدارخوارانو خون لا که ا�چات �ر�رۍ

گفتار

توغدارا �ر�را فرمانکه حسينپارا وا�بو�ه �ے را�ان وبرير

څم �رسارا زه کا را اجازتسالارا سپاه �ۍ انصاران ٹول

ئيه گلفام �ر�را فرمانکه غازۍئيه نام هم ما و� �ے ارا�ه خا

که پاره زڑه مه تندے ا�ڑکيو �هليارا شۍ جوڑا کے مهلت کوندے

�ه ڈاک �يخنونا نهر ا�بو �ه�ه اسحاق رائيس پهريدار� �ه

81

Page 82: بياض حسين جلد اول FINAL

�ه عزيز وبرير �ه ځان په اسحاقڈارا بے �رتا و�که ا�ازۍ

برير �رتا فرمانکه �سےڈير يو تگۍ راغلو تا �رياب

�ۍ اجازت کا �ے ثواب ا�بوشمارا احسان �ا کے حق په وبرير

�ے راغلۓ �کسا �يدار په تا علمدار �ر�را�از په تا ۔ ا�از په تا

کے لمحو راغۓ باز �ه لکا

�ے وجدائۍ �ر�را بغلگير شو نزگير۔ راشا�ير به شر�ع ۔ �ير به شر�عکے خيمو ٹولو شبير �ه �ۍ

وولا ش باهيد� په �ينا آال �ه ۔ الله رسولجنازه هاۓ ۔ جنازه هاۓ

کے وسور� راغلا خيمگاه په

�وش په ورونڑو خپلو و� پاس راغۓ څه عباس۔ وه �اغلام حيسن ۔ غلام حسينکے مرثيو وسويو امام ژاڑۍ

( اليمين اصحاب از (ر�ايت

�ايلے نعرے العطش ماشومانوکے سينو �ه لاگيدلۓ تند� �ه ا�ر

تند� لا �ے �چے مائيند� �ه شو�ے څهکے ليمو په سترگو �ه �ے �چے ا�خۍ

و�راسيدلے تا خيمو وا�بهباهيدلے وا� �ينے فرات په

غلامه حيسن �ا تنا عباسگلزارا وولا ش �ينو په ليکهۍ

نوحه

و�ما �ر�را �اکے گر�� خکارۍ تا و� بدان

�شهزا�ه ۔ شهزا�ه �اکے سر� �ينو شه زيبا �ه تن

�رارا شها�ت �ه الله بسم کا تا عباسهکربلا په ۔ کربلا په

کے �يخنو راغلا شپا لسم و�

ليکهل و@ تاريخ وينو سينے ده تا علقمے پهامت چيخله ۔ امت چيخلهکے �يالو �ينو قيمت ا�بو

حيسن په شاق �ے ورورا زنکدان تا چشمان۔ کا اسک�يدان �کا ۔ �يدان �کا

82

Page 83: بياض حسين جلد اول FINAL

کے سلگو په �ر�ر بنديوان �ه

بيان

کے تيريد� �ه تاريخ انام محرمپهر�کے خو �ے جارۍ ا�به فرات و�

�ے بند ا�به ملگريوئې په ا� حسين پهکے کنار� په فرات و�� فوجونه ڈير

�ه علمدار دس عبا �ا �يائۍ څه چوککے ايشار� په تاريخ �ے شواۓ خطا

قدر عالۍ �ه ز�اۓ وسبها �ه عباس �اکے شجر� گورا �ه نه ز�اۓ بنين �ه

ودلو �راسي زر ڈير �رتا علمدارکے سلگو �ه خستۓ شها�ت عباس خو

�ے شهيد ا�ال کربلا �ه عباس �اکے نوحو کا يا�ۍ غلامه حسين اۓ

لاڑم تا خيمے تر�ر �ه طعمے �ۍ په زهتا ارمان تندے سبيل څه جوڑشۍ کوندے

ودلو و�لي غويگے په تر�ر �ه اصغر ماتا ناتوان �يلو �ائۍ پاراتا چيناستا

ماواۓ وچے اوخۍ د@ما زويا کاشکے

تا جانان �اۓ يخئۍ مه ځاۓ په ا�بو څه

ودلم و�لي ماشومانو لاس خالۍ څهتا بيابان شو اسک غاگونه العطش

و�کے نعرۓ ريگو په �رغته بريرتا ميدان �شوا راڅو زر يارانو اۓ

غلامه حسين ا�به لے را�ڑه بريرتا اسمان شه پورتا مخ ا� تالے شوے خو

وو ودل �ا�ري غاگونه تند� برير څهکے لمبو په غمونو �اخسته مشکۍ

شه را�ان �رسا هم عباس ز�اۓ علۍ �هکے �يخنو وو ک جوڑا به ليار وو �يل �ائې

جنگيگم به زه کا�ا راڈا ا�به تهکے مير� په فوجونه زه به �رڑا�م

جنگيگۍ عباس وا�به وڑلے � يو وبريرسر�کے �ينو په گلگون شه بدانۍ ٹول

ناميگۍ عباس �ر�ر علمدار عباس �هکے نيز� تور� آاس لا پريواته اخير

بيان

تا �استان �ۍ �اڑا هر د�نيسو زڑ�ناتا بيان وولے خ �ه سکينه شيرينے و�

�ه ز�ر ��را تندے �ه ولو �ي سکينهکے چشمان راتلے نه ا�خۍ خو ژاڑيد�

و�� �چ لوخۍ �ه تاريخ انام محرم

83

Page 84: بياض حسين جلد اول FINAL

تا ځان �ه فکر چا هر �ے �چے ا�خۍ

و�� حال بے خاته نه ا�از ماشومانوتا جان بابا و�لے غاڑا سترگے مو بس

شوا ساڑ�خۍ لگا کلا شه غر�ب نميرتا مکان و�ماخيمے ولو راغ ٹول ا�ڑکۍ

گرانا بابا په �ے څه و�� کے گمان �ۍتا لبان �چ شۍ ميلاؤ څوساسکۍ کوندے

کيگۍ رفع کلا تقدير �ه نوشته خوتسلۍ په �لاسو په اميد په

بيڑے ڈيرے په ا�چات که مشک سکينهبۍ بۍ �ه نا طرف مخ که تاؤ حسين

و�لو خلاصا مشک بۍ بۍ �ا بيڑا تندےمشکۍ �ه نا بۍ بۍ شوا خلاصه تسمه

ريگو گرمو په مشک لا شوے تالے ا�بهباقۍ ساکئے يو کے مشک نشه پاتے

پريواتلا ريگو لمد� په سکينهيعقوتۍ شونڈے راغلے تا نم خا�ر�

غلامه حسين محنت �اڑا وبرير �هفانۍ که ريگو کربلا ساعت يو په

جوڑکا خر�غ محمد � عون�ينا ليکهلۍ ميرعباس �ه فهرست په ما

که لوند سارا ا�خيو �ه گريوانشينا صبا څيرے �ه به خو گريوان لوند �ا

�ے شپا �رستۍ غلامه حسينقرارا�ينا خور گرانا کے خيمے حسين

بيان

فانۍ و�نيا جوڑا�ۍ ارمانونهريژا�ۍ زڑ�نه قوۍ �ر��نو لا

کيگۍ محسوس تا انسان هلے �ر� بل ��ۍ خواڑلۍ زڑه �ه �ر��نائۍ څه

وو ش خوشحال �اڑا باچۍ تگۍ کربلاهمدانۍ وبرير را�ڑے وا�به څه

ماشومان تگۍ �اڑا �ريځو ��� �هگرمۍ په ا�اتلو را خيمو لا

پورتا وولو ش غاگونه ا�بو ا�بو �هغاڑا�ۍ سترگے �رتا ژاڑۍ حسين

و�کے نعرے شکر بيانو بۍ خيمو �هباچۍ وو م و� بند کۍ به فريا��نه

مثنوۍ

خورے گرانے شپا�ے مهلت �ه�ينا را�انے گريوان په ا�خۍ و� �يلے

84

Page 85: بياض حسين جلد اول FINAL

ماکا ژاڑا شپا�ے لسم �هپريکا�ينا زڑ�نا �ر�نڑ� �ه ژاڑا و�تا

کا �لاسه ا�ڑکۍ �اڑ�کۍکا�ينا ڈاڈا چوک �ابه ژاڑاکئے ته څه

ماکا ژاڑا �ے شپا �يدان �هچينا لورۍ په جنگ �رنا يو يو به صبا

�کسے صبا غمجان به عباس خورے�کسے سکينه �ه به لاس په مشک تش

ڈاڈايم مٹو په عباس خو يا�ے نه سو�ا مٹو سپينو �ه کڑئې

شيوان کا�ے خورے �ه �يلےخزان �ے نه راغلۓ خو يا

کا ژاڑا هلے شۍ لسم �ه �ريځ�ے نه تنا قاسم �ه پامال خو يا

�ۍ نه تالا خيمے خورے �ه خو يا�ۍ نه لامبا ا�ر په ظاليمانو �هگورے کے خيمو �ه باچۍ �اڑا�ے صحرانه ڈاکا يتيمانو لا

�ۍ خواگه �ر�نڑا غلامه حسين�ۍ �لمانه شپے �ه لسم �ه بس

شا ا�گدا لگا سپے لسم �ه ا�س�ے نه ماڑا زينب نا �يدان حسين

لرزيگۍ �ه عرش ژاڑے څه ته

مڑيگۍ �ه �ر�ر فريا� کا�ے تهما ژاڑا چشمان کا و� �چ

خورے �ے نه ژاڑا �ه يا �ختخورے �ے نه کربلا يا رنگما ژاڑا ياران ننگ شتا�ۍ

�ے نه �اتلۓ اکبر �ه خو يا�ے نه لويدلۓ رنگ کے �ينو سر�

ما ژاڑا اذان کۍ به �هگفتار

�ے نه شپا ژاڑا و� خورے ژاڑا ما�ے نه کربلا په �ينو �ه باران

کا �ر� په ژاڑا �ے مهلت �ه شپا�ے نه لالا يا �ه علمدارا بے

�ے مهلت خستۓ ځکا مه شپے نن�ے عا�ت خکولۓ هم خيمانيدل

پوهيگم �سے راشۍ هم به نور�ے نه پورا جامه ��ستانو يامه

�ۍ موجو� خيمو په انصار �کسا�ۍ سجو� په چوک �ۍ قيام په چوک

شۍ حاضر و�ما هم نور به ��ستان�ے نه فيصله يا شوۍ مقدر

پهرا�ے نيشان �ه عباس خو يا�ے گهوارا يا ابا� ورباب

کا تيار خر�غ محمد � عون�ے نه صبا خو يا خورے غمجنے

نوحه

85

Page 86: بياض حسين جلد اول FINAL

ما ژاڑا جان زينب خورےما ژاڑا گريوان که و� لوند

څکۓ به بيا صبا شۍ څه جنگڅکۓ به بيا تاال شۍ ده کور

ما ژاڑا ارمان په ��را

ماکا ژاڑا مناجات غواڑاماکا ژاڑا مهلت �ه شپا�ے

ما ژاڑا �يدان کوا ننشکا بے نو �ر�ر شۍ �ه ذبځکا ژاڑا خورے ژاڑے کا بيا

ما ژاڑا بنديوان يو نه

کے لويستل غلامه حسين تهکے ژاڑيدل حسين �ه کے غم

ما ژاڑا احمقان �يائېما ژاڑا گريوان �هکه لوند

که نه حاصل چا امام �ه څه معرفتجاهلانو �ه مرگ �ے مرگ اماما بے

وو ش شهيد ٹول کے حفاظت په امام �هعاشقانو �ه حسين �ه نيشتا مثال

نيشتا کے تاريخ کربلا ووم ن فرار �هماشومانو �ه قربانۍ �ے شتا شک بے

واۓ قربان نا خځو هغو انصارو ده

بيانو بۍ لا پرخيدلے څه صداقه

قتل کڑو زرا شل نائې فوج يزيدۍزخميانو �ه �ه نه شمار لخکر باقۍ �ه

غلامه حسين اصحاب شان په حسين �هنبيانو �ه و�� نه نصيب �ے قسم خداۓ

و�ما لاٹا قاسم څه خورےو�ما ٹولا گل پانڑۍ

ما ژاڑا خزان �ے نه يا

شۍ جان اصغر تنگ څه نا تند�شۍ تارا�ن ميدان به کے و&وت ک

ما ژاڑا پيکان �ڑۍ رابه

واتلۓ دے نه ميرعباس خو يامنگولے هر��اڑے �ۍ نه پريۓ

ما ژاڑا نيشان يا �ے شتا

بيان

آابانو اصح لا حسين �ه �اۓ قربان زهعارفانو �ر�يشانو۔ ۔ مخلصانو

کے کتاب په �ۍ نامے ا�يا �ے سل يو��ستانو حسين مظلوم �ه شوۍ ليکهل

راغلۍ شپے په لاسم و�� �يرش ��ا کے �ۍشاميانو �ه نا لخکر �اتا حسين شاه

که �ه اعلان �ا حسين شپے په لسم �ه

86

Page 87: بياض حسين جلد اول FINAL

ومحبانو ستانيگو څو شپا�ے مهلت

که ا�چات گدن هر لا مه طوق بيعت �هيارانو اے نيشتا پتاسو گناه هيڅ

پريگد� مه بيلا کار لارۍ ماسا صرفځانو لا کو څنگ و&يت اذ تند� �لگو

زبان يک انصارانو کے ځواب پهقربانيانو �ه امتحان �اخلا ولو �ي

لے کڑه رانژ�ے �رشندارے خځے خپلے تاسولے کڑه پر�ے بے خپلےخځے کے تاسوتقليد ومو

شولو مسلمان پاتے نه ا� شو انگريزان جوڑ نهشولو حيران واس لاڑ� خپلا وو پريخل کے منځ ومو�ه

خکارۍ مجبور غلام حسين شولو ورک ثقافت خپلخکارۍ لنگور لکا صفا کے ٹائۍ ا� بتلون وبوٹ۔

عباس وزۍ پرےمه څه وکسےوروربيکاس۔ به صبا�ڑمند�نه شۍ پرے خورے وبئۍ علقمے په

تيارشۍ۔څه سپاهۍ نا�ان شۍ بيابه قرار ژنڑۍ ننگپرهار�نه غشۍ حرمله را�ڑۍ به حلق په

ساعت وکوم �ه �ر�ر څه غربت۔ و�گورے به هلےزخمونه وا�خرۍ پنځوس سوا آانه زر يو

کا پاره گريوان خه کا۔ ژاڑا د�ير خا بيا خورےبازار�نه په شام �ه څۍ �ه بند تالا څه

کا �ائينا �رتا �ر�ر کا۔ ژاڑا خور غلامه حسين�يدانونه نوۍ به بيا کا �يدان شپا نن

فريا��نه �ا کا ما خورے �ا

�سے هسے

پريخلا کے ومو �ه بيمارۍ فرنگيا شے �رکچيخلا کے غاڑے ومو د� ٹائۍ پٹها شان په سپۍ

کے تالے وا�به کومے باندے�ه خوارشےموغيرتکے کالے گيرے �ه ومو په وو وول ش نه خبار نا ځان

ولو ضر�رکڑه ڈيرپه پتلون ومو لا پارتوک خلا وا��هکڑهلو مجبور چال په څه �ه تا متياز� �يلاڑے

شولو هير مونگا لا اسلام �ه کار�نه حيا ٹولشولا تير نا تاسو مو و�گورا کے حيائې بے

نوحه

گلونه �ۍ جامے جامے خا�ے خو شپا ننفريا��نه �ا کا ما خورے �ا

خونا شۍ �ه ا�جاڑه څه کۓ څه به صبافريا��نه کا�ا ما خورے �ا

خورے کۓ څه به صبا ا�رے۔ ا�سانا�يلےا�خۍ

87

Page 88: بياض حسين جلد اول FINAL

بارانونه غشيو �شۍ �ه خيمو په څه

کا صبا و� فکر ۔ کا ما ژاڑا خورے شيرينےجنگونه اکبر شهزا�ه �کسے به صبا

ميدان په جنگ �لير ۔ جان قاسم �کسے به صبهشالونه ملۓ �ياره يتيم پرے تورے په

وۍ رنگ به ميدان ٹول ۔ وۍ جنگ تورو سپينو به صباغاگونه کا�ۍ العطش به باچۍ �اڑه

�ر�را سارا کاسو وا�يا �ۍ �يل خورۍ�ستور څه �ے جنگ زر� اتهيا �ه

�ر�را گرانا به صبا څه معلوميگۍسور شۍ کے �ينو په وعلم عباس �ه

�ر�نڑ� بے پاتے شۍ به خور �ر�نڑ� �يارلسلور زهرا شۍ قيدۍ به مٹونو بے

شۍ پناه مخ مالا څه سترگے تا �ر�راناسور چشمان شۍ به شان په يعقوب �ه

څم تاسارا به نيزے په �يلو حسينمستور کے �ينو ما �ے فتح �ين و�

�ے سخت امتحان تا مانا کا ڈاڈا زڑهمشهور کۍ انقلاب به خطبے تا

غلامه حسين حسين کا مرسته حقوچور که وبت ظلم گوئۍ حق بۍ بۍ �ه

ميدان �اڑا �ے ڈاک �ېخنو لاامان ومو و� نشتا مرگا بے

�ے موقعه خار�غه �ے تياره شپے �هکار� ظلم لا کو بچ ځانونه

بيان

منظور وولو ش مهلت شپے يوے بندۍ جنگظهور و�که شپے لسم و� محرم

ووختلۍ �اغ ځکا مهلت و� شپا حسينکافور شۍ ظلم نا زڑه خو چا کوندے

پارا و� فکر سوچ �ے ڈيرا شپا يوا �اشعور صاحب نا غضب بچ شۍ څه

ترسو نا په شۍ قائم هم به حجت ا�ضر�ر شپا �ے هم پارا و� عبا�ت

کڑاۓ وير وه نه شپے ده هم ب@ئۍ مهلت دامقهور شمر ليدا �رکے فائده خو

کيگۍ �رستا څورا څه جنگ ولو �ي شمرحضور په نور ز�ر کا�ۍ تندا غورا

شۍ اسان پارا ومو به جنگ کو �ير مهلتمحصور �ۍ �اڑا ننگيالۍ حسين �ه

�ر�ر ا�ر خور کے خيمے يوے �ا شپا �اغانور يو سترگے ��ے لکا و�� ناست سارا

88

Page 89: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار

انصار� خواگو فرمانکه حسين�فا�ار� اۓ شپا�ے قرارا

ليرے �رنا که مه بيعت �ه طوقليار� خپلو په �ز� وا� �ر� �ر�

کے مڑے کلا هر شمعے څه اکبرتهيکے لا ا�خلے تورے انصار�

کے نعرے �ائۍ وو ک ٹيٹ نائې سار�خدمتگار� په �ے طلاق ژمد�ن

امتحان ومو آاخلے کاتهقربان ا�س وکو به خپل سار�نهځرام ومو په �ے ژمد�ن تا بے

پرستار� �ه کا صبا ازميخت

بالے شوے شمعے غلامه حسينتالے شوے ا�خۍ سترگو لا حيسن

�کسو مقام خپل راشو �يلو �ائېنثار� جان کے ووتو گ �ۍ و�ما

يم رضا شپے مهلت په زه خدايايم ڈاڈا انصار� په �ر�ر و� خو

لور به لور ومو لا �يرۍ ٹول څهشوا موقعه اسانه تا �يخنو نو

غفار يا و�عا �کا بۍ بۍايسار تا �ر�ر کے مه څه نا څهتور که سارۍ که پورتا لاسۍ

شوا و�عا په تا الله ژاڑا په

خپلا لاتاسو که اسک مه بيعت�الله په تاسو نيشتا گناه هيڅ

�ے کار ماسارائې پريگد� بيلا ماسار� �ه تاسو غواڑم زه و� خير

و�گۍ ووس ح �ه �ۍ راغونڈ شمار بےتگۍ �ۍ ناست تا �ينو ما فقطهيڅه سا تاسو کۍ شهيد ما څه

خوار� خون �ۍ �ه نيشتا غرض بيا

يو حيا�ار ڈير پوهيگم �ه زهيو مختار خو� ا�س نا طرف ما خو

کا مڑے شمعے �ا پاڅا اکبرا�ار� غيرت �ه جوڑا شۍ ليار څه

عنقريب بس �ے شها�ت ماغريب حيسن پريگد� بيلا ا�سبيايو سارا ځان هم اهلبيت ما�ار� ساتر �ه �ے دصر نا الله

نوحه

شور شه کے خيمو شوے مڑے شمعےشوا همهمه جوڑا انصار� �ه

89

Page 90: بياض حسين جلد اول FINAL

�ر�ر �ه قيصے �ا�ريدے څه خورشوا ژاڑا په �ر�ر �ه تا بيکسۍ

پر�ر�گارا اۓ �يلو �ائېانصارا لا بيعت که اسک مه �ر�رکور خپل په کس هريو څو �يائې

شوا تيارا کے خيمے شوے مڑے شمعے

تا خيمے خور شور په راغۓ حيسنتا �لاسے بۍ بۍ �ه چيناستهگور هم ما�ۍ � انصار خورے

شوا انديخنا و�تا �يلے ��را

انصاران شانے په حسين �هجهان �ۍ په نا ميلا�يگۍ

خور ا� �ر� غلامه حسين اۓشوا شپا اخيرۍ تيرا ليد� په

�ے خيال څه مه کے نصرت ما �يلو بيائېزمان �ۍ په �ۍ�خت په شۍ څه هر څه

يو قرضدار هم يو عيالدار �يلو ��� هرقربان پورے پتا �ه مه ځان �رنه

کے حال هر پارا تا و�� کا به قتال خيرانصاران نشۍ ختم �ه څو تر څه

نشۍ پاتے کلا څه صورت باچيد�ځان و� غواڑ� �خت غه بيا به اجازت

منظور �ے ماتا شرط �ا �يلو حسينامان په خداۓ څو بيا شم پاتے تنها

ثنا و�که ءحسين کر�گار و� صفت ا�و�که اظهار �سے حالاتو حاضر بيائې

کے خطبے �يلو ۔ حسين قرار قرار

ساترمنے ژاڑا په بۍ بۍ �هغمجنے �ه غم په راغونڈے شوے

ز�ر �ه ڈير شر�ع شه شيوان �يرشوا �ا�يلا �ه شپا شپا مهلت �ه

را�ان �ۍ انصار �يلو بۍ بۍجان بهائۍ ما شه پاتے بيلا

پيغور خځو شام ماتا �شواشوا بهانه جوڑا څه پوهيگم زه

بيان

کاسان ��ا نا کوفے شپے په مهلت �هپريشان راغلو حسين �ه خدمت په

�ا ملک ناما بل ناميده ضحاک يو�يدان په وموتا راغلو �يلو �ئې

را�ڑه پارا و� تا مه خبار کوفے بليکجان وولو ش کوفيان تا قتل تا څه

و�کا بند�بست ځان خپل څه �ے گزارشکوفيان �ا �يژنۍ �ه به کے صورت هر

90

Page 91: بياض حسين جلد اول FINAL

وکيل نعمل و هللا حسبۍ ويل حسينبيان �ۍ په شرمنده ��اڑا هر وو ش

نوحه

کے شپے اخيرۍ حسين �ربار جوڑکهکے خيمے کڑلو حسين انصار جمع

و�کو تقرير�نه خپل خپل بيا انصار� کے جوشو�کو اقرار�نه سا مولا شها�تۍ �ه

کے پر�ے �يرکه ۔ حيسن �يدار کشف

نيشتا اصحاب چا شان په آابانو اصح مانيشتا انصاران چا شان په انصارانو ما

کے سجدے و�که ۔ حسين اظهار شکر

و�ليده مقام خپل خپل کے ووتو گ حيسن يو هرو�ليده غلام حيسن منظر �ا تصور پهکے مرثيے ذکر ۔ حيسن تيار وولو ش

بيدار نشه حرکت ۔ انتظار شه ڈيراکبر علۍ خائيسته بالا۔ شمع کا اخيرمنظر و�ليدل حيسن کمر۔ خم و�� ٹول

گريوان په کارتا ا�خۍ ددلے �اري ٹولو

�ا نظاره عجبه �ا۔ خيمه �اڑا يوا�ا شوگيرا ا�خيو �ه کے۔ خاموشۍ �ے سلگۍ

خاموشۍ کا بند حسين ۔ جارۍ خطبه شواچشمان وو ک پورتا �رتا انصار� غوندے �ر�

قسم �رتا کا�م ۔ امام �يلو �اعام در س قتلا بے نيشتا ليار بلا

لور په هجر څې حسين ۔ ز�ر چا �ے نيشتاجهان په ليرے �رنا که بيعت �ه مه طوق

غاگونه لبيک �شو ځوابونه۔ په حسينژمدانونه حسينه �ۍ حرام پمو بےتا

نقاب که پورتا حسين ۔ ځواب �ۍ په بسعرفان �ه ځايونه خپل �اڑ� هر و�ليد�

انصار� خواگو �ما کر�ار�۔ �فا و� اۓليار� خپلو په څو ٹول �ۍ قيصے جنگ به صبا

مائرکے خوشۍ ۔ حيسن گرفتار �ے

انصار� رضا په ما �رنا که ا�چات بيعتانصار� و�ما کار واس �ے سارا فوج يزيدۍ

کے جهگڑے �ۍ �ے ۔ حيسن پکار يو �ۍ

جوڑے �ه قيصے ٹولے شولے ختمے کے �شواجوڑے �ه �عدے شوۍ مانلے وا�نه شمرکے تيارے وا�ز� ۔ حيسن انتظار �ے

نوحه

امتحان جوڑکه حسين ۔ ايمان در ز� پهانصاران �سے چا و� کے �نيا په نيشتا

�ے کربلا �ه صحرا ۔ �ے صحرا خوشۍ څه�ے غلبه تند� �ريځونا �رے ا�ر شپو �ر���ران �ۍ کو گر� حسين ۔ اصحابان �اڑا

بنديوان کے �يخنو �ه طرفه هر لا څه

91

Page 92: بياض حسين جلد اول FINAL

�امنگير فکر �ے ۔ شبير �يلو �انزگير �ۍ راغلۍ زرا اتههيا فوجونه

مطلوب يو �ۍ �ے حسين ۔ محبوب لارۍ څهميدان �ه کار�نه لارۍ نه سارا چا نور

�ے شپا قرارا خا ۔ �ے فايده مهلت �ه�ے تيارا څه �ے پر�ه �ے۔ اجازت ما څو بس

پر�ه کا جوڑا حيسن مڑا۔ شمع شوا بياپهچان و�نشۍ لاما شرميگۍ چوک کا څه

مورۍ �ے عجب غواڑۍ وا�به ا�ڑکۓ�ے کے کا�لو �ير تسليو �ه

ژاڑۍ �ے هم �لگا �ے نه تندا يو�ے کے زانگا�لو په ئۍ سکينه خور

قيام په رکوع په چوک سجدے په چوک�ے کے ودلو ختمي �ے شپا اخيرۍ

پارا و� اذان و�که ومم تي اکبر�ے کے خاتلو �شوا نمر څه �يلے

خلۍ څه سوز عارف غلامه حسين�ے کے غزلو تا مخص لذت �ا

ئيه غوٹۍ گل �ه فرمانکه حسينئيه عرضۍ تالا ز�يا يم خبار

څرنگ �رتا مرگ ا�يا خو ��رالبانه تشنه قاسيما خکارۍ

خکارۍ �ين �ه بقا فرمانکه قاسمخکارۍ گبين لا خوگ ماتا �ه مرگےنگدے پرے �جهے په کمسينۍ ما

نا و�نيا ماتا �ے خوگ شها�تپوير �انکے بس ذاکر۔ کا�ے ته

سير �ے جوڑا ځان کا سا نامے حسين څهارمان و�کے ڈير به بيا غلامه حسين اۓ

نوحه

�ے کے �راتلو په �ے با� خزان �ه�ے کے ريژيدلو �ے باغ گلو �ه

لاتند� �ۍ گلونه تاغير تاغير�ے کے ودلو ژاڑي ځکا عندليب

ځکا مڑيگۍ تند� لا آال رسول �ه�ے کے ودلو باهي �ے فرات نزگير

گويا کا مڑا ئې شمع ناست کے خيمے�ے کے ازمايلو اصحابو حسين

لاٹا�ۍ موقعه �يدان اکبر �ه ٹول�ے کے کيدلو پنا مخ رسول �ه

گورۍ تا څٹ مورۍ ا� مخ سپين تور�ۍ�ے کے ساتلو په حقۍ څه �يلے

گفتار

92

Page 93: بياض حسين جلد اول FINAL

جانه عمو �ا فرمانکه قاسمقربانه تا لا شا ار�اح و�ما

تاکه �ا ٹولو �ه مقام خپل خپلرا�انه جامه �ے شها�ت په

لارم کمسينۍ زه جانه عمو �الارم يتيمۍ زه نيشتا پلارمه خپللارم عرضۍ يوۓ �ه تانا اجازت

�يرانه خکارۍ ماتا �ه و�نيا�ۍ ز�ر به تند� فرمانکه حسين

�ۍ لور په مرگ �ه به را�ان اصغريم بيا تا ميدان تا ا�بو وبئۍ زه

نا حرمله خورۍ به حلق په غشۓ

�زۍ وا� زڑه لا خا�ر� �ه څه هر�زۍ گاڈ سارا خا�ر� �ه اخيرغلامه حسين خا�ر� په شا ٹيٹ

حجابانه بے کا ريزۍ سجده

شهيد �ار رشته مه بيا شهيد۔ انصار شۍ کلاشهيد اصغر شۍ به بيا شهيد۔ �ار په �ار به شۍتا گهوار� کے ژمد�ن ما نشۍ راتلۓ هيچوک

پاتے نوا بے بيلا پاے۔ تهنا شم کلاپاے و�نيا �ے پاتے پاتے۔ سو�ا شۍ به يوا�بوتا يمه بيا ميدان په اصغر به کے و&وت ک

ا�بو �ه کا�م به سوال �يخنو۔ په شۍ به حجتشو�و �ه شۍ ڑانگ به حلق ليندو۔ په شۍ به غشۍ

قطر�تا �ينو اصغر و�نيسم زه به پے لا

ممتاز حيسن دم اس په عجاز۔ شاعرۍ �ا شعر

انداز غلام حيسن �ه استاذ۔ هر لا جدا �ےمصر�تا گورۍ �ه سترگو په تاريخ کا �ے شرط

کا�ۍ خوبوبه �ه ستڑۍ �ريځے �ۍ ارام �ه شپاکا�ۍ ولونه نف شپے نيمے په �ه و�لۍ نازا رب

پوهيگۍ څه چوک غم په غو وۍ ويخ څه شپا تماما

کيگۍ شر�ع جنگ فرمانکه حسينکيگۍ پاتۍ چوک به کمسينۍ لايگۍ شهيد هم به اصغر ماشوم

تبانه ده ما �ے ز�ر ظلم �ه

نعريکے �سے کے ژاڑا قاسمکے گهوارے په �ے پر�ت خو اصغر

راشۍ تا خيمو به �يخنه اياميدانه لا جنگ جانه کاکا �ا

نوحه

تا �يخنو �ے نيشتا ات جر ��را قاسيما ناخيموتا راڅۍ نه به فوج �م ژمداۓ څورا زه

بيا �اريگۍ به �ينے بيا۔ شهيديگۍ به ٹولبيا کيگۍ خالۍ به کور بيا۔ تياريگۍ به بند

تا کجاؤ کيگۍ پاتۍ به سجا� ا� باقر

ميدان په زغلۍ به ٹول سپاهيان۔ ماشومان و�مامنان �ے وو م و� گواه عيان۔ شۍ به شجاعت

تا ليد� �رستا شجاعت �ه تاريخ وو ک به جوڑ

93

Page 94: بياض حسين جلد اول FINAL

څخا زڑه و�ما ئيه گل څخا۔ تره �يلے ئيه تنگڅخا خواگه بابا خپل څخا۔ نيکه هم به تهتا سر� �ينو ماکا بيڑا قاسيما اۓ �يرے

نوحه

خبريگۍ څه عالم به حال په و�تا شپے لسم �هتيريگۍ څه باندے مسافرانو �ه بيوان په څه

فوجونو يزيد �ه بکار�ۍ �ينے و�ما صرف�ينو په و�ما کۍ سره ظاليمان وسونه لا خپل څه

مائيگۍ خه �ه ماتا کار لارۍ بيانه سا تاسو

پورا شه امتحان ومحبانو �ه شپے لسم �هپورا شه ارمان حسين مظلوم �ه بالے شوے شمعے

ستانيگۍ نه شمعے لا خو سيځا�ۍ ځان پر�انے

ژمدون �ے لانڈ مه څه مرگا خپل لا شۍ خبار چوک څهبيلتون کيگۍ به صبا �يدان �ه �ے مهلت شپا يوا

ريژيگۍ �ه غم په �ه مهلت غا غلامه حسين

گورۍ سترگو ڈاکو په څو هر سمندرنا ماڑيگۍ لبان �چ سا ليد� تش

تسليو په قسم خداۓ صبحے لسمنا ماڑيگۍ ماشومان تگۍ شپو �ر�

خوبونه عمر هما کا�ۍ سينے په

نا ماڑيگۍ شان هيڅ پلار لا لور �سے

�ے بهانه يوا و�لۍ شناکا �يختو �انا ماڑيگۍ عطشان مائيندے �يدان لا

غلامه حسين رزمگاه ناپه و�� څهنا ماڑيگۍ گان شيعه نن ژاڑا په

ارام په ٹول �ۍ کے تالامے و� شپے لسم �هاسلام دل رسو �ه کور�ے خويو �ۍ ارام بے کا

ڑانگيگۍ نه �ه جهان بند قلعه �ے کربلا په

فوجونه �يخنو �ه �ۍ چاپير �ے �سے بند قلعهفريا��نه ناراڅۍ خيمگاه �ے صحرا �چا

راسيگۍ نه تا خيمگاه هم �ه ساسکۓ يو ا�بو

کور په نيشتا داوبه �ے شپا رريما او وريځے �وےز�ر لا تند� ووپۍ څ ووتے گ خپلے ا�ڑکۍ ماشومان

�اريگۍ څه به نه �اريگۍ نه ا�خۍ مائيند�ئۍ څه

حسين مڑکے شمعے �ے امتحان کے خيمے يوے پهحسين کے پر�ے تيارے انصاران �ه رخصاتاوۍ

لانڈيگۍ مرگانه بے ما پريگد� بيلا ما �يائې

بيان

نا ماڑيگۍ متقيان نا عبا�تنا ماڑيگۍ باران په ا�خيو �ه غم

آاسکيگا را �ر� �ر� په صبحے لسم �هنا ماڑيگۍ �يدان په �ر�نڑ� خوائيندے

94

Page 95: بياض حسين جلد اول FINAL

کے بهار �رستۍ خزان لا �ۍ خبار څهنا ماڑيگۍ گلستان لا بلبلان

جار�زۍ نا شمعے پتنگان شپا �رستانا ماڑيگۍ هجران تر ووزۍ س څو هر

خزانيگۍ کالا اتلس خوارۍ څهنا ماڑيگۍ باغبان �سے شپے يوے په

�کسا کے خيمے تر�ر يوا �ا صبحے لسمنا ماڑيگۍ چشمان اکبر پا�ۍ څا

�ے نمازۍ هم �ے �ار ر�ژا هم�ے غازۍ �کسے کے جها� به هم

�يرکۍ ةزکوا ووتا گ سا ووتۍ گ به�کسا و�لجے په بيا صبځے لسم �ه

عظيم امام صبځے لسم �همسقيم کے نهۍ امر� پهگورے تبره ا�ر &ولا ت کا

�کسا خطبے په بيائې صبحے لسم �ه

کۍ اکبر پيش به کے حج ورکن پهکۍ منور خون په ز�ۍ خپل به لاس

کۍ �لبر خپل �ه شکر به صابر�کسا سينے لا ز�ۍ ا�باسۍ به تيغ

خپلا په ذبح صبحے لسم �همکملا کۍ کے سجدے خپلےآا�رے بيا کا ذکرۍ حج �ه نور

�کسا نيزے په سار تلا�تۍ په

شۍ زيارت حسين خپلا په به حجشۍ وامت �اڑا به ياب فيض �رنا

غلامه حيسن حجو �ه ثواب�کسا ر�ضے حيسن �ه زيارت يو په

طرح کۍ علۍ کو افتاب هے پلٹايا نے کسطرح کۍ جوانۍ کۍ ذ�ليخا سے اشارے ايک

مشکل هے جاتا پکارا هللا pازنpه میںب�طرح کے نبۍ سے هار�ن هے کۍ جس منزلت

گفتار

�کسا مائيرے خوشۍ صبحے لسم �ه�کسا نژ�ے لا خه نن باطل ا� حق

�کسا مخمور کے شرابو په چوک�کسا سجدے په رب شونڈے �چے چوک

�کسا ماسته ساز په لعب لهو چوک�کسا نمانځه په ا� فريا� په چوک

�ر�را عبا�ت �ه همهمه �ا�کسا خيمے هرے �ه آال رسول حال

کا رخصت �ه شپا سبحے لسم �هکا مهلت �ه بس طعمه �ه ختماکا همت �ا بيا ا�ڑکيو تگيو و� يا

�کسا علقمے �ه نهر ا�بو ڈاک

شمار �ه خيمے �کسا طرف يولخکر جمع اتهيازرا بل

انتظار په مرگ گناه بے �ے�کسا جامے جوڑے شانۍ په کفن

�ين فر�ع صبحے لسم �هومبين ده شا کۍ مکمل به

95

Page 96: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے ز�اۓ علۍ �ه �ريځے يوے په ٹول�کسا معجزے نن عملې هر په

دا�هر ھ کچ ا�هر

ها ميں يوسف وحسن عالم تهکٹے کا استغراق پهکيو گلزار کو ابراهيم نمر�� در هو ںنا نه

آا�م بنۍ دس نف مطمئن وچهرۍ په گلے خشککيو شاهسوار کا نبوت دش �� هو ںامامت نه

حکمونه �سے خداۓ �ه �ۍ نمانځونه۔ و�کو �يائې�الله �ے انگار وسور تند� لا زڑه مه څو هر کا

کو �ے حکم رب و� خير�العمل۔ �يل بيائېخپل

�الله �ے انکار نا خيرعملو ظاليمانو

پوهۓ�ے عمل په چا هر �ه لوۓ�ے۔ الله �ے لوۓ الله�الله �ے پر��گار �ے کا معبو� بل نشيتا

لسم �ه �يلے صبحے ومم۔ تي په کيگۍ نمونځ�الله �ے شيرخوار تگۓ حسين په �ۍ بند ا�به

فريا��نه ماشومانو آا�از�نه۔ �ا�را صبحے�الله �ے علمدار کے منځ �ۍ کے لاسو وکوزئيے

وۍ ژمداۓ ترڅوانسان څه وۍ۔ خداۓ په قسم صبحےتا�الله گفتار غلام حسين �ا ا�سا گواه

�حدانيت رب �ه شها�ت پهتلا�ت ځالۍ ��ا که اکبر

الله رسول محمد ان ود اشه�ے شيوان شر�ع کے خيمگاه په

کا نعرا نيکه آاسکا اکبر څهکا غلغلا کۓ لخکر� �يخنوويو الله رسول �ه نماسۍ ومو�ے زبان مه �چ راکو وا�به کا

نے جس غلام حسين کا وان کرے کيا کيا يا�طرح کۍ شا�ۍ بهۍ جها� سے صمصام کيا

نوحه

�الله �ے انتظار ڈير �تا صبحے لسم �ه�الله �ے گرفتار کے �يخنو ا�لا� رسول �ه

مسلمانان ويو �يائې زبان۔ په �ۍ چوک �يخنه�الله �ے تيار تا �ينو رسول �ه مسلمان

�احسينه خلۍ فائده نا۔ نامے اسلام منافق�الله �ے کار تا و� �ا څرگند کا نفاقۍ �ا

خکاراکا �اتا و�نيا بيا کا۔ نندارا صبحے لسم�الله �ے شار ا� شور لويلۍ آاذان �ه اکبر څه

�ے الله رسول مانيکه �ے۔ الله لوۓ �يائې اکبر�الله �ے پلار مه بےگناه صبحے ا�سا گواه

�ے ولۍ خداۓ �ه بےشک څه �ے۔ علۍ �ه �اکور ويائې�الله �ے غمگسار ا� بدر �ر نا سقيفے

96

Page 97: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار

�ے اذان صبحے �ه اکبر علۍ�ے ميدان ڈاک نا لخکر� �يخنو

اکبر الله�ے خاندان نبۍ �ه بند قلعه نن

که تکبير �ه غاگ ځال څالور اکبرکه باهير شر�ع ا�خيو �ه پلارۍ

الله الا اله لا ودان اشه�ے هجران �ه غاگ رامعلوميگۍ

عمل کاؤ ده خير ده څرنگآل په رسول کے بند مه ا�وبه

&ۍ خيرالعمل وح علے�ے نا�ان �ر�ر مه تند� لا هلاک

شۍ جنگونه به ا�س �ے �ريځ لسم �هشۍ لاسونه بند به لونڑ� زهرا �ه

اکبر الله�ے امتحان سخت څرنگ مولا �ه

کا ستغفار ته غلامه حسينکا پر�ر�گار �ه عبا�ت عين

الله الا اله لاکا گورستان �ه لورۍ په سفر

کا څه ژاڑا نوۍ اسلام په عمل څهشهيدانو �ه قربانۍ تا سلام ا �ا

�ے نا�انۍ تا ځان ژاڑا عملا بےآاغوزانو �ه چزغو بے کا څه چهلکا

نهۍ امر� په رب �ه ځان که جار حسينيتيمانو �ه �ا�يلا څو�ا هر کا

�اڑندے �ه حاکم �ين لا نکه خم سارۍغلامانو �ه زندگۍ �ا نه خواخائې

مظلوم �ه شواۓ ظاهر مقصد �ا کاشکےمومنانو �ه ژاڑا �ا به بار ثمر

نشۍ لاس په چيرے به مقصد حقيقۍعاليمانو �ه لاس په نشۍ ممبر څو

که وکشا مشکل �ه شها�ت بيائېکه الله وت بي �ه مولو�ۍ څرگند

الله �لۍ اا علي ان ود اشه�ے آان قر ناطق �ے نيکه �امه

�ۍ حکمونه رب �ه کو نمونځ ا�ا�ۍ وگرز�نه تورے راخستۍ تاسو

آۍ الصلا وح ةعلے�ے امان �رنا غوختۓ مه څو هر

شتا نجات �ه �خت ويو گناه بے وموشتا مناجات �ا راکو ليار �اتو

&ۍ علےالفلاح وح�ے گران څو هر کا پريگو به �طن

بيان

دامامانو �ه حکومت �اۓ ارمان �ےمتقيانو قاضيانو �ه �اۓ عدالت

واۓ آئين جارۍ حديث ده او قرآن دهيزيدانو لا محفوظ �ه به المال وت بي

97

Page 98: بياض حسين جلد اول FINAL

کے جهان په �ۍ ڈير خداۓ �ه نعمتونه�زيرانو شمارا بے �ه تا زنبيل څۍ

نشۍ ڈاک هيچرے به زنبيل عمر� �مسکينانو �ه محد�� �ۍ �ينے خويلے

شناسۍ �ين �اجب کاش کے تعليم پهواۓ

جاهلانو �ه عالم �ه به محتاج نه

که تير کے ژاڑا ژاڑا مه عمر اٹولمتقيانو �ه ژاڑا لا نشو جوڑ څه

غلامه حسين �ستور �ے چينا �رتامداريانو �ه کهيل په �ايا نعرے بس

کا�ے وحر لا څرنگ خابرے ڈار بياکا�ے پيغور �يلے پوهيگم �ه نه

�ے نه پيدا وحر �ريځے په ڈار �هميدانونه په �کسے مه به �ر�ر

�ر�ر و�گورا فرمانکه عر�هپيغور �ه نن �ے مجال څه ماکے �ه به يقين �کسا خپلائې

سوالونه کا�م �ر�را وحر �ه �ا

حيران شه و�ليده وحر مصعبوپرسان �که اضطرابۍ �ه

راشا پسے ما �ر�را �يلو وحرتپوسونو خوف مانا کا�ے څه

گورم ځان �ه کے منځ په جنت ��زخ

گورم حيرن �ه ځان ځکا خو�ے خوفجوڑيگۍ تاريخ عملو لا�ۍ

شعر�نه ليکهۍ به غلام حسين

�ۍ څه �ا څه وا�ئيه به ژمد�ن لا�ۍ�ۍ څه پر�ه پس څه خبار کاشے

نشے مانوش ڈير غلامه حيسنژمدانونه �ا عرضۍ�ۍ فقط

کا چوک تيمز ريختياؤ يا �ر�يغو �هشاعرانو �ه څه ��يائې �ه ذاکر څه

گفتار

وونه عرض �ا�را فرمانکه وعر�هوونه حال �ا�را �ر�را وحر �ا�ه�راسيگا زر غور په وحر �ه

جنگونه �شوا �ۍ خطا وحرنا

راپيگۍ �ه ٹول �ے زيڑ تک رانگۍباهيگۍ �رنا �ه خويلے خوف �ه

پوهيگم �سے کيگۍ بےهوشهزنگانونه �ې يخۍ خا�رئې په

کا�ے �ائينا څه �ا فرمانکه ومصعبکا�ے آاقا خپل لا خابرے خوف �ه

نيشتا �لا�ر شانے په وحر �هوکونه مل �ۍ په �ا�را غلامه

�ے سر�ار سوار� زر� �ه مه �ر�ر

98

Page 99: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے ليار حيسن �ه نيولئې ا�ال�ۍ نه اسان تلل مختا حسين �ه

جيلابونه و�� وولۍ ني وحرئې

�ه خراب حالۍ تگۓ �ه مه �ر�ر�ه تراب ابو �ه ز�اۓ حسين خو

�يرکے وا�به تائې لخکر ٹول وحرلاسونه ا�چات وو ک وحر هم بيا خو

�يرکه �يخنۍ په هم بدالۍ احسان�يرکه سختۍ په وحکمۍ ذيا� ابن�ے بند قلعه کا کے کربلا نن

کار�نه وحر �ه �ۍ �ا غلامه

شو را�ان نا لخکر �رنڑا ��اڑاشو بيوان په ايسار کے صحرا يوے

�ر�را و�نيسا غويگ فرمانکه وحر�ے خيمگاه حيسن �ا �کسا

شور راڅۍ څه �ه خيمونا �ۍکور بے ا�ڑکۍ �ا �يائې �ه څهکا رتا ماتا �يائې څپه څه بس

�ے چا �ه کور �ا څه وا�يا هم �ا

�ۍ �اڑے ا�ڑکۍ �ه گورم �ر�را�ۍ نعرے العطشې العطشجانه بهائۍ �ا پيژانم �ه خه

�ے الله رسول �ه ومو عترت �ا

ضمير کا �يخ ا�س فرمانکه وحراسير که چا �يلے کور زهرا

تيريگۍ يو �ۍ په څه هر ا�س څه�ے پما پايه سارتر الزام �ا

غلامه حسين اۓ �رنڑا ��اڑااماما تر ولو لاڑه پشيمان

�امولا نکے کا مه معاف �يلوئې�ے ٹهکانه وو م �ه ا�ر جهنم

�ۍ مند ارز� ا�بو گوٹ يو �ر�را�ۍ بند ا�به �ريځونا �ر� �کسا

تندے �ه وحر �ے �ار زمه خو �ے۔ کار شمر �ا

نوحه

�يلے �ر�را �ا وحرا �ا�ے غلبه خوف ��را پتا نن

�يلے ئيه ناست ا�ته �ۍ خوشحال خلق�ے دويله خ �ه جبين په زيڑ �ه رنگ

ڈاريگے نه جنگ لا ئيه پهلوانراپيگے ٹول څه په �ه بيا �ر�را

تانا �ه نه اميد �سے خو ما�ے تا و� ناما کے سرفر�شو

نازيگۍ څورا ومو و� فوج �کساغاگيگۍ �ه سريندے باجے ڈهول

حيسن څه شا� �ۍ تا �لجے ٹول�ے سارا کور ڈاک ومو و� بند قلعه

�ۍ کسان څو سارا مولا �کسا�ۍ ارمان په وا�بو �اڑا هم غاشمارا بے �ر�را و� لار لخکر ومو

�ے کربلا �رنا ڈاکا �کسا

99

Page 100: بياض حسين جلد اول FINAL

وحر �ه ئيه �ر�ر څرنگ �ر�راپيغور نن راکا�ے جنگ �ه څه

مور زيگۍ نه �ه به عرب بل�ے �عوا �امه �ر�را مابانڑاۓ

نوحه

تندے �ه ز�ر لارۍ تندے۔ �ه ا�رتندے �ه شور ماشومانو �ۍ �ا�را �ر�را

حسين �ه نيکه به محشر پهثقلين �ه وپوختنا کا�ۍ

تندے �ه کور �ے بنديوان ا� �ے۔ آان قر مهجور

سيراب �م زه �ے عجب څوراکباب تند� لا �ۍ حسين ا�

تندے �ه لور په لاڑم �رنا زه غواڑم۔ به معافۍ

غلام حيسن �ۍ په کا�ۍ بسامام �ه کور �ه صابر څورا

تندے نور�ه بيان کۍ څه شان۔ تشنائې

�ۍ خيمے حرم څه گورے �ه نه �ر�را�ا ۔ �ۍ نعرے العطش

فريا��نه ا�ڑکيو �ه څه �اۓ وکونڑ خو وحر�ا ۔ �ے زنده ا� آا�رې

�ے منظور کے خپلا جنگيگۍ ميڑانۍ

�ا ۔ �ے �ستور �ينا �هفوجونه نا بيانو بې وو کڑل تاؤ را ومو

�ا ۔ �ے نارا�ا څورا

خپلا حسين تا لخکر اٹول ما �ر�راخے ۔ �الله وا�به کے �يرے

وونه �رياب �ه وا�به �رنا بند کے ومو�ا ۔ �ے زيبا څه اجر

ز�ر په �ے کفر څرگند څه �ا �ر�را�ا ۔ وحر په تا�ان �ے

بيوانونه په گير �ے ا�لا� رسول څه�ا ۔ �ے ما د� قصور ٹول

�ے آال الله رسول �ه کے خيمو �ۍ�ے مثال په سفينے نوح �ه �ا

تندے �ه گور نار که خواخۍ بيزار۔ شو چوک

کے صحرا ڈيرتگۍ و�� وو م �ر�راراکے تا وو م ا�به ٹولے حسين

تندے �ه پور موباندے لارۍ �ے۔ ايمان �امه

�ے جنت طرف تگيو �ۍ گورم�ے امت ظالم �ه جهنم ا�

تندے �ه تور لاگيگۍ پما پوهيگۍ۔ �ه وحر

نوحه

حالونه �کسا حيسن �ه راشا �يل وحر�ا برپا�ے۔ قيامت څه

غاگونه ا�بو ا�بو خيجۍ خيمو لامصطفۍ �ه �ا کور ۔ �ے

مسلمانان يو وو �ياي ځانتا �ه ومو

100

Page 101: بياض حسين جلد اول FINAL

خه ۔ آان قر مانو ومواياتونه &و�ت م �ۍ کے آان قر په�ا ۔ �ے �هوکه سارا ځان

رسالت اجر څه �ے حکم الله�ے ۔ محبت سا آال

جنگونه سا اهلبيتو غو و�� کا ومو�ا ۔ �ے طريقه وکوما

و�کو �رسارا �يخنۍ �اۓ �يلۍ خداۓ کانو ۔ کو مڑه گناهۍ بے

ظلمونه ��را حيسن �ۍ په هم به بيا�ا ۔ �ے فيصله و�� نه

�رتا معافۍ �ه خيمان وو ل لاڑ ��اڑابيا ۔ تا پيغمبر دط سب

تقصير�نه غلامه حسين معاف وولو ش�ا ۔ �ے قيصه تاريخ �ه

لارے عظيم �ه خلق حيسنه �يل وحرلارے تعميم عجب کے رسانۍ فيضکم نه معاف پورے ا�را به ځان خو

توقيرا تالا نشم قربان څو

کم ا�چات هلے پخونا �ه ساربهکم اجازت جنگ �ه حاصل کلا

نشۍ ور� �ما به سوال پوهيگمومنيرا بدر ز�يا زهرا �ه

مرا� وحر �ه شه پورا اخيرجها� په لاڑ شه سمند په سور

ذيا� ابن �ه لخکرۍ کافۍشمشيرا خپل لا ا�خله کے ساعت يو

غلام حسين کا سلام سلامگام يو په چوک شۍ گلزار نا نار

��ام نوۍ به بخت شان په وحربشيرا لوۓ لا کا خواند بشارت

کم نه پورتا به سارسوالونه �رے �انه مه څو کم نه پورتا به سار

رسول ده دے اوالد څه ويلو مصعبخه ۔ قبول کۍ به سوال

سوالونه وو و�ک معافۍ �ه �ير� څه څا�ا ۔ �ے يوا �شوا ليارا

گفتار

اميرا �ا څه و�که فريا� وحرضميرا خپل لا يم ملامت ڈير

نشم به ا�چات يم پر�ت �ه کے پخواسيرا لاسه �ه ما حيسنه

يم قرار بے ڈير راپيگۍ مه زڑهيم شرمسار ڈير فعل خپل په زه

کم نه پورتا پخو تالا به سار خپلتقصيرا لا ما نشے تير څه څو

ئيه پهلوان لوۓ فرمانکه حيسنئيه ڈيرقدر�ان پوهيگم �ه خهشانے په �تا کا ا�چات �ه سارنظيرا بے بخت نيشتا چا وحرا

101

Page 102: بياض حسين جلد اول FINAL

کا �ختونه تير غا وحرا اۓ پويرکا لاسونه ا�چات تا غاڑ�اتو ا�س

�رتا معافۍ �ه �ے معاف �ه تقصيرتعبيرا بے نيت �ے کافۍ فقط

نوحه

کا ا�چات سار وحراقدامونه پريگدا �شوا کا ا�چات سار وحرا

جنگ و� کے وخت �سے په دامنگ۔ ماکا تنگ۔ نکے زڑهڑانگ �ے �ربارنه مه يا ننگ۔ و� لارم خوشرنگ۔ زلمۍ

ئيه �لما نواۓ تهجنگونه په څا ما وحرا ئيه �لما نواۓ ته

عظمت پاۓ لا نشۍ ا�چات۔ ندامت۔ساربه و�شها�ت �ه �انخلم امامت۔ لا اجازت۔ څو

نا سخا�ت در �اميد�نه ڈير لارم �ه نا سخا�ت در �

امام اذن �اخسته صمصام۔ �ه وحر انجام۔ اخيرانعام هغه �ه ذکر عام۔ کا�ۍ به غلام۔ حيسن

ر�مال ک�وم څه ح�رزخمونه په �ڑل يو زهرا و� ورمال وکوم څه وحر

شه �ر�ن فوج په �ه شير حيسن �ه

شه ملعون و� لخکر� په پٹو�شه �سے وحر په گوازار گرز يو

شه مهمان مخ په زمکے و� وحر څه

راشا مولا يا څه که و� غاگۍ يوراشا خيمگاه لا تا �يدان مه زر

ساريم شکسته راغلم ليرے ڈيرشه ميدان پاتے ليرے ڈير مانا

يم خيمان ڈير زه کار� خپلو پهيم قربان شالاتا راضۍ خو ا�س

يم را�ان �رنا راکا �يدان لگشه الوان خون په �اڑا مه بدان

ملال نکے زڑه دحرا سوال۔ لارے څه حال۔ يا داويازوال خپل طلوع که �ه مثال۔ اونگۍ خصال۔ خوش ئيه

پاڅا وحرا ئيه معافلاسونه راکا ��ستۍ �ه پاڅا وحرا ئيه معاف

و�نيا په مشهور �ے و�تا۔ وخلقت مولا۔ خپلازهرا �ه ولور نشۍ څو رضا۔ رنا پا۔ دک خا يم

�لۍ سيځا ما�ۍزڑ�نه �رمنو عدن �ه �لۍ سيځا ما�ۍ

پما راغلۓ �سے و�نيا۔ لا �ے نزاع۔ �ه �ختاشنا څه زهرا ءچوک �ه لور و�شۍ شا� و�ما۔ راشۍ ۔پاڅا �شوا پاڅا

فکر�نه �ا کا ما وحرا پاڅا �شوا پاڅا

مولا نشۍ بلندے حيا۔ لا به �ما۔ سترگےو�نيا نابو�ے لا�ۍ وجدا۔ نشۍ ار�اح۔ مه څو

راکا اجازت جنگميدانونه په څم زه څه راکا اجازت جنگ

گفتار

شه را�ان جنگ په رياحۍ وحر

102

Page 103: بياض حسين جلد اول FINAL

شه پهلوان لا�ۍ اغاز جنگ �هو�کے �يخنو په ئې حملے �سے

شه حيران �رتا ليکهونکۓ تاريخ

شو پريواتلو په سار�نه عاصۍشو تخلو په شاميان �ا حمله وحر �ه

مٹو په وحر و� �ے گواه تاريخشه پرشان �اڑا شمر و� لخکر

ليکهلۍ �سے �ۍ محنف ابوتخلۍ و�� �يخنه وحرنا ميلا شپيگ

ودلۍ لاگي و�� څلۍ تانو و�شه باران �ينو و� کربلا په

کے پر�ے پر�ے خابرے �يدانکے مرثيے ليکها غلامه حيسن

کڑۍ زنۍ سينه ومحبانۍ کاشه جانان حيسن �ه وحر څه �ے حق

وحرا کا جنگ پوير �ے اخيرۍ �ختوحرا کا څنگ نا لاس تورا خو�ا ا�سدنگون ئيه پر�ت شان په څانگے گلو �ه

شاخ هر لا ا�رۍ �ه �ينے

وحرا �لما�ے و�ما ساعت يو خو تهوحرا ما�اۓ جدا خو �خت �سے په

ملعون ووم ک کے زخمۍ زخمۍ ��را

گستاخ ووم ک و�که گوزار گرز

پهلوان وحر �ه پر�ت غلامه حيسنفرمان و�که امام �ه زنکدان وحربلتون راغۓ وحرا شا مل و� اللهکاخ شاهۍ شا يزيد و� ڑانگ

تاڑم و� ر�مال په څهوحرا پرهار �رپارا وحرا۔ پرهار �رپارا

علمدار �ر�ر �ه سارا حسينسفر شر�ع که طرف په وحر

ودلو بيامن وحر ليرے ميلاۓ سپيگشه پهلوان وحر په کوز را حيسن

که ر�ايت �ا غمو و� را�ۍکه ا�چات زنگون په سار وحر حيسن

و�تاڑلو خر�غ سا ر�مال يو بيائېشه �يدان په کے پورتا سترگے وحر

نوحه

زنگون په سارما کا پورتا وحرا �اچاخ �رپارا تاڑم و�ئې څه

زنگون �ينو و� ناکۍ سار �ه به بندخواخ شۍ و� به ر�مال غا �ا

مائيگۍ سار و� تا څه پرهار �ا وحراو��اريگۍ مختا مه عباس �ه سار

گلگون شۍ عباس و� به سار شان په تا

103

Page 104: بياض حسين جلد اول FINAL

زناخ تر څاڅې بئۍ �ينے

رومال په مور گرانے د@ تاڑم د@ سارمثال په گواه شۍ څه نصرت د@ تا

خون په رنگ چور چور �ۍ به عباس �ه سارفراغ زخم تاڑل نشۍ

نوحه

زنگون په و�ما خو ساروحرا قرار چيگدا وحرا۔ قرار چيگدا

وحرا شوم راکوز هلے ليرے که تا لا مه فوجا�سکے بندشۍ به �ينے

وحرا سار و� �تا وحرا۔ سار و� �تا

يا� شولو عباس و� سار سا ليد� سار �تا ماشۍ هم به عباس �ه سار

وحرا گلزار خون په ۔ وحرا گلزار خون په

قرار شه زيگون �ينو تاڑلو و� مه سار تاپاره به عباس �ه سار

وحرا شمار بے ڈير �ۍ ۔ وحرا شمارا بے ڈير �ۍ

امام غلامه حيسن �يلو کے ژاڑا تا وحرکوچ �شوا څنگ کا تورا

وحرا تيار تاشوے ۔ وحرا تيار تاشوے

کا قيام په جسم ٹول نو کڑے قيام څهسختۍ کاندۍ نه څه �ۍ هغا قائم

شه مات قيام کو ا�چات مه لاسونه څهزبر�ستۍ �ا�ے �ے نه قيام �ا

�ے نه ا�ب �ۍ ا�ب کے خيال تا به �افوجۍ په و�کا نظر �ۍ شک و� کا

لاسونه خلاص �ۍ �يلاڑ مختا افسر خپلخواخا�ۍ نه افسران لاسونه بند

و�� کلا ظاليمان �ا وحرا �ا جنگ و� تا و�په تورے تا لا تخلو

وحرا رفتار غرڅو ۔ وحرا رفتار غرڅو

په شير �ه راغلے �رپسے ته ميلا شپيگمثال

شه راتاؤ فوج و� نا څٹوحرا ايسار وولے ش ۔ وحرا ايسار وولے ش

وو ودل لي و�نه تا څٹ وحرا �ے را�ان مخکےشها�ت دق شو يم پوهۓ

وحرا سرشار کڑلے ۔ وحرا سرشار کڑلے

و�� پاتے حيران �اڑا فوج �ه �ه بيگاڑ ترتيبو�که نا څٹ تا په چا

وحرا گوزار گرز و� ۔ وحرا گوزار گرز و�

پريواتلے زمکے په وحرا شانے په گل و�و�راسيدم سارا �ر�ر

وحرا �يدار په تا ۔ وحرا �يدار په تا

104

Page 105: بياض حسين جلد اول FINAL

بيان

تاڅۍ حضور خداۓ ٹول و� مڑۍ �يائې�ڑۍ لاسونه خلاص �رنا �يلے بيا نو

لاسونه و�تاڑا �رپارا نامه پها�ابۍ بے شۍ جوڑا نوۍ ۀسے

کڑ� خلاص �يلے لاسونه و� کے رکوع پهبندگۍ �ے نه الله �ه رکوع کا

لاسونه چيخلو خلاص هم �ه کے سجدے پهبيواسۍ لاسوگورا تاڑليو �ه

نشۍ ليدلۓ باهر بيانے بۍ خيمو لامثال بے غشۍ اورۍ ده خيمو په

که زخمۍ گرز په سار �ه ظالم کوم وحرالعل لکا خکارۍ کے وينو سرو د@ مخ

وحرا اۓ و�تاڑم پارا �ر زه به ساروصال په شۍ بند د@ رود وينو دا څه

يوسا نشانۍ يوا �ا بس نا طرف مارومال الس د@ زهرا د@ زخم خپل په

�ے زنکدان و� �خت وحرا پهلوانهجالل د@ تورا خپال پريگدا وشوا

عقبۍ هم وحر �ے و�نيا �ۍ په شوے هم

ترکمال يووڑا ده ناما شهادت

غلامه حسين زنگانه په مولا �هانتقال که و@ رياحۍ ابن ح�ر

وامنگ وحرا �م بے څرنگ۔ نواۓ ئيه �لماجنگ �ه لار

ځوانه �ا �ے نه �لمانو �ه �ستور

شۍ شا� څرنگ لاسونو بند په خداۓ به نونا�انۍ پريگدا غلامه حسين اۓ

بيان

هالل لکا ولما وريځے يوے د@ مازوال په شۍ کوز ده ناپس ديدان لگ

ماشے گيلامند حسين و� نا ستۓ �لمامالل کورنا زهرا ده تگۓ څے څه

تا نگانه ما ا�چات را کا سار وحراجمال سپين تا صفا کم وينو ال څه

و�کا قيصے �ر� �ر� سا ميزبان غريب خپلسوال څه الرے ارمان څه ح�را اۓ څه

نشے خفا نشۍ پورا مانا کا سوالجال په تورو امت د@ يم بند قلعه

وا�يا �رتا کے نوش څه ا�به کوثر و�

105

Page 106: بياض حسين جلد اول FINAL

آل رسول ده وه تگۓ وريځو درو ال

لونڑے �ه څه ا�يا تا ساقۍ کوثر �هحال تشنه بنديوانے کے امت خپل

نوحه

مهمانه پما کورا بے ۔ و�ما وحر اۓمانا څے څرنگ جنگ په و�ما �لمائيه

مهمانه پما کورا بے ۔ و�ما وحر اۓ

گرانا پما مهمانه مانا۔ څے څرنگ جنگ پهپهلوانا

چانا بے يم نه لارم ژنڑۍ ننگ و�

قصور �ۍ مه معاف کا مجبور۔ مانکے مولاحضور اۓ

ميدانه لا جنگ نور نکے مه ايسار

سور تا جنگ شه اخير وحر۔ غلام حسينز�ر شاه �ا

مولانا شهيد وحر شه انعام ا�المهمانه پما کورا بے ۔ و�ما وحر اۓ

�ا�را غواڑۓ �يل جمله �ا کا مخواه خواهکے ماسخوتن �خت کا�ا ا�ا جمله �ا

تياريانے تا خوب کا�ۍ څه خلق �يلےکے زمان �ۍ راغواڑا �اتا نمونځ وتئۍ

کے آاذان �اختے صبحۍ شا ڈار و� نا خداۓکے �ران به آاذان جوڑ �يايا ما جمله �ا

نمانځونه پريگدۍ به خلق و�کۍ غورکے ځان �کسے غير� �ه به گناهانے

غلامه حيسن آاذان �سے ماکا�اکے مسلمان هر مبتلا کے غم په څه

يم خم سار ځکا �يلاڑ يم۔ غم پر ڈير زه مولايم �م نا ڈير

سلطانه اۓ ئيه ازار کڑاۓ مه حق نا

سار�نه ليار� نيولل �ختونه۔ غا کا پويرجيلابونه

جانه اۓ ما کے معاف ا� ته شوے خيمان

ميدان جنگ �ه څه هلے ځان۔ گانڑم به معافقربان شم کے

تانا اجازت جنگ �ه غواڑم ځکا

بيان

کے آاذان په صبحے �ه �ا�ريد� �امهکے برشان په �ے بهتر نا خوب نمونځ څه

�ڑم يو فکر څه �الله تا خابرے �ۍکے بيان �يائي څه �ا صبا سحر څه

106

Page 107: بياض حسين جلد اول FINAL

آا�از�نه آا�رۍ نه خو بيا�لۍ خوکے اعلان �ياۓ څه غوتا �ۍ �يخ چوک څه

�ے نه خو نا �يخ بهتر �ے نا خوب نمونځکے جهان کڑلو معاف نمونځ و� �يخ لا کا

يم �يخ خو زه �يائې به غا �يخيگۍ چوککے گلستان گرزا پسے خوبيا�ليو

کا حمله شام و� فوجونو په بيائېکا غلغله يوا جوڑا فوجۍ پهکا کربلا پٹائې کے گر��

اندهير شه جوڑ ظاليمانو په

و�� �ل ٹڈۍ �ا فوجونه څو هرو�� �اتل پرۍ ا� و�� راتخل و�� تخل

و�� اجل په ٹول راخستۍ بريراخير برير شه زخمۍ زخمۍ

سور �ه سينے په کاس يوه بريرشور ڈارا لا که جوڑ ساڑۍ �ۍز�ر د� څٹ لا سه گوزار نيزےلير �ۍ بيا و�که غاگ �سے

خبار �اخلا حيسنه مولاچار يم �رنا نيشتا �اس نورمه

نهار � ليل شه تياره پماگير کے منځ په لخکر� �ه يم

تيريگۍ عمر غلامه حيسنکيگۍ به ذکر بها�رانو

�ے مقام نازک ئيه نه وا� �ر�يغذاکر چيرے �ے حسين �ه کا

( ترجمه سے اليمين (اصحاب

ئيه پر�ت کے �ينو سر� خپلو څهخاطرا لا چا �ا ۔ وبريرا گرانا �ا

�ے پريخلۓ امان ا� امن �ه ژمد�ن تاگفتار

وبرير �سے فرمانکه غم لاڈير �ۍ �يخنه حسينه مولا

خابرے فخر راکا اجازتپوير �رنا کم زه ا�سکے څه

بيان �سے �ے تاريخ �اللهرا�ان شه څه تا ميدان بريربرير يم زه �يلو کۓ رجز

وخضير �ه يم شميانو اۓ ز�اۓ

تا ميدان راشۍ �ۍ زڑه څه چاکےتا پهلوان هر �ے اعلان �امهراواتلۓ يم تگۓ وريځو درو

سير شکم يو �اڑا تاسو ا�

ڈاک کبر لا راغۓ ظالم يوسپر�خاک شه گوزر يو په

شوا شر�ع څرنگ څه سلسله �اتير تيغا تر کڑ� اٹول برير

107

Page 108: بياض حسين جلد اول FINAL

گاٹلۓ برير وه جنگميدان دهليکهلۓ بيان دسے دے تاريخ

نيشتا کے گفتار په مبالغهشير �ۍ هلاک وو ک خلق سا�ا �رے

نوحه

وبريرا گرانا �ا�ے راغلۓ �يدان په �ه حسين �گورا

ظاهرا کا �ه ا�س�ے ليدلۓ جهان �ۍ په مقام خپل څه تا

سا�ا �رے کڑلو تا څه قتلڈيرا �ے قيصه �ا نيشتا۔ شمار خو زخميانو

�ے ليکهلۓ �يخنو صفت �ليرۍ �ه تا

کا زنگانه په و�ما خو سارخاطرا لا تا �ه ۔ و�کا خابرے بيا

�ے �ايلۓ زنگون مه خا�ر� په �گورا

غلامه حسين حساب کا�ۍ�يرا �رتا خپلا ۔ کا جهنم په ورخ

�ے موندلۓ تاهم نو �ۍ رحمت په ناکا

کے سينے لخکر شو گاڈ څه اخيرکے ملۓ ميلاؤ ��اڑ� هر سارا

که شر�ع جها� خر�غ ��اڑ� هرگوزار�نو لا شو بچ څه نا څٹ

ا�چات گوزار شواۓ �ر�ر يوه په څه

حفاظت که څٹا لا وبئۍ بلو�که قتال ڈير کۓ حالت �ۍ په

لخکر�نو و� �ه نه کماۓ خو

شو وجدا ��اڑا شه تيز جنگ اخيرشو گويا �سے کے وجدائۍ �ۍ

�ے خوگ شها�ت �ے قسم خداۓ �هغمونو �ۍ لا کے ننگ ماما �ه

ماموجانه �ا و�شه غاگ يو بيانا و�نيا فانۍ يم را�ان �شوا

کا ميلاؤ مه سارا �ر�ر راشا زربلتانونه په �اخلا مه خبار

محسوسيگۍ څرنگ �ه تاتاتيرا کا قيصه ا�س کے۔ ڈانڈ �ينو �ۍ ځان

�ے وولۓ چاين �رتا مينے �ه جام وا�يا

ودلو و�لي مه جنگيدل تاشيرا ميدان �ه �ا ۔ بريرا گرانا �ا

�ے ا�خلۓ ر�ح �ه نا کسانو سا�ا �رے

�ۍ اسان �يل سا خولے سا�ا �رے�ليرا خداۓ �ه �ا گرانا۔ �ے قيصه جنگ

�ے کارلۓ ميدان سار�نونا �يخنو تا

گفتار

خوريونو و�ما فرمانکه حسينگلونو چمن �ه عبدالله �ه

يو را�ان جنگ په سوالو ڈير� پهجنگونو �ه يا �ے نه مه عمر

�ۍ مينے و� محتاج عمر�نه تاسو

108

Page 109: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ سپينے شونڈے سرے تاسو نا تند�کڑاۓ تور رتا نواۓ سار کا خور

ميدانونه په و�� نه به را�ان

عموجانه �ا که راتاؤ مخ عونگرانا خوريو په کا و�عا ته ا�سکا نندارا ته جنگيگو څه ومو

زڑ�نو �ه مو و� شه پورا ومرا�

شهز�گانو و� �شوا رخصاتۍطوطيانو ��� هر کے مبازرۍ

کو تير تيغا تر ظاليمانۍ ڈير�ينو په کو رنگ نائۍ لاسو �اڑه

ميدان په جنگيد� څه پهلوانان ماشومان �اباران غشيو �ه �ه �ر�ر۔ باچا�ل �ر�ر

�ۍ خواڑلۍ نظير چا خدايا کے عمر �ۍ

رنگين شو نماسۍ �ا پيغمبر و� لخکر ڈير����اڑا هر �� تگۍ ۔ غاڑه په غاڑه و��

�ۍ ودلۍ لي ماما گران کے راتلو تا رمکے

خاورو لا کربلا کو اوچات طوطيان �وا هر حيسنلاسونه وو ک آاسکۍ گلونه۔ کو څاپۍ

�ۍ سپارلۍ پتا ما خوريونه �ا خدايا

قيصے شجاعانو ليکهۍ تاريخ غلامه حيسنکے بها�رۍ په ۔ کے �ليرۍ ا� عزم

�ۍ ليکهلۍ تاريخ په هم سپاهيان �اخکولۍ

�ۍ عمر�نه ��اڑ� نزگير خو �ۍ نه ځوانان ياکا�ۍ گلونه باغ �ه زينب زه ا�ر عبدالله �ه �ا

کے ميدان کا�ۍ حملے څه �ۍ محمد ا� عون

شوے کوکے الامن الامان و� �يخنو �ه کے فوجشوے څوکے ��ے لکا ذ�الفقار و� ماشومان ��ڑا

کے ريگستان ربۍ سار�نه کا�ۍ زنۍ تيغ

ستريگۍ گفتار غلامه حسينکيگۍ زڑ�نه به محبانو د�ماشومانو و� و�کۍ شيوان څه

ماتمونو و� کا مرثيه جوڑا

نوحه

�ۍ �ايلۍ خزان گل �ۍ۔ پريواتلۍ ستورۍ�ۍ نيولۍ کے غويگۓ ��اڑا۔ ماموجان خپل

�ۍ گلونه زينب �ه �ۍ۔ خوريونه حيسن �ه�ۍ �ايلۍ تند� ڈير کے صحرا کربلا

�ينو په رنگ �ۍ ��اڑا محمد بل عون ناما يوهعبدالله و� زامن �ۍ جوڑيا۔ ��ا هر و�لويد��ۍ مانلۍ نذر مور ��اڑا نا ماما خپل

ننگيالۍ ميدان و� و�� الوان خون په شهزا�گان �اکے ننگ په ماما خپل کے۔ جنگ ليد� �اڑ�

109

Page 110: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ جنگيدلۍ خر�غ �ے نعرے مرحبا

نوحه

کے قربان �رنا طاغوتې و� ځوانۍ �ا خداياکے ميدان په جنگيگۍ �ه ا�ڑکۍ ماشومان ��ا

�ۍ �ايلۍ تند� ڈير گلونه ��ا �ر�نڑا ��ا�ۍ تارا�اتلۍ ميدان ماما شيرين �ه کے ننگ

کے اسمان په ځاليگۍ �ئې تورۓ �اڑے خکولۍ

کا�ۍ ژاڑا نه ا� �ير نه څه �ے مور څرنگ �اکا�ۍ و�عا لکا قبلے په پورتا لاسونه ��ا

کے زبان �ۍ نه لفظونه شکر زينب �ه �يلے

ناکاما و� چيرے نکۍ �ه کس هغا به وافغلامه حيسن پوهۓ شۍ با�نے شها�ت څه چوکآان قر ليکهۍ شها�ت �ے ژمد�ن �ے نه مرگ

