Boletín informativo. #15M Asemblea Popular de Monte Alto. Nº 7 - abril 2012

WWW.15M-ACORUNA.COM/MONTEALTO # ASAMBLEAMONTEALTO@GMAIL.COM

sEI o quE FIXEstEs Na últIMa crIsE. Estamos agora moi preto dun precipicio e o que debería salvarnos decaer estanos levando polos mesmos pasos que xa andaron outros que se precipitaron.

Non sei se coñece vostede o libro O Gardián entreo Centeo. Nel a maior ilusión do adolescente pro-tagonista sería estar un día de verán nun campode centeo cheo de milleiros de nenos xogando des-preocupados ao bordo dun precipicio e ser el o gar-dián que evite que caian polo cantil cando un dosnenos bote a correr sen saber onde vai.

Nós estamos agora moi preto dun precipicio e oque debería salvarnos de caer estanos levandopolos mesmos pasos que xa andaron outros quese precipitaron. cos ollos abertos e confiadosdirixímonos a caer polo mesmo abismo.

Xeralmente as teorías de todo tipo sempre podendar lugar a unha interpretación nun sentido ounoutro, pero no caso dos recortes e axustes quese nos presentan como a salvación veñen desmen-tidos polos feitos e o resultado de aplicación des-tes mesmos recortes noutros países. Nestestempos nos que tanto se fala de enfermos e recei-tas imos ver, brevemente, se se curaron con estemedicamento que agora nos receitan os pacientesque noutros momentos e lugares tiveron a mesmadoenza. Imos ver que, independentemente da en-fermidade, do tipo do paciente ou a súa idade, esemédico, o mesmo sempre, receita unha pílula quepor suposto non cura, só o agrava e intentare-mos comprender porque unha aspirina, pormoi boa que sexa, non serve para curar amiopía.

Nos seus comezos, o capitalismo económicoapóiase no chamado Liberalismo no plano político.É o século XIX a época dourada do capita-lismo: non existe nada nin ninguén entre arelación laboral traballador/empresario, tra-ballan os nenos, non hai absolutamente tipo nin-gún de dereito social nin cobertura, por supostonon existe a xubilación e o estado non proporcionaningún tipo de cobertura sanitaria. Isto cambia coachegada do século XX e a organización dos obrei-ros en sindicatos (non é ata 1912 cando se aprobaa lei de Protección á Infancia Desvalida para res-trinxir a entrada de menores de 8 anos a traballosque implicasen un perigo físico e en 1914 promúl-gase a chamada “Lei da Cadeira” mediante a calcada traballador terá, a conta da súa empresa obri-gada pola lei, unha cadeira na que poderá sentarpara descansar). como contraposición a estesistema centrado no capital xorde o comu-nismo que se centra no traballador. O séculoXX é unha conquista de dereitos sociais e econó-micos dos traballadores da Europa Capitalista ataque se chega ao chamado estado do benestar: porvez primeira a maioría da poboación como

retribución non só obtén o salario dotraballo desenvolvido na súa xornada la-boral, senón que a través do Estadoobtén unha parte da plusvalía, doaumento de valor que o seu traballoachega á cadea de produción que ataese momento só beneficiaba ás elitescapitalistas, en forma de protecciónsocial, cobertura sanitaria e accesoá educación.

Este incremento da capacidade econó-mica e política conseguida polos traba-lladores vai da man dunha nova teoríaeconómica promulgada en 1936 porJohn Maynard Keynes. A revolución daformulación de Keynes é que intro-duce ao estado como actor princi-pal no teatro económico e vén dicir,simplificando moito, que alguén tenque gastar, e que se non son as per-soas ou as empresas terá que ser oestado o que o faga en prol dopleno emprego e mantemento dobenestar e a paz social. Xorde unconcepto moi en voga ultimamente: odéficit do estado. Tamén é moi impor-tante subliñar que o interese final deKeynes foi poder dotar dunhas institu-cións nacionais e internacionais depoder para controlar a economía nasépocas de recesión ou crise. A maioríados gobernos seguen esta teoría keyne-siana en maior ou menor medida e logoda II Guerra Mundial, nos acordos deBretton Woods e baixo a batuta deEE.UU (que xorde como superpotencia

