ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ເມອເຮາມາພບກນອກ ໂດຍ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງ, ເມອເຮາມາເຕາໂຮມກນອກເທອໜງໃນກອງປະຊມຂອງສາດສະໜາຈກນ, ຂາພະເຈາຂຕອນຮບທານ ແລະ ຂສະແດງຄວາມຮກຕທານທກຄນ. ເຮາໄດມາພບກນແຕລະຫກເດອນເພອເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫກນ, ໃຫກຳລງໃຈກນ, ແລະ ປອບໂຍນກນ, ແລະ ເສມສາງສດທາ. ເຮາມານເພອຮຳຮຽນ. ພວກທານບາງຄນອາດຢາກໄດຄຳຕອບຕຄຳຖາມ ແລະ ການທາທາຍທທານປະເຊນຢໃນຊວດ. ບາງຄນກກຳລງດນລນກບຄວາມຜດຫວງ ຫລ ການສນເສຍ. ແຕລະຄນສາມາດໃຫຄວາມສະຫວາງ ແລະ ສງເສມ ແລະ ປອບໃຈກນໄດ ເມອໄດຮບການສຳພດຈາກພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຖາຫາກມສງໃດທຕອງປບປງໃນຊວດຂອງທານ, ຂໃຫທານຈງມເຫດຜນ ແລະ ມຄວາມກາຫານທຈະເຮດ ໃນຂະນະທທານຟງຖອຍຄຳທດນໃຈ ຊງຈະກາວ. ຂໃຫເຮາຈງຕງໃຈໃໝ ທຈະດຳລງຊວດໃຫສມກບເປນບດ ແລະ ທດາຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ຂໃຫເຮາຈງສບຕຕານທານກບສງທຊວຮາຍ ເມອເຮາພບເຫນມນຢໃນບອນໃດກຕາມ. ເຮາໄດຮບພອນຫລາຍຂະໜາດໃດທໄດມາສໂລກໃນວນເວລາເຊນນ—ເປນເວລາທປະເສດລຳໃນປະຫວດສາດຂອງໂລກ. ເຮາບສາມາດມາເຕາໂຮມຢໃນສະຖານທດຽວກນ, ແຕຕອນນເຮາສາມາດຮບຊມຮບຟງກອງປະຊມນຕະຫລອດທວໂລກ ຜານທາງໂທລະທດ, ວທະຍ, ເຄໂບ, ແລະ ດາວທຽມ—ແມນແຕທາງໂທລະສບມຖນຳອກ. ເຮາມາເຕາໂຮມກນເປນໜງ, ກາວໃນຫລາຍພາສາ, ອາໄສຢໃນຫລາຍປະເທດ, ແຕເຮາທກຄນມສດທາ ແລະ ຈດປະສງອນດຽວກນ. ຈາກການເລມຕນອນນອຍໆ 182 ປກອນ, ບດນເຮາໄດຂະຫຍາຍໄປທວໂລກ. ອດມການທຍງໃຫຍຊງເຮາມສວນຮວມ ຈະຂະຫຍາຍອອກໄປເລອຍໆ, ປຽນແປງ ແລະ ໃຫພອນແກຊວດດງທເປນມາ. ບມອດມການອນໃດ, ບມພະລງອນໃດຢໃນໂລກນຈະສາມາດຢດຢງວຽກງານຂອງພຣະເຈາໄດ. ເຖງແມນຈະ

ມຫຍງເກດຂນ, ວຽກງານນຈະດຳເນນໄປໜາ. ທານຄງຈຈຳຖອຍຄຳຂອງສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດທວາ: “ບມມໃດທສາມາດຢດຢງວຽກງານນ; ອາດມການຂມເຫງ, ສດຕອາດລວມຫວກນ, ກອງທບອາດເຕາໂຮມກນ, ການໃສຮາຍປາຍສອາດເກດຂນ, ແຕຄວາມຈງຂອງພຣະເຈາຈະດຳເນນໄປໜາຢາງອາດຫານ, ຢາງມກຽດ, ແລະ ຢາງເປນອດສະລະ, ຈນກວາມນຈະມຢໃນທກທະວບ, ໃນທກເຂດແດນ, ໃນທກປະເທດ, ແລະ ທກຫຈະໄດຍນ, ຈນກວາຈດປະສງຂອງພຣະເຈາຈະສຳເລດຄບຖວນ, ແລະ ພຣະເຢໂຮວາຜຍງໃຫຍຈະກາວວາ ວຽກງານສຳເລດແລວ.”1 ມຫລາຍສງຫລາຍຢາງທຫຍງຍາກ ແລະ ທາທາຍຫລາຍຢໃນໂລກທກວນນ, ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ແຕກມສງດ ແລະ ເສມສາງຄກນ. ດງທເຮາປະກາດຢໃນຫລກແຫງຄວາມເຊອຂທສບສາມວາ “ຫາກມສງໃດທເປນຄນນະທຳ, ສວຍງາມ, ຫລ ຄວນສນລະເສນ ພວກເຮາສະແຫວງຫາສງເຫລານ.” ຂໃຫເຮາຈງເຮດແນວນນຕໄປ. ຂາພະເຈາຂຂອບໃຈທານສຳລບສດທາ ແລະ ການອທດຕນຂອງທານຕພຣະກດຕຄນ. ຂຂອບໃຈທານສຳລບຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມເປນຫວງທມຕກນແລະກນ. ຂຂອບໃຈທານສຳລບການຮບໃຊຢໃນຫວອດ ແລະ ສາຂາຂອງທານ ແລະ ໃນສະເຕກ ແລະ ທອງຖນຂອງທານ. ເປນເພາະການຮບໃຊນນ ພຣະຜເປນເຈາຈງສາມາດບນລຈດປະສງຂອງພຣະອງຢໃນໂລກນ. ຂາພະເຈາຂຂອບໃຈທານສຳລບຄວາມເມດຕາຂອງທານທມຕຂາພະເຈາບວາຂາພະເຈາຈະໄປຫາບອນໃດກຕາມ. ຂຂອບໃຈທານທໄດອະທຖານເພອຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາຮສກເຖງຄຳອະທຖານເຫລານນ ແລະ ມຄວາມກະຕນຍຫລາຍ. ບດນ, ອາຍເອອຍນອງຂອງຂາພະເຈາ, ເຮາໄດມານເພອຈະໄດຮບການສດສອນ ແລະ ດນໃຈ. ເຮາຈະໄດຍນຂາວສານຕາງໆໃນລະຫວາງສອງມນ. ຂາພະເຈາຂໃຫທານແນໃຈໄດວາ ຜຈະກາວປາໄສໄດຂຄວາມຊອຍເຫລອຈາກສະຫວນ ໃນຂະນະທພວກເພນຕຽມຂາວສານຂອງພວກເພນ. ພວກເພນໄດຮບການດນໃຈກຽວກບສງທພວກເພນຈະກາວກບເຮາ. ພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາຮຈກເຮາ ແລະ ຮຈກຄວາມຕອງການຂອງເຮາ. ຂໃຫເຮາຈງເຕມໄປດວຍພຣະວນຍານຂອງພຣະອງ ເມອເຮາຮບຊມຮບຟງກອງປະຊມນ. ນຄຄຳອະທຖານອນຈງໃຈຂອງຂາພະເຈາ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ 1. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 444.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ແລະ ເດກນອຍກຈະດແລສດເຫລານນ ໂດຍ ປະທານບອຍ ເຄ ແພກເກ ປະທານສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ຫລາຍປກອນ, ໃນຄນທເຍອກເຢນໃນສະຖານລດໄຟຢປະເທດຍປນ, ຂາພະເຈາໄດຍນສຽງຄນເຄາະປອງຢຽມຫອງລດໄຟບອນຂາພະເຈານງຢ. ຂາພະເຈາເຫນເດກຊາຍຄນໜງຢນຢໃນຄວາມໜາວ, ເສອລາວຂາດສອຍ ແລະ ໃສກາລະວດທເປະເປອນ ທຄອງຢຄາງທໄຂພອງຂອງລາວ. ຫວຂອງລາວເປນພະຍາດຂເຮອນ. ລາວຍກກະປອງຂໝຽງກບບວງການໜງຂນ, ເປນເຄອງໝາຍຂອງເດກກຳພາຂທານ. ໃນຂະນະທຂາພະເຈາພະຍາຍາມເປດປະຕເອາເງນໃຫລາວ, ລດໄຟໄດເລມຕນແລນອອກຈາກສະຖານໄປ. ຂາພະເຈາຈະບມວນລມເດກຊາຍຜຫວໂຫຍຄນນນຖກປະໃຫຢນຢໃນຄວາມໜາວ, ຈບກະປອງເປາ. ແລະ ຂາພະເຈາກບເຄຍລມຄວາມຮສກທບສາມາດຊອຍເຫລອເມອລດໄຟແລນອອກຈາກສະຖານ ແລະ ປອຍໃຫລາວຢນຢຊານລດໄຟ. ຫລາຍປຈາກນນຢໃນເມອງຄສະໂຄ, ທຕງຢໃນພສງແອນດຂອງປະເທດເປຣ, ແອວເດ ເອ ເຕຍດ ເທໂທ ແລະ ຂາພະເຈາ ໄດຈດກອງປະຊມສນລະລກຂນໃນຫອງໜງທນອຍ ແລະ ຍາວ ຊງປະຕເປດໄປຫາທາງຖະໜນ. ມນເປນຕອນຄຳ ແລະ ໃນຂະນະທແອວເດເທໂທກາວຢນນ, ເດກຊາຍຄນໜງອາຍປະມານຫກປໄດປະກດຂນທປະຕ. ລາວນງຕງແຕເສອເທານນ ທຂາດສອຍ; ເສອໂຕນນຍາວລງໄປເຖງຫວເຂາຂອງລາວ. ຢເບອງຊາຍຂອງພວກເຮາມໂຕະນອຍໜວຍໜງ ແລະ ມເຂາຈວາງຢໃນຖາດສຳລບສນລະລກ. ເດກຊາຍນອຍຄນນນຫລຽວເຫນເຂາຈ ແລະ ໄດຄອຍໆຍາງລຽບຝາເຂາມາຫາໂຕະ. ລາວເກອບມາເຖງໂຕະ ແຕຍງຄນໜງທນງຢໃກຮອມຫລຽວເຫນລາວ. ໂດຍການງກຫວແບບເຄງຄດ, ນາງໄດເຮດໃຫທາວນອຍນນຫາຍໄປໃນຄຳຄນນນ. ຂາພະເຈາໄດຮອງຄວນຄາງຢພາຍໃນ.

ບດນເດກຊາຍນອຍຄນນນໄດກບຄນມາອກ. ລາວໄດຄອຍໆຍາງໄປຕາມຝາຫອງ, ຫລຽວເບງເຂາຈ ແລະ ຂາພະເຈາ. ເມອລາວຍາງໄປໃກຍງຄນນນ, ຂາພະເຈາໄດເດມອອກໄປ, ແລະ ລາວໄດແລນມາຫາຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາໄດອມເອາລາວຂນນງຕກ. ແລວ, ຄກບວາລາວເປນຕວຢາງ, ຂາພະເຈາໄດວາງລາວໄວເທງຕງຂອງແອວເດເທໂທ. ຫລງຈາກການອະທຖານປດ, ທາວນອຍນນໄດແລນໜໄປໃນຄວາມມດອກ. ຫລງຈາກຂາພະເຈາໄດກບມາບານ, ຂາພະເຈາໄດບອກປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ກຽວກບປະສບການຂອງຂາພະເຈາ. ເພນໄດມຄວາມປະທບໃຈຫລາຍ ແລະ ໄດບອກຂາພະເຈາວາ, “ທານໄດເອາປະຊາຊາດຂນນງຕກ.” ເພນໄດກາວກບຂາພະເຈາຫລາຍກວາເທອໜງວາ, “ປະສບການນນມຄວາມໝາຍຫລາຍກວາທທານຈະຮຈກ.” ຫລາຍກວາ 100 ເທອທຂາພະເຈາໄດໄປຢຽມຢາມເຂດອະເມຣກາໃຕ, ຂາພະເຈາໄດຊອກຫາທາວນອຍນນໃນໃບໜາຂອງຜຄນ. ບດນຂາພະເຈາຈງຮວາປະທານຄມໂບໝາຍຄວາມວາແນວໃດ. ຂາພະເຈາເຄຍເຫນຊາຍໜມຄນໜງຢແຄມຖະໜນໃນເມອງເຊາເລກ. ມນເປນຄນທໜາວເຢນ. ຕອນນນພວກເຮາໄດອອກມາຈາກງານລຽງບນຄຣດສະມດຢທໂຮງແຮມ. ຢແຄມຖະໜນມຊາຍໜມປະມານເຈດແປດຄນ. ທກຄນຄວນກບໄປບານແລວໃນຄນທໜາວເຢນເຊນນນ. ຊາຍໜມຄນໜງບໃສເສອກນໜາວ. ລາວເຕນໄປມາເພອຄວາມອບອນ. ລາວລບຕາຂາພະເຈາໄປຈາກຖະໜນ. ຂາພະເຈາແນໃຈວາ ຄງເປນເຮອນຫອງແຖວນອຍໆແຖວນນທມຕຽງນອນ ແຕຄງບມຜາຫມພຽງພໃຫລາວຫມ. ໃນຄນນນ, ເມອຂາພະເຈາດງຜາຫມຂນມາຕມ, ຂາພະເຈາໄດອະທຖານເພອຜທບມຕຽງອນອບອນທຈະກບຄນໄປຫາ. ຕອນຂາພະເຈາໄດໄປປະຈຳການຢເມອງໂອຊາກາ, ຍປນ, ຕອນສງຄາມໂລກຄງທສອງສນສດລງ, ຕວເມອງໄດພງທະລາຍ, ແລະ ຖະໜນຫນທາງເຕມໄປດວຍກອນຫນ, ຂເຫຍອ, ແລະ ຂມລະເບດ. ເຖງແມນວາ ຕນໄມສວນຫລາຍຖກລະເບດທະລມ, ແຕບາງຕນຍງຕງຢເຖງແມນງາຫກໄປ ຫລ ເຫລອແຕຕນ, ແຕມນກຍງປງງາໃໝອອກມາ.

ນາງນອຍຄນໜງຜນງເຄອງພນເມອງເປນສສດໃສທຂາດສອຍ, ໄດເກບເອາໃບໄມເຮດເປນກຳ. ນາງຄງບຮຈກເຖງຄວາມເສຍຫາຍຢາງໜກທຢອອມຂາງນາງ ໃນຂະນະທນາງຄອຍຍາງໄປຕາມກອງຂດນຈ ຫາເກບເອາໃບໄມ. ນາງໄດພບເຫນສງສວຍງາມທເຫລອຢໃນໂລກ. ບາງທຂາພະເຈາຄວນກາວວາ ນາງເປນ ສງທສວຍງາມທເຫລອຢໃນໂລກ. ເມອຂາພະເຈາຄດກຽວກບນາງ, ມນເຮດໃຫຂາພະເຈາມສດທາຫລາຍຂນ. ນາງນອຍນນເປນເຄອງໝາຍຂອງຄວາມຫວງ. ມມອນໄດສອນວາ “ເດກນອຍໆມຊວດຢໃນພຣະຄຣດ”1 ແລະ ບຈຳເປນຕອງກບໃຈ. ໃນຊວງລະຍະສດຕະວດຜານມາ, ຜສອນສາດສະໜາສອງຄນໄດໄປສອນຢໃນເຂດພຢພາກໃຕຂອງສະຫະລດ. ມໜງ, ຈາກຄອຍພ, ເຂາເຈາຫລຽວເຫນຜຄນເຕາໂຮມກນຢໃນເດນເບອງລມໄກເຕບ. ໂດຍປກກະຕແລວ ຜສອນສາດສະໜາບມຫລາຍຄນທຈະສອນ, ສະນນເຂາເຈາຈງໄດພາກນຍາງລງໄປຫາເດນ. ເດກຊາຍຄນໜງໄດຕກນຳຕາຍ, ແລະ ເຂາເຈາພວມເຮດງານສງສະການ. ພແມຂອງລາວໄດສງຄນໄປຕາມເອາຄນພມາ “ກາວບາງຄຳ” ໃນພທ. ຜສອນສາດສະໜາກໄດຢນຢຫາງໆ ໃນຂະນະທຄນພມາຫາຜເປນພແມ ແລະ ເລມເທດສະໜາ. ຖາຫາກພແມຫວງທຈະໄດຮບການປອບໂຍນຈາກຄນພຄນນນ, ເຂາເຈາຄງຜດຫວງ. ລາວໄດຮາຍໃຫພແມຫລາຍເທອທເຂາເຈາບໄດບບຕສະມາໃຫລກຊາຍນອຍຂອງເຂາເຈາ. ເຂາເຈາໄດເລອນມເລອນວນ ເພາະເລອງນນເລອງນ, ແລະ ບດນມນໄດສາຍເກນໄປເສຍແລວ. ລາວໄດບອກເຂາເຈາວາ ລກຊາຍຂອງເຂາເຈາໄດຕກນະລກ. ມນເປນຄວາມຜດຂອງເຂາເຈາ. ເຂາເຈາເປນຄນຜດ ສຳລບຄວາມທກທລະມານອນບສນສດຂອງທາວນອຍນນ. ຫລງຈາກການເທດສະໜາໄດສນສດລງ ແລະ ໄດຝງສບແລວ, ພວກແອວເດໄດເຂາໄປຫາພແມທໂສກເສາ. “ພວກເຮາເປນຜຮບໃຊຂອງພຣະຜເປນເຈາ,” ເຂາເຈາເວາກບຜເປນແມ, “ແລະ ພວກເຮາໄດມາພອມກບເອາຂາວສານມາໃຫທານ.” ໃນຂະນະທຜເປນພແມຟງດວຍນຳຕາ, ຜສອນສາດສະໜາສອງຄນໄດອານຈາກການເປດເຜຍ ແລະ ໄດສະແດງປະຈກພະຍານຂອງເຂາເຈາເຖງຂກະແຈສຳລບການໄຖ ທງຄນເປນ ແລະ ຄນຕາຍ.

ຂາພະເຈາມຄວາມໂສກເສາສຳລບຄນພຄນນນ. ລາວກໄດເຮດເທາທລາວສາມາດເຮດໄດ ຕາມຄວາມຮທລາວມ. ແຕກມຫລາຍກວານນ ທລາວສາມາດມອບໃຫເຂາເຈາ. ນນຄພຣະກດຕຄນທສມບນ. ພວກແອວເດໄດມາໃຫກຳລງໃຈ, ໃນນາມຄສອນ, ໃນນາມຜຮບໃຊຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ໃນນາມຜປະກາດພະທຳແຫງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ເດກນອຍທຂາພະເຈາໄດກາວເຖງນນ ເປນຕວແທນໃຫແກລກໆຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. “ເດກນອຍຄຂອງຂວນທພຣະຜເປນເຈາໂປດປະທານ: ແລະ … ຄວາມສກເປນຂອງຄນທມທະນຫລາຍລກໃນມ.”2 ການສາງມະນດເປນໜາທຮບຜດຊອບສຳລບຄແຕງງານ. ມນເປນການທາທາຍໃນຄວາມເປນມະຕະ ເພອຈະໄດເປນພແມທມຄາຄວນ ແລະ ຮຈກຮບຜດຊອບ. ບມຜຊາຍ ຫລ ຜຍງຄນໃດທສາມາດມລກດວຍຕນເອງ. ມນເປນເຈດຕະນາທເດກນອຍຈະມທງສອງ—ທງພ ແລະ ແມ. ບມແບບແຜນອນ ຫລ ຂນຕອນຢາງອນທສາມາດທດແທນພແມໄດ. ດນນານມາແລວ ຍງໜມຄນໜງໄດບອກຂາພະເຈາດວຍນຳຕາວາ ນາງກບແຟນຂອງນາງໄດເຮດຄວາມຜດອນຮາຍແຮງ. ແຟນຂອງນາງໄດໃຫນາງແທງລກ. ຫລງຈາກຮຽນຈບ ເຂາເຈາໄດແຕງງານກນ ແລະ ມລກຫລາຍຄນ. ມນເຮດໃຫນາງໂສກເສາຫລາຍເມອນາງຫລຽວເບງຄອບຄວຂອງນາງ, ເບງລກທໜາຮກຂອງນາງ, ແລະ ເຫນຢໃນຈດໃຈຂອງນາງບອນຫວາງເປາໃນຕອນນ, ບອນທລກຜນນໄດເສຍໄປ. ຖາຫາກຄຜວເມຍນເຂາໃຈ ແລະ ນຳໃຊການຊດໃຊ, ເຂາເຈາຈະຮວາ ປະສບການເຫລານນ ແລະ ຄວາມເຈບປວດທພວກເຂາມ ຈະລບເລອນໄປ. ບມຄວາມເຈບປວດໃດທຈະຍນຍງໄປຕະຫລອດການ. ມນບເປນເລອງງາຍ, ແຕຊວດນບໄດເຈດຕະນາໃຫເປນສງງາຍ ຫລ ຍດຕທຳ. ການກບໃຈ ແລະ ຄວາມຫວງອນເປນນດທການໃຫອະໄພນຳມາໃຫ ຈະກມຄາສະເໝ. ຜວເມຍຄໜງອກໄດບອກຂາພະເຈາດວຍນຳຕາວາ ເຂາເຈາຫາກໄດໄປຫານາຍໝ ແລະ ໄດຍນວາເຂາເຈາຈະບສາມາດມລກ. ເຂາເຈາມຄວາມໂສກເສາເສຍໃຈຫລາຍ. ເຂາເຈາມຄວາມແປກປະຫລາດໃຈເມອໄດຍນຂາພະເຈາເວາວາ ເຂາເຈາໂຊກດຫລາຍ. ເຂາເຈາແປກໃຈວາເປນຫຍງຂາພະເຈາຈງເວາແນວນນ. ສະພາບຂອງເຂາເຈານນດກວາຄນທສາມາດມລກໄດ ແຕປະຕເສດບຍອມມລກ ເພາະຄວາມເຫນແກຕວ ແລະ ພະຍາຍາມຫລກເວນຈາກໜາທຮບຜດຊອບນນ.

ຂາພະເຈາໄດບອກເຂາເຈາວາ, “ຢາງໜອຍພວກທານຕອງການລກ, ແລະ ຄວາມປາຖະໜານນ ຈະເປນຜນດໃຫແກຊວດຂອງພວກທານຢໃນໂລກນ ແລະ ໃນໂລກທຈະມາເຖງ, ເພາະມນຈະເປນຄວາມໝນຄງ ທາງວນຍານ ແລະ ທາງຄວາມຮສກໃຫແກພວກທານ. ໃນທສດ, ສະພາບຂອງພວກທານຈະດກວາເພາະວາພວກທານຢາກໄດລກແຕບສາມາດມ, ເມອປຽບທຽບໃສກບຄນທສາມາດມລກ ແຕບຢາກມ.” ບາງຄບຍອມແຕງງານ ແລະ ສະນນເຂາເຈາຈງບມລກ. ບາງຄ, ອງຕາມສະພາບການເກນກວາຈະຄວບຄມໄດ, ໄດລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ. ທກາວມານເປນສະພາບຊວຄາວ. ໃນແຜນນລນດອນ—ບແມນຕອນເປນມະຕະນເທານນ—ຄວາມຫວງທຊອບທຳຈະສມບນໃນມໜງ. “ຖາຄວາມຫວງຂອງພວກເຮາໃນພຣະຄຣດມຄນຄາພຽງແຕສຳລບຊວດນເທານນ, ພວກເຮາກເປນຄນທໜາສງເວດ.”3 ເປາໝາຍຂອງກດຈະກຳທງໝດໃນສາດສະໜາຈກ ແມນເພອໃຫສາມພນລະຍາ ແລະ ລກໆຂອງເຂາເຈາມຄວາມສກຢໃນບານ, ໄດຮບການປກປອງດວຍຫລກທຳ ແລະ ກດຂອງພຣະກດຕຄນ, ໄດຖກຜະນກເຂາກນໃນພນທະສນຍາອນເປນນດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ສາມພນລະຍາຄວນເຂາໃຈວາ ການເອນຢາງທຳອດຂອງເຂາເຈາ—ຊງເຂາເຈາຈະບມວນຖກປດ—ແມນຕກນແລະກນ ແລະ ຕລກໆຂອງເຂາເຈາ. ການຄນພບທຍງໃຫຍທສດຢາງໜງຂອງການເປນພແມຄ ເຮາໄດຮຽນວາສງໃດສຳຄນກວາໝໝດຈາກລກໆຂອງເຮາ ຫລາຍກວາເຮາໄດຮຽນຈາກພແມຂອງເຮາ. ເຮາຮວາຖອຍຄຳຂອງເອຊາຢາເປນຄວາມຈງທວາ “ເດກນອຍໆກຈະດແລສດເຫລານນ.”4

ໃນເຢຣຊາເລມ, “ພຣະເຢຊໄດເອນເອາເດກນອຍຄນໜງມາຢນຢທາມກາງພວກເຂາ, “ແລະ ກາວວາ, ເຮາບອກພວກເຈາຕາມຄວາມຈງວາ ຖາພວກເຈາບກບໃຈ ແລະ ກາຍເປນເໝອນເດກນອຍ ພວກເຈາຈະເຂາໄປໃນອານາຈກສະຫວນບໄດຈກເທອ. “ຜເປນໃຫຍທສດໃນອານາຈກສະຫວນ ແມນຜທຖອມຕວລງເໝອນດງເດກນອຍຜນ.”5 “ພຣະເຢຊຈງກາວວາ, ຈງປອຍໃຫເດກນອຍມາຫາເຮາ ແລະ ຢາຫາມພວກເຂາເພາະອານາຈກສະຫວນເປນເໝອນເດກນອຍເຫລານແຫລະ.

“ພຣະອງໄດວາງມໃສພວກເຂາແລວສະເດດອອກໄປຈາກບອນນນ.”6 ເຮາອານໃນພຣະຄຳພມມອນເຖງຕອນພຣະເຢຊຄຣດມາຢຽມຢາມໂລກໃໝ. ພຣະອງໄດປນປວ ແລະ ໃຫພອນແກຜຄນ ແລະ ໄດບນຊາເຂາເຈາໃຫພາລກນອຍໆມາຫາພຣະອງ. ມມອນໄດບນທກວາ, “ພວກເຂາຈງໄດນຳເອາເດກນອຍຂອງພວກເຂາມານງຢພນດນອອມຮອບພຣະອງ, ແລະ ພຣະເຢຊໄດປະທບຢນຢເຄງກາງ; ແລະ ຝງຊນໄດເປດທາງໃຫຜຄນນຳເອາເດກນອຍທງໝດເຂາມາຫາພຣະອງ.”7 ແລວພຣະອງໄດບນຊາຜຄນໃຫຄເຂາລງ. ໂດຍທມເດກນອຍຫມລອມພຣະອງ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດຄເຂາລງ ແລະ ໄດອະທຖານຕພຣະບດາຂອງເຮາຜສະຖດຢໃນສະຫວນ. ຫລງຈາກການອະທຖານ, ພຣະຜເປນເຈາໄດກນແສງ, “ແລະ ພຣະອງໄດເອາເດກນອຍຂອງພວກເຂາມາເທອລະຄນ, ແລະ ອວຍພອນພວກເຂາ, ແລະ ອະທຖານຕພຣະບດາເພອພວກເຂາ. “ແລະ ເມອພຣະອງໄດເຮດສງນແລວ, ພຣະອງກກນແສງອກ.”8 ຂາພະເຈາເຂາໃຈເຖງຄວາມຮສກທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສະແດງຕເດກນອຍ. ມຫລາຍສງຫລາຍຢາງທຕອງຮຽນຮຈາກການເຮດຕາມຕວຢາງຂອງພຣະອງໃນການສະແຫວງທຈະອະທຖານເພອ, ໃຫພອນ, ແລະ ສອນ “ເດກນອຍເຫລານນ.”9

ຂາພະເຈາເປນລກຜທ 10 ໃນຈຳນວນລກ 11 ຄນ. ແຕໃດໆມາ, ຂາພະເຈາຮວາ ພແມຂອງຂາພະເຈາບເຄຍຮບໃຊໃນຕຳແໜງໃດທສຳຄນຢໂບດ. ພແມຂອງຂາພະເຈາໄດຮບໃຊຢາງຊສດໃນການເອນທສຳຄນທສດໃນຖານະເປນພແມ. ພຂອງຂາພະເຈາໄດນຳພາຄອບຄວດວຍຄວາມຊອບທຳ, ບເຄຍໃຈຮາຍ ຫລ ຢານກວ. ແລະ ຕວຢາງອນດເລດຂອງພຂອງຂາພະເຈາແມນມາຈາກຄຳແນະນຳທອອນໂຍນຂອງແມຂອງຂາພະເຈາ. ພຣະກດຕຄນເປນອດທພນທມພະລງໃນຊວດຂອງພວກເຮາແຕລະຄນໃນຄອບຄວແພກເກ ແລະ ໃນລນລກຫລານຕໆໄປ, ຕາມທພວກເຮາເຫນມາ. ຂາພະເຈາຫວງວາຈະຖກພພາກສາວາດເທາກບພຂອງຂາພະເຈາ. ກອນທຂາພະເຈາຈະໄດຍນຄຳວາ “ດຫລາຍ” ຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນ, ຂາພະເຈາຫວງວາຈະໄດຍນຈາກພໃນໂລກຂອງຂາພະເຈາກອນ.

ຫລາຍເທອຂາພະເຈາມຄວາມສງໄສວາ ເປນຫຍງຈງໄດຖກເອນໃຫເປນອກຄະສາວກ ແລະ ໃຫເປນປະທານສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ເຖງແມນວາຂາພະເຈາໄດມາຈາກຄອບຄວທພຂອງຂາພະເຈາເບງຄວາເປນສະມາຊກທບເຂມແຂງ. ຂາພະເຈາບໄດເປນພຽງຄນດຽວເທານນໃນສະມາຊກສບສອງຄນທຮສກເຊນນນ. ໃນທສດ, ຂາພະເຈາສາມາດເຫນ ແລະ ເຂາໃຈວາ ຄງເປນເພາະສະພາບການນນທຂາພະເຈາໄດຖກເອນ. ແລະ ຂາພະເຈາເຂາໃຈວາໃນທກສງທງປວງທພວກເຮາເຮດຢໃນສາດສະໜາຈກ ເຮາຕອງຈດຫາວທໃນຖານະທເປນຜນຳ ໃຫພແມ ແລະ ລກໆມເວລາຢນຳກນເປນຄອບຄວ. ຜນຳຖານະປະໂລຫດຕອງເຮດໃຫສາດສະໜາຈກເຂາກບຄອບຄວເດ. ມຫລາຍສງຫລາຍຢາງກຽວກບການດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດທບສາມາດວດແທກໄດ ຫລ ເຫນຢໃນບນຊຂອງການໄປຮວມ. ພວກເຮາຫຍງຢກບການສາງ ແລະ ການງບປະມານເງນທນ ແລະ ໂຄງການ ແລະ ການດຳເນນງານ. ໃນການເຮດສງເຫລານນ, ບາງເທອພວກເຮາອາດມອງຂາມຈດປະສງອນແທຈງຂອງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ຫລາຍເທອມຄນຖາມຂາພະເຈາວາ, “ປະທານແພກເກ, ມນຊບດບ ຖາຫາກ … ?” ຂາພະເຈາມກຈະຕອບວາ ບ, ເພາະຂາພະເຈາຄດວາ ສງທຕາມມາຈະເຮດໃຫເກດກດຈະກຳ ຫລ ໂຄງການໃໝ ຊງຈະນຳພາລະອນໜກໜວງ ແລະ ບນຫາເລອງການງານມາສຄອບຄວ. ເວລາສຳລບຄອບຄວເປນເວລາທສກສດ ແລະ ຄວນປກປອງ ແລະ ນບຖ. ພວກເຮາຂເຊອເຊນສະມາຊກໃຫອທດຕນຕຄອບຄວຂອງຕນ. ຕອນຫາກໄດແຕງງານ, ພນລະຍາກບຂາພະເຈາໄດຕດສນໃຈທຈະຮບເອາລກໆທຈະມາເກດກບພວກເຮາ ດວຍຄວາມຮບຜດຊອບທຈະດແລ ແລະ ລຽງດພວກເຂາ. ບດນພວກເຂາກໄດມຄອບຄວຂອງຕນເອງ. ມສອງເທອ, ຕອນຄອດລກຊາຍນອຍທງສອງຄນຂອງພວກເຮາ, ທານໝໄດບອກວາ, “ຂອຍບຄດວາພວກເຈາຊໄດລກຜນ.”

ທງສອງເທອ ໄດເຮດໃຫພວກເຮາທງສອງຕອບວາ ພວກເຮາຈະຍອມສະລະຊວດເພອເຫນແກລກຊາຍນອຍຜນນ. ຄວາມຮສກທພວກເຮາມຕລກໆຂອງພວກເຮາ, ເຮດໃຫພວກເຮາເຂາໃຈເຖງຄວາມຮສກຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນທມຕພວກເຮາແຕລະຄນ. ມນເປນຄວາມຮສກທສງສງແທໆ! ບດນ ໃນຊວດທເຖາແກຂອງພວກເຮາ, ຊດສະເຕ ແພກເກ ກບຂາພະເຈາໄດເຫນເປນພະຍານວາ ຄອບຄວຂອງເຮາສາມາດຢນຳກນຕະຫລອດການ. ເມອພວກເຮາເຊອຟງຕພຣະບນຍດ ແລະ ດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນຢາງເຕມສວນ, ແລວພວກເຮາຈະໄດຮບການປກປອງ ແລະ ໄດຮບພອນ. ພອມດວຍລກ, ຫລານ, ແລະ ບດນ ເຫລນຂອງພວກເຮາ, ພວກເຮາອະທຖານວາ ແຕລະຄອບຄວທເຕບໂຕຂນຂອງພວກເຮາ ຈະມຄວາມອທດຕນເຊນດຽວກນນນຕເດກນອຍທປະເສດເລດລຳເຫລານນ. ພແມທງຫລາຍ, ເມອທານໄດອມລກຜຫາກເກດໃໝໄວໃນອອມແຂນ, ທານຈະເຫນພາບຂອງຄວາມລກລບ ແລະ ຈດປະສງຂອງຊວດ. ທານຈະເຂາໃຈຫລາຍຂນວາ ເປນຫຍງສາດສະໜາຈກຈງເປນເຊນນ ແລະ ເປນຫຍງຄອບຄວຈງເປນການສາງຕງອນພນຖານ ແລະ ໃນນລນດອນ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດເປນຄວາມຈງ, ວາແຜນແຫງການໄຖ, ຊງຖກເອນວາແຜນແຫງ ຄວາມສກ, ເປນແຜນສຳລບຄອບຄວ. ຂາພະເຈາອະທຖານຂໃຫພຣະຜເປນເຈາປະທານພອນໃຫແກ ຄອບຄວຢໃນສາດສະໜາຈກ, ພແມ ແລະ ລກໆ, ວາວຽກງານນຈະດຳເນນໄປໜາດງທພຣະບດາ ປະສງ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ໂມໂຣໄນ 8:12. 2. ເພງສນລະເສນ 127:3, 5. 3. 1 ໂກຣນໂທ 15:19. 4. ເອຊາຢາ 11:6. 5. ມດທາຍ 18:2–4. 6. ມດທາຍ 19:14–15. 7. 3 ນໄຟ 17:12. 8. 3 ນໄຟ 17:21–22. 9. 3 ນໄຟ 17:24.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ການສອນລກໆຂອງເຮາໃຫເຂາໃຈ ໂດຍ ແຊໂຣ ເອ ແອສປະລນ ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານປະຖມໄວສາມນ ເມອເວລາຜານໄປ, ລາຍລະອຽດຫລາຍຢາງໃນຊວດຂອງຂາພະເຈາກນບມນບບແຈມແຈງຫລາຍຂນ, ແຕ ຄວາມຊງຈຳບາງຢາງທຍງແຈງຊດດກຄການເກດຂອງລກໆຂອງພວກຂາພະເຈາແຕລະຄນ. ສະຫວນ ປະກດຄວາຢໃກໆ, ແລະ ຖາຫາກຂາພະເຈາພະຍາຍາມ, ຂາພະເຈາເກອບຈະຮສກເຖງຄວາມຮແຫງ ຄວາມຄາລະວະ ແລະ ຄວາມປະຫລາດໃຈອນດຽວກນນນທຂາພະເຈາໄດມ ແຕລະເທອເມອ ລກນອຍໆທລຳຄາແຕລະຄນຖກວາງໄວຢໃນອອມແຂນຂອງຂາພະເຈາ. ລກໆຂອງເຮາ “ຄຂອງຂວນທພຣະອງໂຜດປະທານ” (ເພງສນລະເສນ 127:3). ພຣະອງຮຈກ ແລະ ຮກ ພວກເຂາແຕລະຄນດວຍຄວາມຮກທສມບນ (ເບງ ໂມໂຣໄນ 8:17). ຊາງເປນໜາທຮບຜດຊອບ ທສກສດແທໆ ທພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາປະທານໃຫເຮາ ໃນຖານະຜເປນພແມ ເພອເປນ ຫນສວນກບພຣະອງໃນການຊອຍເຫລອວນຍານທລຳຄາຂອງພຣະອງໃຫກາຍເປນຜຄນທພຣະອງຮວາ ພວກເຂາສາມາດກາຍເປນໄດ. ສດພເສດອນສງສງໃນການລຽງດລກໆຂອງເຮາເປນໜາທຮບຜດຊອບທຍງໃຫຍເກນກວາທເຮາຈະຈດ ການໄດຄນດຽວ ປາດສະຈາກຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາ. ພຣະອງຮຢາງ ແນນອນເຖງສງທລກໆຂອງເຮາຕອງຮ, ສງທພວກເຂາຕອງເຮດ, ແລະ ສງທພວກເຂາຕອງການ ເພອຈະກບຄນໄປສທປະທບຂອງພຣະອງ. ພຣະອງປະທານຄຳແນະນຳ ແລະ ການຊນຳທຊດເຈນ ໃຫບນດາພ ແລະ ແມຜານພຣະຄຳພ, ຜານສາດສະດາຂອງພຣະອງ, ແລະ ຜານພຣະວນຍານບລສດ. ໃນການເປດເຜຍຍກສດທາຍ ຜານສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ, ພຣະຜເປນເຈາຊງສງສອນພແມວາ ໃຫສອນລກໆຂອງເຂາເຈາໃຫ ເຂາໃຈ ຄຳສອນແຫງການກບໃຈ, ແຫງສດທາໃນພຣະຄຣດ, ແຫງການຮບບບຕສະມາ, ແລະ ແຫງການຮບຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດ. ທານສງເກດ

ເຫນບວາ ພຣະຜເປນເຈາບພຽງແຕກາວວາ ເຮາຄວນ “ສອນຄຳສອນ” ເທານນ; ຄຳສງສອນຂອງ ພຣະອງຄວາ ໃຫສອນລກໆຂອງເຮາໃຫ “ເຂາໃຈ ຄຳສອນນນນຳອກ.” (ເບງ D&C 68:25, 28; ເນນຄຳເນງ). ໃນເພງສນລະເສນ ເຮາໄດອານວາ, “ໂຜດອະທບາຍບນຍດນນເພອຈະໄດທຳຕາມ; ຂາພະອງຈະ ຖຮກສາດວຍສດໃຈພຣະບນຍດນນ” (ເພງສນລະເສນ 119:34). ການສອນລກໆຂອງເຮາໃຫເຂາໃຈມຄວາມໝາຍຫລາຍກວາພຽງແຕຈະແບງປນຂມນເທານນ. ນເປນການຊອຍເຫລອລກໆຂອງເຮາໃຫຮບເອາຄຳສອນເຂາໄປຢໃນຈດໃຈຂອງເຂາ ໃນວທທາງ ທມນຈະກາຍເປນພາກສວນໃນຊວດຂອງເຂາ ແລະ ຖກສະແດງອອກມາໃຫເຫນໃນທາທາງ ແລະ ການປະພດຂອງເຂາຕະຫລອດຊວດຂອງເຂາດວຍ. ນໄຟໄດສອນວາບດບາດຂອງພຣະວນຍານບລສດແມນຈະນຳຄວາມຈງ “ໄປຫາຈດໃຈຂອງ ລກຫລານມະນດ” (2 ນໄຟ 33:1). ບດບາດຂອງເຮາໃນຖານະເປນພແມ ຄທຈະເຮດທກສງ ທເຮາສາມາດເຮດໄດເພອສາງບນຍາກາດບອນທລກໆຂອງເຮາຈະສາມາດຮສກເຖງອດທພນ ຂອງພຣະວນຍານ ແລະ ແລວຊອຍພວກເຂາໃຫຮບຮສງທພວກເຂາກຳລງຮສກຢ. ຂາພະເຈາຈຳສາຍໂທລະສບທຂາພະເຈາໄດຮບເມອສຫາປກອນຈາກນາງມແຊວ ລກສາວຄນໜງ ຂອງພວກຂາພະເຈາ. ດວຍຄວາມຮສກທລະອຽດອອນນາງໄດເວາວາ, “ແມ, ລກຫາກໄດມປະສບການ ທດຫລາຍແທໆກບນາງແອສະລ.” ນາງແອສະລ ເປນລກສາວຂອງນາງ ທໃນເວລານນມອາຍຫາປ. ນາງມແຊວໄດບນຍາຍເຖງເຊາມນນວາເປນຊວງເວລາທມການຜດຖຽງກນລະຫວາງນາງແອສະລ ແລະ ທາວແອນດຣ ອາຍສາມປ—ຜໜງບແບງປນ ແລະ ອກຜໜງຊຳພດຕບຕ. ຫລງຈາກໄດຊອຍໃຫທງສອງ ແກໄຂບນຫາແລວ, ນາງມແຊວໄດເຂາໄປກວດເບງລກນອຍອກຄນໜງ. ບດນຈາກນນ, ນາງແອສະລໄດແລນເຂາໄປຫາ, ໃຈຮາຍທທາວແອນດຣບແບງປນ. ນາງມແຊວ ໄດເຕອນນາງແອສະລເຖງຄຳໝນສນຍາທເຂາເຈາໄດເຮດລງໄປໃນການສງສນໃນຄອບຄວວາ ຈະໃຈດມເມດຕາຫລາຍຂນ. ນາງມແຊວໄດຖາມນາງແອສະລວານາງຢາກອະທຖານ ແລະ ທນຂຄວາມຊອຍເຫລອຈາກພຣະບດາ ເທງສະຫວນບ, ແຕນາງແອສະລ, ທຍງໃຈຮາຍຢນນໄດຕອບວາ, “ບ.” ເມອຖາມວານາງເຊອບວາ

ພຣະບດາເທງສະຫວນຈະຕອບຄຳອະທຖານຂອງນາງ, ນາງແອສະລໄດຕອບວານາງບຮ. ແມຂອງນາງ ໄດຂໃຫນາງລອງເຮດເບງ ແລະ ໄດຄອຍໆຈບເອາມຂອງນາງ ແລະ ໄດຄເຂາລງອະທຖານນຳນາງ. ນາງມແຊວໄດແນະນຳວາ ນາງແອສະລສາມາດທນຂໃຫພຣະບດາເທງສະຫວນຊອຍໃຫທາວແອນດຣ ແບງປນ—ແລະ ຊອຍໃຫນາງເປນຄນໃຈດ. ຄວາມຄດທວາພຣະບດາເທງສະຫວນຈະຊອຍໃຫ ນອງຊາຍຂອງນາງແບງປນຕອງໄດກະຕນຄວາມສນໃຈຂອງນາງແອສະລ, ແລະ ນາງໄດເລມ ອະທຖານ, ທຳອດທນຂໃຫພຣະບດາເທງສະຫວນຊອຍໃຫທາວແອນດຣແບງປນ. ຂະນະທນາງ ໄດທນຂພຣະອງໃຫຊອຍໃຫນາງເປນຄນໃຈດ, ນາງເລມໄຫ. ນາງແອສະລຈບການອະທຖານ ແລະ ໄດເມາະຫວຂອງນາງຢໃນບາໄຫລຂອງແມນາງ. ນາງມແຊວໄດກອດນາງ ແລະ ໄດຖາມນາງວາ ເປນຫຍງນາງຈງໄຫ. ນາງແອສະລໄດຕອບວານາງບຮ. ແມຂອງນາງໄດບອກວາ, “ແມຄດວາແມຮວາເປນຫຍງລກຈງໄຫ. ລກມຄວາມຮສກດໆຢໃນ ໃຈຂອງລກບ?” ນາງແອສະລໄດງກຫວຕອບວາແມນແລວ, ແລະ ແມຂອງນາງກໄດເວາຕໄປວາ, “ນແຫລະຄພຣະວນຍານທຊອຍລກໃຫມຄວາມຮສກແບບນ. ມນເປນວທທາງທພຣະບດາເທງສະຫວນ ກຳລງບອກລກວາພຣະອງຮກລກ ແລະ ຈະຊອຍເຫລອລກ.” ແມໄດຖາມນາງແອສະລ ວານາງເຊອເລອງນບ, ວານາງໄດເຊອບວາພຣະບດາເທງສະຫວນ ສາມາດຊອຍນາງໄດ. ດວຍດວງຕານອຍໆຂອງນາງທເຕມໄປດວຍນຳຕາ, ນາງແອສະລ ໄດບອກວານາງເຊອ. ບາງເທອວທທາງທມພະລງຫລາຍທສດ ທຈະສອນລກໆຂອງເຮາໃຫເຂາໃຈຄຳສອນກແມນທຈະສອນ ຢໃນສະພາບການຂອງສງທພວກເຂາກຳລງປະສບຢໃນເວລານນ. ໂອກາດເຫລານຈະເກດຂນໂດຍ ບໄດວາງແຜນໄວລວງໜາ ແລະ ຈະເກດຂນໃນກດຈະກຳທຳມະດາຂອງຊວດຄອບຄວ. ມນຈະເກດຂນ ແລະ ຫາຍໄປຢາງວອງໄວ, ສະນນ ເຮາຕອງຕຽມຕວ ແລະ ຮບຮໂອກາດທຈະສອນນນ ເມອລກໆ ຂອງເຮາມາຫາເຮາພອມດວຍຄຳຖາມ ຫລ ຄວາມກງວນໃຈບາງຢາງ, ເມອພວກເຂາມບນຫາໃນ ການຖກຕອງປອງດອງກນກບເອອຍອາຍນອງ ຫລ ໝເພອນ, ເມອພວກເຂາຕອງຄວບຄມຄວາມໂມໂຫ, ເມອພວກເຂາເຮດຜດພາດໄປ, ຫລ ເມອພວກເຂາຕອງຕດສນໃຈເລອງໃດເລອງໜງ. (ເບງ Teaching, No Greater Call: A Resource Guide for Gospel Teaching [1999], 140; Marriage and Family Relations Instructor’s Manual [2000], 61.)

ຖາຫາກເຮາຕຽມພອມ ແລະ ປອຍໃຫພຣະວນຍານນຳພາໃນສະພາບການເຫລານ, ລກໆຂອງເຮາ ຈະໄດຮບການສງສອນດວຍຜນສະທອນ ແລະ ຄວາມເຂາໃຈທຍງໃຫຍຫລາຍຂນ. ໂອກາດທຈະສອນທເກດຂນເມອເຮາວາງແຜນໃຫມໂອກາດເປນປະຈຳຢາງໃຊຄວາມຄດກສຳຄນເໝອນ ກນ, ດງເຊນ ການອະທຖານເປນຄອບຄວ, ການສກສາພຣະຄຳພເປນຄອບຄວ, ການສງສນໃນຄອບຄວ, ແລະ ກດຈະກຳອນໆຂອງຄອບຄວ. ໃນສະພາບຂອງການສອນທກໆຢາງ ຄວາມຮຽນຮ ແລະ ຄວາມເຂາໃຈທງໝດຈະໄດຮບການ ບຳລງລຽງໃນບນຍາກາດແຫງຄວາມອບອນ ແລະ ຄວາມຮກ ບອນທພຣະວນຍານປະທບຢດວຍ. ປະມານສອງເດອນກອນລກໆຂອງລາວມອາຍແປດປ, ພຄນໜງຈະຈດເວລາໄວແຕລະອາທດ ເພອຊອຍຕຽມພວກເຂາສຳລບການຮບບບຕສະມາ. ລກສາວຂອງລາວໄດເວາວາເມອເຖງຜຽນຂອງນາງ, ພໄດມອບບນທກສວນຕວໃຫນາງ ແລະ ເຂາເຈາໄດນງລມກນ, ພຽງແຕສອງພລກ, ແລະ ໄດສນທະນາ ແລະ ແບງປນຄວາມຮສກກຽວກບຫລກທຳພຣະກດຕຄນ. ພໄດໃຫນາງແຕມຮບຂະນະ ທເຂາເຈາໄດ ເວາລມກນໄປ. ຮບນນໄດສະແດງໃຫເຫນຊວດກອນຊວດມະຕະ, ຊວດຢເທງໂລກນ, ແລະ ແຕລະຂນ ຕອນທນາງຈຳເປນຕອງກາວໄປເພອຈະໄດກບຄນໄປດຳລງຊວດກບພຣະບດາເທງສະຫວນ. ພໄດກາວປະຈກພະຍານເຖງແຕລະຂນຕອນໃນແຜນແຫງຄວາມລອດ ຂະນະທລາວໄດສອນ ມນໃຫແກນາງ. ເມອລກສາວຂອງລາວໄດກາງເຖງປະສບການນຫລງຈາກນາງໄດເຕບໂຕເປນຜໃຫຍແລວ, ນາງໄດເວາວາ, “ຂານອຍຈະບມວນລມຄວາມຮກທຂານອຍໄດຮສກຈາກພຂານອຍ ຂະນະທພ ໄດໃຊເວລານຳຂານອຍ. ... ຂານອຍຮວາປະສບການນເປນເຫດຜນສຳຄນທຊອຍໃຫຂານອຍມ ປະຈກພະຍານເຖງພຣະກດຕຄນຕອນຂານອຍໄດຮບບບຕສະມາ” (ໃນ Teaching, No Greater Call, 129). ການສອນສຳລບຄວາມເຂາໃຈນ ໃຊຄວາມພະຍາຍາມທເດດດຽວ ແລະ ສະໝຳສະເໝ. ມນຮຽກຮອງ ການສອນ ໂດຍຄຳສງສອນ ແລະ ການເປນຕວຢາງ ແລະ ໂດຍສະເພາະການຊອຍໃຫລກໆ ຂອງເຮາດຳລງຊວດຕາມສງທພວກເຂາຮຽນຮ.

ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດສອນວາ, “ປາດສະຈາກການມປະສບການໃນການກະທຳຕາມຫລກທຳ ພຣະກດຕຄນ, ມນຈະ ... ຍາກຫລາຍກວາທຈະເຊອໃນຫລກທຳນນ” (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], 121). ຂາພະເຈາໄດຮຽນຮເຖງການອະທຖານເທອທຳອດເມອໄດຄເຂາລງພອມຄອບຄວໃນການອະທຖານເປນ ຄອບຄວ. ຂາພະເຈາໄດຮຽນຮຄຳສບຂອງການອະທຖານ ຂະນະທຂາພະເຈາໄດຟງພແມອະທຖານ ແລະ ເມອພວກເພນໄດຊອຍໃຫຂາພະເຈາກາວຄຳອະທຖານເທອທຳອດ. ຂາພະເຈາໄດຮຽນຮວາ ຂາພະເຈາ ສາມາດເວາລມນຳພຣະບດາເທງສະຫວນໄດ ແລະ ທນຂການຊນຳຈາກພຣະອງ. ທກໆເຊາໂດຍບມວນຂາດ, ແມ ແລະ ພຂອງຂາພະເຈາໄດເຕາໂຮມພວກຂາພະເຈາອອມໂຕະ ກນເຂາກອນອາຫານເຊາ, ແລະ ພວກຂາພະເຈາໄດຄເຂາໃນການອະທຖານເປນຄອບຄວ. ພວກຂາພະເຈາໄດອະທຖານກອນທກໆຄາບເຂາ. ໃນຕອນແລງກອນເຂານອນ, ພວກຂາພະເຈາ ໄດຄເຂານຳກນໃນຫອງຮບແຂກ ແລະ ໄດປດແຕລະວນດວຍການອະທຖານເປນຄອບຄວ. ເຖງແມນວາມຫລາຍສງທຂາພະເຈາບເຂາໃຈກຽວກບການອະທຖານຕອນເປນເດກນອຍ, ມນຍງໄດກາຍ ມາເປນພາກສວນຂອງຊວດຂອງຂາພະເຈາທຍງຕດຢນຳຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາຍງຮຽນຮຢຕໄປ, ແລະ ຄວາມເຂາໃຈຂອງຂາພະເຈາເຖງພະລງແຫງການອະທຖານກຍງເຕບໂຕຢຕໄປ. ແອວເດແຈບຟຣ ອາ ຮແລນ ໄດກາວວາ, “ເຮາທກຄນເຂາໃຈວາຄວາມສຳເລດຜນຂອງຂາວສານແຫງ ພຣະກດຕຄນກຂນຢກບທມນຖກສອນ ແລະ ແລວ ຖກເຂາໃຈ ແລະ ແລວຖກປະຕບດຕາມ ໃນວທທາງທຄວາມສນຍາແຫງຄວາມສກ ແລະ ຄວາມລອດຂອງມນຈະໄດສຳເລດຜນ” (“Teaching and Learning in the Church” [worldwide leadership training meeting, Feb. 10, 2007], Liahona, June 2007, 57; Ensign, June 2007, 89). ການຮຽນຮທຈະເຂາໃຂຄຳສອນແຫງພຣະກດຕຄນຢາງຄບຖວນເປນຂນຕອນຂອງຊວດ ແລະ ຈະເກດຂນ ເປນບນທດໆ, ເປນຂໆ, ບອນນນອຍໜງ ແລະ ບອນນນນອຍໜງ (ເບງ 2 Nephi 28:30). ຂະນະທ ເດກນອຍຮຽນຮ ແລະ ປະຕບດຕາມສງທພວກເຂາຮຽນຮ, ຄວາມເຂາໃຈຂອງເຂາຈະຖກຂະຫຍາຍ, ຊງຈະນຳໄປການຮຽນຮຫລາຍຂນ, ການກະທຳຫລາຍຂນ, ແລະ ແມນແຕຄວາມເຂາໃຈທທນທານ ແລະ ຍງໃຫຍຫລາຍຂນ.

ເຮາສາມາດຮໄດວາລກໆຂອງເຮາກຳລງເລມເຂາໃຈຄຳສອນເມອເຮາເຫນມນຖກສະແດງອອກມາໃນ ທາທາງ ແລະ ການກະທຳຂອງເຂາປາດສະຈາກການຂ ຫລ ລາງວນທາງພາຍນອກ. ຂະນະທລກໆ ຂອງເຮາຮຽນຮທຈະເຂາໃຈຄຳສອນຂອງພຣະກດຕຄນ, ພວກເຂາຈະກາຍເປນຄນທເພງຕວເອງ ແລະ ມຄວາມຮບຜດຊອບຫລາຍຂນ. ພວກເຂາຈະເປນພາກສວນຂອງຄຳຕອບຂອງບນຫາໃນຄອບຄວ ແລະ ໃຫຄວາມຊອຍເຫລອທດໃນບນຍາກາດໃນບານເຮອນ ແລະ ຄວາມສຳເລດຂອງຄອບຄວ. ເຮາຈະສອນລກໆຂອງເຮາໃຫເຂາໃຈ ຂະນະທເຮາສວຍເອາໂອກາດໃນທກໆສະຖານະການ ແຫງການສງສອນ, ເຊອເຊນພຣະວນຍານ, ເປນຕວຢາງທດ ແລະ ຊອຍພວກເຂາໃຫດຳລງ ຊວດຕາມສງທພວກເຂາຮຽນຮ. ເມອເຮາຫລຽວເບງດວງຕາຂອງເດກນອຍໆ, ເຮາຈະຄດເຖງບດເພງທວາ: ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ, ແລະ ຄວາມຕອງການໃຫຍຍງ; ຊອຍເຮາ ເຂາໃຈ ພຣະຄຳຄວາມຈງ ກອນທກສງສາຍເກນການ. ພາເຮາ, ນຳເຮາ, ຍາງຄຽງຂາງເຮາ, ຊອຍເຮາໃຫພບທາງ, ສອນເຮາທກຢາງທຕອງເຮດ ເພອຢກບພຣະອງອກ. (“ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດກນອຍ, ເລກທ 64; ເນນຄຳເນງ) ຂໃຫເຮາຈງເຮດແບບນເຖດ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ປຽນໃຈເຫລອມໃສພຣະກດຕຄນຂອງພຣະອງຜານສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງ ໂດຍ ແອວເດ ດາໂນ ແອວ ຮອນສະຕອມ ຈາກຝາຍປະທານສະພາສາວກເຈດສບ ຂາພະເຈາຮກພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ. ບາງເທອເຮາຈະໃຊຄຳວາ ພຣະກດຕຄນ ແລະ ສາດສະໜາຈກ ສບປຽນກນ, ແຕສອງຄຳນບຄກນ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ ມນມຄວາມໝາຍທຄາຍຄກນ, ແລະ ເຮາຕອງການທງສອງຄຳ. ພຣະກດຕຄນເປນແຜນອນຮງໂລດຂອງພຣະເຈາ ຊງໃນແຜນນນເຮາຜເປນລກໆຂອງພຣະອງໄດມໂອກາດທຈະໄດຮບທກສງທພຣະບດາມ (ເບງ D&C 84:38). ສງນເອນວາ ຊວດນລນດອນ ແລະ ມນເປນຂອງປະທານອນຍງໃຫຍທສດໃນຂອງປະທານທງໝດຂອພຣະເຈາ (ເບງ D&C 14:7). ສວນທສຳຄນຂອງແຜນນແມນປະສບການຢເທງແຜນດນໂລກ, ເປນຊວງເວລາທຈະພດທະນາສດທາ (ເບງ ໂມໂຣໄນ 7:26), ທຈະກບໃຈ (ເບງ ໂມໄຊຢາ 3:12), ແລະ ທຈະຄນດກບພຣະເຈາ (ເບງ ຢາໂຄບ 4:11). ເພາະຄວາມອອນແອຂອງຄວາມເປນມະຕະຂອງເຮາ ແລະ “ການກງກນຂາມໃນທກຢາງ” (2 ນໄຟ 2:11), ໄດເຮດໃຫຊວດຂອງເຮາຫຍງຍາກຫລາຍ, ແລະ ເພາະວາເຮາບສາມາດຊຳລະຕວເຮາເອງຈາກບາບ, ເຮາຈງຕອງການພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ເມອ ເອໂລຮມ, ພຣະເຈາແຫງນລນດອນ ແລະ ພຣະບດາຂອງວນຍານທງປວງ, ໄດສະເໜແຜນແຫງຄວາມລອດຂອງພຣະອງ, ມຜໜງໃນທາມກາງພວກເຮາໄດກາວວາ ຂານອຍຢນ, ຈງສງຂານອຍໄປເຖດ (ເບງ Abraham 3:27). ພຣະອງມພຣະນາມວາ ພຣະເຢໂຮວາ. ໃນການເກດຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນ, ທງທາງວນຍານ ແລະ ທາງໂລກ, ພຣະອງໄດຮບອຳນາດອນສງສດທຈະເອາຊະນະໂລກ. ໃນການເກດຈາກມານດາທເປນມະນດ, ພຣະອງຈງຕອງໄດຮບຄວາມເຈບປວດ ແລະ ຮບທກທລະມານໃນຄວາມເປນມະຕະ. ພຣະເຢໂຮວາທຍງໃຫຍກມພຣະນາມໜງອກວາ ພຣະເຢຊ ແລະ ນອກເໜອນນ ກຖກເອນອກວາ ພຣະຄຣດ, ໝາຍເຖງພຣະເມຊອາ ຫລ ຜຖກເຈມ.

ເປາໝາຍອນສງສດຂອງພຣະອງແມນການຊດໃຊ, ຕອນທພຣະເຢຊຄຣດໄດລງຕຳກວາທກສງທງປວງ (ເບງ D&C 88:6), ເຮດໃຫເປນໄປໄດສຳລບພຣະອງທຈະຈາຍຄາສຳລບເຮາແຕລະຄນ. ສາດສະໜາຈກໄດຖກຈດຕງຂນໂດຍພຣະເຢຊຄຣດ ໃນຊວງໄລຍະທພຣະອງປະຕບດສາດສະໜາກດຢໃນໂລກ, “ຖກສາງຂນເທງຮາກຖານ ຊງພວກອກຄະສາວກ ແລະ ສາດສະດາໄດວາງລງແລວ” (ເອເຟໂຊ 2:20). ໃນຍກຂອງຄວາມສມບນແຫງເວລານ (ເບງ D&C 128:18), ພຣະຜເປນເຈາໄດຟນຟສງທເຄຍເປນຢ ໂດຍສະເພາະໄດບອກສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ວາພຣະອງຈະສະຖາປະນາໜວຍຂອງສາດສະໜາຈກໂດຍມຂອງເພນ (ເບງ D&C 31:7). ພຣະເຢຊຄຣດໄດເປນປະມກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງມຕວແທນຂອງພຣະອງຄ ສາດສະດາ, ຜມສດອຳນາດຂອງການເປນອກຄະສາວກ. ນເປນສາດສະໜາຈກທດເດນ, ມປະສດທພາບ, ແລະ ມຄວາມດແທໆ ຊງໄດຮບຄວາມນບຖຈາກຄນທສະແຫວງຫາຄວາມເຂາໃຈແທໆ. ສາດສະໜາຈກມໂຄງການສຳລບເດກນອຍ, ຄນໜມ, ຜຊາຍໃຫຍ ແລະ ຜຍງໃຫຍ. ມຕກໂບດທສວຍງາມຫລາຍກວາ 18,000 ແຫງ. ມພຣະວຫານທສະຫງາງາມ, ຕອນນມຢ 136 ແຫງ, ຢາຍຢທວໂລກ, ໂດຍມ 30 ແຫງທພວມຖກສາງຢ ຫລ ໄດຖກແຈງບອກ. ຜສອນສາດສະໜາເຕມເວລາມຫລາຍກວາ 56,000 ຄນ, ທງຄນໜມ ແລະ ຄນອາວໂສ ພວມຮບໃຊຢໃນຫລາຍກວາ 150 ປະເທດ. ວຽກງານຊອຍເຫລອມະນດສະທຳຂອງສາດສະໜາຈກກໄດສະແດງອອກເຖງຄວາມເພອແຜຂອງສະມາຊກຂອງພວກເຮາ. ໂຄງການສະຫວດດການກໃຫການດແລສະມາຊກ ແລະ ສງເສມການກມຕນເອງໃນທາງທປຽບທຽບບໄດ. ໃນສາດສະໜາຈກນ ພວກເຮາມຜນຳທບເຫນແກຕວ ແລະ ຊມຊນຂອງໄພພນຂອງພຣະເຈາຜເຕມໃຈທຈະຮບໃຊຊງກນແລະກນ ໃນວທທາງໜາອດສະຈນໃຈ. ບມບອນໃດທເປນເໝອນສາດສະໜາຈກນຢໃນໂລກ. ຕອນຂາພະເຈາໄດເກດມາ, ຄອບຄວຂອງຂາພະເຈາໄດອາໄສຢໃນເຮອນຫຍງນອຍໜງຢໃນບລເວນຕກໂບດຫລງໃຫຍ ແລະ ເປນປະຫວດສາດຂອງສາດສະໜາຈກ, ເອນວາຕກແທໂບແນໂກ ໂຮໂນລລ. ບດນ ຂາພະເຈາຂກາວຄຳຂໂທດນຳເພອນທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາຜເປນຝາຍອະທການຄວບຄມ, ຜດແລຕກໂບດຕາງໆຂອງສາດສະໜາຈກ, ແຕຕອນຂາພະເຈາຍງນອຍ, ຂາພະເຈາໄດປນຂນເທງ, ຄານໃຕພນຫອງ, ເລາະຫລນທວທກບອນ, ຈາກພນສະນຳທໄສສະອາດຈນເຖງຂາງໃນຂອງຈອມຕກທມໄຟອນສວຍງາມສອງສະຫວາງ. ພວກເຮາຍງໄດຫລນແບບ (ທາຊານ ນຳອກ) ທແຂວນຫອຍໂດດໄປຕາມເຄອໄມທຫອຍຢຕາມຕນໄມໃຫຍຢໃນບລເວນແຫງນນ. ສາດສະໜາຈກແມນສຳຄນທສດຕພວກເຮາ. ພວກເຮາໄດໄປຮວມປະຊມໂບດຫລາຍແທໆ, ຫລາຍກວາທພວກເຮາເຮດໃນຕອນນ. ພວກເຮາໄດໄປຫອງປະຖມໄວໃນວນອງຄານຕອນບາຍ. ໄປຫອງສະມາຄມ

ສະຕສງເຄາະໃນວນອງຄານຕອນເຊາ. ໄປກດຈະກຳສຳລບຊາວໜມໃນແລງຄນວນພດ. ວນເສາແມນກດຈະກຳຂອງຫວອດ. ວນອາທດ ຜຊາຍໃຫຍ ແລະ ຊາຍໜມໄດໄປຫອງຮຽນຖານະປະໂລຫດໃນຕອນເຊາ. ຕອນບາຍຂອງວນອາທດພວກເຮາໄດໄປຫອງຮຽນວນອາທດ. ແລວໃນຕອນຄຳພວກເຮາໄດກບໄປປະຊມສນລະລກ. ໂດຍທໄດທຽວໄປທຽວມາ ແລະ ໄປປະຊມ, ເບງຄວາ ພວກເຮາໄດໃຊເວລາຫລາຍກບກດຈະກຳຂອງສາດສະໜາຈກໝດມໃນວນອາທດ ແລະ ເກອບທກມພາຍໃນອາທດ. ເຖງແມນຂາພະເຈາຮກສາດສະໜາຈກຢແລວ, ແຕໃນຊວງໄຍລະທເປນເດກນອຍນນ, ເປນເທອທຳອດທຂາພະເຈາໄດຮສກວາມບາງສງທເກນກວານນ. ຕອນຂາພະເຈາມອາຍໄດຫາປ, ໄດມກອງປະຊມໃຫຍຢແທໂບແນໂກ. ພວກເຮາໄດຍາງໄປຕາມທາງຍາງບອນພວກເຮາອາໄສຢ ແລະ ຂາມຂວໄປ ແລະ ຕງໄປຫາຕກໂບດ ແລະ ນງລງແຖວທ 10 ຢໃນຕກຫລງໃຫຍນນ. ຜຄວບຄມ ແລະ ຜກາວໃນຢກອງປະຊມນນ ແມນປະທານເດວດ ໂອ ມກເຄ, ປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ. ຂາພະເຈາບຈວາເພນເວາຫຍງ, ແຕຈບລມສງທຂາພະເຈາໄດເຫນ ແລະ ຮສກ. ປະທານມກເຄໄດນງຊດສໄຂ ແລະ ມຜມຂາວທກດເປນຄນ ໃນທາທາງທສະຫງາງາມ. ຕາມປະເພນຂອງຊາວເກາະ, ເພນໃສພວງມະໄລສາມຊນເປນດອກຄາເນເຊນ ສແດງ. ໃນຂະນະທເພນກາວປາໄສ, ຂາພະເຈາໄດຮສກປະທບໃຈ ແລະ ເປນສວນບກຄນ. ຕມາຂາພະເຈາຈງເຂາໃຈວາ ຂາພະເຈາໄດຮສກເຖງພຣະວນຍານບລສດ. ພວກເຮາໄດຮອງເພງສວດປດ. ໃຜຢຝາຍຂອງພຣະຜເປນເຈາ? ໃຜ? ຕອນນ ເປນເວລາທຈະສະແດງອອກ. ພວກເຮາຖາມຢາງບຢານກວາ: ໃຜຢຝາຍຂອງພຣະຜເປນເຈາ? ໃຜ? (“Who’s on the Lord’s Side?” Hymns, no. 260) ດວຍຖອຍຄຳນນທຮອງໂດຍຜຄນເກອບເຖງ 2,000 ຄນ, ແຕເບງຄວາ ມນເປນຄຳຖາມສຳລບຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາຢາກຢນຂນ ແລະ ກາວວາ, “ຂາພະເຈາ!” ບາງຄນຄດວາກດຈະກຳໃນສາດສະໜາຈກເປນຈດເປາໝາຍທສງສດ. ການຄດແນວນນເປນສງອນຕະລາຍ. ເປນໄປໄດທຈະເຂມແຂງຢໃນສາດສະໜາຈກ ແລະ ບເຂມແຂງຢໃນພຣະກດຕຄນ. ຂາພະເຈາຂອະທບາຍຕມ: ກດຈະກຳຢໃນສາດສະໜາຈກເປນຄວາມປາຖະໜາສງ; ແຕກຍງບພຽງພ. ກດຈະກຳໃນສາດສະໜາຈກເປນການສະແດງອອກພາຍນອກຂອງຄວາມປາຖະໜາທາງວນຍານຂອງເຮາ. ຖາຫາກເຮາໄປໂບດ, ເຮດໜາທການເອນຂອງເຮາ, ແລະ ຮບໃຊຄນອນ, ເປນການປະຕບດຢາງເປດເຜຍ.

ແຕກງກນຂາມ, ສງທເປນຂອງພຣະກດຕຄນ ໂດຍປກກະຕແລວ ຈະເປນສງຕາບເຫນ ແລະ ຍາກທຈະວດແທກ, ແຕມນເປນສງສຳຄນນລນດອນຫລາຍກວາ. ຍກຕວຢາງ, ເຮາມສດທາຫລາຍປານໃດ? ເຮາໄດກບໃຈຫລາຍປານໃດ? ພທການຕາງມຄວາມໝາຍຫລາຍຂະໜາດໃດໃນຊວດຂອງເຮາ? ເຮາເອາໃຈໃສຫລາຍປານໃດນຳພນທະສນຍາຂອງເຮາ? ຂາພະເຈາຂກາວລມຄນວາ: ເຮາຕອງການພຣະກດຕຄນ ແລະ ສາດສະໜາຈກ. ຕາມຄວາມຈງແລວ, ຈດປະສງຂອງສາດສະໜາຈກຄທຈະຊອຍເຫລອເຮາໃຫດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ. ສວນຫລາຍເຮາຈະຄດວາ: ເປນໄປໄດແນວໃດທບາງຄນເປນຄນເຂມແຂງໃນສາດສະໜາຕອນເຂາເຈາຍງນອຍ, ແຕບເຂມແຂງຕອນມອາຍສງຂນ? ເປນໄປໄດແນວໃດທບາງຄນທຜໃຫຍໄດໄປໂບດເປນປະຈຳ ແຕຕອນນເຊາໄປແລວ? ເປນໄປໄດແນວໃດທບາງຄນທຜນຳ ຫລ ສະມາຊກຄນໃດຄນໜງເຮດໃຫເຂາເຈາເສຍໃຈ ແລວໄດເຊາໄປໂບດ? ບາງທເຫດຜນກຄ ເຂາເຈາບໄດເຫລອມໃສໃນພຣະກດຕຄນແທໆ—ສງທເປນນລນດອນ. ຂາພະເຈາຂແນະນຳສາມວທທສຳຄນ ເພອຈະເຮດໃຫພຣະກດຕຄນເປນພນຖານຂອງເຮາ:

ໃຫຂະຫຍາຍຄວາມເຂາໃຈເລອງພຣະເຈາ. ການມຄວາມຮກຽວກບພຣະເຈາ ແລະ ການມຄວາມຮກຕຝາຍພຣະເຈາເປນສງທຈຳເປນຫລາຍແທໆ. ຈງອະທຖານດວຍຄວາມຕງໃຈຫາພຣະບດາ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຈາ, ແລະ ສະແຫວງຫາການຊນຳຂອງພຣະວນຍານບລສດ. ຈງອະທຖານພອມກບການສກສາເປນປະຈຳ ແລະ ການໄຕຕອງດວຍຄວາມຖອມ, ເພອສາງສດທາທບຫວນໄຫວໃນພຣະເຢຊຄຣດຕະຫລອດເວລາ. “ເພາະແມນໃຜຈະຮຈກນາຍ … ຊງເປນຄນແປກໜາສຳລບເຂາ, ແລະ ຢໄກຈາກຄວາມນກຄດ ແລະ ເຈດຕະນາຂອງໃຈເຂາ?” (ໂມໄຊຢາ 5:13). ຈງເອາໃຈໃສຕພທການ ແລະ ພນທະສນຍາ. ຖາຫາກມພທການໃດຊງສຳຄນທຍງບໄດກະທຳເທອໃນຊວດຂອງທານ, ຈງຕງໃຈຕຽມໄປຮບເອາມນ. ແລວເຮາຕອງດຳລງຊວດດວຍຄວາມຊສດຕພນທະສນຍາຂອງເຮາ, ໂດຍໃຊຂອງປະທານປະຈຳອາທດຂອງເຮາເມອຮບສນລະລກ. ຫລາຍຄນພວກເຮາບໄດປຽນແປງເປນປະຈຳໂດຍອຳນາດແຫງການຊຳລະລາງຂອງມນ ເນອງດວຍການຂາດຄວາມຄາລະວະຂອງເຮາຕພທການທສກສດນ.

ໃຫເປນໜງໃນພຣະກດຕຄນກບສາດສະໜາຈກ. ເມອເຮາເອາໃຈໃສຕພຣະກດຕຄນ, ຈະເຮດໃຫສາດສະໜາຈກເປນພອນໃຫແກຊວດຂອງເຮາ. ເມອເຮາໄປຮວມປະຊມໂບດດວຍຄວາມຕຽມພອມທຈະສະແຫວງຫາການຮຽນຮ, ແມນແຕໂດຍການສກສາ ແລະ ໂດຍສດທານຳອກ (ເບງ D&C 88:118),

ແລວພຣະວນຍານບລສດຈະເປນຄສອນຂອງເຮາ. ຖາຫາກເຮາໄປເພອຄວາມສະໜກສະໜານ, ແລວສວນຫລາຍເຮາຈະຜດຫວງ. ປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ເທອໜງໄດຖກຖາມວາ, “ທານຈະເຮດສງໃດເມອທານເຫນວາກອງປະຊມສນລະລກເປນໜາເບອ?” ເພນຕອບວາ: “ຂາພະເຈາບຮ. ຂາພະເຈາບເຄຍເຫນຈກເທອ” (quoted by Gene R. Cook, in Gerry Avant, “Learning Gospel Is Lifetime Pursuit,” Church News, Mar. 24, 1990, 10). ໃນຊວດຂອງເຮາ, ເຮາຄວນປາຖະໜາສງທໄດເກດຂນຫລງຈາກພຣະຜເປນເຈາໄດມາຫາຜຄນຢໃນໂລກໃໝ ແລະ ໄດຈດຕງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງຂນ. ພຣະຄຳພບອກວາ: “ແລະ ເຫດການໄດບງເກດຂນຄ ພວກເພນ [ໝາຍເຖງສານສດຂອງພຣະອງ] ໄດອອກໄປດງນນໃນບນດາຜຄນຂອງນໄຟທງໝດ, ແລະ ໄດສດສອນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະຄຣດໃຫແກຜຄນທງໝດໃນຜນແຜນດນ; ແລະ ພວກເຂາໄດປຽນໃຈເຫລອມໃສໃນພຣະຜເປນເຈາ, ແລະ ໄດຮວມເຂາໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຄຣດ, ແລະ ຄນລນນນຈງໄດຮບພອນດງນຕາມຖອຍຄຳຂອງພຣະເຢຊ.” (3 ນໄຟ 28:23). ພຣະຜເປນເຈາຢາກໃຫສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງເຫລອມໃສແທໆຕພຣະກດຕຄນຂອງພຣະອງ. ນເປນພຽງວທທແນນອນທຈະມຄວາມປອດໄພທາງວນຍານໃນຕອນນ ແລະ ມຄວາມສກຕະຫລອດການ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ພຣະອງຮກເຮາແທໆ ໂດຍ ແອວເດ ພ ອ ໂຄໄລເກ ແຫງສາວກເຈດສບ ຂາພະເຈາມກຢກບຜສອນສາດສະໜາເຕມເວລາ. ເຂາເຈາເຕມໄປດວຍສດທາ, ຄວາມຫວງ, ແລະ ຄວາມໃຈບນທແທຈງ. ປະສບການແຫງການເປນຜສອນສາດສະໜາຂອງເຂາເຈາກເໝອນກບຊວຊວດ ໜງທເກດຂນພາຍໃນ 18 ເຖງ 24 ເດອນ. ເຂາເຈາມາເຖງສະໜາມເຜຍແຜເໝອນດງແອນອຍພອມ ດວຍຄວາມຢາກຮຽນຮຢາງແຮງກາ ແລະ ເຂາເຈາຈບຈາກສະໜາມເຜຍແຜເໝອນດງຜໃຫຍ, ເບງຄວາພອມທຈະເອາຊະນະການທາທາຍໃດໆ ແລະ ທກຢາງທງໝດທຢຕໜາເຂາເຈາ. ຂາພະເຈາກຮກ ຜສອນສາດສະໜາອາວໂສທອທດຕນຄກນ, ຜທເຕມໄປດວຍຄວາມອດທນ, ປນຍາ, ແລະ ຄວາມແນນອນໃຈທສະຫງບສກ. ເຂາເຈານຳຂອງປະທານແຫງຄວາມໝນຄງ ແລະ ຄວາມຮກມາໃຫ ກຳລງວງຊາຜໜມນອຍທຢອອມຂາງເຂາເຈາ. ພອມກນຜສອນສາດສະໜາໜມ ແລະ ຄອາວໂສໄດເປນພະລງທມອດທພນຄມຄອງສຳລບຄວາມດງາມ, ທມຜນສະທອນອນເລກຊງໃນຊວດຂອງ ເຂາເຈາ ແລະ ຊວດຂອງຜຄນທໄດຮບຜນປະໂຫຍດຈາກການຮບໃຊຂອງເຂາເຈາ. ເມອບດນມານຂາພະເຈາໄດຟງຄຳປາໄສຂອງຜສອນສາດໜາໜມທດສອງຄນເຫລານຂະນະທເຂາເຈາໄດທບທວນປະສບການ ແລະ ວຽກງານຂອງເຂາເຈາ. ໃນເວລາສະທອນຄດນນເຂາເຈາໄດໄຕຕອງເຖງ ບກຄນທເຂາເຈາໄດຕດຕຫາໃນມນນ, ບາງຄນກໄດໃຫຄວາມສນໃຈຫລາຍກວາຄນອນ. ເມອເຂາເຈາໄດໄຕຕອງກຽວກບສະພາບການ, ເຂາເຈາໄດຖາມວາ, “ເຮາຈະເຮດແນວໃດ ເພອຊອຍໃຫແຕລະຄນ ພດທະນາຄວາມປາຖະໜາທຈະຮຽນຮກຽວກບພຣະບດາເທງສະຫວນຫລາຍຂນ? ເຮາຈະເຮດແນວໃດ ເພອຊອຍໃຫເຂາເຈາຮສກເຖງພຣະວນຍານບລສດ? ເຮາຈະເຮດແນວໃດເພອຊອຍໃຫເຂາເຈາຮວາ ພວກເຮາຮກເຂາເຈາ?” ຂາພະເຈາຈນຕະນາການໄດວາຂາພະເຈາສາມາດເຫນຊາຍໜມສອງຄນນເມອສາມສປຫລງຈາກເຂາເຈາ ໄດສຳເລດການເຜຍແຜຂອງເຂາເຈາ. ຂາພະເຈານກເຫນວາເຂາເຈາໄດພບຄນລນດອນຂອງເຂາເຈາ

ແລະ ໄດຮບໃຊເປນປະທານກມແອວເດ ຫລ ສອນກມຊາຍໜມ. ບດນ, ແທນທຈະຄດເຖງຜສນໃຈ ຂອງເຂາເຈາ, ເຂາເຈາກຖາມຄຳຖາມດຽວກນນນກຽວກບສະມາຊກໃນກມ ຫລ ຊາຍໜມທເຂາເຈາຖກ ມອບໝາຍໃຫຊອຍບຳລງລຽງ. ຂາພະເຈາເຫນວາປະສບການຂອງຜສອນສາດສະໜາຂອງເຂາເຈາ ຈະຖກນຳມາໃຊເປນແບບແຜນສຳລບການບຳລງລຽງຄນອນຕະຫລອດຊວຊວດຂອງເຂາເຈາ. ເມອກອງທບສານສດແຫງຄວາມຊອບທຳນກບຈາກເຂດເຜຍແຜຂອງເຂາເຈາໃນຫລາຍໆປະເທດ ຕະຫລອດທວໂລກ, ເຂາເຈາກກາຍເປນພາກສວນທສຳຄນໃນວຽກງານແຫງການສະຖາປະນາ ສາດສະໜາຈກ.

ລໄຮ ສາດສະດາໃນພຣະຄຳພມມອນອາດໄດຄດໄຕຕອງຄຳຖາມດຽວ ດງຜສອນສາດສະໜາເຫລານ ເມອເພນໄດຟງຄຳຕອບຂອງບນດາລກຊາຍຂອງເພນຕການຊນຳ ແລະ ພາບທມາໃຫເຫນທເພນໄດຮບ. “ແລະ ເລມນ ກບ ເລມເອນ, ໂດຍທເປນອາຍໄດຈມວາບດາຂອງຕນເຊນນນ. ແລະ ເຂາໄດຈມວາ ເພາະບຮການກະທຳຂອງພຣະເຈາອງນນຜຊງສາງເຂາມາ. ...”

ບາງທເຮາແຕລະຄນໄດຮສກເຖງຄວາມຜດຫວງທລໄຮໄດປະສບກບລກຊາຍຜໃຫຍສອງຄນຂອງເພນ. ເມອເຮາປະເຊນໜາກບລກທຫາງເຫນໄປຈາກຄວາມຈງ, ຜສນໃຈທບຢາກເຮດຄຳໝນສນຍາ, ຫລ ແອວເດທບເອາໃຈໃສ, ເຮາກມຄວາມຮສກຢາງແຮງກາຕເຂາເຈາ ດງທລໄຮໄດມ ແລະ ເຮາຈະ ຖາມວາ, ເຮາຈະຊອຍເຂາເຈາໃຫຮສກ ແລະ ຮບຟງພຣະວນຍານໄດແນວໃດ ເພອເຂາເຈາຈະ ບຫລງຢກບສງທໃຫຄວາມມວນຊນທາງໂລກ? ພຣະຄຳພສອງຂທຂາພະເຈາຄດເຫນທສາມາດ ຊອຍເຮາໃຫພບເຫນຫນທາງຂອງເຮາຜານພນສງລບກວນເຫລານ ແລະ ຮສກເຖງພະລງແຫງຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ.

ນໄຟໃຫຈຂກະແຈສຳລບປະຕແຫງການຮຽນຮຜານປະສບການຂອງເພນເອງວາ: “ຂາພະເຈາ, ນໄຟ, ... ມຄວາມປາຖະໜາອນແຮງກາຢາກຮຄວາມລກລບຂອງພຣະເຈາ, ດງນນ, ຂາພະເຈາໄດຮອງທນຂ ຕພຣະຜເປນເຈາ; ແລະ ຈງເບງພຣະອງໄດສະເດດມາຫາຂາພະເຈາ ແລະ ຊງໄດເຮດໃຫໃຈຂອງ ຂາພະເຈາອອນລງຈນຂາພະເຈາໄດເຊອຄຳທບດາຂາພະເຈາໄດເວາທງໝດ; ດງນນ, ຂາພະເຈາຈງບໄດ ກະບດຕທານເໝອນກບອາຍໆ” (1 ນໄຟ 2:16).

ການປກຄວາມປາຖະໜາທຈະຮຊອຍໃຫຄວາມສາມາດທາງວນຍານຂອງເຮາໄດຍນສຽງຈາກສະຫວນ. ການພບຫາວທທາງທຈະປກ ແລະ ບຳລງຄວາມປາຖະໜານນ ກເປນການສະແຫວງຫາ ແລະ ໜາທ ຮບຜດຊອບຂອງແຕລະຄນ—ຜສອນສາດສະໜາ, ພແມ, ຄສອນ, ຜນຳ, ແລະ ສະມາຊກ. ເມອເຮາ ມຄວາມຮສກເຖງຄວາມປາຖະໜານນ ເປນຮບແບບໃນຫວໃຈຂອງເຮາ, ເຮາກກຳລງຕຽມຈະໄດຮບຜນ ປະໂຫຍດຈາກການຮຽນຮຂພຣະຄຳພອນທສອງທຂາພະເຈາຢາກກາວເຖງ.

ໃນເດອນມຖນາຂອງປ 1831, ເມອໄດມອບການເອນໃຫຜນຳຂອງສາດສະໜາຈກແລວ, ໂຈເຊບ ສະມດ ໄດບອກວາ “ຊາຕານໄດໄປທວແຜນດນ ເພອລລວງປະຊາຊາດ.” ໃນການຕສກບອດທພນທຊວຮາຍດງກາວ, ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ ພຣະອງຈະມອບແບບແຜນໃນທກສງໃຫແກເຂາເຈາ ເພອວາເຂາເຈາຈະບຖກຫລອກລວງ (ເບງ D&C 52:14). ແບບແຜນກເປນຕວຢາງ, ເປນການນຳພາ, ບາດກາວທເຮດຊຳ, ຫລ ເສນທາງທຄນໃດໜງຕດຕາມເພອ ຈະຄງຢໃຫສອດຄອງກບຈດປະສງຂອງພຣະເຈາ. ຖາເຮດຕາມແບບແຜນນ, ມນຈະເຮດໃຫເຮາຖອມຕນ, ຮສກຕວ, ແລະ ສາມາດໄດຍນສລະສຽງຂອງພຣະວນຍານບລສດຈາກສຽງຕາງໆທລບກວນເຮາ ແລະ ນຳພາເຮາອອກໄປ. ແລວພຣະຜເປນເຈາສອນວາ, ຄນທຕວສນພາຍໃຕອຳນາດຂອງເຮາ ຈະຖກເຮດໃຫ ເຂມແຂງ ແລະ ຈະນຳຜນແຫງການສນລະເສນ ແລະ ປນຍາອອກມາຕາມການເປດເຜຍ ແລະ ຄວາມຈງຊງພຣະອງໃຫເຮາໄວ (ເບງ D&C 52:17).

ພອນແຫງການອະທຖານທຖອມຕນ, ທໄດກາວດວຍຄວາມຕງໃຈ, ປອຍໃຫພຣະວນຍານບລສດ ມາດນໃຈຂອງເຮາ ແລະ ຊອຍເຮາໃຫຈດຈຳສງທເຮາໄດຮກອນເຮາໄດມາເກດຢໃນຊວດມະຕະນ. ເມອເຮາເຂາໃຈແຜນຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາ, ເຮາເລມຈະຍອມຮບໜາທຮບຜດຊອບ ຂອງເຮາທຈະຊອຍຄນອນໃຫຮຽນຮ ແລະ ເຂາໃຈແຜນຂອງພຣະອງ. ກຽວຂອງກບການຊອຍເຫລອ ຄນອນໃຫຈດຈຳກຄວທທເຮາດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ແລະ ນຳໃຊມນໃນຊວດຂອງເຮາເອງ. ເມອເຮາດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນແທໆ ໃນແບບແຜນທອງພຣະເຢຊຄຣດເຈາໄດສອນ, ຄວາມສາມາດຂອງເຮາທຈະຊອຍເຫລອຄນອນກຈະເພມທະວຂນ. ປະສບການຕໄປນກເປນຕວ ຢາງທຫລກທຳນສາມາດເຮດວຽກໄດແນວໃດ. ຜສອນສາດສະໜາໜມສອງຄນໄດເຄາະປະຕໜງ, ຫວງວາຈະໄດພບຄນໃດຄນໜງທຈະຮບເອາຂາວ ສານຂອງເຂາເຈາ. ເມອປະຕເປດອອກ, ແລະ ຊາຍທສງໃຫຍຄນໜງໄດທກທາຍເຂາເຈາດວຍນຳສຽງ ທບເປນມດ. “ຂອຍໄດບອກພວກເຈາແລວວາບໃຫມາເຄາະປະຕຂອຍອກ. ຂອຍໄດເຕອນພວກເຈາ ແຕກອນແລວວາຖາພວກເຈາກບມາອກ, ມນຈະບເປນປະສບການທດ. ໜໄປສາ.” ແລວລາວກໄດອດ ປະຕໄວໆ. ຂະນະທພວກແອວເດໄດຍາງໜໄປ, ຜເປນລນອາຍ, ຜສອນສາດສະໜາທມປະສບການຫລາຍກວາໄດ ເອາແຂນໄປກອດບາຂອງຜເປນລນນອງເພອປອບໂຍນ ແລະ ໃຫກຳລງໃຈລາວ. ເຂາເຈາບຮຕວເລຍ ວາ, ຊາຍຄນນນໄດເບງເຂາເຈາຢຜານປອງຢຽມເພອໃຫແນໃຈວາ ເຂາເຈາເຂາໃຈຄຳເວາຂອງລາວ. ລາວໄດຄາດຫວງເຕມທວາຈະເຫນເຂາເຈາຫວຂວນ ແລະ ເວາຕະຫລກກບການໂຕຕອບທບສພາບ

ຂອງລາວຕຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກແອວເດທຈະເວາລມ. ເຖງຢາງໃດກດ, ເມອລາວໄດເຫນ ຄວາມເມດຕາທຖກສະແດງອອກລະຫວາງຜສອນສາດສະໜາສອງຄນນນ, ຫວໃຈຂອງລາວກອອນລງ ທນທ. ລາວໄດເປດປະຕອກ ແລະ ໄດຂໃຫຜສອນສາດສະໜາກບຄນມາແບງປນຂາວສານຂອງ ເຂາເຈາກບລາວ. ເມອເຮາຍອມຕພຣະປະສງຂອງພຣະເຈາ ແລະ ດຳລງຊວດຕາມແບບແຜນຂອງພຣະອງທພຣະວນຍານ ຂອງພຣະອງຈະຖກຮສກ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສອນວາ, “ຖາພວກທານຮກເຊງກນແລະກນ, ທກຄນ ກຈະຮວາພວກທານເປນສາວກຂອງເຮາ” (ໂຢຮນ 13:35). ຫລກທຳແຫງການມຄວາມຮກໃຫກນ ແລະກນ ແລະ ການພດທະນາຄວາມສາມາດຂອງເຮານ ທຈະເອາໃຈໃສພຣະຄຣດໃນວທທເຮານກຄດ, ເວາຈາ, ແລະ ກະທຳກສຳຄນໃນການກາຍເປນສານສດຂອງພຣະຄຣດ ແລະ ຄສອນພຣະກດຕຄນ ຂອງພຣະອງ. ການປກຄວາມປາຖະໜານຕຽມເຮາໃຫຄນຫາແບບແຜນທສນຍາໄວ. ການສະແຫວງຫາແບບແຜນຈະນຳ ເຮາໄປສຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດຕາມທພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ສາດສະດາຜນຳຂອງພຣະອງໄດສອນ. ແບບແຜນໜງຂອງຄຳສອນນກຄທຈະອດທນຈນເຖງທສດ. ນໄຟໄດສອນວາ ຄນທພະຍາຍາມນຳເອາ ສໂອນຂອງພຣະອງອອກມາໃນວນນນຈະເປນສກ, ເພາະເຂາຈະມຂອງປະທານ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະ ວນຍານບລສດ; ແລະ ຫາກເຂາອດທນຈນເຖງທສດ ເຂາຈະຖກຍກຂນໃນວນສດທາຍ, ແລະ ລອດໃນ ອານາຈກອນເປນນດຂອງລກແກະ (ເບງ 1 Nephi 13:37).

ແມນຫຍງຄວທທດທສດທເຮາຈະສາມາດຊນຊມກບຂອງປະທານ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະວນຍານ ບລສດ? ມນເປນອຳນາດທມາສຜານການເປນສານສດທຊສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ມນເປນຄວາມຮກທ ເຮາມໃຫພຣະອງ ແລະ ເພອນມະນດຂອງເຮາ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດທໄດອະທບາຍເຖງແບບແຜນ ແຫງຄວາມຮກເມອພຣະອງໄດສອນວາ, “ເຮາມອບພຣະບນຍດຂໃໝໃຫພວກທານ, ຈງຮກຊງກນ ແລະກນ. ເຮາຮກພວກທານຢາງໃດ, ພວກທານກຈງຮກຊງກນແລະກນຢາງນນ” (ໂຢຮນ 13:34).

ປະທານກດອນ ບ ຮງລ ໄດຢນຢນຫລກທຳນເມອເພນກາວວາ: “ການຮກພຣະຜເປນເຈາບໄດເປນພຽງແຕການແນະນຳ; ບພຽງແຕເປນຄວາມຫວງດ. ມນເປນພຣະບນຍດ. … ການຮກພຣະເຈາເປນຮາກຖານຂອງຄນງາມຄວາມດ, ຄວາມອອນໂຍນ, ພະລງຂອງທກສງໃນຄນສມບດ, ຄວາມຊສດທຈະເຮດສງດ” (“Words of the Living Prophet,” Liahona, Dec. 1996, 8; “Excerpts from Recent Addresses of President Gordon B. Hinckley,” Ensign, Apr. 1996, 73).

ແຜນຂອງພຣະບດາໄດສາງແບບແຜນຂອງການຈດຕງໃນຄອບຄວ ເພອຊອຍເຫລອເຮາໃຫຮຽນຮ, ນຳໃຊ, ແລະ ເຂາໃຈອຳນາດແຫງຄວາມຮກ. ໃນມທຄອບຄວຂອງຂາພະເຈາຖກຈດຕງຂນ, ແອນ ພນລະຍາຜອອນຫວານຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ຂາພະເຈາໄດໄປພຣະວຫານ ແລະ ໄດເຮດພນທະ ສນຍາແຫງການແຕງງານ. ຂາພະເຈາໄດຄດວາຂາພະເຈາໄດຮກນາງຫລາຍຂະໜາດໃນມນນ, ແຕຂາພະເຈາພຽງແຕໄດເລມຕນທຈະເຫນພາບແຫງຄວາມຮກນນ. ເມອລກໆ ແລະ ຫລານໆຂອງ ພວກຂາພະເຈາແຕລະຄນໄດເຂາມາສຊວດຂອງພວກຂາພະເຈາ, ຄວາມຮກຂອງພວກຂາພະເຈາໄດ ຂະຫຍາຍອອກໄປຮກພວກເຂາແຕລະຄນຢາງເທາທຽມກນ ແລະ ເຕມທ. ເບງຄວາບມທສນສດ ໃນຄວາມກວາງໃຫຍຂອງຄວາມຮກທເຕບໂຕນ. ຄວາມຮສກເຖງຄວາມຮກຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາກເໝອນກບແຮງດງດດຈາກສະຫວນ. ເມອເຮາກຳຈດສງລບກວນທດງເຮາໄປສໂລກ ແລະ ໃຊອຳເພໃຈຂອງເຮາທຈະສະແຫວງຫາພຣະອງ, ເຮາຈະເປດໃຈເຮາໃຫແກພະລງທສງສງ ຊງຈະດງເຮາໄປຫາພຣະອງ. ນໄຟ ໄດບນຍາຍຄວາມຍງ ໃຫຍຂອງມນດງນວາ “ຈນເນອໜງຂອງ [ເພນ] ຮອນຮນ” (2 ນໄຟ 4:21). ພະລງແຫງຄວາມຮກອນດຽວກນນໄດເຮດໃຫມມອນຮອງ “ເພງສະດດຄວາມຮກທໄຖແລວ” (ແອວມາ 5:26; ເບງ ຂທ 5:9 ນຳອກ). ມນໄດປະທບໃຈຂອງມມອນໃນວທທາງທເຮດໃຫເພນແນະນຳເຮາໃຫ “ອະທຖານຫາ ພຣະບດາດວຍສດພະລງຂອງໃຈ,” ເພອວາເຮາຈະເຕມໄປດວຍຄວາມຮກຂອງພຣະອງ (ໂມໂຣໄນ 7:48). ພຣະຄຳພຂອງສະໄໝໃໝ ແລະ ພຣະຄຳພຂອງສະໄໝໂບຮານແມນເຕມໄປດວຍຄຳເຕອນກຽວກບຄວາມຮກນລນດອນຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນສຳລບລກໆຂອງພຣະອງ. ຂາພະເຈາແນໃຈວາແຂນຂອງພຣະເຈາໄດເດອອກມາຕະຫລອດເວລາ, ພອມແລວທຈະໂອບກອດເຮາທກຄນ ແລະ ກາວດວຍສຽງອນນມນວນວາ, “ພຮກລກ.” ເປນເພາະແບບແຜນຂອງຄອບຄວທສະຫວນໄດອອກແບບ, ເຮາຈງເຂາໃຈຫລາຍຂນວາພຣະບດາເທງ ສະຫວນຂອງເຮາຮກເຮາແຕລະຄນຈງໆຢາງເທາທຽມກນ ແລະ ສມບນແບບ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານ ວານເປນຄວາມຈງ. ພຣະເຈາຮຈກ ແລະ ຮກເຮາ. ພຣະອງຊງໄດມອບພາບທມາໃຫເຫນເຖງສະຖານ ທສກສດຂອງພຣະອງ ແລະ ໄດເອນສາດສະດາ ແລະ ອກຄະສາວກໃຫສອນຫລກທຳ ແລະ ແບບ ແຜນທຈະນຳເຮາຄນໄປຫາພຣະອງອກ. ເມອເຮາພະຍາຍາມໃຫຮຈກຕວເອງ ແລະ ຄນອນໆຫລາຍຂນ ເມອເຮາດຳລງຊວດຕາມແບບແຜນ, ແລວເຮາຈະພບວາ ເຮາຖກດດດດໃຫໄປຫາພຣະອງ. ຂາພະເຈາ ເປນພະຍານວາພຣະເຢຊເປນພຣະບດຂອງພຣະເຈາແທໆ, ເປນຕວຢາງທປະເສດ ແລະ ພຣະຜໄຖ ທຮກຂອງເຮາ, ຊງຂາພະເຈາກາວມາໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ການເສຍສະລະ ໂດຍ ແອວເດ ດາລນ ເອຈ ໂອກ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ການເສຍສະລະຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດໄດຖກເອນວາ “ເຫດການທເລດລຳກວາເຫດການໃດໆນບແຕການສາງໂລກຈນເຖງຕະຫລອດທກຍກທກສະໄໝເຖງນລນດອນ.”1 ການເສຍສະລະນນເປນຂາວສານສຳຄນຂອງສາດສະດາທງປວງ. ມນໄດບອກລວງໜາໂດຍການເຜາຖະຫວາຍສດຕາມກດຂອງໂມເຊ. ສາດສະດາໄດປະກາດວາ ທກຕອນ “ຊແຈງເຖງການເສຍສະລະຄງຍງໃຫຍ ແລະ ສດທາຍ … ພຣະບດຂອງພຣະເຈາ, ແທຈງແລວ, ບມຂອບເຂດ ແລະ ນລນດອນ” (ແອວມາ 34:14). ພຣະເຢຊໄດອດທນກບຄວາມທກທລະມານອນບສາມາດຈະເຂາໃຈໄດ ເພອຖະຫວາຍພຣະອງເອງສຳລບບາບຂອງທກຄນ. ການເສຍສະລະນນໄດຖະຫວາຍສງທດສດ—ລກແກະທບລສດຢາງບມບອນຕຳນ—ເພອຄວາມຊວຮາຍຫລາຍທສດ—ບາບທງໝດຂອງໂລກ. ໃນຖອຍຄຳທຊງຈຳຂອງອລາຍຊາ ອາ ສະໂນ ມຄຳວາ: ພຣະອງໄດຫລງໂລຫດອນມຄາຢາງເຕມໃຈ; ພຣະອງໄດປະທານຊວດຢາງເພງພໃຈ, ຜປາດສະຈາກບາບໄດເສຍສະລະສຳລບຄວາມຜດ, ໄດຊອຍກໂລກທເສອມໂຊມ.2 ການເສຍສະລະນນ—ການຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດ—ເປນຈດສຳຄນຂອງແຜນແຫງຄວາມລອດ.

ການຮບທກທລະມານອນທບອາດເຂາໃຈໄດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ໄດສນສດລງໂດຍການຫລງເລອດ, ແຕມນບໄດສນສດຄວາມສຳຄນຂອງການເສຍສະລະໃນແຜນແຫງພຣະກດຕຄນ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາໄດຮຽກຮອງເຮາໃຫຖະຫວາຍເຄອງບຊາຕໄປ, ແຕການຖະຫວາຍເຄອງບຊາທພຣະອງບນຊາເຮາໃຫເຮດໃນຕອນນແມນໃຫຖະຫວາຍໃຈທຊອກຊຳ ແລະ ວນຍານທສຳນກຜດຂອງເຮາແກພຣະອງເປນເຄອງບຊາ (ເບງ 3 Nephi 9:20). ພຣະອງກໄດບນຊາເຮາແຕລະຄນໃຫຮກ ແລະ ຮບໃຊຊງກນແລະກນນຳອກ—ຕາມຈງແລວ, ເພອມອບພາກສວນເລກນອຍຂອງການເສຍສະລະຂອງພຣະອງ ໂດຍການເສຍ

ສະລະເວລາ ແລະ ລຳດບຄວາມສຳຄນທສດຂອງເຮາ. ໃນເພງສວດທດນໃຈ, ເຮາຮອງວາ, “ການເສຍສະລະນຳພອນຈາກສະຫວນມາໃຫ.”3 ຂາພະເຈາຈະກາວເຖງການເສຍສະລະທາງໂລກທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດຂໃຫເຮາເຮດ. ສງນຈະບຮວມທງການເສຍສະລະທເຮາຮສກຈຳເປນຕອງເຮດ ຫລ ການກະທຳທເອາປຽບຄນອນ ແທນທຈະເປນການຮບໃຊ ຫລ ການເສຍສະລະ (ເບງ 2 Nephi 26:29). I. ສາດສະໜາຂອງຊາວຄຣດສະຕຽນມປະຫວດສາດເລອງການເສຍສະລະ, ຮວມທງການເສຍສະລະອນສງສດ. ໃນຕອນຕນຂອງຍກຄຣດສະຕຽນ, ກງໂຣມໄດຂາຫລາຍພນຄນເພາະການເຊອຖພຣະເຢຊຄຣດ. ໃນສດຕະວດຕໆມາ, ເມອຫລກຄຳສອນເປນເຫດໃຫເກດການແບງແຍກໃນກມຄຣດສະຕຽນ, ບາງກມໄດຖກຂເຂນ ແມນແຕຂາສະມາຊກຂອງບາງກມ. ຄນຄຣດສະຕຽນໄດຖກຂາໂດຍກມຄຣດສະຕຽນອກກມໜງເປນການຂາທໜາສງເວດຫລາຍທສດຂອງສາດສະໜາຄຣດສະຕຽນ. ຊາວຄຣດສະຕຽນຫລາຍຄນໄດເຕມໃຈເສຍສະລະໂດຍສດທາໃນພຣະຄຣດ ແລະ ມຄວາມປາຖະໜາທຈະຮບໃຊພຣະອງ. ບາງຄນໄດເລອກທຈະອທດຊວດທງໝດຕອນເປນຜໃຫຍຂອງເຂາເຈາໃນການຮບໃຊພຣະອາຈານ. ກມທສງສກນແມນຮວມດວຍຜຄນທຢໃນສາດສະໜາກາໂຕລກ ແລະ ຜທໄດສະລະ ຕະຫລອດຊວດເປນຜສອນສາດສະໜາຂອງນກາຍໂປເທດສະຕງ. ຕວຢາງຂອງເຂາເຈາເປນສງທາທາຍ ແລະ ໃຫການດນໃຈ, ແຕສວນຫລາຍຜເຊອໃນພຣະຄຣດບໄດຖກຄາດໝາຍ ຫລ ສາມາດອທດຕະຫລອດຊວດຂອງຕນເພອການຮບໃຊສາດສະໜາ. II. ສຳລບຜຕດຕາມສວນຫລາຍຂອງພຣະຄຣດ, ການເສຍສະລະຂອງເຮາແມນຮວມດວຍສງທເຮາສາມາດເຮດໃນແຕລະວນ ໃນຊວດປະຈຳວນຂອງເຮາ. ໃນປະສບການນນ, ຂາພະເຈາບຮຈກກມໃດທສະມາຊກໄດເສຍສະລະຫລາຍກວາໄພພນຍກສດທາຍ. ການເສຍສະລະຂອງເຂາເຈາ—ການເສຍສະລະຂອງທານ, ອາຍເອອຍນອງຂອງຂາພະເຈາ—ແມນກງກນຂາມກບຄວາມເພງພໃຈສວນຕວນຳສງຂອງຝາຍໂລກ. ຕວຢາງທຳອດຂອງຂາພະເຈາແມນກມບກເບກຊາວມມອນ. ເລອງລາວເຖງການເສຍສະລະຊວດ, ຄວາມສຳພນໃນຄອບຄວ, ບານເຮອນ, ແລະ ຄວາມສກສະບາຍ ເປນພນຖານຂອງການຟນຟພຣະກດຕຄນ. ນາງແຊຣາ ຣດຈ ໄດກາວເຖງສງທກະຕນກມບກເບກເຫລານ ເມອນາງບນຍາຍເຖງສາມຂອງນາງ, ຊາລ, ໄດຖກເອນໃຫໄປເຜຍແຜວາ: “ນເປນຕອນທດສອບແທໆສຳລບຂາພະເຈາ ແລະ ສຳລບສາມຂອງຂາພະເຈາຄກນ; ແຕໜາທໄດຂໃຫພວກເຮາພດພາກຈາກກນຊວໄລຍະໜງ ແລະ ໂດຍທຮວາພວກເຮາ

ເຊອຟງຕພຣະປະສງຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ພວກເຮາຈງຮສກວາຈຳເປນຕອງເກບຄວາມຮສກຂອງພວກເຮາໄວ ເພອຈະໄດຊອຍເຮດວຽກງານນ … ເພອຊອຍສາງສາອານາຈກຂອງພຣະເຈາຢເທງແຜນດນໂລກ.”4 ໃນປະຈບນນ ພະລງທເຫນໄດດທສດຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ ແມນການຮບໃຊທບເຫນແກຕວ ແລະ ການເສຍສະລະຂອງສະມາຊກ. ກອນການອທດພຣະວຫານແຫງໜງຂອງເຮາ, ຄນພຄນຄຣດສະຕຽນຄນໜງໄດຖາມປະທານກດອນ ບ ຮງລ ວາເປນຫຍງສາດສະໜາຈກຂອງເຮາຈງບມໄມກາງແຂນ, ຊງເປນເຄອງໝາຍທວໄປຂອງສາດສະໜາຄຣດສະຕຽນ. ປະທານຮງລໄດຕອບວາ ເຄອງໝາຍຂອງສາດສະໜາຄຣດສະຕຽນຂອງ ພວກເຮາ ແມນ “ຊວດຂອງຜຄນຂອງພວກເຮາ.”5 ແນນອນ, ການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະໃນຊວດຂອງເຮາເປນການສະແດງອອກທເໝາະສມທສດເຖງຄວາມຕງໃຈຂອງເຮາທຈະຮບໃຊພຣະອາຈານ ແລະ ເພອນມະນດດວຍກນ. III. ເຮາບໄດຮບການຝກຝນເປນຜຊຽວຊານ ແລະ ບໄດຮບຄາຈາງໃນການປະຕບດສາດສະໜາກດຢໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ. ນນຄ ສະມາຊກທຳມະດາທຖກເອນໃຫນຳພາ ແລະ ຮບໃຊກມສະມາຊກ ຈະຕອງຮບຜດຊອບການປະຊມຕາງໆ, ໂຄງການ, ແລະ ກດຈະກຳທງໝດ. ເຂາເຈາເຮດແນວນໃນກມສະມາຊກຫລາຍກວາ 14,000 ແຫງ ພຽງແຕຢໃນສະຫະລດ ແລະ ການາດາເທານນ. ແນນອນ, ເຮາບໄດເປນຄນພເສດແນວໃດທມສະມາຊກທຳມະດາຮບໃຊເປນຄສອນ ແລະ ເປນຜນຳ. ແຕເວລາທສະມາຊກສະລະເວລາເພອຝກຝນ ແລະ ປະຕບດຕກນແລະກນ ເປນສງພເສດຫລາຍ. ຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮາທຈະໃຫແຕລະຄອບຄວໃນສາດສະໜາຈກມຄສອນປະຈຳບານໄປຢຽມຢາມເຂາເຈາແຕລະເດອນ ແລະ ມສະຕໄປຢຽມສອນຈາກສະມາຄມສະຕສງເຄາະແຕລະເດອນກເປນຕວຢາງເຖງເລອງນ. ເຮາບຮຈກການຮບໃຊໃນອງການໃດໆຢໃນໂລກນທເທາທຽມກບການຮບໃຊນໄດ. ຕວຢາງທຮຈກກນດກຽວກບການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະອນພເສດຂອງຊາວມມອນ ແມນວຽກງານຂອງຜສອນສາດສະໜາຂອງເຮາ. ບດນມານມຊາຍໜມ ແລະ ຍງໜມ ຫລາຍກວາ 50,000 ຄນ ແລະ ຜໃຫຍຊາຍຍງຫລາຍກວາ 5,000 ຄນ ໄດອທດເວລາຈາກຫກເດອນ ຫາ ສອງປ ຂອງຊວດຂອງເຂາເຈາເພອສອນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ຮບໃຊມະນດສະທຳຫລາຍກວາ 160 ປະເທດຢໃນໂລກ. ວຽກງານຂອງເຂາເຈາແມນຮວມດວຍການເສຍສະລະ, ຮວມທງປທເຂາເຈາມອບໃຫແກວຽກງານຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ການເສຍສະລະໂດຍການຈດຫາເງນທນສຳລບການຊອຍເຫລອຂອງເຂາເຈາ.

