36
Temporada 2012-13 ABONO VIERNES PROGRAMA XIX Viernes 19 abril 2013 20.30h. Programa19_02.indd 1 15/04/13 13:47

AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

  • Upload
    ledung

  • View
    219

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

1 |

Temporada 2012-13

AbOnO VIeRneS

Programa XiX

Viernes 19 abril 2013

20.30h.

Programa19_02.indd 1 15/04/13 13:47

Page 2: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa19_02.indd 2 15/04/13 13:47

Page 3: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa XiX

Viernes 19 de abril de 2013

20.30h.Palacio de la Ópera

Temporada 2012-13

Programa19_02.indd 1 15/04/13 13:47

Page 4: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 2

Programa19_02.indd 2 15/04/13 13:47

Page 5: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

3 |

PIOTR ILICH CHAIKOVSKI

i

romeo y Julieta: obertura - Fantasía

Concierto para piano y orquesta nº 3, en mi bemol mayor, op. 75

allegro brillante

ii

Sinfonía nº 6, en si menor, op. 74, «Patética»

adagio – allegro non troppoallegro con graziaallegro molto vivaceFinale: adagio lamentoso - andante

*El maestro Nikolaj Znaider ha cancelado su presencia prevista para el conciertode esta noche en a Coruña por enfermedad debidamente justificada.

orquesta Sinfónica de galiciaion marin, director *marianna Prjevalskaya, piano

Programa19_02.indd 3 15/04/13 13:47

Page 6: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 4

Piotr ilich Chaicovsqui (1840-1893) foi un rapaz tímido e fuxidío que viviu a ríxida infancia do século dezanove dunha familia de militares de provincias. Perdeu a súa nai aos catorce anos e, por imperativo paterno, estudou na academia imperial de Xurisprudencia de San Petersburgo, da que saíu cunha carreira e unha praza de funcio-nario de xustiza que conseguiu mentres asistía ás clases dos primeiros conservatorios que se abriron no imperio dos tsares. Nun país sen tradición musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio ata se asegurar un futuro artístico. Pero os compañeiros sinalábano co dedo.

ao principio, os seus colegas musicais abríronlle os brazos. Era humilde, aínda que introvertido, e buscaba constante apoio nos demais. Quería facer as cousas ben e aprender moito. Pero aquel país sen músicos buscaba a súa propia música, música rusa, e as obras de Chaicovsqui comezaron a ser demasiado grandes, demasiado occidentais para se someter a ningunha bandeira. a Chaicovsqui, ao máis ruso dos músicos rusos, que compuxo sobre Pushkin, gógol ou Shpazhinsky, acusárono de antipatriota.

Entrou na súa vida Nadezhda Von meck, unha fada boa e misteriosa, unha viúva rica que lle enviaba

Piotr ilich Chaikovski (1840-1893) fue un niño tímido y huidizo que vivió la rígida infancia deci-monónica de una familia de militares de provin-cias. Perdió a su madre a los catorce años y, por imperativo paterno, estudió en la academia impe-rial de Jurisprudencia de San Petersburgo, de la que salió con una carrera y una plaza de funcio-nario de justicia que consiguió mientras asistía a las clases de los primeros conservatorios que se abrieron en el imperio de los zares. En un país sin tradición musical, él eligió el camino del arte y quiso ser músico. Terminó la carrera en los plazos previstos e incluso ejerció unos años en el minis-terio hasta asegurarse un futuro artístico. Pero los compañeros le señalaban con el dedo.

al principio, sus colegas musicales le abrieron los brazos. Era humilde, aunque introvertido, y buscaba constante apoyo en los demás. Quería hacer las cosas bien y aprender mucho. Pero aquel país sin músicos buscaba su propia música, música rusa, y las obras de Chaikovski empezaron a ser demasiado grandes, demasiado occidentales para someterse a ninguna bandera. a Chaikovski, al más ruso de los músicos rusos, que compuso sobre Pushkin, gógol o Shpazhinsky, le acusaron de antipatriota.

Entró en su vida Nadezhda Von meck, un hada buena y misteriosa, una viuda rica que le enviaba

CHAiKOVSKi, EL CULPABLE CHAiCOVSQUi, O CULPABLE

almudENa dE maEZTu

Programa19_02.indd 4 15/04/13 13:47

Page 7: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

5 |

la formidable cantidad de 6.000 rublos al año (un funcionario cobraba alrededor de 400) sin pedirle nada, para que pudiera dedicarse exclusivamente a componer y a viajar. Jamás se vieron, sólo mantu-vieron una vasta correspondencia y fue, sin duda, y al margen de su familia, la unión más estable del músico. También la más cómoda y placentera, la que más se ajustó a su comportamiento retraído, la más sincera y la más larga. Pero ni aun pasando temporadas alejado o recluido, escondido entre las notas de su música apasionada, ni aun cuando la protección de Von meck le aportaba sólo el 30% de sus ingresos, ni aun cuando ella terminó aquella unión ahogada por las deudas, pudo nadie evitar que a Chaikovski le acusaran de mantenido y vividor.

los primeros rumores sobre sus tendencias homo-sexuales corrieron pronto de boca en boca, pero Chaikovski se casó. Su propia mujer, humillada al toparse de bruces con la realidad, se lanzó contra él con la furia de todas las tormentas, aireando los asuntos más escabrosos de aquella boda de conveniencia, acusándolo de depravado y de lascivo.

Jamás pararon las críticas, nunca terminaron las acusaciones. Cuando el zar le concedió una distinción de nobleza, los nobles le tacharon de escandaloso y degenerado; cuando murió víctima de una epidemia de cólera, corrió el rumor del

a formidable cantidade de 6.000 rublos ao ano (un funcionario cobraba ao redor de 400) sen lle pedir nada, para que se puidese dedicar en exclu-siva a compoñer e a viaxar. Endexamais se viron, só mantiveron unha vasta correspondencia e foi, sen dúbida ningunha, e á marxe da súa familia, a unión máis estable do músico. Tamén a máis cómoda e pracenteira, a que máis se axustou ao seu comportamento retraído, a máis sincera e a máis longa. Pero nin aínda pasando temporadas afastado ou recluído, acochado entre as notas da súa música apaixonada, nin aínda cando a protec-ción de Von meck lle achegaba unicamente o 30% dos seus ingresos, nin aínda cando ela rematou aquela unión afogada polas débedas, puido ninguén evitar que a Chaicovsqui o acusasen de mantido e de gozar da vida a expensas dos demais.

os primeiros rumores sobre as súas tendencias homosexuais correron axiña de boca en boca, pero Chaicovsqui casou. a súa propia muller, humillada ao toparse de bruzos coa realidade, lanzouse contra el coa furia de todas as tormentas, aireando os asuntos más escabrosos daquela voda de conve-niencia, acusándoo de depravado e de lascivo.

Xamais pararon as críticas, nunca remataron as acusacións. Cando o tsar lle concedeu unha distin-ción de nobreza, os nobres tachárono de escanda-loso e dexenerado; cando morreu vítima dunha

Programa19_02.indd 5 15/04/13 13:47

Page 8: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 6

suicidio. Y post-mortem, cuando Stalin exaltó su figura para hacer de él uno de los principales estandartes de la cultura soviética, Theodor adorno, el Savonarola del siglo XX, lanzó un ataque desde su tribuna de darmstadt, una prédica a favor de la vanguardia, el serialismo y la atonalidad, despreciando sus ritmos fáciles de seguir, su orquestación impecable y sus claras melodías, acusándolo de populachero, comercial y obvio. Y sentenció que Chaikovski, el hombre que escribía conciertos abstractos en los que orquesta y solista dialogan sobre metafísica, no tenía profundidad.

más de veinticinco años, toda su vida de adulto, separan los bocetos iniciales de la Obertura-Fantasía Romeo y Julieta del estreno póstumo del Concierto para piano nº 3. En ese cuarto de siglo, Chaikovski pasó de ser un completo desconocido a estar conside-rado el compositor oficial de la corte del zar, de ganar lo mínimo a disfrutar de una sólida posición econó-mica, de actuar como un muchacho tímido, inseguro y lleno de dudas a recibir ovaciones en las salas de concierto más importantes del mundo. En ese tiempo, se labró una fama y un reconocimiento nunca antes alcanzado por un músico ruso, una popularidad tan grande como las críticas que le persiguieron a lo largo de su vida y que, aún hoy, extienden su alar-gada sombra hasta nuestros días. Porque ha pasado ya más de un siglo desde su muerte y Tchaikovsky sigue siendo culpable. Culpable de todo o culpable de nada, pero, sobre todo, culpable de haber escrito una música que nos puede hacer llorar.