da guerra producindo o 50% do PIBmundial) acórdase a creación de dúasinstitucións para axudar a países en di-ficultades transitorias. Son o FMI e oBanco Mundial. Estas dúas institu-cións son abandeiradas do chamadoNeoliberalismo: un novo nome para avella explotación do traballador e detodos os recursos dispoñibles en prol daobtención do máximo beneficio que no-vamente acumulan as elites en forma decartos e poder político. Con estas dúasinstitucións e a ONU, as naciónsteñen o soño dun mundo prósperoe en paz. Este soño para a inmensamaioría non tardará en converterseen pesadelo.

Xa podEs chorar por FMI, arXENtINa

A Arxentina é un dos países máis ricosdo mundo en canto a recursos naturais(tanto é así que ata o seu nome provéndo latín Argentum: prata). E un enfermoa quen o médico do FMI receita a pílula(sempre Neoliberal) que non fai senónenfermalo máis. o xeito de actuar ésempre o mesmo, así como as recei-tas e as súas consecuencias: un paíspasa por dificultades transitorias,daquela o FMI acode no seu rescate,pero suxírelle (en realidade impon-lle) unha serie de medidas e refor-mas estruturais para que ese paísteoricamente non volva e enfermar enecesite outra vez que o rescaten. Nocaso arxentino (en realidade en todos os

WWW.15M-acoruNa.coM/MoNtEalto # # # asaMBlEaMoNtEalto@GMaIl.coM

WWW.15M-acoruNa.coM/MoNtEalto # FacEBooK: 15 asaMBlEa popular dE MoNtEalto

casos nos que o FMI impón receitas, queson sempre as mesmas) acepta as condi-cións impostas, que son a adhesión a un pa-quete político de axuste estrutural. Vendidosco obxecto de aumentar o crecemento do-méstico e os niveis de vida, introducen,entre outras, medidas para privatizar as em-presas e os servizos públicos, equilibrar osorzamentos nacionais mediante a diminu-ción do gasto público e desregular os mer-cados laborais. Pero estas medidas o quefan é deprimir a demanda interna e non ga-ranten o aumento das exportacións. teñencomo consecuencia, a longo prazo, se-gundo se pode ver en todas as ocasións enque se aplican a desaparición da clasemedia e o desmantelamento do estadode benestar. En palabras de Mario Draghi,actual director de BCE, nunha entrevistaconcedida ao Financial Times: “o modelosocial europeo morreu”. Así de claro.Neste caso concreto de Arxentina a receitado FMI acaba co país en catro anos se-guidos de recesión, de 1999 a 2002 a dé-beda externa incrementada nun 123%, osíndices de pobreza aumentados nun 53%,o tristemente famoso curraliño e o presi-dente De La Rúa tendo que escapar en he-licóptero desde o tellado do Parlamento.

Unha da medidas que o FMI (coa súa sucur-sal, o BCE Banco Central Europeo, en Eu-ropa) promove sempre ardentemente é achamada “flexibilidade do mercado la-boral” por medio de cambios nas leis labo-rais e nas políticas salariais para mellorar acompetitividade, pero segundo o Informesobre Comercio e Desenvolvemento das Na-cións Unidas, os empregadores utilizana flexibilidade laboral extra das leis la-borais para eliminar postos de traballoe diminuír, no canto de aumentar, a capaci-dade produtiva e crear postos de traballo.

Pero ata as persoas que teñen emprego opasan mal, xa que o FMI-BcE con frecuen-cia anima aos países a manter os sala-rios baixos co fin de atraer os investimentos

estranxeiros. O cal, a miúdo, tradúcesenunha diminución do salario mínimo enunha debilitación das leis de negocia-ción colectiva.