ຜຢບານ, ພແມ ແລະ ຄນອນໆໃນຄອບຄວ, ກໄດເສຍສະລະໂອກາດທຈະໄດຢນຳກນ ເພອການໄປຮບໃຊເຜຍແຜຂອງເຂາເຈາ. ຍກຕວຢາງ, ຊາຍໜມຊາວບຣາວຊຽວຄນໜງໄດຮບການເອນໃຫໄປເຜຍແຜໃນຂະນະທທຳງານຫາລຽງນອງໆຂອງລາວຫລງຈາກພແມໄດເສຍຊວດໄປ. ເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຄນໜງໄດບນຍາຍກຽວກບເດກນອຍເຫລານໃນການປະຊມສະພາ ແລະ ຈຈຳວາພແມທເສຍຊວດໄປແລວຂອງເຂາເຈາໄດສອນເຂາເຈາວາ ເຂາເຈາຄວນຕຽມພອມສະເໝເພອຮບໃຊພຣະຜເປນເຈາ. ຊາຍໜມໄດຮບເອາການເອນໄປເຜຍແຜ, ແລະ ນອງຊາຍອາຍ 16 ປ ໄດຮບຜດຊອບຫາລຽງຄອບຄວແທນອາຍ.6 ເຮາສວນຫລາຍຮຈກຕວຢາງອນໆເລອງການເສຍສະລະເພອຮບໃຊເຜຍແຜ ຫລ ເພອສງເສມຜສອນສາດສະໜາ. ເຮາບຮຈກການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະຂອງອງການອນໃດທເປນແບບນຢໃນໂລກ. ເຮາມກຈະຖາມເລອຍໆວາ, “ເຮາຈະຊກຊວນຄນໜມຂອງເຮາ ແລະ ສະມາຊກຄນອາວໂສຂອງເຮາໃຫປະໂຮງຮຽນ ຫລ ຈາກການອອກກນເບຍບຳນານເພອເສຍສະລະໃນວທນ?” ຂາພະເຈາໄດຍນຫລາຍຄນອະທບາຍວາ: “ໂດຍທຮວາ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດເຮດຫຍງເພອຂາພະເຈາ—ພຣະຄນຂອງພຣະອງ ໃນການຮບທກທລະມານເພອບາບຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ໃນການເອາຊະນະຄວາມຕາຍ ເພອຂາພະເຈາຈະໄດມຊວດອກ—ຂາພະເຈາຮສກວາໄດຮບສດທພເສດທໄດເສຍສະລະອນເລກນອຍ ທຂາພະເຈາໄດຖກຂໃຫຮບໃຊ. ຂາພະເຈາຢາກແບງປນຄວາມເຂາໃຈທພຣະອງໄດມອບໃຫແກຂາພະເຈາ.” ເຮາຈະຊກຊວນຜຕດຕາມພຣະຄຣດເຊນນນໃຫຮບໃຊໄດແນວໃດ? ດງທສາດສະດາໄດອະທບາຍວາ, “ເຮາພຽງແຕຖາມເຂາເຈາເທານນ.”7 ການເສຍສະລະຢາງອນໆທເກດຈາກການຮບໃຊຂອງຜສອນສາດສະໜາເປນການເສຍສະລະຂອງຄນທກະທຳຕາມການສອນຂອງຜສອນສາດສະໜາ ແລະ ກາຍເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ. ສຳລບຜປຽນໃຈເຫລອມໃສຫລາຍຄນ, ການເສຍສະລະເຫລານເປນສງສຳຄນຫລາຍ, ຮວມທງການສນເສຍຄວາມສຳພນກບໝເພອນ ແລະ ຄອບຄວ. ຫລາຍປກອນກອງປະຊມນໄດຍນເລອງຊາຍໜມຄນໜງທໄດພບພພຣະກດຄຄນທຟນຟຄນມາໃໝ ໃນຂະນະທລາວສກສາຢທມະຫາວທະຍາໄລ. ໃນຕອນທຊາຍຄນນພວມຈະກບໄປບານເກດເມອງນອນຂອງລາວ, ປະທານກດອນ ບ ຮງລ ໄດຖາມລາວວາ ຈະມຫຍງເກດຂນເມອລາວກບໄປບານໃນຖານະເປນຄນຄຣດສະຕຽນ. “ຄອບຄວຂອງຂານອຍຈະຜດຫວງຫລາຍ,” ຊາຍໜມຄນນນຕອບ. “ເຂາເຈາອາດໄລຂານອຍໜ ແລະ ຖວາຂາພະເຈາຕາຍໄປແລວ. ກຽວກບອະນາຄດ ແລະ ວຽກງານຂອງຂານອຍ, ຄງໝດໂອກາດທຈະມ.” “ເຈາເຕມໃຈທຈະສນເສຍທກສງເພອພຣະກດຕຄນບ?” ປະທານຮງລໄດຖາມ.

ຊາຍໜມຄນນນໄດຕອບດວຍນຳຕາວາ, “ເປນແນວນນແທ, ບແມນບ?” ເມອໄດຮບຄຳຢນຢນວາເປນແນວນນແທ, ແລວລາວໄດຕອບວາ, “ແລວກບມສງອນທສຳຄນ?”8 ນນຄການເສຍສະລະໃນບນດາຜເປນສະມາຊກໃໝ. ຕວຢາງອນອກກຽວກບການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະແມນປະກດຢໃນຊວດຂອງສະມາຊກທຊສດຜຮບໃຊຢໃນພຣະວຫານຂອງເຮາ. ການຮບໃຊຢໃນພຣະວຫານເປນສງພເສດສຳລບໄພພນຍກສດທາຍ, ແຕສງສຳຄນຂອງການເສຍສະລະເຊນນນຄວນເປນສງເຂາໃຈດຕຊາວຄຣດສະຕຽນທກຄນ. ໄພພນຍກສດທາຍບມປະເພນຂອງການຮບໃຊຢໃນໂບດຂອງສາດສະໜາອນໆ, ແຕເຮາສາມາດເຂາໃຈ ແລະ ໃຫກຽດແກການເສຍສະລະຂອງຜຄນທສາດສະໜາຄຣດສະຕຽນໄດກະຕນເຂາເຈາໃຫອທດຊວດຂອງເຂາເຈາຕກດຈະກຳຂອງສາດສະໜາ. ໃນກອງປະຊມນພຽງແຕປຜານມານເອງ, ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດກາວເຖງຕວຢາງໜງເຖງການເສຍສະລະ ຊງກຽວພນກບການຮບໃຊຢໃນພຣະວຫານ. ພຄນໜງຜເປນໄພພນຍກສດທາຍທຊສດ ຜອາໄສຢໃນເກາະຫາງໄກແຫງໜງຢໃນເຂດປາຊຟກ ໄດທຳງານອອກແຮງໜກຢຫາງໄກຄອບຄວເປນເວລາຫກປ ເພອຈະໄດມເງນພາພນລະຍາກບລກ 10 ຄນໄປຜະນກເຂາກນເປນຄອບຄວນລນດອນຢພຣະວຫານນວຊແລນ. ປະທານມອນສນໄດອະທບາຍວາ, “ຜທເຂາໃຈພອນນລນດອນ ຊງມາຈາກພຣະວຫານຮວາບມການເສຍສະລະໃດທຍງໃຫຍກວາ, ບມສງໃດທມຄາຫລາຍກວາ, ບມການດນລນໃດທຫຍງຍາກກວາ ເພອຈະໄດຮບພອນເຫລານນ.”9 ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍສຳລບຕວຢາງອນໜາອດສະຈນໃຈແຫງຄວາມຮກ, ການຮບໃຊ, ແລະ ການເສຍສະລະຂອງຊາວຄຣດສະຕຽນ ທຂາພະເຈາເຫນໃນບນດາໄພພນຍກສດທາຍ. ຂາພະເຈາເຫນທານເຮດໜາທການເອນຂອງທານ, ສວນຫລາຍເປນການເສຍສະລະເວລາ ແລະ ຊບສນຢາງຫລວງຫລາຍ. ຂາພະເຈາເຫນທານຮບໃຊເຜຍແຜໂດຍໃຊຊບສນຂອງຕນເອງ. ຂາພະເຈາເຫນທານໃຊຄວາມຊຳນານຂອງທານຮບໃຊເພອນມະນດດວຍກນຢາງເບກບານ. ຂາພະເຈາເຫນທານດແລຄນຍາກຈນດວຍຕນເອງ ແລະ ດວຍຄວາມຊອຍເຫລອຈາກໂຄງການສະຫວດດການ ແລະ ການບລຈາກຂອງອງການຊອຍເຫລອມະນດສະທຳຂອງສາດສະໜາຈກ.10 ຕວຢາງເຊນນນໄດເປນພະລງໃຫແກເຮາທກຄນ. ມການລາຍງານຈາກການຄນຄວາທວປະເທດວາ ສະມາຊກທເຂມແຂງຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ “ມກຈະອາສາສະໝກ ແລະ ບລຈາກຊບສນຫລາຍກວາຊາວອາເມລກາໂດຍທວໄປ ແລະ ມໃຈເພອແຜເລອງເວລາ ແລະ ເງນຄຳຫລາຍກວາຄນອນໆ 20 ເປເຊນ ໃນອາເມຣກາ.”11

ຕວຢາງການຮບໃຊໄດເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫເຮາທກຄນ. ມນໄດເຕອນໃຈພວກເຮາເຖງຄຳສອນຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດທວາ: “ຖາຜໃດຢາກຕາມເຮາມາ ໃຫເຂາເຊາເຫນແກຕວເອງ. … “ເພາະຜໃດຢາກຮກສາຊວດຂອງຕນໄວໃຫພນຈະເສຍຊວດ, ແຕຜໃດທຈະເສຍຊວດຂອງຕນເພອເຫນແກເຮາ ຜນນຈະໄດພບຊວດນນ” (ມດທາຍ 16:24–25). IV. ບາງທຕວຢາງທເຮາຮຈກ ແລະ ສຳຄນຫລາຍແມນການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະທບເຫນແກຕວທກະທຳຢໃນບານເຮອນຂອງເຮາເອງ. ແມໄດອທດຕນໃນການລຽງດ ແລະ ບຳລງລຽງລກໆຂອງນາງ. ສາມໄດຫາລຽງລກເມຍ. ການເສຍສະລະທກຽວພນກບການຮບໃຊທສຳຄນອນນລນດອນຕຄອບຄວຂອງເຮາແມນມຢາງຫລວງຫລາຍທຈະກາວເຖງ ແລະ ຮຈກກນດ ແລະ ບຈຳເປນທຈະກາວເຖງ. ຂາພະເຈາຍງເຫນສດທຊນຜບເຫນແກຕວໄດຮບເອາເດກນອຍມາລຽງເປນລກນຳອກ, ຮວມທງເດກພການ, ແລະ ໄດເປນພແມບນທຳນຳອກ ແລະ ໃຫຄວາມຫວງ ແລະ ໂອກາດທເຂາອາດບສາມາດມໃນສະພາບກອນໜານນຂອງເຂາ. ຂາພະເຈາເຫນທານດແລຄອບຄວ ແລະ ຄນບານໃກເຮອນຄຽງຂອງທານ ຜເປນພະຍາດມາແຕເກດ, ຜເຈບປວຍທາງຈດໃຈ ແລະ ຮາງກາຍ, ແລະ ຄນເຖາແກ. ພຣະຜເປນເຈາກເຫນທານຄກນ, ແລະ ພຣະອງໄດບນຊາໃຫສາດສະດາຂອງພຣະອງປະກາດວາ “ເມອພວກທານເສຍສະລະເພອກນແລະກນ ແລະ ເພອລກໆຂອງພວກທານ, ແລວພຣະຜເປນເຈາຈະປະທານພອນໃຫແກພວກທານ.”12 ຂາພະເຈາເຊອວາໄພພນຍກສດທາຍຜໄດຮບໃຊ ແລະ ເສຍສະລະຢາງບເຫນແກຕວໃນການນະມດສະການພຣະຜຊອຍໃຫລອດຈາກຕວຢາງຂອງພຣະອງຈະຍດໝນຄນຄານລນດອນໄວໄດດຫລາຍກວາຜຄນກມອນໆ. ໄພພນຍກສດທາຍຖການເສຍສະລະເວລາ ແລະ ຊບສນຂອງເຂາເຈາວາເປນພາກສວນໜງຂອງການຮຽນຮ ແລະ ການມຄາຄວນສຳລບນລນດອນ. ນຄຄວາມຈງທເປດເຜຍຢໃນປມ Lectures on Faith, ຊງສອນວາ “ສາດສະໜາໃດທບຮຽກຮອງການເສຍສະລະທກສງ ຈະບມພະລງພຽງພທຈະສາງສດທາອນຈຳເປນໄປສຊວດ ແລະ ຄວາມລອດ. … ແມນຜານການເສຍສະລະນແຫລະ, ແລະ ສງນເທານນ, ທພຣະເຈາໄດແຕງຕງໄວ ທມະນດຈະມຄວາມສກນລນດອນ.”13 ດງທການເສຍສະລະຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດເປນຈດໃຈກາງຂອງແຜນແຫງຄວາມລອດ, ເຮາຜຕດຕາມພຣະຄຣດກຕອງເສຍສະລະຄກນເພອຕຽມສຳລບເປາໝາຍທໄດຈດໄວສຳລບເຮາ.

ຂາພະເຈາຮວາ ພຣະເຢຊຄຣດເປນພຣະບດທຖກຳເນດອງດຽວຂອງພຣະເຈາ ພຣະບດານລນດອນ. ຂາພະເຈາຮວາ ເພາະການເສຍສະລະຊດໃຊຂອງພຣະອງ, ເຮາຈງສາມາດແນໃຈເລອງຄວາມເປນອະມະຕະ ແລະ ໂອກາດສຳລບຊວດນລນດອນ. ພຣະອງເປນພຣະຜເປນເຈາຂອງເຮາ, ເປນພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາ, ແລະ ເປນພຣະຜໄຖຂອງເຮາ, ແລະ ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງພຣະອງໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. Bruce R. McConkie, The Promised Messiah: The First Coming of Christ (1981), 218. 2. “How Great the Wisdom and the Love,” Hymns, no. 195. 3. “Praise to the Man,” Hymns, no. 27. 4. Sarah Rich, in Guinevere Thomas Woolstenhulme, “I Have Seen Many Miracles,” in Richard E. Turley Jr. and Brittany A. Chapman, eds., Women of Faith in the Latter Days: Volume 1, 1775–1820 (2011), 283. 5. Gordon B. Hinckley, “The Symbol of Our Faith,” Liahona and Ensign, Apr. 2005. 6. ເບງ Harold G. Hillam, “Sacrifice in the Service,” Ensign, Nov. 1995, 42. 7. Gordon B. Hinckley, “The Miracle of Faith,” Liahona, July 2001, 84; Ensign, May 2001, 68. 8. Gordon B. Hinckley, “It’s True, Isn’t It?” Tambuli, Oct. 1993, 3–4; Ensign, July 1993, 2; ເບງ Neil L. Andersen, “It’s True, Isn’t It? Then What Else Matters?” Liahona and Ensign, May 2007, 74 ນຳອກ. 9. Thomas S. Monson, “The Holy Temple—a Beacon to the World,” Liahona and Ensign, May 2011, 91–92. 10. ເບງ, for example, Naomi Schaefer Riley, “What the Mormons Know about Welfare,” Wall Street Journal, Feb. 18, 2012, A11. 11. Ram Cnaan and others, “Called to Serve: The Prosocial Behavior of Active Latter-day Saints” (draft), 16.

12. Ezra Taft Benson, “To the Single Adult Brethren of the Church,” Ensign, May 1988, 53. 13. Lectures on Faith (1985), 69.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ພເພອໃຫປນ

ໂດຍ ປະທານເຮນລ ບ ໄອຣງ

ທປກສາທໜງໃນຝາຍປະທານສງສດ

ຂາພະເຈາໄດຍນປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ກາວຢໃນກອງປະຊມໃຫຍເທອໜງ ທນຂໃຫ

ພຣະເຈາຊອຍເຫລອເພນປນຂາມພ. ເພນໄດກາວວາ: “ມນມການທາທາຍອນໜກໜວງຫລາຍຢາງຢ

ຂາງໜາເຮາ, ມໂອກາດທຈະປະເຊນ. ຂາພະເຈາ ກເຕມໃຈທຈະປະເຊນ ແລະ ທນຕພຣະຜເປນເຈາ

ດວຍຄວາມຖອມຕວວາ, ‘ຂຈງປະທານພໜວຍນໃຫຂານອຍເຖດ,’ ຂຈງປະທານການທາທາຍນໃຫ

ຂານອຍເຖດ.”1

ຂາພະເຈາໄດຮບການດນໃຈເມອຮເຖງການທາທາຍ ແລະ ບນຫາທເພນມ. ຂາພະເຈາຮສກຢາກເປນ

ຄກບເພນ, ເປນຜຮບໃຊທກາຫານຂອງພຣະເຈາ. ສະນນ, ຄນໜງຂາພະເຈາໄດອະທຖານທນຂການທດລອງ

ເພອພສດເບງຄວາມກາຫານຂອງຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາຍງຈໄດຢາງແຈມແຈງ. ໃນຄນນນ ຂາພະເຈາໄດ

ຄເຂາລງຢຫອງນອນຂອງຂາພະເຈາດວຍສດທາທເບງຄວາ ເກອບເຕມຫວໃຈຈນຈະລະເບດ.

ພາຍໃນສອງສາມມ ຄຳອະທຖານຂອງຂາພະເຈາກໄດຮບຄຳຕອບ. ການທດລອງທຫຍງຍາກທສດໃນຊວດ

ຂອງຂາພະເຈາໄດເຮດໃຫຂາພະເຈາປະຫລາດໃຈ ແລະ ຖອມຕວລງ. ມນໄດເປນບດຮຽນສອງບດໃຫແກ

ຂາພະເຈາ. ໜງ, ຂາພະເຈາໄດຮບຄວາມແຈມແຈງວາ ພຣະບດາເທງສະຫວນໄດຍນຂາພະເຈາ ແລະ

ໄດຕອບຄຳອະທຖານດວຍສດທາຂອງຂາພະເຈາ. ແຕ ສອງ, ຂາພະເຈາໄດເລມຮຽນບດຮຽນນນ ແລະ

ກຍງຮຽນຢຕອນນກຽວກບວາຂາພະເຈາໄດຮສກແນນອນໃຈແທໆ ວາພອນອນຍງໃຫຍຈະມາເຖງຈາກບນຫາ

ຊງເກນກວາການຕອບແທນກບສງໃດໆ.

ບນຫາທຂາພະເຈາມໃນຊວງລະຍະນນເບງຄວາເລກນອຍ ເມອປຽບທຽບໃສກບບນຫາທຂາພະເຈາ ແລະ

ຄນທຂາພະເຈາຮກໄດຮບຫລງຈາກນນ. ຫລາຍຄນພວກທານໃນຕອນນ ໄດຜານການທດລອງມາແລວ

ທາງຮາງກາຍ, ຈດໃຈ, ແລະ ຄວາມຮສກທໄດເຮດໃຫທານຕອງຮອງໄຫ ດງເຊນຜຮບໃຊທຊສດຂອງພຣະເຈາ

ທຂາພະເຈາຮດ. ນາຍແພດຂອງເພນໄດຍນເພນຮອງຄວນຄາງຢຕຽງນອນຂອງເພນດວຍຄວາມເຈບປວດວາ,

“ຂານອຍໄດພະຍາຍາມເຮດແຕຄວາມດຕະຫລອດຊວດຂອງຂານອຍ, ແລວເປນຫຍງສງນຈງເກດກບ

ຂານອຍ?”

ທານຮຄຳຕອບທພຣະຜເປນເຈາກາວກບສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ຕອນເພນຢໃນຄກວາ:

ແລະ ຖາຫາກເຈາຖກໂຍນລງໄປໃນຫລມ ຫລ ໃນມຂອງຄາດຕະຕອນ ແລະ ເຈາຖກຕດສນປະຫານຊວດ;

ຖາຫາກເຈາຖກໂຍນລງໄປໃນຄວາມເລກ; ຖາຫາກຄນຊດກະໜລງມາກະແທກເຈາ; ຖາຫາກລມ

ແຮງກາຍເປນສດຕຂອງເຈາ; ຖາຫາກຟາສະຫວນຮວມຄວາມມດ, ແລະ ທາດທງປວງຮວມກນ

ສະກດກນທາງ; ແລະ ເໜອສງອນໃດ, ຖາຫາກປາກນະລກນນເອງຈະເປດກວາງເພອງບເຈາ, ຈງຮໄວເຖດ,

ລກຂອງພ, ວາສງທງຫລາຍເຫລານຈະເປນປະສບການແກເຈາ, ແລະ ຈະເກດຂນເພອຄວາມດຂອງເຈາ.

ບດແຫງມະຫາບລດເຄຍລດພຣະຖານະລງຕກວາສງເຫລານທງໝດ. ເຈາຍງໃຫຍກວາພຣະອງບ?

ດງນນຈງຍດຖວທທາງຂອງເຈາ, ແລະ ຖານະປະໂລຫດຈະຄງຢກບເຈາ; ເພາະຂອບເຂດຂອງພວກເຂາ

ກຳນດໄວແລວ; ພວກເຂາຈະຜານໄປບໄດ. ວນເວລາຂອງເຈາເປນທຮຈກ, ແລະ ຈະບນບປຂອງເຈາ

ໃຫນອຍລງ; ສະນນ, ຢາຢານສງທມະນດຈະເຮດໄດ, ເພາະພຣະຜເປນເຈາຈະຢກບເຈາຕະຫລອດການ ແລະ

ຕະຫລອດໄປ.2

ສຳລບຂາພະເຈາ ເບງຄວາ ບມຄຳຕອບອນໃດທດໄປກວານ ວາເປນຫຍງການທດລອງຈງມາຫາເຮາ ແລະ

ຄງບມສງໃດທເຮາສາມາດເຮດທດໄປກວາພຣະຄຳຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ຜໄດຜານຜາການທດລອງເພອເຮາ

ຊງເກນກວາທເຮາຈະສາມາດວາດພາບໄດ.

ທານຄງຈຈຳພຣະຄຳຂອງພຣະອງເມອພຣະອງໄດແນະນຳວາ ເຮາຄວນກບໃຈ ໂດຍມສດທາໃນພຣະອງວາ:

ສະນນ ເຮາຈງບນຊາເຈາໃຫກບໃຈ—ກບໃຈເຖດ, ຖາບດງນນ ເຮາຈະຕສອນເຈາດວຍແສຈາກປາກຂອງເຮາ,

ແລະ ໂດຍພຣະພໂລດຂອງເຮາ, ແລະ ໂດຍຄວາມໂມໂຫຂອງເຮາ, ແລວຄວາມທກທລະມານຂອງເຈາ

ຈະສາຫດ—ຫາສດພຽງໃດເຈາບຮ, ໃຫຍຫລວງພຽງໃດເຈາບຮ, ແທຈງແລວ, ຍາກແສນຈະທນ

ພຽງໃດເຈາບຮ.

ເພາະຈງເບງ, ເຮາພຣະເຈາ, ໄດທນທກທລະມານກບສງເຫລານແທນທກຄນ, ເພອວາພວກເຂາຈະ

ບໄດທນທກທລະມານຖາຫາກພວກເຂາຈະກບໃຈ;

ແຕຖາຫາກພວກເຂາບກບໃຈ ພວກເຂາຈະຕອງທນທກທລະມານແມນແຕເໝອນດງເຮາ;

ຊງຄວາມທກທລະມານເຮດໃຫຕວເຮາເອງ, ແມນແຕພຣະເຈາ, ຜຍງໃຫຍທສດໃນບນດາທກສງທງປວງ,

ຕອງສນເພາະຄວາມເຈບປວດ, ແລະ ເລອດໄຫລອອກຈາກທກຂມຂນ, ແລະ ທນທກທລະມານທງຮາງກາຍ

ແລະ ວນຍານ—ແລະ ປາຖະໜາທເຮາຈະບຕອງດມຈອກອນຂມຂນນນ, ແລະ ຢດສະຫງກຢ—

ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ລດສະໝພາບຈງມແດພຣະບດາ, ແລະ ເຮາໄດຮບເອາ ແລະ ໄດສຳເລດການຕຽມ

ຂອງເຮາເພອລກຫລານມະນດ.3

ທານ ແລະ ຂາພະເຈາມສດທາວາ ທາງດຽວເທານນ ທຈະສາມາດລກຂນເພອຜານຜາ ແລະ

ເອາຊະນະການທດລອງໄດ ແມນການເຊອວາ ມນມ “ຫວານຢາທກເລອາດ”4 ແລະວາ

ພຣະຜເປນເຈາໄດສນຍາວາ, “ເຮາຈະບ … ປະຖມເຈາ.”5 ນນຄສງທປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ

ໄດສອນເຮາ ເພອຊອຍເຫລອເຮາ ແລະ ຄນທເຮາຮບໃຊທມຄວາມເປາປຽວດຽວດາຍ ແລະ

ເຕມໄປດວຍການທດລອງ.6

ແຕປະທານມອນສນໄດສອນຢາງສະຫລາດສະເໝມາວາ ພນຖານແຫງສດທາໃນຄວາມເປນຈງ

ຂອງຄຳສນຍາເຫລານນ ແມນຕອງໃຊເວລາດນຈງຈະສາງສຳເລດ. ທານອາດເຫນວາບາງຄນ

ຕອງໄດສາງພນຖານນນ ໃນຂະນະທທານຢຂາງຕຽງນອນຂອງເຂາ ຜກຳລງຈະຍອມແພ

ບສາມາດອດທນຈນເຖງທສດ. ຖາຫາກພນຖານແຫງສດທາຂອງເຮາບໄດຝງແໜນຢໃນໃຈຂອງເຮາ,

ແລວຄວາມເຂມແຂງທຈະອດທນຕໄປຈະເພງພງລງ.

ຈດປະສງຂອງຂາພະເຈາໃນມນ ແມນເພອອະທບາຍເຖງວທທເຮາສາມາດສາງພນຖານທບຫວນໄຫວ.

ຂາພະເຈາຈະອະທບາຍດວຍຄວາມຖອມຕນ ດວຍເຫດຜນສອງຢາງ. ທຳອດ, ສງທຂາພະເຈາກາວ

ອາດເຮດໃຫບາງຄນທດນລນຢໃນທາມກາງບນຫາທຖອຍໃຈ ແລະ ຮສກວາພນຖານແຫງສດທາ

ຂອງເຂາເຈາພວມຈະພງລງ. ແລະ ສອງ, ຂາພະເຈາຮວາ ການທດລອງອນໜກໜວງກວາ

ລຖາຂາພະເຈາຢກອນບນທາຍຊວດຂອງຂາພະເຈາ. ດງນນ, ຫວານຢາທຂາພະເຈາຈະມອບໃຫທານ

ແມນຈາກປະສບການໃນຊວດຂອງຂາພະເຈາຜານການອດທນຈນເຖງທສດ.

ຕອນຂາພະເຈາຍງໜມ, ຂາພະເຈາເຄຍເຮດວຽກເປນຄນເທເສາ ສາງພນສຳລບເຮອນປກໃໝ.

ໃນລະດແລງທຮອນອບເອາ ມນເປນວຽກງານທໜກຫລາຍ ໃນການຕຽມພນດນເພອຖອກສມງເທເສາ.

ຕອນນນບມເຄອງຈກເທອ. ພວກເຮາໄດໃຊຈກ ແລະ ຊວນ. ການສາງພນຖານໃຫຕກໝນຄງຢຢາງ

ດນນານເປນວຽກງານທຫຍງຍາກໃນຕອນນນ.

ຕອງໄດໃຊຄວາມອດທນ. ຫລງຈາກພວກເຮາໄດຖອກເສາແລວ ພວກເຮາໄດລຖາໃຫມນແຫງ. ເຖງແມນວາ

ພວກເຮາຢາກເຮດວຽກໃຫແລວໄວ, ແຕພວກເຮາຕອງໄດລຖາ ແລະ ການສາງພນຖານຂອງຕກກຄກນຕອງ

ໄດລຖາໃຫມນແຫງ ກອນເຮາຈະຍາຍຂອບໄມອອກ.

ສຳລບຜຮຽນກສາງໃໝ, ມນເປນສງແປກປະຫລາດໃຈ ເມອເຫນແທງເຫລກຖກວາງໃສຂາງໃນ

ຂອງຂອບໄມເພອເຮດໃຫພນຖານແໜນໜາກວາເກາ.

ໃນວທດຽວກນ, ເຮາຕອງຈດຕຽມຕວເຮາໃຫດສຳລບພນຖານແຫງສດທາຂອງເຮາ ເພອວາມນຈະສາມາດ

ທນກບລມພະຍແຫງຊວດໄດ ເມອມນມາເຖງ. ພນຖານແຫງສດທາທແໜນໜາ ນນແມນຄວາມຊສດຂອງເຮາ.

ການເລອກສງທຖກຕອງສະເໝເມອໃດກຕາມທເຮາຕອງໄດເລອກເຮດ ຈະສາງພນຖານອນແໜນໜາ

ໃຫແກສດທາຂອງເຮາ. ເຮາສາມາດເລມຕນນບແຕຕອນຍງນອຍໆ ເພາະທກຄນໄດເກດມາດວຍຂອງ

ປະທານແຫງພຣະວນຍານຂອງພຣະຄຣດທມອບໃຫລາໆ. ດວຍພຣະວນຍານນນ ເຮາຈະຮເມອເຮາເຮດ

ສງທຖກຕອງ ແລະ ສງທຜດຕພຣະພກຂອງພຣະເຈາ.

ການເລອກເຫລານນ, ເປນຫລາຍຮອຍໃນແຕລະມ, ຈະຕຽມພນຖານອນແໜນໜາໃຫແກສດທາຂອງເຮາ.

ແລະ ໂລຫະທເອາມາໂກບສດທາຂອງເຮາໄວ ແມນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພອມດວຍພນທະ

ສນຍາ, ພທການ, ແລະ ຫລກທຳນຳອກ.

ສງສຳຄນທສດສຳລບສດທາທອດທນໄດດນນານ ຄການຕດສນໃຈທຖກຕອງໃນເວລາທຈຳເປນ. ສະນນແລວ

ຈງບໄດເປນສງສະຫລາດສຳລບຂາພະເຈາ ທໄດທນຂພສງທຈະປນຂາມ ແລະ ການທດລອງອນຫຍງຍາກ

ທຈະບນລໄວເກນໄປ.

ພນຖານອນໝນຄງນນບໄດຂນກບເວລາທຜານໄປ, ແຕຂນກບການເອາໃຈໃສສາງ. ການມອາຍສງບໄດຖວາ

ຈະມສດທາອນໝນຄງ, ແຕຂນກບການຮບໃຊພຣະເຈາ ແລະ ຄນອນໆຕະຫລອດເວລາ ດວຍສດໃຈ ແລະ

ສດຈດທປຽນປະຈກພະຍານແຫງຄວາມຈງໃຫກາຍເປນພະລງທາງວນຍານອນແຂງແກນ.

ບດນ, ຂາພະເຈາຂຊກຊວນຜທຢໃນທາມກາງການທດລອງທຫຍງຍາກ, ຜຮສກວາສດທາຂອງຕນກຳລງ

ເສອມ ເພາະຄວາມກດດນຂອງບນຫາ. ບນຫາຕາງໆສາມາດເປນວທທໃຫຄວາມເຂມແຂງໃຫແກສດທາ

ອນບຫວນໄຫວຂອງທານໄດ. ໂມໂຣໄນ, ລກຊາຍຂອງມມອນຢໃນພຣະຄຳພມມອນ, ໄດບອກເຮາເຖງ

ວທທພອນນນສາມາດມາເຖງເຮາໄດ. ລາວໄດສອນວາ ແມນແຕການປກງານອຍໆໜງຂອງສດທາ

ຈະອະນຍາດໃຫພຣະເຈາຊອຍເຮດໃຫມນເຕບໂຕຂນ ດງນ:

ໂມໂຣໄນກາວວາ ຄວາມເຊອຄສງທມງຫວງໄວ ແລະ ຍງບທນເຫນ; ສະນນ ຈງຢາໄດໂຕຖຽງກນເລຍ, ເພາະ

ເຮາບເຫນຍອນວາເຮາຈະບໄດຮບພະຍານຈນກວາຫລງຈາກການທດລອງສດທາຂອງເຮາ.

ເພາະເປນດວຍສດທາທພຣະຄຣດໄດມາປະກດຕວແກບນພະບລດຂອງລາວ, ຫລງຈາກພຣະອງຟນຄນຊວດ

ແລວ; ແລະ ພຣະອງຈະບປະກດຕວແກພວກເຂາ ຈນກວາຫລງຈາກພວກເຂາມສດທາໃນພຣະອງແລວ;

ສະນນ, ມນຈງຕອງເປນໄປວາ ບາງຄນມສດທາໃນພຣະອງ, ເພາະວາພຣະອງບໄດປະກດຕວແກໂລກ.

ແຕເປນຍອນສດທາຂອງມະນດ ພຣະອງຈງຈະມາປະກດຕວແກໂລກ, ແລະ ຖະຫວາຍບາລະມພຣະນາມ

ຂອງພຣະບດາ, ແລະ ຕຽມທາງໄວເພອໂດຍທາງນນ ຜອນຈະໄດມສວນໃນຂອງປະທານຈາກສະຫວນ,

ເພອເຂາຈະໄດຫວງໃນສງເຫລານນ ຊງພວກເຂາຍງບທນເຫນເທອ.

ສະນນ, ເຮາຈະມຄວາມຫວງອກ, ແລະ ເປນຜມສວນໃນຂອງປະທານນນ, ຖາພຽງແຕເຮາມສດທາ.7

ພາກສວນນນຂອງສດທາທມຄາທສດ ແລະ ສວນທທານຕອງປກປອງ ແລະ ເພອໃຊໃນທາງໃດກໄດ

ແມນສດທາໃນອງພຣະເຢຊຄຣດເຈາ. ໂມໂຮໄນໄດສອນເຖງພະລງຂອງສດທານນ ໃນທາງນວາ ທງບວາ

ເວລາໃດກຕາມຈະບມຜໃດສາມາດເຮດສງມະຫດສະຈນໄດເລຍຈນກວາຜນນຈະມສດທາເສຍກອນ; ສະນນ

ກອນອນໝດເຂາຕອງເຊອໃນພຣະບດຂອງພຣະເຈາເສຍກອນ.8

ຂາພະເຈາໄດໄປຢຽມຢາມສະຕຄນໜງ ຜໄດຮບພະລງພຽງພອນໜາມະຫດສະຈນໃຈ ເພອອດທນກບ

ຄວາມສນເສຍອນບຄາດຄດ ດວຍຖອຍຄຳທວາ, “ເຮາຮວາພຣະຜໄຖຊງພຣະຊນ.”9 ສດທານນ ແລະ

ຖອຍຄຳທເປນປະຈກພະຍານນນ ຍງຕດພນຢກບນາງເປນເວລາດນນານ.

ຂາພະເຈາກງດງທໄດຮວາສະຕຄນໜງອກ ໄດໃຫອະໄພແກຄນທເຮດຜດຕນາງເປນເວລາຫລາຍປ.

ຂາພະເຈາປະຫລາດໃຈຫລາຍ ແລະ ໄດຖາມນາງວາ ເປນຫຍງນາງຈງເລອກທຈະໃຫອະໄພ ແລະ

ລມຊວງລະຍະຫລາຍປທນາງຖກຂມເຫງ.

ນາງໄດຕອບຢາງຄອຍໆວາ, “ມນເປນສງຍາກທສດທຂານອຍໄດເຮດ, ແຕຂານອຍພຽງແຕຮວາ

ຂານອຍຕອງໄດເຮດ. ສະນນ ຂອຍຈງໄດເຮດ.” ສດທາຂອງນາງທວາ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຈະໃຫອະໄພນາງ

ຖາຫາກນາງໃຫອະໄພຄນອນ ໄດຊອຍໃຫນາງມຄວາມສະຫງບ ແລະ ມຄວາມຫວງເມອນາງປະເຊນກບ

ຄວາມຕາຍພຽງແຕສອງສາມເດອນຫລງຈາກນາງໄດໃຫອະໄພແກສດຕຂອງນາງຜບຍອມກບໃຈ.

ນາງຖາມຂາພະເຈາວາ, “ເມອຂາພະເຈາໄປເຖງ, ມນຈະເປນສະຫວນໄດແນວໃດ?”

ແລະ ຂາພະເຈາໄດກາວວາ, “ຂາພະເຈາຮຈາກສງທຂາພະເຈາໄດເຫນຈາກຄວາມສາມາດຂອງທານທຈະໃຊ

ສດທາ ແລະ ໃຫອະໄພ ຊງຈະເປນການກບບານທປະທບໃຈຫລາຍ.”

ຂາພະເຈາມສງໜງອກທຈະໃຫກຳລງໃຈຕຜທໃນຕອນນ ສງໄສຖາຫາກວາສດທາຂອງຕນໃນພຣະເຢຊຄຣດ

ຈະພຽງພບສຳລບເຂາເຈາທຈະອດທນໄດດຈນເຖງທສດ. ຂາພະເຈາໄດຮບພອນຫລາຍທຮຈກຫລາຍຄນ

ທຟງຂາພະເຈາຢຕອນນ ຕອນພວກທານຍງໜມ, ສະຫລາດ, ມພອນສະຫວນຫລາຍເກນກວາທກຄນ

ທຢອອມຂາງພວກທານ, ແຕພວກທານໄດເລອກເຮດສງທພຣະຜຊອຍໃຫລອດຈະເຮດ. ດວຍພອນຢາງຫລວງ

ຫລາຍທພວກທານມ, ພວກທານໄດຫາທາງເພອຊອຍເຫລອ ແລະ ດແລຄນທພວກທານຄດວາພວກທານ

ບໄດສນໃຈນຳ ຫລ ຜທພວກທານເຄຍໝນປະໝາດແຕຜານມາ.

ເມອການທດລອງອນຫຍງຍາກມາເຖງ, ສດທາທຈະອດທນກບມນໄດດຈະຢນຳ, ຊງໄດສາງຂນດງທທານ

ເຫນໃນຕອນນ ແຕອາດບເຫນໃນຕອນທທານເຮດດວຍຄວາມຮກອນບລສດຂອງພຣະຄຣດ ເຖງແມນທານ

ຈະບຮສກກຕາມ, ຮບໃຊ ແລະ ໃຫອະໄພຄນອນໆດງທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດກະທຳ. ທານໄດສາງພນ

ຖານແຫງສດທາຈາກຄວາມຮກ ດງທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດຮກ ແລະ ຮບໃຊແທນພຣະອງ. ການມສດທາ

ໃນພຣະອງ ພາທານໃຫເຮດຄວາມໃຈບນ ຊງໄດນຳຄວາມຫວງມາໃຫທານ.

ຍງບສາຍເກນໄປທຈະໃຫຄວາມເຂມແຂງແກພນຖານແຫງສດທາ. ຍງມເວລາຢ. ໂດຍການມສດທາ

ໃນພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ທານສາມາດກບໃຈ ແລະ ອອນວອນຂການໃຫອະໄພໄດ. ມຄນທທານສາມາດ

ໃຫອະໄພ. ມຄນທທານສາມາດຂອບໃຈ. ມຄນທທານສາມາດຮບໃຊ ແລະ ເພອສງເສມ. ທານສາມາດເຮດໄດ

ບວາທານຈະຢໃສກຕາມ ເຖງແມນທານຈະ ຮສກເປາປຽວດຽວດາຍ ແລະ ຖກປະຖມກຕາມ.

ຂາພະເຈາບສາມາດສນຍາວາ ບນຫາຂອງທານຈະໝດໄປໃນຊວດນ. ຂາພະເຈາບສາມາດເວາໄດວາ

ການທດລອງຂອງທານຈະເປນພຽງຊວລະຍະສນໆເທານນ. ລກສະນະໜງຂອງການທດລອງ

ໃນຊວດແມນວາ ມນເຮດໃຫເວລາຜານໄປຢາງຊາໆ ແລະ ປະກດວາເກອບຢດຊອກ.

ມນມເຫດຜນສຳລບສງນນ. ເຖງແມນຮວາເຫດຜນເຫລານນ ອາດບໃຫຄວາມອບອນຫລາຍ,

ແຕມນເຮດໃຫທານມຄວາມອດທນ. ເຫດຜນເຫລານນມາຈາກຄວາມຈງນ: ໃນຄວາມຮກທດພອມທມຕທານ,

ພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຢາກຕຽມທານໃຫສາມາດໄປຢກບພວກພຣະອງ

ເພອຢກບຄອບຄວຕະຫລອດການ. ພຽງແຕຄນເຫລານນທຖກຊຳລະລາງໃຫສະອາດທງໝດຜານ

ການຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດຈະສາມາດໄປຢທນນໄດ.

ແມຂອງຂາພະເຈາໄດທນກບການເປນມະເລງເກອບເຖງ 10 ປ. ເພນໄດທນກບການຮກສາ ແລະ ການຜາຕດ

ແລະ ໃນທສດໄດນອນຈມຢໃນຕຽງ ເປນການທດລອງຂອງເພນ.

ຂາພະເຈາຍງຈຖອຍຄຳທພຂອງຂາພະເຈາໄດກາວກບເພນ ໃນຂະນະທພຫລຽວເບງແມຂອງຂາພະເຈາ

ຫນໃຈເທອສດທາຍວາ, “ນາງນອຍໄດກບຄນບານແລວ.”

ຜປາໄສຄນໜງທກາວຢງານສງສະການແມນປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ. ໃນບນດາຖອຍ

ຄຳສະແດງຄວາມນບຖນນ, ຂາພະເຈາຈສງໜງທວາແບບນ: “ບາງຄນພວກທານອາດຄດວາ

ເອອຍມຽວດະເຣດ ໄດຮບທກທລະມານຫລາຍ ເພາະສງທນາງໄດເຮດ ຈງຕອງໄດຜານຜາການທດລອງ.

ແລວເພນກາວວາ, “ບແມນແນວນນ, ເປນເພາະວາ ພຣະເຈາຢາກໃຫນາງຖກຫລຫລອມດນເຕບ.”

ຂາພະເຈາຈໃນຕອນນນ ຄດວາ, “ຖາຫາກຜຍງທດເຊນນນຕອງໄດຖກຫລຫລອມ, ຂາພະເຈາຕອງຖກ

ຫລຫລອມຫລາຍຂະໜາດໃດ?”

ຖາຫາກເຮາມສດທາໃນພຣະເຢຊຄຣດ, ເວລາທຍາກທສດ ແລະ ງາຍທສດໃນຊວດສາມາດເປນພອນໄດ.

ໃນທກສະຖານະການ, ເຮາສາມາດເລອກສງທຖກຕອງດວຍການນຳພາຂອງພຣະວນຍານ. ເຮາມ

ພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດທຈະຫລຫລອມ ແລະ ນຳພາຊວດຂອງເຮາ ຖາຫາກເຮາເລອກທຈະ

ເລອກເອາມນ. ແລະ ໂດຍການເປດເຜຍຂອງສາດສະດາຕເຮາ ເຖງບອນຂອງເຮາຢໃນແຜນແຫງຄວາມລອດ,

ເຮາຈະສາມາດອາໄສຢດວຍຄວາມຫວງອນສມບນ ແລະ ດວຍຄວາມສນຕສກ. ເຮາຈະບມວນຮສກວາ

ເຮາຢຄນດຽວ ຫລ ບມຄນຮກໃນການຮບໃຊຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ເພາະເຮາບເຄຍເປນດງທກາວ.

ເຮາສາມາດຮສກເຖງຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສນຍາວາ ທດຂອງພຣະອງຈະ

ຢທາງຊາຍມ ແລະ ທາງຂວາມເຮາ, ເພອຄຊເຮາ.10 ແລະ ພຣະອງຈະເຮດຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະອງສະເໝ.

ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ພຣະເຈາອງເປນພຣະບດາຊງພຣະ ຊນຢ ແລະວາພຣະບດທຮກຂອງພຣະອງ

ເປນພຣະຜໄຖຂອງເຮາ. ພຣະວນຍານບລສດໄດຢນຢນຄວາມຈງຢໃນກອງປະຊມນ ແລະ ຈະຢນຢນອກ

ເມອທານສະແຫວງຫາພຣະອງ ເມອທານຟງ ແລະ ຈາກນນເມອທານສກສາຂາວສານຂອງຜຮບໃຊຜມສດ

ອຳນາດຂອງພຣະຜເປນເຈາທຢໃນນ. ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ເປນສາດສະດາຂອງພຣະຜເປນເຈາ

ຂອງໂລກ. ພຣະຜເປນເຈາຈະດແລທານ. ພຣະເຈາພຣະບດາຊງພຣະຊນຢ. ພຣະບດທຮກຂອງຂອງພຣະອງ,

ພຣະເຢຊຄຣດ, ເປນພຣະຜໄຖຂອງເຮາ. ຄວາມຮກຂອງບເຄຍສນສດ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານໃນ

ພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ

1. Spencer W. Kimball, “Give Me This Mountain,” Ensign, Nov. 1979, 79.

2. ເບງ Doctrine and Covenants 122:7–9.

3. ເບງ Doctrine and Covenants 19:15–19.

4. ເຢເຣມຢາ 46.

5. ໂຢຊວຍ 1:5.

6. ເບງ Thomas S. Monson, “Look to God and Live,” Ensign, May 1998, 52–53.

7. ເບງ Ether 12:6–9.

8. ເບງ Ether 12:18.

9. ເບງ “I Know That My Redeemer Lives,” Hymns, no. 136.

10. ເບງ Doctrine and Covenants 84:88.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ການສະໜບສະໜນເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຂອງສາດສະໜາຈກ

ສະເໜໂດຍ ປະທານດເດ ແອຟ ອກດອບ

ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານສງສດ

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນ ທອມມສ ສະເປນເຊ ມອນສນ ເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍ

ແລະ ເປນປະທານຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ; ເຮນລ ເບນນຽນ ໄອຣງ

ເປນທປກສາທໜງໃນຝາຍປະທານສງສດ, ແລະ ດເດ ຟະຣດະຣກ ອກດອບ ເປນທປກສາທສອງ

ໃນຝາຍປະທານສງສດ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນ ບອຍ ເຄນເນດ ແພກເກ ເປນປະທານສະພາອກຄະສາວກສບສອງ; ແລະ

ຕໄປນຄ ສະພາອກຄະສາວກສບສອງ: ບອຍ ເຄ ແພກເກ, ແອວ ທອມ ແພລ, ລະໂຊ ເອມ ແນວສນ,

ດາລນ ເອຈ ໂອກ, ເອມ ລະໂຊ ບາເລດ, ຣເຈດ ຈ ສະກາດ, ຣເບດ ດ ແຮວ, ແຈບຟຣ ອາ ຮແລນ, ເດວດ

ເອ ແບດນາ, ຄວນຕນ ແອວ ຄກ, ດ ທອດ ຄຣສໂຕເຟສນ, ແລະ ນຽວ ແອວ ແອນເດເສນ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນທປກສາໃນຝາຍປະທານສງສດ ແລະ ສະພາອກຄະສາວກສບສອງ

ເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ແອວເດ ສະຕບເວນ ອ ສະໂນ ໄດຖກປດຈາກຕຳແໜງໃນຝາຍປະທານສະພາສາວກເຈດສບ.

ຜທຢາກສະແດງຄວາມຂອບໃຈນຳພວກເຮາ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນ ແອວເດ ຣເຈດ ຈ ເມເນສ ເປນສະມາຊກໃນຝາຍປະທານສະພາສາວກເຈດສບ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜປດ ແອວເດ ແຈຣອນ ຈນ ຄສ ແລະ ແກຣ ອ ສະຕບເວນເຊນ ຈາກສະພາທຳອດຂອງກມໂຄຣຳ

ສາວກເຈດສບ ດວຍການຍກມສະແດງຄວາມຂອບໃຈ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຫລງຈາກທໄດຮບໃຊຢາງມປະສດທພາບເປນເວລາຫລາຍປ, ພວກເຮາຂສະເໜປດອະທການ ເອຈ ເດວດ

ເບຕນ, ຣເຈດ ຊ ເອດເກ, ແລະ ຄດ ບ ມກມລນ ຈາກຕຳແໜງຝາຍອະທການຄວບຄມ ແລະ

ພວກເພນຈະມຕຳແໜງເປນອາດດເຈາໜາທຊນຜໃຫຍ.

ຜທຢາກສະແດງຄວາມຂອບໃຈນຳພວກເຮາ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜປດເຈາໜາທຊນຜໃຫຍປະຈຳເຂດດງຕໄປນ ນບຕງແຕວນທ 1 ເດອນພດສະພາ, 2012:

ຣເຈດ ເຄ ອາຫາດຈ, ຄະລມາໂຕ ຊ ເອ ອາເມດາ, ເຟແນນໂດ ເຈ ດ ອາຣາອໂຮ, ມາວນ ທ ບຣນເຄຮອຟ,

ມາຣໂອ ແອວ ຄາໂລສ, ຣາຟາແອວ ອ ຄາສໂຕ, ເດວດ ແອວ ຄກ, ເຊສາ ເອ ດາວລາ, ໂມໄຊຢາ ແອສ

ແດວກາໂດ, ຫລຍສ ຈ ດອາເທ, ຫອານ ອາ ເອດຈກາເຣ, ສະເຕບເຟນ ແອວ ຟະລກຄເກ, ເຈ ຣເຈ ຟະລແມນ,

ຣເບດ ຊ ເກ, ມແກວ ຮດານໂກ, ແກຣດ ຊ ຮຽວ, ເດວດ ເຈ ໂຮອາເຣ, ເດວດ ເອຈ ອງແກຣມ, ເທດຊຈ ອສອ,

ຄາພມບາ ທ ໂຄລາ, ກະເລນດອນ ລອອນສ, ອາ ບຣສ ເມໂຣ, ເອນຣເກ ເຈ ມອນໂທຢາ, ແດນໂຍ ເອ ໂມເຣໂນ,

ອາເດຊນາ ເຈ ໂອລຄານນ, ກາມາລເອນ ໂອໂຊຣໂນ, ພາທຣກ ເອຈ ພຣາຍສ, ມາໂກສ ອາ ພຣເອໂທ, ພໂລ

ອາ ພເອທາ, ຄາໂລສ ແອຟ ຣວາສ, ອາ ຣຄາໂດ ຊານອານາ, ຟາບອານ ແອວ ຊນາມບານ, ນາທາ ຊ

ໂທບອາສ, ສະແຕນລ ຫວານ, ແພຣ ເອມ ແວບ, ຣເຈດ ດບເບນຢ ວຽວເລ, ສະກາດ ດ ວດທງ

ຜທຢາກສະແດງຄວາມຂອບໃຈນຳພວກເຮາສຳລບການຮບໃຊທດເລດຂອງພວກເພນ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜປດຊດສະເຕ ຈລ ບ ແບກ, ຊວເວຍ ເອຈ ອອນເຣດ, ແລະ ບາບາຣາ ທອມສນ ຈາກຕຳແໜງຝາຍ

ປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ດວຍການຍກມສະແດງຄວາມຂອບໃຈ.

ຂສະເໜປດກຳມະການຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນ.

ທກຄນທຢາກຮວມກບພວກເຮາເພອສະແດງຄວາມຂອບໃຈຕເອອຍນອງເຫລານສຳລບການຮບໃຊ ແລະ

ການອທດຕນທດເລດຂອງພວກເພນ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນສະມາຊກໃໝຂອງກມໂຄຣຳທຳອດຂອງສາວກເຈດສບ ກະເຣກ ເອ ຄາດອນ,

ສະແຕນລ ຈ ອລສ, ແລຣ ອໂກ ຫອກ, ຣເບດ ຊ ເກ, ແລະ ສະກາດ ດ ວດທງ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນ ແກຣ ອ ສະຕບເວນສນ ເປນອະທການຄວບຄມຂອງສາດສະໜາຈກຂອງ

ພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ, ໂດຍມ ແຈຣອນ ຈນ ຄສ ເປນທປກສາທໜງ ແລະ ດນ ມາຍຣອນ ເດວ

ເປນທປກສາທສອງ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນບກຄນດງຕໄປນເປນສາວກເຈດສບປະຈຳເຂດ:

ເປຕະໂຣ ຢ ອາດຣ, ເດດແລບ ເອຈ ແອດເລ, ອງແກວ ເອຈ ອາລາຄອນ, ອາເລ ເຄ ອນາ ຈເນຍ, ດບເບນຢ ມາກ

ບາແຊດ, ຣເບດ ເອມ ຄ, ເຮແນນໂດ ຄາມາໂກ, ຈນ ອາ ຈແດສເຕ, ໂຮອາຄະວນ ອ ໂຄສຕາ, ເຣາຟ ແອວ

ດສະນບ, ອງແຄວ ອາ ດອາເທ, ເອດເວດ ດບ, ໂມໂຣໄນ ກາໂອນາ, ເທເລ ຈ ໂກໂດຍ, ແຟຣນຊດສະໂກ ດ ເອນ

ແກຣນຈາ, ຢຣຍ ເອ ກດຈນ, ຣເຈດ ເຄ ແຮນເຊນ, ທອດ ບ ແຮນເຊນ, ຄະລບເຝດ ທ ເຮເບດສນ, ອານຟໂອກ ອໂດ

ອງຢອນ, ລອສ ເອມ ລອອນ, ອາເລຮນດະໂຣ ໂລເປສ, ແອວ ຈນ ຄະລດ ມາບາຢາ, ອາວນ ແອຟ ແມເຣດດ

ເດເຕດ, ອາໂດນາຍ ແອສ ໂອບານໂດ, ແຈເຣດ ອາ ໂອກຳໂປ, ອາເດຢນກາ ອາ ໂອເຮດຣານ, ແອນດະຣ ເອມ

ໂອຣອດານ, ເຮຊ ອາ ອທສ, ຟະເຣດ ເອ ພາກເກ, ຊ ຮງ ພອນ, ອບຣາຮາມ ອ ເກໂຣ, ຣເບດ ຄະແຣ ຣຽນ, ຈເຈ

ລອສ ໂຣເມອ, ຈເຈ ຊາດວາ, ກດອນ ເອຈ ສະມດ, ອາລນ ສະແປນນອສ, ໂມໂຣໄນ ບ ທແກນ, ສະຕບເວນ ແອວ

ໂທຣອນໂທ, ແດນໂຍ ຢເຣນຢາ-ທາວອາ

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນ ລນດາ ຄະຈາ ເບຕນ ເປນປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນ, ໂດຍມ

ແຄໂຣ ມານແຊວ ສະຕບເຟນ ເປນທປກສາທໜງ ແລະ ລນດາ ແຊບຟຽວ ຣວສ ເປນທປກສາທສອງ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ຂສະເໜໃຫສະໜບສະໜນເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຄນອນໆ, ສາວກເຈດສບປະຈຳເຂດ, ແລະ ຝາຍປະທານ

ອງການສາມນຕາງໆ ຊງຖກແຕງຕງໄວແລວຕອນນ.

ຜທເຫນດວຍ, ຂໃຫຍກມຂນ.

ຜຂດຄານ, ກຂໃຫຍກມຂນ.

ປະທານມອນສນ, ເຫນໄດວາ ທກຄນໃນສນກາງປະຊມໃຫຍນ ກໄດໃຫການສະໜບສະໜນ

ຢາງເປນເອກກະສນ.

ຂອບໃຈ, ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ສຳລບການອອກສຽງສະໜບສະໜນ, ສດທາ, ການອທດຕນ, ແລະ

ຄຳອະທຖານຂອງທານ.

ຂເຊອເຊນເຈາໜາທຊນຜໃຫຍ ແລະ ຝາຍປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນຂນມານງຢບອນຂອງ

ພວກເພນຢເທງເວທ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ການລາຍງານຂອງພະແນກກວດສອບບນຊຂອງສາດສະໜາຈກ, ປ 2011

ສະເໜໂດຍ ຣເບດ ດບເບນຢ ແຄນແວວ

ຫວໜາຜຈດການ, ພະແນກກວດສອບບນຊຂອງສາດສະໜາຈກ

ຮຽນ ເຈາໜາທຊນຜໃຫຍ. ດງທອະທບາຍໄວໂດຍການເປດເຜຍໃນພາກທ 120 ຂອງ Doctrine and

Covenants ສະພາຈດການເລອງເງນສວນສບ ມອຳນາດໃນການໃຊຈາຍເງນທນຂອງສາດສະໜາຈກ.

ສະພາປະກອບດວຍຝາຍປະທານສງສດ, ກມອກຄະສາວກສບສອງ, ແລະ ຝາຍອະທການຄວບຄມ.

ສະພານຈະກຳນດເງນທນໃຫພະແນກຕາງໆຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ການດຳເນນງານ. ພະແນກຕາງໆ

ຂອງສາດສະໜາຈກຈະອະນມດການງບປະມານສຳລບການໃຊຈາຍຕາມນະໂຍບາຍ ແລະ

ລະບຽບປະຕບດການຂອງສາດສະໜາຈກ.

ພະແນກກວດສອບບນຊຂອງສາດສະໜາຈກໄດຮບອະນຍາດໃຫກວດສອບບນທກທກຢາງທຈຳເປນ

ເພອປະເມນການຄວບຄມລາຍໄດ ແລະ ລາຍຈາຍຂອງເງນທນ ແລະ ປກປອງດແລຊບສນຂອງ

ສາດສະໜາຈກ. ພະແນກກວດສອບບນຊເປນໜວຍທທຳງານຢາງອດສະລະ ໂດຍບຂນຢກບພະແນກ ຫລ

ໜວຍງານໃດຂອງສາດສະໜາຈກ. ພະແນກກວດສອບບນຊປະກອບດວຍນກບນຊເອກກະຊນ

ທມໃບອະນຍາດ. ຜກວດສອບບນຊພາຍໃນທມໃບອະນຍາດ, ຜກວດສອບຂມນທມໃບອະນຍາດ ແລະ

ເຈາໜາທອນໆລະດບມອາຊບ.

ຕາມການດຳເນນງານການກວດສອບ, ພະແນກກວດສອບບນຊລງຄວາມເຫນວາ ລາຍໄດ ແລະ

ລາຍຈາຍເງນບລຈາກ ແລະ ການໃຊຊບສນຂອງສາດສະໜາຈກ ລະຫວາງປ 2011 ໄດຮບການຈດການ

ແລະ ບນທກຕາມແນວທາງທປະຕບດຕາມລະບບບນຊ ທໄດຮບອະນມດ ແລະ ຕາມນະໂຍບາຍ ແລະ

ລະບຽບປະຕບດທສາດສະໜາຈກກຳນດໄວທກປະການ.

ດວຍຄວາມນບຖເປນຢາງສງ,

ພະແນກກວດສອບບນຊຂອງສາດສະໜາຈກ

ຣເບດ ດບເບນຢ ແຄນແວວ

ຫວໜາຜຈດການ

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ການລາຍງານສະຖຕ, ປ 2011

ສະເໜໂດຍ ບະລກ ພ ແຮວ

ເລຂານການຂອງຝາຍປະທານສງສດ

ສຳລບຂມນຂອງສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ, ຝາຍປະທານສງສດໄດອະນມດການລາຍງານ

ກຽວກບການເຕບໂຕ ແລະ ສະຖຕຂອງສາດສະໜາຈກ ນບແຕວນທ 31 ເດອນທນ, 2011.

ໜວຍຕາງໆຂອງສາດສະໜາຈກ

ສະເຕກ

2,946 ແຫງ

ເຂດເຜຍແຜ

340 ແຫງ

ອະນາເຂດ

608 ແຫງ

ຫວອດ ແລະ ສາຂາ

28,784 ແຫງ

ສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ

ຈຳນວນສະມາຊກທງໝດ

14,441,346 ຄນ

ຈຳນວນເດກນອຍໃນບນທກໃໝລະຫວາງປ 2011

119,917 ຄນ

ຜປຽນໃຈທໄດຮບບບຕສະມາລະຫວາງປ 2011

281,312 ຄນ

ຜສອນສາດສະໜາ

ຜສອນສາດສະໜາເຕມເວລາ

55,410 ຄນ

ຜສອນສາດສະໜາບລການຮບໃຊ

22,299 ຄນ

ພຣະວຫານ

ພຣະວຫານທໄດຮບການອທດລະຫວາງປ 2011 (ພຣະວຫານ ແຊນ ເຊາວາດ ແອວ ເຊາວາດ ແລະ

ພຣະວຫານ ເກດຊາເຕນງໂກ ກວຕາມາລາ.

2 ແຫງ

ພຣະວຫານທຖກອທດຄນໃໝລະກວາງປ 2011 (ແອດແລນຕາ ຈເຈຍ)

1 ແຫງ

ພຣະວຫານທເປດບລການ

136 ແຫງ

ອາດດເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ຄນອນໆທໄດເສຍຊວດໄປ ນບແຕກອງປະຊມໃຫຍໃນ

ເດອນເມສາປຜານມາ

ແອວເດ ມາຣອອນ ດ ແຫງສ, ແອວເດ ແຈກ ເອສ ໂກອາສະລນ ຈເນຍ, ແອວເດ ມອນທ ເຈ ບະລ, ແອວເດ ຣານນ

ອ ໂພເອມານ, ແລະ ແອວເດ ຄດ ດບເບນຢ ວວຄອກ, ແລະ ແຮໂຣນ ຈ ຮຽວລຳ, ທກຄນເປນອາດດ

ສະພາສາວກເຈດສບ; ຊດສະເຕ ຈອຍ ແອຟ ອແວນສ ແລະ ຊດສະເຕ ຈໂກະ ເອນ ໂອກາສາກ,

ອາດດທປກສາໃນຝາຍປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນ; ຊດສະເຕ ນມາ ວລອຍ ຊນແຖກ,

ພນລະຍາຂອງ ແອວເດ ຟລບ ທ ຊນແຖກ, ອາດດສະມາຊກແຫງສາວກເຈດສບ; ຊດສະເຕ ລໂອລາ ຈອດຈ,

ແມໝາຍຂອງ ແອວເດຫລອຍ ພ ຈອດຈ, ອາດດສະມາຊກແຫງສາວກເຈດສບ; ຊດສະເຕ ອາເກເລຍ

ວລານເອວາ ເດ ອາວາເຣສ, ພນລະຍາຂອງ ແອວເດ ລໂນ ອາວາເຣສ, ອາດດສາວກເຈດສບ; ແລະ ບະລາເດ

ເວນແດວ ເອມ ສະມດ ຈເນຍ, ອາດດປະທານກມນກຮອງແທໂບແນໂກ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຄນເຮດວຽກໃນສວນອະງນ ໂດຍ ແອວເດ ແຈບຟຣ ອາ ຮແລນ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ເມອກາວເຖງການເອນ ແລະ ການປດຕຳແໜງທຝາຍປະທານສງສດ ຫາກໄດສະເໜມານ, ຂາພະເຈາ ຂກາວແທນທກຄນພວກເຮາໃນການກາວວາ ເຮາຈະຈດຈຳ ແລະ ຮກຜທໄດຮບໃຊຢາງຊສດຕະຫລອດ ໄປ, ດງທເຮາຮກ ແລະ ຍນດຕອນຮບຜທຖກເອນສຕຳແໜງນໃນເວລານທນທ. ດວຍສດຫວໃຈ ຂອງເຮາ, ເຮາຂຂອບໃຈທານຫລາຍໆ. ຂາພະເຈາຂກາວເຖງຄຳອປະມາຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດໃນເລອງທເຈາຂອງສວນຄນໜງໄດ “ອອກໄປແຕເຊາໆ ເພອຈາງຄນມາເຮດວຽກໃນສວນອະງນຂອງຕນ.” ຫລງຈາກໄດຈາງກມທຳອດຕອນ 6 ໂມງເຊາ, ເພນໄດກບຄນໄປຕອນ 9 ໂມງເຊາ, ໃນເວລາທຽງ, ແລະ ຕອນບາຍ 3 ໂມງ ເພອຈາງ ຄນງານອກຫລາຍຄນເມອຈຳເປນຕອງໄດເກບກຽວຢາງຮບດວນ. ພຣະຄຳພກກາວວາເພນໄດກບອອກ ໄປອກເປນເທອສດທາຍ, “ເວລາໃກຮອດຫາໂມງແລງ,” ແລະ ໄດຈາງຄນງານກມສດທາຍ. ພຽງແຕໜງ ຊວໂມງຫລງຈາກນນ, ຄນງານທກຄນໄດມາເຕາໂຮມກນເພອຮບຄາແຮງງານ. ໂດຍຄວາມປະຫລາດໃຈ, ທກໆຄນໄດຮບຄາແຮງງານເປນຈຳນວນດຽວກນເຖງແມນວາໄດເຮດວຽກເປນຫລາຍຊວໂມງຕາງກນ. ໃນທນທ, ຜທຖກຮບຈາງກອນກໃຈຮາຍ, ໂດຍກາວວາ, “ຄນຮບຈາງຜທມາຫລາສດເຫລານ, ເຮດວຽກ ພຽງແຕໜງຊວໂມງທນນ, ສວນພວກເຮາເຮດວຽກໜກຕາກແດດຮອນໝດມ, ແຕທານພດຈາຍໃຫ ພວກເຂາທກນກບພວກເຮາ.”1 ເມອໄດອານຄຳອປະມານແລວ, ບາງທທານ, ດງທຄນງານເຫລານ ກໄດຮສກວາບມຄວາມເປນທຳໃນເລອງນ. ຂາພະເຈາຂກາວເຖງຄວາມຫວງໃຍ ໃນເລອງນຈກບດໜງ. ກອນອນໝດມນກສຳຄນທຕອງຈຳໄວວາ ບມຄນໃດ ຖກປະຕບດຕຢາງບເປນທຳ. ຄນງານກມທຳອດໄດ ຕກລງຮບເຮດວຽກໃນມນນ ແລະ ເຂາເຈາກໄດຮບຄາແຮງງານ. ນອກເໜອຈາກນນ, ຂາພະເຈາ ຈນຕະນາການໄດວາ, ເຂາເຈາກຮສກບນຄນທໄດມວຽກເຮດ. ໃນວນເວລາຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ຜຊາຍທຳມະດາ ແລະ ຄອບຄວຂອງລາວບສາມາດເຮດຫຍງໄດຫລາຍເກນລາຍໄດທລາວຫາມາ

ໄດໃນມນນ. ຖາເຂາເຈາບໄດເຮດວຽກ ຫລ ເຮດໄຮເຮດສວນ ຫລ ຕກປາ ຫລ ຂາຍຂອງ, ເຂາເຈາອາດບມຫຍງກນເລຍ. ໂດຍທມຄນຢາກເຮດວຽກຫລາຍກວາວຽກນນເອງ, ຄນງານທ ຖກຈາງກອນໝໝດເປນຄນທໂຊກດທສດ ໃນກມຄນງານໃນເຊາມນນ. ແທຈງແລວ, ຖາເຮາຈະມຄວາມຮສກສງສານ, ທຳອດເຮາຄວນສງສານຄນທບຖກເລອກໃຫເຮດວຽກ ຜທມຄອບຄວທເຂາເຈາຕອງລຽງດ. ເບງຄວາເຂາເຈາບາງຄນບມໂຊກດທຈະໄດເຮດວຽກເລຍ. ເມອເຈາຂອງສວນໄດເຂາໄປຫາຄນງານຕະຫລອດມນນເຂາເຈາໄດເຫນ ຄນອນ ຖກເລອກ ສະເໝ. ແຕໃນທາຍຂອງມນນ, ເຈາຂອງສວນໄດກບມາຢາງປະຫລາດໃຈ ເປນເທອທຫາດວຍຂສະເໜທດ ເປນພເສດ! ຄນງານກມສດທາຍທທຖອຍໃຈ, ເມອໄດຍນແຕວາເຂາເຈາຈະໄດຮບຄວາມເປນທຳ, ກໄດ ຮບວຽກເຖງບໄດເຮດວຽກເຕມວນກຕາມ, ຮແຕວາໄດທໃດກດກວາບໄດຫຍງເລຍ, ຊງເປນໂຊກຊາຕາ ຂອງເຂາເຈາຈນເຖງເວລານ. ແລວເມອເຂາເຈາໄດເຕາໂຮມກນຮບຄາແຮງງານ, ເຂາເຈາໄດປະ ຫລາດໃຈຫລາຍທໄດຮບຄາແຮງງານເທາກບຄນງານທກໆຄນ! ເຂາເຈາໄດປະຫລາດໃຈຫລາຍພຽງໃດ ແລະ ຮສກບນຄນຫລາຍພຽງໃດ! ແນນອນວາເຂາເຈາບເຄຍໄດປະສບຄວາມເມດຕາກະລນາໃນ ຊວດທຳງານຂອງເຂາກອນໜານ. ດວຍຄວາມເຂາໃຈຂອງເລອງນທເຮາຕອງໄດເຫນການຈມວາຂອງຄນງານກມທຳອດ. ຕາມທເຈາຂອງ ສວນໃນຄຳອປະມາບອກເຂາເຈາ (ຂາພະເຈາຂຖອດຄວາມນອຍໜງວາ): “ເພອນເອຍ, ຂອຍບໄດສໂກງ ເຈາ. ເຈາໄດຕກລງເຮດວຽກຕາມຄາງແຮງງານສຳລບມນນ. ເຈາດໃຈຫລາຍທໄດວຽກເຮດ, ແລະ ຂອຍກພໃຈຫລາຍນຳວຽກທເຈາໄດເຮດ. ເຈາໄດຮບຄາແຮງງານເຕມສວນ. ສະນນຈງຮບເອາຄາຈາງ ຂອງເຈາ ແລະ ມຄວາມສກເຖດ. ສຳລບຄນງານຄນອນ, ແນນອນວາຂອຍມສດ ເຮດໃນສງທຂອຍ ຢາກເຮດກບເງນຂອງຂອຍ.” ແລວບດນກມຄຳຖາມທໃຫຄວາມຄດຕຄນໃດຄນໜງໃນສະໄໝນນ ແລະ ໃນເວລານທຈຳເປນຕອງໄດຍນມນວາ: “ເປນຫຍງເຈາຈງອດສາເພາະຂອຍເລອກຈະເປນຄນໃຈດ?” ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ຈະມເວລາໃນຊວດຂອງເຮາເມອຄນອນຈະໄດຮບພອນທບໄດຄາດຫວງ ຫລ ໄດຮບຄຳຍອງຍສນລະເສນພເສດ. ຂາພະເຈາຂຮອງວາບໃຫເຮາເສຍໃຈ—ແລະ ແນນອນວາບໃຫ ອດສາບງບຽດ—ເມອຄນອນໄດຮບພອນ? ເຮາບໄດມຄວາມສຳຄນນອຍລງເມອຄນອນໄດຮບ ຫລາຍກວາ. ເຮາບໄດຢໃນການແຂງຂນກບຄນອນວາຜໃດຈະລຳລວຍທສດ ຫລ ມພອນສະຫວນ ຫລາຍທສດ ຫລ ສວຍງາມທສດ ຫລ ແມນແຕໄດຮບພອນຫລາຍທສດ. ການແຂງຂນທເຮາມ ສວນແທໆແມນໃນການແຂງຂນກບບາບ, ແລະ ແນນອນວາ ຄວາມອດສາບງບຽດເປນບາບ ຢາງໜງທມຢທວໄປໃນບນດາບາບທງໝດ.

ຍງໄປກວານນ, ຄວາມອດສາ ບງບຽດເປນຄວາມຜດພາດທຄງຢຕໄປ. ແນນອນວາເຮາທນທກ ທລະມານໄປຈກໜອຍເມອໂຊກຮາຍ ເກດຂນກບ ເຮາ, ແຕຄວາມອດສາບງບຽດຮຽກຮອງໃຫເຮາ ທນທທລະມານ ເພາະ ໂຊກດທງໝດ ທເກດຂນກບທກໆຄນທເຮາຮ! ນບໄດໃຫເຮາມຄວາມຫວງ ທດສຳລບອະນາຄດ—ທຈະໂສກເສາເສຍໃຈທກໆເທອ ເມອຄນອນມຄວາມສກ. ໃນທສດມນ ຈະເປນທໜາອບອາຍຫລາຍກວາ, ເມອເຮາພບເຫນວາ ແທຈງແລວ ພຣະເຈາທງຍດຕທຳ ແລະ ມເມດຕາ, ຈະປະທານໃຫທກຄນທເຊອຟງພຣະອງ “ສມບດທງໝດຂອງຕນ”2 ດງທຂພຣະຄຳພກາວ. ສະນນບດຮຽນທໜງຈາກສວນອະງນຂອງພຣະຜເປນເຈາຄ: ຄວາມອດສາບງບຽດ, ຄວາມເຢນຊາ, ຫລ ການເຮດໃຫຄນອນເສາໃຈຈະ ບ ເຮດໃຫສະພາບການຂອງທານດຂນ, ຫລ ການເຮດໃຫຄນອນ ອບອາຍຈະເຮດໃຫພາບຮກ ຂອງທານ ດຂນ. ສະນນ ຈງເປນຄນໃຈດ, ແລະ ຈງຮສກບນຄນທ ພຣະເຈາມພຣະໄທດ. ມນເປນວທທາງທຈະມຊວດຢາງມຄວາມສກ. ຈດທສອງທຂາພະເຈາຂກາວຈາກຄຳອປະມານຄຄວາມຜດພາດທໜາເສາໃຈທຄນບາງຄນສາມາດ ເຮດໄດຖາເຂາເຈາຈະບຍອມຮບຄາແຮງງານຂອງຕນໃນທາຍມນນເພາະເຂາເຈາເປນຫວງນຳແຕເລອງທ ເຂາເຈາໄດເຫນວາເປນບນຫາໃນຕນ ມນນ. ມນບໄດກາວໃນຂພຣະຄຳພວາມຄນໃດດກຫລຽນເງນໃສ ໜາເຈາຂອງສວນ ແລະ ໃຈຮາຍອອກໜໄປໂດຍບມເງນ, ແຕຂາພະເຈາຄດວາອາດມຄນໜງເຮດ ແບບນນ. ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງ, ສງທໄດເກດຂນໃນເລອງນຕອນເກາໂມງ ຫລ ຕອນທຽງ ຫລ ຕອນບາຍ ສາມໂມງນນບສຳຄນເມອມາປຽບທຽບໃສກບການຈາຍຄາແຮງງານຢາງເພອແຜໃນທາຍມນນ. ແບບແຜນ ຂອງການພດທະນາສດທາແມນທຈະຍດໝນ, ເຮດວຽກ, ເຮດໃຫສຳເລດ, ແລະ ແລວປອຍໃຫຄວາມ ກງວນຈາກຊວໂມງແຕເຊາໆ—ບວາເປນຈງ ຫລ ຄດໄປຊໆ—ມຄວາມສຳຄນນອຍລງເມອປຽບໃສ ຄວາມມາກມາຍຂອງລາງວນສດທາຍ. ຢາຄດແຕນຳບນກາເກາໆ ແລະ ຄວາມທກໃຈ—ທມຕໂຕເອງ ຫລ ເພອນມະນດ, ຂາພະເຈາຂກາວຕມວາ ຫລ ແມນແຕຕສາດສະໜາຈກທແທຈງ ແລະ ດຳລງຢນ. ຄວາມສວຍງາມໃນຊວດຂອງທານ, ຂອງເພອນມະນດຂອງທານ, ແລະ ຂອງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດຈະສະແດງໃຫປະຈກໃນວນສດທາຍ ເຖງແມນວາຄວາມສວຍງາມນນ ຈະບໄດຮບການຮບຮ ສະເໝໄປໂດຍທກຄນໃນຕອນຕນກຕາມ. ສະນນ ຢາກງວນໃຈເລຍນຳສງທໄດເກດຂນຕອນເກາໂມງເຊາ ເມອພຣະຄນຂອງພຣະເຈາກຳລງພະຍາຍາມໃຫລາງວນທານ ເມອຫກໂມງແລງ—ບວາວຽກງານຂອງທານ ຈະເປນແບບໃດກຕາມຕະຫລອດທງວນ.

ເຮາໃຊກຳລງທາງອາລມ ແລະ ວນຍານທລຳຄາຫລາຍເກນໄປທຈະດດງເກບຄວາມຊງຈຳເລອງທເຮາ ໄດຫລນປອາໂນຜດໄປຕອນຍງນອຍ, ຫລ ຄຳໃດໜງທພນລະຍາສາມໄດເວາ ຫລ ໄດເຮດເມອ 20 ປກອນທເຮາຍງຕງໃຈທຈະເຮດໃຫເຂາຈຈຳ ແລະ ຮສກຜດຕໄປອກ 20 ປ, ຫລ ເຫດການໃນ ປະຫວດສາດຂອງສາດສະໜາຈກທພຽງແຕໄດພສດໃຫເຫນວາມະນດຈະດນລນຢສະເໝວາຕນດ ພສມກບຄວາມຄາດຫວງທພຣະເຈາມໄວໃຫເຂາເຈາບ. ເຖງແມນວາຄວາມບພໃຈບາງຢາງບໄດ ເລມຈາກທານ, ມນສາມາດຈບລງກບທານໄດ. ຈະມລາງວນທຍງໃຫຍແທສຳລບສງນນເມອພຣະຜ ເປນເຈາຂອງສວນອະງນມອງເບງດວງຕາຂອງທານ ແລະ ທກສງທຜດພາດໄປໄດຮບຄວາມໃຫ ອະໄພໃນວນສດທາຍຂອງເຮາຢເທງໂລກນ. ນນຳຂາພະເຈາເຂາສຈດທສາມ ແລະ ສດທາຍຂອງຂາພະເຈາ. ຄຳອປະມານ—ເໝອນດງຄຳອປະມາ ທງໝດ—ບໄດກຽວກບຄນງານ ຫລ ຄາຈາງຫລາຍກວາຄຳອປະມາອນໆທກຽວກບແກະ ແລະ ແບ. ນເປນເລອງລາວທກຽວກບຄນຄວາມດຂອງພຣະເຈາ, ຄວາມອດທນຂອງພຣະອງ ແລະ ການໃຫອະໄພ, ແລະ ການຊດໃຊຂອງອງພຣະເຢຊຄຣດ. ມນເປນເລອງລາວທກຽວກບຄວາມເພອແຜ ແລະ ຄວາມເມດຕາ. ມນເປນເລອງລາວທກຽວກບພຣະຄນ. ມນເນນເຖງຄວາມຄດທຂາພະເຈາໄດຍນເມອ ຫລາຍໆປກອນວາ ແນນອນວາສງທພຣະເຈາຊນຊມຫລາຍໃນການເປນພຣະເຈາຄຄວາມຕນເຕນໃນ ການເປນຜມເມດຕາ, ໂດຍສະເພາະຕຜຄນທບໄດຄາດຫວງມນ ແລະ ສວນຫລາຍແລວເຂາເຈາບຄວນ ຈະໄດຮບມນຊຳ. ຂາພະເຈາບຮວາມຄນໃດໃນບນດາຜຮບຊມຮບຟງທມຫລວງຫລາຍໃນມນທຕອງການຈະໄດຍນຂາວສານແຫງການໃຫອະໄພທມສວນຢໃນຄຳອປະມານ, ແຕບວາທານຈະຄດວາມາຊາເກນໄປຫລາຍປານໃດ, ບວາທານຈະຄດວາທານໄດພາດໂອກາດໄປຫລາຍປານໃດ, ບວາທານໄດຮສກວາທານໄດເຮດຜດພາດ ຫລາຍປານໃດ, ຫລ ວາພອນສະຫວນທທານຄດວາທານບມ, ຫລ ວາທານໄດຮສກວາທານໄດເດນ ທາງໄປຈາກຄອບຄວ ແລະ ພຣະເຈາໄກປານໃດກຕາມ, ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານຕທານວາທານ ບໄດເດນໄປໄກເກນການເອອມຂອງຄວາມຮກອນສງສງ. ມນເປນໄປບໄດທທານຈະຈມລງເລກ ກວາຄວາມສະຫວາງທບມຂອບເຂດຂອງການຊດໃຊຂອງພຣະຄຣດຈະສອງແສງໄປເຖງໄດ. ເຖງວາທານຍງບທນເປນພາກສວນຂອງສາດສະໜາຈກຂອງເຮາ, ຫລ ວາເຄຍໄດຢກບເຮາແຕກອນ ແລະ ບໄດຢອກແລວ, ບມຫຍງໃນສອງກລະນນທທານໄດເຮດໄປທບສາມາດແກໄຂໄດ. ບມບນຫາ ໃດທທານບສາມາດເອາຊະນະໄດ. ບມຄວາມຝນໃດໆທເມອການເວລາ ແລະ ນລນດອນຜານ ໄປຈະເກດເປນຈງບໄດ. ແມນແຕຖາທານຮສກວາທານເປນຜຫລງທາງ ຫລ ຄນງານທຖກຈາງ ໃນຊວໂມງສດທາຍ, ພຣະຜເປນເຈາຂອງສວນອະງນຢນເອນທານຢ. “ຈງໃຫພວກເຮາຫຍບເຂາໄປດວຍ

ຄວາມໝນໃຈ [ສ] ບນລງຂອງພຣະເຈາ ບອນທພບພຣະຄນ,”3 ແລະ ລມລງຢທພຣະບາດຂອງ ພຣະຜບລສດຂອງອດສະຣາເອນ. ເຊນມາເຖດ ແລະ ຊນຊມ “ໂດຍບຕອງເສຍຈາຍຫຍງທງໝດ”4 ຢທໂຕະອາຫານຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຂາພະເຈາຂຮອງບນດາສາມ ແລະ ພ, ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດ ຫລ ຜທຈະໄດດຳລງຖານະ ປະໂລຫດໃນອະນາຄດ, ດງທລໄຮໄດກາວວາ, “ຈງຕນເຖດ! ແລະ ລກຂນຈາກຜງທລ ... ແລະ ເປນບລດ (ລກຜຊາຍ).”5 ຈະບເປນແບບນສະເໝໄປ ແຕສວນຫລາຍແລວ ເປນຜຊາຍທເລອກ ຈະບຕອບຮບການເອນໃຫ “ມາຮວມກອງທບ.”6 ເລອຍໆບນດາສະຕ ແລະ ເດກນອຍປະກດວາ ຈະເຕມໃຈຮບຫລາຍກວາ. ອາຍນອງທງຫລາຍ, ຈງເຮດໃຫໄດດກວານ. ຈງເຮດເພອຕວທານເອງ. ຈງເຮດເພອຜຄນທຮກທານ ແລະ ອະທຖານວາທານຈະຕອບຮບ. ຈງເຮດເພອເຫນແກອງ ພຣະເຢຊຄຣດ, ອງທໄດຈາຍຄາໄຖທເກນຄວາມເຂາໃຈສຳລບອະນາຄດທພຣະອງປະສງໃຫທານມ. ອາຍເອອຍນອງທຮກຂອງຂາພະເຈາ, ເຖງທານຜທໄດຮບພອນຈາກພຣະກດຕຄນເປນເວລາຫລາຍປ ເພາະວາທານໂຊກດພທໄດພບເຫນຕງແຕຕນ, ເຖງທານຜທໄດເຂາມາສພຣະກດຕຄນເທອລະເລກລະ ນອຍ, ແລະ ເຖງທານຜທ—ເປນສະມາຊກ ແລະ ຍງບເປນເທອ—ຜທອາດຍງລງເລໃຈຢ, ເຖງທານ ແຕລະຄນ, ຄນໃດໜງ ແລະ ທກໆຄນ, ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງອຳນາດທຕໃໝໄດຂອງຄວາມຮກ ແລະ ພຣະຄນແຫງການອດສະຈນໃຈຂອງພຣະເຈາ. ພຣະອງເປນຫວງນຳສດທາທທານຈະໄດຮບ, ບແມນນຳວນເວລາທທານໄດຮບສດທານນ. ສະນນ ຖາຫາກທານໄດເຮດພນທະສນຍາແລວ, ຂໃຫຮກສາມນໄວ. ຖາຫາກທານຍງບທນໄດເຮດມນ, ຂໃຫເຮດມນເຖດ. ຖາຫາກທານໄດເຮດມນແລວ ແລະແລວໄດຝາຝນມນ, ຂໃຫກບໃຈ ແລະ ແກໄຂ ມນສາ. ມນບຊາເກນໄປຈກເທອຖາຫາກວາເຈາຂອງສວນອະງນກາວວາຍງມເວລາຢ. ກະລນາ ຈງຮບຟງການກະຕນເຕອນຂອງພຣະວນຍານບລສດທກຳລງບອກທານຢໃນເວລານ, ໃນວນາທນ, ວາທານຄວນຍອມຮບຂອງປະທານແຫງການຊດໃຊຂອງອງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ມຄວາມສກຢກບ ມດຕະພາບໃນວຽກງານຂອງພຣະອງ. ຢາຊກຊາເລຍ. ມນກຳລງຈະຄຳແລວ. ໃນພຣະນາມຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ ມດທາຍ 20:1–15.

2. ລກາ 12:44. 3. ເຮບເຣ 4:16. 4. ເອຊາຢາ 55:1. 5. 2 ນໄຟ 1:14, 21. 6. “We Are All Enlisted,” Hymns, no. 250.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ມາຮຈກເຮາເອງ: ສນລະລກ, ພຣະວຫານ, ແລະ ການເສຍສະລະໂດຍການຮບໃຊ ໂດຍ ແອວເດ ຣເບດ ດ ແຮວ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດບອກສານສດຂອງພຣະອງກຽວກບລກຊາຍຜໄດໜຈາກພທຮງມຂອງລາວ, ໄດເດນທາງໄປຕາງປະເທດ, ແລະ ຈບຈາຍມນມລະດກຂອງລາວຈນໝດ. ເມອມຄວາມອດຢາກ, ຊາຍໜມຄນນນໄດເຮດວຽກເປນຄນເກອໝ. ລາວຫວຫລາຍຈນຢາກກນອາຫານຂອງໝ. ໄກຈາກບານ, ໄກຈາກບອນທລາວຢາກຢ, ແລະ ໃນຄວາມຕກທກໄດຍາກທສດ, ບາງສງທສຳຄນທາງນລນດອນໄດເກດຂນໃນຊວດຂອງຊາຍໜມຄນນ. ໃນພຣະຄຳຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, “ລາວກສຳນກຕວໄດ.”1 ລາວຈໄດວາ ລາວເປນໃຜ, ໄດຮບຮສງທລາວຄດຮອດ, ແລະ ເລມຕນຢາກໄດຮບພອນທມອບໃຫລາໆຢໃນບານຂອງພລາວ. ຕະຫລອດຊວດຂອງເຮາ, ບວາຈະເປນຕອນມດມນ, ມການທາທາຍ, ໂສກເສາ, ຫລ ຕອນເຮດບາບ, ເຮາອາດຮສກເຖງພຣະວນຍານບລສດເຕອນເຮາວາ ເຮາເປນບດ ແລະ ທດາແທໆຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນຜເປນຫວງເປນໄຍ, ຜຮກເຮາ, ແລະ ເຮາອາດປາຖະໜາຢາກໄດພອນທພຽງແຕພຣະອງສາມາດມອບໃຫ. ໃນເວລາເຫລານນ ເຮາຄວນພະຍາຍາມ ມາ ຮຈກ ເຮາເອງ ແລະ ກບມາສຄວາມສະຫວາງແຫງຄວາມຮກຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ພອນເຫລານເປນຂອງລກໆທງປວງຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ຄວາມປາຖະໜາພອນເຫລານນ, ຮວມທງຊວດທມຄວາມຊນຊມ ແລະ ຄວາມສກ, ເປນພາກສວນທສຳຄນໃນແຜນຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນສຳລບເຮາແຕລະຄນ. ສາດສະດາແອວມາໄດສອນວາ, “ເຖງແມນຫາກທານຈະເຮດບໄດຫລາຍໄປກວາປາຖະໜາທຈະເຊອກຂໃຫຄວາມປາຖະໜານເກດຜນໃນທານ.”2

ເມອຄວາມປາຖະໜາທາງວນຍານຂອງເຮາເພມຂນ, ເຮາຈະກາຍເປນຜກມຕນເອງທາງວນຍານຫລາຍຂນ. ແລວເຮາຈະເຮດແນວໃດຈງຈະຊອຍຄນອນ, ຕນເອງ, ແລະ ຄອບຄວໃຫມຄວາມປາຖະໜາທຈະຕດຕາມພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ພຣະກດຕຄນຂອງພຣະອງໄດ? ເຮາຈະເພມພະລງໃຫແກຄວາມປາຖະໜາຂອງເຮາເພອກບໃຈ, ກາຍເປນຄນມຄາຄວນ, ແລະ ອດທນຈນເຖງທສດໄດແນວໃດ? ເຮາຈະຊອຍເຫລອຄນໜມ ແລະ ຄນໂສດ ເຮດໃຫຄວາມປາຖະໜານເກດຢໃນພວກເຂາ ຈນກວາພວກເຂາໄດເຫລອມໃສ ແລະ ກາຍເປນ “ໄພພນທແທຈງໂດຍການຊດໃຊຂອງພຣະຄຣດ”?3

ເຮາກາຍເປນຄນເຫລອມໃສ ແລະ ກມຕນເອງທາງວນຍານ ເມອເຮາດຳລງຊວດຕາມພນທະສນຍາຂອງເຮາດວຍການອະທຖານ—ຜານການຮບສນລະລກຢາງມຄາຄວນ, ການມຄາຄວນສຳລບໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານ, ແລະ ການເສຍສະລະເພອຮບໃຊຄນອນ. ໃນການຮບສນລະລກຢາງມຄາຄວນ, ເຮາຈວາເຮາ ເຮາໄດຕພນທະສນຍາທເຮາໄດເຮດໃນຕອນຮບບບຕສະມາ. ເພາະໃນການເຮດໃຫສນລະລກເປນປະສບການຊຳລະລາງແຕລະອາທດໄດນນ, ເຮາຕອງຕຽມຕນເອງ ກອນ ໄປປະຊມສນລະລກ. ເຮາເຮດສງນໂດຍການປະວຽກງານປະຈຳວນ ແລະ ການພກຜອນຢອນອາລມ ແລະ ປະຄວາມຄດ ຫລ ຄວາມເປນຫວງເປນໄຍທາງໂລກ. ເມອເຮາເຮດ, ເຮາຈະຈດຫອງຢໃນຈດໃຈຂອງເຮາໄວສຳລບພຣະວນຍານບລສດ. ແລວເຮາຈະຕຽມພອມແລວທຈະໄຕຕອງກຽວກບການຊດໃຊ. ມນບໄດເປນການພຽງແຕຄດກຽວກບຄວາມທກທລະມານ ແລະ ການສນພຣະຊນຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດເທານນ, ແຕການໄຕຕອງຂອງເຮາຈະຊອຍເຫລອເຮາໃຫຮບຮວາ ຜານການເສຍສະລະຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ເຮາມຄວາມຫວງ, ໂອກາດ, ແລະ ພະລງທຈະປຽນຊວດຂອງເຮາດວຍຄວາມຈງໃຈແທໆ. ເມອເຮາຮອງເພງສນລະລກ, ມສວນຮວມໃນຄຳອະທຖານສຳລບສນລະລກ, ແລະ ຮບສນລະລກຮບເອາພຣະກາຍ ແລະ ໂລຫດຂອງພຣະອງ, ເຮາໄດສະແຫວງຂການໃຫອະໄພສຳລບບາບ ແລະ ຄວາມຂາດຕກບກພອງຂອງເຮາ. ເຮາຄດກຽວກບຄຳສນຍາທເຮາໄດເຮດ ແລະ ຮກສາລະຫວາງອາທດທຜານມາ ແລະ ໄດເຮດຂຜກມດທຈະຕດຕາມພຣະຜຊອຍໃຫລອດໃນລະຫວາງອາທດທຈະມາເຖງ. ພແມ ແລະ ຜນຳທງຫລາຍ, ທານສາມາດຊອຍເຫລອຄນໜມໃຫມປະສບການກບພອນທປຽບທຽບບໄດຂອງສນລະລກ ໂດຍການຈດຫາໂອກາດພເສດໃຫພວກເຂາເພອສກສາ, ສນທະນາ, ແລະ ພບເຫນຄວາມຄາລະວະຂອງການຊດໃຊໃນຊວດຂອງພວກເຂາ. ຈງປອຍໃຫພວກເຂາຄນຄວາພຣະຄຳພດວຍຕນເອງ ແລະ ສອນກນແລະກນຈາກປະສບການຂອງພວກເຂາເອງ.

ພ, ຜນຳຖານະປະໂລຫດ, ແລະ ຝາຍປະທານກມໂຄຣຳມໜາທຮບຜດຊອບພເສດທຈະຊອຍເຫລອຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ ເພອຕຽມປະຕບດໜາທສນລະລກທສກສດຂອງພວກເຂາ. ການຕຽມນຕອງໄດເຮດຕະຫລອດທງອາທດໂດຍການດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານຂອງພຣະກດຕຄນ. ເມອຊາຍໜມຕຽມພອມ, ໃຫພອນ, ແລະ ຢາຍສນລະລກໃນການມຄາຄວນ ແລະ ຄາລະວະ, ເຂາເຈາເຮດຕາມຕວຢາງຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດແທໆດງໃນອາຫານແລງຄາບສດທາຍ4 ແລະ ກາຍເປນເໝອນດງພຣະອງ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາສນລະລກໄດໃຫໂອກາດເຮາເພອ ມາ ຮຈກເຮາເອງ ແລະ ປະສບກບ “ການປຽນແປງອນຍງໃຫຍ” ເກດຂນໃນໃຈ5—ເພອຈຈຳວາເຮາເປນໃຜ ແລະ ເຮາປາຖະໜາສງໃດຫລາຍທສດ. ເມອເຮາຕພນທະສນຍາທຈະຮກສາພຣະບນຍດ, ເຮາຈະມເພອຂອງພຣະວນຍານບລສດເພອນຳພາເຮາກບຄນໄປສທປະທບຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ບແປກແນວໃດທເຮາຖກບນຊາໃຫ “ປະຊມກນເລອຍໆເພອຮບສວນເຂາຈ ແລະ ນຳ”6 ແລະ ເພອຮບສນລະລກແກຈດວນຍານຂອງເຮາ.7

ຄວາມປາຖະໜາຂອງເຮາທຈະກບຄນໄປຫາພຣະບດາເທງສະຫວນຈະເພມຂນ, ນອກເໜອໄປຈາກສນລະລກແລວ, ເມອເຮາມຄາຄວນສຳລບໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານ. ເຮາມຄາຄວນໂດຍການເຊອຟງ ແລະ ຍດໝນຕພຣະບນຍດສະເໝ. ການເຊອຟງນ ແມນເລມຕນຕອນຍງນອຍ ແລະ ເພມທະວຂນຜານປະສບການໃນຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ ແລະ ໃນອງການຍງໜມລະຫວາງປທຕຽມພອມ. ແລວ, ຫວງວາປະໂລຫດ ແລະ ກນລະສະຕຈະຕງເປາໝາຍ ແລະ ຕຽມຕນເອງໂດຍສະເພາະສຳລບການຮບເອາຂອງປະທານສກສດ ແລະ ຜະນກຢໃນພຣະວຫານ. ແມນຫຍງຄມາດຕະຖານຂອງຜຖໃບຮບຮອງ? ພຣະທຳເພງສນລະເສນໄດເຕອນເຮາວາ: “ໃຜມສດຂນໄປເທງທເນນພຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດແດ? ໃຜອາດເຂາໄປໃນພຣະວຫານອນບລສດ? “ພວກທບລສດໃນຄວາມຄດ ແລະ ການກະທຳ.”8

ການມຄາຄວນຖໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານໄດເພມພະລງໃຫແກເຮາເພອຮກສາພນທະສນຍາຂອງພຣະວຫານ. ເຮາຈະໄດຮບພະລງນນໄດແນວໃດ? ເຮາໄດຮບປະຈກພະຍານເຖງພຣະບດາເທງສະຫວນ, ພຣະເຢຊ, ພຣະວນຍານບລສດ, ຄວາມຈງແທຂອງການຊດໃຊ, ແລະ ຄວາມຈງແທຂອງສາດສະດາ ໂຢເຊບ ສະມດ ແລະ ການຟນຟ. ເຮາສະໜບສະໜນຜນຳຂອງເຮາ, ເຮດກບຄອບຄວຂອງເຮາດວຍ

ຄວາມອອນໂຍນ, ຢນເປນພະຍານເຖງສາດສະໜາຈກທແທຈງຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ໄປຮວມປະຊມໂບດ, ໃຫກຽດແກພນທະສນຍາຂອງເຮາ, ບນລໜາທຂອງການເປນພແມ, ແລະ ດຳລງຊວດດວຍຄນງາມຄວາມດ. ທານອາດເວາວາ ຟງແລວຄການເປນໄພພນຍກສດທາຍທຊສດນ! ແມນແລວ. ມາດຕະຖານຂອງຜຖໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານບໄດສງເກນໄປສຳລບເຮາທຈະບນລໄດ. ພຽງແຕເປນການດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ແລະ ເຮດຕາມສາດສະດາຢາງຊສດເທານນ. ແລວ, ໃນຖານະທເປນຜຖໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານທໄດຮບຂອງປະທານສກສດແລວ, ເຮາໄດຕງແບບແຜນຂອງການດຳລງຊວດເໝອນດງພຣະຄຣດ. ສງດງກາວຮວມດວຍການເຊອຟງ, ການເສຍສະລະເພອຮກສາພຣະບນຍດ, ການຮກຊງກນແລະກນ, ການມຄວາມຄດ ແລະ ການກະທຳທບລສດ, ແລະ ມອບຕນເອງເພອສາງສາອານາຈກຂອງພຣະເຈາ. ຜານການຊດໃຊຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ໂດຍການເຮດຕາມແບບແຜນຂນພນຖານນຢາງຊສດ, ແລວເຮາຈະໄດຮບອຳນາດຈາກເບອງບນ9 ເພອປະເຊນການທາທາຍຂອງຊວດ. ເຮາຕອງການອຳນາດແຫງສະຫວນໃນທກມນຫລາຍກວາທຜານມາ. ມນເປນອຳນາດທເຮາໄດຮບພຽງແຕຜານພທການຂອງພຣະວຫານເທານນ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາ ການເສຍສະລະທເຮາໄດເຮດເພອຈະໄດຮບພທການຂອງພຣະວຫານແມນກມຄາກບຄວາມພະຍາຍາມທງໝດທເຮາໄດເຮດ. ເມອຄວາມປາຖະໜາຂອງເຮາທຈະຮຽນ ແລະ ດຳລງຕາມພຣະກດຕຄນເພມຂນ, ຕາມທຳມະຊາດແລວ, ເຮາຈະສະແຫວງທຈະຮບໃຊຊງກນແລະກນ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດກາວແກເປໂຕວາ, “ເມອເຈາກບຄນມາຫາເຮາແລວ ເຈາຕອງຊແຮງບນດາພນອງຂອງເຈາໄວ.”10 ຂາພະເຈາປາບປມຄນໜມໃນທກວນນມຄວາມປາຖະໜາຫລາຍທສດທຈະຮບໃຊ ແລະ ເປນພອນໃຫແກຄນອນ—ເພອສາງຄວາມແຕກຕາງຢໃນໂລກນ. ພວກເຂາກມຄວາມປາຖະໜາຢາກໄດຮບຄວາມສກທການຮບໃຊຂອງພວກເຂານຳມາໃຫນຳອກ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ມນເປນສງຫຍງຍາກສຳລບຄນໜມທຈະເຂາໃຈກຽວກບການກະທຳໃນປະຈບນຈະຕຽມພວກເຂາ ຫລ ປະຕເສດຈາກໂອກາດທຈະໄດຮບໃຊ. ເຮາທກຄນມໜາທອນຈຳເປນ11 ທຈະຊອຍເຫລອຄນໜມຂອງເຮາໃນການຕຽມຕວສຳລບການຮບໃຊຕະຫລອດຊວດໂດຍການຕຽມພວກເຂາໃຫກາຍເປນຄນກມຕນເອງ. ນອກເໜອໄປຈາກການກມຕນເອງທາງວນຍານແລວທຂາພະເຈາໄດກາວມານນ, ກຍງມການກມຕນເອງທາງໂລກນຳອກ, ຊງຮວມທງການສກສາຕ ຫລ ຮບການຝກຝນວຊາຊບຕມອກ, ຮຽນເຮດວຽກງານ, ແລະ ດຳລງຊວດຕາມທມ. ໂດຍການຫລກເວນຈາກໜສນ ແລະ ການເກບທອນເງນໃນຕອນນ, ເຮາໄດຕຽມຕວສຳລບການຮບໃຊສາດສະໜາຈກເຕມເວລາໃນພາຍໜາ. ຈດປະສງຂອງການເປນຄນກມຕນເອງທາງວນຍານ ແລະ ທາງໂລກເປນສງຊອຍເຮາໃຫຂນຫາບອນສງກວາ ເພອວາເຮາຈະໄດດງຄນອນຂນໃນຍາມຈຳເປນ.

ບວາເຮາຈະເປນຄນໜມ ຫລ ຄນເຖາ, ສງທເຮາເຮດໃນທກວນນ ຈະກຳນດການຮບໃຊທເຮາຈະສາມາດເຮດ ແລະ ຊນຊມກບອະນາຄດ. ດງທນກກະວໄດເຕອນເຮາວາ, “ໃນທກຄຳທກາວ ຫລ ທກປາກກາທຂຽນ, ບມຄຳໃດທໂສກເສາໄປກວາຄຳວາ: ‘ຖາພຽງແຕ!’”12 ຂໃຫເຮາຢາດຳລງຊວດດວຍຄວາມເສຍໃຈກບສງທເຮາໄດເຮດ ຫລ ບໄດເຮດ! ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງ, ຊາຍໜມຜທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດກາວເຖງ, ຊາຍໜມທເຮາກາວເຖງວາເປນລກທເສຍ, ໄດກບຄນບານ. ພຂອງລາວບໄດລມລາວ; ພຂອງລາວໄດລຖາລາວ. ແລະ “ໃນຂະນະທ [ລກຊາຍ] ຍງຢຫາງໄກ, ພກແນມເຫນລກ, ແລະ ສງສານ ຈງແລນອອກໄປ, ແລະ … ກອດລກ.”13

ໃນການກບມາຂອງລກ, ລາວໄດເອນໃຫຄນເອາເຄອງມາໃຫລາວນງ, ເອາແຫວນສບໃສດວມລາວ, ແລະ ຂາງວສະເຫລມສະຫລອງ14—ເຕອນໃຫຮວາ ພອນທງຫລາຍຈະບຖກກດກນຖາຫາກເຮາອດທນຢາງຊສດໃນເສນທາງກບຄນໄປຫາພຣະບດາເທງສະຫວນ. ດວຍຄວາມຮກຂອງພຣະອງ ແລະ ຄວາມຮກຂອງພຣະບດຂອງພຣະອງໃນຫວໃຈຂອງເຮາ, ຂາພະເຈາຂທາທາຍເຮາແຕລະຄນໃຫເຮດຕາມຄວາມປາຖະໜາທາງວນຍານຂອງເຮາ ແລະ ມາ ຮຈກ ເຮາເອງ. ໃຫເວາກບເຮາເອງຢໜາແວນແຍງ ແລະ ຖາມວາ, “ເຮາເປນຈງໃດເລອງການດຳລງຊວດຕາມພນທະສນຍາຂອງເຮາ?” ເຮາໄດຢໃນເສນທາງທຖກຕອງເມອເຮາສາມາດກາວອອກມາວາ, “ເຮາມຄາຄວນທຈະຮບສນລະລກແຕລະອາທດ, ເຮາມຄາຄວນທຈະມໃບຮບຮອງ ແລະ ໄປພຣະວຫານ, ແລະ ເຮາເສຍສະລະທຈະຮບໃຊ ແລະ ເປນພອນໃຫແກຄນອນ.” ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານພເສດວາພຣະເຈາຮກເຮາຫລາຍ “ຈນວາໄດປະທານພຣະບດອງດຽວທຖກຳເນດ ຂອງພຣະອງ”15 ໃຫຊດໃຊແທນບາບຂອງເຮາ. ພຣະອງຮຈກເຮາ ແລະ ລຖາເຮາ ເຖງແມນໃນຕອນທ ເຮາຢຫາງໄກ. ເມອເຮາເຮດຕາມຄວາມປະສງຂອງເຮາ ແລະ ມາຮຕວເອງ, ແລວເຮາຈະ “ຖກໂອບກອດດວຍອອມແຂນອນນລນດອນຂອງພຣະອງ”16 ແລະ ຖກຕອນຮບຄນບານ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານໃນພຣະນາມຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ລກາ 15:17. 2. ແອວມາ 32:27. 3. ໂມໄຊຢາ 3:19.

4. ເບງ ມດທາຍ 26:17–28; ລກາ 22:1–20. 5. ແອວມາ 5:12; ເບງ ໂມໄຊຢາ 5:2; ແອວມາ 5:13–14. 6. ໂມໂຣໄນ 6:6. 7. ເບງ ໂມໂຣໄນ 4:3; Doctrine and Covenants 20:77. 8. ເພງສນລະເສນ 24:3–4. 9. ເບງ Doctrine and Covenants 95:8. 10. ລກາ 22:32. 11. ເບງ Doctrine and Covenants 123:11. 12. John Greenleaf Whittier, “Maud Muller,” {73}The Complete Poetical Works of Whittier{74} (1894), 48. 13. ລກາ 15:20. 14. ເບງ ລກາ 15:22–24. 15. ໂຢຮນ 3:16. 16. 2 ນໄຟ 1:15.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ສດທາ, ຄວາມອດທນ, ຄວາມເພງພໃຈ: ຂາວສານຕພແມຜລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ ໂດຍ ແອວເດ ເດວດ ແອສ ແບກສເຕ ແຫງສາວກເຈດສບ ຂາວສານຂອງຂາພະເຈາແມນສຳລບພແມໃນສາດສະໜາຈກຜລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ, ຊງສວນຫລາຍເປນແມ—ທານຜເປນສະຕທກາຫານ ຜຊງຜານຜາສະພາບການຫລາຍຢາງຂອງຊວດ, ພບເຫນຕນເອງລຽງລກ ແລະ ດແລບານເຮອນດວຍຕວຄນດຽວ. ບາງທທານເປນແມໝາຍ ຫລ ແມຮາງ. ທານອາດປະເຊນກບການທາທາຍຂອງການເປນແມຜລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວເນອງມາຈາກການເດນໄປໃນທາງຜດນອກການແຕງງານ, ແຕຕອນນທານໄດມາຫາພຣະກດຕຄນແລວ, ໂດຍໄດປຽນແປງຊວດ. ທານໄດຮບພອນແລວ ທໄດຫລກເວນຈາກການມເພອນເຊນນນ ອນທທຳລາຍຄນງາມຄວາມດ ແລະ ການເປນສານສດ. ມນເປນຄວາມສນເສຍອນຍງໃຫຍ. ເຖງແມນວາບາງເທອທານຈະຖາມວາ, “ເປນຫຍງຈງເປນເຮາ? ຄວາມຫຍງຍາກນແຫລະທຊອຍເຫລອເຮາໃຫເຕບໂຕໄປສການເປນເໝອນດງພຣະເຈາ ເມອເຮາຖກຫລຫລອມຢໃນອາງແຫງຄວາມທກທລະມານ, ເມອເຫດການໃນຊວດເກດຂນ ໃນຂະນະທພຣະເຈາໃຫໂອກາດມະນດໃຊອຳເພໃຈ. ດງທແອວເດ ນຽວ ເອ ແມກສະແວວ ໄດກາວໄປນນ, ເຮາບສາມາດເຮດທກສງທກຢາງໄດ ຫລ ສມເລກທງປວງເຂາກນ ເພາະວາ “ເຮາບມເລກທງໝດ.”1

ບວາສະພາບການ ຫລ ເຫດຜນຂອງທານຈະເປນແນວໃດກຕາມ, ທານເປນຄນດແທໆ. ທກມທານຈະປະເຊນກບບນຫາໃນຊວດ, ເຮດໜາທສຳລບສອງຄນທຈະເຮດ. ທານຕອງໄດເປນພ ແລະ ເປນແມນຳອກ. ທານເຮດທກສງໃນບານ, ເບງແຍງຄອບຄວ, ບາງເທອກຂາດເຂດເລອງການເງນ, ແລະ ດວຍຄວາມອດສະຈນໃຈ ທານຍງມເວລາພທຈະຊອຍຮບໃຊ ຢໃນໂບດອກໃນວທທາງທສຳຄນ. ທານບຳລງລຽງລກໆຂອງທານ. ທານຮອງໄຫ ແລະ ອະທຖານກບເຂາ ແລະ ເພອເຂາ. ທານຢາກໃຫເຂາມຊວດທດທສດ, ແຕເປນຫວງທກຄນ ຢານວາທານເຮດບດພ.

