824
ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE AN. ET VOL. LXVI TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS MDCCCCLXXIV 2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

  • Upload
    others

  • View
    12

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

ACTA

APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

A N . E T VOL. L X V I

TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS MDCCCCLXXIV

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 2: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 3: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 4: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 5: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 28 Ianuarii 1974 N. 1

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

LITTERAE APOSTOLICAE

I

Templum S. Mariae Maioris in urbe Tridento, in Italia, ad dignitatem

Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quamquam sunt omnia templa ve­

nerabilia, cum omnia sint Deo sacra atque (( Domus Domini » et (( Imago

caelestis Ierusalem » (cfr. Comm. Dedicat. Ecclesiae), quaedam tamen

in illis sive forma, sive arte, sive historia, sive pietate, sive denique

monumentis meritam famam consecuta sunt, eandemque praeclaram

atque perennem.

Inter ea vero merito Tridentinum templum annumerandum est,

Deiparae Virgini dicatum, quod populus lingua sua « Santa Maria

Maggiore » cognominai. Nam praeter quam quod est nobile renatae

artis exemplum atque pretiosa continet, fuit illa sacra aedes locus,

ubi celeberrimi Concilii Tridentini generales Congregationes habi­

tae sunt, a mense nempe Aprili a. MDLXII, ad Decembrem a. MDLXII.

Quod et urbi et templo summo honori cessisse nemo non videt. His

de causis, cum Venerabilis Frater Alexander M. Gottardi, eius ar­

chidioecesis Antistes, petiisset ut templum illud ad dignitatem Ba­

silicae Minoris eveheretur, Nos, re bene reputata atque iis proba­

tis, quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino facta olim facultate

egisset, bene fieri censuimus, si admotae preci concederemus. Qua re,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 6: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

placet templum Sanctae Mariae Maioris, cuius mentionem fecimus,

titulo ac dignitate Basilicae Minoris insigniri, cum iuribus atque

liturgicis concessionibus rite competentibus, servatis tamen quae,

iuxta Decretum « De titulo Basilicae Minoris », die vi mensis Iunii,

anno MDCCCCLXVIII factum, servanda sunt; in eam nempe spem ingre-

dientibus, fore ut etiam pietas christiana simul augeatur.

Volumus autem ut hae Litterae Nostrae effectum habeant, sive

nunc sive in posterum, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xvi

mensis novembris, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VIKLOT, Secretarius Status

Loco £8 Sigilli

In Secret. Status tab., n. 2Jt607S.

H Beata Maria Virgo Immaculata praecipua dioecesis S. Georgii in Gre­

nada patrona declaratur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quae ad honorem Beatae Mariae

Virginis, Matris Ecclesiae, magis augendum conducant simulque ad

christianorum fovendam pietatem, eadem Nos et consideramus maxi­

mopere et ad effectum perlibenter adducimus. Nullam enim, pro aposto­

lico Nostro supremi pastoris atque universalis patris officio, occa­

sionem omittimus, ut ad divina gratiae munera sibi comparanda fideles

per exteriora subsidia iuventur atque excitentur. Venerabilis igitur

Fratris Patritii Webster, Episcopi Sancti Georgii, in Grenada, pre­

cibus concedendum esse putavimus, qui suo suorumque sive fidelium

sive sacerdotum nomine per Sacram Congregationem pro Gentium

Evangelizatione petiit, ut Beatissimam Virginem Mariam sub titulo

Immaculatae Conceptionis caelestem apud Deum Patronam totius dioe­

cesis suae declararemus. Quapropter, re qua oportebat consideratio­

ne reputata, apostolica Nostra auctoritate atque harum Litterarum

vi, Beatissimam Dei Genetricem Mariani, sub titulo Immaculatae

Conceptionis excultam, praecipuam apud Deum Patronam constitui­

mus ac renuntiamus dioecesis Sancti Georgii, quam diximus, omnibus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 7: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7

adiectis honoribus et privilegiis liturgicis, quae talibus dioecesium

Patronis rite competunt. Contrariis quibusvis non obstantibus.

Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae religiose serventur suosque

effectus sive nunc sive in posterum habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die VIII

mensis Decembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco © Sigilli

In Secret. Status tab., n. 245440.

NUNTIUS GRATULATORIUS

Ad E.mum P. D. Normannum Thomam S. R. E. Cardinalem Gilroy,

Archiepiscopum olim Sydneyensem, decem a suscepto sacerdotio conden-

tem lustra.

Quotiescumque antehac factum est ut aut per litteras procul tecum,

Venerabilis Frater Noster, colloqueremur aut ipsi Nos praesentes

tecum vel in Urbe vel in patria quoque tua congrederemur, numquam

dubitavimus aperte ingenue sincere confirmare tibi et testari quan­

topere temet ipsum diligeremus quantique aestimaremus multiplicium

operum tuorum praestantiam, pastoralium inceptorum sapientiam,

excellentiam famae communisque adsensionis quam ubique tibi me-

ruisses.

Hoc autem praecipue tempore unum tantum in te celebrare vehe­

menter cupimus et praedicare : sacerdotium nempe tuum ipsius, atque

singularem dignitatem et honorem quem idem sacerdotium his pro­

ximis annis per orbem terrarum universali Ecclesiae Catholicae affa­

tim conciliavit. Opportunitas autem huius Nostrae gratulationis stu­

diosae et gestientis laetitiae omnibus profecto perspicua est et constat :

quinquagesimus videlicet natalis — faustissimus ille quidem et opta-

tissimus — muneris tui sacerdotalis, quem gaudio permagno tibi, exi­

mio Ecclesiae decori, Nobismet ipsis egregio solacio futurum esse

novimus certo.

Militiam huius mundi adulescens reliquisti ut suo tempore numen

sacrae Christi militiae dares. Deus vicissim providentissime quidem

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 8: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

consilio te paucissimis annis efficere constituit quintum Archiepisco­

pum Sydneyensem — quae urbs natalis semper tibi in deliciis fue­

rat — et primum Ecclesiae Catholicae Patrem Cardinalem qui Austra­

liae civis natus est, et praecellentem Antistitem, qui luculentissimis

documentis commonstraturus erat, quomodo inexpugnabilis erga Christi

Vicarium fidelitas, flagrans erga amatam patriam studium, incensus

in omnes homines eorumque varios ordines amor mirabili consensu et

quasi concentu quodam coniungerentur ad Deum honorandum. Quantam

denique putas te dignitatem sacerdotio Christi adtulisse, cum tu ipse

Eques Imperii Britannici creareris, cum primus civis Australianus

nuper nominareris, cum antehac legationibus paene innumerabilibus

in omni orbis parte pro Christi nomine atque Ecclesiae utilitate funge-

reris. Quot pariter amicos Evangelio Christi sacerdos tu lucrifecisti

moderatissimis moribus tuis, animi suavitate et benignitate, sobriae

vitae exemplo!

Specimen semper praebuisti — et ad hos usque dies inter sacerdo­

tes fratres deversans praebere non cessas — solidae atque illuminatae

pietatis sacerdotalis, indefatigabilis industriae apostolicae, mentis viri-

ditatis et leporis, prudentissimae sollertiae in administranda vinea

Domini. Haec igitur forma praeclara vitae tuae et cursus illustris

redibit certe plurimis sacerdotibus et christifidelibus civibus tuis in

memoriam, cum brevi commemorabuntur sacerdotii tui primordia.

Haec summa cum animi consolatione reputabimus Nos et ponderabi-

mus, cum beatus ille dies honorificus tibi illucescet. Scito proinde

Christi Vicarium tibi proximum hoc tempore, sicuti semper, adsistere,

tibi peculiari benevolentia et amore bene precari, tibi a Bono Pastore

Divino exposcere dies, quotquot adhuc concedere voluerit, pacis et

laetitiae plenos, necnon ingenii vires corporisque valetudinem ad opus

sacerdotii tui prosperr ime prosequendum.

Habes itaque cogitata Nostra et sensa, quae tecum per litteras

Nostras singulariter communicare studuimus. Accipito simul fraternam

gratulationem in sacerdotii tui anniversario die, quam cumulare cupi­

mus Apostolica Nostra Benedictione tibi egregio cum amoris adfectu

transmissa tamquam certi Dei favoris et perpetui praesidii pignore.

Ex Aedibus Vaticanis, die x x v i n mensis Novembris, anno MCMLXXIII,

Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS PP. VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 9: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 9

ALLOCUTIONES

I

Ad Excellentissimum Virum Gustavum Adolfum Guerrero, a Salvatoriana Republica missum ad Apostolicam Sedem liberis cum mandatis Lega­tum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit concrediti muneris testes. *

Señor Embajador :

Las palabras que Vuestra Excelencia nos ha dirigido al presentar las Cartas Credenciales que lo acreditan como Embajador Extraordi­nario y Plenipotenciario de El Salvador ante la Santa Sede, nos han sido particularmente gratas porque nos hacen presente la adhesión de todos nuestros amadísimos hijos salvadoreños.

Al agradecerle, Señor Embajador, la expresión de estos sentimientos, así como el deferente saludo que nos ha trasmitido de parte del Jefe de Estado de El Salvador, le damos nuestra más cordial bienvenida, a la vez que le aseguramos nuestro apoyo y afecto para la importante misión que le ha sido confiada.

Vuestra Excelencia ha hecho alusión a nuestra tarea en favor de la paz y de la armonía entre los pueblos. Es una alusión que nos honra, no por lo que pueda tener de elogio a nuestra persona, sino porque es un índice de que nuestro reiterado mensaje de paz va calando en los corazones y se extiende cada vez más por todos los Países de la tierra. No cejaremos en este empeño, al que nos anima constantemente la fidelidad a nuestra misión apostólica.

La Iglesia en El Salvador, guiada por sus Pastores, también cola­bora generosamente en esta tarea; y lo hará cada día más con planes modernos de evangelización, obras de caridad y asistencia, de en­señanza y de apostolado. Nos place recordar estos propósitos que los Obispos de su Nación nos han manifestado en tantas ocasiones. Y esperamos que vuestra sociedad, comprendiendo tan importante y desinteresada entrega al bien común, apoyará y garantizará esta ac­ción, dirigida hacia un rápido y estimulante progreso de la comunidad salvadoreña.

Al renovarle, Señor Embajador, nuestra benevolencia para el cum­plimiento de su misión, invocamos sobre Vuestra Excelencia, sobre las Autoridades que han tenido a bien confiársela y sobre todos los amadísimos hijos de El Salvador, abundantes y escogidas gracias divinas.

* Die 13 mensis decembris a. 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 10: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

Iis qui in Gregoriana Studiorum Universitate « Cursui renovationis cano­nicae pro iudicibus aliisque tribunalium administris » interfuerunt. *

Dilecti filii;

Perlibenter sane vos hodie coram excipimus, qui, post absolutum

tertium « Cursum renovationis canonicae pro iudicibus aliisque tribu­

nalium administris », praesentia vestra flagrantem animi affectum de­

clarare voluistis, quo humilem beati Petri Successorem, qui vos allo­

quitur, colitis ac veremini. Pro hisce pietatis et observantiae officiis

gratiam vobis habemus quam maximam. At simul fatemur valde Nos

esse delectatos, quod tales viri, canonici iuris studiosi, ut vos estis, ex

variis terrarum orbis regionibus advenientes, adeo intenti ac sedula cura

huic Cursui interfuerunt. Hinc vobis pateat fiducia, quam Nos colloca­

mus in hoc vestro Instituto, apud Nostram Universitatem Gregorianam

provido sane consilio condito, quod non sine paterno solacio cernimus

ampliore usque efficientia pollere. Aequum igitur est, ut aliquod sal­

tem laudis verbum ne desit optime meritis moderatoribus et professo­

ribus, qui ad prosperum huiusmodi Cursus exitum tam efficaciter con­

tulerunt.

Labores vestri ac studia ad pleniorem legum ecclesiasticarum noti­

tiam vobis comparandam haud exiguum sane adiumentum praebebunt

Ecclesiae, quae hisce temporibus, dum magna cum alacritate renovan­

dis suis legibus dat operam, promovet salutarem illam impulsionem

ad vitam christianam restaurandam, quam Concilium Vaticanum Se­

cundum exoptavit. Cum autem hoc fieri contingat apud Apostolicam

hanc Sedem et sacra Nostrae Romanae Curiae Dicasteria, id vobis

commodi praebetur, ut plenior ac magis perspicua vobis innotescat

germana renovatae legis canonicae vis atque significatio, quae, secun­

dum novum mentis habitum, ab eodem Concilio Vaticano inductum,

plurimum tribuit curae pastorali et novis necessitatibus populi Dei ;

hoc autem modo in Ecclesiis vestris, in quibus mandata vobis munera

obitis, facilius vobis erit canonicas leges recognitas in usum et consue­

tudinem christiani populi revera traducere. Quod nisi fieret, salutaris

renovationis impulsus, qui a Concilio initium cepit, suum proprium

vigorem amitteret atque leges ecclesiasticae, quamvis accuratissime

conscriptae, prorsus salubri efficacitate destitutae manerent.

* Die 14 mensis decembris a. 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 11: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 11

Haud quidem ignoramus multas easque funestas praeiudicatas opi­

niones circumferri adversus ius canonicum. Sunt enim multi qui, ex­

tollentes libertatem, caritatem, personae humanae iura, indolem Ec­

clesiae charismaticam, ita se habent, ut infensum gerant animum ca­

nonicis institutis eademque minuere, spernere, immo etiam destruere

velint, quasi « structuras » extrinsecus impositas, quae indolem spiri­

tualem nuntii evangelici imminuant et libertatem, qua filii Dei per­

frui debent, coerceant. Hinc ille etiam sese gerendi habitus contra

quamlibet legitimam potestatem, quem nonnulli ipsa Concilii Vaticani

Secundi auctoritate fulciri posse arbitrantur.

Fatemur quidem leges canonicas, in quibus « iuridismus », quem

vocant, sic praeponderaret, ut pars spiritualis Ecclesiae extenuaretur;

quae in dogmate catholico non inniterentur ; quae haud satis tuerentur

plenam personae humanae perfectionem; quae progressum religiosae

vitae impedirent : has, dicimus, leges spiritui et directoriis normis,

quae a Concilio latae sunt ad christianae vitae renovationem, minime

respondere.

At Concilium, nedum respuat ius canonicum, id est normas quibus

definiuntur officia et in tuto collocantur iura membrorum Ecclesiae, illud

ius ex contrario vehementer postulat tamquam consectarium quod

necessario proficiscitur a potestate quam Christus Ecclesiae suae com­

misit, ac tamquam elementum quod pertinet ad eiusdem Ecclesiae

naturam socialem ac visibilem, communitariam et hierarchicam. 1 Hinc

eiusdem Concilii hortatio: « I n iure canonico exponendo.. . respicia­

tur ad mysterium Ecclesiae ». 2

Quam quidem coniunctionem iuris canonici cum Ecclesiae mysterio

Concilium ipsum illustrat, cum statuit indolem sacramentalem socie­

tatis ecclesialis 3 ac declarat : « Ipse sanguine suo eam acquisivit, suo

spiritu replevit, aptisque mediis unionis visibilibus et socialibus in­

struxit ». 4 Quae gemina elementa, visibile et spirituale, hoc est gratia

et lex, cum in societate ecclesiali ad eundem finem contendant, sepa­

rari aut inter se opponi nequaquam possunt, quemadmodum dividi

nequit Christus, qui in Ecclesia dat gratiam atque potestatem. « Socie­

tas organis hierarchicis instructa — rursus docet Concilium — et my­

sticum Christi Corpus, coetus adspectabilis et communitas spiritualis,

1 Cfr. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 27. 2 Decr. de institutione sacerdotali Optatam totius, n. 16. 3 Cfr. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 1. 4 Cfr. ibid. n. 9.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 12: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

12 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ecclesia terrestris et Ecclesia caelestibus bonis ditata, non ut duae res

considerandae sunt, sed unam realitatem complexam efformant, quae

humano et divino elemento coalescit ». s

Hinc etiam patet propria legis ecclesiasticae natura, quae spiri­

tualis est : (( iuris canonici peritus hoc persuasum sibi habeat, quem­

admodum omnia quae in Ecclesia sunt — sic Decessor Noster Pius XII

asseverabat —, ita ius canonicum quoque omnino in animarum cura­

tionem contendere ... Sive cum is ecclesiasticas res administrat, sive

cum iudicia exercet, sive cum sacrorum administros aut Christifideles

consilio iuvat, assidue cogitet a se de animarum salute ... rationem esse

reddendam ». 6

Ex his consequitur ut canonica lex non sit habenda veluti elementum

extraneum in Ecclesiae compagine aut veluti impedimentum, quo chri­

stianae vitae incremento mora inferatur; ex contrario proprium eius

munus in Ecclesia est fulcire ac tutari incepta, quae ad christianam

vitam fidelius et constantius vivendam suscipiuntur, ita quidem ut

pastoralis actio vere efficax dari nequeat, quae in sapienti iuridicorum

statutorum ordinatione firmum praesidium non inveniat.

Primae partes attribuendae profecto sunt caritati; sed caritas sine

iustitia, quae legibus exprimitur, consistere non potest. Ambae simul

incedere atque inter se compleri debent, cum ex unico fonte profluant,

qui est Deus. Ceterum, ut ait S. Paulus, regnum Dei est «iust it ia , et

pax, et gaudium in Spiritu Sancto ». 7

Haec habuimus, dilecti filii, quae de dignitate ac praestantia iuris

canonici vobis diceremus, ut satius pateat vobis, quanti ponderis sit et

quanti momenti opera, quam in provincia vobis concredita Ecclesiae

sanctae navatis, et quantopere urgeat necessitas studiis iuris canonici

incrementa afferendi.

Pergite, igitur, ut facitis, Ecclesiae leges in populi Dei notitiam et

mores alacriter traducere, et curate pariter, ut vestro probitatis exem­

plo vestroque iustitiae amore non solum legum ecclesiasticarum officium

clare perspiciatur, sed etiam magis magisque eaedem leges a christiano

populo colantur atque fidenti laetoque animo accipiantur.

Haec ex animo ominantes, vobis qui praesentes adestis, vestrisque

caris omnibus Apostolicam Benedictionem, benevolentiae et existima­

tionis Nostrae pignus, peramanter in Domino impertimus.

s IUd. n. 8. 6 A.A.S. 45 (1953), p. 688. 7 Rom. 14, 17.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 13: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 13

I I I

Iuvenibus agri cultoribus, e tota Europa, Romae coetum habentibus. *

Jeunes agriculteurs européens.

Vous achevez votre congrès romain sur la politique agricole de

l'Europe face aux pays du Tiers-Monde par une courtoise visite au Pape.

Nous sommes très sensible à votre démarche*. Nous voudrions que la

cordialité de notre accueil et la simplicité de nos propos trouvent un

écho en chacun d'entre vous.

Le programme de votre rencontre révèle fortement votre passion

de jeunes agriculteurs : sauver le monde rural si indispensable à la

vitalité des nations européennes, et en même temps promouvoir son

authentique solidarité avec les régions agricoles du Tiers-Monde.

Mais alors, pourquoi êtes-vous venus jusqu'à Nous? Pour recevoir des

conseils d'ordre technique? Ce n'est pas notre rôle et vous avez des

maîtres en la matière. Pour savoir ce que Nous pensons de vos pro­

blèmes et de vos projets? « Mater et Magistra », « Populorum Pro­

gressio », (( Octogésima Adveniens », le document du dernier synode

sur la Justice dans le monde, demeurent les témoignages sans équi­

voque de l'intérêt que l'Eglise porte à vos graves questions. Ce n'est

pas le lieu de les citer à nouveau. En cette brève rencontre, Nous

voulons surtout vous dire notre grande estime et nos encouragements.

Vous avez déjà beaucoup lutté, beaucoup souffert, pour conjurer

l'exode rural, rationaliser les exploitations, coordonner les projets,

spécialiser la production, ouvrir des débouchés, abaisser les frontières,

développer les organismes professionnels, intéresser les pouvoirs pu­

blics. Bien des réformes sont à poursuivre ou à inventer. Votre jeunesse,

votre savoir, votre expérience sont en train de remporter une rude

bataille : créer pour tous les agriculteurs, et notamment pour les géné­

rations futures, des conditions de vie répondant aux exigences d'un

humanisme plénier. Ne vous laissez pas décourager par les prophètes

de malheur quant à l'avenir du monde rural. Cette bataille n'a pas uni­

quement pour objet de trouver des structures nouvelles et efficaces pour

assurer la défense et la survie des campagnes. Elle doit être constam­

ment inspirée par une recherche de qualité de vie : il ne s'agit pas seu­

lement d'avoir plus, mais surtout d'être plus. Tout ce que vous ferez

* Die 14 mensis decembris a. 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 14: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

14 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dans ce sens valorisera en profondeur votre milieu agricole et même

l'ensemble de la société européenne qui en est solidaire. Ceci est capital,

et vous ne serez pas surpris de notre insistance. Comment l'Europe

pourrait-elle en effet prétendre au développement des autres peuples

si, en son propre sein, ce développement ne prenait pas toutes ses

dimensions, économique, politique, sociale, culturelle et spirituelle?

L'homme, même repu, ne sera jamais satisfait si son dynamisme n'est

pas orienté vers des buts qui le dépassent. Pour Nous, « il n'est d'hu­

manisme vrai qu'ouvert à l'Absolu, dans la reconnaissance d'une

vocation, qui donne l'idée vraie de la vie humaine »-1

Dans cette perspective, vous avez raison de vouloir sensibiliser

davantage, à tous ces aspects d'une politique agricole internationale

et humanisante, vos milieux sociaux-professionnels, vos compatriotes,

les responsables du bien commun en vos divers pays, mais également

les responsables de la Communauté européenne. Nous avons d'ailleurs

remarqué les propositions que vous comptez prochainement soumettre

aux gouvernements intéressés : l'intégration de l'aide au Tiers-Monde

dans la politique intérieure des Etats, la coordination de cette poli­

tique de coopération entre les Etats membres de la Communauté,

l'extension de la coopération à tous les pays pauvres, et pas seulement

à ceux qui sont liés par des accords bilatéraux souvent bien étroits,

une augmentation importante de l'aide financière et technique. Nous

souhaitons vivement que ces propositions soient entendues.

Il nous reste à encourager ceux d'entre vous qui vont incarner

prochainement cette solidarité européenne en assumant un travail

dans les zones rurales du Tiers-Monde, et tous ceux qui suivront cet

exemple. Vous êtes convaincus que certaines carences de la première

décennie de coopération, en partie inévitables, sont un sérieux appel

à faire beaucoup plus et beaucoup mieux. Serait-il normal, entre autres,

de développer d'abord une industrie répondant à des besoins secon­

daires, en négligeant d'exploiter au maximum les ressources agricoles,

capables de satisfaire les besoins prioritaires de populations sous-

alimentées? Nous voudrions surtout vous persuader que c'est l'esprit

de la coopération qu'il faut changer. Les populations que vous rejoin­

drez ont un profond besoin d'être respectées dans leur originalité,

d'être éveillées et formées avec patience et abnégation, d'être aimées.

N'est-ce pas d'ailleurs cette attitude fondamentale qu'il vous faut

1 Litt. Encycl. Populorum progressio, n. 42.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 15: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 15

adopter vis-à-vis des ruraux européens qui seraient peu ouverts aux

idées et aux méthodes qui vous sont chères? En un mot, votre mission,

dans le Tiers-Monde comme en Europe, réussira si elle est animée par

la passion de servir.

Un hon nombre parmi vous partagent la foi chrétienne. Comment

ne seraient-ils pas heureux et réconfortés de s'entendre dire que le Christ

Sauveur cherche aujourd'hui encore des disciples qui fassent de leur

savoir et de leur pouvoir un généreux service de tous les hommes?

L'Eglise elle-même, dans la foulée du récent Concile, se soucie beau­

coup de vivre cet esprit authentiquement évangélique.

C'est en priant l'Esprit Saint de vous affermir dans ces dispositions

que Nous appelons sur chacun de vous, sur vos foyers, sur ceux que

vous représentez, les Bénédictions du Seigneur.

I V

Ad Excellentissimum Virum Ignatium Karuhije, Ruandensis Reipublicae

apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici

Litteras commissi muneris testes tradentem. *

Monsieur V Ambassadeur,

Vous voici désormais, auprès du Saint-Siège, le porte-parole du Gou­

vernement et le représentant du peuple Rwandais. Vous mesurez, disiez-

vous, l'honneur et les exigences de cette haute et noble tâche. Nous

vous accueillons avec joie. Notre appui bienveillant vous est acquis, et

nos collaborateurs feront tout pour faciliter votre mission.

Nous vous remercions de vos aimables paroles. Nous remercions

aussi le Président de la République Rwandaise, qui, le mois dernier,

Nous adressait déjà un message chaleureux, de ses souhaits très cour­

tois. Nous saluons les autres Autorités de votre pays et vos chers compa­

triotes. Qu'il Nous soit permis en ce jour de leur dire l'attention avec

laquelle Nous suivons leur vie, leur marche vers le progrès, leur re­

cherche d'une véritable justice économique et sociale, leur volonté de

contribuer à la paix et à la détente internationale. La grandeur d'une

nation ne tient pas en effet à l'étendue de son territoire ni à la puissance

de ses armements. Elle tient aux hommes, à leurs vertus, à leurs idéaux,

à leur esprit d'égalité et de tolérance, à leur capacité d'oeuvrer pour le

* Die 20 mensis decembris a. 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 16: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

16 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

bien commun sans faire appel à la violence que vous avez justement

dénoncée. Le Rwanda, en marchant dans cette voie, apportera beaucoup

aux autres Etats.

Nous ne cessons, pour notre part, d'exhorter les dirigeants du

monde à suivre la ligne ici évoquée : chaque rencontre, chaque date

marquante, chaque événement en fournit l'occasion. Nous encoura­

geons aussi constamment les chrétiens, où qu'ils demeurent, à saisir

les conséquences de leur action ou de leur inertie, afin que leur com­

portement s'inspire davantage de l'Evangile. Et Nous savons pouvoir

compter spécialement sur nos chers Fi ls catholiques du Rwanda, dont

la vitalité religieuse a fait ses preuves, mérite l'estime et constitue à

beaucoup de titres un espoir pour le continent africain.

Nos vœux vous accompagnent, Monsieur l'Ambassadeur. Puisse

l'exercice de votre charge vous procurer de nombreuses satisfactions

et la joie de la mener à bien avec le sentiment du devoir accompli. De

grand cœur, Nous invoquons sur Votre Excellence, sur tous les Rwan­

dais et sur leurs gouvernants, les abondantes bénédictions du Tout-

Puissant.

V

Ad E.mos Patres Cardinales, ad Romanae Curiae Pontificalisque Domus

Praelatos, per E.mum Cardinalem Aloisium Traglia, Sacri Collegii Subde-

canum, Summo Pontifici felicia ac fausta ominatos, Nativitatis Domini

nostri Iesu Christi festo recurrente. *

Signor Cardinale,

Ella ha voluto esprimere i suoi voti e quelli del Sacro Collegio

facendo sue le parole che il caro e venerato Cardinale Amleto Giovanni

Cicognani, testé defunto, si proponeva, quale Decano del Sacro Col­

legio, di rivolgere a Noi in questa circostanza, ed ha così ravvivato in

Noi, e certamente nei suoi eminenti Colleghi, il dolore per la terrena

scomparsa di quella venerata e veneranda persona, ma recando in tal

modo a questa augurale assemblea il conforto di ascoltare, quasi redi­

viva, la voce del compianto vegliardo. Così che nelle parole or ora

ascoltate abbiamo avuto un estremo messaggio di lui, accogliendo

l'espressione a noi tanto gradita e ben nota dei suoi sentimenti di fedeltà,

* Die 21 mensis decembris a. 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 17: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 17

di bontà, di pietà, limpidi e forti non solo verso la nostra persona, a lui

legata da particolare affezione e devozione, ma soprattutto verso questa

Sede Apostolica, al cui servizio egli spese con costante e saggia dedi­

zione tutta la sua vita, e verso l'intera Chiesa cattolica, di cui fu gloria

per lui essere esemplare e zelante sacerdote, fu assiduo impegno essere

servitore e rappresentante integerrimo negli alti uffici a lui affidati, fu

vanto essere difensore ed apostolo nell'onorarne e dilatarne nel mondo

la missione salvatrice e consolatrice. Motivo di compiacenza e di con­

solazione pertanto è per noi rilevare che tale messaggio si addice testual­

mente a chi succede al defunto Cardinale Cicognani, e ch'esso, rima­

nendo eredità di questo sacro Collegio, tributa alla memoria di lui

l'ottimo elogio, e merita da parte nostra viva e commossa gratitudine.

Signori Cardinali!

La vostra presenza a questo Concistoro, che precede di pochi giorni

le festività natalizie, ci offre la felice occasione per quello scambio di

auguri che la celebrazione dei santi misteri dell'Incarnazione di nostro

Signore Gesù Cristo rende ormai abituale e doveroso, suggerito com'è

da schietti sentimenti di umana benevolenza, e, ciò che più conta, da

quella più intensa e gaudiosa effusione di carità, che appunto dalla

memoria del santo Natale e dalla sua liturgica reviviscenza parte dai

cuori credenti ed ai cuori credenti spontaneamente e vivacemente si

rivolge, dando reciprocamente a ciascuno una certa beata esperienza

della nostra comunione cristiana. Mentre pertanto noi accogliamo con

commossa riconoscenza i voti augurali che voi, qualificati interpreti di

tutto il sacro Collegio Cardinalizio, della Curia e della Chiesa Romana,

anzi di tutta l'immensa ed amatissima Famiglia Cattolica sparsa nel

mondo, ci porgete, a voi, ed a quanti voi qui rappresentate e interpretate,

noi ricambiamo l'espressione cordialissima della nostra beneagurante

affezione, facendone invocazione al Signore con le parole dell'Apostolo

Paolo : (( voglia Iddio adempiere ogni nostro desiderio secondo la sua

ricchezza gloriosamente in Cristo Gesù x».1

L'apertura degli animi, alla quale perciò questo momento è pro­

pizio, inviterebbe il discorso ad estendersi ad una riassuntiva consi­

derazione, confidenziale e sostanziale, della vita della Chiesa, quale

a noi si presenta, tanto ricca di avvenimenti, tanto complessa nei feno­

meni del suo svolgimento storico e spirituale, e tanto interiormente

1 Phil. 4, 19.

2 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 18: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pervasa da sempre nuove inquietudini, come non meno animata dagli

impulsi e consolata dai segni dello Spirito vivificante. Panorama inte­

ressantissimo, tutti lo sappiamo; ma troppo vasto nell'estensione e

troppo abbondante nella varietà degli aspetti, e troppo esigente di

accurata analisi, perché noi possiamo indugiare in questo momento a

darne anche solo sommariamente un'adeguata descrizione.

Pensate, ad esempio, all'attività che pervade tutto il complesso

organismo della Chiesa, tanto in questa sua centrale Sede Apostolica,

quanto nelle Conferenze Episcopali, che dopo il Concilio sono state

costituite in ogni Nazione; pensate al ministero svolto nelle singole

Diocesi, nelle singole Famiglie religiose, ed in genere nelle varie ini­

ziative ecclesiali del Laicato cattolico, ed a certo fervore operativo di

gruppi o di individui, che li muove ad espressioni della cultura, della

carità e della pietà, proprie del Popolo di Dio.

Due note possiamo rilevare da un'osservazione della vita ecclesia­

stica in questa ora, che non dubitiamo a chiamare storica, per essere

essa successiva all'impulso datole dal Concilio, e per essere simultanea

alla metamorfosi del mondo contemporaneo; la prima nota è appunto

il movimento che investe la vita della Chiesa in ogni sua forma ; l'altra

nota è la difficoltà che essa, la Chiesa, incontra talvolta, tanto nell'in­

terno degli animi, quanto negli ostacoli esterni che si oppongono ad un

suo tradizionale e regolare funzionamento. Tempi forti viviamo, tempi

instabili, caratterizzati da grande vivacità e insieme da grande proble­

maticità. Il germe della contestazione cerca di insinuarsi anche nel

Popolo di Dio, con questa sua irruente qualifica trasformatrice, resa

sinonimo di progresso e di liberazione, con la sua violenta rottura con

la tradizione, radice irrinunciabile per noi non solo di coerenza storica

e di onore vittorioso sul tempo divoratore dei suoi figli, ma di ciò che

il cattolicesimo ha di originale, di vitale, di immortale e di divino ; ma

insieme il sofììo ossigenante dello Spirito è venuto a svegliare nella

Chiesa energie sopite, a suscitare carismi dormienti, a infondere quel

senso di vitalità e di letizia, che ad ogni epoca della storia, definisce

giovane e attuale la Chiesa stessa, pronta e felice di riannunciare ai

tempi nuovi il suo eterno messaggio.

Così che il fatto saliente nella vita della Chiesa s'è pronunciato con

una formula ben nota, ma gonfia di nuove ed originali espressioni,

l'Anno Santo. Sì, l'Anno Santo, che avrà la sua ufficiale celebrazione

alla giusta scadenza del 1975, in questa alma Città di Roma, ma che

già si è inaugurato nelle Chiese locali, affinché più largo, anzi univer-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 19: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 19

sale ne sia il beneficio, più efficace la preparazione, più denso e attuale

il programma.

Pare a noi che i due capitoli proposti da questo programma : rinno­

vamento e riconciliazione possano riepilogare le speranze e i propositi

per la vita della Chiesa che vogliamo presagire per gli anni dello scorcio

di secolo, che ancora ci si prospetta davanti.

Né per la vita della Chiesa soltanto, ma del mondo : dal quale la

Chiesa si distingue e che essa deve servire senza lasciarsi compenetrare

da uno spirito che non è il suo proprio, ma nel quale essa vive, e che essa

deve sforzarsi di imbevere dello spirito suo, ossia di Cristo, e al quale

essa presta il proprio servizio, irradiando sulle umane vicende la luce

della vicenda umano-divina che essa, la Chiesa, vive nei secoli.

Il giubileo, impegno di rinnovamento e di riconciliazione proposto

alla Chiesa di Cristo, non può, non deve rimanere senza benefico riflesso

sulla famiglia umana tutta intera.

Quale migliore programma, quale voto più necessario e gradito po­

tremmo noi offrire al mondo in questa attesa natalizia, per Panno che

viene e per il periodo storico che si apre sotto tanti segni di radicali

mutamenti nei rapporti di forze e nel concetto stesso di benessere e di

progresso ; quale migliore programma e quale migliore voto di questo :

che ai mutamenti imposti da esterne condizioni corrisponda un positivo

rinnovamento negli animi ; e che questo rinnovamento porti a propositi

non di inasprimento dei contrasti nella ricerca di pericolosi ed instabili

predomini, ma di riconciliazione fra le classi, le nazioni, i continenti,

nel comune impegno per un comune avanzamento sulle vie della civiltà

e del giusto benessere.

Così, il tema della pace, ricorrente quasi per naturale esigenza ad

ogni ritorno del Natale, assume quest'anno un rilievo e quasi una carica

nuova : non tanto per lo sguardo che siamo usi a dare in questa circo­

stanza all'anno trascorso, per ricordare speranze soddisfatte ed altre

andate deluse, sforzi generosi e resistenze tenaci, e per accennare alla

partecipazione all'opera di questa Sede Apostolica; quanto per consi­

derare ciò che nel futuro ci è dato auspicare o dobbiamo proporci di fare.

Il panorama mondiale, nei dodici mesi succedutisi dopo l'ultimo

nostro incontro di fine anno, è davanti agli occhi di noi tutti con le

sue ombre. Vediamone alcune.

1) La grande speranza accesa per la pace in Indocina dagli Accordi

di Parigi del gennaio scorso non ha trovato piena rispondenza nella

realtà dei fatti. La genuina pacificazione non è stata a tutt'oggi, pur-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 20: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

20 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

troppo, raggiunta : e nuove vittime e troppe sofferenze sono andate

aggiungendosi, in questi mesi, a quelle che si erano tragicamente accu­

mulate negli anni di guerra. Noi facciamo ardenti voti che nuove osti­

lità non abbiano a prodursi nel Vietnam, come certi minacciosi sintomi

lasciano, purtroppo, ad alcuni temere; sarebbero ben tristi le delusioni

di tutti, e ben gravi le conseguenze. Per la stima e per l'affezione che

portiamo a quella terra tormentata, noi ci permettiamo di pregare i

Governi responsabili di Saigon e di Hanoi di voler proseguire leal­

mente i negoziati pacificatori, mentre facciamo voti che sia assicurato

alla popolazione del Vietnam del Sud di esprimere liberamente il pros­

simo suffragio sotto l'efficace controllo dell'ONU.

Auspichiamo ugualmente che la pace si stabilisca nei vicini Paesi

della Cambogia e del Laos. Noi pensiamo a tutte le famiglie separate

e a tutti i prigrionieri che tardano a ricuperare la libertà e che talvolta

soffrono duramente per il trattamento loro riservato.

2) Nell'Irlanda del Nord recenti intese intervenute sul piano poli­

tico aprono prospettive di positivo sviluppo, salutate con soddisfazione

da quanti da tempo auspicano che la difficile e complessa situazione si

avvìi decisamente a pacifica e giusta soluzione. Non sono però termi­

nate manifestazioni deplorevoli di violenza, che sarebbe ingiusto attri­

buire ad una sola delle parti contrapposte e che ancora mantengono

insicurezza e continuano a spargere sangue, rancori e sofferenze fra

quelle popolazioni a noi sempre tanto care, ed alle quali auguriamo

di vero cuore di saper trovare, nel nome cristiano che le accomuna,

motivi e forza per giungere finalmente ad una vera riconciliazione degli

animi.

3) Ma altre situazioni di conflitto, o quanto meno di agitazioni

— anche a non parlare del Medio Oriente, sul quale dovrà soffermarsi

più oltre il nostro discorso — rimangono, o si sono di recente prodotte,

sia in Africa, sia nell'America Latina.

Contemplando simili realtà tanto complesse, e per le quali torna

non di rado assai difficile dare un compiuto giudizio, sia circa la verità

o la esattezza dei fatti denunciati, sia sui diritti rivendicati o sulle ragioni

addotte dalle diverse parti in lotta, noi non possiamo, in questa sede e

nella evocata prospettiva dell'Anno Giubilare, se non alzare la nostra

voce, solenne e ammonitrice, per ricordare al mondo l'esigenza della

giustizia e dell'amore : della giustizia che impone a tutti, individui,

governanti e popoli, il rispetto dei diritti di ciascuno; dell'amore che

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 21: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 21

promuove, vivifica e completa l'opera della giustizia, nella compren­

sione, nella generosità, nella collaborazione di fratelli con fratelli.

Parole cristiane, ed umane insieme, che noi tanto più volentieri

ripetiamo proprio nel momento in cui la comunità delle Nazioni com­

memora il XXV della Dichiarazione dell'ONU sui Diritti Umani.

Sì, finché i diritti di tutti i popoli, fra i quali quello all'autodeter­

minazione e alla indipendenza, non saranno debitamente riconosciuti

e onorati, non potrà esservi pace vera e duratura, anche se il prepotere

delle armi possa temporaneamente aver ragione della reazione degli

oppositori. Finché, nell'ambito delle singole comunità nazionali, chi

detiene il potere non rispetterà nobilmente i diritti e le legittime libertà

dei cittadini, la tranquillità e l'ordine — se pure possono essere forzata­

mente mantenuti — non saranno che un simulacro ingannevole e insicuro,

non più degno di una società di esseri civili.

La psicologia degli uomini è tale che, mentre essi sono pronti a

commouversi per l'instaurarsi di nuove situazioni del genere — e l'emo­

zione non sempre si commisura alla realtà, artificiosamente presentata

a volte da un'abile e organizzata propaganda —, diventano poi quasi

insensibili al perdurare delle situazioni stesse, quasi che il loro prolun­

garsi nel tempo, nonostante la impotente rivolta di chi ne è vittima,

serva ad esse di giustificazione, specialmente quando sono coperte, come

avviene purtroppo in non pochi casi, da una sorta di congiura del silenzio.

Noi vorremmo in questa circostanza, richiamandoci appunto al

motivo umano della commemorazione della ricordata Dichiarazione

dell'ONU ed a quello spirituale dell'Anno Santo alle soglie, rivolgere

a tutti il nostro appello ad un rinnovamento e ad una riconciliazione

basati sul solido fondamento della giustizia e dell'amore : fondamento

che deve servire anche a favorire una sincera pace e riconciliazione

fra le classi e i gruppi sociali, così facilmente divisi e opposti gli uni

agli altri da motivi di comprensibile interesse particolare, ma che non

sempre sa tenere il conto doveroso dei diritti e degli interessi legittimi

degli altri, e ispirarsi ad una visione del bene comune.

4) Il Medio Oriente!

Per tutti è la culla di antichissime e nobilissime civiltà, del cui

ricordo e delle cui ricchezze ancora vive e si avvantaggia l'umanità.

Per l'uomo religioso è la sorgente di grandi movimenti spirituali che,

divisi e diversi fra loro, hanno in comune la credenza in un unico Dio,

Creatore e Signore dell'universo e dei suoi destini. Per i cristiani è la

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 22: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

22 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

terra nella quale Dio ha intessuto la trama iniziale del suo misterioso

disegno di salvezza e nel cui cuore — divenuto così il cuore del mondo —

si trovano i luoghi dove il Salvatore Divino, del Quale stiamo per

commemorare nuovamente la nascita nel tempo, ha trascorso gli anni

della sua esistenza terrena, è morto per la vita degli uomini ed è

risorto per la nostra speranza e per la nostra gioia.

Quella Terra è da molti, da troppi anni, il teatro di un conflitto

che affligge e mette in pericolo la stessa pace di un più ampio cerchio

di Nazioni, e forse del mondo; conflitto che ha provocato lutti e soffe­

renze senza termine a tante popolazioni inermi ed innocenti, che fa

oggetto e movente di odi e di rivalità una Terra e una Città che dovreb­

bero essere simbolo e richiamo ad unità di cuori per milioni e milioni

di uomini, i quali ad esse guardano come a faro di fede e di amore.

L'ambigua e discontinua situazione di non-pace e non-guerra, che

si andava protraendo da oltre sei anni, è stata rotta, nell'ottobre

scorso, dallo scoppio di nuove ostilità belliche.

Un intenso e animoso lavorìo, per il quale abbiamo avuto già modo

di manifestare il nostro apprezzamento, ha condotto, dapprima ad

una cessazione del fuoco, ed ora ad una Conferenza di pace, che si apre

proprio oggi a Ginevra, sotto gli auspici delle Nazioni Unite e che, pur

essendo, per il momento almeno, incompleta nei suoi partecipanti,

apre la via a negoziati che consentono di sperare in positivi sviluppi

per la definitiva composizione dell'annoso conflitto.

Queste speranze, accompagnate da voti ferventi per il buon successo

della grande iniziativa, noi abbiamo espresse in un Messaggio al Segre­

tario Generale dell'ONU, e vogliamo qui nuovamente esprimere, invi­

tando l'Orbe cattolico ad unire la sua preghiera per la pace nel Medio

Oriente all'augurio che sale — ne siamo sicuri — dal cuore di tutti

gli uomini di buona volontà.

La Santa Sede, come già ha fatto in passato, continuerà a seguire

con ogni cura gli svolgimenti della situazione, mantenendosi in con­

tatto con i suoi protagonisti e con quanti hanno titolo e volontà di

contribuire alla sua giusta soluzione : pronta sempre a dare volente­

rosa collaborazione perché gli sforzi in atto abbiano felice corona­

mento in accordi che possano garantire in maniera soddisfacente, a

tutte le parti interessate, tranquilla e sicura esistenza e il riconosci­

mento dei rispettivi diritti.

All'interesse generale e vivissimo per la pacificazione di quelle tor-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 23: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 23

mentate regioni, si unisce in noi la particolare preoccupazione per le

condizioni e per le sorti di coloro che maggiormente hanno sofferto e

soffrono per le vicende succedutesi dal 1947 ad oggi : pensiamo in par­

ticolare alle centinaia di migliaia di persone profughe dalla loro terra,

ridotte a disperate condizioni di vita, o altrimenti contrastate nelle

loro legittime aspirazioni. Anche se la loro causa è talvolta proposta

all'attenzione del mondo e perfino compromessa con atti che ripu­

gnano alla coscienza civile dei popoli e che in nessun caso sono giusti­

ficabili — e ne abbiamo avuto purtroppo un nuovo tragico esempio

proprio in questi giorni, e proprio vicino a questa nostra alma Città

episcopale — , si tratta pur sempre di causa che esige umana consi­

derazione e invoca, con la voce di masse abbandonate e non colpevoli,

una giusta e generosa risposta.

Né staremo qui a ricordare il dovere, più ancora che il diritto, che

a noi incombe di adoperarci perché ogni eventuale risoluzione toccante

10 stato di Gerusalemme e dei Luoghi Santi nella Palestina, risponda

alle esigenze del particolare carattere di quella Città, unica al mondo,

e ai diritti e alle legittime aspirazioni degli appartenenti alle tre

grandi religioni monoteistiche che hanno, nella Terra Santa, Santuari

fra i più preziosi e cari al loro cuore.

L'interesse cortese già da tante parti manifestato per conoscere

11 pensiero della Santa Sede su tali questioni e la deferenza a noi di­

mostrata dalle Autorità d'Israele, ci fanno sicuri della possibilità di

far convenientemente udire la nostra voce quando tali questioni sa­

ranno sottoposte a concreta discussione.

Ecco. Il richiamo alla Terra di Gesù ci riconduce quasi naturalmente

al motivo di fondo di questo nostro colloquio : il rinnovamento degli

animi, la riconciliazione, postulati da una genuina comprensione del

significato e dei fini dell'anno Giubilare. Non è forse venuto Lui, Gesù,

per rinnovare tutti e tutto : « Ecce, nova facio omnia »? 2 Non è Lui la

nostra pace e la nostra riconciliazione? 3

In Lui davvero, nella sua dottrina — luminosa ancora, nuova e con­

tinuamente innovatrice come quando l'ascoltarono attonite, per la prima

volta, le rive del lago di Genezaret, le alture della Galilea e della Giu­

dea, le vie e le piazze di Gerusalemme —, nell'esempio e nell'impeto

trascinante del suo amore per l'uomo, l'umanità può trovare entu-

2 Ap. 21, 5. 3 Cfr. Ad Eph. 2, 14-16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 24: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

24 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

siasmo ed energie sufficienti per riprendere con decisione, alle soglie

del nuovo anno, il cammino della difficile ricerca di un ordine che,

all'interno delle singole comunità nazionali e in quella internazionale,

fondi in giustizia, in equità, in generosa collaborazione, il pacifico

rapporto che è insieme dovere e necessità per la famiglia umana.

Di coraggio, di decisione, di energica saggezza ha infatti bisogno il

mondo per non perdere la speranza in una pacificazione che, sebbene

resa, oggi più che mai, urgente dal terrore della potenza distruttiva

delle nuove armi, potrebbe apparire una mèta quasi irraggiungibile,

un'utopia.

Noi non ci stancheremo di ricordare che un forte rinnovamento

morale è indispensabile a realizzare ciò che il solo equilibrio delle forze

e della paura mal riesce a stabilire.

Possa l'Anno Santo, che il mondo cattolico è chiamato a celebrare,

dare a tale rinnovamento il decisivo contributo che è nei nostri voti !

E accresca in tutti gli uomini il Natale del Signore, che stiamo per

commemorare, quella buona volontà che ha le promesse della vera pace !

Con la nostra Benedizione.

NUNTIUS RADIOPHONICUS

Die festo Nativitatis Domini nostri Iesu Christi datus, antequam ex externo Basilicae Vaticanae podio Urbi et Orbi Beatissimus Pater Apostolicam impertiit Benedictionem. *

Uomini Fratelli!

La nostra voce è oggi l'eco d'un annuncio celeste, lontano nel tempo,

ma sempre vicino nella realtà; un annuncio che oltrepassa i secoli e

rimane attuale ; e così dice l'annuncio : « Io vi porto un messaggio felice,

che dev'essere di grande gaudio per tutto il popolo, perché oggi è

nato per voi un Salvatore, Cristo Signore ».*

È l'annuncio del Natale.

È l'annuncio che da un Figlio della stirpe umana viene la salvezza

alla umanità. Sorge imperiosa la domanda ; forse l'uomo è salvato

dall'uomo?

Noi celebriamo, sì, una festa dell'Uomo. Forse questa è la ragione

* Die 25 mensis decembris a. 1973. 1 Cfr. Lc. 2, 10-11.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 25: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 25

per cui il Natale incontra spontanea simpatia anche in molti che non

ne accolgono il significato religioso. Molti oggi sostituiscono l'antro­

pologia alla teologia. Vedono nel cristianesimo un valore umano da

tutti accettabile; non vedono la verità divina che conferisce a quel

valore umano la sua ragione d'essere e il suo prezzo infinito.

Oggi il punto strategico della discussione ideologica è l'umanesimo.

Non l'umanesimo delle nostre memorie storiche, né quello della nostra

cultura classica; ma quello della cultura e della sociologia moderna,

diventata in certe sue tipiche espressioni una utopia cosmica, che fa

dell'uomo il Dio dell'uomo; un umanesimo che, in una persistente e

pseudo-logica vertigine del pensiero, oserà proclamare l'uomo causa

assoluta di se stesso, espressione spontanea d'una vitalità liberatrice

e nativamente legittima e onesta, sostitutiva d'ogni altra alienante

obbligazione. L'uomo, e basta. Poi questa infatuazione umanistica,

esperta dei limiti della nostra vita, dilaterà oltre misura le dimensioni

della statura umana, e ci stordirà col grido esaltante del superuomo,

segretamente struggendosi di non sapere altrimenti appagare l'intrin­

seca vocazione dell'uomo a superare se stesso, e illuderà il mondo di

poterlo rigenerare autorizzandolo alla conquista e all'uso d'una scon­

finata materiale potenza. Ma nello stesso tempo quest'umanesimo, disil­

luso di sé si aggrapperà all'analisi scientifica, e ci ricorderà la con­

sistenza realistica del nostro essere animale, assimilando senza scru­

poli la complessa creatura d'elezione, che noi siamo, ai nostri parenti

inferiori del regno biologico, essi pure stupendi fenomeni della natura,

ma privi di coscienza spirituale, e subito destinati alla dissoluzione

inesorabile della morte.

Un altro umanesimo, Fratelli, col Natale di Cristo noi celebriamo.

Un'altra concezione dell'uomo; e ciò ha oggi capitale importanza;

così che la festa del vero Natale ci pone al vertice della scienza su

l'uomo : l'antica sapienza del « conosci te stesso )), rimasta al grado

interrogativo, ha oggi una sua sovrabbondante, anche se pur sempre

misteriosa risposta.

La nostra antropologia conosce ed afferma una superlativa genea­

logia dell'uomo, creatura così bella, così nobile, così degna d'ogni

nostra entusiastica ammirazione, da presentare in se stessa, nella sua

essenziale composizione, « l'immagine e la somiglianza )) di Dio, 2 can­

didata alla presidenza su tutte le creature. Essa conosce, per via di

2 Gen. 1, 26.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 26: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

26 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fede, ma stampata nell'esperienza, 3 il dramma doloroso della decadenza

originale e ereditaria del peccato originale, che ha scompaginato ogni

cosa nella vita umana, lasciando in essa immense nostalgie e insoddi­

sfatte aspirazioni, disordine e squilibrio nel meccanismo psicologico

e morale della sua attività, esperienze dolorose e umilianti di tale con­

genita disfunzione, grandezza e miseria che fanno dell'uomo a se stesso

un esaltante e tormentoso bisogno; in fondo al cuore, un enigmatico

bisogno, diventato speranza per divina misericordiosa promessa. Questo

l'uomo. Guai a chi lo tocca : egli nasce sacro alla vita, fin dal seno

materno. Nasce sempre dotato di questa pericolosa, ma divina pre­

rogativa, la libertà, educabile ma inviolabile. Nasce persona in sé suf­

ficiente, ma in sé parimente bisognosa di conversazione sociale; nasce

pensante, nasce volente, destinato al bene, ma capace d'errore e di

peccato. Nasce per la verità, nasce per l'amore. Non finiremmo più, se

volessimo fare il ritratto completo dell'uomo, come l'umanesimo cristiano

lo descrive ; una sola nota ora diciamo, che a tutte le altre linee, da cui

risulta la sostanziale fisionomia dell'uomo, si riferisce : il bisogno d'una

salvezza.

Così, com'è, l'uomo non è perfetto : è un essere essenzialmente biso­

gnoso d'un restauro, d'una riabilitazione, d'una pienezza, d'una per­

fezione, d'una felicità. È una vita, che non basta a se stessa ; ha bisogno

d'un complemento di Vita, un complemento infinito. Esaltate l'uomo :

metterete in evidenza maggiore la sua deficienza, la sua incompletezza,

la sua segreta necessità d'essere salvato. Diciamo subito e diciamo

tutto : la sua necessità d'un Salvatore.

Sì, bisogno d'un Salvatore ; uomo per unirsi agli uomini, ma nello

stesso tempo Dio per portare l'uomo all'altezza, a cui la sua primigenia

e sempre immanente concezione, lo destina, l'altezza divina.

A voi, uomini Fratelli, diciamo oggi queste cose fondamentali,

affinché le sappiate, le crediate, le viviate. A voi, uomini Fratelli, se

siete nel dolore, nella miseria, nella sofferenza, nel peccato; a voi,

genti di tutto il mondo, noi ripetiamo, con la letizia della certezza :

Fratelli, è nato per noi un Salvatore; il Salvatore; Egli è il Figlio di

Maria, è il Figlio di Dio. Si chiama Nostro Signore Gesù Cristo.

Deinde Beatissimus Pater lingua italica, gallica, anglica, germa­nica, hispanica, graeca, polona, russica, sinensi, vietnamensi et latina cunctis qui Eum audiebant, felicia omina pronuntiavit.

3 Cfr. Pascal, 434.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 27: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 27

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPIS

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 29 Decembris 1973. — Titulari episcopali Ecclesiae Sululitanae

Exc. P. D. Thomam Guillermum Murphy, C. SS. R., hactenus Epi­

scopum Iuazeiriensem, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Avelar

S. R. E. Cardinalis ßrandäo Vilela, Archiepiscopi S. Salvatoris in

Brasilia.

die 11 Ianuarii 197'Jf. — Cathedrali Ecclesiae Bonfimensi R. D.

Iairum Rodericum Matos da Silva, curionem paroeciae Sancti Antonii

in (( Jequié », in dioecesi Amargosensi.

die 15 Ianuarii. — Titulari, pro hac vice, archiepiscopali Ecclesiae

Uppensi Exc. P. D. Sergium Oheso Rivera, hactenus Episcopum

Papantlensem, quem constituit Coadiutorem cum iure successionis

Exc.mi P. D. Aemilii Abascal Salmerón, Archiepiscopi Ialapensis.

die 21 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Arecibensi R. P. Michaelem

Rodríguez, sodalem Congregationis Sanctissimi Redemptoris.

I

P R O V I S I O E C C L E S I A R U M

I I

A L B I N G A N E N S I S

(ALBINGANENSIS - IMPERIAE)

DECRETUM

De mutatione nominis dioecesis

In dioecesi Albinganensi urbs Imperia exstat, quae cum sit civilis

eiusdem nominis provinciae caput ideoque Magistratuum ac publicorum

munerum sedes, hisce temporibus magna incrementa coepit.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 28: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

28 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nunc vero Exc.mus P. D. Alexander Piazza, Episcopus Albinganen-

sis, vota quoque cleri atque fidelium exprimes, ab Apostolica Sede enixe

rogavit ut dioecesis Albinganensis aptius Albinganensis-Imperia appel­

laretur.

Quapropter Summus Pontifex Paulus, Divina Providentia Pp. VI,

his omnibus rite perpensis, de consilio infrascripti Cardinalis Sacrae

Congregationis pro Episcopis Praefecti, praesenti Decreto, perinde vali­

turo ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, Imperiam

nomen unit veteri titulo Albinganensi, ita ut posthac dioecesis et Epi­

scopus Albinganensis-Imperiae nuncupari possit ac debeat.

Contrariis quibusvis minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 1 decembris 1973.

SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectus

L. © S.

93 Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen, a Secretis

I I I

A L B I N G A N E N S I S - I M P E R I A E

DECRETUM

De Concathedralis erectione

In dioecesi Albinganensi-Imperia, urbs Imperia, quae civilis eiusdem

nominis provinciae caput est, sive fidelium numero sive religionis ope­

ribus et incolarum industria prospera suscipit hac nostra aetate incre­

menta.

Sacra autem Congregatio pro Episcopis, vota excipiens Exc.mi P. D.

Alexandri Piazza, Episcopi Albinganensis-Imperiae atque eorum quorum

interest, vigore specialium facultatum a Summo Pontifice Paulo, Di­

vina Providentia Pp. VI , sibi tributarum, templum in eadem urbe

exstans, Deo in honorem Sancti Mauritii dicatum, ad dignitatem

concathedralis evehendum censuit cum vero id in animarum bonum

cessarum merito videatur.

Quapropter praesenti Decreto Sacrae Congregationis pro Episco­

pis, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 29: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 29

forent, praefatum templum Sancti Mauritii, ad dignitatem et fasti­

gium ecclesiae concathedralis evehit, ita ut in eadem ecclesia cathedra

episcopalis erigi possit et Episcopus Albinganensis-Imperiae pro tem­

pore, prout ipsi magis expedire videtur, sollemnia quae maluerit

pontificalia exercere queat.

Ad haec omnia executioni mandanda Sacra Congregatio pro Epi­

scopis deputat Exc.mum P. D. Alexandrum Piazza eidem tribuens

necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi, ad effectum

de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

facto ei onere mittendi quam primum ad hanc Sacram Congregationem

exemplar peractae executionis actus.

Contrariis quibusvis minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 1 decembris 1973.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. © S.

68 Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 30: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

DIRECTORIUM DE MISSIS CUM PUERIS

INTRODUCTIO

1. Pueros baptizatos, qui adhuc plene initiandi sunt per sacramenta

Confirmationis et Eucharistiae, necnon eos, qui recens iam ad sacram

Communionem admissi sunt, peculiariter fovere debet Ecclesia. Con­

diciones enim vitae hodiernae, in quibus pueri adolescunt, profectui

eorum spiritali minus favent. 1 Insuper parentes non raro obligationes

educationis christianae in Baptismo filiorum suorum susceptas vix

implent.

2. Quoad pueros in Ecclesia educandos peculiaris difficultas ex eo

oritur, quod celebrationes liturgicae, praesertim eucharisticae, vim

innatam paedagogicam 2 in pueros plene exercere non possunt. Quamvis

nunc in Missa sermonem patrium adhibere liceat, tamen verba et signa

captui puerorum non satis aptata sunt.

Re quidem vera pueri etiam in vita sua cotidiana non semper omnia

intellegunt, quae cum adultis experiuntur, quin iis ex hoc taedium

oriatur. Inde nec pro liturgia postulari potest ut semper omnia et sin­

gula iis intellegibilia esse debeant. Tamen damnum spiritale timen­

dum est, si pueri per annos in Ecclesia iterum iterumque vix compre-

hensibilia experiantur; recens enim psychologia probavit, quam pro­

funde pueri experientia religiosa infantiae et primae pueritiae formen­

tur vi capacitatis religiosae singularis, qua gaudent. 3

3. Ecclesia, Magistrum suum secuta, qui parvulos « complexans ...

benedicebat » (Me 10, 16), pueros hac in condicione constitutos sibi­

metipsis relinquere nequit. Inde mox post Concilium Vaticanum II ,

quod iam in Constitutione de sacra Liturgia de necessitate aptatio-

1 Cfr. S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum generale, n. 5: A.A.S. 64 (1972), pp. 101-102.

2 Cfr. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia, Sacrosanctum Concilium, n. 33. 3 Cfr. S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum generale, n. 78: A.A.S. 64

(1972), pp. 146-147.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 31: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 31

nis liturgiae ad diversos coetus locutum erat, 4 diligentius, praesertim

in prima Synodo Episcoporum anno 1967 Romae habita, coepit con­

siderare, quomodo participatio puerorum in liturgia facilior evadere

posset. Explicitis verbis illa occasione oblata Praeses Consilii ad exse­

quendam Constitutionem de sacra Liturgia dixit agi quidem non posse

« de efformando aliquo ritu omnino speciali, sed potius de quibusdam

elementis retinendis vel breviandis vel omittendis, de quibusdam texti­

bus magis aptis seligendis ». 5

4. Postquam per Institutionem generalem Missalis Romani instau­

rati anno 1969 editam omnia et singula pro celebratione eucharistica

cum populo statuta sunt, haec Congregatio, petitionibus ex toto orbe

catholico iterum iterumque receptis obsecuta, peculiare Directorium

pro Missis cum pueris tamquam supplementum huius Institutionis

apparare coepit, cooperantibus viris et mulieribus peritis ex omnibus

fere nationibus.

5. Conferentiis Episcoporum aut singulis Episcopis hoc Directorio

perinde ac Institutione generali quaedam aptationes reservantur. 6

Eaedem Conferentiae aptationes Missae pro pueris in sua dicione

forte necessarias, quippe quae Directorio generali contineri nequeant,

iuxta art. 40 Constitutionis de sacra Liturgia, Apostolicae Sedi pro­

ponant, de ipsius consensu introducendas.

6. Directorium prae oculis habet pueros, qui nondum in aetatem

quam vocant prae-adulescentiam, intraverunt. Per se non loquitur de

pueris sive corporaliter sive mentaliter impeditis, quia non raro pro

iis largior aptatio necessaria est ; 7 tamen normae, quae sequuntur,

mutatis rebus mutandis, iis etiam applicari possunt.

7. In primo capite Directorii (nn. 8-15) quasi fundamentum poni­

tur, ubi disseritur de multimoda puerorum manuductione versus litur­

giam eucharisticam ; alterum caput breviter tractat de Missis cum

4 Cfr. Conc. Vat. I I , Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 38; cfr. etiam S. Congr. pro Cultu Divino, Instructio Actio pastoralis, 15 maii 1969: A.A.S. 61 (1969), pp. 806-811.

5 De Liturgia in prima Synodo Episcoporum: Notitiae 3 (1967), p. 368. 6 Cfr. infra nn. 19, 32, 33. 7 Cfr. Ordinem Missae cum pueris surdis mutisque regionis linguae germanicae,

die 26 iunii 1970 ab hac Congregatione probatum seu confirmatum (Prot. n. 1546/70).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 32: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

32 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

adultis (nn. 16-19), quas etiam pueri participant; tertium demum caput

(nn. 20-54) fusius agit de Missis cum pueris, quas nonnulli tantum

adulti participant.

CAPUT I

DE MANUDUCTIONE PUERORUM VERSUS CELEBRATIONEM EUCHARISTICAM

8. Cum vita plene christiana cogitari nequeat sine participatione

actionum liturgicarum, in quibus a fidelibus in unum congregatis

mysterium paschale celebratur, initiatio religiosa puerorum ab hoc

fine aliena esse non debet. 8 Ecclesia, quae infantes baptizat, eonfisa

donis hoc sacramento collatis, curare debet, ut baptizati crescant in

communione cum Christo et fratribus, cuius communionis signum et

pignus est participatio mensae eucharisticae, ad quam pueri praepa­

rantur vel in cuius significationem profundius introducuntur. Quam

formationem liturgicam et eucharisticam separare non licet ab edu­

catione universali et humana et christiana; immo nocivum esset, si

formatio liturgica tali fundamento careret.

9. Inde omnes, ad quos spectat pueros instituere, unitis viribus et

collatis consiliis ad id tendant, ut illi, etsi aliqualem iam sensum Dei

rerumque divinarum habent, iuxta aetatem et progressionem persona­

lem experiantur etiam valores humanos, qui celebrationi eucharisticae

insident, uti sunt actio communitaria, salutatio, capacitas auscul-

tandi necnon veniam petendi et tribuendi, expressio grati animi, expe­

rientia actionum symbolicarum, convivii amicalis, celebrationis festivae. 9

Catecheseos eucharisticae, de qua in n. 12, erit tales valores huma­

nos ita excolere, ut pueri gradatim iuxta aetatem et condiciones psycho­

logicas et sociales animos aperiant ad valores christianos percipien­

dos et ad mysterium Christi celebrandum. 1 0

10. Maximam partem in his valoribus humanis et christianis incul-

candis habet familia christiana. 1 1 Inde institutio christiana, quae pa-

8 Cfr. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, nn. 14, 19. 9 Cfr. S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum generale, n. 25: A.A.S. 64

(1972), p. 114. 10 Cfr. Conc. Vat. II, Decl. de educatione christiana Gravissimum educationis, n. 2. 1 1 Cfr. ibid., n. 3.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 33: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra, Congregatio pro Cultu Divino 33

rentibus praebetur vel aliis personis, quibus incumbit educatio, etiam

ratione habita formationis liturgicae puerorum valde fovenda est.

Vi conscientiae officii in Baptismo infantium suorum libere accepti

parentes obligatione tenentur pueros gradatim docendi orare, cum iis

cotidie comprecantes eosque ad preces privatim fundendas manudu-

centes. 1 2 Si pueri ita praeparati iam a teneris annis, quandocumque

id desiderant, una cum familia Missam participant, facilius incipient

in communitate liturgica cantare et orare, immo quodammodo iam

praesentient mysterium eucharisticum.

Si autem parentes in fide debiliores sunt et tamen institutionem

christianam puerorum desiderant, saltem invitentur ad valores huma­

nos, de quibus supra, cum pueris communicandos et, occasione data,

ad partem habendam in coetibus parentum et in celebrationibus non

eucharisticis, quae cum pueris fiunt.

11. Insuper communitates christianae, ad quas singulae familiae

pertinent vel in quibus pueri vivunt, officio devinciuntur circa pueros

in Ecclesia baptizatos. Communitas christiana testimonium Evangelii

praebens, fraternam caritatem vivens, mysteria Christi actuose cele­

brans optima schola est institutionis christianae et liturgicae pro pue­

ris, qui in ea vivunt.

Intra communitatem christianam, patrini vel aliae personae na­

vitate spectatae, impetu apostolico motae, familiis, quae partem suam

in educatione christiana vix implent, magnum possunt afferre adiu­

mentum ad pueros debite catechizandos.

Peculiariter iisdem finibus inserviunt « prae-scholae » et scholae

catholicae necnon varii coetus puerorum.

12. Quamvis ipsa liturgia vim sibi propriam eruditionis 1 3 etiam

in pueros semper exerceat, debitum momentum meretur intra insti­

tutionem catecheticam et scholarem et paroecialem catechesis de

Missa, 1 4 conducens ad eius actuosam, consciam et genuinam partici-

12 Cfr. S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum generale, n. 78: A.A.S. 64 (1972), p. 147.

13 Cfr. Conc. Vat. II, Const. de g. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 33. 14 Cfr. S. Congr. Rituum, Instructio Eucharisticum mysterium, 25 maii 1967, n. 14:

A.A.S. 59 (1967), p. 550.

3 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 34: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pationem. 1 5 Talis catechesis (( puerorum aetati et ingenio sane accom­

modata eo tendere debet, ut per praecipuos ritus et preces tradatur

Missae significatio, etiam ad vitae Ecclesiae participationem quod

attinet » ; 1 6 hoc praesertim dicendum est de textibus ipsius Precis

eucharisticae et de acclamationibus, quibus hanc pueri participant.

Peculiari mentione digna est illa catechesis, qua pueri ad primam

Communionem praeparantur. In ea non tantum discant, quae sint veri­

tates fidei circa Eucharistiam, sed quomodo deinceps, pro modulo suo

paenitentia praeparati, plene corpori Christi inserti actuose cum populo

Dei Eucharistiam participare possint, partem habentes in mensa Do­

mini et in communitate fratrum.

13. Magnam partem in formatione liturgica puerorum et in eorum

praeparatione ad vitam liturgicam Ecclesiae habere possunt etiam

celebrationes varii generis, quibus pueri quaedam elementa liturgica

vi ipsius celebrationis facilius percipiunt, uti sunt salutatio, silentium,

laus communis, praesertim ea quae fit cantu communi. Caveatur tamen,

ne celebrationes huiusmodi indolem nimis didacticam induant.

14. Magis magisque in his celebrationibus iuxta captum puerorum

verbum Dei locum obtineat. Immo crescente capacitate spiritali sat

frequenter cum iis habeantur sacrae verbi Dei celebrationes proprie

dictae, praesertim tempore Adventus et Quadragesimae. 1 7 Quae cele­

brationes aestimationem verbi Dei apud pueros magnopere fovere

possunt.

15. Omnis institutio liturgica et eucharistica, salvis iis, quae dicta

sunt, semper ad id tendere debet, ut vita cotidiana puerorum in dies

magis Evangelio respondeat.

15 Cfr. S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum generale, n. 25: A.A.S. 64 (1972), p. 114.

16 S. Congr. Rituum, Instructio Eucharisticum mysterium, 25 maii 1967, n. 14: A.A.S. 59 (1967), p. 550; cfr. etiam S. Congr. pro Clericis, Directorium catechisticum

generale, n. 57: A.A.S. 64 (1972), p. 131. 17 Cfr. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 35, 4.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 35: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 35

CAPUT II

DE MISSIS CUM ADULTIS, QUAS ETIAM PUERI PARTICIPANT

16. In multis locis, imprimis diebus dominicis et festis, Missae

paroeciales celebrantur, quas simul cum magno numero adultorum

non pauci pueri participant. In his Missis testimonium fidelium adul­

torum magnum effectum habere potest apud pueros. Sed et adulti ex

eo, quod in tali celebratione experiuntur partem, quam pueri in com­

munitate christiana habent, emolumentum spiritale capiunt. Spiritus

christianus familiarum magnopere fovetur, si pueri tales Missas simul

cum parentibus et aliis membris familiae participant.

Ipsi infantes, qui Missam participare adhuc nequeunt vel nolunt,

in fine Missae adduci possunt, simul cum communitate benedicendi,

postquam v. gr. adiutrices quaedam paroeciales eos inter Missam in

loco separato custodierunt.

17. Tamen in Missis huius generis sedulo cavendum est, ne pueri se

neglectos sentiant propter incapacitatem participandi et intellegendi

ea, quae in celebratione aguntur et proclamantur. Aliquo saltem modo

ratio habeatur eorum praesentiae, v. gr. alloquendo eos peculiariter in

monitionibus (v. gr. in initio et in fine Missae) et in aliqua parte

homiliae.

Immo fortasse aliquando, si condicio locorum et personarum id

permittit, opportunum erit liturgiam verbi cum homilia in aliquo loco

separato, sed non nimis distante cum pueris celebrare, qui, antequam

liturgia eucharistica incipiat, introducuntur in locum, ubi adulti inte­

rim propriam liturgiam verbi celebraverunt.

18. Valde utile esse potest in his Missis quaedam pueris ofiicia con­

credere; possunt v. gr. afferre dona, unum alterumve ex cantibus

Missae exsequi.

19. Interdum huiusmodi Missa, si numerus puerorum notabilis est,

opportune ita ordinetur, ut etiam magis puerorum postulatis satisfa­

ciat. Tunc homilia ad pueros dirigatur, ita tamen ut etiam adulti ex ea

fructum capere possint. Praeter aptationes in ipso Ordine Missae iam

exstantes una aliave ex aptationibus peculiaribus infra descriptis,

in Missa cum adultis, quam etiam pueri participant, adhiberi potest,

ubicumque Episcopus id permiserit.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 36: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

36 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

CAPUT III

DE MISSIS CUM PUERIS,

QUAS NONNULLI TANTUM ADULTI PARTICIPANT

20. Praeter Missas, quae a pueris una cum parentibus et aliis fami­

liae membris participantur, quaeque nec semper nec ubique fieri pos­

sunt, commendantur, praesertim infra hebdomadam, Missae cum solis

pueris celebrandae, nonnullis tantum adultis participantibus. In his

Missis quasdam aptationes necessarias esse ab initio instaurationis

liturgicae omnibus persuasum est. 1 8

De quibus aptationibus, et quidem generalioribus tantum, infra

(nn. 38-54) sermo erit.

21. Semper prae oculis habendum est tales celebrationes euchari­

sticas pueros versus Missas adultorum manuducere debere, praesertim

eas, ad quas communitas christiana in dominicis convenire debet. 1 9

Inde, salvis aptationibus quoad aetatem necessariis, non perveniatur

ad ritus omnino speciales, 2 0 qui nimis differant ab Ordine Missae cum

populo celebrandae. Finis variorum elementorum semper iis respon­

dere debet, quae in Institutione generali Missalis Romani de singulis

dicta sunt, etiamsi aliquando propter rationes pastorales identitas

absoluta inculcari nequit.

DE OFFICIIS ET MINISTERIIS IN CELEBRATIONE

22. Principia actuosae et consciae participationis quodammodo a

fortiori valent, si Missae cum pueris celebrantur. Inde curetur, ut

omnia fiant ad talem participationem augendam et impensiorem redden­

dam. Hanc ob rem quam plurimi pueri partes speciales in celebratione

agant; cuius modi hae sunt: locum et altare apparare (cfr. n. 29),

munere cantoris fungi (cfr. n. 24), in choro cantare, musicam instru­

mentis exsequi (cfr. n. 32), lectiones proferre (cfr. nn. 24 et 47), respon­

dere infra homiliam (cfr. n. 48), intentiones orationis universalis reci-

1 8 Cfr. supra, n. 3. w Cfr. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, nn. 42 et 106. 20 Cfr. De Liturgia in prima Synodo Episcoporum: Notitiae 3 (1967), p. 368.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 37: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 37

tare, dona ad altare afferre necnon similes hisce actiones facere iuxta

consuetudines diversorum populorum (cfr. n. 34).

Ad participationem fovendam aliquando iuvabunt etiam quaedam

additiones, v. gr. insertio causarum ad gratias agendas, antequam sa­

cerdos dialogum Praefationis incipiat.

In his omnibus prae oculis habeatur actiones externas sine fructu

manere, immo nocivas esse, nisi internae participationi puerorum

inserviant. Quapropter sacrum silentium etiam in Missis cum pueris

suum momentum habet (cfr. n. 37). Magna cum diligentia attendatur,

ne pueri obliviscantur omnes participationis formas culmen suum ob­

tinere in Communione eucharistica, in qua Corpus et Sanguis Christi

ut cibus spiritalis accipiuntur. 2 1

23. Sacerdoti Missam cum pueris celebranti cordi sit reddere cele­

brationem festivam, fraternam, meditativam ; 2 2 magis enim quam in

Missis cum adultis haec animorum dispositio in celebratione a sacer­

dote efficiatur. Pendet ex eius praeparatione personali necnon ex eius

modo cum aliis sese gerendi et loquendi.

Dignitati, claritati et simplicitati gestuum apprime consulat. Allo­

quens pueros ita se exprimat, ut facile intellegi possit, vitata tamen

quavis forma nimis puerili.

Monitiones libere proferendae 2 3 pueros conducant ad genuinam

participationem liturgicam nec sint explanationes mere didacticae.

Ad corda puerorum movenda iuvabit, si eos sacerdos quandocumque

propriis verbis invitaverit, v. gr. ad actum paenitentialem, ad oratio­

nem super oblata, ad orationem dominicam, ad pacem dandam, ad

Communionem.

24. Cum Eucharistia semper sit actio totius communitatis ecclesia­

lis, optanda est participatio saltem nonnullorum adultorum, qui non

tamquam vigilantes, sed tamquam comprecantes Missam participent

et pueros, quatenus necessarium est, adiuvent.

Nil impedit, quin unus ex his adultis, qui cum pueris Missam parti­

cipant, annuente parocho vel rectore Ecclesiae, post Evangelium verba

ad pueros dirigat, praesertim si sacerdos difficulter tantum mentis

21 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 56. 2 2 Cfr. infra n. 37. 23 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 11.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 38: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

38 Acta Apostolicae Sedis ~ Commentarium Officiale

habitui puerorum sese aptat. Qua in re serventur normae proxime

edendae a S. Congregatione pro Clericis.

Etiam in Missis cum pueris diversitas ministeriorum foveatur, ut

celebratio tamquam communitaria appareat ; 2 4 adhibeantur, ex. gr.,

lectores et cantores sive ex pueris sive ex adultis. Ita varietate vocum

taedium vitabitur.

DE LOCO ET TEMPORE CELEBRATIONIS

25. Locus primarius celebrationis eucharisticae cum pueris est ec­

clesia, in qua tamen, si praesto est, diligenter seligatur spatium, quod

numero participantium respondeat et in quo libere se gerere possint

pueri iuxta postulata liturgiae vivae aetati eorum congruae.

Si autem ecclesia his postulatis non respondeat, opportunum erit

interdum extra locum sacrum cum pueris Eucharistiam celebrare, sed

tunc locus sit aptus tantaque celebratione dignus. 2 5

26. Pro Missis cum pueris illud tempus diei seligatur, quod melius

convenit circumstantiis, in quibus vivunt, ita ut quam maxime aperti

sint ad verbum Dei audiendum et ad Eucharistiam celebrandam.

27. Missa infra hebdomadam a pueris participanda certe cum maiore

fructu et minore periculo taedii celebrari potest, si (ex. gr. in colle­

giis, in quibus pueri simul vivunt) non cotidie ut; insuper diligen­

tius praeparari potest, si longius spatium temporis inter varias cele­

brationes intercedit.

Interdum praeferenda est communis precatio, ad quam pueri etiam

sponte conferre possunt, vel communis meditatio vel sacra verbi Dei

celebratio, quae priores celebrationes eucharisticas continuat et ad

posteriores profundius participandas valet.

28. Quandocumque numerus puerorum, qui simul Eucharistiam

celebrant, nimius est, participatio attenta et conscia difficilior evadit.

Itaque, si fieri potest, plures coetus efficiantur, qui non rigide iuxta

aetatem, sed attenta formationis religiosae progressione et praepara­

tione catechetica constituantur.

Infra hebdomadam autem tales coetus opportune diebus diversis ad

sacrificium Missae invitentur.

M Cfr. Conc. Vat. II , Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 28. 25 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 253.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 39: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 39

DE PRAEPARATIONE CELEBRATIONIS

29. Sedulo et tempestive quaevis celebratio eucharistica cum pueris

praeparetur, praesertim quoad orationes, cantus, lectiones, intentiones

orationis universalis, collatis consiliis cum adultis et cum pueris, qui

ministerium peculiare in his Missis exercent. In apparando et ornando

loco celebrationis necnon in praeparandis calice cum patena et urceolis,

si fieri potest, aliqui ex pueris partem habeant. Salva congrua partici­

patione interiore, etiam tales actiones fovendo sensui communitariae

celebrationis inservire possunt.

DE CANTU ET MUSICA

30. Cantus, si magni fieri debet in omnibus celebrationibus, prae­

sertim in Missis cum pueris celebrandis propter eorum affinitatem

peculiarem ad musicam, attentis ingenio diversorum populorum et

capacitate puerorum praesentium propria, omnimode fovendus est. 2 6

Ubi fieri potest, acclamationes, praesertim eae, quae ad Precem

eucharisticam pertinent, a pueris potius cantentur quam recitentur.

31. Ad faciliorem reddendam participationem puerorum in cantibus

« Gloria », « Credo », « Sanctus » et <( Agnus Dei » adhibere licet cum

modis musicis aptas interpretationes populares ab auctoritate com­

petenti receptas, etiamsi in omnibus cum textibus liturgicis non con­

cordent. 2 7

32. Etiam in Missis cum pueris « musica instrumenta magnam uti­

litatem ... afferre possunt», 2 8 praesertim si ab ipsis pueris adhibentur.

Inserviunt enim vel cantui, quem sustentant, vel meditationi puero­

rum, quam nutriunt; interdum gaudium festivum et laudem Dei modo

suo exprimunt.

Sedulo semper caveatur, ne musica cantui praeponderet vel apud

pueros potius distractionem quam aedificationem gignat; respondeat

oportet fini, qui singulis temporis spatiis, quibus inter Missam musica

editur, propositus est.

26 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 19. 27 Cfr. S. Congr. Rituum, Instructio Musicam sacram, 5 martii 1967, n. 55: A.A.S. 59

(1967), p. 316. 28 Ibid, n. 62: A.A.S. 59 (1967), p. 318.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 40: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

40 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sub iisdem cautelis et cum debita circumspectione ac peculiari dis­

cretione etiam musica technice effecta in Missa cum pueris adhiberi

potest, iuxta normas a Conferentiis Episcoporum statutas.

DE GESTIBUS

33. Ratione habita naturae liturgiae tamquam actionis totius homi­

nis et psychologiae puerorum, participatio per gestus et habitus cor­

poris in Missis cum pueris magnopere fovenda est, iuxta aetatem et

locorum consuetudinem. Multum pendet non tantum e gestibus sacer­

dotis, 2 9 sed etiam e modo, quo tota communitas puerorum se gerit.

Si qua Conferentia Episcoporum iuxta normam Institutionis gene­

ralis Missalis Romani gestus, qui in Missa occurrunt, ingenio populi

aptat, 3 0 respectum habeat etiam condicionis peculiaris puerorum, vel

pro pueris tantum tales aptationes determinet.

34. Inter actiones, quae gestibus adnumerantur, peculiari mentione

dignae sunt processiones et aliae actiones participationem corporis

secumferentes.

Ingressus processionalis puerorum cum sacerdote celebrante iuvare

potest, quo melius sentiatur communionem tunc constitui ; 3 1 partici­

patio saltem aliquorum puerorum in processione cum Evangelio cla­

rius patefacit praesentiam Christi, verbum populo suo annuntiantis ;

processio puerorum cum calice et donis vim et sensum praeparationis

donorum manifestius exprimit ; processio ad communionem debite ordi­

nata multum iuvat ad pietatem puerorum fovendam.

DE ELEMENTIS VISUALIBUS

35. Ipsa liturgia Missae multa elementa visualia continet, quibus

apud pueros maximum momentum tribuendum est ; quod dicendum

est praesertim de elementis visualibus peculiaribus in decursu anni

liturgici, uti sunt adoratio crucis, cereus paschalis, lumina in festo

Praesentationis Domini, diversitas colorum et ornamentorum litur­

gicorum.

Praeter illa elementa visualia ipsi celebrationi atque loco celebra­

tionis inhaerentia alia opportune introducantur, quae pueris permit-

2 5 Cfr. supra, n. 23. 30 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 21. 3 1 Cfr. ibid., n. 24.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 41: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 41

tant magnalia Dei in creatione et redemptione perpetrata oculis perci­

pere et ope visus precationem suffulciunt. Numquam liturgia appareat

tamquam res arida et mere ad cogitationes pertinens.

36. Eadem de causa usus etiam imaginum ab ipsis pueris praepa-

ratarum utilis esse potest, v. gr. ad homiliam illustrandam, ad inten­

tiones orationis universalis visibiliter demonstrandas, ad meditationem

inspirandam.

DE SILENTIO

37. Etiam in Missis cum pueris « silentium, tamquam pars celebra­

tionis, suo tempore est servandum », 3 2 ne nimia pars tribuatur actioni

externae; nam etiam pueri pro modulo suo meditationis sunt revera

capaces. Tamen quadam manuductione indigent, ut discant iuxta mo­

menta diversa (v. gr. post Communionem 3 3 vel etiam post homiliam)

ad seipsos converti vel breviter meditari vel in corde suo Deum laudare

et orare. 3 4

Insuper curandum est — et quidem diligentius quam in Missis cum

adultis — ut textus liturgici sine festinatione et intellegibiliter pro­

ferantur, debitis pausis interiectis.

DE PARTIBUS MISSAE

38. Salva semper structura generali Missae, quae (( duabus partibus

quodammodo constat, liturgia nempe verbi et eucharistica », necnon

quibusdam ritibus celebrationem aperientibus et concludentibus, 3 5 intra

singulas partes celebrationis sequentes aptationes necessariae viden­

tur, ut pueri reapse (( fidei mysterium ... per ritus et preces » 3 6 secundum

leges psychologicas pueritiae more suo experiantur.

39. Ne differentia inter Missas cum pueris et Missas cum adultis

nimia evadat, 3 7 aliqui ritus et textus pueris numquam aptentur, uti

32 Institutio generalis Missalis Romani, n. 23. 33 Cfr. S. Congr. Rituum, Instructio Eucharisticum mysterium, 25 maii 1967, n. 38:

A.A.S. 59 (1967), p. 562. 34 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 23. 3 5 Ibid., n. 8. 36 Conc. Vat. II , Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 48. 3 7 Cfr. supra, n. 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 42: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

42 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

(( acclamationes et responsiones fidelium salutationibus sacerdotis )),38

oratio dominica, formula trinitaria in fine benedictionis, qua sacerdos

Missam concludit. Suadetur etiam, ut pueri paulatim — salvo usu

Symboli Apostolorum, de quo in n. 49 — assuefiant Symbolo Mcaeno-

Constantinopolitano.

a) De ritu initiali.

40. Cum ritus initialis in Missa eo spectet, « ut fideles in unum con­

venientes communionem constituant et recte ad verbum Dei audiendum

digneque Eucharistiam celebrandam sese disponant », 3 9 curandum est,

ut illa dispositio in pueris oriatur nec periclitetur nimietate rituum,

qui hic proponuntur.

Inde aliquando licet unum alterumve elementum ritus initialis omit­

tere, aliud autem forsan magis amplificare. Semper adsit saltem aliquod

elementum introductorium, quod per collectam concluditur. In electione

singulorum elementorum attendatur, ut unumquodque elementum tem­

pore suo appareat nullumque penitus neglegatur.

b) De lectione verbi Dei eiusque explanatione.

41. Cum lectiones e Sacra Scriptura desumptae (( partem praecipuam

liturgiae verbi » constituant, 4 0 etiam in Missis cum pueris celebrandis

numquam desit lectio biblica.

42. Quod vero attinet ad numerum lectionum in dominicis et festis,

servanda sunt decreta Conferentiarum Episcopalium. Si tres vel duae

lectiones in dominicis vel feriis praestitutae difficulter tantum a pueris

intellegi possunt, licet duas vel unam tantum ex iis legere; numquam

tamen desit lectio ex Evangelio desumpta.

43. Si omnes lectiones diei assignatae captui puerorum minus con­

venire videntur, licet lectiones seu lectionem seligere vel e Lectionario

Missalis Romani vel immediate ex Bibliis, attentis tamen temporibus

liturgicis. Suadetur autem, ut singulae Conferentiae Episcoporum

Lectionaria pro Missis cum pueris conficienda curent.

38 Institutio generalis Missalis Romani, n. 15. 3 9 Ibid., n. 24. 4 0 Ibid., n. 33.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 43: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 43

Si propter captum puerorum necessarium videtur unum alterumve

versiculum lectionis biblicae omittere, hoc caute fiat et ita, « ne sensus

textus aut mens et quasi stilus Scripturae mutilen tur ». 4 1

44. In seligendis lectionibus criterium sumatur a qualitate potius

quam a quantitate textus Sacrae Scripturae. Non semper et per se

lectio brevior pueris aptior est quam alia protracta. Omnia pendent

ex utilitate spiritali, quam lectio pueris praebere potest.

45. Quia in ipso textu biblico « Deus populum suum alloquitur ... et

ipse Christus per verbum suum in medio fidelium praesens adest », 4 2

vitentur paraphrases Sacrae Scripturae. Commendatur tamen usus

versionum, quae, ab auctoritate competenti admissae, pro catechesi

puerorum forsitan iam exstent.

46. Inter lectiones cantentur vel versiculi psalmorum iuxta intel­

legentiam puerorum diligenter selecti vel canticum in modum psalmo­

rum vel (( Alleluia » cum versu simplici. Semper autem in his canti­

bus pueri partem habeant. Nil impedit, quin interdum silentium me-

ditativum pro cantu substituatur.

Si unica tantum lectio seligitur, cantus edi potest post homiliam.

47. Ut pueri lectiones biblicas suas faciant et dignitatem verbi Dei

in dies magis dignoscant, magni aestimanda sunt omnia elementa, quae

interpretationi lectionum inserviunt.

Inter quae elementa admonitiones enumerandae sunt, quae lectiones

praecedunt 4 3 et pueros ad bene et fructuose audiendum excitant, vel

contextum explicando vel ad ipsum textum conducendo. In Missa de

Sancto diei ad ea interpretanda et illustranda, quae ex Sacra Scrip­

tura proferuntur, aliquid ex eius vita narrari potest non tantum in

homilia, sed etiam ante lectiones biblicas in modum admonitionis.

Ubi textus lectionis id suadet, utile esse potest ut ipsi pueri eum

distributis partibus legant, quemadmodum pro lectione Passionis Do­

mini in Hebdomada Sancta statutum est.

4 1 Missale Romanum, Lectionarium I, De Ordine lectionum Missae, Praenotanda generalia, n. 7 d.

42 Institutio generalis Missalis Romani, n. 33. 4 3 Cfr. ibid., n. 11.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 44: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

44 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

48. In omnibus Missis cum pueris magnum momentum homiliae

tribuendum est, qua verbum Dei explanatur. Homilia pueris destinata

interdum in dialogum cum iis transibit, nisi praeferatur, ut in silentio

auscultent.

49. Si Symbolum in fine liturgiae verbi occurrit, apud pueros sumi

potest Symbolum Apostolicum, quippe quod inest eorum institutioni

catecheticae.

c) De orationibus praesidentialibus.

50. Ut sacerdos in orationibus praesidentialibus pueros revera sibi

sociare possit, licet ei textus pueris aptiores e Missali Romano seli­

gere, attento tamen tempore liturgico.

51. Interdum principium selectionis non sufficiet, ut pueri orationes

considerare possint tamquam expressionem vitae propriae et suae

experientiae religiosae, 4 4 cum orationes compositae sint pro fidelibus

adultis. In hoc casu nil impedit, quin textus orationum Missalis Romani

necessitatibus puerorum aptentur, ita tamen, ut, fine et quodammodo

etiam substantia servatis, omnia vitentur, quae a genere litterario

orationis praesidentialis aliena sunt, uti adhortationes de moribus et

modus loquendi nimis puerilis.

52. Summum momentum in Eucharistia cum pueris celebranda com­

petit Preci eucharisticae, quae est culmen totius celebrationis. 4 5 Multum

pendet e modo, quo haec Prex a sacerdote profertur 4 6 atque a pueris

auscultando et acclamando participatur.

Ipsa animorum dispositio, quae in hoc centro celebrationis requi­

ritur, tranquillitas et reverentia, quibus omnia fiunt, pueros maxime

attentos reddere debent ad praesentiam realem Christi in altari sub

speciebus panis et vini, ad eius oblationem, ad gratiarum actionem

per ipsum et cum ipso et in ipso necnon ad oblationem Ecclesiae, quae

tunc fit et qua fideles semetipsos et vitam suam cum Christo Patri

aeterno offerunt in Spiritu Sancto.

4 4 Cfr. Consilium ad exsequendam Constitutionem de sacra Liturgia, Instruction

sur la traduction des textes liturgiques pour la célébration avec le peuple, 25 ianuarii 1969, n. 20: Notitiae 5 (1969), p. 7.

45 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 54. 4 6 Cfr. supra, nn. 28 et 37.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 45: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 45

Adhibendae sunt interim quattuor Preces ab auctoritate suprema

pro Missis cum adultis approbatae et in usum liturgicum inductae,

donec Apostolica Sedes pro Missis cum pueris aliter provideat.

d) De ritibus ante Communionem.

53. Prece eucharistica finita, semper sequantur oratio dominica,

fractio panis et invitatio ad Communionem, 4 7 quia his elementis maxi­

mum momentum competit in structura huius partis Missae.

e) De Communione et de ritibus, qui eam sequuntur.

54. Omnia fiant, ut pueri apte dispositi, qui ad Eucharistiam iam

admissi sunt, tranquille et cum recollectione animi ad sacram mensam

accedant, ut plene participent mysterium eucharisticum. Ubi fieri

potest inter processionem Communionis edatur cantus pueris accom­

modatus. 4 8

Monitio praecedens benedictionem finalem 4 9 in Missis cum pueris

magni momenti est, quia hi indigent, antequam dimittantur, quadam

repetitione et applicatione eorum, quae audierunt, brevissimis tamen

verbis enuntiata. Praesertim hoc loco opportune patefiat nexus inter

liturgiam et vitam.

Saltem interdum pro temporibus liturgicis ac diversis in vita pue­

rorum momentis, sacerdos adhibeat formas ditiores benedictionis,

retenta semper formula trinitaria cum signo crucis in fine. 5 0

* * *

55. Omnia, quae hoc Directorio continentur, ad hoc tendunt, ut

pueri expedite et cum gaudio in celebratione Eucharistiae possint simul

occurrere Christo et cum eo astare coram Patre. 5 1 Conscia et actuosa

4 7 Cfr. supra, n. 23. 48 Cfr. S. Congr. Rituum, Instructio Musicam sacram, 5 martii 1967, n. 32: A.A.S.

59 (1967), p. 309. 49 Cfr. Institutio generalis Missalis Romani, n. 11. 5 0 Cfr. supra, n. 39. 5 1 Cfr. Missale Romanum, Prex eucharistica II.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 46: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

46 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

participatione sacrificii et convivii eucharistici formati, de die in diem

magis discant domi et extra domum, inter familiares et aequales

Christum annuntiare, vivendo fidem, « quae per caritatem operatur ))

(Gal 5, 6).

Hoc Directorium, a Sacra Congregatione pro Cultu Divino appara­

tum, Summus Pontifex Paulus VI die 22 octobris 1973 approbavit et

confirmavit idemque publici iuris fieri iussit.

Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 1 novem­

bris 1973, in sollemnitate Omnium Sanctorum.

DE SPECIALI MANDATO SUMMI PONTIFICIS.

IOANNES Card. VILLOT

Secretarius Status

® H. BUGNINI

Archiep. tit. Diocletianen.

a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 47: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 47

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Giovedì 13 Dicembre 1 9 7 3 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza r i n g . GUSTAVO ADOLFO GUERRERO,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di El Salvador.

Giovedì 20 Dicembre 1 9 7 3 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor IGNACE KARUHIJE, Amba­sciatore Straordinario e Plenipotenziario del Rwanda.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Il Santo Padre Paolo VI, approvando la votazione fatta dagli E.mi Car dinali Vescovi titolari delle Chiese Suburbicarie, ha nominato:

7 gennaio 1974. S. E. il Sig. Cardinale Traglia Luigi, del titolo della Chiesa Suburbicaria di Albano, Decano del Sa­cro Collegio.

» » » S. E. il Sig. Cardinale Confalonieri Carlo, del titolo della Chiesa Suburbicaria di Palestrina, Sotto-De­cano del Sacro Collegio.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

10 gennaio 1974. S. E. Mons. Rotoli Ippolito, Arcivescovo tit. di Tibiuca, Pro-Nunzio Apostolico in Giappone.

25 » » S. E. il Sig. Cardinale Saniore Antonio, Bibliotecario e Archivista di Santa Romana Chiesa.

» » » S. E. il Sig. Cardinale Knox James Robert, Arcivescovo di Melbourne, Prefetto della Sacra Congrega­zione per la Disciplina dei Sacramenti.

» » » S. E. il Sig. Cardinale Knox James Robert, Arcivescovo di Melbourne, Prefetto della Sacra Congrega­zione per il Culto Divino.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 48: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

48 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

2 gennaio 1974. S. E. Mons. Palenzuela Velázquez Antonio, Vescovo di Segovia, Membro della Sacra Congregazione per l'Educazione Cattolica.

3 » » Mons. Gremillon Ioseph, Membro della Pontificia Com­missione «Iustitia et Paxy>.

14 » » Prof. Cousins Ewert, Consultore del Segretariato per i Non Cristiani.

21 » » S. E. il Signor Cardinale Vagnozzi Egidio, Membro della Sacra Congregazione per le Chiese Orientali.

» » » S. E. Mons. Mauro Antonio, Arcivescovo tit. di Tagaste, Consultore della Sacra Congregazione per i Religiosi e gli Istituti Secolari.

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

16 maggio 1973. Al sig. Maissan Gerardo Giuseppe (Haarlem). » » Al sig. Claes Michele Giuseppe (Mechelen-Brussel).

» » Al sig. De Lentdecker Luigi Enrico (Mechelen-Brussel). » Al sig. De Witte Karel (Mechelen-Brussel).

» » Al sig. Falque Andrea Emilio Roberto (Mechelen-Brussel). » » Al sig. Gyselink Andrea (Mechelen-Brussel).

» » » Al sig. Rock Roberto (Mechelen-Brussel). » » Al sig. Van Impe Gastone Giuseppe (Mechelen-Brussel).

9 luglio » Al sig. Mercelot Guglielmo Gustavo (Gent). » Al sig. Cabus Walter Pieter M. (Mechelen-Brussel).

» » Al sig. Clement Enrico Renato Leopoldo (Mechelen-Brussel) .

14 settembre » Al sig. Brügemann Giuliano Maria Gerardo (Haarlem). 18 » » Al sig. Streng Guglielmo (Rotterdam).

» » » Al sig. Spauwen Arnoldo Giuseppe Uberto (Roermond).

» » » Al sig. Van-Asten Cornelio Francesco Maria ('s-Herto-genbosch).

» » Al sig. Heerink Reiner J. M. (Utrecht). 9 ottobre Al sig. Adani Adelmo (Reggio Emilia).

NECROLOGIO

31 dicembre 1973. Mons. Dereere Victor Vincent, Vescovo tit. di Ibora. 8 gennaio 1974. Mons. Dempsey Michael Ryan, Vescovo tit. di Tronto.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 49: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 28 Februarii 1974 N. 2

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

SACRA CONSISTORIA

CONSISTORIUM SECRETUM

Feria sexta, die x x i mensis Decembris, in Aula Consistoriali Palatii

Apostolici Vaticani habitum est Consistorium Secretum, cuius acta ex

ordine referuntur.

I - S U M M I P O N T I F I C I S A L L O C U T I O

Magna cum animi delectatione vos hic hodie coram adspi-

cimus, dilectissimi Nobis Cardinales, quos amantibus verbis,

benevolentiae et existimationis Nostrae testibus, cupimus

salutare.

Ut vobis plane in comperto est, ea de causa ad hoc Consisto­

rium participandum vos arcessivimus, ut nempe mens vestra

Nobis innotescat de maximi momenti quaestionibus, quae ad

religionis bonum magnopere conferunt. Scilicet vobis sententia

proferenda est, u t rum constet de miraculis, quae proposita sunt

ad canonizationem impetrandam beatae Theresiae a Iesu Jornet

Ibars, Virginis, Conditricis Instituti Parvarum Sororum Se­

num Derelictorum.

Antequam autem ad hanc causam tractandam procedatur,

postulat ordo rerum agendarum in hodierno Consistorio ser-

4 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 50: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

50 Acta Apostolicae Sedts - Commentarium Officiale

vandus, ut opportunam hanc nacti occasionem, nuntium de­

mus de Ecclesiis vacantibus, quibus Nobis providere mens

est, ac simul vos certiores facere de Ecclesiis, quibus iam pro­

visum est.

II - O P T I O

Postea Reverendissimus Cardinalis Sebastianus Raggio, dimisso

Titulo Ss. Angelorum Custodum in regione vulgo « Città Giardino »,

opta vit titulum S. Sebastiani ad Catacumbas.

I I I - P R O V I S I O E C C L E S I A R U M

Deinde, Beatissimus Pater sequentes proposuit Ecclesias :

Metropolitanae Ecclesiae Barensi praefecit R. P. Anastasium a

Ss.mo Rosario, ex Ordine Fratrum Discalceatorum B. Mariae V. de

Monte Carmelo, in saeculo Albertum Ballestrero.

Cathedrali Ecclesiae Calatanisiadensi R. D. Alfredum Garsia, ar­

chidioecesis Syracusanae Vicarium episcopalem.

Cathedralibus Ecclesiis Alatrinae et Anagninae Ex. P. D. Humber-

tum Florenzani, Episcopum Ferentinum.

Cathedralibus Ecclesiis Verulanae-Frusinatensi et Ferentinae Ex.

P. D. Michaelem Federici, Archiepiscopum S. Severinae.

Archiepiscopali Ecclesiae S. Severinae et cathedralibus Ecclesiis

Crotonensi et Cariatemi R. D. Iosephum Agostino, archidioecesis Rhe-

ginensis Vicarium generalem.

Cathedrali Ecclesiae Angelopolitanae Ex. P. D. Stanislaum Ama­

deum Kreutz, Episcopum titulo Maronanensem.

Cathedrali Ecclesiae Sciiamchiamensi Ex. P. D. Petrum Wang-Kei

Lei, Episcopum titularem Octabensem.

Cathedrali Ecclesiae Ootacammndensi R. D. Iacobum Masilamony

Aruldas, seminarii S. Petri archidioecesis Bangalorensis moderatorem.

Cathedrali Ecclesiae Nuakchottensi R. P. Robertum de Chevigny,

Congregationis S. Spiritus sodalem, seminarii maioris archidioecesis

Dakarensis moderatorem.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 51: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 51

Praeterea Beatissimus Pater assignavit titulum Ecclesiae suburbi­

cariae Veliternae E.mo P. D. Hildebrando S. R. E. Cardinali Antoniutti.

Postea, Summus Pontifex Sacrorum Antistites a Se per Apostolicas

sub plumbo Litteras iam renuntiatos publicavit, videlicet :

ARCHIEPISCOPOS

BangJcoJcensem, Michaelem Michai Kitbunchu.

Pondicheriensem et Cuddalorensem, Venmani S. Selvanather, hacte­

nus Episcopum Salemensem.

Aemoniensem, Ecclesia « pro hac vice » ad Archiepiscopalem evecta,

Maximinum Romero de Lema, Sacrae Congregationis pro Clericis a Se­

cretis, hactenus Episcopum Abulensem.

Lucensem, Iulianum Agresti, hactenus Archiepiscopum Spoletanum

atque Episcopum Nursinum.

Fortalexiensem, Aloisium Lorscheider, hactenus Episcopum Ange-

lopolitanum.

Gomp.ostellanum, Angelum Suquia Goicoechea, hactenus Episcopum

Malacitanum.

Lagosensem, Antonium Okogie, hactenus Episcopum titularem Ma-

sculitanum.

Calaritanum, Iosephum Bonfiglioli, hactenus Archiepiscopum Syra-

cusanum.

Equiliensem, Ecclesia « pro hac vice » ad Archiepiscopalem evecta,

Miltonium Correa Pereira, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Ioannis de

Souza Lima, Archiepiscopi Manaënsis, hactenus Episcopum Garanhu-

nensem.

Sancti Germani, Iosephum Aegidium Ouellet, hactenus Episcopum

Gaspesiensem.

Aquilanum, Carolum Martini, hactenus Archiepiscopum titularem

Abaritanum et Delegatum Apostolicum in Republica Mexicana.

Numidensem, Ecclesia « pro hac vice » ad Archiepiscopalem evecta,

Marium Pium Gaspari, Delegatum Apostolicum in Republica Mexicana.

Loriensem, Ecclesia « pro hac vice » ad Archiepiscopalem evecta,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 52: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

52 Acta Apostolicae Sedis - CommeMarvuin Officiale

Hieronymum Hamer, Sacrae Congregationis pro Doctrina Fidei a

Secretis.

Atfoeniensem, Nicolaum Foseólos.

Edmontonensem, Iosephum N. Mac Neil, hactenus Episcopum Sancti

Ioannis Canadensis.

Remensem, Iacobum Eugenium Aloisium Ménager, hactenus Epi­

scopum Meldensem.

Abaritanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem « pro hac vice » evecta,

Carolum F u m o , Nuntium Apostolicum in Republica Peruviana.

Aeliensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem « pro hac vice » evecta,

Iosephum Laigueglia, Nuntium Apostolicum in Bolivia.

Gompsanum, Gastonem Mojaisky-Perrelli, Episcopum Nuscanum,

S. Angeli de Lombardis et Bisaciensem.

Ugiungpandanganum, Theodorum Lumanauw.

Gluentensem,, Ecclesia ad Archiepiscopalem « pro hac vice » evecta,

Vincentium Farano, Pro-Nuntium Apostolicum in Republica Indone­

siana.

Spoletanum, Ottorinum Petrum Alberti, Episcopum Nursinum simul

constitutum.

Lipensem, Richardum Vidal, hactenus Episcopum titularem Clater-

nensem et Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Emmanuelis dei Rosario,

Episcopi Malolosini.

Zamboangensem, Franciscum Cruces, hactenus Episcopum luga­nensem.

ßyracusanum, Calogerum Lauricella, hactenus Episcopum Cepha-

ludensem.

Kasamaënsem, Eliam Mutale, hactenus Episcopum Mansaënsem.

Reginatensem, Carolum Halpin.

Kvangiuensem, Victorinum Kong-Hi Youn, hactenus Episcopum Suvonensem.

Nomentanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem « pro hac vice » evecta,

Emmanuelem Gerada, hactenus Episcopum titularem Nomentanum,

Nuntium Apostolicum in Rebuspublicis Guatimalensi et Salvatoriana.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 53: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 53

EPISCOPOS

Indorensem, Georgium Anathil.

Maruanum-Mokolensem, praefectura in dioecesim evecta, Iacobum

Iosephum Franciscum De Bernon, hactenus Praefectum Apostolicum

eiusdem nominis praefecturae.

Yaguanum, praefectura in dioecesim evecta, Ludovicum Oharpenet,

hactenus Praefectum Apostolicum eiusdem nominis praefecturae.

Kohimaënsem-Imphalensem, noviter erecta dioecesi, Abraham Alam-

gimattathil.

Lupercianensem, Thomam Nkuissi, Administratorem Apostolicum

(( sede vacante » et « ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Nkongsam-

bensis.

Egugensem, Antonium Hubertum Thijssen, Administratorem Apo­

stolicum « sede vacante )) et « ad nutum Sanctae Sedis » dioeceseos

Denpasarensis, hactenus Episcopum Larantukanum.

Ogogiaensem, Iosephum Ukpo, hactenus Episcopum titularem Chul-

litanum.

Abahalilciensem, noviter erecta dioecesi, Thomam McGettrick, hacte­

nus Episcopum Ogogiaensem.

Rarotonganum, Ioannem Hubertum Macey Rodgers, hactenus Epi­

scopum titularem Caput Cillensem.

Caiennensem, Franciscum Morvan.

Malangensem, Franciscum Xaverium Sudartanto Hadisumarta.

Sunyaniensem, noviter erecta dioecesi, Iacobum Kwadwo Owusu.

Taiohaënum, Hervé-Mariam Dionysium Le Cléac'h, hactenus eius­

dem dioecesis Administratorem Apostolicum.

Manantoddyensem, noviter erecta dioecesi, Iacobum Toomkuzhy.

Abydenum, Iosephum Pallikaparampil, Auxiliarem Exc.mi P. D.

Sebastiani Vayalil, Episcopi Palaiensis.

Pergamenum, Ioannem Bilock, Auxiliarem Exc.mi P. D. Stephani

I. Kocisko, Archiepiscopi Munhallensis Ruthenorum.

Abilenum in Palaestina, Abba Paulum Tzadua, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Asrate Mariae Yemmeru, Archiepiscopi Neanthopolitani.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 54: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

54 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Larissensem in Syria, Bonaventuram Akiki, Vicarium Apostolicum

Aleppensem.

Zertensem, Iacobum Kavanagh, Auxiliarem Exc.mi P. D. Dermot

I. Ryan, Archiepiscopi Dublinensis.

Gulmensem, Bernardum Ozaplinski, hactenus Episcopum titularem

Faustinopolitanum.

Rutengensem, Vitalem Djebarus, hactenus eiusdem dioecesis Admi­

nistratorem Apostolicum.

Praecausensem, Rosarium Iosephum Castillo Lara, Coadiutorem c.i.s.

Exc.mi P. D. Iosephi Leonis Rojas Chaparro, Episcopi Truxillensis in

Venetiola.

Gasensem in Numidia, Radulfum López Mayorga, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Candidi Rada Senosiain, Episcopi Guarandensis.

Rusticianensem, Horatium Albertum Bozolli, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Emmanuelis Menéndez, Episcopi Foromartiniensis.

Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Henrici Vion, Episcopi Pictavien-

sis, Iosephum Rozier, Episcopum titularem Maximianensem in Numidia.

Palensem, Ciprianum Urgel Villahermosa, hactenus Episcopum

Calbayoganum.

Curensem, Augustum Beuzeville Ferro, Auxiliarem E.mi P. D.

Ioannis S. R. E. Cardinalis Landázuri Ricketts, Archiepiscopi Limani.

Thuccensem in Numidia, Fridericum Richter Fernández-Prada,

Auxiliarem Exc.mi P. D. Herasmi Hinojosa Hurtado, Archiepiscopi

Piurensis.

Malacitanum, Raimundum Buxarrais Ventura, hactenus Episcopum Zamorensem.

Maioricensem, Theodorum Ubeda Gramaje, hactenus Episcopum titu­

larem Thunusudensem.

Oyocnsem, Iulium Babatunde Adelakun, hactenus Episcopum titula­

rem Thunigabensem.

Ruyigiensem, noviter erecta dioecesi, Ioachimum Ruhuna.

Tirasonensem, Franciscum Alvárez Martínez.

Conchensem, Iosephum Guerra Campos, hactenus Episcopum titu­

larem Mutiensem.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 55: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 55

Itumbierensem, Iosephum de Lima.

Vallispositanum, Constantinum Iosephum Luers, Praelatum Obi-

densem.

Barretensem, noviter erecta dioecesi, Iosephum de Matos Pereira.

Thunusudensem, Concordium Sarte, Auxiliarem Exc.mi P. D.

Theopisti Alberto et Valderrama, Archiepiscopi Cacerensis.

Facatativensem, Ferdinandum Velázquez Lotero, hactenus Epi­

scopum titularem Garbensem.

Alexandrinum, Laurentium P. Graves, hactenus Episcopum titu­

larem Vinensem.

Hospitensem, Thaddaeum Iosephum Zawistowski, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Nicolai Sasinowski, Episcopi Lomzensis.

Cadurcensem, Iosephum Rabine.

Buakensem, Vitalem Komenan Yao.

Kandiensem, Appasinghe Paulum Perera.

Palayamlcottaiensem, noviter erecta dioecesi, Savarinathen Iru-

thayaraj.

Lamzellensem, Ioannem Mariam Oompaoré, Auxiliarem E.mi P. D.

Pauli S. R. E. Cardinalis Zoungrana, Archiepiscopi Uagaduguensis.

Cuiculitanum, Gabrielem Gonsun Ganaka, Auxiliarem Exc.mi P. D.

Ioannis I. Reddington, Episcopi Iosensis.

MascuHtanum, Franciscum Kofi Anani Lodonu, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Antonii Konings, Episcopi Ketaènsis.

Salutiarum, Antonium Fustella, hactenus Episcopum titularem Se-

banensem.

ßillitanum, Philippum Franceschi, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.

Iulii Bianconi, Episcopi Tarquiniensis et Centumcellarum.

Fanensem, Constantium Micci, hactenus Episcopum titularem Maiu-

censem.

Forosemproniensem, Constantium Micci, hactenus Episcopum titu­

larem Maiucensem.

Usinazensem, Victorium Cecchi, hactenus Episcopum Forosempro­

niensem, Auxiliarem Exc.mi P. D. Ersilii Tonini, Episcopi Maceraten-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 56: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

56 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sis et Tolentini ac Administratoris Apostolici Cingulani, Recinetensis,

Treiensis.

Veliensem, Antonium Mazza, primarii coetus pro Anno Sacro appa­

rando Secretarium Generalem.

Umuaramensem, noviter erecta dioecesi, Iosephum Mariam Maimone.

Procopiensem, noviter erecta dioecesi, Iosephum Ioachim Gonçal-

ves, hactenus Episcopum titularem Tanitanum.

Mahengensem, Patricium Iteka.

Arenensem, Rogerum Aemilium Aubry, Vicarium Apostolicum

Reyesensem.

Gastulonensem, Henricum Bartolucci, Vicarium Apostolicum Esme raldensem.

Aquaenovensem in Numidia, Albanum Bortoletto Cavallin, Auxi­

liarem Exc.mi P. D. Petri Antonii Fedalto, Archiepiscopi Curitibensis.

Nigrensem, Emmanuelem Romano, Auxiliarem Exc.mi P. D. Con­

radi Mingo, Archiepiscopi Montis Regalis.

Columbensem, Eduardum I. Herrmann, hactenus Episcopum titu­

larem Lamzellensem.

Sancti Moronis Sydneyensis pro Maronitis, noviter erecta eparchia,

titulo Archiepiscopi retento, Ignatium Abdo Khalife, hactenus Archie­

piscopum titularem Apamenum in Syria.

Idierensem, Georgium Weinhold, Auxiliarem Exc.mi P. D. Gerardi

Schaffran, Episcopi Misnensis.

Nunensem, Zephyrinum Toé.

Gibraltariensem, Eduardum Rapallo.

Isseleukuanum, noviter erecta dioecesi, Antonium Gbuji.

Molicunzensem, Thomam Romero Gross, Vicarium Apostolicum Ca-

nelosensem.

Tubusuptitanum, Armandum Trindade, Auxiliarem Exc.mi P. D.

Felicissimi A. Raeymackers, Episcopi Lahorensis.

Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Norberti Perini, Archiepiscopi Fir­

mam, Cletum Bellucci, Episcopum titularem Melzitanum.

Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Aloisii Caroli Borromeo, Episcopi

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 57: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 5 7

Pisaurensis, Caietanum Michetti, Episcopum titularem l eopo l i tanum

in Cilicia.

Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Iosephi Matulaitis-Labukas, Ad­

ministratoris Apostolici Kaunensis et Vilkaviskensis, Ludovicum Povi-

lonis, Episcopum titularem Arcavicensem.

Machakosensem, Urbanum Kioko.

Nicotriensem et Tropiensem, Vincentium De Chiara, Episcopum Miletensem.

Germanicianensem, Marcum Renatum Revelo Contreras, Auxilia­

rem Exc.mi P. D. Beniamini Barrera et Reyes, Episcopi Sanctae Annae.

Druensem, Carolum Ebert, Auxiliarem Exc.mi P. D. Hugonis Auf-

derbeck, Episcopi titularis Arceni, Administratoris Apostolici territo­

riorum vulgo Erfurt et Meiningen.

Vegeselitanum in Numidia, Moacyr Grechi, Praelatum Acrensem et

Purensem.

Campaniensem, Caietanum Pollio, Archiepiscopum Salernitanum.

Sancti Angeli de Lombardis et Bisaciensem, Gastonem Mojaisky-

Perrelli, Archiepiscopum Compsanum et Episcopum Nuscanum.

Sebargensem, Mauricium Gaidon, Auxiliarem Exc.mi P. D. Marci

Lallier, Archiepiscopi Bisuntini.

Gulielmopolitanum, Gulielmum Michaelem Ellis.

Segermitanum, Ioannem Cadilhac, Auxiliarem Exc.mi P. D. Euge­

nii Polge, Archiepiscopi Avenionensis.

N nr sinum, Ottorinum Petrum Alberti, Archiepiscopum Spoletanum.

Bovensem, Ioannem Ferro, Archiepiscopum Rheginensem.

Zabaënsem in Numidia, Cyrillum Almario, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi

P. D. Emmanuelis Dei Rosario, Episcopi Malolosini.

Zabensem, Sergium Valech Aldunate, Auxiliarem E.mi P. D. Ra-

dulfi S. R. E. Cardinalis Silva Henriquez, Archiepiscopi S. Iacobi in

Chile.

Gaficensem et Septensem, Antonium Dorado Soto, hactenus Epi­

scopum Gaudicensem.

Gerundensem, Jacobum Camprodon Rovira.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 58: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Hamiltonensem, Paulum F. Beding, hactenus Episcopum titularem

Liber aliensem.

Krishnagarensem, Matthaeum Baroi, hactenus eiusdem dioecesis

Administratorem Apostolicum.

Bururiensem, Bernardum Bududira.

Minnaënsem, praefectura in dioecesim noviter evecta, Christophorum

Abba.

Mangociensem, noviter erecta dioecesi, Alexandrum Assolari.

Tanaramusensem, Ioannem A. Choi, hactenus Episcopum Pusa-

nensem.

Malaniensem, Eduardum Andream Muaca, hactenus Episcopum

titularem Insulensem.

Ardcarnensem, Eduardum Bedam Clancy, Auxiliarem E.mi P. D.

Iacobi S. R. E. Cardinalis Freeman, Archiepiscopi Sydneyensis.

Gongensem, Davidem Cremin, Auxiliarem E.mi P. D. Iacobi S. R. E.

Cardinalis Freeman, Archiepiscopi Sydneyensis.

Thabracensem, Antonium Augustinum Marochi, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Geraldi Fernandes Bijos, Archiepiscopi Londrinensis.

Munatianensem, Iosephum Dalvit, hactenus Episcopum S. Matthaei,

Auxiliarem Exc.mi P. D. Ioannis Rezende Costa, Archiepiscopi Bel-

lohorizontini.

Guairensem, Franciscum de Guruceaga Iturriza, hactenus Episco­

pum Margaritensem.

I censent, Vidonem Breña López.

Tacnensem, Ansgarium Rolandum Cantuarias Pastor.

A Vico Augusti, Iulium Salimei, Delegatum E.mi P. D. Hugonis

S. R. E* Cardinalis Poletti, in Urbe Vicarii, ad officia et totius dioecesis

pastorales actiones coniunctim ordinanda.

Gaguaritanum, Didacum Gutiérrez Pedraza, Praelatum Cafayaten-

sem.

Buœentinum, Iosephum Mariam Márquez Bernal, Praelatum Huma-

huacensem.

Simitthensern, Antonium Sahagun López, hactenus Episcopum Li-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 59: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 59

narinum^ Auxiliarem E.mi P. D. Iosephi S. R. E. Cardinalis Salazar

López, Archiepiscopi Guadalaiarensis.

Gaspesiensem, Bertrandum Blanchet.

Gampifontis-Capitis Girardeaunensis, Bernardum F. Law.

Nobensem, Eduardum Koaik, Auxiliarem E.mi P. D. Eugenii S. R. E.

Cardinalis de Araújo Sales, Archiepiscopi S. Sebastiani Fluminis

Ianuarii.

Illicitanum, Iosephum Freiré de Oliveira Neto, Auxiliarem Exc.mi

P. D. Gentilis Diniz Barreto, Episcopi Mossorensis.

Marsorum, Victorium Ottaviani, hactenus Episcopum Alatrinum

et Anagninum.

Tigillavensem, Iosephum Marek, Auxiliarem E.mi P. D. Boleslai

S. R. E. Cardinalis Kominek, Archiepiscopi Vratislaviensis.

Thinisensem in Numidia, Marium Revollo Bravo, Auxiliarem E.mi

P. D. Hannibalis S. R. E. Cardinalis Muñoz Duque, Archiepiscopi Bo­

gotensis.

Tunigabensem, Paulum Socha, Auxiliarem Exc.mi P. D. Gulielmi

Pluta, Episcopi Gorzoviensis.

Tulanensem, Salvatorem De Giorgi, Auxiliarem Exc.mi P. D. Al­

berici Semerari, Episcopi Uritani.

Sebanensem, Maurilium Georgium Quintal de Gouveis, Auxiliarem

E.mi P. D. Antonii S. R. E. Cardinalis Ribeiro, Patriarchae Lisbonensis.

Mutiensem, Raphaelem Bellido Caro, Auxiliarem E.mi P. D. Io­

sephi S. R. E. Cardinalis Bueno et Monreal, Archiepiscopi Hispalensis.

Ruynensem-Norandensem, Ioannem-Vidonem Hamelin.

Gravelburgensem, Natalem Delaquis.

Gephaludensem, Salvatorem Cassisa.

Mimianensem, Simeonem Valerio, Vicarium Apostolicum Calapa-

nensem.

ßimingitanum, Odoricum Leovigildum Sáiz Pérez, Vicarium Apo­

stolicum Requenaënsem.

Gdendalecensem, Marianum Przykucki, Auxiliarem Exc.mi P. D.

Antonii Baraniak, Archiepiscopi Posnaniensis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 60: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

60 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

PRAELATOS VEL ABBATES (( NULLIUS ))

8. Martini in Monte Pannoniae, Andream Iosephum Szennay, Ar-

chiabbatem Ordinarium.

Ghetumaliensem, noviter erecta praelatura, Georgium Bernal Var­

gas, collato titulo episcopalis Ecclesiae Velefitanae.

Saltensem in Mexico, noviter erecta praelatura, Franciscum Medina

Ramírez, collato titulo episcopalis Ecclesiae Sestensis.

Praeterea Summus Pontifex Suum dixit assensum dedisse electio­

nibus canonice factis in Synodo Episcoporum Chaldaeorum:

— R. D. Hannae Kello ad cathedralem Ecclesiam Amadiensem ;

— R. D. Hannae Pauli Marcus ad cathedralem Ecclesiam Za-

chuensem.

IV - R E L A T I O C A U S A E C A N O N I Z A T I O N I S

Subinde Rev.mus P. D. Card. Aloisius Raimondi, S. Congrega­

tionis pro Causis Sanctorum Praefectus, retulit de causa canoniza­

tionis beatae Theresiae a Iesu Jornet Ibars, Virginis, Fundatricis Con­

gregationis Parvarum Sororum Senum Derelictorum.

Relatione expleta, Summus Pontifex Eminentissimorum Patrum

Cardinalium suffragia exquisivit, et singuli Patres, servato ordine,

sententiam suam aperuerunt.

CONSISTORIUM UNICUM

Consistorio secreto absoluto, statim in eadem Aula habitum est

Consistorium Unicum (loco duorum Consistoriorum, publici et semi­

publici), cuius acta referuntur :

I - P O S T U L A T I O P A L L I O R U M

Deinde personaliter sacrum Pallium postulaverunt :

— pro Metropolitanis Ecclesiis : Galaritana, Exc. P. D. Iosephus

Bonfìglioli; Edmontonensi, Exc.mus P. D. Iosephus McNeil; Com-

psana, Exc.mus P. D. Gasto Mojaisky-Perrelli ; Syracusana, Exc.mus

P. D. Calogerus Lauricella;

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 61: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 1

— pro Archiepiscopalibus Ecclesiis : Lucensi, Exc.mus P. D. Iu­

lianus Agresti; Spoletana, Exc.mus P. D. Ottorinus Petrus Alberti.

Per procuratorem vero postulatio Pallii, facta est :

— pro Metropolitanis Ecclesiis : Bangkokensi; Pondicheriensi et

Cuddalorensi; Compostellana; Lagosensi; 8. Germani; Aquilana; Re-

mensi; Ugiungpandangana; Zamboangensi ; Lipensi; Reginatensi;

Fortaleœiensi; Kasamaënsi; Kvangiuensi;

— pro Archiepiscopali Ecclesia Atheniensi;

— pro Episcopali Ecclesia Anagnina (ex privilegio).

II - P E R O R A T I O C A U S A E C A N O N I Z A T I O N I S

Postea, D. Ioannes Baptista Ferrata, Sacrae Consistorialis Aulae

Advocatorum Decanus, pro beatae Theresiae a Iesu Jornet Ibars cano­

nizatione de more institit.

R. D. Gulielmus Zannoni, Praelatus Secretariae Status, Beatissimi

Patris nomine, iuxta morem hisce verbis respondit :

(( Ad orationem modo habitam respondere iubeor, Beatissimum Pa­

trem valde exoptare in Sanctorum album ascribere Beatam Caelitem

Theresiam a Iesu Jornet Ibars, cuius causa digne diserteque dicta est.

Idque Sanctitas Sua iure merito exoptat.

Etenim, cum nostris temporibus universa Ecclesia alacriter incum­

bat in illud christianae renovationis opus, quod ductu et auspicio Con­

cilii Oecumenici Vaticani II feliciter inchoatum est, consentaneum

sane est ante omnium oculos in sua luce collocare praeclaram morum

sanctimoniam, quae in huius Beatae Caelitis vita refulget, utpote

salutare atque efficax ad praedictam renovationem invitamentum. Ac

revera ipsa, per aspera et ardua procedens, ita christianis virtutibus

et egregie factis excelluit, ita spirantem Iesu Christi imaginem in se

rettulit, ut suis exemplis mire idonea videatur ad actuose refovendum

apud populum Dei divinae caritatis ardorem, in quo exoptata morum

instauratio potissimum innititur.

Attamen, quamvis Summus Pontifex magnopere cupiat hanc Bea­

tam in Sanctorum Caelitum numerum inserere, nihilominus, ut in

tantae gravitatis negotio omnia de more serventur, sententiam Suam

non ante editurus est, quam omnes, ad quos res spectat, mentem quis­

que suam aperuerint.

Haec habui, quae postulationi modo factae, Romani Pontificis

nomine, responderem ».

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 62: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

62 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I - S U M M I P O N T I F I C I S A L L O C U T I O

Beatissimus Pater priusquam adstantium sententiam exquireret, ita

eos est allocutus :

(( Debita diligentia considerationem Nostram intendimus in ea omnia, quae a vobis dilucido ordine et sagaci studio declarata sunt, ac bene perpendimus argumenta, quae ad propositam causam illustrandam comprobandamque attulistis.

Attamen, ut nuper nomine Nostro vobis significatum est, res tantae est gravitatis atque momenti, ut Nobis videatur co­gnitam haberi mentem vestram, antequam decretoriam senten­tiam Nostram pronuntiemus.

Rogamus igitur vos, ut, conscientiae officio unice ducti, de more circa hanc causam suffragia vestra f eratis ».

Tunc singuli E.mi DD. Patres Cardinales et Exc.mi Praesules,

servato ordine, suam sententiam circa propositam Causam aperuerunt.

Exceptis suffragiis, Beatissimus Pater suam mentem ita aperuit :

(( Vehementer sane gaudemus, quod vos concordibus suf­fragiis postulavistis, ut Beatae Theresiae a Iesu Jornet Ibars, Virgini, Sanctorum Caelitum honores tr ibuantur; id enim flagrantissimis etiam Nostris votis respondet.

Non est igitur, cur discedamus a iudiciis Peritorum et a sententiis membrorum Sacrae Congregationis pro causis San­ctorum, quippe quae multis iisque vere solidis argumentis comprobari videantur.

Quare, nulla interposita mora, decernimus hanc Beatam Caelitem in Sanctorum album referre, eandemque honoribus dignam pronuntiamus, quos catholica Ecclesia iis tribuit, qui in caelesti gloria sanctitudinis praemia sunt consecuti. Quod quidem, iuvante Deo, sollemni ritu faciemus in Vaticanae Ba­silicae maiestate proximo anno, die vicesima septima mensis Ianuarii .

Interea autem hortamur vos, ut supplices Deo preces sine intermissione admoveatis, id rogantes, ut quod modo decrevi­mus, maximopere conferat ad catholicae Ecclesiae bonum et ad vitae christianae incrementum ».

De quibus omnibus, ut acta iuridica conficerent, adstantibus Proto­

notariis Apostolicis, mandatum de more fuit.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 63: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 63

EPISTULA

E.mo P. D. Iosepho S. R. E. Cardinali Mindszenty

Venerabilis et dilectissimi Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Cum illa magni momenti decreta iam iam evulganda sint, quae suscepimus postquam matura consideratione rerum adiuncta perpendimus, unice spectantes ad pastoralem quarundam ex Hungaria dioecesium utilitatem — quas inter eminet Strigoniensis Ecclesia — Nostram impensam benevolentiam paternamque existimationem tibi, dilectissime ac venerabilis Frater Noster, etiam atque etiam expromere percupimus.

Etenim primo ut Veszprimiensis Praesul renuntiatus et paulo post Metropolitanae illius Sedis Archiepiscopus creatus, episcopalis mini­sterii munere functus es in difficillime rerum statu, oneribus et anxie­tatibus pleno. Altis sane radicibus Nostro animo infixa haeret vivida atque aerumnosa recordatio, te, ipsos x x v abhinc annos, iudicium et condemnationem subiisse, quae quasi culmen fuere gliscentium adversus te impugnationum, quaeque omnium hominum mentes tunc in se con­verterunt eorumque attonitum moverunt stuporem. Tot acerbi animi cruciatus fuerunt spinea corona, tuo capiti imposita, haud minus pre­tiosa quam tua erga Christi Ecclesiam fidelitas.

Quam ob rem tibi omni cum reverentia libentissime obsequimur, tibique gratias ex imo pectore agimus ob multimoda virtutis exempla, quae tot per annorum decursum universae catholicae familiae prae-buisti.

Certam equidem alimus spem, te Ecclesiae, quae lumen et gloria, etiamsi pariter dolorum causa tibi fuit, tuum amorem tuasque preces semper esse daturum. Scias pariter Nos tecum his animi sensibus ar-tissime coniungi, dum superna solacia tibi a Christo, aeterno Pastorum Principe atque praemio, supplices petimus, ut tuae « probatio fidei multo pretiosior auro, quod per ignem probatur, inveniatur in laudem et gloriam et honorem » (cf. 1 Pt. 1, 7).

Quorum votorum auspicem Nostraeque propensae voluntatis testem, Apostolicam Benedictionem tibi fraterna caritate peramanter imper­timus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum die xixx mensis Ianuarii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 64: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

64 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ALLOCUTIONES

I

Ad Excellentissimum Virum Lombume Mujwan Kallymazi Zairianae

Reipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras

commissi muneris testes tradentem. *

Monsieur l'Ambassadeur,

En ce jour où débute votre mission auprès du Saint-Siège, nos

premières paroles seront pour vous souhaiter la bienvenue. Bienvenue

franche, cordiale, symbolisant les excellents rapports que Nous sou­

haitons, ainsi que nos collaborateurs, entretenir avec vous pendant

tout la durée de votre séjour romain.

Il Nous faut aussi vous remercier de vos sentiments déférents et de

votre volonté d'œuvrer à l'affermissement des liens entre le Saint-

Siège et votre pays, votre grand pays. Car le Zaïre est bien l'une des

plus vastes contrées d'Afrique, disposant de richesses humaines indé­

niables, Pune des plus anciennement chrétiennes. Autant de raisons

pour attacher une valeur spéciale à la solution des problèmes com­

muns, à la qualité des relations mutuelles, mieux, au renforcement

de la compréhension basée sur le respect et la confiance. L'assurance

que vous Nous donnez de poursuivre cet objectif, conformément aux

instructions de Son Excellence le Général Mobutu Sese Seko, Nous

donne aujourd'hui un motif de satisfaction et Nous permet d'augurer

le meilleur pour tous vos compatriotes. Vous voudrez bien, en trans­

mettant nos sentiments de gratitude au Président de la République

du Zaïre pour ses vceux, lui faire part également de notre vif espoir.

Nous avons montré il y a un instant le prix que Nous attachons à

la chrétienté zaïroise. Notre pensée rejoint plus particulièrement nos

chers Fils catholiques du pays, dont le zèle et le dynamisme suscitent

¥ admiration. En bons citoyens, ils ont à cœur de travailler loyale­

ment à l'entreprise nationale du développement, dans tous ses domai­

nes. Encouragés par leurs Evêques, auxquels Nous rendons ici hom­

mage, ils ont pleinement conscience du témoignage qu'ils peuvent

donner : témoignage d'une foi qui ne leur est pas imposée comme une

culture étrangère, puisqu'elle provient d'un don de Dieu les attei-

* Die 7 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 65: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 65

gnant au plus profond d'eux-mêmes; témoignage d'une communauté

de croyants, unie à l'Eglise universelle, mais qui, loin de renier le

patrimoine humain et civil de ses membres, est fière au contraire de le

promouvoir de tous ses moyens. Dans la liberté, dans le dialogue avec

les responsables de l'Etat, il sera possible de progresser encore en ce

sens.

Nos souhaits accompagnent donc Votre Excellence pour l'exercice

de ses hautes fonctions. Ils s'étendent à votre famille, aux Autorités

et à tous les habitants de votre pays. Sur tous et sur chacun, Nous

invoquons les bienfaits de Dieu, ses grâces et sa protection.

I I

Ad Excellentissimum Virum Antonium Rocha Columbianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneris testes tradentem. *

Señor Embajador:

Hemos escuchado con ánimo atento las deferentes expresiones que

Vuestra Excelencia ha querido dirigirnos en el momento de presentar

las Cartas, que lo acreditan como Embajador Extraordinario y Pleni­

potenciario de la República de Colombia ante la Santa Sede.

Al agradecerle los devotos sentimientos expresados, queremos darle

nuestra más cordial bienvenida y manifestarle nuestra satisfacción al

recibirle como digno Representante de un País, que nos es tan querido

por tantos conceptos.

Tenemos siempre presente en nuestra mente el grato recuerdo de

nuestra estancia en Bogotá, durante el Congreso Eucaristico Inter­

nacional. Este hecho, al que Vuestra Excelencia ha hecho alusión en

su discurso, nos ofreció la ocasión de ser testigo personal de los valores

humanos, culturales y religiosos que animan la vida de la Nación

colombiana.

Motivo de particular complacencia es para Nos constatar el arrai­

gado sentimiento católico del Pueblo de Colombia y sus esfuerzos por

conseguir una superación humana y espiritual, que la haga cada vez

más fiel a su identidad histórica, proyectada hacia el futuro.

Sabemos bien que la Iglesia en Colombia colabora sincera y eficaz­

mente en un empeño de promoción de toda la comunidad nacional.

5 - A. A. S.

* Die 10 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 66: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

66 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nos complacemos de ello y, siguiendo las directrices que hemos mar­

cado en repetidas ocasiones, no cesaremos de exhortar a Pastores y

fieles a hacerse solícitos promotores del bien común, prestando su

generoso apoyo a la obra de desarrollo integral de las comunidades en

que viven, y haciendo cada vez más presente a la Iglesia, que mientras

mira como peregrina hacia la Ciudad eterna, no olvida la edificación

de la Ciudad terrestre.

Señor Embajador : Al asegurarle nuestra benevolencia para el

desempeño de su alta misión, invocamos sobre Vuestra Excelencia,

sobre el Excelentísimo Señor Presidente de Colombia, el Gobierno y

los queridos hijos colombianos la abundancia de las bendiciones del

cielo.

I I I

Ad Excellentissimus Viros e Legatorum Coetu apud Sedem Aposto­

licam, novo ineunte anno Beatissimo Patri fausta ac felicia ominantes. *

Excellences et chers Messieurs,

Nous sommes vivement reconnaissant à votre digne interprète de

ses paroles si bienveillantes, et nous vous remercions tous cordialement

de votre présence ici et de l'hommage déférent que vous tenez à nous

rendre ainsi, chaque année, au retour des fêtes de Noël et du Nouvel An.

Ce temps ramène naturellement devant notre esprit le thème à la fois

ancien et nouveau de la paix; et la rencontre avec le Corps Diploma­

tique l'impose à notre réflexion avec plus d'intensité encore : car pour

vous, diplomates, il ne s'agit pas seulement d'un mot appelant des

souhaits joyeux ou de tristes prévisions; ni même simplement d'un

sujet théorique de méditation et d'étude. C'est, peut-on-dire, le centre

et le but de votre « mission », avec toute la densité de signification qui

s'attache à ce noble terme.

Vous n'êtes pas seulement spectateurs, bénéficiaires ou victimes des

hauts et des bas de la paix dans le monde. Vous êtes, à un titre spécial

et avec une responsabilité tout particulière, les protecteurs et les dé­

fenseurs de la paix.

Une opinion assez répandue aujourd'hui, basée sur des connais­

sances approximatives ou sur des souvenirs d'un passé révolu, semble

ne vouloir retenir de la diplomatie que quelques aspects extérieurs,

* Die 12 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 67: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 67

plus décoratifs que substantiels, ou certaines manifestations de mau­

vais aloi, formes dégénérées de la véritable action diplomatique, qui

eurent cours peut-être, hélas ! à certaines époques du passé, mais que

répudie aujourd'hui la conscience de ceux qui se consacrent à ce haut

service, et qui, d'ailleurs, ne répondraient plus, présentement, aux

exigences et aux finalités de ce service lui-même.

De nos jours, en effet, le développement des rapports de forces et

d'intérêts a pour effet que le bien ou le mal de telle partie de la

communauté internationale ne peuvent être considérés comme le mal

ou le bien de telle autre partie ; et le monde se trouve heureusement

presque obligé de chercher ensemble l'avantage commun, s'il veut éviter

le dommage commun ou même la commune catastrophe.

Il est vrai que même parmi les plus hauts responsables de la vie des

peuples, tous n'arrivent pas à saisir ou à garder présente à l'esprit,

comme ils le devraient, cette vérité fondamentale. Et c'est pourquoi il

n'est pas rare, surtout chez ceux qui sont ou croient être les plus forts,

que l'un ou l'autre cède à la tentation de résoudre en sa faveur, par la

force ou la violence, des situations de tensions ou de conflits.

Mais il n'est pas moins vrai que la réalité se venge de ces calculs

erronés. Malheureusement, ceux qui en paient le prix sont le plus sou­

vent d'innocentes victimes, parmi lesquelles figurent parfois ceux-là

même qui s'étaient employés à en détourner les protagonistes.

Il est donc d'autant plus nécessaire qu'aux raisons de la force — qui

sont fréquemment injustes et qui, aujourd'hui plus que par le passé, se

montrent impuissantes à assurer l'avantage général et même l'avantage

de ceux qui y ont recouru — il faut, disons-nous, qu'à ces raisons de la-

force, la communauté des nations sache opposer efficacement la force

de la raison, de la justice, et d'une équitable et généreuse compréhen­

sion des droits et des intérêts de tous.

Il s'agit là d'un effort d'une telle ampleur, d'une telle noblesse

— d'une telle difficulté aussi — qu'on ne saurait assez en souligner

l'importance et qu'on ne peut dissimuler le sérieux de l'engagement

qu'il requiert : effort dans lequel la diplomatie digne de ce nom est

appelée à jouer un rôle de premier plan.

A ceux qui ont défini la diplomatie « l'art de faire la paix », on a

cru pouvoir objecter une simplification excessive. De fait, bien d'autres

activités rentrent dans le cadre de la diplomatie. Et comment ignorer

celle des hommes politiques et des hommes de la pensée, qui contribuent

à former la conscience des hommes et l'opinion publique des peuples?

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 68: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

68 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

On ne peut nier toutefois que la recherche de la paix ne soit, comme nous

venons de le dire, le point central de la mission diplomatique dans la

vie internationale. Et ce n'est pas là simplement distribuer un éloge,

qui serait d'ailleurs souvent bien mérité. C'est reconnaître ce qui est

pour vous l'essence même de votre mission, votre but, votre program­

me : faire la paix.

Cela veut dire d'abord la protéger et la défendre là où elle existe :

ensuite la rétablir là où elle a cessé d'exister. Cela suppose qu'avec

beaucoup de sagesse et une patience inlassable, on cherchera à résoudre

selon la justice et l'équité les questions qui opposent Etats ou Gouverne­

ments les uns aux autres ; que l'on fera tout pour éviter que les opposi­

tions ne s'accentuent, que les positions en conflit n'arrivent à un

point de rupture ; que l'on étudiera et proposera toutes les formules

possibles d'honnête conciliation; que l'on saura joindre à la juste

défense des intérêts et de l'honneur de la partie qu'on représente,

la non moins juste compréhension et le respect des raisons de l'autre

partie et les exigences du bien général. Voilà la tâche spécifique — et

combien noble! — de la diplomatie.

Et dans cette tâche, la diplomatie des Etats a comme allié et

collaborateur le Saint-Siège : un allié convaincu, chaque fois qu'est

en question la sauvegarde ou le rétablissement d'une paix juste et

solide; un collaborateur qui, tout en ayant sa nature et ses moyens

spécifiques, n'hésite pas à joindre son action à celle des Etats et de

leurs représentants, pour favoriser des rapports pacifiques entre les

nations, sur la base des principes qui doivent régir une vie en com­

mun bien ordonnée, au plan international.

Nous nous demandions naguère, dans une circonstance analogue à

celle-ci, 1 si le Saint-Siège avait « raison de se servir de cette forme

d'activité qui s'appelle la diplomatie ». Notre réponse, alors comme

dans d'autres circonstances, a été affirmative, à condition qu'il s'agît

de la vraie diplomatie : celle qui se propose pour objectif la paix à

l'iaitérieur de chaque peuple et dans ses relations avec les autres.

Cette demande, nous continuons à nous la poser. Et ce n'est pas

seulement pour confirmer notre attitude responsable en face des doutes

ou des contestations qui peuvent se présenter. C'est bien plutôt pour

approfondir et préciser toujours davantage les motifs essentiels de la

participation du Saint-Siège à la vie des peuples et aux problèmes de

1 Discours au Corps Diplomatique, 12 janvier 1970.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 69: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 69

leurs rapports mutuels : participation qui entend bien ne pas se borner

à renonciation de principes généraux, mais qui, dans les formes qui

sont propres à notre mission morale et spirituelle, n'hésite pas à

descendre, le cas échéant, à l'action concrète.

Cette attitude, vous le savez comme nous, n'est pas sans attirer des

critiques. Certains y voient une sorte de « compromission » qui, bien

loin d'élever le Saint-Siège, l'abaisserait, au contraire — et l'Eglise

avec lui — au rang de « puissance » : une parmi tant d'autres, même

si elle conserve ses traits distinctifs particuliers. Sans la détourner

tout à fait de sa mission, cette attitude rendrait l'Eglise moins libre,

moins (( crédible )) dans l'exercice de celle-ci, qui serait une mission

« prophétique )) consistant à annoncer et dénoncer, sans avoir peur de

rompre avec une réalité mouvante et vieillie, qui doit bientôt céder

le pas à un monde nouveau, encore en gestation.

Nous ne sommes pas fermé à ces voix qui nous arrivent de différents

côtés, ni offensés par leur ton parfois pressant et quasi impétueux.

Nous sommes toujours disposé à réfléchir à nouveau, avec une cons­

cience sérieuse et sereine, sur nos attitudes et sur les modalités de

notre action, afin qu'elles répondent toujours mieux, pour autant que

cela dépend de nous, aux exigences du ministère apostolique et aux

nécessités anciennes et nouvelles des temps où nous vivons.

Mais, si nous ne nous trompons, ce que l'on reproche ici à l'Eglise

et au Saint-Siège, c'est de ne pas prendre une attitude nette et active,

en proclamant et en accélérant le déclin d'un ordre mondial jugé

dépassé et gâté, pour hâter la rapide instauration, à sa place, d'un

ordre nouveau, qu'on imagine avec les traits messianiques de la justice,

de la liberté, de l'égalité parfaite, sans discrimination de droit ne

de fait.

On estime que l'Eglise et le Saint-Siège, dans la mesure où ils

appuient des initiatives visant à pacifier des états de tension ou à

guérir des plaies sociales, dans la mesure où ils favorisent la cessation

des conflits en cours ou cherchent à en prévenir d'autres, font le jeu

de la (( conservation », empêchent ou retardent le jour de la révolution

libératrice, que certains n'hésitent pas à proposer comme le schème

répondant à la maturation des temps, aux aspirations des peuples

— surtout des peuples opprimés — et même, ajoute-t-on, à la vision

chrétienne de l'histoire, ce pour quoi on se met en quête de démonstra­

tions et de preuves même d'ordre théologique.

En face de critiques de ce genre, la première considération qui nous

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 70: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

70 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vient à l'esprit, c'est que certains radicalismes non seulement sont bien

souvent inexacts et injustes par leur façon partiale ou unilatérale de

juger la réalité et les responsabilités qui y répondent, mais qu'ils sont,

par surcroît, dangereux, tant par ce qu'ils voudraient voir réalisé que

par ce qu'ils ne veulent pas voir réalisé ou dont ils réussissent à em­

pêcher la réalisation. En d'autres termes, en poussant à des boulever­

sements radicaux — qui sont loin, bien souvent, de respecter les fron­

tières du licite — il n'est pas exclu qu'on n'arrive à des situations

moins justes et moins stables que celles qu'on a voulu modifier. Et

il arrive facilement, surtout, qu'on gaspille, en des tentatives velléi­

taires, des énergies et des efforts, qui pouvaient être employés bien

plus utilement pour des réalisations moins rapides, peut-être, et moins

voyantes, ni entièrement satisfaisantes, sans doute, mais qui repré­

sentaient néanmoins un réel progrès au profit de l'humanité.

Ce qui nous semble plus en harmonie avec notre mission, et avec

ce que l'Eglise peut et doit faire en faveur du monde, dont, tout en

étant distincte, elle partage le cheminement, c'est que l'Eglise soit,

certes, une voix prophétique, et comme le cri de la conscience de

l'homme ; mais qu'en même temps elle comprenne la réalité humaine,

avec ses âpretés, ses insuffisances, ses résistances à se conformer aux

idéaux que l'humanité devrait et doit poursuivre avec courage et té­

nacité, pour être digne d'elle-même et à la hauteur de ses responsabi­

lités devant Dieu et devant l'histoire.

Au lieu de nous borner à déplorer ou à dénoncer des insuffisances,

nous estimons que notre devoir en ce domaine est de rappeler et de

clarifier les principes, d'encourager les hommes à les appliquer fidè­

lement, et de ne pas refuser notre collaboration aux tentatives con­

crètes de solution des problèmes que cette application comporte : non

certes en ce qui concerne les aspects techniques, qui échappent à notre

compétence, mais pour ce qui est des aspects moraux et humains de

justice et d'équité, qui ne sont pas moins importants que les premiers.

Cet effort de contact avec les problèmes concrets, que les hommes

d'Etat et les diplomates affrontent quotidiennement, nous aide à nous

rendre toujours mieux compte de la complexité des choses et des diffi­

cultés à surmonter. Cela ne nous amène certes pas à excuser ce qui

n'est pas excusable — abus de pouvoir, excès dans la répression, usage

de la torture, pressions économiques indues, etc ... — ou à nous con­

tenter facilement de résultats minimes ou insuffisants; mais cela nous

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 71: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 71

porte à prendre des attitudes conscientes et responsables dans l'ap­

préciation, généreuses dans la coopération.

Tout cela vous dit, Excellences et chers Messieurs, l'esprit sur

lequel peuvent compter, dé notre part et de la part du Saint-Siège, vos

personnes et vos Gouvernements, vos peuples et leurs communautés,

comme toute la communauté internationale : un esprit d'amitié, qui,

même s'il exclut une indulgence hors de propos, tend toujours à encou­

rager et à aider les responsables dans les justes, nobles et difficiles en­

treprises que la vie de leurs nations et celle de la famille des peuples

présentent comme des défis à leur sagesse et à leur bonne volonté.

Et comme notre parole vise avant tout ce qui constitue plus spéci­

fiquement votre mission, nous voulons dire les relations des peuples

entre eux, nous vous dirons que c'est dans cet esprit d'amitié que nous

suivons les problèmes de la paix. Et nous concevons celle-ci non seule­

ment, selon son acception première et plutôt négative, comme absence

de conflit, mais dans sa signification plus ample et plus complète de

bonnes et amicales relations.

L'invocation de la paix revient fréquemment sur nos lèvres, avec

l'exhortation à la poursuivre et l'invitation à prier pour l'obtenir. Mais

nous n'entendons pas que s'arrête là notre intérêt pour une cause si

grande et si fondamentale. Vous êtes témoins de nos persévérants

efforts, vous qui êtes aussi, en quelque sorte, parmi les collaborateurs

les plus directs du Saint-Siège en ce domaine. C'est à vous, en effet,

qu'il s'adresse le plus souvent — comme il s'adresse à ses propres repré­

sentants dans vos pays — pour avoir des informations, pour recueillir

et confronter données et opinions, discuter des situations, se concerter

avec vous, parfois, pour des initiatives de paix.

Vous connaissez, par exemple, l'intérêt que le Saint-Siège continue

à manifester pour un des problèmes essentiels qui sont à la base d'une

paix sûre et durable : l'établissement de rapports et d'échanges con­

formes à l'équité entre les pays ayant atteint un haut degré de dévelop­

pement, et ceux qui, avec élan, mais souvent au prix de grands sacri­

fices, s'efforcent d'y parvenir.

Ce problème a fait l'objet de nos déclarations répétées, en parti­

culier dans l'encyclique (( Populorum progressio », et il reste un des

points qui retiennent très spécialement l'attention du Saint-Siège.

Aussi avons nous suivi avec le plus vif intérêt, à ce sujet, les récentes

prises de contacts entre la Communauté européenne des Neuf et les

Pays d'Afrique, pour l'élaboration d'un modèle possible de coopé-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 72: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

72 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ration organique ou d'association économique, technique et commer­

ciale. Cette négociation, tant par le nombre et la qualité des Pays

participants que par l'ampleur et l'importance des buts qu'elle se

propose, peut vraiment constituer un test de ce que la sagesse et le

courage des Gouvernements, leur capacité de vision et d'imagination

politique, leur esprit de collaboration enfin, sont capables de faire pour

répondre à des exigences objectives d'importance capitale pour l'avenir

de la famille humaine.

On ne peut manquer de relever le caractère hautement moral d'ini­

tiatives de ce genre et souhaiter qu'elles se multiplient. Que les respon­

sables ne se laissent pas décourager par les difficultés ! Qu'ils sachent

harmoniser les raisons de la prudence avec celles de la générosité, sans

oublier qu'aujourd'hui, plus encore que par le passé, l'avantage général

est finalement la condition du vrai et stable bien-être de chacune de

leurs nations.

Le Saint-Siège a à cœur, vous le voyez, d'être présent dans le

concert de la vie internationale. Il l'est grâce au réseau de relations

que le Corps Diplomatique présente et réalise ici même, relations

qu'entretient et favorise également le Corps de nos représentants dans

vos divers Pays. Laissez-nous dire, en terminant, à quoi tend cette

présence du Saint-Siège dans la vie internationale. Elle tend d'abord

à promouvoir des contacts honorables et pacifiques entre les Peuples

à un niveau de responsabilités; ensuite à encourager la méthode du

dialogue humain et courtois, à la substituer, si possible, à celle de

l'affrontement ruineux et meurtrier des armes et de l'équilibre pré­

caire d'intérêts inconciliables, toujours prêts à surgir avec des reven­

dications unilatérales; elle tend enfin, cette présence du Saint-Siège,

à créer non seulement la trêve dans les conflits entre nations, mais

le goût, l'honneur, la stabilité de la paix, de telle sorte que les insur­

montables différences ethniques, géographiques, économiques, cultu­

relles, ne soient plus des causes de rivalités et de luttes fratricides,

mais deviennent au contraire des motifs d'entente fraternelle et d'ac­

tivé complémentarité, en un hommage unique et supérieur à la justice.

En disant cela, nous nous référons — assez clairement, nous semble-

t-il — aux situations qui, au seuil de cette année nouvelle, apparais­

sent comme des cas pathologiques de la concorde entre les hommes,

cas qui s'offrent à la sage, à la persévérante, ajoutons encore, à la

chrétienne thérapie d'une paix véritable et dynamique.

Si ces abcès douloureux persistent, malgré tant d'efforts déployés

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 73: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 3

au cours de l'a,nnée écoulée, s'ils continuent à retenir l'attention in­

quiète du monde entier, combien plus la vôtre, Messieurs : les diplo­

mates ne sont-ils pas, en quelques sorte, les médecins du corps social,

lorsqu'il est atteint ou menacé par le virus de la discorde et de la

guerre?

Mais nous savons tous que la bonne volonté et les moyens humains

ne suffisent pas. Aussi, pour que votre action, celle des diplomates et

des hommes d'Etat du monde entier, soit efficace et couronnée de

succès au cours de l'année qui s'ouvre, nous invoquerons sur elle, et

sur l'aide — modeste, mais généreusement offerte — que le Saint-

Siège sera toujours heureux de vous apporter, l'abondance des béné­

dictions du Dieu tout-puissant.

IV

Romanae Civitatis Magistro et Administratorum Coetui, novo ineunte

anno Beatissimo Patri fausta ominantibus. *

La ringraziamo, Signor Sindaco, per questa visita, che ogni anno ci

offre la lieta possibilità di intrattenerci amabilmente con Lei e con i

suoi validi collaboratori del Consiglio Comunale dell'Urbe, qualificati

esperti dell'Amministrazione tanto complessa della sempre diletta Roma.

L'incontro ci permette di dare insieme con voi uno sguardo appassio­

nato e affettuoso a questa Città unica al mondo, che è anche la diocesi

del Papa, e augurarle, pensosi come tutti siamo della sua prosperità

e del suo sviluppo, felici incrementi per l'avvenire, e specialmente per

l'anno appena iniziato.

Come sempre, apprezziamo moltissimo questo nobile gesto, che, per

essere tradizionale, nulla perde della sua spontaneità e del suo signi­

ficato; comprendiamo la gravità dei problemi che vi assillano ogni

giorno, e di cui le sue parole, Signor Sindaco, ci hanno portato una

nuova testimonianza dello zelo che tutti vi muove; e noi desideriamo

concorrere, sul piano pastorale che è specificamente nostro, unita­

mente ai nostri diretti collaboratori, al benessere della città, alla sua

coscienza civile, morale e religiosa, alla sua costante elevazione sul

piano umano e spirituale, conforme alla sua vocazione storica e alla

sua funzione secolare.

* Die 14 mensis ianuarii 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 74: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

74 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

In questa particolare occupazione, facciamo voti che la pluralità

di tendenze sociali e politiche, che caratterizza la presente Ammini­

strazione, lungi dall'essere motivo d'interiori divergenze e di risul­

tante diminuzione d'efficienza operativa, sia espressione d'una volontà

di convergenza civile e d'una solidale attitudine a promuovere il bene

della Città, con maggiore efficacia e con superiore sentimento della

tradizione veramente romana, cioè esemplarmente comunitaria e ideal­

mente universale. Citeremo solo una voce, quella di Cicerone : « hanc

Urbem lucem Orbis terrarum atque arcem omnium Gentium ... ))} Non

si può non sentire un fremito di commozione al riflettere su questa conti­

nuità storica, a questa missione universalistica, ecumenica, che si tra­

smette dai secoli per un misterioso e alto disegno provvidenziale ; conti­

nuità, diciamo, di pacificazione, di insegnamento, di equilibrio, conte­

nuta in quella Pax Romana, che fu la condizione ideale per accogliere

il lieto messaggio evangelico e per assicurarne l'irradiazione nel mondo,

pur nel volgere dei tempi e nel tramonto delle antiche istituzioni, le quali

tuttavia sono sopravvissute negli elementi imperituri del diritto e della

organizzazione di Roma, assunti e vivificati dallo spirito nuovo della

Chiesa di Cristo.

E il Papa non può non rilevare ogni volta lo stupendo significato

che tutto ciò racchiude e tramanda agli spiriti pensosi del passato e

dell'avvenire. Liberi, ormai come siamo, dalle immense ed estenuanti

responsabilità della cura temporale della Città, risorge tanto più facil­

mente in noi la visione ideale dell'Urbe, alla quale applichiamo con

felice auspicio la biblica definizione: « . . . u r b s . . . perfecti decoris,

gaudium universae terrae ». 2 Non ci si faccia rimprovero se noi per­

seguiamo questa trascendente concezione dell'Eterna Città. Questa

trasfigurazione spirituale di Roma è tuttora nell'ambito della nostra

missione pastorale e della nostra interpretazione cattolico-religiosa

del punto storico-geografico, dove il Vangelo di Cristo ha posto, con

Pietro, il cardine della sua inserzione nella civiltà umana e della sua

irradiazione nel mondo. Noi siamo tuttora i profeti della vocazione

sovrumana di Roma; e siamo persuasi che la libera coscienza e la sto­

rica funzione del suo altissimo compito di capitale della Nazione Ita­

liana non rinchiudano il circolo spirituale della sua nativa universalità,

sì bene consentano di spaziare con lo sguardo d'una sapienza atavica e

1 Cic. In Catilin. Orat. IV, c. VI, n. 11. 2 Lam. Jer. 2, 15.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 75: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 5

primigenia nell'orizzonte spirituale e sereno della religione cattolica,

che quivi ha trovato il suo centro congeniale e secolare.

Questo diciamo nella prossimità dell'Anno Santo, il quale, com'è

noto, dovrà favorire l'afflusso alle porte di Roma di molti pellegrini della

fede, e risvegliare nella Città fatidica e sacra il senso e la virtù della sua

nobile ospitalità.

La grande manifestazione sarà preparata con studiata intenzione di

non turbare la vita cittadina. Ma noi prevediamo di dover fare affida­

mento sulla cortese accoglienza di Roma ai suoi accresciuti visitatori.

Avremo qualche pratico progetto da sottoporre alle Autorità civili, ed

in particolare a quelle che con tanta cura e tanta competenza presiedono

ai problemi amministrativi e logistici della Città. È di grande importanza

predisporre il modo con cui i visitatori dell'Anno Santo troveranno a

Roma un'accoglienza che non deluda le loro spirituali aspettative; e

ciò non solo per l'esito religioso del grande avvenimento, ma altresì

per il prestigio, l'elogio, la riconoscenza, la memoria che ne possono

scaturire in onore del nome stesso di Roma.

Per questo abbiamo fin d'ora accennato alla mutua collaborazione

che siamo con tutto il cuore disposti a offrire, e che altresì chiediamo alla

vostra esperienza e al vostro talento tecnico e organizzativo. L'anno,

testé iniziato, sarà molto impegnativo perché si giunga alle soglie del

1975 con una preparazione perfetta, per quanto sia consentito ad umane

possibilità, a far fronte alle molteplici necessità che porrà una celebra­

zione giubilare di tanto valore e di tanta ampiezza, in un mondo divenuto

piccolo ma pur lacerato da divisioni interne e internazionali, come

sarà quella del prossimo Anno Santo.

Noi siamo certi — ne abbiamo anzi avuto la gentile conferma — di

trovare in Lei, Signor Sindaco, e in cotesta Amministrazione l'appog­

gio necessario, la comprensione sollecita, la collaborazione preziosa.

E ringraziando fin d'ora, invochiamo sul vostro non facile lavoro

l'onnipotente aiuto del Signore, per intercessione della Vergine Santa

Salus Populi Romam, e degli Apostoli Pietro e Paolo. La nostra Apo­

stolica Benedizione confermi a voi, e all'intera popolazione della città

di Roma, tutta la nostra benevolenza e ogni migliore augurio di bene.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 76: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V

Ad Excellentissimum Virum Petrum Ilboudo, Reipublicae Voltae Supe­

rioris primum cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras de­

mandati muneris testes tradentem. *

Monsieur l'Ambassadeur,

Nous sommes heureux d'accueillir aujourd'hui, en la personne de

Votre Excellence, le premier Ambassadeur de la République de Haute-

Volta auprès du Saint-Siège, et de vous adresser des vœux particu­

lièrement fervents pour le succès de votre mission.

Cette mission commence, on peut le dire, sous des auspices favo­

rables. L'Eglise locale, sous la responsabilité de la Conférence epis­

copale voltaïque et de son président, le cher et vénéré Cardinal Paul

Zoungrana, a toujours pratiqué le dialogue avec les Autorités de l'Etat,

notamment lorsque se présentaient certains problèmes d'actualité; elle

continuera de le faire avec loyauté. Nous-même gardons le meilleur

souvenir de la visite que Nous rendit, il y a sept mois à peine, Son

Excellence le Général Sangoulé Lamizana, qui vous envoie maintenant

poursuivre au Vatican, de façon permanente et solide, ces relations

prometteuses. Dans ce contexte, en vous remerciant des très aimables

paroles que vous venez de prononcer, Nous nous devions de marquer

notre confiance en l'avenir.

Nous espérons, en effet, en la sagesse de votre pays et de ses diri­

geants. Comme d'autres nations en plein essor, mais aux prises avec

de sérieuses difficultés économiques — l'exemple cruel de la sécheresse

vient à tous les esprits —, comme d'autres nations qui ont assumé récem­

ment la maîtrise de leur propre destin et se trouvent affrontées, dans

la conjoncture mondiale, à l'urgence de développer toutes leurs res­

sources, Nous souhaitons que la Haute-Volta devienne un modèle

d'équilibre, de mesure, de maturité politique, de progrès harmonieux

pour toutes les couches de la population, de justice sociale, d'ouverture

aux valeurs spirituelles, de liberté religieuse impartiale.

Si les puissants de ce monde ont le grave devoir de fournir à tous

les pays l'aide désirée pour la réalisation de ces objectifs, l'Eglise, qui

tire sa seule richesse de la Révélation chrétienne, ne demande égale­

ment qu'à les favoriser. En des termes qui Nous ont vivement touché,

* Die 24 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 77: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 77

vous avez vous-même évoqué cette contribution : ses appels à la soli­

darité et à la coopération internationales, la fondation de nombreux

centres de promotion et d'assistance, et ses œuvres en faveur de la

formation des jeunes, sans aucune distinction. Ce service désintéressé

est bien dans son rôle. Elle sait que les hommes n'ont pas faim seule­

ment de pain, ni même d'instruction, mais d'éducation à la respon­

sabilité et à la fraternité, de sagesse, de dialogue avec l'Invisible.

Nous saisissons cette occasion pour saluer les courageux efforts de

nos Fils catholiques de Haute-Volta. Avec enthousiasme, ils souhai­

tent pouvoir continuer leur magnifique témoignage. Nous demandons

au Seigneur de les bénir et de veiller aussi sur l'ensemble du peuple

voltaïque, sur ses gouvernants, et sur la personne de Votre Excellence,

que Nous assurons de tout notre appui dans l'exercice de ses hautes

fonctions.

VI

In Basilica Vaticana habita a Beatissimo Patre Sacrum concelebrante,

ad eos qui sollemni Canonizationi Beatae Theresiae a Iesu Jornet et

Ibars, Virginis, Fundatricis Congregationis Parvarum Sororum Senum

Derelictorum, interfuerunt. *

Venerables Hermanos y amados Hijos:

Hace unos momentos, con emoción contenida y en virtud de nuestra

autoridad apostólica, hemos pronunciado una sentencia solemne, agre­

gando al catálogo de los Santos a Santa Teresa de Jesús Jornet e Ibars,

fundadora de las Hermanitas de los Ancianos Desamparados. La hemos

declarado Santa, es decir, digna de recibir el culto universal en la

Iglesia; nos encomendaremos a su intercesión y la podremos tomar

como orientación para nuestra vida espiritual.

Con mirada atónita contemplamos el milagro de arcana predilec­

ción divina que supone la santificación de un alma, cuyo sorprendente

camino por la vida terrena, imitando a Cristo, pasa de los sufrimientos

a la cumbre de la gloria.

Nos encontramos ante una de esas figuras que dejan una impronta

propia y profunda de su paso por el mundo, legando a la Iglesia y a la

sociedad el sello de su personalidad siempre lozana e inmarcesible :

servir, inmolarse por los demás, será la faceta distintiva de la espiri-

* Die 27 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 78: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

78 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

tualidad de Santa Teresa Jornet quien, obedeciendo a un mismo impulso

de amor al necesitado, eligió un modelo de vida similar al que sirvió

también a la Sierva de Dios, Juana Jugan, fundadora del Instituto

de las (( Petites Sœurs des Pauvres », cuya causa de beatificación

esperamos pueda ser reanudada próximamente.

Es consolador contemplar con cuánta profusión de formas y de

colorido espirituales se van perfilando — prodigios de la gracia —

nuevos cuadros de la santidad de la Iglesia. En la obra límpida y

transparente de un alma consagrada, como Santa Teresa Jornet, se

trasluce la misma ansia que animara a su homónima abulense para

desplegar, en formas diversas, la hermosura y la riqueza inagotables

del designio de salvación. \ Cuántas páginas de historia eclesial, be­

llísimas, llevan impresos esos lances del amor divino que brotan del

corazón de Cristo, como manantial perenne de luz y de verdad !

Difícil seguir en detalle la vida y la actividad de la Madre Teresa.

La niña de Aytona y Lérida, la estudiante y maestra de Fraga y

Argensola, a la búsqueda de su vocación entre las Terciarias Carme­

litas y las Clarisas de Briviesca, deja el paso a la religiosa gallarda y

sencilla que, mientras cubre distancias y recorre las ciudades más

diversas, sabe conservar el secreto de su dinamismo : la unión con

Dios. Alma que amaba pasar desapercibida, pero que no por ello

dejaba de marcar con su huella personal, recia y dulce al mismo

tiempo, las bases mismas de su incipiente obra. Ella supo guiar, desde

sus primeros pasos, el nuevo Instituto, desde Barbastro a Valencia y

Zaragoza, extendiéndolo después — en un incansable afán caritativo —

por buena parte de la geografía española y que más tarde se trasplan­

taría a América.

Teresa Jornet tuvo algo, misterioso si se quiere, que nos atrae.

A su lado se siente esa presencia inefable de la Vida que la sostuvo

y teb alentó en sus afanes de consagración a Dios y al prójimo, orien­

tándola hacia la senda concreta de la caridad asistencial.

El fruto de la ingente labor desplegada por tan humilde religiosa

cuajó de manera admirable, pero sin clamor externo. El quehacer de

la gracia será siempre algo misterioso. La opción hecha en la intimidad

del alma sabe de la predilección divina, de la acción fecundadora del

Espíritu. ¡ Quién podría describir por qué rutas y celadas Santa Teresa

ha ido descubriendo a su Esposo ! Al abrazar un género de vida abne­

gada, ella ha querido realizar el programa de santidad trazado por

el Divino Maestro : descubrir la verdadera felicidad, la Bienaventuranza

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 79: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 79

que está escondida, como un precioso tesoro oculto, en el amor y ser­

vicio a los pobres y necesitados.

Al contemplar la figura de la nueva Santa y de la multitud de

vírgenes que en el Instituto por ella fundado inmolan su vida por los

ancianos desamparados, sentimos que el ánimo se nos inunda de afecto

indecible. ¡ Servir a los Ancianos Desamparados ! Sabemos bien que

son miles y miles las personas que han podido beneficiarse de tan es­

pléndida corriente de gracia y caridad. Esta da un matiz peculiar al

carisma confiado a Santa Teresa, que se insiere con fuerza lógica en

la misión misma de Cristo y de todo apóstol : « para evangelizar a los

pobres me ha enviado )).*

Hoy más que nunca, en esta época de gigantescos progresos, esta­

mos asistiendo al drama humano, a veces desolador, de tantas perso­

nas llegadas al umbral de la tercera edad y que ven aparecer a su alre­

dedor las densas nieblas de la pobreza material o de la indiferencia,

del abandono, de la soledad. Nadie mejor que vosotras, amadísimas

hijas, Hermanitas de los Ancianos Desamparados, conoce lo que ocul­

tan los pliegues recónditos de tan triste realidad. Vosotras habéis sido

y sois las confidentes de esa especie de vacío interior que no pueden

llenar, ni siquiera con la abundancia de recursos materiales, quienes

están desprovistos y necesitados de afecto humano, de calor familiar.

Vosotras habéis devuelto al rostro angustiado de personas venerables

por su ancianidad, la serenidad y la alegría de experimentar de nuevo

los beneficios de un hogar. Vosotras habéis sido elegidas por Dios para

reiterar ante el mundo la dimensión sagrada de la vida, para repetir

a la sociedad con vuestro trabajo, inspirado en el espíritu del evange­

lio y no en meros cálculos de eficiencia o comodidad humanas, que el

hombre nunca puede considerarse bajo el prisma exclusivo de un ins­

trumento rentable o de un árido utilitarismo, sino que es entitativa-

mente sagrado por ser Hijo de Dios y merece siempre todos los des­

velos por estar predestinado a un destino eterno.

¡ Oh ! Si pudiéramos penetrar en vuestras comunidades y residencias,

allí sorprenderíamos a tantas hijas de la nueva Santa que, como ella,

están difundiendo caridad : caridad encerrada en un gesto de bondad,

en una palabra de consuelo, en la compañía comprensiva, en el ser­

vicio incondicional, en la solidaridad que solicita de otros una ayuda

para el más necesitado. Bien sabemos que vuestra entrega a los ancia-

1 Luc. i, .18.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 80: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

8 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nos, cuyos achaques requieren de vosotras atenciones delicadas y huma­

namente no gratas, tienen un ideal, una pauta, un sostén : el amor

a Cristo que todo lo soporta, todo lo supera, todo lo vence, hasta lo

que para tantas mentalidades de hoy, empapadas de egoísmo o prisio­

neras del placer, es considerado una locura. Ese amor que se alimenta

en la oración y que adquiere un ulterior dinamismo en la Eucaristía

llevó a vuestra Santa Fundadora y os impulsa a vosotras a ver en los

ancianos una mística prolongación de Cristo, a atenuar en ellos sus

fatigas, sus enfermedades, sus sufrimientos, cuyo alivio repercute con

cadencias de evangelio en el mismo Cristo : « a Mí me lo hicisteis ».

¡ Esta es la respuesta de la caridad ! ¡ Ese es el sentido de lo que huma­

namente sería inexplicable ! ¡ Esa es la respuesta a quienes verían mejor

empleada, en otros campos eclesiales, la vitalidad de vuestras llamas

vocacionales que mantienen la tenue y casi apagada existencia de los

ancianos ! Y ello es una constante interpelación a la conciencia del

hombre de hoy, insensible con frecuencia ante la realidad de los bene­

ficios, aun sociales, que aporta la caridad hecha en nombre de Cristo.

¡ Caridad operativa que Santa Teresa, con fina percepción, intuyó tan

necesaria en un problema de su tiempo ! Caridad que encuentra hoy

la misma necesidad y la misma urgencia.

Nuestras palabras se concentran ahora para rendir homenaje de

devoción a Santa Teresa Jornet Ibars. Su vida queda en nuestra

memoria como ejemplo de virtud; y su obra, fielmente continuada por

las Hermanitas de los Ancianos Desamparados es una invitación apre­

miante a la acción caritativa y social. Mientras la invocamos como

Santa, demos gracias a Dios que nos ha permitido ser testigos de las

maravillas de su gracia en una hermana nuestra, en quien se cumplen

admirablemente las palabras profétieas : « enalteció a los humildes ». 2

Tal exaltación redunda en honor de todo el Pueblo de Dios, pero espe­

cialmente de España, tierra de Santos, que en todo tiempo ha sabido

dar ejemplos de piedad, de generosidad, de heroísmo, de santidad.

Justo honor el que hoy rendimos a un pueblo tan querido que, entre­

gándose generosamente a las tareas del espíritu, ofrece siempre la re­

serva de lo esencial y definitivo : su fe cristiana, arraigada y vital.

Honor pues a España, con el reconocimiento de la Iglesia entera.

Y, superada toda frontera, ¡ honor a la misma Iglesia ! que invoca

entre sus Santos a esta española, universal por el espíritu y el alcance

2 Luc. 1, 52.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 81: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 81

de su obra. Gloria a la Iglesia, que ve correr por sus miembros la savia

siempre nueva de la caridad que su Divino Fundador le infundió como

esencia de la tarea salvadora. Hoy resplandece más, de hermosura y de

gozo, al proclamar la santidad de una de sus hijas, proponer su nombre

e invocar su intercesión para ejemplo y ayuda de todos los bautizados.