Todo isto pódese ver unha vez máis, dentrodesta crise e da UE, en Irlanda, que foidurante os anos previos á crise o orgu-llo e alumno avantaxado do FMI. Cha-mábano orgullosamente o Tigre Celta.Aplicando unha política económica neolibe-ral medraba máis que a maioría de paíseseuropeos, imparable. En canto comeza acrise en 2007 é Irlanda o primeiro ensentir os seus efectos e tamén o primeiroen aplicar a receita do FMI a través da “su-cursal” que ten aberta en Europa, o BancoCentral Europeo (BCE): o PIB de Irlanda caeun 11%.

É difícil pensar que o FMI-BCE poidan equi-vocarse tantas veces e que sexa por casua-lidade. Que non responda a un planpremeditado. Joseph stiglitz, premioNobel de Economía e antigo economistaxefe do Banco Mundial teno claro: “todosos plans dos bancos centrais están di-rixidos en segredo e por unha ideolo-xía absolutista“.

En conclusión, en España imos mal. Areceita que nos aplican xa agravou a todosos demais enfermos que a tomaron. Esta

receita baséase en aumentar as exporta-cións a través duns baixos custos, casti-gando o consumo interno do país. Istopódelle funcionar a Alemaña, durante untempo, porque ten unha imaxe internacionale un nome de marca a través do Made inGermany baseados nun investimento enI+D (o dobre que a española, cada ano)que está a anos luz do do noso país. a nósnon nos vai funcionar, porque se aquícoa precariedade e os baixos soldos nonconsumimos e imos ter dificultades para ex-portar, ¿de onde van vir os nosos ingre-sos?... Oxalá tantos nos equivoquemos.dicía stiglitz antes da chegada do PP aopoder: “que o PP se centre na austeridadetras chegar ao Goberno non resolverá o pro-blema de España. o que debería facerrajoy é incentivar a demanda. apostarpor plans de austeridade é un suici-dio”. Pois a suicidarnos imos, cara ao preci-picio, camiñando confiados da man do nosogardián que, risoño, repite a frase que fixerafamosa aquel actor de pelo branco de tele-visión:

“Encántame que os planssaian ben”. g

“1984” é unha novela de ficción escritapor George Orwell en 1948. Nunha so-ciedade hipervixilada o Estado conseguedominar aos individuos mediante o con-dicionamento do pensamento. Unha dasferramentas é a destrución da lingua,substituíndoa pola neolingua.

Existen dous xeitos de conseguirque o pobo acepte o que lle prexu-dica: unha é o uso da forza, aoutra, a persuasión. Pódese persua-dir de xeito sutil mediante o medo ou oengano.

A forma na que a nosa clase política uti-liza a linguaxe ten como obxectivo sua-vizar as consecuencias dos recortes,para que a poboación permaneza nun

continuo letargo e así evitar levanta-mentos e protestas. Ademais, repetirunha mentira ata a saciedade acabaconverténdoa en verdade.

O obxectivo da Neolingua Orwelliananon é crear un medio de expresiónsenón instaurar a propia ideoloxía. Or-well tomou como modelo para a súaneolingua a linguaxe utilizada polapropaganda nazi, onde se utilizabanpalabras como solución final para re-ferirse ao exterminio xudeu.

Actualmente esta neolingua instau-rouse nas nosas vidas. É o idioma ofi-cial dos gobernos e dos medios decomunicación e así unha folga xeralacábase convertendo nunha folgacontra España ou un atentado con-tra a democracia.

Facilitamos a continuación o dicionario para evitar aconfusión pretendida:

Mellorar a competitividade = conxelar o salario mínimo

Taxa negativa do crecemento económico = recesión

Flexibilizar o mercado laboral = abaratar o despedimento

Reformas = recortes

Axudas aos aforradores = baixar os impostos aos ricos

Facilitar a xestión activa do patrimonio danado dasentidades financeiras = dar diñeiro público á banca

Recargo temporal de solidariedade = subir os impostos

As peras coas peras, as mazás coas mazás = sonhomófoba

Inimigo = estudantes

Minijob = traballo lixo

Acción contundente = exercer a violencia sobre osmanifestantes. g

NeoliNgua

Ben, ben, crémonosque os recortes son necesarios, mais...Podería explicar caldeles é o que servepara crear emprego?