و�لے �ارا ا�خۍ حرم شهزا�گانو په تاو�لے غاڑا سترگے �اتا سترگو اکبر �ه تا

تا �ه �يدار اکبر �ه زڑه �ه �ا تسلۍ لکا

ئيه هاجره در فخ ته مورے مصيبتو �ه هاۓ

ئيه خزانه غمو �رمنے عدن �ه �ا هاۓتا �ه گلزار �ينو په �ۍ پراته زامن �ه مخکے

زينب هاۓ

زخمونه کو و�ئې څاپ گلونو ��� په شوے ٹيٹالاسونه ��اڑا رنگ �ينو په ا�لا� کو �ه آاسک

تا �ه صبر�ربار �ا وا�جاڑ ماکا کے شام �ه خداۓ

يم مائې تاسو زامنوزه اۓ فرمانکه تايم راضۍ �رنا ا�س شهيد� مور بورے �ه اۓ

تا �ه ازار زڑه څورا لاسا مسلمانانو �ه

کڑلو نظير ��اڑا نظير بد و� چا �ا الله ياکڑلو اسير کے �ينو خپلو په شوگير� غشيو

کے چشمان په ا�خۍ لکا زانگيگۍ باندے ذين

�ۍ غاڑ�اتلۍ �ۍ ماشومان �ۍ مجاهدان ��ا�ۍ تاراسيدلۍ ځوانۍ بس �ۍ الوان �ينو په

کے ارمان تندے �ۍ نواۓ �التۍ پرۓ کاشکے

�اتا کور غمجنو �ه خيمو په خبار �ا راغۓ�اتا مور گلونو و� سترگے بيانو بۍ کے آاسکے

کے �يدان اکبر علۍ �ا ماشومانو �ه مور

نوحه

تا �ه کر�ار زينب هاۓزينب هاۓ

تا �ه اصرار جنگ په تاا� �ه ا�ڑکۍ ��اماشومانزينب هاۓ

تاتا تانے راغلے زامنو ��� �ه ساعت يو په

110

Page 111: بياض حسين جلد اول FINAL

تا و�عا کو پورتا لاسونه تا کے �خت �سےتا �ه اظهار صبر �ه ا� پتا حمله غمو �ه

زينب هاۓ

خيموتا راغلو رنگ �ينو په محمد � عونسر�تا لاسونو �ر�ر �ه کے ا�چاتے تاسترگےتا �ه اقرار �ا �ه قبليد� �ه قربانۍ گويا

زينب هاۓ

ماتمونه وو ش شر�ع باندے محمد � عونغاگونه و�کڑلو بۍ بۍ تا اکبر علۍ تا

تا �ه اکبر سترگے سرے �ا�ار�ه نامه په لاسزينب هاۓ

نزگير �اتا قتل شو ئې �يخنهتقدير �ه ا�س �ا�را قيصه خو

�امنگير ءاسما شه مختا غوشه تا�ان پما �ے خوريه �امه

کو ءاسما نه قتلۍ نعريکےکو څه ا�س �ه نور �ے زخمۍ زخمۍ

کو نه غوڅ سارۍ �ے خوريه �ماشه توان ختمۍ مڑيگۍ خپلا په

ا�چات ءاسما ورن لا که حسنعزت په ڈير کورتا �ڑلو يوئې

تندرست وولو ش �که علاجۍشه بيان �استان �ا مثنا حسن

�ۍ جها��نه ڈير مثنا حسن �ه�ۍ جنگونه کڑۍ هم کاربلائۍ په

کے مرثيو په يا� غلامه حيسنشه جان بابا هم سيدانو حسنۍ

عام قتل �ه شر�ع ا�لا� الله رسول �هغلام حيسن لويستل تاريخ کربلا �ه �ا

تا �ه اشعار ليکهۍ به ا�خۍ �ا څه �ه خبار څه

گفتار

شه را�ان جنگ په مثنا حسن څهشه گويان �سے تا �ياره حيسن

کا راتاؤ مخ لگ ناخکے �ر�ر �ه �اشه عيان �شوا ماتا و� بلتون

�شۍ �ه هغا �ۍ رضا رب څهنشۍ �ه �تا سا ومو به �يدان

نامدارا �يارا خا�ۍ و� مخ پهشه �يدان �رستۓ �اغا بس ومو و�

شے وجدا جامے مولا و� څو هرراشے څخا ومو به شهيد اخير

�زے و� ا جنگ په تگۓ �ه نا ترهشه ارمان تره په �ه �ا ز�يا بس

111

Page 112: بياض حسين جلد اول FINAL

جنگ که شر�ع مثنا حسن څهڑانگ را ڑانگ کو صفونائۍ �يخنو

النگ هر په و�کے ئې حملےشه ميدان لاتانو ڈاک کے ساعت يو

شه چور چور زخمو لا حسن اخيرشه کےنور �ينو په حسن �ه ز�اۓشه ��ر څرنگ څه ذينا لا آاس و�

شه مهمان ��ش په ريگو هوشه بے

بيريانه زڑه په ژاڑۍ �ه خوله موردگريانه کبرا ژاڑۍ �ه ز�جه ا�

جان کبرا تا پريخلا چاتا وا�يا

خيموتا راڅۍ تانے شهدانوتا ليد� حرم �يلے رانغلے ته

�يدان و� تا �ۍ پاتے ارمانۍ

تياريگۍ ا�س �ه �ر�ر تا�اڑکۓايساريگۍ نه قاسم کالو �يارلس

تارا�ان جنگ شونڈ� �چو په �ے

عام ا� خاص تر قيصے مثنا حسنغلام حيسن وا�خلے را تاريخ لا

وخوبان نشۍ پاتے ذکر لا څه

کے لخکر په څه �ا اطلاع �ا بياکے نظر راڅۍ �ه نه نا�اته

شو را�ان تلاش په و�تا وتر�نانازانينا بيا شوے نه ميلاؤ خو

شهيدان ٹول راغلو تا خيموشيوان ا� �ير و�شه �رباندے

و�کۍ چا په �ير �ه مور مجبوراغمگينا خوله کے انتظار �ے

شوے نه تا تر�نو گرانو څه ميلاؤشوے څه ته ز�يا شا قربان �ر مور

غواڑۍ رخصاتۍ �ه جان قاسم �ر�رنا تاڑۍ ميلا تا قاسم �ه تره

نوحه

ارمان و� ڈير فريا� و�که بۍ بۍپهلوان ز�اۓ و�ما شه څه خدايا

ته بےنوا پر�ت �ے به چيتا �ياراته مثنا حسن �ے ناخکا �ر�ر ما�ه

ميدان په جنگ وولے ش پاتے �يلے

ميدانه لا جنگ رانغلا تنا تاحيرانه پاتے وولا ش �ه خوله مورعموجان گران د�که �ه تلاش ڈير

خبارا خويم نا قيصے جنگ و�تاشمارا بے �يخنه �ۍ �ه �ايلۍ څه

شيوان و�کم چا په شوے څه بيا خو

گفتار

112

Page 113: بياض حسين جلد اول FINAL

شيرينا ز�يا فرمانکه خولهنا غازۍ تره خپل لاڑے جنگ په څه

يم اگاه ��را و�که �ه جنگ خهنا �ليرۍ تا گلا سرلۍ �ه

�ے شلا�لۍ نقشه �ه لخکر �يخنو�ے راغلۍ اطلاع �سے تا خيمو

مثل په شاهين دے حسن ده زواۓنا کا�ۍ حملے لخکر� په و�

تصوير پلار �ه �ے مثنا حسنشمشير �ائې �ه شان په حيدرنزگير راشۍ مختا څه چوکۍذينا لا آاس و� راشۍ و� وکوزا

خيال ساتا و@ غالمه حسينحال pزبان د@ دے صرف ليار

�ۍ �ر�يغ چيرے کے �ائينے و� کالعينه �رتا �يائې به آان قر

کے ميدان نيشتا تانے کے۔ ارمان يو شوے څه تهمثنا حسن نيشان تا کے قتلگاه نيشتا هيڅ

حسين �ه ئيه �اما� چين۔ بے کا �ه وکبرامثنا حسن �يدان �ه تا آاٹول لارۍ ارز�

�اراکا بے شوے ته څه کا۔ صحرا تره �ه تلاشمثنا حسن را�ان شه تا جنگ �ه �ر�ر �اڑ�کۓ

غلام حسين گاه هر ماتم۔ و�تا کا�ۍمثنا حسن سيدان حسنۍ تا لا �ۍ زيگيدۍ

تا ذين کا �ير شا وتور ب اخيرتا زمين راغۓ چور زخمونا

شهزا�ه هاۓ وولو ش هوشه بےالله الله ۔ الله الله

اسرار په رب �ۍ خبار څه چوکسار کۍ پريۓ څه تيار�ۍ �يخنهاسما و�که سوال بخشۍ جان ءخو

الله الله ۔ الله الله

�ے ءاسما خوريه ما و� �يلو �ا�ے نه باچيد� �ه زخمۍ زخمۍ

تنا مثنا �ڑا يو تاۓ کوفےالله الله ۔ الله الله

�ه اکبر قاسم مثنا حسن �ا�ه شوهر همدا غمجنے وکبرا�ه برا�ر گران اصغرۍ قاسم

نا غلطۍ خلق ا�باسۍ تحقيق

نوحه

مثنا حسن قربان مثنا۔ حسن جان اۓمثنا حسن خاندان ٹول �ے انتظار په و�تا

مجتبۍ �ه ئيه تصوير �يده در نو تره و� ئيه۔مثنا حسن سرگر�ان تر�نا �ۍ و� کے تلاش

شهيد �اۓ کے جنگ کا مقيد۔ کڑلے چا تهمثنا حسن ميدان لا را�ڑے �ے به تره نو

څه �ۍ به تا و� سنبهال۔ وو ش مڑۍ ٹولحال

مثنا حسن مقتولان لاسه تا کڑ� ا�چاتۍ

113

Page 114: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

مثنا حسن �ے را�ان تا جنگالله الله ۔ الله الله

شمشير برهنه �ے چين بے څوراگير هوا څۍ �ے حسين �ه ز�م

حملا �کا �يخنوئې �ين پهالله الله ۔ الله الله

کو لخکر گاڈۍ �يائې و� را�ۍکو زبر زير� سپاهيانۍ شمارا بے

وکبرا بۍ بۍ �ے و�عا په لاسالله الله ۔ الله الله

�ے ليار �ر�يغو لانڈا شا خبار�ے �نديار قاسم حضرت �ه وکبرا

نوحه کا بند غلامه حيسنالله الله ۔ الله الله

حاصر وولو ش تا حيسن ��ا هرشير و� شان په و�کا ئې �عده

اخير �رتا کا و�عا حيسنئيه ز�جه �هب �ه عدن په څا

وو ش ناکام �يخنه کا حمله �هبوو ش تمام مرگ په راغلو مختا چوک

شو قلم هر��ا لاسونائې اخيرئيه لالا �ه گل فرمانکه نامئې

تا ميدان لاڑا منڈے په نامئېتا شان و�عا �ه و�کا وور غ ا�سشو شهيد ��اڑا و�شه گوزار گرزئيه وجدا کلا فرمانکه حيسن

کا و�ل گر�ا مال غلامه حيسنکا تلل �رنا بيا کے راغونڈ خه څهکا پريخلل تا بل څا لاس خالۍ ته

ئيه سا�ه څورا کڑۍ بل به مزے

تلاش �ياره که ميدان په ترهلاش مثنا �ه نشه ميلاؤ خو

خيمگاه په لاس خالۍ راغۓالله الله ۔ الله الله

سار ا�ايل وکبرا کے غم �ۍ�نديار قاسم مثنا �ه ز�جه

ژاڑا ا� �ير شوا خيمگاه پهالله الله ۔ الله الله

گفتار

ئيه گواه مه جنگ فرمانکه �هبئيه نندارا په �يلاڑا مورے

وو ک زبر ا� زير څرنگ مه �يخنهئيه رضا رنا خو ا�س مورے �ا

شم راضۍ به بيا فرمانکه قمرۍشم نبۍ �ه ال آاسکۍ چشم څه

شم قربانۍ لا تا زه خبارائيه زنده خو يا ز�يا شيرينا

114

Page 115: بياض حسين جلد اول FINAL

نور �هابه فرمانکه نامئېمور خپلے و� �رے �انه بيان

نکے وونڈا ک ما وو ي �ا�ه تازهئيه اما�ه څه گورم �ه تا مرگ

خابرے خځے فرمانکه قمرۍنرے �ے خطا �ريځو څو �ه �ۍ

کے څه به ژمد�ن شۍ شهيد حيسنئيه اگا �رنا �ے حق خو مرگۓ

کے قربان ځان څه فرمانکه نامئېکے �يدان بيا به وحورالعينو �ه

کے بستان جنت کے پوير به مائيه ما �ه شوهر و�کے کا �عده

ذين �ا شا �ه مبارک ز�يا شهيداحيسن لا شوے قربان

پيغور کا�ۍ ظاليمان فخر کا�م زهپور ومو پ �ے مرگے

که گزار �اپس �يخنو په سار ز�ۍ �ه قمرۍکه النار فۍ بيا کاسۍ يو

گور په آاستا�ۍ �يخنه �سے شهيدانپور ومو پ �ے مرگے

جها� شان په �هاب نکۍ پيش به تاريخومرا� با وو ش جوڑيا

تور سترگو �ه زهرا �ه را�ڑے ��ے تانےپور ومو پ �ے مرگے

�ے قيصه �هب هغ �ه �ا غلامه حيسن�ے عبدالله �ه ز�اۓ څه

نور �ۍ به حال عيسائې �ه مسلمان �اپور ومو پ �ے مرگے

راڅۍ لالا �ه ما تانا � خوشبوراڅۍ شغله نور �ه نا مخ قاسيما

کم وجدا ز�يا څرنگ �ه نا ځانئيه جان بهائې گران �ه و�ما ناخکا

نوحه

مور �رنا شوا راضۍ ا�س ز�يا �هابهپور ومو پ �ے مرگے

�يشتلو وا� ماتا باچيا سار �ه �يخنوودلو لي په شۍ مڑا څه

ز�ر په آاستا�ۍ زامن مائيندے وممينےپور ومو پ �ے مرگے

�ے ناپوهۍ �ۍ نه خبار نا شها�ت �ا�ے سرمدۍ څه ژمد�ن

لور لا ايت آان قر �ه �ۍ جاهل �اڑاپور ومو پ �ے مرگے

ظاليمان �ۍ �يخنه �ا ز�يا �هابهآان قر �ه هم رسول

خور ساڑۍ �ا کا�ۍ ذبح اهلبيت څهپور ومو پ �ے مرگے

115

Page 116: بياض حسين جلد اول FINAL

رخسار تا کم څاپ به ا�س ز�يا شيرينا�يدار شه و�مه څه

اندر�ر شوا شهيدا مه څه �ا فخر �ےپور ومو پ �ے مرگے

گفتار

ئيه وبستان �ه گل فرمانکه حسينئيه را�ان منزل په بهار �ه ا�سمحتاجے شونڈے �ۍ شبنم �ه يا

ئيه خزان �ه کے ذکر �يلےبيا

کے پرے پرے ما و� په زنڑکۓ ز�يانعريکے رتا ا�ريکنۍ �ه څه

ئيه نه جنگونو تور� �ه لائقئيه لبان تشنه تورا سترگو �ه

ميدان په جنگ �ۍ لاڑ څه چوک هرځوانان هغا وو ش نه �اپس بيا

تا نيز� تور� پريگدم �ه څرنگئيه چشمان �ه ما جانه قاسم تور

�ے نظير بے غم غلامه حسين�ے شبير مظلوم �ه بيان خونين

نشۍ �چ ا�را به نم سترگو �هئيه بيان را�ۍ په ٹيٹ څه څو تر

کا�م يتيمۍ �ه تا باچيا ژاڑا يا �ه زهکا�ے سو�ے مرگ �ه �يلاڑ رتا نامه په لاس ته

نابو تا گلا سپرلۍ �ه حسن ئیں�ا لالا �ه څۍکا�ے شغلے جبين قمر لا څه ر�شن �ے مه زڑه

وولو ش وجدا لو لاڑ جنگ په �ه مثنا حسن �ر�رکا�رے ايشارے �يلے ما�اتا بلتون �ه بيا ته

و�ما �خت غه په جانه قاسم �ا زخمۍ شۍ به زڑهکا�ے نعرے �اتا تره نا ميدان جنگ ته څه ز�يا

کم نور غم �ه زه غواڑے رخصت تهکم �ر�ر �ه �يدان کے خال ا� تاخد

شم محر�م زه به نه �يدان �ر�ر �هئيه ميدان په جنگ څه را�ان ز�يا

بيکس يم نه باچيا خو ياعباس مير �ه �ے بلند نيشانز�يا شيرينا �ے شتا اکبر يا

ئيه غمجان ��را �يلے نا ا�سا

ئيه يتيمۍ تا ژاڑم زه يا�هئيه زارۍ رتا کۓ مرگ �ه ا�ته�ے تسلۍ �ا گورۍ تا څه تره

ئيه نيشان بلتون مثنا حسن �ه

انگار�ۍ شونڈے لاتند� �ه يوشمار�ۍ �ه �ريځے عمر کم �ۍ بل

غواڑا داذن بيا شا گل ئيه غنچهئيه سامان په مرگ باچيا جڑاؤ

116

Page 117: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

کا�ے قيصے �يلے خزان �ه گلا گلاب �ه �اکا�ے تجالے مخکے ما څه خوشحاليگم �ه ڈير

ته ئيه آائينه قاسيما ئيه ناخکا لالا �ه ماکواے خواگے خواگے زارۍ څه ماواۓ خزان ماواۓ

لارے علمدار تره گران �ه يا ز�يه قاسيما مالا�ے انديخنے �يلے �ه ته شتا�ے اکبر مه يا

ڈير غمونه مثنا حسن انبار زڑه په �ۍ مه ياکا�ے ارا�ے تا جنگ تور� سپينو �يلے بيا ته

کم جنگونه زه څه نعريکے ارزقکم گر��نه لا ڈاک �ه ميدان جنگ �ه

�يژلۍ �ۍ �ه مه زامن څالورئيه نا�ان يا څه پوهيگم کنۍ

ئيه ته خو نا�ان فرمانکه قاسمئيه نه خبار هم حالا لا ځان څه

�کسا خلاص �ه خو تنگونه آاس �هئيه پهلوان څرنگ شامۍ اۓ

که نظر لورۍ په آاس ٹيٹ ارزقکه گوزار تورے �ه ا�چات قاسم

کا خبر�ار ځان و�که ا�ازۍئيه خور�ان مرغوب تورے �ه �ما

که گوزار قاسم غلامه حسينکه سار ارزق �ه جدائۍ لاتن

�ۍ مرحبا څه و�که غاگ عباسئيه چشمان �ه ما جانه قاسم تور

جنگ که شر�ع قاسم حمله �يخنو په �کاڑانگ کڑلو صفونائۍ

بارنونه �ينو ريگو په کربلا شو جوڑشوے نعرے الامان �ه

بيتونونا غم �ه قلم کا غلامه حيسن اسکمصرےکا�ے سوۍ ترڅو به نا غم سمندر �ۍ

گفتار

ئيه ميدان د� مر نعريکے ارزقئيه شان په غنچے �ے ناما �ه څه

وو ک خزان رتا �ه زامن څالورئيه گلستان کوم �ه طوطه ځوانا

يم حسن �ه ز�اۓ فرمانکه قاسميم چمن طاهر �ه رسول �ه گليم �هن و� غنچه ناميگم قاسم

ئيه حيران ��را �يلے ظاليما

ئيه نه ز�ر �ه �ما نوريکے ارزقئيه نه گور �ه يا څه پوهيگم �ه خه

جانه قاسم �ا ئيه غنچه گل �هئيه لبان تشنه شونڈے �چے بل

117

Page 118: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے نه تشنه زه کا فرمانکه قاسم�ے نه کربلا په به کاس يو �يخنو

خلۍ و� ا تيغ تر �اڑا و�� مابهئيه خاندان لا ما دقفا �ا کانا

نوحه

گر��نه وولو ش اسک زمکے په ارزق پريواتهشوے حملے باندے قاسم

بارانونه غشيو �ه راغللو نا طرف هرشوے غلغلے کے ميدان

باللۓ دے جانۍ عمو کے خيمگاه شه شورپريواتلۓ دے قاسم

گريوانونه بيانو بۍ کو کے خيمو په څيرےشوے غنچے حسن تالا

تا کاکا و�که جان قاسم غلامه حيسن غاگتا قتلگاه راشا زر

نعلونه لا اسيانو کا جانه عمو مه بچشوے تيارے مه سترگو په

شه ذين په آاس �ه تاج کلا څه شهزا�هشوا �ان شمع په سوارا شغله ا�ر لکا

کا ثانۍ يوسف حمله شان په باز کلاشوا خور�ان خا�را ور� گب شان په ارزق �ه

شه جنگ �ه تاب ختم کلا کے مخالفشوا شيطان �ه تا راهبرۍ توجهۍ

راغۓ قاسم په باران غشيو افسوس هاۓشوا حسن �ه ناخکا هغا پٹا کے گر�

�ه باران غشيو ژرانگا تور� غبار گر�شوا جان عمو �ا نعرا پورتا لاميدان

راغۓ لورۍ په ميدان سور يو خيمو الشوا خزان خزان تنا غا �ا ترهغے

صغير طفل قاسم �ے که سعد عمر غاگشمشير لارۍ ابدار

گوزار�نه نا طرف هر �کو سارا ځال يوشوے حوصلے کاختمے

کے وا�ر� په شۍ اسمان �ه ا�نگۍ لکا پٹاکے �يخنو راغۓ قاسم

ر���نه �ينو سر� شو را�ان قاسم �ه نا تنشوے جامے ئۍ رنگينے

شه زخمۍ زخمۍ بدن ٹول څه جان قاسم تگۍشه گرمۍ سرے په کوز

آا�از�نه ا�ريکنۍ �اتا کاکا وو ک ئې �هشوے سورے نعرے ژاڑا

بيان

شوا اسمان تر آاسکا تجلۍ نور �ه څهشوا چشمان په �ريځ راعيان سختا ڈيرا

118

Page 119: بياض حسين جلد اول FINAL

شوا ر�شنائې شه اسک خيمے �ه پلاؤ څهشوا مرجان ا� و�ر نوجوانۍ ومنکشفه

کۍ څرگند مخ نه شال وا�ر� �ه مياشت لکاشوا جان قاسم �ه درعنائې مثل �ۍ په

�ے يدبيضه �يل به چا �ے برق �يل چاشوا بيابان په تجلۍ طور �يل به چا

و�که نظر غور په څه مشتاقانوشوا �يدان دق شو يوسف �ه طعمه ختما

�ے گمان �ا کڑاۓ جوڑ مور �ه شهزا�هشوا �ندان په ووتا گ حسرت �ه چا هر څه

�ا باطل ا� حق کربلا �ه معرکهشوا ارمان �ه غلامه حسين گنجينه

کے نوش وا�به سپينے اسماعيلميدانونه په څۍ شونڈ� �چو په قاسم

راغۓ واپس تا مور اسماعيلکا�ينا سائې مور �ه جسم پامال قاسم

کيگۍ کے عيد هر يا� اسماعيلو��نا يا�ا کے محرم به تا قاسيما

�ۍ حلقوم �ه پرهار يو کے ذبحپرهار�نه و�� هر�اڑا �ه نه بدن قاسم

غلامه حسين خليل فخرلاسونه خون په اسماعيل فخر �ه کو سره

سرنگون زمکے په شامۍ و�ليده کلا څه �ر�رکا�ۍ قيصے �سے را�ۍ باندے قاسم راغۓ تيز

الله سبحان فائده قاسم �اخسته نا تيزۍ �ۍکا�ۍ گر�ے لکا با� راغۓ زمکے په سارا آاس

پسے بدل �ر�نڑ� ا�اتو را جوڑيا �رنڑا ��اکا�ۍ ايشارے �ه عباس قاسم ذين په شه پورتا

چيخله کے منځ بلبلو �ه گل گلچين څهشوا فغان �ه آاسکا صدا بلبلانو

مثنوۍ

�ه اسماعيل کالو �يارلس �هاقرار�نه تا قربانۍ سا پلار وو ک و�ئې څه

�ے جان قاسم کالو �يارلس �هرخصاتونه تا قربانۍ غواڑۍ �ه نا تره

که �ه اطاعت پلار اسماعيل�رسونه خائې اطاعت �ه تره �ه قاسم

نشه ذبح خو لاڑ اسماعيلتيارا�ينا مور پارا ذبحے �ه قاسم

را�اخلا پڑاۓ �يلو اسماعيلحرکتونه نشۍ کيد�کے�ه ذبح

119

Page 120: بياض حسين جلد اول FINAL

نيشتا حاجت زغرے �يل قاسم�سواسونه نکے �ه لور په ما و� کاکا

نوحه

کا�ۍ نندارے حلقۍ ميدان په قاسم ا�اتهکا�ۍ جلوے لکا و�ر مثل په غامۍ باندے آاس

�اتا مخ شهزا�ه �ه پهلوان شامۍ يو راغۓکا�ۍ نيزے �ه به �ا گوزار څه قاسم و�ليد�

�ه کے تيريد� غا څه شه ا�چات بيا قاسم شه ٹيٹکا�ۍ لانبے لکا ا�ر �سے ا�ايلو تيغۍ

�ۍ بےشمارالخکرے وو عم ا�ريکنۍ راغۓ غاگکا�ۍ ارا�ے �ه پامال �ه يم پر�ت زمے په زه

نشوے �ه سارا خابرے خو راغۓ �ياره په ترهکا�ۍ مرثيے سوۍ ارمان غلام حسين �ه ځکا

و�ما صفا کا سترگے و�ما کاکا راشا زر�ۍ ڈاکے �ينونا ترا مه سترگے آاشيان �ه زغلۍ

زه ووم ش خير�ےکاپامال زه ووم ش �رمال جنگ تا�هآاخيرۍ �ڑما زه به �يدان �ه تا ارمان يو خو

خوارے شوے کے کربلا ٹکڑے جگر حسن بيا�ۍ ٹولا يوا يوا �ه مظلوم يو غلامه حسين اۓ

هم په تلا�ت کۍ قارۍ هيں کرتے تو �اه �اهکرے ترجمه کا اس اب که کو واس نےکها کس

نفۍ هے هوتۍ کۍ خواهش ميرۍ ترجمےسےتوکرے هوتا رهے هوتا �ه هے هوتا جو خير

هو رقص يا هو موسيقۍ هو شراب محفلکرے افتتاح سے تلا�ت عول مس مسلمان

قاسم شهزا�ه بند� کمر لا ��ا هر نيولو و�ئيکا�ۍ سورے پريواتو �ا ا�اتو آاسيان لاڑ�

�ه ا�ڑکۓ کالو �يارلس �يلو هم �يخنو مرحباکا�ۍ حملے لکا شير که نيما ��ا ارزقۍ څه

راغللو نا طرف هر گوزر تور� بارن غشيوکا�ۍ پر�ے باندے تجالو ا�نگۍ ا�ره لکا

نوحه

ا�ريکنۍ جان عمو يا راڅۍ غاگ نا ميدان جنگزخمۍ زخمۍ شوم �کسا قاسم �ه حال راشا راشا

وولم ش تقسيم پريواتم �ه قاسم �هم سور څه تراگرمۍ سرے په �لويدم نا ذين لخکر� �ه کے منځ

کو لاسونه سره مه ا�س کو ارمانونه مه خپلساقۍ کوثر لا زه جام خلم ا�س به سا سو لا سر�

120

Page 121: بياض حسين جلد اول FINAL

وولم ش ور� ور�ب سا بلار وولم ش وسرخر� �شوا تراتنشنائې �ه تا و�کۍ تپوس کا ځواب �يرکم څه

دا�هر ه کچ ا�هر

کرے پورا کو شوق ميرے جو ايت �ه ڈهونڈ�کرے �الله لا مجهے جو �ے چهوڑ کو ايت واس

هو موڑ�ے! ںبا�شاه جانب ميرۍ کو ځق �ين��ر کرے ںکيو میںاس چلا په �ين کوئۍ

اسے نھیں هيں پڑهتے هۍ سب آان قر هےمهجورکرے کها جو هے کهتا �ه گے کريں نهيں پر

کا ايماندار �يندار هے مشتاق کوئۍ هرهے بدنام کيوں وملاں پهر تو هے �ارۍ �ين

لے پوچ ذرا سے وملاں �ربارۍ کوئۍ کاشے۔ ه ام ل غ ا ي ے ه کم ا ح ے ه م ا م ا و وت ا ل ه ب

شه راستون بيا نا عقب ذ�الجناحشه گلگون �اڑا �ينو په ميدان

که شر�ع قاسم �ه تلاش حيسنشه صفا ميدان �يخنوئې لا څه

نزگير سارا څانگے يوےگلو�لگير ذين لا شه راکوز حيسنشوے څه �يارا �ا و�که يوغاگۍ

شه ذا�ا تره �ه سا غاگ ا�ريکنۍ

�ے نه خبار ځان ساپه غاگ تا �ه تره

�ے نه تلوار يا مه �ينو لا سيرابو�لو کا ليرے تانا مه �يخنه

شه پما نا�خت کے راتلو ځکا

خزان ما�اۓ ئيه غوٹۍ گلوجان عمو ا�س کۍ څاپ �ه ځاۓ کوم

کم کفن �رتا به عبا خپلاشه و�تا بدان گلو څه تقسيم

دفدانکے عرصے لگے په �خت ڈيررسوانکے لگو په و�نيا ابد

غلامه حيسن عمر تقوا بےشه و�نيا �ه هم �ه و�نيا �ه لاڑ

حيسن مجلس تو لئے غلام میںاس حسينکرے ابتدا سے غزلوں چهوڑکر کو تلا�ت

هے نظام بر حيران هے عوام هے عامهے براندام لرزه نفس هر سے رائيج نظام

گفتار

شه قبله په ورخ شه ا�چات وحسينشه ذ�الجناح خپل �ه ذين په تاج بيا

ودلو �ا�ري څه غاگۍ قاسم �هشه هوا په آاس شه وا�ن تلوار نو

شير کالو �يارلسو �ه دسن کمگير کے لخکر زرا اتهيا �هڈير لخکر و�ليده مولا څه

شه زهرا �ه ز�اۓ کے جلال په نو

ميان په �يخنو پريخله ئي ذ�الجناح

121

Page 122: بياض حسين جلد اول FINAL

باران �ينو جوڑکه ئې تورےشوا ميسرا په گاڈا ميمنه

شه پناه صف په عقب ا�ل هر

�ا سار�گالۍ �ه باران �ينو�ا بجلۍ تانو په پڑک تورے �ه

�ا علۍ علۍ �ه نعرا گوياشه برپا قيامت کے ميدان اٹول

څنڈے په �م زه ليکهۍ �ه را�ۍرامنڈے منڈے ودلۍ لي ما�ۍ

�� گران خبريدل حالا بل �ه يوشه �ا�يلا په ځان خپل �ه يو هر

ئيه خزان گلا سرلۍ خو يائيه زنکدان �ه �لما بيا يا

کے پخو لاسو نيشتا �ه ووت قايشاره �اتا تره و�کے څه

�ے ژمد�ن �ا نشم به �اپسبياموندے نوے ته مه ترڅو

کے تانو �ۍ گرزم به ا�را�يدارا لا نشم سيراب څو

تا خيمگاه څرنگ لاس خالۍتا فر�ه دم وا حيسن �يرۍ

کے لمحو �ۍ پوهيگم خه څهانتظارا تاتا �ۍ به مور

گلچين لکا حيسن اخيرزمين په شه زنگانه په

کے باغيچو په مليار لکاگلزرا خپل لا گل گر�ا�ۍ

تنا�ا پامال شهزا�ه �ه�ا عبا �رتا تره �ه �يڑا

کے شپو څو �ۍ غلامه حيسنپارا �ه ځان �اخلا راه د� زا

نوحه

کے تانو ئيه چيتا قاسيماقرار نا تره �ۍ لاٹا �ه

کے خيمو وولو ش گاڈ �ير�نه�لدارا سارا ا�از و�تا

آاسکيگۍ نه �ه غاگ ئيه چيتاکيگۍ گمان �سے �ه �ما

کے سر� �ينو ز�يا ئيه پر�ت څهشمارا بے کے زخمونو خپلو

و�کے نعرے ا�ريکنۍ څه تاکے زڑه ووم ش زخمۍ زخمۍ لکاکے �يخنو ڈير� چاپير گير�ے

سارا زڑه �ه و�کا مه حمله

که النار فۍ قاتل تا مه ا�الکه پتار تار فوج راغونڈ بيامه

122

کا: نوٹ پامالۍ کۍ قاسم نے ميں تهے۔ هوۓ پامال قاتل کے وان بلکه تهے۔ هوۓ نهيں پامال قاسم که هے ملتا ميں ر�اياتوں اکثر ۔ �الله لگۍ۔ ناممکن پامالۍ کۍ قاتل اسلۓ تهے۔ پڑے زخمۍ ا�ر گرے ��سرے تهے کمسن تو ايک که هے کيا اختيار اسلئے ذکر

: گے۔ ! ن و ه د ي ه ش د ع ب اکے ل ب م ي ظ ع ۔ ۍ وگ ه ف ل ت خ م ے س ں و ي ق ا ب ت � ا ه ش رۍ ا ه م ت ۍ ن ع ي ا ل ب ب و ل ب ت ن ا د ع ب ۔ ا ي ا م ر ف ے ن ن ي حس م ل ع ااپ قاسم اۓ که هيں �رج الفاظ يه کے امام ميں واس هوئۍ گفتگو جو رات کۍ مهلت سے قاسم نے حسين امام که يه ��سرے

هوا؟ کيا ا�ر سوا کے پامالۍ هے ظاهر بعد۔ کے تکليف عظيم مگر هونگے شهيد بهۍ

Page 123: بياض حسين جلد اول FINAL

کے سوار� کا جوڑا غامه غوناکارا کڑ� آاسيانو پيدل

ميدانه لا کڑ� څنگ مه �يخنهجانانه نا مومم بيا �ه ا�س

کے انديخنو گرزم �رپسے��بارا و�کا خوبل غاگ يو

123

Page 124: بياض حسين جلد اول FINAL

کے ارمان ئيه راکا�ے نه غاگکے زنکدان تندے �ه کائيه

نا�خت شه مانا څه بخت۔ �ه ستم هاۓيئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

نزگير سارا غنچے يوے اخير�لگير مولا سجدے په شه ٹيٹ

بربا� شه مه �يدان فريا�۔ و�که بيائېيئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

کے مائيرے �يڑ امام و�ليدهنعريکے �ائې اندام اندام گل

کے خزان خزان چا �ا کے۔ نيران �ينو �هيئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

ثنا تا الله ولو �ي کم ءبيائېکم آاسکا زه جنازه څرنگ

لاناکاما �يل مولا غلامه۔ حيسن هاۓيئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

پرشان ريگو پہ �ۍ کے مقتل پہ �ه گوہر ا� و�رقاسيما شہزا�ه و�ما غاڑا سترگے �رتا زه

بارانونہ ا�خيو �ارا�م

�ے نہ ليدلۓ چوک شانے پہ �تا شہيد بل ماقاسيما شہزا�ه ا�چاتا�ما يو ہر �ه زه

ميدانونہ لا زنگانہ پہ

تا تا عبابہ بيوان پہ �ےکربلا پر�ت ستورۍ ستورۍ �ه بدنقاسيما شہزا�ه و�ما ووڑا غ

اندامونہ کم ځاۓ يو �ه څہ

نوحه

کے �يخنو ڈير� پٹ �ے ۔ تانوکے �ه گرزميئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

نعريکے څه ا�ريکنۍ �ه تاکے سينے په زخمۍ که �ه تره

تلوار که پورتا ما ۔ لخکر �ه جمعيئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

کے نعرے تا ځان په ووم ش نه پوهۓکے حملے يوے ميدان که مه صافشمار بے کڑلو تيغا تر رفتار۔ يوه په مايئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

قاسيما �ا قدم قدم څمقاسيما �ا لاٹا�م �ه تا

کا ڈاڈا تره �ه زنڑکۓ ۔ راکا ا�از راکايئه چيتا قاسيما ۔ يئه چيتا قاسيما

نوحه

قاسيما شهزا�ه آاسکا�ما څرنگ �ه به زهگلونه خزان بدان �تا

قاسيما شہزا�ه �ڑما تا خيمو تا بہ څرنگوسونہ لا چا�م �ا �ه ځاۓ وکوم

�ے کڑاۓ غارغاڑۍ يوځالۍ مہ کاشکےسينےساقاسيما شہزا�ه شما و� جار ئيہ نہ غاڑ�اتو

ارمانونہ �ا �ڑم بہ زڑه پہ

124

Page 125: بياض حسين جلد اول FINAL

صداقہ �فا �ه تا غلام حسين شام صبح زهقاسيما شہزا�ه يا�ا�ما کے ژاڑا بہ تل

زخمونہ تانے پامال �ه تا

که خالۍ مه ميدان که جارۍ جنگ ما بيايما راسيداۓ ليٹ قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

پامال شولے ته ۔ قتال جوڑکه ماو�ما ٹولا �ه ا�س قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

کے عبے �ه به �ڑم کے۔ غنچے مه گر�ےيما سواۓ زڑه په قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

ناخکے لاله �ه ما کے خواخ اجل تندےو�ما څاپا �ه مخ قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

اماما لا �ه صوت غلامه حسين هاۓو�ما آاسکا �ه رنگ قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

ومو ع کڑۍ گر�ے �ے هم �ه ٹکڑے جگر پلار �هقاسيما شہزا�ه گر�ا�ما گلونہ تا نن

نصيبونہ �ۍ حسين �ه �ا

ز�يا �ے غرقاب �سواسونوکے پہ ڈير خو�ه ترهقاسيما شہزا�ه و�خايما څرنگ �ه تا مور

زڑ�نہ ووڅا�ے غ تنا پامال

نوحه

گر�ا�ما و� گل قاسم قاسم�ڑما �ه بہ څرنگ

کے پامال پامال چا کے حال �ۍ په ز�ياڅما څه تا خيمو قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

ليدلے ما ز�يا ۔ جنگيدلے څه تهيما کے فکر ا�س قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

مثالو �ه �ے شير کالو �يارلس �ه گلو�ما يا�ا غا�خت قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

خزان کڑلو ڈير پهلوانان تالرزيدما و� بيا قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

کے سينے شه �ر�مه نعريکے تا څه بياووما ش حالا بے زه قاسم قاسم

�ڑما �ه بہ څرنگ

125

Page 126: بياض حسين جلد اول FINAL

ز�يا �کا �ه سو�ا نفس �هلويا رضا رب خستا �ا�هقاسم اۓ خالق �ه شوے

قاسم يا عليک سلام

لب تشنه �ے العجب هاۓعرب �اڑا کو �ه حيران

قاسم اۓ رازق �ے ربقاسم يا عليک سلام

نهال عمر زخمۍ تگۓپامال لے شو@ باوجود دۍ

قاسم اۓ سالک در ميقاسم يا عليک سلام

غلام حسين ۔ لاغم ژاڑۍووامام �يل هاۓ کے پامالقاسم اۓ منافق وکومقاسم يا عليک سلام

�ه نه خو تشنه مخکے بابا څملاسته اسماعيلسيځا�لۍ�ے ژبه تندے �ريځو �ر� �ه تا

�ا تاڑلۍ تنا اسماعيل تا ووڅيد� خ نه�ے کارلۍ باندے ميدان په �اڑا تنا تا

�ا خبارانه باندے قربانۍ ز�ۍ مور اسماعيل�ے نازيدلۍ مور بيگا تالا قربانۍ تا

نوحه

قاسم يا لبيک لبيکقاسم يا عليک سلام

تانا �از�يا عمو �اۓ قربانخوبانه اۓ ته ستم و��ۍ

قاسم اۓ لائق نوےقاسم يا عليک سلام

يا� ساتۍ به ۔ سعد عمرجها� و�تا شهزا�ه اۓقاسم اۓ مطابق شيرقاسم يا عليک سلام

گزار تورے رنگ په برق تاسار په ارزق شرنگ په راغۓ

قاسم اۓ فائق وولے شقاسم يا عليک سلام

کے جامو کفن تيار شوے تهکے �عد� خپلو اقرار يا�هقاسم اۓ صا�ق �ے ڈير

قاسم يا عليک سلام

نوحه

�ے ليدلۍ عمو �تا تورا قاسيما �ا�ے غوڑيدلۍ �ے وجدا وجدا و�تنا کا

�ه کالو �يارلس �ه شانے تاپه هم اسماعيل�ے مانلۍ رضا کاکا �ه تا بابا �ه غه

شو نه ذبح غا خو قربانۍ کا پيش اسماعيل�ے خيجا�لۍ قربانيانو �ه �راجه تا

126

Page 127: بياض حسين جلد اول FINAL

نور� �ه مگر کا�ۍ �يائي شاعر تا ځاننقل

�ے ا�خلۍ ووتو گ تا لا بدۍ غلے �ۍ �ه خداۓ

کا�ا شکر خداۓ �ه نو مهربان �ے پتا څه خداۓ�ے نيولۍ رسۍ �ا مد� په سلطان �ه څه

پر�ر�گارا فر�ه �ۍ به منتظرکا�م �رتا زه څرنگ به جلوه �ا

وو �يل �ائي وکو خلاص بٹنۍ عبا �هجوڑا�م نا عبے کفن �ياره �ه

ووڑيدلۍ غ �ۍ ٹکڑے جگر �ر�ر ما�هٹولا�م يوا يوا به حسين مظلوم زه

باب �ۍ په خالقه ا�سا گواه ته�ڑم باندے �ليو په خپل �ه �ياره څه

راغۓ پانڑۍ پانڑۍ گل څه کے عبے پهماتم که بۍبيانو جوڑ کے خيمگاه

لويلم شهزا�ه پائمال غلام حسين زهتالا�م ا�خۍ به باندے ا�ر زڑه �ه

�ه نه خو يتيم شولو مشخول سارا پلار اسماعيل�ے ژاڑا�لۍ مور غريبۍ ا� يتيمۍ تا

ذبح اسمعيل �ه فديه وولا ش عظيم دح ذب�ے گاٹلۍ تا ز�يا �راجه عظيمۍ غا

غلام حسين �ه �ے انداز خپل کے گوئي سخن�ے موندلۍ نا و�م اسمۍ �اخپل منفر�ئي

بيان

ستم �ه شوا کربلا په انتهالسم �ه �ريځ محرم �ه مياشت شوا څه

ريگو په زنگون جگر دت لخ فاطمهخم کڑلو تا شهزا�ه �اڑ�کۍ يوه

کے بارگاه کڑلو ا�چات ئي لاسونه سرهکا�م ثنا تا ربا �يلو �ائي

ئيه مظلومۍ �ه ما �ه ته ا�سا گواهراڅم کلا کلاڅم تا خيمو څه

�ے �عده کڑۍ ما جناز� ا�يا يوا�چاتا�م غاڑۍ غار به يوا يوا څه

پوهيگم نه �ے جنازه څرنگ خو�ااسکا�م زمکے لا ا�س وبئ شان وکوم په

127

Page 128: بياض حسين جلد اول FINAL

نشۍ به پٹ �ے شاهد هم خپلا اللهبندگانو �ه فعل ذره کے قيامت په

نيشتا څه کے پٹے سترگے خپلا په څهچشمان لا شاهدينو شے بچ کا خو

�ۍ عيان غلام حسين �ه گناهانےمکريانو په کا�ۍ ڈاڈا ځان هسے

هوگا نه فرار کبهۍ �ه هوگا کرارهوگا نه تيار کبهۍ �ه کو پهيرنے منه

جاۓگا هې بند ڈهارس تو واسے تم �يکهوگےهوگا نه شمار �ه ميں تم هوگا ا�ر �ه

�ے راغلۓ کے منځ آاسيانو ڈير��ے ريژيدلۓ ته راتللم څه زه

گورۍ تره څه �ه کے حال وکوم په �ااسانه نا �ۍ �ے مرگ �ه قيصه

ئيه گلگون گلگون ناخکے لاله �هئيه خون وپر �اڑا شا قربان �ر ترهسم يو څرنگ �ه لورۍ په خيمو

نه قتلگاه �ۍ يم حيران ز�يا

�سے هسے

گناهانو �ه تلاش کے څرنگ به ځاۓدکنانو سا �ه گواه �ۍ زمکا به څه

کے قيامت په �ۍ گواه هم به �ريځ ا� شپااعضاگانو خپلو �ه اقرار �رے �ابه

کاندۍ شها�ت هم به امام زمانےنبيانو �ه ظاهريگۍ به شها�ت

دا�هر ه کچ ا�هر

گا جاۓ فر� ايک اب کرنے فتح کو خيبرجاۓگا ءانشا �ر� بهۍ کا بهگا�ڑ�ں الله

هوچلوکوئۍباتنهيں تمواپسآگۓجاۓگا مر� �ه اب ميں جس هو نه نامر�ۍ

گفتار

جانه قاسم �ا فرمانکه حيسننوانا بے تره و�نکے گيلا

ولو � کا ليرۍ تانا مه �يخنهمانا شه ځکا کے راتلو نا�خت

فۍالنار کڑلو تامه و� قاتل�يدار �ه تا �ے ارمان ڈير خو

که تير زنکدان کے بيکسۍ تا�يدانه خوبے شوے وجدا نا تره

128

Page 129: بياض حسين جلد اول FINAL

يم نه اظهار و� خو را�ڑه مه قاسميم نه خبر حال په مثنا حسن �ه

نشه مل سارا �يار�نو مه رازشانه بے زڑه په �ے ارمان مه �ا

��ش په حسين راغله جنازههوش را�الا غلامه حسين

فر�ش ماتم نشے جوڑ گورے�يرانه و�نيا خيٹا�ر� �ے

جنگونه قاسم �اڑه �ليد� �يخنو خورےبارانونه غشيو �ه نا طرف هر وکو شر�عۍ

را�ڑه مه خوبان هغا پٹ کے لخکر� شه څه

خورے شه يتيم �ياره ووز ک مه کے �يخنو اخيرخورے شه تقسيم شه ووز خورےک �ه قاسم وسور�ه

را�ڑه مه خزان خزان مگر �ه بهار �ه گل

�کو �ير�نه خه ا�س مه باندے �ياره يتيم�کو غاگونه قاسم ووڑا�م ا�غ څه عبا

را�ڑه مه شيوان تاسو �م نه را�ڑلو څه نور

خورے غمجنے �ما تا�ان تا�ے په �اغممورے مصيبتو �ه �يرکا تا فر�ه وپرسه

را�ڑه مه بدن وکشته �ر�ر کشر مثنا حسن

غور �ه ځاۓ �ے کيگۍ ننگونه تره په څرنگطور په سبق فقط شهيد کالو �يارلس �ه

را�ڑه مه بيان قاسم پامال غلامه حسينکم کفن �رتا خپلا به عبا

کم بدن پامال �ا تا به راغونڈيوسم کے غويگے به جنازه تا

ريحانه دل گ تا خيمو �اپس

نزگير شه څه تا خيمو حسين�لگير زڑه په و��اريدلوهمشير راشه �که ا�ازۍ

نا لاله ستڑۍ �اخله جنازه

نشم �يرتلۓ خورے نيشتا مه توان نورنشم نا�اتۓ زه تا خيمے �شوا

�ايا سلام مه تا فر�ه دم واميدانه لا جنگ راغله �ه قاسم

نوحه

خورے ماستر�ارےرا�ڑه مه گريوان څيرے

خورے سر�ارے غمورا�ڑه مه �يوان غمو

نشم نا�اتلۓ زه راشا تا �ر خيمے �هنشم ليدلۓ �شوا تا سترگو فر�ه دم وا

را�ڑه مه ارمان هغا نازيدا �نديار مه څه

نا�اتلو �ه يم نه �کسا کے پر�ے خورےگلو �ه سيرے سيرے �کسا کے عبے �ما

را�ڑه مه حسن �ه ز�اۓ حسين تگۍ �ه �ياره

وو باست پرے ميدان په ڈير �ه شير کالو �يارلس و�وو باست پرے پهلوانان نامور گوزرۍ هر په

129

Page 130: بياض حسين جلد اول FINAL

را�ڑه مه پهلوان غا نگون که ارزق ئيه څه

ريگو په رنگين پر�ت يم ۔ غويگو تر شه مه ا�ازراشه انور ر�ۓ

راشه زر ماتاڈير ۔ چانا وا�غواڑم امدا�

پامال ده دے خطره ۔ مثال بے دۍ آسيانراشه منظر �کسا

راشه زر ماتاڈير ۔ شانا بے زه يم زخمۍ

سرانجاما کا حمله ۔ غلامه حسين شبيرراشه مقدر هاۓ

راشه زر ماتاڈير ۔ سلطانه اۓ �يل قاسم

نيشتا خبره څه �ه جنگ گلا کالو �يارلس �هنيشتا زغره �ه باندے بدن څے تا نيز� تور�

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب �ےگمان کم جوڑ �ه شان په کفن راشا

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

فريا� آاسکيگۍ ئيه خبارنه نا زڑه تره قاسيمامرا� � نيت و�تا گورم �ه زه گلا گلاب �ه

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب جان � د�ل په �ڑے �ه ارز� شها�ت و�

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

نوحه

راشه زر ڈير ماتا ۔ عموجانه �ا لبيکراشه زر ماتاڈير ۔ پايانه بے �ۍ لخکر

راشه نظر په لگراشه زر ماتاڈير ۔ �يدانه لا کا ماموڑ

خبارا نکے مور ما ۔ پارا �ه تا �ے ا�ازراشه خبر ماپه

راشه زر ماتاڈير ۔ تانا قربان �ے قاسم

سيلاب ما په �ے �يخنو ۔ افتاب پما شه تيارهراشه لخکر �کسا

راشه زر ماتاڈير ۔ مانا کا�ے نه به گيلا

�يدان تا غواڑم بس ۔ ارمان لارم نه نورراشه منتظر يم

راشه زر ماتاڈير ۔ را�انا �ے مه ار�اح

نوحه

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب بدان غوندے گل �ا کا تا عموجان لگ

جانه �اقاسم ۔ قريب هجران �ے څه

�اخستلو څرنگ نا تر�ر گرانے �ه اجازت جنگ�اخستلو څرنگ نا مور ز�يا �ه رخصت تا مرگ

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب لبان �چ کا ز�يا کم �ه څاپ څه راشا

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

130

Page 131: بياض حسين جلد اول FINAL

کا�ۍ وورے غ څوکا هر کا�ے پرۍ به پهلوانانکا�ۍ خابرے هنر تا ز�يا به خلق راتلونکۍ

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب خزان �ے سرليا بے گورۍ �ه تره خو

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

و�کا حمله فوج په بيائې پريباسته يو يو قاسمو�کا تيارا گر�� پٹ شه کے لخکر� يتيم

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب آاسيان وو راغل ڈير عمو راشا شه آا�ازجانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

طوفان باندے �يخنو و�کا حمله حسينراغۓ

راغۓ آسمان لکا قاسم په غالمه حسينريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �ا

قريب زنکدان مخے شه هم نا ملاقات ترهجانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

�يڑکۍ باندے ريگو په �رتا بدن خپلرنگينے تانے �ه �کسۍ شان حسين څه

را�ڑا تا خيمے جنازه کۓ عبے څهشيرينے خورے کا�ا ماتم ا�س �يلوئې

ووڑيدلا وا�غ عبا کلا فرش په څهغمگينے لونڑے رسول �ه راجمع شوے

اثر�ۍ بے غم مذهب په عاشقانوسنگينے قيصے غم شوے غلام حسين په

ځاليگۍ غامۓ کے ووتۍ گ لکا خکارے �ه آاس پهراسيگۍ نه تا رکاب هم �ه پخے شاهسوارا اۓ

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب الوان کے �ينو خپلو گورم �ه نرگس

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

خکارے ننگ په �ين �ه فدائۍ تگيا �ريځو �ر�خکارے خوشرنگ ته تيريگۍ څه �ه تره په

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب �يدان سارا پلار �ے څے نا مور يتيما

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

خابرے يا� ساتا �يلاڑ�ۍ آارا صف به عباسخابرے استا� خپل آا�را ا� وا�باسا را نيمچه

ريحانه دل گ ۔ جانه قاسم �اقريب پهلوان به �ۍ کا�ے څه جنگ ويو په ويو

جانه قاسم �ا ۔ قريب هجران �ے څه

بيان

�ينے �ينے ا� بدان و�ليده ئۍ څهريخمينے زلفلے سرے رانگۍ په گلاب �ه

کے عشق سوز په تقسيم شۍ څرنگ قاسمسپينے ا�خۍ سترگو لا عشق ځکا ا�رۍ

جوڑيگۍ باغ کے صحرا خوشۍ کربلامدينے �ه گل کارۍ بدم �م باغبان

شۍ لوۓ غواڑۍ کے جوانۍ دق شو يتيممينے زڑه �ه شۍ پورا کوندے پائمال په

131

Page 132: بياض حسين جلد اول FINAL

و�کۍ نعرے پارا �ه �يدان تره گران څهنازانينے کۍ �ا ليچے تا استقبال

ودلو �اري څه کے ميدان غشۍو�لو گر�ا گل کے عبے مولا

وولا ش جوڑا ۔ کےبيا عبےجنازه يو نا گلو سر�

�يدان سا تره نشه و� نصيبکفن و�تا جوڑشه نا عبے

لبان تشنه شان۔ کوم �ه ترهخيمگاه په خزان يوسۍ

کا فديه آاسکا کے غويگے حسينڈاکا شوا عبا گلو لاسر� څه

قرار را�ان ۔ سرکار بياشهقتلگاه لا ازار �ل ڈير

امام راغۓ تا خيمگاه څهماتم وولو ش کے خيمو شر�عغلام حسين ۔ ستم �ۍ په

مرثيه کڑلا غم �ه جوڑا

سکون ھکچ هو ميں ضعيفۍ که �� �يکها کرکےواڑا نه ميں هنسۍ يوں کو گفتگو کۍ دصح نا

غلام حسين چهوڑ� نهيں سيکهنا رهو سيکهتےواڑا نه ميں نا�انۍ کو &وت ق کۍ فهم اس

نوحه

و�تا تنا ۔ قاسيما �اپاره پاره ۔ و�ليده تره

قاتل تا تره دل۔ pنور آےوحطمه په �اصل کڑلو

کالا �يارلس �ه و�تا عمرحالا بے �اڑا وو ک و� شاميان

پهلوانان شان۔ په ارزقشهزا�ه �ا خزان وو تاک

خوبانه �ے کے شها�ت دق شوجانه قاسم �ے تگۓ �ريځو �ر�

پورا کا تا ۔ �ايتيماکربلا په �عده خپلا

راسيد@لۓ تره وه اواز تاپهو�لے لاٹا ته کے ميدان په تره

عبا خپلا مولا۔ اخيرالله الله ارسته کا

دا�هر ھ کچ ا�هرکها ترس په جوانۍ اپنۍ تو هو جوان

واڑا نه مه عياشۍ کو فولا� دت ومد اس

بخشا نهيں زمانےنےکبهۍبهۍ کو ر� کجواڑا نه ميں فريبۍ کے مقدر کو همت

: ناخبر سےکمال ز�ال هے هے لگتاواڑا کوئۍعرصےکوناخبرۍميں �ے کهه

132

Page 133: بياض حسين جلد اول FINAL

و�ما سارا تا �يدان و�شه نهپاره پاره شوے کالو �يارلس �ه گل

راغللم ز�يا ارمان په څورا

و�م وونڈا غ ز�يا تا ا�س به څرنگ�ڑم قاسيما تا تا خيمو په څرنگ

راغللم ز�يا گريان �اتا تا

غوڑا�م تاتا عبا ا�س به زهگر�ا�م ز�يا عبےکے �ه به گل

راغللم ز�يا هجران په راغلم

غلام حسين �ه چشمان لا ا�خۍامام �يلو څه کے غم �ۍ په ا�رۍ

راغللم ز�يا خزن په �شوا

شه براندام لرزه ابليس شوے را�ان تهتا شيطانۍ راغلۓ �ه تا اسماعيل

را�اخلا هم پڑاۓ پلارا �يل اسماعيلتا محر�مۍ بوزۍ مه حرکت نا هسے

رانشے �شوا نور رپسے ترا تا�يلتا �ليرۍ بياگورا نامه ځاۓ همدۍ

شه را�ان کے نوش وا�به ساڑے اسماعيلتا گرمۍ ا�اتے شونڈ� �چو په ته

نوحه

راغللم ز�يا �يدان په تا زهراغللم ز�يا حيران �رتا ڈير

پاره زڑه په زه ۔ ا�از و�که تا�يارا ماخواگا راغلم بيڑے ڈيرپه

راغللم ز�يا ميدان په جنگ �ه

�يارا که قتل ۔ قاتل �تا ماشهزا�ه تانا وو ک څنگ �يخنه مه بيا

راغللم ز�يا بيريان زڑه په زه

حال دۍ په راغلم تا په واپس څهپامال پامال شوے جانه قاسم وا ته

راغللم ز�يا زمان �ۍ په زه

قبول شه زويا شهادت ده سوالمشخول لم شو@ نه تاسا يتيما خو

راغللم ز�يا زنکدان په څه

بيان

تا رحمۍ بے �ۍ خزان �ه �ۍ �اۓ �ې �اۓتا ځوانۍ نخلے پرے ئې څه قاسيما اۓ

�ه اسماعيل کالو �يارلس شانے په تاتا نثارۍ جان حيران که عالمۍ څه

کيد�نا ذبح پلار �يلو تا اسماعيلتا قربانۍ و�کے زارۍ خپلا په تا

133

Page 134: بياض حسين جلد اول FINAL

�ا نه خبارا مور شيرينا اسماعيلتا سرفر�شۍ تيار مور خپلے کے ته

قاسيما ځکا خليل �ه ئيه نماسۓتا سخۍ نيکه گران خپل ته جوڑشوے فديه

کے �اپسۍ سا مور غاڑ�اته اسماعيلتا غوٹۍ گل ژاڑاگورۍ په مور قاسم

شوے محرم ته عيد وولو ش کا اسماعيلتا عزا�ارۍ شه �ه غلام حسين ا�

هے جمهوريت کهاۓ �هوکا بهۍ کر جان جوکچ ا�ر هے پلستر � ر�غن � بهۍنهيں ھرنگ

غلام حسين تهجے کهبۍ ملےگانه راحتکچ ا�ر هے جا��گر دنرا حاکم بهۍنهيں ھيه

کچ ا�ر هے ثمر کا شعور بهۍنهيں ھشعرکچ ا�ر هے سکندر کا تخليل بهۍنهيں ھيه

تا �ر�ازے راشو گرانا وولا ش خوائيند�تا خيمے باسو ناۓ مانا عبا �اخلو

نشم تلۓ �رتسا مخکے ځکا حيران يم پاتے

کو نه مجبور گورے ما تا �اتو نا خوائيند�

کو نه ضر�ر په بيا ما ليد�تا قاسم شاهنشم خلاصا�اۓ عبےگانڈے �يدان �ا �ے گران

مينے �ه وولو ش مشخول پلارسا اسماعيلتا يتيمۍ ژاڑۍ قاسيما �تا تره

�ے ارمان هاۓ وڑلۓ �اتا سترگے خليلتا پامالۍ تا غاڑا�ۍ سترگے حسين

نشه ذبح خو سجدے په شه اسماعيلتا پيژانگولۍ گران شه بدان چور چور تا

شو ميلاؤ سارا بيا خليل ا� اسماعلتا گوئۍ نوحه �يدان بے شوے قربان ته

دا�هر ھ کچ ا�هر

کچ هےا�ر اثر يه کا غفلت دب بهۍنهيں ھشکچ ا�ر هے سر د� �ر کا اقتدار بهۍنهيں ھيه

کو �همکانے هے نظام ايک بهۍ جمهوريتکچ ا�ر هے مختصر کۍ ان بهۍنهيں ھحکومت

گے پهرائيں پهر هيں پهرتے آاج جو گلۍ گلۍهنرهےا�رکچ ووۓکاايک ج بهۍ بهۍنهيں ھيه

نوحه

نشم ستانيدے راشو خوائيند� هجران۔ �ے�ه غاگنشم نواتۓ تا خيمے زه جان۔ قاسم �اخلو

نشم کا�اۓ �رتا کوم خو�ے شهزا�ه �اخلونشم خاۓ �رتا ز�ۍ �ه حال پرسان۔ و�کۍ کا

�ۍ نيمگڑۍ څه هر و�نيا �ه ارمان �اخلو�ے

134

Page 135: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ را�ڑۍ غونڈ کے عبے په ميدان لا مه گلنشم غوڑا�اۓ مخکے فر�ه گلستان �ه گل

حسين جنازه خر�غه نا ملۓ کا ووزا کحسين نوا بے شه ناسوتن خيمے قاسم بيا

نشم ليکهۓ غلام حسين زه شيوان حرم نور

آاسيان �ۍ ڈير کاکا را�راسيگا زر�يدان �شۍ و�تا کے اخير�خت کاشکے

�ے تانا مه طمعه �ا

زخمونه و�� شمارا بے کے بدن مه هسےنعلونه په آاسيانو کيگم زخمۍ �ه نور

�ے بےتوانا �ه قاسم

زنکدان �ه �خت �ے مائيگۍ نه هيڅه�يدان �ے مه گران څه معلوميگۍ �سے

�ے پر�انه ځانه بے

امام راغللو څه شه تقسيم �ه قاسمغلام حسين غم لا ژاڑۍ نه به څرنگ

�ے پرشانه گلدسته

پايمال ليده و@ تره شه تقسيم وه قاسمتال گلونه لکا غالمه حسين وۍ

�ے شاعرانه سما

راغلا غنچه گلو تا څه مورتا وا�يايو �ائېراغلا جنازه څرنگ څه تا ز�ر يو وا�نه �ا

نشم جوڑا�اۓ ځوابونه بيريان �ے مه زڑه

وولو ش نيم تور� په گل �ه ظالم �ه ظلموولو ش تقسيم نو شه ووز ک �ه قسم نو �ه وور سنشم تيرا�اۓ عمر �شوا جهان �ۍ په نور

نوحه

مانا کا يرے �يخنه ۔ عموجانه راشا�ے را�انا و�ما ار�اح

واتلۓ پرۍ يم ذين ال عموجانه راشاراغلۓ يم کے پنجو زه آسيانو ڈيرو ده

گرانا �ے ودنا باچي

جاموکے خپلو �م زه �ا د�مانه زغرهستار�کے �ے بدن �اڑ�کۓ مه ځکا

�ے پايانه بے �ينا

پارا �ه تا �ے آا�از آا�رے �ما کا غاگخبارا نشۍ مور ما عموجانه گرانا

گرانا پما ڈيرا

نظر در نو ما ئيه وو �يل و�ماتا مورپلار �ه ناخکائيه ته ماشے نظير ماشے

�ے مانا راضۍ گويا

135

Page 136: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے پاراتونه و� �کسا جان قاسمنه مرا�ريد� و� �خت �ا بۍ بۍکا څاپ شهزا�ه �ه لبان پاڅا�ے �ايلۓ تند� ڈير� �ه يوسف

کانڑۍ �ه زنڑکۓ کۍ موم وبئۍ �يدانپانڑۍ پانڑۍ خو �ے پر�ت بدانۍشۍ څه گلاب �ه به پيژاندگولۓ�ے ودلۓ ريژي گل ظلم په ڈير څه

�ۍ غونڈے قاسم په بيانے بۍ �کسا�ۍ پنڈے وونڈ� ش په �ينے گلاب �ه

نشۍ ترغويگا آا�ازۍ مور �ه�ے ودلۓ لاگي مهر شونڈ� په ځکاۓ

کو هير ژنڑيو لا جنگونه يتيمکو زير ئې �يخنه غلامه حيسنکو تير حلقه لا شرابۍ عشق �ه

�ے غواڑ�الۓ ځان تاۓ �يدان تره �ه

راغۓ بۍ بۍ ده هوش غالمه حسينراغۓ غوٹۍ گل ده نا جنازے شور

و�که فريا� �ا څه فر�ه دم وا�ے خوبيا�لۓ کا �ے بيدار مه ز�اۓ

راسيدا نا بهارتا اميد۔ زڑه �ه مور �هسر�گلوغنچوکے �ۍ جانه۔ کم څاپ �ه ځاۓ ووم ک

و�لۍ په را�ڑے تره څه وولۍ۔ خک و�تا�ے تناکے نوحو به يا�يگے گرانا۔ تره په قاسيما

گفتار

�ے لاگيدلۓ شور وو �يل بيانو بۍ�ے نيوالۓ �ه فرش هوشه بے ئيه ته

و�کا نندارا شا وو� خ په لگا�ے راغللۓ جنگ لا �ه ز�اۓ شان په گل

راشۍ �لاسه څه �يرا تاۓ �يدانراشۍ گيلا فر�ه تانا به قاسم

�ۍ ڈاڈا باندے مائيند� يتيمان�ے پريخلے بيلا �ه باچۓ يتيم

�ے خون وپر �اڑا ناخکا �فا و��ے گلگون گلگون بدانۍ خائيسته

لاسو ��� په �تاڑه و� مليا�ے نازا�الۓ ڈير چينا سار�اتاۓ

�ے حاضرا ز�ۍ په �کسا خو خوله�ے �را ز�را زڑه په حسن �ه مور

کے څاپ ئې شونڈے �چے قاسم �ه�ے و�لۓ شلا گريوان کا ز�ئې په وو ش څه

�کسا جنازے په خو وکبرا بۍ بۍ�کسا تانے پامال په ليوره �يرۍ

�ے کمۍ و�تا پاڅا را �شوا�ے ودلۓ لاگي غم په قاسم ماتم

نوحه

کے باغيچو �ے غنچه جانه قاسم ز�يا �اسير�کے راغلے رنگين قربانه �ر شا مور �ا

136

Page 137: بياض حسين جلد اول FINAL

جها� و�که تا وکوم يا�۔ ساتۍ به و�نياشوگير�کے غشيو �ه مانا۔ و�غريدے خو

�ا مشرۍ نا اٹولو �ا۔ شهزا�ۍ څه وکبراناموکے خائۍ وکبرا تانا۔ مشرا ڈيرا �ا

تا�نديار �ے وکبرا اظهار۔ کا�ۍ تاريخکے رشتو گورا ڈير شه مثنانا۔ حسن ا�لا�

څرگنديگۍ په اخير پٹيگۍ۔ کلا �ر�يغکے صحيفو �اٹکۍ نا۔ الله �ۍ راغلۍ

غلامه حسين و�نيا راجمع۔ کے څو هر کاجاموکے سپينو لاس تش و�نيانا څے به اخير

کا�ے گيلا څه به لا�ۍ نو �ے مذهب غير �اخوکا�ے �ائنا به څه لاگيا �ۍ هم �الا مذهب خپل

�ے آا�ريدلے ڈير هم نامه ذاکرانو خپلو

�ے وکبرا لور مشرا ٹولونا حسين امام �ه�ے زنده پاتے جنگ لا مثنا حسن شوهر �ۍ

�ے شرميدلۓ عقل سا �ا�ه ليوره �اڑه بيا

جنگ تاريخۍ کا�ۍ څه �ے ليوار وکبرا �هڑانگ اميد�نه ارزق �ه وو ک سائۍ گوزر يوه

�ے پريواتلۓ ستوراۓ سحر �رستا نا قتال ڈير

ذکر خه ناکيگۍ تاريخ کلا لارۍ ثواب ڈيرذکر �ا�ه سا �نديارے �ا�ه معيوب �ے څورا�ے وولۓ ني گناه �ۍ په غلام حسين خو ځکا

ئيه �چالاگرمۍ �ا ئيه۔ خولگۍ غنچه گل تاکے �يخنو وولے ش سيراب لبانه۔ تشنه �شوا

شۍ پيژاندل �ه نوگران شۍ۔ گل لکا ريژيداۓخيموکے ئيه پر�ت خزان ريحانه۔ گل قربان

�ير کيگۍ �ه پتا شبير۔ �ه ئيه �يارهنعر�سور�کے �ير �ۍ را�انا۔ لور په پلار �ه

نوبت په �ا��نو ر�ايت۔ �ے څه �اکو مرثيو وولے ش �ا�ه وکبرانا۔ �ۍ ليکهلۍ

نوحه

�ے پارا�اتلۓ جنگ نن څه �ے قاسم شهزا�ه�ے و�لۓ لوبا کے وکبراکوت ماشومدے هغا �ا

�ے حسن �ه ز�اۓ شهزا�ه کالو �يارلس �ا�ه�ے گلبدن �ه �نديار وکبرا �ر� مثنا حسن

�ے خستلۓ جنگ �ه نارخصت �نديارے شهزا�ه

جنگ �ه لباس پورا باندے ماشوم راڅۍ نهرنگ په کفن جوڑا�ۍ کے لباس خپل و�ئې تره�ے و�لۓ لگا تور �ا�ه باندے ماشوم �ۍ چاپه

باالله نعوذ واف سا �نديارے �ا�ه بياحاصلا ئده فا څه شوا وا�يا باندے تهمت �ۍ

�ے و�لۓ لاٹا ما کتاب يوه په تاريخ �ه نيشتا

�ے ليکهلۓ کاشفۍ حسين څه �ے کتاب يو فقط�ے لويستلۓ کے کاذبانو مه صفت ساڑۍ �ۍ

137

Page 138: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے غڑيدلۓ حوالونا �ے نه تاريخ �اهم

کے کوفے په شه شهيد مسلم �ا اخيرعاشقانو �ينو وو��۔ ش شه څرگند فرق

شه بند قلعه کے کربلا په حسين څهانصارانو ا� عيال آال �ه سار په

غاڑے په فرات بيا ځالۍ يو باطل حقتاريخدانو �ه محنت �ے وو ش مخ مخا

کۍ خکارا حال زڑ�نو پٹو غواڑۍ حسينمومنانو لا وجدا شۍ څه منافق

غلامه حسين برابر چهٹيانو کاشاميانو �ه �ه نه طاقت نو �اۓ کوفيان

عبا�ے تره و� کفن تا راغلے کے کفن جوڑ�ے وجدا و�تا جنازه کے جناز� ٹولو

کے کعبے په مائيگۍ نه څاپا�لو و� ځاۓ

فريا��نه تاتا کا�ۍ کے شيوان په و� مورځوابونه �يرکا �رتا کے۔ ارام �ے ڈيرا

کے خواگے خواگے کا�ۍ خاموشۍگيلے و� تا

محشر�ے برپا خيمو په غلامه حسين اۓ�ے تصور �ه اثر �ا ا�رۍ کا و� ا�خۍ

کے مرثيے په زخمونه زڑه څرگنديگۍ چيتا

بيان

مظلومانو �ه احوال حال ليکهۍ تاريخوامتيانو کار� ظاليموفريب هم

راغۓ تا مکے مدينے ال حسين څهکوفيانو �ه پيغامونه شو شر�ع نو

نا تحمل � صبر �اخسته کار حسينچهٹيانو �ه شوا شر�ع کلا سلسله

راسيگا زر څه کا�ل فريا� تحرير هرعراقيانو �ه طرف په حسينه اۓ

چهٹيانے شوے جمع زرا ��لس کلاچشمانو �ه تور مسلم �استا�ل حسين

نوحه

کے عبے په قاسيما �ا راغلا جنازه تاکے خيمے بۍ بۍ فر�ا �ه پتاکيگې۔ و� �ير

�ه و�بدان زغرے بے څه ز�يا يتيما ما�ه زنکدان و� تنها کا شولے۔ مشخول سارا تره

کے ريسالے ظاليمانو ۔ شوے پامال څرنگے

شه کباب کباب زنڑکۓ سامه تاليد� ز�ياشه گلاب گلاب گلدسته پخوسا آاسيانو و�کے باغيچے ريژيگۍ و� کے خزان لکا گل