ObeRTuRA-fAnTASíA ROmeO y JuLIeTA

El joven Piotr ilich tenía sólo veintiocho años y trabajaba como crítico musical y profesor en el Conservatorio de moscú cuando empezó la

epidemia de cólera, correu o rumor do suicidio. E post-mortem, cando Stalin exaltou a súa figura para facer del un dos principais estandartes da cultura soviética, Theodor adorno, o Savonarola do século XX, lanzou un ataque desde a súa tribuna de darmstadt, unha prédica a prol da vangarda, do serialismo e mais da atonalidade, desprezando os seus ritmos doados de seguir, a súa orquestra-ción impecable e mais as súas claras melodías, acusándoo de populacheiro, comercial e obvio. E sentenciou que Chaicovsqui, o home que escribía concertos abstractos nos que orquestra e solista dialogan sobre metafísica, non tiña profundidade.

máis de vinte e cinco anos, toda a súa vida de adulto, separan os bosquexos iniciais da Abertura-Fantasía Romeu e Xulieta da estrea póstuma do Concerto para piano nº 3. Nese cuarto de século, Chaicovsqui pasou de ser un completo descoñecido a estar considerado o compositor oficial da corte do tsar, de gañar o mínimo a gozar dunha sólida posición económica, de actuar coma un mozo tímido, inseguro e cheo de dúbidas a recibir ovacións nas salas de concerto máis impor-tantes do mundo. Nese tempo, labrou unha fama e un recoñecemento que nunca antes foran acadados por un músico ruso, unha popularidade tan grande como as críticas que o perseguiron ao longo da súa vida e que, aínda hoxe, espallan a súa alongada sombra ata os nosos días. Porque pasou xa máis dun século desde o seu pasamento e Chaicovsqui segue a ser culpable. Culpable de todo ou culpable de nada, pero, sobre todo, culpable de ter escrito unha música que nos pode facer chorar.

AbeRTuRA-fAnTASíA ROmeu e XuLIeTA

o mozo Piotr ilich tiña só vinte e oito anos e traba-llaba como crítico musical e profesor no Conser-vatorio de moscova cando principiou a Abertura-

Programa19_02.indd 6 15/04/13 13:47

Page 9: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

7 |

Obertura-Fantasía Romeo y Julieta. Tenía ya una sinfonía terminada, la primera, y hacía tres años que el propio Johann Strauss había dirigido en público una de sus obras, las Danzas caracterís-ticas. Pero era todavía un aprendiz que se enfren-taba a la composición pidiendo consejo, recono-ciendo su falta de experiencia y aprendiendo de los sinsabores técnicos y artísticos del oficio.

Su primer poema sinfónico, Fatum, no fue bien. lo había dedicado al compositor y director mily Balakirev, rogándole que asumiera su estreno en San Petersburgo y Balakirev, el ya famoso líder de los llamados Cinco (los otros eran Borodin, Cui, rimsky-Kórsakov y músorgski, los grandes nacionalistas), aceptó la invitación. Pero, según le escribió después del estreno, «no hubo muchos aplausos probablemente por las cacofonías del final que no me gustan nada […] Pero, sobre todo, es la forma lo que no funciona. Toda la cosa está descoordinada». Se trataba, entonces, de superar los defectos formales, de saber qué poner primero y qué después; de seguir una estructura, como hacían los novelistas y dramaturgos con el esquema presentación-nudo-desenlace y trabajar a partir de él. Balakirev le animó a escribir otro poema sinfónico, esta vez sobre Romeo y Julieta, y le propuso tomar como esqueleto sonoro su propia obertura Rey Lear, también una pieza trágica sobre Shakespeare, que seguía la línea de las oberturas de Beethoven, basadas más en la rigidez de la ya clásica forma sonata (exposición-desarrollo-reex-posición-coda) que en un programa literario.

Chaikovski y Balakirev cruzaron una fluida corres-pondencia para escribir una primera versión, que se estrenó en moscú aquel mismo año de 1870 bajo la dirección de Nikolai rubinstein. Tuvo un éxito relativo: en el concierto se habló más del

Fantasía Romeu e Xulieta. Tiña xa unha sinfonía rematada, a primeira, e había tres anos que o propio Johann Strauss dirixira en público unha das súas obras, as Danzas características. mais era aínda un aprendiz que se enfrontaba á composi-ción pedindo consello, recoñecendo a súa falta de experiencia e aprendendo dos desgustos técnicos e artísticos do oficio.

o seu primeiro poema sinfónico, Fatum, non foi ben. dedicárallo ao compositor e director mily Bala-kirev, rogándolle que asumise a súa estrea en San Petersburgo e mais en Balakirev, o xa famoso líder dos chamados Cinco (os outros eran Borodin, Cui, rimsky-Kórsakov e músorgski, os grandes nacio-nalistas), aceptou a invitación. Pero, segundo lle escribiu despois da estrea, «non houbo moitos aplausos probablemente polas cacofonías do final que non me gustan nada […] mais, sobre todo, é a forma o que non funciona. Toda a cousa está descoordinada». Tratábase, daquela, de superar os defectos formais, de saber o que poñer primeiro e o que poñer despois; de seguir unha estrutura, como facían os novelistas e dramaturgos co esquema presentación-nó-desenlace e traballar a partir del. Balakirev animouno a escribir outro poema sinfó-nico, esta vez sobre Romeu e Xulieta, e propúxolle tomar como esqueleto sonoro a súa propia aber-tura Rei Lear, tamén unha peza tráxica sobre Shakespeare, que seguía a liña das aberturas de Beethoven, baseadas máis na rixidez da xa clásica forma sonata (exposición-desenvolvemento-reexpo-sición-coda) ca nun programa literario.

Chaicovsqui e Balakirev cruzaron unha fluída correspondencia para escribir unha primeira versión, que se estreou en moscova aquel mesmo ano de 1870 baixo a dirección de Nikolai rubins-tein. Tivo un éxito relativo: no concerto falouse

Programa19_02.indd 7 15/04/13 13:47

Page 10: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 8

escándalo de faldas que rodeaba al director en aquellos días que de la obra de un compositor casi desconocido.

aquella acogida irregular hizo que Chaikovski se replanteara las cosas y siguiera las indicaciones de Balakirev. decidió olvidarse de la trama y se concentró en el dramatismo de un amor imposible. Trasladó el tema del hermano lorenzo a la intro-ducción y puso el de montescos y Capuletos en el primer allegro. reescribió la introducción para que no sonara «como un cuarteto de Haydn» sino como un fondo religioso y reubicó el tema de amor (que en la exposición quedaba casi oculto) en el desarrollo para abordar desde ahí un crescendo y culminar en una rotunda catástrofe.

rubinstein quedó tan impresionado con el resul-tado que consiguió que la editorial Bote y Bock publicara la Obertura-Fantasía en 1870, todo un logro para un músico casi ignoto en alemania. la obra se interpretó en Viena y en París, con gran éxito popular pero críticas bastante frías. Eduard Hanslick, el árbitro del buen gusto musical vienés, dijo que apestaba a vodka. diez años más tarde, en 1880, cuando el músico tenía 40 años, revisó el final y publicó una nueva versión, que es la que se interpreta hoy.