ໃນຂະນະທບຢາກໃຫເລອງນເປນເລອງສວນຕວ, ຂາພະເຈາຂບອກວາ ຂາພະເຈາກມາຈາກຄອບຄວເຊນນນ. ເພາະຕອນຂາພະເຈາຍງນອຍ ແລະ ຕອນເປນໄວລນ, ແມຂອງຂາພະເຈາໄດລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ ໃນສະພາບທທກຍາກລຳບາກ. ຕອງໄດປະຢດເງນແທໆ. ເພນໄດປະເຊນກບຄວາມເປາປຽວດຽວດາຍ, ບາງເທອໝດຫວງທຈະລຽງດລກ ແລະ ບມຄຄອງ. ເຖງແມນເປນເຊນນນ, ແຕເພນຍງເປນແມທມສກສ, ມຄວາມຕງໃຈ ແລະ ເປນຫນອນແຂງແກນຂອງປະເທດສະກອດ. ໂຊກດທເພນໄດຮບພອນໃນຕອນເຖາແກຫລາຍກວາຕອນເປນໜມ. ເພນໄດແຕງງານກບພໝາຍຄນໜງຜໄດປຽນໃຈເຫລອມໃສ; ເຂາເຈາໄດຜະນກເຂາກນຢພຣະວຫານລອນດອນ ອງກດ ແລະ ຕມາໄດເປນພະນກງານຢໃນພຣະວຫານນນ. ເຂາເຈາໄດໃຊຊວດນຳກນເກອບເຖງຊາວຫາປ—ມຄວາມສກ, ເພງພໃຈ, ແລະ ມທກຢາງຈນກວາໄດຈາກໂລກນໄປ. ມສະຕຫລາຍຄນທດເລດຢໃນສາດສະໜາຈກຕະຫລອດທວໂລກ ຜໄດປະເຊນກບສະພາບການທຄາຍຄກນນ ແລະ ຜໄດສະແດງຄວາມສາມາດປແລວປເລາ. ນບໄດເປນສງທທານຫວງ ແລະ ວາງແຜນ, ອະທຖານ ຫລ ຄາດໝາຍເມອທານໄດເລມຕນຫລາຍປກອນ. ເສນທາງຊວດຂອງທານຈະມບອນຫລບໂນນ, ທາງອອມ, ທາງຄດ, ແລະ ທາງລຽວ, ສວນຫລາຍແລວ ເປນເພາະສາເຫດຂອງຊວດຢໃນໂລກທເສອມໂຊມລງ ຊງເປນບອນພສດ ແລະ ທດສອບທານ. ໃນຂະນະດຽວກນ, ທານໄດພະຍາຍາມລຽງດລກໆໃນຄວາມຊອບທຳ ແລະ ຄວາມຈງ, ໂດຍທຮວາ ທານບສາມາດປຽນອາດດ, ແຕທານສາມາດຫລຫລອມອະນາຄດໄດ. ໃນເສນທາງນນ ທານຈະໄດຮບພອນທດແທນ, ເຖງແມນຈະບໄດຮບໃນທນທທນໃດກຕາມ. ດວຍຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະເຈາ, ທານບຕອງຢານເລອງອະນາຄດ. ລກໆຂອງທານຈະເຕບໂຕຂນ ແລະ ກາວວາທານເປນພອນແກເຂາ, ແລະ ຄວາມສຳເລດຜນທງຫລາຍໃນຊວດຂອງເຂາ, ເຂາຈະກາວສນລະເສນທານ. ຢາຮສກວາທານເປນຄນໜອຍໜາ, ຫລ ເປນພາກສວນນອຍໃນສາດສະໜາຈກ, ຫລ ຄດວາຕນເອງມສດໄດຮບພອນຂອງພຣະຜເປນເຈາໜອຍກວາຄນອນ. ໃນອານາຈກຂອງພຣະເຈາ ບມຄນໃດທໜອຍໜາໄປກວາຄນອນ.

ພວກເຮາຫວງວາ ເມອທານໄປຮວມປະຊມໂບດ ແລະ ເຫນຄອບຄວອນທສມບນ ແລະ ມຄວາມສກ ຫລ ໄດຍນບາງຄນເວາເລອງຄອບຄວ, ໃຫທານມຄວາມພາກພມໃຈເດທໄດເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ ທສາດສະໜາຈກເອາໃຈໃສເລອງຄອບຄວ ສອນບດບາດຂອງແຜນຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນສຳລບຄວາມສກຂອງລກໆຂອງພຣະອງ; ວາໃນທາມກາງຄວາມຫຍງເຫຍງ ແລະ ຄວາມເສອມໂຊມເລອງສນທຳ, ເຮາຍງມຄຳສອນ, ສດອຳນາດ, ພທການ, ແລະ ພນທະສນຍາ ທໃຫຄວາມຫວງແກໂລກ, ແກຄວາມຜາສກໃນອະນາຄດຂອງລກໆຂອງທານ ແລະ ຄອບຄວທເຂາຈະມໃນພາຍໜາ. ໃນກອງປະຊມສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນ ເດອນກນຍາ ປ 2006, ປະທານກດອນ ບ ຮງລ ໄດກາວເຖງປະສບການໜງ ຈາກແມຄນໜງທລຽງລກເຈດຄນ ອາຍ 7 ຫາ 16 ປດວຍຕວຄນດຽວ. ນາງໄດເອາບາງສງໄປໃຫຄນຂາງບານ. ນາງເວາວາ: “ໃນຂະນະທຂາພະເຈາຍາງກບບານ, ຂາພະເຈາເຫນໄຟຢບານສະຫວາງສະໄຫວ. ຂາພະເຈາໄດຍນສຽງລກໆດງກອງຢໃນຫ ໃນຂະນະທຂາພະເຈາຍາງອອກຈາກເຮອນວາ: ‘ແມ, ມແລງນພວກເຮາຊກນຫຍງ?’ ‘ແມພາລກໄປຫສະໝດໄດບ?’ ‘ລກຕອງຊກະດາດໂປສະເຕຄນນ.’ ຂາພະເຈາໄດຫລຽວເບງບານຫລງນນດວຍຄວາມເມອຍອອນ ແລະ ເຫນແສງໄຟໃນແຕລະຫອງ. ຂາພະເຈາໄດນກເຖງລກທກຄນຜກຳລງຄອຍຖາຂາພະເຈາກບໄປເພອຈດຫາສງທພວກເຂາຕອງການ. ຂາພະເຈາຮສກວາມພາລະໜກໜວງເກນກວາຈະແບກຫາບໄດ. “ຂາພະເຈາຈໄດວາ ໄດຫລຽວຂນທອງຟາສະຫວນດວຍນຳຕາ ແລະ ກາວວາ, ‘ໂອ ພຣະບດາເອຍ, ລກເຮດບໄດຄນນ, ລກເມອຍຫລາຍ. ລກຮບບໄຫວແລວ. ລກບສາມາດກບບານໄປດແລລກໆຄນດຽວໄດ. ຂໃຫລກໄປຫາພຣະອງ ແລະ ຢກບພຣະອງຈກຄນໜງໄດບ? …’ “ຂາພະເຈາບໄດຍນຄຳຕອບເປນສຽງ, ແຕໄດຍນຢໃນໃຈວາ: ‘ບໄດ, ລກຮກ, ລກຈະກບມາຫາພຕອນນບໄດ. … ແຕພຈະມາຫາລກ.’”2

ຂອບໃຈຫລາຍໆເດ, ເອອຍນອງທງຫລາຍ, ສຳລບທກສງທທານໄດເຮດເພອລຽງດຄອບຄວ ແລະ ເຮດໃຫບານເຮອນເຕມໄປດວຍຄວາມຮກ ບອນທມຄວາມດ, ສນຕສກ, ແລະ ໂອກາດ. ເຖງແມນວາທານຈະຮສກເປາປຽວດຽວດາຍເລອຍໆ, ແຕຄວາມຈງແລວ ທານບໄດຢຕາມລຳພງຈກເທອ. ເມອທານເດນໄປດວຍຄວາມອດທນ ແລະ ດວຍສດທາ, ພຣະເຈາຈະສະຖດຢນຳທານ; ສະຫວນຈະປະທານພອນທຈຳເປນໃຫທານ.

ທດສະນະ ແລະ ພາບຂອງຊວດຈະປຽນໄປ, ແທນທຈະຖກໂຍນລງ, ແຕທານຈະຫລຽວຂນ. ຫລາຍຄນພວກທານກໄດພບເຫນຄວາມຈງອນຍງໃຫຍ ແລະ ປຽນແປງນແລວ ເມອທານໃຊຊວດໃນການແບງເບາພາລະຂອງຄນອນ, ແລວພາລະຂອງທານກຈະເບາບາງລງ. ເຖງແມນວາ ສະພາບການອາດບປຽນແປງ, ແຕຄນສມບດຂອງທານຈະປຽນແປງ. ທານຈະສາມາດປະເຊນກບບນຫາ ແລະ ຍອມຮບເອາມນ, ເຂາໃຈ, ແລະ ມຄວາມກະຕນຍອນເລກຊງຕສງທທານມ, ແທນທຈະເຫນແຕຄວາມຂາດຕກບກພອງຂອງຕນ. ທານໄດພບເຫນວາ ເມອທານເອອມອອກໄປຊອຍເຫລອຄນທຂດສນ, ແລວບນຫາຂອງທານກຈະໄດຮບຄວາມຊອຍເຫລອຄກນ; ຈອກຂອງທານຈະ “ລນ” (ເພງສນລະເສນ 23:5). ໂດຍການດຳລງຊວດຢາງຊອບທຳ, ທານ ແລະ ລກໆຂອງທານຈະໄດຮບພອນຂອງການເປນພາກສວນໜງໃນຄອບຄວນລນດອນໃນມໜງ. ສະມາຊກ ແລະ ຜນຳທງຫລາຍ, ມສງອນອກບທທານສາມາດຊອຍເຫລອພແມຜລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ ໂດຍປາດສະຈາກການຕດສນ ຫລ ການກາວຫາ? ທານຈະເປນຜປກສາໃຫຄນໜມໄດບໃນຄອບຄວດງກາວ, ໂດຍສະເພາະຊອຍໃຫຊາຍໜມເຫນຕວຢາງເຖງສງທຊາຍທດເຮດ ແລະ ວທທຊາຍທດດຳລງຊວດ? ໃນບານທບມພ, ທານໄດເປນແບບຢາງທດພແລວບເພອໃຫເຂາເຮດຕາມ? ແນນອນ, ຈະມຄອບຄວທພເປນຜລຽງລກດວຍຕວຄນດຽວ. ອາຍນອງທງຫລາຍ, ພວກເຮາກໄດອະທຖານເພອທານຄກນ. ຂາວສານນກແມນສຳລບທານດວຍ. ພແມຜລຽງລກດວຍຕນເອງທງຫລາຍ, ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ເມອທານໄດເຮດຈນສດຄວາມສາມາດຂອງທານແລວ ກບການທາທາຍອນຫຍງຍາກທສດ, ແລວສະຫວນຈະຍມໃຫທານ. ທານບໄດຢຕາມລຳພງ. ຂໃຫການໄຖ, ອຳນາດແຫງຄວາມຮກຂອງພຣະເຢຊຄຣດຈງເຍອງທາງຊວດຂອງທານໃນຕອນນ ແລະ ເຮດໃຫທານເຕມໄປດວຍຄວາມຫວງກບຄຳສນຍານລນດອນ. ຈງກາຫານ. ຈງມສດທາ ແລະ ຄວາມຫວງ. ຈງອດທນກບປະຈບນ ແລະ ເບງອະນາຄດດວຍຄວາມໝນໃຈ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ 1. Neal A. Maxwell, Notwithstanding My Weakness (1981), 68. 2. In Gordon B. Hinckley, “In the Arms of His Love,” Liahona and Ensign, Nov. 2006, 117.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຈງຢໃນເຂດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ໂດຍ ແອວເດ ຢລດຊສ ໂຊອາເຣສ ແຫງສາວກເຈດສບ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ເຄຍເວາວາ: “ຂາພະເຈາຂແນະນຳວທການອນງາຍໆ ທທານສາມາດ ພຈາລະນາການເລອກຂອງທານທຈຈຳໄດງາຍຄ: ‘ເມອທານຜດທານຈະຖກຕອງບໄດ; ເມອທານຖກຕອງ ທານຈະຜດບໄດຄກນ’” (Teachings of President Thomas S. Monson [2011], 84–85). ວທການຂອງປະທານມອນສນກງາຍ ແລະ ຊຕງ. ມນເກດມຜນເໝອນກບເລຍໂຮນາທໄດໃຫແກລໄຮ. ຖາຫາກພວກເຮາຈະໃຊສດທາ ແລະ ພາກພຽນໃນການເຊອຟງພຣະບນຍດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລວຕອນທປະສບການເລອກທກມ ພວກເຮາຈະພບທດທາງທຖກຕອງໄດງາຍ. ອກຄະສາວກໂປໂລສອນພວກເຮາກຽວກບຄວາມສຳຄນຂອງການຫວານໃນທາງພຣະວນຍານ ແລະ ບຫວານຕາມທາງເນອໜງ. ເພນກາວວາ: “ຢາຫລອກລວງຕນເອງ; ບມໃຜດອກຫລອກລວງພຣະເຈາໄດ. ມະນດຈະເກບກຽວສງທຕນຫວານລງ. “ຖາລາວຫວານສງທພໃຈຕນຫາຂອງຕນ ຕນຫາຂອງລາວກຈະໃຫລາວເກບກຽວຜນແຫງຄວາມຕາຍ: ແຕຖາລາວຫວານສງທພໃຈພຣະວນຍານ ພຣະວນຍານກຈະໃຫລາວເກບກຽວຜນແຫງຊວດອນ ຕະຫລອດໄປເປນນດ. “ສະນນຢາໃຫພວກເຮາເມອຍລາໃນການເຮດດ; ເພາະຖາພວກເຮາບຫລດລະໃນການເຮດດ ພວກເຮາກຈະເກບກຽວຜນດຕາມເວລາອນສມຄວນ” (ຄາລາເຕຍ 6:7-9). ການຫວານຕາມທາງພຣະວນຍານໝາຍຄວາມວາ ຄວາມຄດ, ຄຳເວາ, ແລະ ການກະທຳທງໝດຂອງ ພວກເຮາຕອງຊອຍຍກພວກເຮາໄປສລະດບຄວາມສກສດຂອງພຣະບດາພຣະມານດາເທງສະຫວນຂອງ

ພວກເຮາ. ແຕປມພຣະຄຳພບງບອກວາ ທາງເນອໜງເປນລກສະນະຂອງມະນດທຳມະຊາດ ຊງຍອມ ໃຫຄນຖກຊກຈງໂດຍຕນຫາຄວາມປາຖະໜາ, ຄວາມຢາກ, ແລະ ຄວາມປດໃຈຂອງເນອໜງແທນ ທຫາການດນໃຈຈາກພຣະວນຍານບລສດ. ຖາພວກເຮາບລະມດລະວງ ເຫດຜນດງກາວພອມດວຍການ ກດຂແຫງຄວາມຊວຮາຍໃນໂລກອາດນຳພວກເຮາລງໄປເຮດສງທຕຳຊາ ແລະ ບໄຕຕອງ ຊງອາດເກດ ເປນສວນຂອງຄນລກສະນະຂອງພວກເຮາ. ເພອຫລກເວນຈາກອດທພນບດດງກາວ ພວກເຮາຕອງເຮດ ຕາມຄຳແນະນຳທພຣະຜເປນເຈາໄດສອນສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ກຽວກບການຫວານຕາມທາງ ພຣະວນຍານຕະຫລອດ: ພຣະຜເປນເຈາໄດບອກວາ ພວກເຮາບຄວນເບອໃນການເຮດດ ເພາະພວກເຮາ ກຳລງວາງຮາກຖານຂອງວຽກງານອນສຳຄນຍງ. ແລະ ຈາກສງນອຍໆ ບງເກດເປນສງທຍງໃຫຍ (ເບງ D&C 64:33). ເພອປບປງຈດວນຍານ, ພວກເຮາຕອງການໃຫ “ໃຈອນຂມຂນໃຈໂມໂຫໂທໂສ, ແລະ ໃຈໂກດຮາຍນນ ຢໄກຈາກ [ພວກເຮາ]. ການອກກະທກຜດຖຽງກນ ແລະ ການກາວສຽດສກນກຢາໃຫມ” (ເອເຟໂຊ 4:31) ແລະ ໃຫເຮາຮອບຄອບໃນວນແຫງການທດລອງຂອງເຮາ ແລະ ຈງເອາຕວຂອງເຮາອອກຈາກ ຄວາມບສະອາດທງໝດ (ເບງ Mormon 9:28). ຂະນະທພວກເຮາສກສາພຣະຄຳພ, ພວກເຮາກຮຽນວາ ຄຳສນຍາທພຣະຜເປນເຈາໃຫແກພວກເຮາ ກຂນຢຕາມການເຊອຟງຂອງພວກເຮາ ແລະ ນຳພວກເຮາທດຳລງຊວດໂດຍຄວາມຊອບທຳ. ຄຳສນຍາດງກາວນນຍອມບຳລງລຽງຈດວນຍານພວກເຮາ ຊງນຳຄວາມຫວງໂດຍທາງການຊກຍ ພວກເຮາໃຫບທຖອຍໃຈເລຍ ເຖງແມນຈະມຄວາມຫຍງຍາກປະຈຳວນທຢໃນໂລກທກຳລງສນເສຍ ສນທຳຊງການສນເສຍ ບນຳຄນໃຫເຮດຕາມເນອໜງຫລາຍກວາອກ. ແຕແລວ ພວກເຮາຈະເຮດຈງໃດ ເພອໃຫແນໃຈກຽວກບການເລອກຂອງພວກເຮາ ເພອຈະໄດເຮດຕາມພຣະວນຍານ ແລະ ບເຮດຕາມທາງເນອໜງ? ປະທານຈອດ ອາເບດ ສະມດ ໄດກາວຄຳແນະນຳຈາກພຕຂອງເພນວາ “ກມຂອບເຂດທຈຳກດຢາງ ແຈມແຈງລະຫວາງເຂດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ເຂດຂອງມານ. ຖາຫາກທານຈະຢໃນເຂດ ຂອງພຣະຜເປນເຈາ ທານຍອມຢໃຕອດທພນຂອງພຣະອງ ແລະ ຈະບປາຖະໜາທຈະເຮດຜດເລຍ; ແຕຖາຫາກທານຂາມເຂາໃນເຂດຂອງມານ ແມນແຕຄບດຽວ ທານກຕກຢໃຕອຳນາດຂອງຜຫລອກລວງ ແລະ ຖາຫາກມານໄດຜນແລວ ທານຈະຄດ ຫລ ພຈາລະນາບໄດດ ເພາະທານຈະສນເສຍ ພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາ” (Teachings of Presidents of the Church: George Albert Smith [2011], 191).

ດງນນ ຄຳຖາມທພວກເຮາຕອງຖາມທກມກຄ “ສງທຂອຍເຮດ ມນຊໃຫຂອຍຢໃນເຂດຂອງພຣະ ຜເປນເຈາ ຫລ ຢໃນເຂດຂອງສດຕ?” ສາດສະດາມມອນໄດເຕອນຜຄນຂອງເພນວາ ມນສຳຄນທເຮາມຄວາມສາມາດທຈະຮຈກ ຄວາມດຈາກຄວາມຊວຮາຍ: “ດງນນ ສງທດທງໝດມາຈາກພຣະເຈາ ແລະ ສງທຊວມາຈາກມານ ເພາະມານເປນສດຕກບພຣະເຈາ ແລະ ຕສກບພຣະອງຕະຫລອດເວລາ ແລະ ເຊອເຊນ ແລະ ຊກຈງໃຫກະທຳບາບ ແລະ ໃຫກະທຳ ສງທຊວຢຕະຫລອດເວລາ. “ແຕຈງເບງ ສງທເປນຂອງພຣະເຈາເຊອເຊນ ແລະ ຊກຈງໃຫເຮດດຢຕະຫລອດເວລາ” (ໂມໂຣໄນ 7:12-13). ຄວາມສະຫວາງຂອງພຣະຄຣດພອມດວຍຄວາມເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດຕອງຊອຍ ພວກເຮາຕດສນໃຈວາ ວທການດຳລງຊວດຂອງພວກເຮານຳໃຫຢໃນເຂດຂອງພຣະຜເປນເຈາຫລບ. ຖາພວກເຮາມທາທາງທດ ມນຈງຮບການດນໃຈຈາກພຣະເຈາ ເພາະສງທດທງໝດມາຈາກພຣະເຈາ. ແຕຖາຫາກທາທາງພວກເຮາບດ ພວກເຮາກຳລງຖກຊກຈງ ໂດຍສດຕນນ ເພາະມານຊກຈງຄນ ທເຮດຄວາມຊວຮາຍ. ຂາພະເຈາປະທບໃຈກບຊາວອາຟຣກາ ເພາະເຂາເຈາມຄວາມຕງໃຈ ແລະ ມຄວາມພາກພຽນທຈະຢໃນ ເຂດພຣະຜເປນເຈາ. ເຖງແມນມຄວາມຫຍງຍາກໃນຊວດ. ຄນທຍອມຮບການເຊອເຊນທມາຫາ ພຣະຄຣດຈະກາຍເປນຄວາມສະຫວາງຕໂລກ. ສອງສາມອາທດກອນ ຕອນທໄປຢຽມຫວອດບອນໜງ ໃນປະເທດອາຟຣກາໃຕ, ຂາພະເຈາມໂອກາດໄປນຳປະໂລຫດສອງຄນ ພອມກບອະທການ ແລະ ປະທານສະເຕກ ໄປຫາຊາຍໜມໃນກມທບໄປໂບດປະຈຳ. ຂາພະເຈາປະທບໃຈຫລາຍກບຄວາມ ກາຫານ ແລະ ຄວາມຖອມຕວຂອງປະໂລຫດສອງຄນດງກາວ ທເຊນຊາຍຜບໄປປະຈຳໃຫກບໄປໂບດ. ຂະນະທລມກບຜທບໄປປະຈຳ ຂາພະເຈາສງເກດເບງລກສະນະທສະແດງອອກມຄວາມສະຫວາງ ຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ໄດໃຫທກຄນທຢໃກເຕມໄປດວຍຄວາມສະຫວາງຄກນ. ຄນນໄດເຮດ ໜາທ ທຊອຍເຫລອຄນທອອນແອ, ຍກມທອອນແຮງ, ແລະ ໃຫກຳລງເຂາທອອນລາ (ເບງ D&C 81:5).

ໃນພຣະຄຳພ Doctrine and Covenants 20:37 ພຣະຜເປນເຈາສອນພວກເຮາເຖງຄວາມໝາຍ ຂອງການຫວານຕາມທາງພຣະວນຍານ ແລະ ສງທໃຫພວກເຮາຢໃນເຂດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ດງຕໄປນ: ຖອມຕວຕພຣະເຈາເປນພະຍານທໄດມາໂດຍຫວໃຈຕຳຕອຍ ແລະ ວນຍານທສຳນກຜດ ເປນພະຍານໃຫສາດສະໜາຈກທພວກເຮາໄດກບໃຈຈາກບາບທງໝດຮບເອາພຣະນາມຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດ ຕງໃຈທຮບໃຊພຣະອງຈນເຖງທສດ ສະແດງໂດຍທາງການກະທຳທພວກເຮາໄດຮບໂດຍພຣະວນຍານຂອງພຣະຄຣດ, ແລະ ໄດຮບບບຕສະມາເຂາສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງ. ຄວາມເຕມໃຈ ຂອງພວກເຮາທເຮດສງດງກາວນຍອມຕຽມພວກເຮາ ເພອຢໃນທປະທບຂອງພຣະເຈາໃນຖານະເປນຄນ ສງສງ. ການຈຈຳພນທະສນຍາເຫລານຕອງນຳພາການກະທຳຂອງພວກເຮາໃນທາງດານຄອບຄວ, ດານສງຄມ, ແລະ ໂດຍສະເພາະຄວາມສຳພນກບພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ພຣະເຢຊຄຣດຈດຕງແບບຢາງອນສມບນ ຊງພວກເຮາໄດເຮດຕາມເພອຈະໄດມທາທາງທສາມາດເຮດ ຕາມພນທະສນຍາອນສກສດດງກາວນ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດປະຖມອດທພນອນໃດທອາດຊກຈງ ພຣະອງໄປຈາກພາລະກດອນສກສດຂອງພຣະອງ ໂດຍສະເພາະຕອນທສດຕ ຫລ ຜຕດຕາມສດຕເຄຍ ລລວງພຣະອງໃນໂລກນ. ເຖງແມນພຣະອງບເຄຍເຮດບາບຈກເທອ, ແຕພຣະອງຍງມໃຈທຊອກຊຳ ແລະ ວນຍານທສຳນກຜດ, ເຕມໄປດວຍຄວາມຮກຕພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ມະນດທງປວງ. ພຣະອງຖອມຕວຕພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງພວກເຮາ, ປະຕເສດພຣະປະສງຂອງພຣະອງເອງເພອ ບນລສງທພຣະບດາຂຈາກພຣະອງຈນເຖງທສດ. ເຖງແມນໃນເວລາທຮບທກທລະມານທາງກາຍ ແລະ ວນຍານຢນນ ຊງພຣະອງຮບເອາບາບຂອງມະນດທງໝດ ແລະ ໂລຫດໄດໄຫລອອກຈາກທກຂມຂນ, ພຣະອງຍງບອກພຣະບດາວາ “ແຕຢາງໃດກດ ຂໃຫເປນໄປຕາມພຣະອງຕອງການ ແຕບແມນຕາມ ລກຕອງການ” (ມາຣະໂກ 14:36). ຄຳວງວອນຂາພະເຈາ, ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ຂະນະທຄດເຖງພນທະສນຍາຂອງພວກເຮາແມນຂໃຫພວກເຮາຮກສາຕວເອງໃຫເຂມແຂງຕຕານລກສອນໄຟຂອງຜປລະປກ (ເບງ 1 Nephi 15:24) ຕດຕາມຕວຢາງຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດເພອພວກເຮາຈະຫວານຕາມທາງພຣະວນຍານ ແລະ ຢໃນ ເຂດຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຂໃຫພວກເຮາຈຈຳວທການຂອງປະທານມອນສນ ທວາ: “ເມອທານຜດ ທານຈະຖກຕອງບໄດ; ເມອທານຖກຕອງທານຈະຜດບໄດຄກນ.” ຂາພະເຈາຂກາວສງນໃນພຣະນາມ ພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຖກສຽງກບດນຕແຫງສດທາ ໂດຍ ແອວເດ ຄະເວນຕນ ແອວ ຄກ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ເມອເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຂອງສາດສະໜາຈກພບປະກບສະມາຊກຕະຫລອດທວໂລກ, ພວກເຮາເຫນດວຍ ຕວເອງວາໄພພນຍກສດທາຍ ເປນພະລງແຫງຄວາມດງາມແນວໃດ. ພວກເຮາຂສນລະເສນທານສຳລບ ທກສງທທານເຮດເພອເປນພອນໃຫແກຊວດຂອງທກໆຄນທງປວງ. ພວກເຮາຜທມໜາທມອບໝາຍກບວຽກງານທາງປະຊາສຳພນກຮຕວ ໄດດວາຄວາມຄດເຫນຂອງ ຜຄນທມອດທພນ ແລະ ນກສສານໃນສະຫະລດ ແລະ ຕະຫລອດທວໂລກໄດເພມການສນທະນາ ຂອງປະຊາຊນກຽວກບສາດສະໜາຈກ ແລະ ສະມາຊກຂອງເຮາ. ປດໃຈພເສດທເຂາຫາຈດດຽວກນ ໄດເພມທະວຄວາມຮສກຕວກຽວກບສາດສະໜາຈກ.1 ຫລາຍຄນທໄດຂຽນກຽວກບສາດສະໜາຈກໄດໃຊຄວາມພະຍາຍາມຢາງຈງໃຈເພອຈະເຂາໃຈຜຄນຂອງ ເຮາ ແລະ ຄຳສອນຂອງເຮາ. ເຂາເຈາໄດເປນຄນສພາບ ແລະ ໄດພະຍາຍາມບໃຫມອະຄະຕ, ຊງເຮາ ກມຄວາມກະຕນຍ. ເຮາກເຂາໃຈອກວາຫລາຍຄນກບເຂາໃຈສງສກສດ. ເຈາອາຈານ ໂລດ ແສກສ ແຫງປະເທດອງກດ, ເມອກາວປາໄສຕຜນຳຊາວກາໂຕລກເມອເດອນທນວາຜານມານຢທມະຫາວທະຍາໄລ ພອນທ ຟໂກ ກຣະໂກຣຽນ (Pontifical Gregorian),” ໄດສງເກດເຫນວາຜຄນສນໃຈຝາຍໂລກຫລາຍຂະໜາດໃດ. ເພນໄດກາວວາ ຜເຮດຜດກເປນຜຮກຮານທບເຊອວາມພຣະເຈາໃນໂລກນ ກບເຫນຄນຄາຂອງສດທາ ຫລ ສາດສະໜາ.2 ພາບທມາໃຫເຫນທແນະນຳອນປະເສດໃນພຣະຄຳພມມອນກຄຄວາມຝນຂອງສາດສະດາລໄຮ ກຽວກບຕນໄມແຫງຊວດ.3 ພາບທມາໃຫເຫນນບນຍາຍຢາງແຈງຊດເຖງການທາທາຍຕສດທາທມ

ຢໃນວນເວລາຂອງເຮາ ແລະ ສງທແບງແຍກລະຫວາງຜຄນທຮກ, ນະມດສະການ, ແລະ ຮສກຮບຜດຊອບຕພຣະເຈາ ແລະ ຜທບເປນດງນນ. ລໄຮອະທບາຍເຖງການປະພດບາງຢາງ ທທຳລາຍສດທາ. ບາງຄນກຈອງຫອງ, ທະນງຕວ, ແລະ ໂງຈາ. ເຂາເຈາສນໃຈນຳພຽງແຕສງ ທບາງຄດຖວາປນຍາຂອງໂລກ.4 ອກຄນອນກມຄວາມສນໃຈໃນພຣະເຈາ ແຕກຖກຫລງທາງໄປ ໃນໝອກແຫງຄວາມມດມວ ແລະ ບາບຂອງໂລກ.5 ບາງຄນກໄດຊມລດຊາດແຫງຄວາມຮກຂອງ ພຣະເຈາ ແລະ ພຣະຄຳຂອງພຣະອງ ແຕແລວຮສກລະອາຍໃຈເພາະຜຄນທເຍາະເຍຍເຂາເຈາ ແລະ ໄດຕກໄປໃນເສນທາງທຕອງຫາມ.6 ສດທາຍ, ກມຜຄນທເຂາໃຈດນຕແຫງສດທາ. ທານຮຢວາທານເປນໃຜ. ທານຮກພຣະເຈາ ແລະ ພຣະກດຕຄນຂອງພຣະອງ ແລະ ພະຍາຍາມຕໄປທຈະດຳລງຊວດ ແລະ ແບງປນຂາວສານຂອງ ພຣະອງ, ໂດຍສະເພາະກບຄອບຄວຂອງທານ.7 ທານຄງຢໃນຄວາມປອງດອງກບການກະຕນເຕອນ ຂອງພຣະວນຍານ, ຮສກຕວຕອຳນາດຂອງພຣະຄຳຂອງພຣະເຈາ, ມການປະພດທາງສາດສະໜາໃນ ບານເຮອນຂອງທານ, ແລະ ພະຍາມຢາງພຽກພຽນທຈະດຳລງຊວດເໝອນພຣະຄຣດ ໃນຖານະ ສານສດຂອງພຣະອງ. ພວກເຮາຮບຮວາທານມວຽກເຮດຫລາຍຂະໜາດໃດ. ປາດສະຈາກການປະຕບດສາດສະໜາກດ ທໄດຄາຈາງ, ໜາທຮບຜດຊອບໃນການປະຕບດວຽກງານຂອງສາດສະໜາຈກນກຈະຂນຢກບທານ ສະມາຊກຜອທດຕນ. ພວກເຮາຮມນເປນເລອງທຳມະດາສຳລບສະມາຊກຂອງຝາຍອະທການ ແລະ ປະທານສະເຕກ ແລະ ອກຫລາຍໆຄນທຈະທມເທຫລາຍໆຊວໂມງໃນການຮບໃຊທອທດຕນ. ຝາຍກຳມະການຊອຍເຫລອ ແລະ ປະທານກມເປນຕວຢາງທດເລດໃນການເສຍສະລະທບເຫນ ແກຕວຂອງເຂາເຈາ. ການຮບໃຊ ແລະ ການເສຍສະລະກມຢຕະຫລອດທວສາດສະໜາຈກ, ໄປເຖງສະໝຽນຜຮກສາບນທກ, ຄສອນປະຈຳບານ ແລະ ຄຢຽມສອນທຊສດ, ແລະ ຜທສອນ ຫອງຮຽນຕາງໆ. ພວກເຮາຮສກບນຄນຕຜທຮບໃຊຢາງກາຫານໃນຖານະຜນຳກມລກເສອ ຫລ ເດກອະນບານ. ພວກທານຍງມຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມຂອບໃຈສຳລບສງທພວກທານເຮດ ແລະ ເປນຢ! ພວກເຮາຮບຮຢວາມສະມາຊກຜທບສນໃຈ ແລະ ບຊສດຕຄຳສອນບາງຢາງຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ຄວາມປາຖະໜາຂອງເຮາກຢາກໃຫສະມາຊກຕນຂນດວຍສດທາ ແລະ ເພມທະວການມາໂບດ ແລະ ຄຳໝນສນຍາຂອງເຂາເຈາ. ພຣະເຈາຮກລກໆຂອງພຣະອງທກໆຄນ. ພຣະອງປະສງໃຫເຂາທກຄນກບ ຄນໄປຫາພຣະອງອກ. ພຣະອງປະສງໃຫທກຄນປອງດອງຢກບດນຕສກສດແຫງສດທາ. ການຊດໃຊ ຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດເປນຂອງປະທານສຳລບທກໆຄນ.

ມນຕອງຖກສອນ ແລະ ຖກເຂາໃຈວາເຮາຮກ ແລະ ນກຖທກໆຄນທລໄຮໄດບນຍາຍເຖງ.8 ຈງຈຳ ໄວວາ, ມນບແມນໜາທຂອງເຮາທຈະຕດສນ. ການຕດສນເປນໜາທຂອງພຣະຜເປນເຈາ.9 ປະທານ ທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດຮຽກຮອງເຮາໂດຍສະເພາະໃຫມ “ຄວາມກາຫານທຈະຫລກລຽງຈາກການ ຕດສນຄນອນ.”10 ເພນຍງໄດຮຽກຮອງໃຫສະມາຊກຜຊສດທກຄນໃຫຊອຍກຜທໄດຊມລດຊາດຂອງ ຜນລະໄມແຫງພຣະກດຕຄນ ແລະ ແລວໄດຕກເຮຍໄປຄກບວາເປນຜທຍງບໄດພບເສນທາງທຄບ ແລະ ແຄບນນ. ເຮາອະທຖານວາເຂາເຈາຈະຈບເຫລກເສນເອາໄວ ແລະ ຮບສວນຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ, ຊງຈະເຮດໃຫ “ຈດວນຍານຂອງເຂາເຕມໄປດວຍຄວາມສກຢາງເຫລອລນ.”11 ຂະນະທພາບທມາໃຫເຫນຂອງລໄຮຮວມເຖງທກໆຄນ, ຈດຄຳສອນທສຳຄນສດແມນກຽວກບຄວາມ ສຳຄນນລນດອນຂອງຄອບຄວ. “ຄອບຄວຖກແຕງຕງຈາກພຣະເຈາ. ມນເປນໜວຍທສຳຄນສດໃນ ການເວລາ ແລະ ໃນນລນດອນ.”12 ເມອລໄຮໄດຮບສວນຜນລະໄມຂອງຕນໄມແຫງຊວດ (ຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ), ເພນໄດປາຖະໜາຢາກໃຫ “ຄອບຄວ [ຂອງເພນ] ຮບສວນຜນນນດວຍ.”13 ຄວາມປາຖະໜາຍງໃຫຍຂອງເຮາແມນຢາກລຽງດລກໆຂອງເຮາໃນຄວາມຈງ ແລະ ຄວາມຊອບທຳ. ຫລກທຳໜງທຈະຊອຍໃຫເຮາສຳເລດຜນນກແມນການຫລກລຽງຈາກການຕດສນຫລາຍເກນໄປກຽວກບ ການປະພດທໂງຈາ ແລະ ບສະຫລາດແຕບໄດເປນບາບ. ເມອຫລາຍປກອນ, ຕອນພນລະຍາ ແລະ ຂາພະເຈາຍງມລກຢນຳໃນບານ, ແອວເດ ດາລນ ເອຈ ໂອກ ໄດສອນວາມນສຳຄນທຈະໄຈແຍກ ລະຫວາງຄວາມຜດພາດຂອງຄນໜມ ຊງຄວນໄດຮບການສງສອນ ແລະ ບາບທຕອງການການຕຕຽນ ແລະ ການກບໃຈ.14 ເມອຂາດປນຍາ, ລກໆຂອງເຮາຕອງໄດຮບການສງສອນ. ເມອມບາບ, ການກບໃຈນນແມນຈຳເປນ.15 ພວກຂາພະເຈາໄດພບເຫນວາສງນໄດໃຫຄວາມຊອຍເຫລອໃນຄອບຄວ ຂອງພວກຂາພະເຈາເອງ. ການປະຕບດທາງເລອງສາດສະໜາໃນບານເຮອນໃຫພອນຄອບຄວເຮາ. ການເປນຕວຢາງແຮງສຳຄນ ເປນພເສດ. ສງທເຮາເປນຢສະທອນສຽງດງຫລາຍຈນວາລກໆຂອງເຮາອາດບໄດຍນສງທເຮາເວາ. ເມອຂາພະເຈາມອາຍເກອບຫາປ, ແມຂອງຂາພະເຈາໄດຮບຂາວວານອງຊາຍໄດເສຍຊວດໄປ ເມອກຳປນລບທລາວໄດເປນທະຫານຮບໃຊຖກລະເບດໃນຝງທະເລຂອງປະເທດຍປນໃກຕອນທາຍ ຂອງສງຄາມໂລກຄງທສອງ.16 ຂາວນໄດເຮດໃຫແມສະຫລດໃຈຫລາຍ. ແມໄດຮອງໄຫ ແລະ ໄດເຂາໄປໃນຫອງນອນ. ບດນຈາກນນຂາພະເຈາໄດໄປສອງເບງໃນຫອງເພອຈະຮວາແມເປນຈງໃດ. ແມ ໄດນງຄເຂາອະທຖານຢຂາງຕຽງ. ຄວາມສະຫງບສກໄດເຂາມາສຂາພະເຈາເພາະພແມໄດສອນ ຂາພະເຈາໃຫອະທຖານ ແລະ ໃຫຮກພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ນເປນຕວຢາງທແມໄດເຮດສຳລບ ຂາພະເຈາສະເໝ. ແມທນງອະທຖານນຳລກມຄວາມສຳຄນຫລາຍກວາຕວຢາງໃດໆ.

ຂາວສານ, ການປະຕບດສາດສະໜາກດ, ແລະ ການຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ຂອງເຮາ, ເປນຫລກສດທຈຳເປນຂອງຄອບຄວເຮາ. ບມຂພຣະຄຳພໃດບນຍາຍເຖງສດທາຂອງ ເຮາໄດດກວາ 2 ນໄຟ 25:26 ວາ: “ແລະ ເຮາກາວເຖງພຣະຄຣດ, ເຮາຊນຊມໃນພຣະຄຣດ, ເຮາສງສອນເລອງພຣະຄຣດ, ເຮາພະຍາກອນເຖງພຣະຄຣດ, ແລະ ເຮາຂຽນຕາມຄຳພະຍາກອນ ຂອງເຮາເພອລກຫລານຂອງເຮາຈະໄດຮວາເຂາຈະມອງຫາແຫລງໃດເພອການປດບາບຂອງເຂາ.” ຫລກທຳພນຖານຢາງໜງຈາກພາບທມາໃຫເຫນຂອງລໄຮກວາສະມາຊກຜຊສດຕອງຈບເອາຮາວເຫລກ ນນໄວໃຫແໜນເພອຈະຮກສາເຂາເຈາໄວໃນເສນທາງທຄບ ແລະ ແຄບ ທນຳໄປສຕນໄມແຫງຊວດ. ມນສຳຄນຫລາຍສຳລບສະມາຊກທຈະອານ, ໄຕຕອງ, ແລະ ສກສາພຣະຄຳພ.17 ພຣະຄຳພມມອນແມນສຳຄນທສດ.18 ແນນອນວາ, ຈະມຜຄນທປະໝາດຄວາມສຳຄນ ຫລ ແມນແຕ ຈະເຍາະເຍຍປມສກສດນ. ບາງຄນໄດໃຊຄວາມຕະຫລກ. ແຕກອນຂາພະເຈາໄດໄປສອນສາດສະໜາ, ອາຈານມະຫາວທະຍາໄລຄນໜງໄດອາງເຖງຖອຍຄຳຂອງທານ ມາກ ທະເວນ ວາຖາທານເອາຄຳທວາ “ແລະ ເຫດການໄດບງເກດຂນ” ອອກຈາກພຣະຄຳພມມອນ, ແລວມນ “ຈະເປນພຽງແຕປມນອຍຫວໜງ ເທານນ.”19 ສອງສາມເດອນຕໄປ, ຂະນະທຂາພະເຈາໄດຮບໃຊຢທກງລອນດອນ ປະເທດອງກດ, ອາຈານທມຊ ສຽງດງຄນໜງທໄດຮບການສກສາຈາກມະຫາວທະຍາໄລ ອອກສະໂຟດ, ຜຊຽວຊານຊາວເອຢບຄນໜງ ໃນຝາຍພາສາສມຕກ, ໄດອານພຣະຄຳພມມອນ, ໄດຕດຕຫາປະທານເດວດ ໂອ ມກເຄ, ແລະ ໄດພບກບຜສອນສາດສະໜາ. ເພນໄດບອກໃຫເຂາເຈາຮວາເພນຍອມຮບວາພຣະຄຳພມມອນເປນ ການແປຂອງການຮຽນຮຂອງຊາວຢວ ແລະ ວາພາສາຂອງຊາວເອຢບສຳລບຍກສະໄໝນນໄດບນຍາຍ ຢໃນພຣະຄຳພມມອນ.20 ຕວຢາງໜງຈາກຫລາຍໆຢາງທເພນໄດໃຊກແມນຄຳຕປະໂຫຍກດງ “ແລະ ເຫດການໄດບງເກດຂນ,” ທເພນໄດກາວວາເປນວທທເພນຈະແປຄຳສບທຖກໃຊໃນການຂຽນ ພາສາສມຕກເກາແກຄກນ.21 ອາຈານຄນນນໄດຮບຮວາຂະນະທວທທາງຄວາມຮຽນຮທອງຕາມ ອາຊບຂອງເພນໄດຊອຍເພນ, ແຕມນຍງຈຳເປນທຈະມປະຈກພະຍານທາງວນຍານ. ຜານການສກສາ ແລະ ການອະທຖານເພນໄດຮບພະຍານທາງວນຍານ ແລະ ໄດຮບບບຕສະມາ. ສະນນຄຳທນກຕະຫລກ ທມຊສຽງຄນໜງໄດໃຊເປນຂເຍາະເຍຍ, ນກປາດອກຄນໜງໄດຮບຮວາເປນຫລກຖານອນເລກຊງຂອງ ຄວາມຈງຂອງພຣະຄຳພມມອນ, ທຖກຢນຢນຕເພນໂດຍພຣະວນຍານ.

ຄວາມສຳຄນຂອງຄຳສອນເລອງອຳເພໃຈທຮຽກຮອງປະຈກພະຍານເຖງພຣະກດຕຄນທຟນຟຄນມາໃໝຕອງຂນຢກບສດທາແທນສງທາງນອກ ຫລ ການພສດທາງວທະຍາສາດ. ການເອາຈງເອາຈງ ຢໃນສງທຍງບທນຖກເປດເຜຍ ດງເຊນຍງພມມະຈນຈະຄອດລກ ຫລ ການຟນຄນພຣະຊນຂອງ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດສາມາດເກດຂນໄດແນວໃດ ຫລວາໂຈເຊບ ສະມດ ແປພຣະຄຳພໄດແນວໃດ ຈະບມຜນປະໂຫຍດ ຫລ ໃຫຄວາມກາວໜາທາງວນຍານ. ນເປນເລອງທາງສດທາ. ໃນທສດ, ຄຳແນະນຳຂອງໂມໂຣໄນວາໃຫອານ ແລະ ໄຕຕອງ ແລະ ແລວໃຫທນຖາມພຣະເຈາດວຍຄວາມຈງໃຈ ເຕມທ, ດວຍເຈດຕະນາທແທຈງ, ໃຫຢນຢນຄວາມຈງທາງພຣະຄຳພໂດຍການເປນພະຍານຂອງ ພຣະວນຍານຄຄຳຕອບນນ.22 ນອກເໜອຈາກນ, ເມອເຮາພດທະນາໃຫພຣະຄຳພມຄວາມສຳຄນ ໃນຊວດຂອງເຮາ ແລະ ດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ, ເຮາຈະໄດຮບພອນໂດຍພຣະວນຍານ ແລະ ຈະໄດຊມລດຊາດແຫງຄວາມດງາມຂອງພຣະອງດວຍຄວາມຮສກປຕຍນດ, ຄວາມສກ, ແລະ ຄວາມສນຕສກເປນພເສດ.23 ແນນອນວາ, ເສນທາງທແບງແຍກຜຄນທໄດຍນສຽງດນຕແຫງສດທາ ແລະ ຜທບເຫນຄນຄາ ຫລ ບຢຢາງປອງດອງນນ ຄການສກສາພຣະຄຳພຢາງຈງຈງ. ເມອຫລາຍປກອນຂາພະເຈາຮສກປະທບໃຈ ຫລາຍວາສາດສະດາທຮກຄນໜງ, ສະເປນເຊ ດບບນຢ ຄມໂບ, ໄດເນນໜກເຖງຄວາມຈຳເປນທ ຈະຕອງອານ ແລະ ສກສາພຣະຄຳພຕໄປ. ເພນໄດກາວວາ: “ຂາພະເຈາພບເຫນວາເມອຂາພະເຈາບເອາ ໃຈໃສຄວາມສຳພນຂອງຂາພະເຈາກບສະຫວນ ແລະ ເບງຄວາບມຫທາງສະຫວນຮບຟງ ແລະ ສຽງທາງສະຫວນບເວາຈາ, ວາຂາພະເຈາຢຫາງໃກ. ຖາຂາພະເຈາເອາໃຈໃສພຣະຄຳພເສນທາງນນ ກແຄບເຂາ ແລະ ສະພາບການທາງວນຍານກກບຄນມາ.”24 ຂາພະເຈາຫວງວາເຮາກຳລງອານພຣະຄຳພມມອນຢກບລກໆຂອງເຮາເປນປະຈຳ. ຂາພະເຈາໄດ ສນທະນາເລອງນກບລກຂອງຂາພະເຈາເອງ. ເຂາເຈາໄດແບງປນຂສງເກດສອງຂກບຂາພະເຈາທ ຂາພະເຈາຈະແບງປນກບທານ. ທຳອດ, ຄວາມບລດລະໃນການອານພຣະຄຳພທກໆມເປນຄອບຄວ. ລກສາວຂອງຂາພະເຈາບນຍາຍຄວາມພະຍາຍາມອານພຣະຄຳພໃນຕອນເຊາຂອງເຂາເຈາກບລກ ໄວລນຕໄປດວຍຄວາມຕະຫລກ. ນາງ ແລະ ສາມພາກນລກແຕເຊາໆ, ຍາງໄປໃນໝອກທມດມວເພອ ໄປຈບຮາວເຫລກຕາມຂນໃດຂອງເຂາເຈາບອນທຄອບຄວເຕາໂຮມກນເພອອານພຣະຄຳຂອງພຣະເຈາ. ຄວາມບຫລດລະເປນຄຳຕອບ, ແລະ ອາລມຕະຫລກກຊອຍໄດຄກນ. ມນຮຽກຮອງຄວາມພະຍາຍາມ ຫລາຍຈາກສະມາຊກໃນຄອບຄວທກໆຄນ, ທກໆມ, ແຕມນກກມຄາ. ຄວາມບຫລດລະເອາຊະນະ ອປະສກຊວຄາວໄດ.

ທສອງຄວທທລກຊາຍຫລາຂອງພວກຂາພະເຈາ ແລະ ພນລະຍາຂອງລາວອານພຣະຄຳພກບ ຄອບຄວໜມນອຍຂອງເຂາເຈາ. ສອງໃນລກສຄນຂອງເຂາເຈາຍງອານບເປນເທອ. ສຳລບລກຜມ ອາຍຫາປ ເຂາເຈາກມນວມຫານວເພອເປນສນຍານທເຂາຕອບໄດເພອຈະໄດມສວນຮວມຢາງເຕມທ ໃນການອານພຣະຄຳພເປນຄອບຄວ. ສນຍານຂອງນວທ 1 ແມນໃຫພອານຊຳ: “ແລະ ເຫດການ ໄດບງເກດຂນ,” ເມອໃດກຕາມທມຢໃນພຣະຄຳພມມອນ. ຂາພະເຈາຕອງສາລະພາບວາຂາພະເຈາ ມກຄວາມຈງທວາສຳນວນນປະກດວາມຫລາຍ. ໂດຍບງເອນ, ສຳລບຄວາມສນໃຈຂອງຄອບຄວ ໜມນອຍແລວ, ສນຍານນວມທ 2 ແມນ “ແລວເຮາໄດເຫນວາ”; ນວມທ 3, 4, ແລະ 5 ແມນຖກ ເລອກໂດຍພແມ ອງຕາມຄຳທມຢໃນບດທເຂາເຈາກຳລງອານຢ. ເຮາຮວາການສກສາພຣະຄຳພເປນຄອບຄວ ແລະ ການສງສນໃນຄອບຄວຈະບສມບນແບບສະເໝໄປ. ບວາການທາທາຍທທານຈະປະເຊນຈະເປນແບບໃດກຕາມ, ຢາທຖອຍໃຈ. ຂໃຫເຂາໃຈວາສດທາໃນອງພຣະຜເປນເຈາພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ການຮກສາພຣະບນຍດຂອງ ພຣະອງແມນການທດລອງທສຳຄນຂອງຊວດມະຕະ ແລະ ຈະເປນໄປຕະຫລອດການ. ເໜອທກສງ ທງໝດ, ເຮາແຕລະຄນຕອງຮບຮວາເມອຄນໃດໜງບເຫນຄນຄາຂອງດນຕແຫງສດທາ, ເຂາຈະບປອງດອງຢກບພຣະວນຍານ. ຕາມທສາດສະດານໄຟໄດສອນວາ, “ອາຍໄດຍນສຽງ ຂອງພຣະອງ ... ; ແລະ ພຣະອງຮບສງກບອາຍດວຍສຽງອນຮຽບຮອຍນມນວນ, ແຕອາຍມໃຈເກນ ກວາທຈະຮສກ, ອາຍຈງຮສກໃນຄຳຂອງພຣະອງບໄດ.”25 ຄຳສອນຂອງເຮາກແຈງຊດດ; ເຮາຕອງຮສກດ ແລະ ມຄວາມເບກບານ. ເຮາເນນໜກເຖງສດທາ ຂອງເຮາ, ບແມນຄວາມຢານກວຂອງເຮາ. ເຮາຊນຊມໃນຄວາມຮບຮອງຂອງພຣະຜເປນເຈາທວາພຣະອງ ຈະຢຄຽງຂາງເຮາ ແລະ ປະທານການຊນຳ ແລະ ການນຳພາໃຫເຮາ.26 ພຣະວນຍານບລສດເປນ ພະຍານຕຫວໃຈຂອງເຮາວາເຮາມພຣະບດາໃນສະຫວນທຊງຮກ, ທແຜນແຫງຄວາມເມດຕາຂອງ ພຣະອງສຳລບການໄຖຂອງເຮາຈະບນລຜນໃນທກໆດານເພາະການເສຍສະລະຊດໃຊຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດ. ຕາມທນາງເນໂອມ ດບບນຢ ແຣນໂດ, ນກປະພນເພງ “ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ,” ໄດຂຽນໄວວາ: “ພຣະວນຍານຂອງພຣະອງນຳພາ; ຄວາມຮກຂອງພຣະອງຮບຮອງວາ ຄວາມຢານກວ ນນຈະຫາຍໄປເມອສດທາຍນຍງຢ.”27

ສະນນ, ຂໃຫເຮາ, ບວາເຮາຈະຢໃນຈດໃດກຕາມໃນເສນທາງແຫງການເປນສານສດໃນພາບທມາ ໃຫເຫນຂອງລໄຮ, ພາຍໃນຕວເຮາເອງ ແລະ ຄອບຄວຂອງເຮາ ໃຫຕງໃຈປກໃຫຄວາມປາຖະໜາອນຍງ ໃຫຍນ ທຈະຮບເອາຂອງປະທານແຫງຊວດນລນດອນທເກນຄວາມເຂາໃຈຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດນ. ຂາພະເຈາອະທຖານວາເຮາຈະຄງຢຢາງປອງດອງກບດນຕແຫງສດທາ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານເຖງ ຄວາມເປນພຣະເຈາຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ຄວາມເປນຈງຂອງການຊດໃຊຂອງພຣະອງ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 1:30. 2. Jonathan Sacks, “Has Europe Lost Its Soul?” (address delivered on Dec. 12, 2011, at the Pontifical Gregorian University), chiefrabbi.org/ReadArtical.aspx?id=1843. 3. ເບງ 1 Nephi 8. 4. ເບງ 1 Nephi 8:27; 11:35. 5. ເບງ 1 Nephi 8:23; 12:17. 6. 1 ນໄຟ 8:28. 7. ເບງ 1 Nephi 8:30. 8. ຄຳສອນຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດແມນໃຫຊອກຫາແກະທຫລງທາງໄປ; ເບງ ມດທາຍ 18:12-14. 9. ເບງ ໂຢຮນ 5:22; ເບງ ມດທາຍ 7:1–2 ນຳອກ. 10. Thomas S. Monson, “May You Have Courage,” Liahona and Ensign, May 2009, 124. 11. 1 ນໄຟ 8:12. 12. Handbook 2: Administering the Church (2010), 1.1.1. 13. 1 ນໄຟ 8:12. 14. ເບງ Dallin H. Oaks, “Sins and Mistakes,” Ensign, Oct. 1996, 62. ແອວເດໂອກໄດສອນກຽວກບແນວຄດນ ຕອນເພນເປນປະທານຂອງມະຫາວທະຍາໄລບຣກຳ ຢງ ລະຫວາງປ 1980. 15. ເບງ Doctrine and Covenants 1:25–27. 16. ເບງ Marva Jeanne Kimball Pedersen, Vaughn Roberts Kimball: A Memorial (1995). Vaughn played football as a quarterback for Brigham Young University in

the fall of 1941. The day after the attack on Pearl Harbor, December 8, 1941, he enlisted in the US Navy. He was killed on May 11, 1945, by enemy bombing attacks against the USS Bunker Hill and was buried at sea. 17. ເບງ ໂຢຮນ 5:39. 18. ເບງ Ezra Taft Benson, “The Book of Mormon—Keystone of Our Religion,” Ensign, Nov. 1986, 4; or Liahona and Ensign, Oct. 2011, 52. 19. Mark Twain, Roughing It (1891), 127–28. Each new generation is presented with Twain’s comments as if they were a significant new discovery. There is usually little reference to the fact that Mark Twain was equally dismissive of Christianity and religion in general. 20. ເບງ 1 Nephi 1:2. 21. I met Dr. Ebeid Sarofim in London when the elders were teaching him. See also N. Eldon Tanner, in Conference Report, Apr. 1962, 53. Many scholars of ancient Semitic and Egyptian writings have noted the repetitive use of the conjunctive phrase “And it came to pass” at the beginning of sentences; see Hugh Nibley, Since Cumorah, 2nd ed. (1988), 150. 22. ເບງ ໂມໂຣໄນ 10:4; ມຄນທສງໃສສວນນອຍທໄດທດລອງສງນດວຍຄວາມຈງໃຈແທ. 23. ເບງ Doctrine and Covenants 59:23. 24. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball (2006), 67. 25. ເບງ 1 Nephi 17:45; see also Ezra Taft Benson, “Seek the Spirit of the Lord,” Tambuli, Sept. 1988, 5; Ensign, Apr. 1988, 4: “We hear the words of the Lord most often by a feeling. If we are humble and sensitive, the Lord will prompt us through our feelings.” 26. ເບງ Doctrine and Covenants 68:6. 27. “When Faith Endures,” Hymns, no. 128.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ວທທຈະໄດຮບການເປດເຜຍ ແລະ ການດນໃຈສຳລບຊວດສວນຕວຂອງທານ ໂດຍ ແອວເດ ຣເຈດ ຈ ສະກາດ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ທກຄນທໄດກາວຢເທງແທນປາໄສນກຮສກເຖງພະລງ ແລະ ການສະໜບສະໜນຂອງສະມາຊກຕະຫລອດທວໂລກ. ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍທໄດຮບການສະໜບສະໜນຢາງດຽວກນນນຈາກຄຄອງ ແລະ ຜທໄດລວງລບໄປແລວ. ຂອບໃຈຫລາຍໆຈນນ. ພຣະວນຍານບລສດສສານຂມນສຳຄນທເຮາຕອງການເພອນຳພາເຮາໃນການເດນທາງຂອງເຮາຢເທງ ໂລກມະຕະ. ເມອຂມນນນຊດເຈນ ແລະ ແຈມແຈງ ແລະ ສຳຄນ, ມນຕອງໄດຮບຊວາເປນການເປດ ເຜຍ. ເມອມນເປນການກະຕນຕາມລຳດບທເຮາໄດຮບເລອຍໆ ເພອນຳພາເຮາແຕລະບາດກາວທນຳ ໄປສເປາໝາຍທມຄນຄາ, ສຳລບຂາວສານຂອງຂາພະເຈານ, ມນເປນຄວາມດນໃຈ. ຕວຢາງໜງຂອງການເປດເຜຍອາດເປນການນຳພາທປະທານສະເປນເຊ ດບບນຢ ຄມໂບ ໄດຮບ ຫລງຈາກການອອນວອນຫາພຣະຜເປນເຈາເປນເວລາອນຍາວນານ ແລະ ຕເນອງຂອງເພນກຽວກບ ການປະທານຖານະປະໂລຫດໃຫແກຜຊາຍທຊອບທຳທກຄນໃນສາດສະໜາຈກໃນວນເວລາທມນ ໄດມໃຫພຽງແຕສຳລບບາງຄນເທານນ. ອກຕວຢາງໜງຂອງການເປດເຜຍຄການຊນຳທຖກມອບໃຫສາດສະດາໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ວາ: “ຂາພະເຈາເຊອວາພວກເຮາເຄອນໄຫວ ແລະ ໄດເປນຕວເຮາເອງໃນທປະທບຂອງເຫລາທດແຫງ ສະຫວນ ແລະ ຜຄນແຫງສະຫວນ. ພວກເຮາບໄດຢແຍກຈາກເຂາເຈາ. ... ພວກເຮາກຽວພນ ກບຍາດພນອງ, ກບບນພະບລດຂອງເຮາ, ... ຜທໄດໄປສໂລກແຫງວນຍານກອນເຮາ. ເຮາບສາມາດລມເຂາເຈາໄດ; ເຮາຈະບເຊາຮກເຂາເຈາ; ເຮາເກບເຂາເຈາໄວຢໃນຫວໃຈຂອງເຮາ, ໃນຄວາມຊງຈຳ, ແລະ ສະນນເຮາຈງພວພນ ແລະ ຮວມກນຢກບເຂາເຈາໂດຍຄວາມສຳພນ ທເຮາຕດຂາດບໄດ. ... ຖານເປນແບບດຽວກບພວກເຮາໃນສະພາບການທຈຳກດຂອງເຮາ,

ອອມຮອບຢກບຄວາມອອນແອທາງໂລກຂອງເຮາ, ... ມນຈະແນນອນພຽງໃດ .... ທຈະເຊອວາ ຜທໄດຊສດ, ທໄດເສຍຊວດໄປແລວ .... ສາມາດເຫນໄດດກວາທເຮາສາມາດເຫນເຂາເຈາ; ວາເຂາເຈາຮຈກເຮາດກວາເຮາຮຈກເຂາເຈາ. ... ເຮາມຊວດຢໃນທປະທບຂອງເຂາເຈາ, ເຂາເຈາ ເຫນເຮາ, ເຂາເຈາເປນຫວງນຳຄວາມຜາສກຂອງເຮາ, ເຂາເຈາຮກເຮາໃນເວລານຫລາຍກວາແຕກອນ. ໃນເວລານເຂາເຈາເຫນອນຕະລາຍທລລວງເຮາ; ... ຄວາມຮກທເຂາເຈາມໃຫເຮາ ແລະ ຄວາມ ປາຖະໜາຂອງເຂາເຈາສຳລບຄວາມປອດໄພຂອງເຮາຕອງຍງໃຫຍກວາທເຮາຮສກສຳລບຕວເຮາເອງ.”1 ເຮາສາມາດເຮດໃຫຄວາມສຳພນຂອງເຮາກບຜຄນທເຮາຮຈກ ແລະ ຮກແພງທໄດເສຍຊວດໄປ ແລວເຂມແຂງໄດ. ສງນຈະເກດຂນໄດໂດຍຄວາມພະຍາຍາມທເດດດຽວຂອງເຮາທຈະເຮດສງທ ຖກຕອງຕໄປ. ເຮາສາມາດເຮດໃຫຄວາມສຳພນຂອງເຮາກບບກຄນທເຮາທເຮາຮກທໄດເສຍໄປ ແລວເຂມແຂງຂນ ໂດຍການຍອມຮບວາການຈາກໄປນນ ເປນສງຊວຄາວ ແລະ ວາພນທະສນຍາ ທເຮາໄດເຮດໃນພຣະວຫານນນເປນຊວນລນດອນ. ເມອຖກຮກສາຢາງສະໝຳສະເໝ, ມນຈະເຮດ ໃຫການບນລຄຳສນຍານລນດອນທມຢໃນພນທະສນຍານນແນນອນ. ຕອນຂາພະເຈາໄດຮບການກະຕນເຕອນຢາງແຮງກາຈາກພຣະວນຍານວາໃຫຂຍງສາວຜສວຍງາມ ຄນໜງຊ ຈນນນ ວອດກນ ໃຫໄປຜະນກກບຂາພະເຈາທພຣະວຫານ. ບດຮຽນທຍງໃຫຍບດໜງທເຮາແຕລະຄນຕອງຮຽນຮຄທຈະທນຂ. ເປນຫຍງພຣະຜເປນເຈາຈງຢາກ ໃຫເຮາອະທຖານຫາພຣະອງ ແລະ ທນຂ? ເພາະວານນເປນວທທາງທການເປດເຜຍຈະຖກໄດຮບ. ເມອຂາພະເຈາໄດປະເຊນໜາກບເລອງທຍາກລຳບາກ, ນເປນວທທາງທຂາພະເຈາພະຍາຍາມ ຈະເຂາໃຈວາຈະເຮດຫຍງແດ. ຂາພະເຈາຈະຖສນອດເຂາ. ຂາພະເຈາຈະອະທຖານເພອຈະໄດພບ ແລະ ເຂາໃຈຂພຣະຄຳພທຈະຊອຍເຫລອ. ຂນຕອນນເປນວງຈອນ. ຂາພະເຈາເລມອານຂພຣະຄຳພ; ຂາພະເຈາໄຕຕອງຄວາມໝາຍຂອງຂນນ ແລະ ອະທຖານຂຄວາມດນໃຈ. ແລວຂາພະເຈາຈະໄຕຕອງ ແລະ ອະທຖານເພອຈະຮຖາຫາກຂາພະເຈາໄດບນທກທກສງທພຣະຜເປນເຈາປະສງໃຫຂາພະເຈາເຮດ. ສວນຫລາຍແລວຄວາມປະທບໃຈຫລາຍຢາງຈະເຂາມາພອມຄວາມເຂາໃຈຄຳສອນທເພມທະວຂນ. ຂາພະເຈາໄດພບເຫນແບບແຜນນນທເປນວທທາງທດທຈະຮຽນຮຈາກພຣະຄຳພ. ຍງມຫລກທຳບາງຢາງທນຳໃຊໄດທຈະເພມພນການເປດເຜຍ. ທຳອດ, ຄວາມຮສກທຈະກໃຫເກດ ຄວາມໂມໂຫ ຫລ ຄວາມເຈບປວດ ຫລ ການປອງກນຕວຈະຂບໄລພຣະວນຍານບລສດອອກໄປ. ອາລມ ເຫລານຕອງຖກກຳຈດອອກໄປ, ຫລ ໂອກາດທຈະໄດຮບການເປດເຜຍນນຈະມໜອຍ.

ອກຫລກທຳອກຢາງໜງຄ ໃຫລະມດລະວງກບຄວາມຕະຫລກ. ສຽງຫວທບເໝາະສມຈະເຮດໃຫ ພຣະວນຍານບພພຣະໄທ. ຄວາມຕະຫລກທດຈະຊອຍໃນການເປດເຜຍ; ຄວາມຕະຫລກຄການປດປອຍຄວາມກດດນຂອງຊວດອອກໄປ. ສດຕຂອງການເປດເຜຍອກຢາງໜງຈະມາຈາກການເວາເກນຄວາມຈງ ຫລ ສຽງດງພລກໃນສງທໄດກາວ. ການເວາຈາງຽບໆ ແລະ ລະມດລະວງຈະສງເສມອຳນາດທຈະໄດຮບການເປດເຜຍ. ອກດານໜງທມອດທພນຕການສສານທາງວນຍານຄສຂະພາບ. ການອອກກຳລງກາຍ, ການຫລບນອນ ທສມຄວນ, ແລະ ການເລອກອາຫານການກນທດຈະເພມຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດຂອງເຮາທຈະໄດຮບ ແລະ ເຂາໃຈການເປດເຜຍ. ເຮາຈະມຊວດຢເປນເວລາທຖກກຳນດໄວໃນລະຍະຊວດຂອງເຮາ; ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ເຮາສາມາດເຮດໃຫທງຄນນະພາບແຫງການຮບໃຊນນ ແລະ ຄວາມຜາສກຂອງ ເຮາດຂນໂດຍການເລອກທເໝາະສມຢາງລະມດລະວງ. ມນສຳຄນທກດຈະກຳປະຈຳວນຂອງເຮາບໄດກດກນເຮາຈາກການຟງພຣະວນຍານ. ການເປດເຜຍຖກມອບໃຫໃນຄວາມຝນຄກນ ເມອມການປຽນສະພາບຈາກການນອນຫລບຫາການ ຕນຕວທເກອບສງເກດເຫນບໄດ. ຖາທານພະຍາຍາມຈະບນທກມນໄວໃນທນທ, ທານຈະສາມາດ ບນທກລາຍລະອຽດໄດດ, ບດງນນ ມນຈະຄອຍໆຫາຍໄປຢາງວອງໄວ. ການສສານທດນໃຈໃນກາງຄນ ທວໄປແລວຈະຕດຕາມມາດວຍຄວາມຮສກອນສກສດສຳລບປະສບການທງໝດ. ພຣະຜເປນເຈາ ຈະໃຊບກຄນທເຮາມຄວາມນກຖຫລາຍທຈະສອນຄວາມຈງໃຫເຮາໃນຄວາມຝນ ເພາະວາເຮາໄວ ວາງໃຈເຂາເຈາ ແລະ ຈະຮບຟງຄຳແນະນຳຂອງເຂາເຈາ. ພຣະຜເປນເຈາເປນຜໃຫການສງສອນນນ ຜານພຣະວນຍານບລສດ. ເຖງຢາງໃດກດ, ໃນຄວາມຝນນນພຣະອງອາດເຮດໃຫມນງາຍທຈະເຂາໃຈ ແລະ ຈະສຳພດຫວໃຈໂດຍການສງສອນຈາກຄນໃດຄນໜງທເຮາຮກ ແລະ ນບຖ. ເມອມນເປນເພອຈດປະສງຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ພຣະອງສາມາດນຳສງໃດກໄດມາສຄວາມຈດຈຳ ຂອງເຮາທໄດເກດຂນກບເຮາ. ຄວາມເທດຈງນຄວນບເຮດໃຫຄວາມຕງໃຈຂອງເຮາອອນແອທຈະບນທກ ຄວາມປະທບໃຈຈາກພຣະວນຍານ. ຂນຕອນຂອງການຫວນຄດໂດຍການດນໃຈຈະຖກເພມພນໂດຍ ການບນທກມນໄວຢາງລະມດລະວງ. ການບນທກການດນໃຈຢາງລະມດລະວງນນຈະສະແດງໃຫ ພຣະເຈາເຫນວາການສສານຂອງພຣະອງນນສກສດສຳລບເຮາ. ການບນທກການຊນຳດງກາວ ຈາກພຣະວນຍານຄວນໄດຮບການປກປອງຈາກການສນເສຍ ຫລ ຈາກການລວງລຳຂອງຄນອນ.

ພຣະຄຳພໃຫການຢນຢນທຄອງແຄວວາຄວາມຈງ, ທໄດປະຕບດຕາມຢາງສະໝຳສະເໝ, ຈະເປດ ປະຕໄປສການດນໃຈແນວໃດ ທຈະຮສງທຈະຕອງເຮດ ແລະ ເມອຈຳເປນອຳນາດແຫງສະຫວນຈະເພມ ຄວາມສາມາດຂອງເຮາ. ພຣະຄຳພສະແດງໃຫເຫນວາຄວາມສາມາດຂອງຄນອນທຈະເອາຊະນະ ການທາທາຍທຍາກລຳບາກ, ໜາສງໄສ ແລະ ເບງຄວາຈະເອາຊະນະບໄດຖກເຮດໃຫເຂມແຂງຂນ ໃນເວລາທຕອງການ. ຂະນະທທານຄດໄຕຕອງຕວຢາງເຫລານ, ການຢນຢນທງຽບສະຫງບຈະເຂາ ມາຜານພຣະວນຍານວາປະສບການຂອງເຂາເຈາຈງ. ທານຈະມາຮວາຄວາມຊອຍເຫລອທຄາຍກນນ ກມໄວໃຫທານຕາມເງອນໄຂທພຣະຜເປນເຈາກຳນດໄວ. ຂາພະເຈາໄດເຫນບກຄນທປະເຊນກບການທາທາຍ ຜທໄດຮສງທເຂາເຈາຕອງເຮດເມອມນເກນ ປະສບການຂອງເຂາເຈາເພາະວາເຂາເຈາໄດໄວວາງໃຈໃນພຣະຜເປນເຈາວາພຣະອງຈະນຳພາ ເຂາເຈາໄປສຂແກໄຂທເຂາເຈາຕອງການຢາງຮບດວນ. ພຣະເຈາໄດກາວວາ ເຮາຈະໄດຮບການສອນຈາກເບອງບນ. ເຮາຄວນຊຳລະຕວໃຫບລສດ ແລະ ເຮາຈະໄດຮບພອນດວຍອຳນາດ, ເພອເຮາຈະຮບແມນແຕດງທພຣະອງໄດກາວໄວ.2 ຄຳທວາ ຊຳລະຕວໃຫບລສດອາດປະກດວາໜາງງງນ. ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດອະທບາຍເທອໜງວາ, “ທານສາມາດເອາສຳນວນທວາ, ‘ຮກສາພຣະບນຍດຂອງເຮາ’ ມາແທນຄຳເຫລານນໄດ.”3 ນກໝາຍຄວາມວາຄນໆນນຕອງສະອາດທງທາງຈດໃຈ ແລະ ຮາງກາຍເພອວາພຣະຜເປນເຈາຈະ ສາມາດດນໃຈເຂາ. ມນໝາຍຄວາມວາເຈດຕະນາຂອງເຂາຕອງບລສດ. ຄນທຮກສາພຣະບນຍດຂອງ ພຣະອງພຣະອງຈະໄວວາງໃຈເຂາ; ບກຄນໆນນຈະໄດຮບການດນໃຈຈາກພຣະອງເພອຈະຮສງ ທຈະຕອງເຮດ ແລະ ຕາມທຈຳເປນຈະໄດຮບອຳນາດຈາກສະຫວນ ຫລ ຄວາມສາມາດທຈະເຮດສງນນ. ເພອເລອງທາງວນຍານຈະເຕບໂຕໃຫເຂມແຂງຂນ ແລະ ມໄວໃຫຫລາຍເມອຕອງການ, ມນຕອງຖກ ປກຝງຢໃນສະພາບແວດລອມທຊອບທຳ. ຄວາມຍງຍະໂສ, ຄວາມຈອງຫອງ, ແລະ ຄວາມອວດດ ເປນເໝອນໜາດນພນຫນທຈະບເກດຜນທາງວນຍານ. ຄວາມຖອມຕວເປນພນດນທອດມສມບນບອນທຄວາມເປນຝາຍວນຍານຈະເຕບໂຕ ແລະ ອອກໝາກ ຜນແຫງການດນໃຈທຈະຮສງທຕອງເຮດ. ມນພາເຮາເຂາສອຳນາດຈາກສະຫວນທຈະສຳເລດສງ ທຕອງເຮດ. ຄວາມຖອມຕວມລກສະນະທລຳຄາສອງຢາງ: ຄວາມສາມາດທຈະຍອມຮບຕຄຳສອນ ຂອງພຣະວນຍານ ແລະ ຄວາມບລສດຂອງການເຈດຕະນາ. ບກຄນໆໜງທຖກກະຕນໂດຍຄວາມ

ປາຖະໜາຫາຄວາມສນລະເສນ ຫລ ຄວາມຍອງຍຈະບມສດໄດຮບການສງສອນຈາກພຣະວນຍານ. ການດນໃຈເຮດໃຫເຮາມສດທຈະຮສງທຕອງເຮດ ແລະ ເມອຈຳເປນຈະນຳໄປສອຳນາດຈາກ ສະຫວນທຈຳເປນເພອສຳເລດສງນນ. ບກຄນທອວດດ, ປອຍໃຫອາລມຂອງເຂາມອດທພນ ຕການຕດສນໃຈຂອງເຂາ, ຫລ ປອຍໃຫອດທພນ ຫລ ແຮງກດດນຈາກອກຄນໜງເພອຄວບຄມ ການກະທຳຂອງເຂາຈະບໄດຮບການດນໃຈ ຫລ ຖກນຳພາຢາງມພະລງໂດຍພຣະວນຍານ. ເມອເຮາປະຕບດໃນຖານະເຄອງມແທນຄນອນ, ເຮາຈະໄດຮບການດນໃຈງາຍກວາເມອເຮາຄດນຳ ແຕເລອງຂອງຕວເອງເທານນ. ໃນຂນຕອນຂອງການຊອຍເຫລອຄນອນ, ພຣະຜເປນເຈາເພມ ການຊນຳນນ ເພອຜນປະໂຫຍດຂອງເຮາເອງ. ພຣະບດາເທງສະຫວນບໄດສງເຮາມາເທງໂລກເພອໃຫລມເຫລວ ແຕໃຫສຳເລດຜນຢາງຮງໂລດ. ມນອາດເບງຄວາເປນເລອງກງກນຂາມ, ແຕນນຈງເປນສາເຫດທການຮບຮຄຳຕອບຕການອະທຖານ ບາງເທອຈະເປນເລອງຍາກ. ບາງເທອເຮາອາດພະຍາຍາມປະເຊນກບຊວດແບບບສະຫລາດ ໂດຍເພງປະສບການ ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງຕວເອງ. ຈະເປນສງສະຫລາດກວາຖາຫາກເຮາສະແຫວງຫາຜານການອະທຖານ ແລະ ການດນໃຈຈາກສະຫວນເພອຈະຮວາຈະເຮດຫຍງແດ. ການເຊອຟງຂອງເຂາເຈາຮບຮອງວາ ເມອຈຳເປນ, ເຂາເຈາຈະສາມາດມສດຮບອຳນາດຈາກສະຫວນທຈະສຳເລດວດຖປະສງທຖກດນໃຈ. ເໝອນດງເຮາທງຫລາຍ, ອລເວ ຄາວເດຣ ບໄດຮບຮຫລກຖານຂອງຄຳຕອບຕຄຳຖາມທພຣະຜ ເປນເຈາໄດປະທານໃຫແລວ. ເພອຈະເປດຕາຂອງເພນ, ແລະ ຕາຂອງເຮາດວຍ, ການເປດເຜຍນ ຖກມອບໃຫຜານໂຈເຊບ ສະມດ ວາ: ພຣະຜເປນເຈາໄດບອກອລເວວາເພນໄດເປນສກເພາະສງທເພນໄດເຮດໄປ; ເພາະເພນໄດທນຖາມ ແລະ ຈງເບງ, ຫລາຍໆຄງພຽງໃດທເພນໄດຖາມເພນກໄດຮບຄຳແນະນຳຈາກພຣະວນຍານຂອງພຣະອງ. ຫາກບເປນດງນນ, ເພນຄງບມາຍງທທເພນໄດຢໃນເວລານນ. ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວກບອລເວວາ ເພນຮວາເພນສອບຖາມພຣະອງ ແລະ ພຣະອງໄດເຮດໃຫ ຄວາມຄດຂອງເພນສະຫວາງ ແລະ ບດນພຣະອງບອກເພນເລອງເຫລານ ເພອເພນຈະຮວາເພນໄດຮບ ຄວາມສະຫວາງໂດຍພຣະວນຍານແຫງຄວາມຈງ.4

ຖາທານຮສກວາພຣະເຈາຍງບໄດຕອບຄຳອະທຖານຂອງທານ, ຈງໄຕຕອງຂພຣະຄຳພເຫລານ—ແລວໃຫຊອກຫາຫລກຖານນນໃນຊວດຂອງທານຢາງລະມດລະວງ ເຖງຄຳຕອບທພຣະອງອາດຕອບທານ ໄປແລວ. ຈດຊບອກສອງຈດວາຄວາມຮສກ ຫລ ການກະຕນນນມາຈາກພຣະເຈາກຄ ມນຈະກໃຫເກດຄວາມ ສະຫງບສກໃນຫວໃຈຂອງທານ ແລະ ຄວາມຮສກງຽບໆທອບອນ. ເມອທານເຮດຕາມຫລກທຳດງທຂາພະເຈາກາວມານນ, ທານຈະຕຽມພອມທຈະຮວາອນໃດເປນການເປດເຜຍໃນເວລາທຫຍງຍາກໃນຊວດຂອງທານ. ເມອທານຕດຕາມກະແສຂອງການນຳພາຈາກສະຫວນດເທາໃດ, ຄວາມສກຂອງທານຢທນ ແລະ ໃນນລນດອນແຮງຈະຍງໃຫຍຫລາຍເທານນ, ແລະ ພອມນນຄວາມກາວໜາ ແລະ ຄວາມສາມາດ ຂອງທານທຈະຮບໃຊແຮງຈະອດມສມບນຫລາຍຂນ. ຂາພະເຈາບເຂາໃຈທງໝດວານຈະເກດຂນ ໄດແນວໃດ, ແຕກະແສນນໃນຊວດຂອງທານຈະບເອາອຳເພໃຈຂອງທານໄປ. ຂອງປະທານແຫງອຳເພໃຈ ທາງສນທຳນນສຳຄນຫລາຍສຳລບພຣະບດາຜສະຖດຢໃນສະຫວນຂອງເຮາ ພຣະອງຈງເຕມໃຈສນເສຍ ຈຳນວນໜງສວນສາມຂອງລກໆທາງວນຍານຂອງພຣະອງ ເພອຈະໄດຮກສາອຳເພໃຈເອາໄວ. ທານສາມາດຕດສນການເລອກທທານເລອກ; ການຕດສນໃຈທຈະເຮດສງທຖກຕອງຈະນຳຄວາມ ສະຫງບສກທາງຄວາມຄດ ແລະ ຫວໃຈມາໃຫ. ຖາການເລອກຂອງທານຜດພາດ, ຍງມທາງກບຄນຜານການກບໃຈ. ເມອເງອນໄຂຂອງມນຖກສະໜອງ ຢາງຄບຖວນ, ການຊດໃຊຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາ, ຈະໃຫການປດປອຍ ຈາກຂຮຽກຮອງຂອງຄວາມຍດຕທຳສຳລບຄວາມຜດພາດທໄດເຮດລງໄປ. ມນເປນເລອງງາຍທ ອດສະຈນໃຈ ແລະ ງດງາມເໜອການປຽບທຽບໃດໆ. ຂະນະທທານດຳລງຊວດຢາງຊອບທຳຕໄປ, ທານຈະໄດຮບການກະຕນສະເໝໄປເພອຈະຮສງທຕອງເຮດ. ບາງເທອການພບເຫນສງຈະຕອງເຮດ ຈະໃຊຄວາມພະຍາຍາມ ແລະ ຄວາມໄວວາງໃຈຫລາຍໃນສວນຂອງທານ. ແຕທານຈະໄດຮບການ ກະຕນເຕອນເພອຈະຮວາຈະເຮດຫຍງເມອທານສະໜອງເງອນໄຂສຳລບການນຳພາຈາກສະຫວນ ດງກາວໃນຊວດຂອງທານ, ດງເຊນ, ການເຊອຟງພຣະບນຍດຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ຄວາມໄວວາງໃຈ ໃນແຜນແຫງຄວາມສກຈາກສະຫວນຂອງພຣະອງ, ແລະ ການຫລກລຽງສງໃດໆທກງກນ ຂາມກບແຜນນນ. ການສສານກບພຣະບດາຜສະຖດຢໃນສະຫວນຂອງເຮາບແມນເລອງຫລນໆ. ມນເປນສດທພເສດ ທສກສດ. ມນຂນຢກບຫລກທຳນລນດອນທບປຽນແປງ. ເຮາໄດຮບມນຈາກພຣະບດາຜສະຖດຢໃນ

ສະຫວນໃນການຕອບສະໜອງຕສດທາ, ການເຊອຟງ, ແລະ ການນຳໃຊອຳເພໃຈຂອງເຮາ ຢາງເໝາະສມ. ຂໃຫພຣະຜເປນເຈາຈງດນໃຈທານໃຫເຂາໃຈ ແລະ ນຳໃຊຫລກທຳຕາງໆທຈະນຳໄປສການເປດເຜຍ ແລະ ການດນໃຈສວນຕວໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. Joseph F. Smith, in Conference Report, Apr. 1916, 2–3; see also Gospel Doctrine, 5th ed. (1939), 430–31. 2. ເບງ Doctrine and Covenants 43:16. 3. ເບງ Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee (2000), 34. 4. ເບງ Doctrine and Covenants 6:14–15.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ອຳນາດຂອງສະຫວນ ໂດຍ ແອວເດ ເດວດ ເອ ແບດນາ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ອາຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາຮບນຄນທເຮາ ຜທຖຖານະປະໂລຫດສາມາດນະມດ ສະການຮວມກນເປນກມໃຫຍ. ຂາພະເຈາຮກ ແລະ ຍອງຍສນລະເສນໃນຄວາມມຄາຄວນຂອງທານ ແລະ ອດທພນອນດງາມທມໃນທວໂລກຂອງທານ. ຂາພະເຈາຂເຊອເຊນທານແຕລະຄນໃຫໄຕຕອງເຖງວທທທານຈະຕອບໂຕຕຄຳຖາມທປະທານເດວດ ໂອ ມກເຄ ໄດປະກາດຕສາມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຫລາຍປຜານມາແລວວາ: “ຖາໃນເວລານທານ ແຕລະຄນຖກຖາມໃຫກາວຂດຽວ ຫລ ຄຳດຽວເຖງຈດເດນຂອງສາດສະໜາຈກ, ທານຈະຕອບວາ ແນວໃດ?” (“The Mission of the Church and Its Members,” Improvement Era, Nov. 1956, 781). ປະທານມກເຄໄດຕອບຕຄຳຖາມຂອງເພນເອງວາ, “ສດອຳນາດອນສກສດ” ຂອງຖານະປະໂລຫດ. ສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍແຕກຕາງຈາກສາດສະໜາຈກອນໆທ ປະກາດວາສດອຳນາດຂອງເຂາເຈາໄດສບເຄາມາຈາກປະຫວດສາດກຽວຂອງກບການດຳລງຕຳແໜງຕ, ຈາກພຣະຄຳພ, ຫລ ຈາກການຝກຝນທາງວຊາການສາດສະໜາ. ເຮາປະກາດຢາງພເສດວາສດ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດໄດຖກມອບໃຫດວຍການວາງມໂດຍກງຈາກທດແຫງສະຫວນ ມອບໃຫສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ. ຂາວສານຂອງຂາພະເຈາຈະເນນໜກເຖງຖານະປະໂລຫດອນສກສດນ ແລະ ອຳນາດຂອງສະຫວນ. ຂາພະເຈາອະທຖານຢາງຈງຈງສຳລບການຊອຍເຫລອຂອງພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາຂະນະທ ເຮາຮຽນຮຮວມກນກຽວກບຄວາມຈງອນສຳຄນເຫລານ.

ສດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ ຖານະປະໂລຫດແມນສດອຳນາດຂອງພຣະເຈາທໄດຖກມອມໃຫແກມະນດໃນໂລກເພອກະທຳໃນ ທກຢາງສຳລບການລອດຂອງມະນດ. (ເບງ Spencer W. Kimball, “The Example of Abraham,” Ensign, June 1975, 3). ຖານະປະໂລຫດເປນວທທາງທພຣະຜເປນເຈາໄດ ກະທຳຜານມະນດເພອຮກສາຈດວນຍານ. ລກສະນະອນໜງທດເດນຂອງສາດສະໜາຈກຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດ, ທງໃນສະໄໝໂບຮານ ແລະ ໃນສະໄໜນ, ກຄອຳນາດຂອງພຣະອງ. ຈະບມ ສາດສະໜາຈກອນແທຈງຖາປາສະຈາກສດອຳນາດອນສກສດ. ມະນດທຳມະດາໄດຮບສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ຄນສມບດເພອຮບຕຳແໜງຂອງຖານະ ປະໂລຫດແມນການມຄາຄວນ ແລະ ຄວາມເຕມໃຈ—ບຈຳເປນຕອງມປະສບການ, ຄວາມຊຽວຊານ ຫລ ມຄວາມຮ. ແບບແຜນເພອຈະໄດຮບສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດໄດບນຍາຍໃວໃນຫລກທຳແຫງຄວາມເຊອ ຂທຫາວາ: “ພວກເຮາເຊອວາມະນດຕອງໄດຮບການຮຽກຮອງຈາກພຣະເຈາໂດຍການພະຍາກອນ ແລະ ໂດຍການວາງມໂດຍຜມສດອຳນາດ ເພອໃຫສອນພຣະກດຕຄນ ແລະ ປະຕບດພທການຕາມມນ.” ເພາະສະນນຊາຍໜມ ຫລ ຊາຍຄນໜງຈະໄດຮບສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ ແລະ ຮບຕຳແໜງອນສະເພາະໂດຍຜທຖຖານະປະໂລຫດແລວ ແລະ ໄດຮບອະນຍາດຈາກຜນຳຄນໜງ ທມຂກະແຈແຫງຖານະປະໂລຫດອນຈຳເປນ. ຜທຖຖານະປະໂລຫດຖກຄາດຫວງທຈະໃຊສດອຳນາດອນສກສດນຕາມຄວາມນກຄດ, ຄວາມປະສງ ແລະ ເປາໝາຍຂອງພຣະເຈາ. ທກສງທກຽວຂອງກບຖານະປະໂລຫດບແມນຄວາມເຫນແກຕວ. ຖານະປະໂລຫດແມນໃຊເພອການຮບໃຊສະເໝ, ການໃຫພອນ, ແລະ ເຮດໃຫຄນອນເຂມແຂງຂນ. ຖານະປະໂລຫດອນສງກວາຈະໄດຮບໂດຍພນທະສນຍາຢາງຈງຈງຊງຮວມດວຍຂຜກມດທຈະປະຕບດ ໂດຍສດອຳນາດ (ເບງ D&C 68:8) ແລະ ຕາມຕຳແໜງ (ເບງ D&C 107:99) ທຜນນໄດຮບ. ໃນຖານະທເປນຜຖສດອຳນາດອນສກສດຂອງພຣະເຈາ, ເຮາເປນຕວແທນເພອໃຫປະຕບດ ແລະ ບແມນຜລຖາຮບການປະຕບດຕ (ເບງ 2 ນໄຟ 2:26). ລກສະນະອນແທຈງຂອງຖານະປະໂລຫດ ຕອງມຄວາມຫາວຫນບແມນຢລາໆ.

ປະທານເອສະລາ ແທບ ເບນສນ ໄດສອນວາ: “ບພຽງພທຈະໄດຮບຖານະປະໂລຫດແລວຢລາໆ ແລະ ລຖາຜໜງບງຄບເຮາໃຫໃຊມນ. ເມອເຮາໄດຮບຖານະປະໂລຫດ, ເຮາມຂຜກມດທຈະສງເສມຈດ ມງໝາຍຂອງຄວາມຊອບທຳໃນໂລກຢາງມພະລງ ແລະ ດວຍຄວາມຕງໃຈ, ເພາະພຣະຜເປນເຈາ ໄດຊງກາວວາ ຄນທບເຮດສງໃດເລຍຈນກວາເຂາຈະຖກສງ, ແລະ ຮບເອາຄຳສງດວຍໃຈສງໃສ ແລະ ຮກສາມນດວຍຄວາມກຽດຄານ, ຄນນນຕອງອບປະໂຫຍດ (ເບງ D&C 58:29) (So Shall Ye Reap [1960], 21). ປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ກໄດເນນໜກເຖງລກສະນະອນມກຳລງຂອງຖານະປະໂລຫດວາ. “ຄນໃດຄນໜງອາດຈະລະເມດພນທະສນຍາແຫງຖານະປະໂລຫດໂດຍການຝາຝນພຣະບນຍດ ແລະ ເຊນດຽວກນໂດຍບປະຕບດໜາທຂອງເຂາໃຫຖກຕອງ. ສະນນ, ຄນນນກບເຮດຫຍງເລຍເພອ ຈະລະເມດພນທະສນຍານ.” (The Miracle of Forgiveness [1969], 96). ເມອເຮາເຮດໜາທຮບຜດຊອບແຫງຖານະປະໂລຫດຂອງເຮາຢາງເຕມໃຈ, ເຮາສາມາດໄດຮບພອນ ດວຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດແມນອຳນາດຂອງພຣະເຈາທ ກະທຳຜານຊາຍ ແລະ ຊາຍໜມ ແລະ ມນຮຽກຮອງຄວາມສດຊ, ການເຊອຟງ, ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມ. ຊາຍໜມ ຫລ ຊາຍຜໃຫຍຄນໜງອາດຈະໄດຮບສດອຳນາດຂອງຖານະ ປະໂລຫດໂດຍການວາງມ ແຕຈະບມອຳນາດຖານະປະໂລຫດຖາເຂາບເຊອຟງ, ບມຄາຄວນ, ແລະ ບເຕມໃຈທຈະຮບໃຊ. “ສດທຂອງຖານະປະໂລຫດກຽວຂອງກບອຳນາດຂອງສະຫວນຢາງບສາມາດແຍກກນໄດ ແລະ ... ວາອຳນາດຂອງສະຫວນ ຈະຖກບງຄບ ຫລ ຄວບຄມບໄດ ນອກຈາກຕາມຫລກແຫງຄວາມຊອບທຳ ເທານນ. ຄອຳນາດເຫລານນຈະຖກມອບໃຫເຮາກຈງ; ແຕເມອເຮາພະຍາຍາມປກປດບາບຂອງເຮາ ຫລ ເຮດໃຫສມກບຄວາມຈອງຫອງຂອງເຮາຄວາມທະເຍທະຍານອນບມປະໂຫຍດໃດ ຈງເບງ, ສະຫວນຈະຖອນຕວ; ພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາຈະໂສກເສາ; ແລະ ເມອຖກຖອນຕວ, ອາແມນຕຖານະປະໂລຫດ ຫລ ສດອຳນາດຂອງຊາຍຄນນນ (ເບງ D&C 121:36–37). ອາຍນອງທງຫລາຍ, ພຣະຜເປນເຈາຈະບຍອມຮບເດກຊາຍ ຫລ ຊາຍຜໃຫຍຄນໜງ ຜທຮບສດອຳນາດ ຂອງຖານະປະໂລຫດ ແລວບສນໃຈທຈະເຮດສງທຈຳເປນເພອມຄນສມບດທຈະໄດຮບອຳນາດຂອງ ຖານະປະໂລຫດ. ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດທງຊາຍໜມ ແລະ ຊາຍແກຕອງມທງສດອຳນາດ ແລະ

ອຳນາດ—ຊງແມນການອະນຍາດອນຈຳເປນພອມດວຍຄວາມສາມາດທາງດານວນຍານເພອເປນ ຕວແທນຂອງພຣະເຈາໃນວຽກງານຂອງຄວາມລອດ. ບດຮຽນຈາກພຂອງຂາພະເຈາ ຂາພະເຈາຖກລຽງດໃນບານດວຍແມຜທມຄວາມສດຊ ແລະ ພຜທດເລດ. ແມຂອງຂາພະເຈາເປນ ລກຫລານຂອງຜບກເບກ ຜທໄດເສຍສະລະທກສງທກຢາງເພອສາດສະໜາຈກ ແລະ ອານາຈກຂອງ ພຣະເຈາ. ພຂອງຂາພະເຈາບເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ຕອນເປນໜມເພນປາຖະໜາ ທຈະເປນຄນພຂອງສາດສະໜາກາໂຕລກ. ໃນທສດເພນເລອກທຈະບເຂາຮວມການຝກຝນວຊາການ ສາດສະໜາ ແລະ ເລອກອາຊບເປນຜເຮດເຄອງມ. ສວນໃຫຍໃນຊວດການແຕງງານຂອງເພນ, ພຂອງຂາພະເຈາ ຮວມການປະຊມຂອງສາດສະໜາຈກຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍນຳຄອບຄວຂອງເຮາ. ທຈງແລວ, ຫລາຍຄນໃນຫວອດຂອງເຮາ ບຮວາພຂອງຂາພະເຈາບແມນສະມາຊກ. ເພນຫລນ ແລະ ເປນຄຝກ softball (ສອຟບອລ) ໃນທມ ຂອງຫວອດ, ຊອຍເຫລອນຳກດຈະກຳຕາງໆຂອງລກເສອ, ແລະ ອມຊແມຂອງຂາພະເຈາໃນການເອນ ແລະ ໜາທຮບຜດຊອບຕາງໆຂອງເພນ. ຂາພະເຈາຢາກຈະບອກທານກຽວກບບດຮຽນອນຍງໃຫຍ ບດໜງທຂາພະເຈາໄດຮຽນຮຈາກພຂອງຂາພະເຈາກຽວກບສດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດຂອງ ຖານະປະໂລຫດ ຕອນຂາພະເຈາຍງນອຍ ຂາພະເຈາຖາມພອາທດລະຫລາຍຄງວາເມອໃດພຈະຮບບບຕສະມາ. ແຕລະຄງເພນຕອບດວຍຄວາມຮກ ແລະ ດວຍຄວາມໜກແໜນເມອຂາພະເຈາຈຈເພນ: “ເດວດ, ພຈະບເຂາຮວມສາດສະໜາຈກຍອນແມຂອງລກ, ຍອນລກ, ຫລ ຍອນຄນອນໆ. ພຈະເຂາ ຮວມສາດສະໜາຈກ ເມອພຮວາເປນສງທຖກຕອງທຈະເຮດ.” ຂາພະເຈາຄດວາຂາພະເຈາເລມເປນໄວລນ ຕອນຂາພະເຈາໄດສນທະນານຳພຂອງຂາພະເຈາດງຕໄປນ. ພວກເຮາຫາກກບຈາກເຂາຮວມການປະຊມວນອາທດຂອງເຮາ, ແລວຂາພະເຈາຖາມພວາເມອໃດ ພຈະຮບບບຕສະມາ. ເພນຍມ ແລະ ຕອບວາ, “ລກເປນຜຖາມພສະເໝກຽວກບການຮບບບຕສະມາ. ມນພມຄຳຖາມທຈະຖາມລກ.” ຂາພະເຈາສະຫລບຢາງໄວ ແລະ ຕນເຕນວາ ບດນເຮາກາວໜາຂນແລວ! ພຂອງຂາພະເຈາກາວຕໄປວາ, “ເດວດ, ສາດສະໜາຂອງລກສອນວາຖານະປະໂລຫດໄດຖກ ເອາຄນໄປຈາກໂລກຕອນສະໄໝໂບຮານ ແລະ ໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝໂດຍທດສະຫວນມອບໃຫແກ

ສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ແມນບ?” ຂາພະເຈາຕອບວາຂຄວາມຂອງເພນຖກຕອງ. ແລວເພນເວາວາ, “ນຄຄຳຖາມຂອງພ. ແຕລະອາທດໃນການປະຊມຖານະປະໂລຫດ ພຟງອະທການ ແລະ ຜນຳຖານະ ປະໂລຫດຄນອນໆຕກເຕອນ, ຮອງຂ, ແລະ ອອນວອນກບຊາຍທງຫລາຍເຮດການສອນປະຈຳບານ ແລະ ປະຕບດໜາທທາງດານຖານະປະໂລຫດຂອງເຂາເຈາ. ຖາສາດສະໜາຈກຂອງລກມຖານະ ປະໂລຫດທໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝຢາງແທຈງ, ເປນຫຍງຜຊາຍຫລາຍຄນໃນສາດສະໜາຈກ ຂອງລກຈງບແຕກຕາງຫຍງເລຍກບຜຊາຍໃນສາດສະໜາຈກຂອງພກຽວກບການເຮດໜາທທາງດານ ສາດສະໜາຂອງເຂາເຈາ?” ໃນທນທ, ສະໝອງໜມຂອງຂາພະເຈາຄດຫຍງບອອກ. ຂາພະເຈາ ບມຄຳຕອບທເໝາະສມໃຫພຂອງຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາເຊອວາພຂອງຂາພະເຈາບຖກຕອງທວຈານການປະກາດກຽວກບອຳນາດແຫງສະຫວນອນ ແທຈງຂອງສາດສະໜາຈກໂດຍທເພນຄບຄາສະມາຄມນຳຊາຍທມຂບກພອງໃນຫວອດຂອງເຮາ. ແຕສຳລບຂາພະເຈາໃນຄຳຖາມຂອງເພນຝງດວຍຄວາມຄດອນຖກຕອງທວາຊາຍຜທຖຖານະ ປະໂລຫດອນສກສດຂອງພຣະເຈາຄວນແຕກຕາງຈາກຊາຍຄນອນໆ. ຊາຍທຖຖານະປະໂລຫດໂດຍ ທຳມະຊາດແລວຈະດກວາຊາຍທງປວງ, ແຕເຂາເຈາຕອງປະຕບດແຕກຕາງ. ຊາຍຜທຖຖານະ ປະໂລຫດບພຽງແຕໄດຮບສດອຳນາດຖານະປະໂລຫດເທານນ ແຕຕອງມຄາຄວນ ແລະ ເປນເຄອງມຂອງອຳນາດຂອງພຣະເຈາ. ຈງສະອາດເຈາທຖພາສະນະຂອງພຣະຜເປນເຈາ (ເບງ D&C 38:42). ຂາພະເຈາບເຄຍລມບດຮຽນກຽວກບສດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດທຂາພະເຈາ ໄດຮຽນຮຈາກພຂອງຂາພະເຈາ, ຊາຍທດຜທບມຄວາມເຊອຄກນກບເຮາ, ຜທຄາດຫວງຫລາຍກວາ ຈາກຜຊາຍທອາງວາຖຖານະປະໂລຫດຂອງພຣະເຈາ. ການເວາລມນຳພຂອງຂາພະເຈາໃນວນອາທດ ຕອນສວຍອນດນນານຜານມານນເຮດໃຫຂາພະເຈາປາຖະໜາທຈະເປນ “ເດກດ.” ຂາພະເຈາບຢາກ ເປນຕວຢາງທບດ ແລະ ເປນອປະສກໃນຄວາມກາວໜາຂອງພໃນການຮຽນຮກຽວກບພຣະກດຕຄນ ທໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝ. ຂາພະເຈາພຽງແຕຢາກເປນເດກດເທານນ. ພຣະຜເປນເຈາປະສງໃຫ ເຮາທກຄນຜທຖສດອຳນາດຂອງພຣະອງມກຽດຕຍດ, ມຄວາມດງາມ, ແລະ ເປນເດກຊາຍທດ ຕະຫລອດເວລາ ແລະ ທກຫນທກແຫງ. ທານອາດຈະສນໃຈທຮວາຫລາຍປຕມາ, ພຂອງຂາພະເຈາໄດຮບບບຕສະມາ. ແລະ ໃນເວລາອນ ເໝາະສມ, ຂາພະເຈາມໂອກາດໄດມອບຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ ແລະ ຖານະປະໂລຫດ ແຫງເມນຄເສເດກໃຫແກເພນ. ປະສບການອນໜງທຍງໃຫຍທສດໃນຊວດຂອງຂາພະເຈາແມນ ໄດເຫນພຂອງຂາພະເຈາຮບເອາສດອຳນາດ ແລະ ໃນທສດ, ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ.

ຂາພະເຈາແບງບນບດຮຽນອນສຳຄນທໄດຮຽນຮຈາກພຂອງຂາພະເຈາເພອເນນໜກເຖງຄວາມຈງ ອນລຽບງາຍ. ການຮບເອາສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດໂດຍການວາງມເປນການເລມຕນອນສຳຄນ, ແຕມນກບພຽງພ. ພທແຕງຕງເປນສງທມອບສດອຳນາດ, ແຕຄວາມຊອບທຳເປນສງທຈຳເປນເພອ ປະຕບດດວຍອຳນາດເມອເຮາພະຍາຍາມຍກຈດວນຍານຂນ, ໃຫການສອນ ແລະ ເປນພະຍານ, ໃຫພອນ ແລະ ໃຫການປກສາ, ແລະ ເຮດວຽກງານແຫງຄວາມລອດໃຫກາວໜາ. ໃນຊວງເວລານໃນປະຫວດສາດຂອງໂລກ, ທານ ແລະ ຂາພະເຈາຜຖຖານະປະໂລຫດຕອງມຄວາມ ຊອບທຳ ແລະ ເປນເຄອງມທມປະສດທພາບໃນພຣະຫດຂອງພຣະເຈາ. ເຮາຕອງຢນຂນສງເປນ ຊາຍຂອງພຣະເຈາ. ຈະເປນສງດທທານ ແລະ ຂາພະເຈາຮຽນຮຈາກ ແລະ ເຮດຕາມຕວຢາງຂອງ ນໄຟ, ຜເປນຫລານຊາຍຂອງຮລາມນ ແລະ ເປນຜທຳອດໃນບນດາສານສດສບສອງທໄດຖກເອນ ໂດຍພຣະຜຊອຍໃຫລອດໃນຕອນເລມຕນຂອງພາລະກດຂອງພຣະອງຕຊາວນໄຟ. ແລະ ນໄຟໄດ ປະຕບດຫລາຍຢາງແກເຂາ; ... ແລະ ນໄຟໄດປະຕບດດວຍພະລງ ແລະ ສດອຳນາດອນຍງໃຫຍ (ເບງ 3 Nephi 7:17). ກະລນາຊອຍສາມຂອງຂາພະເຈາໃຫເຂາໃຈ ຂະນະທຂາພະເຈາເຮດການສຳພາດເພອຮບບດເຂາພຣະວຫານຕອນຂາພະເຈາເປນອະທການ ແລະ ປະທານສະເຕກ, ຂາພະເຈາໄດຖາມເອອຍນອງທງຫລາຍຜທແຕງງານ ແລວວາ ຂາພະເຈາອາດຈະຮບ ໃຊເຂາເຈາ ແລະ ຄອບຄວຂອງເຂາເຈາຢາງດທສດໄດແນວໃດ. ຄຳຕອບທຂາພະເຈາໄດຮບຈາກຍງ ຜທສດຊເຫລານນ ແມນທງໃຫຄວາມຮ ແລະ ເປນຕາວຕກ. ເອອຍນອງບຈມວາ ຫລ ຕຊມປານໃດ, ແຕເຂາເຈາຈະຕອບເລອຍໆດງຕໄປນ. “ກະລນາຊອຍສາມຂອງຂອຍໃຫເຂາໃຈເຖງໜາທຮບຜດຊອບ ທລາວມໃນຖານະທເປນຜນຳໃນບານຂອງເຮາ. ຂອຍຍນດທຈະເປນຜນຳໃນການສກສາພະຄຳພ, ການອະທຖານປະຈຳຄອບຄວ, ແລະ ການສງສນໃນຄອບຄວ, ແລະ ຂອຍຈະເຮດຕໄປດງນນ. ແຕຂອຍປາຖະໜາທຈະໃຫສາມຂອງຂອຍເປນຄທເທາທຽມກນ ແລະ ໃຫເປນຜນຳທຖຖານະ ປະໂລຫດອນເຂມແຂງເທາທລາວສາມາດເຮດໄດ. ກະລນາຊອຍສາມຂອງຂອຍຮຽນຮວທ ທຈະກາຍເປນປຕ ແລະ ຜນຳຖານະປະໂລຫດໃນບານຂອງເຮາຜທຈະນຳພາ ແລະ ປກປອງ.” ຂາພະເຈາຄດເຖງເລອຍໆກຽວກບຄວາມຈງໃຈຂອງເອອຍນອງເຫລານນ ແລະ ຄວາມຮອງຂຂອງ ເຂາເຈາ. ຜນຳຂອງຖານະປະໂລຫດກໄດຍນຄວາມເປນຫວງເປນໃຍອນດຽວກນໃນປະຈບນນ. ພນລະຍາຫລາຍໆຄນວງວອນເພອສາມຂອງເຂາເຈາຜທບມພຽງແຕສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ

ແຕກມອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດນຳອກ. ເຂາປາຖະໜາທຈະເປນຜຮວມມທເທາທຽມກນນຳສາມ ຜທສດຊ ແລະ ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດໃນວຽກງານທາງດານການເສມສາງບານເຮອນທມພຣະຄຣດ ເປນຈດກາງ ແລະ ພຣະກດຕຄນເປນຈດສຳຄນໃນບານ. ອາຍນອງທງຫລາຍ, ຂາພະເຈາສນຍາກບທານວາ ຖາຫາກທານ ແລະ ຂາພະເຈາຈະໄຕຕອງຄວາມ ຮອງຂຂອງເອອຍນອງເຫລານດວຍການອະທຖານ, ພຣະວນຍານບລສດຈະຊອຍໃຫເຮາເຫນຕວ ເຮາດງທເຮາເປນຢ (ເບງ D&C 93:24) ແລະ ຊອຍເຮາໃຫເຫນສງທເຮາຕອງປຽນແປງ ແລະ ເຮດໃຫດຂນ. ແລະ ເວລາທຈະປະຕບດສງເຫລານກຄດຽວນ! ຈງເປນຕວຢາງຂອງຄວາມຊອບທຳ ຄນນ ຂາພະເຈາກາວຊຳການສອນຂອງປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ຜທໄດເຊອເຊນເຮາໃນຖານະທເປນຜດຳລງຖານະປະໂລຫດໃຫເປນ “ຕວຢາງຂອງຄວາມຊອບທຳ.” ເພນໄດເຕອນເຮາເປນປະຈຳວາ ເຮາເຮດວຽກງານຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ມສດທຈະໄດຮບຄວາມຊອຍເຫລອຈາກພຣະອງຂນ ຕາມຄວາມມຄາຄວນຂອງເຮາ (ເບງ “Examples of Righteousness,” Liahona and Ensign, May 2008, 65–68). ທານ ແລະ ຂາພະເຈາຖສດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ ຊງໄດກບຄນສໂລກ ໃນສະໄໝນ ຜານທດສະຫວນ, ຄ ໂຢຮນບບຕສະໂຕ, ແລະ ເປໂຕ, ຢາໂກໂບ ແລະ ໂຢຮນ. ແລະ ເພາະສະນນ ຊາຍທກຄນທໄດຮບຖານະປະໂລຫດແຫງເມນຄເສເດກສາມາດສບເຊອສາຍເລມຕນທາງ ຖານະປະໂລຫດຂອງເຂາເຈາໂດຍກງສພຣະຜເປນເຈາ ພຣະເຢຊຄຣດ. ຂາພະເຈາຫວງວາເຮາຮບນຄນ ສຳລບພອນອນດເລດນ. ຂາພະເຈາອະທຖານວາເຮາຈະມຄວາມບລສດ ແລະ ມຄາຄວນທຈະເປນ ຕວແທນຂອງພຣະຜເປນເຈາ ຂະນະທເຮາໃຊສດອຳນາດອນສກສດຂອງພຣະອງ. ຂໃຫເຮາແຕລະຄນ ມຄນສມບດສຳລບການຮບອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາຖານະປະໂລຫດອນສກສດໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝຢາງແນນອນຕໂລກໃນ ຍກສດທາຍນ ແລະ ມຢໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ. ຂາພະເຈາ ເປນພະຍານອກວາ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ເປນມະຫາປະໂລຫດສງຜເປນປະທານຂອງ ຖານະປະໂລຫດຂອງສາດສະໜາຈກ (ເບງ D&C 107:9, 22, 65–66, 91–92) ແລະ ເປນຜດຽວ ເທານນໃນໂລກ ຜທຖ ແລະ ໄດຮບອະນຍາດໃຫໃຊຂກະແຈທງໝດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ຂາພະເຈາຂ ສະແດງພະຍານຢາງຈງຈງເຖງຄວາມຈງເຫລານໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ການກສຳລບການເຕບໂຕແທໆ ໂດຍ ອະທການ ຣເຈດ ຊ ເອດລ ຫາກຖກປດຈາກຕຳແໜງທປກສາທໜງໃນຝາຍອະທການຄວບຄມ ຫລາຍເດອນບດນມານ, ສາດສະໜາຈກໄດເນນໜກເລອງ “ຄວາມເຕບໂຕແທໆ” ຂອງສະມາຊກ, ໃນການນຳຜຄນໃຫມາຮບ ແລະ ຮກສາພນທະສນຍາ ແລະ ພທການແຫງຄວາມລອດ ແລະ ດຳລງຊວດກບການປຽນແປງອນຍງໃຫຍຂອງຫວໃຈດງທແອວມາໄດບນຍາຍ (ເບງ ແອວມາ 5:14). ວທໜງທມຄວາມໝາຍ ແລະ ສຳຄນທສດໃນການສາງຄວາມເຕບໂຕໃນສາດສະໜາຈກ ຄທຈະເອອມອອກໄປ ແລະ ຊອຍກຄນທໄດຮບບບຕສະມາແລວ ທເດນອອກນອກທາງໄປສສະພາບບເຂມແຂງ, ໂດຍປາດສະຈາກພອນ ແລະ ພທການແຫງຄວາມລອດ. ບວາການເອນຂອງເຮາຈະເປນອນໃດກຕາມ—ເປນຄສອນປະຈຳບານ ຫລ ຄຢຽມສອນ, ຄສອນໂຮງຮຽນວນອາທດ, ອະທການ, ພ, ແມ, ຫລ ແມນແຕເຈາໜາທຊນຜໃຫຍ—ເຮາທກຄນກສາມາດມສວນຮວມໃນຄວາມພະຍາຍາມທມຄວາມໝາຍໄດ. ເມອຈະເວາແລວ ການນຳທກຄນ—ຄອບຄວຂອງເຮາ, ຄນບເປນສະມາຊກ, ຄນບເຂມແຂງ, ຄນບາບ—ມາສພຣະຄຣດ ເພອຮບພທການແຫງຄວາມລອດ ເປນການເອນອນສງສງທເຮາທກຄນແບງປນໃຫກນໄດ. ໃນມວນອາທດມໜງ ປະມານ 30 ປຜານມາແລວ, ໃນຕອນທຂາພະເຈາໄດຮບໃຊຢໃນຝາຍປະທານສະເຕກ, ພວກເຮາໄດຮບໂທລະສບຈາກອະທການທຊສດຄນໜງ. ລາວໄດອະທບາຍວາ ຫວອດຂອງລາວໄດເຕບໂຕຂນຢາງໄວ ຈນວາລາວບສາມາດຈດຫາການເອນທມຄວາມໝາຍໃຫແກສະມາຊກທມຄາຄວນທກຄນໄດ. ລາວໄດຂໃຫພວກເຮາແຍກຫວອດ. ໃນຂະນະທລຖາການອະນມດນນ, ພວກເຮາໃນຖານະທເປນຝາຍປະທານສະເຕກໄດຕດສນໃຈໄປຢຽມຢາມຫວອດນນ ແລະ ເອນອາຍເອອຍນອງທມຄາຄວນເຫລານທງໝດໃຫເປນຜສອນສາດສະໜາປະຈຳສະເຕກ. ຄນທສາມທຂາພະເຈາໄດໄປຢຽມຢາມ ແມນຜຍງໜມຄນໜງທເຂາໂຮງຮຽນຢມະຫາວທະຍາໄລໃນເມອງນນ. ຫລງຈາກໄດເວາລມກນບດນ, ຂາພະເຈາກໄດສະເໜການເອນໃຫນາງຮບໃຊເປນຜສອນ

ສາດສະໜາ. ນາງມດງຽບຢບດໜງ. ແລວນາງໄດເວາວາ, “ປະທານ, ທານບຮບວາ ຂານອຍເປນສະມາຊກທບເຂມແຂງ?” ຫລງຈາກຂາພະເຈາມດງຽບຢບດໜງ, ຂາພະເຈາໄດຕອບວາ, “ບ, ຂອຍບຮວາ ເຈາບເຂມແຂງ.” ນາງເວາວາ, “ຂານອຍບເຂມແຂງມາໄດຫລາຍປແລວ.” ແລວນາງເວາວາ, “ທານຮບວາ ເມອບເຂມແຂງເປນເວລາຫລາຍປ ມນເປນເລອງຍາກທຈະກບຄນມາເຂມແຂງ?” ຂາພະເຈາຕອບວາ, “ບ, ຂອຍບຮແນວນນ. ຫວອດຂອງເຈາເລມຕນເວລາ 9 ໂມງເຊາ. ເມອເຈາໄປໂບດ, ເຈາກຢຮວມກບພວກເຮາໂລດ.” ນາງຕອບວາ, “ບ, ມນບງາຍປານນນ. ຂານອຍຈະເປນຫວງກບຫລາຍສງຫລາຍຢາງ. ຂານອຍຈະເປນຫວງວາມຄນມາເວາທກທາຍບ ຫລ ຈະນງຢຄນດຽວ ແລະ ບມໃຜສງເກດເຫນຢໃນກອງປະຊມນນ. ຂານອຍຈະເປນຫວງວາ ຂານອຍຈະຖກຮບຕອນບ ຫລ ແມນໃຜຈະເປນເພອນ.” ນາງເວາຕໄປດວຍນຳຕາໄຫລລງແກມວາ, “ຂານອຍຮວາ ພແມຂອງຂານອຍໄດອະທຖານເປນເວລາຫລາຍປ ເພອໃຫຂານອຍກບໄປໂບດ.” ແລວຫລງຈາກນາງໄດມດງຽບຢບດໜງ, ນາງໄດເວາວາ, “ສອງສາມເດອນຜານມານ ຂານອຍໄດອະທຖານທນຂຄວາມກາຫານ, ພະລງ, ແລະ ວທທຈະກບໄປໂບດ.” ແລວນາງໄດຖາມວາ, “ປະທານ, ທານຄດວາການເອນນເປນຄຳຕອບຕຄຳອະທຖານເຫລານນບ?” ຂາພະເຈາກນຳຕາໄຫລໃນຂະນະທຕອບນາງວາ, “ຂອຍເຊອວາພຣະຜເປນເຈາໄດຕອບຄຳອະທຖານຂອງເຈາ.” ນາງບພຽງແຕໄດຮບເອາການເອນເທານນ, ແຕນາງໄດກາຍເປນຜສອນສາດສະໜາທດເລດນຳອກ. ຂາພະເຈາເຊອວາ ນາງບພຽງແຕໄດນຳຄວາມສກມາສຕນເອງເທານນ, ແຕມາສພແມຂອງນາງ ແລະ ບາງທຄນອນໆໃນຄອບຄວນຳອກ. ມຫລາຍສງທຂາພະເຈາໄດຮຽນ ຫລ ໄດຖກເຕອນໃຈຈາກການສຳພາດນ: ຂາພະເຈາຮວາ ສະມາຊກທບເຂມແຂງຫລາຍຄນມຄນທຮກເຂາເຈາ ຄເຂາອະທຖານທກວນທນຂໃຫພຣະຜເປນເຈາຊອຍກຄນທເຂາເຈາຮກ.