�ا خوارۍ کالا ��ا پاتے �کا اجل بيڑا

138

Page 139: بياض حسين جلد اول FINAL

�ا ځوانۍ کالو ��� لا پس گلا کالو �يارلسکے پارے پارے وامت خپل تا ځوانۓ نخلے پرے

مائيگۍ نه بدانۍ �ے مه �ياره يتيمخوگيگۍ مه زڑه

�ے گران �يدان �سے ز�ۍ �ه تا فر�ه دم وا�ے ارمان ارمان

�ے نونهال �يرکے توفيق صبر �ه خدايا�ے کال توا څا

�ے قربان مال ا� سار حيسن پارا �ه �ين تا�ے ارمان ارمان

کے عبے امام �ه راغللو زا�ه امامکے خيمے شه شور

�ے گلستان کا قاسم �ے غلامه حسين�ے ارمان ارمان

الله رضۍ جب هوگۓ ��نوں مقتول قاتلرها نه حاصل هۍ تميز کو غلام حسين

نوحه

�ے جان قاسم و� بدان کا گلونه سره �ۍ�ے ارمان ارمان

�ے جان عمو �ائې گلونه گر�ا�ۍ څه�ے ارمان ارمان

و�لۍ غوڑا عبا�ے خپلا حسين مظلوموولۍ ل �ينو په

�ے باغبان الله رسول �ه �ا گر�ا�ۍ گل�ے ارمان ارمان

تيار شو کے کفن په گلونه قاسمپرهار پرهار

�ے خزان گل چيگدم کے منځ بيانو بۍ څرنگې�ے ارمان ارمان

دا�هر اا�هر

کيا نے ��سرے کيا جو تک تيسرے سے پهلےرها نه مل هميں نظام تک اج لۓ اس

139

Page 140: بياض حسين جلد اول FINAL

و�ژاڑيدلو حسين �يائېو�لو �اڑا تا قبلے مخۍ

�استا�لو تا ميدان ئې وجونو�عا و�کا امام بيا تا خوشبو

ميدان په شه را�ان څه وجونځان لا کا ليرے زغرائېبدان لا که ووز ک هم ختۍ

آاموخته کے جنگ په شه پر�اه بے

شهيد شولو وجون �ا اخيراميد زڑه شه پورائې

نويد شه �ه ومشکۍ �ه خوشبوخدا دت حج پما راشا۔ رز

انعام وجون �ه خوشبو �ينوامام کڑلو ا�چات سارۍغلام حسين سلام کا�ۍ

کربلا وشهداۓ مرحبا۔

و�که ا�از تا حسين سا ز�ر ظالم �ۍکے خوا �ۍ و�گورا تا ا�بو فرات څه

لاگيگۍ خے څورا لارۍ رنگ اسمانۍکے �ريا په �ۍ ا�به ساڑے خواگے څه

وجون حضرتنوحه

پما �کا کرم ته ۔ مولا ياکانا �ے اا�ريدلے ما �ه سوال

يم قايل �ۍ په غلام يم زهيم مائل سياهۍ تور رنگا �هيم سائل زه ا� سخۍ ئيه ته

شهزا�ه غواڑم اذن �اتا جنگ

محبوبه الله رسول �ه اۓمغلوبه جنگ لا ووم ش بچ کامنصوبه �ے غواڑم شها�ت

ژاڑا�ا ءالتجا مامه کا�م

وجون �ه �ے چيتا سفارشتعا�ن کا چوک غلام �هفرعون يزيد و� �ۍ لخکر

فدا شم تانا زه څه پريگداما۔

�ے ناخوش کا مه بدن �ه بوئيں�ے ��ش په �ر�نڑ بارمه ژمدانه

�ے جوش شها�ت جسارت �اراکا�ا �ے اجازت آاقا۔ اۓ

بيان

کے کربلا �ه تاريخ وا�ام محرمکے بديا وولے ش آال په رسول بند ا�به

140

Page 141: بياض حسين جلد اول FINAL

ودلو نامي عبدالله څه �ه شقۍ يورنڑاکے تاريخ تحرير �ے وابۍ پلارۍ

و�لے کا ا�لٹۍ ا�به څخلۍ عبداللهباکے خولے په �ايلے نعرئيے ا�عطشان

مشکونه ٹول وو ش تش �ا ماتۍ نه تندائۍکے �رتا مزے بدگوئۍ خپلے �ه خداۓ

غلامه حيسن هلاک شه کے حال �ۍ پهچاکے نکه �ه اثر عبرت هم خوبيا

يم مبتلا کے فکر په فضهيم خفا تا �ر�ر لاڑشۍ عباس کا

شۍ مات �ر�ر �ه مه به تير ملۓ �ه�ے ڈاڈا عباس په ڈير خو حسين

جناب وا�يا تا عباس فضهابوتراب �ه لور ئيه غوختۓ

�اخلا ضر�رۍ نامامه پلار �هالتجا�ے يوا �ے راز يو کے �ۍ

لارۍ محبت ڈير سا عباس حسينلارۍ قيامت �ه ز�ر تا �ر�ر مه بلتون

علمدارا بے خو ژمد�ن حيسن�ے ار�اح ا� تن �ه بلتون لکا

کا سپينے خابرے غلامه حسينکا مينے خواگے لا کور �ۍ ز�ا مينا

�ے يزيد �ه فعل عدا�ت�ے و�نيا �ۍ �ه �ريځے څو ژمد�ن

مڑشے تگۓ به ارمان په څه �الله پهصحراکے څاخے �نه به ساسکۓ يو خو

�يرکے سزا تندے خدايا �يلو حيسنکے �ائينا لارۍ ا�ر څه �اتا ظالم �ۍ

ليکهۍ کے تاريخ خپل مسلم بن حميدکے و�عا وحسين اثر سار قاسم خداۓ

گفتار

�ے سو�ا زڑ�نو فرمانکه بۍ بۍ�ے قيصه مينے �ر�نڑ� �ه زڑه خو

پوهيگم نه نن �ه ځان په فضه�ے قيصه �سے آا�ريدلۍ ما

�ربار لا �ے راغلۓ آامانجعفر �ه بل �ے عبدالله يوعلمدار بل �ے عثمان �ه بلتنها�ے �شوا پاتے مه حسين

�ے کشمکش په مه زنڑکۓ فضه�ے پيشکش �سے را�ڑاۓ وعرفان

پريگدا حسين عباسه مير څه�ے �لما �ريځو لگو �ه حسين

شا سر�ار لخکر �ه و�مو راشاشا خبار �ۍ په �ے خوگ ڈير ژمد�ن

نشۍ بچ حيسن به صورت هيڅ پهمنشا�ے يزيد �ه �ا مرگا بے

�ے امان و�تا لپارا ځکا�ے خاندان ومو لا �ه مور گرانا څه

141

Page 142: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے جرير ابن کڑاۓ سفارش�ے خواه خير �تا �ے خپل �تا څه

�اخلۍ خلۍ هرڅه کاتالاکے�انخلۍ مه ر�ا کا خيال �ا خومورا شيرينے لا يم سبق زهو�ما�ے شان پر�ه عباسه اۓ

�ۍ ڈاڈا زڑ�نا تاپورے به وموما�ۍ و� پيشۍ کے �ربار� کاکورا کليا بے گرزم هرڅو کا

�ا�اے مه �ر�ر يو څه �يايم �ابه

علمدار خابرے �ۍ په خورسار که خامۍ ا� وا�خلا وتورا

نورا خابرا کا و� طول کا بسوجدا�ے نا تن و� سار خا�م �ۍ

عباس بيا غلامه حسين اۓخاص �يلو �ا تا �ر�ر ژاڑا په

تورا سترگو اجازت جنگ راکا�ے جا بے شک پما راغلۓ خور

عباسه لالا �ۍ مه بيکس هرڅو

�ے �رسارا �ه خور غمجنه

نوحه

�ر�را عباسه يم خبارا زهتا�ے و� امان نن راغلۓ څه

��را �کسا خوبس خير�ے خو نور�ے نوا پاتےڈيربے حسين څه

کا�اۓشم منع �ر�را تا و� نهليداۓشم بيکس �سے �ر�ر �ه نه

بو خورا جهکا�ا لاستڑۍ کے اسک�ے ليوا جان خور په �ر�نڑ� �ه غم

�ۍ مانه په ظاليمان پوهايمپريگدۍ نه �ر�ر مه مرگا لا بے

ز�را ظلم لا�ۍ شے بچ کاتهسهارا�ے تايوا خور هم �ه �ا

بيديوانے وو ش ومو کلا �ر�راتارا�انے شام وو ش تاڑلۍ لاس

و�گورا وموتا بيا �خت غه په بس�ے فائده پارا ومو ژمد�ن تا

�سے هسے

نيشتا شمارل کا و�نيا په و�کا عملنيشتا عمل بيا حساب �ے کے قيامت په

نوحه

عباسه خا �ه مخ په څا څا�ر�را

142

Page 143: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے ما و� امان امان و�تا

لاسه خپله عباس خابرے �ۍ پهپاسه و� سار تورا سپينا و�نيولا

عباسه بيا ځال يو وا�ئيے کا خورے�ے نذرانه پخوکے تا سارمه

قربان ځالۍ زر �اۓ مه ځان يو خورےامتحان عباس �ه خلے چيرے کا

عباسه �تا سار څه کا�ا وحکم�ے صداقه نا طرف و�ما

تانا�اتلو خيمے حسين �خت �ۍودلو و�لي کے پخو خور ٹيٹ عباسۍ

عباسه شهزا�ه و�که فريا�ۍ�ے بينا کڑۍ مرگ و� �يلے

تللے ا�خۍ عباس غلامه حسينو�لے و� و�ژ سارا غاخو ئې وونڈے ش

عباسه ما و� �ا فرمانکه حيسن�ے موقعه صبر کا�ا صبر

شوا غلبه تندے �ريځے �ريمے څهتندے �ه قطار جوڑ کڑلو ا�ڑکيو �اڑ�

وو ش گويا ژاڑا ژاڑا په تا سکينهتندے �ه انگار ژمد�ن په مه سيځا�ۍ

يوسا فريا� تندے وو و�م تا عباس ترهتندے �ه انتظار وو پم �ے �بال نور

تا علمدار که را�ان مشک �چ سکينه

تندے �ه گفتار �اته نه ناۓ حلق مگر

عباسه و�تا �شۍ بخشۍ جان څهعباسه بےنوا �ۍ حسين څو هرعباسه ڈاڈا پورے تا و�� به ومو

�ے انديخنا تلو بند �ه ماسا

عباسه �ر�ر ومو و� شۍ شهيد کلاعباسه کور ومو و� کۍ ولوٹ به شاميان

عباسه ر�ا نکۍ لوٹ ا�يا بيا�ے دالتجا ساتر�ار� مو

وونه ومولاس تاڑۍ خځے شام کلا�اغاگونه �رتا و�کا �ختے غه

عباسه سارا ومو نکۍ بند ا�ڑکۍ�ے سکينه نيازمنده ڈيرا

گرزا�ۍ چولو په شام ومو څه کلاگرزا�ۍ نيز� په مه لالا �ه سارعباسه صدا و�کا �ا �ختے غه

ومرتضۍ �ه حرم بند �ے �ا

بيان

تندے �ه اشعار �ليکهم به څه وخداياتندے و� خبار لارۍ څه به نفس سيراب

�ۍ ر�ژے �ه �ريځ يوا فقط �ه �ار ر�ژاتندے �ه اثار ظاهر �ۍ هم بيا مگر

�ے ر�ژا ځکا معاف باندے ماشومانوتندے �ه گوزار اجل �ے تا ماشوم څه

بندکے و�به ا ظاليمانو کے کربلا

143

Page 144: بياض حسين جلد اول FINAL

تندے �ه نهار � ليل �ه ماشومانو

کے څاپ ئې مٹے ��ے هر پاراته حسينتندے �ه آابدار سکينه شوے څا ساقۍ

کرخے تاريخ �ه غزل غلام حسين �هتندے �ه �ار پسند� حق �ه ماتا�ۍ

پڑ تو کلمه مگر همنافق تهے سناتے کےکيسا انجام ميں آان قر کر�يا نے الله

فريا��نه کۍ �ۍ �اڑه ا�ڑکۍمشکونه �ۍ �چ �ے �ريځ �ريما

وولۍ ني �ۍ کے غويگو نائې مشکوکے خيمگاه په منڈے �ه �ائۍ

تا خيمے يوے شو راجمع �اڑا�اڑےتا ا�ڑکۍ ناخکولۍ يوےگلخولےتا لاسونه وکو ا�چات يو هر

بدياکے �شوا تندے لا مڑيگو

ئيه تشنه هم ته پوهيگو �ه خهئيه پاره گريوان �ۍ گل �ه شونڈے

ئيه سکينه ته ئيه شهزا�ۍ خوکے �ائينا و�تا �ے اثر حد بے

گرانے کاکا په �يرا تا کاکاجانے سکينه سر�ارے ومو �ه

شو بچ به نا مرگ و�کا �رتا سوال

راکے کا ا�به مشک يو کاکا

تاراغۓ حسين عباس راواخسته مشکتندے �ه اسرار بيان که شانۍ �ۍ په

خير�ے پريگدے کانه مه تا جنگ آاقاتندے �ه افطار �اڑ� کلا�ۍ به خو

دا�هر ھ کچ ا�هر

پڑ اگر هنکاح کا نبۍ تيرے کافر گياکيسا اسلام کا اسلام دۍ ها� اس بتا

گفتار

ماکے چهان په تگۍ چوک خداياکے و�نيا �ۍ په �ے ا�ر وسور تندا

ماشومانو خو �ۍ کاٹو کابياتنڑاکے حلقوم تند� لا ماشا

منظر تندے هغے �ے بياگراننظر ڈاک په گورۍ فرات څه

چشمانوگورۍ په ا�به سپينےکے ژاڑا ژاڑا تندا تيرا�ۍ

�ۍ رسول �ه آال ا�ڑکۍ هغا بيا�ۍ ولول م تشنه لاسه و� امت

�ۍ مشخول وکوکو په العطش �هکے کربلا په مسلمانا�

کا�ۍ مهمانۍ کور و� رسول �سےکا�ۍ مسلمانۍ �ه �عوا کاٹا

نا طرف هر �ے کڑاۓ بند قلعه

144

Page 145: بياض حسين جلد اول FINAL

کے صحرا گرمے په رسول �ه آال

�ے امتحان مينے �ه راشۍ۔ کا وا�به مشک کاکايومااصغر به �ے لالاشۍ۔ سيراب ناتوان �ے بےحاله

�ے گرمۍ ڈيرا کاکا خوبونه۔ کا�ۍ نه �ه اصغر

جنگ په پريدۍ نه تا پلار۔ مه څه خبارا يم زهڅنگ په يوسا �ا بس تيار۔ کڑلو مشک �رتا ما

�ے گرمۍ ڈيرا کاکا ۔ سوالونه و�کا ا�بو �ه بيا

�ے واميد �ا و�گورۍ جان۔ بابا تاسا مشک �ا کا�ے رسيد �تا همدا ۔ ارمان �تا شۍ به وپورا�ے گرمۍ ڈيرا کاکا ۔ سلامونه وا�يا و�ما ته

که حواله تا ساقۍ غلامه۔ حسين مشک سکينهکه تسلا ئې زڑه خو ۔ انجاما لا �ے نه خبارا

شونڈ وچ کڑو �ے ورتائې ڈيراگرمۍ کاکا ۔ سارونه و

کاندۍ ممبر په لطيفے نکا ذکر نهۍ امر�چالاک ��را خطيب �ۍ ۔ نکا سامعين شناسۍ

عقلمنده نشے غلط قبر پخته ماربلو پهمٹاک کا �ے څزغۓ گوراڅه مانځۍ ماکا طواف

محراب �ے هم ممبر هم �ے يو ��اڑ� هر تقدسخوراک کاندۍ حرام څه نشۍ قريب تا �ۍهر���

لاس په مشک تش غلامه حسينعباس مير تر راغلا سکينه

و�که تا کاکا سوالۍ ا�بو �هناڈاکے ا�خيو سترگے ملالے

نوحه

گلونه کڑلو تاغير تند��ے گرمۍ ڈيرا کاکا

فريا��نه �ا�را کے خيمو�ے گرمۍ ڈيرا کاکا

�اراک نيشتا ا�بو ۔ کے خيمو په �ے �ريځ �ريماهلاک شۍ لاتند� ۔ مير�کے په �کسے به ا�ڑکۍ

ژمدانونه �ۍ کےگران حال �ے �ۍ ۔کاکاڈيراگرمۍ

�ے شوۍگناه څه نا ۔ ماشومانو ومو نا پوهيگم۔ و ن ا ي م ا ش ے ند ا ب ب ا ري � اک ڈ قبضه څه دموکڑۍ لا

�ے�ے گرمۍ ڈيرا کاکا �ريابونه۔ باهيگۍ �ه ڈاک

گرانا تره په ئيه ته څه ماشومان۔ شو راغونڈ ماتاتانا نشۍ به انکار ۔ بيان تند�کا �ه مه حال

�ے گرمۍ ڈيرا کاکا مشکونه۔ را�ڑۍ ا�بو �ه څه

�سے هسے

سفاک �ه کے سيرت په غلط ووم ش صورتۍ پها�راک نشۍ خوشبوئۍ کاغذ� �ه �ۍ گل لکا

نشه نزگير تا هرخائسته نوے څوئيےاشنالا�صفڈاک زهر� لا خه لاگۍ خمارهم کےبراگ ليد� په

145

Page 146: بياض حسين جلد اول FINAL

مخلوق ناراض کارب ممبرنازيبا�يل پهخوشحال

پوشاک په عاليمانو شۍ ملبوس لکا مدارۍ

�ينا و�لۍ لاٹا �اڑا۔ خيمے پارا۔ ا�بو ما�ينا ژاڑيدلۍ ڈير �اڑه۔ ا�ڑکۍ ا�به۔ نيشتاگرزا�م ځکا �ه مشک يم تشنه �ريځو �ر�

بابا نکۍ اجازت �رتاجنگ۔ کا څنگ۔ په کا مشکتشنه ڈيرا �ے �ر�را سکينه۔ گل �اڑا۔ ا�يا

لارم اميد زه کاکا کۍ اجازت �يربه

امام و� لور �اڑے غے فريا�۔ نشۍ يا�۔ به څرنگبام دب ل کۍ کلا څه غلام۔ حسين جام۔ وا�بو �ه

�ڑم شونڈے �چے و�نيا لا شهزا�ۍ �يلو

تيريگۍ تندے پمو خو ۔ باهيگۍ ڈاکه علقمه�ريابونه �ۍ بند کاکا ۔ نا �نيا �ۍ �يلے ومو په

نشۍ ليدے مه ژمدۍ څه ۔ شۍ څه �ه �کا خطا وموظلمونه پمو کا�ۍ څه ۔ چانا غواڑ� نه څه خو مو

غلامه حسين ضائع که �ه تقدس غا ممبر �ها�راق کے تور څو هر کا نشۍ لار په ليارخطابه

نوحه

ماشومايم زه �الله �ے ز�ر گرمۍ ڈير�هيم تگۍ ڈيرا کاکا را�ڑا ا�به لگے

يما غاڑه تشنه ا� لبان۔ پاترۍ زبان۔ مه �چ�يلاڑايما �رتا لاس۔ په �ے مشک اس۔ لارم ڈير

کا�م �رتا زه ا�ڑکيو ماشومانو �ه سوال

غاگونه العطش �ۍ کاکا۔ �ا کے خيمگاه۔ پهسوالونه کا�ۍ رتا ا�به۔ غواڑۍ �اڑه۔ ا�ڑکۍکرم � لطف ڈير �ے پتا تره �يرا تا تره

ئيه گرانه تره په ڈيرا �اسکينه۔ �ا۔ �يل ا�ڑکيوئيه شانه بے تاغيره خزان۔ مثل لبان۔ �ه �چ

غم دو مح شۍ ليداۓ کلا حال �ۍ په �ه تره

نوحه

جانه کاکا شيرينا مافريا��نه �ا�را و�ما

146

کا شبير مقصد تها کيا تو گيا کٹ گهرنکاليے هکچ �قفه بهۍ کا سوچنے کے اس

کا مير هے گيا کٹ عمر تو ر�تے ر�تے�ٹهالۓ ا فائدے سے انقالب نے غيروڼ

Page 147: بياض حسين جلد اول FINAL

جانه عمو به ا�بو بےژمدانونه څرنگ و�� کا

شۍ اوبه مشک يو نشۍ۔کاميلاؤ وچ به خو �رياب �اگلونه �اڑه گهوار� ۔ زنکدانه لا شۍ به بچ

کا و�لاسه بيا وريره کا تره بوسه شونڈوئي پاترۍ په ۔رخصتونه ا غواڑۍ ساقۍ ۔ نا شاه غلامه حسين ۓ

لازم ڻھسا بهۍ اخلاق هے ميں زندگۍ ساللازم بهۍ دا�راک ۔ بهۍ پوشاک ۔ بهۍ خوراک

جنگونه �تا �ۍ يا� ما �ر�راميدانونه په کے مقام صفين �ه

جنگيدلے څه کالو يولس �ه�ۍ بريد�نه تورے �ه تا ماليدۍ

لا �ه كهيو لخکر معا�يه زرا شل�ه گدار فرات �ر�را نيولۓ

شه خالۍ فرات سا حملے يوے تا�ۍ فوجونه همغا �ے فرات همغا

�ۍ نه حملے �ه تا پوهيگم �ه خه�ۍ نه فيصلے �ه �ۍ منافقانشو پوير �اڑا شکستونائي خپل�ۍ بيعتونه ومو ووختلۍ غ بيائي

کاميگۍ دموڅخوسانه �ه ۔ باهيگۍ �ےڅه �رياب ڈاکقيمتونه �ۍ ا�بو کا ۔ جانه کاکا �يرکا پيسے

�ے الله رسول جد مو څه ۔ �ے گناه و�مو �ا کا بسعلمونه لار� نه کاکا ۔ نا خطا بلے مو خو نور

که جگرپارا تند�مه ۔ که خکارا �ر مه حالت خپلسارونه شنڈو �ۍ مه وچ ۔ بيريانه وريځو �رو لا يم

دا�هر ا�هر کچه

هوگا کامعجزه توموسۍ آاجاۓيه راس آازا�ۍ تجهےهوگا بيضا دد ي يا اژ�ها جاۓ پا سپاس جمهوريت

مستۍ �ے جوانۍ ۔ پستۍ �ے �اڑکتوپرستۍ رب �ے چيتا ۔ سستۍ �ے ضعيفۍ

گفتار

�ۍ ارمانونه ڈير فرمانکه عباس�ۍ جنگونه آاقا �يلے پما بند

ا�زۍ تا جنگ څه نيشته چوک خو ا�س�ۍ غاگونه جنگ �ه نا طرف �يخنو

�ه ڈير �ه جنگ �ا فرمانکه ځسين�ه �لير ڈير څه که زير �ه مار��

�اتلے جنگ په �ے اکبر علۍ�ۍ غمونه ��را �يلے �ه زڑه په

جنگ سا �يخنو و�کے کا �ر�را

147

Page 148: بياض حسين جلد اول FINAL

رنگ �ينو په کے ٹول به ميدانڑنگ شۍ مه به صبر �ه غا �رس

�ۍ منزلونه لوۓ صابرانو �ه

کا�ۍ �ائينا علۍ �ے تعجب ڈيرکا�ۍ ريختيا مرگ په څه يقين چوک هر

کا�ۍ خاندا څرنگ بيا کس هغا نو�ۍ قولونه حق �ا غلامه حسين

�ے پرچم دحس بے غلامه حسين�ے محترم نو �ۍ لاس په عباس

�ايا په لعنت �ۍ لاس په شمر � کمالونه ٹول کے شخصيت بس

�ر�را بيلا په ا�بورا�ڑے �ه مشک ڈاک به څرنگڅے تا بارانو غشيو تنها �ر�را �ليرا ما

رضا په رب �ه شۍ څه هر کا نور کا تمام حجتڅے تا کنار� غو بيا فرات �ه نن ئيه فاتح ته

کنار په وا�بو �ه کا خواند ساقۍ غلامه حسينڅے تا خيمو کا �ه �ڑم �ر�را �يلو مولا څو هر

شۍ شهيد چا و� سالار سپاه

�ربار�نه شۍ ڑانگ گويا و� سلطان غه �ه

يم سالار باندے چا زه مولاصفونه کم جوڑۍ څه �ما سپاهيان �ۍ وکوم

�يرکم امتحان �سے زه به ا�سکم پوير �رنا ٹکۓ بيعت څه

�ې بند وولے خ بيا قيامتائي تر څه�ۍ خيالونه مه �ا �ر�را عباسه

خا�ے ڈيرا څه فرمانکه عباس�ے التجا يوا را�ڑۍ ما خو

�ے سکينه گل تگۍ حدا بے�ۍ خواهشونه مه را�ڑلو وا�بو

و�ژاڑيدلو شه وا�چات حسين�ليدلو څه مشکۍ سکينه

وکو څاپ عباس �ه لاسونائ ��اڑا�ۍ بلتانونه گران غلامه حسين

نوحه

څے تا ا�بو نن څه ته �ر�را پريگدے مه چاتاڅے گانڑ��يخنوتا مٹ په مشک څه نيام په تورا�ه

علم کے لاس بل وڑےورورا اولگام کےمشک لاس يوهڅے تا بلتانو کم څاپ وزئې څه کا وا�نے �ه مٹے

را�ان ملگريو �ه کے منځ �ه خو ڑے وبريررا� کاڅے تا خوار� خون منافقو بيلا �ر�را �ه ته

مثنوۍ

شه گويا �اتا حسين عباس

148

Page 149: بياض حسين جلد اول FINAL

رخصاتونه راکا �شوا جارشم مولا �ا

ماکا بيڑا فرمانکه حسينفکر�نه و�کا و�ما ته ئيه سالار سپاه

کم ڈاک را به مشک سکينه �ه�ڑمند�نه پرےنوۍ مه څو را�ڑم به ڈاک

نشۍ پرے چيرے مٹے کا مولاغاخونه په نيسم زه به مشک سکينه �ه

شۍ سر�اۓ چيرے مشک کا مولالاسونه �ينځا و� ا نا ځوانۍ عباس �ه بيا

غلامه حسين حيسن مولامٹونه کڑلو څاپ پارا و� عباس غازۍ

که تير مليۓ �ه حيسن مات �ه غاگ �ۍ پهنوۍ بيوان په بايد پريخلل تنها �ر�ر

کۍ څه حسين کے �يخنو په به واس �ر�رانوۍ سالاران سپاه �رسا ناصر څه

وکجا�ے فوج غواڑے سالار �يلو عباسنوۍ سپاهيان کے فوج په څه څکا سالار

غواڑے ما لا کا سالارۍ بنديانو �هنوۍ صبرتوان �ۍ �ه به کے عباس په

سار�نه رنگين بلند کاشۍ نيز� په

نوۍ سنان په لالا به سار عباس �ه

ووهيگۍ پ رمز په امامت �ه اماماننوۍ طوطيان څه عابدين کا سر�ار بند

ش نه پاتے هيچوک مه کے فوجاجازتونه جنگ �رنا غواڑم �ه ځکا

نوۍ اجازت جنگ �ه بيا کافريا��نه ا�ڑکيو �ه نور نشم آا�ريداۓ

راکه �اتا ما مشک سکينهحلقونه وولو ش �چ نامه تند� څه �يائې

را�ڑم �رپارا ا�به به زه�ريابونه په څم زه څه راکا اجازت

رانکۍ وا�به رضا په کانهر�نه نا ظاليمانو کم خالۍ به ا�س

بيان

نوۍ شا�مان زڑه څه کا څه گلدستهنوۍ چشمان څه ليد�ئۍ �ه څکا وحسن

�کے نعرے �سے ساقۍ فراتا لانوۍ �يدان سترگو به بيا راشه آاقا

نرم �ے هيچيرے به لور په خيمو �هنوۍ لبان �چ سکينه �ه سيراب څو

صبر�نه کا�ا شک بے ا�س صابرا اۓنوۍ جهان په عباس �رتا ژمداۓ څه

�اتلم و�نه ا ميدان په جنگ شاهنشاه

149

Page 150: بياض حسين جلد اول FINAL

نوۍ ارمان څرنگ بيا مه به جنگ �ه نو

ئيه و�نه ا رتا با�شاه و�که غاگ حيسننوۍ با�شاهان و�نيا په �زيرا بے

غلامه حسين نيشان که آاسک شاه �يلےنوۍ نيشان �ه توغدار څه کا څه نيشان

پوچهو تو سے چيونٹيوں سے مکهيوں کۍ شهدهے انسانيت تو هو اختلاف گے کهيں

سےهوتا امتحان انتخاب کا حاکم کاشهے اهميت کۍ جس غلام حسين مگر نهيں

توواحدانيتميں حاکمهوگامحکوماکثريتميں هونگے

کها کا اکثريت نے فرشتوںکها کا حکمت � علم نے الله

هے اکثريت همارۍ کها نے فرشتوںهے فوقيت کۍ علم يهاں کها نے الله

�ے وطور �ه �ر�را �ه تجلۍ مخ�ے نور �ينو په �ه جبين خائيسته

ا�نگۍ څوارلسم هاشمو بنۍ�ر�را عباسه �ے مرجان �ه مخ

�اريگۍ �ينے �ه بدان ٹول لا

مڑيگۍ �ه �ر�رخو آا�ڑے ليٹ په ليٹ�ه زڑه نايا په کۓ فريا� ته څه

�ر�را عباسه �ے بيريان لالا

تا غاڑ�اتو لاسونه کڑلو اسک مولانوۍ بازؤان چا څه غاڑ�زۍ به څه

دا�هر ه کچ ا�هر

هے جمهوريت جهاں جهاں مسلمانوهے &يت اذ �هاں هيں �شمنياں پارٹياں

علمودانشکاجمهورميںکزرهۍنهيں هے اکثريت کۍ جس کۍ اس بهينس هے يهاں

آان قر هے فرماتا ميں جهنم هے اکثريتهے خيريت سب باقۍ پهر تو هے حقيقت يه

پر اکثريت تو هے هوتا انتخاب يهاںهے اصليت جو هے هوتا امتحان ميں کالج

امتحاننهيں جوحکومتچالۓا�نکاهے جاهليت قوميت۔ &يت۔ غصب لۓ اس

گفتار

�ر�را عباسه �ے هجران �ه غاگ�ر�را عباسه �ے بدان �ه رنگ

چيگدا زنگانه ماپه و� خو سار�ر�را عباسه �ے �يدان �رستۓ

ئيه زڑه �ه مه گل ز�يا با�شاه �هئيه نه خو لايق خا�ر� تور� �ۍ

150

Page 151: بياض حسين جلد اول FINAL

ريگو تا��� په ئيه گرمۍ په پر�ت�ر�را عباسه �ے �طن پرا�ۓ

�ۍ بانڑه �اڑا �ه ٹيٹ سترگو په�ۍ بلتانه �ه خابرے �اڑا

کم څه ژمد�ن زه بيليگے ته څه�ر�را عباسه �ے جهان مه ڑانگ

و�چا �ر�ر نوۍ به شانے په �تاو�چا خور نوۍ به شانے په زينبو�چا کور شان په مو نشۍ به تالا

�ر�را عباسه �ے خزان مه باغ

نعريکے مظلوم غلامه حسينکے مليۓ که خم �ر�را �ه حيسن

راپا�لے و� �ر� �ر� �ه شونڈے�ر�را عباسه �ے زنکدان کا

کا رتا خو ��را بس خيموتا۔ بيائې چوک بيا به تاکا کے�لما ځاۓ �ۓ ما ۔ �يخنوتا کيگےته کاپاتۍ

ايسار يم ځاۓ �ۍ هم ۔ ميدانونه لا ما يونسے

کے �اتو �اتو ار�اح �ے۔ ارمان زڑه په �ما�ا بلکے خيمو په �يلاڑا �ے۔ جان سکينه �اڑا تگۍ

انتظار په ا�بو فريا��نه۔ ا�ڑکۍ به کا�ۍ

ناکاما لا که ا�چات ا�نيشان۔ مشک مولا اخيرغلامه حسين ته بس پهلوان۔ شه ځاۓ په پاتے

�افا�ار �ه مرثيے ر���نه۔ په ا�خيو �ه ليکها

را�ان ئيه څه پوهيگم �ه خهبيابان په پريگدے �ه ما

تانه بے و�ما �ا�را ��را خو�ر�را عباسه �ے عمرگران نور

�ر�را څه �يلۍ �ۍ نه �ه ماتاتورا سترگو �ه �ے �خت اخيرۍ

�ر�را څه رتا وا�يا خو ځال يو�ر�را عباسه �ے ارمان �امه

شۍ کيدل وجدا �ه غاڑ�اتو پهشۍ غاڑ�اتل چوک کلا لاسو بے

څملم �رسارا ريگو په به زه�ر�را عباسه �ے امتحان �ا

نوحه

سلامونه �اخلا مولا �اسالار سپاه خپل �ه

تکليفونه تاتا وو ک �يرۍعلمدار لاسو بے

ارمان �ے مه ته ۔څه که �ير �رتا ځکا مه تکليف�يدان و�بشۍ بس کا۔ حاضر �اتا غلام �ه ځان

سار نکے مه خواسک خللوزنگانونه۔ �ه خو چے

ئيه عبدالله �ه ا�ته عمران۔ �ه يم نماسے زهئيه آاقا �ما ته بس گران۔ �ۍ �اتا و�ما �يل �ر�ر

انکار نشم کا�اۓ حکمونه۔ نکے را رتا �ا

151

Page 152: بياض حسين جلد اول FINAL

عباس لارم نوم زه ۔ جگر پاره زهرا �ه ئيهبيکاس شوے پاتے څه مختصر۔ �ا�ے مه ارمان

ازار ازار زڑه په حالونه۔ په تندے �ه رنا

عباس لارم نوم يم ز�اۓ ودالله اس �ه زهبيکاس شوے پاتے رنا څه �ا ارمان �ه �ڑم

نکے محز�ن باندے ما ځان ئيه تنها څرنگے

�ينا ا�چاتا چوک ريگو لا آاقا به سار تازمينا لا نکے پورتا ځکا عباس �ه سارنکے افز�ن مه غمونه ئيه �ما ارمان ته

کا رتا خو ��را بيا �ڑۍ خيموتا چوک به تاکا �لما کے ځاۓ �ۍ عباس کيگے پاتۍ څه ته

نکے بلتون مه غمونو ئيه غمز�ه څورا

فهما تر تا �ے مشکل څورا منزل �فا �هغلامه حيسن کا�ا تميز �فا�ارۍ ا�س

نکے مضمون غه �ه پوير چائيه �ه غلام ته

غواڑۍ �سے مه زڑه مولا �ار���نه �ينو څۍ مانا نشے رنگ ته څه

شم رنگ �ينو په �تا څه زهرسيد�نه شۍ جوڑ به �فا �تا گويا

سترگو په سار حکم تا مولاعرضونه تا�اتا مولا وو ک پيش بس خوما

ڈاکے شوے نا ا�خيو �ه سترگے

�ر��نه زخم کوم ا�يا �ۍ شديد �ر�را

�ے نه ژاڑا زخمونو �ه �افريا��نه تند� شو يا� مه سکينه �ه

نوحه

نکے خون په �ما رنگ نکے۔ځان پماگلگون ځاننکے زنگون په مه ا�چات ئيه آاقا �ما ته

اصول په يم قائم دۍ ويلۍ بابا ماتارسول ده زواۓ اوته يم علۍ ده زواے زه

نکے مسنون لا مه عاجز ئيه با�شاه �ما ته

�ے موجو� کا�لا�ته و�ئې �ا ز�اۓغوختل پلارمهکے غلامۍ په يم ووختے غ تا خدمت تا ئې زه

نکے ژمد�ن په مه محر�م ئيه مولا و�ما ته

ئيه عبدالله �ه ته ا� عمران �ه يم نماسۓ زهئيه لالا و�ما ته څه خولے وومے ک په يم و� ا زه

نکے ستون نا غلامۍ ما ئيه الله حجت ته

مثنوۍ

پريگدا کے �شوا لحاظ شاهۍزنگانونه په و�ما سار چيگدا ساقۍ �ا

ا�يا رتا ��را مولا �اگر��نه لا خا�ر� آاسکا�ۍ چوک به سار تا

کۍ ا�چات خولۍ �ما به سارسار�نه شۍ مالاندے به ٹولو څه ��را

پريگدا �سے هم �ما سار بيا

152

Page 153: بياض حسين جلد اول FINAL

تکليفونه يوشۍ مه څه تا �يخنو همدۍ

چيگدم لاندے سار لاس خپل به زهلاسونه �ۍ چيتا و�تا ا�يا عباسه

ژاڑۍ �فا غلامه حسينرخصاتونه خلۍ نا و�نيا �فا�ار څه

کے جدا مٹے خائيسته �رنا ظالم کوم �ا�ينا ا�چاتا چوک به نيشان سور �ينو په

�ر�را کے منځ په �يخنو �ه پريخلم �ه تنهاجيلابونه نيسۍ چوک مه به ذ�الجناح �ه

يوسم خبار ��را بس تا بيانو بۍ به زهتاڑينا پارا بند مليۓ �ه ا�س �شوا څه

چانوۍ �ه لاسونه څه غلامه حسينکا�ينا کوشش �اتو غاڑ �ه شان کوم به غا

کے سر� �ينو په ئيه گلزار څرنگکے �يخنو پريخله �ه حسين غريب

توغدارا لخکر �ه حيسن �ه �ا�ے تمام عمر �ه لالا �شوا

که ازار ازار �ر�را �ه حسينکه گفتار �سے سا �ر�ر خپل تا څه

نکے ووڅ غ مه سار �کا صبر څه�ے پيغام تا �ر�ر و�لۓ آاستا مايوسم �ه لور په خيمو څه څا

�ير�نه و�کۍ پتا څه خوائيندے عباسه

پريگدا مه که ځاۓ همدۍ مولاميدانونه لا �ڑۍ چوک بيا به تا ا�يا يا

نوحه

نازانينا راکا آا�از �ر�را عباسهذينا لا و�لويدے چيتا يم لالا �ه زه

کے جدا رنا چا �ر�را �فا�ارا �ا�ينا طعمے په تا �ر�را ا�ڑکۍ ماشومے

�يايم څه به تا سکينه جانه ساقۍ �اکا�ينا و�تا انتظار شونڈ� �چو په

پريخلے چاتا بيانے بۍ تا ميڑانيا �ا�ينا راغلۍ ڈاڈ په تا خوائيندے شيرينے

شوا مليا مه ماتا �شوا �ر�را �زيراکا�ينا سخے پما ا�س �ر�را به �يخنه

گفتار

�ے خم مه مليا �ر�را عباسه�ے سلام �رتا مه جدائۍ �ه

مه کربلا په پوهيگم ��را�ے نيلام باغچه گلو �ه �شوا

153

Page 154: بياض حسين جلد اول FINAL

شو رنگ �ينو په �اڑا مه سپاهيانشو تنگ لاتند� مه باچۍ �اڑه

کم گيلا چا لا شوے را�ان ته څه�ے غم حيسن په طرفه هر لا

تا خيمگاه زه �يرم �اپس څهتا سکينه نور نشم �يل څه کايوسم �رپارا به مشک سر�اے �ا

�ے ناکام پما �ر�را شيرينا

�ے �حدانيت حق غلامه حسين�ے جمهوريت جاهلو باطل

�ے سعا�ت �ۍ حقو په شهيد�ے امام مظلوم خايلۓ �رس �ا

شوے ستم په زخم کوم لاشوے نم وپر سترگے سرے �ه څه

�ے هجران څه که پرے زڑه مه ا�خيو �تا

�ے نه ژاڑا زخمو �ه �ا�ے زڑه په بۍ بۍ �اڑا ما

�ے گران عمر تندے �ه شوا پاتے تگۍ

تا خيمو سم و� يو څه څاتا سور� نعر� حرم �ه

�ے �يدان سترگو �تا ارمان حرم ٹول

يوسۍ بيا چوک به تا آاقاا�سۍ بيلا به تن تا کا

�ے ذيان �فا �ه تلل �ما څے نه څه ته

ناما لا فقط �فا �هغلامه حيسن اگاه ئيه

�ے نيشان عباس مير �ه ناخکا �فا �هوايلۓ غمو يم الال ده زهداغلۓ زڑه په يم اواز دتا

چيگدا زنگانه په �ما خو سار�ے اندام يو هو �ينو په �ه رنگ

کورا کليه بے پريخلم �ه بيلا�ر�را څه رتا ا�يا خو ځال يو

کے جدا چا �ه مٹے قوت �ه�ے علم يخۓ �ه پاراه پاره

نوحه

�ے ريگستان چيگدا زنگون په �ما سار�ے زنکدان پريگدا شاهۍ لحاظ بس

�ۍ �ه تا� ريگ �ر�را گرانا�ۍ نه چيخلو �ه سار زخمۍ

�ے شان �ه تا �ايلۓ زنگون ما ځکا

نا ذ�الجناح څه ته و�يا اسلطانه ما و� کوز را شے

�ے پرسان �ا کے زنگانه په چا به سار

�ے ارمان �ه �يلے �ر�رالاندے سار چيگدم لاس به زه

�ے بدان �ه لاسو بے څه �ے �تا حق

ئيه آاقا و�ما مولا مامصطفۍ �ه نور ئيه سترگو

�ے ارمان �ا نشے �ينو په رنگ مه څه

154

Page 155: بياض حسين جلد اول FINAL

شم رنگين خون په تا څه زهشم ضامن �ه به �فا �ه

�ے ځان يو ا� قالب �� �ه مه مثال جوڑ

�ر�را لاسو بے و�ما �ر�را۔ بيکاسو �ا�ه�کۍ تاپوختنا مانا څه خوائيندے

�لبرا جوڑا�ۍ ځوابونه څرنگ و� به �ر�ر

يوسا لاسونه ماپرے يوسا۔ مشکونه سر�ۍو�لۍ په آاقا يوسا نيشان مه بل

راهبرا �ۍ ڈيرے تا حرم و�ما نشانے �ا

�گورۍ �ان باز� رنگ �گورۍ نيشان �ه خور�گورۍ ماشومان �ه مشک سر�اۓ څه

�لبرا ڈاڈگيرۍ شۍ ژمد�ن و� لانڈے به ٹول

لاسونه ��ا غاڑ�اتو گلونه ��ا �ر�نڑا ��ازارۍ و�کے عباس غلامه حسين

راهبرا آاڑۍ غارغ شوےماسا ڈير�ےڅه احسان �ا

�ه �ۍ راز�نه �ا څه خايم �رتا �ا بسخداۓ

بانداوۓ نشو اوبه نا عباس غازۍ ورنهکا�م �رنا قبضه باندے فرات ځالۍ يو بس

زارۍ په �څخا ا�به �يائې �ه �اتا ماسر�ارۍ لخکر� �ه �يرکو �رنا به بيا

خايم �رتا سبق زه �رپريگدا مه لگ آاقا

پر�اه نيشتا �ما څه �ۍ فرات په کا پهرےالله يد �ست حيدر حيدريم �ه زه فرزند

��ارم کے ا�بو به زه غاڑا�ۍ به سترگے

نوحه

يوسۍ تا خيمو حسين مظلوم �ه �ليو په څاڅه�لبرا کا�ۍ �تا انتظار ا�ڑکۍ ماشومے

�يرۍ تا خيمو �رسا عباس به مينے ڈيرے پهراهبرا راسا�ۍ تا خيمو چوک به تا ا�يا خو

يم نه �لو آاسکا و� يم۔ نه �ڑلو �ه زه بل�زۍ پرۍ آاقا په به ما و� �ينے

راهبرا �ۍ �ايلۍ غلامۍ �ه تا ماتا مور

�ر�ر� �ۍ �ماچوک بل �ر�را۔ �ۍ تينوک هرڅهگرمۍ په تنها شوے پاتے رنا کا

�لبرا کا�ۍ سخے بےجا ماباندے به �يخنه

ز�ر په �ليو و�شۍ �ڑل کور۔ په بياۓ مه څرنگ�ۍ نه پاتے ځايونه نيولو �ه ما

راهبرا �ۍ پاتے ليرے �ليو لا ما لاسونه

نوحه

څم لورۍ په علقمے پريگدا �اتا نهر مارا�ڑم �رنا و�به ا پارا سکينه تگۍ زه

عطشان �ه غاگونه �ۍ کے خيمو به تند� لاپاسبان اهلبيتو باللۓ شم به زه ا�

شم لوگے ا� ا�ر به زه شۍ کيداۓ کلا �ا نا

155

Page 156: بياض حسين جلد اول FINAL

شم باللۓ غازۍ �ه هم يم زه خو عباسشم باللۓ ساقۍ به بيا يم علمدار زهراڈاکا�م ا�بو لا به سکينه �ه مشک �ا

ا�بو �ه ساسکے يو �ۍ پورے څو مه لاسونه�يخنو په �رزم به زه نشۍ رنا به ضائع

و�نيسم کے خولے به مشک لاسونه شۍ کاپرےمه

غلام حيسن نقطه يو گورۍ کے لوستو لويستوامام تر و�کا عباس خابرا يوا کے تلو تلوراڅم نه تا خيمو بيا تالے وولے ش کا ا�به

شو کشته راغللو آاس �ه لاندے پخو چوکخلاص نا غضب ژمد�ن سا تورے شو چوک

کے وکشۍ جان �ه مصر�ف �سے عزرائيلقرطاس په نوۍ تحرير �ه ځاۓ لکا

شو پهرے په ځان خپل پهرا�ار ا�بو �هستياناس شوا هم پهرائې ځان �ه خو

�ه را�ان شان په باز نعر�کے الامانغواص لکا وکوز شه تا اخيرنهر

راڈاک کڑلو سکينه �ه مشک ساقۍ�اس بے که �اسۍ خپل څۍ تگۓ مگر

غلامه حيسن �ڑۍ لورۍ په خيمو مشکلاس په چيخله لاس ئې څه شه �اپس بيا

ڈاکا�م به مشک علم کم خاخ به باندے فراتراڅم پارا سکينه نا �ريا به ا�تگۓ

آا�رم نه هيچيرے بيا به سکينه �ه فريا�

باران غشيو شه کا خو نيشتا ات جر چا نورځان کم به مخے و�لاگا�م مشک به سا سينے

تالا�م �ينا خپلا به حفاظت په ا�بو

بيان

خناس �ه �ا پهره ��ش په علقمےخاص دل آا په رسول �ه �ے بند ا�به

کے علقمے شوا شر�ع ژرانگا شور ځال يوشواراسيداۓنشهغياث يوغوغا

مرغانو �ه مثل په �لواتو غشۍپاس ا� وکوز ودلے پڑکي تورے نيزے

شه باران �ينو بجلۍ لکا پڑک تور�هراس ا� خوف ظاهر شه لخر� �ه

شو مات را مات صفونه و�شليد� لخکرعباس نا�اته منځ په لخکر� څه

شانے په برق �ه چاليدا تورا عباسآاس په آاس ا� تلا باندے تور� تورا

شوے ٹوٹے �سے نيزے تورے کنگال خولالماس شيشه کا�ۍ پرۍ څرنگ لکا

156

Page 157: بياض حسين جلد اول FINAL

شه رفتار تا �ه شانے په شاهينشه �ازار خاۓ �ه بيلا څو هر کانغله را څرنگ کے رفتار �ه فرق

ئيه راخستلۓ نن بيڑے وومے ک �ا

�ه نيشان ا� مشک �ه لاس يوه په څه�ه لگان طا�يه وولۓ ني �ه بل

�ه باران غشيو تور� څو هر کائيه ودلۓ لي عالم �اڑا خوفه بے

شه جدا تن لا هم لاس بل �ا څهشه شجاع يو هر ځاۓ �ۍ په حيران

که ٹينگ غاخونو په مشک �ه څرنگئيه غاڑ�اتلۓ سارا مشک �ۍ عجب

تيريگۍ بيان �ۍ چاڑے زڑه پهلويگۍ مد� په لاسو �ه کس هر

جانه عباس مير لاسو بے ذين لائيه لويدلۓ ريگو گرمو په څرنگ

�ر�ر بيائې �ه ميدانا لا څهلور په خيمو څے نه �ه �يلے

ماشا �ه پوير جانه ساقۍ �ائيه باللۓ بيڑے ڈيرے په �ريرے

ستريگۍ گفتار غلامه حسينچاليگۍ و�نيا �ه نظام څو هرکيگۍ به صفت ميڑانيو �ه

ئيه و�لۓ ژاڑا ڈير مٹو عباس �ه

گفتار

ئيه خولۓ خوبال لا �اخلا مه سلامئيه کارلۓ گلو سر� سر� په هزار

علمدارا توغ �ه حيسن �ه �ائيه لميسلے سبق په �فا �ه ٹول

ئيه څوارلسم �ه ا�نگۍ وحسن پهئيه هاشم دربنۍ قم مشهور

�ے رنڑا پتا وخونا رسول �هئيه ځاليدلۓ خه �اۓ �ما غر�ب

ئيه وحسين هر تر وولۓ خک خايست پهئيه آائين سترگو هاشميانو �هئيه افرين هم کے ميڑانتو په

ئيه راغلۓ سوار� ز�ر په تنها

کو زبر ا� زيز �ه �يخنه هزارکو هنر په ڈير �ه زبر ا� زير

بل په ده توغ الس يوه په ده مشکئيه نا�اتلۓ تا نهر فرات و�

کو صفونه ڑانگ �ه پهريدار� �هکو لاسونه ڈاک �ه نا ا�بو فرات

شونڈ� �چو په تالے کے �ه بيائيه را�اتلۓ بيا نا �رياب فرات

راغلے تشنه خپلا که ڈاک �ه خو مشکراغلے بےپر�اه ڈير ز�يا علۍ �ه

نکا بير�نا نا ميان �ه تورا

157

Page 158: بياض حسين جلد اول FINAL

ئيه �راتلۓ لخکر په شان په برق �ه

علمدارا شوے څه ته پرچم۔ �تا �ے �ا هاۓايشارا �ا �ے کافۍ خم۔ بس وولا ش مه ميلائيه چيتا ته عباسه ۔ خزان شه مه باغ بس

ا�ر لاگا�ۍ زڑ�نو په لور۔ څا �تا ناخکے �ا�ر�ر شۍ �ه به حاله بے نور۔ شه لگ هجرمه کا

ئيه چيتا ته عباسه ۔ توان لارم نه نور بس

ڈاڈا مٹو په تا �ه ۔ حرم �اڑا عباسهبرپا شۍ به ماتم علم۔ رنگ �ا يوشم کا

ئيه چيتا ته عباسه ۔ ماشومان �ۍ طعمے په

سکينه و�گورۍ کا چور۔ غشيو په مشک �اکاکا �ما شه څه څه ۔ ضر�ر کا�ۍ به تپوس

ئيه چيتا ته عباسه ۔ بيان و�کم څه بيا

ارمانۍ ڈير حيسن ذين۔ لا کوز شه ځالۍ څوقربانۍ په �ے بقا ۔ �ين غلامه حيسن

ئيه چيتا ته عباسه ۔ فرمان کا�ل مظلوم

لورۍ په ا�از ما�ۍ � راشاا�رۍ �ه �ينے نشم �ه ليدل

�ينو لاسر� �ۍ ڈاکے مه سترگےراشا صفا کا پارائې �ه �يدان

کا چشمان صفا خپلا رتا تهکا �يدان ساقۍ �ه سکينه بيا

جمال شرين وکسم ده زه څهراشه الو�اع په �ے ارمان �امه

نوحه

ميدان در شي غازۍ يائيه چيتا ته عباسه

حيران که �ه حيسنچيتائيه ته عباسه

خالۍ پر�ت �ے نا ا�بو ۔ �ليده مه مشک تاساقۍ شوے ستون بيا کا ۔ �يخنه �ۍ ئيه چيتا ته

ئيه چيتا ته عباسه گريان۔ يم پاتے ڈير

و�راسا�ا تا �ر�ر ما ذ�الجناح۔ �ا مخکے څاکربلا په ماتا ا�س ۔ مليا کا مه عباس

ئيه چيتا ته عباسه ۔ �يدان شا مه نصيب

ئيه چيتا ته �ر�را اۓ تا۔ �ه �ے خو لاس �ائيه چيتا ته غمخواره ۔ بوسه کم به لاس تا

ئيه چيتا ته عباسه ۔ بيوان کم به تلاش

گورم زه �ه ريگو په ۔ تا �ه هم لاس بل �اگورم نه زه �ه تا خو ۔ زيبا �ے �ينو په

ئيه چيتا ته عباسه ۔ �يدان �ے �ه لاسو بے

گفتار

راشا آاقا خپلا فرمانکه عباسراشا خوا په فرات بيڑے ڈيرے په

ذينا لا آاس �لويده �ه غلامراشا شاهنشا مه پارا و� �يدان

158

Page 159: بياض حسين جلد اول FINAL

يم زخمۍ سار په �ے قريب مه �ختيم سوالۍ �يدان �ه تا و� فقطموما بيا ا�س مه غاڑے په فراتراشا خيمگاه لا راکا رخصاتۍ

غاڑ�اتلۍ �ۍ څرنگ �ر�نڑا ��اڅملاستلۍ �ۍ ريگو گرمو په

ژاڑۍ �ه امام �ے مجلس غازۍراشه ژاڑا په ته غلامه حسين

قريب �ر�را �يراغلمغريب کے غريبو خو

نوا بے ووم ش ريختيا ا�سالوداع اوس کم ده څرنگ

راشا ترڅنگ و�ما راشاراشا رنگ نشے سا �ينو

شکسته �ے و�ما سارالوداع کا ساقۍ اوس

رنگين شم کا �ينو په تاومبين جوڑشۍ سند �ابه

خيمگاه تر سم �ه به يوالوداع اوس کم ده څرنگ

غلامۍ رسم �ے �انهبيائي چوک تا خيمو تابه

يا بيا ما ما نو څے نه تهالوداع کا ساقۍ اوس

سلام جدائ �ه شه �هغلام حسين بيان که بند

زهرا دد فرزن �يلوالوداع اوس د@کم څرنگ

چيرے �رتا ما و�� نه به �يلۍليرے کا �ينے سترگو لا ما څه�يايم �ه ځکا �ے مجبورۍ ما

راشها ��ا هر �ما نيشتا لاسونه

نشم پاراتۓ زه راشا ا�از پهنشم کا�ے �رتا زه هم اشاره

ريگو گرمو په يم پر�ت لاسو بےراشا رخصاتا�ا �ه علمدار خپل

نوحه

شاهنشاه يا ا�ريکنۍالوداع کا ساقۍ اوس

�ر�را �ا هاۓ لبيک لبيک�ر�را مليا شوا مه ماتا

تکيه ژمد�ن �ما �ے تهالوداع اوس کم ده څرنگ

حجت اۓ اقائي اۓطاقت پاراتو �ه نيشتا

جدا ��ے هر �ۍ مه مٹےالوداع کا ساقۍ ا�س

ته �ے باز� �ما �ر�راته �ے ارز� حيدر �ه�ما ا�س شه جدا لاس

الوداع اوس کم د@ څرنگ

159

Page 160: بياض حسين جلد اول FINAL

راشه زر امامۍ اۓراشه نظر په ما لگ

و�تا �يدان �شۍ څهالوداع کا ساقۍ اوس

راغۓ مشک په دسے غشے يورخصاتونه و�کو ا�بو نا مشک سر�ۍ څه

تالے وولے ش نا مشک ا�به څهجواز�نه و�� نه تلو �ه تا خيمو مه بيا

وشوم وتون س �يخنو په بيا لاسو بےجها��نه لاسو بے وکو � فرات په ما

کم وجدا ذين لا گزار گرز �هآا�از�نه �ا�را مه ا�س ز�يا زهرا �ه

�ے چوک شجاع و�سے کے و�نياجنگونه کا�ۍ ميدان په لاسونو بے څه

غلامه حسين مليا حسينسلامونه تا ميڑانۍ وکو و�ئي نيولا �ه

و�تا لاسونه نا بدن شو قلم څهوجدا غشۓ که لاسترگے څرنگ �ه نو

�ے غوندے تا �فا کوثرا غمو �ه اۓ

حرم �ه رسول �ر�را اۓ �ے تسلۍعلم �ه �يلاڑ پورے څو و�� ڈا ڈا ٹول

�ے غوندے ڑانگانا ترسرا سار څے ته څه

شۍ جوڑے نعرے کے خيمو �ر�را به ا�سشۍ جوڑے حوصلے پمو به �يخنو �ه

�ے غوندے فيصله حاضرا ا�س جنگ �ه بسمثنوۍ

�ے نه جدا لاسونه ما کافريا��نه تند� و�� نه به خيمگاه په

�ے نه تلقين صبر آاقا کافوجونه و�� نه يذيد �ه به علقمے په

کيگۍ ز�ر په لاسو �ه کار هر�ڑمند�نه چانوۍ څه نشۍ کا�ل څه

�ے جدا مه لاسونه کا خيرمشکونه و�� �ير�ڑۍ کے غاخونو به ما

ماکا گيلا نا ما سکينهبارانونه غشيو �ه باندے مشک ودلو کي

که پٹ سينے په مشک مه څو هرلاسونه و�� نه و�ما ا� و�� ڈير غشۍ خو

نوحه

�لبرا تا بے حسين ۔ برا�را �ما اۓ�ے غوندے نوا بے

�ے غوندے التجا خابرا عباسه اۓ

�ر�را څه ماتا �ۍ نه �يلۍ عمر په تا�ر�را څه تا نوا بے غريب ا�يا خو نن

160

Page 161: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے غوندے نقطه يوا خاطره لا �ر�ر وا�يا

ئيه �اراته وحسن هاشم بنۍ ده مائيه ته علمدارا حرم �ه ڈاڈگيرۍ

�ے غوندے شکوه يوا نظرا چا�ه کے تهواتل غاڑے سارا ورور السو بے حسين

گل کے گلونو شه غالمه حسين اۓ�ے غوندے آائينه بهترا �ه �الۍ �ر�ر

کڑلو سيراب �ه �اڑا خيمو په و�به ا �ڑے �ه راکڑلو کباب �ه زڑ�نا �يخنو �ه شومات صفونه

�ے اظهار فتح ته ساقۍ فوجيان وو ک زياتۍ

باندے پهرے نهر �ه �اساقۍ را�ڑے ا�به تاباندے علقمے په بيا ساقۍ �ا پهرے شوے زياتے

�ے کماندار چا ته ساقۍ سپاهيان شهيد وو س

باندے کربلا دض ار وولے ش پاتے تنها کلاباندے خيمگاه ا�ڑکيو �ايلے نعرے العطش�ے فگار د�ل بيلا ساقۍ را�ان شولے بيا

�ه کے ا�گو �تا �چ ساقۍ �ا سکينه �ه مشک�ه کے ژاڑيد� ځکا ساقۍ �ه تنها حيسن تا

�ے ليار اميد� ته ساقۍ يتيمان و�� گر�

کا بدالا عباس بيا خاص نقشه کربلا �ه هاۓکا سنبهالا زينب بيا عباس �ه کارگزارۍ غا

�ے ايسار ته ځکا ساقۍ گمان خور �ه �ه

و�تا ا�به �تا گهاٹ �ے گواه علقمه نهر�تا زڑه حيسن �ه �ه �ے صدا غلام حسين �ه

�ے گفتار هغا ته ساقۍ شاهان لرزا�ۍ

�يارا کا ا�بو مشک يو �ه خورقيمتونه ��را ا�بو و�� نه ماليدۍ

و�تا �ے زنکدان �ر�را کا ا�چات سارو�تا �ے ارمان څه رتا و�يا ا ��را

�ے غوندے ووا ه په کونترا �ا ر�ح �ه څه

نوحه

�ے �ار وحسن څورا ساقۍ قربان تا لا زه�ے پلار �ه ثانۍ ته ساقۍ حيران �ے عقل

خدا دل رسو �ه �ه ساقۍ علدار �ه پلارفاطمه دد فرزن �ه ساقۍ علمدار شوے ته

�ے آابدار وو�ر گ په ساقۍ نيشان که �ه خاخ

حيسن دم غلا شوے ته نبۍ غلام �ه �ه پلارحيسن دم ناظ �ے ته �ه نبۍ دم ناظ �ه پلار

�ے شعار �فا ڈير ساقۍ کار�ان در مي

ڈاڈا علۍ په �ه ڈير تل الله رسول څرنگےڈاڈا ميڑانۍ په �ه مکمل هم حيسن �ه آال�ے قرار زڑ�نو �ه ساقۍ خاندان غريب �ه

�ه سالار لشکر �ه علۍ کے جنگ هر رسول �ه�ه کرار علۍ خو و��تخلۍ څو هر گو کلمه

�ے سالار سپاه وتئۍ ساقۍ سپاهيان حيسن و��

نگاه �ه تا خيکگاه ات جر �ه جانه �ے څو ته�الله �تا �ه ليدۓ قوت کے صفين په �يخنو

وے شاهسوار غضب ته ساقۍ اوڑکۓوےشوےځوان

161

Page 162: بياض حسين جلد اول FINAL

مثنوۍ

�ر�را خائيسته گلو لا �ما�ريابونه په فرات شوے پاتے �ے خيان ما

مائيگۍ �سے �ر�ر تا�ه بےبيوانونه په تنها �نا صحرا لکا

و�کے خابرے څه �ه سا �ر�رسار�نه په بيانو بۍ لاس �ل تيرا�ۍ څه

کا خواند کنار په ا�بو ساقۍنهر�نه �ۍ گواهۍ څه غلامه حيسن

را�ستۍ يم نا مدينے تا�طانونه په بيا بيائې چوک بےتا به ومو

نم نه چے به کے کجا�ے پهزنگانونه نگدے چے رتا کاکا څو تر

شه شهيد څه �يائې �ه مه پلارميدانونه لا را�ڑۍ �ه خو شهيدان نو

شوے ايسار �يلے ميدان په تهزڑ�نه ترائيند� ساتر�ار� �ۍ ڈاڈا پتا

�ے �ريځ لسم غلامه حسين�ڑمند�نه سپين عباس �ه راغلو تا خيمو

لاڑے تا راتلو نه کورا لاراڅينا نه بيرتا ا�خۍ �اتلۍ لکا

شه ا�جاڑ کور سا �اتو تا يوپر�از�نه �کۍ لاگبين يعسوب لکا

�ارا ذمه ساتر بيانو بۍساتر�نه شو کے خطرے شوم پوها لاڑے ته

�ر�را و�ليده نه �ه حسينلاسونه چيخلو ملۓ په �ه �ر�ر لاڑے ته

مثنوۍ

راشا کاکا شيرينا �ماسوالونه �کم نه بيا �رتا ا�بو به زه

�ے خا شونڈے �چے سکينهمشکونه و�� �يرکڑۍ پارا اصغر خو ما

چينا�لۍ تا ا�بو �م پلاراقرار�نه صبر �ه کڑلو �ه سا پلار ما

�ے مرا�ار نا سکينه کالاسونه �ۍ وولۍ ني پارا معافۍ خو ما

جانه کاکا ماشے مرا�ارفريا��نه تند� لا بيا نکم �ه به زه

راشا کاکا شيرينا �ما

162

Page 163: بياض حسين جلد اول FINAL

غاگونه ا�رے نه �ريرے خپلے �ه �يلے

کے بديا غاڑ�اته سا علمدار بيا حيسنکے ژاڑا �ر�رژاڑا کے�ه څاپ ئې هر��ےمٹے

�ۍ �ارا ا�خۍ �ه �يلے څه يو نه خبار

تا وا�گے �اچا�ل ساقۍ سکينه �ه مشک بياتا علقمے شه را�ان کا څاپ شونڈ� په ئې �ريرا

��الاسۍ په مليا نيوللا و� بيا حيسن

را�ان شه تا خيمو شه ڈاک نا ا�بو مشک غاباز�ان وو ش قلم کے حفاظت په مشک �ه

خالۍ که غشۍ يو �ه عباس �ه کے وولے خ مشک

حوالے تاريخ �ا�ۍ شه ستون لاسو بے عباستالے شولے څه ا�به غلامه حسين افسوس

باچۍ �اڑه �اڑه تگۍ وولو ش پاتے ٹول

ئيه ذيبا �ينو سر� ئيه۔په قلعه کور �ه رسولئيه خفا �رنا څه په ۔ پرۍگدے �يلے خوائيندے

انتظارے تاتا �ۍ ۔ ساتر�ارے �ر�را اۓعلمدارا �جهے بے مرا�ريگے �ه ته ا�

راشے �اپس تا خيمو ۔ شے خوليا سارا ما کاشے �لاسه بۍبيانو ۔ پريگدے کنارا فراتڅورا زه بشم ور� سرخ ۔ ��را �ا�را �ر�را اۓپاره �ه بۍبۍ �اڑے ۔ بوزم سارا ځان تا څه

نوحه

نشانچۍ کا رخصت راشا سکينه بۍ بۍڅۍ �ه پارا ا�بو را�اخلا �رتا مشک خپل

آا�ريدلۍ �ۍ کاکا فريا��نه تند�ه تاآاخستلۍ نا �ر�ر �ۍ ئې اجازتونه ا�بو

را�ڑۍ �رتا ا�به �ے انتظار تا مشک تا

لاس په نيشان غازۍ �يلاڑ�ے باهر نا خيموعباس لارۍ ناما شۍ �تا ا�س به ساقۍ

�ائې �رتا نعرے راشا سکينه تشنه

�ے اثر �اغا بۍ بۍ فريا��نو �ه �تا�ے حاضر نامه په لاس تا خدمت �تا سالار

رخصتۍ �يرکا ته �ے را�ان لور په فرات

�ا�ريدلے څه عباس �ے نعرے العطش تاکا�لے �سے زارۍ غما لا تائې امام

شهزا�ۍ �ه فريا� نشم آا�ريداۓ آاقا

نوحه

ايشاره �رتا کا�م �ارا۔ وحسن �ر�را �اشمارا مڑيو په �ر�ر �ا شوے۔ را�ان لاما ته څه

163

Page 164: بياض حسين جلد اول FINAL

�ه رنڑا زڑه پتامه ۔ ا�نگۍ هاشميانو �ه�ه شاهنشاه �ه خائيستا سا علۍ لکا رسول

کے بيوان �ۍ په تشنه ۔ کے �طن پرا�ۍ �ر�راسهارا بے تا ماپرۍگدے۔�يخنو �يلے ته

يم آاقا څرنگے بيا ۔ تايم بے څه �ۍ ماچوکيم نوا بے يم تنها ۔ �ے فقيرۍ �ه حال �ا

غريب يم پاتے زه ۔ قريب نوے ته څه��باره نا گليگۍ ۔ شۍ خزان کلا گل څه

پورے را پورے �يخنه کےستورے۔ ووت ک �ےاونگۍا�رے څرنگ ا�خۍ �ا ۔ نن ته غلامه حسينکيگۍ راضۍ نه تلو په ۔ مشخوليگۍ �ر�نڑا ��ا

نظاره کا�ا و�� � هر �ه ذريعے په تاريخ

تا عموجان گران ا�يا مه �سےتا �طن خپل بيا بوزئ مو راشۍ

تيارے ومو �ه کۍ بيا کجا�ےشمارا بے ڈير ومو کو ځۍ �ۍ غمجن

لور په ماتره بوزا پلارا ياز�ر په ا�خيو کم ووليا خ وبئ زه

پوهيگم �ه زه گرانا تره په يمترسارا تره کۍ به �ما زارۍ

شۍ ذرے ذرے بےعلما عملشۍ ايرے خا�رے علم عمل بے

��اڑ� هر ا�يا غلامه حسينپر�ر�گارا راکے ته توفيق

�ے سارا �ما �امشک ۔ �ے پر�اه څه �ر�را تا�ے پاره پاره څو هر ۔ �ے لوند خو سارا ا�بو

�لاگيگۍ غشۓ څه ۔ پوهيگۍ �ۍ په چوک هرايسارے کے مشک سر�ۍ کۍ �ر�راچوک به وا�به

ا�از �که تا څه ۔ راز �ه �ۍ خابرےپر�از په غاگونو ۔ راشه آاقا خپلا څه

ايساريگا ما راڅا ۔ تياريگا راغلم زهگارا توبه نا وا�بو شوا سکينه �ر�را اۓ

�ر�ر ا�يا خو ځال يو ۔ نور ئيه ا�نه آاقاز�ر لارم نورنه بس ۔ شۍ خوشحال لگ مه زڑه څه

ماتا وولا ش مه مليا ۔ تاتا کا�م سوالونه�فا�ارا تانا بے ۔ �ۍ چوک ا�س مه کے و�نيا

گفتارپلارا شيرينا که عرض شهزا�ۍ

ليارا کوما په راغلے نا فراتا�يا راتا زر شه څه مه کاکا

انتطارا يم تا تره �يلاڑه

راشۍ �ما تره به سا پلار �يل ماخوراشۍ سکينه �ه به مشک ا�بو �هنکے څنگ نا ځان مه کاکا پلارا

علمدارا بے خکارے �ه بيکاس

�ے پريواتلۓ ڈير کے زڑه مه �سواس�ے باللۓ عباس �ه پلار �يلو تر�ر

پلارا رانغله �يلے مه تره نوخبارا کا مه نا حال کاکا �ه

164

Page 165: بياض حسين جلد اول FINAL

شه ايسار �يلے مه تره راغلے تهشه مرا�ار تره مانا پلارا کا

کا خوليا بابا مه تره شا �ير بياقرارا بے �ے �ه �ريرا وا�يا

يم نا کاکا بے زه اسرے بے ڈيرايم گرانا کاپتا زه پلارا خپلارا�الا سارا ځان فراتۍ لا �يرا

بوزا �رڅخا ننا�اتۍ ما يابوزا بابا ماق لاسونه کم وبئ څاپ

را�الا خيمگاه تر ته خپلا يائي

جوڑکم �ير به زه نکه �ه ووليا خ کاجوڑکم باهير ا�خيو زه �ه به کے پخو

را�الا سکينه �ه ڈاڈگيرۍ �رنه

ته شے اسير غم په �نيا کا چيرےته شے �لگير کا غلامه حسين ڈير

را�الا کربلا �ه تصور يو بس

ارمان په پارا و� ما �يلو عباسلبان تشنه څاپ کا پارا سکينه

�عملونه غاڑ�اتلو موتا و�� گرانخزانه زخمو و� �ه با�نۍ ٹول

و�لا �يرکا مه تسلۍ څورا هر کاو�لا يا�ا ڈيرا خورے ئې سکينه

سار�نه شونڈ� سر� �ه و�� �چۍ خورےتشنه �ه را�اتلۓ فراتا لا

نوحه

را�الا خوليا ئي ماتا بابا ذرشارا�الا کاکا ما څخم نه ا�به �شوا

�ے مانا مرا�ار تره �ے گمان ما�ے خيمانه ڈيرا سکينه ا�يا

را�الا �ما تره مشک سر�اۓ �ا څکم

�م مشکورا کے صبر خو زه پلارا�م مجبورا تندے اصغر �ر�ر خولا

را�الا لاله خپل خو فريا� نکم بيا

�ۍ پريشانه گورۍ ماتا �ه ٹول�ۍ مانا گيلامند ٹول �ے ماگمان

را�الا بيا مه تره ژاڑۍ �ه حرم ٹول

خکارے عباس په پلارا خدائيگو �ه خهخکارے بےکس �ه علمدارا ا�بے

را�الا ذيبا نيشان بيا خو ځالۍ يو

نوحه

پيغامونه نا عباس �ۍ را�ڑۍ ماسکينه ماتا ته را�الا خورے

�ڑمند�نه سپين ساقۍ �ه آاگورۍ غ کانذرانه رنگينا کے �ينو راغلا

165

Page 166: بياض حسين جلد اول FINAL

شه مات اميد تندے �تا ا�يا �رتاشه فرات په لاسونو بے پاتے �ه تره

کوششونه کڑۍ و�� پارائې ا�بونشانه غشۍ لورے شه مشک خوتا

تا سکينه �يرکا خورے مشک سر�اۓ �اکاکاتا �ائې و�نه ا نعرے بيا ا�ياووٹونه گ ا�بو تا نيشتا کے مقدر

تيرا�ا تندا سارا صبر صبر

ناکاما لا نو حيسن شه څه عباس بےغلامه حيسن مولا �نيولا مليا

�صيتونه �سے بيا �اتا خور کو و�ئۍتا په شه پاتے ا�س غم بيانو بۍ �ه

خيمانه ووختو غ ا�بو په يم تره �يائېغواڑے پسے ماځان به يا راشا خو يا

�ے ڈاڈا تاپورے خوائيندے ساترمنےبيگاڑے شوے هر�اڑا قيصے ڈاڈگيرۍ

کے �يخنو پريخللو �ر�ر �ه بيکاسه څهغاڑے په علقمے �ے پر�ت به حال کوم په

کۍ موم نرم به بيان غلام حسين �هتاڑے �ه زڑه �ۍ څو هر کا �ے شرط غور

زمانه الله رسول آال �ه وولا ش �يخناساقۍ �ه �ے پيغام

خيموتا سم و� يو �ر�را څه څا �يل ماتا �يخنو شوے پاتے رنا بيلا �يل غه

فکر�نه �ۍ خيموتا څم �يلے به زهقرينه �ڑلو تا�ه نيشتا هيڅ څه

کے �يخنو �ے پر�ت ته څه �ے �فانه �اکے خيمو په يخۓ �ۍ �تا غلام ا�

ځوابونه پلارتا کا�م �ير څه به زهتنا ز�ۍ �ه زهرا �ه �ۍ پامال څه

بيان

لاڑے بس نو لاڑے طوف په ا�بو �ههر��اڑے کے �يارے خوائيندے �ه ساعت يو په

ساتر�ار� �ه اميد �ے عباسه اۓا�جاڑے وولے ش پر�ے �ه پر�يدار�

�ر�را رانغلے لور په خيمو څه په ته�يلاڑے ا�ڑکۍ �اڑے �ے �ه انتظار

خيموتا را�استا�ل �ه مشک سر�اۓ څههر�اڑے شولے تا سکينه جمع ا�ڑکۍ

ژاڑۍ مشک په �ه سکينه رانغلے تهژاڑے به �ه گورے و� کا کۓ شيوان �ۍ

نوحه

166

Page 167: بياض حسين جلد اول FINAL

سکينه چيتا �ے را�لا رتا خورے اۓساقۍ �ه �ے پيغام

�يدان شه و� و�مانه سا �ريرے �يلو غازۍارمان �ا�ے څاپ کا پارا ما شونڈ�ئۍ �چو په

نيخانه تا �ريرے ما يوسا لاسونا پرے �اساقۍ �ه �ے پيغام

ماشومان تگۍ زه نشم ليداۓ �يلو عباسجهان په څکم ژمد�ن تالے شولے څه ا�به

ر�زانه تند� لا �شوا سکينه ژاڑا ا�سساقۍ �ه �ے پيغام

محترم که الله خو مظلومانو �ه ماتمماتم �ے نه �ا خلے اجر څه باندے ماتم

فسانه مظلومانو ليکها غلامه حيسنساقۍ �ه �ے پيغام

عباس �ه شان �ا ا� شمر �ه گستاخۍ �اکا�م �رتا سبق زه �رپريگدا مه لگ آاقا

پر�اه نيشتا و�ما څه �ۍ فرات په کا پهرے��ارم کے ا�بو به زه غاڑا�ۍ به سترگے

�يخنه به گورۍ علم کم خاخ به باندے فرات�م راڈاکا ا�بو لا به سکينه و� مشک �ا

ا�بو لا کم ڈاک کلا څه سکينه �ه مسک �اراڅم پارا سکينه نا �رياب به تگۓ نو

پلار راغۓ �ه �اپس څه تا سکينه ا�يا �اايسار باندے فرات شه ومونا لورے �ه کاکاسينه کا صبر کاکا �ه انتظار پريگدا بس

ساقۍ �ه �ے پيغام

انتظار �نکے �شوا ا�بو �ه لورے اۓعلمدار �ه �فا په کا عا�ت خپل تندا ا�س

سفينه اميد�نه ڈ�با وولا ش کے فراتساقۍ �ه �ے پيغام

ا�بو لا �ه ڈاک �ه مشک نا تره نکے �ه گيلا�يخنو لورے مشک و�تا که سر�اۓ سا غشۍ خو

خزانه غمونو شوا جوڑا �ه نا مشک سر�ۍساقۍ �ه �ے پيغام

مجبورۍ �ا �ما �ا �ڑه رانه څه مه تره تاانکارۍ نا راتلو �اتا خيمو کڑلو �فانذرانه لاسونه تا�اتا و�لا ستا را�ائې

ساقۍ �ه �ے پيغام

نوحه

څم لورۍ په فرات به زه الله وت حج اۓرا�ڑم �رنا ا�به پارا سکينه تگۍ زه

مولا يا تا عباس تا نوۍ اجازت جنگ کاکا�م �رتا زارۍ �ا راکا اجازت ا�بو

عطشان �ه غاگونه �ۍ تند� لا به کے خيموشم لوگے ا� ا�ر به زه شۍ کيداۓ کلا �ا نا

167

Page 168: بياض حسين جلد اول FINAL

سپاهيان شو نه پاتے څه کا څه سالارۍ سپاهجوڑا�م ځان ساقۍ به ا�س ختم علمدارۍ

�ا �کا خابرا يو غلامه حسين عباسراڅم نه تا خيمو نو تالے دولے ش کا ا�به

ميدان په کربلا وو ش شهيد تر�نا لاس خو و�ماراڅۍ نه و�ما �يلے آاسرا �ے مه تره يو �ا بس

پلارا ا�يا رتا ��را بس تره �ۍ شهيد مه کاراڅۍ نه تا و� غويگےکے نشےکاپه و�ئې را�ڑاۓ