No queremos concluir sin dedicar unas palabras a la nutrida repre­

sentación española que, con sus celosos Pastores — cuya presencia nos

complace de modo particular —, nos trae el dulce y compacto testimonio

del catolicismo de España, tan vinculada a esta Cátedra de San Pedro.

Nuestro deferente y especial saludo a la Misión Extraordinaria en­

viada por el Gobierno español, a los Señores Cardinales y Hermanos

todos en el Episcopado; nuestra afectuosa bienvenida a los sacerdotes,

religiosos y peregrinos españoles, y sobre todo a vosotras, Hijas de

Santa Teresa Jornet, y a vuestros ancianos que, en prueba de agra­

decimiento, han querido asistir a esta memorable ceremonia.

Ante el ejemplo de Santa Teresa, repetimos a todos los presentes

y a cuantos en la distancia se encuentran espiritualmente unidos, la

exhortación de San Pablo : « haced demostración de vuestra caridad y

acreditad los encomios que de vosotros hicimos a la faz de las Iglesias ». 3

Así sea. Con nuestra Bendición Apostólica.

* * *

Pare a noi doveroso aggiungere una parola in lingua italiana per

estendere ai fedeli presenti che hanno propria questa lingua la rifles­

sione che non può mancare sopra l'avvenimento che noi abbiamo ora

compiuto, e che per sempre, da oggi in poi, la Chiesa cattolica non

cesserà di ricordare e di magnificare come avvenimento gioioso. Noi

ci limitiamo ora a indicare semplicemente i motivi principali di gau­

dio, che sono salienti di questo rito singolare e solenne : esso deve

appunto riempire i nostri animi di santa letizia.

E il primo motivo è la natura stessa d'una canonizzazione. Che

cosa è una canonizzazione? È una sentenza, che impegna il magistero

della Chiesa, circa la santità d'una persona, che è dichiarata appar­

tenere in gloriosa pienezza al Corpo mistico di Cristo, nella sua finale

e perfetta condizione di Chiesa celeste. Essa è pertanto, e innanzi

tutto, una glorificazione, quale a noi membra della Chiesa terrestre

3 2 Cor. 8, 24.

6 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 82: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

82 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

è possibile, della santità di Dio, fonte d'ogni nostro bene, e di Cri­

sto, causa meritoria della nostra salvezza, nell'effusione animatrice

dello Spirito Santo. È il riconoscimento della divina perfezione, cioè

della santità di Dio, riverberata in un'anima eletta, come la luce del

sole si riflette nelle cose che esso illumina col suo splendore e con­

ferisce alle cose l'irradiazione della bellezza. E questa divina deri­

vazione della santità, e perciò del culto che alla santità d'una crea­

tura noi tributiamo, è da tenere sempre presente a tutela della nostra

dottrina cattolica, che mentre esalta la santità dei Santi, la ricono­

sce e la celebra relativa e tributaria di quella unica e somma di Cristo

e di Dio, e infonde in noi, ancora pellegrini verso la patria celeste,

una grande gioia, tutta esultante di ammirazione e di speranza, facen­

doci sempre esclamare : mirabilis Deus in sanctis suis.4

Perché questo è il significato del culto dei Santi, il riconoscimento

dei doni di Dio in anime fortunate e felici, che tali doni (come i talenti

della parabola evangelica) non solo hanno ricevuto, ma hanno in sé

e fuori di sé coltivati e moltiplicati.

Ed ecco allora il secondo motivo della nostra gioia : ammirare nella

nuova Santa l'epifania, cioè la manifestazione dei doni divini, sia

al loro grado iniziale, di doti naturali o di carismi soprannaturali,

e sia al loro grado di espansione, di professione, di sviluppo, che

caratterizza la particolare e sempre originale fisionomia della Santa

che celebriamo. E qui non possiamo tacere l'elogio dello studio dei

Santi, cioè della agiografìa. Se ogni studio della vita umana, consi­

derata nella sua esistenziale fenomenologia, è sempre interessantis­

simo (quanta scienza, quante arti vi trovano il loro inesauribile nutri­

mento !), quale interesse, quale passione dovrebbe avere per noi lo stu­

dio dell'agiografia, cioè delle vite dei Santi, nei quali questo soggetto

di studio, ch'è il volto umano, svela segreti di ricchezza, di avventura,

di sofferenze, di sapienza, di drammaticità, in una parola, di virtù,

che non possiamo riscontrare in pari vigore di esperienza e di espres­

sione, e finalmente di ottimista affermazione, in altri viventi, siano

pur essi dotati di straordinarie qualità. La parola « edificazione » è

qui appropriata; la conoscenza della vita dei Santi è per eccellenza

una edificazione. Così ricordassero i nostri maestri di spirito e di

umanesimo e i nostri educatori del popolo la prodigiosa, staremmo per

dire la misteriosa efficacia pedagogica e formativa d'attingere alla

4 Ps. 67, 36.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 83: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 83

scuola dei Santi la vocazione e l'arte di vivere bene, da veri uomini e da

veri cristiani ! Eccoci dunque oggi, convocati da questa Chiesa nostra,

Madre e Maestra, alla scuola della nuova Santa Teresa di Gesù Jornet

e Ibars!

Che cosa diremo? noi ci risparmiamo ora l'apologia, che sarebbe

di regola, della vita mirabile di questa cittadina della terra dichiarata

cittadina del paradiso, e perciò esemplare in molti e meravigliosi

suoi aspetti. La brevità stessa di questo discorso sarebbe insidiosa

alla sua fedeltà : del resto voi tutti conoscete l'itinerario biografico

della Santa; il quale, per nostra fortuna scolastica, si presta alla

sintesi più densa e più breve, se osserviamo ch'esso ebbe una sola

traccia, altrettanto aspra che rettilinea, quella della carità verso il

prossimo ; e quale carità ! Dovremo avere tutti la saggezza di descri­

vere alla nostra meditazione questa polivalente lezione di carità, e

senza volerci difendere dalla sorprendente sua somiglianza con altri

e non pochi nel nostro tempo profili agiografici, che ci sembrano quasi

coincidere in un medesimo, o analogo disegno di vita dedicata alla

regina delle virtù, la carità, troveremo fonti di meraviglia e modelli

di imitazione nella figura serena, dolce e forte, di questa Santa, spe­

cialmente in due aspetti caratteristici, quello della carità rivolta alla

vecchiaia abbandonata, carità che (senza far torto a qualsiasi altra

sua espressione) ci sembra eroica e originale, e quello dell'avere susci­

tato nella Chiesa di Dio una nuova Famiglia religiosa, che vediamo

qui splendidamente rappresentata, e che tutta si consacra con incom­

parabile dedizione, al medesimo esercizio di carità cristiana e sociale.

Aprire gli occhi, dobbiamo, fratelli e figli, appunto affinché le nostre

anime possano godere di così mirabili irradiazioni del Vangelo im­

mortale, del servizio, del silenzio, del sacrifìcio, dell'amore evangelico,

quale Cristo insegna e suscita tutt'oggi nella sua Chiesa.

E alla fine non vogliamo tacere un terzo motivo del nostro gaudio

odierno, e lo enunciamo appena, sebbene anch'esso si presterebbe a

lunghe dissertazioni. Noi godiamo che Santa Teresa di Gesù Jornet

e Ibars sia un nuovo regalo che la Spagna cattolica fa alla Chiesa di

Dio e all'umanità del nostro tempo. Sì, ella era spagnola; e noi godia­

mo che quella terra fiera e generosa sappia ancora germinare fiori di

tanta bellezza spirituale e frutti di tanta fecondità umana e sociale.

Noi non vogliamo tacere l'augurio — un vaticinio? — che la Spagna

possa sempre trovare nella fedeltà alle sue tradizioni religiose e sto­

riche la fonte della sua piena, originale e magnifica espressione, per

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 84: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

84 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

la sua libera, organica e compatta interiore unità e per il suo rinno­

vato impulso al compimento dei gravi e grandi doveri che oggi la storia

propone ad ogni civile e progrediente società.

L'umile e grande Figlia della Spagna, che noi oggi eleviamo al­

l'onore degli altari, possa essere ispiratrice di pace e di prosperità

interiore ed esteriore al suo nobile e piissimo Popolo, e lo conforti

ad attingere dalle sue straordinarie energie etniche e morali quel rin­

novamento generale e spirituale, individuale e sociale che l'indizione

dell'Anno Santo propone ad ogni Nazione, alla nostra santa Chiesa

cattolica principalmente.

Così sia, con la nostra Apostolica Benedizione.

V I I

Ad Praelatos Auditores, Advocatos et Officiales Tribunalis Sacrae Roma­

nae Rotae, a Beatissimo Patre novo litibus iudicandis ineunte anno

coram admissos. *

Veneratissimo monsignor decano!

Ancora una volta noi abbiamo il piacere di riceverla ufficialmente,

in occasione dell'apertura, sebbene praticamente già da qualche tempo

avvenuta, del nuovo anno giuridico del nostro Tribunale della Sacra

Romana Rota, insieme con l'insigne collegio dei prelati uditori che

lo compongono e con quanti officiali vi prestano l'opera loro, circon­

dati dall'illustre ed eletta schiera degli avvocati e dei procuratori, che

vi esercitano le loro funzioni. Alla compiacenza, che questo incontro

ci procura, si aggiunge quella delle nobili e schiette parole con le

quali ella, monsignore, ha testé voluto presentare a noi cotesto Sacro

Tribunale mettendo in rilievo, piuttosto che l'opera da esso svolta, e

le gravi, complesse, prementi questioni, oggi interessanti l'attività

giudiziaria del foro canonico, lo spirito con cui l'esercizio di cotesto

ministero, — perché tale esso è —, viene compiuto con l'ansia della

perfezione, la consapevolezza delle difficoltà, l'attesa dell'annunciata

revisione legislativa, per cui l'amministrazione della giustizia si fa,

ad un tempo, più ardua e più meritoria.

Ed è a cotesto spirito che noi oggi fermeremo la nostra attenzione,

vogliamo dire il nostro encomio ed il nostro incoraggiamento, volendo,

* Die 31 mensis ianuarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 85: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 85

da un lato, significare quanto ci sia gradita l'espressione di cotesti

sentimenti e di cotesti propositi, e desiderando, d'altro lato, esaltare

la persona di chi alla magistratura ha dedicato la propria vita, ancor

prima di considerare i problemi obiettivi della sua professione.

E basti a noi, in questa occasione, corrispondere a cotesta previa

considerazione dell'ordine giudiziario, la quale riguarda la persona

del giudice, nell'intento di rendere omaggio al carattere sacro di chi

ne possiede l'autorità e ne esercita, ancor più che la funzione, la mis­

sione, non potendosi disgiungere dall'esercizio della vostra attività

un riferimento al suo carattere religioso. Diciamo cosa a voi tutti ben

nota, e penetrata nell'intimità e nella profondità della vostra coscienza ;

ma non è certo mai vano farvi richiamo, quando, da un lato, l'ori­

gine e la natura di tale carattere sacro toccano le frontiere del divino

e perciò del trascendente e del misterioso, e dall'altro la mentalità

moderna tende a ridurre a dimensioni puramente razionaliste l'ambito

del diritto, e a compiti puramente professionali, non diversi da quelli

delle comuni attività profane, l'esercizio dell'autorità giudiziaria.

Sacra è la vostra missione, perché a voi devoluta dalla nostra auto­

rità apostolica. È dall'investitura della nostra potestà sacerdotale e

pontifìcia, che a voi deriva la magistratura che vi fa giudici, cioè mae­

stri, custodi, interpreti, operatori della legge divina ed umana, che

governa la Chiesa, cioè il Popolo di Dio. Tanta è la dignità, tanta

l'autorità del giudice ecclesiastico, che, come ognuno ricorda, San Pao­

lo, ai primordi della legislazione costituzionale ecclesiastica, quasi con

enfasi reclama l'esistenza e l'azione del « santo », cioè del membro

della comunità cristiana, chiamato a partecipare all'autorità stessa

di Cristo e dell'apostolo, 1 per giudicare un membro indegno della co­

munità cristiana, anzi per assurgere un giorno a sentenziare con Cristo,

al quale il Padre ha affidato ogni giudizio, 2 perfino sugli angeli. 3 Avere

coscienza di questa altissima dignità, di questa associazione alla pote­

stà di Cristo, supremo Giudice, meditarla, risvegliarla, come ogni

ministro (( dispensatore dei misteri di Dio »4 è esortato a fare ad ali­

mento della propria spiritualità sacerdotale, così il Giudice ecclesia­

stico, non per gonfia e fatua ambizione, ma per ossequio al carattere

divino della potestà che a lui è commessa, deve fare, quasi ripiegan-

1 / Cor. 5, 4. 2 Io. 5, 22 e 27. 3 1 Cor. 6, 3. 4 Cfr. 1 Cor. 4, 1; 2 Cor. 6, 4.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 86: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dosi in umiltà dentro di sé, per attingere la forza d'essere poi pari alla

pericolosa grandezza del suo sovrumano mandato.

Del resto il senso sacrale della funzione giudiziaria ha sempre ac­

compagnato nel processo storico della civiltà coloro che tale funzione

hanno esercitato, ovvero su di essa hanno saggiamente discorso. Accen­

niamo, a prova di ciò, ad un'erudita, e certo a voi notissima, citazione

di Ulpiano, rievocata dal nostro venerato Predecessore Papa Pio XII,

in un memorabile discorso su la professione giuridica, e referita, sì,

alla giurisprudenza, ma con quale ripercussione religiosa ai suoi cultori !

Ecco : divinarum atque humanarum rerum notitia, iusti atque iniusti

scientia.5 E per corroborare questo senso religioso, che deve penetrare la

coscienza del magistrato, ci possiamo valere della testimonianza d'un

illustre maestro del foro civile italiano, da non molto tempo scom­

parso, Piero Calamandrei : « Mi convinco sempre più che tra il rito

giudiziario e il rito religioso esistono parentele storiche molto più

strette di quanto non indichi l'uguaglianza della parola ... La sentenza

in origine era un atto sovrumano, il giudizio di D io ; le difese erano

preghiere . . . )) . E poi : « Nell'ordine giudiziario affluivano un tempo

dalle Università i giudici migliori, richiamati non dalla speranza di

lauti guadagni, ... ma dall'alta considerazione di cui la magistratura

godeva nella pubblica opinione e soprattutto dall'attrattiva che su

certi spiriti religiosi ha sempre esercitato l'austera intimità di questo

ufficio, in cui il giudicare gli altri implica in ogni istante il dovere di

fare i conti colla propria coscienza ». 6

Questa reminiscenza di letteratura giudiziaria dovrebbe essere qui

accompagnata dall'apologia della superlativa integrità morale con cui

l'ufficio vostro deve essere esercitato, in ogni suo atto, in ogni suo

aspetto. Ma siamo dispensati dal farla dalla stima che noi nutriamo

verso le vostre persone e verso l'intero Tribunale della Sacra Rota.

La nostra lode e la nostra esortazione sorreggono la testimonianza

che voi date, anche su questo capitolo essenziale della vostra attività,

che impegna non poche virtù specifiche d'ordine professionale e che

impone interiormente ed esteriormente uno stile di severità, di disin­

teresse, di magnanimità forte e paziente, a cui la vostra sensibilità

cristiana aggiunge umile, ma irradiante splendore.

Voi procurate sempre di personificare la figura ideale del Giudice

5 Discorsi, XI, 261. 6 Elogio, pp. 249, 251.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 87: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 87

cattolico; e noi godiamo del prestigio, oggi si dice della credibilità,

che deriva da ciò alla Chiesa e alla Curia Romana in modo particolare.

Cotesta linea spirituale e morale, che configura le vostre persone e il

vostro Tribunale, non risolve, ben lo sappiamo, i problemi antichi e

nuovi della vostra nobile, ma delicata e complicata, attività giudizia­

ria. Anzi sovente li rende più complessi e pungenti, come lo sono oggi,

ad esempio, quelli del rapporto fra coscienza e legalità, problema psi­

cologico; ovvero del rapporto fra legge vigente e evoluzione civile,

problema sociologico ; oppure del rapporto fra lo ius conditum e lo ius

condendum, problema storico.

Ma educatori come voi siete alla scuola della legge, cioè del dovere,

dell'ordine in funzione dei principii generali del diritto, del bene pub­

blico e del dinamismo giuridico verso il bene comune, voi non trovate

insolubili tali problemi, ricordando, da un lato, certi valori assoluti

dell'obbligazione morale, come il timor di Dio e l'amore evangelico,

il rispetto alla verità, la dignità della vita e della persona umana,

l'inviolabilità della coscienza formata, la pace fra gli uomini, e così

v ia; e, dall'altro, vorrete considerare la soverchia facilità con la quale

l'uomo moderno, che tanto fieramente rivendica la propria libertà, sia

poi intimamente tentato, e talora vulnerato da un relativismo siste­

matico, che lo piega alle scelte più facili della situazione, della dema­

gogia, della moda, della passione, dell'edonismo, dell'egoismo, così che

esteriormente tenta di impugnare la (( maestà della legge », e interior­

mente, quasi senza avvedersi, sostituisce all'impero della coscienza

morale il capriccio della coscienza psicologica.

E giudici, come parimente voi siete, dell'operare altrui, ma non

giudici della legge, che a voi solo è consegnata per la sua razionale e

normale applicazione, voi saprete sapientemente conservare alla legge

— alla legge della Chiesa, pensate sempre ! — l'osservanza provvida e

sostanziale che le è dovuta, temperandone quando e come è possibile,

l'eventuale eccessiva gravità con quell'umano senso pastorale, ch'è

proprio del giudice operante in virtù del ministero cristiano.

Quanto diciamo vorrebbe confortare in voi la coscienza nella mis­

sione che la Chiesa vi affida, e per ciò stesso la fiducia nella sua legi­

slazione, sia perché essa è dettata da criteri superiori attinti alle sor­

genti teologiche, e sia anche perché sperimentata da una tradizione

secolare incardinata su la profonda e autentica scienza dell'uomo, e

orientata verso la sua trascendente salvezza.

Sì, fiducia nella legislazione della Chiesa.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 88: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Non possiamo a questo proposito, e concludendo queste semplici

parole, nascondere la sorpresa non solo da noi provata per l'eco anche

a noi giunta di alcune espressioni di critica, eccessiva nelle forme e

non del tutto fondata nella sostanza, circa la presente legislazione

canonica sul matrimonio, pronunciate da persona molto autorevole e

in una sede e in un'occasione quant'altre mai degne di più riverente e

obiettivo linguaggio.

È noto l'episodio; e vi accenniamo appena, affinché anche voi,

esperti e interessati quali siete nella materia, sappiate che noi non

possiamo condividere alcuni giudizi ivi pronunziati sulla disciplina

vigente della Chiesa, su tema di tanta importanza. Vero è che alle note

negative del discorso seguono quelle positive delle quali prendiamo

nota con leale riconoscenza. Ma a noi pare che i valori affermati in

queste seconde, piuttosto che confermare le prime, le rettificano ; così

che il risultante giudizio di merito sulla vigente legge canonica del

matrimonio merita per essa ancor oggi fiducia, come interprete e tu­

trice di norme sacre e fondamentali per l'uomo, per il matrimonio,

per la famiglia, per la società, anche se, conforme alle dottrine del

recente Concilio, tali norme speriamo presto saranno formulate in più

completa e moderna legislazione.

Proseguite pertanto con fiducia nella vostra saggia e meritoria

attività, con la nostra Apostolica Benedizione.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 89: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 89

RESCRIPTUM EX AUDIENTIA

INSTRUCTIO de secreto pontificio

Secreta continere quantum hominum naturae congruat, ex eo im­

primis patet quod, etsi multae res exterius agendae sunt, earum tamen

ortus et meditatio in intimo corde conduntur et nonnisi post maturam

cogitationem prudenter eae efferuntur.

Silere igitur, res quidem perdifficilis, perinde ac palam considera­

toque loqui ad perfectum hominem pertinent : tempus est enim tacendi

et tempus loquendi (cf. Ecole. 3, 7) et ille perfectus est vir, qui lin­

guam suam refrenare noverit (cf. lae. 3, 2).

Quod in ipsa contingit Ecclesia, quae est communitas credentium,

qui cum iis mandatum sit munus praedicandi et testificandi Evange­

lium Christi (cf. Me. 16, 15; Act. 10, 42), tamen officio tenentur sacra­

mentum abscondendi verbaque conferendi in corde, ut opera Dei recte

lateque manifestentur, eiusque sermo currat et clarificetur (cf. i7

Thes. 3, 1).

Merito igitur iis, qui Populi Dei servitio destinantur, quaedam

secreto tegenda concreduntur, ea scilicet, quae revelata aut suo non

tempore modove revelata, Ecclesiae aedificationi obsunt vel publi­

cum bonum pessumdant vel" denique privatorum et communitatum

inviolabilia iura offendunt (cf. Instr. Communio et progressio, 121).

Haec omnia conscientiam semper obligant, et imprimis secretum

ob Paenitentiae sacramenti disciplinam severe servandum, ac deinde

secretum officii, vel secretum commissum, quod dicitur, praeter secre­

tum pontificium, de quo in hac Instructione est sermo. Etenim patet,

cum in publica re versemur, quae totius communitatis bonum tangit,

non a quovis privato, iuxta propriae conscientiae dictamen, sed ab

eo, qui curam communitatis legitime habet, statuendum esse quando

vel qua ratione et gravitate huiusmodi secretum imponendum sit.

Ii vero, qui tali secreto devinciuntur, non quasi exteriore lege se

astrictos esse censeant, sed potius propriae humanae dignitatis impe­

rio : honori nempe sibi ducant debita in publicum bonum servare

secreta. Quod autem ad Curiam Romanam attinet, negotia, quae ab ea

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 90: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

90 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in universalis Ecclesiae servitium tractantur, communi secreto ex

officio obteguntur, cuius moralis obligatio vel ex superioris prae­

scripto vel ex rei natura et momento dimetienda est. At in qui­

busdam rebus gravioris momenti peculiare urgetur secretum, quod

pontificium nuncupatur et gravi semper obligatione servandum est.

De secreto pontificio Instructionem edidit Secretaria Status

die XXIV mensis iunii anno MDCCCCLXVIII ; postquam vero quaestio

considerata est penes coetum Cardinalium moderatorum Dicasterio­

rum Curiae Romanae, eiusdem Instructionis normas quasdam immu­

tare visum est, ut, materia et obligatione huius secreti accuratius

definita, eius observatio congruentius urgeretur.

Normae igitur sunt, quae sequuntur.

ART. I

Secreto pontificio comprehenduntur :

1) Praeparatio et compositio Documentorum Pontificiorum, pro

quibus eiusmodi secretum expressis verbis requiratur;

2) Notitiae ratione officii cognitae, respicientes res quae a Secre­

taria Status vel a Consilio pro publicis Ecclesiae Negotiis aguntur,

quaeque sub secreto pontificio tractandae sunt;

3) Significationes et denuntiationes doctrinarum scriptorumque

typis editorum factae S. Congregationi pro Doctrina Fidei, nec non

earum examen, iussu eiusdem Dicasterii institutum ;

4) Denuntiationes extra iudicium acceptae circa delicta contra

fidem et contra mores, et circa delicta contra Paenitentiae sacramentum

patrata, nec non processus et decisio, quae ad hasce denuntiationes

pertinent, salvo semper iure eius, qui ad auctoritatem delatus est,

cognoscendae denuntiationis, si id necessarium ad propriam defensio­

nem fuerit. Denuntiantis autem nomen tunc tantum patefieri licebit,

cum auctoritati opportunum videatur ut denuntiatus et is, qui eum

denuntiaverit, simul compareant;

5) Relationes a Legatis Sanctae Sedis confectae circa res perti­

nentes ad secretum pontificium;

6) Notitiae ratione officii cognitae, quae respiciunt ad creationem

Cardinalium ;

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 91: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 91

7) Notitiae ratione officii cognitae, quae attinent ad nominatio­

nem Episcoporum, Administratorum Apostolicorum ceterorumque Ordi­

nariorum episcopali dignitate praeditorum, Vicariorum et Praefectorum

Apostolicorum, ac Legatorum Pontificiorum, itemque inquisitiones ad

has causas spectantes;

8) Notitiae ratione officii cognitae, quae respiciunt ad nomina­

tionem Praelatorum Superiorum et Officialium maiorum Curiae Ro­

manae ;

9) Quidquid attinet ad arcanas notas (vulgo : Cifrari) et ad scripta

arcanis notis exarata ;

10) Negotia vel causae, quae a Summo Pontifice, a Cardinali

alicui Dicasterio praeposito, et a Legatis Sanctae Sedis tam gravis

esse momenti censentur, ut secreti pontificii tutelam postulent.

ART. II

Obligatione servandi secreti pontificii tenentur :

1) Cardinales, Episcopi, Praelati Superiores, Officiales maiores

et minores, Consultores, Periti et ministri inferioris ordinis, ad quos

spectat pertractatio quaestionum, quae secreto pontificio subiciuntur;

2) Legati Sanctae Sedis eorumque ministri, qui praedictas quae­

stiones tractant, nec non ii omnes, qui ab iisdem ad consulendum de

his causis vocantur;

3) Ii omnes, quibus in peculiaribus causis secretum pontificium

servandum imponitur;

4) Ii omnes, qui culpabiliter notitiam acceperint documentorum

et rerum, quae secreto pontificio subiciuntur, vel etiam, accepta sine

culpa huiusmodi notitia, certo sciant ea secreto pontificio adhuc contegi.

ART. III

1) Qui secreto pontificio adstringitur, ad illud servandum gravi sem­

per obligatione tenetur.

2) Si violatio ad forum externum delata fuerit, qui accusatur viola­

tionis secreti iudicabitur a peculiari quadam Commissione, quae consti­

tuetur e Cardinali Dicasterio competenti Praeposito, vel, si is desit, ex

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 92: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

92 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Officii moderatore ad quem spectat; haec Commissio congruas poenas

irrogabit, pro gravitate delicti eiusve damni.

3) Si is, qui secretum violavit, Romanae Curiae operam praestat, in

poenas incurrit in Ordinatione Generali statutas. 1

ART. I V

Qui ad secretum pontificium ratione muneris admittuntur, iusiuran­

dum dare debent iuxta formulam, quae sequitur :

Ego . . .

constitutus coram . . .

tactis per me sacrosanctis Dei Evangeliis, promitto me fideliter (( secre­

tum pontificium)) servaturum esse in causis et in negotiis quae sub

eodem secreto sunt tractanda,2 adeo ut nullo modo, sub quovis prae­

textu, sive maioris boni, sive urgentissimae et gravissimae causae,

secretum praefatum mihi violare liceat.

Secretum, ut supra, me servaturum esse promitto etiam causis et

negotiis finitis, pro quibus tale secretum expresse imponatur. Quod

si in aliquo casu me dubitare contingat de praefati secreti obligatione,

in favorem eiusdem secreti interpretabor.

Item scio huiusmodi secreti transgressorem peccatum grave com­

mittere.

Sic me Deus adiuvet, et haec Sancta eius Evangelia, quae propriis

manibus tango.

Hanc Instructionem PAULUS V I , Summus Pontifex, in

Audientia infrascripto concessa die iv mensis Februarii, an­

no MDCCCCLXXIV, approbavit et publici iuris fieri iussit, ea

lege ut a die xiv mensis Martii eiusdem anni vigeret, con­

trariis quibuslibet non obstantibus.

IOANNES Card. VILLOT

Secretarius Status

1 Cf. Ibid. art. 39, § 2, art. 61, n. 5 et art. 65, § 1, n. 3. 2 Pro iis, qui ad secretum pontificium admittuntur in aliqua peculiari causa:

servaturum esse in causa mihi commissa.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 93: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 93

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPIS

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 12 Decembris 1913. — Titulari episcopali Ecclesiae Glendalecensi

praefecit R. D. Marianum Phzykucki, quem deputavit Auxiliarem

Exc.mi P. D. Antonii Baraniak, Archiepiscopi Posnaniensis.

die 21 Decembris. '— Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi

P. D. Renati Fourrey, Episcopi Bellicensis, constituit Exc. P. D.

Renatum Dupanloup, Episcopum tit. Vagalitanum.

die 31 Decembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Pupianensi prae­

fecit R. D. Marianum Rechowicz, presbyterum archidioecesis Leopo-

litanae Latinorum, Praelatum honorarium, quem constituit Admini­

stratorem Apostolicum ad nutum Sanctae Sedis territorii vacantis

archidioecesis Leopolitanae Latinorum intra civiles fines Poloniae ex­

stantis.

die 15 Ianuarii 1974. — Metropolitanae Ecclesiae Portlandensi in

Oregon Exc. P. D. Cornelium M. Power, hactenus Episcopum Yaki-

mensem.

die 16 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Kamloopsensi R. P. Ada-

mum Exner, e Congregatione Missionariorum Oblatorum B. M. V.

Immaculatae.

die 18 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Claromontanae R. D.

Ioannem Dardel, Vicarium Generalem archidioecesis Tolosanae.

die 21 Ianuarii. — Metropolitanae Ecclesiae Manilensi Exc. P. D.

Iacobum L. Sin, hactenus Archiepiscopum Iarensem.

— Cathedrali Ecclesiae Ilaganensi Exc. P. D. Michaelem Purugganan

et Gatan, hactenus Episcopum titularem Egnatiensem.

I

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 94: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 25 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Semtensi Exc.

P. D. Sergium Contreras Navia, hactenus Episcopum S. Caroli Ancu­

diae, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Emmanuelis Sánchez

Beguiristain, Archiepiscopi Ss. Conceptionis.

die 31 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Derriensi R. D. Eduardum

Daly, presbyterum eiusdem dioecesis.

die 2 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Oleastrensi Exc. P. D.

Salvatorem Delogu, hactenus Episcopum titularem Cannensem.

— Cathedrali Ecclesiae Ragusiensi Exc. P. D. Angelum Rizzi.

die 5 Februarii. — Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D.

Adelmi Cavalcante Machado, Archiepiscopi Maceiensis, constituit Exc.

P. D. Michaelem Fenelon Cámara Filho, Episcopum tit. Atrimensem.

— Ecclesiae Cathedrali Sanctae Mariae praefecit Exc. P. D. Iose­

phum Ivonem Lorscheiter, hactenus Episcopum tit. Tamadensem.

— Ecclesiae Cathedrali Caëtitensi Exc. P. D. Eliseum Gomes de

Oliveira, hactenus Episcopum tit. Titulanum in Numidia.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tunnunensi R. D. Urbanum Iose­

phum Allgayer, Vicarium Generalem archidioecesis Portalegrensis in

Brasilia, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Alaphridi Vincentii

S. R. E. Cardinalis Scherer, Archiepiscopi Portalegrensis in Brasilia.

die 7 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Hullensi Exc. P. D.

Adolf um E. Proulx, hactenus Episcopum Alexandrinum in Ontario.

die 9 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Egnatiensi R. P.

Antonium de Souza, e Congregatione a Ss. Stigmatibus D. N. I. C,

quem constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. Io­

sephi Lazari Neves, Episcopi Assisensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Sitensi Exc. P. D. Henricum Al-

vear Urrutia, hactenus Episcopum S. Philippi, quem deputavit Auxi­

liarem E.mi P. D. Radulfi S. R. E. Cardinalis Silva Henriquez, Ar­

chiepiscopi S. Iacobi in Chile.

die 12 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Lambaesitanae

R. P. D. Ioannem S. Cummins, e clero dioecesis Quercopolitanae,

quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Aldonis I. Bell, Episcopi

Sacramentensis.

— Cathedrali Ecclesiae Celayensi, noviter erectae, Exc. P. D. Vic-

torinum Alvarez Tena, hactenus Episcopum Apatzinganiensem.

— Cathedrali Ecclesiae Civitatis Victoriensis R. D. Alfonsum

Hinojosa Berrones, e clero monterreyensi, sacrae disciplinae magi­

strum in seminario archidioecesis Monterreyensis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 95: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 95

— Titulari episcopali Ecclesiae Segiensi R. D. Raphaelem Bello

Ruiz, curionem paroeciae honori Sacrae Familiae dicatae in urbe

Acapulco, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iosephi Quezada

Valdés, Episcopi Acapulcani.

I I

CONSENTINAE - NEOCASTRENSIS

DECRETUM

De mutatione finium dioecesium

Quo aptius fidelium spirituali bono consuleretur, Exc.mi Patres Do­

mini Aeneas Selis, Archiepiscopus Consentinus atque Ferdinandus Pala-

tucci, Episcopus Neocastrensis, ab Apostolica Sede enixe expostulaverunt

ut limites quibus in praesens memoratae dioeceses circumscribuntur

aliquantulum immutarentur, ita quidem ut ecclesiastici fines cum limi­

tibus civilium provinciarum deinde convenirent.

Sacra Congregatio pro Episcopis, omnibus rite perpensis, ac rata

huiusmodi immutationum rationes bene probari, vigore specialium

facultatum sibi a Summo Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI ,

tributarum, oblatis precibus annuendum censuit.

Quapropter praesenti decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub

plumbo Litterae datae forent, a dioecesi Neocastrensi separat muni-

cipia vulgo dicta : Scigliano cum pago Lupia, Pedivigliano cum pago

Pittarella, Golosimi cum pagis Covaci et Rizzuti, Bianchi et Panettieri.

Decernit quoque eadem Sacra Congregatio ut, una cum territorio

municipiorum, adnectantur oratoria, domus et coemeteria paroecialia,

piae fundationes et quaelibet alia ecclesiastica bona quomodocumque

ad eorum paroecias vel ecclesias spectantia.

Mandat insuper ut documenta et acta, singulas de quibus agitur

paroecias respicientia, a Curia Neocastrensi ad Curiam Consentinam

transmittantur.

Ad clerum vero quod attinet, simul ac praesens decretum ad effectum

deductum fuerit, sacerdotes dioecesi illi censeantur adscripti in cuius

territorio beneficium aut officium legitime detinent, ceteri autem clerici

dioecesi illi incardinati maneant, in cuius territorio legitimum habent

domicilium. Utriusque tamen dioecesis Episcopis Ordinariis fas erit

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 96: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

96 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

— ob congruas rationes — collatis consiliis cum sacerdotibus et clericis

quorum interest, aliter de eorum incardinatione disponere.

Ad haec omnia perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis deputat

Exc.mum Patrem Dominum Aeneam Selis, Archiepiscopum Consenti-

num, eidem necessarias et opportunas facultates tribuens etiam subde­

legandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica

dignitate constitutum, onere imposito ad eandem Sacram Congregatio­

nem quam primum mittendi authenticum exemplar actus peractae exe-

cutionis.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 21 mensis Novembris 1973.

SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectus

L . © S .

© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 97: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 97

SACRA CONGREGATIO PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE

SEU DE PROPAGANDA FIDE

KABINDAENSIS - KAMINAËNSIS

DECRETUM

De finium mutatione

Cum ad bonum animarum expostulatum sit ut territorium Missio­

nis vulgo (( Kaniama », usque adhuc pertinens ad dioecesim Kabin-

daënsem, dioecesi Kaminaënsi adscribatur, Sacrum Consilium Chri­

stiano Nomini Propagando, accepto favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi

Domini Laurentii Antonetti, Archiepiscopi titulo Russellensis atque

Apostolici in Zaire Pro-Nuntii, necnon Ordinariorum quorum interest,

re mature perpensa vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino No­

stro Paulo Divina Providentia Papa VI concessarum, oblatis precibus

obsecundare censuit.

Qua de re idem Sacrum Dicasterium statuit ut territorium Mis­

sionis vulgo ( (Kaniama» a dioecesi Kabindaënsi separetur atque dioe­

cesi Kaminaënsi uniatur et praesens ad rem Decretum confici iussit.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, die 12 mensis Ianuarii a.

D. 1974.

AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

© D. S. Lourdusamy, a Secretis

7 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 98: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

98 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

i

LITTERAE CIRCULARES

de normis servandis quoad liturgicos libros in vulgus edendos, illorum

translatione in linguas hodiernas peracta.

Eminentissime Domine,

Excellentissime Domine,

Dum toto terrarum orbe Commissiones liturgicae dant operam,

laudabili sane alacritate, apparandis liturgicorum librorum transla­

tionibus eisdemque libris, in hodiernas linguas conversis, in vulgus

edendis, Sacra haec Congregatio pro Cultu Divino magis magisque

normas perfecit, quibus textus sibi missos « confirmat », iuxta Consti­

tutionem Concilii Vaticani II de Sacra Liturgia (art. 36, § 3) necnon

Instructionem « Inter Oecumenici » die 26 mensis Septembris anno

1964 promulgatam (n. 40). Quod quidem huiusmodi opus facilius reddit

atque efiicit ut expeditius renovatio liturgica ad effectum deducatur.

Nunc autem pergratum mihi est in tuam notitiam referre normas

hac de re servandas, quae nuper statutae sunt :

1. Summus Pontifex sibi reservat potestatem directe approbandi

omnes translationes formularum sacramentorum in linguam vernaculam.

Harum formularum conversio in praecipuas nostrae aetatis linguas

(nempe anglicam, gallicam, germanicam, hispanam, hollandicam, ita­

licam, lusitanam) apparabitur ab hac Sacra Congregatione, consiliis

collatis cum Conferentiis episcopalibus, ad quas res spectat.

2. Formulae sacramentorum in vernaculas linguas translatae non

solum omni ex parte rectam referre debent doctrinam theologicam, sed

etiam fideliter, quantum fieri poterit, concordare debent cum textu

latino, qui summo studio et cura compositus est a competentibus Sacris

Dicasteriis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 99: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 99

3. Si vero agitur de linguis diversis ab iis, quae supra in n. 1

memoratae sunt, Commissiones liturgicae, ad quas res pertinet, per se

ipsas apparare debent translationem formularum sacramentorum ; Con­

ferentiae vero Episcopales, postquam eam approbaverunt, Sacrae huic

Congregationi eandem exhibebunt, accurate explanantes singulorum ver­

borum vim et significationem, adhibita lingua quae sit communiter nota

inter nationes (ex. gr. lingua anglica, gallica, etc.).

Quodsi formulae, quae ad essentiam Sacramentorum pertinent, non

sunt ad verbum translatae, afferendae sunt rationes, quae suaserunt

earum immutationes, respectu habito textus latini.

Hae normae faciliorem sane reddent approbationem textuum, prae­

sertim cum agitur de translationibus in eas linguas, quae communes

sunt pluribus Nationibus, ac propterea etiam pluribus Conferentiis

Episcopalibus. Haec autem Sacra Congregatio, antequam aliquem

textum definitive approbet, sibi curae habebit, opportuniore quo fieri

poterit modo, consulere Conferentias, eo quidem proposito, ut formulae

in vernaculas linguas conversae exigentiis respondeant fidelium, quibus

destinantur, sive quod ad verborum stilique rationem sive quod ad eorum

necessitates spirituales pertinet.

Haec dum Tecum communico, oblatam opportunitatem libenter

nanciscor, ut maximae meae erga Te observantiae sensus significem.

Romae, die 25 Octobris 1973.

DE SPECIALI MANDATO SUMMI PONTIFICIS.

IOANNES Card. VILLOT

Secretarius Status

83 H. Bugnini

Archiep. tit. Diocletianen.

a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 100: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

100 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

DECRETUM

Vacatio legis de Ordine Unctionis infirmorum prorogatur.

Constitutio Apostolica Sacram Unctionem infirmorum, a Summo

Pontifice Paulo VI die x x x mensis Novembris 1972 edita, statuit, ut

Ordo Unctionis infirmorum eorumque pastoralis curae, ab hac Sacra

Congregatione recognitus, a die 1 Ianuarii 1974 ab omnibus adhiberi

deberet.

Nonnullis Conferentiis Episcopalibus petentibus, ut vacatio legis

eiusdem Ordinis prorogaretur, quo maiore cum tranquillitate populares

interpretationes confici possent, Sacra haec Congregatio pro Cultu

Divino, de mandato Summi Pontificis Pauli VI, ea quae sequuntur

decernit :

1. Novus Ordo Unctionis infirmorum eorumque pastoralis curae

in celebrationibus lingua latina peragendis iam adhiberi potest.

2. Conferentiae Episcopales curent, ut eiusdem Ordinis interpre­

tatio popularis quamprimum perficiatur et diem definiant quo huius­

modi interpretatio, ab ipsis approbata et ab Apostolica Sede confirmata,

in usum recipi debeat. A die autem quo editio vulgaris Ordinis vigere

incipiet, novus tantum Ordo Unctionis infirmorum, sive in lingua latina

sive in lingua vernacula, assumendus erit.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 10 Ianua­

rii 1974.

DE SPECIALI MANDATO SUMMI PONTIFICIS.

IOANNES Card. VILLOT

Secretarius Status

© H. Bugnini

Archiep. tit. Diocletianen.

a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 101: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 101

SACRA CONGREGATIO

PRO CAUSIS SANCTORUM

i

COLONIEN, SEU AQUISGRANEN.

Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Mariae Franciscae

Schervier, Tertii Ordinis S. Francisci, fundatricis Sororum Pauperum

S. Francisci Assisiensis.

SUPER DUBIO

An et de quo miraculo constet in casu et ad effectum de quo agitur.

Constare de virtutibus Venerabilis Servae Dei Mariae Franciscae

Schervier, fundatricis Instituti Sororum Pauperum S. Francisci Assi­

siensis, tam theologalibus, scilicet fide, spe et caritate, quam cardina­

libus, videlicet prudentia, iustitia, fortitudine et temperantia, earum­

que adnexis, in gradu heroico exercitis, Paulus Papa VI, servatis om­

nibus de iure servandis, iam die 30 mensis Ianuarii anno 1969 benigne

edixit.

Strata itaque erat via ad disceptationem de miraculis quae, Vene­

rabili eadem Serva Dei intercedente, a Deo patrata dicebantur, quaeque

ad eiusdem formalem beatificationem assequendam requiruntur.

Inter varias exhibitas sanationes memoratae Venerabilis Famulae

Dei intercessioni tributas, miraculi quidem speciem praebentes, duas

praesertim selegerunt Causae actores Sacraeque huic Congregationi

ad cognoscendum sedulo exhibuerunt.

Earum tamen prior, quae respicit dominum Villelmum Annes, inde

a disceptationis limine, medicae artis remediis ac subsidiis tribuenda

visa est binis ex officio Peritis.

Quapropter ne longius ad beatificationis sollemnia iter fieret,

Exc.mus ac Rev.mus Dominus Ioannes Pohlschneider, Episcopus Aquis-

granensis, a Summo Pontifice Paulo VI enixe postulavit ut, concessa

apostolica dispensatione super praescripto canonis 2117 C.I.C., uno

tantum miraculo rite agnito et plene recognito ad ulteriora procedi

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 102: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

102 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

posset. Quod quidem, attentis pastoralibus expositis rationibus, Sanc­

titas Sua die 18 Octobris a. 1972 benigne concessit.

Altera autem sanatio, eadem Venerabili Maria Francisca depre­

cante, obtigit domino Ludovico Braun, esculentorum negotiatori, an­

nos 47 nato, in loco cui vulgo nomen Menden in Rhenania, intra fines

archidioecesis Coloniensis, ibique commoranti. Qui, infausta prorsus

quoad vitam edita prognosi, interposito Venerabilis Schervier ad Deum

recursu, primis horis diei 24 mensis Octobris a. 1955, sanus est reper­

tus ab acuta pancreatite, quam graviorem reddiderunt suppuratoria

inflammatio parotidis et chemica peritonaei inflammatio, progrediens

in ileo paralytico.

Super qua asserta mira sanatione instructus est in Curia archie­

piscopali Coloniensi processus apostolicus a die 9 Iunii a. 1962 ad diem

20 Septembris a. 1963, de cuius legitima forma ac vi Sacra haec Con­

gregatio die 29 Octobris a. 1969 constare plane edixit.

Deinde Consilium Medicum penes nostrum Forum constitutum su­

per indole, perfectione et constantia eiusdem sanationis, pro sua com­

petentia, die 12 Aprilis a. 1972, disceptavit atque unanimi consensu

agnovit et declaravit aperte eandem praeter naturae vires accidisse.

Postmodum res tota theologorum studio et iudicio de more fuit

proposita, sive pro priore iudicio Consultorum in Congressu Peculiari

diei 29 mensis Maii anno 1973, sive pro altero iudicio in Congregatione

Plenaria Patrum Cardinalium, die 3 Iulii hoc eodem anno in Vaticanis

Aedibus habita, in qua, referente Rev.mo Cardinali Ephraem Forni,

Causae Ponente seu Relatore, disceptatum est super dubio : An et de

quo miraculo constet in casu et ad effectum de quo agitur. Et qui

convenerant Patres Cardinales suum quisque votum seu suffragium

dederunt.

Quibus de rebus facta demum die 23 Augusti anni huius Summo

Pontifici Paulo VI per subscriptum Cardinalem peculiari ac fideli rela­

tione, eadem Sanctitas Sua sententiam Sacrae Congregationis ratam

habens mandavit ut decretum super eadem mira sanatione appararetur.

Quod cum rite factum esset, Summus Pontifex hodierna die infra­

scriptum Cardinalem Praefectum necnon Cardinalem Ephraem Forni,

Causae Ponentem, meque a Secretis Sacrae Congregationis ceterosque

vocari solitos ad se accivit, quibus adstantibus praesens decretum con­

firmavit et promulgavit edicens : Constare de uno miraculo, Venerabili

Maria Francisca Schervier intercedente, a Deo patrato, scilicet de

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 103: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 103

instantánea perfectaque sanatione domini Ludovici Braun a pancrea­

tite acuta, quam graviorem reddiderunt suppuratoria inflammatio pa-

rotidis et chemica peritonaei inflammatio, progrediens in ileo paralytico.

Hoc autem Decretum publici iuris neri et in acta S. Congregatio­

nis pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 18 Octobris a. D. 1973.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

I I

HERBIPOLEN.

Beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei Liborii Wagner,,

sacerdotis et parochi de Altenmünster in odium fidei a. 1631 interfecti.

SUPER DUBIO

An constet de martyrio eiusque causa et de signis, seu miraculis, in

casu et ad effectum de quo agitur.

« Martyrium, quo discipulus Magistro pro mundi salute mortem

libere accipienti assimilatur, Eique in effusione sanguinis conformatur,

ab Ecclesia eximium donum supremaque probatio caritatis aestimatur »

(Lumen Gentium, n. 42).

Haec martyrii a Concilio Vaticano depicta imago ad innumeros

Christi athletas, qui saeculorum decursu, eius secuti vestigia, Eccle­

siam suo sanguine irrorarunt ac fecundarunt, ita pertinet, ut praeful-

gida veluti nota commendentur; eaque in Servo Dei Liborio Wagner,

Herbipolensis dioeceseos presbytero ac parocho, ob praeclarum forti­

tudinis exemplum in catholicae fidei testimonium, saeculo x v n progre­

diente ab eo datum, singulariter enitere videtur.

Mulhusii in Thuringia natus parentibus morum probitate conspi­

cuis Paulo Wagner et Sibylla Arnold, Lutheranae quidem confessioni

addictis, eodem ritu die 5 mensis Decembris anno 1593, quo in terre­

nam lucem editus est, christiano baptismate ablutus fuit. A teneris

usque annis ad omnem honestae vitae rationem domestica disciplina

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 104: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

104 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

educatus, adolescens humaniorum studiorum curriculum sedula cum

diligentia ac singulari ingenii laude in patria perfecit. Vicesimum

attingens annum, altiorum philosophiae studiorum palaestram Lipsiae

ingressus, Gothae et Argentorati prosecutus est, « boni frugique iuve­

nis » specimen praeseferens, utpote (( pius erga Deum, morigerus prae­

ceptoribus, industrius ac fidelis, carus condiscipulis, bono omnibus

exemplo », magistrorum testimonio commendatus.

Anno autem 1622 cum magistri titulo insignitus Herbipolim adve-

nisset, ad catholica perscrutanda dogmata, sodalibus praesertim So­

cietatis Iesu iuvantibus, toto se vertit animo summamque adhibuit

diligentiam, ita quidem ut, Dei adiuvante gratia, plenam assecutus

doctrinae veritatem, catholicam religionem, trigesimum circiter aetatis

annum agens, firmissima adhaesione amplexus sit. Haud ita post,

ineunte scilicet a. 1623, zelo exaestuans divinae gloriae animarumque

salutis, Herbipolense seminarium ingressus est, summoque progressu

theologicis absolutis studiis, sacerdos die 29 Martii a. 1625 ordinatus

est, sacrisque ministeriis sese totum addixit. In pago Hardheim pri­

mum ut a sacris adiutor per annum circiter demoratus, parochus loci

Altenmünster insequenti a. 1626 renuntiatus est. Sedulus animarum

pastor, concrediti gregis curam alacri animo suscepit et indefesso stu­

dio persecutus est, fideles sibi subditos in catholica fide confirmare

aliosque christianos fratres ad unicum Christi ovile reducere oppor­

tune satagens, quibus et seipsum praebuit bonorum operum atque

eximiarum virtutum exemplum, sacerdotali in primis pietate, animi

mansuetudine, prudentiae laude, zelo in tuenda catholica fide et pro­

curanda animarum salute spectabilis.

Dum itaque parochi ministerio quinque iam annos fructuose fun­

geretur, copiis Suecorum regis Gustavi Adolfi (inter infaustam illam

triginta annorum, quae dicitur, conflictationem in Germaniae regio­

nibus) Franconiam invadentibus, Liborius, instigante praesertim civilis

dicionis duce rei catholicae infensissimo, Lutheranis militibus ineunte

Decembri a. 1631 dolose traditus est, mox in vincula coniectus atque

ad pagum Schonungen primum, dein ad castellum Mainberg deductus,

illustre dedit catholicae fidei testimonium.

Quinque enim dies noctesque, sine ulla fere intermissione exqui-

sitissimis cruciatibus, inter acerbissimos universi christiani martyro-

logii sane recensendis, immani crudelitate divexatus est. Nam brachia

manusque summique digiti malleo contusa, genae capitis minutim con-

secatae, barba capillique cera conspersa flammisque tradita, nasus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 105: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 105

item perforatus, pedes transfixi aliaeque saevitiae indignum in modum

martyri inflictae. Quae omnia fidelissimus Christi sacerdos, ((instar

Laurentiani pectoris in suo proposito invictus », uti probatissima testi­

monia retulerunt, impavido animo constanter tulit, nec ullis seu blan-

ditiis seu minis vel tormentis adduci potuit, ut a catholica fide disce­

deret. Dum enim acerbissimis illis admoveretur suppliciis, percontan-

tibus ab ipso satellitibus num in catholica religione sibi perseverare

constituisset, et sic propositae libertati divitiisque cum honoribus,

quibus ad Lutheranam Confessionem converso frui liceret, acerbissi-

mam praeferret mortem, strenuus Christi athleta unam hanc respon­

sionem, quae catholicam professionem aperte sonaret, constantissime

dedit : (( Vivam, patiar, moriar ut catholicus-papista ».

Nocte tandem diei 9 Decembris ad Moeni fluminis ripam deductus,

plumbea primum glande vulneratus atque ense transfixus, illustre pro

fide Christi martyrium consummavit. Exanime corpus dein in flumen

proiectum, sed a nautis post aliquot menses extractum, humili occul-

toque loco humatum est. Postea vero, sedato armorum furore, ad

sacellum ipsius castelli Mainberg primum delatum, dein in Heiden-

feldensis coenobii ecclesia honestae traditum est sepulturae. Tandem

a. 1931 in paroeciali ecclesia eiusdem oppidi Heidenfeldiae conditum

est, ibique pia fidelium veneratione colitur.

Tam gloriosi martyrii, ad nostra usque tempora, perseverante immo

et percrebrescente fama, omnibus ad rem perquisitis cribratisque do­

cumentis aliisque de iure peragendis rite peractis, Introductio ipsius

Causae signata est decreto diei 19 Novembris 1970. Deinde vero tum

in peculiari Consultorum Congressu, die 30 mensis Aprilis anni huius

1973 habito, tum in plenaria Patrum Cardinalium Congregatione die

3 mensis Iulii eodem hoc anno celebrata, Ponente seu Relatore Rev.mo

Domino Aloisio Cardinali Traglia, mature est disceptatum super dubio :

An constet de martyrio eiusque causa necnon de signis seu miraculis

in casu et ad effectum de quo agitur. Et Officiales Praelati et Consul­

tores primum, deinde Patres Cardinales, re mature perpensa, in hanc

unanimes devenere sententiam, videlicet : ita de martyrio Servi Dei

Liborii Wagner eiusque causa constare ut, impetrata dispensatione a

signis seu miraculis ad normam canonis 2116 § 2 C.I.C., ad sollemnem

eiusdem Martyris beatificationem, si Summo Pontifici placuerit, deve­

niri possit.

Facta postmodum, die 23 mensis Augusti eodem anno, Summo Pon­

tifici Paulo Papae VI per subscriptum Cardinalem de praemissis om-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 106: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

106 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nibus relatione, Sanctitas Sua sententiam affirmantem Coetus Plenarii

Patrum Cardinalium ratam habens, mandavit ut decretum super mar­

tyrio praedicti Servi Dei appararetur.

Hoc denique die, accitis ad se Rev.mis Cardinalibus infrascripto,

huius Congregationis Praefecto, et Aloisio Traglia, Causae huius Po­

nente seu Relatore, meque Antistite a Secretis, aliisque vocari solitis,

iisque adstantibus edixit : Ita constare de martyrio et de causa martyrii

Servi Dei Liborii Wagner ut, concessa a signis seu miraculis ad nor­

mam canonis 2116 § 2 C.I.C. omnique alia opportuna dispensatione,

procedi possit ad ulteriora, in casu et ad effectum de quo agitur.

Hoc autem decretum publici iuris fieri et in Acta S. Congregatio­

nis pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 18 Octobris a. D. 1973.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © s.

© Iosephus Oasoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

I I I

ROMANA SEU SABINEN, ET MANUELEN. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Bernardi Mariae a Iesu,

praepositi generalis Congregationis Passionis.

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in

Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iusti­

tia, Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu he­

roico, in casu et ad effectum de quo agitur.

« Superiores rationem pro animabus sibi commissis reddituri

(cfr. Hebr. 13, 17), voluntati Dei in munere explendo dociles, in spiritu

servitii pro fratribus auctoritatem exerceant, ita ut caritatem qua

Deus illos diligit exprimant; subditos regant qua filios Dei et cum

respectu personae humanae » (Decr. Perfectae Caritatis, n. 14).

Hanc religiosi praelati imaginem, a Concilio Vaticano II perpul-

chre delineatam, in Servo Dei Bernardo Maria a Iesu, presbytero Con-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 107: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 107

gregationis Clericorum a Christi Cruce et Passione, eximiis quibusque

virtutibus ornatam, fulgere prouti ex iis quae dicentur, ultro patebit.

Natus Servus Dei Romae die 7 Novembris anno 1831 honestis

parentibus Ioanne Thoma Silvestrelli et Teresia Gozani eodemque die

baptizatus Caesaris Petri nomine, a teneris usque annis in timore Do­

mini et christiana pietate institutus est. Adulescens humanioribus

studiis in Clementini Collegii scholis, deinde in Collegio Romano

operam navans, morum ac diligentiae laude enituit, dum interim, in

pium oratorium a Petro Caravita nuncupatum adscitus socius, pietatis

caritatisque operibus sese exercere coepit.

Anno 1848 pia matre et deinde anno 1853 genitore orbatus, haud

ita multo post, religiosa vocatione satis explorata, ad Passionistarum

recessum in Argentario monte convola vit. At novitiatum vix coeptum

ob adversam valetudinem abrumpere coactus, suppliciter impetravit

ut apud ipsos religiosos sodales hospes remanere sibi liceret, ecclesia­

stica prosecuturus studia. Quo tempore populum ad sancti Stephani

Portum cholerico contagio saeve afflictum christianae caritatis sub­

sidiis sublevavit. Ad presbyteratus ordinem die 22 Decembris a. 1855

promotus votique tandem compos effectus, insequenti anno 1856 Pas­

sionistarum novitiatum apud recessum Morrovallensem in Firmana

dioecesi denuo ingressus est, sodalem et amicum dilectum nactus

sanctum Gabrielem a Virgine Perdolente, cuius eximias aemulari

virtutes iam tunc visus est.

Religiosis itaque nuncupatis votis atque canonicis studiis rite ab­

solutis, cum interim de conspicui sui patrimonii fructibus in religio­

nis caritatisque operibus dispensandis opportune disposuisset, sacris

obeundis ministeriis alacriter se dedit. Novitiorum magister subinde

deputatus, alumnorum animos ad religiosam perfectionem optime infor-

mavit. Rectoris quoque munere ad Scalam Sanctam in Urbe necnon

regularis provinciae regimine biennio tanta laude functus est, ut anno

1878 Praepositus generalis suae Congregationis renuntiatus fuerit, in

eoque officio a subsequentibus Capitulis annis 1884, 1893, 1899 et 1905

iterum atque iterum adlectus.

Generalem itaque Instituti praefecturam, reluctanti quidem sed

docili acceptam animo, per annos circiter 25 gerens, pro spirituali

eiusdem incremento ac diffusione indefesse adlaboravit, omnia ad com­

mune religiosae perfectionis bonum, iuxta sancti Pauli a Cruce legiferi

patris spiritum et hortamenta, fortiter ac suaviter disponens. Regu­

larem in primis disciplinam pietatisque fervorem, tum viva voce

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 108: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

scriptisque normis, tum efficaci exemplo, fovit ac sustinuit, subditos

quasi filios Dei ad perfectionem caritatis veluti manuducens, omnium

ipse primus vel in cotidianis persolvendis officiis vel in arduis auste­

ritatis actibus, quae Instituti lege praecipiuntur, exsequendis, quasi

« regula vivens » ceteris effectus. Religiosos sodales ob leges rerum

eversioni tunc faventes, bue illuc dispersos sollicite adunavit et rever­

sos paterna caritate complexus est. Novas item domos novasque regu­

lares provincias, nedum per Europae regiones sed et in dissitis Ame­

ricae locis, erigendas optimoque spiritu, iuxta genuinas sodalicii tra­

ditiones, informandas curavit, eo quidem successu ut Congregatio

Passionis, Servo Dei regente, et sodalium et piorum recessuum numero

geminata, promptior evaderet ad nova aggredienda pro Dei gloria

evangelizationis opera.

Diuturna eius praepositura « prudentiae et caritatis » regimen inter

suos appellari consuevit, ipseque velut alter sodalitatis pater passim

est habitus. Zelo namque flagrans pro domo Dei, dignis instituendis

Ecclesiae administris praecipuas impendit curas; sacris item pro­

vehendis studiis, grassantis modernismi erroribus sedulo vitatis, sol­

lerter intendit. Clericos Congregationis suae ad catecheticam pueris

instructionem impertiendam expeditos esse voluit, Evangeliique prae­

cones, ad regnum Dei propagandum, in dissitas regiones mittendos

curavit.

Iugiter eius mens, vel inter cotidiana officii munera interdum sat

ardua, Deo haerebat, Deum prae omnibus et unice quaerebat; neque

ullis umquam angustiis aut difficultatibus deici visus est, tum sane

animo promptior atque alacrior cum iniuriis, impugnationibus vel

etiam infirmitatis incommodis affligeretur. Plures cotidie horas in

oratione insumebat, exstatico interdum more, praesertim dum eucha­

risticum celebrabat Mysterium, totus in Deo defixus. De divinis vero

colloquens infiammata veluti facie haud raro conspiciebatur. In filiali

autem erga Deiparam Virginem excolenda ac promovenda pietate, haud

inferior perinsigni sodali sancto Gabrieli habitus est.

Summis Pontificibus Pio IX, Leoni XIII ac S. Pio X carissimus, ab

iisdem dum vivebat sanctus interdum appellatus, patribus item Car­

dinalibus aliisque praelatis necnon cuiusvis religiosi Instituti soda­

libus acceptissimus, cunctis aedificationi erat et exemplo, quos et

consiliis mira sapientia ac prudentia refertis, haud raro expetitus,

confortabat atque iuvabat. Pauperibus profusa liberalitate profuit,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 109: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 109

infirmis vero, praesertim in extremo agone versantibus, suavissima

adstabat dilectione ac benignitate.

Mansuetus item ac temperantissimus Servus Dei fuit, patiens et

magnanimus, paupertatis amantissimus, eaque erat humilitate, ut non

solum Congregationis praefectura se abdicaverit, sed et amplissimam

cardinalatus dignitatem haud semel sibi oblatam constanter recusaverit.

Deposita itaque anno 1907 generali praepositura, postremos vitae

annos in Christi crucifixi intimo amore transegit, suaviores expetens

piae solitudinis delicias, ut absconditam cum Christo in Deo vitam

(cfr. Gol. 3, 3) plenius assequeretur. Tandem, gravi ex inopinato casu

reportata capitis fractura, at animo fervens ac promptus, duo haec

suavissima verba mi Iesu ingeminans, die 9 Decembris anno 1911 in

sacro recessu apud oppidum vulgo nuncupatum Moricone in Sabinis,

octogenarius, obdormivit in Domino.

Sanctitatis fama, qua Servus Dei vivens quoque decoratus fuit,

post obitum non deferbuit, imo aucta est eamque Deus caelestibus

signis visus est confirmare. Quam ob rem factum est ut Causa de Bea­

torum Caelitum honoribus eidem decernendis ageretur. Instructi sunt

igitur annis 1932-35 canonici processus ordinaria potestate in Curia

Sabinen, et Mandelen. atque Romam sunt transmissi. Scriptis deinde

Servi Dei recognitis, Sacra tunc Rituum Congregatio die 28 mensis

Maii anno 1941 nihil obstare decrevit quominus ad ulteriora proce­

deretur, atque, servatis de iure servandis, die 13 Februarii a. 1942

Pius Papa XII commissionem introductionis Causae manu signavit

propria. Adornati sunt postmodum processus auctoritate apostolica

annis 1943-1947 in Curiis ecclesiasticis Romana, Sabinensi, Firmana,

Recinetensi et Perusina super virtutibus in specie. De omnium autem

processuum iuridica vi exiit decretum die 7 mensis Maii anno 1951.

Hinc quaestio super virtutibus Famuli Dei agitata est apud Sacram

Congregationem pro Causis Sanctorum, et quidem die 8 Iunii a. 1971

in Congressu Peculiari, quem secuta est Congregatio Plenaria Patrum

Cardinalium die 8 Maii a. 1973, in qua Rev.mus Cardinalis Pericles

Felici, Causae Ponens seu Relator, sequens proposuit dubium discu­

tiendum : An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate

cum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia,

Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu he­

roico, in casu et ad effectum de quo agitur. Et omnes Patres Cardi­

nales affirmative responderunt, nempe Servum Dei christianas virtutes

heroum in modum excoluisse.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 110: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

110 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Certior de praemissis omnibus factus, Summus Pontifex Paulus VI,

die 25 eiusdem mensis Maii sententiam Sacrae Congregationis ratam

habens, decretum super Famuli Dei virtutibus apparari mandavit.

Quod cum factum esset, hodierna die idem Summus Pontifex, accitis

Cardinalibus infrascripto Praefecto et Pericle Felici, Causae Ponente,

meque Antistite a Secretis aliisque vocari solitis, iisque adstantibus

edixit : Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate

cum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia,

Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, Servi Dei Ber­

nardi Mariae a Iesu, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo

agitur.

Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in Acta S. Congregatio­

nis pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 18 mensis Octobris a. D. 1973.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L f f i S .

& Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 111: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 111

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Lunedì 7 Gennaio 1 9 7 4 , il Santo Padre Paolo VI ha rice­

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, S. E . il Signor LOMBUME MUJWAN KALLYMAZI, Am­

basciatore Straordinario e Plenipotenziario dello Zaire.

Giovedì 10 Gennaio 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, S. E . il Signor ANTONIO ROCHA, Ambasciatore

Straordinario e Plenipotenziario di Colombia.

Giovedì 24 Gennaio 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, S. E. il Signor PIERRE ILBOUDO, primo Ambasciatore

Straordinario e Plenipotenziario dell'Alto Volta.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

31 gennaio 1974. S. E. Mons. Righi Lamhertini Egano, Nunzio Apostolico a Parigi, Inviato Speciale con funzioni di Os­servatore Permanente della Santa Sede presso il Consiglio d'Europa a Strasburgo.

» » » Mons. Meile Adriano, Consigliere di Nunziatura, Dele­gato dell'Inviato Speciale della Santa Sede presso il Consiglio d'Europa a Strasburgo.

» » » Il Rev.do Padre Hirudayam Ignatius S.I. (India), Con­sultore del Segretariato per i non Cristiani.

19 febbraio » S. E. Mons. Bernardin Joseph, Arcivescovo di Cincin­nati, Membro della Pontificia Commissione per le Comunicazioni Sociali.

23 » » Il Rev. Mons. Cordero Lanza di Montezemolo Andrea, Pro-Segretario della Pontificia Commissione « Iustitia et Pax ».

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 112: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

NECROLOGIO

1 febbraio 1974.Mons. Raymond Leonard Joseph, Arcivescovo di Nagpur. 3 » » Mons. García y García De Castro Rafael, Arcivescovo di

Granada. 11 » » Mons. Pham-Nang-Tinh Joseph Maria, Vescovo di Buichu. 26 » » Mons. Alvarez Macuá José, Vescovo tit. di Colibrasso.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 113: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Manu 1974 N. 3

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

ADHORTATIO APOSTOLICA

Ad Episcopos universos pacem et communionem cum Apostolica Sede

habentes: de Beatae Mariae Virginis cultu recte instituendo et augendo.

PAULUS P P . VI VENERABILES FRATRES

SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

MARIALIS CULTUS ut incrementis ditaretur, ex quo ad Petri

cathedram sumus evecti, continenter dedimus operam; non

solum scilicet Nobis in animo fuit sensum Ecclesiae circa hanc

rem et internum quendam impulsum, quo permovemur, expri­

mere, sed ad hoc adducti sumus etiam propterea quod haec

pietatis forma, quemadmodum notum est, pars eximia effi­

citur sacri cultus illius, in quo fastigium sapientiae et culmen

religionis quasi in unum confluunt, 1 et qui idcirco officium

est praecipuum Populi Dei.

Hoc quidem officium prae oculis habentes, semper fovimus

et proveximus magnum illud opus instaurationis liturgicae,

a Concilio Oecumenico Vaticano Secundo susceptum, neque,

procul dubio, sine peculiari divinae Providentiae consilio eve-

1 Cf. Lactantius, Divinae Institutiones IV; S, 6-10: CSEL 19, p. 279.

8 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 114: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

114 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nit, ut pr imum eiusdem universalis Synodi documentum, quod

Nos una cum venerabilibus Patr ibus approbavimus cuique in Spiritu Sancto subscripsimus, Constitutio esset a verbis Sacro­sanctum Concilium incipiens, quippe cui propositum esset

Liturgiam instaurare et augere, atque fidelium participationem

in divinis mysteriis magis frugiferam reddere. 2 Ex illo tem­

pore multa acta Pontificatus Nostri eo spectaverunt, ut cultus

Deo debitus aptiore ratione disponeretur; quod comprobatur

promulgatione, his annis facta, multorum Romani ritus libro­

rum, qui secundum principia normasque eiusdem Concilii sunt

instaurati . De qua re Domino, omnium bonorum largitori,

gratias ex animo referimus, gratiamque habemus Conferentiis

Episcopalibus singulisque Episcopis, qui Nobis ad libros illos

praeparandos vario modo adiutricem operam praebuerunt.

Dum vero animo laeto gratoque opus iam perfectum mente

consideramus necnon primos felices eventus renovationis litur­

gicae, qui numero augebuntur prout huiusmodi instauratio pe­

nitius intellegetur quoad rationes suas primarias seu fundamen­

tales atque ad usum recte deducetur, munus Nostrum esse

putamus vigili cura fovere quaevis incepta eo pertinentia, ut

cultus proficiat, quo Ecclesia in spiritu et veritate (cf. Io. 4,

24) Patrem, Filium et Spiritum Sanctum adorat, Beatam Mariam Dei Genetricem cum peculiari amore veneratur,3 me­

moriam Martyrum aliorumque Sanctorum religiosis colit obse­

quiis.

Progressus autem, quem exoptamus, devotionis erga Ma­

riam Virginem, insertae (ut supra significavimus) in illum

veluti cursum unius cultus, qui iure meritoque christianus appellatur — cum a Christo originem et efficaciam trahat, in

Christo integram absolutamque exprimendi rationem habeat

2 Cf. Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, nn. 1-3, .11,

21, 48: A.A.S. 56 (1964), pp. 97-98, 102-103, 105-106, 113. 3 Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 103: A.A.S.

56 (1964), p. 125.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 115: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 115

per Christum ad Patrem ferat in Spiritu — est quiddam

distinguens ipsam Ecclesiae pietatem. Re quidem vera eadem

devotio in ipsa cultus exhibitione intimo quodam nexu con­

silium divinum de generis humani redemptione manife­

stat, ita ut pro singulari loco, quem in illo consilio Maria

obtinet, peculiaris cultus congruenter eidem exhibeatur ; 4

pariter genuinum profectum cultus christiani necessario sub­

sequatur recta probataque progressio venerationis, qua Dei

Genetrix colitur. Ceterum ipsa historia devotionis ostendit

varias formas pietatis er gn Dei Genetricem, quas Ecclesia

intra limites sanae et orthodoxae doctrinae approbavit,5 ef­

fectas esse et viguisse convenienti ratione subiectas cultui,

qui Christo praebetur, et ad eum ferri quasi ad centrum, quo

suapte natura et necessario referuntur. Quod quidem et aetate

nostra evenit. Etenim Ecclesia horum temporum, de myste­

rio Christi atque de sua ipsius natura recogitans, eandem

Mulierem invenit, et in prioris veluti fonte et in alterius

consummatione, Virginem scilicet Mariam, quippe quae esset

Mater Christi et Mater Ecclesiae. Aucta vero cognitio mu­

neris Mariae crediti evasit veneratio plena laetitiae, quae

ei adhibetur, et reverentia, cum adoratione coniuncta, ad­

versus consilium Dei, qui in Familia sua — quae est Eccle­

sia — perinde ac in quovis domestico convictu adesse vult

Mulierem, quae in abscondito et voluntate serviendi ducta, ipsi

invigilet, eiusque gressus tueatur benigna donec dies Domini

gloriosus adveniat.6

Mutationes temporibus nostris inductae in mores sociales,

in populorum sentiendi vim, in modos, quibus litterae et artes

exprimuntur, in rationes socialis communicationis, etiam ad

formas sensus religiosi significandi vim habuerunt. Pro-

4 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 66: A.A.S. 57

(1965), p. 65. 5 Cf. ibid. 6 Missa votiva de B. Maria Virgine Ecclesiae Matre, Praefatio.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 116: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

116 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fecto quaedam cultus exhibendi consuetudines, quae non ita

pridem aptae esse videbantur ad sensus religiosos singulorum

et communitatum christianarum manifestandos, hodie non

sufficere putantur aut minus esse idoneae, utpote ad praeteritas

rationes socialis vitae et cultus humani pertinentes, dum a

pluribus novi exquiruntur modi significandi immutabilem illam

necessitudinem, quae inter creaturas et Creatorem, inter filios

et Patrem eorum intercedit. Quod quidem efficere potest, ut

nonnulli ad tempus perturbentur ; sed qui animo Deo ipsi fi­

dente de eiusmodi cogitat rebus, animadvertit multas propen­

siones pietatis hodiernae — ut exemplum afferamus, sensum

religionis ad interiora magis quam ad exteriora conversum —

ad christianae pietatis auctum in universum et ad devotionem

marialem peculiariter conferre. I taque haec aetas, dum dili­

genter traditionis vocem auscultât et theologiae aliarumque

disciplinarum profectum attente considerat, laudis praeco­

nium, pro sua parte, tribuet ei, quam secundum ipsius prophe­

tica verba beatam dicent omnes generationes (cf. Lc. 1, 48).

Quocirca ministerio Nostro apostolico consentaneum esse

arbitramur, ut una vobiscum, Venerabiles Fratres, quasi col-

loquentes, de quibusdam argumentis disseramus, pertinenti­

bus ad locum, quem beata Maria Virgo in cultu Ecclesiae

obtinet. Quae quidem argumenta ex parte iam Concilium Va­

ticanum II attigit, 7 atque Nosmet ipsi t rac tav imus; 8 sed non

est abs re de iisdem iterum agere, ut dubitationes discutian­

tur et — ac quidem potissimum — illa devotio erga beatam

Mariam Virginem provehatur, quae in Ecclesia e Verbo Dei

ut e causa procedit et in Spiritu Christi exercetur.

I taque in nonnullis quaestionibus libet immorari, quae ad

necessitudinem inter sacram Liturgiam et cultum Dei Gene-

7 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, nn. 66-67: A.A.S. 57 (1965), pp. 65-66; Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 103: A.A.S. 56 (1964), p. 125.

8 Cf. Adhortatio Apostolica Signum magnum: A.A.S. 59 (1967), pp. 465-475.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 117: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 117

tricis spectant (I) ; considerationes et normas directorias propo­

nere aptas ad legitimum eiusdem cultus progressum foven­

dum (II) ; quaedam denique cogitata subicere pertinentia ad re­

citationem Sacratissimi Rosarii alacriter et magis conscie instau­

randam, de cuius usu Decessores Nostri instanter monuerunt,

quodque apud populum christianum magnopere invaluit.

I

1. De loco tractaturis, quem beata Maria Virgo in cultu chri­

stiano obtinet, imprimis attendenda est Nobis sacra Liturgia;

cui, praeter uberem doctrinam, incomparabilis inest efficacitas

pastoralis, quaeque pro ceteris cultus formis probatam vim

exempli habet. Vellemus quidem varias Liturgias Orientis et

Occidentis regionum expendere, sed, ad huius Adhortationis

Apostolicae finem quod attinet, fere dumtaxat libros ritus

Romani inspiciemus, utpote qui solus, secundum normas prac­

ticas a Concilio Vaticano II editas, 9 penitus instauratus sit

etiam quod ad locutiones spectat, quibus veneratio beatae

Mariae Virginis significatur; qui quidem ritus hac de causa

attente consideretur et aestimetur oportet.

2. Ante Liturgiae Romanae renovationem diligenter instau­

randum fuit eius Calendarium Generale. Quod, cum propterea

esset concinnatum, ut celebratio operis salutiferi statis diebus

in luce sua, prout decet, collocaretur, per anni circulum toto

mysterio Christi, ab Incarnatione usque ad exspectationem glo­

riosi eius adventus, 1 0 distributo, effecit, ut modo aptius disposito

et arctiore conexione memoria Matris in annuum cyclum my­

steriorum Filii insereretur.

3. Tempore ergo Adventus in sacra Liturgia, praeterquam

in sollemnitate diei VIII mensis Decembris — qua simul imma-

9 Cf. Conc. Vat. II, Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 3: A.A.S.

56 (1964), p. 98. 10 Cf. Conc. Vat. II, ibid., n. 102: A.A.S. 56 (1964), p. 125.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 118: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

culata Conceptio Deiparae Virginis, praeparatio, ad radicem

pertingens (cf. Is. 1 1 , 1. 1 0 ) , adventus Salvatoris et felix initium

Ecclesiae, sine macula vel ruga formosae, 1 1 recoluntur — eadem

Virgo saepe commemoratur, praesertim in feriis, quae a die

xvii ad diem xxiv Decembris ducuntur, et modo singulari die

dominica Nativitatem Domini praecedente, qua vetera prae-

sagia prophetarum de Virgine Matre ac de Messia 1 2 exsonant

necnon narrationes evangelicae de instanti natali Christi eius­

que Praecursoris leguntur. 1 3

4. Hoc profecto modo fideles, qui e sacra Liturgia spiritum

Adventus ad vi tam suam transferunt, inefïabilem dilectionem,

qua Virgo Mater Filium sustinuit, 1 4 considerantes, inducuntur,

ut eam sibi tamquam exemplum proponant et venturo Salvatori

obviam ire parent, in oratione pervigiles et in suis... laudibus exsultantes}l Iuvat etiam animadvertere in Liturgia Adventus,

eo quod exspectatio messianica et exspectatio gloriosi reditus

Christi cum memoria, admirationis plena, Matris coniunguntur,

praeberi exemplum praeclarae aequabilitatis in cultu exhi­

bendo, quod quasi norma haberi potest, ea mente ut quaevis

inclinatio praepediatur seiungendi — quemadmodum in qui­

busdam formis pietatis popularis accidit — devotionem erga

Deiparam Mariam a centro, quo necessario referatur oportet :

a Christo, quodque efficit, ut hoc tempus putari possit — cul­

tores sacrae Liturgiae id asseveraverunt — singularem in

11 Cf. Missale Romanum ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate

Pauli PP. VI promulgatum, ed. typica, MCMLXX, die 8 Decembris, Praefatio. 12 Missale Romanum ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate

Pauli PP. VI promulgatum, Ordo Lectionum Missae, ed. typica, MCMLXIX, p. 8: Lectio I

(Anno A: Is. 7, 10-14: «Ecce Virgo concipiet»; Anno B: 2 Sam. 7,1-5. 8b-ll. 16: «Kegnum

David erit usque in aeternum ante faciem Domini»; Anno C: Mich. 5, 2-oa [Hebr. l -4aj :

« E x te egredietur dominator in Israel»). 13 Ibid., p. 8: Evangelium (Anno A: Mt. 1, 18-24: «Iesus nascetur de Maria,

desponsata Ioseph, filio David»; Anno B: Lc. 1, 26-38: «Ecce concipies in utero et

paries filium»; Anno C: Lc. 1, 39-45: «Unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei

ad me?»). 14 Cf. Missale Romanum, Praefatio de Adventu, II. 15 Missale Romanum, Ibid.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 119: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 119

modum idoneum ad cultum Dei Genetrici praestandum; hanc

quidem propensionem et consilium Nos prorsus confirmamus,

optantes, ut ea omnibus locis accipiantur atque secundentur.

5. Tempus vero Nativitatis Domini quasi quaedam continuata

memoria est maternitatis divinae, virginalis, salvificae illius,

cuius intemerata virginitas huic mundo edidit Salvatorem; 16

re quidem vera in sollemnitate Nativitatis Domini Ecclesia,

Salvatorem adorans, gloriosam eius Matrem veneratur; in Epi­

phania Domini, dum vocationem universalem ad salutem cele­

brat, Virginem contemplatur, veram Sedem Sapientiae veram­

que Matrem Regis, quae omnium gentium (cf. Mt. 2, 11)

Redemptorem Magis adorandum exhibet; atque in Festo Sa­

crae Familiae Iesu, Mariae et Ioseph (Dom. infra Oct. Nativi­

tatis Domini) vitam sanctam venerabunda perscrutatur, quam

Iesus, Filius Dei et Filius hominis, Mater eius Maria et Ioseph,

vir iustus (cf. Mt. 1, 19), in domo Nazarethana duxerunt.

In temporis Nativitatis ordine restituta animi communi

studio, ut Nobis videtur, convertantur oportet ad instauratam

sollemnitatem sanctae Dei Genetricis Mariae; quae, secundum

antiquum Liturgiae Urbis Romae indicium, Kalendis Ianuariis

attributa, eo spectat, ut munus celebrando recolatur, quod Ma­

ria in hoc mysterio salutis gessit, et ut singularis dignitas col-

laudetur, quae inde obvenit sanctae Parenti... per quam merui-

mus... Auctorem vitae suscipere}1 Eadem sollemnitas praeterea

egregiam praebet opportunitatem iterandae adorationis, quam

nato Principi Pacis decet adhibere, ut denuo audiatur laetus

nuntius evangelicus (cf. Lc. 2, 14), necnon a Deo, Regina Pacis

deprecante, summum donum pacis imploretur. His rebus in­

ducti, Octava Natalis Domini in auspicalem diem, anni initium,

feliciter incidente, huic assignavimus celebrationem diei in

universo mundo fovendae Pacis, quae maiore usque consen-

16 Missale Romanum, Prex Eucharistica I, Communicantes in Nativitate Domini et per octavam.

17 Missale Romanum, die 1 Ianuarii, Ant. act introitum et Collecta.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 120: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

120 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sione probatur, atque in animis multorum hominum fructus

pacis iam edit.

6. Ambabus sollemnitatibus memoratis, Conceptionis imma­

culatae et Maternitatis divinae, addendae sunt antiquae cele­

brationes, quae die xxv mensis Martii et xv mensis Augusti

fiunt.

Ad agendum sollemne Incarnationis Verbi, in Calendario

Romano, allatis argumentis, restitutum est vetustum nomen

In Annuntiatione Domini, verumtamen celebratio est festi­

vitas et Christi simul et Virginis: id est et Verbi, quod fit

filius Mariae (Me. 6, 3), et Virginis, quae Mater Dei efficitur.

Christi habito respectu, Oriens et Occidens, in suis Liturgiis,

inexhaustarum divitiarum plenis, eiusmodi sollemnitatem

agunt ut memoriam illius fiat salvifici ab Incarnato Verbo

prolati, quod in hunc mundum ingrediens dixit: Ecce venio...

ut faciam, Deus, voluntatem tuam {Hebr. 10, 7; Ps. 39, 8-9),

ut commemorationem scilicet initii redemptionis, necnon in­

dissolubilis et sponsalis inter naturam divinam et humanam

unionis, quae in unica exsistit Verbi Persona. Quod vero ad

Mariam attinet, celebrant ea sacra ut festum novae Evae,

virginis oboedientis et fidelis, quae, verbo illo fiat magnani­

miter enuntiato (cf. Lc. 1, 38), reddita est, Spiritu Sancto

operante, Dei Genetrix, atque etiam vera Mater viventium

et, in corpore suo suscipiens unum Mediatorem (cf. 1 Tim.

2, 5), vera Foederis Arca verumque templum Dei; id est

ut recordationem momenti temporis, quod summum fuit in illo

quasi colloquio a Deo cum homine de huius salute instituto,

et ut memoriam liberae assensionis Virginis et operae adiutricis

ad exsequendum consilium divinum de redemptione humana.

In sollemnitate autem diei xv mensis Augusti Mariae glo­

riosa Assumptio in caelum celebratur; quae quidem est festi­

vitas, qua plenitudo et beatitas, cui destinata fuit, glorificatio

animae ipsius immaculatae corporisque virginalis, perfectae

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 121: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 121

illius configurationis, qua Christo e mortuis resuscitato est

conformata, recoluntur; festivitatem dicimus, qua Ecclesiae et

hominum societati imago et documentum, solacium afferens,

proponuntur, quibus docemur spem extremam impleri; siqui­

dem glorificatio, quondam perficienda, est fausta sors omnium

illorum, quos Christus fratres effecit, participans iisdem san­guine et carne (Hebr. 2, 14; cf. Gal. 4, 4). Sollemnitas autem

Assumptionis festive extenditur ad memoriam post octo dies

agendam beatae Mariae Virginis Reginae, qua consideratur

illa, quae iuxta Regem saeculorum sedens, ut Regina refulget

et ut Mater intercedit. 1 8 I taque quattuor sunt sollemnitates, per

quas praecipuae veritates, humilem Ancillam Domini respi­

cientes, summo gradu celebrationis liturgicae tributo, illu­

strantur.

7. His sollemnitatibus perspectis, illae imprimis festivitates,

ad eventus salvificos commemorandos pertinentes, oportet ex­

p e n d a t u r , in quibus beata Maria Virgo Filio arcto nexu so­

ciatur; cuius modi sunt festum Nativitatis eiusdem beatae Ma­

riae Virginis (d. VIII m. Sept.), quae universo mundo spes fuit

et aurora salutis f Visitationis (d. xxxi m. Maii), cuius Li­

turgia celebrat beatam Mariam Virginem, Filium alvo gestan-

tem; 2 0 quae quidem Elisabeth adit, ut ei caritatis suae auxi­

lium praebeat et misericordiam Dei Salvatoris pronuntiet ; 2 1

memoria Virginis Perdolentis (d. xv m. Sept.), qua opportunitas

praebetur in mentem vivide revocandi momentum maximum

et quasi decretorium historiae salutis, necnon venerandi com­

parentem Matrem Filio, cui, in cruce exaltato, astabat. 2 2

Festum quoque diei ii mensis Februarii, cui restitutum est

nomen In Praesentatione Domini, est attendendum, ut penitus

18 Cf. Missale Romanum, die 22 Augusti, Collecta. 19 Missale Romanum, die S Septembris, Post communionem.

20 Cf. Missale Romanum, die 31 Maii, Collecta. 21 Cf. ibid., Collecta et Super oblata. 22 Missale Romanum, die 15 Septembris, Collecta.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 122: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

percipiantur uberrimae, quas continet, res, memoria nempe

coniuncta Filii et Matris; est enim celebratio mysterii salutis,

a Christo effecti, cui Virgo intime consociata est ut Mater dolo­

ribus obnoxii Servi I ah ve, ut exsecutrix muneris, quod veteris

Israel proprium erat, et ut exemplar novi Populi Dei, qui circa

fidem et spem continenter cruciatibus et persecutionibus affli­

gitur (cf. Lc 2, 21-35).

8. Quodsi Calendario Romano instaurato praesertim celebra­

tiones memoratae collocantur in lumine, tamen alius generis

commemorationes liturgicae includuntur, quippe quae, cultus

localis rationibus innixae, latius pervagatae sint pluriumque

studia excitarint (d. xi m. Febr. : Beatae Mariae Virginis de

Lourdes; v Aug. : In dedicatione basilicae S. Mariae); huc per­

tinent etiam aliae, quae, initio a peculiaribus religiosis familiis

celebratae, nunc autem, quoniam amplius sunt diffusae, vere

ecclesiales dici possunt (xvi Iul . : Beatae Mariae Virginis de

Monte Carmelo ; VII Oct. : Beatae Mariae Virginis a Rosario) ;

aliae denique recensendae sunt, quae, extra elementum apocry-

phum, res continent praeclari exempli vim obtinentes atque

venerabiles traditiones persequuntur, quae maxime Orienta­

lium animis insident (xxi Nov. : In Praesentatione beatae Ma­

riae Virginis), vel propensiones testantur, quae in horum tem­

porum pietate in valuerunt (sabb. post dom. secundam post

Pentecosten: Immaculat i Cordis beatae Mariae Virginis).

9. Neque oblivisci licet in Calendario Romano non omnes

mariales celebrationes recenseri, siquidem in Calendaria parti­

cularia inducuntur, normis liturgicis adamussim quidem ser­

vatis, animis vero pie libenterque assentientibus, festivitates

marianae var iarum Ecclesiarum localium. Restat demum, ut

mentionem iniciamus de facultate crebro commemorationem

liturgicam Virginis faciendi ope Memoriae sanctae Mariae in

Sabbato; quae antiqua est atque quasi submissa, quaeque prop­

ter flexibilem rationem nunc vigentis Calendarii et multiplicem

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 123: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 123

numerum exemplorum, quae in Missali exhibentur, quam ma­

xime commoda est ac varia.

1 0 . Non est Nobis propositum in hac Adhortatione Aposto­

lica omnia, quae novo Missali Romano continentur, animo lu­

strare, sed, quoniam statuimus de libris instauratis ritus Ro­

mani aestimare, 2 3 aliquas huius rei facies et argumenta Nos

iuvat explanare. Imprimis animadvertere volumus in Precibus

Eucharisticis Missalis — admirabili quadam convenientia cum

Liturgiis orientalibus 2 4 — beatae Mariae Virginis memoriam

alta vi praeditam inveniri. Hoc scriptum legimus in vetusto

Canone Romano, ubi Dei Genetrix verbis uberi doctrina et

cultus fervore plenis recolitur: Communicantes, et memoriam

venerantes, in primis gloriosae semper Virginis Mariae, Gene­

ricis Dei et Domini Nostri Iesu Christi-, pariter in Prece Eucha­

ristica I I I , recens inducta, desiderium impensa supplicatione

deprecantium, ut una cum Matre participare possint filiorum

hereditatem, sic exprimitur: Ipse nos tibi (Patri) perficiat

munus aeternum, ut cum electis tuis hereditatem consequi

valeamus, in primis cum beatissima Virgine, Dei Genetrice,

Maria. Haec memoria cotidiana, utpote quae in ipso medio

Sacrificio divino sit collocata, haberi debet modus peculiariter

significans cultum, quem Ecclesia Benedictae ab Altissimo

exhibet (cf. Lc. 1, 28).

11. Si autem Missalis nuper instaurati textus percurrimus,

plane intellegimus potiora illa argumenta Romanae eucholo-

giae — argumenta dicimus immaculatae conceptionis atque

gratiae plenitudinis, divinae maternitatis, perfectae ac fe­

cundae virginitatis, templi Spiritus Sancti, sociatae operae

cum munere Filii, sanctitatis in exemplum efïulgentis, mise-

2 3 Cf. n. 1, p. 9. 2 4 Ex multis anaphoris hae animadvertantur, quae apud Orientales singulari in

honore sunt: Anaphora Marci Evangelistae, Prex Eucharistica, ed. A. Hänggi-I. Pähl, Fribourg, Editions universitaires, 1968, p. 107; Anaphora Iacobi fratris Domini graeca, ibid., p. 257; Anaphora Ioannis Chrysostomi, ibid., p. 229.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 124: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

124 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ricordissimae deprecationis, assumptionis in caelum, regalis

ac maternae dignitatis, alia deinceps — ea omnia esse recepta

continua quadam et expleta doctrinae convenientia cum supe­

rioribus saeculis, dum alia etiam argumenta, aliquatenus nova,

illuc sunt inducta, quae parem praeferant congruentiam cum

theologicis aetatis hodiernae progressionibus. I ta fit, ut ali­

quod supponamus exemplum, de Ecclesiae-Mariae argumento,

quod in eiusdem textus Missalis varie copioseque est inclu­

sum, quemadmodum et variae et multiplices sunt rationes, quae

Christi Matri cum Ecclesia intercedunt. Hi enim loci in Vir­

ginis sine labe Conceptione pr imum Ecclesiae exordium agno­

scunt, quae est sponsa sine macula Chris t i ; 2 5 in Assumptionis

dogmate iam factum initium itemque imaginem illius even­

tus deprehendunt, qui adhuc quod ad Ecclesiam universam

attinet fieri debet ; 2 6 in maternitatis mysterio Mariam tam­

quam Capitis et membrorum matrem confitentur, adeo ut ea

sancta Dei Genetrix simulque provida Mater Ecclesiae sit

praedicanda. 2 7

Cum vero sacra Liturgia ad Ecclesiam sive primaevam sive

hodierni huius temporis oculos intendit, veluti e constituto

ipsam invenit Mariam; tum scilicet, quando una cum Apo­

stolis aderat orationique instabat, 2 8 et nunc pariter ut et prae­

sens et operans, quacum Ecclesia una simul Christi mysterium

vivere vul t : ... da Ecclesiae tuae, ut Christi passionis cum ipsa (Maria) consors effecta, eiusdem resurrectionis particeps esse mereatur;29 atque etiam ut laudes resonans, quacum Ec­

clesia Dei gloriam celebrare intendit : ... cum ipsa (Maria) te semper magnificare possimus.™ Quoniam vero Liturgia cultus

25 Cf. Missale Romanum, die 8 Decembris, Praefatio. 26 Cf. Missale Romanum, die 15 Augusti, Praefatio. 27 Cf. Missale Romanum, die I Ianuarii, Post Communionem. 28 Cf. Missale Romanum, Commune B. Mariae Virginis, 6. Tempore paschali,

Collecta. 29 Missale Romanum, die 15 Septembris, Collecta. 30 Missale Romanum, die 31 Maii, Collecta. Idem resonat in Praefatione de

B. Maria Virgine, I I : «Vere dignum ... Beatae Virginis Mariae memoriam recolentes, clementiam tuam ipsius grato magnificare praeconio».

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 125: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 125

est, qui constantem vitae actionem postulat, eadem obsecrat,

ut pietatem erga Virginem in solidum dolentemque Ecclesiae

amorem convertere valeat, sicut in oratione post Communio­nem diei xv mensis Septembris mirabiliter proponitur: ... ut compassionem beatae Mariae Virginis recolentes, ea in nobis pro Ecclesia adimpleamus, quae desunt Christi passionum.

12. Ordo Lectionum Missae unus e Romani ritus liber sane

existimandus est, qui multam ex instauratione post Oecume­

nicum Concilium facta utilitatem perceperit, sive ob adiunc­

torum textuum numerum sive ob inditam ipsis significatio­

nem. Sunt enim loci, ubi Dei sermo continetur, qui sem­

per vivus et efficax est (cf. Hebr. 4, 12). Pro tanta quippe sa­

crarum lectionum copia factum est, ut per ordinatam trium

annorum seriem integra historia salutis enarraretur ipsumque

Christi mysterium maiore integritate proponeretur. Debita inde

bonaque ratione secutum est, ut Lectionarium ampliorem lec­

tionum sive e Vetere, sive e Novo Testamento numerum conti­

neret, ad beatam ipsam Virginem att inentium: qui auctus

tamen numerus nullo pacto disiungitur ab aequabili aestima­

tione, quandoquidem eae tantum lectiones retentae sunt, quae

ob manifestam rerum veritatem vel ob argumenta curatioris

explanationis, praeceptis Magisterii aut firmioris traditionis suf­

fultae, iure merito, quamvis modo graduque diverso, marialem

sensum praeferre censentur. Praetereaque id attendatur oportet

lectiones huiusmodi non tantum in festis beatae Virginis oc­

currere, sed in pluribus etiam adiunctis recitari, veluti in qui­

busdam liturgici anni dominicis, 3 1 in ritibus celebrandis, qui

penitius sacramentalem christianorum vitam attingunt eorum-

31 Cf. Ordo Lectionum Missae, Dom. III Adventus (Anno C: Sopii. 3, 14-18a);

Dom. IV Adventus (cf. supra ad annot. 12) ; Dom. infra Oct. Nativitatis (Anno A :

Mt. 2, 13-15. 19-23; Anno B: Lc. 2, 22-40; Anno C: Lc. 2, 41-52); Dom. II post Nati­

vitatem (Io. 1, 1-18); Dom. VII Paschae (Anno A: Act. 1, 12-14); Dom. II per annum

(Anno C: Io. 2, 1-12); Dom. X per annum (Anno B: Gen. 3, 9-15); Dom. XIV per

annum (Anno B: Me. 6, 1-6).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 126: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

126 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

que optiones, 3 2 in factis denique casibusque sive laetis sive acer­

bis, quae ipsi experiuntur. 3 3

13. Instauratus quoque Liber de officio laudis, nempe Li­

turgia Horarum, insignia item pietatis testimonia erga Ma­

trem Domini exhibet: pr imum in hymnodicis scriptionibus,

quas inter haud desunt eximia humanarum litterarum monu­

menta, ut est oratio illa Dantis Alagherii ad Virginem; 3 4

deinde in antiphonis, quae cursum cotidianae precationis con­

cludunt effusior e accensioreque spiritu supplicationis, quibus­

que celebratum troparium Sub tuum praesidium est adiunc­

tum, tam vetustate venerandum quam sententiis mirabile ; tum

in precibus ad Laudes Matutinas et ad Vesperas, in quibus

saepe saepius ad Matrem misericordiae plena cum fiducia con­

fugitur; demum in copiosis selectisque paginis marialis devo­

tionis, quarum auctores vel primis christianae religionis pri­

mordiis vel media recentioreque aetate floruerunt.

14. Quodsi Missale, Lectionarium, Liturgia Horarum, quae

tamquam cardines totius orationis liturgicae Romanae exi­

stimanda sunt, memoriam Virginis frequenti celebrant ve­

neratione, cetera etiam liturgica volumina haud paucos prae­

bent locos, quibus impensus amor ac supplex deprecatio erga

Deiparam declaratur; eam etenim Ecclesia invocat Matrem

gratiae, prius quam candidatos in salutares aquas baptisma­

tis demergat, 3 5 eius supplicationem implorat pro matribus,

32 Cf. Ordo Lectionum Missae, Pro catechumenatu et baptismo adultorum, Ad tradi­

tionem Orationis Dominicae (Lectio II, 2: Oal. 4, 4-7); Ad Initiationem christianam

extra Vigiliam paschalem (Evang., 7: Io. 1, 1-5. 9-14. 16-18); Pro nuptiis (Evang., 7:

Io. 2, 1-11); Pro consecratione virginum et professione religiosa (Lectio I, 7: Is. 61,

9-11; Evang., 6: Me. 3, 31-35; Lc. 1, 26-38 [cf. Ordo consecrationis virginum, n. 130;

Ordo professionis religiosae, Pars altera, n. 145]). 33 Cf. Ordo Lectionum Missae, Pro profugis et exsulibus (Evang., 1: Mt. 2, 13-15.

19-23); Pro gratiarum actione (Lectio I, 4: Soph. 3, 14-15). 34 Cf. La Divina Commedia, Paradiso XXXIII, 1-9; cf. Liturgia Horarum, Memoria

Sanctae Mariae in Sabbato, ad Officium lectionis, Hymnus 35 Cf. Ordo baptismi parvulorum, n. 48; Ordo initiationis christianae adultorum,

n. 214.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 127: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 127

quae, gratissimae ob acceptum maternitatis donum, tem­

plum laetabundae adeunt; 3 6 eam tamquam exemplar suis

filiis filiabusque proponit, qui Christi sequelam, religiosam

amplectentes vitam, profitentur 3 7 vel virginalem consecratio­

nem accipiunt, 3 8 iisque omnibus maternum eiusdem subsi­

dium deposcit; 3 9 ei instantem adhibet deprecationem pro filiis,

quibus monendi hora impendet; 4 0 eius expetit interventionem

pro iis qui, oculis ante lucem temporalem conventibus, iam

ante Christum, lumen aeternum, sunt constituti; 4 1 suave deni­

que ipsa impetrante invocat solacium illis, qui, gravi oppressi

amaritudine, propinquorum suorum exitum in fide deflent.42

15. Haec igitur librorum liturgicorum, qui recens instaurati

sunt, inspectio ad unum quoddam iucunda fiducia statuen­

dum atque confirmandum nos movet: per factam nempe post

Concilium Vaticanum instaurationem, quod esset iam in votis

Motus, quem dicunt, Liturgici, Virginem Mariam convenienti

quadam prospectus amplitudine esse consideratam in toto

Christi mysterio, iuxtaque placita traditionis singularem illum

locum esse agnitum, qui ad eandem spectat in cultu christiano,

utpote quae sit sancta Dei Genetrix et alma Redemptoris socia.

Neque aliud prorsus evenire poterat. Si quis enim christiani

vices cultus exploret, facile percipit tum in Orientis tum in

Occidentis regionibus lectissimas atque splendidissimas vo­

ces pietatis erga beatam Virginem aut intra ipsius Liturgiae

fines floruisse, aut esse in eius corpus adiunctam.

Equidem iuvat advertere, quem cultum in praesenti Eccle-

3 6 Cf. Rituale Romanum, Tit. VII, cap. III, De benedictione mulieris post partum. 37 Cf. Ordo professionis religiosae, Pars Prior, nn. 57 et 67. 38 Cf. Ordo consecrationis virginum, n. 16. 39 Cf. Ordo professionis religiosae, Pars Prior, nn. 62 et 142; Pars Altera, nn. 67

et 158; Ordo consecrationis virginum, nn. 18 et 20. 40 Cf. Ordo unctionis infirmorum eorumque pastoralis curae, nn. 143, 146, 147, 150. 41 Cf. Missale Romanum, Missae defunctorum, Pro defunctis fratribus, propinquis

et benefactoribus, Collecta. 42 Cf. Ordo exsequiarum, n. 226.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 128: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sia universalis Sanctissimae Deiparae praebet, eum manare

et prorogare nullaque intermissione illam augere devotionem,

quam nullo non tempore ei tribuit Ecclesia, diligentissimo stu­

dio veritatis impulsa vigilantique semper formarum dignitate

usa. Ex perenni enim fonte traditionis, quae vivax quidem

est ob indeficientem Spiritus praesentiam continuumque divi­

norum Verborum auditum, Ecclesia hodierni temporis ratio­

nes et argumentationes et instimulationes hauri t ad alendum

cultum, quem ipsi Virgini adhibet. Huiusce viventis traditio­

nis Liturgia, per Magisterium probata atque roborata, celsissi­

mum exstat testimonium itemque firmissimum monumentum.

16. Nunc vero, ea persequentibus, quae sacri Concilii doctri­

na tradit de Maria et Ecclesia, placet singularem rationem

perpendere earum necessitudinum, quae Mariae cum Liturgia

intercedant: quomodo videlicet Maria exemplar evaserit sen­

sus pietatis, quo Ecclesia divina mysteria et celebrat et viven­

do exprimit. Posse autem Mariam Virginem in hac provincia

exemplo esse, inde manat, quod ipsa ab Ecclesia tamquam

specimen et documentum praestantissimum fidei, caritatis et

absolutissimae coniunctionis cum Christo habetur, 4 3 id est in­

terioris illius habitus, quo Ecclesia, sponsa dilectissima, cum

Domino suo vehementer consociata, eum invocat et per eum

aeterno Patr i cultum tribuit. 4 4

17. Atque primum, Maria est Virgo audiens, quae Dei ver­

bum cum fide excepit. Cum fide dicimus, quae fuit ei condicio

et via, qua patuit ei divina maternitas : quia, ut S. Augustinus

sagaciter dicit, Beata Maria (Iesum) quem credendo peperit, cre­dendo concepit.® Cui dubitanti cum Angelus scrupulum avul-

sisset (cf. Lc. 1, 34-37), illa fide plena et Christum prius mente

43 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 63: A.A.S. 57 (1965), p. 64.

44 Cf. Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 7: A.A.S.

56 (1964), pp. 100-101. 45 Sermo 215, 4: PL 38, 1074.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 129: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 129

quam ventre concipiens, Ecce, inquit, ancilla Domini, fiat mihi

secundum verbum tuum (Lc. 1, 38); 4 6 cum fide, quae fuit ei

beatitudinis causa atque securitatem praestitit fore ut pro­

missum servaretur: Et beata quae credidisti, quoniam perfi­

cietur ea quae dicta sunt tibi a Domino (Lc. 1, 45); cum fide,

cuius ope illa, actor primarum partium et testis Incarnationis

Christi singularis, primae eius infantiae memoriam repete-

bat, cuius facta conferret in corde suo (cf. Lc. 2, 19. 51). Simi­

liter agit Ecclesia, utpote quae, praesertim in sacra Liturgia,

verbum Dei et audit et excipit, et proclamat et veneratur;

quin et Christi fidelibus impertit ceu panem vitae ; 4 7 quae prae­

terea, eius lumine affulgente, temporum signa, quae sint, inve­

stigat, eventusque humanos interpretatur et vivit.

18. Maria deinde est Virgo orans. Quod patet ex eius Visi­

tatione, Praecursoris matri reddita. In qua sane voces elicit

laudis in Deum et humilitatis et fidei et spei: talia enim

praebet canticum Magnificat (cf. Lc. 1, 46-55), quod est prex

Mariae praecipua atque carmen temporis messianici proprium,

in quod festiva veteris et novi Israelis laetitia confluit. Nam, ut

S. Irenaeus significare videtur, in beatae Mariae canticum tum

gaudia Abraham, Christum praesagientis (cf. Io. 8, 56),48 tum

Ecclesiae vox, prophetarum more praeoccupata, confluxerunt:

Exsultans Maria clamabat pro Ecclesia prophetans : Magnificat anima mea Dominum.'1,9 Etenim Beatae Mariae Virginis canti­

cum veluti se propagans communis totius Ecclesiae oratio

evasit per omnia tempora.

Maria perhibetur Virgo orans etiam in Cana. Ubi, cum

blanda ac sollicita prece temporalem tantum necessitatem

Filio ostendisset, obtinendae tamen gratiae supernae effectum

46 Ibid. 47 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, n. 21:

A.A.S. 58 (1966), pp. 827-828. 48 Cf. Adversus Haereses IV, 7, 1: PG 7, 1, 990-991; S Ch, 100, II, pp. 454-45S.

49 Adversus Haereses III , 10, 2: Po 7, 1, 873; ¿S Ch, 34, p. 164.

9 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 130: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

130 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

habuit ; illum effectum nimirum, quo Iesus pr imum signo­

rum suorum operatus, discipulorum fidem in se confirmavit

(cf. Io. 2, 1-12).

Denique extremo quoque vitae suae tempore Maria indu­

citur ut Virgo orans. Nam Apostoli erant perseverantes una­nimiter in oratione cum mulieribus et Maria, Matre Iesu, et fratribus eius (Act. 1, 14). Ergo aeque in nascente Ecclesia

Mariam orantem videre est, aeque semper, etiam nunc, quando

illa, tametsi est caelo recepta, non tamen officio suo deest

deprecandi ac salvandi. 5 0 Virgo orans est etiam Ecclesia, quae

cotidie filiorum necessitates Pat r i proponit et Dominum sine intermissione laudat et pro totius mundi salute interpellat.,51

19. Tum Maria est Virgo pariens. Credens enim et oboediens, ipsum Filium Patris in terris genuit, et quidem viri nescia, Spiritu Sancto obumbrata :52 singularis sane ac mirabilis ma­

ternitas, quam voluit Deus et typum et exemplar esse fecundi­

tatis Virginis Ecclesiae; quae et ipsa mater fit: praedicatione enim et baptismo filios de Spiritu Sancto conceptos et ex Deo natos, ad vitam novam et immortalem generat.51 Patres ergo

recte docuerunt Ecclesiam quodammodo continuare in baptismi

Sacramento virginalem Mariae maternitatem. E quorum pro­

fecto testimoniis unum S. Leonis Magni proferre placet, eximii

Decessoris Nostri, qui in quodam natalicio sermone asserit:

Originem quam (Christus) sumpsit in utero Virginis, posuit in fonte baptismatis : dedit aquae, quod dedit Matri; virtus enim Altissimi et obumbratio Spiritus sancti (cf. Lc. 1, 35) , quae fecit ut Maria pareret Salvatorem, eadem facit ut regeneret

50 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 62: A.A.S. 57

(1965), p. 63. 5 1 Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 83: A.A.S.

56 (1964), p. 121. 52 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 63: A.A.S. 57

(1965), p. 64. 53 Ibid., n. 64: A.A.S 57 (1965), p. 64.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 131: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 131

unda credentem.5* Quodsi e fontibus liturgicis haurire velimus,

pulcherrimam illam Illationem memorare possumus Hispanicae

Liturgiae dicentem: Illa (Maria) utero vitam portavit, haec (Ecclesia) lavacro. In illius membris Christus infusus est, in istius aquis Christus indutus est.55

20. Maria demum est Virgo offerens. Quod quidem in prae­

sentatione Iesu in templo apparet (cf. Lc. 2, 22-35). In quo

eventu Ecclesia, a Spiritu Sancto ducta, praeter perfectionem

et absolutionem legum de oblatione primogeniti (cf. Eœod. 13,

11-16) atque matris purificatione (cf. Lv. 12, 6-8), aliquod

mysterium salutis deprehendit, ad historiam ipsius salutis

spectans: animadvertit nempe ibi Ecclesia illam primariam

oblationem continuari, quam Verbum, caro factum et mundum

ingrediens, Deo adhibuit (cf. Hebr. 10, 5-7); et omnium homi­

num denuntiari salutem, cum Simeon, Puerum Iesum appellans

lumen ad revelationem gentium et gloriam Israel (cf. Lc. 2, 32),

Messiam illum agnoscat eundemque Salvatorem omnium; intel­

lexit denique ad Christi Passionem prophetiae referri, cum Si-

meonis verba, uno eodemque oraculo Filium, signum contradic­

tionis (Lc. 2, 34), et Matrem, cuius gladius animam pertran­

s i i t (cf. ibid. 2, 35), inter se nectentia, in Calvariae monte

ad exitum adducta sint. Quam ob rem, hoc salutis mysterium,

variis rationibus ipsius consideratis, id habet proprium, ut per

Christi praesentationem in templo ad eventum Crucis salvi­

ficum provocet. Ceterum Ecclesia ipsa, maxime a medii aevi

saeculis, in Virgine, Filium Ierusalem afferente, ut sisteret

Domino (cf. Lc. 2, 28), voluntatem offerendi, seu ut aiunt,

oblativam, intuita est, quae suetum ritus intellectum excede­

ret. Cuius sane rei testimonio est illa S. Bernardi dulcis com­

pellatio: Off er Filium, Virgo Sacrata, et benedictum fructum

54 Tractatus XXV (In Nativitate Domini), 5: CCL 138, p. 123; 8 Ch 22 bis, p. 132;

cf. etiam Tractatus XXIX (In Nativitate Domini), 1: CCL ibid., p. 147; S Ch ibid.,

p. 178; Tractatus LXIII (De Passione Domini) 6: CCL ibid., p. 386; S Ch 74, p. 82. 55 M. Perotin, Le a Liber Mozarabicus Sacramentorum», col. 56.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 132: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

132 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ventris tui Domino repraesenta. O ff er ad nostram omnium

reconciliationem hostiam sanctam, Deo placentem56

Haec autem Matris et Filii coniunctio in opere Redemptio­

nis 5 7 summe enituit in Calvariae monte, in quo Christus semet­

ipsum obtulit immaculatam Deo (Hebr. 9, 14), atque Maria,

prope Crucem stans (cf. Io. 19, 25), vehementer cum Unige­

nito suo condoluit et sacrificio Eius se materno animo sociavit,

victimae de se genitae immolationi amanter consentiens,58 quam

et ipsa aeterno Patr i obtulit. 5 9 Sane divinus hominum Salva­

tor, ut per saecula sacrificium Crucis propagaret, sacrificium

eucharisticum instituit, mortis atque resurrectionis suae me­

moriale, idque Ecclesiae, sponsae suae, t radidi t ; 6 0 illa autem,

potissimum die dominico, fideles convocat ad Pascha Domini

celebrandum donec veniat. 6 1 Quod eadem in communione cum

Sanctis Caelitibus agit, imprimis cum beata Virgine, 6 2 cuius

flagrantem caritatem atque fidem internera tam imitatur.

21. Maria vero, cum sit totius Ecclesiae exemplar in divino

cultu Deo tribuendo, est etiam, ut liquet, pietatis magistra singulis christianis; qui mature ad eam respexerunt, ut, aeque

ac ipsa, de sua ipsorum vita cultum Deo facerent exhiben­

dum, atque de cultu ipso vitae suae institutum. Iam pridem

saeculo iv S. Ambrosius fideles alloquens id optabat, ut in

56 In purificatione B. Mariae, Sermo III , 2: PL 183, 370; Sancti Bernardi Opera,

ed. J. Leclercq-H. Rochais, IV, Romae 1966, p. 342. 57 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 57: A.A.S. 57

(1965), p. 61. 58 Ibid., n. 58: A.A.S. 57 (1965), p. 61. 59 Cf. Pins XII, Litterae Encyclicae Mystici Corporis: A.A.S. 35 (1943), p. 247. 60 Cf. Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 47:

A.A.S. 56 (1964), p. 113. 61 Cf. ibid., nn. 102 et 106: A.A.S. 56 (1964), p. 125 et 126. 6 2 « . . . meminisse dignare omnium eorum, qui a saeculo placuerunt tibi, patrum

sanctorum, patriarcharum, prophetarum, apostolorum [...] et sanctae et gloriosae geni­

tricis Dei Mariae et omnium sanctorum [...] meminerint miseriae et paupertatis

nostrae, et offerant tibi nobiscum sacrificium hoc tremendum et incruentum»: Ana­

phora Iacobi fratris Domini syriaca: Prex Eucharistica, ed. A. Hänggi-I. Pähl, Fri-

bourg, Editions Universitaires, 1968, p. 274.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 133: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 133

unoquoque eorum Mariae anima inesset ad praedicandum

Deum : Sit in singulis Mariae anima, ut magnificet Dominum, sit in singulis spiritus, ut exsultet in D eo.61 At vero est Maria

maximopere illius cultus exemplar, per quem uniuscuiusque

vita redditur oblatio, quae fit Deo. Quam doctrinam, scilicet

antiquam atque perennem, possunt omnes quidem ab Ecclesia

audire, sed etiam aures praebendo Virgini, quae nuntio Dei

respondit: Ecce ancilla Domini; fiat mihi secundum verbum tuum (Lc. 1, 38); quibus profecto vocibus pulcherrimam ora­

tionis dominicae petitionem animo praeoccupavit : fiat voluntas tua (Mt. 6, 10). Mariae igitur assensus est omnibus christianis

et eruditio et exemplum rationis, qua obsequium in Patris

voluntatem fiat trames et subsidium ad uniuscuiusque sancti­

tatem.

22. Ceterum, id summe interest, ut animadvertamus Eccle­

siam multas necessitudines, quas cum Maria habeat, vario

modo, idque efficaciter, in cultus formas convertisse : in intimam

venerationem videlicet, cum eximiam Virginis dignitatem spec­

tat, Spiritus Sancti virtute matris effectae; in flagrantem amo­

rem, cum spiritualem illam Mariae maternitatem considerat,

qua omnia membra Corporis mystici complectitur; in invo­

cationem fiduciae plenam, cum illius, Advocatae atque Auxi­

liatricis, 6 4 intercessionem experitur; in caritatis officia, cum

Ancillam humilem Reginae misericordiae et Matris gratiae

dignitate ornatam reputat; in actuosam imitationem, cum

Mariae plenae gratia sanctitudinem intuetur atque virtutes;

in stuporem, cum animi commotione coniunctum, cum veluti in purissima imagine id quod ipsa tota esse cupit et sperat cum gaudio contemplatur;65 in perdiligens denique studium,

63 Expositio Evangelii secundum Lucam, II, 26: CSEL 32, IV, p. 55; S Ch 45,

pp. 83-84. 64 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 62: A.A.S. 57

(1965), p. 63. 65 Conc. Vat. II, Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 103: A.A.S.

56 (1964), p. 125.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 134: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

134 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cum in socia Redemptoris, iam paschalis mysterii fructuum

plene participe, prophetice ea impleta esse conspicit, quae ad

suam ipsius futuram sortem pertinent, usque in diem illum,

quo, sine ulla ruga aut macula (cf. Ephes. 5, 27) fiet veluti

sponsa ornata viro suo Iesu Christo (cf. Apoc. 21, 2).

23. Cum igitur, Venerabiles Fratres, pietatem illam expen­

dimus, quam liturgica Ecclesiae universalis traditio atque

ipse renovatus Ritus Romanus erga Sanctam Dei Matrem

profitentur, cum deinde meminimus ipsam Liturgiam sa­

cram ob eximiam suam in cultu divino praestantiam esse

auream pietatis christianae regulam, cum denique animum

advertimus, quomodo Ecclesia sacra celebrans mysteria ha­

bitum fidei amorisque suscipiat haud aliter ac beatissima

Virgo, tum plane intellegimus, quam apte et convenienter

adhortetur Concilium Vaticanum Secundum cunctos Eccle­

siae filios, ut cultum, praesertim liturgicum, erga Beatam Virginem generose foveant-,06 quae quidem hortatio velimus

ubique sine ulla condicione recipiatur adque verum effectum

studiose deducatur.

I I

24. Verumtamen idem illud Vaticanum Concilium II admo­

net, ut praeter liturgicum cultum aliae etiam provehantur

pietatis formae, praesertim ab ipso Magisterio laudatae atque

commendatae. 6 7 Nihilominus, ut omnibus profecto explo­

ra tum est, pietas Christifidelium et observantia erga Dei

Matrem varias induit formas secundum temporum locorum­

que adiuncta, secundum diversum populorum sensum atque

traditum humanitat is modum. Hinc nimirum sequitur, ut

ipsae formae, quibus talis significatur cultus quaeque tem-

66 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 67: A.A.S,. 57 (1965), p. 65.

67 Cf. IUd., n. 67: A.A.S. 57 (1965), pp. 65-66.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 135: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 135

porum obnoxiae sunt condicionibus, indigere penitus videan­

tur renovationis, qua efficiatur, ut evanida submoveantur ele­

menta ac perennia contra inducantur, utque fidei veritates,

ex investigatione theologica comparatae et ab Ecclesiae Magi­

sterio propositae, recte inserantur. Hoc etiam comprobat neces­

sarium esse, ut Conferentiae episcopales, Ecclesiae particula­

res, Familiae religiosae, Christifidelium communitates veram

foveant actionem effectricem eodemque tempore diligentem ag­

grediantur recognitionem formarum et exercitiorum pietatis

erga Virginem Mariam; qua tamen in re exoptamus, ut sana

observetur traditio aditusque aperiatur legitimis hominum no­

strae aetatis postulatis. Quocirca decere videtur vobis, Venera­

biles Fratres, nonnulla indicare agendi hac in re principia.

25. Maxime in primis expedit pietatis erga Virginem Ma­

riam exercitia liquido prae se ferre indolem trinitariam et

christologicam, utpote quae suapte natura eorum propria sit

ad earumque essentiam pertineat. Re enim vera christianus

cultus secundum nativam suam vim et significationem prae­

statur Patr i , Filio et Spiritui Sancto vel, ut in sacra Liturgia

dicitur, Patr i per Christum in Spiritu. Ex hac proinde ratione

ipse cultus iure — etsi modo funditus diverso — complectitur

in primis et singulariter Matrem Salvatoris et deinde Sanctos,

in quibus Ecclesia praedicat paschale mysterium, quoniam ii

cum Christo passi sunt cum eoque glorificati.6 8 In Virgine Ma­

ria omnia ad Christum referuntur et ex eo pendent : eius nempe

causa Deus Pater ab omni aeternitate eam elegit Matrem

usquequaque sanctam atque Spiritus exornavit donis nemini

alii tributis. Numquam certissime vera omisit christiana pietas

extollere vinculum indissolubile necessariamque rationem con­

iunctionis Virginis cum Divino Salvatore. 6 9 Nobis tamen vi-

68 Cf. Conc. Vat. II , Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 104:

A.A.S. 56 (1964), pp. 125-126. 69 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 66: A.A.S. 57

(1965), p. 65.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 136: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

136 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

detur potissimum convenire cum proclivitate spirituali huius

temporis — quae tota paene occupatur et tenetur « quaestione

Christi » 7 0 — ut in quacumque significatione cultus erga Vir­

ginem Mariam peculiare assignetur momentum parti christo-

logicae atque ita res disponatur, ut referatur ad ipsum consi­

lium Dei, quo illius Virginis primordia ... cum divinae Sa­pientiae incarnatione fuerant praestituta.71 Hoc sine ulla du­

bitatione adiuvabit, ut pietas erga Matrem Iesu solidior efficia­

tur atque convertatur in efficax instrumentum, quo pervenia­

tur ad unitatem fidei et agnitionis Filii Dei, in virum per­fectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi (Eph. 4, 13);

item ex altera parte plurimum conferet ad cultum ipsi Christo

debitum augendum, quandoquidem, secundum perennem Ec­

clesiae sensum, cum auctoritate hisce diebus repetitum, 7 2 re­fertur ad Dominum quod servitur Ancillae; sic redundat ad Filium, quod impenditur Matri; (...) sic transit honor in Re­gem, qui defertur in famulatum Reginae.™

26. Huic vero admonitioni de natura christologica pietatis

marialis utile esse arbitramur aliam opportunam subnectere

hortationem, ut videlicet in eodem illo cultu consentaneum

pondus ascribatur uni ex partibus prorsus necessariis fidei:

personae hoc est et operae Spiritus Sancti. Theologica nem­

pe pervestigatio et ipsa sacra Liturgia commonstraverunt

sanctificantem actionem Spiritus in Virgine Nazarethana in­

ter actiones eius recenseri in salutis historia. Sic, verbi gra­

tia, sancti Patres et ecclesiastici scriptores attribuerunt

actioni Spiritus sanctitatem Mariae ab ipsa eius origine; eam

7 0 Cf. Paulus VI, Allocutio die 24 mensis aprilis .1970 habita in sacra Aede B. Mariae Virginis v. «Nostra Signora di Bonaria» Calari dicata: A.A.S. 62 (1970), p. 300.

71 Pius IX, Litt. Ap. Ineffabilis Deus: Pii IX Pontificis Maximi Acta, I, 1, Romae 1854, p. 599; cf. etiam V. Sardi, La solenne definizione del dogma dell'Immacolato

concepimento di Maria Santissima. Atti e documenti Roma 1904-1905, vol. II , p. 302. 72 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 66: A.A.S. 57

(1965), p. 65. 73 S. Hildefonsus, De virginitate perpetua sanctae Mariae, cap. XII: PL 96, 108.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 137: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 137

scilicet dicentes ab illo quasi ... plasmatam novamque crea­

tur am formatam™ Cum Evangelii locos meditar en tur — Spi­

ritus Sanctus superveniet in te et virtus Altissimi obumbra-

bit tibi (Lc. 1, 35), et Maria (...) inventa est in utero ha­

bens de Spiritu Sancto; (...) quod enim in ea natum est de

Spiritu Sancto est (cf. Mt. 1, 18. 20) — perspexerunt in Spiritus

intercursu actionem aliquam, quae consecravit fecundamque

reddidit Mariae virginitatem, 7 5 et eam ipsam convertit in

Aulam Regis vel Thalamum Verbi™ Templum vel Tabernacu­

lum Domini,11 Foederis vel Sanctificationis Aream-11 quae qui­

dem nomina ipsa resipiunt Biblia Sacra. Cum autem idem scrip­

tores Incarnationis mysterium altiore ratione perscrutarentur,

conspicati sunt in arcana illa necessitudine inter Spiritum

Sanctum et Mariam quiddam sponsale, quod a Prudentio sic

poetice describitur : Innuba Virgo nubit Spiritui19 et eam nun-

cupaverunt Sacrarium Spiritus Sancti,™ quae locutio na turam

74 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 56: A.A.S. 57 (1965),

p. 60 et auctores in respondente annotatione 176 commemorati. 75 Cf. S. Ambrosius, De Spiritu Sancto II , 37-38: CSEL 79, pp. 100-101; Cassianus,

De incarnatione Domini II , cap. I I : CSEL 17, pp. 247-249; S. Beda, Eomelia I, 3:

CCL 122, p. 18 et p. 20. 76 Cf. S. Ambrosius, De institutione virginis, cap. XII, 79: PL 16 (ed. 1880), 339;

Epistula 30, 3 et Epistula 42, 7: ibid., 1107 et 1175; Expositio evangelii secundum

Lucam X, 132: S Ch, 52, p. 200; S. Proclus Constantinopolitanus, Oratio I, 1 et

Oratio V, 3: PG 65, 681 et 720; S. Basilius Seleucensis, Oratio XXXIX, 3: PG 85, 433;

S. Andreas Cretensis, Oratio IV: PG 97, 868; S. Germanus Constantinopolitanus,

Oratio III, 15: PG 98, 305. 77 Cf. S. Hieronymus, Adversus Iovinianum I, 33: PL 23, 267; S. Ambrosius, Epi­

stula 63, 33: PL 16 (ed. 1880), 1249; De institutione virginis, cap. XVII, 105: ibid., 346;

De Spiritu Sancto III, 79-80: CSEL 79, pp. 182-183; Sedulius, Hymnus «A solis ortus

cardine», vv. 13-14: CSEL 10, p. 164; Hymnus Acathistos, str. 23: ed. I. B. Pitra,

Analecta Sacra, I, p. 261; S. Proclus Constantinopolitanus, Oratio I, 3: PG 65, 684;

Oratio II, 6: ibid., 700; S. Basilius Seleucensis, Oratio IV: PG 97, 868; S. Ioannes

Damascenus, Oratio IV, 10: PG 96, 677. 78 Cf. Severus Antiochenus, Homilia 57: PO 8, pp. 357-358; Hesychius Hierosoly­

mitanus, Homilia de sancta Maria Deipara: PG 93, 1464; Chrysippus Hierosolymitanus,

Oratio in sanctam Mariam Deiparam, 2: PO 19, p. 338; S. Andreas Cretensis, Oratio V:

PG 97, 896; S. Ioannes Damascenus, Oratio VI, 6: PG 96, 672. 19 Uber Apotheosis, vv. 571-572: CCL 126, p. 97. 80 Cf. S. Isidorus, De ortu et obitu Patrum, cap. LXVII, 111: PL 83, 148; S. Hilde­

fonsus, De virginitate perpetua sanctae Mariae, cap. X: PL 96, 95; S. Bernardus, In

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 138: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

138 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sacram Virginis illustrat, quae habitatio diuturna facta est Spi­

ritus Dei. Cum praeterea in doctrinam de Paraclito inquirerent,

cognoverunt ex eo, tamquam e scaturigine, profluxisse gratiae

plenitudinem (cf. Lc. 1, 28) et munerum abundantiam, quae

eam cohonestaverunt. Quapropter Spiritui attribuerunt fidem,

spem et caritatem, quae cor Virginis animabant, virtutem,

quae eius obtemperationem Dei voluntati confirmabat, forti­

tudinem, quae eam sub Cruce patientem sustentavit ; 8 1 nota­

verunt deinde in Mariae vaticinio (cf. Lc. 1, 46-55) peculiarem

illius Spiritus impulsum, qui erat olim per prophetas locutus, 8 2

Cum denique Iesu Matrem morantem contemplarentur in Ce­

náculo, ubi Spiritus in natam modo Ecclesiam delapsus est

(cf. Act. 1, 12-14; 2, 1-4), vetustum argumentum Mariae-Ec-

clesiae novis locupletaverunt notionibus ; 8 3 at deprecationem

potissimum flagitaverunt Virginis, ut a Spiritu acciperent po­

testatem Christi in propriis animabus generandi, quemadmo­

dum testificatur S. Hildefonsus precatione quadam, quae tam

significatione quam intima vi orandi excellit: Oro te, oro te, sancta Virgo, ut de illo Spiritu habeam Iesum, de quo tu genui-sti Iesum. Per illum Spiritum accipiat anima mea Iesum, per

Assumptione B. Virginis Mariae, Sermo IV, 4: PL 183, 428; In Nativitate B. Virginis

Mariae: ibid., 442; S. Petrus Damianus, Carmina sacra et preces II, Oratio ad Deum

Filium: PL 145, 921; Antiphona «Beata Dei Genitrix Maria»: Corpus antiphonialium

•officii, ed. R. J. Hesbert, Roma 1970, vol. IV, n. 6314, p. 80. 81 Cf. Paulus Diaconus, Homilia I, In Assumptione B. Mariae Virginis: PL 95,

1567; De Assumptione sanctae Mariae Virginis Paschasio Radberto trib., nn. 31, 42,

57, 83: ed. A. Ripberger, in «Spicilegium Friburgense», n. 9, 1962, pp. 72, 76, 84, 96-97;

Eadmerus Cantuariensis, De excellentia Virginis Mariae, cap. IV-V: PL 159, 562-567;

S. Bernardus, In laudibus Virginis Matris, Homilia IV, 3: Sancti Bernardi Opera,

ed. J. Leclerq-H. Rocháis, IV, Romae 1966, pp. 49-50. 82 Cf. Origenes, In Lucam Homilia VII, 3: PG 13, 1817; S Ch, 87, p. 156; S. Cyrillus

Alexandrinus, Commentarius in Aggaeum prophetam, cap. XIX: PG 71, 1060; S. Am­

brosius, De fide IV, 9, 113-114: CSEL 78, pp. 197-198; Expositio evangelii secundum

Lucam I I , 23 et 27-28: CSEL 32, IV, pp. 53-54 et 55-56; Severianus Cabalensis, In mundi

creationem oratio VI, 10: PG 56, 497-498; Antipater Bostrensis, Homilia in Sanctis­

simae Deiparae Annuntiationem, 16: PG 85, 1785. 83 Cf. Eadmerus Cantuariensis, De excellentia Virginis Mariae, cap. VII: PL 159,

571; S. Amedeus Lausannensis, De Maria Virgínea Matre, Homilia VII: PL 188, 1337;

8 Ch, 72, p. 184.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 139: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 139

quem concepit caro tua eundem Iesum. (...) In illo Spiritu dili­gam Iesum, in quo tu hunc adoras ut Dominum, intueris ut Filium.**

27. Dicuntur interdum plures textus recentioris pietatis non

satis referre omnem doctrinam de Spiritu Sancto. Studioso­

rum autem est hanc comprobare asseverationem eiusque effec­

tum ponderare; Nostra potius interest universos, et quidem

pastores imprimis ac theologos, cohortari, ut subtiliore cogi­

tatione accuratioreque deliberatione pervestigent Spiritus ope­

ram in salutis historia, et sic vicissim perficiant ipsi, ut chri­

stianae pietatis libri et formulae in lucem proferant eius vivifi-

cam actionem. Ex tali namque inquisitione eminebit singu­

lariter arcanae necessitudinis ratio inter Spiritum Dei et Vir­

ginem Nazarethanam eorumque actio communis in Ecclesiam;

et ex hisce fidei doctrinis, altius sane perpensis, proficiscetur

pietas impensius longe exercita.

28. Necesse praeterea est exercitia illa pietatis, quibus chri­

stifideles suam erga Domini Matrem observantiam reveren­

tiamque testantur, clare et distincte illuminent locum, quem

ipsa in Ecclesia obtinet: post Christum altissimum nobisque maxime propinquum}5 Idem ille locus praecelsus ipsis aedibus

sacris Ritus Byzantini definite et quasi physice exhibetur, ubi

videlicet ita aedificii partes et sacrae imagines disponuntur

— ad mediam principem introitus portam fingitur Annun­

tiatio Virgini Mariae facta, in apside vero pingitur ipsa

Theotocos gloriosa — ut inde manifesto eluceat, quomodo

ab Ancillae Domini consensione hominum genus viam in­

grediatur reditus sui ad Deum atque in Sanctissimae splen-

84 De virginitate perpetua sanctae Mariae, cap. XII: PL 96, 106-85 Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 54: A.A.S. 57

(1965), p. 59. Cf. Paulus VI, Allocutio ad Patres Conciliares habita, altera exacta

Concilii Oecumenici Vaticani Secundi sessione, die 4 Decembris mensis a. 1963: A.A.S.

56 (1964), p. 37.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 140: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

140 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dore metam conspiciat itineris sui. Haec signorum ratio, qua

ipsum aedificium ecclesiae Mariae locum patefacit in my­

sterio Ecclesiae, uberem continet significationem atque po­

stulare videtur, ut variae ubique pietatis formae erga Beatis­

simam Virginem ad sensum prospectumque ecclesialem pro­

grediantur.

Etenim commemoratio primariarum notionum, quas de

natura Ecclesiae proposuit Concilium Vaticanum II tamquam

Familiae Dei, Populi Dei, Regni Dei, Corporis Christi mystici,66

efficiet certe, ut fideles facilius et citius agnoscant munus atque

officium Mariae in mysterio Ecclesiae, necnon praestantiorem

eius locum in communione Sanctorum; faciet etiam, ut acrius

percipiant fraternum vinculum, quod cunctos christifideles de­

vincit, quoniam Virginis filii sunt, ad quos gignendos et edu­candos materno amore cooperatur f1 simulque filii Ecclesiae,

quia illius — id est eiusdem Ecclesiae — fetu nascimur, illius laete nutrimur, Spiritu eius animamur,*8 conspirantibus am-

babus ad mysticum Christi corpus generandum : utraque Chri­sti mater, sed neutra sine altera totum (corpus) parit;89 faciet

demum ut clarius videant Ecclesiae actionem in orbe terra­

rum uti propagationem curae et diligentiae Mariae : enimvero

actuosus Virginis amor in domo Nazarethana, apud Elisabeth,

in Cana Galileae, in Calvariae loco — quae omnia sunt salu­

tifera momenta maximi ponderis ecclesialis — continuatur et

producitur in ipsa materna cura Ecclesiae et diligenti voluntate,

ut omnes homines ad agnitionem veritatis perveniant (cf. 1 Tim. 2, 4), in eius vigilantia parvorum et egenorum et infirmorum, in

perpetuo eius studio pacis concordiaeque ordinum confirman­

dae, in perseveranti industria et navitate, ut homines universi

salutis illius participes fiant, quam sua morte iis promeruit

86 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 6, 7-8, 9-17:

A.A.S. 57 (1965), pp. 8-9, 9-12, 12-21. 87 Ibid., n. 63: A.A.S. 57 (1965), p. 64. 88 S. Cyprianus, De catholicae Ecclesiae unitate, 5: CSEL 3, p. 214. 89 Isaac De Stella, Sermo LI, In Assumptione B. Mariae: PL 194, 1863.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 141: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 141

Christus. Hac omnino ratione amor erga Ecclesiam transibit

in amorem erga Mariam, et vicissim hic in illum, quoniam

altera exsistere nequit sine altera, sicut sagaciter notat Chro-

matius Aquileiensis: Congregata (...) Ecclesia est in superio­

ribus cum Maria quae fuit Mater Iesu et fratribus eius. Non

potest ergo Ecclesia nuncupari nisi fuerit ibi Maria mater Do­

mini cum fratribus eius.90 Ut concludamus: oportere iterum

dicimus cultus Beatae Virgini praestitus prae se ferat vim

suam nativam ecclesiologicam. Hoc nempe efficiet, ut consilium

capiatur et vires colligantur, quibus salubriter renoventur

formae et textus ipsi.

29. Ad has autem sententias, quae natae sunt ex considera­

tione consuetudinis Mariae Virginis cum Deo — Patre, Filio,

Spiritu Sancto — et cum Ecclesia, addere cupimus secundum

eandem rationem et mentem doctrinae Concilii 9 1 aliquas di­

rectorias normas biblicas, liturgicas, oecumenicas, anthropolo­

gicas, quae ante oculos constituendae sunt, cum recognoscun­

tur vel coniiciuntur exercitia pietatis, quo altius acutiusque

percipiatur vinculum, quod nos coniungit cum Matre Christi

et nostra Matre in communione Sanctorum,

30. Hodie christianam pietatem iam ubique efflagitare in­

tellegitur, ut indicia et cogitata biblica inserantur in quamvis

cultus formam. Progressio enim studiorum biblicorum, cre-

brior et communior Sacrarum Scripturarum usus et potissi­

mum exemplum traditionis atque interior Spiritus impulsio

movent nostrae aetatis christianos et monent, ut magis magis­

que Sacra Biblia usurpent tamquam primarium precationis

librum indeque solida derivent agendi consilia et praeclara

exempla. Beatae Virginis cultus ac pietas aliena nullo modo

90 Sermo XXX, I: S Ch, 164, p. 134. 91 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, nn. 66-69: A.A.S.

57 (1965), pp. 65-67.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 142: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

142 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

esse potest ab hac universali propensione vitae christianae ; 9 2

immo ab ea maxime haurire debet vires novas certumque

auxilium. Sacrae enim Paginae, cum admirabiliter aperiunt

divinum de salute humana consilium, ubique redundant myste­

rio Salvatoris atque continent a Genesi ad Apocalypsim certis-

simas significationes de ea, quae fuit eiusdem Salvatoris Mater

et socia. Verumtamen nolimus, ut hic afflatus biblicus solo

circumscribatur usu locorum et signorum etiam scienter ex­

c e p t o r u m ex Litteris sacris; multo namque plus secum infert.

Poscit enim, ut ex Libris sacris vocabula et sententiae dedu­

cantur in ipsas precationis formulas atque textus cantui desti­

nâtes; et ante omnia postulat, ut Virginis cultus pervadatur

et repleatur maximis illis argumentis nuntii christiani, ut,

dum christifideles Sedem Sapientiae venerantur, ipsi vicissim

illuminentur Verbi divini luce atque adducantur, ut secun­

dum praecepta Sapientiae incarnatae se ipsi gerant.

31 . De veneratione, quam Ecclesia Matri Dei tribuit in ce­

lebratione sacrae Liturgiae, iam locuti sumus. Nunc vero,

cum sermo sit de ceteris cultus formis ac de rationibus, quibus

illae inniti debeant, recolamus oportet praescriptionem Con­

stitutionis a verbis Sacrosanctum Concilium incipientis, ut­

pote quae, dum spiritualia populi christiani exercitia com­

mendat, addat : ... exercitia haec, ratione habita temporum liturgicorum, congruenter consonent oportet cum sacra Litur­gia, a qua aliquo modo consilium ac instinctum sumant, at­que cum naturam longe superiorem prae se ferat, ad eam po­pulum christianum ducant.93 Lex sapiens, perspicua, cuius

tamen exsecutio facilis esse non videtur, praesertim cum de

cultu Virgini exhibendo agitur, de cultu scilicet tam vario

modis, quibus exprimitur; postulat enim ab iis, qui commu-

92 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, n. 25:

A.A.S. 58 (1966), pp. 829-830. 93 N. 13: A.A.S. 56 (1964), p. 103.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 143: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 143

nitatibus localibus praesunt, nisum, prudentiam pastoralem,

constantiam, a christifidelibus vero animum alacrem et para­

tum ad excipiendas normas directorias et proposita, quae, a

germana cultus christiani natura profluentia, interdum secum

ferunt mutationem consuetudinum inveteratarum, quibus na­

tura illa aliquo modo erat offuscata.

Ad hoc quod pertinet, mentionem facere liceat de duobus

mentium habitibus, quibus accidere potest, ut irrita fiat in usu

et consuetudine pastorali norma Concilii Vaticani Secundi:

imprimis de quorundam in animarum cura versantium se

gerendi modo, quippe qui detrectantes a priori pia exercitia

— quae, dummodo rite agantur, commendantur a Magiste­

rio — ea abiciant, atque quasi vacuum efficiant, quod re-

plere non valent; ipsi plane obliviscuntur Concilium manda-

visse, ne pia exercitia tollerentur, sed ut cum Liturgia apte

convenirent.

Secundo, quod ad aliorum habitum mentis attinet, affirme­

tur oportet eos, non servantes sanum principium liturgicum

et pastorale, pia exercitia et liturgicas actiones in unum con­

ferre tamquam in celebrationibus permixtis seu hybridis. In­

terdum fit, ut in ipsam Sacrificii Eucharistici immolationem

quaedam inserantur elementa a sacris novendialibus vel aliis

piis celebritatibus deprompta, unde periculum oritur, ne Do­

mini memoriale non amplius constituat summum momentum

coetus communitatis christianae, sed sit velut occasio quaedam

celebrandi exercitium ad populi devotionem pertinens. Illis,

qui ita agunt, volumus commemorare normam Concilii, iuxta

quam pia exercitia cum liturgia sunt temperanda, minime

vero cum ea permiscenda. Sapiens actio pastoralis, dum distin­

guit et illustrat naturam nativam actionum liturgicarum, al­

tera ex parte laudat et provehit pia exercitia, ut ea necessita­

tibus singularium communitatum ecclesialium accommodet,

eaque sacram Liturgiam egregie adiuvare iubeat.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 144: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

144 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

32. Ob ipsius indolem ecclesialem in Virginis cultu inve­

niuntur eiusdem Ecclesiae sollicitudines, inter quas, nostris

diebus, eminet cura de christianorum unitate redintegranda.

Pietas erga Domini Matrem fit, hoc modo, conscia trepidatio-

num ac institutorum Motus oecumenici, qui dicitur, id est

ipsa quoque formam assumit oecumenicam; et hoc multiplices

ob causas.

Imprimis quia fideles catholici fratribus sociantur Ec­

clesiarum orthodoxarum, apud quas devotio erga beatam

Virginem induit formas plenas eximii instinctus poetici et

altae doctrinae, dum colit speciali cum amore gloriosam Dei­

param eamque vocat Christianorum Spem;94 coniunguntur

Anglicanis, quorum theologi praestantissimi iam olim illu-

straverunt solidum fundamentum, quod Litterae sanctae exhi­

bent circa cultum Matris Domini Nostri, quorumque theologi

aetatis nostrae magis exprimunt momentum loci, quem Ma­

ria obtinet in vita christiana; uniuntur etiam fratribus Eccle­

siarum Reformatarum, in quibus viget amor Sacrarum Scrip­

turarum, in glorificando Deo ipsius Virginis verbis (cf. Lc. 1, 46-55); deinde, quia religio erga Matrem Christi et christia­

norum praebet catholicis occasionem naturalem et frequen­

tem precationis, ut illa intercedat apud Filium, ut omnes bap­

tizati in unum coalescant Populum Dei ; 9 5 et insuper, quia

est Ecclesiae catholicae voluntas, ut in hoc cultu, peculiaris

proprietas nedum extenuetur, 9 6 sed vitetur etiam diligentis­

sime quaevis intemperantia, quae ceteros fratres in errorem

inducere possit de vera doctrina Ecclesiae catholicae 9 7 atque

94 Cf. Officium magni canonis paracletici, Magnum Orologion, Athenis 1963, p. 558;

passim in canonibus et tropariis liturgicis: cf. Sofronio Eustradiadou, Theotokarion,

Chennevières-sur-Marne 1931, pp. 9, 19. 95 Cf. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 69: A.A.S. 57

H 965), pp. 66-67. 96 Cf. ibid., n. 66: A.A.S. 57 (1965), p. 65; Const. de sacra Liturgia Sacrosanctum

Concilium, n. 103: A.A.S. 56 (1964), p. 125. 97 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 67: A.A.S. 57

(1965), pp. 65-66.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 145: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 145

amoveatur quivis cultus exhibendi modus abhorrens a recta

praxi catholica. Denique, cum sit in ipso genuino cultu Beatae

Virginis positum, ut, dum Mater colitur (...), Filius rite agno­

scatur, ametur, glorificetur,'* ille iter fit ad Christum, qui

est fons atque centrum communionis ecclesiasticae; in quo,

quotquot palam confitentur eum esse Deum et Dominum, Sal­

vatorem et Mediatorem unicum (cf. 1 Tim. 2, 5), vocantur, ut

sint unum inter se, cum ipso et cum Patre in unitate Spiritus

Sancti."

33. Probe novimus haud leves dissensiones exsistere inter

sentiendi modum plurimorum fratrum aliarum Ecclesiarum et

communitatum ecclesialium, ac doctrinam catholicam de (...) munere Mariae in opere salutis,m ideoque de cultu ipsi prae­

bendo. Tamen, cum eadem virtus Altissimi, quae adumbravit

Virginem Nazarethanam (cf. Lc. 1, 35), agat in hodiernum Mo­

tum oecumenicum eumque fecundum reddat, spem Nostram

cupimus significare venerationem erga humilem Domini An­

cillam, cui Omnipotens magna fecerit (cf. Lc. 1, 49), futuram

esse, etsi paulatim, non impedimentum, sed quandam viam et

veluti locum congressionis ad unitatem efficiendam omnium

credentium in Christum. Laetamur enim animadvertentes ap­

tiorem intellegentiam muneris Mariae in Christi et Ecclesiae

mysterio, etiam ex parte fratrum seiunctorum, expeditiorem

reddere viam ad eiusmodi congressionem. Sicut in pago Cana

Virgo deprecatione sua assecuta est, ut Iesus primum miracu­

lorum suorum patraret (cf. Io. 2, 1-12), ita aetate nostra ipsi

facultas erit sua ipsius intercesisone propitia maturandi tem­

pus, quo Christi discipuli perfectam in fide communionem in­

veniant. Haec nostra spes corroboratur consideratione Deces-

98 Ibid., n. 66: A.A.S. 57 (1965), p. 65. 9 9 Cf. Paulus VI, Allocutio in Vaticana Basilica ad Conciliares Patres habita, die

21 mensis Novembris a. 1964: A.A.S. 56 (1964), p. 1017. 1 0 0 Conc. Vat. II, Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 20: A.A.S. 57

(1965), p. 105.

10 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 146: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

soris Nostri Leonis XIII, qui affirmavit: causa unitatis chri­stianorum ad spiritualis maternitatis eius (Mariae) officium id proprie attinet. Nam qui Christi sunt, eos Maria non peperit nec parere poterat, nisi in una fide unoque amore: numquid enim «divisus est Christus? » (1 Cor. 1, 13) debemusque una omnes vitam Christi vivere, ut in uno eodemque corpore « fruc-tificemus Deo » (Rom. 7, 4 ) . 1 0 1

34. In cultu Virgini tribuendo accurata consideratio inten­

denda est in acquisitiones tutas et scientiis humanis confir­

matas; hoc enim conferet, ut amoveatur una ex causis diffi­

cultatum, quae inveniuntur in cultu Domini Matri exhibendo :

dissimilitudo scilicet inter ipsius cultus argumenta et hodier­

nas cogitationes anthropologicas et condicionem psychologicam-

sociologicam, penitus mutatam, in qua homines nostrae aeta­

tis vivunt et operantur. Animadvertitur enim difficile esse

inserere Virginis imaginem, sicut apparet e nonnullis libris et

opusculis ad devotionem pertinentibus, in vitae condiciones

aetatis nostrae et singillatim in condiciones mulieris, sive in

convictu familiari, ubi leges ac morum progressus merito ei

at tr ibuunt aequalitatem cum viris et auctoritatem in vita fa­

miliari moderanda; sive in provincia politica, in qua ipsa

in multis regionibus adepta est facultatem se interponendi in

rem publicam eodem modo quo viri; sive in re sociali, ubi ipsa

navitatem suam explet in multiplicibus officiis, in dies magis

magisque excedens ex angusto convictu familiari; sive in re­

gione doctrinarum, ubi ei praebentur novae rationes inquisi­

tionis scientificae et intellectualis auctoritatis.

Hinc sequitur penes quosdam quaedam alienatio a cultu

Virgini tribuendo, atque difficultas in eligenda Maria Naza­

rethana ut exemplo, quia ipsius vitae fines — ut aiunt —

angustiores videntur, ratione habita patentium navitatis regio-

1 0 1 Epistula Encyclica Adiutricem populi: A.S.S. 28 (1895-1896), p. 135.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 147: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 147

num, in quibus homo nostrae aetatis operatur. Ad hoc quod

pertinet, dum hortamur theologos et eos, qui praesunt com­

munitatibus christianis, ipsosque Christifideles, ut debita con­

sideratione prosequantur haec problemata, opportunum Nobis

videtur ad eorum enodationem Nos quoque operam dare, ani­

madversiones quasdam proponendo.

35. Imprimis Virgo Maria semper ab Ecclesia proposita est

christifidelium imitationi non plane ob rationem vitae, quam

duxit multoque minus ob condiciones sociales-doctrinales, in

quibus eadem eius vita sese explicavit, nunc fere ubique obso­

letas, sed quia, in ipsius definita vitae condicione, ea to­

taliter et officii conscia voluntati Dei adhaesit (cf. Lc. 1, 38);

quia eius verbum accepit et ad effectum adduxit; quia

ipsius agendi ratio firmata est caritate et famulandi volun­

tate; quia scilicet prima exstitit et perfectissima Christi

discipular quod quidem vim exempli obtinet universalem et

perpetuam.

36. Volumus deinde animadvertere superius memoratas dif­

ficultates arcte consociari cum aliquibus notis imaginis popu­

laris et litterariae Mariae, non cum imagine eius vere evange­

lica neque cum elementis doctrinae, quae lento illo et serio

opere explicationis verbi re velati eruta sunt et perfecta. Immo

vero nihil mirum esse debet quod christianorum hominum

aetates aliis in adiunctis socialibus-doctrinalibus versantes

— cum imaginem ac munus Mariae respicerent uti novae Mu­

lieris et perfectae Christianae, quae in se coniungit et colligit

casus proprios maxime vitae femineae, quia Virgo est et Sponsa

et Mater — Iesu Matrem habuerint typum praecelsum condi­

cionis muliebris atque exemplar spectatissimum vitae evange­

licae, quodque hos sensus suos secundum mentem et animi

habitum et imagines suae aetatis expresserint. Cum vero ipsa

Ecclesia contuetur longam pietatis marialis historiam, lae-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 148: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

148 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ta tur consonantia eius cultus, attamen non se alligat cogi­

tandi loquendive rationibus, quae propriae fuerunt diversa­

rum aetatum neque notionibus anthropologicis, quae iis modis

subiaciebant. Intellegit Ecclesia, quo pacto quaedam cultus

formae, quae in se ipsae quidem nonnihil valent, minus con­

gruant cum hominibus, qui ad alias mundi aetates et animo­

rum culturae rationes pertinent.

37. Animadvertere denique iuvat nostri etiam huius tem­

poris, perinde ac praeteriti, homines suas debere rerum ex­

sistentium cognitiones Dei verbo comprobare et, ad causam

praecipue nostram quod attinet, suas notiones anthropologicas

ex iisque manantes quaestiones cum beatae Mariae Virginis

figura comparare, ut in Evangelio proponitur. Quae in Scriptu­

ris sacris Spiritus Sancti numine afflante leguntur, haud iis

sane praetermissis, quae humanis disciplinis acquiruntur, ne­

que variis hodierni temporis rerum condicionibus, eo quidem

conducunt, ut Maria exemplar haberi possit eorum, quae in

nostrae aetatis hominum exspectatione sunt. Quaedam hanc ad

rem exempla subicere libet : horum temporum mulier, quae iure

vult in communitatis deliberationibus partem habere, summa

animi laetitia Mariam contuebitur; haec enim, quasi ad collo­

quium cum Deo admissa, pro actuosa peculiaris officii sui

conscientia, 1 0 2 non de re quadam adventicia, sed de saeculorum negotio — ut praeclare est Verbi incarnatio definita —1 0 3 actuose

ac libere consentit; recogitabit deinde Mariam, cum virgini-

tatis statum sibi elegisset, quo ad Incarnationis mysterium

participandum Dei consilio componeretur, nequaquam matri­

monii bona ac dignitatem respuisse, verum libere et animose

egisse, ut se tota Dei amori devoveret; laeta cum admiratione

perspiciet Mariam a Nazareth, Dei voluntati plane quidem

1 0 2 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 50: A.A.S. 57

(1965), p. 60. 1 0 3 S. Petrus Chrysologus, Sermo CXLIII: PL 52, 583.

r

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 149: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 149

obsecutam, mulierem fuisse nec res vitaeque casus inerter

ferentem nec alios avertentem quadam religione devinctam, sed

eam potius, quae scite proclamaret Deum esse vindicem humi­

lium vique oppressorum hominum ac mundi potentes de sede

deponere (Lc. 1, 51-53); agnoscet insuper Mariam, quae prae-cellat inter humiles et pauperes Domini,104 fortem illam mulie­

rem haberi, quae egestatem et dolores, praecipitem fugam et

exsilium (cf. Mt. 2, 13-23) experta est; cuius modi rerum vices

eos sane non fugiunt, qui, Evangelii ratione permoti, uniuscuius­

que hominis totiusque societatis conatibus favent, ab id genus

vitae condicione se vindicare cupientium ; neque tandem Maria

Mater videbitur de uno divino Filio suo sollicita, verum mulier,

cuius opera communitatis apostolicae fides in Christum exorta

est (cf. Io. 2, 1-12), cuiusque maternum munus ad omnes homi­

nes, in Calvariae monte universale effectum, dilatatum est. 1 0 5

Exempla quidem protulimus, e quibus clare patet beatam

Virginem nonnullas, easdemque graves, hodiernorum hominum

exspectationes haud decipere, immo perfecti Christi discipuli

specimen iisdem praebere, quippe qui sit terrenae et temporalis

civitatis artifex simulque ad caelestem aeternamque tendat,

qui provehat iustitiam, oppressos homines liberantem, itemque

caritatem foveat, qua indigentibus subvenitur, sed praecipue

illius sit testis actuosus amoris, qui Christum in hominum ani­

mis aedificat.

38. Postquam autem has normas directorias protulimus, qui­

bus cultus Matri Domini adhibendus congruenter promoveatur,

monendum esse videtur de nonnullis nequaquam rectis pietatis

rationibus, ad eundem cultum spectantibus. Concilium Vati­

canum II auctoritate sua arguendo cavit, ne in sententiis et

1 0 4 Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 55: A.A.S. 57

(1965), pp. 59-60. 1 0 5 Cf. Paulus VI, Adhortatio Apostolica Signum magnum, I: A.A.S. 59 (1967),

pp. 467-468; Missale Romanum, die 15 Septembris, Super oblata.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 150: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

1 5 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

formis trans rectae de Maria Virgine doctrinae fines et ritus

iretur, neu eiusdem figura ac munus animo angusto minue­

rentur; quasdam praeterea reprehendit devios cultus exhiben­

di modos, qui sunt : vana credulitas, utpote quae in exteriores

potius ritus quam in severum religionis studium intendat;

inanis praeterea et evanida animi commotio, ab Evangelii sensu

omnino aliena, cum, contra, assiduam et impigram operam

Evangelium ipsum postulet. 1 0 6 Haec iterum arguimus, utpote

cum de pietatis formis agatur, quae catholicae fidei non con­

gruunt, ideoque in catholico cultu iis non sit locus. Vigil

autem ab huiusmodi erroribus minusque rectis usibus custo­

dia id efficiet, ut erga beatam Mariam Virginem cultus ala-

crior fiat atque sincerior, id est in suo fundamento firmus,

adeo ut studium fontium divinae Revelationis atque eccle­

siastici Magisterii documentorum observantia nimiam nova­

rum rerum vel mirificorum eventuum perscrutationem ante­

c e l l a t ; obiectivus praeterea, utpote historica veritate nisus, ita

ut prorsus ex eo expungantur, quae fabulosa sint vel falsa;

consentaneus deinde doctrinae, ita ut non manca quaedam

neque nimis amplificata imago Mariae proponatur, quo fieri

possit, ut eo quod plus aequo aliquid praedicatur, tota illa

veluti eius effigies, in Evangelio proposita, obnubiletur; purus

denique, ad causas quod attinet, ita ut cuncta a sacrario se­

dulo arceantur, quae sordidum propriae utilitatis studium

sapiant.

39. Demum, si res ferat, confirmare volumus id esse ut finem

ult imum cultui beatae Mariae Virginis propositum, ut Deus

glorificetur et Christifideles incitentur ad suam cum Dei volun­

tate vi tam moresque prorsus componenda. Etenim Ecclesiae

filii, cum suas illius voci mulieris sine nomine iungunt, de qua

in Evangelio fit sermo, atque, Iesu Christi Matrem extollentes,

1 0 5 Cf. Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 67: A.A.S. 57 (1965), pp. 65-66.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 151: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 151

ad Iesum ipsum conversi conclamanti Beatus venter qui te

portavit et ubera quae suœisti (Lc. 11, 27), ad divini quoque

Magistri grave responsum animos intendant oportet, qui pro­

nuntiavi t : Quinimmo beati qui audiunt verbum Dei et custo­

diunt illud (Lc. 11, 28). Quae quidem responsio sive beatae

Mariae Virgini magnae laudi cedit, ut nonnulli Ecclesiae Patres

interpretati sun t 1 0 7 et Concilium Vaticanum II confirmavit, 1 0 8

sive nobismet ipsis adhorationi est, ut secundum Dei prae­

cepta vivamus, hasque divini Salvatoris sententias resonat:

Non omnis qui dicit mihi: Domine Domine, intrabit in re­

gnum caelorum; sed qui facit voluntatem patris mei qui in

caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum (Mt. 7, 21); i tem:

Vos amici mei estis, si feceritis quae ego praecipio vobis

(Io. 15, 14).

I I I

40. Quaedam ergo principia exposuimus, ad cultum Matris

Domini novo vigore firmandum idonea; nunc vero munus est

Conferentiarum Episcopalium, communitatum localium prae­

positorum, necnon religiosarum Familiarum moderatorum sa­

pienter instaurare pias consuetudines et exercitia ad vene­

randam beatam Mariam Virginem apta, eosque iuvare qui,

pro sincero suo animi ardore suoque procurandae fidelibus

utilitatis studio, novas pietatis formas inducere cupiunt. Vi­

detur tamen Nobis, diversis quidem rationibus inductis, expe­

dite de duobus piis exercitiis tractare, quae in occidentalium

praecipue regionum usu sunt, de quibusque pluries iam Apo-

1 0 7 Cf. S. Augustinus, In Iohannis Evangelium, Tractatus X, 3: CCL 36, pp. 101-102;

Epistula 243, Ad Laetum, n. 9: CSEL 57, pp. 575-576; S. Beda, In Lucae Evangelium

expositio, IV, xi, 28: CCL 120, p. 237; Eomelia I, 4: CCL 122, pp. 26-27. 1 0 8 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 58: A.A.S. 57

(1965), p. 61.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 152: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

152 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

stolica Sedes egit. Haec sunt : Angelus Domini et Rosarium seu

Corona beatae Mariae Virginis.

4 1 . Sermo hic Noster de prece Angelus Domini ad id tantum

spectat, ut Nostram adhortationem iteremus, simplicem sed

ardentem, ut huiusmodi orationis consueta recitatio, quantum

fieri possit, servetur. Nec videtur eadem oratio esse instau­

randa; post tot enim saeculorum decursum eius continuatur

vis et nitor, siquidem eius structura simplex est atque de divinis

Litteris deprompta; origo eius historica ad invocationem revo­

cat, qua incolumitas in pace expetitur; liturgicus praeterea

eius cursus certa diei tempora quodammodo consecrat; ad

paschale denique mysterium commemorandum inducit; nam

cognita Filii Dei Incarnatione, petimus, ut per passionem eius et crucem ad resurrectionis gloriam perducamur.109 Re quidem

vera nonnullae consuetudines, quae e tradito more recita­

tionem orationis Angelus Domini comitabantur, iam ablata

sunt, aut vix in hodierna hominum vita animadvertuntur;

de rebus tamen parvi momenti agitur, cum integra vis con­

templationis, quae in mysterium Incarnationis Verbi fertur,

salutationis angelicae Virgini impertitae significatio, implo­

ratio miserentis eius intercessionis immutatae maneant. Quam­

vis praeterea mutatae sint temporum condiciones, eadem sem­

per pro plerisque hominibus perstant certa quaedam diei

tempora, mane, meridies et vesper, utpote quae operum eorum

vices significent simulque ad quandam precationis causa mo­

ram interponendam moneant.

42. Volumus nunc, Venerabiles Fratres, in piis illis pre­cibus renovandis aliquandiu immorari, quae sunt totius Evan-

109 Missale Romanum, Dominica IV Adventus, Collecta. Simile quiddam in Collecta

diei 25 Martii continetur, quae in recitanda precatione Angelus Domini pro priore, in

textu proposita, substitui potest.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 153: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 1 5 3

gelii breviarium appellatae: 1 1 0 Corona nempe, seu beatae Ma­

riae Virginis Rosarium. In iisdem enim precibus commendan-

dis Decessores Nostri maximum studium sollicitamque operam

posuerunt : scilicet etiam atque etiam hortati sunt Christifideles,

ut Rosarium crebro r ecitar ent ; eidem latius vulgando consulue­

runt ; peculiarem eiusdem naturam explicuerunt; aptum prae­

terea ipsum esse dixerunt ad orationem contemplativam foven­

dam, quae simul est precatio laudantis et supplicantis ; pro­

prium denique eiusdem momentum extulerunt et vim ad chri­

stianam vitam provehendam animarumque lucrandarum stu­

dium excitandum. Nosmet quoque, fideles pr imum coram ad­

mitientes (d. XIII m. Iulii a. MCMLXIII), quanti Rosarii preces

haberemus, publice ediximus; 1 1 1 atque postea oblata opportu­

nitate, pluries eiusdem momentum illustravimus, tum potissi­

mum cum, graviore quodam instante atque maeroris discrimi-

nisque pleno eventu, Epistulam Encyclicam Christi Matri (d. xv Sept. a. MCMLXVI) edidimus, ut beatae Mariae Virgini

a Rosario supplices preces adhiberentur ad maximum bonum

pacis a Deo impetrandum. 1 1 2 Quam Epistulam Adhortatio Apo­

stolica Recurrens mensis October secuta est (d. VII m. Oct.

a. MCMLXIX), ut quartum saeculum expletum commemoraremus

ab editis Litteris Apostolicis Consueverunt Romani Pontifices; in quibus sanctus Decessor Noster Pius V preces Rosarii illu­

stravit eiusdemque formam statuit, ad nos usque traditam. 1 1 3

43 . Nostrum ideo in beatae Mariae Virginis Rosarium, caris­

simum sane, studium assiduum Nos induxit, ut attentiore ani­

mo ea adverteremus, quae in congressionibus haud paucis,

recentioribus annis habitis, de vi pastorali Rosarii nostris

1 1 0 Pius XII, Epistula Philippinas Insulas ad Archiepiscopum Manilensem: A.A.S.

38 (1946), p. 419. 1 1 1 Sermo habitus ad eos, qui Conventui Dominicano de sacro Rosario interfuerunt:

Insegnamenti di Paolo VI, 1 (1963), pp. 463-464. 1 , 2 Cf. A.A.S. 58 (1966), pp. 745-749. 1 1 3 Cf. A.A.S. 61 (1969), pp. 649-654.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 154: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

154 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

hisce temporibus adhibendi disputata et proposita sunt. Huius­

modi conventibus, quibus indicendis nonnullae Consociatio­

nes atque viri de Rosario provehendo admodum solliciti con­

suluerunt, interfuerunt episcopi, presbyteri, religiosi sodales,

e laicorum ordine viri ac mulieres pastoralium rerum pro­

bata peritia insignes atque sensu ecclesiali, fide et aestimatione

digno, praediti. In quibus S. Dominici Filios peculiari men­

tione honestamus, tam salutaris devotionis iamdiu custodes et

fautores. Quibus rebus adiunctae sunt investigationes histori­

corum, quorum opera primigenia Rosarii forma non quidem ad

archaeologiae rationem est exquisita, verum ita pertractata, ut

ipsa eiusdem origo perspiceretur et cognosceretur nativa virtus

atque primaria structura. E quibus omnibus apertior evasit

Rosarii indoles primitiva, necnon partes ad eius naturam per­

tinentes harumque mutuae conexiones.

44. Clarius exinde, ut exemplum subiciamus, enituit evan­

gelica Rosarii na tura; ex Evangelio enim enuntiata in eo my­

steria t rahuntur ac praecipuae formulae; ex Evangelio prae­

terea, cum revocetur festiva Angeli salutatio et religiosus

Mariae assensus, modus hauritur, quo fideles Rosarium pie

recitent; denique per convenienter i teratam Angeli salutatio­

nem unum e primariis Evangelii mysteriis profertur, nem­

pe Incarnatio Verbi, peculiari illo et gravi temporis mo­

mento considerato, quo Angelus nunt ium Mariae attulit. Est

igitur Rosarium evangelica prex; qua appellatione, nostro hoc

potius quam praeterito tempore, pastores virique studiosi illud

nuncupant.

45. Expeditius praeterea intellectum est per ordinate et gra­

datim enodatum Rosarium rationem ipsam significari, qua

Dei Verbum, rebus humanis misericordi consilio se ingerens,

Redemptionis opus absolvit: congruenti enim ordine conside­

rantur praecipui eventus salvifici, qui in Christo perfecti sunt :

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 155: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 155

a virginali Verbi Dei conceptione Iesuque infantiae mysteriis

usque ad supremos Paschae casus, beatam videlicet Passionem

et gloriosam Resurrectionem, ad fructus eius, qui obvenerunt

Ecclesiae nascenti die Pentecostes, atque ipsi beatae Mariae

Virgini, cum e terrestri hoc exsilio corpore simul et anima est in

caelestem patriam assumpta. Intellectum etiam est triplicem

mysteriorum Rosarii distributionem cum eventuum successio­

ne, servatis ordinibus temporum, omnino cohaerere, potissimum

vero referre pristini fidei nuntii rationem; Christi insuper myste­

rium eodem modo proponi quo perceptum est a Sancto Paulo,

cum praeclaro illo hymno in Epistula ad Philippenses decla­

raret eius exinanitionem, mortem, exaltationem (2, 6-11).

46. Rosarium igitur cum in Evangelio innitatur et ad myste­

rium Incarnationis hominumque redemptionem tamquam ad

centrum pertineat, oratio est putanda, quae ad rem christologi-

cam prorsus convertitur. Id enim quod eiusdem proprium est

et peculiare, videlicet angelicae salutationis litanica iteratio

Ave, Maria in Christi quoque laudem indesinentem cedit, ad

quem ut ad terminum extremum respicit Angeli nunt ium ac

matris Baptistae salutatio: Benedictus fructus ventris tui (Lc. 1, 42) . Quin immo, geminano verborum Ave, Maria velut

textura est, in qua mysteriorum contemplatio progreditur.

Etenim qui Christus in unaquaque salutatione angelica signi­

ficatur, idem ipse est, quem ex ordine enuntiata mysteria ut

Filium Dei proponunt et ut Filium Virginis in Bethleemitano

specu natum ; a matre in templo praesentatum ; puerum de

iis, quae Patris ipsius sunt, sollicitum; hominum Redempto­

rem in horto factum in agonia, flagellis caesum et spinarum

serto coronatum; cruce oneratum atque in monte Calvariae

morientem; a mortuis suscitatum ad Patrisque gloriam ascen-

dentem, dona Spiritus missurum. Inter omnes vero constat

pristinam quandam fuisse consuetudinem, pluribus locis ad

praesens usque vigentem, ut prolato in unaquaque angelica

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 156: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

156 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

salutatione nomini Iesu clausula quaedam adderetur, cum

enuntiato mysterio cohaerens, eo quidem consilio ut et con­

templatio foveretur et ut mens voci concordaret.

47. I tem vehementius urgens necessitas est percepta mo­

nendi, praeterquam de eius vi laudativa ac deprecatoria, de

alio elemento eiusdem Rosarii proprio: de contemplatione.

Quae si deest, corpori sine anima Rosarium ass imilatur estque

periculum, ne recitatio evadat iteratio formularum, in qua

mens et ratio desideratur, atque hortamento repugnet Iesu

Christi, qui dixit : Orantes autem, nolite multum loqui sicut

ethnici; putant enim quod in multiloquio suo exaudiantur

(Mt. 6, 7). Rosarium enim natura sua requirit, ut tranquilla

precatione et quasi cogitabunda tarditate volvatur, quo faci­

lius orans meditationi insistat mysteriorum vitae Christi, velut

corde illius perspectorum, quae Domino omnium proxima

fuit, utque eorumdem mysteriorum investigabiles divitiae re-

serentur.

48. Denique, post doctorum virorum nostrae aetatis studia, plenius perspectae sunt necessitudines, quae inter liturgicum cultum et mariale Rosarium intercedunt. Ex una enim parte,

clariore in luce positum est Rosarii usum quasi virgultum censendum esse, quod e vetusto sacrae Liturgiae caudice or­tum est, idemque idcirco Psalterium Virginis esse appel­latum, quod eius ope tenuioris ordinis fideles ad laudis can­

ticum et ad universalis Ecclesiae intercessionem sese adiun­gere possent; ex altera vero parte, animadvertere licuit hoc accidisse sub exitum Mediae Aetatis, eo scilicet tempore, quo, languescente germano Liturgiae spiritu, Christifideles aliquan­tum a liturgico cultu discesserant, cuidam faventes exteriori pietatis sensui erga Christi humanitatem ac beatissimam Virginem Mariam. Quodsi haud multos ante annos fieri po­

tuit, ut alii vota facerent, ut mariale Rosarium liturgicis riti-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 157: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 157

bus annumerar e tur, alii vero, solliciti de praeteritae aetatis

erroribus in re pastorali praecavendis, eandem precandi for­

mam immerito négligèrent, haec quaestio hodie facile dis­

solvi potest, praelucente doctrina a Concilio Vaticano II tra­

dita per Constitutionem, cui est initium Sacrosanctum Con­

cilium, vi cuius celebrationes liturgicae et pium Rosarii exerci­

t ium neque inter se opponenda neque aequiperanda sunt. 1 1 4

Quaelibet precandi forma eo fructuosior evadit, quo magis nati­

vam suam vim atque indolem sibi propriam tuetur. Statuta

igitur praestantiore liturgicarum actionum dignitate, arduum

negotium non erit in Rosario talem pietatis formam agnosce­

re, quae cum sacra Liturgia facile possit componi. Etenim,

haud secus ac Liturgia, Rosarium quoque communitariam

prae se fert indolem, Scripturis Sacris innutritur, totumque

ad Christi mysterium spectat. Etsi utrumque precandi genus

ad rerum ordines pertinet, qui suapte natura inter se diffe­

runt, nihilominus sive anamnesis in sacra Liturgia sive recor­

datio contemplativa in mariali Rosario in iisdem versantur

salvificis eventibus, quorum auctor est Christus. Liturgia effi­

cit, ut sub signorum velamine repraesententur maxima no­

strae Redemptionis mysteria, eademque arcana ratione ope­

rentur; Rosarium vero, per piam mentis considerationem, haec

mysteria in mentem orantis revocat eiusque voluntatem exsti-

mulat ad vivendi normas exinde sumendas. Posito hoc discri­

mine, quod ad substantiam pertinet, non est quin intellegat

Rosarium pietatis exercitationem esse, cuius origo a Liturgia

sacra repetatur, quaeque, si secundum eius primigenium spi­

ri tum peragatur, ad Liturgiam suapte natura conducat, quam­

quam eius quasi limen non praetergrediatur. Etenim mysterio­

rum Christi contemplatio, quae in Rosario habetur, cum men­

tem et cor Christifidelium iisdem considerandis assuescat, opti­

me animos componere potest ad haec ipsa mysteria in actioni-

1 1 4 Cf. n. 13: A.A.S. 56 (1964), p. 103.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 158: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

158 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

bus liturgicis celebranda, ac postea ad eorum memoriam per

diem continuandam. Attamen non sine errore est, quod pro

dolor adhuc alicubi fieri contingit, mariale Rosarium inter

actionem liturgicam recitare.

49. Corona Beatae Mariae Virginis, secundum traditionem

a Sancto Pio V, Decessore Nostro, receptam ab eoque cum

auctoritate muneris ipsius propositam, ex variis partibus con­

stat, inter se apte dispositis atque conexis. Sunt autem hae :

a) contemplatio, animo cum Maria coniuncto peragen­

da, plurium mysteriorum salutis, in triplicem seriem sapien­

ter dispertitorum, quibus et gaudium de Messiae adventu ac

dolores salvifici Christi et eiusdem a mortuis suscitati gloria

in Ecclesiam redundans recoluntur; quae contemplatio suapte

natura animum permovet ad instituendas considerationes in

ipso religionis usu vertentes et ad efficaces inde hauriendas

normas pro vitae actione;

b) oratio dominica, seu Pater noster, in qua ob maxi­

mam eius praestantiam velut in suo fundamento tota innititur

christiana precatio, ab eaque multiplices precandi formae di­

gnitatem suam accipiunt;

c) litanica series salutationum angelicarum, Ave, Maria,

quae verbis Angeli Virginem salutantis (cf. Lc. 1, 28), et sen­

tentia, obsequii plena, ab Elisabeth prolata (cf. Lc. 1, 42) et

addita supplici precatione ecclesiali Sancta Maria ... efficitur.