Eeeeeeh...Mire vostede

WWW.15M-acoruNa.coM/MoNtEalto # # # asaMBlEaMoNtEalto@GMaIl.coM

WWW.15M-acoruNa.coM/MoNtEalto # FacEBooK: 15 asaMBlEa popular dE MoNtEalto

ValoracióN do 29-M día de folga xeral

A saída que, desde os gobernos do PSOEprimeiro e agora do PP, se lle dá á crise dosistema fixo que desde o #15M reivindi-cásemos a convocatoria dunha folgaxeral que dera a contestación que as polí-ticas impostas merecían. Asistimos, pois,aos actos convocados polos sindicatos(maioritarios e minoritarios), primeiro recla-mando a súa convocatoria e, despois, parafacer o traballo de espallamento e concien-ciación necesarios para que o resultado fosesatisfactorio.

Transcorrido o día de folga, a valoraciónnon pode ser máis positiva. Digan o quedigan o goberno e os medios de comunica-ción ao seu servizo, a xornada de folgaxeral foi toda unha vitoria da clase tra-balladora. Para quen o día 29 estivemos ainundar de dignidade as rúas de todo o paíso éxito de convocatoria, mobilización e paroda xornada de folga xeral foi rotundo.

Os días anteriores á folga, constituíse unpiquete coa participación de persoas do#15M e outros colectivos cidadáns.

A xornada, para o noso piquete comezou ás21:30 horas do día 28 na empresa Zara lo-xística, situada no Polígono Industrial deSabón. O paro foi total.

Despois dirixímonos á empresa atento. Narolda que comezaba ás 12 da noite non en-trou practicamente ninguén.

O percorrido continuou en cespa, onde unpiquete importante conseguiu convenceraos traballadores para que non saísen coscamións. O paro, 100%.

Tivemos, despois, un pequeno descanso,continuando ás 5:30 horas no mercado defroita, onde os sindicatos non asistiron por-que ía ter unha actividade practicamentenula.

Seguimos, despois, na estación de auto-buses, parando o 100%.

A continuación fomos ao polígono de po-coMaco onde un nutrido piquete empre-sarial (policía antidisturbios) impediu onormal exercicio de información do piquete.

Despois volvemos a atento para a quendada mañá. A empresa para impedir o exerci-cio do piquete informativo, obrigou aos quequerían acceder ao seu posto de traballo afacelo por un acceso prohibido por falta deseguridade debido ás obras.

Durante as accións nocturnas, os compo-ñentes do noso piquete informativo fomos“identificados” pola policía, de xeito preven-tivo, en dúas ocasións. Esta medida coerci-tiva foi a tónica xeneral do día de folgaxeral.

Chégannos noticias de que a lonxa e aplanta de tratamento de residuos de Albadaen Nostián permanece sen ningún tipo deactividade. Tamén están paradas as plantasde Baixamar e leyma.

Xa ás 9:00 incorporámonos no piquete quepercorreu as zonas comerciais come-zando en catro camiños centro comer-cial, seguindo polo corte Inglés. Apresenza do piquete foi un aliciente paraque oficinas bancarias e comerciosforan pechando. O piquete dirixiuse ápraza de lugo onde confluímos con outrosdous que partiran da Praza de Pontevedra eMercado de san agustín respectiva-mente.

Ás 11:00 tiñamos preparada unha acciónnas oficinas centrais de Nova GaliciaBanco (antiga Caixa de Aforros). Ao ato-pala pechada pola acción dun piquete ante-rior congregamos un nutrido número depersoas. Ao noso paso, unha vez máis foronpechando comercios e bancos pola rúa sanandrés, praza de pontevedra, praza delugo e rubine até chegar á praza deportugal de onde partía a manifestación.

Ás 12:30 horas iniciou a súa marcha, dendea Praza de Portugal, a manifestación con-vocada pola cut e a cGt contra a re-forma laboral e para esixir a súaderrogación. Máis de dúas mil persoas ini-ciaron un percorrido que finalizou, dúashoras máis tarde, diante da Delegación doGoberno.