COnCIeRTO PARA PIAnO nº 3 en mI mAyOR, OP. POST. 75

Terminada la Patética, Chaikovski empezó a escribir el tercero de sus conciertos para piano. Justo antes de esta sinfonía, durante 1891-1892, había iniciado otra en mi mayor que no terminó de convencerle y que descartó. Para aprovechar algo del trabajo hecho, decidió usar el material y convertirlo en un típico concierto en tres movi-

máis do escándalo de saias que rodeaba ao director naqueles días que da obra dun compositor case descoñecido.

aquela acollida irregular fixo que Chaicovsqui reformulase as cousas e seguise as indicacións de Balakirev. decidiu esquecer a trama e concen-trouse no dramatismo dun amor imposible. Tras-ladou o tema do irmán lorenzo á introdución e puxo o de montescos e Capuletos no primeiro allegro. Volveu escribir a introdución para que non soase «coma un cuarteto de Haydn» senón coma un fondo relixioso e situou o tema de amor (que na exposición ficaba case oculto) no desenvolvemento para tratar desde aí un crescendo e culminar nunha rotunda catástrofe.

rubinstein quedou tan impresionado co resultado que conseguiu que a editorial Bote e Bock publi-case a Abertura-Fantasía en 1870, todo un logro para un músico case ignoto en alemaña. a obra interpretouse en Viena e mais en París, con grande éxito popular pero críticas bastante frías. Eduard Hanslick, o árbitro do bo gusto musical vienés, dixo que apestaba a vodka. dez anos máis tarde, en 1880, cando o músico tiña 40 anos, revisou o final e publicou unha nova versión, que é a que se interpreta hoxe.

COnCeRTO PARA PIAnO nº 3 en mI mAIOR, OP. POST. 75

rematada a Patética, Chaicovsqui comezou a escribir o terceiro dos seus concertos para piano. Xusto antes desta sinfonía, durante 1891-1892, iniciara outra en mi maior que non acabou de convencelo e que finalmente descartou. Para aproveitar algo do traballo feito, decidiu usar o material e convertelo nun típico concerto en tres

Programa19_02.indd 8 15/04/13 13:47

Page 11: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

9 |

mientos, pero pronto llegó a la conclusión de que no merecía la pena: «la sinfonía era solo algo escrito a fuerza de trabajo, no contiene nada inte-resante o destacable. debería apartarla u olvi-darla», escribió. Continuó trabajando, aunque las dudas sobre lo que estaba haciendo le asaltaban constantemente: «Como música no ha salido mal, pero es muy desagradecida».

En junio de 1893 viajó a londres para dirigir una interpretación de su Cuarta sinfonía y se encontró con su amigo louis diémer, pianista al que había conocido cuatro años antes en París. Puede que en algún momento le hablara de su nuevo concierto; en cualquier caso, decidió dedicárselo.

El 5 de julio volvió al trabajo y terminó el primer movimiento una semana más tarde. Con el juicio del tiempo, lo encontró largo y vacío y, según sus propias palabras, prefirió «dejar solo la primera parte, que constituye por sí misma un concierto completo del tipo Allegro de concert o Concerts-tück». así la obra mejorará, escribió, porque las otras dos secciones no valen nada. aunque traba-jaba deprisa, le costó un esfuerzo enorme terminar. «Final, ¡dios sea loado!», garabateó. Falleció a los pocos meses.

a su muerte, su hermano modest y su amigo el pianista Sergei Tanayev, se plantearon qué hacer con aquella música: si publicarla como concierto de un movimiento, como una sinfonía de dos o como un concierto de tres. Cuando vieron en la partitura del concierto la anotación «final del primer movimiento» (que puede que simplemente Chaikovski se olvidara de borrar), decidieron que Chaikovski quería terminarlo. Fue, pues, Tanayev quien recuperó los borradores de la primitiva Sinfonía en mi y quien orquestó los dos tiempos

movementos, pero axiña chegou á conclusión de que non pagaba a pena: «a sinfonía era só algo escrito a forza de traballo, non contén nada inte-resante ou salientable. debería arredala ou esque-cela», escribiu. Continuou traballando, aínda que as dúbidas sobre o que estaba a facer o asaltaban de xeito constante: «Como música non saíu mal, pero é moi desagradecida».

En xuño de 1893 viaxou a londres para dirixir unha interpretación da súa Cuarta sinfonía e atopouse co seu amigo louis diémer, pianista ao que coñe-cera catro anos antes en París. Pode que nalgún momento lle falase do seu novo concerto; en calquera caso, decidiu dedicarllo.

o 5 de xullo volveu ao traballo e rematou o primeiro movemento unha semana máis tarde. Co xuízo do tempo, atopouno longo e baleiro e, segundo as súas propias palabras, preferiu «deixar só a primeira parte, que constitúe por si mesma un concerto completo do tipo Allegro de concert ou Concertstück». así a obra ha de mellorar, escribiu, porque as outras dúas seccións non valen nada. aínda que dese traballado de présa, custoulle un esforzo enorme rematar. «Final, loado sexa deus!», esborranchou. Finou aos poucos meses.

Á súa morte, o seu irmán modest e mais o seu amigo o pianista Sergei Tanayev, andaron a cavilar o que facer con aquela música: se publicala como concerto dun movemento, como unha sinfonía de dous ou coma un concerto de tres. Cando viron na partitura do concerto a anotación «final do primeiro movemento» (que pode que simplemente Chaicovsqui esquecese borrar), decidiron que Chaicovsqui quería rematalo. Foi, xa que logo, Tanayev o que recuperou os borradores da primi-tiva Sinfonía en mi e quen orquestrou os dous

Programa19_02.indd 9 15/04/13 13:47

Page 12: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 10

tempos finais deste Concerto para piano nº 3, que el mesmo estreou no papel solista o 8 de febreiro de 1897, cinco anos despois da morte do compo-sitor, en San Petersburgo.

o que quedou é, polo tanto, a reconstrución de Tanayev en forma de concerto dunha sinfonía na que Chaicovsqui non tiña fe ningunha. Seica por iso non está á altura dos seus outros concertos con solista, e se cadra tamén por iso na maioría dos repertorios se presenta tal e como Chaicovsqui o deixou: nun allegro de concerto.

SInfOníA nº 6 en SI menOR, «PATéTICA», OP. 74

Chaicovsqui tiña 52 anos cando chegou á casiña que alugara en Klin, nos arrabaldes de moscova, para traballar na súa sexta sinfonía. Segundo o seu irmán modest, alí seguía unha tranquila rutina: erguíase entre as sete e as oito e despois de almorzar e de ler daba un paseo dunha hora. Se falaba mentres tomaba o té, ou quería compañía no paseo, significaba que non pensaba compoñer, senón instrumentar, corrixir ou escribir cartas. Para compoñer esixía soidade, era algo nece-sario, máis que as camiñadas ou o traballo. Nos momentos en que combinaba a arte e as ideas precisaba silencio.