Continuatio salutationum angelicarum est propria et peculiaris

Rosario earumque numero, qui in eiusdem Coronae T&tione

typica et plena centum quinquaginta complectitur, quaedam

similitudo est cum Psalterio, idemque ab origine pii huius

exercitii repetitur. Qui quidem numerus, secundum probatam

consuetudinem in décades divisus, quae singulis mysteriis

at tr ibuuntur, in tres series praedictas seu cyclos digerì tur ;

unde pernota Corona, e quinquaginta constans salutationibus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 159: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 159

angelicis, est orta, quae in usum recepta est ut communis

ratio eiusdem exercitii atque ut talis in populi transiit pieta­

tem et a Summis Pontificibus est sancita, qui eam multis

etiam indulgentiis di tarunt;

d) doxologia Gloria Patri appellata, qua, ut communis

fert christianae pietatis usus, preces concluduntur per glori­

ficationem Dei Unius et Trini, ex quo omnia, per quem omnia,

in quo omnia (cf. Rom. 11, 36).

50. Hae sunt marialis Rosarii partes. Unaquaeque autem

indole propria distinguitur, quae in recitationem est referen­

da, ut Rosarium totam suae virtutis ubertatem atque varie­

tatem exprimere possit. Quare marialis Coronae recitatio gra­

viter procedet in oratione dominica ; elata ratione ac laudando,

dum angelicae salutationes lente decurrunt; contemplando,

dum intento animo mysteria considerantur; adorando, dum

doxologia profertur. Idque semper eveniat necesse est, quocum­

que modo Rosarium recitari solet: sive privatim, cum Christi­

fidelis in recessu solus orat, animo cum Domino coniunctus ; sive

communitario modo, ut in domestico convictu accidit, vel cum

christiani in coetus congregantur ad peculiarem Dei praesen­

tiam inter ipsos devocandam (cf. Mt. 18, 20); sive publice,

nempe in conventibus, ad quos ecclesialis communitas con­

vocatur.

51. Recentioribus temporibus nonnulla pietatis exercitia

orta sunt, quae e Rosario vim hauriunt. Ex his ea indicare

atque commendare placet, quae in suetam formam celebra­

tionum Verbi Dei quaedam referunt elementa e Beatae Mariae

Virginis Rosario sumpta, cuiusmodi sunt mysteriorum com­

mentatio ac salutatio angelica litanico more repetita. Huius­

modi elementa clariore in luce sane hoc modo ponuntur, eo

quod in lectionem Sacrarum Scripturarum inseruntur, per

homiliam illustrantur, silentii intervallis circumdantur, cantu

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 160: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

160 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

denegantur. Novisse iuvat pias has exercitationes contulisse

ad plenius percipiendas spirituales ipsius Rosarii divitias et

ad honorem augendum huic precandi formae debitum, apud

iuvenum coetus atque consociationes.

52. Nunc autem, Decessorum Nostrorum proposita persecutis,

perplacet Nobis vehementer marialis Rosarii recitationem in­

ter saepta domestica commendare. Concilium Oecumenicum II declaravit familiam, primam ac vitalem societatis cellulam,

per mutuam membrorum pietatem et orationem in communi

Deo factam, tamquam domesticum sanctuarium Ecclesiae se

exhibere.m Familia igitur christiana velut quandam Ecclesiam

domesticam 1 1 6 se ostendit, si eius membra, pro uniuscuiusque

munere et condicione, una simul iustitiam promoveant, si mi­

sericordiae opera perficiant, si ministerio se addicant fratrum,

partem habeant in apostolica navitate, in quam amplior loci

communitas incumbit, eiusque liturgicis celebrationibus ac­

tuose intersint ; 1 1 7 denique si communes Deo precationes fun­

dant, quod si desit, domesticus convictus illa nota, qua familia

christiana distinguitur, carere dicendus est. Quare, dum theo­

logica notio familiae qua Ecclesiae domesticae recuperatur,

eo congruenter omnibusque viribus est annitendum, ut intra

domestica saepta precationis communis usus reapse instau­

retur.

53. Secundum normas directorias a Concilio Oecumenico

latas, in Institutione Generali de Liturgia Horarum domesti­

cus convictus iure merito iis coetibus annumeratili*, quos com-

1 1 5 Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, n. 11: A.A.S. 58 (1966),

p. 848. 1 1 6 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. U: A.A.S. 57

(1965), p. 16. 1 1 7 Cf. Conc. Vat. II , Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem,

n. I l : A.A.S. 58 (1966), p. 848.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 161: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 161

munis Divini Officii celebratio plane addecet: Expedit (...) ut

familia, quasi domesticum sacrarium Ecclesiae, non tantum

communes preces Deo fundat, sed etiam partes quasdam

Liturgiae Horarum pro opportunitate persolvat, quo Eccle­

siae arctius se inserat}18 Nihil igitur praetermittendum est,

ut perspicua haec agendi norma apud christianorum familias

magis magisque laetoque animo ad effectum deducatur.

54. Attamen, post Liturgiae Horarum celebrationem — in

qua domestica precatio fastigium attingere potest — dubium

non est, quin beatae Mariae Virginis Corona inter excellentis-

simas atque efficacissimas « communes preces » recensenda

sit, ad quas fundendas christiana familia invitatur. Re qui­

dem vera placet Nobis mentem eo intendere ac vehemen­

ter optamus, ut, cum familiae membra ad precandum una

conveniant, Rosarium crebro libenterque eo ipso tempore

adhibeatur. Probe novimus mutatas humanae vitae condicio­

nes, quae hodie sunt, haud favere inter domestica saepta fami­

liarium congressioni; quod si accidat, difficile est, plures ob

causas, hanc congressionem in precandi opportunitatem con­

vertere. Fatemur quidem arduum sane negotium hoc esse. At

locorum morumque condicionibus prementibus, christianum

est non vinci sed vincere, non succumbere, sed erigere ani­

mum. Quare christianorum familiae, quae quidem muneri,

ad quod vocantur, plene satisfacere velint et pietatem christia­

nae familiae propriam exoptent in vitae actionem traducere,

omni virium contentione anniti debent, ut repagula removean­

tur, quae et domesticas congressiones et communes preces

impediant.

55. Dum hisce considerationibus finem irnponimus, quae sol­

licitudinem aestimationemque testantur, quibus mariale Rosa-

1 1 8 N. 27.

11 - A. A. S..

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 162: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

162 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rium haec Apostolica Sedes prosequitur, hoc etiam monere

cupimus, ut in tam salutari pietatis forma propaganda iusta

servetur ratio, neque haec ita extollatur, ut ceterae inepte

contemni videantur; Rosarium excellens orandi genus quidem

est, Christifidelis tamen circa ipsum debet animum serenum

ac liberum gerere, atque omnino expedit, ut ad illud tran­

quille compositeque recitandum is nat iva huius precis venu­

state potius alliciatur.

56. Venerabiles Fratres, sub exitum Nostrae Apostolicae

Adhortationis, debito in lumine summatim ponere cupimus

theologicam praestantiam marialis cultus, eiusque efficacem

vim pastoralem ad christianos renovando^ mores compendiaria

ratione revocare.

Ecclesiae pietas erga Beatam Mariam Virginem pertinet ad

na turam ipsam christiani cultus. Honor semper et ubique ab

Ecclesia Matri Dei tributus — a salutatione Elisabeth ei bene­

dicentis (cf. Lc. 1, 42-45) usque ad hodiernas laudis supplica-

tionisque significationes — praeclare testatur ipsius Ecclesiae

legem orandi invitamento esse, ut eius lex credendi in conscien­

tiis firmius solidetur. E contrario, lex credendi eiusdem postu­

lat, ut eius lex orandi ubique prospere vigeat quoad Christi

Matrem. Hic autem marialis cultus altas veluti agit radices in

Verbo Dei revelato ac firmiter innititur in doctrinae catholicae

veritatibus, quae sunt : singularis dignitas Mariae, quae est

Genetrix Dei Filii, ideoque praedilecta filia Patris necnon sacrarium Spiritus Sancti, quo eximiae gratiae dono omnibus aliis creaturis caelestibus et terrestribus longe antecellit f9

eius cooperatio in eventibus, qui maximi fuerunt momenti in

opere redemptionis a Filio peractae; eius sanctitas, quae, etsi

plena fuit iam inde ab immaculato conceptu, nihilominus ma-

1 1 9 Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 53: A.A.S. 57 (1965), pp. 58-59.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 163: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 163

gis magisque augescebat, ubi ipsa voluntati patris obtem-

perabat et per doloris semitam procedebat (cf. Lc. 2, 34-35;

2, 41-52; Io. 19, 25-27), in fide, spe et caritate sine intermis­

sione progrediens; eius munus eiusque singularis locus, quem

obtinet in Populo Dei, cuius simul est supereminens mem­

brum, exemplar spectatissimum atque amantissima Mater;

haud intermissa atque efficax eius deprecatio, vi cuius, etsi in

caelum assumpta, proxime adest fidelibus, qui eam invocant,,

et iis quoque, qui se filios ipsius esse ignorant; eius gloria de­

nique, qua totum nobilitatur humanum genus, ut mirabiliter

cecinit Dantes Alagherius: Tu illa es Mulier, quae humanam

naturam tantopere nobilitasti, ut eius Creator fieri illius crea­

tura dedignatus non sit;120 Maria enim ad nostrum pertinet

genus, vera Evae filia est, quamvis labis huiusce matris nescia,

veraque soror nostra, quae, terrenam vitam in humilitate et

paupertate degens, plene sortem nostram participavit.

His adicimus : cultus beatae Mariae Virginis ultimam suam

rationem repetit ab inscrutabili et libera voluntate Dei, qui

cum sit aeterna ac divina caritas (cf. Io. 4, 7-8. 16), secundum

amoris consilium omnia operatur: dilexit eam et magna ipsi

fecit (cf. Lc. 1, 49); dilexit eam propter se, dilexit eam propter

nos; dedit eam sibi, dedit eam nobis.

57. Christus sola via est, quae ad Patrem perducit (cf. Io. 14, 4-11). Christus supremum exstat exemplum, ad cuius ima­

ginem discipulus mores suos conformet necesse est (cf. Io. 13,

15), ita quidem, ut id in se sentiat, quod et in ipso (cf. Phil. 2,

15), vitam ipsius vivat et eius Spiritum habeat (cf. Gal. 2, 20;

Rom. 8, 10-11) : Ecclesia omni tempore haec docuit, ac propte­

rea cavendum est, ne quid in actione pastorali contingat,

quod huic doctrinae officiât. At Ecclesia, a Spiritu Sancto edocta

atque rerum usu praedita, quem saeculorum decursu sibi com-

120 La Divina Commedia, Paradiso XXXIII, 4-6.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 164: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

164 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

paravit, agnoscit pietatem quoque erga beatissimam Virgi­

nem, quae quidem pietati erga Divinum Redemptorem subicia­

tur cum eaque conectatur, magna pollere vi atque efficacitate

in re pastorali atque ad christianae vitae renovationem pluri­

mum valere. Huius autem efficacitatis causa facile perspici

potest. Ac revera multiplex munus, quo Maria erga Populum

Dei perfungitur, est quiddam vere supernaturale, quod in Ec­

clesiae corpore exercetur, et quidem operosa et fecunda ratione.

Ac iuvat singulas huius muneris partes considerare, quae om­

nes, pro sua cuiusque efficacia, in idem contendunt, ut in filios

spiritualia Filii primogeniti lineamenta referantur. Materna

scilicet Virginis deprecatio, eius sanctitatis exemplum ac di­

vina gratia, quae in ipsa est, supernarum rerum sperandarum

argumentum humano generi exsistunt.

Maternitatis officium Mariae concreditum Populum Dei im­

pellit, ut filiorum more fidenter ad eam confugiat, quae

prompta semper paratamque se praebet ad eius preces materno

amore exaudiendas et ad ei succurrendum auxilio efficaci ; 1 2 1

quare Christifideles eam invocare consueverunt ut Consola-

tricem afflictorum, Salutem infirmorum, Refugium peccato­

rum, ad impetrandum in aerumnis solacium, in aegritudine

levamen, in peccatis robur, quod ab eorum liberat servitute;

ac revera ipsa, a peccatorum labe prorsus libera, eo filios

perducit, ut peccatum firmo proposito devincant. 1 2 2 Quae qui­

dem liberatio a malo et a peccati servitute (cf. Mt. 6, 13) con­

dicio habenda est — idque iterum iterumque asseverare

oportet — quae christianae cuilibet morum renovationi neces­

sario praemittatur.

Exemplum sanctitatis a Virgine praebitum Christifideles

permovet, ut ad Mariam oculos suos attollant, quae toti elec-

1 2 1 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, nn. 60-63: A.A.S.

57 (1965), pp. 62-64. 1 2 2 Cf. Ibid., n. 65: A.A.S. 57 (1965), pp. 64-65.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 165: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 165

torum communitati tamquam exemplar virtutum praefulget.123

De firmis virtutibus agitur et quidem evangelicis, quae sunt :

fides atque obsequens voluntas Verbo Dei (cf. Lc. 1, 26-28;

1, 45; 11, 27-29; Io. 2, 5); magnanima oboedientia (cf. Lc. 1,

39-56); sincera humilitas (cf. Lc. 1, 48); caritas propera (cf. Lc. 1, 38); considerata sapientia (cf. Lc. 1, 29. 34; 2, 19. 33, 51);

pietas erga Deum, quae impellit ad religionis officia alacriter

persolvenda (cf. Lc. 2, 21. 22-40. 41), ad gratum de beneficiis

acceptis gerendum animum (cf. Lc. 1, 46-49), ad dona in tem­

plo offerenda et ad preces fundendas in Apostolorum commu­

nitate (cf. Act. 1, 12-14); animi fortitudo in exsilio (cf. Mt. 2,

13-23), in dolore (cf. Lc. 2, 34-35. 49; Io. 19, 25); paupertas di­

gnitatis plena ac fiduciae in Deo collocatae (cf. Lc. 1, 48; 2, 24;

1, 48); vigil de Filio cura ab humilitate cunarum usque ad igno-

miniam crucis (cf. Lc. 2, 1-7; Io. 19, 25-27); provida animi sua-

vitas (cf. Io. 2, 11-12); virginalis castitas (cf. Mt. 1, 18-25;

Lc. 1, 26-38), fortis et castus coniugalis amor. Hisce Matris

virtutibus profecto exornabuntur ii filii, qui firmo proposito

in ipsius exempla intueantur, ut eadem in sua ipsorum vita

imitando exprimere possint. Tunc huiusmodi in virtutibus pro­

gressus agnoscetur ut consecutio et quasi maturus fructus pasto­

ralis illius efficaciae, quae e cultu Mariae tributo proficiscitur.

Pietas in Christi Matrem opportunitatem fidelibus prae­

bet proiiciendi in divina gratia, quo in profectu supremus

cuiusvis pastoralis actionis finis ponendus est. Etenim fieri

nequit, ut Plenam gratiae digno in honore habeat quin in

semetipso honoret gratiam divinam, hoc est Dei amicitiam

animi cum eo communionem et habitationem Spiritus Sancti.

Quae divina gratia hominem penitus afficit et conformem effi­

cit imagini Filii Dei (cf. Rom. 8, 29; Col. 1, 18). Ecclesia catho­

lica, rerum usu innixa, qui saeculorum suffragio comprobatur,

in mariali cultu validum auxilium agnoscit oblatum homini,

123 Ibid., n. 65: A.A.S. 57 (1965), p. 64.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 166: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

166 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

qui ad plenitudinem vitae suae adipiscendam contendit. Maria,

nova Mulier, proxima Christo adstat, novo Homini, in cuius

mysterio tantummodo hominis mysterium clarescit , m et quidem

quasi pignus nobis data, ut fidem faciat divinum consilium de

totius hominis salute in humani generis persona, hoc est in ipsa,

iam adimpletum esse. Hominibus, qui hodie sunt, qui haud raro

inter angorem et spem iactantur, qui ob conscientiam exigui-

tatis suae se abiciunt et munitis percelluntur appetitionibus,

qui animum perturbatum, cor divisum mentemque ob aenigma

mortis incertam gerunt, qui solitudine oppressi communionem

cum aliis sitienter expetunt, fastidio ac taedio plene affecti:

his hominibus, dicimus, beata Maria Virgo, sive in terrestris

ipsius vitae vicissitudinibus sive in caelesti beatitudine, qua

iam in Civitate Dei perfruitur, consideratur, serenum prae­

bet prospectum et verba habet ad confirmandos animos apta :

spondet scilicet spem de angore t r iumphaturam, communio­

nem de solitudine, pacem de perturbatione, laetitiam et pul­

chritudinem de fastidio ac taedio, rerum aeternarum exspecta­

tionem de temporalibus cupiditatibus, vitam de morte.

Quasi sigillum Adhortationi huic Nostrae appositum no­

vumque testimonium pastoralis efficaciae, quae mariali cultui

inest, ut homines ad Christum adducantur, sint ipsa verba, qui­

bus Maria Virgo in nuptiis Cana ministros est allocuta : Quod­

cumque dixerit vobis, facite (Io. 2, 5). Haec verba, quae

specie tan tum solam voluntatem significant removendi incom­

modi a nuptiali convivio, reapse, si peculiaris quarti Evan­

gelii ratio spectetur, veluti vox sunt, in qua resonare videtur

ipsa formula a Populo Israel adhibita ad foedus sanciendum

in monte Sinai (cf. Ex. 19, 8; 24, 3. 7; Dt. 5, 27), vel ad fidem

eidem renovandam (cf. Ios. 24, 24; Esd. 10, 12; Neh. 5, 12); ac

1 2 4 Cf. Conc. Vat. II, Const. past. de Ecclesia in mundo huius temporis Gaudium

et spes, n. 22: A.A.S. 58 (1966), pp. 1042-1044.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 167: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 167

vox etiam sunt, quae mirum in modum concinit cum voce

Patris, qui in theophania montis Tabor edixit: Ipsum audite

[Mt. 17, 5).

58. Venerabiles Fratres, visum est Nobis fuse de cultu Dei

Matri tribuendo disserere, quippe qui ad integram christiani

cultus rationem pertineat. Id ipsum grave materiae momen­

tum postulavit, quae postremis hisce annis doctorum virorum

studiis pertractata et recognita est, ac nonnumquam etiam

in controversiam adducta. Id autem Nobis solacio est, quod

opus ab hac Apostolica Sede et a vobismetipsis susceptum ad

exsequendas Concilii normas — peculiarique modo instaura­

tio liturgica — magnopere confert ad cultum Deo Patr i et Filio

et Spiritui Sancto impensiore usque adorationis voluntate adhi­

bendum et ad christianae vitae incrementum apud christi­

fideles; item non sine fiducia animadvertimus renovatam Li­

turgiam Romanam exstare testimonium pietatis Ecclesiae in

Mariam Virginem; spe praeterea fulcimur directorias normas,

latas ad pietatem huiusmodi magis in dies fovendam roboran-

damque, sincero animo ad effectum deductum iri; gaudio deni­

que perfundimur de oblata Nobis, favente Deo, opportunitate

illustrandi nonnulla doctrinae capita, quibus usus marialis

Rosarii, merito in honore habendus, restituatur et confirme­

tur. Hoc autem solacio, fiducia, spe, gaudio animum affecti,

vocem Nostram cum Beatae Mariae Virginis voce Dominum

magnificando coniungimus — quemadmodum in Liturgia Ro­

mana deprecamur 1 2 5 — atque cupimus, ut hi sensus Nostri

in laudem Dei gratiarumque actionem eidem debitam tradu­

cantur.

Dum igitur exoptamus, ut vestra, Venerabiles Fratres, an­nuente diligentia, Deiparae Virginis cultus apud clerum popu-lumque vestris curis concreditum salutari provehatur incre-

1 2 5 Cf. Missale Romanum, die SI Maii, Collecta.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 168: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

168 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mento, ideoque in maius Ecclesiae et hominum societatis bonum vertat, vobismet ipsis et cunctis, quos pastorali sollicitudine contingitis, peculiarem Benedictionem Apostolicam amanter

impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die n mensis Fe­bruarii, in Praesentatione Domini, anno MCMLXXIV, Pontifica­tus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 169: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 169

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPIS

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 2 Februarii 197Jf. — Metropolitanae Ecclesiae Agriensi praefecit

Exc. P. D. Iosephum Bank, hactenus Episcopum Vaciensem.

— Cathedrali Ecclesiae Regalensi Exc. P. D. Emericum Kisberk,

hactenus Episcopum titularem Christianopolitanum.

die k Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Maiucensi R. D.

Ioannem Galecki, parochum in oppido vulgo Stargard, quem deputavit

Auxiliarem Exc.mi P. D. Georgii Stroba, Episcopi Sedinensis-Cami-

nensis.

— Cathedrali Ecclesiae Adiacensi Exc. P. D. Ioannem Carolum

Thomas, hactenus Episcopum titularem Gemellensem in Numidia.

die 6 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Diacovensi et Sirmiensi

R. D. Cyrillum Kos, Canonicum cathedralis Ecclesiae eiusdem dioecesis.

die 7 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Dardaniae R. D. Iose­

phum Mariam Mestres, Vicarium Generalem archidioecesis Paranensis,

quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Adolfi Servandi Tortolo,

Archiepiscopi Paranensis.

die 8 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Calbayoganae, R. P. D. Ri­

chardum Tancinco, Vicarium Capitularem eiusdem dioecesis.

die 10 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Gunugitanae R. P.

D. Onesimum Gordoncillo, Cancellarium curiae dioecesis Dumague-

tensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Epiphanii Surban

Belmonte, Episcopi Dumaguetensis.

die 11 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Alindensi R. P. D.

Robertum Lebel, e clero archidioecesis Sancti Germani, quem depu­

tavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Gerardi Mariae Coderre, Episcopi

Sancti Ioannis Quebecensis.

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 170: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

1 7 0 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 12 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Otriculanae B. D.

Philippum Aguirre Franco, e clero archidioecesis Guadalaiarensis,

curionem ecclesiae cathedralis in urbe vulgo Tuxtla Gutiérrez, quem

deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iosephi Trinitatis Sepúlveda Ruiz

Velasco, Episcopi Tuxtlensis.

SACRA CONGREGATIO PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE

SEU DE PROPAGANDA FIDE

i PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangeliza­

tione seu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias de

novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 26 Novembris 1973. — Cathedrali Ecclesiae Bukobaënsi prae­

fecit R. D. Nestorem Timanywa, e clero saeculari autochthone, semi­

narii maioris de Ntungamo moderatorem spiritus.

— Cathedrali Ecclesiae Gunturensi R. P. D. Tanugundla Bala

Shoury, dioecesis Varangalensis Vicarium Generalem.

die 17 Decembris. — Archiepiscopali Ecclesiae Tingitanae R. P.

Carolum Amigo Valle jo, sodalem Ordinis Fratrum Minorum.

— Cathedrali Ecclesiae Nyundoënsi R. D. Vincentium Nsengiyumva,

sacerdotem Ruhengeriensis dioecesis, in seminario maiori de Nyaki-

banda professorem.

— Cathedrali Ecclesiae Nellorensi R. D. Pudhota Chinniah Bala-

samy, curionem paroeciae Sancti Ioseph in oppido vulgo Vepery ar­

chidioecesis Madrapolitanae et Meliaporensis.

— Cathedrali Ecclesiae Purvokertensi R. P. Paschalem Soedita

Hardjasoemarta, Missionariorum Sacratissimi Cordis Iesu in Indo­

nesia Superiorem Provincialem.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 171: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 171

— Cathedrali Ecclesiae Ravalpindensi Exc. P. D. Simeonem Pe­

reira, hactenus Episcopum titularem Badiensem.

— Cathedrali Ecclesiae Alivalensi R. P. Eberardum Antonium

Mariam Baaij, Congregationis Sacerdotum a Sacro Corde Iesu soda­

lem, curionem in oppido vulgo Colesberg nuncupato dioecesis De

Aarensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Talaptulensi R. D. Bonifatium

Nyema Dalieh, sacerdotem indigenam liberianum, quem constituit

Vicarium Apostolicum Capitis Palmensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Thignicensi R. D. Franciscum Fo-

lorunso Alongé, dioecesis Ekitiensis sacerdotem, quem deputavit Au­

xiliarem Exc.mi P. D. Guillelmi Richardi Field, Episcopi Ondoënsis.

die 2If Ianuarii 197If. — Metropolitanae Ecclesiae Cuttackensi-Bhu-

banesvarensi, noviter erectae, R. P. D. Henricum Sebastianum D'Souza,

Vicarium Generalem archidioeceseos Calcuttensis.

— Cathedrali Ecclesiae Rockhamptoniensi R. D. Bernardum Wal­

lace, professorem Sacrae Theologiae in seminario regionali de Banyo.

— Cathedrali Ecclesiae Budialaénsi R. P. D. Iosephum Bolangi

Egwanga, Vicarium Generalem eiusdem dioeceseos.

— Cathedrali Ecclesiae Berhampurensi, noviter erectae, R. P.

Thomam Thiruthalil, Congregationis Missionis sodalem, rectorem se­

minarii minoris dioecesis Cuttackensis.

die 28 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Sambalpurensi R. P.

Raphaelem Cheenath, sacerdotem indigenam, Societatis Verbi Divini

consiliarium generalem.

— Cathedrali Ecclesiae Salemensi R. D. Michaelem Duraisamy,

Pondicheriensis et Cuddalorensis archidioeceseos sacerdotem, littera­

rum scholae Sanctae Annae directorem nec non studiorum sedis in

oppido vulgo Tindivanam appellato procuratorem.

I I

N O M I N A T I O N E S

Decretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangeli­

zatione seu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :

die 7 Novembris 1973. — Exc. P. D. Gabrielem Lee Kap-Sou,

Episcopum titulo Catabitanum, Administratorem Apostolicum « sede

vacante » dioecesis Pusanensis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 172: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 8 Februarii 1974. — B- P- Ioannem A. Weidner, Societatis

Apostolatus Catholici sodalem, Administratorem Apostolicum (( ad

nutum Sanctae Sedis )) Raipurensis nuper evectae dioeceseos.

die 22 Februarii. — R. P. Helmodum Reckter, e Societate Iesu, Prae­

fectum Apostolicum nuper erectae Sinoiaènsis Apostolicae Praefecturae.

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

DECRETUM

De novo « Ordine Paenitentiae »

Reconciliationem inter Deum et homines Dominus noster Iesus

Christus mysterio mortis suae ac resurrectionis effecit (cf. Rom 5,

10). Ecclesiae in Apostolis hoc reconciliationis ministerium a Domino

commissum est (2 Cor 5, 18 ss.), quod ipsa implet hominibus faustum

nuntium salutis afferendo eosque baptizando in aqua et Spiritu

Sancto (cf. Mt 28, 19).

Sed propter humanam infirmitatem accidit, ut christiani « cari­

tatem suam primam relinquant )) (cf. Ap 2, 4), quin etiam amicitiae

cum Deo coniunctionem peccando dirumpant. Propterea, ad remit­

tenda peccata post Baptismum commissa, Dominus peculiare sacra­

mentum Paenitentiae instituit (cf. Io 20, 21-23), quod Ecclesia per

saeculorum decursum fideliter celebravit, variis quidem modis, sed

servatis eius elementis essentialibus.

Concilium autem Vaticanum Secundum haec statuit : « Ritus et

formulae Paenitentiae ita recognoscantur, ut naturam et effectum

Sacramenti clarius exprimant ». 1 Haec spectans, Sacra Congregatio

pro Cultu Divino novum Ordinem Paenitentiae diligenter apparavit,

ut actio Sacramenti plenius a fidelibus intellegatur.

In hoc novo Ordine, praeter Ordinem ad reconciliandos singulos

paenitentes, ut in luce ponatur aspectus communitarius sacramenti,

1 Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 72: A.A.S.

56 (1964), p. 118.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 173: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Cultu Divino 173

concinnatus est Ordo ad reconciliandos plures paenitentes, secundum

quem confessio et absolutio singulares in celebrationem verbi Dei

inseruntur. Praeterea, pro certis casibus, confectus est Ordo ad

reconciliandos plures paenitentes cum confessione et absolutione gene­

rali, iuxta Normas Pastorales circa absolutionem sacramentalem

generali modo impertiendam, a Sacra Congregatione pro Doctrina

Fidei die 16 iunii 1972 datas. 2

Ecclesia cordi habet fideles suos ad continuam conversionem et

renovationem vocare. Volens autem ut baptizati, post lavacrum lapsi,

peccata in Deum et fratres commissa agnoscant et veram paeniten­

tiam in corde habeant, studensque eos ad celebrandum sacramentum

Paenitentiae praeparare, Ecclesia eos hortatur, ut celebrationibus pae­

nitentialibus nonnumquam intersint. Quam ob rem Sacra haec Con­

gregatio normas eiusmodi celebrationum agendarum constituit atque

exempla seu specimina earum proposuit, quae Conferentiae Episco­

pales ad necessitates regionum suarum poterunt accommodare.

Summus igitur Pontifex PAULUS VI Ordinem Paenitentiae, a

Sacra Congregatione pro Cultu Divino apparatum, auctoritate sua

approbavit evulgarique iussit, ut is pro titulis huc spectantibus, qui

in Rituali Romano usque adhuc vigente exstant, substitueretur. Qui

Ordo, lingua Latina exaratus, statim ac prodierit, lingua autem

vernacula conscriptus a die, quem Conferentiae Episcopales statuerint,

postquam translationem in linguas vernaculas approbaverat confir-

mationemque ab Apostolica Sede impetraverint, vigere incipiet.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 2 decem­

bris 1973, dominica prima Adventus.

DE SPECIALI MANDATO SUMMI PONTIFICIS

IOANNES Card. VILLOT

Secretarius Status

& H. Bugnini

Archiep. tit. Diocletianen.

a Secretis 2 Cf. A.A.S. 64 (1972), pp. 510-514.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 174: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

174 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO PRO INSTITUTIONE CATHOLICA

DECRETUM

Theologica Facultas in Pontificia studiorum Universitate Aequatoris

erigitur.

Catholicae Theologiae cum officium sit christianam revelationem dili­

genter explorandi apteque diffundendi, ut et christifideles theologicis

virtutibus exercendis animus continuo addatur et infidelibus expedita

sternatur via ad salutiferum nuntium amplectendum, nihil Sanctae

Ecclesiae antiquius fuit quam ut Scholas ubique constituere quibus

sacrae excolerentur disciplinae, in primis ad iuvenes rite efformandos

qui sacerdotale deinde ministerium idonee explicarent.

Quamobrem Aequatoriani quoque inter ceteros Episcopi inde ab ali­

quot annis Institutum Centrale Sacrae Theologiae, necessitatibus totius

nationis consulturum, constituere aggressi sunt. Re considerate per­

pensa ac requisitis conditionibus adimpletis, Aequatoriana Conferentia

Episcopalis die x x i m. iunii a. D. MCMLXIX Institutum Superius Theo­

logicorum Studiorum condidit, quod, auctoritate E.mi Pauli S. R. E.

Cardinalis Muñoz Vega, Archiepiscopi Quitensis, Pontificiae Univer­

sitatis Aequatoris Magni Cancellarii, die x x i m. decembris eiusdem anni

in Universitatis gremium insertum est. Ut deinde laudatum Institutum

academica dignitate augeretur, Purpuratus idem Pater Sacram Con­

gregationem pro Institutione Catholica supplex adivit, nomine Confe­

rentiae petens ut Institutum, expleto quoque praescripto art. 19 Uni­

versitatis Statutorum, ad normam Ecclesiae legum in Facultatem pro­

moveretur.

Sacrae haec igitur Congregatio, petitionem E.mi Praesulis bene­

vole excipiens, potestate sibi a Ss.mo D. N. PAULO div. Prov. Pp. VI

concredita, INSTITUTUM SUPERIUS THEOLOGICORUM STUDIORUM in Pon­

tificia Aequatoris Universitate Catholica vigens in SACRAE THEOLOGIAE

FACULTATEM hoc Decreto erigit atque erectum declarat, iure eidem facto

academicos Sacrae Theologiae gradus Baccalaureatus post quinquen­

nium studiorum philosophico-theologicorum (primum cyclum institu-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 175: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Institutione Catholica 1 7 5

tionale), Licentiae vero post biennium theologicum (secundum cyclum

specialisatum), Doctoratus denique post annua ulteriora studia (tertium

cyclum plenioris specialisationis) conferendi ; omnibus ei agnitis tribu-

tisque iuribus privilegiis honoribus atque officiis quibus Ecclesiasticae

Facultates merito fruuntur; eidem praestituens ut ad documentum

(( Normae quaedam » inscriptum (20-V-1968) ceterasque Apostolicae

Sedis leges academicas ad amussim conformetur regaturque, ad orto-

doxiam in primis quod attinet fideliter tutandam ; servatis insuper pecu­

liaribus Statutis a Sacra Congregatione approbatis; ceteris demum

servatis de iure servandis, contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis, d.d. xx m. iunii a. D.

MCMLXXIII.

GABRIEL M. Card. GARRONE, Praefectus

8 Iosephus Schroffer, Archiep. tit. Voltura.., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 176: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

176 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietto della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha confermato :

6 marzo 1974. S. E. Torrella Cascante Ramon, Vescovo tit. di Miner­vino Murge, Vice-Presidente della Pontificia Commissione a Iustitia et Pax».

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

6 marzo 1974. S. E. Moreira Neves Lucas, Vescovo tit. di Feradi Mag­giore, Vice-Presidente del « Consilium de Lai­cis ».

» » » Il rev. Zehlaoui Elias, del clero di Damasco, Consultore del Segretariato per i non Cristiani.

21 » » S. E. il Sig. Cardinale Knox James Robert, Membro della Pontificia Commissione per la revisione del Codice di Diritto Canonico Orientale.

22 » » Il rev. sac. Albertini Mario, Sotto-Segretario della Sacra Congregazione per i Religiosi e gli Istituti Secolari.

NECROLOGIO

28 febbraio 1974. Mons. O'Brien Eris Michael, Arcivescovo tit. di Apa-mea di Siria.

2 marzo » Mons. O'Neill, già Vescovo di Grand Falls. 9 » » Mons. Oiivotti Giuseppe, Vescovo tit. di Samo.

10 » » E.mo Signor Cardinale Kominek Boleslaw, Arcivescovo di Wroclaw.

15 » » Mons. Kovács Vince, Vescovo tit. di Zarai. 19 » » Mons. Botto Paolo, già Arcivescovo di Cagliari.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 177: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 30 Aprilis 1974 N. 4

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città dei Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

ADHORTATIO APOSTOLICA

Ad Episcopos, Sacerdotes et Christifideles totius catholici orbis: de auctis

Ecclesiae necessitatibus in Terra Sancta.

PAULUS P P . VI V E N E R A B I L E S F R A T R E S A C D I L E C T I F I L I I ,

S A L U T E M E T A P O S T O L I C A M B E N E D I C T I O N E M

N O B I S I N A N I M O est ad vos, Venerabiles Fratres ac dilecti

Filii, adhortationem adhibere vestraeque considerationi pro­

ponere commune nostrum officium eo spectans, ut ecclesialis

caritatis sensum, quo omnes invicem coniungimur, christianis

Terrae Sanctae communitatibus testificemur.

Hierosolymitana enim Ecclesia singularem prorsus locum

obtinet inter sollicitudines Sanctae Sedis interque curas uni­

versi christiani orbis; eodemque tempore etiam apud gravis­

simus Nationum Consessus maximosque Internationales Coetus

studia in Loca Sancta conferuntur, peculiarique modo in ur­

bem Ierusalem, hoc quidem proposito, ut eorundem loco­

rum incolumitati consulatur atque in tuto ibi ponatur libera

religionis cultusque professio.1

1 Cfr. Pacta Conventa habita in urbibus Wien, Sèvres, Montreux; Societas Nationum;

Foederatio Nationum Unitarum (ONU).

12 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 178: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

178 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Haec animi attentio hodie impensiore studio urgenda est

propter graves, quae illic occurrunt, quaestiones ad rem reli­

giosam, politicam et socialem spectantes; nam de quaestio­

nibus agitur implexis sane atque magni momenti, quae con­

victum populorum in ea regione degentium respiciunt eorum­

que concordiam, itemque de quaestionibus indolis religiosae,

civilis et humanae, quae ad vitam attinent variarum commu­

nitatum, quae in Terra Sancta commorantur.

Animo adhuc anxii, quamvis spe quadam erecti, id ipsum

commonemus quod nuper asseveravimus, nempe prolatam ho­

minum contentionem in Medii Orientis regionibus — cum ta­

men nondum ea consilia capiantur, quae tandem ad compo­

nendam pacem conducant — grave continuumque periculum

prae se ferre, quo in discrimen vocantur non solum tran­

quillitas et securitas populorum illius terrae, immo pax uni­

versi terrarum orbis, sed etiam quaedam bona, quae summo­

pere cordi sunt, diversas ob causas, tam magnae hominum

parti . Praeterea, si magis magisque invalescant rerum status

haud innixi certo ac legitimo fundamento, quod internationali

iure agnoscatur atque muniatur, id profecto, nedum faciliores

reddat, magis arduas efficiet aequas ac probabiles pacis condi­

ciones, quibus debita ratio habeatur iurium uniuscuiusque

gentis: peculiari modo hic Nostrum subit animum Ierusalem,

Urbs Sancta uniusque Dei religionis Caput, ad quam hisce

diebus christianorum cogitatio vehementius advolat et in

qua, haud perinde atque Hebraei et Muslimi, plene « cives » se

ipsi sentire debent. 2

Ad Nos quod attinet, facere non possumus, quin in me­

moriam revocemus peregrinationem, quam Nosmet ipsi ad

sacram Iesu Christi terram, mense Ianuario anni M C M L X I V ,

peregimus. Illuc Nos conferre voluimus, ut in sacris locis, ubi

Christus natus est, vixit, obiit et e morte resuscitatus ad Cae-

2 Allocutio ad Em.mos Patres Cardinales: A.A.S. 65 (1973), p. 23

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 179: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 179

lum ascendit, praecipua salutis nostrae mysteria praesentes

recoleremus. 3 Neque e memoria Nostra excedere potest ille,

quem habuimus, occursus sive cum religiosis Auctoritatibus

Christianis — inter quas meminisse iuvat Patr iarcham Grae­

cum et Patr iarcham Armenorum Hierosolymitanum —, sive

cum credentium multitudinibus, quae circumstipantes quasi

effuso quodam fidei caritatisque amplexu Nos exceperunt.

Hoc propositum Patribus Conciliaribus nuntiantes, etiam

mentem Nostram aperuimus: persuasum enim habebamus

pias supplicationes esse suscipiendas et opera multiplicanda4

ad felicem exitum Concilii. Quare statuimus Nosmetipsos, peregrinatoris in modum, in regionem illam, patriam Domini Nostri Iesu Christi, conferre.5 Terram inquimus, in qua olim nostri in fide Patres vixerunt; terram, ubi vox resonuit Pro-phetarum, qui locuti sunt nomine Dei Abraham, Isaac ac Iacob; terram, denique ac potissimum, quae praesentia ipsius Christi sancta sacraque iam reddita est christianis omnibus, immo, affirmare licet, universo hominum generi.0 Nemo obli­visci potest Deum, cum factus homo patriam, linguam, fami­liam in hoc mundo sibi eligere vellet, haec omnia ab Oriente sumpsisse?

Videmur Nos arcanam quandam reperire necessitudinem atque affinitatem inter terram illam et Iesum Christum et Petrum et eius successionem et urbem Romam: sic elocuti

sumus eo ipso vespere, quo ex Nostra in Terra Sancta peregri­

natione in Urbem rediimus. 8

Haec itaque sacrata terra facta est, certo quodam modo,

3 Cfr. Allocutio ad Patres Conciliares: A.A.S. 56 (1964), p. 39. 4 Ibid. 5 Ibid. 6 Cfr. Salutatio Beatissimi Patris habita ad Exc.mum Virum Zalman Shazar, Israelia-

nae Civitatis Praesidem: L'Osservatore Romano, dd. 7-8 m. Ianuarii a. 1964, p. 6. 7 Cfr. Allocutio ad Hierarchiam Catholicam: L'Osservatore Romano, dd. 7-8 m. Ia­

nuarii a. 1964, p. 10. 8 Cfr. Il Pellegrinaggio di Paolo VI in Terra Santa, Libreria Editrice Vaticana, 1964,

p. 140.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 180: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

180 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

spirituale patrimonium totius orbis christianorum, qui quidem

vehementer cupiunt eam semel saltem in vita, tamquam pii

peregrinatores, invisere, ut suae pietati satisfaciant suumque

ostendant amorem erga Deum factum Infantulum Bethlehe-

mi, erga divinum Adulescentem et Opiñcem in Nazarethana

urbe, erga Praeceptorem divinum et miraculorum Auctorem

per omnem eam regionem, erga divinum Crucifixum in Cal­

variae loco, ac denique erga Redemptorem Resuscitatum ex

sepulcro, quod nunc invenitur in « Templo Resurrectionis »

(ó vaoç rfjç âvacraaecoç), ut illud christiani fratres qui Graece

loquuntur opportuna dictione appellant.

Verum, eadem haec terra quoque est, in qua, prope Tem­

pla et Loca Sacra, commoratur atque operatur Ecclesia viva,

Communitas nempe credentium in Christum. De Communitate

agitur, quae progredientibus aetatibus res adversas paene

innumerabiles perpessa est, quaeque acerbis fortunae vicis­

situdinibus fuit obnoxia: interiores dissensiones, vexatio­

nes exteriores et paulo nuperius etiam migrationes eam

adeo infirmaverunt, ut sibimet ipsa diutius nequeat pro­

videre, nostraque propterea egeat benevolentia atque adiu­

mento tam ad animum suum confirmandum, quam ad opes

comparandas.

Hi fratres nostri, qui ibi vivunt ubi vixit Iesus, et qui

circum ipsa Loca Sacra successerunt primae illi et priscae Ec­

clesiae, quae cunctas post se peperit Ecclesias,9 egregia sibi

cumulaverunt coram Deo merita et nos omnes officio quodam

spirituali devinxerunt: namque insigniter et cotidie partem

habent Christi dolorum, et congruenter nomini christiano se

gerunt, declarantes fidem vivam, caritatem sinceram veramque

paupertatem secundum Evangelii morem. Si praesentia ipso-

9 Cfr. Oratio Pauli VI habita post pium exercitium v. d. «Via Crucis» apud Amphitheatrum Flavium, d. 9 m. Aprilis a. 1971: L'Osservatore Romano, d. 10 m. Apri­lis a. 1971.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 181: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 181

rum aliquando penitus deficeret, tunc fervor testificationis vi­

ventis apud ipsa celebrata Templa exstingueretur et Loca Sacra

christianorum sive in urbe Ierusalem sive per totam Terram

Sanctam plane fierent museis similia. I am alias aperte confessi

sumus quantopere sollicitaremur, quod christianorum numerus

magis magisque imminuere tur in antiquis illis regionibus, quae

fidei nostrae incunabula fuerunt. 1 0

Ab ipso dominicae Resurrectionis die, cum fidissimi Ma­

gistri divini sectatores concurrerunt ad eius inspiciendum

sepulcrum, maxima laus fuit pristini illius coetus Iudaeorum-

Christianorum conservare ac perpetuare memoriam praecipuo­

rum Locorum Sanctorum, atque eorum vestigia et reliquias

demonstrare peregrinatoribus, qui paululo post coeperant illa

frequentare.

Fidei ac pietatis sensus impulerunt priscos christianos, ut

praesentes inspectare et veluti contrectare possent ipsa Loca

Sacra, ibidemque liturgicos ritus singulari quodam splendore

concelebrare.

Etsi nemo sane negat christianam religionem prorsus uni­

versalem esse neque ullius nationis circumscribi finibus,

atque ipsius asseclas adorare Patrem in spiritu et veritate,11

nihilominus ipsa clare innititur alicui revelationi historicae.

Iuxta <( historiam salutis » nimirum constat « geographiam salutis » adesse. Quapropter, excellens inest Locis Sacris prae­

stantia, quod fidei ipsi praebent inexpugnabile quoddam praesi­

dium, cum christianis permittant, ut directo attingant cir-

cumiacentia rerum adiuncta, in quibus Verbum caro factum est et habitavit in nobis.12

Recentissimae efïossiones archaeologicae, quas exsecuta

sunt clariora disciplinarum Insti tuta — quae inter memoramus

10 Cfr. Allocutio ad Em.mos Patres Cardinales: A.A.S. 62 (1970), p. 47. 1 1 Cfr. Io i, 23. 12 Io 1, 14.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 182: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

182 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Scholam Biblicam Pat rum Dominicianorum ac « Studium »

Pat rum Franeisealium Custodiae —, eruerunt inque lucem

evexerunt nova rerum vestigia, quae a tempore Christi et

Apostolorum repetuntur. 1 3

Iam inde a saeculo quarto documenta praesto sunt, quae

commemorant peregrinatores in itinere constitutos ad Terram

Sanctam, iisque monstrant faciliorem commodioremque viam. 1 4

Paulo post, sub exitum saeculi quarti vel ineunte saeculo

quinto, pia peregrina Egeria describit sive monumenta in Terra

Sancta exstantia, sive ritus qui ibi agebantur, praesertim in

urbe Ierusalem, Maioris Hebdomadae tempore. 1 5

Sanctus ipse Hieronymus, cum in Palaestina moraretur et

Bibliorum investigationibus stimulos adiceret, mirum simul

in modum excitavit studium totius orbis christiani occidenta­

lium regionum et virorum eruditorum erga Iesu Christi terram :

eo omnino tempore Bethlehemi aedificata sunt duo coenobia

et deversorium, quae luculentum signum et documentum ex­

stant conspicuae frequentiae peregrinatorum. 1 6

Etiam deinceps Terra Sancta numquam cessavit ad sese

allicere piorum viatorum turmas, quamquam iter ipsum plu­

ribus obnoxium erat periculis atque pauca et lenta valde véhi­

cula. Quare, coenobia et templa, opitulantibus liberalibus et

beneficis hominibus, multiplicata sunt : urbes atque ipsae soli-

tudines repletae sunt a monachis et paenitentibus viris omnis

gentis ac ritus, qui in terra Domini vitae christianae fontes et

capita novo veluti modo detegebant.

Per hominum aetates peregrinorum celebritas e variis histo-

1 3 Cfr. Commentationes de domo S. Petri in Capharnaum: «Studium Biblicum Franciscanum», Ierusalem; Vincent-Abel, O.P., Jérusalem nouvelle, Gabalda, 1914-1926.

1 4 Cfr. Itinerarium Burdigalense, Ed. P. Geyger, in CSEL, Vindobonae 1898 , vol. 39 , p. 25 .

15 Cfr. Itinerarium Egeriae, ed. Ae. FRANOESCHINI-R. WEBER in «Corpus Christia­norum», excerptum ex t. CLXXV, Turnholti 1958 .

16 Cfr. T. Tobler - A. Moliner, Itinera latina bellis sacris anteriora, I, 1877, pp. 43-47; II, 1880, pp. 133-142.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 183: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 1 8 3

riae casibus pependit, atque adeo faustiora minusve laeta tem­

pora experta est. A superiore autem saeculo res ipsa fuit in in­

cremento, idque iugiter, cum eam recentius inducta véhicula

iuvarent et magis conscius fidei sensus gigneret.

Hoc maiore consideratione dignum videtur, quod inter Con­

cilii Vaticani II tempus plures fuerunt Patres, qui Loca Sancta

peterent; neque parum solacii affert, quod haud pauci tum

Sacerdotes, tum religiosi Sodales amant dies nonnullos Ieru­

salem transigere sui colligendi gratia, sacrae Ordinationis vel

peculiaris alicuius eventus nacti opportunitatem. Quas nimirum

peregrinationes et commorationes in Terra Sancta plane fovere

volentes, iussimus hospitium a Domina Nostra (a « Notre-Da­

me » dicunt) in urbe Ierusalem patere iterum idemque destinari

etiam ad Sacerdotum coetus congregandos.

Huiusmodi peregrinationes idcirco valuerunt ad favendum

concursui populorum diversam religionem profitentium, prop­

terea quod ad illam beatissimam Terram, maxime vero Ieru­

salem, aspiciunt et confluunt tamquam ad suum cuiusque spi­

rituale centrum, non solum christianae communitates, acatho­

licis haud exceptis, sed etiam Hebraeorum atque Muslimorum

multitudines.

Nos autem flagrantia suscipimus vota, ut id generis concursus

incrementis augeantur, atque adeo conferant — ita enim et

opinamur et ominamur — ad ampliorem aliorum cum aliis

cognitionem, ad mutuam eorundem observantiam, ad artiorem

necessitudinem inter fratres, qui unius eiusdemque Patris sunt

filii, nec non ad pleniorem intellegentiam primarii postulati

de pace inter populos stabilienda.

Iam S. Paulus Palaestinensium fidelium causam alacri

animo ipse suscepit auctorque fuit perdiligens colligendae stipis

pro illis, qui ex Hierosolymitanis fratribus pauperiores erant.

Cuius invitationi Ecclesiae in Macedonia, in Achaia largiter

libenterque responderunt. Unusquisque vero christianorum,

pro sua facultate, sibi proposuit opem subsidiaque mittere

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 184: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

1 8 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fratribus, qui in Iudaea commor aban tur. Communitates enim,

quae ex gentibus erant, quadam quasi obligatione sese de-

vinctas censebant erga illius Ecclesiae membra, unde caele­

stium divitias bonorum acceperant, quas ipsae vicissim suae

fructu caritatis rependerent. Tunc Apostolus ipse auxilia tulit in

Civitatem sanctam, cum in collecta stipe vinculum quoddam

unitatis agnosceret inter novas credentium communitates et

Ecclesiam matrem, quae in Ierusalem erat. 1 7

Non certe sine aliquo providentis Dei consilio res, quae sae­

culo tertiodecimo gestae sunt, causa fuerunt cur Ordo Fratrum

Minorum in Terram Sanctam ingrederetur.

Quo ex tempore Sancti Francisci filii — per continuam

annorum seriem — in terra Iesu permanserunt, ut Ecclesiae

illi inservirent et Loca christianorum Sancta custodirent, resti­

tuèrent, tutarentur. Eorum quidem fidelitas erga Conditoris

sui optata atque Sanctae Sedis mandata saepius fuit pulcher-

rimis mirabilis virtutis et magnanimitatis factis confirmata.

Fratres Minores autem ipsos sive nobilioris sive humilioris

ordinis homines adierunt, ut stipem colligerent; sodales, huic

muneri addicti, publico titulo « Procuratorum » seu « Com­

missariorum pro Terra Sancta » appellati sunt. 1 8 Attamen, cum

decursu temporis necessitates increscerent et eorum opera non

satis esset, Romani Pontifices idcirco, paterna ducti sollicitu­

dine, suam auctoritatem interposuere, « Collectam pro Locis

Sanctis » imperantes simulque etiam proposita et tempora et

modos praefinientes, quibus per Ordinarios collationes ad eos

pervenirent, ad quos oporteret. 1 9

17 Cfr. Act 11, 29; 24, 17; Rom 15, 25-31; 1 Cor 16, 1-4; 2 Cor 8, 1-9; Gal 2, 10. 18 Martinus Pp. V, His quae, d. 24 m. Februarii a. 1421: «Bullarium Franciscanum»,

t. VII, Romae 1904, p. 549, n. 1471. 19 Cfr. Xystus Pp. V, Nostri Officii, a. 1589; urbanus Pp. VIII, Alias fel. rec,

a. 1644, «Bullarium diplomatum et privilegiorum...», Augustae Taurinorum 1868, t. XV, pp. 320-324; Innocentius Pp. X, Salvatoris et Domini Nostri, a. 1645, ibid., pp. 403-404; Leo Pp. XIII, Salvatoris et Domini Nostri Iesu Christi, d. 26 m. Decembris a. 1887: «Acta Ordinis Minorum», 7 (1888), pp. 17-18; Benedictus Pp. XV, Inditum Fratrum Minorum,

d. 4 m. Octobris a. 19Í8: A.A.S. 10 (1918), pp. 437-439.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 185: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 1 8 5

Iam inde vero a praeteriti saeculi medietate, magno in

incremento fuerunt Opera pastoralia, socialia, ad subsidium

pertinentia animique culturam, in bonum destinata eius terrae

incolarum, nullo habito discrimine, atque ecclesialium Terrae

Sanctae communitatum.

Ecclesia localis, pro dolor, necessariis opibus est destituta

atque laborat assiduis gravibusque belli illius consectariis,

quod — licet affirmare — aliquot iam decennia ibidem perse­

verat. Fieri igitur nequit, ut congruae ab iis fidelibus collatio­

nes poscantur, cum vix ea quae ad vitam sustentandam sunt

necessaria plerumque habeant.

Quapropter, ut christianorum illa communitas, duo fere

milia agens annorum propter originem suam praesentiamque

in Palaestina, non solum superesse valeat, sed etiam magis

in dies vigere ea actuosa efficientique ratione, qua possit aliis

etiam subvenire communitatibus, quibuscum ipsimet viven­

dum est, opus est ut universi orbis christiani sese largos ac

liberales praebeant, studentes ut ad Hierosolymitanam Eccle­

siam perveniant sive suarum caritas precum, sive affectus

propensae suae voluntatis, sive denique certum manifestum-

que indicium coniuncti animi sui.

Hac praeterea data opportunitate, vota Nostra et horta­

menta enixe redintegramus, ut sincero animo ac sedulo ad

iustam celeremque pacem componendam intendatur, aeque

iuribus servatis atque legitimis omnium, quorum intersit,

populorum optatis.

Neminem enim fugit multiplices, qui per saeculorum decur­

sum in Terra Sancta orti sint civiles cultus, ita inter se conspi­

rare debere, ut hominum coetus, ad eosdem cultus pertinentes,

etsi certas ob causas diversi, sociam ineant operam in eadem­

que, velut in avv-oàoç, stabiles maneant, ut Graeco vocabulo

altam « una simul ambulandi » declaremus significationem.

In huiusmodi rerum ad unum vergentium processu, com-

mixta in Terra Sancta Christianorum, Hebraeorum et Musli-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 186: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

186 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

morum praesentia multum conferre potest ad concordiam et

pacem; idque nobis praesertim catholicis summi momenti est,

quippe qui fore confidamus futuram humanitatis sortem in

illorum manibus reponi, qui posteris generationibus vivendi et

sperandi rationes tradere valent.20

Hoc tamen inceptum Nostrum nihil prorsus aliud sibi vult,

quam ut religionis mutuique subsidii rationibus prospiciat,

etiamsi facere non possimus, quin iniciamus mentionem de

peculiari illius quaestionis momento, quae ad urbem Ieru­

salem et Loca Sancta spectat quaeque in aliis sollemnioribus

pontificalibus actis pertractata est.

Rogatibus igitur accedentes, qui ab illa Terra ad Nos affe­

runtur, et pastoralis officii Nostri studio ducti, normas redin-

tegramus et amplificamus, a Nostris Decessoribus latas, easque

praesertim quas Leo XIII et Ioannes XXIII ven. mem. edixe­

runt . Haec igitur quae sequuntur s ta tuimus:

1. In omnibus templis et oratoriis, clero sive dioecesano

sive religioso concreditis, semel in anno — feria VI Hebdoma­

dae Sanctae in Passione Domini, vel alia ab Ordinario loci

designata die — praeter peculiares preces pro fratribus nostris

Terrae Sanctae fidelibus effundendas, stipis etiam collatio

fiat, iisdem destinandae. Congruum ante tempus, certiores

fideles fiant eiusmodi stipem non solum ad Loca Sancta tuenda

impensum iri, sed etiam ad ea praecipue fovenda pastoralis,

subsidiarii, institutorii et socialis indolis Opera, quae catholica

Ecclesia in Terrae Sanctae regionibus alit pro christianis fra­

tribus ceterisque incolis loci.

2. Collaticiae hae stipes a Parochis ecclesiarumque et ora­

toriorum Rectoribus ad proprium quemque Ordinarium tem­

pestive mittantur, qui eas mox tradet proximo Terrae Sanctae

20 Conc. Oec. Vatic. II, Const. Gaudium et Spes, n. 31: A.A.S. 5S (1966), p. 1050.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 187: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 187

Commissario (cuius quidem navitas, ut antea tam egregia fuit,

ita et in praesenti Nobis efficax per ap taque esse videtur), vel

alia opportunaque via reddendas curabit.

3. Sacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus, iuxta

directorias normas a Nobis editas, hoc potissimum providere

studebit, ut Terrae Sanctae Custodia et eiusdem loci Hierarchia,

firmis manentibus utriusque potestatis finibus, sua exercere

Opera valeant, eaque corroborare ulteriusque provehere, mutua

inter se concordia agentes artamque servantes coniunctionem

cum ceteris Institutis, quibus et peculiares cum Terra Sancta

necessitudines intercedunt et illius, quae ibidem exstat, Eccle­

siae sortes cordi sunt.

Una enim cum Terrae Sanctae Custodia alia etiam Opera

sunt, ut foveantur et adiuventur dignissima, quorum in numero

Pontificiam Missionem memoramus. 2 1

Nosmet ipsi, dum hanc facimus adhortationem, valde exop­

tamus, ut totius orbis fideles, sua quisque dona augescentes

pro Collecta, quae translaticio nomine a Locis Sanctis appella­

tur, numquam deesse sinant tributa et adiumenta liberalitatis

suae cunctis Ecclesiae Operibus in ipsa Dominica terra, eo

nempe consilio ducti, ut vivax ibi Evangelii testimonium per­

severet stabiliorque evadat circa illa Templa praesentia disci­

pulorum Christi.

In hac igitur opportunitate, ad omnia eiusmodi Insti tuta

sinceram ex animo gratulationem itemque incitamentum adhi­

bemus, quo eorum caritatis testificationem tum erga domesti­

cos fidei, tum erga quemlibet hominem, qui rerum prematur

inopia, efficaciorem reddamus.

Nostram, denique, laudem Nostraeque consensionis favorem

patefacere iuvat iis omnibus Sodaliciis de subsidiis ferendis

21 Pontificia Missio pro Palaestina, cuius Praeses hoc tempore munere quoque fun­gitur Secretarii Nationalis sodalitatis v. d. C X.E.W.A. - USA.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 188: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

188 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

atque omnibus bonae voluntatis hominibus, cum suam impen­

sam dent operam ad graves sublevandas acerbitates earum gen­

tium, quibus adhuc timor impendet ob dubia asperaque tem­

poris futuri. Faxit Deus ut benefica, quae ab iis accurantur,

incepta pace tandem — ut in omnium est votis — restituta

laetiores concilient dies Terrae Sanctae habitatoribus.

Qua spe suffulti, vobis, Venerabiles Fratres ac dilecti Filii,

Apostolicam Benedictionem peramanter impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxv mensis Mar­

tii, in Annuntiatione Domini, anno M C M L X X I V , Pontificatus

Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 189: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 189

CONSTITUTIO APOSTOLICA

SALISBURIENSIS (SINOIAKNSIS)

Detractis nonnullis territoriis ab Ecclesia Salisburiensi, nova Praefectura

Apostolica conditur, « Sinoiaënsis » nomine.

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Verba Christi sanctissima : « Euntes ergo in mundum universum,

praedicata Evangelium omni creaturae » (Marc. 16, 1.5) ut sanctis eius

Apostolis stimulos subdiderunt acérrimos et ignem admoverunt ut orbem

terrae peragrantes omnibus gentibus laetissimum partae salutis nun­

tium afferrent, ita et Nobis, qui in beatissimi Petri locum successi-

mus, tanto incitamento sunt, ut omnium quae agamus, et consiliorum

et cogitationum Nostrarum ea sit meta, ut proferendi Evangelii causam

maximopere curemus. Quam ob rem, cum Venerabiles Fratres Nostri

S. R. E. Cardinales Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione

praepositi, audito quidem Venerabili Fratre Alfredo Poledrini, Archie­

piscopo titulo Vazaritano eodemque in Africa Meridionali Apostolico

Delegato, item Ordinario cuius interesset, in eam sententiam discesse­

rint, ut nova in Rhodesia Praefectura Apostolica constitueretur, Nos

id probantes, haec statuimus atque iubemus. Ab archidioecesi Salisbu­

riensi eam partem dividimus quae ad provinciam civilem vulgari lingua

Mashonaland North cognominatam pertinet, quaeque quinque his distric­

tibus coalescit : Lomagundi, Urungwe, Kariba, Sipolilo, et Mount

Darwin. Quo territorio novam Praefecturam Apostolicam condimus

Sinoiaënsem appellandam atque Patribus Societatis Iesu concredendam ;

cuius fines iidem erunt atque provinciae Mashonaland North, e qua fit.

Iura vero, onera novae circumscriptionis Iure Canonico definiuntur.

Ceterum has Litteras Nostras Venerabilis Frater Alfredus Poledrini,

cuius mentionem fecimus, ad exitum deducet, vel quem ipse delegaverit,

factis nempe necessariis facultatibus. Re vero acta, documenta exarentur,

quorum exempla debite subscripta ad Sacram Congregationem pro Gen­

tium Evangelizatione cito mittantur.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 190: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

190 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale.

Quae vero per Litteras lias Nostras decrevimus rata erunt, sive nunc

sive in posterum, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die decimo septimo mensis

Decembris, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio,

Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T

Secretarius Status

Eduardus Martínez Adsessor

Loco £8 Plumbi

In Secret. Status tab., n. 24978o.

A G N E L L U S Card. Rossi /S. Congr. pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide Praefectus

Iosephus Massimi, Proton. Apost.

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

LITTERAE APOSTOLICAE

1

In Republica Ciadensi constituitur Delegatio Apostolica.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quod pastorale Nostrum munus ad

maiorem in dies procurandam hominibus supernam utilitatem prospicit,

idem Nos etiam impellit ut, oblata opportunitate, ea subsidia suppe-

ditemus, quae Christi sanctissimae religioni et proferendae et confir­

mandae faveant. Quandoquidem autem opportunum visum est cumque

animarum bono consentaneum, ut in Republica Ciadensi constitue-

remus Delegationem Apostolicam, Nos, audita sententia Sacrae Con­

gregationis pro Gentium Evangelizatione seu de Propaganda Fide,

apostolica Nostra potestate atque harum Litterarum vi, Delegationem

Apostolicam in Republica Ciadensi fundamus, cuius sedes in urbe vulgo

Bangui sit, donec aliter provideatur. Conditae scilicet Delegationi

Apostolicae omnia et singula deferimus ofiicia, privilegia atque indulta,

quae huiusmodi Delegationum propria sunt. Contrariis quibuslibet non

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 191: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 191

obstantibus. Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae Apostolicae sive

nunc sive in posterum religiose serventur suosque effectus habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i n

mensis Decembris, anno M C M L X X I I I , Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco £& Sigilli

In Secret. Status tab., n. 250052.

I I

Delegatio Apostolica in Republica Congica conditur.

PAULUS PP. V I

Ad perpetuam rei memoriam. — Catholicarum rerum iamdiu in Repu­

blica Congica susceptum incrementum; quae praeterea, spes est explo­

rata, videntur in posterum, Deo iuvante, vel firmiores fieri progres­

siones, Nos quidem inducunt, ut aptiora subsidia ibidem comparanda

consideremus. Cumque Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide opportunum duxisset ut Delegatio Apostolica

ea in regione constitueretur, eiusdem sententiae Nos concedendum esse

censuimus. De apostolicae igitur Nostrae plenitudine potestatis atque

harum Litterarum vi, Delegationem Apostolicam in Republica Congica

condimus, cuius sedes in urbe vulgari lingua Bangui appellata sit, donec

aliter provideatur. Constitutae scilicet Delegationi Apostolicae omnia

et singula deferimus officia, privilegia atque indulta, quae huiusmodi

Delegationibus propria sunt. Contrariis quibuslibet non obstantibus.

Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae Apostolicae sive nunc sive

in posterum religiose serventur suamque vim et effectus habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i n

mensis Decembris, anno M C M L X X I I I , Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco £g Sigilli

In Secret. Status tab., n. 250053.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 192: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ALLOCUTIONES

I

Iis qui interfuerunt legumlatorum Coetui « Euro-Africano » Romae cele­

brato. *

Vous êtes les bienvenus, Mesdames et Messieurs, et Nous sommes

honorés de recevoir les participants à la Conférence Parlementaire de

l'Association entre la Communauté Economique Européenne et les

Etats Africains, Malgache et Mauricien Associés. Oui, cette rencon­

tre de deux continents, au niveau de ceux qui sont habilités à discuter

de l'orientation politique et économique de leur pays revêt une signi­

fication profonde : elle Nous semble exprimer, préparer, réaliser déjà

quelque peu cette large coopération organique que Nous avons si sou­

vent appelée de nos vœux.

Nous nous gardons de juger les moyens techniques, les éléments de

conventions qui doivent assurer ou faire progresser une telle coopé­

ration. Mais Nous demeurons fermement convaincu que les pays ne

peuvent aujourd'hui agir isolément, avec le partenaire de leur choix,

sans tenir compte de ceux qui leur sont naturellement solidaires : la

nécessité se fait de plus en plus sentir d'incorporer les accords bila­

téraux ou multilatéraux dans un programme de collaboration mon­

diale, comme Nous le souhaitions dans notre encyclique (( Populorum

Progressio )).* Dans ce dessein de collaboration mondiale, les rapports

entre la Communauté Européenne et l'ensemble de l'Afrique peuvent

apparaître comme une étape privilégiée, appelée par le voisinage, la

complémentarité, les multiples liens culturels, économiques et religieux

qui rattachent les deux continents et qui, Dieu merci, ont dépassé le

stade de la dépendance. Et vous, parlementaires, vous pouvez beau­

coup pour y promouvoir la connaissance réciproque des problèmes, les

étudier ensemble, créer un climat de confiance, faire prendre con­

science à l'opinion publique de vos pays et à vos gouvernements de

l'urgence de cette solidarité, bref préparer les conditions sans les­

quelles les accords seraient illusoires.

* Die 1 mensis februarii a. 1974. 1 Cfr. n. 52.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 193: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 1 9 3

Déjà, voici plus de huit ans, Nous avions rendu hommage à une

semblable délégation. Aujourd'hui la situation rend votre travail en­

core plus utile. Car la conjoncture reste grave pour les uns et pour

les autres. Les obstacles que l'Afrique rencontre sur le chemin de son

plein développement, la crise de l'énergie, les problèmes monétaires

et économiques de l'Europe font mieux comprendre encore qu'il ne peut

plus exister d'économies nationales closes, se suffisant à elles-mêmes.

Les nations prennent davantage conscience de leurs possibilités et de

leurs limites, et sont à la recherche de nouvelles voies.

Comment ferons-nous face à ce moment historique? Devant la dureté

des temps, certains pourront être tentés de se replier sur eux-mêmes,

ou sur leurs puissants amis, pour résoudre d'abord et eux seuls leurs

propres problèmes. Ils penseront également ne pouvoir développer la

solidarité ébauchée, en ajoutant aux sacrifices déjà bien lourds qu'il

faut consentir actuellement. Certes les situations demeurent souvent

délicates. Mais les questions plus fondamentales ne sauraient pour

autant être esquivées : peut-on vraiment mettre en balance la dimi­

nution du confort des uns, lorsque c'est la vie des autres qui est en

jeu? Les pauvres feront-ils les frais de cette situation pour se retrouver

encore plus pauvres? La recherche du seul profit, celle de la surpro­

duction, celle d'une consommation plétorique, ne doivent pas constituer

le but de la société, elles n'assurent pas les valeurs humaines essen­

tielles.

Nous voulons croire au contraire que ce moment sera celui de la

sagesse ; celui du courage et de la créativité : celui peut-être d'une

austérité consentie chez les plus nantis ; celui surtout d'une coopéra­

tion plus intense entre pays européens, entre pays africains, entre les

deux ensemble, au bénéfice de tous. Il nous faut combattre le découra­

gement, secouer la mesquinerie de nos perspectives, croire que la soli­

darité est possible, qu'elle seule offre une solution humaine à long

terme. Ne serait-ce pas l'heure d'inventer de nouveaux types de rap­

ports entre pays développés et pays en voie de développement? Oui,

Nous espérons que cette année, où beaucoup d'accords commerciaux

sont à reprendre, hâtera l'établissement de conventions rénovées, plei­

nement équitables, respectueuses de la dignité des partenaires et dans

des conditions de parité.

Et Nous devons ajouter : si les raisons d'intérêt économique, même

réciproque et bien compris, peuvent être un stimulant, elles ne suffisent

pas. L'histoire montre au contraire que des perspectives purement éco-

13 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 194: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

194 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nomiques conduisent à une impasse. Il faut une entr'aide plus profonde,

fondée sur une considération de tout ce qui fait la richesse et l'honneur

des partenaires, de leurs besoins réels. Bref, Nous souhaitons également

des liens culturels, des liens spirituels, disons le mot, des liens d'amitié.

C'est une certaine communauté de destin qu'il faut vivre maintenant à

l'échelle des continents, et l'Association que vous représentez Nous

semble devoir contribuer à la servir.

Ceux qui parmi vous partagent notre foi chrétienne se rappellent les

paroles de l'Apôtre Jean : « Si quelqu'un possède les biens de ce monde

et que, voyant son frère dans le besoin, il lui ferme ses entrailles, com­

ment l'amour de Dieu demeurerait-il en lui? ». 2 Puissions-nous dire avec

lui : (( Nous sommes passés de la mort à la vie parce que nous aimons

nos frères ». 3 Le créateur appelle tous les hommes à élargir leur cœur

aux nouveaux horizons qu'il leur fait découvrir. U nous invite à tenter

l'impossible pour qu'une plus grande justice règne entre les hommes.

Nous le prions de vous assister dans vos efforts de collaboration et de

bénir vos personnes avec tous ceux qui vous sont chers.

Ein Wort herzlicher Begrüssung richten Wir auch an die Kon­

ferenzteilnehmer aus den Ländern deutscher Sprache. Mögen sich

die Arbeitssitzungen, an denen Sie teilgenommen haben, sehr geehrte

Damen und Herren, dahin fruchtbar auswirken, dass es unter den

verschiedenen Völkern zu einer wirklichen Zusammenarbeit auf inter­

nationaler Ebene komme, indem die einzelnen Länder aus der Enge

der eigenen wirtschaftlichen Vorteile heraustreten und in einem Klima

gegenseitigen Vertrauens sich zielstrebig für das gemeinsame Wohl

einsetzen. Dazu erflehen Wir Ihnen Gottes bleibenden Schutz und

Segen.

In extending a cordial greeting in English to the members of this

Assembly, we wish to reaffirm once more our confidence in the wisdom,

the courage and the spirit of collaboration with which Governments

and other parties concerned pursue the establishing of relations and

exchanges in conformity with equity between all countries. In this

respect—as we said in our recent address to the Diplomatie Corps—

"we have followed with the keenest interest the contacts between the

European Community of the Nine and the African countries ". We

2 Jn. 3, 17. 3 Ibid., 8, 14.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 195: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 1 9 5

repeat here our fervent wish for the success of such endeavours. We

pray that the Lord will aid your efforts, and we invoke his abundant

blessings upon yourselves and upon all those whom you hold dear.

Desideriamo aggiungere un saluto ai Parlamentari italiani, che

partecipano a questo incontro.

Ad essi esprimiamo, col Nostro compiacimento, anche l'augurio

e il voto perché sappiano condividere un crescente interesse per i pro­

blemi che oltrepassano i confini del proprio Paese, coscienti di far parte

di una famiglia la cui appartenenza comporta, oltre ai vantaggi,

anche sacrifici per il bene comune, e uno spirito di collaborazione e

di sensibilità per la promozione costante del progresso umano, civile

e sociale in tutto il mondo.

Il compito che vi aspetta e al quale attendete è arduo; per questo

vi siamo vicini con tutta la Nostra stima, il Nostro incoraggiamento,

la Nostra preghiera, che vi invoca ogni benedizione del Cielo.

I I

In festo Praesentationis Domini, cum cerei, more antiquitus tradito, Bea­

tissimo Patri oblati sunt. *

L'odierna assemblea di anime vibranti di pietà e d'amore a Cristo e

alla Vergine ci offre motivi di particolare consolazione.

Desideriamo anzitutto esprimere il nostro saluto ai nostri venerati

fratelli i cardinali Paolo Marella, Arciprete di questa Patriarcale

Basilica Vaticana, Arturo Tabera Araoz, Prefetto della Sacra Congre­

gazione per i Religiosi e gli Istituti Secolari, e Ugo Poletti, nostro

Vicario Generale per la diocesi di Roma, i quali, con la loro presenza,

tanto significativa, ci danno una nuova testimonianza della loro pasto­

rale sensibilità e del loro spirito di servizio ecclesiale.

Salutiamo e ringraziamo altresì i membri dei capitoli delle quattro

Basiliche Romane, che ci offrono, secondo l'antica tradizione, il cero,

simbolo di quella fede che arde e splende, irradiandosi dai templi insigni

che rappresentano, e segno della loro devozione schietta alla cattedra ed

al Successore di Pietro.

Si rinnova oggi per noi la gioia di un incontro spirituale con la grande

famiglia delle religiose di Roma nel giorno della Presentazione del Si-

* Die 2 mensis februarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 196: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

196 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gnore, che ha tanti punti di contatto, tante affinità spirituali con la

vostra vocazione di anime consacrate a Dio. Per questo abbiamo voluto

celebrare con voi questa festa di luce e di amore, accentuando il carat­

tere che già le imprimemmo l'anno scorso : se allora occupaste un posto

di privilegio nel tradizionale incontro festoso, quest'anno l'abbiamo

voluto dedicare principalmente e quasi esclusivamente a voi, suore

carissime.

Perché? Ma il perché lo sapete, né vorremmo ripetere quanto avem­

mo occasione di dirvi un anno fa. 1 Tale perché si riassume in una sola

parola, quella grande, splendida, consolante parola del Concilio Vati­

cano II , rivolta a tutti i religiosi : (( poiché i consigli evangelici, per

mezzo della carità alla quale conducono, congiungono in modo speciale

i loro seguaci alla Chiesa e al suo mistero, la loro vita spirituale deve

pure essere consacrata al bene di tutta la Chiesa ». 2 Sì, figlie carissime

in Cristo : siete consacrate al bene di tutta la Chiesa! Questa la

vostra definizione, questo il vostro vanto, questo il vostro sacrificio

quotidiano, questo il vostro traguardo, questa la vostra corona; non

altro, non altro motivo vi ha tratte a donare la vostra vita a Cristo

Gesù, per le mani di Maria, se non questo : servire, servire le ani­

me, servire la Chiesa, tutta la Chiesa. Lasciamo che chi non cono­

sce o dimentica queste realtà possa chiamare in causa il vostro stato,

criticarlo, discuterlo, forse deprezzarlo; ma la vostra vocazione è

qui, è tutta qui, in questa oblazione totale alla Chiesa, sia che le

vostre vite si dipanino nel segreto operoso e crocifiggente della clausura,

sia che si svolgano sulle innumeri vie della carità, che vi fa instan­

cabili e vi lancia al servizio di tutte le necessità umane. La vostra

verginità — usiamo le parole stesse di Papa Giovanni XXIII di v.m.,

nella sua allocuzione alle religiose in occasione della chiusura del

Sinodo di Roma — la vostra verginità « si volge ai malati, agli

anziani, ai poveri, agli orfani, alle vedove, alle adolescenti, ai bam­

bini : passa come Angelo luminoso e benefico nelle corsie degli ospe­

dali e dei ricoveri, si china piena di bontà e di pazienza sugli alunni

delle scuole, e su la solitudine dei sofferenti, a tergere lacrime scono­

sciute al mondo, ad accendere sorrisi e sguardi riconoscenti. Vergi­

nità santa che trova la via sicura ed irresistibile dei cuori, per illu­

minare gli indotti, consigliare i dubbiosi, insegnare agli ignoranti,

1 Cfr. A.A.S. 65 (1973), pp. 91-93. 2 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 44.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 197: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 197

ammonire i peccatori, consolare gli afflitti, richiamare gli erranti,

sollevare entusiasmi di cooperazione apostolica e missionaria ». 3

Questa realtà vogliamo proporre davanti alla comunità ecclesiale

di Roma, e, oltre essa, a tutta la Chiesa, che deve trovare in voi

religiose l'esempio vivo di un'esistenza consacrata a Dio senza cedi­

menti e senza rimpianti, con fervore lietamente rinnovantesi ogni mat­

tina. Ma parimente a questa realtà vogliamo incoraggiare voi, che ne

siete le protagoniste, affinché, se mai la tentazione del dubbio, dello

scoraggiamento, della debolezza, della mimesi con deplorevoli esempi

altrui, avesse potuto sfiorarvi, o, Dio non voglia, snervare il primitivo

vostro proposito, sappiate confrontarvi continuamente con la gran­

dezza dei compiti che avete liberamente scelti, e riprendere ogni giorno

le energie necessarie.

La Liturgia del giorno fa, per questo, convergere i nostri occhi, i

nostri pensieri verso Colui che è il centro non solo dell'odierno episodio

evangelico, ma di tutto il Vangelo, anzi di tutta la storia umana e

divina, Cristo Gesù, che si offre al Padre nell'accettazione fondamen­

tale e determinante della sua Volontà: il suo atteggiamento è quello

della disponibilità totale : « olocausti e sacrifici per il peccato tu non

hai gradito. Allora dissi : Ecco che io vengo — di me sta scritto nel

rotolo del Libro — per fare, o Dio, la tua Volontà ». 4 Cristo, che avanza

nel tempio del Padre, portato sulle braccia di Maria — accolto dall'amore

veggente, mosso dallo Spirito Santo, di anime grandi e umili come

il vecchio Simeone e Anna la profetessa — è il modello, il tipo, l'ispi­

ratore di ogni consacrazione. Lui vi attira potentemente e dolcemente

a conformarvi all'oblazione costante che richiede la vostra vocazione,

Lui vi sostiene, Lui vi conforta, Lui vi incoraggia, Lui vi stimola, Lui,

se necessario, vi rimprovera.

E accanto al Divino Esemplare di ogni santità « per noi sapienza e

giustizia e santificazione e redenzione », 5 la Liturgia ci mostra la Vergine

della Presentazione, Colei che, strettamente congiunta all'oblazione del

Figlio, diventa per tutte le anime verginali esempio di donazione consa­

pevole e generosa, di collaborazione stretta ai disegni di Dio, di presenza

silenziosa ed efficace accanto al Salvatore, per la salvezza del mondo.

Nel chiarore mattinale dell'episodio evangelico, che è come l'offertorio

3 29 gennaio 1960; cfr. Discorsi, II, p. 183. 4 Sal. W, 7-9; Ebr. 10, 5-7. 5 1 Cor. 1, 30.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 198: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dei grande atto sacrificale e redentivo della vita di Gesù, Maria è

accanto al Figlio, resa consapevole del suo ruolo doloroso dalla pro­

fezia, e già socia precorritrice della Passione. Essa dunque tutte vi

interpella, Figlie carissime, a far vostro il suo atteggiamento interiore,

a imitare anche voi questa disponibilità totale, a non lasciarvi mai an­

dare, ma a proseguire gioiosamente sulla via che avete preso. E così

il cero che portate, col suo profondo e molteplice simbolismo, diventa

perciò il segno visibile di questa vostra sequela di Cristo e di Maria;

è tutto un brulicare di fiammelle, alimentate alla fonte stessa della

santità e della grazia, che fanno corteo festoso e interminabile sulle

orme del Salvatore e della Madre Sua, facendo risplendere nel mondo,

spesso avido ed egoista, la luce della carità disinteressata e pura,

della immolazione senza contraccambio, della fedeltà alle gravi respon­

sabilità della vita con « la testimonianza evangelica » della propria

esistenza, protesa in alto a dar luce e calore, come la fiamma del cero.

Noi vi siamo vicini, religiose di Roma e del mondo, in questo

vostro impegno quotidiano, per il quale eleviamo la nostra umile pre­

ghiera ; vi ringraziamo per il posto che tenete nella Chiesa, per l'esem­

pio che date, per l'irradiazione dei più grandi valori umani e cristiani ;

e auspichiamo che questi ideali vi trovino sempre pronte e allenate,

sempre desiderose di far meglio, sempre sincere nella ricerca dell'au­

tentico spirito evangelico, che qualifica e sostiene la vostra vita con­

sacrata.

L'Apostolica Benedizione vi sia pegno di questa grande, paterna

benevolenza : la estendiamo a tutte le vostre consorelle, alle persone e

alle opere alle quali vi dedicate, affinché in tutte sia la pace e il gaudio

di Dio.

I I I

Ad Excellentissimum Virum Aloisium Echeverría Alvarez, Reipublicae

Mexicanae Praesidem. *

Señor Presidente:

Es para Nos motivo de particular complacencia dar hoy la bien­

venida, en la persona de Vuestra Excelencia, al Presidente de una

grande y noble Nación : México. Y no creemos salimos del marco en

que se está desarrollando este encuentro, al decir que nuestro saludo

* Die 9 mensis februarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 199: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 199

se ensancha para abarcar a todos los mexicanos, los cuales percibirán

sin duda el profundo significado de estos momentos, memorables por

tantos conceptos*

Queremos dejar constancia de nuestra estima y admiración por un

País, noble y generoso como el suyo, de cuyos hijos tenemos continuas

pruebas de afecto y devoción hacia esta Sede Apostólica. Son precisa­

mente ellos los que acudiendo numerosos aquí, nos han ofrecido testi­

monios, con sus expresiones, rasgos y propósitos, de las acendradas

virtudes cívicas y morales, que hacen del pueblo mexicano una sociedad

unida, trabajadora, cada día más floreciente, cuyos miembros advier

ten la responsabilidad de intensificar un clima de constante superación,

dentro del cual cada uno se encuentre estimulado a desarrollar íntegra­

mente sus aptitudes personales y a realizar convenientemente sus ínti­

mas aspiraciones.

En conformidad con las directrices del Vaticano II , con una sensi­

bilidad siempre creciente hacia las sanas y legítimas esperanzas de los

hombres, y con la comprensión propia de quien es « Madre y Maestra »,

la Iglesia no dejará de colaborar con entusiasmo en todo aquello que

sirva en el mundo a la causa de la justicia, de la promoción cultural, del

verdadero progreso, del bien común y de la paz ; poniendo particular

cuidado en el apoyo a los pobres, a los sectores marginados, quienes

necesitan más ayuda porque poseen menos o carecen de todo. Tal actitud

es exigencia y la vez prueba del respeto profundo que merece la dig­

nidad del hombre, de todo hombre.

La Iglesia sigue con vivo interés todas aquellas iniciativas de ca­

rácter cívico y social, promovidas en México y encaminadas hacia el

auténtico desarrollo que está en la mente y en las justas aspiraciones

de todos sus ciudadanos, y a garantizar al País el puesto destacado que

ya ocupa y que le corresponde en el concierto de las Naciones. En ese

laudable esfuerzo de elevación integral, la Iglesia, fiel a su propia

identidad y tradición, lealmente ha puesto y pondrá a disposición del

bien de todos, sin afanes de competencias ni exclusivismos, las apor­

taciones de su humilde ministerio.

Conocemos bien y apreciamos, Señor Presidente, la dedicación que

—interpretando el sentir del pueblo mexicano, tan rico de virtudes—

presta a la causa de la Paz, a la convivencia armoniosa entre las Na­

ciones, al sereno y fecundo desarrollo de los pueblos, basado en el mutuo

respeto de derechos y deberes : tema este que, como bien sabemos,

Vuestra Excelencia ha promovido con tanto empeño personal y tanta

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 200: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

200 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

autoridad. Estos sentimientos y objetivos, que persiguen tantos hombres

de buena voluntad y que Nos mismo hemos venido proclamando en el

ejercicio de nuestro Pontificado, encontrarán siempre eco pronto y

abierto en nuestro ánimo, en consonancia con la profunda y constante

preocupación que atestiguan los documentos e iniciativas de esta Sede

Apostólica.

Al reiterarle, Señor Presidente, nuestra gratitud por su deferente

visita, formulamos nuestros votos para su persona y su alta misión al

frente de la gran Nación mexicana, a cuyos queridísimos hijos deseamos

días de paz y prosperidad continuas y las mejores bendiciones divinas.

IV

Ad Excellentissimum Virum Gabrielem Fernández De Valderrama y Mo­

reno, cum auctoritate Legatum ab Hispanica Natione ad Sedem Apostolicam

missum, qui Summo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradidit. *

Señor Embajador :

Hemos escuchado con atención las deferentes expresiones que

Vuestra Excelencia acaba de pronunciar en el momento de presentar­

nos las Cartas que lo acreditan como Embajador Extraordinario y

Plenipotenciario de España cerca de la Santa Sede. Reciba ante todo,

Señor Embajador, nuestra bienvenida cordial, unida a nuestros mejores

votos para el desempeño de la alta y delicada misión que hoy asume.

Esta ocasión solemne asocia a nuestra mente momentos similares,

vividos no hace mucho, cuando tuvimos el honor de recibir al llorado

e ilustre predecesor de Vuestra Excelencia, Don Juan Pablo de Lojen-

dio, al cual deseamos tributar hoy el testimonio de nuestro recuerdo,

que trasciende el tiempo para llegar, en alas de la fe, a la paz del más

alia.

Su presencia y sus palabras, Señor Embajador, nos hacen particu­

larmente cercana una noble Nación, España, cuyos hijos nos dan

pruebas incesantes de devoción y afecto, como hemos podido compro­

bar una vez más recientemente con motivo de la canonización de Santa

Teresa de Jesús Jornet e Ibars.

Vuestra Excelencia ha hecho alusión a iniciativas de carácter social

emprendidas en su País. Queremos ver en ello la firme voluntad de un

* Die 15 mensis februarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 201: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 0 1

pueblo que se esfuerza por conseguir cada día más el desarrollo al que

10 llaman su presente y su pasado, promoviendo para ello simultánea y

principalmente aquellos valores espirituales y morales, que han sido base

de su historia, y sin olvidar —como Vuestra Excelencia acaba justamente

de insinuar— que el objetivo final es el hombre y no la mera riqueza

material.

Deseamos asegurarle, Señor Embajador, que en todo aquello que sirva

a la promoción integral del hombre en la verdad, en la justicia y en la

concordia, la Iglesia —de acuerdo con su concepción del valor trascen­

dente de la persona humana y con la preocupación que siempre ha

nutrido por el respeto debido a los derechos inalienables de la misma—

no dejará de ofrecer su desinteresada aportación al afianzamiento de una

sociedad ordenada, en la que siempre se conjuguen armónicamente la

dimensión espiritual del individuo y el bienestar de todos los miembros

de la comunidad.

La Iglesia mira siempre a valorar y enriquecer la vida individual,

familiar y cívico-profesional en la sociedad, dentro del campo y del come­

tido que le son propios, y que primordialmente tienden a mantener y

fomentar la concepción cristiana de la existencia humana.

Al expresarle, Señor Embajador, nuestra benevolencia, le rogamos

trasmita nuestro deferente saludo al Jefe del Estado, mientras invocamos

sobre las Altas Autoridades de la Nación, sobre Vuestra Excelencia

y todos los amadísimos hijos españoles las mejores bendiciones divinas.

V

In Aede Sixtina, curionibus atque universo clero Romanae dioecesis. *

Signor Cardinale!

Venerati Fratelli, e carissimi Figli,

Questo incontro segna un momento importante, tanto per la nostra

vita spirituale, quanto per quella ecclesiale. Deve essere vissuto in

pienezza, di coscienza, di propositi, di preghiera. Esso è Punico che

durante Panno ci raccoglie tutti, vescovi, parroci e sacerdoti dioce­

sani, religiosi, professori, studenti ed ospiti; un tempo, come sapete,

esso riuniva i predicatori per la prossima Quaresima; poi, diminuito

11 numero di questi qualificati ministri della parola di Dio, si sono

* Die 25 mensis februarii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 202: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

aggiunti per dignità e affinità di ministero, i pastori ed i loro

coadiutori; e finalmente ora tutto il clero romano, che lo voglia

e che lo possa, è invitato a questa religiosa riunione. La quale con­

serva il suo carattere di semplicità, spoglio d'ogni cerimonia; con­

serva la sua intenzione ascetica in ordine alla nostra preparazione

pasquale; e conserva a noi ed a voi un'occasione unica di trovarci

tutti insieme, e di avere l'impressione interiore ed esteriore d'essere

comunità, anzi comunione, d'essere Chiesa, et quidem « Chiesa Roma­

na ». E ciò, almeno per noi, fa di questo momento, per breve e sem­

plice che sia, un istante di felicità spirituale. Ci ricorda l'accorata

e umile similitudine del Signore : « quante volte ho cercato di racco­

gliere i tuoi figli (Egli rivolgeva a Gerusalemme la sua dolorosa

apostrofe), come la gallina raduna i suoi pulcini sotto le ali, e Tu

non hai voluto !» ; 1 e ci dà un'esperienza contraria, altrettanto per

noi consolante quanto fu amara e drammatica quella di Gesù, Messia

rifiutato, Messia misconosciuto. Un'altra immagine evangelica, bel­

lissima, felicissima si dipinge invece davanti al nostro spirito, quella

dell'ovile, che si stringe intorno al suo pastore, che così lo conosce

e così lo guida e lo difende, pronto a dare per esso la sua vita.

E perciò questo, com'è per voi, noi pensiamo, un momento pieno

di altissimo significato, di adesione, di affezione per il vostro Vescovo,

così è per noi un momento di effusione nella fiducia e nella carità

per ciascuna delle vostre persone, e per tutto il ceto ministeriale, che

voi componete e rappresentate, in questa santa, umana e ancora

pellegrina Chiesa locale, nostra e vostra, che Roma si chiama. Noi

vorremmo salutarvi tutti, ad uno ad uno, di tutti onorare e confortare

la singola vocazione, a tutti esprimere la nostra riconoscenza per il

ministero sacro che esercitate, e fare a ciascuno il dono del carisma

•di certezza, che conferito da Cristo a Pietro, da lui è venuto fino

alla nostra infima persona, conservandosi però intatto, potente, sem­

pre e oggi più che mai, tempestivo : confirma fratres tuos.2 E che

ciascuno di voi senta come a sé rivolto questo nostro tonificante saluto.

Ma detto questo, sorge nei nostri animi la domanda : quale sarà il

tema del breve discorso per questa occasione?

Rispondiamo subito, con intenzione riassuntiva. Tema è il binomio :

unione ed azione. Sì, unione ad azione. Come vedete, esso non enuncia

1 Mt. 23, 37. 2 Lc. 22, 32.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 203: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 203

alcun che di nuovo e di originale ; non è questo il programma ordinario

e tradizionale del sacerdozio ministeriale? Sì, ma fate attenzione all'in­

tensità che noi vogliamo infondere in questo binomio, la quale intensità

deriva dall'urgenza di carità, 3 oggi specificamente necessaria, sia per

la grande meditazione teologica, che il Concilio ha dispiegato davanti

a noi, parlando del mistero della Chiesa e della nostra salvezza; e

sia per la situazione critica, ambivalente, negativa e positiva, del­

l'umanità ai nostri giorni. Il ministero della Chiesa non può svolgersi

col ritmo, relativamente uniforme e tranquillo del tempo passato;

dev'essere intenso, ripetiamo, se vuol essere efficace, assiduo, forte,

sofferto, pieno di quel senso pastorale, che Gesù radicalmente com­

penetra d'immanente spirito di sacrifìcio : « il buon pastore dà la sua

vita per il proprio gregge ». 4

Unione ed azione, sotto l'impulso d'una duplice forza concorrente,

la grazia del Signore, della quale dobbiamo essere sempre gelosi e

fiduciosi cultori, 5 e la nostra povera e modesta, ma vigile e nuova

buona volontà.

Unione. Ci asteniamo ora di dare uno sguardo retrospettivo alle

condizioni della vita pastorale romana : era unita, organica, fraterna?

Diamo piuttosto uno sguardo al nuovo programma diocesano, dando

particolare attenzione ai nuovi organi istituzionali, ma tanto carichi

di virtù spirituali, che si sono aggiunti a quelli esistenti, per meglio

compaginare l'unione, la collaborazione, la corresponsabilità (in certa

misura), della vita diocesana; vogliamo dire il Consiglio presbiterale

e l'Ufficio pastorale.

Voi avete poi due altri organismi, il Collegio dei Parroci, e le

Prefetture, che hanno già il collaudo d'una lunga e felice esperienza,

e che possono ottimamente integrare la rete unificatrice della comunità

ecclesiale. Esistono molte altre istituzioni per l'assistenza organizzata

a particolari settori, tutte rivolte al perfezionamento della comunione

unitaria della Chiesa Romana, tra queste esiste tuttora quell'Azione

Cattolica, tanto raccomandata e promossa dai nostri venerati e sa­

pienti Predecessori, alla quale fu affidata la missione (ante litteram,

ma più che mai attuale), di chiamare il Laicato cattolico, uomini

e donne, d'ogni età e condizione, alla cooperazione diretta e respon-

3 Cfr. 2 Cor. 5, 14. 4 Io. 10, 11. 5 Cfr. Phil. 1, 20.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 204: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

204 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sabile con la missione pastorale, propria della Gerarchia, per il Po­

polo di Dio. Noi speriamo che questa qualificata, ma libera forma

di apostolato cattolico possa riprendere il suo sviluppo organizzativo

e il suo vigore operativo.

Unione. Ma la menzione di questo caposaldo della vita ecclesiale,

tutti lo sappiamo, esige una virtù che non è oggi da tutti apprezzata

quanto si dovrebbe, mentre essa è e rimane nei canoni costituzionali

della sequela e della imitazione di Cristo, e della consistenza indi­

spensabile, storica e sociale, del Corpo mistico, che è la Chiesa,

durante il suo pellegrinaggio nel tempo; vogliamo dire l'obbedienza,

alla cui pratica, improntata dallo spirito del Concilio e del Vangelo,

e giustificata, nell'esercizio della potestà che la esige, non da spirito

di dominio, ma di servizio, noi dovremo tutti, umilmente e fedelmente

ritornare, se davvero amiamo l'autenticità della vita cristiana, e la

possibilità di tendere a quell'aspirazione suprema, che Cristo, con

parola testamentaria, lasciò ai suoi discepoli prima di congedarsi da

loro con la passione e la sua morte : « siamo tutti uno ». 6 E supplisca

questo semplice accenno all'apologia, ad un tempo liberatrice e diret­

trice, che tale virtù esigerebbe da noi.

E con l'unione, l'azione.

Che l'azione costituisca uno dei capitoli fondamentali circa la

« summa » dei doveri del clero nell'ora presente, è noto a tutti. Il

recente Convegno diocesano circa la responsabilità dei cristiani in

ordine alla promozione della giustizia e della carità ha messo in evi­

denza la necessità che il ministero pastorale integri la sua attività

cultuale e culturale con nuove forme di assistenza caritativa e sociale.

Ne vediamo l'urgenza, ne apprezziamo gli sforzi. La carità dev'essere

premurosa e inventiva, la giustizia coraggiosa e conclusiva. I bisogni

ancora sono molti, e noi, che vogliamo vedere nel prossimo sofferente

il Cristo, che attende da noi d'essere riconosciuto e servito, dobbiamo

moltiplicare la nostra dedizione e la nostra abilità per non fallire

all'istanza moderna del nostro generoso e efficace interessamento.

Ma proprio a questo fine umano e cristiano consentiteci alcune

osservazioni, che consideriamo importanti ed attuali.

Prima osservazione : che il nostro interessamento caritativo e

sociale non sia a scapito della nostra attività propriamente religiosa,

tanto nella nostra vita personale, che in quella comunitaria. L'an-

6 Io. 17, 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 205: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 0 5

nuncio della Parola di Dio e il ministero della Grazia abbiano sempre

la prevalenza, sia per la realtà dei loro valori religiosi, e sia per

evitare il pericolo che la loro mancanza inaridisca l'aspirazione vera

e l'indefessa energia morale, di cui l'attività sociale cristiana non

può essere priva.

Seconda osservazione. Questo « primato dello spirituale )) è neces­

sario per noi per contenerci nei limiti della nostra competenza reli­

giosa (ricordate : date a Dio, date a Cesare), 7 per rispetto all'ordine

temporale costituito, al quale dobbiamo appoggio e collaborazione,

ma non dobbiamo pretendere di sostituirlo, quando il bisogno del pros­

simo non reclamasse il nostro samaritano intervento. Né dobbiamo

consentire che l'attività religiosa sia strumentalizzata a fini temporali,

o a scopi utilitari.

Lasciateci proseguire, e presentare alla vostra coscienza sacerdotale

una duplice raccomandazione, alla cui testuale osservanza è oggi legata,

in alcuni casi la vostra autentica fedeltà a Cristo e alla Chiesa : sap­

piate essere davvero distaccati dal denaro e dai vantaggi economici,

risultanti per abili e indebite manovre, dall'attività religiosa a vostro

profitto; e sappiate essere con voi stessi severi per mantenere traspa­

rente la purità del vostro costume, sia interiore che esteriore, 8 non

cedendo nel vostro comportamento alla incoerente e forse fatale permis­

sività, di cui oggi pur troppo tanto si parla.

E poi dovremmo parlare dello spirito di contestazione, ch'è diventato

quasi una forma epidemica, antiecclesiale, di critica acida e spesso pre­

concetta, ormai convenzionale, che favorisce un opportunismo demo­

litore, non rivolto né alla verità, né alla carità. Come può svilupparsi

un'azione positiva, concorde, cristiana da un pluralismo ideologico, che

sa di libero esame, e perciò disgregatore della coesione della comunione

di fede, di amore, di servizio, di unità evangelica? Non disperdiamo le

forze della Chiesa, non facciamo modello di rinnovato cristianesimo i

princìpi pseudo liberatori, che hanno tentato di lacerare 1'« inconsutile

veste di Cristo », e che un difficile ecumenismo tenta di ricomporre.

Veritas Uberabit vos/ dice il Signore : la verità, quale la Chiesa custo­

disce ed insegna, non le profanae vocum novitates, le opinioni correnti,

spesso di provenienza ostile, punto liberatrici, alle quali alcuni, piut­

tosto che alla fede genuina, prestano servile ossequio.

7 Cfr. Mt. 22, 21 ; Rom. 13, 7. 8 Cfr. Mt. 5, 28. 9 Io. 8, 22.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 206: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Vorremmo che l'Anno Santo, nei cui cono di luce siamo oramai

entrati, ci aiutasse a superare questa situazione psicologica e morale,

che rattrista la Chiesa e ci facesse dono di quel rinnovamento e di

quella riconciliazione, che anche a riguardo di questo fenomeno dolo­

roso, è tanto auspicabile. Noi confidiamo nel Signore, che vorrà ridare

il gaudio d'un senso univoco, fraterno, solidale, alla nostra comunione

ecclesiale. E abbiamo fiducia, tanta fiducia, che voi tutti ci aiuterete a

questo veramente profetico scopo.

L'unione e l'azione, cioè il Vangelo vivente ed operante nella Chiesa

di Dio, nella nostra Chiesa di Roma ne avrebbe grande esultanza e si

rinfrancherebbe nella coscienza della sua missione di servizio e di esem­

plarità verso tutta la Chiesa cattolica, verso quelle Chiese e comunità

cristiane che ancora da noi separate sono sulle soglie dell'unico ovile di

Cristo, e verso il mondo contemporaneo, che, lo sappia 0 no, attende da

noi questa orientatrice testimonianza.

Così sia ; con la nostra Apostolica Benedizione.

NUNTII RADIOTELEVISIFICI

I

Universis Christifidelibus qudragesimali ineunte tempore. *

Diletti Figli e Figlie,

Sono trascorsi circa dieci mesi da quando annunciammo l'Anno

Santo. (( Rinnovamento » e (( riconciliazione » rimangono i motivi chiave

di questa celebrazione: essi assommano le speranze che noi poniamo nel

Giubileo; ma* come notavamo, essi non sortiranno l'effetto desiderato

se non si opererà in noi una certa « rottura X).1

Eccoci ora in Quaresima, nel tempo più opportuno per il nostro

rinnovamento in Cristo, e per la nostra riconciliazione con Dio e con i

nostri fratelli. In Quaresima, infatti, ci associamo alla morte ed alla

risurrezione di Cristo^ mediante una rottura col peccato, con l'ingiustizia

e con gli egoismi.

* Die 2 mensis martii a. 1974. 1 Cfr. Allocuzione del 9 maggio 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 207: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 207

Desideriamo pertanto insistere oggi sulla '« rottura » che lo spirito

di Quaresima postula : rottura con un attaccamento troppo esclusivo ai

beni materiali, siano essi abbondanti, come nel caso del ricco Zaccheo, 2

o scarsi, come nel caso della povera vedova elogiata da Gesù. 3

Nel linguaggio colorito del suo tempo, San Basilio così predicava ai

ricchi : (( Il pane che a voi sopravanza, è il pane dell'affamato ; la tunica

appesa al vostro armadio, è la tunica di colui che è nudo ; le scarpe che

voi non portate, sono le scarpe di chi è scalzo ; il denaro che tenete

nascosto, è il denaro del povero ; le opere di carità che voi non compite,

sono altrettante ingiustizie che voi commettete ». 4

Tali parole' ci fanno riflettere, in un tempo in cui odio è conflitti sono

provocati dall'ingiustizia di coloro che accumulano, mentre altri non

possiedono nulla; di coloro che sono più solleciti del proprio domani

che dell'oggi altrui; di coloro i quali, o per ignoranza o per egoismo,

rifiutano di privarsi del superfluo, a beneficio di quanti sono privi dello

stretto necessario. 5

E come non ricordare a questo punto, il rinnovamento e la riconci­

liazione richiesti e assicurati dalla pienezza dell'unico pasto eucari­

stico? Per comunicare insieme al Corpo del Signore, bisogna sincera­

mente volere che nessuno sia privo del necessario, fosse pure a prezzo

di sacrifici personali, altrimenti noi copriremmo di insulti la Chiesa,

Corpo mistico di Cristo, del quale siamo membra. San Paolo, nella

sua ammonizione ai Corinzi, mette in guardia contro il pericolo di

una condotta biasimevole a tale riguardo. 6

Noi peccheremmo contro questa unità di mente e di cuore, se oggi

negassimo a milioni di nostri fratelli quanto è necessario al loro umano

sviluppo.

In questo tempo di Quaresima, la Chiesa e le sue istituzioni cari­

tative sempre più esortano i cristiani a favorire questa immensa im­

presa. Predicare il Giubileo significa predicare quell'intima e gioiosa

rinuncia di sé che ci restituisce alla verità di noi stessi ed alla verità

dell'umana famiglia, quale Dio la vuole. In tal modo, la presente

Quaresima può rendere anche in questa vita, oltre al pegno della

2 Cfr. Lc. 19, S. 3 Cfr. Me. 12, 43. 4 Omelia VI in Lc, XII, 18, PO XXXI, Col. 275. 5 Cfr. Litt. Encycl. Mater et Magistra. 6 Cfr. 1 Cor. 11, 17 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 208: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

208 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ricompensa celeste, il centuplo promesso da Cristo a coloro che donano

con generosità.

Sappiate udire, in questo nostro appello, una duplice eco : Peco

della voce del Signore che vi parla e vi esorta, e quella dei gemiti del­

l'umanità che piange e invoca aiuto.

Tutti noi, Vescovi e sacerdoti, religiosi, laici giovani e anziani, sia

come individui che membri della comunità, siamo chiamati a contri­

buire all'opera di ripartizione nella carità, perché questo è un coman­

damento del Signore.

A ciascuno di voi impartiamo la nostra Benedizione Apostolica :

nel nome del Padre e del Figlio e dello Spirito Santo. Amen.

I I

Ad universos Canadensis Nationis Christifideles ob inceptum v.d. « Opé­

ration Chantier ». *

On Nous a parlé de P« Opération Chantier ».

Pour Nous, c'est une formule nouvelle. Aussi avons-Nous demandé :

de quoi s'agit-il? Il s'agit, a-t-on répondu, d'une campagne d'éducation

de la foi des adultes, organisée au Québec et encouragée par l'ensemble

de l'Episcopat canadien, qui se déroule principalement pendant la période

du Carême au moyen d'émissions télévisées. Chaque année, cette cam­

pagne se propose un thème de réflexion religieux et moral qui intéresse

la vie moderne.

Nous avons tout de suite entrevu le caractère nouveau et génial d'une

telle initiative. Invité à y prendre part et à apporter notre encourage­

ment, Nous avons demandé quel était le thème choisi pour cette année

1974. Tous le savent maintenant : l'attention se porte cette année sur

un problème d'une grande importance et d'une grande actualité :

comment vivre la foi dans la société de consommation?

Eh bien, dès le début de cette campagne, Nous nous sentons le devoir

d'exprimer notre satisfaction, et donc nos félicitations et nos encoura­

gements pour un tel programme d'activité. Et cela, avant tout, en rai­

son du but qu'il se propose : l'éducation de la foi des adultes. Voilà un

* Die 11 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 209: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 209

14 - A. A. S.

but qui répond à une nécessité constante de la vie chrétienne, nécessité

qui est particulièrement d'actualité à notre époque. Non seulement, en

effet, la foi doit être défendue dans ses expressions fondamentales et

originelles, mais elle a besoin par ailleurs d'être confrontée avec les

idéologies nombreuses, diverses, agressives et séduisantes qui forment

et envahissent l'atmosphère culturelle contemporaine respirée par les

adultes. Ces derniers se doivent de surmonter, sur le plan spéculatif et

pratique, les difficultés qui se présentent, et la pensée chrétienne doit

être en mesure de discerner ce qu'il y a de vrai et d'erroné dans la men­

talité ambiante, non seulement pour conserver l'intégrité et la force de

la foi authentique, mais aussi pour découvrir en elle les énergies qui

la rendent apostolique, c'est-à-dire capable de se répandre et d'apporter

le salut à la société humaine. Nous trouvons une deuxième raison d'ap­

prouver la présente initiative dans la méthode choisie pour lui assurer

un plus large succès, en mettant à son service le prodigieux instrument

de la radio-télé vision. Et vraiment le thème retenu pour le « Chan­

tier 1974 » mérite une telle publicité ; c'est là d'ailleurs un troisième

motif — et décisif — qui Nous pousse à apporter à cette initiative notre

adhésion, modeste mais sincère.

On veut en effet inviter les adultes croyants à une réflexion, sous

tous les aspects, fort importante : quel doit être le comportement d'un

chrétien dans une société dite (( de consommation », comme l'est juste- «•

ment — ou comme, de toutes ses forces, cherche à l'être — la société

dans laquelle nous vivons? On pourrait se demander si cela constitue

vraiment un problème moral ou spirituel, alors qu'en soi on ne peut

contester le bien-fondé de l'effort que fait la société moderne pour domi­

ner les choses créées et les rendre utiles à l'homme, pour développer les

moyens scientifiques et techniques nécessaires à la conquête de la nature

et de ses richesses inexploitées, pour organiser le travail selon des for­

mes collectives et structurées qui lui confèrent un rendement immense,

et pour faciliter ensuite la consommation des biens produits, afin de

conserver la pression nécessaire à tout le système productif ou de per­

mettre à l'homme de jouir toujours plus abondamment et plus facilement

des fruits de l'organisation magnifique et gigantesque, créée justement

en vue d'une telle jouissance. N'est-ce pas un bien, ce programme de

l'activité humaine? N'est-ce pas une victoire de l'homme moderne?

Pourquoi le chrétien devrait-il soulever des problèmes et des objections

à ce plan général de la civilisation en voie de développement toujours

croissant?

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 210: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Chers auditeurs, Nous faisons appel à votre intelligence et à votre

foi ! Nous ne donnerons pas une réponse adéquate à cette question, car

elle n'est pas simple. Elle soulève une quantité de problèmes qu'une

réflexion attentive et honnête ne tarde pas à découvrir. La réponse vous

sera donnée, Nous en sommes sûr, par des maîtres en la matière : ils

vous parleront par ce même moyen de conversation multilatérale. Nous

vous exhortons à les écouter et à analyser, au plus profond de vous-

mêmes, les considérations qui se réfèrent au rapport entre foi et ri­

chesse, entre vie chrétienne et vie de jouissance dans la surabondance

des nourritures terrestres, entre activité égoïste et activité tournée vers

le bien commun, entre justice légale et profane et justice sociale et

chrétienne, et ainsi de suite.

Vous comprendrez facilement qu'une conception de la civilisation

fondée sur le triomphe de la vie économique ne peut être ni exclusive ni

prédominante, justement parce que, sous l'aspect éblouissant de l'abon­

dance et du bien-être, elle cache une carence intolérable des biens néces­

saires et supérieurs. Rappelons-nous toujours la parole de Jésus-Christ

à ce sujet : « L'homme ne vit pas seulement de pain, mais de toute

parole qui sort de la bouche de Dieu »-1 Le Seigneur ne nie pas la néces­

sité du pain matériel, c'est-à-dire l'utilité, indispensable, des biens ter­

restres et économiques; il en conteste la suffisance et la priorité de

valeur, et il affirme que seul le message spirituel, que la Parole de Dieu,

autrement dit l'ordre surnaturel provenant de la foi, peut vraiment

rassasier la faim de vérité et de vie qui est propre à l'homme.

C'est là une illusion facile. Oui, c'est une illusion assez répandue

que la possession des biens économiques et la jouissance du plaisir

qu'ils procurent, puissent correspondre aux aspirations humaines à la

mesure d'un bonheur raisonnable. Ce qui était le moyen est devenu la

fin ; et comme la fin de la vie transcende le niveau des biens temporels,

celui qui met en eux toute l'espérance suprême de notre existence

échoue dans ses calculs, trahit l'homme et perd la conquête du sommet,

à savoir le Dieu vivant.

Veillons donc à façonner correctement notre mentalité par rapport

à la société d'abondance économique et de jouissance, dans laquelle le

monde moderne cherche à s'exprimer. Nous devons recomposer dans

notre esprit l'échelle des valeurs. Sur ce point aussi, l'enseignement du

1 Mt. 4, 4.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 211: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 211

Christ doit être une lumière pour nous. Il affirme : « Cherchez d'abord

le royaume de Dieu et sa justice, et tout le reste vous sera donné par

surcroît ». 2 Et encore : « La vie d'un homme n'est pas assurée par les

biens qu'il possède ». 3 Nous en concluons deux choses : ce n'est pas tant

la possession des biens temporels qu'il faut rechercher de préférence,

que le bon usage que nous en faisons. Et par conséquent, nous devons

restaurer en nous un certain esprit ascétique à l'égard de tels biens, au­

trement dit les dominer, les administrer en fonction du bien de la vie

dans son ensemble; la vie chrétienne, qui nous éduque à cette maîtrise

de soi, à cette liberté envers l'aisance temporelle, nous introduit aussi

dans les secrets moraux et spirituels de la modération, du renoncement,

et même de la pauvreté. Il ne faut pas oublier l'apologie de la « pauvreté

d'esprit » si nous voulons être disciples de l'Evangile.

Et cela Nous suggère une deuxième exhortation : faisons en sorte

que notre style de vie puisse mériter le titre de chrétien. Voici notre

prière biblique à ce sujet : Ne me donne, en partage, Seigneur, ni misère,

ni opulence, mais accorde-moi ce qui est convenable pour vivre. 4 La

sobriété, la simplicité, la modestie dans le style de vie devraient être

les caractéristiques d'un mode de vie chrétien.

Il s'ensuit une autre conclusion : pensons aux autres. Un bien-être

réservé à soi-même ne peut rendre heureux. La pensée de celui qui n'a

pas, qui souffre, qui est condamné à une infériorité sociale et économique

sans remède, ne saurait nous laisser jouir de notre bien-être dans la

paresse et la satisfaction, spécialement si, en ce domaine, nous dispo­

sons de ressources superflues. Le sens de la solidarité chrétienne doit

être actif en nous. L'intelligence des besoins d'autrui ne saurait jamais

coexister en nous avec un égoïsme insouciant. Les initiatives de la charité

individuelle et sociale, envers les voisins comme envers ceux qui sont au

loin, doivent stimuler en nous l'obligation, bien plus, la joie de

donner. Car, pour nous chrétiens, comme le dit saint Paul citant une

parole de Jésus, « il y a plus de bonheur à donner qu'à recevoir ». 5

Ces suggestions chrétiennes vous sont certainement très familières.

Mais n'acquièrent-elles pas un sens plus pénétrant et plus convaincant,

lorsqu'elles sont ainsi répétées par Nous au début de cette période bénie

2 Mt. 6, 33. 3 Lc. 12, 15. 4 Cfr. Prov. 30, 8. 5 Act. 20, 35.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 212: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 1 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

de conversion, de pénitence humaine et de richesse spirituelle qu'est

le carême? Voici « le temps favorable » ! Et ne sont-elles pas à méditer,

vu que nous sommes entrés dans ce chantier de renouveau spirituel et

chrétien que constitue l'Année Sainte?

Qu'il en soit ainsi pour vous, chers frères qui avez notre estime, et

vous, fils et amis qui Nous écoutez, avec notre cordiale Bénédiction

Apostolique.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 213: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

«aera Congregatio pro Episcopis 213

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 15 Martii 197/j.~— Titulari episcopali Ecclesiae Titulanae in Nu­

midia praefecit R. D. Robertum Mathen, sacerdotem dioecesis Namur­

censis, decanum in oppido vulgo Arlon, quem constituit Coadiutorem

cum iure successionis Exc.mi P. D. Andreae Mariae Charue, Episcopi

Namurcensis.

die 18 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Funchalensi R. D. Franciscum

Ant unes Santana, presbyterum Patriarchatus Lisbonensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Drusilianensi R. D. Aurelium Gra­

nada Escudeiro, presbyterum dioecesis Portalegrensis-Castri Albi, quem

constituit Coadiutorem sine iure successionis Exc.mi P. D. Emmanuelis

Alfonsi de Carvalho, Episcopi Angrensis.

die 21 Martii. — Praelaturae Missionis Galliae seu Pontiniacensi Exc.

P. D. Andream Bossuyt, Episcopum titularem Chunaviensem.

die 22 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Zattarensi R. D.

Thaddaeum Werno, parochum in oppido vulgo Swidwin dioecesis Cosli-

nensis-Colubreganae, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Ignatii

Jez, Episcopi Coslinensis-Colubregani.

die 25 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Philippi Exc. P. D.

Franciscum Borgiae Valenzuela Ríos, hactenus Archiepiscopum Anto-

fagastensem eidem archiepiscopalem dignitatem seu titulum ad perso­

nam servans, ita ut Archiepiscopus-Episcopus S. Philippi appellari

valeat.

— Metropolitanae Ecclesiae Antofagastensi Exc. P. D. Carolum

Oviedo Cavada, hactenus Episcopum titularem Bene ven tensem.

I

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 214: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 1 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 28 Martii. — Cathedrali Ecclesiae de Punta Arenas R. D. Thomam

González, sodalem Societatis S. Francisci Salesii, Vicarium Episcopa­

lem religiosis sororibus praepositum in archidioecesi S. Iacobi in

Chile.

die 5 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Margaritensi R. D. Tullium

Emmanuelem Chirivella Várela, Vicarium Generalem dioecesis Valen-

tinae in Venetiola.

die 8 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Tamadensi R. D.

Iosephum Carolum Mesquita, curionem paroeciae S. Ritae a Cascia, in

archidioecesi Bellohorizontina, quem constituit Coadiutorem cum iure

successionis Exc.mi P. D. Iosephi de Medeiros Leite, Episcopi Olivei-

rensis.

I l

SALTENSIS IN MEXICO

DECRETUM

De Ecclesiae praelatitiae translatione

Concrediti gregis spirituali bono studens, Exc.mus P. D. Franci­

scus Medina Ramírez, Praelatus Saltensis in Mexico, Episcopus titu^

laris Sestensis, vota quoque cleri fideliumque exprimens, ab Apostolica

Sede enixe rogavit ut, praelatitiae Ecclesiae cum adnexis praerogativis

titulus, quo modo templum Deo in honorem S. Francisci Assisiensis

dicatum in urbe EI Salto exstans gaudet, nuper erecto templo Deo in

honorem B. M. Virginis a populis nuncupatae « Nuestra Señora de

Guadalupe )) dicato, in eadem urbe sito, transferatur atque attribuatur.

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi

P. D. Marii Pii Gaspari, Archiepiscopi titularis Numidensis, in Mexi­

cana Republica Delegati Apostolici, rata petitam translationem Chri­

stifidelium commodo cessuram, vigore specialium facultatum sibi a

Summo Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI tributarum, oblatis

precibus annuendum censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, interesse habentium vel

habere praesumentium consensu, praesenti Decreto, perinde valituro

ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, titulum praelatitiae

Ecclesiae Saltensis in Mexico transfert a memorato templo S. Francisci

Assisiensis ad templum B. M. Virginis sub nomine « Nuestra Señora

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 215: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 2 1 5

de Guadalupe » cum omnibus honoribus, iuribus et privilegiis quibus

ceterae ecclesiae praelatitiae potiuntur.

Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis praefatum

Exc.mum P. D. Marium Pium Gaspari deputat, necessarias et oppor­

tunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de

quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

onere imposito ad eandem Sacram Congregationem, cum primum fas

erit, authenticum exemplar actus peractae executionis remittendi.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 14 mensis Decembris anno 1973.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. © S.

© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O R E L I G I O S I S

E T I N S T I T U T I S S A E C U L A R I B U S

DECRETUM

De dimissione religiosorum qui vota perpetua nuncuparunt in religione

clericali exempta.

Processus iudicialis, ad normam canonum 654-668 Codicis iuris

canonici instituendus in dimissione religiosorum, qui vota perpetua

sive sollemnia sive simplicia nuncupant in religione exempta, non

paucis scatet difficultatibus ac saepe pluribus et damnosis dilationibus

locum dare experientia satis compertum est.

Frequenter ergo Moderatores Supremi harum Religionum, dispen­

sationem, iam nonnullis Religionibus concessam, petierunt, experi­

menti causa, ad normam Motu Proprio « Ecclesiae Sanctae », II , 6

ab obligatione processum huiusmodi in casibus dimissionum conficiendi

disciplinam administrativam tantum servando pro dimissione religio­

sorum statutam (can. 649-653) qui vota perpetua nuncuparunt in reli­

gione clericali non exempta vel in religione laicali, quae aliunde disci-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 216: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 1 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

plina iustitiae exigentiis, aequitatis canonicae ac respectu! personae

debito satis consulit.

Omnibus mature perpensis, Patres huius Sacrae Congregationis, in

Coetu plenario dierum 23-25 mensis Octobris a. 1973, quae sequuntur

unanimiter statuerunt :

Ordines religiosi et Congregationes clericales exemptae, de quibus

in can. 654, in dimittendis religiosis a votis sollemnibus vel simpli­

cibus perpetuis, sequantur procedendi rationem in canonibus 649-653

pro dimissione religiosorum virorum a votis perpetuis in Congregatio­

nibus clericalibus non exemptis statutam.

Infrascriptus Cardinalis Praefectus, Patrum deliberationem, in

Audientia diei 16 Novembris 1973 detulit Summo Pontifici Paulo VI ,

qui sententiam Coetus plenarii ratam habet, confirmat et promulgari

iubet.

Quapropter Sacra Congregatio pro Religiosis et Institutis Saecula­

ribus, praesentis Decreti tenore, praedictam resolutionem publici iuris

» facit.

Haec autem quae decreta sunt statim vigere incipiunt, neque for

mula indigent quam exsecutoriam appellant.

Praesentibus valituris donec iuris canonici Codex recognitus vim

obtineat.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, die 2 Martii 1974.

L. fB S. A R T U R U S Card. TABERA, Praefectus

83 Augustinus Mayer O.S.B., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 217: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Tribunal Vicariatus Urbis 2 1 7

ACTA TRIBUNALIUM

T R I B U N A L V I C A R I A T U S U R B I S

Citatio edictalis

ROMANA Nullitatis matrimonii (Myslinski - Vatri)

Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Eduardi Vatri

filii Aloisii, nati Utini (Italiae) die S Septembris 1934, eundem cita­

mus ad comparendum coram Tribunali Primae Instantiae Vicariatus

Urbis (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma) aut per se aut per

procuratorem legitime constitutum in die 11 Maii 1974 hora nona pro

concordatione dubii sequentis :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, fideles quicumque notitiam habentes

actualis commorationis praedicti domini Eduardi Vatri curare debent

ut ipse hac edictali citatione rite moneatur. *

Aemilius Boccalini, V. Off. - Iudex Instructor

Ex Aedibus Tribunalis Vicariatus Urbis, die 5 Aprilis 1974.

Ioannes Fanti, V. Cancellarius

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Edouard Vatri, défendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal du Vica riat de Rome (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma), le 11 mai 1974, à 9 heures, pour concorder le dout ci-dessous rapporté:

Conste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence dudit M. Edouard Vatri, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 218: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 1 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Venerdì 15 Febbraio 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, S. E . Don G A B R I E L F E R N A N D E Z D E V A L D E R R A M A Y

M O R E N O , Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di

Spagna.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

Assistente al Soglio Pontificio:

12 dicembre 1973. S. E. Mendoza Galindo Alfredo (Burea).

Protonotari Apostolici soprannumerari:

11 luglio 1973. Mons. Haspra Francesco (Banskà Bystrica). 11 ottobre » Mons. Fornelli Francesco (Ruvo e Bitonto). 31 » » Mons. Fajdiga Guglielmo (Ljubljana). 8 novembre » Mons. Kernweisz Konrad (Timisoara).

20 » » Mons. Zajkowski Stefano (Warmia). 4 dicembre » Mons. Cichoñski Antonio (Vilna). 8 » » Mons. Krahe Enrico Giuseppe (Hildesheim).

10 » » Mons. Gross Otto (Berlin). 18 » » Mons. Maddalone Domenico (Santa Severina).

Prelati d'onore di Sua Santità:

21 maggio 1973. Mons. Eising Ermanno (Münster). 21 giugno » Mons. Travers Brendan (Salford). 14 settembre » Mons. Hansemann Giorgio (Graz-Seekau). 11 ottobre » Mons. Lorusso Francesco (Ruvo e Bitonto). 19 » » Mons. Hülsen Von Dietrich (Berlin). 20 » » Mons. Stankovic Wladimir (Zagreb). 22 » » Mons. Lyons Francis (Melbourne). 31 » » Mons. Kvas Giuseppe (Ljubljana).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 219: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 219

8 novembre 1973. Mons. Calleja Gonzales Antonio (La Plata). » » » Mons. Lodigiani P. Roberto (La Plata). » » » Mons. Monni Emilio Plinio (La Plata). » » » Mons. Ruta Giovanni Carlo (La Piata). » » » Mons. Calvo de la Riva Manuel (Santander).

20 » » Mons. Egny Daniel (Gagnoa). » » » Mons. Kodjo Paul (Gagnoa). » » » Mons. Rzepka Giovanni (Katowice). » » » Mons. Russo Antonio (Nocera dei Pagani).

25 » » Mons. Páparo Matteo (Acireale). 4 dicembre » Mons. Krzyzanowski Casimiro (Plock). » » » Mons. Lis Ladislao (Plock). » » » Mons. Rutowski Taddeo (Plock). 7 » » Mons. Musso Domenico (Alba). » » » Mons. Zardoni Serafino (Sarsina).

10 » » Mons. Lourenço Gioacchino Maria (Beja). » » » Mons. Dissemond Paolo (Berlin). » » » Mons. Chevallier Paolo (Gap). » » » Mons. Brian Finger Giovanni (Nassau). » » » Mons. Moss Preston Alessandro (Nassau).

12 » » Mons. Kötter Antonio (Osnabrück). » » » Mons. Collin Luigi (Rennes).

14 » » ' Mons. Berazadi-Urbe Francisco Javier (Margarita). 9 gennaio 1974. Mons. Siwiec Ignazio (Katowice).

Cappellani dì Sua Santità:

1.1 maggio 1973. Mons. Factor Muñoz Noriega Giovanni (Guatemala). 9 luglio » Mons. Kretzmer Heinrich (Fulda). » » » Mons. Mönninger Josef (Fulda).

14 settembre » Mons. Fessier Guglielmo (Graz-Seckau). » » » Mons. Hofer Carlo (Graz-Seckau). » » » Mons. Kapellari Egon (Graz-Seckau). » » » Mons. Kolb Antonio (Graz-Seckau). » » » Mons. Städler Leopoldo (Graz-Seckau).

22 » » Mons. Strewe Giovanni (Essen). 3 ottobre » Mons. Adornato Alfredo (Lipari). » » » Mons. Bonica Giovanni (Lipari). » » » Mons. Divola Gennaro (Lipari). » » » Mons. Casiano Ulisse (Ponce).

11 » » Mons. Cioccia Domenico (Ruvo e Bitonto). » » » Mons. Fallacara Carmine (Ruvo e Bitonto). » » » Mons. Montando Michele (Ruvo e Bitonto). » » » Mons. Vacca Domenico (Ruvo e Bitonto).

19 » » Mons. Dissemond Freidrich (Berlin). » » » Mons. Knauft Wolfang (Berlin). » » » Mons. Riedel Pietro (Berlin). » » » Mons. Schnabel Luigi (Berlin).

22 » » Mons. Schmutz Giovanni (Freiburg im Breisgau).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 220: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

220 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

26 ottobre 1973. Mons. Roesch Giovanni (Regensburg). 31 » » Mons. Mora Paolo (Arecibo).

» » Mons. Torres Giuseppe (Arecibo). » » » Mons. Tome Mattia (Ljubljana). » » Mons. Graf Gualtiero (Sankt Pölten). 5 novembre » Mons. Morawski Teofilo (Wloclawek). 7 » Mons. Carlin Tommaso (Trento).

20 » Mons. Florkowski Mariano (Gadansk). » » Mons. Huijboom Antonio Endrigo (Haarlem).

» Mons. Raiola Alfonso (Nocera dei Pagani). » » Mons. Serio Ciro Maria (Nocera dei Pagani). » » Mons. Tedesco Vincenzo (Nocera dei Pagani).

» » Mons. Peressini Eugenio (Udine). » Mons. Alferowicz Giovanni (Warmia).

» » Mons. Domagata Riccardo (Warmia). » Mons. Magdziarz Venceslao (Warmia).

dicembre » Mons. Kolodziejczyk Miloslaw (Czestochowa). » » » Mons. Paras Stanislao (Czestochowa). )) » Mons. Sobczyk Vladislao (Czestochowa).

» Mons. Wajzner Zadislavo (Czestochowa). » » Mons. Matausz Paolo (Gniezno).

» Mons. Klepa Jan (Koszalin-Kolobrzeg). » » Mons. Panecki Victor (Koszalin-Kolobrzeg).

» Mons. Dygant Adam (Plock). » Mons. Leciejewski Stefan (Poznan).

» » » Mons. Batajczak Teofil (Poznan). » » Mons. Malich Edmondo (Szczecin-Kamién). » » Mons. Okulicz-Kozaryn Otton (Szczecin-Kamién).

» Mons. Ostrokolowicz Olgierd (Szczecin-Kamién). » » » Mans. Bochenek Ladislao (Tarnow).

» » Mons. Krezel Eugenio (Tarnow). » Mons. Bielawski Stanislao (Vilna).

» » Mons. Jacewicz Mariano (Vilna). » » Mons. Adamski Sigismondo (Warszawa). » » Mons. Górny Jan (Warszawa). » » Mons. Kafarski Miecislao (Warszawa). » » Mons. Marczak Andrea (Warszawa). » » Mons. Romaniuk Casimiro (Warszawa).

» » Mons. Ruszczak Sigismondo (Warszawa). » Mons. Smiaìek Boleslao (Warszawa).

» » » Mons. Sobczak Stanislao (Warszawa). » » Mons. Strzalkowski Sigismondo (Warszawa).

» » » Mons. Vojda Edoardo (Warszawa). » » » Mons. ZaleAvski Giorgio (Warszawa). 8 » » Mons. Canciani Vittorino (Udine).

10 » » Mons. Nagi Drobina Vincenzo (Katowice). » » » Mons. Fortin Giovanni (Padova). » » » Mons. Lobbia Marcello (Padova).

12 » Mons. Fischer Henry (Osnabrück).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 221: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 221

12 dicembre 1973. Mons. Pruszkowski Roberto (Osnabrück). 14 » » Mons. Romagnoli Emilio (Fiesole). » » » Mons. Vidal Angel de Dios (Margarita).

18 » » Mons. Baldncci Osvaldo (Roma). 7 gennaio 1974. Mons. Croci Franco (Crema). 9 » » Mons. Turnatnri Egidio (Acireale). » » » Mons. Verginelli Giovanni (Palestrina).

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Gran Croce dell'Ordine Piano:

10 gennaio 1974. A S. E. Flores Suárez Alfredo (Bolivia).

La Gran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile.

11 dicembre 1973. Al sig. Fontana Mario (Roma).

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:

15 gennaio 1974. Al sig. Bachelet Vittorio (Roma).

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

18 luglio 1973. Al sig. Soriano Andrés (Manila). » » » Al sig. Soriano José (Manila).

La Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

24 settembre 1973. Al sig. Ricci Michele (Roma). » dicembre » Al sig. Buzzohetti Renato (Roma). » » » Al sig. Piazza Ugo (Roma).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

28 marzo 1973. Al sig. Goddard Goffredo F. (Southwark). 16 maggio » Al sig. Garcia Bauer José Francisco (Guatemala). 21 » » Al sig. De Smet Edmondo Maurizio (Brügge). 27 agosto » Al sig. Fritz Antonio (Gurk). » » » Al sig. Gerlich Guglielmo (Gurk).

19 settembre » Al sig. Camerljnck Giuseppe (Brugge). 25 » » Al sig. Taboada Giuseppe Maria (Madrid). 20 novembre » Al sig. Bosio Giovanni (Acqui Terme).

» » » Al sig. Barban Danilo (Vicenza).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 222: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

222 Acta Apostolicae Sedis - Commentarittm Officiale

20 novembre 1973. Al sig. Tonin Bruno (Vicenza). » » Al sig. Giubilei Italo (Nocera Gualdo). » » Al sig. Cozzi de Mane Luigi (Salerno). » » Al sig. Lizarraga Jorge (Valencia en Venezuela).

29 » Al sig. Carchella Francesco (Roma). 10 dicembre Al sig. Motta Giovanni (Roma). 14 » » Al sig. Vetere Rivadavio (Cosenza).

» » » Al sig. Balestrieri Bruno (Roma). 20 » Al sig. Ricard Raimondo (Lyon). 4 gennaio 1974. Al sig. Kock Eriberto-Francesco (Wien).

25 » » Al sig. Bigotti Mario (Terni e Narni).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe militare:

14 dicembre 1973. Al sig. Papi Francesco (Italia). » » Al sig. D'Albore Diego (Italia).

18 gennaio 1974. Al sig. Di Noto Giovanni (Italia).

/Z Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

16 aprile 1973. Al sig. Hartong Kurt (Münster). 14 settembre » Al sig. Schölten Giovanni Bernardo (Utrecht).

co ottobre » Al sig. Hoffman Eduardo Giustino Alberto Maria ('s-Her togenbosch).

» » Al sig. Hüsken Ermanno Antonio ('s-Hertogenbosch). » » Al sig. Schnetkamp Cornelio Luigi fs-Hertogenbosch). 8 » » Al sig. Ten-Berg Giovanni Adriano Gerardo (Rotterdam)

19 » » Al sig. Kahl Herman (Berlin). 20 novembre Al sig. Mulcahy Eduardo (Arundel and Brighton).

» » Al sig. Leccese Vito (Matera). 12 dicembre » Al sig. de Las Cases Emmanuel (Paris). 14 » Al sig. Wischermann Leo (Essen). 16 Al sig. Van Dijk Giovanni Enrico Maria ('s-Hertogen

bosch). 3 gennaio 1974. Al sig. Alessandri Aldo (Montalcino). » » Al sig. Sturmann Giovanni (Trieste e Capodistria).

18 » Al sig. Rosin Giuseppe (Trieste e Capodistria).

La Placca < Bell'Ordine di san Silvestro Papa:

«o novembre 1973. Al sig. Chiarella Franco (Chiavari).

eo gennaio 1974. Al sig. Marolda Vincenzo (Roma).

La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:

16 dicembre 1970. Al sig. Albregts Augusto H. M. (Rotterdam). 22 settembre 1973. Al sig. Santarelli Gennaro (Chieti). 5 ottobre » Al sig. Stierum Giovanni T. (Rotterdam). 9 » » Al sig. Llach Jaime Antonio (Añatuya).

26 » » Al sig. D'Have' Guglielmo (Mechelen-Brussel). » » Al sig. Dillinger Carlo (Sankt Pölten).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 223: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 223

31 ottobre 1973. Al sig. Forino Mario (Italia). 6 novembre » Al sig. Barbantini Goffredo Maria (Roma).

20 » » Al sig. Orepaldi Livio (Adria). » » Al sig. Turazza Giacinto (Roma). » » » Al sig. Hamelijnck Maurizio ('s-Hertogenbosch).

23 » » Al sig. De Sanctis Dario (Roma). 13 dicembre » Al sig. Cardazzo Renato (Milano).

» » » Al sig. Gentilini Franco (Roma). 14 » Al sig. Minasso Lorenzo (Acqui Terme)

» » » Al sig. Diano Lorenzo (Cosenza). » » Al sig. Rapisarda Nicolò (Italia).

19 » » Al sig. Pileri Enrico (Roma). 30 » » Al sig. Cesari Cesare (Ravenna). 25 gennaio 1974. Al sig. Malvetani Terenzio (Terni e Narni).

» » » Al sig. Quadraccia Corrado (Terni e Narni).

co

febbraio » Al sig. Checeacci Loris (Roma).

Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

28 aprile 1973. Al sig. Rodríguez Benito Federico (Guatemala). 16 maggio » Al sig. Archila Morales Victor Manuel (Guatemala).

» » » Al sig. Asturias Rosales Marco Antonio (Guatemala). » » » Al sig. Azmitia Molina Mario (Guatemala).

» » Al sig. Camhi Levy Samuel (Guatemala). » » Al sig. Castillo Valenzuela Oscar Emilio (Guatemala). » » Al sig. Castro Paredos Jesús (Guatemala).

» » » Al sig. Coronado Aguilar Manuel (Guatemala). » » » Al sig. del Cid Muralles Vidal (Guatemala). » » Al sig. González Quezada Carlos Alfonso (Guatemala) » » » Al sig. Hurtarte E. Augusto (Guatemala). » » » Al sig. Moreno Morales Armando (Guatemala).

» » Al sig. Núñez Moreira Oscar (Guatemala). » » » Al sig. Reinoso Farfán Mario (Guatemala). » » » Al sig. Sabba j K. Jacobo (Guatemala).

» » Al sig. Vandendriessche Emilio (Tournai). 14 settembre » Al sig. Eerdekens Giuseppe (Mechelen-Brussel).

co

ottobre » Al sig. Leys Desire (Breda). » » » Al sig. Sewalt Pietro (Rotterdam).

» » Al sig. Meuffels Guglielmo Adolfo (Roermond). » » Al sig. Linssen Antonio Cornelio ('s-Hertogenbosch). » » » Al sig. de Leeuw Endrigo Antonio Bernardo (Utrecht). 8 » » Al sig. Gföller Francesco (Sankt Pölten). » » » Al sig. Hofmann Walter (Sankt Pölten).

» » Al sig. Newald Francesco (Sankt Pölten).

CO

» » Al sig. Kinsch Jean (Luxembourg). 26 » » Al sig. Nillesen Giovanni Antonio (Utrecht). 6 novembre » Al sig. Vos Guglielmo Alessandro Maria ('s-Hertogen

bosch). » Al sig. Vloedbeld Endrigo Giovanni Maria (Utrecht).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 224: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

22é Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

20 novembre 1973. Al sig. » » » Al sig. » » » Al sig. » » » Al sig.

» 23

» 8 »

14 16 30

3 25

3 »

» » »

dicembre -»

» » »

gennaio »

febbraio »

» » » » »

» »

1974. » » »

Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig. Al sig.

Iversen Giovanni (Arundel and Brighton). Doms Giuseppe (Hasselt). Rumolo Vincenzo (Salerno). Bellera Arocha José Ignacio (Valencia en Vene­

zuela). De Jesús Diaz Fabiano (Valencia en Venezuela). Colussi Giuseppe (Roma). Franza Domenico (Roma). De Santis Dante (Roma). Sorrentino Garlo (Roma). Gessner Giovanni (Bamberg). Melkert Giacomo ('s-Hertogenbosch). Bavaglia Antonio (Ravenna). Fariji Wazen Assad (Cipro). Terzaroli Danilo (Terni e Narni). Marcon Tullio (Siracusa). Salerno Elio (Siracusa).

NECROLOGIO

31 marzo 1974. Mons. Nelligan Charles Leo, già Vescovo di Pembroke. 1 aprile » Mons. Schiavini Giuseppe, Arcivescovo tit. di Fama-

gusta. 5 » » Mons. Boite Adolf, Vescovo di Fulda. 6 » » E.mo Signor Cardinale Trochta Stepán, Vescovo di Lito-

mefice. 8 » » E.mo Signor Cardinale McGuigan James Charles, già

Arcivescovo di Toronto.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 225: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Maü 1974 N . 5

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

EPISTULA

Ad Exc.mum P. D. Bernardum Stein, Trevirensem Episcopum, cum cathe­

dralis ecclesia, temporis iniuria atque damnis bellica calamitate illatis

labefactata, ad pristinum est revocata splendorem.

(( Urbs excellentissima », ut Augusta Trevirorum merito appellatur 1

ecclesia cathedrali est insignis atque spectabilis, quae in christianitatis

templorum maxime venerandorum numero habetur et sacrarum aedium,

quae in Germaniae finibus exstant, antiquissima praedicatur. Ea prae­

terea, beati Petri nomine dedicata, cum basilicis Constantinianis Pa­

laestinae et huius Urbis singulari quadam necessitudine coniungitur.

Ibidem pastores sanctimonia praeclari, ut S. Agritius, S. Maximi­

nus, S. Paulinus martyr, S. Mcetius, una cum populo fideli hostias et

preces Deo offerebant; alii viri magni nominis in eadem morati sunt

« domo orationis », ut S. Athanasius, episcopus Alexandrinus, Orien­

talis Ecclesiae lumen, qui propter catholicam fidem, quam strenue

defendebat, Treviris exsul degebat, S. Ambrosius, episcopus Mediola­

nensis, qui urbem hanc suam revisit, ut in Caesaris aula pro ecclesia­

stico offtcio ageret, S. Hieronymus, qui iuvenilibus annis ibidem ad

altiora se applicuit studia, S. Martinus, episcopus Turonensis, qui,

caritatis flagrans ardore, imperatorem Treviris rogavit, ut condemna-

tos quosdam christianos Hispaniae absolveret capitis.

Cum animi igitur gaudio accepimus egregiam istam ecclesiam, tem­

poris iniuria et praesertim damnis bellica calamitate illatis labefacta-

tam, tuo et canonicorum collegii nisu et industria, post assiduum opus

1 SaManus, De gubern. Dei, 6, 8, 39.

15 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 226: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

decem annorum spatio rei impensum, nunc ad pristinum revocatam

esse splendorem simulque accommodatam ad Liturgiam secundum Con­

cilii Oecumenici Vaticani Secundi praeceptiones celebrandam, ita ut

antiqua et nova effulgeat venustate. Est etiam memorandum peculiares

curas adhibitas esse sacello, ubi Sacra Tunica, ut pie traditum est,

Domini Nostri Iesu Christi, quae est quasi quaedam imago unitatis

Ecclesiae universae, religiose asservatur.

Magnis ergo hisce operibus perfectis, proxime, ut Nobis nuntiasti,

cathedralis ista ecclesia iterum fidelibus patebit et ara maxima conse­

crantur in eaque Eucharisticum Sacrificium sollemni ritu immolabitur.

Cuius festae celebritatis laetitiam participantes, tibi cunctisque adiu­

toribus tuis rem tam feliciter peractam gratulamur ac Deum enixe

oramus, ut hanc eximiam pietatis sedem in posterum a rebus quibus­

que adversis prohibeat ac benignus concedat, ut in tranquillitate ordi­

nis ibi possit ipsi iugiter deserviri.

Haec vero celebratio incidit opportune in tempus, quo Annus Sacer

extra Urbem, id est in Ecclesiis particularibus, agitur ea mente, ut

animi ad universale Iubilaeum digne componantur. Quo etiam fit, ut

refecta ista princeps domus Dei, cum sit Trevirensis dioecesis veluti

centrum, in nova luce ponatur. Illustretur ergo et splendescat spiritua­

libus divitiis et ornamentis, quae in interiore renovatione et reconcilia­

tione, quas Anno Sacro ipsi esse potissimum propositas voluimus, con­

tinentur.

Verumtamen non solum nunc, sed alio etiam quovis tempore hic

locus sit quasi salutis perfugium, ubi homines, mundi contentione ac

strepitu fracti, animos queant ad Deum levare, huic et fratribus recon­

ciliari, eidem precatione actioneque liturgica eum cultum adorationis,

laudis, deprecationis exhibere, qui est primum ac praecipuum munus

rationalis creaturae. Ut paucis dicamus, hoc templum adeuntes nove­

rint se ipsos esse debere « templum Dei ». 2

Iam asseruimus necessitudinis rationes, ab antiqua aetate repeten-

das, Trevirensi isti religionis domicilio intercedere cum Sede Petri.

Non dubitamus, quin sollemnia, quae istic agentur, id etiam sint effec-

tura, ut omnes, sive sacri ordinis homines sive laici, Ecclesiae unitatis,

a Domino Iesu expetitae, studiosi, impelli se sentiant ad integre servanda

et arctiora reddenda vincula communionis cum hac Cathedra, « quae

universo caritatis coetui praesidet ». 3

2 Cfr. 1 Cor. 3, 16. 3 Cfr. S. Ignatius M., Ad Rom., Praef. ; ed. Funk, I, p. 252.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 227: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 227

Haec habuimus, quae ad te, Venerabilis Frater, amanti animo scri­

berentur. Denique Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, tibi cete­

risque Praesulibus, Magistratibus et cunctis, qui praedictis sollemnibus

intererunt, Benedictionem Apostolicam, caelestium bonorum auspicem,

volentes impertimus.

Ex Aedibus Vaticanis, die x x i mensis Aprilis, anno M C M L X X I V , Pon­

tificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

NUNTIUS GRATULATORIUS

Ad E.mum P. D. Maximilianum S. R. E. Cardinalem de Fürstenberg, quin­

que im plentern lustra ex quo ad episcopalis ordinationis fastigium evectus

est.

Laeti laetum nuntium accepimus mox fore, ut tibi, Venerabilis

Frater Noster, pia recordatio eventus obveniat, qui communi aesti­

matione faustus et felix reputari consuevit ; etenim proximo mense

aprili quinque implebuntur lustra, ex quo tu, antea diuturno in

sacerdotali ministerio praeclare meritus, ad episcopalis ordinationis

fastigium evectus es.

Benevolentiae caritas, qua tecum communione reciprocante sancto­

rum Nos coniungi sentimus, exigit sane et poscit, ut hisce in sollemni­

bus temporis adiunctis ea apertiore significatione pateat, mutuum

durabile oblectamentum haud dubie allatura. Quapropter accipe vota

Nostra, quibus Auctori et Largitori omnium bonorum de collatis tibi

innumeris beneficiis tecum religioso cum obsequio gratias agimus,

atque in posterum ea ditiore vena desuper tibi et operae, cui vacas,

delabi oramus.

Neque vero bene precantibus verbis gratulationes desint oportet.

Nobilibus ingenii et animi laudibus decorus, a Romanis Pontificibus

commissa officia explens, tu orbis terrarum quam dissitas peragrasti

regiones : etenim primo Delegatus Apostolicus in Iaponia ac dein

ibidem Internuntius Apostolicus postea Delegatus Apostolicus in Au­

stralia, Nova Zelandia et Oceania, denique Nuntius Apostolicus in

Lusitania, acuta praeditus perspicacitate ad recte intellegendum, cum-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 228: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

228 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

que versatili mente multarum gentium indolem, humanitatis cultum,

linguas probe noveris, ubicumque locorum catholici nominis auctam

reverentiam et honorabile tuae famae nomen reliquisti.

Inter Patres Cardinales adlectus, magni momenti partes digne susti -

nuisti, praeter alia cum Sacrae Congregationi pro Ecclesiis Orientalibus

Praefectus fuisti, ac nunc cum praesides Consilio iubilari anno cele­

brando, geris, habes, obtines ardua negotia, a quibus ingentis credentium

turmae Romam confluxurae omne genus utilitas pendet. Ad civitatem

sanctam adoraturi turmatim advenae proficiscentur : tua tuorumque

adiutorum cura, nemo indonatus abeat oportet et fas est, iuxta illud

sacri Psaltae effatum : « suscepimus Deus misericordiam in medio

templi tui ... iustitia plena est dextera t u a » . 1

Haec prosperrimo exitu contingant, auspice Deipara Virgine Maria,

sanctitatis omnis thesauro, populi Romani salute et praesidio, cuius

patrocinio te tuaque fidenter committimus.

Postremum flagrantissima haec vota Apostolica Benedictio, quam

tibi, Venerabilis Frater Noster, impertimus, novum pignus propensae

in te voluntatis, confirmat.

Ex Aedibus Vaticanis, die x x v i mensis Martii, anno M C M L X X I V ,

Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

HOMILIA

In Patriarchali Archibasilica Lateranensi habita, feria quinta « in Cena

Domini », Beatissimo Patre Sacrum peragente. *

Fratelli miei e Figli carissimi!

Dove siamo? perché siamo qui riuniti? che cosa stiamo facendo?

La celebrazione di questo rito esige da noi un momento d'intensa con­

centrazione.

Ê pur vero : essa non è in sostanza che una Santa Messa, quale noi

celebriamo ogni giorno e moltiplichiamo in tanti luoghi diversi. Ma

1 Ps. 47, 10-11.

* Die 11 mensis aprilis a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 229: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 229

oggi questo rito vuole assumere il suo pieno e originario significato.

Esso vuole ricordare, anzi rinnovare le sue ragioni costitutive, e acqui­

sta per noi, in ogni suo aspetto, un rilievo particolare; noi vogliamo

onorare la sua misteriosa e complessa realtà ; la sua origine, ch'è l'ul­

tima Cena del Signore; la sua natura, ch'è il sacrificio eucaristico; i

suoi rapporti con la Pasqua giudaica, memoriale della liberazione del

popolo ebraico dalla schiavitù e poi segno della promessa messianica

circa i futuri destini di quel popolo ; il suo aspetto innovatore, ch'è

l'inaugurazione d'un nuovo Testamento, d'una nuova alleanza, cioè

d'un nuovo piano religioso, eminentemente più elevato e più perfetto,

fra Dio e l'umanità, mediante il sacrificio d'una vittima unica e nuova,

Gesù Cristo stesso ...

Noi siamo collocati all'incrocio delle grandi linee traiettorie dei

destini storici, profetici e spirituali dell'umanità : qui si conclude l'An­

tico Testamento ; qui si inaugura il Nuovo ; qui l'incontro con Cristo,

da evangelico e particolare, si fa sacramentale e universalmente acces­

sibile, qui la intenzione fondamentale della sua presenza nel mondo,

con la celebrazione dei due misteri essenziali della sua vita nel tempo

e sulla terra, l'Incarnazione e la Redenzione, si svela in gesti ed in

parole indimenticabili : « sapendo Gesù, dice infatti il Vangelo, che era

giunta la sua ora di passare da questo mondo al Padre, avendo amato

i suoi che erano nel mondo, li amò fino alla fine »,* cioè fino all'estremo

limite, fino al dono supremo di Sé.

Questo è il tema sul quale ora dobbiamo fissare la nostra attenzione.

Non ne saremo veramente capaci, come non sono capaci i nostri occhi

di sostenere lo sguardo diretto della luce del sole. Ma non dovranno

questi nostri occhi umani e fedeli stancarsi di contemplare ciò che il

misterioso fulgore dell'ultima Cena fa risplendere davanti a noi : i

gesti dell'amore che si offre e si dà, e che assumono l'aspetto e la dimen­

sione d'un amore assoluto, divino ; l'amore che si esprime nel sacrificio.

L'amore, nell'esperienza umana, è un termine terribilmente equi­

voco, a seconda dei beni a cui si rivolge ; può significare le passioni più

abbiette e più sordide, può camuffarsi nell'egoismo più esigente e mali­

gno, può bilanciarsi in legittime reciprocità trovandosi pago di ciò che

riceve per ciò che ha dato, e può concedersi con calcoli di quasi inavver­

tito interesse ; e può finalmente darsi gratuitamente, realizzandosi nella

Io, 13, 1.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 230: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

230 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sua essenziale definizione, per amore, senza considerare il merito di

chi lo riceve, né il compenso che gli sarebbe dovuto.

Puro, totale, gratuito, salvifico amore; tale fu l'amore di Cristo

per noi : e quest'ultima sera della vita terrena di Lui ce ne offre le prove

commoventi e profonde.

Beati noi, se, avidi come siamo di cose grandi e singolari, sapremo

soffermarci sullo studio, sulla contemplazione inesauribile di questo

amore di Cristo, in certo modo come ci si lascia incantare dalla visione

sensibile delle cose sconfinate, del cielo profondo, del mare senza rive,

del panorama dai limiti inaccessibili ! E ciò tanto più che noi sappiamo

come l'Eucaristia, che ora ci abbaglia, è la figurazione, trasparente

alla fede, della Croce : quel Gesù, ch'è ora glorioso in cielo alla

destra del Padre, vuole essere da noi rilevato nell'atto perenne del

suo sacrificio ; tale infatti è il significato cruento del Corpo e del San­

gue, immolati sulla Croce, a noi apparenti nei simboli incruenti delle

specie del pane e del vino. Il Crocifìsso è davanti a noi. Dolore ed

amore ci inondano. La scena del Calvario sembra delinearsi intorno a

noi. La mensa è diventata un altare : « Prendete e mangiate, questo

è il mio Corpo ; prendete e bevete, questo è il mio Sangue ».

Il prodigio continua e si dilata. « Fate questo in memoria di me )) :

il sacerdozio cattolico nasce da questo amore e per questo amore :

ogni fedele cristiano sarà così invitato a questa mensa ineffabile, a

questa incomparabile comunione : « Noi, dirà l'Apostolo, siamo un

solo corpo, pur essendo molti, poiché tutti partecipiamo dell'unico

pane ». 2

Qui lo spirito, fisso nello studio del mistero eucaristico, scopre il

profilo del « Cristo totale » : Gesù, il capo e le sue membra formanti

un unico mistico corpo, la sua Chiesa, vivente in Lui animata dallo

Spirito Santo : ecco i mille e mille eletti alla partecipazione del sacer­

dozio di Cristo, (( stirpe che il Signore ha benedetto », isti sunt semen

cui benedixit Dominus come abbiamo letto nella Missa chrismatis3

di questa mattina; sono i nostri confratelli, sono i nostri collabora­

tori, ai quali è stato conferito il sacerdozio ministeriale, questa specie

di potestà prodigiosa, che ci identifica, sotto certi aspetti, a Cristo

medesimo, abilitandoci ad attualizzare la sua sacramentale presenza,

2 1 Cor. 10, 17. 3 Is. 61, 9.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 231: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 231

e a risuscitare le anime morte per il peccato in virtù della sua ope­

rante misericordia. Vada in questo momento a voi, sacerdoti, che qui

ci assistete, ed a tutti e ai singoli sacerdoti della santa Chiesa, sparsi

sulla faccia della terra, il gioioso e fremente saluto, — in osculo

pacis —, della nostra comunione in Cristo, unico e sommo Sacerdote

della nuova Alleanza, da Lui sancita nella Cena sacrificale e memo­

riale del Giovedì Santo.

E così subito rifulga l'altro prodigio della moltiplicazione sacra­

mentale dell'Eucaristia, resa accessibile, mediante il nostro umile e

sublime ministero sacerdotale, nella sua immediata pienezza di comu­

nione con Cristo a tutti e ai singoli fedeli, disposti all'ineffabile

incontro : a tutti, ad ognuno di questi fratelli oggi il saluto gioioso

della nostra pace.

Che cosa stiamo dicendo? che cosa anzi celebrando? tutta la Chiesa

alimentata dall'unico Cristo, vittima immolata per la nostra salvezza,

una salvezza consumata nella trasfusione in noi della sua vita divino-

umana, mediante la comunione con Lui, fattosi nostro sacramentale

alimento? « chi mangia di me, vivrà per me )),4 proclama Cristo Gesù.

È davvero così? Noi lo ascoltiamo con fede, trasognati, estatici, quasi

in un sogno surreale ; beati !

Ma il mondo, il nostro mondo, come può accogliere questo mes­

saggio? Non crea esso una distanza invalicabile fra la Chiesa vivente

e il mondo moderno, secolarizzato e profano? Oh ! è vero ! durus est Me

sermo, è difficile questo discorso. 5 Ê difficile, s ì ; ma è il discorso del­

l'unità, dell'amore, della gioia, della salvezza, della verità; non è

forse discorso anche per l'uomo moderno, per l'uomo autentico, per

l'uomo in perenne ricerca di novità e di vita? Noi auguriamo che an­

ch'esso, l'uomo moderno, lo possa, per sua fortuna, comprendere.

4 Io. 6, 56-57. 5 Io. 6, 80.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 232: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 3 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ALLOCUTIONES

I

Membris e Consilio Famuiae tuendae, Romae coetum habentibus. *

Chers Frères et chers Fils,

Membres et Consulteurs de notre Comité pour la Famille, experts

appelés à se joindre à leur travail, vous êtes heureux de Nous rencon­

trer au terme de cette deuxième Assemblée générale. Croyez-le bien,

pour Nous aussi, votre présence constitue une joie. Nous bénissons

le Seigneur de recevoir votre témoignage et tous les témoignages posi­

tifs dont vous êtes porteurs, de bénéficier de votre travail intense de

réflexion, de pouvoir compter sur votre expérience et sur votre enga­

gement, dans une fidélité totale à l'Eglise. Oui, votre ferveur à pro­

mouvoir les valeurs de la famille, à un moment où elles sont forte­

ment ébranlées, Nous apporte réconfort et espérance.

Nous avons pris connaissance du vaste programme de votre As­

semblée. Vos questionnaires ont voulu cerner toutes les dimensions

du rayonnement de la famille, sans esquiver les problèmes brûlants

auxquels elle est affrontée. Votre perspective globale était pastorale,

avec tout ce qu'une pastorale suppose de regard sur la vie des per­

sonnes et de leurs milieux, d'écoute du Magistère, de considérations

théologiques, éthiques et spirituelles, de souci éducatif et d'efficience

sociale à long terme.

Nous vous laissons le soin d'en présenter la synthèse, ou plutôt

d'en prolonger les avenues que vous avez ouvertes. Le premier résultat

semble être déjà le lieu de communion profonde que vous avez consti­

tué, dans l'analyse et la recherche. Cette communion est marquée par

deux caractères qui, à nos yeux, lui donnent un grand prix. Au-delà

du travail très sérieux réalisé par maints catholiques dans leur pays,

il s'agit ici d'une rencontre universelle dans son esprit, et qui veut

le devenir dans les faits.

Mais évidemment, le Comité ne saurait en rester là : il doit trou­

ver des moyens d'action, au niveau qui est le sien. Il doit d'abord

être un éveilleur : faire prendre conscience aux communautés chré­

tiennes de l'enjeu énorme des problèmes familiaux, susciter des cen-

* Die 13 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 233: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 233

tres de réflexion et d'action : certaines régions commencent à en être

pourvues, en d'autres tout reste à créer. Il faut encore inviter au

partage des découvertes, encourager les initiatives, contribuer à les

confronter, à les compléter, à les coordonner.

Le Comité doit en même temps être un témoin privilège de la con­

ception chrétienne des relations familiales. Il doit faire apparaître

clairement toutes les valeurs humaines essentielles que la famille est

appelée à développer en chacun des ses membres, toutes les richesses

chrétiennes qu'elle peut mettre en oeuvre dans leur vie chrétienne,

toutes les chances qu'elle représente pour leur vie en société. Et à

partir de là, il faut évidemment souligner les conditions exigeantes

qui sont requises pour une telle réussite. En ce domaine, il s'agit de

répondre aux besoins de la situation actuelle, non pas par des prati­

ques discutables, mais à la lumière des exigences les plus profondes

de la nature humaine personnelle et sociale, à la lumière aussi des

perspectives qui ont été ouvertes par le Christ et par l'Eglise animée

de l'Esprit du Christ. C'est ce qui permet de dégager les axes prio­

ritaires de la pastorale familiale dont vous devez être, au premier

chef, les promoteurs.

Ce matin, Nous pouvons tout juste évoquer quelques-uns de ces

axes, sans prétendre être exhaustif.

D'abord, le foyer est le lieu privilégié de l'amour, de la communion

intime des personnes, de l'apprentissage d'un don continuel et pro­

gressif entre époux, qui doit pouvoir s'appuyer fermement sur l'unité

et l'indissolubilité de leur union. Un tel amour suppose nécessaire­

ment tendresse, maîtrise de soi, compréhension patiente, fidélité et

générosité sans cesse renouvelées aux sources surnaturelles du sacre­

ment de mariage.

Le foyer est le lieu d'accueil à la vie. Une tâche urgente est de

former les époux à une paternité ou à une maternité responsable, de

les aider surtout à la vivre. Une telle responsabilité apparaît aujour­

d'hui très difficile à exercer : il n'est pas question en effet de détour­

ner artificiellement de sa fin l'acte procréateur, encore moins d'ôter la

vie à l'être humain qui a été conçu : les chrétiens doivent demeurer

très fermes sur ces points. Heureux ceux qui s'efforcent ainsi de res­

pecter l'amour et la vie, comme des dons de Dieu! Nous félicitons

vivement les médecins, les éducateurs, les prêtres qui aident les foyers

à suivre ce chemin exigeant.

Le foyer est aussi le premier lieu de l'éducation. Cette œuvre com-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 234: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

234 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

plexe demande aujourd'hui une concertation des parents, des éduca­

teurs, de toute la société; elle requiert aussi une coopération active

de l'enfant et du jeune, dont vos rapports soulignent la capacité

humaine et évangélique.

Le foyer est encore un lieu d'ouverture à toutes les autres commu­

nautés, ou se forgent les énergies capables de tisser les liens de la vie

sociale, de transformer ce monde en communauté de frères. Un foyer

digne de ce nom ne saurait rester égoïstement fermé sur lui-même.

Mais aussi, malheur à une société qui n'honorerait pas l'institution

familiale : très vite, elle serait vouée à devenir une poussière d'indi­

vidus déracinés et anonymes, en proie à un isolement tragique ou à une

dictature sans âme.

Le foyer est par-dessus tout le lieu où se déploie la grâce du Sei­

gneur, selon la vocation baptismale. Beaucoup d'exigences énumérées

jusqu'ici sont vraiment inscrites dans la nature humaine, qui est

bonne, mais qui est blessée : pour cette raison, elles apparaissent par­

fois impossibles aux non chrétiens. Il faut redire ici le prix inestimable

du sacrement de mariage qui seul permet aux époux de vivre leur

amour conformément à l'alliance du Christ et de l'Eglise, et d'initier

leurs enfants, dès le plus jeune âge, à la foi de l'Eglise et à l'apostolat.

Un tel foyer se prépare, et vous avez raison de chercher comment

offrir au plus grand nombre de fiancés une formation solide, réaliste,

spirituelle. Un tel foyer doit pouvoir aussi compter sur l'appui des

autres foyers, sur les communautés chrétiennes, sur tout l'environne­

ment humain et moral de la société.

Les mœurs sont tributaires de la noblesse de cœur ou de la fai­

blesse des hommes ; elles le sont aussi de leurs conditions sociales et

des lois qu'ils se donnent. Sur ce dernier point, les chrétiens ne sau­

raient abdiquer leurs responsabilités. Voilà une autre perspective of­

ferte à votre action, auprès des instances nationales ou internationales.

En cette année de la Population, dont Nous suivons les travaux avec

attention, Nous vous avons chargé de coordonner la réflexion, de façon

à préparer et à y porter le témoignage très clair de l'Eglise sur la

famille.

Nous arrêtons là nos propos. Ils suffisent à vous exprimer la con­

fiance que Nous mettons en vous, et, au delà de vos personnes, à tous

ceux qui travaillent, avec lucidité humaine et fidélité chrétienne, à

promouvoir les valeurs familiales. De tout cœur, Nous vous encoura­

geons et Nous vous bénissons, avec notre Autorité Apostolique.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 235: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 235

I I

Membris Pontificiae Commissionis Biblicae Romae plenarium coetum ha­

bentibus. *

Monsieur le Cardinal Président,

Monseigneur le Secrétaire,

et vous tous, Membres éminents et vénérés de la Commission

Biblique rénovée,

C'est pour Nous une grande joie de vous rencontrer à Poccasion

de la première réunion de la Commission Biblique Pontificale au dé­

but d'une nouvelle phase de son existence. Nous avons pris soin de

nommer tous ses membres — chacun d'entre vous — non seulement

comme des représentants de diverses écoles et de diverses nations, mais

aussi et surtout comme des savants dont Nous connaissons la compé­

tence ainsi que l'attachement à l'Eglise et à son Magistère. En cette

circonstance, Nous considérons comme un devoir de rappeler avec recon­

naissance les travaux accomplis par cette Commission, en particulier

par ses Présidents et ses Secrétaires, depuis qu'elle fut fondée en 1902,

par notre Prédécesseur Léon XIII ; et Nous tenons aussi à dire la

confiance que Nous mettons dans vos travaux futurs. Ceux-ci devront

permettre de réaliser un double objectif : la promotion efficace du pro­

grès des études bibliques dans l'Eglise et le maintien de l'interpréta­

tion de la Sainte Ecriture selon une ligne sûre, fidèle à la Parole de

Dieu à laquelle nous sommes soumis et répondant aux exigences des

hommes auxquels elle est adressée.

Vous n'ignorez pas que la Sainte Ecriture, et en particulier le

Nouveau Testament, ont pris forme au sein de la communauté du

peuple de Dieu, de l'Eglise rassemblée autour des apôtres : ce sont ces

derniers qui, formés à l'école de Jésus et devenus témoins de sa

résurrection, en ont transmis les actions et les enseignements, expli­

quant la signification salvifique des événements dont ils avaient été

témoins. Il est donc juste de dire que, si la Parole de Dieu a convoqué

et engendré l'Eglise, c'est aussi l'Eglise qui a été en quelques sorte la

matrice des Saintes Ecritures, cette Eglise qui a exprimé ou reconnu

en elles, pour toutes les générations futures, sa foi, son espérance,

sa règle de vie en ce monde.

* Die 14 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 236: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

236 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Les études des dernières décennies ont contribué de façon impor­

tante à mettre en valeur le rapport étroit et le lien qui unissent indis­

solublement l'Ecriture à l'Eglise. Elles en ont mis en lumière la

structure essentielle, le milieu vital (Sitz im Leben), la prière, l'adhé­

sion ardente au Seigneur, la cohésion autour des apôtres, les difficul­

tés par rapport au monde qui l'entourait, la tradition orale et litté­

raire, l'effort missionnaire et catéchétique ainsi que les premiers dé­

veloppements dans des sphères religieuses et culturelles différenciées.

Il semble même que la note distinctive et dominante de l'exégèse

contemporaine soit la réflexion sur les relations profondes qui relient

l'Ecriture et l'Eglise de la première heure. Les recherches sur l'his­

toire des traditions, des formes, de la rédaction (Tradition-Form-

Kedaktiongeschichte) que Nous avons encouragées, avec les corrections

méthodologiques nécessaires, dans la récente instruction Sancta Mater

Ecclesia sur la vérité historique des Evangiles, 1 n'entrent-elles pas

dans cette perspective? Et les requêtes contemporaines sur la nécessité

d'intégrer une lecture « diachronique », c'est-à-dire attentive aux déve­

loppements historiques du texte, à une considération « synchronique »

qui donne leur place propre aux connexions littéraires et existentielles

de tout texte par rapport au complexe linguistique et culturel dans

lequel il s'insère, n'introduisent-elles pas clairement dans la vie de

l'Eglise? Le discours même sur la « pluralité des théologies » ou mieux,

sur les aspects divers et complémentaires sous lesquels sont présentés

et illustrés divers thèmes fondamentaux du Nouveau Testament tels

que le salut, l'Eglise et le mystère lui-même de la personne du Christ,

ne rappelle-t-il pas de nouveau la symphonie chorale de la commu­

nauté vivante, avec ses voix multiples qui professent toutes la foi dans

l'unique mystère? La fonction herméneutique enfin, qui depuis environ

une décennie s'est imposée en s'adjoignant à l'exégèse historico-litté-

raire, n'invi te-1-elle pas l'exégète à dépasser la recherche du « pur

texte primitif » et à se souvenir que c'est l'Eglise, communauté vivante,

qui en (( actualise » le message pour l'homme contemporain?

Il Nous semble voir se refléter, dans ces orientations de l'exégèse

contemporaine, les grandes convictions de la tradition chrétienne qui,

de saint Paul aux enseignements de notre grand prédécesseur Pie XII,

en passant par l'âge patristique et médiéval, ont été exprimées solen­

nellement dans la grande affirmation de Vatican II : Sacra Traditio et

1 A.A.S. 56 (1964), pp. 712-718.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 237: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 3 7

Sacra Scriptura unum Verbi Dei sacrum depositum constituunt Ec­

clesiae commissum, cui inhaerens tota plebs sancta Pastoribus suis

adunata in doctrina Apostolorum et communione ... perseverat, ita ut

in tradita fide tenenda, exercenda, profitendaque singularis fiat Anti­

stitum et fidelium conspiratio.2

Cette connexion essentielle entre la Bible et l'Eglise ou, si vous

préférez, cette lecture de la Sainte Ecriture in medio Ecclesiae, confère

aux exégètes de l'Ecriture Sainte, et tout particulièrement à vous,

Membres qualifiés de la Commission biblique pontificale, une fonction

importante au service de la Parole de Dieu. Aussi Nous sentons-nous

encouragé à regarder avec sympathie, bien plus, à soutenir et à donner

vigueur à ce caractère ecclésial de l'exégèse contemporaine. Votre tra­

vail ne consiste donc pas simplement à expliquer des textes anciens, à

rapporter des faits de manière critique ou à remonter à la forme pri­

mitive et originelle d'un texte ou d'une page sacrée. C'est le devoir

primordial de l'exégète de présenter au peuple de Dieu le message de

la révélation, d'exposer la signification de la Parole de Dieu en elle-

même et par rapport à l'homme contemporain, de donner accès à la Pa­

role, au-delà de l'enveloppe des signes sémantiques et des synthèses cul­

turelles, parfois éloignés de la culture et des problèmes de notre temps.

Quelle grande mission vous incombe vis-à-vis de l'Eglise comme de

toute l'humanité ! Quelle contribution à l'évangélisation du monde con­

temporain ! Pour illustrer cette responsabilité et pour vous défendre des

fausses pistes dans lesquelles l'exégèse risque souvent de se fourvoyer,

Nous allons emprunter les paroles d'un grand maître de l'exégèse, d'un

homme dans lequel ont brillé de façon exceptionnelle la sagacité cri­

tique, la foi et l'attachement à l'Eglise : Nous voulons dire le Père

Lagrange. En 1918 (après avoir tracé le bilan négatif des diverses éco­

les de l'exégèse libérale), il dénonçait les racines de leur échec et de leur

faillite dans ces causes : opportunisme doctrinal, caractère unilatéral

de la recherche et étroitesse rationaliste de la méthode. (( Dès la fin du

x v n i è m e siècle, écrivait-il, le christianisme se mettait à la remorque

de la raison; il fallut plier les textes à la mode du jour. Cet opportu­

nisme inspira les commentaires des rationalistes ». Et il continue : « Tout

ce que nous demandons de cette exégèse indépendante, c'est qu'elle soit

purement scientifique. Elle ne le sera tout à fait qu'en se corrigeant

d'un autre défaut commun à toutes les écoles que nous avons énumérées.

2 Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 10.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 238: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

238 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Toutes ont été enseitig, ne regardant que d'un seul côté ». 3 Le Père

Lagrange mettait en cause un autre caractère des critiques : le dessein

arrêté de ne pas accepter le surnaturel.

Ces remarques conservent, aujourd'hui encore, un caractère d'ur­

gence et d'actualité. On peut y ajouter aussi, pour les expliciter, une

invitation à ne pas exagérer ni à transgresser les possibilités de la

méthode exégétique adoptée, à ne pas en faire une méthode absolue

comme si elle permettait, et elle seulement, d'accéder à la Révélation

divine. Il faut se garder également d'une remise en question systéma­

tique visant à affranchir toute expression de la foi d'un solide fonde­

ment de certitude.

Ces chemins aberrants seront évités si l'on suit la règle d'or de

l'herméneutique théologique énoncée par le Concile Vatican II : celui-ci

demande d'interpréter les textes bibliques (( en prêtant attention au

contenu et à l'unité de l'Ecriture tout entière, compte tenu de la Tradi­

tion vivante de toute l'Eglise et de l'analogie de la foi. 4 « On ne saurait

retrouver le sens du christianisme — c'est encore le Père Lagrange qui

parle — par un groupement de textes, si l'on ne pénètre pas jusqu'à la

raison d'être du tout. C'est un organisme dont le principe vital est

unique. Or il est découvert depuis longtemps, et c'est l'incarnation de

Jésus-Christ, le salut assuré aux hommes par la grâce de la rédemption.

En cherchant ailleurs on s'exposerait à faire fausse route ». 5 Expri­

mer le message signifie donc avant tout recueillir toutes les significa­

tions d'un texte, et les faire converger vers l'unité du Mystère, qui est

unique, transcendant, inépuisable, et que nous pouvons par consé­

quent aborder sous de multiples aspects. A cette fin, la collaboration

de beaucoup de personnes sera nécessaire pour analyser le processus

d'insertion de la Parole de Dieu dans l'histoire, — ce que saint Jean

Chrysostome a désigné sous le terme de sunkatabasis ou condescen-

sio —, 6 selon la variété des langages et des cultures humaines : cela

permettra de saisir en chaque page le sens universel et immuable du

message, et de le proposer à l'Eglise, pour une intelligence véritable

de la foi dans le contexte moderne et une application salutaire aux

3 M. J. Lagrange, Le sens du Christianisme d'après l'exégèse allemande, Paris,

Gabalda 1918, pp. 323, 324, 328. 4 Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 12. 5 M. J. Lagrange, Le sens du Christianisme d'après l'exégèse allemande, Paris,

Gabalda 1918, p. 325. 6 Horn. 17, 1, in Gen. 3, 8: PG 53, 134.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 239: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 239

graves problèmes qui tourmentent les esprits réfléchis à l'heure ac­

tuelle. Il vous revient, à vous exégètes, d'actualiser, selon le sens de

l'Eglise vivante, la Sainte Ecriture, pour qu'elle ne demeure pas

seulement un monument du passé mais qu'elle se transforme en source

de lumière, de vie et d'action. C'est seulement de la sorte que les

fruits de l'exégèse pourront servir à la fonction kérygmatique de

l'Eglise, à son dialogue, s'offrir à la réflexion de la théologie systéma­

tique et à l'enseignement moral, et devenir utilisables pour la pasto­

rale dans le monde moderne.

