ПОРЦЕЛАН

Овој материјал одамна се користи во електротехниката па денес е многу застапен како

електроизолационен материјал .За производство се користи посебен вид глина каолин

минералите кварц и фелдеат.Технолошкиот процес се состои од припрема и чистење на

суровините од примеси.Оформените изолатори се сушат заради одстранување на вишокот влага

па потоа се врши глазирање и печење.Глазурата е маса која се нанесува во вид на водена

суспензија во тенок слој по површината на предметите.При печењето глазурата се топи и ја

покрива површината на порцеланот со мазен и светкав слој.Глазурата е многу битна и коризна

бидејки таа го штити порцеланот од продор на влага во внатрешноста каде има пори.Глазираните

изолатори се отпорни на влага и мозе да работат во надворешни услови.Електротехничкиот

порцелан содржи 70% SiO2 кварц и 22.5% Al2О3 мулит.Својства густина 2,3-2,5 gr/mm3 α=3-4,5

при обични температури и ниски фрекфенции се добри изолатори p=10−12-10−13Ωm.tgδ=0.015-

0.025 𝐸𝑝𝑟=10-30 MV/mm. При повишени температури електричните својства се влошени бидејки

стакловидната фаза од фелдепадот содржи калиум и натриум кое представува алкално

стакло.Порцеланот најмногу се корисит за изработка на изолатори.

SF6

SF6 има околу 25 пати поголема електрична цврстина во однос на воздухот.Тој е 5,1 пати потежок

од воздухот и има ниска температура на испарување -63,8C.Тој не е отровен хемисти е стабилен и

не се разложува при загревањето до 800C .Се користи во кондензатори,кабли,разводни

постројки,прекинувачи.Во прекиниувачите тој се користи како изолационо средство,средство за

гасење на лакот.Во каналот на електричниот лак под влијанието на високата температура

молекулата на SF6 се дисоцира .После тоа SF6 гасот се обновува но во намалени количини.SF6 под

притисок се употребува во разводните постројки при што значно се намалуваат изоалционите

растојанија.

ФЕРОМАГНЕТИЦИ

Постојат и парамагнетни материјали кај кој посебн се манифестираат магнетните особини кој се

нарекуваат феромагнетни материјали.Тоа се железото,никел,кобалт и др.Познати се уште и под

името магнетни материјали. Тие силно се магнетизираат под дејство на слабо магнетно

поле.Релативната магнетна сѕсцептибилност и релативнаа магнетна пермабилност кај

феромагнетиците се многу поголеми од 1 но кај некој материјали изнесуваат и до 100 000.Постои

една гранична температура за секој материјал при која феромагнетните својства исчезнуваат и

материјалот станува парамагнетен.Материјалот има феромагнетни својства само при температури

пониски од од таа температура таа температура се вика кирева температурна точка.При промена

на магнетизираноста феромагнетното тело си ги менува своите димензии се собира или

издолжува во правец на полето и обратно при промена на механички сили врз телото се менува

неговата магнетизираност .Оваа појава се вика магнетострикција и е најизразена кај никелот.