ا�رۍ ا�خۍ سرے لاسترگو�ه څه شاعر�يائې ننراڅۍ نه سرا ا�خۍ وولاسترگو سپينےم �ۍ ا�خۍ

غلامه حسين �ا کا شامل �رکے �ر�يغ خو لگراڅۍ نه ژاڑا سا خابر� ريختيا تاريخ �ه ومو

�ر�را شوے کےبےباز� بيوان کےپه �طن پرا�ۍورورا وولوسرخروشوے ش جبين وينوسپين په �ه زنگ

�زيرا چشمان �ينو سر� لا تا صفاکم به زه

�ر�را لاسونه ا�ال گا�ۍ لا �زۍ پرۍ چوک څه�ر�را �ڑمند�نه �ليو لا وولو ش جدا څه تا

�زيرا ميدان په ذينا لا آاس سوے کوز څرنگے

باران غشيو شه کا خو نيشتا پر�اه هيڅه نورساتم لاندے سينے زه به سکينه �ه مشک �ا

راڅۍ نه هم نزگير چوک �ۍ څو مه لاسونهوونيسم خولےکے به مشک لاسونه شۍ مه پرے کا

نوحه

راڅۍ نه کاکا مه �يلے ا�يا پلارا شيريناراڅۍ نه خيمگاه په ايسار شه کے فرات �يلے

پريگدۍ نه تا ا�بو �رياب تره مه شاميان �ا کاراڅۍ نه چا په �ه تندا ا�يا کے گرمۍ �سے

�ۍ نه کڑۍ منع هم ځنا�ر نا ا�بو خو چامصطفۍ دل آا په �يلے هيچا �ه راڅۍ ترس نه

پلارا راکۍ �اتا وو م خداۓ به توفيق تندےبر�اشتراڅۍ نه گيلا نا هيچا پلارا گرانا مه ځکا

طرف په �يخنو �ه �ۍ لاڑ څه چوک شه خالۍ کورمهراڅۍ نه ��بارا خپلا په �ه نا ميدان گورم

نوحه

�زيرا بيوان لا کا زنگانه په د�ما خو سار�زيرا �يدان �کم زه �ه سترگو بار� خون څه

168

Page 169: بياض حسين جلد اول FINAL

�ر�را ميڑانيا �ے نه لائق خا�ر� �ه خو سار�ر�را خواريا و� شوے گل باندے خا�ر� رڅخا�زيرا لبان کم �ه بوسه څه کا ا�چات را سار

ودلا �لوي نن ا�نگۍ هاشمۍ غلامه حيسن�نيولا مليا ئيه لاسۍ ��ا په حسين مظلوم�زيرا �يران شه مه �ربار بس و�که فريا�ۍ

بيلا څم کا نکے �ه فکر بلتون مايم عزم وپر جوڑا کڑم ليار به ا�بو تر

�اڈے گاڈے کم ا�به ا� �ينے به زهيم چشم نور بنين يم ز�اۓ علۍ �ه

خورے گرانے شم جوڑ څه ساقۍ �ريرے �هيم قدم هر په کامياب گانڑا �ه �سے

مشهورا شۍ و�ما ناما ساقۍ څهيم محرم �ه عاشورے ستوراۓ گانڑا

نوے ا�به کے نصيب خو که ڈاک مشکۍيم نظم �ۍ �ه ناظم غلام حيسن زه

سفر څرنگے کڑۍ څه خوائيندے و�گورا راشازيور �ے لوٹۍ ا� �ۍ۔ ر�ا بے نيکزانے

علمدار غازۍ يا

کے سر� �ينو ئيه رنگ گرانا پما جانه ميرعباسکے پريگدےورورتنها�يخنو څه وشواپوهۓشوم زه

�زيرا زنکدان په �ر�ر رتا ا�يا خو ځال يو

که بيلا �ر�ر مانا �ه څه په نهره علقمے �هکه بيلا ز�ر مٹو �ه حسين �ه کے مصبت ڈير

�زيرا پهلوان لا بيوان په کم وجدا �ه زه

بيان

يم غم دب ل ناميگم عباس زه خورےيم صنم شکن حيدر �ه ز�اۓ ما ژاڑا

خورے گرانے �ے عطيه الله �ه وحسنيم هاشم بنۍ قمر زه کا مشهور

�ے فرزند لا کنيت مه ابوالفضليم کرم په رب مشهور هم علمدار

يم را�ان تا گاٹلو نامے ساقۍ ا�سيم �م هر سارا مشک سکينه اميد�ار

کا حاصل طاؤيه �ر�ر �ه ناما مار�� کايم عجم په زه ميڑانۓ بيا مشهور

فوجونه �ۍ ڈير څو هر باندے گو�ر کايم علم فوج �ه وحسينۍ �ه صاحب زه

نوحه

169

Page 170: بياض حسين جلد اول FINAL

علمدار غازۍ ياتيار شه �ه کار�ان ۔ کے مقتل شوے پاتے ته

علمدار غازۍ يا

خکارے نه �ه ته مگر سار�نه �ۍ کے نيز��يدار کا�ے نه سارا خوائيند� ته �ه �يلے �ا

علمدار غازۍ يا

حرم �ه علمدارا �ے سفر څرنگ تا بےبازار په کوفے �ه بيانے بۍ څۍ به څرنگ

علمدار غازۍ يا

�فا �ه لفظونه و�� لويستلۍ غلام حسين�فا�ار غوندے تا کے و�نيا په خکارۍ نه

علمدار غازۍ يا

نا بلتانه تا ۔ سر�ارے حرم ۔ خبارے شۍ کانا ژمدانه �ۍ راشۍ۔ بئۍ خوف ڈير بےتاشۍ۔ کلا

کا�م ڈاڈا چا په بئۍ ا�س ۔ �ے �اڑ� �ه چين ته

چاکم لا طعمه ۔ تانا بے به ا�س ۔ خوبانه ده شاکم څرنگاگاه سکينه۔ ا�س زه ۔ جبينه ماه اۓو�نيسم مختا بئۍ مشک �ا ۔ �يلۓ نشم حال نور

غلامه حسين ۔ شۍ علم کوز څه شۍ۔ زخم جوڑ�هناکاما لا نو ۔ شبير شولو �زير۔ بے څه

ووم ش بينوا ا�س الله يا ۔ �ے کڑاۓ �ا فريا�ۍ

لور په کوفے �ه غازۍ بۍبيانے۔ �ۍ را�انےسالار قافله نن ۔ ځنځير� په �ے بسته

علمدار غازۍ يا

ستم � ظلم په الله رسول �ه شه لوٹ کورانتظار په �تا ۔ سکينه کا�ۍ ژاڑا

علمدار غازۍ يا

څرگند شوے نه ته مگر تا خيمگاه راغلو ٹولايسار وولے ش ته خو راغلو �ه خو لاسونه

علمدار غازۍ يا

نوحه

شوے گلونو �ه گلشنڅاپا�م گل کوم کوم به زه

�ے زڑ�نو �ه غمخورهاشم بنۍ قمر �ا سدا

ئيه ساقۍ خکولۓ ۔ ئيه تسلۍ زڑ� ۔ ئيه علۍ دن شائيه ڈاڈگيرۍ ما ۔ ئيه علمدار ما ۔ ئيه مابرا�ر

غاڑا�م سترگے �رتا زه څے۔ شونڈے �چے ته

ئيه وکجا را�ان ۔ يم پتا خکولۓ ۔ يم لالا �ه زهئيه �ما مٹ ته ۔ شم بےتا کلا ۔ شم تنها به زه

خواخا�م نه ژمد�ن �سے شے۔ ته رنا څه جدا

�ۍ پاره پاره ۔ ستم په �ه ۔ علم ا� مشک

170

Page 171: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ سارا ما هم �ڑمند�نه۔ تا ۔ لعلونه سره سره�م غاڑ�اتۓ ٹينگ به �رسا ۔ �اۓ �ه گلدسته کا

چيگده لاسوکے دمولا �ه لاس زهراپريگدا۔ پريگدازواۓ�ه��بارا رانشۍ چيرے به و�نياگۍ �ا ځوانۍ �ا

�لے و� ژ شونڈے عباس مير ۔ ودلے آا�ري �اخابرےبدکارا اۓ شا وچپ �شوا �يلو۔ �رتا ځوابۍ په

�ۍ زهرالونڑےتشنه �ه �ۍ۔ شونڈےتازه عباس �هپيغمبرا لا کا�ۍ �ير کے محشر په به ځواب څه

لاس په کےمشک فرات عباس۔�ۍ �گورے به تهسر�ارا تر يونسۍ څو نکۍ شونڈے به ا�به خو

حراما هر لا عا�ت بد غلامه۔ حيسن غيبت �ےخساره شے به ظاهر په نوے۔ خبار نا باطن څه

ڈالا بنا تها نے &و�ت م دش جو تو شاعرڈالو کر ابا� کر �ے کا حيسن قربت

ماشومان ا�ڑکۍ مانا �ۍ چاپير څه �کسا

ارمان په ساسکۍ يوه �ائې نعرے العطشگرمۍ قيامت �ه �ے يو باچۍ۔ گهوار� ژاڑۍ

لوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بلالعطش العطش

نوحه

علمدارا عباس اۓ ۔ شم �فا �ه تا صداقه

حسينه عاشق �ا هاۓ ۔ عينه نور بنين هاۓسالار سپاه شبير �ه ۔ الله رسول �ه جگر اۓ

سکينه �ه ساقۍ �اے جار ۔ وحسينه کے خوبانو پهپارا و� �ريرے لب کےقربان۔تنشنه سپنےليچے�ه

راکا موتا لاس ��ستۍ �ه ۔ کا �ائينا �ا تا تا �يخنوشمارا بے �اخلا و�نيا پريگدا۔ حسين تگے بيلا

کو پوير �ه به تشنائۍ �يرکو۔ ومو به شربتونهشاهسوارا ووليا خک �اخلے به سر�ارۍ لخکر� �ه

زهريگو پارا تا ځکا شرميگو۔ مو �ه مور لا تانازبر�ارا ئيه شهزا�ۍ ۔ �ے قبيلے �ه وو م �ه څه

د�عا

ڈالو کر مرا� با الله کا پياسوں صدقهڈالو شا�کر تو اب تها کا حيسن و�کهۍ

نوحه

تشنائې العطش العطش

171

Page 172: بياض حسين جلد اول FINAL

گرمۍ قيامت �ه يو�ےلوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

و�لۍ راستا تاتا يم ا�ڑکيو خيمگاه �ه زهو�لۍ نازا ڈيرا ئيه ا�يا ته تا تره �يائې

گرمۍ قيامت �ے�ه يو مشکۍ۔ تش �ا کۍ ڈاک څهلوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

لور په فرات �ه غلامه حيسن عباس تلهنور �يايم نه �ا رانغلے يا ا�به راغلے

گرمۍ قيامت �ه �ے يو شهزا�ۍ۔ �يلو �ا بسلوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

علمدار يوڑے ا�به څه خبار وو ش څه �يخنهتار لگا و�کو باران غشيو و� �شه غاگ يوکرار حيدر �ے نه �ے حسين �ه �ر�ر �ا

ليار �ساتو بند گورے يونسۍ �رنا ا�به�ے ومرا� با نو �څخلے ا�به کا حسين�ے ذيا� ابن �ه �اڑا تباه بيا نو لخکر

نيشانچۍ �ه بدن لا شو جدا څه لاسونهمشکۍ �ه نو غاخو په نيوللا �ه ئې تمسه

خالۍ شه څه مشک و�لاگيده مشک په يوغشۓعلۍ �ه ز�اۓ �يخنو په ودلو و�گرزي �اپسعينين په راغلا تيارا و�شه گوزار څه سار په

حيسن يا ا�ريکنۍ څه و�که عباس ا�از

کے خيمو لب تشنه ڈيرا گرزيدلۍ يم زهکے سينو ا�ر �ے بال خيموکے ا�به گوٹ نيشتا

گرمۍ قيامت �ه �ے يو زخمۍ۔ زخمۍ زڑه په يملوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

انگار په تندے بيريان �ے حلق کا څومه هراصغر �ر�ر لوبو �ه خپل ودلۓ لي شم �ه نه

گرمۍ قيامت �ه �ے يو پاترۍ۔ پاترۍ شونڈے سرےلوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

عموجانه گرانا �رتا را�ڑاۓ �ے مه مشکتانا لا بے تندے �ه مو نيشتا آاسرا بلا

گرمۍ قيامت �ه �ے يو سوالۍ۔ �ريرا �رتا �ےلوخۍ ا�بو �ه �ۍ �چ ترا۔ گرانا �ما �ا بل

العطش العطش

مرثيه

علمدار حسينۍ و�کڑلا کلا څه حملهسار پريواته چا ا� پريواتے بدن لا پخے چا

ذ�الفقار �ه تجلۍ کا �ه تورے �ه چمکهار سکينه لکا کے څنگ زانگيده �سے مشک

قرار په پريگد� �ريا ا� بچ کو ځان شه شور يوکرار حيدر راغۓ پارا و� مد� حيسن

آاس نا�اته تا ا�بو شه خالۍ نهر �م يولاس په مشک علمدار شه راکوز کے منځ ا�بو

172

Page 173: بياض حسين جلد اول FINAL

عباس مير څه ا�بو �ه و�کا ايشاره تا آاساخلاص گورا انکار �ه و�شانا�لو سار آاس

سور آاس په شه تشنه ا� ڈاک را مشک عباسز�ر و�لاگا�ل عباس راسا�لو و� مشک بس

خطايو بے بدنصيب تا بل يو �يلو ا�ڑکيويو پا څرنگ به ا�بو بے ا�يا سکينه بۍ بۍ

خايو چاتا شونڈے �چے خپلے به �رستا نا �ۍ�يايو چاتا به بهشتۍ نوۍ عمو عباس

چيتا �ۍ به علمدار ا�يا سکينه هاۓ هاۓتا کجا�ے کے گرمۍ مو�ۍ خيجا�ۍ به چوک نو

وڅوس کےريگو ا�به هلےراغۓڅه سر�اۓمشکمايوس وولو ش ماشومانو سا ليد� مشکۍ خالۍ

محسوس تاشۍ غمجن به ماشومانو �ه ژاڑاور�س � خائې تاريخۍ څه هغا �ايا مرثيے

تا مرثيے �گورا سارا غور غلامه حيسنتا سينے �ايا ا� لاس نو �ے پهلوان �ه غم کا

کے و&وت ک په محبوب سار خپل و�ليده کلاۓکے حيا وحوض سرغوطا شه عشق و� جوش

کوز �ه وبئۍ سار نو �اۓ لاسونائې کاکڑاۓ

التجا پاتے شه �ه بےلاسو کے ءخو

لاسونه �ۍ مه پرے څه �ۍ په شاکر شهکے رنڑا سترگوکے بند مه ووتو گ �لبر �ه

اشنا حرکتۍ نکے ءپه کوز سار شه پوهۓکے پا دک خا ٹولے مه ليارے اشقۍ

يوسم �ه لور په خيمگاه څه راڅا ا�سکے ژاڑا �ۍ خلۍ پرۍ مه ا�ڑکۍ �اڑه

شه مقرر کے بهشت څه مه ملاقاتکے خيمگاه څکا مائين ا�يا بيا نو

�ه سيلاب �ينو �ه راغۓ �رتا څه حسين�ه خراب حال مشکۍ �ه علم �� لاسونه

�ه افتاب بنين �ه زار لالا کے �ينو�ه کباب غم �ۍ په حيسن �ه زڑه گويا

کنار په �ريا عباس تا خيمو څۍ حسينعلمدار شه حيسن و�کا الو�اع عباس

تا خيمو راغۓ نزگير ا�ڑکيو �ليده څه علمزڑ�تا تگيو ماشومانو شه پيدا لکا اميد

ا�بوتا منڈے يوے په ا�اتو را ٹول نا خيموتا غنچو �اڑ� �اڑ� �ۍ �ه خاندا په تقديرعباس مير �ه توغ را�ڑلو حيسن څه گورۍ څه

بهڑاس تندے دسوا شه يتيمانو �ختے �ۍ

بيان

کے راه دش فر تا محبوب کلا ساقۍ څهڈاکے �ينو �ه پيالے لکا سرے سترگے

راغلے �ينو �ه پر�ے مخکۓ نظر څهمشتاقے سترگے �يدان لا مايوسا شوے

ځراۓ تا مشام خوشبوئې جانان دهويرکڑل

کے خوا په عاشق قيام و�که معشوق څه

وربا راشۍ ء�ل خپلا تا عاشق کلاکے هوا و�خيجۍ و� �جدان عاشق �ه

173

Page 174: بياض حسين جلد اول FINAL

لاسه خپلا �ر�ر �ر� کلا څه محبوب بياکے صفا �ينو لاسر� سترگے عباس �ه

تا عرفانۍ خلاصے شوے ليارے �يدان څهکے �ا سترگے مينے لورۍ په �لبر �ه

گورا کے ولغات زڑه غلامه حسين ا�سمعنۍ څه نور کے څه �فا �ر لارۍ

موسۍ څه و� هوشه تجلۍ بے کڑلوشائق �يدان �تا کلا مخلوق شه

ئيه الله نو ئيه نه مثل په شۍ هيڅ څهمطلق لاگے يکتا کے ضمن �ۍ په

خاندۍ به الله څه ليکهۍ کے وبخارۍناطق آان قر مگر نفۍ کا�ۍ

شۍ هرچا �ه تعريفونه �ے �تا حمدمتفق سا آان قر لارم بيان �ا

�ے �ڑ �اڑ� لا همدا بس ئيه خالق تهعاشق څه ا� معشوق۔ ر�۔ راه راهبر۔ څه

�ے غلام حسين حيران �ه کے معرفتدئق فا ئيه عقلونو لا څه تسليم �ے

تهے �صۍ محمد پهلے سے جبرائيلتهے نبۍ يه سو تهے ميں دگل � اب ا�م

هے لازمۍ �جو� �اسطے کے و&وت نب

آجدنکۍباتيںجوحضورکيهيں پيدائيشکۍنهيںهيںظهورکۍهيں هے ملۍ صدا يه سے حديث � آان قر

تهے پڑے گر کنگرے کسرا لرزگياتهے هوۓ سرنگون سارے �ه تهے جو وبت

هے طرازۍ وسخن کۍ غلام حيسن يهوبلندا سر حسينه کے فتځ مه ا�س

کے و�نيا غواڑۍ څه جانان بے عاشقان

حمد

رازق يا و�نشۍ ستا به تعريف څهخالق ته �ے مخلوق �تا صفت هر

شے ليدل به کے قيامت څه �يائې �ه چوکنالائق �ے خيال هسے �ا الله يا

يم نه ليد� �ه زه و�ئيه ا خپلا په څهصا�ق غوندے تا ربا �ے چوک بل نو

ا�کڑۍ څرنگ تاسترگے � به احاطهمطابق په مخلوق ئيه نه محد�� څه

ئيه نه الله نو چينے څه کے کرسۍ پهحق لا سارا موجو� شۍ کلا الله

�ے جهنمۍ پخا الله �يائې چوک کافاسق ا� �ے مشرک �ا �ے منافق

نظم نبۍ ا� ميلا

هے نمائۍ ور� جو کۍ خدا حبيبهے نبۍ د� ميلا کيسے يه ميں کهوں

174

Page 175: بياض حسين جلد اول FINAL

هے نهيں پيدائيش ارسال هے ميں آان قرهے نهيں گنجائش کۍ خطا تو يهاں

هے تبديلۍ گويا ميں کلام تولد

�جو� رکهے جو ارسال �ه هے هوتاموجو� هو نه جو هے هوتا �ه پيدا

هے کۍ نور اسۍ تخليق ذکر ا�ل

175

Page 176: بياض حسين جلد اول FINAL

ئيه نه ايسار مانا فرمانکه حسينئيه نه اختيار په پلار شا خبار �ۍ په

شے خستۓ نا تر�ر �ه اجازت کا�ے همشير گرانے �ه ما پتا حق

کے هجوم �يخنو پريوزے څه ز�ياکے محر�م پلار به نا زيارت نيکه

کے مظلوم بابا پاتے به بيکس�ے نزگير مرگۓ مه ا�س پوهيگم

څۍ پلار �رپسے �ے اکبر مخکےڅۍ قرار قرار �ے را�ان پيدل

مه قربانۍ �ا ربا �يائې �ا�ے مينر خورشيد سترگو ��اڑ� �ه

که اکبر څه جنگ غلامه حسينکه سر�ر نبۍ �ه گمان �يخنوجوڑا کے لخکر شوا بدرۍ �ر

�ے تصوير رسول وولۍ خک �ه اکبر

قربان تاتا پلار يم کڑاۓ �ير زه کاجان بابا چا په �ه سپارلۓ زهرازمين په کربلا کے غريبۍ �ۍ

غاگونه باندے بابا کيگۍ

گفتار

�ير�ے خيمو په فرمانکه اکبر�ے اسير وحکم �ه ز�اۓ پلارا �ا

راغلو خيموتا لاسونه پرے تره�ے باهير ا�خيو ساتر�ار� �ه

راڅۍ بيکسۍ �ه خيمونا وکوکےراڅۍ ځوانۍ و�ما کلا به پکار

شۍ سکون به لگ راکا اجازت�ے شبير �ه ز�اۓ کے جنگ گيا لا څه

عباس مير �ه راکا نيشان لگلاس په بلند کم خيموئۍ لا څه

بيکاس شه په ئې و�نه ا چوک څه�ے ضمير �ه غاگ �امه بس حيسن

کم جنگونه جوڑ څه راکا اجازتکم زڑ�نه ڈاڈا ا�س به کاٹو �اڑ�

کم صفونه �يخنو �اڑا ا�س به ڑانگ�ے شمشير پلارا کے نيام مه تاب بے

نشم ايساريداۓ راکا اجازتنشم آا�ريداۓ نور فريا��نه �ا

�کسے ا�س �ما به جنگ هاشمي�ے توقير په مه قسم پلارا

نوحه

شيرين څورا پتا �ے بابا تر�رےحالونه يا وا�يا رتا نن

نازانين زهرا نو يم �تا زه کاخيالونه ساتۍ چوک �خت �ۍ به

176

Page 177: بياض حسين جلد اول FINAL

جان بابا ما بغير نا اجازت تاميدان په جنگ �ه تر�رے پريخلاۓ نشۍ

جبين په لاس زه کا�م زارۍ ځکااجازتونه جنگ �ه راکا

و�لے کا زارۍ تا تر�ر جنگ �ه اکبرو�لے �اچا سار په خا�رے زر تر�رۍلعين شمر �ه مه �ڑۍ څا اکبرا

محنتونه کالا اتلس

غم کا�ۍ عقبا �ه چوک و�نيا �ه چوکغم کا�ۍ سارا سارا ��� هر �ه چوک

تسکين کے ژاڑا �ے غلامه حيسنغمونه انبار زڑه په شۍ څه

گفتار غا ا� رسول �ه رفتار غاپيغمبر �ه گور� نه �ه به بيا

را�ان جنگ په نبۍ دس عک شه څه

خيمونا شه باهر رسول �ه تصوير څهنا سور� نعر� شيوان بيانو بۍ �ه

نيشان عباس و�نيوللو کۓ لاس

�ا نظاره �ا رخصاتۍ اکبر �ه�ا جنازه يوا اکبر �ه نه لکا

گمان کيدل �اتلو جنازے

سپارلۓ مور پتا وي ريختيا ورور کالۓ نيو@ ديخنو دے کے بيکسې نو

رنگين �ينو په �ے نيشتا چوک ننگۍجنگونه په �ه څې �ے را�ان

تر�رے کا پورا حق سپارختے �ه تهتر�رے کا لاله لا نن قربان شۓ گرانمبين در فخ مورتا شے ځواب په څه

ځوابونه �ې گران تا مائيند�

تر�رے �ۍ اکبر علۍ گران پتا کاتر�رے �ۍ سار په اکبر قسم �تا�لنشين خپل �يرکا نکے �ه حيله

فرضونه تر�رے کا�ا ا�ا

قربان کے قربانۍ خپلے هر�اڑ�حيران پاتے تا�ے لا اکبر �تا

سنگين �هن څه تر�رے نا �ۍ به �خت نوررخصاتونه خلۍ مه پلار څه

نوحه

باران ا�خيو را�ان سترگو لا شهميدان په جنگ شه را�ان اکبر څه

اجازت ځوان کالو اتلس �همحنت په ڈير �اخستلو نا تر�ر

شيوان وولو ش شر�ع کے خيمو په

پيغمبر چا شواۓ يا� کے حرم څهاکبر په بيا �ا ماتۍ و�ئې مينا

هجران رسول �ے نن �يلو ځکائې

177

Page 178: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے قربانۍ يو �ا بس خو حسين �ه�ے بيکسۍ بيا غلامه حسين اۓ

ماشومان وو ش �شوا پاتے کے بس

کر�ار غا ا� رفتار غا ا� گفتار غامثال بے ح�سن رسول د@ تا غا هم

نا خيمگاه شه رخصت شان په جنازےسوال الرم راکے صبر کے اوس خدايا

اکبرتا تاڑل و� کمربند پلار �ه بيائېهالل لو شو@ سور عقاب په رسول ده

شه شور کے خيمو اکبر �ه �ا رخصاتۍقتال ده لورۍ په الڑو عقاب څه

�ے نه �ائينا ځانا لا غلام حسين �ااحوال درتا بياناوۍ ملهوف ال

شو سقار يو يو پهلوانانشو انبار باندے بل يو پهراڅينا نه مختا چوک ا�سۍ

�ے هنر جنگ �ه عباس �ا

غاگونه کا�ۍ جنگ �ه اکبرمخونه �اڑا�ل �يخنو

�ينا وولا غ شمر مو �يائې�ے پيغمبر خکارۍ �سے

ا�س کا قبول قربانۍ �ا خداياافسوس محر�م نا �يدان رسول ووم ش

�يدان ما�ه �ا آاسرا همدا بس

بيان

مالل مالل فرياد کڑلو و@ حيسنذوالجالل ده امتحان ميدان په

کو پيش هر�اڑا انصار مه کے قربانۍعيال آل ده قربانې کے پيش مه بيا

شه �ه اغاز صبحے لا مه قربانيانوزاوال ده شه وخت څه اوس شوا بيکسۍ

�ے را�ان ځوان هغا ا�س څه ا�سا گواهخال خدو په رسول ده تا ٹول دے څه

�ے ثمر زڑه �ه �ما څه ئيه اگاه تهجمال سپين ده نيکه ما دے آئينه

نوحه

�ائينا چکر ميدان په څه�ے نظر نور حيسن �ا

کا�ينا غاگ مبارز من هل�ے اکبر علۍ شهزا�ه

��اشۍ راشۍ مختا څه چوکۍشۍ �ا ��زخ �ه �ر�ازهکا�ينا ��ا يو گوزار يو په

�ے حيدر �ه گوزارۍ هر

178

Page 179: بياض حسين جلد اول FINAL

ا�از و�که �ا بيا ظالمانداز تير مخکے را شو

نا ځۍ ليرے لا باران غشيو�ے نر در شي �ا شر�ع کو

جاما نافر لا شيبے غشيوغلامه حسين شر�ع شوے�ڑينا نيزه ماتا کے سينے�ے اثر شو�� چا �ه �ا

ز�ر �ه �ۍ نيشتا چوکۍ ۔ لور په خيمو اکبر لاڑ�نزگيريگۍ تا بابا خپل ۔ �ے حسين �ه ز�اۓ

�ے حسين �ه ز�اۓ ۔ څاکيگۍ نا تورے �ينۓ

حملےکے بشۍ �م ويرکاخولےکے۔تازه پلارورتاژبهکيگۍ څه کا �کو حمله ۔ �ے حسين �ه ز�اۓ�ے حسين �ه ز�اۓ ۔ ايساريگۍ نه يو په يو

بينا� بے که راغونڈ فوج ۔ سعد ابن غلامه حيسنستانيگۍ کلا شمشير لا ۔ �ے حسين �ه ز�اۓ

�ے حسين �ه ز�اۓ ۔ �اريگۍ نه غشۍ څه څو

راغۓ مقابلے په ما څه چوک هرراغۓ تيرے تورے په ما اجلۍ

�يرکا �رتا مه به موقعه رجزکه پا�ان نعلو �ه عقاب مه بيا

غاگونه �کو سعد عمرفوجونه زرا تهيا �ا

زغلا�ينا زنڑاۓ نواۓ يو�ے بهتر تيختے �ۍ لا مرگ

�ے علۍ �ے ز�اۓ حيسن �ه �ا�ے نبۍ �ه شکل هم خو

لارينا ناما اکبر علۍ�ے جگر پاره زهرا �ه

نوحه

جنگيگۍ شان په حيدر �ه �ے حسين �ه ز�اۓ�ے حسين �ه ز�اۓ مائيگۍ شان په رسول �ه

ناميگۍ اکبر شهزا�ه ۔ �ے حسين �ه ز�اۓ�ے حسين �ه ز�اۓ ځاليگۍ۔ �ے ستوراۍ فلک

مصطفۍ �ه شبيه خو �ے۔ �ےشهزا�ه نه �ارسولکيگۍ �ه گمان نبۍ �ه ۔ �ے حسين �ه ز�اۓ

�ے حسين �ه ز�اۓ کيگۍ۔ خالۍ �ه ميدان جنگ

لبان تشنه اکبر �ے ميدان۔ پريخللو مه �يلے�چيگۍ نا تند� شونڈے �ے۔ حسين �ه ز�اۓ

�ے حسين �ه ز�اۓ ترسيگۍ۔ �ے �ريما �ريځ

که خپل که۔کربلاميدانۍ جوڑاجل تورےشرنگۍ �هکيگۍ �رنا �يلے مه خوف �ے۔ حسين �ه ز�اۓ

�ے حسين �ه زواۓ زيڑيگۍ۔ رنگ مه ساعت په ساعت

گفتارکه ميدان مه صاف فرمانکه کبرکه جهان لا �رک مه پهلوان هر

پلارا راڅۍ نه مختا چوک مه ا�سکه �يدان سترگو �ه تا مه ځکا

179

Page 180: بياض حسين جلد اول FINAL

کا وگهٹۍ کے وولے خ ژبه پلار اکبرکا عرضۍ �ائې �رستا شه زر بيا

پلارا گرانا ئيه تگۓ څورا تهکه بدان بيريان مه ا�ر ژبے تا

اکبرا تگيا فرمانکه حيسنپيغمبرا لا شے سيراب به ا�س

�ے �خت لگ �شوا ز�يا کا صبرکه گريان پلار �ه کے �خت اخيرۍ

کے زڑه سارا ځان يو�ڑا تندائې پلار�کے �يخنو په ئې خير�غےحملے

کے ننگ په پلار �ه ئې زڑه خپل اخيرکه قربان طور په سماعيل �ه

�ے ستون مذهب �ه قربانۍ �ا�ے مدفون کے �ۍ په مقصد لوۓ ڈير

و�کے غور کا غلامه حسينکه انسان خلاف ظلم �ه �يخۍ

بابکا و�څخلو مه شربت�رکا شوا مه تندا بس

بيريانه �ا ژبه �تا خويم مبتلا کے غم �ۍ

ظاليمانو و�ليده څه حال �اجرنيلانو شام وا�خلو را ��ا ��ا

که ذين لا اسک يو کے نيزے به ماکه خور�ان تورے سپينے مه به بل

شو خزان راغلو تا مخ څه مه چوکشو ميدان جنگ �ه هر�اڑه خوراک

که خکارا جنگ �ه مه هنر هغاکه حيران ځان په مه شقۍ هر څه

غاگونه �کو ز�ر ز�ر په مه بيانا را�اتو �اتا جنگ مه چوک خو

کے ميدان که �ه مه انتظار ڈيرکه را�ان سلام په تا آاس مه بيا

ڈير لخکر په �ے خيال �ا مه ا�سشير �ه شان په د�کم حمله زه

شۍ ميلاؤ ا�به گوٹ يو بس کا خوکه بيريان جگر پلارا مه تند�

اکبرا ز�يا فرمانکه حسينقرارا �اخلا کے وولے خ مه ژبه

ختما ا�س شۍ �ه به گيلا تندےکه ارمان تا�ا کے زنڑکۍ مه نقش

نوحه

جانه بابا �اخلا مه خبار�يايم �رتا ا�ريکنۍ

مولانا کڑلے نوش مه ا�بهيم خفا پارا تا زه

180

Page 181: بياض حسين جلد اول FINAL

يم تنگ ژمدانه و�نيا لا زهيم ننگ په �ين �ه قربان

�يدانه بے زه لاتا تلل خويم و�عا په غواڑم نه

ڈاکے �ۍ نا �ينو مه سترگےراکے څرنگ به �يدان

چشمانه لا څاڅۍ مه �ينےيم نابينا خو هسے

کورتا يوسے ماته څه پلارامورتا و�ما بيا �م يو

�يدانه لا پلارا ئيه نه و� ايم خزانه زخمو �ه

امام �ه وورزا�لۓ غ ځانغلام حسين لويستل

نا ذ�الجناح تا اکبر علۍيم تالا ا�س �يلو �ائې

�ے را�ان ما لا کا ر�� �ينو �ه�ے ارمان �تا مه تشنائۍ خو

نا و�نيا يم را�ان ارمانۍجاتا بابا راشا تا �يدان

کے مدينے په �يائې مه به خورکے �عدے پوير څرنگ مه لالا

سرگر�انا غا ژاڑۍ به څوجاتا بابا راشا تا �يدان

تيار پارا تا �ے جام بلپيغمبر �ه لاس په

جانان راڅا زر څه �يائېيم �تا انتظار زه

�ۍ انتظار په �تا �اڑا�ۍ بهار �ه گلونه

مانا کا�ۍ پوختنے �تايم اگاه نا تندے تا

�يرکۍ ا�به به نيکه �يل تاکۍ پوير به تندا تا

نا الله رسول سيراب وولم شيم گواه �ه حقو �ه

راشا خيمو لا زر پلارا �اشا اگاه حال په اکبربدانه لا ا�رۍ مه �ينے

يم پاره پاره سينه

نوحه

مانا ار�اح �ے را�انا څۍجانه بابا راشا تا �يدان

حال اکبر ده وکسا راشا زرپامال نشۍ مه تن زخمۍ څه

مانا ته نوے به مند گيلاجاتا بابا راشا تا �يدان

نا فانۍ و�نيا لاڑ�ے زه بيا کانا قربانۍ ما �ے راضۍ ته څه

تانا زه غواڑم اذن ��راجاتا بابا راشا تا �يدان

181

Page 182: بياض حسين جلد اول FINAL

غلامه حيسن �يلو شهزا�هطعمه په �يد يم راشا زر پلارا

چشمانه لا ما کا څنگ �ينےجاتا بابا راشا تا �يدان

مسؤلا اۓ ا�يکنۍقبولا کا قربانۍ

راشا تا ميدان ۔ انقلابه مظهر

تا زنکدان راشا زرتا �يدان الو�اعۍ

راشا تا ميدان اضطرابه۔ لا مرم

راکا �يدان پلارا �اکا صفا زر مه سترگے

راشا تا ميدان حجابه۔ لا �ينو

�ے زنکدان بيوان په�ے �يدان تا ارمان ما

راشا تا ميدان اسبابه۔ اکبر �ه

ما کلا لا محسن خپلغلامه حيسن اۓ

راشا تا ميدان داطنابه۔ لا شا بس

کم گريوان به چاک فرمانکه حيسنکم ميدان جنگ �ه �اڑا به تلاشاکبرا علۍ ئيه پر�ت کے ځاۓ ووم ک�اخلا بيا ناما پلار ستڑۍ �ه ځال يو

تابه بے ز�ۍ په راغۓ څه حيسنرکابه لا پخا کا نه ئې خلاصهنا ذ�الجناح �يشتل ا� ځانۍ

جاتا بابا راشا تا �يدان

نوحه

راشا تا ميدان ۔ بابا يا ا�ريکنۍراشا تا ميدان رکابه۔ لا شوم ووز ک

مظلوما يا ا�ريکنۍموما بيا ا�س علۍ خپل

راشا تا ميدان تابه۔ بے اکبر �ے

حال وکسا راشا زرپامال ده خطره دے

راشا تا ميدان مهتابه۔ زهرا �ه

يم سينه شک برچهۍ پهيم حمزه �ه ثانۍ نن

راشا تا ميدان حسابه۔ بے يم رنگ

لاڑا �شوا تندا ماغاڑا خون په لمدا شوا

راشا تا ميدان آابه۔ بے سيراب يم

گفتار

�اخلا الله بسم په نا خيمو قدم�اخلا زيبا خون په �ه اکبر تگےذينا لا عقاب راغلم زمکے په

�اخلا ما �ه خبار جانا بابا �ا

182

Page 183: بياض حسين جلد اول FINAL

خيال کا و@ لگ وے کامسلمانجمال الرم ده شان په رسول

نوۍ کے زڑه �ه قدر رسول کا�اخلا �عده �امه کا پرے بيا سارمه

يم جهان په تنگ اکبرا کا بسيم بيريان بيريان نکے �اغ نورمه

ڈاکے �ينو �ه آاسکے کا سترگے�اخلا بابا خپلا �ه و&يا باچ �يدان

کا �ينے �ه قدر غلامه حسينکا لامينے ڈاک زڑه پريگدا عدا�ت

آاخلے ژمد�ن �ه خواند چيرے کا�اخلا مولا خپل لا �ے سبق صبر

�ے سينگار بازار شاعرانو �ه�ے نمبر ا�ال سيد انيس مير�ے عبدالجبار گورم �رپسے

�اخلا سو�ا خکولۍ غلامه حيسن

که زنگانه په سار څه حيسنکه نخانه په اکبر به ووز ک

زخمونه ز�ۍ �ه قرار قرار کا�ۍ سائې مظلوم�ے زيدلۓ غور ئې زڑه

�ۍ ارمان �تا مه ليدل بابا�ۍ چشمان ��اڑا مه ڈاک �ينو لا

را�راسيگا �ے ز�ر �يخنو �ه�اخلا غنچه گل �ه ريژيدلو لا

کم څنگ په �يخنه فرمانکه حيسنکم ڑانگ اسکے وبئۍ صفونا �اڑا

�کسم �ه زه څه راکا ا�از خو�اخلا صفا رنا زمکا کربلا

که اکبر علۍ څه تلاش مولاکه سار شهزا�ه تا زنگون آاسکۍ

قبولا خدايا که فريا� �ائې�اخلا ٹکڑا زڑه �ه کے قربانۍ مه

مانا شا څنگ لگ فرمانکه اکبرپهلوانا �ا �کا صبر لگ

راشۍ تانے په مه بابا گران څه�اخلا صداقه بيا پلارنا خپل سارمه

يم لبان تشنه ناميگم علۍيم گران بابا په يم حيسن �ه ز�اۓ

يم زنکدان په يم زخمۍ زخمۍ�اخلا ناما خپلا �ے قاتل مه کا

نوحه

لاسونه چيخللو تاندۍ په اکبر �ه مه مولا�ے �ايلۓ خزان گل

ر���نه �ينو سر� �ۍ را�ان جبين سپين په اکبر�ے و�لے اڑا رانگۍ

183

Page 184: بياض حسين جلد اول FINAL

زمکے په شولم کوز نا آاس څه�کے نعرے تا بابا خپل ما

ميدانونه په کربلا �ه لاٹا�ا �ه اکبر�ے پريواتلۓ نا ذين

ماتا نشۍ به �عده �ماتاتا ئې نه و� ا هيڅ مه به پلار

لاسونه کم پورتا به بيا �شۍ وو م �ه څه �يدان�ے نيوالۓ چا و� لاس

اکبر کلا غلامه حسينگفتار سواۓ تا بابا که �ه

سوالونه ماکا�ا نور يم نه قاتل �يلو مولا�ے ودلۓ راس �ه پلار

ئيه پر�ت چيتا اراما �ل �اووما ش �رپسے سرگر�ان مرگا ځوانۍ �ا

ز�يا کا�ے نه غاگ �ه �يلے�ايما �رتا نعرے زه يم لمبا ا�ر په

بيليگے لاما ته اکبراتيرا�ما څرنگ ژمد�ن نور تا بے به زه

شوے يا� را څه مه الله رسولکا�ما سائې اکبر �ه به مخ �يلو ما

ځوانا اۓ ئيه چوک فرمانکه اکبررا�انا �ے مه ار�اح �شوا

�يدانونه �يدانونه �کم څه نکے جدا سار مه تن لا�ے راباللۓ مه پلار

شمارا بے يما زخمۍ زخمۍپارا �ه خداۓ �کا صبر لگ

زنگانونه زنگانونه په بابا شيرين و�ما سار کا جدا�ے مانلۓ �سے ما

يم کربلا �ه �لما لگ زهيم بابا خپل �ه �يده نور

�اغاگونه ۔ اکبراکبرسوۍغاگونه راڅۍ �ه خيمونا�ے �لۓ لاگا �يرۍ

شۍ پورا مرا� �يدان مه کاراشۍ ماڅخا بابا به ا�س

آا�از�نه ز�يا ز�يا پلار�ۍ �ه مه آا�ريدۍ�ے آا�ريدلۓ غاگۍ

مثنوۍ

جانه اکبر راکا ا�از يوپيژانما نه ليار �ه ا�س شه کم مه نظير

کم محز�ن ڈير �ه ا�از مرگ �هکما�ما ا�خيو په به �ر��نه زڑه �ه

شه تياره پما جهان اٹول�ما لاٹا چيتا ز�يا گرانا �ه به ا�س

اکبرا و�کے غاگ رتا کا�يرڅما پسے غاگ قرارے قرار به زه

184

Page 185: بياض حسين جلد اول FINAL

يم غلام حيسن غمجن زڑه پهجوڑا�ما �ر�ا لا زڑه �ه مصرے ځکا

ژبے تشنا غے په ز�ۍ چيخللا۔ ژبا څه ماژبے ما و� راخللو وولے۔ خ �ه اکبر �ه ٹول نم

مرا�ار تگۓ نن۔ مانا ۔ شه ځکا �ے گمان ما

�ے آا�ريدلۓ يوځال غاگ۔ ا�ريکنۍ �ه مائې�ے ودلۓ راپي خدائيگو شان۔ په زلزلے مه زڑه

خبار يم نه زه ځان۔ خولا ۔ را�ان خيمو لا يم بيا

کربلا �شت په بيا حسين۔ فرات لا راغۓراه خضر �ا راه خضر ۔ مد� نعرا کا ئې �ه

اقرار �ه ما راغۓ۔ا�س لا۔�خت پوراکڑه مه سعۍ

ته کے رتا �اتا ما منظر۔ منا �ه لگ ا�سته کے خولا په خولا ماسا �ما۔ اسماعيل تگۓ

جگر لخت په �اخلا۔ ا�س �ما۔ امتحان صبر

حيسن برچهۍ په چيخله۔ لاس غلامه حسين اۓنورعين آاسکےکے۔پلار�اتاپر�ت سرےسترگےرا

�يدان �کم څه �اپلارا۔ �ما۔ صفا کا سترگے

کيگۍ گوزر ا� �ڑۍ خوا بل يوخوا آاسۍ�کسا اکبر وولۓ �ينول په �يڑ ذين په

غواڑے ليدل کا منظر ذبح اسماعيل�کسا اکبر پريواتلۓ ريگو په نن

گورے يعقوب �ه فريا� پسے يوسف کا�کسا اکبر نازا�لۓ بل حسين يو

لاڑے ته څه ناخکے نيکه �هکا�ما و�عا شها�ت ته الله به زه

نوحه

اکبر �ے چيتا ۔ �خايو ۔ خا�ر� کربلا �ه �انظر شه مه لو۔کم �ا�ر�۔لاڑه خه ز�ۍ �ه سا غاگ

�ما تعارف د�کو ۔ خا�ر� کربلا �ه �ا�ما يوسوف �ے چيتا �خايو۔ ما�اتا بيا

�ربدر گرزم پسے۔ ز�ۍ زه۔ يم يعقوب دث �ار

�اخلم اکبر �ه بوئيں څه راکو۔ ز�ۍ �ه رتا خت�اخلم ليار کوما څه زه راکو۔ رهنمائې يا

سحر کا �ے شپا گورم۔ نه پما۔ تياره جهان �ے

�خايم وبئۍ خال خد� خا�ر�۔ کربلا �ه �اخايم څه �رتا وبئۍ نور بس۔ �ه الله رسول ٹول

پيغمبر �ے بس هوبهو۔ اکبر۔ گفتار په ا� شکل

�ۍ ودلۓ لي اکبر کا تاسو۔ فرات ماهيئيے�ۍ راغلۓ کا تا ا�بو مبا�ا۔ �ه تگۓ ڈير

نا�ار وم زه خو يوساسکۓ۔ وے۔ غوختۍ اوبه مانائي

بيان

�کسا اکبر �ايلۓ تند� کربلا�کسا اکبر خاتلۓ ا�ج په شجاعت

گورے ذ�الفقار علۍ �ه جنگونه کا�کسا اکبر ا�خلۓ شمشير �يخنو په

شوا سينے په ماتا �يخنه �ه ئې نيزه څه�کسا اکبر زانگيدلۓ عقابه لا

185

Page 186: بياض حسين جلد اول FINAL

را�ڑۍ وبئۍ ا�س �رمنے اۓ که ا�چات پلار�کسا اکبر خواڑلۓ خزان شباب په

غلامه حسين ژاڑا په کے تصور�کسا اکبر غاڑ�اتلۓ سا بابا گران

ځواب راکه زڑه شۍ ز�رکيداۓ په زڑه �ه غاگکباب کباب يم

کے شوگير� �ينو سينه۔ په لاس يم پلاره

فريا� �تا هاۓ نتيجے �عا �ما اۓيا� شوا نا�ارۍ

کے ا�بو و�نيا و� جدا۔ پلارناشوے تگۓ

ڈير ئيه تگۓ ته پلارا کے ا�به نوش ماخوپوير ئيه مانه

کے گلدستو نيکه و�پارا۔ تا �ے تيار جام

امام نا ذين آاس اکبر په وا�غورزا�ل ځانغلام حسين �ه

کے ليمو په سترگو �انه۔ �انه شوے ا�خۍ

که ا�از تا څه ز�يا شيرياکه پر�از تن لا مه ر�ح څه لکا

پوهيگم ��را شه کم مه نظيرليارا پيژانم �ه نه ز�يا څه

غواڑے رسول �ه �يدان کا حسينه اۓ�کسا اکبر خکولۓ راشا �ے �خت اخير

�ۍ خور وبئۍ ارمان �ا�ه �ه �ے ز�اۓ زلمۓ�کسا اکبر غريدلۓ غشيو په نن

لاسونه چيخلو سينے په ا�بۍ لا�کسا اکبر کارلۓ سر�گلو په ٹول

نوحهشاهنشاه اۓ راشا زر

کے �يخنو پريواتم

و�جا بدر ء�يراغلمکے خيمو په �يرشه

شه غم باندے غمو ز�يا اۓ �تا سارا غاگشه کم نظير سترگو

کے مائير� به گرزم الله رسول دس عک اۓ

تا�ے و� �يدان مه ارمان پلارا بيکاسه ما�ے خطره پامال �ه

کے ريژ�� �ے گل پلارا۔ آاسيان �ه زغلۍ

ا�از په �يرشم څه و�کا بل رتا غاگ يوظ ا ح ل ا �ک ا �

کے انديخنو ماشے صفا۔ ميدان شۍ ا�سبه

گفتار

اکبرا علۍ فرمانکه حسينسر�ارا ژنڑيو �ه مدينے �ه

و�که ا�از �ه نا قتلگاه څهشمارا مڑيو په �ه بابا �شوا

186

Page 187: بياض حسين جلد اول FINAL

کے الو�اع څه ز�يا زليماکے و�نيا په نور نيشتا مه ژمد�ن

پريخلم تنها �ه کے �خت �سے پهعلمدارا بے يم بےنوا څه

�ے ماتم برپا �ه خيمگاه په�ے حرم �اڑا مه گريوان څيرے

بوزم تا ليله بورے �ه څرنگاغيارا �ۍ لا زيوا شيرينا

زيگے وور غ �رکے غلامه حيسنڅنڈےگرزيگے په کوهۍ �ه څه

نکے بچ ځان څه نا �اڑےگناهتيارا �رتا �ے گناه کاٹا

�ے کهرام برپا خيمو په راکا۔ ا�از ز�يا زلميا�ے ستم چاکڑاۓ پتا کا۔ اگاه �ۍ په پلار غمز�ه

جبينا ماه ز�يا يوسم �ه تا خيمگاه څاڅهنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

يما راسيداۓ نا�خت ڈير ز�يا۔ تانے په �تا کا زهيما پريوتۓ ځال څو څو ۔ هيبتا لا نکے �ه گيلا

کا�ينا سخے پما �يخنه ۔ رختياؤ په به واسنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

کمر خم راغۓ ز�ۍ �ه لاش۔ په کلا امام څهاکبر �ه تا زنگون که غلامه۔ حسين اسک سارۍ

کوزا�ينا نا زنگانه پلار ۔ خپل سار �ه اکبر گلنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

کۍ رتا تا څه نيشتا چوک ��راکۍ ڈاڈا مه زڑه لانديواتلۓ

راکا خو ځواب ئيه پر�ت طرف وکومشمارا بے ز�يا �ۍ لخکر چاپير

�ے ارمان ز�يا �ے ارمان ارمان�ے جان بابا په کڑاۓ �ه سوال يوکه نه پورا سوال �ه پلار �اسه بے

پلارا لا ز�يا ئيه را�ان تگۓ

سر�ر نيکه شواۓ يا� کلا څهنظر ز�يا تاکه په مابه

شا �الا تالا خو ظاليمان �اپيغمبرا لا نکا �ه حيائې

نوحه

لاذينا �لويدے طرف کوم ۔ راکا ا�از راکانازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

ودلے لي �ه مه ته ز�يا شوے۔ الله رسول رايا� ماڅه�ےپرهارژلے مه شوے۔ز�يازڑه کربلا رناجداپه

تيرا�نيا څرنگ ژمد�ن ا�س ۔ تانا بيلا به پلارنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

شيرينا ز�يا �ما �ا و�که۔ ا�از ا�ريکنۍ تا څهفريا��نه که۔�رپسۓ�کو زڑه زينب ستڑۍ پرےخو�ه

گريوانونه څيرے بيانے بۍ کۍ خيمگاه په �يرنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

خزان شوے بے�ارا �فانشوے۔څه �عدے�ه ز�ياارمان ا�بو �ڑل و� �چےشونڈےلمدےنشوے۔يو تا

ساتينا ليارے انتظار تا ۔ کے مدينے �ه خورنازانينا ز�يا شهزا�ه ، کا ليلا �ه بورا

187

Page 188: بياض حسين جلد اول FINAL

نشۍ پيژانداۓ څه �ےشهزا�ه کےپر�ت �سےحالنشۍ ايساريداۓ حال يو په آا�ڑۍ �ه ليٹ په ليٹ

�کا قبضه باندے زڑه رنا بدخشانۍ لعل

وولو ش سره گيسوان اکبر �ه شو سپين کا �يخته ماوولو ش �ا�ه اکبر کويژ�انۍ �ه ارمان په پاتے�کا بيڑا ڈيرا اجل خو �ه بهار نو �ه گل

�ه ماخستلۓ لا تا اکبر کے �اڑ�کتو خورے�ه ساتلۓ ناز په تا خورے کالو اتلس تر

�کا الو�اع څه مرگ ځوانۍ پريخله ماتا �ه ا�س

نشم �ڑاۓ بيلاۓ �يلو امام غلامه حسين هاۓنشم اسکا�اۓ يم خم �ےمليا بدن �ےڑانگ ځوان

�کا زهرا ثانئۍ مد� سا حيسن بيکس نن

�يک ذرا تو غلام همجهے حسين سے غورهواهوںميں کيا کيا سے کيا کيا تها کيا

کۍ مسلمانوں هے حکومت که جهاں جهاںکۍ مسلمانوں هے ذلت بڑۍ ميں نصيب

هے ر�نا کيا کا المقدس بيت يه ر�ناکۍ مسلمانوں هے عا�ت کۍ لڑنے اپسميں

هيں تولگاتے نعرےاخوkتکے کهوکهلےکۍ مسلمانوں هے نفرت بهۍ سے بهائۍ �رنه

نوحه

�کا و�ما مد� نن راشا خورے شيرينے �ا�کا نعرا رتا اکبر څه ۔ لاڑ� مه ونور سترگو

نشۍ ليداۓ چوک مه زنده څه شوم نوا بے �سےنشۍ پيژانداۓ اکبرمه خير�ےخورےخپل نورخو

�کا بابا سا�ه اکبر لگ خو تعارف راشا

�ے ماتا مليا نا عباس �ر�ر ما اکبر �ے نه گرام�ے ا�چاتا نعرا اکبرمرگ څه �يخته وو ش مه سپين

�کا �فا رسا همدا ز�ۍ ژنڑۍ ا� �ر�ر �ه غم

پيژانۍ چوکۍ شۍ گدا کلا شاه کے ساعت يوپيژانۍ چوکۍ بےنواشۍ راغلا گيلا هسے

�کا گيلا �رتا اکبر �ه څه ما افسوس راغۓ

ز�اۓپيژانداۓنشم هم �ه زه خو�ا�ےخورے حقنشم راسيداۓ زه �رنه �ا �ينے �ه خوشبوئې

�کا آاسرا تا ريگو تا��� ځکاۓ �ے زخمۍ ڈير

دا�هر ه کچ ا�هر

هوںميں ڻھسا آگيا سالرهائشکيلئےهوںميں گيا موجوداسسفرميںڈگمگا

اتا نهيں ميسر کۍ راحت هے تلاشهوںميں گيا محتاجهۍمحتاجهوںبوکهال

برا�ر کا جس جس که سال چند تهاميں اپنا�يک هوںميں هاب پرايا کهانهيںکا

پر يهاں انگنت هيں فراز � نشيبهوںميں گيا ا�کتا تالشهۍتالشسے

188

Page 189: بياض حسين جلد اول FINAL

چهوڑنا زنده کو و�ختر کۍ وان بعد کے نبۍکۍ مسلمانوں هے شرافت بهۍ يه بخدا

�يک قبل سے قيامت سماں هيه قيامتکاکۍ مسلمانوں هے غارت � قتل پهيلا وو س هر

گويا هے کربلا گا هر آاج غلام حسينکۍ مسلمانوں هے منقبت بهۍ کربلا �ه

کے صفا �ينے سرے سترگو لا مائې ځکايم فگار �ل پلاريم ئې زه څه �کسۍ مه څه

�ۍ خبار څه نا زڑه نايا �ما�ۍ چوکانتظاريم څرنگ تا بلتون ز�ۍ زلمۍ

محر�ميگم نا زيارت رسول ا�س به زهازاريم �ل شۍ پناه سترگے اکبر څه

کا څنگ خزان �ه برچهۍ ومئۍ نا شباب زڑهگلزاريم �ينو سر� په ز�ۍ �ه زه ځکا

شۍ رنگين �ينو سر� په ز�ۍ ژنڑۍ �ه څهيم گفتار په گفتارا بے تا پلار غه بس

شم شا� څرنگ کے عيد به غلام حيسن زهيم گرفتار کے غم په خليل فخر څه

دستگريبانهيںتقسيمهوکرفرقوںميں کۍ مسلمانوں هے قسمت هۍ غلامۍ گويا

ا�لۍ دن هيں قر� قصوںپهفخرکرتے کےکۍ مسلمانوں هے همت تلک يهيں بس خو�

جانا جهنم کا بهتر سے تهتر يهکۍ مسلمانوں هے ملکيت بهۍ جهنم يوں

بيان

يم قرار نا ��را څه زه يم قرار پهيم پر�ر�گار خپل �ه ممنون رضا په

�ے چور زخمو لا زيات زنڑکۓ مه بدن لاباريم لذت �ر��نو �ه لطف په ڈير

�صالونو �ه څخم جامونه بخش فرحتيم انگار جگر لب �چ نا تند� څو هر

اکبرتا گورم نه مينا په ز�ۍ �ه زه�يداريم چاپه بل کے شيشه مخ اکبر

که مات صدف کے زڑه مه زخم اکبر �هگزاريم اشک ا�رم ځکا مرغللۓ

که پاره ځکا اکبر په مه گريوان �اپلاريم ئې زه څه ز�اۓ پيژانۍ نه مه څه

آا�ڑۍ مثل په ماهۍ رنا اڑخ په اڑخساريم �ه قاتل ئې زه لکا کے گمان �ۓ

189

Page 190: بياض حسين جلد اول FINAL

لاش په اکبر �ه بيا زه راغلم څرنگو�ما منظر الله يا �کسا خپلا

�ه ساتلۓ تر�� کالا اتلس �او�ما مختصر کے مشکل يو �ا بس

لور په خيمو يوسم اکبر علۍ څهو�ما خواهر په و�کے رحم بيا ته

ا�باسم اکبر لا برچهۍ ا�س به زهو�ما شديدتر �ے څو هر امتحان

ربا يا کے کے صابرانو شمارمهو�ما شکر ده سجد کے مقبولا

گورم لذت کے غم غلام حسين زهو�ما ء�لربا �لبر �ے ا� غم �ے

زنکدان �ه �خت په څه �ا �ا ز�يا خو پکارارمان لارے څه ته څه پوختنے �ے ماکڑۍ

�ۍ �ستور�نه �ا �ے کڑاۓ پورا مه تاسوال

ارمان لارے څه ته څه پوختنا �کم څه زهلبان �چ کے ايشاره کا ځواب په پوهيگم�ۍ سوالونه مشکل ڈير نشۍ رنا به پورا

مصطفۍ دس عک اۓ نشم �يرکا�ے کا ا�بهسينه خپلا زه �ينو په تا کم به رنگينا

�ۍ قدر�نه وامت �ا تا نيکه خپل ناخکا �ڑم

نوحه

و�ما صبر په شے راضۍ الله ياو�ما اکبر کے اسماعيل فخر

کڑلو رنگ �ينو په وامت بےگناهو�ما پيغمبر همشکل �گورا

�ه تگۓ نا �ريځو �ر� مه ز�اۓ زلمۓو�ما جگر پاره پاره شه تگۓ

�ه کڑاۓ ماتا سوالۍ ا�بو يوگوٹو�ما خبر �اخلا بابا وولم �س

کڑلا �ير کے خولے څه ما ژبه خپلاو�ما نظر نور �م يو شه �رستا

لو لاڑ لورۍ په ميدان بيا تکۓو�ما پدر اۓ ا�ريکنۍ راغۓ غاگ

نوحه

ز�يا مرهم کم �ه پرهار کوم�ۍ پرهار�نه تازه

�ۍ زخمونه تن تا اکبرا ز�يا شمارا بے

شهزا�ه رحم چا و�که نه کے مخلوق ��راشهزا�ه زخم کوم لا صفاکم �ينے کومے

�ۍ وينورو�ونه رو �ے پرهارپروت بل پرهارپه يو

را�ان کم بيڑے په ڈير نا خيمو ا�از �تا�يدان په سترگو ملالو تا زه يم راغلۓ

�ۍ ڈانڈ�نه �ينو �ه سترگے شا �رجار بابا

190

Page 191: بياض حسين جلد اول FINAL

نشۍ مغموم چوک به ��را حشر ترنشۍ مظلوم چوک به شانے په مو و�

�يرنکۍ چوک بل به امتحان �اراغلم �عدے په څه يم زه ز�يا �ا

�ه زيارت نيکه مه �يدان �تا�ه قيامت پما �ه غاگ ا�ريکنۍ

پوهيگم �ه نه راغلم څخا تاراغلم جنازے په تا نيکه خپل کا

يم �يدار په ز�ۍ ژنڑۍ �ه خدايايم علمدار بے نيشتا مه هيچوک

راکے ربا يا �ڑلو �ه توانۍراغلم ارا�ے په �ڑلو �ه بيلا

�ۍ ليکهلو �ه څه غلامه حسين�ۍ �ڑلو �ه ز�ۍ ځوان کلا پلار بيلا

پورے همد�را �ه طاقت قلمراغلم نقطے �ۍ په څه زه شم حيران

نبۍ کے ځوانۍ لکا ۔ راڅۍ �سے مه کے خيالغمونه �ۍ مه �اغا ۔ گرمۍ په پارا �ۍ پر�ت

شوےخزان ځوانۍ په ز�ياارمان۔ځوان �ے مه �اارمانونه وو ش پاتے ۔ لبان تشنه شوے خزان

فريا� فقط �ے نه کربلا غلامه حسين

زاکوا ر�ژا جها� ةنمونځ عملۍ حج خمس�ۍ بابونه زر �رتا �ے �ين �ه کعبه شبير

گفتار

راغلم نعرے په تا فرمانکه حيسنراغلم نژ�ے �رتا ز�يا اکبرا

راکا ا�از بل شه کم مه نظيرراغلم سهارے په غاگونو �تا

شۍ �رياب زڑه کا شۍ ز�ر غمو څهشۍ کباب ا�ر په غمو به اخير

شوے را�ان هم ته ناخکے نيکه �اراغلم �ر�ازے په هجر �ه �رتا

کے شيوان ا� �ير پريخلے مه خيمےکے ارمان خو�ۍ راغلم غاگ په تا

نکے �ير �رتا مه ا�به گوٹ څهراغلم زمانے لا بيواسه �سے

�ے نه قاتل کاشکے مه وامت نيکه�ے نه سنگدل بنديز په ا�بو �ه يا

تندے �ه تا زه ز�يا �کم څهراغلم پارے جگر نايا په لاسا

نوحه

گلونه �ۍ اکبرا ۔ پرهار�نه بدن �ه تا

لاسونه وو ش مه پورتا ۔ غمونه وولو ش څورا

نظر �يلے شه مه کم ۔ صبر څورا �ۍ صبرزخمونه رسول په �ۍ دپسر۔ �ه �ے نه مه غم

�گورا صغرا خپلا �گورا۔ �ما تا لاس

191

Page 192: بياض حسين جلد اول FINAL

فريا��نه �ه کا�ۍ �گورا۔ �تا کے يا�

خاندا به امت �ۍ په ۔ الله رسول همشکلپيغار�نه کو جوڑۍ نصارا۔ يهو� کا�ۍ

جنازه وولا ش آاسکا جدا۔ شه رسول عکسر���نه کا�ۍ ا�خۍ ۔ �الله غلامه حيسن

ڈاڈا �ۍ ځوانانو په �ه کاٹه کور�اڑه �هممکن وولو ش کا�ل پاره گريوان تا بيانو بۍ

ته نشے پاراتلۓ تا غاڑ�اتو سا پلار څهممکن وولو ش څملاستل تاتا ا�س مه ريگو په

ځوانۍ �ه کے بهار په لاڑ� کلا سو تا څهممکن وولو ش قيديدل ا�س پيغمبر �ه ناموس

برچهۍ باندے سينے کا اکبرا �ه ماتا څهممکن وولو ش پشيدل ا�س يزيد �ه کے �ربار

شهيد کڑلو آال پيغمبر خپل کلا څه امتممکن وولو ش جوڑا�ل تا غلام حيسن مرثيو

راشا زر پلارا گرانا اکبر علۍ و�که غاگپريواتا نيزه ظلم باندے سينے په مه پاس

ز�يا �ے ته مه طاقت ز�يا۔ نوے خزان �ه

اميد�نه وو ش مه ڑانگ ز�يا۔ �ے �ا�ه �ه ا�س

سينے په قبول که پلار مينے۔ �ه کلۓ هر تاغاگونه بلتون کا�ۍ ۔ �ينے �ينے �ه بدن

�يلے ئيه براه چشم ۔ �يلے نوائيه بے پر�ت�يلےزڑ�نه کا�ے پرۍ �يلے۔ ئيه سينے په لاس

يا�يگۍ صغرا �ه يا ۔ يا�يگۍ مدينه تا�ير�نه کا�ۍ به ا�س ۔ يا�يگۍ �تا تر�ر يا

نوحه

ممکن وولو ش ژاڑيدل کے غم �تا اکبراممکن وولو ش کميدل سا غاگ �تا مه نظر

محمد �صال لکا ليدل �اتا تا ��ممکن وولو ش محر�م نيکه �ه نا �يدان

تنها پريخللم مه زه يو را�ان رنا يويوممکن وولو ش را�اتل کے بيکسۍ تا جنگ ا�س

علمدار �ه شها�ت ماتا کڑلا مه ملياممکن وولو ش ڑانگيدل اميد�نو سا غاگ تا

گا�م �لا سينے په اکبرا به �ينے تاممکن وولو ش لاگا�ل ا�س خضاب �ينو اصغر

نوحه

پريواتا غنچه گلو کلا عقاب �ه نا ذينليلۍ بورا اکبر علۍ سا�ه پريواتا غاگ

لالا �شوا �يلو ا� ژاڑا په سکينه گل

192

Page 193: بياض حسين جلد اول FINAL

پريواتا تا بند ا� قيد خور ناتوانا �ه نا ناز

کا�م څه ژمد�ن به ا�س حسين �يلومظلوم ا�پريواتا جلوه وولۍ خک الله رسول ما�ه نن

�ا گر� فتنه �ه غلامه حيسن سقيفهپريواتا فتنه هغا باندے کربلا ځکا

مشخوليگۍ �ۍ پلاراوزواۓ کيگـۍ۔ خواگوزڑونو�يدان�ۍ يخۍ گريوانونه څيرے بيانو بۍ خيمو په

لاڑا ځوانۍ وولۍ خک اکبر ۔ ترغاڑه بابا مظلوم �ه�ۍ يخۍ اميد�نه کے انتظار صغرائۍ خو

بيتونو غلام حسين �ه لفظونو۔ �ه �ے خطا څه�ۍ يخۍ غمونه ٹول کے کتاب �رتا را�ۍ څه

�ے چور زخمو لا تن مه څه �کا نظرخپل چشمان نشم واۓ غاڑا دے زور وينو

نيشتا ناپاسے �ۍ مه اميد ژمدانهخپل بدان لور په قبلے نشم ساماواۓ

ئيه چيتا ز�يا گرانا حسين مظلوم و�که غاگ

پريواتا تيارا تورا سترگو ��� هر په خو ما

کالومه اتلس �ه فريا� زينب که و� �اپريواتا غلبه ا�ر باندے خوارۍ په خدايا

ماکا�ا انتظار نور صغرا شهزا�ې �شواپريواتا عمرژاڑا نن نصيبونو په تا

فريا��نه کو و�ئې گريوان وکبرا و�څيرلپريواتا نا ژمدانه خور �يارا �ه ا�س �شوا

نوحه

�ۍ يخۍ خالونه سره سره جبين سپين په اکبر �ه�ۍ يخۍ زنگانونه ريگو په �اتا سار پلارۍ

�ے گلونور په ٹول تانۍ طور�ے۔ �ه شغله شهزا�ه�ۍ يخۍ گـلونه سره وموٹيے ئې باندے سينے خو

دپسر خپل ځيرگورۍ ځير اکبر۔ په شه راٹيٹ پلار�ۍ يخۍ شربتونه شونڈ� �چو په چاۓ �ا څه

ئيه تنگ نا څه ا�يا ز�يا ئيه۔ رنگ �اڑ �يلو مولا�ۍ يخۍ لاسونه باندے زنڑکۍ اکبر گفت �ۍ په

بيان

خپل اسمان کڑلو بدال رنگ وريځے غے پهخپل جانان ونيول غويگے په حسين څه

و�که فريا� قرارے اکبر شهزا�هخپل احسان وگانڑا وکا صبر ئيه چوک

نشے خفا يم نه غرضۍ سار �ه نور

193

Page 194: بياض حسين جلد اول FINAL

خپل قربان پورے پالر سار دے مانلۓ ما

پارا و� خداۓ �کا صبر ��را بس خوخپل زنکدان تيرکم غويگے په پالر ده څه

�ا�ريدلے خابرے ز�ۍ �ه حيسن څهخپل گريوان که څيرے اکبرۍ زلمۍ په

غلامه حسين عقوبت فکر کا�اخپل جهان گانڑا فانۍ نشے جهانگير

پوهيگۍ �ۍ په پلار غا تيريگۍ۔ څه څه �ه پماکے ارمانونو ڈير �نيانا۔ څۍ ز�اۓ ځوان چا څه

کم نندارا �ر� �ر� به ۔بيا صفاکم سترگے�ه راشاکے بلتانونو په ۔ �يدانه لا نوۍ ماڑخت

لاس کا ناليرے سينے بيکاس۔ وولم ش پاتے ا�سکے پرهار�نو هزار نا۔ سينے خکارے تنگ ڈير

�يدان هجر غواڑے کا ۔ زنکدان �ه �خت پهکے اميد�نو صغرا ۔ مانا و�گورا کے ووتو گ

غلامه حيسن و�نيا �ا اراما۔ بے خو �ے ڈيراکے رنگونو �لکش تانا۔ پٹا�ۍ به مقصد

�ے ر�بر� پلار مينا ا�لا� �ه�ے مکر�ه �خول قبر په ز�ۍ �ه

ابراهيم �ه ځکا امتحانشۍ خستلۓ ذبحے په ز�ۍ مينے �ه

ځوانا �يايم ځکا �رتا صبر �ه خو

ارمان يوه �ه لارم خواهش تکميل څهخپل

يم مند حاجت څه بل نه غواڑم ا�به نهخپل امان غواڑم الچا نه نشے دلگير

�ا�را �ے کڑاۓ غاگ �سے تا پلار ما خوخپل جان اکبر بياموما وشوا راڅا څه

راشۍ څخا ما پلار به ا�س نشۍ ليداۓځان لا باندے بابا مظلوم ڈير يم گران

خپل

نوحه

جانه اکبر زم بو�ه پاڅاکے لاسونو سر� نن

عيانه شۍ مه مينا څهکے �ر��نو ز�يا

شۍ انديخنا به کے خيمو شۍ۔ پما نا�خت کا ز�ياکے �ير�نو بيانے بۍ ۔ بےشانه �ۍ مه خلۍ پرۍ

تر�ر �ه تا کور۔خو�ےڈارمه ٹول کےخو�ے تاغمکے غمونو تا راشۍ نا۔ خيمگاه څه نوۍ هسے

لعل وۍ يخۓ کے خاورو لکا حال۔ �ۍ په گورۍ وه کا�هکے امتحانونو يما ۔ مانا بيا نشۍ به وو قاب

گفتار

شۍ ودلۓ لي به ا�س فرمانکه حيسنشۍ کا�لۓ بر�اشت څورا صابران

�ۍ بےهوشۍ په �ه لانڈ�ن بر�اشت

194

Page 195: بياض حسين جلد اول FINAL

شۍ ازمايلۓ کے غمونو زڑ�نهناکاما راشا و�که فريا� بيائې

اراما بے يم کا ا�چات اکبرکے �خت مجبورۍ پوهيگم ��راشۍ جوڑيدلۓ کار همتانا بس �ه

�ے را�ڑ�نۓ يوئې �ے جنازه يوا�ے ليد�نۓ الله �ے ز�ر ناکامۍ

حالونه غم �ه غلامه حسينشۍ ليکهلۓ �ينو په زڑه �ه گويا

�ۍ نيکيانے �ه �ا شے ز�رل څوڅه�ۍ بيماريانے �ا غلامه حيسن

�ۍ خوبيانے �رکے شا پوهۓ نا غيبتشۍ �يشتلۓ کانڑيو په پهلدار شجر

کا پورتا سينے لا لگ لاس اکبرانوۍ کے ميدان په جنگ ا�ب ��را

گلگون �ے بدان �ه گلو کومو پهنوۍ کے گلستان گلونه �سے

جهان که تياره پما ا�از �تانوۍ کے گريوان به بيانو بۍ �ه ځاۓ

زنکدان تندے ا� �ينو په تارانگنوۍ کے گمان �ا ز�يا به صغرا

نور�ۍ بيا �ه حال �ۍ زلمۓ ز�اۓ څه�ۍ ز�ر مينے �ه کے شباب په زيات

کورنا جنازے �ے �ستور �سےشۍ ا�خللۓ کاسو څالور په و�

�ے جنازه ز�ۍ ژنڑۍ �ه �ما�ے زيبا خون په پايا لاتر سار

�ے ارا�ه مه �ڑلو �ه کورتاشۍ �ڑلۓ جنازه څرنگ �ه بيلا

يم نوا بے څه �کم غاگ چاتايم ماندا ماندا کۍ اسک ز�اۓ ماسا

يم لگيا زه کے �ڑلو جناز�شۍ لارلۓ طاقت �ا چوک نا صبحے

امدا� رسا که ز�ۍ پورے ا�سومرا� ما�ه نيشتا هيچوک ا�س

�ۍ الله رسول �ه �يخنه چاپيرشۍ باللۓ کلا تا امدا� �يخنه

نوحه

نوۍ کے زبان په نمۍ ساسکۓ څهنوۍ کے زنکدان �سے اکبرا

مينے ڈيرے لا پلار کۍ څاپ ځائۍ ووم کنوۍ کے بدان په څه ليد�ۓ �ه ځاۓ

خابرے نياز ا� راز �کا را رسانوۍ کے لبان کا �ه طاقت څو هر

ز�يا گرانا �ما ئيه خاموش �سےنوۍ کے جهان په هيچوکۍ لکا

195

Page 196: بياض حسين جلد اول FINAL

�اريگۍ پتا څه کانڑۍ حسد �انوۍ کے باران خو ساسکۍ قدر �ۍ

ريگو په يو وو ش ��ا غلامه حيسننوۍ کے انسان هر مينا صبر �ا

راشۍ ناکام به ته امدا� ما �ے اميد مه �اراشۍ وپرسان په �ه ناکام نو �ۍ بيکسۍ څه

الله رسول �ه که �يدان مه مخکے خکولۍ تاراشۍ �يدان �ه مه ارز� څه گورم څه به ا�س

ز�يا حسين په ا�س و�نيا �ے خا�رے تاناپسراشۍ شان په تا مه شها�ت �ے و�عا مه ا�س

ز�يا �راسا�م زخمۍ �ه تا خيمو څه څاراشۍ گريوان څيرے مور �ه به تا ليد� ز�يا

را�ان شۍ سمندر شعر�نو �ه تا غلام حسينراشۍ �جدان په کے تصور په حسين کلا

تانا بے ژمد�ن نور غواڑم نهجانا اکبر ز�يا �ما �ا

گارا مد� بے زه خلم �ه پرے�اتا �يخنو کربلا په

ميلاؤ کو ��ا هر شونڈے پاترۍ راڅانوۍ کے ارمان بيا مه تشنائۍ څه

ريگو په ��ا هر غاڑ�ز� څه راڅانوۍ کے هجران په مه ا�ر زڑ�نو څه

نوحه

راشۍ توان چيرے کا ۔ سم �ه يو څه راڅا ز�ياراشۍ ميدان په تا ليد� �ه ترائيندے نا هسے