On voit nécessairement se profiler ainsi, vous le comprenez, une

réelle continuité entre la recherche exégétique et celle de la théologie

dogmatique et morale. De même, on voit se dessiner concrètement

l'exigence de « l'interdisciplinarité » entre le bibliste, le spécialiste de

la théologie dogmatique, celui de la théologie morale, le juriste et l'hom­

me engagé dans la pastorale et dans la mission. En disant cela, Nous

ne faisons que rappeler et graver dans les esprits les directives de

Vatican II qui, après avoir dit que (( l'étude de la Sainte Ecriture doit

être comme l'âme de la théologie », 7 a invité à apporter <( un soin par­

ticulier à l'enseignement de la théologie morale », de sorte que (( l'expo­

sé scientifique de cette matière soit davantage nourri de la doctrine de

la Sainte Ecriture », 8 c'est-à-dire des « paroles de Dieu, où — comme

le dit la Constitution Gaudium et Spes — on puise les principes de

l'ordre religieux et moral ». 9 Sans un fondement biblique clair, la théo­

logie morale risque de se dessécher en des schématisations philosophi­

ques et de devenir étrangère à l'homme dans sa réalité historique con­

crète de créature de Dieu, blessée par le péché mais sauvée dans le

Christ qui lui a conféré son esprit d'amour et de liberté, « pour vivre en

ce siècle présent avec modération, justice et piété, dans l'attente de la

bienheureuse espérance ». 1 0

Le bibliste est appelé à rendre un service analogue à la tâche œcu­

ménique et missionnaire de l'Eglise. Non seulement la Bible est le

terrain privilégié de la rencontre avec les Eglises et les communautés

ecclesiales en communion imparfaite avec l'Eglise catholique, mais

tous les chrétiens doivent apprendre, par un ressourcement opéré dans

7 Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 24; Decr. de institutione sa­

cerdotali Optatam totius, n. 16. 8 Decr. de institutione sacerdotali Optatam totius, n. 16. 9 Ibid., n. 33. 10 Tt. 2, 12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 240: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 4 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

le message et dans l'exemple du Christ, à se purifier et à se réconcilier

d'une manière qui prépare et favorise la réalisation de l'unité espérée.

Et Nous voulons encore rappeler que le Concile, dans le Décret sur

l'activité missionnaire de l'Eglise, a demandé instamment d'examiner

de nouveau (novae investigationi subiciantur) « les faits et les paroles

de la Révélation contenus dans la Sainte Ecriture » dans le contexte

des cultures et des religions du monde, afin de comprendre ces dernières,

dans toute la mesure du possible, de façon chrétienne, et de (( les har­

moniser avec le style de vie préconisé par la Révélation chrétienne » . u

De grandes tâches attendent l'exégète dans la vie et dans l'avenir de

l'Eglise. Pour cela, il s'attachera à conserver et à alimenter en soi cha­

que jour une relation vivante au mystère du Dieu d'amour, qui envoya

parmi nous son Fi ls pour faire de nous ses enfants d'adoption. Ce

mystère, avec les oeuvres divines qui l'accompagnent, est difficilement

reconnu par ceux qui s'attachent avant tout à des valeurs terrestres,

fussent-elles très nobles en elles-mêmes, comme le progrès de la culture

ou de la science. Jésus-Christ n'a-t-il pas parlé de sages et de prudents

auxquels demeure cachée la Révélation accessible aux petits et aux

humbles? 1 2 Une réelle ouverture existentielle au mystère du Dieu d'a­

mour, sans laquelle notre exégèse, toute savante qu'elle soit, demeure

nécessairement enténébrée, ne peut se maintenir en nous sans la lumière

de la grâce divine que nous devons toujours humblement demander.

Saint Augustin nous en avertit : « A ceux qui s'adonnent à l'étude des

Saintes Lettres, dit-il, il ne suflât pas de recommander qu'ils soient ver­

sés dans la connaissance des particularités du langage ... mais en outre,

et c'est à fois primordial et souverainement nécessaire, il importe qu'ils

prient pour comprendre (orent ut intelligant)

Chers Fils et vénérés Frères, ce que Nous vous avons dit sur les

tâches modernes de l'exégèse dans la vie de l'Eglise et sur son ouverture

aux autres disciplines théologiques, et réciproquement de la nécessité

de lire la Bible dans la Tradition de l'Eglise, explique la décision que

Nous avons prise, dans notre Motu Proprio Sedula Cura/* de rattacher

désormais la Commission Biblique à la Sacrée Congrégation pour la

Doctrine de la Foi, à laquelle aussi se rattache, bien que d'une autre

manière, la Commission Théologique Internationale. Comme le prouvent

11 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad Gentes divinitus, n. 22.

" Cf. Mt. 11, 25; Lc. 10, 21. 13 De doctrina christiana, 3, 56; PL 34, 89 14 Cf. A.A.S. 63 (1971), pp. 665-669.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 241: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 241

les Normes établies dans la même Lettre, il n'est pas question d'un

nivellement qui porterait atteinte au caractère spécialisé de vos recher­

ches, à vos initiatives propres et au service irremplaçable qu'il vous

appartient de rendre au Siège Apostolique. Il s'agit plutôt de mainte­

nir la tâche essentielle assignée à votre Commission par notre Prédé­

cesseur Léon XIII, tout en favorisant, à l'intérieur des organismes du

Saint-Siège, une saine collaboration — Nous dirions volontiers une

certaine « interdisciplinarité )) — entre les spécialistes de l'exégèse et

ceux des autres disciplines théologiques, dans un service commun de

notre Magistère.

En terminant cette petite allocution, Nous nous plaisons à vous

rappeler tout ce que nous attendons de vos travaux et Nous implorons

sur vos personnes et sur votre tâche la lumière du Saint-Esprit, avec

notre Bénédiction Apostolique.

I I I

Moderatoribus, membris et consultoribus Secretariatus pro non creden­

tibus, coacto Romae plenario coetu. *

Venerabili Fratelli e Figli carissimi,

Con vivissimo compiacimento abbiamo accolto il desiderio da voi

espresso di essere ricevuti da noi in occasione della Congregazione Ple­

naria del vostro Segretariato. Con la vostra presenza e col vostro

omaggio ci assicurate dello spirito e della serietà dell'impegno con cui

sono stati celebrati i lavori ai quali avete partecipato in questi giorni.

Salutiamo pertanto i qualificati membri che vi hanno preso parte : i

signori cardinali, i nostri confratelli vescovi, i superiori e gli offi­

ciali, nonché i consultori del medesimo Segretariato. A tutti espri­

miamo i sentimenti della nostra sincera riconoscenza.

Sappiamo che importanti temi vi hanno tenuto impegnati durante

queste giornate feconde di studio e di lavoro, e ci è motivo di paterna

soddisfazione sapere che persone così qualificate e preparate hanno

dedicato le loro energie ed esperienze alla considerazione degli aspetti

più significativi dell'ateismo contemporaneo e della secolarizzazione,

nonché dei relativi problemi pastorali : studio, questo, che merita da

parte nostra il più vivo incoraggiamento, perché apre campi nuovi e

16 - A. A. S.

* Die 15 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 242: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

242 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

finora quasi inesplorati all'orizzonte dell'azione della Chiesa ed è con­

dizione indispensabile per l'innesto della verità e della luce cristiana in

quelle zone del mondo odierno che più è lontano e refrattario alla

Chiesa.

I dati messi a disposizione da parte di codesto Segretariato per la

riflessione pastorale costituiscono senza dubbio un materiale prezioso

in vista della evangelizzazione, tanto più che i problemi da voi studiati

saranno argomento anche del prossimo Sinodo dei Vescovi. Tali dati,

infatti, portano ad una conoscenza e ad una valutazione più approfon­

dita delle questioni suscitate dall'ateismo moderno, nonché dei motivi

del fenomeno della non credenza : motivi che meritano un esame serio

da parte nostra, perché, come avverte il Concilio, « alla genesi possono

contribuire non poco i credenti, in quanto per aver trascurato di edu­

care la propria fede, o per una presentazione fallace della dottrina,

od anche per i difetti della propria vita religiosa, morale e sociale,

si deve dire piuttosto che nascondono e non che manifestano il genuino

volto di Dio e della religione ».* D'altra parte bisogna riconoscere che

certe forme di non credenza, oggi così largamente diffuse, che vanno

sotto il nome di (( secolarizzazione », in quanto tendono a rivendicare

la giusta autonomia dell'uomo, non sono per ciò stesso e dovunque

necessariamente antireligiose.

Si impone allora il problema della strategia pastorale. Come sensi­

bilizzare ai valori del messaggio evangelico un mondo dominato da

un'atmosfera caratterizzata dall'assenza di Dio? Come far comprendere

che la religione costituisce un fattore positivo per l'uomo e non una

deviazione dello sforzo di instaurare dimensioni veramente umane nella

costruzione della città terrena? Come risvegliare quegli stimoli spiri­

tuali, quella nostalgia di una fede, quei germi di religiosità che sono

certamente latenti anche negli spiriti assenti da ogni fede religiosa?

L'umile Vicario di Cristo che vi parla sente profondamente le sue

responsabilità in un campo così irto di difficoltà e così pieno di pro­

blemi ancora insoluti, ma dove è pur necessario intervenire. Già nella

nostra prima Enciclica abbiamo posto in particolare rilievo tali preoc­

cupazioni ; le stesse esprimeva il Concilio Ecumenico quando, parlando

dei rapporti della Chiesa col mondo contemporaneo, auspicava « un dia­

logo ispirato dal solo amore della verità e condotto con la opportuna

prudenza, senza escludere nessuno : né coloro che hanno il culto di

1 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 19.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 243: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 243

alti valori umani, benché non ne riconoscono ancora l'Autore, né coloro

che si oppongono alla Chiesa e la perseguitano in diverse maniere )).2

Il vostro Segretariato segna un passo importante nella attuazione pra­

tica di questi voti. Con le iniziative e il dialogo che esso promuove

con gli esponenti del mondo dei non credenti, non solo permette di

ascoltare i loro problemi, ma anche di far ascoltare la voce della

Chiesa e il suo messaggio di speranza e di vita.

Comprenderete allora con quale animo noi invochiamo l'aiuto del

Signore sulle vostre persone e sulle vostre attività, e vi diciamo : pro­

cedete nel vostro lavoro con continuità, con metodo, con fiducia,

consapevoli della necessità della vostra missione. Occorre trovare la

giusta via in un terreno quasi sconosciuto, lavorando con tanti sacri­

fìci, e forse senza avere la soddisfazione di vederne i frutti immediati.

È propro il caso di dire : « Altri è chi semina, altri è chi miete ». 3 Ma

questo non deve scoraggiarvi. lì Signore vi aiuterà, come aiutò gli

Apostoli quando, dopo aver faticato inutilmente tutta la notte, getta­

rono la rete fidando nella parola del Divino Maestro — in verbo tuo,

come disse S. Pietro — ed ottennero la pesca miracolosa. La nostra

fiducia è Cristo ; Egli a suo tempo saprà far maturare i frutti.

Formulando i migliori voti ed implorando l'abbondanza delle celesti

grazie sul vostro Segretariato e su voi tutti singolarmente, noi intanto

di gran cuore vi impartiamo la nostra Apostolica Benedizione.

IV

E.mis Patribus, Exc.mis Patriarchis, Praesulibus atque Membris Ponti­

ficiae Commissionis Codici Iuris Canonici Orientalis recognoscendo, Romae

plenarium coetum habentibus. *

Venerabiles Fratres ac dilecti Filii,

Dum hic praesentes Nobis conspicimus venerabiles Fratres Patriar­

chas, qui Ecclesiis Orientalibus praesunt, Metropolitas ceterosque Hie­

rarchas Communitatum Orientalium, qui cum hac Apostolica Sede

perfectam communionem habent, facere non possumus, quin summo affi-

2 Ibid., n. 92. 3 Io. 4, 37.

* Die 18 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 244: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

244 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ciamur gaudio de hoc novo pulcherrimoque catholicae unitatis in mul­

tiplicitate spectaculo.

Hic, apud Apostolorum Principis sepulcrum, Ecclesiae Orientis et ,

Occidentis una conveniunt, ut, haud secus ac Sanctus Ignatius Antio­

chenus, Familiam Dei contemplentur in mysticum congregatam Con­

vivium, cui praeest haec Romana Ecclesia, 7tpoxa67)[iivY) 1% á y á ^ c , cuius

ministerium eo spectat, ut praesideat in regione Romanorum.1

Ad ministerium igitur huius Romanae Ecclesiae, unde unitas sacer­

dotalis exorta est,2 hoc pertinet, ut praesto sit Fratribus, ubicumque

caritas id postulet, ea ipsa caritas, quae una cum Christo Ecclesiam

Syriae regebat, cum antiquus eius Episcopus gaudens ad martyrium

duceretur. 3 Hoc non dominatum, non principatum significat, sed prima­

tum in ministrando, in sollicitudine adhibenda, in auxilio ferendo, in

Fide integra profitenda, et quidem ita, ut haec omnia coniuncte fiant

cum Apostolorum successoribus.

Cum haec animo perspiceret, iure merito praeclarus ille Edessae

Diaconus, Sanctus Ephraëmus, cuius memoria haud ita pridem cele­

brata est, sexto decimo expleto saeculo ab eius obitu, elatis verbis

canebat : O te beatum (Simeon Petre), qui veluti caput atque lingua

exstitisti corpori fratrum tuorum! Corpus equidem istud componebatur

ex discipulis, filiique Zebedaei ei tamquam duo oculi inerant. O ambos

illos beatos, qui poposcerunt a Magistro thronos, postquam ipsius thro­

num adspexerint! Attamen revelatio a Patre audita fuit per Simeonem,

qui est petra inconcussa.4

Nos autem hodie, vobiscum unicae Christi Fidei professione con­

iuncti, gaudio implemur Christi resuscitati, atque una vobiscum.

Venerabiles Fratres ac dilecti Fil i i , integram eandem Fidem mundo

atque futuris aetatibus proclamamus.

Cum autem miram exhibeat unitatem compaginis suae, Sancta

Mater Ecclesia voluntatem Christi palam ostendit, simulque tutum

demonstrat iter, quod ad contemplandam Patris gloriam perducit.

Ac dum vos conspicimus, dilecti ac Venerabiles Fratres, placet Nobis

haec verba proferre, in quibus antiqua vox resonat « Didascalia Apo­

stolorum » : Vos (episcopi) pro vestro populo constituti estis sacerdo-

1 Cfr. S. Ignatius Ant., Ep. ad Romanos, Inscr.; Cfr. Guarducci M., L'Iscrizione di

Abercio e Roma, in Ancient Society, 2 (1971) 174-203: v. pp. 198-199. 2 S. Cyprianus, Ep. 59, C. 14, 1. 3 Cfr. S. Ignatius Ant., Ep. ad Rom. 9, 1. 4 S. Ephraëmus, Hymni de Virginitate, XV, 7, ed. I. E. Rahmani, 1906, p. 45.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 245: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 4 5

tes, prophetae, principes ... mediatores inter Deum et christifideles...

Vos estis praecones atque praedicatores ...

Audite, Laici, Ecclesia Dei electa, Ecclesia Catholica ... honorate

Episcopum veluti Deum, quia pro vobis Dei Omnipotentis vicem gerit.5

Dum hodie effrena libertatis novitatisque cupiditas passim omnia,

quae ad praeteritam aetatem pertinent, in debito honore non habet,

haud sine magno solacio praeclaras Orientis Ecclesias cernimus sacras

Patrum traditiones fideliter servantes ; quae quidem traditiones perti­

nent ad commune patrimonium universae Ecclesiae Dei, atque hanc ob

causam de iis scribens ad Petrum Hierosolymitanum episcopum, De­

cessor Noster Agapitus I hisce verbis hortabatur, ut eaedem custodi­

a n t u r incolumes : Voluissemus quidem, fratres dilecti, propter co­

niunctionem nostrae caritatis, omnes Domini sacerdotes, iuxta Aposto­

licam traditionem irreprehensibiles invenire et neminem aut per

gratiam aut metum ab ecclesiasticis canonibus declinare.6

Ac merito Patres VII Concilii Oecumenici opportunum duxerunt de­

clarare : ... divinos canones amplectabiliter in pectore recondimus, exul­

tantes in eis sicut qui invenit spolia multa ... tam scilicet illorum qui

ab almis et laudabilissimis Apostolis sancti Spiritus tubis editi sunt,

quam eorum qui a sex sanctis et universalibus Synodis, atque his Con­

ciliis quae localiter collecta sunt, in expositionem huiusmodi decreto­

rum promulgati sunt, necnon et eorum qui a sanctis Patribus nostris

prolati fuisse probantur. Ab uno enim eodemque Spiritu illustrati de­

finierunt quae expediunt.

Haec legimus in primo canone praedicti Concilii, quo summatim

exponitur illa traditio, quam Ecclesiae Orientales magna ex parte

semper communem habuerunt et adhuc habent, quamvis inter se multi­

plicitate traditionum distinguantur.

Fidelitas erga sacrum hoc ecclesiasticae disciplinae patrimonium

effecit, ut, inter tot tantasque vexationes atque res adversas quas Orien­

tales Ecclesiae sive antiquis sive recentioribus temporibus perpessae

sunt, nihilominus proprius Orientis vultus integer servaretur; quod

profecto non sine magno animarum emolumento fieri contigit.

Haec autem fidelitas erga idem venerandum traditionum vestrarum

patrimonium — quae persistat necesse est, quoniam ab ea vim suam

5 Didascalia Apostolorum VIII, 25, 7; IX, 26, 1, in Fontes Codificationis Orientalis,

Series II, fase. 26, p. 169. 6 Fontes Codificationis Orientalis, Series III , vol. I, p. 430.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 246: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

246 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

haurit opus recognitionis Iuris Canonici Orientalis vobis demanda­

tum — 7 minime prohibet, quominus hoc ipsum opus pateat atque obse­

cundet salutari illi novaeque impulsioni ad vitam christianam instau­

randam, quam Concilium Vaticanum Secundum pro Ecclesia universa

exoptavit atque promovit. Etenim, cum finis supremus universarum

Ecclesiae legum positus sit in salute animarum, ecclesiasticae normae,

utpote quae perenni incremento populi Dei eiusque novis semper orien­

tibus necessitatibus consulere debeant, inertes atque immotae, quasi

res mortua, nullo pacto esse possunt. Quare tunc praesertim vestrum

canonicae disciplinae patrimonium ubertate vitae pollere dicendum

est, si dum integra servat, quae potissima ac venerabilia sunt, simul

etiam hodiernae vitae postulatis respondeat ac veris aptari valeat con­

dicionibus singulorum populorum, quae celerrime continenterque mu­

tantur.

Quanta autem in hoc opere explendo prudentia atque sapientia vobis

necessaria sit, nemo est qui non videat.

Id enim postulat, ut quaecumque sunt caduca ac superflua in antea

latarum legum regione, inde tollantur ; ut dum in earum locum aliae

novaeque substituuntur, id a vobis exquiratur quod reapse melius est,

potius quam id quod est novum; ut denique in novis afferendis cavea­

tur, ne haud satis habeatur aut omnino praetermittatur ratio patri­

monii traditi. Quaelibet, enim, renovatio semper cohaerentiam et concor­

diam cum sana traditione prae se ferre debet, ita ut novae normae appa­

reant non quasi corpus extraneum violenter defixum in ecclesiastica

compagine, sed e normis iam exstantibus quasi sua sponte efflorescant.

Quod quidem iam Nobismet ipsis curae fuit declarare, cum alteram

aperuimus sessionem Concilii Vaticani Secundi, in qua haec protulimus

verba : Renovatio, ad quam Concilium spectat, neque praesentem Ec­

clesiae vitam subvertere dicenda est, neque eius traditiones interscin-

dere ... sed potius his ipsis traditionibus honorem habere, caducis et

mendosis formis exutis, atque easdem sinceras feracesque efficere velle.8

Constitutio autem ac forma huius Nostrae Commissionis in tuto

ponit, quantum fieri potest, eius orientalem indolem, cum ex Eccle­

siarum multiplicitate constet, eodemque tempore manifesto confir­

mat cupere Nos ut Orientales ipsi Codicem conficiant ; qui Codex ad

eam caritatem perducet, qua fiet ut in hodierno mundo magis magis-

7 Cfr. D-ecr. Orientalium Ecclesiarum, nn. 5-6. 8 A.A.S. 56 (1963), p. 851.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 247: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 247

que ipsorum Ecclesiae floreant et novo robore apostolico concreditum

sibi munus absolvant.9

Praeterea, cum hanc Commissionem Codici Iuris Canonici Orien­

talis recognoscendo instituimus, precibus obsequi voluimus, quae a

pluribus Hierarchis Orientalibus et ab ipsa demum Sacra Congrega­

tione pro Ecclesiis Orientalibus erant admotae : ut videlicet partes

sive iam editae sive nondum foras datae Codicis Iuris Canonici

Orientalis, recognoscerentur secundum mentem Patrum Concilii Va­

ticani II atque germanam orientalem traditionem. Duplex huiusmodi

cura, servandae scilicet congruentiae sive cum Concilio Vaticano II

sive cum Orientis traditione, cum tertia pariter animadversione compo­

natur oportet, quae gravis esse momenti videtur atque non solum pro

ista, sed etiam pro Commissione Codici Iuris Canonici recognoscendo

valet. Utraque enim Commissio eo praecipue est instituta, ut Codi­

cem conficiat recteque, legibus insertis, disponat, non autem ut leges

ipsas, pro sua auctoritate, ferat et condat. Stant enim normae, dum­

que ipsa principia legum ex fontibus hauriuntur, neque illae neque

haec immutari possunt. Ut aliis verbis utamur, viri Commissioni

addicti ipsarum legum sunt ordinatores, non auctores seu factores.

Haec cum dicimus, nullo modo opus Commissioni concreditum

extenuatur vel parvipenditur, verum pressius definitur in sua natura,

quippe cum sit frugiferum ministerium quod ab Ecclesia committitur,

ad eius bonum directe spectat et legitimae auctoritati fideliter obse­

quitur. Equidem Nos omnino fore confidimus, ut vos propositum illud

assequi valeatis et pro impensissimo vestro erga Ecclesiam amore opus

perficiatis recte compositum, etsi arduum atque implexum, quo quidem

magis magisque corroboretur coniunctio atque consensio diversarum

traditionum, salvis tamen uniuscuiusque Ecclesiae proprietatibus.

Codex enim qui, praeclare confectus atque ab omnibus receptus, in

cotidianae vitae actionem feliciter traducatur, germanum praebet testi­

monium reverentiae atque amoris erga ecclesiasticam legem; idque

multum certe ipsi hominum societati conferet, in qua saepius videmus

conatus fieri ad labefactandam hanc legum observantiam, quae ut firma

maneat, postulat nuntii evangelici excelsa veritas ipsaeque sincerae

ecclesiasticae traditiones.

Ut autem aptus componatur Orientalis Codex, nullo modo praete­

reundum est peculiare munus quod ad Catholicos Orientales spectat,

9 Decr. Orientalium Ecclesiarum, n. 1.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 248: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

248 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

munus scilicet omnium christianorum unitatem, orientalium praeser­

tim, fovendi iuxta principia decreti... De Oecumenismo.™ Magnopere

quidem Nos consolamur, cum inter Ecclesiam Catholicam et sorores

Orthodoxas Ecclesias contrahi cernimus, impellente Spiritu Sancto,

vinculum verae unitatis, hoc est communionem ecclesialem iam valde

profectam.

Cuius rei documenta et comprobationes sunt : liber Tomos Agàpis,

necnon salutationes in Urbe non solum Patriarchae Oecumenici Athe-

nagorae, verum etiam Sanctitatum Catholici patriarchae supremi arme­

norum Vasken I ex Ecmiadzin, Catholici Khoren I ex Cilicia, patriar­

chae Maris Ignatii Yacub III ex Antiochia et Papae Shenoudae III ex

Alexandria, necnon aliquorum hierarcharum ex aliis orthodoxis Ec­

clesiis.

Probe Nobis comperta sunt alia incepta, quae his proximis annis

inita sunt ab Ecclesiis Orthodoxis, eo spectantia, ut consociatis viribus

leges communes conficerentur, ad huius aetatis necessitates accommo­

datae, integris tamen servatis, ut par est, earum peculiaribus traditio­

nibus.

Meminisse quoque iuvat Nos, ex communi consilio cum desideratis­

s imi Patriarcha Oecumenico Athenagora, in universum iam assensos

esse omni conatui consociatae operae inter doctores catholicos et ortho­

doxos in regione studiorum quae attinent ad historiam, traditiones

ecclesiasticas, disciplinam patristicam, sacram liturgiam atque expo­

sitionem Evangelii quae congruat cum vero Domini nuntio et cum spe

ac necessitatibus mundi huius temporis.11

Magnopere quidem laetamur, quod iuris orientalis periti, tam catho­

lici quam orthodoxi, iam clarum specimen dant communis huiusmodi

adiutricis operae; cuius rei gratia apud Nostrum Institutum Studio­

rum Orientalium constituimus Facultatem Iuris Canonici Orientalis

omnibus patentem Ecclesiis, exoptantes ut, cooperando etiam cum

aliis Institutis, laetos fructus ferat.

Particulares autem Ecclesiae, — ut ait Concilium —, tum Orientis

tum Occidentis, licet ritibus, ut aiunt, nempe liturgia, ecclesiastica

disciplina et patrimonio spirituali partim inter se differant, aequali

tamen modo concreduntur pastorali gubernio Romani Pontificis, qui

Beato Petro in primatu super universam Ecclesiam divinitus succedit.

10 Ibid., n. 24. 11 Déclaration commune: die 18 oct. 1967.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 249: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 249

Eaedem proinde pari pollent dignitate, ita ut nulla earum ceteris

praestet ratione ritus, atque iisdem fruuntur iuribus et tenentur obli­

gationibus, etiam quod attinet ad Evangelium praedicandum in uni­

versum mundum/2 sub moderamine Romani Pontificis/3 qui, cum

omnes in corde suo gerat, iure cum Sancto Paulo dicere valet : Omni­

bus omnia factus sum/4 quoniam liquet ad Nostrum ministerium in

primis spectare illam sollicitudinem quam habemus pro vobis coram

Deo.15

Venerabiles Fratres et dilecti Fili i , Dominus Noster Iesus Chri­

stus — via, veritas et vita — vestris benedicat operibus, ad quae pro­

speranda accedant preces Sanctissimae ipsius Matris, omnium Sanc­

torum caelitum, atque paterna Nostra et fraterna Apostolica Bene­

dictio.

V

In Basilica Vaticana habita ad eos qui interfuerunt sollemni Beatificationi

Ven. Servi Dei Liborii Wagner, sacerdotis et parochi de Altenmünster,

in odium fidei anno 1631 interempti. *

Un martire, un nuovo martire è riconosciuto oggi dalla Chiesa, e

proposto alla venerazione dei fedeli. Il suo nome è quello del sacer­

dote Liborio Wagner, della diocesi di Würzburg, ucciso a trentotto

anni di età, per causa della sua confessione cattolica, il 9 dicembre

1631. Varie cause hanno ritardato il riconoscimento ufficiale del suo

martirio, ma ora finalmente esso risulta storicamente e canonicamente

provato. E se davvero, come dicono i fatti e la fama di questo servo di

Dio, egli è un martire, dunque egli è un cittadino del cielo, egli è

« beato )).

La prima e più forte impressione, che una tale notizia produce negli

animi nostri è la meraviglia; sentimento questo che non nasce soltanto

da questo momento di generale consenso della Chiesa, né dall'improv­

viso e ineffabile splendore di questa nuova stella che si accende al

nostro sguardo nel firmamento escatologico della celeste città, ma

1 2 Cfr. Me. 16, 15. 13 Orientalium Ecclesiarum, n. 3. 14 1 Cor. 22, 9. 15 2 Cor. 7, 12-13.

* Die 24 mensis martii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 250: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

250 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dalla considerazione obbiettiva di chi sia un martire. Questo termine

acquista in questo momento il suo pieno e stupendo significato.

Chi è un martire, nel linguaggio autentico che la Chiesa attribuisce

a questa troppo spesso enfatica e abusata parola? Martire è un seguace

di Cristo, che dà a Lui testimonianza col proprio sangue. Egli con­

fessa Cristo col sacrifìcio cruento della propria vita. Annuncia la pro­

pria fede morendo per essa. Dimostra con la prova più forte di cui

l'uomo sia capace la fermezza della propria convinzione; non solo, il

martire attesta in modo originale la verità religiosa di tale convin­

zione, perché egli non avrebbe da se stesso la forza suficiente per

soffrire volontariamente, senza opporre violenza a violenza, l'atrocità

del martirio se l'energia dello Spirito Santo non subentrasse nella sua

debolezza per trasformarla in eroismo puro. 1 Egli proclama, con una

evidenza che stupisce, l'esistenza d'un valore, la fede, che vale più

della vita, fino a dimostrare che la fede è essa stessa la vera vita.

Noi siamo abituati alle notizie di scene di sangue e di storie in cui la

violenza e la malizia si manifestano in forme drammatiche e impres­

sionanti e ci lasciano profondamente turbati ; ma quando questi avveni­

menti riguardano una persona, che chiamiamo martire, non possiamo

non rilevare due note salienti, le quali, senza attenuare l'orrore per la

crudeltà del fatto, vi aggiungono uno stupore, che confina con l'am­

mirazione e con la pietà ; e sono queste due note, una quella della non

resistenza da parte del paziente, il quale piuttosto oppone alla fierezza

dell'aggressione una singolare mitezza; l'altra quella d'un'intenzionale

affermazione spirituale da parte della vittima, affermazione espressa

nel sangue e nella morte, che conferisce al tragico episodio il significato

ed il valore d'un sacrifìcio. La figura della vittima assume l'aspetto

dell'agnello ; ed il simbolo dell'<( Agnus Dei », che subito si affaccia

allo spirito, richiama il ricordo di Cristo e quasi l'identificazione del

martire col divino Crocifìsso; e, come avviene alla memoria della

straziante morte di Liborio Wagner, sopra il dolore e lo sdegno per

la sua spietata condanna prevale la visione della sua fortezza e della sua

umiliata bontà. Per questo, noi dicevamo, un senso di meraviglia ci

invade, e ci ritornano alla memoria le parole di Sant'Agostino : « nei

martiri Cristo stesso diventa testimonio » ; ed il martire tale è non

tanto per la pena a lui inflitta, quanto per la causa per cui essa è sof­

ferta : Märtyrern non facit paena, sed causa.

1 Cfr. Mt. 10, 19.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 251: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 251

Lasciamo dunque che l'ammirazione invada ora i nostri animi e

con l'ammirazione il gaudio che la vittoria del martirio reca con sé.

(( Questa è la vittoria che vince il mondo, la nostra fede ». 2

«- * *

Wir müssen der verehrungswürdigen Kirche von Würzburg unsere

herzliche Mitfreude zum Ausdruck bringen. Denn ihre jahrhundertealte

religiöse Überlieferung wird durch die Seligsprechung dieses ihres Soh­

nes Liborius Wagner geehrt, der ihr als Märtyrer des katholischen Glau­

bens zur Verehrung und Nachahmung vorgestellt wird. Wir selbst

sind von Freude über diese Verherrlichung erfüllt und haben den

Wunsch, daß sie sich fruchtbar auswirken möge für die Erneuerung des

christlichen Glaubens, und zwar nicht nur für die Diözese, aus der

Liborius hervorgegangen ist, sondern ebenso für die gesamte heilige

katholische Kirche.

Der Verlauf seines kurzen Lebens, das auf dieser Erde erlosch, um

sich durch seinen schmerzvollen und glorreichen Tod im Himmel

fortzusetzen, ist in jedem Abschnitt sehr bedeutungsvoll und verdient

es, jetzt im Lichte der heutigen Verherrlichung unter seinen verschie­

denen Gesichtspunkten betrachtet zu werden für eine neue Erwägung

des geschichtlichen und geistlichen Rahmens, in dem es sich abspielte.

Viele bedeutungsvolle Umstände im Leben des seligen Liborius legen

uns ernste und fruchtbare Überlegungen nahe. Ist seine Herkunft aus

einer guten und vorbidlichen protestantischen Familie nicht schon für

uns ein Grund achtungsvoller Wertschätzung des religiösen und christ­

lichen Erbes, das sich bei der deutschen Bevölkerung trotz aller auf­

wühlenden Veränderungen dieser stürmischen Zeit erhalten hat? Und

die Hinwendung von Liborius zum katholischen Glauben, dem diese Ge­

biete durch so viele Jahrhunderte mit so hochbedeutsamer und reicher

Blüte christlichen Lebens und menschlicher Kultur angehörten, ist

dies für uns alle nicht ein Grund zu geschichtlicher Überlegung und

zur Hoffnung für die Wiederherstellung der vollkommenen Einheit der

Kirche, die immer ersehnt ist? Und muß diese Einheit, die sich von

Christus ableitet und auf Christus ausgerichtet ist, nicht leiden unter

der jetzt bestehenden Trennung, und darf man nicht hoffen, daß diese

Trennung ihre glückliche Wiedervereinigung finde in dem einen und

einzigen Glauben sowie einer neuen lebendigen Liebe?

21 Io. 5, 4.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 252: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 5 2 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Es möge uns gestattet sein, bei dieser Gelegenheit an die christlichen

Brüder, die noch nicht in voller Gemeinschaft mit dem Apostolischen

Stuhl leben, ein ehrerbietiges und herzliches Grußwort zu richten, und

zwar im Namen des seligen Liborius, der uns allen den Wunsch nach ei­

nem Ökumenismus im Herzen zu bekräftigen scheint, der die Eintracht

und den Frieden erneuert. Er, der selige Liborius, ist ein Beispiel, ist

ein Märtyrer, den wir freilich nicht feiern wollen als eine « gezielte Glau­

benskundgebung », nämlich um aus seinem Martyrium einen Grund zur

Polemik und zur Anklage zu machen, wohl aber als ein Zeugnis des

Beispiels für alle und der Einladimg zur Versöhnung und zum Geiste der

Brüderlichkeit.

Die Tatsache, daß Liborius Schüler einer hochangesehenen Schule

war und dann sein junges Leben dem Priester tum und der Seelsorge

weihte, wieviel Anregungen könnten wir hieraus schöpfen, um der gan­

zen Kulturwelt unsere Wertschätzung und unsere Überzeugung zum

Ausdruck zu bringen, daß eine Übereinstimmung zwischen wissenschaft­

lichem Denken und christlichem Glauben nicht nur möglich, sondern

immer auch notwendig ist ! Und wie gern möchten wir hier in diesem

Augenblik ein wenig länger verweilen, um einen väterlichen und mit­

brüderlichen Gruß an die Priester und Ordensleute zu richten, die auch

heute noch ihr Leben Christus und der Kirche vollständig und für immer

weihen ! In besonderer Weise möchten wir sie nicht nur auf das leuch­

tende Beispiel des seligen Liborius Wagner hinweisen, sondern auf sie

ebenso die geheimnisvolle und stärkende Kraft seines Schutzes herab­

rufen !

Und im Vertrauen, daß wir alle den neuen Seligen als Beispiel christ­

licher Stärke und Schützer unseres christlichen Glaubens in steter Treue

zur Kirche Christi haben dürfen, segnen wir den Oberhirten der Diözese

Würzburg und alle anderen anwesenden deutschen Bischöfe sowie die

Vertreter der staatlichen Behörden und alle Gläubigen, die dieser er­

hebenden liturgischen Feier beiwohnen.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 253: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 253

VI

Ad Illustrissimos Viros Antonium Carrillo-Flores et Raphaelem Salas,

praesidentes celebrationibus mundialis Anni de expendendis populorum

quaestionibus. *

Signori!

Desideriamo anzitutto ringraziarvi di essere venuti a farci visita.

Voi avete auspicato questo incontro per attirare la nostra attenzione

circa le alte responsabilità a voi affidate dall'Organizzazione delle Na­

zioni Unite in ordine alla celebrazione dell'Anno Mondiale della Popo­

lazione e della Conferenza Mondiale della Popolazione. Profittiamo di

questa occasione che ci viene offerta, per assicurarvi dell'interesse, col

quale la Santa Sede segue gli sforzi della comunità internazionale a

favore della giustizia e della pace.

Le numerose attività, che si stanno organizzando nel quadro del­

l'Anno Mondiale della Popolazione ed in vista alla relativa Conferenza,

che si terrà a Bucarest nel prossimo mese di agosto, non possono

lasciare indifferente la Santa Sede. Benché la ricerca della soluzione

dei problemi posti dalla crescita della popolazione richieda, per molti

anni ancora, un impegno di tutti gli uomini di buona volontà, l'Anno

e la Conferenza Mondiale della Popolazione costituiscono occasioni par­

ticolarmente importanti per sensibilizzare l'opinione pubblica mondiale

ai bisogni dei singoli e delle comunità.

Quando la Chiesa si interessa ai problemi della popolazione, lo fa

per dovere di fedeltà alla sua missione. Questa sollecitudine discende

dal suo impegno per la promozione del bene integrale, sia materiale che

spirituale, di tutto l'uomo e di ogni uomo. La Chiesa sa bene che popo­

lazione significa uomini, esseri umani. Essendo depositaria di una

Rivelazione, nella quale l'Autore della vita ci parla dell'uomo, dei suoi

bisogni, della sua dignità, del suo destino umano e spirituale, la

Chiesa ha grandemente a cuore tutto ciò che può servire l'uomo. E

in pari tempo, ella si preoccupa per tutto ciò che può compromettere

l'innata dignità e libertà della persona umana.

Siamo consapevoli che il crescente numero degli uomini nel mondo

* Die 28 mensis martii a. 1974. (Sermo haud est habitus, sed supramemoratis viris traditus est ab E.mo Card. Villot,

Secretario Status).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 254: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

1 Cfr. Litt. Encycl. Populorum progressio, 37; Humanae vitae, 23, 31.

in generale e in alcuni paesi in particolare pone alla comunità dei

popoli ed ai governi una sfida. I problemi della fame, della sanità, del­

l'educazione, della casa e dell'impiego diventano sempre più difiìcili da

risolvere, allorché la popolazione cresce con ritmo più intenso di quello

della disponibilità delle risorse.

Alcuni si lasciano trasportare dalla tentazione di credere che non

vi sia altra soluzione al riguardo che quella di frenare la crescita della

popolazione mediante misure radicali, non raramente in contrasto con

le leggi scritte da Dio nella natura dell'uomo e poco rispettose della

dignità della vita umana e della giusta libertà degli uomini. Tali misure

sono fondate, in certi casi, su una concezione materialistica del destino

dell'uomo.

Le vere soluzioni di questi problemi — e noi vorremmo dire le

uniche — saranno quelle che tengono in debito conto tutti i fattori

concreti nel loro insieme : le istanze della giustizia sociale e insieme il

rispetto delle leggi divine che governano la vita ; la dignità della persona

umana e la libertà dei popoli; il ruolo primordiale della famiglia e la

responsabilità propria degli sposi. 1

Non vogliamo ripetere qui nei particolari i princìpi che regolano la

posizione della Chiesa nel campo della popolazione, espressi chiara­

mente nella Costituzione Gaudium et Spes del Concilio Vaticano II

e nelle nostre Encicliche Populorum Progressio e Humanae Vitae.

Questi documenti, il cui contenuto è a voi ben noto, dimostrano come

l'insegnamento della Chiesa riguardo alla popolazione sia insieme fermo

ed accuratamente enunziato, rispettoso dei princìpi e nel contempo

profondamente umano nel suo ministero pastorale.

Nessuna pressione deve far deviare la Chiesa verso compromessi

dottrinali o soluzioni miopi. Certamente non spetta alla Chiesa pro­

porre soluzioni di ordine puramente tecnico. Il suo ruolo è quello di

testimoniare la dignità e il destino dell'uomo, di permettergli di ele­

varsi moralmente e spiritualmente. L'insegnamento della Chiesa, che

noi non cessiamo di riaffermare, aiuta i fedeli a comprendere meglio

la propria responsabilità e il contributo che essi sono chiamati a por­

tare alla soluzione di questi problemi. In tale ricerca, essi non devono

lasciarsi influenzare dalle affermazioni di singole persone o di gruppi,

che pretendono di presentare la posizione della Chiesa, omettendo

certi aspetti essenziali dell'insegnamento del Magistero autentico.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 255: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 255

La Chiesa ha sempre sottolineato, e continua a farlo tuttora, la

necessità di trattare i problemi della popolazione nella obiettiva realtà

dei loro vari aspetti, che sono senza dubbio economici e sociali, ma

anche e soprattutto umani.

Difatti, la discussione dei problemi della popolazione coinvolge la

stessa finalità della persona umana. La volontà creatrice e redentrice

di Dio nei confronti dell'uomo può essere riconosciuta, confermata o

rifiutata in un dibattito che tocca l'esistenza stessa dell'uomo. Questa

esistenza dell'uomo è solo veramente umana nella misura in cui « pa­

drone delle proprie azioni e giudice del loro valore, diventa egli stesso

autore del proprio progresso, in conformità con la natura che gli ha

dato il suo creatore e di cui egli assume liberamente le possibilità e le

esigenze )).2

Qualunque programma relativo alla popolazione deve dunque met­

tersi al servizio della persona umana. Esso deve « ridurre le disu­

guaglianze, combattere le discriminazioni, liberare l'uomo dalle sue

servitù, renderlo capace di divenire lui stesso attore responsabile del

suo miglioramento materiale, del suo progresso morale, dello svol­

gimento pieno del suo destino spirituale ».3 Pertanto esso deve esclu­

dere tutto ciò che si oppone alla vita in se stessa o che nuoce alla

libera e responsabile personalità dell'uomo.

Qualunque politica sulla popolazione deve garantire altresì la

dignità e la stabilità dell'istituzione familiare, assicurando i mezzi

che le permetteranno di svolgere il suo vero ruolo. Il nucleo familiare

è al servizio di una vita pienamente umana; esso è il punto di par­

tenza per una vita sociale equilibrata, nella quale il rispetto di sé è

inseparabile dal rispetto per gli altri. Gli sposi devono, per ciò, eser­

citare le loro responsabilità con piena consapevolezza dei loro doveri

verso Dio, verso se stessi, verso la famiglia e verso la società, in una

giusta gerarchia di valori. La decisione circa il numero dei figli, che

essi vogliono avere, dipende dal loro retto giudizio e non può essere

lasciato alla discrezione delle pubbliche autorità. Ma poiché questo

giudizio presuppone una coscienza ben formata, è importante che

siano realizzate tutte le condizioni che permettano ai genitori di rag­

giungere un livello di responsabilità conforme alla morale, una respon-

2 Litt. Encycl. Populorum progressio, 34. 3 Litt. Encycl. Populorum progressio, 34.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 256: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

256 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sabilità che sia veramente umana e che, senza trascurare l'insieme

delle circostanze, tenga conto della legge divina. 4

Uno dei grandi temi che deve essere esaminato è dunque quello

della giustizia sociale. Una vita pienamente umana, dotata di libertà

e di dignità, sarà assicurata a tutti gii uomini ed a tutti i popoli

quando le risorse della terra saranno state ripartite più equamente,

quando i bisogni dei meno privilegiati avranno avuto una effettiva

priorità nella distribuzione delle ricchezze del nostro pianeta, quando

i ricchi — sia individui che gruppi — si saranno impegnati in un

nuovo sforzo di aiuto e di investimento a favore dei più sprovveduti.

L'Anno della popolazione dovrebbe annunziare una rinascita del­

l'impegno di tutti a favore di una piena giustizia nel mondo, al fine

di contribuire all'edificazione dell'avvenire comune dell'umanità. 5

Si sente spesso dire che la crescita della popolazione deve essere

frenata radicalmente, per rendere possibile lo sviluppo dei paesi meno

privilegiati e per garantire alle generazioni future condizioni am­

bientali sane, una vita degna dell'uomo, e che ciò spetta ai pubblici

poteri occuparsene.

Le autorità pubbliche, nei limiti della loro competenza, possono

certamente intervenire, favorendo una appropriata informazione e

soprattutto adottando idonee misure per lo sviluppo economico e per

il progresso sociale, a condizione che queste misure rispettino e pro­

muovano i veri valori umani, individuali e sociali, e che siano osser­

vate le leggi morali. 6

Signori ! L'atteggiamento fondamentale della Chiesa in questo Anno

della Popolazione è quello della speranza. La storia del mondo prova

— e la Chiesa ne è stata testimone nel corso dei secoli — che l'uomo può

riuscire a trovare delle risposte giuste alle istanze a lui poste quando

egli applica tutta la sua capacità creativa, tutti i doni dell'intelligenza

e del cuore nella collaborazione sincera a favore dei suoi fratelli, per

assicurare a tutti una vita veramente umana in libertà e responsabilità.

La speranza della Chiesa è fondata sul realismo, senza dubbio, ma

anche sulla certezza che la sfera di ciò che è possibile può sempre

crescere, quando uno va avanti con Dio.

4 Cfr. Litt. Encycl. Humanae, vitae, 10; Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis

Gaudium et spes, nn. 50, 87. 5 Cfr. Litt. Encycl. Populorum progressio, 43. 6 Cfr. Litt. Encycl. Mater et Magistra in A.A.S. 53 (1961), p. 447; Populorum pro­

gressio, 37; Humanae vitae, 23.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 257: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 5 7

Y I I

E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e Consilio Secretariae generalis

Synodi Episcoporum, qui conventui Romae habito interfuerunt. *

Venerabiles Fratres,

Quam hoc mane ad vos facimus salutationem, qui ex pluribus terrae

regionibus Romam convenistis, ut opus haud levis momenti exseque­

remini, ea in primis cum debita gratiarum actione coniungitur, cum

vestram sedulitatem ac diligentiam in bono Ecclesiae universalis pro­

vehendo conspiciamus.

Etenim, praesens vester conventus, qui directe spectat ad Syno­

dum apparandam, quae Deo opitulante per autumnale tempus huius

anni celebrabitur, ut multum curae ac sollertiae ab unoquoque vestrum

postulat, ita aliqua forsitan incommoda secumfert, quoniam proxi­

mum adest Pascha Domini, ideoque commoratio vestra in sacris, quae

sunt vobis concreditae, dicionibus est certe necessaria. Attamen, sueta

munera paululum intermittentes, huc libentissime vos contulistis, ve­

stram operam, pastoralem sapientiam, consilia bene cogitata in fra­

terna consuetudine exhibituri atque iterum Romano Pontifici, in quem

recidit sollicitudo omnium Ecclesiarum, 1 novum oblaturi testimonium

ecclesialis caritatis atque communionis. Inde igitur Noster incipiat

sermo, indeque pergrati animi Nostri aperta profluat significatio.

Verum, ea attendentes quae nunc vestras mentes occupant, quid

dicemus quidve esse addendum putamus, nisi paternum, plenum, soli­

dum incitamentum ad inceptum insistendum? Agitur nempe de Sy­

nodo disposite accuranda quae, post tres habitos superioribus annis

coetus synodales, qui primi veluti gressus expeditioris — ut spera­

mus — itineris istius Instituti fuerunt, praecipuum gravissimumque

argumentum pertractabit, fidelitate servata erga Concilium Vatica­

num II eiusque normas, decreta, spiritum. Iuvat hic memorare — est­

que altera Nobis causa solacii — quae fuerint quaestiones, de quibus

in Synodo anni MCMLXXI actum est : edita iam documenta de sacer­

dotio ministeriali deque iustitia in mundo satis superque confirmant

quam frugiferum, quam impensum, quam efficax fuerit opus, quod ea

* Die 5 mensis aprilis a. 1974. 1 Cfr. 2 Cor. 11. 28.

17 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 258: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 5 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tempestate una cum ceteris Fratribus exegistis. Sed novum nunc,

maximum, primum instat et urget argumentum : de evangelizatione;

idque summopere interest Ecclesiae, cum in eius natura, in imis eius

vitae radicibus sit infixum, cum rectissimo tramite ad eandem perti­

neat itemque legitimis crebriusque propositis ab hominibus, qui nunc

sunt, interrogationibus respondeat : Quid agit Ecclesia? Immo, cur

Ecclesia? Quodnam Dei consilium de humani generis sorte adimplet?

Ecclesia nuntiat Evangelium Iesu Christi, Fili i Dei ; 2 Ecclesia notum

facit mysterium Evangelii ; 3 proprium eius munus evangelizatione defi­

nitur atque continetur.

Haec omnia, vobis sane notissima penitusque perspecta, summam

quandam implexarum quaestionum comprehendunt, quae tum ipsi oc­

currunt Ecclesiae, quando in aliqua aetate, in historica-sociali rerum

condicione munus evangelizandi explere contendit, quando primarii

huiusce finis prospectus ad usum instrumentorum provocat, quando di­

sciplina agendique forma, ratione cognitae, in praxim pastoralem dedu­

cendae sunt. Porro variae huiusmodi quaestiones, quae in libello ex­

scriptae ad Episcopos totius catholici orbis aliquot abhinc menses missae

sunt, copiosam iam uberemque materiem praebuerunt, quam in prae­

senti excutiendam et perpendendam vosmet ipsi curatis. Hic potissimum

vester, Fratres, vertitur labor : novimus ex responsionibus, ab unaqua­

que Conferentia Episcopali datis, Relationem breviorem, seu syntheti­

cam esse concinnatam, eandemque per hos dies vestro examini subici.

Hic itaque — liceat dictum iterare — vester vertitur labor : quo

dignior et aptior evadat Synodi apparatio, pro momento quod obtinet

in vita Ecclesiae, quo fructuosiores disceptationes synodales esse pos­

sint, ex Relatione praedicta vobis nonnulla capita erunt eligenda, quae

tamquam nodi ac nervi generalis illius argumenti de evangelizatione

habeantur. Tanta est enim amplitudo propositi argumenti, ut impediat

quominus omnia, quae ad rem attineant, singillatim et congrue aesti­

mentur : disceptatio quae nimis pateret, quae omnes omnino quaestio­

nes complecti vellet, profecto in discrimen adduceret diligentissimam

illam et exquisitissimam rerum considerationem, quae a Patribus Sy­

nodalibus iure merito exspectatur.

Allatorum igitur problematum selectio, quam diximus, magna qui­

dem cum prudentia atque consideratione erit vobis instituenda. Scili-

2 Cfr . Me. i , i . 3 Cfr. Eph. 6, 19.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 259: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 5 9

cet nulla praetereantur capita, quae vere praecipua sint ; quae certa ac

perspicua ratione sint definita, ad praecavendum periculum, ne res

minoris ponderis in detrimentum cedant plenioris considerationis de

iis quae potissima sunt ; quae plurimum utilitatis afferant pastorali

ministerio; quae, denique, angustiores fines particularium regionum

excedentes, ad necessitates universalis Ecclesiae pertineant.

Sed alia adhuc quaestio est, Venerabiles Fratres, inter omnes digna

prorsus, in quam singulari modo cogitatio vestra intendatur. Quod

Synodi celebratio eodem tempore contingit, quo Annus Sacer est in­

dictus, id a vobis requirit, ut debitam habeatis rationem nobilissimi

huius eventus, ad quem totum Dei Populum advocavimus. Suntne hae

duae et tam proximae celebrationes inter se dispares? An altera alte­

ram ita subsequitur, quasi res dissimiles et extraneae, quibus nulla

intercedat necessitudo? Minime quidem : e contrario, sedulo eniten-

dum est, ut ambo ecclesiales eventus apte inter se cohaereant arcteque

colligantur, quo uberiora spiritualia emolumenta gignere valeant. Sci­

licet suasiones, a Synodo Episcoporum edendae, id etiam commodi

christifidelibus omnibus praebere poterunt ut per eas in dioecesibus,

in paroeciis, in religiosis communitatibus, in ceterisque christia­

nae vitae christianique apostolatus sedibus facilius fructuosiusque

efficiatur illud reconciliationis ac renovationis opus, quod Anno Sancto

attributum est. Ceterum, si res recte perpendimus, Iubilaris Annus,

cum suapte natura tam vehementer ad paenitentiam impellat, existi­

mandus est novum ac praevalidum incitamentum ad eam animorum

conversionem, quae est praevia eademque pernecessaria condicio evan­

gelici nuntii excipiendi. 4 Sit ergo duarum celebrationum compositio at­

que cohaerentia unus e lectissimis fructibus, quos e fraternis Synodi

laboribus fidentes exspectamus ad novum catholicae Ecclesiae progres­

sum et incrementum.

Equidem Nos nihil dubitamus, Venerabiles Fratres, quin munus

vobis concreditum cum peritia, navitate, evangelico spiritu obeatis.

Semper vos erigat conscientia magnae utilitatis, quam opera vestra

sanctissimae fidei causae affertis. Horum autem bonorum spem Nos

in vobis collocamus, qui membra estis Secretariatus Generalis Synodi,

collocamus in sollertia ac sapientia Synodalium Patrum, nec non in

religionis studio catholicorum Episcoporum omnium, qui, a Spiritu

* Cfr. Me. 1 , 15.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 260: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 6 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sancto positi regere Ecclesiam Dei, 5 in terris salutiferum exsequi per­

gunt mandatum Domini Nostri Iesu Christi, cuius Passionis et Mortis

et Resurrectionis mysteria paucos post dies venerabundi recolemus.

Haec ut feliciter eveniant, vobis singulis universis Apostolicam Be­

nedictionem, caelestium gratiarum auspicem, peramanter impertimus.

V I I I

Ad Excellentissimum Virum Hectorem Riesle, Chilensia Reipublicae cum

auctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit concrediti

muneris testes. *

Señor Embajador:

Hemos escuchado con gran atención las deferentes expresiones que

Vuestra Excelencia acaba de dirigirnos en este acto de presentación

de sus Cartas Credenciales, como Embajador Extraordinario y Pleni­

potenciario de Chile ante la Santa Sede.

Las palabras de Vuestra Excelencia nos han hecho sentir más

cercano en estos momentos a su País, por Nos tan querido y recordado,

del que conocemos bien sus profundos valores religiosos y morales y

su vasto patrimonio histórico-cultural, vinculado también sin duda

alguna en su contextura y expansión a la secular presencia de la

Iglesia.

Este País, que puede preciarse de una larga tradición civil y cul­

tural, orientada a realizar una convivencia libre y justa, siempre ca­

racterizada por un marcado sentido de respeto y de tolerancia humana,

ha experimentado recientemente una crisis — la más dramática de su

historia, como Vuestra Excelencia ha indicado — con sufrimientos que

han conmovido la opinión pública mundial. Precisamente porque es

un pueblo que ha sufrido y sufre, nuestro sentimiento de entrañable

afecto se ha dirigido y se dirige a él más viva y solícitamente. Esta

crisis ha sido seguida por Nos con angustia paterna cuando se perfilaba

amenazadora; ha repercutido en nuestro corazón con la piedad que

invocaba la sangre de los hijos esparcida. No hemos cesado ni cesare­

mos de seguir con la misma solicitud viva y paterna los problemas y las

dificultades todavía existentes.

5 Cfr. Act. 20, 28.

* Die 6 mensis aprilis a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 261: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 26.1

¿Qué podría desear para el pueblo chileno — como también para

los demás pueblos — quien, como Nos, tiene la misión de una pater­

nidad universal tan amorosa y a la vez comprometida? Dos bienes pri­

mordiales e inestimables para toda clase de convivencia humana y

cristiana : la fraternidad y la paz. Una fraternidad que, venciendo

animosidades y resentimientos, excluyendo revanchas o venganzas,

mire a restablecer una auténtica y recíproca comprensión por medio

de una reconciliación efectiva y sincera; Una paz sólidamente cons­

truida sobre la salvaguardia de la vida, de los bienes morales y mate­

riales, de los derechos fundamentales de todas las personas, condición

esta indispensable para promover un verdadero progreso social que

sea beneficioso para todos, — en especial para los más pobres — y al

que todos puedan dar una contribución libre y consciente.

En este sentido la Iglesia pone un renovado empeño, ofreciendo su

desinteresado y sincero servicio en el ámbito de la comunidad local,

porque sabe que todo lo que contribuye a la convivencia serena, a la

justicia y a la promoción de la solidaridad operante es una ayuda pre­

ciosa que se presta al ser humano, de quien nunca debe olvidarse que

lleva dentro de sí la impronta divina.

En cumplimiento de su misión, ella seguirá inculcando en las con­

ciencias estos ideales de promoción con absoluta fidelidad a los prin­

cipios del evangelio, prodigando particular solicitud en favor de los

más necesitados. A este respecto queremos dejar constancia de la

fructuosa labor llevada a cabo, con interés y generosidad auténtica­

mente eclesiales, por el Episcopado chileno para fomentar la pro­

fesión responsable de la fe y reflejarla con todos sus postulados en el

ámbito de la vida personal, familiar y social, desplegando al mismo

tiempo una amplia labor asistencial en favor de cuantos se han encon­

trado en la necesidad.

Señor Embajador : Al expresarle nuestra cordial bienvenida, de­

seamos asegurarle nuestra benevolencia para el desarrollo de la

alta misión que le ha sido confiada. Rogándole que transmita a las

supremas Autoridades chilenas nuestro aprecio por su deferente saludo,

invocamos sobre Vuestra Excelencia y sobre toda su querida Nación

las mejores bendiciones divinas.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 262: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

262 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IX

Ad Excellentissimum Virum Hyun Joon Shin, Coreanae Reipublicae liberis

cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneris testes

tradentem. *

M r Ambassador,

It gives ns great pleasure to receive your visit today and to accept

from you the Letters accrediting yon as Ambassador Extraordinary

and Plenipotentiary of the Republic of Korea to the Holy See. We are

likewise pleased to reciprocate the cordial greetings which you have

conveyed to us from His Excellency the President of your country.

We have noted with satisfaction the serious intent with which you

assume your responsibilities. We assure you that your major concern,

to strengthen and further develop the relations happily existing be­

tween Korea and the Holy See, will always meet with our füllest

response and support.

Prompted by the words of your address, we are also happy to

state that, from the Standpoint of the Holy See, the maintaining of

diplomatie relations has primarily a spiritual motivation and aim.

Through its diplomatie mission, the Holy See seeks only to promote

the advancement of mankind, employing this form of représentation

as a means of contributing to the solution of fundamental problems

concerning human life and dignity.

We can assure you therefore that the Church will always seek to

serve the welfare of the Korean people in whatever way she can and

within the limits of her resources. For while engaged for the most

part in serving man's specifically spiritual needs, the Church is at

the same time called to concern herself with man's integral well-being,

both within and beyond her own community. Because her message is a

spiritual one of love, the Church strives to be présent to help man

whenever he is in need.

We appreciate very much your référence to the first Christian mis­

s i o n a l e s in your country and to the flourishing fruits of their work

to be seen today. We would like you to know how much the Pope loves

* Die 8 mensis aprilis a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 263: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 263

and esteems the Church in Korea for that strength and firmness in

the faith which distinguishes her.

Finally, Mr Ambassador, while we invoke upon ali the beloved

people of your country the divine favours of harmony and prosperity,

we extend to you personally our best wishes for the happy and profitable

fulfìlment of your mission.

X Radiotelevisificarum stationum moderatoribus e tota Europa atque Ame­

rica Septemtrionali Romae coadunatis, annitente Pontificio Consilio instru­

mentis communicationis socialis praeposito. *

En vous accueillant aujourd'hui, Messieurs, malgré le programme

particulièrement lourd de la Semaine Sainte, Nous voulons donner un

nouveau témoignage de l'intérêt du Saint-Siège pour les instruments de

la Communication sociale, et vous redire combien Nous sommes cons­

cient de leur immense importance pour la formation de la mentalité

de l'homme d'aujourd'hui. Nous voulons aussi vous dire notre estime

personnelle, notre confiance, et faire un appel à votre responsabilité et

à votre compétence en vue de la toute proche Année Sainte.

I

Quiconque réfléchit tant soit peu aux transformations du monde

moderne ne peut manquer d'être frappé par celle qui saute aux yeux

de tous : la place prise, dans la vie des hommes, en quelques années, par

les techniques audio-visuelles. Non seulement les appareils de radio et

de télévision ne sont plus un article de luxe, réservé à un public d'une

certaine élévation sociale et culturelle, ils sont devenus le bien de

tous, un objet qui fait partie, pour ainsi dire, du mobilier de la fa­

mille de celle de l'ouvrier comme de celle du dirigeant d'entreprise;

un instrument dont le langage est accessible à l'illettré aussi bien qu'à

l'homme de haute culture. Dans les vastes zones recouvertes par la

civilisation industrielle, ces techniques font partie de la vie, s'y intè­

grent, influent sur son déroulement. Ceux qui les dirigent sont devenus,

en quelque sorte, les docteurs et les maîtres de ce monde de l'audition

et de l'image, ils constituent désormais une nouvelle catégorie parmi

les (( pédagogues » de l'humanité.

* Die 8 mensis aprilis a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 264: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 6 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Quelle responsabilité cela entraîne, tout le monde le voit sans peine.

Nos prédécesseurs immédiats et Nous-même y avons insisté dans de

multiples documents, dont les principaux vous sont sans doute con­

nus. Mais on peut se demander si cette responsabilité ne se trouve pas

devoir faire face aujourd'hui à un fait nouveau. Il semble que l'accé­

lération du rythme des sensations audio-visuelles amène une sorte de

saturation, engendre une certaine lassitude, aboutit à une certaine

déconvenue. L'exploration de toutes les possibilités imaginables en ce

domaine fait prendre conscience qu'elles n'apportent pas à l'homme

une satisfaction totale, qu'elles n'apaisent pas ses aspirations Tes

plus profondes. C'est qu'elles laissent, hélas ! trop souvent de côté

— et parfois offensent gravement — les exigences qui sont le plus en­

racinées dans l'âme humaine, les exigences morales et religieuses. Et

c'est sans doute ce qui explique le succès de certaines émissions où est

présenté, dans un relief saisissant, l'aspect tragique de la destinée

humaine ; où sont abordés les problèmes fondamentaux pour l'homme :

celui de son origine et de sa fin, le mystère du gouvernement du

monde — hasard ou Providence? —, le problème du mal. L'homme se

sent alors concerné, non dans une zone superficielle de son être, mais

dans sa réalité profonde.

II

En vous invitant à considérer au point de vue des « mass media »

la perspective de l'Année Sainte, Nous vous suggérons, par le fait

même, d'être attentifs à cette exigence profonde de l'homme moderne,

et aux moyens de la satisfaire. Et Nous croyons répondre au véri­

table bien de l'humanité — qui est, vous le savez, le grand souci de

l'Eglise — en vous invitant à faire une large place, dans vos émissions,

au grand événement social et religieux que va constituer l'Année

Sainte 1975.

Vous en étudierez les modalités avec notre Commission pontificale

pour les Communications sociales. Pour notre part Nous voudrions in­

sister seulement sur l'entière disponibilité du Saint-Siège, sur son désir

de favoriser au maximum votre travail, sur son intention de vous four­

nir toute l'aide et la collaboration que vous êtes en droit de nous

demander.

Il est facile, pensons-Nous, de discerner dans cette collaboration une

convergence d'intérêts : c'est l'intérêt de l'Eglise que les mass media

fassent un large écho aux finalités de l'Année Sainte et à ses princi-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 265: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 265

pales manifestations; c'est votre intérêt que la collaboration la plus

ouverte vous soit assurée dans ce but ; c'est encore et surtout, pensons-

Nous, l'intérêt de l'homme moderne, en proie à tant d'angoissants pro­

blèmes, à tant d'insatisfaction et d'incertitudes, c'est l'intérêt de toute

la société, que lui soient largement ouvertes les sources d'un renou­

veau spirituel, auquel elle aspire sans en avoir toujours conscience, et

que l'Année Sainte se propose de lui apporter.

L'événement, vous le voyez, dépasse de beaucoup, dans notre in­

tention, les frontières de l'Eglise catholique. Il concerne et voudrait

atteindre le plus grand nombre possible d'hommes de bonne volonté :

cela dépendra, après la grâce de Dieu, de l'efficacité des mass media

qui sont entre vos mains !

C'est vous dire, Messieurs, de quel cœur Nous vous accueillons

aujourd'hui. En formant des vœux fervents pour qu'ensemble nous

puissions travailler utilement au véritable bien de l'humanité, Nous

invoquons sur vos personnes, sur vos familles, et sur vos activités en

vue et au cours de l'Année Sainte, l'abondance des divines bénédictions.

XI

In auditorio Pontificiae Studiorum Universitatis a S. Thoma Aquinate in

Urbe, septies redeunte memoria pientissimi obitus Angelici Doctoris. *

Noi siamo molto lieti d'essere qui fra voi, riuniti per celebrare la

memoria di S. Tommaso d'Aquino, nel settimo centenario della sua

morte, per l'onore che è così tributato a questo Santo Dottore, e per

il significato che un così numeroso e autorevole suffragio può assumere

per la Chiesa di Dio e per la cultura del mondo contemporaneo.

Cotesta assemblea infatti riconosce la grandezza di San Tommaso

d'Aquino sotto il triplice aspetto della virtù morale, tutta rivolta a mo­

strare ed a facilitare la strada dell'ascensione dello spirito umano a

Dio, 1 della scienza filosofica, tanto magnificata dal nostro grande pre­

decessore Leone XIII nella notissima Enciclica Aeterni Patris, del

4 agosto 1879,2 e della speculazione teologica, che secondo lo stesso

celebre documento pontificio e secondo la connotazione storica clas­

sifica P Aquinate fra i sommi maestri del pensiero religioso. La nostra

* Die 20 mensis aprilis a. 1974. 1 Cfr. D Th C. XV, 1, 633. 2 Cfr. Acta, pp. 225-284.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 266: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

266 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

compiacenza si accresce ravvisando nell'omaggio reso all'insigne mae­

stro medievale, non solo un riconoscimento alla sua grande persona­

lità e al forte e decisivo influsso, che la sua opera ebbe sia nel

pensiero del suo tempo, sia in quello dei secoli successivi, ma riscon­

trando altresì una chiara e significativa testimonianza alla sua attualità.

Il vostro intervento, illustri signori e chiari docenti, non che intelli­

genti studiosi, dimostra che la voce di San Tommaso d'Aquino non è

una semplice eco d'oltretomba, come quella di tanti altri gloriosi pen­

satori, di cui la nostra moderna cultura si gode nel ricordare la storia,

e nel decifrare lo sforzo intellettuale da loro compiuto per penetrare i

segreti dell'universo, o nel ritrovare nelle loro personali speculazioni

una ricchezza di espressioni originali ed eleganti, ma dimostra soprat­

tutto che quella voce dell'incomparabile figlio di S. Domenico parla

ancora ai nostri spiriti, come quella d'un maestro vivente, di cui ci è

prezioso ascoltare l'insegnamento per un suo contenuto tuttora valido

ed attuale, del quale non pochi fra voi riconoscono un urgente, e non

certo trascurabile bisogno.

Così che noi non apporteremo ora alcun contributo alle moltissime

e interessantissime relazioni e comunicazioni, che sono state qui prodi­

gate dalla vostra consumata ed esuberante cultura, riservandoci piut­

tosto la speranza che tanti ottimi studi siano raccolti in degna pubbli­

cazione, e siano anche a noi accessibili, in qualche misura, almeno nelle

horae subsicivae del nostro premente ministero. Loderemo piuttosto e

incoraggeremo l'interesse che voi dedicate a S. Tommaso : noi stimiamo

pregevole tale interesse per il vostro lavoro intellettuale, e non senza

utilità per le vostre stesse persone, candidate quant'altre mai alla con­

quista di quella somma Sapienza, che coincide con la vera Vita.

Ma non vogliamo perdere, tuttavia, l'opportuna occasione, che ci è

qui offerta per ricordare ai vostri discepoli, se non a voi stessi esperti

operatori del pensiero, quanto oggi possa essere utile sedere ancora

alla scuola di San Tommaso (come, del resto, per il merito comune, a

quella di altri esimi Scolastici), per apprendere, prima d'ogni altra

scienza, l'arte del ben pensare. Ci limitiamo ora a fare questione di

metodo, di pedagogia intellettuale. Travailler à bien penser ci ammo­

nisce Pascal. 3 Cioè bisogna fare attenzione alla logica. Diciamo logica

in senso largo e vero ; cioè l'uso rigoroso e onesto dell'intelligenza nella

ricerca della verità delle cose e della vita. Perché questa raccomanda-

3 Cfr. Pensées, 347.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 267: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 267

zione? perché noi temiamo che le facoltà conoscitive della nuova gene­

razione siano facilmente attratte e tentate a ritenersi soddisfatte dalla

facilità e dall'affluenza delle cognizioni sensibili e fenomenico-scien-

tifiche, cioè esteriori allo spirito umano, e distolte dallo sforzo siste­

matico ed impegnativo di risalire alle ragioni superiori sia del sapere,

che dell'essere. Temiamo una carenza della filosofia, autentica e idonea

a sostenere oggi il pensiero umano sia nello sforzo scientifico coerente e

progressivo, e sia specialmente nella formazione della mente alla per­

cezione della verità in quanto tale, e capace quindi di dare allo spirito

umano l'ampiezza e la profondità di vedute, a cui esso è pur destinato,

con pericolo di non raggiungere quelle supreme, e pur fondamentali ed

elementari cognizioni, che possono integrarlo al raggiungimento del

suo vero destino, e alla felice scienza, indispensabile se pur iniziale, del

mondo divino; mentre noi siamo certi che un corretto, onesto e severo

esercizio del pensiero filosofico predisponga lo spirito ad accogliere

anche quel messaggio soprannaturale di luce divina, che si chiama la

fede : lo dice il Signore : qui facit veritatem venit ad lucem.4

La scuola di San Tommaso ci può essere una propedeutica elemen­

tare, ma provvidenziale, di quell'alpinismo intellettuale, sia filosofico,

che teologico, che esige, sì, il rispetto delle leggi del pensiero sia nel­

l'analisi, che nella sintesi, sia nella ricerca induttiva, che nella conclu­

sione deduttiva, indispensabile per conquistare le vette della verità, e

per risparmiare alla mente umana la vana esperienza di illusorie e spesso

fragili costruzioni. Ed anche per un altro scopo, sempre nel campo

didattico, ma assai importante nell'economia del pensiero ; e cioè

quello di abituare il discepolo (e tutti, davanti al sapere, siamo disce­

poli) a ragionare in virtù dei principi soggettivi della verità, e obbiet­

tivi della realtà, e non secondo formule che la cultura di moda, spesso

favorita da tanti coefficienti esteriori ed occasionali, impone alla men­

talità passiva d'un dato ambiente, o d'un dato momento storico. Sembra

strano, ma è così : Maestro Tommaso, lungi dal privare l'alunno d'una

sua personale e originale virtù di conoscenza e di ricerca, risveglia

piuttosto queìVappetitus veritatis, che assicura al pensiero una sua

sempre nuova fecondità, e allo studioso una sua caratteristica perso­

nalità.

Troppo vi sarebbe da dire in proposito. Ma bastino queste semplici

osservazioni per assicurare voi tutti, cultori di studi tomistici, della

4 Io. 3, 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 268: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 6 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nostra stima e per incoraggiare la poderosa e multiforme opera vostra :

ne avrà incremento il pensiero, quello filosofico specialmente, e ne avrà

sano e indispensabile nutrimento anche il pensiero religioso, la fede,

che non si oppone alla ragione, ma di essa ha bisogno, perché è vero ciò

che afferma San Tommaso : Credere est cum assensu cogitare.5 A tutti

la nostra Benedizione.

XII In Basìlica Vaticana habita ad eos qui interfuerunt sollemni Beatificationi Ven. Servae Dei Franciscae Schervier, Tertii Ordinis S. Francisci, funda­tricis Sororum Pauperum S. Francisci Assisiensis. *

Unser Gruss gilt heute zunächst der Stadt Aachen, dieser ge-

schichtsreichen Stadt in Westdeutschland, und ihrer Diözese, in der

unsere neue Selige, Franziska Schervier, die wir in dieser heutigen

Feier ehren, geboren ist. Mit überaus grosser Freude sehen wir, wie

diese grosse Ordensfrau ihrer berühmten und gesegneten Heimat zur

Ehre gereicht, wo die kaiserliche und bürgerliche Geschichte Europas

des Mittelalters und der Folgezeit sich mit der Tradition der katholi­

schen Kirche verbindet, und wo im erhabenen Symbol der herrlichen

zweifachen Kathedrale sich zwei ursprüngliche stilistische Ausdrucks­

formen, zwei Arten der Kunst und der Spiritualität, das Romanische

und das Gotische nämlich, oder vielmehr zwei Volksarten, die lateinische

und die germanische, in zwei berühmten und grossartigen Monumenten,

die beide geschichtsreich und für dieselbe christliche Zivilisation äuss­

erst bezeichnend sind, in einer unzertrennlichen brüderlichen Einheit

begegnen.

Wir grüssen damit den verehrten Bischof von Aachen, unseren

frommen und eifrigen Mitbruder, Monsignore Johannes Pohlschneider,

und mit ihm zusammen den Klerus und die Gläubigen seiner Diözese ;

ferner auch all diejenigen, die aus der angrenzenden und ehrwürdigen

Metropolitankirche von Köln und aus dem ganzen Katholischen Deutsch­

land hier persönlich oder im Geiste zugegen sind. Und wie wir glauben,

sind es recht viele, die uns alle teuer sind und in Frieden und Eintracht

mit uns leben. Sodann gilt unser ehrerbietiger Gruss den Vertretern der

deutschen staatlichen Behörden, die zu diesem festlichen Anlass erschie­

nen sind.

5 II-IP e , 2, 1.

* Die 28 mensis aprilis a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 269: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 269

Und schliesslich grüssen wir auch die Töchter der Seligen, die

Armen Schwestern vom heiligen Franziskus, die heute mit uns und

der ganzen Kirche die Freude teilen, von ihrer Gründerin, der neuen

Seligen, Franziska Schervier, die Tugenden offiziell anerkannt, ihre

Verdienste gepriesen und ihre lokale Verehrung genehmigt zu sehen.

Noi siamo subito obbligati ad offrire alla medesima nuova Beata il

tributo della nostra venerazione, quale da noi esige la narrazione sto­

rica della vita di Francesca Schervier; ma noi non oseremo in questo

momento tracciare il profilo biografico della Beata, perché esso esi­

gerebbe troppo lungo discorso, e perché pensiamo che la sua figura

sia già ben nota agli uditori e alle uditrici presenti a questa cerimonia

conclusiva dei lunghi studi analitici e agiografici sempre richiesti

per una solenne ed ufficiale beatificazione.

Noi ricorderemo soltanto che il quadro storico nel quale si svolge

la vita di Francesca Schervier è quello tanto ricco e complesso dell'ot­

tocento; e precisamente il periodo che va dall'anno di nascita 1819 di

Francesca all'anno della sua morte 1876; cinquantasette anni, pochi

rispetto all'attività che li ha colmati e alle opere che vi hanno trovato

l'origine; periodo storico di intensa trasformazione politica e spiri­

tuale, che si svolge dalla nuova configurazione dell'Europa dopo

l'epopea napoleonica, e arriva all'affermazione dei due Imperi allora

rivali, quello Francese e quello Germanico, dei quali tutti ricordiamo

le avventurose vicende. Il quadro geografico invece è quello, dicevamo,

della Germania occidentale, nella zona confinante con il Belgio e con

la Francia, alla quale la diocesi di Aquisgrana, dal 1797 al 1815, era

stata incorporata. Vi sarebbe molto da dire circa l'influsso che le

condizioni sociali del tempo e del luogo esercitarono sulla famiglia,

impegnata negli uffici civili della città, e sulla formazione della nostra

Beata, e quindi circa la sua educazione spirituale e la sua sensibilità

sociale. Il nuovo sviluppo civile e industriale era ai suoi inizi, ma in

pieno svolgimento ; grande attività, ma grandi bisogni ; e questi tanto

più avvertiti quanto maggiore il primo progresso economico e sociale

segnava penosi, trascurati e intollerabili dislivelli nella compagine

della popolazione. Cattolico l'ambiente ; donde l'avvertenza più urgente

e più dolorosa della presenza dei poveri nella società in evoluzione ed

in via di prendere quella coscienza di sé che troverà, alla metà del

secolo, le sue più amare e caratteristiche espressioni, sia dottrinali

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 270: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

270 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

che operative, di cui il nostro tempo sente tuttora le pesanti e colossali

conseguenze.

Abbiamo nominato i poveri; e subito ci ricordiamo che la nuova

Beata prende da essi la sua qualifica caratteristica : ella è stata chia­

mata « Madre dei poveri », promotrice audace e vigorosa ; fondatrice

col genio organizzativo proprio del suo popolo di istituzioni che hanno

per oggetto l'assistenza, allora mancante, nelle sue prestazioni più

umili e più generose ai poveri, ai bisognosi cioè d'ogni categoria, agli

sprovvisti d'ogni aiuto materiale e spirituale. Siamo in pieno Vangelo.

Ci piace vedere emergere questa giovane e inerme figura di donna fra

altre irradianti somiglianti virtù che il secolo scorso diede alla Chiesa

(o meglio : la Chiesa al secolo !) ; e sarebbe molto interessante e molto

edificante studiare l'insieme di questa numerosa e luminosa costella­

zione, apparsa nel cielo buio dell'ottocento, di anime sante, così con­

sacrate alla carità da immolare non solo se stesse all'amore del pros­

simo, ma da generare schiere innumerevoli di silenziose ed eroiche

seguaci allo stesso amore, allo stesso sacrificio. E a questo punto la

nostra riflessione si dirige spontaneamente sopra un tema immenso,

che non possiamo certo esaurire in queste semplici e brevi parole : la

santità, cioè la perfezione cristiana, che ammirata in una vita come

quella di Francesca Schervier, ci sembra diventare attraente e ammi­

rabile, e svelare anche ad uno sguardo fugace come il nostro la ric­

chezza dei suoi segreti. Ma anche considerata la santità nel suo aspetto

a noi più accessibile, quello della carità, cioè della sua umanità, subito

ci accorgiamo ch'essa ha dimensioni sconfinate : la santità della carità,

chi la può misurare? chi la può fino in fondo esplorare? e proprio per­

ché essa, la santità, assume qui il profilo della carità, chi oserà presu­

mere di poterla definire, tenendo conto della sua duplice misteriosa

fonte componente? quella della carità divina, carisma soprannaturale

per eccellenza, che si fa umana, come ci avverte S. Paolo : (( la carità

di Dio è stata riversata nei nostri cuori mediante lo Spirito Santo,

che ci è stato dato » ; 1 e quella della carità umana, che, sempre secondo

S. Paolo, è descritta in termini senza misura : « la carità (voi ricor­

date) è longanime, è benigna, ... soffre ogni cosa, tutto crede, tutto

spera, tutto sopporta, e non verrà mai meno » ; e così via. 2

E allora la nostra curiosità, guidata ora dalla nostra pietà, si do-

1 Rom. 5, 5. 2 Cfr. 1 Cor. 13, 4 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 271: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 271-

manda se la santità, così umanizzata dalla carità, ci offra ancora i

segni religiosi, che sembrano più evidenti in altri tipi di santità. La

santità della penitenza, ad esempio, ovvero quella dell'orazione e della

contemplazione, quella della sofferenza e del martirio, non sono forse

più trasparenti nella rivelazione della presenza divina dimorante, ovvero

operante nella santità? È un confronto difficile, che solo nei fatti può

trovare risposta. Ma nel caso nostro i fatti parlano.

E qui noi vorremmo invitare gli osservatori e ancor più i devoti

della Beata Francesca a rilevare sia la frequenza di momenti e di

episodi soprannaturali, divini certamente nella loro causa, che la sua

biografia chiaramente registra, sia la continua conversazione con Dio

sempre ardente nella esperienza spirituale della Beata, non distratta,

ma piuttosto francescanamente attratta al divino colloquio della stessa

attività caritativa esteriore, come Cristo ci insegnò : Egli si fa presente

nell'uomo povero e disgraziato. 3

Leggete la storia della Beata Francesca Schervier. Noi qui ci limi­

tiamo alla citazione d'una sola, tipica testimonianza : « Tutto il suo

fare era come se Dio fosse stato sempre con lei )).4 Sia lezione memo­

rabile per noi.

Ausser diesem inneren Licht strahlt die Liebe der neuen Seligen,

Franziska Schervier, noch ein anderes, äusseres Licht aus, das die

Heiligkeit ihres Lebens bezeugt. Es ist ihr Beispiel. Es ist ihre christliche

Vollkommenheit, die zur Nachahmung empfohlen wird, und zwar nicht

nur den Personen, die sich dazu entschlossen haben, in ihrer Nachfolge

zu leben, sondern auch den Christgläubigen, die ihr Tauf versprechen

treu verwirklichen wollen, obwohl sie ihre Berufung inmitten der

Welt zu verwirklichen haben. Mitunter sind die Heiligen mehr zu

bewundern als nachzuahmen; die selige Franziska hingegen bietet sich

als ein Vorbild franziskanischer Heiligkeit in beispielhafter Weise zur

Nachahmung an.

Wenn die Heiligkeit im Grunde darin besteht, dem Willen Gottes

entsprechend zu leben, so können wir im ganzen Leben der seligen

Franziska, ja schon von frühester Jugend an, die stete Absicht festeilen,

in Übereinstimmung mit dem Willen Gottes zu handeln; eine Absicht,

die in einigen Augenblicken fast ängstlich, aber doch immer fest und

3 Cfr. Mt. 25, 35, ss. 4 Test. Ap. 34.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 272: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

zuversichtlich gewesen ist. Dies ist, wie ein Biograph von ihr schreibt,

der vorherrschende Charakterzug ihrer Heiligkeit.

Zeigt uns sodann nicht diese ihre franziskanische Berufung, die von

ihr mit der Treue und dem entschlossenen Einsatz gelebt wurde, die

der starken deutschen Geistesart zu eigen ist, und die schliesslich auch

mit bewundernswerter Anpassung an die moderene amerikanische

Pädagogik in die neue Welt übertragen wurde, — zeigt uns diese ihre

Berufung nicht wiederum, wie ewig gültig und doch anpassungsfähig

das evangelische Ideal ist, das in dem Heiligen von Assisi perso­

nifiziert und mit solch magischer Anziehungskraft dargestellt wird?

Lehrt sie uns nicht, wie dieses mit seinen fast widersprüchlich erschei­

nenden, aber doch wirklich christlichen Forderungen von lauteren

•christlichen Seelen jeder Zeit und jedes Volkes immer wieder neu

gelebt werden kann? Die Beispielhaftigkeit unserer Seligen wird insbe­

sondere von euch bezeugt und verkündet, liebe Armen-Schwestern vom

heiligen Franziskus, denen heute die ganze Kirche durch uns ihr Lob

und ihre Ermutigung zum Ausdruck bringen will.

So möge man also von der Armut sprechen, die die selige Franziska

mit mutiger Strenge hat üben wollen, um ihre ganze Liebestätigkeit

gleichsam noch opfervoller, aber zugleich auch überzeugender in ihrem

evangelischen Zeugnis zu machen. Ist nicht diese Armut eine beispiel­

hafte Lehre für uns Katholiken und insbesondere für unsere Gesellschaft,

die den Besitz und den Genuss der zeitlichen Güter in ihren Program­

men und ihrer Weltanschauung an die erste Stelle setzt?

Und werden nicht auch wir, gerade an diesem Tag der kirchlichen

Ehrung dieser « Mutter der Armen », ihr Beispiel, ihre Einladung

und ihren Aufruf zur Liebe der Armen in der Kraft der Liebe und dem

Oebot Christi uns zu Herzen nehmen? Erblicken nicht auch wir in

dieser erneuten Verteidigung der Armen, die vor der Kirche und

der Welt unserer Zeit geschieht, die überzeugendste Ermahnung, aus

unserem christlichen Bekenntnis den Antrieb und den Geist für ein

echtes und wirksames Sozialprogramm zugunsten so vieler armer oder

notleidender Brüder zu schöpfen, die wir immer unter uns haben? 5

Dies lehre uns und dazu verhelfe uns die selige Franziska Schervier!

Hierzu erteilen wir euch allen von Herzen unseren Apostolischen

Segen.

5 Vgl. Jo. 12, 8.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 273: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 273

NUNTIUS RADIOTELEVISIFICAS

Universis Urbis et Orbis Christifidelibus cunctisque hominibus, die Pa­

schatis Resurrectionis Domini nostri Iesu Christi, antequam ex externo

Petrianae Basilicae podio Beatissimus Pater Apostolicam impertiit Bene­

dictionem. *

Oggi il nostro annuncio è quello della gioia.

A voi, credenti, gioia e pace ! Sappiate gustare nella verità questo

giorno felice.

A voi, uomini amici, che sulle soglie della Chiesa piena di canto e

di gaudio, osservate con meraviglia e con qualche diffidenza la nostra

festa, l'invito cortese e profondo : (( venite e vedete » ;1 forse l'espe­

rienza della nostra vita religiosa, oggi vi può essere argomento di luce.

A voi, che soffrite e che sperimentate la fatica del vivere, rivol­

giamo con la voce di Cristo risorto lo stesso invito, ma a voi più spe­

cifico, più penetrante : « venite, voi tutti che siete affaticati ed oppressi,

e troverete consolazione ». 2 Al mondo intero, attento o sordo che sia,

nella speranza che la Parola della salvezza 3 sia un giorno seme di vita,

noi gridiamo oggi il nostro gaudio vivissimo e paradossale, ma vero :

Gesù Cristo è risorto ; sì, Egli vive ; e vive anche per noi ; la pietra del

suo sepolcro è rovesciata ; un giorno lo sarà anche quella del nostro,

e le nostre ceneri riprenderanno, in una metamorfosi oltre la presente

nostra natura, forma e vigore. Miracolo, s ì ; ma è in questo miracolo

della risurrezione della carne che ha la sua meta la nostra fede : (( io

credo la risurrezione della carne e la vita eterna ».

Questa è la nostra gioia. È la nostra vittoria. 4 È la nostra salvezza,

ora contenuta nella nostra speranza ; 5 ma fondata sulla realtà della

risurrezione di Cristo, e garantita dalla verità della Parola di Dio.

Vittoria sulla morte? Ê mai possibile?

Sì, questo è il nostro annuncio pasquale. Questo è il motivo della

nostra gioia, che non ha confini e non ha confronti.

* Die 14 mensis aprilis a. 1974. 1 Cfr. Mt. 28, 6. 2 Cfr. Mt. 11, 28. 3 Cfr. Act. 13, 27. 4 1 Io. 5, 4; cfr. 1 Cor. 15, 55. 5 Rom. 8, 24.

18 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 274: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 7 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Due cose noi dobbiamo notare, pur nella brevità di questo messaggio

pasquale.

Questo messaggio, in primo luogo, sconvolge la nostra mentalità

sui valori del tempo presente. Essi non possono assurgere a valori

assoluti per lo spirito umano ; essi rimangono relativi alla vita presente,

che tutti noi sappiamo effimera e caduca. Fondare la costruzione della

propria esistenza, primamente ed esclusivamente, sopra questi valori

significa edificare sulla sabbia ; 6 significa, specialmente per chi fa del

piacere e del benessere proprio ed egoistico lo scopo supremo della pro­

pria esistenza, ingannare se stesso. L'edonismo, che diventa il falso

vangelo di tanti uomini e donne del nostro tempo, è alla fine la filosofìa

dell'illusione e della morte.

In secondo luogo, il vangelo della croce, cioè la legge del dovere, del

servizio, del dolore, dell'amore, del sacrifìcio, vangelo che ci ha prepa­

rati a questa celebrazione del mistero pasquale, su l'esempio e con la

grazia di Cristo, è l'interpretazione sapiente e vera della vita umana;

e se anch'essa sfocia sulla morte temporale, essa conserva in sé il seme

immortale della rinascita, della risurrezione, della vita eterna.

Perciò noi, alunni della fede, siamo alla scuola della vera felicità.

E perciò oggi, giorno di Pasqua, che è festa dell'avvenuta risurrezione

di Cristo, è anche festa preventiva della nostra risurrezione. Sì, così è.

E voli sul mondo questo messaggio pasquale di vita e di gioia, con

la nostra Apostolica Benedizione.

NUNTII SCRIPTO DATI

I

Universis catholicis Christifidelibus, ob diem celebrandum ecclesiasticis

iuvandis vocationibus per totum terrarum orbem dicatum.

Parlo ai giovani. A voi, giovani. Sì, specialmente. Ecco la Gior­

nata delle vocazioni. Anche quest'anno.

Giornata mia. Cioè giornata del Pescatore. Perché questo è il primo

aspetto reale dell'odierna ricorrente Giornata; si compie oggi, quasi

con visibile realismo, una Parola, una promessa di Gesù Cristo. La

disse a Pietro e ad Andrea, suo fratello, i quali, pescatori quali erano,

6 Cfr. Mt. 7, 26.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 275: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 276

stavano stendendo la loro rete nel lago di Galilea; e Gesù, cammi­

nando sulla riva, li vide e disse loro : « Venite con me ; Io vi farò

pescatori di uomini ». Quale accento aveva quella voce? Quale figura

aveva in quel momento il giovane Rabbi, che i due pescatori avevano

già incontrato, poco tempo prima, giù, verso le foci del Giordano, nel­

l'atmosfera misteriosa della predicazione messianica di Giovanni, il

battezzatore? Chi sa? Il fatto è che i due pescatori — pensate ! — subito

abbandonarono le reti, e si misero a camminare al seguito dell'appena

conosciuto Maestro. Pochi passi ; e la scena si ripete a riguardo di due

altri fratelli, Giacomo e Giovanni, figli di Zebedeo; anch'essi lasciano

le loro reti, lasciano anche il padre, la barca e gli aiutanti e vanno

appresso a Gesù, che trae con sé, per predicare l'avvento del regno dei

cieli, la piccola comitiva. 1

Scena simbolica ; scena profetica. È troppo fantastico pensare ch'essa

si rispecchia nella mia situazione attuale? Immaginate il Papa, che

traduce assai imperfettamente il profilo di Gesù, o le sembianze di

Pietro ; eppure è il successore di Pietro, ed è il Vicario di quel Cristo

medesimo. Se ne sta, il Papa, non sulla sponda d'un lago tranquillo,

ma su quella di un fiume, gonfio e vorticoso; il fiume della storia, il

fiume della travolgente vita moderna, nel quale voi siete, giovani di

questa irruente generazione, trascinati dalla esaltante violenza del

nostro tempo, nel quale voi, come tutti, pescate a sorpresa inesauribili

esperienze, stupende o tremende che siano.

Io chiamo. Io vi chiamo. Lo so ch'è un'audacia la mia, forse vana,

forse importuna ; ma io devo lanciare la mia voce, come Gesù : venite

con me. Dirò di più : la mia è una voce grave. Venire con me comporta

un dono estremamente prezioso, il dono personale di voi stessi al

Signore ; comporta un sacrificio senza riserve. Ma così è ; io devo essere

sincero : la mia voce, che vuole essere vocazione per voi, è invadente,

è esigente (Poi vi dirò, e da voi stessi capirete, quanto questa voce

vuol essere affettuosa; e chi la seguirà, farà questa paradossale espe­

rienza : la vocazione, penetrante, profonda, giù nei segreti della co­

scienza, è soavissima, è estasiante ; nessuna cosa, nessun piacere, nessuno

amore la può superare. Ma questo verrà dopo). Ora mi basta gridare :

c'è qualcuno che vuol venire? C'è qualcuno che, nel frastuono delle

mille voci del nostro mondo, avverte e ascolta la mia?

Ebbene, non rifiutate almeno questo invito : provate ad ascoltare !

1 Cfr. Mt. 4, 18-22.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 276: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

276 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Mi domandate : ascoltare che cosa? Ascoltate nel mio richiamo,

come primo invito, la chiamata dell'umanità. Quella chiamata che

sale dall'umanità che ancor oggi invoca, che esprime le sue più auten­

tiche esigenze, e di solito le esprime soffrendo. Invoca verità, invoca

luce, invoca amore, invoca interesse, invoca guida, invoca soccorso ...

Non sentite in tale invocazione il gemito d'una speranza, seguito dal

lamento della delusione, dello smarrimento, della sofferenza, della di­

sperazione? Non avvertite il gemito di tanti bambini infelici, di tanti

poveri desolati, di tanti malati bisognosi, di tanti deboli oppressi?

Non vi accorgete del timido e struggente richiamo di chi non sa a chi

confidare qualche proprio geloso e doloroso segreto? E non badate

anche al clamore di chi lavora, di chi studia, di chi si agita, e alla

fine non sa perché? Il perché della vita, chi lo può svelare? Chi può

dire al fratello : « Colui che cammina dietro a me, non cammina nelle

tenebre » ? 2 Chi può consolare l'umanità per la vanità dei suoi sforzi,

per il ridicolo delle sue vanità, per la fugacità dei suoi giorni? Chi può

conferire senso e valore al sapere umano, chi purificare e fortificare

l'amore, chi insegnare il vero segreto della bellezza, chi valutare la

preziosità delle lacrime, chi aprire la porta su la sognata possibilità

d'una vita soprannaturale?

Perché di queste domande, e di cento altre, tese alla surrealtà e

alla sublimazione della vita umana, si compone la sinfonia della voca­

zione. Dio chiama con la parola dell'umanità aspirante alla trascen­

dente pienezza della sua vita, che sarebbe altrimenti mancata.

Chi sa ascoltare questo coro implorante? Questo è il primo momento

caratteristico della vocazione moderna : momento sociologico-religioso.

Temete la fascinazione d'un umano pietismo?

Giovani, ascoltate ancora. Ma questa volta occorre ascoltare un'altra

voce amica e sapiente. Ecco il secondo momento : psicologico-religioso.

Occorre lo specialista ; cioè il maestro dell'anima, il direttore di spirito,

occorre l'amico esperto nei segreti dei cuori.

Oggi allora la Giornata delle vocazioni diventa vostra, giovani; e

diventa Giornata della Chiesa; parliamo ora della Chiesa-maestra.

Vostra, io dico a voi, giovani, quali e quanti siete capaci di carpire

il linguaggio d'una vocazione straordinaria, quella al dono totale di

sé, all'amore e al servizio di Cristo. Si tratta d'intercettare i segnali

più misteriosi dello Spirito. Non è cosa facile. Bisogna essere iniziati

2 Cfr. Io. 12, 35.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 277: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 277

ad una tecnica (scusate il termine) divinatoria ; cioè occorre possedere

la discretio spirituum, il discernimento della fenomenologia spirituale;

potremmo valerci d'un termine oggi di moda, adattandolo al campo

religioso, dicendo : occorre uno psicanalista del Vangelo. Diciamo più :

occorre un carisma. 3 Esigenza indispensabile, ma di non difficile solu­

zione, se la scelta dell'interprete desiderato cade su persona saggia e

santa, che certo non manca nella Chiesa di Dio.

Ma allora, sì, la questione diventa drammatica, nel senso che la

voce che chiama si duplica, in suono altrui, esterno, umano, e in suono

personale, interno, ispiratore. Quale prevale? Quale è più autorevole?

È questa la fase decisiva per raggiungere la sicurezza della vocazione,

dalla quale può dipendere il destino d'una vita, con mille altre con­

seguenze. Una tensione si produce. Ma non c'è motivo di temere, per

due ragioni rassicuranti. La prima è data da un'esperienza caratte­

ristica in questa affliggente, ma poi solo apparente ambiguità, perché

quando la vocazione è autentica le due voci presto coincidono, e la loro

armonia sprigiona una certezza indicibile. Potremmo citare il com­

mento del Santo Beda, detto il Venerabile, alla vocazione dell'apo­

stolo Levi Matteo, narrata dall'evangelista Marco : « Ipse Dominus,

qui hunc (Levi) exterius humana allocutione ut se sequeretur vocavit,

intus divina inspiratione ut mox Vocantem sequeretur accendit ». 4

L'altra ragione proviene dal fatto che la divina chiamata al sacerdozio

si esprime in definitiva mediante la voce responsabile e rassicurante

della Gerarchia e l'imposizione delle mani del Vescovo, il quale cer­

tamente dovrà verificare se il candidato proceda con retta intenzione,

ed abbia le indispensabili attitudini al ministero sacerdotale. 5 Siamo

nel campo personale della libertà, impegnata in una scelta quant'altre

mai grande e responsabile, perché rigorosamente parlando, una voca­

zione per sé non costituisce né obbligazione imperativa, né diritto

opzionale. Il vincolo morale nasce dalla sincera volontà di un ideale

più alto e di un premio più grande : « Se vuoi essere perfetto, va',

vendi ciò che possiedi e d a l l o ai poveri, e avrai un tesoro in cielo, poi

vieni e seguimi ». 6 ÍD questo un terzo momento, che si può definire :

canonico-religioso.

3 Cfr. 1 Cor. 12, 10. 4 Cfr. Beda Venerabilis; PL 92, 150. 5 Cfr. 1 Cor. 12, 7; e cfr. la controversia circa il parere dei Can. Lahitton, decìsa

per autorità di S. Pio X, nel 1912. 6 Mt. 19, 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 278: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

278 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ma l'incertezza problematica delle vocazioni, ditelo voi, giovani,

si manifesta oggi in altri, non più momenti, ma settori ; e qui dovrebbe

indugiare il mio discorso ; o meglio, la vostra riflessione. Semplifi­

chiamo : sono tre questi settori, nei quali si pronunciano obbiezioni

così forti ad una vocazione, che questa, se pur fosse ipoteticamente

possibile, oggi facilmente inaridisce, come il grano infecondo della

parabola.

Quali sono questi settori? Il primo è quello specificamente reli­

gioso, e riguarda non soltanto le vocazioni propriamente sacerdotali,

ma anche quelle votate ad uno stato di perfezione, maschili o femmi­

nili che siano-. L'obbiezione si formula con una banale domanda : vale

la pena? Ma poi investe sia l'analisi critica della religione, cioè della

verità della nostra fede, oggi aggredita e investita dalle più radicali

contestazioni filosofiche e bibliche; sia la valutazione morale dei sacri­

fici che una vocazione comporta. Vale la pena di giocare la propria

esistenza su la formula-di vita, che la Chiesa presenta come sicura

interpretazione d'una fedeltà assoluta alla sequela di Cristo? E Cristo,

chi è perché si abbia a fargli oblazione incondizionata della mia vita?

Questa obbiezione è così forte e complessa, che impegna tutte le capa­

cità esplorative, speculative e morali, necessarie per raggiungere una

certezza, una Verità vittoriosa. La quale, giovani, non è poi difficile

conseguire, per via di studio, di riflessione, di consiglio, di preghiera,

e, soprattutto, per via di grazia. La vocazione è una grazia. Di natura

sua suppone ed esige che una Voce si faccia sentire, la voce appunto

del Padre, per Cristo, nello Spirito, l'ineffabile invito : Vieni ! Questa

è una grazia, che ha in sé il suo potere di attrazione, di convinzione, di

certezza. In fondo, non si tratta che di verificarla e poi di accettarla

generosamente. E l'altro settore? Di obbiezioni, di difficoltà, di osta­

coli, che spesso sembrano paralizzanti e insuperabili. È quello dell'am­

biente sociale. Esso ci tiene, ci assorbe, ci condiziona in modo tale, che

diventa difficilissimo oggi affrancarsene e uscirne, con un abito, uno

stile, un impegno di Chiesa. Una volta questo (( rispetto umano » non

era così forte e soverchiaste. Oggi è forse l'impedimento psicologico e

pratico più grave. I giovani sentono quanto è per loro fuori moda,

ridicolo, inverosimile uscire dal costume comune e professare una voca­

zione sacerdotale o religiosa senza compromessi mondani, indecorosi

per simili vocazioni. Questa uscita è un momento forte. Uno spasimo per

alcuni. Ma è il momento più libero, più amoroso, più generoso, che

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 279: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 279

possa qualificare una vita; una vita cristiana. Ed è solo un momento;

un momento di personale coraggio.

E si entra nel terzo settore; la Chiesa; si, la Chiesa nella sua pro­

saica realtà umana, storica, visibile e canonica. La Chiesa con la sua

permanente contraddizione : tra l'ideale e la realtà, tanto più fastidiosa

contraddizione, quanto più l'ideale è affermato sublime, evangelico,

sacro, divino, e la realtà si presenta spesso meschina, angusta, difettosa,

alcune volte perfino egoista e degenere. Ma è la Chiesa! Quella isti­

tuzione sociale, che ciascuno, appartenendovi, può trasfigurare, e che,

per umana e gretta che talvolta essa sia, è sempre « il segno e lo stru­

mento » della nostra salvezza, è sempre la dispensatrice dei misteri

divini ; è la vera, è la santa Madre Chiesa, per la quale Cristo profuse

il suo amore e il suo sangue. 7 È sempre degna d'essere amata e scelta

da voi, giovani ! Sì, vi pone la Croce sulle spalle ; ma è la Croce di

Cristo, che attende il Cireneo, il quale si associ a lui per sopportarne

il peso; è il dramma eroico della gloria di Dio, della salvezza del

mondo, dell'incomparabile onore, a cui, giovani, siete chiamati.

Non vogliamo ora aggiungere altro. Anche se sarebbe necessario

un messaggio forse più lungo del precedente.

Non possiamo infatti dimenticare tutti gli altri destinatari ai

quali esso dovrebbe, fors'anche a maggior titolo, essere rivolto. Esso

infatti ha carattere d'esortazione. A chi dev'essere principalmente

diretta?

Ai Vescovi. Ma per loro, quest'anno, la S. Congregazione per

l'Educazione Cattolica offre i risultati del convegno del novembre

scorso, il quale ha avuto per oggetto il tema delle vocazioni, ampia­

mente studiato dalle Conferenze Episcopali, e discusso dai membri del

convegno stesso (vescovi, educatori, religiosi e religiose).

Ai genitori, alle famiglie. Sì, per loro occorrerebbe un discorso

speciale, che tuttavia essi potranno desumere, per gli aspetti princi­

pali del problema delle vocazioni, dal messaggio stesso indirizzato alla

gioventù.

Ai superiori dei seminari, e in genere a tutti i sacerdoti e reli­

giosi, e religiose anche, a cui è affidata l'educazione delle vocazioni.

Anche per loro il problema richiede una specifica considerazione, che

per ora rimettiamo alla loro saggezza, assicurando tutti della nostra

7 Cfr. Eph. 5, 29.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 280: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

280 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

speciale preghiera per l'incremento di così alto, urgente e delicato

ministero.

Sappiate, figli ed amici, e voi, giovani carissimi, che è il Papa

che vi parla guardando a voi con immensa affezione, con trepidante

speranza, e con grande letizia. E tutti salutandovi, voi ascoltatori di

questo confidente messaggio, ripete come sua e come a voi rivolta la

parola dell'Apostolo Paolo :

(( Ora, sì, viviamo, se voi rimanete saldi nel Signore.

E quale ringraziamento possiamo noi fare a Dio sul conto vostro

per tutta la gioia che noi proviamo per causa vostra davanti al nostro

Dio, giorno e notte, sempre più caldamente pregando di poter rivedere

la vostra presenza e perfezionare ciò di cui ancora ha bisogno la

vostra fede? ». 8

E con ciò a tutti mandiamo la nostra Apostolica Benedizione.

Dal Vaticano, 15 Febbraio 1974.

. PAULUS PP. VI

I I

E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e totius Asiae episcopalibus coe­

tibus, qui generali conventui Taipehae interfuerunt.

To Our Venerarle Brothers

The Bishops of Asia

On the occasion of the First General Assembly of the Fédération of

Asian Bishops' Conferences we gladly send you our fraternal greetings.

You have chosen to discuss during this Assembly the question of Evan­

gel izat io^ You will examine how best you can proclaim Christ, " the

way, the truth and the life ",x to the peoples of Asia — to more than

half of mankind.

The immensity of this Evangelization is both a challenge and a

consolation. It constitutes a bürden which in human terms may seem

unbearable, but which you know can easily be borne, because it was

given to you by Christ, whose yoke is easy and whose bürden is light. 2

8 1 Thess. 3, 8-10.

1 Jn. 14:6. 2 Cf. Mt. 11:30.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 281: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 8 1

At the same time the very vastness of your task gives you a special

position and the results of your présent délibérations can prove to be

of great help to your brother bishops and to the whole Church during

the forthcoming Synod.

You know of our personal affection for you and for all the peoples

of Asia, both those who have already received the Message of Christ,

and those to whom it has still to be proclaimed, not by force or by

imposition, but in an open and friendly approach which demonstrates

Christian love. We have given testimony to this affection in the visits

which we were privileged to make to Asia.

Dear Brothers in Christ, because of this love which we have for the

peoples of Asia, because of the importance of Evangelization in your

countries, and because of the value which we attach to your discussions,

we now take this opportunity to share with you some of our thoughts,

and to reiterate some of the things we said when we stood in your

midst on Asian soil in 1970.

You have the consolation and the inspiration of going forth to sow

the seed of Christes Message in fertile ground. The persuasion of

spiritual values, the high degree of ascetical discipline, the family-

oriented sensé of filial dévotion and the thirst for spiritual culture

shown by your nations through their différent religions—all thèse

things are indisputable pointers to the primacy among your peoples

of the things of the spirit. The propagation of the Christian Message

must in no way cancel out or lessen thèse cultural and spiritual

values, which constitute a priceless héritage. The Church must make

herseif in her füllest expression native to your countries, your cultures,

your races. Let the seed, which is the word of God, put down deep roots

in the fertile soil of Asia. Let the Church draw nourishment from the

genuine values of venerable Asian religions and cultures. Her own

contribution to Asia will surely be welcomed by your peoples, who are

accustomed by centuries of spiritual formation to recognize and acknow-

ledge what is good in others. Let the Church be seen, therefore, as a

community of brethren, distinguished by their love for one another

and for ail men, imitating their founder who went about doing good. 3

It is our earnest and constant prayer that the increasing pace of

Evangelization may help to preserve your peoples from the danger of

materialism. Let it do so, not by ignoring material needs, but by

3 Cf. Acts 10:39.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 282: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

282 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

responding to the hunger for bread, for responsibility, for freedom

and for justice. Let Evangelizaron respond to these needs by de-

monstrating that practical and all-embracing brotherly solidarity

with one another under the common fatherhood of God which typifies

our Christian Religion. 4

Finally, we hope and pray that the Evangelization of Asia will give

great glory to God in heaven and bring peace on earth, peace of heart,

peace within families, peace among nations. Blessed indeed are those

who spread the Gospel of peace.

Beloved Brothers, în pledge of our enduring spiritual affection we

gladly impart our Apostolic Blessing.

From the Vatican, 30 March 1974.

PAULUS P P . VI

I I I

Ad Excellentissimum Virum Kurt Waldheim, Consilii Consociatarum Na­tionum Secretarium Generalem, extraordinario eiusdem Consilii coacto coetu.

We are happy to take the occasion of this Special Session to send

a¡ message of support as the General Assembly embarks on the study

of the Problems of Raw Materials and Development. Our deep interest

in these important aspects of man's life stems from our spiritual mission

.at the service of the whole man and of ail men.

We are indeed aware of the importance and urgency of the problems

that this General Assembly is trying to solve by reviewing the existing

relationships between developed and developing countries, and by

endeavouring to create the basis for a new relationship which will

eliminate the inequality existing between the rieh and powerful nations

and those whose true development is hampered by so many obstacles.

It is of the utmost necessity for the world community to bridge this

ever-growing gap and to alter the situations wherein raw materials do

not bring to the people who produce them a just and équitable measure

of human well-being.

It is evident that none of these problems can be solved by policies

that serve only national self-inter est. Nations are often blinded by

egoism and prevented from seeing how their own true interests are

4 Cf. Message to the Peoples of Asia, 29 November 1970: A.A.S. 63 (1971), pp. 35-40.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 283: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 283

compatible with the interests of other states and coincide with the

general good of the hnman family as a whole. It is therefore imperative

that existing difficulties should be solved through a dialogue undertaken

in an international forum in which all work together. We are convinced

that only in this way can the interests of the entire human community

and of each of its members be promoted; only in this way can the

vested interests of nations or groups of nations be overeóme for the

true benefit of all.

The Church steadfastly professes the belief that ali acceptable

solutions must be based on international social justice and human

solidar ity, and be the practical applications of these principies.

The developing nations must continue in their efforts to promote the

true welfare of their peoples, utilizing ail their own énergies, working

together and sharing among themselves. But international justice

demands equally that the wealthy and privileged nations should match

that effort by removing any obstacles of economie or politicai dom­

ination, by sharing more equitably economie power with the weaker

nations, by allowing developing nations to be the agents of their own

development and to exercise their true role in the decision-making that

affects the very lives of their peoples. Only when the developing nations

will have the means to reach their destiny will they in turn be able to

discharge the full measure of their responsibility within the brother-

hood of nations.

Convinced as we are that a new order of development will promote

peace and serve the genuine advantages of all, we appeal to the developed

nations to make greater efforts to forgo their own immediate advantages,

and to adopt a new life style that will exclude both excessive consumption

and those superfluous needs that are often artificially engendered

through the use of the mass media by a limited segment of society in

search of riches. Likewise, one should not forget that a life style based

on ever greater consumption has deleterious effects on nature and the

environment and finally on the moral fibre of man himself, especially

the youth.

Through the good will of ali, the riches of this world must serve

the true benefit of ail — as they were indeed destined by the Creator,

who in his bountiful providence has put them at the disposai of the

whole of mankind. 1

1 Cf. John XXIII, Litt. Encycl. Mater et Magistra: A.A.S. 53 (1961), p. 430.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 284: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 8 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

As we call for the application of justice for everyone, we deem it a

duty to make a special appeal for the nations most deprived of natural

resources or of the fruit of industry. Worthy of particular prior ity by

every honourable standard, these people must be given the means that

will enable them to fulfil their human destiny.

All countries must be aware of their obligation in this fìeld, and

of the conséquences that their success or failure will produce. Just and

équitable relations between all nations can only be promoted if all will

agrée within an" international context to take the necessary measures

for revising certam policies heretofore followed. If this is not done

despair will ensue on the part of the poor and powerless, a despair

that will spur them to aggressive search of methods—other than in­

ternational Cooperation—to gain Avhat they consider to be their economic

rights.

In this regard we feel constrained to state once again that the

giving of aid—however laudable and necessary—is not sufficient to

promote the full measure of human dignity required by the solidarity

of mankind under the fatherhood of God. The nations must succeed

in creating new, more just, and henee more effective international

structures in such sphères as économies, trade, industrial development,

finance and the transfer of technology. We repeat the challenge that

we launched three years ago when we stated that "it is necessary to

have the courage to undertake a revision of the relationship between

nations, ... to question the models of growth of the rieh nations and

change people's outlooks ... ".2

Despite the efforts necessarily involved in such a demanding

programme, we are confident in the good will of ail. Moreover we are

convinced that ail those who believe in God will realize more and

more that the exigencies of their faith include justice and fraternal

love for every man. In the first Century of Christianity a great ex­

ponent of brotherhood under God expressed the universal challenge

of human solidarity, asking : ".. . how can God's love survive in a man

who has enough of this world's goods yet closes his heart to his

brother? ".3

Because of the profound conviction that we have expressed per-

sonally before the United Nations General Assembly "that this

2 Litt. Apost. Octogésima adveniens, 43: A.A.S. 63 (1971), p. 432. 3 1 Jn. 3:17.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 285: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 285

Organization represents the path that modern civilization and world

peace are obliged to take ", 4 we do not hesitate to repeat the invitation

that we subsequently extended in our Encyclical on the Development

of Peoples : " Delegates to international organizations, it dépends on

you to see that the dangerous and futile rivalry of powers should give

place to collaboration which is friendly, peaceful and free of vested

interests, in order to achieve a responsible development of mankind,

in which all men will have an opportunity to find their fulfilment ".5

We assure all those pursuing these goals, all those earnestly striv-

ing to find just solutions to the pressing problems confronting society

today of our prayerful and enduring support.

From the Vatican, 4 April 1974.

PAULUS PP. VI

4 Address of 4 October 1965: A.A.S. 57 (1964), p. 878. 5 Litt. Encycl. Populorum progressio, 84: A.A.S. 59 (1967), p. 298.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 286: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

286 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 21 Februarii 1974. — Cathedrali Ecclesiae Puteolanae praefecit

Exc. P. D. Salvatorem Sorrentino, hactenus Episcopum titularem Ge-

rasenum.

die 12 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Imolensi Exc. P. D. Aloisium

Dardani, hactenus Episcopum titularem Rebellensem.

die 18 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Tiburtinae Exc. P. D. Villel­

mum Giaquinta, hactenus Episcopum titularem Carinensem.

die 21 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Pineroliensi Exc. P. D. Maxi­

mum Giustetti, hactenus Episcopum titularem Celenensem.

die 25 Martii. — Metropolitanae Ecclesiae Baltimorensi Exc. P. D.

Villelmum D. Border s, hactenus Episcopum Orlandensem.

— Metropolitanae Ecclesiae Novarcensi Exc. P. D. Petrum L. Gerety,

hactenus Episcopum Portlandensem.

die S Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Ioannis Canadensis,

R. P. D. Arturum I. Gilbert, Vicarium Capitularem eiusdem dioecesis.

die k Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Paderbornensi Exc. P. D.

Ioannem I. Degenhardt, hactenus Episcopum titularem Pacatensem.

die 9 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Magarmelitanae, R.

P. D. Gilbertum Chavez, e clero dioecesis Sancti Didaci, quem deputavit

Auxiliarem Exc.mi P. D. Leonis T. Maher, Episcopi Sancti Didaci.

die 17 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Perdicensi, R. P. D.

Albertum H. Ottenweller, Vicarium Generalem dioecesis Toletanae in

America, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Ioannis Donovan,

Episcopi Toletani in America.

die 18 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Thibilitanae R. D.

Bernardum Panafieu, presbyterum archidioecesis Albiensis, parochum

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 287: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

/Sacra Congregatio pro Episcopis 2 8 7

in oppido gallice Bressac, qnem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.

Ioannis Sauvage, Episcopi Anneciensis.

die 22 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Divionensi Exc. P. D. Alber­

tum Decourtray, hactenus Episcopum titularem Hipponensem.

die 3 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Sullectinae R. D. Vin­

centium Raimundum Hernández Peña, rectorem seminarii vocationum

adultorum Caracensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iosephi

Ali Lebrun Moratinos, Archiepiscopi titularis Voncariensis, Coadiutoris

cum iure successionis et Administratoris Apostolici « sede plena )) ar­

chidioecesis Caracensis.

die 4 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Arianensi Exc. P. D. Agapitum

Simeoni, hactenus Episcopum titularem Marazanensium regionum.

— Cathedrali Ecclesiae Laquedoniensi Exc. P. D. Agapitum Simeoni,

hactenus Episcopum titularem Marazanensium regionum.

die 10 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Caroli Ancudiae Exc.

P. D. Ioannem Aloisium Ysern de Arce, hactenus Episcopum titularem

Guardiensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Aggeritanae, R. P. D. Rochum Ped-

neault, e clero dioecesis Chicoutimiensis, quem deputavit Auxiliarem

Exc.mi P. D. Marii Paré, Episcopi Chicoutimiensis.

die 14 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Castellanetensi Exc. P. D.

Villelmum Motolese, Archiepiscopum Tarentinum.

die 22 Maii. — Titulari pro hac vice archiepiscopali Ecclesiae Mau-

rensi Exc. P. D. Caesarem Zacchi, hactenus Episcopum titularem Zel-

lensem, quem deputavit Nuntium Apostolicum in Cubana Republica.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 288: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 8 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Sabato 6 Aprile 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, S. E . il Signor ETTORE RIESLE , Ambasciatore Straordi­nario e Plenipotenziario del Cile.

Lunedì 8 Aprile 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, S. E . il Signor H Y U N JOON SHIN , Ambasciatore Straordi­nario e Plenipotenziario di Corea.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

27 aprile 1974. S. E. Mons. Laghi Pio, Arcivescovo tit. di Mauriana, Nunzio Apostolico in Argentina.

13 maggio » S. E. Mons. Carew William Aquin, Arcivescovo tit. di Telde, Delegato Apostolico in Gerusalemme e Palestina e Pro-Nunzio Apostolico in Cipro.

24 » » S. E. Mons. Zacchi Cesare, Arcivescovo tit. di Maura, Nunzio Apostolico in Cuba.

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

8 aprile 1974. Il Rev. P. di Rovasenda Enrico, O.P., Direttore della Cancelleria della Pontifìcia Accademia delle Scienze.

» » » S. E. Mons. Kozlowiecki Adam, Arcivescovo tit. di Po­tenza Picena, direttore nazionale delle Opere Pontificie Missionarie nella Zambia, Memoro della Sacra Congregazione per l'Evangelizza­zione dei Popoli.

20 » » S. E. Mons. Mathias Alphonse, Vescovo di Chikmagalur, Membro della Pontificia Commissione per le Comunicazioni Sociali.

23 » » Il Rev. P. O'Connell William, O.F.M., Difensore del Vin­colo presso il Supremo Tribunale della Segna­tura Apostolica.

10 maggio » S. E. il Signor Cardinale Knox James Robert, Membro della Sacra Congregazione per le Chiese Orien­tali.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 289: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 30 Iunii 1974 N. 6

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

LITTERAE APOSTOLICAE SUB PLUMBO DATAE

Universale Iubilaeum Anni Sacri Millesimi nongentesimi septuagesimi quinti indicitur.

PAULUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI

UNIVERSIS CHRISTIFIDELIBUS PRAESENTES

LITTERAS I N S P E C T U R I S

S A L U T E M ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

APOSTOLORUM L I M I N A , Romana loca dicimus sacra, ubi se­pulchra Apostolorum Petri et Pauli digne asservantur pieque

coluntur, per quos sanctos patres Urbs facta est non solum discipula veritatis,1 sed etiam veritatis magistra et catholicae unitatis sedes, nunc, appropinquante universali Iubilaeo ibi celebrando, quasi expetendae metae fidelium animis clarius

effulgent.

Quae quidem limina saeculorum decursu christianum po­pulum semper impellebant, ut fide ferveret et communionem ecclesialem testaretur, siquidem Ecclesia quae et qualis ipsa sit agnoscit et causam unitatis suae habet in fundamento Apo­stolorum, a Iesu Christo constituto. 2 I am a saeculo II fideles

1 Cf. S. Leo Magnus, Sermo LXXXII, 1: PL 54, 422. 2 Cf. Apoc. 21, 14.

19 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 290: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

290 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Romam se conferebant, ut trophaea Apostolorum Petri et

Paul i in ipsis locis, ubi custodiuntur, 3 vidèrent atque vene­

rarentur, necnon ad Ecclesiam Romanam accedebant, ut eius

basileian, id est regiam maiestatem, c o n t e m p l e n t u r . 4 Saeculo

vero iv peregrinatio, qua Roma petitur, efficitur praecipua

eiusmodi pii itineris forma in occidente, similis et ad unum

eundemque religionis finem conspirans ac peregrinatio, qua

in oriente Ierusalem aditur, ubi Sepulchrum Domini exstat. 5

Prioribus medii aevi temporibus Romam sacrae peregrinatio­

nis causa confluunt ii, qui, devincti cathedrae Petri,6 e variis

Europae partibus atque etiam ex oriente, praesertim monachi,

adveniunt, ut fidem orthodoxam ad sepulchra Apostolorum

profiteantur. 7

Idem peregrinandi propositum a saeculo xn ad saeculum xin

auctibus crevit, utpote uberius redditum novis rationibus rei

spiritualis pietatisque popularis, quae totam Europam perva-

gabantur. His enim ipsis rationibus ditior effecta est vetus

illa notio, quam Ecclesia traditione acceperat quaeque aliis

etiam religionibus propria fuit, scilicet conceptus peregrina­tionis pro Deo* Tunc enim exortum est Iubilaeum, quasi qui­

dam fructus maturationis effectae in re doctrinali, biblica,

theologica, 9 quae primum palam apparuit anno 1220, Iubilaeo

indicto per Honorium I I I , Decessorem Nostrum, propter pe-

ì Cf. testimonium Gaii, viri ecclesiastici, qui vixit temporibus Zephyrini Pp., apud

Eusebium, Historia Ecclesiastica, II, 25, 7. 4 Cf. Inseript. Abercii, episcopi Hierapolitani in Phrygia (saec. II): M. Guarducci,

L'iscrizione di Abercio, « Ancient Society» 2 (1971), pp. 176-177. 5 Cf. S. Maximus Taurinensis, Homilia 72: PL 57, 405 B.

* Verba in epistula continentur, quam S. Columbanus anno 613 ad Bonifatium Pp. IV

dedit: Sancti Columbani opera, ed G.S.M. Walker, Dublin 1957, p. 48. 7 Circa banc consuetudinem cf. F. M. Mignanti, Istoria della sacrosancta basilica

VaticanaRoma-Torino 1867, p. 180. 8 Cf. universe B. Kötting, Peregrinatio religiosa, Wallfahrten in der Antike und das

Pilgerwesen in der alten Kirche, Regensburg 1950. 9 R. Foreville, L'idée de Jubilé chez les théologiens et les canonistes (XH-XIII s.)

avant l'institution du Jubilé romain (1800): «Revue d'Histoire Ecclésiastique» LVI

(1961), pp. 401-423.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 291: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 2 9 1

regrinationem, quae fiebat ad sepulchrum S. Thomae Becket; 1 0

ac deinde, ut notum est, Romam dirigebatur ad basilicas

SS. Petri et Pauli, magno illo motu populari et paenitentiali

anno 1300 a Bonifatio VI I I , item Decessore Nostro, 1 1 confir-

mato, quo animi veniae a Deo impetrandae et paci hominibus

impertiendae inhiabant. Qui motus ad hunc altiorem finem

spectabat: ad honorem Dei et exaltatione™ fidei.12

Iubilaeum Romae anno 1300 actum initium fuit et exem­

plum Iubilaeorum, quae exinde sunt subsecuta (a saeculo xv

singulis viginti quinque annorum spatiis, nisi interdum ob

vicissitudines exteriores haec series fuit turbata) ; quod quidem

documento est venerandam hanc institutionem continuatione

et vigore vitali commendari, quibus comprobetur eam ad

quamvis aetatem salubriter pertinere.

Asseverari etiam licet Iubilaea, recentioribus hisce tempo­

ribus celebrata, hanc praestabilem virtutem servasse, quippe

quibus unitas et renovatio Ecclesiae peculiari modo affirma-

rentur et universi homines excitarentur, ut se fratres agno-

scerent viamque pacis ingrederentur. Hoc ipso saeculo ineunte

eiusmodi desiderium est significatum, cum Iubilaeum, anno

1900 a Leone XIII, Decessore Nostro, perageretur; haec fuit

exspectatio humanae familiae, quae post quinque lustra exacta

non levis periculi et contentionis causis exagitabatur; haec

proposita sunt Anno Sacro, undevicesimo exeunte saeculo a

peracta humani generis redemptione, anno 1933 extra ordinem

indicto; haec fuerunt nobilia optata circa iustitiam et pacifi­

cum hominum convictum, quae Pius XII, Decessor Noster,

postremo Iubilaeo anni 1950 praestituit.

10 P. Pressuti, Regesta Honorii III, Roma 1888 - 95, 1840; textus apud R. Foreville,

Le Jubilé de Saint Thomas Becket du XIII au XV siècle (1220-ipO). Etudes et documents,

Paris 1958, pp. 163-164. 11 Litterae Ap. sub plumbo datae Antiquorum habet fida: relatio, 22 Febr. 130O: Ex­

travagantes, comm. V, IX, 1. 1 2 Cf. Glossa Ioannis Card. Monaco circa easdem Litteras Apostolicas.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 292: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

292 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

1

In hoc vero Anno Sacro omnes causae primariae et prae­

cipuae praeteritorum Iubilaeorum Nobis inesse videntur atque

summatim contineri illis argumentis, quae statuimus, cum

Annum Sacrum, oratione die 9 mensis Maii anno 1973 habita,

pr imum annunt iav imus; 1 3 quae quidem argumenta sunt : reno­vatio et reconciliatio. Haec profecto argumenta proposuimus,

ut pastores et fideles ea potissimum meditarentur, dum Iubi­

laeum in Ecclesiis- localibus celebraretur; iisdemque Nostra

addidimus hortamenta Nostramque catechesim. Sed animi ap­

petitiones, quae ambobus argumentis enuntiantur, et res altae

ac praeclarae, quae iisdem exprimuntur, plenius ad effectum

deducentur Romae, ubi peregrinatores ad sepulchra beatorum

Apostolorum Petri et Pauli et ad aliorum martyrum memorias

facilius antiquos fidei vitaeque Ecclesiae fontes contingent, eo

consilio ut paenitentia ad Deum convertantur, caritate soli­

dentur arctiusque cum fratribus per gratiam Dei nostri coniun­

gantur.

Quae renovatio et reconciliatio imprimis ad interiorem per­

tinent vitam, siquidem in intimis animi penetralibus radix

est cuiusvis boni et, pro!, cuiusvis mal i : ibi ergo oportet per­

ficiatur conversio, vel metanoia, id est mutatio cursus, quem

quis tenet, habitus mentis, optionum, vivendi generis.

Sed etiam ad universam quod attinet Ecclesiam, decem

annis a Concilii Oecumenici Vaticani II exitu completis, An­

nus hic Sacer Nobis videtur quasi quidam terminus temporis,

ponderationi et reformationi tributi, et initium novi spatii,

quo oportet aedificetur elaborando in re theologica, spirituali,

pastorali; quae actio innitatur in fundamentis, praeteritis annis

magno cum labore iactis et firmatis secundum principia vitae

13 Cf. Paulus Pp. VI, Allocutio qua christifidelibus in Basilica Vaticana coram ad­

missis nuntiat Se universale Iubilaeum in annum MCMLXXV indixisse, 9 m. Maii

a. 1973: A.A.S. 65 (1973), pp. 322-325.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 293: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 293

novae in Christo et communionis omnium in ipso, qui san­

guine suo nos Patr i reconciliavit. 1 4

Quod vero ad totum pertinet mundum, haec admonitio de

renovatione et reconciliatione peragenda congruit cum iis,

quae homines — ubicumque conscii redduntur quaestionum

maxime se sollicitantium et ubicumque conflictantur calami­

tatibus, quae e discidiis ac bellis quasi fratrum caedibus sunt

exortae — sincerius sitiunt, videlicet libertatem, iustitiam,

unitatem, pacem. Itaque Ecclesia Annum Sacrum annuntians

cunctis hominibus bonae voluntatis illam rationem vitae, ve­

luti ad verticem directam, ostendit, qua omnes appetitiones et

experientiae ad bonum quoddam Absolutum vereque Univer­

sale referuntur, sine quo vanum est sperare fore, ut homines

iterum mutuae necessitudinis facultatem veraeque libertatis

tutelam inveniant. Etiamsi multis hodiernae consortionis hu­

manae partibus id proprium sit, ut saeculares induant formas,

tamen Ecclesia, non quidem iis rebus se interponens, quae

ad competentem ipsius dicionem non pertinent, homines indu­

cere cupit, ut sentiant postulatum efficiendae conversionis ad

Deum, qui unus est necessarius, 1 5 ac necessitatem omnes actio­

nes eius timore et amore imbuendi: fides enim in Deum est

praevalidum humanae conscientiae praesidium et solidum fun­

damentum illarum necessitudinum, in iustitia et fraternitate

vertentium, quas mundus exoptat.

Cum ergo pastores et fideles, Ecclesias omnes locales reprae­

sentantes, piae peregrinationis causa Romam accèdent, id

signum erit novi cuiusdam cursus animorum, quo scilicet chri­

stiani conversioni et reconciliationi fraternae se dedent.

Hos intuentes indices interni animorum habitus, quo pere­

grinatores afficiuntur, necnon laboris, quo populus christia­

nus, quem illi repraesentant, vires suas spirituales redintegrare

nititur, Nos ut dispensatores verbi et gratiae reconciliationis

14 Cf. 2 Cor. 5, 18-20; Rom. 5, 10 1 5 Cf. Luc. 10, 42; Mt. 6, 33.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 294: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 9 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

largimur, quantum in Nobis est positum, donum indulgen­

tiae sacri Iubilaei universis, qui Romanam peregrinationem

instituunt, et cunctis, qui, impediti ne iter faciant, illis mente

sociantur.

I I

Constat, ex antiquissimo Ecclesiae more, indulgentiam,

pluribus, christianae paenitentiae operibus atque usibus ad­

nexam, peculiari modo dono esse datam occasione peregrina­

tionis ad loca, quae per Redemptoris nostri Iesu Christi vitam,

mortem ac resurrectionem necnon Apostolorum fidei profes­

sionem sancta sacraque reddita sunt. Quam quidem veneran­

dam traditionem nunc quoque persequimur, secundum prin­

cipia ac normas, quae in Constitutione Apostolica a verbis

incipiente Indulgentiarum Doctrina,10 Nosmetipsi statuimus

atque hic breviter commemorare placet.

Quoniam Christus « Iustitia » nostra est idemque nostra

« Indulgentia » convenienter est appellatus, Nos, qui eiusdem

Christi Redemptoris ministros agimus, iuxta traditum Eccle­

siae morem, doni indulgentiae libenter participes efficimus

christifideles qui, animo ad Deum penitus conversi, sincere

et actuose per1 paenitentiae, pietatis et fraterni auxilii opera

profitentur se permanere velle caritate coniunctos cum Deo

et fratribus, immo et in ipso proficere.1 7 Nam huiusmodi parti­

cipatio profluit e plenitudine bonorum salutis, quae pr imum

posita est penes ipsum Christum Redemptorem in quo sunt

et vigent satisfactiones et merita redemptionis eius}* Qua in

Christi plenitudine, unde nos omnes accepimus, 1 9 elucet peran­

tiquum communionis Sanctorum dogma, qua vita singulorum

16 Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina: A.A.S. 59 (1967), pp. 5-24. 1 7 Cf. Nostr. Epist, ad E.mum P. D. Maximilianum S. R. E. Cardinalem de Fürsten­

berg ob indictum universale maximumque iubilaeum in annum MCMLXXV, Iniziandosi

ufficialmente, 31 m. Maii a. 1973: A.A.S. 65 (1973), pp. 357-360. 18 Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina, n. 5: A.A.S. 59 (1967), p. 11. 1 9 Cf. Io. 1, 16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 295: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 295

filiorum Dei in Christo et per Christum cum vita omnium

aliorum fratrum Christianorum mirabili nexu coniungitur in

supernaturali unitate Corporis Mystici Christi, quasi in una

mystica persona.™

Etenim, ex arcano ac benigno divinae dispositionis myste­

rio, homines supernaturali necessitudine inter se coniunguntur,

qua sicut peccatum unius etiam ceteris nocet, ita etiam sancti­

tas unius beneficium ceteris affert}1 In indulgentia autem Ec­

clesia, sua potestate utens ministrae redemptionis Christi

Domini, fidelibus participationem communicat huius plenitu­

dinis Christi in Communione sanctorum, 2 2 instrumenta salutis

ipsis amplissime suppeditando.

I ta Ecclesia materno quasi complexu et adiumento debiles

infirmosque sustinet filios, qui fulcimen inveniunt in Mystico

Christi Corpore, quod totum eorum conversioni caritate, exem­

plo, precibus allaborat. I ta fidelis paenitens validum auxilium

invenit in hac singulari caritatis ecclesialis forma, ut veterem

exuat hominem novumque induat, in quo revera consistit con­

versio et renovatio. 2 3 Finis enim, quem Ecclesia sibi proponit

in indulgentiis elargiendis, in hoc est positus ut non solum

adiuvet christifideles ad poenas debitas luendas, sed etiam

eosdem impellat ad pietatis, paenitentiae et caritatis opera

peragenda, ea praesertim quae fidei incremento et bono com­

muni conducunt}*

20 Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina, n. 5: A.A.S. 59 (1967), pp. 10-11; cf.

S. Thomas, Summa Theologiae, III, p. 48, a. 2 ad 1 et q. 49, a. 1. 21 Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina, n. 4: A.A.S. 59 (1967), p. 9. 22 Cf. Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina, n. 8: A.A.S. 59 (1967), p. 16. 2 3 Cf. Epist, ad Rev. Constantinum Koser, Ordinis Fratrum Minorum Vicarium

Generalem, septingentésimo anno volvente ab «Indulgentia Portiunculae» per Honorium

Pp. III Sancto Francisco concessa, Sacrosancta Portiunculae ecclesia, d. 14 m. Iulii

a. 1966: A.A.S. 58 (1966), pp. 631-634. 24 Const. Apost. Indulgentiarum Doctrina, n. 8: A.A.S. 59 (1967), p. 17.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 296: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

296 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

Quare, quasi interpretes effecti materni Ecclesiae sensus,

omnibus christifidelibus apte dispositis, qui, per paenitentiae

sacramentum expiati et sacra Communione refecti, ad men­

tem Summi Pontificis et Collegii Episcopalis oraverint, indul­

gentiae plenariae donum dilargimur:

1) si sacram peregrinationem susceperint ad unam ex

Basilicis Patriarchalibus (hoc est ad Basilicam S. Petri in Vati­

cano, vel S. Pauli ad Viam Ostiensem, vel Lateranensem

Archibasilicam SS.mi Salvatoris, vel Basilicam Liberianam

in Exquiliis) vel ad aliam ecclesiam aut locum urbis Romae

a competenti auctoritate designatum, ibique devote interfue­

rint celebrationi liturgicae, praesertim Missae Sacrificio, vel

pio alicui exercitio (ex. gr. Viae Crucis, Rosarii Marialis);

2) si visitaverint, turmatim vel singuli, unam ex quat­

tuor Basilicis Patriarchalibus, ex iisque solis, piis consideratio­

nibus vacaverint per congruum temporis spatium, conceden­

dis oratione Dominica, fidei professione qualibet legitima

formula et invocatione Beatissimae Virginis Mariae;

3) si, morbo vel alia gravi causa impediti quominus inter­

sint, loco in quo versantur, piae ad Urbem peregrinationi,

eidem spiritualiter se adiunxerint, preces suosque dolores Deo

offerentes;

4) si, cum Romae versentur et morbo vel alia gravi causa

impediantur quominus intersint celebrationi liturgicae vel pio

exercitio vel visitationi suae ipsorum communitatis (ecclesialis,

familiaris vel socialis), de quibus supra in nn. 1 et 2, eidem

communitati spiritualiter se adiunxerint, preces suas suosque

dolores Deo offerentes.

Vertente Iubilari Anno, praeterea, vigent ceterae indulgen­

t iarum concessiones, firma tamen norma qua indulgentia pie-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 297: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 297

naria semel tantum in die acquiri potest ; 2 5 omnes autem indul­

gentiae semper defunctis applicari possunt in modum suf­

fragii. 2 6

Iisdem de causis, nempe ut christifidelibus largissima prae­

beatur copia subsidiorum salutis et ut pastorum, maxime con­

fessariorum, commodis consulatur, statuimus, ut confessarii,

qui iubilari peregrinationi intersint, uti possint facultatibus,

quibus a legitima auctoritate instructi sunt in sua quisque

dioecesi 2 7 ad audiendas, in itinere et in Urbe, confessiones chri­

stifidelium secum peregrinantium, necnon aliorum qui cum

iisdem ad ipsos accesserint, salvo iure Paenitentiariorum Basi­

licarum Patriarchalium circa confessionum sedes iis reservatas. 2 8

Quibus quidem peculiares facultates a Sacra Paenitentiaria

Apostolica tribuentur

IV

Supra significavimus hos duos praecipuos fines Anno Sacro

esse propositos : spiritualem in Christo renovationem et recon­

ciliationem cum Deo; quos fines non solum ad vitam interio­

rem uniuscuiusque, sed etiam ad Ecclesiam universam, necnon

ad totam quodammodo hominum consortionem spectare. Quare

cunctos, ad quos pertinet, enixe adhortamur ad haec ipsa pro­

posita consideranda, ad suscipienda incepta, ad mutuam con­

ferendam operam, ita quidem ut per Annum Sacrum reapse

fiant progressus in Ecclesiae renovatione efficienda atque etiam

in itinere properando ad quasdam veluti metas, quae, secun­

dum spiritum Concilii Oecumenici Vaticani I I , ad futurum

tempus prospicientis, Nobis peculiari ratione cordi sunt : scilicet

25 Cf. Ench. Indulg., norma n. 24, § 1. 26 Cf. Ench. Indulg., norma n, 4. 27 Cf. Litt. Apost. Pastorale Munus motu proprio datae, I, n. 14: A.A.S. 56

(1964), p. 8. 28 Cf. Prima Synodus Romana, a. D. MCMLX, art. 63.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 298: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2 9 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

paenitentia, animi purificatio et conversio ad Deum conse­

quenter efficiant oportet, ut actio apostolica Ecclesiae incre­

mentis augeatur.

Per Annum igitur Sacrum studia generosa excitentur ad

promovendam evangelizationem, quae in eiusmodi navitate ut

pr imum opus est certissime ponendum. Etenim ad gentes

divinitus missa ut sit universale salutis sacramentum,29 Eccle­

sia peregrinans natura sua missionaria est20 eademque in ter­

restri rerum humanarum cursu eatenus renovatur, quatenus

ad excipiendum ac penitius per fidem cognoscendum Evan­

gelium Christi, filii Dei, paratam se praebet, itemque ad eius

salutiferum nunt ium verbo vitaeque testimonio afferendum.

Iamvero, ipsa proxime celebranda Episcoporum Synodus,

cui cum Anno Sacro haud extrinseca tantum ac fortuita ratio

intercedit — ex contrario, ut iam monuimus, enitendum est

ut ambo ecclesiales eventus apte inter se cohaereant arcteque

colligentur11 — sacris Pastoribus circa Christi Vicarium con­

g r e g a t i s directorias normas suasionesque proponet, ut evan­

gelizationem mundi huius temporis, fidei lumine ducti, stu­

diose considerent, ad vota spectando Ecclesiae universae atque

ad urgentiores nostrae aetatis necessitates, ratione habita cari­

tatis Christi.

Religiosa igitur verbi Dei auscultatio una cum catechetica

institutione christifidelibus cuiusvis ordinis et cuiusvis aetatis

impertienda, ipsos christianos homines ad morum purifica-

tionem et ad altiorem fidei cognitionem conducat, dubios illu­

minet ac neglegentes ad evangelicum nunt ium laeto animo

in vitae suae actionem traducendum permoveat; praeterea

omnes impellat ad consciam fructuosamque Sacramentorum

2 9 Conc. Oecum. Vat. II Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad Gentes divinitus, n. i:

A.A.S. 58 (1966), p. 947. 3 0 Conc. Oecum. Vat. II Decr. de activ mission. Ecclesiae Ad Gentes divinitus, n. 2:

A.A.S. 58 (1966), p. 948. 3 1 Sermo ad Membra Secretariae Generalis Synodi Episcoporum habitus: A.A.S. 66

<1974), p. 259.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 299: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 299

participationem; communitates denique ac singulos incitet ad

fidem sincere ac fortiter vivendo testandam, ita ut mundo ratio

reddatur spei, quae est in nobis. 3 2

Post decennium ex quo a Concilio Vaticano II magnum

salutareque inchoatum est renovationis opus ad pastoralis

ministerii, paenitentiae exercitationis et sacrae liturgiae cam­

pos quod attinet, opportunum omnino arbitramur, ut id ipsum

opus recognoscatur novisque incrementis augeatur; ita quidem

ut, iis ante oculos habitis quae Ecclesiae auctoritate firmiter

comprobata sunt, inter multa ac diversa experimenta ubique

peracta, illa pervideri ac discerni possint, quae reapse valida

ac legitima habenda sint, eademque ad rem deducantur ala­

criore usque studio, secundum normas ac rationes quae pa­

storali prudentia veraeque pietatis afflatu suadeantur.

Frequentissimus autem peregrinatorum concursus — Pasto­

rum scilicet christifideliumque — e christianis totius terrarum

orbis communitatibus, qui fraterno studio coniuncti ad vera

bona gratiae et amoris Christi consequenda Romam se confe­

rent, praeclaras sine dubio suppeditabit occasiones proponendi,

communicandi, comparandi perpendendique varii generis ex­

perimenta, studia et opiniones; quod quidem praesertim eve­

niet, si congressiones conventusque celebrabuntur, qui ad

varios ecclesialis communitatis ordines et ad peritorum coetus

spectent, et in quibus precandi usus et firma voluntas aposto­

latus exsequendi inter se coniungantur.

Peculiarique modo hic necessitatem commemorare cupimus

inveniendi aequam iustamque rationem, quae, haud secus ac

in sacra liturgia mirum in modum factum est, inter diversa

postulata hodierni ministerii pastoralis intercedere debet: sci­

licet inter traditionem atque renovationis opus; inter indolem

apostolatus christiani suapte natura religiosi atque eius effi­

cacem vim in omnibus socialis vitae campis; inter liberam

32 Cf. 1 Petr. 3, 15.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 300: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

300 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

eiusdem apostolatus sponte agendi rationem, quam charisma­

ticam quidam appellare solent, et fidelitatem erga leges man­

dato Christi et Ecclesiae Pastorum innixas; quae quidem, ab

Ecclesia latae indesinenterque variis temporibus accommoda­

tae, sinunt ut singularia experimenta intra christianam com­

munitatem ita recipiantur, ut aedificationi prosint Corporis

Christi, quod est Ecclesia, minime vero obsint. 3 3

Monere quoque volumus de necessitate, quae magis ma­

gisque urget, promovendi illud apostolatus genus, quod ad

peculiares loci condiciones et hominum coetus spectat; ita

quidem ut, nedum officiât necessariis traditis Ecclesiae insti­

tutis, nempe dioecesibus et paroeciis, ex contrario ingrediatur

fermentumque evangelicum afferat in illas hodiernae vitae

socialis formas — spectantes praesertim ad opifices, ad doctos

homines et ad iuvenes — quae saepe differunt a formis vitae

ecclesialis a maioribus traditis, atque extraneae videntur com­

munitatibus, in quibus fideles precibus, fide et caritate co­

niuncti congregantur.

Ipsas quoque rationes catecheseos tradendae sacraeque prae­

dicationis verbi Dei habendae, quae nostrae aetatis necessita­

tibus respondeant, attento studio perpendere oportebit eo

quidem proposito, ut hac in re efficacia consilia capiantur, pe­

culiari habita ratione curae quae ponenda est ut instrumenta

communicationis socialis humanae christianaeque progressioni

inserviant cum singulorum hominum tum communitatum.

Agitur de quaestionibus maximae quidem gravitatis atque

momenti, quas aggredi debebimus et ad quas solvendas gratia

Anni Sacri supplicibus precibus atque inclinato capite est im-

ploranda.

3 3 Cf. Rom. 15, 2; 1 Cor. 14, 3; Eph. 4, 12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 301: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 301

V

Quemadmodum notum est, id potissimum recentioribus

hisce annis Ecclesia expetivit curavitque, ut nuntium carita­

tis, socialis sensus ac pacis quoquoversus pervulgaret, itemque,

quantum esset in ipsa, opera iustitiae et mutuae inter homines

necessitudinis foveret ad inopes, segregatus, exsules, vexa tos

sublevandos, ad hos omnes — dicimus — sive sunt personae

sive coetus sive populi. Quapropter vehementer optamus, ut

Annus Sacer, per ea caritatis opera quae fidelibus suggerit et

deposcit ab illis, peropportunum etiam tempus sit ad confir­

mandam fulciendamque moralem conscientiam in cunctis fide­

libus et in ipsa ampliore omnium hominum communitate, quo

nempe nuntius Ecclesiae poterit dedito studio pervenire.

Antiquissimae Iubilaei origines, si ad leges institutaque

Israelis attendas, haud obscure testantur in eodem, vi pro­

priae naturae, huiusmodi socialem indolem inesse. Revera,

ut scriptum legimus in Libro Levitici,34 Annus Iubilaeus, quippe

cum esset Deo peculiariter dicatus, novam quandam ordina­

tionem secum ferebat illarum rerum omnium, quae ut ad Deum

pertinentes agnoscebantur : terrae scilicet, quae inculta quasi

quietura relinquebatur prioribusque reddebatur possessoribus;

et opum, quoniam oeconomicis ipsis rationibus remissio aeris

alieni inscribebatur; et in primis hominis, cuius dignitas ac

libertas servorum manumissione vindicabatur. Dei Annus igi­

tur fuit etiam Annus Hominis, Annus Terrae, Annus Paupe­

rum, in eoque universalium humanarumque rerum prospectu

novum quoddam lumen fulgebat, ex eo radians, quod abso­

luta Dei dominatio in cunctam creaturam palam agnosceretur.

Sane etiam in mundo nostri temporis quae maxime quae­

stiones praesens genus humanum perturbant et affligunt

— quaestiones sunt de re oeconomica et sociali, de oecologia,

34 Lev. 25, 8 sqq.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 302: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

de fontibus energeticis, maxime vero de liberandis oppressis

cunctisque hominibus ad pleniorem vitae dignitatem attol-

lendis — eaedem videntur hoc ipso Anni Sacri nuntio illustrari.

Sed iuvat omnes Ecclesiae filios ac praesertim peregrinos,

qui Romam petent, cohortari, ut onus quarundam rerum defi­

nite faciendarum suscipiant, quas quidem ut beati Petri suc­

cessor et caput Ecclesiae, quae praeest coetui caritatis,15 nunc

publice ostendimus atque commendamus. Nam agitur de

caritatis et fidei operibus, quae in bonum fratrum egentio-

rum, tum Romae tum in ceteris orbis Ecclesiis, sunt exse­

quenda. Non erunt profecto illustris magnificentiae opera,

quamvis haec nullo pacto sint reicienda; plerisque in adiunctis

sat erit parva, vel minima — ut nunc dici solet — opera effi­

cere, quae tamen cum indole evangelicae caritatis apte cohae­

rent. Fieri enim potest, ut in hac provincia Ecclesia magis

magisque in dies sese continere debeat nihilque offerat homi­

nibus nisi viduae pauperculae aera minuta, 3 6 adeo tenues ac

modicae sunt eae, quibus utitur, facultates. Verum ipsa bene

novit et docet bonum, quod plurimum valeat, illud esse quod

humiliore saepiusque incognita via parvis subvenit necessita­

tibus, parvis medetur vulneribus, quae plerumque in amplis

consiliis socialis rei renovandae nullum obtinent locum.

Attamen Ecclesia necessarium esse ducit maxima huius­

modi incepta provehendae iustitiae populorumque progressionis

incitare, ideoque invitationem iterum adhibet iis omnibus, qui

et possunt et pro munere debent perfectiorem humanarum

socialiumque necessitudinum ordinem in mundo constituere,

id monens ne a suo opere cessent ob hodierni temporis difficul­

tates neve part ium studiis sese superari patiantur. In quo

vehementer denuoque vocem attollimus Nostram, ut causam

commendemus regionum ad pleniorem cultum civilem eniten-

tium et populorum, qui fame et bello adhuc conflictantur.

35 Cf. S. Ignatius Antiochenus, Epist, ad Romanos, Inscr.: Funk 1, 252. 3 6 Cf. Lc. 21, 2; MC. 12, 42.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 303: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 303

Curas intendant in tot necessitates, quibus homines his tem­

poribus saepe premuntur, velut in opus illis comparandum,

qui eo vitae rationibus consulere debent, in habitationem, qua

multi indigent, in scholam, cui multiplici modo est subve­

niendum, in auxilia socialia et ad salutem pertinentia, neque

omittant, quominus honestatem morum publicorum promo­

veant et in tuto collocent.

Liceat demum mente humili et sincera votum promere,

ut per hunc etiam Annum Sacrum — quemadmodum in praete­

ritis Iubilaeis evenit — legitimae Nationum auctoritates secum

reputent, num fieri possit, pro cuiusque prudentia, ut conce­

datur indultum, quasi dementiae et aequitatis testimonium,

iis praesertim captivis qui satis ostenderint sese in re morali

et civili esse emendatos quive misere inciderint in turbas et

conversiones politicas et sociales, eo graviores quam ut ipsis

omnino possint imputari .

I am nunc gratum patefacimus animum et effusiorem a

Domino benedictionem expetimus illis omnibus operam nava-

turis, ut hic nuntius caritatis, sensus socialis, libertatis, qualem

Ecclesia publice affert, probe confisa a cunctis se intellectum

et auditum iri, libenter excipiatur atque in usum rerum poli­

ticarum et socialium traducatur. Quae cum dicimus bene omi­

nantes, persuasum habemus Nos mirabilem persequi tradi­

tionem, quae, Israelitica ab lege incipiens, celsissimam sui

ostensionem adepta est in Christo Iesu Domino nostro, qui ab

ipsis sui ministerii exordiis se praebuit effectorem antiquarum

promissionum atque figurarum, cum Anno Iubilaeo conexarum :

Spiritus Domini super me : propter quod unxit me, evangeli­

zare pauperibus misit me, sanare contritos corde : praedicare

captivis remissionem, et caecis visum, dimittere contractos in

remissionem, praedicare annum Domini acceptum?

37 Lc. 4, 18-19.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 304: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

304 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI

Si vero aliquod est spirituale commodum, quod cupimus

Nos praecipue, ut ex Anni Sacri celebratione reportetur, id

quidem incrementum est numeri eorum, qui ex peculiari vitae

munere deserviunt Ecclesiae, sacerdotum videlicet imprimis

atque sodalium religiosorum. Etenim ut viae gratiae ratio­

nesque salutis, quas Annus Sacer universis christifidelibus

ostentat et suppeditat, rite recteque explicentur et adhibean­

tur, opus semper erit ipsis sacrorum ministris atque etiam

Evangelii Christi testibus, qui fratribus suis, id est hominibus

huius atque posterae aetatis, indicent per plenam Domini

sequelam ipsam viam paenitentiae atque sanctitatis.

Percipienda itaque diligenter vox Dei est, qui numquam

desinit electos homines excitare et invitare, ut, sacerdotio

ministeriali fungentes ac fidele vitae religiosae testimonium

reddentes, famulatui Ecclesiae totiusque generis humani se

dedicent et devoveant: alii quidem a Deo rogabuntur, ut,

per oboedientiam sacrumque caelibatum sese ipsi offerentes,

qua sacerdotes Christi doceant et sanctificent et ducant popu­

lum fidelem ubicumque terrarum; alii pariter, viri et mulieres

variae aetatis vel condicionis ad religiosam vitam attra-

hentur, ut, baptismatis promissa altiore vitae ratione implen­

tes, plane vivant in Spiritu vereque proficiant ipsi Ecclesiae

hominumque societati. Exoptamus quidem vehementer, ut

horum lectissimorum christifidelium multitudo magis magis­

que augescat et efflorescat, ut per sacerdotium suum vitaeque

religiosae actionem Christi laetificum nuntium perferant ad

terras extremas gloriamque dent omnes Patr i caelesti.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 305: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 305

V I I

Postremo autem efferre ac praedicare volumus christiano­

rum reconciliationem unum esse potissimorum Anni Sacri pro­

positorum. Etenim, prius quam homines universi reducantur

aliquando et restituantur in Dei Patris nostri gratiam, com­

munionem inter eos redintegrari omnino oportet, qui fide iam

agnoverint ac receperint Iesum Christum uti Dominum mise­

ricordiae, qui homines liberet et amoris veritatisque consociet

Spiritu. Hac quidem ratione Annus Iubilaeus, quem catholica

Ecclesia sibi in consuetudines suas ac mores adscivit, perop­

portunum adferre potest tempus renovandorum recte animo­

rum atque etiam christianorum provehendae coniunctionis.

Praeterea commonefacimus ipsum Concilium Vaticanum II

docere omne studium et opus huius reconciliationis christia­

norum sicut et omnem verum oecumenismum necessario pro­

ficisci debere ex interiore aliqua animi mutatione, quoniam

ipsa communionis christianae cupiditas nascitur ac maturescit

ex spiritus renovatione, ex sui ipsius abnegatione, ex plena amo­

ris exercitatione, ex fidelitate, quae veritati revelatae servatur. 3 8

Illa autem ipsa in re prorsus agitur verissimeque efficitur

totus oecumenicus motus, ad quem catholica Ecclesia, quan­

tum potest, adhaeret et per quem Ecclesiae atque Communitates

cum Apostolica Sede nondum plane coniunctae conquirunt et

appetunt perfectam eam communionem, quam exoptaverat

Christus. Munus namque atque officium Ecclesiae totius est

iunctionem hanc restituere in integra Ecclesiarum commu­

nione. 3 9 Annus gratiae ergo hoc sensu prae se fert opportuni­

tatem peculiaris paenitentiae ob christianorum discidia, occa­

sionem renovationis tamquam altioris experientiae ipsius vitae

sanctimoniae in Christo, progressionem ad optatam illam recon-

38 Cf. Decr. de Oecumenismo Unitatis Redintegratio, n. 7: A.A.S. 57 (1965), p. 97. 39 Cf. Decr. de Oecumenismo Unitatis Redintegratio, n. 5: A.A.S. 57 (1965), p. 96.

20 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 306: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 0 6 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

ciliationem per crebriores collocutiones atque solidam adiutri­

cem christianorum operam in procuranda orbis salute: ut et ipsi in nobis unum sint, ut credat mundus.®

Quid itaque Nostri consilii sit, quaeve Nostra vota de Anni

Sacri celebratione in hac Urbe Roma, iterum ostendimus. Nunc

vero Fratres Nostros Episcopos omnesque Pastores ac fideles Ec­

clesiarum toto orbe dispersarum, earum etiam quae cum Roma­

na Ecclesia non omnino communicant, quin immo omnes cre­

dentes in Deum hortamur, ut saltem animo hanc gratiae atque

redemptionis mensam pie participent, in qua Christus se prae­

bet ipse magistrum vitae. Quorum sane cum fidelibus, ad sepul­

chra Apostolorum antiquorumque Martyrum peregrinantibus,

fidem in Deum Patrem omnipotentem atque misericordem et

in Iesum Christum, Redemptorem nostrum, profiteri optamus.

Ad Nos quod attinet ipsos, velimus profecto, ut omnes

Romam petentes Petri videndi gra t ia 4 1 id apertius in Sacro

Anno per Nos verum experiantur, quod S. Leo Magnus scripsit :

In universa namque Ecclesia, Tu es Christus, Filius Dei vivi,

quotidie Petrus dicit, et omnis lingua quae confitetur Dominum

magisterio huius vocis imbuitur.41

Hoc etiam velimus optemus : fore nempe ut ingens fidelium

multitudo, ministerio Nostro atque fratrum Nostrorum sacer­

dotum ad fontes Salvatoris accedat; 4 3 sanctaque Porta, quam

ipsi in vigiliae Nativitatis nocte aperiemus, certum huius novi

aditus ad Christum indicium sit, qui solus est Via 4 4 idemque

Porta, 4 5 atque etiam paternae illius dilectionis, qua animum

omnibus patefacimus, amoris plenum et pacis cupidum.

40 Io. 17, 21. 4 1 cf. mi. i, is. 42 Sermo III:PL 54,146. 4 3 Cf. Is. 12, 3. 4 4 Cf. Io. 14, 6. 4 5 Cf. Io. 10, 7. 9.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 307: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 0 7

Beatissimam Virginem Mariam, interea, precamur, almam

Redemptoris parentem eandemque Ecclesiae, gratiae ac mise­

ricordiae Matrem atque reconciliationis ministram novaeque

vitae exemplar fulgidissimum, ut intercessione sua cunctis fra­

tribus filiisque Nostris gratiam Sacri huius Anni a Filio suo

impetret, quae eos renovet atque servet; eiusque manibus atque

cordi Matris tanti negotii initium, incrementum ac perfectio­

nem absolutam permittimus.

Has vero Litteras Nostras plane efficaces esse et fore volu­

mus, adeo ut quae per eas exposita ac decreta sunt, ab illis

omnibus, ad quos res pertinet, religiose serventur atque igitur

vim suam obtineant, contrariis quibusvis nihil obstantibus.

Si quis autem, sciens vel insciens, secus egerit ac Nos ediximus,

id prorsus irritum atque inane haberi iubemus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxin mensis

Maii, in sollemnitate Ascensionis Domini, anno M C M L X X I V ,

Pontificatus Nostri undecimo.

Ego P A U L U S Catholicae Ecclesiae Episcopus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 308: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 0 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

LITTERAE APOSTOLICAE MOTU PROPRIO DATAE

Quaedam capita de facultatibus ad Missarum stipendia pertinentibus statuuntur.

PAULUS EPISCOPUS

F I R M A I N TRADITIONE Ecclesiae positum est, ut fideles, reli­

gioso et ecclesiali sensu ducti, Sacrificio Eucharistico, quo

actuosius hoc participent, quoddam quasi sacrificium sui ipso­

rum adiungant, hoc modo consulentes, pro sua parte, necessi­

tatibus Ecclesiae, maxime vero eiusdem ministrorum sustenta­

tioni. Quod idem fit secundum spiritum verborum Domini

Dignus est (...) operarius mercede sua (Lc. 10, 7), quae Paulus

Apostolus in prima Epistula ad Timotheum (5, 18) et in prima

Epistula ad Corinthios (9, 7-14) memorat.

Qui quidem usus, quo fideles Christo, se hostiam offerenti,

arctius sociantur et abundantiorem fructuum copiam inde per­

cipiunt, non solam probatus est ab Ecclesia, sed etiam promo­

tus, quae eum esse existimat veluti signum coniunctionis ho­

minis baptizati cum Christo, necnon fidelis cum sacerdote, qui

in eiusdem fidelis bonum suum obit ministerium.

Ut autem eiusmodi sensus integer semper servaretur et ad­

versus quamvis deformationem, quae fieri posset, tutus prae­

staretur, saeculorum decursu aptae normae sunt constitutae,

eo spectantes, ut cultus, quem fideles Deo liberaliter tribuere

cuperent, non minore cum observantia et magnanimitate reapse

celebraretur. Quoniam vero, singularia ob temporum humanae­

que societatis adiuncta, interdum moraliter fieri nequit — ideo­

que minus aeque contingit — ut onera exquisita et accepta

integre impleantur, Ecclesia hisce in casibus necessario cogitur

eadem onera congruenter recognoscere; simul autem annititur,

ut sibimet ipsi hac in re constet et fidem erga oblatores servet.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 309: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 309

Eo praesertim ducti consilio, ut normae, quibus Missarum

stipendia — res sane gravis multumque postulans prudentiae —

reguntur, pari quadam ratione conficerentur, statuimus per no­

tificationem, a Secretaria Status seu Papali die 29 mensis

Novembris, anno 1971 (AAS, 63, 1971, p. 841) vulgatam, Nobis­

met ipsis, interim et ad tempus, reservare omnem deliberatio­

nem circa expetitas reductiones, condonationes et commuta­

tiones stipendiorum Missarum, suspendentes a die 1 mensis

Februarii, anno 1972, cunctas facultates, cuilibet et quoquo

modo concessas.

Nunc vero, adeptis quoad praecipua finibus, quorum causa

dispositio illa est inducta, tempus advenisse censemus reser­

vationi illi finem imponendi. Ut autem apta huius rei ordinatio

novis fulciretur fundamentis neque interpretationibus minus

rectis quomodolibet impediretur, innixis in iis, quae praeterita

aetate legitima agnosci potuerunt, visum est quidquid de

anterioribus facultatibus superesset, nunc auferre.

Attamen, ut necessitatibus aliquo modo occurramus, qui­

bus Nostri in episcopatu Fratres interdum consulere debent,

et rationem habentes probatae experientiae, quam haberi con­

tigit usu facultatum iisdem concessarum per Litteras Aposto­

licas «Pastorale munus» (AAS, 56, 1964, pp. 5-12) et « De

Episcoporum muneribus» (AAS, 58, 1966, pp. 467-472), motu

proprio datas, expedire arbitrati sumus iis, qui Nobiscum

ministerium pastorale in Ecclesia participant, nonnullas facul­

tates impertire.

Itaque, re mature perpensa, motu proprio ac de Apostolicae

potestatis Nostrae plenitudine, haec, quae sequuntur, pro uni­

versa Ecclesia constituimus atque decernimus :

I. A die prima mensis Iulii, anno 1974, reservatio praedicta,

de qua in notificatione Secretariae Status diei 29 mensis No­

vembris anni 1971 agitur, cessat. Ab eodem ergo die Sacrae

Congregationes Romanae Curiae ea resumere valent, quae ipsis

circa hanc rem competunt, exercitium tamen eorum ad novas

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 310: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 1 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

et accuratius definitas normas, sibi seorsum iniunctas, accom­

modantes. I taque petitiones, quas circa eandem rem fieri con­

tingat, iisdem Sacris Congregationibus erunt deinceps admo­

vendae.

I I . Ab eodem die modo terminali revocantur, quod ad

Missarum stipendia attinet, omnes, quae antea viguerunt, fa­

cultates, quomodocumque concessae aut quaesitae. Esse igitur

desinunt facultates tum cuivis personae, physicae vel morali,

concessae a Nobis, aut a Decessoribus Nostris, etiam vivae vocis

oraculo, a Curia Romana, vel ab alia qualibet auctoritate, vi

privilegii, indulti, dispensationis, vel qualicumque alia ratione,

particulari lege haud excepta; tum facultates quaesitae vi

communicationis, consuetudinis, etiam particularis, centena­

riae vel immemorabilis, praescriptionis, vel qualicumque alia

ratione.

Huiusmodi facta revocatione, has tantummodo facultates in

posterum vigere s ta tuimus:

a) facultates nunc Sacris Romanae Curiae Congregationi­bus, de quibus in n. I agitur, concessas;

b) facultates, quae in Litteris Apostolicis « Pastorale mu­

nus » motu proprio datis et in « Indicibus Facultatum », quae

Ordinariis locorum et Legatis Pontificiis tribui solent, conti­

nentur ;

c) novas facultates Episcopis, per has Litteras Apostolicas

motu proprio datas, impertitas, de quibus infra, n. I I I , fit

sermo.

I I I . Iis namque personis, quae in Litteris Apostolicis « Pa­

storale munus » motu proprio datis, memorantur, iisdem qui­

dem servatis condicionibus ibidem statutis, a die item prima

mensis Iulii has facultates tribuimus :

a) facultatem permittendi sacerdotibus, qui Missas binatas

vel trinatas in dioecesi celebrant, eas applicandi, stipe percepta,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 311: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 311

quae in necessitates ab Episcopo dioecesano praefinitas erit ero­

ganda, aut applicandi secundum illas intentiones, quarum causa

secus postulanda esset condonatio aut sola reductio. Quae fa­

cultas non extenditur ad Missas binatas concelebratas, de qui­

bus agitur in Declaratione Sacrae Congregationis pro Cultu

Divino, die 7 mensis Augusti, anno 1972 edita, n. 3, b (AAS,

64, 1972, pp. 561-563), pro quibus stipendium quolibet titulo

percipi vetatur;

b) facultatem reducendi, pro ratione reditibus imminutis

congruenti, onus quo Capitula cathedralia vel collegialia gra­

vantur, Missam conventualem cotidie pro benefactoribus ap­

plicandi, excepta tamen, singulis mensibus, una saltem Missa

conventuali ;

c) facultatem transferendi, congrua de causa, onera Mis­

sarum in dies, ecclesias vel altaria diversa ab illis, quae in

fundationibus sunt statuta.

Hae normae vigere incipiunt a die i insequentis mensis

Iulii.

Quaecumque vero a Nobis hisce Litteris motu proprio datis decreta sunt, ea omnia firma ac rata esse iubemus, contrariis

quibusvis, etiam specialissima mentione dignis, non obstan­tibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xin mensis

Iunii, in Sollemnitate SS. Corporis et Sanguinis Christi, an­

no M C M L X X I V , Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 312: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

312 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

RAIPURENSIS

Praefectura Apostolica de Raipur ad gradum dioecesis evehitur

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DET

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quamquam Ecclesia catholica magnum momentum tribuit verbo, utpote quae Christi verbo nata, doctrina sancta vivit et propagatur in gentibus, nemo tamen non intellegit quantum utilitatis in apta exter­narum rerum dispositione contineatur : nam et iusta singularum Ec­clesiarum forma, et aequi fines, et prudentes Antistites, et sapiens temperatio, alia, vehiculum sunt idoneum atque consentaneum, quo simul (( sermo Dei currat et clarificetur » (2 Thess. 3, 1), in populorum salutem. Qua de re, cum Praefectura Apostolica de Raipur, in Indiae finibus, haud parva cepisset incrementa ac maiora praevideantur in futurum, bene fieri visum est, si eadem ad gradum et dignitatem dioe­cesis eveheretur. Consilio ergo petito a Venerabilibus Fratribus S. R. E. Cardinalibus Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione prae­positis, de sententia Venerabilis quoque Fratris Ioannis Gordon, Ar­chiepiscopi titulo Mcopolitani ad Nestum, atque Apostolici in India Pro-Nuntii, Nostra auctoritate Praefecturam Apostolicam de Raipur in dioecesis formam redigimus, Raipurensis appellandae, quae et Sedi metropolitanae Bhopalensi suffraganea erit, et Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione obnoxia esse perget. Cuius Ecclesiae episcopalis Sedes in urbe Raipur erit, cathedram vero in templo S. Iosephi ibidem exstante collocamus, factis iuribus debitis cathe­dralibus propriis. Volumus praeterea, ut dum Canonicorum Collegium condatur, Consultores dioecesani deligantur, Episcopum consilio et opera iuvaturi; qui nempe a munere cessabunt, eo Collegio constituto. Quae vero spectant ad mensam episcopalem, dioecesis administratio­nem, electionem Vicarii Capitularis, Sede vacante, similia, haec omnia iure Canonico temperentur. Ceterum quae iussimus Venerabilis Frater Ioannes Gordon ad exitum deducet, vel quem ipse delegaverit, factis iuribus necessariis. Re vero acta, documenta exarentur atque sinceris exemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizatione cito mittantur.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 313: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 1 3

Hae vero Litterae sive nunc sive in posterum ratae habeantur, suosque effectus praestent.

Datum Romae, apud S. Petrum, die quinto mensis Iulii, anno Do­mini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT AGNELLUS Card. Rossi Secretarius Status S. Congr. pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Iosephus Massimi, Proton. Apost. Loco © Plumbi In Secret. Status tab., n. 25JßJp.

I I

MORELIENSIS - LEONENSIS (CELAYENSIS)

In Mexico, detractis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Moreliensi et Leo-nensi, nova quaedam dioecesis excitatur, nomine « Celayensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Scribae illi Evangelico atque patri familias similes, « qui profert de thesauro suo nova et vetera » (Mt. 13, 15), et Nos, divino consilio chri­stianorum familiae praepositi, atque patres « multarum gentium » con­stituti (cfr. Gen. 17, 5), simul vetera, simul nova Ecclesiae sanctae proferimus; qui sane et aeternas veritates de ubere fidei nostrae the­sauro haurimus, illustramus atque credendas proponimus, et ea quae aetas nostra haec poscit in fidelium utilitatem fieri curamus, eo nempe consilio, ut promovendae religionis opportunitates habeant. Quam ob rem, cum venerabiles Fratres Stanislaus Alcaraz Figueroa, Archie­piscopus Moreliensis, et Anselmus Zarza Bernal, Episcopus Leonensis, audita Conferentia episcopali Mexicana, id ab hac Apostolica Sede petierint, ut e suarum dioecesium territorio nova dioecesis constitue­retur, Nos, re bene reputata, consilioque expetito tum a Delegatione Apostolica Mexicana, tum a venerabilibus Fratribus Nostris S. R. E. Cardinalibus Sacrae Congregationi pro Episcopis praepositis, ea quae sequuntur decernimus atque iubemus. Ab archidioecesi Moreliensi mu-nicipia separamus, quae populi lingua cognominantur : Celaya, Apaseo ei Alto, Apaseo ei Grande, Comonfort, Cortázar, Juventino Rosas et

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 314: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

314 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Villagrán ; a dioecesi vero Leonensi, sequentia : Dolores Hidalgo, S. Die­go de la Unión, S. Luis de la Paz et S. Miguel Allende, quibus omnibus terris novam dioecesim condimus, cuius fines iidem erunt atque muni--cipiorum quae numeravimus, simul sumptorum : nomen autem Ec­clesiae erit Celayensis. Quam prof esto subiectam facimus archidioecesi Moreliensi, eius Sedem in urbe Celava collocantes, posita cathedra in templo Beatae Mariae Virginis Purissima Conception vulgari lin­

g u a nuncupatae. Canonicorum Collegium condatur, ad alias Litteras Apostolicas sub plumbo dandas; interea vero Episcopus Celayensis Consultores dioecesanos deligat qui eum tum consilio tum opera adiuvent. Novae Ecclesiae mensa episcopalis constituatur sive populi collationibus, sive Curiae emolumentis, sive parte bonorum, si qua sint, quae iuxta canonem 1500 C. 1. C. ei obvenient de bonis Ecclesia­rum e quibus coalescit. Seminarium condatur, puerique iii eo educen­tur ad normas iuris communis, ratione habita Decreti Concilii Vati­cani II (( Optatam totius », et iuxta leges a Sacra Congregatione pro Institutione Catholica latas. Eegimen Ecclesiae, administratio, simi­lia, Iure Canonico omnino temperentur; clerus ea lege distribuatur, ut Sacerdotes facta divisione ei Sedi addicantur, in qua habeant bene­ficium aut officium; ceteri vero clerici Seminariique tirones, ei, in qua legitime degant. Documenta denique et acta modo conditam dioecesim respicientia ad eius Curiam mittantur, ibique religiose in tabulario custodiantur. Ceterum, quae iussimus venerabilis Prater Marius Pius Oaspari, in Mexicana Dicione Delegatus, ad exitum adducenda curet, vel quem ipse delegaverit, factis necessariis facultatibus. Re vero acta, documenta exarabit, quorum sincera exempla recte subscripta atque

s igi l lo impressa ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittet, idque cito.

Has vero Litteras et nunc et in posterum firmas esse volumus, «contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die tertio decimo mensis Octo­bris, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pon­tificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

® Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.

Eugenius Sevi, Proton. Apost.

Loco £B Plumbi

Jn Secret. Status tab., n. X£7707.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 315: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 1 5

III

TIMMÍNSENSIS (RÜYNENSIS - NORANDENSIS)

Quibusdam detractis territoriis e dioecesi Timminsensi alia constituitur,

« Ruynensis-Norandensis » appellanda.

