Presentación: B. Areskurrinaga HCEuskaraz: D. Amundarain.Música: Andrés Tejero.

19 xullo 201516º Tempo Ordinario

Marcos 6, 30-3

José Antonio Pagola

Os discípulos, Os discípulos, enviados por enviados por

XesúsXesús para anunciar para anunciar o seu Evanxeo, o seu Evanxeo,

volven volven entusiasmados.entusiasmados. Fáltalles tempo Fáltalles tempo

para contar a para contar a seu Mestre seu Mestre todo o que todo o que fixeron e fixeron e

ensinaron. ensinaron.

Ao parecer, Xesús quere escoitalos con Ao parecer, Xesús quere escoitalos con calma e invítaos a retirarse calma e invítaos a retirarse ««eles sós a un eles sós a un

sitio tranquilo a descansar un poucositio tranquilo a descansar un pouco»»..

A xente estrágalles todo o seu plan. A xente estrágalles todo o seu plan. De todas as aldeas corren a buscalos. De todas as aldeas corren a buscalos.

Xa non é posible aquela reunión tranquila Xa non é posible aquela reunión tranquila que proxectara Xesús a soas cos seus que proxectara Xesús a soas cos seus

discípulos máis achegados. discípulos máis achegados.

Para cando chegan ao lugar, a Para cando chegan ao lugar, a multitude invadiuno todo. multitude invadiuno todo. Como reaccionará Xesús?Como reaccionará Xesús?

O evanxelista describe con detalle a súa O evanxelista describe con detalle a súa actitude. A Xesús nunca lle estorba a xente. actitude. A Xesús nunca lle estorba a xente.

Fixa a súa ollada na multitude. Fixa a súa ollada na multitude. Sabe ollar, non só as persoas concretas e Sabe ollar, non só as persoas concretas e

próximas, senón tamén a esa masa de xente próximas, senón tamén a esa masa de xente formada por homes e mulleres sen voz, sen formada por homes e mulleres sen voz, sen

rostro e sen importancia especial.rostro e sen importancia especial.

Decontado espértase nel a Decontado espértase nel a compaixón. Non o pode evitar.compaixón. Non o pode evitar. ««Sentiu compaixón por elesSentiu compaixón por eles». ».

Lévaos a todos moi dentro do seu Lévaos a todos moi dentro do seu corazón.corazón.

Nunca os Nunca os abandonará. abandonará.

««óllaos como ovellas óllaos como ovellas sen pastorsen pastor»:»:

xentes sen guías xentes sen guías para descubrir o para descubrir o

camiño, sen profetas camiño, sen profetas para escoitar a voz para escoitar a voz

de Deus. de Deus.

Por iso, Por iso, ««púxose a ensinalos púxose a ensinalos

con calmcon calma», a», dedicándolles tempo dedicándolles tempo

e atención para e atención para alimentalos coa súa alimentalos coa súa Palabra curadora.Palabra curadora.

Un día teremos que revisar ante Xesús, Un día teremos que revisar ante Xesús, noso único Señor, como ollamos e tratamos noso único Señor, como ollamos e tratamos

a esas multitudes que se nos están a esas multitudes que se nos están marchando pouco a pouco da Igrexa, tal marchando pouco a pouco da Igrexa, tal vez porque non escoitan entre nós o seu vez porque non escoitan entre nós o seu Evanxeo e porque xa non lles din nada os Evanxeo e porque xa non lles din nada os

nosos discursos, comunicados e nosos discursos, comunicados e declaracións.declaracións.

Persoas sinxelas e boas ás que Persoas sinxelas e boas ás que estamos decepcionando porque non estamos decepcionando porque non ven en nós a compaixón de Xesús. ven en nós a compaixón de Xesús.

Crentes que non saben a quen acudir nin que camiños seguir para

encontrarse cun Deus máis humano que o que

perciben entre nós.

Cristiáns que se calan porque saben que a súa palabra non será tida en

conta por ninguén importante na Igrexa.

Un día o rostro desta Igrexa cambiará. Aprenderá a actuar con máis compaixón; esquecerase dos seus propios discursos e

poñerase a escoitar o sufrimento da xente. Xesús ten forza para transformar os nosos corazóns e renovar as nosas comunidades.

COMO OVELLAS SEN PASTOR 

Os discípulos, enviados por Xesús para anunciar o seu Evanxeo, volven entusiasmados. Fáltalles tempo para contar a seu Mestre todo o que fixeron e ensinaron. Ao parecer, Xesús quere escoitalos con calma e invítaos a retirarse «eles sós a un sitio tranquilo a descansar un pouco».

A xente estrágalles todo o seu plan. De todas as aldeas corren a buscalos. Xa non é posible aquela reunión tranquila que proxectara Xesús a soas cos seus discípulos máis achegados. Para cando chegan ao lugar, a multitude invadiuno todo. Como reaccionará Xesús?

O evanxelista describe con detalle a súa actitud. A Xesús nunca lle estorba a xente. Fixa a súa ollada na multitude. Sabe ollar, non só as persoas concretas e próximas, senón tamén a esa masa de xente formada por homes e mulleres sen voz, sen rostro e sen importancia especial. Decontado espértase nel a compaixón. Non o pode evitar. «Sentiu compaixón por eles». Lévaos a todos moi dentro do seu corazón.

Nunca os abandonará. «Óllaos como ovellas sen pastor»: xentes sen guías para descubrir o camiño, sen profetas para escoitar a voz de Deus. Por iso, «púxose a ensinalos con calma», dedicándolles tempo e atención para alimentalos coa súa Palabra curadora.

Un día teremos que revisar ante Xesús, noso único Señor, como ollamos e tratamos esas multitudes que se nos están marchando pouco a pouco da Igrexa, tal vez porque non escoitan entre nós o seu Evanxeo e porque xa non lles din nada os nosos discursos, comunicados e declaracións.

Persoas sinxelas e boas ás que estamos decepcionando porque non ven en nós a compaixón de Xesús. Crentes que non saben a quen acudir nin que camiños seguir para encontrarse cun Deus máis humano que o que perciben entre nós. Cristiáns que se calan porque saben que a súa palabra non será tida en conta por ninguén importante na Igrexa.

Un día o rostro desta Igrexa cambiará. Aprenderá a actuar con máis compaixón; esquecerase dos seus propios discursos e poñerase a escoitar o sufrimento da xente. Xesús ten forza para transformar os nosos corazóns e renovar as nosas comunidades.

José Antonio Pagola