�ا کے بهار�نو خو ځوانۍ تا اکبرا علۍراشۍ خزان به کے ځوانۍ څه �ه گمان �ا چا

�ۍ نه اسان �ه �ڑل ځوانۍ تا �ے ضعيفۍ ماراشۍ انسان په �ه بيکسۍ کلا کلا خو

شۍ لۓ �ڑه کاسو څالور� په �ه جنازا يواراشۍ ځان يوه په به �ستور �ا �م خبار څه زه

ز�يا ا�چاتا�ل جنازے پلارتا غه �ۍ گرانراشۍ زنکدان په ز�ۍ ژنڑۍ څه مسافر چوک

ځکا �ے کفائۍ �اجب نمونځ جنازے �هراشۍ باران ا�خيو غم �ه سترگونا �لۍ څه

نوحه

اکبرا ز�يا �ما راشهتا خيمو سم �ه يو څه

نوبهارا اۓ غويگ و�نيساتا سور� نعر� حرم

196

Page 197: بياض حسين جلد اول FINAL

کا ما ارمان �ے �يدان �ه �ختکا نندارا کے ووتو گ مه لگ

بيمارا صغرا خور گورے کا�اتا باغيچو و�گورا

ارمان �ه غلامه حسينفرمان �سے امام و�که

پر�ر�گارا راکے صبر�اتا ا�خلو برچهۍ �ڑم لاس

سنان کے �ےزڑه �ه جهان۔مات ا�رشه ز�يا هاۓجانان دن جا اۓ �ا�را ۔ ا�باسم برچهۍ به زه

غوندے اقرار �کا شانےته په اسماعيل خو

شانے په خليل پلارۍ ۔ شانے په اسماعيل ز�اۓشانے په جميل صبر ۔ شه زنگانو په حسينغوندے ابشار راغللے �ينے راخلا ئي برچهۍ

تازه شه باهير �ينو ۔ تازه شه تصوير دمناتازه شه �ير خيمو په ۔ ا��ايل هاجره تانداۓغوندے گلوهار کے زنگانو پلار اکبر شه ڑانگ

�ے نه شانے په خواهش ۔ �ے نه �يرانے �ه �ين�ے نه اسانے په �ين پاتے غلامه حسين

غوندے بازار �ے لاگا�لۓ فر�شو �ين څهکے غربت گرمۍ �ۍ تندے �ۍ

کے شربت خون په چا �ه شونڈےپلارا لا نن نسے يو گيلے

�اتا ا�بو کوثر څے څه

وغبارا لا لگ ا�چات کا ساراکبرا اۓ يم بابا �ه زه

پارا �ه �يدان ساعت يو ز�يا�اتا سترگو ما گورا و�

ارمانونو په �ما څرنگگلونو سر� �ه باران و�شهلاگلزارا شانه بے ئيه گل

�اتا سير� حاجت نيشتا

نوحه

غوندے قرار غاڑ�ز� سارا اکبرا راڅاغوندے مزار وشو ځاۓ يو خا�ر�باندے سارا څه

ئيه نه غاڑ�اتلو �ه ۔ ئيه نه پاراتلو �هئيه نه آاسکا�لو �ه ۔ ز�يا ئيه زخمۍ زخمۍ

غوندے هموار څملما �رسا ريگو په به زه

لعلونه سره سره ا�رۍ ۔ زخمونه بدن �ه تاگلونه باغيچے �ۍ څه ۔ ز�يا ا�يا يا�سے

غوندے بهار نو �ۍ تازه �ه گلاپونه سره

ز�يا ئيه الو�اع په ۔ ز�يا ئيه �ما ثمرز�يا ئيه باغچه گلو ۔ نيشتا شمار زخمو �ه

غوندے مليار کما څاپ گلونه ٹول �ه به زه

�ينے �ينے �ه بدان ريخمينے سرے �ه ذلفےلاسينے ا�چات کا لاس ۔ ز�يا �ے غاڑ�اتو�خت

197

Page 198: بياض حسين جلد اول FINAL

غوندے مينا�ار يم ڈير ز�يا کا ميلاؤ سينه

سفر په څے ز�يا اکبرا اۓنظر �کا کے ووتو گ ما�ۍ لگ

بيمارا صغرا �گورا لگو�تا �يدان �ه کے طعمے �ے

نبۍ همشکل رسول عکس اۓغارغاڑۍ ريگوشا په سا بابا

ماسارا ز�يا ميلاؤ کا سينهو�تا الوان شم کے �ينو څه

و�تا �ينا �ے شال سر�گلونوو�تا سينه �ے مثال په حمزه

�لدارا کا زنگون ماپه سارو�تا چشمان خائيسته کم څاپ څه

اکبر علۍ غمز�ه غم پهاستغفار �م هر لويلا ا�سا

شمارا بے غلامه حسين اۓو�تا عصيان ژمد�ن �ه �ۍ

غواڑے اکبر �ه �يدان کا راشا راشاپاراتلۓ نشم پالرا دۍ آسيان ڈير

پلارا گرانا رانغلے رتا �خت په کا

ريژيدلۓ دے گل مه څه ئيه نه ا�و بيانوحه

اکبرا ز�يا اکبرا اۓو�تا ارمان �ے څه څه ا�يا

پارا تاليد� �ه خيموناو�تا جان بابا �ے راغلۓ

کاته آاسکے را سترگے ز�يا اۓکاته کے �اس خپل بابا بے�اسه

پورا شۍ څه �خايا ارمان �سےو�تا احسان ز�يا �ےگرانا

تندےخبر تا به ا�س اکبرا اۓکوثر ساقۍ کے پرهار�نو تور� �اخلۍ

��بارا ئيه نه و� ا نا ا�بوو�تا بيريان ڈير شۍ به بابا

رنگ کے �ينو �ۍ شونڈے �چے تايوالنگ کوم پاتے�ے پرهار بے

انگاره جگر�ه په باباو�تا زنکدان حلق �چ �ے

گريوان په تا �ۍ �ينو �ه هار�نهکفن ريگو ز�يا شه �ه نصيبپارا څه �ے حاجت گلونوو�تا بدان �اڑا �ے گلشن

بيان

کيد@لۓ پاتۍ نيا د� په نشۍ نشۍلۓ سيځاو@ تندے وۍ وريځو درو ده څه

نعريکۍ فرزند کوژ�انۓ ا� ځوان بلۍ

198

Page 199: بياض حسين جلد اول FINAL

الگيد@لۓ يم زڑه په تم پريو@ وشواخورے گرانے �ينو سر� په �ۍ سرے هغا

ليدلۓ تورے تا څه زلفے عنبرۍ

يم عباس بے يم بيکس زه نيشتا طاقتولۓ آسکا نشم جنازه زوۍ زلمۍ

�کے رسارا مد� کا يم خون جگرلۓ وڑه نشم خيموتا اکبر گران کنۍ

کے صفا حسين مظلوم نا سترگو اکبرمرغللے سرے سرے غلامه حسين اۓ

قريب نيشتا چوک ۔ نصيب بيکاسهغريب پاتے ئيه څرنگ اکبرا

ز�يا �ا زنکدان �ه �خت پهالله بسم الله بسم

لاس �ه نيشتا چوک ۔ بيکس �ه باباعباس �ه شها�ت کم کمز�ر

�از�يا نيشتاتون مه نور بسالله بسم الله بسم

جنگ په حقو �ه ۔ څرنگ اکبرارنگ کے �ينو که ٹول �ه بدان

ز�يا �ا شان په �ا�گانۍ �هالله بسم الله بسم

�ے خبر الله غاگ �ۍ په نا خيمگاهراسيدلۓ وۍ اکبر په څرنگ به پالر

و�که �سے نا قتلگاه ا�ازۍ خولۓ الگاو@ دے زنگون مه تا زوۍ خورے

خورے پيژانۍ نه مه اکبر علۍ خوراغلۓ باندے پما دے شکۍ ديخنه

خورے راغلا هسے گيلا �يلو بيائېاڑاولۓ دے رنگ ويختو يم خم مليا

کے حال �ۍ په خورے پيژانۍ څه به ماپيژاندلۓ نشم اکبر خپال ده زه

نوحه

الله بسم الله بسماکبرا ز�يا �ا چشمان کا پورتا

ز�يا �ا بيريان �ل يم و� بابااکبرا ز�يا �ا چشمان کا پورتا الله بسم الله بسم

شباب ��ر اۓ ۔ گلاب دگ رن اۓآاب بے تشنه کے فرات دط وش اۓ

ز�يا �ا اسمان دب کوک آاۓالله بسم الله بسم

رسول عکس اۓ ا�صول۔ pنذر اۓقبول وۍ خليل فخر ده قربانۍ

ز�يا �ا آان قر کر�ار اۓالله بسم الله بسم

199

Page 200: بياض حسين جلد اول FINAL

شهيد وولے ش ته اميد۔ په خورتاعيد کڑلو تير کۓ بلتون بلتون

ز�يا �ا ارمان په پاتے شواالله بسم الله بسم

حلقوم تشنه ۔ مغموم اخيرمظلوم �يلو غلامه حيسن

ز�يا �ا بيوان په شوم تنهااکبرا ز�يا چشمانوا کا پورتا الله بسم الله بسم

امدا� ز�يا ا�غواڑم چانا کے بيوان �ۍسرا کے �ينو مو �ے لامن غه گورے څه چوک

امتحان ��ر ا� ضعيفۍ ما ځوانۍ تاليارا کا جوڑا گلونه خيمو تر کا تال

بابا مالا څه و�نکے شکايت تا تر�رقطره ا�بو �ه �ا نه خو ا�به �ے ووختۍ غ

خيمگاه تر �ۍ کارلۍ گل نا قتلگاهخکارا خکارا �ۍ غويگے لا پلار اکبر علۍ

سينه نامه غم څه �کم څه نو نا ژاڑمپورا غزل شه غلامه حسين �ے ڈاکا

لويا قربانۍ شوا ا�ا �اللهز�يا يوسم �ه خيموتا څه څا

تانا جار�اۓ پلار اکبرجانه۔ هاۓ�اشهزا�ه

حاجت کا بيان ا�چات۔ کا سار لگحالت ا� گورا مه �اس خو

ز�يا �ا پرسان و�کے نه ا�بوالله بسم الله بسم

نظر �کا لگ خواهر۔ کاگورےپدر دن جا اۓ و�ما کے ووتو گز�يا �ا �يدان و�کا سا صغرا

الله بسم الله بسم

نوحه

پاره پاره نن �شوا جگرکه �ه خو مااکبرا ز�يا يوسم تا مور �ه ا�س څاڅه

ا�بو ساڑ� �ه کے زنکدان �ۍ ضر�رتصحرا �ه سيورا نيشتا سيوره کے قسمت تا

يم په �ينو څه خالقه ته ا�سا گواهسارا ز�اۓ ا� پلار کے ميدان منځ غاڑ�اتلو

تا اسکا�لو �اچا�م لاس �ه تا ځۍ کومفواره �ينو باهيگۍ �تا نا ځۍ هر

پکار کاسا څالور �ۍ تا �ڑلو جنازےسهارا نيشتا تا�ڑلوتا زه يم بيلا

نوحه

راکا غويگا ا�س ۔ کا الله بسم څاما �ه ز�يا

200

Page 201: بياض حسين جلد اول FINAL

جانه اکبر هاۓ �ے �ا مه ارماننا صغرا خور ته ما�اۓ خو جدا

جان بهائۍ په شيوان۔ خوائيند��ستورا �ے

کے ارمان يو �ې ارمانونه ٹولکے زنکدان بس �اۓ ا�به ووٹ گ يو

والۓ تيرا تا اچاولۓ۔ ماقتلگاه په

ماتے شوے خويلے غلامه حيسنپاتے کے زڑه په شو زڑه �ه څه هر

غريب امام ۔ نصيب المنوا بے شه

�ا خابرا ساعت يو شه سورگلاب �ه نرگس سپينپلار ستڑاۓ �ے ٹيٹ زنگانونو په باندے ز�ۍ

اکبر وه الل

�ۍ پرشانے ريگو په خوارۍ کالا اتلس تابهار نو �ه گل ريژا�ۍ �ه خزان لکا

اکبر وه الل

کے را�انے اکبر په ا�خۍ سترگو لا مه صبراظهار تندے �ه کے زنکدان و�که ئې څه

اکبر وه اللشهيد شه څه �يايم به څرنگ�يدار �ه تا � �ۍ منتظر ٹول

�ے نه خو غم يو �ے۔ زڑه مه پرے پرےما په ز�يا

واۓ کربال په شهادت دے ٹهيکماواۓ تگۓ خو دورا کاشکے خو

تندا �ريځو �ر� ۔ ارز�مندا هاۓليوا جان �ے

رنگينا خون په هاۓ ځوانۍ �ا تاشيرينا ز�يا �ے ارمان مه �ا

نکے مه �ا�ه ۔ کے بلتانه ئيه�ا �ے ارمان

واۓ سينه گل کا دادے ارمان بلماواۓ پرهارژلۓ مخ شان په رسول

الوان خونن په ۔ گيسوان �او�تا ما�اۓ

نوحه

�گورے کا ۔ خورے گرانےاکبر وه الل ۔ نامدار علۍ خپل

گلونو سر� په �يڑ تانۍاکبر وه الل ۔ سار ريگو په ا�

اکبر علۍ خپل �گورے کا خورے گرانےبازار تالا ا� ارمانونو۔ �ه جنازه

اکبر وه الل

کے �ينو خپلو �ے جوڑ شانے په �ا�گانۍ نوۍگلزار �اڑا �ے گلونو۔ سر� په بدان سپين

201

Page 202: بياض حسين جلد اول FINAL

اکبر وه اللحسين مولا بيکاسه اکبر که اسک اا کره اعا طو�ار په خيمے �ه ۔ غلامه حسين �ڑلو رائې

اکبر وه الل

پريباسے �يلے پما ساسکۍ�ينا سيځا ا�سا تر وولا خ تگۍ پلار �ه ما

و�� نه څه څخا ما �يلو �هکڑلا�ينا ليرے نا سترگو اکبر مه زر

ودلو �لي ماتا څه اکبرلاسونه چيخلو جوڑيا باندے سينے زرۍ

کا څنگ سينے لا لاس �يلو مازخمونه سار په زڑه �تا ليدلۍ ما�ۍ

شوم سيراب زه پلارا �يل اکبرجامونه تاپارا ا�س �ۍ نيولۍ نيکه

�لے �ارا ا�خۍ تاپمااچا�ينا ساسکۍ ا�بو �ه چوک �يلو ما

�ۍ څخل �ينو غلامه حسين��لتونه غواڑے ماتم په حسين �ه څه

مرگونه زلمۍ تير چا�ۍ په

پوهيگۍ �ۍ په هغاماتاکا مليا مه غم �ر�نڑ� �ه بل تندا �ے يو

پيغمبر عکس لاڑل کے ځوانۍ رتا بلاکبر وه الل

�ۍ نيشتا چوک مه وڑلو خورے �ے بدان ڑانگ �ے ځوان�لدار کۍ پورتا گر��نو۔ لا�ۍ رسا څه

اکبر وه الل

مثنوۍ

راغلم تانے په اکبر �ه زهلاٹا�ينا ليارا ساڑاۓ نابينا لکا

چيخلے گوتے مه اکبر په څهنا تاندۍ کے ليرے زلفۓ پورتا که لاسۍ

ماکا بيڑا قتل �ه ئيه چوک�ينا �ايلۍ نعرے �اتا پلار ماتگۍ

راشۍ څخا ما پلار به زر ڈيرماتا�ينا مينا رسول �ه �يدان په ما

شه تالا لورۍ هر لا خو نورمينا نيکه �ه پما ماتاکۍ څه پريگدا

�کے خابرے �ا څه اکبرر���نه ا�خيو ر�ان شو لاسترگو �ما

کا ا�به ما لا څنگ �يل اکبر�ينا وولۍ ني ر�ژے ا�بو و�نيا مالا

نوحه

فريا��نه ماکا اکبرا

202

Page 203: بياض حسين جلد اول FINAL

کيگۍ تالا �ه باباجام ا�بو �ه نيکه مالا

ارام په خه نوش کهسار�نه شونڈ� �چ �ۍ �تا

يا�يگۍ مه تندا تا

�ے پتالۍ په تا زنکدان�ے کافۍ ماتا همدا

غاگونه چاتا کا�ے به تهبليگۍ تا لا ذين څه

نوۍ مشکل نا �ۍ به �خت غا�ۍ څه هر څه باچيا

�ير�نه په راشۍ مه به مورتيريگۍ کلا خنجر

ا�خللو کلا گل څه حسينژاڑيدلو صبر هم

لاسونه ځکا غلام حسينآاسکيگۍ �اتا سينے

حالونه زلمۍ �ه خورے۔ �گورے کالعلونه لکا سرے تورے۔ سترگے هغا

�ے نيران �ينو څه ۔ و�کے به با�ر �ا

ا�از په ز�ۍ �ه راسيدلۓ۔ يم زه�راز ريگو په ۔ ليدلۓ �ه مانه

�ے گران خوشناختۍ ۔ �ليدلو مه ا�س

قدر�نه �ۍ کڑۍ �اڑاندے۔ مانا چائېگلونه سره �ۍ �يڑ باندے۔ سينے سپينے

باندے شونڈ� �چو خکارۍ۔ �ه شربت سور

شباب �ۍ چاليدلۓ څهکباب کباب ز�ۍ �ۀ

حالونه په تندے زنکدانپائيگۍ کلا پلار غا

�ۍ ز�ۍ زلمۍ �ه فريا� څه بيا�ۍ بيواسۍ پلارۍ ا�

بارانونه ا�خيو �ارا�ۍتيريگۍ څه �ے �خت غا

ماکا خابرے �ا پلارا �اکا صفا مه سترگے �ا

�يدانونه �کم �ه زه څهڈ�بيگۍ �ه زنڑکۓمه

ځان �ه �ے نه �ما فريا�ارمان ئيه مه ته خو

جنگونه په پاتے شوے بيکسباليگۍ پما ا�ر �ا

نوحه

�ے زندان مه عمر ۔ �ے ارمان خورے�ے زنکدان په خو اکبر۔ موندل مه بيا

ودلو تالي څه �ه اکبر۔ علۍ غاپيژاندلو ا�نه منظر۔ �ۍ په ما

�ے خزان خو �ے گل خورے۔ زه گرام يم نه

کے تانو ڈير� هاۓ �ے۔ نگين خو يوکے سر� �ينو خورے �ے۔ رنگين ٹول بل

�ے چشمان په ناستا سيورا۔ غمو مه بل

203

Page 204: بياض حسين جلد اول FINAL

ستومان ستڑاۓ ا� بسمل۔ تندا �لگاميدان لا بيلا �ڑل۔ جناز� �اڑا

�ے اسان بيان گران غلامه۔ حسين �ۓ

وولے ش ختميد� په قطرے �ينوشولے آاسکيد� په ۔ پر�ے خيمے

�ر�ر ستڑۍ �ه ۔ خور �ليداايشارا بيکسۍ

راغلا بيکسۍ خورے حسين پهراغلا سپاهۍ آاخيرۍ �ه تنااکبر علۍ ۔ خواهر �اخلا

پارا قربانۍ څم

کيگۍ اکبر �ه به زنۍ سينهکيگۍ اصغر �ه به قربانۍ يو

مولا �کا ۔ سو�ا تندےخوارا شير اۓ پاڅا

کے رسوائۍ �ۍ �ه انجام ظلمکے ارائې وسخن غلام حسين

لعنت �کا حاجت۔ لارۍشمارا بے ظالم په

ماتم شه کے خيمو شر�ع ز�يا سارا غاگ تائيه چيتا شاهوارا و�ر جگر۔ شه مه بيريان

علمدار �اۓ يا �اۓ۔ جعفر يا کاشکےپرهار پرهار ڈير �اۓ۔ جگر مه کابيا

�ے �يخمان طرف هر شم۔ ڈاڈا چا په ا�س

کمز�ر کڑم غمو �ے۔ �اسۍ بے څرنگغمخور لارم نه �ے۔ بيکسۍ ڈيرا

�ے ځوان بيلا به زه �ڑما۔ ئې به څرنگ

نوحه

بارا خون ۔ جنازه اکبر علۍارمان نا�ه ۔ ميدان راغلا

گلزار گلو په

کے �ڑمند�نو په پلار شهزا�هقدامونوکے پخے سار تر سارۍ

آان قر لکا ځوان۔ �ےنواۓپاره پاره پانڑۍ

�ے را�ڑ�نۓ يو ا� جنازه يو�ے قبلاؤنۓ يو نذرانه يو

خد ا� خال په ۔ محمد �هپر�ر�گار �ے

�ے هم لکير يوا پخو�ۍ �ه ناخکے�ے هم باهير �ينو سر� �رسارا

خيمگاه تر ۔ قتلگاه لاليارا يو شوا جوڑا

نوحه

صفدر دت صور اۓئيه چيتا اکبرا علۍ

204

Page 205: بياض حسين جلد اول FINAL

صحرا �ه کے گرمۍ کا اکبرا ئيه سيورے پهئيه چيتا ��بارا رتا ۔ �لبر �کا غاگ يو

حال په وشوا راڅا غالمه حسين واپسئيه چيتا انگارا جگر ۔ تصور غرقاب

�ه �صال �ه څه رنا څۍ ځوان هغا ا�سرسول

�ے نا�ارۍ څورا �ا ۔ رنا �ے را�ان تگۓ

و�کے زارۍ ا�بو يوگوٹ تا پلار ز�ۍ نوجوان�ے �ارۍ تيمار �ا کے۔ �هن ژبه �يرکا پلار

تندے پلار �ه �اخسته نا ژبے اکبر �ه نم�ے انگارۍ پلارا �تا تندا اکبر �يلو

شولم سيراب �يلو ا� اکبر کے شها�ت عين�ے انتظارۍ تاتا کوثر آاب �ه پلارا

ناحق ا� حق �ه �اتا عاقل �ے فکر �عوت�ے نگارۍ سخن �ۍ په غلام حسين �ه بس

ز�را بے شوم پرےنگدے تورا۔ سترگو مه تنها�ر�را بے يم پاتے څه و�گورا۔ مه تا ژمد�ن�ۍ يخۍ �يدان �ه مه صداقه ا�خۍ �ا

مرا�ار تانا ز�اۓ �اۓ۔ پلار ته کا باچياواۓ

خبار بيا به هلے �اۓ۔ گلزار �ينو سر� پهواۓ

�ۍ يخۍ هجران ز�ۍ �ه زڑه په غشۍ څو څهپما راغۓ ��ران يو �ا ۔ پاڅم کلا چينم

ئيه چيتا خکارا رتا زر منظر۔ �ا �ے ليد�

ضعيفۍ ز�يا را�استا پما �ه سا غاگ يوئيه چيتا پاره جگر اۓ ۔ اثر �ا �ه غاگ �ۍ

اعلان �ا پارا �ه ما اکبرا �ه خو غاگ تائيه چيتا مد�گارا بے ۔ حيدر �ه ز�اۓ شه څه

نوحه

�ے عزا�ارۍ �ا خلقه �ے نه �ستورا �ا�ے ابيارۍ ا�خيو ۔ گلشن �ه اسلام �ه �ا

�ے محمد �ه غم ا�جاڑ۔ شولو رسول �ه کور�ے غمخوارۍ سارا ۔ الله رسول ماتم غا �ا

�ے نه غمجن څه �ے۔ محرم �ے غم رسول په�ے �فا�ارۍ ، څرنگ �ا سارا رسول بيا نو

حيران آان قر شه اهلبيتو۔ په بند شوے ا�به�ے انکارۍ امت �يل۔ ايت ويريد �ما

ا�سا گواه ته څه حسين۔ �سے فريا� که �ه�ے نثارۍ جان اهلبيتو۔ �ه نن الله يا

نوحه

�ۍ يخۍ زنکدان �ه جلوے �ا اکبرا

205

Page 206: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ يخۍ خفگان لا سترگے ملالے کاتا

و�نيانا څے تگۓ څه بابانا۔ ماشے خفا�ۍ يخۍ لبان �چ �ه پاترۍ پاترۍ ځکاکوکب په �ۍ ر�شن شب۔ غلامه حسينلب �يائې ناساپا عرب۔ �ه کے تاريخ�ۍ يخۍ ابوسفيان هنده �ه ناخکے �ا

لاسونه ��اڑا سينے په چيخلو زرۍسينے �ه زخم نکسۍ �ه پلار مه څه

لاسونه کا څنگ سينے لا �يلو حسينباغچے �ه گلونه �ۍ ماليدلۍ

ليرے رنا کا برچهۍ �ا �يلو اکبرنيزے ماتے لا�ۍ پلارا ڈير يم تنگ

ا�چاتے لور په اسمان کے سترگے حسينسو�ے �ۍ �ه گواه ا�سا ته ربا

شه راٹيٹ باندے اسماعيل څه ابراهيمفرشتے غلامه حسين چاپير شوے

�ے طور ده کو �ه تجلۍ ز�يا مااکبرا�ے نور سترگو ما�ه ز�يا نورا بے شوم پاتے

نه پايا بے ئيه رنگ�ے چيخلۓ سنان ظلم سينے په �ه چا

کے گرمۍ سوۍ تشنه کے۔ زخمۍ زخمۍ چا �اکے پتالۍ سارچيگدا کے۔ ځوانۍ ما�اۓ مرگۓ

�ۍ يخۍ ميدان په زنگانونه �ه بابا

�گورا کے گوتو �ۍ �ر�را۔ صغرا رنځورےخورا لا بشے معلوم څورا۔ ستم هجر �ے

�ۍ يخۍ گريوان په ئې شوگيرے ا�خيو څه

بيان

جنازے په اکبر راغۓ حسين څهدنژ�ے پريباسته ځان نائې ذ�الجناح

نکے جدا مه سار څه �يلو وا� اکبر�يالے نا سترگو حسين �ه جارۍ شوے

پريواتلے ا�خۍ اکبر �ه مخ په څها�بے �ه ساسکۍ کا څنگ �يلو اکبر

نيشتا تا اکبر ضر�رت هيڅ ا�بو �هر�ژے ا�بو و�نيا لا�ۍ �ما �ۍ

نشۍ پوير کلا هيڅ تندا پلار به ما�ارا�ے ساسکۍ پما �يلے نوبيا

کے صفا �ينے ز�ۍ �ه نا سترگو حسينلمدے سترگے پلار �ه و�ليدے ابر

نوحه

206

Page 207: بياض حسين جلد اول FINAL

نا خيمگاه �ه پلار ۔ جانه اکبر پاڅا�ے راغلۓ �يدان په

مانا ځواب راکا�ے راغلۓ امتحان صبر �ه پما نن

کے �نيا په څکم ژمد�ن زه تا لا بے ز�ياکے کربلا پريگد� به يا� څم �رپسے به زه

گرانا پما ز�يا�ے �اغلۓ هجران تا �ه پلار ژمد�ن �ے گران

نا قتلگاه پاڅا ز�يا راکا غويگا ٹينگاجانه اکبر يوسم �ه لور په خيمگاه څاڅه

پهلوانه خار�غاشلا�لۓ�ے گريوان غما بور�الۍ �ه مور

کے زنکدان گورۍ ز�اۓ څه غلامه حسين پلارز�ۍ ژنڑۍ �ه مرگ �ے گران �الله �ے گران

کے بيوان�ے ليکهلۓ بيان اکبر غم ا� کرب په تا وشهدانا دج گن

� علم �ے علۍ ۔ نسل پاک �ے علۍعمل

علۍ احسان علۍ ۔ زکۍ علۍ ۔ سخۍ علۍ

لد�نۍ علم علۍ ۔ سلونۍ صدا علۍعلۍ لسان الله ۔ شهيد علۍ حميد۔ علۍ

علۍ �ه صفت يو هر ۔ ناخالۍ عجب �ے نهعلۍ بيان فصيح ۔ ذاکر علۍ ۔ شاکر علۍ

نبۍ نور الله نور ۔ علۍ غلامه حسينعلۍ مهربان �ے ۔ الفت علۍ ۔ قدرت علۍ

خضاب خون په گيسوان تور وو ک �ه چاخضاب خون په

شه نام په زڑه �ه ما زخم جانه اکبر گراناشه کم نظيرمه يو�م په گيرا شوا مه سپينا

ميدانه لا تاڅه�ے خستلۓ ا�ر لکا مه زنڑکۍ و�که غاگ

کے زڑه په لارم حسرت ڈير خابر� خواگو تا�کے خابرے ياڅو کا ماسا مخکے نا تلو

جانه کا ا�چات سار�ے �ايلۓ زنگون ما ئيه نه لائق ريگو

کے مسافرۍ جانه اکبر پريخله چاتا �ه پلارکے عاجزۍ کفنه بے لاڑ� رنا يويو

قدر�انه ز�يا�ے �راتلۓ خزان �ه گلو په با� مه نن

قصيده

علۍ آان قر علۍ ۔ علۍ شان ذۍ علۍعلۍ سلطان علۍ ۔ حيدر علۍ ۔ بهتر علۍ

علۍ مولو� علۍ کعبه۔ مقصو� علۍعلۍ ايمان علۍ مولا۔ علۍ ۔ قبله علۍ

�ه شوهر علۍ رسول۔ �ه �صۍ علۍبتول

علۍ ميزان علۍ ۔ قاسم علۍ ۔ عالم علۍ

الله �ه قوت علۍ ۔ الله �ه عظمت علۍعلۍ چشمان الله ۔ الله اسد الله۔ ود ي �ے

207

Page 208: بياض حسين جلد اول FINAL

فتح شمشير علۍ فتح۔ تقدير علۍعلۍ عمران ابن ۔ غالب علۍ صاحب۔ علۍ

نوحهځواب راکا ز�يا اکبرا علۍ

ځواب راکاتيريگۍ ز�ۍ په زنکدان څه

پائيگۍ څرنگے وبئۍ پلارآاب �ه قطره نشۍ �يرکا�لۓ څه

آاب �ه قطره

تا خيمگاه يوسم �ه به ا�ستا ليلا بورے څا ز�يا

زينب گرانا �کسۍ �ه مخ رنگين ا�زينب گرانا

کا لويستل سترگو وپرنم ا�الکا جوڑا�ل شعر�نو بيا

غرقاب غم په ا�سا غلامه حسينغرقاب غم په

کا�ۍ مسلمانۍ �ه اٹول �عواکا�ۍ �يخنۍ �ه سارا آال رسول �هکا�ۍ �ارۍ اميد هم شجاعت �هراغلم شکسته �ل سا تعجب ڈير

قرار ژمد�ن �ه ما شه شهيداکبر علۍ را�ڑه مه بيلا

�ه باران �ينو ليارے �رستے پهراغلم زيبا �ينو په ز�ۍ ژنڑۍ �ه

ا�رۍ �ينے پرهار هر لاگورۍ �ه بابا مظلوم

مهتاب لکا ز�يا �ه پرهار سينے �همهتاب لکا

ژاڑلۓ ڈير وے وخت غه په ماو�لے �استا مه تشنه څه

تراب ابو کۍ �ير به ا�به کوثرتراب ابو

کے ز�ياپخے غوٹا �ه کلاکے ا�گدے �ه کلا

کباب زنڑکۓ شه پلار �ه ا�ا �ۍ پهکباب زنڑکۓ

�ے نکه �ه ناخکا اکبرانوے لائق خا�ر� تور�

خراب پما �شوا شه ژمد�ن پاتےخراب پما

گفتار

راغلم خيمگاه په فرمانکه حسينراغلم سارا اکبر وا�ز� را خوائيند�

را�ڑه نا ميدان بيلا مه اکبرراغلم نوا بے ڈير نيشتا مه هيچوک

208

Page 209: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ قاتلان ٹول �ے ڈير خو مخلوق�ۍ نصرانيان نه �ۍ يهو�يان نه

�ۍ مشرکان نه �ۍ مجوسيان نهراغلم تالا لاسه �ه امت نيکه

زياتيگۍ علم غلامه حسينڅرگنديگۍ حق به قرار قرار

کيگۍ �ه تکذيب اهلبيتو �هراغلم پر�ا بے زه تا �ۍ هم فقط

ڈير �ر�يغو په عا�ت �ۍ خلقپوير لکا �ے ايت تطهير

شۍ �يل �ر�يغ �ه پارا �ه خيٹےراغلم �ا�يلا په نا ماتم ځکا

و�ڑکۍ �ه به حق غلامه حسينمڑکۍ �ه قضا څه هلے بيا خو

�ے �ائينا تاريخ و�ئۍ ا ٹول به بياراغلم ژاڑا په نا خپلو زه خو ا�س

حرم کا �ه غونڈ حلقے کو جوڑےماتم �کو خه هاۓ اکبر په ما نن

را�ڑلو خورے �لبر مه ځکا

سرا �ينو په ز�ۍ سينه ما �کساپاره پاره �ے خورے اکبر �ه ما زڑه

را�ڑلو خورے گلزار مه خون په

��الاسۍ �کو کوژ�انۍ په �ير

بيواسۍ �ا ما �ه ا�بو �ه سوالۍرا�ڑلو خورے مرا�ار غا ما

جنازه را�ڑا ز�ۍ ژنڑۍ �ه پلارمصطفۍ �ه ز�ۍ غلامه حسين �يل

را�ڑلو خورے نظر نور ماواۓ جبل په کا راغلۓ غم دا�ے کاجل به جوڑ سواۓ به تور تک

�ے يو مه زنڑکۓ ڈير�ۍ غمونهراغلم لرزه په نا جهل امت �ۍ

تا گزران ا�سکے شو نه پاتے څهتا �يدان نيکه راشو خوائيند� �ا

راوڑل درپارا مه شبيه رسولراغلم قتلگاه لا خوائيند� غمجنو

�صياتونه �ا کڑۍ و�� اکبر�ير�نه پما نکۍ �ه حرم

کو خزان ڈير ما وا�يا مه تا تر�رراغلم رضا په پلار �ه فتحياب زه

نوحه

را�ڑلو خورے اکبر �رتا مارا�ڑلو خورے انتظار ماتا

جهان شه مه ڑانگ مليا �تاڑاخزان شه خورے نن چمن �ه تا گل

را�ڑلو خورے بهار �ه مه گل

تنها شوم پاتے ريختيا په ا�سکے�الا تالا شوا مه باغيچه گلو

را�ڑلو خورے خبار هغا ما

کا�ا فريا� ا�س بيکسۍ په ما

209

Page 210: بياض حسين جلد اول FINAL

شهزا�ه هغا �ه ساتلۓ ناز په تارا�ڑلو خورے پرهار پرهار ما

وامنگ زڑه �ه ما بيکسۍ �ه ماجنگ په لاڑلو رنا زارۍ ا� سوال په

را�ڑلو خورے نثار جان غا ما

جنازے په گريوان که څيرے نا غم تر�رۍ�ۍ څاپا شونڈے �چے �ر� �ر� مورۍ بورا

شيوان کيگۍ خيمو په �ے ژاڑا �ير �ے شورننگيالۍ په پريواتا بلبله �اڑا يو

لالا شوم پاتے آاسرے بے سکينه �يلوځوانۍ خائيسته گل تالا کا خزان ظالم کوم

�ۍ يخۍ �يلے �ه سترگے بارے خون �ر�را�ۍ طعمے په تا ناستا �ر�را به صغرا خور

�ۍ راغلۍ صغرا �ه غلامه حسين گلغوڑا�ۍ گلونه باندے تن اکبر �ه مور

خا�مان هم غلامان شۍ ميلاؤ به ته علۍنشۍ ميلاؤ به قمبر �ه شانے په مگر غلام

عملا نيک ا� پرهيزگار شۍ فرزندان به ميلاؤنشۍ ميلاؤ به شبير � شبر مثل خو زامن

ساتر�ارے حيا�ارے شۍ ميلاؤ هم به لونڑےنشۍ ميلاؤ به �ختر شان په زينب �ه �ليرا

تا نبۍ هر ميلا�يگۍ خو انصاران ا� آاب اصح

نشۍ ميلاؤ به �لا�ر انصار شانے په حسين

شۍ ميلاؤ �رتا ڈير به �الا نامے غلام حسيننشۍ ميلاؤ به �ر سخن شبير غلام حسين

نوحه

زخمۍ زخمۍ جان اکبر را�ڑه �تائې خيموتاندۍ په �لونه �لونه زانگۍ زلفۓ تورے

ځوان کالو اتلس �ه راغۓ غويگے په پلارشرما�ۍ گلونه سره زخمونائۍ خکولۍ رنگ

پيغمبر همشکل �ے �يژلۓ امت ظالمماتا�ۍ مينا نيکه گورۍ ځير ځير په بابائۍ

�ۍ ٹومبلۍ گل سره باندے سينے چا�رتا�ۍ يخۍ خالونه سره سره جبين سپين په چاۓ

جنازے په اکبر �ه بيانے بۍ شوے جمع�ائې کوکے ارمان �ه ژاڑۍ مورۍ بورا

قيصده

نشۍ ميلاؤ به مقدر غا شپے غا ا� �ريځے غانشۍ ميلاؤ به حيدر بل �ه حيدر يو خو حيدر

مگر �الله �ر�ازے هم ليارے بشۍ ميلاؤنشۍ ميلاؤ به گزر راه سا شليد� �يوال کعبے

ميلاؤ پارا ژاڑيد� شۍ خومڅ به خو کے غرهنشۍ ميلاؤ به بستر الله رسول پارا خوب خو

�ارا وحسن الحيات شريکته بشۍ ميلاؤ

210

Page 211: بياض حسين جلد اول FINAL

نشۍ ميلاؤ به و�ختر الله رسول خو تا تز�يج

سر�ارا خځو جهان �ه �ے زا�ۍ رسول بۍ بۍنشۍ ميلاؤ به شوهر شان په علۍ خو تا زهرا

لارۍ �ر�نڑا زلمۍ څه هغا خوائيندےلارۍ غمونه کلا و�نيا �ه غااکبرا غاڑا�ۍ تاتا �ه سترگے

�ليو په پلار �ه راغلے آاس په لاڑےتاڑليو مليا �ه کيگۍ پتا �يراکبرا �ۍ تاڑلۍ ملۓ حرم

�ۍ پاتے قيصے �ا�ه تا و� خو يا�ۍ پاتے �عدے يا شوے قرار �يلے

اکبرا شهزا�ۍ بيمارا کا يا�

ما�ے مجبورا چوک غلامه حسينما�ے ليلۍ بورا اکبر ژنڑۍ په

اکبرا ځوانۍ په ماڅا �ے نعرے

شهيد تصويرشه رسول �ه شهيد۔ ځوانۍمينرشه �هجنازه گلزار کے �ينو جنازه۔ سرکار �ے گويا

شيوان کا�ل بيانو بۍ ۔ ميدان لا اکبر �ڑه رائۍجنازه گلزار کے �ينو ۔ جنازه �لدار ترائيند� �ے

کوفيانو شاميانو ا�خلا ۔ وامتيانو کے کربلاجنازه گلزار کے �ينو ۔ جنازه �قار �ين خپل �ه

�ۍ �ينے جگر رسول �ه دپسر�ينے�ۍ۔ حسين پهجنازه گلزار کے �ينو بارجنازه۔ خون گل لا سرا

نوحه

اکبرا علۍ آاسکے را سترگےاکبرا کا�ۍ زارۍ سوال �رتا مور

�ائينا نعرے �رتا مور �ا ز�يالارينا مشخولۍ �ه �تا ارز�

اکبرا ارمانۍ پرےنگدے �سۓ

طمعے طمعے په مه کالا اتلسجامے شيرينے �ه تا تير که عمر

اکبرا مشخولۍ �کا رسا لگ

نشے پيژاندلۓ �ه مور کا ز�يانشے آاسکا�لۓ سترگے �ه �يلے

اکبرا شربتۍ شونڈے کا خلاصے

گريوان څيرے �کسا خوائيندے نيازمندےپرسان �کا �رنا آاسکے کا سترگےاکبرا کا�ۍ چا�اتا به غاگ �ر�ر

نوحه

جنازه اکبر �ه راغلاجنازه گلزار کے �ينو

جنازه شهيد اخرۍ ۔ جنازه اميد �ه راغلاجنازه گلزار کے �ينو جنازه۔ پلار تنها را�ڑا

211

Page 212: بياض حسين جلد اول FINAL

خزان کا قرار قرار په ريحان۔ �ه باغ اهلبيتوجنازه گلزار کے �ينو جنازه۔ بهار �ه آاسکا

ميت يو ليد�نۓ۔ �ےخداۓ �ر��نوو�ونۓ يواسکا

جنازه گلزار کے �ينو جنازه۔ پرهار پرهار �ے

کا ژاڑا بند ا�س �يلو �رتا ماراکا ما�اتائۍ �ۍ پيغام څه کا

�يرم تاپارا تا کوفے به زهعرضونو �ه تا را�ڑم به ځواب

کورتا نا�اتا خابرے �ۍ په�ر�رتا �امه څه را�ڑ� گلونائۍ

يا�يگۍ ڈير �ه مه اکبر يوساسر�گلونو �ه مينا�ار�ے ڈير

که اکبر علۍ �ه ڈير صيفتۍکه جگر �ما کبابۍ کباب

کا رتا ماتائې چيتا �ے اکبرپيغامونو لا کم خبار ئې څه

�ے اميد په ا� طعمے په صغرا�ے شهيد اکبر �ۍ صغرا �ه گل

غلامه حسين سا اکبر امامملاقاتونو �ه سامان که �ه

رستاولۓ دے پيغام نا مدينے دتا خور�لدارا سارا قاصد �کا خو قيصے پاڅا

کے ځوانۍ غلامه کے۔حسين بيکسۍ په را�ڑا پلارجنازه گلزار کے �ينو ۔ جنازه و�شوار �ۍ څورا

گفتار

ارمانونو �ه فرمانکه قاصدز�ڑ�نو وويو س �ه را�ڑه مه پيغامراغلم بيڑے په نا مدينے زه

سوالونو ڈير� په بۍ بۍ يوے �ه

�م �اتلۓ کور لا زه نيت په شو���م راغلۓ خيل په هاشمو بنۍ

�ليدلا څه ماشوما مايوافريا��نو ڈير په �ا�يلا په

�ه زهرا �ه ٹول اندازۍ ژاڑا�ه انتها بے کے ا�از �ر�ۍ

�يلو رتا غے �که تپوس مابلتانونو �ه بيمارا يم زه

يم فاطمه زه �يلو ماتا �ائۍيم تنها پاتے لاڑ� رنا ٹول

رانغله پلار �ه مه خبر خط څه�سواسونو په کے اندېخنے يم

کور اٹول څه يم اگاه ��رالور په کوفے �ے لاڑ نا مکے

مدينےکے يم پاتے بيلا زه

212

Page 213: بياض حسين جلد اول FINAL

غمونو همدۍ کم نژ�ے تا مرگ

نوحه

پارا و� تا راغلو گلاکبرا علۍ پاڅا ۔ اکبرا علۍ پاڅا

ڈاڈا�ۍ ڈيرے �ر�رنڑ� زلميو په �ه خوائيندےخبارا نکے صغرا نا اکبر �ۍ قاصدا

وا�غوڑيدلو اکبر �ه تانے په گلونهازارا �ل ا� مايوس شه ستون ژاڑا په قاصد

شناس غم �ۍ زڑه ا� �ۍ زڑه چيرے کا مائلآابدارا تورا لکا �ې مرثيے غلام حسين

ناستا کے �ر�ازے �ا ليکهلۍ �ا �ۍ تاريخناکارا �ے خابرا نا�ياۓ سار ليار� څي

بيمارا خو کے کور سا�ا سلمه وام صغراسارا نوۍ کے چولو بيمارا �کا انصاف

ليار� ��راهۍ �ه �ے نيشتا ذکر کے تاريختيارا نکے قيصه نا ځان غلامه حسين

) البکا سفينت )از

و�تا �لاسے غا شوے۔ څهو�تا �عدے پورا شوے۔ نه

گرزا�م سيلابونه سترگو په �ه ځکا

�اتا عراق چوک کا گورم۔و�ما پيغام يوسۍ نو۔ څۍ

گر�ا�م پاراگلونه و�تا صبحۍ هر

شولا �ارنځورۍ يومه۔شولا جدائۍ تا مه۔ بل

گرزا�م نصيبونه ملاله وپر څرنگملاقات �ه گيلے ليکهلۍ �ۍ تاتا خور

ترسارا شهزا�ه اۓ کا نه �يلے �ه �عده

ئيه بيکسۍ �ه �ه عيد �ر�را اۓ ليکهلۍ �ه خوربيمارا ماشوما �ا پريخلۍ �ا �ه چاتا

ژاڑيدلا بيمارا ڈيرا �يائې �ه قاصدانتظارا تا اکبر کے �ر�ازے �ا ناستا

يا�ا�لو �ه ځوان �ا �ے شک بے �يائې قاصدايسارا �ے بيلا څه رنځورا �ے نه گراما

�ۍ بےوجهےنه پوهۓشوم نعرےئې ورورا وروراتارا چشم �ے �الله خو پيغمبر وحسن �ا

پيغمبر دس عک په �شه څرنگ زڑه گوزربارا اثر کا نيزا کے سينے تگۍ چاۓ �ا

نوحه

لالا �ا کے زڑه په ڈيرگرزا�م �سواسونه

هجران �ه �ا جگر پهگرزا�م غمونه ڈير

213

Page 214: بياض حسين جلد اول FINAL

و�تا بلتون پما ۔ �ے ا�رپما ژمد�ن تا بے �ے۔ گران

گرزا�م غمونه زڑه په زه �ر�را څو هر

زه اکبرجانه �ا ۔ �ر�رازه گريانه �هم به ۔ څورا

گرزا�م اميد�نه خو لالا �م به مڑاو�ما صغرا �ې به ۔ څرنگ

و�ما جگر �سے �يائې۔گرزا�م حسابونه شپيگومياشتو به شۍ

چشمانو �ه زينت ۔ ا�خۍشيريانو �ه زينت �ے۔ �ر�

گرزا�م �ر��نه ځکا غلام حسين زه

گورم جامے نوۍ خلقو څهبلتانونه په رنځا�ۍ مه جامے تورے

�ۍ مبارکۍ عيد کے �طنبارانونه ا�خيو ا�رۍ کے کور حسين �ه

شۍ عيد �ريځا هغا به پما�يدانونه سا�شۍ لالا اکبر مه څه

کے ��اتو عيد کے مکے خداياراحتونه کۍ حاصل لالا اکبر مه څه

�ے وکجا عيد غلامه حسينآاغاز�نه نا محرم شۍ کال نوۍ څه

پيغمبر �ه ا�از هم شکل هماکبر علۍ

نا�ے بلتانه خواخ مه۔ مرگنا�ے ژمدانه زڑه موڑمه۔

گرزا�م ارمانونه �ر�را �ه �يدان تا

لکا خالۍ �سے کور�ے۔لکا سيځا�ۍ زڑه ا�ر�ے۔

گرزا�م صبر�نه زه کے بيکسۍ څرنگ

مثنوۍ

�ۍ مبارک �ۍ عيد به چا پهعيد�نه شو خا�رے خو ماباندے اکبرا

الڑل هجرت په تاسارا عيدماتمونه �ريځے ا� شپا پريخلو �ه ماتا

�کۍ پوختنا چا �ه خو چوکغمونه کۍ مه غلاط څه �ۍ چوک صغرا �ه

بوتله سا ځان �اڑا �ه خاندانکورنه �ۍ سپارلۍ چا رنځورانو په

کورتا راڅۍ کے عيد مسافراناميد�نه ساتلو پٹ ځکا خو صغرا

شه معلوم را �يار� �ه قدرکوچونه �کو ژمد�ن په مه �ر�ر زلمۍ څه

214

Page 215: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

پلار بيلا په را�ڑلو را�ڑلواکبر علۍ

ميدانه لا تازه پورے خيمگاهنا قتلگاه خپل

ليار �ينو �ه جوڑاکا۔ کا۔ جوڑااکبر علۍ

اميد په �ر�ر �ه صغرا �ے ناستاشهيد شه گل

انتظار صغرا �ه۔ که نه۔ لانڈۍاکبر علۍ

ماتاما لا اکبر مرثيه کا لانڈاغلامه حسين

اشعار �ه تا �ے زينت ۔ �ے زينتاکبر علۍ

مشخول کے جنگ وه اکبر علۍمقتول به شه راغۓ چوک مختائۍ

رسول دے څه که گمان خلقوگوزار�ے تورے اجلۍ اجل

شه تسليم �يخنو په ورعب شهزا�هشه ��انيم به غا راغۓ مختا چوک

شه جحيم په حسابه بے بس�ے اظهار �سے تارېخدانو �ه

�ے جنازه �رستۍ مظلومانو �ا�ے تنها مولا

و�لار زهرا که۔ بيکس که۔ بيکساکبر علۍ

�ے جنازه ځوان کالو اتلس �ه�ے پاره پاره

سار په زڑه �ه لارۍ برچهۍ �ه پرهاراکبر علۍ

امام نا�اتلو څه تا خيمےماتم شه جوڑ

هار گلو سر� نا۔ �لۍ که۔ کوزۍاکبر علۍ

ژاڑا �ير شوا جوڑا شولو شورمختا بيانو بۍ

قرار په ڈير چيخللو۔ ۔ چيخللواکبر علۍ

گفتار

�ے مز�يگار �خت فرمانکه حسين�ے اکبر زلمۍ �ه شر�ع جها��ے علمدار �ر�ر لاڑمه تا فرات

�ے لخکر �يخنو �ے تنها اکبر

215

Page 216: بياض حسين جلد اول FINAL

ڈير �ۍ �يخنه �ے تنها اکبرناصر چول بل نيشتا يم بيکسحاضر اکبر بياشۍ کا ځال يو�ے پيغمبر �ه همشکل اکبر

شه راستون څرنگ نا عباس حسينشه بلتون �ه �خت که �ه اکبرغاگشه خون وپر �ه ز�اۓ راسيگا پلارا�ے گوزار سخت �ا غلامه حسين

پارا و� اسلام �ے قربانۍ �اليارا �ے خطا �ے عمل بے کا

ناکارا ژاڑا کاژاڑے هرڅو�ے کار �ه عمل غلامه حسين

ئيه شرمسار هم ئيه �ر�غجن همئيه اعتبار بے تا �ار� و�نيا هم

ئيه قرضدار کا خو غلامه حسين�ے سنگسار عمر خلقو مقر�ضو

ځوان کالو اتلس �ه مائيگۍ جنازه �اشان په الله رسول �ے معلوميگۍ نا صورت

جنازه پيغمبر �ه لکا�ۍ �سے �ے

جنازه نازانينا �ے جنازه خکولۍ څهجنازه رنگينا گلو سر� په �ے وحسينه

جنازه گلزار �ے ٹولا کا څه گلونه

�اريگۍ څه نا جنازے �کسو گلونه سره �اجوڑيگۍ گلو سر� لا جنازه &يت مشاع

جنازه مد�گار يار� بے �ے کا څو هر

پريواتلو غا راتللو څه چوکرا�اتلو نه مختا چوک بيائۍ

لو �ليده �ا څه اکبر علۍ�ے �يدار �ه �خت �کۀ ا�ازۍ

شه را�ان اکبر تا زيارت پلار �هشه گويان �سے مخکے په حضور

شۍ ميلاؤ ا�به گوٹ يو کا بابا�ے انگار زڑه مه لاسه �ه تند�

کے وولے خ په �يرکا ژبه �رتا پلارکے نعرے �ائې �رستا شه اکبر

کے پرے �لۍ زڑه ما�ه تندے تا�ے نثار مه ځان راکا رخصت بس

اخلاص په خه شه رخصت اکبرعباس �ه غاگ راغۓ نا فرات

راسيگا را� تا �يدان اقا�ے انتظار په لاسو بے عباس

نوحه

جنازه اکبر �ه را�انيگۍ اسکيگۍجنازه پلار يو بيلا را�ڑۍ پارا ز�ۍ وکوم

څۍ لورۍ په مقبرے �ه جنازے �ے قاعدهرا�ڑۍ و�ئۍ تا خيمو څه �ے جنازه څرنگ �ا

216

Page 217: بياض حسين جلد اول FINAL

جنازه يار بے �ے نيشتا �رپسے هيچوک

معمولۍ خابرا �ے نيشتا �رپسے هيچوکرا�ڑۍ کاسا څالور �ه خو جنازه خلقو خوجنازه نا�ار �ه �ے را�ڑۍ څه کاس يو �ا

گل اخير دا بهار ده خزان شو گلونهپه �ينو �ه سرے سترگے راغۓ تا خيمو

کاجلجنازه اصغر کڑلا سائې گهوارے لا

بقا کے اصل �ا قربانۍ شريعت ء�اغفلت �ا هلے شۍ �ه به يا� غلامه حسين

جنازه قرار قرار لور په گور �ه څۍ څه

�ے پاره گريوان بابا نيکه خپل ليدل مه �ه�ے �رسارا جام ڈاک پلارا خو �ارا�ۍ ا�خۍ

بابا مڑيگۍ ا�ر�ه تندے کےشيرينےا�به مه نوشا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

پلار را�راسيدل کے �خت زنکدان ز�ۍ ځواناکبر چيخللو سينے په لاس �يائې �سے

بابا ڈ�بيگۍ مه زڑه برچهۍ ا�باسا اکبر �يلوا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

ا�اتلا را برچهۍ څه �ه امتحان �ه �خت

خپلا راغلا تا سينے پلار �ينا نا سينے ز�ۍبابا رخصاتيگۍ غلامه حسين اسماعيل فخر

ا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

سر�سامانۍ بے �ے نيشتا هيچوک څه �انامسلمانۍ �ا�ے خو �ۍ کسان زرا اتهيا

جنازه سرکار �ه څۍ غاڑا�ۍ سترگے ٹول

اسلام �ه �عويدار �ۍ �يلاڑ �ۍ څه ٹول �اامام تگۓ �ے �ا �ڑۍ څه جنازه بيلا �ا

جنازه �فا�ار ز�ۍ خپل �ه �ڑۍ خپلا په

نزگير شه خيموتا څه را�ڑ�نۓ جنازے �ا�ير کيگۍ نا صبحۍ باندے جناز� کے خيمو

جنازه نوبهار �ه ا�س راغلا شه شور يو

نوحه

ا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

ا�رۍ �ينے اکبرکارتا �ه بدن پرے�ے پرےستورۍ شوےسترگےستورۍ نيزےگوزرسامه �ه

بابا يا�يگۍ مه تامخ ريگو۔ په آاس لا �لويدما�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

راکے �يدان کا ا�س پما شه تياره �طن ٹولڈاکے �ينو �ه پيالے لکا ��ے هر مه سترگے

بابا غاڑيگۍ نه مه چشمان څه گورم �ه به څرنگا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

ارمان �ے مه �يدان تا نيشتا ارمان څه نور

217

Page 218: بياض حسين جلد اول FINAL

ميدان لاگۍ ڈاک �رنا پلارا �ۍ آاسيان ڈيربابا پاماليگۍ مه تن کنۍ راشے رتا زرکا

ا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

کے رفتن �ے شمع بابا راشا مه پسے غاگکے گلشن گلو سر� �ه بابا اکبر تا �ے پر�تبابا �ر�کاميگۍ په �ر� �شوا غاگونو �ه مه توان

ا�ريکنۍ بابا �ا ا�ريکنۍ

ليدل کے�ه حال پلار�ۍ گهوارےخپل اصغرلا علۍراغلا جنازه شمار کا هيرنکے ما �يلوئۍ گويا

ماتاکو نيکه �ه مينا راشو خوائيند� �يلو حسينراغلا جنازه کر�ار ا� همشکل پيغمبر �ه

کا�ۍ انتظار �ر�ر زلمۍ مدينےکځا�س په صغراراغلا جنازه اقرار ا� �عدے صغرا بۍ بۍ �ه

اواتل تا ميدان تنها پارا استغاثے مظلومراغلا جنازه گلزار خون په څه غلامه حسين

�ا�ريدلے قيصے سوۍ ز�ۍ �ه کلا څه حسين�لويدلے ا�خۍ سترگو حسين �ه مخ په اکبر

راشۍ بيا �ه �ينے کا�م صفا چشمان �ه زه

سترگے کا �ا لگے يم حسين بابا �ه زهسترگے کا رنڑا لگ �ے پتالۍ بابا �ه سار

راشۍ ��بارا به چوک تانا کو څنگ مه �يخنه

ز�يا اکبرا �ما ا�س �ے څرنگے �ه تنداز�يا نا�ارا �م څه �ے ووختې غ مانا �ه ا�به

راشۍ څخا تا ا�سکے به ا�به کوثر ما�يل

ساراکے مشخوليد� ز�اۓ ا� پلار غلامه حسينساراکے غاڑ�اتو ريگو تا��� په هر��ا �يائۍ

راشۍ جنازه به ا�س بيانے بۍ انتظار �ے

نوحه

راغلا جنازه اکبر �ه تا خيمگاه �ا�ر�راغلا جنازه پيغمبر �ه زينب په گويا

حسين ا�س وولو ش پاتے بيلاراغلا جنازه اعتبار

بيلاپاتےشوا ا�نگۍ بس �لويد� �رنا ستورۍ ٹولراغلا جنازه بهار څه شه خزان چمن اسمان

کالو اتلس ځوانۍ لا را�ڑه کے غويگے ضعيفراغلا جنازه بار خون �ينو زڑه په راغۓ ا�از

نوحه

ځوانا نکے پرے مه سارراشۍ بابا مه به واس

�ۍ پيدل به ياراشۍ ذ�الجناح په سور به يا

�ۍ ا�ريدلۓ وبئۍ ا�از ما يم گران بابا په�ۍ را�اتلۓ نا خيمو ا�س به پسئ غاگ ما

راشۍ �تا به ترس �گورے کے راتلو پلارمه

218

Page 219: بياض حسين جلد اول FINAL

لاٹا�ۍ تانو په به ما ځوانا �يرنکم کاغاگماتا�ۍ ليد� په ما تل �ه مينا پيغمبر �ه

راشۍ �قفه به کے پيژاند� نوۍ مه سار څه

غواڑم نه قربانۍ سار خپل �ه څه نکے �ه �اخيالغواڑم نه فانۍ و�نيا �ا زه نو �شۍ مه �يدان

ماراشۍ �ه بابا شيرين څه پريگدا مه ��را

وپرخون جگر امام ۔ �ر�ن شه تا خيموگلگون ز�ۍ �ه تن که زنگون۔ په راکوزا

مسمارقرارقرارے کڑلو ظالم ر�نق۔ اميد�نو �ه ليلا

ژاڑاکے و�� غاگونه کے۔ خيمگاه شه ماتمچاکے �ر�را زلميا کے۔ سکينه �ا نعرے

قرارے گلزارقرار سروگلو په وستم۔ ظلم �ۍ کےپه ځوانۍ

مد�گار ا� يار بے انصار۔ بے شه حسينبيمار �ه پر�ت سجا� اکبر۔ شه څه شهيد

صغراانتظارقرارقرارے �ه مدينےکےوشوا۔ شه ختم

خر�ش په �ے شيوان خاموش۔ شه ستون حسينهوش بے شه تند� لا ��ش۔ په بۍ بۍ اصغر

ژاڑاکےاشعارقرارقرارے غلام۔ حسين کڑلو ترتيب

ځوانا اۓ �که فريا� سترگو پٹو په اکبرمانا ته غواڑے نورڅه را�انا۔ �ے مه ار�اح�لما ساعت يو �ه يم �کسا مه زخم سينے

زنکدان �ه تشنه يم گلدسته زمکۓ �ه

پهلوان هيچرے ازارنکۓ به زخمۍتنا زخمۍ لاٹا�ے ئيه پهلوان څرنگ ته

رنگ په چا و� لارم �کسا لگ مه مختا �ۍڅنگ شا مه سار لا و�کا چا و� خو خاطر

بابا �ے راباللۓ ځوانا اۓ مه تا �يدان

نوحه

لا کڑه ا�چاتا بابا مظلومقرارے قرار اکبر �ه جنازه

�ے جوانۍ �ے ز�اۓ يو �ے۔ يوپلار�ےضعيفۍ�ے سلطانۍ بيکاسه �ے۔ بےنوائۍ تازه

قرارے �شوارقرار وو ش لا۔اسان کڑه ماتا �ستورا ناکام

انسان �ه جنازه جهان۔ �ه �ے �ستورجان حسين په نن خو کاسان۔ څالور �ه �ڑۍ

�لدارقرارقرارے �ه �ڑل بيلا امام۔ په تنهائې کو تا�ان

�ے جگر پارا زهرا �ے۔ منظر �اڑا �لسوز�ے پيغمبر همشکل �ے۔ تر �ينو په هما

قرارے پرهارقرار �ه وولو۔گجينه ش لاسه �ه وامت نيکه

ميدانه لا رنگينا را�انا۔ شوا جنازهر�خانه شولا ليار سرا بارانا۔ لا �ينو �ه

قرارے پلارقرار کے�ه خيمو�اتانزگيراشولا۔څنگ

نوحه

کے ميدان ليده �ئۍ څهمصطفۍ شبيه

219

Page 220: بياض حسين جلد اول FINAL

خپلا و�نيولا ملياذ�الجناح شاهسوار

قرار قرار زنگون چيخله۔ ريگو په مظلوماکبر �ه تا زنگون ۔ که سار کلا ا�چاتۍ

بيا ريگو په سار که۔ راکوز زنگانه لا اکبر

را�ان ر�� ا�خيو �ه سترگو لا حسين مولاچشمان خکولۍ اکبر �ينو لا وو ک صفائۍ

نوا بے يم پلار �ه زه ز�يا �که فريا�ۍ

کے ستم په ڈير اکبر شه شهيد کے کوت پلار �هکے ماتم هر ا�رۍ څه ا�خۍ �ا شۍ جمع کا

�الله شۍ غلامه حسين سمندر به جوڑ نو

تاغير کلا فضه شبير �ه شۍ رنگ څهمصطفۍ �ينو په شه رنگ څه شا پوها مخ بس

شبنم په ا�خيو �ه �م يو وو ش سپين �يختهمخ ذ�ليخا لا پناه مخ يوسف شه کلا څه

پلار شولو چينۍ بے اکبر �که غاگ څهمخ بيا ا�ايل زينب خپل فضه �ه شه زيڑ رنگ

ناکاما لا ئيه �م هر غلاما حسين مجبورمخ الله �ه �ۍ چوک څه چانا هغ غواڑا امدا�

بےپايانا ئيه ته خو تگۓکاسه �رتا ڈاکا �ے

کا انتظار صبر لگ �ۍ پکار و�ما سار کاکارکا خواخے هلے بيا چيگدم زنگون پلارپه څه

صداقه نا بابا خپل �ے سار خپل مه مانلۓ

راشۍ ا�سکے به زر ڈير �ے ذ�الجناح �ه سوارراشۍ ا�سکے به زر ڈير �ے شيدا مخ په اکبر�ما غاگ ا�ريکنۍ �ے آا�ريداۓ څه پوهيگم

ا�از�نه �ما�ۍ ا�ريدئۍ څه پوهيگمغاگونه اکبر اکبر آا�رم زه نا�ه خيمو

پاره گريوان شاهنشاه راشۍ ا�سکے به زر ڈير

نوحه

مخ لالا گورا ځير ځيرمخ تا �ه گورم زه څه

جگر � �ل �ما اکبر لاڑ�ے جنگ پهمخ نوا بے �ه حال بس گورا فضه ځير ځير په

ازار �ل �ے ڈير �خت انتظار �ه فضهمخ کربلا دن ميدا گورم به کے مخ �تا

عين نور �ه نور �ے حسين گورا ځيرځيرمخ بابا �ۍ وبئۍ رنڑا خير�ۍ څو مه تا اکبر

کۍ حال په مه به اگاه کۍ بدال رنگ �ر�رمه څه

220

Page 221: بياض حسين جلد اول FINAL

مخ ژاڑا په ا�س �ايا لاڑل اکبر �شوا څه

نوحه

جانه بابا کے نوش مه ا�بهلاسه �ه ساقۍ کوثر

�ين �ه حافظ مخ غا شيرين �کسم بيا �ه زه څهآائين لا ومنور دسين وح هم کے حال تندے �ه

ا�باسا نامه �يخنو چانا لارم نه حاجت نور بس

بدن شۍ مه پامال �يدان بے نوۍ خو هسےپنهان �ے کے سينے سنان �ه �ے برچهۍ ماتاپاسا �ه زڑه خاخا �ے گرانا رتا �ے مد�ا �ۍ

انداما گل باچيا عزم وپر �يراغلم �يل حسينغلامه حسين خپل ته نظم هريو ا� غزل اشعار

شناسه نا يوه هر لا گريانه نشے �ساتا بچ

�ۍ جامونه شربت سره کڑۍ �ير چا�ۍ لعلونه يخۍ سينے په �ه چا

گورم زڑه �ه پاره پاره څه زنڑکيا �ما �ا

�اتا خيمگاه يوسم �ه څه راشا�اتا ليلا بورے نن لاسونه سره

گورم �ا�ه �ه �ا�گانيو کے بدان �ه ناخکے

�ا ژاڑيدلۍ ڈيرا �ه صغرا خور�ا پريخلۍ �ه کے �عد� راتلو �ه

گورم بلتانه �ه پاخے �شوا �عدے �يدان غا

زڑ�نوکۍ �ه خکار غلامه حسين غمکۍ �ر��نو �ه کاش اشنا نا سترگے

گورم نه سترگو په غا غمونه کوم گورۍ څه زڑهنشم تگۓ به بيا څه خوشبو�ارے �ۍ ا�به �سےکسم �ه نيکه خائيسته تيارے پارا تا �ۍ يخئۍ

�اسه بے �ما بابا مانا �ے تگۓ ڈير ما�يلو

کے �هن خواگه �يرکا پلار و� ما ژبه څه �يل ماکے بدن په ساسکے يو اکبر �ه نشه نم پاتے

ماسا �ۍ نيشتا الفاظ شانه بے �ے تگۓ مه بابا

پارا و� �يدان �رستۍ زمين په �ے پر�ت �ه اکبرپلارا شيرينا �ما رنگين لاسر�گلو چاپير

خلاصه کا ليارا �صال چشمانه لا کا څنگ �ينےمه

ويسرا وعسر ال وع وم هاۓ ويسرا در وعس ال وع وم و&ن دا وفنصرا بےسعۍا�بے عذرا بے شه ختم مه تکليف

کاسا بے شوے پاتے څه ځانا لا لارم گيلا �ا بس

نوحهگورم څه ځوانۍ �ه �ا ز�يا اکبرا �ما �ا

گورم سره گلونه بدن په �ه �يڑ

کا�ۍ څه خزان بهار�ۍ �ه سماکا�ۍ نه ظلمونه بهار په �يائې

گورم زه ظلمونه خزان نن �ه شباب �ۍ په تا

غواڑۍ ژاڑيدل شمارا بے مه سترگےغواڑۍ بيليدل بدانا لا مه ر�ح

گورم ا�به سپينے فرات ا� شونڈے �چے څه تا

221

Page 222: بياض حسين جلد اول FINAL

راڅۍ بلتانه په �يدان �ه قدرراڅۍ بانڑه نن سترگو په �ه �يلے

�گورم نظير�ه ڈاک په کاڅه آاسک بانڑه کا اسک

و�� سوالونه کڑۍ ا�بو رتا تاو�� سار�نه شونڈ� سر� ز�يا �ه �چ

گورم بارانه �ينو �ه نن نا بدان �ه ساسکۍ

�ے يخۍ مجمعے په ريگزار۔ �ه گوهر۔ تناۓ�ے يخۍ سينے په گلدسته۔ �اچاۓ۔ �کسا

کانا �ے پلار �صال۔ستڑاۓ شۍ �ۍحال۔ په څه

نشم آاسکيدلۓ ناکام۔ �ے خم۔ مه مليانشم �ڑلۓ بيلاۓ بدان۔ ڑانگ ځوان۔ نواۓ �ے

کانا �ے علمدار �ر�ر۔ بے �ه �ر�ر۔ څه �کسا

چينۍ تا جنازے پسر۔ �ه پدر۔ خورےچينۍ تا �ضيفے �رپيش۔ څه �ر�يش۔ لکا

کانا �ے اسرار وپر ۔ نمونه دمنا۔ �ه �ا

کے �ارۍ و�نيا په فهم۔ بے شۍ غلام۔ حسينکے �رگداگرۍ رسول۔ �ه مشخول۔ شۍ څه

کانا �ے عزا�ار ژاڑا۔ په صدا۔ کا�ۍ

�ے راسيدلۓ لور په خيمو غاگ تا�ے راپاراتلۓ تا ننگ �ه سجا�

لاتند� �کسا هوشه بے �ه بل

�ے تور سترگو �ه مياشتو شپيگو �ه

چيتا گرمۍ چيتا ا�ڑکۓ شو�� �هچيتا سختۍ تندے �ريځو �ر� لا بيا

نکے �ه اصغر �ه غم کا �ر�رانور�ے حالاتۍ �ۍ مرگ �ه ناخکۓ

نوحه

کانا �ے اکبر �ا �کسا خورے راشاکانا �ے غبار په بالين بے زمين په پر�ت

�کسا کے مائير� په جان۔ اکبر ۔ گران خپل �ه نن�کسا کے �يخنو �ۍ ميدان۔ په ۔ خزان �ه گل

کانا �ے اقرار �ه امدا�۔ ما يا�۔ څه وا�يا

کے انديخنے راغلم ميدان۔ په سرگر�ان۔ يمنعريکے اکبر څه يو�م۔ شه کم۔ مه نظير

کانا �ے �يدار �ه اکبر۔ څه خواهر۔ �کسا

کے �يخنو تنها شوم بهائۍ۔ بے تشنائې۔ يوکے نعر� اکبر �ه ��ر۔ شه مه نور۔ سترگو بل

کانا �ے کمر خم ز�ر۔ لا �ه �ر�ر۔ �گورا

�ه نه غريدلۓ کوژ�انۓ۔ ز�اۓ۔ زلمۓ ما�ه نه غوڑيدلۓ سار۔ په زڑه هار۔ خوئې �سے

کانا �ے گلزار ڈير لاگلشن۔ �انن۔ �کسا

گفتار

�ے ز�ر غمو �ه فرمانکه حسين�ے شور لاگيداۓ کے خيمگاه په

مڑشه ماشوم چوک تند� لا خورے

222

Page 223: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے کور په ماتم لاگيدلۓ څه

غمجنے خور لا �ر�را شيريناپوختنے کا�ے څرنگ ژاڑا �ه

�کا بيکسۍ �ه استغاثه�ے خور �ه ژمدۍ �ے �ا خو عجب

�ے حجت �ه رتا موقعه هم �ا�ے امت نيکه �ه �ما اخير

شۍ دئب تا توبه چيرے هم ا�س کا�ے گور �ه بياهم ماسا احساسۍ

نا نازيگۍ خلق �سے و�نيا پهنا پويريگۍ څه چانا هر مرگۓ

غلامه حسين لانڈيگۍ به �ا�ے پور �سے يو �ا ژمدانه په

شۍ خاندا �ه به عا�ت شۍ ژاڑا تا به بند ا�ساصغرا علۍ قربان شا نينوا �ه فاتح

شا حجت باندے �يخنو شا ا�چات بيا لاغويگےاصغرا عيسۍ علۍ قربان شا گويا غوندے

شها�ت �ه شربت وامت لا کا نوش خهاصغرا علۍ قربان شا گواه مظلوميت

امامت �ه شوے وسور ته رسالت �ه �م وسور زه

اصغرا علۍ قربان شا سفينه ماشومانو

غلاما حسين هرگز ��اما �ے نه و�نيااصغرا علۍ قربان شا صدا په کے برزخ

لارم علمدار نه فرمانکه حسينلارم اکبر �ه نه شتا انصار مه نه

خورے شيرينے �ۍ �يخنه چاپير�ے �ر�ر بيکاسه پاتے �ه بيلا

�ے انسانيت �ه قيصه �ر�را�ے قباحت کوم کے غوختو ا�بو

راشۍ رحم خو کے زڑه چا کوندے�ے مور حالائې بے و�کا خو کوشش

�ے مجبورۍ څه فرمانکه حسين�ے ضر�رۍ ڈير خورے اۓ کوشش

بوزم غويگےکے په اصغر علۍ�ے سپور کوفيانو �ه ځواب ماتا

نوحه

تاراشا غويگے ځال يواصغرا علۍ قربان

شا الو�اع کے رخصتاصغرا علۍ قربان

شا و&وت ک په ما �ه هلے شا رخصت نا اٹولواصغرا علۍ قربان شا �ما اسماعيل ته

مور لا �اخلا رخصت نور نشۍ څه �خت نا

223

Page 224: بياض حسين جلد اول FINAL

اصغرا علۍ قربان شا پر�ه لاندے عبے

غواڑے ز�يا �ه حق کا ژاڑے ته �ه تند� لااصغرا علۍ قربان شا اگاه زر نا لاهوت

عقبۍ �ه به عالم راشے تا ماغويگے شے څهاصغرا علۍ قربان شا براه ر� تا ميدان

ماشوم اصغر کے گهوارے بلحلقوم تگۓ �ر�را بيکاسه

هوشه بے وولو ش کے ژاڑا ژاڑاکه وا�گے په نااسک گهوارے ما

مالل اصغر بوزے کا وروراسوال اوبو ده وکے ورپارا

جمال تاغير کے واتاۓ ديخنوکه نژ�ے لورۍ په مرگ خو تند�

فرزند ماشوم که ا�چات حسينمڑ�ند په پلار چيخله سار اصغرځکا شاهنشاه �ه ز�ر گرمۍ �هکه عبے خپلے په پر�ه اصغر

کا اميد�نه کم غلامه حسينکا فکر�نه هميش تا تيارے گور �ه

سار�ۍ په �خت کا قبليگۍ توبهکه ايرے خا�رے هسے �ه عمر

لا�ڑه انصاران خه څه �رنا پاتے �ے بيلالاڑ� طوطيان �اڑه باغچے �ه زهرا �رنا

را�ڑه نيشان پرے پرے عباس �ه خپلا ځکائۍ

کا نه قبولا چا ئې استغاثه غريبۍ �هځکا شه خيمان نو و�ليدلا ئې بيکاسۍ څه

را�ڑه آامان �ه پارا لا ا�س ځکا آانې قرگفتار

که استغاثے په فرمانکه حسينکه خيمے تر خکل اکبرۍ کلا

کے �ير مٹے هم سالارۍ سپاهکه علقمے په پاتے �ر�نڑ�ئې بے

شه تنها � تن پاتے څه حسينشه گويا �سے �که فريا�ۍ

�کۍ مد� څه شتا�ۍ چوک اياکه آاسرے بے ا�س کورمه رسول کا

ماتا �ۍ سترگے لونڑ� رسول �هتا جفا ا� ظلم يم نوا بے زهو�� نه خبار څه يو نه ا� �ا بيا

که مائيرے په اسک ځکا مه غاگ �ا

لورتا هر شه خور �ه غاگ بيکسۍپورتا خيمو لا شه ژاڑا �ه شور

کورتا خيمے �ه شه �اپس حسينکه هنگامے �ه نا خور تپوسۍ

کا استغاثه څه تا �يل بۍ بۍعصاکا پورتاۓ شه ا�چات بيمار

راکا تورا ا�س تر�رے څه �يلوئېکه پرے ومئۍ جگر �ے پلار �ه مه غاگ

224

Page 225: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

را�ڑه قران �کسو حسين څه �يلو شاميانورا�ڑه ميدان په کۓ�کسو غويگے پٹ کے عبے

پاتے شه نوا بے څه راضۍ شه تا بيعت �شواپاتے شه علقمه په رنگين �رنا علمدار څهرا�ڑه جان اکبر �ليو په څه تا خيمو بلۍ