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Ad aptius christianorum fidelium necessitatibus prospiciendum, solet

Apostolica Sedes ex dioecesibus dioeceses deducere, quas alii sacri Pa­

stores tamquam Ecclesiae agros exerceant; est enim cognitum per-

spectumque omnibus, quam prosint populo Dei multiplicati Episcopi,

qui sibi commissas Sedes « ut vicarii et legati Christi regant » (cf. Lum.

gent., n. 27). Concedendum igitur esse censuimus sententiae Confe­

rentiae Episcopalis Canadiensis, quae, post auditum venerabilem Fra­

trem Iacobum Landriault, Episcopum Timminsensem, per Sacram Con­

gregationem pro Episcopis proposuit, ut e sua perampla alia quaedam

dioecesis conderetur. Apostolica ideo Nostra potestate, deque consilio

Venerabilis Fratris Vidonis Dei Mestri, Archiepiscopi titulo Tusca-

miensis et in Canadia Apostolici Pro-Nuntii, sequentia decernimus. A

dioecesi Timminsensi territorium separamus, quod intra fines civilis

provinciae Quebecensis extenditur, eoque novam dioecesim constitui­

mus, Ruynensem-Norandensem appellandam iisdemque circumscriben­

dam finibus ac portio dioecesis Timminsensis, in praedicta civili pro­

vincia sita, limitatur. Conditae dioecesis sedes in urbe vulgo Rouyn

ponatur, magisteriique episcopalis cathedra in templo ibidem exstante,

Deo sacro in honorem S. Michaelis Archangeli, quod ad cathedralis

dignitatem evehimus, cum debitis iuribus et privilegiis. Quae quidem

et Episcopo concedimus, impositis praeterea congruis obligationibus

et ofiiciis. Eandem praeterea suffraganeam facimus metropolitanae Sedi

Ottaviensi; sicut eius Episcopum metropolitanae Archiepiscopi Otta­

viensis iurisdictioni obnoxium. Mandamus insuper ut, quoadusque

Canonicorum collegium non condatur, Consultores dioecesani deligan­

tur, ad normam iuris; ut mensa episcopalis Curiae emolumentis consti­

tuatur, fidelium sponte oblatis pecuniis atque bonis, quae ad normam

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 316: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 1 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

canonis 1500 Codicis Iuris Canonici eidem obvenient; ut, ad seminarii

aedificationem quod attinet, praescripta iuris communis serventur, prae

oculis habitis normis Decreti « Optatam totius » Concilii Vaticani II

peculiaribusque Sacrae Congregationis pro Institutione Catholica nor­

mis; item, ut sacri canones adamussim serventur, quod ad dioecesis

regimen, administrationem, vicarii capitularis electionem, fidelium

iura et onera, aliaque id genus spectat ; ut, dioecesi rite constituta, eo

ipso sacerdotes ei Ecclesiae adscripti sint, in cuius territorio beneficium

vel ecclesiasticum officium habeant; ceteri vero clerici seminariique

tirones ei, in qua legitime degant ; ut denique acta et documenta, quae

ad conditam dioecesim spectant, fideles ac bona temporalia, a Curia

Timminsensi ad Ruynensem-Norandensem transferantur, in tabulario

custodienda. Haec quae praescripsimus ad effectum adducat Venera­

bilis Frater Vido Dei Mestri quem diximus, vel ab eo delegatus sacer­

dos, et congrua documenta ad Sacram Congregationem pro Episcopis

mittat, de more signata sigilloque impressa.

Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et

fore volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die undetricesimo mensis Novem­

bris, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Ponti­

ficatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

ffi Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.

Iosephus Massimi, Proton. Apost.

Loco £B Plumbi

In Secret. Status tab., n. U7829.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 317: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 317

I T

SANTOSENSIS - ITAPEVENSIS (REGISTRENSIS)

Detractis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Santosensi et Itapevensi, nova

dioecesis conditur « Registrensis » nomine.

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Quotiescumque novam dioecesim constituturi sumus, ea Christi

verba, Fili i Dei adorandi, cum animo reputamus : « Euntes ergo in

mundum universum, praedicate Evangelium omni creaturae (Marc.

16, 15) ; atque inde tum laeta gaudia capimus, quam incesserit prae­

dicatio Evangelica considerantes, tum Nosmet ipsos admotis velut

calcaribus urgere non desistimus, quam multi sint reputantes qui

aut christianam doctrinam non noverint, aut cognitam neglegant.

Quam ob rem, cum Venerabiles Fratres David Picao et Silvius M. Da­

rio, alter Episcopus Cantosensis, alter Itapevensis, audita Conferentia

episcopali Brasiliana, id petierint ut e territorio suarum dioecesium

nova conderetur dioecesis, Nos, re bene considerata, atque sententia

rogata Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sa­

crae Congregationis pro Episcopis praepositorum, aeque ac Venera­

bilis Fratris Carmeli Rocco, Archiepiscopi titulo Iustinianopolitani

in Galatia, Apostolica auctoritate Nostra haec censemus. A dioecesi

Santosensi municipia separamus, quae populi lingua cognominantur :

Cananeia, Eldorado Paulista, Iguape, Itariri, Jacupiranga, Juquiá,

Miracatu, Pariquera-Açu, Pedro de Toledo, Registro, Sete Barras; a

dioecesi vero Itapevensi municipia : Barra do Turvo et Iporanga ;

quibus territoriis novam dioecesim condimus, Registrensem appellan­

dam ac iisdem limitibus comprehendendam quibus municipia uniun­

tur, iuxta legem civilem. Sedem constitutae Ecclesiae in urbe Registro

ponimus, cathedra episcopalis magisterii in templo S. Francisci Xave­

rii collocata; quam dioecesim praeterea suffraganeam facimus metro­

politanae Sedi S. Pauli in Brasilia, sic ut eius Episcopum Metropolitae.

Statuimus etiam, ut Canonicorum Collegium condatur, ad normam

aliarum Litterarum Apostolicarum ; interim, Consultores dioecesani

eligantur, Episcopum iuvaturi consilio, industria, opera. Mensam epi-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 318: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

318 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

scopalem constituent Curiae emolumenta, fidelium collationes sponte

factae, bona, si qua sunt, quae novae dioecesi obvenient ad normam

canonis 1500 C.I.C. Seminarium condatur, et alumni educentur iuxta

leges iuris communis Ecclesiae, ratione habita tum Decreti (( Optatam

totius » Conc. Vat. II , tum etiam earum quae Sacra Congregatio pro

Institutione Catholica hac de re iusserit. Cum vero iuvenes adoleverint,

optimi ex iis Romam mittantur, in Pontificium Collegium Pianum Bra-

silianum, philosophiae sacrae atque Theologiae operam daturi. Quod

autem attinet ad novae Ecclesiae regimen, administrationem, Vicarii

Capitularis electionem, Sede vacante, hisque similia, leges ecclesia­

sticae serventur. De clero vero statuimus, ut his Litteris ad effectum

adductis, eo ipso Sacerdotes ei Sedi addicantur, in qua vel beneficium

vel officium habeant, ceteri vero clerici atque Seminarii tirones illi in

qua legitime degant. Acta denique et documenta quae ad novam Sedem

pertineant, ad eius Curiam episcopalem mittantur, in cuius tabulario

serventur, idque religiose. Quae tandem praescripsimus Venerabilis.

Frater Carmelus Rocco fieri curabit; qui etiam, re acta, documenta

exarabit sincerisque exemplis ad Sacram Congregationem cito mittet.

Ceterum haec Nostra iussa sive nunc sive in posterum rata erunt

atque firma, contrariis non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die undevicesimo mensis Ianuarii,,

anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus.

Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus:

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Iosephus Massimi, Proton. Apost. Loco £g Plumbi In Secret. Status tab., n. 251659.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 319: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 319«

LITTERAE APOSTOLICAE

I

Imago B. M. Virginis, in Sandomiriensi dioecesi exculta, pretioso diade­

mate redimiri sinitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Perantiquum paroeciale templum,,

quod Blotnicae in Sandomiriensis dioecesis finibus, in Polonia, exstat,,

artis quidem maiestate merito prae aliis haud paucis excellit, at maiore

fama et laude idcirco honestatur, quod B. M. Virginis imago in eo-

servatur ac pientissime colitur. Ad eam enim christiani populi coetus--

frequentissimi religiosa itinera iterum iterumque suscipiunt, ut multi­

plicata obsecratione sibi suisque divinorum munerum copiam precen-

tur. Quibus permotus, Venerabilis Prater Petrus Golebiowski, Epi­

scopus titulo Panitanus idemque Administrator Apostolicus dioecesis

Sandomiriensis, vota quoque clerique populique fidelis significans, N o s

rogavit ut imaginem illam pretioso diademate, Nostro nomine et

auctoritate sineremus redimiri. Nos autem, collatis consiliis cum

Sacra Congregatione pro Cultu Divino, precibus huiusmodi libenti

animo statuimus obsecundare. Itaque hisce Litteris atque auctoritate

Nostra apostolica, eidem Venerabili Fratri, quem diximus, partes

committimus, ut imagini B. M. Virginis, quae in sacra aede loci vulgo

Blotnica colitur, die suo arbitrio eligendo, inter Missarum sollemnia

pretiosam coronam Nostro nomine et auctoritate imponat, iuxta ritum

formulamque praescriptam. Nos vero minime dubitamus, quin haec

sacra sollemnia in religionis bonum populique spirituale emolumentum

cedant ; pariterque fore confidimus, ut eius paroeciae cives, quin immo*

totius dioecesis Sandomiriensis christifideles ad Beatissimam Dei Ge­

nitricem venerandam magis magisque incitentur. Contrariis quibusvis

nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis

Decembris, anno MCMIJXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco © Sigilli

In Secret. Status tab., n. 246M8.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 320: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

Beatissima Virgo Maria Perdolens, quam populus a « Castelpetroso » vocat,

in Italiae finibus, Patrona Molisanae regionis confirmatur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quanto honore et veneratione fideles

omnium aetatum prosecuti sint B. M. V. dolores, Christi Matris, lucu­

lentissime ostendunt tum imagines et signa, tum sacrae aedes atque

augusta templa per christianum orbem disseminata, tum etiam car­

mina praeclara et vel poemata et musici modi de eadem perdolente Vir­

gine compositi. Quibus suavissimae pietatis documentis id significavit de­

vota Christi plebs, velle se nempe et sanctissimam Dei parentem hono­

rare, et cruciatus acerbissimos, in quos venit, amantium more cum

Ipsa communicare, et de tanto beneficio gratias teneriore quodam

animo reddere, ut filios addecet. Neque Mater filiis maerentibus atque

implorantibus non astitit. Quam ob rem, cum venerabilis Frater Al­

bertus Carinci, Archiepiscopus Boianensis-Campobassensis, suo ipsius

nomine, item et Episcoporum regionis Molisanae et clerici populique

universi, id augendae fidei causa petierit, ut Beata Maria Virgo Perdo­

lens, quam tota regio in Sanctuario, a populo « Castelpetroso )) dicto,

in archidioecesi Boianensi-Campobassensi, sancte colit, cuius ad ima­

ginem frequentissimi populi accurrunt, Molisanae regionis Patrona

confirmaretur; cumque Sacra Congregatio pro Cultu Divino, factis

olim a Nobis potestatibus, tum factam electionem tum etiam probatio­

nem Conferentiae Episcoporum confirmaverit, Nos haec omnia rata

atque firma Apostolica Nostra potestate habenda esse censemus. Placet

ergo Beatam Mariam Virginem Perdolentem in Sanctuario Castelpe­

troso cultam, in archidioecesi Boianensi-Campobassensi, totius regionis

Molisanae Patronam haberi, cum iuribus debitis. Hae vero Litterae

sive nunc sive in posterum serventur, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, sub Anulo Piscatoris, apud S. Petrum, die vi men­

sis Decembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco ¡$¡ Sigilli

In Secret. Status tab., n. 246951.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 321: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 321

I I I

Templum SS. Philippi Nerii et Ioannis Baptistae in dioecesi Sandomi-

riensi, in Polonia, ad gradum Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Polonorum fidelitas erga Christum

et Ecclesiam catholicam, per longam aetatum seriem tam egregia et

singularis fuit, ut non solum haec Apostolica Sedes praeclare de

nobilissimo eo populo usquequaque iudicaverit, sed etiam fidei chri­

stianae propugnaculum contra hesterna religionis pericula atque dis­

crimina habuerit. Quod sane studium id etiam effecit, ut Eomani

Pontifices, maiores Nostri, atque Ipsi, aequissimis semper oculis ad

Polonam nationem respiceremus, ad eiusque eventus, prosperos modo,

modo adversos. Quam ob rem, cum Venerabilis Frater Petrus

Oolebiowski, Administrator Apostolicus Sandomiriensis, vota cleri et

populi universi suae dicionis exhibens, id poposcisset, ut templum

Ss. Philippo Nerio ac Ioanni Baptistae dicatum, quod est in sua

dioecesi Sandomiriensi, ad dignitatem Basilicae Minoris tolleretur,

Nos volentes tam Venerabili Antistiti concedere ac populo, tam illustri

cumulate satis facere, libenti quidem animo in eorum sententiam dis-

cedimus. Qua re, iis probatis, quae Sacra Congregatio pro Cultu

divino, factis nempe a Nobis facultatibus, hac de re peregerit, Aposto­

lica Nostra potestate usis, placet templum quod diximus Ss. Philippi

Nerii et Ioannis Baptistae ad gradum ae dignitatem evehere Basilicae

Minoris cum omnibus iuribus atque liturgicis concessionibus rite com­

petentibus, servatis scilicet quae iuxta decretum « De titulo Basili­

cae Minoris », die sexto Iunii factum, anno MDCCCCLXVIII, servanda

sunt. Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive in

posterum ratae atque firmae habeantur, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xn

mensis Decembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £B Sigilli

21 - A. A. S.

In Secret. Status tab., n. 246992.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 322: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IV

Facultas conceditur diademate cingendi excultam Mostae, in Melitensi

insula, imaginem Virginis Mariae in caelum Assumptae.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Paroeciale templum, quod Mostae,

in Melitensi insula, exstat, venerabile quidem ob antiquitatem artisque

maiestatem merito habetur ; at tamen venerabilius celebratur propter

Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae imaginem, quam loci

incolae pientissime colunt, ad quam praeterea frequentes undique chri­

stiani fideles religiosa itinera suscipiunt, sibi suisque a Dei hominumque

Matre caelestium munerum copiam precantes. Qua animorum religione

permotus certaque spe ductus, ut multiplicata erga Beatam Mariam

Virginem obsequia in fidelium ipsorum utilitatem cederent, petiit Ve­

nerabilis Frater Michael Gonzi, Archiepiscopus Melitensis, cum suis

sane universi cleri et populi vota componens, ut facultas sibi daretur,

Nostro nomine et auctoritate, imaginem illam pretioso diademate

coronandi. Nos autem, collatis cum Sacra Congregatione pro Cultu

Divino consiliis, huiusmodi precibus censuimus obsecundari posse. Ita­

que hisce Litteris atque auctoritate Nostra apostolica, Venerabili

Fratri quem diximus partes committimus imagini B. M. Virginis in

caelum Assumptae, quae Mostae servatur et colitur, pretiosam coro­

nam Nostro nomine et auctoritate imponendi, die suo arbitrio eligendo

iuxtaque ritus formulamque praescriptam. Nos vero fore valde confi­

dimus, ut eius paroeciae totiusque archidioecesis Melitensis fideles ad

Dei Genitricem colendam magis magisque incitentur. Contrariis qui­

busvis non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn

mensis Decembris, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco @ Sigilli

In Secret. Status tab. n. 246977.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 323: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 323

V Templum B. M. V. « Del Roble » in archidioecesi Monterreyensi, ad digni­

tatem Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Litteris die xv mensis Septembris

datis, superiore anno, venerabilis Frater Alfonsus Espino et Silva,

Archiepiscopus Monterreyensis, in Mexico, de sui populi pietate solli­

citus, id petiit, ut templum B. M. V. quod vulgari sermone « Del Roble »

cognominant, in urbe Monterreyensi situm, ad dignitatem Basilicae

Minoris eveheretur : quae enim, dicebat, maiores tradidissent de tem­

pli ipsius origine, de imaginis sanctitate in ea cultae, de populi pietate,

qui sacram illam aedem celebrarent, de beneficiis denique quae sanctis­

sima Christi Matre intercedente Deus ibi contulisset, ea esse, ut me­

rito aedes illa singulari hoc honore afficeretur; accedere quod, si tem­

plum illud tali titulo honestaretur, in eo et fides et religio in Deum

in eiusque beatissimam Matrem, quasi alita flamma, augerentur. Cui

sane expostulationi, proprio quidem nomine atque universi cleri ac

populi factae, volentes benigne concedere, ea omnia quae Sacra Con­

gregatio pro Cultu Divino, factis olim a Nobis facultatibus, hac de

re egit probamus ac rata habemus. Placet ergo templum B. M. V. « Dei

Roble » ad gradum et dignitatem Basilicae Minoris tolli, cum iuribus

atque liturgicis concessionibus rite competentibus, servatis tamen quae

iuxta Decretum « De titulo Basilicae Minoris », die vi mensis Iunii

factum, anno MDCCCCLXVIII, servanda sunt. Hae vero Litterae sive nunc

sive in posterum vim suam habere decernimus, contrariis minime ob­

stantibus

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris die xn men­

sis Decembris anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco © Sigilli

In Secret. Status tab., n. 246991.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 324: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 2 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI

Templum cathedrale dioecesis Aquinatensis, Sanctis Constantio Episcopo atque Thomae Aquinati sacrum, ad gradum Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Apostolica atque Romana Sedes, mater omnium Ecclesiarum benigna, cultum atque venerationem Sanc­torum non modo aequissimis semper oculis iudicavit, cum sint iidem amicissimi Dei et egregii prudentiae, temperantiae, omniumque virtutum viri, verum etiam praesidium firmissimum ad summi Numinis miseri­cordiam, benignitatem, gratiam consequendam. Quodsi de iis Sanctis caelitibus agatur, qui magno splendore praediti atque incredibili qua­dam ac paene divina scientia rerum sacrarum instructi, in Ecclesiae sanctae caelo (( tamquam scintillae in arundineto discurrunt )) (Sap. 3, 7), cultus erga illos accrescit, gliscit obsequium. Qua de re, cum Vene­rabilis Frater Carolus Minchiatti, Episcopus Aquinatensis, Soranus et Pontiscurvi, datis Litteris multo officio refertis, suo ipsius nomine atque cleri populique universi ab hac Apostolica Sede petierit ut cathedrale templum Aquinatense, Sanctis Constantio Episcopo et Thomae Aquinati sacrum, ad dignitatem Basilicae Minoris eveheretur, Nos, ratione quidem habita tum Eius qui poscit; tum templi, quam sanctum sit religione; tum beatissimi Thomae gloriae atque famae; tum denique augendae populi fidei erga Deum, bonorum fontem, ac dioecesis Aquinatensis Patronos, libenti animo admotis precibus concedimus. Quapropter, iis probatis quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino factis olim a Nobis potestatibus decrevit, placet templum SS. Constantii Episcopi et Tho­mae Aquinatis, cuius mentionem fecimus, ad gradum Basilicae Minoris tolli, cum omnibus iuribus ac liturgicis concessionibus rite competen­tibus, servatis tamen iis quae iuxta decretum « De titulo Basilicae Mi­noris » die sexto mensis Iunii factum, anno millesimo nongentesimo sexagesimo octavo, servanda sunt.

Ceterum volumus, ut quae per has Litteras iussimus vim suam ha­beant, sive nunc sive in posterum, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x v n mensis Ianuarii, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £8 Sigilli

In Secret. Status tao., n. 24SOTÏ.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 325: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 325

VII Titulus Basilicae Minoris assignatur templo S. Iacobo Maiori dicato in

urbe Praga, in Cecoslovachia.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quin in eorum opinionem disce­

deret, qui cultum Sanctorum opprimendum atque exstinguendum cen­

serent, Ecclesia sancta catholica pietatem et religionem erga beatos

caelites non modo non reprobavit, sed et coluit magnopere a primaeva

usque aetate societatis christianae, et ab iniustis accusationibus vindi­

cavit'. Nam honor sanctis digne tributus, non solum in Deum recidit

tam egregiae sanctitatis auctorem atque omnium gratiarum fontem,

sed et christifideles ad virtutem stimulat, tum exemplo tantorum virorum,

tum patrocinio. Quam ob rem, admotis precibus ut templum paroeciale

S. Iacobi Maioris in urbe Praga situm, in Cecoslovachia, titulo Basi­

licae Minoris decoraretur, libenti animo concedimus, ratione nempe

habita tum ipsius templi antiquitatis, maiestatis, artis, historiae; tum

fidelium pietatis insignis; scilicet in eam speni ingredientes, fore ut

delatus honor animorum flammam alat, in omnipotentis Dei gloriam ac

tanti Christi apostoli honorem. Placet ergo, iis probatis quae Sacrae

Congregatio pro Cultu Divino hac in re egit, templum S. Iacobi Maio­

ris, quod est in urbe Praga, in Cecoslovachia, titulo Basilicae Minoris

honestari, cum omnibus iuribus atque liturgicis concessionibus, servatis

tamen quae per Decretum « De titulo Basilicae Minoris », die sexto

mensis Iunii, anno MDCCCCLXVIII, factum, servanda sunt.

Ceterum volumus, ut quae iussimus religiose serventur, contrariis

nihil obstantibus, sive nunc sive in posterum.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x i x

mensis Ianuarii, anno MDCCCCLXXIIII, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £B Sigilli

In Secret. Status tab., n. 250821.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 326: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VII I

Paroeciale templum Nostrae Dominae a Conceptione, in urbe Conceiçâo

do Rio Verde, titulo Basilicae Minoris insignitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Praecipuum christianorum fide­

lium in beatissimam Virginem Mariam toto orbe terrarum obsequium,

in eo sane elucet, quod tanta Dei hominumque Mater non solum preci­

bus et votis et morum vitaeque sanctitate est praesertim exculta, sed

per simulacra etiam et sacras eidem dicatas aedes, sive illae tenues

sunt et exiguae, sive haud raro plenae et magnificae. Quas inter, paroe­

ciale templum recensendum sane est in urbe Conceiçâo do Rio Verde,

intra dioecesis Campaniensis in Brasilia fines, sublime exstans atque,

titulo Immaculatae Conceptionis Deiparae Virginis Mariae, Deo dica­

tum. Quapropter, petenti Venerabili Fratri Othoni Motta, Episcopo

Campaniensi in Brasilia, ut sacram eam aedem Basilicae Minoris titulo

honestaremus, concedendum esse perlibenter censuimus, plane videlicet

confisi ut, qui fideles religionis et voti causa ad eam undique conveniant,

iidem ad alacrius in dies Deo serviendum sibique invicem auxiliandum

incitentur. Audita igitur hoc super negotio Sacra Congregatione pro

cultu Divino, apostolica Nostra potestate, harum Litterarum vi perpe­

tuumque in modum, paroeciale templum quod diximus, Deo in honorem

Beatae Mariae Virginis Immaculatae consecratum, ad titulum ac digni­

tatem Basilicae Minoris evehimus, omnibus adiectis iuribus et privile­

giis liturgicis, quae templi hoc nomine insignibus rite competunt, ser­

vatis vero iis, quae iuxta decretum « De titulo Basilicae Minoris », die

vi mensis Iunii, anno MCMLXVIII, datum, servanda sunt. Contrariis

quibusvis non obstantibus. Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae

religiose serventur suosque effectus sive nunc sive in posterum

habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i n

mensis Februarii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £ß Sigilli

In Secr. Status tab., n. 251834.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 327: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 327

IX

Simulacrum B. M. Virginis vulgo « de los Remedios » in templo Nau-

calpanensi, in Mexico, excultum, pretioso diademate cingi sinitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quo sanctius atque Christi fidelibus

utilius imago illa Beatae Mariae Virginis coleretur, quae in sacra aede

Naucalpanensis civitatis servatur, petiit Venerabilis Frater Philippus

a Iesu Cueto, Episcopus Tlalnepantlanus, ut eidem simulacro pretio­

sum diadema Nostro nomine et auctoritate imponi sineremus. Iamdiu

enim christiani quam plurimi propter pulchritudinem visere, propter

religionem illud venerari solent. Accedit praeterea quod, decimo iam

vertente anno a Tlalnepantlana constituta dioecesi, commune est votum

ut, sollemni in honorem sanctissimae Dei Matris caeremonia, peculiaria

hoc anno sive sacerdotibus sive fidelibus iuvandis inita, religiosa coepta

veluti absolvantur et perficiantur. Nos itaque, audita sententia Sacrae

Congregationis pro Cultu Divino, precibus huiusmodi obsecundare cu­

pientes, auctoritate Nostra apostolica eidem Tlalnepantlano Episcopo

partes committimus, ut imagini vulgo Nuestra Señora de los Remedios,

quam diximus, die suo arbitrio deligendo, inter Missarum sollemnia,

iuxta ritum formulamque praescriptam, pretiosam coronam Nostro

nomine et auctoritate imponat. Nos vero minime dubitamus, quin haec

sacra sollemnia in religionis bonum populique spirituale emolumentum

vertant; pariterque fore confidimus ut totius dioecesis Christifideles

ad magis in dies Mariam, Matrem Ecclesiae, amandam venerandamque

incitentur. Contrariis quibusvis non obstantibus. Ceterum volumus ut

hae Litterae Nostrae religiose serventur suosque effectus habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis

Martii, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco gs Sigilli

In Secret. Status tab., n. 253415.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 328: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 2 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

X

Cathedrale templum Ernakulamense, in India, ad Basilicae Minoris gra­

dum evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Si quis excelsam et admirabilem dignitatem considerat, qua beatissima Virgo Maria, Christi Mater, quasi « vestimento salutis )) (Is. 61, 10), induitur, is sane intelleget, idque plane, cur Ecclesia catholica, cuius mysterio tam arcte Virgo sancta coniungitur, et Patres Ecclesiae venerandi, et fideles ubique per orbem terrarum dispersi, atque ipsi poetae eam et laudaverint, et honoraverint, et nomen eius summopere celebraverint. Accedit quod Maria, cum Spiritus Sancti virtute obumbrata, mortalibus Dei Filium ediderit, tanta floret auctoritate apud Filium, « qui est Deus bene­dictus in saecula » (Rom. 9, 5), quanta nullus sive in caelis sive in terris.

Quam ob rem, cum Venerabilis Frater Noster Iosephus S. R. E. Cardinalis Parecattil, Archiepiscopus Ernakulamensis, suo suorum­que fidelium ac sacerdotum nomine, ab hac Apostolica Sede petierit, ut templum cathedrale ecclesiae suae, Sanctae Mariae sacrum, ad Basi­licae Minoris dignitatem eveheretur, Nos, post consilium petitum a Sacra Congregatione pro Ecclesiis Orientalibus, aequissime in eam opinionem discedimus. Movet enim non solum templi illius augustissimi maiestas et religio et pulchritudo, sed etiam spes certa, fore, ut per hoc etiam pietas augeatur erga Deum eiusque sanctissimam Matrem, in summi Numinis gloriam.

Placet ergo sacram Beatae Mariae Virginis aedem, seu templum cathedrale archidioecesis Ernakulamensis, ad gradum et dignitatem Basilicae Minoris tolli, factis iuribus, quae talibus templis propria sunt et concessionibus, servatis ceterum de iure servandis ac firmis praescriptis ritus malabarensis propriis.

Ceterum volumus ut hae Litterae suam vim habeant, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xx mensis Martii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco @ Sigilli

In Secret Status tab., n. 254889.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 329: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 329>

EPISTULAE

I

Ad E.mum P. D. Petrum S. R. E. Cardinalem Parente quem mittit ad Eucharisticum Conventum Aquini habendum, septimo expleto saeculo e pientissimo obitu S. Thomae Aquinatis.

Aquini, in amoena antiquae Campaniae urbe, ob Angelici Doctoris

familiae nomen toto terrarum orbe pernobili, proxime e dioecesibus

Aquinatensi, Sorana et Pontiscurvi Eucharisticus Conventus agetur,,

hoc quidem proposito, ut, septimo expleto saeculo a morte S. Thomae

Aquinatis, eius memoria dignis celebrationibus commemoretur.

Convenientissima sane ratione inceptum huiusmodi initum esse puta­

mus, cum omnes norint arctas easque praeclaras necessitudines, quae

S. Thomae intercesserunt cum augusto Altaris Sacramento, cuius ipse

et maximus doctor, et cultor pientissimus, et dulcissimus exstitit vates

et praeco.

Nullus enim in Ecclesia fuit, qui, ut Aquinas, de (( mysterio fidei )>

tam acri ingenii acie, tanta scientiae altitudine, tantaque auctoritate

disseruerit; adeo ut eius de Eucharistia magisterium inaestimabilis

thesaurus merito sit habendum, ab eoque Ecclesia omni tempore argu­

menta mutuata sit sive ad ea statuenda quae de hoc dogmate essent

credenda, sive ad fallaces opinationes refellendas. Quare mirum non

est, si aestimatum sit eius doctrinam magis divinitus inditam, quam

rationis pervestigatione quaesitam.

Sed is non poterat tam alte Dei arcana mente introspicere, nisi, quae

docendo traderet, sua ipsius vita exprimeret atque confirmaret, secun­

dum illius sententiam : « Prius vita, quam doctrina : vita enim ducit

ad scientiam veritatis y>.1 Ac revera, quam pie erga SS.mam Euchari­

stiam per integrum vitae suae cursum S. Thomas fuerit affectus, satis

ostendunt illa verba quae ipse moriens protulit, cum sanctum Viaticum

susciperet : « Sumo te praetium redemptionis animae meae, sumo te via­

ticum peregrinationis meae, pro cuius amore studui, vigilavi et labo-

ravi, te praedicavi et docui, nihil contra te dixi umquam, sed si quid

male dixi de hoc Sacramento et aliis, totum relinquo correctioni Sanctae

Romanae Ecclesiae, in cuius oboedientia nunc transeo ex hac vita. 2

Denique illud etiam ponendum est in S. Thomae laude, quod doctri­

comi», in Matth. c. V. 2 Thomae Aguin. Vitae Fontes praecipui, Alba, 1968, p. 108.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 330: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nam suam in sacrae liturgiae hymnos eximium in modum converteret;

qui quidem adhuc ubicumque terrarum in Ecclesia canuntur, in iisque

nescis quid magis admireris, utrum sacrum afflatum apprime aptum ad

pietatis sensus excitandos, an doctrinae enuntiationem, qua nulla per­

fectior.

Quae omnia meminisse iuvat, hac data saecularium sollemnium op­

portunitate. Huiusmodi enim admirabile amoris exemplum erga SS.mam

Eucharistiam ad meditandum fidelibus propositum, id commodi habet,

ut non solum S. Thomae recordatio ac memoria apud cives suos vigere

pergat, verum etiam r f per eum veluti ductorem et magistrum iidem

uberius supernaturales divitias haurire discant apud inexhaustum hunc

gratiarum caelestium fontem. Eucharistia, enim, ut ipse iterum scribit,

est (( quasi consummatio spiritualis vitae et omnium sacramentorum

finis )),3 atque in ipsa « bonum commune spirituale totius Ecclesiae con­

tinetur substantialiter ». 4

Nos igitur, qui nihil potius habemus, quam ut christiani ad « panem

vivum et vitalem » sumendum perfrequentes accedant, atque hoc modo

S. Thomae commemoratio in patria sua digne honoretur, Conventui

illic indicto adesse quodammodo decrevimus. Quapropter te, Venera­

bilis Frater Noster, mittimus, qui Nostram in sacris celebrationibus

personam geras ; etenim pro pietate eucharistica, qua praestas, et pro

diuturna consuetudine cum scriptis Doctoris Angelici, cuius doctrinam

olim insigniter tradidisti ac subtiliter explicasti, per te a christiano

populo effici posse confidimus, quae Ecclesia in ipsius festo exoptat :

<( Et quae docuit intellectu conspicere et quae gessit imitatione com­

plere )).

Plena igitur et decora sit laus vestra in augustum Altaris Sacra­

mentum, eademque late resonans per regionem, ubi S. Thomas vivus

adhuc inter suos spirare videtur, eos afferat fructus, qui communem

expleant exspectationem, fructus scilicet sincerae fidei, ferventioris

pietatis, impensior is christiani apostolatus spiritus, ac fraternae inter

homines coniunctionis, amoris et pacis ; qui fructus nonnisi magis magis­

que exardescente eucharistica pietate abunde percipi possunt, siquidem

<( ex Eucharistia, ut ex fonte, gratia in nos derivatur et maxima cum

efficacia obtinetur illa in Christo hominum sanctificatio et Dei glori-

ficatio, ad quam, ut ad finem, omnia alia Ecclesiae opera contendunt ». s

3 S. Theol. III, q. 73, a. 3 c. 4 Id. III , q. 65, a. 3, ad 1. 5 Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 10.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 331: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 3 1

Quae ut feliciter contingant, Apostolicam Benedictionem tibi, Vene­

rabilis Frater Noster, sacro Antistiti Aquinatensi, Sorano et Pontis-

curvi, nec non civilibus potestatibus, sacerdotibus et fidelibus Conven­

tui interfuturis, peramanter in Domino impertimus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die xv mensis Maii, anni MCMLXXIV,

Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

I I

Ad E.mum P. D. Villelmum S. R. E. Cardinalem Conway, Archiepiscopum

Armachanum, Episcopalis Conferentiae Hiberniae Praesidem, reconcilia­

tionis intuitu inter Hibernias gentes.

On the solemnity of Pentecost, on which last year there was celebrated

a World Day of Prayer for Peace in Ireland, we wish to send this

affectionate message to you and through you to the Hierarchy and

to ali the beloved Irish ecclesial community, which we see so worthily

represented by you in your capacity as Primate of All Ireland and Presi­

dent of the Episcopal Conference.

We continue to follow with growing anxiety and concern the protrac­

tion of an intolerable situation, which, far from improving through

a general effort to bring about reconciliation, has in fact been aggravated

by a tragic increase of blind and unspeakable acts of violence, acts

which have claimed so many victims and thrown so many families into

mourning.

Public order and safety have thus been undermined and it would seem

in the présent sad circumstances as though human life itself has come

to be regarded as of little value and as if the violence of passions

has led people to forget that basic truth, so vitally important for civil -

ized coexistence, namely, that human life is sacred, that it comes from

God, the Creator and Author of all good things, and that he alone there-

fore has any right over it.

We earnestly beg that ail violence should cease, from whatever side it

may come, for it is contrary to the law of God and to a Christian and

civilized way of l ife; that, in response to the common Christian con­

science and the voice of reason, a climate of mutual trust and dialogue

be reestablished in justice and charity; that the real and deep-seated

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 332: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

causes of social unrest—which are not to be reduced to différences of

a religious nature—be identified and eliminated.

Wîth affection as great as the esteem we have towards the whole

of Ireland, which is most dear to us, we wish once again to make

a strong appeal for a return to peace, so that the bond of a common Chris­

tian faith may finally enable love and harmony to prevail. We know

that this is also the wish and desire of the vast majority of the indus-

trious and faithful people.

May each one respond with a generous effort and reform of life to

the commandment lef t to us by the Divine Master : " Love one another ;

just as I have loved you, you also must love one another. By this love

you have for one another, everyone will know that you are my

disciples 'V May the Holy Spirit, with the fullness of his gifts, en-

iighten the minds of ali and strengthen their détermination to work with

sincerity for peace and justice.

With ali our heart we ask this of Almighty God, through the inter­

cession of the Blessed Virgin Mary, and we invoke upon you and the

beloved Irish people an abundance of divine grace, in pledge of which

we affectionately impart our Apostolic Blessing.

From the Vatican, 28 May 1974.

PAULUS PP. VI

NUNTII GRATULATOMI

I

E.mo P. D. Aegydio S. R. E. Cardinali Vagnozzi, Praesidi Praefecturae

oeconomicis negotiis Apostolicae Sedis gerendis, quinque condenti lustra

a suscepta ordinatione episcopali.

Hoc mense Maio quinque tu, Venerabilis Frater Noster, condes

lustra, ex quo episcopali ordinatione es auctus.

Tam grandis eventus recordationem domi et foris cum bene multis

tecum necessitudine, amicitia, actione vitae coniunctis pie celebrabis,

at vero pro benevolentiae studio, quo Nos erga te afficimur, libenter

1 Jn 13:35.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 333: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 3 3

gratulantes animi votis volumus esse participes. In huius quidem tem­

poris adiunctis omnium bonorum Largitori et Datori sueto enixiores

gratiarum actiones persolves, atque adeo ad te congruenter referes ma­

gnificum hortativum sacri Psaltae effatum : « Immola Deo sacrificium

laudis et redde Altissimo vota tua »,* itemque ad maiora semper pro

Christi nomine et gloria, animatus desideriis sanctis, vir egregiae virtutis

inciteris.

Ab Apostolica Sede gravibus et honorabilibus legationibus in dissitis

regionibus perfunctus, in India scilicet, in Philippinis Insulis, in Ame­

rica Septemtrionali, cum ecclesiasticae disciplinae sensu et intellegentia

sis praeditus, ac diversarum gentium calleas mores, leges, instituta,

actuose et naviter, Dei opitulante auxilio, plenas laboris partes tibi

commissas sustinuisti.

Patrum Cardinalium Collegio a Nobis adscitus, nunc praeter alia

antistans Praefecturae Oeconomicis negotiis Apostolicae Sedis gerendis,

sollertes ingenii vires praestas, constanti et integra fidelitate, quam

magni pendimus.

Ex hac autem praeteritorum recordatione fac capias generosos sen­

tiendi impulsus et motus; fac adprobatione dignum ineas stabile con­

silium, ut, adflante Spiritu Sancto, magis magisque in dies Antistes

ipse evadas, cui lex et norma vitae sit effusa in omnes caritas, Romanae

fidei, quam mirifice laudavit Apostolus, 2 tutela, mitis sapientiae nobile

exemplum.

Quae tibi cupienda inspirat, exaudiat benigno auditu Deipara Virgo

Maria a fiducia, cui te tuaque fidenti precatu committimus, Apostolica

denique Benedictio haec flagrantissima vota tibi, Venerabilis Frater

Noster, confirmat.

Ex Aedibus Vaticanis, die VII mensis Maii, anno MCMLXXIV, Ponti­

ficatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

1 Ps. 49, 14. 2 Cfr. Rom. 1, 8.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 334: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

Ad E.mum P. D. Iacobum S. R. E. Cardinalem Lercaro sexagesimo exacto

anno ex quo sacerdotio est auctus.

Signor Cardinale,

Con viva e commossa soddisfazione abbiamo appreso che Ella celebra

quest'anno, il 25 luglio, il sessantesimo anniversario di sacerdozio; e

che ha desiderato di anticipare la significativa data, per ricordarla in

letizia e in raccoglimento di spirito, prima con i sacerdoti dell'arcidio-

cesi di Bologna, il 20 maggio, quindi con tutti i fedeli, il giovedì succes­

sivo, in occasione delle tradizionali solennità che si tengono ogni anno

in onore della Madonna di San Luca, la cui immagine, dallo splendido

santuario montano, discende alla cattedrale per sostare tra il popolo

in preghiera.

Amiamo dirLe che anche Noi saremo spiritualmente presenti accanto

a Lei, specialmente nella giornata per il clero, per ringraziare il Signore,

Sommo e Eterno Sacerdote, per lo stupendo dono del sacerdozio, con

cui Egli associa le nostre umili forze umane al prolungamento e all'ap­

plicazione della sua opera di Redenzione, servendosi di strumenti impari

quali noi siamo alla sovrumana missione, ma ai quali questa consa­

pevolezza accresce la fiducia nell'aiuto supremo, la riconoscenza per

l'immeritata scelta, l'abbandono gioioso alla grazia : « cum enim infir­

mor, tunc potens sum )).*

Siamo certi che la comune meditazione dei doni del Signore, ch'Egli

effonde sugli uomini per mezzo del ministero sacerdotale, renderà ricca

di intima luce e consolazione la giornata sacerdotale, rinnovando nel

presbiterio bolognese, unito a Lei e al suo sacro Pastore, il fervore e la

santità del Cenacolo; e invochiamo la Vergine Santa, che com'è stata

là presente con gli Apostoli « perseverantes unanimiter in oratione » 2

nell'attesa dello Spirito, così sia ispiratrice di sempre più generosi pro­

positi di fedeltà alla Chiesa e di apostolato instancabile e illuminatore

tra i fedeli.

A Lei, Signor Cardinale, in questa singolare tappa del suo sacer­

dozio, come a tutti coloro che Le si stringeranno intorno per dirLe il loro

1 2 Cor. 12, 10. 2 Act. 1, 14.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 335: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 3 5

augurio e la loro riconoscenza, di cuore assicuriamo il ricordo nella pre­

ghiera e impartiamo la Nostra Benedizione, che vogliamo estendere di

gran cuore al cardinale Antonio Poma, al vescovo ausiliare, al clero e

alla popolazione dell'arcidiocesi di San Petronio.

Dal Palazzo Apostolico Vaticano, 16 maggio 1974, anno undecimo

del Nostro Pontificato.

PAULUS P P . VI

ALLOCUTIONES

I

Ad E.mos Cardinales et Exc.mos Praesules ex Italico Episcopali Coetu,

qui in nova sede interfuerunt generali Conventui. *

Noi siamo lieti che ci sia oggi offerta l'occasione di incontrare e

di salutare il Consiglio permanente della Conferenza Episcopale Ita­

liana nella nuova sede assegnata alla Conferenza stessa, e ringraziamo

cordialmente il signor cardinale Poma, presidente della C.E.I. mede­

sima delle cortesi parole, che egli, a nome di questo Consiglio penna

nente e dell'intero Episcopato Italiano, ci ha testé voluto rivolgere, e

facciamo nostro l'augurio che l'ospitalità in questo edificio, dedicato

all'apostolato cattolico fino dalla sua recente costruzione, possa mode­

stamente, ma praticamente giovare all'attività per la quale essa è desti­

nata e della quale noi conosciamo il crescente e organico sviluppo,

reclamato dai nuovi e complessi problemi del ministero pastorale, con­

cepito secondo i bisogni e secondo i criteri del nostro tempo.

L'opera della Conferenza Episcopale Italiana si è già dimostrata, nel

ventennio dalla sua istituzione, e specialmente nel decennio dopo il

Concilio, assai provvida e feconda nell'applicazione, dapprima occa­

sionale e sperimentale, poi programmatica ed ordinata, del grande ed

elementare principio dell'unione su base nazionale, manifestazione

questa concreta e locale e pertanto incompleta e parziale dell'universale

collegialità dell'Episcopato, alla quale la recente riflessione dottrinale

del Concilio medesimo, con la riaffermata funzione di Pietro, quale

(( principio e fondamento perpetuo e visibile dell'unità della fede e della

comunione )),* ha dato così ampio e luminoso suffragio.

* Die 9 mensis maii a. 1974. 1 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 18.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 336: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Perciò, noi pensiamo, l'unione dei Vescovi Italiani può trovare in

questa dimora una sua simbolica espressione, un suo centro operativo

per un efficiente lavoro, e un suo strumento di facile ed esemplare con­

cordia ; una casa cioè di fratelli, un'officina d'intensa attività, un cena­

colo di ardente spiritualità. Questa unione non esautora certamente

ogni singolo Vescovo nel compimento responsabile e originale del suo

ministero pastorale, che anzi invita la sua personale saggezza ad

offrire il suo libero e fraterno contributo nella previa preparazione di

comuni programmi, ma reclama poi, spesso con generoso concorso e

talvolta anche con deferente e leale sacrificio di proprie particolari ve­

dute, uno sforzo per la conformità, per la collaborazione, per la solida­

rietà nell'esecuzione dei piani d'azione insieme autorevolmente stabiliti.

'Come in un concerto musicale, la carità collegiale esige una perfetta

armonia, da cui risulta la sua forza morale, la sua bellezza spirituale,

la sua esemplarità sociale. La carità collegiale, non meno d'un concerto

artistico, reclama e produce ciò che le è sommamente proprio, l'unione,

anzi ai vertici, l'unità. E ciò che diciamo per noi Vescovi della Chiesa di

Dio, lo raccomandiamo agli amatissimi nostri sacerdoti, diocesani o

religiosi che siano. Citiamo ancora una volta la celebre similitudine di

*S. Ignazio d'Antiochia : vestrum presbyterium Deo dignum3 sic concor­

datum est episcopo ut chordae citharae.2

Noi vediamo così profilarsi dall'attività, che qui pone il suo cuore

operoso, un volto rinnovato della Chiesa italiana, nel quale le linee

maestre della sua tradizione cattolica si ringiovaniscono e si rinvigo­

riscono al soffio interiore dello Spirito conciliare e alla pressione este­

riore delle insorgenti necessità pastorali. Ci è spontaneo osservare come

già l'opera vostra vada imprimendo in questa antica e composita comu­

nità ecclesiale italiana segni unitari e robusti di novella vitalità, me­

ndiante documenti insigni sia per la loro fedeltà al depositum apostolico,

che per la loro attualità di dialogo col mondo moderno ; ricordiamo, ad

-esempio, la vostra affermazione circa (( il diritto di nascere )),3 la instau­

razione del Diaconato permanente in Italia, 4 la nota programmatica

ìsulla catechesi, 5 il piano pastorale per le vocazioni, 6 il documento prepa-

2 Ad Eph. IV. 3 30 gennaio 1972.

* 15 febbraio 1972. 5 Aprile 1973.

** Agosto 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 337: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 337

rato per il prossimo Sinodo dei Vescovi, 7 e specialmente quelli circa

l'Anno Santo, 8 e circa l'Evangelizzazione ed i Sacramenti, 9 che sono pro­

messe d'un'ampia e simultanea azione animatrice d'un alto e sicuro

orientamento religioso, pronto a riversare sulla vita morale del popolo

e sulle sue aspirazioni socio-culturali la sua luce spirituale e la sua

energia tonificante. Si vedrà così, con l'aiuto di Dio, come la religione

cattolica, professata con autenticità di fede nei suoi interiori carismi e

con semplicità e virilità di umani propositi, possa concorrere a conferire

ad un Popolo, laborioso e gentile, com'è quello Italiano, ma ancora

bisognoso d'interiore e progressiva fratellanza e di civile ed economico

incremento, una sua più schietta fisionomia di forte giovinezza e di

naturale bontà.

Noi ci compiacciamo di cotesto buon lavoro, e ringraziamo quanti

vi hanno merito; lo incoraggiamo con i nostri voti paterni e fraterni

e lo assistiamo con le nostre preghiere.

Non possiamo in questo momento tacere la nostra piena adesione alla

posizione presa — per fedeltà al Vangelo e al costante Magistero della

Chiesa universale — dall'episcopato italiano nelle presenti circostanze

per la difesa e per la promozione religiosa, morale, civile, sociale e

giuridica della famiglia. L'affermazione, fatta da voi, pastori saggi

e responsabili di tutta la comunità ecclesiale italiana, circa l'indisso­

lubilità del matrimonio, fondata sulla parola di Cristo e sull'essenza

stessa della società coniugale, esige anche da noi, e da noi per primi,

aperta conferma, la quale non è suggerita da una considerazione unila­

terale della questione, né vuole avere alcuna risonanza polemica, ma

vuole pubblicamente riconoscere l'autorevolezza della vostra pastorale

notificazione, e vuole insieme riproporre con fiducioso rispetto a quanti

hanno a cuore l'incondizionata pienezza dell'amore fra i coniugi, la

saldezza dell'istituto familiare, la protezione doverosa e l'educazione

amorosa della prole da parte dei genitori, un tèma quanto mai grave.

In ogni modo, questa fondamentale questione della famiglia noi la

raccomandiamo vivamente, stimolati anche dalle attuali contingenze,

alla vostra pastorale carità anche per l'avvenire, come non possiamo

dubitare che le famiglie stesse per prime, le pubbliche Autorità, e quanti

vi hanno attinenza nel campo dell'educazione, dell'assistenza sanitaria,

7 24 febbraio 1974.

' Io novembre 1973. 9 12 luglio 1973.

22 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 338: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

giuridica e civile, vorranno dare al focolare domestico, a quello special­

mente più bisognoso di aiuto e di cure, ogni più saggio e premuroso

interesse.

Così noi auguriamo per la vostra missione, come per il pubblico

comune vantaggio.

Oggi ogni questione assume aspetti grandi e nuovi, che di per sé

intimoriscono il nostro povero e pavido animo umano ; ma nello stesso

tempo risvegliano quella carità che « urget nos », e accresce l'umile

audacia della nostra pastorale attività, moltiplicando in noi quella

fiducia che Cristo, per noi morto e risorto, ci assicura.

Così sia, con la nostra fraterna e Apostolica Benedizione.

I I

Sociis habita e Sodalitate v.d. « International Calix Society ». *

We are happy to greet members of the Calix Society on the twenty-

fìfth anniversary of their foundation. As we welcome you on your

pilgrimage to the See of Peter, we express our appréciation of your

earnest commitment to working for the élimination of alcoholic abuse,

including alcoholism itself.

In our apostolic ministry we are deeply aware of the gravity of this

problem and how it is closely linked to the overall problem of drug abuse.

We see the disastrous effects that these disorders have on so many people

throughout the world : the effects on the individuai, on families, on

communities. We know moreover the effects on society as a whole.

We see how widespread alcoholic abuse is and how it causes great

human suffering, anguish and détérioration - even death. It produces

marked disorientation of the whole person, especially when accompanied

by grave lack of personal responsibility and by serious sin. To be

properly confronted, alcoholic abuse and, in particular, alcoholism must

be fully understood with ali their various implications: physical,

psychological, moral and religious. In this way, rehabilitation can be

effectively undertaken. We know that this rehabilitation of those in

need calis for fraternal interest and professional help on the part of

others, together with strict personal discipline and repeated and

sustained effort.

* Die 11 mensis maii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 339: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 339

We are greatly pleased, therefore, to express our sincere and lively

commendation of the valued efforts that are being made by many through

the application of the appropriate natural means. We are even more

pleased when efforts, like your own, take into account supernatural

reality and admit the impact that must come from Christian principies

and from the exercise of the Catholic faith. In recognizing a di­

mension—beyond naturai forces—needed for the cure of alcoholism and

for the Christian reconciliation of persons afflicted thereby, you are in

effect fìnding yet another application of the broad and time-proven

principie enunciated by Saint Thomas—a principie expressing an im­

mutable relationship between nature and grace : gratia perficit naturam.1

We rejoice to see how many people esteem recourse to a higher power

in overcoming the problems related to alcoholic abuse. And worthy of

special mention is the fact that you identify this higher power as the

supernatural grace of Jesus Christ, the healing power of his word and

of his sacraments. In this latter regard we are happy to encourage you

to draw special attention to the Sacrament of Reconciliation and to the

Eucharist. We are confident moreover that your efforts, motivated as

they are by authentic Christian concern for your fellowmen in need,

will be effective in helping them to undergo the genuine metanoia of

true renewal and reconciliation. We express our double insistence on

the need of taking into account both nature and grace for the benefit of

the unifìed whole which is the new man in Jesus Christ.

You have chosen to look upon Matt Talbot as an admirable exemplar

of discipline and supernatural vir tue. It is our hope that his success

will encourage countless men and women throughout the world to realize

the need for conversion, the possibility of real rehabilitation, the serenity

of Christian reconciliation, and the peace and joy of helping others to

overeóme abuses, disorders and sin.

May your efforts and those of ali men endeavoring to assist in such

an important work be blessed by God, "in whom we live and move

and have our being ", 2 and without whose help we are incapable of

supernatural conversion.

And with the expression of our hope goes our Apostolic Blessing.

1 Cf. 8. Th. I. q. 1. a. 8. ad 2. 2 Cf. Acts 17:28.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 340: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III Membris summorum Consiliorum Pont. Operum Missionalium, Romae

annuum Coetum habentibus. *

Venerabili fratelli, figli carissimi,

Vi ringraziamo di cuore del filiale delicato pensiero con cui avete

desiderato, come di consueto, che i lavori della vostra Assemblea gene­

rale avessero in programma questo incontro col Padre Comune, per

avere una parola di incoraggiamento e ricevere la benedizione nel nome

stesso di Cristo. Lo facciamo ben volentieri, venerabili fratelli e diletti

figli, lieti di ritrovarci ancora una volta insieme con i principali respon­

sabili delle Pontifìcie Opere Missionarie della Propagazione della Fede,

di San Pietro Apostolo, dell'Opera della Santa Infanzia e dell'Unione

Missionaria.

Vi sono ben noti i sentimenti di stima e di benevolenza che ci ani­

mano verso di voi, per lo zelo con cui vi prodigate a favore della causa

santa delle Missioni, per i sacrifìci da voi compiuti e per i sentimenti

che vi animano. Siate certi che è un grande conforto per noi, nello

svolgimento della nostra immane fatica apostolica, poter contare sulla

generosa dedizione di tanti che, come voi, si dedicano all'ideale missio­

nario. « Gaudium meum et corona mea ! )),' adunque vi diremo con

effusione di affetto e con tanta riconoscenza, poiché voi siete nostri

preziosi collaboratori e, come tali, avete riservato per voi un posto

particolare nel nostro cuore.

L'argomento che voi avete trattato durante il corso delle vostre riu­

nioni in questi giorni ci ha fatto apprezzare ancora una volta non solo

il contributo che voi date con la vostra saggezza ed esperienza alle Pon­

tificie Opere Missionarie, ma anche gli sforzi che voi state compiendo

per l'aggiornamento continuo delle Opere stesse, affinché possano cor­

rispondere sempre più adeguatamente e tempestivamente alle sempre

nuove esigenze delle missioni e dei missionari, ed incrementare così quel­

l'azione gigantesca che la Chiesa è chiamata a svolgere nel mondo intero

per la diffusione del Vangelo, per il progresso dei popoli e per la pace

nel mondo.

Nel congratularci con voi per questa vostra testimonianza di amore

* Die 17 mensis maii a. 1974. 1 PMI. 4, 1

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 341: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 4 1

e di fedeltà alla Chiesa, non possiamo fare a meno di manifestare la

nostra soddisfazione per la chiara coscienza del compito che oggi

soprattutto spetta alle Opere Missionarie; compito che non è limitato

alla sola raccolta di mezzi e sussidi per distribuirli secondo le necessità

nelle varie zone di missione, ma che riguarda principalmente il man­

tener vivo lo spirito misisonario in seno al popolo di Dio, e sensibiliz­

zare sempre più i fedeli circa le loro precise responsabilità verso il

mondo ancora da evangelizzare.

Si tratta di un dovere che si colloca nella dimensione essenziale della

Chiesa Cattolica, che è propriamente quella missionaria, e ci orienta

verso il fine a Lei assegnato dal suo Divin Fondatore Gesù : « evange­

lizzare », « predicare il Vangelo ad ogni creatura ». 2

Il Concilio Vaticano II ci ha abituati a questa comprensione della

Chiesa, la quale, « rispondendo alle esigenze più profonde della sua

cattolicità e all'ordine specifico di Cristo vivendo nel tempo, per

sua natura è missionaria ». 3 È riemersa così più chiaramente la vera

autentica concezione missionaria della Chiesa, quella tipicamente evan­

gelica, grazie alla quale il cristianesimo si è potuto affermare così presto

nei primi secoli. Per cui, se l'ideale missionario e il relativo apostolato

sono stati fino a qualche tempo fa appannaggio dei grandi Ordini e

degli Istituti Religiosi, oggi invece è tutta la comunità cristiana che

è chiamata non solo ad essere fermento e lievito nel mondo, ma anche

a partecipare il messaggio evangelico a tutti gli uomini, senza preclusioni

geografiche, di razza e di nazione.

Questo carattere e dovere missionari per ogni singolo fedele e per

ciascuna comunità cristiana si fa ancor più evidente ed impellente nel

movimento spirituale di conversione e di riconciliazione che si sta vivendo

ora nelle singole Chiese locali, in preparazione dell'Anno Giubilare

che prossimamente si celebrerà qui in Roma. Se infatti nell'Anno Santo

si deve e si vuole riscoprire il senso profondo della « riconciliazione »,

senza che alcuno si lasci imprigionare dalle misure anguste del suo

piccolo ambiente, se la « riconciliazione » è invece valido e concreto

contributo a ricostruire l'unità della famiglia e del popolo di Dio nel­

l'umanità intera, nessuna attività meglio della missionaria costringerà

i fedeli ad essere più sinceri e ad abbandonare le vuote parole, per adot­

tare le opere della verità e della fattiva solidarietà. Solo il cristiano

2 Mo. 16, 15. 3 Decr. de aetiv. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, nn. 1-2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 342: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

che possiede il vero spirito missionario potrà trovare il giusto senso di

questo problema, e di conseguenza se ne sentirà impegnato e coinvolto

con molta umiltà e maggiore carità. Lo stesso Concilio Ecumenico già

osservava : « Essendo Popera evangelizzatrice dovere fondamentale del

popolo di Dio, il Sacro Concilio invita tutti i fedeli ad un profondo

rinnovamento interiore ... La grazia del rinnovamento non può avere

sviluppo alcuno nelle comunità, se ciascuna di esse non allarga la vasta

trama della sua carità fino ai confini della terra )).4

A voi, venerabili fratelli e carissimi figli, spetta l'onere e l'onore

di tenere sveglia nei vostri Paesi questa consapevolezza, e di infondere

instancabilmente in tutti gli strati dell'opinione pubblica, e in parti-

colar modo nelle parrocchie e nelle organizzazioni cattoliche quel (( sensus

Ecclesiae » che, unico, può conservarle immuni da ogni particolarismo

e di alimentare costantemente la fiamma della generosità consapevole e

gioiosa in un ampio respiro che abbracci tutte le Missioni e ne prenda

sempre più a cuore le sorti, affidate alla buona volontà, allo zelo, allo

spirito di iniziativa dei figli della Chiesa.

Vi conforti nel vostro apostolato la certezza che il Papa vi segue,

vi incoraggia, e prega per voi e per le difficoltà che incontrate; e in

pegno di questa benevolenza siamo lieti di impartire a tutti voi e a

tutti i vostri collaboratori la nostra paterna Benedizione.

IV

Ad Membra Consilii Nationum Coniunctarum versantis in quaestione « Apartheid ». *

Bear friends,

We have responded willingly to the request for an audience by the

Committee of the United Nations on Apartheid. We are happy to have

this occasion to restate the Church's position on the great crucial thèmes

of human dignity and the fundamental equality of ali men, and, in

particular, on the issue of discrimination. This teaching reflects a whole

Christian concept of man himself, who is created in God's likeness and

redeemed by Christ. It was he who lef t us both a héritage and a

challenge when he said : "You are ail brothers

4 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, nn. 35-37.

* Die 22 mensis maii a. 1974. 1 Mt. 23:8.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 343: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 4 3

Our predecessors in the See of Peter, the Vicars of Christ

throughout the years, have repeatedly given expression to his teaching

in the defence of man. It was Paul III who promoted the dignity of

the native peoples of the Americas : their freedom, their right to

property. 2 In modern times our great predecessors Pius XII and

John XXIII steadfastly reaffirmed the priceless Gospel héritage. 3

Thus we unhesitatingly proclaim once again the dignity of the

human person and the brotherhood of all men. True brotherhood takes

into account the common origin, nature and destiny of all members of

the human family and the equality of their fundamental rights. We find

it as relevant today as seven years ago to state : " This equality demands

an ever more explicit récognition in civil society of every human being's

essential rights ... Consequen tly, the"aspirations of all men desiring to

enjoy those rights which flow from their dignity as human per sons are

wholly legitímate ". 4

And yet as we note with pleasure that there is indeed a growing

awareness of the exalted dignity proper to the human person, and that

civilization marches towards the récognition of equality and the freedoms

demanded by reason of this human dignity and equality, we must all

admit that one of the great paradoxes of our time is that in fact

thèse f reedoms are ail too frequently restricted, violated and denied.

Various forms of discrimination militate against the rights of in­

dividuáis and communities and the harmony of society. Antagonisms

and rivalries obscure the effective realization of the one united human

family under the Fatherhood of God. Hatred existing in the hearts of

men and manifested in strife still imperiis the security, peace and

prosperity of peoples.

As we warn of the dangers concomitant with abuses against human

dignity, equality and liberty, we reiterate the Church's often-repeated

appeal to banish all discrimination, in law or in fact, which is based on u r a c e , origin, colour, culture, sex or religion ".5

Discrimination takes on many forms. It is présent when individuáis

and entire populations are not granted the right of religious freedom,

2 Pastorale Officium, 29 May 1537: DS 1495; cf. also Gregory XVI, In Supremo

Apostolatus Fastigio, 3 December 1839: D8 2745. 3 Cf. Radio Message, 24 December 1942: A.A.8. 35 (1943), p. 19; Pacem in Terris,

11 April 1963: A.A.S. 55 (1963), pp. 259-260. 4 Message to Africa: A.A.S. 59 (1967), p. 1082. 5 Octogésima Adveniens, 16: A.A.S. 63 (1971), p. 413.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 344: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 4 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

the "free and normal expression of that most jealously guarded right

of the human spirit ". 6 It is likewise présent, for example, when the

equal dignity of women is not respected. It is présent when the migrant

worker is looked down upon, when the poor are held down to inhuman

conditions of life.

As we rightly recognize the importance of each of these catégories,

we willingly state that "racial discrimination possesses at the moment

a character of very great relevance by reason of the tension which it

stirs up both within certain countries and on the international level.

Men rightly consider unjustiflable and reject as inadmissible the tendency

to maintain or introduce législation or behaviour systematically inspired

by racialist préjudice ". 7 What we are repeating now we had said even

before, as we stood on African soil : " We deplore the fact that, in

certain parts of the world, there persist social situations based upon

racial discrimination and often willed and sustained by Systems of

thought ; such situations constitute a manifest and inadmissible affront

to the fundamental rights of the human person ... ".8

Conditions in the world today prompt us once again to repeat with

the same measure of conviction what we said bef ore : " Within a country

which belongs to each one, ali should be equal before the law, find

equal admittance to economie, cultural, ci vie and social life and benefit

from a fair sharing of the nation's riches ". 9 Ali men must participate

in the life of the nation. Power, responsibility and decision-making

cann ot be the monopoly of one group or race or segment of the people.

The message which we offer—and it is at the same time advice, counsel

and injunction for Christian consciences—to every group or state or

nation is what we have learned from him whom we represent : " You

are ali brothers ".

In advocating the récognition of the dignity of ali men and the

protection of their fundamental rights, the Christian message calis

for integral human development, which—we have insisted—is "the

new name of peace" 1 0 and "the indisputable exigency of just ice". 1 1

The Church realizes that the development of peoples involves, besides

6 Message for the Day of Peace 1972: A.A.S. 63 (1971), p. 867. 7 Octogésima Adveniens, 16: A.A.S. 63 (1971), p. 413. 8 Address to the Parliament of Uganda: A.A.S. 61 (1969), p. 585.

' Octogésima Adveniens, 16: A.A.S. 63 (1971), p. 413. 10 Populorum Progressio, 87: A.A.S. 59 (1967), p. 299. 1 1 Address to the Parliament of Uganda: A.A.S. 61 (1969), p. 582.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 345: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 4 5

the equality of races, "the right to aspire to their own legitimate

autonomy " . n Our thought on this complex issue is no secret to you.

We expressed it when we explained that freedom means " civil indepen­

d e n s , politicai self-détermination, émancipation from the domination

of other power s ... ", 1 3

In the quest for the attainment of this full measure of human dignity,

men must indeed proceed in certain circumstances and historical

situations with particular prudence and wisdom. The degree of the

gradualness with which they proceed must be in proportion to the

urgency; there must be a precise plan with a definite time-table. But

the cause is urgent and the hour is late. "Yes, " as we said last

year, "as long as the rights of all the peoples, among them the right

to self-determination and independence, are not duly recognized and

honoured, there cannot be true and lasting peace, even though the

abusive power of arms may for a time prevail over the reactions of

those opposed. For as long as, within the individual national com-

munities, those in power do not nobly respect the rights and legitimate

freedoms of the Citizens, tranquillity and order (even though they can

be maintained by force) remain nothing but a deceptive and insecure

sham, no longer worthy of a society of civilized beings ", 1 4 Therefore,

from our vantage point we earnestly call upon all men of good will to

recognize this and to give heed to the just yearnings of individuáis and

peoples.

In the solution of these pressing problems, the only possible means

are the means indicated by the Christian message, which claims without

réservation the need to give witness to, promote and effect justice, as

brotherhood, love and the inventive capacity of man suggest, but with

violence excluded. On another occasion we noted : " In the face of

deplorable delays, or even of continuous disregard of the problems, the

temptation to violent means ... may become very strong. But violence

as a solution is illusory. Moreover, it is difficult to reconcile violence

with the righteousness that it is intent upon proclaiming or defend-

ing ". 1 5 No, we repeat, violence is not an acceptable solution. It must

give way to reason, mutual trust, sincere negotiations and fraternal love.

12 Ibid., p. 584. 13 Ibid., p. 582. 14 Address to the College of Cardinais, 21 December 1973: A.A.S. 66 (1974), p. 21. 15 Letter to Cardinal Conway, 6 March 1972: A.A.S. 64 (1972), pp. 312-313.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 346: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

The subject of our considération today has vast ramifications and

it is not possible to speak of all of them. The thème we hay e touched

upon calis to mind also the need to terminate class struggle and hatred

at every level and in every form. The rights of minorities call out for

protection as do the rights of the poor, the handicapped, the incurably

ili and ali those who live at the margin of society and are without voice.

Above ali the precious right to life—that most fundamental of ali human

rights—must be aflirmed anew, together with the condemnation of that

massive aberration which is the destruction of innocent human life, at

whatever stage it may be, through the heinous crimes of abortion or

euthanasia.

Yes, it is our mission to call upon all men to give récognition to

God's dominion—to whom be glory for ever and ever 1 6—and to banish

ai l discrimination in récognition of the dignity of every man. To all

men of good will we repeat again, and yet again : " You are all

brothers ".

V

Ad Excellentissimum Virum Iosephum Aloisium Cossio y Ruiz De Somo-

curcio, Peruvianae Reipublicae cum auctoritate Legatum, Summo Pon­

tifici Litteras concrediti muneris testes tradentem. *

Señor Embajador:

En este acto solemne, en que Vuestra Excelencia nos ha hecho

entrega de las Cartas, que lo acreditan como Embajador Extraordinario

y Plenipotenciario del Perú ante la Santa Sede, nos es grato poder

«darle nuestra cordial y sincera bienvenida.

Con su presencia se nos hace más sensible la viva adhesión de un

Pueblo, a Nos tan querido por sus acendradas y reconocidas virtudes

que han germinado y brillado en ese espléndido grupo de Santos que

han sabido honrar a la Iglesia con el testimonio de una caridad y

servicio ejemplares.

Sabemos muy bien, por otra parte —y Vuestra Excelencia ha tenido

a bien recordarlo—, que el Perú ha emprendido, con renovado empeño,

una etapa cuidadosamente programada de elevación cultural y social.

Para alcanzar tales objetivos, es ciertamente necesaria una más

16 Gal. 1:5.

* Die 30 mensis maii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 347: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 4 7

justa distribución de tantos recursos naturales, con que la Providencia

enriqueció a vuestro País, y de sus frutos ; y también un despliegue de

nuevas y más perfectas estructuras, capaces de tejer una trama flexible

de medios y de métodos. Pero todo esto no garantizaría por sí solo una

convergencia eficaz de los ánimos hacia una resuelta y fructuosa cola­

boración mutua, en un ambiente de justa y pacífica convivencia.

En este contexto, la Iglesia, Madre y Maestra de los Pueblos, tiene

—dentro de su específica misión de servicio— un cometido de primera

importancia por cumplir. Ella, en efecto, partiendo de una concepción

básica de los valores integrales del ser humano, está atenta a las aspira­

ciones más íntimas del mismo ; promueve y alienta cuanto deriva de la

dignidad innata del hombre y lo impulsa a favorecer, como individuo y

como miembro de la sociedad, todo aquello que ayuda a la realización

auténtica de la persona. A tal fin contribuye también grandemente la

llamada que la Iglesia hace a las conciencias de todos, para que sublimen

su pensamiento y su acción con la realidad de sentirse hijos del Padre

común.

Al formular los mejores votos para el fructuoso desempeño de su

alta misión, en la que podrá contar con nuestra benevolencia, le rogamos

que transmita, Señor Embajador, nuestra gratitud por su deferente

saludo al Excelentísimo Señor Presidente y nuestro recuerdo a todos los

amadísimos hijos de la Nación peruana, sobre la cual invocamos copiosas

bendiciones del cielo.

NUNTIUS SCRIPTO DATUS

Universis Christifidelibus et bonae voluntatis hominibus, die recurrente

recto instrumentorum communicationis socialis usui provehendo per totum

terrarum orbem dicato.

Diletti figli e fratelli,

Siamo lieti di rivolgerci a voi, ancora una volta, in occasione della

Giornata Mondiale delle Comunicazioni Sociali, istituita dal Concilio

Ecumenico Vaticano II . 1

Poiché l'importanza degli strumenti della comunicazione sociale va

aumentando incessantemente nella struttura dell'odierna società e nella

1 Decr. de instr, communicationis socialis Inter mirifica, n. 18.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 348: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 4 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

impostazione dei rapporti umani, noi ripetiamo il nostro fermo con­

vincimento che tutti gli uomini siano chiamati ad offrire il proprio con­

tributo in questo campo, in modo che tutti i componenti della società

siano effettivamente gli artefici della comunicazione, ciascuno secondo

una retta funzione. Tale apporto può essere esercitato nelle forme più

svariate, che vanno dall'intervento diretto nella programmazione e nella

produzione, alla personale responsabile decisione circa le scelte, l'accet­

tazione o meno dei messaggi della comunicazione sociale.

Noi riteniamo parimenti che i cristiani, in particolare, debbano dedi­

care sempre nuova attenzione, formulare sempre rinnovate e aggiornate

valutazioni e concorrere a determinare positivi orientamenti su questo

fenomeno caratteristico della nostra epoca. È quanto essi intendono

fare e promuovere anche con la pausa di meditazione e con le manifesta­

zioni di questa Giornata, che si celebra ormai da otto anni.

Quest'anno vi invitiamo a riflettere su (( Le comunicazioni sociali e

l'evangelizzazione nel mondo contemporaneo », tema che coincide oppor­

tunamente con lo studio condotto nei vari Paesi, in preparazione alla

prossima Assemblea del Sinodo dei Vescovi.

« Se davvero la Chiesa — dicevamo nella lettera enciclica Ecclesiam

suam — ha coscienza di ciò che il Signore vuole quale essa sia, sorge in

lei una singolare pienezza e un bisogno di effusione, con chiara avver­

tenza di una missione che la trascende, di un annuncio da diffondere ». 2

Questo dovere prende il volto di ogni periodo della storia, e pertanto

nel nostro tempo si deve compiere anche per il tramite degli strumenti

della comunicazione sociale. (( Non sarà obbediente al comando di Cristo

chi non usa convenientemente le possibilità offerte da questi strumenti

per estendere meglio e al maggior numero degli uomini il raggio di

diffusione del Vangelo ». 3

L'evangelizzazione è parte costitutiva della missione della Chiesa,

inviata da Cristo nel mondo a predicare il Vangelo a tutte le creature. 4

Essa svolge questo compito soprattutto nella vita liturgica, ma si sforza

di adempierlo anche per tutte le vie e con tutti i mezzi di cui può

usufruire nella sua permanenza tra gli uomini di ogni continente.

A ben rifletterci, l'intera vita del cristiano, in quanto conformata

al Vangelo, è in situazione permanente di evangelizzazione in mezzo al

2 A.A.S. 56 (1964), p. 639. 3 Istruzione Pastorale Communio et Progressio, n. 126. 4 Me. 16, 15.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 349: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 4 9

mondo. Il cristiano, vivendo fra gli altri uomini, partecipando alle ansie e alle sofferenze del mondo, impegnandosi nel promuovere lo sviluppo dei valori temporali, inserendosi nel dinamismo delle ricerche e del confronto delle idee, realizza la sua testimonianza evangelica e offre il suo contributo di fermento e di orientamento. Nel mondo delle comuni­cazioni sociali, questa attitudine del cristiano trova vastissime prospet­tive di influsso evangelizzatore.

La nostra attenzione è sollecitata, in questo settore, da molti urgenti impegni : per primo, quello di dare all'informazione e allo spettacolo contemporaneo una linea di sviluppo che faciliti la diffusione della Buona Novella e favorisca l'approfondimento dei concetti della dignità della persona umana, della giustizia, della fratellanza universale : valori che facilitano all'uomo la comprensione della sua vera vocazione e gli aprono la strada al dialogo costruttivo con gli altri e alla comunione con Dio.

Poi la ricerca per un rinnovamento dei metodi di apostolato, appli­cando i nuovi strumenti audiovisivi e di stampa alla catechesi, alla mul­tiforme opera educativa, alla presentazione della vita della Chiesa, della sua liturgia, delle sue finalità, delle sue difficoltà, ma soprattutto della testimonianza di fede e di carità che la anima e la rinnova.

Infine va considerato il ricorso agli strumenti della comunicazione sociale per raggiungere i paesi, gli ambienti, le persone a cui l'apostolato della parola non può pervenire direttamente a causa di particolari situa­zioni per la scarsità dei ministri, o perché la Chiesa non può esercitare liberamente la sua missione.

Sappiamo che questi sforzi e questa ricerca sono oggi in atto — anche se non ancora sufficientemente avanzati — per l'opera generosa e soli­dale di vescovi, di sacerdoti, di religiosi e di laici pieni di buona volontà e di competenza. Seguiamo con attenzione l'attività della nostra Commissione per le Comunicazioni Sociali, delle Commissioni Episco­pali nei vari Paesi del mondo, delle Organizzazioni Cattoliche Interna­zionali e dei professionisti cattolici. Conosciamo le difficoltà che tutti incontrano per la novità del settore, per le condizioni ambientali, per la limitatezza delle risorse.

Giunga a tutti costoro, e a tutti gli uomini che si servono degli stru­menti della comunicazione sociale per il vero progresso della famiglia umana e per un domani migliore nel mondo, la nostra parola di incita­mento e di conforto, e la nostra speciale Benedizione Apostolica.

Dal Vaticano, 16 maggio 1974.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 350: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

35Ö Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 23 Aprilis 197^. — Metropolitanae Ecclesiae Glasguensi Exc.

P. D. Thomam Winning, hactenus Episcopum titularem Lugmadensem.

die 3 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Rotdonensi R. D. Fran­

ciscum Lenny, parochum in oppido vulgo Kilmore in archidioecesi Ar-

machana, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Gulielmi S. R. E.

Cardinalis Conway, Archiepiscopi Armachani.

die 11 Maii. — Metropolitanae Ecclesiae Iarensi Exc. P. D. Arte­

mi um G. Casas, hactenus Episcopum titularem Macrianensem minorem.

die 13 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Meldensi R. D. Aloisium Kuehn,

vicarium generalem Sancti Deodati.

die llf Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Cannensi R. D. Iose­

phum Duval, parochum in oppido gallice Saint-Jorioz dioecesis Anne­

ciensis, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Pauli S. R. E. Cardi­

nalis Gouyon, Archiepiscopi Rhedonensis.

die 16 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Rebellensi R. D. Iaco­

bum Barabino, e clero archidioecesis Ianuensis, quem deputavit Auxi­

liarem E.mi P. D. Iosephi S. R. E. Cardinalis Siri, Archiepiscopi Ianuen­

sis, quatenus Administrator Apostolicus sede vacante dioecesis Bobiensis.

die 17 Mai. — Cathedrali Ecclesiae Limericiensi R. D. Ieremiam

Newman, presbyterum eiusdem dioecesis, moderatorem collegii Sancti

Patricii in Maynooth.

die 27 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Daëtiensi, noviter erectae,

R. P. D. Caelestinum Enverga, curionem ad Sanctissimam Trinitatem

in oppido vulgo Bato archidioecesis Cacerensis.

— Cathedrali Ecclesiae Viracensi, noviter erectae, R. D. Iosephum

I

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 351: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

¡Sacra Congregatio pro Episcopis 351

Sorra, e clero dioecesis Legazpiensis, secretarium generalem Confe­

rentiae episcopalis Insularum Philippinarum.

die 28 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Arlingtonensi, noviter erectae,

Exc. P. D. Thomam I. Welsh, hactenus Episcopum titularem Insulae

Cathensis.

— Cathedrali Ecclesiae Richmondiensi, Exc. P. D. Valtherum F.

Sullivan, hactenus Episcopum titularem Saelesiensem.

die 80 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Ruthenensi R. D. Rogerum

Bourrât, vicarium generalem dioecesis Sancti Stephani.

— Cathedrali Ecclesiae Tabasquensi Exc. P. D. Rafaelem García

González, hactenus Episcopum titularem Urbis Salviae.

die 81 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Clevelandensi, Exc. P. D. Ia­

cobum A. Hickey, hactenus Episcopum titularem Taraquensem et

rectorem Pontificii Collegii Americae Septentrionalis.

die 1 Iunii. — Metropolitanae Ecclesiae Sanctae Fidei in America

Septentrionali, R. P. D. Robertum F. Sánchez, curionem ad Sanctum

Philippum in oppido vulgo Albuquerque eiusdem archidioecesis.

die 14 Iunii. — Titulari « pro hac vice » archiepiscopali Ecclesiae

Celenensi R. D. Gabrielem Montalvo, e clero archidioecesis Bogotensis,

quem nominavit Nuntium Apostolicum in Rebuspublicis Hondurensi et

Nicaraguensi.

I I

TULANCINGENSIS - TUXPANIENSIS

DECRETUM

De mutatione finium

Quo uberius spirituali bono Christifidelium consuli possit, Exc.mi

PP . DD. Ioseph Esaul Robles Jiménez, Episcopus Tulancingensis, et

Ignatius Lehonor Arroyo, Episcopus Tuxpaniensis, audita Conferentia

Episcopali Mexicana, unanimi consensu, ab Apostolica Sede expostula­

verant ut ecclesiastici fines circumscriptionum sibi concreditarum ali­

quantulum immutarentur ac aptius disponerentur.

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi

P. D. Marii Pii Gaspari, Archiepiscopi titularis Numidensis, in Repu­

blica Mexicana Delegati Apostolici, rata petitam immutationem ani­

marum saluti cessuram, vigore specialium facultatum sibi a Summo

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 352: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI, tributarum, oblatis pre­

cibus annuendum censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, praesenti Decreto :

1. a dioecesi Tulancingensi distrahit territorium paroeciarum vulgo

Agua Fría, Paritepec et Metlaltoyuca nuncupatarum illudque dioecesi

Tuxpaniensi adnectit;

2. a dioecesi Tuxpaniensi separat territorium paroeciarum qui­

bus nomina Zacualpan et Huayacocotla, necnon territorium civilis

municipii vulgo Texcatepec, eademque dioecesi Tulancingensi adnectit.

Quamobrem documenta et acta memoratorum territoriorum cleri­

cos, fideles et bona temporalia respicientia a Curia a qua ad Curiam

circumscriptionis ecclesiasticae cui illa sunt aggregata, ab eis ad quos

spectat, quam primum, transmittantur.

Ad clerum quod attinet, simul ac praesens Decretum ad effectum

deductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi adscripti censeantur in cuius

territorio ecclesiasticum beneficium aut officium detinent; ceteri autem

sacerdotes, clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati ma­

neant vel incardinentur in cuius territorio legitimum habent domi­

cilium.

Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis praefatum

Exc.mum P. D. Marium Pium Gaspari deputat, necessarias et oppor­

tunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de

quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

onere imposito ad eandem Sacram Congregationem, cum primum fas

erit, authenticum exemplar actus peractae executionis remittendi.

Quibus super rebus praesens edit Decretum perinde valiturum ac

si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 8 mensis aprilis anno 1974.

SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectus

L. © S. £8 Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 353: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 3 5 3

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O G E N T I U M E V A N G E L I Z A T I O N E

S E U D E P R O P A G A N D A F I D E

i

PAPEETENSIS

DECRETUM

De limitibus Archidioeceseos

Cum Insula vulgo Pitcairn, in Polynesia sita, nullius adhuc certo

modo subesse videatur iurisdictioni ecclesiasticae Ordinarii loci, Sacra

haec Congregatio, audita Conferentia Episcopali Pacifici, atque obtentis

votis Exc.morum ac Rev.morum Domini Raymundi Philippi Etteldorf,

Archiepiscopi titulo Tyndaritani atque Apostolici in Insulis Oceani Paci­

fici Delegati, necnon Domini Michaelis Casparis Ooppenrath, Archie­

piscopi Papeetensis, idem territorium de Pitcairn Archidioecesi Papee-

tensi adnectendum censuit.

Itaque, Sacrum Consilium Christiano Nomini Propagando, omnibus

mature perpensis, vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro

Paulo Divina Providentia Pp. VI tributarum, per praesens Decretum,

Insulam dictam vulgo de Pitcairn, cum insulis adiacentibus, donec aliter

provideatur, supradictae Ecclesiae Metropolitanae Papeetensi adsignat.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, in Festo Beati Petri Apostoli

Cathedrae, die vicesima secunda mensis Februarii anno Domini 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

ffî D. S. Lourdusamy, a Secretis

23 - A. A. S..

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 354: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 5 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

A U S T R A L I A E T P A P U A - N O V A G U I N E A

(PAPUA-NOVA GUINEA)

DECRETUM

De mutatione nominis Delegationis Apostolicae

Quo efficacius aptiusque Sanctae Ecclesiae regimini atque incre­

mento in Oceania consuleretur, Sancto Pio X Summo Pontifici oppor­

tunum visum est Delegationem Apostolicam Australiae, Tasmaniae et

Novae Zelandiae instituere per Litteras Apostolicas « In sublimi Prin­

cipis )), die decima quinta mensis Aprilis anno Domini M C M X I V datas.

Per Decretum huius Sacri Consilii Christiano Nomini Propagando, die

octava mensis Iunii anno Domini M C M X L V I I datum, Apostolica haec

Delegatio denominationem Australiae, Novae Zelandiae et Oceaniae

assumpsit. Deinceps, per Litteras Apostolicas « Cum opportunum vi­

sum sit », die prima mensis Novembris anno Domini M C M L X V I I I datas,

Delegationi Apostolicae in Australia, Nova Zelandia et Oceania nova

denominatio data est, nempe in Australia et Papua-Nova Guinea.

Cum autem per Litteras Apostolicas « Quoniam universae » verten­

tis diei et mensis, Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Provi­

dentia Pp. VI Nuntiaturam Apostolicam in Australia benigne erigere

dignatus est, Sacra haec Congregatio, per praesens Decretum, statuit

ut supradicta Apostolica Delegatio in posterum « in Papua-Nova Gui­

nea » tantum appellanda sit.

Datum Romae, ex Aedibus eiusdem Sacrae Congregationis pro Gen­

tium Evangelizatione seu de Propaganda Fide, die quinta mensis

Martii anno Domini M C M L X X I I I .

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

83 Bernardinus Gantin, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 355: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 3 5 5

I I I

SANCTAE ISABELLAE (MALABOÊNSIS)

DECRETUM

De mutatione nominis Dioecesis

Ad satius animarum bonum in Guinea Aequatoriali consulendum,

per Apostolicas sub plumbo Litteras Sanctissimi Domini Nostri Pauli

Divina Providentia Pp. VI « Nonnulla incrementa )) die quarta mensis

Maii anno Domini 1966 datas, per elevationem Vicariatus Apostolici

de Fernando Poo, Dioecesis Sanctae Isabellae erecta fuit, Sanctae Sedi

immediate subiecta.

Nunc vero Exc.mus ac Rev.mus Dominus Lucianus Storero, Archie­

piscopus titulo Tigimmensis atque Apostolicus in Guinea Aequatoriali

Delegatus, ab Apostolica Sede enixe rogavit ut memorata Dioecesis

deinde Malaboënsis appellaretur, iuxta nomen civitatis vulgo Malabo,

ubi Cathedra et Sedes episcopales exstant.

Quapropter Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando,

re mature perpensa, vigore facultatum sibi a Summo Pontifice tribu­

tarum, supramemoratam propositionem adprobavit, praesensque ad rem

Decretum confici iussit, perinde valiturum ac si Apostolicae sub plumbo

Litterae datae forent, suppleto omnino, quatenus opus sit, eorum in­

teresse habentium vel habere praesumentium consensu.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evan­

gelizatione seu de Propaganda Fide, in Sollemnitate Paschae Domini,

die decima quarta mensis Aprilis anno Domini 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

© Bernardinus Gantin, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 356: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IV

UALLISIENSIS ET FUTUNENSIS (UVEANAE ET F U T U N E N S I S )

DECRETUM

De mutatione nominis Dioecesis

Ad satius animarum bonum consulendum, Summus Pontifex Paulus

Divina Providentia Pp. VI per Apostolicas sub plumbo Litteras « Pro-

phetarum voces )) die una et vicesima mensis Iunii anno Domini 1966

datas, benigne elevavi t Vicariatum Apostolicum Insularum de Wallis

et Futuna — a Papa Pio XI fe. re. per Apostolicas Litteras « Quidquid

fidei )) die undecima mensis Novembris anno Domini 1935 erectum —

in Dioecesim Uallisiensem et Futunensem, uti suffraganeam Metropo­

litanae Ecclesiae Numeanae.

Nunc autem, cum propositum sit ut memorata Dioecesis aptius, ab

autochthone insulae nomine, scilicet Uvea, Uveana et Futunensis ap­

pellaretur, Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando,

habito favorabili voto Exc.mi Ordinarii eiusdem circumscriptionis ec­

clesiasticae, vigore facultatum sibi a Summo Pontifice tributarum, hoc

Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae

forent, statuit ut in posterum Dioecesis supradicta novo latino nomine

Uveana et Futunensis, pariterque eius Antistes Uveanus et Futunensis

nuncupentur, servata tamen pro lingua gallica appellatione Wallis et

Futuna.

Contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evan­

gelizatione seu de Propaganda Fide, die vicesima quinta mensis Aprilis

anno Domini 1974.

AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

© D. S. Lourdusamy, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 357: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 357

V

TAIOHAËNAE (TAIOHAÊNAE S E U HUMANAE TELLURIO)

DECRETUM

De nominis Dioeceseos mutatione

Summus Pontifex Paulus Divina Providentia Pp. VI, ad satius

animarum bonum consulendum, per Apostolicas sub plumbo Litteras

« Prophetarum voces » die una et vicesima mensis Iunii anno Domini

1966 datas, benigne elevavit Vicariatum Apostolicum Insularum de

Marchionibus — a s. m. Pii Pp. IX per Apostolicas Litteras (( Aposto­

licae servitutis » die nona mensis Maii anno Domini 1848 erectum —

in Dioecesim Taiohaënam, uti suffraganeam Metropolitanae Ecclesiae

Papeetensis.

Nunc autem, cum propositum sit ut memorata Dioecesis adhuc

aptius, scilicet etiam, ab autochthone insularum nomine, nempe Tefe-

nuaenata, Taiohaëna seu Humanae Telluris appellaretur, Sacrum hoc

Consilium Christiano Nomini Propagando, habito favorabili voto

Exc.mi Ordinarii eiusdem circumscriptionis ecclesiasticae, vigore facul­

tatum sibi a Summo Pontifice feliciter regnante tributarum, hoc De­

creto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae

forent, statuit ut in posterum supradicta Dioecesis latine Taiohaëna

seu Humanae Telluris, pariterque eius Antistes Taiohaënus seu Huma­

nae Telluris nuncupentur, vulgari autem sermone Taiohae seu Tefe-

nuaenata.

Contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, in Visitatione Beatae Mariae

Virginis, die tricésima prima mensis Maii anno Domini 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi , Praefectus

L. © S.

© D. S. Lourdusamy, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 358: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI

BATHURSTENSIS IN GAMBIA (BANIULENSIS)

DECRETUM

De nominis Dioeceseos mutatione

Cum Exc.mus ac Rev.mus Dominus Michael J. Moloney, CSSp.,

Episcopus Bathurstensis in Gambia, proposuisset ut praesens denomi­

natio suae dioecesis ita permutaretur ut deinde dioecesis Baniulensis

nuncupantur, iuxta novum nomen civitatis vulgo Banjul ubi sedes epi­

scopalis exstat, Sacra haec Congregatio pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide, re mature perpensa, optatis praelaudati Ordi­

narii inhaerendum esse censuit.

Itaque eadem Sacra Congregatio, vigore facultatum sibi a Ss.mo

Domino Nostro Paulo Divina Providentia Papa VI concessarum, supra-

nominatam propositionem adprobavit ac praesens ad rem Decretum

confici iussit.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evan­

gelizatione seu de Propaganda Fide, die nona mensis Maii, a. D. 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

© Bernardinus Gantin, a Secretis

VII

MANOKVARIENSIS (MANOKVARIENSIS - SORONGENSIS)

DECRETUM

De concathedralis et cathedralis erectione et nominis mutatione

Cum urbs vulgo Sorong nuncupata, sita in Dioecesi Manokvariensi

a Sanctissimo Domino Nostro Paulo Divina Providentia Pp. VI per Lit­

teras Apostolicas (( Pro suscepto universae » die decima quinta mensis

Novembris anno Domini 1966 erecta, hisce temporibus felicia susceperit

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 359: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 3 5 9

incrementa et Christifidelium numero et incolarum industria floruerit,

eademque ab ecclesia cathedrali nimis distet, Exc.mus ac Rev.mus Do­

minus Petrus van Diepen, Episcopus Manokvariensis, quo aptius ani­

marum bono consuleret, ab Apostolica Sede enixe postulavit ut templum

in Sorong exstans, Christo Regi dicatum, ad dignitatem Ecclesiae

Cathedralis eveheretur, ita ut deinceps Ecclesia Cathedralis in urbe

vulgo Manokwari, Deo in honorem Sancti Augustini dicata, Concathe­

dralis sit et insuper Dioecesis Manokvariensis, priore retento, novo

quoque Sorongensi augeretur nomine.

Sacrum Consilium Christiano Nomini Propagando, re mature per­

pensa, habitoque favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini Vincentii

Parano, Archiepiscopi titulo Cluentensis atque Apostolici in Indonesia

Pro Nuntii, vigore facultatum sibi a Summo Pontifice concessarum,

oblatis precibus annuendum censuit.

Quapropter suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, praesenti Decreto, perinde vali­

turum ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, templum

Sancti Augustini in Manokwari ad dignitatem et gradum Concathedralis

constituit, memoratum autem novum templum Christi Regis in Sorong

ad dignitatem et gradum Ecclesiae Cathedralis evehit, ita ut posthac

in eodem Cathedra Episcopalis erigi possit ac debeat. Statuit insuper

ut eiusdem Dioecesis nomen — attento vulgari titulo Manokwari-

Sorong — deinceps sit Manokvariensis-Sorongensis, eiusque Episcopus

in posterum vocari possit ac valeat Manokvariensis-Sorongensis.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evan­

gelizatione seu de Propaganda Fide, in Festo Beati Matthiae Apostoli,

die decima quarta mensis Maii anno Domini 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

L. © S. © D. S. Lourdusamy, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 360: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VII I

ENDEHENAE

DECRETUM

De vulgaris tituli Archidioeceseos mutatione

Per Litteras Apostolicas « Quod Christus )), die tertia mensis Ianua­

rii anno Domini 1961 datas, Summus Pontifex Ioannes XXIII, ad aptius

tutiusque Ecclesiae Sanctae Dei bono consulendum, in Indonesia etiam

provinciam ecclesiasticam Endehenam constituit, complectentem, in pri­

mis, Metropolitanam Sedem Endehenam.

Nunc autem Exc.mus ac Rev.mus Dominus Donatus Djagom, hodier­

nus Archiepiscopus Metropolita Endehenus proposuit ut praesens de­

nominatio vulgo Endeh illius Archidioeceseos ita permutaretur ut

deinceps Ende vocaretur, iuxta nomen hodie datum civitati ubi Sedes

et Cathedra Metropolitana exstat, latine tamen retinens denominatio-

nem a supradictis Litteris Apostolicis datam.

Itaque, Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando, re

mature perpensa habitoque favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini

Vincentii Farano, Archiepiscopi titulo Cluentensis atque Apostolici in

Indonesia Pro Nuntii, precibus supralaudati Ordinarii inhaerens, prae­

senti Decreto, vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro

Paulo Pp. VI concessarum, supradictam propositionem adprobavit,

ratam habuit et publici iuris fieri iussit.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, die decima quarta mensis

Maii anno Domini 1974.

A G N E L L U S Card. Rossi, Praefectus

L. B S.

© D. S. Lourdusamy, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 361: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 3 6 1

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O C A U S I S S A N C T O R U M

LUGDUNEN.

Beatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae a S. Ignatio (Ciau-

dinae Thévenet), fundatricis Congregationis Religiosarum a Iesu et Maria.

S U P E R DUBIO

An introducenda sit eius causa

« Ecclesiae sanctitas in gratiae fructibus, quos Spiritus Sanctus

in fidelibus producit, incessanter manifestatur et multiformiter expri­

mitur apud singulos, qui in suo vitae ordine ad perfectionem caritatis,

aedificantes alios, tendunt » (Lumen gentium, n. 39).

Provida haec Concilii Vaticani II verba mente revolventibus, sua­

vis nobis occurrit imago Servae Dei Claudinae Thévenet, in religione

Mariae a S. Ignatio, quae iam dudum, inter finem scilicet saeculi x v i n

et insequentis prima decennia, eiusdem Concilii monita veluti praeve­

niens in laicali primum condicione actuosissimam in Christi Ecclesiae­

que servitium impendit operam, quam et in religiosae vitae professione

fructuose est prosecuta.

Claudina Thévenet a parentibus fide pietateque conspicuis Lugduni

in Gallia die 30 mensis Martii anno 1774 nata, decennis monialibus

Ordinis S. Benedicti apud abbatiam S. Petri instituenda traditur; ibi­

que adolescens in christianis quoque virtutibus progredi visa est.

Domum reversa a. 1790, post triennium, cum nempe pater cum aliquot

filiis, exorta iam civili in Gallia perturbatione, e Lugdunensi urbe disce­

dere cogeretur, sola ipsa cum matre remansit. Brevi postea, duobus

fratribus a Iacobinis, qui vocabantur, in carcerem detrusis, christia­

nae caritatis officia peramanter praestitit eosque ad locum usque

supplicii, solacii angelus, est comitata. Eandem piae caritatis ope­

ram aliis quoque insaevientis persecutionis victimis, sacrorum prae­

sertim administris, prompta et alacris nec sine quadam animi auda­

cia prosecuta t est. Quo quidem tempore, inter aspera rerum adiuncta

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 362: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

plerumque diversata, terrenis nuptiis renuncians, ut soli Deo et Ec­

clesiae deserviret, mentem et animum mature direxit.

Apostolica Famulae Dei actio a. 1802 incrementum coepit; magis

vero post restitutam in Gallia a. 1815 rerum tranquillitatem, cum nempe

S. Brunonis curioni minori, Andreae Ooindre, in eadem urbe Lugdunensi

adiutricem conferre operam, in variis praesertim caritatis ministeriis,

pro viribus sategit. Fortuitus enim duarum orphanarum occursus, occa­

s io fundationis exstitit pii operis a Providentia S. Brunonis nuncupati

necnon Piae Unionis a Ss.mo Corde Iesu, ad misericordiae opera una

cum sodalibus santificatione efficaciter promovenda, quibus sodales

Ipsae Claudinam moderatricem constituerunt. Anno autem 1818, cum

incoepta apostolatus opera Dei Serva firmius constabilire niteretur, sa­

cerdos Coindre eam angularem veluti petram posuit novae exinde ef­

formandae religiosae communitatis, quae Congregatio Ss. Cordium Iesu

et Mariae primum appellata, deinde anno 1842, Serva Dei iam vita

iuncta, Religiosarum a Iesu et Maria nomen perpetuo sumpsit.

Cuius novae Congregationis, aliis excitatis domibus auctisque ope­

ribus, fraterno quoque interventu Venerabilis Paulinae Jaricot, quae

«ibi intimae amicitiae nexibus iuncta erat, ipsa Serva Dei anno 1823 ab

Antistite S. Fiori, Administratore Apostolico dioecesis Aniciensis cano­

nicam adprobationem obtinuit. Itaque religiosa vota una cum sociis,

•annos nata undequinquaginta nomenque praeferens Mariae a S. Igna­

tio, rite nuncupavit. Mox superiorissa generalis electa, eandem Con­

gregationem idoneis communivit regulis sapienterque per quattuor­

decim subsequentes vitae annos gubernavit. Tandem die 3 Februarii

a. 1837 piissime obiit Lugduni, in colle v. d. Fourvière, ubi religiosae

'Congregationis domus princeps constituta est.

Servam Dei universo vitae decursu christianas omnes exercuisse

virtutes satis constat, ferventissimam praesertim in Deum pietatem et in

proximos caritatem, maximam humilitatem, invictam in adversis animi

fortitudinem. At vividiore quadam luce enituisse videntur inconcussa

*erga Christi Ecclesiam atque Romanum Pontificem fidelitas et oboe­

dientia, necnon spiritus vere apostolicus ad Dei gloriam animarumque

•salutem per apta quoque et idonea christianae iuventutis educationis

et socialis apostolatus opera procurandam.

Sanctitatis fama, qua Dei Serva in vita late floruerat, post obitum

¿aucta et ampliata est atque ad nostra usque tempora perduravit, ita

ut de instituendis canonicis processibus tandem cogitatum sit. Instructi

;sunt igitur processus ordinaria auctoritate annis 1926-1928 in archie-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 363: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 3 6 3

piscopali Curia Lugdunensi super fama sanctitatis vitae, virtutum et

miraculorum in genere et super scriptis eidem tributis; ad quos acces­

serunt processus additionalis apud eandem Lugdunensem Curiam nec­

non rogatoriales processus in Curiis ecclesiasticis Barcinonensi, Ma­

tritensi, Valentina et Bonaerensi annis 1930-1933 adornati. Qui omnes

ad S. Rituum Congregationem delati sunt. Cum vero a Servae Dei obitu

ad institutionem usque ordinariae inquisitionis non minus quam un-

denonaginta transiisent anni, nullus testis de visu iure aptus interro­

gari potuit, sed tantum testes de auditu a videntibus, de auditu audi­

tus aut de lectione, quos vocant. Quapropter Causa commissa est Sec­

tioni Historicae eiusdem Sacrae Rituum Congregationis. Quae, documen­

tis et testimoniis scriptis undique collectis eorumque valore et aucto­

ritate in tuto positis, amplam Positionem super Causae introductione

digessit. Interim plurimae litterae Cardinalium sacrorumque Antisti­

tum necnon Moderatorum generalium Ordinum religiosorum ac Con­

gregationum ad Summum Pontificem pervenerunt, quibus postulabatur

ut Causa beatificationis Servae Dei apud Apostolicam Sedem introdu­

ceretur.

Servato iuris ordine, decretum prodiit die 8 mensis Ianuarii a. 1970

super Servae Dei scriptis, quo S. Congregatio pro Causis Sanctorum

nihil Causae progressioni obstare edixit.

Instante deinde Rev. P. Antonio Ricciardi, O.F.M. Conv., Cau­

sae huius legitime constituto postulatore, die 20 mensis Martii

a. 1973 habitus est Congressus Peculiaris S. Congregationis pro Cau­

sis Sanctorum, in quo disceptatum est super dubio an Causa haec

introducenda esset. Quod quidem iterum, die 19 Iunii eodem vertente

anno, expensum est in Congregatione Peculiari, ponente seu relatore

Em.mo ac Rev.mo Domino Ioanne Cardinali Villot. Et Patres Cardi­

nales, omnibus mature perpensis, affirmantes responderunt Causam

Servae Dei Mariae a S. Ignatio (Claudinae Thévenet) esse intro­

ducendam, si Summo Pontifici placuisset.

Referente demum de praemissis omnibus infrascripto Cardinali,

Paulus Papa VI eam sententiam ratam habuit et confirmavit.

Datum Romae, die 23 Augusti a. D. 1973.

^ A L O I S I U S Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

f Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 364: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 6 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

T R I B U N A L V I C A R I A T U S U R B I S

Citatio edictalis

ROMANA Nullitatis matrimonii (Sincich - Valeriani)

Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Marcelli Vale­

riani, in causa de qua supra conventi, eumdem citamus ad comparendum

coram Tribunali Primae Instantiae Vicariatus Urbis, aut per se aut

per procuratorem legitime constitutum, in diem 28 octobris 1974 hora 9,

pro concordatione sequentis dubii :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, fideles quicumque notitiam habentes

actualis commorationis praedicti domini Marcelli Valeriani, curare

debent ut ipse de hac edictali citatione rite moneatur. *

Romae, ex aedibus Tribunalis Primae Instantiae, die 8 Iunii 1974.

Antonius Gregnanin, Iudex Instructor

Iosephus Sieyes, Not. dep.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Marcel Valeriani, défendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal du Vica­riat de Rome (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma), le 28 octobre 1974, à 9 heures, pour concorder le dout ci-dessous rapporté :

Gonste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence dudit M. Marcel Valeriani, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 365: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 3 6 5

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Giovedì, 30 Maggio 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Cre­

denziali, Sua Eccellenza il Signor J O S É L U I S C O S S I O Y R U I Z D E

S O M O C U R C I O , Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario

del Perù.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

14 giugno 1974. Il Rev.mo Mons. Montalvo Gabriel, Nunzio Apostolico in Honduras e Nicaragua.

22 » » S. E. Mons. Etteldorf Raymond, Arcivescovo tit. di Tin-dari, Pro-Nunzio Apostolico in Etiopia.

24 » » Il Rev.mo Mons. Acerbi Angelo, Pro-Nunzio Apostolico in Nuova Zelanda e Delegato Apostolico del­l'Oceano Pacifico.

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

27 maggio 1974. S. E. il Sig. Cardinale Raimondi Luigi, Consigliere della Pontificia Commissione per VAmerica Latina.

» » » S. E. Mons. Froehlich Henrique, Prelato di Diamantino, Consultore della Pontifìcia Commissione per VAmerica Latina.

1 giugno » Il sig. Airoldi Benigno, Membro della Consulta dello Stato della Città del Vaticano.

3 » » S. E. Mons. Gagnon Edouard, Membro del Comitato Cen­trale per r Anno Santo.

» » » Il Rev. Sac. Torres Hernández Carlos, Membro del Comi­tato Centrale per l'Anno Santo.

4 » » Il Rev. Sac. Masayuki Shirieda John Bosco, Sottosegre­tario del Segretariato per i Non Cristiani.

19 » » S. E. il Sig. Cardinale Mozzoni Umberto, Presidente della Commissione Cardinalizia per i Santuari di Pompei e di Loreto.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 366: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 6 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

Protonotari Apostolici soprannumerari:

10 dicembre 1973. Mons. Strobl Giovanni (Augsburg). 28 gennaio 1974. Mons. Strelevics Vincenzo (Riga). 18 febbraio » Mons. Sendker Adalberto (Hildesheim). 26 marzo » Mons. Jastrzebski Michele (Przemyél dei Latini).

» » » Mons. Wyderka Wladislao (Przemyél dei Latini).

Prelati d'onore di Sua Santità:

18 gennaio 1972. Mons. Schneider Enrico (Essen). 22 ottobre 1973. Mons. Pathé Guglielmo (Oonakry). 8 novembre » Mons. Peronti Ascanio (Roma).

20 » » Mons. Fuhrmanns Walter (Köln). » » » Mons. Musger Giuseppe (Wien). » » » Mons. Stuben voll Francesco (Wien).

18 gennaio 1974. Mons. Burdisso Giuseppe (Foligno). » » » Mons. Leman Gerard (Lille). » » » Mons. Beine Giovanni (Osnabrück). » » Mons. Vollmer Paolo (Osnabrück). 9 febbraio » Mons. Gaffney Patrick (Kilmore). » » » Mons. Tampier Alois (Sankt Pölten).

22 » » Mons. Lockwood Bernardo (Lancaster). 28 » Mons. Abella Roberto T. (Duitama).

» » » Mons. Márquez Roberto R. (Duitama). » » Mons. Montero Nieves Antonio (Orense). » Mons. Sobrado González Cesareo (Orense). 4 marzo » Mons. Malacarne Mario (Andria).

14 » Mons. Hannigan James (Menevia). » » » Mons. Solo wie j Casimiro (Vilna).

25 » Mons. Cynar Stanislao (Katowice). 26 » » Mons. Staczek Giovanni (Przemyél dei Latini)

» » » Mons. Sudol Stanislao (Przemyél dei Latini). 10 aprile » Mons. Franco Mario (Napoli).

» » Mons. Langella Giovanni (Napoli). 30 » » Mons. Sebastiani Sergio (Fermo).

Cappellani di Sua Santità:

25 giugno 1973. Mons. Leister Konrad (Münster). co agosto » Mons. Heckenbach Francesco Bertram (Köln). » » » Mons. Weyer Ernesto Luigi (Köln).

25 settembre » Mons. Schelauske Giovanni Dieter (Köln). 22 ottobre » Mons. Kraft Volfango (Köln).

» » » Mons. Schnell Peter (Köln). 31 » Mons. Strecker Rodolfo (Wien).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 367: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 3 6 T

20 novembre 1973. Mons. Peusqueus Karl Günther (Köln). » » » Mons. Panzenböck Walter (Wien).

» » Mons. Toth Giuseppe (Wien). » » » Mons. Zimmermann Adolfo (Wien).

10 dicembre » Mons. Hildebrand Alfonso (Augsburg). » » » Mons. Ohnesorg Antonio (Augsburg).

» » Mons. Ziegelbauer Massimiliano (Augsburg). 21 » » Mons. Grott Adalberto (Innsbruck).

» » Mons. Jordan Albuino (Innsbruck). » » Mons. Nagele Ermanno (Innsbruck).

18 gennaio 1974. Mons. Ruby Karl (Freiburg im Breisgau). » » » Mons. Meyer Giovanni (Osnabrück).

24 » » Mons. Beni Arialdo (Fiesole). 25 » » Mons. Charrier Fernando (Pinerolo).

9 febbraio » Mons. Malerba Nicola (Adria). » » » Mons. Ottoboni Armando (Adria). » » Mons. Peretto Giuseppe (Adria). » » » Mons. Segala Bruno (Adria). » » » Mons. Budek Francesco (Görlitz). » » » Mons. Schubert Agostino (Görlitz).

13 » » Mons. Chestle George Bryan (Arundel and Brighton). 22 » » Mons. Ortega Herrera Cesar Ramón (Ciudad Bolivar). 28 » » Mons. Frigeni Virgilio (Bergamo).

» » » Mons. Corredor Luigi A. (Duitama). 4 marzo » Mons. Piattone Antonio (Andria). » » » Mons. Rotolo Riccardo (Andria). » » » Mons. Zingaro Riccardo (Andria).

10 » » Mons. Battazzi Alceo (Ferrara). » » » Mons. Nagel Otto (Rottenburg).

14 » Mons. De Silvestri Luciano (Biella). 25 » » Mons. Roginski Pietro (Vilna). 26 » » Mons. Bazan Giovanni (Przemyél dei Latini).

» » » Mons. Bialic Domenico (Przemyél dei Latini). » » » Mons. Decowski Stanislao (Przemyél dei Latini). » » » Mons. Gwozdzicki Wladimiro (Przemyél dei Latini). » » » Mons. Leja Ignazio (Przemyél dei Latini). » » » Mons. Opiola Giuseppe (Przemyél dei Latini). » » Mons. Prajsnar Giuseppe (Przemyél dei Latini). » » » Mons. Sondej Giuseppe (Przemyél dei Latini).

29 » » Mons. Borin Guido (Adria). » » Mons. Lavarda Girolamo (Adria).

» » » Mons. Bossone Guerrino (Nola). » » » Mons. Fico Gennaro (Nola). » » » Mons. Romano Marco (Nola). 1 aprile » Mons. Medica Teofilo (Genova). 6 » » Mons. Vasuri Mario (Forlì).

10 » » Mons. Curillo Errico (Napoli). » » » Mons. Foglia Giuseppe (Napoli). » » Mons. Frattini Vincenzo (Napoli).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 368: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 6 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

10 aprile 1974. Mons. Galdi Francesco (Napoli). » » » Mons. Luisi Gennaro (Napoli). » » » Mons. Orlando Pasquale (Napoli). » » » Mons. Petito Luigi (Napoli). » » » Mons. Pinelli Giacomo (Napoli). » » » Mons. Ponticelli Carlo (Napoli). » » » Mons. Siciliani Ennio (Napoli). » » » Mons. Cocconcelli Angelo (Reggio Emilia). » » » Mons. Corsi Antonio (Reggio Emilia). » » » Mons. Fontanesi Dino (Reggio Emilia). » » » Mons. Lindner Carlo (Reggio Emilia). » » » Mons. Tavaroli Pietro (Reggio Emilia).

Gentiluomo di Sua Santità:

18 febbraio 1974. Sig. Ragni Francesco (Roma).

NECROLOGIO

3 febbraio 1974. Mons. Pronti Giuseppe, Vescovo di Nocera Umbra e Gualdo Tadino.

2 maggio » Mons. Dario Silvio Maria, Vescovo di Itapeva (Brasile). 7 » » Mons. Agniswami Thomas Roch,'già Vescovo di Kottar

(India). » » » Mons. Lê-Quy Thanh Joseph, Vescovo tit. di Settimunicia.

11 » » Mons. Gargiulo Lorenzo, già Arcivescovo di Gaeta. 18 » » Mons. Sfair Pietro, Arcivescovo tit. di Nisibi per i Ma­

roniti. 20 » » E.mo Signor Cardinale Daniélou Jean, del titolo diaco­

nale di S. Saba. » » » Mons. Hoàng-van-Doàn Dominique, Vescovo di Qui-Nhon.

22 » » Mons. Murphy Bernard James, Vescovo di Hamilton in Bermuda.

23 » » Mons. Cabrera Urdangarin Enrico Lorenzo, Vescovo di Mercedes (Uruguay).

25 » » Mons. Farrelly Patrick Joseph, già Vescovo di Lismore. 29 » » Mons. Castro y Ramírez Francisco José, Vescovo di San­

tiago de Maria. » » » Mons. Buyse Marcel Roger, già Vescovo di Lahore.

31 » » Mons. Magliano Mauricio Eugenio, Vescovo di Rio Gal­legos.

17 giugno » Mons. Lê Van An Joseph, Vescovo di Xuan-Loc. 23 » » Mons. Zinato Carlo, già Vescovo di Vicenza. 25 » » Mons. Pennisi Francesco, già Vescovo di Ragusa.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 369: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Iulii 1974 N. 7

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

CO M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Librerìa Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

CUTTACKENSIS - BHUBANESVARENSIS

In Indiae finibus nova constituitur Provincia ecclesiastica Cuttackensis-

Bhubanesvarensis nomine.

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Quamvis munus officiumque Ecclesiae praecipuum illud sit, quo Chri­

sti verbum, id est Evangelium, praedicatur omnibus hominibus (cfr. Me.

16, 15) et (( Usque ad ultimum terrae )) (Act. 1, 8), in medio tamen posi­

tum est omnibus, externam Ecclesiae faciem, seu aptam singularum

dioecesium dispositionem iuxta regionum atque populorum propriam

naturam et indolem, ut difficultatibus multis saepe medetur, ita multas

utilitates et commoda christiano populo afferre posse.

Quam ob rem, cum Venerabilibus Fratribus Nostris S. R. E. Cardi­

nalibus Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione praepositis

visum sit novam Provinciam ecclesiasticam in India constituere, atque

post Venerabiles Fratres Ioannem Gordon Archiepiscopum titulo Nico-

politanum ad Nestum eundemque in ea natione Pro-Nuntium Apostoli­

cum, et Ordinarios quorum interesset sententiam rogatos, id Nobis

24 - A. A. s.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 370: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 7 0 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

proposuerint, Nos re qua oporteret consideratione reputata, Apostolica

Nostra auctoritate haec statuimus atque decernimus.

In India novam Provinciam ecclesiasticam condimus, Cuttackensis-

Bhubanesvarensis nomine, ea nempe lege ut eadem constituatur : Eccle­

sia Cuttackensi, quae fuit hactenus suffraganea Sedis Ranchiensis, quae­

que metropolitana erit, sumpto cognomine Cuttackensi-Bhubanesva-

rensi ; atque simul dioecesibus : Sambalpurensi, adhuc Sedi Ranchiensi

suffraganea, et Berhampurensi, hac ipsa die constituta; praeterea, Prae­

fectura Balasorensi, ad novam Provinciam quasi aggregata.

Id etiam statuimus, ut metropolitana Ecclesia duas habeat cathe-

dras, alteram scilicet in urbe Cuttack, alteram in Bhubaneswar, quae erit

pro-cathedra.

Ceterum, volumus ut quae per has Litteras iussimus, Venerabilis

Frater Ioannes Gordon, cuius meminimus, ad exitum adducat, vel per

se ipse, vel etiam per alium, modo in ecclesiastica dignitate constitutum

virum. Re vero acta, documenta exaret atque ad Sacram Congregatio­

nem pro Gentium Evangelizatione cito mittat. Hanc vero constitutionem

censemus, ut cum nunc, tum etiam in posterum effectus suos habeat,

contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die quarto et vicesimo mensis Ianua­

rii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Ponti­

ficatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T A G N E L L U S Card. Rossi Secretarius Status S. Congr. pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Massimi, Proton. Apost.

Eugenius Sevi, Proton. Apost

Loco h£i Plumbi

In Secret. Status tab., n. 256482.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 371: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 371

II CUTTACKENSIS - V I S A K H A P A T N A M E N S I S

(BERHAMPURENSIS)

Detractis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Cuttackensi et Visakhapatna-mensi, nova dioecesis conditur, « Berhampurensis » nomine.

P A U L U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Verba Iesu Christi, Redemptoris Nostri considerantes, quae beatis­

simis Apostolis facta sunt : « Euntes ergo in mundum universum, prae-

dicate Evangelium omni creaturae », cetera (Marc. 16, 15), et mente et

animo toti in hoc insistimus, hoc annitimur, quo modo nempe sancta

Christi fidem et praecepta in populorum notitiam et cognitionem aptius

f eramus, sine quibus sane (( nemo salvus esse potest » (Symbol. Äthan.;

cfr. Maro, ib.) : non enim una caritas urget Nos (cfr. 2 Cor. 5, 14), sed

etiam, sic ut Paulum, « sollicitudo omnium Ecclesiarum » (2 Cor. 11, 28).

Quam ob rem, cum Venerabiles Fratres Nostri S.R.E. Cardinales

Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione praepositi, Venera­

bili Fratre Ioanne Gordon, Archiepiscopo titulo Nicopolitano ad Nestum

sententiam rogato, item locorum Ordinariis, quorum interesset, id pro­

posuerint, ut detractis nonnullis territoriis a dioecesibus Cuttackensi

atque Visakhapatnamensi, alia conderetur, Nos rem propositam cum

animorum bono congruere censentes, haec statuimus atque decernimus.

Districtus, quos dicunt, Ganjam et Koraput ab Ecclesiis Cuttackensi

et Visakhapatnamensi separamus ; similiter districtum Kalahandi ab

Ecclesia Visakhapatnamensi distrahimus ; quibus territoriis novam dioe­

cesim constituimus, Berhampurensem cognominandam, ab urbe principe

districtus Ganjam. Haec autem dioecesis comprehendetur limitibus ter­

ritoriorum quibus coalescit, scilicet : in septemtrionali parte, finibus

Cuttackensis et Sambalpurensis dioecesium, in occidentali et meridio­

nali, Raipurensis circumscriptionis et Iagdalpurensis exarchatus, in

australi, Visakhapatnamensis dioecesis.

Conditam Ecclesiam suffraganeam facimus Sedi Cuttackensi-Bhuba-

nesvarensi, eiusque cathedram in templo quod populari lingua «Queen

of the Missions » appellant, poni iubemus, in urbe Berhampur, in qua

Episcopus domicilium suum collocabit; qui praeterea Consultores dioe-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 372: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cesanos deliget ad iuris Canonici normam, quorum consilio utatur in

maioribus Ecclesiae negotiis explicandis.

Cetera iure Canonico temperentur.

Quae vero per has Litteras decrevimus, Venerabilis Frater Ioannes

Gordon ad exitum deducet, vel quem ipse delegaverit, modo virum in

ecclesiastica dignitate constitutum. Documenta vero actae rei ad Sa­

cram Congregationem mittantur pro Gentium Evangelizatione, idque

cito. Quae autem praescripsimus rata esse volumus nunc et in posterum.

Datum Romae, apud S. Petrum, die vicesimo quarto mensis Ianuarii,

anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus

Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T A G N E L L U S Card. R O S S I

Secretarius Status S. Congr. pro Gentium Evangelizatione seu de Propaganda Fide Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Massimi, Proton. Apost.

Eugenius Sevi, Proton. Apost. Loco £ß Plumbi

In Secret. Status tab., n. 256481.

LITTERAE APOSTOLICAE

I Templum paroeciale S. Teresiae Abulensis, Virginis et Ecclesiae docto­ris, in dioecesi Caracensi, titulo Basilicae Minoris decoratur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Cum praeclarae Carmelitidis vir­

ginis Sanctae Teresiae Abulensis dignitas numquam non a Populo Dei

iure agnita est, tum vero nuperius ad perennem illum cultum atque

honorem accessit veluti cumulus, ut primam eam inter excellentes Eccle­

siae doctores mulierem libentissimi sane Nostra auctoritate numera-

vimus. Facile proinde intellegitur cur tanto studio tantoque favore

assistere cupiamus inceptis omnibus illis quae et vitae eius exemplum

illustre atque insignia sapientiae praecepta efficacius proponunt univer-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 373: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 373

sis Ecclesiae filiis ad contemplandum inque eorum vitae actione con-

sectandum. Vix aliud autem utilius eius modi consilium capi posse vide­

mus quam ut sacrae aedes nomini eius sacrentur et cultui cotidiano

dedicentur. Qua de causa, cum Venerabilis Frater Iosephus Ali Lebrún

Moratinos, Archiepiscopus titulo Voncariensis et Coadiutor Caracensis,

pro se suisque fidelibus ac sacerdotibus ab hac Apostolica Sede flagita­

verit ut templum paroeciale eiusdem Sanctae Teresiae Abulensis, Virgi­

nis et Doctoris, sacrum Basilicae Minoris dignitate augeretur, Nos, con­

silio rite expetito a Sacra Congregatione pro Cultu Divino, illius Prae­

sulis cedendum esse precibus arbitramur. In quam sententiam idcirco

potissimum ivimus, quod reliquiae Sanctae Abulensis aliorumque bea­

torum caelitum ibidem summa pietate christifidelium percoluntur et

multiplices imagines sacrae celebri afficiuntur cultu.

Placet ergo sacram hanc Teresiae Abulensis aedem ad gradum Basi­

licae Minoris evehi, cum iuribus talium templorum propriis, ut Litteris

Apostolicis definiuntur « De Titulo Basilicae Minoris » die vi mensis

Iunii datis, anno MCMLXVIII.

Quod reliquum est volumus has litteras Nostras suam exserere vim,

contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, apud Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x i mensis

Martii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £& Sigilli

In Secret. Status tab., n. 25421$.

I I

Venerabilis Famulus Dei Liborius Wagner ad Beatorum honores evehitur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Antiqua illa et constans sanctitatis

fama, quam, ob miram eius vitam, pro fidei catholicae veritate ac

tuitione martyrio coronatam, Liborius Wagner consecutus est, prae-

clarior hodie et illustrior facta est, eo quod sollemni declaratione Nostra

ad Beatorum eum honores eveximus. Cuius quidem invicti Dei athletae

animi virtutes et adversos casus considerantes, plane putamus eum plene

Christi verba in se transtulisse, quae audiunt : « Si quis vult post mé

venire, abneget semetipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 374: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 7 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

me » (Lc. 9, 23) ; quibus sane divinus Magister noster praeterquam quod

aperte declaravit asseclarum suorum qualis deberet esse vitae cursus,

innuit etiam iisdem esse saepe asperiora quaedam fortius toleranda et

ipsam, si oporteret, effuso pro nomine Christi sanguine, vitam prof un -

dendam.

In Germaniae civitate vulgo Mühlhausen ortus, atque die v mensis

Decembris, anno M D X C I I I , baptismatis aquis ablutus, ad novatorum

doctrinam, cuius fuerat Lutherus auctor, educatus est. Eam tamen,

post magnum animi discrimen feliciter superatum, in urbe Würzburg

quam, occulte relicta domo, petierat, scite abiuravit catholicaeque fidei

adhaesit. Mirum est quo dehinc, undetriginta cum esset annos natus,

animi ardore sacrae theologiae studiis operam dederit, qua firma vo­

luntate susceptam fidem aluerit, ita ut de ineundo etiam sacerdotio

cogitaret et decerneret. Anno autem M D C X X V , sacerdotali indutus digni­

tate, in sacro ministerio apud paroeciam « Hardheim » antea, deinde

apud pagum « Altenmünster-Sulzberg » totus fuit, de animorum bono

praeprimis sollicitus. Neque profecto Lutheri sectatorum oblitus est,

quippe in quos seduli patris et pastoris procurationem dilectionemque

collocavisset, ut ad bonam eos frugem conduceret. Eius tamen pastoralem

operam sive aerumnosae belli illius vices, quod a x x x annis tristem

appellationem habuit, graviorem difficilioremque effecerunt, sive reli­

giosae lutheranos inter et catholicos contentiones atque dimicationes.

Quo factum est, ut Liborius, qui tunc quominus munus expleret prae­

peditos erat atque occulte vivere coactus, a quibusdam catholicae reli­

gionis inimicis prodi tus sit eiusque domicilium indicatum. In Mainber-

gensem arcem a militibus ductus, quinque per dies cruciatibus affectus

est innumeris atque exquisitis, eo uno ac declarato consilio, ut a catho­

licae doctrinae professione atque erga Romanum Pontificem fidelitate

removeretur. Ille contra se pati potius et mori velle numquam non

asseveravit, quam a suscepta fide deficere Summique Pontificis amorem

prodere. In eum itaque, ad Maenum flumen perductum, acerbius saeviri

perreetum est, ad mortem usque, quam ense miles ei intulit, die ix

mensis Decembris, anno M D C X X X I . Amantissimi patris in aquas deiectum

corpus fideles pientissime collegerunt et sepelierunt.

Tanti viri Dei virtus totque religionis causa tolerata supplicia e

memoria haud exciderunt, in iis praesertim regionibus, ubi invictus

Christi martyr supremum diem obiit. De eodem tamen ad Beatorum

honores evehendo tunc loqui coeptum est, cum in Herbipolensi dioecesi,

anno M C M X X X I , ordinarii processus instituti sunt postque octennium

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 375: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 375

feliciter absoluti. Romae deinde apud Sacram Rituum Congregationem

iterum de Famuli Dei martyrio est disputatum, certis profecto et copiosis

prolatis documentis. De quibus diligenter certiores Nos facti, per decre­

tum, die X I X mensis Novembris, anno MDCCCCLXX, Causam introduximus

de eodem Famulo Dei Beatorum caelitum honore ac titulo decorando;

super eius autem martyrio ediximus per decretum, die x v i n mensis

Octobris, superiore anno, datum. Insuper, facta ad normam canonis

2116 § 2 C.I.C. super miraculis dispensatione, diem decrevimus, quo

Liborius Wagner inter Beatos recenseretur. Quod quidem decernentes,

hac spe firmissima ducti sumus, fore ut in incensissimo religionis studio,

quo ipse in animarum salutem incubuit, in eiusque summa caritate cum

integrae fidei amore coniuncta, qua semper se gessit erga alius christia­

nae professionis asseclas, non solum sacerdotes pastorali curae addicti,

sed ii etiam qui Oecumenismi causae dant operam, egregium invenirent

idemque maxime idoneum exemplum validumque apud Deum depreca-

torem.

Statutis igitur ad eiusdem Beatificationem caeremoniis Ipsimet hodie,

Deo iuvante, praefuimus in Petriano templo, atque inter Missarum

sollemnia eumdem in Beatorum Caelitum numerum rettulimus, hisce

pronuntiatis verbis : « Nos, vota fratris Nostri Iosephi Stangl, Episcopi

Herbipolensis, nec non plurium aliorum fratrum in Episcopatu, multo­

rumque Christifidelium explentes, de Sacrae Congregationis pro Causis

Sanctorum consulto, auctoritate Nostra apostolica facultatem facimus,

ut Venerabilis Servus Dei Liborius Wagner Beati nomine in posterum

appelletur, eiusque festum die ipsius natali nona Decembris in locis et

modis iure statutis quotannis celebrari possit ». Post autem novensilis

Beati patrocinium invocatum, de miris eiusdem virtutibus et operibus

necnon de martyrio, quo ad extremum usque spiritum in catholicae et

Romanae fidei confessione permansit, sermonem habuimus divinoque

sacrificio, a Venerabili Fratre Iosepho Stangl, Herbipolensi Episcopo,

ad aram templi maximam peracto, affuimus. Has vero Litteras Aposto­

licas sive nunc sive in posterum ratas esse iubemus vimque suam habere,

contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

X X I V mensis Martii, anno M C M L X X I V , Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco gß Sigilli

In Secret. Status tab., n. 251261.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 376: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

S. Camillus De Lellis confirmatur Patronus Officii Sanitatis Militum Ita-

licorum.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Qui vitam et opus S. Camilli De Lellis vel brevi consideret, is facile deprehendet beatissimum illum virum non solum Deum, bonorum omnium, summum, heroum more dilexisse, in qua re omnis hominum sanctitas consistit, sed etiam et proximum sic ut semetipsum amasse, ad Christi nempe praeceptum qui legem Dei sanctissimam et Prophetas omnes bino caritatis mandato concludi asse­ruit (cfr. Lue. IO, 25), et ad Beati Ioannis doctrinam (II, 4, 20), qui monet oportere Deum, quem videre non possumus, in fratribus, quos cernimus, amari ac diligi.

Quod si praeterea cum animo reputemus S. Camillum De Lellis studia sua praesertim in aegrotos et miseros contulisse, qui aut in vale­tudinariis degerent, aut bello sauçiati caritatis praesidio egerent, in qua re vires suas omnes collocasse ac ñervos contendisse, plane intellegitur, cur bonorum omnium vir ille egregius numquam non admirationem exeitaverit, qui et eximiae pietatis magistrum habuerunt, et in necessi­tatibus invocaverunt.

Quam ob rem, cum Itali Milites Officio Sanitatis addicti, ducibus praeeuntibus, concordi voce hunc Sanctum sibi Patronum elegerint, ac Venerabilis Frater Marius Schierano, Ordinarius Castrensis in Italia, ante audita Conferentia Episcoporum Italorum, electionem illam pro­baverit, idque petierit, ut tum electio, tum probatio a se facta confir­maretur ad normam Instructionis (( De Calendariis particularibus atque Officiorum et Missarum Propriis recognoscendis», n. 30, Nos fore pu­tantes ut per hoc militum pietas crescat, atque caritas erga aegrotos augeatur quibus assideant, omnia quae S. Congregatio pro Cultu Divino hac de re egerit rata omnino habemus.

Comperto igitur electionem et probationem ad normam iuris esse facta, placet S. Camillum De Lellis Patronum Italici Sanitatis Officii esse et haberi, contrariis quibuslibet non obstantibus :.

Haec autem quae per has Litteras statuimus vim suam habeant effectusque omnes, sive nunc sive in posterum.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x v n mensis Martii, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco © Sigilli

in Secret. Status tab., n. 254822.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 377: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 377

I V

Templum Sanctae Teresiae Abulensi in urbe Subotica dicatum titulo Basi­

licae Minoris exornatur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Insigne templum Sanctae Teresiae

Abulensis, maximum quidem inter aedificia eius temporis in dioecesi

Suboticana, atque annos iam ce exstans in eadem ipsa urbe Reipublicae

Iugoslaviae, in quo provida et sollerti industria haud parva opera

pastoralia ineuntur ad bonum animarum fovendum, dignum Nobis visum

est quod Basilicae minoris titulo decoraretur.

Quapropter, mentem Nostram ad maiorem praesertim utilitatem

Christifidelium intendentes, assentiendum existimavimus precibus Ve­

nerabilis Fratris Matthiae Zvekanovic, Episcopi Suboticani, qui, vota

etiam cleri et Christifidelium expromens, a Nobis poposcit ut sacrum

templum, quod diximus, hoc altiore honoré augeretur.

Sententiam igitur Sacrae Congregationis pro Cultu Divino confir­

mantes, de Apostolica Nostra potestate, harum Litterarum vi perpe­

tuumque in modum idem templum, in urbe Subotica Sanctae Teresiae

sacrum, ad dignitatem Basilicae Minoris evehimus, cunctis adiectis

iuribus liturgicisque concessionibus, quae templis hoc nomine insignibus

rite competunt ; servatis tamen iis, quae iuxta decretum « de titulo Ba­

silicae minoris », die vi iunii a u n o M C M L X V I I I datum, servanda sunt.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae religiose serventur suos­

que effectus tam nunc quam in posterum habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i x

mensis Aprilis, anno Domini M C M L X X I V , Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco E* Sigilli

In Secret. Status tab., n. 25706/,.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 378: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V

Beata Maria Virgo, quam appellant italice « Nostra Signora di Soviore » praecipua dioecesis Lunensis Patrona declaratur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Mira eademque perantiqua religio, qua Beatissimam Virginem Mariam Lunensis regionis Christifideles sunt semper venerati, in eo sane elucet quam maxime, quod tanta Dei hominumque Mater non solum precibus et votis et morum vitaeque sanctitate praesertim exculta est, sed per simulacra etiam et sacra eidem dicata templa, sive illa tenuia plerumque sunt et exigua, sive haud raro plena et magnifica exstant. Quae inter, illud probata de causa magni habendum est, quod, saxeis quasi radicibus in monte defixum, sanctua­rium Dominae Nostrae a Soviore appellant. Huc etenim undique e mon­tanis maritimisque locis christiani populi coetus frequentissimi religiosa itinera suscipiunt, ut multiplicata obsecratione sibi suisque divinorum munerum et gratiarum copiam precentur. Hisce igitur permotus ratio­nibus quoniam Venerabilis Frater Iosephus Stella, Lunensis Episcopus, praeter sua quidem ipsius flagrantissima, vota quoque cleri cunctorum-que suorum fidelium significans, Nos rogavit ut Beatissimam Virginem Mariam a Soviore, caelestem apud Deum praecipuamque totius dioecesis electam Patronam ad normam Instructionis pro Cultu Divino de Calen­dariis particularibus atque Officiorum et Missarum Propriis recogno­scendis, n. 30, confirmaremus, Nos, collatis consiliis cum Sacra Congre­gatione pro Cultu Divino, adhibitis precibus accedendum esse censuimus. Apostolica igitur Nostra potestate atque harum Litterarum vi, Bea­tissimam Virginem Mariam, sub titulo Nostrae Dominae a Soviore ex­cultam, praecipuam apud Deum Patronam constituimus ac renuntiamus dioecesis Lunensis, seu Spediensis, Sarzanensis et Brugnatensis, omni­bus adiectis honoribus et privilegiis liturgicis, huiusmodi dioecesium Patronis competentibus. Contrariis quibusvis non obstantibus. Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae suos effectus sive nunc sive in posterum tempus habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xi mensis Maii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco Si Sigilli

In Secret. Status tab., n. 256821.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 379: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 379

VI

Beata Maria Virgo sub titulo Immaculati Cordis principalis confirmatur

apud Deum Patrona dioecesis Bethlehemensis, in Africa Australi.

PAULUS PP VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Beata Maria Virgo Deipara, quam

sub titulo Immaculati Cordis peculiari cultu fideles dioecesis Bethle­

hemensis in Africa Australi prosequuntur, digna Nobis visa est, quae

principalis apud Deum Patrona eiusdem dioecesis eligeretur. Quaprop­

ter, magnopere cupientes amorem Christifidelium in B. M. V. Deiparam

excitari, precibus censuimus assentiendum Venerabilis Fratris Petri

Kelleter, Episcopi Bethlehemensis, qui, vota etiam cleri et fidelium

expromens, a Nobis poposcit ut sua dioecesis tanto honore augeretur.

Idem igitur ratum habentes, quod Venerabilis Frater Petrus Kelleter

potestate sua ordinaria rite hac de re peregit, de consilio Sacrae Con­

gregationis pro Cultu Divino Beatam Mariam Virginem sub titulo Im-

maculati Cordis confirmamus principalem apud Deum Patronam dioe­

cesis Bethlehemensis, cunctis adiectis iuribus litnrgicisque privilegiis;

servatis tamen iis, quae ad normam instructionis Sacrae Congregationis

pro Cultu Divino « de Calendariis particularibus atque Officiorum et

Missarum Propriis recognoscendis, n. 30 » servanda sunt. Contrariis

quibuslibet minime obstantibus.

Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae religiose serventur suosque

effectus tam nunc quam in posterum habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xm men­

sis Maii, anno M C M L X X I V , Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. V I L L O T , Secretarius Status

Loco £B Sigilli

In Secret. Status tab., n. 257.^81

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 380: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 8 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V I I

Imago Deiparae Virginis Immaculatae in sacello loci qui dicitur vulgo « Przasnysz >> dioecesis Plocensis aureo redimitur serto.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quo sanctius atque utilius a Chri­stifidelibus excoleretur imago Deiparae Virginis Mariae Immaculatae, quae in sacello curae concredito Sodalium Religiosorum a Passione Iesu Christi conservatur religioseque observatur in oppido Poloniae <( Prza­snysz )) dicto, expetivit Venerabilis Frater Deusdedit Marianus Vin­centius Sikorski, Episcopus Plocensis, ut eidem simulacro pretiosum sertum Nostro nomine atque auctoritate imponi sineremus. Diu enim iam christiani frequentissimi invisere solent illam imaginem atque pro spectata sua erga Matrem Dei pietate studiose venerari. Accedit autem eodem, quod proximus annus nongentesimus commemorabitur a condita dioecesi illa, et in animo sacris pastoribus est peculiaria instituere sol­lemnia, quibus convenienter honoretur ac decoretur sanctissima Virgo Maria coram hac perantiqua pictura. Quapropter Nos, accepta sententia Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, preces sacrorum Antistitis Plocensis exaudiré decrevimus, et per has litteras ex apostolica Nostra auctoritate eidem Episcopo munus committimus et officium, ut imagini Virginis Immaculatae in sanctuario Patrum Passionistarum apud oppi­dum Przasnysz, ut diximus, die proprio arbitratu electo, inter Missarum sollemnia et secundum ritum formulamque praescriptam, pretiosam coronam Nostro nomine et auctoritate imponat. Nos vero minime dubi­tantes, quin haec sacra in religionis bonum et in populi et cleri spiritale emolumentum vertant, fore certo confidimus ut proximo anno potissimum ac diu postea totius dioecesis Christifideles maximo erga Mariam, Matrem Ecclesiae, amore flagrent novumque semper capiant marialis cultus studium, quoties dictam eius imaginem sollemniter redimitami venerabundi conspexerint. Volumus postremo ut, contrariis quibusvis minime obstantibus, hae Litterae Nostrae accurate serventur omnesque suos legitime consequantur effectus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xvni mensis Maii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco SB Sigilli

In Secret. Status tab., n. 251065.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 381: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 3 8 1

EPISTULA

Ad E.mum P. D, Sebastianum S. R. E. Cardinalem Raggio, Sacrae Congre­gationis pro Episcopis Praefectum, quem Missum Extraordinarium eligit ut Eucharistici Coetus, Quiti habendi, e sex Nationibus Americae Mediae et Meridianae quae Bolivarianae traditioni inhaerent, celebritatibus prae­sideat.

Venerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Laetus ad Nos allatus est nuntius fore, ut Quiti proximo mense Iunio Eucharisticus Conventus e sex Nationibus Americae Mediae et Meri­dianae celebretur quae Bolivarianae traditioni inhaerent ; sunt enim : Aequatoria, Bolivia, Columbia, Panama, Peruvia, Venetiola. Magno quoque gaudio est Nobis, quod simul sollemnis memoria recolitur cen­tesimi revoluti anni, ex quo Aequatoria Sacratissimo Cordi Iesu, a publica auctoritate — raro quidem exemplo — fuit devota. Accepimus etiam Episcoporum adiutorumque, ad quos pertinet, nisu communi et cura sedula omnia parari, sive quod ad animos sive quod ad externam rerum dispositionem ac temperationem attinet, ita ut spes affulgeat fore, ut statuta sollemnia piorum fructuum messem uberem edant.

Felicis huiusmodi exitus provehendi causa Nos aliquo modo adesse cupientes, Virum ecclesiasticum e prioribus, qui Nostram in isto Con­ventu personam gerat, designandum esse putamus. Quocirca te, Vene­rabilis Frater Noster, Missum Extraordinarium Nostrum eligimus, constituimus, renuntiamus, pro certo habentes te, pro animi mentisque dotibus, quibus ornaris, creditum munus egregie spectateque esse im-pleturum. Quo cum fungens, operam dabis, ut Eucharistica festa et memoria illa anniversaria agenda animis ardentiora pietatis ingerant studia, quae non solum in vitam privatam unius cuiusvis salubriter influant, sed etiam in publicos mores fructuose redundent.

Per eiusdem Conventus dies de singulis Sacramentis sermo pro­bando sane consilio instituetur, sed, ut notum est, inter omnia Sanctis­sima Eucharistia tamquam irradians et calefaciens sol supereminet, quippe qua non solum divina gratia tribuatur, sed ipse contineatur gratiae auctor. Catholica ergo Ecclesia hoc « ineffabile donum, quod a Sponso suo Christo tamquam immensae caritatis pignus accepit, veluti thesaurum, quo nihil pretiosius, sancte iugiter custodivit eique novam sollemnissimamque fidei et cultus exhibuit in Concilio Vati­cano II professionem )).*

1 Cfr. Litt. Encycl. Mysterium Fidei: A.A.S. 57 (1965), p. 753.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 382: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Notum est temporibus nostris circa divinam Eucharistiam interdum opinationes vulgari, quae catholicae veritati répugnent, vel adversus eam non illam semper adhibere reverentiam, quae tantum Sacramen­tum deceat. Quapropter iste Conventus Bolivarianus videtur esse op­portuna quaedam, a multitudine facta, professio fidei in hoc celsissimum mysterium. Hoc enim — rem iterum iuvat affirmare — est veri nominis sacrificium, quo immolatio Christi, in Calvaria semel peracta, admi­rabili modo praesens redditur, est paschale convivium, quo vita spiri­tualis singulorum et communitatum alitur et animi caritatis vinculis conectuntur — quod quidem hac aetate summi ponderis est, cum homi­nes tot discidiis, simultatibus, iniuriis conflictentur —, est denique in consecratis Hostiis, etiam extra Missarum sollemnia, realis praesentia eiusdem Salvatoris, cui latriae cultus merito praestatur. Libenter ergo audiatur haec vere pastoralis et in rem cadens hortatio Sancti Augu­stini : (( qui vult vivere, habet ubi vivat, habet unde vivat. Accedat, credat, incorporetur, ut vivificetur. Non abhorreat a compage membro­rum, non sit putre membrum quod resecari mereatur, non sit distortum de quo erubescatur : sit pulchrum, sit aptum, sit sanum ; haereat cor­pori, vivat Deo de Deo : nunc laboret in terra, ut postea regnet in caelo )).2

Non est quin videat intimam necessitudinem, quae inter Sanctissi­mam Eucharistiam et cultum Cordis Iesu intercedat, quod « vivax est index et signum » amoris, quo Divinus Redemptor nos prosequitur. 3

Supremae vero dilectionis actus, quo Salvator omnes veluti Cordis sui divitias effudit, fuit adorabilis huius Sacramenti institutio.

Exardescat igitur — haec vota facimus — flamma pietatis eucha­risticae, quae sine dubio efficiet, ut homines singularia bona conse­quantur. Historia enim docet christianam societatem eo altius consur-rexisse, quo ardentius in hoc divinum ferretur Sacramentum.

Tibi denique, Venerabilis Frater Noster, ceteris dilectissimis Nobis Patribus Cardinalibus atque Praesulibus, Magistratibus, sacerdotibus, religiosis et universo populo, sacrum hunc Coetum participantibus, Benedictionem Apostolicam, amoris et benevolentiae Nostrae testem, libenter in Domino impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die x x i v mensis Maii, anno M C M L X x i v , Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

In Ioann. tract. 26, 13; PL 35, 1613. 3 Cfr. Pii XII Litt. Encycl. Haurietis aquas in gaudio: A.A.S. 47 (1956), p. 311.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 383: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 383

ALLOCUTIONES

I

In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante, ad E.mos

Cardinales et Exc.mos Praesules ex Italico Episcopali Coetu, qui generali

Conventui Romae interfuerunt. *

Cari e venerati fratelli in Cristo Signore!

Eccoci ancora una volta riuniti nella celebrazione dei santi misteri

dell'ultima Cena di nostro Signore Gesù Cristo, cioè della nostra santa

Messa, la quale attualizza fra noi la sempre viva, sempre identica,

sempre autentica memoria di Lui; riporta come per noi pronunciate

le sublimi ed inesauribili parole di quel suo transito rituale e dram­

matico; realizza mediante il nostro umile, ma prodigioso ministero

sacerdotale la presenza reale, sacramentale, adorabile di Lui, Gesù

Signore; rispecchia con misteriosa fedeltà, che ignora ogni distanza

di tempo, di luogo, di circostanze, la tragica immolazione di Lui sulla

croce, e fa di questo convito un sacrificio, il vero sacrifìcio redentore a

noi disponibile, offrendo poi come nostro alimento santificante e vivi­

ficante, sotto le specie del pane e del vino la carne ed il sangue della

Vittima divina; Cristo celebra così in noi, sue mistiche membra, la

estensiva pienezza del nostro unico e sommo Capo, Cristo, che è appunto

il Capo della Chiesa, che noi siamo; Egli ci fa gustare l'inebriante

effusione del suo Spirito Paraclito; e rischiara in noi il vero senso

della vita presente coll'irradiante promessa della sua futura gloriosa

parusia. Tanta è la ricchezza del sacrifìcio eucaristico.

Ma un pensiero del Signore, un suo voto, sovrasta e conclude questo

suo testamento ; ne abbiamo raccolto la ripetuta espressione ascoltando

l'annuncio del brano evangelico, scelto per questa celebrazione; ed un

suo desiderio a noi rivolto, come ai successori degli Apostoli, come ai

più diretti e qualificati eredi nella fede della loro testimonianza, oggetto

noi pure di una intenzionale preghiera di Cristo al Padre celeste : « Io

prego, disse Gesù in quel supremo anelito del suo cuore messianico,

anche per quelli che mediante la loro parola (di Apostoli) crederanno

* Die 8 mensis iunii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 384: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

3 8 4 Acta Apostolicae Sedis ••- Commentarium Officiale

in me, affinché » . . . e sono due gli scopi di così tesa e ardente preghiera

di Cristo, (( affinché siano tutti uno », primo scopo ; « uno in noi, affin­

ché », secondo scopo, « il mondo creda che Tu mi hai mandato ... ». E

subito ripete, quasi rafforzando di lirico sentimento e di teologica pro­

fondità, il suo sovrano desiderio : « affinché siano perfetti nell'unità e

il mondo riconosca che Tu mi hai mandato, e che Tu li hai amati, come

hai amato m e » . 1

L'unità, vertice del Vangelo per i seguaci di Cristo, per i suoi

apostoli, per i suoi ministri specialmente; e unità, apologia del Van­

gelo e della fede di fronte al mondo, all'umanità.

A questo centro focale della nostra vita religiosa sempre ci chiama

il divino Maestro, l'unità, in cui si immedesimano la fede e la carità;

ci invita il recente Concilio, che ha riaperto all'ecumenismo i suoi con­

vergenti sentieri; e ci conduce, quasi per provvidenziale maturazione

storica, la teologia e la struttura canonica della Chiesa cattolica :

l'unità.

Prendiamo coscienza di questo sacro momento, nel quale noi stiamo

celebrando una forma di unità assai bella e significativa per la comu­

nità ecclesiale italiana, quale, prima di questi nuovi piani organizza­

tivi dell'assemblea nazionale dell'episcopato, non mai in questo Paese

era stata celebrata. Segniamo nei nostri cuori quest'ora come storica;

sì, un'ora preziosa e dinamica di unità, e riconosciamo a questa unità

numerica, esteriore, occasionale il suo valore trascendente, spirituale e

impegnativo. Essa è un fatto collegiale; non ci ha forse il Concilio

fatto progredire nella conoscenza di questo aspetto costituzionale del­

l'ordine episcopale? Nessuno di noi dovrà sentirsi diminuito dalle,esi­

genze di carità, di concordia, di collaborazione, a cui la collegialità

educa i suoi membri; né dovrà credersi esonerato dall'esercitare in

pienezza personale il proprio ufficio pastorale per il fatto che nuove

strutture collettive, proprie delle conferenze episcopali, si assumono

funzioni di servizio comune.

Questa unità inoltre è l'espressione più autentica e più autorevole

d'una proprietà essenziale della Chiesa, quella d'essere comunione.

L'unità cattolica è comunione. Questa è titolo che compete globalmente

a tutta la Chiesa ; e noi dobbiamo essere i primi a riprodurne lo spirito

e le forme in questa conferenza episcopale; non solo, ma altresì nella

1 Io. 17, 20, 23.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 385: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 385

coscienza e nelle espressioni associative della Chiesa Italiana; una

Chiesa tanto più corrisponde alla sua definizione di Chiesa autentica

di Cristo quanto meglio riflette in se stessa, nella sua animazione e

nelle sue concrete strutture il principio profondo e costituzionale

dell'unità. Il pluralismo delle opinioni e dei raggruppamenti, che ora

si diffonde anche nell'area cattolica, non ci lascia indifferenti e del tutto

tranquilli, come quello che ci sembra spesso derivare non già da un

proposito di un libero, ma organico e sostanzialmente unitario sviluppo

del corpo ecclesiale, ma piuttosto da un inquieto, ed in fondo egoistico,

istinto di autonomia dispersiva, di cui la storia della Chiesa riporta

dopo secoli ancora il doloroso e inqualificabile strazio, nonostante che

sovente si qualifichi con equivoci e spesso abusivi titoli comunitari,

nell'atto stesso che alla vera ed unica comunione, ch'è la Chiesa, com­

paginata in un solo corpo dalle membra diverse nelle forme e nelle fun­

zioni, ma insieme fedelmente cospiranti all'armonia d'unica vita, por­

tano offesa.2

Vi è oggi chi parla con enfasi di comunione ecclesiale, e si appella

ad essa come alla sua propria anagrafe soprannaturale ; ma spesso, pur

troppo, più avido d'affermare propri particolari carismi, o di difen­

dere suoi personali diritti, contestando insieme aspetti storici e cano­

nici della Chiesa vivente e visibile, che di mantenersi nella docile,

filiale ed esemplare obbedienza alla legittima potestà ecclesiale; prati­

camente, se non sempre con aperto dissenso, egli si svincola da tale

perfetta comunione, non badando che con tale suo ostile contegno egli

recide da sé il tralcio, che lo sostiene e lo unisce alla mistica pianta

dell'unità, ch'è lo stesso Cristo nostro benedetto Signore, un solo

mistico Essere con la sua Chiesa.

Abbiamo bisogno di unità, noi Vescovi per primi, che abbiamo la

missione di promuoverla, di tutelarla, testimoniarla, di servirla, di

viverla, nel circuito della fede e della carità. 3

Questo tema ci obbliga ad accennare, anche in questa sede tanto

spirituale e serena, al risultato del recente Referendum, il quale ha

procurato a noi la dolorosa conferma di vedere documentato quanti

cittadini di codesto sempre dilettissimo Paese non siano stati solidali

in un esperimento relativo a tema, l'indissolubilità del matrimonio,

2 Cfr. 1 Cor. 12,12, ss . ; Eph. 4, 25; Col. 3, 11; Born. 12, 4, ss. 3 Cfr. Eph. 4, 15-16.

25 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 386: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

che avrebbe dovuto, per indiscutibili ragioni civili e religiose, trovarli

assai più concordi e più comprensivi.

Noi non ne faremo per questo un argomento di ormai superate pole­

miche.

Faremo piuttosto un paterno appello agli ecclesiastici e religiosi,

agli uomini di cultura e di azione, e a tanti carissimi fedeli e laici

di educazione cattolica, i quali non hanno tenuto conto, in tale occa­

sione, della fedeltà dovuta ad un esplicito comandamento evangelico,

ad un chiaro principio di diritto naturale, ad un rispettoso richiamo

di disciplina e comunione ecclesiale, tanto saggiamente enunciato da

codesta Conferenza Episcopale e da noi stessi convalidato : li esorte­

remo tutti a dare testimonianza del loro dichiarato amore alla Chiesa

e del loro ritorno alla piena comunione ecclesiale, impegnandosi con

tutti i fratelli nella fede al vero servizio dell'uomo e delle sue istituzioni,

affinché queste siano internamente sempre più animate da autentico

spirito cristiano.

Noi esprimeremo l'augurio che un vigilante senso di personale e

comunitaria responsabilità si alimenti negli animi di tutti, special­

mente dei coniugi, di coloro cioè che hanno scelto lo stato coniugale

per dare felicità e valore alle loro esistenze, e poi particolarmente di

quanti hanno missione pastorale, educativa, o sociale nel popolo, e pre­

gheremo Iddio che tale senso vitale rimanga inviolabile presidio e

umanissimo vanto della famiglia italiana. Ed esortiamo perciò tutti

coloro che hanno dovere e possibilità ad intensificare la loro opera per

dare ai valori ed ai bisogni familiari sempre più sollecita ed adeguata

assistenza.

Venerati fratelli !

Riprendiamo la celebrazione della Santa Messa.

Con questo invito all'unità, è in noi la riconoscenza per la testimo­

nianza che la stessa vostra presenza ci dà ; è in noi la compiacenza per

il lavoro compiuto dalla vostra assemblea, specialmente in ordine

all'Evangelizzazione circa i Sacramenti della Penitenza e dell'Unzione

agli Infermi; lodiamo e incoraggiamo le vostre iniziative per l'Anno

Santo ; e vi preghiamo di portare alle vostre diocesi, e specialmente ai

sacerdoti, la benedizione che a voi diamo con tutto il cuore.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 387: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 387

I I

Iis qui ex omnibus nationibus interfuerunt Romae IX Conventui Instituti

v.d. « Office International de l'Enseignement Catholique ». *

Monsieur le Président,

Mesdames et Messieurs,

A l'occasion de l'Assemblée générale extraordinaire de l'Office inter­

national de l'Enseignement catholique, vous avez vivement souhaité

Nous rendre visite. Croyez bien que notre joie est grande de vous

accueillir et de partager vos soucis et vos espoirs. En prenant connais­

sance du programme de votre rencontre, Nous avons mesuré combien

votre Office international était désireux de réexprimer son identité et

son rôle au service de tous les organismes d'éducation, et particulière­

ment de l'enseignement catholique, maintenu avec son caractère propre.

Nous vous félicitons pour le ' travail accompli pendant ces journées

romaines qui porteront certainement leurs fruits.

En ces brefs instants, et sans oublier les problèmes concrets et ur­

gents qui se posent à vous, Nous voudrions surtout affermir et stimuler

vos convictions. Avec ses millions d'élèves, l'enseignement catholique

rend aujourd'hui des services suffisamment originaux pour qu'il appa­

raisse aux yeux de tous, et spécialement aux yeux des chrétiens, que

sa disparition serait une perte immense. Pourquoi se laisser impres­

sionner par la persistance de slogans passablement démodés d'un ensei­

gnement catholique de classe sociale, peu qualifié, coupable d'entre­

tenir les tares de la société? Le refus de toute institution chrétienne

traduit une vision chimérique et dangereuse de l'Eglise du Christ.

Faut-il redire, ici, que Nous apprécions à sa juste valeur le travail

accompli par tant de chrétiens dans l'enseignement d'Etat des diverses

nations? Mais Nous soulignons également que le pluralisme de l'éduca­

tion est dans la logique du pluralisme culturel de notre civilisation.

C'est pourquoi, Nous vous encourageons vivement à œuvrer pour que

les écoles catholiques apparaissent comme les lieux de rencontre de ceux

qui veulent témoigner des valeurs chrétiennes dans toute l'éducation.

Ceci exige que les responsables de telles institutions puissent choisir

leur personnel enseignant. Une école chrétienne doit avoir des profes-

* Die 8 mensis iunii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 388: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

seurs chrétiens et se soucier de leur formation permanente; c'est une

question d'honnêteté vis-à-vis des parents et vis-à-vis des élèves.

Une seconde conviction, liée à la précédente, est qu'en ces temps où

l'humanisme scientifique risque de créer le vide spirituel, la finalité de

l'enseignement catholique doit être maintenue avec une vigilance sans

faille. Cet enseignement est un service de l'éducation des jeunes, dans

tonte la dimension de ce mot, étant bien entendu que la foi apporte un

éclairage décisif sur cette dimension. La référence à Jésus-Christ ap­

prend en effet à discerner les valeurs qui font l'homme et les contre-

valeurs qui le dégradent. Le mal de la jeunesse actuelle, dans le chaos

quotidien des opinions, n'est-il pas de ne pas connaître ou de ne plus

reconnaître de valeurs suprêmes? Toutes ses aspirations à l'authenticité,

à la liberté, à la justice, à l'amour, à la joie, ont besoin d'être enraci­

nées dans des valeurs supérieures et permanentes, dans l'absolu de

Dieu. En vérité, nous sommes ici au cœur du « projet éducatif » de

tout enseignement catholique digne de ce nom. Avec Notre Bénédiction.

I I I

Peritis neurologis Romae Coetum habentibus. *

Mesdames, Messieurs,

C'est une simple salutation que Nous vous adressons ce matin, mais

Nous voudrions qu'elle vous exprime, avec la joie et l'honneur que

Nous éprouvons à vous recevoir, toute l'estime que suscite en Nous votre

art médical et les vœux fervents que Nous formons pour son succès, en

pensant à tous les malades nerveux et à leurs familles qui mettent en

vous un grand espoir.

Sans entrer dans la complexité technique du programme de votre

réunion romaine de neurologues, Nous relevons quelques aspects plus

généraux de votre activité.

Et d'abord Nous soulignons l'intérêt majeur de la branche de la

médecine que vous représentez. L'Eglise s'est toujours félicitée du pro­

grès scientifique quand il est mis au service de l'homme. De tous les

secteurs de la médecine, celui de la neuropsychiatrie constitue un sec­

teur privilégié. C'est dans ce domaine que le progrès scientifique est

* Die 8 mensis iunii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 389: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 389

vraiment saisissant. Ce qui semblait encore au début du siècle une

« terra » presque « incognita » est devenu un terrain où le spécialiste,

qu'il soit médecin chirurgien ou psychiatre, intervient avec succès. Une

preuve éclate aux yeux de tous : la disparition progressive des asiles

d'aliénés. L'étiquette même « asile d'aliénés » signifiait un constat

d'échec. Le malade pour lequel on ne pouvait rien faire était mis à

part, vraiment séparé des autres hommes, aliéné perdant les droits

civiques qu'il tenait de sa personne humaine. Actuellement, les hôpi­

taux psychiatriques ont pris la relève de l'asile d'aliénés. On tend à

considérer davantage le malade comme un homme de plein droit,

gardant une dignité inaltérable. Souvent, grâce au progrès de la thé­

rapeutique, il est libre de ses mouvements. On ne parle plus guère de

camisoles de force, de chaînes. Ce que votre grand ancêtre Philippe Pinel

(1745-1826) avait entrevu au siècle dernier, vous le réalisez aujourd'hui.

A vous tous, nos félicitations et nos encouragement pour cette recherche

opiniâtre à laquelle vous avez contribué par vos études et vos travaux,

et aussi pour cette collaboration fructueuse que vous mettez en œuvre,

ici par exemple, entre neurologues italiens et français.

Nous voulons mettre en lumière un autre aspect de votre science :

elle aide puissamment à comprendre la hiérarchie des valeurs dans

l'homme. A l'heure actuelle, l'humanisme constitue la préoccupation

dominante des mouvements sociaux, politiques, philosophiques, spiri­

tuels. Mais qu'est-ce donc que l'homme? Vous répondez qu'il y a en lui

une hiérarchie de valeurs. Oui, l'homme est complexe : il faut veiller

à ne pas le réduire au fonctionnement d'une partie de son être.

Le système nerveux central, ce cortex dont les cellules privilégiées,

les cellules pyramidales paraissent jouir d'une perpétuelle jeunesse,

commande à tout un ensemble. Neurologues, en vous donnant à votre

spécialité, vous êtes amenés, plus que d'autres, à faire comme une

(( lecture » de l'être humain. Vous le voyez ainsi fait d'une hiérarchie

de valeurs en dépendance de la zone privilégiée du cortex.

De ce fait, vous vous trouvez en harmonie avec la vision de Dieu

Lui-même. Pour Dieu, l'homme est comme un faisceau de vies complé­

mentaires, vie des organes, de l'affectivité, en dépendance des puis­

sances supérieures de l'intelligence et de la volonté. L'homme fait à

l'image de Dieu 1 est d'abord intelligence et amour. Que le cortex, zone

1 Genèse 1, 26.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 390: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

privilégiée du système nerveux, soit atteint, l'exercice de l'intelligence

et de la volonté se trouve bloqué. Nous imaginons votre joie et nous y

communions, quand, grâce à vos connaissances anatomiques et physio­

logiques, grâce à votre thérapeutique, vous retrouvez dans le regard

d'un malade l'éclair de l'intelligence et que vous permettez à son

cœur de retrouver aussi son élan.

Par le fait même, votre science est un appel au respect. Dieu vous

fait l'honneur de continuer son œuvre en donnant à un malade de

redevenir pleinement un homme, ou du moins en soulageant sa misère.

Vous le savez mieux que Nous, cette puissante thérapeutique, fruit de

vos recherches, pourrait se retourner contre le but poursuivi et dimi­

nuer l'homme en perturbant l'exercice de son intelligence et de sa

volonté. L'homme ne saurait non plus devenir un objet d'expérience.

Sans nul doute, vous voyez le danger.

Mais le fait seul de votre présence ici, le désir exprimé d'entrer en

contact avec le Chef de l'Eglise catholique, est une réponse à cette

crainte. Vous ne voulez être qu'au service de l'homme. Nous nous en

réjouissons profondément.

Cet hommage à votre service, à votre « ministère » pourrait-on dire,

Nous vous le rendons comme témoin du Seigneur Jésus. Vous savez la

compassion qu'il a manifestée pour tous ceux qui étaient comme liés

au plus profond de leur être — c'est bien le cas des malades nerveux ;

vous savez la passion qu'il a mise à les soulager, corps et âme. Ceux

d'entre vous qui partagent notre foi et notre espérance ont le réconfort

de penser qu'ils participent, en ce monde et sur le terrain de la santé,

à sa mission libératrice, à son souci des « pauvres » qui ont toujours

une place de choix dans le cœur du Père. Même au-delà des progrès

visibles, Nous savons qu'il est un domaine de l'âme où l'homme rejoint

l'absolu et rentre en communication avec le Dieu vivant, avec sa vie.

Dieu est plus grand que notre cœur.

Nous le prions de bénir tout ce que vous accomplissez avec l'intelli­

gence et l'amour qu'il vous a donné de partager. Qu'au milieu des

épreuves personnelles ou professionnelles, il vous comble de paix, de

joie et d'espérance, avec vos familles, vos patients et tous ceux qui vous

sont chers.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 391: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 391

IV

Ad Excellentissimum Virum Eduardum Zabalago Canelas, Bolivianae Rei­

publicae liberis cum mandatis Legatum, qui Summo Pontifici Litteras

concrediti muneris fidem facientes tradidit. *

Señor Embajador:

Nos es sumamente grato dar la bienvenida a Vuestra Excelencia,

en este acto de presentación de las Cartas que lo acreditan como Em­

bajador Extraordinario y Plenipotenciario de Bolivia ante la Santa Sede.

Hemos escuchado con atención las deferentes palabras de Vuestra

Excelencia con las que también ha puesto de relieve la adhesión de

los bolivianos a esta Sede Apostólica. Queremos ver en ello la expresión

de una religiosa lealtad hacia la fecunda presencia de la Iglesia en su

noble País. Ella, en efecto, siempre se ha esforzado por obtener que

los principios cristianos fueran para todos, pero especialmente para

quienes profesan la fe en Cristo, fuente segura de inspiración a la paz

y al dinamismo ético, a fin de que los pueblos pudieran lograr de

manera conveniente el anhelado desarrollo integral, dentro de una

armónica conjugación de los auténticos valores espirituales y humanos.

En esta tarea, la Iglesia no dejará de prestar, en el ámbito de sus

posibilidades y su competencia, su propria contribución al bien común,

poniendo al servicio de sus hijos, la inmensurable herencia espiritual

y moral de que la hizo depositaria su divino Fundador.

Ese y no otro es el espíritu que ha animado nuestra misma tarea de

Pastor universal, al hacer de la Paz tema de reflexión y programa de

renovación, como imperiosa vía para poder rebasar toda clase de

rémoras al verdadero progreso individual y colectivo.

En el cumplimiento de esta misión, tampoco podemos olvidar cuanto

nos recuerda el último Concilio : « La Iglesia tiene ante sí al mundo,

es decir, la entera familia humana, con el conjunto universal de las

realidades entre las que vive ; el mundo, teatro de la historia humana,

con sus afanes, fracasos y victorias »-1

Señor Embajador : mientras formulamos los mejores votos por el

feliz desarrollo de su alta misión, le aseguramos que en ella podrá

contar siempre con nuestra benevolencia.

* Die 20 mensis iunii a. 1974. 1 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 392: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Rogándole que transmita al Excelentísimo Señor Presidente de la

República nuestro agradecimiento por su deferente saludo, enviamos

un particular recuerdo a todos los hijos de la querida Nación Boliviana,

sobre la cual invocamos abundantes dones del cielo.

Y

Eminentissimis Sacri Collegii Cardinalium Patribus, Summo Pontifici die

Eius nominali felicia ac fausta ominantibus. *

A tutti voi, signori cardinali, e in primo luogo all'interprete dei

vostri sentimenti augurali, il cardinale decano, diciamo il nostro

grazie più vivo per la consolazione, l'incoraggiamento, la letizia che

ci procura, come di consueto, la vostra visita in occasione del nostro

onomastico e degli anniversari dell'elezione e della incoronazione. Gli

anni si succedono sul ritmo incessante del tempo. E si compie ormai

F undecimo dall'elevazione della nostra umile persona al Soglio di

Pietro. Quest'anno, peraltro, l'intensità del ricordo è più ricca e com­

movente per la coincidenza delle date : come ieri, undici anni fa, solen­

nità del Sacro Cuore, festa di San Luigi Gonzaga, il Signore ci chia­

mava all'inesprimibile intimità dell'amore verso di Lui e alla tremenda

responsabilità, sorretta soltanto dalla fede, del servizio ecclesiale,

come un giorno chiamò Pietro sulla sponda del Lago di Tiberiade,

sfavillante d'azzurro: Simon Ioannis, diligis me plus his?... Pasce

agnos meos ... pasce oves meas.1 La corrispondenza del tempo richiama

con maggiore vivezza il pensiero di quelle ore avventurate : e fa sgor­

gare più pieno dall'intimo del cuore il cantico di riconoscenza a Lui,

ch'è la forza dei deboli e il conforto degli umili, perché ci ha sostenuti

visibilmente in questo arco di tempo, che, nonostante tutto, ha segnato

e segna tuttora un'epoca di straordinaria vitalità per la Chiesa. Quel

periodo si apriva sul Concilio Vaticano II , allora da un anno iniziato,

col suo vasto programma di aggiornamento per tutta la Chiesa, e si

apre ora sulle prospettive di rinnovamento e di riconciliazione dell'Anno

Santo. Il Signore ha fatto a noi tutti la grazia di vivere in un'ora stu­

penda della storia della salvezza : a noi di trarne le conseguenze per­

ché l'ora di grazia non passi invano.

* Die 22 mensis iunii a. 1974. 1 Io. 21, 15-17.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 393: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 393

Comune riflessione

Ci incontriamo, oggi, per la prima volta con voi dopo la proclama­

zione ufficiale dell'Anno Santo, mediante la Bolla « Apostolorum limi­

na », del 23 maggio scorso. In quel documento programmatico, abbiamo

scritto tra l'altro : « Ci sembra che, a dieci anni dalla fine del Concilio

Vaticano II , l'Anno Santo possa essere la conclusione di un tempo di

riflessione e di riforma e l'apertura di una nuova fase di costruzione

teologica, spirituale e pastorale che si sviluppi sulle basi faticosamente

gettate e consolidate negli scorsi anni, sempre secondo i principi della

vita nuova in Cristo e della comunione di tutti in Lui, che ci ha ricon­

ciliato al Padre con il suo sangue » (I). E abbiamo aggiunto : « A dieci

anni dal Concilio Vaticano II , che ha avviato un ampio e salutare rin­

novamento nel campo del lavoro pastorale, della pratica penitenziale

e della preghiera liturgica, noi riteniamo che sia molto opportuna

un'opera di revisione e di incremento che, sulle basi sicure stabilite

dall'autorità della Chiesa, permetta di ben discernere ciò che è vera­

mente valido nelle molte e diverse esperienze che si sono fatte dapper­

tutto, e di promuovere una sempre migliore attuazione, secondo i criteri

ed i metodi che la saggezza pastorale e la vera pietà potranno sugge­

rire » (IV).

/ mali della società, oggi

L'odierno incontro offre perciò l'occasione di una prima riflessione

in comune sul senso e sulla dinamica del grande avvenimento, che deve

polarizzare la vita della Chiesa in questo momento esaltante, ma pieno

di tensioni.

Non vogliamo sottolineare più del dovuto i mali in cui si dibatte la

società, oggi. Tuttavia essi ci sono. E non sarebbe realistico ignorarli

per amor di quieto vivere. La condizione dell'uomo è tremendamente

aleatoria : la violenza, in tutte le forme, lo avvilisce e degrada al rango

di pedina di un gioco cieco, e non di rado lo distrugge spietata e crudele ;

l'influsso determinante dei mass-media lo manovra dal di fuori, lo con­

diziona sovente nei suoi sentimenti e pensieri, si sostituisce a lui facen­

dolo ragionare a senso unico in un pericoloso e contrastante livellamento 1

delle personalità; la società dei consumi lo rende schiavo dei bisogni

procurati ad arte ; una concezione alienante della vita lo assorbe total­

mente, proiettandolo non di rado fuori della vera dimensione umana,,

che è libertà, autodeterminazione, vita intellettuale e spirituale, gioia

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 394: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

di vivere. L'uomo è soprattutto condizionato oggi da un'atmosfera

materialistica, dalla quale non riesce a liberarsi : visione della storia,

concezione della vita, tempo libero, svago e spettacolo, sono non di rado

totalmente pieni di edonismo, di determinismo, di materialismo ; perfino

la scienza è spesso impostata in modo tale che, invece di liberare

autenticamente l'uomo, lo spinge ancora più profondamente in questa

corrente materialistica, la cui forza è caratterizzante della storia e

della cultura contemporanea.

La Chiesa al servizio dell'umanità

Eppure, le soluzioni offerte dal nuovo umanesimo non possono certo

soddisfare l'uomo, creato a immagine e somiglianza di Dio, e perciò

infinitamente superiore alla pur evoluta materia, ch'egli trascende con

lo spirito che in lui vive, conosce, vuole e ama. L'uomo è fatto per il

bene, per il vero, per il bello ; ha in sé l'insopprimibile comando di

(( seguir virtute e conoscenza » ;2 e se non raggiunge Dio non trova la

pace a cui anela : Inquietimi est cor nostrum.3 Ora, la Chiesa ha la mis­

sione di ricordare all'uomo tutto questo : essa, secondo il suo genio

religioso ed umano, è al servizio disinteressato dell'umanità, di tutta

l'umanità, senza distinzione di mentalità, di razza, di religione, di

cultura, come una presenza inquietante e benefica, come il luogo pri­

vilegiato di incontro degli uomini con Dio e tra di loro per la scoperta

di ciò che li nobilita e li unisce, facendoli fratelli. È stato il grande

messaggio della Buona Novella, che la Costituzione « Gaudium et

Spes », del Vaticano II , ha voluto applicare in modo particolare al­

l'uomo d'oggi, con quelle grandi parole : « Il Concilio, proclamando la

sublime vocazione dell'uomo e affermando la presenza in lui di un

germe divino, offre al genere umano la cooperazione sincera della Chiesa

al fine di instaurare quella fraternità universale che corrisponda a tale

vocazione. La Chiesa non è mossa da alcuna ambizione terrena; essa

mira a questo soltanto : a continuare, sotto la guida dello Spirito

Paraclito, l'opera stessa di Cristo, il quale è venuto nel mondo per dare

testimonianza alla verità, per salvare e non per condannare, per servire

e non per essere servito )).4

La Chiesa oggi è convinta più che mai di questa vocazione essen-

2 Dante, La Divina Commedia, I, 26, 120. 3 S. Aug., Conf. 1, 1. 4 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 3.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 395: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 395

ziale, che le spetta, di annunziare al mondo la « verità che libera », 5 di

richiamare l'uomo alla consapevolezza della sua dignità, della quale è

fonte e garante Dio stesso, di essere il fermento di salutare rinnova­

mento in tutta la compagine della società, e della civiltà stessa.

Segni dei tempi

E oggi la Chiesa, grazie a Dio, dà questa testimonianza. Gettando

lo sguardo sulla Chiesa del post-Concilio, non possiamo trattenerci

dall'esprimere la nostra ammirazione per la vitalità ch'essa dimostra;

per le numerose ed autentiche manifestazioni di rinnovamento evan­

gelico ch'essa ci dà; per la profonda fedeltà delle comunità diocesane,

parrocchiali e religiose nella loro immensa maggioranza : per l'abne­

gazione con cui vescovi e sacerdoti continuano in un ministero dive­

nuto, in molti paesi, tanto difficile ; per la testimonianza di numero­

sissime anime consacrate, interamente dedite a Dio e alle anime, nelle

città popolose come nella solitudine dei chiostri, nelle terre di mis­

sione, nei sobborghi d'un frettoloso urbanesimo ove l'uomo fratello

piange e soffre ; per il lento e paziente cammino verso l'unità di tutti i

cristiani. Si nota oggi dappertutto un grande bisogno di preghiera, che

si manifesta anche in forme particolari di ascolto della voce dello

Spirito ; nonostante molte dolorose realtà, che non ignoriamo, i giovani

sono più assetati di autenticità, sono onesti, pensosi, generosi e mo­

strano in modo spiccato il bisogno del soprannaturale, che li anima;

la frequenza ai sacramenti è consolante; e la Santa Sede in questo

decennio dalla promulgazione della Costituzione conciliare sulla Litur­

gia ha fatto di tutto per alimentarla e favorirla (il recente Ordo Paeni­

tentiae ne è l'ultima testimonianza in ordine di tempo, e si aggiunge

alle innumerevoli prescrizioni attinenti l'Eucaristia e la Comunione,

oltre quelle relative agli altri sacramenti).