ຂາພະເຈາຮວາ ມນບໄດເປນເລອງງາຍສຳລບສະມາຊກທບເຂມແຂງຈະກບຄນໄປໂບດ. ເຂາເຈາຕອງການຄວາມຊອຍເຫລອ. ເຂາເຈາຕອງການກຳລງໃຈ. ເຂາເຈາຕອງການໝເພອນ. ຂາພະເຈາຮວາມສະມາຊກທບເຂມແຂງຫລາຍຄນພະຍາຍາມ ແລະ ເຕມໃຈທຈະຫາທາງກບຄນມາໂບດ. ຂາພະເຈາຮວາ ສະມາຊກທບເຂມແຂງຫລາຍຄນຈະຮບເອາການເອນຖາຫາກເຂາເຈາໄດຮບການມອບໝາຍ. ຂາພະເຈາຮວາ ສະມາຊກທບເຂມແຂງຄວນຖກກະທຳຕຢາງສະເໝພາບ ແລະ ຖກນບຖວາເປນບດ ຫລ ທດາຂອງພຣະເຈາທຊງຮກ. ຂາພະເຈາໄດຄດກຽວກບການສຳພາດນນວາມນຄງເປນໄປແບບໃດ ຖາຫາກຂາພະເຈານບຖນາງວາເປນສະມາຊກທບເຂມແຂງ. ໃຫທານເປນຄນຕດສນເອງ. ການຊອຍຜຄນໃຫກບມາເຂມແຂງເປນພາກສວນໜງທສຳຄນຂອງວຽກງານຂອງພຣະຜເປນເຈາສະເໝມາ. ໃນຂະນະທການກເປນໜາທຮບຜດຊອບຂອງສະມາຊກແຕລະຄນ, ແຕຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ ແລະ ເມນຄເສເດກມໜາທຮບຜດຊອບທຈະນຳພາວຽກງານນ. ເມອຈະເວາແລວ, ການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດແມນກຽວກບເລອງນແຫລະ—ນຳທກຄນມາສພນທະສນຍາອນສງສງ; ນຳຄວາມສະຫງບ, ສນຕສກ, ແລະ ຄນຄາຂອງຕນເອງມາໃຫ. ຈາກພຣະຄຳພມມອນ, ທານຄງຈໄດດ ເມອແອວມາຜເປນລກເຫນວາຊາວໂຊລຳໄດອອກໄປຈາກສາດສະໜາຈກ, ເພນກໄດຈດກມຜຊອຍກໃຫໄປນຳພວກເຂາກບຄນມາ. ກອນເຂາເຈາຈະອອກໄປປະຕບດງານ, ແອວມາໄດອອນວອນຕພຣະຜເປນເຈາດວຍຖອຍຄຳດງຕໄປນ: ໂອ ພຣະອງເຈາເອຍ, ຂພຣະອງຈງປະທານໃຫພວກຂານອຍ ເພອພວກຂານອຍຈະມຄວາມສຳເລດໃນການນຳພາຜຄນເຫລານມາຫາພຣະອງໃນພຣະຄຣດອກ. ຂຈງທອດພຣະເນດເຖດ, ໂອ ພຣະອງເຈາເອຍ, ຈດວນຍານຂອງພວກເຂາປະເສດ ແລະ ຫລາຍຄນໃນບນດາພວກເຂາເປນພນອງຂອງພວກຂານອຍ; ໂອ ພຣະອງເຈາເອຍ, ຂຈງໂປດປະທານພະລງ ແລະ

ປນຍາໃຫແກພວກຂານອຍດວຍເຖດ, ເພອພວກຂານອຍຈະໄດນຳພວກເຂາເຫລານມາຫາພຣະອງອກ. (ເບງ Alma 31:34–35; ເນນຄຳເນງ). ສອງສາມເດອນຜານມານ ຫລງຈາກໄດປະຊມກບສະມາຊກໃໝ ແລະ ສະມາຊກທບເຂມແຂງ ແລະ ຜກບຄນມາເຂມແຂງແລວ, ຊາຍຄນໜງອາຍລນລາວຄາວດຽວກບຂາພະເຈາໄດມາຫາຂາພະເຈາ ແລະ ເວາວາ, “ຂານອຍເປນຄນໜງທບເຂມແຂງເກອບຕະຫລອດຊວດຂອງຂານອຍ. ບດນຂານອຍໄດຄນມາ, ແລະ ຕອນນເປນພະນກງານຢໃນພຣະວຫານກບພນລະຍາຂອງຂານອຍ.” ໃນການບອກໃຫລາວຮວາ ທກສງດ, ຂາພະເຈາໄດຕອບໃນລກສະນະນ: “ເມອໃນທສດເປນໄປດວຍດ ແລວທກສງກດໝດ.” ລາວຕອບວາ, “ບ, ທກສງຍງບດເທອ. ຂານອຍໄດກບມາໂບດ. ຂານອຍໄດສນເສຍລກຫລານທກຄນ. ແລະ ຕອນນຂານອຍເຫນວາ ຈະສນເສຍເຫລນຂອງຂານອຍອກ—ທກຄນບໄດເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ. ທກສງຍງບດເທອ.” ໃນຄອບຄວຂອງຂາພະເຈາ ພວກເຮາມບນພະບລດຄນໜງທໄດເຂາຮວມສາດສະໜາຈກຢຢໂຣບໃນຕອນສາດສະໜາຈກເລມຕນ. ລກຊາຍຄນໜງໄດກາຍເປນສະມາຊກທບເຂມແຂງ. ຊດສະເຕ ເອດລ ກບຂາພະເຈາໄດພະຍາຍາມຄນຫາລກທບເຂມແຂງຂອງບນພະບລດຄນນ. ມນເປນສງງາຍສຳລບຂາພະເຈາກບພນລະຍາທຈະສະຫລບວາ ໃນໄລຍະຫກລນຄນຕໄປ ແລະ ດວຍການຕວງຢາງມເຫດຜນ, ຕອນນຄງມເຖງ 3,000 ຄນ. ບດນ ເມອເພມສອງລນຄນໃສຕມອກ ຄງຈະເສຍລກໆຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນໄປເກອບເຖງ 20,000 ຫາ 30,000 ຄນ. ໜາທຮບຜດຊອບທຈະກແມນອງຕຫລກທຳຂນພນຖານທສດຂໜງຂອງສາດສະໜາຈກ. ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ ຄນຄາຂອງວນຍານແມນຍງໃຫຍໃນສາຍພຣະເນດຂອງພຣະເຈາ; ເພາະພຣະຜເປນເຈາ ພຣະຜໄຖຂອງເຮາໄດຮບຄວາມຕາຍໃນເນອງໜງ; ດງນນ ພຣະອງຈງໄດຮບເອາຄວາມເຈບປວດຂອງມະນດທງປວງ, ເພອວາມະນດທງປວງຈະໄດກບໃຈ ແລະ ມາຫາພຣະອງ. …

ແລະ ຖາຫາກພວກເຮາຕອງອອກແຮງຕະຫລອດເວລາຂອງພວກເຮາ ໃນການປາວປະກາດການກບໃຈແກຜຄນພວກນ ແລະ ນຳຈດວນຍານດວງໜງມາຫາພຣະອງ, ຄວາມປຕຍນດຂອງພວກເຮາຈະຍງໃຫຍພຽງໃດນຳເຂາໃນອານາຈກຂອງພຣະບດາຂອງເຮາ! (ເບງ D&C 18:10–11, 15; ເນນຄຳເນງ). ຂາພະເຈາໄດມໂອກາດຊອຍກສະມາຊກທບເຂມແຂງສອງສາມຄນ. ບດນ ເມອຂາພະເຈາພາຄນໜງກບມາໂບດ, ຂາພະເຈາບໄດວາດພາບເຫນແຕຄນດຽວ—ຂາພະເຈາເຫນ ຫກ, ເຈດ, ຫລ ຫລາຍໆລນຄນຈາກນນ—ຫລາຍພນຄນ. ແລວຂາພະເຈາຈະຄດກຽວກບຂພຣະຄຳພທວາ ການນຳຈດວນຍານດວງໜງມາຫາພຣະອງ, ຄວາມປຕຍນດຂອງພວກເຮາຈະຍງໃຫຍພຽງໃດ (ເບງ D&C 18:15). ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວຕພວກອກຄະສາວກຂອງພຣະອງວາ, “ພດຜນທພເກບກຽວກຫລາຍແທ, ແຕຄນງານຍງມໜອຍຢ” (ມດທາຍ 9:37). ຄນງານບຈຳເປນຕອງມໜອຍ. ເຮາມຜດຳລງຖານະປະໂລຫດທມຄວາມສາມາດ ແລະ ມຄາຄວນຫລາຍພນຄນ ແລະ ມສະມາຊກທເອາໃຈໃສຫລາຍລານຄນຂອງສາດສະໜາຈກຢຕະຫລອດທວໂລກ. ເຮາມສະພາຫວອດທສມບນແບບ, ໂຄລຳກມຖານະປະໂລຫດ, ສະມາຄມສະຕສງເຄາະ, ແລະ ອງການອນໆ, ທກກມມໜາທຮບຜດຊອບທຈະຊອຍກ. ການຊອຍກຈດວນຍານເປນວຽກງານຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ຊງເອນໃຫເຮາທກຄນທຈະເຮດ. ກອນໜານ ຂາພະເຈາໄດກາວເຖງຄຳອະທຖານທແອວມາໄດກາວ ໃນຂະນະທເພນກບເພອນຮວມງານຂອງເພນໄດອອກໄປຊອຍກຊາວໂຊຣຳ. ລະຫວາງສງຄາມໂລກຄງທສອງ, ທະຫານຂອງສະຫະລດປະມານ 500 ຄນ ແລະ ປະຊາຊນໃນທອງຖນທສງເສມຖກຈບເຂາຄກ. ເພາະຄວາມທກທລະມານ ແລະ ເປນຫວງກບຄວາມປອດໄພຂອງເຂາເຈາ, ທະຫານຂອງສະຫະລດກມໜງປະມານ 100 ຄນ ໄດຖກເລອກໃຫໄປກຊວດນກໂທດເຫລານນ. ເມອຜອາສາສະໝກໄດມາເຕາໂຮມກນ, ຫວໜາໄດແນະນຳເຂາເຈາວາ, “ໃນຄຳຄນນພວກເຈາຈະໄປຊມນມກບຜນຳສາດສະໜາຂອງພວກເຈາ, ພວກເຈາຈະຄເຂາລງ, ແລະ ສາບານຕພຣະເຈາວາ ຕາບໃດທພວກເຈາຍງມຊວດຢ, ພວກເຈາຈະບປອຍໃຫຜຄນເຫລານນຮບທກທລະມານອກຕໄປແມນແຕໜອຍໜງ.” (ເບງ Hampton Sides, Ghost Soldiers: The Forgotten Epic Story of World War II’s Most Dramatic Mission [2001], 28–29.) ການກທປະສບຜນສຳເລດນ ແມນເປນການກຈາກຄວາມທກທລະມານທາງຮາງກາຍ. ເຮາຈະມຄວາມກາຫານໜອຍກວານນບ ເມອເຮາກຄນຈາກຄວາມທກທລະມານທາງວນຍານ ແລະ ຜນສະທອນຊວນລນດອນ? ເຮາຈະເຮດຂຜກມດໜອຍກວານນບກບພຣະຜເປນເຈາ? ສດທາຍນ, ຄວາມຕງໃຈຂອງເຮາໃນຖານະທເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກທແທຈງຂອງພຣະຄຣດ ແມນມາຈາກຄວາມຈງທວາພຣະຜເປນເຈາໄດທນທກທລະມານເພອເຮາທກຄນ—ຜບໄດເປນສະມາຊກ,

ສະມາຊກທບເຂມແຂງ, ແມນແຕຄນບາບ, ທກຄນໃນຄອບຄວຂອງເຮາ. ຂາພະເຈາເຊອວາເຮາສາມາດນຳພາຫລາຍພນຄນມາສຄວາມສກ, ຄວາມສະຫງບ, ແລະ ຄວາມຫວານຊນຂອງພຣະກດຕຄນ, ແລະ ຫລາຍລອຍພນຄນ, ແມນແຕຫລາຍລານ, ຕໄປຫລາຍລນຄນ. ຂາພະເຈາເຊອວາເຮາສາມາດບນລຄວາມສຳເລດໄດ ເພາະນແມນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ແລະ ໂດຍຄນນະທຳຂອງຖານະປະໂລຫດ ແລະ ການເປນສະມາຊກຂອງເຮາ, ເຮາໄດຖກເອນໃຫບນລຜນສຳເລດ. ຂາພະເຈາຂກາວເປນພະຍານຕທານໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ: ຈງຢນຂນ ແລະ ໃຊອຳນາດຂອງພຣະເຈາ ໂດຍ ເອດະຣຽນ ໂອໂຈອາ ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານອງການຊາຍໜມສາມນ ບດນມານຂາພະເຈາໄປປະເທດອາຟຣກາໃຕໄດຢຽມຢາມຄອບຄວໜງນຳທາບໂສ, ຜເປນຜຊອຍທໜງ ໃນກມປະໂລຫດຂອງຫວອດຄາກໂສ. ທາບໂສ ແລະ ອະທການຂອງລາວ, ຜທຖຂກະແຈ ແລະ ຜເປນປະທານໃນກມນນ, ໄດອະທຖານເພອສະມາຊກໃນກມທບເຂມແຂງປານໃດ, ສະແຫວງຫາ ການດນໃຈວາຜໃດທເຂາເຈາຄວນຢຽມຢາມ ແລະ ຊອຍເຫລອ. ເຂາເຈາໄດຮບການກະຕນໃຫ ໄປຢຽມຢາມບານຂອງເທເບໂລ, ແລະ ເຂາເຈາໄດເຊນຂາພະເຈາໄປນຳ. ເມອເຮາຜານກາຍໝາເຝາບານໄດແລວ, ເຮາໄດພບນຳເທເບໂລຢຫອງຮບແຂກ. ລາວເປນຊາຍໜມ ທໃຈເຢນແຕເຊາໄປໂບດຍອນວາມຫລາຍສງຫລາຍຢາງທຕອງເຮດໃນວນອາທດ. ລາວຕນເຕນແຕ ກດໃຈທເຮາໄດໄປຢຽມຢາມລາວ ແລະ ກໄດເຊອເຊນຄອບຄວຂອງລາວຮວມນຳລາວ. ອະທການໄດ ສະແດງຄວາມຮກຕຄອບຄວ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາທຈະຊອຍເຫລອເຂາເຈາໃຫກາຍເປນຄອບຄວ ນລນດອນ ໂດຍການຜະນກໃນພຣະວຫານ. ເຂາເຈາມຄວາມປະທບໃຈ ແລະ ພວກເຮາຮສກ ເຖງອດທພນອນເຂມແຂງແຫງພຣະວນຍານບລສດນຳພາທກໆຄຳເວາ ແລະ ຄວາມຮສກ. ແຕວາຄຳເວາຂອງ ທາບໂສ ນນເອງທເຮດໃຫການຢຽມຢາມນພເສດ. ສຳລບຂາພະເຈາແລວ, ເບງຄວາປະໂລຫດໜມຜນ ປາກເວາໃນພາສາຂອງທດສະຫວນ. ຄຳເວາທເຕມໄປດວຍຄວາມຮກທ ເຮາທກຄນສາມາດເຂາໃຈ ແລະ ມນປະທບໃຈເພອນຂອງລາວເປນພເສດ. ລາວເວາວາ, “ຂອຍມກເວາລມນຳເຈາຫລາຍຕອນຢໂບດ. ເຈາເວາດນຳຂອຍ. ແລະ ເຈາຮບ, ທມເຕະບານ ຂອງເຮາຫລນບເກງເພາະບມເຈາ. ເຈາຫລນເກງຫລາຍແທໆ.” ເທເບໂລຕອບຄນວາ, “ຂອຍເສຍໃຈ. ຂອຍຈະກບໄປໂບດອກ.”

ທາບໂສໄດເວາອກວາ, “ດຫລາຍ. ແລະ ເຈາຈໄດບເຮາໄດຮຽນວທທເຮາຈະຕຽມຕວເພອຈະຮບໃຊ ເປນຜສອນສາດສະໜາ? ເຮາຈະເລມເຮດແບບນນອກບ?” ເທເບໂລຕອບວາ, “ເອ, ຂອຍຢາກກບຄນໄປໂບດ.” ບາງທຄວາມສກອນຍງໃຫຍທຂາພະເຈາໄດປະສບຕອນເປນທປກສາໃນຝາຍປະທານຊາຍໜມທວໄປ ແມນການໄດເຫນຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນຢທວໂລກໃຊອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ ແຫງອາໂຣນ. ແຕບາງຄງຂາພະເຈາກໄດເປນພະຍານດວຍຈດໃຈອນໂສກເສາທຊາຍໜມຫລາຍໆຄນບ ເຂາໃຈວາເຂາສາມາດເຮດສງດໄດຫລາຍຂະໜາດໃດນຳອຳນາດທເຂາດຳລງຢ. ຖານະປະໂລຫດແມນອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດຂອງພຣະເຈາ ເພອປະຕບດໃນການຮບໃຊລກໆຂອງ ພຣະອງ. ໂອ, ຈະວເສດຫລາຍແທໆຖາຊາຍໜມທກຄນ, ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງ ອາໂຣນທກໆຄນ, ຈະສາມາດເຂາໃຈຢາງແທໆວາຖານະປະໂລຫດຂອງເຂາມຂກະແຈແຫງການ ປະຕບດຂອງທດສະຫວນ. ຈະດເລດຫລາຍຖາເຂາຈະເຂາໃຈວາເຂາມໜາທອນສກສດເພອຈະຊອຍ ເຫລອເພອນຂອງເຂາພບເສນທາງທໄປສພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ຈະດເລດຫລາຍຖາເຂາຮວາພຣະບດາ ຈະມອບອຳນາດໃຫເຂາອະທບາຍເຖງຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນທໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝ ຢາງແຈມແຈງ ແລະ ຈງໃຈຈນຄນອນຈະບສາມາດປະຕເສດເຖງຄວາມສມບນຂອງພຣະຄຳ ຂອງພຣະຄຣດໄດ. ຊາຍໜມທແສນຮກຂອງສາດສະໜາຈກ, ຂາພະເຈາຂຖາມເຈາຄຳຖາມຊງຂາພຣະເຈາຫວງວາເຈາຈະ ຝງມນໄວໃນຈດໃຈຂອງເຈາຕະຫລອດຊວດຂອງເຈາ. ຈະມອຳນາດໃດທເຈາຈະສາມາດມໄດທຍງໃຫຍ ໄປກວາຖານະປະໂລຫດຂອງພຣະເຈາບ? ມອຳນາດໃດແດຈະສາມາດຍງໃຫຍກວາຄວາມສາມາດທ ຈະຊອຍເຫລອພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາໃນການປຽນແປງຊວດຂອງມະນດຮວມຊາດຂອງເຈາ, ເພອຈະຊອຍເຂາໄປໃນເສນທາງແຫງຄວາມສກອນນລນດອນ ໂດຍການຊຳລະລາງຈາກບາບ ແລະ ຄວາມຜດບ? ເຊນດຽວກນກບອຳນາດອນໆ, ຈຳເປນຕອງໃຊຖານະປະໂລຫດ ເພອຈະມຜນສຳເລດໃນສງໃດກຕາມທດ. ເຈາຖກເອນໃຫ “ລກຂນ ແລະ ສອງອອກໄປ” (ເບງ D&C 115:5), ຢາຫລບຊອນແສງໄຟຂອງເຈາ ໃນຄວາມມດມວ. ມແຕຜທກາຫານເທານນຈະຮວມຢນຳທາມກາງຜຖກເລອກ. ເມອເຈາໃຊອຳນາດອນ ສກສດຂອງຖານະປະໂລຫຂອງເຈາ, ຄວາມກາຫານ ແລະ ຄວາມໝນໃຈຂອງເຈາຈະຂະຫຍາຍອອກ. ຊາຍໜມທງຫລາຍ, ເຈາຮວາເຈາເຮດໄດດທສດ ເມອເຈາຮບໃຊພຣະເຈາ. ເຈາຮວາເຈາມຄວາມສກທສດ

ເມອເຈາຕງໃຈເຮດວຽກງານທດ. ຂໃຫຂະຫຍາຍອຳນາດແຫງຖານະປະໂລຫດຂອງເຈາໂດຍການ ທຳຕວໃຫສະອາດ ແລະ ມຄາຄວນ. ຂາພະເຈາຂກາວຊຳ ແລະ ສງເສມຄຳເວາຂອງແອວເດ ແຈບຟຣ ອາ ຮແລນ ທໄດກາວຢເທງເວທນ ຫກເດອນຜານມາແລວ. ເພນໄດກາວວາ, “ຂາພະເຈາຊອກຫາຊາຍໜມ ແລະ ຜອະວໂສຜທເປນຫວງ ເປນໄຍຢາງພຽງພທຈະເວາກຽວກບສງຄາມລະຫວາງຄວາມດ ແລະ ຄວາມຊວ. ເຮາກຳລງຢໃນສງຄາມ. ...” ເພນໄດກາວຕໄປວາ, “... ຂາພະເຈາຮອງຂໃຫມສຽງທເຂມແຂງ ແລະ ອທດຕນຫລາຍຂນ, ສຽງທບພຽງແຕຕຕານຄວາມຊວຮາຍເທານນ ... , ແຕສຽງສຳລບຄວາມດງາມ, ສຽງສຳລບພຣະກດຕຄນ ແລະ ສຽງສຳລບພຣະເຈາ” (“We Are All Enlisted,” Ensign and Liahona, Nov. 2011, 44, 47). ແມນແລວ, ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ, ເຮາກຳລງຢສງຄາມ. ແລະ ໃນສງຄາມນ, ວທທດທສດ ເພອຈະຕຕານຄວາມຊວຮາຍກຄສງເສມຄວາມຊອບທຳຢາງຫາວຫນ. ເຈາບສາມາດ ຟງຄວາມເວາອນເປະເປອນ ແລະ ທຳທາວາເຈາບໄດຍນ. ເຈາບສາມາດເບງຮບພາບທເຈາ ຮວາມນເປະເປອນຜດຽວ ຫລ ນຳຄນອນໆ ແລະ ທຳທາວາເຈາບເຫນ. ເຈາບສາມາດຈບສງໃດສງໜງ ທບສະອາດ ແລະ ທຳທາວາບມຜນຕອບສະໜອງ. ເຈາບສາມາດຢຊໆເມອຊາຕານຊອກທຈະທຳ ລາຍສງທສວຍງາມ ແລະ ສະອາດ. ໃຫຢນຂນຕສຢາງກາຫານຕສງທເຈາຮວາເປນຈງ! ເມອເຈາໄດຍນ ແລະ ເຫນສງໃດກຕາມທລວງເກນມາດຕະຖານຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ຂໃຫຈຈຳວາເຈາແມນໃຜ. ເຈາ ເປນທະຫານໃນກອງທບຂອງພຣະເຈາເອງ, ເຕມໄປດວຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດອນສກສດ ຂອງພຣະອງ. ບມອາວດໃດທຈະຕຕານກບສດຕ, ຊງແມນບດາແຫງຄວາມຕວະ, ໄດຫລາຍໄປກວາ ຄວາມຈງທອອກມາຈາກປາກຂອງເຈາເມອເຈາໃຊອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ. ໝເພອນລນດຽວກນ ກບເຈາຈະນບຖເຈາສຳລບຄວາມກາຫານ ແລະ ຄວາມສດຊຂອງເຈາ. ບາງຄນອາດຈະບ. ແຕມນກບແມນສງສຳຄນ. ເຈາໄດຮບຄວາມນບຖ ແລະ ຄວາມໄວວາງໃຈຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນ ເພາະເຈາໄດໃຊອຳນາດຂອງພຣະອງເພອເຮດໃຫເປາໝາຍຂອງພຣະອງສຳເລດຜນ. ຂາພະເຈາຂຮຽກຮອງຕຝາຍປະທານຂອງກມຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນແຕລະຝາຍໃຫຍກປາຍ ແຫງເສລພາບຂນອກຄງໜງ ແລະ ຈດຕງ ແລະ ນຳພາກມທະຫານຂອງເຈາ. ຂໃຫໃຊອຳນາດ ແຫງຖານະປະໂລຫດຂອງເຈາໂດຍການເຊອເຊນຄນທຢຮອບຂາງເຈາມາສພຣະຄຣດຜານການກບໃຈ ແລະ ການຮບບບຕສະມາ. ເຈາມຄຳສງ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນເພອປະຕບດ ວຽກງານນ.

ສອງປຜານມາ, ຂະນະທຢຽມຢາມເມອງ ສານທອາໂກ, ປະເທດຈເລ, ຂາພະເຈາມຄວາມປະທບໃຈນຳ ດານເຢລ ໂອແລດ, ຊາຍໜມຄນໜງທຕດຕາມໄປນຳຜສອນສາດສະໜາເປນປະຈຳ. ຂາພະເຈາຂໃຫ ລາວຂຽນຈດໝາຍຫາຂາພະເຈາ, ແລະ ດວຍການໄດຮບອະນຍາດຈາກລາວຂາພະເຈາຈະອານສວນ ໜງຂອງອເມວຂອງລາວໃຫພວກທານຟງ: “ຂອຍຫາກຮອດອາຍ 16 ປ, ແລວວນອາທດນຂອຍໄດຮບ ຕຳແໜງເປນປະໂລຫດ. ວນດຽວກນນນຂອຍໄດໃຫບບຕສະມາແກເພອນຜໜງ; ນາງຊ ຄາໂຣໄລນາ. ຂອຍໄດສອນພຣະກດຕຄນໃຫນາງ, ແລະ ນາງໄດໄປໂບດເປນປະຈຳ ແລະ ໄດຮບຫລຽນຄວາມ ກາວໜາສວນຕວຂອງນາງ, ແຕພແມຂອງນາງບໃຫອະນຍາດໃຫນາງຮບບບຕສະມາ ຈນວາ ເຂາເຈາຮຈກຂອຍຢາງດ ແລະ ໄວວາງໃຈນຳຂອຍ. ນາງຢາກໃຫຂອຍໃຫບບຕສະມານາງ, ສະນນເຮາຕອງລຖາເດອນໜງຈນຂອຍເຖງອາຍ 16 ປ ໃນວນອາທດນ. ຂອຍດໃຈຫລາຍ ຂະໜາດທໄດຊອຍຄນດເຊນນນໃຫຮບບບຕສະມາ, ແລະ ຂອຍດໃຈທຂອຍເປນຜໃຫບບຕສະມາ ແກນາງ.” ດານເຢລເປນຄນໜງໃນຈຳນວນຊາຍໜມຫລາຍໆຄນຢທວໂລກຜທດຳລງຊວດຕາມອຳນາດທພຣະເຈາ ມອບໃຫເຂາຢາງໄວວາງໃຈ. ອກຄນໜງແມນ ລອສ ເຟຣະນນໂດ, ມາຈາກປະເທດຮອນດອສ, ຜທເຫນວາເພອນຂອງລາວກຳລງເຮດການຕດສນໃຈອນບເໝາະສມ ແລະ ລອສ ໄດແບງປນປະຈກ ພະຍານນຳໝຜນນ, ແທໆແລວປະຈກພະຍານໄດຊອຍຊວດຂອງລາວ (ເບງ “A Change of Heart,” lds.org/youth/video). ໂອລາໂວ ຈາກປະເທດບຣາຊນ, ກເປນຕວຢາງອກຢາງໜງ. ລາວເປນຕວຢາງທດເລອງການປະຕບດຢໃນຄອບຄວ (ເບງ D&C 84:111), ໂອລາໂວເປນແຮງດນໃຈໃຫແມຂອງລາວ ກບຄນເຂາເຮດກດຈະກຳຂອງໂບດອກ (ເບງ “Reunited by Faith,” lds.org/youth/video). ທານອາດຈະພບເລອງເຫລານພອມດວຍຫລາຍໆເລອງອກເຊນດຽວກນນຢໃນເວບໄຊ youth.lds.org. ການໃຊເຄອງຄນພບຂມນໃນອນເຕແນດອນໃດກຕາມ ແລະ ເທກໂນໂລຈຫລາຍໆຢາງເປນເຄອງມທ ພຣະຜເປນເຈາໄດວາງໃສມຂອງທານເພອຈະຊອຍທານປະຕບດໜາທແຫງຖານະປະໂລຫດຕາງໆຂອງ ທານ ແລະ ເຮດໃຫອດທພນແຫງຄວາມຈງ ແລະ ຄວາມຊອບທຳຂະຫຍາຍອອກ. ຊາຍໜມແສນຮກທງຫລາຍ, ເມອພວກເຈາໃຊຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນແບບຂາພະເຈາໄດອະທບາຍ ແລວ, ພວກເຈາຈະຕຽມຕວເພອປະຕບດໜາທຕໄປໃນອະນາຄດ. ແຕພວກເຈາກຳລງເຮດຫລາຍກວານນ. ເຊນດຽວກນກບໂຢຮນບບຕສະໂຕ, ຜທເປນຕວຢາງຂອງການດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ, ພວກເຈາກຍງກຳລງຕຽມທາງແຫງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ເຮດໃຫທາງຂອງພຣະອງຊຕງ. ເມອພວກເຈາ ປະກາດພຣະກດຕຄນແຫງການກບໃຈ ແລະ ບບຕສະມາຢາງກາຫານ, ເຊນດຽວກນກບໂຢຮນ ໄດປະກາດ, ພວກເຈາໄດຕຽມຜຄນສຳລບການສະເດດມາຂອງພຣະຜເປນເຈາ (ເບງ ມດທາຍ 3:3; D&C 65:1–3; 84:26–28). ພວກເຈາໄດຍນເລອຍໆກຽວກບຄວາມສາມາດອນຍງໃຫຍຂອງພວກເຈາ.

ແມນແລວ, ບດນເປນເວລາທຈະໃຊຄວາມສາມາດທພຣະເຈາໄດມອບໃຫພວກເຈາໃຫເປນຜນເພອ ໃຫພອນແກຄນອນໆ, ເພອຊອຍເຂາໃຫອອກຈາກຄວາມມດເຂາໄປສແສງສະຫວາງ, ແລະ ເພອຕຽມທາງຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ສາດສະໜາຈກໄດເອາປມນອຍ ໜາທຕພຣະເຈາ ໃຫແກພວກເຈາເປນແຫລງຊອຍເຫລອ ເພອຊອຍໃຫ ພວກເຈາຮຽນຮ ແລະ ເຮດໜາທຂອງພວກເຈາໃຫສຳເລດ. ຈງສກສາມນເປນປະຈຳ. ຈງຄເຂາລງ, ອອກຈາກເທກໂນໂລຈ, ແລະ ສະແຫວງຫາການແນະນຳຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຫລງຈາກນນຈງລກຂນ ແລະ ໃຊອຳນາດຂອງພຣະເຈາ. ຂາພະເຈາຂສນຍາຕພວກເຈາວາ ພວກເຈາຈະຮບຄຳຕອບຈາກ ພຣະບດາເທງສະຫວນກຽວກບວທທພວກເຈາຈະດຳລງຊວດຂອງພວກເຈາເອງ ແລະ ວທທຈະ ຊອຍຄນອນໆ. ຂາພະເຈາຂອາງເຖງຄຳເວາຂອງປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ວາ: “ຢາປະໝາດອດທພນຂອງ ປະຈກພະຍານຂອງທານ. ... ທານມຄວາມສາມາດທຈະສງເກດເຫນຜຄນທຄນອນບສງເກດ. ເມອທານມຕາເພອຈະເຫນ, ຫເພອຈະຍນ, ແລະ ຈດໃຈເພອຈະຮສກ, ແລວທານຈະສາມາດເອອມມອອກໄປ ຫາຄນອນ ແລະ ຊອຍຊວດຂອງຄນອນໆ (“Be Thou an Example,” Liahona and Ensign, May 2005, 115). ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດເປນຈງ. ຂາພະເຈາໄດຮບປະຈກພະຍານ ສວນຕວຂອງຂາພະເຈາ ເມອຂາພະເຈາໃຊຖານະປະໂລຫດດວຍຕວເອງ. ຂາພະເຈາໄດເຫນ ສງມະຫດສະຈນຫລາຍໆຢາງທກະທຳໂດຍຜທມອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ. ຂາພະເຈາໄດເປນພະຍານເຖງອຳນາດຂອງການປະຕບດຂອງທດສະຫວນເມອຜດຳລງຖານະ ປະໂລຫດແຫງອາໂຣນກາວຄຳເວາທເຕມໄປດວຍພຣະວນຍານກຽວກບຄວາມຫວງ ຊງເປດ ຈດໃຈຂອງຄນທຕອງຮບແສງສະຫວາງ ແລະ ຄວາມຮກ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜເປນເຈາ, ພຣະຜນຳພາ, ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ເປນຫຍງ ຈງຮບໃຊໃນຖານະປະໂລຫດ ໂດຍປະທານດເດ ແອຟ ອກດອບ ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານສງສດ ຂາພະເຈາຖະໜຖະໜອມໂອກາດອນປະເສດນທໄດມາຮວມປະຊມນຳບນດາອາຍນອງແຫງຖານະ ປະໂລຫດ ແລະ ຊນຊມນຳທານໃນຄວາມອດສະຈນໃຈ ແລະ ຄວາມສວຍງາມຂອງພຣະກດຕຄນ ຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ຂາພະເຈາຂສນລະເສນທານສຳລບສດທາ, ວຽກງານດ, ແລະ ຄວາມຊອບທຳທຍນຍງຂອງທານ. ພວກເຮາມຄວາມຜກພນກນໃນຄວາມຈງທວາເຮາທກຄນໄດຮບການແຕງຕງສຖານະປະໂລຫດຂອງ ພຣະເຈາຈາກຜທຖກໄວວາງໃຈດວຍສດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດທສກສດ. ນເປນພອນອນຍງໃຫຍ. ມນເປນໜາທຮບຜດຊອບອນສກສດ. ພະລງຂອງຄຳທວາ ເປນຫຍງ ເມອບດນມານຂາພະເຈາໄດຄດໄຕຕອງເຖງການເອນທສຳຄນສອງຢາງທຂາພະເຈາໄດຮບໃນຖານະ ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດໃນສາດສະໜາຈກ. ໜງໃນການເອນເຫລານໄດເກດຂນຕອນຂາພະເຈາເປນມກຄະນາຍກ. ຂາພະເຈາກບຄອບຄວໄດໄປ ຮວມນຳສາຂາຂອງສາດສະໜາຈກໃນເມອງຟະແຣງເຝດ ປະເທດເຢຍລະມນ. ພວກຂາພະເຈາໄດຮບ ພອນທມຜຄນທປະເສດຫລາຍຄນໃນສາຂານອຍໆຂອງເຮາ. ຄນໜງໃນນນກແມນປະທານສາຂາ ຂອງເຮາ, ບະລາເດ ແລນໂຊສ. ຂາພະເຈານບຖເພນຫລາຍ, ເຖງແມນວາເພນເບງຄວາເອາຈງເອາຈງ ສະເໝ, ສພາບຮຽບຮອຍຫລາຍ, ແລະ ສວນຫລາຍແລວກມກໃສແຕຊດສດຳ. ຂາພະເຈາຈຳໄດວາ ຕອນເປນຊາຍໜມຂາພະເຈາມກເວາຢອກກນຫລນກບໝເພອນຂອງຂາພະເຈາວາປະທານສາຂາຂອງ ພວກຂາພະເຈາເປນຄນໂບຮານລາສະໄໝ.

ມນເຮດໃຫຂາພະເຈາຫວເມອຄດເຖງເລອງນໃນເວລານ ເພາະວາມນກເປນໄປໄດແນວາ ຄນໜມສາວ ຂອງສາດສະໜາຈກໃນສະໄໝນກເຫນຂາພະເຈາໃນລກສະນະດຽວກນນນ. ວນອາທດວນໜງ, ປະທານແລນໂຊສ ໄດຂລມກບຂາພະເຈາ. ຄວາມຄດທຳອດຂອງຂາພະເຈາຄວາ, “ເຮາໄດເຮດຫຍງຜດ?” ຂາພະເຈາໄດຄດເຖງຫລາຍສງ ຫລາຍຢາງທຂາພະເຈາອາດໄດເຮດທໄດດນໃຈໃຫມການເວາລມລະຫວາງປະທານສາຂາ ແລະ ມກຄະນາຍກຄງນ. ປະທານແລນໂຊສ ເຊນຂາພະເຈາເຂາໄປໃນຫອງນອຍຫອງໜງ—ຕກໂບດຂອງເຮາບມຫອງການສຳລບ ປະທານສາຂາ—ແລະ ໃນທເພນໄດເຊອເຊນໃຫຂາພະເຈາເປນປະທານຂອງກມມກຄະນາຍກ. ເພນໄດກາວວາ “ນເປນຕຳແໜງທສຳຄນ, ແລະແລວເພນໄດໃຊເວລາ ແລະ ໄດບນຍາຍວາເປນຫຍງ. ເພນໄດອະທບາຍວາເພນ ແລະ ພຣະຜເປນເຈາໄດຄາດຫວງຫຍງແດຈາກຂາພະເຈາ ແລະວາ ຂາພະເຈາຈະໄດຮບຄວາມຊອຍເຫລອນນແນວໃດ. ຂາພະເຈາຈຳບໄດວາເພນໄດເວາຫຍງແດ, ແຕຂາພະເຈາຈຳໄດດວາຂາພະເຈາໄດຮສກແນວໃດ. ວນຍານທສກສດ, ທສງສງໄດເຂາມາສຈດໃຈຂອງຂາພະເຈາຂະນະທເພນໄດເວາຢນນ. ຂາພະເຈາສາ ມາດຮສກໄດວານເປນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ແລະ ຂາພະເຈາໄດຮສກວາການເອນ ທເພນໄດສະເໜໃຫນນກຖກໃຈໂດຍພຣະວນຍານບລສດ. ຂາພະເຈາຈຳໄດວາໄດຍາງອອກຈາກຫອງ ນອຍໆນນດວຍຮສກວາສງຂນກວາແຕກອນ. ເກອບ 60 ປ ໄດຜານໄປຕງແຕມນນ, ແລະ ຂາພະເຈາທະນຖະໜອມຄວາມຮສກຂອງຄວາມໄວວາງໃຈ ແລະ ຄວາມຮກເຫລານຢ. ເມອຂາພະເຈາໄດຫວນຄດເຖງປະສບການນ, ຂາພະເຈາໄດພະຍາຍາມຈຈຳວາມມກຄະນາຍກ ຈກຄນໃນສາຂາຂອງພວກເຮາໃນເວລານນ. ຕາມຄວາມຊງຈຳຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາເຊອວາມ ສອງຄນ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ບາງທມແຕຜດຽວ.

ແຕນນບສຳຄນຖາຫາກວາໄດມມກຄະນາຍກໜງຄນ ຫລ ໜງໂຫລ, ຂາພະເຈາໄດຮສກວາເປນກຽດ, ແລະ ຂາພະເຈາຢາກຮບໃຊສດຄວາມສາມາດຂອງຕນ ແລະ ບຢາກເຮດໃຫປະທານສາຂາຂອງຂາ ພະເຈາ ຫລ ພຣະຜເປນເຈາຜດຫວງ. ໃນເວລານຂາພະເຈາຮວາປະທານສາຂາອາດບໄດໃຊຄວາມຄດໄຕຕອງເມອເພນໄດເອນໃຫຂາພະເຈາ ຮບຕຳແໜງນ. ເພນສາມາດບອກຂາພະເຈາໄດງາຍໆໃນທາງຍາງໃນໂບດ ຫລ ໃນຫອງປະຊມຖານະ ປະໂລຫດຂອງເຮາວາຂາພະເຈາເປນປະທານຄນໃໝຂອງກມມກຄະນາຍກກໄດ. ແທນທ, ເພນໄດໃຊເວລານຳຂາພະເຈາ ແລະ ໄດຊອຍໃຫຂາພະເຈາເຂາໃຈບພຽງແຕຄວາມໝາຍຂອງຄຳວາ ແມນຫຍງ ແລະ ໜາທຮບຜດຊອບໃໝ ແຕສຳຄນກວານນ, ໃຫເຂາໃຈຄຳວາ ເປນຫຍງ ກຽວກບໜາທມອບໝາຍຂອງຂາພະເຈານຳອກ. ນນເປນສງທຂາພະເຈາຈະບມວນລມເລຍ. ຈດສຳຄນຂອງເລອງນກບພຽງແຕຈະບນຍາຍເຖງວທທຈະສະເໜການເອນໃນສາດສະໜາຈກ (ເຖງແມນວານໄດເປນຕວຢາງທປະເສດສຳລບຂາພະເຈາໃນວທທາງທເໝາະສມທຈະເຮດ). ນເປນບດຮຽນກຽວກບອຳນາດທກະຕນຂອງຝາຍຜນຳແຫງຖານະປະໂລຫດທຈະເຮດໃຫຄນໃດ ໜງມຊວດຊວາຂນ ແລະ ດນໃຈການກະທຳ. ເຮາຕອງໄດຮບການຕກເຕອນຢສະເໝເຖງເຫດຜນນລນດອນທຢເບອງຫລງຂອງທກສງທເຮາຖກບນຊາ ໃຫເຮດ. ຫລກທຳພຣະກດຕຄນຂນພນຖານຕອງເປນພາກສວນຂອງຊວດເຮາ, ແມນແຕຖາຫາກເຮາຕອງ ຮຽນຮມນເທອແລວເທອອກ. ຂະບວນການນບຄວນເຮດໄປແບບບມຄວາມຊນບານ ຫລ ເປນທໜາເບອ. ແທນທ, ເມອເຮາສອນຫລກທຳຂນພນຖານໃນບານເຮອນຂອງເຮາ ຫລ ໃນໂບດ, ປອຍໃຫຄວາມຕນ ເຕນສຳລບການດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ແລະ ອຳນາດແຫງປະຈກພະຍານນຳຄວາມຮ, ຄວາມສະຫງບ, ແລະ ຄວາມສກມາສຈດໃຈຂອງຜຄນທເຮາສອນ. ຈາກມກຄະນາຍກທຫາກຖກແຕງຕງໄປເຖງມະຫາປະໂລຫດຜອາວໂສ, ເຮາທກຄນມລາຍການຂອງ ສງທ ເຮາສາມາດເຮດ ແລະ ຄວນເຮດໃນໜາທຮບຜດຊອບຂອງຖານະປະໂລຫດຂອງເຮາ. ສງທຕອງ ເຮດ ກສຳຄນໃນວຽກງານຂອງເຮາ, ແລະ ເຮາຕອງເອາໃຈໃສມນ. ແຕຢໃນຄຳວາ ເປນຫຍງ ແຫງການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດທເຮາຈະໄດພບຄວາມກະຕລລນ, ຄວາມຮກ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດ.

ຄຳວາ ແມນຫຍງ ແຫງການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດສອນເຮາວາຕອງເຮດຫຍງ. ຄຳວາ ເປນຫຍງ ດນໃຈຈດວນຍານ. ມ “ສງດໆ” ອນລນເຫລອທຕອງເຮດ ການເອນຂອງຖານະປະໂລຫດທຂາພະເຈາໄດຄດໄຕຕອງກຖກມອບໃຫເມອຫລາຍປກອນຕອນ ຂາພະເຈາໄດມຄອບຄວຂອງຕນເອງ. ພວກຂາພະເຈາໄດຍາຍກບເມອເມອງຟະແຣງເຝດ ປະເທດ ເຢຍລະມນ, ແລະ ຂາພະເຈາຫາກໄດເລອນຕຳແໜງໃນວຽກງານທຈະຮຽກຮອງເວລາ ແລະ ຄວາມເອາໃຈໃສຈາກຂາພະເຈາຫລາຍ. ໃນລະດການແຫງຄວາມຫຍງຍາກໃນຊວດຂອງຂາພະເຈາ, ແອວເດໂຈເຊບ ບ ເວດລນ ໄດສະເໜການເອນຕຂາພະເຈາໃຫຮບໃຊໃນຖານະປະທານສະເຕກ. ຕອນສຳພາດກບເພນ, ຄວາມຄດຫລາຍຢາງໄດຜານເຂາມາໃນຈດໃຈຂອງຂາພະເຈາ, ບແມນຢາງນອຍ ທສດນນ ຄຄວາມຫວງໃຍທລບກວນທວາຂາພະເຈາອາດບມເວລາພທການເອນນຈະຮຽກຮອງ. ເຖງ ແມນວາການເອນໄດເຮດໃຫຂາພະເຈາຮສກຖອມຕນ ແລະ ໄດຮບກຽດ, ແຕຂາພະເຈາຍງໄດຄດນອຍ ໜງວາຂາພະເຈາຈະຮບມນໄດບ. ແຕນນກເປນພຽງແຕຄວາມຄດທຫາຍໄປໄວໆ ເພາະຂາພະເຈາ ໄດຮວາ ແອວເດ ເວດລນ ຖກເອນຈາກພຣະເຈາ ແລະ ວາເພນກຳລງເຮດວຽກຂອງພຣະຜເປນເຈາຢ. ຂາພະເຈາຈະເຮດຫຍງໄດນອກຈາກວາຕອງຮບການເອນນນ. ມບາງເວລາທເຮາຕອງກາວເຂາໄປສຄວາມມດດວຍສດທາ, ໂດຍໝນໃຈວາພຣະເຈາຈະປະທານ ຄຳຕອບໃຫເຮາ ເມອເຮາກາວໄປໜາດວຍສດທາ. ສະນນຂາພະເຈາຈງໄດຮບການເອນດວຍ ຄວາມຊນໃຈ, ໂດຍຮວາພຣະເຈາຈະຈດຫາໃຫ. ໃນຕອນຕນຂອງໜາທມອບໝາຍນ, ພວກຂາພະເຈາໄດຮບສດທພເສດໃນຖານະສະເຕກທໄດ ຮບການອບລມຈາກບນດາຄ ແລະ ຜນຳທຍງໃຫຍໃນສາດສະໜາຈກ—ບນດາບລດດງເຊນແອວເດ ຣະໂຊ ເອມ ແນວສນ ແລະ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດມາຫາເຂດຂອງພວກເຮາ. ຄຳສງສອນຂອງພວກເພນກເປນເໝອນດງນຳຄາງຈາກສະຫວນ ແລະ ເປນການດນໃຈໃຫພວກ ຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາຍງມບນທກທຂາພະເຈາໄດຈດລງໄວໃນພາກການອບລມເຫລານນ. ບນດາ ອາຍນອງເຫລານໄດມອບຄວາມເຂາໃຈໃຫພວກເຮາເຫນຄວາມໝາຍຂອງການຈດຕງອານາຈກຂອງ ພຣະເຈາ, ໂດຍການສາງປະຈກພະຍານສວນຕວ ແລະ ເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫແກຄອບຄວ. ພວກເພນໄດຊອຍໃຫພວກຂາພະເຈາເຫນວທທຈະນຳໃຊຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນ ແລະ

ຫລກທຳນນໃນສະພາບການ ແລະ ເວລາຂອງເຮາໂດຍສະເພາະ. ເວາອກຢາງໜງກຄວາ, ຜນຳທໄດຮບການດນໃຈໄດຊອຍໃຫພວກເຮາເຫນວາຄວາມໝາຍຂອງຄຳວາ ເປນຫຍງ ຂອງພຣະກດຕຄນ, ແລະ ພວກເຮາຕອງໄດກແຂນເສອຂນ ແລະ ລງມເຮດວຽກ. ບດນຈາກນນພວກເຮາກໄດຮຽນຮວາມຫລາຍສງຫລາຍຢາງທຝາຍປະທານສະເຕກສາມາດເຮດໄດ—ມຫລາຍມາກມາຍ, ແທຈງແລວ, ຖາຫາກພວກເຮາບໄດຈດລຳດບຄວາມສຳຄນທຖກດນໃຈ, ພວກເຮາອາດບໄດເຮດສງທສຳຄນເລຍ. ລຳດບຄວາມສຳຄນຫລາຍຢາງໄດເລມມຂນມາ, ທໄດຍາດ ເອາຄວາມເອາໃຈໃສຂອງເຮາຈາກຄວາມເຂາໃຈທບນດາອາຍນອງຜນຳໄດແບງປນກບພວກຂາພະເຈາ. ມ ຫລາຍສງ “ດໆ” ທຕອງເຮດ, ແຕບແມນທກສງຈະສຳຄນທສດ. ພວກເຮາໄດຮຽນຮບດຮຽນສຳຄນບດໜງ: ຄວາມຈງທວາບາງສງທດບໄດໃຫເຫດຜນພທຈະມາດງ ເອາເວລາ ແລະ ກຳລງວດຖຂອງເຮາໄປ. ກດຈະກຳ, ການຕດສນໃຈ, ແລະ ແຜນການຕາງໆຂອງເຮາ ຄວນໄດຮບການດນໃຈໂດຍພນຖານຂອງຄວາມວາ ເປນຫຍງ ເຮາຈງຮບໃຊໃນຖານະປະໂລຫດຂອງເຮາ ແລະ ບແມນເພາະຄວາມນຍມຊມຊອບ ຫລ ຄວາມສນໃຈໃນປະຈບນ. ຖາມນບເປນດງນນ, ມນ ສາມາດລບກວນຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮາ, ເຮດໃຫກຳລງຂອງເຮາອອນແອ, ແລະ ໃຫເຮາຕງໃຈ ໃສພຽງແຕຄວາມສນໃຈເລອງຂອງຕນເອງ, ບວາຈະເປນຝາຍວນຍານ ຫລ ຝາຍໂລກ, ທບຢໃນຈດໃຈ ກາງຂອງຄວາມເປນສານສດ. ອາຍນອງທງຫລາຍ, ເຮາທກຄນກຮວານຕອງໃຊການຄວບຄມຕວທຈະຄງເອາໃຈໃສສງທຢກບເລອງທມພະລງຫລາຍທສດທຈະເພມທະວຄວາມຮກຂອງເຮາທມໃຫພຣະເຈາ ແລະ ເພອນມະນດ, ເຮດໃຫການແຕງງານລາບລນ, ເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫຄອບຄວ, ແລະ ເສມສາງອານາຈກຂອງພຣະເຈາຢເທງແຜນດນໂລກ. ເໝອນດງຕນໝາກໄມທມງາ ແລະ ໃບ ຢາງຫລວງຫລາຍ, ຊວດຂອງເຮາກ ຕອງການການຈດແຕງເປນປະຈຳເພອໃຫແນໃຈວາເຮາໃຊກຳລງ ແລະ ເວລາຂອງເຮາເພອຈະ ສຳເລດຈດປະສງທແທຈງຂອງເຮາ “ເພອນຳໝາກຜນອນດງາມອອກມາ!”1 ທານບໄດຢຄນດຽວ ສະນນເຮາຈະຮໄດແນວໃດວາຈະເລອກຫຍງແດ? ເຮາແຕລະຄນມໜາທຮບຜດຊອບທຈະຕດສນໃຈເລອງ ນເພອຕນເອງ. ເຖງຢາງໃດກດ, ເຮາຖກບນຊາໃຫສກສາພຣະຄຳພຢາງພາກພຽນ, ເຊອຟງຖອຍຄຳຂອງສາດສະດາ, ແລະ ອະທຖານດວຍສດທາທຈງຈງ ແລະ ອທດຕນ.

ອາຍນອງທງຫລາຍ, ພຣະເຈາຊງຊສດ. ຜານພຣະວນຍານບລສດ, ພຣະອງຈະກາວຕຄວາມຄດ ແລະ ຈດໃຈຂອງເຮາກຽວກບເສນທາງທເຮາຄວນຕດຕາມໄປໃນແຕໄລຍະໃນຊວດຂອງເຮາ. ຖາຈດໃຈຂອງເຮາບລສດ—ຖາເຮາບສະແຫວງຫາລດສະໝພາບຂອງເຮາເອງ ແຕຂອງພຣະເຈາຜຊງ ລດທະນພາບ, ຖາເຮາສະແຫວງຫາທຈະເຮດຕາມພຣະປະສງຂອງພຣະອງ, ຖາເຮາປາຖະໜາທເປນພອນໃຫແກຂອງຄອບຄວ ແລະ ເພອນມະນດຂອງເຮາ—ເຮາຈະບຖກປະປອຍໄວໃຫຢຄນດຽວ. ດງທ ປະທານມອນສນໄດເຕອນເຮາຢເລອຍໆວາ, “ເມອເຮາດຳລງຢໃນວຽກງານຂອງພຣະເຈາ, ເຮາມສດ ຈະໄດຮບຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະອງ.”2 ພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງທານ “ຈະອອກໜາທານ. [ພຣະອງ] ຈະຢທາງຂວາມຂອງທານ ແລະ ທາງຊາຍຂອງທານ, ແລະ ພຣະວນຍານ [ຂອງພຣະອງ] ຈະຢໃນໃຈຂອງທານ, ແລະ ທດສະຫວນ [ຂອງພຣະອງ] ຈະຢອອມຮອບທານ, ເພອເປນກຳລງໃຈໃຫທານ.”3 ອຳນາດແຫງການກະທຳ ອາຍນອງທຮກທງຫລາຍ, ພອນອນສງສງສຳລບການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດຈະຖກກະຕນ ໂດຍຄວາມພາກພຽນພະຍາຍາມຂອງເຮາ, ຄວາມເຕມໃຈຂອງເຮາທຈະເສຍສະລະ, ແລະ ຄວາມປາຖະໜາຂອງເຮາທຈະເຮດສງທຖກຕອງ. ຂໃຫເຮາເປນຜທກະທຳ ແລະ ບແມນຖກກະທຳຕ. ການສງສອນກດ, ແຕການເທດສະໜາທບນຳໄປສການກະທຳກເໝອນກບໄຟທບມຄວາມຮອນ ຫລ ນຳທບສາມາດກຳຈດການກະຫາຍໄດ. ເມອເຮານຳໃຊຄຳສອນ, ພະລງທຊຳລະໃຫບລສດຂອງພຣະກດຕຄນຈະເຕບໂຕ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດຈະເຮດໃຫຈດວນຍານຂອງເຮາຕນເຕນ. ທອມມສ ແອດສນ, ຜທໄດສາງດອກໄຟໄດກາວວາ “ຄນຄາຂອງຄວາມຄດນນຢໃນການນຳໃຊ.”4 ໃນທາງທຄາຍຄກນນ, ຄຳສອນຂອງພຣະກດຕຄນຈະກາຍມາມຄນຄາຫລາຍຂນເມອມນຖກນຳມາໃຊ. ເຮາບຕອງປອຍໃຫຄຳສອນຂອງຖານະປະໂລຫດຄງຢຊໆໃນຈດໃຈຂອງເຮາ ແລະ ບນຳໃຊມນໃນ ຊວດຂອງເຮາ. ຖາມການແຕງງານ ຫລ ຄອບຄວໃດໜງທຕອງການການຊອຍຊວດເອາໄວ—ບາງທແມນແຕຂອງເຮາເອງ—ຢາຊກຊາ ແລະ ຖາເບງຊໆ. ແທນທ, ຂໃຫເຮາຈງຂອບພຣະໄທພຣະເຈາສຳລບແຜນແຫງຄວາມສກທຮວມດວຍສດທາ, ການກບໃຈ, ການໃຫອະໄພ, ແລະ ການເລມຕນໃໝ. ການນຳໃຊຄຳ

ສອນຂອງຖານະປະໂລຫດຈະເຮດໃຫເຮາໃນຖານະສາມ, ພ, ແລະ ລກຊາຍ ຜທເຂາໃຈຄວາມໝາຍຂອງຄຳວາ ເປນຫຍງ ຂອງຖານະປະໂລຫດ ແລະ ອຳນາດຂອງມນທຈະກອບກ ແລະ ເຮດໃຫຄວາມສວຍ ງາມ ແລະ ຄວາມສກສດຂອງຄອບຄວນລນດອນນນແນນອນ. ກອງປະຊມໃຫຍເປນເວລາທດສຳລບການໄດຍນ ແລະ ໄດເຮດ. ສະນນ, ຂໃຫເຮາຈງບ “ພຽງແຕຟງພຣະຄຳຂອງພຣະເຈາເທານນ, ແຕຈງປະຕບດຕາມພຣະຄຳນນອຫລ.”5 ອາຍນອງທງ ຫລາຍ, ຂາພະເຈາຂເຊອເຊນໃຫທານພຈາລະນາຖອຍຄຳທຜຮບໃຊຂອງພຣະເຈາໄດກາວໃນວນເສາ ວນອາທດນ. ແລວໃຫທານຄເຂາລງ. ໃຫທນຂພຣະເຈາ, ພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາ, ເຮດໃຫ ຄວາມຄດຂອງທານປອງໃສ ແລະ ປອບໂຍນຈດໃຈຂອງທານ. ຈງອອນວອນທນຂການຊນຳຈາກ ພຣະອງໃນຊວດປະຈຳວນຂອງທານໃນໜາທຮບຜດຊອບຂອງທານໃນສາດສະໜາຈກ, ແລະ ໃນການທາທາຍສະເພາະຂອງທານໃນຕອນນ. ຈງເຮດຕາມການກະຕນເຕອນຂອງພຣະວນຍານ. ຢາຊກຊາເລຍ. ຖາທານເຮດທກສງນ, ຂາພະເຈາສນຍາທານວາພຣະຜເປນເຈາຈະບປະປອຍໃຫທານຍາງຢຄນດຽວ. ດຳເນນຕໄປໃນຄວາມອດທນ ເຮາຮວາແມນແຕດວຍຄວາມຕງໃຈທດທສດຂອງເຮາ, ບາງສງຈະບເປນໄປຕາມແຜນການ. ເຮາເຮດ ຜດພາດໃນຊວດ ແລະ ໃນການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດຂອງເຮາ. ບາງຄງບາງຄາວເຮາສະດດ ແລະ ບສຳເລດຜນ. ເມອພຣະຜເປນເຈາແນະນຳໃຫເຮາ “ດຳເນນຕໄປໃນຄວາມອດທນຈນກວາ [ເຮາ] ຈະດພອມ,”6 ພຣະອງກໃຫຄວາມເຂາໃຈວາສງນໃຊເວລາ ແລະ ຄວາມພາກພຽນ. ເມອເຮາເຂາໃຈຄຳວາ ເປນຫຍງ ຂອງພຣະກດຕຄນ ແລະ ເປນຫຍງ ຂອງຖານະປະໂລຫດ ມນຈະຊອຍໃຫເຮາເຫນຈດປະສງອນສງສງຂອງທກສງເຫລານ. ມນຈະໃຫເຮາມຄວາມຕງໃຈ ແລະ ມພະລງທຈະເຮດສງທຖກຕອງ, ແມນແຕເມອມນຈະຍາກກຕາມ. ເມອເຮາຕງໃຈໃສຫລກທຳພນຖານຂອງການດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ມນຈະເປນພອນໃຫແກເຮາດວຍຄວາມແຈມແຈງ, ດວຍປນຍາ ແລະ ດວຍການຊນຳ. “ເຮາຈະບກາວຕໄປໃນອດມການຍງໃຫຍນບ?”7 ອາຍນອງທງຫລາຍ, ແນນອນວາເຮາຈະກາວຕໄປ! ໂດຍຖກຊນຳຈາກພຣະວນຍານບລສດ, ເຮາຈະຮຽນຮຈາກຄວາມຜດພາດຂອງເຮາ. ຖາເຮາສະດດລມ, ເຮາຈະລກຂນ. ຖາເຮາລງເລ, ເຮາຈະກາວຕໄປ. ເຮາຈະບຫວນໄຫວ; ເຮາຈະບທຖອຍ.

ໃນຖານະອາຍນອງທມພະລງແຫງຖານະປະໂລຫດອນເປນນດຂອງພຣະເຈາ, ເຮາຈະຢນຢດວຍກນ, ບາໄຫລຄຽງຂາງກນ, ເອາໃຈໃສຫລກທຳຂອງພຣະກດຕຄນທໄດຮບການຟນຟຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ຮບໃຊພຣະເຈາ ແລະ ເພອນມະນດຂອງເຮາດວຍການອທດຕນ ແລະ ດວຍຄວາມຮກ. ພຣະເຈາຊງພຣະຊນຢ! ອາຍນອງທຮກແພງ, ຂາພະເຈາເປນພະຍານຕທານໃນມນວາ ພຣະເຈາພຣະບດາ ແລະ ພຣະບດຂອງ ພຣະອງ, ພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຊນຢ. ພວກພຣະອງເປນຈງ! ພວກພຣະອງຊງເປນຢ! ທານບໄດຢຄນດຽວ. ພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງທານຫວງໃຍທານ ແລະ ປະສງຈະໃຫພອນທານ ແລະ ຄຳຊທານໃນຄວາມຊອບທຳ. ໃຫແນໃຈວາພຣະເຈາກາວກບມະນດໃນວນເວລາຂອງເຮາ. ພຣະອງຈະກາວກບທານ! ສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດເຫນສງທເພນໄດກາວວາເພນເຫນ. ສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ແຫງໄພພນຍກສດທາຍໄດຮບການຟນຟຄນມາໃໝຢເທງໂລກ ໂດຍອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດຂອງພຣະ ເຈາຜລດທະນພາບ. ຂາພະເຈາອະທຖານວາ ໃນຖານະຜດຳລງຖານະປະໂລຫດ, ເຮາຈະປະຕບດທກສງໃຫສອດຄອງກບ ຄຳວາ ເປນຫຍງ ຂອງການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດ ແລະ ນຳໃຊຫລກທຳຂອງພຣະກດຕຄນ ທໄດຮບການຟນຟເພອປຽນແປງຊວດຂອງເຮາ ແລະ ຊວດຂອງຜຄນທເຮາຮບໃຊ. ເມອເຮາເຮດດງນ, ອຳນາດແຫງການຊດໃຊອນບມຂອບເຂດນນ ຈະຊຳລະລາງ, ເຮດໃຫສະອາດ, ແລະ ເຮດໃຫວນຍານ ແລະ ອປະນໄສຂອງເຮາບລສດຈນກວາເຮາຈະກາຍເປນຜຄນທເຮາຕອງເປນ. ເຖງສງນຂາພະເຈາຂເປນພະຍານໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ມດທາຍ 7:18.

2. Thomas S. Monson, “To Learn, to Do, to Be,” Liahona and Ensign, Nov. 2008, 62. 3. ເບງ Doctrine and Covenants 84:88. 4. Thomas Edison, in Elbert Hubbard, Little Journeys to the Homes of Good Men and Great, Book 2 (1910), 155. 5. ຢາໂກໂບ 1:22. 6. ເບງ Doctrine and Covenants 67:13. 7. ເບງ Doctrine and Covenants 128:22.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຄອບຄວພາຍໃຕພນທະສນຍາ ໂດຍປະທານ ເຮນຣ ບ ໄອຣງ ທປກສາທໜງໃນຝາຍປະທານສງສດ ຂາພະເຈາຮສກບນຄນທໄດມາຊມນມກບທານໃນກອງປະຊມນທບນດາຜດຳລງຖານະປະໂລຫດຂອງ ພຣະເຈາທກໆຄນຢໃນໂລກຖກຮບເຊນ. ພວກເຮາໄດຮບພອນທໄດມປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ເປນປະທານ. ໃນຖານະປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ, ເພນເປນຜຊາຍຄນດຽວທຍງມຊວດຢທມ ໜາທຮບຜດຊອບສຳລບຂກະແຈທຜະນກຄອບຄວເຂາກນ ແລະ ພທການຂອງຖານະປະໂລຫດທກໆ ຢາງທຈຳເປນເພອຈະໄດຮບຊວດນລນດອນ, ຊງເປນຂອງປະທານທຍງໃຫຍສດໃນບນດາພອນ ຂອງພຣະເຈາທງໝດ. ມພຄນໜງທຮບຟງຢໃນຄຳຄນນ ຜທໄດກບຄນມາໂບດເພາະວາ ລາວຢາກໄດຄວາມແນນອນຈາກ ຂອງປະທານແຫງການຜະນກນນດວຍສດຫວໃຈຂອງລາວ. ລາວ ແລະ ພນລະຍາຮກລກນອຍສອງຄນ, ລກຊາຍຄນໜງ ແລະ ລກສາວຄນໜງຂອງເຂາເຈາ. ເໝອນດງພແມຄນອນລາວສາມາດເຫນຄວາມ ສກແຫງສະຫວນນນໄດລວງໜາເມອລາວອານຖອຍຄຳທຕໄປນວາ ການຢຮວມກນຢາງດຽວກນນນ ຊງມຢໃນບນດາພວກເຮາທນຈະມຢໃນບນດາພວກເຮາທນນ, ແຕຈະມລດສະໝພາບນລນດອນເປນຄ, ຊງລດສະໝພາບນນເຮາບໄດຮບຂະນະນ.1 ພຄນນນທກຳລງຟງຢກບພວກເຮາໃນຄຳຄນນຮເສນທາງທນຳໄປສຈດໝາຍທຮງໂລດນນ. ມນບເປນ ເລອງງາຍ. ລາວຮເລອງນນແລວ. ມນໄດໃຊສດທາໃນພຣະເຢຊຄຣດ, ການກບໃຈທເລກຊງ, ແລະ ການປຽນແປງໃນຫວໃຈຂອງລາວທໄດມາຈາກອະທການຜໃຈດຄນໜງທໄດຊອຍລາວໃຫຮສກ ເຖງການໃຫອະໄພທມຄວາມຮກຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ການປຽນແປງທໜາອດສະຈນໃຈຍງຄງຢຕໄປເມອລາວໄດໄປພຣະວຫານສກສດເພອຮບຂອງປະທານ ສກສດທພຣະຜເປນເຈາໄດອະທບາຍຕຜຄນທພຣະອງໄດປະທານອຳນາດໃຫໃນພຣະວຫານຫລງທຳອດ

ໃນຍກສະໄໝນ. ມນໄດເກດຂນທເມອງເຄດແລນ ລດໂອໄຮໂອ. ພຣະ ຜເປນເຈາໄດກາວວາເຖງເລອງນນ: ພຣະຜເປນເຈາໄດມອບພຣະບນຍດໃຫແກເຂາເຈາວາ ເຂາເຈາຕອງໄປສລດໂອໄຮໂອ; ຢທນນພຣະອງ ຈະມອບກດຂອງພຣະອງໃຫເຂາເຈາ ແລະ ເຂາເຈາຈະໄດຮບອຳນາດຈາກເບອງບນ; ແລະ ຈາກນນໄປ, ... ເພາະພຣະອງໄດມວຽກງານຍງໃຫຍສະສມໄວສຳລບໄພພນຂອງພຣະອງທຈະ ຕອງເຮດ, ເພອອດສະຣາເອນຈະລອດ, ແລະ ພຣະອງຈະນຳພາເຂາເຈາໄປບອນໃດກຕາມທ ພຣະອງຕອງການ, ແລະ ຈະບມອຳນາດໃດຢດພຣະຫດຂອງພຣະອງ.2 ສຳລບເພອນຂອງຂາພະເຈາທກບມາໂບດເມອບດນມານ ແລະ ສຳລບຜດຳລງຖານະປະໂລຫດທກໆຄນ, ວຽກງານຍງໃຫຍຢຂາງໜາແມນຈະນຳພາໃນການຊອຍສວນໜງຂອງອດສະຣາເອນໃຫລອດທເຮາ ທກໆຄນເຮາຕອງເຮດ ຫລ ຈະໄດຮບຜດຊອບຕ, ຊງເປນຄອບຄວຂອງເຮາ. ເພອນຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ພນລະຍາຂອງລາວໄດຮວາການຊອຍໃຫລອດນນຮຽກຮອງການຖກຜະນກໂດຍອຳນາດ ຂອງຖານະປະໂລຫດແຫງເມນຄເສເດກໃນພຣະວຫານທສກສດຂອງພຣະເຈາ. ພຄນນນໄດຂຮອງໃຫຂາພະເຈາເປນຜດຳເນນການຜະນກນນ. ລາວ ແລະ ພນລະຍາຢາກສຳເລດການ ຜະນກນນໄວເທາທຈະເປນໄປໄດ. ແຕດວຍເວລາທຫຍງຢກນໜາທເພາະກອງປະຊມໃຫຍຈະມາເຖງ, ຂາພະເຈາໄດປະເລອງນໄວກບຄນນ ແລະ ອະທການຂອງເຂາເຈາທຈະປະສານງານກບເລຂາຂອງ ຂາພະເຈາເພອຫາວນທທດທສດ. ຂາພະເຈາປະຫລາດໃຈ ແລະ ດໃຈຫລາຍພຽງໃດເມອພຄນນນໄດບອກຂາພະເຈາຢໃນໂບດວາ ການຜະນກນນຖກຈດໄວສຳລບວນທສາມເດອນເມສານ. ນນເປນວນທໃນປ 1836 ເມອເອລຢາ, ສາດສະດາຜຖກປຽນພາບແລວ, ຖກສງມາທພຣະວຫານເຄດແລນ ເພອມອບອຳນາດແຫງ ການຜະນກໃຫແກໂຈເຊບ ສະມດ ແລະ ອລເວ ຄາວເດຣ. ຂກະແຈ ເຫລານນຍງຄງຢໃນ ສາດສະໜາຈກໃນວນເວລານ ແລະ ຈະຄງຢຕໄປຈນກວາທສດຂອງເວລາ.3 ມນເປນສດອຳນາດແຫງສະຫວນອນດຽວກນນນທພຣະຜເປນເຈາໄດມອບໃຫເປໂຕດງທພຣະອງ ໄດສນຍາໄວວາ: “ເຮາຈະມອບຂກະແຈແຫງອານາຈກສະຫວນໃຫເຈາ; ສງໃດທພວກເຈາຫາມ ເທງແຜນດນໂລກນ ສງນນຈະຖກຫາມໃນສະຫວນ ແລະ ສງໃດທພວກເຈາອະນມດເທງແຜນດນໂລກນ ສງນນຈະຖກອະນມດໃນສະຫວນ.”4

ການກບມາຂອງເອລຢາໄດເປນພອນໃຫແກທກຄນທໄດດຳລງຖານະປະໂລຫດ. ແອວເດ ແຮໂຣນ ບ ລ ໄດອະທບາຍໃຫເລອງນແຈງຊດ ເມອເພນໄດກາວໃນກອງປະຊມໃຫຍ, ກາວຖອຍຄຳຂອງປະທານໂຈເຊບ ຟຽວດງ ສະມດ ທວາ: “ຂາພະເຈາດຳລງຖານະປະໂລຫດ; ທານອາຍນອງຢທກອງປະຊມ ກດຳລງຖານະປະໂລຫດ; ເຮາໄດຮບຖານະປະໂລຫດແຫງເມນຄເສເດກ—ຊງເອລຢາໄດດຳລງຢ ແລະ ສາດສະດາຄນອນ ແລະ ໂດຍເປໂຕ, ຢາໂກໂບ ແລະ ໂຢຮນ. ເຖງແມນວາເຮາມສດອຳນາດທຈະໃຫ ບບຕສະມາ, ເຖງແມນວາເຮາມສດອຳນາດທຈະວາງມສຳລບຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດ ແລະ ທຈະແຕງຕງຄນອນ ແລະ ເຮດທກສງເຫລານ, ປາດສະຈາກອຳນາດແຫງການຜະນກເຮາຈະ ເຮດຫຍງບໄດ, ເພາະບມສດອຳນາດສຳລບການຜະນກທເຮາໄດເຮດລງໄປ.” ປະທານສະມດໄດກາວຕມວາ: “ພທການສງເທາໃດ, ພອນແຮງຍງໃຫຍເທານນ ຊງຈຳເປນຕຄວາມສງສງໃນອານາຈກຂອງພຣະເຈາ, ... ແລະ ຊງສາມາດໄດຮບໃນທໃດທໜງເທານນ. ... ບມຊາຍຄນໃດມສດທຈະດຳເນນພທການນນ ເວນເສຍແຕຕາມທລາວໄດຮບສດອຳນາດທຈະເຮດຈາກຊາຍຄນໜງທດຳລງຂກະແຈນນ. ... ບມຊາຍຄນໃດຕະຫລອດທວແຜນດນໂລກນທມສດຈະດຳເນນຕໄປ ແລະ ປະຕບດການໃນພທການ ໃດໆຂອງພຣະກດຕຄນເວນເສຍແຕປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ, ຜທດຳລງຂກະແຈນນ ແລະ ອະນມດສດນນ. ເພນໄດມອບສດອຳນາດນນໃຫເຮາ. ເພນໄດວາງອຳນາດແຫງການຜະນກໄວໃນ ຖານະປະໂລຫດເພາະຄນທດຳລງຂກະແຈເຫລານນ.5” ຄວາມແນນອນອນດຽວກນນນໄດມາຈາກປະທານບອຍ ເຄ ແພກເກ ເມອເພນໄດຂຽນກຽວກບ ອຳນາດແຫງການຜະນກ. ເມອໄດຮວາຖອຍຄຳເຫລານຈງກເປນທປອບໂຍນແກຂາພະເຈາ, ດງທມນຈະເປນສຳລບຄອບຄວທຂາພະເຈາຈະຜະນກໃນວນທສາມເດອນເມສານວາ: “ເປໂຕຕອງ ໄດດຳລງຖານະປະໂລຫດ. ເປໂຕຕອງດຳລງອຳນາດແຫງການຜະນກ. ຂກະແຈເຫລານນເປນຂອງ ປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ—ທຈະເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍ. ອຳນາດແຫງ ການຜະນກອນສກສດນນຍງຄງຢໃນສາດສະໜາຈກໃນເວລານ. ບມຫຍງຖກນບຖດວຍຄວາມຄດທ ສກສດຫລາຍກວາໂດຍຜທຮຈກຄວາມສຳຄນຂອງສດອຳນາດນ. ບມຫຍງຖກຮກສາໄວຢາງໃກຊດ ຫລາຍກວາ. ມບລດນອຍຄນທດຳລງອຳນາດແຫງການຜະນກນຢເທງໂລກໃນວນເວລາໃດໜງ—ໃນພຣະວຫານແຕລະແຫງກມອາຍນອງຜທໄດຮບອຳນາດແຫງການຜະນກ. ບມໃຜຈະໄດມນມາເວນເສຍ

ແຕຈາກສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ ແລະ ຜເປດເຜຍ ແລະ ສາດສະດາຂອງສາດສະໜາຈກແຫງໄພພນ ຍກສດທາຍ.”6 ເມອເອລຢາໄດກບມາບມພຽງແຕອຳນາດຖກມອບໃຫແກຖານະປະໂລຫດ ແຕຫວໃຈຕອງຖກຫນໄປ ດວຍວາ: “ພຣະວນຍານ, ອຳນາດ, ແລະ ການເອນຂອງເອລຢາຄ, ທານມອຳນາດທຈະດຳລງ ຂກະແຈແຫງການເປດເຜຍ, ພທການ, ຄຳທຳນາຍ, ອຳນາດ ແລະ ຂອງປະທານສກສດຂອງ ຄວາມສມບນຂອງຖານະປະໂລຫດແຫງເມນເຄສເດກ ແລະ ແຫງອານາຈກຂອງພຣະເຈາຢເທງ ແຜນດນໂລກ; ແລະ ຈະໄດຮບ, ໄດມ, ແລະ ໄດດຳເນນພທການທງໝດທເປນຂອງອານາຈກ ຂອງພຣະເຈາ, ແມນແຕຈະເປນໄປເພອການຫນຫວໃຈຂອງພແມໄປຫາລກ ແລະ ຫວໃຈຂອງລກ ໄປຫາພແມ, ແມນແຕຜທຢເທງສະຫວນ.”7 ຄວາມຮສກເຖງການຫນຫວໃຈນນໄດມາສເພອນຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ຄອບຄວຂອງລາວແລວ. ມນອາດໄດມາສທານໃນກອງປະຊມນ. ທານອາດໄດເຫນໃນຄວາມຄດຂອງທານ, ດງທຂາພະເຈາໄດ ເຫນ, ໃບໜາຂອງພ ຫລ ແມຂອງທານ. ໃບໜານນອາດເປນເອອຍ ຫລ ນອງສາວ ຫລ ອາຍ ຫລ ນອງຊາຍ. ມນອາດເປນພາບຂອງລກສາວ ຫລ ລກຊາຍ. ພວກເຂາອາດຢໃນໂລກແຫງວນຍານ ຫລ ໃນທະວບອນໃກໆຈາກທານ. ແຕຄວາມສກທໄດມາຈາກ ຄວາມຮສກວາຄວາມສຳພນກບພວກເຂາແມນແນນອນເພາະວາທານໄດຜກມດ ແລະ ສາມາດຜກມດ ກບພວກເຂາໄດໂດຍພທການຂອງຖານະປະໂລຫດທພຣະເຈາຈະໃຫກຽດ. ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດແຫງເມນເຄສເດກທເປນພໃນຄອບຄວທໄດຜະນກເຂາກນແລວໄດຮບການສອນ ເຖງສງທເຂາເຈາຕອງເຮດ. ຈະບມຫຍງທໄດເຂາມາ ຫລ ຈະເຂາມາໃນຄອບຄວຂອງທານທຈະສຳຄນ ເທາກບພອນແຫງການຜະນກ. ບມຫຍງສຳຄນຫລາຍກວາການຮກສາພນທະສນຍາຂອງການແຕງງານ ແລະ ຄອບຄວທທານໄດເຮດ ຫລ ຈະໄດເຮດໃນພຣະວຫານຂອງພຣະເຈາ. ເສນທາງທນຳໄປສສງນນກຊດເຈນດ. ພຣະວນຍານອນສກສດແຫງຄຳສນຍາ, ຜານການເຊອຟງ ແລະ ການເສຍສະລະຂອງເຮາ, ຕອງຜະນກພນທະສນຍາຂອງພຣະວຫານຂອງເຮາເພອວາມນຈະບນລຜນ ໃນໂລກທຈະມາເຖງ. ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດອະທບາຍຄວາມໝາຍຂອງການທຖກຜະນກໂດຍ ພຣະວນຍານອນສກສດແຫງຄຳສນຍານຳອກ, ໂດຍອາງເຖງຖອຍຄຳຂອງແອວເດ ແມວວນ ເຈ ບາເລດ ວາ: “ເຮາອາດຫລອກລວງມະນດໄດແຕເຮາບສາມາດຫລອດລວງພຣະວນຍານບລສດໄດ, ແລະ ພອນຂອງເຮາຈະບເປນໄປຊວນລນດອນຖາຫາກວາມນບໄດຖກຜະນກໂດຍພຣະວນຍານອນສກສດ

ແຫງຄຳສນຍານນ. ພຣະວນຍານບລສດເປນອງທອານຄວາມນກຄດ ແລະ ຫວໃຈຂອງມະນດ ແລະ ປະທານຄວາມເຫນດທາງການປະທບຕາຕພອນຕາງໆທຖກປະກາດໃຫແກເຂາເຈາ. ແລວການຜະນກນນ ຈະຜກມດ, ມຜນສກສດ, ແລະ ເປນຜນສກສດຄບຖວນ.”8 ເມອຊດສະເຕໄອຣງ ແລະ ຂາພະເຈາໄດຜະນກທພຣະວຫານໂລກນ ຢທາ, ຂາພະເຈາບໄດເຂາໃຈ ຄວາມສຳຄນຂອງຄຳສນຍານນໃນເວລານນ. ຂາພະເຈາຍງພະຍາຍາມຈະເຂາໃຈຄວາມໝາຍຂອງມນ ທງໝດ, ແຕພນລະຍາ ແລະ ຂາພະເຈາໄດຕດສນໃຈຕງແຕຕອນເລມຕນຂອງການແຕງງານຂອງພວກ ຂາພະເຈາທເກອບເຖງ 50 ປແລວວາ ຈະເຊອເຊນພຣະວນຍານບລສດເທາທພວກຂາພະເຈາຈະເຮດ ໄດໃຫເຂາມາສະຖດຢໃນຊວດຂອງພວກຂາພະເຈາ ແລະ ຂອງຄອບຄວຂອງພວກຂາພະເຈາ. ຕອນເປນພໜມຄນໜງ, ທໄດຜະນກແລວໃນພຣະວຫານ ແລະ ດວຍຫວໃຈຂອງຂາພະເຈາຖກຫນໄປ ຫາພນລະຍາຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ຄອບຄວໜມນອຍ, ຂາພະເຈາໄດພບປະທານໂຈເຊບ ຟຽວດງ ສະມດ ເປນເທອທຳອດ. ໃນຫອງສະພາຂອງຝາຍປະທານສງສດ, ບອນທຂາພະເຈາຖກຮບເຊນ, ພະຍານທແນນອນແທໆໄດມາສຂາພະເຈາ ຂະນະທປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດຖາມຂາພະເຈາ, ໂດຍໝາຍເຖງປະທານສະມດຜທໄດນງຢທາງຂາງເພນວາ, “ເຈາຊບວາຜຊາຍຄນນສາມາດເປນ ສາດສະດາຂອງພຣະເຈາໄດ?” ປະທານສະມດຫາກເຂາມາໃນຫອງນນ ແລະ ຍງບທນໄດເວາຫຍງເທອ. ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍ ຊວນລນດອນທຂາພະເຈາສາມາດຕອບເພນດວຍຄວາມໝນໃຈເພາະສງທຂາພະເຈາຮສກຢໃນໃຈວາ: “ຂານອຍຮວາເພນເປນສາດສະດາ.” ແລະ ຂາພະເຈາໄດຮຢາງແນນອນດງທຂາພະເຈາໄດຮວາຕາເວນ ໄດສອງແສງວາເພນໄດດຳລງອຳນາດແຫງການຜະນກຂອງຖານະປະໂລຫດສຳລບແຜນດນໂລກທງໝດ. ປະສບການນນໄດໃຫຖອຍຄຳຂອງປະທານສະມດ ມພະລງຫລາຍສຳລບຂາພະເຈາ ແລະ ພນລະຍາ ຂອງຂາພະເຈາ, ໃນພາກກອງປະຊມໃນວນທ 4 ເດອນເມສາ ປ 1972, ເມອປະທານໂຈເຊບ ຟຽວດງ ສະມດ ໄດໃຫຄຳແນນຳຕໄປນວາ: “ມນເປນພຣະປະສງຂອງພຣະຜເປນເຈາທຈະເສມຄວາມເຂມແຂງ ແລະ ຮກສາໜວຍຄອບຄວເອາໄວ. ພວກເຮາຂອອນວອນກບບນດາພໃຫຖໜາທທຖກຕອງຂອງຕນ ໃນຖານະຫວໜາຂອງຄອບຄວ. ພວກເຮາຂຮອງບນດາຜເປນແມໃຫສະໜບສະໜນ ແລະ ຊອຍເຫລອສາມຂອງເຂາເຈາ ແລະ ໃຫເປນຕວຢາງທດໃຫແກລກໆຂອງເຂາເຈາ.”9

ຂາພະເຈາຂໃຫຄຳແນນຳສຢາງທທານສາມາດເຮດໄດໃນຖານະພຜດຳລງຖານະປະໂລຫດເພອຈະສງເສມ ແລະ ນຳພາຄອບຄວຂອງທານກບຄນບານອກເພອອາໄສຢນຳພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະຜ ຊອຍໃຫລອດອກ. ໜງ, ຈງມ ແລະ ຮກສາພະຍານທແນນອນວາຂກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫດນນຢນຳເຮາ ແລະ ດຳລງຢໂດຍປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ. ຈງອະທຖານເພອສງນທກໆມ. ຄຳຕອບຈະມາດວຍ ຄວາມຕງໃຈເພມຂນທຈະນຳພາຄອບຄວຂອງທານ, ໃນຄວາມຮສກຂອງຄວາມຫວງຂອງທານ, ແລະ ດວຍຄວາມສກຫລາຍຂນໃນການຮບໃຊຂອງທານ. ທານຈະເບກບານ ແລະ ເບງໂລກໃນແງດ, ທຈະເປນພອນອນຍງໃຫຍສຳລບພນລະຍາ ແລະ ຄອບຄວຂອງທານ. ຂແນະນຳທສອງແມນຈງຮກພນລະຍາຂອງທານ. ມນຈະຕອງໃຊສດທາ ແລະ ຄວາມຖອມຕນທຈະເອາ ຄວາມສນໃຈຂອງນາງໃຫສຳຄນກວາຂອງທານເອງໃນການດນລນຂອງຊວດ. ທານມໜາທຮບຜດຊອບທ ຈະຈດຫາໃຫ ແລະ ລຽງດຄອບຄວກບນາງຂະນະທທານຮບໃຊຄນອນ. ບາງເທອສງນຈະໃຊກຳລງ ແລະ ພະລງທທານມ. ອາຍ ແລະ ຄວາມເຈບປວຍອາດເພມທະວຄວາມຕອງການຂອງນາງ. ແມນແຕ ໃນເວລານນເມອທານເລອກຈະເອາຄວາມສກຂອງນາງໃຫສຳຄນກວາຂອງທານເອງ, ຂາພະເຈາສນຍາ ທານວາຄວາມຮກທທານມໃຫນາງຈະເພມທະວຂນດວຍ. ສາມ, ຂຄວາມຊອຍເຫລອຈາກທກຄນໃນຄອບຄວໃຫຮກກນແລະກນ. ປະທານເອສະລາ ແທບ ເບນສນ ໄດສອນວາ: “ເມອກາວເຖງນລນດອນແລວ, ຄວາມລອດເປນໜາທຮບຜດຊອບຂອງຄອບຄວ. ... “ສຳຄນເໜອທກສງທງໝດ, ເດກນອຍຕອງຮ ແລະ ຮສກວາມຄນຮກພວກເຂາ, ຕອງການພວກເຂາ, ແລະ ຮສກບນຄນຂອງພວກເຂາ. ພວກເຂາຕອງໄດຮບຄວາມແນໃຈໃນເລອງນເລອຍໆ. ແນນອນວາ, ນເປນບດບາດທພແມຕອງສຳເລດ, ແລະ ສວນຫລາຍແລວຜເປນແມສາມາດເຮດມນໄດດທສດ.”10 ແຕແຫລງທຈຳເປນອກຢາງໜງເພອຈະໃຫຄວາມຮສກວາມຄນຮກເຂາກແມນຄວາມຮກຈາກລກຄນອນ ໃນຄອບຄວ. ຄວາມຫວງໃຍທສະໝຳສະເໝຂອງອາຍເອອຍນອງທມໃຫກນແລະກນຈະມມາດວຍຄວາມ ພະຍາຍາມທບລດລະຂອງພແມ ແລະ ຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະເຈາເທານນ. ທານຮວາເລອງນຈງ ຈາກປະສບການໃນຄອບຄວຂອງທານເອງ. ແລະ ມນຖກຢນຢນແຕລະເທອທທານອານເຖງບນຫາ

ຂອງຄອບຄວທລໄຮຜຊອບທຳ ແລະ ພນລະຍາຂອງເພນ, ຊາໄຣຢາໄດປະເຊນຢ, ໃນບນທກຂອງ ພຣະຄຳພມມມອນ. ຄວາມສຳເລດທເຂາເຈາໄດບນລກໃຫການຊນຳແກເຮາ. ເຂາເຈາໄດສອນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະ ເຢຊຄຣດໄດດ ແລະ ຢາງສະໝຳສະເໝຈນວາລກໆ ແລະ ແມນແຕລກຫລານບາງຄນ ແລະ ລກຫລານຂອງເຂາເຈາຫລາຍໆລນຄນໄດໃຈອອນລງຕພຣະເຈາ ແລະ ຕກນແລະກນ. ຍກຕວຢາງ, ນໄຟ ແລະ ຄນອນໆໄດຂຽນ ແລະ ເອອມອອກໄປຫາສະມາຊກໃນຄອບຄວຜທໄດເປນສດຕ ຂອງເຂາເຈາ. ບາງເທອພຣະວນຍານຈະເຮດໃຫຫວໃຈຂອງຫລາຍໆພນຄນອອນລງ ແລະ ຈະເອາຄວາມຮກເຂາມາແທນຄວາມກຽດຊງ. ວທໜງທທານສາມາດຈະເອາແບບຢາງຄວາມສຳເລດຂອງພລໄຮຄວທທທານນຳພາຄອບຄວໃນການອະທຖານເປນຄອບຄວ ແລະ ເວລາທມໃຫຄອບຄວ, ດງເຊນການສງສນໃນຄອບຄວ. ໃຫລກໆມໂອກາດ ອະທຖານເມອພວກເຂາເຮດໄດ ເພອກນໃນຄອບຄວທຕອງການພອນ. ໃຫຮເຫນໄວໆການເລມຕນຂອງ ຄວາມບປອງດອງກນ ແລະ ໃຫຮບຮການຮບໃຊທບເຫນແກຕວ, ໂດຍສະເພາະຕອາຍເອອຍນອງ. ເມອພວກເຂາອະທຖານເພອກນແລະກນ ແລະ ຮບໃຊກນແລະກນ, ຫວໃຈຈະອອນລງ ແລະ ຈະຫນໄປຫາກນແລະກນ ແລະ ຫາພແມຂອງພວກເຂາ. ໂອກາດທສທຈະນຳພາຄອບຄວຂອງທານໃນວທທາງຂອງພຣະຜເປນເຈາຈະເປນມາເມອຕອງມ ການລງໂທດ. ເຮາສາມາດສະໜອງພນທະຂອງເຮາທຈະລງໂທດໃນວທທາງຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ນຳພາລກໆຂອງເຮາໄປສຊວດນລນດອນ. ທານຈະຈຳຖອຍຄຳ, ແຕທານອາດບສາມາດເຫນອຳນາດຂອງມນໃນຊວດຂອງຜດຳລງຖານະປະໂລຫດ ແຫງເມນຄເສເດກທຈະຕຽມຄອບຄວຂອງລາວສຳລບຄວາມສຳພນອນດຽວກນນນທເຂາເຈາຈະມໃນ ອານາຈກຊນສງວາ: ທານຄງຈຈຳຖອຍຄຳນໄດທວາ: “ບມອຳນາດ ຫລ ອດທພນໃດ ຈະ ຫລ ຄວນດຳລງຮກສາໄວໄດໂດຍອາໄສຄນນະທຳຂອງຖານະ ປະໂລຫດ, ນອກຈາກໂດຍການຊກຊວນໂດຍຄວາມອດກນ, ໂດຍຄວາມສພາບ ແລະ ຄວາມອອນໂຍນ ແລະ ໂດຍຄວາມຮກທບມມານຍາ; “ໂດຍຄວາມກະລນາ ແລະ ຄວາມຮອນບລສດ ຊງຈະຂະຫຍາຍຈດວນຍານຢາງກວາງຂວາງ ໂດຍປາດສະຈາກຄວາມໜາຊໃຈຄດ, ແລະ ປາດສະຈາກມານຍາ—

“ການວາກາວໂດຍບຊກຊາດວຍຄວາມສຽບຄມ, ເມອພຣະວນຍານບລສດຊງນຳ; ແລະ ແລວຕມາ ສະແດງຄວາມຮກເພມຂນຕຄນທທານວາກາວ, ຖາບດງນນເຂາຈະຖວາທານເປນສດຕຂອງເຂາ; “ເພອເຂາຈະຮວາຄວາມຊສດຂອງທານແຂງແຮງກວາເຊອກແຫງຄວາມຕາຍ.”11 ແລະ ຕມາຄຳສນຍາທມຄນຄາຍງໃຫຍຈະມາຫາເຮາຜເປນພໃນສໂອນວາ: “ພຣະວນຍານບລສດຈະເປນ ເພອນຂອງທານສະເໝ ແລະ ໄມເທາຂອງທານ ໄມເທາແຫງຄວາມຊອບທຳອນບປຽນແປງ ແລະ ຄວາມຈງ; ແລະ ການຄອບຄອງຂອງທານຈະເປນການຄອບຄອງອນເປນນດ ແລະ ໂດຍປາດສະຈາກ ວທບບຄນ, ແລະ ຈະໄຫລມາສທານຕະຫລອດການ ແລະ ຕະຫລອດໄປ.”12 ນນເປນມາດຕະຖານທສງສຳລບເຮາ, ແຕເມອເຮາຄວບຄມອາລມ ແລະ ເອາຊະນະຄວາມຈອງຫອງ ຂອງເຮາດວຍສດທາ, ພຣະວນຍານບລສດຈະໃຫຄວາມເຫນດຂອງພຣະອງ, ແລະ ຄຳສນຍາ ແລະ ພນທະສນຍານສກສດຈະກາຍເປນຄວາມແນນອນ. ທານຈະສຳເລດຜນຜານສດທາຂອງທານວາພຣະຜເປນເຈາໄດສງຂກະແຈແຫງຖານະປະໂລຫດນນກບ ຄນມາ ຊງຍງຢນຳເຮາໃນເວລານ—ດວຍຄວາມຜກພນແຫງຄວາມຮກກບພນລະຍາຂອງທານ, ດວຍ ຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະເຈາໃນການຫນຫວໃຈຂອງລກໆຂອງທານໄປຫາກນ ແລະ ໄປຫາ ພແມຂອງເຂາເຈາ, ແລະ ດວຍຄວາມຮກນນນຳພາໃຫທານຕສອນ ແລະ ສງສອນໃນວທທາງທຈະ ເຊອເຊນພຣະວນຍານ. ຂາພະເຈາຮວາພຣະເຢຊຄຣດເປນພຣະຄຣດ ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາ. ຂາພະເຈາເປນ ພະຍານວາ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ, ດຳລງ ແລະ ນຳໃຊຂກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫດ ທງໝດຢເທງໂລກໃນເວລານ. ຂາພະເຈາຮກ ແລະ ສະໜບສະໜນເພນ. ຂາພະເຈາຮກ ແລະ ອະທຖານເພອທານ. ໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 130:2. 2. ເບງ Doctrine and Covenants 38:32–33.

3. ເບງ Joseph Fielding Smith, Sealing Power and Salvation, Brigham Young University Speeches of the Year (Jan. 12, 1971), speeches.byu.edu. 4. ມດທາຍ 16:19. 5. Joseph Fielding Smith, quoted by Harold B. Lee, in Conference Report, Oct. 1944, 75. 6. Boyd K. Packer, “The Holy Temple,” Liahona and Ensign, Oct. 2010, 34. 7. Teaching of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 11. 8. Melvin J. Ballard, quoted by Harold B. Lee, in Conference Report, Oct. 1970, 111. 9. Joseph Fielding Smith, “Counsel to the Saints and to the World,” Ensign, July 1972, 27. 10. Ezra Taft Benson, “Salvation—a Family Affair,” Tambuli, Nov. 1992, 3, 4; Ensign, July 1992, 2, 4. 11. ເບງ Doctrine and Covenants 121:41–44. 12. ເບງ Doctrine and Covenants 121:46.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ຄວາມເຕມໃຈທຈະຮບໃຊ ໂດຍ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ອາຍນອງທຮກແພງ, ຊາງດແທໆທໄດມາພບທານອກ. ເມອໃດກຕາມທຂາພະເຈາໄດໄປຮວມກອງປະຊມຖານະປະໂລຫດ, ຂາພະເຈາມກຄດກຽວກບຄຳສອນຂອງຜນຳທສງສງບາງຄນຂອງພຣະເຈາ ຜໄດກາວຢໃນກອງປະຊມຖານະປະໂລຫດຂອງສາດສະໜາຈກ. ຫລາຍຄນໄດລວງລບໄປແລວ, ແຕຈາກຄວາມສະຫລາດຂອງຈດໃຈ, ຈາກຄວາມເລກຂອງຈດວນຍານ, ແລະ ຈາກຄວາມອບອນຂອງຫວໃຈຂອງເຂາເຈາ, ເຂາເຈາໄດມອບການຊນຳທດນໃຈໃຫແກເຮາ. ຂາພະເຈາຂແບງປນຄຳສອນບາງຢາງຂອງພວກເພນກບທານກຽວກບຖານະປະໂລຫດ. ຈາກສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ: “ຖານະປະໂລຫດເປນຫລກທຳອນເປນນດ, ແລະ ມຢກບພຣະເຈາຈາກນລນດອນ, ແລະ ຈະເປນເຖງນລນດອນ, ບມຈດເລມຕນ ຫລ ຈດສນສດ.”1 ຈາກຖອຍຄຳຂອງປະທານວວເຝດ ວດດຣບ, ເຮາຮຽນຮວາ: “ຖານະປະໂລຫດທສກສດເປນວທທາງ ຊງພຣະເຈາໃຊເພອສສານ ແລະ ຈດການມະນດຢໃນໂລກ; ແລະ ທດທໄດມາຢຽມຢາມໂລກເພອສສານກບມະນດຜມ ແລະ ນບຖຖານະປະໂລຫດໃນຂະນະທຢໃນເນອໜງ; ແລະ ທກສງທພຣະເຈາໄດສາງຂນມາ ແມນເພອຄວາມລອດຂອງມະນດ, ຈາກນບແຕຕອນມະນດມາສໂລກ ເຖງການໄຖໂລກ, ໄດເປນ ແລະ ຈະເປນເຊນນນ ໂດຍຄນງາມຄວາມດຂອງຖານະປະໂລຫດອນເປນນດ.”2 ປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ໄດອະທບາຍຕມວາ: “ຖານະປະໂລຫດເປນ … ອຳນາດຂອງພຣະເຈາທມອບໃຫມະນດປະຕບດຢໃນໂລກເພອຄວາມລອດຂອງຄອບຄວມະນດ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະບດາ ແລະ ຂອງພຣະບດ ແລະ ພຣະວນຍານບລສດ, ແລະ ປະຕບດຢາງຖກຕອງ; ບແມນສດອຳນາດທສມມດ, ບແມນການຢນມນຈາກລນທລວງລບໄປແລວ, ແຕເປນສດອຳນາດທໄດຖກມອບໃຫໃນປະຈບນນ ຊງເຮາດຳລງຊວດຕາມການປະຕບດຂອງທດ ແລະ ລດອຳນາດຈາກເບອງບນ, ຕງມາຈາກທປະທບຂອງພຣະເຈາອງສງສດ.”3

ແລະ ສດທາຍຈາກປະທານຈອນ ເທເລ ຄ: “ຖານະປະໂລຫດຄຫຍງ? … ມນເປນການປກຄອງຂອງພຣະເຈາ, ບວາຢໃນໂລກນ ຫລ ໃນສະຫວນ, ເພາະເປນຍອນອຳນາດນນ, ອຳເພໃຈ, ຫລ ຫລກທຳທທກສງຖກປກຄອງຢໃນໂລກ ແລະ ໃນສະຫວນ, ແລະ ໂດຍອຳນາດນນທກສງຖກແຕງຕງ. ມນປກຄອງທກສງ—ມນຊນຳທກສງ—ມນສະໜບສະໜນທກສງ—ແລະ ມສວນກບທກສງທພຣະເຈາ ແລະ ຄວາມຈງມສວນກຽວຂອງ.”4 ເຮາໄດຮບພອນຫລາຍຂະໜາດໃດທໄດມາສໂລກໃນຍກສດທາຍນ, ເມອຖານະປະໂລຫດຂອງພຣະເຈາມຢໃນໂລກ. ເຮາມສດທພເສດຫລາຍຂະໜາດໃດທໄດດຳລງຖານະປະໂລຫດນນ. ຖານະປະໂລຫດບໄດເປນຂອງປະທານເທານນ ແຕມນຖກມອບໃຫເພອນຳໃຊ, ເປນສດທພເສດເພອສງເສມ, ແລະ ເປນໂອກາດເພອໃຫພອນແກຊວດຂອງຄນອນ. ໂອກາດເຫລານມາກບຄວາມຮບຜດຊອບ ແລະ ໜາທ. ຂາພະເຈາມກຄຳວາ ໜາທ ແລະ ທກສງທມນກຽວພນ. ໃນບດບາດຫລາຍໆຢາງ, ໃນສະຖານທຫລາຍໆບອນ, ຂາພະເຈາໄດໄປຮວມກອງປະຊມຖານະປະໂລຫດເປນເວລາ 72 ປ—ນບຕງແຕຂາພະເຈາໄດຖກແຕງຕງຕສຕຳແໜງມກຄະນາຍກຕອນຂາພະເຈາມອາຍໄດ 12 ປ. ເວລາໄດຜານພນໄປຢາງວອງໄວ. ໜາທກໄດດຳເນນໄປກບວນເວລາ. ໜາທບເຄຍເສອມຄນນະພາບ. ບນຫາຮາຍແຮງໄດເກດຂນເປນບາງຄງ, ສງຄາມເລອງຈດວນຍານຂອງມະນດໄດດຳເນນຕຢາງບມວນຢດ. ສລະສຽງຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດມາເຖງທານ, ເຖງຂາພະເຈາ, ແລະ ຜດຳລງຖານະປະໂລຫດໃນທກແຫງຫນວາ ດງນນ, ບດນໃຫທກໆຄນຮຽນຮ ໜາທ ຂອງຕນ, ແລະ ກະທຳໃນຕຳ ແໜງທເຂາຖກກຳນດໃຫ, ໃນຄວາມພາກພຽນທງໝດ.5 ການເອນສໜາທມາເຖງອາດາມ, ໂນອາ, ອບຣາຮາມ, ໂມເຊ, ຊາມເອນ, ດາວດ. ມນໄດມາສສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ແລະ ທກຄນຕຈາກເພນ. ການເອນສໜາທໄດມາເຖງນໄຟ ເມອລາວຖກແນະນຳໂດຍພຣະຜເປນເຈາ, ຜານບດາຂອງລາວ ລໄຮ, ໃຫກບຄນໄປເຢຣຊາເລມກບພວກອາຍຂອງລາວ ເພອໄປເອາແຜນຈາລກທອງເຫລອງຈາກລາບານ. ພວກອາຍຂອງນໄຟໄດເວາຈມ, ເວາວາພວກເຂາຖກຂໃຫເຮດສງທຍາກຫລາຍ. ນໄຟໄດຕອບວາແນວໃດ? ລາວໄດຕອບວາ, “ເຮາຈະໄປ ແລະ ເຮດສງທພຣະຜເປນເຈາບນຊາ ເພາະເຮາຮວາພຣະຜເປນເຈາຈະບໃຫພຣະບນຍດກບລກຫລານມະນດ ນອກຈາກພຣະອງຕຽມທາງໄວໃຫເຂາ ເພອຈະໄດສຳເລດໃນສງທພຣະອງບນຊາເຂາ.”6

ເມອການເອນນນມາສທານ ແລະ ຂາພະເຈາ, ເຮາຈະຕອບວາແນວໃດ? ເຮາຈະເວາຈມບ, ຄກບເລມນ ແລະ ເລມເອນ, ແລະ ເວາວາ, “ເລອງນນເປນເລອງຍາກ”?7 ຫລ ເຮາຈະເວາ ຮວມກບນໄຟປະກາດວາ, “ເຮາຈະໄປ ແລະ ເຮດ”? ເຮາຈະເຕມໃຈຮບໃຊ ແລະ ເຊອຟງບ? ບາງເວລາປນຍາຂອງພຣະເຈາອາດຖກນບຖວາເປນສງໂງຈາ ຫລ ຍາກຫລາຍ, ແຕບດຮຽນທຍງໃຫຍ ແລະ ມຄາທສດ ທເຮາສາມາດຮຽນຄ ເມອພຣະເຈາກາວ ແລະ ຄນໃດເຊອຟງ, ແລວຄນນນຈະຖກຕອງສະເໝ. ເມອຂາພະເຈາຄດກຽວກບຄຳວາ ໜາທ ແລະ ເຖງວທທໜາທຂອງເຮາສາມາດສງເສມຊວດຂອງເຮາ ແລະ ຂອງຄນອນ, ຂາພະເຈາຈະຈຈຳກາບກອນຂອງນກກາວຜໂດງດງຄນໜງ ມຄຳວາ: ຂາພະເຈາໄດນອນ ແລະ ຝນໄປ ເຫນວາຊວດເປນຄວາມສກ ຂາພະເຈາໄດຕນຂນ ແລະ ໄດເຫນ ເຫນວາຊວດເປນໜາທ ຂາພະເຈາໄດເຮດຕາມ ແລະ ໄດເຫນ ໜາທກາຍເປນຄວາມສກ.8 ທານ ຣເບດ ຫລຍສ ສະຕບເວນເຊນ ໄດບອກໄວໃນທາງນ. ເພນເວາວາ “ຂາພະເຈາຮວາຄວາມສກຄຫຍງ, ເພາະຂາພະເຈາໄດເຮດວຽກງານດ.”9 ເມອເຮາເຮດໜາທ ແລະ ໃຊຖານະປະໂລຫດຂອງເຮາ, ເຮາຈະພບຄວາມສກທແທຈງ. ເຮາຈະປະສບກບຄວາມເພງພໃຈເມອເຮາບນລວຽກງານຂອງເຮາ. ເຮາໄດຖກສດສອນກຽວກບໜາທບາງຢາງຂອງຖານະປະໂລຫດທເຮາໄດຮບ, ບວາຈະເປນຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂຣນ ຫລ ເມນຄເສເດກ. ຂາພະເຈາຂຊກຊວນທານໃຫໄຕຕອງໜາທເຫລານ ແລວໃຫເຮດທກສງໃຫສຳເລດເທາທທານສາມາດເຮດໄດ. ກອນຈະເຮດແນວນນໄດ, ແຕລະຄນຕອງມຄາຄວນ. ໃຫເຮາມມທຕຽມພອມ, ມທສະອາດ, ແລະ ມທພອມແລວ ເພອວາເຮາຈະມສວນຮວມໃນການຊອຍໃຫຄນອນໄດຮບສງທພຣະບດາເທງສະຫວນມໃຫພວກເຂາ. ຖາເຮາບມຄາຄວນ, ອາດເປນໄປໄດທເຮາຈະເສຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດໄປ, ແລະ ຖາເຮາເສຍມນໄປ, ເຮາຈະເສຍສງທຈຳເປນສຳລບຄວາມລອດຂອງເຮາໄປ. ຈງມຄາຄວນທຈະຮບໃຊ.

ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ, ຄສອນທຍງໃຫຍຄນໜງໃນສາດສະໜາຈກ ໄດກາວວາ: “ເມອບກຄນໃດບກຄນໜງກາຍເປນຜດຳລງຖານະປະໂລຫດ, ເຂາກກາຍເປນຕວແທນໃຫພຣະຜເປນເຈາ. ເຂາຄວນຄດກຽວກບການເອນຂອງເຂາວາເຂາເປນຄນແລນວຽກໃຫພຣະຜເປນເຈາ.”10 ໃນຊວງໄລຍະສງຄາມໂລກຄງທ II, ໃນຕອນຕນຂອງປ 1944, ປະສບການໜງໄດມສວນກຽວຂອງກບຖານະປະໂລຫດ ໃນຂະນະທກອງທະຫານຂອງສະຫະລດພວມໂຈມຕ Kwajalein Atoll, ຊງເປນພາກສວນໜງຂອງເກາະມາໂຊ ແລະ ຕງຢໃນແຖວປາຊຟກ ຢລະຫວາງອດສະຕາລ ກບເກາະຮາວາຍ. ສງທເກດຂນແມນກຽວຂອງກບນກຂາວ—ບໄດເປນສະມາຊກ—ຜທຳງານຢສຳນກງານໜງສພມຢເກາະຮາວາຍ. ໃນປ 1944 ເລອງສນໆທລາວໄດຂຽນຢໃນໜງສພມ ແມນກຽວກບປະສບຕອນທລາວກບນກຂາວອກຄນໜງໄດຢກບກມທສອງຂອງກມທະຫານຢ Kwajalein Atoll. ໃນຂະນະທເຂາເຈາເລອນເຂາໄປໃກ, ເຂາເຈາຫລຽວເຫນທະຫານຄນໜງຟຢໜານຳຫງາຍໜາຢ, ເຫນໄດວາລາວບາດເຈບສາຫດ. ນຳຕນໆທຢອອມຮອບລາວກາຍເປນສແດງ. ແລວເຂາເຈາໄດຫລຽວເຫນທະຫານອກຄນໜງເຂາໄປຫາ. ທະຫານຄນນນກຖກບາດເຈບຄກນ, ແຂນເບອງໜງຂອງລາວຖກບາດເຈບ. ລາວໄດຍກຫວຂອງເພອນທະຫານຂອງລາວຂນເພອກນບໃຫລາວຈມນຳຕາຍ. ລາວໄດເອນໃຫຄນມາຊອຍດວຍສຽງອນຮອນຮນ. ນກຂາວໄດຫລຽວເບງຜບາດເຈບໜກອກ, ແລະ ເອນໃສວາ, “ນອງຊາຍເອຍ, ພວກເຮາຄງຊອຍຫຍງລາວບໄດອກແລວ.” ນກຂາວໄດຂຽນວາ, “ແລວ ຂາພະເຈາໄດເປນບາງສງທຂາພະເຈາບເຄຍເຫນມາກອນ. ຊາຍໜມຄນນນ, ຜໄດຮບບາດເຈບໜກຄກນ, ໄດພາເພອນທະຫານຂອງລາວຂນຝງ ແບບຄວາບຕອງໃຊເຫອແຮງ. ລາວໄດເອາຫວຂອງເພອນທະຫານຂອງລາວວາງໃສຫວເຂາຂອງລາວ. ມນເປນພາບທປະທບໃຈແທໆ—ຄນເຈບທງສອງຄນນນ—ທງສອງ … ເບງສະອາດດ, ມໜາຕາດ, ເຖງແມນໃນສະພາບທໜາວຕກນນ. ແລະ ຊາຍໜມຄນໜງໄດກມຫວລງໃສຫວຂອງອກຄນໜງ ແລະ ກາວວາ, ‘ຂາພະເຈາບນຊາເຈາ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ໂດຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫດໃຫມຊວດຢຕໄປຈນກວາເຈາໄດຮບການປະຖມພະຍາບານ.’” ນກຂາວໄດສະຫລບເລອງສນໆຂອງລາວວາ: “ສາມຄນພວກເຮາ, [ທະຫານສອງຄນກບຂາພະເຈາ], ໄດຢໃນໂຮງໝ. ທານໝບເຊອວາເຂາເຈາ … [ມຊວດຢໄດແນວໃດ], ແຕຂາພະເຈາຮ.”11 ການມະຫດສະຈນຈະເກດຂນຢໃນທກແຫງຫນ ເມອມເຂາໃຈກຽວກບຖານະປະໂລຫດ, ອຳນາດຂອງມນຄການນບຖ ແລະ ການໃຊຢາງຖກຕອງ, ແລະ ການມສດທານຳອກ. ເມອສດທາເຂາມາທດແທນຄວາມ

ສງໃສ, ເມອການຮບໃຊທບເຫນແກຕວມາທດແທນການສະແຫວງຫາເພອຕວເອງ, ອຳນາດຂອງພຣະເຈາຈະເຮດໃຫຈດປະສງຂອງພຣະອງເກດເປນຈງ. ການເອນສໜາທອາດມາເຖງຢາງມດງຽບ ເມອເຮາຜເປນຜດຳລງຖານະປະໂລຫດຮບເອາການມອບໝາຍທເຮາໄດຮບ. ປະທານຈອດ ອາເບດ ສະມດ, ຜຖອມຕວ ແຕເປນຜນຳທມປະສດທພາບ, ໄດປະກາດວາ, “ກອນອນໝດ ມນເປນໜາທຂອງທານທຈະຮຽນຮເຖງສງທພຣະຜເປນເຈາປະສງ ແລວໂດຍອຳນາດ ແລະ ພະລງຂອງຖານະປະໂລຫດທສກສດຂອງພຣະອງ, ໃຫເຮດໜາທຂອງທານຢຕໜາຜຄນ ເພອເຂາຈະເຕມໃຈທຈະຕດຕາມທານ.”12 ການເອນສໜາທ—ເປນການເອນທບຕນເຕນປານໃດ ແຕເປນການເອນທຊອຍກຈດວນຍານ—ໄດມາສຂາພະເຈາໃນປ 1950 ຕອນຂາພະເຈາຖກເອນໃຫເປນອະທການ. ໜາທຮບຜດຊອບຂອງຂາພະເຈາໃນຖານະທເປນອະທການແມນມຢາງຫລວງຫລາຍທແຕກຕາງກນ, ແລະ ຂາພະເຈາໄດພະຍາຍາມເຮດຈນສດຄວາມສາມາດຂອງຂາພະເຈາ. ຕອນນນສະຫະລດໄດມສງຄາມກບບາງປະເທດ. ເພາະສະມາຊກຂອງພວກເຮາໄດໄປຮບໃຊບານເມອງ, ການມອບໝາຍໄດມາເຖງ ຈາກສນກາງໃຫຍຂອງສາດສະໜາຈກວາຂໃຫອະທການທງຫລາຍສງວາລະວານ Church News ແລະ Improvement Era, ໄປໃຫທະຫານແຕລະຄນຂອງຫວອດ. ນອກເໜອຈາກນນ, ອະທການຍງຖກຂໃຫຂຽນຈດໝາຍໄປຫາທະຫານແຕລະຄນນຳອກ, ແຕລະເດອນ. ຫວອດຂອງຂາພະເຈາມທະຫານຢຈຳນວນ 23 ຄນ. ກມໂຄຣຳປະໂລຫດໄດຊອຍກນຫາທນຊວາລະສານ. ຂາພະເຈາໄດຮບເອາໜາທຂຽນຈດໝາຍ 23 ສະບບ ແຕລະເດອນ. ແມນແຕໃນຕອນນ ຂາພະເຈາກຍງມຈດໝາຍທຂາພະເຈາໄດຮບຈາກທະຫານເຫລານນ. ກນນຳຕາໄວບໄດເມອອານຈດໝາຍດງກາວ. ມນເປນຄວາມສກທຮວາ ທະຫານເຫລານນໄດສນຍາທຈະດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ, ທະຫານເຮອຄນໜງສນຍາທຈະມສດທາຮວມກບຄອບຄວຂອງລາວ. ຄນໜງຂາພະເຈາໄດຍນຈດໝາຍ 23 ສະບບປະຈຳເດອນໃຫເອອຍນອງຄນໜງຢໃນຫວອດ. ໜາທຂອງລາວຄສງຈດໝາຍ ແລະ ກຳກບເລອງທຢປະຈບນຂອງກມທະຫານ. ນາງໄດຫລຽວເບງຈດໝາຍເຫລານນ ແລວເວາວາ, “ອະທການ, ທານບຄດທຖອຍໃຈບບາງເທອ? ອນນແມນຈດໝາຍທທານຂຽນໄປຫາບະລາເດ ບະຣາຍສນ. ນເປນສະບບທ 17 ແລວ ທທານໄດສງໄປຫາລາວ, ແຕລາວບເຄຍຕອບທານຈກເທອ.” ຂາພະເຈາຕອບວາ, “ບາງເທອເປນເດອນນນ.” ດງທເວາ, ແມນ ເປນເດອນນນແທໆ. ເປນເທອທຳອດທລາວໄດຕອບຈດໝາຍຂອງຂາພະເຈາ. ຈດໝາຍຂອງລາວເປນຂອງມຄາ. ລາວໄດປະຈຳການຢໃນບອນທຫາງໄກ, ເປາປຽວ, ແລະ ຄດຮອດບານຫລາຍ, ແລະ ບມໝ. ລາວໄດຂຽນວາ, “ອະທການທເຄາລບ,

ຂານອຍເປນຄນບມກຂຽນຈດໝາຍ’” (ຂາພະເຈາຮຢແລວ ແນວນນ ໃນຫລາຍເດອນຜານມາ.) ລາວຂຽນຕວາ, “ຂອບໃຈຫລາຍໆສຳລບ Church News ແລະ ວາລະສານ, ແຕຍງກວາສງອນໆ ຂອບໃຈຫລາຍໆສຳລບຈດໝາຍຂອງທານ. ຊວດຂອງຂານອຍໄດປຽນແປງ. ຂານອຍໄດຖກແຕງຕງໃຫເປນປະໂລຫດຢໃນຖານະປະໂລຫດແຫງອາໂລນ. ຫວໃຈຂອງຂານອຍຊນບານ. ຂານອຍມຄວາມສກຫລາຍ.” ບະລາເດ ບະຣາຍສນ ບໄດມຄວາມສກເກນອະທການຂອງລາວ. ຂາພະເຈາໄດຮຽນນຳໃຊຖອຍຄຳທວາ “ຈງເຮດໜາທຂອງທານໃຫດທສດ, ແລວປອຍສວນທເຫລອໃຫພຣະເຈາ.”13 ຫລາຍປຈາກນນ, ໃນຂະນະທໄປຮວມກອງປະຊມນຳສະເຕກ ເຊາເລກ ຄອດຕອນວດ ຊງຕອນນນທານ ເຈມ ອ ຟາວ ໄດຮບໃຊເປນປະທານສະເຕກ, ຂາພະເຈາໄດເລາເລອງນ ເພອຊກຊວນສະມາຊກໃຫມຄວາມສນໃຈຕຜຮບໃຊປະເທດຊາດ. ຫລງຈາກກອງປະຊມ, ຊາຍໜມໜາຕາດຄນໜງໄດຍາງມາຫາຂາພະເຈາ. ພວກເຮາໄດຈບມຖາມສະບາຍດກນ. ແລວລາວເວາວາ, “ອະທການມອນສນ, ທານຈຂານອຍໄດບ?” ໃນທນໃດຂາພະເຈາຈລາວໄດ. “ບະລາເດ ບະຣາຍສນ!” ຂາພະເຈາເວາຂນ. “ເຈາເປນຈງໃດ? ເຈາມາເຮດຫຍງຢນ?” ດວຍຄວາມພາກພມໃຈ, ລາວໄດຕອບວາ, “ຂານອຍສະບາຍດ. ຂານອຍຮບໃຊຢໃນຝາຍປະທານຂອງໂຄຣຳຂອງກມແອວເດ. ຂອບໃຈຫລາຍໆສຳລບຄວາມເປນຫວງເປນໄຍຂອງທານ ແລະ ຈດໝາຍທທານໄດສງໄປໃຫຂານອຍ ຊງຂານອຍຍງເກບມນໄວຢ.” ອາຍນອງເອຍ, ໂລກນຕອງການຄວາມຊອຍເຫລອຂອງທານ. ເຮາໄດເຮດທກສງທເຮາສາມາດເຮດໄດແລວບ? ເຮາຍງຈຖອຍຄຳຂອງປະທານຈອນ ເທເລ ຢບທວາ: “ຖາຫາກທານບເຮດໜາທການເອນຂອງທານ, ແລວພຣະເຈາຈະໃຫທານຮບຜດຊອບຕຄນເຫລານນທທານອາດຊອຍກຖາຫາກທານເຮດໜາທຂອງທານ.”14 ຍງມຕນທຈະພາຍາງ, ຍງມມທຈະຈບບາຍ, ຍງມຈດໃຈທຈະຊກຍ, ຍງມຫວໃຈທຈະເຊດຊ, ແລະ ຍງມຈດວນຍານທຈະຊອຍກ. ພອນແຫງນລນດອນລຖາທານຢ. ພອນຂອງທານຄສດທພເສດ ບແມນໃຫເປນຜຊມ ແຕໃຫເປນຜມສວນຮວມຢເທງເວທແຫງການຮບໃຊຂອງຖານະປະໂລຫດ. ຂໃຫເຮາຈງເຊອຟງຄຳເຕອນທພບເຫນຢໃນພຣະທຳຢາໂກໂບ ມຄຳວາ: “ຢາຫລອກລວງຕນເອງໂດຍພຽງແຕຟງພຣະທຳຂອງພຣະເຈາເທານນ, ແຕຈງປະຕບດຕາມພຣະທຳນນຢາງແທຈງ.”15

ຂໃຫເຮາຈງຮຽນ ແລະ ໄຕຕອງກຽວກບໜາທຂອງເຮາ. ຂໃຫເຮາຈງເຕມໃຈ ແລະ ມຄາຄວນທຈະຮບໃຊ. ໃນການປະຕບດໜາທຂອງເຮາ, ຂໃຫເຮາຈງເດນຕາມພຣະບາດຂອງພຣະອາຈານ. ເມອທານ ແລະ ຂາພະເຈາເດນໄປຕາມທາງຂອງພຣະເຢຊ, ເຮາຈະເຫນວາ ພຣະອງເກນກວາເດກທາລກໃນເມອງເບດເລເຮມ, ເກນກວາລກຊາຍຂອງຊາງໄມ, ເກນກວາຄສອນທເກງກາທສດທເຄຍມຊວດຢ. ເຮາຈະຮຈກພຣະອງວາເປນພຣະບດຂອງພຣະເຈາ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ພຣະຜໄຖຂອງເຮາ. ເມອໜາທມາເຖງ, ພຣະອງໄດກາວວາ ພຣະບດາເອຍ, ຂໃຫເປນໄປຕາມຄວາມປະສງຂອງພຣະອງ, ແລະ ໃຫລດສະໝພາບເປນຂອງພຣະອງຕະຫລອດການ.”16 ຂໃຫເຮາແຕລະຄນຈງເຮດເຊນນນ, ຂາພະເຈາ ອະທຖານໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະອງ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜເປນເຈາ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 104. 2. Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff (2004), 38. 3. Joseph F. Smith, Gospel Doctrine, 5th ed. (1939), 139–40; emphasis added. 4. Teachings of Presidents of the Church: John Taylor (2001), 119. 5. ເບງ Doctrine and Covenants 107:99; ເນນຄຳເນງ. 6. 1 ນໄຟ 3:7; ເບງຂທ 1–5 ນຳອກ. 7. ເບງ 1 ນໄຟ 3:5. 8. Rabindranath Tagore, in William Jay Jacobs, {67}Mother Teresa: Helping the Poor{68} (1991), 42. 9. Robert Louis Stevenson, in Elbert Hubbard II, comp., The Note Book of Elbert Hubbard: Mottoes, Epigrams, Short Essays, Passages, Orphic Sayings and Preachments (1927), 55. 10. Stand Ye in Holy Places: Selected Sermons and Writings of President Harold B. Lee (1976), 255. 11. In Ernest Eberhard Jr., “Giving Our Young Men the Proper Priesthood Perspective,” typescript, July 19, 1971, 4–5, Church History Library. 12. George Albert Smith, in Conference Report, Apr. 1942, 14.

13. Henry Wadsworth Longfellow, “The Legend Beautiful,” in The Complete Poetical Works of Longfellow (1893), 258. 14. Teachings: John Taylor, 164. 15. ຢາໂກໂບ 1:22. 16. ເບງ Moses 4:2.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ຜມໃຈກະລນາຈະໄດຮບຄວາມກະລນາຕອບແທນ

ໂດຍ ປະທານດເດ ແອຟ ອກດອບ

ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານສງສດ

ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ບດນມານ ຂາພະເຈາໄດຮບຈດໝາຍສະບບໜງຈາກ

ແມຜເປນຫວງທໄດຂໃຫກາວຢໃນກອງປະຊມໃຫຍ ໃນຫວຂທເປນປະໂຫຍດແກລກໆຂອງນາງ.

ເຂາເຈາໄດຫາງເຫນຈາກກນ, ແລະ ເຂາເຈາໄດເຊາເວານຳກນ. ຜເປນແມກມຄວາມເຈບປວດໃຈຫລາຍ.

ໃນຈດໝາຍສະບບນນ ນາງຄດວາຂາວສານທຂາພະເຈາກາວໃນກອງປະຊມໃຫຍນ ອາດຊອຍໃຫ

ເຂາເຈາຄນດກນ, ແລະ ທກສງທກຢາງເປນໄປດວຍດ.

ຄຳຂຮອງດວຍຄວາມຈງໃຈຂອງແມຄນນໄດເປນການກະຕນຮວມໃສກບການກະຕນຫລາຍເທອທຂາພະເຈາ

ໄດຮບໃນຫລາຍເດອນຜານມານ ວາຂາພະເຈາຄວນກາວບາງຢາງໃນມນກຽວກບຫວຂທໜາເປນຫວງ

ຫລາຍ—ບພຽງແຕສຳລບແມຜກາຫານເທານນ, ແຕສຳລບຫລາຍຄນໃນສາດສະໜາຈກ, ແລະ

ສຳລບຊາວໂລກນຳອກ.

ຂາພະເຈາມຄວາມປະທບໃຈຫລາຍກບສດທາຂອງແມຜມຄວາມຮກນ ທຄດວາຄຳປາໄສຂອງກອງ

ປະຊມໃຫຍຈະຊອຍ ແກໄຂບນຫາລະຫວາງລກໆຂອງນາງ. ຂາພະເຈາແນໃຈວາ ນາງບໄດໝນໃຈກບ

ຜກາວປາໄສ, ແຕນາງໝນໃຈກບ “ຄວາມບລສດຂອງຖອຍຄຳຂອງພຣະເຈາ,” ຫລາຍກວາ ຊງມນໄດໃຫ

ຜນທມອຳນາດແກຈດໃຈຂອງຜຄນຍງກວາ … ສງໃດໆ.1 ນາງເອຍ, ຂາພະເຈາຫວງວາພຣະວນຍານຈະ

ສຳພດຫວໃຈຂອງລກໆຂອງທານເດ.

ເມອຄວາມສຳພນຂາດໄປ

ຄວາມສຳພນທເຄງຄຽດ ແລະ ແຕກລາວມມາແຕດກດຳບນ. ກາອນໃນສະໄໝໂບຮານເປນຄນທຳອດ

ທປອຍໃຫຄວາມຂມຂນ ແລະ ຄວາມເຈດຕະນາຮາຍເກດຂນໃນໃຈຂອງລາວ. ລາວໄດເກບຄວາມອດສາ

ບງບຽດ ແລະ ຄວາມກຽດຊງໄວໃນໃຈຂອງລາວ ແລະ ປອຍໃຫຄວາມຮສກເຫລານກອງກນຂນ

ຈນວາລາວໄດເຮດສງທບຄາດຄດ—ໄດຂານອງຊາຍຂອງລາວເອງ ແລະ ໄດກາຍເປນບດາຂອງຄວາມຕວະ.2

ນບຕງແຕໂບຮານນະການເປນຕນມາ, ຄວາມຮສກອດສາ ແລະ ຄວາມກຽດຊງໄດພາໄປສເລອງລາວອນໜາ

ໂສກເສາຫລາຍທສດໃນປະຫວດສາດ. ມນໄດເຮດໃຫຊາອນຕຕານກບດາວດ, ແລະ ພວກລກຊາຍຂອງ

ຢາໂຄບຕຕານກບໂຢເຊບນອງຊາຍຂອງຕນ, ເລມນ ແລະ ເລມເອນຕຕານກບນໄຟ, ແລະ ອາມາລໄຄຢາ

ຕຕານກບໂມໂຣໄນ.

ຂາພະເຈາຄດວາທກຄນຢໃນໂລກນກເຄຍປະເຊນກບຄວາມຮສກ ອນພນາດຂອງການຂດແຍງ,

ຄວາມແຄນໃຈ, ແລະ ການແກແຄນ. ບາງທຈະມບາງເວລາທເຮາຈະຮສກວາ ເປນແນວນນ.

ເມອເຮາຮສກເຈບປວດ, ໃຈຮາຍ, ຫລ ອດສາ, ເຮາມກຈະກາວໂທດຄນອນ, ສວນຫລາຍແລວ ມກຈະຄດວາ

ເຂາເປນຝາຍຜດ ເພອປອບໃຈຕນເອງກບຄວາມບພໃຈ.

ຄຳສອນ

ແນນອນ, ເຮາຮວາມນເປນສງບຖກຕອງ. ຄຳສອນແມນແຈມແຈງ. ເຮາທກຄນເພງພາອາໄສພຣະຜ

ຊອຍໃຫລອດ, ບມຄນໃດສາມາດ ໄດຮບຄວາມລອດປາດສະຈາກພຣະອງ. ການຊດໃຊຂອງພຣະຄຣດ

ແມນເປນນດ ແລະ ນລນດອນ. ການໃຫອະໄພສຳລບບາບ ຂອງເຮາ ມາເຖງພອມກບເງອນໄຂ. ເຮາຕອງ

ກບໃຈ, ແລະ ເຮາຕອງເຕມໃຈທຈະໃຫອະໄພຄນອນ. ພຣະເຢຊໄດສອນວາ ຈງອະໄພໃຫກນແລະກນ;

ເພາະຄນທບໃຫອະໄພ … ຈະຖກກາວໂທດຢຕພຣະພກຂອງພຣະຜເປນເຈາ; ເພາະບາບທຮາຍແຮງກວາ

ຈະຄງຢກບເຂາ3 ແລະ “ຜມໃຈກະລນາກເປນສກ: ເພາະວາຜນນຈະໄດຮບພຣະກະລນາຕອບແທນ.”4

ແນນອນ, ຖອຍຄຳເຫລານເບງຄວາສມເຫດສມຜນ—ເມອໃຊກບຄນອນ. ເຮາສາມາດເຫນໄດຢາງແຈມແຈງ

ແລະ ງາຍດາຍວາ ມນເປນສງອນຕະລາຍເມອ ຄນອນ ກາວໂທດ ແລະ ຄຽດແຄນຢ. ແລະ ເຮາບມກທຄນອນ

ມາກາວໂທດເຮາ.

ແຕເມອກາວເຖງອະຄະຕ ແລະ ຄວາມບພໃຈຂອງເຮາ, ສວນຫລາຍເຮາຈະຄດວາ ຄວາມຄຽດແຄນ ແລະ

ການກາວໂທດຂອງເຮາແມນຖກຕອງ ແລະ ເໝາະສມ. ເຖງແມນວາເຮາບສາມາດຫລຽວເຫນໃຈຂອງຄນອນ,

ແຕເຮາມກຈະຄດວາ ເຮາຮຈກວາຜໃດມເຈດຕະນາຮາຍ, ແມນແຕຮຈກວາຜໃດບດ. ເຮາມກຈະຍກເວນເມອກາວ

ເຖງຄວາມຂມຂນຂອງເຮາ ເພາະເຮາຮສກວາ, ໃນກລະນຂອງເຮາ, ເຮາມຂມນທງໝດທເຮາຕອງການ

ເພອດຖກຄນອນ.

ໃນຈດໝາຍທອກຄະສາວກໂປໂລຂຽນເຖງຊາວໂຣມ ເພນກາວວາ ຜທກາວໂທດໃສຄນອນ “ບມຂທຈະ

ແກຕວ.” ທນທທເຮາກາວໂທດໃສຄນອນ, ເພນໄດອະທບາຍ, ເຮາກກາວໂທດໃສຕນເອງ, ເພາະບມຄນໃດ

ປາດສະຈາກບາບ.5 ການປະຕເສດບໃຫອະໄພ ເປນບາບທຮາຍແຮງ—ອນທພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດເຕອນ

ບໃຫເຮດ. ສານດສດແທໆຂອງພຣະເຢຊໄດຫາໂອກາດຕຕານກນ ແລະ ບໄດໃຫອະໄພແກກນໃນໃຈຂອງ

ພວກເຂາ; ແລະ ເພາະຄວາມຊວຮາຍນ ພວກເຂາຈງທກທລະມານ ແລະ ຖກຕສອນຢາງຮນແຮງ.6

ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາໄດກາວຢາງແຈມແຈງກຽວກບເລອງນວາ ເປນໄປບໄດທຈະເຂາໃຈຜດກບສງທ

ພຣະອງໄດກາວໄປນນ. ພຣະອງຈະໃຫອະໄພຜທພຣະອງຈະໃຫອະໄພ, ແຕເຮາຖກຮຽກຮອງໃຫອະໄພ

ມະນດທງປວງ.7

ຂໃຫຂາພະເຈາຕມຄຳອະທບາຍເລກນອຍໃສນຳ ຊໄດບ? ເມອພຣະຜເປນເຈາຮຽກຮອງເຮາໃຫອະໄພມະນດ

ທງປວງ—ນນໝາຍຄວາມວາ ຕອງອະໄພໃຫເຮາເອງຄກນ. ບາງເທອ, ໃນບນດາຜຄນຢໃນໂລກນ,

ຕວເຮາເອງຄຜທຍາກທຈະໃຫອະໄພຫລາຍກວາໝໝດ—ບາງທເທາໆກບຄນທລຖາໃຫເຮາອະໄພໃຫເຂາ—

ຄຄນທເຮາຫລຽວເຫນຢໃນແວນແຍງ.

ຈດສຳຄນ

ຫວຂເລອງການກາວໂທດຄນອນນ ສາມາດນຳໄປສອນໄດ ດວຍຖອຍຄຳສອງຄຳ. ເມອກາວເຖງຄວາມ

ກຽດຊງ, ການເວາຂວນນນທາ, ການບຄຳນງ, ການຫວເຍາະເຍຍ, ການຄຽດແຄນ, ຫລ ການຢາກສາງ

ຄວາມເຈບປວດ—ຂໃຫນຳໃຊຄຳແນະນຳ ດງຕໄປນ:

ຢດເຮດ!

ມນງາຍແທໆ. ເຮາພຽງແຕຢດກາວໂທດຄນອນ ແລະ ປຽນຄວາມຄດທກາວໂທດ ແລະ ມແຕຄວາມຮສກ

ດວຍຫວໃຈທເຕມໄປດວຍຄວາມຮກຕພຣະເຈາ ແລະ ລກໆຂອງພຣະອງ. ພຣະເຈາເປນພຣະບດາຂອງເຮາ.

ເຮາເປນລກໆຂອງພຣະອງ. ເຮາເປນອາຍເອອຍນອງກນ. ຂາພະເຈາບຮຈກວາຈະເອາຄຳໃດມາກາວໃຫ

ແຈມແຈງ, ອອນໂຍນ, ຊກຊວນຫລາຍໄປກວາຄຳວາ ຢາກາວໂທດຄນອນ ເພອເຮາຈະຈມນໄປຕະຫລອດ.

ຂາພະເຈາສາມາດຈຂພຣະຄຳພ, ຂາພະເຈາສາມາດພະຍາຍາມອະທບາຍຄຳສອນ, ແລະ ຂາພະເຈາ

ສາມາດຈຖອຍຄຳທຂາພະເຈາໄດເຫນຕດຢທາຍລດໃນບດນນນຳອກ. ມນຕດຢທາຍລດຄນສດຳ ແລະ

ຜຂບກເບງຄວາເປນຄນແຂງກະດາງ, ແຕຖອຍຄຳທຕດຢໃນທາຍລດຂອງລາວໄດສອນບດຮຽນອນສຳຄນ

ທວາ, “ຢາກາວໂທດຂອຍ ເພາະຂອຍໄດເຮດບາບທແຕກຕາງຈາກເຈາ.”

ເຮາຄວນຮບຮວາ ເຮາທກຄນບໄດດພອມທກຢາງ—ວາເຮາທກຄນເປນຄນຂທານຢຕພຣະພກຂອງພຣະເຈາ.

ເຮາທກຄນບໄດເປນແນວນນບ, ບວາເວລາໃດກເວລາໜງ, ທເຮາໄດເຂາຫາພຣະເຈາດວຍຄວາມຖອມຕນ

ທນຂພຣະຄນ? ເຮາບໄດປາຖະໜາຈນສດພະລງຂອງຈດວນຍານບສຳລບຄວາມກະລນາ—ເພອຂການໃຫ

ອະໄພສຳລບຄວາມຜດພາດທເຮາໄດເຮດ ແລະ ບາບທເຮາໄດກະທຳ?

ເພາະເຮາທກຄນອາໄສໄພເພງພຣະກະລນາຂອງພຣະເຈາ, ແລວເຮາຈະປະຕເສດບໃຫຄນອນໄດຮບ

ຄວາມກະລນາໄດແນວໃດ ຊງຕວເຮາເອງກພະຍາຍາມຈນສດຂດເພອຈະໄດຮບມນ? ອາຍເອອຍນອງທ

ຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ເຮາຈະບໃຫອະໄພຄນອນບ, ຊງຕວເຮາເອງກພະຍາຍາມຢາກໄດຮບການ

ໃຫອະໄພນນ?

ຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ

ມນເປນເລອງຍາກທຈະເຮດບ?

ແນນອນ.

ການໃຫອະໄພຕນເອງ ແລະ ຄນອນບໄດເປນເລອງງາຍ. ຕາມຈງແລວ, ສຳລບເຮາສວນຫລາຍ ມນຮຽກຮອງ

ການປຽນແປງອນໃຫຍຫລວງ ໃນການປະພດ ແລະ ໃນຄວາມຄດຂອງເຮາ—ແມນແຕການປຽນແປງຈດໃຈ.

ແຕເປນຂາວດ. “ການປຽນແປງອນໃຫຍຫລວງ”8 ຂອງຈດໃຈນແຫລະ ຄສງທພຣະກດຕຄນຂອງ

ພຣະເຢຊຄຣດຢາກນຳມາສຊວດຂອງເຮາ.

ຈະເຮດໄດແນວໃດ? ແມນຜານຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ.

ເມອໃຈຂອງເຮາເຕມໄປດວຍຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ, ແລວບາງສງທດ ແລະ ບລສດຈະເກດຂນກບເຮາ. ເຮາ

“ຈະຮກສາພຣະບນຍດຂອງພຣະອງ: ແລະ ພຣະບນຍດຂອງພຣະອງບໄດເຮດໃຫເຮາໂສກເສາ.

“ເພາະທກຄນທເກດຈາກພຣະເຈາກມໄຊຕໂລກ.”9

ເມອເຮາປອຍໃຫຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາຄວບຄມຄວາມຄດ ແລະ ຄວາມຮສກຂອງເຮາຫລາຍຂນເທາໃດ—

ແລວເຮາຈະປອຍໃຫຄວາມຮກຂອງເຮາຕພຣະບດາເທງສະຫວນເຕບໂຕຢໃນໃຈຂອງເຮາຫລາຍ

ຂນເທານນ—ງາຍຂນທຈະຮກຄນອນ ດວຍຄວາມບລສດຂອງພຣະຄຣດ. ເມອເຮາເປດໃຈຂອງເຮາ

ຕແສງອາລນແຫງຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ, ແລວຄວາມມດ ແລະ ຄວາມເຍອກເຢນຈະສະຫລາຍໄປ ແລະ

ຄວາມອດສາບງບຽດຈະລບເລອນໄປ.

ພຣະຄຣດໄດເປນແບບຢາງໃຫເຮາສະເໝມາ. ໃນຖອຍຄຳຂອງພຣະອງເທາໆກບໃນຊວດຂອງພຣະອງ,

ພຣະອງໄດສະແດງໃຫເຮາເຫນເສນທາງ. ພຣະອງໄດໃຫອະໄພແກຄນຊວຮາຍ, ຄນຫຍາຍຄາຍ, ແລະ

ຄນທຊອກທຳຮາຍ ແລະ ເພອນຳຄວາມເຈບປວດມາໃຫພຣະອງ.

ພຣະເຢຊໄດກາວວາ ມນເປນເລອງງາຍທຈະຮກຄນທຮກເຮາ; ແມນແຕຄນຊວຮາຍກສາມາດເຮດ ສງນນ ໄດ.

ແຕພຣະເຢຊຄຣດໄດສອນກດທສງກວານນ. ຖອຍຄຳຂອງພຣະອງຍງດງກອງຢ ເປນເວລາຫລາຍສດຕະວດ

ແລະ ມນແມນສຳລບເຮາໃນທກວນນ. ມນແມນສຳລບທກຄນທຢາກເປນສານສດຂອງພຣະອງ. ມນແມນ

ສຳລບທານ ແລະ ຂາພະເຈາ ທວາ: “ຈງຮກສດຕຂອງເຈາ ແລະ ອະທຖານເພອຜທຂມເຫງເຈາ.”10

ເມອໃຈຂອງເຮາເຕມໄປດວຍຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ, ແລວເຮາຈະກາຍເປນຄນທ “ມໃຈເມດຕາ ແລະ

ເອນດຕກນ, ຈງຍກໂທດໃຫກນ ແລະ ກນດງທພຣະເຈາໄດຍກໂທດໃຫທານໃນພຣະຄຣດນນ.”11

ຄວາມຮກອນບລສດຂອງພຣະຄຣດສາມາດເອາຄວາມແຄນໃຈ ແລະ ຄວາມຄຽດແຄນໄປຈາກຕາຂອງເຮາໄດ,

ປອຍໃຫເຮາ ເຫນຄນອນໃນທາງທພຣະບດາເທງສະຫວນເຫນເຮາ: ວາເຮາມຄວາມບກພອງ ແລະ ບດພອມ

ຜມຄວາມສາມາດ ແລະ ມຄາຫລາຍກວາທເຮາສາມາດຫລງເຫນໄດ. ເພາະພຣະເຈາຮກເຮາຫລາຍແທໆ,

ເຮາຈງຄວນຮກ ແລະ ໃຫອະໄພແກຄນອນຄກນ.

ວທຂອງສານສດ

ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ຈງໄຕຕອງຄຳຖາມດງຕໄປນ ເພອສຳຫລວດກວດກາຕວທານ:

ທານເກບຄວາມເຄອງແຄນຄນອນໄວຢບຕອນນ?

ທານເວາຂວນນນທາບ, ເຖງແມນວາສງທທານກາວນນ ເປນຄວາມຈງກຕາມ?

ທານກດກນ, ເອາຕວອອກຫາງ, ຫລ ລງໂທດຄນອນບ ເພາະສງທເຂາໄດເຮດ?

ທານລກອດສາບງບຽດຄນອນບ?

ທານຢາກສາງຄວາມເຈບປວດໃຫບາງຄນບ?

ຖາທານຕອບວາ ແມນ ກບຄຳຖາມຂໃດຂໜງທກາວມານນ, ທານຄວນນຳໃຊຄຳແນະນຳສອງຄຳທວາ:

ຢດເຮດ!

ຢໃນໂລກທກາວຫາ ແລະ ບເປນມດນ, ມນເປນເລອງງາຍທຈະເກບເອາກອນຫນ ແລະ ແກວງໃສຄນອນ.

ແຕກອນທເຮາຈະເຮດ, ຂໃຫເຮາຈຈຳຄຳເວາຂອງຄນໜງຜເປນພຣະອາຈານ ແລະ ເປນແບບຢາງແກເຮາວາ:

“ມຄນໃດແດໃນພວກເຈາທບໄດເຮດບາບ, ໃຫຜນນເປນຜທຳອດແກວງກອນຫນໃສ”12

ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ຂໃຫເຮາຈງຖມກອນຫນຂອງເຮາລງ.

ຂໃຫເຮາອອມໂຍນ.

ຂໃຫເຮາໃຫອະໄພ.

ຂໃຫເຮາເວານຳກນຢາງສນຕ.

ຂໃຫຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາເຕມຢໃນໃຈເຮາ.

“ຈງເຮດດແກທກຄນ.”13

ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສນຍາວາ: “ຈງໃຫເຂາ, ແລະ ພຣະເຈາຈະໃຫເຈາ ແລະ ໃນຕກຂອງເຈາຈະໄດຮບ

ຕວງດວຍເຄອງຜອງຍດສນລງແໜນເຕມລນ, ເພາະວາພວກເຈາຈະຕວງໃຫເຂາດວຍເຄອງຜອງອນໃດ

ພຣະເຈາຈະຕວງໃຫພວກເຈາດວຍເຄອງຜອງອນນນ.”14

ຄຳສນຍານພຽງພແລວບ ເພອໃຫເຮາເອາໃຈໃສກບການກະທຳດວຍຄວາມອອນໂຍນ, ໃຫອະໄພ, ແລະ

ມຄວາມໃຈບນ ແທນທຈະປະພດໃນທາງກງກນຂາມ?

ຂໃຫເຮາ, ໃນຖານະທເປນສານສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ຢາແກແຄນຜທເຮດຜດຕເຮາ.15 ຂໃຫເຮາບຊອກຫາ

ແກແຄນ ຫລ ປອຍໃຫຄວາມຄຽດແຄນເອາຊະນະເຮາ.

“ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ ການແກແຄນເປນທລະຂອງເຮາ; ເຮາເອງຈະເປນຜຕອບແທນ.

“ຖາສດຕຂອງເຈາຢາກເຂາ ຈງເອາໃຫລາວກນ; ຖາລາວຢາກດມນ ຈງເອາໃຫລາວດມ. …

“ຢາໃຫຄວາມຊວຊະນະເຈາ, ແຕຈງຊະນະຄວາມຊວດວຍຄວາມດ.”16

ຈງຈຈຳໄວວາ: ໃນທສດ, ຜມໃຈກະລນາຈະໄດຮບພຣະກະລນາຕອບແທນ.17

ໃນຖານະທເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ, ບວາເຮາຈະຢ

ໃສກຕາມ, ຂໃຫເຮາເປນທຮຈກກນວາ ເປນຜຄນທ “ຮກຊງກນແລະກນ.”18

ຮກຊງກນແລະກນ

ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ມນມຄວາມກມໃຈ ແລະ ຄວາມໂສກເສາຫລາຍພຢແລວໃນຊວດນ ຊງເຮາບ

ຈຳເປນນຳເອາມາໃສຕມຈາກຄວາມດດງ, ຄວາມຂມຂນ, ແລະ ຄວາມເຄອງແຄນຂອງເຮາ.

ເຮາບໄດດພອມທກຢາງ.

ທກຄນທຢອອມຂາງເຮາບໄດດພອມທກຢາງ.19 ຜຄນຈະເຮດສງທລບກວນໃຈ, ໃຫຜດຫວງ, ແລະ ໃຫໃຈຮາຍ.

ໃນຊວດມະຕະນ ມນຈະເປນແບບນນສະເໝ.

ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ເຮາຕອງປອຍຄວາມບພໃຈຂອງເຮາໄປ. ພາກສວນໜງໃນຈດປະສງຂອງຄວາມ

ເປນມະຕະຄ ທຈະຮຽນຮວທທຈະປອຍສງເຊນນນໄປ. ນນຄວທຂອງພຣະຜເປນເຈາ.

ຈງຈຈຳໄວວາ, ສະຫວນເຕມໄປດວຍຜທມສງນນຳກນ: ເຂາເຈາໄດຮບການໃຫອະໄພ. ແລະ

ເຂາເຈາໃຫອະໄພ.

ຈງວາງພາລະອນໜກໜວງຂອງທານໄວທພຣະບາດຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ຈງປອຍການກາວໂທດ

ຄນອນໄປ. ຈງປອຍໃຫການຊດໃຊຂອງພຣະຄຣດປຽນ ແລະ ປນປວໃຈຂອງທານ. ຈງຮກຊງກນແລະກນ.

ຈງໃຫອະໄພແກກນແລະກນ.

ຜມໃຈກະລນາຈະໄດຮບຄວາມກະລນາຕອບແທນ.

ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງສງນໃນພຣະນາມຂອງພຣະອງ ຜຮກຫລາຍທສດຈນວາພຣະອງໄດເສຍສະລະ

ຊວດຂອງພຣະອງເພອເຮາ, ເພອເພອນຂອງພຣະອງ, ໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ

1. ເບງ Alma 31:5.

2. ເບງ Moses 5:16-32.

3. ເບງ Doctrine and Covenants 64:9.

4. ມດທາຍ 5:7.

5. ເບງ ໂຣມ 2:1.

6. ເບງ Doctrine and Covenants 64:8.

7. ເບງ Doctrine and Covenants 64:10; ເນນຄຳເນງ.

8. ໂມໄຊຢາ 5:2

9. 1 ໂຢຮນ 5:3–4.

10. ມດທາຍ 5:44; ເບງ ຂທ 45–47 ນຳອກ.

11. ເອເຟໂຊ 4:32.

12. ໂຢຮນ 8:7.

13. ຄາລາເຕຍ 6:10.

14. ລກາ 6:38.

15. ເບງ ມດທາຍ 5:39–41.

16. ໂຣມ 12:19–21.

17. ເບງ ມດທາຍ 5:7.

18. ໂຢຮນ 13:35.

19. ເບງ ໂຣມ 3:23.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຂຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດພຣະເຈາ ໂດຍແອວເດ ຣະໂຊ ເອມ ແນວສນ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງທງຫລາຍ, ພວກເຮາຂຂອບໃຈທານສຳລບການສະໜບສະໜນ ແລະ ການອທດຕນຂອງທານ. ພວກເຮາຂສະແດງຄວາມກະຕນຍ ແລະ ຄວາມຮກຂອງເຮາມາຍງ ພວກທານແຕລະຄນ. ເມອບດນມານ, ຊດສະເຕແນວສນ ແລະ ຂາພະເຈາໄດຊນຊມຄວາມສວຍງາມຂອງປາໃນເຂດຮອນ ໃນບອນລຽງປານອຍໆເອກະຊນແຫງໜງ. ປາທມສສນອນເຈດຈາ ແລະ ຮບຮາງ ແລະ ຂະໜາດທແຕກ ຕາງກນໄດລອຍໄປລອຍມາຢາງວອງໄວ. ຂາພະເຈາໄດຖາມຜດແລທຢໃກໆວາ, “ໃຜເປນຜໃຫອາຫານ ປາທສວຍງາມເຫລານກນ?” ນາງໄດຕອບວາ, “ຂານອຍເອງ.” ແລວ ຂາພະເຈາໄດຖາມນາງວາ, “ພວກມນໄດເຄຍຂອບໃຈເຈາບ?” ນາງໄດຕອບວາ, “ຍງບເທອ!” ຂາພະເຈາໄດຄດເຖງຄນບາງຄນທຂາພະເຈາຮຈກຜທບຮສກຕວເຖງພຣະຜສາງ ແລະ ເຂາຈແຫງຊວດ ທແທຈງຂອງເຂາເຈາຄກນ.1 ເຂາເຈາມຊວດຢແຕລະມປາດສະຈາກຄວາມຮສກຕວເຖງພຣະເຈາ ແລະ ຄນຄວາມດຂອງພຣະອງທມໃຫເຂາເຈາ. ມນຈະດກວາຫລາຍເທາໃດ ຖາເຮາທກຄນຈະມຄວາມຮສກຕວຫລາຍຂນເຖງອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮກອນສງສງຂອງພຣະເຈາ ແລະ ສະແດງຄວາມກະຕນຍນນຕພຣະອງ. ອຳໂມນໄດສອນວາ,

ຂໃຫເຮາຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ [ພຣະເຈາ], ເພາະພຣະອງໄດເຮດງານຊອບທຳ ຕະຫລອດການ.2 ລະດບຄວາມກະຕນຍຂອງເຮາສະແດງໃຫເຫນຄວາມຮກຂອງເຮາທມໃຫພຣະອງ. ພຣະເຈາເປນພຣະບດາຂອງວນຍານຂອງເຮາ.3 ພຣະອງມຮາງກາຍເປນເນອໜງ ແລະ ກະດກທຮງໂລດ ແລະ ດພອມທກຢາງ.4 ເຮາໄດດຳລງຢກບພຣະອງໃນສະຫວນກອນເຮາໄດມາເກດ.5 ແລະ ເມອ ພຣະອງໄດສາງເຮາທາງຮາງກາຍ, ເຮາຖກສາງຕາມຮບລກສະນະຂອງພຣະເຈາ, ແຕລະຄນດວຍ ຮາງກາຍສວນຕວຂອງເຮາ.6 ຂໃຫຄດເຖງການບຳລງລຽງທາງຮາງກາຍຂອງເຮາ. ມນຖກສງມາຈາກສະຫວນແທໆ. ຄວາມຕອງການ ລມຫາຍໃຈ, ອາຫານ, ແລະ ນຳທງໝດເປນຂອງປະທານໃຫເຮາຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນ. ໂລກຖກ ສາງເພອລຽງດເຮາໃນການເດນທາງສນໆຂອງເຮາຢໃນຊວດມະຕະນ.7 ເຮາໄດເກດມາພອມກບຄວາມ ສາມາດທຈະເຕບໂຕ, ທຈະຮກ, ແຕງງານ, ແລະ ສາງຄອບຄວ. ການແຕງງານ ແລະ ຄອບຄວຖກແຕງຕງຈາກພຣະເຈາ. ຄອບຄວເປນໜວຍຂອງສງຄມທສຳຄນ ທສດໃນການເວລາ ແລະ ໃນນລນດອນ. ພາຍໃຕແຜນແຫງຄວາມສກອນຍງໃຫຍຂອງພຣະເຈາ, ຄອບ ຄວສາມາດໄດຮບການຜະນກໃນພຣະວຫານ ແລະ ຖກຕຽມພອມທຈະກບຄນໄປອາໄສຢໃນທປະທບ ທສກສດຂອງພຣະອງຕະຫລອດໄປ. ນນຄຊວດນລນດອນ! ມນສະໜອງຄວາມປາຖະໜາອນເລກຊງ ຂອງຈດວນຍານຂອງມະນດ—ຄວາມປາຖະໜາທຳມະຊາດເພອຄວາມສຳພນທເປນນດກບສະມາຊກ ທຮກໃນຄອບຄວຂອງເຮາ. ເຮາເປນພາກສວນຂອງຈດປະສງອນສງສງຂອງພຣະອງ. ພຣະບດາເທງສະຫວນໄດກາວວານນ ເປນວຽກງານ ແລະ ລດສະໝພາບຂອງພຣະອງທຈະກໃຫເກດຄວາມເປນອະມະຕະ ແລະ ຊວດນລນດອນຂອງມະນດ.8 ເພອຈະໄດສຳເລດເປາໝາຍເຫລານນ, “ເພາະພຣະເຈາຮກໂລກ ຫລາຍແທ, ຈນໄດປະທານພຣະບດອງດຽວຂອງພຣະອງ ເພອວາທກໆຄນທເຊອໃນພຣະບດນນ ຈະບຕາຍ, ແຕມຊວດອນຕະຫລອດໄປເປນນດ.”9 ການກະທຳນນເປນການສະແດງໃຫປະຈກທ ສງສງເຖງຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ. “ດວຍວາ [ພຣະອງ] ໄດໃຊພຣະບດເຂາມາໃນໂລກ ບແມນເພອຕດສນລງໂທດມະນດ; ແຕມາເປນພຣະຜໂຜດຊອຍໂລກ.”10 ໃນຈດໃຈກາງຂອງແຜນນລນດອນຂອງພຣະເຈາ ແມນພາລະກດຂອງພຣະບດຂອງພຣະອງ, ພຣະເຢຊຄຣດ.11 ພຣະອງໄດສະເດດມາໄຖບາບຂອງລກໆຂອງພຣະເຈາ.12 ເພາະຍອນການຊດໃຊ

ຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ການຟນຄນຊວດ (ຫລ ຄວາມເປນອະມະຕະ) ຈງໄດກາຍເປນຄວາມຈງ.13 ເປນເພາະການຊດໃຊ, ຊວດນລນດອນກເປນໄປໄດສຳລບທກຄນທຈະມສດ. ພຣະເຢຊໄດອະທບາຍວາ: “ເຮານແຫລະຄຄວາມເປນຄນມາຈາກຕາຍ ແລະ ຊວດ: ຜໃດກຕາມທເຊອໃນເຮາຈະຍງມຊວດຢ, ເຖງແມນວາລາວຕາຍແລວກຕາມ: “ຜໃດກຕາມທຍງມຊວດຢ ແລະ ເຊອໃນເຮາຈະບຕາຍຈກເທອ.”14 ສຳລບການຊດໃຊຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ຂອງປະທານແຫງການຟນຄນຊວດ—ສຳລບຂາວສານແຫງເທດສະການອດສະເຕທສງສງນ—ຂຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດພຣະເຈາ! ຂອງປະທານທາງຮາງກາຍ ພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາຮກລກໆຂອງພຣະອງ.15 ພຣະອງໄດປະທານພອນໃຫແຕລະຄນ ດວຍຂອງປະທານທາງຮາງກາຍ ແລະ ທາງວນຍານ. ຂາພະເຈາຂກາວກຽວກບແຕລະສວນ. ເມອທານຮອງເພງ “ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ,” ຂໃຫຄດເຖງຂອງປະທານທພຣະອງປະທານໃຫທານ ຊງເປນຮາງກາຍຂອງທານເອງ. ຄນລກສະນະມະຫດສະຈນຂອງຮາງກາຍຂອງທານຢນຢນເທງ “ລກສະນະແຫງສະຫວນ” ຂອງທານເອງ.16 ອະໄວຍະວະແຕລະສວນໃນຮາງກາຍຂອງທານເປນຂອງປະທານທອດສະຈນໃຈຈາກພຣະເຈາ. ຕາແຕລະໜວຍກມສງທເຮດໃຫເຫນແຈງໂດຍອດຕະນມດ. ເສນປະສາດ ແລະ ກາມເນອຄວບຄມ ຕາສອງໜວຍທຈະເຮດໃຫເຫນຮບສາມຫລຽມໄດ. ຕາກຕດກບສະໝອງ, ທບນທກພາບທຫລຽວເຫນ. ຫວໃຈຂອງທານເປນປຳທເຫລອເຊອແທ.17 ມນມລນສບລະອຽດອອນສອນທບງຄບເສນທາງໄຫລ ຂອງເລອດ. ລນສບເຫລານເປດ ແລະ ປດຫລາຍກວາ 100,000 ເທອແຕລະມ—36 ລານເທອແຕ ລະປ. ແຕ, ເວນເສຍແຕຖກປຽນແປງໂດຍພະຍາດ, ມນສາມາດທນຕຄວາມກດດນດງກາວໄດເກອບ ບມບອນສນສດ. ໃຫຄດເຖງລະບບການປອງກນຂອງຮາງກາຍ. ເພອປກປອງມນຈາກການໄພອນຕະລາຍ, ມນຮບຮຄວາມເຈບປວດໄດ. ມນໂຕຕອບຕການຕດເຊອພະຍາດໄດ, ມນຜະລດສານຕຕານເຊອ

ພະຍາດໄດ. ຜວໜງໃຫການປກປອງ. ມນເຕອນເຖງບາດແຜທຄວາມຮອນ ຫລ ເຢນເກນ ໄປອາດກໃຫເກດຂນ. ຮາງກາຍສາງແຊວໃໝເມອແຊວເກາໃຊການບໄດແລວ ແລະ ຄວບຄມລະດບຂອງສວນປະກອບທ ຈຳເປນຂອງມນໄດ. ຮາງກາຍປນປວຮອຍບາດ, ຮອຍຊຳ ແລະ ກະດກທແຕກຫກຂອງມນເອງໄດ. ຄວາມສາມາດຂອງມນໃນການສບພນກເປນຂອງປະທານສກສດອກຢາງໜງຈາກພຣະເຈາ. ເຮາຕອງຖກເຕອນວາຮາງກາຍທສມບນແບບບໄດຈຳເປນໃນການບນລຈດໝາຍປາຍທາງອນສງສງຂອງ ເຮາ. ແທຈງແລວ, ວນຍານທອອນຫວານທສດບາງດວງກອາໄສຢໃນຮາງກາຍທອອນແອ ຫລ ສມບນ ແບບ. ພະລງທາງວນຍານທຍງໃຫຍສວນຫລາຍຈະຖກພດທະນາ ໂດຍຜຄນທມການທາທາຍ ທາງຮາງກາຍ, ເພາະວາມນຍາກລຳບາກຢາງແນນອນ. ຄນທສກສາວທເຮດວຽກຂອງຮາງກາຍຂອງມະນດໄດ “ເຫນພຣະເຈາເຄອນໄຫວຢໃນຄວາມສະຫງາງາມ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະອງ.”18 ເພາະວາຮາງກາຍຖກຄວບຄມໂດຍກດແຫງສະຫວນ, ການຫາຍດຈະ ມາໂດຍການເຊອຟງຕກດນນ ຊງໃນນນພອນຖກກຳນດໄວ.19 ແຕຄນບາງຄນຍງຄດຜດໆໄປວາຄນສມບດມະຫດສະຈນທາງຮາງກາຍເຫລານໄດເກດຂນໂດຍບງເອນ ຫລ ເປນຜນຈາກທດສະດວທະຍາສາດວາໂລກຖກສາງຂນມາແນວໃດ. ຈງຖາມຕວທານເອງວາ, “ລະເບດໃນຮານພມໜງສຈະຜະລດສາງວດຈະນານກມໄດບ?” ຄວາມເປນໄປໄດ ເກອບຈະບ ມເລຍ. ແຕຖາຫາກເປນໄປໄດ, ມນຈະປນປວໜາທຂາດໄປ ຫລ ແຜພນສະບບໃໝຂອງມນເອງບໄດຈກເທອ! ຖາຫາກຄວາມສາມາດຂອງຮາງກາຍສຳລບກດຈະກຳທຳມະດາ, ການປອງກນ, ການສອມແປງ, ການຄວບຄມ, ແລະ ການໃຫຊວດໃໝຈະໄດມຕໄປປາດສະຈາກຂກຳນດ, ຊວດຢເທງໂລກຈະ ເປນຢຕໄປຕະຫລອດການ. ແນນອນວາ, ເຮາຈະຕກຄາງຢແຜນດນໂລກນແທໆ! ເພອເປນຄວາມ ເມດຕາໃຫແກເຮາ, ພຣະຜສາງຂອງເຮາໄດຈດໃຫມການເຖາການແກ ແລະ ຂນຕອນອນໆທຈະ ເຮດໃຫການຕາຍທາງຮາງກາຍເກດຂນໃນທສດ. ການຕາຍ, ເໝອນດງການເກດ, ກເປນພາກສວນ ຂອງຊວດ. ຂພຣະຄຳພສອນວາ “ບສມຄວນທຈະເອນມະນດຄນຈາກຄວາມຕາຍທາງໂລກ, ເພາະນນຈະທຳລາຍແຜນແຫງຄວາມສກອນຍງໃຫຍ.”20 ການກບຄນໄປຫາພຣະເຈາຜານປະຕ ທເຮາເອນວາຄວາມຕາຍເປນຄວາມປຕຍນດສຳລບຜທຮກພຣະອງ ແລະ ຕຽມພອມແລວທຈະ ພບພຣະອງ.21 ໃນທສດເວລາຈະມາເຖງ ເມອ “ວນຍານກບຮາງກາຍຈະຮວມກນອກໃນຮບລກສະນະ

ອນບລບນຂອງມນ; ທງແຂນຂາ ແລະ ຂຕຈະກບຄນສໂຄງຮາງອນຖກຕອງຂອງມນ”22 ບແຍກຈາກ ກນອກຈກເທອ. ສຳລບຂອງປະທານທາງຮາງກາຍເຫລານ, ຂຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດພຣະເຈາ! ຂອງປະທານທາງວນຍານ ເພາະວາຮາງກາຍນສຳຄນ, ມນເປນສະຖານທສຳລບວນຍານນລນດອນຂອງຄນເຮາ. ວນຍານຂອງເຮາ ເປນຢໃນອານາຈກກອນໂລກມະຕະ23 ແລະ ຈະເປນຢຕໄປຫລງຈາກຮາງກາຍຕາຍ.24 ວນຍານຈດໃຫຮາງກາຍມການເຄອນໄຫວ ແລະ ລກສະນະສະເພາະຕວ.25 ໃນຊວດນ ແລະ ໃນຊວດຕໄປ, ວນຍານ ແລະ ຮາງກາຍ, ເມອຮວມເຂາກນ, ຈະກາຍເປນຈດວນຍານທມຄນຄາ ອນສງສງ. ເພາະວາວນຍານຂອງເຮາສຳຄນຫລາຍ, ການພດທະນາຂອງມນກມຄວາມສຳຄນຊວນລນດອນ. ມນຖກເຮດໃຫເຂມແຂງຂນເມອເຮາສສານດວຍການອະທຖານທຖອມຕນກບພຣະບດາເທງ ສະຫວນທຮກຂອງເຮາ.26 ຄນສມບດຊງເຮາຈະຖກພພາກສາໃນມໜງຈະເປນທາງວນຍານທງໝດ.27 ສງເຫລານຮວມທງ ຄວາມຮກ, ຄວາມບລສດ, ຄວາມຊສດ, ຄວາມເມດຕາ, ແລະ ການຮບໃຊຕຄນອນ.28 ວນຍານຂອງທານ, ທຮວມດວຍ ແລະ ຖກອາໄສຢໃນຮາງກາຍຂອງທານ, ສາມາດພດທະນາ ແລະ ປະກດໃຫເຫນຄນສມບດເຫລານໃນວທທາງທຈຳເປນຕຄວາມກາວໜານລນດອນຂອງທານ.29 ຈະບນລຄວາມກາວໜາທາງວນຍານໄດຜານບາດກາວຂອງສດທາ, ການກບໃຈ, ບບຕສະມາ, ຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດ, ແລະ ການອດທນຈນເຖງທສດ, ຮວມທງພທການສກສດ ແລະ ການຜະນກໃນພຣະວຫານທສກສດ.30 ດງທຮາງກາຍຕອງການອາຫານທກໆວນເພອຄວາມຢລອດ, ວນຍານກຕອງການການບຳລງຄກນ. ວນຍານຖກບຳລງລຽງໂດຍຄວາມຈງນລນດອນ. ປທຜານມານເຮາໄດສະຫລອງວນຄບຮອບ 400 ປ ຂອງພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ສະບບການແປຂອງຄງເຈມສ. ແລະ ເຮາກໄດມພຣະຄຳພມມອນເກອບ 200 ປແລວ. ໃນເວລານມນຖກແປເປນ 107 ພາສາແລວທງໝດເຫລມ ຫລ ບາງສວນ. ເປນເພາະພຣະຄຳພ ເຫລານ ແລະ ພຣະຄຳພທລຳຄາອນໆ, ເຮາຮວາພຣະເຈາເປນພຣະບດານລນດອນຂອງເຮາ ແລະ ວາພຣະບດຂອງພຣະອງ, ພຣະເຢຊຄຣດ, ເປນພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ພຣະຜໄຖຂອງເຮາ. ສຳລບຂອງປະທານທາງວນຍານເຫລານ, ຂຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດພຣະເຈາ!

ຂອງປະທານແຫງພຣະກດຕຄນ ເຮາຮວາສາດສະດາຂອງຫລາຍໆຍກສະໄໝ, ດງເຊນ ອາດາມ, ໂນອາ, ໂມເຊ, ແລະ ອບລາຮາມ, ທກທານໄດສອນເຖງຄວາມເປນພຣະເຈາຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະເຢຊຄຣດ. ຍກສະ ໄໝຂອງເຮາຖກແນະນຳໂດຍພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະເຢຊຄຣດເມອພວກພຣະອງໄດປະກດໃຫ ສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ເຫນໃນປ 1820. ສາດສະໜາຈກຖກຈດຕງຂນໃນປ 1830. ໃນເວລານ, 182 ປຕມາ, ເຮາຍງຄງຢພາຍໃຕພນທະສນຍາທຈະນຳເອາພຣະກດຕຄນໄປສທກ “ປະຊາຊາດ, ຕະກນ, ພາສາ, ແລະ ຜຄນ.”31 ເມອເຮາເຮດສງນ, ທງຜໃຫ ແລະ ຜໄດຮບຈະໄດຮບພອນ. ເຮາມໜາທຮບຜດຊອບທຈະສອນລກໆຂອງພຣະອງ ແລະ ປກເຂາເຈາໃຫຕນມຄວາມຮສກຕວເຖງ ພຣະເຈາ. ດນນານມາແລວ, ກະສດເບນຢາມນໄດກາວວາ: “ຈງເຊອໃນພຣະເຈາ; ຈງເຊອວາພຣະອງຊງເປນຢ, ແລະວາພຣະອງຊງສາງທກສງ, ທງໃນສະຫວນ ແລະ ໃນແຜນດນໂລກ; ຈງເຊອວາພຣະອງຊງມປຊາຍານທງໝດ, ແລະ ອຳນາດທງໝດ, ທງໃນສະ ຫວນ ແລະ ໃນແຜນດນໂລກ; ... “... ຈງເຊອວາທານຕອງກບໃຈຈາກບາບຂອງທານ ແລະ ປະຖມມນ, ແລະ ຖອມຕນຕພຣະພກ ພຣະຜເປນເຈາ; ແລະ ທນຂດວຍໃຈຈງໃຫພຣະອງຊງອະໄພທານ; ແລະ ບດນ, ຫາກທານເຊອສງ ທງໝດນ ເບງວາທານເຮດຕາມນນ.”32 ພຣະເຈາຊງເປນຢາງດຽວກນມວານນ, ມນ, ແລະ ຕະຫລອດໄປ, ແຕເຮາບເປນດງນນ. ແຕລະມ, ການທາທາຍຂອງເຮາແມນຈະເຂາເຖງອຳນາດແຫງການຊດໃຊເພອວາເຮາຈະສາມາດປຽນແປງໄດແທໆ, ກາຍເປນເໝອນດງພຣະຄຣດຫລາຍຂນ, ແລະ ມສດຈະໄດຮບຂອງປະທານແຫງຄວາມສງສງ ແລະ ມຊວດຢກບພຣະເຈາ, ພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ຄອບຄວຂອງເຮາຊວນລນດອນ.33 ສຳລບອຳນາດ, ສດທພເສດ, ແລະ ຂອງປະທານຂອງພຣະກດຕຄນເຫລານ, ຂຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທ ແດພຣະເຈາ! ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາພຣະອງຊງພຣະຊນ, ນນຄພຣະເຢຊຄຣດ, ແລະວານເປນສາດສະໜາຈກ ຂອງພຣະອງ, ທໄດຮບການຟນຟຄນມາໃໝໃນວນເວລາສດທາຍນເພອສຳເລດຈດໝາຍປາຍທາງແຫງສະຫວນຂອງມນ. ເຮາຖກນຳພາໃນວນເວລານໂດຍປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ, ຜທເຮາຮກ ແລະ ສະໜບສະໜນດວຍສດຫວໃຈຂອງເຮາ, ດງທເຮາສະໜບສະໜນທປກສາຂອງເພນ ແລະ

ອກຄະສາວກສບສອງວາເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ ແລະ ຜເປດເຜຍດວຍ. ຂາພະເຈາຂເປນ ພະຍານໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ໂຢຮນ 6:35, 48; ເບງຂທ 51 ນຳອກ. 2. ເບງ Alma 26:8; ເບງ Alma 7:23 ນຳອກ. 3. ເບງ ກດຈະການ 17:27–29. 4. ເບງ Doctrine and Covenants 130:22. 5. ເບງ Moses 6:51; ໂລມ 8:16; ເຮບເລ 12:9; ເຢເລມຢາ 1:4–5. 6. ເບງ ປະຖມມະການ 2:7; 1 ໂກລນໂທ 15:44; ເບງ Moses 3:7. 7. ເບງ 1 Nephi 17:36. 8. ເບງ Moses 1:39. 9. ໂຢຮນ 3:16. 10. ໂຢຮນ 3:17. 11. ຈດປະສງຂອງພຣະອງຖກສະຫລບຢາງສນ ແລະ ແຈມແຈງໃນ 3 ນໄຟ 27:13–22. 12. ເບງ Alma 11:40. 13. ເບງ 2 ນໄຟ 9:6–7, 20–22. 14. ໂຢຮນ 11:25–26. 15. ເບງ 1 ນໄຟ 17:40; 1 ໂຢຮນ 4:10. 16. 2 ເປໂຕ 1:4. 17. ຫວໃຈປຳເລອດປະມານ 2,000 ກາລນ (7,570 ລດ) ແຕລະມ. 18. ເບງ Doctrine and Covenants 88:47. 19. ເບງ Doctrine and Covenants 130:21. ແນນອນວາກດແຫງສະຫວນນນຈະຖກປະຕເສດ ບໄດ. 19. ເບງ Doctrine and Covenants 130:21 20. ແອວມາ 42:8. 21. ຜຂຽນເພງສນລະເສນໄດສະແດງຄວາມຄດເຫນເຖງພຣະເຈາວາ: “ເມອຜໜງໃນປະຊາຊນ ຂອງພຣະເຈາຕາຍໄປ ພຣະອງກໂສກເສາເສຍໃຈແທໆ” (ເພງສນລະເສນ 116:15); ເບງ ປນຍາຈານ 12:7 ນຳອກ.

22. ແອວມາ 11:43; ເບງ ປນຍາຈານ 12:7 ນຳອກ; ແອວມາ 40:23; ເບງ Doctrine and Covenants 138:17. 23. ເບງ Doctrine and Covenants 93:38. 24. ເບງ Alma 40:11; Abraham 3:18. 25. ວນຍານກຄກນກບຮບລກສະນະຂອງຄນ (ເບງ Doctrine and Covenants 77:2). 26. ເບງ 3 Nephi 14:9–11. 27. ວນຍານ, ບແມນຮາງກາຍ, ມຊວດຊວາ, ເປນສວນປະກອບທຮບຜດຊອບຂອງຈດວນຍານ. ປາດສະຈາກວນຍານ, ຮາງກາຍກຕາຍ (ເບງ ຢາໂກໂບ 2:26). ສະນນ, ມນເປນວນຍານ ນນເອງທເລອກດ ຫລ ຊວ ແລະ ຈະໄດຮບຜດຊອບຕທງຄນສມບດດ ແລະ ຊວທມນຄອບຄອງ ຢໃນການພພາກສາຄງສດທາຍ (ເບງ ແອວມາ 41:3–7). 28. ລກສະນະທາງວນຍານແມນຮວມທງ “ສດທາ, ຄວາມບລສດ, ຄວາມຮ, ຄວາມຢບຢງຕນ, ຄວາມອດທນ, ຄວາມກະລນາສນອາຍເອອຍນອງ, ຄວາມເປນເໝອນພຣະເຈາ, ຄວາມໃຈບນ, ຄວາມຖອມຕນ, [ແລະ] ຄວາມພາກພຽນ” (ເບງ Doctrine and Covenants 4:6). 29. ເບງ 2 ນໄຟ 2:11–16, 21–26; ໂມໂຣໄນ 10:33–34. 30. ນເປນຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດ (ເບງ 2 ນໄຟ 31:11–21). 31. ເບງ Mosiah 15:28; ເບງ 1 Nephi 19:17 ນຳອກ; ເບງ 2 Nephi 26:13; ໂມໄຊຢາ 3:20; 15:28. 32. ໂມໄຊຢາ 4:9–10. 33. “ຊວດນລນດອນ ... ເປນຂອງປະທານທຍງໃຫຍສດໃນບນດາຂອງປະທານທງໝດຂອງພຣະເຈາ” (ເບງ Doctrine and Covenants 14:7).

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ບດຮຽນພເສດ ໂດຍ ແອວເດ ຣອນໂນ ເອ ແຣດສະແບນ ຈາກຝາຍປະທານຂອງສະພາສາວກເຈດສບ ໃນ 20 ເດອນທຜານມາ ຄອບຄວຂອງຂາພະເຈາໄດຮບພອນພເສດທໄດມຫລານນອຍຜພເສດ. ທາວແພກສະຕນ ຫລານຊາຍນອຍຂອງພວກເຮາໄດເກດມາພອມກບພະຍາດໂຄໂມໂຊມທຜດປກກະຕ ເປນພະຍາດທໃຫລາວບຄຄນຫລາຍກວາຮອຍລານ. ສຳລບລກສາວຂອງພວກເຮາ ແລະ ສາມຂອງນາງ ການເກດຂອງທາວແພກສະຕນກໃຫເກດປະສບການທປຽນແປງຊວດຂອງພວກເຂາ. ປະສບການ ດງກາວເປນການທດລອງອນຫຍງຍາກທຈະຮຽນບດຮຽນພເສດທຜກພນກບນລນດອນ. ແອວເດ ຣະໂຊ ເອມ ແນວສນ ທເຄາລບ, ຜຫາກໄດກາວກບເຮາ, ໄດສອນວາ: “ເພາະເຫດທທຳມະດາບມຜໃດຮ ບາງຄນເກດມາມຄວາມຈຳກດທາງຮາງກາຍ. ສວນສະເພາະຂອງ ຕວຮາງກາຍອາດບຄທຳມະດາ. ສວນລະບບຮກສາຕວອາດບເຮດວຽກງານຕາມສມຄວນ ແລະ ຮາງກາຍຂອງທກຄນເປນໄຂບສະບາຍໄດ ແລະ ຈະຕາຍ. ແຕຢາງໃດກຕາມຂອງປະທານທມ ຮາງກາຍເປນຂອງປະທານອນລຳຄາ. … “ເຮາບຕອງມຮາງກາຍທສມບນເພອຮບການສງສງ. ຕາມຈງແລວ, ວນຍານທດເລດກຢໃນຮາງກາຍ ທອອນແອ. ... “ຈະມເວລາທ ‘ວນຍານກບຮາງກາຍຈະຮວມກນອກໃນຮບລກສະນະອນບລບນຂອງມນ ທງແຂນຂາ ແລະ ຂຕຈະກບຄນສໂຄງຮາງອນຖກຕອງຂອງມນ’ (ແອວມາ 11:43). ແລວຍອນການຊດໃຊ ຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ພວກເຮາຈງສາມາດກາຍເປນຄນດພອມໃນພຣະອງ.”1

ສຳລບທານທກຄນທມຄວາມຍາກລຳບາກ ມຄວາມກງວນ, ມຄວາມອກໃຈ; ຫລ ມຄວາມເຈບຊຳໃຈ ຍອນຄນທທານຮກ ຂໃຫຮວາ: ໂດຍທາງຄວາມຮກທບມສນສດ ແລະ ຄວາມເມດຕາອນຕະຫລອດ ໄປເປນນດ ພຣະເຈາພຣະບດາຈງຮກຄນທທກຍາກລຳບາກ ແລະ ພຣະອງຮກທານຄກນຢາງແນນອນ. ຕອນທເກດຄວາມທກທລະມານດງກາວຈະມບາງຄນທຖາມວາ ເປນຫຍງພຣະເຈາຜຊງລດອຳນາດ ຈງຍອມໃຫສງນເກດຂນ? ແລວມອກຄຳຖາມໜງວາ ເປນຫຍງມນເກດນຳຂານອຍ? ເປນຫຍງເຮາ ຕອງປະສບກບໂລກພະຍາດ ແລະ ສງທເຮດໃຫພການ ຫລ ເອາຊວດຂອງຄອບຄວກອນເຖາ ຫລ ໃຫປະສບກບຄວາມເຈບປວດຫລາຍປ? ເປນຫຍງຕອງມຄວາມເຈບຊຳໃຈ? ໃນໄລຍະດງກາວນ ພວກເຮາສາມາດມອງເຫນແຜນແຫງຄວາມສກທພຣະບດາເທງສະຫວນໄດປະທານໃຫ. ໃນຊວດກອນເກດ ເມອໄດສະເໜແຜນດງກາວພວກເຮາທກຄນໄດໂຮຮອງດວຍຄວາມສກ.2 ເວາງາຍໆ ຊວດນເປນການຝກອບລມເພອຄວາມສງສງອນນລນດອນ ແລະ ນນໝາຍຄວາມວາ ຈະມການທດລອງ. ກເປນຈງຊຕະຫລອດການ ແລະ ບມຜໃດຫລກເວນມນໄດ. ການໄວວາງໃຈຕາມພຣະປະສງຂອງພຣະເຈາ ເປນສວນສຳຄນຂອງຄວາມເປນມະຕະຂອງພວກເຮາ. ໂດຍມສດທາໃນພຣະອງ ພວກເຮາໄດຮບກຳລງໃຈຈາກອຳນາດຂອງການຊດໃຊຂອງພຣະຄຣດຕອນ ທພວກເຮາມຄຳຖາມຫລາຍ, ແຕຄຳຕອບບມເລຍ. ຫລງຈາກພຣະອງໄດຟນຄນຊວດແລວ ແລະ ໄດມາຢຽມຢາມທະວບອະເມຣກາ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ຂອງພວກເຮາ ພຣະເຢຊຄຣດໄດໃຫຄຳສະເໜແກທກຄນວາ: “ມຄນໃດທເຈບປວຍຢໃນບນດາພວກເຈາບ? ຈງນຳເຂາມາທນ ມຄນໃດທເປນລອຍ ຫລ ຕາບອດ ຫລ ຂາເສຍ ຫລ ພການ ຫລ ເປນຂທດ ຫລ ທຫຽວແຫງ ຫລ ທຫໜວກ ຫລ ມທກໃດໆບ? ຈງນຳເຂາມາ ທນ ແລະ ເຮາຈະຮກສາເຂາ ເພາະເຮາມຄວາມເມດຕາສງສານເຈາ ອທອນຂອງເຮາເຕມໄປ ດວຍຄວາມເມດຕາ. ... “ແລະເຫດການໄດບງເກດຂນຄ ເມອພຣະອງຮບສງດງນນ ແລວຝງຊນທງໝດໄດອອກໄປພອມກນ ພອມດວຍຄນເຈບຂອງເຂາ ແລະ ຄນມທກຂອງເຂາ ແລະ ຄນເປນເປຍລອຍຂອງເຂາ ແລະ ພອມດວຍຄນຕາບອດຂອງເຂາ ແລະ ພອມດວຍຄນໃບຂອງເຂາ ແລະ ພອມດວຍທກຄນທມທກໃດໆ ແລະ ພຣະອງໄດຮກສາເຂາທກຄນ ເພອນຳເອາມາເຝາພຣະອງ.”3

ກມອຳນາດຫລາຍໃນຄຳວາ ຝງຊນທງໝດໄດອອກໄປ ພອມກນ”—ທງໝດ, ອາຍເອອຍນອງ. ພວກເຮາ ທງໝດ ມຄວາມຍາກລຳບາກ. ແລວຄຳວາ: “ຄນທເປນທກໃດໆ.” ພວກເຮາທກຄນເຂາໃຈຄຳນ ບແມນຫວາ? ບດນມາຫລງຈາກທາວແພກສະຕນໄດເກດມາ ພວກເຮາກຮວາ ພຣະບດາເທງສະຫວນຈະອວຍພອນ ພວກເຮາ ແລະ ສອນພວກເຮາເຖງບດຮຽນພເສດ. ຂະນະທພລາວພອມກບຂາພະເຈາໄດວາງມໃສເທງຫວນອຍໆ ມອບພອນຖານະປະໂລຫດໃຫລາວເປນເທອທຳອດ ກມຄຳເຂາຄວາມຄດ ຂາພະເຈາ ທມາຈາກພຣະທຳໂຢຮນ ບດທເກາວາ: “ເພອໃຫພາລະກດຂອງພຣະເຈາປະກດໃນຕວລາວ.”4 ວຽກງານຂອງພຣະເຈາກຳລງສະແດງອອກໂດຍທາງທາວແພກສະຕນ. ພວກເຮາກຳລງຮຽນຄວາມອດທນ, ສດທາ, ແລະ ຄວາມກະຕນຍ ໂດຍຜານທາງອຳນາດການ ຮບໃຊຄວາມຮສກທແຮງກາຫລາຍຊວໂມງ, ນຳຕາແຫງເມດຕາ ແລະ ການອະທຖານ ແລະ ການສະແດງຄວາມຮກສຳລບຄນທຮກກນ ໂດຍສະເພາະທາວແພກສະຕນພອມກບພແມຂອງລາວ. ປະທານເຈມ ອ ຟາວ, ອາດດປະທານສະເຕກຕອນຂາພະເຈາຍງນອຍ, ເຄຍບອກວາ: “ຂາພະເຈາກຮສຳນກບນຄນສຳລບພແມທໂດຍຄວາມກາຫານຮບເອາ ແລະ ເອາຊະນະຄວາມເຈບຊຳໃຈ ແລະ ຄວາມເສາໂສກເພອລກ ທເກດມາ ຫລ ມຄວາມພການໜກດານຈດໃຈ ຫລ ຮາງກາຍ. ຄວາມເຈບຊຳໃຈດງກາວນ ຫລາຍເທອກມທກວນບຮຈບໃນຊວດຂອງພແມ ຫລ ລກຄນນນ. ຫລາຍໆເທອ ພແມຈຳຕອງໃຫການບວລະບດຢາງເຫລອຫລາຍ ຊງບມການສນສດ ບວາເປນກາງເວນ ຫລ ກາງຄນ. ມແມຫລາຍຄນທປວດແຂນ, ປວດໃຈເປນເວລາຫລາຍປ ໂດຍທປອບໂຍນ ແລະ ຮກສາການເຈບທລະມານຂອງລກຄນພເສດ.”5 ດງທອະທບາຍໃນໜງສໂມໄຊຢາ ພວກເຮາເປນພະຍານເຫນຄວາມຮກອນບລສດຂອງພຣະຜຊອຍ ໃຫລອດທໃຫແກຄອບຄວຂອງທາວແພກສະຕນ ຊງຄວາມຮກດງກາວກມໃຫທກຄນ: ພາລະໜກໜວງ ທມອບໃຫແອວມາ ແລະ ພນອງຂອງເພນໄດເບາບາງລງ ແທຈງແລວ ພຣະຜເປນເຈາໄດເພມກຳລງ ໃຫພວກເຂາ ເພອພວກເຂາຈະສາມາດທນແບກຫາບພາລະໄດໂດຍງາຍ ແລະ ພວກເຂາຍອມຮບ ຢາງຊນບານ ແລະ ດວຍຄວາມອນທນຕພຣະປະສງທງໝດຂອງພຣະຜເປນເຈາ.”6 ມຄນໜງຕອນທາວແພກສະຕນຍງນອຍໆ, ພວກເຮາໄດນງຢໃນຫອງພະແນກພເສດສຳລບເດກເກດໃໝ ໃນໂຮງໝ Primary Childrens’ Medical Center ຢເມອງເຊາເລກ, ລດຢທາ ແລະ ຮສກ

ອດສະຈນໃຈ ໂດຍເຫນການເອາໃຈໃສຢາງລະອຽດຂອງພວກແພດພະຍາບານ ແລະ ເຈາໜາທອນໆ. ຂາພະເຈາຖາມລກສາວວາ ຈະຈາຍຄາໄດຢາງໃດ ແລວເດາອອກວາຄາໂຮງໝອາດຫລາຍເທາໃດ. ໝຄນໜງທຢໃກໆໄດບອກຂາພະເຈາວາ “ເດາຕຳໂພດ” ແລະວາຄາການບວລະບດຂອງທາວແພກສະຕນຈະຫລາຍກວາຂາພະເຈາປະເມນຫລາຍເທາ. ເຮາກໄດຮຽນວາ ຄາການບວລະບດສວນຫລາຍໃນ ໂຮງໝນນກຈາຍດວຍການບລຈາກເວລາ ແລະ ເງນຢາງເອອເຟອເພອແຜຈາກຄນຕາງໆ. ຄຳເວາຂອງ ໝຄນນນ ເຮດໃຫຂາພະເຈາຮສກຖອມຕວ ຂະນະທຄດເຖງຄາຂອງຈດວນຍານຕວນອຍນນ ສຳລບຄນທໄດໃຫການບວລະບດແກລາວ. ຂາພະເຈາໄດນກເຖງຂພຣະຄຳພທຜສອນສາດສະໜາຫລາຍຄນຮ ແລວມຄວາມໝາຍອກຢາງໜງຄ ພວກເຮາຕອງຈຈຳຄາຂອງຈດວນຍານວາມນຍງໃຫຍໃນສາຍພຣະເນດຂອງພຣະເຈາຫລາຍພຽງໃດ.7 ຂາພະເຈາໄດຮອງໄຫຂະນະທພຈາລະນາຄວາມຮກທບມສນສດຊງພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະບດທຊງຮກຂອງພຣະອງ ພຣະເຢຊຄຣດມໃຫພວກເຮາໝດທກຄນ ພອມດວຍໄດຮຽນ ກຽວກບຄນຄາຂອງຈດວນຍານສຳລບພຣະເຈາທງທາງຮາງກາຍ ແລະ ທາງວນຍານນຳອກ. ຄອບຄວແພກສະຕນກຮຽນວາ ມທດສະຫວນ ແລະ ທດຢໃນໂລກຫລາຍໆຄນຢອອມຮອບຕວລາວຕະຫລອດເວລາ. ມບາງຄນທແອບເຂາມາຊອຍເມອຕອງການແລວແອບອອກໄປ. ມອກຄນໜງທເອາອາຫານມາໃຫ, ຊອຍຊກເສອຜາ, ຮບເອາພວກອາຍເອອຍ, ໂທມາຊອຍ ສະໜບສະໜນ, ແລະ ໂດຍສະເພາະອະທຖານເພອທາວແພກສະຕນ. ດງນນມບດຮຽນອກບດໜງຄ: ຖາຫາກທານເຫນຄນທກຳລງຈມນຳຕາຍ ທານຈະຖາມລາວຢາກໃຫຊອຍຫລບ—ຫລ ຈະດກວາທຈະ ກະໂດດລງໄປຊອຍຊວດລາວທນທ? ເຖງແມນການຂຖາມອາດມເຈດຕະນາທດ ທບອກວາ “ບອກຂອຍເດຖາຢາກໃຫຂອຍຊອຍຫຍງແດ” ທຈງແລວ, ບຊອຍດອກ. ພວກເຮາຮຽນຕະຫລອດເຖງຄວາມສຳຄນທເອາໃຈໃສ ແລະ ເປນຫວງຊວດຂອງຄນທຢໃກກບພວກເຮາ ຮຽນຄວາມສຳຄນ ທໃຫຄວາມຊອຍເຫລອພອມດວຍຄວາມສກອນເຫລອລນທມໃນການຊອຍຄນອນ. ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ທເຄາລບຜທເປນຕວຢາງດເລດ ເຖງການຊອຍຄນທເປນທກ ເຄຍເວາວາ: “ຂໃຫພຣະເຈາອວຍພອນແກທກຄນທພະຍາຍາມເຝາຮກສາພນອງ ເພອຊອຍບນເທາ ຄວາມທກທລະມານທພະຍາຍາມຈນສດຄວາມສາມາດທຈະເຮດໃຫໂລກດຂນ. ທານເຄຍເຫນບວາ ຄນດງກາວຍມຄ ມຄວາມສກຫລາຍ? ເຂາເຈາຍາງໄປດວຍຄວາມໝນໃຈ. ເຂາເຈາຄຄນພຈດ ພໃຈແລວ ເພາະຄນທອອກໄປຊອຍຄນອນຍອມຈະຮບເອາພອນໃຫຕວເອງຢາງແນນອນດວຍ.”8

ເຖງແມນພວກເຮາທກຄນຈະມການທດລອງ, ມຄວາມລຳບາກ, ມການພການ, ມຄວາມເຈບຊຳໃຈ, ແລະ ຄວາມເປນທກຫລາຍຊະນດ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດທຊງຮກພວກເຮາ ຈະຢນຳພວກເຮາຕະຫລອດເວລາ. ພຣະອງສນຍາວາ: “ເມອເຮາໄປ ພວກທານຈະບຖກປະໄວໃຫເປນກຳພາ: ເຮາຈະມາຫາພວກທານ. … “ເຮາຂມອບສນຕສກໄວກບພວກທານ ເປນສນຕສກຂອງເຮາເອງ ທເຮາມອບໃຫພວກທານ. ສນຕສກທເຮາໃຫບຄສນຕສກທໂລກໃຫ. ຢາກງວນ ແລະ ເປນທກໃຈ, ແລະ ຢາສຢານ.”9 ພວກເຮາກມຄວາມກະຕນຍຕພຣະບດາເທງສະຫວນຫລາຍພຽງໃດ ສຳລບທາວແພກສະຕນຄນປະເສດ. ໂດຍທາງລາວ ພຣະຜເປນເຈາໄດສະແດງວຽກງານຂອງພຣະອງ ແລະ ຍງສອນບດຮຽນທມຄນຄາ ອນສກສດ ແລະ ພເສດນຳອກ. ຂາພະເຈາຂຈບໂດຍອາງຄຳຈາກເພງສນລະເສນທມກຫລາຍ: ເຮາຕອງຖກເກນຈນການສຮບຈບຢດ ເຮາແສນຍນດ! ເຮາແສນຍນດ! ມມງກດຜດຜອງລທະຫານໃນທບຊງສ; ເຮາຈະມໄຊ ແລະ ໃສມນບຊາ.10 ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ຂາພະເຈາຫວງ ແລະ ອະທຖານວາ ພວກເຮາຈະຮບເອາພາລະກດ ຢາງສະຫງາງາມ ແລະ ຊອຍຄນໃນບນດາພວກເຮາທເປນທກ ແລະ ຕອງການຄວາມຊອຍເຫລອ ແລະ ກຳລງໃຈ. ຂໃຫພວກເຮາທກຄນຂອບພຣະໄທພຣະເຈາສຳລບພອນຂອງພຣະອງ ແລະ ມຄວາມຕງໃຈ ໃໝນຳພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາ ແລະ ເປນຄນຮບໃຊຢາງຖອມຕນໃຫລກພຣະອງ, ໃນພຣະນາມ ຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ

1. Russell M. Nelson, “We Are Children of God,” Liahona, Jan. 1999, 103; Ensign, Nov. 1998, 85, 86. 2. ເບງ ໂຢບ 38:7. 3. 3 ນໄຟ 17:7, 9. 4. ໂຢຮນ 9:3. 5. James E. Faust, “The Works of God,” Ensign, Nov. 1984, 54. 6. ເບງ Mosiah 24:15. 7. ເບງ Doctrine and Covenants 18:10. 8. Thomas S. Monson, “Our Brothers’ Keepers,” Ensign, June 1998, 39. 9. ໂຢຮນ 14:18, 27. 10. “We Are All Enlisted,” Hymns, no. 250.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ມະໂນພາບຂອງສາດສະດາກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ: ສດທາ, ຄອບຄວ, ສງເຄາະ ໂດຍ ຈລ ບ ແບກ ຫາກຖກປດຈາກຕຳແໜງປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະສາມນ ໃນຊວງລະຍະສອງສາມປຜານມານ ຂາພະເຈາໄດຖກກະຕນໃຫກາວເລອຍໆກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ—ເຖງຈດປະສງ ແລະ ຄນນະພາບຂອງສະມາຄມ,1 ຄນຄາຂອງປະຫວດສາດຂອງມນ,2 ເຖງວຽກງານ ແລະ ການເປນຫນສວນກບອະທການ ແລະ ກມໂຄຣຳຖານະປະໂຫລດແຫງເມນຄເສເດກ.3 ເບງຄວາມນສຳຄນຫລາຍໃນຕອນນທຈະເອາໃຈໃສຕມະໂນພາບຂອງສາດສະດາກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ.4 ດງທສາດສະດາຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດສບຕສອນແອວເດ ແລະ ມະຫາປະໂລຫດໃຫຮເຖງຈດປະສງ ແລະ ໜາທຂອງເຂາເຈາ, ສາດສະດາກໄດແບງປນໂມໂນພາບຂອງພວກເພນສຳລບເອອຍນອງຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະນຳອກ. ຈາກຄຳແນະນຳຂອງພວກເພນ, ເຮາເຫນແຈມແຈງວາ ຈດປະສງຂອງ ສະມາຄມສະຕສງເຄາະຄທຈະເພມສດທາ ແລະ ຄວາມຊອບທຳສວນຕວ, ເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫແກຄອບຄວ ແລະ ບານເຮອນ, ແລະ ສະແຫວງຫາ ແລະ ຊອຍເຫລອຄນທຂດສນ. ສດທາ, ຄອບຄວ, ສງເຄາະ—ສາມຄຳທແຈມແຈງນ ໄດສະແດງອອກເຖງມະໂນພາບຂອງສາດສະດາສຳລບເອອຍນອງໃນສາດສະໜາຈກ. ນບຕງແຕຕອນຕນຂອງການຟນຟ, ສາດສະດາໄດກາວເຖງຄວາມຈຳເປນສຳລບເອອຍນອງທຈະມສວນຮວມໃນວຽກງານຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ເຂາເຈາໄດແບງປນມະໂນພາບແຫງຄວາມຊສດ, ຈດປະສງຂອງສະຕ, ຜເຂາໃຈຄນຄາ ແລະ ຈດປະສງນລນດອນຂອງເຂາເຈາ. ເມອສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດຈດຕງສະມາຄມສະຕສງເຄາະຂນ, ເພນໄດເລອກເອາປະທານຄນທຳອດໃຫ “ຄວບຄມສະມາຄມນ, ໃນການດແລຄນຍາກຈນ—ສະໜອງຄວາມຕອງການຂອງເຂາເຈາ, ແລະ ມສວນຮວມໃນວຽກງານອນໆຂອງອງການນ.5 ເພນໄດຫລງເຫນອງການນເປນ “ສະມາຄມພເສດ, ແຕກຕາງຈາກຄວາມຊວຮາຍທງປວງຂອງໂລກ.”6

ທານບຣກຳ ຢງ, ປະທານຄນທສອງຂອງສາດສະໜາຈກ, ໄດແນະນຳທປກສາຂອງເພນ ແລະ ສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ໃຫຊນຳອະທການ ເພອ “ປອຍໃຫ [ເອອຍນອງ] ຈດຕງສະມາຄມສະຕສງເຄາະຂນໃນຫວອດຕາງໆ.” ເພນໄດກາວຕມວາ, “ບາງຄນອາດຄດວາ ສງນເປນເລອງບສຳຄນ, ແຕມນບໄດເປນເຊນນນ.”7 ຕມາ, ປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ໄດກາວວາ ກງກນຂາມກບອງການອນໆຢໃນໂລກ, ຊງ “ກມຜຊາຍໄດຈດຕງຂນ, ຫລ ກມຜຍງໄດຈດຕງຂນ,” ສະມາຄມສະຕສງເຄາະເປນອງການທ “ຖກຈດຕງຂນ, ຖກອະນມດ, ຖກສະຖາປະນາຂນ, ຖກແຕງຕງໂດຍພຣະເຈາ.”8 ປະທານໂຈເຊບ ຟຽວດງ ສະມດ ໄດບອກເອອຍນອງວາ ເຂາເຈາ “ໄດຮບອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດຈາກໃຫເຮດສງທດເລດຫລາຍຢາງ.”9 ເພນໄດກາວວາ, “ພວກທານເປນສະມາຊກຢໃນອງການທຍງໃຫຍທສດຢໃນໂລກນ, ເປນອງການທເປນພາກສວນອນສຳຄນຂອງອານາຈກຂອງພຣະເຈາຢເທງແຜນດນໂລກ ແລະ ໄດຖກອອກແບບ ແລະ ໃຫດຳເນນງານໃນທາງທຈະຊອຍເຫລອສະມາຊກທຊສດໃຫໄດຮບຊວດນລນດອນໃນອານາຈກຂອງພຣະບດາຂອງເຮາ.”10 ຂອບເຂດອນກວາງໄກຂອງອດທພນ ແຕລະປ, ເອອຍນອງຜໃຫຍ ແລະ ຍງໜມເປນຈຳນວນຫລາຍຮອຍຫລາຍພນຄນໄດກາຍເປນພາກສວນໃນ “ວງລອມຂອງເອອຍນອງ” ອນກວາງໄກນ.11 ຫລງຈາກນນ, ບວາເອອຍນອງຈະອາໄສຢບອນໃດກຕາມ ແລະ ຮບໃຊຢໃສກຕາມ, ນາງຈະເປນພາກສວນ ແລະ ມການພວພນໃນສະມາຄມສະຕສງເຄາະ.12 ເພາະຈດປະສງທສຳຄນຂອງສະມາຄມ, ຝາຍປະທານສງສດຈງໄດສະແດງຄວາມປະສງຂອງພວກເພນໃຫກມຍງໜມເລມຕນຕຽມຕວສຳລບສະມາຄມສະຕສງເຄາະແຕດນນານກອນຈະເຖງອາຍ 18 ປ.13 ສະມາຄມສະຕສງເຄາະບແມນໂຄງການ. ມນເປນພາກສວນທາງການຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຜເປນເຈາທ “ໄດຮບການແຕງຕງຈາກພຣະເຈາ” ເພອສອນ, ເພມຄວາມເຂມແຂງ, ແລະ ດນໃຈເອອຍນອງໃນຈດປະສງຂອງເຂາເຈາກຽວກບສດທາ, ຄອບຄວ, ແລະ ສງເຄາະ. ສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ເປນວທທາງຂອງຊວດສຳລບສະຕໄພພນຍກສດທາຍ ແລະ ອດທພນຂອງມນຂະຫຍາຍອອກໄປກວາງກວາຢໃນຫອງຮຽນໃນວນອາທດ ຫລ ຕອນສະມາຄມຊມນມກນ. ມນຕດຕາມແບບແຜນຂອງສານສດຜຍງຜໄດຮບໃຊຮວມກບອງພຣະເຢຊຄຣດເຈາ ແລະ ອກຄະສາວກຂອງພຣະອງໃນສາດສະໜາຈກໃນສະໄໝໂບຮານ.14 ເຮາໄດຖກສດສອນວາ ມນເປນສງຈຳເປນສຳລບສະຕທຈະເຮດໃຫຄນງາມຄວາມດເປນ

ພາກສວນໃນຊວດຂອງນາງ ຊງສງເສມໂດຍສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ດງທມນສຳຄນຕຜຊາຍທຈະເຮດຕາມແບບຢາງຂອງຄນສມບດ ຊງສງເສມໂດຍຖານະປະໂລຫດ.15 ຕອນສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດຈດຕງສະມາຄມສະຕສງເຄາະຂນ, ເພນໄດສອນເອອຍນອງວາ ເຂາເຈາຕອງ “ສງເຄາະແກຄນຍາກຈນ” ແລະ “ຊອຍກຈດວນຍານ.”16 ໃນໜາທຂອງເຂາທຈະ “ກຈດວນຍານ,” ເອອຍນອງໄດຖກອະນມດໃຫຈດຕງ ແລະ ມສວນຮວມໃນຂອບເຂດອນກວາງໄກແຫງຄວາມເປນອດທພນ. ປະທານສະມາຄມສະຕສງເຄາະຄນທຳອດໄດຖກແຕງຕງເພອໃຫອະທບາຍພຣະຄຳພ ແລະ ສະມາຄມສະຕສງເຄາະຍງມໜາທຮບຜດຊອບທສຳຄນນຳອກໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ເມອໂຈເຊບ ສະມດ ໄດບອກເອອຍນອງວາ ອງການຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະຈະຕຽມພອມສຳລບ “ສດທພເສດ, ພອນ ແລະ ຂອງປະທານຂອງຖານະປະໂລຫດ,”17 ວຽກງານແຫງຄວາມລອດຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດເປດໃຫເຂາເຈາ. ການກຈດວນຍານແມນຮວມດວຍການແບງປນພຣະກດຕຄນ ແລະ ການມສວນຮວມໃນວຽກງານເຜຍແຜ. ມນຮວມດວຍການຮວມເຮດວຽກງານໃນພຣະວຫານ ແລະ ການສບປະຫວດຄອບຄວ. ມນຮວມດວຍການເຮດທກສງທເປນໄປໄດ ເພອຈະກາຍເປນຄນກມຕນເອງທາງວນຍານ ແລະ ທາງໂລກ. ແອວເດຈອນ ເອ ວດໂຊ ໄດປະກາດວາ ສະມາຄມສະຕສງເຄາະໄດສະເໜ “ການສງເຄາະຈາກຄວາມທກຍາກລຳບາກ, ການສງເຄາະຈາກຄວາມປວຍໂຊ; ການສງເຄາະຈາກຄວາມສງໄສ, ການສງເຄາະຈາກຄວາມບມຄວາມຮ—ການສງເຄາະຈາກທກສງທກດກນເຂາເຈາຈາກການມຄວາມສກ ແລະ ຄວາມກາວໜາຂອງສະຕ. ຊາງເປນການມອບໝາຍທດເດນແທໆ!”18 ປະທານບອຍ ເຄ ແພກເກ ໄດປຽບທຽບສະມາຄມສະຕສງເຄາະໃສກບ “ກຳແພງປກປອງ.”19 ໜາທຮບຜດຊອບທຈະປກປອງເອອຍນອງ ແລະ ຄອບຄວຂອງເຂາເຈາ ເພມທະວຂນຢາງໄວ ພາຍໃຕການດແລ ແລະ ການປະຕບດຂອງຄຢຽມສອນ ແລະ ສະແດງອອກໃນຄວາມເຕມໃຈຂອງເຮາທຈະລະນກເຖງພນທະສນຍາຂອງເຮາທໄດເຮດກບພຣະຜເປນເຈາ. ໃນຖານະທເປນຜປະຕບດຕຄນຂດສນ ແລະ ຕຜເປນທກ,” ເຮາໄດປະສມກມກຽວກບອະທການໃນການຊອຍເຫລອໄພພນຂອງພຣະເຈາທາງໂລກ ແລະ ທາງວນຍານ.20 ປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ໄດກາວວາ: “ມເອອຍນອງຫລາຍຄນຜດຳລງຊວດຢໃນເສອຜາທຂາດສອຍ—ຂາດສອຍທາງວນຍານ. ເຂາເຈາມສດທຈະໄດຮບອາພອນທສວຍງາມ, ອາພອນທາງວນຍານ. … ມນເປນສດທພເສດຂອງທານທຈະເຂາໄປໃນເຮອນຂອງເຂາເຈາ ແລະ ມອບອາພອນໃຫເຂາເຈານງແທນເສອຜາທຂາດສອຍນນ.”21 ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດແບງປນມະໂນພາບນ. ເພນໄດ

ກາວວາ: “ທານບເຫນບວາ ເປນຫຍງພຣະຜເປນເຈາຈງໃຫ … ສະມາຄມສະຕສງເຄາະໄປຢຽມຢາມບານເຮອນເຫລານ? ເພາະນອກເໜອໄປຈາກພຣະອາຈານແລວ, ບມສາດສະໜາຈກອນໃດອກທສາມາດມອດທພນ, ທສາມາດເຂາໃຈຫວໃຈ ແລະ ຊວດຂອງຜຄນເຫລານ.”22 ປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ໄດເຕອນເອອຍນອງໃນສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ແລະ ຜນຳຂອງເຂາເຈາ, ໂດຍການກາວວາ ເພນບຢາກ “ເຫນເວລາຕອນທສະມາຄມສະຕສງເຄາະຈະຕດຕາມ, ຫລ ປະປນ ແລະ ຫລງເສນທາງຂອງຕນ ໂດຍການໄປປະປນກບ … ອງການທກມຜຍງໄດຈດຕງຂນ.” ເພນໄດຄາດຫວງໃຫເອອຍນອງ “ນຳພາໂລກ ແລະ … ໂດຍສະເພາະສະຕຂອງໂລກ, ໃນທກສງທໜາສນລະເສນ, ທກສງທເປນແບບພຣະເຈາ, ທກສງທສງເສມ ແລະ ບລສດຕລກຫລານມະນດ.”23 ຄຳແນະນຳຂອງເພນໄດເນນເຖງຄວາມຈຳເປນທຈະຈຳແນກຕນຈາກປະເພນໃດໆ, ຄຳຂວນ, ຄວາມນຍມຊວຄາວ, ແລະ ແນວທາງ, ແລະ ການປະຕບດທບສອດຄອງກບຈດປະສງຂອງສະມາຄມ. ຜນຳທສະແຫວງຫາການເປດເຜຍສາມາດເບງວາການປະຊມ, ບດຮຽນ, ແລະ ກດຈະກຳ, ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມທກເທອຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ບນລຈດປະສງຕາມທໄດຈດຕງໄວ. ຄວາມດງາມໃນສງຄມ, ການເປນເພອນ, ແລະ ຄວາມເປນໜງ ທເຮາປາຖະໜາຈະເປນຜນອນຍອດຍຽມຂອງການຮບໃຊນຳກນຮວມກບພຣະຜເປນເຈາໃນວຽກງານຂອງພຣະອງ. ການບນລມະໂນພາບຂອງສາດສະດາ ບດນມານ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ແລະ ທປກສາຂອງເພນ ໄດເປນພະຍານວາ “ພຣະຜເປນເຈາໄດຟນຟພຣະກດຕຄນອນສມບນຄນມາໃໝ ຜານສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ແລະວາສະມາຄມສະຕສງເຄາະເປນພາກສວນທສຳຄນຂອງການຟນຟນນ.” ໂດຍທປະສງຢາກຮກສາ “ມນເຊອອນຮງເຫລອມ” ຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະໄວ, ບດນມານ ຝາຍປະທານສງຈງໄດລະບການຈດພມ ແລະ ຈຳໜາຍປມເຫລມໜງຊວາ Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society ຕະຫລອດທວໂລກ. ຢໃນປມເຫລມນ, ເຮາສາມາດພບເຫນແບບແຜນ ແລະ ຕວຢາງຂອງເອອຍອາຍນອງເຮດວຽກງານເປນຫນສວນໃນຄອບຄວ ແລະ ໃນສາດສະໜາຈກ, ແລະ ເຮາສາມາດຮຽນຮຫລກທຳກຽວກບວາເຮາເປນໃຜ, ເຮາເຊອຖສງໃດ, ແລະ ເຮາຄວນປກປອງຢາງໃດ. ເຮາໄດຖກຊກຍໂດຍຝາຍປະທານສງສດໃຫສກສາປມທສຳຄນນ ແລະ “ປອຍໃຫຕວຢາງເຖງຄວາມຈງທບມຂອບເຂດ ແລະ ການດນໃຈຂອງມນມອດທພນໃນຊວດ [ຂອງເຮາ].”24

ເມອເອອຍນອງສອດຄອງກບຈດປະສງຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະ, ແລວມະໂນພາບຂອງສາດສະດາຈະບນລຄວາມສຳເລດໄດ. ປະທານຄມໂບໄດກາວວາ, “ມນມອຳນາດຢໃນອງການນ [ຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະ] ຊງຍງບໄດນຳໃຊເທອ ເພອເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫແກບານເຮອນຂອງສໂອນ ແລະ ສາງສາອານາຈກຂອງພຣະເຈາ—ແລະ ມນຈະບເປນເຊນນນຈນກວາເອອຍນອງພອມທງຖານະປະໂລຫດຈະເຫນມະໂນພາບຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະ”.25 ເພນໄດທຳນາຍວາ “ຄວາມເຕບໂຕສວນຫລາຍທເກດຂນໃນສາດສະໜາຈກໃນຍກສດທາຍ ຈະມາເຖງເພາະສະຕທດທງຫລາຍຂອງໂລກ (ຊງສວນຫລາຍເປນຜທຮສກທາງວນຍານ) ຈະຖກດງດດເຂາມາຫາສາດສະໜາຈກເປນກມໃຫຍ. ສງນຈະເກດຂນໃນລະດບທສະຕຂອງສາດສະໜາຈກ … ຈະຖກພບເຫນວາແຕກຕາງບຄໃຜ—ໃນທາງທດ—ຈາກສະຕຄນອນຢໃນໂລກ.”26 ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍຕມະໂນພາບຂອງສາດສະດາກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ. ຂາພະເຈາ, ເຊນດຽວກບປະທານກດອນ ບ ຮງລ, “ແນໃຈວາ ບມອງການອນໃດທສາມາດເທາທຽມກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະຂອງສາດສະໜາຈກນ.”27 ມນເປນໜາທຮບຜດຊອບຂອງເຮາທຈະລຽງຕວໃຫຄຽງຄໄປກບມະໂນພາບຂອງສາດສະດາກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ ເມອເຮາເພມສດທາ, ເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫແກຄອບຄວ, ແລະ ໃຫການສງເຄາະ. ຂາພະເຈາຂປດທາຍດວຍຖອຍຄຳຂອງປະທານໂລເຣນໂຊ ສະໂນ ທວາ: “ອະນາຄດຂອງສະມາຄມສະຕ [ສງເຄາະ] ມຄຳສນຍາຢາງຫລວງຫລາຍ. ເມອສາດສະໜາຈກນບມນບເຕບໂຕຂນ, ສະມາຄມສະຕສງເຄາະຈະເປນປະໂຫຍດຫລາຍກວາເກາ, ແລະ ມນຈະມປະສດທພາບໃນທາງດ ຫລາຍກວາທຜານມາ.”28 ຕເອອຍນອງຜຊອຍຂະຫຍາຍອານາຈກຂອງພຣະເຈາ, ເພນໄດກາວວາ, “ດງທທານໄດຮວມເຮດວຽກງານເຫລານ, ທານກໄດຮວມຢໃນການສະຫລອງວຽກງານ ແລະ ໃນຄວາມສງສງ ແລະ ໃນລດສະໝພາບ ຊງພຣະຜເປນເຈາຈະປະທານໃຫແກລກໆທຊສດຂອງພຣະອງ.”29 ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານໃນມະໂນພາບນ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Julie B. Beck, “Fulfilling the Purpose of Relief Society,” Liahona and Ensign, Nov. 2008, 108–11. 2. ເບງ Julie B. Beck, BYU Women’s Conference address (Apr. 29, 2011), http://ce.byu.edu/cw/womensconference/archive/2011/pdf/JulieB_openingS.pdf; “What

I Hope My Granddaughters (and Grandsons) Will Understand about Relief Society,” Liahona and Ensign, Nov. 2011, 109–13; “Relief Society: A Sacred Work,” Liahona and Ensign, Nov. 2009, 110–14. 3. ເບງ Julie B. Beck, “Why We Are Organized into Quorums and Relief Societies” (Brigham Young University devotional address, Jan. 17, 2012), speeches.byu.edu. 4. ຂາວສານນບໄດເປນການທບທວນອນກວາງຂວາງເຖງການທຳນາຍທງປວງກຽວກບສະມາຄມສະຕສງເຄາະ. ມນເປນພຽງຕວຢາງເຖງມະໂນພາບ ແລະ ການຊນຳຂອງພວກເພນ. ປມຊວາ Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society, ຂາວສານຈາກກອງປະຊມໃຫຍ ແລະ ໜງສອນໆຂອງສາດສະໜາຈກບນຈຄຳສອນເພມເຕມກຽວກບເລອງນ. 5. Joseph Smith, in Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2011), 13. 6. Joseph Smith, in Daughters in My Kingdom, 15. 7. Brigham Young, in Daughters in My Kingdom, 41. 8. Joseph F. Smith, in Daughters in My Kingdom, 65–66. 9. Joseph Fielding Smith, in Daughters in My Kingdom, 142. 10. Joseph Fielding Smith, in Daughters in My Kingdom, 97. 11. Boyd K. Packer, in Daughters in My Kingdom, 85. 12. ເບງ Boyd K. Packer, “The Circle of Sisters,” Ensign, Nov. 1980, 110. 13. ເບງ ຈດໝາຍຈາກຝາຍປະທານສງສດ ລງວນທ 19 ເດອນມນາ, 2003, ແລະ ວນທ 23 ເດອນກມພາ, 2007. 14. ເບງ Daughters in My Kingdom, 3–6. 15. Boyd K. Packer, in Daughters in My Kingdom, 16. 16. Joseph Smith, in Daughters in My Kingdom, 17. 17. Joseph Smith, in History of the Church, 4:602. 18. John A. Widtsoe, in Daughters in My Kingdom, 25. 19. Boyd K. Packer, Ensign, Nov. 1980, 110. 20. Joseph Fielding Smith, in Daughters in My Kingdom, 142. 21. Spencer W. Kimball, in Daughters in My Kingdom, 117. 22. Harold B. Lee, “The Place of Relief Society in the Welfare Plan,” Relief Society Magazine, Dec. 1946, 842. 23. Joseph F. Smith, in Daughters in My Kingdom, 66.