Traballaba con método, confianza e inspiración. unha semana despois rematara o primeiro move-mento e tiña o resto na cabeza. Fixo unha pausa para viaxar a Kharkov e dirixir alí tres das súas obras, pero en marzo estaba de regreso para retomar a sinfonía. rematou o final, tratou o segundo move-mento e concluíu cinco días máis tarde. a últimos de agosto, escribiulle ao seu editor, Pyotr Jurgenson: «doulle a miña palabra de que nunca me sentín tan satisfeito comigo mesmo, tan orgulloso, tan feliz

finales de este Concierto para piano nº 3, que él mismo estrenó en el papel solista el 8 de febrero de 1897, cinco años después de la muerte del compo-sitor, en San Petersburgo.

lo que ha quedado es, por tanto, la reconstrucción de Tanayev en forma de concierto de una sinfonía en la que Chaikovski no tenía ninguna fe. Quizá por eso no está a la altura de sus otros conciertos con solista, y quizá también por eso en la mayoría de los repertorios se presenta tal y como Chaiko-vski lo dejó: en un allegro de concerto.

SInfOníA nº 6 en SI menOR, «PATéTICA», OP. 74

Chaikovski tenía 52 años cuando llegó a la casita que había alquilado en Klin, en las afueras de moscú, para trabajar en su sexta sinfonía. Según su hermano modest, allí seguía una tranquila rutina: se levantaba entre las siete y las ocho y después de desayunar y de leer daba un paseo de una hora. Si hablaba mientras tomaba el té, o quería compañía en el paseo, significaba que no pensaba componer, sino instrumentar, corregir o escribir cartas. Para componer exigía soledad, era algo necesario, más que las caminatas o el trabajo. En los momentos en que combinaba el arte y las ideas necesitaba silencio.

Trabajaba con método, confianza e inspiración. una semana después había terminado el primer movimiento y tenía el resto en la cabeza. Hizo una pausa para viajar a Kharkov y dirigir allí tres de sus obras, pero en marzo estaba de regreso para retomar la sinfonía. Terminó el final, abordó el segundo movimiento y concluyó cinco días más tarde. a últimos de agosto, escribió a su editor, Pyotr Jurgenson: «le doy mi palabra de que nunca me había sentido tan satisfecho conmigo mismo,

Programa19_02.indd 10 15/04/13 13:47

Page 13: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

11 |

de saber que son quen de facer algo tan bo. […] Quéroa como non quixen endexamais a ningunha das miñas partituras… Non esaxero nada, toda a miña alma está nesta sinfonía». Estaba dedicada ao seu sobriño preferido, Bob.

Chaicovsqui gardou para el o significado do nome: «É un enigma. Que os demais traten de o descifrar». Semella que primeiro pensou chamala Programmnaja, Programática, pero chegou á conclusión de que ese nome acendería a curiosi-dade por saber cal era ese programa e era algo que non quería revelar. No entanto, deu algunhas pistas nas anotacións misteriosas que escribiu no manuscrito: «Queixas, dúbidas, lamentos e repro-ches contra xxx». «debo acaso botarme aos brazos da fe?» «unha total entrega ao destino… ao insondable decreto da Providencia». Chaicovsqui rendíase, buscando na arte a paz e mais o refuxio que non daba atopado no mundo.

o seu irmán modest insiste en que foi el o que suxeriu o sobrenome de Patética, pero hai quen afirma que a el non lle gustaba a idea. En calquera caso, o editor decidiu deixalo tal cal. Estreouna ese mesmo ano, en San Petersburgo, o 28 de outubro, dirixida por el mesmo, sen o éxito que esperaba.

o primeiro movemento (adagio-allegro non troppo) comeza cun fagot que emerxe das profun-didades e florece, inseguro e fráxil, lanzando un tema que asume a corda. Corre a música e nun momento, Chaicovsqui baixa a intensidade do son ao mínimo, con languidez, a ultrasuperpia-níssimo, para espertar de súpeto, cun sorpren-dente fortissimo que fai saltar o público do asento. descende sen freo a resonancias antigas e chega ao segundo movemento (allegro con

tan orgulloso, tan feliz de saber que soy capaz de hacer algo tan bueno. […] la quiero como no he querido nunca a ninguna de mis partituras… No exagero, toda mi alma está en esta sinfonía». Estaba dedicada a su sobrino favorito, Bob.

Chaikovski se guardó para sí el significado del nombre: «Es un enigma. Que los demás traten de descifrarlo». Parece ser que primero pensó llamarla Programmnaja, Programática, pero llegó a la conclusión de que ese nombre encendería la curiosidad por saber cuál era ese programa y era algo que no quería revelar. Sin embargo, dio algunas pistas en las anotaciones misteriosas que escribió en el manuscrito: «Quejas, dudas, lamentos y reproches contra xxx». «¿debo acaso arrojarme en brazos de la fe?» «una total entrega al destino… al insondable decreto de la Provi-dencia». Chaikovski se rendía, buscando en el arte la paz y el refugio que no encontraba en el mundo.

Su hermano modest insiste en que fue él quien sugirió el sobrenombre de Patética, pero hay quien afirma que a él no le gustaba la idea. En cual-quier caso, el editor decidió dejarlo tal cual. la estrenó ese mismo año, en San Petersburgo, el 28 de octubre, dirigida por él mismo, sin el éxito que esperaba.

El primer movimiento (adagio-allegro non troppo) comienza con un fagot que emerge de las profun-didades y florece, inseguro y frágil, lanzando un tema que asume la cuerda. Corre la música y en un momento, Chaikovski baja la intensidad del sonido al mínimo, con languidez, a ultrasuper-pianíssimo, para despertar de repente, con un sorprendente fortissimo que hace saltar al público del asiento. desciende sin freno a resonancias antiguas y llega al segundo movimiento (allegro

Programa19_02.indd 11 15/04/13 13:47

Page 14: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 12

grazia), un valse alegre e gracioso, de suaves melodías, que se desfai co eco dun suspiro doente. o terceiro é unha marcha triunfal, alegre e vivaz. aquí, Chaicovsqui rompe a voar con paixón salvaxe mantendo tensas as rendas da estrutura, sobe a unha altura considerable e chega nunha escala descendente a un final beethoveniano, concluínte e rotundo. o público adoita estalar nunha ovación entusiasta, pero a obra aínda non rematou. Continúa cun Adagio lamentoso que rompe, emocionado, antes de se disolver nun agónico estertor. un final que, en palabras de arnold Schoenberg, «comeza cun berro e remata cun laio».

Poñer este Adagio en cuarto e derradeiro lugar foi algo desconcertante que non gustou. Era como cortar o último capítulo dunha novela e incrustalo no centro. Nunca antes se fixera, levar a fermosa melancolía dun movemento central a un final lánguido e sen esperanza. de todas as novidades da obra, esta foi, sen dúbida ningunha, a máis rechamante, un dos grandes golpes de efecto de Chaicovsqui, que rompeu cunha tradición de séculos iniciando un camiño que habería de ser seguido por moitos outros.

con grazia), un vals alegre y gracioso, de suaves melodías, que se deshace con el eco de un suspiro doliente. El tercero es una marcha triunfal, alegre y vivaz. aquí, Chaikovski rompe a volar con pasión salvaje manteniendo tensas las riendas de la estructura, sube a una altura considerable y llega en una escala descendente a un final beethove-niano, concluyente y rotundo. El público suele estallar en una ovación entusiasta, pero la obra no ha terminado. Continúa con un Adagio lamentoso que se rompe, emocionado, antes de disolverse en un agónico estertor. un final que, en palabras de arnold Schoenberg, «empieza con un grito y termina con un lamento».

Poner este Adagio en cuarto y último lugar fue algo desconcertante que no gustó. Era como cortar el último capítulo de una novela e incrustarlo en el centro. Nunca antes se había hecho, llevar la hermosa melancolía de un movimiento central a un final lánguido y sin esperanza. de todas las novedades de la obra, esta fue, sin duda, la más llamativa, uno de los grandes golpes de efecto de Chaikovski, que rompió con una tradición de siglos iniciando un camino que sería seguido por muchos otros.