È tutto un movimento di santificazione, che si traduce concreta­

mente nell'interesse per i problemi dei fratelli più provati e sofferenti :

e dimostra, pur nella sua complessità e nella varietà che assume a

seconda dei Paesi e del genio dei popoli, come la Chiesa oggi, a tutti

i suoi livelli, sia compresa della sua missione di testimone vivente di

Cristo nel mondo. Ma per mettersi sempre meglio in grado di rendere

questo servizio, la Chiesa sente il bisogno di migliorare se stessa. Lo

5 Cfr. Io. 8, 32.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 396: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

396 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

slancio che già vive in lei ha bisogno di essere vivificato e meglio

incanalato verso i suoi grandi compiti. Ecco lo scopo e la finalità del­

l'Anno Santo ! È l'occasione che abbiamo voluto cogliere, per offrire

alla Chiesa universale un motivo di più per rendersi maggiormente

fedele alla sua vocazione e più credibile, cioè maggiormente atta a

svolgere nella società odierna, di cui non ignoriamo le ombre, il suo

ruolo essenzialmente profetico e santifìcatore. Se il materialismo sem­

bra soffocare qua e là lo slancio interiore dell'uomo, la Chiesa sa di

dover chiamare quest'uomo al senso della sua dignità primigenia e

della sua destinazione escatologica, e vuol rendersi sempre più degna,

e più capace, e più impegnata nel realizzare tale sua missione.

Motivi di fiducia

Questa consapevolezza universale, questo movimento è già iniziato

nelle Chiese locali e si sta sviluppando con grande intensità : ce ne per­

vengono gli echi da tutte le parti del mondo e, direttamente, per il tra­

mite dei vescovi che abbiamo la consolazione di incontrare quasi ogni

giorno nelle loro visite ad limina, in momenti di cordiale, aperta, con­

fidenziale comunione e di conversazione ecclesiale, che, se ci fanno

quasi toccare con mano, nella loro concretezza, le difficoltà che l'azione

pastorale incontra dappertutto, ci danno insieme il modo di ascoltare,

dalla viva voce di quanti le vivono, le innumerevoli e sempre nuove

testimonianze di quella vigorosa, inesauribile vitalità della Chiesa, di

cui abbiamo parlato. Usciamo da questi incontri, rinfrancati ed edificati

per lo zelo che vediamo impiegato dai sacri pastori e dai loro collabo­

ratori nelle Chiese locali, per la fedeltà generosa e silenziosa che spesso

conferisce al loro ufficio il peso e la dignità della Croce, e per la prov­

vida attività che vediamo così bene indirizzata e animata dalle confe­

renze episcopali in tutti i continenti.

Tutto ciò non può non autorizzare alla fiducia : a una grande spe­

ranza, a un superiore ottimismo. I problemi sono gravi, certo, non ce

li nascondiamo, né li abbiamo taciuti : ma soverchianti sono i motivi

che abbiamo di aspettarci quel profondo rinnovamento, per cui è stato

indetto l'Anno Santo. Come dicevamo lo scorso anno a voi, membri del

Sacro Collegio, in questa stessa occasione, consideriamo gli anni pas­

sati come (( soltanto una premessa, una preparazione per un nuovo in­

cremento, per un nuovo periodo, in cui compiere un balzo in avanti ...

Un nuovo fremito di vita e di generosità, un nuovo slancio di fede e

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 397: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 397

di opere deve pervadere Finterà comunità ecclesiale per i traguardi che

le si aprono dinanzi ». 6

Da questa speranza animati, da questa fiducia sorretti, noi guar­

diamo con pacato realismo alle condizioni contingenti della Chiesa

oggi : sia all'interno di essa, dai vari fronti su cui essa dispiega la sua

attività, sia all'esterno, nei contatti con gli insorgenti problemi che la

tormentata convivenza civile pone oggi nel mondo.

Sguardo alVinterno della Chiesa

Se diamo uno sguardo alla Chiesa ad intra, vediamo come e quanto

sia complessa la realtà che assorbe tutta la nostra attenzione.

1. Nel campo dottrinale e morale non mancano certo pericoli e devia­

zioni, sulle quali non cessiamo di richiamare l'attenzione di tutti i nostri

figli specialmente mediante la catechesi continua delle udienze generali.

Ma anche su questo punto, tanto delicato, ci sembra che debba eserci­

tarsi quello sforzo di riconciliazione, che caratterizza la celebrazione

dell'Anno Santo. La Chiesa deve ritrovare meglio la sua identità nel­

l'unità, per la quale Cristo ha pregato nell'Ultima Cena. Tutte le

correnti, esistenti all'interno della Chiesa, debbono compiere un ten­

tativo sincero di ritrovarsi nell'unità univoca e organica, indissolubile,

e irrinunciabile della fede e della carità.

2. Nel campo pastorale non meno grandi sono le responsabilità e i

problemi, che devono attirare la comune attenzione. Il sinodo dei ve­

scovi, che si riunirà nel prossimo ottobre, rifletterà sul formidabile in­

terrogativo di come svolgere opera di evangelizzazione nel mondo con­

temporaneo. L'ambito è vastissimo. Ma ciò che richiede una particolare

attenzione è il problema della sempre più viva e profonda partecipazione

di tutte le componenti della comunità ecclesiale alla vita di essa.

Accenniamo tre di tali componenti, che ci stanno particolarmente

a cuore : il laicato, i sacerdoti, gli aspiranti al sacerdozio e alla vita

religiosa.

Il laicato

Pensiamo in primo luogo al carissimo laicato cattolico. Nonostante

tutti gli squilibri, che rivelano, come vogliamo pensare, uno stato di

trapasso, di ricerca e di crescita, noi dobbiamo chiederci anzitutto come

favorire i laici fedeli nell' ammetterli ad una reale e sempre più intensa

6 A.A.S. 65 (1973), pp. 381-389.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 398: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

398 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

partecipazione alla vita della Chiesa. La Santa Sede, attenta ai segni

dei tempi, non tralascia occasione, con i suoi provvedimenti di carat­

tere liturgico e dottrinale, di rinnovamento catechetico, organizzativo,

sociale, di inserire in modo sempre più attivo gli uomini e le donne del

nostro tempo nel dinamismo della vita della Chiesa. Non mancano segni

di consolante risposta, anche se ancor molto deve muoversi, ancor molto

deve scuotersi perché il laicato cattolico partecipi effettivamente allo

sforzo costante di evangelizzazione e di servizio della Chiesa.

Gli stessi problemi, che la Santa Sede non cessa di seguire nella sua

attenta collaborazione con gli organismi internazionali, sono un segno

della sua volontà di sensibilizzare i laici ai problemi più gravi della

odierna vita nel mondo : tali problemi attendono infatti anche la col­

laborazione di tutti i membri della Chiesa, perché la loro appartenenza

ad essa non li isola, né li estrania dall'operoso concerto delle Nazioni

e delle istituzioni sovrannazionali, diretto a procurare al genere umano

una condizione sempre più equa, degna e serena di esistenza e di lavoro.

Í Sacerdoti

Insieme col laicato, forma oggetto delle nostre cure precipue il

nostro amatissimo Clero. L'Anno Santo chiama tutti i sacerdoti a

confrontarsi con le esigenze della propria vocazione; chiama a seguire

più da vicino Cristo Crocifìsso, ancor oggi, come al tempo di Paolo,

scandalo e stoltezza, ma per tutti costituito da Dio sapienza e giustizia

e santificazione e redenzione ;7 chiama a trovare in Lui solo e nella

apostolica vivendi forma la propria identità. Sappiamo come una ri­

cerca talora tormentosa della propria dimensione nella comunità abbia

portato qualche sacerdote a confondere il proprio mandato con una

destinazione confusamente sociale, politica, pragmatistica, che l'ha

indotto a mimetizzarsi col mondo, a immergersi nel secolarismo. Ma

vorremmo dire a tutti i sacerdoti, a incoraggiamento dei fervorosi e

ad ammonizione degli inquieti, che l'unica identità per noi è quella che

abbiamo con Cristo. Lui è il nostro modello : Lui povero, umile, sacri­

ficato, teso unicamente alla gloria del Padre e alla salvezza delle anime.

Queste sono le realtà che hanno fatto bruciare il Cuore di Cristo :

(( Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur? ». 8

Come Gesù, come gli Apostoli, i sacerdoti sono al servizio totale di Dio e

7 Cfr. 1 Cor. 1, 18-31. 8 Le. 12, 49.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 399: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 399

dell'uomo : questa la loro destinazione. Ecco allora il dovere della loro

formazione, che loro incombe in un continuo « crescendo » : formazione

spirituale per arricchire la vita dell'anima, per raffinarsi nella pietà e

nell'intimità con Dio, in uno sforzo di penitenza e di rinnovamento inte­

riore che in quest'Anno Santo deve corroborare l'animo dei sacerdoti e

dei seminaristi ; formazione pastorale, cercando e chiedendosi, alla luce

dei documenti del Vaticano II , come servire più efficacemente il mondo,

nel quale sono chiamati a vivere e ad operare in nome di Cristo ; forma­

zione dottrinale, radicata nella fede e adatta ai tempi, che li aiuti a me­

glio comprendere il mondo, in uno studio non solo fenomenologico, ma

nutrito della linfa vitale della Rivelazione e della Tradizione per avere

un pensiero robusto ed essere così il lievito nella pasta e portare al

mondo la luce di Cristo.

Le vocazioni sacerdotali e religiose

Nel soffermarci sulla situazione del clero, non possiamo tacere un

problema che deve stare a cuore a tutti i sacerdoti e all'intera comu­

nità cattolica, perché in gran parte ne dipende l'avvenire stesso della

Chiesa : ed è quello delle vocazioni. La crisi che esse attraversano preoc­

cupa grandemente, insieme con noi, i confratelli nell'episcopato e i

responsabili delle famiglie religiose, maschili e femminili. Il forte

richiamo, proprio dell'Anno Santo, alla santità della vita — ad un

ritorno, cioè, alla pienezza d'una fede consapevolmente professata ed

al sincero costume umano e cristiano, all'interiorità della meditazione

e della preghiera che è base dell'attività del cristiano — propone vigo­

rosamente alla nostra responsabilità la riflessione sulle cause profonde

d'una situazione tanto ampiamente risentita.

Cause più generali, in primo luogo ; anzitutto, quella « evisceratio

mentis », della quale già parlava San Bernardo di Chiaravalle e che

nell'uomo moderno fa sì che manchino e il tempo e il gusto della

intima meditazione, di quel silenzio interiore nel quale, soltanto, è dato

conoscere veramente se stessi e ascoltare le voci che per alcuni si tradu­

cono nell'invito suadente : (( Veni, sequere me ! ». Inoltre, il secola­

rismo diffuso, che tanto facilmente allontana, o tiene lontano, dal sacro.

Ma altresì, un senso di incertezza e come di provvisorietà, favorita

da una certa problematica teologica, scoraggia dall'intraprendere una

vita, ricca sì di spirituali soddisfazioni, ma anche di sacrifìci e di rinun­

zie, solo affrontabili da chi possa con tranquillo e coraggioso entusiasmo

darsi alla missione di portare ai fratelli le certezze della fede.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 400: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 0 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

È perciò necessario contrapporre la serena riaffermazione di quanto

fa grande, e bella, e indispensabile nella Chiesa la vocazione sacerdotale

e religiosa. Oggi ancora, forse più che in altri tempi, il popolo cristiano

deve con insistenza pregare il Padrone della messe, perché chiami operai

in numero sufficiente.9

Spetta alla Chiesa provvedere, poi, a che i germi di vocazione sparsi

dal Signore non abbiano ad inaridire per mancanza di interiore alimento

di pietà e di adeguata educazione, umana e sovrannaturale.

Il nostro pensiero, il nostro saluto, va qui a quanti generosamente

si adoperano affinché le istituzioni di formazione ecclesiastica e religiosa

rispondano adeguatamente alle nuove esigenze dei tempi, nella fedeltà

alle sapienti ed ancor valide tradizioni collaudate da generazioni e

generazioni di santi e zelanti sacerdoti, religiosi e religiose.

Per la libertà della Chiesa

Non possiamo tuttavia tacere anche la ferita che si riapre nel nostro

animo ogniqualvolta, pensando alla Chiesa, dobbiamo ricordare le sof­

ferenze, le limitazioni, le pressioni alle quali Essa è ancor oggi sotto­

posta in varie parti del mondo, sino al punto da non poter alcune volte

tenersi in comunicazione col resto del mondo cattolico e con questa

Sede Apostolica, non foss'altro per dar notizie della sua esistenza e dei

suoi problemi.

Eppure anche di là, da queste oppressioni e da questi silenzi, riesce

talora a giungere a noi la testimonianza che la Chiesa sopravvive, anzi

vive talvolta una vita tanto più profondamente tenace e genuina, quanto

maggiore è la tenebra che la circonda, l'eroismo che richiede la sua

fedeltà a Cristo ed a questa Sede Apostolica.

Per parte nostra, noi continuiamo a tenere questa Chiesa soffe­

rente nel nostro cuore, come la parte prediletta della grande famiglia

cristiana, alla quale va tutto il nostro affetto e alla quale cerchiamo

di dedicare l'umile ma fedele nostro servizio.

Così, non ci stancheremo di pregare e di chiedere per essa la pre­

ghiera del popolo cristiano, né ci stancheremo di mettere in opera tutti

gli sforzi possibili per aiutarla e per procurare di alleviarne i disagi.

Affidiamo queste cause della Chiesa particolarmente ai Santi e ai

Beati che in quest'anno abbiamo avuto la grazia di additare alla vene­

razione di tutt i ; le affidiamo a Colei che della Chiesa è Madre aman-

9 Cfr. Mt. 9, 38.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 401: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 401

tissima, la Vergine Maria, delia quale abbiamo voluto recentemente

richiamare al mondo cristiano i titoli che la rendono creditrice della

nostra venerazione, del nostro culto, della nostra fiducia e che ci fanno

vedere nella sua intercessione il presidio sicuro della nostra vita e della

salvezza delPumanità.

Sguardo all'esterno della Chiesa

È anche nostra abitudine in questa circostanza dare anche uno

sguardo al mondo nel quale la Chiesa vive ed al quale essa è debitrice

del proprio interesse e del proprio servizio.

Sappiamo come l'umanità, nel suo complesso, viva un periodo di

mutazioni e turbamenti, per il rivelarsi di contrastanti forze economiche

il cui controllo tende a sfuggire a chi vorrebbe e dovrebbe invece domi­

narle, e per l'aspirazione faticosa dei popoli verso assetti più giusti,

sotto la spinta di insoddisfazioni che rimettono in causa i rapporti

sociali e politici sia all'interno delle comunità nazionali, sia da Paese

a Paese, da continente a continente.

Non possiamo certo elencare tutti i gravi problemi, entro i quali si

dibatte oggi la convivenza internazionale. Ci basti ripetere che la Santa

Sede offre la sua umile collaborazione agli uomini di buona volontà per

risolvere ansie e preoccupazioni. Ma non possiamo tacere i fantasmi

della fame e della sete che parevano fugati, ed invece sono qua e là

ricorrenti ed incombenti, paurosamente reali, in questi stessi mesi, per

la siccità che continua a desolare una larga fascia del continente afri­

cano, dalla Mauritania all'Etiopia. Un anno fa il nostro primo appello

a fraterna solidarietà fu accolto da numerose organizzazioni, special­

mente cattoliche; e nostri inviati hanno visitato le regioni colpite,

riportandoci Peco ammirata del coraggio con cui quelle popolazioni,

pur stremate e decimate, resistono alla minaccia quotidiana di morte

che grava su uomini, animali e piante. Vorremmo che le loro speranze

di vita e gli sforzi generosamente compiuti non tornassero vani ; e rivol­

giamo nuovo pressante invito alla carità di tutti i cristiani, di tutti

gli uomini, per un rinnovato concorso di aiuti concreti, sufficienti, tem­

pestivi.

Irlanda del Nord e Medio Oriente

Per quanto non sia nostra intenzione allargare il discorso, come

potremmo non ricordare la perdurante tragedia e gli scoppi di violenza

nell'Irlanda del Nord, i non pochi altri punti tuttora dolenti dello

26 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 402: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

402 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

scacchiere mondiale? Così non vogliamo qui tacere della nuova luce di

speranza che l'attività intensa e il convergere di comuni sforzi di

uomini altamente responsabili hanno acceso per la pace del Vicino

Oriente. Pace tanto sospirata e tanto difficile!

Questa Sede Apostolica, che sempre ha seguito col più cordiale

interesse e con la più viva partecipazione il succedersi degli eventi in

tale settore, e che sempre ha impegnato e posto a disposizione di tutti

le sue, pur modeste, possibilità per favorire l'avvio ad una soluzione

equa e pacifica del lungo conflitto, non può non esprimere ora la pro­

pria soddisfazione per quel che si è andato facendo, i propri voti per

quanto resta da fare.

Per parte nostra, non vorremmo mancare di incoraggiare tutti i

responsabili a non omettere sforzo alcuno — di buona volontà e di

saggezza politica — nella ricerca di un modo giusto e dignitoso per

sciogliere il nodo, tanto difficile e tanto doloroso, relativo alle sorti

delle popolazioni palestinesi.

Animati da sentimenti di sincera amicizia verso tutte le genti di

quella gloriosa e tormentata regione; ugualmente sensibili ai diritti

e alle legittime aspirazioni di ciascuna di esse ; partecipi, senza distin­

zioni, al dolóre dell'una e dell'altra parte, quando la violenza viene a

colpirle, facendo vittime anche fra gli innocenti e gli indifesi : noi non

possiamo non tornare ad elevare la nostra voce, eco della coscienza

e delle esigenze di giustizia dell'umanità, a favore di tanti esseri

umani i quali attendono dalla pace anche la fine di una situazione di

abbandono e di sofferenza che si trascina per essi da troppo tempo.

Una parola dobbiamo aggiungere per quel che riguarda Gerusa­

lemme, per rinnovare il voto che, grazie alla giusta soluzione da noi

auspicata, la Santa Città non resti, per le tre grandi famiglie spirituali

che ad essa guardano come al centro di religiosa e gelosa affezione,

motivo di perdurante rivalità e di continuate rivendicazioni, ma possa

divenire segno di pace e di concordia.

Voti per territori africani

Non potremmo terminare senza dar voce ad un'altra speranza, ad

un altro voto ardente che alberghiamo nel cuore. L'uno e l'altro si

riferiscono ai territori africani del Mozambico, dell'Angola, della Gui­

nea-Bissau e Capo Verde.

Si tratta di regioni e di popolazioni a noi particolarmente care,

anche per la diffusione che il messaggio evangelico vi ha avuto.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 403: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 0 3

La nostra posizione, nei confronti dei problemi che sono andati

insorgendo in essi e riguardo ad essi nel corso degli anni più recenti,

è stata limpida e chiara : quella di favorire una libera e cosciente evan­

gelizzazione ed insieme lo sviluppo civile dei territori in questione, e,

nell'evolversi della loro maturazione storica, quella ispirata ai principi

di giustizia che abbiamo varie volte proclamati, in particolare nell'oc­

casione della visita a Kampala nell'estate del 1969, ed alla retta pru­

denza che deve presiedere all'ordinata ed efficace attuazione dei principi

medesimi. Espressa con la discrezione che le circostanze esigevano da

noi, tale posizione era ben conosciuta ai livelli più responsabili; ed

abbiamo avuto l'incoraggiamento di vederla riconosciuta ed apprezzata

da diretti rappresentanti e da Capi di Stato africani, più che altri

interessati ad una situazione che toccava il sentimento e le esigenze

dell'intero loro continente e, in alcuni casi, gli interessi vitali dei loro

rispettivi Paesi.

Facciamo ora voti che la buona volontà, il senso di giustizia e delle

esigenze storiche del momento, la comprensione dei diritti delle popola­

zioni dei territori in questione e dei legittimi, comuni superiori interessi,

conducano a quella sollecita e soddisfacente soluzione che sembra

essere nei desideri e nei propositi dei responsabili.

Anelito di unità

Al termine di questa ampia ma necessaria disamina della situazione

generale, dentro e fuori della Chiesa, non possiamo non rinnovare il

nostro appello alla necessità del rinnovamento e della riconciliazione

nell'amore, secondo la tematica dell'anno giubilare. Dobbiamo tutti

sentirci maggiormente impegnati in uno sforzo onesto e sincero verso

l'unità da ricomporre in noi stessi, nelle famiglie, nelle espressioni

della vita ecclesiale e sociale a tutti i livelli, fra i cattolici e i non cat­

tolici, fra le varie nazioni. Dall'unità interna della Chiesa deve partire

una generale volontà di unione con tutti, di un più robusto e universale

amore : Ut credat mundus quìa tu me misisti.10

Alla soglia ormai dell'Anno Santo per tutta la Chiesa, che apriremo

nella notte di Natale, non possiamo non sentire una immensa grati­

tudine per i doni che Dio continua a riversare sulla sua Chiesa ; e avver­

tiamo l'obbligo di assumere perciò un nuovo e più ardente slancio di

vitalità per la missione che noi tutti dobbiamo compiere nella Chiesa

10 Io. 17, 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 404: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

404 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI

Ad Excellentissimum Virum Sangkadis Diskul, Thailandiae apud Sedem

Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras commissi

muneris testes tradentem. *

Mr Ambassador,

It is with pleasure and satisfaction that we have received from Your

Excellency the Letters of Credence by which His Majesty the King

of Thailand accredits you as Ambassador Extraordinary and Plenipo-

tentiary to the Holy See. We are especially appréciative of the kind

words which you have pronounced and of the good wishes which you

have brought to us from His Majesty. We would ask you please to

convey to the King, to Queen Sirikit and to the whole Royal Family

our warm, sincere and prayerful greetings.

The freedom enjoyed by the Catholic Church in Thailand is a motive

of great consolation to us, and we are confident that this historie

tradition of tolérance will continue to contribute greatly towards a

fruitful development of the dialogue between différent religions in your

country. We pray that such dialogue will ever deepen true peace in

the hearts of the Thai people, and that through a common trust in

Divine Providence and a mutuai love of one another they may lead

meritorious lives.

1 1 S. Thom., In IV Sent. d. XV. q. 3, a. 1, sol. ad 4.

* Die 27 mensis iunii a. 1974.

stessa, allo scopo di accrescerne senza stancarci mai la bellezza, inte­

riore ed esterna, che il Dottore Angelico, di cui celebriamo quest'anno

il VII Centenario della morte, pone così bene in rilievo : « Decor Ec­

clesiae principaliter in interioribus consistit. Sed etiam exteriores actus

ad eumdem decorem pertinent, in quantum ab interiori progrediuntur

et in quantum interiorem decorem conservant

Questo deve sempre stare in cima a tutti i nostri pensieri, per

amare sempre di più la nostra Santa Chiesa, per promuoverne l'incre­

mento, per rispettarne l'organismo entro cui vive e per mezzo del quale

agisce lo Spirito Santificatore.

Con la nostra Benedizione Apostolica.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 405: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 405

Please be assured that the Holy See is closely associated with the

Kingdom of Thailand in concern for the peace and prosperity, the

weif are and the dignity of the people of Thailand, of Asia, and indeed

of the whole world. We ourself shall always be happy to cooperate

with you in your new task, and we gladly invoke guiding Divine

help upon your mission, upon your nation and upon its beloved people.

NUNTIUS TELEVISIFICAS

Christifidelibus Eucharisticum Conventum Quiti celebrantibus. *

Señor Cardenal Enviado Especial,

venerables hermanos en el Episcopado y amadísimos hijos:

Al finalizar las solemnes jornadas del Congreso Eucaristico Boli-

variano, que han tenido como escenario la ciudad de Quito y en las que

hemos querido hacernos presente en la persona de nuestro Enviado

Especial, el señor cardenal Sebastiano Baggio, deseamos asociarnos a

vuestro homenaje de fe y adoración al Señor en el Sacramento, a través

de nuestra palabra, que confirme vuestros anhelos y aliente vuestros

propósitos de hacer de la Eucaristía el centro de la comunión eclesial.

Es consolador contemplar a hombres y pueblos enteros, unidos por

la misma fe, acercarse al Príncipe de la Paz, que en la Eucaristía ali­

menta las esperanzas del mundo con el fuego de la caridad que vino

a traer a la tierra. 1

Estos días que os han sumergido en un clima de presencia palpi­

tante del Salvador, deben dejar en vuestras vidas la dimensión comu­

nitaria y fraterna que entraña el Sacramento, signo de unidad y vínculo

de caridad. En efecto, tras el velo sacramental, la fe nos descubre a la

Palabra, hecha Camino, Verdad y Vida, que se da en alimento para

aligerar nuestro peregrinar; que nos muestra el manantial donde

podemos saciar nuestras ansias de verdad, de concordia, de justicia;

que nos llama a edificar progresivamente, en un espíritu de servicio

mutuo, la gran familia del pueblo de Dios.

Esta llamada abre un espacio inmenso al dinamismo de la acción

comunitaria, en la que el hombre, aun en medio de las más difíciles

vicisitudes personales y sociales, debe sentir de manera vital el designio

1 Cfr. Lc. 12, 49.

* Die 16 mensis iunii a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 406: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

406 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

de salvación, al saberse íntimamente vinculado a Jesús, que sufrió y

murió, pero que también resucitó y volvió al Padre, habiendo recon­

ciliado todas las cosas con Dios. 2

Renovación y reconciliación : he ahí los objetivos del Año Santo

que constituyen una nueva llamada urgente a nuestras conciencias,

para que operemos un cambio en nuestras actitudes prácticas y nos

acerquemos cada vez más a Dios y a los hermanos, haciendo objeto de

nuestra particular preferencia a quienes están más necesitados : los

pobres, los enfermos, los que sufren injusticias, los marginados, los que

no tienen el consuelo de una mano amiga que los ayude y comprenda. 3

Esa será la prueba verdadera de la autenticidad de nuestro amor. 4

Porque, quien no ama a su hermano a quien ve, no es posible que ame

a Dios, a quien no ve. 5

Amadísimos hijos : sean estos sentimientos de devoción renovada

hacia la presencia divina en la Eucaristía, de amor verdadero, de paz,

de solidaridad y colaboración mutuas, los frutos perdurables de este

Congreso Eucaristico Bolivariano.

Encomendando al Señor tales propósitos, impartimos de corazón a

todos cuantos han participado en estas memorables jornadas, y espe­

cialmente al señor cardenal Pablo Muñoz Vega, arzobispo de Quito,

a los amados hijos de cada una de las naciones bolivarianas y de todo

ese continente, una especial bendición apostólica.

2 Cfr. Col. 1, 20. 3 Cfr. 1 Jn. 3, 17; Sant. 2, 15-16; 2 Cor. 8, 13-14; Litt. Encycl. Populorum progressio,

n. 45; Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, nn. 42, 69, S3. 4 Cfr. 1 Jn. 3, 18-19. 5 1 Jn. 4, 20.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 407: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 407

NUNTII SCRIPTO DATI

I

Exc.mo P. D. Francisco Mariae Da Silva, Archiepiscopo Bracarensi, ob

secundum Eucharisticum Conventum e tota Lusitania Augustae Bracarum

celebrandum.

Ao Venerável Irmäo Francisco Maria da Silva, Arcebispo de Braga.

Em cinquentenária evocaçâo do primeiro, o II Congresso Eucaristico

Nacional vai levar outra vez os fiéis de Portugal, com os seus Pastores,

a essa histórica cidade de Braga. Guia-os o comum intento de ai ren­

der um preito solene e público, de fé, amor e devoçâo a Cristo Senhor,

na Eucaristia. Nele irño participar, certamente, todos os católicos

desse dilecto País, profundamente irmanados em torno da mesa dó

Altar pelo amor com que Deus a todos nos amou primeiro 1 como a

filhos, ao enviar-nos o seu Filho.

Queremos afirmar-Nos presente nessa comunhâo de amor, na quali-

dade de Sucessor de Pedro e de Vigário de Cristo ; e quai « perpetuo

e visível principio e fundamento da unidade de toda a Igreja, nao só

dos Bispos que compöem o Colegio Episcopal, mas também da multidâo

dos fiéis », 2 com idéntico afecto como se ai estivéssemos em pessoa e

acompanhando o bem programado Congresso com a Nossa oraçâo, a

todos dése jamos « graça, misericordia e paz, da parte de Deus Pai e

da de Jesus Cristo, nosso Senhor ». 3

Numa só alma e num só coraçâo, a parcela da Igreja ai congregada

vai entoar jubilosos hinos de louvor ao Deus connosco, no Sacramento

do Altar, e celebrar a Eucaristia também como « sinal de unidade,

vínculo da caridade e banquete pascal ». Peregrinar-se-á precisamente

para isso : para urna comunhâo em Igreja, pela Comunhâo eucaristica.

Na herança perene da doutrina católica — formulada já por Santo

Agostinho em uníssono com outros Padres e claramente reafirmada

pelo recente Concilio Ecuménico — diz-se-nos que na celebraçâo da

Eucaristia vem à luz, de modo particular, a Igreja universal como

1 Cfr. 1 Jo. 4, 10. 2 Cfr. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 23. 3 2 Tim. 1, 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 408: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

408 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Corpo de Cristo. Assim, ao tomarem a « verdadeira comida )) e « verda-

deira bebida », penhor de vida eterna prometida, 4 os fiéis comungam e

afirmam tanto mais a presença da Igreja, nas suas legítimas Comuni­

dades locáis, quanto mais testemunharem a unidade na caridade.

Conscientes desta realidade e conhecedores de que, de per si sacra­

mento e instrumento da uniäo dos homens com Deus, a Igreja é ao

mesmo tempo sinal levantado diante das naçoes para incentivar a uni­

dade do género humano, os congressistas vâo certamente dar-se as mâos,

numa comum atitude de testemunho e de procura, na fé, na esperança

e na caridade, « á luz que veio a este mundo, a firn de que todo aquele

que ere näo permaneea nas trevas ». 5

Momento privilegiado de procura, pois, para cada vez mais se captar

e assimilar o misterio da morte e da ressureiçâo de Cristo, da sua

Páscoa perpetuada na Eucaristia, o « Misterio da Fé », como fonte de

« vida nova ». E, neste Ano Santo, essa procura irá ser particularmente

aderente às coordenadas da grande iniciativa eclesial — a renovaçâo e

a reconciliaçâo — alias, urna constante da mesma « vida nova em

Cristo », condiçâo para dignamente « apresentar a of erenda ao aitar » 6

e participar na Eucaristia ; 7 e, ademáis, constituem o núcleo da evan­

gelizatio cometida à Igreja: na hora da despedida, de facto, ao abrir

aos discipulos a mente para entenderem as Escrituras, o Senhor falou-

-lhes assim : « Está escrito que o Messias teria de sofrer e ressuscitar

dos mortos ao terceiro dia, e que se teria de pregar, em seu nome, peni­

tencia e perdäo dos pecados, a todas as naçoes ». 8

Ao redor da mesa do Altar, em que se renova o único Sacrificio

redentor da Nova Aliança, começa um convivio fraterno em assembleia,

adoradora de Cristo, Sacerdote e Vitima, e participante, se bem que

de modo essencialmente diverso, do seu único Sacerdocio. Convivio

com Cristo, que há-de ter continuidade, após a adoraçâo comunitaria,

na adoraçâo pessoal, no aconchego da pròpria intimidade e no silencio

indispensável para a oraçâo e reflexâo a sos com o mesmo Cristo, bom

Pastor e Amigo, sacramental e realmente presente nos muitos sacrários

da terra.

Pela Eucaristía, o encontró com Deus que se oferece sempre para

o diálogo de amor a quem o busca com simplicidade de coraçâo, levará 4 Cfr. Jo. 6, 55-58. 5 Cfr. Jo. 12, 46. 6 Mt. 5, 23. 7 Cfr. 1 Cor. 11, 27. 8 Lc. 24, 46-47.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 409: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 409

o fiel a ter sempre conscientia de si como pessoa e da sua identidade

crista, com a propria dignidade e responsabilidade : valores em que

há-de assentar a fìdelidade ao convivio ou comunhâo com os irmâos, ou

ao (( mandamento novo )) — « que vos ameis uns aos outros como eu vos

amei ». 9

Bern se andou, pois, ao apontar como objectivos do Congresso « rea­

vivar a fé e a devoçâo ao Santissimo Sacramento, procurar dar a Cristo

Sacramentado o lugar que Lhe pertence, no culto e na vida crista,

pelo estudo da Liturgia e da Pastoral do II Concilio do Vaticano » ;

e, igualmente, ao dar-lhe como lema « a Eucaristia fonte de vida ».

Procurar vivificar a pròpria fé e, no amor comungado, alentar a

esperança, para a caminhada por vezes penosa no mundo e com o mundo,

que há-de ser contagiado por tal esperança e unidade no amor, tem

de levar ao testemunho com que o Pai será glorificado 1 0 e se demonstrará

ser discípulo atento do divino Mestre, o qual se entregou precisamente

« pela vida do mundo ». Assim, a santidade pessoal, a par das « rup­

turas » constantes com tudo o que é residuo ou indicio do « hörnern

velho », comporta o crescimento do « hörnern novo », até se alcançar a

medida da plena estatura de Cristo. 1 1

Nesta vivencia da condiçâo crista, porém, mais do que situado e

mais do que simples companheiro de peregrinatilo dos outros homens,

o fiel tem de descobrir e actuar a fraternidade com todos os membros

da familia humana, que Deus quis fosse urna só e em Cristo alcançou

urna nova dimensäo. Na estrada de Emaús, outrora, dois homens desilu­

didos e mesmo desalentados, por nâo terem descoberto ainda Cristo

redivivo, deram-se conta dessa dimensäo, quando o terceiro compa­

nheiro de jornada que se lhes viera juntar — o pròprio Cristo — lhes

(( partiu o pâo ». 1 2 E essa descoberta fez com que nâo pudessem conter-se,

sem ir logo compartilhar com outros a sua felicidade.

Sim, a Eucaristía sensibiliza para o dever de repartir com os outros,

antes de mais, o « pâo » da mensagem e da obra da Salvaçâo, na inte-

gridade das suas riquezas; mas a caridade impelirá o cristâo a repar­

tir o « pâo » dos demais bens que desfruta e de que o seu semelhante

se ache porventura carecido ou faminto ; isto é, há-de levá-lo a tornar-se

9 Jo. 15, 12. 1 0 Cfr. Ef. 1, 12. 1 1 Cfr. Ef. 4, 13. 1 2 Cfr. Lc. 24, 13 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 410: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

410 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

presente a os irmäos, com o testemunho vivido e bem concreto do amor

de Deus, como exigencia de verdade, de justiça, de respeito, de liber-

dade, de concordia, de fraternidade e de paz, bens em que hâo-de

comungar todos, como urna familia.

Daqui nasce urna responsabilidade solidaria, no salvaguardar e no

promover o bem comum de toda a grei, dos grupos intermediarios e dos

individuos que a integram, por urna participaçâo esclarecida e generosa

na vida da comunidade a que se pertence, assente em opçôes genuina­

mente cristas, sempre respeitadoras, dignas e dignificantes da Men-

sagem do Evangelho e da pròpria vocaçâo e condiçâo eclesial.

Estamos confiante em que a assembleia que vai congregar-se nessa

gloriosa cidade de Braga, repositorio de tantos documentos da co-

nhecida tradiçâo portuguesa de fidelidade à Igreja e de devoçâo ao

Santissimo Sacramento e berço de Pastores e mentores insignes das

mesmas, irá servir realmente para o seu incremento e renovaçao e,

sobretudo, para um culto cada dia mais adorante do Pai, pelo Fillio,

no Espirito Santo, centrado na Eucaristia e tornado vida, por um co­

rajoso e sereno testemunho cristao.

E na fidelidade aos valores perenes de tal tradiçâo e sob a guia

sapiente e firme dos seus Pastores, à luz do programa de evangeliza-

çâo e de renovaçao e reconciliaçâo, que de momento empenha a Igreja

inteira, estamos certo de que a reforma litúrgica, em actuaçâo a nivel

eclesial, seguindo as directrizes do Concilio, também ai continuará a

contribuir para urna mais consciente participaçâo dos fiéis no misterio

de Cristo e, pela sua vida, mais o exprimirem e o manifestarem aos

outros.

Com os melhores votos por que seja coroado de bom éxito e fecundo

em frutos espirituais esse II Congresso Eucaristico Nacional, invoca­

mos sobre todos os participantes, pelo valimento de Maria M a e da

Igreja, as luzes e a assistenda divinas. E, em penhor destas, conce-

demos ao Senhor Arcebispo e a todos os demais Irmâos Bispos de

Portugal, bem como aos sacerdotes, aos religiosos e religiosas e a todos

os fiéis dessa dilecta Naçâo, como testemunho da Nossa especial bene­

volencia, urna paterna e propiciadora Bênçâo Apostólica.

Vaticano, 25 de Maio de 1974.

PAULUS PP. VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 411: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. Vi 4 1 1

I I

Ad Exc.mum P. D. Stephanum I. Kocisko, Archiepiscopum Metropolitam

Munhallensem Ruthenorum, quinquagesimo exacto anno ex quo Ruthe­

norum Ecclesia in Foederatis Americae Septemtrionalis Civitatibus consti­

tuta est.

Ruthenorum communitati Catholicorum, Venerabilis Frater, qui Foe­

deratas Americae Septemtrionalis incolunt Civitates, singularis mox

dabitur causa coniunctim laetandi atque optata profecto simul offeretur

occasio Dei, hominum salutis auctori, agendi studiose gratias. Cum

autem eventum hoc non illis tantum contineatur finibus, sed ad alias

quoque Ecclesiae partes ac regiones spectet, publicis hisce velimus lit­

teris Nostris commemorare faustum diem, qui tot revera secum impor­

tant opportunitates Catholicorum Ruthenorum fidei efficaciter confir­

mandae.

Hoc namque ipso Maio mense quinquagesimus felicissime exit annus,

ex quo Basilius Takach primus creatus est et constitutus sacrorum

Antistes Ruthenorum in natione ista, ac prima eodem tempore eparchiae

eiusdem ritus fundamenta sunt firmiter iacta. Quinquagesimum itaque

natalem communitatis vestrae Nos ipsi, quamvis longe absimus prae­

sentes tamen adfectu et gratulatione vobiscum concelebrare cupimus.

Ecclesialis quidem familia vestra quantum hoc temporis intervallo cre-

verit et numero et opere apostolico nemo plane ignorat, cum iam metro­

politana Provincia Munhallensis rite instituta sit cum sedibus eparchia­

libus suffraganeis Passaicensi ac Parmensi, in quibus degunt plus quam

trecenta christifidelium milia. Neque umquam his annis desita est illa

filiis novis augeri atque documentis pietatis et religionis praeclaris

exornari.

Ruthena igitur communitas, quae moderantibus ipsis Episcopis, tot

fideles atque etiam sacerdotes e patria emigrantes bracchiis apertis

suscepit, iure meritoque gaudere debet se adultam iam factam firmiter

consistere in Ecclesia iuxta aliorum etiam rituum greges, qui tantum

addunt Populo Dei decus tantumque reddunt testimonium universitatis

gentium, a Domino ipso ad Evangelii portum et refugium perductarum.

Anniversarium vero hunc diem praeterire non licet, quin velut a

principio novus concipiatur fervor animi mentisque alacritas in vita illa

christiana ducenda, quam ipsi communitatis conditores tam sitienter

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 412: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

412 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

PAULUS PP. VI

expetiverant ac tam grati illic tandem reppererant. Sollemnia haec an­

niversaria, quae in unaquaque paroecia hoc anno agentur, efficere nimi­

rum debebunt, ut ad plenissimum exitum adducatur renovatio illa quam

Spiritus Sanctus ab universa nunc poscit Ecclesia, et ut vincula amoris

coniunctionisque fraternae in ipsis Ruthenorum coetibus solidissime

corroborentur. Memoria enim eorum omnium, quae his quinquaginta

annis per tot rerum varietatis et conversiones prospere acta sunt, permo­

vere debet singulos vos et infiammare novum studium ipsius vitae Catho­

licae et actionis in animis vestris. Inde enim nata est quinquaginta

abhinc annos Ruthenorum congregatio.

Libentissimi proinde tibi, Venerabilis Frater, et reliquis Episcopis

et pastoribus ex animo gratulamur hunc beatissimum diem et vos omnes,

dum paterno amplexamur amore, humaniter etiam cohortamur, ut con-

sensionis vinculis artius mutuo adstricti fideles semper posthac, ut

antea, persistatis erga Apostolicam Sedem traditamque maiorum vestro­

rum fidem. Quod ut tanto certius pleniusque optato contingat, Aposto­

licam Nostram Benedictionem tibi et ceteris Praesulibus, nec non sacer­

dotibus, religiosis et fidelibus ex tota ecclesiali familia Munhallensi

Ruthenorum amantissime impertimus, tamquam benevolentiae Nostrae

documentum et perpetui Dei favoris praesidiique pignus.

Ex Aedibus Vaticanis, die x x v n mensis Maii, anno MCMLXXIV,

Pontificatus Nostri undecimo.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 413: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 4 1 3

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 5 Iunii 1971f. — Titulari episcopali Ecclesiae Carinensi R. P.

Iosephum Antonium do Couto, e Congregatione Sacerdotum a Sacro

Corde Iesu, quem constituit Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Francisci

Borja do Amaral, Episcopi Taubatensis.

die IS Iunii. — Metropolitanae Ecclesiae Albiensi Exc. P. D. Rober­

tum Coffy, hactenus Episcopum Vapicensem.

die 17 Iunii. — Titulari episcopali Ecclesiae Thenitanae, Andream

Mariam Deskur, e clero archidioecesis Cracoviensis, Praesidem Ponti­

ficii Consilii Instrumentis Communicationis Socialis praepositi.

die 20 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Garanhunensi R. D. Iacobum

Postma, e clero dioecesis Harlemensis, coordinatorem pastoralis eius­

dem dioecesis Garanhunensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Obbitanae R. P. D. Vidonem Her-

bulot, Vicarium Generalem Remensem, quem deputavit Auxiliarem

Exc.mi P. D. Iacobi Eugenii Aloisii Ménager, Archiepiscopi Remensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Urbis Sal viae R. D. Marium Escobar

Serna, curionem ad Sanctam Theresiam a Iesu Infante in urbe Medel-

lensi, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Hannibalis S. R. E. Car­

dinalis Muñoz Duque, Archiepiscopi Bogotensis et Vicarii Castrensis

Columbiae.

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 414: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 1 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O G E N T I U M E V A N G E L I Z A T I O N E

S E U D E P R O P A G A N D A F I D E

i P R O V I S I O E C C L E S I A R U M

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias de novo

Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 28 Februarii 1974. — Cathedrali Ecclesiae Tulearensi prae­

fecit Exc. P. D. Renatum Iosephum Rakotondrabe, hactenus Episco­

pum titularem Umbriaticensem.

— Cathedrali Ecclesiae Mansaënsi R. D. Iacobum Spaita, e clero

saeculari autochthone, scholarum totius dioeceseos episcopalem Dele­

gatum.

— Cathedrali Ecclesiae Antsirabensi R. P. Ioannem Mariam Ra-

kotondrasoa, e Missionariorum Dominae Nostrae a La Salette Insti­

tuto, Vicarium Capitularem eiusdem dioecesis.

— Cathedrali Ecclesiae Larantukanae R. P. Darium Nggawa,

presbyterum indigenam, regionalem Missionariorum Societatis Verbi

Divini Superiorem.

die 5 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Meerutensi R. D. Patricium

Nair, curionem paroeciae in oppido vulgo Tajpur sitae.

die 25 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Vellingtonensi Exc. P.

D. Reginaldum Ioannem Delargey, hactenus Episcopum Aucopolitanum.

— Cathedrali Ecclesiae Uveanae et Futunensi, olim Valliensi et

Futunensi, Exc. P. D. Laurentium Fuahea, hactenus Episcopum titu­

larem Bagaiensem.

— Cathedrali Ecclesiae Kengensi R. D. Tsinda Hata Adeodatum

M'Sanda, rectorem Seminarii dioecesani minoris.

— Cathedrali Ecclesiae Aucopolitanae R. P. D. Ioannem Mackey,

professorem Historiae in seminario maiori nationali de Mosgiel.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 415: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 4 1 5

— Cathedrali Ecclesiae Koluezensi R. D. Mwitwa Floribertum Songa

Songa, Vicarium Episcopalem in archidioecesi Lubumbashiensi.

— Titulari Ecclesiae Tigamibenensi R. D. Faustinum Ngabu, e clero

saeculari Zaïrensi, rectorem Seminarii regionalis de Murhesa, quem

constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. Iosephi

Mikararanga Busimba, Episcopi Gomaënsis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Succubensi R. D. Thomam Nantha,

sacerdotem e clero saeculari Laotiano, quem deputavit Auxiliarem

Exc.mi P. D. Stephani Augusti Germani Loosdregt, Vicarii Apostolici

Vientianensis.

die 9 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Bulauaiensi Exc. P. D. Erne-

stum Henricum Karlen, hucusque Episcopum Umtatanum.

— Cathedrali Ecclesiae Labradorensi-Schefferpolitanae R. P. Petrum

Alfredum Sutton, Congregationis Missionariorum Oblatorum B. M. V.

Immaculatae sodalem.

— Cathedrali Ecclesiae Malaboënsi, olim Sanctae Isabellae, R.P.D.

Vincentium Bernikon, e clero saeculari nativo, eiusdem dioecesis Apo­

stolicum Administratorem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Guardiensi R. P. Antonium Cabri,

Congregationis Sancti Ioseph sodalem, vices Superioris Provinciae

Aequatorianae gerentem, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.

Maximiliani Spiller, Vicarii Apostolici Napensis.

I I

NOMINATIONES

Decretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangeli­

zatione seu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :

die 25 Martii 197Jj. — R. P. Germanum Schwenzer, Congregationis

Sacrorum Cordium Iesu et Mariae necnon adorationis perpetuae SS.

Sacramenti altaris sodalem, Administratorem Apostolicum « ad nutum

Sanctae Sedis )) Vicariatus Apostolici Norvegiae Centralis.

die 31 Martii. — R. P. Bernardum Rooney, Ordinis S. Benedicti

Congregationis Sublacensis sodalem, Abbatem Nullius Novae Nursiae.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 416: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

416 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

TAMATAVENSIS

DECRETUM

De aggregatione alii Provinciae Ecclesiasticae

Quo facilius et efficacius aeternae dominici gregis saluti in Mada-

gascaria provideretur, preces ad hanc Sacram Congregationem por­

rectae sunt ut dioecesis Tamatavensis a Provincia Ecclesiastica Tana-

narivensi separaretur et Provinciae Ecclesiasticae de Diego Suarez ag­

gregar etur.

Quas preces Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando

benigne excipiens, attento favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini

Michaelis Cecchini, Archiepiscopi titulo Aquileiensis atque Apostolici

in Madagascaria Pro-Nuntii, necnon Ordinariorum quorum interest,

vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro Paulo Divina

Providentia Papa VI tributarum, dioecesim Tamatavensem a Provincia

Ecclesiastica Tananarivensi seiunxit et Provinciae Ecclesiasticae de

Diego Suarez in perpetuo aggregavit atque hoc ad rem Decretum confici

iussit.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, die 21 mensis iunii a. D. 1974.

AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus

L. © S.

© D. S. Lourdusamy, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 417: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 4 1 7

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O C A U S I S S A N C T O R U M

i

BUSCODUCEN.

Beatificationis et canonizationis Servi Dei Titi Brandsma, sacerdotis pro­

fessi Ordinis Fratrum B. Mariae Virginis de Monte Carmelo, in odium

fidei, uti fertur, anno 1942 interempti.

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius causa

Remedium hodierno atheismo afferendum imprimis obtinetur

libero testimonio vivae et maturae fidei. Quod fidei testimonium

praeclarum plurimi martyres etiam recentiore aetate reddiderunt

(cf. CONC. VAT. I I , Decr. Gaudium et spes, n. 21). Praebitum exem­

plum huiusmodi Christifideles, etiam non catholici, praesertim in

Neerlandia, admirantur in Dei Famulo Tito Brandsma, sacerdote Or­

dinis Carmelitarum, qui illud nuper exhibuit in gravi persecutione

religionis a regimine, quod dicitur Socialismus nationalis, excitata.

Is natus est die 23 mensis Februarii anni 1881 in oppido Bolsward

intra fines dioeceseos Ultraiectensis, nunc autem Groningensis in

Neerlandia, catholicis et piis parentibus et eodem die baptizatus, no­

minibus Anno et Siardo acceptis. Studiis humanitatis peractis, adu-

lescens 17 annorum Ordinem Fratrum Beatae Mariae Virginis de Monte

Carmelo ingressus est, nomenque Titi accepit. Anno 1905 sacerdos fuit

ordinatus; deinde laurea philosophiae Romae insignitus, in patriam

rediit suosque confratres docuit usque dum anno 1923 in Universi­

tate catholica Noviomagensi in Neerlandia professor ordinarius phi­

losophiae et historiae theologiae mysticae est constitutus. In philo­

sophia praesertim Dei conceptum illustravit; studium mysticorum

tam proprii Ordinis quam patriae valde provexit. Per annum fuit

etiam Rector Magnificus eiusdem Universitatis.

Statura gracilis, valetudine semper infirmus, cum vita impensa

interiore coniunxit magnam navitatem circa omnes formas et species

27 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 418: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

apostolatus nostris temporibus consentaneas : circa Missiones, circa

ecclesias iterum uniendas, circa scholas atque instructionem catholi­

cam, circa instrumenta hodierna communicationis socialis. Praeses

fuit Unionis moderatorum scholarum catholicarum medii ordinis, et

anno 1935 ab Archiepiscopo Ultraiectensi sacerdos consiliarius diurna­

riorum catholicorum Neerlandiae nominatus est.

Patria anno 1940 ab hostibus occupata, Servus Dei, duce et

exemplo Episcopatu Neerlandico, strenue se divulgationi grassanti

ideologiae contrariae nostrae fidei opposuit. Quapropter contra restric­

tiones magistratuum a Socialistis Nationalibus constitutorum liber­

tatem defendit scholarum catholicarum et pueros originis Hebraicae

renuit e scholis dimittere.

Cum magistratus civiles propagare vellent eiusmodi doctrinam

nefandam etiam in diariis et ephemeridibus catholicis et statuerent

non esse licitum hanc divulgationem recusare propter principia catho­

lica, Servus Dei diurnariis scripsit : « Hic principia ipsa catholica sunt

capita contradictionis ; hic non possumus cedere ». De mandato et

nomine Episcopatus Neerlandici omnes diariorum catholicorum mo­

deratores visitavit, eos exhortans ad huius ideologiae commendationem

ac divulgationem repellendam. Sciens libertatem et vitam suam in

discrimine esse, nihilominus munus suum implevit. Die 19 Ianuarii

anni 1942 a publicis ministris (vulgo S.S.) captus est et coram iudice

Ecclesiae mentem clare exposuit et fortiter defendit. « Ecclesia catho­

lica in Neerlandia obsequitur ordinationibus auctoritatis civilis, dum­

modo ne sint contrariae principiis ipsius Ecclesiae. Si tamen agitur

de discrepantiis fundamentalibus et doctrinalibus, Ecclesia omnem

cooperationem recusat, accipiens omnia quae inde consequuntur. Omni

tempore fuerunt homines martyres pro Ecclesia, qui, ubi opus erat,

vitam profuderunt. Principia impugnantur, pro quorum confessione

cum gaudio patiar, quidquid sustineri debeat. Modum agendi Episco­

patus Neerlandici meum facio ». Et postea declaravit se iterum velle

facere quod fecisset.

Propter quam defensionem fidei Servus Dei ad (( custodiam tu-

telarem » condemnatus, aerumnas, labores, famem, vexationes et mor­

tis provisionem in pluribus carceribus et publicae custodiae campis

laetus pro Christo sustinuit, exemplum praebens invictae fidei, animi

fortitudinis, patientiae et eximiae caritatis, non solum erga concapti-

vos, quibus auxilium spirituale, quin etiam parcum cibum suum

dabat, sed etiam erga ipsos carnifices et hostes religionis suae et

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 419: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 419

patriae, quibus magno animo omnia ignoscebat et pro quibus orabat.

Post sex menses vexationum iam moribundus, Servus Dei iniectione

acidi phenici in publicae custodiae loco Dachau intra dioeceseos Mo-

nacensis-Frisingensis fines in Germania die 26 mensis Iulii anni 1942

occisus est.

Martyrii fama, quae post Servi Dei mortem sat increbruit, ad

nostra usque tempora, etiam extra patriae fines, diffusa est. Quaprop­

ter ex speciali indulto S. Rituum Congregationis anno 1955 in Curia

Buscoducensi instrui coepti sunt processus ordinaria auctoritate su­

per fama martyrii eiusque causa, super scriptis et super cultu litur­

gico eidem Servo Dei non praestito. Qui processus anno 1957 abso­

luti, ad eandem Sacram Rituum Congregationem delati sunt.

Ingens numerus litterarum postulatoriarum ex omnibus mundi par­

tibus deinde ad Summum Pontificem pervenit, quibus quam plurimi

Cardinales, Archiepiscopi et Episcopi, supremi Ordinum et Congre­

gationum Moderatores, uterque Clerus et Christifideles atque etiam

magistratus civiles enixe efflagitabant ut causa beatificationis Servi

Dei apud Apostolicam Sedem institueretur.

Servatis itaque omnibus de iure servandis, scriptis Servi Dei

rite perpensis, Sacra Rituum Congregatio ad ulteriora procedi posse

die 2 Aprilis anno 1964 edixit. Quapropter instante Postulatore gene­

rali Ordinis Carmelitarum, celebratus est, die 25 Maii anno 1971

Congressus peculiaris S. Congregationis pro Causis Sanctorum et

deinde alter Congressus peculiaris die 9 Octobris anno 1973. Quem

secuta est Congregatio peculiaris Cardinalium die 13 Novembris anno

1973, in qua Em.mus ac Rev.mus Dominus Cardinalis Ephraem Forni,

Causae Ponens seu Relator, dubium proposuit discutiendum : An in­

troducenda sit Causa, in casu et ad effectum de quo agitur, deque

ea rettulit. Et Patres Cardinales, qui aderant, omnibus mature per­

pensis, adfirmando adnuendoque responderunt, rati Causam esse

introducendam, si Summo Pontifici placuisset.

Referente demum de praemissis omnibus infrascripto Cardinali,

Paulus Papa VI eam sententiam ratam habuit et confirmavit.

Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis pro Causis Sancto­

rum, die 10 Decembris a. D. 1973.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

f Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 420: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

NOVARIEN.

Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Iosephi Picco, sacerdotis pro­

fessi e Societate Iesu.

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius causa

« Inter virtutes quae ministerio Presbyterorum maxime requiruntur,

nominanda est illa dispositio animi qua semper parati sunt non suam

voluntatem quaerere, sed voluntatem Eius qui misit eos (cf. Io. 4, 34;

5, 30; 6, 38). Divinum enim opus ad quod implendum a Spiritu Sancto

assumpti sunt (cf. Act. 13, 2), omnes humanas vires humanamque sa­

pientiam transcendit; nam "infirma mundi elegit Deus, ut confundat

fortia " (1 Cor. 1, 27). Propriae igitur infirmitatis conscius, verus Christi

minister in humilitate laborat, probans quid sit beneplacitum Deo

(cf. Eph. 5, 10), atque veluti alligatus Spiritu (cf. Act. 20, 22), ab Il­

lius voluntate in omnibus ducitur, qui omnes homines vult salvos fieri ;

quam voluntatem in cotidianis rerum adiunctis detegere et exsequi po­

test, humiliter inserviendo omnibus qui ei, in munere sibi commisso

et in multiplicibus vitae suae eventibus, a Deo concrediti sunt »

(Conc. Vat. II , Decr. Presbyterorum ordinis, n. 15).

Nullo autem tempore defuerunt presbyteri qui, tam nobili voca­

tioni gratiae divinae ex intimo corde respondentes, totam vitam suam

Christo et Corpori Eius, quod est Ecclesia, devoverint.

Inter quos merito adnumerandas est Dei Famulus Iosephus Picco,

sacerdos professus e Societate Iesu, qui caritate Dei et animarum

zelo impulsus totum se impendit in sacro ministerio modo quam ma­

xime religioso absolvendo. Fuit enim Servus Dei vir indefessae actionis

apostolicae et simul vir continuae et profundae orationis unde cetera

omnia tamquam e fonte limpido et sereno promanabant; vixit et labo­

ravit in mundo, sed minime factus mundanus, mundum et homines ad

superna attraxit et convertit.

Natus est Servus Dei die 4 Iulii a. 1867 in pago Noie Canavese,

intra fines archidioeceseos Taurinensis, e parentibus Caspare Picco et

Dominica Baima eodemque die sollemniter baptizatus est. Condicio

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 421: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 4 2 1

oeconomica parentum Servi Dei erat modesta sed non misera, cum eius

pater praeter officium nuntii publici etiam propriarum terrarum cul­

turae incumberet. Ambo parentés fere cotidie celebrationi eucharistici

sacrificii adsistebant et s. communionem frequentissime recipiebant.

Undecim annos natus Servus Dei frequentare coepit anno 1878

Taurinensem scholam apostolicam seu parvum seminarium Rev.mi Ca­

nonici Ortalda, unde anno 1880 se contulit ad collegium quod a pio

sacerdote Friderico Albert in oppido Lanzo conditum ac curae S. Ioan­

nis Bosco commissum erat. Constat Servum Dei frequentes relationes

habuisse cum hoc praeclaro educatore easque tam profundum influxum

in ipsum exercuisse ut usque ad senectutem libenter recoluerit felices

illas occasiones in quibus ipsi licebat sancto Ioanni Bosco in s. sacri­

ficio Missae tamquam acolytus adsistere.

Die 14 Octobris a. 1883 Servus Dei ingressus est in Seminarium

Archiepiscopale Cheriense et ibidem optimo cum exitu absolvit bien­

nalem cursum philosophiae, sed, cum semper fortius in se sentiret vo­

cationem ad statum religiosum, die 22 Septembris a. 1885 Societati

Iesu nomen dedit et in ea, solito tirocinio emenso, die 13 Novembris

a. 1887 tria vota religiosa simplicia sed perpetua emisit. Studiis theo­

logicis rite absolutis, Servus Dei die 8 Aprilis a. 1901 sacerdotio auctus

est et post sic dictam tertiam probationem in pago Sartirana peractam,

anno 1902 nominatus est sub-minister in Taurinensi collegio (( Isti­

tuto Sociale ». Simul autem — et hoc denotat claram famam qua Dei

Famulus iam tunc penes superiores suos gaudebat — ipsi collatum est

munus excipiendi s. confessiones alumnorum in Archiepiscopali Semi­

nario Taurinensi. Ultimis votis religiosis in urbe Taurinensi die 2 Fe­

bruarii a. 1902 emissis, Servus Dei, sicut frequenter cum iunioribus

sacerdotibus Societatis Iesu accidit, rapida successione variis ministe­

riis apostolicis applicatus est donec anno 1912 destinatus est Domui

Exercitiorum spiritualium in pago Gozzano, prope oppidum Novariense.

Exorto bello inter Regnum Italiae et Imperia centro-europaea, Dei

Famulus magna cum abnegatione sui incubuit in curam spiritualem mi­

litum degentium in collegio Cuneensi Societatis Iesu quod interim in

nosocomium militare conversum erat.

Post bellum Servus Dei reversus est ad Societatis Iesu domum

Gaudianensem (Cozzano) et ibi, tempore 27 annorum, totum se dedit

variis apostolatus operibus et quidem tradendis Exercitiis spirituali­

bus totius regionis opificibus, promovendis adsociationibus vulgo dictis

(( Leghe di Perseveranza » et fovendae iuvenum Congregationi Marianae.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 422: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 2 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Simul Dei Famulus in Domo Gaudianensi explevit munus Patris spiri­

tualis Fratrum Coadiutorum e Societate Iesu et variis Religiosarum

communitatibus adfuit tamquam confessarius. Praeter hos omnes la­

bores Servus Dei sua sponte et ultra debitum die noctuque erat ad

plenam dispositionem non solum ipsius parochi Gaudianensis sed etiam

aliorum parochorum totius regionis circumstantis. Speciali mentione

dignae sunt frequentes Dei Famuli praedicationes quae fuerunt semper

solidae, piae, fideliumque capacitati perfecte accommodatae; heroicum

eius ministerium s. confessiones in sacramento audiendi; indefessi de­

nique eius labores pro illis praesertim qui paterna sacerdotis cura plus

ceteris indigere contingit, uti sunt pauperes et derelicti, infirmi et mo-

ribundi. Quibus ut adsistentiam sacramentalem et spiritualem praebe­

ret, Servus Dei etiam longiora itinera pedestria arripere solebat et per

campos et impervias regiones ab una domo ad aliam transire, nullimode

curans de aestu, pluvia, nive, gelu nec de longitudine vel asperitate

itineris, nec tandem de horis diei vel noctis. Sed aliis quoque eisque

innumeris modis hic genuinus S. Ignatii de Loyola filius se impendit

rudium, simplicium, pauperum curae, quae apostolatus eius sacerdo­

talis est veluti nota maxime typica.

Huiusmodi ministeria Dei Famulus usque ad senectutem exercuit,

immo postremos usque vitae suae dies, singulari cum perseverantia,

magna serenitate et ineffabili caritatis spiritu his tradidit, spiritum

orationis et orationem ipsam indefesse colens. Ita evenit ut qui hunc

admirabilem operarium in vinea Domini noverint, uno ore affirment

eum ante omnia quaesivisse et dilexisse Deum et in omnibus rerum

adiunctis fovisse vitam absconditam cum Christo in Deo ; actuositatem

vero et fertilitatem eius apostolicam ex hac intima eius cum Deo unione

et praesertim ex eius amore eucharistico promanasse. Nil mirum proinde

est quod iam tempore suae vitae Servus Dei passim gauderet fama

sanctitatis et quod post eius mortem, qua die 31 Augusti a. 1946 cor­

reptus est, haec fama sanctitatis eius in dies cresceret atque longe

lateque diffunderetur.

Quo factum est ut annis 1955-1957 in Curia Novariensi constructus

sit Processus Ordinarius super fama sanctitatis vitae, virtutum et mi­

raculorum in genere Servi Dei. Interim plures E.mi Patres Purpurati,

Exc.mi Archiepiscopi et Episcopi, Supremi Moderatores Congregationum

religiosarum ac praestantissimi Viri laici in auctoritate constituti,

instantes preces Summo Pontifici obtulerant introductionem Causae

beatificationis illius postulantes.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 423: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Institutione Catholica 4 2 3

Quare Sacra haec Congregatio, die 13 Aprilis a. 1965, scriptis per­

pensis, decrevit nihil obstare quominus ad ulteriora procedi posset.

Servatis igitur omnibus de iure servandis, instante Rev.mo P. Paulo

Molinari, Societatis Iesu Postulatore generali, Congressus Peculiaris Sa­

crae Congregationis pro Causis Sanctorum die 26 Iunii a. 1973 habi­

tus est, quem secuta est, die 13 Novembris eodem anno Congregatio

Peculiaris, in qua E.mus ac Rev.mus Pericles Cardinalis Felici, Causae

Ponens, dubium discutiendum proposuit : An introducenda sit causa,

deque ea retulit. Et E.mi Patres Sacrae Congregationis pro Causis

Sanctorum, re diligenti studio perpensa, rescripserunt : Causam esse

introducendam, si Sanctissimo placuerit.

Facta demum Summo Pontifici Paulo VI subsignata die de his

omnibus fideli relatione per infrascriptum S. Congregationis pro Cau­

sis Sanctorum Praefectum, Sanctitas Sua rescriptum E.morum Patrum

ratum habuit et confirmavit.

Datum Romae, die 10 Decembris a. D. 1973.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S .

f Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O I N S T I T U T I O N E C A T H O L I C A

i DECRETUM

Facultas Theologica in helvetica urbe Lucernensi in perpetuum canonice

erigitur.

Quae lucernae instar anno MDLXXIV in Helvetiorum perquam catho­

lica eiusdem nominis urbe, Summo Pontifice Gregorio XIII auspice,

humaniorum studiorum Schola ab eximiis Societatis Iesu Patribus pro­

vide excitata est, quaeque anno MDCXLVII in Theologicum Athenaeum

feliciter succrevit, ipsa anno MDCCLXXI passim « Facultas Theologica »

appellari coepit ; et merito quidem, quoniam et hinc inclytus Lucernensis

populus, iis volventibus saeculis aerumnis periculisque scatentibus, fir-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 424: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 2 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

missimum exstitit catholicae fidei propugnaculum, et inde Civiles loci

Auctoritates omnimodis subsidiis Scholam prosequi numquam inter­

miserunt.

Nec faustae defuerunt opportunitates, quibus Sedes Apostolica gratum

pro gestis animum praeberet, annis praesertim MCMXXVI et MCMXXXVIII,

cum decorum « Facultatis » titulum, saeculari iam possessione induc­

tum, Instituto expresse agnovit atque confirmavit.

Elabentibus iam recentioribus decenniis, tum fel. rec. Franciscus

von Streng Basileensis Episcopus annis MCMLXI et MCMLXVI, tum tota

simul Helvetica Episcoporum Conferentia, Exc.mus in primis Anto­

nius Haenggi Basileensis in praesentiarum Praesul, anno MCMLXVIII

Sanctam Sedem instanter rogaverunt ut « Facultas » et nomine et

actu academice constitueretur. Quibus Supremus quoque Reipublicae

Lucernensis Magistratus votum suum humaniter addere non dubitavit.

Re undequaque perpensa atque prae oculis habitis non paucis a

Schola interea adeptis momentosis incrementis — Civilis praecipue ope

Auctoritatis quae, praeter quam digna docentibus iugiter honoraria

impendit, patrium Athenaeum adiunctis ultro cathedris, bibliotheca

indesinenter aucta, novis demum aedibus e solo munifice excitatis libe­

raliter ditavit — Sacra Congregatio pro Institutione Catholica, post

faustam peractam a suo Cardinali Praefecto Lucernensis urbis visita­

tionem, sibi delatam petitionem Summo Pontifici esse tandem prof eren-

dam diiudicavit. Quo paterne libenterque approbante, Sacrum idem

Dicasterium telegrammate die x x i x m. aprilis anni MCMLXX dato Fa­

cultatem Lucernensem Theologicam canonice agnovit, Docentesque proin­

de et Studiorum Ordinationem academica dignitate notatos voluit.

Laudabiliter a Supremo Status Lucernensis Consilio ((( Regie­

rungsrat ») die VIII m. maii eiusdem anni civili decreta Facultatis

agnitione, perpensis denuo probatisque peculiaribus Statutis atque

Studiorum Examinumque Ordinationibus, feliciterque interim abso­

luto trium annorum experimento, Sacra Congregatio pro Institutione

Catholica, auctoritate ab Augusto Pontifice Paulo Div. Prov. Pp. VI

sibi concredita, in Dei Optimi Maximi gloriam Ecclesiaeque in primis

Basileensis decus ac incrementum, FACULTATEM THEOLOGICAM LUCER­

NENSEM hoc Decreto erectam declarat, approbat atque in perpetuum

confirmat, facta eidem potestate academicos Sacrae Theologiae gradus

atque docendi Habilitationem ad normam canonicarum de studiis supe­

rioribus legum conferendi, adamussim servatis propriis Facultatis Sta­

tutis, 29 articulis constantibus, ab Ordinario loci die x x v i n m. maii et

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 425: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Institutione Catholica 4 2 5

a Supremo Lucernensis Reipublicae Consilio die x x v i m. iulii anni

M C M L X x i probatis.

Sacrum idem Dicasterium insuper Ordinarium loci MAGNUM CAN­

CELLARIUM Facultatis statuit, nominat atque renuntiat, omnia ipsi

agnoscens ac tribuens huiusmodi muneris officia ac iura, in primis

catholicae doctrinae orthodoxiam (philosophia non exclusa), morum pro­

bitatem ecclesiasticamque disciplinam vigilanter tutandi, Docentibus

quibuslibet missionem canonicam antequam nominentur concedendi et

pro necessitate revocandi, Studiorum Ordinationes ac Programmata

adprobandi, servatis ad id normis quae in Conventione ((( Vereinba­

rung ))), inter Lucernenses Supremas Civilem atque Ecclesiasticam Auc­

toritates pacta, ab iisdem diebus respective v m. aprilis et xiv m. maii

anni MCMLXXI subsignata, opportune continentur.

Quo uberiores ex dilecta Facultate laeti in annos fructus fluant,

Sacra Congregatio omnibus Auctoritatibus quarum interest enixe man­

dat ut omnimodae Helvetiae Catholicae Facultates ac Instituta con­

tinuam fraternamque mutuam sibi praestent operam, omnino seclusis

indebitis proprii loci praelationibus, ad succrescens localis atque uni­

versalis Ecclesiae bonum, itemque strenuas impendant vires ut christi­

fideles forment, in primis sacerdotes, doctrina et vitae sanctitate vere

praestantes, fidei in mundo testes atque apostolos.

Ceteris servatis de iure servandis, contrariis quibuslibet minime

obstantibus.

Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis, die x x v m. decem­

bris, in Nativitate D. N. I. Ch., anno rep. sal. MCMLXXIII.

GABRIEL MARIA Card. GARRONE, Praefectus

L. © S.

Franciscus Marchisano, Subsecretarius-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 426: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

426 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

DECRETUM

Institutum Superius Sacrae Theologiae in Rhaetorum- Curia (Chur,

Schweiz) canonice erigitur.

Rhaetorum Curia, quae, sicut ad superioris regionem Rheni via ac

praesidium exstitit, ita eiusdem loci gentibus Christi Evangelii semita

patuit ac provida ministra, inde a saeculo vi Episcopalem Scholam

fovit, quae, subsequentium devicta temporum nequitia, quibus volven­

tibus in religione ab haeresi vindicanda mirifica a tota Curiensi Dioe­

cesi testimonia sunt fortiter prolata, a. D. MDCCCVII in Seminarium

Theologicum profluit a Sancto Lucio nuncupatum, primo — ut fertur —

eiusdem Dioeceseos Antistite.

Cum exinde huius theologicorum studiorum domicilium adeo fauste

succreverit ut et crebros et undique bene instructus Sacerdotes dili­

genter efformaret, Exc.mus Iohannes Vonderach, Dioecesanus Praesul,

a. D. MCMLXVIII a Sacra Congregatione pro Institutione Catholica una

cum Seminarii Moderatoribus petiit ac assecutus est, ut Curiensis Schola

in Superius Studiorum Theologicorum Institutum (« Theologische

Hochschule ») canonice constitueretur, iure ditatum academicum

S. Theologiae Baccalaureatus gradum concedendi.

Quinque transactis prosperi experimenti annis, Helvetica Confe­

rentia Episcopalis, eodem praeeunte Curiensi Ordinario, die i m. octo­

bris a. MCMLXXIII ab Apostolica Sede iterum petivit ut Superius idem

Institutum peculiare Biennium Academicum ad normam nn. 5-6 et

44, b, documenti « Normae quaedam » inscripti instruere permittere­

tur, ad Licentiae gradum legitime conferendum.

Quapropter Sacra Congregatio pro Institutione Catholica, re con­

siderate perpensa, pro munere petitionem Augusto Pontifici Paulo Div.

Prov. Pp. VI detulit. Quo nunc benevole paterneque consentiente,

Sacrum idem Dicasterium in Omnipotentis Dei gloriam Ecclesiaeque

decus ac utilitatem CURIENSI INSTITUTO SUPERIORI THEOLOGICORUM

STUDIORUM hoc Decreto potestatem facit expetitum Biennium Acade­

micum, seu secundum Facultatis Theologicae cyclum, ita instruendi

ut studentibus qui omnia praestituta rite perfecerint, praeter Baccalau­

reatum, academicus quoque Licentiae gradus conferri valeat, ad amus­

sim servatis Ecclesiae de studiis superioribus legibus ac normis, in

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 427: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Institutione Catholica 4 2 7

primis peculiaribus Instituti Statutis, ab hac eadem Congregatione

approbatis.

Sacra eadem deinde Congregatio Ordinarium loci Magnum Can­

cellarium Curiensis Studii Theologici in perpetuum nominat atque

renuntiat, ut ad normam sacrorum canonum academicarumque Eccle­

siae legum Centrum suum Academicum indesinenter foveat augeatque,

diligenter in primis doctrinae orthodoxiam tutando atque mores eccle-

siasticamque disciplinam studiose servare enitendo.

Ceteris servatis de iure servandis; contrariis quibuscumque minime

obstantibus.

Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis, d. i m. ianuarii

a. D. MCMLXXIV.

GABRIEL MARIA Card. GARRONE, Praefectus

L. © S.

Franciscus Marchisano, Subsecretarius

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 428: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

428 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Giovedì 20 Giugno 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Cre­denziali, Sua Eccellenza il Signor EDUARDO ZABALAGO CANELAS,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di Bolivia.

Giovedì 27 Giugno 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha rice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Cre­denziali, Sua Eccellenza il Signor SANGKADIS D I S K U L , Amba­sciatore Straordinario e Plenipotenziario di Thailandia.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Il Santo Padre Paolo VI ha nominato Membri della Pontificia Accademia delle Scienze gli ill.mi signori :

— Ochoa Severo, professore di biochimica alla Scuola di Medicina della « New York University », U.S.A. ;

— Warren Nierenberg Marshall, Direttore della sezione di biochimica genetica al «National Heart Institute» di Bethesda, Maryland, U.S.A.;

— Adeoye Lambo Thomas (Nigeria), Vice Direttore Generale dell'Orga­nizzazione Mondiale della Sanità (O.M.S.);

— Porter George, professore di chimica fisica all'Università di Sheffield, Gran Bretagna;

Levi Montalcini Rita, professore di biologia all'Università Washington di St. Louis, Missouri, e Direttore del Laboratorio di Biologia Cellulare del C.N.R. a Roma;

— Lejeune Jérôme, professore di genetica generale alla Facoltà di Medi­cina dell'Università di Parigi.

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

2 luglio 1974. S. E. il Sig. Cardinale Mozzoni Umberto, Membro della Sacra Congregazione per il Clero,

6 » » S. E. il Sig. Cardinale Oddi Silvio, Membro del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 429: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 429

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Gran Croce dell'Ordine Piano:

27 marzo 1974. A S. E. Romero Lobo Francisco (Venezuela).

La Gran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

22 marzo 1974. Al sig. Salviucci Pietro (Roma).

La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:

27 marzo 1974. Al sig. Reffi Orlando (Montefeltro).

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Commenda dell'Ordine Piano:

31 marzo 1974. Al sig. Di Castelbarco Albani Alberto (Pesaro).

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile

21 maggio 1973. Al sig. Shozo Hotta (Tokyo). 21 novembre Al sig. Yosoji Kabayashi (Tokyo).

9 febbraio 1974. Al sig. Fink Pio (Feldkirch). 13 » » Al sig. de Champerbaud Weguelin Vieira Sergio (Brasile) 21 marzo » Al sig. Arrieta Lara Enrique (Colombia).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

21 maggio 1973. Al sig. Hideji Shiraishi (Tokyo).

» » » Al sig. Seison Maeda (Tokyo). 9 luglio » Al sig. Funakoshi Yasutake Angelico (Tokyo).

18 settembre Al sig. Gallenca Henri Charles (Dakar). 25 )) » Al sig. Höttsches Enrico Francesco (Köln).

» » » Al sig. Kraume Alfonso (Köln). 26 ottobre » Al sig. Veda Tamotsu Francesco Saverio (Oita). 31 » » Al sig. Pütz Giuseppe (Köln). 21 novembre » Al sig. Tatsuro Takatsu (Tokyo). 11 dicembre » Al sig. Tiemen Brouwer (Rotterdam). 12 » » Al sig. Lepage Pierre (Tours). 3 gennaio 1974. Al sig. Dubois de la Cotardière Yves (Bayeux et Li

sieux). » » » Al sig. Lacroix Pierre (Bayeux et Lisieux).

» » » Al sig. Micca Pietro Giovanni (Roma). 18 » » Al sig. Van Der Loos Ermanno Teodoro Antonio (Rot

terdam).

co

febbraio Al sig. Ken Tanabe (Giappone). 22 » » Al sig. Cajozzo Aurelio (Palermo).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 430: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 3 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

3 marzo 1974 Al sig. Cosentini Cristoforo (Acireale). 10 » » Al sig. Bartolini Giulio (Volterra). 11 Al sig. Fouad Yared (Libano).

» » Al sig. Hassib Sabbagh (Libano). 14 » Al sig. Ronga Luigi (Roma). 29 » Al sig. Biraghi Lossetti Ludovico (Milano).

» » Al sig. Cacciavillani Antonio (Milano). » » Al sig. Troiano Angelo (Roma).

10 aprile Al sig. Stocchetti Giovanni (Padova). 18 maggio » Al sig. Panotis Aristide (Grecia).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe militare

18 aprile 1974. Al sig. Di Mauro Giuseppe (Italia). 6 maggio » Al sig. Monin Fernando (S.C.V.).

II Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

13 dicembre 1972. Al sig. Manning Federico Edwin (Westminster). 11 maggio 1973. Al sig. Berkeley Lennox (Westminster). 18 luglio » Al sig. Sherrington James Arthur (Middlesbrough). 21 » » Al sig. Rigby Pietro (Westminster). 8 novembre » Al sig. Dieci Giorgio (Roma). » » Al sig. Lepori Dario (Roma).

20 » » Al sig. Breuver Carlo Ugo (Köln). » » Al sig. Gancayco Emilio (San Fernando).

» » Al sig. Silva Orlando (San Fernando). » » » Al sig. Lagman Juan G. (San Fernando).

23 » Al sig. Mellius Köster (Rotterdam). 3 gennaio 1974. Al sig. Castano Francisco M. (Manila). eo febbraio Al sig. Meuwese Costante M. ('s-Hertogenbosch).

10 marzo » Al sig. Peyre André (Tulle). 1 aprile » Al sig. Pehu Marcel (Lyon).

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:

9 febbraio 1974. Al sig. Calvo Briz Rafael (Santander). » » » Al sig. Gómez García Eusebio (Santander).

22 » Al sig. Sassmann Giovanni (Graz-Seckau).

La Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:

25 gennaio 1974. Al sig. Talin Enrico (Vittorio Veneto). 9 febbraio » Al sig. Camurri Riccardo (Roma).

La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:

8 dicembre 1973. Al sig. Feuchtmüller Rupert (Wien).

» » Al sig. Stögerer Kurt (Wien). 14 Al sig. Ciotti Pietro (Roma).

» » » Al sig. Mallucci Alfredo (Roma).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 431: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 4 3 1

14 dicembre 1973. Al sig. Montevecchi Aurelio (Roma). 16 » » AL sig. Bonetti Edo (Roma). » » » Al sig. Quagliarmi Franco (Roma). » » » Al sig. Scarpellini Carlo (Roma). 3 gennaio 1974. Al sig. Scheiber Ewald (Graz-Seckau). » » » Al sig. Bianchini Irò (Roma). » » » Al sig. Orlandi Domenico (Roma). » » » Al sig. Ferrarese Felice (Verona). » » » Al sig. Perdona Valentino (Verona). » » » Al sig. Luchetti Amerigo Sexto (Macerata). » » » Al sig. Capozzo Nicola (Piacenza). 9 febbraio » Al sig. Jagers Jozef (Antwerpen). » » » Al sig. Di Pasqua Francesco (Roma). » » » Al sig. Gandola Quirino (Roma). » » » Al sig. Cardoni Renzo (Roma).

22 » » Al sig. Zampieri Ennio (Firenze). 28 » » Al sig. Maire Giuseppe Augusto Leopoldo (Mechelen-

Brussel). » » » Al sig. Bartoli Edmondo (Milano). 3 marzo » Al sig. Nervi Gian Paolo (Lodi).

10 » » Al sig. Vecchione Giovanni (Lanciano). » » » Al sig. Savona Antonio (Massa Marittima). » » » Al sig. Horan Giuseppe Antonio (Sydney). » » » Al sig. Peloso Giovanni Paolo (Tortona).

11 » » Al sig. Galatà Giuseppe (Mileto). » » » Al sig. Scozzarella Gaetano (Vigevano).

12 » » Al sig. Favia Domenico (Addis Abeba). 14 » » Al sig. Agostino Lorenzo (Roma). 20 » » Al sig. Carroli Domenico (Faenza). 23 » » Al sig. Borrelli Gaetano (Roma). 29 » » Al sig. Lezza Felice (Nola). » » » Al sig. Sibilla Antonio (Nola). » » » Al sig. Lo Presti Enrico (Roma). » » » Al sig. Nomi Federico (San Sepolcro). 6 aprile » Al sig. Grilli Alfredo (Chieti).

10 » » Al sig. Aillaud Giovanni (Napoli). » » » Al sig. Cannone Domenico (Napoli). » » » Al sig. Dal Negro Gaetano (Napoli). 2 maggio » Al sig. Capitani Mario (Roma). 6 » » Al sig. Volken Gregorio (S.C.V.). 8 » » Al sig. Di Ielsi Francesco Saverio (Roma). » » » Al sig. Gligora Francesco (Roma).

Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

21 giugno 1973. Al sig. Engelmeier Paolo (Münster). 18 luglio » Al sig. Wenning Enrico (Köln). 22 settembre » Al sig. Ball Reginaldo (Westminster). 25 » » Al sig. Schuhl Ermanno Giuseppe (Köln)

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 432: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

432 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

20 novembre 1973. Al SI ig - Boersma Antonio Alfonso (Haarlem). » » » Al s ig - Snackers Emilio (Roermond).

» » Al s i g - Lazatin Jesus (San Fernando).

» » » Al s i g . Miranda José (San Fernando). » » » Al s te­ Naval Emilio (San Fernando).

» Al s ig ­ Rodríguez Gerry (San Fernando).

» » Al s i g - Blaisse Francesco Baldovino (Utrecht). » » » Al s i g - Miggl Giuseppe (Wien).

» » Al s i g - Riedmüller Leopoldo (Wien). 14 dicembre » Al s i g . Sole Luigi (Roma).

» » » Al s i g - Krechel Jakobus (Trier). » » » Al s l g . Roeser Johannes (Trier). 3 gennaio 1974. Al s i g . Hagele Hermann (Graz-Seckau).

» » Al s l g . Scalco Antonio (Verona). 4 » » Al s i g . Hermans Guglielmo Nicola (Roermond). » » » Al s i g . Mazairac Luigi Giovanni-Maria (Rotterdam).

18 » » Al s Lg- Porcari Francesco (Roma). » » Al s i g - Van Alebeek Guglielmo Antonio ('s Hertogen-

bosch).

» » » Al s lg - Van der Pol Enrico Antonio ('s-Hertogenbosch). » Al s i g - Werter Nicola Endrigo Maria ('s-Hertogenbosch).

24 » » Al 8 i g - Gradi Carlo (Sankt Pölten). 25 » » Al s Lg- Sidoni Rodolfo (Nepi e Sutri).

» » » Al s Lg- Guzzini Luigi (San Isidro). 3 febbraio Al s i g - Fabbron Tullio (Adria). » » Al s Lg- Ruf Marco (Freiburg im Breisgau).

Al s Lg. Stachele Edmondo (Freiburg im Breisgau). 9 Al S) Lg- Cleiren Alexander (Antwerpen). » Al SI Lg- Dessart Louis (Liège). » Al s Lg- Marazzi Luigi (Reggio Emilia).

» Al SI Lg- Pedroni Dante (Reggio Emilia). 28 » Al S] Lg- Motier Carlo Luigi Alberto (Mechelen-Brussel).

3 marzo » Al s Lg- Russo Manlio (Roma). 10 » » Al SI Lg- Gambassi Boris (Massa Marittima).

» » » Al s Lg- Buratti Alfredo (Roma). 14 Al S] Lg- Scortichini Mario (Roma). 29 » Al 8] Lg- Romolini Alessandro (San Sepolcro). 31 » Al 8] g - Lacivita Savino (Roma).

6 aprile Al S] g - Poletti Mario (Casale Monferrato). 10 » » Al s Lg- Caccavale Augusto (Napoli). 6 maggio » Al SI g - Roggen Giovanni (S.Ö.V.). 8 » Al s Lg- Thierse Paul (Erfurt-Meiningen). » » » Al S] g - Sabino Alfonso (Roma).

NECROLOGIO

10 luglio 1974. Mons. Cunningham James, già Vescovo di Hexham and Newcastle.

11 » » Mons. Kokov Simeon, Vescovo tit. di Batne, Ammini­stratore Apostolico di Sofia e Plovdiv.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 433: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Augusti 1974 N . 8

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

EPISTULAE

I

Ad E.mum P. D. Carolum S. R. E. Cardinalem Wojtyla, Cracoviensem

Archiepiscopum, sexto expleto saeculo ab ortu Hedvigis Reginae Poloniae.

Sextum saeculum expletum ab ortu Hedvigis Reginae Poloniae Prae­

sulibus, clero, fidelibus istius regionis opportunitatem praebet egregiae

eiusdem mulieris memoriam celebrandi ab eaque documenta sumendi

ad vitam, quae hac agitur aetate, attinentia.

Re quidem vera Regina illa sat brevi tempore, quo in terra degit,

virtutibus colendis assidue institit, religionem catholicam propagavit

et constabilivit, Facultatem theologicam Cracoviensem condidit, opera

caritatis et socialis provectionis excitavit, ut praecipua eius benefacta

commemoremus. Cultus igitur ut Beatae ab immemorabili ei prae­

statur, de quo confirmando iudicium est apud Sedem Apostolicam insti­

tutum.

Sollemnia, ob memoriam lectissimae huius mulieris indicta, in tem­

pus feliciter incidunt, quod Anno Sacro in Ecclesiis localibus cele­

brando tribuitur, et appropinquante iam universali Iubilaeo, Romae

ad limina Apostolorum, in catholicae unitatis sede, agendo.

Vita interior, purificatio animi, reconciliatio cum Deo et cum fra­

tribus : en nota argumenta, religiosis hisce celebritatibus proposita,

quae vitam unius cuiusque ac coetuum intime tangunt. Non equidem

dubitamus, quin tu, Venerabilis Frater Noster, quo es studio pasto-

28 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 434: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

434 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rali, ceterique Pastores Poloniae operam detis, ut hoc magni momenti

negotium spirituale greges vestri persentiant et in vitae usum traducant.

Hedvigis Eegina, quemadmodum significavimus, plurimum est annisa,

ut religionis catholicae fines proferrentur : haec etiam causa, scilicet

evangelizatio — ut semper, ita et hac aetate ac quidem impensius —

est cordi Ecclesiae ; quin immo, ut notum est, proximo conventui Synodi

Episcoporum ut argumentum pertractandum exhibebitur. Numquam

enim oblivisci licet haec gravia verba Concilii Oecumenici Vaticani II :

(( In praesenti autem rerum ordine, ex quo nova exsurgit humanitatis

condicio, Ecclesia, sal terrae et lux mundi X ) , 1 urgentius vocatur ad

omnem creaturam salvandam et renovandam, ut omnia in Christo

instaurentur, et in Ipso homines unam familiam unumque populum

Dei constituant. 2 Omnes igitur, etiam laici, impelli se sentiant, ut ad

hanc causam vere apostolicam eo, quo fieri possit modo, efficaciter

conferant.

Non necesse habemus opera eo pertinentia, ut aerumnae subleventur,

egestati consulatur, auferantur iniustitiae, iterum inculcare : etenim

« hoc dilectionis signo Ecclesia oportet dignoscatur, quae, dum gaudet

de aliorum inceptis, caritatis opera ut suum officium et ius, quod aba-

lienari nequit, vindicat ». 3 Ipsum vero tempus sacrum — Annum Sanc­

tum dicimus — catholicos admonet, ut geminent nisus, quibus maximo

dilectionis mandato Dominico satisfiat.

Vota denique facientes, ut haec pia celebratio in verum religionis

vertat profectum, tibi, Venerabilis Frater, ceteris Poloniae Praesu­

libus, sacerdotibus, religiosis, Christifidelibus, illius participibus, Bene­

dictionem Apostolicam, superni roboris et solacii auspicem Nostraeque

caritatis testem, libentissime impertimus.

Ex Aedibus Vaticanis, die x mensis Maii, anno MCMLXXIV, Ponti­

ficatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

1 Cfr. Mt. 5, 13-14. 1 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 1. 3 Cfr. Conc. Oec. Vat. II, Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem

n. 8.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 435: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 435

I I

Rev.mis PP. DD. Constantino Koser, Vitali Bonmarco, Paschali Rywalski,

Franciscanum Familiarum moderatoribus, septimo expleto saeculo ab obitu

Sancti Bonaventurae.

Scientia et virtute praeclarissimus, hodieque refulget, Sanctus Bo­

naventura, qui Doctor Seraphicus solet cognominari cuiusque ab obitu

septimum saeculum expletum hoc anno celebratur. Qui quidem annus

consimili memoria anniversaria Sancti Thomae Aquinatis est insignis,

ita ut socia laude praedicentur hi duo viri, ornamenta Ecclesiae, in

cuius ministerio eximio exsequendo mortem oppetiverunt : alter enim

vita functus est, dum ad Concilium Oecumenicum Lugdunense II , Sum­

mi Pontificis iussu, se conferebat, alter, id est Sanctus Bonaventura,

dum hoc ad exitum vergebat, die nempe xv mensis Iulii anno MCCLXXIV.

Hic ipse Cáeles et aetatem nostram valet illuminare, qua in re verba

libet iterare Sancti Pii X, Decessoris Nostri : « Etenim Bonaventuram,

utpote non suo dumtaxat saeculo, sed omni posteritati, quemadmodum

ceteros summos Ecclesiae Doctores, datum divinitus, egregie prodesse

huic etiam aetati posse arbitramur. 1 Nunc vero, ut notum est, id agitur,

ut orbis catholicus ad sui renovationem nitatur, quatenus doctrina et

normae salutares, a Concilio Vaticano II statutae, fideliter et incunc­

tanter ad effectum deducantur, et sic in Ecclesia et per eam in mundo

viva vox Evangelii possit resonare. 2 Quae renovatio etiam magis urgetur,

universali Iubilaeo iam per Nos indicto, cui propositum est singulorum

ad Deum conversionem promovere, quae cunctorum pariat reconcilia­

tionem. Omnes ergo Christifideles ad impensam vocantur navitatem,

cuius Bonaventura praeco exstitit et magister et effector, ut in omnibus

aedificetur fides, honorificetur Deus, componantur mores. 3

Seraphicus Doctor suo quidem modo officium implevit, quo ceterum

quivis Ecclesiae filius astringitur quodque in eo positum est, ut « se­

cundum propria dona et munera per viam fidei vivae, quae spem excitat

et per caritatem operatur », incedat. 4 Thelogicae vero inquisitioni, cui

1 Epist. Doctoris Seraphici sapientiam, 11 Apr. 1904: Pii X Pont. Max. Acta, I,

p. 235. 2 Cfr. Conc. Vat. II , Const. dogm. de Divina Revelatione Dei verbum, n. 8. 3 Cfr. S. Bonav. De reduct. art. ad theol., 26: Opera omnia, Ad Claras Aquas, V,

p. 325. 4 Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 41.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 436: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

436 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

assidue studioseque incumbebat, ipse hunc constituit ordinem, « ut

inchoetur a stabilitate fidei, et procedatur per serenitatem rationis, ut

perveniatur ad suavitatem contemplationis ». 5 Cum autem auctor fidei

et consummator sit Iesus, 6 « in quo summi Dei tota revelatio consum­

matur )),7 illum potissimum aspexit ut (( fundamentum totius fidei chri­

stianae totius doctrinae authenticae». 8 Supremo enim sub magistro

Filio Dei et hominis Filio, multa, quae soli rationi sunt impossibilia,

possibilia fiunt rationi divinitus adiutae ; quae ideo capax redditur « ad

participanda bona divina, quae humanae mentis intellegentiam omnino

superant », 9 ac de iisdem etiam omnimodam certitudinem assequi valet.

Nam licet intellectus humanus intrinsece, ut aiunt, arctioribus finibus

sit circumscriptus, et falli possit, tamen ipsius Dei infallibilitate et

immutabilitate quodam modo perfunditur.

Minime vero putandum est nos umquam irrationabiliter credere,

« quia gratia et lux desuper infusa potius rationem dirigit, quam perver-

tat )).1 0 Quapropter, nedum in quodam fideismo, ut appellant, acquie-

scamus, ad ulterius inquirendum impellimur, ipsa etiam exempla atque

vocabula usurpantes, quae ad omne genus doctrinae pertinent, cum fides

nos doceat in quavis re, quae sentitur vel cognoscitur, interius latere

ipsum Deum. 1 1

Neque praepedienda est theologica inquisitio propter deceptiones,

quae forte exinde oriantur et a quibus « vix aliquis tractator catho­

licus immunis fuit », 1 2 dummodo omnes investigatores desiderio ducan­

tur veritati serviendi eiusque vim, transcendentem qualiacumque sua

ipsorum iudicia, agnoscant. Tota enim de Deo veritas vel ab eo prove­

niens voluntas, nulla humana comparatur industria, sed a Patre lumi­

num descendit, qui « voluntarie genuit nos verbo veritatis, ut simus

initium aliquod creaturae eius ». 1 3 Hanc igitur veritatem numquam

licet aspernari, sive certum proponendo ut dubium, sive dubium ut cer­

tum asserendo.

5 De rebus theologicis, Serm. 4, 15: Opera omnia, V, p. 571. 6 Cfr. Hebr. 12, 2. 7 Conc. Vat. II , Const. dogm. de Divina Revelatione Dei verbum, n. 7. 8 De rebus theologicis, Serm. 4, 5: Opera omnia, V, p. 568. 9 Conc. Vat. I, Const. dogm. Dei Filius, cap. 2: DS 3005. 10 S. Bonav., Quaest, disput, de mysterio Trinitatis, q. 1, a. 2, n. 3: Opera omnia,

V, p. 57. 11 Cfr. id., De reduci, art. ad theol., 26: Opera omnia, V, p. 325. 12 Id., In II Sent., dist. 15, dub. 3: Opera omnia, II p. 390. 13 lac. 1. 18.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 437: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 437

Quaevis igitur circa divina terminalis seu definitiva sententia ad

magisterium spectat a Christo institutum, eo quod quandam cum ipso

verbo Dei habet connaturalitatem, quam dicunt, scilicet ad Ecclesiae

magisterium, cui uni munus authentice interpretandi est concreditum. 1 4

Quo fit, ut nemo fidelis discipulus esse possit Salvatoris Iesu, nisi illi

magisterio, quod ipsius nomine in Ecclesia exercetur, fidele praestet

obsequium. Utraque autem fidelitas singularem tribuit theologicae in­

quisitioni praestantiam et eflicit, ut eadem cum munere salvifico eius­

dem Ecclesiae arcte coniungatur, quatenus per ipsam supernaturalis

hominum vocatio et profundius cognoscitur et suasive adiuvatur. 1 5

Quemadmodum Christus, « principalis magister » noster, 1 6 docuit,

oportet a nobis in omnibus honorificetur Deus.

Est autem honorandus Deus imprimis in natura sua, quae, utpote

humanam prorsus absoluteque transcendens, postulat, ut illi plane simus

obnoxii : tunc enim « Deus regnat in nobis, quando nos sumus omnino

ei subiecti ». 1 7 Etsi Dei dominium et nostra subiectio in fine tantum

temporum perficietur, tamen discipuli Domini ad utrumque debent

cotidie sedulo attendere.

Praeterea Deo honor est adhibendus operanti per ministros suos, 1 8

maxime quidem per ministros, in quibus « adest in medio credentium

Dominus Iesus Christus ». 1 9 Peculiari modo honorandi sunt Ecclesiae

« Pastores, quos qui audit, Christum audit? qui vero spernit, Christum

spernit et Eum qui Christum misit ». 2 0 Quamvis enim et ipsi idem

habeant caput Christum, nihilominus ut medii interpretes inter cete­

ros fideles ac Deum sunt constituti, « ut eis referant divina responsa »,

quae verbo Dei exprimuntur quaeque omnia complectuntur ad salutem

hominis necessaria : quid credendum, quid exspectandum, quid ope-

randum. 2 1

Quoniam vero inter sacros Pastores in ministerio salutis primum

obtinet locum Summus Pontifex, honorem Deo denegat, qui reverentiam

14 Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Divina Revelatione Dei verbum, n. 10. 15 Cfr. S. Bonav. In I Sent., Prooem., q. 3, conci.: Opera omnia, I, p. 13. lé Cfr. S. Bonav. De rebus theologicis, Serm. 4, 20: Opera omnia, V, p. 572. 17 Id., In Evang. Luc, c. 11, 12: Opera omnia, VII, p. 280. 18 Cfr. S. Bonav. Quaest, disp. de perfect. evang., q. 4, a. 1, 9: Opera omnia, V,

p. 182. 19 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 21. 2 0 Ibid., n. 20. 21 Cfr. S. Bonav., Sermones de B. Virgine Maria, De Annunt. Serm. 4, 2: Opera

omnia, IX, p. 074b: In Eseaëm., Coll. I I , 13: Opera omnia, V, p. 338.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 438: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

438 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

et oboedientiam eidem Romano Pontifici debitam recusat. Quare Sanctus

Bonaventura, vir pius et miserens, haec gravia verba proferre non

dubitavit : « Non potest ergo intra unitatem ecclesiasticam esse qui

ab oboedientia recedit illius qui sedet in Cathedra Petri w.22

Deus denique honorificetur oportet in imagine sua, nempe in homi­

ne, quia, in Verbo aeterno homine facto, divinam quodammodo asse­

cutus est dignitatem. Quoniam Christus, ut ait Sanctus Bonaventura,

(( simul est proximus et Deus, simul frater et dominus, simul etiam

rex et amicus v,23 postulatur, ut amor noster in universos feratur

homines, neque ullis eorum peculiaribus contineatur condicionibus.

Nam, cum caritas nostra a Christo originem trahat atque finem acci­

piat, eandem universalitatem habeat oportet ac dilectio, qua Christus

dilexit nos. 2 4

Pariter ergo honorandi sunt varii in Ecclesia status, nam « humani

generis Recreator diversa largitur charismatum dona, diversa dat gra­

duum et praelationum officia, diversa tandem praebet exempla y).25

Quodsi peccata defectionesque hic illic reperiuntur, tamen germina

bonitatis, in quemvis hominem a Deo immissa, nedum penitus exstin­

guantur, talem efficaciam servant, ut, divina gratia adiuvante, ex malo

etiam bonum valeant excitare. Nullus ergo, tot inter difficultates,

quibus fit, ut humana vita interdum nec cum fide concordet nec cum

honore Deo debito componatur, est desperandi locus : est enim maior

misericordia Dei quam miseria nostra possumusque nos ad Deum tra­

here ipso pondere beneficiorum eius. 2 6 Cum vero summum beneficium,

hominum generi impertitum, sit ipsius Dei Incarnatio, per Christum et

in Christo iidem homines consecuti sunt facultatem, qua, per bona

temporalia transeuntes, non omittant aeterna. Propter hanc supremam

divini amoris effusionem, tota creatura, licet ei inesse pergat periculum

ne a Deo avertat, data Incarnatione, excellentiore modo ad Deum

conducere valet.

Est autem creatura ipsa quasi liber legendus luce affulgente sacra­

rum Scripturarum, quae ad Deum cognoscendum, laudandum, aman-

dum alliciunt.Quoniam autem nemo ad plenum intellectum earundem

divinarum Litterarum possit pervenire, nisi per crucem Christi, qui

22 Quaest, disp. de perfect. evang., q. 4, a. 3, 14: Opera omnia, V, p. 191. 23 Itiner. ment, in Deum, c. 4, 5: Opera omnia, VIII, p. 307. 2 4 Cfr. Io. 15, 9. 25 S. Bonav., Apologia pauperum, c. 6, 4: Opera omnia, VIII, p. 267. 26 Cfr. id., In Ioan., Coll. XXVIII, 5: Opera omnia, VI, p. 567.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 439: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 3 9

omnem Scripturam implevit fundendo Dei veritatem, 2 7 Christum cru­

cifixum omnes imitentur oportet, quippe qui venerit, ut hominem ab

amore terrenorum revocare et ad amorem Dei provocaret, 2 8 atque pro

nobis sit passus, nobis relinquens exemplum, ut sequamur vestigia eius. 2 9

Haec igitur sequela Christi ad continuam impellit reformationem

eamque in rectam convertit animi propensionem, quae in eo est posita,

ut per Verbum incarnatum, quatenus est humani generis reformativum,

cuncta ad primigeniam reducantur formam, quam a Verbo increato ac­

ceperunt. 3 0 Christus enim, utpote (( simul perfectus viator et comprehen-

sor )),31 dum omnium terrestre iter comitatur, omnes simul ad se, in

caelestibus constitutum, invitat. Unde efficitur, ut vita hominis in terris

ipsa natura sua sit peregrinatio eschatologica,videlicet itinerarium seu

reditus cum Christo ad Christum « a quo procedimus, per quem vivimus,

ad quem tendimus ». 3 2

Huiusmodi itinerarii exemplum Sanctus Bonaventura in patre suo

Francisco laudibus praedicat, qui, in monte Alvernae Christo cruci affixo

singularem in modum conformis effectus, cum Domino « pascha » cele­

bravit, transitum ad Deum quasi consummans. Quo exemplo fulgente,

ad eundem transitum cuncti homines invitantur. 3 3

Quod quidem itinerarium mentis in Deum componens, Sanctus Bona­

ventura, maxime ardua speculationis culmina supergrediens, de mystica

theologia ita exponit, ut in ea (( habeatur facile princeps ». 3 4 Ipse sane

arbitratur contemplationem Dei cuilibet viro iusto esse quaerendam et

ad bonum infinitum esse pertingendum, quo anima, quamvis capacita­

tem habeat finitam, compleatur. 3 5

Simul vero persuasum sibi habet eos reprehensibiles esse « qui, dum

volunt arcem contemplationis ascendere, volunt quiescere et ad laborem

27 Cfr. id.., In Exaëm. Coll. XIII, 12: Opera omnia, V, p. 390; In Evang. Luc, c. 4,

45 et c. 16, 33: Opera omnia, VII, pp. 99 et 415; Sermones de tempore, Fer. VI in

Parase , Serm. 2: Opera omnia, IX, p. 28 b. 28 Cfr. S. Bonav., Sermones de tempore. Domin. I Advent., Serm. 3: Opera omnia,

IX, p. 28 b. x

29 Cfr. 1 Petr 2, 21. 30 Cfr. S. Bonav. Breviloqu., p. 6, c. 13: Opera omnia, V, p. 279 b. 31 Id., De rebus theologicis, Serm. 4, 19: Opera omnia, V, p. 572. 32 Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 3. 33 Cfr. S. Bonav., Itinerar. ment, in Deum, c. 7, 2-2; Opera omnia, p. 312. 3 4 Cfr. Leo XIII, Alloc, ad professores Collegii S. Antonii de Urbe habita 11 Nov.

1890: Acta Ord. Min. 1890, p. 177. 35 Cfr. In II Sent. dist. 23, a. 2, q. 3, 6: Opera omnia, II p. 546 a; In I Sent.,

dist. 1, a. 3, q. 2, 2:Opera omnia, I, p. 41 b.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 440: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

440 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

actionis recusant descendere ». 3 6 Cum enim perfectio ad caritatem ducat, homo, quo magis Deo adhaeret, eo magis Regni Dei incremento incum­bat oportet.

Utrumque autem vivendi modum, ad beatitudinem promerendam ne­

cessarium, Sanctus Bonaventura ipse coluit, contemplationem in actio­

nem quodammodo transfundens. Siquidem ministerium Moderatoris Ge­

neralis sui Ordinis ita implevit, ut in commisso sibi grege meritum

virtutis accresceret, clauderetur via vitiis et daretur moribus disci­

plina. 3 7 Ad patris cardinalis dignitatem evectus, exspectationi Summi

Pontificis ita respondit, ut cum eodem divinis obsequiis et universalis

Ecclesiae servitiis vacaret. 3 8

Idem prorsus sensit Angelicus Doctor, illud opus vitae activae

extollens, « quod ex plenitudine contemplationis derivatur » ; 3 9 ideo­

que cum eo sociatur Bonaventura, sicut ad trahendum iugum Domini

Dominico est iunctus Franciscus. 4 0 Quam ob rem haec duo Ecclesiae lu­

mina ad tempora usque nostra tamquam « sacrae theologiae principes », 4 1

quasi geminato fulgore in cuncto splendescunt Populo sancto Dei.

His, quae attigimus, Sancti Bonaventurae cogitatis et hortamentis

manifesto comprobatur hunc ipsum doctrinae vitaeque magistrum adhuc

loqui, quamvis abhinc septem saecula mortuum. Cui adhuc loquenti

Nos vocem addimus Nostram, omnes Ecclesiae filios monentes, ut eum,

qui ita ambulavit, observent. 4 2 Ad Deum autem iuvat orationem diri­

gere, quae in Seraphici Doctoris memoria recolenda rite adhibetur, ut

« ipsius proficiamus eruditione praeclara et caritatis ardorem iugiter

aemulemur ». 4 3

Quae vota Benedictio Apostolica confirmet, quam vobis, dilecti filii,

et universis, quibus praeestis, Familiis Franciscalibus, ex animo imper­

timus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xv mensis Iulii, anno

MCMLXXiv , Pontificatus Nostri duodecimo.

PAULUS PP. VI

36 Cfr. In Evang. Luc, c. I, 62: Opera omnia, VII, p. 236. 37 Cfr. Epistolae Officiales, II, 1: Opera omnia, III, p. 712.

3 8 Cfr. Gregorius I, Epist. Fr. Bonaventurae Ord. Min. Gen. Min.: Bullarium Franciscanum, III , p. 206 a.

39 Summa theol. II-II, q. 188, a. 6. 40 Cfr. S. Bonav., Sermones de Sanctis, De Sancto Dominico: Opera omnia, IX,

p. 565 b. 41 Pius XII, Litt. Enc. Sacra virginitas: A.A.S. 46 (1954), p. 165. 42 Cfr. Phil. S, 17. 43 Missale Romanum, Typ. Polygl. Vat. 1970, p. 578.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 441: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 441

I I I

Ad Rev.mum D. Ioannem Nolan, Pontificiae Missionis pro Palaestina prae­

sidem, XXV exacto anno ab eadem Missione constituta.

The Pontifical Mission for Palestine, established with admirable

foresight and in a spirit of charity by our Predecessor of venerable

memory Pius XII, has recently celebrated the Twenty-fifth Anniversary

o f its foundation.

We desire to take this occasion to direct to you, its diligent

President, to your collaborator and to all those who have offered and

continue to offer their contribution to this work a word of gratitude and

appréciation for the activity conducted during these years on behalf

of the peoples of Palestine, in the name of the charity of Christ.

We have followed with personal interest this activity in the various

forms which it has taken to meet the grave and multiple needs of the

refugees, often in coordination with the activity which other organiza­

t i o ^ , including those which are not Catholic, have commendably

carried out.

The work of the Mission for Palestine has been one of the clearest

signs of the Holy See's concern for the welfare of the Palestinians,

who are particularly dear to us because they are people of the Holy

Land, because they include followers of Christ and because they have

been and stili are being so tragically tried.

We express again our heartfelt sharing in their sufferings and our

support for their legitímate aspirations. May our paternal solicitude

bring comfort and encouragement, especially to the refugees, who for

years have been living under inhuman conditions.

Unfortunately such a state of affairs has produced in many Pal­

estinians a sensé of frustration and, in some, such anguish and

desperation as to move them to acts of violent protest which with

sorrow we have been constrained strenuously to deplore.

It seems to us, nevertheless, that this is the moment for all Pal­

estinians to look to the future with a constructive, likeminded and

responsible attitude, as the hope becomes ever stronger that their

particular problems will be discussed and that a solution to them will

be found during the current general negotiations for peace in the Middle

East.

Our Mission for Palestine is thus about to be faced with a com-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 442: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 4 2 4cía Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pelling task. In addition to continuing its assistance, without distinc­

tion of nationality or religion, to those who have suffered or are

suffering in any way as a resnlt of the repeated conflicts which have

devastated that région, the Mission will have to expect, in the situation

which is now evolving, to contribute to projects of aid, of rehabilitation

and of development for the population of Palestine. In order that this

task may be carried out, it will be necessary to promote in the Oatholic

world an effective collaboration between all the relief organizations

concerned with Palestine.

We therefore exhort you and your collaborators to become the voice

of those who are suffering, and to urge Christians to be generous

witnesses of charity towards their Palestinian brethren of the Holy

Land—as we have already indicated in our Exhortation Nobis in

Animo—and to intensif y their efforts for the worthy cause of assistance

and development.

As an expression of our sentiments of gratitude and in pledge of

abundant divine grâces, we willingly impart to you and to ali those who

in any way collaborate with this work of the Mission for Palestine our

paternal Apostolic Blessing.

From the Vatican, Jury 16, 1974.

PAULUS P P . VI

NUNTIUS GRATULATORIIS

Ad E.mum P. D. Stephanum S. R. E. Cardinalem Wyszyñski, Gnesnen-

sem et Varsaviensem Archiepiscopum, decem condentem lustra ex quo

sacri Presbyteratus auctus est honore.

Rerum temporumque omnium Rectoris miro quidem consilio et

occursu, ineunte proximo mense Augusto, insignis ad memoriam tibi,

Venerabilis Frater Noster, illucescet dies. Decem enim condes lustra,

ex quo sacri Presbyteratus, o quam diu aliti desiderii, nobilis metae, es

auctus honore. Huius praeclari eventus recordationis Gnesnensis et

Varsaviensis Ecclesiae, in quibus praesertim sollers tua cura invigilat,

unanima consortione erunt participes, cum probe id poscat et causa

communionis sanctorum, qua fas est et decet in totius gregis laetitiam

renuere pia festa pastoris.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 443: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 443

Quibus praestitutis celebrationibus et coetibus pro benevolentia et

egregia existimatione, quibus te prosequimur — nescimus vero quaenam

utriusque insit pectori Nostro maior, cum utraque sis haud impari men­

sura perquam dignus — accessionem quandam et velut sertum appo­

nere volumus hasce per Litteras, per quas tibi, optimae famae parenti,

ductori, magistro et dilectis Deo gentibus civili humanitate excultis ex

inclita Polonia, cuncta salutaria, felicia, concordiae et paci consentanea

et conducibilia cupimus, precamur, exoptamus.

Attamen accipe in primis gratulationes, quas flagrantibus votis,

iusto cum laborum tuorum praeconio, libenter adnectimus, temet vete-

ranae virtutis compotem valde hortantes, ut iugiter confisus meritis

praecelsi nominis Iesu et victricis Crucis, pro Ecclesia laborem pergas

obire.

Nunc singillatim recolentes ea, quae a primordiis sacerdotii tui hac­

tenus tibi, multiformis gratiae Christi dispensatori et ministro fideli,

contigerunt, debitum solvimus Deo hymnum gratiarum actionis, prop­

terea quod dedit tibi de Christiano nomine et de Poloniae decore egregie

merendi facultatem.

Praeclaris exornatus ingenii dotibus, diligis patriam Poloniam, na­

talis soli dulcedine amor in te effluit, cum eius caelum, naturam loci,

uberem planitiem, urbes, artes, probam indolem vestratum, fortissima

gesta heroum, sanctorum rutilantem coronam spectabundis oculis con­

sideras.

Neque inaequali studio tu diligis aulam Dei et portam caeli, Eccle­

siam scilicet, universale sacramentum salutis et omnis boni quasi pela-

gus exundans, quemadmodum splendide S. Irenaeus asserit : (( Ubi

Ecclesia, ibi Spiritus Dei, et ubi Spiritus Dei, ibi Ecclesia et omnis

gratia : Spiritus autem veritas est »-1

Recalescat igitur hisce in adiunctis temporis Sedes tua in id quod

credidit, neque gloriae eius spem ulla prosperitas retardet, ulla aspe-

ritas moveat. Ob id ipsum oramus semper pro te, ut dignetur te voca­

tione sua Deus noster et impleat omnem voluntatem bonitatis et opus

fidei in virtute, ut clarificetur nomen Domini Nostri Iesu Christi. 2

Prosperum iter tibi faciat Deipara Virgo Maria, omnis sanctitatis

thesaurus, socia Christi Redemptoris, Mater Ecclesiae, Poloniae Re-

1 Adv. Her., III, 24. 2 Cfr. 2 Thess. 1, 11-12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 444: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

444 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gina semper invicta, ac te suo vigilanti obtutu protegat, sospitet,

serenet atque adducat mansuram pacis tranquillitatem.

Haec imo pectore ominati, tibi, Venerabilis Frater Noster, ac per

te Episcopis Auxiliaribus, clero et Christifidelibus dioecesium, modera­

mini tuo commissarum, Apostolicam Benedictionem peramanter in Do­

mino impertimus.

Ex Aedibus Vaticanis, die x mensis Iulii, anno MCMLXXIV, Ponti­

ficatus Nostri duodecimo.

PAULUS P P . VI

ALLOCUTIO

Ad E.mum P. D. Sergium Pignedoli Officialesque Secretariatus pro non

Christianis, decimo volvente anno ab eodem Secretariatu constituto. *

Signor Cardinale,

La ringraziamo per questa presenza del Segretariato per i Non Cri­

stiani, che oggi ci dà modo di incontrarci con Lei e con i suoi collabo­

ratori al compiersi del decennio di fondazione del nuovo organismo

post-conciliare, da noi istituito nel giorno di Pentecoste del 1964. Esso

corrispondeva ad un nostro fervido desiderio, che esponemmo qualche

mese dopo nella prima Enciclica « Ecclesiam suam » : l'incontro, il

dialogo con l'immensa area dei credenti in Dio, al di fuori dell'unica

religione cristiana : <( Non vogliamo rifiutare — scrivevamo in quel­

l'occasione — il nostro rispettoso riconoscimento dei valori spirituali e

morali delle varie confessioni religiose non cristiane ; vogliamo con esse

promuovere e difendere gli ideali, che possono essere comuni nel campo

della libertà religiosa, della fratellanza umana, della buona cultura,

della beneficenza sociale e dell'ordine civile »-1 Intanto i Padri Conci­

liari avevano già fin d'allora allo studio l'elaborazione di quel docu­

mento, che vide la luce il 28 ottobre del 1965, cioè la dichiarazione

Nostra Aetate sulle relazioni della Chiesa con quelle grandi confessioni

religiose, né sono mancati negli altri documenti conciliari chiari ac­

cenni a questo nuovo e più pensoso atteggiamento verso di esse, se-

* Die 6 mensis Iulii a. 1974. 1 A.A.S. 56 (1964), p. 655.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 445: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 4 5

gnando veramente una pietra miliare nella storia della vita e della

teologia della Chiesa. In esse, infatti, i Padri hanno visto un'espres­

sione molto significativa, anche se incompleta, del genio religioso del­

l'umanità, testimonianza del lavorìo segreto che la grazia dello Spirito

Santo — che riempie tutta la terra 2 — ha svolto nei secoli per far ger­

mogliare nelle anime rette i semina Verbi in eis lat entia? sicché quelle

manifestazioni religiose, nonostante le differenze, « haud raro referunt

tamen radium illius Veritatis, quae illuminat omnes homines )).4

Ispirato da questi princìpi, che esprimono da una parte il rispetto

della Chiesa cattolica verso il patrimonio religioso dell'umanità, e

dall'altra la sua destinazione universale e il suo impegno di stabilire

nel dialogo fruttuosi contatti con tutti gli uomini, e di servirli nei loro

fondamentali problemi esistenziali e nella loro ricerca di Dio, il Segre­

tariato ha lavorato in questi anni con umiltà, con intelligenza, con

amore : e non possiamo non ricordare qui il card. Paolo Marella, primo

presidente del Segretariato, al quale esprimiamo ancora il nostro rin­

graziamento. Una scorsa, sia pure sommaria, ai volumi che illustrano

L'Attività della Santa Sede, dimostra, anno per anno, il progredire

di un cammino difficile e generoso.

Lode a voi, dunque, per quanto avete fatto, sulla via delle indicazioni

teologiche e socio-culturali del Magistero, per stabilire questo fruttuoso

contatto con sfere sempre più larghe dei fratelli non cristiani; e inco­

raggiamento cordialissimo per i futuri sviluppi. Siamo lieti, infatti,

del vasto programma di incontri, in tutti i continenti, che il Segreta­

riato annualmente favorisce e promuove; e ci fa piacere vedere come

esistano nel mondo, oggi, in stretto rapporto di collaborazione col vostro

organismo, circa 25 commissioni per il dialogo, in seno a tutte le

Conferenze episcopali.

Continuate perciò con fede nel vostro lavoro : il vostro punto d'in­

contro con l'umanità sia ricerca appassionata di quella somiglianza

divina, che ha stampato in tutti gli uomini la sua orma « e spinge a

realizzare l'unificazione di tutti » ; 5 il vostro sforzo sia sincero apprez­

zamento per la ricerca religiosa degli uomini, e per i valori a cui essa

è approdata ; la vostra offerta sia testimonianza dell'amore di Cristo,

concretato nell'amore per l'uomo, per questa sublime e fragile crea-

2 Cfr. Sap. 1, 7; Is. 6, 3. 3 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 11. 4 Decl. Nostra aetate, n. 2. 5 Dionigi 1'Areopagita, De divinis Nominibus, 9, 6; PO 3, 913.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 446: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

446 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tura, luminosa, sacra e inviolabile, assetata di relazione, di comu­

nione, di libertà e di pace. La vostra dev'essere, infatti, nella Chiesa,

una presenza d'amore.

Questo è il compito grande che vi attende : estendere la rete della

fraternità e della pace fra gli uomini religiosi di tutta la terra. La

riconciliazione e il rinnovamento, auspicati per l'umanità nell'Anno

Santo, diano anche a voi l'impulso a stabilire con gli uomini fratelli

il dialogo che salva.

In questo arduo cammino vi seguiamo e vi seguiremo sempre con

la nostra Benedizione Apostolica.

NUNTIUS SCRIPTO DATUS

Universis sacris Praesulibus et catholicis Christifidelibus, die rei missio­

nali provehendae per totum Orbem dicato recurrente.

introduzione

Ancora una volta, nella luce del mistero di Pentecoste che segnò

l'inizio dell'attività missionaria della Chiesa, vogliamo dare l'annun­

cio dell'annuale Giornata Missionaria del prossimo Ottobre.

S'inquadra tale celebrazione nella cornice dell'Anno Santo, il quale

con la sua tematica del rinnovamento e della riconciliazione in Cristo,

si propone un obiettivo di dimensioni universali, e questo non si rea­

lizza che nella misura in cui l'umanità conosce e riconosce Cristo. Evan­

gelizzare, come azione che fa conoscere Cristo ai popoli e tende a rin­

novarli e riconciliarli con Lui e in Lui, vuol dire estendere l'area e il

grado della conoscenza e dell'accettazione della sua Persona e del suo

Messaggio, vuol dire dilatare gli spazi della riconciliazione nella giusti­

zia e nella carità.

Come abbiamo rilevato nella Bolla d'indizione dell'Anno Santo 1975

Apostolorum Limina, questi motivi fondamentali del Giubileo impon­

gono, come conseguenza necessaria, una più vigorosa azione apostolica

e missionaria della Chiesa : « Bisogna dunque che, durante l'Anno

Santo, si ridesti un generoso impegno nel promuovere l'evangelizza­

zione, la quale va indubbiamente considerata come il primo punto da

realizzare nel quadro di una tale attività. Difatti, " inviata da Dio alle

genti per essere sacramento universale di salvezza ", la Chiesa pere-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 447: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 447

grinante è per sua natura missionaria, e in tanto si rinnova nel suo»

storico cammino, in quanto si rende disponibile ad accogliere e ad

approfondire nella fede il Vangelo di Gesù Cristo, Figlio di Dio, ed

insieme a darne l'annuncio salvifico, con la parola e con la testimo­

nianza della vita ».

Se dell'Anno Santo abbiamo affermato che (( deve riflettere il carat­

tere di cattolicità della vocazione al Vangelo », e che « deve dare al

cuore della Chiesa le dimensioni del mondo », quale migliore occa­

sione per attuare, in concreto, un simile proposito della celebrazione

della Giornata Missionaria, chiamata dai suoi primi promotori « la

vera festa dell'apostolicità, il gran giorno della cattolicità »? 1

Significato missionario della conversione e della riconciliazione

La conversione, quale il battesimo esige, non presenta soltanto un

aspetto negativo di allontanamento e di distacco dal peccato, ma anche

e soprattutto un aspetto positivo — come conferma, del resto, la stessa

etimologia — di orientamento e di avvicinamento a Dio e, nel nome di

Dio, al prossimo. Per un cristiano autentico la glorificazione di Dio,

l'amore per Lui e l'avvento del suo Regno sulla terra debbono costituire

l'obiettivo principale della sua vita, in coerenza perfetta con le richie­

ste fondamentali del Pater Noster. Ora, è proprio grazie all'attività,

missionaria della Chiesa che (( Dio è pienamente glorificato, nel mo­

mento in cui gli uomini accolgono in forma consapevole e piena la sua

opera di salvezza che ha compiuto in Cristo. Così grazie ad essa si

realizza il piano di Dio, a cui Cristo in spirito di obbedienza e di amore-

si consacrò per la gloria del Padre che l'aveva mandato, perché tutto

il genere umano formi l'unico Popolo di Dio, si riunisca nell'unico

Corpo di Cristo, si edifichi nell'unico Tempio dello Spirito Santo. E

ciò, mentre riflette la concordia fraterna, risponde all'intimo desiderio

di tutti quanti gli uomini ». 2

Questa fraternità universale, in quanto siamo membri di una stessa

famiglia con Gesù Cristo, come Fratello maggiore, sotto il medesimo

Padre che sta nei cieli, esige una conversione, un'apertura, un avvici­

namento a tutti i nostri fratelli. E la conversione ci obbliga, in primo-

luogo, a conoscerli, giacché dobbiamo amarli e condividere con loro,

1 Cfr. Lettera del Card. Van Rossum, già Prefetto della Saera Congregazione di

Propaganda Fide, in data 8 agosto 1927. 2 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 7.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 448: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

448 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

altresì, i beni sia quelli di ordine materiale, che quelli di ordine morale

e spirituale. Non si può, infatti, concepire una famiglia nella quale

alcuni membri muoiono di fame ed altri sono nell'abbondanza; nella

quale alcuni vivono esposti alle intemperie ed altri in comode abitazioni ;

nella quale alcuni non hanno mai sentito parlare di Gesù Cristo ed

altri hanno a portata di mano tutti i mezzi di salvezza che la Chiesa

possiede. Se formiamo una sola famiglia con tutti gli uomini, l'amore

fraterno ci obbliga anche a riconciliarci con i fratelli di tutte le razze,

lingue, culture e condizioni di vita. Ci sono davvero nel nostro « conto »

molti peccati di omissione e di ingiustizia, dei quali dobbiamo chieder

perdono al nostro prossimo.

La riconciliazione con i nostri fratelli comprende la riparazione di

tali mancanze di giustizia e di carità, e costituisce, inoltre, il segno più

certo della nostra riconciliazione con Dio : « Se ci amiamo gli uni gli

altri, Dio abita in noi ». 3

Necessità ed importanza di un rinnovamento di stampo missionario

Questa preoccupazione per tutti gli uomini, nel sentire i loro pro­

blemi come nostri e nell'aver profonda coscienza che (( ogni uomo è

nostro fratello », questo vivo desiderio di riparare gli egoismi dei nostri

Paesi e di noi stessi, sono elemento essenziale per impostare, in un

senso genuinamente evangelico, una pastorale di conversione e di ri­

conciliazione, che sfocia necessariamente in un rinnovamento di tutta

la Chiesa.

La formazione di un'autentica coscienza missionaria deve poggiare

sopra un radicale rinnovamento spirituale : prima di predicare il Van­

gelo, bisogna viverlo ! ÏQ la vita di un cristiano o di una comunità che

costituisce il suo primo annuncio missionario : 4 se non si è prima

sperimentato personalmente che Cristo è il Salvatore, difficilmente si

sentirà la necessità di farlo conoscere agli altri. Poiché la cattolicità

— come dice il nostro Predecessore Pio XII nella sua Enciclica Fidei

Donum — è « la nota principale della vera Chiesa », 5 questa cattolicità,

che vuole dire spirito missionario universalistico, deve essere elemento

principale nella pastorale delle Chiese particolari, nelle quali sussiste

vivo ed operante l'essere stesso della Chiesa, e deve informare di sé

tutta l'azione pastorale che s'intende rinnovare. « Né bisogna dimen-

3 1 Io. 4, 7; cfr. anche Mt. 5, 25. 4 Cfr. Atti 3, 44; 5, 14. 5 A.A.S. 49 (1957), p. 237...

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 449: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 449

ticare — si aggiunge nella medesima Enciclica — che questo spirituale

fervore missionario, fomentato nelle vostre diocesi, è pegno di rinno­

vata vitalità religiosa, da cui esse saranno infiammate ... Se, dunque,

la vita soprannaturale consiste nella carità e s'incrementa con l'impe­

gno di donarsi, si può a buon diritto affermare che la vita cattolica di

un qualsiasi Paese si misura dai sacrifici che essa spontaneamente si

assume e sostiene per l'opera missionaria ». 6

Questo principio trova conferma nel Concilio Vaticano II : (( La

grazia del rinnovamento non può avere sviluppo nelle comunità, se

ciascuna di esse non dilata gli spazi della sua carità sino ai confini della

terra, dimostrando per quelli che sono lontani la stessa sollecitudine

che ha per coloro che sono i suoi propri membri )).7

Necessità ed urgenza dell'evangelizzazione

La nostra incorporazione alla vita stessa del Cristo, iniziata nel

Battesimo, accresciuta dalla Confermazione e perfezionata dall'Euca­

restia, ci impegna totalmente nel piano divino della salvezza che egli

venne a realizzare sulla terra. Sì, è vero che Dio « vuole che tutti gli

uomini siano salvi e giungano alla conoscenza della verità ». 8 Ma questo

piano, rivelato in maniera progressiva e che raggiunge il suo culmine

in Cristo « mediatore e pienezza di tutta la Rivelazione », 9 presenta

due specifiche proprietà. Il piano salvifico non si estènde solamente ad

alcuni uomini o ad alcuni gruppi umani, bensì a tutti gli uomini ed a

tutti i popoli. D'altra parte, « la chiamata alla fede e la risposta del

credente non si verificano in maniera isolata ed escluso qualsiasi le­

game reciproco », ma in seno ad un popolo « che Lo riconoscesse nella

verità e fedelmente Lo servisse ». 1 0

Questo Popolo di Dio, soggetto comunitario della fede e della vita

soprannaturale, è la Chiesa, alla quale è stato affidato il deposito della

Rivelazione non perché lo custodisca sotto terra, ma perché lo metta a

disposizione di tutti gli uomini. 1 1 Noi speriamo e confidiamo che, du-

6 Ibid., p. 243. 7 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 37. 8 1 Tim. 2, 4. 9 Const. dogm. de Divina Revelatione Dei verbum, n. 7. 10 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 9, cfr. Decr. de activ. mission. Eccle­

siae Ad gentes divinitus, n. 2. 11 Cfr. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, nn. 1, 29, 35; Decr.

de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, n. 2; Const. dogm. de Ecclesia

Lumen gentium, n. 13.

29 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 450: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

450 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rante l'Anno Santo, tutti i fedeli e tutte le comunità prendano coscienza

di questo impegno missionario universale, che, derivando dalla stessa

natura missionaria della Chiesa cattolica, è anche proprio di tutte le

Chiese e comunità locali, e di tutti e di ciascun cristiano.

Consideriamo, inoltre, che lo Spirito Santo, il quale opera sempre

in perfetta armonia col piano salvifico del Padre e con la natura essen­

zialmente missionaria della Chiesa, realizza nel medesimo tempo un

duplice movimento convergente: da un lato, spinge i popoli non cri­

stiani verso la Chiesa e, dall'altro, infonde nelle anime dei battezzati

10 spirito missionario. Cristo dal cielo — afferma il Concilio — me­

diante lo Spirito « opera incessantemente nel mondo, per condurre gli

uomini alla Chiesa». 1 2 « L o Spirito Santo unifica tutta la Chiesa

vivificando le istituzioni ecclesiali ed infondendo nel cuore dei fedeli

11 medesimo spirito missionario, da cui era spinto lo stesso Cristo ». 1 3

L'opera di evangelizzazione, oltreché necessaria, è urgente : anzitutto

in ragione della carità divina, che è il supremo motivo che la sollecita,

e poi anche come risposta alle gravi necessità spirituali del mondo

attuale. Caritas Christi urget nos:14 da quando San Paolo ha dettato

questa espressione, il panorama religioso del mondo presenta caratte­

ristiche che ci preoccupano e rattristano. Lo sviluppo dell'azione mis­

sionaria della Chiesa continua troppo lentamente. Suol dirsi, a titolo

di scusa, che la Chiesa deve imitare la pazienza di Dio. Questo è vero :

Dio è paziente, perché è eterno; Dio ha la sua ora, né noi possiamo,

nella nostra ansia, pretendere di anticipare l'ora di Dio. Dimentichiamo,

però, che siamo noi, con i nostri colpevoli egoismi, con la nostra acci­

dia e mancanza di zelo missionario, che obblighiamo, per così dire, Dio

a mostrarsi paziente, a seguir quasi il passo che vogliamo tener noi.

Dio è Amore e, come tale, desidera vivamente di comunicarsi agli

uomini. Non sono forse sgorgate dal Cuore di Cristo queste parole,

ardenti come la lava di un vulcano : « Sono venuto a portare il fuoco

sulla terra, e che cosa desidero se non che sia acceso? ». 1 5 Parimenti, il

mondo attuale, il quale, attraverso i segni del nostro tempo, si rivolge

alla Chiesa perché corra in suo aiuto e dia completa risposta alle sue

crescenti inquietudini ed aspirazioni, è come il Macedone della visione

12 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 48. 13 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 4. 14 2 Cor. 5, 14. 15 Lc. 12, 49.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 451: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 5 1

di San Paolo : « Vieni in Macedonia, e aiutaci )) ! 1 6 Quanti siamo figli

della Chiesa, possiamo e dobbiamo rispondere come l'Apostolo delle

Genti e ripeter con lui : « Non mi glorio se annuncio il Vangelo, perché

è un obbligo che mi è imposto; e guai a me, se non annunciassi il

Vangelo ! ». 1 7

Le Pontificie Opere Missionarie

strumento efficace per aiutare l'evangelizzazione

Al presente la Chiesa dispone di uno strumento provvidenziale,

perché tutto il Popolo di Dio possa assolvere adeguatamente il suo sacro

compito missionario : le Pontifìcie Opere Missionarie. Se queste non

esistessero, bisognerebbe crearle.

A disposizione immediata del Vicario di Cristo e, con lui, del Col­

legio Episcopale, esse costituiscono il principale e più efficace stru­

mento per educare il Popolo di Dio nell'autentico spirito universa­

listico e missionario ; per promuovere, nella loro multiforme varietà, le

vocazioni missionarie (non si dimentichi che una di queste Opere, l'Unio­

ne Missionaria, di tale finalità ha fatto la principale ragione pratica

della sua esistenza) ; e per sviluppare in maniera permanente la carità

nel suo duplice aspetto, spirituale e materiale, sempre all'insegna della

più piena cattolicità.

Ë nostro vivo desiderio, come già ripetutamente l'espressero i nostri

venerati Predecessori, che tali Opere si costituiscano, si consolidino e

fioriscano non solo nelle Chiese di antica cristianità, ma anche nelle

Chiese giovani, comprese le più recenti, quale segno chiaro della comu­

nione ecclesiale e dell'universalismo missionario che a tutte loro è

connaturale.

Ai dirigenti e collaboratori di dette Opere, sparsi per tutto il mondo,

noi amiamo ripetere le parole che abbiamo rivolto poco tempo fa

durante la riunione, svoltasi in Roma, dei loro Consigli Superiori

Generali : « A Voi spetta l'onere e l'onore di tenere sveglia nei vo­

stri Paesi questa consapevolezza, e di infondere instancabilmente in

tutti gli strati dell'opinione pubblica, e in particolar modo nelle par­

rocchie e nelle organizzazioni cattoliche, quel sensus Ecclesiae che,

unico, può conservarle immuni da ogni particolarismo, ed alimentare

costantemente la fiamma della generosità consapevole e gioiosa in un

16 Cfr. Atti 16, 9-10. 17 1 Cor. 9, 16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 452: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

452 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ampio respiro che abbracci tutte le Missioni e ne prenda sempre più a

cuore le sorti, affidate alla buona volontà, allo zelo, allo spirito d'ini­

ziativa dei figli della Chiesa ». 1 8

Ci piace terminare il nostro Messaggio ripetendo l'orazione che leg­

giamo nella liturgia della festa del Patrono delle Missioni, San Fran­

cesco Saverio : « Fa', o Signore, che la tua Chiesa trovi la sua gioia

nell'evangelizzazione di tutti i popoli ». Nel nome del Signore, a tutti

voi che lavorate con vero zelo per le Missioni e vi apprestate a celebrare

la prossima Giornata Missionaria, noi auguriamo una intima letizia

che il mondo non può dare : quella di aver trovato il vero senso della

vostra vita, partecipando con Cristo alla realizzazione del piano divino

dell'universale salvezza.

Dal Vaticano, nella solennità degli Apostoli Pietro e Paolo, 29 giu­

gno dell'anno 1974, dodicesimo del nostro Pontificato.

PAULUS PP. VI

18 A.A.S. 66 (1974), p. 342.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 453: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 453

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 12 Iunii 197Ii. — Metropolitanae Ecclesiae Materanensi prae­

fecit Exc. P. D. Michaelem Giordano, hactenus Episcopum titularem

Laritanum.

die 20 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Alexandrinae in Ontario R. P.

D. Eugenium Philippum Larocque, curionem ad Sanctam Annam in

oppido vulgo Tecumseh dioecesis Londonensis.

die 25 Iunii. — Titulari episcopali Ecclesiae Macrianensi in Mau-

retania R. P. D. Ioannem Sherlock, e clero dioecesis Hamiltonensis,

quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Geraldi Emmett Carter,

Episcopi Londonensis.

die 1 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Tigualensi R. D. Marium

E. Rios Mont, sodalem Congregationis Missionis, quem constituit Prae­

latum Escuintlensem.

die 6 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Portus Gratiae, noviter erectae,

R. P. D. Michaelem Saudreau, Vicarium Generalem archidioecesis

Parisiensis.

die 8 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Zipaquirensi Exc. P. D. Rubén

Bui trago Trujillo, hactenus Episcopum titularem Aquaeflaviensem.

die 11 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Linarinae R. P. Raphaelem Gal­

lardo García, sodalem Ordinis Fratrum S. Augustini, superiorem pro­

vincialem in Dicione Mexicana.

I

PROVISIO ECCLESIARUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 454: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

454 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

— Titulari episcopali Ecclesiae Murthlacensi R. P. D. Thomam W.

Lyons, e clero archidioecesis Vashingtonensis, quem deputavit Auxilia­

rem Exc.mi P. D. Gulielmi W. Baum, Archiepiscopi Vashingtonensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Valle-Valliensi R. P. Eugenium

Marino, Vicarium Generalem Societatis Sodalium Sancti Ioseph a Sacro

Corde, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P.D. Gulielmi W. Baum,

Archiepiscopi Vashingtonensis.

die 13 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Papantlensi R. D. Ianuarium

Alamilla Arteaga, e clero dioecesis Tampicensis, secretarium generalem

Conferentiae Episcopalis Mexicanae.

— Cathedrali Ecclesiae Apatzinganiensi R. D. Iosephum Fernández,

curionem paroeciae B. M. V. a populo « de los Angeles » nuncupatae

in urbe Tulancingensi.

die IS Iulii. — Cathedralibus Ecclesiis Savonensi et Naulensi

R. P. D. Franciscum Sibilla, e clero archidioecesis Ianuensis, proconsi-

liarium sodalitatis ab Actione Catholica Italica.

die 16 Iulii. — Metropolitanae Ecclesiae Portus Montt Exc. P. D.

Eladium Vicuña Aránguiz, hactenus Episcopum Chillanensem.

die 17 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Insulae Cathensis R.

P. D. Gulielmum A. Hughes, Vicarium Generalem dioecesis Youngsto-

niensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi G. Malone,

Episcopi Youngstoniensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Abercorniensi R. P. D. Richardum

S. Hanifen, Cancellarium Curiae archidioecesis Denveriensis, quem

deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi V. Casey, Archiepiscopi

Denveriensis.

die 20 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Gemellensi in Numidia

R. P. D. Iosephum Mercieca, presbyterum dioecesis Gaudisiensis, Prae­

latum Auditorem Sacrae Romanae Rotae, quem deputavit Auxiliarem

Exc.mi P. D. Michaelis Gonzi, Archiepiscopi Melitensis.

die 2l¡. Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Laritanae R. D. Alfre­

dum Iosephum Rodríguez Figueroa, e clero dioecesis Valentinae in

Venetiola, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iosephi Ali Lebrun

Mora tinos, Archiepiscopi titularis Vocariensis, Coadiutoris cum iure

successionis et Administratoris Apostolici « sede plena » archidioecesis

Caracensis.

die 3 Augusti. — Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D.

Candidi Rada Senosiain, Episcopi Guarandensis, constituit Exc. P. D.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 455: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 4 5 5

Radulfum López Mayorga, Episcopum titularem Casensem in Numidia,

hactenus Auxiliarem eiusdem Episcopi Guarandensis.

die 8 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Obbensi praefecit R.

P. Albertum Geraldum Iaramillo, sodalem Societatis Presbyterorum a

S. Sulpitio, professorem in seminario maiori bogotensi, quem deputavit

Auxiliarem Exc.mi P. D. Michaelis Angeli Arce Vivas, archiepiscopi

Popayanensis.

— Cathedrali Ecclesiae Rubribaculensi Exc. P. D. Iosephum V. Sul­

livan, hactenus Episcopum titularem Thagamutensem et Auxiliarem

Episcopi Kansanopolitani-Sancti Iosephi.

die 9 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Rosmarkensi R. P.

Aloisium Gonzaga Langevin, e societate Missionariorum Africae, quem

deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Alberti Sanschagrin, Episcopi Sancti

Hyacinthi.

— Titulari episcopali Ecclesiae Septimuniciensi R. P. D. Kenedum

A. Angeli, Cancellarium Curiae dioecesis Providentiensis, quem depu­

tavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Ludovici E. Gelineau, Episcopi Provi­

dentiensis.

die 12 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Oescensi R. P. D.

Gaudentium Rosales, curionem ad Immaculatam Conceptionem B. M.

V. in oppido vulgo Batangas archidioecesis Lipensis, quem deputavit

Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi L. Sin, Archiepiscopi Manilensis.

die 22 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Quicensi Exc. P. D. Ioannem

Gerardi Conedera, hactenus Episcopum Verae Pacis.

I I

RICHMONDIENSIS - VILMINGTONIENSIS -VHELINGENSIS

DECRETUM

De mutatione finium

Quo aptius christifidelium regimini consuli possit, Exc.mus P. D.

Walter F. Sullivan, Administrator Apostolicus « sede vacante » dioe­

cesis Richmondiensis, Exc.mus P. D. Thomas J. Mardaga, Episcopus

Vilmingtoniensis, et Exc.mus P. D. Iosephus H. Hodges, Episcopus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 456: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

456 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Vhelingensis, nuper ab Apostolica Sede expostulaverunt ut suarum

Ecclesiarum fines aliquantulum immutarentur iidemque cum limitibus

civilibus convenirent.

Summus Pontifex Paulus, Divina Providentia Pp. VI , audita Con­

ferentia Episcopali Civitatum Foederatarum Americae Septentrionalis

et praehabito favorabili voto Exc.mi P. D. Ioannis Jadot, Archiepi­

scopi tit. Zuritani atque in praefata natione Delegati Apostolici, de

consilio Em.morum Patrum Cardinalium negotiis Sacrae Congrega­

tionis pro Episcopis praepositorum, ratus huiusmodi immutationes

animarum bono valde profuturas, oblatis precibus benigne annuere

dignatus est.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, de plenitudine Apostolicae pote­

statis, praesenti Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo

Litterae datae forent, ea quae sequuntur statuit :

a dioecesi Vilmingtoniensi seiungit Comitatus vulgari sermone

Aceomack et Northampton nuncupatos illosque perpetuo adsignat dioe­

cesi Richmondiensi ;

a dioecesi Vhelingensi territorium separat quod intra fines Status

vulgo Virginia extenditur et illud perpetuo adnectit dioecesi Richmon­

diensi ;

vicissim a dioecesi Richmondiensi distrahit territorium quod intra

fines Status vulgo West Virginia extenditur et illud perpetuo adsignat

dioecesi Vhelingensi.

Eadem Sanctitas Sua, sic immutatis praefatarum dioecesium fini­

bus, mandat ut documenta et singula acta quae praedicta territoria

respiciunt a Curia a qua ad Curiam dioecesis cui illa noviter sunt

aggregata tradantur; ad clerum vero quod attinet, decernit ut simul

ac praesens Decretum ad effectum deductum fuerit, eo ipso sacerdotes

Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio beneficium aut

ecclesiasticum officium legitime detinent ; ceteri vero sacerdotes, clerici,

Seminariique tirones Ecclesiae illi incardinentur, in cuius territorio

legitime habent domicilium. Praefatarum tamen dioecesium Episcopis

Ordinariis fas erit — ob congruas rationes — collatis consiliis cum

sacerdotibus et clericis quorum interest, aliter de eorum incardinatione

disponere.

Ad haec perficienda Sanctitas Sua memoratum Exc.mum P. D.

Ioannem Jadot deputat, eidem necessarias et opportunas tribuens facul­

tates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 457: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 457

in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Sacram Con­

gregationem pro Episcopis authenticum exemplar actus peractae exsecu­

tionis mittendi.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 28 mensis Maii anno 1974.

© SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. 8 S.

Godefridus Mariani, Subsecretarius

I I I

SANCTAE MARIAE ORMENSIS - TIMMINSENSIS

DECRETUM

De mutatione finium

Quo aptius christifidelium pastorali curae consuli possit, Exc.mus

P. D. Alexander Carter, Episcopus Sanctae Mariae Ormensis, et

Exc.mus P. D. Iacobus Landriault, Episcopus Timminsensis, nuper ab

Apostolica Sede postulaverunt ut suarum Ecclesiarum fines aliquantu­

lum immutarentur.

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi

P. D. Vidonis Dei Mestri, Archiepiscopi tit. Tuscamiensis et in Canadia

Pro-Nuntii Apostolici, rata huiusmodi immutationem christifidelium

bono profuturam, vigore specialium facultatum a Summo Pontifice

Paulo, Divina Providentia Pp. VI, sibi tributarum, oblatas preces acci­

piendas esse censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, hoc Decreto, perinde valituro ac si

Apostolicae sub plumbo Litterae datae fuissent, ea quae sequuntur

decernit.

1. A dioecesi Sanctae Mariae Ormensis separat atque perpetuo dioe­

cesi Timminsensi adnectit integrum territorium paroeciae Ascensionis

D.N.I .C, in Matachewan, ita ut integrum territorium districtus civilis

Temiskaming ad dioecesim Timminsensem pertineat.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 458: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

458 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

2. A dioecesi Timminsensi vicissim separat territorium quod intra

fines districtus civilis Nipissing situm est et illud perpetuo dioecesi

Sanctae Mariae Ormensis assignat, ita ut totum territorium praefati

districtus civilis Nipissing ad dioecesim Sanctae Mariae Ormensis per­

tineat.

Quapropter omnia acta et documenta territoriorum, quae supra memo­

rata sunt, clericos, fideles et bona temporalia respicientia ab eis ad quos

•spectat, quam primum fieri poterit, novae cuique Curiae episcopali

tradantur.

Ad clerum quod attinet, simul ac Decretum ad effectum deductum

fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius territorio

beneficium vel ecclesiasticum officium legitime detinent; ceteri autem

•clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant vel incar­

dinentur in cuius territorio legitimum habent domicilium.

Ad haec omnia exsequenda Sacra Congregatio pro Episcopis praefa­

tum Exc.mum P. D. Vidonem Dei Mestri deputat, necessarias et opor­

tunas eidem tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo

agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere

imposito ad eandem Sacram Congregationem mittendi, cum primum fas

«erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis.

Contrariis quibusvis minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis, die

28 Iunii anno 1974.

83 SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L . œ s. Godefridus Mariani, Subsecretarius

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 459: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Saera Congregatio pro Gentium Evangelizatione 4 5 9

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O G E N T I U M E V A N G E L I Z A T I O N E

S E U D E P R O P A G A N D A F I D E

i PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI ,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangeliza­

tione seu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias de

novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 22 Iunii 197Jf. — Titulari, pro hac vice, Archiepiscopali Eccle­

siae Zellensi praefecit R. P. D. Angelum Acerhi, Antistitem Urbanum,

quem deputavit Pro Nuntium Apostolicum in Nova Zelanda et Dele­

gatum Apostolicum Pacifici Oceani Insularum.

die 1 Iulii. — Metropolitanae Ecclesiae Melburnensi Exc. P. D. Tho­

mam Franciscum Little, hactenus Episcopum titularem Temunianen-

sem.

— Cathedrali Ecclesiae Kimberleyensi Exc. P. D. Hervinum Hecht,

hactenus Episcopum titularem Obbensem.

— Cathedrali Ecclesiae Ahmedabadensi R. P. Carolum Gomes, So­

cietatis Iesu, litterarum scholae S. Xaverii in oppido vulgo Gandhinagar

nuncupato directorem.

— Cathedrali Ecclesiae Buganvillensi R. D. Gregorium Singkai, e

clero saeculari dioecesano, Collegii ecclesiastici in civitate « Bomana »

siti Rectorem.

— Cathedrali Ecclesiae Kaolackensi R. D. Hadrianum Sarr, autoch-

thonem sacerdotem archidioecesis Dakarensis, Seminarii minoris Rec­

torem.

— Cathedrali Ecclesiae Quinhonensi R. D. Paulum Huynh dông

Cae, e clero saeculari nativo, Rectorem Seminarii minoris ac in prae­

senti Vicarium Capitularem eiusdem dioecesis.

— Cathedrali Ecclesiae Seguensi R. D. Iulianum Sidibè, sacerdo­

tem saecularem archidioeceseos Bamakoënsis, Catechistarum institu­

tionis directorem.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 460: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

460 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

— Cathedrali Ecclesiae Xuanlocensi R. D. Dominicum Nguyên van

Lang, Curiae dioecesanae Secretarium atque professorem iuris canonici

apud maius Seminarium Longxuyense.

— Titulari episcopali Ecclesiae Aquaeflaviensi R. P. Stephanum

Naidoo, Congregationis SS. Redemptoris sodalem, quem deputavit Auxi­

liarem E.mi P. D. Eugenii S. R. E. Cardinalis McCann, Archiepiscopi

Civitatis Capitis seu Capetovnensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Saelesiensi R. D. Nicolaum Huynh

van Nghi, sacerdotem archidioecesis Saigonensis, parochum in oppido

vulgo Tân-Dinh appellato atque Operis caritatis directorem, quem de­

putavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Pauli Nguyên van Binh, Archiepi­

scopi Saigonensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Temunianensi R. P. D. Hermannum

Paivu, e Rabaulensi archidioecesi, Antistitem Urbanum, quem deputavit

Auxiliarem Exc.mi P. D. Vergilii Patricii Copas, Archiepiscopi Portus

Moresbiensis.

I I

NOMINATIO

Decreto ut infra dato, Sacra Congregatio pro Gentium Evangeliza­

tione seu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :

die 21 Iunii 1971/. — R. P. Ioannem Hendriks, Societatis Missiona­

riorum S. Iosephi de Mill Hill sodalem, Administratorem Apostolicum

(( sede plena et ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Basankusuensis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 461: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Romana Rota 4 6 1

ACTA TRIBUNALIUM

S A C R A R O M A N A R O T A

Citatio edictalis

BUSCODUCENSIS

Nullitatis matrimonii et Querelae nullitatis (Adrians - Hoogaars)

Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Antonii Iosephi

Mariae Hoogaars, partis conventae in causa de qua supra, eundem

citamus ad comparendum aut per se aut per procuratorem legitime

constitutum coram Tribunali S. Romanae Rotae (Piazza della Cancel­

leria, 1 - Roma) in diem 8 octobris 1974, hora decima cum dimidio, pro

concordatione vel subsignatione sequentis dubii :

An constet de nullitate sententiae affirmativae Tribunalis Busco-

ducensis, die 21 decembris 1971, et consequenter etiam decreti ratiha­

bitionis Tribunalis Ultraiectensis diei 8 novembris 1978; et quatenus

affirmative vel negative, attenta commissione pro novo examine H. S.

Tribunali a Signatura Apostolica peracta decreto diei 4 februarii 197^

n. 1$85. An constet de matrimonii nullitate, in casu.

Ordinarii locorum, Parochi, et fideles, qui notitiam habuerint actua­

lis commorationis praedicti domini Antonii Iosephi Mariae Hoogaars,

curare debent ut ipse de hac edictali citatione rite moneatur. *

Raphael Funghini, Notarius

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 12 mensis iunii a. 1974.

Ioseph Palazzini, Ponens

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Antoine Joseph Marie Hoogaars, défendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria), le

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 462: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

462 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

8 octobre 1974, à 10,30 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté:

Conste-t-il de la nullité de la sentence affirmative rendue par le tribunal de Bois-le-Duc le 21 décembre 1911, et aussi, par conséquent, de la nullité du décret de confirmation émis par le tribunal d'Utrecht le 8 novembre 1973?

Et, que la réponse soit affirmative ou négative, vu la commission de pro­céder à un nouvel examen confiée à ce S. Tribunal par la Signature Aposto­lique (décret n. 4335 du 4 février 1974), conste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence dudit Antoine Joseph Marie Hoogaars, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 463: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Pont. Commissio Decretis Concilii Vat. II interpretandis 46&

A C T A C O M M I S S I O N U M

P O N T I F I C I A C O M M I S S I O

D E C R E T I S C O N C I L I I V A T I C A N I I I

I N T E R P R E T A N D I S

Responsum ad propositum dubium

Patres Pontificiae Commissionis Decretis Concilii Vaticani II inter­

pretandis, proposito in plenario coetu quod sequitur dubium, respon­

dendum esse censuerunt ut infra :

(De decreto ratihabitionis in causis matrimonialibus)

D. - Utrum in decreto de quo in Motu Proprio Causas Matrimonia­

les, VIII § 3 et IX § 1, simpliciter declarare sufficiat collegium deci­

sionem primi gradus ratam habere, vel ad ordinarium examen secundi

gradus causam admittere; an vero requiratur ut, ad instar sententiae,,

rationes in iure et in facto contineat decretum.

R. - Negative ad primum, Affirmative ad secundum, seu, attentis

principiis generalibus processus canonici (cf. cc. 1840 § 3, 1874 § 4,

1875 C. I. C.) quibus per Litteras Apostolicas Causas Matrimonialesr

Motu Proprio datas, die 28 martii 1971, non derogatur necnon momento

decisionis secundae instantiae, a qua dari potest recursus ad superius;

Tribunal, rationes sive in iure sive in facto esse in eiusdem decreto-

saltem brevi seu summario modo indicandas, sive agitur de rata habenda

seu confirmanda sententia affirmativa praecedentis gradus, sive de ad­

mittenda causa ad ordinarium ulterioris gradus examen.

Ss.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 14 februarii

1974 infrascripto impertita supradictam decisionem ratam habuit, ad­

probavit et publicari iussit.

PERICLES Card. PELICI, Praeses

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 464: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

464 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

18 luglio 1974. Gli E.mi Signori Cardinali Tabera Araoz Arturo, Knox James Robert, Brandäo Vilela Avelar, Guyot Louis Jean, Membri della Sacra Congregazione per l'Educazione Cattolica.

» » » S. E. Mons. Pironio Eduardo, Vescovo di Mar del Piata, Membro della Sacra Congregazione per la Dot­trina della Fede.

il Sig. Cardinale Knox James Robert, Prefetto delle Sacre Congregazioni per la Disciplina dei Sacramenti e per il Culto Divino, Membro della Pontificia Commissione per la revisione del Codice di Diritto Canonico.

Mons. Marusyn Miroslav Stefan, Vescovo eletto tit. di Cadi, Membro della Pontificia Commis­sione per l'interpretazione dei Decreti del Con­cilio Vaticano II.

24 » » S. E. il Sig. Cardinale Oddi Silvio, Membro della Ponti­ficia Commissione per lo Stato della Città del Vaticano.

» » » Gli E.mi Signori Cardinali Raimondi Luigi e Knox James Robert, Membri della Sacra Congrega­zione per i Vescovi e del Consiglio per gli Affari Pubblici della Chiesa.

30 » • » I Rev.di Padri Riva Silvio e Audinet Jacques, Consul­tori della Sacra Congregazione per il Clero.

L2 agosto » S. E. Mons. Contreras Navia Sergio, Vescovo tit. di Sempta ed Ausiliare dell'Arcivescovo di Con­cepción, Consultore del « Consilium de Laicis ».

» » » Il dott. Kronenberg Friedrich, Membro del « Consilium de Laicis ».

22 » » S. E.

» » » S. E.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 465: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et yol. LXVI 30 Septembris 1974 N. 9

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

DAËTIENSIS

Detractis quibusdam territoriis ab archidioecesi Gacerensi alia quaedam

conditur dioecesis, nomine « Daëtiensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Requirit maximopere apostolicum officium Nostrum, idque perdili-

genter absolvere studemus, ut commissis procurationi Nostrae com­

munis omnium Pastoris fidelibus perquam commode prospiciamus. Quo

cum proposito Nostro cum vota coniuncta essent et preces Venerabilis

Fratris Theopisti Alberto et Valderrama, Archiepiscopi Cacerensis, pe­

tentis ut sua e dicione aliam excitaremus dioecesim et constitueremus,

adhibitis precibus accedendum Nos esse putavimus. De sententia igitur

tum Venerabilis Fratris Carmeli Rocco, Archiepiscopi titulo Iustinia-

nopolitani in Galatia et tunc in Insulis Philippinis Apostolici Nuntii,

tum Sacrae Congregationis pro Episcopis, sequentia decernimus et

iubemus. Ab archidioecesi Cacerensi territorium separamus, quod civi­

libus finibus provinciae vulgo Camarines Norte continetur, eoque dioe­

cesim condimus DaMiensem appellandam, finibus immutatis, cuius

praecipua sedes in urbe vulgo « Daet )) erit, episcopalis vero magisterii

30 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 466: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

466 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cathedra in templo Sancti Ioannis Baptistae, ibidem exstante, quod ad

cathedralis dignitatem attollimus, iustis datis iuribus. Episcopus autem,

praeter debita iura, obligationes habebit, ad officium spectantes. Man­

damus insuper ut condita dioecesis suffraganea sit metropolitanae Sedi

Cacerensi, atque Episcopus eiusdem Ecclesiae Metropolitae obnoxius;

ut mensa episcopalis Curiae emolumentis constituatur, fidelium oblatis

pecuniis bonorumque parte eidem ad normam canonis 1500 C. I. C. ob-

venientium; ut, quoadusque Canonicorum Collegium constituatur, con­

sultores dioecesani deligantur; ut, quod spectat dioecesis regimen, ad­

ministrationem, vicarii capitularis electionem, fidelium iura et onera

atque id genus alia, sacri canones serventur; ut, ad seminarium quod

attinet eiusque alumnorum institutionem, sive commune ius adhibeatur

sive normae Decreti Concilii Vaticani II « Optatam totius » peculiares­

que Sacrae Congregationis pro Institutione Catholica leges; ut, dioe­

cesi rite constituta, sacerdotes ei addicantur, in qua beneficium vel

officium habeant, ceteri vero sacerdotes, clerici seminariique tirones ei,

in qua legitime degant ; ut denique documenta et acta, novam dioecesim

quodammodo respicientia, in eiusdem tabularium transferantur, reli­

giose custodienda. Haec quae praescripsimus ad effectum adducat Vene­

rabilis Frater Bruno Torpigliani, Archiepiscopus titulo Mallianensis

et in Insulis Philippinis Apostolicus Nuntius, vel ab eo delegatus sacer­

dos; qui autem negotium perfecerit congrua documenta exaranda stu­

deat, ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittenda.

Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore

volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die vicesimoseptimo mensis Maii,

anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus

Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

83 Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Loco £B Plumbi

In Secret. Status tab., n. 260899.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 467: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 6 7

I I

VIRACENSIS

Quibusdam detractis territoriis a dioecesi Legazpiensi nova alia conditur,

nomine « Viracensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Divino Christi mandato obsequentes, quod cum Romano Pontificatu

accepimus, cunctis hominibus accommoda ad supernam aeternamque

salutem consequendam subsidia comparandi, censuimus optime fieri, si

precibus accederemus Venerabilis Fratris Theotimi Pacis, Episcopi

Legazpiensis. Etenim, post auditam Conferentiam Episcopalem Insu­

larum Philippinarum, ipse ab Apostolica Sede petiit, ut sua e dioecesi

certis detractis territoriis nova quaedam ecclesiastica circumscriptio

constitueretur. De sententia igitur sive Venerabilis Fratris Carmeli

Rocco, Archiepiscopi titulo Iustinianopolitano in Galatia atque in In­

sulis Philippinis tunc Apostolici Nuntii, sive Sacrae Congregationis

pro Episcopis, sequentia decernimus. A dioecesi Legazpiensi, quam di­

ximus, integrum territorium separamus civilis provinciae vulgo Catan-

duanes nuncupatae eoque novam dioecesim condimus, ab urbe Virac

Viracensem appellandam iisdemque finibus limitandam ac ea provincia

civilis limitatur. Conditae dioecesis sedem in urbe Virac collocari iube­

mus, episcopalem vero magisterii cathedram in templo Deo dicato in

honorem B. M. V. Immaculatae, cui quidem congrua iura damus huius­

modi sacris aedibus propria ; pro tempore autem Episcopo et iura debita

concedimus et obligationes imponimus, ad normam iuris. Praecipimus

insuper ut Viracensis dioecesis mensa episcopalis Curiae emolumentis

constituatur, fidelium sponte oblatis pecuniis atque iis bonis, quae

eidem obvenerint ad normam canonis 1500 Codicis Iuris Canonici; ut

suffraganea sit metropolitanae Sedi Cacerensi, sicut Episcopus eiusdem

Ecclesiae Archiepiscopo Metropolitae; ut, pro Canonicis, consultores

dioecesani deligantur; ut Seminarium struatur, cuius alumni iuxta

communis iuris praescripta formentur, prae oculis praeterea habitis

normis decreti Concilii Vaticani II « Optatam totius » ac peculiaribus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 468: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 6 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sacrae Congregationis pro Institutione Catholica legibus; ut, dioecesi

constituta, eo ipso sacerdotes Ecclesiae illi censeantur addicti, in cuius

territorio beneficium vel officium habeant, ceteri autem, una cum cle­

ricis Seminariique tironibus ei, in qua legitimo domicilio degant; ut

omnia documenta ad novam cathedralem Sedem pertinentia a Curia

episcopali Legazpiensi ad Viracensem transferantur, in tabulario reli­

giose custodienda; ut denique quod dioecesis regimen spectat, admini­

strationem, vicarii capitularis, sede vacante, electionem, fidelium iura

et onera aliaque id genus, quod sacri canones praescribunt ad amussim

servetur. Haec autem quae mandavimus ad effectum perducenda curet

Venerabilis Frater Bruno Torpigliani, Archiepiscopus titulo Mallia-

nensis, qui est in praesens in Insulis Philippinis Apostolicus Nuntius,

vel per se vel per alium delegatum sacerdotem. Qui vero negotium per­

fecerit sueta documenta exaret ad Sacramque Congregationem pro Epi­

scopis mittat, de more signata sigilloque impressa.

Apostolicam hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse

et fore volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die septimo et vicesimo mensis

Maii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pon­

tificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Massimi, Proton. Apost.

Ioannes Coppa, Proton. Apost. s.n. Loco £g Plumbi

In Secret. Status tab., n. 260897.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 469: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 6 9

I I I

ARLINGTONENSIS

Quibusdam separatis territoriis a dioecesi Richmondiensi nova dioecesis constituitur, nomine « Arlingtonensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Supernae Christifidelium utilitati quo aptiore fieri posset modo

consulere cupientes, censuimus votis et precibus accedendum esse Vene­

rabilis Fratris Valtheri F. Sullivan, ad hunc usque diem Administra­

toris (( sede vacante » dioecesis Richmondiensis, qui, audita Conferen­

tia Episcopali Civitatum Foederatarum Americae Septemtrionalis, ab

Apostolica Sede petiit, ut, dioecesis Richmondiensis diviso territorio,

alia constitueretur dioecesis. Quapropter, de sententia sive Venera­

bilis Fratris Ioannis Jadot, Archiepiscopi titulo Zuritani et in iisdem

Foederatis Civitatibus Delegati Apostolici, sive Sacrae Congregationis

pro Episcopis, sequentia decernimus. A dioecesi Richmondiensi haec

separamus territoria, seu comitatus, vulgo Arlington, Clarke, Culpeper,

Fairfax, Fauquier, Frederick, King George, Lancaster, Loudon, Ma­

dison, Northumberland, Orange, Page, Prince William, Rappahannock,

Richmond, Shenandoah, Spotsylvania, Stafford, Warren et Westmore-

land, iisque novam condimus dioecesim Arlingtonensem appellandam

atque iisdem finibus limitandam ac simul sumpti comitatus, quos dixi­

mus. Constitutae dioecesis sedes episcopalis in urbe vulgo Arlington

erit, episcopalis vero magisterii cathedra in templo Deo dicato in

honorem S. Thomae More, in ea urbe exstante, quod ad cathedralium

dignitatem evehimus, concessis debitis iuribus; item pro tempore Epi­

scopo congrua iura damus atque obligationes imponimus, dignitatis

atque officii propriis. Mandamus praeterea ut mensa episcopalis Curiae

bonis constituatur, fidelium sponte oblatis pecuniis rebusque ei obve­

nientibus ad normam canonis 1500 Codicis Iuris Canonici ; ut pro Cano­

nicis consultores dioecesani in praesens deligantur, ad normam iuris

communis; ut, ad Seminarii aedificationem quod attinet alumnorum-^

que formationem, leges canonicae serventur, normae Decreti Concilii

Vaticani II « Optatam totius )) et peculiares Sacrae Congregationis pro

Institutione Catholica regulae ; ut, constituta rite dioecesi, eo ipso

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 470: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 7 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sacerdotes Ecclesiae illi censeantur addicti, in cuius territorio eccle­siasticum beneficium vel officium habeant, ceteri vero ei, in qua legi­time degant; ut documenta et acta ad conditam dioecesim pertinentia in eiusdem Curiam transferantur, in tabulario religiose custodienda; ut denique dioecesis Arlingtonensis suffraganea sit metropolitanae Sedi Baltimorensi, eiusdemque Episcopus eius archiepiscopalis Ecclesiae Metropolitae. Haec autem, quae praescripsimus ad effectum adducat Venerabilis Frater Ioannes Jadòt, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, suetaque documenta exaret, ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittenda.

Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die duodetricesimo mensis Maii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. RAGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Eduardus Martínez Adsessor

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Ioannes Coppa, Proton. Apost. s.n. Loco £ß Plumbi In Secret. Status tab., n. 260876.

IV

NEO-VESTMONASTERIENSIS

Detractis quibusdam territoriis ab eparchia Edmontonensi quaedam alia conditur, nomine « Neo-Vestmonasteriensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Cum territorii amplitudo eparchiae Edmontonensis Ucrainorum, in Canadensi Natione patentis, fideliumque grandior in dies eius multitudo id requirerent, ut, ad aptius animarum utilitati prospiciendum, nova quaedam excitaretur ibi locorum circumscriptio, visum est Nobis esse votum et preces accipienda sive Apostolici ea in regione Pro-Nuntii sive sacri Edmontonensis Praesulis, eam agentium causam. Audita igitur

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 471: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 7 1

hoc super negotio sententia Venerabilis Fratris Nostri S. E. E. Cardi­nalis Praefecti Sacrae Congregationis pro Ecclesiis Orientalibus, apo­stolica Nostra potestate sequentia decernimus. Partita Edmontonensi eparchia novam constituimus, Neo-Vestmonasteriensem appellandam, cuius ii erunt fideles byzantini Ucrainorum ritus, qui incolae in terri­torio Provinciae Britannicae Columbiae degunt, ac praeterea in ter­ritorio Yuconensi atque in iis, quae inter septemtrionem et occasum solis a linea 120 ad 141 extenduntur. Sic conditae eparchiae sedes in urbe vulgo « New Westminster » erit, magisterii vero pastoralis cathe­dra in paroeciali sacra aede a SS . Eucharistia nuncupata, quam sci­licet ad cathedralis dignitatem evehimus. Mandamus praeterea, ut eparchia Neo-Vestmonasteriensis suffraganea sit metropolitanae Sedi Vinnipegensi Ucrainorum ; eparchiales consultores in ea deligantur, sacro eiusdem Praesuli in gerendis negotiis assistentium, una profecto cum presbyterali et pastorali Consiliis; eius mensa eparchialis sive fidelium sponte oblatis pecuniis efficiatur, sive paroeciarum tributis, sive bonis ad eandem pertinentibus ; alumni, in sortem Domini vocati, ad seminarium illud mittantur ecclesiasticis disciplinis imbuendi, quod Eparchae sententia aptius habeatur, donec videlicet peculiare quoddam a sacra Ucraina Hierarchia in Canadensi regione exstruatur ; ceterum, ut eparchiae eiusque sacrorum Antistiti omnia iura ac privilegia com­petant, quae in Iure Canonico pro Ecclesiis Orientalibus vigente recen­sentur, in Litteris praesertim Apostolicis « Cleri sanctitati » a can. 392 ad 526, servatis insuper decretis Concilii Vaticani II ceterisque Apo­stolicae Sedis praescriptis.

Haec quae mandavimus ad effectum de more adducantur actique negotii congrua documenta ad S. Congregationem pro Ecclesiis Orien­talibus mittantur, rite signata sigilloque impressa.

Hanc autem Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore volumus, contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die septimo et vicesimo mensis Iunii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pon­tificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT P A U L U S Card. P H I L I P P E

Secretarius Status S. Congr. pro Ecclesiis Orientalibus Praefectus

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Iosephus Massimi, Proton. Apost. Loco © Plumbi

In Secret. Status tab., n.261901.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 472: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 7 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V

P A L G H A T E N S I S

Detractis quibusdam territoriis ab eparchia Trichuriensi nova quaedam conditur, nomine « Palghatensis ».

P A U L U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Apostolico requirente officio Nostro, aptius in dies videlicet chri­stianorum fidelium coetibus consulendi, visum est Nobis omnino esse accipiendam sententiam Venerabilis Fratris Nostri S. R. E. Cardinalis Praefecti Sacrae Congregationis pro Ecclesiis Orientalibus, de epar­chia nempe Trichuriensi dividenda deque nova intra Indiae fines ex ea constituenda; maxime enim tum territorii amplitudine patebat tum fidelium affluebat multitudine. Summa igitur usi Nostra potestate, ex eparchia Trichuriensi, quam diximus, territorium separamus, quod constat civilibus districtibus vulgato nomine « Palghat >) et <( Coimba-tore » appellatis, addita quoque civitate Karur, e districtu Trichinopo-litano, atque exinde novam Malabarensis ritus eparchiam constituimus, ab urbe Palghat Palghatensem appellandam. Praecipimus insuper, ut sedes sic constitutae ecclesiasticae circumscriptionis in eadem urbe Palghat ponatur, eparchialis autem magisterii cathedra in templo, Deo dicato in honorem Sancti Raphaelis, ibi extante, quod ad cathedralis dignitatem evehimus, congruis tributis iuribus, utque suffraganea sit metropolitanae Sedi Ernakulamensi. Quae vero iussimus ad effectum rite adducantur, deque perfecto negotio sueta documenta exarentur et ad Sacram Congregationem pro Ecclesiis Orientalibus mittantur.

Hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die vicesimo septimo mensis Iunii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT PAULUS Card. P H I L I P P E Secretarius Status S. Congr. pro Ecclesiis Orientalibus Praefectus

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Iosephus Massimi, Proton. Apost. Loco £ß Plumbi

In Secret. Status tab., n. 261920.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 473: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 7 3

VI

PORTUS GRATIAE

Detractis territoriis ab archidioecesi Rothomagensi nova dioecesis consti­tuitur, nomine « Portus Gratiae ».

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Quae Sacrosanctum Oecumenicum Concilium Vaticanum II de aptiore,

fidelium necessitatibus accommodanda, dioecesium dispositione suasit,

ad archidioecesim Rothomagensem, quae in Galliae finibus patet, per­

tinere videntur. Eius enim occidentalis pars eo crevit ob incolarum

numerum, eo ob socialium rerum incrementum progressa est, ut di­

stinctam requireret dioecesim suorumque sacrorum peculiarem Anti­

stitem. Libenter igitur votis accedendum esse putavimus tum Venera­

bilis Fratris Andreae Pailler, Archiepiscopi Rothomagensis, tum Vene­

rabilis Fratris Egani Righi Lambertini, Archiepiscopi titulo Docleen-

sis et in Gallia Apostolici Nuntii, petentium ut ibi locorum novam

ecclesiasticam circumscriptionem conderemus, atque,. audita hoc super

negotio Conferentia Episcoporum Galliae, sequentia decernimus. A

Sede Rothomagensi territorium separamus civilis districtus vulgo « Le

Havre )), exceptis pagis vulgo nuncupatis « Ourville en Caux », « An-

courteville sur Héricourt », « Anvéville », « Beuzeville la Guérard »,

(( Carville Pot de Fer », « Cleuville », « Le Hanouard », (( Hautot PAu-

vray », (( Héricourt en Caux », « Oherville », « Robertot », « Routes »,

(( Sommesnil », « Saint Vaast Dieppedalle », « Thiouville », « Veauvilie

Lesquelles», « Criquetot le Mauconduit », « Vinnemerville », « Hautot

le Vatois » et « Rocquefort », eoque dioecesim condimus, Portus Gra­

tiae ex antiquiore quadam appellatione denominandam, atque Sedi

Rothomagensi metropolitanae tamquam suffraganeam subiciendam.