24. The First Presidency, in Daughters in My Kingdom, ix. 25. Spencer W. Kimball, in Daughters in My Kingdom, 142. 26. Spencer W. Kimball, in Daughters in My Kingdom, 95. 27. Gordon B. Hinckley, in Daughters in My Kingdom, 160. 28. Lorenzo Snow, in Daughters in My Kingdom, 19. 29. Lorenzo Snow, in Daughters in My Kingdom, 7.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດ ໂດຍ ແອວເດ ດ ທອດ ຄຣສໂຕເຟສນ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ພວກເຮາມຄວາມກະຕນຍ ແລະ ມຄວາມຮກແພງຫລາຍຕຊດສະເຕແບກ, ຊດສະເຕອອນເຣດ, ແລະ ຊດສະເຕທອມສນ, ພອມດວຍກຳມະການຂອງສະມາຄມສະຕສງເຄາະນຳອກ. ບດນມານເຮາໄດເຫນວາສາທາລະນະຊນມຄວາມສນໃຈໃນຄວາມເຊອຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ. ນຄບາງສງທເຮາກາຍເປນ ເພາະຫລງຈາກທກສງທກຢາງ, ຈດປະສງຂນຕນຂອງສາດສະໜາຈກແມນຈະສອນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ຄຳສອນຂອງພຣະອງ, ໃນໂລກທກບອນ (ເບງ ມດທາຍ 28:19–20; D&C 112:28). ແຕເຮາຕອງຍອມຮບວາເຄຍມ ແລະ ຍງມຄວາມສບສນຢກຽວກບຄຳສອນ ແລະ ເຖງທມາຂອງມນ. ນນຄສງທຂາພະເຈາຢາກກາວໃນມນ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສອນພຣະຄຳຂອງພຣະອງໃນຈດສດຍອດຂອງເວລາ ແລະ ອກຄະສາວກຂອງພຣະອງໄດດນລນຢາງໜກເພອຮກສາມນໄວຈາກການໂຈມຕຂອງປະເພນ ແລະ ປດຊະຍາທບຖກຕອງ. ຈດໝາຍຢໃນພຣະສນຍາໃໝໄດບອກເຖງເຫດການຫລາຍຢາງວາການປະຖມຄວາມເຊອອນຮາຍແຮງ ແລະ ມຢຢາງຫລວງຫລາຍໄດ ເລມຕນແລວໃນຊວງໄລຍະການປະຕບດສາດສະໜາກດຂອງອກຄະສາວກ.1 ສດຕະວດຕໆມາຫລງຈາກນນໄດຮບແສງຂອງພຣະກດຕຄນສອງໃສເປນບາງຄງຈນເຖງໃນສດຕະວດທ 19, ແສງອາລນອນຮງເຫລອມຂອງພຣະກດຕຄນໄດເລມຕນຢໃນໂລກ ແລະ ພຣະກດຕຄນຂອງພຣະຄຣດ, ອນເຕມປຽມ ແລະ ສມບນ, ໄດຖກຟນຟຄນມາສໂລກອກ. ວນເວລາອນຮງໂລດນໄດເລມຕນເມອ, ເລາແສງ “ທແຈງກວາແສງຕາເວນ” (Joseph Smith—History 1:16), ພຣະເຈາ ພຣະບດາ ແລະ ພຣະບດທຮກຂອງພຣະອງ, ພຣະເຢຊຄຣດ, ໄດມາຢຽມຢາມໂຈເຊບ ສະມດ ແລະ ໄດເລມຕນສງທກາຍເປນການເປດເຜຍຢາງຫລວງຫລາຍທມາກບອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດນຳອກ.

ໃນການເປດເຜຍເຫລານ ເຮາພບວາ ອາດເປນສງທເຮາເອນວາ ຈດໃຈກາງຂອງຄຳສອນຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດຖກຈດຕງຂນໃໝຢເທງແຜນດນໂລກ. ພຣະເຢຊ ພຣະອງເອງໄດອະທບາຍວາ ຄຳສອນໃນຖອຍຄຳເຫລານ ທມບນທກໄວຢໃນພຣະຄຳພມມອນ: ປະຈກພະຍານອກຢາງໜງເຖງພຣະເຢຊຄຣດ ແມນ: “ນຄຄຳສອນຂອງເຮາ, ແລະ ມນເປນຄຳສອນ ຊງພຣະບດາໄດປະທານໃຫແກເຮາ, ແລະ ເຮາເປນພະຍານເຖງພຣະບດາ ແລະ ພຣະບດາເປນພະຍານເຖງເຮາ, ແລະ ພຣະວນຍານບລສດເປນພະຍານເຖງພຣະບດາ ແລະ ເຖງເຮາ, ແລະ ເຮາເປນພະຍານວາ ພຣະບດາໄດບນຊາໃຫມະນດທງປວງຢທກຫນທກແຫງກບໃຈ ແລະ ເຊອໃນເຮາ. “ແລະ ຜໃດກຕາມທເຊອໃນເຮາ, ແລະ ຮບບບຕສະມາ, ຜນນຈະລອດ; ແລະ ເຂາຈະເປນຜທໄດຮບອານາຈກຂອງພຣະເຈາເປນມນມລະດກ. “ແລະ ຜໃດກຕາມທບເຊອໃນເຮາ, ແລະ ບຮບບບຕສະມາ, ຈະຕອງອບປະໂຫຍດ. “ … ແລະ ຜໃດກຕາມທເຊອໃນເຮາຍອມເຊອໃນພຣະບດາຄກນ; ແລະ ຕຜນນພຣະບດາຈະເປນພະຍານເຖງເຮາ, ເພາະພຣະອງຈະສະເດດມາຢຽມຢາມຜນນດວຍໄຟ ແລະ ດວຍພຣະວນຍານບລສດ. … “ຕາມຈງ, ຕາມຈງແລວເຮາກາວກບເຈາ, ວານຄຄຳສອນຂອງເຮາ, ແລະ ຜໃດກຕາມທສາງຢໃນຄຳສອນນຍອມສາງຢເທງດານຫນຂອງເຮາ ແລະ ປະຕນະລກຈະເອາຊະນະເຂາບໄດ.” (3 ນໄຟ 11:31–35, 38–39). ນຄຂາວສານຂອງເຮາ, ດານຫນທເຮາສາງຂນເທງນນ, ເປນພນຖານຂອງທກສງໃນສາດສະໜາຈກ. ດງທທກສງທງປວງມາຈາກພຣະເຈາ, ຄຳສອນນບລສດ, ມນແຈມແຈງ, ມນງາຍທຈະເຂາໃຈ—ແມນແຕເດກນອຍກເຂາໃຈ. ດວຍໃຈອນຊນຊມ, ເຮາໄດຂເຊນທກຄນໃຫຮບເອາ. ໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ, “ພວກເຮາເຊອທງໝດທພຣະເຈາໄດ ເປດເຜຍມາ, ທງໝດທພຣະອງເປດເຜຍຢໃນຂະນະນ ແລະ ພວກເຮາເຊອວາ ພຣະອງຈະເປດເຜຍ ເລອງສຳຄນ ແລະ ຍງໃຫຍອກຫລາຍເລອງກຽວກບອານາຈກຂອງພຣະເຈາ” (ຫລກແຫງຄວາມເຊອ

1:9). ນໝາຍຄວາມວາ ຍງມຫລາຍສງທເຮາບຮເທອ, ຄວາມຈງ ແລະ ຄຳສອນທເຮາໄດຮບໄດມາເຖງ ແລະ ຈະມາເຖງສະເໝຜານການເປດເຜຍຈາກສະຫວນ. ໃນປະເພນຂອງບາງສາດສະໜາ, ນກຄນຄວາເລອງສາດສະໜາໄດປະກາດເຖງການສອນທເທາທຽມກນຂອງນກເທດສະໜາ ແລະ ຄຳສອນອາດກາຍເປນຄວາມຄດຄວາມເຫນ ຫລ ກາຍເປນການແຂງຂນລະຫວາງກມເຂາເຈາ. ບາງກມເພງພາອາໄສ ສະພາຂອງກມໄວກາງຄນ ແລະ ຄຳສອນຂອງພວກເຂາ. ບາງກມໄດເນນໜກຢກບການໃຫເຫດຜນຈາກຄຳສອນ ຫລ ຈາກພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ແລະ ການແປຂອງມນ. ເຮາກສງເສມການສກສາທເສມຄວາມເຂາໃຈ, ແຕໃນສາດສະໜາຈກໃນທກວນນ, ດງເຊນໃນສະໄໝໂບຮານ, ຊງໄດຕງຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດ ຫລ ການດດແປງຄຳສອນທຜດ ຄເປາໝາຍຂອງການເປດເຜຍຈາກສະຫວນຕຜຄນເຫລານນທພຣະຜເປນເຈາໄດແຕງຕງໄວດວຍສດອຳນາດຂອງການເປນອກຄະສາວກ.2 ໃນປ 1954, ປະທານເຈ ຣເບນ ຄະລາກ ຈເນຍ, ຕອນນນເປນທປກສາໃນຝາຍປະທານສງສດ, ໄດອະທບາຍກຽວກບວາ ຄຳສອນໄດຖກເຮດໃຫເປນທຮຈກໃນສາດສະໜາຈກ ແລະ ເປນບດບາດທສຳຄນທສດຂອງປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ. ໃນການກາວເຖງສະມາຊກຂອງຝາຍປະທານສງສດ ແລະ ສະພາອກຄະສາວກສບສອງ, ເພນໄດກາວວາ: “ເຮາຕອງຮບຮວາເຈາໜາທຊນຜໃຫຍບາງຄນໄດຖກມອບໝາຍການເອນພເສດບາງຢາງ; ພວກເພນໄດຮບຂອງປະທານພເສດ; ພວກເພນໄດຖກແຕງຕງໃຫເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍ, ຊງມອບຂອງປະທານພເສດທາງວນຍານທກຽວພນກບການສອນຜຄນຂອງພວກເພນ. ພວກເພນມສດ, ມອຳນາດ, ແລະ ມສດອຳນາດທຈະປະກາດຄວາມໃນໃຈ ແລະ ພຣະປະສງຂອງພຣະເຈາຕຜຄນຂອງພຣະອງ, ຂນກບອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດທງໝດຂອງປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ. ເຈາໜາທຊນຜໃຫຍຄນອນໆບໄດຮບການແຕງຕງ ແລະ ສດອຳນາດພເສດນໃນການສອນຂອງພວກເພນ; ພວກເພນມອຳນາດ ແລະ ສດອຳນາດທຈຳກດໃນການສອນ ຊງເຈາໜາທຄນອນໆຂອງສາດສະໜາຈກກເປນເຊນນຄກນ, ເພາະພວກເພນບໄດຖກແຕງຕງໃຫເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍ. ຍງໄປກວານ, ດງທກາວມານນ, ປະທານຂອງສາດສະໜາຈກໄດຖກແຕງຕງຫລາຍກວານນ, ເພາະເພນເປນສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍສຳລບສາດສະໜາຈກທງໝດ.”3 ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດເປດເຜຍພຣະປະສງ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອງແກສາດສະດາ, ຜພະຍາກອນ, ແລະ ຜເປດເຜຍໃນທາງໃດ? ພຣະອງອາດກະທຳໂດຍທາງຜສງຂາວ ຫລ ໂດຍທາງພຣະອງເອງ. ພຣະອງອາດກາວໂດຍສລະສຽງຂອງພຣະອງເອງ ຫລ ໂດຍສລະສຽງຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ການຕດຕທາງວນຍານທເປນຖອຍຄຳ ຫລ ເປນຄວາມຮສກ ທໃຫຄວາມເຂາໃຈເກນກວາຖອຍຄຳຈະກາວໄດ (ເບງ 1 ນໄຟ 17:45; D&C 9:8). ພຣະອງອາດກາວດວຍພຣະອງຕຜຮບໃຊຂອງພຣະອງເປນສວນຕວ ຫລ ຕສະພາ (ເບງ 3 ນໄຟ 27:1–8).

ຂາພະເຈາຈະກາວເຖງສອງເລອງຢໃນພຣະສນຍາໃໝ. ເລອງທຳອດເປນການເປດເຜຍໂດຍຕງຕຜນຳຂອງສາດສະໜາຈກ. ໃນຕອນຕນຂອງພຣະທຳກດຈະການ, ເຮາເຫນອກຄະສາວກຂອງພຣະຄຣດປະກາດຂາວສານຂອງພຣະກດຕຄນແກຊາວຢວເທານນ, ເຮດຕາມແບບຢາງຂອງການປະຕບດສາດສະໜາກດຂອງພຣະເຢຊ” (ມດທາຍ 15:24), ແຕບດນ ໃນເສນປະຫວດຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ເວລາໄດມາເຖງທຈະປຽນ. ຕອນຢເມອງຢບປາ, ເປໂຕໄດຝນ ຊງໃນຄວາມຝນນນ ເພນເຫນສດຊະນດຕາງໆຈາກສະຫວນໄດຖກຢອນລງມາສໂລກໃນ “ຜາຜນໃຫຍມເຊອກຜກທງສແຈ” (ກດຈະການ 10:11) ແລະ ໄດຖກບນຊາໃຫ “ຂາກນເສຍ” (ກດຈະການ 10:13). ເປໂຕບກາເຮດ ເພາະສດບາງຊະນດ “ບສະອາດ” ອງຕາມກດຂອງໂມເຊ, ແລະ ເປໂຕກບເຄຍລວງລະເມດພຣະບນຍດທສງຫາມ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ສຽງໄດກາວກບເປໂຕໃນຄວາມຝນວາ, “ສງທພຣະເຈາປະກາດວາຖກຊຳລະແລວຢາຖວາເປນສງຕອງຫາມເລຍ” (ກດຈະການ 10:15). ຄວາມໝາຍຂອງຄວາມຝນນນໄດແຈມແຈງຂນ ເມອບດນຫລງຈາກນນ ຊາຍຫລາຍຄນໄດຖກສງມາຈາກນາຍຮອຍຄນໂຣມຊໂກເນລໂອ ມາຫາເປໂຕ ຂໃຫເພນໄປສອນຫວໜາຂອງພວກເຂາ. ໂກເນລໂອໄດເຕາໂຮມຜຄນກມໃຫຍສມຄວນທເປນຍາດຕພນອງ ແລະ ໝເພອນຂອງເພນ, ແລະ ເຫນເຖງຄວາມກະຕລລນຂອງພວກເຂາທຈະຮບເອາຂາວສານຂອງເພນ, ເປໂຕໄດກາວວາ: “ພຣະເຈາໄດໂຜດສະແດງໃຫຂາພະເຈາເຫນວາບຕອງຖຄນໃດຄນໜງວາເປນຄນຕອງຫາມ ຫລ ເປນມນທນ. … “… ພຣະເຈາເຮດກບທກຄນໂດຍບເລອກໜາຜໃດ: “ທກຄນບວາຊາດໃດກຕາມ ທຢຳເກງພຣະເຈາ ແລະ ປະຕບດໃນສງທຖກຕອງຊອບທຳກເປນທພໃຈພຣະອງ.” (ກດຈະການ 10:28, 34–35; ເບງ ຂທ 17–24 ນຳອກ). “ຂະນະທເປໂຕຍງກາວຢນນ ພຣະວນຍານບລສດກລງມາເທງທກຄນ ທກຳລງຟງຖອຍຄຳນນ. “ສວນຜເຊອ [ຜໄປກບເປໂຕ] ຄຄນຢວ ຕາງກງດງ … ທພຣະເຈາໄດໂຜດປະທານພຣະວນຍານບລສດເຈາໃຫແກຄນຕາງຊາດຄກນ. “… ແລວເປໂຕໄດຕອບວາ,

“ຄນເຫລານໄດຮບພຣະວນຍານບລສດຄກນກບພວກເຮາ, ດງນນ, ຄງບມຜໃດຕທຈະຫາມພວກເຂາບໃຫຮບບບຕສະມາດວຍນຳ?” (ກດຈະການ 10:44–47). ໂດຍປະສບການນ ແລະ ການເປດເຜຍຕເປໂຕ, ພຣະຜເປນເຈາໄດປບປງການປະຕບດຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ໄດເປດເຜຍໃຫສານສດຂອງພຣະອງເຂາໃຈຄຳສອນຫລາຍຂນ. ແລະ ສະນນການສອນພຣະກດຕຄນຈງໄດຂະຫຍາຍອອກໄປທກຫນທກແຫງ. ຕມາຢໃນພຣະຄຳກດຈະການ, ເຮາພບເຫນຕວຢາງທຄາຍຄກນນນ, ເທອນໄດສະແດງໃຫເຫນການເປດເຜຍເລອງຄຳສອນ ມາເຖງຕອນປະຊມສະພາ. ມການບເຂາໃຈກນເລອງພທຕດ ວາຄວນນບຖວາເປນພຣະບນຍດຂໜງຫລບໃນພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດຕາມກດຂອງໂມເຊ (ເບງ ກດຈະການ 15:1, 5). “ຝາຍພວກອກຄະສາວກ ແລະ ພວກເຖາແກ ກໄດປະຊມກນພຈາລະນາບນຫານ” (ກດຈະການ 15:6). ບນທກຂອງເຮາກຽວກບການປະຊມສະພານບຄບຖວນ, ແຕພວກເຮາໄດຖກບອກວາຫລງຈາກ “ໄດຖຽງກນເປນເວລາຍດຍາວແລວ” (ກດຈະການ 15:7), ເປໂຕ, ອກຄະສາວກຜໃຫຍ, ໄດລກຂນ ແລະ ປະກາດສງທພຣະວນຍານບລສດໄດຢນຢນແກເພນ. ເພນໄດເຕອນສະພາວາ ເມອພຣະກດຕຄນເລມຖກສອນໃຫແກຄນຕາງຊາດໃນບານຂອງໂກເນລໂອ, ເຂາເຈາກໄດຮບພຣະວນຍານບລສດເທາໆກບຊາວຢວທໄດຮບພທຕດ. ເພນເວາວາ ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ, “ພຣະອງບໄດປະຕບດກບພວກເຮາແຕກຕາງຈາກພວກເຂາ, ໄດອະໄພບາບກຳຂອງພວກເຂາດວຍຄວາມເຊອ. “ເປນຫຍງພວກເຈາຈງຢາກທດລອງພວກເຈາ, ໂດຍວາງພາລະອນໜກໃສເທງຫລງຂອງພນອງ? “ແຕພວກເຮາເຊອວາພວກເຮາພນດວຍພຣະຄນຂອງອງພຣະເຢຊເຈາ ຄກນກບພວກເຂາ” (ກດຈະການ 15:9–11; ເບງ ຂທ 8 ນຳອກ). ຫລງຈາກໂປໂລ, ບາຣະນາບາ, ແລະ ບາງເທອຄນອນໆອກໄດກາວເພອສະໜບສະໜນການປະກາດຂອງເປໂຕ, ຢາໂກໂບໄດສະເໜການຕດສນໃຈນນໂດຍການຂຽນຈດໝາຍໄປເຖງສາດສະໜາຈກ, ແລະ ສະພາໄດຕກລງກນ “ເຫນພອມພຽງກນ” (ກດຈະການ 15:25; ເບງ ຂທ 12–23 ນຳອກ). ໃນຈດໝາຍປະກາດເຖງການຕດສນໃຈຂອງເຂາເຈາ, ອກຄະສາວກໄດກາວວາ, “ພຣະວນຍານບລສດເຫນດພອມກບພວກເຮາແລວ” (ກດຈະການ 15:28), ຫລ ອກປະກາດໜງ, ການຕດສນໃຈນມາເຖງໂດຍການເປດເຜຍຈາກສະຫວນຜານພຣະວນຍານບລສດ.

ແບບແຜນດຽວກນນຍງຖກປະຕບດຢໃນທກວນນໃນສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດຟນຟຄນມາໃໝ. ປະທານຂອງສາດສະໜາຈກອາດປະກາດ ຫລ ແປຄຳສອນອງຕາມການເປດເຜຍທເພນໄດຮບ (ເບງ, ຍກຕວຢາງ, D&C 138). ການແປຄຳສອນອາດມາເຖງຜານການປະຊມຂອງສະພາຂອງຝາຍປະທານສງສດ ແລະ ອກຄະສາວກສບສອງ (ເບງ, ຍກຕວຢາງ, Official Declaration 2). ການສນທະນາຂອງສະພາມກຈະຮວມດວຍຂອາງອງຈາກພຣະຄຳພ, ຄຳສອນຂອງຜນຳຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ການປະຕບດ. ແຕສດທາຍ, ເຊນດຽວກບສາດສະໜາຈກຢໃນພຣະສນຍາໃໝ, ຈດປະສງຄບພຽງແຕເຫນພອມກນໃນບນດາສະມາຊກຂອງສະພາເທານນ, ແຕໄດຮບການເປດເຜຍຈາກພຣະເຈານຳອກ. ມນເປນຂນຕອນທຮວມດວຍທງເຫດຜນ ແລະ ສດທາ ເພອຈະໄດຮບພຣະດຳລດ ແລະ ພຣະປະສງຂອງພຣະຜເປນເຈາ.4 ໃນເວລາດຽວກນ ຄວນຈຈຳວາ ບແມນການຖະແຫລງທກຢາງຂອງຜນຳຂອງສາດສະໜາຈກ, ໃນອາດດ ຫລ ໃນປະຈບນ, ເປນຄຳສອນທຈຳເປນ. ມນເປນຄວາມເຂາໃຈທວໄປໃນສາດສະໜາຈກວາ ການຖະແຫລງທກາວໂດຍຜນຳຄນໜງ ໃນໂອກາດໃດໜງ ສວນຫລາຍແລວຈະກຽວພນກບໂອກາດນນ ໂດຍສະເພາະ, ຊງໄດໄຕຕອງຢາງຖຖວນ, ໄດໃຫຄວາມຄດຄວາມເຫນ, ແຕບໄດຄາດຫວງໃຫເປນການຖະ ແຫລງເປນທາງການສຳລບສາດສະໜາຈກທງໝດ. ສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດສອນວາ “ສາດສະດາເປນສາດສະດາພຽງແຕເມອເພນປະພດຕວເຊນນນ.”5 ປະທານຄະລາກ, ທກາວເຖງຜານມາ ໄດກາວວາ: “ພຂອງຂາພະເຈາໄດເລາເລອງໜງໃຫຂາພະເຈາຟງຕອນຍງນອຍທສະແດງໃຫເຫນກຽວກບເລອງນ. ເລອງທເພນເລາແມນກຽວກບຄວາມຕນເຕນຂອງການເດນທາງມາຂອງກອງທບຈອນສນ, ບະລາເດ ບຣກຳ ໄດສງສອນຜຄນໃນກອງປະຊມຕອນເຊາຕອນ ທຕກໃຈເລອງການເດນມາໃກຂອງກອງທບ ແລະ ປະກາດເຖງຄວາມຕງໃຈທຈະຂບໄລເຂາເຈາກບໄປ. ໃນກອງປະຊມຕອນບາຍ ເພນໄດລກຂນ ແລະ ກາວວາ ບຣກຳ ຢງ ໄດກາວໃນຕອນເຊາ, ແຕພຣະຜເປນເຈາຈະກາວໃນຕອນນ. ແລວເພນກໄດກາວ, ຊງເປນຖອຍຄຳທກງກນຂາມກບຕອນເຊາຂອງມນນ. … “… ສາດສະໜາຈກຈະຮໂດຍປະຈກພະຍານຂອງພຣະວນຍານບລສດ ວາພວກອາຍນອງຜທກາວນນ ໄດກາວຄວາມຄດຄວາມເຫນທໄດຮບການດນໃຈຈາກພຣະວນຍານບລສດຫລບ, ແລະ ເມອເວລາມາເຖງ ຄວາມຮນນຈະສະແດງໃຫປະຈກ.6 ສາດສະດາໂຈເຊບ ສະມດ ໄດຢນຢນບດບາດອນສຳຄນຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດໃນຄຳສອນຂອງເຮາ ໃນປະໂຫຍດທເດດຂາດ ດງນ: “ຫລກທຳຂນພນຖານຂອງສາດສະໜາຂອງເຮາແມນປະຈກພະຍານຂອງອກຄະສາວກ ແລະ ສາດສະດາ ກຽວກບພຣະເຢຊຄຣດ, ວາພຣະອງໄດສນພຣະຊນ, ໄດຖກຝງ, ແລະ

ໄດຄນມຊວດໃນມທສາມ, ແລະ ໄດສະເດດຂນໄປສະຫວນ; ແລະ ທກສງທກຽວພນກບສາດສະໜາຂອງເຮາ ພຽງແຕເປນສງທເອາມາຕມໃສເທານນ.”7 ປະຈກພະຍານຂອງໂຈເຊບ ສະມດ ເຖງພຣະເຢຊຄຣດແມນວາ ພຣະອງຊງພຣະຊນຢ, ເພາະເພນໄດເຫນພຣະອງ ແມນແຕຢເບອງພຣະຫດຂວາຂອງພຣະເຈາ; ແລະ ເພນໄດຍນສຽງກາວເປນປະຈກພະຍານວາ ພຣະອງເປນພຣະອງອງດຽວທຖກຳເນດຂອງພຣະບດາ (ເບງ D&C 76:23; ເບງ ຂທ 22 ນຳອກ). ຂາພະເຈາຂແນະນຳທກຄນ ຜໄດຍນ ຫລ ອານຂາວສານນ ໃຫສະແຫວງຫາຜານການອະທຖານ ແລະ ສກສາພຣະຄຳພ ທເປນພະຍານອນດຽວກນນນ, ລກສະນະແຫງສະຫວນ, ການຊດໃຊ, ແລະ ການຟນຄນຊວດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ການຮບເອາຄຳສອນຂອງພຣະອງໂດຍການກບໃຈ, ຮບບບຕສະມາ, ຮບເອາຂອງປະທານສກສດແຫງພຣະວນຍານບລສດ ແລະ ໃຫດຳລງຊວດຕາມກດ ແລະ ພນທະສນຍາແຫງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດຕະຫລອດຊວດຂອງທານ. ໃນຂະນະທບນອດສະເຕໃກເຂາມາແລວ, ຂາພະເຈາຂສະແດງການເປນພະຍານຂອງຂາພະເຈາວາ ພຣະເຢຊແຫງນາຊາເຣດເປນພຣະບດຂອງພຣະເຈາ, ເປນພຣະເມຊອາທທຳນາຍໄວໃນສະໄໝໂບຮານ. ພຣະອງເປນພຣະຄຣດຜໄດຮບທກທລະມານຢໃນສວນເຄດເຊມາເນ, ໄດສນພຣະຊນຢເທງໄມກາງແຂນ, ໄດຖກຝງໄວ, ແລະ ໄດຄນມຊວດໃນມທສາມແທໆ. ພຣະອງເປນພຣະຜເປນເຈາທໄດຟນຄນຊວດແລວ, ຊງຜານພຣະອງເຮາຈະໄດຟນຄນຊວດ ແລະ ຖກໄຖ ແລະ ຮບຄວາມສງສງໃນອານາຈກສະຫວນຂອງພຣະອງ. ນຄຄຳສອນຂອງເຮາ, ຢນຢນປະຈກພະຍານທຜານມາເຖງພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ເປນພະຍານອກສຳລບວນເວລາຂອງເຮາ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Neal A. Maxwell, “From the Beginning,” Ensign, Nov. 1993, 18–19: “ຢາໂກໂບໄດບນຍາຍກຽວກບ ‘ການຕສ ແລະ ຜດຖຽງກນໃນບນດາ’ ສາດສະໜາຈກ (ຢາໂກໂບ 4:1). ໂປໂລໄດສະແດງຄວາມໂສກເສາກຽວກບ ‘ຄວາມແຕກແຍກ’ ໃນສາດສະໜາຈກ ແລະ ກາວວາ ‘ຝງໝາໄນທຮາຍກາດ’ ຈະບໄວຊວດ ‘ຝງແກະ’ (1 ໂກຣນໂທ 11:18; ກດຈະການ 20:29–31). ເພນຮວາການປະຖມຄວາມເຊອໄດມາເຖງ ແລະ ໄດຂຽນເຖງຊາວເທຊະໂລນກວາ ການສະເດດມາຄງທສອງຂອງພຣະເຢຊຈະບເກດຂນ ‘ຍກເວນແຕຈະມການຕກກອນ’; ໄດແນະນຳຕວາ ‘ຄວາມຊວອະທຳກດຳເນນການຢ’ (2 ເທຊະໂລນກ 2:3, 7).

“ໃກຕອນທາຍ, ໂປໂລໄດຮບຮເຖງການປະຖມຄວາມເຊອວາ: ‘ທກຄນໃນແຂວງເອເຊຍໄດປະຖມເຮາ’ (2 ຕໂມທຽວ 1:15). … “ການຫລນຊ ແລະ ການຂາບໄຫວພຣະທຽມຢາງຫລວງຫລາຍເຮດໃຫກມອກຄະສາວກມຄວາມເປນຫວງ (ເບງ 1 ໂກຣນໂທ 5:9; ເອເຟໂຊ 5:3; ຢດາ 1:7). ໂຢຮນ ແລະ ໂປໂລ ທງສອງມຄວາມໂສກເສາເມອເຫນວາມອກຄະສາວກປອມປະກດຂນ (ເບງ 2 ໂກຣນໂທ 11:13; ພຣະນມດ 2:2). ສາດສະໜາຈກຖກໂຈມຕ. ບາງຄນບພຽງແຕໜໄປເທານນ ແຕໄດຕຕານນຳອກ. ໃນໂອກາດໜງ, ໂປໂລໄດຢນຢຄນດຽວ ແລະ ຮອງທກວາ ‘ທກຄນປະຖມເຮາ’ (2 ຕໂມທຽວ 4:16). ເພນຍງໄດປະນາມຜທ ‘ເຮດໃຫບນດາຄອບຄວທງໝດປນປວນ’ (ຕໂຕ 1:11). “ຜນຳບາງຄນໃນທອງຖນກະບດ, ເຊນດຽວກບຄນໜງທຮກພຣະອາຈານ, ແຕບຍອມຮບພນອງຂອງລາວ (ເບງ 3 ໂຢຮນ 1:9–10). ໃນຊວງໄລຍະຫລາຍປ, ດງທແອວເດ ນຽວ ເອ ແມກສະແວວ ໄດກາວ, “ເຫດຜນ, ປະເພນທາງປດຊະຍາຂອງຊາວກະຣກ, ມອຳນາດແລວຖກປຽນໄປ, ອງຕການເປດເຜຍ, ຊງບາງທເປນເພາະຊາວຄຣດສະຕຽນທຫວງດຜປາຖະໜາທຈະໃຫຜຄນທວໄປເຫລອມໃສກບຄວາມເຊອຖຂອງພວກເຂາ.” 2. ອກຄະສາວກ ແລະ ສາດສະດາດງເຊນໂຈເຊບ ສະມດ ປະກາດພຣະຄຳຂອງພຣະເຈາ, ແຕນອກເໜອຈາກນນ, ເຮາເຊອຊາຍ ແລະ ຍງໂດຍທວໄປ ແລະ ແມນແຕເດກນອຍສາມາດຮຽນ ແລະ ຖກນຳພາໄດ ໂດຍການດນໃຈຈາກສະຫວນໃນການຕອບຕຄຳອະທຖານ ແລະ ການສກສາພຣະຄຳພ. ເຊນດຽວກບໃນວນເວລາຂອງອກຄະສາວກໃນສະໄໝໂບຮານ, ສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດໄດຮບຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດ, ຊງເຮດໃຫການຕດຕກບພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງພວກເຂາເປນໄປໄດ ຫລ, ອກປະການໜງ, ການເປດເຜຍສວນຕວເປນໄປໄດ (ເບງ ກດຈະການ 2:37–38). ໃນທາງນ, ສາດສະໜາຈກຈງກາຍເປນກມຂອງຜຄນທຈະເລນ ແລະ ເອາໃຈໃສທາງວນຍານ ຜຊງສດທາບໄດມດມນ ແຕເຫນແຈງ—ໄດຮບ ແລະ ຖກຢນຢນໂດຍພຣະວນຍານບລສດ. ນບໄດກາວວາ ສະມາຊກທກຄນກາວແທນສາດສະໜາຈກ ຫລ ສາມາດອະທບາຍຄຳສອນຂອງສາດສະໜາຈກໄດ ແຕວາແຕລະຄນສາມາດຮບການຊນຳຈາກສະຫວນ ໃນການປະເຊນກບການທາທາຍ ແລະ ໂອກາດໃນຊວດຂອງເຂາ.

3. J. Reuben Clark Jr., “When Are Church Leaders’ Words Entitled to Claim of Scripture?” Church News, July 31, 1954, 9–10; see also Doctrine and Covenants 28:1–2, 6–7, 11–13. 4. ເງອນໄຂສຳລບການຕຽມພອມ ແລະ ຄວາມເໝາະສມຂອງສະມາຊກໃນສະພາແມນ “ຄວາມຊອບທຳ, … ຄວາມບລສດ, ແລະ ຄວາມຕຳຕອຍໃນໃຈ, ຄວາມອອນໂຍນ ແລະ ອດກນດນນານ, … ສດທາ, ແລະ ຄນງາມຄວາມດ, ແລະ ຄວາມຮ, ຄວາມຢບຢງຕນ, ຄວາມອດທນ, ຄວາມເປນເໝອນພຣະເຈາ, ຄວາມກະລນາສນອາຍນອງ ແລະ ຄວາມໃຈບນ; “Because the promise is, if these things abound in them they shall not be unfruitful in the knowledge of the Lord” (Doctrine and Covenants 107:30–31). 5. Joseph Smith, in History of the Church, 5:265. 6. J. Reuben Clark Jr., “Church Leaders’ Words,” 10. ກຽວກບເລອງທພເພນໄດບອກເພນກຽວກບທານບຣກຳ ຢງ, ປະທານຄະລາກໄດຂຽນຕມວາ: “ຂາພະເຈາບຮວາເຄຍເປນເຊນນມາກອນຫລບ, ແຕຂາພະເຈາກາວວາມນສະແດງໃຫເຫນຫລກທຳ—ວາແມນແຕປະທານຂອງສາດສະໜາຈກອາດບໄດ ‘ຖກກະຕນໂດຍພຣະວນຍານບລສດ,’ ເມອເພນກາວກບຜຄນ. ມນເຄຍເກດຂນກຽວກບເລອງຄຳສອນ (ຕາມປກກະຕແລວກບຄນທສວຍໂອກາດ) ຕອນທປະທານຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ຜຄນຮສກວາໃນການປະກາດຄຳສອນນນ, ຜປະກາດບໄດ ‘ຖກກະຕນໂດຍພຣະວນຍານບລສດ.’ “ສາດສະໜາຈກຈະຮໄດແນວໃດເມອບນດາອາຍນອງເຫລານນເໝາະສມກບເງອນໄຂຂອງຖານະທວາ ຜປະກາດໄດຮບ ‘ການກະຕນຈາກພຣະວນຍານບລສດ’ ຫລບ? ສາດສະໜາຈກຈະຮໂດຍປະຈກພະຍານຂອງພຣະວນຍານບລສດໃນກມສະມາຊກ, ວາອາຍນອງຄນນນໄດ ‘ຖກກະຕນໂດຍພຣະວນຍານຫລບ’; ແລະ ເມອເວລາມາເຖງ ຄວາມຮນນຈະສະແດງໃຫປະຈກ” (J. Reuben Clark Jr., “Church Leaders’ Words,” 10). 7. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 49.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ການແຂງຂນຂອງຊວດ

ໂດຍ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ

ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ເຊາມນ ຂາພະເຈາຢາກກາວກບທານເລອງຄວາມຈງນລນດອນ—

ເປນຄວາມຈງທຈະເສມສາງຊວດຂອງເຮາ ແລະ ພາເຮາກບໄປບານດວຍຄວາມປອດໄພ.

ໃນທກບອນ, ຜຄນຫວໂຫຍ. ຍນກໄດທຽວສງຄນໂດຍສານຕະຫລອດທວໂລກ, ຂາມນຂາມທະເລ

ເພອວາຈະໄດໄປຮວມການປະຊມທລະກດ, ມພນທະທຈະຈດການ, ບອນທອງທຽວທຈະໄປຊມ, ຫລ

ຄອບຄວທຈະໄປຢຽມຢາມ. ຖະໜນຫນທາງມຢທກບອນ—ຮວມທງທາງໃຫຍ, ທາງຈາງ, ແລະ ທາງດວນ—

ໃຫລດຫລາຍລານຄນເດນຜານ, ແລະ ໃຫຄນຫລາຍຄນນຳໃຊ, ໄປໆມາໆ ເບງຄວາບເຄຍຂາດສາຍຈກເທອ,

ຕາງກມເຫດຜນຂອງໃຜມນໃນການເດນທາງໃນແຕລະວນ.

ໃນຊວດທຜານໄປຢາງວອງໄວນ ເຮາເຄຍຢດບດໜງບ ເພອຄດໄຕຕອງ—ຫລ ຄດກຽວກບຄວາມຈງ

ທບມວນສນສດ?

ເມອປຽບທຽບໃສກບຄວາມຈງນລນດອນ, ຄຳຖາມ ແລະ ຄວາມເປນຫວງສວນຫລາຍກຽວກບຊວດ

ປະຈຳວນແມນເປນເລອງບສຳຄນ ເຊນ ເຮາຊກນຫຍງມແລງນ? ເຮາຄວນທາສໃດໃສຫອງຮບແຂກ?

ເຮາຕອງເອາລກຊາຍໄປເຂາຫລນເຕະບານບ? ຄຳຖາມເຫລານ ແລະ ອນໆອກຈນນບບຖວນຈະກາຍ

ເປນສງທບສຳຄນເມອຄນທເຮາຮກໄດຮບບາດເຈບ, ເມອການເຈບເປນເກດຂນໃນບານທແຂງແຮງ,

ເມອມການປວຍໂຊໜກ. ແລວເຮາຈະເອາໃຈໃສຫລາຍຂນ, ເຮາຈະສາມາດພຈາລະນາວາ ອນໃດສຳຄນ

ແລະ ອນໃດເປນເລອງເລກນອຍ.

ບດນມານ ຂາພະເຈາໄດໄປຢຽມຢາມສະຕຄນໜງຜໄດທນກບພະຍາດຮາຍແຮງເປນເວລາຫລາຍກວາ

ສອງປແລວ. ນາງໄດບອກວາກອນໜານນ, ແຕລະມນາງໄດຫຍງກບພາລະຕາງໆ ເຊນທຳຄວາມ

ສະອາດບານ ແລະ ຈດແຕງປະດບປະດາເຮອນດວຍສງຂອງທສວຍງາມ. ນາງໄດໄປເສມສວຍສອງ

ເທອຕອາທດ ແລະ ໃຊເວລາ ແລະ ເງນຄຳເພອຊອກຫາເສອຜາຜນໃໝ. ດນໆນາງຈງໃຫລກຫລານ

ມາຫລນເຮອນ ເພາະເປນຫວງຢານວາສງຂອງອນມຄາຂອງນາງຈະແຕກເພພງດວຍມອນນອຍໆຂອງເຂາ.

ແລວ ນາງໄດຮບຂາວທໜາວຕກບອກວາຊວດຂອງນາງຢໃນຂນອນຕະລາຍ ແລະ ອາດມຊວດຢໄດບດນ.

ນາງເວາວາທນທທນາງໄດຍນຄຳລາຍງານຈາກທານໝ, ນາງຈງຮທນທວານາງຢາກໃຊເວລາທ

ເຫລອຢຂອງນາງກບຄອບຄວ ແລະ ໝເພອນໃຫຫລາຍເທາທຈະຫລາຍໄດ, ແລະ ໃຫພຣະກດຕຄນ

ເປນຈດໃຈກາງໃນຊວດຂອງນາງ, ເພາະສງເຫລານເປນສງທສຳຄນທສດໃນຊວດຂອງນາງ.

ເຮາຈະມຄວາມແຈງແຈງເຊນນນ ບວາໃນເວລາໃດກເວລາໜງ, ບາງເທອອາດບເກດຂນໃນທາງທຕນເຕນ.

ເຮາຈະເຫນໄດຢາງແຈມແຈງວາສງໃດສຳຄນທສດຢໃນຊວດເຮາ ແລະ ເຮາຄວນດຳລງຊວດຢາງໃດ.

ພຮະຜຊອຍໃຫລອດໄດກາວວາ:

“ຢາທອນໂຮມຊບສມບດໄວສຳລບຕນເອງໃນແຜນດນໂລກນ, ຊງເປນບອນມອດ ແລະ ຂໝຽງກດກນໄດ ແລະ

ໂຈນເຈາະລກເອາໄດ:

“ແຕຈງທອນໂຮມຊບສມບດສຳລບຕນໄວໃນສະຫວນ, ບອນທມອດ ແລະ ຂໝຽງກດກນບໄດ ແລະ

ໂຈນເຈາະລກເອາບໄດ:

“ເພາະຊບສມບດຂອງເຈາຢທໃດ ໃຈຂອງເຈາກຢທນນ.”1

ໃນເວລາທເຮາຄນຄດ ຫລ ຕອງການຫລາຍທສດ, ຈດວນຍານຂອງມະນດຈະອອນວອນຫາສະຫວນ,

ສະແຫວງຫາຄຳຕອບຈາກສະຫວນໃຫແກຄຳຖາມອນສຳຄນທສດກຽວກບຊວດ: ເຮາມາຈາກໃສ?

ເປນຫຍງເຮາຈງມາຢນ? ເຮາຈະໄປໃສຫລງຈາກຊວດນ?

ຄຳຕອບສຳລບຄຳຖາມເຫລານ ບມຢໃນປມບດຮຽນຕາງໆ, ຫລ ໃນອນເຕແນດ. ຄຳຖາມເຫລານ

ບແມນສຳລບຊວດມະຕະນເທານນ, ມນຮວມດວຍນລນດອນນຳອກ.

ເຮາມາຈາກໃສ? ທກຄນຈະຄດແນວນ, ຫລ ຖາມແນວນ.

ອກຄະສາວກໂປໂລໄດບອກຊາວອາແຖນວາ “ພວກເຮາເປນເຊອສາຍຂອງພຣະເຈາ.”2 ເມອເຮາຮວາ

ຮາງກາຍຂອງເຮາເປນເຊອສາຍຂອງພແມຂອງເຮາຢໃນໂລກ, ແລວເຮາຕອງຄນຄວາຄຳເວາຂອງໂປໂລ.

ພຣະຜເປນເຈາໄດປະກາດວາ ວນຍານກບຮາງກາຍເປນຈດວນຍານຂອງມະນດ.3 ດງນນ ວນຍານຈງ

ເປນເຊອສາຍຂອງພຣະເຈາ. ຜຂຽນພຣະທຳເຮບເຣໄດເອນພຣະອງວາ “ພຣະບດາແຫງວນຍານ.”4

ວນຍານຂອງມະນດທງປວງເປນບດ ແລະ ທດາທຖກຳເນດຂອງພຣະອງ.5

ເຮາໄດສງເກດເຫນຖອຍຄຳອນດນໃຈຂອງນກກະວຜໜງ ທໄດຂຽນກາບກອນກຽວກບເລອງນ,

ເປນຂາວສານທປະທບໃຈ ແລະ ກະຕນຄວາມຄດ. ທານວວລຽມ ເວດສະເວດ ໄດຂຽນເຖງຄວາມຈງນວາ:

ການເກດຂອງເຮາຄການນອນຫລບ ແລະ ລມໄປ:

ຈດວນຍານຢໃນຕວເຮາຄກນກບດວງດາວ,

ເຄຍເປນຢກອນແລວໃນສະຖານທອນ,

ແລະ ມາຈາກແດນໄກ:

ເຮາບໄດລມທກສງທກຢາງ,

ແລະ ບໄດໝດສນທກສງທກຢາງ,

ແຕເຮາມຄວາມສາມາດຕດມານຳ

ຈາກພຣະເຈາ, ຜເປນບານຂອງເຮາ:

ສະຫວນຢໃກໆຕອນເຮາເປນທາລກ!6

ພແມກໄດໄຕຕອງໜາທຮບຜດຊອບຂອງຕນທຈະສອນ, ດນໃຈ, ແລະ ໃຫການຊນຳ, ນຳພາ, ແລະ

ເປນຕວຢາງ. ແລະ ໃນຂະນະທພແມໄຕຕອງ, ລກໆ—ໂດຍສະເພາະຄນໜມ—ຈະຖາມຄຳຖາມ

ອນສຳຄນນວາ ເປນຫຍງເຮາຈງມາຢນ? ຕາມທຳມະດາແລວ, ຄຳຖາມນນຈະກາວຢໃນໃຈວາ ເປນຫຍງ

ເຮາ ຈງມາຢນ?

ເຮາຄວນມຄວາມກະຕນຍຫລາຍພຽງໃດຕພຣະຜສາງທໄດຈດຕຽມໂລກນ ແລະ ໄດສງເຮາມາພອມກບໃຫ

ເຮາລມການເປນຢມາກອນຂອງເຮາ ເພອວາເຮາຈະໄດຮບການທດສອບ, ແລະ ມໂອກາດທຈະພສດຕວ

ເຮາເອງ, ເພອວາເຮາຈະເໝາະສມສຳລບທກສງທກຢາງທພຣະເຈາໄດຕຽມໄວໃຫເຮາ.

ທຈງແລວ, ຈດປະສງຕນຕຂອງການເປນຢໃນໂລກຂອງເຮາ ແມນເພອຮບເອາຮາງກາຍທມເນອໜງ ແລະ

ກະດກ. ເຮາຍງໄດຮບອຳເພໃຈນຳອກ. ໃນຫລາຍວທທາງເປນພນໆ, ເຮາມສດທພເສດທຈະເລອກສຳລບ

ຕວເອງ. ຢທນ ເຮາໄດຮຽນນຳນາຍທເຄງຄດ. ເຮາຮຈກວາອນໃດດ ອນໃດຊວ. ເຮາຮຈກວາອນໃດຂມ

ອນໃດຫວານ. ເຮາຄນພບວາການກະທຳທກຢາງຂອງເຮາມຜນສະທອນຕາມມາທຫລງ.

ໂດຍການເຊອຟງຕພຣະບນຍດຂອງພຣະເຈາ, ເຮາຈະເໝາະສມສຳລບ “ຜາສາດ” ທພຣະເຢຊໄດກາວເຖງ

ຕອນພຣະອງປະກາດວາ: “ໃນຜາສາດຂອງພຣະບດາຂອງເຮາມທຢຫລາຍບອນ. … ເຮາໄປຈດຕຽມບອນ

ໄວສຳລບພວກເຈາ … ເຮາຢທໃດ, ພວກເຈາກຈະຢທນນຄກນ.”7

ເຮາມາສຊວດມະຕະ “ດວຍຄວາມສາມາດທຕດມານຳ,” ແລະ ຊວດກດຳເນນຕໄປຢາງບຢດຢງ.

ເດກນອຍຈະກາຍເປນໜມ, ແລະ ການເປນຜໃຫຍກມາເຖງຢາງໄວວາ. ຈາກປະສບການ,

ເຮາຮຽນທຈະອງຕສະຫວນເພອການນຳພາ ໃນຂະທເຮາເດນໄປຕາມເສນທາງແຫງຊວດຂອງເຮາ.

ພຣະເຈາ, ພຣະບດາຂອງເຮາ, ແລະ ພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜເປນເຈາຂອງເຮາ, ໄດໝາຍທາງໄວໃຫເຮາ

ເພອຈະໄດໄປເຖງຄວາມດພອມທກຢາງ. ພວກພຣະອງໄດສນຍານໃຫເຮາຕດຕາມຄວາມຈງນລນດອນ ແລະ

ກາຍເປນຄນດພອມທກຢາງ, ດງທພວກພຣະອງເປນ.8

ອກຄະສາວກໂປໂລໄດປຽບທຽບຊວດໃສກບການແຂງຂນ. ເພນໄດຊກຊວນຊາວເຮບເຣວາ, “ຂໃຫເຮາຈງ

ຊດຖມ … ຄວາມຜດບາບທຕດແໜນໂດຍງາຍ, ແລະ ຈງພາກນແລນດວຍຄວາມພາກພຽນພະຍາຍາມ.”9

ໃນຄວາມກະຕນລລນຂອງເຮາ, ຂໃຫເຮາຈງຢາເມນເສຍຈາກຄຳແນະນຳຂອງພຣະທຳປນຍາຈານທວາ:

“ນກແລນໄວບແມນຈະໄດຊະນະໃນການແຂງຂນສະເໝໄປ. ຄນກາຫານຫລາຍ ບແມນຈະຕຊະນະໃນ

ສະໜາມຮບສະເໝໄປ.”10 ຕາມຈງແລວ ລາງວນຈະເປນຂອງຜທອດທນຈນເຖງທສດ.

ເມອຂາພະເຈາຄດເຖງການແຂງຂນຂອງຊວດ, ຂາພະເຈາມກຈະຈຈຳການແຂງຂນອກຢາງໜງ,

ຈາກຕອນທຍງນອຍ. ໝເພອນກບຂາພະເຈາຈະໃຊມດງບຂອງພວກເຮາຄວດໄມ ເຮດເປນເຮອນອຍ.

ເມອຕດຜາໃບສາມຫລຽມໃສແລວ, ທກຄນຈະວາງເຮອລງໃນນ ເພອແຂງເຮອກນໃນບອນນໄຫລແຮງ

ຢແມນໂພຣໂວ ຢທາ. ແລວພວກເຮາຈະແລນໄປຕາມແຄມຝງເບງເຮອລຳນອຍໆເຫລານນໄຫລໄປ

ຕາມກະແສນຢາງວອງໄວ ແລະ ບາງເທອກລອງໄປຢາງຊາໆໃນບອນນເລກ.

ໃນລະຫວາງການແຂງຂນນນ, ເຮອລຳໜງໄດອອກໜາທກລຳ ມງໜາໄປຫາຈດເສນໄຊ. ແຕໃນທນທ

ທນໃດນນ, ກະແສນໄດພາມນໄປໃກນວຽນ, ແລວເຮອລຳນນໄດຂວາມ, ມນໄຫລວຽນວນຢໃນນ

ບສາມາດຫາທາງອອກໄປຫາສະແກນສາຍໃຫຍ. ໃນທສດມນໄດໄຫລໄປຢດຢບອນໜງເຫລອແຕ

ຊາກເຮອຂອງຢກບແໜ.

ເຮອໄມລຳນນບມສງຄຈນ, ບມຫາງເສອຂອງເຮອເພອຊທາງ, ແລະ ບມເຄອງຈກ. ພຽງແຕອງຕ

ກະແສນ—ລອງໄປຕາມເສນທາງທງາຍໆ.

ບຄກນກບເຮອນອຍລຳນນ, ເຮາໄດຮບຄວາມຊອຍເຫລອຈາກສະຫວນເພອນຳພາເສນທາງຊວດຂອງເຮາ.

ເຮາມາສໂລກມະຕະນ ບແມນເພອໃຫລອງໄປຕາມກະແສຂອງຊວດ ແຕດວຍພະລງທຈະຄດ, ໃຫເຫດຜນ,

ແລະ ບນລຜນສຳເລດ.

ພຣະບດາເທງສະຫວນບໄດວາງເຮາໄວໃນເສນທາງນລນດອນໂດຍປາດສະຈາກການຊນຳຈາກພຣະອງ

ເພອຈະສາມາດກບໄປຫາພຣະອງດວຍຄວາມປອດໄພ. ຂາພະເຈາກາວເຖງການອະທຖານ. ຂາພະເຈາ

ກາວເຖງສຽງຊມອນແຜວເບານຳອກ; ແລະ ຂາພະເຈາກບເຄຍເມນເສຍຈາກພຣະຄຳພທສກສດ,

ຊງບນຈພຣະຄຳຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ຖອຍຄຳຂອງສາດສະດາ—ຊງຊອຍເຮາໃຫໄປເຖງເສນໄຊ

ດວຍຄວາມສຳເລດຜນ.

ໃນບາງໄລຍະຢໃນຊວດມະຕະຂອງເຮາ, ເຮາຈະເດນໄປແບບບແນນອນໃຈ, ຍມແບບບຫວານຊນ,

ເຈບປວດກບການປວຍໂຊ—ຄວາມໜມແໜນໄດຜານໄປ, ຄວາມເຖາແກເລອນເຂາມາໃກ, ແລະ

ວນອນເຍອກເຢນຈະມາເຖງ, ຊງເຮາເອນວາ ຄວາມຕາຍ.

ທກຄນທຮອບຄອບຈະຖາມຕນເອງຄຳຖາມທໂຢບໄດຖາມທວາ: “ຖາຄນຕາຍແລວ ເຂາຈະຄນມຊວດ

ອກບ?”11 ເຖງແມນວາ ເຮາອາດພະຍາຍາມລມຄຳຖາມນ, ແຕມນຈະກບຄນມາອກ. ຄວາມຕາຍຈະ

ມາຫາທກຄນ. ມນມາຫາຄນເຖາແກໃນຕອນທເຂາເຈາຍາງໄປດວຍຄວາມເມອຍລາ. ມນມາຫາຄນຢໃນໄວ

ກາງຄນ. ບາງເທອມນກກຳຈດສຽງຫວຂອງເດກນອຍ.

ຊວດຈະຍນຍງຢຕໄປຫລງຈາກຄວາມຕາຍບ? ຄວາມຕາຍເປນທສດຂອງທກຄນບ? ຣເບດ ບະແລດຝອດ,

ໃນປມຂອງລາວ ຊວາ God and My Neighbor, ມຖອຍຄຳຕດມານຳ ເຖງການຍອມຮບຄວາມເຊອຖຂອງ

ຊາວຄຣດສະຕຽນ ເຊນວາ ພຣະເຈາ, ພຣະຄຣດ, ການອະທຖານ, ແລະໂດຍສະເພາະຄວາມອະມະຕະ.

ລາວໄດຢນຢນຢາງກາຫານວາ ຄວາມຕາຍເປນທສດຂອງການເປນຢຂອງເຮາ ແລະ ບມຜໃດສາມາດໃຫ

ຫລກຖານ. ແລວມສງໜງທແປກປະຫລາດໄດເກດຂນ. ຄວາມບເຊອຖຂອງລາວໄດແຕກສະຫລາຍເປນຜງທລ.

ລາວຖກປະໃຫຢແບບເປາແປນ ແລະ ປະລາໄຊ. ແລວລາວໄດກບຄນມາສຄວາມເຊອອກ ຊງລາວເຄຍເວາ

ເຍາະເຍຍ ແລະ ປະຖມໄປ. ແມນຫຍງພາໃຫເກດການປຽນແປງອນຍງໃຫຍນ? ພນລະຍາຂອງລາວໄດ

ຕາຍໄປ. ດວຍຫວໃຈອນຊອກຊ, ລາວໄດເຂາໄປໃນຫອງເບງພນລະຍາຜໄດຕາຍໄປແລວຂອງລາວ.

ລາວໄດຫລຽວເບງໜາທລາວຮກສດແສນ. ເມອອອກມາ, ລາວໄດເວາກບໝເພອນວາ: “ແມນນາງ,

ແຕເບງແລວພດບແມນນາງ. ທກສງໄດປຽນໄປ. ສງທເຄຍມຢໃນນນໄດຖກເອາໜໄປ. ນາງບເໝອນເດມ.

ແມນຫຍງທໜໄປ ຖາບແມນຈດວນຍານ?”

ຕມາລາວໄດຂຽນວາ: “ຄວາມຕາຍບເປນດງທຜຄນຄາດຄດ. ມນຄການໄປຫາຫອງອນ. ຢໃນຫອງນນ

ເຮາຈະພບເຫນ … ຍງ ແລະ ຊາຍ ແລະ ເດກນອຍທເຮາຮກ ແລະ ໄດເສຍໄປ.”12

ອາຍເອອຍນອງຂອງຂາພະເຈາ, ເຮາຮວາຄວາມຕາຍບໄດເປນທສດ. ຄວາມຈງນໄດຖກສອນໂດຍສາດສະດາ

ທມຊວດຢຕະຫລອດທກຍກທກສະໄໝ. ເຮາກເຫນມນຢໃນພຣະຄຳພທສກສດຂອງເຮານຳອກ. ໃນພຣະຄຳພ

ມມອນເຮາອານຖອຍຄຳທເຈາະຈງ ແລະ ໃຫການປອບໂຍນວາ:

“ບດນ, ກຽວກບສະພາບຂອງຈດວນຍານລະຫວາງການຕາຍກບການຟນຄນຊວດ—ຈງເບງ, ທດໄດເຮດ

ໃຫເປນທຮຈກແກພວາ ວນຍານຂອງມະນດທກຄນນນທນທທອອກຈາກຮາງກາຍທເປນມະຕະ, ແທຈງແລວ,

ວນຍານຂອງມະນດທກຄນ, ບວາເຂາດ ຫລ ຊວ, ຍອມຖກນຳກບບານໄປຫາພຣະເຈາຜປະທານຊວດ

ໃຫແກເຂາ.

ແລະ ເມອນນເຫດການຈະບງເກດຂນ, ຄວນຍານຂອງຜທຊອບທຳຈະຖກຮບເຂາໃນສະພາບແຫງຄວາມສກ,

ຊງເອນວາ ທສຂະເສມ, ສະພາບຂອງການພກຜອນ, ສະພາບຂອງສນຕສກ, ຊງບອນນນພວກເຂາຈະ

ພກຜອນຈາກຄວາມຫຍງຍາກທງໝດ ພວກເຂາ ແລະ ຈາກຄວາມກງວນ, ແລະ ຄວາມເສາສະຫລດໃຈ

ທກຢາງ.”13

ຫລງຈາກພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດຖກຄງ ແລະ ພຣະກາຍຂອງພຣະອງໄດຖກວາງໄວຢໃນອບໂມງເປນ

ເວລາສາມວນ, ວນຍານຂອງພຣະອງໄດເຂາຄນ. ຫນທຕນປະຕໄດຖກກງອອກ, ແລະ ພຣະຜໄຖທຟນຄນ

ຊວດໄດສະເດດອອກໄປ, ຫມຫດວຍພຣະກາຍທເປນອະມະຕະທມເນອໜງ ແລະ ກະດກ.

ຄຳຕອບຕຄຳຖາມຂອງໂຢບ ທວາ, “ຖາຄນຕາຍແລວ ເຂາຈະຄນມຊວດອກບ?” ມາເຖງເມອນາງແມຣ ແລະ

ຄນອນໆ ໄດມາຫາອບໂມງ ແລະ ໄດເຫນທດສອງອງທຮງແຈງກາວກບພວກເຂາວາ: “ເປນຫຍງພວກເຈາ

ຈງຊອກຫາຄນເປນຢໃນໝຄນຕາຍ? ພຣະອງບໄດຢທນ, ພຣະອງເປນຄນມາສຊວດແລວ.”14

ເຊນດຽວກບພຣະຄຣດໄດເອາຊະນະຫລມຝງສບ, ເຮາທກຄນກຈະຟນຄນຊວດຄກນ. ນຄການໄຖຂອງຈດ

ວນຍານ. ໂປໂລໄດຂຽນວາ: “ຮາງກາຍ … ສຳລບສະຫວນກມ ແລະ ຮາງກາຍສຳລບແຜນດນໂລກກມ:

ແຕວາສະຫງາລາສຂອງຮາງກາຍສຳລບໂລກກຢາງໜງ.”15

ລດສະໝພາບຂອງຊນສງຄສງທເຮາສະແຫວງຫາ. ມນເປນທປະທບຂອງພຣະເຈາທເຮາຢາກອາໄສຢ.

ມນເປນບອນທຄອບຄວຢນຳກນຊວນລນດອນ. ກອນຈະໄດພອນເຊນນນ, ເຮາຕອງພະຍາຍາມ,

ສະແຫວງຫາ, ກບໃຈຕະຫລອດຊວດ, ແລະ ໃນທສດປະສບຜນສຳເລດ.

ເຮາມາຈາກໃສ? ເປນຫຍງເຮາຈງມາຢນ? ເຮາຈະໄປໃສຫລງຈາກຊວດນ? ບຈຳເປນຕອງຊອກຫາ

ຄຳຕອບອກແລວ. ຈາກສວນເລກຂອງຈດວນຍານຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ

ສງທຂາພະເຈາກາວມານນເປນຄວາມຈງ.

ພຣະບດາເທງສະຫວນປຕຍນດກບຜທຮກສາພຣະບນຍດຂອງພຣະອງ. ພຣະອງເປນຫວງນຳລກຂອງ

ພຣະອງທກຄນຜທຫລງທາງໄປ, ຄນໄວລນທຊກຊາ, ຄນໜມທອອກນອກທາງ, ແລະ ພແມຜບເອາໃຈໃສ.

ພຣະອາຈານໄດກາວກບຜຄນເຫລານ, ແລະ ກາວກບຄນອນໆນຳອກວາ: “ຈງກບມາ. ຈງຂນມາ,

ຈງເຂາມາ. ກບມາບານ. ກບມາຫາເຮາ.”

ອາທດໜານເຮາຈະສະເຫລມສະຫລອງອດສະເຕແລວ. ຄວາມຄດຂອງເຮາຈະຫນໄປຫາຊວດຂອງ

ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ການສນພຣະຊນຂອງພຣະອງ, ແລະ ການຟນຄນຊວດຂອງພຣະອງ. ໃນຖານະທເປນ

ພະຍານພເສດຂອງພຣະອງ, ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ພຣະອງຊງພຣະຊນ ແລະວາພຣະອງໄດລຖາ

ການກບຕາວດວຍຄວາມມໄຊຂອງເຮາ. ການກບຄນເຊນນນຈະເປນຂອງເຮາ, ຂາພະເຈາຂອະທຖານ

ດວຍຄວາມຖອມໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະອງ—ແມນແຕພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ

ພຣະຜໄຖຂອງເຮາ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ

1. ມດທາຍ 6:19–21.

2. ກດຈະການ 17:29.

3. ເບງ Doctrine and Covenants 88:15.

4. ເຮບເຣ 12:9.

5. ເບງ Doctrine and Covenants 76:24.

6. William Wordsworth, Ode: Intimations of Immortality from Recollections of Early Childhood

(1884), 23–24.

7. ໂຢຮນ 14:2–3.

8. ເບງ ມດທາຍ 5:48; 3 ນໄຟ 12:48.

9. ເຮບເຣ 12:1.

10. ປນຍາຈານ 9:11.

11. ໂຢບ 14:14.

12. ເບງ Robert Blatchford, More Things in Heaven and Earth: Adventures in Quest of a Soul

(1925), 11.

13. ແອວມາ 40:11–12.

14. ລກາ 24:5–6.

15. 1 ໂກຣນໂທ 15:40.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ອຳນາດແຫງການປດປອຍ ໂດຍ ແອວເດ ແອວ ທອມ ແພຣ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ຂາພະເຈາມເພອນທດຄນໜງ ຜໄດສງກາລະວດມາໃຫຂາພະເຈາເພອໃສຢກອງປະຊມໃຫຍທກເທອ. ລາວຮຈກເລອກ, ແມນບທານວາ? ເພອນໜມຄນນຂອງຂາພະເຈາມບນຫາຫຍງຍາກຫລາຍ, ບນຫາເຫລານນໄດກດກນລາວໃນຫລາຍຢາງ, ແຕລາວກເປນເພອນທໜາປະຫລາດ. ຍກຕວຢາງ, ຄວາມກາຫານຂອງລາວໃນການເປນຜສອນສາດສະໜາກເທາກບພວກລກຊາຍຂອງໂມໄຊຢາ. ຄວາມເຊອຖແທໆຂອງລາວໄດເຮດໃຫລາວທຽງໝນແທໆ. ຂາພະເຈາເຊອວາໃນຈດໃຈຂອງທາວສະກາດ ລາວບເຂາໃຈວາ ເປນຫຍງຜຄນທງປວງຈງບໄດເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ ແລະວາຜຄນທງປວງບໄດອານພຣະຄຳພມມອນ ແລະ ບມປະຈກພະຍານເຖງຄວາມຈງຂອງມນ. ຂາພະເຈາຈະເລາເຫດການໜງໃນຊວດຂອງທາວສະກາດໃຫທານຟງ ຕອນລາວຂຍນໄປຄນດຽວເພອໄປຢາມອາຍຂອງລາວ. ຄນໂດຍສານຄນໜງທນງຢໃກໄດຍນລາວເວາກບຄນຢທາງຂາງວາ: “ສະບາຍດ, ຂອຍຊວາ ສະກາດ. ເຈາຊຫຍງ?” ຜນງຢທາງຂາງກບອກຊຂອງລາວ. “ເຈາເຮດຫຍງເປນອາຊບ?” “ຂອຍເປນນກວສະວະກອນ.”

“ດນ. ເຈາອາໄສຢໃສ?” “ຢ ລາສ ເວກາສ.” “ພວກເຮາມພຣະວຫານຢທນນ. ເຈາຮວາ ພຣະວຫານຂອງຊາວມມອນຢໃສບ?” “ຮ. ມນເປນຕກທສວຍງາມ.” “ເຈາເປນຄນມມອນບ?” “ບ.” “ຄນຊນ, ເຈາຄວນເປນ. ມນເປນສາດສະໜາທດເລດ. ເຈາເຄຍອານພຣະຄຳພມມອນບ?” “ບ.” “ຄນຊນ, ເຈາຄວນອານ. ມນເປນໜງສທດເລດ.” ຂາພະເຈາກເຫນດວຍກບທາວສະກາດ—ພຣະຄຳພມມອນເປນໜງສທດເລດ. ຖອຍຄຳຂອງສາດສະດາ ໂຈເຊບ ສະມດ ຢໜາຄຳນຳຂອງພຣະຄຳພມມອນເປນສງພເສດຕຂາພະເຈາສະເໝມາ: “ຂາພະເຈາໄດບອກພນອງທກຄນວາ ພຣະຄຳພມມອນເປນພຣະຄຳພທຖກຕອງທສດໃນໂລກເໜອກວາພຣະຄຳພໃດໆ ແລະ ມນເປນທງຫລກສລາສຳຄນຂອງສາດສະໜາຂອງພວກເຮາ ແລະ ມະນດທກຄນຈະໄດເຂາໃກພຣະເຈາໂດຍການປະຕບດຕາມຄຳສງສອນຂອງພຣະຄຳພນຫລາຍກວາປະຕບດຕາມໜງສເຫລມອນໆ.” ປນຢໃນໂຮງຮຽນວນອາທດຂອງເຮາ, ເຮາໄດສກສາພຣະຄຳພມມອນ. ເມອເຮາຕຽມ ແລະ ມສວນຮວມ, ຂໃຫເຮາຈງມຄວາມກະຕລລນທຈະເຮດຕາມຕວຢາງອນກາຫານຂອງທາວສະກາດນນ ເພອແບງປນຄວາມຮກຂອງເຮາຕພຣະຄຳພພເສດນກບຄນອນທບມຄວາມເຊອຖຄກນກບເຮາ. ເລອງທສຳຄນທສດຂອງພຣະຄຳພມມອນມຢໃນຂສດທາຍຂອງບດທຳອດຂອງນໄຟສະບບທໜງ. ນໄຟໄດຂຽນວາ, “ແຕຈງເບງ, ຂາພະເຈານໄຟຂສະແດງຕທານວາ ຄວາມເມດຕາອນລະອຽດອອນຂອງພຣະຜ

ເປນເຈາມຢເໜອທກຄນທພຣະອງເລອກໄວ, ເປນເພາະສດທາຂອງພວກເຂາ, ມນຈງເຮດໃຫພວກເຂາເຂມແຂງຈນເຖງອຳນາດການປດປອຍ” (1 ນໄຟ 1:20). ຂາພະເຈາຂກາວກຽວກບພຣະຄຳພມມອນ ທຄວາມເມດຕາອນລະອຽດອອນຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດຮກສາມນໄວສຳລບຍກສດທາຍ, ປດປອຍເຮາໂດຍການສອນເຮາໃນວທທຖກຕອງ ແລະ ບລສດທສດເຖງຄຳຂອງພຣະຄຣດ. ຫລາຍເລອງຢໃນພຣະຄຳພມມອນ ເປນເລອງການປດປອຍ. ລໄຮໄດໜເຂາໄປໃນຖນແຫງແລງກນດານກບຄອບຄວຂອງເພນກເປນການປດປອຍຈາກການທຳລາຍຂອງເຢຣຊາເລມ. ເລອງລາວຂອງຊາວຢາເຣດກເປນການປດປອຍ, ເຊນດຽວກບເລອງລາວຂອງຊາວມລໄຄ. ແອວມາຜເປນລກກເປນການປດປອຍຈາກບາບ. ພວກນກຮບໜມຂອງຮລາມນໄດຖກປດປອຍໃນການສຮບ. ນໄຟ ແລະ ລໄຮໄດຖກປດປອຍຈາກຄກ. ເລອງການປດປອຍກເຫນເປນພະຍານຢໃນພຣະຄຳພມມອນຕະຫລອດທງເຫລມ. ມສອງເລອງຢໃນພຣະຄຳພມມອນທຄາຍຄກນ ແລະ ສອນບດຮຽນທສຳຄນຫລາຍ. ເລອງທຳອດມຢໃນໜງສໂມໄຊຢາ, ເລມຈາກບດທ 19. ຢບອນນ ເຮາໄດຮຽນຮວາ ກະສດລມໄຮ ໄດອາໄສຢໃນແຜນດນນໄຟ. ຊາວເລມນໄດມາກສງຄາມກບຜຄນຂອງລມໄຮ. ຫລງຈາກນນ ກະສດຂອງຊາວເລມນໄດອະນຍາດໃຫກະສດລມໄຮປກຄອງຜຄນຂອງເພນເອງ, ແຕເຂາເຈາຕອງເປນຂາທາດຂອງຊາວເລມນ. ມນເປນຄວາມສະຫງບທບສະບາຍໃຈ. (ເບງ Mosiah 19–20.) ເມອຜຄນຂອງລມໄຮບສາມາດທນກບການຂມເຫງຂອງຊາວເລມນອກຕໄປ, ເຂາເຈາໄດຊກຊວນກະສດຂອງເຂາເຈາໃຫຍກທບໄປຕສກບຊາວເລມນ. ຜຄນຂອງລມໄຮໄດປະລາໄຊທງສາມເທອຕດຕກນ. ແລວເຂາເຈາໄດຮບພາລະໜກໜວງກວາເກາ. ໃນທສດ ເຂາເຈາໄດຖອມຕວລງຢຕພຣະພກຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ພຣະອງກໄດປດປອຍເຂາເຈາ. (ເບງ Mosiah 21:1–14.) ຂທ 15 ໃນບດທ 21 ບອກເຮາວາ ພຣະຜເປນເຈາໄດຕອບດງນ: “ແລະ ບດນພຣະຜເປນເຈາໄດລາຊາທຈະໄດຍນສຽງຮອງທກຂອງພວກເຂາ ຍອນວາຄວາມຊວຮາຍຂອງພວກເຂາ; ເຖງຢາງໃດກຕາມ ພຣະຜເປນເຈາຍງໄດຍນສຽງຮອງທກຂອງພວກເຂາ, ແລະ ເຮດໃຫໃຈຂອງຊາວເລມນອອນລງຈນໄດຫລດຜອນພາລະແບກຫາບຂອງພວກເຂາ; ແຕພຣະຜເປນເຈາຍງບເຫນສມຄວນທຈະປດປອຍພວກເຂາອອກຈາກຄວາມເປນຂາທາດນນ.” ບດນຫລງຈາກອຳໂມນກບກມນອຍຂອງລາວໄດມາເຖງຈາກເມອງເຊລາເຮມລາ, ແລະ ກບກດຽນ—ເຈານາຍຄນໜງຂອງຜຄນຂອງລມໄຮ—ເຂາເຈາໄດວາງແຜນ ແລະ ກປະສບຄວາມສຳເລດ; ເຂາເຈາໄດລກ

ໜຈາກການຂມເຫງຂອງຊາວເລມນ. ເປນຫຍງພຣະຜເປນເຈາຈງລາຊາທຈະໄດຍນສຽງຮອງທກຂອງເຂາເຈາ? ເພາະຄວາມຊວຮາຍຂອງເຂາເຈາ. ເລອງທສອງກຄາຍຄກນໃນຫລາຍຢາງ, ແຕກແຕກຕາງກນ. ເລອງນມບນທກຢໃນ ໂມໄຊຢາ ບດທ 24. ແອວມາ ແລະ ຜຄນຂອງເພນໄດໄປຕງຖນຖາມຢໃນແຜນດນເຮລາມ, ບອນທກອງທບຂອງຊາວເລມນໄດເຂາມາໃນຊາຍແດນຂອງແຜນດນ. ພວກເຂາໄດເຈລະຈາກນ ແລະ ຕກລງກນໃນທາງທສນຕສກ. (ເບງ Mosiah 23:25–29.) ບດນພວກເຈານາຍຂອງຊາວເລມນ ເລມຕນຂເຂນຜຄນຂອງແອວມາ ແລະ ໃຫພວກເຂາແບກຫາບພາລະອນໜກໜວງ (ເບງ Mosiah 24:8). ຢໃນຂທ 13 ເຮາອານວາ, “ແລະ ເຫດການໄດບງເກດຂນຄ ສລະສຽງຂອງພຣະຜເປນເຈາໄດມາເຖງພວກເຂາໃນທາມກາງຄວາມທກທລະມານຂອງພວກເຂາ, ມຄວາມວາ: ຈງເງຍໜາຂນ ແລະ ຈງສະບາຍໃຈເຖດ, ເພາະວາເຮາຮຈກເຖງພນທະສນຍາທພວກເຈາເຮດໄວກບເຮາ; ແລະ ເຮາຈະເຮດພນທະສນຍາກບຜຄນຂອງເຮາ ເພອປດປອຍພວກເຂາອອກຈາກການເປນຂາທາດ.” ຜຄນຂອງແອວມາໄດຖກປດປອຍຈາກມຂອງຊາວເລມນ ແລະ ໄດເດນທາງໄປຢາງປອດໄພກບໄປຢນຳຜຄນຂອງເມອງເຊລາເຮມລາ. ແມນຫຍງຄຄວາມແຕກຕາງລະຫວາງຜຄນຂອງແອວມາ ກບຜຄນຂອງກະສດລມໄຮ? ດງທເຫນແຈງ, ມຄວາມແຕກຕາງຫລາຍຢາງ: ຜຄນຂອງແອວມາເປນຄນມກສະຫງບ ແລະ ຊອບທຳ; ເຂາເຈາໄດຮບບບຕສະມາແລວ ແລະ ໄດເຂາເຮດພນທະສນຍາກບພຣະຜເປນເຈາແລວ; ເຂາເຈາໄດຖອມຕວລງຢຕພຣະພກຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແມນແຕກອນຄວາມທກຍາກລຳບາກຂອງເຂາເຈາໄດມາເຖງ. ເພາະຄວາມແຕກຕາງທງໝດນ ຈງເໝາະສມ ແລະ ຍດຕທຳແລວ ທພຣະຜເປນເຈາຈະປດປອຍເຂາເຈາຢາງໄວໃນວທທໜາອດສະຈນໃຈຈາກມທເຮດໃຫເຂາເຈາເປນຂາທາດ. ຂພຣະຄຳພເຫລານສອນເຮາເຖງອຳນາດແຫງການປດປອຍຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຄຳທຳນາຍໄດບອກໄວກຽວກບຊວດ ແລະ ພາລະກດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ ສນຍາວາຈະປດປອຍເຮາ. ການຊດໃຊ ແລະ ການຟນຄນຊວດຂອງພຣະອງ ໄດຊອຍໃຫເຮາທກຄນຫລດພນຈາກຄວາມຕາຍທາງຮາງກາຍ ແລະ ຖາຫາກເຮາກບໃຈ, ຈະໄດຫລດພນຈາກຄວາມຕາຍທາງວນຍານ, ໂດຍໄດຮບພອນແຫງຊວດນລນດອນ. ຄຳສນຍາແຫງການຊດໃຊ ແລະ ການຟນຄນຊວດ, ພຣະເຈາໄດກາວຄຳສນຍາແຫງການປດປອຍຈາກຄວາມຕາຍທາງຮາງກາຍ ແລະ ທາງວນຍານກບໂມເຊ ຕອນພຣະອງກາວວາ ນ

ຄວຽກງານຂອງພຣະອງ ຄການເຮດໃຫເກດຄວາມເປນອະມະຕະ ແລະ ຊວດນລນດອນຂອງມະນດ (ເບງ Moses 1:39). ເຖງແມນພຣະຄຳຖກຈດໄວຢາງສວຍງາມສຳລບເຮາຢໃນພຣະຄຳພທສກສດ, ແຕເຮາໄດເຫນຖອຍຄຳກງກນຂາມກບພຣະຄຳນນ—ໃນໜງສທນຳພາເຮາມາຫລາຍສດຕະວດໃຫຮເຖງຄນຄານລນດອນ ແລະ ມາດຕະຖານສຳລບການປະພດຕວຕະຫລອດຊວດ. ເຂາປະກາດວາຄຳສອນຢໃນພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພບຖກຕອງ ແລະວາຄຳສອນຂອງພຣະອາຈານລາສະໄໝແລວ. ເຂາກາວວາ ມະນດທກຄນມອດສະລະທຈະດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານຂອງຕນເອງ; ເຂາພະຍາຍາມປຽນແປງສດຂອງຜເຊອຖ, ຊງແຕກຕາງກບຄຳສອນຢໃນພຣະຄຳພ ແລະ ຖອຍຄຳຂອງສາດສະດາ. ມນຊາງເປນພອນຫລາຍແທໆ ທມເລອງລາວເຖງພາລະກດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດປະກາດຢໃນພຣະຄຳພມມອນ ເພອຕມໃສເປນພະຍານຢາງທສອງຕຄຳສອນທໄດປະກາດຢໃນພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ. ເປນຫຍງມນຈງສຳຄນສຳລບໂລກທຈະມທງພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ແລະ ພຣະຄຳພມມອນ? ຂາພະເຈາເຊອວາ ຄຳຕອບມຢໃນບດທ 13 ຂອງ 1 ນໄຟ. ນໄຟໄດບນທກວາ ທດໄດກາວກບເພນວາ ບນທກສະບບຫລງ ຊງເພນເຫນຢໃນບນດາຄນຕາງຊາດນນ ຈະສະຖາປະນາຄວາມຈງຂອງສະບບທຳອດ ຊງເປນຂອງອກຄະສາວກສບສອງຂອງລກແກະ ແລະ ຈະເຮດໃຫຮຄວາມແຈມແຈງ ແລະ ສງທມຄາ ຊງຖກເອາໄປຈາກໜງສເຫລານ, ແລະ ຈະເຮດໃຫຮກນໃນທກຕະກນ, ທກພາສາ, ແລະ ທກຜຄນທງປວງ, ວາລກແກະຂອງພຣະເຈາຄພຣະບດຂອງພຣະບດາຜສະຖດນລນດອນ, ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງໂລກ, ແລະວາຄນທງປວງຕອງມາຫາພຣະອງຖາບດງນນເຂາຈະລອດບໄດ (ຂທ 40). ພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ຫລ ພຣະຄຳພມມອນ ຕາງກບສມບນ ຖາປາດສະຈາກກນ. ເຮາຕອງການ ທງສອງເຫລມເພອສອນ ແລະ ຮຳຮຽນກຽວກບຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດທສມບນ ແລະ ຄບຊດ. ໜງສອນບໄດຫລດຄາຂອງປມເຫລານ. ພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ແລະ ພຣະຄຳພມມອນເປນສງ ຈຳເປນຕຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສງສງຂອງເຮາ. ປະທານເອສະລາ ແທບ ເບນສນ ໄດສອນຢາງມພະລງວາ: “ເມອໃຊທງສອງເຫລມ, ພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ ແລະ ພຣະຄຳພມມອນ ຈະເຮດໃຫຄຳສອນເທດສບສນ.” (“A New Witness for Christ,” Ensign, Nov. 1984, 8). ຂາພະເຈາຈະຈບໂດຍການກາວເຖງສອງເລອງ—ເລອງໜງຈາກພຣະສນຍາເດມ, ແລະ ອກເລອງໜງ ຈາກພຣະຄຳພມມອນ—ເພອສະແດງໃຫເຫນເຖງຄວາມສອດຄອງຂອງພຣະຄຳພສອງເຫລມນ.

ເລອງລາວຂອງອບຣາຮາມເລມຕນດວຍການປດປອຍຂອງເພນຈາກການນະມດສະການຮບປນທຄນເດ (ເບງ ປະຖມມະການ 11:27–31; Abraham 2:1–4). ເພນກບພນລະຍາຂອງເພນ, ຊາລາ, ຕມາໄດຖກປດປອຍຈາກຄວາມໂສກເສາ ແລະ ໄດຖກສນຍາວາ ຜານເຊອສາຍຂອງພວກເພນ ປະຊາຊາດທງປວງຢເທງແຜນດນໂລກຈະໄດຮບພອນ (ເບງ ປະຖມມະການ 18:18). ພຣະສນຍາເດມບນຈເລອງລາວກຽວກບອບຣາຮາມໄດພາຫລານຊາຍຂອງເພນຊ ທາວລອດ ໄປກບເພນ ຕອນໜຈາກປະເທດເອຢບ. ເພນໃຫຫລານຊາຍເລອກເອາແຜນດນກອນ, ທາວລອດໄດເລອກເອາທງພຽງຈແດນ, ແລະ ລາວໄດຕງຜາເຕນປນໜາໄປທາງເມອງໂຊໂດມ, ເມອງທຊວຮາຍທສດ. (ເບງ ປະຖມມະການ 13:1–12.) ບນຫາສວນຫລາຍທທາວລອດມຫລງຈາກນນ, ເປນຜນສະທອນຂອງການຕງຜາເຕນຂອງລາວໃຫປນໜາໄປຫາເມອງໂຊໂດມ. ອບຮາຣາມ, ຜມຄວາມຊສດແທໆ, ໄດດຳລງຊວດບເໝອນກບຫລານຊາຍ. ແນນອນ, ຈະມບນຫາທາທາຍຫລາຍຢາງ, ແຕກເປນຊວດທໄດຮບພອນ. ເຮາບຮວາ ອບຣາຮາມໄດປນໜາເຕນໄປທາງໃດ, ແຕເຮາສາມາດຕວງໄດຢໃນຂທ 13 ຂອງພຣະທຳປະຖມມະການ ບອກວາ: “ອບຣາຮາມຈງຍກຍາຍຂະບວນໄປຕງຢໃກຕນໄມສກສດຂອງມຳເລທເຮບໂລນ; ແລະ ໃນທນນ ເພນໄດສາງແທນບຊາຖະຫວາຍແດພຣະຜເປນເຈາ” (ປະຖມມະການ 13:18). ເຖງແມນຂາພະເຈາບຮແນ, ແຕຂາພະເຈາເຊອວາ ເພນປນປະຕຜາເຕນຂອງເພນໄປທາງແທນບຊາທເພນໄດສາງແດພຣະຜເປນເຈາ. ເປນຫຍງຂາພະເຈາຈງຄດແນວນນ? ເພາະຂາພະເຈາຮຈກເລອງລາວຂອງກະສດເບນຢາມນ ຕອນເພນໄດເອນຜຄນຂອງເພນໃຫມາເຕາໂຮມກນ ເພອຟງຄຳປາໄສເທອສດທາຍຂອງເພນ. ກະສດເບນຢາມນໄດແນະນຳພວກເຂາໃຫປນປະຕຜາເຕນຂອງພວກເຂາໄປທາງພຣະວຫານ (ເບງ Mosiah 2:1–6). ເຮາສາມາດຖກປດປອຍຈາກວທຂອງມານ ແລະ ຄວາມຊວຮາຍໄດ ໂດຍການຫນໄປຫາຄຳສອນຢໃນພຣະຄຳພທສກສດ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດເປນຜປດປອຍທຍງໃຫຍ, ເພາະພຣະອງໄດປດປອຍເຮາຈາກຄວາມຕາຍ ແລະ ບາບ (ເບງ ໂຣມ 11:26; 2 ນໄຟ 9:12). ຂາພະເຈາຂປະກາດວາ ພຣະເຢຊຄ ພຣະຄຣດ ແລະວາເຮາສາມາດເຂາໃກພຣະອງໂດຍການອານພຣະຄຳພມມອນ. ພຣະຄຳພມມອນເປນປະຈກພະຍານອກຢາງໜງເຖງພຣະເຢຊຄຣດ. ປະຈກພະຍານຢາງທຳອດເຖງພຣະຜຊອຍໃຫລອດແມນພຣະສນຍາເດມ ແລະ ພຣະສນຍາໃໝ—ຫລ ພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພ.

ອກເທອໜງ, ຂາພະເຈາຂກາວຢຳຖອຍຄຳຂອງເພອນຂອງຂາພະເຈາ ທາວສະກາດ ທໄດບນລະຍາຍເຖງພຣະຄຳພມມອນວາ: “ມນເປນໜງສທດເລດ.” ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ຄວາມຍງໃຫຍທສດຂອງພຣະຄຳພມມອນແມນມາຈາກຄວາມສອດຄອງກບພຣະຄຣສຕະທຳຄຳພທສກສດ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ເພອວາຄນທຫລງໄປຈະຖກພບເຫນ ໂດຍ ແອວເດ ເອມ ຣະໂຊ ບາເລດ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ອງຕາມພຣະຄຳພ, ເລຍໂຮນາ ເປນ “ລກກມອນມຝມແປກປະຫລາດ” ມເຂມສອງເຫລມ, ເຂມດວງໜງຊບອກໃຫຄອບຄວຂອງພລໄຮຮທາງທຈະເດນໄປໃນຖນແຫງແລງກນດານ (1 ນໄຟ 16:10). ຂາພະເຈາຮວາ ເປນຫຍງລໄຮຈງແປກປະຫລາດໃຈຫລາຍ ເມອເພນເຫນມນ ເພາະຂາພະເຈາຈໄດວາ ຂາພະເຈາມຄວາມປະຫລາດໃຈຫລາຍຂະໜາດໃດເມອຂາພະເຈາໄດເຫນ GPS ເທອທຳອດ. ຂາພະເຈາຄດວາ ມນເປນເຄອງໃຊຂອງປະຈບນ “ທມຝມແປກປະຫລາດ.” ບາງເທອຂາພະເຈາກປະຫລາດໃຈຫລາຍທຮວາເຄອງມອນນອຍໆນນ ຢໃນໂທລະສບມຖຂອງຂາພະເຈາ ສາມາດຊບອກທາງ, ບອກໄດວາຂາພະເຈາຢບອນໃດ ແລະ ບອກທດທາງທຂາພະເຈາຕອງການຈະໄປຫາ. ສຳລບພນລະຍາຂອງຂາພະເຈາ, ບາບາຣາ, ແລະ ຂາພະເຈາ, GPS ເປນພອນຢາງໜງ. ສຳລບບາບາຣາ ນນໝາຍຄວາມວາ ນາງບຈຳເປນບອກຂາພະເຈາໃຫຈອດລດ ແລະ ຖາມຜຄນ; ແລະ ສຳລບຂາພະເຈາ ນນໝາຍຄວາມວາ ຂາພະເຈາເວາຖກ ເມອຂາພະເຈາເວາວາ, “ອາຍບຕອງຖາມໃຜ. ອາຍຮວາອາຍຊໄປທາງໃດ.” ບດນ, ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ເຮາມເຄອງມຫລາຍຢາງ ແມນແຕເປນໜາແປກປະຫລາດຫລາຍກວາ GPS ຊະນດທດທສດ. ທກຄນຈະເຄຍຫລງທາງ, ບຫລາຍກໜອຍ. ແມນຜານການກະຕນຂອງພຣະວນຍານບລສດທເຮາຈະສາມາດຖກພາກບຄນມາສເສນທາງທຖກຕອງ; ແລະ ເປນເພາະການເສຍສະລະຊດໃຊຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ທນຳເຮາກບບານ.

ການຫລງທາງນສາມາດເປນໄດທງກມສງຄມ ຫລ ເປນສວນບກຄນ. ທກວນນເຮາມຊວດຢໃນວນເວລາເມອໂລກນໄດຫລງທາງໄປ, ໂດຍສະເພາະກຽວກບຄນຄາ ແລະ ລຳດບຄວາມສຳຄນພາຍໃນບານເຮອນຂອງເຮາ. ໜງຮອຍປກອນ ປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ໄດຕຄວາມສຳພນຂອງຄວາມສກເຂາກບຄອບຄວ ແລະ ແນະນຳເຮາໃຫພະຍາຍາມໃຫມຄວາມສກຢໃນບານ. ເພນໄດກາວວາ: “ຈະບມຄວາມສກທແທຈງຖາແຍກອອກຈາກບານເຮອນ. … ຈະບມຄວາມສກຖາບມການຮບໃຊ, ແລະ ຈະບມການຮບໃຊໃດທຍງໃຫຍໄປກວາອນທປຽນບານເຮອນເປນສະຖາບນແຫງສະຫວນ ທເສມສາງ ແລະ ຮກສາຊວດຂອງຄອບຄວ. … ເຮາຕອງເສມສາງບານເຮອນ” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], 382, 384). ແມນບານເຮອນ ແລະ ຄອບຄວຂອງເຮານແຫລະ ທຕອງການການປຽນແປງ ຢໃນໂລກທເຫນແກເງນ ແລະ ສງຂອງ. ຕວຢາງໜງທໜາວຕກຄການບສນໃຈກບເລອງແຕງງານຢໃນສະຫະລດ. ໃນຕນປນ New York Times ໄດລາຍງານວາ “ຈຳນວນເດກນອຍທເກດມານອກການແຕງງານງານແມນມຫລາຍກວາແຕກອນ: ມເດກຫລາຍກວາຫາສບເປເຊນທເກດນຳຜຍງທມອາຍຕຳກວາ 30 ປ ນອກການແຕງງານ” (Jason DeParle and Sabrina Tavernise, “Unwed Mothers Now a Majority Before Age of 30,” New York Times, Feb. 18, 2012, A1). ແລະ ເຮາກຮວາ ໃນບນດາຄແຕງງານຢໃນສະຫະລດ, ເກອບເຄງໜງທໄດຢາຮາງ. ເຖງແມນຜທແຕງງານຢກຍງຫລງທາງໄປ ໂດຍປອຍໃຫສງອນໆເຂາມາແຊກແຊງຄວາມສຳພນໃນຄອບຄວຂອງພວກເຂາ. ພອມນ ກມສງໜງອກທໜາເປນຫວງຄ ຊອງວາງລະຫວາງຄນຮງມ ແລະ ຄນຍາກຈນ ແລະ ລະຫວາງຄນທພະຍາຍາມຮກສາຄອບຄວ ແລະ ຄນຄາ ກບຄນທຍກເລກທກສງນບມນບໄກກນຫລາຍ. ຕາມສະຖຕ, ຄນທມການສກສາໜອຍ ແລະ ມລາຍໄດໜອຍ ສວນໜອຍຈະແຕງງານ ແລະ ໄປໂບດ ແລະ ສວນຫລາຍຈະຮວມເຮດເລອງບດ ແລະ ຈະມລກນອກການແຕງງານ. ເລອງນກມຢທວໄປໃນໂລກ. (ເບງ W. Bradford Wilcox and others, “No Money, No Honey, No Church: The Deinstitutionalization of Religious Life among the White Working Class,” available at www.virginia.edu/marriageproject/pdfs/Religion_WorkingPaper.pdf.)

ກງກນຂາມກບຄວາມຄດຂອງຫລາຍຄນ, ຄວາມຈະເລນກາວໜາ ແລະ ການສກສາ ເບງຄວາກຽວພນກບຄອບຄວ ແລະ ຄນຄາ. ຄຳຖາມແທຈງ ແມນກຽວກບ ສາເຫດ ແລະ ຜນສະທອນ. ສງຄມບາງບອນມຄນຄາ ແລະ ມຄອບຄວດກວາ ເພາະ ມການສກສາ ແລະ ຈະເລນກາວໜາບ ຫລ ຖາຫາກວາເຂາເຈາຈະເລນກາວໜາ ແລະ ມການສກສາ ເພາະ ເຂາເຈາມຄນຄາ ແລະ ຄອບຄວດບ? ໃນສາດສະໜາຈກທຂະຫຍາຍໄປທວໂລກນ ເຮາຮວາ ມນແມນຄຳຖາມອນທສອງ. ເມອຜຄນຈງຈງກບຄອບຄວ ແລະ ສາດສະໜາ ເຮດຕາມຫລກທຳພຣະກດຕຄນ, ແລວພວກເຂາຈະດຂນທາງວນຍານ ແລະ ສວນຫລາຍທາງໂລກນຳອກ. ແລະ ແນນອນ, ສງຄມທວໄປກຈະເຂມແຂງຂນ ເມອຄອບຄວ ເຂມແຂງຂນກວາເກາ. ຄວາມຈງຈງຕຄອບຄວ ແລະ ຄນຄາເປນ ສາເຫດ ຕນຕ. ເກອບທກສງນອກຈາກນນຈະເປນ ຜນສະທອນ. ເມອຊາຍຍງແຕງງານກນ ພວກເຂາໄດເຮດຂຜກມດຕກນ, ພວກເຂາຫວງຈະສາງສານຳກນ. ເມອລກເກດມາພາຍໃນການແຕງງານ ແລະ ມທງພແມ, ໂອກາດຈະມຫລາຍ ແລະ ວຊາຄວາມຮຂອງເຂາຈະສງຂນ. ແລະ ເມອຄອບຄວທຳງານ ແລະ ຫລນນຳກນ, ເພອນບານ ແລະ ຊມຊນຈະກາວໜາ, ເສດຖະກດຈະດຂນ, ແລະ ບຈຳເປນຕອງເພງລດຖະບານ ໃຫ “ຕງໂຄງການຕາງໆເພອຊອຍເຫລອ.” ສະນນ ຂາວຮາຍຄ ເມອຄອບຄວແຕກລາວ, ຈະສາງຄວາມເດອດຮອນໃຫສງຄມ ແລະ ເສດຖະກດ. ແຕຂາວດກຄ ເຊນດຽວກບສາເຫດ ແລະ ຜນສະທອນ, ຜນຮາຍນນສາມາດປຽນເປນຜນດໄດ. ຄວາມບຍດຕທຳສາມາດແກໄຂໄດ ໂດຍການດຳລງຊວດຕາມຫລກທຳ ແລະ ຄນຄາ. ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ສາເຫດ ທສຳຄນທສດໃນຊວດຂອງເຮາແມນຄອບຄວຂອງເຮາ. ຖາຫາກເຮາອທດຕນກບສາເຫດນ, ແລວເຮາຈະພດທະນາຢາງອນໄດໃນຊວດຂອງເຮາ ແລະ ຈະກາຍເປນຕວຢາງທດ ເປນສວນຕວ ແລະ ເປນທງສາດສະໜາຈກ ເປນແສງເຍອງທາງໃຫແກຜຄນທງປວງຢໃນໂລກນ. ແຕມນບໄດເປນເລອງງາຍຢໃນໂລກທຫວໃຈຫນໄປຫາຫລາຍສງຫລາຍຢາງ, ແລະ ໂລກທງໂລກໝນວຽນປຽນໄປຢາງໄວວາ. ບມສງໃດຄງຢບອນເກາໄດດນ. ແບບແຜນ, ແນວທາງ, ຄວາມນຍມຊມຊອບ, ຄວາມຖກຕອງທາງການເມອງ, ແລະ ແມນແຕຄວາມຄດເລອງຄວາມດ ແລະ ຄວາມຊວ ກຍາຍ ແລະ ປຽນແປງ. ດງທສາດສະດາເອຊາຢາໄດບອກໄວວາ ສງຊວຈະຖກເອນວາດ, ແລະ ສງດຈະຖກເອນວາຊວ (ເບງ ເອຊາຢາ 5:20). ທາງວນຍານກໄກອອກໄປເລອຍໆ ເມອມານຮາຍນບມນບຫລອກລວງ, ໃຊເລຫລຽມ, ແລະ ດງຜຄນໄປຫາມນຫລາຍກວາເກາ ຄກນກບແມເຫລກໃນຄວາມມດ—ແມນແຕໃນຕອນທພຣະກດຕຄນແຫງຄວາມຈງ

ແລະ ຄວາມສະຫວາງດງດດຫວໃຈຜທຊສດ ແລະ ຜມກຽດຢໃນໂລກນ ຜສະແຫວງຫາສນທຳ ແລະ ຄວາມດກຕາມ. ເຮາອາດເປນຈຳນວນນອຍ, ແຕໃນຖານະທເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ ເຮາສາມາດເອອມອອກໄປຫາຊອງວາງອນກວາງໄກນໄດ. ເຮາຮວາພະລງຂອງການຮບໃຊຢາງພຣະຄຣດ ຈະນຳລກໆຂອງພຣະເຈາມາຫາກນ ບວາສະພາບທາງວນຍານ ແລະ ເສດຖະກດຂອງເຂາເຈາຈະເປນແນວໃດກຕາມ. ປຜານມານ ຝາຍປະທານສງສດໄດເຊອເຊນເຮາໃຫມສວນຮວມໃນການຮບໃຊ ເພອສະເຫລມສະຫລອງ ວນຄບຮອບ 75 ປ ຂອງໂຄງການສະຫວດດການ ເພອຊອຍເຫລອຜຄນໃຫກາຍເປນຄນກມຕນເອງຫລາຍຂນ. ສະມາຊກໄດເສຍສະລະເຫອແຮງຫລາຍລານຊວໂມງຕະຫລອດທວໂລກ. ສາດສະໜາຈກເປນບອນເພງທປອດໄພໃນທະເລທມພະຍຮາຍແຮງ, ເປນສະໝໃນນຳທປນປວນ, ປຽນແປງ, ແລະ ແຍກຍາຍ, ແລະ ເຍອງທາງຜທເຫນຄນຄາ ແລະ ສະແຫວງຫາຄວາມຊອບທຳ. ພຣະຜເປນເຈາໄດໃຊສາດສະໜາຈກນເປນເຄອງມໃນການດງເອາລກໆຂອງພຣະອງຕະຫລອດທວໂລກ ໃຫມາສພຣະກດຕຄນທປກປອງຂອງພຣະອງ. ລດອຳນາດຂອງເອລຢາ, ຊງບມຂອບເຂດ, ກເປນອຳນາດທຍງໃຫຍຄກນ ໃນຈດປະສງຂອງພຣະຜເປນເຈາຈດເປາໝາຍນລນດອນຂອງລກໆຂອງພຣະອງ. ໃນຖອຍຄຳຂອງມາລາກ, ລດອຳນາດຂອງພຣະວນຍານບລສດ “ຈະນຳພກບລກມາພບກນອກ” (ມາລາກ 4:6). ສາດສະໜາຈກຕງຢເປນຕວຢາງຂອງການຫນຫວໃຈ ແລະ ເປນພະຫານະພາໄປຫາສງດຢໃນໂລກ. ໃນບນດາສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຜໄດແຕງງານຢໃນພຣະວຫານ ແລະ ຜໄປໂບດໃນວນອາທດເປນປະຈຳ, ຈຳນວນປະຮາງແມນມໜອຍກວາໂລກ ແລະ ຄອບຄວກໃກຊດກນ ແລະ ຕດຕຫາກນເລອຍໆ. ສຂະພາບໃນຄອບຄວກດກວາ, ແລະ ເຮາກມຊວດຍນຍາວກວາປະຊາຊນໂດຍທວໄປ. ເຮາໄດບລຈາກເງນ ແລະ ການຮບໃຊຫລາຍກວາ ເພອຊອຍເຫລອຄນຂດສນ, ແລະ ສວນຫລາຍແລວເຮາຈະສະ ແຫວງຫາການສກສາສງ. ຂາພະເຈາກາວສງເຫລານ ບແມນເພອໂອອວດແນວໃດ, ແຕເປນພະຍານວາ ຊວດຈະດກວາ (ແລະ ມຄວາມສກກວາ) ເມອຫວໃຈຖກຫນກບຄນໄປຫາຄອບຄວ ແລະ ເມອຄອບຄວດຳລງຊວດໃນຄວາມສະຫວາງແຫງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະຄຣດ. ສະນນ ເຮາຈະເຮດແນວໃດຈງຈະສາມາດຫລກເວນຈາກການຫລງທາງໄປ? ທຳອດ, ຂາພະເຈາຂແນະນຳໃຫເຮາຈດ ລຳດບຄວາມສຳຄນ. ໃຫທກສງທຢນອກບານມຄວາມສຳຄນຕຳກວາສງທຢໃນບານ. ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດແນະນຳວາ “ວຽກງານທ … ສຳຄນທສດທທານເຮດ ແມນຢພາຍໃນບານ

ຂອງທານ” (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], 134) ແລະ ປະທານເດວດ ໂອ ມກເຄ ໄດກາວວາ “ບມຄວາມສຳເລດໃດທສາມາດທດແທນຄວາມລມເຫລວຢໃນບານໄດ” (quoted from J. E. McCulloch, Home: The Savior of Civilization [1924], 42; in Conference Report, Apr. 1935, 116). ຈງຈດລະບຽບຊວດສວນຕວຂອງທານ ເພອຈດເວລາສຳລບການອະທຖານ ແລະ ການສກສາພຣະຄຳພ ແລະ ເຮດກດຈະກຳເປນຄອບຄວ. ຈງມອບໜາທໃຫລກໆທຈະເຮດຢບານ ເພອເຂາຈະຮຽນເຮດວຽກ. ຈງສອນເຂາວາ ການດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນຈະນຳພາເຂາໃຫຫາງໄກຈາກຄວາມສກກະປກ, ຄວາມບເປນລະບຽບ, ແລະ ຄວາມຮາຍແຮງຢໃນອນເຕແນດ, ໃນທາງສສານ, ແລະ ໃນວດໂອເກມ. ເຂາຈະບຫລງທາງໄປ, ແລະ ເຂາຈະຕຽມຕວທຈະຮບເອາໜາທຮບຜດຊອບເມອມນຖກມອບໃຫເຂາ. ສອງ, ເຮາຕອງເຮດທກສງຕາມ ລຳດບທຖກຕອງ! ການແຕງງານກອນ, ແລວຄອບຄວ. ຫລາຍຄນຢໃນໂລກລມລຳດບທຖກຕອງນ ແລະ ຄດວາເຂາສາມາດປຽນມນ ຫລ ປນມນ. ຈງກຳຈດທກສງທທານຢານກວດວຍສດທາ. ຈງໄວວາງໃຈໃນອຳນາດຂອງພຣະເຈາເພອໃຫນຳພາທານ. ຕທານທຍງບໄດແຕງງານເທອ, ຈງຊອກຫາຄຄອງນລນດອນຂອງທານຢາງລະມດລະວງ. ຊາຍໜມທງຫລາຍ, ຈງຈຈຳຖອຍຄຳຂອງປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ທວາ: “ການເປນໂສດ … ເຮດໃຫຜຄນຄດວາເປນສງທໜາປາຖະໜາ ເພາະມໜາທຮບຜດຊອບໜອຍ. ຄວາມຜດແມນຢທຊາຍໜມ. ອາຍອນໜມນອຍຂອງເຂາເຈາ ໄດພາເຂາເຈາເດນໄປໃນເສນທາງທຫາງຈາກໜາທ ແລະ ຄວາມຮບຜດຊອບ. … ສວນຍງໜມເປນຜຮບເຄາະ ... ເຂາເຈາເຕມໃຈທຈະແຕງງານຖາເປນໄປໄດ ແລະ ຮບເອາໜາທຮບຜດຊອບດວຍຄວາມພາກພມໃຈ.” (Gospel Doctrine, 5th ed. [1939], 281). ແລະ ຕພວກເຈາຍງໜມທງຫລາຍ, ຂາພະເຈາຂກາວວາ ຢາລມໜາທຮບຜດຊອບນເດ. ບມອາຊບໃດທສາມາດນຳຄວາມເພງພໃຈມາໃຫຫລາຍກວາການລຽງດຄອບຄວ. ແລະ ເມອພວກເຈາມອາຍເທາກບຂາພະເຈາ, ພວກເຈາຈະຮສກຫລາຍກວານນ. ສາມ, ສາມ ແລະ ພນລະຍາ, ທານຄວນເປນ ຫນສວນທເທາທຽມກນ ໃນການແຕງງານຂອງທານ. ຈງອານ ແລະ ເຂາໃຈໃບປະກາດເລອງຄອບຄວເລອຍໆ ແລະ ເຮດຕາມນນ. ຈງຫລກເວນຈາກການໃຊອຳນາດປກຄອງທບຊອບທຳ ບວາຈະເປນໃນທາງໃດກຕາມ. ບມໃຜເປນເຈາຂອງຄຄອງ ຫລ ລກໆ; ພຣະເຈາເປນພຣະບດາຂອງເຮາທກຄນ ແລະ ໄດມອບສດທພເສດໃຫເຮາເພອມຄອບຄວ, ຊງເປນຂອງພຣະອງມາກອນແລວ, ເພອຊອຍເຫລອເຮາໃຫກາຍເປນເໝອນດງພຣະອງຫລາຍຂນ. ໃນຖານະທເປນ

ລກໆຂອງພຣະອງ, ເຮາຄວນຮຽນຢໃນບານທຈະຮກພຣະເຈາ ແລະ ທຈະຮວາ ເຮາສາມາດທນຕພຣະອງເພອຂຄວາມຊອຍເຫລອໃນສງທເຮາຕອງການ. ທກຄນ, ແຕງງານ ຫລ ເປນໂສດ, ສາມາດມຄວາມສກໄດ ແລະ ສງເສມຄອບຄວທທານມ. ແລະ ສດທາຍ, ຈງໃຊ ແຫລງສຳລບຄອບຄວ ຂອງສາດສະໜາຈກ. ໃນການລຽງດລກໆ, ຄອບຄວສາມາດຫາຄວາມຊອຍເຫລອຈາກຫວອດ. ຈງສງເສມ ແລະ ເຮດວຽກງານຮວມກບຜນຳຖານະປະໂລຫດ ແລະ ຜນຳຊອຍເຫລອ ແລະ ສວຍໂອກາດໃຊໂຄງການສຳລບຊາວໜມ ແລະ ຄອບຄວ. ໃຫຈຈຳຖອຍຄຳຂອງປະທານລ ທວາ—ສາດສະໜາຈກເປນພນຖານທເຮາສາງຄອບຄວນລນດອນຂອງເຮາໄວເທງນນ (ເບງ Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], 148). ບດນ, ຖາຫາກວາມບກຄນໃດ ຫລ ຄອບຄວໃດ ໄດຫລງທາງໄປ, ແລວໃຫທານພຽງແຕນຳໃຊຄຳສອນຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດຈາກ ພຣະທຳລກາ ບດທ 15 ເພອດດແປງເສນທາງຂອງທານ. ຢໃນບດນ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດບອກເຖງຄວາມພະຍາຍາມຂອງຜລຽງດແກະ ເພອໄປຊອກຫາໂຕແກະທເສຍໄປຂອງລາວ, ເລອງການຕອນຮບລກທເສຍໄປຜໄດກບຄນມາບານ. ເປນຫຍງພຣະເຢຊຈງສອນຄຳອປະມາເຫລານນ? ພຣະອງຢາກໃຫເຮາຮວາ ບມຄນໃດໃນພວກເຮາຈະຫລງທາງຈນວາເຮາບສາມາດຊອກຫາທາງກບໄດຜານການຊດໃຊ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອງ. ເມອທານສະແຫວງຫາທຈະດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະຄຣດ, ແລວພຣະວນຍານບລສດຈະນຳພາທານ ແລະ ຄອບຄວຂອງທານ. ທານຈະໄດຮບ GPS ທາງວນຍານ ທຈະບອກໃຫທານຮວາ ທານຢບອນໃດ ແລະ ທານຈະໄປຫາບອນໃດ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ພຣະຜໄຖຂອງມະນດຊາດຜໄດຟນຄນຊວດແລວຮກເຮາທກຄນ ແລະ ພຣະອງໄດສນຍາວາ ຖາຫາກເຮາຕດຕາມພຣະອງ, ພຣະອງຈະນຳພາເຮາກບຄນໄປດວຍຄວາມປອດໄພສທປະທບຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງສງນ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ມຄວາມເຂາໃຈທຈະລງມເຮດ ໂດຍ ແອວເດ ໂອ ວນເຊນ ຮາເລກ ແຫງສາວກເຈດສບ ເໝອນພແມທດສວນຫລາຍ, ພແມຂາພະເຈາຢາກໃຫລກມອະນາຄດທດ. ພຂາພະເຈາບແມນສະມາຊກ ຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ຍອນສະຖານະການແປກປະຫລາດໃນຕອນນນພແມໄດຕດສນໃຈວາ ຂາພະເຈາພອມດວຍອາຍເອອຍນອງຄວນອອກຈາກບານເຮາຢເກາະຊາມວ ທມະຫາສະມດປາຊຟກໃຕ ແລະ ເດນທາງມາປະເທດສະຫະລດອະເມຣກາເພອສກສາຮຳຮຽນ. ມນກຍາກຫລາຍສຳລບພແມຂາພະເຈາທໄດຢຫາງຈາກລກ ໂດຍສະເພາະໃຫແມ. ພແມໄດຮວາ ຈະມການທາທາຍ ຂະນະທລກເຂາສສະຖານະການໃໝ. ແຕໂດຍມສດທາ ແລະ ຄວາມຕງໃຈ ພແມໄດເຮດຕາມແຜນການ. ເພາະແມເປນໄພພນຍກສດທາຍແຕນອຍໆມາ ແມຈງຮຈກຫລກທຳຂອງການຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານ ແລະ ພແມທງສອງຮສກວາ ຕອງມພອນແຫງສະຫວນຊອຍລກຂອງພວກເພນ. ດງນນ ພແມຈງໄດຈດວນໜງທກອາທດເພອຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານເພອພວກເຮາ. ພແມມເປາໝາຍທຈະຕຽມລກໃຫມອະນາຄດທດກວາ. ແລວພແມເຮດຕາມເປາໝາຍດງກາວ, ໃນຂະນະທໄດໃຊສດທາໂດຍສະແຫວງຫາພອນຈາກພຣະຜເປນເຈາ. ໂດຍຜານທາງການຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານ. ພແມໄດຮບຄວາມໝນໃຈ, ການປອບໂຍນ ແລະ ຄວາມສະຫງບສກວາທກຢາງຈະດ. ແລວພວກເຮາຈະເຮດຈງໃດແດໃນລະຫວາງຄວາມຍາກລຳບາກແຫງຊວດ ເພອຈະໄດຮບຄວາມເຂາໃຈ ພຽງພທຈະເຮດສງທຈະນຳພວກເຮາເຂາໃກຊດກບພຣະຜຊອຍໃຫລອດ? ໜງສສພາສດສອນຄວາມຈງ ຂອງເລອງຄວາມເຂາໃຈດງກາວທວາ: “ຊນຊາດໃດທບມພຣະເຈານຳໜາ ກເປນຊນຊາດທຂາດວໄນ” (ສພາສດ 29:18). ຖາຫາກພວກເຮາຢາກຈະເລນ ແທນທຈະຖກທຳລາຍພວກເຮາຕອງມຄວາມເຂາໃຈ ຂອງຕວເອງເໝອນທພຣະຜຊອຍໃຫລອດຮຈກພວກເຮາ.

ເມອພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂໃຫຊາວປະມງຕດຕາມພຣະອງໄປ ພຣະອງເຫນໃນຕວພວກເພນຫລາຍກວາ ທພວກເພນເອງເຂາໃຈ; ພຣະອງເຂາໃຈວາ ພວກເພນສາມາດເປນແບບໃດ. ພຣະອງຮຄນຄວາມດ ແລະ ຄວາມເປນໄປໄດຂອງເຂາເຈາ ແລວພຣະອງຈງໄດເອນພວກເພນໃຫຮບໃຊ. ໃນຕອນຕນ ພວກເພນບມ ປະສບການ ແຕຂະນະທຕດຕາມພຣະອງກເຫນຕວຢາງຂອງພຣະອງ, ຮສກຄຳສອນພຣະອງ, ແລະ ກາຍເປນສານສດຂອງພຣະອງ. ມຕອນໜງທສານສດບາງຄນໜໄປຈາກພຣະອງ ເພາະສງທໄດຍນນນ. ໂດຍທຮວາ ຄນອນກອາດຢາກໄປຄກນ, ພຣະເຢຊຈງຖາມອກຄະສາວກສບສອງວາ “ພວກທານເດ ພວກທານກຢາກໜໄປຄກນບ?” (ໂຢຮນ 6:67). ຄຳຕອບຈາກເປໂຕສະແດງວາ ເພນໄດປຽນ ແລະ ມຄວາມເຂາໃຈຈງໃດເຖງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. “ພວກຜຂາຈະໜໄປຫາຜໃດ? ທານເປນຜມຖອຍຄຳແຫງ ຊວດອນຕະຫລອດໄປເປນນດ” (ໂຢຮນ 6:68) ເພນຕອບ. ໂດຍມຄວາມເຂາໃຈແບບນນ ສານສດທຊສດ ແລະ ພາກພຽນນໄດລງໄປເຮດສງທຍາກໃນຂະນະທເດນ ທາງໄປສອນພຣະກດຕຄນ ແລະ ຈດຕງສາດສະໜາຈກຫລງຈາກພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂນສະຫວນໄປແລວ. ໃນທສດບາງຄນໃນພວກເພນໄດເສຍສະລະຊວດເພອເປນພະຍານ. ພຣະຄຳພມຕວຢາງຕາງໆ ເຖງຄນທເຂາໃຈພຣະກດຕຄນ ແລວກອອກໄປເຮດຕາມຄວາມເຂາໃຈນນ. ສາດສະດາແອວມາໄດເຂາໃຈຕອນທເພນໄດຍນອະບນາໄດສອນ ແລະ ເປນພະຍານທກາຫານ ຢຕໜາກະສດໂນອາ. ແອວມາໄດເຮດຕາມຄຳສອນຂອງອະບນາໄດ ແລວໄດອອກໄປສອນສງທໄດ ຮຽນມາໃຫບບຕສະມາແກຫລາຍຄນທເຊອຄຳຂອງເພນ (ເບງ ໂມໄຊຢາ 17:1-4; 18:1-16). ຕອນທອອກໄປຂມເຫງໄພພນສະໄໝກອນ ອກຄະສາວກໂປນໄດປຽນໃຈເຫລອມໃສຕາມທາງໄປ ເມອງດາມາກດ ແລວເພນກເຮດຕາມໂດຍອອກໄປສອນ ແລະ ເປນພະຍານເຖງພຣະຄຣດ (ເບງ ກດຈະການ 9:1-6, 20-22, 29). ໃນສະໄໝພວກເຮາເອງກມໜມສາວຫລາຍຄນພອມດວຍຜອາວໂສຫລາຍຄທຕອບຄຳເຊນຈາກສາດສະດາ ຂອງພຣະເຈາ ແລວໄປຮບໃຊເປນຜສອນສາດສະໜາ. ໂດຍມສດທາ ແລະ ຄວາມກາຫານ ເຂາເຈາ ໄດໄປຈາກບານຍອນມສດທາທສາມາດເຮດຄວາມດໃນຖານະເປນຜສອນສາດສະໜາ. ເມອເຂາເຈາ ເຮດຕາມຄວາມເຂາໃຈທຈະຮບໃຊ ກເປນພອນໃນຊວດຂອງຫລາຍຄນ ພອມດວຍປຽນຊວດຂອງຕນເອງ ຄກນ. ໃນກອງປະຊມເທອແລວນ ປະທານມອນສນໄດຂອບໃຈນຳທກຄນທຮບໃຊຊງກນແລະກນ ແລະ ໄດເຕອນໃຈພວກເຮາ ເຖງຄວາມຮບຜດຊອບຂອງພວກເຮາທເປນພະຫດຂອງພຣະເຈາ ໃນການໃຫ ພອນແກລກໆຂອງພຣະອງຢໂລກນ (ເບງ “Until We Meet Again,” Liahona and Ensign,

Nov. 2011, 108). ຄວາມສຳເລດໃນຄວາມຮບຜດຊອບດງກາວເປນສງທປະທບໃຈ ຂະນະທສະມາຊກ ຂອງສາດສະໜາຈກ ເຮດຕາມຄວາມເຂາໃຈຂອງສາດສະດາ. ກອນພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດຈາກໄປ ແລະ ທເຂາໃຈວາ ພວກເຮາຈະຕອງມຄວາມຊອຍເຫລອ ພຣະອງກາວວາ “ເມອເຮາໄປ ພວກທານຈະບຖກປະໄວໃຫເປນກຳພາ” (ໂຢຮນ 14:18). ພຣະອງໄດສອນສານສດຂອງພຣະອງວາ “ແຕພຣະຜຊອຍຄ ພຣະວນຍານບລສດ ຜທພຣະບດາຈະໃຊມາ ໃນນາມຂອງເຮາ ຈະສງສອນພວກທານທກສງ ແລະ ຈະເຮດໃຫພວກທານລະນກເຖງທກສງ ຊງເຮາໄດບອກພວກທານ” (ໂຢຮນ 14:26). ນເປນພຣະວນຍານບລສດ ອງດຽວກນ ທສາມາດໃຫກຳລງແກພວກເຮາ ແລະ ຊກຍພວກເຮາໃຫເຮດສງທພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ສາດສະດາສະໄໝນສອນໄວ. ຂະນະທພວກເຮາລງມເຮດຕາມຄຳສອນຂອງພວກຜນຳ, ພວກເຮາຮບເອາຄວາມເຂາໃຈອນເລກຊງ ກວາເຖງເປາໝາຍທພຣະຜຊອຍໃຫລອດມເພອພວກເຮາ. ຕະຫລອດທວກອງປະຊມເທອນສາດສະດາ ແລະ ອກຄະສາວກໄດໃຫຄຳແນະນຳທດນໃຈແກພວກເຮາ. ຂຈງຮຽນຄຳສອນດງກາວ ແລະ ໄຕຕອງໃນໃຈທານ ພອມດວຍຂໃຫພຣະວນຍານບລສດຊອຍທານເຂາໃຈຄຳສອນເຫລານໃນຊວດ ຂອງທານເອງ. ເມອມຄວາມເຂາໃຈນນແລວ ກໃຫໃຊສດທາ ແລະ ລງມເຮດຕາມຄຳແນະນຳດງກາວ. ຈງສກສາພຣະຄຳພ ໂດຍມເຈດຕະນາຈະໄດຮບຄວາມສະຫວາງ ແລະ ຄວາມຮເພມເຕມໃນຂາວສານທມອບໃຫທານ. ຈງໄຕຕອງໃນໃຈ ແລະ ປອຍໃຫມນດນໃຈທານ. ແລວຈງເຮດຕາມການດນໃຈນນ. ເຊນດຽວກບຄອບຄວຂອງຂາພະເຈາໄດຮຽນເລອງການຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານ ແລວລງມເຮດ. ແອວມາເຄຍເວາເຖງການຖສນອດເຂາ ແລະ ການອະທຖານເປນວທຮບຄວາມແນໃຈ ເມອເພນວາ “ຂາພະເຈາຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານມາຫລາຍວນເພອຂາພະເຈາຈະໄດຮເລອງເຫລານ ດວຍຕນເອງ” (ແອວມາ 5:46). ແບບດຽວກນນ ພວກເຮາຮຽນວທທຈະຈດການກບການທາທາຍ ໃນຊວດໂດຍການຖສນອດເຂາ ແລະ ອະທຖານ. ພວກເຮາມຄວາມຍາກລຳບາກໃນຊວດທອາດຈະຫລດຄວາມເຂາໃຈ ແລະ ສດທາຂອງພວກເຮາ ທຈະເຮດສງທຮວາສມຄວນ. ພວກເຮາຫຍງໂພດຈນບຮວາຈະເຮດແນວໃດ. ເຖງແມນພວກເຮາທກຄນ ກແຕກຕາງກນ ຂາພະເຈາຂແນະນຳວາ ພວກເຮາຕອງເອາໃຈໃສກບຄວາມເຂາໃຈນຳພຣະຜຊອຍ ໃຫລອດ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອງ. ພຣະອງເຫນຫຍງແດໃນເປໂຕ, ຢາໂກໂບ, ແລະ ໂຢຮນ ແລະ ອກຄະສາວກຄນອນໆທພຣະອງໄດເຊນໃຫພວກເພນຕາມພຣະອງໄປ? ຄກນກບມະໂນພາບຂອງ

ພຣະອງກຽວກບພວກເພນ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດກມມະໂນພາບເຖງຄວາມສາມາດຂອງພວກເຮາຄກນ. ພວກເຮາຕອງມສດທາ ແລະ ມຄວາມກາຫານຄກນກບອກຄະສາວກກມທຳອດ ເພອພວກເຮາຈະ ເອາໃຈໃສກບສງທສຳຄນທສດໃນການນຳເອາຄວາມສກທໝນຍນ ແລະ ຄວາມເບກບານອນໃຫຍຍງມາໃຫເຮາ. ເມອພວກເຮາຮຽນຕາມຊວດຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອງ, ພວກເຮາຈະ ເຫນພຣະອງຢນຳຄນ ແລະ ອະທຖານ, ສອນ, ແລະ ໃຫກຳລງທາງວນຍານ. ເມອພວກເຮາເຮດຕາມ ຕວຢາງພຣະອງ ແລະ ເຮດສງທເຮາໄດເຫນພຣະອງເຮດ, ແລວພວກເຮາຈະມຄວາມເຂາໃຈເຖງ ຄວາມສາມາດຂອງພວກເຮາ. ທານຈະຮບພອນທມການດນໃຈ ຜານທາງພຣະວນຍານບລສດ ເພອເຮດຄວາມດຫລາຍກວາເກາ. ຈະມການປຽນແປງ ແລະ ທານຈະຮບເອາວທການແບບໃໝ ຊງຈະເປນພອນໃຫທານພອມດວຍຄອບຄວ. ໃນລະຫວາງເວລາທພຣະອງຢນຳຊາວນໄຟ ພຣະຜຊອຍ ໃຫລອດໄດຖາມວາ “ເຈາຄວນເປນຄນແນວໃດ?” ພຣະອງຕອບວາ “ຄກນກບທເຮາເປນ” (3 ນໄຟ 27:27). ພວກເຮາຕອງການຄວາມຊອຍເຫລອຂອງພຣະອງເພອກາຍເປນຄກນກບພຣະອງ ແລະ ພຣະອງຊນຳທາງໃຫພວກເຮາ: “ດງນນ, ຈງຂ, ແລວເຈາຈະໄດຮບ; ຈງເຄາະ, ແລວຈະມຄນໄຂປະຕໃຫ; ເພາະວາທກຄນທຂກຈະໄດຮບ; ແລະ ທກຄນທເຄາະກຈະມຄນໄຂປະຕໃຫ (3 ນໄຟ 27:29). ຂາພະເຈາຮວາ ເມອພວກເຮາເຂາໃຈຕວເອງເໝອນທພຣະຜຊອຍໃຫລອດເຂາໃຈພວກເຮາ ແລະ ຂະນະທພວກເຮາເຮດຕາມຄວາມເຂາໃຈນນ, ຊວດຂອງພວກເຮາຈະໄດຮບພອນໃນທາງທບຄາດ ຄດມາກອນ. ຍອນຄວາມເຂາໃຈຂອງພແມ, ຂາພະເຈາບພຽງແຕໄດຮບພອນທາງການສກສາເທານນ, ແຕຂາພະເຈາໄດມໂອກາດຮຈກ ແລະ ຮບເອາພຣະກດຕຄນ. ສຳຄນກວານນອກ ຂາພະເຈາໄດຮຽນເຖງ ຄວາມສຳຄນຂອງພແມທດ ແລະ ມສດທານຳອກ. ເວາງາຍໆ ຊວດຂອງຂາພະເຈາໄດປຽນ ຊວນລນດອນ. ຄກບຄວາມເຂາໃຈຂອງພແມຂອງຂາພະເຈາທໄດຖສນອດເຂາ, ແລະ ອະທຖານເພອຄວາມຜາສກຂອງ ລກໆ ແລະ ຄກບຄວາມເຂາໃຈຂອງພວກອກຄະສາວກກມທຳອດ ພວກເພນຈງໄດຕດຕາມພຣະຜຊອຍ ໃຫລອດ. ຄວາມເຂາໃຈແບບດຽວກນນນກມເພອດນໃຈ ແລະ ຊອຍພວກເຮາໃຫລງມເຮດ. ອາຍເອອຍ ນອງທງຫລາຍ, ພວກເຮາເປນຄນທມປະຫວດແຫງຄວາມເຂາໃຈ ແລະ ສດທາ ແລະ ຄວາມ ກາຫານທຈະລງມເຮດ. ໃຫເບງສງທພວກເຮາເຮດ ແລະ ພອນທພວກເຮາໄດຮບ! ຈງເຊອວາພຣະອງ ສາມາດໃຫພອນແກທານ ເພອຈະໄດມຄວາມເຂາໃຈເລອງຊວດພອມດວຍຄວາມກາຫານທຈະເຮດຕາມ.

ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາຂອງພຣະອງທຢາກໃຫເຮາສາມາດກບໄປຫາພຣະອງ. ເພອເຮດແນວນນ ພວກເຮາຕອງມສດທາ ທຈະລງມເຮດ—ທຈະຕດຕາມ ພຣະອງໄປ ແລະ ກາຍເປນເໝອນດງພຣະອງ. ຕະຫລອດວນເວລາໃນຊວດຂອງພວກເຮາ, ພຣະອງ ຢຽດພຣະຫດອອກມາ ແລະ ເຊອເຊນພວກເຮາວາ: “ຈງຮບເອາແອກຂອງເຮາແບກໄວ ແລະ ຮຽນຮຈາກເຮາ ເພາະວາເຮາມໃຈສພາບ ແລະ ອອນຫວານ; ແລະ ພວກທານຈະໄດພບການພກຜອນ. “ດວຍວາແອກທເຮາໃຫພວກທານແບກນນກງາຍ ແລະ ພາລະທເຮາໃຫພວກທານຮບນນກເບາ” (ມດທາຍ 11:29-30). ຄກບທພຣະຜຊອຍໃຫລອດມອງເຫນຄວາມສາມາດໃນຕວຂອງພວກສານສດກມທຳອດຂອງພຣະອງ, ພຣະອງກເຫນຢາງດຽວກນນນໃນຕວຂອງພວກເຮາ. ຂໃຫພວກເຮາຈງມອງເຫນຕວເອງເໝອນດງ ທພຣະຜຊອຍໃຫລອດມອງເຫນພວກເຮາ. ຂາພະເຈາອະທຖານວາພວກເຮາຈະມຄວາມເຂາໃຈ ດງກາວໂດຍມສດທາ ແລະ ມຄວາມກາຫານທຈະລງມເຮດ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ພຽງແຕຢເທງຫລກທຳແຫງຄວາມຊອບທຳເທານນ ໂດຍ ແອວເດ ແລຣ ວາຍ ວວສນ ແຫງສາວກເຈດສບ ໜງເດອນກວາຫລງຈາກພວກຂາພະເຈາໄດແຕງງານກນ, ພນລະຍາຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ຂາພະເຈາ ໄດພາກນຂລດເດນທາງໄປໄກ. ນາງໄດເປນຜຂບລດ, ແລະ ຂາພະເຈາໄດພະຍາຍາມພກຜອນ. ຂາພະເຈາກາວວາ ພະຍາຍາມ ເພາະວາເສນທາງຫລວງທພວກຂາພະເຈາໄດເດນຕາມນນໄດມ ຊສຽງເປນທາງທຕຳຫລວດມກໃສກບດກຄນຂບລດໄວ, ແລະ ພນລະຍາຂອງຂາພະເຈາອາດ ໄດມໂນມອຽງທຈະຂບລດໄວໃນຄາວນນ. ຂາພະເຈາໄດເວາວາ, “ນອງຂບໄວໂພດ; ຊາໆລງແດ.” “ເອ,” ເຈາສາວຄນໃໝຂອງຂາພະເຈາໄດຄດຢໃນໃຈນາງວາ, “ເຮາໄດຂບລດມາເກອບສບປ, ແລະ ນອກຈາກຄສອນຂບລດຂອງເຮາແລວ ບມໃຜເຄຍບອກເຮາວາຕອງຂບລດແນວໃດແຕກອນ.” ສະນນນາງໄດຕອບວາ, “ອາຍມສດຫຍງທຈະມາບອກນອງວາຕອງຂບລດແນວໃດ?” ທຈງແລວ, ຄຳຖາມຂອງນາງເຮດໃຫຂາພະເຈາຫາຄຳຕອບບທນ. ສະນນ ໃນຄວາມພະຍາຍາມເຮດໃຫດທສດໃນຖານະທເປນສາມ, ຂາພະເຈາໄດກາວວາ, “ອາຍບຮ—ເພາະວາອາຍເປນສາມຂອງນອງ ແລະ ອາຍດຳລງຖານະປະໂລຫດ.” ອາຍນອງທງຫລາຍ, ນຄຄຳແນະນຳ: ຖາຫາກທານຕກຢໃນສະພາບ ທຄາຍຄກນນນ, ນນ ບແມນ ຄຳຕອບທຖກຕອງ. ແລະ ຂາພະເຈາດໃຈທຈະລາຍງານວາ, ເປນເທອດຽວເທານນທຂາພະເຈາໄດເຮດຄວາມຜດນນ. ຄຳສອນ ແລະ ພນທະສນຍາ ອະທບາຍວາ ສດທຈະໄດນຳໃຊ ຖານະປະໂລຫດໃນບານເຮອນ ຫລ ໃນບອນອນໃດກແມນກຽວຂອງກບຄວາມຊອບທຳໃນຊວດຂອງເຮາ. ອຳນາດແຫງສະຫວນຈະຖກບງຄບ ຫລ ຄວບຄມບໄດ ນອກຈາກຕາມຫລກແຫງຄວາມຊອບທຳ.1 ພຣະຄຳພກາວຕໄປວາ ເຮາຈະສນເສຍ

ອຳນາດນນເມອເຮາ “ບງຄບ ຫລ ຄອບຄອງ ຫລ ບບຄນຈດວນຍານຂອງ (ຄນອນ), ໃນຄວາມ ບຊອບທຳ ປະການໃດ.”2 ພຣະຄຳພກາວວາເຮາຕອງນຳພາດວຍ “ຫລກແຫງຄວາມຊອບທຳ.” ຫລກທຳດງກາວກຽວພນ ກບຜນຳທງໝດໃນສາດສະໜາຈກ ຮວມທງບນດາພ ແລະ ແມທກໆຄນໃນບານເຮອນຂອງເຂາເຈາ.3 ເຮາຈະສນເສຍສດທຈະມພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ສດພເສດໃດໆທເຮາມຈາກພຣະເຈາ ເມອເຮາໃຊສດບງຄບຄນອນໃນທາງທບຊອບທຳ.4 ເຮາອາດຈະຄດວາວທດງກາວແມນສຳລບຜນ ປະໂຫຍດດຂອງຜທຖກ “ບງຄບ.” ແຕເມອໃດເຮາພະຍາຍາມບບຄນຄນໃດໜງ ໃຫເປນຄນຊອບທຳຜທ ສາມາດ ແລະ ຄວນ ໃຊອຳເພໃຈທາງສນທຳຂອງຕນເອງ, ເຮາກຳລງກະທຳຢາງບຊອບທຳ. ເມອເຮາໄດຕງໃຈກບຄນໃດຄນໜງແລວ, ຄວາມຕງໃຈນນຄວນເປນຄວາມຮກດວຍຄວາມອດທນ ແລະ ເປນວທທຈະສອນຫລກທຳນລນດອນ. ເຮາບສາມາດບງຄບຄນອນໃຫເຮດສງດ. ພຣະຄຳພໄດບອກຢາງແຈມແຈງວາ ມນບໄດເປນວທຂອງພຣະເຈາ. ການບບບງຄບຈະສາງຄຽດແຄນ. ມນສາງຄວາມບໄວວາງໃຈ ແລະ ມນເຮດໃຫຄນຮສກບມ ຄວາມສາມາດ. ໂອກາດທຈະຮຽນຮສນເສຍໄປ ເມອຜທບງຄບຄດຢາງຈອງຫອງວາ ເຂາເຈາຄຳຕອບ ທຖກຕອງທງໝດສຳລບຄນອນ. ພຣະຄຳພກາວວາ “ມນເປນທຳມະຊາດ ແລະ ນໄສຂອງມະນດເກອບ ທກໆຄນ” ທຈະມສວນໃນການຄອບຄອງທບຊອບທຳນ,5 ສະນນເຮາຄວນຮສກຕວວາ ມນເປນການ ຜດພາດທຈະເຮດໄດງາຍ. ຜຍງກອາດນຳໃຊການຄອບຄອງທບຊອບທຳນຄກນ, ເຖງແມນວາພຣະຄຳພ ຊບອກວານເປນບນຫາກບຜຊາຍເປນພເສດ. ການຄອບຄອງທບຊອບທຳມກຈະມາພອມກບການຕຢສະເໝ ແລະ ການກກຄວາມເຫນພອມ ຫລ ຄວາມຮກເອາໄວ. ຜທຈະໄດຮບກຮສກວາເຂາເຈາບສາມາດເຮດໃຫຜນຳ ແລະ ພແມດງກາວພໃຈຈກ ເທອ ແລະ ວາເຂາເຈາລມເຫລວ. ພແມທສະຫລາດຮຈກ ເມອໃດເດກໃຫຍພທຈະເລມໃຊອຳເພໃຈ ຂອງເຂາເອງໃນການຕດສນໃຈບາງສງ. ແຕຖາພແມຍດອຳນາດໃນການຕດສນໃຈ ທງໝດ ແລະ ເຫນວາມນເປນ “ສດ” ຂອງເຂາເຈາ, ເຂາເຈາຈຳກດການເຕບໂຕ ແລະ ການພດທະນາຂອງລກໆຂອງ ເຂາເຈາຫລາຍ. ລກໆຂອງເຮາຢໃນບານເຮອນເຮາເປນເວລາທຈຳກດ. ຖາເຮາລຖາຈນວາເຂາບຢໃນບານຂອງເຮາແລວ ກອນຈະໃຫເຂານຳໃຊອຳເພໃຈທາງສນທຳຂອງເຂາ, ເຮາໄດລຖາດນເກນໄປ. ເຂາຈະບພດທະນາ ຄວາມສາມາດນນໄດໃນທນທທນໃດທຈະເລອກຢາງສະຫລາດ ຖາຫາກເຂາບເຄຍມສດໄດຕດສນໃຈ

ເລອງສຳຄນຕອນທຢໃນບານເຮອນເຮາ. ລກໆດງກາວມກຈະຂດຂນຕຕານການບບບງຄບນ ຫລ ຖກຈຳ ກດໂດຍຄວາມບສາມາດຈະຕດສນໃຈເລອງໃດໆດວຍຕວເອງ. ພແມທສະຫລາດຕຽມລກໆຂອງເຂາເຈາໃຫຮຈກຊອຍຕວເອງໂດຍບມເຂາເຈາ. ເຂາເຈາຈດຫາ ໂອກາດສຳລບການເຕບໂຕຂະນະທລກໆຮຽນຮຄວາມເປນຜໃຫຍທາງວນຍານ ທຈະນຳໃຊອຳເພໃຈ ຂອງຕນຢາງເໝາະສມ. ແລະ ແນນອນວາ, ນໝາຍຄວາມວາບາງເທອລກໆຈະເຮດຜດພາດໄປ ແລະ ຮຽນບດຮຽນຈາກຄວາມຜດພາດນນ. ຄອບຄວຂອງພວກຂາພະເຈາໄດມປະສບການໜງທໄດສອນເຮາກຽວກບການຊອຍລກໆໃຫພດທະນາ ຄວາມສາມາດຂອງເຂາທຈະເລອກ. ລກສາວຂອງພວກຂາພະເຈາ, ນາງມາຣ, ເປນນກກລາທເກງກາ ໃນທມຂອງນາງທຊະນະເລອຍໆ. ປໜງທມຂອງນາງໄດໄປເຖງລະດບຊະນະເລດ, ແລະ ເກມນນແມນ ຈະໄດຫລນກນໃນວນອາທດ. ຕອນໄວລນ, ນາງມາຣກໄດຮບການສດສອນວາວນຊະບາໂຕເປນວນ ພກຜອນ ແລະ ເສມສາງພະລງທາງວນຍານ, ບແມນວນຫລນກລາ. ແຕນາງຍງໄດຮບຄວາມກດດນ ຈາກຄສອນກລາ ແລະ ໝເພອນໃນທມພອມທງຄວາມປາຖະໜາບຢາກໃຫທມຂອງນາງຜດຫວງ. ນາງໄດຖາມພວກເຮາວານາງຄວນເຮດແນວໃດ. ພນລະຍາກບຂາພະເຈາສາມາດຕດສນໃຈໃຫນາງ ໄດງາຍໆ. ເຖງຢາງໃດກດ, ຫລງຈາກໄດພຈະລະນາດວຍການອະທຖານແລວ ພວກຂາພະເຈາໄດຕດ ສນໃຈວາ ໃນກລະນນລກສາວຂອງພວກຂາພະເຈາພອມແລວທຈະຮບເອາໜາທຮບຜດຊອບທາງ ວນຍານສຳລບການຕດສນໃຈຂອງນາງເອງ. ພວກຂາພະເຈາໄດອານພຣະຄຳພກບນາງ, ແລະ ແລວໄດຊກຍນາງມາຣໃຫອະທຖານ ແລະ ຄດໄຕຕອງເບງ. ຫລງຈາກສອງສາມມນາງໄດສະເໜການຕດສນໃຈຂອງນາງ. ນາງຈະຫລນເກມໃນວນອາທດ. ບດນພວກຂາພະເຈາຈະເຮດແນວໃດ? ຫລງຈາກການສນທະນາຕໄປ ແລະ ໄດຮບຄວາມໝນໃຈຈາກ ພຣະວນຍານ, ພວກຂາພະເຈາໄດເຮດຕາມທພວກຂາພະເຈາໄດສນຍາ ແລະ ໄດອະນຍາດໃຫນາງ ເລອກເອາເອງທຈະຫລນ. ຫລງຈາກເກມນນຈບລງ, ນາງມາຣຍາງຊາໆໄປຫາແມຂອງນາງ ທລຖານາງຢ. ນາງໄດກາວວາ, “ແມເອຍ, ລກ ຮສກ ບສະບາຍໃຈເລຍ. ລກບຢາກມຄວາມຮສກ ແບບນນອກ. ລກຈະບຫລນເກມໃດອກໃນວນຊະບາໂຕ.” ແລະ ນາງກບໄດຫລນອກເລຍ. ບດນນາງມາຣໄດເຂາໃຈດວຍຕວເອງເຖງຫລກທຳແຫງການຮກສາວນຊະບາໂຕ. ຖາພວກຂາພະເຈາໄດ ບງຄບນາງບໃຫຫລນເກມນນ, ພວກຂາພະເຈາຈະໄດເຮດໃຫນາງສນເສຍປະສບການທລຳຄາ ແລະ ມພະລງດວຍພຣະວນຍານນນ.

ຕາມທທານເຫນໄດວາ, ການຊອຍລກໆໃຫນຳໃຊອຳເພໃຈຂອງເຂາຢາງສມຄວນຮຽກຮອງການສງສອນ ເຂາເຖງວທທຈະອະທຖານ ແລະ ຮບຄຳຕອບຕຄຳອະທຖານຂອງເຂາ. ຈະຕອງມການສງສອນກຽວກບ ຄນຄາ ແລະ ຈດປະສງຂອງການເຊອຟງພອມທງຫລກທຳຂອງພຣະກດຕຄນທສຳຄນອນໆດວຍ.6 ໃນການລຽງດຄອບຄວຂອງພວກຂາພະເຈາ, ພວກຂາພະເຈາໄດຕດສນໃຈວາເປາໝາຍທສຳຄນທສດ ຂອງພວກຂາພະເຈາຈະເປນການຊອຍລກໆໃຫຈດຕງການຕດຕຂອງເຂາເອງກບສະຫວນ. ພວກຂາພະເຈາໄດຮວາໃນທສດພວກເຂາຕອງເພງພຣະຜເປນເຈາ, ບແມນເພງພວກຂາພະເຈາ. ບຣກຳ ຢງ ໄດກາວວາ, “ໃນໜາທທງປວງທຂາພະເຈາຕອງໄດເລອກເຮດທຖກຮຽກຮອງຈາກ ... ລກຫລານມະນດໃຫເຮດ, ... ຂາພະເຈາຈະວາງໜາທການສະແຫວງຫາ ... ພຣະຜເປນເຈາອງເປນ ພຣະເຈາຂອງເຮາໃຫເປນໜາທທໜງ ແລະ ສຳຄນສດຈນວາເຮາຈະເປດເສນທາງແຫງການສສານ ຈາກສະຫວນມາເຖງໂລກ—ຈາກພຣະເຈາມາເຖງຈດວນຍານຂອງເຮາເອງ.”7 ນາງມາຣໄດຮບຄຳຕອບຕຄຳອະທຖານຂອງນາງໃນເລອງອນ, ສະຖານະການກອນນນ, ແລະ ພວກຂາພະເຈາໄດໄວໃຈລກສາວຂອງພວກຂາພະເຈາໄດພດທະນາເສນທາງແຫງການສສານນກບສະຫວນໃນຊວດຂອງນາງ. ດງນນນາງຈງໄດຮຽນບາງສງທດຈາກປະສບການຂອງນາງ ແລະ ສາມາດເລອກສງທດກວາໃນອະນາຄດ. ປາດສະຈາກການຕດຕກບພຣະວນຍານແລວ, ລກໆ ແລະ ພແມຄກນ ສາມາດແກຕວຕການຕດສນໃຈທບດໄດໂດຍອາງເຖງການນຳໃຊອຳເພໃຈຂອງເຂາເຈາ. ຄຳສນຍາ ໃນພຣະຄຳພກຄວາ “ຄນສະຫລາດ ... ແລະ ຮບເອາພຣະວນຍານອນສກສດເປນຜນຳຂອງເຂາ ... [ບຖກ] ຫລອກ.”8 ຜນຂາງຄຽງເພມເຕມ ແລະ ທເສາສະຫລດໃຈຂອງການຄອບຄອງທບຊອບທຳສາມາດເປນການ ສນເສຍຄວາມໄວວາງໃຈໃນຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ. ຂາພະເຈາໄດຮຈກຄນບາງຄນຜທຂນຢກບຜນຳ ຫລ ພແມທເອາໃຈຍາກ ແລະ ບບບງຄບ, ແລະ ເຂາເຈາພບເຫນວາມນຍາກທຈະໄດຮສກເຖງ ຄວາມຮກຈາກພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຂາເຈາທຈະຄຳຊ ແລະ ຈງໃຈເຂາເຈາໄປໃນເສນທາງ ແຫງຄວາມຊອບທຳ. ຖາວາເຮາຈະຊອຍຜຄນໃນໜາທຮບຜດຊອບຂອງເຮາໃຫຈດການຕດຕທສຳຄນກບສະຫວນ, ເຮາຕອງເປນພແມ ແລະ ຜນຳແບບທຖກບນຍາຍໄວໃນພຣະຄຳພ Doctrine and Covenants ພາກທ 121. ເຮາຕອງກະທຳ “ໂດຍການຊກຊວນ, ໂດຍຄວາມອດກນ, ໂດຍຄວາມສພາບ ແລະ ຄວາມອອນໂຍນ ແລະ ໂດຍຄວາມຮກທບມມານຍາ.”9 ປະທານ ເຮນລ ບ ໄອຣງ ໄດກາວວາ,

“ໃນຈຳນວນຄວາມຊອຍເຫລອທເຮາສາມາດມອບໃຫ ... ຄນໜມສາວ, ສງທຍງໃຫຍທສດຈະ ເປນການປອຍໃຫພວກເຂາຮສກເຖງຄວາມໝນໃຈຂອງເຮາທວາພວກເຂາຢໃນເສນທາງທນຳ ໄປສບານຫາພຣະເຈາ ແລະ ວາພວກເຂາສາມາດເຮດສງນນໄດ.”10 ໃນເມອເຮາພຈະລະນາຫລກທຳທຄວນນຳພາເຮາໃນສາດສະໜາຈກ ແລະ ໃນບານເຮອນ, ຂາພະເຈາ ຂປດຄວາມດວຍຕວຢາງໜງຈາກປະຫວດຂອງປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ. ແອນ ດບ, ລກ ສາວຂອງຄອບຄວມອນສນ, ກາວວາ ຈນເຖງມນ, ເມອນາງຍາງເຂາໄປໃນປະຕບານທນາງຖກ ລຽງດມາ, ພຂອງນາງຈະກາວວາ, “ໂອ, ເບງແມວາໃຜມາແລວ. ແລະ ພວກເຮາກດໃຈຫລາຍ, ແລະ ນາງກຈງແມນງາມຫລາຍນ?” ນາງໄດກາວຕໄປອກວາ, “ພແມຂອງຂາພະເຈາຍອງຍຂາພະເຈາສະເໝ; ບສຳຄນວາຂາພະເຈາປະກດວາເປນແນວໃດ ຫລ ວາຂາພະເຈາໄດເຮດຫຍງມາແລວ. ... ເມອຂາພະ ເຈາໄປຢຽມພແມຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາຮວາມຄນຮກຂາພະເຈາ, ມຄນຍອງຍຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາຮສກວາມຄນຍນດຕອນຮບ, ຂາພະເຈາຮອດບານແລວ.”11 ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ນເປນວທທາງຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ແມນແຕຖາຫາກທານຖກຂມເຫງ ມາໃນອາດດ, ຂາພະເຈາຮວາ ພຣະຜເປນເຈາຢາກໃຫທານມາຫາພຣະອງ.12 ທກໆຄນ ຖກຮກ. ທກໆຄນ ຖກຍນດຕອນຮບ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 121:36. 2. ເບງ Doctrine and Covenants 121:37; ເນນຄຳເນງ. 3. ເບງ Neal A. Maxwell, “Put Off the Natural Man, and Come Off Conqueror,” Tambuli, Jan. 1991, 13–14; Ensign, Nov. 1990, 14–16. 4. ເບງ Doctrine and Covenants 121:37. 5. ເບງ Doctrine and Covenants 121:39. 6. ເບງ Doctrine and Covenants 68:25–29. 7. Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young (1997), 44. 8. ເບງ Doctrine and Covenants 45:57. 9. ເບງ Doctrine and Covenants 121:41.

10. Henry B. Eyring, “Help Them on Their Way Home,” Liahona and Ensign, May 2010, 25. 11. ເບງ Heidi S. Swinton, To the Rescue: The Biography of Thomas S. Monson (2010), 372. 12. ເບງ ມດທາຍ 11:28.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ມນກມຄາບ? ແອວເດ ເດວດ ແອຟ ອແວນສ ແຫງສາວກເຈດສບ ລະຫວາງກອງປະຊມນ ແລະ ກອງປະຊມອນໆໃນບດນມານ,1 ຫລາຍຄນພວກເຮາກຢາກຮວາ ເຮາຈະເຮດຫຍງໄດແດເພອຊອຍສາງສາສາດສະໜາຈກຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ຈະໄດເຫນຄວາມເຕບໂຕອນແທຈງຢໃນບອນທເຮາອາໄສຢ? ໃນວຽກງານນ ແລະ ເລອງອນໆທສຳຄນຂອງເຮາ, ວຽກງານທສຳຄນທສດແມນຈະຢໃນບານເຮອນ ແລະ ໃນຄອບຄວຂອງເຮາເອງສະເໝ.2 ເປນເພາະຄອບຄວນນເອງທສາດສະໜາຈກໄດຖກຈດຕງຂນ ແລະ ຄວາມເຕບໂຕອນແທຈງໄດເກດຂນ.3 ເຮາຕອງສອນຫລກທຳ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະກດຕຄນໃຫແກລກໆຂອງເຮາ. ເຮາຕອງຊອຍເຫລອເຂາໃຫມສດທາໃນພຣະເຢຊຄຣດ ແລະ ຕຽມຮບບບຕສະມາເມອເຂາມອາຍໄດແປດປ.4 ເຮາຕອງຊສດຕຕນເອງ ເພອວາເຂາຈະໄດເຫນຈາກຕວຢາງຂອງເຮາເຖງຄວາມຮກທເຮາມຕພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ຕສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງ. ສງນຈະຊອຍລກໆຂອງເຮາໃຫຊນຊມກບການຮກສາພຣະບນຍດ, ມຄວາມສກໃນຄອບຄວ, ແລະ ມຄວາມກະຕນຍໃນການຮບໃຊຄນອນ. ຢໃນບານເຮອນຂອງເຮາ, ເຮາຕອງເຮດຕາມແບບແຜນທນໄຟໄດມອບໃຫ ເມອເພນກາວວາ: ເຂາເຈາເຮດວຽກງານຢາງພາກພຽນທຈະ … ຊກຊວນລກຫລານຂອງເຂາເຈາ … ໃຫເຊອໃນພຣະຄຣດ ແລະ ໃຫທຳຕນປອງດອງກບພຣະເຈາ. … ເຂາເຈາເວາເຖງພຣະຄຣດ, ເຂາເຈາປຕຍນດໃນພຣະຄຣດ, ເຂາເຈາສງສອນເລອງພຣະຄຣດ, ເຂາເຈາທຳນາຍເຖງພຣະຄຣດ, ແລະ ເຂາເຈາບນທກຕາມຄຳທຳນາຍຂອງເຂາເຈາ ເພອລກຫລານຂອງເຂາເຈາຈະໄດຮວາ ພວກເຂາຈະຫລຽວຫາແຫລງໃດເພອການປດບາບຂອງພວກເຂາ.”5

ເຮາອອກແຮງຢາງພາກພຽນເພອນຳພອນເຫລານມາໃຫລກໆຂອງເຮາໂດຍການໄປໂບດກບເຂາ, ຈດການສງສນໃນຄອບຄວ, ແລະ ອານພຣະຄຳພນຳກນ. ເຮາອະທຖານທກວນກບເຂາ, ຮບເອາການເອນ, ໄປຢຽມຢາມຄນເຈບປວຍ ແລະ ຄນທເປາປຽວດຽວດາຍ, ແລະ ເຮດສງອນໆທຊອຍໃຫລກໆຮວາເຮາຮກເຂາ ແລະວາເຮາຮກພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງເຮາ, ຮກພຣະບດຂອງພຣະອງ, ແລະ ຮກສາດສະໜາຈກຂອງພວກພຣະອງ. ເຮາກາວ ແລະ ທຳນາຍເຖງພຣະຄຣດ ເມອເຮາສອນບດຮຽນຢໃນການສງສນໃນຄອບຄວ ຫລ ນງຢກບລກ ແລະ ບອກເຂາວາເຮາຮກເຂາ ແລະ ກາວປະຈກພະຍານຂອງເຮາເຖງພຣະກດຕຄນທຖກຟນຟຄນມາໃໝ. ເຮາສາມາດຂຽນກຽວກບພຣະຄຣດໂດຍການຂຽນຈດໝາຍຫາຄນທຢຫາງໄກ. ຜຮບໃຊເຜຍແຜ, ລກຊາຍ ຫລ ລກສາວທໄປຮບໃຊປະເທດຊາດ, ແລະ ຄນທເຮາຮກ ຈະໄດຮບພອນເມອເຮາຂຽນຈດໝາຍເຖງເຂາເຈາ. ຈດໝາຍຈາກບານບໄດເປນພຽງສອງສາມແຖວເທານນ. ຈດໝາຍແທໆຈະເປນສງທແຕະຕອງໄດ, ຄດກຽວກບ, ແລະ ທະນຖະໜອມ. ເຮາຊອຍເຫລອລກໆຂອງເຮາເພງພາອາໄສຕການຊດໃຊຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ຮຈກເຖງການໃຫອະໄພຂອງພຣະບດາທຊງຮກ ໂດຍການສະແດງຄວາມຮກ ແລະ ການໃຫອະໄພໃນການເປນພແມຂອງເຮາ. ຄວາມຮກ ແລະ ການໃຫອະໄພຂອງເຮາບພຽງແຕຈະດງດດລກໆຂອງເຮາໃຫເຂາໃກເຮາຫລາຍຂນເທານນ ແຕຈະສາງສດທາໃນການທຈະຮວາພຣະບດາເທງສະຫວນຮກເຂານຳອກ ແລະວາພຣະອງຈະອະໄພໃຫແກເຂາ ເມອເຂາກບໃຈ ແລະ ພະຍາຍາມເປນຄນດຫລາຍຂນ. ເຂາໄວວາງໃຈໃນຄວາມຈງນ ເພາະເຂາໄດມປະສບການອນດຽວກນນນຈາກພແມຢໃນໂລກຂອງເຂາ. ນອກເໜອໄປຈາກວຽກງານທເຮາຈະເຮດຢໃນຄອບຄວຂອງເຮາເອງ, ນໄຟໄດສອນວາ ເຂາເຈາເຮດວຽກງານຢາງພາກພຽນທຈະ … ຊກຊວນລກຫລານຂອງເຂາເຈາ … ໃຫເຊອໃນພຣະຄຣດ ແລະ ໃຫທຳຕນປອງດອງກບພຣະເຈາ. …6 ໃນຖານະທເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ, ເຮາແຕລະຄນມພອນ ແລະ ມໜາທຮບຜດຊອບທຈະແບງປນພຣະກດຕຄນ. ບາງຄນທຕອງການພຣະກດຕຄນໃນຊວດຂອງເຂາ ບໄດເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກເທອ. ບາງຄນເຄຍຢໃນບນດາພວກເຮາ ແຕຕອນນຢາກຮສກຄວາມສກນນຄນອກດງຕອນທເຂາໄດຮບເອາພຣະກດຕຄນໃນເມອກອນ. ພຣະຜເປນເຈາຮກທງຜບເຄຍຮຈກພຣະກດຕຄນ ແລະ ຮກຜທກບຄນມາຫາພຣະອງອກ.7 ຕພຣະອງ ແລະ ພວກເຮາ, ມນບສຳຄນ. ມນເປນວຽກງານອນດຽວກນ. ມນເປນວຽກງານຂອງຈດວນຍານ, ບວາສະພາບການຂອງເຂາຈະເປນແນວໃດກຕາມ, ມນຈະເປນສງຍງໃຫຍຕພຣະບດາເທງສະຫວນ

ຂອງເຮາ, ຕພຣະບດຂອງພຣະອງ, ແລະ ຕເຮາ.8 ວຽກງານຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະບດຂອງພຣະອງຄ ການເຮດໃຫເກດຄວາມເປນອະມະຕະ ແລະ ຊວດນລນດອນ”9 ແກລກໆທງປວງຂອງພຣະອງ ບວາສະພາບການໃນຕອນນຂອງເຂາຈະເປນແນວໃດກຕາມ. ພອນຂອງເຮາຄທຈະຊອຍເຫລອໃນວຽກງານນ. ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດອະທບາຍເຖງວທທເຮາສາມາດຊອຍເຫລອໄດ ເມອເພນກາວວາ: “ປະສບການຂອງເຮານຳການເຜຍແຜຕອງເປນໃນເວລານ. ການທເຮາຈະນງຄດເຖງປະສບການເຜຍແຜຂອງເຮາໃນອາດດນນແມນບພຽງພ. ກອນຈະຮສກເຖງຄວາມເພງພໃຈໄດນນ, ເຮາຕອງແບງປນພຣະກດຕຄນແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕໄປເລອຍໆ.”10 ການແບງປນພຣະກດຕຄນແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕກບຄນທເຮາເປນຫວງເປນໄຍ ແລະ ຮກ ຈະເປນວຽກງານ ແລະ ຄວາມສກໃນຊວດຂອງເຮາ. ຂາພະເຈາຂເລາປະສບການສອງຢາງໃຫທານຟງ. ທາວເດບ ອເຈດ ໄດເຕບໂຕຂນຢເມອງເຊາເລກ, ບອນທໝເພອນສວນຫລາຍຂອງລາວເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກ. ເຂາເຈາໄດເປນຕວຢາງທດແກລາວ. ນອກເໜອຈາກນນ, ຜນຳຂອງສາດສະໜາຈກທເປນເພອນບານຂອງລາວ ກໄດຊວນລາວໃຫໄປຮວມກດຈະກຳໂບດເລອຍໆ. ໝເພອນຂອງລາວກເຮດຄກນ. ເຖງແມນວາ ລາວບໄດເຂາຮວມສາດສະໜາຈກໃນເວລານນ, ແຕເມອລາວໄດເຕບໃຫຍຂນ ລາວໄດຮບພອນໂດຍຕວຢາງຂອງໝເພອນທເປນໄພພນຍກສດທາຍ ແລະ ກດຈະກຳຂອງສາດສະໜາຈກ. ຕອນລາວເຂາໂຮງຮຽນວທະຍາໄລ, ລາວໄດຍາຍບອນຢ, ແລະ ໝເພອນສວນຫລາຍຂອງລາວໄດໄປເຜຍແຜ. ລາວຂາດຕວຢາງທດຂອງເຂາເຈາໃນຊວດຂອງລາວ. ເພອນຄນໜງຂອງທາວເດບບໄດໄປເຜຍແຜ. ເພອນຄນນໄດໄປຫາ ອະທການທກອາທດເພອດດແປງຊວດຂອງລາວ ເພອຈະສາມາດໄປຮບໃຊເຜຍແຜ. ແລວລາວກບທາວເດບໄດອາໄສຢຫພກດຽວກນ, ຊງໂດຍແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕ, ເຂາເຈາຈະເວາລມກນກຽວກບວາ ເປນຫຍງລາວຈງບສາມາດໄປຮບໃຊ ແລະ ເປນຫຍງລາວຈງຕອງໄດໄປພບກບອະທການເລອຍໆ. ເພອນຂອງລາວໄດສະແດງຄວາມກະຕນຍ ແລະ ຄວາມນບຖຕອະທການຂອງລາວ ແລະ ຕໂອກາດທຈະກບໃຈ ແລະ ຮບໃຊ. ແລວລາວໄດຖາມທາວເດບ ຖາຫາກວາລາວຢາກໄປຫາອະທການກບລາວເທອຕໄປຫລບ. ມນເປນການເຊອເຊນທດນ! ເພາະການເປນເພອນ ແລະ ຕາມສະພາບການຂອງເຂາເຈາ, ການເຊອເຊນນນຈງເປນແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕ.

ທາວເດບກໄດຕກລງໄປ ແລະ ບດນກໄດໄປພບກບອະທການ. ສງດງກາວໄດເຮດໃຊທາວເດບຕດສນໃຈພບກບຜສອນສາດສະໜາ. ລາວໄດຮບປະຈກພະຍານວາ ພຣະກດຕຄນເປນສງແທຈງ, ແລວບດນກໄດນດໝາຍທຈະຮບບບຕສະມາ. ທາວເດບໄດຮບບບຕສະມາໂດຍອະທການ, ແລະ ປໜງຈາກນນ ທາວເດບ ອເຈດ ແລະ ນາງແຄຕະລນ ອແວນສ ໄດແຕງງານກນຢໃນພຣະວຫານ. ເຂາເຈາມລກທໜາຮກຫາຄນ. ນາງແຄຕະລນເປນນອງສາວຂອງຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍຫລາຍສຳລບເພອນທດຂອງລາວ, ພອມດວຍອະທການທດ, ໄດພາທາວເດບມາເຂາຮວມສາດສະໜາຈກ. ເມອທາວເດບໄດກາວເຖງການປຽນໃຈເຫລອມໃສຂອງລາວ ແລະ ກາວປະຈກພະຍານເຖງເລອງນ, ລາວໄດຖາມວາ, “ມນກມຄາບ? ຄວາມພະຍາຍາມທງໝດຂອງໝເພອນຂອງຂາພະເຈາ, ທງຜນຳກມຊາວໜມ ແລະ ອະທການຂອງຂາພະເຈາຕະຫລອດຫລາຍປ, ກມຄາບເພອໃຫຂາພະເຈາໄດຮບບບຕສະມາ?” ເມອຊໄປຫານາງແຄຕະລນ ແລະ ລກຫາຄນ, ລາວເວາວາ, “ຢາງໜອຍສຳລບພນລະຍາ ແລະ ລກຫາຄນຂອງຂາພະເຈາ, ມນກມຄາ.” ເມອໃດກຕາມທມການແບງປນພຣະກດຕຄນ, ມນບແມນເພອ “ຄນດຽວ.” ເມອໃດກຕາມທມການສນທະນາກນ ຫລ ເມອບາງຄນກບມາຫາພຣະຜເປນເຈາ, ແມນຄອບຄວທຖກຊອຍໃຫລອດ. ເມອລກໆຂອງທາວເດບກບນາງແຄຕະລນໄດເຕບໂຕຂນ ພວກເຂາກໄດຮບເອາພຣະກດຕຄນຄກນ. ລກສາວຄນໜງກບລກຊາຍສອງຄນໄດໄປຮບໃຊເຜຍແຜ ແລະ ອກຄນໜງຫາກໄດຖກເອນໃຫໄປຮບໃຊຢອາພາຍ (Alpine-German-speaking mission) ເວາພາສາເຢຍລະມນ. ລກຜໃຫຍສອງຄນໄດແຕງງານຢໃນພຣະວຫານ, ແລະ ລກຜນອຍຕອນນ ຮຽນຢອດມ, ຊສດໃນທກທາງ. ມນກມຄາບ? ໂອ, ແມນແລວ, ມນກມຄາແທໆ. ຊດສະເຕ ໄອລນ ເຫວດ ກໄດໄປຮວມກອງປະຊມສະເຕກນນຄກນຕອນທາວເດບ ອເຈດ ໄດເລາປະສບການປຽນໃຈເຫລອມໃສຂອງລາວ. ຕະຫລອດໄລຍະໃນກອງປະຊມນນ ນາງບໄດຄດເຖງເລອງໃດ ນອກຈາກຄອບຄວຂອງນາງເທານນ ໂດຍສະເພາະນອງສາວຂອງນາງຊ ມແຊວ, ຜໄດອອກໄປຈາກສາດສະໜາຈກເປນເວລາດນນານແລວ. ນາງມແຊວເປນແມຮາງ ແລະ ພະຍາຍາມລຽງດລກສຄນ. ນາງໄອລນຮສກວາ ນາງຄວນສງປມຫວໜງຂອງແອວເດ ເອມ ຣະໂຊ ບາເລດ Our Search for Happiness, ພອມກບປະຈກພະຍານຂອງນາງໄປໃຫນາງ, ຊງນາງໄດເຮດ. ອາທດໜງຈາກນນ ໝຄນໜງຂອງນາງກຮສກວາ ຄວນຕດຕຫານາງມແຊວຄກນ. ໝຄນນນກໄດຂຽນຈດໝາຍຫານາງມແຊວ ແລະ ແບງປນປະຈກພະຍານຂອງນາງ ແລະ ສະແດງຄວາມຮກທນາງມຕນາງມແຊວ. ຊາງເປນເລອງປະຫລາດໃຈຫລາຍນກຽວກບວທທພຣະວນຍານທຳງານກບຜຄນ ເພອຊອຍບາງຄນໃນຍາມຂດສນ.

ເວລາໄດຜານໄປ. ນາງມແຊວໄດໂທຫານາງໄອລນ ແລະ ຂອບໃຈນາງສຳລບປມ. ນາງເວາວາ ນາງເລມຮສກເຖງການຂາດພຣະວນຍານຢໃນຊວດຂອງນາງ. ນາງໄອລນໄດບອກນາງວາ ນາງຮວາຄວາມສະຫງບທນາງສະແຫວງຫານນ ແມນຢໃນພຣະກດຕຄນ. ນາງບອກນາງວາ ນາງຮກນາງ ແລະ ຢາກໃຫນາງມຄວາມສກ. ນາງມແຊວໄດເລມຕນປຽນແປງຊວດຂອງນາງ. ບດນນາງໄດພບກບຊາຍທດ ຜເຂມແຂງຢໃນໂບດ. ເຂາເຈາໄດແຕງງານ ແລະ ຜະນກເຂາກນຢພຣະວຫານອອກເດນ ຢທາ. ບດນມານ, ລກຊາຍຂອງນາງອາຍ 24 ປ ໄດຮບບບຕສະມາ. ຕຄອບຄວຄນອນໆຂອງນາງມແຊວ, ແລະ ຄນອນໆທຍງບຮວານເປນສາດສະໜາຈກທແທຈງ, ຂາພະເຈາຂເຊອເຊນທານໃຫພຈາລະນາດວຍການອະທຖານວາ ນເປນສາດສະໜາຈກທແທຈງຫລບ. ຈງອະນຍາດໃຫຄອບຄວ ແລະ ໝເພອນ ແລະ ຜສອນສາດສະໜາຊອຍເຫລອທານ. ເມອທານຮວາມນເປນຄວາມຈງ, ແລະ ມນກເປນເຊນນນແທ, ຈງມາຮວມກບພວກເຮາໂດຍການຮບເອາຂນຕອນອນດຽວກນນນໃນຊວດຂອງທານ. ເຮາຍງບຮຕອນຈບຂອງເລອງນເທອ, ແຕພອນໄດຖກມອບໃຫແກຍງທດຄນນກບຄອບຄວຂອງນາງເພາະຄນທຮກນາງໄດລງມທນທທໄດຮບການກະຕນ ແລະ ໃນແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕ ເພອແບງປນປະຈກພະຍານ ແລະ ເຊອເຊນໃຫກບຄນມາ. ຂາພະເຈາໄດຄດເລອຍໆກຽວກບປະສບການສອງຢາງນ. ຊາຍໜມຄນໜງຜໄດພະຍາຍາມປຽນແປງຊວດ ໄດຊອຍເຫລອຊາຍໜມອກຄນໜງໃຫສະແຫວງຫາຄວາມຈງ. ຍງຄນໜງໄດແບງປນປະຈກພະຍານ ແລະ ສດທາຂອງນາງກບນອງສາວຜໄດຈາກສາດສະໜາຈກໄປເປນເວລາ 20 ປ. ຖາຫາກເຮາຈະອະທຖານ ແລະ ຂໃຫພຣະບດາເທງສະຫວນບອກໃຫເຮາຮ ວາຄວນຊອຍເຫລອຜໃດ, ແລວພຣະອງຈະຕອບຕຄຳອະທຖານຂອງເຮາ ແລະ ເຮາຈະກາຍເປນເຄອງມໃນພຣະຫດຂອງພຣະອງ ເພອເຮດວຽກງານຂອງພຣະອງ. ການກະທຳດວຍຄວາມຮກຕາມການກະຕນຂອງພຣະວນຍານບລສດ ຈະກາຍເປນການເຮດໃຫເກດການປຽນແປງອນສຳຄນ.11 ດງທທານໄດຍນປະສບການແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕ ເລອງການແບງປນພຣະກດຕຄນກບຄນທທານເປນຫວງເປນໄຍ, ຫລາຍຄນພວກທານອາດເຄຍມປະສບການດງທນາງໄອລນ ເຫວດ ເຄຍມ. ທານເຄຍຄດກຽວກບບາງຄນທທານຢາກເອອມອອກໄປຫາ ແລະ ເຊອເຊນໃຫກບມາ ຫລ ແບງປນຄວາມຮສກຂອງທານກຽວກບພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດກບເຂາ. ຂາພະເຈາຂແນະນຳທານໃຫລງມ, ໂດຍບຕອງເລອນມເລອນວນ, ເມອໄດຮບການກະຕນ. ຈງເວາລມກບໝເພອນ ຫລ ຄນໃນຄອບຄວຂອງທານ. ໃຫເຮດແບບທຳມະຊາດ ແລະ ປກກະຕ. ໃຫເຂາເຈາຮວາທານຮກເຂາເຈາ ແລະ

ຮກພຣະຜເປນເຈາ. ຜສອນສາດສະໜາກສາມາດຊອຍເຫລອໄດ. ຄຳແນະນຳຂອງຂາພະເຈາກຄກນກບຂອງປະທານມອນສນ ທໄດມອບໃຫເຮາຫລາຍເທອຢທແທນປາໄສວາ, ຢາຊກຊາເມອໄດຮບການຊງນຳ.12 ເມອທານກະທຳຕາມການກະຕນ ແລະ ເຮດດວຍຄວາມຮກ, ຈງຄອຍເບງເວລາພຣະບດາເທງສະຫວນໄດໃຊຄວາມເຕມໃຈຂອງທານເຮດສງທນຳການມະຫດສະຈນມາສຊວດຂອງທານ ແລະ ມາສຊວດຂອງຄນທທານມຄວາມເປນຫວງເປນໄຍຕ.13 ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງ, ເຮາສາມາດສາງສາສາດສະໜາຈກຂອງພຣະອງ ແລະ ເຫນຄວາມເຕບໂຕອນແທຈງໄດ ເມອເຮາເຮດວຽກງານທຈະນຳພອນແຫງພຣະກດຕຄນມາສຄອບຄວຂອງເຮາ ແລະ ຄນທເຮາຮກ. ນຄວຽກງານຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະບດຂອງພຣະອງ. ຂາພະເຈາຮວາ ພວກພຣະອງຊງພຣະຊນຢ ແລະວາພວກພຣະອງຕອບຄຳອະທຖານ. ເມອເຮາເຮດຕາມການກະຕນເຫລານນ, ໂດຍມສດທາໃນຄວາມສາມາດຂອງພວກພຣະອງທຈະເຮດໃຫການມະຫດສະຈນເກດຂນ, ແລວການມະຫດສະຈນຈະເກດຂນ ແລະ ຊວດຈະປຽນແປງ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Worldwide Leadership Training Meeting, Feb. 11, 2012, LDS.org. 2. ເບງ Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee (2000), 134. 3. ເບງ Boyd K. Packer, “Priesthood Power in the Home,” Worldwide Leadership Training Meeting, Feb. 11, 2012, LDS.org. 4. ເບງ Doctrine and Covenants 68:25–28. 5. ເບງ 2 Nephi 25:23, 26. 6. ເບງ 2 Nephi 25:23. 7. ເບງ ລກາ 15:4–7. 8. ເບງ Doctrine and Covenants 18:10. 9. ເບງ Moses 1:39. 10. “Status Report on Missionary Work: A Conversation with Elder Thomas S. Monson, Chairman of the Missionary Committee of the Council of the Twelve,” Ensign, Oct. 1977, 14.

11. ເບງ Thomas S. Monson, “Anxiously Engaged,” Liahona and Ensign, Nov. 2004, 56–59; “To the Rescue,” Liahona, July 2001, 57–60; Ensign, May 2001, 48–50; “The Doorway of Love,” Liahona and Ensign, Oct. 1996, 2–7. 12. ເບງ Ann M. Dibb, “My Father Is a Prophet” (Brigham Young University–Idaho devotional, Feb. 19, 2008), byui.edu/devotionalsandspeeches; Thomas S. Monson, “Stand in Your Appointed Place,” Liahona and Ensign, May 2003, 54–57; “Peace, Be Still,” Liahona and Ensign, Nov. 2002, 53–56; “Priesthood Power,” Liahona, Jan. 2000, 58–61; Ensign, Nov. 1999, 49–51; “The Spirit Giveth Life,” Ensign, May 1985, 68–70. 13. ນອກເໜອໄປຈາກທປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສອນ, ສາດສະດາຄນອນໆກໄດສອນຫລກທຳດຽວກນນ. ຍກຕວຢາງ, ປະທານສະເປນເຊ ດບເບນຢ ຄມໂບ ໄດສອນເຖງຄວາມສຳຄນຂອງການກະທຳຕາມການກະຕນທໄດຮບຈາກພຣະວນຍານເມອເພນກາວວາ: “God does notice us, and he watches over us. But it is usually through another person that he meets our needs. Therefore, it is vital that we serve each other in the kingdom” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 82).

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ເພອຮກສາໃຫສກສດ ໂດຍ ແອວເດ ພ ບ ໄພເປ ແຫງສາວກເຈດສບ ປະມານ 1,500 ປ ກອນພຣະຄຣດ, ຄນລຽງແກະຜໜງໄດເຫນຕນໄມທລກເປນໄພຢຄອຍພໂຮເຣບ. ປະສບການນນໄດປຽນໂມເຊຈາກການເປນຄນລຽງແກະເປນສາດສະດາ ແລະ ຈາກການເຕາໂຮມຝງແກະ ເປນການເຕາໂຮມຊາວອດສະລາເອນ. ໜງພນສາມຮອຍປຈາກນນ, ປະໂລຫດໜມຄນໜງໃນສະພາຂອງກະສດມຄວາມປະທບໃຈກບການເປນພະຍານຂອງສາດສະດາຜຖກສງປະຫານ. ປະສບການນນໄດປຽນແອວມາຈາກການເປນຜຮບໃຊບານເມອງເປນຜຮບໃຊພຣະເຈາ. ເກອບເຖງ 2,000 ປຈາກນນ, ຊາຍໜມຜອາຍ 14 ປ ໄດເຂາໄປໃນປາ ຊອກຫາຄຳຕອບໃຫແກຄຳຖາມອນຈງໃຈຂອງເພນ. ປະສບການຂອງໂຈເຊບ ສະມດ ຢໃນປາໄດປຽນເພນເປນສາດສະດາ ແລະ ເປນຜຟນຟ. ຊວດຂອງໂມເຊ, ແອວມາ, ແລະ ໂຈເຊບ ສະມດ ໄດປຽນແປງເພາະປະສບການແຫງສະຫວນ. ປະສບການເຫລານໄດເພມຄວາມເຂມແຂງໃຫແກພວກເພນ ເພອຈະໄດຊສດສະເໝໄປຕພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ວຽກງານຂອງພຣະອງຕະຫລອດຊວດຂອງພວກເພນ, ເຖງແມນໄດປະເຊນກບສງກງກນຂາມ ແລະ ການທດລອງອນຫຍງຍາກທຕາມມາ. ປະສບການຂອງເຮາກບສະຫວນອາດບເປນໂດຍຕງ ຫລ ເຫນໄດງາຍ, ຫລ ການທາທາຍຂອງເຮາເປນຕາຫວາດຫວນ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ດງເຊນກບສາດສະດາ, ຄວາມເຂມແຂງຂອງເຮາທຈະອດທນຢາງຊສດແມນຂນກບການຮບຮ, ການຈຈຳ, ແລະ ການນບຖສງທເຮາໄດຮບຈາກເບອງເທງ. ທກວນນ, ສດອຳນາດ, ຂກະແຈ, ແລະ ພທການໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝສໂລກ. ມພຣະຄຳພ ແລະ ພະຍານພເສດອກ. ຜທສະແຫວງຫາພຣະເຈາຈະຮບບບຕສະມາເພອການປດບາບ ແລະ ເພອການຢນຢນ ເພອການວາງມເພອການບບຕສະມາດວຍໄຟ ແລະ ດວຍພຣະວນຍານບລສດ (ເບງ D&C

20:41). ດວຍຂອງປະທານອນລຳຄາເຫລານ, ປະສບການຂອງເຮາທາງສະຫວນສວນຫລາຍແລວຈະກຽວພນກບຜທສາມໃນຝາຍພຣະເຈາ, ພຣະວນຍານບລສດ. ຜານສຽງແຜວເບາ, ພຣະວນຍານກາວກບເຮາ ເພອນຳພາເຮາ, ເພອກເຮາ. (“The Still Small Voice,” Children’s Songbook, 106) ຂໃຫພຣະວນຍານສກສດຊງນຳ; ຂໃຫພຣະອງສອນເຮາເຖງຄວາມຈງ. ພຣະອງຈະເປນພະຍານເຖງພຣະຄຣດ, ໃຫຄວາມສະຫວາງແກຈດວນຍານຂອງເຮາດວຍພາບແຫງສະຫວນ (“Let the Holy Spirit Guide,” Hymns, no. 143) ເມອເຮາສະແຫວງຫາຄຳຕອບຈາກພຣະເຈາ, ເຮາຈະໄດຍນສຽງແຜວເບາຊມໃສວນຍານຂອງເຮາ. ຄວາມຮສກນ—ຄວາມປະທບໃຈນ—ເປນແບບທຳມະຊາດ ແລະ ຍາກທຈະຮສກ ຈນວາເຮາມອງຂາມມນ ຫລ ຄດວາມນເປນສະຕ ຫລ ສນຊາດຕະຍານ. ຂາວສານແຕລະຢາງເຫລານໄດເປນພະຍານເຖງຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມເປນຫວງເປນໄຍຂອງພຣະເຈາຕລກໆຂອງພຣະອງ ແລະ ຕພາລະກດຢໃນໂລກຂອງພວກເຂາ. ການຄດ ແລະ ການຂຽນສງທເຮາຮສກຈາກພຣະວນຍານໄວທກວນເປນຜນສອງຢາງໃຫແກຈດປະສງຂອງເຮາ ໃນການຊອຍເຫລອເຮາໃຫ (1) ຮບຮປະສບການສວນຕວຂອງເຮາທາງສະຫວນ ແລະ (2) ເພອຮກສາເລອງລາວໄວເພອຕວເຮາເອງ ແລະ ເພອລກຫລານຂອງເຮາ. ການບນທກມນໄວກເປນການຮບຮ ແລະ ການຍອມຮບເປນທາງການນຳອກ ເຖງຄວາມກະຕນຍຕພຣະເຈາ, ເພາະບມສງໃດທມະນດຈະເຮດໃຫພຣະເຈາຂນເຄອງ, ຫລ ເຮດໃຫພຣະອງພຣະພໂລດຕຜໃດ, ຍກເວນແຕຜທບສາລະພາບວາພຣະຫດຂອງພຣະອງຢໃນທກສງທງປວງ (ເບງ D&C 59:21). ກຽວກບສງທເຮາໄດຮບໂດຍທາງພຣະວນຍານ, ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ ຈງຈຈຳໄວວາ ສງທມາຈາກເບອງເທງເປນສງສກສດ (ເບງ D&C 63:64). ພຣະຄຳຂອງພຣະອງແມນເກນກວາຄຳເຕອນເທານນ; ມນເປນຄວາມໝາຍ ແລະ ຄຳອະທບາຍນຳອກ. ຄວາມສະຫວາງ ແລະ ຄວາມຮຈາກສະຫວນເປນສງສກສດ. ມນສກສດເພາະວາແຫລງຂອງມນ ແມນສະຫວນ. ສກສດ ໝາຍເຖງການມຄາຄວນຕຄວາມເຄາລບ ແລະ ນບຖ. ໂດຍການຈຳແນກບາງສງວາສກສດ, ພຣະຜເປນເຈາໄດຊບອກວາ ມນມຄາ ແລະ ຢໃນລຳດບສງກວາສງອນໆ. ສງທສກສດຄວນຖກປະຕບດ

ຕດວຍຄວາມຫວງໄຍ, ດວຍຄວາມນບຖ, ແລະ ດວຍຄວາມຄາລະວະຫລາຍກວາ. ຄວາມສກສດຕງຢໃນລະດບສງໃນຄນຄາຂອງສະຫວນ. ສງທສກສດຕພຣະເຈາກາຍເປນສງສກສດຕເຮາໄດພຽງແຕເມອຜານການໃຊອຳເພໃຈ; ແຕລະຄນຈະຕອງເລອກທຈະຮບ ແລະ ນບຖສງທພຣະເຈານບຖວາເປນສງສກສດ. ພຣະອງໄດສງຄວາມສະຫວາງ ແລະ ຄວາມຮຈາກສະຫວນມາໃຫ. ພຣະອງໄດເຊອເຊນເຮາໃຫຮບເອາ ແລະ ນບຖສງທພຣະອງໄດສງມາ. ແຕ “ມການກງກນຂາມໃນທກສງ” (2 ນໄຟ 2:11). ການກງກນຂາມຂອງຄວາມສກສດຄ ການໝນປະໝາດ ຫລ ທາງໂລກ. ສງທາງໂລກຈະແຂງຂນກບສງທສກສດສະເໝເພອຢາກໄດຄວາມສນໃຈ ແລະ ລຳດບຄວາມສຳຄນຈາກເຮາ. ຄວາມຮເລອງທາງໂລກກເປນສງສຳຄນຕຊວດປະຈຳວນໃນໂລກຂອງເຮາ. ພຣະຜເປນເຈາໄດແນະນຳເຮາໃຫສະແຫວງຫາການຮຽນຮ ແລະ ປນຍາ, ໃຫສກສາ ແລະ ຮຳຮຽນຈາກປມທດທສດ, ແລະ ຮພາສາ, ຕະກນ, ແລະ ຜຄນ (ເບງ D&C 88:118; 90:15). ດງນນ, ການເລອກທຈະໃຫຄວາມສກສດມຄວາມສຳຄນຫລາຍກວາຝາຍໂລກ ເປນການເລອກລຳດບຄວາມສຳຄນ, ບແມນການເລອກອນໜງ ແລວຖມອນໜງ; “ມການສກສາຍອມດ ຖາຫາກ ເຂາເຊອຟງຄຳແນະນຳຂອງພຣະເຈາ” (2 ນໄຟ 9:29; ເນນຄຳເນງ). ຄວາມແຍງຊງເອາລຳດບລະຫວາງສງສກສດ ແລະ ຝາຍໂລກຢໃນຫວໃຈຂອງມະນດແຕລະຄນໄດສະແດງໃຫເຫນໃນປະສບການຂອງໂມເຊຢທຕນໄມທລກເປນໄຟ. ຢທນນໂມເຊໄດຮບການເອນທສກສດຈາກພຣະເຢໂຮວາ ເພອໃຫໄປປດປອຍຊາວອດສະຣາເອນຈາກການເປນຂາທາດ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ໃນຕອນຕນ ຄວາມຮທາງໂລກຂອງລາວເຖງອຳນາດຂອງປະເທດເອຢບ ແລະ ຟາລາໂອ ເຮດໃຫລາວຄດສງໃສ. ໃນທສດ, ໂມເຊໄດໃຊສດທາໃນພຣະຄຳຂອງພຣະຜເປນເຈາ, ໄດຄວບຄມຄວາມຮທາງໂລກຂອງລາວ ແລະ ໄດໄວວາງໃຈໃນສງທສກສດ. ຄວາມໄວວາງໃຈນນໄດໃຫພະລງແກລາວທຈະເອາຊະນະການທດລອງທາງໂລກ ແລະ ໄດນຳພາຊາວອດສະຣາເອນອອກຈາກປະເທດເອຢບ. ຫລງຈາກໄດຫລດພນຈາກກຳມຂອງກະສດໂນອາ ແຕກບມາຕກຢໃນການເປນຂາທາດຂອງອາມລອນ, ແອວມາອາດມຄວາມສງໄສນຳການເປນພະຍານທາງວນຍານທລາວໄດຮບ ຕອນລາວໄດຟງອະບນາໄດ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ລາວໄດໄວວາງໃຈໃນຄວາມສກສດ ແລະ ສາມາດເອາຊະນະການທດລອງຂອງລາວໄດ. ໂຈເຊບ ສະມດ ໄດປະສບກບບນຫາທຄາຍຄກນນໃນຕອນເພນເລມຕນແປພຣະຄຳພມມອນ. ເພນຮເຖງຄວາມສກສດຂອງແຜນຈາລກ ແລະ ວຽກງານການແປ. ແຕເພນຖກເກຍກອມໂດຍມາຕນ ແຮຣສ ໃຫຖ

ການເປນເພອນ ແລະ ເງນວາມຄວາມສຳຄນຫລາຍກວາຄຳແນະນຳ. ຜນກຄ, ການແປໄດຖກລກໄປ. ພຣະຜເປນເຈາໄດສງສອນໂຈເຊບເລອງການມອບສງສກສດໄວກບຄວາມຊວຮາຍ (ເບງ D&C 10:9) ແລະ ໄດເອາແຜນຈາລກ ແລະ ຂອງປະທານແຫງການແປໄປຈາກເພນຊວລະຍະໜງ. ເມອໂຢເຊບຮວາອນໃດສຳຄນກວາ ສງສກສດໄດຖກນຳກບຄນມາໃຫ ແລະ ເພນກໄດເລມຕນເຮດວຽກງານຕໄປ. ພຣະຄຳພມມອນກມຕວຢາງອນໆອກເຖງຄວາມຫຍງຍາກກບການຈດລຳດບຄວາມສຳຄນ. ມນກາວເຖງຜທເຊອທໄດຖກພາໄປຫາຕນໄມແຫງຊວດເພອຮບເອາໝາກໄມທສກສດ, ຄຄວາມຮກຂອງພຣະເຈາ. ແລວການຫວເຍາະເຍຍຂອງຜຄນຢຕກອນກວາງໃຫຍໄດເຮດໃຫຜທເຊອຫນໜຈາກຄວາມສກສດ ໄປຫາຝາຍໂລກ. (ເບງ 1 Nephi 8:11, 24–28.) ຕມາ, ຊາວນໄຟໄດເລອກຄວາມຈອງຫອງ ແລະ ປະຕເສດ ວນຍານແຫງການທຳນາຍ ແລະ ການເປດເຜຍ, ເຍາະເຍຍສງທສກສດ (ເບງ Helaman 4:12.) ແມນແຕຄນທເຄຍໄດເຫນເຄອງໝາຍ ແລະ ການມະຫດສະຈນຂອງການກຳເນດຂອງພຣະຜເປນເຈາຍງເລອກປະຕເສດການສະແດງໃຫປະຈກເຫລານນຈາກສະຫວນ ໄປຮບເອາການອະທບາຍຂອງໂລກ (ເບງ 3 Nephi 2:1–3). ທກວນນຄວາມຫຍງຍາກນນກຍງມຢ. ສຽງຂອງໂລກດງແຮງຫລາຍຂນ. ມນນບມນບຍວະຍງຜທເຊອໃຫປະຖມຄວາມເຊອຖທຊາວໂລກນບຖວາບມເຫດຜນ. ເພາະ “ເຮາເຫນພມວໆຄເຫນໃນແວນ” (1 ໂກຣນໂທ 13:12) ແລະ ບຮຄວາມໝາຍຂອງທກສງ (ເບງ 1 Nephi 11:17), ບາງເທອເຮາອາດຮສກອອນແອ ແລະ ຕອງການຄວາມແນນອນໃຈທາງວນຍານຕມອກ. ພຣະຜເປນເຈາໄດບອກອລເວ ຄາວເດລ ວາ: ຖາລາວປາຖະໜາການເປນພະຍານຕມອກ, ໃຫລາວນກເຖງຄນທລາວໄດເອນຫາພຣະອງຢໃນໃຈຂອງລາວ, ເພອວາລາວຈະຮກຽວກບຄວາມຈງຂອງສງເຫລານນ. ພຣະອງບໄດກາວໃຫຄວາມສະຫງບແກຈດໃຈຂອງລາວບກຽວກບເລອງນ? ລາວຈະມພະຍານໃດທຍງໃຫຍໄປກວາພະຍານຈາກພຣະເຈາ? (ເບງ D&C 6:22–23). ພຣະຜເປນເຈາໄດເຕອນອລເວ ແລະ ເຮາໃຫເພງພາອາໄສປະຈກພະຍານສວນຕວທສກສດທເຮາໄດຮບຜານມາຕອນສດທາຂອງເຮາຖກທາທາຍ. ເຊນດຽວກບໂມເຊ, ແອວມາ, ແລະ ໂຈເຊບ, ປະສບການເຫລານນຈະເປນສະໝທາງວນຍານເພອຮກສາເຮາໃຫຢປອດໄພ ແລະ ຢໃນເສນທາງທຖກຕອງໃນເວລາທຖກທດລອງ.

ສງທສກສດບໄດເປນສງທສາມາດເລອກປະຖມໄດ. ຜໃດທເລອກປະຖມສງທສກສດຈະມຄວາມມດມວຢໃນຈດໃຈ (ເບງ D&C 84:54), ແລະ ເວນເສຍແຕເຂາຈະກບໃຈ, ຄວາມສະຫວາງນນຈະຖກເອາໄປຈາກເຂາ (ເບງ D&C 1:33). ໂດຍບມສງທສກສດເປນສະໝ, ເຂາຈະພບເຫນຕນເອງຫລງທາງໄປຢໃນທະເລຂອງຝາຍໂລກ. ແຕກງກນຂາມ, ຄນທຍດຖສງທສກສດ ຈະໄດຮບຄຳສນຍາທວາ ສງທມາຈາກພຣະເຈາເປນຄວາມສະຫວາງ; ແລະ ຄນທໄດຮບຄວາມສະຫວາງ, ແລະ ດຳເນນຢກບພຣະເຈາ, ຈະໄດຮບຄວາມສະຫວາງຫລາຍຂນ; ແລະ ຄວາມສະຫວາງນນຈະຮງແຈງຫລາຍຂນໄປເລອຍໆຈນເຖງວນທສມບນ (ເບງ D&C 50:24). ຂໃຫພຣະຜເປນເຈາຈງປະທານພອນໃຫເຮາເພອຈະໄດຮບຮສະເໝໄປ, ຈຈຳ, ແລະ ນບຖສງສກສດທເຮາໄດຮບຈາກເບອງເທງ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ເມອເຮາເຮດເຊນນນ, ເຮາຈະມພະລງທຈະອດທນຕການທດລອງ ແລະ ເອາຊະນະການທາທາຍຂອງວນເວລາຂອງເຮາ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012

ພຣະຄຣດຄດຢາງໃດກຽວກບເຮາ? ໂດຍ ແອວເດ ນຽວ ແອວ ແອນເດເສນ ແຫງສະພາອກຄະສາວກສບສອງ ນກຂາວຜໜງຈາກວາລະສານທສຳຄນຢປະເທດບຣາຊນ ໄດສກສາກຽວກບສາດສະໜາຈກເພອຈະຕຽມເລອງ ຂາວສານອນຍງໃຫຍ.1 ລາວໄດສກສາເຖງຄຳສອນຂອງພວກເຮາ ແລະ ຢຽມຢາມສນກາງສຳລບຝກຝນ ຜສອນສາດສະໜາ ແລະ ສນກາງທາງດານໃຈບນຕມະນດ. ລາວໄດເວານຳໝເພອນຂອງສາດສະໜາຈກ ແລະ ເວານຳຄນທບມກສາດສະໜາຈກປານໃດ. ໃນການສຳພາດນຳຂາພະເຈາ, ນກຂາວຜນຄວາງງຂະນະທລາວໄດ ຖາມຂາພະເຈາວາ, “ເປນຫຍງຜຄນຄດວາຊາວມມອນບເປນຊາວຄຣດສະຕຽນ?” ຂາພະເຈາຮວາລາວໄດເວາເຖງ ສາດສະໜາຈກ, ແຕຂາພະເຈາຮສກວາມຄວາມໝາຍສວນຕວຕຂາພະເຈາ, ແລະ ຂາພະເຈາຄດໃນໃຈຂອງ ຂາພະເຈາວາ, “ໃນຊວດຂອງຂາພະເຈາໄດສະແດງຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມອທດຕນທຂາພະເຈາມຕພຣະຜຊອຍ ໃຫລອດບ?” ພຣະເຢຊໄດຖາມພວກຟາລຊາຍວາ, “ພວກທານຄດຢາງໃດກຽວກບພຣະຄຣດ?”2 ໃນການທດສອບຂນສດທາຍ, ຄວາມເປນສານສດຂອງເຮາສວນຕວຈະບຖກພພາກສາໂດຍໝເພອນ ຫລ ສດຕ. ແທໆແລວ, ເໝອນກບໂປໂລ ໄດກາວວາ, “ພວກເຮາທກຄນຈະຢນຢໜາພຣະຜເປນເຈາຖກພພາກສາຈາກພຣະອງ.”3 ໃນວນນນຄຳຖາມອນ ສຳຄນສຳລບເຮາທກຄນຈະແມນ: “ພຣະຄຣດຄດຢາງໃດກຽວກບເຮາ?” ເຖງແມນວາພຣະອງມຄວາມຮກຕມະນດໂລກທງປວງ, ພຣະເຢຊຕຕຽນບາງຄນໂດຍເອນເຂາເປນຄນໜາຊ ໃຈຄດ,4 ຄນໂງຈາ,5 ແລະ ຄນທເຮດການຊວຮາຍ.6 ພຣະອງໄດເອນດວຍຄວາມເຫນພອມວາບາງຄນເປນ ປະຊາຊນຜທເປນຂອງອານາຈກຂອງພຣະເຈາ7 ແລະ ຄວາມແສງສະຫວາງສຳລບໂລກນ.8 ພຣະອງບພໃຈ ຕບາງຄນທເຮດໃຫຕນເອງເປນຄນຕາບອດ9 ແລະ ຄນທບເປນປະໂຫຍດ.10 ພຣະອງໄດຍກຍອງຄນອນວາ ເຂາມຈດໃຈບລສດ11 ແລະ ເປນຄນທຊອກ ຫາຄວາມຊອບທຳ.12 ພຣະອງໄດສະແດງຄວາມໂສກເສາເສຍໃຈວາ ບາງຄນບມສດທາ 13 ແລະ ເປນຄນ ທາງໂລກ,14 ແຕພຣະອງໃຫກຽດຕບາງຄນທເປນຄນຖກເລອກ,15

ເປນສານສດ16 ແລະ ເປນໝເພອນ.17 ເພາະສະນນພວກເຮາແຕລະຄນຖາມຕວເອງວາ, “ພຣະຄຣດຄດຢາງໃດກຽວກບເຮາ?” ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດບນຍາຍເຖງເວລາໃນປະຈບນນຂອງເຮາວາເຮາຫາງອອກໄປຈາກ ຝາຍວນຍານ ... ດວຍມລມຂອງການປຽນແປງຢຮອບຂາງພວກເຮາ ແລະ ສນທຳຂອງສງຄມກຳລງ ຖກທຳລາຍຕໜາຕຕາພວກເຮາ.18 ປະຈບນນເປນເວລາທເຮດໃຫເກດຄວາມບເຊອຖ ແລະ ບມຄວາມ ນບຖຕພຣະຄຣດ ແລະ ການສອນຂອງພຣະອງ. ໃນຊວງເວລາອນວນວາຍນ, ເຮາມຄວາມປຕຍນດຕການເປນສານສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ. ເຮາເຫນພຣະຫດ ຂອງພຣະຜເປນເຈາອອມພວກເຮາ. ຈດໝາຍປາຍທາງຖກສະແດງອອກຢາງສວຍງາມຕໜາພວກເຮາ. ພຣະເຢຊໄດອະທຖານວາ, “ນແມນຊວດອນຕະຫລອດໄປເປນນດ ຄທພວກເຂາຮຈກພຣະອງຜເປນ ພຣະເຈາທຽງແທແຕອງດຽວ ແລະ ຮຈກພຣະເຢຊຄຣດ ຜທພຣະອງໄດໃຊມາ.”19 ຄວາມເປນສານສດ ໃນຊວງເວລາອນສຳຄນນຈະເປນກຽດຕຍດຕເຮາຕະຫລອດຊວນລນດອນ. ຂາວສານຕາງໆທເຮາໄດຍນລະຫວາງກອງປະຊມນເປນເຄອງໝາຍຈາກພຣະຜເປນເຈາເພອນຳພາເຮາໃນການ ເດນທາງແຫງຄວາມເປນສານສດ. ຂະນະທເຮາໄດຟງລະຫວາງສອງມຜານມານ, ດວຍການອະທຖານເພອການ ນຳພາທາງດານວນຍານ, ແລະ ເມອເຮາສກສາ ແລະ ອະທຖານກຽວກບຂາວສານເຫລານໃນວນຂາງໜາ, ພຣະຜເປນເຈາຈະນຳພາເຮາເປນການສວນຕວຜານຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດ. ຄວາມຮສກ ເຫລານນຳເຮາເຂາໃກພຣະເຈາຫລາຍຂນ, ການກບໃຈ, ການເຊອຟງ, ຄວາມເຊອ, ແລະ ການໄວວາງໃຈ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຕອບສະໜອງຕການມສດທາຂອງເຮາ. “ຜໃດກຕາມທຮກເຮາກຈະປະຕບດຕາມຄຳສງສອນ ຂອງເຮາ ແລະ ພຣະບດາຂອງເຮາຈະຮກຜນນ ແລະ ພຣະບດາກບເຮາຈະມາທນນ ແລະ ເຮາຈະຕງ ຢກບເຂາ.”20 ພຣະເຢຊວາ “ແລວຈງຕາມເຮາມາ”21 ບພຽງແຕຜຄນທມຄວາມເຂມແຂງທາງວນຍານເທານນ. ແທຈງແລວ, ຄວາມເປນສານສດບແມນການແຂງຂນເລຍ, ແຕເປນການເຊອເຊນຕທກໆຄນ. ການເດນທາງເປນສານສດ ບແມນການແລນອນສນໆ ຫລ ແມນການແລນແຂງຂນອນຍາວນານ. ໃນຄວາມຈງແລວ, ມນເປນການ ເດນທາງຕະຫລອດຊວດຂອງເຮາໄປສໂລກຊນສງກວາໂລກນ. ການເຊອເຊນຂອງພຣະອງເປນການເອນໃຫເຮດພາລະໜາທແຕລະວນ. ພຣະເຢຊໄດກາວວາ: “ຖາພວກທານ ຮກເຮາ, ຈງຮກສາພຣະບນຍດຂອງເຮາ. “ຖາພວກທານຮກເຮາພວກທານກຈະເຊອຟງຂຄຳສງຂອງເຮາ.”22

“ຖາຜໃດຜໜງຕອງການມານຳເຮາໃຫເຊາເຫນແກຕວເອງແບກໄມກາງແຂນຂອງຕນທກໆມ ແລະ ຕາມເຮາໄປ.”23 ບາງເທອເຮາອາດຈະເຮດບດເທາທເຮາຈະເຮດໄດ, ແຕຖາວາເຮາກຳລງພະຍາຍາມ, ການເຊອເຊນຂອງພຣະເຢຊຈະເຕມໄປດວຍຄວາມຊກຍ ແລະ ຄວາມຫວງ: “ຈງມາຫາເຮາທກຄນທ ອດເມອຍຈາກການແບກພາລະໜກ ແລະ ເຮາຈະໃຫພວກທານໄດພກຜອນ.”24 ໃນເວລາໃດກຕາມໃນເສນທາງແຫງຄວາມເປນສານສດທທານຢປະຈບນນ, ທານຢໃນເສນທາງທຖກຕອງແລວ, ເສນທາງແຫງຊວດນລນດອນ. ຮວມກນເຮາຈະຍກກນແລະກນໃຫເຂມແຂງຂນຕາມວທອນຍງໃຫຍ ແລະ ວນອນສຳຄນທຈະມາເຖງ. ບວາຈະມຄວາມຫຍງຍາກອນໃດ, ຄວາມອອນແອຢາງໃດກຕາມທຂດຂວາງເຮາ, ຫລ ສງທບສາມາດຈະເປນໄປໄດຢອອມຮອບເຮາ, ຂໃຫເຮາມສດທາຕພຣະບດຂອງພຣະເຈາ, ອງທໄດປະກາດວາ, “ທກໆຢາງເປນໄປໄດສຳລບຜທມຄວາມເຊອ.”25 ຂໃຫເຮາຍກຕວຢາງກຽວກບຄວາມເປນສານສດທໄດປະຕບດໜາທ. ເລອງທຳອດແມນມາຈາກຊວດຂອງ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ, ທໄດສະແດງອຳນາດອນລຽບງາຍຂອງຄວາມໃຈບນ ແລະ ການສງສອນຂອງ ພຣະເຢຊຄຣດ, “ຜເປນໃຫຍທສດໃນພວກທານຕອງເປນຜຮບໃຊພວກທານ.26 ເກອບ 20 ປຜານມາແລວ ປະທານມອນສນໄດກາວຄຳປາໄສໃນກອງປະຊມກຽວກບຍງໜມຜໜງອາຍ 12 ປ ຜທເປນໂຣກມະເລງ. ເພນໄດກາວເຖງຄວາມກາຫານຂອງນາງ ແລະ ຄວາມໃຈບນຂອງໝເພອນຂອງນາງ ທໄດອມນາງຂນຊມພ ທມພະໂນກສ ຢພາກກາງຂອງລດຢທາ. ສອງສາມປຜານມາ ຂາພະເຈາໄດພບນາງຈາມ ພາລະເມ ບຣນທນ ແລະ ໄດຍນເລອງລາວຂອງ ນາງຈາກທດສະນະອກຢາງໜງ—ເລອງລາວທປະທານມອນສນໄດເຮດເພອນາງ. ຈາມໄດພບປະທານມອນສນ ໃນເດອນມນາ ປ 1993, ມໜງ ຕມາຫລງຈາກທານໝບອກນາງວາ ນາງເປນໂລກມະເລງທຮາຍແຮງໃນກະດກຂາເບອງຂວາໃກໆຫວເຂາຂອງນາງ. ພຂອງນາງຊອຍປະທານມອນສນ ມອບພອນຖານະປະໂລຫດ, ແລະ ເພນໄດກາວສນຍາຕນາງວາ, “ພຣະເຢຊຈະຢທາງຂວາ ແລະ ທາງຊາຍຂອງເຈາເພອຍກເຈາຂນ.” ຂະນະທຈະອອກຈາກຫອງການຂອງເພນໃນວນນນ, ຈາມໄດເວາວາ, “ຂອຍເອາໝາກປມເປາທມດ ຢເທງຕງອງຂອງຂອຍໃຫເພນ. ໝາກປມເປາມຄຳຂຽນໃສວາ ‘ເຈາເປນຄນດທສດ’ ຂຽນເປນຕວອກສອນ ທແຈມໃສ.”

ຜານການຮກສາໂລກມະເລງທາງຢາ ແລະ ການຜາຕດຂອງນາງເພອຮກສາຂາໄວ, ປະທານມອນສນ ບເຄຍລມນາງ. ຈາມໄດເວາວາ, “ປະທານມອນສນເປນຕວຢາງຂອງຄວາມໝາຍແຫງຄວາມເປນ ສານສດຢາງແທຈງຂອງພຣະຄຣດ. ເພນໄດຍກຂອຍຂນຈາກຄວາມເສາເສຍໃຈ ກາຍເປນຄວາມຫວງອນຍງໃຫຍ ແລະ ຍາວນານ. ສາມປຕມາຫລງຈາກການພບຄງທຳອດ, ຈາມໄດນງຢຫອງການຂອງປະທານມອນສນ. ເມອການຢຽມຢາມເກອບຈະຈບລງ, ເພນໄດເຮດສງທຈາມຈະບເຄຍລມເລຍ. ມນຊາງເປນນໃສອນທຳມະດາ, ທເຕມໄປດວຍຄວາມເຫນອກເຫນໃຈຂອງເພນແທໆ, ເພນໄດເຮດໃຫນາງຕກຕະລງເມອເພນເອາໝາກປມເປາ ອນດຽວກນທນາງໄດໃຫເພນສາມປທຜານມາແລວນນຄນໃຫນາງ. ໝາກປມເປາປະກາດວາ “ເຈາເປນຄນ ດທສດ.” ເພນໄດຮກສາມນໄວເພາະເພນຮວານາງຈະກບມາຫອງການເພນອກເມອນາງຫາຍຈາກໂລກມະເລງ ຢາງສມບນ. ສບສປຫລງຈາກການພບຈາມຄງທຳອດ, ປະທານມອນສນເປນຜປະກອບພທແຕງງານໃຫຈາມ ພລະເມ ແລະ ເຈສນ ບຣນທນ ຢໃນພຣະວຫານເຊາເລກ.27 ເຮາສາມາດຮຽນຮຫລາຍສງຈາກຄວາມເປນສານນດຂອງປະທານມອນສນ. ເພນເຕອນບນດາຜນຳຊນຜໃຫຍ ສະເໝວາໃຫຈຈຳຄຳຖາມງາຍໆນວາ: “ພຣະເຢຊຈະກະທຳຢາງໃດ?” ພຣະເຢຊໄດບອກຜນຳຂອງສາລາທຳວາ, “ຢາວຕກເລຍ ຈງເຊອເທານນ.”28 ຄວາມເປນສານສດປະກອບດວຍ ຄວາມເຊອໃນພຣະອງໃນຊວງເວລາແຫງຄວາມສະຫງບ ແລະ ເຊອໃນພຣະອງໃນຊວງເວລາແຫງຄວາມ ຫຍງຍາກ, ເພາະຄວາມເຈບປວດ ແລະ ຄວາມຢານກວຂອງເຮາຈະສະຫງບລງດວຍມຄວາມໝນໃຈພຽງວາ ພຣະອງຮກເຮາ ແລະ ຮກສາຄຳສນຍາຂອງພຣະອງ. ບດນມານຂາພະເຈາໄດພບຄອບຄວໜງທເປນຕວຢາງອນດງາມເຖງວທທເຮາເຊອໃນພຣະອງ. ໂອລະກນ ແລະ ໂສລນ ແສນເທລສ ທມາຈາກເມອງ ພອດ ໂອ ແພຣນສ, ປະເທດ ເຮທ, ໄດເລາເລອງຂອງເຂາເຈາໃຫ ຂາພະເຈາຟງດງນ. ໃນວນທ 12 ເດອນມງກອນ ປ 2010, ໂອລະກນ ກຳລງເຮດວຽກ ແລະ ໂສລນ ຢໂບດເມອເກດແຜນດນ ໄຫວອນຮາຍແຮງຢປະເທດ ເຮທ. ລກສາມຄນຂອງເຂາເຈາ, ການຈ—ມອາຍໄດຫາປ, ແອນຈມອາຍໄດສາມປ, ແລະ ການສະລ—ມອາຍໄດໜງປ, ຢເຮອນຫອງແຖວກບໝເພອນຂອງເຂາ.

ຄວາມເພພງເກດຂນຢທກຫນທກແຫງ. ຕາມທພວກທານຮ, ຫລາຍສບພນຄນໄດເສຍຊວດໃນເດອນມງກອນນນ ຢປະເທດເຮທ. ໂອລະກນ ແລະ ໂສລນ ໄດແລນໄປຫາເຮອນຫອງແຖວເພອຊອກຫາລກ. ເຮອນຫອງແຖວທຄອບຄວແສນເທລສຢນນຖກພງພນາດ. ລກຂອງເຂາເຈາຫາທາງຫລບໜບໄດ. ອາຄານນນຖກທຳລາຍຢາງບມຫຍງເຫລອ. ຄວາມພະຍາຍາມທຈະ ຊອຍເຫລອເບງຄວາຈະບມຄວາມໝາຍ. ໂອລະກນ ແລະ ໂສລນ ແສນເທລສ ທງສອງຄນໄດຮບໃຊເປນຜສອນສາດສະໜາ ແລະ ໄດແຕງງານ ໃນພຣະວຫານ. ເຂາເຈາເຊອໃນພຣະຜຊອຍໃຫລອດ ແລະ ໃນຄຳສນຍາຂອງພຣະອງທມຕເຂາເຈາ. ແຕວາເຂາເຈາຮສກໂສກເສາເສຍໃຈ. ເຂາເຈາໄດຮອງໄຫຢາງບຢດຢງ. ໂອລະກນໄດບອກຂາພະເຈາວາ ຕອນລາວຕກຢໃນຄວາມມດທສດ ລາວໄດເລມຕນອະທຖານ. “ພຣະບດາເທງ ສະຫວນ, ຂໃຫເປນໄປຕາມພຣະປະສງຂອງພຣະອງ, ຖາເປນໄປໄດຂໃຫລກຄນໜງມຊວດຢລອດແດທອນ. ຂໃຫພຣະອງຊອຍເຫລອພວກຂາພຣະອງເຖດ.” ລາວໄດຍາງລອບອາຄານນນຫລາຍລອບ, ອະທຖານເພອ ຈະໄດຮບການດນໃຈ. ຄນຂາງບານພະຍາຍາມປອບໃຈລາວ ແລະ ຊອຍລາວໃຫຍອມຮບວາລາວໄດເສຍລກໆ ໄປແລວ. ໂອລະກນຍາງລອບໆຕໄປໃກເສດດນຈຂອງອາຄານດວຍຄວາມຫວງ ແລະ ການອະທຖານ. ແລວເກດສງມະຫດສະຈນຂນ. ໂອລະກນໄດຍນສຽງເດນນອຍໄຫຢາງງຽບໆ. ສຽງໄຫນນແມນສຽງ ຂອງລກນອຍຂອງລາວ. ເພອນບານຂດຄນຢາງວນວາຍຫລາຍໆຊວໂມງ, ສຽງຊວດຂອງເຂາເຈາ. ໃນຄວາມມດຂອງກາງຄນ, ທາມກາງສຽງຕອກ ແລະ ສຽງສວ, ກມຊອຍເຫລອໄດຍນສຽງອກສຽງໜງ. ເຂາເຈາຢດຕອກເພອຟງ. ເຂາເຈາບສາມາດເຊອສງທເຂາເຈາໄດຍນ. ມນເປນສຽງຂອງເດກນອຍ—ແລະ ເດນນອຍນນກຳລງຮອງເພງ. ການຈ ຜທມອາຍໄດຫາປ ເລາເລອງວາລາວຮວາພຂອງລາວຈະຍນສຽງຂອງລາວ ຖາລາວຮອງເພງ. ຍອນວາກອນຫນສມງອນໜກທບແຂນລາວ. ແຂນຂອງລາວຕອງໄດຖກຕດອອກ, ການຈໄດຮອຍເພງ ທລາວມກຫລາຍທສດຊງແມນເພງ “ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ.”29 ເມອຫລາຍຊວໂມງຜານໄປ, ທາມກາງຄວາມມດ, ຄວາມຕາຍ, ແລະ ຄວາມໝດຫວງຂອງລກຫລານອນລຳຄາ ຫລາຍໆຄນຂອງພຣະເຈາຢປະເທດເຮທ, ຄອບຄວແສນເທລສປະສບສງມະຫດສະຈນ. ການຈ, ແອນຈ ແລະ ການສະລ ທກຄນມຊວດລອດກອງອາຄານທພງພນາດນນ.30

ສງມະຫດສະຈນບເກດຂນໃນທນທສະເໝ. ບາງເທອເຮາອາດສງໄສວາເປນຫຍງສງມະຫດສະຈນທເຮາໄດອະທຖານດວຍຄວາມຈງໃຈຍງບເກດຂນເທອໃນຕອນນ. ແຕເມອເຮາວາງໃຈໃນພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ສງມະຫດສະຈນຈະເກດຂນ. ບວາຈະເກດຂນໃນຊວດນ ຫລ ຊວດຕໄປກຕາມ, ທກສງທກຢາງຈະ ເຮດໃຫຖກຕອງ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຊງປະກາດວາ: “ຢາກງວນ ແລະ ເປນທກໃຈ; ແລະ ຢາສຢານ.”31 “ໂລກຈະເຮດໃຫພວກທານທນທກທລະມານ. ແຕຈງມໃຈກາເຖດ! ເຮາໄດຊະນະໂລກແລວ.”32 ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາເມອທານຮກພຣະອງ, ໄວໃຈໃນພຣະອງ, ເຊອຟງພຣະອງ, ແລະ ເຮດຕາມພຣະອງ, ທານຈະຮສກເຖງຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມເຫນພອມຂອງພຣະອງ. ເມອທານຖາມວາ, “ພຣະຄຣດຄດຢາງໃດ ກຽວກບເຮາ?” ທານຈະຮວາທານເປນສານສດຂອງພຣະອງ; ທານເປນໝເພອນຂອງພຣະອງ. ໂດຍພຣະຄນ ຂອງພຣະອງ, ພຣະອງຈະກະທຳສງທທານບສາມາດເຮດສຳລບຕວເອງ. ເຮາກຳລງລຖາຄຳສະຫລບຂອງການປາໄສ ຈາກສາດສະດາ ຜແສນຮກຂອງເຮາຢາງກະຕລລນ. ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດຮບຕຳແໜງເປນອກຄະສາວກຂອງພຣະຜເປນເຈາພຣະເຢຊຄຣດ ຕອນຂາພະເຈາມອາຍ ໄດແຕ 12 ປ. ຫລາຍກວາ 48 ປ ເຮາໄດຮບພອນທໄດມໂອກາດຟງເພນ ສະແດງປະຈກພະຍານເຖງພຣະເຢຊຄຣດ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາເພນມບດບາດເປນອກຄະສາວກ ຜຊນສງສດຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດຢເທງແຜນດນໂລກໃນປະຈບນນ. ດວຍຄວາມຮກ ແລະ ການຍກຍອງຕສານສດຫລາຍໆຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດຜທບເປນສະມາຊກຂອງ ສາດສະໜາຈກນ, ເຮາປະກາດດວຍຄວາມຖອມຕວວາທດສະຫວນໄດກບມາແຜນດນໂລກໃນວນເວລາຂອງເຮາ. ສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍກຄກນກບພຣະອງໄດຈດຕງໃນສະໄໝໂບຮານ ໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝ, ດວຍອຳນາດ, ພທການ, ແລະ ພອນແຫງສະຫວນ. ພຣະຄຳພມມອນເປນປະຈກ ພະຍານອກຢາງໜງເຖງພຣະເຢຊຄຣດ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານວາພຣະເຢຊເປນພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງໂລກ, ພຣະອງໄດທນທກ ແລະ ເສຍຊວດ ເພອບາບຂອງເຮາ ແລະ ໄດລກຂນໃນມທສາມ. ພຣະອງໄດຟນຄນຊວດ. ໃນວນຕມາ, ທກຄນຈະຄເຂາລງ ຕໜາພຣະອງ ແລະ ກຈະຮບວາພຣະເຢຊຄພຣະຄຣດ.33 ໃນວນນນ, ເຮາຈະບເປນຫວງວາ “ຄນອນໆຖວາ ເຮາເປນຄນຄຣດຕຽນຫລບ?” ໃນເວລານນ, ເຮາຈະຕງໃຈຟງພຣະອງ, ແລະ ຈດວນຍານຂອງເຮາຈະປະທບໃຈ ຕຄຳຖາມທວາ, “ພຣະຄຣດຄດຢາງໃດກຽວກບເຮາ?” ພຣະອງມຊວດຢ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານເຖງສງເຫລານ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ.

ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ André Petry, “Entre a Fé e a Urna,” Veja, Nov. 2, 2011, 96. 2. ມດທາຍ 22:42. 3. ໂຣມ 14:10. 4. ເບງ ມດທາຍ 6:2. 5. ເບງ ມດທາຍ 23:17. 6. ເບງ ມດທາຍ 7:23. 7. ເບງ ມດທາຍ 13:38. 8. ເບງ ມດທາຍ 5:14. 9. ເບງ ມດທາຍ 15:14. 10. ເບງ ມດທາຍ 13:22. 11. ເບງ ມດທາຍ 5:8. 12. ເບງ ມດທາຍ 5:6. 13. ເບງ ມດທາຍ 17:17. 14. ເບງ ໂຢຮນ 8:23. 15. ເບງ ໂຢຮນ 6:70. 16. ເບງ ໂຢຮນ 13:35. 17. ເບງ ໂຢຮນ 15:13. 18. Thomas S. Monson, “Stand in Holy Places,” Liahona and Ensign, Nov. 2011, 83, 86. 19. ໂຢຮນ 17:3. 20. ໂຢຮນ 14:23. 21. ລກາ 18:22. 22. ໂຢຮນ 14:15. 23. ລກາ 9:23. 24. ມດທາຍ 11:28. 25. ມາຣະໂກ 9:23. 26. ມດທາຍ 23:11. 27. ຈາມ ບຣນທນ, ຈດໝາຍເຖງຜຂຽນປມ, ວນທ 27 ເດອນມງກອນ, 2012.

28. ມາຣະໂກ 5:36. 29. “ເຮາເປນລກຂອງພຣະເຈາ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດກນອຍ, 64. 30. ຈາກການສນທະນາກບໂອແກນ ແລະ ໂຊລນ ເຊນທລສ ໃນວນທ 10 ເດອນກມພາ, 2012; ເບງ Jennifer Samuels, “Family Reunited in Miami after Trauma in Haiti,” Church News, Jan. 29, 2010, 6 ນຳອກ. 31. ໂຢຮນ 14:27. 32. ໂຢຮນ 16:33. 33. ເບງ ໂຣມ 14:11.