Programa19_02.indd 12 15/04/13 13:47

Page 15: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

13 |

Programa19_02.indd 13 15/04/13 13:47

Page 16: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

bIOg

RAfí

AS

Programa19_02.indd 14 15/04/13 13:47

Page 17: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

BiOgrAfíASIOn mARIn

mARIAnnA PRJeVALSKAyA

SInfÓnICA De gALICIA

Programa19_02.indd 15 15/04/13 13:47

Page 18: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 16

IOn mARIndirECTor

ion marin é un dos poucos directores con fama internacional tanto a nivel sinfónico coma no campo da ópera.

Nado en romanía, o mestre marin estudou compo-sición, piano e dirección na academia george Enescu de música e no mozarteum de Salzburgo. ademais estudou filosofía e historia da relixión. o seu primeiro posto foi como director da Filharmó-nica de Transilvania aos 21 anos.

ao fuxir da ditadura en romanía en 1986 comezou unha nova vida e unha carreira musical en Viena, onde obtivo a nacionalidade austríaca. Baixo a dirección de Claudio abado (1987-1991), foi director residente da Ópera de Viena. durante ese período, ion marin dirixiu boa parte do repertorio operístico colaborando con famosos cantantes incluíndo a luciano Pavarotti, agnes Baltsa, José Carreras, gundula Janowitz, Herman Prey, Nicolai ghiaurov, Edita gruberova, giuseppe Taddei e mirella Freni. ion marin tamén recibiu consellos sobre dirección orquestral por parte de Herbert Von Karajan e Carlos Kleiber.

a súa reputación sinfónica grazas ao seu virtuo-sismo dirixindo levouno á fronte das mellores orques-tras europeas incluíndo a Filharmónica de Berlín, a orquestra do gewandhaus de leipzig, a Sinfónica de londres, a Staatskapelle de dresde, a Bayerischer rundfunk, a Philharmonia de londres, a orquestra

ion marin es uno de los pocos directores con fama internacional tanto a nivel sinfónico como en el campo de la ópera.

Nacido en rumania, el maestro marin estudió composición, piano y dirección en la academia george Enescu de música y en el mozarteum de Salzburgo. además estudió filosofía e historia de la religión. Su primer puesto fue como director de la Filarmónica de Transilvania a los 21 años.

al huir de la dictadura en rumania en 1986 comenzó una nueva vida y una carrera musical en Viena, donde obtuvo la nacionalidad austríaca. Bajo la dirección de Claudio abado (1987-1991), fue director residente de la Ópera de Viena. durante ese período, ion marin dirigió buena parte del repertorio operístico colaborando con famosos cantantes incluyendo a luciano Pavarotti, agnes Baltsa, José Carreras, gundula Janowitz, Herman Prey, Nicolai ghiaurov, Edita gruberova, giuseppe Taddei y mirella Freni. ion marin también recibió consejos sobre dirección orquestal por parte de Herbert Von Karajan y Carlos Kleiber.

Su reputación sinfónica gracias a su virtuosismo dirigiendo le ha llevado al frente de las mejores orquestas europeas incluyendo la Filarmónica de Berlín, la orquesta del gewandhaus de leipzig, Sinfónica de londres, Staatskapelle de dresde, Bayerischer rundfunk, Philharmonia de londres,

Programa19_02.indd 16 15/04/13 13:47

Page 19: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

17 |

orquesta de Santa Cecilia, orquesta Nacional de Francia, Filarmónica de San Petersburgo, orquesta del Festival de Budapest y Filarmónica Checa además de otras importantes agrupaciones sinfó-nicas de todo el mundo. En Japón dirige con regu-laridad la Sinfónica NHK y la Sinfónica de Tokio.

Su amplio repertorio, tanto sinfónico y vocal como operístico, le permite ofrecer una serie de programas que han sido reconocidos por su creati-vidad e innovación.

marta argerich, Yo-Yo ma, Franck Peter Zimmerman, maxim Vengerov, gidon Kremer, Helene grimaud son algunos de los solistas con los que ha trabajado. además ha tenido el privi-legio de trabajar con músicos como isaac Stern, mstislav rostropovich y alexis Weissenberg.

Entre los escenarios de ópera en los que ha dirigido figuran nuevas producciones en el metropolitan de Nueva York, Teatro alla Scala, deutsche oper Berlin, Ópera de múnich, Ópera de la Bastilla, la real Ópera danesa, Ópera de San Francisco, Teatro real madrid, Ópera del Estado de Hamburgo, Teatro la Fenice, Ópera de Zúrich y el Festival rossini de Pésaro.

Con el conocido giorgio Strehler inauguró el Nuevo Piccolo Teatro en milán con la legendaria produc-ción de Cosi fan tutte en 1998.

de Santa Cecilia, a orquestra Nacional de Francia, a Filharmónica de San Petersburgo, a orquestra do Festival de Budapest e mais a Filharmónica Checa ademais doutras importantes agrupacións sinfónicas de todo o mundo. En Xapón dirixe con regularidade a Sinfónica NHK e a Sinfónica de Tokio.

o seu amplo repertorio, tanto sinfónico e vocal coma operístico, permítelle ofrecer unha serie de programas que foron recoñecidos pola súa creati-vidade e innovación.

marta argerich, Yo-Yo ma, Franck Peter Zimmerman, maxim Vengerov, gidon Kremer, Helene grimaud son algúns dos solistas cos que traballou. ademais tivo o privilexio de traballar con músicos como isaac Stern, mstislav rostropovich e alexis Weissenberg.

Entre os escenarios de ópera nos que dirixiu figuran novas producións no metropolitan de Nova York, no Teatro alla Scala, no deutsche oper Berlin, na Ópera de múnich, na Ópera da Bastilla, na real Ópera danesa, na Ópera de San Francisco, no Teatro real madrid, na Ópera do Estado de Hamburgo, no Teatro la Fenice, na Ópera de Zürich e no Festival rossini de Pésaro.

Co coñecido giorgio Strehler inaugurou o Novo Piccolo Teatro en milán coa lendaria produción de Cosi fan tutte en 1998.

Programa19_02.indd 17 15/04/13 13:47

Page 20: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 18

Colaborou cos cantantes máis famosos do mundo, incluíndo Placido domingo, angela gheorghiu, renee Fleming, Waltraud meier, Jessye Norman, Cecilia Bartoli, Jonas Kaufmann, Thomas Hampson, ruggero raimondi, roberto alagna e dmitri Hvorostovsky.

a discografía de ion marin abrangue máis de corenta títulos gravados polas prestixiosas casas de discos deutsche grammophone, decca, Emi, Sony e Philips. as súas gravacións propor-cionáronlle tres nominacións aos grammy, o diapasón de ouro (Francia) e mais o Premio da Crítica alemá. En 2012 recibiu o prestixioso premio Echo Klassik na categoría Bestseller.

Proximamente poderémolo ver coa Filharmónica de Hamburgo, o seu regreso ao metropolitan de Nova York coa produción de La Rondine, de Puccini, así como Eugene Onegin para a Hungarian State opera.

En 2012 ion marin iniciou os proxectos «Cantus mundi» e a «Symphonia mundi» en romanía dedi-cados á educación musical e á integración social a través da música para os nenos desfavorecidos do país.

Na actualidade vive coa súa dona en lugano, Suíza.

Ha colaborado con los cantantes más famosos del mundo, incluyendo Placido domingo, angela gheorghiu, renee Fleming, Waltraud meier, Jessye Norman, Cecilia Bartoli, Jonas Kaufmann, Thomas Hampson, ruggero raimondi, roberto alagna and dmitri Hvorostovsky.

la discografía del ion marin comprende más de cuarenta títulos grabados por las prestigiosas casas de discos deutsche grammophone, decca, Emi, Sony y Philips. Sus grabaciones le han proporcionado tres nominaciones a los grammy, el diapasón de oro (Francia) y el Premio de la Crítica alemana. En 2012 recibió el prestigioso premio Echo Klassik en la categoría Bestseller.