Entre os participantes, ademais da presenzada Rede de Asembleas do #15 M da co-ruña, estaban a cNt, a asociación senpapeis da Coruña, integrantes do move-mento okupa e outros colectivos.

Durante o percorrido lanzáronse consignascontra a Reforma Laboral e o gobernocomo: "Mariano, paspán, non chegas aoverán", "Reforma Laboral, terrorismo patro-nal", "Contra o capital, revolución social,aquí estamos, nós non pactamos", "Fai faltaxa outra folga xeral", “Loita e unidade con-tra a precariedade”, "Nativa ou estranxeira,a mesma clase obreira,", e outras.

Ao remate, ademais dos convocantes, o Co-lectivo de Sen Papeis leu un comunicado.

Ás 14:00 horas iniciamos un xantar de con-fraternidade no Obelisco.

Ás 16:00 fixemos unha asemblea onde pre-paramos as accións a realizar pola tarde

Aproximadamente ás 17:00 organizadosnun nutrido piquete informativo volvemos apercorrer as rúas céntricas da cidade. Moi-tos comercios e oficinas bancarias que abri-ran outra vez, decidiron pechar, de novo, aoseu paso.

Finalizamos a xornada ás 19:00 nocampo da leña.

A experiencia foi cualificada de moi positiva,tanto polos que xa acudiran noutras oca-sións aos piquetes informativos como paraquen o fixo por vez primeira.

Independentemente das críticas que oscomportamentos das cúpulas dos sindicatosmaioritarios merecen, incluso no tratamentoe resposta á crise actual. un día coma o29 esixía dos sindicatos unha particu-lar aposta pola unidade de acción. Noné comprensible que logo de chegar a acor-dos na coordinación e participación nos pi-quetes informativos, a división sexa total áhora de plasmar o rexeitamento á reformalaboral nas manifestacións convocadas.chamamos aos sindicatos a que fagana reflexión pertinente e abdiquen deposicións sectarias á hora de defenderos intereses da clase traballadora.

Constatamos, tamén, que unha xornada defolga, aínda sendo un paso moi importante,non vai chegar para cambiar as determina-cións tomadas polos poderes que realmentedeciden as políticas que se aplican no Es-tado Español.

O éxito da folga xeral debe ser un alicientemáis para a convocatoria dunha folgaxeral continuada no tempo que cambierealmente a correlación de forzas, que im-poña o que desde hai case un ano vén re-clamando o noso movemento:

uNha saída socIal da crIsE. g

WWW.15M-ACORUNA.COM/MONTEALTO # FACEBOOK: 15M ASAMBLEA POPULAR DE MONTEALTO

NoN ME tIrEs cando me leas. Seguro que coñeces a alguén máis a quen lle intereso. pÁsaME.

WWW.15M-acoruNa.coM/MoNtEalto # # # asaMBlEaMoNtEalto@GMaIl.coM

a coruña eN loita

Somos un grupo de traballadores e tra-balladoras que, preocupados pologoteo incesante de ErE (Expedientede Regulación de Emprego), despidose o incremento da precariedade edo paro que se está a producir na Co-ruña e comarca pensamos que, para me-llor responder a esta situación,corresponde aglutinar as forzas e pro-ceder á unificación das loitas, globa-lizando, deste xeito, un problema queafecta a milleiros de traballadores peroque se afronta dun xeito disperso.

Desta situación non escapan nin os tra-balladores da empresa privada nin osque desenvolven o seu traballo na admi-nistración pública.

Non pasa un día que non pechen empre-sas, que non se leven adiante ERE ouque traballadores e traballadoras perdano seu posto de traballo.

Esta situación, sen dúbida, irá a peor.O mesmo goberno que acaba de lexislarunha nova reforma laboral, recoñece que

o paro se incrementará en máis de650.000 traballadores/as neste ano e aspredicións feitas por eles mesmos nonmelloran as predicións para o ano 2013,polo tanto non se fai para acabar coparo.

Na nosa contorna empresas do telemár-keting, do metal, de servizos… xa come-zaron a utilizar o despido rápido e baratoque posibilita esa nova reforma laboral.