چيرے �م کےقصور�ار خيال ناقص کا�تاسو زهچيرے �م زڑ�بار په تاسو �ےکازه ماشوم خو �ا

را�ڑه ارمان يو �امه بس �يرکو ا�به گوٹ يو

په آان قر �ه راغله غشۓ �ه ا�بو �ه سوالطرف

په اسمان شوے پورتا �ينے غلامه حسينطرف

را�ڑه الوان خون په بيا امام خيموتا اصغر

عباس �ه شانے په نيشان پيکان اصغرنيول و@

لاس �اتا �ينو سر� لاندے حلقوم پلارۍنيول و@

�ے گفتارنه �ه ځاۓ مخ خپل په تيرکه لاس بيائې

�ه نه خو قيامت څه خلقه باهيدل �رياب ا�بو�ه نه خو حاجت څه راخللو �ه غشۍ �رےگوشه�ے لخکارنه �ےڅه حلق مياشتوا�ڑکۍ شپيگو �ه

پارا �ه گواهۍ که رنگ �ينو په ماشوم �ه مخ

پارا �ه تسلۍ حسينه رباب دم وا �ه کا�ے نه انتظار په ز�ۍ �ه مور �يلاڑا ايا

خزان �ه شۍ اخير شۍ شا�ۍ څورا هر کا بهارنازان �ے طرازۍ سخن خپلے په غلام حسين

�ے نه فنکار څه نور حسين �ه �ے نويس غم �ا

�ا�ريدلا �ائينا شاميانو �ه څه ز�ۍ زهرا �ه�لا �اڑا نا مخ ا�ڑکۍ مياشتو شپيگو عبائې

را�ڑه بيريان �رتا گل يو ما که �ه فريا�ۍ

ا�چات کم آان قر باندے نيز� څه يم نه معا�يه زها�چات کم فرمان رب بهانے�ه په �لو خلاصه ځان

را�ڑه لبان تشنه خو ما يم خپلا زه آان قر

�نکم يزيد �ه �ا�ر� بيعت هيچيرے به زه�نکم اميد چيرے امان تاسونا زه به بلرا�ڑه ناتوان تگۓ ماشوم پارا ا�بو ماخو

نوحه

�ے نه گنهگار ظاليمانو ا�ڑکۓ ماشوم �ا�ے نه اعتبار پما کا ا�به �يرکو خپلا په

سوچونه څه کاؤ کے �ۍ چيختنو ا�لا� �ه اۓسوالونه کا�ۍ �رتا حسين پارا گوٹ يو ا�بو

�ے نه طلبگار خپلا �ے سوال ا�ڑکۍ �اڑه �ه

بند باندے انصارا ا� يهو� �ۍ نه ا�به فرات

225

Page 226: بياض حسين جلد اول FINAL

باندےبند صحرا په نه ځنگل �ه ځنا�ر� نه�ے نه انکار �ه ا�ڑکۓ خو�ا �ۍ بند پمو کا

کاميگۍ نه ا�به ظاليمانو نکو �ه انکارپائيگۍ څه به نور نو تند� �ه �ے �ريځ �ريما

�ے نه کوسزا�ار لوند حلق خوئې کے زنکدان په

لوند که مينے په حلقوم سوال �ۍ په مسلمانانولوند شه �ينو خپلو په �الله په نا ا�بو په خو�ے نه افطار �ه مه �خت پلارا �که فريا�ۍ

راوڑل مختا ا�متيانو تائې اوبو خو�ه نه نشان � نام لعاب کے خولے �اڑے

يم حسين زه قوما اۓ �که غاگ مظلوم�ه نه زبان په سوال هيچيرے حسين �ه

�ے �چ حلقۍ غواڑم ا�به تا ماشوم نن�ه نه توان تندے �ۍ غوٹۍ مياشتو شپيگو

�يلو �ائې راغلے �ينے کے لاس امام�ه نه پيکان �ا قابل بدال سوال ا�بو

�ينو �ۍ لا وو ش انکارۍ زمکا اسمان�ه نه اسان څه کار سرا�لو مخ �رنا

غلامه حسين تنها شه پاتے الف�ه نه جهان په نوا بے �سے حسين

که �ه تپوسۍ خيمو په راغۓ حسينلبانه تشنه کا�ے څرنگ مد� ما

فرمانکه گويا اصغر حال زبان پهمانا نن �گورے پلارا په نصرت خپل

�لو ژاڑا نه �ه �رتا مه �يخنه کاميدانه لا �ڑے رانه مه خيموتا نو

بيان

�ه نه ارمان نوه به نو نواۓ اميد�ه نه ميزان ظلم يزيد نواۓ صبر

�شه خو غاگ وصرنا ين ناصر من هل�ه نه زبان په هيچا مگر لبيک خو

شوا شر�ع ژاڑا �ير �م يو کے خيمگاه�ه نه زنان �ه گير خبر بل حسين بے

ناکاما لا راغۓ خيموتا بيا مظلوم�ه نه پرسان �ه چوک بل څه بيانو بۍ �ه

�ے حال څه کا شه گل لاتند� ماشوم چوک�ه نه شيوان ا� �ير �سے خو ا�س خورے

کا استغاثه تا �ر�را �يلو بۍ بۍ�ه نه نا�ان کے گهوارے بيا ماليده

که ا�چات باچۓ ماشوم کے غويگے امام�ه نه ميدان �ه شيرخوار �ا �ے ارمان هاۓ

226

Page 227: بياض حسين جلد اول FINAL

بيان

نا خيمگاه شه را�ان کلا حسين څهاقربا �زۍ وا� لکا نا ءجنازه

�کۍ مد� مه ا�س څه چوک شتا�ے ايا�فانا با فوج خپل شوم پاتے بيلا

که فريا� اصغر علۍ گويا ځواب پهجانه بابا يم شتا زه پارا امدا� تا

�يلوئې گويا که تاؤ خيموتا مخ اصغرمانا مورے لاڑ� غشۓ تا مٹ پلار �ه

ماکا گيلا �اڑ�کۓ �ه مه حلق مورےځانا لا �ه مه �ر�نڑ �ه غشۓ پارے �رے

غلامه حسين هاۓ راخله غشۓ حسيننا خليفه راخلا ئې پر�ه �ين لکا

باغبان �ه شۍ خزان باغ گلو کلامخ غمجان خپل تا مالک را�اڑا�ۍ نو

شو خزان �اڑا هما مه گلونه څهمخ �يران �سے باغ �ه چوک نشۍ کاتۓ

�ے راضۍ کا ا�س کا�ا حکم دارجعۍمخ امتحان نور بدال شۍ خورتا مه څه

گورے تا صبر حسين کا �لبرا اۓمخ سنان په �کسا کے بازار شام �ه بيائې

غلامه حسين حساب څه ظلم �ه �ۍمخ شيطان �ه شاميانو �ے شرما�لۓ

غلامه حسين فقه �ا خو حسين �همخ �سترخوان �کسا پاسه �ه ممبر نن

بوتله تا ميدان اصغر پاراۓ نصرت څهنا حرمله شه را�ان غشۓ حسين په

نعريکے �سے رباب گويا خيمو لاپهلوانا �اڑ�کيا کا بچ پلار شاباش

کا کنگال مختا پلار غاڑه خپلا اصغرپيکانه لا نشه بچ حسين افسوس خو

بيان

مخ گلستان �ه بهار ساتۍ شا� باغبانمخ خزان �ه �کسۍ کلا څه تاغير شۍ

نکۍ امدا� هيچوک مخ په زمکے �ه پهمخ اسمان �ه گورۍ غا به ناکامه لا

راشۍ تا خيمو بيا زنان �ه شور په څهمخ نا�ان په پريوزۍ نظرۍ انتخاب

کۍ را�ان شيرخوار عبے �ه کے پر�ے څهمخ آان قر �ے کے عبے څه راشۍ به شک

227

Page 228: بياض حسين جلد اول FINAL

کۍ تاؤ شونڈ� �چو په ژبه اصغر څهمخ پيکان را�اڑا�ۍ �رتا حرمله

ا�زۍ حلقه لا ماشوم �ه څه فوارهمخ جان بابا کۍ رنگ �رسا �ے ارمان هاۓ

کۍ ٹينگ لاسو ��اڑ� په اصغر پيکان څهمخ رضوان �ه کے جنت لوند ا�خيو په شۍ

�ر�را شيرينا فرمانکه بۍ بۍز�را لا تند� ڈير� �ه کے کور

شونڈ� په اصغر مياشتو شپيگو �هاثر مرگۍ �ے څرگند �ر�را

راکو اصغر څه فرمانکه حسينماکو �ير�نا صبر�نه کاؤ

�کم ا�بو �ه سوالونه به زهشرمسار شۍ ظلم په کوندے

حال بے اصغر راوڑه تاۓ ميدانسوال اوبو تا رحمو بے که ئې وه

�ه ا�بو �ه کے طمعے کا حسينگوزار غشۍ �شه ماشوم په

�ے مسلمانۍ همداغا ايا�ے زخمۍ حلقوم تگۓ ماشوم �ه

پاتے �ه حيران غلامه حسيناصغر شهيد وولو ش څه امام

�ا�ر� يم علۍ ابن حسين زه�ا�ر� کا�م �رتا استغاثه

�ا�ر� لانڈا�م څه حجت �ے �اماقربانۍ �ے بقا �ين �ه

وصرنۍ ين ناصر من هل

گفتار

گفتار �که �ر�ا لا حسيناکبر را�ڑه ئې خيمو په څهژاڑ� اکبر په تاسو بيانو بۍ

اشکار حجت کم وامت په زه

کا صدا حسين رغۓ تا ميدانکا استغاثه �ر�ائې لا زڑه �ه

�کۍ امدا� څه شتا�ۍ چوک اياگرفتار يم کے بيکسۍ ڈير

شه شور کے خيمو په سارا غاگ �ۍشه کور لا بير�ن سا غاگ �ۍ سجا�

خورے کلثومے که ا�از حسينبيمار علۍ کا ايسار زر ڈير

شۍ اميد مه لانڈ نوۍ خو هسےشۍ شهيد رنا خورے هم سجا�

و�نيانا �ۍ به نسل رسول �هنثار شه کا خورے شۍ ختم

خيموتا بيمار که �اپس حسين

228

Page 229: بياض حسين جلد اول FINAL

خواگوتا خوائيند� که فريا� �ائۍاسکگيگۍ �يلو خيمونا شور �ا

خبار راکو چا�ے په ماتم

نوحه

عرفانۍ حسين ا�از �کهوصرنۍ ين ناصر من هل

يا��نه �ۍ مو يو رسول �ه آال�ر���نه مو په کے نمانځه پهکار�نه �ا عجب �ۍ آاستاؤاسانۍ په څورا �يژنو مه هم

وصرنۍ ين ناصر من هل

�ا عارفانو �ه حماسه �ا�ا عاشقانو �ه حمله حشر�ا طالبانو �ه شها�ت غاحيرانۍ طارۍ لخکر�ا په څه

وصرنۍ ين ناصر من هل

�کسو حمله باچۍ شو�� �ه ا�س�کسو ژاڑا به سپاهيانو خپلو

�کسو شجاع تا غشۍ به بلندارمانۍ ا�بو کوثر �ه �ے

وصرنۍ ين ناصر من هل

غواڑۍ کا�ل راضۍ رب �ه عارفغواڑۍ بل لا غا نوۍ عارف څه

غواڑۍ راغونڈا�ل متاع و�نياانجانۍ �ے غلامه حسين

وصرنۍ ين ناصر من هل

شولے ژاڑا په لخکرے سا سوالونو تا �کساشولے �ا�يلا په فرشتے تا حال تندے تا�ۍنکے �ريا مه صبر �ه �چ ۔ بس ز�يا بس

�ۍ پاتے قربانۍ ��ے مو و� �شه امتحان نور�ۍ ماتے لخکرے �يخنو �کسا سارا جها� تا

نکے فديه بلا مه ذبح ۔ بس ز�يا بس

پاتے نوا بے �ے ز�اۓ رسول �هپاتے تنها �ے شو شهيدان ٹول

پاتے زهرا �ه �ے کور آاسرے بےميزبانۍ �سے امت �کا

وصرنۍ ين ناصر من هل

کے بند پما ليارے ما�ۍ تاسوکے بند و�نيا �ۍ �ه هم مه ا�به

کے بند ځکا ليارے ر�حانۍ ماطغيانۍ شۍ مه جواب لا څه

وصرنۍ ين ناصر من هل

که �ه �ما چيرے نصرت کاچاکه �ه و�نيا �ۍ �ه عظيم کارۍ

که �ه الله �ه نصرتۍ گويانا�انۍ لا نيشتا اميد خو

وصرنۍ ين ناصر من هل

وولو ش کباب څه و�� عارفان غاشولو حجاب پارا ژمد�ن ابد

شولو کامياب څه و�� عاشقان غاسبحانۍ برپا امتحان �ے

وصرنۍ ين ناصر من هل

229

Page 230: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

بس ز�يا بسنکے �عده مه ڑانگا �شوا

بس ز�يا بس

باسے ا�نه را لبه تشنه تا مر�ا صفا مورباسے ا�نه را ژبه �چا ز�يا پارا سوال بيانکے دمنا جوڑا کربلا ۔ بس ز�يا بس

کا يا�ا را عباس تره �ه ا� قاسم �ه قربانۍکا ابا�ا جامه ته ا�س ز�يا سارا اکبر �ر�ر

نکۓ ما ده ويلے انتظار ۔ بس زويا بس

سارا �ائينا �ۍ غلامه حسين اصغر شه پورتاسارا بابا کا گاڈا �ينائۍ شه خاند نيم څه �يائې

نکے گيلا تندے �ه به ا�س بس ز�يا بس

لۍ شرميده �اڑا و�� ليکهلۍ۔ �ۍ کے تاريخ�لۍ ژاڑا �ۍ لخکر نلۍ۔ نلۍ ژبے �ۍليندے �ه تا ميزان تا۔ ميزان شولو سوفار

کے گهوار� �ۍ ماشوم ځوانانو۔ �ه �ۍ ميدانکے ر�ثے نوۍ ماشوم ۔ بالغانو �ۍ ر�ژاپيالے په غشۍ �ه تا۔ مهمان �يرکۍ افطار

طيش په که �ير حکم نا۔ ساقۍ سعد عمرپيش کا پارا افطار تا۔ غوٹۍ گل �ۍ ا�بهستانے شوے لخکرے تا۔ پهلوان �يرکو زر

شه خداۓ �رسا �يشتونۓ ۔ نمر�� �ه �ه غشۓ

شه ومسکۓ اصغر ماشوم مر���۔ �ۍ په ځکافرشتے �ے �يده تا۔ اطمينان ا� عزم �ۍ

غلامه حسين ته نور نکے۔ �ه گستاخۍ بسباما دب ل لا پاره ۔ کے زڑه به عارفانومرثيے شتا شمارا بے تا۔ �بستان ناپوهو

کار بے وولا ش ئې استغاثهمد�گار ا�س نيشتا هيچوکۍ

ذ�الفقار �ه ځائۍ �کسوپه�ے آان قر موتا را�ڑاۓ ځکا

و�ما اسماعيليان �کسا �ے نه ځاۓ اسماعيل يوو�ما خليليان حاضريگۍ به ځاۓ په خليل يو

نکے ا�گدا قيصه جها� �ۍ ۔ بس ز�يا بس

وا�باسۍ را چنا زمزم �ه بيا رب نوۍ هسےرا�باسۍ فديه بلا پارا عظيم ذبح �ۍ

نکے ساخاندا صبر �يلے بس۔ ز�يا بس

نوحه

گهوارے لا ماشوم ۔ تا ميدان ا�اته راطريقے جها�� تا۔ جهان خائې نن

گورے کا صداقت نن ۔ کے ميدان �گوراکے و&وت ک ا�نگۍ �ه کے۔ تندےارمان �ه

ستوراۓسيپارے �ه آان قر تا۔ اسمان خيجۍ جلوے

�ه �ه وسور څه �ے۔ وسور هستۍ �سے پهرسول

شوے نه وو�ے ش �ے۔ مور لا وجدا ځکاوصول

230

Page 231: بياض حسين جلد اول FINAL

شو�ے �ۍ �چۓ څه تا۔ جانان �يرکۍ څه مور

�ۍ نه �يلۍ څه خو ما ۔ ژاڑ� �يلے ا�سانا�ۍ څه کے تند� ا�بو ۔ لاڑ� تا فکر کوم �انژ�ے راشو راشو تا۔ ځوان مياشتو شپيگو �ه

کار �ه کا�ۍ جها� ځوان۔ مياشتو شپيگو �اذ�الفقار ژبے �ه ۔ لاميان وا�خللو را

پارے پارے زڑ�نا ۔ تا انسان کڑ� ژبے �ې

گفتار�ے را�ان حسين �يلو شاميانو�ے گريوان څيرے �کو نندارا

�ے ولهان �ينو په ز�ۍ زلمۍ �ه�ے ميان په تورائۍ نيشتا نياتۍ جنگ

کۍ جوش و�ئي تندا �يايو تاسو کاکۍ نوش وا�به �ا به حسين تگۓ

کۍ هوش مه �يخ څه چيگدم به گل نو�ے زبان �امه �رستا شم به زه

شوا ژاڑا کے فوج خابرے �ۍ پهشوا تباه خوارۍ �يل سعد عمر

شوا لينده �ه څه شوے څه حرمله�ے پيکان �ه کار کا گفتار قطع

�ريام غشۓ غلامه حسينامام تگۍ �ه طرف په لاڑسلام و�که حلقۍ په اصغر

�ے ارمان ز�يا فرمانکه حسين

کا ايشارا خپلا ز�يا ۔ اصغرا راغۓ غاگکا پورا حجت ته خو نن انگارا۔ جگر اۓ

سوالونه �کا ته ز�يا ۔ �ے ا�ر تندا ۔ �ے ا�ر

گلا مياشتو شپيگو �ه اۓ ۔ �ے وامت نيکه �اخپلا �گورا ته ز�يا ۔ �ے حرمت مو و� �ا

نهر�نه �ۍ ڈاک څو هر کا ۔ �ۍ بند ا�به ۔ �ۍ بند

شه پيدا واميد خوما څه ۔ �ے �ار �ه ا�س کا سوالشه پورا حجت ما �يلے ۔ �ے انتظار تاتا

جامونه ا�بو ساڑ� �ه ۔ کۍ �ير کوندے ۔ کۍ �ير

وبلا ژ کا لا تندے �چا ۔ شوا تلوار څه بهوا�پرخيدلا کينڑطرف ۔ شوا باهر نا طرف خۍ

فريا��نه ا� ژاڑا شوا کے موج ستم کے۔ فوج

پيکان �ه تاراغۓ حلق ۔ بام يولب ۔ جامبيان �ا که بند کتاب غلام حسين بيا

رخسار�نه وو ک رنگ حسين مينے �ه �ے �ينے۔اصغر که وا�ن نا عبے حسيناستغفار هاے تند� لا حلق �چ

قرار قرار �يلو �ا بيائې�ے فرمان �رستۓ �امه قوما اۓ

تاسو �ه زه کے عقل ناقص کاا�باسو توبه گنهگار �م

لاسو ��اڑ� په �کو نظر نو�ے ناتوان �رتا وولۓ ني پاس مه

�ے وشوم ما ا�ڑکۓ �ے قصور څه �ۍ�ے حلقوم �چۍ مياشتو شپيگو �ه

�ے وهوم مف �امه مڑيگۍ نا تند��ے احسان ڈير نو کو �ير وا�به کا

نوحه

ئيه معراج په ۔ ئيه تاج�ڑماند�نه په بابا �ه

231

Page 232: بياض حسين جلد اول FINAL

ئيه منهاج �ه ، ئيه لاجولتونه دم په نيکه �ه

ئيه زيبا کے غويگے امام ۔ کے اطراف سينے تهئيه کعبه کا ئيه آان قر ته ۔ کے غلاف په ئيه پٹ�ير�نه کيگۍ څه په �ا ۔ �ے ز�ر �ه ڈير ۔ �ے شور

ظهور �شه آان قر لا ۔ کا عبا څه پورتائيحضور �ه کے څنگ گورے ۔ کا همهمه ا�ڑکۍ

تکليفونه لا وا�بو �ه ۔ که پيش گلۍ ۔ که پيش

تا ځان غواڑۍ �ه وا�به څه ۔ راغۓ ځواب �سےتا مهمان کو نه �ير ا�به ۔ �ے بهانه خو ا�ڑکۍ

صفونه �اڑا�ۍ به نو ۔ شۍ �م تازه ۔ شۍ نم

شې زلمو �ه خو جنگ ۔ کا بس ظليما �اشۍ خيمو په �ه �ير ۔ آاسکا کے ليندا څه

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه لوبان څه مور �ه زڑه زڑ�نه سيځا�ا ما

که اسک ظاليما ځال �ريام �ه غشۓکه لاس �ينو په ز�ۍ ۔ امام �ه خو وسور

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه زنکدان معمولۍ څه عرش لرزيدل �ه

مظلوم که رنگ مخ ۔ ناکاما ڈير لا هاۓماشوم �ه �ينا ۔ غلامه حسين �ا

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه اسمان �ه قصور څه نو خستا نه زمکے

�ه �يخنه �ه زڑه رحم بے ز�يا�ه نه �ه خو توان غشۍ �سے �ه

ئيه غوٹۍ مياشتو شپيگو �ه �مائيه �ايلۓ خزان بيڑے ڈيرے په

�ے راسيدلۓ پلار �ه مطلب �ۍ په�ے نيولۓ لاسو په ٹينگ �ه غشۓ

�ينو په و�تا کم رنگ به مخ خپلئيه سپارلۓ خداۓ په مه سارا غشۍ

فريا� تا جد کا سارا غشۍبربا� وولو ش لاسه �ه وامت

شه بيکس بابا مه کربلا پهئيه باللۓ بابا لورۍ په ميدان

نوحه

�ے نه خزان �ه گل ۔ ظاليما ما ۔ ظاليما �ا�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر�

�ے غوٹۍ �اڑا گل ۔ �ے نه گل پورا يا�ے يومۍ دسه تگۓ ۔ �ے نه اجل �ه هاۓ

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه جهان ليدلۓ يائي مياشتو شپيگو �ه �ے

�ے گهوارے �ه گل ۔ کۓ څه حرمله �ا�ے پارے �رے غشۓ ۔ نکے �ه گوزار ما

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه پيکان �سے �ه و�الله شو�� �ه غاڑه

مظلوم �ه کے کوت ۔ �ے شو�� �ه ا�ڑکۓحلقوم �ے �چۍ ۔ �ے ا�بو �ه سوالۍ

�ے نه ميدان �ه يا ۔ �ے نه کلان �ے خر��ے نه اسان څه سوال کنۍ تند� لا �ه مڑيگۍ

232

Page 233: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتارئيه خکلۓ گلو لا ز�يا ماشوما

ئيه �ايلۓ تندے �لگے �ريځو �ر��ينو سر� په کا ماتا �ه ر�ژا

ئيه لامبيدلۓ کے �ينو اصغرا

اصغرا علۍ �اڑ�کيا �ماپلارا لا ز�يا و�نکے گيلا

را�ڑے ځکا مه لورۍ په ميدانئيه ژاڑيدلۓ ڈير تا ا�بو ووٹ گ يو

ارمان کا�ل �ه ا�بو ز�ياظاليمان �ا شا �الا تالا

غوختلۓ اوبه ده ايشارو پهئيه �يشتلۓ پلار �ه غويگے په ځکاۓ

کا ژاڑا حسين �ه مصيبت پهکا تازه �ين �ه غمو په مولا

منڈ� منڈ� په تيريگۍ عمرئيه خوبيا�لۓ کا غلامه حسين

غوختلے ا�به ما څه ۔ کا فريا� �ا تا جدکا�لے را نه ا�به پلارا۔ اۓ امت تا

که گوزار غشۍ تيره کے۔ بدال ا�بو پماۓ

راواستلۓ وے مور ال اوبوتا۔ ته خو ماالمبيدلۓ وينو په اوسکے۔ ده به مورتا

که شرمسار �ه بابا �ڑما۔ ز�يا څرنگ

�ے قيصے �ريځے يوے �ا۔ غلامه حسين �ا�ے جنازے کڑۍ ۔ آاسکے امام وا�يا يو

که اصغر ز�اۓ خاخۍ ۔ څه ٹاکوايلا لامنۍ

ئيه کفور لا سپين شا �رجار بابائيه نور �ينو په �ے سر�اۓ �ه حلق

بوزم خيمو په څرنگ �ه تا مورئيه را�استلۓ ته تا ا�بو خو ما

نوحه

که جگر پلار �ه زخمۍ اصغرا ز�يا �ماکه افطار �ه �ينو په ۔ �ارا ر�ژا �اڑ�کيا

شوے زيبا �ينو سر� په ۔ ز�يا �اڑ�کيا �ماشوے کربلا په خزان مياشتو۔ شپيگو �ه غوٹۍ

که گلزار �ه �ينو په جارشم۔ �ه حلق تگۍ �ه

پيکان �ه نوے ته ز�يا۔ شيرينا �مازنکدان غويگے په ۔ که تير �ه زر څرنگ

که ازار �ل �ه بابا آاسکے۔ کے �ه سترگے

�صيت �ه په زه شوم ز�ياپوهۓ ماشوماامت �ه کۍ شکايت نيولل۔ ٹينگ غشۍ تا

233

Page 234: بياض حسين جلد اول FINAL

که اصرار �سے تا څه څا۔ سارا غشۍ څا

نوحه

شيوان �ے کے خيمو �گورا �ر�راجان اصغر هوشه بے �ے ئۍ تشنه لا

کا استغاثه لالا ميدانا لا څه تاکا نعرا گويا اصغر شانا بے نا مهد

را�ان �ر يم مد� په بابا �يراغلم

راشۍ مد� په مو څه ۔ �ے شتا چوک �يلو تاشۍ بلا �ا را�ا څه ۔ �ے صدا �ما �ا

ځان بے شه غما لا ۔ �ه اصغر تگۓ هاۓ

مالل تگۓ اصغر بوزے ته کا وروراسوال وکے تا ديخنو کا اوبو يوگوٹ ده

ظاليمان تا ماشوم �يرکۍ ا�به کوندے

لاناکاما تا ميدان لاڑ� اصغر کے و&وت کغلامه حسين افسوس �ه ا�بو �ه سوالۍ

پيکان په پرهارژلۓ را�ڑه حلقۍ تگۓ

امت په نيکه �ه نوۍ پاتے کا مسلمانۍانسانيت �ي کوندے

رحمونه ا�ڑکيو �اڑ� په کے انسانيت�ے تقاضه �ا راڅۍ

نا ميدان راغۓ پلار �ه کے کوت اصغر علۍتا امتحان امت �ه

لاسونه �اڑه �اڑه کو تا ا�بو آاسکۍ�ے سو�ا ا�بو گوٹ يو

شۍ �ل سيرابا ذبيحه مخکے نا ذبحشۍ کا�ل �ير �ه ا�به

جامونه راکو ا�بو �ه مخکے نا غشۍ�ے طريقه �ا و�نيا

پايان بے تگۓ يم خو �ے حاضر مه ځانارمان �ۍ مه ا�به

گوزار�نه �شۍ بيا کا لوندشۍ مه حلق څهما�ے �ه کلا انکار

نا بسترے شه ا�چات ز�اۓ۔ بيمار �تا بلنا خيمے �که غاگ �اۓ ۔ جانه بابا يا لبيک

ميدان په ا�زم څه ۔ راکا تورا تر�رے

�نيوللو غويگے په بيا عابدين ٹينگ ماصبرا�لو �ر� �ر� ما بيا۔ غمگين �ا �ر�رازيان شۍ الله رسول نسل به تلو په تا

خاموشه شوم �ر�را �ا لاناکاما بيا زههوشه بے شولو �ياره غما لا ڈير مه څهلبان تشنه اصغر باچيگۍ نه بس خو

نوحه

ميدانونه په کربلا �ه �ڑم اصغرا�ے تنځکا ڈيرا ا�بو

مشکونه را�ڑۍ ا�بو څه شو نه پاتے چوک�ے �ا�يلا کے خيمو

234

Page 235: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے پلار �ه بيلا چوک نيشتا را�ڑلو ا�بو�ے نمبر �تا ا�س ز�يا

�ڑمند�نه ��اڑا هر شولو پرے ساقۍ څه�ے سکينه �ه نصيب

که پورا کوشش يو هر مه غوختلو ا�بوراکه ځواب کۓ انکار خو

ترسونه باچۍ ماشوم په �کۍ ا�س کوندے�ے پما �اجب ازميخت

نکۍ �ه انکار کوندے کا�ۍ �عوا مسلمانۍکۍ ا�به �ير به تاتا

گلونه ٹول �ۍ تاغير نا تند� خو هسے�ے �تا الم مرگ خو

وا�ما ا� سا�ا څوارلس غلامه حسينمحرما لا هجرۍ �ے

غمونه اصغر �اڑه �ه ته يا�ا�ے څهتا�ے �ه تاريخ ژمد�ن

ليند� په غشۍ وو ش ا�بو۔ �ه کے بدالخيمو په بيانو بۍ شيوان۔ کڑلو شر�ع

آابدار �ے �اغشۓ برخور�ار۔ �ے ماشوم

حلقوم �ے �چۍ څه ماشوم۔ �لے څه پهمعلوم �ے مڑيگۍ بس ارمان۔ په لاتند�

ايسار کا �اغشۓ ازار۔ �انخلے ما

پارے �رے غشۓ �ه ۔ ايشارے په ا�بوستارے په اصغر ۔ را�ان ناشه ظالم

گلزار کے �ينو وو ش سرکار۔ �ه لاسونه

مرغلله مختا شوا ۔ کلا راغلا غشۓ څه�نيوللا چونگا يو جان۔ بابا تاۓ حلقوم

انبار وو ش لعلونه پلار۔ �ه کۓ چونگے په

�رک نشۍ ظلم په ۔ حق غلامه حسينشک نيشتا کے �ۍ په ۔ مسلمان بولۍ ځان

کفار لا �ے تر بد ۔ کر�ار �گورا خو

�ه نه خو سوال غشۍ �ه �ه سوال ا�بو �هکے زمانے که شر�ع �ستور کوم �ه �ا

نشه پورا سوال ماشوم غه شپيگومياشتو �هو�شه گوزار غشۍ �ه

وحجتونه ٹول تمام وو ش فرمانکه حسين�ے الله �ما گواه

نوحه

اصغر �ے تگۓ ڈير ۔ خبر�ار ظاليما

ا�گو �ه �ے يوگل ۔ شو�� �ه �ے ماشوما�بو �ه �ے سوالۍ مهمان۔ شونڈے �اڑے

گوزار نکے �ه خو انکار۔ ا�بو �ے کا

ارمان په مينے �ۍ ۔ ماشومان �اڑ�کۍخوبان �يژنۍ نه چوک ۔ انسان �ه �ے فطرت

پلار �ه کے غويگے شيرخوار۔په خکارۍ خه څه

بتول ده دے گوهر ۔ رسول ده دے ثمرمشخول کے تندے دے ۔ خيمان شا لعينه

ڈار �کا خدايا لا ازار۔ �ے لاتندے

235

Page 236: بياض حسين جلد اول FINAL

څنگ �شوا کا ليندا ۔ جنگ �ه �ے نه ماشومتنگ �ه نا تند� ڈير ۔ ميدان په راغۓ کا

اظهار تندے اجل ۔ قرار قرار کا�ۍ

شهزا�ه �ه لور په ليندا۔ کے آاسکا څهسينه په پورتا شۍ بيريان۔ بيريان زڑه يو

قرار نا �ے زڑه مور ۔ انتظار په ز�ۍ �ه

بيان

کے ليندے په غشۓ کڑلو �ه ا�چات څهکے خولے �چے کا تاؤ ماشوم ژبه �اڑا

�ا�را خولگ �ۍ پتاکم به حرکت �اکے خيمے ناموس رسول �ه فريا��نه

ترغاڑه شۍ څه هار گلو که ا�چات تاکے انديخنے لاپے کڑلے جوڑے حسسين

شوا حنا مخ په گلاب وسرخۍ غوٹۍ �هکے زلزلے لرزيدلو �ه عرش دق سا

کے موسم �ۍ �ے �چ �ريابه فرات اۓکے ا�بے �ه نه يابۍ فيض �ه نصيب کا

سترگو �چو لا �الله �ه خو حال �ۍ پهکے پرنالے را�انے غلام حسين �ه

ز�يا �ستورکه �ه جنگيگۍ۔ڑانگ کےځوانان جنگز�يا که وسور �ه بدن ۔ لاگيگۍ خه وسور �ه گل

مرحبا منورا ۔ را�ان شوے ته

کے کربلا په �کا ۔ بابا �ه استغاثهکے جدا لاگهوارے طاقت۔ کوم ته و�� چپ ٹول

مرحبا نظرا �ه ۔ شان �ۍ چاکے

ز�يا �ۍ خاموش عرب ۔ ڈارا ؤ واميه بنۍز�يا �ۍ فراموش حق ۔ پارا �ه لالچ و�ينا

مرحبا سرا تر که ۔ متحان تا

ز�يا وکو عيان �ه حق باطل۔ �ه ٹيٹ که �ه سارز�يا وو ک حيران �ه خلق حاصل۔ که شها�ت تا

مرحبا بهترا �ے ۔ قربانۍ تا

حق لارۍ سلامۍ �ه ۔ سلام تا اصغر �کاحق لارۍ زنۍ سينه ۔ غلام حسين اۓ �ا�را

مرحبا خبرا �ا ۔ بيان کا تهکه خاخ نظر �ه حلقوم په ا�ڑکۍ شو��

کے سينے نايا �لرزيده ئې زڑه مور �ه

خدايا پاکا لاسونه وو ک پورتا مورۍکے نذرانے ژنڑيو کے قبول ماشومان

تا زنکدان �ے کافۍ انکار ا�بو �هکے غنچے گل نوۍ خو طاقت پيکان �ه

ظاليما �ا راخستۓ ئيه �يلے بيڑےکے ڈيوے شۍ ختم تيل څه مڑيگۍ خپلا

آاسکا کے کلا ليندا کے ٹيٹا کلاکے پر�ے تورے وور ن چينا�ے آاسکا�ے

نوحه

مرحبا اصغرا اۓ جنگ لا راغلےمرحبا �لا�را قربان مورشا

236

Page 237: بياض حسين جلد اول FINAL

پاتے �ه عباس بے څه ۔ ز�يا و�� �يخنه چاپيرپاتے �ه بيکس �ه پلار ز�يا۔ و�� نه چوک ننگۍ

مرحبا بها�را ننگ که �ه �ه

قربان �اۓ بابا لا څه ۔ �ه نه مه ز�اۓ زملۓ بلچشمان تاکو مه ا�چات ۔ �ه نه مه ځاۓ ناستۍ �ه

مرحبا �لبرا اۓ رنگ که �ه ځان

شه څه �ه مظلوم بابا ۔ باچيا لوبو �ه �اشه څه �ه حلقوم تگۓ ۔ باچيا شو�� �ه ما

مرحبا پدرا لا ځان که �ه جار

ز�يا ئيه ماشوم څو هر ۔ لويا �ے قربانۍ تاز�يا ئيه مفهوم حقو پوهيا۔ حقو کا �ير�ه

مرحبا گوزرا لا ۔ څنگ که �ه پلار

�ۍ خابر الله يو وبئۍ نا زڑهځوابونه جوڑا�لو تائې مور څه گويا

بوتلۓ وه تا اوبو خو تاامانتونه راکا�ا کے نوش ئې ا�به

شه ذ�الفقار گويا ژاڑا پهجنگونه علۍ مولا و�� کڑۍ خو ماسا

شواۓ نازل تا جهاد وم زهقبر�نه کنے اصغر �ه سا �ما خو ته

�ايلا ٹاک لامنا حسينبيوانونه په جوڑ که قبرۍ اصغر څه

شه ڑانگ بيا �ه قبر عرضۍ �اسار�نه تلو کے نيز� څه غلامه حسين

ژاڑا ما نور بس ا�به نيشتا�اڑا هر يتيمان �ۍ تگۍ

گرانا �ے ا�به ۔ چانا غواڑم ا�اصغر علۍ هاۓ

ماشوما تا کم مشخول څه پهمظلوما �ے نه ليد� �ه حال

خوبانه شه پرے ۔ شانه بے مه زڑهاصغر علۍ هاۓ

مثنوۍ

کۍ مومنان ختم څه و�عالاسونه ��اڑا تيرا�ۍ �ه مخ خپل په نو

راخلو مخ په لاسونه حسينسوالونه وو ش ختم سائې �ينو اصغر لکا

که رنگ �ينو په ز�ۍ �ه مخۍقيمتونه کو ا�ا سوالۍ ا�بو لکا

شه را�ن لور په خيمو �اپساميد�نه کےرا�ڑ� غويگے �اپسۍ

شه نزگير �اتا خيمو کلاقدامونه چيخلو نا خيمو څٹ په بيائې

ويل ا�و اياتۍ لله انطرفونه په خيمو مخکے را�ان شه بيا

237

Page 238: بياض حسين جلد اول FINAL

الڑل ورستا مخکے ځال ا�ووهحرکتونه �ه مولا �ا ليدلو را�ۍ

نوحه

اصغر علۍ هاۓ ۔ اصغر علۍ هاۓاصغر علۍ هاۓ

لبانه تشنه ۔ ريحانه دل گاصغر علۍ هاۓ

زنگويا تا �ر� �ر� زانگا�مز�يا تاتا لورۍ �م وا�را

قربانه مورشا ۔ ژاڑانا شا چپاصغر علۍ هاۓ

شۍ حاضر کلا تا ميدان سا تاشۍ متاثر تانا به �يخنه

تانا �يرکۍ به ۔ را�انا ا�بهاصغر علۍ هاۓ

�ے غلام حسين نويس سخن�ے ا�م بنۍ سنگدل څورا

اسانه �ے نه ۔ ځانه بے تندااصغر علۍ هاۓ

�ا �ے حجت اخرۍ بس�ے ازمايلۓ مه قوم ٹول

ماشوم

سارا ايشار� په اصغر�ے خايلۓ حال تندے خپل

ماشوم

اصغر علۍ ليکهۍ تاريخ�ے ژاڑا�لۓ ٹول لخکر

ماشوم

سوال اوڑکۍ مياشتو شپيگو ده�ے �يشتلۓ حلق په حرمل

ماشوم

غلام حسين �ې لويستلۍ�ے لرزيدلۓ هم عرش څه

ماشوم

تندا �تا ا�خيو په به مافرزندا �ا کڑۍ �اماتا

بيگانا ا�خۍ ۔ مانا �ۍ �چےاصغر علۍ هاۓ

انتظار �کا ��را بسپلار �تا خيموتا راشۍ

جانه ا�غواڑا ۔ بابانا ا�بهاصغر علۍ هاۓ

نوحه

مياشتو شپيگو �ه ماشوم�ے را�اتلۓ تا ميدان

ماشوم

مياشتو شپيگو �ه مظلوم�ے �ايلۓ تند� اجل

ماشوم

238

Page 239: بياض حسين جلد اول FINAL

کے غويگے په حسين مظلوم�ے نيولۓ باچۓ شو��

ماشوم

کوفيانو اۓ �يلو حسين�ے تاراغلۓ زڑه سوال يو

ماشوم

خير �ۍ بند پمو کا ا�به�ے را�استلۓ مه ماشوم

ماشوم

�ۍ �چے وو�ے ش تند� لا�ے ترسيدلۓ ڈير مور �ه

ماشوم

راغۓ گل تگۍ په حرمل ده نا ليندے غشۓراغۓ منزل په نا مقتل در اجل گويا

نشۍ ايسارے ځاۓ په زمزم لکا هم �ينے �ا

راغله تبديلۍ تا الله خليل کربلا نهراغله اسمانۍ بيا فديه �ه کے منا �ۍ نه

نشۍ انگارے سينےباندے زمکے ۔ �ينے �ا څه

الله يا �که �ينو په ز�ۍ �ه �ضو حسينتا الله �کا �ينو خپلو په سجده بيائې

نشۍ ازارے �ل بيا سجدے په مه �ينے ز�ۍ څه

کا�ۍ امامت قربانيانو به قربانۍ �اکا�ۍ شراکت کے غم �ۍ هم به کلام �اغا

نشۍ قرارے سلوۍ غلام۔ حسين سرانجام۔ څو

ژاڑۍ �ه ځکا ترسيگۍ �ه ڈيرغواڑۍ ا�به څه قصور�ے �ائې

پلار �ۍ �ه �ے حسين څه �ا بل

�ے زهرا مورۍ �ے قصور�ار ڈير�ے الله رسول گل �ۍ �ه نيکه

کار لارۍ سانه هيچا خو نور

�ے بنده خداۓ �ه باهيگۍ �ريا�ے کاٹا نا گل �ۍ �تا غشۓآابدار غشۓ �ا پارے �رے �ے

نوحه

نشۍ برابارے سا زمزم اب ۔ غم �ه ا�خۍنشۍ �اگزارے کے لسم۔ سوز ۔ محرم څو

ا�اتلا را چنا زمزم تا تندے ماشوم يوه �ها�اتلا را ليندا حرمل تا تندے ماشوم بل

نشۍ اشکارے قيصے حلقوم تگۍ ماشوم څه

زمزم �يلو ا� تا زمزم آاب هاجره نا خوفکم شو موجونه �م يو و��اريدے ځاۓ په وا�به

نشۍ ليارے بے غشۓ ۔ �لبر �يلو اصغر۔ �ه مور

ميدان په کے غويگے ۔ بابا �ه څے ۔ �ما ز�ياځان خپل په من جان ايسار۔ کا ته پلار۔ لا گوزارنشۍ بارے خون مخکے ۔ لاتا جامے ۔ بابا �ه څه

کے مر�ا په ا� صفا په منڈے بۍبۍ يوےشروع

239

Page 240: بياض حسين جلد اول FINAL

کے صحرا په ريگو �ه منڈے بۍ بۍ بلےشروع

نشۍ ساتر�ارے کے ۔ بيزارۍ نا ۔ کارۍ �ين څه

نوحه

گوزار غشۍ ظالم نکے �هخوار شير خپلا مڑيگۍ نا تند�

اعتبار �کا �چے �ۍ شو�ےشيرخوار �ے څه �يايم �ه هسے

اصغر �ۍ �ه چيتا �ۍ شو�ے

ماشوم �ا �ے مياشتو شپيگو �هحلقوم �ے �ريځو �ر� لا �چۍ

خبار �ے نه کيگۍ �ه څه څه

سور شه اسمان خدايا �شو څهحضور �ه مخ اصغر �ه غاڑه

نا�ار شه سوال غلامه حسين

لونڑے ومرتضۍ چاتا زه کے بيوان �سپارملونڑے زهرا �ه خدايا �ا کے �طن �يخنو �ه

صحرا �ۍ په ۔ �ے �سۍ بے ۔ �ے غريبۍ

�ے وولۓ ني باچۓ ماشوم تا امت ما خدايا�ے را�استلۓ خپلا ما تا حاجت ا�بو گوٹ

لرزيدا �ه ۔ ژبا �چا ۔ ربا �کسا

�ے ا�ريدلۓ سوال ا�بو څه امت �ۍ خدايا�ے �يشتلۓ غشئي کوم په څه ووت ک په ما �کسا

عا�له اۓ ۔ اصغر وولو ش ۔ نحر �کسا

غلام حسين لويستل کتاب �ه �ه ليکهتمام که څه حجت تراب ابو �ه ز�ۍ

الله ده بسم څا ۔ عين ونور اۓ ۔ حسين ولو �ي

وو�ت م �ه سا اهلبيتو �ے رب در اماذيت تند� که �ير ا�ال ظاليمانو

کليمه �يلا سارائ وولے خ

انصار حسين �ه �ريځے يوے په ظاليمانومز�يگار تر که ذبح يو يو گناهۍ بے

استغاثه بيا حسين �کاو�کے گاٹا څه به ماشوم �ۍ په

کۓ څه حرمله مڑيگۍ نا تندوانکار ا�بو �ے کافۍ تا مرگ

�ے خزان گل بس شے ايسار کا لگ�ے زنکدان په تند� لا �کسا

انتظار زنکدان �ه �کا

نوحه

گيلا چانا ۔ ايا �کم ۔ خدايا ياتالا شوم زه لاسه �ه امت نيکه خپل

�ۍ نعمتونه ڈير �تا خدايا رحيما يا�ۍ نهر�نه يخۍ ا�بو ڈير� �ه نا څه هر

پما �ے بند ۔ �اڑا ا�به ۔ ساڑا هغا

240

Page 241: بياض حسين جلد اول FINAL

و�ما انصاران شو شهيد �ريځو �ر� �ه تگۍو�ما گلستان شه ا�جاڑ خدايا کے �ريځے يوے

گواه ئيه ته ۔ خطا بے يم ۔ گناه بے �م

وولو ش بنديوان تور� �ه �ۍ اهلبيت خداياوولو ش خزان مه خوريونه �يار�نه ا� �ر�نڑانوا بے ڈير ۔ سببا بے ۔ ربا يم ا�س

نوحه

کربلا په ۔ الله اللهبےنوا �ے حسين پاتے

خاندان نبۍ �ه لاسه �ه ؤ اميه بنۍبيوان په ۔ �اسه بے ا� ۔ کاسه بے شه

�الله �ريځو �ر� �ه تگۍميدان په تگۓ نا خيمو بيا راغۓ کلاآان قر لکا �ا وولۍ ني غنچه کۓ غويگے

حرمله راغۓ تاۓ مخ

گلاب لکا سور شه بدال رنگ �ه نرگس سپينخضاب خون په شوا گيرا غلامه حسين اۓ

زلاله کا معصوم قتل

کا مارۍ �چا �ا ظاليما شيست �ه څرنگےکا مياشتوخوارۍ شپيگ مورا�جاڑه و�ئې کے رپ يوهو�تا کار بد عاصۍ ا� نا ماشوم �ۍ �ا خطره څه

نيوللو �ه غشۓ لاسوئې �اڑ� په څرنگ

زانگيدلو و� �ر� و�لۍ په بابا �ه سارۍو�تا ار سه �ه غشۓ نوا هم موقعه زنکدان

لاسو په پلار راغلے نا حلق تگۍ �ينے يوگوٹتاسو وا�يو ��را ا�س بس که رنگ مخ �رسا پلار

و�تا کار شه پورا سارا �ينو يوگوٹ �ۍ ايا

�اڑا�لے سترگے تا پلار سائې لاگيد� غشۍ�خت �ۍ غلامه حسين �ۍ به عرش

لرزيدلۓو�تا اشعار خائې څه به ستم �ۍ �ه کيفيت

زن ا� مر� و�� کے جاهليت عربشکن بت �ه يو و�� پرستان بت ٹول

آابه بے خستل �ۍ پرستو وبت لا �ين

اعل کے اعل والدت کے عبادت ۔ ۍۍاعل کے اعل امامت کے شجاعت ۔ ۍۍ

ترابه ابو بے نيشتا هڈ� فناامدا� ما�ه چوک �ۍ شتا ايا ومولا �يلوفسا� يذيد �ه نا نبۍ دل آا کۍ ليرے څه

نارا�ا �ے �ما قتل

پڑکيدلے تورے نا طرف هر �ا خاموشۍ�ا�ريدلے کوکے فقط نا خيمو حسين خو

خيمگاه په �اپس راغۓ

نوحه

و�تا �ار �ا ظالم ا�هظالم ا�ه

و�تا گوزار غشۍ ا� �اڑا غاڑه شو�ه �ه �اظالم ا�ه

241

Page 242: بياض حسين جلد اول FINAL

پاسا و� زڑه خپل لاس ظاليما �ا چيگدا خو لگخناسه ا� نا ماشوم �ۍ شوۍ �ا خطا څه

و�تا شيرخوار رنگ شۍ حال �ۍ په څه حال شۍ �ه به څه

شۍ وجدا څه ظاليما باچۍ ناشو�� مائيند�شۍ پاره پاره زڑه ئې څه �ۍ مور هغے په ز�ر

و�تا سنگخار کا�ے ا� و�تا ظاليما �ا �ے زڑه

غوختلے وا�به ايشارے په شهزا�ه تگۍکا�لے �ير نه ا�به چا �ه کم څه ظلم �ا

و�تا انکار نا ا�بو �ه کافۍ ماشوم �ه تا مرگ

قصيده

کتابه لا رب �ه �ے عيان فضيلتکعبه د� مولو �ه کڑم پيرا�ۍ به زه

څالور ٹول �ۍ خو سمتونه و�نيانور �ۍ کار بے �ے کعبه سمت يو

ا�به بے �ۍ نور شه ا�ب �ه ورخ يو�ے نائب رسول �ه مولو� تا کعبے اۓ

�ے �اجب موباندے حج تا څه هم ځکاحجابه تور لا ته کا ا�ن �يوال شليداۓ

شو اصحابان خه بيا و�� پرستان بت خهشو منافقان خه خه څرگند �رکے بيابابه لا�ۍ بيلا ئيه ته چيختنا �ر��

کڑم پيرا�ۍ مولا غلام حسين زهکڑم علۍ علۍ به کے عبا�ت هر په

لاگلاب لکا �ے بوئيں رسول نفس

مولا تگيا �ريځو �ر� ر�ژا �ه هم نمونځ �ه هم

حسينه الله سبيل فۍ کڑلو و� جها� �ه هم

زکوا �ه سارا ةهم گوتے خپلے �يرکا ووتۍ گ کےحسينه سجده په شوے ذبيح شوےڅه حج خپلا هم

لارۍ نه انصارن هيچوک شان په انصارانو تاحسينه شيعه چا �ه شان په تا پيداشۍ به نه

کا�ۍ قيامتا تر ماتم به شيعه غا �اانبيا �ه ارض په �سے پير� حسينه ءنيشتا

�سپارلو خورتا گرانے خپلے �ه �رس پر�ے �هحسينه پر�ه کڑله ا�ا سائې گيسوانو څه

چيگدا�لو لاسونه مخ په هم �ه لور �اڑے څهحسينه ا�ا که حقۍ پر�ے �ه �ربار په شام

الله سبحان باندے نيزے په پاس �تا ات قرحسينه مرحبا �يلو �رتا هم جبرائيل څه

رسول ده ذکر دے علۍ ده ذکرمقبول عبادت دے رسول ده ذکر

خرابه گويا �ے عبا�ت بے ذکر

امام �اتا مؤ راکه تا کعبے اۓسلام لور په تا تل و�� کا مو ځکا

حسابه لا�ۍ بس شوے گاه سجده مه ته

�ے سجده الله �ه کڑم سجده ورخ په تا�ے ثنا الله �ه کڑم ثنا علۍ �ه

الاربابه وب ر تر يو �سيلے تاسو

نوحه

حسينه نوا بے پتا�ۓ مو و� سلام ا� �ر��

242

Page 243: بياض حسين جلد اول FINAL

حسينه زهرا �ه ا� علۍ �ه ا� رسول �ه اۓ

�الله نبيانو په هم عالم په �ے �تا احسانحسينه فديه قربانۍ �ه ئيه نوۍ به �يلے

�ه کڑاۓ ا�چات انصار�نا خپل �ه بيعت �ه طوقحسينه تنها گد� مه پرے �شوا �يلو �ه څرنگ

لارۍ نه کار سا تاسو يزيد غواڑۍ و�ما �يناحسينه تيارا کا �ه خيمے په مڑاکا �ه شمع

لخکرغونڈا�ۍ باندے لخکر �اتا جنگ خو شاهانحسينه طريقه بدالا کا يو پيڑۍ �ه تا

گانڑلا مقدر کے شمشير په فتح خو و�نياحسينه خکارا تاکا و�نيا �ه �ينو �ه فتح

�خايلو کے �ريځے يوے په �ه �رس �ين فر�عحسينه عاشوره تا زنده پورے قيامت به �ۍ

ته ئيه �رس عملۍ نو آان قر �ے تحريرۍ �رسته ئيه ترس سرابا څه صداقه �رگزر �ه تا�ے مسلمان هر �تا ر� راه راهبر عظيم ته

ته ئيه پاسدار کليمے �ه څه حسينه اۓ �ے حقته ئيه علمدار �الۍ يو �ه مسلمانانو �ه

�ے احسان �تا ڈير باندے مومنانو په حسينه اۓ

�ے خايلۓ تا حسينه قيام خلاف په ظلم

�ے گاٹلۓ �ينو سر� خپلو په ميدان حقو تا�ے را�ان مومن هر نن باندے قدم نقش تا

کو نه پوير سبق تا به مو ئيه امام مو �ه تهکو نه تا�ير کافر زڑه به خو �يرکو مو به �ينا�ے پيمان سارا موتا شو نه ٹيٹ به تا ظالم

شو ځان يو شو موٹۓ يو به مانونکۍ آان قر موشو را�ان به مثل په تحريک کربلا �ه تا�ے ارمان تندا �تا فقط غلام حسين �ه

�ے ارمان ارمان فرمانکه فضه�ے فرمان �سے کڑاۓ مه آاقا

نشۍ خبارا مه خور شيرينا�ے غوختلۓ مولا کے پر�ے شۓ �ا

�يلے کے دحنا باندے مخ په �ه �ينے اصغر خوحسينه کربلا �ه فريا� کا�ۍ غلام حسين

عليه حسين

�ے آان قر کا �ے سيرت تا ز�يا زهرا �ه اۓ�ے انسان هر �ه عاجز ذهن مرتبے لا تا

کاول خطاب دتا قرآن وے نه نيا د� په يا تهحساب �تا آان قر �ے کے شکم مور �ه ته

کاول�ے اعلان کڑاۓ آان قر حساب پيدائش �ه تا

ئيه نازيدلۓ کے شکم مور �ه ته مياشتو شپيگو

243

Page 244: بياض حسين جلد اول FINAL

ئيه نميسلۓ ايت شپيتم يو په عمران دل ا �ه�ے عيان �جو� تا کے ابناانا ندعو په

�ۍ کے آان قر په شوۍ ذکر�نه عبا�ت �ه تاکے�ۍ جهان �رست قيصےخوارےپه صداقت تا�ه

�ے گلستان انبياؤ ٹولو �ه �جو� تا

اشترۍ الله �ے ان ايت يو توبه ده سور�ے ذات �ه �تا فقط ايت �ا حسينه اۓ

�ے سامان �تا جنت �کا سو�ا �ه سا خداۓ

�ۍ کے سيرت تا �اڑا هغا کے آان قر �ۍ څه څه�ۍ کے صفت تا ٹولے آان قر �ه �راجے آاسکے�ے فرمان رب �ه حرکت يو هر تا حسينه اۓ

گفتار�ے �اغلۓ مه زڑه فرمانکه بۍ بۍ

�ے ريژيدلۓ باغ مه کربلا پهئيه طرف کوم په را�انا فضه

�ے وولۓ ني شۓ څه کے پر�ے �ه پٹ

�ير که شر�ع �رمنے زينبنزگير راغۓ تا خيمے حسين

کۍ ژاڑ ا� �ير خورۍ څه گورۍ�ے نيولۓ کے لاس خت ز�ڑ فضه ا�

شوم �يارا کے �شوا فرمانکه بۍ بۍشوم خبارا حال په سا ليد� خت �ۍ

�اختا ڈير مالا خو احوال خت �ۍ�ے آا�ريدلۓ ٹول نا بابا شيرين

�ے ��ران هجر غلامه حسين�ے را�ان با�شاه �زيرا بے څهآاخلۍ رخصت �ر� �ر� �ه مولا

�ے د�لۓ شلا خورۍگريوان شيرينے

تا ذ�الجناح کاسه بے ۔ ئيه �يلاڑ �يلے حيرانجانه بهائۍ مظلومه ۔ شه علمدار �ه يا� کا

کے ژمدانه په زينب ۔ �ر�را �نکے پر�اهمانا راکا و� جيلاب ۔ شۍ زينب �ه به �زير

پوهيگم �سے زه بس ۔ �ر�را راڅے نه �اپسبنديوانه شوا لالا ۔ �ه خور �شوا لاڑے ته

�ر�نڑ� خوائيند� �ه غلامه۔�ےگران حسين بلتوننا و�نيا �ۍ نفسونه ۔ �اڑا څۍ به خو هسے

�ۍ قيصے څرنگ فرمانکه بۍ بۍ�ۍ پر�ے په �ر�ر ووختلۍ غ مه څه

نکے ئې پر�ه کا رتا فضه�ے پريوتلۓ ڈير کے زڑه مه �سواس

پوختنے کا�ے فرمانکه فضه�رمنے گرانے �ے �ر�ر �ه وحکم�ے �اجب وحکم ��اڑ� �ه پما

�ے راغلۓ فضه په امتحان سخت

حيرانه يما فرمانکه بۍ بۍنا صلاحه بغير نکۍ څه مه �ر�ر�ے حجاب څرنگ نا زينب �اشۓ�ے ودلۓ مون �رکے مه اسرار عجب

244

Page 245: بياض حسين جلد اول FINAL

ما�ۍ و� خاطر به �ر�ر په فضه�ۍ زهرا مور په مه قسم �تا

�ۍ شۓ څه هر څه کا رتا ماتائې�ے ا�خلۓ را �ه نا صند�ق فضه

نوحه

گرانا پما �ر�را �ا ۔ خورا لا څا قرارے�يدانا لا تا زينب ۔ نشۍ چيرے به ماڑا

ا�يا رتا ��را بس ۔ ماتا مخ را�اڑا�اگريوانه لا که پاره �ر�را۔ �يلے �ه قميص

شتا اکبر شهزا�ه نه ۔ شتا علمدار غازۍ نهچانا کا�ے �ير لالا ۔ بيانو بۍ �ه سپارختا

شوم اسرار په پوها زه ۔ که را�ان خت څه فضهنا کربلا �ۍ څم به ۔ �يارا بورا �شوا څه

پارا و� خاطر زينب جانه۔ بهائۍ شا راستونلبانه تنشه لالا ۔ ئيه مارۍ کم �ه څاپ څه

تا مدينے بيا مو څه ۔ کيدلۓ نشۍ اياتا �لجے يو �ۍ ضد ۔ وولۓ ني کا�ے �ير�

گورا شو نه څه قيد خو خير�ے�يرکو۔ شۓبه هر

سر�ر �ه لونڑے �ا ۔ کے ستم په قيدۍ کاپيغمبر �ه امت ۔ کے عالم بشۍ رسوا

پيغورا لا �ينونو ۔ شۍ بچ کلا به �ين �ا

ڈاريگۍ چا لا نه ا� ۔ شرميگۍ نه �ے تاريخ

پٹيگۍ کلا حق خو ۔ کيگۍ خوارۍ کا څو هروا�را لا نزۍ وا� څو ۔ کيگۍ صفا نه سونا

�ے رسوائۍ خو همدا ۔ غلامه حسين افسوس�ے نبۍ �ه ناموسۍ ۔ شاما تر بيائې بندۍشورا � شنگ لا هسے ۔ بدليگۍ کلا قضا

وا�اس ماشے ۔ �رتا کم و�عا �ر�راعباس �ه حق ۔ �رتا کم ا�ا به زه

خدمتونه �تا پورا شۍ څه

�اڑا �ه ژاڑۍ ۔ کورا لا را�ان ئيه تهغاڑه سپينا تا �ر�را۔ اۓ زه کم به څاپ

�صيتونه مور ا�ا شۍ څه

امتحان تا ۔ �ر�را شه پورا �شواايمان �ه حد ۔ �ر�را شه �تا جها�

جها��نه ماتا �سپارا نور

نوحه

�ر�را خپلا قربان ۔ خورا لا څا قرارے��را لارے نه هيچوک ۔ آاس په کۍ �ه سور څه

بلتون راغۓ ا�س څه ۔ نا �ۍ شولم پوها زهوا�ن نشۍ څه خت ز�ڑ ۔ نا ځۍ هر که �ه پاره

ز�را ظلم لا �يخنو ۔ کے تالا �تا بدان

بيانو بۍ په که ا�ا ۔ کے رخصتۍ �ه سلامماشومانو په راخلل ۔ کے �لجوئې �ه لاس ا�س

کورا لا شوے څه را�ان ۔ صبر �ه کا�ے تلقين

نور ځاليگۍ عجب ۔ حضور �ه نا چهرے

245

Page 246: بياض حسين جلد اول FINAL

منظور که �ه غم هر ۔ غفور �ه کے عشق پهغورا �ے کلا توان ومو ۔ ئيه رضا په څه ته �ا

خبارا کا مه �ۍ په ۔ کيگۍ جدائې تا څهعلمدارا بے لالا ۔ تيريگۍ څه به ومو پ

څورا نور �ۍ ظلمونه ۔ نا امت خپل به ومو پ

نوحه

ميدانونه په څا ۔ څا قرارےسلامونه �اخلا خوائينو ساتر�ار� �ه

خبارا شوم زه ۔ �ر�را ريختيا څے ا�سپاره پاره که �ر�را۔ تا څه خت ز�ڑ

بلتانونه �ه �ے نيخانه �ا

بيکاسه �ر�را ۔ ��را ئيه حيران �يلےعباسه بے ئيه ۔ �ر�را ئيه پريشان کا

رکابونه تاتا ۔ تا کم به سام

امام رخصت ۔ شولو نا خور ميڑانۍغلام حسين ۔ �لو �ارا و� قلم

رخصاتونه و�کو نوا بے څه

�ر�را مظلوما ما ۔ ا�رشۍ پما به ژمد�ن تا بےتورا سترگو �ه ما ۔ شۍ خور �ه به بنديوانه بيا

گرانه جدائې �ے ۔ جانه حسين �ا

ئيه وجدائۍ راغله ۔ �ا زندگۍ ما �يدان تا �ه

ئيه گرمۍ لا تگۓ ۔ �ا خشحالۍ ما خدمت �تالبانه تشنه څے ۔ جانه حسين �ا

غريبا شم به ا�س ۔ غلامه حسين بۍ بۍ �يلوبدنصيبه کے بند ۔ ترشاما څم به زه لاڑے تهنا ار�اح ئيه مه خوگ ۔ جانه حسين �ا

کم خکارا ځۍ هر ۔ زه تا � به قربانۍبرپاکم کے کورے ۔ �يخنه �ه تا به ماتم

لاسونه بندۍ زه گويا به �م

نوحه

تانا شا �ارۍ خور ۔ جانه حسين �اذ�الجناح هجران �ه جوڑا�ا �ر� �ر�

عباس بے وولے ش ۔ آاس خپلا په �ے جوڑا څهلاس �کم به زه بيکاس۔ شے کا زهير ماشے

مانا جيلاب راکا جانه حسين �ا

�ر�را شيرينا ما ۔ تياريگا قرارے قرار

246

Page 247: بياض حسين جلد اول FINAL

خورا ستڑۍ لا ته ۔ بليگا �ر� په بلتون راغۓارمانه زڑه �ه ما ۔ جانه حسين �ا

سواريگے کلا ته ۔ جيلاب و�نيسم �ه به زهمائيگے بر� ر� ۔ محراب شۍ ماتا و� مخ څه

�يدانه بے څا ما ۔ جانه حسين �ا

نوحه

جنگونه په ماڅا شهسوارا کربلا �ه�يدانونه نکۍ �ه زينب خور �ه څو تر

�ے ز�ر ظلم خورے شيرينے�ے �ر�ر مظلوم پاتے �ه بيلا

رخصاتونه راکا خورے نيشتا مه چوک بل

کم زارۍ زه نرے �ے ا�راکم مارۍ خکولۍ �تا څاپ څه�صياتونه کم پورا مور غمجنے �ه څه

�کا �صيت �ر�را �اتا ومولالکا سپارے چا په �ه ومو

فريا�� بيمارانو نشم ا�ريداۓ

ئيه الله په سپارلۍ خو مائيه جدا نن �ر�نڑ� لا �شوا

ځنځير�نه بيا گرزاؤ خورے به شام تر

�ے جدائۍ غلامه حسين�ے بيکسۍ سختا حسين �ه

جيلابونه نيسۍ خورۍ سواريگۍ حسين

�ر�ر �ه تا �ے فرمان �ا فرمايلو ا� فضهخور ما �ه نشۍ �رنا خبارا خو را�ڑا خت

�ڑے چيتا فضه وا�يا خت څه �ياۓ ته ا�س

ځان په گانڑم �اجب بۍ بۍ زه �ه حکم ��� هرزبان شه گانڈا �ما و�ليدلو څه خت تا

�ڑے چيتا �ا به ا�س راغلو پما څه مشکل

ژاڑا په شوا شهزا�ۍ خبارا شوا څه حال پهنيخانه ذبح �ے قميص ز�ڑ �ا څه �يلو �ائې

�ڑے چيتا جنازه �ا �ر�ر ا� خور �ه

ايسارا شولا فضه څه راغۓ تا خيمے حسينپارا �ه راتلو هوش چيناستلو خورتا هوشه بے

�ڑے چيتا ترجمه �ا ته غلامه حسين

سواريگۍ �ر�ر مه ذ�الجناح پهژمدانونه کے جهان �ۍ کم څه ناپس �ۍ

غاگونه کيگۍ جنگ �ه خورےبلتانونه ولو راغ کے �شوا

لاسونه �ۍ سره تازه مه �ينو په اصغر

�ے سارا تا خو ار�اح �ما�ے و�نيا پما تياره تا بے

ژمدانونه �ۍ ا�ر پما شوے را�ان ته څه

سلام �رستۓ �ما �اخلاشام تر شے را�انا به بيا

سار�نه مٹو ��� هر کم �ه څاپ څه راشا

نوحه

247

Page 248: بياض حسين جلد اول FINAL

�ڑے چيتا لالا �ه مه قميص ز�ڑ �ا فضه�ڑے چيتا خفيه ته نا ما فقط کے څنگ په

چيناستلے تا صند�ق ته څه �خت هغ په شوم شک زهودلے مالي شان کوم په نا صند�ق خله �ه وا� را

�ڑے چيتا پر�ه که مانا و� لاندے باز�

ضر�رت �ه شۓ هيڅه نيشتا کے �ۍ �ے صندقتبرکات فضه �ا �ۍ پراته صرف کے �ۍ�ڑے چيتا زهرا �ۍ يخۍ لاسا خپلا �ا

آوريد@لۓ نا بابا ما دے روايت دا فضه�ۍ �خت په شها�ت حسين به ز�ڑخت

غنداولۓ�ڑے چيتا خيمگاه لا خت ا�يا خو ��را

مثنوۍ

راکے صبر مانا دلقه خارخصاتونه غواڑۍ رنا �ه لالا شيرين

که تير ا�خيو په لوند مه عمرارمانونه په �ر�ر �ه ا�س ا�رم به �ينے

خدايا خپلا نيشتا مه هيچوکقبر�نه کنۍ چوک به پارا جناز� ومو

خا�رے به شے غلامه حسينبيتونه امام مظلوم �ه نشۍ به خا�رے

تا وهوا پاسا �کسے �ه کلاتا خيمگاه بيا شے تاؤ �ه کلا

�کے ژاڑا �ه راٹو راٹو پهگورے پر�يدار خپل �ه نوا بے کا

�کسے ژاڑا په ڈير تا ځان �ه کلا�کسے ذ�الجناح �ه تا رکاب کلا

سواريد�تا کا کم سور �ه به زهگورے سالار سپاه �ر�را مظلوما

�ے رفتار �ما فرمانکه حسين�ے بازار گرم امتحانونو

�ے انتظار �ا نوۍ خامۍ څهگورے شکرگزار �ه �ر�ر خپل خورے

�ے صمد الله غلامه حسين�ے حد صبر �ه �ے اشد ظلم�ے خدا دف خو �ه ڑا ژا حسينگورے شاهسوار �سے �ه تصور په

ماواۓ خواگه دورا سارا يامرگونه تر ما�اۓ کے منځ په بلتون مه يا

�م نه زهيرا مرگ په به زهبلتانونه کۍ ژمد�ن په گريانه به ما

�ے �ستور څرنگ �ا بلتون �هبند�نه ا�خۍ جوڑا�ۍ تا �يدان �رستۍ

کے دسوا �ر�ر لا �ما تنداځوابونه شۍ جوڑ بيا څه تا ساقۍ کوثر

گفتار

248

Page 249: بياض حسين جلد اول FINAL

انصارگورے �ه ته �ر�را حسينهعلمدارگورے �ر�ر تا سواريد� کا

�رتيگۍ �ه خور �ر�را بيکاسهگورے قرار قرار څه طرف هر په

مڑيگۍ خور �ر�را �ه ا�ا �ۍ پهيا�يگۍ �ه چوک وا�يا خو ��راکيگۍ �سے �ه فهما تر �ما

گورے اکبر علۍ کے �خت بلتانه

گورے علقمه ته �ر�را �ه کلاگورے قتلگاه په گورم �ه کلا

گورے چا �ا لور په کے تنهائۍ �ۍگورے بازار ڑانگ خپل کے �خت �رستۍ کا

گورے کوفه کلا �ه حسرت په ڈيرگورے ژاڑا په ڈير �ه لور په کوفے

شهيد مسلم ژاڑے �ه خو ياگورے �ربار �ه حال راتلونے خو يا

کيگۍ خليفه لا �ا ۔ خورے �ۍ خارڅيدل بيعتکيگۍ الله وم کلا لا ۔ خورے �ۍ پيژاندل پيشوا

خايم سوره آان قر �ه ۔ را�استوتا کے يا� څم څم

زبان په نبيانو �ه ۔ جوڑا�ۍ الله خليفهشان په سقيفے گورا ۔ جوڑا�ۍ جرگه �ه با�شاهخايم الله �ه حکم ۔ سپير�تا خطا ليار څم څم

شوا خزانه ذاتۍ نن ۔ با�شاهانو �ۓ المال بيت

شوا �يرانه ازا�ۍ ۔ جاهلانو �ۍ ځان که خارڅخايم سو�ا ازا�ۍ ۔ نيز�تا تور� زه څم څم

لور په کےسجدے �ينو ۔ غلامه حسين حسين لاڑلور په �عدے خپلے زه ۔ سرانجامه څم من مط

خايم کربلا �ه حال ۔ غاڑ�اتوتا نيکه څم څم

تا �ه شکر�نه څو هر کا�م ا�اتا �ه احسانونه �ۍ پما حد بے

مصطفۍ �ه فرزند زه الله څه يم

کے کربلا په کڑلم �لما امتکے پما ا�به جارۍ فرات باندۍالله يم و�نيا �ه تگۓ �ريځو �ر�

نوحه

�يخنوتا ا�س خورے څم څمخايم خليفه �ه حال

خلقوتا کوفے شام لگ ا�سمرتضۍ �ه خايم ز�ر

قربانۍ شانا بے څه انصار� ما ليدا �ه تاانبيا و�� ثانۍ ءنه و�ما اصحابان نامدار�

خايم ارا�ه خپلا ۔ تا انصار� خپلو څم څم

خورے خليفه �يائې ۔ �ے ز�رگيرۍ تا با�شاه هر

249

Page 250: بياض حسين جلد اول FINAL

مصطفۍ لا پس ۔ �ے جارۍ سلسله خورے �اغاخايم رنڑا �رتا نن ۔ تيار�تا زڑ�نو �ۍ څم څم

�لوتا خلاصه گانڈے ۔ خليفه ا� با�شاه �ه څمتا �لو ختما لطف ۔ لطيفه اماره دس نف

خايم سفينه نوح �ه چهپوتا۔ طغيان �ۍ څم څم

�ائې نعرے ما�اتا ۔ غلامان بيعت يزيد �ه�ائې نغارے ا� طبل ۔ آان قر لا غواڑۍ �ه بيعتمعنۍ بيعت �ه ۔ خوار�تا شراب �ۍ څم خايم څم

نوحه

الله يم و�عا په تاتا حسين زهالله يم اما�ه تا امتحان هر

ربا ئيه �کيل مه ته عاجز يم زهربا ئيه جميل څورا جليل څوراالله يم رضا باندے قضا تا زه

جدا ظاليمانو کم ومرتجز لاو�ما نيشتا کے بدن ځاۓ زخما بے

الله يم سجده �ه تا ارز�مند زه

و�کو گوزار�نه چوک هر څه �يايمو�کو ظلمونه خه کو ساڑے کينے

الله يم نيشانا تا گوز هر هر

عيان شيعاؤ په شه فضيلت �ينقربان نا �ين شه علۍ ابن حسينالله يم فدا �ين لا حسين �يلو

نظر � فکر و�کا سا ژاڑا ژاڑ

قدر څورا �ے څه نهۍ � امر �هالله يم شرمنده زه غلام حسين

ڈيرناکاما لا زنڑکۍ په ۔ جمع �ڑے �ه غمونه ڈيرگر�ا�م شاما ياتر ۔ غمونه زڑه �ه هم به زه

شا زا�ال �تا �يخنو په ۔ شا مل �ه الله څا �ر�راکا�م سائې تا زه څه ۔ څا نيزے په پاس ماسارا

گران �ر�ر آاستا�ۍ تا شان۔مرگ کوم �ےپه يواخور �اڅخم جامونه بلتون �ه ۔ پارا و� اسلام �ين �يائې

آاسکيگۍ وعلم زينب �ه ۔ کوزيگۍ ا�نگۍ حسين �هجوڑا�م غزلونه سوۍ به غلام حسين زه

شهيد شو انصاران ملگرۍ �ماشهيد شو عابدان تا فرمانبر�ارالله يم بےنوا څرنگ �گورا

لاڑ� گلونه �اڑا زينت مه بيالاڑ� خوريونه �ياره زامن �ر�نڑاالله يم زيبا کے �ينو �اڑ� زه

کا�لا �ا�يلا لونڑ� رسول �هکا�لا استغاثه تنها څه ما

الله يم ژاڑا �ه زه امام لکا

باچيگۍ رسول گران �ه �تا �ين کا

250

Page 251: بياض حسين جلد اول FINAL

زياتيگۍ پما سختۍ څو هر خير�ےالله يم بنده �تا من مط زه

نوحه

ساما�م رکابونه تاتا به زه ماشے خفاڅم څه ما�يايا ماتا ئيه ار�اح و�ما ته �ر�را

�ے و�نيا پما ا�ر بےتا ۔ �ے ار�اح �ما سارا تاتيرا�م ژمدانونه ۔ څرنگ �ر�را به لاتا بے

�چےشونڈےگورم تا ا�رم۔څه ا�خۍ �ه زه �ر�راکا�م څه به بيا �ر�را ۔ زخمونه و�گورم �ه کا

مانا چيرے �ے نه بيلا ۔ گرانا ڈيرا �م پتا زهشوم پاتے بيلا �رنا ۔ کے �يخنو په پوهيگم ا�س

عا�ات شه مه تا�يدان ۔ ملاقات په بل يو و��پريخو�م بيلا �ر�را ۔ کے بيوان �ۍ �يلے �ه بيا

نا خيمے زے وا�نه رانشۍ ذ�الجناح څوڅهحسينه �ر�را �ا وا�يۓ کا خيمے لا آا�رم

کا پورا خورے مه خواهش �ا

کا زيور ا� زر کوز خورے شم شهيد زه څه بياکا باهر نا خيمو بيائې خورے بيانو بۍ لا کا غونڈ