Próximamente lo podremos ver con la Filarmónica de Hamburgo, su regreso al metropolitan de Nueva York con la producción de La Rondine, de Puccini, así como Eugene Onegin para la Hungarian State opera.

En 2012 ion marin inició los proyectos «Cantus mundi» y la «Symphonia mundi» en rumanía dedicados a la educación musical y a la integra-ción social a través de la música para los niños desfavorecidos del país.

actualmente vive con su mujer en lugano, Suiza.

Programa19_02.indd 18 15/04/13 13:47

Page 21: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

19 |

Programa19_02.indd 19 15/04/13 13:47

Page 22: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 20

loada pola crítica como unha «mestra do piano» e «unha gran pianista», marianna Prjevalskaya cativa o público coa súa intensidade emocional, madureza, riqueza e beleza de son. gañadora do primeiro premio e da medalla de ouro no 53 Concurso internacional de Piano Premio Jaén en 2011, marianna Prjevalskaya tamén foi galardoada en numerosos concursos internacionais de piano moi importantes tales como o Concurso interna-cional de Piano Paderewski en Polonia no ano 2007, o Concurso internacional de Piano en Seúl (Corea do Sur) en 2008, o Concurso internacional de Piano José iturbi en Valencia en 2008, o Concurso inter-nacional de Piano Ciudad de Ferrol no ano 2008, o Concurso internacional de Piano José roca en Valencia en 2009, o Concurso internacional de Piano Takamatsu en Xapón en 2010, o Concurso internacional de Piano en Sendai tamén en Xapón no mesmo ano 2010 e o Concurso Nacional Ciudad de albacete en 2010. levou tamén o premio espe-cial ao mellor pianista español no Concurso interna-cional de Piano maria Canals de Barcelona en 2011 e é, asemade, gañadora do Concurso internacional de Piano Ciudad de Panamá de 2012. marianna tamén recibiu premios no Young Concert artists international auditions en Nova York no ano 2004, no Concurso internacional de Piano da Sociedade de Beethoven en londres en 2003, no Concurso inter-nacional de Chopin Kosciuszko Foundation en Nova York no ano 2004, no Young artists Piano Compe-tition en Hartford en Estados unidos en 2008, no

alabada por la crítica como una «maestra del piano» y «una gran pianista», marianna Prje-valskaya cautiva al público con su intensidad emocional, madurez, riqueza y belleza de sonido. ganadora del primer premio y la medalla de oro en el 53 Concurso internacional de Piano Premio Jaén en 2011, marianna Prjevalskaya también ha sido galardonada en numerosos concursos inter-nacionales de piano muy importantes tales como el Concurso internacional de Piano Paderewski en Polonia en 2007, Concurso internacional de Piano en Seúl (Corea del Sur) en 2008, Concurso inter-nacional de Piano José iturbi en Valencia en 2008, Concurso internacional de Piano Ciudad de Ferrol en 2008, Concurso internacional de Piano José roca en Valencia en 2009, Concurso internacional de Piano Takamatsu en Japón en 2010, Concurso internacional de Piano en Sendai también en Japón en 2010 y el Concurso Nacional Ciudad de alba-cete en 2010. Se llevó también el premio especial al mejor pianista español en el Concurso inter-nacional de Piano maria Canals de Barcelona en 2011 y es también ganadora del Concurso inter-nacional de Piano Ciudad de Panamá de 2012. marianna también ha recibido premios en Young Concert artists international auditions en Nueva York en 2004, Concurso internacional de Piano de la Sociedad de Beethoven en londres 2003, Concurso internacional de Chopin Kosciuszko Foundation en Nueva York en 2004, Young artists Piano Competition en Hartford en Estados unidos

mARIAnnA PRJeVALSKAyAPiaNo

Programa19_02.indd 20 15/04/13 13:47

Page 23: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

21 |

en 2008, Concurso internacional de Piano dudley en inglaterra en 2003, Concurso de Piano Chapell medal Piano Competition en londres 2003 y Concurso de Piano marisa montiel en linares en 1997, donde también obtuvo el premio especial a la musicalidad con solo 14 años.

durante su carrera, marianna ofreció recitales en festivales más importantes en Europa y Japón en las salas más prestigiosas, tales como en el minato mirai Hall en Yokohama en el Yokohama international Piano Concert Festival en Japón, en el Festival Norwich and Norfolk en inglaterra, en el grosser Saal de mozarteum en Salzburg Festival, en la academia Santa Cecilia en el Festival russo en roma, en el Festival de Bologna y en el Festival divertimento en Polonia. También ofreció recitales en el Palau de la música de Valencia, auditorio manuel de Falla de granada, auditorio de galicia en Santiago de Compostela, Teatro goldoni en Florencia, Steinway Hall, Weill recital Hall y Yamaha artists Services en Nueva York. ofreció recitales dedicados a Frédéric Chopin en el 150 aniversario de su muerte incluyendo en el museo Chopin en la Cartuja de Valdemossa en Palma de mallorca y en el 200 aniversario de su nacimiento en la Fundación Eutherpe de león y en el Festival «Caro Chopin» en monza, italia. Como solista actuó con la orquesta Sinfónica de galicia, orquesta Sinfónica de Valencia, orquesta Sinfónica de albacete, orquesta Sinfónica Ciudad

Concurso internacional de Piano dudley en ingla-terra en 2003, no Concurso de Piano Chapell medal Piano Competition en londres no ano 2003 e mais no Concurso de Piano marisa montiel en linares en 1997, onde tamén obtivo o premio especial á musi-calidade con só 14 anos.

durante a súa carreira, marianna ofreceu reci-tais nos festivais máis importantes de Europa e Xapón nas salas máis prestixiosas, tales como no minato mirai Hall en Yokohama, no Yokohama international Piano Concert Festival en Xapón, no Festival Norwich and Norfolk en inglaterra, no grosser Saal de mozarteum no Salzburg Festival, na academia Santa Cecilia no Festival russo en roma, no Festival de Boloña e no Festival divertimento en Polonia. Tamén ofreceu recitais no Palau de la música de Valencia, no auditorio manuel de Falla de granada, no auditorio de galicia en Santiago de Compostela, no Teatro goldoni en Florencia, no Steinway Hall, no Weill recital Hall e mais no Yamaha artists Services en Nova York. ofreceu reci-tais dedicados a Frédéric Chopin no 150 aniversario da súa morte incluíndo actuacións no museo Chopin na Cartuja de Valdemossa en Palma de mallorca e mais no 200 aniversario do seu nacemento na Fundación Eutherpe de león e no Festival «Caro Chopin» en monza, italia. Como solista actuou coa orquestra Sinfónica de galicia, a orquestra Sinfó-nica de Valencia, a orquestra Sinfónica de albacete, a orquestra Sinfónica Ciudad de granada, a Korean

Programa19_02.indd 21 15/04/13 13:47

Page 24: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 22

Symphony orchestra, a Takamatsu Symphony orchestra, a Sendai Philharmonic orchestra, a Paderewski Pomeranian Philharmonic orchestra, a rzeszow Philharmonic orchestra e mais a orquestra Sinfónica de Panamá.

marianna foi convidada a participar no European Piano Forum de Berlín, e participou nos cursos de perfeccionamento musical no mozarteum de Salzburgo, Euro arts en leipzig, Jose iturbi en Valencia, Holland international music Sessions, international Keyboard institute and Festival en Nova York e recibiu clases de profesores de gran prestixio tales como Emmanuel ax, John o’Conor, Piotr Paleczny, Peter Frankl, Claude Frank, andrej Jasinski, Boris Slutsky, dominique merlet, Choong-mo Kang, akiko Ebi, michail Voskresensky e galina Egyazarova.