Eius sedes in urbe « Le Havre » ponatur, episcopalis vero magisterii

cathedra in templo Beatae Mariae Virginis ibidem exstante, quod

ad cathedralis dignitatem evehimus, debitis concessis iuribus. Episco­

pus autem congruas obligationes, praeter iusta iura, habebit. Consul­

tores dioecesani praeterea deligantur ad normam iuris, usque dum

Canonicorum collegium constituatur. Ad Seminarii exstructionem

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 474: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 7 4 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

^quod spectat alumnorumque educationem ius commune servetur,

prae oculis habitis normis Decretai Concili Vaticani II « Optatam

totius » et peculiaribus Sacrae Congregationis pro Institutione Ca­

tholica legibus. Ad episcopalem mensam quod attinet, Curiae emo­

lumentis eadem constet, a fidelibus sponte oblatis pecuniis atque bono­

rum divisione, iuxta peculiarem conventionem Ordinariis quorum in­

terest ineundam, ratione habita piorum fundatorum seu oblatorum

voluntatis. Ad clerum autem quod spectat mandamus, ut, dioecesi

Portus Gratiae rite constituta, clerici Ecclesiae illi addicantur, in cuius

territorio beneficium vel officium ecclesiasticum habeant, aut legitime

degant; fas tamen iis erit, iuxta conventionem inter Ordinarios sta­

tuendam, alteri dioecesi incardinationem petere, statim vel intra quin­

quennium. Cetera ad iuris canonici praescripta fiant. Acta denique et

documenta novam dioecesim respicientia in eius Curiam quam primum

transmittantur, in tabulario religiose custodienda. Haec, quae prae­

scripsimus, ad effectum adducat Venerabilis Frater Eganus Righi Lam­

bertini, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, congruis effecti

negotii exaratis documentis iisque ad Sacram Congregationem pro

Episcopis missis.

Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore

volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die sexto mensis Iulii , anno Domini

millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus Nostri duo­

decimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. B AGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Iosephus Del Ton, Proton. Apost. Loco £g Plumbi

In Secret. Status tab., n. 268802.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 475: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 7 5

LITTERAE APOSTOLICAE

I S. Carolus Borromeo praecipuus Patronus confirmatur Carmelitani Fra­trum Discalceatorum Provinciae Lombardae.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quam ardens per saeculorum de­

cursum fuerit sodalium Ordinis Fratrum Discalceatorum B. M. V. de

Monte Carmelo, in provincia Lombarda degentium et operantium, erga

sanctum Carolum Borromeo religio; quam adsiduum eorum studium,

ut praeclarissima sancti illius Mediolanensis Episcopi exempla imita­

tioni sibi sumerent, tum plurima, quae in ea regione exaedificata sunt

coenobia significanter produnt, tum quae ad eiusdem inter christianos

fideles fovendam pietatem multa et egregia ab illis absoluta sunt

coepta. Quapropter, maximopere confisi, ut, quae vivens in ipsorum uti­

litatem egerit, eadem, vel immo ampliora, in beatorum civitatem accep­

tus, a Deo pro iis intercederet, censuerunt provinciae Lombardae, quam

diximus, Carmélites Fratres et postulaverunt, ut, loco sancti Angeli

martyris, quem hucusque venerati sunt et adprecati, sanctus Carolus

Borromeo praecipuus eorum patronus fieret et pronuntiaretur. Quibus

votis et precibus cum libenter accesserint Ordinis eiusdem provinciae

moderatores, cumque rite, ad normam Instructionis de Calendariis par­

ticularibus atque Officiorum et Missarum propriis recognoscendis, ab

Apostolica Sede petierint, ut peracta designatio confirmaretur, Nos,

de sententia Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, apostolica Nostra

potestate Sanctum Carolum Borromeo praecipuum Fratrum Discalcea­

torum B. M. V. de Monte Carmelo, qui in provincia Lombarda degunt,

Patronum confirmamus, seu iterum constituimus et renuntiamus, omni­

bus adiectis honoribus ac privilegiis liturgicis, quae talibus Patronis

competunt. Contrariis quibusvis non obstantibus. Ceterum volumus ut

hae Litterae Nostrae religiose serventur suosque effectus sive nunc

sive in posterum habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis

Iunii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status Loco £g Sigilli

In Secret. Status tab., n. 258904.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 476: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 7 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

Sanctuarium Mariae Sanctissimae Fontis Novi in Dioecesi Pisciensi ad

Basilicae Minoris gradum et dignitatem evehitur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Si quis excellentem atque admira­

bilem respexerit dignitatem, qua Beatissima Virgo Maria, Divini sci­

licet Redemptoris Mater, undique circumdatur, continuo certe intelle­

get etiam ipse quam ob rem Ecclesia Catholica tot modis non tantum

spiritualibus verum aspectabilibus quoque eam semper per orbem terra­

rum honorare et celebrare studuerit atque diligenter adhuc contendat.

Cum ergo Venerabilis Frater Dinus Aloisius Romoli, Episcopus Pi-

sciensis, pro se ipse ac sacerdotibus et fidelibus illius dicionis ab hac

Apostolica Sede petiverit, ut Sacellum Mariae Sanctissimae Fontis Novi

ad Basilicae Minoris honorem eveheretur, Nos, acceptis consiliis a

Sacra Congregatione pro Cultu Divino, libentissime eidem rogationi

obsequi moremque gerere cupimus. Ad quam quidem ferendam sen­

tentiam Nos movit non solum templi eiusdem praeterita historia atque

artis pulchritudo, sed spes etiam certa futurum esse ut in eo sacello,

propter novum hoc decus et nomen, pietas augeretur erga Deum eiusque

sanctissimam Matrem, quam diu iam frequentes ibi veneran tur pio

cultu Christifideles omnis ordinis atque aetatis. Placet itaque sacram

Beatae Mariae Virginis aedem, hoc est sanctuarium Fontis Novi, in

dioecesi Pisciensi ad gradum et dignitatem Basilicae Minoris tolli tri-

buique simul cuncta iura et privilegia liturgica, quae talium eccle­

siarum propria sint. Ceterum volumus ut hae Litterae suam vim habeant

contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die vi mensis

Iunii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £B Sigilli

In Secret. Status tab., n. 257898.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 477: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 7 7

I I I Sacra Nazarethana Familia destinatur praecipua tutelaris patrona Praela­turae Chulucanensis.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quantum recta conformatio atque institutio Christianae familiae proficiat cum ad fidem et vitae probi­tatem singulorum eius membrorum in tuto collocandam, tum ad homi­num consortionem ac societatem universam salutaribus Evangelii prin­cipiis imbuendam, constat ex ipsa temporum praeteritorum experientia. Atqui numquam non uti exemplar praestantissimum speciesque optima familiarum Christianarum proposita est et exhibita ab Ecclesia Dei ipsa Sacra Nazarethana familia Iesu Mariae et Iosephi. Iustissima proinde ex causa clerus ac populus Praelaturae Chulucanensis curas suas et vires eo semper intenderunt ut primum singulae familiae ad exemplum principalis illius familiae Sacrae penitus informarentur humanis Christianisque virtutibus, ac deinde vita socialis, vocationes ecclesiales, opus missionale super solidissimum istud fundamentum con-firmarentur plurimumque simul prosperarentur. Cum igitur Venerabi­lis Frater Ioannes Conway McNabb, Episcopus titulo Saiensis ac Prae­latus Chulucanensis, praeter sua quidem flagrantissima vota, preces etiam Consilii Pastoralis cunctorumque suorum fidelium significans, a Nobis petivisset ut, in fausto decimo conditae Praelaturae eiusdem anno, ipsam Sacram Familiam caelestem apud Deum primariamque totius dicionis iam electam Patronam ad normam Instructionis S. Con­gregationis pro Cultu Divino de Calendariis particularibus atque Offi­ciorum et Missarum Propriis recognoscendis, n. 30, Nos sanciremus ratamque haberemus, propterea collatis consiliis cum eadem Sacra Con­gregatione pro Cultu Divino rogationi illi libentissime obsequi statui­mus. Apostolica ergo Nostra potestate atque harum Litterarum vi, Sacram Familiam Nazarethanam, praecipuam apud Deum Patronam creamus et renuntiamus Praelaturae Chulucanensis, omnibus additis honoribus et iuribus liturgicis huiusmodi locorum Patronis congruen­tibus. Contrariis quibusvis minime obstantibus. Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae suos effectus tam nunc quam in posterum tempus habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v n Iunii, anno Domini MCMLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £8 Sigilli

In Secret. Status tab., n. 258969.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 478: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 7 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IV

Beatissima Virgo Maria, Caelestis Regina sideribus recepta, praecipua

Patrona confirmatur Fratrum Minorum Capulatorum Panormitanae Pro­

vinciae.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quanta pietate erga Beatissimam

Virginem Mariam in caelum assumptam sodales Ordinis Fratrum Mi­

norum Capuccinorum in provincia Panormitana degentes fuerint sem­

per affecti quantamque etiam religionem et cultum huius marialis tituli

inter Christifideles eiusdem regionis decursu temporis excitaverint,

luculenter patefaciunt praesertim annua sollemnia precesque publicae,

quibus festus ipsius dies et praeparatur et studiose celebratur. Quando­

quidem ergo maxime cupimus ut hic cultus altiores usque agat radices

latiusque ab eisdem religiosis sodalibus spargatur, perlibenter assen-

timur novissimo eorum hac de re consilio, quo videlicet pro Sancta

Catharina de Bolsena tamquam praecipua caelestis patrona illius Or­

dinis provinciae electa et instituta est ipsa Beata Virgo Maria caelo

recepta. Eis autem votis alacriter accesserunt cum moderatores tum

plurimi provinciae sodales. Praeterea ad normam Instructionis de Ca­

lendariis particularibus atque Officiorum et Missarum Propriis reco­

gnoscendis ab Apostolica Sede rite petiverunt ut legitime acta haec

destinatio Patronae confirmaretur. Quas omnes ob causas Nos, de sen­

tentia Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, apostolica Nostra pote­

state Sanctam Mariam Deiparam Virginem in Caelum Assumptam

principalem Fratrum Minorum Capuccinorum qui provinciam incolunt

Panormitanam, apud Deum Patronam confirmamus, hoc est constitui­

mus iterum et renuntiamus, omnibus additis honoribus ac privilegiis

liturgicis, quae talibus Patronis congruunt. Quibusvis contrariis mi­

nime obstantibus. Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae religiose

serventur suosque effectus et nunc et in posterum habeant.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die III mensis

Iulii, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco gß Sigilli

In Secret. Status tab., n. 261855

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 479: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 479»

V

Simulacrum B. M. Virginis a Caritate, in urbe vulgo Huatlanta, pretioso»

diademate coronari sinitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quandoquidem beatissima Virgo»

Maria Christi mater est, Fi l i i Dei adorandi et caelestis populi chri­

stiani patrona, cui semper ipsa praesidium validissimum fuit, et tutela,,

et levamen in adversis, idcirco non modo sacra Christi plebs matrem,

tam benignam est usquequaque egregia pietate prosecuta, verum etiam

Ecclesia et Nos numquam ab eius honore tuendo, augendo, procurando*

cessavimus. Quam ob rem, cum Venerabilis Frater Aloisius Munive-

Escobar, Episcopus Tlaxcalensis, etiam cleri populique votis obsecun­

dans id petierit, ut imago Beatae Mariae Virginis quam populari lingua

(( de la Caridad )) cognominant atque in urbe Huatlanta colunt, in finibus;

eiusdem dioecesis, nomine et auctoritate Nostra pretioso diademate*

coronaretur, Nos ad nobilem eiusdem imaginis antiquitatem respi­

cientes, ad fidelium reverentiam et venerationem, ad religionis sancti­

tatem, qua mater tanta honoratur, libentissime postulata concedimus.

Qua re, audita sententia Sacrae Congregationis pro Cultu Divino,,

placet Imaginem illam a Venerabili Fratre Mario Pio Gaspari, Archie­

piscopo titulo Numidensi atque in Mexico Apostolico Delegato, die*

quo placuerit, inter Missarum sollemnia nomine et auctoritate Nostra

pretioso diademate redimiri, ritu atque formula praescriptis. In spem

autem certam ingredimur fore, ut per id christiana fides, quasi alitai

flamma, crescat, in bonum fidelium et Ecclesiae. Ceterum, volumus,

ut Nostrae hae Litterae religiose serventur, ad effectumque iustum-

perveniant, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x v

mensis Iulii, anno MDCCCCLXXXIV, Pontificatus Nostri decimo secundo-

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco @ Sigilli

In Secret. Status tab., n. 263901.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 480: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

480 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VI

Templum beato Lamberto dicatum in urbe Düsseldorf, in archidioecesi

Coloniensi, ad gradum Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quandoquidem sanctorum caelitum

cultus, si inculpata fide atque pietate nitatur, in Deum ipsum recidit,

cuius egregii illi viri, et amici fidi fuerunt, et gloriam haud inanem

quaesiverunt, et iussa fecerunt diligentissime, idcirco Ecclesia catho­

lica, tametsi plane scit in uno Christo spes obtinendae salutis esse

collocandas, venerationem tamen Sanctorum neque neglexit per homi­

num aetates, et, quoad potuit, auxit, cum ea religio praesidii multum

habeat, et decoris, et levaminis in adversis. Quam ob rem, cum Vene­

rabilis Frater Noster Iosephus S. R. E. Cardinalis Höffner, Archiepisco­

pus Coloniensis, Litteris ad Nos datis die duodetricesimo mensis Mai, hoc

anno, id a Nobis efflagitavisset, ut templum Sancto Lamberto sacrum,

quod est in urbe Dusseldorf, in sua archidioecesi, Basilicis Minoribus

annumeraretur : sacram enim illam aedem esse opere nobilissimam et

religione sanctissimam, qua et memoriae Sanctorum insignes contine-

rentur, et egregia artis monumenta, in quaque pietas in Deum in eius­

que Sanctis summe coleretur; Nos re bene reputata, admotae expostu­

lationi libentissime concedimus. Quapropter, iis probatis, quae Sacra

Congregatio pro Cultu Divino egerit, placet templum Sancti Lamberti,

quod in urbe Düsseldorf exstat, Basilicis Minoribus accenseatur, cum

iuribus atque liturgicis concessionibus rite competentibus, servatis vero

iis, quae iuxta Decretum die vi Iunii datum, anno MDCCCCLXVIII, ser­

vanda sunt. Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive

in posterum vim suam habeant, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x v

mensis Iulii, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco 83 Sigilli

In Secret. Status tab., n. 268895.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 481: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 8 1

V I I

Templum Sanctorum Andreae et Magdalenae in pago vulgo Knechtsteden

archidioecesis Coloniensis declaratur Basilica Minor.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quantopere christianus populus

per longas saeculorum aetates sanctos caelites coluerit, satis ostendunt

tum cetera multa, tum innumera per orbem terrarum templa, eorum

honori dicata, quae sunt quasi fidei carmina in saxa incisa et insculptá.

Neque Ecclesia hanc christianae plebis religionem neglexit, quin et

probavit et mire fovit, cum sint beati illi cives et amici Dei fidelissimi,

cuius gloriam procuraverunt in terris, et mortalium patroni, quibus

adsunt in prosperis, in adversis. Qua re, cum Venerabilis Frater Noster

Iosephus S. R. E. Cardinalis Höffner, Archiepiscopus Coloniensis, Lit­

teris die duodetricesimo mensis Mai datis, hoc anno, suo suorumque tum

cleri tum fidelium nomine petierit, ut aedes Sanctis Andreae atque

Magdalenae sacra in pago Knechtsteden, qui est in sua archidioecesi,

ad dignitatem Basilicae Minoris eveheretur, bene fieri visum est Nobis,

si tanto Praesuli concederemus : agitur enim de templo pulcherrimo,

perantiquo, egregia arte constructo, in quo reliquiae insignes inclu­

duntur, et, quod maius est, pietate atque religione celebri. Quae cum

ita sint, ea probantes quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino hac

de re statuerit, templum illud nempe SS. Andreae atque Magdale­

nae, in pago Knechtsteden situm in finibus archidioecesis Coloniensis,

Basilicis Minoribus annumeramus, factis iuribus atque liturgicis con­

cessionibus rite competentibus, servatis vero iis, quae iuxta Decretum

(( De titulo Basilicae Minoris », die vi mensis Iunii, anno MDCCCCLXVIII,

factum, servanda sunt. Censemus autem, ut quae per has Litteras

iussimus vim suam omnem habeant, tum in praesens, tum in posterum,

contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x x v

mensis Iulii, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco © Sigilli

In Secret. Status tab., n. 268902

31 - A. A. a,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 482: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 8 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EPISTULAE

I Rev.mis PP. DD. Sighardo Kleiner, Abbati generali Sacri Ordinis Cister-ciensis, et Ignatio Gillet, Abbati generali Ordinis Cisterciensium Reforma­torum seu Strictioris Observantiae, octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Caelitum honores sunt decreti.

Dilecti filii, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Radians lu­

men, quod Familiarum vestrarum Cisterciensium ac totius Ecclesiae

gloria merito praedicatur, Sanctus Bernardus, animis nunc praesentius

obversatur, siquidem octavum plenum saeculum abit, ex quo ab Alexan­

dro III , Decessore Nostro, Sanctorum Caelitum sunt illi honores decreti.

Cuius supremi Pastoris sententia, quae in Litteris, die x v i n mensis

Ianuarii, anno MCLXXIV Anagniae ad Galliae Praesules circa hunc even­

tum datis, continetur : « fructum vero quem (Sanctus Bernardus) in

domo Domini et verbo operatus est et exemplo, nullus fere terminus

sanctae Christianitatis ignorat »,* etiam posterioribus temporibus vim

suam prorsus obtinebat. Iuvat profecto memorare Pium VIII anno

MDCCCXXX eidem tribuisse nomen ac dignitatem Ecclesiae Doctoris,

Pium XI in Epistula ad Summos Moderatores institutorum religiosorum

missa — qua de recta educatione eiusmodi Familiarum alumnorum

agebat — asseruisse noviciis esse ad perlegendum considerandumque

utilissima Sancti Bernardi ac quorundam aliorum spiritualium magistro­

rum scripta, 2 denique Pium XII, cum octavum exisset saeculum a piis­

simo eiusdem abbatis Claravallensis obitu, Litteras Encyclicas, a verbis

« Doctor Mellifluus » incipientes, edidisse, quibus eximii huius viri vitam

et opus fuse illustraret. 3

Itaque expedire Nobis videtur quaedam attingere, quae, Sancti Ber­

nardi intuentes personam mirabilem uberemque audientes doctrinam,

profutura esse arbitramur praesertim filiis eius aliisque hac ipsa aetate,

qua germana conversatio religiosa, non levibus interdum difficultatibus

et periculis obnoxia, strenue est servanda, tuenda, provehenda.

Ille enim imprimis imaginem praebet hominis Deo penitus conse-

1 PL 185, 622. 2 A.A.S. 16 (1924), p. 142. 3 A.A.S. 35 (1953), pp. 389 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 483: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 483

crati, qui, mente res saeculares supergrediente, Domino plane adhaereat

fratribusque ex animo deserviat. Cuiusmodi vitae authenticae et sincerae

testimonium idque solum nunc solet agnosci atque probari. Quapropter

Sancti Bernardi discipuli impelli se sentiant, ut hac ipsa indole prae­

ditos se mundo exhibeant et sic sanctitatem Ecclesiae manifestent. Me­

minerint semper verba Concilii Vaticani Secundi, quibus eorum ratio

vivendi egregie describitur et confirmatur : « Monachorum praecipuum

officium est divinae Maiestati humile simul ac nobile servitium praestare,

sive in umbratili vita integre se divino cultui dedicent sive aliqua apo­

stolatus vel christianae caritatis opera legitime assumpserint ». 4

Servitium vero illud quod Deo praebeatur, oportet, est imprimis

oratio, cuius Sanctus Bernardus fuit assiduus cultor et magister sapien­

t i s s i m o . Haec summi est momenti temporibus nostris, quibus omnia

fere permiscentur, strepitu personant, res externae seu sensibus su­

biectae valdissime expetuntur. Utriusque ergo Cisterciensis Familiae

sodales, huius Caelitis moti exemplo, sciant ipsi doceantque homines

spiritualem solitudinem quaerere et impensas Deo preces adhibere. Nec

solum de publica Ecclesiae oratione agitur, ad quam diligens quidem

studium est conferendum, hortante eodem abbate Claravallensi : « vos

moneo, dilectissimi, pure semper ac strenue divinis interesse laudibus », 5

sed etiam de illa precandi ratione, quae fit in abscondito, 6 secundum hanc

sententiam, quae a nonnullis Sancto Bernardo ascribitur : « Ubicumque

ergo fueris, intra temetipsum ora. Si longe fueris ab oratorio, noli quae­

rere locum, quoniam tu ipse locus es ». 7

Hanc vero precationis faciendae scientiam custodit et firmat silen­

tium monasticum, cuius ex tradito instituto Cisterciensi vos oportet

esse magistros. Iterum audite patrem vestrum : « Onerosa alicui vide­

tur silentii disciplina : sed propheta magis robur quam onus esse con­

siderans, ait, in silentio et in spe erit fortitudo vestra. 8 In silentio,

inquit, et spe, quia bonum est praestolari Dominum in silentio. 9 Enervat

quippe animam praesentium consolatio, roborat exspectatio futu­

rorum )).1 0

4 Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 9. 5 Sermo In Cant. 47, 8; PL 183, 1011. 6 Cfr. Mt. 6, 6. 7 Meditationes piissimae de cognitione humanae conditionis, 6, 17; PL 184, 496. 8 Is. 30, 15. 9 Cfr. Thren. 3, 26. 10 Epist. 385, 3; PL 182, 589.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 484: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 8 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Est etiam animadvertendum praeclarissimum hunc virum, praeter

humilitatem, quae in tota eius conversatione effulsit, simplicitatis et

paupertatis singulare specimen dedisse. Quae quidem virtutes eiusmodi

sunt, ut homines huius aetatis iis salubriter percellantur. Magnanimiter

ergo erit annitendum, ut Christus, qui propter nos egenus factus est, 1 1

in monachis, sectatoribus suis, a mundo conspici possit. Huc etiam opus

seu labor pertinet, cui idem prudens ac sollers coenobialis familiae rector

plurimum tribuit quemque rei quoque sociali iussit inservire, ut ex his

eius patefit verbis : « de labore manuum vestrarum Christus alitur et

vestitur. 1 2

Non triste autem est veri nominis servitium dominicum, non depri­

mit animum, sed fons exsistit perennis laetitiae. <( Nimirum advertere

potes in omnibus fere religiosis congregationibus viros repletos conso­

latione, superabundantes gaudio, iucundos semper et hilares, ferventes

spiritu )).13 Ipsa etiam vita communis, quae in caritate fraterna innititur,

communis est gaudii scaturigo.

Monet ergo Sanctus Bernardus filios suos omnesque Christifideles,

ut (( iucunda devotione )> Deo serviant mutuique auxilii sint « hilares

datores ». Quod quidem non levis ponderis esse videtur, cum homines

saepe tot sollicitudinibus macerentur, tot premantur angustiis.

Haec omnia fecundum reddent etiam apostolatum vestrum, qui,

licet exteriore actione apud non paucos ex vobis minus manifesto

appareat, tamen spiritualibus subsidiis, quae vobis praesto sunt, potest

esse efficacissimus. Plenitudo enim vitae spiritualis redundet oportet in

bonum animarum, quae vobis sunt creditae, vel universe in utilitatem

dominici gregis. Itaque haec verba istius Doctoris sunt vobis sedulo

attendenda: ((si sapis, concham te exhibebis, et non canalem. Hic

siquidem paene simul et recipit, et refundit; illa vero donec impleatur

expectat, et sic quod superabundat sine suo damno communicat ». 1 4

Fuit, ut nostis, Sanctus Bernardus « vir Ecclesiae », seu « amicus

Sponsae », pro qua vires suas omnes impendit, solitudinem et silentium

sedis monasticae suae deserere saepe coactus, ut ei, perturbata illa

aetate, adesset; sed et copiosam de Ecclesia doctrinam exposuit. Hanc

igitur hereditatem, vobis ab eo relictam, diligenter consideretis velimus

et nova quasi voluntate acti arripiatis.

1 1 Cfr. 2 Cor. 8, 9. 12 Sermo In Ps. 90, 3, 4; PL 183, 192. 13 S. Bern., Sermo In Ascens. Dom., 5, 7; PL 183, 318. 14 Sermo In Cant. 18, 3 ; PL 183, 860.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 485: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 8 5

Ad ascensum spiritualem, quem paucis verbis perstrinximus, effi­

ciendum etiam germana pietas erga Beatam Mariam Virginem, cuius

Sanctus iste fuit singularis et ardens laudator, vos magnopere adiu­

vabit. Ea enim, quam « Catholica Ecclesia, a Spiritu Sancto edocta,

filialis pietatis affectu tamquam matrem amantissimam prosequitur », 1 5

peculiari studio est « mater Cistercii ».

Probe igitur fore confidimus, ut sollemnia, quae huius anniversariae

memoriae causa agentur, sodales Cistercienses, quos habemus carissi­

mos, adducant, ut, horum temporum adiunctorum et necessitatum pru­

denter habita ratione, alacriore in dies studio ad illum continenter re-

deant spiritum, quo Sanctus Bernardus ducebatur, hac in re etiam

hortamentis Concilii Vaticani Secundi animose obtemperantes. 1 6

Quae dum mentem Nostram pulsant, vobis, dilecti filii, et sodalibus

utriusque vestrum spirituali curae ac moderationi commissis, necnon

sanctimonialibus Cisterciensibus, Benedictionem Apostolicam, caelestis

gratiae et solacii pignus Nostraeque benevolentiae signum, libenter in

Domino impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xvi i i mensis Ianuarii,

anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

PAULUS P P . VI

I I

Ad E.mum P. D. Marium S. R. E. Cardinalem NasaUi Rocca di Corne-

liano, quem Missum Extraordinarium eligit ut celebritatibus praesideat

in aede sacra B. M. V. ab Arcu appellatae apud urbem Neapolim, primo

volvente saeculo ex quo eadem Deiparae imago aureo diademate redimita

fuit.

Quemadmodum accepimus, die VIII mensis Septembris hoc anno, quo

saeculum implebitur ex quo Beatae Mariae Virginis imago, quae in aede,

eidem Deiparae ab Arcu appellatae apud urbem Neapolim sacra, piis

obsequiis colitur, aureo diademate fuit redimita, peculiaria sollemnia

ibidem agentur. Quae aliquo modo participare cupientes — memores

etiam Decessoris Nostri Pii IX, qui, in difficilibus rerum temporum-

1 5 Conc. Vat. II , Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 53. 14 Cfr. Decr de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 486: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

que adiunctis constitutus, sanctuarium illud invisit marialemque effi­

giem est veneratus, — per hasce Litteras te, quem amore in Dei Genè-

tricem ardere novimus, Missum Extraordinarium Nostrum eligimus

et renuntiamus tibique id muneris committimus, ut praedictae cele­

britati Nostro nomine praesideas.

Fusius quidem de cultu mariali recte instituendo hoc anno tracta­

vimus, Adhortatione Apostolica edita, quia maxime Nobis cordi est,

ut (( illa devotio erga beatam Mariam Virginem provehatur, quae in

Ecclesia e Verbo Dei ut e causa procedit et in Spiritu Christi exer­

cetur »-1 Ad hoc quod attinet, iam Concilium Oecumenicum Vatica­

num II significantibus verbis omnes, qui catholico censentur nomine,

admonuit, et etiamnum admonet, « ut cultum, praesertim liturgicum,

erga Beatam Virginem generose foveant, praxes autem et exercitia pie­

tatis erga Eam saeculorum cursu a Magisterio commendata magni

faciant et ea quae anteactis temporibus de cultu imaginum ... Beatae

Virginis ... decreta fuere, religiose s e r v e n t » ; 2 simul vero docuit «ve­

ram devotionem neque in sterili et transitorio affectu, neque in vana

quadam credulitate consistere, sed a vera fide procedere, qua ad Dei

Genitricis excellentiam agnoscendam adducimur, et ad filialem erga

Matrem nostram amorem eiusque virtutum imitationem excitamur ». 3

Re quidem vera, quia, ut ait Sanctus Ambrosius, Mariae «v i ta

omnium est disciplina », 4 germanus eiusmodi cultus eo perducere debet

Ecclesiae membra, ut virtutes Deiparae, pro sua cuiusque condicione,

in animos et mores actuoso studio referre nitantur; ut, tantam Paren­

tem in vitae usu imitantes, fratres se esse sentiant et, sociali amore

coniuncti, pauperibus et aerumnosis opitulari, atque pacis donum indu­

cere, corroborare, propagare conentur. Huiusmodi cultores Mariae, eius

oboedientiam intuentes, illis, qui legitime praesunt, parent libenter, et

ad eiusdem exemplar iustos, mites, bene moratos se praebere conten­

dunt. Itaque imitatio Mariae validum subsidium est ad efficiendam

imitationem Christi, qui ait : « Si quis mihi ministrat, me sequatur », 5

et « Qui sequitur me, non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitae ». 6

Preces demum Deo adhibentes, ut ex mariali ista celebratione fructus

1 Adh. Apost. Marialis cultus; A.A.S. 66 (1974), p. 116. 2 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 67. 3 Ibid. 4 De virginitate, I I , 2, 15. 5 Io. 12, 26. 6 Ibid., 8, 12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 487: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. YI 4 8 7

spirituales nec leves nec pauci percipiantur, tibi, Venerabilis Frater

Noster,. Praesulibus, magistratibus, sacerdotibus, nominatim Fratribus

Praedicatoribus, qui in eiusdem sanctuarii cura versantur, necnon fide­

libus universis, qui praedictis sollemnibus, intererunt, Benedictionem

Apostolicam, caelestis gratiae auspicem amantisque animi Nostri te­

stem, volentes impertimus.

Ex Aedibus Vaticanis, die x x v i n mensis Augusti, anno MCMLXXIV,

Pontificatus Nostri duodecimo.

PAULUS P P . VI

NUNTIUS GRATULATORIUS

Ad E.mum P. D. Bernardum Ioannem S. R. E. Cardinalem Alfrink,

Ultraiectensem Archiepiscopum, sacerdotii sui quinquagesimam anniver­

sariam memoriam agentem.

Adveniens Beatae Virginis Mariae in caelum assumptae sollemnitas

duplicem Tibi veluti materiem laetandi afferet, quoniam festus hic dies,

universae christifidelium communitati percarus, quinquagesimam simul

anniversariam memoriam reducet sacerdotii tui. Hanc sane opportuni­

tatem praeterire nolumus, quin Tibi, in episcopatu Fratri et in Patrum

Cardinalium collegium adlecto et Neerlandicae Episcoporum Confe­

rentiae Praesidi, ideoque non uno titulo Nobiscum devincto, fausta

beneque ominantia verba depromamus, interiorem communionis eccle­

sialis sensum epistolico huiusmodi sermone quasi excitaturi atque dul-

citer percepturi.

Grande enim est spatium ac longum tempus sacri tui ministerii, cui

fideliter adimplendo a tenerioris usque aetatis annis tum in patria, tum

Romae et Hierosolymis sedulam dedisti operam, id praecipue curans,

ut uberem de Sacris Litteris, ubi divina Verbi verba continentur,

scientiam atque intellegentiam Tibi comparares. Postea munus docendi

sive in Maiore Seminario « Rijsenburg » nuncupato, sive in Catholica

Studiorum Universitate Noviomagensi alacer suscepisti et cum laude

exercuisti, dignus qui ad episcopalem provehereris dignitatem et coa­

diutor assignareris isti archidioecesi, ubi es natus et nunc, multos iam

annos, pastorale officium obis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 488: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

488 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Tempora, munera, graves quaestiones emergentes post celebratum

Concilium Vaticanum II , cui adsiduus uti primarii Praesidum Consilii

sodalis interiuisti, nihil est dubii, quin summam industriam, prudentiam

singularem, firmissimum agendi robur ab unoquoque postulent Pastore.

Nam in praesenti, Ecclesia — ut probe nosti — novas easque varias

experitur difficultates, quibus exsuperandis omnium profecto membro­

rum eius, sive praepositi sive laici sunt, perfecta conspiratio fovenda

atque stabilienda est. En vides, Prater, qui sit socialium rerum status,

quantumque navitatis ad eas evangelicae nuntio caritatis imbuendas

requiratur. Possumusne communem abdicare conscientiam huiusce la­

boris exsequendi, an debitum oblivisci omnia prorsus, in Christi nomine

et unius eiusdemque fidei impulsione, aggrediendi et pertemptandi, ut

velociter sermo Dei currat et clarificetur, 1 et accrescat in corde fidelium,

praesertim inter annum maximi Iubilaei, spiritus reconciliationis ac

renovationis, et unitas credentium in Patre caelesti et in Iesu Christo,

Filio eius, feliciter instituatur et augeatur? 2 Tantum quippe onus

sacrorum Antistitibus et Presbyteris hac ipsa hora peculiariter con­

creditur, unde facile perspici potest quam maximi momenti sit operam

dare futuris Ecclesiae administris et Seminariorum alumnis recte eru­

diendis et informandis. Quae quidem institutio, ut liquido patet, non

aliud iter ingrediatur oportet praeter salutares illas suasiones ac nor­

mas, quas sacrosanctum Concilium edixit quasque Apostolica Sedes,

opportuna definiendo statuta, ad rem deducere studet.

Sed quorsus haec? Non ut in tristitia angustias vel asperitates

recenseamus neque stemus otiosi in deliberando, 3 sed ut animum fra­

terno Tibi more aperiamus et, ea quae sentimus inter nos communican­

tes, certissimum propositum ecclesialis servitii instemus : si enim mundi

huius temporis expectationes et postulationes recogitamus, at urgens

pariter officium confirmamus Ecclesiae sanctae iniunctum, ne inanis

transeat fructibusque vacuus evadat providus kairés,* quo divinitus

hodie Historia Salutis signatur.

Faxit Virgo Deipara, in cuius celebritate, divino litans Sacrificio,

tuam ipsius oblationem renovabis, ut validam inde haurias fortitudi­

nem eamque cogitandi et faciendi dexteritatem, quae animorum deceat

1 2 Thess. 3, 1; cf. Ps. 147, 4, et Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 1.

2 Io. 17, 3, 11, 17, 21-23. 3 cfr. Mt. 20, 4, 6. 4 Me. 1, 15; 2 Cor. 6, 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 489: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 489

Pastorem ; ipsa semper Tibi adsit propitia, lectissimas impetret gratias,

auxilium solaciumque in negotiis difficilioribus praebeat, arrideat a

solio, ubi gloriosa sedet. Quae ut prospere et Tibi et ministerio tuo

eveniant, Apostolicam Benedictionem peramanter impertimus, quam

etiam ad tuos sacerdotes, adiutores omnesque Ultraiectensis archidioe­

ceseos fideles volumus pertinere.

Ex Aedibus Vaticanis, die i mensis Augusti, anno MCMLXXIV, Ponti­

ficatus Nostri duodecimo.

PAULUS P P . VI

ALLOCUTIONES

I

Ad Excellentissimum Virum Iosephum Thomam Cabrai Calvet de

Magalhäes, a Lusitana Republica ad Apostolicam Sedem missum cum

auctoritate Legatum, qui Litteras Summo Pontifici tradidit legationis fidem

facientes.*

Senhor Embaixador:

Ouvimos, con a melhor atençâo, as deferentes expressöes que Vossa

Excelencia acaba de Nos dirigir, ao apresentar as Credenciais como

Embaixador Extraordinario e Plenipotenciario de Portugal junto da

Santa Sé.

As palavras de Vossa Excelencia transportaram-Nos, em espirito,

ao seu querido País, que já tivemos o prazer de visitar, aquando da

Nossa peregrinaçâo a Fatima. Elas avivaram no Nosso coraçâo os senti-

mentos de benevolencia que nutrimos para com o dilecto Povo por­

tugués, cuja historia é repositorio de feitos valorosos, humana e reli­

giosamente considerados, e de um patrimonio cultural bem marcado

pela presenca da Igreja, aceita e correspondida com fidelidade.

O seu nobre País atrai sobre si, no presente, as atençôes do mundo,

assim como a Nossa solicitude viva e paterna; e com boas esperanças

se acompanha este particular momento histórico, que ele está a viver.

* Die 20 mensis Augusti a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 490: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 9 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Que desejamos para Portugal, do coraçâo, toda a sorte de bens e

venturas, é supèrfluo reafirmá-lo.

Duas coisas, no entanto, auspiciamos em particular, para o querido

Povo portugués, que o façam prosseguir na senda histórica que le-

vantou alto o seu nome no concerto dos outros povos e que o façam

superar, da melhor maneira, momentáneos problemas : urna fraterni-

dade vivida — fundada na liberdade, equidade, respeito, generosidade

e amor — entre os seus membros e para com os demais homens irmäos ;

depois, urna paz segura e serena, que faculte o concorde labor e a cons­

tante aplicaçâo da inteira grei, pelo crescente progresso colectivo e

por um bem-estar irmâmente repartido e cultivado por todos e cada um,

em boa harmonia.

Para esta convivencia fraterna, capaz de eliminar quaisquer ressen-

timentos e desentendimentos e de levar à compreensâo, ao perdäo e à

reconciliaçâo — para, numa atitude construtiva, se prosseguir a pro­

mover a solidariedade operante e a justiça — pode a Igreja dar urna

ajuda preciosa.

E aqui, vai um Nosso pensamento, de simpatia e de estímulo na­

turalmente, para os católicos de Portugal e para os seus Bispos : para

que continuem a fomentar urna profissâo esclarecida e corajosa da fé,

que se reflicta nas estruturas e na vida da comunidade.

A Igreja, de facto, inculcando nas conscientias nobres e elevados

ideáis, no seu papel de servir, sincera e desinteressadamente, ao evan­

gelizar e ao distribuir os bens divinos — de que é beneficiaria, de­

positaria e ministra — espalha urna luz e confere energías moráis, que

contribuem para estabelecer e consolidar, segundo a lei divina, a co­

munidade humana.

Tal comunidade, como é sabido, assenta no respeito pela vida e pelos

direitos fundamentáis da pessoa humana ; e esta, com a liberdade, há-de

dispor dos bens espirituais e materiais indispensáveis para a pròpria

realizaçâo integral, com participaçâo responsável e capacidade de opçâo

e de decisao nos destinos da colectividade.

Seguimos, com vivo interesse, as iniciativas referentes aos territorios

do Ultramar; e acompanhamo-las com votos paternos, por que, me­

diante acordos assentes na boa vontade, se possam garantir em tais

regiöes, seguras condiçôes de justiça, de paz e de progresso.

Senhor Embaixador :

Ao apresentar a Vossa Excelencia cordiais boas-vindas, queremos

certificalo da Nossa benevolencia e formular votos pelo bom desempenho

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 491: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 9 1

da sua missäo. E, auspiciando as melhores prosperidades para a di­

lecta Naçâo portuguesa, invocamos sobre eia e sobre as suas supremas

Autoridades, ao mesmo tempo que sobre a pessoa de Vossa Excelencia,

copiosas bênçâos de Deus.

I I

Ad Excellentissimum Virum Avtar Singh, Indicae Reipublicae liberis

cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras demandati muneris

testes tradentem.*

Mr Ambassador,

We are happy to receive from Your Excellency the Letters accredit-

ing you as Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of the

Republic of India. We welcome you and cordially thank you for the

kind words which you have addressed to us in your own ñame as well

as on behalf of the President and Government of your country.

We would ask you to convey to His Excellency the President and to

the Government Authorities our greetings and our deep appréciation

of their good wishes. Please assure them of our continuing prayerful

interest in the country and in all its people.

Religious and cultural différences in India, as you have said, are

honoured and respected. This fact serves to unite people in charitable

and understanding affection for one another, as brothers under the com­

mon fatherhood of God. We are pleased to see that this mutual honour

and esteem is practised both in humble surroundings and in the highest

institutions of the land.

Our unforgettable visit to India in 1964 allowed us to realize ever

more deeply both the enormous problems and the tremendous potential

of the country. It lent a new dimension to our solicitude and concern,

and it convinced us even more of the importance of the Church's

contribution, to which you have kindly alluded, in the educational and

humanitarian fields, as well as in her more direct spiritual mission.

We are especially happy to receive from you confirmation of the ap­

préciation felt in India for this help.

The harmonious coordination of physical planning and effort is

steadily furthering India's development, and it is our earnest hope that

* Die 24 mensis Angusti a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 492: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

492 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

it may continue, and be matched by a parallel harmony in the minds

and hearts of her Citizens. In this way material and scientific progress

will contribute not to war but to peace, to that peace which, as we have

said before and say again, is the new name for development. 1

During your stay here, which we trust will be a fruitful one, you

may be assured of our constant interest and coopération in the ac-

complishment of your task. For yourself and for the noble nation

which you represent we beg abundant favours from Almighty God.

God bless India.

I I I

Ad Excellentissimum Virum Ioannem Mill McMilian, Summo Ponti­

fici crediti muneris testes tradentem Litteras, quibus apud Sedem Apo­

stolicam cum auctoritate Legatus Australiae constituitur. *

Mr Ambassador,

We are very happy to extend a sincere welcome to Your Excellency

as we receive from you the Letters accrediting you as Australian Am­

bassador Extraordinary and Plenipotentiary to the Holy See.

We are grateful for the kind words you have spoken about our own

activities in promoting world peace. We are convinced, Mr Ambassador,

that your own Government's efforts, to which you refer, to stimulate

trust between nations and to build up universal respect for the dignity

of all men and all peoples are a valuable aid to the establishment of

peace. The diplomatie ties which unite the Holy See and Australia

enable us to help one another in this mutual concern.

We try incessantly to remind all men of the need to help one another

in a spirit of brotherly love, and in this way to promote true peace

on earth. Such help is not purely a material thing but is a part of

God's plan for mankind. It is within this spirit of charity that we

give glory to God and con tribute to peace among men.

It was in Australia, a land of which we conserve such affectionate

memories, that we said : " Man's heart is made for God, and there is no

full humanism but in his service ". l The service of God through the

1 Cfr. Litt. Encycl. Populorum progressio, 87: A.A.S. 59 (1967), p. 299.

* Die 27 mensis Augusti a. 1974. 1 Commemorative Mass for the Bicentenary of the Discovery of the Australian

Continent, 1 December 1970. Cfr. also Populorum progressio, 42.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 493: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 9 3

love of our fellow-men—this is the blessing wë pray God to bestow on

the world.

We ask you t o convey to the civil authörities of Australia the

assurance of our cordial considération. On all the people of Australia

we invoke copious divine blessings. To you personally, Mr Ambassador,

we give the pledge of the Holy See's coopération in the accomplishment

of your mission, a mission which we hope will bring you spiritual and

cultural happiness and satisfaction.

IV

Membris atque Consultoribus Mixtae Internationalis Commissionis Eccle­

siam Catholicam inter et Communionem Anglicanam.*

Welcoming you here today, we recognize at once that for most of

you it is not the first time you have visited Rome and the Holy See in

a fraternal spirit and in a fraternal relationship. Many of you made

your contribution of service to the Second Vatican Council, in one

case as a Council Father and member of its theologica! commission, in

other cases either as our periti or as observers on behalf of the

Anglican Communion. In this way you already cemented friendships,

and sowed seeds of better undestanding—seeds which have taken root

and flourished.

We recali too that some of you accompanied our beloved brother in

Christ, Michael Ramsey, on his historie visit to this See, more than

eight years ago. The memory of that visit has remained green with

us, and has been many times refreshed by letters of greeting, full of

his characteristic spirit of Christian love and wisdom.

It was from that meeting of nineteen hundred and sixty-six that the

résolve came to embark on that " serious dialogue " which continues to

bring you together, and which has already brought from you the most

generous efforts, the most untiring labour.

The Fathers of the Second Vatican Council saw and expressed in the

Decree on Ecumenism the " special place " occupied by the Anglican

Communion in relation to the Catholic tradition. The dedicatum and

the depth manifested in your work during these recent years testify to

and strengthen that special relationship. This is so not only because

* Die 3 mensis Septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 494: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 9 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

of your own industry and achievements, but also because of the collab­

oration you have been able to enlist in many parts of the world, showing

how widespread is the impulse towards that reconciliation in Christ

which strives to perfect the unity which he wills.

You interrupt a difficult phase of your work to come to visit us.

At such a moment there is no need for us to remind you of the obstacles

that remain to be overeóme. Let us rather dwell on hope and en­

couragement. What you seek to do is God's work—an indispensable

aspect in our time of the ministry of Christ, which is a ministry of

reconciliation. As you do so our thoughts, our gratitude, our fervent

prayers are with you. We pray that you will have the spirit of knowledge

and of prophecy, and the faith that moves mountains, but remembering

Saint Paul's scale of values, we pray aboVe all that you will have love,

which "bears all things, believes all things, hopes all things, endures

all things " and leads us from partial knowledge to full understanding. 1

V

Ad Excellentissimum Virum Iosephum Kachingwe, apud Sedem Apo­

stolicam Reipublicae Malavianae liberis cum mandatis Legatum, qui Summo

Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit.*

Mr Ambassador j

It is a pleasure for us to welcome you and to receive the Letters

accrediting you as Ambassador Extraondinary andi Plenipotentiary

of the Republic of Malawi to the Holy See.

We are grateful to your President, His Excellency Dr Hastings

Kamuzu Banda, for the greetings which you have kindly presented to

us on his behalf. Through your good oflaces we extend to him in return

our warm good wishes for his continued wellbeing.

In your address you have spoken in appréciative terms of the

Church's présence in Malawi. It is a source of satisfaction for us to

hear your words, for it is only Atting that the Church should be a

contributing factor to the progress of a nation. We are glad that the

participation of the Church in the life of your country is understood to

be a disinterested service to liberate man from all that hampers the

1 Cfr. 1 Cor 13:7.

* Die 7 mensis Septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 495: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 9 5

full expansion of his human powers. In doing this the Church seeks

to help man to fulfil his supernatural destiny as a child of God. Like

Christ her f ounder, the Church works for this end : that man may have

life and have it more abundantly. 1

It is our prayer that the efforts made to promote the advancement

of your nation may be blessed by Almighty God. From him we invoke

upon the Authorities and the beloved people of Malawi divine guidance

and peace.

To yourself, Mr Ambassador, we warmly extend our good wishes

for the happy accomplishment of your duties as the représentative of

your people.

VI

Ad Excellentissimum Virum Henricum Nzioka Multi, Chenianae Rei­

publicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pon­

tifici Litteras demandati muneris testes tradentem.*

Mr Ambassador,

We thank you sincerely for the kind address with which you have

presented the Letters accrediting you as Ambassador Extraordinary and

Plenipotentiary of the Republic of Kenya to the Holy See. It is a

pleasure for us to welcome you to your new assignment, which we

trust will prove to be a happy one.

We are likewise honoured to receive greetings from your President,

His Excellency Mzee Jomo Kenyatta. We would ask you to convey to

him our cordial and prayerful good wishes.

We have listened with interest to the remarks you have made

in your address regarding the Catholic Church's role in the life and

history of Kenya, the impact of her missionaries upon Kenyan society

and the contribution she has made in the past and happily continues

to make today towards your country's development. But we are es-

pecially pleased to hear you mention the importance which Kenya

attaches to the Church and to religion, since these after all provide the

context within which ali these social contributions find their inspiration

and true meaning.

1 Cfr. Jn 10:10.

* Die 10 mensis Septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 496: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

4 9 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

The social action of the Church has its roots in the message which

she addressés to all men. The effort which man 7 s life demands is

clearly seen : life involves a struggle against adverse forcés and con­

ditions. At one level man struggles with disèase, ignorance and poverty ;

at another with injustice, hatred and war. Even in the inner depths

of his being, man finds himself striving to improve himself and the

world. It is into this situation that the Church brings an uplifting

message of hope : the Good News of the Gospel, which gives the assurance

that God is with man as he endeavours to work for the betterment of

the world. This is the inspiration of the Church in all her activity.

Animated by this message, she will ever testify to it in works that help

man find his fulfilment. This task is at one and the same time human

and Christian. Henee the Church will always remain committed to the

advancement of the people of Kenya.

On our part, we pray that God may abundantly bless the Authorities

and the entire nation which you represent.

NUNTIUS SCRIPTO DATUS

Ad clarissimum Virum Renatum Maheu, Moderatorem Generalem

Instituti Internationalis v. d. UNESCO, ob octavum diem celebrandum

litterarum cognitioni provehendae per totum terrarum orbem dicatum.

Au moment où l 'UNESCO, au terme de son programme mondial de

dix ans, engage une nouvelle phase de sa lutte contre l'analphabétisme,

Nous voulons redire tout l'intérêt que l'Eglise et le Saint-Siège portent

à ce problème mondial, confirmant ainsi l'action poursuivie au cours

des siècles et en bien des régions pour la promotion culturelle des peu­

ples, auprès des adultes comme des jeunes.

L'homme désire naturellement savoir : la connaissance le fait accéder

à un rapport nouveau avec la nature ; elle lui donne surtout des possi­

bilités renouvelées de dialogue avec ses semblables. La diffusion

généralisée d'une instruction de base vise donc à remédier aux inégalités

et aux discriminations sociales, à permettre l'accès aux responsabilités

dans la vie privée et collective, à favoriser une meilleure compréhension

entre les générations, contribuant ainsi à établir des conditions de com­

munication authentique entre les hommes.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 497: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 4 9 7

Malgré les efforts déjà accomplis, le problème reste grave et urgent,

en raison de la croissance démographique et des charges accrues que les

exigences d'une alphabétisation plus poussée imposent aux nations. Cer­

tes, le travail important effectué par l'UNESCO au cours des dernières

années fournit une base solide de recherches et d'expérimentations. Pro­

fitant de l'expérience acquise, il convient de promouvoir maintenant une

action plus large, s'adressant sans discrimination à toutes les catégories

des populations. La responsabilité de telles entreprises relève alors d'une

manière spéciale des autorités nationales : il leur revient de diriger les

investissements et les priorités éducatives, tout en demeurant largement

ouvertes au concours des initiatives privées qui s'offrent pour contribuer,

de manière désintéressée, à l'effort commun. Depuis longtemps, l'Eglise

a su prendre sa part dans ce service des plus déshérités, là en particulier

où la pauvreté règne en maître, là où il n'y a pas à espérer de profit

matériel, mais où la joie de voir l'homme, (( debout », devenir partici­

pant de sa propre éducation, améliorer lui-même la qualité de sa vie et

en découvrir enfin le sens dernier, est la seule récompense de ceux qui

reconnaissent en tout être humain une image du Créateur.

Dans ce domaine privilégié de la collaboration humaine, les besoins

demeurent immenses. Leur satisfaction devrait être un objectif priori­

taire de la politique intérieure comme de la coopération internationale.

Comment ne pas s'étonner, alors, en considérant l'importance que tant

de pays, — même parmi ceux qui sont en voie de développement —,

accordent unilatéralement à la recherche d'une croissance économique

purement matérielle, ou bien plus encore, de manière désastreuse, à

des dépenses militaires qui contribuent si souvent à rendre précaires la

paix et la sécurité? Comment ne pas rappeler surtout la grave obligation

morale, pour les dirigeants des nations riches, de faire prendre cons­

cience à leurs compatriotes du grave devoir de se sentir solidaires des

peuples défavorisés, de les aider de manière désintéressée et d'inclure

cette aide dans leurs programmes économiques au lieu de chercher

constamment, sur le plan national ou international, à tirer le meilleur

profit de leurs investissements?

La coopération internationale doit donc s'effectuer dans un esprit

de sincérité, de service désintéressé, dans le respect des spécificités cul­

turelles de chaque peuple, avec la volonté d'éviter tout ce qui serait

recherche indue d'influence ou forme subtile de domination. C'est pour­

quoi Nous saluons et Nous encourageons la création envisagée d'une

32 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 498: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

498 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

(( Fondation internationale pour l'alphabétisation ». Nous espérons

qu'elle permettra d'apporter aux moins favorisés, dans le cadre de la

deuxième Décennie du développement, l'aide désintéressée dont ils ont

besoin, tout en fournissant aux pays les plus riches un moyen d'agir

qui évite le plus possible l'esprit de rivalité ou de domination.

Dans ces perspectives, Nous saisissons l'occasion de la célébration de

la Journée internationale de l'alphabétisation pour formuler de nou­

veau nos vœux les meilleurs pour le développement de cette grande

œuvre de fraternité humaine sur laquelle Nous invoquons, ainsi que

sur tous ses ouvriers, l'abondance des divines bénédictions.

Du Vatican le 20 août 1974.

PAULUS P P . .VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 499: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 4 9 9

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI ,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum:

die 5 Iulii 1974- — Cathedrali Ecclesiae Andegavensi Exc. P. D. Ioan­

nem Orchampt, hactenus Episcopum titularem Aquensem in Mauretania.

die 10 Augusti. — Cathedralibus Ecclesiis Sutrinae et Nepesinae,

aeque principaliter unitis, Exc. P. D. Marcellum Rosina, hactenus Epi­

scopum titularem Aezanitanum.

die 14 Augusti. — Metropolitanae Ecclesiae Lancianensi et Eccle­

siae Cathedrali Ortonensi Rev.mum D. Leopoldum Teofili.

die 26 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Tablensi R. D. Za-

chariam Kamuenho, Rectorem seminarii maioris dioecesis Novae Lisbo-

nae, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Emmanuelis Nunes

Gabriel, Archiepiscopi Luandensis.

die 4 Septembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Aquensi in Mau­

retania R. D. Candidum Rubiolo, presbyterum archidioecesis Cordu­

bensis, quem deputavit Auxiliarem E.mi Radulfi Francisci S. R. E.

Cardinalis Primatesta, Archiepiscopi eiusdem archidioecesis Cordu­

bensis.

Viglevanensis Ecclesia regioni ecclesiasticae Langobardae adnectitur

Concilii Oecumenici Vaticani II aptiorem dioecesium et ecclesiastica­

rum provinciarum compositionem suadentis votis obsecundans, Exc.mus

P. D. Marius Rossi, Episcopus Viglevanensis, ab Apostolica Sede

I PROVISIO ECCLESIARUM

I I

MEDIOLANENSIS, VEECELLENSIS

ET VIGLEVANENSIS

DECRETUM

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 500: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

500 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

postulavit ut Viglevanensis Ecclesia regioni ecclesiasticae Langobardae

adnecteretur. Viglevanensis enim dioecesis in Langobardam regionem

fere integre patet; apostolatus exigentiae atque sociales rationes eidem

regioni consentaneae censentur, ideo unitas organica evidentior efficitur.

Summus Pontifex Paulus, Divina Providentia Pp. VI, praehabito

favorabili voto Conferentiarum Episcoporum Pedemontanae et Lango­

bardae, de consilio infrascripti Cardinalis Sacrae Congregationis pro

Episcopis Praefecti, ratus huiusmodi immutatione apostolatus rationes

efficientiores reddi, exhibitas preces excipiendas censuit.

Quapropter, praesenti Decreto, dioecesim Viglevanensem suffraga-

neam constituit Metropolitanae Ecclesiae Mediolanensis, a metropo­

litico iure subtrahens Archiepiscopi Vercellensis; regioni ecclesiasticae

Langobardae ascribit ita ut Viglevanensi Episcopo ius sit illius regionis

Conferentiae Episcopali interesse.

Contrariis quibusvis minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 17 mensis Iulii anno 1974.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. © S .

Godefridus Mariani, Subsecretarius

I I I

PICTAVIENSIS - ANDEGAVENSIS DECRETUM

De mutatione finium

Quo uberius animarum saluti consuli possit, Exc.mus P. D. Henri­

cus Vion, Episcopus Pictaviensis et Exc.mus P. D. Henricus Mazerat,

Episcopus Andegavensis, nuper ab Apostolica Sede expostulaverunt,

ut suarum Ecclesiarum fines aliquantulum immutarentur, iidemque

cum limitibus civilium circumscriptionum convenirent.

Sacra Congregatio pro Episcopis, attento favorabili voto Exc.mi

P. D. Egani Righi-Lambertini, Archiepiscopi titularis Docleensis et in

Gallia Nuntii Apostolici, rata huiusmodi immutationem rectiori ani­

marum moderamini profuturam, vigore specialium facultatum a Sum­

mo Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI, sibi tributarum, sup-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 501: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 5 0 1

pleto quatenus opus sit, eorum interesse habentium vel habere prae-

sumentium consensu, praesenti Decreto pagum vulgo Puy-Saint-Bonnet

a dioecesi Pictaviensi distrahit, atque dioecesi Andegavensi perpetuo

adnectit, mutatis, hac ratione, utriusque dioecesis limitibus.

Omnia acta et documenta praefati territorii, fideles et bona tempo­

ralia respicientia, a Curia Pictaviensi ad Curiam Andegavensem quam

primum transmittantur.

Ad haec vero exsequenda eadem Sacra Congregatio memoratum

Exc.mum P. D. Eganum Righi-Lambertini deputat, necessarias et

opportunas ei tribuens facultates etiam subdelegandi ad effectum de

quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, at­

que onere imposito ad Sacram Congregationem pro Episcopis, cum pri­

mum fas erit, transmittendi authenticum exemplar actus peractae ex­

secutionis.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis

die 23 Iulii anno 1974.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. & S.

Godefridus Mariani, Sui secretarius

I V

VHELINGENSIS DECRETUM

De Concathedralis erectione

et de dioecesis nominis mutatione

In dioecesis Vhelingensis territorio urbs exstat Carolopolitana, seu

Charleston, quae tamquam status civilis West Virginia caput praeest

et cuius nomen, pastoralibus id suadentibus argumentis, priori oppor­

tune adiungendum videtur.

Etenim Exc.mus P. D. Iosephus H. Hodges, Episcopus Vhelin­

gensis, ad bono animarum aptius consulendum, ab Apostolica Sede

hoc ipsum petivit, nempe, ut dioecesis nomen hac ratione compleretur

et templum in memorata urbe exstans, Sacro Cordi D.N.I .C, dicatum,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 502: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

502 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ad dignitatem Concathedralis eveheretur et dioecesis Vhelingensis

nomen hac ratione mutaretur.

Porro Summus Pontifex Paulus, Divina Providentia Pp. VI , prae­

habito favorabili voto Exc.mi P. D. Ioannis Jadot, Archiepiscopi titu­

laris Zuritani et in Civitatibus Foederatis Americae Septentrionalis

Delegati Apostolici, de consilio Em.morum Patrum Cardinalium nego­

tiis Sacrae Congregationis pro Episcopis praepositorum, ratus id in

animarum bonum cessurum, porrectis precibus benigne annuendum

censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, de plenitudine apostolicae pote­

statis, praesenti Sacrae Congregationis pro Episcopis decreto, perinde

valituro ac si apostolicae sub plumbo litterae datae forent, memo­

ratum templum in urbe Carolopolitana exstans Sacro Cordi D.N.I .C,

dicatum ad dignitatem et fastigium ecclesiae Concathedralis evehit

ita ut posthac in eodem Cathedra episcopalis erigi possit ac debeat et

Vhelingensi Antistiti liceat, etiam diebus sollemnioribus, prouti magis

ipsi expedire videatur, in praefata ecclesia Concathedrali pontificalia

exercere et in civitate Carolopolitana pro lubitu residere.

Item eadem Sanctitas Sua indulget ut dioecesis — ideoque et

eius pro tempore existens Antistes — in perpetuum vocari queat

Vhelingensis - Carolopolitana.

Ad haec omnia exsecutioni mandanda idem Summus Pontifex depu­

tare dignatus est memoratum Exc.mum P. D. Ioannem Jadot, eidem

tribuens facultates necessarias et opportunas etiam subdelegandi, ad

effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate

constitutum, onere ei imposito ad hanc Sacram Congregationem pro

Episcopis authenticum exemplar actus peractae exsecutionis quam pri­

mum remittendi.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 21 mensis Augusti anno 1974.

© SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectus

L. © S.

© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicensis, a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 503: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 503

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O G E N T I U M E V A N G E L I Z A T I O N E

S E U D E P R O P A G A N D A F I D E

APIANA (APIANA seu SAMOANA et TOKELAUNA)

DECRETUM

De nominis dioecesis mutatione

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI, ad satius animarum bonum consulendum, per Apostolicas sub plumbo Litteras (( Prophetarum voces », die una et vicesima mensis Iunii anno Domini 1966 datas, benigne elevavit Vicariatum Apostolicum Insula­rum Samoa et Tokelau — ita appellatum per Decretum « Cum vocabu­lum » huius Sacri Consilii Christiano Nomini Propagando die quarta mensis Ianuarii anno Domini 1957 datum — in Dioecesim Apianam, uti suffraganeam Metropolitanae Ecclesiae Suvanae.

Nunc autem, cum propositum sit ut memorata Dioecesis adhuc aptius, scilicet etiam, ab authochthone supradictarum insularum no­mine appellaretur, Sacrum hoc Dicasterium, audito Em.mo ac Rev.mo Domino Pio titulo Sancti Honuphrii in Ianiculo S. R. E. Cardinali Taofinu'u, Episcopo Apiano, atque praehabito favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini Raymundi Philippi Etteldorf, Archiepiscopi titulo Tyndaritano atque iam in Insulis Oceani Pacifici Apostolici Delegati, vigore facultatum sibi a Summo Pontifice feliciter regnante tributarum, praesenti Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Lit­terae datae forent, statuit ut in posterum supradicta Dioecesis latine Apiana seu Samoana et Tdkelauna, pariterque eius Antistes Apianus seu Samoanus et Tokelaunus nuncupentur, anglico tamen sermone Apia or Samoa and T ohelau.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium

Evangelizatione seu de Propaganda Fide, in Festo Sancti Laurentii Diaconi et Martyris, die decima mensis Augusti anno Domini 1974.

© D. S. LOURDUSAMY, a Secretis

T. Scalzotto, off. m.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 504: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 0 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O C A U S I S S A N C T O R U M

i

T O L E T A N A

Canonizationis Beatae Beatricis de Silva, fundatricis Monialium a SS.

Conceptione.

SUPER DUBIO

An, post cultus approbationem et officii ac Missae concessionem, ita

constet de virtutibus ut ad miraculorum disceptationem pro cano­

nizatione quandocumque deveniri possit.

Populus Dei, munus propheticum Christi participans, dum a Spiritu

Divino per sacramenta et ministeria sanctificatur, ab eodem Spiritu dona

et gratias recipit. Unde universitas fidelium, qui unctionem habent a

Sancto (cf. Io. 2, 20 et 27), in credendo falli nequit, atque hanc suam

peculiarem propietatem supernaturali sensu fidei totius populi mani­

festat, cum « ab Episcopis usque ad extremos laicos fideles )) universalem

suum consensum de rebus fidei et morum exhibet (CONC. VAT. I I ,

Const. dogm. de Ecclesia, Lumen gentium, n. 12), immo et eodem sensu

et quasi spirituali intuitu illos detegit fructus gratiae quos Spiritus

in fidelibus producit (Ibid., n. 39). Quod singulariter patet in historia

cultus Beatae Beatricis de Silva, cuius fama sanctitatis per quattuor

saecula apud Populum Dei in pluribus regionibus integra floruit, quam­

vis, ob temporum hominumque varia adiuncta, eius Causa beatificationis

et canonizationis fere ad nostram usque aetatem siluit.

Beatrix de Silva, natione Lusitana, nobili genere orta est circiter

annum 1425 Septae, in urbe Africana (v. Ceuta), tunc dominio regum

Lusitaniae subiecta. Fides ac religio Roderici Gomez de Silva et Elisa-

bethae de Menezes, eius parentum, optimos fructus edidit. Etenim non

tantum Beatrix, sed etiam Amadeus, frater eius, qui in Italia Ordinem

Sancti Francisci ingressus, a confessionibus Xysti Papae IV fuit, publica

fama sanctitatis coruscavit. Anno 1433 tota familia in Lusitaniam com­

migrata, pater gubernium oppidi v. Campo Mayor a rege recepit.

Beatrix adulescens Elisabetham filiam regum Lusitaniae comitata

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 505: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 505

est, cum haec in regnum Castellae se contulit Ioanni regi nuptum.

Vultu decora animique virtutibus praedita, a pluribus nobilibus viris

in matrimonium petita est, unde et innocentiam suam defendere debuit

ab insidiis in aula regia exortis. Volens se totam Christo Sponso dicare

et occasiones illas fugere, perpetuam virginitatem coram Beata Dei

Genetrice vovit atque inter moniales monasterii Toletani Sancti Domi­

nici refugium et quietem quaesivit, ubi triginta amplius annos in habitu

saeculari permansit.

Toto eo tempore clara virtutum argumenta praebuit. Christum

Dominum toto et indiviso corde diligens, illum solum Sponsum elegit,

ac splendoribus et magnificentiis regiae aulae renuntians, inter virgines

Deo sacratas humilem et absconditam vitam degit. Thesaurum caritatis

potissimum ac divitiarum egenis operiebat, sibi vitam opulentorum

denegans ut ceterorum inopiam levaret. Religiosissime vivens, Modera­

trici, velut si minima monialium esset, omnimodam obedientiam profi­

tebatur, simulque monasterii disciplinae, praesertim Officii divini reci­

tatione ac silentio, libenter sese astringebat. Unde mirandum non est si

Dominus Beatam Beatricem de Silva signis claram reddidit.

Pietate et religione praeparata, ac Spiritus Sancti impulsum secuta,

voluit novam religiosam condere familiam, quae Beatae Virgini sine

labe conceptae dicata esset. Itaque auxilium ab Elisabetha II , Castellae

regina, obtinuit, eiusque venia anno 1484 cum quibusdam sociabus in

domum se transtulit quae nomine Palacio de Galiana Toleti noscitur,

ubi monasterium aedificaret et novi Ordinis fundamenta poneret. Cum

vero Beatrix utrumque perfecisset, novus Ordo monialium ab Inno­

centio VIII anno 1489 approbatus est. Dominus tamen decreverat ut

ipsius Serva, sicut Moyses, terram promissionis conspiceret quidem,

sed in eam non intraret. Itaque cum iam ad induendam vestem religiosam

cum sororibus parata esset, in morbum incidit, qui eam ex hac vita

terrestri ad caelestem patriam perduxit. Probabilius anno 1492 mense

Augusto mortua videtur.

Eius Ordo, cui nomen monialium a SS. Conceptione, prius appro­

bante Innocentio VIII (a. 1489) Constitutiones Ordinis Cisterciensium,

deinde Alexandro VI annuente ac disponente (a. 1494) Regulam Sanctae

Clarae Assisiensis secutus est, donec a Iulio Papa II (a. 1506) peculia­

rem Regulam accepit. Beatae Beatricis exuviae, in monasterio Sanctae

Fidei primum sepultae sunt. Cum eaedem moniales in monasterium

Sancti Petri migraverunt, eo quoque exuviae Fundatricis translatae

sunt ; inde vero moniales Dominicianae in monasterium a Dei Genetrice

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 506: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 0 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

appellatum eas receperunt. Tandem moniales Ordinis ab ea conditi,

postquam in proprium monasterium Ss.mae Conceptionis redierunt, a

Iulio Papa II impetrarunt ut exuviae Beatae Beatricis ipsis resti­

tuerentur.

Famam sanctitatis, qua Beatrix de Silva ob eximias virtutes et dona

sibi a Spiritu Sancto concessa, cum adhuc in terris viveret, gavisa erat,

mors non minuit, immo et adauxit, quod non pauca monumenta de­

monstrant et historia translationum exuviarum ex parte confirmat. Ita­

que, cum Urbanus VIII anno 1625 prohibuit quominus Servis Dei, qui

non essent a Sede Apostolica beatificati, cultus publicus tribueretur,

cultus Beatricis de Silva iam per centum et fere quadraginta annos conti­

nenter ac perpetuo viguerat. Inde factum est ut Ordo monialium a

Ss.ma Conceptione causam susceperit ad fundatricis cultum servandum

ac prosequendum. Verumtamen, licet iuxta Urbaniana Decreta, Causa

super casu, quem vocant, excepto, seu de cultu eidem Beatrici ab imme­

morabili praestito, ac propterea de cultus confirmatione agi potuisset,

nihilominus modus ordinarius de non cultu electus fuit. Re quidem

vera Curia archiepiscopalis Toletana anno 1636 processum informativum

ordinarium super vita, virtutibus et miraculis confecit. Causa tamen

per duo saecula cum dimidio, id est usque ad annum 1910, siluit. Atvero

memoria et manifestationes quoque cultus erga Beatriçem de Silva

interea non deferbuerunt, praesertim in urbe Toleto et apud moniales

a Ss.ma Conceptione. Hinc ineunte hoc saeculo Causa denuo est pro­

posita, et quidem per modum casus excepti, seu per modum cultus ab

immemorabili tempore praestiti. Instructo igitur processu Toletano

annis 1910-1915 super cultu, sententiam tribunalis Toletani, qua edice-

batur constare de cultu publico ab immemorabili Beatrici de Silva

praestito, Sacra Rituum Congregatio diei 27 Iulii a. 1926 approbavit

atque insequenti die Pius Papa XI confirmavit. Die demum 19 Martii

a. 1927 idem Summus Pontifex Officium et Missam in honorem Beatae

Beatricis concessit.

Cum autem, post confirmationem a Sede Apostolica, cultus Beatae

Beatricis latius propagaretur, Actores petierunt ut Causa resumeretur,

ita ut ad illius canonizationem via pateret. Attamen, cum beatificatio

Beatricis de Silva iuxta normas veteris iuris facta esset tantummodo

per decretum confirmationis cultus immemorabilis, absque scilicet di­

sceptatione et decreto super virtutibus, Sacrae Rituum Congregatio die

26 Februarii a. 1950 resumptionem Causae decrevit, servata tamen mente

canonis 2133 C.I.C., nempe praehabita discussione super virtutibus, ut

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 507: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 507

omnia praescripta vigentis iuris implerentur. Quare de virtutibus in

specie Beatae Beatricis de Silva disceptatum est apud banc Sacram

Congregationem pro Causis Sanctorum et quidem primum die 30 Oc­

tobris a. 1973 in Congressu Peculiari, deinde die 18 Decembris eodem

anno, in Congregatione Plenaria, in qua Rev.mi Patres Cardinales, re­

latore Rev.mo Cardinali Arturo Tabera, huius Causae Ponente, edixerunt

ita constare de virtutibus Beatae Beatricis de Silva, fundatricis Concep-

tionistarum, ut quondam, praeviis miraculis, ad eius canonizationem

deveniri posset.

Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia die 21

Ianuarii a. 1974 per subscriptum Cardinalem Aloisium Raimondi, huius

Congregationis Praefectum, relata sunt, sententiam Patrum Cardinalium

ratam habuit et confirmavit.

Datum Romae, ex Aedibus S. Congregationis pro Causis Sanctorum,

die 21 Ianuarii a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

f Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

I I

PARISIEN. Beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Eugeniae Mariae a

Iesu (in saec. Annae Eugeniae Milleret De Brou), fundatricis Instituti

Sororum ab Assumptione B. M. V.

SUPER DUBIO

An et de quo miraculo constet in casu et ad effectum de quo agitur

Quotquot sive sacerdotes sive religiosi ac religiosae aut laici evan­

gelica sua deditione in praecellens educationis et scholarum opus in­

cumbunt, meritis ab Ecclesia laudibus honestantur, quippe qui non

solummodo ipsius Ecclesiae internam renovationem promovent, sed

eius beneficam praesentiam in mundo hodierno praesertim intellectuali

servant et augent (CONC. VAT. II , Decl. Gravissimum Educationis, n. 12).

Hoc apostolico spiritu ducta, hac permota mente, Venerabilis Serva

Dei Eugenia Maria a Iesu (in saeculo Anna Eugenia Milleret de Brou),

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 508: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 0 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in urbe Metis die 26 mensis Augusti a. 1817 orta atque Lutetiae Pari­

siorum die 10 martii a. 1898 vita iuncta, totam suam direxit et ordinavit

vitam. Cuius inter alia egregia opera in Ecclesiae civilisque societatis

utilitatem, praecipua laude digna habetur Congregatio Sororum ab

Assumptione B. M. V. anno 1839 ab ea condita deindeque ab Apostolica

Sede rite approbata, cuius sodales religiosae perfectionis exercitationem

cum litterarum studio puellarumque educatione et informatione amico

foedere sociare verbo exemploque suo ipsa docuit, ita quidem ut divi­

narum rerum contemplatio praeiret actionem seseque in actuosam vitam

salubriter efifunderet.

Quam Venerabilem Servam Dei heroicum attigisse christianarum

virtutum fastigium Summus Pontifex Ioannes XXIII, servatis omnibus

de iure servandis, die 23 mensis Iunii a. 1961 declaravit, itaque gressus

est factus ad miracula rite cognoscenda, quae eiusdem Venerabilis in­

tercessione a Deo patrata dicebantur quaeque ad eiusdem beatifica­

tionem assequendam iure requiruntur.

Ex duabus autem sanationibus miraculi speciem praebentibus Sa­

cro huic Foro, post absolutos annis 1942-1945 apostolicos processus

apud Curias ecclesiasticas Taurinensem et Mcensem instructos, exhi­

bitis, prior, etsi positivorum elementorum non omnino expers, ad eum

tamen evidentiae gradum qui genuini miraculi notas inconcusse mani­

festaret, non pervenit.

Feliciorem vero exitum sortita est, ad severiorem peritorum truti­

nam, altera exhibita sanatio, scilicet Sororis Mariae Kevin, Instituti a

Venerabili nostra conditi sodalis. Quae, die 16 Novembris anno 1935,

apud oppidum cui vulgare nomen 8. Dalmazzo di Tenda, tunc Tauri­

nensis archidioeceseos, nunc intra fines Nicensis dioeceseos situm,

infausta quoad vitam edita prognosi, Venerabili eidem adhibita per

novendiales preces invocatione, extemplo ac perfecte convaluit a me-

troannessite subacuta cum parametrite, pelvi-peritonite et cystite, acce­

dentibus ulcerosis implicationibus gastricis-duodenalibus.

His sub propitiis auspiciis, ne iamdiu exspectatae Venerabilis Servae

Dei Eugeniae Mariae beatificationi longior dilatio fieret, Causae actores

dispensationem super praescripto canonis 2117 C. I. C. a Summo Ponti­

fice Paulo VI enixe postularunt, ita quidem ut, uno dumtaxat miraculo

rite planeque cognito, ad ulteriora procedi posset. Quod Sanctitas Sua,

attentis peculiariter expositis rationibus, die 16 Decembris anno 1972

benigne concessit.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 509: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 509

Itaque in praedictam sanationem Sororis Mariae Kevin, eiusque

indolem, perfectionem et constantiam Consilium Medicum penes hanc

Sacram Congregationem constitutum die 5 Octobris a. 1966 pro sua

competentia investigavit atque unanimi sententia declaravit eandem

sanationem praeter naturae vires aut medicae artis evenisse.

Quibus peractis, quaestio huius Sacrae Congregationis iudicio su­

biecta est. Exquisitis prius trium Consultorum votis pro rei veritate,

habitus est die 10 mensis Iulii a. 1973 Congressus, qui dicitur, Peculia­

ris, quem postmodum, die 16 Octobris eodem anno, secuta est Con­

gregatio Plenaria in Vaticanis Aedibus adunata, in qua Rev.mus Cardi­

nalis Aloisius Traglia, Causae Ponens seu Relator, sequens dubium pro­

posuit ad disceptandum : An et de quo miraculo constet in casu et ad

effectum de quo agitur deque eo rettulit. Et omnes, qui convenerant,

Patres Cardinales affirmativum dederunt responsum.

Facta demum de praedictis omnibus Summo Pontifici Paulo VI

die 10 mensis Decembris a. 1973 per subscriptum Cardinalem accurata

fidelique relatione, idem Summus Pontifex sententiam Patrum Cardi­

nalium ratam habens, mandavit ut decretum super eadem mira sana­

tione concinnaretur.

Quod cum factum esset, hodierno die Beatissimus Pater infra­

scriptum Cardinalem Praefectum necnon Cardinalem Aloisium Traglia,

Causae Ponentem, meque Antistitem a secretis Congregationis ceteros­

que vocari solitos ad se accivit, iisque adstantibus praesens confirma­

vit et promulgavit decretum, edicens : Constare de miraculo, Venerabili

Serva Dei Eugenia Maria a Iesu intercedente, a Deo patrato, scilicet

de instantánea perfectaque sanatione Sororis Mariae Kevin a metroan-

nessite subacuta, pelviperitonite et cystite, in subiecto chirurgico iam

obnoxio ob ovarium sclerocysticum bilaterale, latore ulceris gastro-

duodenalis.

Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationis

pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 1 Martii a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. « S.

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 510: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 1 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

PATAVINA

Beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Leopoldi a Castronovo,

sacerdotis professi Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum.

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in

Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iusti­

tia, Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,

in casu et ad effectum de quo agitur.

Inter Concilii Vaticani II adhortationes illa fulget quae in Decreto

de Oecumenismo continetur : Cum hodie in pluribus orbis partibus,

afflante Spiritus Sancti gratia, oratione, verbo et opere multi conatus

fiant accedendi ad illam plenitudinem unitatis, quam Iesus Christus

vult, haec Sancta Synodus cunctos fideles catholicos hortatur ut, signa

temporum agnoscentes, operi oecumenico sollerter participent (Decre­

tum de Oecum., n. 4). Atqui hunc oecumenicum sensum multa abhinc

decennia expertus erat et oratione, verbo et opere ad effectum addu­

cere studuerat Servus Dei Leopoldus a Castronovo, sacerdos professus

ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum. Ille nempe, et quidem a

prima iuventute, cum vix primum et vigesimum annum ageret (a. 1887),

divinitus se vocatum atque electum putavit ad promovendum fratrum

seiunctorum reditum, praesertim gentis Slavonicae, ad Christi Ecclesiae

unitatem. Quam vocationem potissimum vitae suae finem constituens,

peculiari voto se obstrinxit semper orandi, assidue Iaborandi, omnesque

vires toto vitae suae tempore impendendi pro eiusmodi unitate conse­

quenda, ita ut merito possit ille unitatis Ecclesiae apostolus appellari.

Servus Dei, qui filius minor fuit inter duodecim liberos familiae

Mandic-Zarevic, natus est die 12 Maii a. 1866 in Castronovo, dioecesis

Catharensis (Kotor), in Croatia, cui in baptismate nomen Adeodatus

Ioannes impositum est. A piissimis parentibus accuratam accepit chri­

stianam institutionem; quem mater spiritu et amore orationis imbuit.

Cotidie una cum patre in ecclesiam sacrificium Missae participandi

causa se conferebat. Eius vitae veluti cardines domus, ecclesia et

schola erant. De eo affirmabat parochus puerum esse optimis moribus

ornatum ac religiosa agendi ratione praestantissimum, ita ut aequa-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 511: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 511

libus tamquam exemplum proponi posset. Adhuc puer se Beatae Virgini

Mariae consecravit, quam semper tenero dilexit amore.

Sextum decimum annum agens (a. 1882), seminarium Sodalium Ca*

puccinorum Utinense, in provincia religiosa Veneta, ingressus est.

Biennio post, habitum seraphicum induit, et professionem simplicem

die 5 Maii a. 1885, sollemnem vero die 28 Octobris a. 1888 emisit ; tandem

die 20 Septembris a. 1890 sacerdotium suscepit. Deinde variis in locis

provinciae Venetae sacro ministerio, praesertim audiendis confessio­

nibus sollertem navavit operam. Ab anno 1909 usque ad mortem (a. 1942)

Patavii vitam duxit, excepto biennio 1916-1918, tempore scilicet primi

magni belli, quo per diversos Italiae Australis conventus peregrinar!

coactus est.

Ardenter ille desiderabat in patriam, in suum Orientem, redire, quo«

melius vocationem oecumenicam sequeretur. Superiorum tamen man­

datis obsequentissimus, in quibus divinam voluntatem detegebat, in­

tellexit consilium Dei non esse ut ipsemet in plagas orientales ad unita­

tis apostolatum exercendum se conferret, sed in parvam cellam audien­

dis confessionibus destinatam sese includeret. Exinde, in omni homine-

qui ad eum spirituale auxilium implorans accedebat, suum Orientem

conspiciebat. Itaque huic abscondito ministerio, cum alacritate et mi­

rabili perseverantia, una cum mente missionaria animoque apostolico,,

se totum devovit.

Innumerabiles fuerunt qui per triginta annos, sacramentalis con­

fessionis causa, eum adibant; qui semper promptus, serenus, huma-

nissimus apparebat, qualemcumque molestiam pro bono ac servitio»

fidelium paratus sustinere. Oculis ac stomacho laborans, et arthritide

deformanti affectus, quae ambulanti acérrimos dolores afferebat, nun­

quam tamen a sacro destitit ministerio; et, quod supererai temporis,

id in oratione etiam per noctem protracta atque in aegrotis visitandis*

insùmebat. P. Leopoldus cum Deo intime coniunctus semper vixit, ita

ut merito diceretur « vir in Deo semper defixus, in Deum immersus,

iugiter cum Deo conversans, mentem ad Deum erectam habens ».

Etiam in audiendis confessionibus Deo semper intentus videbatur.

Quam ob rem P. Leopoldus vivum ac perfectum exemplar exhiberi po­

test illius synthesis inter coniunctionem cum Deo et studium hominibus

se addicendi, inter interiorem plenitudinem et servitium fratribus*

praestitum, quam Decretum Perfectae Caritatis (n. 8) Concilii Vati­

cani II et perennis traditio spiritualis Ecclesiae religiosis ministerio*

apostolico deditis proponunt.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 512: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 1 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Heroico amori erga Deum ac proximum spei virtutem iunxit,

quam et infundebat omnibus cum quibus conversabatur. Dictus est

vir prudentiae, fuitque iustitiae observantissimus, quam observantiam

ab omnibus exigebat, in primis cum de pauperum, debilium oppresso-

rumque tutela agebatur. Heroicam ostendit fortitudinem in suo indocili

ingenio domando ac temperando; fuit incredibilis patientiae, constan­

tis serenitatis, illibatae castitatis, ita ut angelus in carne videretur.

Tantaeque erat humilitatis ut ultimum fratrum se haberet, ac de deri-

sionibus gauderet, quibus interdum afficiebatur.

Gratiam a Domino petierat ministerium suum usque ad mortem

explendi, quae exaudita est oratio. Etsi tumore ad oesophagum affec­

tus, quo ultimis hebdomadis a quolibet ingerendo cibo, excepta S. Eu­

charistia, impediebatur, non tamen destitit a labore sueta diligentia

exsequendo. Quoad potuit, etiam magna cum difficultate, in ecclesiam

se conferebat. Deficientibus autem viribus, fideles suo cubiculo exci-

piebat. Pridie mortis ad quinquaginta hominum confessiones audivit.

Postero die, nempe 30 Iulii a. 1942, primo mane, cum Servus Dei ad

Missam celebrandam se parabat, sanguinis ictu correptus est. Dein,

devotissime oleo infirmorum recepto, factaque animae commendatione,

dum una cum fratribus Salve Regina recitabat, ad illa verba O clemens,

o pia, o dulcis Virgo Maria, manus ad caelum tendens, placidissime

expiravit.

Ad eius corpus venerandum ingens fidelium accurrit multitudo,

funusque veri triumphi speciem induit. Eius fama sanctitatis percre-

brescente, caelestibus quoque signis confirmata, anno 1945 processus

ordinarii Patavii incohati sunt et anno 1952 expleti. Inde Romam

delati, die 26 Martii eiusdem anni rite aperti sunt. Edito die 2 Aprilis

a. 1954 super scriptis decreto, Ioannes Papa XXIII commissionem in­

troductionis causae die 25 Maii a. 1962 obsignavit. Processus apostolici

super virtutibus et miraculis in specie Patavii et Venetiis annis 1963-

1966 rite peracti sunt, ac de eorundem validitate die 30 Novembris

a. 1968 decretum prodiit.

Servatis itaque omnibus de iure servandis, et obtenta die 1 Iunii

a. 1968 dispensatione a praescripto canonis 2101 C.I.C., cum nondum

elapsi essent quinquaginta anni a pio obitu Servi Dei, die 10 Aprilis

a. 1973 Peculiaris Congressus S. Congregationis pro Causis Sanctorum

habitus est, in quo super virtutibus in specie Servi Dei disceptatum

est. Quem Congressum subsecuta est die 16 mensis Octobris eodem anno,

in Palatio Apostolico Vaticano, Congregatio Plenaria, in qua Rev.mi Pa-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 513: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 5 1 3

tres Cardinales, relatore Silvio Cardinali Oddi, proposito dubio num

Servus Dei christianas virtutes tam théologales quam cardinales earum­

que adnexas heroum in modum exercuisset unanimi suffragio affir­

mando annuendoque responderunt.

Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia die 10 De­

cembris anni 1973 per subscriptum Cardinalem relata sunt, sententiam

Patrum. Cardinalium ratam habens, iussit decretum super virtutibus

Servi Dei apparari.

Quod cum factum esset, idem Summus Pontifex hoc die ad Vati­

canas Aedes arcessivit Reverendissimus Cardinales infrascriptum Prae­

fectum et Silvium Oddi, Causae Relatorem seu Ponentem, meque insi­

mul subscriptum a Secretis aliosque vocari solitos, atque iisdem adstan­

tibus sollemniter edixit: Constare de virtutibus theologalibus Fide,

Spe et Caritate cum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus

Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis Servi

Dei Leopoldi a Castronovo, in gradu heroico, in casu et ad effectum

de quo agitur.

Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in Acta S. Congregationis

pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 1 Martii a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L . © S .

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

IV

NEAPOLITANA

Beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Iuliae Salzano, fundatricis

Sororum Doctrinae Christianae a SS. Corde Iesu.

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius Causa

S. Pius Decimus paterno animo recogitans « quanta animarum cla­

des ex una divinarum rerum ignoratione veniat », non solummodo

sacros adurget pastores « ut doctrinae christianae notitia cunctorum

pervadat animos penitusque imbuat », sed et adiutores advocat, qui huic

33 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 514: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 1 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

se dedant magisterio, catechesi nempe tradendae, « qua ad Dei gloriam

et ad animarum salutem nihil utilius institutum est » (Litt. Encycl.

Acerbo nimis, 15 apr. 1905 : A.S.B. 38,1905, pp. 622, 625).

Inter studiosiores christifideles, qui primis vertentis saeculi decen­

niis, adiutricem sacris pastoribus in tradenda christiana doctrina vali-

dissimam contulerunt operam, iure merito accensenda videtur Iulia

Salzano, fundatrix Sororum a SS.mo Corde Iesu, quae Christianae

Doctrinae Institutrices nuncupantur.

Nata est Famula Dei in civitate v.d. S. Maria di Capua Vetere,

archidioeceseos Capuanae intra fines, die 13 mensis Octobris a. 1846,

e piis parentibus Didaco Salzano et Adelaide Valentino, qui alios

septem genuerunt filios, eodemque nativitatis die nominibus Iulia Eli­

sabeth Maria baptismi aquis abluta. A teneris annis, sub piae matris

ductu, in pietatis caritatisque operibus sese exercere coepit. Vix qua-

driennis patre orbata atque in collegio Sororum a Caritate S. Mariae

Gratiarum in oppido cui vulgare nomen San Nicola La Strada subinde

recepta, primariis ac secundariis studiis sedulam navavit operam.

Anno 1865, ludimagistrae diplomate aucta, Casauriam cum suis pro­

fecta est, ubi prima litterarum elementa alumnis tradens, eorum animos

christianis moribus informare satagebat, donec, de spiritualis modera­

toris necnon Venerabilis Servae Dei Catharinae Volpicelli consilio, in

cuius opificio aliquandiu adlaboraverat, anno 1886 aliquot pias adule­

scentulas adscivit, quae catecheticam instructionem in privata domo

pueris impertirent. In eum finem anno 1892 piam Unionem Filiarum

Mariae excitavit, ex qua anno 1905 Congregatio Sororum Christianae

Doctrinae Institutricum a SS.mo Corde Iesu orta est.

Religiosum itaque habitum induta, votorum professionem cum ali­

quot sociis die 2 Februarii insequentis anni 1906 emisit. Regularum

adprobatione ab Ordinario Neapolitano impetrata, ipsa Famula Dei

anno 1920 Antistita generalis electa est novi Instituti, quod magna

cum caritate ac prudentia gubernavit, donec die 17 mensis Maii a. 1929,

aetatis octogesimo tertio, Ecclesiae sacramentis devotissime susceptis,

Casauriae ex hac vita migravit.

Diuturna et actuosa Famulae Dei vita, sic adumbrata, duplici veluti

nota conspicitur signata : firmissimo proposito Dei obsequendi voluntati

per singulare virtutum exercitium, assiduoque studio spirituali pro­

ximorum consulendi utilitati, per catechismi praesertim apostolatum;

Illud sane praeprimis admirationi venit, quod Serva Dei inde ab

adolescentia, mundi oblectamenta vanitatesque aspernata, quae Dei

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 515: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 515

sunt cogitare, quae Dei sunt quaerere unice intendit, moresque suos

christianis conformare praeceptis. Dum autem ludimagistrae munere,

adhuc in saeculari vita conversata, fungeretur, quo tempore sectarii

ausus in religionem eiusque symbola et institutiones vehementiores

fiebant, Iulia Crucifixi imaginem in scholasticis aulis erigebat alum-

nasque ad christianam excitabat pietatem, ad sacramentorum frequen­

tiam necnon Marialis Rosarii recitationem suaviter alliciens.

Maturiore aetate, ut vitam suam unice Deo dicaret viresque in

proximorum servitium indivisa caritate impenderet, terrenis postha­

bitis nuptiis, religiosae perfectionis semitam ingressa est alacriterque

percurrit. At de catechetica instructione nedum pueris sed et adultis

impertienda atque procuranda, primae semper ac potiores fuerunt

Famulae Dei curae et industriae. Cum itaque, voti compos facta, reli­

giosae vitae palaestram amplexa est, de condenda Sororum Congrega­

tione, quae huic saluberrimo apostolatus operi penitus sese devoverent,

pariter cogitavit.

Nec sine peculiari Providentiae consilio effectum est, ut novae insti­

tutionis initia eo ipso anno 1905 fierent, quo S. Pius X, celeberrimis

editis Litteris Encyclicis Acerbo nimis, catecheticae instructionis mo­

mentum ac necessitatem summopere inculcavit simulque sacros pastores

omnesque christifideles ad tam salutiferum opus efficacius impensiusque

prosequendum vehementer adhortatus est.

Supremi Ecclesiae Pastoris adhortationibus monitisque permota,

Serva Dei Iulia Salzano catechismi apostolatum novo Instituto a se

condito veluti primarium atque essentialem praefixit finem.

Ipsa Famula Dei praeclaro huic operi admirabili caritatis et abne­

gationis spiritu, quoad vixit, sese devovit, de pueris praesertim atque

maioribus christianae doctrinae praeceptis imbuendis constanter sol­

licita, cum sibi persuasum haberet sublimem Iesu Christi scientiam

(cfr. Phil. 3, 8) expeditiorem esse viam ad aeternam procurandam

salutem.

Percrebrescente itaque virtutum eius laudatione, qua adhuc vivens

circumdata erat, Processus Ordinarii super fama sanctitatis vitae,

virtutum et miraculorum in genere in Curia archiepiscopali Neapoli­

tana constructi sunt. Quae inquisitiones canonicae una cum Litteris

Postulatoriis Romam transmissae sunt. Sacra vero Rituum Congre­

gatio, scriptis Servae Dei examinatis, ut ad ulteriora procederetur,

die 25 Februarii a. 1959, probante Ioanne Papa XXIII, edixit.

Instante denique Rev. P. Antonio Ricciardi O.F.M. Conv., huius

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 516: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

516 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Causae legitime constituto postulatore, habitus est die 20 Novembris

a. 1973 Congressus Peculiaris Sacrae Congregationis pro Causis Sanc­

torum, quem secuta est, diei 5 Februarii anni huius, Congregatio Pecu­

liaris, in qua Em.mus Cardinalis Pericles Felici, Causae Ponens seu

Relator, dubium proposuit discutiendum: An introducenda sit causa

beatificationis, deque ea rettulit. Et Patres Cardinales, omnibus mature

perpensis, suffragium tulerunt affirmativum, nempe causam introdu­

cendam esse, si Summo Pontifici placuisset.

Quibus de rebus facta per subscriptum Cardinalem relatione Paulo

Papae VI, Sanctitas Sua sententiam Patrum Cardinalium ratam habuit

et confirmavit.

Datum Romae, die 4 Aprilis a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L . © S .

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

V

VERAE CRUCIS Beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Raphaelis Guizar Valencia,

Episcopi Verae Crucis.

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius Causa

Apostolicos inter viros et egregios animarum pastores, qui Dei

Ecclesiam nostris ferme sub oculis virtutibus ac sanctitatis fama

illustrarunt, accensendus videtur Servus Dei Raphael Guizar Valencia,

Verae Crucis dioeceseos in Mexicana dicione episcopus.

Octavus inter undecim fratres, is natus est in loco cui vulgare

nomen Cotija, intra fines dioeceseos Zamorensis, die 26 mensis Augusti

anno 1878, atque postridie salutaribus Baptismi aquis ablutus. Paren­

tes ei fuerunt Prudentius Guizar et Maria Nativitas Valencia, censu

vitaeque integritate conspicui. Primis litterarum rudimentis apud pa­

roecialem scholam initiatus est ; deinde in utroque collegio, quod exsta­

bat in patrio pago, humanitatis studia absolvit, et anno 1896 Zamo-

rense seminarium est ingressus. Theologicis studiis magna cum laude

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 517: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 5 1 7

expletis, sacerdos ordinatus est die 1 Iunii anno 1901. Exinde apostolicis

ministeriis ad animas Christo lucrandas se totum devovit, tum missio­

nibus, quas per vicos et oppida christifidelibus tradebat, superata saepe

saepius itinerum asperitate, tum providis Institutis a se conditis, ut in

dioecesi congruus sacerdotum numerus haberetur atque christianae iuven­

tutis educationi perapte provideretur. Magister quoque pietatis alum­

norum in seminario Zamorensi et asceticae mysticaeque disciplinae

nominatus fuit, necnon apostolicus missionarius renuntiatus. Interim

dioecesanam piam unionem ab Apostolatu Orationis appellatam mode­

rabatur, cultum erga SS.mum Cor Iesu late diffundens. In canonico­

rum collegium cathedralis ecclesiae anno 1912 adlectus est.

Perturbatis autem anno 1913 Mexicanae Nationis rebus ac furente

adversus Ecclesiam eiusque administros acerrima lucta, Famulus Dei

alacres impendit vires ut Ecclesiae iura defenderet ac tueretur. Ad

rerum perturbatorum effugiendas insidias, se in urbem Mexicum recepit,

ubi varia apostolatus opera fructuose prosecutus est; inter alia, as­

sumpta interdum mercatoris veste, sauciatis aliisque in vitae discrimine

positis in civilis pugnae campo, religionis solacia afferebat, donec

deprehensus et ab eversoribus captus, capitali crimine damnatus, cer­

tam mortem sagacia sua vitavit. Cum autem huiusmodi vicissitudines

acriores in dies fierent, Servus Dei anno 1916 patria emigrare coactus

est, in Guatimalensem regionem primum, deinde in Cubam insulam.

Quibus in dissitis terris adeo frugiferum exercuit ministerium, ut eius

nomen ibidem ad nostros usque dies in benedictione remanserit. Anno

demum 1919, mense Iulio, dum Habanae moraretur, nuncium de sua ad

episcopalem sedem Verae Crucis recepit, quam ob reverentem erga

Summum Pontificem animum humiliter acceptavit. Itaque episcopus

ab Apostolico in Antillis Insulis Delegato ordinatus, in Mexicanam

patriam ineunte anno 1920 revertitur.

Aerumnosa fuerunt pastoralis eius gubernii initia ob lugendas cala-

mitates, quas immanis terraemotus per universum dioecesis territo­

rium nuper attulerat. Hinc, episcopali sede vix potitus, vastissimae

dioecesis visitationem aggressus est, nulli parcens labori nec ullis

deterritus periculis, ut suorum fidelium animum erigeret iisque ca­

ritatis solacia pro viribus afferret. Item sollertes inde a suscepto

dioecesis regimine in Seminarii tutelam impendit curas, maxime cum

illud propriis aedibus a civili gubernio iniuste expoliatum, huc illuc

transferre cogeretur. Pari studio ac diligentia perdilectum clerum ad

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 518: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 1 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sacerdotalem perfectionem, tum paternis adhortationibus tum spiri­

tualibus in hunc finem propositis exercitationibus, incitare satagebat.

In universum spirituali dioecesis bono atque utilitati, inter ardua ple­

rumque adiuncta et difficultates paene innumeras, prospexit : scholarum

aedificia, terraemotu diruta, restauranda novaque erigenda curavit,

catecheticam instructionem quam impense promovit, cathedrale capi­

tulum restituit, infirmos egenosque ope et auxilio fovit, amplissimam

dioecesim per impervia saepe itinera caelique intemperies pastorali

visitatione iterum atque iterum perlustravit sacrisque missionibus civi­

tates, oppida ruraque crebro peragravit.

Ubi denuo insurrexit contra religionem insectatio, Ecclesiae iura

strenue defendit nihilque intentatum reliquit ut religionis subsidia

christifidelibus praesto essent. Ad vitanda tamen maiora gregi damna,

anno 1927 in Foederatas Americae Septentrionalis Civitates deindeque

in Centralem Americam migrare compulsus est, nullibi apostolatus

opera intermittens, donec post biennale exsilium dioecesim repetiit.

At vero, nova exorta anno 1931 insectatione, iterum abire cogitur.

Tandem anno 1937, tempestate paulisper sedata in propriam dioecesim,

non autem ad episcopalem sedem, reverti valuit.

Quo erat animarum zelo incensus, pastoralia ministeria una cum

alacri missionali actuositate resumpsit, de concrediti sibi gregis ne­

cessitatibus ad finem usque quam maxime sollicitus, donec, post tot

aerumnosas vicissitudines, viribus consumptus Ecclesiaeque sacramen­

tis munitus, die 6 mensis Iunii anno 1938, aetatis suae sexagesimo, in

urbe Mexico ex hac vita migravit.

Fuit Servus Dei vir vere apostolicus, religiosae libertatis Eccle­

siaeque iurium propugnator ac defensor acerrimus, divinae gloriae ani­

marumque salutis studiosissimus, divini verbi praedicationi ac recon­

ciliationis sacramenti administrationi praeter modum deditus, vitam

pro suis ovibus offerre semper paratus. Quae omnia ex interiore vita,

quam impense excoluit, necnon fervidissima in SS.mum Cor Iesu et

B. Mariam Virginem devotione hausit, vitam moresque suos evangelicae

humilitatis et paupertatis spiritu componere constanter adnisus.

Sanctitatis fama, qua in vita et morte claruerat, magis in dies post

obitum percrebruit. Quapropter factum est ut Causa de Beatorum

Caelitum honoribus eidem decernendis agi coepta sit. Instructi sunt

itaque annis 1952-1954 processus ordinarii super fama sanctitatis vitae,

virtutum et miraculorum in genere, super scriptis et super cultu publico

eidem Servo Dei non praestito, quorum acta Romam transmissa sunt.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 519: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 5 1 9

Interim quamplurima^ litterae Patrum Cardinalium, Archiepiscopo­

rum et Episcoporum necnon Moderatorum seminariorum, Sacerdotum

ac Laicorum ad Summum Pontificem pervenerunt, quibus postulatum

est ut Causa beatificationis eiusdem Famuli Dei apud Apostolicam

Sedem introduceretur.

Servato itaque iuris ordine, prodiit die 11 mensis Augusti anno

1958 decretum super Servi Dei scriptis, quo Sacra tunc Rituum Con­

gregatio edixit Causae progressioni nihil obstare. Deinde, instante Rev.

Patre Theodoro Zamalloa, Ordinis SS.mae Trinitatis atque Causae

huius legitime constituto postulatore, habitus est die 8 mensis Ianua­

rii anni huius 1974 Congressus Peculiaris S. Congregationis pro Causis

Sanctorum, qui dubio super Causae introductione affirmando adnuen-

doque respondit. Quod quidem Patres Cardinales sua sententia, in

Congregatione Peculiari die 17 mensis subsequentis Februarii habita,

relatore Silvio Cardinali Oddi, sanxerunt, rati Causam esse introdu­

cendam, si Summo Pontifici placuisset.

Porro, Summus Pontifex Paulus VI, de praemissis omnibus per

infrascriptum Cardinalem certior factus, eam sententiam ratam habuit

et confirmavit.

Datum Romae, die 4 Aprilis a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 520: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

520 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Martedì 20 Agosto 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, Sua Eccellenza il Signor J O S É T O M A S CABRAL DE MAGALHAES,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Portogallo.

Sabato 24 Agosto 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, Sua Eccellenza il Signor AVTAR S I N G H , Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario dell 'India.

Martedì 27 Agosto 1 9 7 4 , i l Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, Sua Eccellenza il Signor J O H N M I L L M C M I L L A N , Ambascia­tore Straordinario e Plenipotenziario d'Australia.

Sabato 7 Settembre 1 9 7 4 , il Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Creden­ziali, Sua Eccellenza il Signor J O E K A C H I N G W E , Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Malawi.

Martedì 10 Settembre, il Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor H E N R Y NZIOKA M U L L Í , Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Kenya.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha no­minato Membri della Commissione Teologica, per il prossimo quinquennio :

1 agosto 1974. P. Ahern Barnabas, C P . (Stati Uniti). » » » P. Alf aro Juan, S.I. (Spagna). » » » P. Arevalo Catalino G., S.I. (Filippine). » » » Rev. von Balthasar Hans Urs (Svizzera). » » » P. Bouyer Louis, Orat. (Francia). » » » P. Burghardt Walter, S.I. (Stati Uniti). » » » Rev. Caffarra Carlo (Italia). » » » Rev. Cantalamessa Raniero (Italia). » » » P. Congar Yves, O.P. (Francia). » » » Mons. Delhaye Philippe (Belgio). » » » Rev. Ernst Wilhelm (Repubblica Democratica Tedesca). » » » Rev. De Cardedal González Olegario (Spagna).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 521: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 521

1 agosto 1974. P. Hamel Edouard, S.I. (Canada). » » » Rev. Inlender Boguslav (Polonia). » » » P. Kloppenburg Bonaventura, O.F.M. (Brasile). » » » P. Le Guillou Marie-Joseph, O.P. (Francia). » » » Rev. Lehmann Karl (Repubblica Federale di Germania)-» » » P. Lescrauwaet Joseph, M.S.O. (Olanda). » » » P. Mahoney John, S.I. (Gran Bretagna). » » » P. Martelet Gustave, S.I. (Francia). » » » Rev. Medina Estévez Jorge (Cile). » » » Rev. Mulago Vincent (Zaire). » » » Rev. Ratzinger Joseph (Repubblica Federale di Ger­

mania). » » » P. Saber Georges, Monaco Maronita (Libano). » » » Rev. Schürmann Heinrich (Repubblica Democratica Te­

desca) . » » » P. Semmelroth Otto, S.I. (Repubblica Federale di Ger­

mania). » » » Rev. Strie' Anto (Jugoslavia). » » » P. Tillard Jean-Marie, O.P. (Canada). » » » P. Vagaggini Cipriano, O.S.B. (Italia). » » » P. Walgrave Jan, O.P. (Belgio).

» » » Mons. Delhaye Philippe, Segretario della Commissione-Teologica.

5 settembre » Gli E.mi Signori Cardinali Koenig Franz, Arcivescovo' di Vienna, Presidente del Segretariato per i non Cristiani; Landazuri Ricketts, Arcivesco­vo di Lima; Zoungrana Paul, Arcivescovo di Ouagadougou, Presidenti Delegati della terza, Assemblea Generale del Sinodo dei Vescovi.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato:

Assistenti al Soglio Pontificio: 6 aprile 1974. S. E. Mons. Cayer Jean de Capistran Aimé, Vicario Apo­

stolico di Alessandria di Egitto. 10 » » S. E. Mons. Hubert Amand, Vicario Apostolico di Elio-

poli di Egitto.

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hai

nominato. Protonotari Apostolici soprannumerari:

4 gennaio 1974. Mons. Brosch Giuseppe (Aachen). 22 febbraio » Mons. Paulus Giuseppe (Trier). 26 maggio » Mons. Myron Williams Charles (Nashville) 12 giugno » Mons. Bertozzo Antonio (Vicenza). 28 » » Mons. Horgan Thomas Ervin (Adelaide).

6 luglio » Mons. Scalia Carmelo (Catania).

Prelati d'onore di Sua Santità: 25 maggio 1971. Mons. Franzoni Guido (Bologna). 15 gennaio 1973. Mons. Russell Kelly Enrico (Shrewbury).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 522: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

522 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

14 settembre 1973. Mons. Bauer Federico (München und Freising). » » » Mons. Lederer Otto (München und Freising). 6 novembre » Mons. Olney Arturo Vincenzo (Portsmouth).

10 dicembre » Mons. Blecharczyk Louis B. (Norwich).

» » » Mons. Malanowski Taddeo F. (Norwich). » » » Mons. O'Brien James J. (Norwich).

14 » » Mons. López Sandoval Giuseppe (Santa Ana). 9 febbraio 1974. Mons. Lizcano Alfonso (Santa Marta).

22 » » Mons. Hof mann Lino (Trier). 14 marzo » Mons. Mohn Helmut (Rottenburg). 29 » » Mons. Rooney Giovanni (Motherwell). 7 maggio » Mons. Civili Renzo (Amelia). » » Mons. Denk Francesco (Wien).

18 » » Mons. De Palo Antonio (Ruvo e Bitonto). 30 » » Mons. Alexandre Pierre (Port-au-Prince).

» Mons. Dorellien Gabriel Albert (Port-au-Prince). » » Mons. Jean-Noel Franeois-Néotas (Port-au-Prince). 1 giugno » Mons. Me Cauley Joseph (Camden).

» » Mons. Molitierno Anthony A. (Camden). » » » Mons. Mendonça Luiz Gonzaga (Fall-River).

» Mons. Munroe Henry Thomas (Fall-River). » » » Mons. Ferrari Giovanni (Genova). 4 » » Mons. Cordero Lanza di Montezemolo Andrea (Roma).

15 » » Mons. Ahne Giorgio (Misnia). 30 » » Mons. Melani Orfeo (Pistoia). 6 luglio » Mons. Orsini Enrico (Lodi).

15 luglio Mons. Kloniecki Feliciano (Gniezno).

» » » Mons. Mazur Lorenzo (Leopoli dei Latini).

Cappellani di Sua Santità:

15 giugno 1973. Mons. Rondelli Alfonso (Modena). » » Mons. Tazzioli Vittorino (Modena).

14 settembre Mons. Hageman Ernest (München und Freising).

» » Mons. Meyer Franz (München und Freising). 28 febbraio 1974. Mons. Binder Giuseppe Guglielmo (Linz).

» » Mons. Bramerdorfer Rodolfo (Linz). 10 marzo » Mons. Chapman Bernardo (Westminster).

» » » Mons. Groves Alessandro (Westminster). » » » Mons. Kenefeck Riccardo (Westminster).

14 » » Mons. Holtkamp Heinrich (Essen). » » » Mons. Cwienk Uberto (Paderborn). » » Mons. Haas Filippo (Rottenburg).

» » Mons. Eger Carlo (Sankt Pölten). » » Mons. Hess Enrico (Sankt Pölten).

» » Mons. Rohrbeck Vincenzo (Sankt Pölten). 29 » » Mons. Amann Romano (Feldkirch). 26 aprile » Mons. Tomasoni Giacomo (Bergamo).

» » Mons. Moskal Robert M. (Philadelphia degli Ucraini). 7 maggio Mons. Bertolani Ercole (Modena).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 523: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 523

7 maggio 1974. Mons. Boccaleoni Giovanni (Modena). 18 » » Mons. Farrenkopf Edmondo Carlo (Bamberg).

» » Mons. Kittel Helmut (Bamberg). » » Mons. Metschnabl Paolo Giuseppe (Bamberg).

» » » Mons. Przibyllok Norberto (Bamberg). 25 » » Mons. Quintens Werner (Bruges).

1 giugno » Mons. Harrington Thomas J. (Fall River).

» Mons. O'Neill Patrick (Fall River). » » » Mons. Regan John J. (Fall River). 4 » » Mons. Nicolosi Carmelo (Catania).

10 » » Mons. Tortorelli Antonio (Matera). 14 » Mons. Brandt Eugene Lawrence (Erie). 15 Mons. Soltysiak Feiice (Katowice). 21 » » Mons. Bertoni Giovanni (Faenza).

» » » Mons. Rotondi Pietro (Faenza). 25 » » Mons. Cruz Pérez Remberto (Santo Domingo). 27 » Mons. Ceravolo Vincenzo (Mileto). 28 » » Mons. Del Bue Secondo (Guastalla). 29 » » Mons. Vigano Carlo Maria (Pavia).

6 luglio Mons. Reina Alfio (Catania).

» » » Mons. Franchetto Emilio (Pisa). 15 » » Mons. Palumbo Pietro (Calvi e Teano).

» » » Mons. Ryndycz Emilio Oracio (Esarcato Apostolico Ucraino in Argentina).

» » » Mons. Caiy Stanislao (Leopoli dei Latini). » » » Mons. Winiarz Jacobus (Leopoli dei Latini). » » Mons. Verreschi Guido (Pescia). 5 agosto » Mons. Calvanese Vincenzo (Nocera dei Pagani).

» » » Mons. Desiderio Francesco (Nocera dei Pagani). » » » Mons. Ficuciello Gaetano (Nocera dei Pagani).

» Mons. Pastore Vincenzo (Nocera dei Pagani).

Gentiluomini di Sua Santità:

22 giugno 1974. Sig. Ciotti Pasquale (Roma). » » » Sig. Di Giuseppe Antonio (Roma). » » » Sig. Fatuzzo Luigi (Roma). » » » Sig. Sansoni Italo (Roma).

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito:

La Gran Croce dell'Ordine Piano:

21 giugno 1974. A S. E. Al-Nakib Hassan Mustafa (Irak). » » » A S. E. Romero Miguel T. (Paraguay). » » » A S. E. López Contreras Carlos (Honduras). » » » A S. E. Kabo Ibra (Niger).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 524: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 2 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

21 giugno 1974. A S. E. Vakil Mehdi (Iran). » » » A S. E. Kolman Stane (Jugoslavia). » » » A S. E. Guillaume François (Haiti).

La Gran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

15 marzo 1974. Al sig. Young Gerardo (Leeds). 16 giugno » Al sig. Kohl Helmut (Germania Federale).

La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:

17 luglio 1974. Al sig. Eckert Fritz (Wien). 28 » » Al sig. Domotö Inshö (Osaka).

2 agosto » Al sig. Belloli Giovanni Battista (Milano).

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:

2 luglio 1974. Al sig. Mayer Astorre (Milano).

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

23 settembre 1974. Al sig. de Wolff Metternich Francesco (Limburg). 1 giugno » Al sig. Merizalde Roberto (Bogotá).

19 » » Al sig. Barzel Rainiero (Paderborn). 6 luglio » Al sig. Martínez de Mata Gabriel (Spagna).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

3 aprile 1974. Al sig. Kroener Werner (Köln). » » » Al sig. Lubbers Francesco (Köln).

26 » » Al sig. de Mierry Giuseppe (Angers). 14 maggio » Al sig. Catarinich John (Melbourne). 15 » » Al sig. Finocchio Francesco (Albano). 21 » » Al sig. Rossi Canevari Nicolò (Firenze).

» » » Al sig. Guarnero Giuseppe (Istanbul).

» » » Al sig. Valenti Olinto (Istanbul). » » » Al sig. Berni Raffaello (Roma). » » » Al sig. Inglese Giuseppe (Roma).

26 » » Al sig. Salomon Irving (Stati Uniti d'America). 28 )) » Al sig. Riccardi Giuseppe (Fidenza). 30 » » Al sig. Campello Coelho Fausto Orlando (Brasile)

» » » Al sig. Wirth Henri (Paris). 18 giugno » Al sig. Pollot Paolo (Montpellier).

» » » Al sig. Marcozzi Rozzi Giuseppe (Teramo ed Atri) 19 » » Al sig. Dejen Teklu (Etiopia).

CS luglio » Al sig. Fraternali Orcioni Talbino (Roma).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 525: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 525

6 luglio 1974. Al sig. Picciolini Febo (Siena). 17 » » Al sig. François Camille (Nancy et Toul). 22 » Al sig. Nardi Nicolò (Trieste). 21 » » Al sig. André Jean (Paris).

5 agosto » Al sig. Barone Vincenzo (Nocera dei Pagani).

Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

12 febbraio 1973. Al sig. Black Paul (Portsmouth).

» » » Al sig. Muir Kevin (Portsmouth).

» » Al sig. Kirvan Giuseppe (Portsmouth). 11 maggio » Al sig. Rafferty James (Shrewsbury). 18 settembre » Al sig. Luti Guido (Firenze).

OD

ottobre Al sig. Walsh Robert (Birmingham). 9 » » Al sig. Stenley Giuseppe (Birmingham).

22 febbraio 1974. Al sig. Hausen Giovanni (Roermond). 3 marzo » Al sig. Boden Otto (Köln).

» » » Al sig. Streck Robert (Köln).

» » Al sig. Lennards Giuseppe Leonardo Maria Antonio (Roermond).

4 » » Al sig. Larondelle Giovanni (Berlin). 14 » » Al sig. Spitzer Giovanni Francesco (Wien). 29 » » Al sig. Moerel Francesco (Rotterdam).

co

aprile Al sig. Borchers Carlo (Köln). » » » Al sig. Biesaart Uberto Leonardo Pietro E. (Utrecht).

10 » » Al sig. Volmer Günter (Essen). 26 » Al sig. Latard Baton Enrico Pietro (Lyon).

» » » Al sig. Lafond Renato (Rennes). » » » Al sig. Lambert Giorgio (Rennes).

» » » Al sig. Meurier Giulio (Rennes). » » Al sig. Perrin Felice (Rennes).

» » » Al sig. Salomon Enrico (Rennes). » » » Al sig. Baggerman Giovanni Cornelio ('s-Hertogenbosch).

» » » Al sig. Veerger Enrico Giovanni Giuseppe ('s-Hertogen­bosch).

» » » Al sig. Bernier Conrad (Washington). » » » Al sig. Kennedy Eugene F. (Washington). 8 maggio » Al sig. Leone Aurelio (Roma).

18 » » Al sig. Guevarrà Giuseppe C. (Manila). 21 » Al sig. Cappelli Ugo (Firenze).

» » Al sig. Calabrese Lucio (Roma). » » » Al sig. De Biagi Mario (Roma).

21 giugno Al sig. Colin Luigi (La Rochelle). 28 » » Al sig. Lacatón Pietro (Lyon). 15 luglio » Al sig. Carradori Virgilio (Pistoia). 17 Al sig. Alvarez Jesús Antonio (Toluca).

» » » Al sig. Cabellero Antonio (Toluca).

» » » Al sig. del Villar Domingo (Toluca).

» » » Al sig. Faure Alfonso (Toluca). » Al sig. Gómez Pina (Toluca).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 526: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

526 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

17 luglio 1974. Al sig. Guerra Adolfo (Toluca). » » Al sig. Merino Manuel (Toluca). » Al sig. Mulhia Melo Jorge (Toluca).

» » » Al sig. Pliego Alberto (Toluca). 28 » » Al sig. Dömoto Shiro (Osaka).

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:

18 giugno 1974. Al sig. Haslauer Vinfrido (Salzburg).

La Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:

15 gennaio 1974. Al sig. Pauquet Peter Paul (Köln). 6 luglio Al sig. Periccioli Ugo (Siena).

10 » » Al sig. Morselli Silvio (Roma).

La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:

23 maggio 1973. Al sig. Anyaegbunam Federico 0. (Onitsha).

» » » Al sig. Igboka "Vincenzo (Onitsha). » » Al sig. Metuh Agostino E. (Onitsha). » » » Al sig. Nwankwu Giuseppe (Onitsha). » » » Al sig. Nwosu Gionata M. (Onitsha). » » » Al sig. Oputa Giustino Ohukwudifu A. (Onitsha)

» » Al sig. Ume-Ezeoke Giorgio 0. G. (Onitsha). 25 gennaio 1974. Al sig. Pirard Albert (Liège). 11 marzo » Al sig. Feuchtinger Francesco (Sankt Pölten). 14 » » Al sig. Danninger Ermanno (Linz).

» » Al sig. Apeler Ervinio (Salzburg).

» » » Al sig. Himmer Giovanni (Salzburg). » » » Al sig. Lechner Giacomo (Salzburg).

» » » Al sig. Körner Guglielmo (Wien). 1 aprile » Al sig. Kapfhammer Franz-Maria (Graz-Seckau).

18 » » Al sig. Bollen Giuseppe (Hasselt). 7 maggio Al sig. Swölfer Giovanni (Wien).

18 » » Al sig. Persia Francesco (Ruvo e Bitonto). 21 » » Al sig. Bonetti Roberto (Roma).

» » Al sig. De Arcangelis Nello (Roma). 30 » Al sig. Anzini Vincenzo (Roma).

» Al sig. De Luca Giovanni Battista (Roma). 15 giugno » Al sig. Rocca Renato (Bologna). 18 » Al sig. Leobacher Giovanni (Salzburg).

» » » Al sig. Loberbader Massimiliano (Salzburg). 21 Al sig. Sparta Giuseppe (Roma). 10 luglio » Al sig. Garrasi Emilio (Roma). 15 » Al sig. Roncallo Elio (Genova). 17 » » Al sig. Giunta Salvatore (Roma). 5 agosto » Al sig. Ferraioli Diodato (Nocera dei Pagani). » » Al sig. Ferraioli Gerardo (Nocera dei Pagani).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 527: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 527

II Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

2 febbraio 1973. Al sig. Trevers Lodovico E. (Portsmouth). 19 settembre » Al sig. Kawuuzi Vittorio (Kampala). 14 dicembre » Al sig. Bolg Peter (Köln).

» » » Al sig. Sels Peter (Köln). 24 gennaio 1974. Al sig. Oyen Erich (Köln).

» » » Al sig. Runge Wilhelm (Köln). 25 » » Al sig. Mouffe Edmondo (Mechelen-Brussel).

» » » Al sig. Nuits Camillo (Mechelen-Brussel).

» » » Al sig. Van Halle Giovanni (Mechelen-Brussel). » » » Al sig. Godenne Jules (Namur). » » » Al sig. Servais Alfonso (Tournai).

22 febbraio » Al sig. Korz Alfonso Giovanni (Rotterdam). 3 marzo » Al sig. Bester Simone P. ('s-Hertogenbosch).

» » » Al sig. Hendriks Giovanni Antonio ('s-Hertogenbosch). » » » Al sig. Drugmant Edoardo (Tournai). » Al sig. Van-Nieuwenhove Cirillo (Tournai). 4 » » Al sig. Fibbe Antonio Giuseppe (Haarlem).

12 » » Al sig. De Goede Cornelio Marino (Haarlem). » » Al sig. Van Bun Francesco A. G. (Roermond).

» » Al sig. Van Den Hurk Marico Mattia ('s-Hertogenbosch). 14 » » Al sig. Wagner Francesco (Salzburg). 25 » » Al sig. Brings Hubert (Köln).

» » Al sig. Van De Sanden Giovanni Andrea Ludovico ('s-Her­togenbosch).

29 » » Al sig. Colsen Guglielmo Pietro Antonio (Breda). » » Al sig. Calleja Nazzareno (Gozo).

» » » Al sig. Pace Giuseppe (Gozo). » » Al sig. Le Large Leonardo (Rotterdam).

» » Al sig. Van Vliet Giovanni (Rotterdam). » » Al sig. Van Voorst Cornelio (Rotterdam).

10 aprile » Al sig. Ketteler Paolo (Essen). 26 » » Al sig. Keuleers Giuseppe (Mechelen-Brussel).

» » » Al sig. Stieger Hendrick Giuseppe Maria ('s-Hertogen­bosch).

» » Al sig. Thien Herman Josef Leonard (Utrecht). 7 maggio Al sig. Hummer Arnolfo (Wien).

» » » Al sig. Killian Giuseppe (Wien). » » Al sig. Rauch-Hophffner Erberto (Wien).

8 » » Al sig. Casu Leonardo (Roma). » » » Al sig. Mazzariol Armando (Venezia).

18 » » Al sig. Atzer Walter (Limburg). 21 » » Al sig. Lauro Agostino (Ischia).

» » Al sig. Biskupki Ludovico (Istanbul). 26 » » Al sig. Hoepfl Erich (Regensburg).

» » Al sig. De Angelis Guido (Roma). 28 » » Al sig. Von Neveu Zu Windschläg (Freiburg im Breisgau).

» » » Al sig. Francisci Carlo (Roma).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 528: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 2 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

•30 maggio 1974. Al sig. Pieroni Mario (Roma). 1 » 7

18 :28

6 luglio 17 »

5 agosto

giugno » » » »

Al sig. Galea Giuseppe (Malta). Al sig. Mallia Paolo (Malta). Al sig. Suhsmann Otto (Wien). Al sig. Rettenbacher Agostino (Salzburg). Al sig. Tagliaferri Giuseppe (Grosseto). Al sig. Grandi Ermes (Roma). Al sig. Rinaldi Roberto (Tortona). Al sig. De Pascale Tommaso (Nocera dei Pagani)

NECROLOGIO

17 18 21 23 .27

»

15

luglio » » » » »

•30 » 31 »

1 agosto

6

14

»

1974. Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons. » Mons.

» Mons, » Mons, » E.mo

» Mons.

» Mons.

» Mons.

21 » 29 »

7 settembre 15 » » »

Mons. Mons. Mons. Mons. Mons.

Kalwa Piotr, Vescovo di Lublino. Pelaia Bruno, Vescovo di Tricarico. Menchaca Lira Alejandro, Vescovo tit. di Pinara. Wang-Kei Lei Peter, Vescovo di Hong Kong. Carrara Benigno, già Vescovo d'Imola. Cabri Antonio, Vescovo tit. eletto di Guardial-

fìera, Ausiliare del Vicario Apostolico di Napo (Ecuador).

Bossuyt André, Vescovo tit. di Cuna via. Lane Raymond A., Vescovo tit. di Ipepa.

Signor Cardinale Antoniutti Ildebrando, del Titolo della Chiesa Suburbicaria di Velletri, Camer­lengo del Sacro Collegio.

Dondeo Virginio, Vescovo di Orvieto e Vescovo di Todi.

Cousineau Albert François, Arcivescovo di Cap Haïtien.

De Almeida Lustosa Antonio, già Arcivescovo di Fortaleza.

Galea Emanuel, Vescovo tit. di Traile di Asia. Wronka Andrzej, Vescovo tit. di Vatarba. Busimba Mikararanga, Vescovo di Goma. Gómez Dávila Horacio, Vescovo tit. di Ruspe. Flores Martín Jaime, già Vescovo di Barbastro.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 529: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Octobris 1974 N. 10

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

LITTERAE APOSTOLICAE

Venerabili Dei Famulo Michaeli Rua, Societatis S. Francisci Salesii Rectori

Maiori, Beatorum Caelitum honores decernuntur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Spiritalis ea vita, quae nobis cum

angelis caelestibus divinisque spiritibus communis est, cum quibus ad

imaginem et similitudinem Dei conditi sumus (cf. S. Laur. Br und.

Op. omn. 5, 1, 48), ratio videtur fuisse ac norma, ad quam consilia sua

omnia venerabilis Dei Famulus Michael Rua referre et dirigere studuit.

Etenim ille, etsi plurimos vitae annos terrena negotia, eaque gravis­

sima, pro munere gessit, in itineribus fuit persaepe ut religiosae Socie­

tatis suae sodales viseret hortaretur incitaret, epistolas innumeras

rescripsit ipse, in colloquia cum iis omnibus venit, qui aditum optarent

et quaererent, numquam tamen oblitus est sibi esse ad caelestes illas

sedes potius intendendum ubi, ad sancti societatis Salesianae conditoris

verba, animique corporisque quietem comparare datur eaque aeterno

frui. Iure ille ac merito sanctis illis sacerdotibus accensendus est, quos

felix Augusta Taurinorum urbs seu genuit seu aluit, quorumque latis­

sime est superiore saeculo fama pervulgata : Iosephum Benedictum Cot-

tolengo, Iosephum Cafasso, Leonardum Murialdo, Ioannem Bosco. Hunc

potissimum, in cuius locum est ad universam Sancti Francisci Salesii

societatem regendam suffectus, habuit totius vitae suae moderatorem;

cum eo enim non solum familiarissime vixit operamque ei navavit

34 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 530: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

530 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fidelem et alacrem, sed, eodem praeeunte, ita etiam « in lege Domini »

ambulavit (cf. Ps. 118, 1), ut arduum omnino sit utri primae in reli­

giosis virtutibus tribui possint partes.

Cuiusmodi venerabilis Famuli Dei memoria cum animum Nostrum

admiratione summa ac suavi iamdiu perfudisset, censuimus in exem­

plum eum esse sollemni caerimonia et declaratione proponendum, ut

in eiusdem vitam et mores christifideles omnes intuerentur, in primis­

que autem presbyteri religiosique illi viri, qui iuventae excolendae

atque ad Evangelii normas efformandae ubique terrarum consulerent.

Putavimus tamen ea quae diximus eiusdem egregii viri vitae operumque

summa satis declarari.

Michael Eua natus est Augustae Taurinorum d. ix mensis Iunii,

a. MDCCCXXXVII, parentibus Ioanne Baptista et Maria Ferrerò. Hi,

cum pie viverent, christianam religionem pietatemque in Deum inque

beatissimam eius Matrem vitae prius integritate quam verbis filium

docuerunt. Patre septennis orbatus, mox Michael alterum providentis

Dei consilio invenit, Ioannem Bosco, eximiae virtutis sacerdotem illum,

cuius nomen et opera in omnium iam erant ore et sermone. Tanti viri

quasi ductu, mirum quas in litterariis philosophicis theologicisque

studiis progressiones fecerit, quam animose et constanter et efficienter

religiosarum virtutum vias ingressus fuerit. Ita ut, sacris a. MDCCCLIX

per subdiaconatus gradum vix initiatum, eum tum ineuntis societatis

Salesianae sodales pietatis suae moderatorem unanimi elegerint. Se­

quenti anno sacerdos factus est, eiusdem Societatis primus. Ut summa

erat prudentia, propere eum Ioannes Bosco primarium suum in agendis

adiutorem nominavit. In quo explendo munere tam caute egit tamque

fideliter ut, quem patrem et magistrum a puero habuisset, eum colere

pergeret observantissime, demisse omnino operans et abscondite, id

sollicitus ut ille unus « esset civitas super montem posita » (Mt. 5, 14)

qui longe lateque, duabus virorum mulierumque religiosis familiis con­

stitutis, pueris adiuvandis et ad christianum morem efformandis operam

daret indefatigatam. Attamen, ut in omnium exspectatione erat, gra­

viora in dies munera commissa Michaeli sunt ; quorum illud fuit maxi­

mum, quo, post sanctissime vita functum a. MDCCCLXXXVIII conditorem,

supremi Salesianae familiae rectoris officium ei tributum est. Quae

autem Ioannes Bosco ingenio suo opera condiderat venerabilis Dei

Famulus ingentibus incrementis ita perfecit et amplificavit, ut Socie­

tatis sedes et sodales in Italiae finibus maxime atque in Europae Ame-

ricaeque nationibus multiplicarentur, cunctis mirantibus.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 531: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp.. VI 5 3 1

At mirabilius eiusdem Famuli Dei de colendis religiosis virtutibus

studium, quod praecipue oboedientiam spectabat suique despicientiam,

voluntariam corporis castigationem, terrestrium rerum contemptionem,

castimoniam, in pauperes aegritudineque affectos caritatem et veluti

propensionem. In sibi praeterea commissis officiis exsequendis indefes-

sus diligensque fuit quam maxime, aerumnarum quae frequentes ei ob-

tigerunt patiens, orationi ad Apostoli monita instans (cf. Rom. 12, 12).

Erga augustissimum Christi Corpus, sive sacrum ad altare confidebat

sive ad tabernaculum diu adorans commorabatur, singularem pietatem

manifesto significavit. Mariam vero, beatissimam hominum Servatoris

Matrem fideliumque christianorum auxilium, intimo quodam animi

aestu prosecutus est. Paupertatis studiosissimus, pauper voluntate et

re vixit, de minimis contentus. Aspere in suum debilitate et morbo

affectum corpus, singulari in alios benevolentia et suavitate egit. Nec

est sane praetermittendus eius in religiosae vitae regulis servandis ar­

dor, quas non solum plene tuitus est vel morti proximus, sed etiam,

Ioannem Bosco secutus, sodalibus subditisque tamquam ipsius socie­

tatis Salesianae fundamentum et perfectionem adsidua hortatione eas

suasit. Quo denique fuerit in Romanum Pontificem amore, plurima

eius testantur scripta, cohortationes, opera.

Tamdiu tamque actuose laborantem brevis ac letalis morbus Augu­

stae Taurinorum corripuit et ne alia aggrederetur incepta tandem

coegit. Extremis Ecclesiae sacramentis refectus, piissime d. vi mensis

Aprilis, a. MDCCCCX obiit, bene in terris actae vitae praemia in caelis

a Deo accepturus.

Vivens, Michael Rua est propter eximias animi virtutes et opera

valde dilaudatus ; luculentius autem mortuus emicuit et excultus est.

Merito ideo factum, ut in Taurinensi archiepiscopali Curia de beato­

rum caelitum honoribus eidem decernendis ageretur, ad remque ab anno

MDCCCCXXii ad MDCCCCXXviii peculiaris Causa de more instrueretur.

Qua perfecta, cum id plurimi petiissent, Commissio introductionis

Causae apud Sacram Rituum Congregationem instituendae a Pio XI,

fel. rec. Decessore Nostro, signata est, d. xv mensis Februarii,

a. MBCCCCXXXVI. Apostolicis deinde inquisitionibus ab eadem Sacra

Congregatione absolutis, de virtutibus theologalibus et cardinalibus

venerabilis Michaelis Rua disceptatum est; quas, omnibus perspectis

et expensis, Dei Famulum heroum in modum excoluisse Pius XII, fel.

rec. Decessor Noster, lato decreto d. x x v i mensis Iunii, a. MDCCCCLIII,

declaravit. Habita deinde quaestione de miraculis quae, eiusdem Famuli

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 532: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

532 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Dei nomine invocato, a Deo ferebantur patrata, omnique re in comitiis

diligenter exquisita, Nos, d. x i x mensis Novembris a. MDCCCCLXX, de

duobus certo constare pronuntiavimus. Deinde diem, quo ad sollemnem

beatificationis ritum deveniretur statuimus, videlicet x x i x mensis

Octobris, boc anno. Quo feliciter orto, sacra in Petriano templo facien­

tes coram amplissimo Patrum Cardinalium atque Episcoporum coetu,

Romanae praeterea Curiae Officialibus, sodalibus Piae Societatis Sale­

sianae eiusdemque scholarum alumnis quam plurimis, ac frequentissimo

undique venientium christianorum congressu, precibus accedendum esse

censuimus Sacrae Congregationis pro Causis Sanctorum ac tam ab

omnibus exspectata verba pronuntiavimus, quae sequuntur : « Nos, vota

multorum Fratrum Nostrorum Episcoporum, totius Societatis Sancti

Francisci Salesii sodalium pluriumque christifidelium explentes ; Sacrae

Congregationis pro Causis Sanctorum praehabito consulto; matura

interposita deliberatione et superna luce pie implorata ; vi et auctoritate

Nostra apostolica venerabilem servum Dei Michaelem Rua, presbyte­

rum praedictae Societatis Francisci Salesii, in album beatorum ascri-

bimus, facultatem facientes ut eius festum die eius natali vi mensis

Aprilis, in locis et modis iure statutis, quotannis celebrari possit. In

nomine Patris et Fil i i et Spiritus Sancti ». Postquam vero novum

beatum precatione propria primi invocavimus, eiusdem laudes sermone

celebravimus, exempla sancta cunctis meditanda imitationeque expri­

menda proposuimus. Has autem Litteras sive nunc sive in posterum

ratas haberi iubemus, ut vim suam habeant effectumque omnem, con­

trariis quibusvis non obstantibus.

Datum Romae apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i x men­

sis Octobris, anno MDCCCCLXXII, Pontificatus Nostri decimo.

PAULUS PP. VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 533: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 533

EPISTULAE

I

Ad E.mum P. D. Stephanum I Sidarouss, Alexandrinum Coptorum Patriar­

cham, ad mutuam conspirationem magis fovendam inter Catholicos et

Coptos Ortodoxos Christifideles.

Monsieur le Cardinal et Cher Frère dans le Christ,

La visite que Nous a faite Pan dernier Sa Sainteté Shenouda III ,

Pape d'Alexandrie et Patriarche de la Prédication de Saint Marc,

devrait être le commencement d'une nouvelle époque dans les relations

entre l'Eglise Catholique et l'Eglise Copte Orthodoxe. Les catholiques

d'Egypte sont conscients de l'importance de ces démarches qu'ils ont

accompagnées de leurs prières, et ils sont préoccupés de discerner

quels en seront les effets réels tant dans la vie de l'Eglise en Egypte

que pour la progressive réconciliation entre les chrétiens.

Examinant avec notre illustre visiteur « les moyens concrets de sur­

monter les obstacles existant sur la voie d'une réelle collaboration »,

nous avions ensemble rappelé que « la vraie charité est un élément

essentiel de cette recherche de la communion parfaite ». Assurés de

votre collaboration et de celle des Evêques de votre Synode, nous

avions continué notre déclaration commune en rejetant, au nom de

cette charité, « tous les agissements par lesquels des personnes cher­

chent à troubler les communautés des autres en recrutant parmi elles

de nouveaux membres par des méthodes ou avec des états d'esprit

contraires aux exigences de l'amour chrétien et à ce qui devrait ca­

ractériser les relations entre Eglises ».

Nous avons voulu, en réaffirmant ces principes, créer l'atmosphère

sereine nécessaire à un travail fructueux de la commission mixte éta­

blie entre nos Eglises par Nous et par l'amba Shenouda III lors de

notre rencontre. Nous savons gré aux catholiques de votre pays de la

collaboration qu'ils ont déjà- donnée à cette commission. Elle vient de

recommander la création d'un comité mixte local qui aurait pour tâche

d'assurer les contacts entre les catholiques et les coptes orthodoxes en

vue de rechercher les voies qui mènent à une collaboration plus grande

et plus fraternelle entre frères chrétiens, et qui aurait aussi à examiner

et à s'efforcer de surmonter les difficultés qui ne manqueront pas de

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 534: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

534 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

s'opposer à cet effort. Sachant que Votre Béatitude est d'accord avec

cette proposition de la commission, de tout cœur Nous approuvons la

formation de ce comité et Nous voudrions recommander son travail à

votre sollicitude pastorale et à celle des membres de votre saint Synode

et de tous les ordinaires catholiques d'Egypte, dont Votre Béatitude

préside l'assemblée. Nous espérons que ce comité pourra contribuer

efficacement au travail de réconciliation et de croissance dans la com­

munion qui est maintenant entrepris et qui exigera parfois, de part et

d'autre, un renouveau de certaines attitudes et de certaines pratiques

pastorales en vue de les adapter à la situation nouvelle qui se crée pro­

gressivement et qui sera le fruit de cette profonde conversion du cœur

que le Deuxième Concile du Vatican nous dit être une des conditions

premières du progrès dans l'unité. 1

Que l'Esprit Saint, qui suscite et guide cet effort des chrétiens,

inspire le travail de ce comité et qu'il donne à ses membres le courage

de la fidélité et de la docilité.

Animé de cette espérance, Nous vous redisons, Béatitude et très

cher Frère, nos sentiments de profonde charité dans le Christ Jésus.

Du Vatican, le 12 septembre 1974.

PAULUS P P . VI

I I

E.mo P. D. Silvio S. R. E. Cardinali Oddi, quem Missum Extraordinarium

eligit ut Eucharistici Coetus, Salti in finibus Argentinae habendi, celebri-

tatibus praesideat. PAULUS PP. VI

Venerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. —

Saltum, urbs in finibus Argentinae nobilis et antiqua, civium quidem

industria florens, clarior tamen ob sanctam Eucharistiae religionem, a

die sexto ad tertium decimum Octobris, hoc anno, lucidos dies aget et

fidei plenissimos : confluent enim in civitatem illam quantum praevideri

potest, confertissimae cum Episcopis turbae et multitudines, ut ibi

VII Eucharisticum totius nationis conventum peragant, adeo ut ea

Isaiae Prophetae verba ultro mentem iucundissime subeant : « Surge,

1 Cfr. Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 7.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 535: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 535

illuminare, Ierusalem, quia venit lumen tuum, et gloria Domini super

te orta est. Fi l i i tui de longe venient, et filiae tuae de latere surgent ...

et dilatabitur cor tuum ».*

Quibus sollemnitatibus volentibus Nobis aliquo modo interesse, cum

pertineant ad communem Ecclesiae causam et utilitatem, bene fieri

visum est, si Te, Venerabilis Frater Noster, loco Nostri mitteremus,

iure rati posse Te, ob teneram Tuam erga mysterium tam augustum

pietatem, personam Nostram pro dignitate sustinere. Quare Te Missum

Extraordinarium constituimus per hasque Litteras renuntiamus Con­

gressus illius, de quo diximus, Saltensis nempe in Argentina, facta

potestate sacris conventibus nomine atque auctoritate Nostra prae­

sidendi, aeque ac liturgicis celebrationibus atque coeptis omnibus quae

tempus suadeat.

Quibus tamen actis, non sane putamus officia Nostra omnia ad

missionem tuam quod attinet, confecisse; Teque animo, pietate, obse­

quio in Christum, Redemptorem Nostrum, sequemur, atque potissimum

prece, ut ex ea populorum congressione gloria inde maneat amplissima

Deo, et bona praeclaro illi populo maxima atque diuturna.

Revera exhibet Eucharistia Dei Verbum incarnatum, quod gloriam

suam Unigeniti splendoremque Filii , aurorae similis, velis tenuat, id

est speciebus, quas amor suggessit; itemque Sanctum Dei Spiritum,

cuius virtute infirma panis et vini elementa in Christi corpus et san­

guinem transeunt. Quare iure merito ei, qui ad hoc mirabile sacra­

mentum accedit, eadem fieri verba videntur, quae Moysi : « Solve cal-

ceamenta de pedibus tuis ; locus enim in quo stas, terra sancta est ». 2

Quoniamque tantarum rerum substantia non humanis attingitur

aut oculis aut sensibus, Eucharistiae Sacramentum natura sua fidem

poscit egregiam, iuxta Missae verba ; 3 adeo ut eum qui ad prodigiorum

Deum accedat, oporteat potissimum et quam maxime credere : 4 credere

nempe ut Christus iussit, adorandus Dei Fil ius ; 5 ut catholica Ecclesia

semper docui t 6 et docet ; 7 ut Patres Ecclesiae sancti tradiderunt. 8

1 Is. 60, 1-6. 2 Exod. 3, 5. 3 Cfr. Ordin. Miss., post consecrationem. 4 Cfr. Luc. 8, 50; Hebr. 11, 6. 5 Cfr. Io. 6, 29. 6 Cfr. 1 Cor. 11, 13; ib. 10, 16. 7 Cfr. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 9; Const. past. de

Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 38. 8 Cfr. ex. grat. Iust. Apol. 1, 66, PO 6, 428; Hii. De Trinit. 8, 13, PL 10, 246; Aug.

Serm. 272, PL 38, 1246; Thom. Aquin. Seq. in festo Corporis Christi, etc.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 536: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

536 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Quid autem est credendum? « Eucharistiam esse carnem Domini Nostri

Iesu Christi, eandem nempe quae in Cruce pro nobis immolata est

quamque Pater exsuscitavit ». 9

Praeter autem fidem, Eucharistiae mysterium amorem expostulat.

Hortare ergo, Venerabilis Frater Noster, populum illum nobilem ad

caritatem : tum videlicet erga Deum, quem in sacramento colit, tum erga

proximum. Atque primum Deum ament, seu primum illud quod est a

se, et rerum omnium principium sine fine, aeternum totius ordinis atque

indeclinabilis iustitiae fundamentum, et bonum summum et beatitudinem

mortalium ultimam. Deinde proximum, id est homines, sive prope

sint sive longe degant, sive placeant sive displiceant, sive divites sive

pauperes, sive luce divina nitentes sive iacentes in errore et umbra

mortis; homines, dicimus, ut vita cotidiana exhibet. Stat enim beati

Ioannis vox : (( Qui enim non diligit fratrem suum quem videt, Deum,

quem non videt quomodo potest diligere? ». 1 0

Deus tandem, quem in Eucharistia adoramus, cum sit in omni genere

perfectissimus, id etiam exigit, ut pura mente et propensissima volun­

tate accedamus : eo videlicet animo, ut sit unicuique religio summi

Numinis verbo adhaerescere; ut simus a nobis, rebus, vitiis, illecebris

nudi et ad omnia virtutis gratia parati. Hoc modo scilicet sive tutius

iter ad aeterna patebit, sive terrestrium bonorum sitis et cupiditas

eximetur, sive facilior evadet veteris hominis renovatio eiusque ad

Evangelicam sapientiam conformatio et exoptata non solum cum Deo,

verum etiam cum se ipsis, cum Ecclesia, cum fratribus reconciliatio,

et in egentes denique caritas, suarum semper prodiga opum, in afflictos,

quibus sane orbis terrarum abundat.

Atque ita divinum Eucharistiae Sacramentum per fidei atque cari­

tatis usum, quem acuit, et rectae mentis conscientiam, quam poscit,

fit etiam aptissima ad Anni huius Sancti sollemnitatem celebrandam

praeparatio et ornatio : scilicet ad illam interioris hominis restaura­

tionem et redintegrationem, quam Ecclesia sancta per hunc annum

salutis persequitur, una simul cum reconciliatione, qua homo cum

homine et familia cum familia, et natio cum natione arctioribus usque

fraterni amoris vinculis coniungantur. Opportune igitur ad Argentinae

nationis sacris Pastoribus susceptum est consilium, ut per hos dies de

9 Ignat. Mart. Ad Smirnens. 1, 1. 1 0 I, 4, 20.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 537: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 537

iis quaereretur copiosius, quae sancta mater Ecclesia in hunc sacrum

Annum tractanda facienda proposuit, quasi metam, fidelibus.

Hoc animo atque spe, Venerabilis Frater Noster, ad populum Argen-

tinum Te mittimus carissimum Nobis. Tu autem salvere iubebis tum

Venerabiles Fratres Episcopos atque sacerdotes et Religiosos, tum po­

pulum, gratias agens de industria, sollertia, laboribus quos fidei causa

inierunt; simulque bona, fausta, felicia omnia ominare cum diuturna

atque optatissima pace, tuta tranquillitate. Hortare potissimum ut Deo

eiusque Ecclesiae fidem servent. Singulari autem studio civilibus pote­

statibus bene precamur cuiuscumque ordinis, praesertim vero perillustri

Reipublicae Argentinae Praesidi, id a Deo, rerum gubernatore, expe­

tentes, ut quam felicissime impositum sibi munus tueantur.

Tibi denique cunctisque quos modo enumeravimus, iis praesertim

quos mala tristia premunt aut sors invida urget, Benedictionem Apo­

stolicam impertimus, divinae benevolentiae signum, in adversisque

robur.

Ceterum, « Regi saeculorum, immortali, invisibili, soli Deo, honor

et gloria in saecula saeculorum. Amen » . u

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xn mensis Septembris,

anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

PAULUS P P . VI

I I I

Rev.mo P. Lucio Migliaccio, Rectori Generali Ordinis Clericorum Regu­

larium Matris Dei, quadringentesimo volvente anno ab instituto Ordine.

Vigente adhuc quarto centenario die natali Ordinis Clericorum

Regularium Matris Dei cui iure praees, te, Dilecte Fil i , ac singulos

illius familiae religiosae sodales magna quidem benevolentia prose­

quimur Nos curaque peculiari complectimur tamquam spectatum gre­

gem intra immensam Ecclesiae communitatem ; eodemque tempore has

ad te mittimus litteras fraternas quibus animos vestros omnium in

proposita vita confirmare cupimus ac studium vestrum erga operam

susceptam efficaciter sustentare. Etiamsi quattuor iam saecula praeterierunt ex quo prima illa Con-

11 1 Tim. 1, 17.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 538: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

538 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fraternitas sacerdotum reformatorum sub titulo Beatissimae Virginis

condita est a legifero patre vestro Sancto Ioanne Leonardi, nihil tamen

reapse detractum est nec de pastoralibus hominum necessitatibus qui­

bus ille multipliciter occurrere contendit nec de permagna utilitate

variorum eius inceptorum quae universa tandem feliciter in Ordinem

Clericorum Regularium Matris Dei coaluerunt. Quapropter iustissimam

profecto causam habetis cur forti hilarique animo sectemini conditorem

vestrum imperturbati atque Populo Dei hodie etiam plurimum in via

salutis opitulemini.

Quem ad modum perbene novistis, Ioannes Leonardi cogitationem

suam et industriam maxime in recta atque integra doctrinae christia­

nae traditione locavit et fixit ; immo celebrem illius artis ac disciplinae

libellum emisit in usum parochorum atque parvulorum institutionem.

Sed haec eadem navitatis regio vos hodie aequabiliter exspectat, et qui­

dem magis quam illo tempore quoniam difficilius fit in dies evangelii prae­

dicandi opus ac plures homines lumen solaciumque nuntii Christi etiam

inscientes conquirunt. Optata Ecclesiae renovatio, sicut tunc ex Con­

cilio Tridentino processit, ita nunc a Concilio Vaticano Secundo repe­

tenda est ; qua in re vos simili plane studio versari et operari potestis

ac Sanctus Ioannes. Is praeterea totum se penitusque dedebat diversis

legationibus quas uti conciliator partium et morum castigator pro Eccle­

sia Dei obibat. Simile quiddam a vobis merito hodie postulatur, nempe ut

ductum Ecclesiae fidissimi semper sequamini atque inter populum ipsum

catholicum legati sitis et interpretes verae mentis voluntatisque Vicarii

Christi et fratrum eius Episcoporum.

Dum ergo, ut decet, gratulamur vobis de vita religiosa et apostolica

opera quattuor saeculorum, cohortamur simul vos ut aucto studio ex-

pleatis munus illud parvum vel magnum quod ex providentissimi Dei

consilio in Ecclesia vobis obtigerit. Scitote conatus vestros ab auctori­

tatibus Ecclesiae magni quidem aestimari, ubicumque locorum in Eu­

ropa vel America fiant. Nos quoque praesentes vobis adesse persuade-

tote laudantes hortantes gratulantes. Optamus postremo ut anniversaria

haec commemoratio et Capitulum Generale centesimum secundum modo

actum conferant sane multum ad spiritum dilecti illius pusilli gregis

infl animandum, ad amorem erga conditorem sanctum et Ecclesiam Dei

accendendum, ad novos sodales per exemplum vitae alliciendos.

Haec igitur habetis sensa Nostra et vota in tam fausta Ordinis vestri

occasione. Adiuvet vos, ita precamur, potenti suo praesidio Maria

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 539: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 5 3 9

Mater Dei cui peculiari titulo dicamini eiusque Fil ius Divinus cuius

famulatui vos devovistis. Eorum denique favorem perpetuum et subsi­

dium impetret vobis Apostolica Nostra Benedictio quam tibi, Dilecte

Fili , singulisque membris Ordinis Clericorum Regularium Matris Dei

peramantes quidem elargimur.

Ex Aedibus Vaticanis, die VII mensis Octobris, anno MCMLXXIV,

Pontificatus Nostri duodecimo.

PAULUS PP. VI

ALLOCUTIONES

I

In Basilica Fossanovensis coenobii habita ubi S. Thomas Aquinas, anno

millesimo ducentésimo septuagesimo quarto, pientissime obiit. *

Fratelli e figli carissimi!

Noi siamo venuti a Fossanova per venerare San Tommaso d'Aquino,

dove egli morì, il 7 marzo 1274, settecento anni fa, all'età di circa

cinquant'anni. Era nostro pensiero di fare, quasi furtivamente, questa

visita, a titolo di devozione privata; ma le circostanze prevalgono su

questa nostra intenzione; e, con la presenza di tante personalità eccle­

siastiche, religiose, civili, e di tanto popolo desideroso di associarsi

a questo nostro atto di pietà religiosa, il nostro umile e personale osse­

quio diventa pubblico e si fa cerimonia celebrativa. Meglio così, per

l'onore collettivo e significativo che è reso alla memoria del Santo, ben

degna di ricordo e di venerazione comune, per l'occasione che a noi

è offerta di incontrare voi tutti e di salutarvi nella veste degnissima di

fedeli credenti e cultori della stima che a tanto Santo è dovuta, e nella

veste specifica di ciò che voi siete e rappresentate in questo momento e

in questo luogo, e per il dovere che in noi si pronuncia di rivolgervi una

parola, semplicissima e spoglia da ogni pretesa d'essere al tema super­

lativo, che la menzione del grande Dottore esigerebbe da noi e per voi ;

una parola dovuta più al carattere liturgico di questa cerimonia, che

a quello celebrativo del Santo che intendiamo onorare e invocare.

Diremo dunque soltanto qual è la ragione, — una delle ragioni ! —

* Die 14 mensis septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 540: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 4 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

che sembra emergere dalla evocazione della memoria di S. Tommaso,

provocata da questa nostra pia escursione estiva e festiva.

Identifichiamo subito questa ragione, se noi tutti chiediamo a noi

stessi : perché siamo qui? Dato il carattere assunto da questo convegno,

non certo per compiere soltanto un gesto di religiosa venerazione, come

se all'apparizione del Santo, sullo schermo della nostra coscienza, noi

ci curvassimo tremanti e felici davanti alla sua grande e ieratica figura.

Tale figura, resa viva dalla comunione dei Santi, sempre rievocata

da un rito religioso come questo, provoca in noi una domanda audace :

Maestro Tommaso, quale lezione ci puoi dare? A noi, in un momento

breve e intenso qual è il presente, a noi lontani sette secoli dalla tua

scuola, a noi, galvanizzati dalla cultura moderna, a noi, fieri del nostro

sapere scientifico, a noi, distratti dal « fascino della frivolezza », la

fascinatio nugacitatis, di cui parla il libro della Sapienza, 1 e di cui noi

sperimentiamo oggi, con la prevalenza della conoscenza sensibile su

quella intellettuale e spirituale, il vertiginoso incantesimo, a noi, sotto­

posti all'anestesia del laicismo antireligioso, a noi, S. Tommaso, che

ancora grandeggi, filosofo e teologo, sull'orizzonte del pensiero avido

di sicurezza, di chiarezza, di profondità, di realtà, a noi, anche con una

sola parola, che cosa ci puoi dire?

S. Tommaso ora non risponde con parole, che troppe verrebbero al

nostro ascolto dalle opere sue, ma col riflesso della sua figura e del

suo insegnamento, da cui pare a noi ascoltare un'esortatrice lezione :

la fiducia nella verità del pensiero religioso cattolico, quale da lui fu

difeso, esposto, aperto alla capacità conoscitiva della mente umana.

Bastino alcuni aspetti della monumentale opera sua a confortare in

noi questa fiducia, la quale noi vorremmo che rimanesse vitale ricordo

della centenaria commemorazione del Santo Dottore. Fiducia, perché

l'opera sua si attesta nella storia del pensiero, sia filosofico, che teolo­

gico, come una sintesi di ciò che altri sommi maestri, prima di lui,

hanno studiato e lasciato in eredità alla cultura universale : egli ha

assimilato il tesoro di sapere più significativo del suo tempo, (ch'è

tempo incomparabile per ampiezza e per acutezza di studio specula­

tivo) ; lo ha qualificato con il più rigoroso intellettualismo, quello ari­

stotelico, che senza disconoscere altre supreme forme della conoscenza,

come quella neoplatonica agostiniana, sembra metterlo in sintonia con

la nostra rigorosa mentalità scientifica moderna ; lo ha sottoposto senza

1 4, 12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 541: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 5 4 1

pregiudizi alla discussione dialettica d'un'onesta e stringente razio­

nalità; lo ha perciò aperto ad ogni possibile acquisizione progressiva,

reclamata che sia dalla scoperta d'un'ulteriore verità.

Fiducia ancora dobbiamo a San Tommaso, perché ci aiuta a risol­

vere il conflitto, tanto conclamato e radicalizzato nel tempo nostro, fra

le due forme di conoscenza di cui dispone la mente dell'uomo credente,

la fede e la scienza, partendo dalla parola di Dio rivelata e suffragata

da ragionevoli motivi di credibilità, e poi impegnandovi la mente umana,

la scienza, a studiarla con principi e metodi propri, in modo che la

risultante teologia possa, senza presunzione e senza superstizione, as­

surgere ad un vero e meraviglioso livello di scientia Dei.

Fiducia finalmente per quel provvidenziale risultato che deriva al

pensiero, anzi alla vita dell'uomo dalla complementarietà reciproca

della fede e della scienza. La fede cerca nella scienza, cioè nella cono­

scenza umana naturale, non già la certezza ch'è dono di grazia, ma

la sua conferma, il suo sviluppo, la sua difesa, il suo godimento :

fides quaerens intellectum; e l'intelletto quaerens fidem riceve il ri­

cambio d'una guida terminale senza pari garantito com'è dalla fede

della sovrastante Verità divina, che tutta illumina l'umana conoscenza,

la preserva dall'inutilità del suo sforzo, dall'inguaribilità del dubbio,

dal disperato scetticismo finale del nihil scire, non che dal folle orgo­

glio d'un dispotismo scientifico, oggi più che mai probabile, che può

ritorcere a offesa e a morte dell'uomo pensante le conquiste del suo

stesso pensiero.

Fiducia. S. Tommaso può essere per noi uno dei più autorevoli e

convincenti testimoni della provvidenziale esistenza di quel magistero,

affidato da Cristo alla sua Chiesa, che non preclude le vie del sapere,

ma le apre, le rettifica e le difende, e che non sequestra ai soli iniziati

alle fatiche, alle ascensioni, alle acrobazie del pensiero la luce della

Verità vivificante, ma la offre con umile e sublime catechesi a quanti

nella Chiesa stessa si riconoscono discepoli, e riserva la rivelazione dei

misteri più alti e più salutari della fede ai piccoli, ai semplici, ai

poveri, al Popolo ignaro delle speculazioni difficili, ma docile e dispo­

nibile all'ineffabile dialogo della Parola di Dio.

Invochiamo quindi San Tommaso che invitandoci ancor oggi alla

sua scuola ci introduce al colloquio, nello Spirito Santo, con Cristo

Maestro.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 542: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 4 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

Moderatoribus atque sodalibus Ordinis Fratrum Praedicatorum, qui gene­

rali Coetui religiosae suae communitatis interfuerunt. *

Dilectissimi Nobis Dominiciani Ordinis moderatores atque sodales,

Perlibenti sane animo, vestris flagrantissima votis satisfacientes,

hodie vos coram admisimus. Probe enim compertum habemus vos, Capi­

tulum vestrum Generale celebrantes, egregiam sedulamque operam in

id impendisse, ut Ordo vester aptior in dies evaderet ad munus suum

accurate in Ecclesia et pro Ecclesia adimplendum. Revera ad hoc Capi­

tula Generalia instituta sunt, ut charisma, cuiusvis Ordinis proprium,

purum ac vitale permaneat, disciplinae autem religiosae forma rationes­

que operandi, prout signa temporum postulant, opportune renoventur.

Vos, spiritu fidei laudabiliter permoti, in id solummodo intendisti,

quod verae Ordinis traditioni responderet, quodque utile existimavistis

ad officium vestrum exsequendum in Ecclesia et in mundo huius aetatis.

Munus autem- vestrum illud profecto est, quod Decessor Noster Hono­

rius III hisce verbis vobis assignavit : evangelizantes per orbem nomen

Domini nostri Iesu Christi.1 Ad hoc autem perfecte explendum manda­

tum, oportet praesertim vos omnino Christum sequamini in Prima Veri­

tate contemplanda, et quidem ea ratione, quae vocationi vestrae consen­

tanea sit ; quae ratio hac sententia enuntiari potest, qua Sanctus Thomas

Summam contra Gentiles exorditus est : Veritatem divinam meditari et

meditatam eloqui.2

Quemadmodum vita Ecclesiae tota in foedere innititur, quod Deus

cum hominibus inivit inde a primordiis generis humani, ita vos in Ec­

clesia vocati estis ad peculiare quoddam pactum servandum, quod Deus,

pro sua misericordia cum Conditore vestro eiusque progenie sanxit : sci­

licet si vos, Spiritus Sancti gratia adiuti, divinam Veritatem amanter

contemplabimini, Deus certo quam fructuosissima reddet verba vestra.

En cura vobis semper adhibenda, ut huiusmodi contemplatio vel in

humillimis ministeriis primas habeat partes, quia in omnibus Deus cle-

mentissima sua omnipotentia praesens semper adest.

Ad fidem autem servandam vocationi vestrae, vosmet ipsos obligastis

* Die 21 mensis septembris a. 1974. 1 Cfr. Ord. FF. PP. Constitutio fundamentalis, n. I, 1.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 543: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 5 4 3

hisce verbis, quae continentur in fundamentali Constitutione Ordinis

vestri : Vitam Apostolorum secundum formam a sancto Dominico con­

ceptam assumimus, vitam communem unanimiter agentes, in professione

consiliorum evangelicorum fideles, in communi celebratione liturgiae

praesertim vero Eucharistiae et officii divini atque oratione ferventes,

in studio assidui, in regulari observantia perseverantes?

Quam multae et quam utiles considerationes hauriri possunt ex hoc

textu adeo significationis pleno ! Nos autem vos adhortari velimus, ut

tria solummodo argumenta diligentius et studiosius perpendatis.

1. In primis paupertatem commendamus, quae vos intus et extra

liberat a tot servitutis vinculis, quae vitae spirituali et apostolico operi

revera nocent. Paupertas vobis necessaria est, ut Christum sequamini,

atque ut modo uberrimo et acceptissimo comites per viam esse possitis

membrorum Populi Dei, quibus omnibus sine ullo discrimine evange­

lium praedicare debetis, at iis praesertim, qui pauperes sunt et perse­

cutionem patiuntur. Ac revera, sicut docet Concilium Vaticanum Secun­

dum, per votum paupertatis et reliqua duo vota religiosi sodales exi­

mium testimonium reddunt, mundum transfiguran Deoque offerri non

posse sine spiritu beatitudinum.4

2. Secundo loco cohortamur vos, ut communitatem vitae firmiter

teneatis in Sacra Eucharistia et oratione, in Verbi Dei meditatione, et

praeterea in crebris congressionibus omnium sodalium communitatis,

quae quidem efficaciter vitam regularem atque apostolatum in verae

fraternitatis spiritu fovent ac sustinent. Quaevis forma singulariter aut

seorsum ab aliis agendi omnino arcenda est a vita religiosa; nam haec

renovari semper debet intra ipsam communem vitam, oboedientia mode­

randam, secundum voluntatem Sancti Dominici, qui a suis fratribus

postulabat (( communitatem et oboedientiam ». 5 Atque Nos ipsi optime

scimus quantopere iuvenes, qui iam inter vos numerantur et qui deinceps

ad vos mittentur a Domino, abhorreant et réfugiant ab <( individuali­

smo », et quam sitienter communitatem quaerant.

3. Tertio tandem loco incitare vos cupimus et permovere ad studium

veritatis magis magisque fervidum atque adsiduum. Docuit enim Sanctus

Thomas res universas, in Verbo Dei creatas, ad ipsam nuntiationem

veritatis tamquam ad suum finem spectare : Oportet igitur veritatem

3 N. iv. * Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 31. 5 Primit. Const. Ord. FF. PP., n. I, 14.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 544: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

544 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

esse ultimum finem totius universi.6 Haec est mirifica ac splendida ratio

cogitandi de universa creatione, quae vos invitat ad diligenter captandam

omnem vocem veritatis, quae ad vos perfertur ex rebus et ab homi­

nibus, quicumque sunt : Omne verum, a quocumque dicatur, est a Spi­

ritu Sancto.1 Vos itaque attendere debetis ad voces culturae et ad

motus historiae; attamen eodem tempore, tamquam discipuli Sancti

Thomae ac fideles Ecclesiae filii, acriter ponderare debetis et repudiare

illas opiniones exegeticas vel theologicas quae recipiuntur ab audacibus

sed ineptis philosophiis profanis, quae in dubium vocant vel déformant

sensum obiectivum earum veritatum, quas pro sua auctoritate Ecclesia

tradit. 8

Oportet vestrum Ordinem exsequi munus excellentissimum, quod

Ecclesia committit ipsi Theologiae Sacrae, cuius lucidus fons esse debet

Verbum Dei, 9 et quod Nos descripsimus illis verbis, quae etiam nunc

repetere placet : Sacra Theologia — ratione a fide collustrata, nec sine

aliquo Divini Paracliti lumine, ad quod doctor theologus docilem ani­

mum advertere debet — officium exsequitur divinae Revelationis veri­

tates perfectius cognoscendi atque pervestigandi; fructusque sui laboris

in christianae societatis, ac praesertim in ipsius Magisterii notitiam per­

ferendi, ut, per doctrinam ab ecclesiastica Hierarchia traditam, cuncto

christiano populo lumen fiant.10

In eo sermone, quem octo circiter abhinc dies habuimus Nos in Basi­

lica Fossae Novae, complures explicavimus rationes, cur etiam hodie

Ecclesia plane fiduciam suam collocet in Sancto Thoma, atque in ora­

tione quam in urbe Aquino habuimus, inter alia diximus illud : ipse est

Ecclesiae Doctor, cuius doctrinam ita illustravit, ut fortasse nemo

alius ingenii acie per totam eius historiam facere potuit. Nunc autem

vobis hic praesentibus atque cuncto Ordini vestro haec dicimus : magna

cum fiducia Ecclesia exspectat a filiis Sancti Dominici fidelitatem erga

doctrinam Aquinatis, quae ulterius enucleanda est secundum quae­

stiones a mundo huius temporis allatas et secundum plenissimam vim

et interiorem efficacitatem, quae in eadem doctrina inest. Fidelitas erga

Sanctum Thomam pertinet ad peculiare munus vestrum in Ecclesia.

6 Contra Gentiles I, 1, c. 1. 7 Ambrosiaster; cfr. Summa Theol. I-II a e , 109, 1 ad 1. 8 Cfr. Exhortatio Apostolica Petrum et Paulum, die 22 februarii 1967: A.A.S. 59

(1967), p. 198. 9 Cfr. Const. dogm. de Divina Revelatione Dei verbum, n. 24. 1 0 Allocutio habita die 2 octobris 1966 in Congressu Internationali de Theologia

Concilii, A.A.S. 58 (1966), pp. 889ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 545: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 545

Est igitur cur ex animo laetemur, quod in hac collocutione et con­

gressione possumus delectari et recreari animo vobiscum atque cum

omnibus moderatoribus et ducibus Congressus Internationalis Thomi­

stica Romae superiore mense Aprili habiti. Nominatim vero gratulari

cupimus Patri Aniceto Fernández, priori Magistro vestro Generali, qui

prudens fuit et indefatigabilis Praeses illius Congressus ; atque ei palam

hic gratias plurimas et debitas etiam referimus de industria ab eo sa­

pienter ac sollerter posita in Ordine Sancti Dominici gubernando.

In eius locum nuper est suffectus novus Magister Generalis, Pater

Vincentius de Couesnongle, cui benevoli et libentes optima quaeque in

Domino exoptamus atque ominamur.

Fili i carissimi, Ordo vester, qui natus est temporibus Ecclesiae et

mundi revera difficillimis, processit ex coniunctione charismatis pro­

phetici Sancti Dominici, qui novum institutum mente et animo conce-

perat, cum charismatibus propheticis et hierarchicis Nostrorum Deces­

sorum Innocentii Tertii et Honorii Tertii, qui sancto vestro Conditori

ecclesialem missionem commiserunt. Ordo Fratrum Praedicatorum, ad

exemplum ipsius legiferi Patris Dominici, semper devinctus fuit, per

communitatem amoris et oboedientiae, cum Apostolica Sede. Et Nos

hodie iterum confidere et sperare volumus futurum esse, ut apostolici

Ecclesiae muneris vos singuli plenissime semper participes esse valeatis.

Qua spe suffulti, vobis omnibus hic praesentibus atque Dominicianae

religiosae Familiae universae Apostolicam Benedictionem, in auspi­

cium abundantiae donorum Spiritus Sancti, peramanter impertimus.

I I I

In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre Sacrum concelebrante, ad Exc.mos Praesules Americae Septentrionalis Foederatarum Civitatum Romae con­gregatos. *

Greetings t o you, our Brethren!

We repeat the greeting with which this extraordinary célébration

began : " The grace of our Lord Jesus Christ and the love of God and

the fellowship of the Holy Spirit be with you all

Greetings to you, who have come to Rome to find strength, in faith

and hope and love, as Pastors of the Church of God in a great and

* Die 22 mensis septembris a. 1974. 1 2 Cor 13:13.

35 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 546: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

546 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

modern land. You give to us, and eertainly to yourselves as well, a

moment of wonderful and truly Catholic expérience. This expér­

ience is one of evangelical love. Through this love—as our Head

and Teacher taught us at the Last Supper and it is the memory and

mysterious reality of this Last Supper which we are nowT celebrating

and renewing—we give évidence of being disciples of the Lord, as he

proclaimed with solemn simplicity : " This is how all will know you

for my disciples : your love for one another

And as we now seek to fulfill in ourselves this word of the Lord,

we cannot escape the impression that we are giving witness, in a

concrete, evident and persuasive manner, to an aspect of the Church

which, yesterday and stili today, is much challenged by many Christians

who are unfortunately separated from us. We are speaking of the

visible nature of the Church, her human and social reality, her body

made up of real and living persons, living in this world and its actual

history. And then there is another aspect of the Church that is affirmed

by the célébration of this Mass, which itself is an identical and

authentic re-enactment of the Lord's Supper. This aspect is the

institutional one, the organizational and hierarchical aspect of the

Church. Here it is placed in a light that défends it from the tendencies

of other brethren who challenge it, and who are opposed to the ré­

cognition of an institutional Chuch—as though it were possible to

imagine a Church of charity, freed from her organic and ministerial

structures.

The real Church, the living Church, our Church and the Church

of all her followers—those who are called Catholics, that is, universalists

—is now being celebrated in this rite. It is a rite to which we are

accustomed but yet one that is new and originai in this Mass, which

moreover is rendered more radiant, more full and eloquent in signifi­

c a r e , by your présence, my brothers, by our magnificent ecclesial

communion.

These are things both sublime and simple. But are they not perhaps

worthy of being recalled here and now, as though to imbue our hearts

with the study of theology and spirituality that you, pilgrims to this

Apostolic See, are engaged upon? And is there not perhaps exalted, at

the same time, the mystical and supernatural element of the Church

precisely at this moment in which we, the humble heirs of the Apostles,

2 Jn 13:35; cf. Jn 15:12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 547: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 547

are afìirming her unequivocal physical, visible and hierarchical ex­

istence? The Church, as we well know, is the mystical Body of Christ. 3

In her unbreakable and harmonious unity, she demands a complex

system of complementary functions—a system which indeed concerns ns

directly, because of that " work of service " 4 that has been specifically

assigned to us as Bishops of the Church of God.

What is this ministry that has been assigned to us? We know it well :

it is the ministry of authority, of exousia, of power that the New

Testament so often speaks to us about, not only with regard to Christ

but also with regard to the Apostles, in relation, that is, to the mission

on which they have been sent and to the work of instruction, sancti­

fication and leadership to which they have been destined.

We shall give the greatest amount of attention to this word " power

which means the capacity to act and to require the ecclesial—that is,

loving—obédience of those to whom this word is directed. For this

word expresses a divine thought, a precise concept in ecclesiology,

which must recognize the two parts that make it up—pastors and

flock. These are the two aspects that constitute it and define it : the

hierarchical society and the community of grace. And we shall admire

this reality, which divinely reflects the countenance of the Church in

order, vitality, beauty and love. And for this we shall bless the Lord,

with the resolution to recognize with fìdelity and courage the consé­

quences that flow from the divine pian of the Church.

Yes, with fidelity and courage. For we know that in human language,

and also in historical reality, this expression exousia, " power is seen

to be ambivalent in its twofold possible translation as " domination "

or "service". And we know that our Lord has given a very clear

solution to the possible misunderstanding, as regards the disciples

invested with authority : " Let the greater among you be as the junior,

the leader as the servant ". 5 Thus we have just heard his voice in the

reading of the Gospel. Our power is not a power of domination, it is

a power of service; it is a "diakonia", it is a function destined to

the ministry of the community. Saint Augustine's motto referring to

ecclesial power is well known : " Let pleasure be taken not in commanding

but in being of service ".6 This motto becomes, with Saint Benedict and

3 Cf. Col 1:24; Eph 1:22. 4 Eph 4:12. 5 Lk 22:26. 6 PL 38, 1484.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 548: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

548 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Saint Gregory, a norm that often recurs in ecclesiastical speech—and

it is reaffirmed by our venerable Predecessor Pius XII, in regard to

this Apostolic See. 7

Confronted with the evangelical and ecclesial interprétation of our

authority in the community of the faithful, our hearts could remain

fearful and paralyzed : how shall we be able to exercise our function if

its proper meaning is apparently turned upside down? Is the Church

going to be governed by the faithful, to the service of whom the Bishops

are bound? No, we know it well : the Bishops are constituted by the

Holy Spirit to shepherd the Church of God. To shepherd, poimamein—

this is a decisive word, a word that with the depth of its meaning

links in a marvellous way the juridical charism of authority with the

sovereign charism of love. It gives the Pastor his true Gospel figure,

that of goodness—a goodness that is provident and strong—and that of

the disciple of Christ, set up to exercise the " care of souls " which

demands a complete gif t of self, an inexhaustible spirit of sacrifice.