کا پاره گريوان کور شۍ به لوٹ

حجابونه �کو بيا سارا �يختو سار خورےتپوسونه �کو نا عابد خيمے سيځۍ څه

کا رتا ا�يا �ے حکم څه

بازار�نه په څے بندۍ بيا څو هر کا خورےامدا��نه �کا بيا سارا باچۍ بيمار ما

کا ا�ا خطبے مثل په پلار

شبير �ه �ا الو�اع کے بيکسۍ سختےهمشير اۓ �يلو تائې خور غلامه حسين هاۓ

کا صفا ا�خۍ خورے خو څم

تا عالمونو که �ير �ه۔ سبق ات جر ما�ه بستا زڑ�نو مر�ه �يرکه ۔ مه سبق شها�ت �ه ا�

�يرکےعقلونوتا �رس ۔ پر�ے �ه څه �ے۔ پکار ا�س

�اتا پر�ے �کا خيال خورے۔ �ا شهيد شم څه زه�اتا جنازے �ما ۔ خورے �ا �يد په رانشے�رسونوتا �يرکا �رس اثر�ے۔ لوۓ پر�ے۔ �ه تا

باندے پما تا�ان �ه ۔ خورے انبياؤ �ه �رسباندے پتا تا�ان �ے ۔ خورے ناؤ زنا �ه �رس

تا امتحانونو خپل تياريگا۔ بيليگا۔ ا�سنوحه

کا الو�اع ما خورے گرانےراکا اجازت سلام �اخلا

ننگونه و�کۍ �ما څه شو نه پاتے هيچوکلاسونه �ۍ مه رنگ �ينو په اصغر �ه �کسا

کا لالا غريب رخصت �شوا

بلتانونه �ۍ گران څو هر خورے صابيرے ما�صياتونه �ر�ر بيکس �ه �ا�را ژاڑا پريگدا

کا ڈاڈا حسين �عده �کا

251

Page 252: بياض حسين جلد اول FINAL

مور گرانے �ه �صيت �ے يا� مه خه �ر�را�ر�ر �رنا نشۍ خفا هم حال يو په �يلوئې

کا اگاه زينب کا�ا حکم

تا�ے په �ما مدار � �ار امتحان خورے�ے بديا په پاتے �رنا نا نن خو حسين بس

کا �اتا و�نيا پر�ے �ه �رس

نوحه

تا جنگونو تور� څم ۔ څه راکا اجازت خورےتا فوجونو يزيد �ه �يخنوتا۔ �ين ۔ خوار�تا خون

گانڑا ماجنازه خورے۔ا�س �ے �يدان �رستۓ �اگانڑا تالا�الا ځان ۔ خورے �ے گران �يدان بيامه

�صيتونوتا �ما ۔ �کا غور ۔ ځکا �يايم

آامين ا� الله حجت ۔ خورے گرانے ما پس ماناالعابدين ذين علۍ ۔ خورے ماسرگر�انے �ے

تا حکمونو علۍ �ه کے۔ کمر خم ۔ کے امر هر�ا نه جنازے په �ر�ر ۔ غلامه حسين خور گرانا

�ا نه تانے په �ر�ر �ه ۔ کلاما هم سارا شمرتا لفظونو تاريخ �ه ۔ �کا غور ځکا۔ �يايم

کاول ساالم ڈير ده ترور تا اکبر ما اويا

�ر� �ر� زيوارۍ رخصت شوم څه زهکوزاول

هجران �ه نيشانونه ناخکے همدسے �ۍ

ميڑانۍ خکولۍ په �ما سلام �کا بياڅۍ کے بند په ر�ا بے �ه به خوائيندے ا�يا

هجران �ه سلامونه کۍ قبول څه ا�يا

�ينو په �تا چا�ر سار �ه ما �ے بقا �ينلاسونو بند په حرم ا� ځنځير� سجا� �ه

ا�نۍ خو نا هجران �ۍ �ه حسابونه �ۍ

قلم په کا غلام حسين مختصر ڈيرامحرم يوم حسين �ه رخصتۍ �ا�ا

هجران �ه ماتمونه هم يعقوب �ۍ کڑۍ

�ۍ بےنوا خواهر �ه څو هر کا�ۍ الو�اع څا ۔ �ۍ الو�اع څا

خيمے �تا تالا شۍ خورے۔ گرانے به ماناپسخيمے تالا به سيځۍ ۔ خورے �انے قدر ما بياتا کور�نو حرم �ه ۔ ا�ر �کۍ ز�ر۔ څه بيا

ا�رشغلے �ۍ به خورے۔نايا �ۍ نامحرم به باهرمشورے عابدين �ه خورے۔ �ۍ مقدم به بيا

مخونوتا �کو پر�ه ۔ پرشان کو خپل ۔ گيسوان بيا

نوحه

252

Page 253: بياض حسين جلد اول FINAL

هجران �ه بلتانونه راغلو څه �ر�را څاهجران �ه ا�از�نه نا ميدان �ه کيگۍ

بيليدل تانا ورورا دۍ مشکل څورا هرمانل ح�کم رب ده هم دۍنا دۍ ضرورۍ

هجران �ه زخمونه ��اڑا رضا په به و� خور

عمل شۍ مه ادا څه غاڑه کم ده به څاپليدل لور په تا دما ورورا و�و ليدل خوب

هجران �ه راز�نه ساتم پٹ به کے ا�خيو

انديخنے فکر�نه �کے نه تا طرف وو مشو�ے �ۍ څخلۍ صدر �ه زهرا �ه ماهمهجران �ه کار�نه عمر ٹول ما �ۍ ليدۍ

رکاب په قدامونه خپل مبارک چيگداجيلاب �نيسم �رتا تا سواريد� به زه

هجران �ه حجابونه موتا را�استو �خت

نوحه

�ۍ الله �ه مل �شوا څا �ر�را�ۍ الو�اع څا ۔ �ۍ الو�اع څا

�ما �ر�را �ۍ بند پمو کا ماتم تا�ما گورا �اتا جها� بيا لالا ته

برپا�ۍ ماتم �ه به ځاۓ هر په

پورا کا خواهش يو �ما خو څا �ر�رابوسه کم گر�ن تا څه کا خلاصه عبا

�ۍ پورا مه �صيت مور �ه څه

جدائې خور �ه ا� �ر�ر کيگۍ خنجر پهبۍ بۍ گرانے �ه تحمل � صبر �ا هاۓ

�ۍ صدا �ا زينب به حشر تر

خاطر هيچا �ه ماکا کا�ا �ائينا حقمختصر عمر �ے غلامه حسين اۓ

�ۍ و�نيا فانۍ �ه به نعرا �ا

ته جنازے �ه را�ڑے ۔ ته �قفے بے نا صبحۍته چينے کلا پاڅے ۔ ته ئيه څورا �ا مظلومکيگۍ تازه �ه رنگ تا تيريگۍ۔ �خت څورا څه

�ر�را خپلا قربان سيورا۔ نشوا �ه نصيب

کے صحرا په �لمائې ۔ کے �لما امت نيکهکے پتا بند په هم ا�به ۔ مسلمانانو نامے

بيريان شو تند� لا ۔ ماشومان ا�ڑکۍ تا�ر�را خپلا قربان ۔ �گورا خو تا خيمو

کے قربانۍ پيش تا ۔ کے غريبۍ �ر�را اۓکے ځوانۍ خو قربان ۔ شه اسماعيل �ه اکبر

کے زڑه �ڑے �ه �اغونه ۔ نکے خاخے �ه تانے�ر�را خپلا قربان ۔ تورا سترگو �ه �ما

گران رتا کا�ۍ څو هر بلتون تا �ر�راقربان څه هر �ۍ مه رضا په رب �ه خو

�ۍ �ما به امتحان تاپسے

څا �اتا محفل انصار� �ر�را گرانا�سپارا پما ا�س ذمه باقياتو

�ۍ سارا ما لالا به عابدين

ز�ر په خطبو زه به شها�ت تا �ر�راکور په کور �الله نا بيوان �ۍ راسا�م

�ۍ بسته لاسونه مه څو هر کا

253

Page 254: بياض حسين جلد اول FINAL

قربانۍ تا څه غواڑۍ �ا کا ظاليمان�يرانۍ په صحرا �ۍ �ه شۍ �فن به

�ۍ تشنه وبئۍ ارز� �ا �الله نا

نوحه

�ر�را خپلا قربان ۔ خورا لا شولے رخصت

�ينے �ينے کے امت ۔ مينے رسول ا� زهرا�ر�را خپلا قربان ۔ ��را �ه نه خو اميد

�يده نور زهرا �ه ۔ برگزيده رب �ه اۓيزيدا لا تا انکار ۔ خميده شو �اڑا هر

ا� سار شه جار څه ۔ حال �سے په که �همال

�ر�را خپلا قربان څورا۔ �ين �ه قدر �ے

استقامت � صبر تا ۔ قيامت �ه تندا تاامامت �ر�را ته ا�س ۔ شهيدانو به کا�ے

کے بيکسۍ ��را نن کے۔ خدائې په خداۓ �ه څه�ر�را خپلا قربان ۔ کورا لا شولے را�ان

امام �ه �ا بلتون ۔ اسلام �ه �ه مظهرغلام حسين لويستل ۔ تاريخ �ه �ا ليکهلماتا �سپارا څے څه ۔ تا لالا �يلو بۍ بۍ

�ر�را خپلا قربان ۔ نورا قيصه جيلو �ه

ئيه بصير ا� ۔ عفو ۔ متقمئيه خبير ۔ ها�ۍ ۔ متکبر

بها بے ئيه ۔ کبير ۔ مقسط تهئيه قسيم ا� ۔ الملک مالک ته

ئيه غفور ا� ۔ حفيظ ۔ معز تهئيه شکور ا� ۔ باقۍ ۔ بديع تهپر�اه بے ئيه ۔ مميت ۔ مقيت ته

ئيه حکيم ا� ۔ رقيب ۔ حبيب ته

ئيه نور ته ا� ۔ مجيب ۔ �ارث تائيه صبور ا� ۔ مغنۍ ۔ غنۍ ته

يکتا ا� ۔ �احد ۔ ماجد ۔ �اجد ئيهئيه سليم ته ئيه ذ�الجلال

حميد ا� احد ۔ شهيد ۔ مجيد تهرشيد ئيه ا�ت ۔ صمد ۔ معيد تهخطا معاف کے غلام حسين �ه

ئيه کريم ته ۔ اخير ۔ ظاهر ته

�ے فيصله �ا تقدير ۔ �ے تا ا� �ما بلتون�ے جنازه تا � کا ۔ ئيه را�ان رنا ته �ا

�ے امتحان �ا �اجب �ے۔ هرڅوگران کا بلتون�ر�را خپلا قربان ۔ ز�را لا زڑه �ه خايم

الحسنۍ ء اسما د

الله يا �ے سهارا ناما تارحم ئيه ته رحيم ته ئيه ن

254

Page 255: بياض حسين جلد اول FINAL

فتاح ا� ۔ قد�س ۔ خالق ۔ ملک تهئيه قديم ته ئيه سلام ته

جبار ۔ جامع ۔ مهمن مومن۔ تهغفار اخير۔ مو بارۍ۔ ۔ عزيز تهمولا يا ئيه رازق ا� �هاب۔ ته

ئيه عليم ته ۔ ومذل ۔ باسط ته

قهار ۔ عدل ته ۔ وحکم ۔ سميع تهضار ا� ۔ جليل ا� ۔ علۍ لطيف۔ ته

شاهنشاه ئيه ته ۔ باعث ۔ ���� تهئيه عليم ته ۔ �کيل ۔ حق ئيه ته

قابض ا� ۔ �لۍ ۔ متين ۔ قوۍ تهخافض ۔ محۍ ته ۔ ومبدۍ ۔ محصۍ ته

خدا اۓ ۔ ا�ل قيوم۔ &ۍ۔ وح ئيه تهئيه عظيم ته ۔ باطن ۔ مقدم

رافع ۔ مصور ۔ تواب ۔ والۍ تاواسع ۔ قادر ته ۔ وبر ۔ متعال

کبريا اۓ ئيه ۔ راؤف ۔ مقتدرئيه فهيم ته ۔ نافع ۔ مانع ته

صبر�نه کا�ا ز�يا بيماراځنځير�نه کے لاسو گرزا�ا

پوهيگم �ه زه ز�يا سجا�ه�ے امتحان �تا گران مانا څه

شۍ منزلونه شام ز�يا به کلاشۍ �ربار�نه په به پيشۍ کلا

شۍ لاسونه بند به بيانو بۍ ٹولو

�ے زندان غمو يخۓ تا تاسو

زندانونه شام تيرشۍ څه کلاسار�نه خپل خپل را�ڑ� موتا بيا

کۍ �ه �ير بيا څه ا�يا مه تا خور�ے �طن پرا�اۓ نيشتا چوک مه �ير

�ۍ شرف به �ا غلامه حسين�ۍ نجف خاک څه تا �ه وسرمه�ۍ صدف څه �ه خا�را کربلا

�ے احسان خاص �ا شا پوهۓ مولا �ه

رنځورا ز�يا �ا ۔ هوشه بے �ے پر�ت تهليلۍ بورا څه شوا اکبر گل ۔ ژنڑۍ په

شنڈے يعقوتۍ سرے ۔ ٹنڈے په بخت �ه �ر�رعابدينه ز�يا ۔ �ينا �ڑۍ �چے

گفتار

�ے بستان تالا فرمانکه حسين�ے �يدان �رستۓ ز�يا بيمارا

�کسو سارا څه آاسکے کا سترگے�ے را�ان جنگ په �ه بابا ز�يا

بيمارا ز�يا �ا�را �صيتترسارا ا�س شۍ به �عده �ما

شمارا �ه حرم کا بيدار را ځان

255

Page 256: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے هجران �ه �خت ز�يا سجا�ه

که پورا فهرست شهيدانو ماکه کربلا په مه باغ جوڑگلو

ز�يا شيرينا شوم فارغ �شوا�ے نا�ان ز�اۓ مه يخۓ اخيرۍ

څما څه ز�يا راکا اجازتسپارما پتا جامه بيانو بۍ

ساترمنو �ه شم شهيد زه څه�ے تا�ان پتا بوتلنا خوائيند�

که ذين خپلا په مه ذ�الجناح خپلکه جبين رنگ مه �ينو په اصغر

را�انيگم �ه تا �يدان نيکه�ے ارمان �تا مه زندان شام خو

نوحه

راکا رخصت پاڅا ۔ کا الله بسم �شواعابدينه ز�يا ۔ څينا تا جنگ �ه پلار

�ے حال څه �ه �ا هاۓ ۔ �ے جمال �ه گل سورشيرينا پلارا �ا ۔ سپينا گيرا �ه شوا

لبان تشنه هاۓ ۔ پامال قاسم شهميدان لا را�ڑه ۔ را�ڑه کے ماعبے

خوريونه غوندے گل �يار�نه۔ �ر�نڑا ٹولعابدينا ز�يا ۔ �ينا ژاڑلۍ ما

شو ځونان ننگيالۍ ۔ شو ��ستان شهيد ٹولشو ماشومان ذبح لاسه۔ شاميانو�هاصغر �ه �ينے ۔ پلار �ه مخ �کسا

عابدينا ز�يا ۔ کا�ينا جلوے څه

بيمار پاراته ۔ غلامه حسين �اپلار �ه ننگ په څم ۔ راکا تورا تر�رے

ځنځير به کے بند ۔ شبير �يل ا� �اعابدينا ز�يا ۔ �ڑينا غاڑے په چوک

زندانونه کو خرابے �ه تير کلا ز�ياسار�نه جدا کربلا په را�ڑ� پارا مو بيا

�ينا وولۍ ني مائيرے کربل کے انتظار به ما

�طنونه به مدينے �ه �ير� بيا څه کلاسلامونه ا�يا بابا �ه ��ستانو په ز�يا

�ينا يا�ا ڈيرا �ه اکبر ا�يا تا صغرا خور

پيغام يوسا �ما �اتا ��ستانو �ما ز�ياجام �گورۍ ا�بو �ه څه کۍ يا� �ما تندا

�ينا �ڑۍ نا و�نيا شونڈے تگۍ مه پلار ا�يا

رخصاتيگۍ نا خيمو امام غلامه حسين پسگيگۍ لا پارا حسين بيکس ميمون په �ه ذينسوارا�ينا خوائيندے �ه حسين �ے بيکسۍ څرنگ

تللے تا جنگ څه ته ۔ �ه لاڑ چيتا مه ترهتلۓ بو کاکا دے ۔ مه ظالم شمر کا

�اران رشته �ا ۔ جان عمو مو بياشيرينا پلارا �ا ۔ �ينا څورا �يلے

لے را�ڑه ا�به څه ۔ فرات لا �ه ترهمنگولے شوے ئې پرے ۔ شه پاره پاره مشک

ارمان په ځکا ۔ ماشومان ا�ڑکۍعابدينا ز�يا ۔ �ينا پاتے تگۍ

256

Page 257: بياض حسين جلد اول FINAL

علمدار مه څه ۔ قاسم �ه چيتاپرهار پرهار شه ۔ غاڑے په فرات ته

پرهار�نه غشيو څه ۔ �يار�نه شو �ه څهشيرينا پلارا �ا ۔ �ينا خواڑلۍ تا

نوحه

څينا تا جنگ �ه بابا �شوا ۔ عابدينا پاڅا

�ينا ٹومبلۍ گل حلقۍ په راغۓ �ه اصغر �ر�ر

کا�ما �رتا �صيت څه عابدينا پاڅاسپارما باندے تا بيانے بۍ څم �رنا به زه

شيرينا ز�يا سارا�ا په امامت �ه تاج

�يدانونه کو ا�ا ۔ سارا تا بلتانه پاڅاغاگونه سوۍ هجران �ه �ا�رے ز�يا به ا�س

گا�ينا �لا ظاليمان �ا خيموتا �ه به ا�ر

ميدان په راکا رخصاتۍ څم �شوا پاڅازندان �ه ز�يا کا شر�ع تيارۍ خپلا

تاڑينا �ه ځنځير�نه بيا کے پخو لاسو به تا

ظلمونه �شۍ ڈير څو هر کا ز�يا کا�ا صبربازار�نه په قرار قرار تاڑلۍ لاس به څو

�ڑينا �رسارا نيز� په به گلو �ه غنچے جار

کے کربلا په حسين ا�ياظلمونه په ذبح شولو تگۓ �ريځو �ر�

�ے پيغام تا شيعاؤ ما �هفريا��نه �کۍ �ما کۍ نوش ا�به څه

نوے ا�به �ه زنکدان څهر���نه �ينو تلو �رنا �ه ز�ر تند� �ه

�ے محب کا غلامه حسينجامونه په نکے پوير تندا مظلوم �ه

�ۍ ژاڑا لا قرار کا ۔ �اڑا ا�ڑکۍ تاتگۍ�ۍ ڈاڈا پتا �ر�را ۔ غاڑا خپلا �م خلاصاسر�ارے غم کۍ قرار ۔ يتيمان �ا بيا څرنگ

تاسو �ه آاسرا حسين ۔ خوائيند� ساترمنو ماا�باسو جنازه ا�س ۔ خوائيند� صبرجنو �ا

ليارے ٹولے بندۍ نور ۔ منان �ے ناصر تاسو

کوزاؤ زيور �شوا ۔ خوائيند� �يار� ما څم زهکوزاؤ څا�ر سار �ه ۔ خوائيند� ساتر�ار� ما

خبارے کو بيانے بۍ ۔ گيسوان خپل کۍ نقاب

نشو را خيمو لا بيا ۔ �يرم تا سو�ے رب څهنشو را نعر� په چا ۔ �يرم تا سجدے څه ا�بارے خون تانے په ما ۔ خايو � سبق پر�ے

مثنوۍ

راکا رخصاتۍ څم �رنا زه�يدانونه نوۍ به ز�يابيا سجا�ا

ز�يا صابرا کا�ا صبرلاسونه �تاڑۍ شاميان بيانو بې �ه کا

تا�ے په غم شم شهيد به زهځنځير�نه بيا گرزا�ا کے چولو شام �ه

257

Page 258: بياض حسين جلد اول FINAL

کو تير څه زندان خرابے �هسار�نه خپل ز�يا گرانا را�ڑا موتا بيا

�يرے لورۍ په مدينے څهسلامونه ا�يا �ما ��ستانو په بيا

نوحه

سهارے اخيرۍ �ا قربان شا تا لا خوائيندے

قرارے قرار �ر�را را�ان ئيه خيمو لا څه

لالکا بلتانه په پوهيگۍ خے �ه خوائيندےلالکا زڑه په �تا تيريگۍ څه به ا�سکے

ساتر�ارے شوے پاتے بيوان په اسرے بے څه

شهيد شه يو يو �ر�را ۔ پهريدار کور � رسوليزيد �ه غلامان �ا ۔ بيزار مونا �ۍ چاپير

�يارے بورے لارۍ چوک ۔ جهان په نور تاناپس

نيشتا هيچا و� ۔ تاگورۍ ژمداۓ څوڅهمجال

�ے ڈاڈا راشۍ ۔ لورۍ په خيمو �ه څهعيال

پکارے څه ڈاڈگيرۍ ۔ ميدان په څے څه خو

�ۍ نه غاڑے تر خوائندے ۔ �ے حسين بےنوا �ا�ۍ �اختےلاڑےنه جنازےتاخوائيندے۔غه �ر�ر

بسيارے مرثيے �ۍ په ۔ کےبيان غلام حسين

پلارا شيرينا �يلو سکينهخبارا ماکا ئيه را�ان چيتا

�ے را�ان لورۍ په ميدان �ه کاپوختنے يوے �ه راکا اجازت

�ے اجازت څه فرمانکه حسين�ے حاجت �ه څه �کا پوختنا

کيگۍ رنا کا �کم به کوششساتنے زنڑکۍ �ه تا لورے �ا

�ۍ گران راتلل بيا �يلو سکينه�ۍ ميدان په جنگ �تلۍ څه چوک

را�ڑلو �تا خيموتا چوک چوکرا�ڑنے �ه تا پلارا ا�س �ۍ چوک

مونا پلارا �ا کيگے جدا څهخوبونه کا�م به سينے په چا

شا مل خداۓ �ه بيا کا رتا ��راسپارنے �ه ما �کا بند�بست

کا پورا گفتار غلامه حسينکا رنڑا مرثيے په نور ر�ايت

�کۍ �ير�نه محبانۍ څه�رمنے بند �ه �ے سنت ماتم

ا�ر�نه ظاليمان �ا ۔ �يرکۍ تا خيمو کلاحکمونه رضا رب �ه �يرکۍ۔ خوائيند� به بيمار

غمخوارے �يرے چيتا ۔ پرسان �کو �رنا بيا

نرے �ے لور په ميدان ۔ فرمايلۍ �ۍ حسينخابرے سارا شمر ۔ ليکهلۍ تا لا �ۍ چا

شمارے کا عزت وتئۍ کا ۔ عيان �ے تهمت خو �ا

258

Page 259: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار

غمجنے خورے فرمانکه حسينکا�نے ننگ �ه نشو پاتے چوککيگۍ رتا �ه غاگونه جنگ �ه�اتنے �ه ا�س �ے �ما نمبر

شيوان ا� �ير شه جوڑ کے خيموفرمان �که تا لالا خوائيند�

لورۍ په مرگ �ه ئيه را�ان ته څهساترمنے �ا گدے پرۍ چاتا

�ے فانۍ و�نيا فرمانکه حسين�ے کافۍ خداۓ تا کيد�نيو پاتۍ

�ے زندگۍ غم متقيانو �هتلنے �ه کے بند کو غم پس مانا

�ے سپارلۓ باندے تاسو مه بيمار�ے نازا�لۓ ڈير �ے جانشين ما

کا ٹينگ کے غويگۓ خر�غ بيائۍ خورے�نے قتلا �ه �شۍ حکم څه

شه باران ا�خيو �ه �خت جدائۍشه را�ان حسين کے شور ژاڑا �ا

مخکے نا خيمنو ليکهۍ �ه را�ۍلامنے پلار و�نيولے سکينه

کم زه �ه پوهيا �ا مينا همدا بسنکم خابرے زه سارا تا �شوا

جنگونه په ا�س څا کاڅےلاسونه �کسا چيخلو سترگو په ما

شۍ شپا تورا څه رانغله خوب کاماراشۍ �رڅخا لور به تا قتلگاه

گر��نه په غويگا به بياغاگونه �کم زه څه راکے خپلا

سلام بلتون اخير �که حسينغلام حسين ځاۓ �ۍ که کتاب بند

حالونه اصغر �ۍ مخکےزخمونه غشيو جوڑيگۍ آان قر په

مثال بے ڈير دے تاريخ کربالڅوڅوځال دے حسين ده رخصاتۍ

بيتونه غلام حسين �هحرکتونه کۍ رنڑا په تاريخ �ه

پر�يدار ئيه خورے شيرينے�يارا بهائې په نشے څه څو ترنا خيمے خپلے نشے بير�نه

�ر� �ر� کا�ا قيصے نا خيمے نايا

نوحه

ميدانونه په څے ته څهخوبونه کا�م بيا سينے په چا به زه

زخمونه ماسپڑا لورےبالختونه کا بيا باز�ان مور خپلے

259

Page 260: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار �تا سترگو ��اڑ� په مااصغر علۍ �ۍ �ه مورسا پلارا

بلتانونه کا ما ماناراحتونه بيا شۍ نيم به اصغر �ه

اصغر علۍ بوزم به زه لورےکنار خالۍ �يرکۍ تاتا به مور

گلونه بدال کو به ا�سسوالونه ماکا �شوا شوے مور �ه ته

راشۍ څرنگے �ما به خوب پلاراشۍ جدا مانا بوئيں سينے �تا څه

عا�تونه �ۍ خوب �ه ماخوشبويونه زه خلم نا سينے تا

اصرار ماکا لورے �ے مجبورۍاصغر تر ا�س ا�باخا سينه پلار

صبر�نه کا�ا ا�س لورےعمر�نه کا ز�ا شان په يتيمانو

گفتار

�ر� �ر� ذ�الجناح لا فرمانکه حسين�ر� �ر�ر نينوا �ه يم را�ان جنگ په

خورے شيرينے �ے گران �يدان بيا�ر� �ر� خيمگاه لا �ا�را مه قيصے

سينگاريگۍ خه به بازار شام �هکيگۍ به باران گلو �ه عجب

لويگۍ کے غويگو به ماشومان ٹول�ر� �ر� کا�ا ڈاڈا مه لور ماشوما

کا سکينه �ه خورے فکر ڈيرکا �لاسه ته کۍ ژاڑا به غا

کا �رتا ما بيا کے نيزے پاسا

�ر� �ر� سارا تا څۍ کے بند مه به سار

�ے مولا �ه غم غلامه حسينغوغا�ے � �ير ��ستانوئې په څه

څۍ نه رائيگان به محنت �تا�ر� �ر� جوڑا �ۍ شعر�نه غم �ه

ظلمونه باندے تا کيگۍ به ڈير خورے گرانےار�نه باندے خيمے هرے لاگا�ۍ به �ه

شۍ ځنځير�نه خورے اۓ �رتا حاضر را به بيا

کۍ فريا��نه سوۍ سوۍ خورے �رتا به چوککۍ غاگونه بابا بابا �ه کے قتلگاه به چوک

شۍ لاسونه �اڑه اسک کے �رگاه الله �ه به چا

کوفيان شاميان �ۍ را�انا بند به بيا خورےنيشان عباس مير به نه �ۍ کجا�ے به نه

شۍ سار�نه ا�چات نيز� په څه بلتون رابشۍ

شے �يارا ا�سکے به لاسه و� شمرۍشے سر�ارا بيا به بنديوانو �هڈيرے شۍ �ه به ئيه �ارۍ ذمه

�ر� �ر� تاڑا مليا خورے بندتا بيا

�ۍ تکليفونه کا څو هر خورے �ا�ۍ ځنځير�نه به غاڑے په بيمارکے ستم په ڈير �کسے به سجا�

260

Page 261: بياض حسين جلد اول FINAL

�ر� �ر� کا�ا امدا� سا جانشين ما

ظلمونه عجب خورے بکسے �هزخمونه شۍ جوڑ کا عابدين په

نشۍ ا�چات لاس �ه و�عا بد په�ر� �ر� خورا زنڑکۍ په غشۍ صبر �ه

گرزيگے بازار په کوفے به بلشرميگے بيا کا همشيرے څو هرکا پر�ه سارا گيسوانو مخ

�ر� �ر� څا هلے بيا لورۍ په �ربار

نوحه

شۍ ميدانونه �ينو په رنگ به ا�س خورے خپلےشۍ �ستور�نه ذبح به پورا راڅۍ به شمر

کوزيگۍ ذين لا زخمۍ �ه به �ر�ر خپلےخورےمائيگۍ کے لاسو وبئۍ خنجر راڅۍ به شمر

شۍ غاگونه ا�چات الحسين قتل خورے به بيا

ظاليمان نکۍ �ه خون په �ما به صبرسامان کور �ه تا خورے شيرينے کۍ به لوٹ

شۍ ظلمونه تاباندے بيا کا څو هر کا�ا صبر

ا�سا شکن نفس غلامه حسين وحب و�نيا پريگداا�سا غمجن غم په حسين �ه �ے و�نيا سارا غم

شۍ ژمدانونه غمو �ه و�نيا �ۍ �ه به ختم

څما څه خورے ڑا ژا ماکاسپارما پتا خونا پاتے �ا

کا ناخون تنها پاسے نا �ۍ

ظلمونه شۍ کا کا�ا صبرلاسونه ڑا ��ا بندۍ به څے

کا مضمون �اغا خورے مه يا�

راشۍ �يخنه کا زيور �يرکاشۍ �الا تالا به سامان ٹول

کا بير�ن بيمار خيمے سيځۍ

غلامه حسين حسين څۍاماما لا خور ڑا غا کا څاپ

کا مدفون بيکس حسين �ه يا�

مانا بيلا ماشے ۔ گرانا جدائۍ �ےتانا ماشا بيل سار خو۔ جدا شم کا نور�ر� �ر� سنان لا پاس کم �يدن �ه به زه

�ۍ سوا ستم څو �ۍ۔ کوفه کا �ۍ شام�ۍ تا په پيشۍ هم ۔ تا �ربار کا گرانا

�ر� �ر� چشمان کا اسک شۍ مشکل کا صبر�ۍ غاڑے په طوق به عابدين شۍ حرم ٹول قيدبه

�ۍ �يلاڑے بام په نندارے په شام �ه به خځےشۍ بارانونه کانڑيو شر�ع خورے به بامونا

شۍ �تا قبول کافريا� �ے امتحان صبرشۍ و�عا بد په ا�چات �ه لاسونا بند خورےشۍ عرضونه نور �ه ناقبول کا څا تا �ربار څا

نوحه

261

Page 262: بياض حسين جلد اول FINAL

کا بلتون خورے خورے گرانےکا ژمد�ن غمو �شوا �ه قبول

کا پوير لا لا رخصت راکاکا تير حلقه لا زهر� �ه گوٹ �ا

کا مغموم کۓ زنڑ �شوا صبر

کۍ سور با�شاه څه عباس نيشتاکۍ پيغور رتا ځکا �ه شاميان

کا زنگون شانے په �ر�ر

کم بوسه زئۍ څه راکا مٹےکم پورا فرض ميدان په څم

کا ممنون لا لا رخصت راکا

نوحه

�ر� �ر� هجران راغۓ�ر� �ر� گريوان کا چاک

گورے ستم به ا�س ۔ خورے شيرينے ماتورے گو ستر �ه ما کم۔ کربل په به خپل

�ر� �ر� جبران په څے بنديوانه به تهبورے کونڈے �ياے مجبورے۔ شي څه بند

لورے علۍ �ه �ا ۔ تورے لا ماکا خوف�ر� �ر� نشان � نسب کے خطبو په لويلا

عنايت �ه �رس ۔ حکمت لا �ے ڈاکلذت گورے څه ۔ غلامه حسين ته

�ر� �ر� کار�ان عمر ايساريگۍ نه څۍ

ئيه �رسارا ته شه ما په بلتونئيه ڑا ژا په بيا �يلے ذ�الجناح

ڑے ژا �اتلو په �ما ته کا�ے پما بند ناپس �ۍ ناستے کور

کے خيمو خپلو �کسا يم خو ياکے زلوانو زه ليدلۓ �ه کا

تلنا ذ�الجناح که څه �ه به بيا�ے �ما نصيب کے کجاؤ بند

يئه غم په غمجن غلامه حسينيئه کرم �ه ز�اۓ څه کا�ا شکر

يئه ماتم په ته �ۍ فرصت �ه �خت�ے هما فطرت محبانو �ه

کا ��ستۍ چوک هر اهليبو �هکا علۍ کرم غلامه حسين

کا څه و�نيا �ا �ۍ ر�شن حشر�ے فنا اخير �ے �لکش څو هر

لارۍ نه گار مد� بيکس �ے مه �ر�رلارۍ نه علمدار سوارا�ۍ بئۍ چوککانا �ے توان نن پما خدمت �ر�ر

کا خبر حرم ٹول ۔ کا نظر لور په ماکا زيور خپل ليرے شۍ۔ گا خيما به ٹ لو

�ر� �ر� ��ران ناغويگو سکينه کا کوز

ا�ر �لگا�ۍ کور۔ په څه خورےلور په لور گرزۍ خوفه۔ لا به ڑکۍ ا��ر� �ر� يتيمان ما خورے کا غونڈ بيا

گفتار

262

Page 263: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے �ائينا �رستۍ �امه ذ�الجناح�ے �لما مه �ر�ر پوهيگم خا�ه

�ے �لما ساعت يو نيشتا چوک را�ڑ�يۓ�ے التجا �ا نزے بو زرۍ

پايا تر لا سار کم �يدان بئۍ زهبيايا خيمونا قرارۍ قرار

�ے پتا ژمداۓ �ے سور ذين په کا�ے جنازه �ر�ر را�انا پما

رانشۍ به بيا څه پوهيگم �ه خانشۍ �ما نصيب به �ر�ر �ه �يدانکم پاره �ر�ر په ا�سکے به گريوان

�ے طريقه �ا بيکسانو �ه

�ير�نه �شو ڑ� �ا هر په نورلاشونه ڑل را� تا خيمو لالا

ڑۍ را بيائيۍ څه نيشتا چوک مه �ر�ر�ے پتا �ر�ر مه سپارلۓ �شوا

نوحه

نا کا �ے گران هجر ذ�الجناح اۓکانا �ے ارمان �ا څۍ رنا څه �ر�ر

يم نه بنديوانا ما ا�را ا�خۍيم نه را�انه بندۍ کجاؤ بے يا

کانا �ے اسان چولو شام لا مشکل �ا

�ا ڑا ا�جا کلا خيمه مه �سے�ا ڑا �ا را مخ بياۓ رنا څه �ر�ر

کانا �ے �يدان �رستے �ا ذ�الجناح �ا

حسين �ے عبا�ت غلامه حسين �رس

حسين �ے عبا�ت نا نصيحت ا� پندکانا �ے فرمان �ا اۓ کڑ بۍ بې �يارے

وسپارل پتا ما ۔ وسپارل پما مورزهرا � جگر �ے �ساتا۔ ڈير خيالۍ

را�ان تاکه لالا ۔ ميدان په جنگ �ه څهمليا ڑما �تا بند�اتا۔ شام به زه

ڈير �ے تگۓ مه �ر�ر ۔ نمر �ے تيز گرمۍ �ےکوزا�ا قرار په ۔ نوا بے حسين ما

کوز کا کۓ ځۍ �سے ۔ هنوز نيشتا چوکۍتکيه ريگو په شۍ ۔ تنها څه قرار په

�فا کا امت �ا ۔ غلامه حسين اۓگاه بوسه رسول �ه ۔ بوسه شوا خنجر په

�م جدانه چيرے �ر�ر لا زه خبارئيه خوخه ته�م نه رضا �ر�ر �ه بلتون په رضا�م مرگ په زه

ار�اح �ما ۔ ژمد�ن �ما ۔ گهٹۍ �ما �ر�ر

ذ�الجناح �ارا�ے ا�خۍ ته �ه �يلےذ�الجناح خيمے لا شوم باهر زه کا شو څهکانا �ے �ران مه کور با�شاهۍ �کسا

ساما�م گور �ه زه رخت به پس نا �ۍساما�م �ر�ر خپل �ه رکابونه به ا�س

کانا �ے را�ان مه با�شاهۍ �ه تاج

ڑا لا �ما غا با�شاهۍ ڑا لا

263

Page 264: بياض حسين جلد اول FINAL

ڑا لا سارا عباس نازبر�ارۍ غاکانا �ے جهان �ه ژمد�ن پما ا�ر

نوحه

ذ�الجناح الو�اع ۔ ذ�الجناح الو�اعذ�الجناح �تا شه لالا مه پس نا �ۍ

زه شوم سهارا بے ۔ زه شوم �يارا بوراسهارا اخرۍ ۔ رنا بياۓ �ه ا�س

زه شوم �ربارا بے ۔ زه شوم اکبرا بےنابينا شم زه به ۔ ذ�الجناح لالا بے

خالۍ شه کور شاهۍ ننگيالۍ۔ شوخزانگهوارا اصغر �ه حرمله کا خالۍ

شهيد شو ماشومان ۔ شهيد شو ځوانان غااڈا ڈ �م �ر�ر په زه ۔ صحرا خوشۍ �ۍ په

نوحه

ذ�الجناح شا راستون رتا بيا خو �ارۍ يوڑا ما لالا شيرين �ه يم نه �يدان په زه

�ے �يرکڑاۓ �ر�رزانگون مه تا سار�نو يوا�يا�ے ستڑاۓ مه لالا ذ�الجناح پاتے تنها �ے ا�س

تکيه شۍ ريگو په څه کا کوز کۓ ځۍ �سے

ژاڑا کربلا �ه فراق په غلامه حسين تلژاڑا زهرا ثانئۍ �ه فراق تشنائۍ نا �ر�ر

يا�ا�ا �رمنے �ه فريا��نه �ا ته

جيلاب �نيول �رتائۍ کلثوم راغلارکاب پارا شاهنشاه کو ليلۍ بورے سام

ز شان په عباس زينب �ے خور �رتا�ايلۓ نگون

باباجانه شيرينا ما �ه سکينه �يلونا خيمگاه څے ته څه گدے پرۍ مه چاتا

�ے ليدلۓ �ينو سر� په رنگين اکبر �ر�ر خو ما

خونا لا زنڑکۍ غمجن �ه به غلام حسين زهبيتونه سوي غم حسين �ه ڑا ژا په ليکهم

�ے ڑا�الۓ غو مظلومانو �ه �ستان مه مختا

�ۍ بيانے بۍ �شوا پاتے کے خيمو�ۍ حيرانے ڈيرے �ۍ �يخنه چاپير

�ے پر�ت هوشه بے مه لالا رنځور�ے تيمار�ارۍ گرانا ذ�الجناح

�ے کڑۍ سيورے نمرا لا پما بدن خپل �ه �ر�ر�ے �يرکڑۍ نن مه ا�به يوگوٹ کاشکےذ�الجناح

�ما �اسۍ �ےبے هاۓ شونڈ� �چو په څۍ

�ے سپارلۓ پتا لالا شيرين ما ذ�الجناح �ا�ے ساتلۓ ناز� ڈير په مور �کا �رباندے فهم

صحرا �ه �ۍ تا��ه ريگ �ے ا�ر �ےگرمۍ ا�ر

�ے غندا�لۓ خت شاهۍ مه �ر�ر شهزا�ه �کسا

264

Page 265: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے شلا�لۓ گريوان لا�جهےخپل �يخنوخصلت �هنارا�ا ڈير ذ�الجناح شاميانو �ے خوئۍ

نوحه

شه �اتلۓ�ے شور جنگ په حسين کےشاه خيمگاهسپارلۓ�ے باندے خور ستڑۍ کے کربلا کورۍ

شه کو شور گريوانونه څيرے کےحرم خيمگاهکو لاسونه څرگند فضه څه �لويدلا خورۍ

�ے غوختلۓ قميص �رمنےز�ڑ �ر�ر�ا �ه مانا

ا�رۍ ا�خيو �ه باران نا سترگو با�شاه �ه ننگورۍ تا طرف بل �ه کلا طرف يو کلا

�ے ��اريدلۓ تنها حسين سوارا�ۍ بئۍ چوک

گفتار

�ے گرمۍ ڈيرا فرمانکه سکينه�ے جارۍ شيوان �کسا خيموکے

بيايۓ بابا مه ويلے ذوالجناح�ے خالۍ مه کور نيشتا مه هيچوک

تا خيمے �کسا بياۓ بابا څهتا مدينے بيا بيائۍ چوک به مو

پوهيگم �سے نيشتا مه هيچوک�ے اسرۍ بيا کے نصيب مو �ه

راکۍ �لاسه څه کا راکوز مه پلارراکۍ بيا ځالۍ يو سينا غا ماتاچيگدم سار بابا �ه سينے په څه�ے يتيمۍ مه برخے په �شوا

نيشتا حيثيت خو �ے حر �ه خو�ۍنيشتا فضيلت نور هيڅه نا تقواآا�م �ه ز�اۓ غلامه حسين

�ے فهمۍ خوش �ا نسل آا�م �ه

شوم پاتے تنها زه که را�ان کاکا طا�يه مه بلشوم پاتے تشنه زه رانغله �اپس علقمے لا

ذ�الجناح نا ا ڑ ا ژ لا يم نه قرارا يا

�ے پاتے کربلا په بابا �ه مه اسرا يوا بس�ے پاتے سکينه ماشوما نن بيکاسه ڈيرا

ذ�الجناح نا بابا بے شۍ ژمد�ن مه به گران

يما گريوانه پارا ڑا ژا په صبحے لا نن زهيما گر�انه سر يا�يگۍ سينا بابا ما�ه

ذ�لجناح مهربانه کا راکوز پلار مه �ر�

نيشتا نرينا بل �ے بابا مه يونيشتا سهارا څه خدايا بے مه نور�الله ذ�الجناح �ے �طن پرا�ۓ

�ے مسافرۍ گرانا اسرے بے

عمر غريبۍ �ه ماتا ا�س �ے گرانعمر با�شاهۍ خپل يا�يگۍ �ه ما

عمر تشنائۍ په تيريگۍ کلا�ے گۍ زند �ا څرنگ ذ�الجناح

265

Page 266: بياض حسين جلد اول FINAL

�ۍ اميد به ما �ۍ بابا مه څو�ۍ بعيد ا�بو �ه گوٹ يو څو هر

تيريگۍ ژمد�ن اميد�نو په�ے اخيرۍ بس مه اسرا همدا

ڑ� لا سواره ذين په مونا څه چوک هرڑ� لا سره �ينو په رانغلو �اپس

رنشۍ به بيا بوزے مه پلار کا�ے زارۍ په سوال ځکا سکينه

نوحه

ذ�الجناح نا خيمگاه ماڅا ��اريگاذ�الجناح قدر�انه بياۓ چيتا مه پلار

نرے �ے ذ�الجناح ��اريگم تا پخو �ه به زهنرے �ے بابا لا يتيميگم پوهيگم خا�ه

ذ�الجناح ميدانه لا رانغلو مه �ر�نڑا

لورۍ په قتلگاه که را�ان عقاب اکبر لالالورۍ په خيمگاه ڑه را� بابا گلو سر� لا ڈاک

ذ�الجناح نا حرمله راغلا غنچه بلا

نيشتا تللو �ه مه توان سپارم پتا بابا به زهنيشتا ڑلو را� �ه خيموتا چوکۍ ذ�الجناح �ا

ذ�الجناح �يرانه شوا مه باغيچه گلو

پارا �ه سکينه نا ذ�الجناح شه راکوز حسينپارا �ه پارا جگر تشنه غے غلامه حسين

ذ�الجناح مانا نرے �ے فريا� په �ا�را

�يلو تا مولا هغا ايشارے په سار ذ�الجناح

�يلو تا ذ�الجناح څه شهزا�ۍ غلامه حسينذ�الجناح گرانا پما ڑم غوا �ه �يدان پلار

غويگاراکا شا رکوز پلاراگا�ما لا سار پتالۍ په �تا به زه

پلارا خپلا رانغلے بيا کاشما لاڑا چيتا بيا څه ا�يا ما�اتا

گے راکا سار په �ما لاس څهشوما پاتے يتيما څه پوهيگم �سے

کا رتا چال ئيه يتيمۍ �هکا�ما ز�ا يتيمانو �ه �ستور به ا�س

�يلو بۍ بۍ غلام حسينتيرا�ما څرنگ ژمد�ن نور تا بے به زه

�ے نه ځيرليدلۓ په بابا خپل ما ذ�الجناح نن�ے نه ��اريدلۓ قرار په �ے جنگ صبحے لا

ذ�الجناح �يدانه بے بونزے مانائۍ

جوڑاکۍ ناز�الۍ �ه غويگ ماتا کا راکوز پلارمهجوڑاکۍ پتالۍ مينے ماتا ريگو گرمو پهذ�الجناح حيرانه يم چاتا سپارۍ به ما

لارم ارمانونه شم غارغاڑۍ سا پلار ځالۍ يو

266

Page 267: بياض حسين جلد اول FINAL

لارم �اعرضونه �کم �رنا پوختنے څو ياذ�الجناح �طانه تر بيايئۍ بيا مه به چوک

مثنوۍ

شاهسوارا سوارا ذ�لجناح پهکا�ما �رتا زارۍ زه پلارا شا راکوز

شوے ميدان په جنگ را�ان ته څهاسکا�ما چاتا لاسونه ڑه �ا به زه

�يارا شولم �ر�نڑ� ڑ� ��ا پهتيرا�ما څرنگ به عمر يتيمۍ �ه

پلارا خپلا شے ايسار ته کاکا�ما نه چيرے فريا� تند� لا به زه

خيمانه غوختو ا�بو په يمٹا�ما لا ځاۓ کوم ا�سکے به کاکا شيرين

�ے را�ان پسے ا�بو ته کاڅخما ا�به څرنگ به زه نيشتا مه اصغر

کا�ۍ نه چوک مد� مو �ۍگورا۔ �يخنه چاپيرازکا�ۍ څه به يتيمان ۔ ��را وا�يا نوے څه ته

�اتا خيمگاه شور�ے۔�کسا څورا ۔ �ے ز�ر تند�

پتا ڈا ڈا پلارا۔خومويو �ے تکليف کا هرڅو�سپارا چا په بيا �پارا۔مو خداۓ نو څے څه ته

�اتا تالا مو �ۍ ناست ۔ �اظاليمان گمان۔ �ا�ے

شو بنديوانے به ومو گورم۔ �ه زه نوے څه تهشو گريانے به ڈيرے ا�رم۔ ا�خۍ زه �ه ځکا

�اتا ر�ا يم کے غم ظاليمان۔ کۍ سامان۔ به لوٹ

نوا بے رخصت لو وو ش امام۔ نا سکينه اخيرنوحه عظيم ذبح �ه غلام۔ حسين ليکهلا �ه

�اتا �نيا �ياۓ څه مقابل۔ �ۍ باطل۔ ا� حق

کا ز�ا يتيمۍ �ه چال ز�اکا بيکاسۍ ا�سکےز�اکا قيدۍ �ه عمر قيصے ناز �ه پريگدا�ا

لورے گے خوا �ما �ا کا�ا فيصله سا �خت

شوے علمدارا بے هم شوے �يارا اکبر په تهشوے پلارا بے �گانڑا �ا �ے امتحان صبر

لورے گے خوا �ا�ما کا�ا ڑا ژا په صبر

�تا گوشوارے غويگو �تا ڑے �ا ڑے �ا �ا�تا پرے غويگونا شۍ نوۍ هسے ليرےکا

لورے گے خوا �ا�ما کا�ا مشوره سا تر�رنوحه

�اتا سکينه شاه کوز ۔ نا ذ�الجناح ۔ جانه بابا�اتا ما راکا غويگا ۔ مهربانه گرانا۔ پما

غوندے عجيبه �سے رخصاتۍ �ا خستا �ا�هغوندے کاکا �ما ته راڅے نه �اپس بيا لکا

چا�تا گدے پرۍ مو ميدان په څے شان همدۍ کا

267

Page 268: بياض حسين جلد اول FINAL

شو پاتے بيلا مو باباجانه �يرے څه تهشو اماناتے څه مو نوربےتانا ا�س �ۍ مه چوک�اتا کربلا �کسا �ۍ۔ مانه په �ۍ۔ �يخنه ٹول

ما�اتا لگ وا�ايا زمکے په پاتالۍ کوزشاتا�اتا يم ا�يا څه کے۔ زڑه ارمانونه ما�ۍ

صغرا�اتا خور بيا ما بيائۍ۔ به �ےجدائۍ۔چوک

نوحه

کا�ا آاسرا باندے خداۓلورے �اڑے �ا�ما

ماکا�ا گيلا تندےلورے گے خوا �ا�ما

پويرکا مينا ما تيرکا۔ تندے په �ختکا راچاپير مانا ا�س لاسونه �اڑه خپللورے ڑے �ا �ا�ما کا�ا سو�ا مينے �ه

وولو ش �تا کنار مور وولو ش �ما اصغر ا�سوولو ش پورا �خت لورے مينے �ما ا�س تاسالورے گے خوا �ما �ا کا�ا �عا حق ماپه

جدا بلبل شه نا گل بيا غلامه حسين هاۓقيصه �ا کڑلا ئي �ه گل شه ذ�الجناح په سور

لورے �اڑے �ا�ما کا�ا الله �ه ذکر

�ے تشنائي �ريځو �ر� لا �ۍ باچۍ مه تگۍ

�ے مسافرۍ �ۍ اسرے بے بيانے بۍ ماساراينصرنا ناصر من هل زهرا ثانئۍ ڑۍ ژا

�ے حيران پاتے اسمان هم زمکا باندے تاسوباندے پما نمانځوکے خپلو آاستاؤ �ر��ينصرنا ناصر من هل تشنه �يژنو �ما هم

لخکرنا شام �ر�نڑا ��ا سارا استغاثے �ۍنا منظر گاه ا شو تا خدمت حسين راغللوينصرنا ناصر من هل هر��ا شهيد شو کے جنگ

ئيه مظلومۍ �ه تا �اۓ فدا غلام حسين زهئيه بيکسۍ �ه تا ما�اۓ کڑۍ صدا کاشکے

ينصرنا ناصر من هل بلا � کرب شهيد اۓ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

نام کا ان تهے آاۓ پر استغاثے جو۱ حارث بن ابوالحتوف ۔

۲ حارث بن سعد ۔

يم زهرا �ه ز�اۓ ناميگم حسينيم �لما تاسو کے غريبۍ ڈير

ظاليمانو څه �ا خطا مه څهشه �يران لاسا سو تا کورمه ڈاک

کا انتظار تا جيل پلارکا پوير ا�سکےکا تيار تا پڑيو ا�س لاسونه �اڑه خپللورے گے خوا �ا�ما کا�ا الو�اع پاڅا

نوحه

وشهدا سيد �که غاگينصرنا ناصر من هل

268

Page 269: بياض حسين جلد اول FINAL

تنها بيکس يم پاتےينصرنا ناصر من هل

مانا نسب �ا�ر� يم علۍ ابن حسين زهمانا نسب �ا�ر� يم نبۍ �ه گوشه جگرينصرنا ناصر من هل گناه بے يم بند قلعه

صحراکے خوشۍ �ۍ يم �هن تشنه يم غمجن ڈيرکے کربلا �ۍ نن يم پنجتن �ه شمع اخير

ينصرنا ناصر من هل لاما �يخنه چاپير �ۍ

�ے �ما مظلومۍ �ے يزيد فاجر �ه ظلم�ے مليا مه ماتا �ے شهيد �ما عباس �ر�ر

ينصرنا ناصر من هل صدا مظلوم �ا �ا�ر�

ظاليمانو �ۍ خزان کو ڑلۍ تا مليا ماظاليمانو �ۍ فرزندان �يار�نه ا� �ر�نڑا

ينصرنا ناصر من هل �لما ساعت يو �ه يم

گفتار

شه ��ران حجت فرمانکه حسينشه فرمان �ا مه � شونڈ �چو پهيم رسول �ه ز�اۓ گر� ستم �ا

شه يمان ��را �يلے ڑمه بيگا�ه سار �ه کوزا �ه تلوار پاسا

�ه انبار تانو �ے پخے ذ�الجناح�ه النار فۍ هغا راغۓ څه چا په

شه ميدان ڈاک نا مڑيو کے ساعت يو

ظاليمانو ا� فرمانکه حسينبز�لانو اۓ تيختو ا�س �يلے

لب تشنه ا� يم تنها خو زهشه جهان �ا تنگ پتاسو څرنگ

�� تاليدال څه ليکهۍ �ه را�ۍ �� راتخل تخل �ے کوکے الامان

�� ربدل شر�ع فصل پوخ لکاشه ميدان خالۍ �ا حمله حسين

سعدا عمر شوے څه �يل حسينبربا�ا خانه ئيه پٹ کے ځۍ کوم�کسم �ه زه څه کا رتا ځان لگ

شه پرشان شان په بوسو خو�ه فوج

�ه فرات هغا غلامه حسين�ه مناجات په کے پخو ذ�الجناح

�رستا انتظار حکم ارجعۍشه اسمان رنگ په �ينو لکا سور

منزل په عرش لکا آسکيگۍاجل اجل صفا کوزيگۍکے بدان ا� سار ڑا�ۍ جو بلتون

گل لکا دے حسين ده الس پهگوگل نايا لرزاوۍ ديخنه

کے ��جهان هر لارۍ نه مثال

کاؤ مسلمانۍ �ه �عوا �ه همکاؤ �يخنۍ خونے �ه نبۍ خپل همکے ايمان تاسو �ے تضا� کوم �ا

شه عيان ڑا �ا مه منافقت

کلام قطع که سعد عمرپيغام �سے �يرکه تاۓ لخکر

تمام زر زر کو کار حسين �هشه ناتوان بيلا نيشتا هيچوکۍ

269

Page 270: بياض حسين جلد اول FINAL

ڑۍ غوا تيرا�ل �خت خابر� په ا�سڑۍ غوا پريواتل څه تگۓ �ے ��را

که کمز�ر غمو شهيدانو �هشه اسان کار ئي قتلا�لو �ه

قرار حسين خابرے �ۍ پهتلوار خکولۓ ا�خله را ميان لاکے ميدان �کا نعرائۍ تکبير

شه ځوان کالو اتلسو ضعيف

اشعار �يلو �سے کۓ رجزعار ا� ننگ لا �ے بهتر قتلنار لا �الله �ے بهتر عار ا�

شه ميان په لخکر �ه ڈ گا ذ�الجناح

نوحه

کے اسمان ملک لويلۍ �ر���نهکے ميدان تنها جنگيگۍ حسين

برق �ه شان په حسينۍ تيغۓشرق ا� غرب په ڑ�ۍ غوا شغلے

کے باران �ينو سپڑنۍ تندر�نه

را�ان امام �ه پسے �يخنوسلام شه نا قبر ذ�الکفيل

کے ميان په چيخله تلوار بيا مولا

څنڈے په �م زه �يائۍ �ه را�ۍمنڈے را منڈے ما �ۍ ليلدۍ

کے زنکدان په لکا �ه کس هر

باچيگۍ �ين کا غشيو تور� اۓ

کيگۍ نا�ختا پما راشو نوکے ځان په �ما گد� نه پرے ځاۓ ر�غ

حديث ڑ� غوا حملے �ۍ حسينانيس مير �ه گور� � مرثيه

کے چشمان ا�خۍ سپئنے پرخيگۍ

جگر گ خو په غلام حسين زهمنظر خونين �ا کربلا �ه

کے مکان گو ستر لمد� په گورم

الله الله �ے رخصت نا ساتر�ار�غريداۓ کے اوخيو خوايئندو بيکاسو خو

�ے تنها قسم خو�ۍ �ے کے لاس تورائيوداريداۓ بيال ستوراۓ صبحے لکا

جنگيگۍ غمجن يو سا هجوم �يخنو �هليداۓ خپال په راوۍ دے نيشتا شکۍ

سار نه کنگال گورۍ زغرا نهتلوار �سے چالا�ۍ حسين

کے را�ان ر�ۓ غوڅا�ۍ شۓ هر

سرفر�ش يوه تگۍ �ريځو �ر�هوش که خطا نا زر� اتهيا

کے بيابان په کارۍ سار�نه

اکبر الله حسين �ه رفتار

270

Page 271: بياض حسين جلد اول FINAL

اکبر الله حسين �ه گوزارکے الامان �ه نعرے شاميانو

څٹ نا حسين شولو لخکر�پٹ �اخت �ۍ �ه سعد عمر

کے ��ران �ۍ په خکارۍ شمر نه

ناواتلۓ دے حسين کے فراتڅاخلے نه �ه مگر ئي ا�به

کے ارمان تگۓ �رنا شه �اپس

تا نندارے نن فرشتے جنيانتا حملے يوے �ۍ حسين تگۍ �ه

کے �ندان يخۍ گوتے �ۍ ڑ �يلا

بيان

شليداۓ گريوان تا ميدان اواته را څهترسيداۓ نوم په اوبو ده شونڈے وچے

پايا تر سار �ايلۓ غم وشهداؤالمبيداۓ کے وينو سرو په او غبار گرد

�ينو په باچۍ شو�� خپل �ه سور مخۍا� غورزيداۓ تن په ز�ۍ ځوان �ه

پاڅيداۓ

تا بارانه غشيو �ه نيولا و� ئي سينه��ش په رسول بيا شه سجدے په

لوبيداۓ

کو ٹيٹ نا ځان سار�نائي ٹول شه اسک سارۍريژيداۓ لکا گل ريگو په ويڑ تنۍ

�انخلے �رتا ناما غلام حسين �ه

ڑيداۓ ژا نوۍ حسين ده کے غم په څه

�که �ما چيرے نصرت چا کا�که بقا �ين �ه عظيم کارۍ

�که الله �ه نصرتۍ گويانا�انۍ لا نيشتا اميد خو

شولو کباب څه �� عارفان غاشولو حجاب پارا ژمد�ن ابد

شولو کامياب څه �� عاشقان غاسبحانۍ سرپا امتحان �ے

�ا عارفانو �ه حماسه �ا�ا عاشقانو �ه حمله حشر�ا طالبانو �ه شها�ت غا

حيرانۍ طارۍ �ا لخکر څه

پاسا �ه اتهيازر� يوه کا حمله څهراسيداۓ تا عقب بيا وه کے رپ يو په

معلوميگۍ �سے �ه تا څٹ څۍ تا مخواريداۓ وينو سرو ده باران وۍ لکا

کے لخکر شو پورتا گونه غا الامان

271

Page 272: بياض حسين جلد اول FINAL

گيداۓ ال نا گيداۓ ال شه څه بوس زمين

شه نيام په �يلے تلوار بيا �ے خبار خداۓپرخيداۓ را نا لخکر دے صاحبۍ څه

نوحه

عرفانۍ حسين ا�از که �هينصرنۍ ناصر من هل

�ا�ر� يم علۍ ابن حسين زه�ا�ر� کا�م �رتا استغاثه

�ا�ر� �م لانڈا څه حجت �ے �اقربانۍ ما �ے بقا �ين �ه

پاتے نوا بے �ے ز�اۓ رسول �هپاتے تنها �ے شو شهيدان ٹول

پاتے زهرا �ه �ے کور آاسرے بےميزبانۍ �سے امت �کا

کے بند پما ليارے ما�ۍ تاسوکے بند �نيا �ۍ �ه هم مه ا�به

کے بند ځکا بهانے حجت په ماطغيانۍ شۍ مه لاجواب څه

پارا صداقت �ے استغاثهپارا نصرت حسين �ه �ر�نڑا ��ا

پارا شها�ت نا لخکر راغلوفانۍ �نيا �ے �کا نعرائي

ڑۍ غوا کا�ل راضۍ رب �ه عارفڑۍ غوا بل لا غا نوۍ عارف څه

ڑۍ غوا راغونڈا�ل متاع �نياانجانۍ �ے غلام حسين

سوار سجده نبۍ ۔ کرار �ه يم ز�اۓ زهعلمدار بے يم نن

يم حسين نوا بے شو فرزندان مه شهيد

شۍ امت ڑا �ا خبار ۔ شۍ امامت �ه ا�ازشۍ حجت بيا ختم څه

يم حسين تنها �ۍ نيشتا چوک �ما امدا�

يم حقيقيت صبر زه ۔ يم شها�ت مطلوبيم شجاعت �ه شعله

يم حسين شجاع هغا ذ�الفقار �ه �ارث

فهما بے �ے ڈيرا ۔ غلامه حسين �نيادرعامه س کے محشر

يم حسين مولا �ه زه شيدا �کا نعرا

استغاثه �کا ۔ زهرا �ه ز�ۍکے کربلا بيوان په

تا کوفيانو نوا استغاثهتا مسلمانانو هما �ا �ا

تا انسانانو ڑ� �ا هر بلکهنورانۍ �ين �ه امر �ے نصرت

�کسو حمله باچۍ شو�� به ا�س�کسو ڑا ژا به سپاهيانو خپلو

272

Page 273: بياض حسين جلد اول FINAL

�کسو شجاع تا غشۍ به بلندارمانۍ ا�بو کوثر �ه �ے

نوحه

يم حسين تشنه زه حلقو کوفے ا� شام اۓيم حسين تشنه زه ۔ يم حسين تشنه

يم حسين زهرا �ه ز�اۓ مصطفۍ �ه فرزنديم حسين تشنه زه ۔ يم حسين تشنه

يم حيدر �ه فرزند ۔ يم پيغمبر سبط زهمسافريم څو هر کا

يم حسين �لما باندے کربلا ارض په

کے �لماستيا افسوس کے۔ کربلا صحراۓکے پما بند مه ا�به

يم حسين گوشه جگر کوثر ساقۍ زه

نوحه

نوا بے حسين شه ۔ الله اللهکے کربلا بيوان په

راشۍ ماتا ربا يا کلا څه لعين شمرراشۍ تا زينبيا تلے طعمے په �يدان مه خور

کشا مشکل کے ته ۔ الله �خت غهکے کربلا بيوان په

نشم ايساريدلۓ ذين۔ په �ے بس الله يانشم غاڑا�لۓ گے ستر ربا �ے ز�ر �ينو �ه

شهزا�ه جدا شه ذ�الجناح لاکے کربلا بيوان په

خون په سجده شولا ۔ ا�ا غلامه حسينراجعون اليه �انا لله انا

شاهنشاه شهيد شه ۔ نعرا �کاکے کربلا بيوان په

الله �ۍ گوا مه سوال �ۍ څه غواڑم ا�به گوٹيم نه جاندار ايا يم �ريځو شپو �ر� �ه تگۓ

راکو �اتو �ه لياره خو پريگدم به �طنيم نه طلبگار �نيا زه �رنا حجت �ا�ے

حسين ژمد�ن کۍ څه اکبر بے عباس بے ا�سيم نه فرار به يگم شهيد يم شهيد �ه ز�اۓ

�الله جوڑکه خليفه پينځام څه نا يزيد �ه ننيم نه خبار نه يار پينځم څه �يايو به صبا

لارم نه گار مد� چوک ۔ ربا نعرکے �ائيلارم نه اکبر علۍ ۔ز�اۓ لارم نه علمدار نن

په الله يا تشنه يم ۔ تنها پاتےکے کربلا بيوان

شهيد که برا�ر ما ۔ ربا ظاليمانو �ۍشهيد که اصغر علۍ شو�� ۔�ه مياشتو شپيگو �ه

273

Page 274: بياض حسين جلد اول FINAL

گناه بے الله يا حرمله ننکے کربلا بيوان په

ا�به �ۍ فالتو څو هر ۔ باهيگۍ ڈاک �ه فراتا�به �ۍ پمو بند خو خير۔ ربا څخۍ څنا�ر کا

سينه نايا کا �اغ ۔ �ما تند�کے کربلا بيوان په

کے �ير توان ځنځير� تا علۍ بيمار مه بيا�يرکے زمان غه صبر ربا يا �ما خورتا

تکيه ريگو په زه ۔ کلا شم څهکے کربلا بيوان په

نوحه

يم نه کرار حيدر علۍ �ه ز�اۓ زه ايايم نه پيغمبر ا� خديجه �ه نماسۓ يا

سارا �ينو �ما ا�يو لاسونه سراؤ �يلےيم نه شيرخوار فاطمه رسول �ه �ختر زه کا

�ه راغلۓ پارا عباس څه محضرامانيم نه علمدار عباس �ه �ر�ر زه ايا

�الله ا�خوريونو �يار�نو �ر�نڑ� بے تاسوکميم نه گنهگار ظاليمانو ا� نوا بے يم

�نيا لا څم به بيا کم بيل ريختيا ا� �ر�يغ زه بسيم نه کار بے زه راغلۓ يم تا نهۍ � امر

غلام حسين زه کے �نيا په نا الله ڑم غوايم نه مينا�ار څه نور نوۍ حسين در �يدا

ليار راکا څه �ا�ے سوال ا�الاقرار کا�م شم لاڑ به تا هند

راکا ا�به څه �ے �ا مه سوال بلاما�ا چيرے �ے جنگ په بيا کا

انکار عمر سوالو ��� هر لاانکار �که سا �ر�ۍ بے ڈير

سوال اخيرۍ فرمانکه حسين�ا�ا بے بارے په جنگ �ه �ے مه

تا ميدان راڅو يو يو �ے �ا سوالتا پهلوان هر �يلاڑيم تنها

شۍ ميلاؤ موا� تا تاريخدان څهارا�ا لارے �ه څه څه وا�يا

غلامه حسين �يل سعد عمرکاما نا مالا که قبول سوال �ا

نکه �فا هم اقرارۍ �ا خوتعدا�ا لا کڑ� قتل حسين څه

�ۍ وا��ه �اجب نمانځونه څه�ۍ ايوه په فقط فخر�نه تا ا�قضا�ۍ شپيگ څه غلامه حسين

نها�ا نام �ا �ے مسلمانۍ

څالور �يايو سو تا �يائي نا ��لسو �ه رسوليم نه گار �ز زه ا�يو ريختونۍخپلا �ۍ چوک

ضدکاؤ خوبه �ر�يغز�نۍ گور� خه به ځانٹول

يم نه شمار کے صف کاذبانو څه زه �ے شکر

274

Page 275: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار

سعدا عمر فرمانکه حسينبربا�ا خانه مڑئيه �نيا په

نکے حاصل هم به گه خوا �نياايجا�ا ستم �ے پيشگوئۍ �ا

شه اميد لانڈ څه کا څه نصيحتشه شهيد لاسا �ه مر�ان �ه پلار

کا نه به �يخنۍ اهلبيتو �هزا�ه حلال �ۍ �ا�را خه څه چوک

کے شهيد به ما �ے نه ليرے �اکے يزيد خوشحال به �قيقه يوا

نشۍ نصيب �ه به غنم راۓ خوزيا�ا دن اب لا �ے فهمۍ خوش �ا

�ے غورزيداۓ �ه هوش عقل �ه کا خير�ے گيداۓ لا زڑه په �ه ضالين �ه ومهر

�کا غور تا خابرے يوے مافسا�ا �ۍ لا ستانيگے نه څه

چاليگۍ �ستور عربو �ه �اقبليگۍ يو کے سوالونو �ر� څه

سوالونه کا�م پارا �ه حجتنامرا�ا اۓ کم تاريخ جوڑ څه

که سعد عمر ستون حسين خابر� لا�ۍ پسکه جها� شر�ع ز�ۍ علۍ �ه بير�ن شوا تورا

بيوان هغا ساعت يو په تانونا که ڈاکۍ

ختميگۍ فوج څه �ليد� �ا سعد عمر څهگرميگۍ �ه حملےجنگ �ه که �ير حکم تاۓ فوج

را�ان پسے لخکر شه �کا حمله هم شير

نکا پورا ئي �عده �الا را�اتو يوه يوه�کا حمله تگۍ يوه په سارائي لخکر ٹول

پرشان کڑلو لخکر ٹول بيلا ز�ۍ زهرا خو

راسا�لے ذ�الکيفل تر �ے فوج حسين تگۍليکهلۓ دسے راوۍ دے غالمه حسين حال

حيرن وکو تاريخونه جنگ حملے حسين �ه

کا اراسته شعر�نه خه غلامه حسين �اکا مطالعه تاريخ خه ئيه اؤنه �ر�يغ خو

شاعران نور کا�ۍ څه نکے �ه بوم هڑ �ا

�ے نا الله �ما فضيلت نکو �ه حسد�ے نا ما رسول ا�شاميانو نا رسول يم زه

حديث �ۍ شک چا �ه کا�ا�ر� الله رسول حديث �ۍ شک چا �ه کا

تاسوکے �ا�ر� �ۍ شتا گواهان حديث �ۍ �هتاسوکے �ا�ر� �ۍ شتا اصحابان الله رسول

�ا�ر� بيا حديث �ا نا سهل ا� جابر شه څه

نوحه

پهلوان ا�س ستا�ا را سعدا عمر څاتاريخدان �کسۍ حسين تگۍ �ه جنگ ا�س څه

275

Page 276: بياض حسين جلد اول FINAL

يم زخمۍ زڑه په حسين زه سعدا عمر څايم غريبۍ په تنها يک �ريځو �ر� �ه تگۓ

ميدان په �کسے ا�سکے به غريب �ۍ �ه جنگ

ليدلو �ه يم حسين زه سعدا عمر څااسکا�لو په جناز� ستڑاۓ يم نا صبحے

مان کا�ے ڈير چا په تا مخ ما �لا را

يم علۍ �ه ز�اۓ حسين زه سعدا عمر څايم ثانۍ يحۍ جگرخون نيشتا هيچوک مه ننگ

چشمان په بيا حال �ۍ په �کسا مه بريد تورے

ومرا� با يم حسين زه سعدا عمر څايا� لارے څه خايم �رتا منظر جنگ يو بس

آامان �ه �ا�رے نا فوج خپلا ا�س به وکوکے

نوحه

�ا�ر� �ما نسب يم علۍ ابن حسين زه�ا�ر� خطبه �ما لگ شام � کوفه اهل يا

�ماواورو نسب يم علۍ ابن حسين زه ۔ حسين زه حسين زه

زمين ر�ۓ �ۍ په مغربا تر نا مشرق �اللهجبين ماه رسول �ه ز�اۓ نيشتا چوک ماناسوا

ايا �ۍ شک چا �ه کا�ا�ر� مباهله ايا۔ �ۍ چاشک �ه کا

خلو لاس رنا څه تاسو �ه فرضداريم اياخلو قصاص رنا څه چا و� يم قاتل بيا يا

�ا�ر� گناه بے يم څه ۔ �لے �يژنو مه بيا نو

لويلو اياتونه هم انکار کاؤ آان قر لا هملويلو �ر��نه مه هم پمو کے بند ا�به مه هم

�ا�ر� مصطفۍ آال ۔ ويو ومو يو بدبخت څورا

مرثيےجوڑا�ے باندے آال رسول �ه منگهڑت څهجوڑا�ے بهانے خو ئيه غا هم ته غلامه حسين

�ا�ر� فيصله کيگې باطل ا� حق به اخير

که نه قبول حجتۍ هيڅ څه حسين �هڑاولۓ ا دے سجدے په څه دا ال

شه جدا تن لا گوهر څه کے سجدے پهواريدلۓ دے باران وينو وخت هغ په

ا�چاتا کا مرغلله کے لاس شمرراغلۓ عباس عباس ده دے گ غا سارنا

خوفه لا پريخله سار شمر ليکهۍ �سےرپيدلۓ وه ڈير شمر شه زيڑ رانگۍ

که ا�چات شمر سار �ه لالچ انعام خوشرماولۓ دے ابليس گ برا کالۍ گير دۍ

عقلمندا �ے نه عبث څه بيان �اليکهلۓ غالم حسين دے نا تاريخ څه

اصحاب �ے �کو ناتپوس سعيد ابنرسول

�ۍ حق کا خو �ے صحابۍ ارقم بن ذيدقبول

�ا�ر� �اتا قتل ز�ۍ رسول راغلو اصحاب �ا

276

Page 277: بياض حسين جلد اول FINAL

اصحابان نيکه �ه ما څه �ے گيلا څه نا تاسوبيوان په کربلا پارا �ه قتل �ما راغلو�ا�ر� تالا کۍ به کور �کسو به �ا هم

يم ز�اۓ فاطمه ا� علۍ الله رسول �ه زهيم ز�اۓ خديجه �ه طيار جعفر �ه �ياره�ا�ر� چا که حلال خون �ما تاسو په بيا نو

بيان

لوبيدلۓ وه اوگو په څه رسول دهزانگاولۓ فخر په وه څه جبرائيل

شه سور څه الله رسول په کے حال سجدےوداراولۓ عبادت تا دۍ وه خداۓ

ريگو په کربلا �ه حسين هغا ننغورزاولۓ نا ذوالجناح دے امت خپل

�ے افسوس حد بے پتا �ارۍ �نيا هاۓپرزاولۓ دے شيطان څه ده انسان په

کيگۍ گوزر تور� �ه ز�ۍ په زهرا �هنيوالۓ کے غويگے گويا غشيو دے هم

نشه پاتے توئي پارا �ه قوت څهراغلۓ وه شمر واتاۓ مرغللے

تانا بد هيڅه نعريکے شمرجانه حسين �ا �ۍ نه ليدۍ ما

کڑاۓ سے دے حکم يزيد خو�ے �عده انعام قتل په �تا

�ے خه انعام تاتا فرمانکه حسين�ے خه ��ام رسول �ه شفاعت کا�کا غور لگ �ے ژمداۓ به څو

�ے �نيا اخير کيد�نۍ پاتۍ

�ے ڈير کلام �ا بس نعريکے شمر�ے ڈير انعام تا ما �ے قرض شفاعت

شۍ ليدل بيا به �ريځے په محشر�ے فائده ماتا ظاهرا کے ا�س

پارا �ه خداۓ خا فرمانکه حسينبدکارا سينه کا وا�نا لگا

�ے ارز� �امه �کسم �ه زه څه�ے نيشانه يوا راکڑۍ نيکه

کا ا�نا سينه څه ابلق سگکا نعرا تکبير �ه مظلوم حسين

�ۍ گ برا اخير گ برا غلامه حسين�ے ريختيا رسول خکولۍ �ه حديث

�ۍ سينے په بئۍ �يخته څه فرمان۔ کا�ل �ا بلۍ�ابئۍناخکےنيخانے�ۍ شان په سپۍ �ه ثابت بس

�ۍ پورا باندے پتا ٹول حديثونه غا نيکه ما

لعينه اۓ کالا �ے گيرا۔�ه تازه څه �ا �ے بلسپينا خابرا خايم خنزيرا۔زه لا ئيه نجس ڈير�ۍ نارا� ڑا هر�ا څه خويونه۔ تا گورم �ه زه

گفتار

�ے الله ممد�ح فرمانکه حسين�ے �ما بدان تور� په پرےپرے

277

Page 278: بياض حسين جلد اول FINAL

چيگدے حلقوم په �ما څه تيغ�ے ناما �ه څه ئيه چوک څه وا�يا

پوهيگم �ه خه نعريکے شمرناميگم شمر يم ز�اۓ جوشن ذۍ

شو �اپس ڈير نا قتلا�لو تاچا�ے �ه سوا مانا کار �اغا

شوم گويا ځکا فرمانکه حسينشوم گاه ا لاتا �ے �خت اخيرۍيم چوک زه څه پيژانے ما �ه ته�ے ذمه خستۍ �ه وپرسان بے کا