Nada en 1982, iniciou os seus estudos de piano á idade de 6 anos, tendo a súa nai, Tatiana Prjevals-kaya, como profesora de piano durante 10 anos. En 1992 marianna chegou a España coa súa familia e despois de ter recibido a bolsa de estudos da Fundación Pedro Barrié de la maza, ampliou os seus estudos no royal College of music de londres onde estudou coa lendaria irina Zaritskaya; conti-nuou os seus estudos con Kevin Kenner e obtivo o Bachellor of music no ano 2003. máis tarde estudou con alexander Toradze e obtivo o artist diploma en indiana university South Bend en Eua e desde o ano 2005 foi alumna de Boris Berman na Yale School of music na universidade de Yale, onde obtivo o master of music, o artist diploma e tamén ocupou o posto de graduate associate. desde este mes de setembro, cunha bolsa de estudos conce-dida, unha vez máis, pola Fundación Pedro Barrié de la maza, marianna cursa estudos de doutora-mento no Peabody institute of music da univer-sidad John’s Hopkins de Baltimore, onde estuda co magnífico e recoñecido profesor Boris Slutsky.

de granada, Korean Symphony orchestra, Taka-matsu Symphony orchestra, Sendai Philharmonic orchestra, Paderewski Pomeranian Philharmonic orchestra, rzeszow Philharmonic orchestra y orquesta Sinfónica de Panamá.

marianna fue invitada a participar en el European Piano Forum de Berlín, y ha participado en los cursos de perfeccionamiento musical en el mozar-teum de Salzburgo, Euro arts en leipzig, Jose iturbi en Valencia, Holland international music Sessions, international Keyboard institute and Festival en Nueva York y ha recibido clases de profesores de gran prestigio tales como Emmanuel ax, John o’Conor, Piotr Paleczny, Peter Frankl, Claude Frank, andrej Jasinski, Boris Slutsky, dominique merlet, Choong-mo Kang, akiko Ebi, michail Voskresensky y galina Egyazarova.

Nacida en 1982, inició sus estudios de piano a la edad de 6 años, teniendo a su madre Tatiana Prjevalskaya, como profesora de piano durante 10 años. En 1992 marianna llegó a España con su familia y después de haber recibido la beca de la Fundación Pedro Barrié de la maza, amplió sus estudios en el royal College of music de londres donde estudió con la legendaria irina Zaritskaya; continuó sus estudios con Kevin Kenner y obtuvo el Bachellor of music en el año 2003. más tarde estudió con alexander Toradze, obtuvo artist diploma en indiana university South Bend en EEuu y desde el año 2005 fue alumna de Boris Berman en la Yale School of music en la universidad de Yale, donde obtuvo el master of music, artist diploma y también ocupó el puesto de graduate associate. desde este mes de septiembre, becada una vez más por la Fundación Pedro Barrié de la maza, marianna cursa estudios de doctorado en el Peabody institute of music de la universidad John’s Hopkins de Baltimore, estudiando con el magnífico y reconocido profesor Boris Slutsky.

Programa19_02.indd 22 15/04/13 13:47

Page 25: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

23 |

marianna Prjevalskaya é directora artística do Concurso open Piano Competition en londres, formando parte do seu xurado para a edición de 2012. o seu novo disco para o selo discográfico Naxos con obras de Scarlatti, Haydn, Schumann e Zárate saíu á venda o pasado mes de setembro. algunhas actuacións de marianna retransmi-tíronse por Televisión Española, Televisión de Polonia así como por radio 2 Clásica. Á marxe do piano, interésase pola fotografía e a pintura.

marianna Prjevalskaya es directora artística del Concurso open Piano Competition en londres, formando parte de su jurado para la edición de 2012. Su nuevo disco para el sello Naxos con obras de Scarlatti, Haydn, Schumann y Zárate ha salido a la venta el pasado mes de septiembre. algunas actuaciones de marianna se han retransmitido por Televisión Española, Televisión de Polonia así como por radio 2 Clásica. al margen del piano se inte-resa por la fotografía y la pintura.

Programa19_02.indd 23 15/04/13 13:47

Page 26: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 24

Creada en 1992 polo Concello da Coruña, cidade en cuxo Palacio da ópera ten a súa sede, a orquestra Sinfónica de galicia (oSg) é unha das agrupacións orquestrais de maior proxección en España.

a oSg, cuxo director titular é Víctor Pablo Pérez e Jesús lópez Cobos o seu principal director invi-tado, foi orquestra residente do Festival rossini de Pésaro de 2003 a 2005 e do Festival mozart da Coruña desde a súa creación en 1998. ademais, realizou varias xiras por alemaña e austria e ofreceu concertos nas mellores salas e ciclos de concertos españois. En 2007 realizou a súa primeira xira por américa do Sur, con concertos en Chile, arxentina, Brasil, uruguai e montevideo e a finais de 2009 presentouse na histórica sala do musikverein de Viena.

a oSg conta habitualmente con solistas como anne-Sophie mutter, maurizio Pollini, Krystian Zimerman, gil Shaham, Sarah Chang, grigory Sokolov, leonidas Kavakos, arcadi Volodos, maria Joao Pires, F. P. Zimmermann, mischa maisky ou Christian lindberg entre outros. Con ela cantaron alfredo Kraus, Teresa Berganza, Plácido domingo, maría Bayo, ainhoa arteta, Juan diego Flórez, Simon Estes, mirella Freni, ann murray, amanda roocroft, ildar abdrazakov, Hildegard Behrens, Eva marton, giuseppe giacomini, Philip langridge, Carlos Chausson, raúl giménez, isabel rey, Carlos

Creada en 1992 por el ayuntamiento de a Coruña, ciudad en cuyo Palacio de la Ópera tiene su sede, la orquesta Sinfónica de galicia (oSg) es una de las agrupaciones orquestales de mayor proyección en España.

la oSg, cuyo director titular es Víctor Pablo Pérez y Jesús lópez Cobos su principal director invitado, ha sido orquesta residente del Festival rossini de Pésaro de 2003 a 2005 y del Festival mozart de a Coruña desde su creación en 1998. además, ha realizado varias giras por alemania y austria y ofrecido conciertos en las mejores salas y ciclos de conciertos españoles. En 2007 realizó su primera gira por américa del Sur, con conciertos en Chile, argentina, Brasil, uruguay y montevideo y a finales de 2009 se presentó en la histórica sala del musikverein de Viena.

la oSg cuenta habitualmente con solistas como anne-Sophie mutter, maurizio Pollini, Krystian Zimerman, gil Shaham, Sarah Chang, grigory Sokolov, leonidas Kavakos, arcadi Volodos, maria Joao Pires, F. P. Zimmermann, mischa maisky o Christian lindberg entre otros. Con ella han cantado alfredo Kraus, Teresa Berganza, Plácido domingo, maría Bayo, ainhoa arteta, Juan diego Flórez, Simon Estes, mirella Freni, ann murray, amanda roocroft, ildar abdrazakov, Hildegard Behrens, Eva marton, giuseppe giacomini, Philip langridge, Carlos Chausson, raúl giménez,

ORqueSTA SInfÓnICA De gALICIA ORqueSTRA SInfÓnICA De gALICIA

Programa19_02.indd 24 15/04/13 13:47

Page 27: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

25 |

Álvarez, ana maría Sánchez ou giuseppe Sabba-tini entre outros moitos, e sempre baixo a batuta de mestres como, lorin maazel, daniel Harding, guennadi rozdestvenski, maurizio Pollini, James Judd, Jean-Pascal Tortelier, Stanislaw Skrowac-zeski, libor Pesek, Peter maag, Jesús lópez Cobos, osmo Vanska, alberto Zedda, Emmanuel Krivine, Yoav Talmi, raymond leppard, gabriel Chmura, Jean-Jacques Kantorow, Josep Pons, John Nelson, gianandrea Noseda, ron goodwin ou manfred Honeck entre outros.