ກອງປະຊມໃຫຍ ເດອນເມສາ 2012 ເມອເຮາປດກອງປະຊມນ ໂດຍ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ຫວໃຈຂອງຂາພະເຈາເຕມປຽມ ເມອເຮາມາເຖງທາຍກອງປະຊມອນດເດນນ. ເຮາໄດຮບພອນຫລາຍເມອເຮາໄດຍນຄຳແນະນຳ ແລະ ປະຈກພະຍານຂອງຜທໄດກາວກບເຮາ. ຂາພະເຈາຄດວາທານຈະເຫນດວຍກບຂາພະເຈາ ວາເຮາໄດຮສກພຣະວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາ ເມອຫວໃຈຂອງເຮາໄດຮບການສຳພດ ແລະ ປະຈກພະຍານຂອງເຮາໄດຖກເຮດໃຫເຂມແຂງຂນ. ອກເທອໜງເຮາມຄວາມປະທບໃຈກບສຽງເພງທມວນອອນຊອນ, ຊງໄດສາງບນຍາກາດດໃຫແກກອງປະຊມແຕລະພາກ. ຂາພະເຈາຂສະແດງຄວາມກະຕນຍຕທກຄນຜໄດແບງປນພອນສະຫວນຂອງເຂາເຈາໃນເລອງນ. ຂາພະເຈາມຄວາມປະທບໃຈຫລາຍກບຜທໄດກາວປາໄສກບພວກເຮາ ຕະຫລອດທງຜທໄດກາວຄຳອະທຖານໃນແຕລະພາກ. ມຜຄນຢາງຫລວງຫລາຍທໄດໃຫການຊອຍເຫລອກອງປະຊມ ທກເທອຢຂາງໃນໂດຍບມໃຜຮ. ຄງເປນໄປບໄດ ຖາປາດສະຈາກຄວາມຊອຍເຫລອຂອງເຂາເຈາ. ຂາພະເຈາຂຂອບໃຈນຳທກໆຄນເຫລານນ. ຂາພະເຈາຮວາທານກມຄວາມກະຕນຍຮວມກບຂາພະເຈາຕບນດາອາຍເອອຍນອງທໄດຖກປດຈາກຕຳແໜງໃນກອງປະຊມນ. ພວກເພນໄດເສຍສະລະຢາງຫລວງຫລາຍໃນວຽກງານຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ຄນລນຕໆໄປຈະຮສກຄກນ. ພອມນ ພວກເຮາກໄດສະໜບສະໜນບນດາອາຍເອອຍນອງຜໄດຖກເອນສຕຳແໜງໃໝຂອງພວກເພນໃນກອງປະຊມນດວຍການຍກມຂນ. ພວກເຮາຂຕອນຮບພວກເພນ ແລະ ຢາກໃຫພວກເພນຮວາ ພວກເຮາ

ມຄວາມຕນເຕນທຈະໄດຮບໃຊຮວມກບພວກເພນໃນອດມການຂອງພຣະອາຈານ. ພວກເພນໄດຖກເອນສຕຳແໜງຂອງພວກເພນໂດຍການດນໃຈຈາກເບອງບນ. ພວກເຮາໄດຖາຍທອດກອງປະຊມນຢາງກວາງໄກ, ຕະຫລອດທກທະວບ, ຂາມນຳຂາມທະເລ ໄປເຖງຜຄນຢໃນທກຫນທກແຫງ. ເຖງແມນພວກເຮາຈະຢຫາງໄກຈາກຫລາຍຄນພວກທານ, ແຕພວກເຮາກມຄວາມຮກ ແລະ ມຄວາມກະຕນຍຕທານ ບວາທານຈະອາໄສຢບອນໃດກຕາມ. ຈງແມນເປນພອນແທໆ, ອາຍເອອຍນອງທງຫລາຍ, ທມພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດໃນຊວດ ແລະ ໃນຫວໃຈຂອງເຮາ. ມນຕອບຄຳຖາມອນສຳຄນທສດກຽວກບຊວດ. ມນເປນຫລກຖານເຖງຄວາມໝາຍ ແລະ ຈດປະສງ ແລະ ໃຫຄວາມຫວງແກຊວດຂອງເຮາ. ເຮາມຊວດຢໃນວນເວລາທຫຍງຍາກ. ຂາພະເຈາແນໃຈວາ ພຣະບດາເທງສະຫວນຮເຖງການທາທາຍທເຮາປະເຊນຢ. ພຣະອງຮກເຮາທກຄນ ແລະ ຢາກປະທານພອນໃຫເຮາ ແລະ ຢາກຊອຍເຫລອເຮາ. ຂໃຫເຮາຈງເອນຫາພຣະອງໃນຄຳອະທຖານ, ຕາມທພຣະອງໄດແນະນຳເມອພຣະອງບອກໃຫເຮາອະທຖານສະເໝ ແລວພຣະອງຈະຖອກເທພຣະວນຍານຂອງພຣະອງລງມາເທງເຮາ, ແລະ ພອນຂອງເຮາຈະຍງໃຫຍ—ແທຈງແລວ, ແມນແຕຫລາຍກວາທເຮາຈະໄດຮບຊບສມບດຂອງແຜນດນໂລກ ແລະ ຄວາມເສອມໂຊມທມຢໃນນນ.1

ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ຂໃຫບານເຮອນຂອງທານຈງເຕມໄປດວຍຄວາມຮກ ແລະ ຄວາມເຫນອກເຫນໃຈກນ ແລະ ດວຍວນຍານຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຈງຮກຄອບຄວຂອງທານ. ຖາຫາກມການຜດຖຽງກນ ແລະ ການຄດແຍງກນຢໃນບນດາພວກທານ, ຈງແກໄຂມນໃຫຮຽບຮອຍໃນຕອນນ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດກາວວາ: “ຈະບມການໂຕຖຽງກນໃນບນດາພວກເຈາ. … “ເພາະຕາມຈງ, ຕາມຈງແລວເຮາກາວກບເຈາ, ຜທມວນຍານແຫງການຂດແຍງນນບໄດມາຈາກເຮາ, ແຕມາຈາກມານ, ຜເປນບດາຂອງການຂດແຍງ ແລະ ມນໄດຍຍງໃຈຂອງມະນດໃຫຂດແຍງກນດວຍຄວາມຄຽດແຄນ. “[ແຕ] ຈງເບງ, ນບແມນຄຳສອນຂອງເຮາ … ; ແຕ ນ ເປນຄຳສອນຂອງເຮາຄ ຄວນໃຫເລອງເຊນນນໝດໄປ.”2

ໃນຖານະທເປນຜຮບໃຊທຖອມຕນຂອງທານ, ຂາພະເຈາຂກາວເຖງຖອຍຄຳຂອງກະສດເບນຢາມນ ທໄດກາວກບຜຄນຂອງເພນດງນ: “ຂາພະເຈາບໄດສງໃຫພວກທານຂນມາ … ເພອພວກທານຈະຄດວາ ຕວຂາພະເຈາເອງຍງໃຫຍກວາມະນດ. “ແຕຂາພະເຈາກຄກນກບຕວຂອງພວກທານທຕອງຂນຢກບຈດອອນທກຢາງໃນຮາງກາຍ ແລະ ຈດໃຈ; ເຖງຢາງໃດກຕາມ ຂາພະເຈາກໄດຖກເລອກ … ຈາກພຣະຫດຂອງພຣະຜເປນເຈາ … ແລະ ໄດຮບການຮກສາ ແລະ ປກປອງໂດຍອຳນາດອນຫາທປຽບບໄດຂອງພຣະອງ, ທໃຫຮບໃຊພຣະອງດວຍສດຄວາມສາມາດ, ສດຄວາມຄດ, ແລະ ສດກຳລງ ຊງພຣະຜເປນເຈາໄດປະທານໃຫແກຂາພະເຈາ.3

ອາຍເອອຍນອງທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາມຄວາມປາຖະໜາຈນສດຫວໃຈທຈະເຮດຕາມພຣະປະສງຂອງພຣະເຈາ ແລະ ຮບໃຊພຣະອງ ແລະ ຮບໃຊທານ. ບດນ ເມອເຮາຈາກກອງປະຊມນໄປ, ຂາພະເຈາຂມອບພອນຈາກສະຫວນໃຫແກທານແຕລະຄນ. ຂໃຫທານຜທບໄດຢບານ ຈງກບໄປບານດວຍຄວາມປອດໄພ. ຂໃຫທານຈງໄຕຕອງ ເຖງຄວາມຈງທທານໄດຍນ, ຂໃຫມນຊອຍທານກາຍເປນຄນດກວາສອງມທຜານມາ. ຈນກວາເຮາຈະມາພບກນອກໃນຫກເດອນຂາງໜາ, ຂາພະເຈາຂໃຫພອນຂອງພຣະຜເປນເຈາມາສທານ, ແລະ ມາສເຮາທກຄນ, ແລະ ຂາພະເຈາຂກາວມາໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະອງ—ແມນແຕພຣະເຢຊຄຣດ ພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາ—ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 19:38. 2. 3 ນໄຟ 11:28–30; ເນນຄຳເນງ. 3. ໂມໄຊຢາ 2:10–11.

ກອງປະຊມຂອງອງການຍງໜມສາມນ ຈງລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ໂດຍ ແອນ ເອມ ດບ ທປກສາທສອງໃນຝາຍປະທານອງການຍງໜມສາມນ ຖວາເປນສດທພເສດສຳລບຂາພະເຈາທໄດມາຮວມກບພວກເຈາໃນຄຳຄນນ. ທກເທອເມອເດອນມງກອນ ມາເຖງ ຂາພະເຈາໄດມຄວາມຕນເຕນຫລາຍຢາກຮຄຳຂວນໃໝປະຈຳປ. ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ຂາພະເຈາໄດໃຊເວລາຊງຊງຕນເອງວາ ຂາພະເຈາໄດປະຕບດຕາມຄຳຂວນຂອງປທຜານມາໄດດປານໃດ. ໃຫເຮາມາໃຊເວລາຈກບດໜງເພອທບທວນຄຳຂວນເທອແລວນທວາ: “ຈງໃຫຄນນະທຳປະດບຄວາມຄດຂອງເຈາຢາງບເສອມຄາຍ”1 “ຂາພະເຈາຢາກໃຫພວກເຈາແນວແນແລະບຫວນໄຫວ, ແຕເຕມໄປດວຍວຽກງານດຢສະເໝ,”2 “ຈງເປນແບບຢາງໃຫຄນທເຊອຖ,”3 “ໃຫມໃຈເດດດຽວ ແລະ ກາຫານ,”4 ແລະ ຫລກແຫງຄວາມເຊອຂທສບສາມ ກາວວາ: “ພວກເຮາເຊອໃນການເປນຄນສດຊ, ຈງ, ບລສດ, ມເມດຕາ, ມຄນນະທຳ, ແລະ ໃນການເຮດຄວາມດຕມະນດທງປວງ.”5

ການສກສາ ແລະ ການເອາໃຈໃສຕຂພຣະຄຳພເຫລານຕະຫລອດປ ໄດປອຍໃຫມນເປນພາກສວນໜງໃນຫວໃຈ, ຈດວນຍານ, ແລະ ປະຈກພະຍານຂອງເຮາ. ພວກເຮາຫວງວາ ພວກເຈາຈະໃຫມນເປນສງນຳພາໄປຕະຫລອດ ເມອເຮາຫນຄວາມສນໃຈຂອງເຮາຕຄຳຂວນຂອງປ 2012, ຊງພບເຫນໃນ Doctrine and Covenants. ຫວບດຂອງພາກທ 115 ອະທບາຍວາ ມນເປນປທ 1838, ແລະ ແມນຢເມອງຟາແວສ, ລດມດເຊລ. ໂຈເຊບ ສະມດ ໄດບອກໃຫຮເຖງພຣະປະສງຂອງພຣະເຈາກຽວກບການສາງສະຖານທແຫງນນ ແລະ ບານຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ສາດສະດາໄດມຄວາມຫວງ ແລະ ໄດຮບກຳລງໃຈ. ໃນຂທ 5, ເຮາຈະເຫນຄຳຂວນຂອງປນ, ຊງພຣະຜເປນເຈາໄດບອກເພນວາ ຈງລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ, ເພອແສງສະຫວາງຂອງພວກເຈາຈະເປນທງໃຫປະຊາຊາດ.

ພວກເຈາຄດວາແນວໃດເມອພວກເຈາໄດຍນຄຳວາ ຈງລກຂນ? ສຳລບຂາພະເຈາແລວ, ຂາພະເຈາຄດ ກຽວກບພວກເຈາ—ຄນໜມທສງສກຂອງສາດສະໜາຈກ. ຂາພະເຈາວາດພາບເຫນພວກເຈາລກຂນຢາງພາກພຽນຈາກຕຽງນອນຂອງພວກເຈາທກເຊາໄປຫອງຮຽນສາດສະໜາ. ຂາພະເຈາເຫນພວກເຈາລກຂນ ຢາງຊສດຈາກການຄເຂາຫລງຈາກກາວຄຳອະທຖານທກມ. ຂາພະເຈາຄດກຽວກບພວກເຈາ ວາພວກເຈາໄດລກຂນຢາງກາຫານ ເພອແບງປນປະຈກພະຍານ ແລະ ປກປອງມາດຕະຖານຂອງພວກເຈາ. ຂາພະເຈາໄດຮບການດນໃຈໂດຍຄວາມຕງໃຈຂອງພວກເຈາຕພຣະກດຕຄນ ແລະ ຕວຢາງທດຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາຫລາຍຄນກໄດຮບເອາການເຊອເຊນນແລວ ທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ, ແລະ ຄວາມສະຫວາງຂອງພວກເຈາໄດຊກຍຄນອນໃຫເຮດເຊນດຽວກນ. ວທໜງທດທສດທເຮາສາມາດລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ແມນການເຊອຟງຕພຣະບນຍດຂອງພຣະເຈາ ດວຍຄວາມໝນໃຈ. ເຮາຮຽນຮພຣະບນຍດເຫລານໃນພຣະຄຳພ, ຈາກສາດສະດາໃນປະຈບນ, ແລະ ໃນປມນອຍຊວາ ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ. ພວກເຈາແຕລະຄນຄວນມປມນອຍນ. ໃນປມຂອງຂາພະເຈາເອງ, ຂາພະເຈາໄດຂດອອມຄຳວາ ສຳລບ ແລະ ເຈາ, ຊງໝຮກຄນໜງຂອງຂາພະເຈາ ພາເຮດ. ການເຮດແນວນນ ໄດເຕອນຂາພະເຈາວາ ມາດຕະຖານເຫລານບໄດເປນພຽງຂແນະນຳທວໄປເທານນ—ມນມຄວາມໝາຍພເສດ ສຳລບ ຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາຫວງວາ ພວກເຈາຈະໃຊເວລາຖອຍຄຳ ເຫລານນຢໃນປມຂອງພວກເຈາ, ອານມນທງເຫລມ, ແລະ ຮສກເຖງພຣະວນຍານເປນພະຍານວາ ມາດຕະຖານແມນ ສຳລບ ພວກເຈາຄກນ. ຈະມບາງຄນໃນພວກເຈາທພະຍາຍາມປະໝາດ ຫລ ບນບຖມາດຕະຖານຢໃນປມ ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ. ເຂາເຈາອາດຫລຽວເບງປມນ ແລວເວາວາ, “ເບງແມ, ແມເອຍ, ປມບໄດເວາກຽວກບ (ກາວເຖງບນຫາທເກດຂນໃນຕອນນນ).” ຫລ ເຂາເຈາອາດຫາຂແກຕວ, “ສງທເຮາເຮດບໄດເປນສງບດ. ເຮາບໄດຮາຍແຮງເທາກບ (ກາວຊຂອງບາງຄນໃສ).” ປະທານແຮໂຣນ ບ ລ ໄດສອນວາ, “ສງສຳຄນທສດຂອງພຣະບນຍດຂອງພຣະເຈາທກຂ ແມນຂທຍາກ ສຳລບພວກເຈາທຈະຮກສາໃນທກວນນ.”6 ກະສດເບນຢາມນໄດອະທບາຍວາ, “ຂາພະເຈາບອກພວກທານບໄດທກເລອງ ໂດຍການທພວກທານຈະກະທຳບາບ; ເພາະມທາງ ແລະ ວທຕາງໆຊງມຫລາຍຈນຂາພະເຈານບບໄດ.”7 ຖາຫາກພວກເຈາມບນຫາເລອງການຮກມາດຕະຖານ ແລະ ພຣະບນຍດເຫລານ, ຂາພະເຈາຂຊກຍພວກເຈາໃຫຊອກຫາຄວາມຊອຍເຫລອຢໃນພຣະກດຕຄນ. ໃຫອານພຣະຄຳພຂອງ ພວກເຈາ. ໃຫໃຊເວລາເບງແວບໄຊຂອງສາດສະໜາຈກ, LDS.org, ເພອຊອກຫາຄຳຕອບໃຫແກຄຳຖາມຂອງພວກເຈາ. ໃຫເວາລມກບພແມ, ຜນຳ, ແລະ ຄນທເປນຕວຢາງທດເມອເຂາດຳລງຊວດ ຕາມພຣະກດຕຄນ. ຈງອະທຖານ. ຈງໄວວາງໃຈໃນພຣະບດາເທງສະຫວນ, ຜຮກພວກເຈາ. ຈງໃຊຂອງ

ປະທານແຫງການກບໃຈທກວນ. ຈງຮບໃຊກນ. ແລະ ສງທສຳຄນທສດຄ ຈງຟງ ແລະ ເຮດຕາມການກະຕນຂອງພຣະວນຍານບລສດ. ປະທານ ທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດຊກຍເຮາທກຄນດວຍຖອຍຄຳເຫລານ: “ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ, ຈງເຂມແຂງ. … ພວກເຈາຮວາສງໃດຖກຕອງ ແລະ ສງໃດບຖກຕອງ, ແລະ ບປດບງ, ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ການປະກດອາດປຽນມນໄດ. … ຖາໝເພອນຂອງພວກເຈາຊວນພວກເຈາເຮດສງທພວກເຈາຮວາບຖກຕອງ, ພວກເຈາ ຕອງເຮດສງທຖກຕອງ, ເຖງແມນວາພວກເຈາຕອງຢນຢຄນດຽວກຕາມ.”8

ພຣະບດາເທງສະຫວນບຢາກໃຫເຮາເພງພາອາໄສຊາວໂລກ ແລະ ເຮດຕາມຄວາມນຍມຊມຊອບຂອງ ສງຄມທປຽນແປງຕະຫລອດເວລາ. ພຣະອງຢາກໃຫເຮາເພງພາອາໄສພຣະອງ ແລະ ເຮດຕາມການຊງນຳທບມວນປຽນແປງຂອງພຣະອງ. ພຣະອງຢາກໃຫເຮາດຳລງຊວດຕາມພຣະກດຕຄນ ແລະ ນຳພາ ຄນອນໄປຫາພຣະກດຕຄນ ໂດຍການຕງມາດຕະຖານໄວສງ. ພຣະຄຳພມຕວຢາງຫລາຍຢາງເພອສະແດງໃຫເຫນແນວຄດນ. ຢໃນພຣະທຳພວກຜປກຄອງ ໃນພຣະສນຍາເດມ, ເຮາໄດຮຽນຮກຽວກບແຊມຊນ. ແຊມຊນໄດເກດມາກບຄວາມສາມາດອນໃຫຍຍງ. ແມຂອງເພນໄດຖກສນຍາວາ, “ລາວຈະຕງຕນພາລະກດໃນການຊອຍກເອາຊາດອດສະຣາເອນໃຫພນຈາກອຳນາດຂອງພວກຟລດສະຕນ.”9 ແຕເມອແຊມຊນເຕບໂຕຂນ, ລາວໄດເພງພາໂລກຫລາຍກວາຮບເອາ ຄຳແນະນຳຂອງພຣະເຈາ. ລາວໄດເລອກເຮດ ເພາະມນເຮດໃຫລາວ “ພໃຈ”10 ແທນທເປນເພາະມນຖກຕອງ. ພຣະຄຳພໄດໃຊຄຳວາ “ແລວລາວກໄດໄປ”11 ເລອຍໆ ເມອບອກເຖງການເດນທາງ, ການກະທຳ, ແລະ ການເລອກຂອງແຊມຊນ. ແທນທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ເພອບນລຄວາມ ສາມາດອນໃຫຍຍງຂອງລາວ, ແຊມຊນໄດຕກຢໃນອດທພນຂອງໂລກ, ໄດເສຍພະລງທພຣະເຈາໄດປະທານໃຫລາວ, ແລະ ໄດຕາຍໄປແບບໜາສງເວດຄາວເປນໜມ. ກງກນຂາມ, ພຣະຄຳພໄດໃຫຕວຢາງຂອງດານເອນ. ດານເອນກໄດເກດມາກບຄວາມສາມາດທໃຫຍຍງຄກນ. ໃນພຣະທຳດານເອນ, ບດທ 6, ເຮາອານວາ, “ດານເອນໄດສະແດງໃຫເຫນວາ ຕນເຮດວຽກດກວາຜກວດກາລາຊາການ ແລະ ເຈາແຂວງຄນອນໆ ຍອນດານເອນເປນຄນເດນ.”12 ເມອດານເອນປະເຊນ ກບການທາທາຍຂອງໂລກ, ລາວບໄດໝນປະໝາດໂລກ—ແຕລາວໄດລກຂນ ແລະ ຫລຽວຂນຫາສະຫວນ. ແທນທຈະເຮດຕາມຄຳສງຂອງກະສດວາບໃຫຜໃດອະທຖານ, ແຕໃຫນະມດສະການກະສດ ເປນເວລາ 30 ມ, ດານເອນ “ໄດກບເມອເຮອນຂອງຕນ. ໃນຫອງຊນເທງຂອງເຮອນນນ ມປອງຢຽມຢສາມປອງປນໜາໃສກງເຢຣຊາເລມ. ຢທນນດງທເຄຍປະຕບດມາ ດານເອນໄດຄເຂາລງຕໜາປອງຢຽມທໄຂໄວ ແລະ ອອນວອນຕພຣະເຈາມລະສາມເທອ.”13

ດານເອນບມຄວາມຢານກວທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ໃນການເຮດຕາມພຣະບນຍດຂອງພຣະເຈາ. ເຖງແມນວາ ລາວໄດຢໃນຖຳສງທງຄນເພາະສງທຖກຕອງ, ແຕລາວໄດຖກປກປອງ ແລະ ໄດຮບພອນສຳລບການເຊອຟງຂອງລາວ. ເມອກະສດດາລອດເອາດານເອນຂນຈາກຖຳສງໃນຕອນເຊາມຕມາ, ເພນໄດອອກຄຳສງໄປວາ ທກຄນຄວນເກງກວພຣະເຈາຂອງດານເອນ ແລະ ເຮດຕາມຕວຢາງທຊສດຂອງດານເອນ. ແນນອນ, ດານເອນໄດສະແດງໃຫເຮາເຫນວາ ເຮາຕອງເຮດແນວໃດໃນການເປນທງສຳລບປະຊາຊາດ ແລະ ບໃຫຫລດມາດຕະຖານຂອງເຮາລງເມອເຮາຖກທດລອງຢໃນໂລກ. ຂາພະເຈາໄດຮບພອນທໄດຍນເຖງຕວຢາງຂອງຊາວໜມໃນຍກສະໄໝນ, ຊງຄກນກບພວກເຈາ, ຜບມຄວາມຢານກວທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ແລະ ປອຍໃຫຄວາມສະຫວາງຂອງເຂາເຈາເປນທງຕໝເພອນຂອງເຂາເຈາ. ນາງໂຈແອນນາເປນຄນໜງໃນສາມຄນທເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຢໃນໂຮງຮຽນອດມຂອງນາງ ແລະ ເປນຍງໜມຄນດຽວຢໃນຫວອດຂອງນາງ. ນາງໄດສນຍາກບພຣະຜເປນເຈາວາ ນາງຈະບເວາຄຳຫຍາບຄາຍ. ເມອນາງຖກຈບຄໃຫເຮດໂຄງການໜງຢໂຮງຮຽນກບຊາຍໜມຄນໜງຜບໄດເຮດຄຳສນຍາຄກນບາງ, ນາງບຍອມຫລດມາດຕະຖານຂອງນາງລງ. ນາງໄດຂໃຫລາວນບຖ ແລະ ໃຫກຽດແກຄນຄາຂອງນາງ. ຫລາຍເທອ, ດວຍຄຳເຕອນທອອນໂຍນ, ແລະ ບາງເທອກບອອນໂຍນ, ຊາຍໜມຄນນນໄດປຽນແປງນໄສ ແລະ ເວາຈາແບບສພາບ. ຫລາຍຄນໄດສງເກດເຫນການປຽນແປງຂອງລາວ, ຮວມທງພຂອງລາວ, ຜໄດຂອບໃຈນາງໂຈແອນນາທໄດເປນເພອນທດໃນຊວດຂອງລກຊາຍຂອງລາວ.14

ຕອນໄປເຮດພາລະກດບດນມານຢປະເທດຟລບປນ, ຂາພະເຈາໄດພບການນາງເຄເຣນ, ຜໄດແບງປນປະສບການຂອງນາງຕອນນາງເປນກນລະສະຕ ໃນຂະນະທນາງສກສາເອາປະລນຍາຕ ຝາຍຜຈດກາຍຂອງໂຮງແຮມ ແລະ ຮານອາຫານ. ນາຍຄໄດຮຽກຮອງໃຫນກຮຽນແຕລະຄນຮຽນເຮດນຳດມ ຫລາຍຊະນດທມລດຊາດດ ເພອຈະໄດເສບຢຮານອາຫານຂອງເຂາເຈາ. ນຳດມບາງຈຳນວນມເຫລາປນຢນຳ, ແລະ ນາງເຄເຣນຮວາ ມນຕານກບພຣະບນຍດຂອງພຣະເຈາສຳລບນາງທຊມນຳດມເຫລານນ. ໃນຕອນທນາງປະເຊນກບຜນສະທອນອນຮາຍແຮງ, ນາງພບຄວາມກາຫານທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ, ແລະ ນາງບໄດດມນຳເຫລານນ. ນາງເຄເຣນໄດອະທບາຍວາ: “ນາຍຄຂອງຂານອຍໄດຍາງມາຫາຂານອຍ ແລະ ຖາມວາເປນຫຍງຂານອຍຈງບດມນຳເຫລານນ. ເພນໄດເວາວາ, ‘ນາງເຄເຣນ, ເຮດແນວໃດເຈາຈງຈະຮຈກລດຊາດຂອງມນ ແລະຈະຜານຂນຕອນຮຽນນໄດແນວໃດ ຖາຫາກເຈາບຊມເບງນຳດມເຫລານ?’ ຂານອຍໄດບອກ ເພນວາ ຂານອຍເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ, ແລະ

ໃນຖານະທເປນສະມາຊກ, ພວກເຮາບດມສງໃດທທຳຮາຍຮາງກາຍ. ຂານອຍບຮວາເພນຈະຫວງແນວໃດຈາກຂານອຍ, ເຖງແມນຂານອຍຈະຕກຄະແນນ, ແຕຂານອຍຈະເຂາໃຈ, ແຕຂານອຍຈະບຍອມດມນຳເຫລານນ.” ຫລາຍອາທດຜານໄປ ແລະ ບໄດເວາຫຍງອກກຽວກບມນນ. ໃນທາຍເທມ, ນາງເຄເຣນຮວາ ຄະແນນຂອງນາງອາດຕຳ ຍອນວານາງບໄດຊມນຳເຫລານນ. ນາງບກາຫລຽວເບງເຈຍຄະແນນ, ແຕເມອນາງຫລຽວເບງ, ນາງຮວາ ນາງໄດຮບຄະແນນສງກວາທກຄນໃນຫອງ. ນາງໄດກາວວາ: “ຂານອຍໄດຮຽນຮຜານປະສບການນວາ ພຣະເຈາ … ຈະປະທານພອນໃຫແນນອນ ເມອເຮາເຮດຕາມພຣະອງ. ຂານອຍຍງຮອກວາ ເຖງແມນຖາຫາກຂານອຍຈະຕກຄະແນນ, ແຕຂານອຍຈະບກນແໜງກບສງທຂານອຍໄດເຮດໄປນນ. ຂານອຍຮວາ ຂານອຍຈະບຕກຄະແນນໃນສາຍພຣະເນດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ເມອຂານອຍເລອກທຈະເຮດຕາມສງທຂານອຍຮວາເປນສງທຖກຕອງ.”15

ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ, ພວກເຈາແຕລະຄນໄດເກດມາກບຄວາມສາມາດອນໃຫຍຍງຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາເປນທດາທຮກຫອມຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ພຣະອງຮພວກເຈາ ແລະ ພຣະອງຮກພວກເຈາ. ພຣະອງເຊອເຊນພວກເຈາໃຫ “ລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ,” ແລະ ພຣະອງສນຍາວາ ເມອພວກເຈາເຮດ, ພຣະອງຈະສະໜບສະໜນພວກເຈາ ແລະ ໃຫພອນແກພວກເຈາ. ຂາພະເຈາຂອະທຖານວາ ພວກເຈາແຕລະຄນຈະພບຄວາມກາຫານທຈະຮບເອາຄຳເຊອເຊນຂອງພຣະອງ ແລະ ຮບເອາຄຳສນຍາຂອງພຣະອງ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 121:45. 2. ໂມໄຊຢາ 5:15. 3. 1 ຕໂມທຽວ 4:12. 4. ໂຢຊວຍ 1:9. 5. ຫລກແຫງຄວາມເຊອ 1:13. 6. Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee (2000), 30. 7. ໂມໄຊຢາ 4:29.

8. Thomas S. Monson, “Examples of Righteousness,” Liahona and Ensign, May 2008, 65. 9. ພວກຜປກຄອງ 13:5. 10. ພວກຜປກຄອງ 14:3. 11. ພວກຜປກຄອງ 14:7. 12. ດານເອນ 6:3. 13. ດານເອນ 6:10. 14. ສຳລບພາກສວນໜງຂອງເລອງນ, ໃຫເບງ Joanna Ehrisman, “The Thing about Being Mormon,” ໃນ Katilin Medlin ແລະ ສະບບອນໆ, Going on 15: Memoirs of Freshmen (2010), 93–96. 15. ຈດໝາຍສວນຕວເຖງຜຂຽນປມ, 2012.

ກອງປະຊມຂອງອງການຍງໜມສາມນ

ສະແຫວງຫາການຮຽນຮ: ທານມວຽກງານທຈະເຮດ ໂດຍ ແມຣ ເອນ ຄກ ທປກສາທໜງໃນຝາຍປະທານຂອງອງການຍງໜມສາມນ ຍງໜມທຮກແພງຂອງຂາພະເຈາ, ພວກເຮາຮກພວກເຈາທກຄນ. ພວກເຮາເຫນພວກເຈາລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປດວຍຄວາມກາຫານ ດວຍຄວາມສະຫວາງຢໃນໂລກບອນທມການທາທາຍ ແລະ ໂອກາດອນຫລວງຫລາຍຄຽງຄກນໄປ. ສງນອາດເຮດໃຫພວກເຈາສງໄສວາ, ອະນາຄດຂອງພວກເຈາຈະເປນແນວໃດ? ຂາພະເຈາຢາກໃຫພວກເຈາແນໃຈໄດວາ ໃນຖານະທພວກເຈາເປນທດາຜມຄນງາມ ຄວາມດຂອງພຣະເຈາ, ອະນາຄດຂອງພວກເຈາຈະແຈມໃສ! ພວກເຈາມຊວດຢໃນຊວງເວລາທຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນໄດຖກຟນຟຄນມາໃໝ, ແລະ ຄວາມຈງເຫລານສາມາດພບເຫນໄດຢໃນພຣະຄຳພຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາໄດຮບຂອງປະທານແຫງພຣະວນຍານບລສດຕອນພວກເຈາຮບບບຕສະມາ, ແລະ ພຣະວນຍານບລສດຈະສອນພວກເຈາເຖງຄວາມຈງ ແລະ ຕຽມພວກເຈາສຳລບການທາທາຍໃນຊວດ. ພຣະເຈາໄດປະທານອຳເພໃຈທາງສນທຳ ແລະ ໂອກາດໃຫພວກເຈາເພອຈະໄດຮຽນໃນຂະນະທຢເທງແຜນດນໂລກ, ແລະ ພຣະອງມວຽກງານໃຫພວກເຈາເຮດ. ໃນການບນລວຽກງານນ, ພວກເຈາມໜາທຮບຜດຊອບສວນຕວທຈະສະແຫວງຫາການຮຽນຮ. ສງສຳຄນຕອະນາຄດຂອງພວກເຈາ, “ຄວາມສະຫວາງທໃຫຄວາມຫວງ,” ຂອງພວກເຈາ1 ສາມາດພບເຫນໄດຢໃນປມ ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ ພາຍໃຕມາດຕະຖານຂອງການສກສາ ແລະ ຄນຄາແຫງຄວາມຮຂອງຍງໜມ. “ການສກສາ … ຈະເປດໂອກາດ.”2 ເມອພວກເຈາເຮດຕາມຄຳແນະນຳຂອງພຣະຜເປນເຈາທວາ ຈງສະແຫວງຫາການຮຽນຮ, ແມນແຕໂດຍການສກສາ ແລະ ໂດຍສດທານຳອກ,3 ພວກເຈາບພຽງແຕໄດຮບຄວາມຮຈາກການສກສາເທານນ ແຕຍງໄດຮບຄວາມສະຫວາງນຳອກ ເມອພວກເຈາຮຽນໂດຍສດທາ.

ຈງສະແຫວງຫາການຮຽນຮໂດຍການສກສາຢາງພາກພຽນ. ໜອຍໜກໜອຍໜາ ພວກເຈາຈະມເວລາໄດຮບການສກສາເທາກບພວກເຈາສາມາດເຮດໃນຕອນນ. ປະທານກດອນ ບ ຮງລ ໄດແນະນຳຢາງສະຫລາດຕຊາວໜມຂອງສາດສະໜາຈກວາ: “ແບບແຜນຂອງການສກສາທພວກເຈາໄດກສາງໃນໄລຍະທພວກເຈາສກສາ ຈະມຜນກະທບຕຄວາມຢາກມຄວາມຮຂອງພວກເຈາໄປຕະຫລອດຊວດ.”4 “ພວກເຈາຕອງຮບເອາການສກສາເທາທພວກເຈາສາມາດເຮດໄດ. … ໃຫເສຍສະລະແມນຫຍງກຕາມເມອຈຳເປນ ເພອວາພວກເຈາຈະໄດເຮດວຽກງານຢໃນໂລກນ. … ໃຫຝກຝນມນສະໝອງ ແລະ ມຂອງພວກເຈາ ໃຫເຮດສງທດ ເມອພວກເຈາດຳເນນໄປໃນຊວດຂອງພວກເຈາ.”5 ໃນການກາວກບກມສະຕ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ໄດກາວວາ: “ສວນຫລາຍແລວ ເຮາບຮວາອະນາຄດຈະເປນແນວໃດ; ສະນນ, ເຮາຈງຈຳເປນຕອງຕຽມສຳລບຄວາມບແນນອນ. … ຂາພະເຈາຂໃຫພວກເຈາຈງສະແຫວງຫາການສກສາ ແລະ ຮຽນເອາວຊາຄວາມຮທມຄາ ເພອວາຖາຫາກສະພາບການເຊນນນເກດຂນ, ແລວພວກເຈາກຈະຕຽມພອມແລວທຈະຈດຫາ.”6 ຍງໜມທງຫລາຍ, ຈງເຮດຕາມຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາທສະຫລາດ ແລະ ໃຫການດນໃຈເຫລານ. ຈງເປນນກຮຽນທດ. ຈງລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ຢໃນໂຮງຮຽນຂອງພວກເຈາດວຍຄວາມຂະຫຍນ, ຊສດ, ແລະ ດວຍຄນນະທຳ. ຖາຫາກພວກເຈາມບນຫາ ຫລ ທຖອຍໃຈນຳການຮຳຮຽນ, ໃຫຂຄວາມຊອຍເຫລອຈາກພແມຂອງພວກເຈາ, ຄສອນ, ແລະ ສະມາຊກໃນໂບດ. ຢາຍອມແພເດ! ໃຫຂຽນສງທພວກເຈາຢາກຮຽນລງໄວ, ແລວ “ໃຫບອກເປາໝາຍການສກສາຂອງພວກເຈາກບຄອບຄວ, ໝເພອນ, ແລະ ຜນຳຂອງພວກເຈາ ເພອວາເຂາເຈາຈະໄດສງເສມ ແລະ ຊກຍພວກເຈາ.”7 ນຄແບບແຜນຂອງຄວາມກາວໜາສວນຕວ. ໂດຍທມເທກໂນໂລຈ, ພວກເຈາກໄດເຫນເປນພະຍານເຖງຄວາມຮອນຫລວງຫລາຍ. ພວກເຈາປະສບກບສຽງ, ວດໂອ, ແລະ ຄາຍເຄອຢໃນຄອມພວເຕຢຕະຫລອດເວລາ. ຈງເລອກໃຊ ແລະ ຢາປອຍໃຫຂມນອນຫລວງຫລາຍນມາລບກວນ ຫລ ຢບຢງພວກເຈາໄວຈາກຄວາມກາວໜາ. ຈງລກຂນ, ຍງໜມທງຫລາຍ! ພວກເຈາ ເປນຜກຳນດຈດເປາໝາຍຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາ ເປນຜຕດສນເອງວາຈະໃຫສງໃດເຂາໄປໃນຈດໃຈຂອງພວກເຈາ. ການຮຽນຮທສຳຄນທສດບາງຢາງ ຈະຢນອກຫອງຮຽນ. ຈງພວພນກບກມຍງໜມຜເປນຕວຢາງທດ ຜສາມາດສອນຄວາມຊຳນານໃຫພວກເຈາ ເລອງການເປນແມບານ, ສລະປະ, ດນຕ, ປະຫວດຄອບຄວ, ກລາ, ການຂຽນ, ຫລ ການປາກເວາ. ໃຫຜກມດກບເຂາເຈາ ແລະ ຂໃຫເຂາເຈາເປນຜຊອຍເຫລອພວກ

ເຈາ. ເມອພວກເຈາໄດຮຽນຮສງໃໝບາງສງ, ຈງສອນມນຕໃຫກບຄນອນ ຫລ ກາຍເປນຜຊອຍເຫລອຍງໜມຄນອນ ຊງເປນພາກສວນໜງຂອງຂຮຽກຮອງສຳລບ Honor Bee ຂອງພວກເຈາ. ນອກເໜອໄປຈາກແມທປະເສດຂອງຂາພະເຈາແລວ, ຂາພະເຈາກມຫລາຍຄນທຊອຍເຫລອຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາໄດຮຈກຜຊອຍເຫລອຂາພະເຈາຄນທຳອດຕອນຂາພະເຈາມອາຍໄດເກາປ. ຄສອນຢຊນປະຖມໄວຂອງຂາພະເຈາໄດສອນຂາພະເຈາແສວຄຳວາ “ຂາພະເຈາຈະນຳຄວາມສະຫວາງຂອງພຣະກດຕຄນມາສບານເຮອນຂອງຂາພະເຈາ,” ແລວແຂວນຮບແຜນນນໄວເທງຝາຢຫອງນອນຂອງຂາພະເຈາ ຕອນຂາພະເຈາເປນສາວ. ຄສອນຂອງຂາພະເຈາໄດນຳພາຂາພະເຈາ, ຕກເຕອນຂາພະເຈາ, ແລະ ຊກຍຂາພະເຈາສະເໝ. ແລວກມຄນອນອກທຊອຍເຫລອ. ຊາງຫຍບເຄອງສອງຄນຢໃນຫວອດຂອງຂາພະເຈາໄດສອນຂາພະເຈາຫຍບເຄອງ. ດວຍການນຳພາ, ຄວາມອດທນ, ແລະ ການຊກຍຂອງເຂາເຈາ, ຂາພະເຈາຈງໄດສງກະໂປງໂຕໜງທຂາພະເຈາຫຍບເອງໄປແຂງຂນ ຕອນຂາພະເຈາມອາຍໄດ 14 ປ ແລະ ຂາພະເຈາໄດຮບລາງວນຊະນະເລດ! ຂນຕອນດງກາວໄດເພມຄວາມຢາກມຄວາມຮຫລາຍຂນ ແລະ ຄວາມຊຳນານໃນຝາຍອນໆນຳອກ. ການຮບເອາຄວາມຮໃນຕອນນ ຈະມຄາຫລາຍເມອພວກເຈາກາຍເປນແມ. “ລະດບການສກສາຂອງແມ ແມນມອດທພນຫລາຍຕການເລອກການສກສາຂອງ [ລກໆ] ຂອງນາງ.”8 ການສກສາຂອງແມສາມາດ “ເປນສງຊອຍໃຫຄອບຄວພນຈາກຄວາມທກຍາກໄດ.”9 ຜຍງທມການສກສາສງ … “ມກຈະ: ເກດລກທມສຂະພາບດກວາ, ມລກທມສຂະພາບແຂງແຮງກວາ, ມຄວາມເຊອໝນຫລາຍກວາ, ຕງຕວໄດດ ແລະ ຮຈກຄດ ແລະ ຕດສນໃຈ.”10 ເຮາໄດຮຽນຢໃນ “ໃບຄອບຄວ: ການປະກາດຕໂລກ” ວາ “ຜເປນແມມໜາທຮບຜດຊອບຕນຕທຈະລຽງດລກເຕາ.”11 ການຈດຫາການສກສາໃຫລກໆຂອງພວກເຈາ ເປນພາກສວນໜງຂອງການລຽງດນນ, ແລະ ເປນໜາທຮບຜດຊອບອນສກສດຂອງພວກເຈາ. ເຊນດຽວກບນກຮບໜມສອງພນຄນ, ຜ “ໄດຮບການສດສອນຈາກແມຂອງພວກເຂາ,”12 ພວກເຈາຈະເປນຄສອນທສຳຄນຂອງລກໆ, ສະນນຈງເລອກຮຽນຢາງລະມດລະວງ. ຈງເປນພອນໃຫແກລກໆ ແລະ ຄອບຄວໃນອະນາຄດຂອງພວກເຈາ ໂດຍການຮຽນຮໃຫຫລາຍເທາທພວກເຈາຈະສາມາດເຮດໄດ. ຈງສະແຫວງການຮຽນຮໂດຍສດທາ. ເຮາຮຽນໂດຍສດທາເມອເຮາໄດຮບຄວາມຮທາງວນຍານຜານການອະທຖານ, ການສກສາພຣະຄຳພ, ແລະ ການເຊອຟງ ແລະ ເມອເຮາສະແຫວງຫາການຊງນຳຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ຜເປນພະຍານເຖງຄວາມຈງທງໝດ. ຖາຫາກພວກເຈາເຮດພາກສວນຂອງພວກເຈາເພອຮບເອາຄວາມຮ, ແລວພຣະວນຍານບລສດຈະໃຫຄວາມຮແກຈດໃຈຂອງພວກເຈາ. ເມອພວກ

ເຈາພະຍາຍາມຮກສາຕນໃຫມຄາຄວນ, ແລວພຣະວນຍານບລສດຈະໃຫການຊງນຳ ແລະ ເພມຄວາມຮໃຫພວກເຈາ. ຕອນຂາພະເຈາຍງໜມ, ຂາພະເຈາໄດຢມໄມຍາງໃນຫມະທຍາວເກນຕວ, ເກບທໃຫຍເກນຕນ, ແລະ ເພອນຄນໜງໄດສອນຂາພະເຈາຫລນສະກ! ພວກເຮາໄດໄປຫລນໃນຍາມລະດໃບໄມປງ ໃນມທສວຍງາມ, ຫມະກພດ, ແລະ ທອງຟາກແຈມໃສ, ເປນສຄາມ. ເພາະຄວາມຢານຄອຍຊນ ຈງເຮດໃຫຂາພະເຈາເຊາຕນເຕນຕອນຮຽນ. ແລະ ເຖງແມນວາ ຂາພະເຈາໄດລມຫລາຍເທອກບໄມຍາງນນ, ແຕຂາພະເຈາກໄດລກຂນ ແລະ ຂາພະເຈາໄດພະຍາຍາມໃໝ. ຂາພະເຈາໄດຮຽນມກກລາ! ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ບດນຂາພະເຈາໄດພບວາ ອາກາດສຳລບມໄປຫລນສະກ ຈະບເປນແບບນນທກມ. ໃນມທມດຄມ, ພວກເຮາໄດຫລນສະກໃນສະພາບທເອນວາ “ຄວາມສະຫວາງທຮາບພຽງ.” ຄວາມສະຫວາງທຮາບພຽງຈະເກດຂນເມອແສງຕາເວນກະຈາຍໄປທວຫມະ, ທານຈະພບວາຍາກທຈະສງເກດເຫນ, ແລະ ກຍາກທຈະຮວາບອນໃດຊນ ຫລ ບອນໃດຫລບໂນນຢຕາມຄອຍພ. ຍງໜມທງຫລາຍ, ພວກເຈາອາດຢາກເຫນອະນາຄດຂອງພວກເຈາ ດງທຂາພະເຈາໄດຫລຽວເບງຄອຍພຊນຕອນໄປຫລນສະກນນ. ບາງເທອພວກເຈາອາດຮສກວາ ພວກເຈາດຳລງຊວດຢໃນຄວາມສະຫວາງທ ຮາບພຽງ, ບສາມາດເຫນສງທຢຂາງໜາ. ການຮຽນຮໂດຍສດທາຈະນຳຄວາມເຊອໝນມາໃຫພວກເຈາ ແລະ ຈະຊອຍເຫລອພວກເຈາໃຫຮຈກເດນໄປໃນເສນທາງຜານວນເວລາທບແນນອນນ. ໃນບດທ 25 ຂອງມດທາຍ, ຄຳອປະມາເລອງຍງສາວສະຫລາດສບຄນ ສອນເຮາວາການຕຽມພອມທາງວນຍານເປນສງສຳຄນຫລາຍ ແລະ ຕອງບນລດວຍຕນເອງ. ພວກເຈາຄງຈໄດວາ ຍງສາວທງສບຄນນນໄດຖກເຊນໄປງານກນລຽງຮວມກບເຈາບາວ, ແຕຍງສາວຫາຄນເທານນທຕຽມພອມໂດຍເອານຳມນໄປເພອ. “ແລວພວກຄນໂງກເວາກບພວກຄນສະຫລາດວາ ຂປນນຳມນຂອງພວກເຈາໃຫພວກຂອຍແດ ເພາະໂຄມໄຟຂອງພວກຂອຍໃກຈະມອດແລວ. “ແຕພວກຄນສະຫລາດຕອບວາ ບໄດດອກນຳມນບມພຽງພສຳລບພວກຂອຍ ແລະ ພວກເຈາຈງໄປຫາຄນຂາຍນຳມນ ແລະ ຊເອາສຳລບພວກເຈາສາ.

“ແລະ ໃນຂະນະທພວກເຂາກຳລງອອກໄປນນ, ເຈາບາວກມາຮອດ ແລະ ຜທຕຽມພອມຢແລວກເຂາໄປກບເຈາບາວໃນງານກນລຽງສມຣດ ແລະ ປະຕກອດ.”13 ພວກເຈາອາດຄດວາ ຍງສາວຫາຄນນນເປນຄນເຫນແກຕວ ທບໄດແບງປນນຳມນຂອງພວກເຂາ, ແຕມນເປນໄປບໄດ. ການຕຽມພອມທາງວນຍານຕອງເຮດດວຍຕນເອງ, ເທອລະຢາດ, ແລະ ບສາມາດແບງປນໃຫກບຄນອນ. ມນເຖງເວລາແລວສຳລບພວກເຈາທຫາຄວາມຮທາງວນຍານໃຫຕນເອງ, ເທອລະຢາດ, ຜານການອະທຖານ, ການສກສາພຣະຄຳພ, ແລະ ການເຊອຟງ. ມນເຖງເວລາແລວທຈະສະແຫວງຫາການສກສາຂອງພວກເຈາ—ເທອລະຢາດ. ຄວາມຄດ ແລະ ການກະທຳທບລສດແຕລະເທອ ຈະຕມນຳມນ ໃສຕະກຽງຂອງພວກເຈາ, ຈະໃຫເຮດພວກເຈາເໝາະສມສຳລບການຊງນຳຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ຜເປນຄສອນແຫງສະຫວນຂອງເຮາ. ພຣະວນຍານບລສດຈະນຳພາພວກເຈາເດນໄປໃນເສນທາງຢໃນໂລກມະຕະນ, ເຖງແມນໃນຕອນທພວກເຈາຮສກວາພວກເຈາຢໃນຄວາມສະຫວາງທຮາບພຽງກຕາມ, ບຮວາມຫຍງຢຂາງໜາ. ພວກເຈາບຕອງຢານ. ເມອພວກເຈາຢໃນເສນທາງທພາພວກເຈາໄປສຊວດນລນດອນ, ແລວພຣະວນຍານບລສດຈະນຳພາພວກເຈາໃນການຕດສນໃຈຂອງພວກເຈາ ແລະ ໃນການຮຽນຮຂອງພວກເຈາ. ຂາພະເຈາເປນພະຍານຈາກປະສບການສວນຕວວາ ຖາຫາກພວກເຈາຈະສະແຫວງຫາການຮຽນຮ ບພຽງແຕໂດຍການສກສາເທານນ ແຕໂດຍສດທານຳອກ, ແລວພວກເຈາ ຈະ ຖກນຳພາໃນສງທ “ພຣະຜເປນເຈາ … ຈະປະສງໃຫພວກເຈາເຮດ ແລະ ສງທພວກເຈາຈະຕອງຮ.”14 ຂາພະເຈາໄດຮບໃບປຕພອນຂອງຂາພະເຈາຕອນຂາພະເຈາເປນສາວ ແລະ ໄດຖກແນະນຳໃຫຕຽມຕວເອງດວຍການສກສາ ແລະ ໃຫຮຽນຮຄນງາມຄວາມດຕອນຍງນອຍ ເລອງການເປນແມບານ ແລະ ລຽງດລກເຕາ. ຂາພະເຈາກຢາກໄດພອນຂອງການມຄອບຄວຫລາຍ; ເຖງຢາງໃດກຕາມ, ແຕຂາພະເຈາບໄດຮບພອນນນຈນວາຂາພະເຈາມອາຍໄດ 37 ປ, ຕອນຂາພະເຈາໄດແຕງງານ. ສາມຂອງຂາພະເຈາເປນພໝາຍ, ສະນນ ໃນມທພວກເຮາໄດຜະນກເຂາກນຢໃນພຣະວຫານ, ຂາພະເຈາໄດຮບພອນນນແທໆ ບອນແມນແຕສາມເທານນ, ແຕຄອບຄວພອມດວຍລກສຄນນຳອກ. ກອນໜານນ, ມຫລາຍເທອທຂາພະເຈາຮສກວາ ຂາພະເຈາໄດຫລນສະກຢໃນຄວາມສະຫວາງທຮາບພຽງ, ໂດຍຖາມວາ, “ອະນາຄດຂອງຂາພະເຈາຈະເປນແນວໃດ?” ຂາພະເຈາພະຍາຍາມເຮດຕາມຄຳ

ແນະນຳຢໃນໃບປຕພອນຂອງຂາພະເຈາ. ຂາພະເຈາໄດສກສາຢາງພາກພຽນ ແລະ ໄດກາຍເປນນາຍຄ ແລະ ໄດຮຽນຕ ແລະ ໄດກາຍເປນຜອຳນວຍການຢໂຮງຮຽນປະຖມ. ຂາພະເຈາໄດອະທຖານຫາພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ສະແຫວງຫາການຊງນຳຂອງພຣະວນຍານບລສດ. ຂາພະເຈາເຊອແທໆໃນຄຳສນຍາຂອງສາດສະດາ ຜໃຫຄວາມແນນອນໃຈແກຂາພະເຈາວາ ຖາຫາກຂາພະເຈາ “ສບຕໃນຄວາມຈງ ແລະ ຊສດ, ຮກສາພນທະສນຍາ [ຂອງຂາພະເຈາ], ຮບໃຊພຣະເຈາ, ແລະ ຮກພຣະບດາເທງ ສະຫວນ ແລະ ອງພຣະເຢຊຄຣດ [ຂອງຂາພະເຈາ], ແລວ [ຂາພະເຈາ] ຈະບຖກປະຕເສດຈາກພອນນລນດອນໃດໆ ທພຣະບດາເທງສະຫວນມໄວໃຫສຳລບລກໆທຊສດຂອງພຣະອງ.”15 ຂາພະເຈາຮວາການສກສາຂອງຂາພະເຈາໄດຕຽມຂາພະເຈາສຳລບຊວດທບໄດເປນດງທຂາພະເຈາວາດພາບໄວຕອນຄາວເປນສາວ. ຂາພະເຈາຄດວາ ຂາພະເຈາໄດສກສາເພອເປນນາຍຄ ແລະ ເພອສອນລກໆຂອງຂາພະເຈາໃນອະນາຄດ, ແຕຂາພະເຈາບຮວາ ພຣະຜເປນເຈາໄດຕຽມຂາພະເຈາເພອສອນພາສາອງກດຢປະເທດມງໂກລນຳອກຕອນເປນຜສອນສາດສະໜາກບສາມຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ເພອສອນຍງໜມຢໃນສາດສະໜາຈກຕະຫລອດທວໂລກ ແລະ ສອນຫລານຂອງຂາພະເຈາເຖງຄນຄາຂອງຄວາມຮ—ເປນພອນທປະເສດລຳເກນກວາທຂາພະເຈາໄດວາດພາບໄວ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ພຣະບດາເທງສະຫວນຮ ແລະ ຮກພວກເຈາ. ພຣະອງໄວວາງໃຈພວກເຈາ ແລະ ມວຽກງານໃຫພວກເຈາເຮດ ຊງເປນວຽກງານທ ພວກເຈາ ເທານນທສາມາດເຮດໄດ. ຂາພະເຈາຢາກໃຫພວກເຈາແນໃຈວາ ພວກເຈາ ຈະ ຕຽມພອມສຳລບວຽກງານອນຍງໃຫຍ ຖາຫາກພວກເຈາສະແຫວງຫາການຮຽນຮໂດຍການສກສາ ແລະ ໂດຍສດທາ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານເຖງສງນ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. Gordon B. Hinckley, “Reaching Down to Lift Another,” Liahona, Jan. 2002, 67; Ensign, Nov. 2001, 54. 2. ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ (ປມນອຍ 2011), 9. 3. ເບງ Doctrine and Covenants 88:118. 4. Gordon B. Hinckley, Way to Be! Nine Ways to Be Happy and Make Something of Your Life (2002), 28. 5. Gordon B. Hinckley, “Seek Learning,” New Era, Sept. 2007, 2, 4.

6. Thomas S. Monson, “If Ye Are Prepared Ye Shall Not Fear,” Liahona and Ensign, Nov. 2004, 116. 7. ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ, 9. 8. Cheryl Hanewicz and Susan R. Madsen, “The Influence of a Mother on a Daughter’s College Decision,” Utah Women and Education Project, Research Snapshots, no. 3, (Jan. 2011): 1. 9. Marjorie Cortez, “Mom’s Education Key to Halt Poverty Cycle,” Deseret News, Sept. 23, 2011, A1. 10. Olene Walker, “More Utah Women Need to Finish College,”Salt Lake Tribune, Oct. 30, 2011, O4. 11. “The Family: A Proclamation to the World,”Liahona and Ensign, Nov. 2010, 129. 12. Alma 56:47. 13. ມດທາຍ 25:8–10. 14. Henry B. Eyring, “Education for Real Life,” Ensign, Oct. 2002, 18. 15. M. Russell Ballard, “Preparing for the Future,” Ensign, Sept. 2011, 27.

ກອງປະຊມຂອງອງການຍງໜມສາມນ ບດນເປນເວລາທຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ ໂດຍ ອເລນ ແອສ ດຕນ ປະທານອງການຍງໜມສາມນ ຈາກປອງຢຽມຫອງການຂອງອງການຍງໜມຂອງຂາພະເຈາ, ຂາພະເຈາໄດເຫນພາບທສວຍງາມຂອງພຣະວຫານເຊາເລກ. ທກມຂາພະເຈາໄດເຫນທດໂມໂຣໄນ, ຢນຢເທງພຣະວຫານເປນສນຍາລກຂອງຄວາມສອງແສງ ບແມນພຽງແຕເຖງສດທາຂອງເພນ ແຕຂອງເຮານຳອກ. ຂາພະເຈາຮກໂມໂຣໄນ ເພາະວາ, ໃນທກສງຄມທຊວຮາຍ, ເພນຄງຢຢາງບລສດ ແລະ ດວຍຄວາມຈງ. ເພນເປນວລະບລດ ຂອງຂາພະເຈາ. ເພນຢນຢຄນດຽວ. ຂາພະເຈາຮສກວາເພນຢນຢເທງພຣະວຫານໃນທກວນນ, ກວກມເອນເຮາໃຫມຄວາມກາຫານ, ເພອຈຈຳວາເຮາເປນໃຜ ແລະ ໃຫມຄາຄວນທຈະໄປພຣະວຫານທສກສດ—ເພອໃຫ “ລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ,”1 ຢນຢເໜອສຽງນນນອງຂອງໂລກ, ແລະ ດງທເອຊາຢາໄດທຳນາຍໄວວາ, “ໃຫຂນ … ໄປຍງເນນພຂອງພຣະຜເປນເຈາເດ”2—ພຣະວຫານທສກສດ. ຜມາເຕາໂຮມກນໃນມນ ຄທດາທພຣະຜເປນເຈາໄດເລອກໄວແລວ. ບມກມຜຄນກມໃດຢໃນໂລກນ ທມອດທພນ ຜຢນຢໃນຄວາມຈງ ແລະ ໃນຄວາມຊອບທຳ ຫລາຍໄປກວາກມຍງໜມ ແລະ ກມສະຕຂອງສາດສະໜາຈກຂອງພຣະເຢຊຄຣດແຫງໄພພນຍກສດທາຍ. ຂາພະເຈາເຫນຄວາມສງສກຂອງພວກເຈາ ແລະ ຮເຖງເອກະລກ ແລະ ໂຊກຊາຕາຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາເປນຜມຊສຽງໃນໂລກກອນເກດ. ເຊອສາຍຂອງພວກເຈາມພນທະສນຍາ ແລະ ຄຳສນຍາ. ພວກເຈາໄດຮບມລະດກທາງວນຍານແຫງປຕຂອງອບຣາຮາມ, ອຊາກ, ແລະ ຢາໂຄບ. ສາດສະດາຂອງພຣະເຈາຄງໜງໄດກາວເຖງພວກເຈາແຕລະ ຄນຜມາເຕາໂຮມກນໃນຄຳຄນນວາ “ເປນຄວາມຫວງທສອງແຈງ”3 ຂອງອະນາຄດ. ແລະ ຂາພະເຈາກເຫນດວຍ! ຢໃນໂລກທທາທາຍ, ພວກເຈາເປນຄວາມສະຫວາງທສອງແຈງ. ແນນອນ, ນເປນວນ “ເວລາທບມວນລມ.”4 ນເປນວນເວລາຂອງພວກເຈາ, ແລະ ຕອນນ ເປນເວລາສຳລບກມຍງໜມໃນທກແຫງຫນທ “ຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ, ເພອແສງສະຫວາງຂອງພວກເຈາ ຈະເປນທງໃຫປະຊາຊາດ.”5

“ມາດຕະຖານເປນກດຂອງການວດແທກ ໂດຍສງນນ ຈະຮໄດເຖງຄວາມຈງຈງ ຫລ ຄວາມດພອມ.”6 ເຮາຕອງເປນທງແຫງຄວາມບລສດເພອທກບອນໃນໂລກຈະໄດເຫນ! ປມນອຍທຫາກຖກດດແປງໃໝຊ ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ ບນຈບພຽງແຕມາດຕະຖານທຈະດຳລງຊວດຢາງຈງຈງເທານນ, ແຕໄດສນຍາວາຈະປະທານພອນໃຫນຳອກຖາຫາກເຮາປະຕບດຕາມ. ຖອຍຄຳທບນຈຢໃນປມຫວນເປນມາດຕະຖານສຳລບໂລກ, ແລະ ການດຳລງຊວດຕາມຖອຍຄຳເຫລານ ຈະຊອຍເຫລອພວກເຈາໃຫຮວາ ຈະເຮດສງໃດເພອຈະໄດກາຍເປນເໝອນດງພຣະຜຊອຍໃຫລອດຫລາຍຂນ ແລະ ມຄວາມສກຢໃນໂລກ ທນບມນບມດມວລງ. ການດຳລງຊວດຕາມປມນ ຈະຊອຍເຫລອພວກເຈາໃຫມຄາຄວນພສຳລບການ ເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດ. ແລະ ໃນໂລກທພວກເຈາອາໄສຢນ, ພວກເຈາຈະຕອງການຄວາມເປນເພອນນນໃນຕອນຕອງຕດສນໃຈ ຊງຈະກຳນດອະນາຄດທສຳເລດຜນ ແລະ ມຄວາມສກຂອງພວກເຈາ. ການດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານເຫລານ ຈະຊອຍເຫລອພວກເຈາໃຫມຄາຄວນທຈະເຂາໄປໃນພຣະວຫານທສກສດຂອງພຣະຜເປນເຈາ ແລະ ໃນທນນຮບເອາພອນ ແລະ ອຳນາດທລຖາພວກເຈາຢ ຕອນພວກເຈາເຮດ ແລະ ຮກສາພນທະສນຍາອນສກສດ.7 ຕອນລກສາວຂອງຂາພະເຈາຊ, ເອມ, ຍງນອຍ, ນາງມກເບງທກສງທເຄອນຍາຍ ໃນຕອນຂາພະເຈາ ຕຽມຕວໄປໂບດ. ຫລງຈາກໄດສງເກດເບງສງທຂາພະເຈາເຮດເປນປະຈຳແລວ, ນາງໄດຫວຜມຂອງນາງເອງ ແລະ ນງເຄອງ, ແລວນາງໄດຂໃຫຂາພະເຈາເອາ “ສງເຫລອມໆ.” “ສງເຫລອມໆ” ທນາງກາວເຖງແມນຄຣມທຂາພະເຈາໃຊເພອກນໜາບໃຫຫຽວແຫງ. ຕາມຄວາມຂຮອງ, ຂາພະເຈາໄດທາມນໃສແກມ ແລະ ສບຂອງນາງ, ແລວນາງຈະຍມອອກມາ ແລະ ເວາວາ, “ບດນພວກເຮາພອມແລວທຈະໄປໂບດ!” ສງທນາງເອມບຮຄ ນາງບຮວາ ນາງ “ເຫລອມ” ຢແລວ. ໃບໜາຂອງນາງເຫລອມ ເພາະນາງບລສດ ແລະ ໄຮດຽງສາ ແລະ ດ. ນາງມພຣະວນຍານຢກບນາງ, ແລະ ມນປະກດໃຫເຫນ. ຂະເຈາຫວງວາ ຍງໜມທມາເຕາໂຮມກນໃນຄຳຄນນຈະຮ ແລະ ເຂາໃຈວາ ຄວາມສວຍງາມຂອງພວກເຈາ—“ຄວາມສອງແສງ” ຂອງພວກເຈາ—ບໄດຂນກບເຂາແປງ, ຄຣມ, ຫລ ເສອຜາທສງຄມນຍມກນນງຖ. ມນຂນກບຄວາມບລສດພາຍໃນຕວຂອງພວກເຈາ. ເມອພວກເຈາດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານ ແລະ ມຄາຄວນສຳລບຄວາມເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ແລວພວກເຈາຈະສາມາດເປນພະລງແກໂລກໄດ. ຕວຢາງຂອງພວກເຈາ, ແມນແຕຄວາມສະຫວາງຈາກດວງຕາຂອງພວກເຈາ, ຈະເປນອດທພນຕຄນອນໄດ ຜເຫນພວກເຈາ “ສອງແສງ,” ແລະ ພວກເຂາຈະຢາກເປນຄກນກບພວກເຈາ. ພວກເຈາໄດຄວາມສະຫວາງນມາຈາກໃສ? ພຣະຜເປນເຈາເປນຄວາມສະຫວາງ, ແລະ ພຣະວນຍານໃຫຄວາມສະຫວາງແກທກຄນທມາສໂລກ “ແລະ ພຣະວນຍານໃຫຄວາມກະຈາງແຈງແກທກຄນຕະຫລອດທວໂລກທເຊອຟງສລະສຽງຂອງພຣະວນຍານ.”8 ຄວາມສະຫວາງອນສງສງໄດເຂາມາສດວງຕາ ແລະ ໃບໜາຂອງພວກເຈາ ເມອພວກເຈາເຂາໃກພຣະບດາເທງສະຫວນ ແລະ ພຣະບດຂອງພຣະອງ, ພຣະເຢຊ

ຄຣດ. ນນຄວທທເຮາໄດຮບ “ຄວາມສອງແສງ”! ແລະ ນອກຈາກນແລວ, ດງທພວກເຈາສາມາດເຫນ, “ຄຣມທເຫລອມ” ບເກດຜນໃນໃບໜາຂອງຂາພະເຈາເລຍ! ການເອນໃຫ “ລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ” ເປນການເອນພວກເຈາແຕລະຄນໃຫນຳພາໂລກ ໃນອດມການອນຍງໃຫຍ—ເພອຍກທງຂນ—ແລະ ນຳພາຄນລນນໃນຄນງາມຄວາມດ, ຄວາມບລສດ, ແລະ ຄວາມມຄາຄວນຕພຣະວຫານ. ຖາຫາກພວກເຈາຢາກສາງຄວາມແຕກຕາງຢໃນໂລກ, ພວກເຈາຕອງ ແຕກຕາງຈາກໂລກ. ຂາພະເຈາຂອາງເຖງຖອຍຄຳຂອງປະທານໂຈເຊບ ແອຟ ສະມດ ຜໄດກາວຕກມສະຕ ໃນວນເວລາຂອງເພນວາ: “ພວກທານບຄວນໃຫຜຍງໃນໂລກ … ນຳພາພວກທານໄປ, ແຕພວກທານຄວນເປນຜນຳພາຜຍງໃນໂລກ ໃນທກສງ … ທເຮດໃຫລກຫລານມະນດບລສດ.”9 ຖອຍຄຳເຫລານ ຍງດງກອງຢໃນທກວນນ. ໃນຖານະທເປນທດາຂອງພຣະເຈາ, ພວກເຈາໄດເກດມາເພອນຳພາ. ໃນໂລກທເຮາອາໄສຢ, ຄວາມສາມາດຂອງພວກເຈາຈະຕອງໄດຮບການນຳພາ ແລະ ຄວາມເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດສະເໝ ຜຈະບອກພວກເຈາ “ທກຢາງທພວກເຈາຄວນເຮດ”10 ເມອພວກເຈາຮບຮ ແລະ ອາໄສໄພເພງການນຳພາ ແລະ ການກະຕນຂອງພຣະອງ. ແລະ ນບແຕພຣະວນຍານບລສດ ບສະຖດຢໃນວຫານທບສກສດ, ເຮາແຕລະຄນຈະຕອງສຳຫລວດກວດກາເບງນໄສ ແລະ ຫວໃຈຂອງເຮາ. ເຮາທກຄນຈະຕອງປຽນບາງສງ—ເພອກບໃຈ. ດງທບດາຂອງກະສດລາໂມໄນໄດກາວຢໃນພຣະ ຄຳພມມອນ, ເພນຈະປະຖມບາບຂອງເພນທງໝດເພອຈະໄດຮຈກພຣະອງ.11 ເຮາເດ, ພວກເຈາ ແລະ ຂາພະເຈາ, ເຕມໃຈທຈະເຮດເຊນດຽວກນນນບ? ກມຄນໜມກມໜງໃນເມອງຄະວນ ຄຣກ, ລດ ອາຣໂຊນາ, ໄດ “ລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ” ແລະ ໄດນຳພາຄນໜມໃນຊມຊນຂອງເຂາເຈາໃນການດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານຢໃນປມ ສຳລບຄວາມເຂມແຂງຂອງຊາວໜມ. ເຂາເຈາແຕລະຄນໄດຂຽນບາງສງທເຂາເຈາຮສກວາ ສງດງກາວໄດທວງດງເຂາເຈາໄວ ຫລ ຂຽນບາງສງທເຂາເຈາຢາກປຽນແປງໃນຊວດຂອງເຂາເຈາ ໄວໃນປມບນທກສວນຕວ, ແລະ ຈາກນນ ເຂາເຈາໄດຂດຂມ. ເຂາເຈາໄດພາກນມາຫາຂມນນ, ໄດຈກເຈຍໃບທເຂາເຈາຂຽນຂຄວາມດງກາວ, ແລວໂຍນມນລງຂມ ຄກນກບຜຄນຂອງອຳໂມນໄດເຮດໃນພຣະຄຳພມມອນກບອາວດແຫງສງຄາມຂອງພວກເຂາ.12 ແລວພວກເຂາໄດຖມເຈຍເຫລານນ, ແລະ ໃນມນນພວກເຂາແຕລະຄນໄດສນຍາທຈະປຽນ. ພວກເຂາໄດກບໃຈ. ພວກເຂາໄດຕງໃຈທຈະລກຂນ! ພວກເຈາມບາງສງໃນຊວດທຢາກປຽນບ? ພວກເຈາສາມາດເຮດສງນໄດ. ພວກເຈາສາມາດກບໃຈ ເພາະການເສຍສະລະຊດໃຊອນເປນນດຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ພຣະອງເຮດໃຫເປນໄປໄດສຳລບພວກເຈາ ແລະ ຂາພະເຈາທຈະປຽນ, ເພອກາຍເປນຄນບລສດ ແລະ ສະອາດຄນອກ, ແລະ ກາຍເປນເໝອນດງ

ພຣະອງ. ແລະ ພຣະອງໄດສນຍາວາ ເມອເຮາເຮດ, ພຣະອງຈະບຈຈຳບາບ ແລະ ຄວາມຜດຂອງເຮາອກຕໄປ.13 ບາງເທອ ມນອາດເບງວາ ເປນໄປບໄດທຈະຮກສາຄວາມສອງແສງໄວສະເໝ. ພວກເຈາປະເຊນກບ ການທາທາຍຫລາຍຢາງ ຊງອາດບງຄວາມສະຫວາງທງປວງ, ນນຄພຣະຜຊອຍໃຫລອດ. ບາງເທອ ເສນທາງກຫຍງຍາກ, ແລະ ບາງເທອອາດເປນອາຍໝອກຕບໜາບງຄວາມສະຫວາງໄວ. ນນຄກລະນ ຂອງຍງໜມຄນໜງຊ ຟະລເຣນ ແຈດວກ. ນບແຕນາງມອາຍໄດ 10 ປ, ນາງຟະລເຣນ ຮວາ ນາງລອຍນຳເກງ. ນາງໄດລອຍຢ English Channel ພາຍໃນ 13 ຊວໂມງ ກບ 20 ນາທ. ນາງ ຟະລເຣນ ມກການທາທາຍ, ແລະ ຕມານາງໄດລອງລອຍນຳຈາກຝງທະເລປາຊຟກໄປຫາຝງເກາະກາຕາລນາ—ປະມານ 21 ໄມ (34 ກໂລແມດ). ໃນການລອຍນຳເທອນນນາງເລມອອນເພຍເມອລອຍໄປໄດ 15 ຊວໂມງ. ນຳໝອກຕບໜາເທງໜານຳບງບໃຫເຫນຝງ. ແມຂອງນາງໄດຂເຮອຕາມນາງໄປຂາງໆ, ແລະ ນາງຟະລເຣນໄດບອກແມຂອງນາງວາ ນາງຢານວານາງຄງໄປບເຖງຝງ. ແມຂອງນາງກບຜຝກນາງໄດໃຫກຳລງໃຈແກນາງໄປເລອຍໆ, ແຕສງທນາງເຫນຄໝອກເທານນ. ນາງໄດເຊາລອຍ, ແຕຫລງຈາກນາງໄດຂນເຮອ, ນາງຮວາ ນາງລອຍເກອບຮອດຝງແລວ. ເຫລອແຕປະມານໜງໄມ (1.6 ກໂລແມດ) ເທານນ ຈງຈະໄປຮອດຝງ. ຕມາຕອນນາງຖກສຳພາດ ແລະ ຖກຖາມວາເປນຫຍງນາງຈງເຊາລອຍ, ນາງໄດຮບສາລະພາບວາ ບແມນຄວາມໜາວ, ບແມນຄວາມຍາວໄກ. ນາງເວາວາ, “ຂາພະເຈາຍອມແພເພາະໝອກ.”14 ຕມານາງໄດພະຍາຍາມລອຍນຳອກ, ແລະ ອກເທອໜງ ໝອກໄດບງທາງນາງອກ. ແຕເທອນ, ນາງໄດລອຍຕໄປ ແລະ ໃນທສດໄດໄປເຖງຝງ. ເທອນເມອນາງຖກຖາມວາເປນຫຍງນາງຈງລອຍຕໄປ, ນາງເວາວາ ນາງໄດວາດພາບເຫນຝງຢໃນໃຈຜານໝອກອນຕບໜານນຕະຫລອດໄລຍະທນາງລອຍໄປ.15 ສຳລບນາງຟະລເຣນ ແຈດວກ, ຝງເປນເປາໝາຍຂອງນາງ. ສຳລບເຮາແຕລະຄນ, ພຣະວຫານຄ ເປາໝາຍຂອງເຮາ. ເພອນໜມທງຫລາຍ, ຈງຕງໃຈ. ຢາປອຍໃຫເປາໝາຍຂອງພວກເຈາລບຕາໄປ. ຢາປອຍໃຫໝອກອນຕບໜາທເປະເປອນທາງສນທຳ ແລະ ສຽງຂອງໂລກທເຮດໃຫພວກເຈາທຖອຍໃຈກດກນພວກເຈາໄວຈາກການໄປເຖງຈດເປາໝາຍຂອງພວກເຈາ, ຈາກການດຳລງຊວດຕາມມາດຕະຖານ, ຈາກການຊນຊມກບຄວາມເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ແລະ ຈາກການມຄາຄວນພທຈະເຂາໄປໃນພຣະວຫານ. ຈງຮກສາພາບຂອງພຣະວຫານ ບານທສກສດຂອງພຣະຜຊອຍໃຫລອດຢໃນໃຈ ແລະ ຄວາມຄດຂອງພວກເຈາເດ.

ຫລາຍອາທດກອນ ຂາພະເຈາໄດນງຢຫອງຊນສງຂອງພຣະວຫານຣໂນ ນວາດາ. ຄວາມສະຫວາງຂອງໄຟຢໃນຫອງນນແມນແຈມແຈງຫລາຍ ແລະ ຍງໄປກວານນ ພວງແກວທແຂວນຢກາງເພດານທສະທອນໃສໄຟ, ສງແສງລະຍບລະຍບເປນຫລາຍສຄສຮງ. ຂາພະເຈາມຄວາມປະທບໃຈຫລາຍເມອຂາພະເຈາ ຮບຮວາພຣະຜຊອຍໃຫລອດເປນຄວາມສະຫວາງ ແລະ ຊວດຂອງໂລກ16 ແລະ ຄວາມສະຫວາງຂອງ ພຣະອງນນແຫລະທເຮາຄວນຍດຖໄວ ແລະ ສະທອນແສງຂອງມນອອກໄປທວ. ເຮາ ເປນຄກນກບແກວແທງນອຍໆແທງໜງທສະທອນແສງຂອງພຣະອງ, ແລະ ໃນການເຮດສງນນ, ເຮາຕອງສະອາດ ແລະ ປາດສະຈາກຜງທລຂອງໂລກ. ແມນແຕຕອນຢໃນພຣະວຫານໃນມນນ ຂາພະເຈາກຍງໄດຍນຖອຍຄຳຂອງໂມໂຣໄນເອນເຮາຢ—ຜເປນທດາຂອງສໂອນວາ: “ຈງຕນ ແລະ ລກຂນຈາກຜງທລ.”17 “ບແຕະຕອງຂອງຊວ, ຫລ ສງທບສະອາດ.”18 “ຈງຕນ ແລະ ລກຂນ … , ຈງສວມອາພອນອນສວຍງາມ, ໂອ ທດາຂອງສໂອນ … , ເພອພນທະສນຍາຂອງພຣະບດາຜສະຖດນລນດອນ ຊງພຣະອງໄດເຮດໄວກບທານຈະສຳເລດ, ໂອ ເຊອສາຍອດສະລາເອນ.”19 ພອນຂອງພຣະວຫານທຖກສນຍາໄວບແມນສຳລບພວກເຈາເທານນ ແຕສຳລບທກລນຄນ. ເມອພວກເຈາຕງພຣະວຫານເປນເປາໝາຍ, ແລວອດທພນຂອງພວກເຈາໃນທາງດຈະຍນຍງເກນກວາເວລາ ແລະ ສະຖານທ, ແລະ ວຽກງານທພວກເຈາກະທຳແທນຜທລວງລບໄປແລວຈະເຮດໃຫການທຳນາຍສຳເລດ ຄບຖວນ! ກອງປະຊມເທອແລວນ ຂາພະເຈາມຄວາມຕນເຕນໃຈຫລາຍເມອຂາພະເຈາໄດຍນແອວເດ ເດວດ ເອ ແບດນາ ເຊອເຊນພວກເຈາແຕລະຄນໃຫມຄວາມກະຕລລນໃນການເຮດວຽກງານສບປະຫວດຄອບຄວຂອງພວກເຈາເອງ ແລະ ເຮດວຽກງານໃນພຣະວຫານແທນຜທໄດລວງລບໄປແລວປາດສະຈາກພອນຂອງພຣະກດຕຄນຂອງພຣະເຢຊຄຣດ.20 ໃນຂະນະທເພນໄດສະເໜຄຳເຊອເຊນນແກພວກເຈາ, ຫວໃຈຂອງຂາພະເຈາເຕນແຮງ. ໃນພຣະຄຳພ Doctrine and Covenants ເຮາໄດອານກຽວກບວນຍານເລດລຳອນໆທໄດເກບໄວໃຫອອກມາໃນຄວາມສມບນແຫງເວລາ ເພອມສວນໃນການວາງຮາກຖານຂອງວຽກງານໃນຍກສດທາຍອນສຳຄນຍງ, ຮວມທງການສາງພຣະວຫານທງຫລາຍ ແລະ ການປະກອບພທການໃນນນ ເພອການໄຖຄນຕາຍ.21 ນຄວນເວລາຂອງພວກເຈາ, ແລະ ວຽກງານຂອງພວກເຈາໄດເລມຕນແລວ! ບດນ ເປນເວລາທຈະມຄາຄວນ ແລະ ຮບເອາໃບຮບຮອງເຂາພຣະວຫານ. ເມອພວກເຈາເຮດວຽກງານນ, ແລວພວກເຈາຈະກາຍເປນຜຊອຍໃຫລອດຢເທງພສໂອນ.22 ແອວເດຣະໂຊ ເອມ ບາເລດ ໄດກາວເຖງພວກເຈາວາ, “ອດທພນຂອງຍງໜມຂອງສາດສະໜາຈກ, ຄກນກບຍກໃຫຍພວມນອນຫລບຢ, ຈະຕນຂນ, ລກຂນ, ແລະ ດນໃຈຜອາໄສຂອງແຜນດນໂລກໃຫເຮດ

ສງທຊອບທຳ.”23 ຍງໜມທງຫລາຍ, ຈງລກຂນ ແລະ ມສວນຮວມໃນເຫດການອນຮງເຫລອມ ອນທຈະຫລຫລອມອະນາຄດຂອງພວກເຈາ ແລະ ຂອງໂລກ. ຕອນນເປນເວລານນ! “ຢເທງພສງທງປວສະບດ. ປະຊາດຊາດທງຫລາຍຫລຽວມອງ; ມນທກທາຍທງໂລກ!”24 ເພອນໜມທງຫລາຍ, ພວກເຈາເປນທງນນ! ຈງມຄນງາມຄວາມດ ແລະ ບລສດ, ຈງສະແຫວງຫາຄວາມເປນເພອນຂອງພຣະວນຍານບລສດ, ຈງຝງບາບ ແລະ ການລວງລະເມດຂອງພວກເຈາເສຍ, ຈງເອາໃຈໃສຕຈດເປາໝາຍ ແລະ ຢາປອຍໃຫໝອກທເປະເປອນເລອງສນທຳບງເປາໝາຍຂອງພວກເຈາ, ຈງມຄາຄວນທຈະເຂາໄປໃນພຣະວຫານໃນຕອນນ. ຈງທາ “ຄຣມເຫລອມ” ນນ! ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານດວຍສດໃຈວາ ພຣະເຈາຊງພຣະຊນຢ ແລະວາພຣະອງຈະໃຫຄວາມສະຫວາງແກຊວດຂອງເຮາ ເມອເຮາເຂາໃກພຣະບດທຮກຂອງພຣະອງ ພຣະຜຊອຍໃຫລອດຂອງເຮາ ພຣະເຢຊຄຣດຫລາຍຂນ. ແລະ ຂາພະເຈາຂອະທຖານ, ເຊນດຽວກບໂມໂຣໄນວາ ພວກເຮາຈະລກຂນ ແລະ ສອງແສງອອກໄປ, ເພອແສງສະຫວາງຂອງພວກເຈາຈະເປນທງໃຫປະຊາຊາດ!25 ໃນພຣະນາມອນສກສດຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. ເບງ Doctrine and Covenants 115:5. 2. ເອຊາຢາ 2:3; see 2 Nephi 12:3. 3. Gordon B. Hinckley, “Standing Strong and Immovable,” Worldwide Leadership Training Meeting, Jan. 10, 2004, 20. 4. Oliver Cowdery, in Joseph Smith—History 1:71, note. 5. ເບງ Doctrine and Covenants 115:5. 6. Ezra Taft Benson, “Strengthen Thy Stakes,” Tambuli, Aug. 1991, 4; Ensign, Jan. 1991, 2. 7. ເບງ Doctrine and Covenants 109:22. 8. ເບງ Doctrine and Covenants 84:46. 9. Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith (1998), 184. 10. 2 ນໄຟ 32:5. 11. ເບງ Alma 22:18; ເນນຄຳເນງ. 12. ເບງ Alma 24:17. 13. ເບງ Doctrine and Covenants 58:42.

14. ເບງ Sterling W. Sill, in Conference Report, Apr. 1955, 117. 15. ເບງ Randy Alcom, “Florence Chadwick and the Fog,” epm.org/resources/2010/Jan/21/florence-chadwick-and-fog. See also “Florence Chadwick,” in {95}Encyclopedia of World Biography,{96} vol. 19 (2004): 64–66; “Navigation Information” and “Swim Successes,” Catalina Channel Swimming Federation, swimcatalina.com, accessed Mar. 27, 2012. Additional varying accounts about Florence Chadwick exist. 16. ເບງ 3 Nephi 9:18. 17. ໂມໂຣໄນ 10:31. 18. ໂມໂຣໄນ 10:30. 19. ໂມໂຣໄນ 10:31. 20. ເບງ David A. Bednar, “The Hearts of the Children Shall Turn,” Liahona and Ensign, Nov. 2011, 24–27. 21. ເບງ Doctrine and Covenants 138:53–54. 22. ເບງ Obadiah 1:21; Doctrine and Covenants 103:9; and Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 472--73. 23. Russell M. Nelson, “Daughters of Zion,” New Era, Young Women Special Issue, YW Nov. 1985, 9. 24. “High on the Mountain Top,” Hymns, no. 5. 25. ເບງ Doctrine and Covenants 115:5.

ກອງປະຊມຂອງອງການຍງໜມສາມນ ເຊອ, ເຊອຟງ, ແລະ ອດທນ ໂດຍ ປະທານທອມມສ ແອສ ມອນສນ ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ, ການໄດມາກາວກບພວກເຈາເປນສງຖອມຕນຫລາຍ. ຂາພະເຈາຂໃຫສະຫວນມາຊອຍເຫລອຂາພະເຈາ ເພອວາຂາພະເຈາຈະເໝາະສມກບໂອກາດນ. ປະມານ 20 ປກອນ, ພວກເຈາຍງບໄດມາສຊວດມະຕະນເທອ. ພວກເຈາຍງຢໃນສະຫວນ. ຢທນນພວກເຈາໄດຢໃນບນດາຜທຮກພວກເຈາ ແລະ ເປນຫວງເປນໄຍກບຄວາມຢເຢນເປນສກນລນດອນຂອງພວກເຈາ. ໃນທສດ, ຊວດຢໃນໂລກກາຍເປນສງສຳຄນຕຄວາມກາວໜາຂອງພວກເຈາ. ຂາພະເຈາແນໃຈວາ ຄນມການກາວອຳລາດວຍຄວາມໝນໃຈ. ພວກເຈາໄດມາຮບເອາຮາງກາຍ ແລະ ກາຍເປນມະນດ, ຖກຕດຈາກທປະທບຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ. ການຕອນຮບທປຕຍນດໄດລຖາພວກເຈາຢໃນໂລກນ. ປທຳອດນນແມນປະເສດລຳ, ພເສດຫລາຍ. ຊາຕານບມອຳນາດທຈະລລວງພວກເຈາ, ເພາະພວກເຈາຍງບຮຈກຮບຜດຊອບເທອ. ພວກເຈາໄຮດຽງສາຢຕພຣະພກຂອງພຣະເຈາ. ບດນ ພວກເຈາໄດເຂາສໄລຍະທເອນວາ “ເດກໄວລນທຫວແຂງ.” ຂາພະເຈາກຢາກຖກເອນວາ “ເດກໄວລນທດເລດ.” ມນເປນໄລຍະທມໂອກາດ, ເປນໄລຍະທເຕບໂຕ, ເປນໄລຍະຂອງການພດທະນາ—ຊງເປນຕອນຮບເອາຄວາມຮ ແລະ ເປນໄລຍະທສະແຫວງຫາຄວາມຈງ. ບມຄນໃດເວາວາ ໄລຍະເປນໄວລນເປນໄລຍະທສະບາຍ. ສວນຫລາຍມນເປນໄລຍະທບແນນອນໃຈ, ທຮສກວາບພຽບພອມ, ທພະຍາຍາມຊອກຫາໝເພອນ. ມນເປນໄລຍະຕອນທພວກເຈາກາຍເປນຄນເພງຕນເອງໄດຫລາຍ—ແລະ ບາງທຢາກມອດສະລະຫລາຍກວາທພແມຂອງພວກເຈາຈະມອບໃຫໃນຕອນນ. ມນຍງເປນໄລຍະທສຳຄນນຳອກເມອຊາຕານພະຍາຍາມລລວງພວກເຈາ ແລະ ຈະເຮດທກສງທມນສາມາດເຮດໄດເພອຊກຊວນພວກເຈາໃຫເດນອອກຈາກເສນທາງທຈະພາພວກເຈາກບຄນໄປຫາບານໃນ

ສະຫວນທພວກເຈາໄດຈາກມາ ແລະ ກບຄນໄປຫາຄນທພວກເຈາຮກຢທນນ ແລະ ກບຄນໄປຫາພຣະບດາເທງສະຫວນຂອງພວກເຈາ. ໂລກທຢອອມຂາງພວກເຈາບມສງຊອຍເຫລອທພວກເຈາຕອງການໃນເສນທາງທກນດານນ. ສະນນ ຫລາຍຄນໃນສງຄມຂອງເຮາໃນທກວນນຈງໄດອອກໄປຈາກບອນປອດໄພ, ອອກໄປຈາກຝງທສະຫງບ. ອຳເພໃຈ, ຄວາມອະທຳ, ຮບພາບລາມກ, ຢາເສບຕດ, ຄວາມກດດນຂອງໝເພອນ—ທງໝດນ ແລະ ຢາງອນໆອກ—ເຮດໃຫຫລາຍຄນຖກໂຍນລງໄປໃນທະເລແຫງຄວາມບາບ ແລະ ຖກຊດໃສຕະລງຊນຂອງການໝດໂອກາດ, ຂາດພອນ, ແລະ ຄວາມຝນແຕກສະຫລາຍ. ມທາງທປອດໄພບ? ມບອນຫລບລຈາກໄພພບດທເປນຕາຢານນບ? ຄຳຕອບແມນແນນອນຄ ມ! ຂາພະເຈາຂແນະນຳພວກເຈາໃຫຫລຽວເບງຫໄຟຂອງພຣະຜເປນເຈາ. ຂາພະເຈາເຄຍກາວມາແລວ; ຂາພະເຈາຈະກາວອກວາ: ບມໝອກໃນຕອນໃດທຕບໜາ, ບມຄນໃດທມດມວ, ບມລມພະຍໃດທຮາຍແຮງ, ບມນາຍເຮອຄນໃດທຫລງທາງ ຈນວາຫໄຟຂອງພຣະເຈາສອງບເຖງ. ມນເຍອງແສງສອງທາງໃນຊວດ. ມນຮອງອອກມາວາ, “ທາງຢພ. ບານຢພ.” ມນເປນສງສນຍານອນງາຍໆທຈະເຫນ ແລະ ບຜດພາດ. ຖາຕາມມນໄປ, ມນຈະນຳພາພວກເຈາກບຄນສບານໃນສະຫວນຂອງພວກເຈາ. ຂາພະເຈາຢາກກາວກບພວກເຈາໃນຄຳຄນນກຽວກບສງສນຍານສາມຢາງຈາກຫໄຟຂອງພຣະຜເປນເຈາ ຊງຈະຊອຍເຫລອພວກເຈາໃຫກບຄນໄປຫາພຣະບດາອງນນ ຜຊງລຖາພວກເຈາຢດວຍຄວາມຕນເຕນທຈະຕອນຮບພວກເຈາ. ສງສນຍານສາມຢາງຄ ເຊອ, ເຊອຟງ, ແລະ ອດທນ. ທຳອດ, ຂາພະເຈາຈະກາວເຖງສງສນຍານທເປນຂນພນຖານ ແລະ ສຳຄນຄ: ເຊອ. ເຊອວາພວກເຈາເປນທດາຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ, ວາພຣະອງຮກພວກເຈາ, ແລະວາພວກເຈາມາຢນເພອຈດປະສງທຮງເຫລອມ—ເພອຮບເອາຄວາມລອດນລນດອນຂອງພວກເຈາ. ເຊອວາການເປນຄນຈງຈງ ແລະ ຊສດຕຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນເປນສງສຳຄນອນສງສດ. ຂາພະເຈາຂເປນພະຍານວາ ມນເປນແນວນນແທ! ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ, ຈງເຊອຖອຍຄຳທພວກເຈາກາວແຕລະອາທດ ເມອພວກເຈາທອງຂນໃຈຄຳຂວນຂອງຍງໜມ. ຈງຄດກຽວກບຄວາມໝາຍຂອງຖອຍຄຳເຫລານນ. ມນມຄວາມຈງຢໃນນນ. ພະຍາຍາມດຳລງຊວດຕາມຄນຄາທຕງໄວ. ຈງເຊອ, ດງທຄຳຂວນຂອງພວກເຈາກາວ, ວາຖາຫາກພວກເຈາຍອມຮບ ແລະ ກະທຳຕາມຄນຄາເຫລານ, ພວກເຈາຈະຕຽມພອມທຈະເຮດໃຫບານເຮອນ ແລະ ຄອບຄວເຂມແຂງຂນ, ເຮດ ແລະ ຮກສາພນທະສນຍາອນສກສດ, ຮບພທການຂອງພຣະວຫານ, ແລະ

ຊນຊມກບພອນແຫງຄວາມສງສງ. ສງເຫລານເປນຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນ, ແລະ ເມອກະທຳຕາມ, ພວກເຈາຈະມຄວາມສກຕະຫລອດຊວດຂອງພວກເຈາຢໃນໂລກນ ແລະ ໃນໂລກທຈະມາເຖງຫລາຍກວາທພວກເຈາບເອາໃຈໃສກບມນ. ພວກເຈາສວນຫລາຍໄດຮຳຮຽນຄວາມຈງຂອງພຣະກດຕຄນຈາກຕອນທພວກເຈາຍງນອຍໆ. ພວກເຈາໄດຮຽນຈາກພແມທຮກແພງ ແລະ ຄສອນທເປນຫວງເປນໄຍ. ຄວາມຈງທເຂາເຈາໄດມອບໃຫພວກເຈາຊອຍໃຫພວກເຈາມປະຈກພະຍານ; ພວກເຈາເຊອສງທພວກເຈາໄດຮຽນ. ເຖງແມນວາປະຈກພະຍານຂອງພວກເຈາຖກບຳລງລຽງທາງວນຍານ ແລະ ເຕບໂຕໂດຍການສກສາ, ເມອພວກເຈາອະທຖານເພອຂການຊງນຳ, ແລະ ເມອພວກເຈາໄປໂບດແຕລະອາທດ, ແຕມນຂນກບພວກເຈາທຈະຮກສາປະຈກພະຍານນນໄວ. ຊາຕານຈະພະຍາຍາມຈນສດຄວາມສາມາດຂອງມນເພອທຳລາຍມນ. ຕະຫລອດຊວຊວດຂອງພວກເຈາ, ພວກເຈາຈະຕອງໄດບຳລງລຽງມນ. ເຊນດຽວກບແປວໄຟ, ປະຈກພະຍານຂອງພວກເຈາ—ຖາບໄດຮບການບຳລງລຽງ—ມນກຈະຄອຍດບມອດໄປ. ຢາປອຍໃຫສງນເກດຂນເດ. ນອກເໜອໄປຈາກການໄປໂບດໃນວນອາທດ ແລະ ກດຈະກຳພາຍໃນອາທດແລວ, ເມອພວກເຈາມໂອກາດໄປຫອງຮຽນສາດສະໜາ, ບວາຈະເປນຕອນເຊາມດ ຫລ ໃນຕອນໄປໂຮງຮຽນ, ຈງສວຍເອາໂອກາດນນ. ຫລາຍຄນພວກເຈາກໄດໄປຮວມຫອງຮຽນສາດສະໜາຢຕອນນ. ດງທກສງໃນຊວດ, ສງທພວກເຈາຮບເອາຢໃນຫອງຮຽນສາດສະໜາແມນຂນກບທາທາງ ແລະ ຄວາມເຕມໃຈຂອງພວກເຈາທຈະຮຽນ. ຂໃຫທາທາງຂອງພວກເຈາເປນສງໜງໃນຄວາມຖອມ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາທຈະຮຽນ. ຂາພະເຈາມຄວາມກະຕນຍຫລາຍສຳລບໂອກາດທຂາພະເຈາມໃນຕອນເປນໄວລນ ທໄດໄປຫອງຮຽນສາດສະໜາໃນຕອນເຊາມດ, ເພາະມນເປນສງໜງທສຳຄນໃນການພດທະນາຕນຂອງຂາພະເຈາ ແລະ ຊອຍພດທະນາປະຈກພະຍານຂອງຂາພະເຈາ. ຫອງຮຽນສາດສະໜາສາມາດປຽນແປງຊວດໄດ. ຫລາຍປກອນ ຂາພະເຈາໄດເປນກຳມະການຂອງຝາຍອຳນວຍການຮວມກບຊາຍຄນໜງທມຄວາມສຳເລດຜນຫລາຍໃນຊວດ. ຂາພະເຈາມຄວາມປະທບໃຈຫລາຍກບຄວາມຊສດ ແລະ ຄວາມຈງຮກພກດຂອງລາວຕສາດສະໜາຈກ. ຂາພະເຈາໄດຮຽນຮວາ ລາວໄດຮບປະຈກພະຍານ ແລະ ໄດເຂາມາຮວມສາດສະໜາຈກເພາະຫອງຮຽນສາດສະໜາ. ຕອນລາວໄດແຕງງານ, ພນລະຍາຂອງລາວເປນສະມາຊກຂອງສາດສະໜາຈກຕະຫລອດຊວດຂອງນາງ. ຕອນນນລາວບນບຖສາດສະໜາໃດ. ເມອຫລາຍປຜານໄປ, ເຖງແມນພນລະຍາຂອງລາວໄດພະຍາຍາມ, ແຕລາວກບມຄວາມສນໃຈທຈະໄປໂບດກບລກເມຍຂອງລາວ. ເມອລກໃຫຍຂນ ລາວໄດຂບລດພາລກສາວສອງຄນໄປຫອງຮຽນສາດສະໜາທກໆເຊາ. ລາວໄດນງຖາຢໃນລດໃນຂະນະທລກສາວຢຫອງຮຽນ. ຫລງຈາກນນ ລາວໄດຂບລດພາພວກເຂາໄປໂຮງຮຽນ. ມໜງຝນຕກແຮງ, ລກສາວຄນໜງຂອງລາວໄດເວາວາ, “ພເອຍ, ເຂາໄປໃນກໄດ. ພຢາກນງ

ຖາຢນອກຫອງກບເປນຫຍງ.” ລາວກຕກລງ. ປະຕຫອງຮຽນເປດຢ, ແລະ ລາວໄດຟງ. ຫວໃຈຂອງລາວໄດຖກສຳພດ. ຫລງຈາກນນ ລາວໄດໄປຫອງຮຽນສາດສະໜານຳລກສາວຂອງລາວຕະຫລອດປ, ຊງໃນທສດລາວກໄດເຂາຮວມສາດສະໜາຈກ ແລະ ເປນສະມາຊກທເຂມແຂງຕະຫລອດຊວດຂອງລາວ. ຈງໃຫຫອງຮຽນສາດສະໜາຊອຍສາງ ແລະ ເພມພະລງໃຫແກປະຈກພະຍານຂອງພວກເຈາ. ຈະມເວລາໃດເວລາໜງເມອພວກເຈາຈະປະເຊນກບການທາທາຍ ຊງຈະເຮດໃຫປະຈກພະຍານຂອງພວກເຈາຕກຢໃນຂນອນຕະລາຍ, ຫລ ພວກເຈາອາດຈະເມນເສຍຈາກມນ ເມອພວກເຈາສນໃຈກບສງອນ. ຂາພະເຈາຂຮຽກຮອງພວກເຈາໃຫຮກສາມນໄວໃຫດ. ມນເປນໜາທຮບຜດຊອບຂອງພວກເຈາ, ແລະ ພວກເຈາຄນດຽວເທານນທສາມາດຮກສາໄຟໃຫລກໃໝຢຕໄປໄດ. ພວກເຈາຕອງໃຊຄວາມພະຍາຍາມ ແລະ ພວກເຈາຈະບມວນກນແໜງໃນພາຍຫລງ. ຂາພະເຈາຈເນອເພງໜງໄດທແຕງໂດຍນາງຈລ ເດ ອາເຊເວໂດ ແຫງສ. ນາງໄດຂຽນກຽວກບປະຈກພະຍານຂອງນາງວາ: ເມອປະເຊນກບຄວາມປຽນແປງ ເມອຫມລອມໄປດວຍໝອກແຫງຄວາມເຈບປວດ ຂາພະເຈາປກປອງມນໄວດວຍຊວດ ຂາພະເຈາຕອງການຄວາມອບອນ—ຂາພະເຈາຕອງການຄວາມສະຫວາງ ເຖງແມນລມພະຍກະໜຳຢາງແຮງ ຂາພະເຈາຢນຕານຝນທຖອກເທລງມາ ຂາພະເຈາຄງຢເໝອນເດມ ຮກສາແປວໄຟໃຫລກໃໝຢຕໄປ.1 ຈງເຊອ, ແລະ ຈາກນນໃຫຮກສາແປວໄຟຂອງປະຈກພະຍານຂອງພວກເຈາໃຫລກໃໝຕະຫລອດໄປ, ບວາຈະມຫຍງເກດຂນ. ສອງ, ເພອນໜມທງຫລາຍ, ຂໃຫພວກເຈາ ເຊອຟງ. ຈງເຊອຟງພແມຂອງພວກເຈາ. ຈງເຊອກດຂອງພຣະເຈາ. ພຣະບດາເທງສະຫວນໄດມອບກດໃຫພວກເຮາ. ເມອເຮາເຊອຟງ, ຊວດຂອງເຮາຈະບນລຄວາມສຳເລດ, ບສບສນຫລາຍປານໃດ. ການທາທາຍ ແລະ ບນຫາຂອງເຮາຈະງາຍຂນທຈະອດທນຕໄປ. ເຮາຈະໄດຮບພອນທພຣະຜເປນເຈາໄດສນຍາໄວ. ພຣະອງໄດກາວວາ ພຣະຜເປນເຈາຮຽກຮອງຫວໃຈ ແລະ ຈດໃຈທເຕມໃຈ; ແລະ ຄນທເຕມໃຈ ແລະ ເຊອຟງ ຈະໄດຢດກນດຢໃນແຜນດນສໂອນໃນວນເວລາສດທາຍນ.2

ພວກເຈາມຊວດດຽວເທານນ. ຈງຮກສາມນຈາກບນຫາເທາທພວກເຈາສາມາດເຮດໄດ. ພວກເຈາຈະຖກລລວງ, ບາງເທອໂດຍບກຄນທພວກເຈາຄດວາເປນເພອນ. ຫລາຍປກອນຂາພະເຈາໄດເວາລມກບຜປກສາຂອງກມຍງໜມໄມເມດຄນໜງ ທໄດບອກຂາພະເຈາເຖງປະສບການທນາງໄດມກບຍງໜມຄນໜງຢໃນຫອງຮຽນ. ຍງໜມຄນນນໄດຖກລລວງຫລາຍເທອໃຫໜໄປຈາກເສນທາງແຫງຄວາມຈງ ແລະ ເດນໄປຕາມທາງໂຄງແຫງຄວາມບາບ. ເພາະການຊກຊວນຂອງໝເພອນຢໂຮງຮຽນຫລາຍເທອ, ນາງໄດຕກລງເດນໄປໃນທາງໂຄງກບພວກເຂາ. ພວກເຂາໄດວາງແຜນ: ນາງຕອງບອກພແມຂອງນາງວາ ນາງຈະໄປເຮດກດຈະກຳຢໂບດກບກມຍງໜມ. ນາງໄດວາງແຜນເຮດແນວນນ, ແຕຈະໄປພຽງບດໜງໃຫໝເພອນໃນໂບດເຫນນາງ ແລວໝເພອນຈະມາຮບເອານາງ. ແລວພວກເຂາຈະໄປມວນຊນຢໃນບອນທມເຫລາມເບຍໃຫກນດມ ແລະ ໄປບອນທລະເມດສງທຍງໜມຮວາຖກຕອງ. ຄສອນໄດອະທຖານຂການດນໃຈ ໃນການຊອຍເຫລອກມຍງໜມຂອງນາງໂດຍສະເພາະຍງໜມຄນນ, ຜເບງຄວາ ບແນໃຈກບການຜກມດຂອງນາງຕພຣະກດຕຄນ. ຄສອນໄດຮບການດນໃຈໃນຄນນນວາບຕອງເຮດສງທນາງໄດວາງແຜນໄວ, ແຕໃຫເວາລມກບກມຍງໜມກຽວກບຄວາມສະອາດທາງສນທຳ. ໃນຂະນະທນາງເລມຕນແບງປນແນວຄດ ແລະ ຄວາມຮສກ, ຍງໜມຄນນນໄດຫລຽວເບງໂມງຂອງນາງເລອຍໆ ເພາະບຢາກພາດການອອກໄປມວນຊນກບໝເພອນ. ແຕເມອມການສນທະນາກນຕໄປ, ຫວໃຈຂອງນາງໄດຖກສຳພດ, ຄວາມສຳນກຂອງນາງໄດຖກປກໃຫຕນ, ແລະ ຄວາມຕງໃຈຂອງນາງໄດເລມ ຕນໃໝ. ເມອເວລາມາເຖງ, ນາງເຮດຫບໄດຍນສຽງແກລດບບສນຍານຢຂາງນອກ. ນາງໄດຢກບກມຍງໜມ. ການລລວງໃຫເດນໄປທາງໂຄງຈາກທາງທພຣະເຈາອະນມດໄດຖກຫລກເວນ. ຊາຕານກຖກຢບຢງ. ຍງໜມຄນນນໄດຢຕຫລງຈາກກດຈະກຳເພອຂອບໃຈຄສອນສຳລບບດຮຽນ ແລະ ເພອບອກໃຫນາງຮວາບດຮຽນໄດຊອຍນາງໃຫຫລກເວນຈາກຜນສະທອນອນຮາຍແຮງແນວໃດ. ຄຳອະທຖານຂອງຄສອນໄດຮບຄຳຕອບ. ຕມາຂາພະເຈາໄດຍນວາ ເພາະນາງໄດຕດສນໃຈບໄປກບໝເພອນໃນຄນນນ—ໄປກບໝນກຮຽນຊາຍຍງທໂດງດງ—ຍງໜມຄນນນຖກໝເພອນດງກາວກຽດຊງ ແລະ ເປນເວລາຫລາຍເດອນທນາງບມໝເພອນຢໂຮງຮຽນ. ພວກເຂາບຍອມຮບວາ ນາງບຢາກເຮດສງທພວກເຮາເຮດ. ມນເປນສງຫຍງຍາກຫລາຍ ແລະ ເປນຊວງໄລຍະທເປາປຽວດຽວດາຍ, ແຕນາງໄດຍດໝນ ແລະ ໃນທສດກໄດມໝໃໝຜນບຖມາດຕະຖານດຽວກນກບນາງ. ບດນ, ຫລາຍປຈາກນນ, ນາງໄດແຕງງານຢໃນພຣະວຫານ, ມລກທໜາຮກສຄນ. ຊວດຂອງນາງຄງແຕກຕາງຫລາຍຂະໜາດໃດ. ການຕດສນໃຈຂອງເຮາ ເປນສງກຳນດຊວດຂອງເຮາ.

ເພອນໜມທລຳຄາທງຫລາຍ, ຈງໃຫການຕດສນໃຈແຕລະເທອຂອງພວກເຈາຜານຂສອບເຫລານທວາ: “ມນຈະເປນແນວໃດຕເຮາ? ມນຈະເປນແນວໃດສຳລບເຮາ?” ແລະ ບໃຫການປະພດຂອງພວກເຈາເປນຕາມ “ສງທຄນອນຈະຄດ?” ແຕໃຫເປນຕາມ “ສງທເຮາຈະຄດກຽວກບຕວເຮາເອງ?” ຈງໃຫສຽງ ແຜວເບານນມອດທພນກບພວກເຈາ. ຈງຈຈຳຄນທໄດວາງມໃສເທງຫວຂອງພວກເຈາຢນຢນ ແລະ ເວາວາ, “ຈງຮບເອາພຣະວນຍານບລສດ.” ຈງເປດຫວໃຈຂອງພວກເຈາ, ແມນແຕເປດຈດວນຍານຂອງພວກເຈາຕສຽງພເສດນນ ຊງເປນພະຍານເຖງຄວາມຈງ. ດງທສາດສະດາເອຊາຢາໄດສນຍາວາ, “ພວກເຈາກຈະໄດຍນ … ວາ, ຫນທາງຢພ, ຈງເດນໄປແມ.”3

ທາທາງທວໄປໃນວນເວລາຂອງເຮາຄທຈະເຮດຕາມອຳເພໃຈ. ວາລະສານ ແລະ ໂທລະທດ ສະແດງຮບຂອງດາລາໜງ, ຮບຂອງນກກລາທເກງກາ—ບກຄນທຄນໜມມກຖເອາເປນແບບຢາງ—ເຮດໃຫເຂາລະເມດກດຂອງພຣະເຈາ ແລະ ຫລງໄປເຮດສງທເປນບາບ, ຄກບວາມນບມຜນສະທອນແນວໃດ. ຢາເຊອ! ຈະມເວລາຂອງການຄດຄະແນນ—ແມນແຕເວລາຄດໄລບນຊ. ເຊນດຽວກບນາງເກບແກວ ທກຄນຈະມທຽງຄນ—ຖາບແມນໃນຊວດນ, ມນຈະເປນໃນຊວດໜາ. ມພພາກສາຈະມາເຖງທກຄນ. ພວກເຈາຕຽມພອມແລວບ? ພວກເຈາພມໃຈກບການກະທຳຂອງພວກເຈາແລວບ? ຖາມຄນໃດເຕະສະດດໃນເສນທາງ, ຂາພະເຈາສນຍາພວກເຈາວາ ຍງມທາງຫວນກບຢ. ຂນຕອນນນເອນວາ ການກບໃຈ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສນພຣະຊນເພອຈດຫາພອນນນໄວໃຫພວກເຈາ ແລະ ຂາພະເຈາ. ເຖງແມນເສນທາງຈະລຳບາກ, ແຕຄຳສນຍານນແມນແທຈງ. ພຣະຜເປນເຈາໄດກາວວາ: “ເຖງແມນວາບາບຂອງໝເຈານນເປນສແດງ, ແຕເຮາຈະຊຳລະໃຫຂາວສະອາດດງນວນຝາຍ.”4 “ແລະ ເຮາຈະບຈດຈຳຄວາມຜດຂອງເຂາອກຕໄປ.”5

ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ, ພວກເຈາມຂອງປະທານແຫງອຳເພໃຈທປະເສດ. ຂາພະເຈາຮຽກຮອງພວກເຈາໃຫເລອກທຈະເຊອຟງ. ສດທາຍ, ຈງ ອດທນ. ຄຳວາອດທນໝາຍຄວາມວາແນວໃດ? ຂາພະເຈາມກຄຳອະທບາຍນ ທວາ: ຄການຍດໝນຢດວຍຄວາມກາຫານ. ພວກເຈາອາດຕອງການມຄວາມກາຫານ ເພອຈະໄດເຊອ; ຈະມບາງເວລາທຈຳເປນເມອພວກເຈາຕອງເຊອຟງ. ແນນອນມນຮຽກຮອງໃຫພວກເຈາອດທນຈນເຖງມນນ ມທພວກເຈາຕອງຈາກໂລກມະຕະນໄປ. ຂາພະເຈາໄດກາວເຖງເລອງນຫລາຍປກອນກບຫລາຍຄນຜໄດບອກຂາພະເຈາວາ, “ຂານອຍມບນຫາຫລາຍແທໆ, ເປນໜາຫວງໄຍແທໆ. ຂານອຍບຮຈກວາຊເຮດແນວໃດກບຊວດ. ຂານອຍຈະເຮດແນວ

ໃດ?” ຂາພະເຈາກໄດແນະນຳເຂາເຈາ, ແລະ ຕອນນຂາພະເຈາກຂແນະນຳພວກເຈາຄກນທວາ: ຈງສະແຫວງຫາການຊງນຳຈາກສະຫວນໄປແຕລະມ. ການເປນຫວງນຳອະນາຄດເປນເລອງຍາກທຈະເຮດ, ແຕການແກໄຂໄປແຕວນເປນເລອງງາຍທຈະເຮດ. ເຮາແຕລະຄນສາມາດເປນຄນຈງຈງໄດໃນມໜງ—ແລວມຕໄປກໃຫເປນແນວນນອກ, ແລະ ມຕໆໄປກຄກນ—ຈນກວາເຮາໄດໃຊຊວດຕາມການຊງນຳຂອງພຣະວນຍານ, ໃຊຊວດຢໃກພຣະຜເປນເຈາ, ໃຊຊວດເຮດຄວາມດ ແລະ ສງຊອບທຳ. ພຣະຜຊອຍໃຫລອດໄດສນຍາວາ, “ຈງເບງ, ເຮາຄກດ, ແລະ ຄວາມສະຫວາງ. ຈງເບງທເຮາ ແລະ ອດທນຈນເຖງທສດ, ແລະ ເຈາຈະມຊວດ; ຍອນເຮາຈະໃຫຊວດນລນດອນແກຄນທອດທນຈນເຖງທສດ.”6 ເພາະຈດປະສງນແຫລະທພວກເຈາໄດມາສຊວດມະຕະນ, ເພອນໜມຂອງຂາພະເຈາ. ບມສງອນໃດທສຳຄນຫລາຍໄປກວາເປາໝາຍທພວກເຈາພະຍາຍາມບນລ—ແມນແຕຊວດນລນດອນໃນອານາຈກຂອງພຣະບດາຂອງພວກເຈາ. ພວກເຈາເປນທດາທມຄາ, ທປະເສດເລດລຳຂອງພຣະບດາເທງສະຫວນ ຜໄດຖກສງມາສໂລກໃນທກວນນ ແລະ ໃນເວລາສຳລບຈດປະສງ. ພວກເຈາໄດຖກສະຫງວນໄວຈນເຖງເວລານ. ຫລາຍສງທດເລດ ແລະ ຮງເຫລອມໄດຖກເກບໄວໃຫພວກເຈາ ຖາຫາກພວກເຈາຈະເຊອ, ເຊອຟງ, ແລະ ອດທນ. ຂາພະເຈາຂມອບພອນນໄວກບພວກເຈາ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊຄຣດ, ພຣະຜຊອຍໃຫລອດ, ອາແມນ. ແຫລງອາງອງ 1. Julie de Azevedo Hanks, “Keeper of the Flame,” Treasure the Truth (compact disc, 1997). 2. ເບງ Doctrine and Covenants 64:34. 3. ເອຊາຢາ 30:21. 4. ເອຊາຢາ 1:18. 5. ເຢເຣມຢາ 31:34. 6. 3 ນໄຟ 15:9.