خبار يم خه نعريکے شمرپيغمبر �ه ئيه نماسيۓ څه

ناميگے حسين ئيه ز�اۓ زهرا �ه�ے �تا ذکر کے آان قر شواۓ

ئيه خبار خه څه فرمانکه حسينئيه تيار �يلے قتل په مه بيا

کڑۍ �ۍ سارا تاسو مه بد څه�ے ارا�ه �ه قتل �ه ما څه

نوحه

�ۍ الله رسول نيکه خپل خايلۍ۔ ما�اتا شمرا�ۍ ريختيا ڑا �ا �الله په ليدلۍ۔ �ۍ ماغاناخکے

گ �اغا �ے ا�ريدلۓ ۔ نا الله رسول نيکه ماگ برا ز�يا �ۍ �تا به ۔ جانه حسين �ا قاتل څه�تا�ۍ باندے بدن په �اغونه۔ برص �ه سپين همغا

قوت لارم نه تا۔�يلے سجدے ڑا�ے �ا ما څهعبا�ت شکر �کم آاسرےتا۔ لوۓ الله څه

�ۍ نويشته کے �اتقدير گلونه۔ شۍ نا څٹ پرےبه

نياز ا� راز �ه حسين شوا۔�ه ا�ا کلا سجده څهممتاز ڑ�نا �ا هر شوا شوا۔ جدا بيا مرغللا

�ۍ ترجمه لاکتابو بيتونه۔ غلام حسين �ه

نشم پاراتلۓ خنجر کا څنگ رنانشم ا�اختلۓ شکر �ه سجدے په

ظاليما گورا زر ڑا�ے �ا به ما

موجو� �ے نيکه ما خنجر کا څنگ رناسو� بے �ے خوارۍ �ا خبر شا �ۍ په ته

ظاليما گورا گوهر نکۍ به پرے

ڑا�ے �انه څومه خنجر کا څنگ رناسجدے اخيرۍ بے سار �ا کے نه به آاسک

ظاليما گورا زبر بيا شۍ به زير

ا�ا شۍ ذبح څه خنجر کا څنگ رناا�ا شۍ سجده �ا حيدر �ه ز�ۍ کلا

ظاليما گورا قدر �ا سجدے �ے

عمامه �ا�ختا خنجر شه څنگ کلاغلامه حسين �ا خطر بے �يل مولا

ظاليما گورا اکبر وه الل �ے

نا سپۍ �يلو �ه ا� ز�رے۔رتا �ه ما �يلو شمر�ينا �رنا جارۍکم گورے۔څه ا�س خنجرسابه �ۍ

�ۍ �ما ٹول کار�نه �ا ۔ ظلمونه ليدل تا

278

Page 279: بياض حسين جلد اول FINAL

خنجر چيخللو کلا گاهۍ۔ بوسه په رسول �هاثر کا�ل نه خنجر �يائي۔ �سے کے تاريخ نو

�ۍ مولا �ه څه هر �ما فريا��نه۔ �کو حسين

يزيد ته حکم په ته مڑۍ۔ کا�ے �يلو حسينبريد کا�ۍ �اخنجرنه ساکڑۍ۔ رب �ے ماسو�ا

همدا�ۍ مه خواهشونه شرطونه۔ لارم سجدے �ه

نوحۀ

گوراظاليما خنجر کا څنگ رناظاليما گورا پسر زهرا �ه يم

ظاليما کا�ے څه خنجر کا څنگ رناظاليما سجدے بے سفر نکۍ امام

ظاليما گورا �لبر �ه رضا په

�ے به �ا�ا بے تل خنجر کا څنگ رنا�ے به نامرا�ا اثر بے �ے �ه ز�ر

ظاليما گورا جگر يم رسول �ه

�ما �ے زنکدان خنجر کا څنگ رنا�ما �ے ارمان يو مگر يم ڈير تگۓ

ظاليما گورا بسر خاک سجده يوا

نوا بے غريب يم خنجر کا څنگ رناگناه بے خطا بے �ربدر شه کورمه

ظاليما گورا خواهر گورۍ مابه

حنا که مخ �ينوئي په ز�ۍ شو�� �هشهيد جان اصغر تگۓ شه کلا

بابا ا�ريکنۍ �که گ غا اکبر څهشهيد گريوان پارا شه خو ځکا

��ش په کے عبے ڑلو را� قاسيمۍشهيد گزران په اسيانو شه څه

لاسو ڑ� ��ا په نيولا �ه مليائيشهيد پهلوان سه فرات په څه

کے کربلا په شه پاتے تنها څهشهيد مهمان شوم �که فريا�ۍ

شو ڑل �تا لاسونه حرم رسولشهيد شهيدان شاه شولو څه

شهيد نوے کے مد� �ين حسين کاشهيد ايمان باندے الله به �ه

سجدے په ا� زخمۍ غلامه حسينشهيد آان قر شه لاسه شاميانو

که مولا �ه �رست امر ذ�الجناحکه تکيه ريگو په ځان حسين

که خوا په خيمو �ه ا�چات سار بيائۍ�ے کور �ه غمۍ شو پوهے ذ�الجناح

نوحه

شهيد بيوان په شه تشنه �اللهشهيد مسلمان که ز�اۓ رسول �ه

279

Page 280: بياض حسين جلد اول FINAL

نيز� تور� غشيو په ا� کانڑيو پهشهيد لبان �چ که ز�اۓ زهرا �ه

ايما په ذيا� ابن حکم يزيد �هشهيد ايمان بے شمر که حسين

ارمان خو�ے �ے سعا�ت شها�تشهيد �طن بے شه مسافر څه

کے کربلا سا حرم �ه نه بيلاشهيد بيريان بيريان که شاميانو

شهيد شه خون جگر کے غم خوائيند� �هشهيد ارمان په بنديانو �ه شه

�الله �ه نه حسين يو کربلا پهشهيد خاندان ڑا �ا رسول �ه شه

کے غم �يار�نو ا� �ر�نڑ� زامنوشهيد گريان شه �ينو په رنگين

گفتار

�ے ز�ر زخمو �ه فرمانکه حسين�ے خور گو ستر په �ينو �ه مه ر��

وکوزکا �شا مه �ر� �ر� ذ�الجناح�ے ا�ر ذين په بس ماتا ناستے نور

ميدان په بيا راغۓ ذ�الجناحجان حسين لا کو څنگ ئي �يخنه

�کسم حسين څه �ا منشا بئۍ �ا�ے خور �ه حکم �اغا يم به وا�

تا تانے آاقا شه نژ�ے څه خوتا سجدے �ينو �که فکرۍ

�ليدلا څه تنائۍ سار بے�ے پيغور ژمد�ن که خيال ذ�الجناح

�ا �عده خستۍ نا حسين څه تا�ا سو�ا سار �ه حشر �ه سوارۍشا حرام ذين په �ه سوارۍ چا بل

�ے سور ذين �ه تا خا�ر� په پر�ت څه

نکے پويرۍ غلامه حسينزمکے په سار ا�ايل ذ�الجناح

نا امام مظلوم که قربان ځانۍ�ے پور ژمد�ن نور �ے باقۍ �فا

کا ليرے �يخنه نامه �ر�ر �يرشا زرکا ليرے زڑه سوۍ لا ا�ر مه ساعت يو

ذ�الجناح تنها شه بل پيدل �ے يو

�ے پاتے نوا بے نيشتا چوک مه �ر�ر�ے پاتے صحرا �ه ريگو په زخمۍ

ذ�الجناح تنا لالا پامال نشۍ

تيريگۍ بلتانه په زنکدان څهتيريگۍ زڑه په نايا آارے آارے

ذ�الجناح نوا بے �ے گران زنکدان

کا سرا �ينو په ا ٹنڈ ذ�الجناحکا خوارا قيصه خيموئي په لاڑ

خيمونا حرم پرخۍ چاپير گير�ے نور ذ�الجناح �ه حال غما لا

280

Page 281: بياض حسين جلد اول FINAL

شه ذ�الجناح په څه نظر بۍ بۍشه پاره بۍ بۍ گرانے �ه گريوان

راشه ذ�الجناح �کا اشارئي�ے تور گو ستر �ه مه پر�ت کے ځاۓ کوم

�ے زنده زينب پريگدا پهرا مو�ے کشا مشکل �ه لور ئيه خبار

راسيگا لورۍ په ميدان �ه خو�ے �ر�ر بےنوا مه گير کے �يخنو

نشم �اتۓ �ه باهر ساتر�ارا يمنشم راسيداۓ �ر�ر �ه جنازے په

نگدے پرے بيلا مه �ر�ر بيکاسه�ے ز�ر ظلم �ه وامتيانو �ه

نوحه

ذ�الجناح پهرا خيمو مو � پريگداذ�الجناح �ا راسا تا ميدان �ه ځان

نشم ليدلۓ �ر�ر �ه ذين خالۍ �انشم �اتلے باهر �ے خيال پر�ے �ه

ذ�الجناح باچا�ا �يخنونا مه �ر�ر

کلثوم ا� زينب يا �ے شتا کے خيمومعلوم کوفيانو په �ے مو �ه حرمت

ذ�الجناح ماکا�ا فکر لور په مو

ميدان په ذ�الجناح غلامه حسينزنکدان سلطانۍ �ه تير خو راغۓ

ذ�الجناح فدا که ځان ا�ايل سار

شه ستون ذ�الجناح �رايا شو خلق څهشه سرنگون بيا تا لاش حسين �هشه خون په حسين �ه سور جبينۍ

�ے گرزيدلۓ را بيا لور په خيمو

�ے پرے گۓ �ا څه کے حال �ۍ په خو�ے �يالے شر�ع ا�خيو ناۓ سترگو

�ے گے کا انڈ �ازرےپه ذين �ه�ے آا�ريدلۓ غم �ه بۍ بۍ گۍ غا

قرارا په ڈير غلامه حسينگفتار لا�ۍ کا ا�چات قلم

تيار کا و�هن په مرثيے حال نور�ے نيولۓ لاس �ه تا زنۍ سينه

�ے �ا خو تاريخ غلامه حسين�ے وکجا ناستۓ شمر سا زينب

ڑا لا �اۓ زينب تا تانے �ر�ر کا�ے راسا�لۓ بيا �يلے خبار آاس

�ے النگ خۍ په ذينۍ شمشير۔ په پرے گۓ �ا�ے �ينورنگ په ئي ٹنڈا باهير۔ ا�خيو �ارا�ۍ

گونه غا کا�ۍ �ه کے ا�از ا�چاتذ�الجناح اسکا�ۍ گے ستر څه مه �ر�ر

ذ�الجناح �ۍ چوک کا کے �خت زنکدانذ�الجناح ڈا ڈا کے نزاع �ۍ بۍ زڑه

281

Page 282: بياض حسين جلد اول FINAL

گفتار

�ے لويدلۓ حسين نعريکے سعد عمر�ے ��اريدلۓ شاهسوارا بے آاس

کو پيش کے حضور په ما آاس �ا زر�ے راسيدلۓ حد په کمال �ه ڈير

گير نز لورۍ په آاس شو سپاهيان�امنگير شه تا ذ�الجناح خوف

شبير �ه آاس �کا حمله بيا�ے ليکهلۓ حال �ا کے منتخب په

کو گزار نا ذين غاخو په چوکۍکو پامال لاندے سمبونو چوکۍکو تار په تار ٹول سپاهيانۍ يزيد

�ے ليدلۓ سعد عمر ٹول حال �ا

کسان څالويخت کو مڑه ذ�الجناحسر�اران څه �� سپاهيان خو څهحيران حد بے شه سعد عمر

�ے راغلۓ جلال په آاس څرنگ څه

څنگ شو نا آاس �که ا�ازۍجنگ سا آاس �ۍ شو نه کا�لۓ

ننگ په حسين گور� �رايا لا�ے شليدلۓ تنگۍ کۍ څه آاس �ا څه

نوحه

رن ذولجناح شالونه غمجان پرےپرے گفريا��نه په ڈير راغۓ تا خيمو

�لويدلا سکينه ۔ بۍبې کے پخو ذ�الجناح�ليدلا ذ�الجناح شهزا�ۍ۔ حال �ۍ په څه

زنگانونه خپل �ر� چيخلو زمکۓ په

تا ميدان بيا شه �اپس ذ�الجناح۔ کيده ماتمسنان په تله گوهرۍ تنا۔ پراتا�ا حسين

فرشونه په بيا آاس ا�ايل سار خپل

�ۍ قيصے �فا�ارۍ آاس۔ �ه ليکهلۍ تاريخ�ۍ �ينے رسول جارۍ احساس۔ �ے غلام حسين

فوجونه يزيد �� بدتر نا حيوان

کے تدبير گ مر �ه �ما �ۍ راسيگۍ �اس څه چاکے گير هما فوج يم پما صرفه کا�ۍ نه

الله يا شوا الو�اع نا ذين مه ا�س

کا�م الو�اع ا�س �ۍ سپارلۍ پتا مه خوائيندےکا�م �تا سجده گا خوا زه به جانماز په �ينو

الله يا شوا نوا بے پاتے مه خور

زبان په نيکه ما�ه ا� �تا کليمه لويلۍزنکدان حال با رب يا کا�ۍ ذبح هم مه بيا

الله يا شوا التجا هر مه ر�

شولا طارۍ لرزه زمين په سورشه اسمان �ه رنگشولا بۍبۍ ژاڑا په غلامه حسين هاۓ

الله يا شوا بلا � کرب کربلا

�ے ا�از ذ�الجناح �ا ۔ �سے �يلو سکينه�ے غرض �يدان ما ۔ کسے راغۓ مه بابا

�يدانونه په ا�س څم زه تر�رے �ا

282

Page 283: بياض حسين جلد اول FINAL

بابا خکولۍ �ه را�ڑم ۔ �رپارا ا�س به خبارخيمگاه په تر�رے بيا سارا۔ پلار خپل شم رابه

سلامونه په زه �يرم تاۓ مخ څم

چيختنا بے سکينه �ليده۔ ذ�الجناح څهغمجنا شوا يتيما ۔ �که فريا�ۍ �سے

ماتمونه په زر راشو بيانو بۍ

شه شيوان ا� شور سارا۔ غاگ سکينه �هشروع

شه باران ا�خيو پارا۔ گريوان بيانو بېشروع

�ير�نه شو شر�ع نا ميمون چاپير

نوحه

الله يا شوا سهارا گرانا ذين پهالله يا شوا تنا مه زخمۍ زخمۍ

کے �ينو خپلو په رنگ نماسۓ رسول خپل گوراکے ظلمونو عجب کربلا �لاسه امت خپل

الله يا شوا سينه ا�ر مه نا تند�

کے بارانونو غشيو يم رضا زه رضا په تاکے صبر�نو فقط رب يا �کے اضافه مه ته

الله يا شوا انتها ظلم �رنه

گواه ئيه يم گناه بے يم علۍ ابن حسين زهو�عا بد کا�م نه خو ظاليمانو کم بےنوا

الله يا شوا پتا بس مه فيصله

نشۍ غلاط کليمے په چوک بئۍ ا�س مرحبا�ۍنشۍ حقيقت پٹۍ شمر لا نقاب کا څيرے

کے آاستينونو خنجر ۔ کے زبانونو کلمه�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

سعدا عمر �ا گورے �ه ته �که مه گ غانامرا�ا �ۍ �اۓ کيگۍ ذبح رسول �ه ز�اۓ

غاخونوکے �ے زڑ�نوکے۔گوتے �ه نه خوترس�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

مومنانو ا� منافق �ه عيان که �ه فرقظاليمانو �ه ستم �ا چوک �ۍ پٹا بيا کا

بازار�نوکے �يايم کے۔ گونو غا غم به زه�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

کے محسوس به هلے بۍ بۍ غلامه حسين �يلکے جلوس بندۍ څم څه �ر�را �تا سا سار

کے تلا�تونو ته فريا��نوکے۔ �ه زه�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

پاکا خدايا شولم ۔ بديا په ۔ يوبےنواڈاکا غشيو شوالا ۔ گناه بے تنا۔ مه بلتيرا�م زبان په ۔ ا�ر مثل ۔ ز�ر تند� بل

نشم اسکيدلۓ ۔ سلگۍ �ۍ گرمۍ۔ په پر�تنشم باچيدلۓ ۔ زخمۍ يم ۔ آاخيرۍ �ختتيرا�م جان نيم زه ۔ لخکر �ه ۔ گوزر هم بيا

گدۍ پرۍ تانه گ مر ۔ قرار مه ۔ کار ظلم �اچيگدۍ �يخنه مه ۔ سار په حلق ۔ هار څه �کسا

تيرا�م ارمان ڈير يوےسجدے۔ يوے۔ �ه زه ا�نوحه

283

Page 284: بياض حسين جلد اول FINAL

کے �ينو خپلو ئيه پر�ت ۔ حمايتونوکے حق�ر�را حسين ۔ �ر�را حسينه

ئيه ځورا�لۓ ظاليمانو �ر�را غريبا مائيه ليدلۓ �ر�را گا خوا مه نا زينببيا تلے

کے گوزار�نو تور� ۔ کے بارنونو غشيو�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

�ه ز�ر گوزر� جدا شوے نا ذ�الجناح څه ته�ه لور په عباس ا�از کڑاۓ تا کے �خت غسےکے اسمانونو شه شور ۔ کے گونو غا �ه �ه �ر�

�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

�ه راغلۓ نصرانۍ يو تا کا�لو ذبح تا�ه ڑيدلۓ ژا سا ليد� �تا خو �ه مذهب غير

ته ئيه پيغمبر �ه لعل ۔ ته ئيه اثر وپر څورا�ر�را حسينه ۔ �ر�را حسينه

نوحه

تيرا�م جهان په تندا زه الله ياتيرا�م زنکدان ۔ ارمان �ه ۔ لبان تشنه

کے کربلا يم پر�ت ۔ چين بے يم ۔ حسين غا زهراکے کے لاس ذلفے ۔ �لجوئۍ نبۍ۔ گران څه

تيرا�م بيوان په خون۔ وپر �خت ژمد�ن۔ �ه نن

ا�بوتا و�� کڑۍ ۔ مناجات ۔ حجت ما�هکيد�تا ذبح شه ۔ ا�چات مه ۔ امت نيکه

تيرا�م آان قر �ه تفسير۔ خو �ير۔ بے يم پر�تنشۍ ڑه ترغا هار هار۔ مخ لا مختار۔ رب �ےنشۍ �اڑا څٹ په ۔ اغيار لا ۔ �ار سجده څو

تيرا�م چشمان تر ۔ ارمان �ه ۔ بيان �ا هاۓ

نشۍ تيرا�لۓ ۔ بام از طشت ۔ امام �ه حالنشۍ پٹا�لۓ ۔ کلام هم ۔ غلام حسينتيرا�م پنهان نيم ۔ بيان �ا ۔ بيريان ځکا

کانا : �ے اکبر �ا �کسا خورے راشا �هن

شو جدا ڑا ��ا لاتن لاسونه عباس غازۍشو شاهنشاه لا فدا ڑا ��ا قاسم ا� اکبر

�زير بے �ے حسين ۔ �ير کا�ل بيانو بۍ�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه ذ�الجناح په سور څه

�اسے �کۍ ا�از کے ميدان څه مظلومپاسے �ۍ يما بيکس نيشتا چوک مه امدا�

کے گهوارے ماشوم خيمےکے۔ يوے فۍالحال�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه ڑا ژا په چين بے

تا ميدان ڑه را� اصغر آان قر مثل حسينتا پيکان که �ير گر�ن ۔ مر�ان ده شا فرزند

شوے نعرے اسمان شوے۔ خوارے �ينے اصغر�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه شهزا�ه شهيد

لبان تشنه زخمۍ غلامه حسين افسوستبان ده ما زهرا شه ذ�الجناح لا جدا

اسلام محافظ ۔ مقام عالۍ امام�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه تکيه څه ريگو په

پيدا کے اسرے څه ۔ مطلب �ه لب۔ بر مه ر�حپيدا کے سجدے �ه سبب۔ څه ۔ رب �ے �سوال

284

Page 285: بياض حسين جلد اول FINAL

تيرا�م سبحان يا ۔ ارز� �ا ۔ وتو با نگاه

الله �ينو سر� �ه ۔ جانماز ۔ ناز مائيه �االله مينو �ه کے اعجاز۔ په ۔ راز �ه سجدهتيرا�م شان �تا ۔ سجدے په ۔ ڑا�ے �امه

نوحه

�ے لسم و� �ريځ نن راشو جامو په ماتمپريد� زينت � زيب �ا پريد�۔ شوکت � �اشان

مومنانو �ه ار�اح �ريځے نن �ۍ غمجننبيانو �ه هزار �ه فنا نن به محنت

�ه مقتل جاۓ خونۍ ۔ �ه زلزل په اسلام�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه تالا چمن زهرا

مولا�ے �ه احسان �ے۔ زهرا �ه احسان�ے زنده نن کا اسلام ۔ مسلمانانو �ه حق

آل تشنه حسين ۔ حال تشنه وه اسالم�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه نينوا په شهيد

کے کربلا بيوان شوا۔ لسم �ه صبح څهکے کربلا بيوان شوا۔ محرم �ه عشره

اذان �که اکبر ۔ بيوان کربلا په�ے لسم �ه �ريځ غا شه۔ خيمگاه په گاڈ �ير

ا�خۍ ڑلۓ ژا ڑ� �ا ۔ وو ش باهر را خيمونالوخۍ ا�بو �ه �چ �� نيولۍ لاس چاپه هر

سا سور� ا�بو ا�بو ۔ نعر�سا العطش �ه�ے لسم �ه �ريځ غا ۔ شه برپا الم قيامت

ئيه تنها ا� تن نيشتا �ه چوک کائيه مولا �ما �يرکم غويگ به زهئيه �لما �ما پريگدا ذ�الجناح

مولا کربلا �ه يم کربلا زه

يم زمکا کربلا �ه �ا�را مه آا�ازيم ځکا گويانا ڑم غوا �ه �يدان

کا سجده سينے په �ما راشامولا جدا ځان کا ظاليمانو لا

اکبر �کسا �ے پر�ت باندے ماتوغدار �کسا لاسو بے �ه بل

اصغر پر�ت کے غويگے �ے مه بلمولا تا � �شوا �ے انتظار بس

شه وبو� ذين لا شاه غلامه حسينشه نمو� مخ په زمکے قيامۍ

شه سجو� په بيا شه رکوع په �ر�مولا هوا په بيا شه بلند نا تن

خيجۍ تجلۍ �ينو سر� �ه نا تن نورانۍراشا سجدا �کا پما نن کم څاپ �ه به زه

ز�يا زهرا �ه آا�ڑے �ه النگ بل ا� يوه پهراشا ذ�الجناح لا انڈ په غوندے �ر� همدسے

گفتار

285

Page 286: بياض حسين جلد اول FINAL

مولا سما � ارض �ا�را مه آا�ازمولا ذ�الجناح �ه ا� ذ�الفقار �ه

ئيه مظلومۍ �ه کے �ستور کوم پهمولا الله عرش �ه لرزيگۍ �کسا

پنځوس ا� سا�ا انه زر يوبوس جسم نن زخمونه کو �ه

گدا پرۍ �شوا يم کربلا زهمولا سينه خپلا کم شق به کنۍ

شوم شيدا پتا نشم صبريداۓشوم �رتا �رتا غما تالا زه

�ے �شوار پما �ه امتحان نورمولا قطره قطره ا�رۍ �ه �ينے

راڅۍ الله رسول �ه بوئيں نا �ينوراڅۍ زهرا زهرا ساسکۍ هر لا گ غا

رڅۍ �سےنعرا �ه حسين حسينمولا مورزهرا �ه �ۍ فريا� لکا

�ے �ستور کوم �ا جنگيدلو �ه�ے چور �ه بدان نيشتا �ه زغره�ے ��ر نا لاس �ه تورا حسينهمولا پارا گريوان ئيه ميم تا غشيو

نوحه

راشا �لرباء شا راکوز �شوا ذ�الجناح لاراشا پما ا�س �يرکم غويگا به کربلا زه

مولا پوهيدلۓ قدر په کاتا زمانه �اراشا و�نيا لا�ۍ تن په تا و�� نه به غشۍ

نشۍ راتللۓ �رتا حيا لا ساترمنے کاراشا جنازه ر�اخلم کے غويگے �ه به زه

راشۍ پرسان په څه نکرائين غلامه حسينراشا کربلا شهيد �ا وا�يا کے �خت �ۍ

لارم نه طرفدار يم �طن بے زهلارم نه گار مد� يم �طن جلا

ته مه ا�س يم پريواتو په�نيسا غريبۍ �ا ته

لارم نه کفن گور زمکے کربلالارم نه زنکدان �ه �خت په هيچوکته مه تن شۍ اسک مه سار څه

�نيسا تسلۍ په ته

�ے الوان سور مه جبين �ه پرهار�ے ارمان ڈير مه سجده �رستۍ

زخم مه ٹينگ زمکے کربلا�نيسا تاندۍ �ه زخم

نور �شوا غلامه حسينز�ر نيشتا �ۍ نشتر مخکے

مولا لامن تر ا�خيو په�نيسا زارۍ �ه تا مولا

محرم �ه عاشور �ه �ريځ �ےماتم �ے جوڑ رسول �ه کور په

�ا�يلا هاۓ شوريد �ے حرمپريگدا ذين �شوا �ے تشنائۍ �ے گرمۍ ڈيراراشا �تا زه کم غارغاڑۍ به بدان ڑانگ �ا

286

Page 287: بياض حسين جلد اول FINAL

لارم ارز� زه حسينه اۓ ئيه رسان فيضراشا شفا خاک مولا شۍ مه خاک څه راشا

نوۍ �نيا په جانانا قدر گوهر �ه کاراشا الله �ه ئيه گوهر ته شم صدف به زه

نوحه

تن مه لگ يم ز�اۓ زهرا �ه�نيسا زخمۍ زخمۍ تن

ته مه ا�س راغلم زمکے په�نيسا بيکسۍ �ا ته

يم علۍ �ه ا� زهرا �ه ز�اۓيم زخمۍ يم تگۓ �ريځو �ر�

سيورا پمو �ے �خت اخيرۍ�نيسا گرمۍ �ا سيورا

شم څه په تکيه آاسرے بے يمشم نه ذين په ايساريدلۓ

�ر� مه لگ کوزيگم ذين لا�نيسا مظلومۍ �ا �ر�

�ے بدان ٹول مه پور غشيو لا�ے جهان ڑا �ا تياره پما

ذ�الجناح کا کوز ما �شوا�نيسا خالۍ مه ذين جناح

نوحه

�ا�يلا هاۓ يزيد ظلم بر�ا�يلا هاۓ شهيد خون بر

بدان خائيسته قاسم �ه تقسيمميدان لا رنگ حسين کو ٹول را

�ا�يلا هاۓ مر�اريد � لعل

جار سارا مشک راغلو لاسونهعلمدار تره بۍ بۍ تگۍ �ه

�ا�يلا هاۓ اميد شه لانڈ بس

خليل فخر غالمه حسينجميل صبر ذبح شه اخير

�ا�يلا هاۓ رسيد ستم بر

باران غشيو �ه چيتا شبيهه رسول�ه چيتا نيز� �ه تور� زلمۓ �ا

علمدار غازۍ کۍ څه ستون نا فراتچيتا�ه �يخنو �ين �ه طاقت ��را

بيعت �اخلۍ نا ۔حسين حسن ۔ علۍ�ه چيتا خوار� حرام �ه همت �ا

�کڑلو بيعت علۍ بيا څه ليکهۍچيتا�ه کارنامو په حسين �ه �ا

عيان که حسين را�ۍ کاذب �ا بسچيتا�ه خطبو غو �ه حاجت �رنه

کے کربلا په زهرا �ه کور ڈاککے ڑا ژا ڑا ژا يزيد که ڑ ا�جا

287

Page 288: بياض حسين جلد اول FINAL

�ا�يلا هاۓ شنيد نه فريا�

شاميانو کے بند �رباندے ا�بهماشومانو �ه فريا��نه و��

�ا�يلا هاۓ شديد اتش بر

ماشوم يوه �ه ا�بو �ه سوال پهحلقوم �چ په حرمله ظالم

�ا�يلا هاۓ کشيد مے پيکان

اکبر علۍ هاۓ رسول �ه تصويراکبر علۍ هاۓ رسول �ه نظير

�ا�يلا هاۓ خورشيد زخم بر

نوحه

�ه چيتا ختميد� �ه الله �ه �ين�ه چيتا پٹيد� �ه حال کربلا

کلا شه جانشين څه پس نا رسول�ه چيتا معرکو په حنين � واحد

نصيب په چا و� شه غم چا �ه شه تختچيتا�ه آاخستو غمو �ه خواهش

آخستل رضا خداۓ کے بدال غموچيتا�ه سو�� �ۍ �ه بل حسين بے

حيران کڑ� کر�بۍ اصحابو حسين�ه چيتا يارانو �ه معيار �سے

پارا ستانا�لو راغلے څه ا�خۍچيتا�ه بانڑ� په گو ستر �ه طاقت

واۓ نه څه عارفان غالمه حسين�ه چيتا مرثيو �ه تا غم � سوز �ا

ڑا�ۍ جو �ر�يغ څه پارا ڑا ژا�ه چيتا �ر�يغز� ��را شاعر �ا

خم که خا�ر� په زنگون خپل تا خستو �فاسبقکا�لا تسمه کےمشک خولے عباس لاسو بے کلا

پورے لامنے څيرےکه گريوان خپل تقوا ا� زهدکا�لا سجده �ينو سر� خپلو په حسين کلا

که طواف شان په کعبے �ه نا زينب حياشروع

کا�لا ژارنگا ذلوانو څه کا�ل �ير مظلومۍ

لامنا سکينه �ه �ينولا قناعت � شکرکا�لا مطالبه سار پلار �ه کۓ خرابے څه

راپريواتلے ا�خۍ گريوان په عارفانو �هکا�لا ايشاره صرف خو غلام حسين �رنه

لبان کۍ اصغر �ه څاپ ا�به راشۍ

288

Page 289: بياض حسين جلد اول FINAL

چيتا�ه ا�بو غو �ه نصيب �سے

حنا کۍ مخ په �ينے سرے ماشوم �ه�ه چيتا غر� �ه ا� زمکۓ صبر �ا

شونڈے �چے ا� لاندے خنجر سجدهچيتا�ه سجد� �ه کے مسجد �اخوند

سفر کے ذلوانو کے بازار شام �هچيتا�ه خطبو بے اهلبيتو �ه

نوحه

کا�لا گيلا ا�بو �نيا نا نهر فرات �هکا�لا ڑا ژا نا تند� باچيو حسين �ه څه

لاسو ڑ� ��ا پٹےکےپه سترگے شرما لا ظلمکا�لا فيصله تندے اصغر �ه حرمله څه

کے کربلا په �ه پر�ت زخمۍ چوک چوک اسلامکا�لا هبه �رتا عطيے �ينو سر� �ه حسين

اصحابانو حسين �ه جارۍ �ا تا اسلام �يناکا�لا زهرا ثانئۍ اسلام �ه تيمار�ارۍ

�ه آال �يرکے �ينے څه تا راگو اسلام �هرسول

کا�لا مدا�ا زخمو سا څا�ر سار خپل زينب

�نيولو لاسو په حيرانۍ لا سار خپل صبرکا�لا حنا مخ په پلار �ينوسا ز�ۍ شو�� څه

کے رضا شو قتل هم خپلا بيا �يائۍ آان قرکے جولان راشو تور� گونه غا �کو حسين

کو ذرے ذرے ما نو باچيگۍ پما �ين کاکے بدان �ه نه ځاۓ ر�غ گوزار�نه ��را شو

�ينو سر� په �ا سجده کے خوسجدے شه ذبحکے زبان تگۍ حسين تعريفونه و�� رب �ه

شو پورا �رئځے يوے په حکمونه ڑا �ا آان قرکے امتحان په حسين عمر�نه �� څه �انا

�ے څه حسين �ه سيرت ا�يا غلامه حسينکے شان حسين �ه نازل اياتونه �� گويا

کور زهرا هغے آاسکيده رسول څه چاتاا�ر په �سولو کے صحرا کربلا �ه ننصحراکے پاتے�ۍ �رمنےبےکور عصمت �ه

پريخللے نه ته ماتم خوائيندے جنازيۓ په �ر�رڑلے �اتا ئي گلدستے غا کا�ل چا �يرڅه

کے سينه لارے زنڑکۓ کا �کے �ير ته بئۍ نن

کے خا�ۍ په نشے شريک څه رسول کے�ه غمکے خوشحالۍ ا� خا�ۍ په شاميلگۍ چوک هر

کے �عوا مينے څه به شرکت خا�ۍ په صرف

289

Page 290: بياض حسين جلد اول FINAL

نوحه

کے قران په �ۍ نازل ۔ حکمونه ڑا �ا اللهکے جهان په آاسکيگۍ گونه۔ غا حسين حسين

هيچاتا نا ز�اکيگۍ استا�ا بے کتابکے جز��ان ها�ۍ بے کتابونه �ۍ عبث

دليل په دے زنده شهيد ويائۍ قرآنکے سنان پاسا کا�ۍ تلا�تونه حسين

مومنانو کو ا�ا نمونځ �يائۍ آان قرکے باران غشيو کا�ۍ نمانځونه حسين

مخاما تر نا صبحۍ کا ر�ژا �يائۍ آان قرکے بيابان تيرا کا تندا �ريځو �ر� حسين

پارا �ه بقا �ين کا جها� �يائۍ آان قرکے ميدان تور� تنها جنگونه �کو ځسين

نوحه

کربلاکے شه کورلوٹ زهرا �ريځ هغا �ے ننکے سجده شه ذبح نماسيۓ الله رسول �ه

ثقلين سيد څه شه شهيد حسين غاالحسين من انا و� منۍ ون حسي �يل

کۓ ڑا ژا به کال مسليما نا ڑے ژا څه نن

فخر�نه کا�ے کليمے په تئۍ څه رسول غاسار�نه گوتو څاپا�ے �اخلے نامائۍ څه

کے تالا�الا �يخنو لونڑے رسول غه �ه نن

شبير �ه سار نيزے په لويستلا سوره کهفتکبير �ه �کا نعرا نصرانۍ يوه ځکا

ز�اکے کلا به ننگ حقو په نثار که ځانۍ

غلامه حسين هغو لويستا کليمه څه چاشاما تر نا حائير ځا�را�ل � رسول �ه آالکے خرابے په اهلبيت شو بنديوان آاخير

�ے زهرايخيۓ ز�اۓ�ه تور� په بدن پرےپرے�ے يخيۓ پاره پاره ڑے غا �ه فاطمه هار

گورۍ باران �ينو نا بدن خپل �ه خپلا

گرزۍ کے کجاؤ پيغمبرڅه �ے�ه ناموسگرزۍ کے نيز� په سار ۔ جگر �ه رسول �ه هم

گورۍ سنان لا �ه لاسونه۔ بندۍ خور �ه

ليکهلۍ آان قر په �ۍ �ا سلامتۍ اسلامليکهلۍ تاريخدان �ۍ �ا مسلمانۍ نامےگورۍ انگريزان نن ڑا۔ ژا په تاريخ همدا

ڑ� لا قاتلان هم جمع شهيدانو څهڑ� لا ظاليمان ٹول غلامه حسين شو څهگورۍ هوشيارن څه ۔ �ے سبق عبرت �ه �ا

فسا� �ا که برپا ۔ سعد عمر ا�المصطفۍ په که �ه گوزارۍ ا�لا� غشۍ

�ريځ �ےهغا �انن شه۔ خيمگاه په گاڈ �ير

کے خيمگاه مظلومے ۔ شوے نعرے العطش �هکے �فا سارا شوے۔�ينو سرے تانے انصار��ريځ هغا �ے نن �ا ۔ تالاشه چمن حسن

290

Page 291: بياض حسين جلد اول FINAL

شوے �لمانے لونڑے نبۍ تا�ه مسليما اۓشوے زلوانے حاضرے څه �ا وپرسۍ بيمار �ا

کے �لماستۓ که هار ڑے غا په بيمار �ه طوقۍ

ذکر�نۍ عذنا ما انشربتم ماء شيعتۍفندبونۍ شهدنا ا� بب بغري ا�سمعتوم

کے ڑا ژا ڑا ژا راتله ا�از �ا نا حلقوم پرے

نوحه

گورۍ مسلمانان قتليگۍ ز�اۓ رسول �هگورۍ آان قر په �ا ځاليگۍ ايت اجر

ا�ا کوفيانو که څه �ه رسالت اجر �اا�ا شقيانو که څه �ه عدا�ت �ريناگورۍ انسان هر �ا پٹيگۍ نه ظلمونه

�شه عام قتل څه گهر بے اهلبيتو �ه�شه بام په و�لۍ نحر ا�ڑکۍ شو�� �ه

گورۍ اسمان �ه �ا �ۍ۔ �ينے حلقوم �چ �ا

پيرا�ۍ�ے �اڅرنگ رسول �ه شوےغنچے پرے�ے �يندارۍ کوما �ا رسول �ه خيمے شوے لوٹ

گورۍ جان سکينه ۔ زخمونه گوشوار� �ه

نوحه

�ريځ هغا �ے �انن شه شاهنشاه مجبور�ريځ هغا �ے نن �ا ۔ شه کربلا رنگين

کا ا�ا ته اذان ۔ اکبرا �يلو مولاراکا مينے په نيکه گو ستر ڑ� ��ا �ه �يدان

�ريځ �ےهغا �انن ۔ شه ا�ا نمونځ تيمم

شوا پيغمبر �ه باغچه ۔ ا�جاڑه گناه بے څهشوا جگر لخت زهرا ۔ ڈاکا گلو �ه تانا

�ريځ هغا �ے نن �ا ۔ شه ذ�الجناح شاه بے

ناگوار �ے ماتم غلامه حسين �يلے�يوار �ر� هريو �ے خواں نوحه �ا� بے

�ريځ هغا �ے نن �ا شه۔ ں سما � ارض وپرخون

گورا � ظلمونه امت �ه نن الله رسول ياگورا � زخمونه حسين په ۔ تور�۔نيز�۔غشيوحسين شهزا�ه �ه بدن په نيشتا ليد� �ه ځاۓ

نشم �رڅخاتللۓ �يخنه �ۍ �ے پر�ه حرمتنشم کا�اۓ باندے لالا خپل لاسو ڑ� ��ا �يرپه

حسين مابا�شاه بے�ير�ه شتاخوائيند�کےپاتےشه

حسين نوا بے �ه تانے چاپه ماتم که �ه نهحسين آاقا �ه �کا ماتم غلامه حسين تهحسين مولا �ما کربلا شهيد �ے وا�يا

�ينو �ه ٹکڑے شولے جگر �ه پيغمبر �ه�ينو �ه جامو شولے پسر �ه حيدر �ه ا�

حسين �ه نينوا په شهيد۔ شو انصار ڑا �ا

291

Page 292: بياض حسين جلد اول FINAL

کو فدا سارا علم لاسونه خپل عباسکو سکينه نا�انے ۔ ڑکۍ ا� ڑه �ا راغونڈ

�ريځ هغا �ے نن �ا ۔ شه برپا ماتم مشک په

�که تا بابا شيرين اکبر۔ علۍ غاگ څهکه زڑه بوسه مه ظالم ۔ بابا راسيگا را�

�ريځ هغا �ے �انن ۔ شه �يده آاب مظلوم

گلاب تازه تشنه شه ٹيٹ را کلا مٹ پهخضاب خون په اصغر شه شاهنشاه �ه مخ نو�ريځ هغا �ے �انن شه۔ لرزه په عرش څه

نوحه

حسين لاذ�الجناح زخمۍزخمۍ گرمۍ په کوزشهحيسن يا ياحسين ۔ حسين يا حسين يا

خيموتا ٹنڈا رنگ �ينو په ذ�الجناح راغلهتا شيبو ا�خيو ذين خالۍ څه بۍبۍ و�کاتلحسين لالا �ه ما ذين خالۍ راغله و�که گۍ غا

�اتا زينبيا تلے �رمنا شيوان په ا� �يرمصطفۍ ر�ح �که فريا�ۍ �اتا راغللا

حسين �تا شمر �انيکا ذبح هاۓ که ذبح

�ے لوبا�لۓ سينےڅه تاپه الله رسول يا�ے پرۍ�اتلۓ تا���ريگو په نن حسين هغا

حسين نوا بے �کسا رنگين �ينو په راشانن

نوحه

حسين �ه کربلا په ۔ حسين �ه عاشوره �ےحسين �ه باغچه شولا گلونو۔ سر� �ه تالا

بور� �يار� �ه اسرا ڑا لا تا سجدے کلاحور� په جنت �يرشه اسمان �ه شفق شه سور

حسين �ه بالا شه سار ۔ سار�نه سرنگون شو

حسين �ے زنده مڑ�ے يزيد غلامه حسينحسين �ے الله دالا اله لا کليمه �ا

حسين �ه صله نيشتا انعام �ے څه �اجنت

خاص � عام �ا�ر� يم غاصب څه نه زهقصاص خلو څه يم قاتل چا �ه نه

حساب ڑ� غوا څه نيشتا مه گناه هيڅ

شوے تنها پاتے څه کا استغاثه تاشوے خيمگاه په ستون ڑاکا ژا بيانو بۍگلاب ششماهۍ ۔ شه کوز نا گهوارے

ماشوم شو�� �ه ڑه را� کے عبے تاحلقوم �ے �چۍ �که �ه فريا� هاۓکباب که تند� �يرکو ا�به گوٹ يو

ا�چاتے کو گے ستر �لاؤ ا�لا� ا�پاتے �ے �نيا �ا مڑيگۍ �ه نا تند�

قصاب حرمله �يشتلو وا� غشۓ

جهان فانۍ �ه �ينو لا ماشوم هاۓاسمان هم زمکا وو ش انکارۍ ڑا ��ا

خضاب کا گيرا �ينو په ز�ۍ �ه پلار

292

Page 293: بياض حسين جلد اول FINAL

گلونه ٹول �� تاغير حسين۔ په بند �ے ا�بهگونه غا ا�بو ا�بو کا�ل ماشومانو هاۓ

حسين �ه خيمه شولا ڈاکا۔ ا�ڑکيو لاتگيو

ٹکڑےٹولےکے جگر لالا۔ خکولۍ �ه حسينکے ٹولے غنچے خوارے بدن �ه قاسم ننۍ

حسين �ه حنا �ياره گيدا �لا گوتو په

�ليده منظر عجب حسين �ه الله رسول�ليده اکبر په ٹيٹ شانۍ په ابرهيم �ه

حسين �ه بينا بند نه ۔ ڑلۓ تا اکبر �ه نه

نوحه

انقلاب تا �ے ۔ حسين اۓ زندهنقاب اسلامۍ ۔ که څنگ �ه نا کفر

کا �لوله زنده حريت �ه تاکا جزبه تازه بيا شها�ت تا�ه

محراب شاه اۓ ۔ که رسوا �ه سامراج

مسلمانان يو ۔ مو �يل اميه بنۍامتحان که جوڑ کے کربلا په تا

کذاب يزيد �ه محلونه کو �ه ڑانگ

فرمان �که �ا کے۔ خطبے يوے په تامسلمانان يو څه۔ لار� �عوا کا

تراب بو �ه ز�اۓ يم۔ زهرا �ه ز�اۓ نو

الله رسول �ه ز�اۓ چوک بل سوا ماناالله � شاميانو ا� زمکے �ۍ په نيشتا

آاب بے تگے ما �يژنو �يلے بيا نو

نن سينه وا�ايا غلامه حسين اۓمصطفۍ �ه ز�اۓ که شهيد امت نن خپل

افتاب هاشمۍ که نيزے په آاسکۍ

مگر حسين �کڑلا استغاثهخبر حسين �ه هيچا خسته �انهحسين بےنوا ا� غريب �ے پاتے

شو بارانونه غشيو نا طرف هرشو گوزار�نه تور� �ه هم کانڑيو

حسين ذ�الجناح لا گرمۍ په شه کوز

شولو گلاب سور �ينو په گس نر سپينشولو حجاب ستوراۓ اخير پنجتن �ه

حسين الله �ه شه اسک نيزے په سار

کا�ۍ ڑا ژا ځکا غلام حسين ننکا�ۍ پرسا �اتا الله رسول خپل

حسين گناه بے ذبح که امت څه

کو زخمۍ زخمۍ ما راشو راشو تور�نازيگۍ به �ين خو �ۍ نه کا حسين �ا

که شهيد سو تا څه اکبر تگۓ تور�يا�يگۍ ير ڈ �ه ما �ه۔ رنگ په پيغمبر

293

Page 294: بياض حسين جلد اول FINAL

امت که �ير �ا بدال احسان بياعترت رسول �ه که شهيد څه تگۓ

کتاب الله که پانڑئۍ پانڑۍ اخير

نوحه

حسين شهزا�ه �ے پناه �ين �ے �ينحسين الله الرسول محمد �ه ز�اۓ

�ه �لۓ لوبا خپلا په رسول څه�ه �لۓ زانگا څه جبرائيل �ے حق

حسين کربلا په گير که امت خپل

مگر محمد �ه کليمه لويلۍجگر فاطمه جرما بے که غوڅۍحسين �لما شه څه ا�به کے بندۍ

کڑلو څرگند نن عدا�تۍ پٹ غاکڑلو بند قلعه ٹول رسول �ه کورۍ

حسين تشنه �ه ڑيدلو ژا ڑکۍ ا�

شولو شهيدان ٹول توريالۍ خکولۍشولو خزان و�� گلونه هاشمۍ

حسين تنها تگۓ ميدان په راغۓ

نوحه

باچيگۍ �ين ما کا ۔ تور� قسم الله �هکيگۍ مه ڑه ز �الله ۔ کو قلم قلم ما

عزت �ه مرگ �ے خه ۔ نا زندگۍ ذلتڑانگيگۍ �ين مه څه ۔ کم څه به ژمد�ن غا

چيخلو سينے په پاس ۔ لاسونه ��ا ز�ۍتياريگۍ ز�اے مه تا ا�ب �يلو ما

نا سينے سپينے سرے ۔ لاسونه کو څنگ مائيانگيگۍ ڑ کوژ�انۓ به څه �م خبار څه

و�� نه رسا هيچوک آاسکے کے مه گے سترآاسکيگۍ به څرنگ خدايا �که مه گ غا

ماکو صرفه کانڑيو راشو غشيو تور�پائيگۍ حسين څه کۍ څه اکبرا بے

�ے نه پاتے هسے غلامه حسين �ينپنڑاکيگۍ خون په �ينونو �ه �نے

ايسار کے کربلا شه ۔ ازار که امت رسولقطار � زار ڑيد� ژا ۔ سارا باچيو ڑ� �ا

علۍ ابن حسين شمار که شر�ع کربلا په

ظاليمانو حسين په ۔ شاميانو بند کے ا�بهماشومانو حسين �ه ۔ �ے نعرے العطش �هعلۍ ابن حسين علمدار که لور �ه ساقۍ

بلا � کرب په يويو ۔ گناه بے ٹول شو شهيدتالا شه کور رسول �ه ۔ حکم په ذيا� ابن �ه

علۍ ابن حسين شيرخوار يو که را�ان اخير

ٹکۍ په زنکدان �ه غوٹۍ۔ مياشتو شپيگو �هراضۍ شه ته پلارا �ا ۔ �ليدلو تا بابا

علۍ ابن حسين گلزار کے �ينو ز�ۍ �ه شه

294

Page 295: بياض حسين جلد اول FINAL

ريگو په پراتا ا� ۔ اکبر �ه ځوانۍ غاپويريگۍ مانه تندے �ه ٹکۍ غا

�ه زنکدان مه ز�ۍ ۔ ڑم لا �رتا څه زهگيگۍ لا نه �يلے ۔ نظرمه ا�يلو

ڑم غوا �ه �يدان تا بابا۔ �يلو مه ز�ۍڑيگۍ آا غ نه �ه مه گے ستر �کم څه خو

کے صفا مه �ينے تا ز�ۍ چيناستم زهمائيگۍ �رتا کا ۔ کا �يدان ما�يلو

شوم سيراب زه پلارا ۔ اکبر علۍ �يلوکيگۍ رفع کلا به �تا تندا هاۓ

بدالا کڑلا مه ۔ اکبر �ه خابراخوگيگۍ �ه ځاۓ کوم ۔ ز�يا �يلو ا�مه

نوحه

علۍ ابن حسين گرفتار کے کربلا �ےعلۍ ابن حسين نثار باندے �ين رسول �ه

�ه جگر جان ۔ رسول �ه پسر خکولۓرسول

رسول ده څادر pتن ۔ مباهلےضرورتعلۍ ابن حسين شاهسوار هغا نبوت �ه

نبۍ �ه گاه بوسه غا ۔ نبۍ �ه غنچه لوبونبۍ �ه بينا نور ۔ نبۍ �ه جان دت راح

علۍ ابن حسين هار ڑے آا غ �ه فاطمه �ه

حسين ايمان ا� �ين ۔ حسين سلطان ا� شاهحسين عنوان صفا حديث۔ منۍ ون حسي

علۍ ابن حسين کر�ار الحسين من انا�ے کربلا شهيد �ے الله رسول �ه ز�اۓ

�ے طيبه کليمه بنا غلامه حسينعلۍ ابن حسين سر�ار هغا �نيا ا� �ين

مگر نا يزيد کڑلو جوڑ خليفه شپيگام تاسوازمانےتا ا�س شپيگم �ه راغلۓ يم زه

لور په څالور� بيا شپيگونا کو نه �اپس کا ماتا گهرانے �ما پس يو ا�نه اهلبيت بيا

�ے نه کڑاۓ ا�چات چاتا نيز� په آان قر خو ماتا خزانے حرام تخت غصب �ے پر�اه څه ما

�يرکے نسبت سارا �ين تا غلام حسين رباتا پر�انے نگ څر �ے شمع �ه نسبت لکا

�ر�ر �ه سارا ۔ وحر خو ځکانور و�� �يرش ��ا ۔ تا امام راغلو�ے قيصه �ا �ريځے عاشورے �ا

شهيدان شو ۔ انصاران ٹولفرزندان ا� �يار�نه �ر�نڑا

�ے �لماستيا امت نيکه �ه �ائي

گيرچاپير �ۍ ڈير۔ �ۍ �يخنهمنتظر گ مر ۔ �ے تنها حسين

�ے غلبه �يخنو نا طرف هر

295

Page 296: بياض حسين جلد اول FINAL

را�ان نا خيمو شه څه ۔ ميدان په جنگ �ه حسيننگهبان الله �شوا �اتا۔ خوائيند� �يلوئي

علۍ ابن حسين �يدار په رانشۍ به بيا

نوحه

تا زمانے ا�يو يم علۍ ابن حسين زهخانےتا مے يزيد �ه ز� نه بو گز هر به مه

گويا �ے �ستخط باندے کر�ار غه �ه بيعت �ماتا آاشيانے پاکے �ين �ه �يرکم �يلے ا�ر

�ۍ به حلال حلال محمد �ه حرام حرامتا مرجانے ابن بدعت �ه اختيار نيشتا

الله رسول �ه �ے بيعت �الله بيعت ما �تا را�انے ا�بے �نيا �ه �ۍ اچا�ل بند

الله سبحان �اتا حسين غورے ا� �ا�همکۍتا �يوانے يزيد خپل �اخايو �ما عزم

نوحه

�ے برپا قيامت الله اللهنوا بے حسين ز�اۓ زهرا �ه

ژامدانه �ه ۔ ا�به �ۍ بندڑه �ا ڑکۍ ا� کے خيمو ڑۍ ژا

�ے انتها ظلم شاميانو �ه

مهلت غوختل ۔ فقط شپا يوامت شۍ ناستون ظلم کا څهشپا�ے يوا کافۍ تا کا�لو سوچ

پور نا زخمو ۔ چور نا تند�حضور راغۓ تا سجدے نا ذين

�ے سجده �احد �ا کے سجد� په

امام په ته سلام۔ ا� �ر��مدام لويلا ۔ غلامه حسين

�ے آائينه جرائت �ه حسين څه

يم عباس بے ا� اکبر ۔ يم بيکس راڅو تور�يم اصغر بے ا� ۔ يم لاس خالۍ پاتے ا�س

�لو �ارا چاغشۍ ۔ ليدلو حسين مظلومماتم �ه که خيمو ۔ �يشتلو ا� کانڑۍ چا

�ا عسوۍ �ه اکتوبر �ا۔ رحمۍ بے و�� گوزرمحرم �ه عشره ۔ �ا گرمۍ آاسو �ه ا�

فر�ش ضمير �ا�ر� ۔ کوش ستم �ه افسوسکا�م �اتا �نيا ۔ هوش آا�م �ه �رس زه

خاندان �ما تاسو ۔ بيوان �ۍ په تور�يم پاتے بيلا زه ۔ ارمان په که شهيد

سفر تاکه نيزے ۔ سار اخير نا سجدےحرم بندۍ �ه بيا ۔ جار شا غلام حسين

شفا پارا پطرس شو ودلۍ گي لا صرفکربلا په نن �ے زخمۍ زخمۍ حسين غا

حسين �ے پريشان کے امت نيکه خپل

296

Page 297: بياض حسين جلد اول FINAL

خاطر �ا�ے ۔ حيدر �ه ز�ۍگوزر غشيو �رباندے۔ کيگۍ

�ے �عا په رسول �ه ز�اۓ بياهم

امت �ه �ے ۔ اکثريتبيعت ز�ر په نا حسين ڑۍ غوا�ے طريقه �ا جمهوريت �ه

نوحه

نعريکے �سے حسين ۔ کے مائيرے بدن زخمۍ�ايم �رتا نعرے ۔ راشو نيز� تور� �ا

آامين �ے باچيگۍ ۔ �ين �ينو په ما کاباچا�م به �ين خو ۔ کو ذرے ذرے نوما

�ے حکومت ظلم �ه �ے۔ امت ڑا �ا خاموشخواخا�م کلا زئي ۔ �ے ذلت �ه عمر �ا

مڑيدنا عزت �ے خه ۔ نا ژمدانه ذلت �ۍخايم �رتا �ا بس ۔ نا څه �ے خطره شتا مرگ

�ے سينه مه نيولۍ ۔ �ے دمنا راڅو تور�يم بيکاسه پاتے ۔ �ے �ما گريوان پاره

نثار کم به ځان خپل ۔ پيغمبر �ه �ين پهمانم نه وا� زه به ۔ بدکار �ه بيعت خو

نوحه

حسين �ے گلستان �ه محمد �ه گلحسين �ے بنديوان کے کربلا په نن

کافران کا�اۓ ځاۓ په مسلمانانو �ۍماشومان ڑکۍ ا� و�� نه هيچيرے به تگۍ

حسين �ے ارمان په ڑکيو ا� تگيو �ۍ بس

مصطفۍ محمد �ه شه شهيد ڑا �ا آالکربلا دت �ش په �ے پاتے حسين بيلا

حسين �ے حيران پارا بيکسۍ خوائيند�

مقبول غا وه خليفه غالمه حسين اۓ�ه �ينا نا جسم حسين �ه خلا وا�ئۍ

رسولحسين �ے زنکدان په نن ذبح تگۓ

باران غشيو �که بےگناه مه باندے آال رسول �هآاستاؤ �يلے �ر���نه �ۍ بياپه کے نمانځو نو

�ۍ ذکر�نه پيدائش �ه حسين �ۍ خو�ه کے آان قرڅاپاؤ �يلے آانونه قر بيا حسين قتلاؤ څه

بند کڑلے مه ا�به څه ظاليمانو �ۍ حد څه ظلمرنگاؤ �يلے لاسونه خپل �ينو په رسول �ه ا�س

شهيد که مه ز�اۓ رسول �ه لار� �عوا مسلمانۍڑؤ تا �يلے لاسونه بۍبيانو �ه ا�س حياؤ بے

حسين مظلوم کے�ه غم �ےلگياپه څه غلام حسينتنگاؤ �يلے زڑ�نه بيا تاسو نو ځان خپل �ائۍ څه

297

Page 298: بياض حسين جلد اول FINAL

الحسين من �انا منۍ ون حسيحسين قتل که چا څه �ے قاتل �ما غا

حسين �ے عنوان حديث �ۍ �ه رسول �ه

حسين �ۍ �ه مو�ت �ے رسالت اجرحسين �ۍ �ه شها�ت �ے محمد قتل

حسين �ے آان قر �ه مينا �ے مو�ت

کوثر ساقئۍ ز�اۓ�ه �ا رسول �ه �ے ز�اۓلخکر يزيدۍ �رباندے ا�به کڑلے بند

حسين �ے جهان �ه کے ا�بو په تگۓ

فاطمه �ه ز�اۓ نفر�ے مباهلے �هخاتمه پنجتنو �ه ڑۍ غوا مسلمانان

حسين �ے الوان کے �ينو خپلو ځکا

نوحه

ريژاؤ �يلے گلونه زهرا نو يو مسلمانانبنداؤ �يلے نعمتونه رب باندے آال رسول �ه

�ليو په الله رسول څه �ے حسين غا �اگرزاول

تيراؤ �يلے تيغونه تورے �رتا مسافر �ے

کربلا �شت په ز�اۓبيلا رسول که گير مه �يلےغونڈاؤ �يلے فوجونه چاپير �ۍ بۍبيانے �رسا

ماشومان �کسوا�ڑکۍ �ے�رسارا�ۍ گرمۍ ڈيراآاسکاؤ �يلے کورنه خيمو نا ڑے آا غ فرات �ه

حسين په �يلے کے بند مه وا�به نو يو مسلمانانآا�ر� نه �يلے گونه غا العطش ماشومانو �ه

نبۍ �ه سو �تا �ا �ے ا�لا� نو يو مسلمانان�اراؤ �يلے غشۍ بيا نو ڑ�ۍ �يلا نمانځه په

شه نور بار شغله شه شکسته اسمانشه حضور ظاهر يو�م مرتجز �ه مختا

شه سور سور �طن �کسا تا څٹ باچياشه انگور چکۓ سار� �ه �ۍ څلۍ تانو

�ۍ �تا هزار هزار فرشتے کے ننگ په�ۍ �تا انتظار په زهرا ۔ حسن ۔ علۍ

هرانسان فناشۍ شان په نوح �ه څه ڑے غوا کاجهان بيا شۍ تازه څه ئيه ته هم کشتۍ نجات

زمان په شۍ نه ختم هيچيرے به ظلم خوشيطان باندے �نيا �ۍ پورے څورا څه زنده

�ے شاهد څه �ے �تا مرضۍ نور بسجبرائيل

اسماعيل ده فديه غا شۍ پورا به کال څه

کے بيوان کربلا �ا خاموشۍ �ختے �ۍکے ميان په بيا ٹومبلا � تورا حسينکے ميدان نا بدن وا�غورزا�لا زغرائي

کے پيز�ان غامۓ لکا ا�نا کا ئي سينهشه باران غشيو �ه شه گا ا کلا �شمن

شه بدان افاقۍ غشيو تور� په زخمۍ

شه ڈاک زخمو لا جسم مطمئن قلب �هشه مشتاق ريگو �ه څه الو�اع نا ذين شهشه چاک چاک �امن انسانيت �ه گويا

شه پوشاک �نيا ٹولے کربلا �ه ناما�ے باندے افلاک په شاه �ه قدسۍ دح ر�

�ے باندے خاک کربلا �ه جبين کۓ سجدے

امام �لويده را تا زمکے نا ذين څه اخيرسلام که نبيانو زرا څالور شل لاکځ يو

298

Page 299: بياض حسين جلد اول FINAL

کلام �ا کا�لۍ ا� کو پرشان �يخته زهراانجام ظلم �ۍ �ه ڑم غوا محشر په خدايا يا�ے ماتام برپا څه ليکهۍ �سے کے خيمو

�ے غلام حسين څه نکۍ �يلے به ڑا ژامرثيه

ترائي شوا سرا او زارشوا الال زمکا څهخدائۍ دج فو ٹول شه ريز سجده زمکے په

بهائۍ بے ا� ا�لا� بے انصار� بے شه امامتنهائۍ په عجب باندے �شمن �کا ئي حملهنا گوزار حيدرۍ تخلو نه صرف �شمن

نا رفتار مرتجز �رڑيدلو هم �ريا

شه ميدان کربلا �ينو په سور �ه پڑک يوشه نوجوان حسين گويا لاسه �ه تندے

شه الامان �ه پورتا �يخنو لا ا�ازشه جهان تياره باندے هرچا په �ا گر�ا

شه شبير �ر حمله پٹا زمکا کا تانوگيرشه نز افتاب پارا تماشے �ا گرمۍ

سرے تورے په �ينے کا �ا سرا �ينو په توراپارے پارے تانے �ے و�� پرۍکيدل و�� څيرل

ذرے ذرے پارا�ۍ نا لرگۍ لکا آارا�ارے خوارے ٹکڑے ٹکڑے �ےتانو کے ميدان

وو س هر په �اريگۍ سارا باران لکا گالۍتاليد� سار�نه قسم �ۍ کے باران �ينو

شه ميدان ز�ه جنگ حدا بے شه پورتا گر�شه سائبان جوڑ و�خاتے گر�ے زمکے لا

شه اسمان اتهام لکا پاتےشوےشپيگ زمکےشه عيان گهن گويا لکا باندے افتاب

�اريده سور باران �ينو گويا تورے لا�اريده نور عجب نا چهرے حسين امام

را�ان صرصر د� با لکا �يخنو په حسينپهلوان چيتا چيتا سعد۔شمر عمر

ځان �اساتل بچ چا څه �ه نر ڑاۓ سا هغا بسايمان بے �تخلوبے�ين پورے نا �ريا

واچاول ځان مرتجز ورپسے کے درياواچاول امتحان شبير ده شمشير

�رمنے عصمت گرزا�ۍ بازار� پهآان قر �ه �ۍ قاريان �ۍ نه غير �اڅه

�ۍ گاه ا ڑا �ا ٹول هم حدثيونوناآابان اصح �ۍ ڈير �رکے ليکهۍ تاريخ

�ے خذرۍ سعيد ابو بل �ے جابر يوغلامان شو يزيد �ه انس ذيد۔ وسهل۔

ژ�يم گوتے خپلے به غلام حسين زه�ان شمع په کور خپل �سولو کورمه

زهرايم �ه ز�اۓ زه �ا�ر� يو مسلمان څرنگ�يژنوارمانۍ �يلےمه ا�يو خو ��را �ے گناه مه څه

گرزاولۓ يم نه وليو په رسول زه ايامصطفوۍ اغوش په تاسو يم نه ليداۓ يا

ظاليمانو کے بند ا�به �يلے مه موباندےجارۍ ا�به ساتۍ هم بوٹيو �نو په خو�ه رب

يم قاتل چا �ه يا چا �ه يم �ار قرض زه اياتشنه دل بحا ما �يژنو کے قصاص چا ا�يو

ئي

299

Page 300: بياض حسين جلد اول FINAL

راستا�لۍ �ۍ �اۓ ماتا چيهٹيانے خو تاسوتحريرۍ �ے خوسند �ا شو بدال �يلے نامرا�� اۓ

غلامه حسين هاۓ هيچا نکا �ه پر�اه هيڅمهمانۍ امت �ا�ا کے ځواب په راغلو غشۍ

بيان

مسلمانان ځان پيغمبر �ه گانڑۍالوان خون په رسول کے تورے همۍ

کے کربلا شاهسوارۍ گو ا� رسول �هبنديوان ٹول اهلبيت کڑلو همۍ

کے آان قر لويلۍ هم �ه ايت تطهير �هبيوان په که تالا کورۍ رسول �ه

�ے عجب لويلۍ ايت مباهلے همقاريان �ۍ کو لوٹ زهرا �ه ٹيکرئي سار

نن گرزا�ۍ څه بدر �ر سار�نه خلاصخاندان �ه رسول �ۍ بيانے بۍ �ا

نوحه

لبۍ تشنه ا� فرات ابنبۍ آال ۔ محمد دل آا

مياشت صحرا اکتوبر �ه ريگگرمۍ آاسو �ه ا�بيا

گيرچاپير �ے پر�ت نا رسول دل آا يزيد �ه فوجباچۍ شو�� ژاڑيد� محمد آال په ا�به �ے بند

�يلا �سے ئي خطبه زهرا فرزند ناقه په شه سورکوفۍ ا� ا�شاميانو �ے چال څه کا پيژانو نه ما�ه

نيولۍ �ۍ تورے پارا �لو قتلا مه �يلےعلۍ ابن حسين يم زه پيژانۍغا�ا�ر� نه مه چوک

اصحابان رسول �کسو �ۍ موجو� کے تاسوسر�ارۍ ځوانانو بهشت �ه کے حديث په چا�ے

امدا� ما�ه چوک شتا�ۍ يا مولا �يلوفسا� يزيد �ه نا نبۍ آال کې ليرے څه

نارا�ا �ے �ما قتل

پڑکيدلے تورے نا طرف هر �ا خاموشۍ�ا�ريدلے کوکے فقط خيمونا حسين خو

خيمگاه په �اپس راغۓ

ميدان په تگۓ خيمونا بيا راغۓ کلاآان قر لکا �ا نيولۍ غنچه کۓ غويگے

وحرمله راغۓ مختاۓ

گلاب لکا شور شه بدال رنگ �ه نرگس سپينخضاب خون په شوا گيرا غلامه حسين اۓ

زلزله کا معصوم قتل

�ے نه ليدلۓ مولا کا رنگ �ينو په اکبرنظير �ه نه کم بيا به حسين �ه څه شايد

کے مقتل نواۓ وکشته چيرے کا تنا قاسم�لگير �ه نه حسين ڑلو � په بئۍ تا خيمو

پلار سرا�لو مخ سا �ينو ز�ۍ �ه به �يلےشير بے �ه �ينو لا نواۓ زمکے �ه خوف کا

څرگنديدلو څرنگ به شها�ت �ا حسين

300

Page 301: بياض حسين جلد اول FINAL

همشير نواۓ ڑاۓ لا چيرےبنديوانه کا

�ه پاتے هم به حسين �ه غا محنتنيمگڑاۓ

ځنځير نواۓ ترشام کے پخو لاسو کا سجا�

نوحه

کربلا په ۔ الله اللهنوا بے �ے حسين پاتے

خاندان نبۍ �ه ۔ لاسه �ه ؤ اميه بنېبيوان په بيواسه۔ ا� بيکاسه شه

�الله �ريځو �ر� �ه تگۍ

مو�ت سا�ه اهلبيتو �ے رب امراذيت تندے �يرکه۔ ا�ال ظاليمانو

کليمه �يلا ئي سارا وولے خ

آار انص حسين ۔ �ريځے يوے ظاليمانومز�يگار تر که۔ يويوذبح گناهۍ بے

استغاثه بيا حسين �کا

نوحه

توقير �سے نوه به �ين �ه �تا اللهپزير ستم چيرے الله رسول نواۓ کا

�ه نه هيجيرے هم بيا مکمل به اسلامشمشير �هارۍ �� بياغا حيدر �ه نواۓ کا

�ه نه به تکبير کيد� رقصونه به کے مسجدشبير نواۓ قائم کے کربلا چيرے کا

خبار �اۓ نا عظمت آان قر �ه کا امتباهير �ينو �ه نه به حسين �ه نا تن نو

نواۓ فرات په جدا عباس ده مٹے کازهير و�� نه ��را تند� لا به ڑکۍ ا� نو

حاجت څه ا�بو نو�ه لذت �ے کے عشق سوز په�ۍ يخۍ کوثر په شربتونه صابرانو �ه

قسم کو ماتر� �که ايوب څه �ه غا خو صبر�ۍ يخۍ جگر په علاجونه شرط �ۍ �ه �ر�ر تا

�ے خابرانه څه خو قربانۍ محبوبه خپل لا�ۍ يخۍ سفر په لاسونه بند تاسو لکا عشق

معراج نيزےپه پورتاشم کلا ڑاندے � څم به زه�ۍ يخۍ قلندر شالونه سار تاسو تحفے�ه

�ۍ څه په لا�ۍ پس نوۍ پاتے کے بدن څه ځاۓ�ۍ يخۍ �ختر په سلامونه ماتر�کو ماتاۓ

معراج په مستتر �ه �خيجۍ څه شاعر يو کوم�ۍ يخۍ سر په پاس لاسونه �رتا غلام حسين

نايا نايا شۍ به پوهۓ عارفان شتا�ۍ �نيا په�ۍ يخۍ مختصر شعر�نه ځکا غلام حسين

( شده ستر ۔ پوشيده ۔ (مستتر

301

Page 302: بياض حسين جلد اول FINAL

�ے مسلمانۍ �ه �عو امت�ے �يخنۍ ڑا جو سارائي رسول آال

کے ا�به بندۍ ربا۔ کے غرمه سخت �ۍ�ے را�ان فرات �ه نهر

غلامه حسين نواۓ �سيله حسين غمتدبير �ه څه بخشش گناهانو �ه تا نور

نوحه

�ۍ يخۍ �لبر خپل شرطونه موتا �اخورے�ۍ يخۍ پيغمبر اقرار�نه کے عشق دن قانو

راز په لاهوتيانو خبر�ارا کم ا�س �ه به زه�ۍ �ريخۍ ز�را امتحانونه �صال محبوب

دارغورامشکل حسن وۍ څورامحبوبوۍوصال

�ۍ يخۍ وپرخطر شرطونه �اتا قربت محبوب

طرف په ايوب عاشقانوکے وکا غور لگ�ۍ يخۍ صبر �ه تعريفونه کۓ آان قر په څه

شولو نه پوهۓ گرمۍ په اور �ه کے تاؤ عشق ابراهيم�ۍ خنجريخۍ �ه ناخکے ڑے غا په اسماعيل �ه

خورے شو نه مخکے رقيبانو ��اڑ� لا څه مو�ۍ يخۍ قاطر يوه په عاشقان �سے خو محبوب

�ۍ نه پريخلۍ څه مه پلار څه و�کو موڅه اخير�ۍ يخۍ بدر ومو ٹولے تکمے فضيلتونو

نوحه

کے کربلا په ۔ ربا کے ڑا ژا ا� �ير�ے باران �ينو اهلبيتو �ه

کے �ريا ڈاک په ۔ ربا کے خوا په کوفے�ے لبان تشنه رسول �ه ز�اۓ

�ے نامناسب څه قتل گناه بے�ے �اجب اهلبيتو �ه محبت

�ے رسوائۍ �ين ربا �ے �يخنۍ رسول�ے ميزان �ا رسالت اجر

عربيان �ا �ۍ ظاليمان څوراعجميان کلا شو خبار نا �ۍ

شو گار توبه ٹول ربا شو ازار �ل ڈير�ے ميدان ظلم �ه عرب شک بے

جگر رسول �ه شه شهيد اخيرحيدر �ه فرزند غلامه حسين

کے نيزے سارۍ ربا کے سجدے ڑ� لا�ے کار�ان را�ان تا کوفے لکا

�ۍ ساتر�ارے �تا سارا �ر�ۍ قرارے بے ستم � ظلم لاڅا�ر تطهير �ه به کيگۍ تالا

�کسا ماشومان �اڑه �ا راشا�کسا بيريان تند� �ريځو �ر� لا

302

Page 303: بياض حسين جلد اول FINAL

قمر � شمس �ه �ۍ گهن لکا

شهيد امت کو اصحاب حسين �هشهيد کوت �ه ڑکۍ ا� کو امت �ۍ

اصغر علۍ ڑلو و�خوا ا غشۓ

ساتر�ار� په رسول �ه ا�به بند�ۍ�عويدار� اسلام که نه �ه رحم

کے �ا�يلا �ۍ ربا۔ کے صحرا ڑکۍ ا��ے ارمان ا�بو ماشومانو �ه

تا لخکر �يخنو �يرکے ا�به حسينتا اثر گورا شه سيلاب وحر �ه فوج

�ے بدال احسان ربا۔ �ے حال �يخنو �ا�ے حيران تا ظلم �ۍ انسان

ماشومان چيتا تندا �ريځو �ر�بيوان خوشۍ په ناکامۍ �ا هاۓ

�ۍ شيبے غشيو ربا �ۍ نعرے عطشان�ے بيريان ۔ کے غم زهرا �ه آال

خوشحال ظلم په دے يزيد ده فوجقتال دے شروع اهلبيتو ده

خوريونو �ه ا� ربا �يار�نو �ر�نڑ��ے گريان حسين ڑے را� جنازے

نوحه

ورالبش خي يا ا محمد يابدر �ر کڑلو امت آال �تا

�ے کے امتحان آال هغا �تا�ے کے آان قر ا� نمونځ ذکرۍ

نهر �ه �رباندے �ۍ بند ا�به

�ے تانا �ا ا� �رنا ته څه �ا�ے �طانه بے �تا حسين �ا

پسر �تا �ے تگۓ �ريځو �ر�

راغۓ شکن صف تگۓ او بيکسراغۓ بدن تا ده او زواۓ دتا

لخکر يزيد ڑا �ا تيخت په شه

شدت نا گۍ زند ذلت �يائيعزت �ه مرگۓ خو �ے خه سارا

سراسر عمر غلامۍ �ے حيف

غلام حسين ليکهۍ څه مرثيے �اکلام علم لارۍ چوک پوهيگۍ

گوهر ا� و�ر �ۍ پارا عارفانو

ناموس �ه �ه غم سنگين �ے �رسارا خوائيند� بلمحسوس وکو نا امت خپل ودلۍ کي ذبح ا�خپلبدالا شوا کے ځاليد� په غمز�ه �ه چهره

رسالت انداز شه بيلا شو شهيد ٹول څهحجت لو يو�ڑ تا فتح اخيرۍ اصغرۍ

بدالا شوا کے سر� �ينو په مارۍ تگۍ ماه شش

پاماليد�نا بچ که �ينۍ پامال شه خو حسينلويستونا احوال تاريخ �ه نظم که غلام حسين

بدالا شوا کے سجد� ٹولو يوا �اغا بس سجده

303

Page 304: بياض حسين جلد اول FINAL

�ه علمدار خدا فوج څه�ه �فا�ار غازۍ مشهور

برا�ر غا مولا �ه شهيد شه

شهيد خا�م يو هر شه حسين �هشهيد قاسم شه محمد � عون

نظر يو �کسا ز�ۍ �ه بيکسۍ

�ه کے مدت کالا اتلس څه�ه کے شوکت ا� شان په �تا هم

اکبر علۍ کے شباب شهيد شه

نوحه

بدالا شوا کے باغيچو ۔ گلونو سر� �ه صحرابدالا شوا کے شيبو په ۔ �ينو سر� �ه څه هوا

ڑا جو کا کنۍ بيخ اسلام �ه منصوبه څه ناقصيو�ڑا بيخا لا منصونه �ا سيلاب �ينو سر� �هبدالا شوا کے لمحو په تعجب �ه �ا جهگڑا

و�� باچۍ ڑه �ا ڑه �ا تندا�ا �ريځو �ر� يوو�� گرمۍ په ڑا �ا تگۍ �ا گرمۍ غضب بل

بدالا شوا سلگو په باچيو �ۍ �ه ڑا ژا

304