Os traballadores despedidos da Torre deHércules xunto co grupo de laboral do#15M non nos resignamos a ver como sepechan empresas e se despiden traballa-dores dun xeito individualizado, sen oapoio social que a situación reclama. En-tendemos que a resposta debe ser globalposto que o ataque pouco a pouco nosafectará a todos/as.

Por todo iso constituímos a plataformaa coruña en loita, unha plataformaplural e unitaria que pretende aglutinartodas as loitas e na que te convidamos aparticipar.

Para darnos a coñecer publicamente e como primeiraacción reivindicativa, convocamos unha manifesta-ción que o día 25 desde as 12h. percorreu as rúasmáis céntricas da Coruña (saíu do Obelisco e rema-tou no Concello) en protesta polas situacións denun-ciadas e chamando á folga xeral do día 29. Asconsignas berradas foron, entre outras:

Negreira, atende, a Torre non se vendeNegreira, lambón, traballa de peónA crise social que a pague o capitalQueremos traballar e non emigrarContra o paro, loita obreiraPostos de traballo na nosa terraOnde están que non se vén os postos de traballo do PPMáis educación e menos corrupciónAsí, así, ningún paso atrás, o día 29 Folga XeralServizos públicos e de calidadeO pobo unido xamais será vencidoLoita e unidade contra a precariedadeBanqueiros ladróns, todos a prisiónA ti que estás mirando, tamén che están roubandoNon hai pan para tanto chourizoAs Caixas de Aforro róubannos a todosOs cartos do banqueiro que vaian para o obreiroChámanlle democracia e non o éUnidade para loitar contra o capitalVaise acabar, vaise acabar a ditadura patronalA Reforma Laboral escraviza ao persoal

A actividade da plataforma coruña en loitanon fixo máis que comezar. Unha vez transcorridoo día de folga xeral retomaremos o traballo e con-tinuaremos mobilizando á cidadanía e aos tra-balladores e traballadoras pertencentes a empresasen crise, precarios/as, parados e paradas e a todosos que sintan como súas as reivindicacións destescolectivos. g

Pasado, PreseNte e futuro do aNtigo cárcere ProViNcial da coruña

O venres 16 de marzo tivo lugar no centrocívico de Monte Alto a mesa redonda Pa-sado, presente e futuro do antigo cárcereprovincial da Coruña, organizada polo Ins-tituto de Estudos Políticos e Sociais e coaparticipación do escritor Manolo Rivas, Emi-lio Argiz do Colexio de Arquitectos, a aso-ciación Proxecto Cárcere e a AsembleaPopular #15M de Monte Alto. Estes dous úl-timos colectivos reivindican na súa inter-vención que a antiga prisión sexa un espazoautoxestionado, aberto á cidadanía comolugar de encontro para desenvolver activi-dades socioculturais, cun espazo funda-mental para o estudo da memoria históricada cidade e exposicións itinerantes; taménun espazo para museo e estudo sobre a

Torre de Hércules e o propio cárcere,como edificio e polo que representoupara a cidade, o seu valor arquitectó-nico e como se pode remodelar para asactividades que se propoñen: obradoi-ros de creación, teatro, danza, arte...

Logo da charla na que interviñeron osrepresentantes de cada grupo, abriuseun debate ao público no que participa-ron varias persoas, entre elas algúnconcelleiro da oposición. A charla foi unéxito de público; destacamos a inter-vención da representante da AsembleaPopular #15M de Monte Alto quen leuun comunicado reivindicando os espa-zos públicos para a cidadanía.

Non foi unha mesa redonda illada senón a pri-meira dunha serie delas nas que esperamos de-bater con outros colectivos sobre temas deinterese para a cidadanía.

A próxima charla-debate será:

Xoves 19 de abril 20:00 h.

Casa museo Casares Quiroga (R/ Panadeiras).Organiza: ateneo republicano de GaliciaColabora: Rede de Asambleas #15M da Coruña. g

os dereitos da muller desde a II república ata hoxe