Na súa discografía para selos discográficos como Emi, dECCa, Koch, Naíve, Bmg e arts figuran nomes como os de Juan diego Flórez, Kaori muraji, Peter maag, antonio meneses, manuel Barrueco —con quen foi proposta para o Premio grammy 2007 polo mellor álbum clásico do ano—, maría Bayo, Plácido domingo, Juan Pons ou Ewa Podles entre outros.

a oSg foi premiada coa medalla de ouro da real academia galega de Belas artes e é Premio Cultura galega da música 2010.

a oSg está financiada polo Concello da Coruña, a deputación da Coruña e a Xunta de galicia.

isabel rey, Carlos Álvarez, ana maría Sánchez, o giuseppe Sabbatini entre otros muchos, y siempre bajo la batuta de maestros como lorin maazel, daniel Harding, guennadi rozdestvenski, maurizio Pollini, James Judd, Jean-Pascal Torte-lier, Stanislaw Skrowaczeski, libor Pesek, Peter maag, Jesús lópez Cobos, osmo Vänskä, alberto Zedda, Emmanuel Krivine, Yoav Talmi, raymond leppard, gabriel Chmura, Jean-Jacques Kantorow, Josep Pons, John Nelson, gianandrea Noseda, ron goodwin o manfred Honeck.

En su discografía para sellos como Emi, dECCa, Koch, Naïve, Bmg y arts figuran nombres como los de Juan diego Flórez, Kaori muraji, Peter maag, antonio meneses, manuel Barrueco —con quien ha sido nominada al grammy 2007 por el mejor álbum clásico del año—, maría Bayo, Plácido domingo, Juan Pons o Ewa Podles entre otros.

la oSg ha sido premiada con la medalla de oro de la real academia galega de Belas artes y es Premio Cultura galega da música 2010.

la oSg está financiada por el ayuntamiento de a Coruña, la diputación de a Coruña y la Xunta de galicia.

Programa19_02.indd 25 15/04/13 13:47

Page 28: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 26

OrQUESTA SinfóniCA dE gALiCiA OrQUESTrA SinfóniCA dE gALiCiA

miEmBroSmEmBroS

director titular

Víctor Pablo Pérez

Principal director invitado

Jesús lópez Cobos

Violines i

massimo Spadano***** ludwig dürichen****Vladimir Prjevalski****ruslan asanoviana antonyanCaroline Bournaudgabriel BussiVinka Hauserdominica malec dorothea NicholasBenjamin SmithStefan utanuFlorian Vlashiroman Wojtowicz

Violines ii

Julián gil rodríguez***Fumika Yamamura***gertraud Brilmayerlylia Chirilovmarcelo gonzález Kriguerdeborah HambugerEnrique iglesias PrecedoHelle Karlssongregory KlassStefan marinescu

Violas

Eugenia Petrova***Francisco miguens regozo***andrei Kevorkov*raymond arteaga moralesalison dalglishdespina ionescuJeffrey JohnsonJozef Kramarluigi mazzucatoKaren PoghosyanWladimir rosinskij

Violonchelos

david Etheve***rouslana Prokopenko***gabriel Tanasescu*mª antonieta Carrasco leitonBerthold HamburgerScott HardyVladimir litvihkramón Solsona massanaFlorence ronfort

Contrabajos

risto Vuolanne***diego Zecharies***Todd Williamson*mario J. alexandre rodriguesdouglas gwynnSerguei rechetilovJose F. rodrigues alexandre

Programa19_02.indd 26 15/04/13 13:47

Page 29: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

27 |

Flautas

Claudia Walker***mª José ortuño Benito**Juan ibáñez Briz*

oboes

Casey Hill***david Villa Escribano**Scott macleod*

Clarinetes

Juan antonio Ferrer Cerveró***iván marín garcía**Pere anguera Camós*

Fagotes

Steve Harriswangler***mary Ellen Harriswangler**manuel alejandro Salgueiro garcía*

Trompas

david Bushnell***miguel angel garza***manuel moya Canós*amy Schimmelman*

Trompetas

John aigi Hurn***Thomas Purdie**michael Halpern*

Trombones

Jon Etterbeek***Eyvind Sommerfelt*Petur Eiriksson***

Tuba

Jesper Boile Nielsen***

Percusión

José a. Trigueros Segarra***José Belmonte monar**alejandro Sanz redondo*

arpa

Celine landelle***

mÚSICOS InVITADOS TemPORADA 12-13

Violines ii

adrián linares reyesmihai andrei Tanasescu Kadar

Trompa

martín Naveira grela**

mÚSICOS InVITADOS PARA eSTe PROgRAmA

Violines i

Friedemann Breuninger*****

Violines ii

mirela lico*angel Enrique Sánchez maroteNazaret Canosa insua

***** Concertino | **** ayuda de concertino | *** Principal | ** Principal asistente | * Coprincipal

Programa19_02.indd 27 15/04/13 13:47

Page 30: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 28

COnSOrCiO PArA LA PrOMOCión dE LA MÚSiCA COnSOrCiO PArA A PrOMOCión dA MÚSiCA

Presidente

Carlos Negreira Souto

gerente

andrés lacasa Nikiforov

Secretario-interventor

Juan José de ozámiz lestón

Jefa de gestión económica

maría Salgado Porto

Coordinadora general

Ángeles Cucarella lópez

Jefe de producción

José manuel Queijo

Jefe de prensa y comunicación

Javier Vizoso

Contable

alberto garcía Buño

archivo musical

Zita Tanasescu

Programas didácticos

iván Portela lópez

Programa19_02.indd 28 15/04/13 13:47

Page 31: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

29 |

administración

José antonio anido rodríguezmargarita Fernández Nóvoaangelina déniz garcíaNoelia reboredo Secades

gerencia y coordinación

inmaculada Sánchez Canosa

Secretaría de producción

Nerea Varela

Prensa y comunicación

lucía Sández

regidores

José manuel ageitos Calvodaniel rey Campaña

auxiliar de regidor

José rúa lobo

auxiliar de archivo

diana romero Vila

Programa19_02.indd 29 15/04/13 13:47

Page 32: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Temporada 2012-13

| 30

Programa XX

3 mayo 20134 mayo 201320:30h.

Palacio de la Ópera

orquesta Sinfónica de galiciamichal Nesterowicz directorSergej Krylov violín

ARnOLD bAXTintagel

SeRguéI PROKÓfIeVConcierto para violín nº2, en sol mayor, op. 63

PIOTR ILICH CHAIKOVSKISinfonía nº 5, en mi menor, op. 64

abono viernes y sábado

PróxiMOS COnCiErTOS

Programa19_02.indd 30 15/04/13 13:47

Page 33: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa xix

31 |

DeSCARgA gRATIS LA nueVA APP PARA mÓVILeS De LA SInfÓnICA De gALICIA

Programa19_02.indd 31 15/04/13 13:47

Page 34: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

DISeÑO marta Cortacans

TRADuCCIÓn roxelio Xabier garcía romero Pilar Ponte Patiño

ImPRIme Norprint S.a.

eDITA Consorcio para la Promoción de la músicaa Coruña - galicia - España, 2013

Programa19_02.indd 32 15/04/13 13:47

Page 35: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa19_02.indd 33 15/04/13 13:47

Page 36: AbOnO Programa XiX - sinfonicadegalicia.com · musical, el escolleu o camiño da arte e quixo ser músico. rematou a carreira nos prazos previstos e mesmo exerceu uns anos no ministerio

Programa19_02.indd 34 15/04/13 13:47