This is love in its highest and füllest expression : the love of truth, 8

exercised through the " Teach ali nations ",9 and by vigilance over the

"deposit " of the faith to be preserved. 1 0 It is the love that dispenses

the mysteries of God ; 1 1 the charity that pours out the supreme love

owed to Christ in the wise and untiring leadership of his flock. 1 2

There is nothing new to you, venerable Brothers, in our drawing

your attention to these teachings; but it is never a useless thing to

recali them, especially if it is done in circumstances like these présent

ones, when you are seeking to rekindle in your souls the light of the

Holy Spirit, which you received at the moment of your episcopal

ordination, 1 3 and when you are comparing your pastoral mission with

your beloved locai Churches and with the immense and trembling

world of our day.

Thus may Jesus Christ, the Pastor of Pastors, assist and bless

us a l i !

7 Cf. A.A.S. 43 (1951), p. 641; and cf. Congar, L'EpiscopatCerf, 1962, p. 67 ff. and

p. 106ff.; St Thomas, Summa Theologiae III, 80, 10 ad 5; etc. 8 Cf. 2 Thess 2:10. 9 Mt 28:19. 1 0 Cf. 1 Tim 4:6; 6:20; 2 Tim 1:14. 11 Cf. 1 Cor 4:1-2; Eph 3:8. 1 2 Cf. Jn 21:15 ff. 1 3 Cf. 2 Tim 1:6.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 549: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 549

And on our part we take this joyf ul occasion likewise to extend

our greetings in the Lord to all your beloved people. Through you we

send our Apostolic Blessing to your local Churches. We thank your

clergy, your religious and your laity for their diligent ecclesial com­

munion with you and with ourself, and for the shared solicitude they

show for their brothers and sisters in the other local Churches through-

out the world. As Successor of Peter and in fulfillment of our own role

of service we would conflrm you all in faith in the Lord Jesus.

IV

In auditorio Pontificiae Facultatis Theologicae a Sancto Bonaventura in

Urbe, septimo vertente saeculo ab eiusdem Seraphici Doctoris obitu. *

Venerabiles Fratres et dilecti Filii!

Perlibenter sane breve confecimus iter, quo a Nostra domo hucus­

que advenimus. Quae enim opportunitas huius salutationis causa fuit,

necnon Pastoris totius Dei Populi sollicitudo, qua Nostrae omnes cogi­

tationes ducuntur ipsique gressus diriguntur, tales profecto sunt, ut

ipsos sensus participemus, quibus Pauli Apostoli animus occupabatur,

dum primos Romae christianos se mox esse invisurum sperabat :

... quoniam veniens ad vos, in abundantia benedictionis Evangelii

Christi veniam.1

1. Equidem novimus in hac sede, quae amplissimo Doctoris Sera­

phici nomine decoratur, a studiosis variae condicionis variarumque

nationum viris multiplex ingenium Sancti Bonaventurae Balneore-

giensis esse illustratum, septimo ab eius obitu vertente saeculo, ut

cumulata quasi laude ea consummarentur sollemnia, quae aliis item

locis aliisque modis peracta sunt.

Valde autem iuvat iis omnibus, qui, quavis de causa, alacres sollem­

nibus interfuerunt, Nostram testari oblectationem atque gratulatio-

nem ; sed eodem tempore id Nobis voti esse proferendum censemus, ut

huiusmodi celebritates de saeculari mortis memoria in clariorem cedant

vitae celebrationem, quam Bonaventura, suo exemplo et magisterio,

etiam in nostri temporis Ecclesiam certo certius transfundere potest.

Nonne enim Nosmet ipsi, in Litteris ad Generales Praepositos trium

* Die 24 mensis septembris a. 1974. 1 Rom. 15, 29.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 550: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

550 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Familiarum Franciscanum, die xv superioris mensis Iulii datis, scrip­

simus hunc ipsum doctrinae vitaeque magistrum adhuc loqui, quamvis

abhinc septem saecula mortuum?

2. Quoniam igitur, in praesenti inter vos parumper immoramur, filii

huius Sancti Caelitis obsequentissimi, eius tradendae doctrinae magi­

stri, iidemque sententiarum et operum eius cultores, Nos facere non

possumus, quin exigui titulo libri alliciamur, qui, quamvis ob molem

resque, quas continet, inter potiora Bonaventurae scripta non sit recen­

sendus, nulla tamen dubitatione perceleber est saepiusque commenta­

tionibus explanatur, adeoque ad eundem pertinet, ut paene unus suffi­

ciat ad auctorem in doctrinarum mediae aetatis historia collocandum,

singulari prorsus ratione unaque via. Librum dicimus — quemadmodum

recte iam perspexistis — qui Itinerarium mentis in Deum inscribitur,

quique apud montem Alverniae, anno MCCLIX, compositus est.

Hic ipse titulus Itinerarium nobis, qui hodie vivimus, hominibus

sumusque doctrinalis S. Bonaventurae patrimonii seriores severiores-

que heredes, gratiosum quiddam ideoque bene acceptum sonat ob ali­

quot, simplicia quidem, at recta ac perutilia, indicia, unde non sine

gaudio datur advertere auctorem nobis proximum adesse, tamquam

ductorem et interpretem quarundam nostri mentis habitus propen­

sionum. Itinerarium: hoc ipso in titulo videtur nobis motus quidam

inesse humani spiritus omnia exquirentis atque perscrutantis, ut in­

quietos et progrediens mos praefert hodiernae animi culturae, quae

sibi sane rerum naturam pervestigandam proponit, sed saepe saepius,

per semitas scientiarum philosophiae et theologiae, facile defatigatur

et ad certas sistit mansiones, quasi extremae et supremae sint; cum e

contra Itinerarium, quippe quod ad metam spectet, quae una possit

asperi et longinqui itineris laborem repensare, ad summum terminum

divinae Veritatis rectissime pergit, cum (( Realitate )) divina plane con­

gruentia. Bonaventurae Itinerarium quid mediae valeant stationes, quae

signant ordinem nostrarum cognitionum, agnoscit, sed ad celsiorem

contendit ascensum, constanti nisu vim intellectus exercens sive per

experientiam sive per ratiocinationem, et ita insitis respondens postu­

lationibus paedagogicae disciplinae tam sensibus, quam mente animo­

que perceptae, qualem optima quaevis schola huiusce nostri temporis

probare possit.

Dictum praeterea Itinerarium, illuminatione illa S. Augustini fre­

tum atque confirmatum, ad ascensum incitantis per verba « Quaere super

nos », tandem pervenit ad primum limen Mysterii infiniti ; neque vero

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 551: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 551

hic consistit, sed ulterius, ascensu veluti intermisso, progreditur alte­

ram in partem, quasi descendat, novam viam aperiens : viam dicimus

inferiorum spiritus humani recessuum, ubi Christus, lumen ac nutri­

mentum, ipse antecedit, in animorum regionibus, ad novam ineundam

pariterque arduam investigationem, quae iam non extrinsecus, in or­

dine nempe rerum creatarum, fit, sed intra nos, utpote quae nullo non

tempore attendat ad inenarrabilem Praesentiam Dei, qui per gratiam

suam in anima novum sibi mysticumque domicilium collocavit.

Tale profecto iter Frater Bonaventura feliciter suscepit, idemque

sapientia pari hodiernis etiam hominibus terendum proponit : scilicet

Itinerarium mentis in Deum, cuius est hominem intrinsecus reformare

eidemque novam quandam patefacere viam, qua ad Christum Dominum

possit accedere. 2

Diximus de itinere suscepto atque proposito a Fratre Bonaventura.

Quam quidem appellationem Fratris consulto adhibuimus, quippe quae

non minus quam appellatio amplissima Cardinalis, Nobis apta videatur

ad eius vitam eiusque excelsum nuntium verius significanda.

Reapse is magis quam alii religiosi viri, qui ea aetate in Ecclesia

sancta floruerunt, vicissitudines Ordinis sui, paulo antea conditi, par­

ticipavit, cui multum profecto dedit, postquam ab eo multum acceperat.

Ipse novit etiam iugem vitae suae necessitudinem instituere cum Ordi­

nis sui Conditore, a quo asceticae vitae rationem altissimumque hausit

ecclesialem sensum, atque ipsius quasi « conscientia cogitans » factus

est. Huius rei causa, ad loca se contulit, ubi S. Franciscus ortus erat,

vixerat ac supremum obierat diem, ut res ab eo gestas ex veritate

exponeret posteritatisque memoriae mandaret. 3 Cum autem in magnis

officiis sibi concreditis semper posthabuisset sinistram curam/ hoc est

terrenarum rerum sollicitudinem, secessit ad montem Alverniae tamquam

ad locum quietum amore quaerendi pacem spiritus;5 quem quidem

montem, ob singularem prorsus rationem qua S. Franciscus ibi in se

ipse Christum expertus est, prudentes consideratique viri in excelsis

humani spiritus locis adhuc annumerante Praeterea ab eodem S. Fran­

cisco ipse didicit pulcherrimam illam verissimamque formam Deum

2 Cfr. Paulus VI, Allocutio 9 maii 1973: A.A.S. 65 (1973), p. 323; Bulla Apostolorum

limina, 23 maii 1974: A.A.S. 66 (1974), p. 306. 3 Cfr. Legenda maior, Prol. n. 4: Analecta Franciscana, t. X, p. 559. 4 Cfr. Dantes A., Parad., XII, 128 s. 5 Itinerarium mentis in Deum, Prol. n. 2: Opera omnia, t. V, p. 295. 6 Cfr. J. Guitton, in L'Osservatore Romano, 25 octobris 1973, p. 3, col. 1.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 552: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 5 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

laudandi in omnibus et ex omnibus creaturis ... fideique quoque verita­

tem secundum quod Sancta Romana tenet docet Ecclesia firmiter cre­

dendi et simpliciter confitendi. 7

Nonne ex hoc franciscali fonte illa proficiscitur vitae operositas

serenaque mentis tranquillitas, quae Fratris Bonaventurae propria fue­

runt, quaeque ambae palam declarant Deum nobis propinquum esse in

rerum natura atque in nobis per fidem praesentem adesse?

Reapse, spirituale iter a S. Bonaventura aliis propositum, pariter

ac illud quod ipse peregit, haud habendum est peregrinatio quae solitaria

sit quaeque ad metam tendat longinquam ac prorsus incognitam. E

contra agitur de via suscipienda una cum Dei Filio qui, homo factus,

ad nostram humanam imaginem se conformavit, ut nos ad suam ipsius

imaginem divinam referret, quae eo ipso creationis momento in homine

impressa fuit. 8 In Christo, enim, facto generis humani fratre/ etiam

rerum universitas tamquam pulcherrimum carmen 10 rursus vox effecta

est quae de Deo loquitur atque impellit ut in omnibus creaturis Deum

tuum videas, audias, laudes, diligas et alas, magnifiées et honores, ne

forte totus contra te orbis terrarum^ consurgat.11 Quoniamque Christus,

ab aeterno Deus et in aeternum homo, per gratiam suam in fidelibus

novae cuiusdam creationis auctor fuit, inde sequitur ut exploratio prae­

sentiae Dei illis fiat ipsius Dei contemplatio in suis mentibus, in quibus

habitat per dona affluentissimae caritatis.12 Quae contemplatio, igitur,

tandem convertitur in iter ad Deum, quod perficitur intra nos ipsos,

apud quos Deus mansionem facere dignatus est. 1 3

O, ad quae mirabilia reperienda huiusmodi interius iter nos adducit !

Namque, nova quadam patefacta via, ad reperiendam gratiam ducit,

quae tamquam fundamentum est rectitudinis voluntatis et illustrationis

perspicuae rationis; 1 4 ad reperiendam fidem, qua nostrae cognoscendi

vires augentur ac perficiuntur, et qua cognitio participatur quam Deus

de Se ipso ac de mundo habet; ad reperiendam praeterea spem, qua

noster praeparatur irrevocabilis cum Christo Domino occursus, ad con-

7 Legenda maior, cap. 4, n. 3: Analecta Franciscana, t. X, p. 572. 8 Cfr. Vitis mystica, cap. 24, n. 3: Opera omnia, t. VIII, p. 189. 9 In Evang. Luc. 22, 66: Opera omnia, t. VII, p. 561 a. 10 In I Sent., d. 44, a. 1, q. 3, conci.: Opera Omnia, t. I, p. 786b. 11 Cfr. Itinerarium, cap. 1, n. 15: Opera omnia, t. V, p. 299. 12 Itinerarium, cap. 4, n. 4: Opera omnia, t. V, p. 307. 1 3 Cfr. Io. 14, 23. 14 Itinerarium, cap. 1, n. 8: Opera omnia, t. V, p. 298.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 553: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 553

summandam amicitiam nosmet iam nunc cum ipso coniungentem ; ad

reperiendam denique caritatem, qua cum vita divina consociamur, id­

que impellit ut secundum Dei voluntatem universos homines tamquam

fratres nostros habeamus.

4. Denique, quid sibi vult S. Bonaventurae nuntius, nisi ut hominem

invitet ad veram sui ipsius imaginem recuperandam et ad personae suae

plenitudinem consequendam?

Hunc ipsum nuntium vobis singulis universis fidentes committimus,

quos religiosae professionis communio vel sententiarum convenientia

Seraphici Doctoris proximos quasi heredes constituunt, ut uberes eius

divitias investigetis eidemque passim pervulgando operam detis. Sed

pari studio cunctis quoque Ecclesiae filiis idem commendamus, qui hodie,

ut alias fortasse numquam, obnoxii sunt cuidam quasi formae interioris

corrruptionis ; idque eo consilio facimus, ut quisque, eundem nuntium

sedulo meditando, inde adiuvetur ad efficax tum in Ecclesia tum in

mundo praesens vitae suae testimonium reddendum.

Utinam Deus omnipotens dignetur vos vocatione sua ... et impleat

omnem voluntatem bonitatis et opus fidei in virtute; 15 quod votum

effusa Apostolica Benedictione placet confirmare.

V

Ad Excellentissimum Virum Gerardum Amanrich, Gallicae Reipublicae

liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras demandati mune­

ris testes tradentem. *

Monsieur l'Ambassadeur,

Nous vous remercions vivement des aimables paroles que vous venez

de Nous adresser en Nous présentant les lettres qui vous accréditent

auprès de Nous comme Ambassadeur de la République Française.

En termes élevés, Votre Excellence vient d'évoquer dans quelles

perspectives Elle envisage la mission qui vient de lui être confiée par

son Gouvernement.

Au service de l'Evangile et de ses exigences salutaires, le Saint-

Siège a en effet conscience, comme vous vous êtes plu à le rappeler, de

contribuer aussi, pour sa part, à l'établissement de la justice, de la

15 2 Thess, l, il.

* Die 26 mensis septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 554: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

554 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

* Die 27 mensis septembris a. 1974.

concorde et de la paix dans les rapports humains. Il est heureux de

se rencontrer et de collaborer dans ce noble but avec tout Etat soucieux

d'assurer, au niveau qui est le sien, et dans le respect des principes qui

fondent l'éthique personnelle et sociale, de dignes conditions d'existence

matérielle et spirituelle pour tous ses citoyens. C'est ce que Nous sou­

haitons de la part des hautes Autorités que vous représentez désormais

auprès de Nous. Nous y voyons le gage de la poursuite de relations

harmonieuses entre les responsables du bien commun de votre nation

et l'Eglise, chargée de rapporter à Dieu les efforts des hommes.

Votre pays, Monsieur l'Ambassadeur, possède, au plan international,

un renom justifié de culture, de soucis humanitaires et spirituels, qui

lui valent l'estime et l'attrait de personnes et de peuples venus de tous

les horizons. En ce qui concerne l'Eglise plus particulièrement, Nous

avons présents à la mémoire tant de vos compatriotes, brillants par

leur culture, profonds dans la recherche théologique, soucieux d'une

pastorale adaptée, ardents à saisir l'occasion d'un renouveau religieux

dans un élan de sainteté, fondant ainsi de nouvelles lignées spirituelles,

au bénéfice de tous. C'est pourquoi les vœux que Nous formons pour

votre pays sont tout chargés de notre estime, de notre affection et de

notre confiance. Et Nous prions Dieu de bénir et de fortifier ce peuple

qui Nous est cher. Nous vous assurons vous-même, Monsieur l'Ambassadeur, des sou­

haits cordiaux que Nous formons pour l'heureux accomplissement de

votre importante mission, et Nous sommes heureux de présenter nos

salutations à Monsieur le Président de la République qui a bien voulu

vous la confier.

V I

In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre Sacrum concelebrante, tertio

ineunte generali Coetu Episcoporum Synodi. *

Domine Iesu, de argumento huius sermonis, qui Episcoporum Syno­

dum, mox inchoandam, praecedit, mentem aperire Nostram non pos­

sumus, nisi verba induant precationis formam.

Nostrorum enim studiorum nostrarumque disceptationum « de evan­

gelizatione in mundo huius temporis » initium facientes, Nos utique

iuvaret spirituales mundi necessitates et apostolatus opportunitates

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 555: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 555

statim exquirere, atque vias rationesque detegere, quae praesentiorem

Ecclesiae actionem efficiant.

Placet autem ad Te, Domine et Magister noster, ante omnia, cogi­

tationem convertere, ut certam hanc fidem in animis nostris confirme­

mus : ipsam nempe rem evangelii nuntiandi a Te, Domine, procedere.

Fluminis instar, id operis suum fontem habet; ac Tu, Christe Iesu,

iste fons es. Tu enim prodigialis huius eventus in hominum historia

auctor es, Tu eius causa efficiens ac transcendens exsistis : apostolatus

a Te Magistro, a Te Salvatore, a Te principio atque exemplo, a Te

Pontifice et hostia pro humani generis salute, profectus est, idemque

est concreditus electis discipulis, quos Apostolos appellasti, et ab Apo­

stolis, per intermissam numquam sacri ordinis successionem, ad nos

Episcopos pervenit. Verbum Tuum, veluti flamma per aevum et huma­

nae historiae aetates discurrens, ad nos usque perfertur, suavissimum

idemque imperiosum, semper vivum, semper novum, semper opportune

praesens : Sicut misit me Pater, et Ego mitto vos.1

Itaque, Domine, mens nostra usque ad Sanctissimae Trinitatis my­

sterium ascendat necesse est, ut primam in Ea reperiamus originem

iniuncti nobis mandati, quod instat et urget, utque nos, ininvestiga-

bilem divinae vitae altitudinem scrutantes, illud amoris consilium per­

spiciamus, quo nostrum apostolicum munus penitus afficitur proprieque

distinguitur atque sustentatur.

Quomodo autem hoc fieri potest? Tam pusilli sumus, ut in immensa

historiae veluti oceani vastitate et in infinita humani generis multitu­

dine quasi solitarii evagemur; quomodo, igitur, ad tale ac tanti mo­

menti munus eligi possumus?

Ecce, Domine, sacro hoc temporis momento, quo nos officii nostri

conscios vehementer sentimus, nostras spirituales vicissitudines sum­

matim exponemus. Animum subit propheticum canticum Virginis Ma­

riae : respexit humilitatem ancillae suae...; fecit mihi magna qui

potens est.1 Per similitudinem quandam, ab excelsa dignitate Deiparae

Beatissimae deductam, nos quoque divinitus electi sumus, profecto non

propter humanam personae nostrae excellentiam, sed fortasse propter

nostram ipsam exiguitatem ; idque eo consilio fecisti, ut in explendo

Messianico opere, quod nobis concredere dignatus es, nostra qualiscum­

que esset humana virtus nullam gigneret ambiguitatem, sed ex ipsa

1 Io. 20, 21; cfr. 15, 22; 17, 18. 2 Lc. 1, 48. 49.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 556: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

556 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nostrarum virium exiguitate manifestius pateret opus Tuum per humi­

le ministerium nostrum, ac praeterea nobis humilitatis et fiduciae

causa esset verbum Tuum, Iesu Magister : Non vos me elegistis; sect

ego elegi vos et posui vos, ut eatis et fructum afferatis et fructus vester

maneat.1 Oh peculiares intimasque vices, per quas quisque nostrum

vocatus est ad Tui sequelam, Domine, ad Tuum famulatum, ad Tuum

sacerdotium, quod peculiari omnino titulo participamus vi ordinationis

episcopalis! Quantum inde securitatis ad animos nostros permanat, ut

usque ad terrestris huius vitae nostrae finem, singulares acerbioresque

casus suscipiamus, qui in concredita nobis missione occurrunt ! Quam

fortis ac dulcis catena insanabilem sustentat caducitatem humanae

nostrae naturae, cui plus etiam accessit fragilitatis ex critico quodam

mentis habitu, hominum proprio qui hodie sunt! Verum qui sint vide­

mus anuli huiusmodi tam bene colligatae ac salutiferae, qua fulcimur,

catenae : primus sane est sacerdotii nostri sincerissima veritas, siquidem

verax prorsus est catholicum sacerdotium; alter firma eius efficacitate

continetur, quoniam triplici viget sua potestate, magisterii nempe, mi­

nisterii, pastoralisque regiminis ; tertius in intima vitae invenitur con­

suetudine, quam Tecum sacrum idem munus inire non solum sinit, sed

etiam iubet, o Christe, qui omnium amicorum primus es semperque

fidissimus ; adeo ut tuae voluntati salutis obsecundemus et in illo fluenta

ingrediamur amoris, quo erga homines flagras.

Alia praeterea vincula dictam adiuvant inaequalitatem inter infir­

mas vires nostras et mandatum, quod praecipiendo commisisti nobis :

fiducia in primis, qualem Tu saepe tuorum cordibus discipulorum

infudisti, 4 fiducia quae animosam nobis fortitudinem tamquam officium

iniungit, 5 fiducia quae ad incepta aggredienda nos adigit, 6 ad Evangelii

nuntium universo mundo afferendum,7 ad perseverandum denique, ultra

humanae opportunitatis rationes, usque in finem. 8 Qua cum fiducia spes

coniungenda : Spes autem non confundit; 9 ac tandem, immo semper

caritas : Quis nos separabit a caritate Christi? Meminimus utique,

bene meminimus ardentissima haec Apostoli verba, quippe quae cautio-

3 Io. 15, 16. 4 Cfr. Lc. 12, 32. 5 Mt. 10, 16, 28. 6 Cfr. Mt. 10, 27. 7 Mt. 28, 19. 8 Cfr. Mt. 24, 12-14. 9 Rom. 5, 5.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 557: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 557

nem praebeant in immensum patentem et adversus quamlibet perardui

operis exsequendi difficultatem, quam mundi evangelizatio obstruit

nobis, qui homines inter homines degimus, nobis terrena quavis pote­

state destitutis, nobis temporalium opum pauperibus. 1 0

Domine Iesu! En nos ad proficiscendum parati atque instructi, ut

Tuum adhuc nuntiemus Evangelium in mundo, ubi arcano quidem, sed

amantissimo Providentiae Tuae consilio nos ad vitam agendam collo-

camur ! O Domine, roga — quemadmodum promisisti — Patrem, 1 1 ut

Ipse per Te mittat nobis Spiritum Sanctum, Spiritum veritatis et forti­

tudinis, Spiritum totius consolationis, qui et apertum et bonum et

efficax Nostrum reddat testimonium; et mane, quaesumus, semper

nobiscum, Domine, ut unum in Te nos omnes reddas, ideoque Tua vir­

tute habiles ad pacem Tuam Tuamque salutem mundo tradendam.

Amen.

VII

E.mis Patribus Cardinalibus et Exc.mis Praesulibus, cum prima haberetur

congregatio tertii generalis Coetus Synodi Episcoporum. *

Venerabiles Fratres,

Postquam liturgicum Sacrum hodie mane celebravimus, ecce iam

iterum praesentes simul adsumus in hac Aula Synodali, ut inter nos

colloquamur et secundum ordinem statutum faciamus initium illius

operis, in quo hic Coetus diligenter elaborabit proximis hisce diebus.

Quae tunc diximus, et tamquam precem supplicem direximus ad ipsum

Dominum Iesum, quia persuasum habuimus hoc praestantissimum ar­

gumentum evangelizationis, quod ex ipsa rei natura divinoque consilio

dependeret ex Patris amore, Christi mandato et Spiritus Sancti mis­

sione, primum proponi debuisse tam excelsa et sublimi ratione, ut

deinde a nobis hic altius investigaretur atque intellegeretur.

Nunc ergo, Fratres carissimi, vos omnes cupimus ex imo pectore

salutare, qui difficulter reliquistis hanc ob causam cotidiana munia et

gravia negotia in dioecesibus vestris; sed nominatim et singulariter

salvere iubemus coadiutorem venerandi Archiepiscopi Hanoiensis qui,

1 0 Cfr. Rom. 8, 35 ss. 11 Io. 16, 26.

* Die 27 mensis septembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 558: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

558 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cum Oecumenico Concilio et prioribus Synodis interesse non potuerit,

neque ob infirmam valetudinem hunc ipsum quidem coetum participare

valeat, nunc primum, misso coadiutore suo Iosepho Maria Trinh-Van-

Can, nobis vivam reddit ac praesentem inter nos partem egregiam

Nobisque adeo dilectam Ecclesiae Sanctae, id est Vietnamiae Septen­

trionalis. Dum vero iterum a Deo flagitamus potens eius auxilium et

lumen super hoc nostrum inceptum, volumus simul vobis singulis con­

firmare plenissimam nostram fiduciam, vobis singulis gratias ex animo

agere, vobis singulis exoptare « in osculo sancto » copiam et abundan­

tiam optimorum bonorum.

Liceat tamen Nobis — per pauca temporis momenta — vobis sincere

affirmare quantopere consoletur Nos et animum nostrum recreet atque

confirmet hoc spectaculum, quod vos ipsi praesentes efficitis : vos estis

parati, sollertes, periti, instructi atque aperti necessitatibus Ecclesiae

universalis ; et hoc iam eximium documentum est — si quaerimus ali­

quod testimonium — viventis Ecclesiae communionis. Liceat igitur no­

bis verba Psalmi iam nota, sed gratissima semper repetere : Ecce quam

bonum et quam iucundum habitare fratres in unum.1 Haec enim com­

munitas nostra et coniunctio mentes nostras et animos arctissime con­

sociat, immo conglutinat in hoc ministerio tantae gravitatis et tantae

hodie necessitatis; praeterea haec communio nostra affert optimam

condicionem et aptissimam affectionem, qua fraternum nunc colloquium

incipiamus. Quoniam vero huc convenistis ex omni tribu et lingua et

populo et natione2 ut clare et efficaciter ostentaretis communitatem

ecclesialem per orbem terrarum diffusam, dialogus vester secum infert

maiorem quandam vereque intimam necessitudinem, vel, si vultis, con­

versationem, quae nunc declarari et comprobari debet collocutione fideli

et reverenti et — sic enim speramus — frugifera de quaestione evange­

lizationis in mundo huius temporis.

Iterum iterumque dictum est hoc argumentum summi ponderis esse

maximaeque amplitudinis, attamen — addendum est statim — argu­

mentum illud simul esse severam et audax. Etenim nos cogit et impellit,

ut cognoscamus quae sint verae condiciones societatis et culturae in

quibus homines hodie vivunt et in quibus etiam versatur et operatur

Ecclesia, his annis profecto tumultuosis ; idem tangit cor ipsum et cen­

trum totius nostri officii ac muneris pastoralis; idem acutam nobis et,

1 Ps. 132, 1. 2 Apoc. 5, 9.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 559: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 559

ut ita dicamus, provòcatricem ponit interrogationem de tota ratione

nostrae vitae atque industriae inter homines. Quinam sumus nos?

Quidnam facimus hic? Quidnam facere debemus? Sumus quidem pusil-

lus grex/ non tantum ut paucissimi revera episcopi hic congregati,

sed etiam ut expressio contracta nostrarum communitatum christia­

narum : quomodo audere possumus responsionem plenam reddere illis

interrogationibus adeo necessariis, atque convenienter et efficienter ex­

sequi munus afferendae salutis omnibus hominibus, quod nobis con­

creditum est? In hodierna actione liturgica iam vobiscum participavimus primam

nostram cogitationem, quae dux simul esset, lumen et firmamentum.

Etenim illustravimus aspectum primigenium, efficacem et theologicum

huius missionis nostrae; nam indicavimus, ut aiunt, terminum a quo.

Ego mitto vos : 4 ita est. His verbis semper monet nos Dominus, quam­

diu in mundo versemur, nos semper esse missos, legatos, apostolos et

praecones nempe missionales. Nunc igitur explere et perficere volumus

illam imaginem et cogitationem, dum videlicet alterum aspectum evan­

gelizationis explicamus, id est ultimum, ecclesialem, humanum : respi­

cimus nempe terminum ad quem. Ad quos tandem missi sumus? Hi duo

termini apte et utiliter circumscribere possunt totum ambitum evan­

gelizandi muneris, de quo sermo in hac Synodo fiet.

Patet iam Nos nullo modo cupere responsiones vestras anticipare;

pauca potius dicemus de argumento nostro in universum, ut saltem

notae eius et proprietates generales comprehendantur, atque adiumen­

tum quoque nostrum afferatur deliberationibus vestris.

Et quidem prima evangelizationis qualitas Nobis esse videtur ipsa

eius necessitas. Ad vim et auctoritatem sacerdotii catholici, de qua

hodie mane locuti sumus, quantum manat ex sacerdotio Christi idque

directe participat, refertur et respondet auctoritas et vis nostri officii,

quod scilicet complecti debet augescentes necessitates spiritales homi­

num hodie. Evangelizatio non est nobis libera quaedam optio, sed

necessarium officium atque obligatio. Ita quidem suam condicionem de­

scripsit Gentium Apostolus, qui flagrantissimus fuit evangelizationis

magister atque minister, cum sibimet ipsi fere minatur: Necessitas ...

mihi incumbit: vae enim mihi est, si non evangelizavero.5 Hoc ((vae »,

3 Lc. 12, 32. 4 Io. 20, 21; cfr Lc. 10, 3. 5 t Cor. 9, 16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 560: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

560 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tam durum et rigidum, prima fortasse specie alienum videtur esse et

longe remotum a suavitate ac lenitate nuntii evangelici; sed revera

maxime salutare est et opportunum, quia nos compellit, nos compellere

debet ad ponderandum perpetuum illud mandatum, immo imperium

operis evangelizandi, atque respondens ei grave officium eorum omnium

qui, intra bene ordinatam compagem Populi Dei, participes sunt, variis

quidem modis, unius et indivisi ministerii apostolici. Quam ob rem

evangelizatio non est opus, quod fit tantum « ad tempus » vel datis

occasionibus, sed obligatio stabilis et necessitas ex constitutione Eccle­

siae profluens. Mandatum incipit a verbo illo Euntes docete omnes

gentes 6 divini ipsius Conditoris, et pergens ad doctrinam claram Sancti

Pauli, ac tangens etiam verba, aequabiliter valida ac firma, Petri et

Ioannis (Non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui),7

omnia deinceps tempora percurrit, constans et urgens, usque ad recen-

tissimum Concilium. Neque vero necesse est Nos afferamus haud ambi­

guos locos conciliares coram vobis, qui actores, maxima ex parte, fuistis

in eo salutari eventu.

Sic ergo advenimus ad secundam notam, vel proprietatem evange­

lizationis, quae arcte cohaeret cum prima quaeque accuratius et subti­

lius definire potest iam memoratum terminum ad quem. Loquimur

scilicet de universalitate evangelizationis. Haec universalitas significat

nuntium evangelii esse perferendum ad omnes prorsus homines, sine

ullo discrimine loci, stirpis, nationis, historiae, societatis quemadmo­

dum factum est die Pentecostes : ex omni natione quae sub caelo est.8

Etiam hic aspectus convenienter componitur cum alia ratione, quae

ad ipsam essentiam et constitutionem Ecclesiae pertinet, scilicet cum

opera missionaria eamque dirigit ad propositum et finem, qui in eodem

loco Sacrae Scripturae assignatus est ei : Euntes docete refertur ad

omnes populos. Hic autem quoque magisterium conciliare mentes no­

stras iam aptavit ad talem Ecclesiae comprehendendam imaginem,

quae ex intimis propriae catholicitatis exigentiis, mandato sui Funda­

toris oboediens, ... peregrinans natura sua missionaria est.9 Ex alia

vero parte, studium illud et industria, ut nempe omnis lingua confitea­

tur Christum solum esse Dominum et omnium Redemptorem ad gloriam

6 Cfr. Mt. 28, 18-20; Me. 16, 15. 7 Act. 4, 20. 8 Act. 2, 5. 9 Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, nn. 1, 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 561: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 561

Patris, 1 0 semper constituit actionem perseverantem Ecclesiae, propter

quam etiam nomen christianum tam celeriter disseminatum est et sta­

bilitum ubique primis illis saeculis.

Sed contemplantibus nobis hanc evangelizationis universalitatem

cito quidem occurret quaestio tantae gravitatis, quantae prudentiae,

videlicet oecumenismus, cui in praesenti Ecclesia summa studia tribuit

fraternamque observantiam. Talis profecto quaestio secundum indolem

legesque ipsi proprias erit expendenda, sed etiam cum renovata caritate

speque numquam deficiente. Sed simul facere non possumus, quin men­

tionem iniciamus de religionibus non christianis : has enim adhuc non

licet rivales putare, neque evangelizationis veluti impedimenta, sed

quasdam quasi regiones attenta prorsus et humaniore consideratione

dignas atque amicitiae futurae, immo vero iam inchoatae, patentes.

Quid demum de locis terrarum ac societatibus dicemus, ubi nulli reli­

gionis aliquid relinquitur spatii? Id etiam immensam paene facit quae­

stionem ! Quo enim hodie mare istud incredulitatis, religionis incuriae

atque etiam hostilitatis non pervasit? Qua tamen re minime impedie-

mur, quominus evangelizationis opus constanti nisu prosequamur ; con­

tra, illud nostra spe, precatione, sapientia et patientia corroborabimus.

Quibus enim finibus contineri potest evangelica caritas? Aquae multae

non potuerunt extinguere caritatem.11 Etiamsi evangelizare quiddam

insanum videatur, at semper testificatio eius inexpugnabilis erit ! Quan­

tae hinc quaestiones ! Ne timore umquam langueamus inertes, sed ad

illa potius Domini Iesu verba redeamus : Omnia traham ad meipsum.12

Sine dubio difficultas, quae impellat, ut studium diffundendi luminis

Christi in mundo imminuatur vel ut aperta evangelii nuntiatio omit­

tatur, sustinetur rationibus vere suasoriis : ex una parte, videtur teme­

rarium et futtile consilium proponere Evangelium in rerum adiunctis

et condicionibus, quae humanitus tam adversae sunt et contrariae; ex

altera parte, non intellegitur quomodo servari possint ipsa libertas, nec­

non praestantia bona religiosa et moralia, quae inveniuntur etiam apud

populos non christianos, bona dicimus, in quibus tamen discernitur pro-

videntissimi Dei praeparatio ad revelationis christianae plenitudinem.

Curae propterea erit Synodo investigare quomodo haec observantia et

reverentia erga singulos homines eorumque culturam, ac sincerum cum

eis colloquium — quae una est ex primis condicionibus animi vere

1 0 Cfr. PMl. 2, 11. 11 Cant. 8, 7. 12 Io. 12, 32.

36 - A. A. S

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 562: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

562 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

christiani — componi possint et conciliari cum natura universali illius

muneris, quod Christus suae commisit Ecclesiae.

Tertia restat nota evangelizationis, nempe proprium eius propositum,

seu finalitas. Oportebit melius et subtilius definire rationem necessitu­

dinis inter proprie dictam evangelizationem et universum hominum nisum

ad progressionem, cui merito exspectatur Ecclesiae subsidium et adiu­

mentum, etiamsi istud minime pertinet ad proprium eius opus. Probe

scimus quibus difficultatibus implicentur hac in re filii Ecclesiae, qui

sese dedunt apostolicis inceptis. Hi enim saepius hodie incitantur et

invitantur, ut rerum potiorum ordinem deserant, quem sequi debet

salutis nuntius, atque ut propriam industriam redigant in actuositatem

philanthropicam tantum, sociologicam vel politicam, et opus Ecclesiae

circumscribant doctrina quadam anthropocentrica et terrena. Hinc

liquido patet quam sit necessarium iterum confirmare et clarissime

inculcare finem proprie religiosum evangelizationis. Etenim omnem

suam amitteret significationem, si dimoveretur a fulcro illo religioso,

quo sustentatur, quod videlicet est Regnum Dei ante omnia alia, Re­

gnum Dei secundum sensum plane theologicum, quod nempe homines

a peccatis liberat eisque proponit amorem Dei tamquam primum prae­

ceptum et vitam aeternam velut novissimam sortem.

Attamen hoc minime significat opus evangelizationis posse vel debere

gravitatem maximam neglegere illarum quaestionum, quae hodie tanto­

pere agitantur et quae respiciunt iustitiam, liberationem, progressio­

nem et pacem in mundo. Si enim istud fieret, etiam ignoraretur doctrina

evangelii de amore erga proximum patientem et egentem, 1 3 quam Apo­

stoli quoque tradiderunt. 1 4 Quin immo hoc argumentum pertractavimus

tamquam singulare quoddam officium nostrum in Litteris Encyclicis,

Populorum Progressio inscriptis.

Et quidem si verum fateri volumus, Ecclesia, sequens exemplum ac

praeceptum sui divini Servatoris, numquam destitit evehere ipsam di­

gnitatem et condicionem populorum, ad quos attulit Christi fidem. Do­

ctrina namque eius et moralis pariter disciplina semper conversae sunt

in res et institutiones solidas, quae homines impellent ad progredientem

semper auctum et incrementum in omni vitae provincia, vel proprie

religiosa, vel politica, sociali et civili. Quemadmodum docet Concilium

Vaticanum Secundum : Missio quidem propria, quam Christus Ecclesiae

13 Mt. 25, 31-46. 14 Cfr. 1 Io. 4, 20; loc. 2, 14-28.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 563: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 563

suae concredidit, non est ordinis politici, oeconomici vel socialis: finis

enim quem ei praefixit ordinis religiosi est. At sane ex hac ipsa missione

religiosa munus, lux et vires fluunt, quae communitatis hominum secun­

dum Legem divinam constituendae et firmandae inservire possunt.15

Haec doctrina, cum refertur ad laicos praesertim, maius etiam pondus

accepit, quoniam eorum est ex vocatione propria, res temporales ge­

rendo et secundum Deum ordinando, regnum Dei quaerere,16 et quia

ipsi debent etiam quando curis temporalibus occupantur, pretiosam

actionem ad evangelizandum mundum exercere.17

Nullo igitur modo inter se opponuntur nec seiunguntur, sed contra

complentur evangelizatio et humana progressio, quae, etsi distinctae

et subordinatae inter se, eodem communiter tendunt, scilicet ad homi­

nis salutem.

Haec omnia procul dubio subtiliorem investigationem iubent de

variis formis, quas evangelizationis opus potest suscipere. Verum qui­

dem est mundum, qui hodie est, maxime arduas quaestiones solvendas

Ecclesiae proponere; at obliviscendum non est immensas etiam agendi

opportunitates, quae olim ne cogitari quidem poterant, iis hodie prae­

beri, qui Christi nomine evangelizant bona.u Ac revera recte iudicare

quis potest, quam late aperti iam patefacti sint aditus ad diffusionem

universalem et subitam Verbi salutis per instrumenta communicationis

socialis? Si praetermittamus has praeclaras opportunitates vel tempus

conteramus in reprehensionibus quae tantum nocent, periculum reapse

est, ne in horam a Deo constitutam conveniamus et futurae christianae

religionis sorti immensa inferamus detrimenta.

Id postulat, ut evangelizationis actio hodie animo concipiatur, qui

late pateat ad nostrae aetatis necessitates, quod attinet ad methodos,

ad opera, ad aptam rerum ordinationem, et ad Evangelii operariorum

institutionem. De opere agitur, quod in hac Synodo vos, egregia officii

vestri conscientia permoti, aggressuri est is; utinam, Deo dante, vestri

labores iustis omnium exspectationibus plane satisfaciant!

Manifestum est, numquam fas esse vias ingredi, quae contra Evan­

gelii spiritum aperte pugnent : non vis, igitur, non civilis seditio, non

colonica dominatio quavis specie imposita, tamquam nuntiandi Evan­

gelii instrumenta ab Ecclesia adhiberi poterunt, ac ne ars quidem

15 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 42. 16 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 31. 17 Ibid., n. 35. 1 8 Cfr. Rom. 10, 15.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 564: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

564 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

politica per se ipsa, etsi proprium christianorum officium est suam con­

ferre operam ad publicam rem recte administrandam.

Vobis vero curae erit comparationem quandam instituere inter tra­

ditas evangelizandi formas et recentiora apostolatus incepta, quae a

Concilio et a mutatis temporis condicionibus ortum suum deducunt.

Anteponenda profecto erunt instituta ac structurae Ecclesiae saecu­

lorum experientia iam comprobata; attamen, praeterita aetate minime

denegata ac salvis eius veri nominis bonis, enitendum erit, ut sereno

atque aperto animo consideretur quidquid boni ac validi nova expe­

rimenta attulerint, apte componendo « nova ac vetera », praesertim cum

agitur de fidelium consolationibus, qui sacrae Hierarchiae coniunctum

ferunt operam. Quidquid est, vestram tacite S. Pauli sententiam : Om­

nia probate quod bonum est, retinete.19

Ac tandem in bonam spem animum erigite vestrum, duplici freti

fiducia, qua, veluti geminis subvecti alis, per studia vestra ad novas

Evangelii metas pertingere valeatis : fiducia scilicet in laboribus vestris,

quia Ecclesiae bono atque incremento operam navatis ; ac fiducia in

Christo praesertim, qui vobiscum est, vobiscum vivit, ac vestra adiu­

trice opera vestroque utitur rerum usu, ut in terris proferat fines Regni

sui, quod est Regnum iustitiae et sanctitatis, amoris et pacis.

Haec vota deprecationi Beatissimae Virginis Mariae committimus,

quae a Nobis Ecclesiae Matris titulo decorata est, quaeque semper,

iam a primaeva Ecclesiae aetate, ut Apostolorum Regina, hoc est prae­

teritorum nostrorumque temporum Pastorum, est honorata ; eademque

vota Apostolica Benedictione confirmamus.

VIII

Sodalibus ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, qui generali Coetui

religiosae suae communitatis interfuerunt. *

Dilectissimi filii,

Salutem vobis ex animo impertimus, qui in Capitulo Generali Or­

dinis vestri congregati, Nos adiistis non solum ut obsequia Christi

Vicario qua filii addictissimi et amatissimi praeberetis, verum etiam ut

Benedictionem Nostram impetraretis, quae vobis et laboribus Capituli

19 1 Thess. 5, 21.

* Die 30 mensis septembris a. 1074.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 565: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 565

vestri prodesset. Quod quidem ultro libenterque facimus; de negotio

enim agitur, quod licet primum ad Familiam Capuccinorum pertineat,

tamen in vitam Ecclesiae etiam redundat, quae a fiorenti religiosorum

Institutorum condicione magnam repetit partem vigoris sui, studii

apostolici, ardoris sanctitatis adipiscendae.

Cum autem vos hodie coram conspiciamus, qui ex variis terrarum

orbis regionibus Romam convenistis, animo obversatur Nostro amplis­

sima illa evangelica messis quae ubique sollertiae vestrorum sodalium

ac merito debetur. Quot inde causae cur Deo gratias agamus et vobis ex

animo gratulemur !

Capitulum Generale est praeclara opportunitas — quae singulis

Institutis praebetur — recogitandi de vera sua natura, de fine sibi

proposito atque officio in Ecclesia implendo, et deliberationes capiendi,

quae vim habeant ad ipsam vitam sodalium provehendam. Id postulat

ut vos ad primordia vestrae familiae animum sedulo advertatis. Ut

enim docet Concilium Vaticanum Secundum, vera cuiusque familiae

religiosae renovatio essentialiter in aucta fidelitate erga vocationem

eius consistit.1

At satis non est praeteritam aetatem solum considerare. Oportet

etiam in futurum tempus prospicere. Inde ultro quaeritur : perturbatis

hisce temporibus nostris valetne adhuc religiosa Capuccinorum disci­

plina ad Ecclesiae exspectationibus respondendum? Quibus viis ac

rationibus vester Ordo efficiet, ut reflorescere possit nova vitae ubertate?

De hac re, superiore mense, litteras vobis dedimus, quibus Nostram

mentem aperuimus ; ab iisque vos — ut magno cum animi solacio didi-

cimus — normam ductumque religiose sumpsistis laborum vestrorum.

Nunc vero, sermonem illum veluti confirmantes et persequentes, non­

nulla volumus proferre, quae, etsi non nova ac vobis non ignota, tamen

paternam, qua premimur, sollicitudinem de Ordine vestro plenius pate­

facit.

In primis sinite Nos denuo commonefacere de necessitate servandi ac

magis magisque excitandi apud vos illum contemplativum spiritum, qui

tantopere elucet in primaeva Franciscanum aetate. Quod requirit,

secundum Concilium, ut spiritualis vitae studio etiam in operibus ex­

ternis promovendis primae partes semper tribuantur.2 Hoc ex fonte

mira fecunditas vestri Ordinis olim profecta est; hinc et in posterum

1 Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 3. 2 Ibid., n. 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 566: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

566 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pariter novas oportebit educere lynphas, quibus disciplina vestra opta­

tam virium copiam iugiter suscipiat. De hac re nonne Sanctus Fran­

ciscus vobis admirabile exemplum praebet? Ipsi, enim, tutissimus portus

erat oratio, non unius exsistens momenti, vacuam aut praesumptuosa,

sed longa tempore, plena devotione, humilitate placida; si sero inci­

piebat, vix mane finiebat; ambulans, sedens, comedens et bibens, ora­

tioni erat intentus; 3 adeo ut totus non tam orans quam oratio factus

diceretur*

Exemplum Seraphici Patris praeterea vos ad amorem crucis vehe­

menter impellere debet : id a vocatione vestra nequit seiungi. Stigmata

quae ipse in monte Alvernia a Christo in suo corpore accepit, perennis

exstat praedicatio de hac re, quae primaria condicio est habenda seque­

lae Christi. Hinc necessitas austerioris vitae rationis seu poenitentiae,

quae apud Franciscales magnum momentum semper obtinuit, et quam

Ecclesia a vobis, si alias umquam, hodie potissimum a vobis requirit.

In societate enim vitam degimus edonismo, materialismo et consumendi

studio penitus imbuta. Pro dolor etiam apud multos christianos mos

invaluit religionem sibi fingere nimis suis commodis indulgentem, sine

labore, sine officiis, sine sui abnegatione, hoc est sine cruce. Vos e contra

numquam desinite in vestram referre vitam Christi Domini illam sen­

tentiam, quam Sanctus Franciscus mirandum in modum suam fecit :

Amen, amen, dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram mor­

tuum fuerit, ipsum solum manet; si autem mortuum fuerit, multum

fructum affert.5

Hic autem amor crucis in paupertate evangelica maxime elucet, quae

a Sancto Francisco filiis suis tamquam sacra hereditas relicta fuit, estque

vestri Ordinis peculiarissima nota. Nonne hac de causa Capuccini Fra­

tres acceptissimi semper fuerunt christiano populo, qui eos cernere

assuetus est semper simplices, humiles, hilares, ad proximorum necessi­

tates allevandas alacriter paratos, praesertim pauperum, infirmorum,

peccatorum? Homines a vobis non petunt, ut cum saeculo ambigue con-

sentiatis; poscunt vero ut celsitudinem pauperis huius vitae commo­

strare pergatis, quam intuentes ipsi ad spem se erigi sentiunt futuri

saeculi. Estote ergo in mundo huius spei custodes !

Sed praeter paupertatem, quae singulorum propria esse debet, non

3 Th. a Celano, Vita prima S. Francisci, n. 71. 4 Th. a Celano, Vita secunda S. Francisci, n. 95. 5 Io. 12, 24-25.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 567: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 567

licet neglegere paupertatem qua totum Institutum vestrum niteat opor­

tet. Itaque in usu bonorum, in aedificiis et in quibusvis operibus vester

Ordo cultum et ornamentum nimis exquisitum, et quidquid luxum aut

quaestum redolet, devitet. Nihil apud vos sit quod obnubilare possit

imaginem Christi Iesu, qui propter nos egenus factus est, cum esset

dives; ut illius inopia nos divites essemus.6

Dilectissimi Nobis Fratres Minores Capuccini !

Vos qui Ecclesiam iam illustrastis sanctimonia sodalium vestrorum,

atque operositate apostolica vestra tot animis lucem attulistis gratiae

divinae, huius Capituli Generalis oblata occasione, quasi nova impul­

sione acti, in egregio perseverate proposito et, si opus est, vires resumite

et conatus geminate ut Ecclesia Dei a vobis, ut olim, ita et nunc et in

posterum quam maximas accipiat utilitates.

Ad haec omnia paterne vos confirmantes, Benedictionem Aposto­

licam vobis, qui adestis, et cunctis sodalibus vestris, amanter dilar-

gimur.

IX

Moderatoribus ac Membris e « Consilio de Laicis », qui plenario Coetui Romae interfuerunt. *

Chers Fils,

Chaque audience du mercredi est pour Nous une joie toujours nou­

velle, un réconfort toujours apprécié. Aujourd'hui, la présence des mem­

bres et consulteurs du Conseil des Laïcs nous invite à donner à cette

rencontre un ton et un langage particuliers : c'est en quelque sorte

a l'ensemble des laïcs dans l'Eglise que Nous nous adressons. Vous êtes

bien ce Peuple de Dieu que l'Apôtre Jean voyait monter vers la Jéru­

salem céleste, de toute race, de toute nation, de toute langue! Nous

vous saluons tous et chacun avec la même affection. Nous nous devons

de féliciter spécialement les membres du Conseil des Laïcs qui ont

choisi, cette année, d'être accueillis en même temps que les partici­

pants à l'audience générale. Il y a là un signe exemplaire de leur volonté

de proximité et de service de tous les baptisés. Est-il besoin de rappeler

à toute l'assistance de ce matin que le Conseil des Laïcs est l'organisme

institué par Nous, le 6 janvier 1967, afin de promouvoir et de coordon-

6 Cfr. 1 Cor. 8, 9.

* Die 2 mensis octobris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 568: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

568 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ner l'apostolat des laïcs dans l'Eglise universelle, avec le souci d'écou­

ter la voix des autres laïcs et la voix des Pasteurs de l'Eglise? Dans ce

contexte, et sans nous éloigner des travaux du Synode qui vient de

s'ouvrir, il Nous a paru très opportun de Nous entretenir avec vous

de deux aspects fondamentaux de l'apostolat des laïcs, qui s'estompent

plus ou moins dans l'esprit des chrétiens de ce temps : l'importance

du témoignage personnel et l'unité des divers témoins de l'Evangile

entre eux et avec leurs Evêques.

L'homme contemporain écoute plus volontiers les témoins que les

maîtres, ou s'il écoute les maîtres, c'est parce qu'ils sont des témoins.

Il éprouve en effet une répulsion instinctive pour tout ce qui peut ap­

paraître mystification, façade, compromis. Dans un tel contexte, on

comprend l'importance d'une vie qui résonne vraiment de l'Evangile !

On pourrait ramener à quatre les motifs de cet attrait du monde

actuel pour le vrai témoin du Christ. L'homme moderne, engagé dans

la conquête et l'utilisation de la matière, éprouve une faim d'autre

chose, une solitude étrange. Le chrétien tout donné à Jésus-Christ con­

naît un autre mystère plus insondable que la matière : le mystère de

Dieu qui invite Phomme à un partage de vie dans une communion sans

fin avec le Père, le Fi ls et l'Esprit Saint. Mystère de transcendance et

de proximité ! En vérité, l'homme du vingtième siècle aspire à cette

plénitude de dialogue personnel que lui refuse la matière. Il faut aujour­

d'hui plus que jamais des témoins de l'invisible.

Les hommes de ce temps sont des êtres fragiles qui connaissent

facilement l'insécurité, la peur, l'angoisse. Combien se demandent s'ils

sont acceptés par leur entourage ! Nos frères humains ont besoin de ren­

contrer d'autres frères qui rayonnent la sérénité, la joie, l'espérance,

la charité, malgré les épreuves et les contradictions qui les atteignent

eux aussi. Etre le témoin de la Force de Dieu opérant dans l'étonnante

et renaissante fragilité humaine, ce n'est pas aliéner l'homme, mais lui

proposer des chemins de liberté.

Les générations montantes sont spécialement assoiffées de sincérité,

de vérité, d'authenticité. Elles ont horreur du pharisaïsme sous toutes

ses formes. Dès lors on conçoit qu'elles s'attachent au témoignage

d'existences pleinement engagées au service du Christ. Elles courent le

monde pour trouver des disciples de l'Evangile, transparents à Dieu et

aux hommes, demeurés jeunes de la jeunesse de la grâce divine. Les

jeunes générations voudraient rencontrer davantage de témoins de l'Ab­

solu. Le monde attend le passage des saints.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 569: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 569

L'homme moderne se pose aussi, et souvent douloureusement, le pro­

blème du sens de l'existence humaine. Pourquoi la liberté, le travail,

la souffrance, la mort, la présence des autres? Or voici que dans les

ténèbres celui qui essaye de vivre l'Evangile apparaît comme celui qui

a trouvé un sens, un achèvement à sa vie, bien loin des systèmes an­

thropocentriques et oppressants.

Ce témoignage personnel doit être celui de tout baptisé, de tout con­

firmé, laïc, religieux ou prêtre. Mais les laïcs sont invités à le vivre de

façon particulière, au sein même du monde, en œuvrant selon leur foi

dans les affaires temporelles de leurs familles, de leur cité, du monde

international, pour bâtir avec tous les hommes, croyants ou incroyants,

un monde plus digne de fils de Dieu. C'est en travaillant avec les autres

qu'ils découvrent souvent toutes les dimensions de l'apostolat. Ils se

garderont d'oublier qu'ils sont aussi appelés à favoriser chez leurs

frères la rencontre directe de Jésus-Christ. Leur témoignage n'est pas

un témoignage muet.

Nous savons bien d'ailleurs tout ce que les laïcs ont fait pour l'Eglise

du Christ dans les siècles passés et depuis les vigoureux appels des

Papes en faveur de l'Action catholique. Cependant, malgré l'apparition

et le développement de nouvelles formes d'apostolat et l'usage de techni­

ques de plus précises, le témoignage de l'Evangile ne s'impose pas au

regard contemporain avec l'éclat suffisant. Or l'Eglise rendrait stérile

l'Evangile et se rendrait elle-même stérile si elle proclamait seulement

un idéal abstrait, si bien présenté fût-il, sans que les laïcs ne concrétisent

cet idéal, comme un levain enfoui dans la pâte. Nous espérons que nos

convictions sur ce point fondamental du témoignage personnel trou­

veront beaucoup d'écho en vos cœurs.

Mais c'est devenu une nécessité, et c'est une chance de notre temps,

de rechercher aussi un témoignage collectif des chrétiens, adapté à

P a g e , au voisinage, aux milieux sociaux, aux milieux professionnels,

bref aux multiples réalités de la vie. De là sont nés de nombreux mou­

vements qui soutiennent l'apostolat de leurs membres, grâce à des

échanges, à une révision de vie commune, à des objectifs mûris et réa­

lisés ensemble. Bien plus, ces mouvements ont pris, plus récemment,

la note universelle qui sied à l'Eglise catholique et répond aux besoins

d'un monde de plus en plus unifié : ils sont devenus internationaux.

Notre Conseil des Laïcs est précisément à l'écoute de toute cette vitalité

personnelle et communautaire.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 570: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

570 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Dans cet immense corps du Christ qu'est l'Eglise, les dons et les

besoins sont très variés, très diverses les tendances de l'apostolat. Il

doit cependant y avoir une unité dans l'inspiration et une convergence

dans le but. C'est non seulement une nécessité pour l'efficience de l'apos­

tolat ; c'est un critère de son authenticité : le Christ a prié pour que ses

disciples soient un. Tous ces mouvements doivent donc témoigner d'une

volonté sans équivoque de se rencontrer, de coopérer ensemble sur les

objectifs fondamentaux, de prier ensemble, de célébrer ensemble l'eu­

charistie, de faire leurs les orientations majeures de l'Eglise, dans cette

période de mise en œuvre du Concile Vatican II . Au niveau du Saint-

Siège, qui est celui de l'Eglise universelle, le Conseil des Laïcs consti­

tue un lieu privilégié de cette confrontation et de cette collaboration.

Et l'Année Sainte doit être une heure providentielle pour effectuer, à

tous les échelons, ce rapprochement nécessaire et vivre cette communion.

L'apostolat des baptisés aura cette authenticité et cette unité s'il

est accompli en communion avec les Pasteurs responsables du Peuple

de Dieu, quelle que soit la diversité des opinions concernant le mode

de coopération avec la hiérarchie. Le mot célèbre de saint Ignace d'An­

tioche, au sujet de la célébration de l'eucharistie, Nous revient en

mémoire : « Rien en dehors de l'Evêque ». Nous l'appliquons sans

hésitation à l'apostolat des laïcs. Nous savons comment nos Frères dans

l'épiscopat essayent de vivre l'autorité qui leur a été confiée : dans un

souci de servir! Nous savons aussi combien sont nombreux les laïcs

chrétiens qui donnent à leurs Evêques des témoignages exemplaires de

confiance, de loyauté, de soutien, de coopération. En ce moment même,

plus de deux cents Evêques sont réunis pour le quatrième Synode de

notre Pontificat. S'ils étaient ici même, il Nous semble qu'ils vous

diraient, en toute sincérité, en reprenant le mot de saint Augustin :

« Frères, avec vous je suis chrétien, pour vous je suis évêque».

Chers Fils , cet entretien vous dit assez la confiance que Nous met­

tons en vous. Nous invitons toute l'assemblée à implorer du Seigneur

les apôtres dont l'Eglise et le monde d'aujourd'hui ont besoin. Avec

notre Bénédiction Apostolique.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 571: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 571

X Ad Excellentissimum Virum Iulium A. Razafimbahiny, Madagascarianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit. *

Monsieur V Ambassadeur,

Nous apprécions vivement les paroles délicates et profondes que Votre Excellence vient de prononcer, au moment où Elle inaugure ses fonctions d'Ambassadeur de la République Malgache auprès du Saint-Siège.

En présentant l'hommage du Gouvernement qui vous a désigné pour cette haute charge, vous avez voulu vous faire l'écho de tout le peuple malgache : vous avez souligné sa reconnaissance pour la féconde con­tribution de l'Eglise à l'épanouissement de ses valeurs ancestrales et à sa promotion sociale. Et vous avez su associer, dans le même mérite, missionnaires et chrétiens malgaches, qui ont maintenant leurs pas­teurs autochtones.

Une telle confiance Nous touche profondément, et Nous avons le fer­me espoir qu'elle continuera à permettre, non seulement des relations amicales, mais une collaboration fructueuse entre l'Eglise et les res­ponsables civils que vous représentez. Il y va d'abord de la qualité spirituelle des hommes et de leurs relations; vous avez montré à juste titre le prix que vos compatriotes attachent à Dieu et à l'âme : c'est à ce bien que l'Eglise est principalement ordonnée. Mais l'amour dé­sintéressé qui anime celle-ci, spécialement au service des plus pau­vres, est aussi un gage de la précieuse contribution que les chrétiens peuvent toujours apporter à la construction de la cité, pour qu'y règne le bien-être, la paix, la justice et toutes les conditions d'une vie digne de l'homme. Nous savons avec quel zèle nos Frères et Fi ls de Ma­dagascar s'y emploient. Nous les encourageons et formons des vœux fervents pour l'ensemble du peuple malgache et ses dirigeants, en priant Dieu de les bénir et de les assister dans la tâche, rude et pleine d'espé­rance, qu'ils assument aujourd'hui, au niveau de leur pays comme au plan international.

Pour vous, Monsieur l'Ambassadeur, tout en représentant ici votre Gouvernement, vous y serez témoin des efforts du Saint-Siège pour la sainteté et l'unité de l'Eglise universelle, et pour la paix de l'huma­nité. A vous particulièrement, Nous offrons des souhaits cordiaux au seuil de votre mission.

* Die 4 mensis octobris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 572: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

572 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

XI

Sodalibus ex Ordine Servorum Mariae, qui generali Coetui religiosae suae

communitatis interfuerunt. *

Dilecti Filii,

Periucundum sane Nobis, vel inter urgentiores borum dierum curas,

evenit, ut vos, Praepositos et Sodales Ordinis Servorum Mariae, coram

admittere possimus libenterque iubeamus salvere. Inde enim ab integro

fere mense generale agitis Capitulum, quod ad accommodatam reli­

giosae vestrae disciplinae renovationem — opus numquam intermitten-

dum! — pertinet, eidemque celebrando sedem in urbe Roma elegistis,

ea potissimum de causa, ut Nostram adire domum Nobisque in prae­

sentia significare observantiam ac reverentiam profiteri, data opportu­

nitate, liceret. Dum igitur salutare laudamus inceptum, facere non

possumus, quin vestrum cuique itemque Sororibus Congregationum

Servorum Mariae paternum, gratulabundum, bene memorem animum

declaremus.

Quas iam habuistis disceptationes de argumento, huic Capitulo

ad excutiendum proposito, eae profecto confirmant vos etiam, ut

cetera Instituta religiosa, illum constanti nisu cursum tenere, quem

Concilium Vaticanum II demonstravit ac summopere commendavit

in Decreto Perfectae caritatis. Renovationis iter, longum fortasse

ac laboriosum, a sapientibus hisce normis atque suasionibus nedum

deerret, ad eas semper redeat tamquam ad certas iudicandi notas, eas

contempletur, eas persequatur, eas in rem, id est in vitam nostri

temporis, traducat oportet. An notissimus nunc locus est Nobis affe-

rendus, qui dicit : Accommodata renovatio vitae religiosae simul com­

plectitur et continuum reditum ad omnis vitae christianae fontes pri­

migeniamque institutorum inspirationem, et aptationem ipsorum ad

mutatas temporum condiciones? 1 Quodsi hoc opus sub impulsu Spiritus

Sancti et Ecclesia duce 2 perficiendum est, si eius ipsa inchoatio aper­

tam plane et iteratam erga Ecclesiae magisterium fidelitatem secum­

fert, si efficacior et impensior Evangelii hodie testificatio postulatur,

vester est honor, vestrum est munus haec omnia praestare, dum summo

* Die 12 mensis octobris a. 1974. 1 Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 2. 2 Cfr. ibid.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 573: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 573

studio intenditis ad praeclara ac praevalida exempla Virginis Mariae,

quippe cui Ordo vester peculiari, ut patet, ratione sit dicatus. Facile

Nostram mentem subeunt, ea quae scripsit B. Benedictus XI, Decessor

Noster, in Litteris quibus regulam et institutiones Familiae vestrae

confirmavit : Devotionis affectu, quem geritis ad B. Mariam Virginem

gloriosam, assumitis vobis vocabulum ab eadem, vos Servos, eiusdem

Virginis humiliter nominando.*

Revera, quotiescumque Ecclesia, suae vi auctoritatis, religiosa pro­

bat Instituta, non tantum ad canonici status gradum atque dignitatem

ea provehit, verum ut statum Deo consecratum publice exhibet.4 Talis

autem consecrationis status, iuxta traditam continuatamque doctri­

nam, a religiosis viris plane immolationem exigit, nempe sacrificium et

quasi holocaustum vitae, quae iisdem ad Christi imaginem est confor­

manda, qui semetipsum obtulit hostiam Deo Patri pro omnibus homi­

nibus.

Peculiari praeterea consecrationi, quae propria status religiosi est,

aptissime convenit sincera et cogitate facta repudiatio omnium mundi

blanditiarum et illecebrarum, ut quis propius Christum virginem, pau­

perem, oboedientem sequatur, 5 ad eam spiritus communionem instau­

randam, in qua omnes tamquam fratres « Domino deditos ac donatos »

sese existiment. Ita sane fiet, ut religiosae Communitates unam omnino

familiam efficiant, in nomine Domini coadunatam et artissima vitae

apostolatusque consuetudine coagmentatam. Inde pariter sequitur, ut

sentiendi et agendi habitus, qui saecularibus indulgeant formis et reli­

giosae vitae, ut aiunt, saecularizationi faveant, nullo modo sint veri

nominis renovatio, sed potius ad progredientem neglectionem religiosi

charismatis adducant, immo etiam ad inclinationem et lapsum religio­

sarum institutionum.

Haec autem interior consecratio, de qua breviter locuti sumus et

per quam pietatem nostram atque vivendi rationem ad huius aetatis

postulata componimus, eo facilior, potior, certior evadet, quo liben­

tius scilicet animum atque cogitationem ad divina exempla conver-

temus, quae Pater caelestis intuenda atque imitanda exhibet.

Atque in primis Christum, ut diximus, omnis humilitatis, dilectio­

nis, paupertatis, integritatis exemplar, cuius omnímodas virtutes tum

3 Cfr. Bullarium Romanum; Romae MDCCXLI , t. III , p. II, p. 107. 4 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 45. 5 Cfr. Decr. de accom. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, nn. 1, 3.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 574: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 7 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Evangelia loquuntur abunde, tum sacrae Litterae docent, tum Ecclesia

cotidie exaltat. At, deinde, Mariam, Dei Matrem, cuius vos esse servos

tempus in omne gloriamini, iure rati intemeratae Christi Parenti ser­

vire, atque per illam Deo, regnare esse.

Verum enimvero Familia vestra sub obtutu tantae Virginis nata

est, iniquis Ecclesiae et Rei publicae temporibus, in quibus irae, simul­

tates, discordiae urbes lacerabant quibusque remedium aliud nullum

adhiberi posse videbatur, quam tam castae Matris religio per animos

propagata. Et praeterea Ordo vester si tam crevit, id sane est etiam

beatissimae Virginis Mariae beneficio tribuendum : et pietati, videlicet,

et amori, et studio singulari erga illam, maxime Perdolentem, et, in

vicem, eius patrocinio ; ut haud longe absimus, ut credamus affectum in

Christi Matrem, sicut beatos Conditores vestros ad sanctitatem forma­

vit, ita etiam tot egregiorum virorum animum finxisse, qui clara fama

vixerunt et multa ab illa, ceu fonte, hauserunt.

Et studium dicimus meditandi verbi Dei singulare, 6 et caritatem

erga proximum vivacem et amabilem ; 7 et assensionem voluntati Dei

firmissimam, sive ad honores Eam divinae maternitatis vocabat ; 8 sive

legis antiquae ab Ea impletionem exigebat ; 9 sive cum Ipsa, omni

humana spe atque gaudio destituta, redemptionis consilia consociabat. 1 0

Mmirum Virgo Maria, Deo purum et integrum animum offerens,

nullisque affectibus terrestribus concipiens, atque in absolutissimae vir-

ginitatis condicione vivens, nos exemplo suo tam trahit, ut de quovis

certamine certae victoriae occasionem det.

Oboedientia, insuper, qua Religiosus voluntate sua se abdicat, sum­

ma necessitudine illum cum Virgine Matre coniungit, quae Dei iussa

aequissimo semper animo excepit et prompte fecit. Et quae in Nazareth

respondit : Fiat mihi secundum verbum tuum/1 in Cana Galilaeae ait :

Quodcumque dixerit vobis, facite.12

Atqui Virginis laus praecipua et gloria sub Cruce, stellae matuti­

nae instar, resplenduit,ubi cum Filio patitur, offert, commoritur animo.

Quod est etiam uniuscuiusque nostrum, praecipue vero Religiosorum

iter gradiendum.

6 Cfr. Lc. 2, 19; 2, 51. 7 Cfr. Lc. 1, 39 ss. ; Io. 2, 1 ss. 8 Cfr. Lc. 1, 26 ss. 9 Cfr. Lc. 2, 22. 1 0 Cfr. Lc. 2, 33. 11 Lc. 1, 38. 12 Io. 2, 5.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 575: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 575

Dilecti Fil i i , in hac nostra societate mnlti docti, sed heu parum

Sanctorum, quibus homines egent. Non enim verba, structurae hae vel

illae, improbationes acerbae Ecclesiam idoneam faciunt ad salvandos

homines, sed mera sanctitas, id est nuda voluntatis humanae voluntati

divinae adhaesio perpetua, ceu gratiae gutta distillans, animos molliens.

Ad hanc vos, Patris voce hortamur, et una vobiscum Sodales omnes

Ordinis vestri, tanta luce clari et tam utilis Ecclesiae. Accedit Aposto­

lica Benedictio Nostra, quam non solum praesentibus largimur beni­

gnissime, sed et absentibus et Provinciis atque Congregationibus, quo­

rum nomine adestis. Eadem et Dei benevolentiam conciliet et caelestia

gaudia impetret.

NUNTIUS SCRIPTO DATUS

Exc.mo P. D. Ioanni Pohlschneider, Aquisgranensi Episcopo, omnibus

Praesulibus, Sacerdotibus et Christifidelibus Germaniae coadunatis ad

octogesimum quartum Coetum habendum, v. d. « Katholikentag ».

Unser Herr Jesus Christus, der sich nach dem Willen des Vaters

für das Leben der Welt hingegeben hat, leite und erleuchte mit dem

Heiligen Geist die Begegnungen, Beratungen und Beschlüsse des 84.

Deutschen Katholikentages.

Mit diesem Segenswunsch begrüßen wir von Herzen unsere Mitbrüder

im Bischofs- und Priesteramt, die Ordensleute und alle Gläubigen, die

sich unter dem Leitwort »Für das Leben der Welt« zu diesen Tagen

des Gebetes, des brüderlichen Gespräches und der Neubesinnung auf

ihren Glauben und ihre christliche Verantwortung für Kirche und

Gesellschaft in Mönchengladbach versammelt haben. Ebenso gilt unser

Gruß den Vertretern des staatlichen und gesellschaftlichen Lebens,

und nicht zuletzt auch den Brüdern und Schwestern aus anderen

christlichen Kirchen und religiösen Gemeinschaften, die an diesem Ka­

tholikentag teilnehmen.

Ehrwürdige Brüder, geliebte Söhne und Töchter !

Das Leitwort eures diesjährigen Katholikentages »Für das Leben

der Welt« ist ein feierliches Bekenntnis zum besonderen Weltauftrag

der Kirche, den sie von ihrem göttlichen Stifter empfangen hat. Christus

ist dazu in die Welt gekommen, daß die Menschen das Leben haben

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 576: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

576 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

und es in Fülle haben. 1 Da ihn des Volkes erbarmte, hat er die

Volksscharen nicht nur auf wunderbare Weise mit irdischer Speise

gesättigt, sondern sogar sein eigenes Fleisch als Brot »für das Leben

der Welt« 2 dahingegeben. Ebenso hat die Kirche ihren Heilsauftrag zu

keiner Zeit nur auf das übernatürliche Leben beschränkt. Die Ver­

kündigung der Frohbotschaft war stets begleitet von der helfenden Tat

des selbstlosen christlichen Bruderdienstes. Das Bild, das die Kirche

gerade heute von sich der Welt darbietet, ist ausgesprochen das einer

Kirche im Dienst der Menschen.

Der Dienst der Kirche für die Welt ist um so dringlicher in einer

Zeit, da die Formen des gesellschaftlichen, wirtschaftlichen und politi­

schen Zusammenlebens so tiefgreifende Veränderungen erfahren, wo

so viele tragische Ereignisse weithin den Menschen bedrängen und so

viele unserer Brüder auf die grundlegenden Fragen des Lebens keine

Antwort mehr finden. Eine in der heutigen technischen Gesellschaft

zunehmend um sich greifende Zerrüttung der menschlichen Grund­

werte untergräbt nicht nur die Fundamente der gesellschaftlichen und

staatlichen Ordnung, sondern bedroht den Menschen selbst in seiner

innersten Würde und der ihm von seinem Schöpfer zuteil gewordenen

sittlichen und übernatürlichen Berufung.

Der 84. Deutsche Katholikentag in Mönchengladbach mit seinem

Aufruf zu einem erneuerten und verstärkten christlichen Einsatz »für

das Leben der Welt« steht also mitten in der aktuellen Problematik

unserer Zeit. Nicht nur die Kirche als Ganzes, sondern auch jede

Teilkirche und jeder einzelne Katholik sind heute mehr denn je ver­

pflichtet, zu diesem dringlichen und umfassenden Weltapostolat im Dienst

am Menschen und in der Gesellschaft ihren konkreten Beitrag zu leisten.

»Ein Christ, der seine irdischen Pflichten vernachlässigt«, sagt das

Konzil, »versäumt damit seine Pflichten gegenüber dem Nächsten, ja

gegen Gott selbst und bringt sein ewiges Heil in Gefahr«. 3

Die konkreten Aufgaben, die sich in dieser geschichtlichen Stunde

den Katholiken und der katholischen Kirche in Deutschland im Dienst

für die Menschen und die Welt stellen, mögen recht vielfältig und

verschieden sein. Auch mag es über die angemessene Art ihrer Lösung

unterschiedliche Meinungen unter euch geben. Doch ist stets mit Sorgfalt

1 Vgl. Joh 10, 10. 1 Joh 6, 51. 3 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, Nr. 43.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 577: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 577

darauf zu achten, daß dadurch nicht die Einheit, die Glaubwürdigkeit

und Wirksamkeit des sozial-gesellschaftlichen Einsatzes der Kirche

gefährdet oder sogar zerstört wird. Nur in enger Vereinigung all

ihrer Kräfte und im gemeinschaftlichen planvollen Handeln sind

die Christen noch imstande, die dem heutigen Apostolat gestellten

Aufgaben erfolgversprechend zu erfüllen. Die Sorge um die Erhal­

tung und Förderung dieser Einheit kommt in besonderer Weise den

Bischöfen zu, denen mit dem Papst und der Hierarchie der ganzen

Kirche die verantwortungsvolle Aufgabe obliegt, hinsichtlich der Werke

und Einrichtungen der zeitlichen Ordnung »die in den zeitlichen

Dingen zu befolgenden sittlichen Grundsätze zu lehren und authentisch

zu interpretieren«. 4

Wir möchten bei diesem Anlaß mit besonderer Anerkennung hervor­

heben, mit welch mutiger Entschlossenheit die deutschen Bischöfe

durch ihre zahlreichen richtungweisenden Stellungnahmen zu aktuellen

Fragen der Gesellschaftspolitik gerade in den vergangenen Jahren

dieser ihrer Verpflichtung entsprochen haben. Wenn es auch nicht die

Aufgabe der Kirche ist, für Fragen im sozialen, wirtschaftlichen und

politischen Bereich im einzelnen konkrete Lösungen zu geben, so schließt

ihre Sendung doch wesentlich den Schutz und die Förderung der

Würde und der Grundrechte des Menschen mit ein. Entsprechend ist

es die besondere Aufgabe und Pflicht der Laien, der christlichen Auf­

fassung vom Menschen im gesellschaftlichen und staatlichen Leben zu

Anerkennung und Geltung zu verhelfen, indem sie sich entschlossen

darum bemühen, »das wahre Gemeinwohl zu fördern und das Gewicht

ihrer Meinung stark zu machen, damit die staatliche Gewalt gerecht

ausgeübt wird und die Gesetze der sittlichen Ordnung und dem Ge­

meinwohl entsprechen«. 5 Dies gilt in besonderer Weise, wie ihr es selbst

erst jüngst in eurem Lande mit großer Einmütigkeit bekräftigt habt,

von jenen Gesetzen, die das erste und höchste irdische Gut, den Schutz

und die Unantastbarkeit des menschlichen Lebens, zum Inhalt haben.

Zum christlichen Dienst am Menschen gehört sodann gerade heute

mit besonderer Dringlichkeit, daß die Christen neben einem verstärkten

Einsatz in den traditionellen Formen der kirchlichen Diakonie auf dem

Gebiet der Erziehung, der Krankenbetreuung und der Fürsorge sich

aus dem Bewußtsein weltweiter brüderlicher Solidarität durch ihren

4 Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, Nr. 24. 5 Ibid., Nr. 14.

37 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 578: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

578 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

persönlichen Beitrag auch entschlossen und opferbereit an der Ver­

wirklichung einer größeren sozialen Gerechtigkeit in der Welt beteiligen.

Deshalb rufen wir euch auf, eure im Kampf gegen Armut, Unwissenheit,

Hunger und Krankheit unter den Völkern verdienten Hilfswerke und

Aktionen, deren bisheriges hochherziges Wirken der katholischen Kirche

in Deutscland zur besonderen Ehre gereicht, auch weiterhin tatkräftig

zu unterstützen.

Ehrwürdige Brüder ! Geliebte Söhne und Töchter !

Der Aufruf »Für das Leben der Welt« als Leitwort eines Katholiken­

tages ist aber nicht nur ein feierliches Bekenntnis zu dem besonderen

sozialen und gesellschaftlichen Auftrag der Kirche, sondern gleichzeitig

auch zu ihrer spezifisch religiösen Heilssendung in der Welt. Denn der

Mensch lebt, wie der Herr selbst uns sagt, »nicht vom Brot allein,

sondern von jedem Wort, das aus dem Munde Gottes kommt«. 6

Die Verantwortung der Christen im Dienst für die Menschen und

die Welt nur auf den wirtschaftlichen, sozialen und kulturellen Bereich

beschränken zu wollen, würde bedeuten, sich nicht nur an der eigent­

lichen Sendung der Kirche, sondern auch am Menschen selbst zu

verfehlen. Gerade seine ganzheitliche, vollmenschliche Entfaltung ver­

langt notwendig nach der religiösen Dimension. Die eigentliche Unheils­

macht, die den Menschen letztlich knechtet und bedroht, ist nicht dieses

oder jenes ungerechte gesellschaftliche System, diese oder jene soziale

Not, sondern die Sünde, die Abkehr des Menschen von seinem Schöpfer.

Selbst wenn es gelingen würde, dem Menschen ein irdisches Paradies

zu schaffen, aus dem alle Unfreiheit und alles Elend beseitigt wären,

so bedürfte er dennoch vor allem der rettenden Botschaft Gottes und

müßte ihm die Kirche Gottes Heil in Christus verkünden.

Deshalb gilt es auch im christlich-sozialen Dienst am Menschen

und in der Gesellschaft stets das Ureigenste des kirchlichen Auftrages

zu bewahren und zur Geltung zu bringen, nämlich Weg, Mittel und

Werkzeug zur übernatürlichen Befreiung und Erlösung der Mensch­

heit zu sein. Mehr noch als äußere Verhältnisse und Strukturen sind

vor allem die Menschen selbst zu ändern, und dies durch die Verkündi­

gung des befreienden Wortes der Frohbotschaft Jesu Christi und durch

die sakramentale Wiedergeburt zu jenem neuen Menschen, der nach

Gott geschaffen ist. 7 Somit gehört zu einem verstärkten Einsatz »für

« Mt 4, 4. 7 Vgl. Eph 4, 24.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 579: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 579

das Leben der Welt« notwendig auch eine Verstärkung und Erneuerung

des verpflichtenden innerkirchlichen Einsatzes und des Missionsaposto-

lates der Kirche, auf daß die Menschen nicht nur das Leben haben,

sondern es auch in der gottgewollten Fülle haben.

Dieser im Thema des 84. Deutschen Katholikentages mitenthaltene

Aufruf zur innerkirchlichen und persönlichen religiösen Erneuerung

um des christlichen Dienstes in der Welt willen nimmt in gewisser

Weise den Ruf des Heiligen Jahres 1975 nach »Erneuerung und Ver­

söhnung« auf und hilft mit zu deren Verwirklichung. Der Dienst der

Kirche für Gerechtigkeit und Fortschritt in der menschlichen Gesell­

schaft, für weltweite brüderliche Solidarität, für den Frieden und

die Versöhnung unter den Völkern kann nur gelingen, wenn die Kirche

sich selbst beständig aus der Mitte ihres Glaubens erneuert und jeder

einzelne Christ aus der lebendigen Verbundenheit mit Christus, der

»Quell und Ursprung des gesamten Apostolates der Kirche ist«, 8 in

seinem eigenen konkreten Lebensbereich zu einem glaubwürdigen Zeugen

und Vermittler jener Versöhnung und jenes Friedens wird, die die

Welt nicht geben kann. Alle Gläubigen, insbesondere auch die Alten

und Kranken, sollen dessen eingedenk sein, daß mehr noch als aller

aktiver apostolischer Einsatz im Dienst am Menschen und in der Welt

vor allem »ihr öffentlicher Gottesdienst, ihr Gebet, ihre Buße und die

freie Annahme der Mühen und Drangsale des Lebens, durch die sie dem

leidenden Christus gleichförmig werden, 9 alle Menschen erreichen und

zum Heil der ganzen Welt beitragen können«. 1 0

Auf daß Gott der Herr euer christliches Leben und Zeugnis mit

seiner Gnade erneuere und zum Wohl eures Volkes und zur Errettung

der ganzen Menschheit fruchtbar machen möge, erteilen wir euch allen,

unseren Mitbrüdern im Bischofs- und Priesteramt sowie allen zum

Katholikentag versammelten Gläubigen aus der Fülle des Herzens

unseren besonderen Apostolischen Segen.

Aus dem Vatikan, am 1. September 1974.

PAULUS PP. VI

8 Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, Nr. 4. 9 Vgl. 2 Kor 4, 10; Kol 1, 24. 10 Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, N. 16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 580: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

580 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

i PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI ,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quae

sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die Ï1 Septembris Wik- — Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi

P. D. Francisci A. Bougon, Episcopi Molinensis, constituit Exc. P. D.

Andream Quélen, Episcopum titularem Turrensem Concordiae.

die 23 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Terulensi praefecit Exc.

P. D. Damianum Iguacen Borau, hactenus Episcopum Barbastrensem.

— Cathedrali Ecclesiae Barbastrensi R. D. Ambrosium Echeverría

Arroitia, presbyterum dioecesis Victoriensis.

die 7 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Iacobi de Maria Exc.

P. D. Ansgarium A. Romero, hactenus Episcopum titularem Tam-

beaensem.

die 12 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Uxentinae-S. Mariae Leuca-

densi Exc. P. D. Michaelem Mincuzzi, hactenus Episcopum titularem

Sinnipsensem.

I I

FRIBURGENSIS - ROTTENBURGENSIS

DECRETUM

De mutatione finium

Ad satius animarum saluti consulendum Exc.mus P. D. Herman-

nus Schaufele, Archiepiscopus Friburgensis, et Exc.mus P. D. Carolus

Ioseph Leiprecht, Episcopus Rottenburgensis, ab Apostolica Sede postu­

laverunt ut suarum Ecclesiarum fines aliquantulum immutarentur.

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 581: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 581

P. D. Conradi Bafìle, Archiepiscopi titularis Antiocheni in Pisidia et

in Germania Nuntii Apostolici, rata huiusmodi immutationem chri­

stifidelium bono profuturam, vigore specialium facultatum a Summo

Pontifice PAULO, Divina Providentia Pp. V I , sibi tributarum, oblatas

preces accipiendas esse censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse haben­

tium vel habere praesumentium consensu, hoc Decreto, perinde vali­

turo ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae fuissent, a dioecesi

Rottenburgensi separat territoria paroeciae Sancti Galli in Tuttlingen

« Bruderhof » et « Hohentwiel » germanice nuncupata, eaque perpetuo

archidioecesi Friburgensi adnectit, mutatis, hac ratione, utriusque

dioecesis limitibus.

Ad haec vero exsecutioni mandanda Sacra Congregatio pro Epi­

scopis praefatum Exc.mum P. D. Conradum Bafile deputat, necessa­

rias et opportunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi ad

effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate

constitutum, onere ipsi imposito ad eamdem Sacram Congregationem

quam primum remittendi authenticum exemplar actus peractae exse­

cutionis.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 30 Septembris 1974.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus L. B S.

83 Ernestus Civardi, a Secretis

I I I

MORELIENSIS - ZAMOEENSIS IN MEXICO

DECRETUM

De finium mutatione

Ad satius Christifidelium spirituali bono consulendum, Exc.mi

PP. DD. Stanislaus Alcaraz Figueroa, Archiepiscopus Moreliensis,

et Adolf us Hernández Hurtado, Episcopus Zamorensis in Mexico, au­

dita Conferentia Episcopali Mexicana, unanimi consensu, ab Apostolica

Sede expostulaverunt ut ecclesiastici fines circumscriptionum sibi con-

creditarum aliquantulum immutarentur.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 582: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

582 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi

P. D. Marii Pii Gaspari, Archiepiscopi titularis Numidensis, in Repu­

blica Mexicana Delegati Apostolici, rata petitam immutationem aeternae

animarum saluti cessuram, vigore specialium facultatum sibi a Summo

Pontifice PAULO, Divina Providentia Pp. V I , tributarum, oblatis pre­

cibus annuendum censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentium

vel habere praesumentium consensu, praesenti Decreto a dioecesi Za-

morensi in Mexico distrahit territorium vulgo « poblado de la Joya »,

intra fines paroeciae cui nomen Inmaculada de Yurécuaro exstans,

illudque adnectit paroeciae de los Guajes nuncupatae in archidioecesi

Moreliensi sitae, mutatis, hac ratione, praefatarum circumscriptionum

limitibus.

Quamobrem documenta et acta memorati territorii clericos, fideles

et bona temporalia respicientia a Curiae Zamorensis in Mexico tabu­

lario ad Curiae Moreliensis archivum, quam primum, transmittantur.

Ad clerum quod attinet, simul ac praesens Decretum ad effectum

deductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi adscripti censeantur in cuius

territorio ecclesiasticum beneficium aut ofiicium detinent; ceteri autem

sacerdotes, clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant

vel incardinentur in cuius territorio legitimum habent domicilium.

Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis praefatum

Exc.mum P. D. Marium Pium Gaspari deputat, necessarias et oppor­

tunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de

quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

onere imposito ad eandem Sacram Congregationem, cum primum fas

erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi.

Quibus super rebus praesens edit Decretum perinde valiturum ac si

Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,

die 7 mensis octobris anno 1974.

SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectus

L. © S.

© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 583: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus 5 8 3

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O E C C L E S I I S O R I E N T A L I B U S

DECRETUM

Candiensis Ecclesia metropolitico iuri archidioeceseos Ecclesiae Naxien-

sis aggregatur.

Quo facilius et efficacius canonicae parvi dominici gregis iurisdictioni

in Candiae insula provideretur, vota ad hanc Sacram Congregationem

pro Ecclesiis Orientalibus porrecta sunt ut eadem dioecesis Candiensis

a metropolitico iure archidioecesis Ecclesiae Smyrnensis in regione

Turcarum subtrahetur, ac ipsius loco metropolitico iuri archidioeceseos

Ecclesiae Naxiensis eiusdem Graeciae nationis aggregaretur.

Quas preces Sacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus benigne

excipiens, attento favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini Pii Laghi,

Archiepiscopi titulo Maurianensis atque, praeter cetera munera et

officia, Apostolici iam Graeciae Visitatoris, in Audientia diei 27 Iunii

e a . infrascripto Cardinali Praefecto huius Sacrae Congregationis con­

cessa, ad Summum Pontificem Paulum Papam VI diligenter retulit ac

commendavit.

Qua re, Sacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus, Augusto as­

sensu accepto, vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro

Paulo Papa VI tributarum, decernit dioecesim Candiensem a metro­

politico iure Ecclesiae Smyrnensis seiungi, illamque perpetuo Metro-

poliae Ecclesiae Naxiensis subiici, simul mandans ut per praesens

Decretum publici iuris id fieret.

Contrariis quibuscumque non obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesiis

Orientalibus, die 27 mensis septembris anno Domini millesimo nongen­

tesimo septuagesimo quarto.

PAULUS Card. P H I L I P P E , Praefectus

L. œ s. £B Marius Brini, Archiep. tit. Algizen., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 584: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

584 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O C A U S I S S A N C T O R U M

i

CARTHAGINEN. IN COLUMBIA ET BASILEEN.

Beatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae Bernardae Butler,

fundatricis et primae antistitae generalis Sororum Missionalium a Maria

Auxiliatrice de Cartilagine e Tertio Ordine S. Francisci.

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius causa

« Humilem Deus protegit et liberat, humilem diligit et consolatur,

humili largitur gratiam magnam et, post eius depressionem, levât ad

gloriam )).

Haec verba, ex aureo libro, qui « De Imitatione Christi » inscri­

bitur, deprompta (II, 2, 9), indolem ac spiritualia veluti lineamenta

Servae Dei Mariae Bernardae Butler, de cuius causa beatificationis

introducenda agitur, apte referre videntur.

Nata Famula Dei, quarta ex octo liberis, die 28 Maii anni 1848 in

Helvético oppido vulgo appellato Auw, Argoviensis districtus et Basi-

leensis dioeceseos intra fines, ex humilibus piisque parentibus Henrico

et Catharina Butler, sacro Baptismi fonte, Verenae indito nomine,

eodem nativitatis die lustrata est.

Sub parentum disciplina christiane educata, adolescente aetate,

manifesta pietatis signa prae se tulit, diutius coram Iesu sub eucha­

risticis speciebus delitescente et Deiparae Virginis imagine in oratione

consistens, atque sese in caritatis operibus erga egenos libenter exer­

cens. Bonam et vivacém sortita indolem, etsi tunc a tenuioris aetatis

defectibus non omnino expers, simplicem domesticae vitae quietem et

agrorum cultum prae iuvenilibus oblectamentis dilexit.

Sextum decimum aetatis annum cum attigisset, terrenis soluta affec-

tibus, quod non sine iugi interiore luctamine assecuta est, virginitatis

voto se Deo obstrinxit, ut propriae sanctificationi divinaeque gloriae

operibus unice se devoveret. Anno itaque 1867, obstaculis varii generis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 585: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 585

fortiter superatis, in Instituto Sororum Tertii Ordinis Franciscalis

a Maria Hilf nuncupato, apud conventum de Altstätten, Sancti Galli

dioeceseos, cooptari obtinuit; et religiosum induta habitum, Mariae

Bernardae imposito nomine votorum professionem die 4 Octobris

a. 1869 emisit.

Primum religiosae vitae decennium, manualibus laboribus plerum­

que addicta, in humilitate ac simplicitate transegit, donec anno 1879

novitiarum magistra designata est, et insequenti anno 1880, ob egregias

praesertim caritatis et prudentiae perspectas dotes, monasterii Anti­

stita. Quo in munere per octo circiter annos regularem disciplinam,

maxime quoad clausurae et paupertatis observantiam, summo studio

instaurare adnisa est, Sorores ad fervidiorem pietatem, perpetua etiam

inducta augusti Sacramenti adoratione, suaviter alliciens.

Anno autem 1888, Dei caritate animarumque zelo impulsa, de Or­

dinarii ac Sanctae Sedis licentia, ad australis Americae litora cum

sex eiusdem monasterii Sororibus convolavit, et in dioecesi Portus Ve­

teris, Aequatorianae Ditionis, primum consistens, in variis apostola­

tus operibus impense ac fructuose adlaboravit, aliquot etiam excitatis

domibus et scholis ad christianam puellarum educationem fovendam.

Haec, in maxima rerum penuria, fuere initia novae Congregatio­

nis, quae, canonica deinde obtenta approbatione, fausta suscepit incre­

menta et per finítimas quoque Americae regiones propagata est.

Verum, gravibus exortis difficultatibus, praesertim ob civilem insur-

rectionem religiosis Institutis acriter infensam, Famula Dei Aequato-

rianam Rempublicam anno 1895 relinquere et in Columbiana una cum

Sororibus confugere coacta est. Ibique, a Carthaginensi Episcopo libenti

ac paterno animo recepta, in episcopali civitate per reliquos triginta

vitae annos missionalis apostolatus opera, ad honestam praesertim

puellarum institutionem atque egenorum et infirmorum curam, magno

cum zelo et alacritate prosecuta est.

Novi Instituti Sororum Missionariarum a Maria Auxiliatrice de

Carthagine in Columbia, cuius iampridem fundamenta, sub Tertii Or­

dinis S. Francisci Assisiensis regula, in Aequatoriana regione iecerat,

regimen per viginti quinque circiter annos suavi cum moderatione ac

fortitudine tenuit, caritatis, humilitatis, prudentiae, patientiae cete-

rarumque virtutum praeclarum Sororibus praebens exemplum.

Anno demum 1920, ob aucta provectae aetatis infirmaeque valetu­

dinis incommoda, dimisso generalis Antistitae munere, humillimis offi­

ciis magna cum sedulitate ac promptitudine incumbere non destitit,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 586: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

586 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

orationi iugiter intenta, donec die 19 Maii a. 1924, aetatis suae septua­

gesimo sexto, religiosae vero vitae quinquagesimo quarto, pie in Domino

obdormivit.

Demortuam universa deflevit civitas, eiusque actuosissimam vitam

virtutibus meritisque refertam ipse Carthaginensis Antistes, qui eidem

Famulae Dei per triginta fere annos adiutor et consiliarius adstiterat,

eximio testimonio commendavit.

Sanctitatis fama, qua Maria Bernarda, dum viveret, apud aequales

floruerat, post obitum increvit et ad nostros usque dies perseveravit,

prouti testimoniis ac documentis fide dignis comprobatum est. Con­

structi sunt itaque in Curia Carthaginensi in Columbia annis 1948-1951

processus ordinarii super fama sanctitatis vitae, virtutum et miraculo­

rum in universum, super scriptis et super cultu liturgico eidem Servae

Dei non adhibito ; ad quas inquisitiones accessere processus rogatoriales

Basileensis, Palmensis, Lagensis et Sanctae Mariae. Qui processus

omnes ad Sacram Rituum Congregationem una cum litteris postula­

toriis delati sunt. Et Sacra eadem Congregatio, scriptis Servae Dei

diligenter examinatis, ut ad ulteriora procedi posset die 8 mensis Maii

a. 1959 permisit.

Instante denique Rev. P. Burchardo de Wolfenschiessen, O.F.M.

Cap. huiusque Causae legitime constituto postulatore, habitus est die

26 Martii anno 1974 Congressus Peculiaris Sacrae (congregationis pro

Causis Sanctorum, quem secuta est Congregatio Peculiaris diei 21 Maii

eodem anno, in qua Em.mus Cardinalis Sergius Pignedoli, huius Causae

Ponens seu Relator, dubium discutiendum proposuit : An introducenda

sit causa beatificationis, in casu et ad effectum de quo agitur, et de ea

rettulit. Et Patres Cardinales, omnibus mature perpensis, affirmativum

tulerunt suffragium, causam videlicet esse introducendam, si Summo

Pontifici placuisset.

Quibus de rebus facta Summo Pontifici Paulo VI per infrascriptum

Cardinalem, die 15 Iulii a. 1974, relatione, Sanctitas Sua sententiam

Patrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.

Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis pro Causis Sancto­

rum, die 15 Iulii a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

Si Iosephus Casoria, Archiep. tit . Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 587: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 587

I I

TARQUINIEN.

Beatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae Crucifixae a Iesu (Fau-

stinae Gertrudis Costantini), confundatricis Religiosarum a SS. Cruce et

Passione D. N. I. C. (1713-1787).

SUPER DUBIO

An introducenda sit eius causa

Radiatio illa sanctitatis, qua innúmera et magna salutis beneficia

in omnes homines derivantur, multimodis ab Ecclesiae Magisterio com­

mendata est. Nam « sicut peccatum unius etiam ceteris nocet, ita etiam

sanctitas unius beneficium ceteris affert » (Indulgentiarum doctrina, 4 -

in A.A.S. 59 [1967]), p. 9). Hinc omnes christifideles monentur a Conc.

Vat. II : « Meminerint omnes, cultu publico et oratione, poenitentia

et laborum aerumnarumque libera acceptatione, qua Christo patienti

conformes efficiuntur (cfr. 2 Cor. 4, 10; Col. 1, 24) se omnes homines

attingere et ad totius mundi salutem conferre posse )) (Apostolicam

actuositatem, 16). Inde ipsam contemplativam vitam esse « cum amore

apostolico, quo operi Redemptionis » sociamur, coniungendam monet

idem Concilium, quod de religiosis mulieribus agens, (( quae in solitudine

et silentio, in assidua prece et alacri poenitentia », etsi interdum cum

nonnullis apostolatus operibus coniunctis, vitam degunt, subdit : « po­

pulum Dei sanctitatis uberrimis fructibus collustrant », « caelestium

scatebra gratiarum » (Perfectae Caritatis, 5 et 7), etiam inter ipsos

ethnicos « praeclarum testimonium maiestatis et caritatis Dei » (Ad

Gentes, 40).

Ea omnia recogitare adstringimur, vitam servae Dei Mariae Cru­

cifixae a Iesu (in saeculo : Faustina Gertrudis Costantini) perspicientes,

quae Christo Crucifixo perpetuo et intima spiritus inhaerens contem­

platione et amabili, quamquam asperrima, poenitentia non brevem

vitam ducens, s. Pauli a Cruce suaque fundatione hodie usque ad ethni-

cas regiones dilatata, copiosa et alta redemptionis beneficia usque « ad

ultimum terrae » diffundit, opus missionemque indesinenter prosequens,

sibi a Dei Providentia adsignata.

Dei enim famula, die 18 Augusti a. 1713, Tarquiniae ante tempus

nata est et eadem die baptismate renata ac Faustina Gertrudis nomi-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 588: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

588 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nata, parentes optimos nacta Antonium Oostantini et Hieronymam Fal­

cioni, septima e duodecim fratribus. Puellula, Magistrarum Piarum

scholis frequentatis, in Dei amore et timore adolevit, praesertim vero

Christi patientis caritate capta. A decimo vero ad decimum tertium

aetatis suae annum aliquantulum vanitati indulsit, sed caelesti lumine

illustrata, acriter illam expiare coepit, corporis etiam adhibitis casti-

gationibus. Septennis confirmationis accepit sacramentum et Eucha­

ristia primo est refecta, ut videtur, a. 1726, postquam a febri quartana

et tertiana convaluerat. Omnibus alte cultis virtutibus, mature ad auste-

ram vitam religiosam vocari persensit, sed, matre vita functa a. 1730,

fratrum natu minorum curam suscipere debuit, ac tandem a. 1733 Tar-

quiniense monasterium S. Luciae ingressa est, ubi, die 22 Novembris

a. 1734 sollemni nuncupata professione, se tamquam hostiam viventem

Deo obtulit, sub Regula s. Benedicti, quam summa animi fortitudine

semper exsecuta est. Nec multo post in arduo spiritus eius itinere Deus

patrem ducemque praeclarum, s. Paulum a Cruce, ei donavit, qui saltem

ineunte a. 1737, cum scil. Dei serva viginti tres tantum annos nata

erat, qua epistolis, qua caelestibus colloquiis illam dirigere, consolari,

et ad perfectionem impellere coepit, iuxta illam peculiarem missio­

nem, ad quam a Deo acceperat illam praedestinari, scil. ad instituen­

das a Christi Passione religiosas sodales. Cuius spiritu tota imbuta,

ipsa Dei Serva narrat se, iam ab exordio suae vitae in S. Luciae mona­

sterio, inflammatam esse desiderio patiendi ipsos Christi cruciatus, ut

divino Sponso simillima fieret, ac simul suas lueret culpas, et mundi

iniquitates expiaret, reparationis, quam nunc dicunt, animo etiam acta.

Cui implendae cupidini praesto ei fuerunt et morbi, et contemptus,

et adversitates, et humiliationes, et corporis macerationes ter arduae,

et spiritus ariditates, desolationes, tenebrae omnes, agones, quae my­

sticam ascensionem, per mysticae mortis iter, comitari solent. Laeta

tamen et inter angustias, exemplar virtutum regularisque observan­

tiae et deliciae sui monasterii ob amabilem indolem est appellata, ut

etiam ostendit inter trepida adiuncta fundationis novi monasterii a

Christi Passione nominati (a. 1771). Crebris ceterum divinisque donis

et consolationibus recreabatur. Intime etiam ei suasum erat, divino

nutu et s. Pauli a Cruce verbo, ad hoc opus condendum praedestinari

quod iam impletum iri videbatur multo antea, dum Romae sacerdos

quidam simile monasterium moliebatur, et eam ad ei praesidendum

invitaverat; at frustra, nam aliud illi erat in patria inchoandum, fra­

trum Costantini opera aedificatam.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 589: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra, Congregatio pro Causis Sanctorum 589

Obtentis igitur pontificis Rescriptis, die 3 Maii a. 1771 ad novum

transivit Passionis monasterium, ecclesiae Praesentationis B.M.V, ad­

nexum, ubi professionem emisit cum decem religiosis sodalibus. Quibus

ipsa semper praefuit (exceptis triennio 1775-1778 et postremis vitae

suae quinque mensibus), moderatrix prudentiae et caritatis plena, exem­

plar regularis observantiae, inter aerumnas morbosque intrepida, mo­

nasterii profectum sedulo curans, donec (( perfectum holocaustum Chri­

sto Crucifixo » seipsam consummavit, et quasi in « paradisiaca pace »,

quamquam caecitate afflicta et plaga febrique excruciata, sacramentis

divinis sancte receptis, die 16 Novembris a. 1787 animam Deo reddidit,

aetatis quarto supra septuagesimum anno completo.

Statim ab eius obitu, reliquiae Servae Dei quaesitae sunt, eius

intercessio a pluribus est invocata, et gratiae favoresque divini sunt

obtenu, atque biographiae sunt exaratae. Fama vero sanctitatis illius,

antea super aestimatione s. Pauli a Cruce fundata eiusque spiritus mo­

deratione, praeterquam super aequalium sodalium populique Tarqui-

niae testimonio, tunc latius per orbem diffundi coepit, cum, saeculo x i x

Congregatio Passionis ac monasteria religiosarum a ss. Cruce et Pas­

sione D . N . I . C , quae hodie etiam in Iaponia et Philippinis insulis, extra

Italiam propagata sunt. Per hoc temporis intervallum, usque ad hodier­

nam aetatem, plures sancti, beati, Servi Dei, historici laudibus famam

sanctitatis Servae Dei extulerunt, quos inter memorandi sunt s. Gemma

Galgani, ven. Bernardus M. a Iesu (Silvestrelli), et Servus Dei Lauren­

tius M. a s. Francisco Xaverio. A plurimo iam tempore eius exempla

imitanda proposita sunt, summo cum animarum fructu. Hinc plurimae

litterae Summo Pontifici missae, quibus postulabatur ut Causa beati­

ficationis Servae Dei apud Apostolicam Sedem institueretur.

Processus vero ordinarii, qui paupertatis et humilitatis causa, cum

unum monasterium Tarquiniense exstabat, celebrati non sunt, in curia

dioecesana constructi sunt aa. 1924-1931 sive super fama sanctitatis,

virtutum et miraculorum Servae Dei, sive super perquisitione eius scri­

ptorum. Quae scripta in Congregatione Ordinaria S. Rituum Congre­

gationis die 4 Maii a. 1937 examini subiecta sunt, decretum vero super

iisdem die 12 eiusdem mensis et anni prodiit. De cultu vetito Servae Dei

non praestito processus in Curia Tarquiniensi confectus est diebus

3-6 Februarii a. 1965.

Amplam insuper documentorum copiam de Servae Dei vita et vir­

tutibus agentem Sectio Historica eiusdem S. Rituum Congregationis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 590: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

590 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

diligenti opera collectam pervestigavit de eaque disceptavit die 28 Octo­

bris a. 1964. Quapropter, instante Rev. P. Friderico a Virgine Perdo-

lente, die 22 Martii a. 1974 habitus est Ordinarius Congressus S. Con­

gregationis pro Causis Sanctorum, quem excepit Congregatio Peculiaris

die 21 Maii eiusdem anni, in qua Em.mus Cardinalis Agnelus Rossi,

Causae Ponens seu Relator, dubium proposuit discutiendum : An intro­

ducenda sit causa beatificationis, in casu et ad effectum de quo agitur,

deque ea rettulit. Et Patres Cardinales, omnibus mature perpensis,

suffragium tulerunt affirmativum, nempe Causam esse introducendam,

si Summo Pontifici placuisset.

Quibus de rebus facta Summo Pontifici Paulo VI per infrascriptum

Cardinalem relatione, die 15 mensis Iulii a. 1974, Sanctitas Sua senten­

tiam Patrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.

Datum Romae, die 15 mensis Iulii, a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus

L. © S.

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 591: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 5 9 1

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Giovedì 26 Settembre 1974, il Santo Padre Paolo VI ha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor GERARD A M A N R I C H , Am­basciatore Straordinario e Plenipotenziario di Francia.

Venerdì 4 Ottobre 1974, il Santo Padre Paolo VI ha rice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor J U L E S RAZAFIMBAHINY,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Madagascar.

SEGRETEIÖA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

25 settembre 1974. Il Signor Lebeau Jean Marc (Montréal), membro del Consiglio esecutivo del Movimento Mondiale dei Lavoratori Cristiani, Membro del « Consilium de Laicis ».

26 » » Gli E.mi Signori Cardinali Garrone Gabriel-Marie e Baggio Sebastiano;

gli Ecc.mi Mons. Byrne Joseph, Arcivescovo di Dubuque, Argaya Goicoechea Jacinto, Vescovo di San Se­bastián, Membri della Sacra Congregazione per i Religiosi e gli Istituti Secolari.

» » » S. E. Mons. Cayer Jean De Capistran Aimé, Vicario Apo­stolico di Alessandria d'Egitto, Consultore della Sacra Congregazione per le Chiese Orien­tali.

» » » Mons. Gherardini Brunero; i Rev. PP. Pompei Alfonso, O.F.M. Conv. ; Solano Jesus,

S.I. ; Gangoiti Benito, O.P. ; Zavalloni Ro­berto, O.F.M. ; Giraudo Marco, O.P. ; Nava-rrete Urbano, S.I. ; Gumpel Peter, S.I. ; Gie­raths Paul Gundolf, O.P.; Villoslada Ricar­do, S.I. ; Martina Giacomo, S.I. ; Fasola Um­berto, B.; Stickler Alfonso, S.D.B.; Consul­tori della Sacra Congregazione per le cause dei Santi.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 592: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

592 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

28 settembre 1974. Il Rev.do Sac. Dott. Aisa Goni Miguel dell'arcidiocesi di Pamplona, Uditore del Tribunale della Rota presso la Nunziatura Apostolica in Spagna.

10 ottobre » Il Rev.mo Mons. Mullor García Justo, Consigliere di Nun­ziatura, Delegato dell'Inviato Speciale con fun­zioni di Osservatore Permanente della Santa Sede presso il Consiglio d'Europa a Strasburgo.

» » » Il Rev.mo Mons. Mullor García Justo, Delegato della Santa Sede presso il Consiglio per la Coopera­zione Culturale del Consiglio d'Europa e Rap­presentante presso il « Fonds de RéétaMisse-ment du Conseil de l'Europe pour les Réfugiés nationaux et les excédents de population en Europe ».

14 » » Il Rev.do Mons. Natalini Terzo, Vice-Prefetto Aggiunto dell'Archivio Segreto Vaticano.

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

Protonotari Apostolici soprannumerari:

31 ottobre 1973. Mons. Manley Giovanni P. (Charlotte). 22 febbraio 1974. Mons. Forbes Eugenio Antonio (Saginaw). 7 maggio » Mons. O'Flaherty Raymond J. (Los Angeles).

20 giugno » Mons. Dachsberger Giovanni Ev. (Passau). 28 » » Mons. Hobayan T. Angelo (Borongan). » » » Mons. Ricalde M. Giuseppe (Borongan). » » » Mons. Figueiredo Francesco (Cochin).

16 luglio » Mons. Conese Francesco Saverio (Matera).

NECROLOGIO

21 settembre 1974. Mons. Buéko Giovanni, Arcivescovo tit. di Leucade. » » » Mons. Romero Menjibar Felix, Arcivescovo di Valladolid.

24 » » Mons. Quinn Austin, già Vescovo di Kilmore. » » » Mons. Tanugundla Baia Shoury, Vescovo di Guntur.

30 » » Mons. Evrard, già Vescovo di Meaux. 3 ottobre » Mons. López Umana José Ignacio, Arcivescovo di Carta-

gena (Colombia). 7 » » Mons. Principe Enrique, Vescovo tit. di Abila di Lisania,

Ausiliare di Santa Fe (Argentina). 17 » » Mons. Qnesada Castro Delfín, Vescovo di San Isidro de

El General. 21 » » Mons. Byrne Leo Christopher, Arcivescovo tit. di Plestia,

Coadiutore c.i.s, di Saint Paul and Minnea­polis.

22 » » Mons. Rodríguez Diez Inocencio, già Vescovo di Cuenca. 23 » » Mons. Kindermann Adolf, Vescovo tit. di Utimmira, Au­

siliare di Hildesheim.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 593: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 30 Novembris 1974 N. 11

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

TUGUEGARAOANA

In Insulis Philippinis nova provincia Ecclesiastica constituitur, nomine

«: Tuguegaraoana ».

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD P E R P E T U A M REI MEMORIAM

Maximopere optantibus ut christianorum fidelium coetibus quam

aptissime consuleretur, visum est Nobis precibus esse accedendum

Venerabilis Fratris Ioannis C. Sison, Archiepiscopi Novae Segobiae,

qui, audito quid sentiret Episcoporum conferentia Insularum Philip­

pinarum ab Apostolica Sede petiit, ut e sua perampla alia excitaretur

provincia ecclesiastica. Sententia igitur hoc super negotio accepta sive

Venerabilis Fratris Brunonis Torpigliani, Archiepiscopi titulo Mal-

lianensis et in Insulis Philippinis Apostolici Nuntii, sive Venerabilis

Fratris Nostri S.R.E. Cardinalis Praefecti Sacrae Congregationis pro

Episcopis, apostolica Nostra potestate haec, quae sequuntur decerni­

mus et iubemus. Dioecesim Tuguegaraoanam a provincia ecclesiastica

Novae Segobiae separamus eamque ad gradum metropolitanarum Eccle­

siarum attollimus, factis iuribus et privilegiis congruis; cuius sacro-

38 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 594: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 9 4 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rum Antistitem, Venerabilem nempe Fratrem Theodulphum Domingo

et Sabugal, Archiepiscopi dignitate decoramus, item iuribus datis

atque impositis obligationibus, quae ad Metropolitas pertinent. Con­

stituta autem provincia his circumscriptionibus constabit : Tuguega-

raoana tamquam metropolitana Sedes, tamquam vero suffraganeis dioe­

cesi Ilaganensi, praelatura Batanensi et Babuyanensi ac praelatura

Bayombongensi, quas ab ecclesiastica provincia Novae Segobiae sub-

trahimus. Haec, quae praescripsimus ad effectum adducat Venerabilis

Frater Bruno Torpigliani, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos,

et congrua perfecti negotii documenta ad Sacram Congregationem pro

Episcopis mittat, de more signata sigilloque impressa.

Hanc vero Apostolicam Constitutionem nunc et in posterum effica­

cem esse et fore volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die vicesimo primo mensis Septem­

bris, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pon­

tificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT SEBASTIANUS Card. BAGGIO

Secretarius Status S. Congr. pro Episcopis Praefectus

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Ioannes Coppa, Proton. Apost. s. n. Loco £& Plumbi

In Secret. Status tab., n. 265970.

I I

FRANCOPOLITANA IN GABONE

In Gabonensi natione nova dioecesis conditur, nomine « Francopolitana

in Gabone ».

P A U L U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Animarum utilitati pro apostolico Nostro munere consulere studen­

tibus iisque aptiora subsidia comparare, visum est Nobis sententiam

esse accipiendam Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardi­

nalium, qui Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 595: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 595

praesunt, de nova nempe in Gabonensi natione condenda dioecesi.

Audito igitur hoc super negotio Venerabili Fratre Luciano Storero,

Archiepiscopo titulo Tigimmensi et in Gabone Apostolico Pro-Nuntio,

sequentia decernimus ac iubemus. E dioecesi Muilaënsi partem orien­

talem distrahimus, hancque in dioecesim constituimus, Francopoli-

tanam in Gabone appellandam, cuius fines statuendos esse censemus

per limites occidentales provinciarum civilium vulgo <( Franceville »

et (( Koulamoutou » nuncupatarum, ceteris immutatis. Nova praeterea

dioecesis suffraganea erit Sedi metropolitanae Liberopolitanae ; Episco­

pis sedes atque eiusdem magisterii cathedra in urbe ponatur « France­

ville )) per vulgus appellata. Usque dum autem Canonicorum collegium

condi non possit, consultores dioecesani eorum loco deligantur, qui ad

normam iuris sacro dioecesis Praesuli assistant. Haec denique, quae

praescripsimus ad effectum adducat Venerabilis Frater Lucianus Sto­

rero, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, perfectique negotii

documenta ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizatione

de more mittat, rite signata sigilloque impressa.

Has vero Litteras Apostolicas sive nunc sive in posterum ratas esse

volumus, contrariis nihil obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die quinto mensis Octobris, anno

Domini millesimo nongentesimo septuagesimo quarto, Pontificatus

Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT AGNELLUS Card. Rossi Secretarius Status S. Congr. pro Gentium Evangelizatione

seu de Propaganda Fide Praefectus

Iosephus Del Ton, Proton. Apost.

Eugenius Sevi, Proton. Apost. Loco © Plumbi

In Secret. Status tab., n. 268884.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 596: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

5 9 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

LITTERAE APOSTOLICAE

I Famulae Dei Franciscae Schervier, Instituti Sororum pauperum Sancti

Francisci conditrici, Beatorum honores decernuntur.

PAULUS PP. VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Aquisgranum urbs, tam insignis

tamque ob monumentorum fastigia, illustrium virorum operam, graves

in ea actos eventus celebrata, insignior posthac haberi videtur ob eam

egregiarum virtutum mulierem, Franciscam Schervier, quam Nos

hodie Beatorum Caelitum honoribus sollemni ritu decoravimus. Ea

enim in civitate triginta quinque per annos uti sponsa Christi proxi­

morum bono et utilitati subvenire indefessa studuit, in eos materne

sollicita, quos vel rerum inopia premeret, vel aegrimonia tangeret,

vel corporis afflictatio quaevis cruciaret, nempe evangelico caritatis

praecepto, omnium praeclaro, ex animo parens, cui obsequendo

ad vitam aeternam, divino asserente Magistro, datur pervenire

(cfr. Me. 10, 25-28). Die III mensis Ianuarii, anno MDCCCXIX, christiana

ac divite familia Aquisgrani nata, Francisca Schervier a prima iam

aetate ad egenis elargiendum potius facilis fuit, quam paternis ipsa

frueretur diviti is; ad abiciendos magis humanos honores prospexit,

quam de eis ornaretur, sicut eius optabant parentes socialisque eius

poscebat condicio vitae. Pauperioris tamen vitae morem, menti suae

et indoli consentaneum, egenorumque famulatum tunc plane gerere

valuit, cum mater antea, deinde pater vita functi sunt. Viginti sex

cum esset annos nata, peculiari operae suae initium dedit, paucis

secum consociatis mulieribus, et ipsis ad pietatis officium explendum

proclivibus, id pro certo habens se Domini Iesu esse ancillam, qui in

egeno et paupere praecipue vivat. Inter obortas autem difficultates,

praestanti sua fide in Dei providentiam seque asseclasque confirmabat,

utpote qui rebus humanis consuleret non solum universis, sed etiam

singulis. Praeiudicatae tamen in eius operam et proposita opiniones,

quibus primum occurrit, sunt propediem, quasi luce tenebrae, exte-

nuatae, ita ut Francisca eiusque sociae in unum tandem confluxerint

Institutum, Sororum Pauperum Sancti Francisci nuncupatum. Hoc

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 597: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 597

autem ac primarias eiusdem constitutiones Archiepiscopus Colonien­

sis auctoritate sua probavit et sanxit, die xn mensis Iulii, anno

MDCCCCLi. Postea Summus Pontifex Pius IX decreto laudis illud affecit,

die XXII Iulii, anno MDCCCLXX ; Leo autem XIII auctoritate sua peni­

tus probavit, die x i x Septembris, anno MDCCCLXXXVIII. Ad ita rite

constitutam Congregationem frequentiores in dies puellae intendebant,

ut Dei se amori per proximi sustentationem totae dederent, atque

publicae auctoritates aspiciebant, ut per religiosas harum mulierum

operas derelictorum necessitatibus succurrerent. Frugifer Franciscae

Schervier laborum curarumque ager ad senes et aegrotos praecipue

spectabat, ipsorum in domo vel in valetudinariis visendos ; ad operarios

opificesque, cotidianis cibariis sustentandos ; ad milites, in proeliis

sauciatos ; ad detentos in vinculis homines et mulieres ; ad puellas, a

vitiorum insidiis tutandas ; iure igitur meritoque est in vulgus « mater

pauperum » appellata. Sed hoc satis non habuit ! Namque plurimis e

Germana patria tunc temporis demigrantibus etiam studuit, eosque

quorum graves necessitates ipsa, in Americam usque Septemtrionalem

bis itinere confecto, adverterat, per religiosas sodales suas pro viribus

adiuvare constituit. Ut vero tot tantique labores ad maius animarum

bonum et utilitatem praeprimis conduceret, providit ut selectae reli­

giosae sodales e communitate Aquisgranensi antea, deinde ut pars

Congregationis totius divinarum rerum contemplationi unice se dede­

rent, Deique auxilium, brachiis tamquam Moyses ad caelum suspensis,

impetrarent. Francisca Schervier, quae ad hominum levandas curas

et afflictiones tam assidue tamque ardenter operata est, vel altius cogi­

tavit de uno Domino Deo suo, toto corde et anima et mente diligendo

(cfr. Matth. 22, 37). Ad eius enim si aspiciatur animi virtutes, videtur

ea in primis erga Deum pietate praestitisse, quam precibus aluit

nocturnisque vigiliis ; Dei timore, ne leviori quidem noxa in eum pec-

caret ; singulari cum divina voluntate consensione ; iucunda in Eucha­

ristiae sacramentum ac sanctissimae Dei Matrem religione; animi de­

missione suique despicientia et contemptione. In Dei praeterea honore

tutando firmissima fuit; materna et suavis in alios, sibi autem severa

et gravis, ad voluntarias usque corporis afflictationes, ut sua aliorum­

que admissa expiaret; erga sacerdotes denique, utpote Dei viros super -

narumque rerum dispensatores, omnium reverentissima. Excelluit

demum miroque cunctis exemplo fuit, cum extremi morbi cruciatus

fortis tulit, Christo libenter compatiens, qui pro aeterna humani gene-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 598: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

598 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ris salute mortem obiit. E terrena hac vita et ipsa decessit, die x iv

mensis Decembris, anno MDCCCLXXVT,, eaque mortua una voce compa­

ravit populus Aquisgranensis matrem se amisisse, omnium amantis­

simam. Eius autem fama sanctimoniae magis post obitum in dies

crevit, ita ut de eadem ad Beatorum honores evehenda loqui coeptum

sit. Ordinarii igitur processus in archidioecesi Coloniensi, sub cuius

ditione Aquisgranum urbs tunc erat, instituti sunt, deinde apostolici

in urbe Aquisgrano, eiusdem nominis dioecesi interim restituta. Nos

vero, servatis de more servandis, die x x x mensis Ianuarii, anno

M C M L X i x , plane constare protulimus de virtutibus theologalibus et

cardinalibus, a famula Dei Maria Francisca Schervier heroum in mo­

dum cultis. Exercita deinde est quaestio de duobus miraculis, quae,

famulae Dei patrocinio invocato, a Deo ferebantur patrata. Acceptis

tamen precibus Episcopi Aquisgranensis ut unum tantum ex iis ad

eius Beatificationem sufficiens esse sineremus, de consulto S. Congre­

gationis pro Causis Sanctorum, de miraculo constare ediximus a Deo,

intercedente Maria Francisca Schervier, patrato ; quod quidem die

xvii i Octobris, superiore anno, fecimus. Ad Beatificationis denique

caeremonias peragendas diem statuimus, quibus Ipsimet in Petriano

templo hodie praefuimus, atque inter Missarum sollemnia, a Venera­

bili Fratre Ioanne Pohlschneider, Episcopo Aquisgranensi, celebrata,

haec ediximus : « Nos, vota fratris nostri Ioannis Pohlschneider,

episcopi Aquisgranensis, necnon plurium aliorum fratrum in Episco­

patu, multorumque fidelium explentes, de S. Congregationis pro Causis

Sanctorum consulto, auctoritate Nostra apostolica facultatem facimus,

ut Venerabilis Serva Dei Maria Francisca Schervier Beatae nomine

in posterum appelletur, eiusque festum die ipsius natali decimaquarta

Decembris, in locis et modis iure statutis, quotannis celebrari possit ».

Has vero Litteras Apostolicas sive nunc sive in posterum ratas esse

iubemus vimque suam habere, contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v i n

mensis Aprilis, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri undecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £B Sigilli

In Secret. Status tab., n. 266450.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 599: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 599

I I

Templum B.M.V, ab Angelo salutatae quod est in pago Poltusk, in

dioecesi Plocensi, ad honorem Basilicae Minoris evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Quanti per Ecclesiae aetates fides

atque religio erga beatissimam Virginem Mariam, Christi et Ecclesiae

Matrem, habita fuerit, tum templa ostendunt ubique disseminata atque

Virgini eidem sacra, tum tantae Matris imagines, in aedibus, in tabu­

lis, in viis ipsis collocatae, tum poemata, carmina, inscriptiones eius

honori concinnata, tum denique pietas ac tenerior animus, quibus sive

Ecclesiae sanctae liturgia viget, sive uniuscuiusque fidelium intima vita

floret. Quam ob rem, cum Venerabilis Frater Bogdanus Sikorski, Episco­

pus Plocensis, id suo suorumque cleri ac fidelium nomine ab hac Apo­

stolica Sede petierit, ut paroeciale templum B. M. V. ab Angelo salu­

tatae, quod in oppido Poltusk, in dioecesi Plocensi, surgit, ad gradum

Basilicae Minoris eveheretur, Nos tam Venerabilis Fratris precibus

quam libenter concedimus. Nam agitur de templo quod non solum anti­

quitate pollet, arte splendei, monumentis praestat, reliquiis Sancto­

rum insignitur, supellectilem pretiosam custodit, sed praesertim pie­

tate excellit erga caelorum Reginam tam egregia, ut non possit etiam

in Dei obsequium cedere. Qua re, iis probatis, quae de hoc negotio sacra

Congregatio pro Cultu Divino, factis olim a Nobis facultatibus, statuit,

placet templum B. M. V. Annuntiationi sacrum, de quo diximus, titulo

ac dignitate Basilicae Minoris honestari, cum iuribus atque liturgicis

concessionibus, rite competentibus, servatis tamen quae iuxta Decretum

(( De titulo Basilicae Minoris » die vi mensis Iunii, anno MDCCCCLXVIII,

factum, servanda sunt. Ceterum, volumus, ut quae per has Litteras

iussimus, sive nunc sive in posterum serventur, contrariis nihil obstan­

tibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i x

mensis Octobris, anno MDCCCCLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco gs Sigilli

In Secret. Status tab., n. 266571.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 600: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

600 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

Templum Beatae Mariae Virginis vulgo « Nossa Senhora do Carmo », in

urbe et dioecesi Campinensi, ad Basilicae Minoris gradum evehitur.

PAULUS P P . VI

Ad perpetuam rei memoriam. — Sacra illa aedes, quae, Beatae

Mariae Virgini dicata, in Brasiliae urbe vulgo « Campiñas » exstat,

merito ob structurae genus, at potissimum ob religionis cultum prae­

dicatur. Provido igitur consilio putavit Venerabilis Frater Antonius

M. Alves de Siqueira, Archiepiscopus Campinensis, ab Apostolica Sede

petendum esse, ut eadem ad Basilicae Minoris eveheretur gradum et

dignitatem, plane fore confisus, ut magna exinde proveniret christiani

populi coetibus utilitas. Quibus precibus libenti animo obsecundantes,

Nos, e Sacrae Congregationis pro Cultu Divino consultu deque aposto­

licae potestatis Nostrae plenitudine, harum Litterarum vi statuimus,

ut templum quod diximus, Deo consecratum in honorem Beatae Mariae

Virginis, quodque per vulgus « Nossa Senhora do Carmo » nuncupatur,

ad titulum ac dignitatem Basilicae Minoris evehatur, omnibus adiectis

iuribus et privilegiis, quae templis hoc nomine insignibus rite compe­

tunt. Mandamus praeterea ut ea ad amussim serventur, quae iuxta

Decretum « De titulo Basilicae Minoris », die vi mensis Iunii, anno

MCMLXVIII, datum, servanda sunt. Contrariis quibusvis non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis

Novembris, anno MCMLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status

Loco £& Sigilli

In Secret. Status tab., n. 268874.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 601: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 601

C O N V E N T I O

INTER SANCTAM SEDEM ET BAVARIAM ad immutationes et additamenta quaedam inducenda

in Concordatum die XXIX Martii anno MCMXXTV initum

ACCORDO

fra la Santa Sede e lo Stato Bavarese, con cui si apportano modifiche ed ag­giunte al Concordato con la Baviera del 29 marzo 1924, già modificato con l'Accordo del 7 ottobre 1968.

Fra la Santa Sede,

rappresentata dal suo Plenipotenziario Mons. Dr. Corrado Bafile, Arcivescovo titolare di Antiochia di Pisidia, Nunzio Apostolico in Germania,

e

lo Stato Bavarese,

rappresentato dal Dr. h. c. Alfons Gop­pel, Presidente dei Ministri, come pure dal Prof. Dr. Hans Maier, Ministro per l'Istruzione ed il Culto, e dal Dr. Dr. h. c. Ludwig Huber, Ministro delle Finanze,

viene concluso il seguente Accordo:

Il nuovo ordinamento della formazione degli insegnanti in Baviera, l'inserimento delle Alte Scuole Pedagogiche nelle Uni­versità ed in Complessi Accademici e l'ere­zione delle Università di Bayreuth e di Passavia e del Complesso Accademico di Bamberga come anche del Complesso Ac­cademico ecclesiastico di Eichstätt pre­suppongono che il Concordato del 29 mar­zo 1924 fra la Santa Sede e lo Stato

VERTRAG

zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern zur Änderung und Er­gänzung des Bayerischen Konkordats vom 29. März 1924, geändert durch den Ver­trag vom 7. Oktober 1968.

Zwischen dem Heiligen Stuhl,

vertreten durch dessen Bevollmächtigten, den Apostolischen Nuntius in Deutsch­land Dr. Corrado Bafile, Titularerzbi-schof von Antiochien in Pisidien,

und

dem Freistaat Bayern,

vertreten durch den Ministerpräsidenten Dr. h. c. Alfons Goppel sowie den Baye­rischen Staatsminister für Unterricht und Kultus Prof. Dr. Hans Maier und den Bayerischen Staatsminister der Fi­nanzen Dr. Dr. h. c. Ludwig Huber,

wird nachstehender Vertrag geschlossen :

Die Neuordnung der Lehrerbildung in Bayern, die Eingliederung der Pädago­gischen Hochschulen in die Universitäten und Gesamthochschulen und die Errich­tung der Universitäten Bayreuth und Passau und der Gesamthochschule Bam­berg sowie der kirchlichen Gesamthoch­schule Eichstätt setzen voraus, daß das am 29. März 1924 zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern abge-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 602: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

602 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Bavarese, modificato con l'Accordo fra la Santa Sede e lo Stato Bavarese del 7 ot­tobre 1968, venga adegnato alla nuova situazione. Il Governo Bavarese, per­tanto, prima dell'approvazione delle nuove disposizioni legislative, ha chiesto alla Santa Sede di consentire alla mo­difica di quegli articoli del Concordato con la Baviera, che vengono toccati dalla nuova legislazione.

La Santa Sede si è dichiarata a ciò disposta. Nel desiderio di attuare in tal campo un'amichevole collaborazione, la Santa Sede e lo Stato Bavarese hanno deciso di adeguare il Concordato anzidetto alle nuove esigenze. A tal fine la Santa Sede e lo Stato Bavarese hanno convenuto quanto segue :

Gli articoli qui sotto indicati del Con­cordato fra la Santa Sede e lo Stato Bavarese del 29 marzo 1924, già modifi­cato con l'Accordo fra la Santa Sede e lo Stato Bavarese del 7 ottobre 1968, ricevono la formulazione seguente :

schlossene Konkordat, geändert durch den Vertrag zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern vom 7. Okto­ber 1968, den neuen Gegebenheiten an­gepaßt wird. Die Bayerische Staatsregie­rung hat deshalb vor Verabschiedung der neuen Gesetzesbestimmungen den Heiligen Stuhl gebeten, einer Änderung jener Artikel des Bayerischen Konkor­dats zuzustimmen, die durch die neue Gesetzgebung berührt werden.

Der Heilige Stuhl hat sich dazu bereit erklärt. In dem Wunsche, auf diesen Gebieten eine freundschaftliche Zusammenarbeit zu pflegen, haben der Heilige Stuhl und der Freistaat Bayern beschlossen, das oben erwähnte Konkordat den neuen Erfordernissen anzupassen. Zu diesem Zweck sind der Heilige Stuhl und der Freistaat Bayern wie folgt übereinge­kommen :

Die nachstehend angeführten Artikel des Konkordats zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern vom 29. März 1924, geändert durch den Ver­trag zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern vom 7. Oktober 1968, erhalten folgende Fassung :

Articolo 3

1 Nelle Università di Augusta, Mo­naco (Ludwig-Maximilians-Universi­tät), Passavia, Ratisbona e Würz-burg, e nel Complesso Accademico di Bamberga lo Stato mantiene Di­partimenti di Teologia cattolica nel­l'ampiezza richiesta dalle esigenze della ricerca e dell'insegnamento a norma dell'art. 4, §§ 1 e 2. Ciascuno di questi Dipartimenti comprende anche almeno una cattedra per la Didattica dell'insegnamento della Religione cattolica.

Artikel 3

1 Der Staat unterhält an den Univer­sitäten Augsburg, München (Ludwig-Maximilians - Universität), Passau, Regensburg und Würzburg sowie an der Gesamthochschule Bamberg ka­tholisch-theologische Fachbereiche in dem durch die Bedürfnisse von For­schung und Lehre nach Art. 4 §§ 1 und 2 gebotenen Umfang. Jeder die­ser Fachbereiche umfaßt auch min­destens einen Lehrstuhl für die Di­daktik des katholischen Religions­unterrichtes.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 603: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 0 3

2 Nei Dipartimenti di Teologia di cni al § 1, i professori e le altre persone autorizzate ad impartire l'insegna­mento in modo autonomo vengono nominati o rispettivamente ammessi e gli incarichi d'insegnamento ven­gono conferiti da parte dello Stato, soltanto se contro i candidati presi in considerazione non sia stata sol­levata obiezione da parte del compe­tente Vescovo diocesano.

2 An den in § 1 genannten theolo­gischen Fachbereichen werden Pro­fessoren und andere Personen, die zu selbständiger Lehre berechtigt sind, vom Staate erst ernannt oder zugelassen oder Lehraufträge er­teilt, wenn gegen die in Aussicht genommenen Kandidaten von dem zuständigen Diözesanbischof keine Erinnerung erhohen worden ist.

3 Se alcuno dei suddetti insegnanti venga dal Vescovo diocesano dichia­rato inabile per grave motivo con­cernente la sua dottrina o la sua condotta morale, lo Stato senza pre­giudizio dei di lui diritti come fun­zionario dello Stato, provvedere senza indugio, a che venga sostituito nel suo ufficio da altra persona idonea.

3 Sollte einer der genannten Lehrer vom Diözesanbischof wegen seiner Lehre oder wegen seines sittlichen Verhaltens aus triftigen Gründen beanstandet werden, so wird der Staat unbeschadet der staatsdiener-lichen Rechte alsbald auf andere Weise für einen entsprechenden Ersatz sorgen.

4 In ciascuna delle Università di Er­langen-Norimberga e di Bayreuth lo Stato mantiene in un Dipartimento destinato allo studio pedagogico al­meno una cattedra di Teologia cat­tolica ed una di Didattica dell'inse­gnamento della Religione cattolica.

4 Der Staat unterhält an den Universi­täten Erlangen-Nürnberg und Bay­reuth in einem für das erziehungs-wissenschaftliche Studium zuständi­gen Fachbereich mindestens je einen Lehrstuhl für katholische Theologie und einen Lehrstuhl für die Didak­tik des katholischen Religionsunter­richtes.

Per la nomina a queste cattedre val­gono analogamente i §§ 2 e 3. Le liste di candidati per la nomina a queste cattedre vengono compilate per l'Università di Bayreuth dal Di­partimento di Teologia cattolica del Complesso Accademico di Bamberga e per l'Università di Erlangen-No-rimberga dal Dipartimento di Teolo­gia cattolica dell'Università di Würz burg. Per i titolari di queste catte­dre viene eretto nel Dipartimento, di cui fanno parte, uno speciale Isti­tuto in comune.

Bei der Besetzung dieser Lehrstühle gelten die § § 2 und 3 entsprechend. Die Vorschlagslisten für die Beset­zung dieser Lehrstühle werden für die Universität Bayreuth vom katho­lisch-theologischen Fachbereich der Gesamthochschule Bamberg, für die Universität Erlangen-Nürnberg vom katholisch-theologischen Fachbereich der Universität Würzburg erstellt. Für die Inhaber der Lehrstühle wird in dem Fachbereich, dem sie angehö­ren, ein gemeinsames Institut er­richtet.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 604: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 0 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

§ 5 Nelle Università di Augusta, Erlan-gen-Norimberga, Monaco (Ludwig-Maximilians-Universität) , Passavia, Ratisbona e Würzburg e nel Com­plesso Accademico di Bamberga Io Stato mantiene, nel Dipartimento destinato allo studio pedagogico, una cattedra di Filosofia, una di Scienze sociali ed una di Pedagogia, contro i cui titolari nulla possa eccepirsi dal punto di vista cattolico ed ecclesia­stico. Per la chiamata a queste cat­tedre vale analogamente il § 2.

§ 5 Der Staat unterhält an den Univer­sitäten Augsburg, Erlangen-Nürn-berg, München (Ludwig-Maximilians-Universität), Passau, Regensburg und Würzburg sowie an der Gesamt­hochschule Bamberg in einem für das erziehungswissenschaftliche Stu­dium zuständigen Fachbereich je ei­nen Lehrstuhl für Philosophie, für Gesellschaftswissenschaften und für Pädagogik, gegen deren Inhaber hin­sichtlich ihres katholisch-kirchlichen Standpunktes keine Erinnerung zu erheben ist. Bei der Besetzung die­ser Lehrstühle gilt § 2 entsprechend.

Articolo 4

1 L'insegnamento nei Dipartimenti di Teologia delle Alte Scuole di cui al­l'articolo 3 § 1 deve corrispondere principalmente alle esigenze dei candidati allo stato sacerdotale ed inoltre a quelle dei candidati agli altri ministeri pastorali, a norma delle prescrizioni ecclesiastiche.

Artikel 4

1 Das Lehrangebot in den katholisch­theologischen Fachbereichen der in Art. 3 § 1 genannten Hochschulen muß vornehmlich den Bedürfnissen des priesterlichen Berufes, daneben denen anderer seelsorgerischer Dien­ste nach Maßgabe der kirchliehen Vorschriften Rechnung tragen.

2 L'insegnamento nei Dipartimenti di Teologia delle Alte Scuole di cui al­l'articolo 3 § 1 deve inoltre corri­spondere alle esigenze degli studenti di magistero a) orientati verso l'insegnamento

nelle scuole secondarie di grado I o di grado II, i quali intendano studiare Religione cattolica a livello di studio scientifico ed ot­tenere l'idoneità all'insegnamento della Religione cattolica nelle scuole secondarie di grado I o II ;

b) orientati verso l'insegnamento nelle scuole primarie, i quali in­tendano ottenere l'idoneità all'in­segnamento della Religione catto­lica per dette scuole;

c) di qualsiasi grado, i quali inten­dano studiare Teologia cattolica

2 Das Lehrangebot in den katholisch­theologischen Fachbereichen der in Art. 3 § 1 genannten Hochschulen muß ferner den Bedürfnissen der Studenten für das Lehramt a) mit dem Schwerpunkt in der Se­

kundarstufe I oder mit dem Schwerpunkt in der Sekundar­stufe II, die Katholische Reli­gionslehre als wissenschaftliches Fach studieren und die Befähi­gung zur Erteilung des katholi­schen Religionsunterrichtes in den Sekundarstufen I oder II er­werben wollen,

b) mit dem Schwerpunkt in der Pri-marstufe, die die Befähigung zur Erteilung des katholischen Reli­gionsunterrichtes in der Primar-stufe erwerben wollen,

c) aller Stufen, die im Rahmen des erziehungswissenschaftlichen

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 605: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 605

nel quadro dello studio delle scienze pedagogiche.

3 L'insegnamento delle cattedre di cui all'articolo 3 § 4 deve corrispondere alle esigenze degli studenti di ma­gistero di cui al § 2 lettere b) e c).

§ 4 L'insegnamento previsto nei §§ 1—3 deve essere impartito in accordo con i principi della Chiesa Catto­lica.

§ 5 Le superiori Autorità ecclesiastiche hanno il diritto di inviare propri rappresentanti agli esami per l'ido­neità all'insegnamento della Reli­gione cattolica.

6 Per l'abilitazione all'insegnamento nelle Volksschulen, Sonderschulen, berufliche Schulen, Realschulen e Ginnasi e per la nomina a maestri o maestre non si richiedono per i membri degli Ordini o delle Congre­gazioni religiose condizioni diverse da quelle richieste per i laici.

Studiums katholische Theologie studieren,

entsprechen.

3 Das Lehrangebot der in Art. 3 § 4 genannten Lehrstühle muß den Be­dürfnissen der in § 2 Buchstabe b und c genannten Studenten ent­sprechen.

4 Der in den §§ 1—3 vorgesehene Unterricht ist in Übereinstimmung mit den Grundsätzen der katholi­schen Kirche zu erteilen.

5 Die kirchlichen Oberbehörden haben das Recht, zn Prüfungen, die dazu dienen ? die Befähigung zur Ertei­lung katholischen Religionsunter­richtes festzustellen, Vertreter zu entsenden.

6 Der Erwerb der Lehrbefähigung für Volksschulen, Sonderschulen, beruf­liche Schulen, Realschulen und Gymnasien sowie die Übertragung eines Lehramtes werden für die An­gehörigen von Orden und religiö­sen Kongregationen an keine an­deren Bedingungen geknüpft als für Laien.

Articolo 5

1 Lo Stato garantisce l'istituzione ed il funzionamento di un Complesso Accademico ecclesiastico, raccolto in un unico Comune, avente i se­guenti corsi di studi a livello scien­tifico : 1) Teologia cattolica, 2) Magistero per l'insegnamento nel­

le scuole primarie, 3) Magistero per l'insegnamento nel­

le scuole secondarie di grado I e di grado II (eccettuato l'insegnamento nelle scuole professionali per le disci-

Artikel 5

1 Der Staat gewährleistet die Errich­tung und den Betrieb einer örtlich zusammengefaßten kirchlichen Ge­samthochschule mit folgenden wis­senschaftlichen Studiengängen :

1. Katholische Theologie 2. Lehramt mit dem Schwerpunkt

in der Primarstufe 3. Lehramt mit dem Schwerpunkt in

der Sekundarstufe I und in der Sekundarstufe II (mit Ausnahme der Lehrämter für das berufliche Schulwesen in

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 606: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

606 Acta Apostolicae Sedis --Commentarium Officiale

pline di natura tecnica e per le scienze dell'alimentazione, e senza la possibilità di studiare Biologia, Chimica e Fisica a li­vello scientifico),

come anche con i seguenti corsi di studio a livello professionale supe­riore : 1) Pedagogia religiosa ed attività

formativa della Chiesa, 2) Attività sociali.

L'erezione ed il funzionamento del Complesso Accademico ecclesiastico restano garantiti a condizione che esso venga gestito nel quadro delle leggi vigenti per tutti ed a tenore delle speciali norme del presente Accordo.

2 (1) Lo Stato rimborsa all'ente ge­store del Complesso Accademico ecclesiastico, dietro sua richiesta, il 90 per cento delle spese effet­tivamente sostenute (anche per investimenti). Verranno tuttavia prese in considerazione soltanto le spese per un ammontare quale risulta per equiparabili Alte Scuole statali o istituzioni di esse.

(2) Le costruzioni e le attrezzature (investimenti) sovvenzionate dal­lo Stato, che definitivamente non servano più agli scopi del Com­plesso Accademico, restano in proprietà dell'ente gestore, se questo versa un conguaglio, se­condo il prezzo corrente, propor­zionato alla sovvenzione statale. L'ente gestore può anche trasfe­rire le costruzioni e le attrezza­ture allo Stato; in tal caso lo Stato versa un conguaglio, se­condo il prezzo corrente, dedu­cendo l'aumento di valore dovuto alle sovvenzioni statali.

den Fachrichtungen technischer Art sowie der Ernährungswis­senschaft und ohne die Möglichkeit, Biolo­gie, Chemie, Physik als wissen­schaftliches Fach zu studieren)

sowie mit folgenden Fachhochschul­studiengängen : 1. Religionspädagogik und kirch­

liche Bildungsarbeit 2. Sozialwesen.

Errichtung und Betrieb der kirch­lichen Gesamthochschule bleiben ge­währleistet, solange und soweit sie im Rahmen der für alle geltenden Gesetze und nach Maßgabe der be­sonderen Bestimmungen dieses Ver­trages unterhalten wird.

§ 2 (1) Der Staat ersetzt dem Träger der kirchlichen Gesamthochschule auf dessen Antrag 90 vom Hundert des tatsächlichen Aufwandes (auch für Investitionen). Es wird jedoch nur ein Aufwand berück­sichtigt, wie er bei vergleichba­ren staatlichen Hochschulen oder Hochschuleinrichtungen entsteht.

(2) Die mit staatlichen Mitteln ge­förderten Bauten und Einrich­tungen (Investitionen), die auf Dauer nicht mehr den Zwecken der Hochschule dienen, bleiben im Eigentum des Trägers der kirchlichen Gesamthochschule, wenn dieser Wertausgleich zum Verkehrswert im Verhältnis des Anteils der staatlichen Förderung leistet. Der Träger kann die Bau­ten und Einrichtungen auch dem Staat übereignen; der Staat lei­stet in diesem Fall Wertausgleich zum Verkehrswert abzüglich der durch die staatlichen För­derungsmittel herbeigeführten Werterhöhungen,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 607: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 607

3 L'ente gestore emana l'ordinamento di base del Complesso Accademico, come pure gli altri ordinamenti, in particolare gli ordinamenti di studi, gli ordinamenti di esami e gli ordi­namenti per l'abilitazione all'inse­gnamento universitario, in quanto anche le Alte Scuole statali emanino tali ordinamenti. Esso stabilisce in qual modo si articola il Complesso Accademico, quali organi collegiali devono essere istituiti e come essi devono essere composti, e quale de­nominazione deve avere l'Alta Scuo­la. Per tali atti si richiede il con­senso dello Stato. Il consenso viene accordato, a condizione che l'ordi­namento non contravvenga alle leggi e che garantisca l'equivalenza della formazione e dei titoli di studio.

4 Nei corsi di studio a livello scien­tifico ed in quelli a livello professio­nale superiore, di cui all'articolo 5 § 1, il Complesso Accademico eccle­siastico ha il diritto — sulla base di ordinamenti di esami equivalenti nel loro livello a quelli vigenti per le Alte Scuole statali e senza ulte­riore partecipazione dello Stato — di tenere esami accademici, di rila­sciare titoli di studio e di conferire i gradi accademici che dalle Alte Scuole statali vengono conferiti in discipline paragonabili sulla base di eguali presupposti. Il conferimento della laurea in tutti i corsi di studio a livello scientifico, elencati al § 1, e l'abilitazione all'insegnamento uni­versitario presuppongono corsi di studio a livello scientifico. Gli esami accademici, i gradi accademici ed i titoli di studio conferiscono gli stes­si diritti che gli esami, i gradi ed i titoli di studio di eguali corsi in Alte Scuole statali. Lo studio con­cluso nel Complesso Accademico ec­clesiastico vale come studio accade­mico concluso a norma del diritto

§ 3 Der Träger erläßt die Grundordnung der Hochschule und die sonstigen Ordnungen, insbesondere die Stu­dienordnungen, Hochschulprüfungs­ordnungen und Habilitationsordnun­gen, soweit sie auch bei staatlichen Hochschulen von diesen selbst er­lassen werden. Er legt fest, wie die Hochschule gegliedert ist, welche Kollegialorgane zu bilden und wie sie zusammenzusetzen sind und wel­che Bezeichnung die Hochschule führt. Der Träger bedarf dazu je­weils des staatlichen Einvernehmens. Das Einvernehmen wird erklärt, wenn die Ordnung nicht gegen Ge­setze verstößt und die Gleichwertig­keit der Ausbildung und der Ab­schlüsse gewährleistet ist.

4 Die kirchliche Gesamthochschule hat das Recht, ohne weitere staatliche Mitwirkung in den in Art. 5 § 1 ge­nannten wissenschaftlichen und Fachhochschulstudiengängen auf Grund von Prüfungsordnungen, die in ihren Anforderungen den an den staatlichen Hochschulen geltenden Prüfungsordnungen gleichwertig sind, Hochschulprüfungen abzuneh­men, Zeugnisse zu erteilen und die akademischen Grade zu verleihen, die in vergleichbaren Fächern von staatlichen Hochschulen unter glei­chen Hochschulen unter gleichen Voraussetzungen verliehen werden. Die Verleihung des Doktorgrades in allen in § 1 genannten wissenschaft­lichen Studiengängen sowie die Feststellung der Lehrhefähigung set­zen ein wissenschaftliches Studium voraus. Die Hochschulprüfungen, Hochschulgrade und Zeugnisse ver­leihen die gleichen Berechtigungen wie die Prüfungen, Grade und Zeugnisse gleicher Studiengänge an staatlichen Hochschulen. Das an der kirchlichen Gesamthochschule abge-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 608: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

608 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vigente per le Alte Scuole in genere. Nel quadro della formazione e dei corsi di perfezionamento per sacer­doti gli esami sono regolati esclusi­vamente dal diritto canonico a con­dizione che in base ad essi non ven­gano conferiti dei gradi accademici.

schlossene Studium ist ein abge­schlossenes Hochschulstudium im Sinne des allgemeinen Hochschul­rechtes. Prüfungen im Rahmen der Aus- und Fortbildung der Priester richten sich ausschließlich nach kirchlichem Recht, soweit auf Grund der Prüfungen keine akademischen Grade verliehen werden.

§ 5 Gli esami, che conferiscono l'ido­neità all'insegnamento nelle scuole pubbliche, si svolgono come esami di Stato sulla base dei relativi ordina­menti statali di studi e di esami, e — in quanto ciò corrisponda al­l'uso generale — nella sede del Com­plesso Accademico. Gli studenti formati nel Complesso Accademico verranno ammessi, a tenore delle prescrizioni generali, agli esami di Stato per l'insegna­mento allo stesso modo che gli stu­denti delle Alte Scuole statali. Nel quadro della sua competenza lo Sta­to curerà che essi vengano equipa­rati nell'impiego a coloro che sono stati formati nelle Alte Scuole statali.

5 Prüfungen, welche die Befähigung für das Lehramt an öffentlichen Schulen verleihen, werden auf Grund staatlicher Studien- und Prüfungs­ordnungen als Staatsprüfungen und — soweit dies allgemein üblich ist — am Sitz der Gesamthochschule abge­nommen. Die an der kirchlichen Gesamthoch­schule ausgebildeten Studenten wer­den nach Maßgabe der allgemeinen Bestimmungen wie vergleichbare Studenten der staatlichen Hochschu­len zu den staatlichen Prüfungen für das Lehramt zugelassen. Der Staat wird im Rahmen seiner Zuständig­keit dafür Sorge tragen, daß sie in ihrer beruflichen Verwendung den an den staatlichen Hochschulen Aus­gebildeten gleichgestellt sind.

Articolo 6

1 II diritto della Chiesa Cattolica in Baviera ad un conveniente influsso nell'educazione degli alunni della propria confessione viene garantito senza pregiudizio del diritto dei ge­nitori.

2 In classi e gruppi di insegnamento nelle scuole primarie, frequentati esclusivamente da alunni di confes­sione cattolica, l'insegnamento e l'educazione si uniformano agli spe­ciali principi della confessione cat­tolica.

Artikel 6

1 Das Recht der katholischen Kirche in Bayern auf einen angemessenen Einfluß bei der Erziehung der Schü­ler ihres Bekenntnisses wird unbe­schadet des Erziehungsrechtes der Eltern gewährleistet.

2 In Klassen und Unterrichtsgruppen an Volksschulen, die ausschließlich von Schülern des katholischen Be­kenntnisses besucht werden, richten sich Unterricht und Erziehung nach den besonderen Grundsätzen des katholischen Bekenntnisses.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 609: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 609

3 Vengono formate classi e grappi di insegnamento per alunni di confes­sione cattolica, quando i genitori o chi per essi vi consentono, e le esi­genze della pedagogia e dell'orga­nizzazione scolastica lo permettono. Tale condizione si verifica quando per un corso vengono costituite clas­si parallele o quando vengono for­mati gruppi di insegnamento pa­ralleli.

3 Klassen und Unterrichtsgruppen für Schüler des katholischen Bekennt­nisses werden gebildet, wenn die Erziehungsberechtigten zustimmen und die pädagogischen und schulor­ganisatorischen Erfordernisse es er­möglichen. Dies trifft zu, wenn für einen Schülerjahrgang Parallelklas­sen oder wenn parallele Unterrichts­gruppen gebildet werden.

§ 4 In classi, frequentate da alunni di confessione diversa, l'insegnamento e l'educazione, salvo il rispetto do­vuto ai sentimenti di alunni di di­versa convinzione, si uniformano ai principi comuni delle confessioni cristiane.

4 In Klassen, die von Schülern ver­schiedener Bekenntnisse besucht wer­den, richten sich Unterricht und Erziehung bei gebührender Rück­sichtnahme auf die Empfindungen andersdenkender Schüler nach den gemeinsamen Grundsätzen der christ­lichen Bekenntnisse.

§ 5 Nella scelta dei maestri si deve tener § 5 Bei der Auswahl der Lehrkräfte soll conto della confessione cui apparten- auf die Bekenntniszugehörigkeit der gono gli alunni. Schüler Rücksicht genommen werden.

§ 6 Agli alunni di tutti i tipi di scuola deve essere data, d'intesa con le superiori Autorità ecclesiastiche, opportunità appropriata e sufficiente di adempiere i loro doveri religiosi.

6 Den Schülern aller Schularten wird in Absprache mit den kirchlichen Oberbehörden geeignete und aus­reichende Gelegenheit zur Erfüllung ihrer religiösen Pflichten gegeben.

§ 7 Verificandosi inconvenienti nella vita religiosa o morale degli alunni cattolici, come anche influenze per­niciose o indebite sui medesimi nel­la scuola, ed in particolar modo eventuali offese alla loro fede od ai loro sentimenti religiosi nell'insegna­mento, il Vescovo ed i suoi delegati hanno il diritto di ricorrere alle Au­torità scolastiche dello Stato, le quali avranno cura di mettervi con­venientemente riparo.

Articolo 7

§ 1 L'istruzione religiosa rimane mate­ria ordinaria in tutte le scuole, nelle quali essa vi sia già introdotta. Essa

7 Dem Bischof und seinen Beauftrag­ten steht das Recht zu, Mißstände im religiös-sittlichen Leben der ka­tholischen Schüler wie auch ihre nachteiligen oder ungehörigen Be­einflussungen in der Schule, insbe­sondere etwaige Verletzungen ihrer Glaubensüberzeugung oder religiö­sen Empfindungen im Unterricht bei der staatlichen Unterrichtsbehörde zu beanstanden, die für entspre­chende Abhilfe Sorge tragen wird.

Artikel 7

1 Der Religionsunterricht bleibt in al­len Schularten ordentliches Lehrfach, soweit es dort bisher eingeführt ist.

39 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 610: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 1 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

deve essere impartita in accordo con i principi della Chiesa Cattolica.

Er ist in Übereinstimmung mit den Grundsätzen der katholischen Kirche zu erteilen.

L'ampiezza di detta istruzione verrà fissata d'accordo con le superiori Autorità ecclesiastiche.

Der Umfang des Religionsunterrich­tes wird im Einvernehmen mit den kirchlichen Oberbehörden festge­setzt.

Qualora lo Stato Bavarese non si trovasse legalmente in grado di dare in alcune scuole all'istruzione reli­giosa il carattere di materia ordi­naria d'insegnamento, essa vi potrà tuttavia essere impartita almeno pri­vatamente, ed a tale scopo verranno messi a disposizione i locali della scuola con riscaldamento ed illumi­nazione a spese dei Comuni o dello Stato.

Sollte der Bayerische Staat in et­lichen Schulen rechtlich nicht in der Lage sein, dem Religionsunterricht den Charakter eines ordentlichen Lehrfaches zu erteilen, so wird we­nigstens die Erteilung eines priva­ten Religionsunterrichtes durch die Bereitstellung der Schulräume sowie durch deren Beheizung und Beleuch­tung aus gemeindlichen oder staat­lichen Mitteln sichergestellt.

§ 2 Sono garantite alla Chiesa la vigi­lanza e la direzione dell'istruzione religiosa nelle scuole.

§ 3 Per impartire l'istruzione religiosa si richiede previamente l'autorizza­zione da parte del competente Ve­scovo diocesano.

§ 2 Die Beaufsichtigung und Leitung des Religionsunterrichtes in den Schulen werden der Kirche gewährleistet.

§ 3 Die Erteilung des katholischen Re­ligionsunterrichtes setzt die Bevoll­mächtigung durch den zuständigen Diözesanbischof voraus.

§ 4 L'impiego di insegnanti per l'istru­zione religiosa cattolica avrà luogo da parte dello Stato soltanto se con­tro i candidati non sia stata solle­vata alcuna obiezione da parte del competente Vescovo diocesano.

§ 5 L'articolo 3 § 3 vale in modo ana­logo.

§ 4 Die Verwendung als Lehrer für das Fach Katholische Religionslehre wird seitens des Staates erst erfolgen, wenn gegen den in Aussicht genom­menen Kandidaten von dem zustän­digen Diözesanbischof keine Erinne­rung erhoben worden ist.

§ 5 Art. 3 § 3 gilt entsprechend.

6 I maestri idonei e disposti ad im­partire l'insegnamento della Religio­ne cattolica verranno assegnati alle singole scuole possibilmente in ma­niera tale che l'insegnamento della Religione cattolica, quale materia

§ 6 Die zur Erteilung katholischen Re­ligionsunterrichtes geeigneten und bereiten Lehrkräfte werden bei der Zuweisung an die einzelnen Schu­len nach Möglichkeit so eingesetzt, daß der katholische Religionsunter-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 611: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 1 1

ordinaria, rimanga assicurato me­diante la collaborazione dei maestri.

§ 7 Nei casi in cui la Chiesa fa impar­tire l'istruzione religiosa da sacer­doti, diaconi, catechisti o insegnanti in servizio della Chiesa, essa assu­merà come insegnanti a tempo pie­no soltanto persone che abbiano com­piuto i corsi per sacerdoti previsti dalle prescrizioni ecclesiastiche e che ne abbiano superato gli esami, o persone la cui formazione corri­sponda a quella degli insegnanti statali.

rieht als ordentliches Lehrfach an den Schulen durch die Mitwirkung der Lehrer gesichert bleibt.

7 Soweit die Kirche den Religions­unterricht durch Priester, Diakone, Katecheten oder Lehrer im kirch­lichen Dienst selbst versehen läßt, wird sie nur solche Personen als hauptberufliche Lehrkräfte verwen­den, die entweder die nach den kirch­lichen Vorschriften vorgesehene volle Ausbildung für Priester durchlaufen und die dabei vorgeschriebenen Prü­fungen erfolgreich abgelegt haben oder deren Ausbildung der staat­licher Lehrkräfte entspricht.

Il compenso per questa istruzione Die Vergütung dieses Religionsun-religiosa viene regolato da Accordi terrichtes wird in Vereinbarungen con le superiori Autorità religiose. mit den kirchlichen Oberbehörden

geregelt.

Articolo 8

§ 1 Lo Stato Bavarese, nel quadro delle provvidenze in favore delle scuole private, concederà il suo aiuto alle scuole private gestite da enti catto­lici. In conformità con le prescri­zioni statali, tali scuole vengono ri­conosciute dallo Stato ed agevolate mediante sovvenzioni come pure me­diante facilitazioni nello scambio di maestri.

§ 2 Alle scuole primarie private cattoli­che, gestite da persona giuridica di diritto pubblico o privato, operanti su base di pubblica utilità e rispon­denti nella loro impostazione ed ar­ticolazione alle prescrizioni vigenti per le scuole pubbliche, lo Stato, su richiesta dell'ente gestore, rimborsa le necessarie spese, da computarsi alla stregua di quelle per le scuole pubbliche.

Artikel 8

1 Der Freistaat Bayern wird im Rah­men der allgemeinen Förderung der Privatschulen den Schulen katholi­scher Träger seine Hilfe angedeihen lassen. Nach Maßgabe der staat­lichen Vorschriften werden diese Schulen staatlich anerkannt und durch Finanzierungshilfen sowie durch Erleichterung im Austausch von Lehrkräften gefördert.

2 Privaten katholischen Volksschulen und Sonderschulen, die von juristi­schen Personen des öffentlichen oder privaten Rechts betrieben werden, auf gemeinnütziger Grundlage wir­ken und in Ausbau und Gliederung den für die öffentlichen Schulen gel­tenden gesetzlichen Vorschriften entsprechen, ersetzt der Staat auf Antrag des Schulträgers den notwen­digen Aufwand, der sich nach dem der öffentlichen Schulen bemißt.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 612: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 1 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

§ 3 Le spese necessarie per lavori, ap­provati dall'Autorità scolastica, di costruzione di nuovi edifici di scuole primarie private e di scuole speciali private, come pure di adattamento o ampliamento delle medesime, ver­ranno rimborsate dallo Stato nel quadro dello stanziamento a tale fine fissato nel bilancio statale. L'impor­to complessivo per detti lavori verrà fissato in conveniente proporzione alle spese edilizie della pubblica finanza per le scuole pubbliche.

3 Die notwendigen Kosten für schul auf sichtlich genehmigte Neu-, Um-und Erweiterungsbauten privater Volksschulen und Sonderschulen werden vom Staat im Rahmen der im Haushalt für diesen Zweck be­reitgestellten Gesamtsumme ersetzt. Der Gesamtbetrag für den Bau die­ser Schulen wird in einem angemes­senen Verhältnis zu den Aufwendun­gen der öffentlichen Hand für den öffentlichen Schulhausbau festgesetzt.

Articolo 13

§ 1 In considerazione delle spese dello Stato Bavarese per gli assegni degli ecclesiastici la Chiesa non assumerà alla direzione ed amministrazione delle diocesi, nonché degli istituti diocesani di educazione, come pure alla cura d'anime parrocchiale ed all'insegnamento religioso, se non ecclesiastici, i quali a) abbiano cittadinanza tedesca, b) posseggano un titolo valido per

l'ammissione allo studio di Alta Scuola a livello scientifico (Hoch­schulreife),

c) abbiano compiuto con successo gli studi filosofico-teologici prescritti dalla Chiesa in un'Alta Scuola germanica dello Stato o in un'Al­ta Scuola germanica ecclesiasti­ca, la quale soddisfi alle disposi­zioni del can. 1365 del Codice di Diritto Canonico, od in un'Alta Scuola Pontificia in Roma.

2 Parimenti negli Ordini e nelle Con­gregazioni religiose, come pure nelle loro case, i Superiori che hanno la loro residenza in Baviera, debbono avere cittadinanza tedesca, salvo il diritto dei Superiori di altra citta-

Artikel 13

1 Im Hinblick auf die Aufwendungen des Bayerischen Staates für die Be­züge der Geistlichen wird die Kir­che in der Leitung und Verwaltung der Diözesen, ferner der Diözesan-bildungsanstalten sowie in der Pfarrseelsorge und für die Erteilung des Religionsunterrichtes nur Geist­liche verwenden, die a) deutsche Staatsangehörigkeit ha­

ben b) ein zum Studium an einer wis­

senschaftlichen Hochschule be­rechtigendes Zeugnis besitzen (Hochschulreife)

c) die von der Kirche vorgeschriebe­nen philosophisch-theologischen Studien an einer deutschen staat­lichen Hochschule oder an einer den Bestimmungen des c. 1365 Cod- jur. can. entsprechenden deutschen kirchlichen Hochschule oder an einer päpstlichen Hoch­schule in Rom erfolgreich zurück­gelegt haben.

2 Desgleichen müssen bei Orden und religiösen Kongregationen sowie bei deren Niederlassungen die Obern, die in Bayern ihren Sitz haben, deut­sche Staatsangehörigkeit besitzen. Unberührt bleibt das Recht der Or-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 613: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 613

dinanza, residenti all'estero, di visi­tare per sé o per altri le loro case poste in Baviera, come pure il di­ritto dei religiosi di compiere gli studi filosofici e teologici nelle scuole del loro istituto a norma del can. 1365 del Codice di Diritto Ca­nonico, anziché in quelle menzionate nel § 1 lett. c.

§ 3 Con il consenso da parte ecclesia­stica e da parte statale si può pre­scindere dai requisiti di cui ai §§ 1 e 2.

Questo Accordo, i cui testi italiano e tedesco fanno egualmente fede, dovrà essere ratificato e gli Istrumenti della ratifica dovranno essere scambiati quan­to prima in Bonn-Bad Godesberg.

Esso entra in vigore il giorno dello scam­bio degli Istrumenti della ratifica. In quanto le norme del presente Accordo si riferiscono al nuovo ordinamento del­la formazione degli insegnanti, esse en­treranno in vigore il Io ottobre 1977. Fino a tale momento continuano a va­lere le norme attualmente vigenti. L'ar­ticolo 5 § 2 comma 1 entrerà in vigore il Io gennaio dell'anno successivo al giorno dello scambio degli Istrumenti della ratifica. Con l'entrata in vigore le disposizioni del presente Accordo subentrano a quelle 1) dell'articolo 2 periodo primo e del­

l'articolo 3 dell'Accordo circa la Fa­coltà di Teologia cattolica dell'Uni­versità di Ratisbona del 2 settembre 1966,

2) dell'articolo 2 periodo primo e del­l'articolo 3 dell'Accordo circa il Di­partimento di Teologia cattolica del­l'Università di Augusta del 17 settem­bre 1970.

densobern mit anderer Staatsange­hörigkeit, die ihren Sitz im Ausland haben, persönlich oder durch ihren Vertreter ihre Häuser in Bayern visitieren sowie das Recht der Or­denskleriker, ihre philosophisch-zu visitieren sowie das Recht der Or­densschulen nach Maßgabe des c. 1365 Cod. jur. can. zurückzulegen an Stelle der in § 1 Buchst, c ge­nannten Anstalten.

§ 3 Bei kirchlichem und staatlichem Ein­verständnis kann von den in §§ 1 und 2 genannten Erfordernissen ab­gesehen werden.

Dieser Vertrag, dessen italienischer und deutscher Text gleiche Kraft haben, soll ratifiziert und die Ratifikationsurkunden sollen möglichst bald in Bonn-Bad Go­desberg ausgetauscht werden.

Er tritt mit dem Tag des Austausches der Ratifikationsurkunden in Kraft. So­weit sich die Bestimmungen des Vertra­ges auf die Neuordnung der Lehrerbil­dung beziehen, treten sie am 1. Oktober 1977 in Kraft. Bis dahin gelten die bisherigen Bestim­mungen weiter. Art. 5 § 2 Ziffer 1 tritt am 1. Januar des auf den Tag des Aus­tausches der Ratifikationsurkunden fol­genden Jahres in Kraft. Mit dem Tag des Inkrafttretens treten die Bestimmungen dieses Vertrages an die Stelle 1) des Art. 2 Satz 1 und des Art. 3 des

Vertrages über die katholisch-theolo­gische Fakultät der Universität Re­gensburg vom 2. September 1966,

2) des Art. 2 Satz 1 und des Art. 3 des Vertrages über den katholisch-theolo­gischen Fachbereich der Universität Augsburg vom 17. September 1970.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 614: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 1 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Inoltre cessa di aver vigore l'Accordo del 7 ottobre 1968 con cui si apportava­no modifiche ed aggiunte agli articoli 5 e 6 del Concordato con la Baviera.

In fede di che il presente Accordo è stato sottoscritto.

Fatto in doppio originale.

Monaco, 4 Settembre 1974

Corrado Bafile

Arcivescovo tit. di Antiochia di Pisidia Nunzio Apostolico

PEOTOCOLLO FINALE

Nell'atto di sottoscrivere l'Accordo oggi concluso fra la Santa Sede e lo Stato Bavarese sono state fatte le seguenti con­cordi dichiarazioni che costituiscono par­te integrante dell'Accordo stesso :

Circa l'articolo 3 §§ 2 e 3

La dichiarazione del competente Vescovo diocesano nel senso che contro il candi­dato preso in considerazione non viene sollevata obiezione, implica il consenso a che il candidato stesso diventi membro del Dipartimento di Teologia. L'applicazione dell'articolo 3 § 3 ha quin­di come conseguenza che il docente cessa di far parte del Dipartimento di Teologia cattolica.

Außerdem tritt der Vertrag vom 7. Okto­ber 1968 zur Änderung und Ergänzung der Art. 5 und 6 des Bayerischen Kon­kordates außer Kraft.

Zu Urkund dessen wurde dieser Vertrag unterzeichnet.

Geschehen in doppelter Urschrift.

München, den 4. September 1974

Dr. h. c. Alfons Goppel Bayerischer Ministerpräsident

Prof. Hans Maier Bayerischer Staatsminister für Unterricht und Kultus

Dr. Dr. h. c. Ludwig Huber Bayerischer Staatsminister der Finanzen

SCHLUSSPROTOKOLL

Bei der Unterzeichnung des am heutigen Tage zwischen dem Heiligen Stuhl und dem Freistaat Bayern geschlossenen Ver­trages sind folgende übereinstimmende Erklärungen abgegeben worden, die ei­nen integrierenden Bestandteil des Ver­trages bilden:

Zu Art. 3 §§ 2 und 3

Die Erklärung des zuständigen Diöze­sanbischof s, daß gegen den in Aussicht genommenen Kandidaten keine Erinne­rung erhoben wird, bedeutet zugleich das Einverständnis, daß der Kandidat Mitglied des theologischen Fachbereiches wird. Die Anwendung des Art. 3 § 3 hat da­her zur Folge, daß der Lehrer aus dem theologischen Fachbereich ausscheidet.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 615: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 1 5

Circa l'articolo 3 §§ 1 e 5

(1) Fino all'erezione del Dipartimento di Teologia cattolica e delle tre catte­dre, di cui all'articolo 3 § 5, nell'Uni­versità di Passavia ed alla conse­guente soppressione dell'Alta Scuola filosofico-teologica di Passavia, ri­mangono per questa in vigore l'arti­colo 3 §§ 1 e 2 e l'articolo 4 § 1 del Concordato nella formulazione del 29 marzo 1924.

(2) Lo Stato Bavarese si adoprerà affin­ché per i professori dell'Alta Scuola filosofico-teologica di Passavia, che non vengano assunti in un Diparti­mento di Teologia cattolica di una Università o di un Complesso Acca­demico attraverso un normale proce­dimento di chiamata, vengano garan­tite sufficienti possibilità di insegna­mento e di ricerca.

Circa l'articolo 5 § 1

(1) L'ente gestore del Complesso Acca­demico ecclesiastico è soggetto alla vigilanza prevista per le fondazioni ecclesiastiche. La vigilanza statale sul Complesso Accademico ecclesiastico è limitata alla legittimità dei provvedimenti.

(2) La posizione economica e giuridica dei docenti è assicurata quando l'ente gestore, quale ente ecclesiasti­co, regola i rapporti giuridici dei suoi impiegati ed ecclesiastici in cura d'anime in modo corrispondente al diritto statale.

Anche un altro ente ecclesiastico, per esempio la Diocesi (ente di diritto pubblico) o un consorzio di Diocesi, può, in luogo dell'ente gestore, rego­lare i rapporti giuridici degli impie­gati e degli ecclesiastici in cura d'ani-

Zu Art. 3 §§ 1 und 5

(1) Bis zur Errichtung des katholisch­theologischen Fachbereiches und der drei in Art. 3 § 5 genannten Lehr­stühle und der damit verbundenen Auflösung der Philosophisch-Theolo­gischen Hochschule Passau gelten Art. 3 §§1 und 2, sowie Art. 4 § 1 in der Fassung des Konkordats vom 29. März 1924 für die Philosophisch-Theologische Hochschule weiter.

(2) Der Freistaat Bayern wird sich be­mühen, daß für die Professoren der Philosophisch-Theologischen Hoch­schule Passau, die nicht im Wege des üblichen Berufungsverfahrens an den katholisch-theologischen Fachbe­reich einer Universität oder Gesamt­hochschule berufen werden, ausrei­chende Lehr- und Forschungsmöglich­keiten gewährleistet werden.

Zu Art. 5 § 1

(1) Der Träger der kirchlichen Gesamt­hochschule unterliegt der für kirch­liche Stiftungen vorgesehenen Auf­sicht. Die staatliche Aufsicht über die kirchliche Gesamthochschule be­schränkt sich auf die Rechtsauf sieht.

(2) Die wirtschaftliche und rechtliche Stellung der Lehrenden ist gesichert, wenn der Träger als kirchlicher Ver­band die Rechtsverhältnisse seiner Beamten und Seelsorger den Vor­schriften des staatlichen Beamten­rechts entsprechend regelt.

An Stelle des Trägers (Stiftung) kann auch ein anderer kirchlicher Ver­band, z. B. die Diözese (Körperschaft des öffentlichen Rechts) oder ein Verband der Diözesen, die Rechts­verhältnisse der Beamten und Seel-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 616: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 1 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

me in modo corrispondente alle pre­scrizioni del diritto impiegatizio sta­tale. Anche un altro ente ecclesiasti­co può, in luogo dell'ente gestore, provvedere all'assunzione di persone in servizio presso il Complesso Acca­demico ecclesiastico.

In quanto l'ente gestore, o in luogo di esso un altro ente ecclesiastico, regoli i rapporti giuridici dei suoi impiegati ed ecclesiastici in cura d'anime in modo corrispondente alle relative prescrizioni del diritto impie­gatizio statale, lo Stato Bavarese, nel determinare l'anzianità di servizio ai fini della pensione, equipara nel quadro del vigente diritto statale fe­derale l'attività presso l'ente gestore o presso l'ente ecclesiastico, di cui so­pra, all'attività in servizio presso persona giuridica di diritto pubblico.

Verificandosi le stesse condizioni, l'ente gestore, o in luogo di esso un altro ente ecclesiastico, tratterà in modo corrispondente l'attività in ser­vizio di una persona giuridica di di­ritto pubblico nel computo dell'an­zianità di servizio ai fini dello sti­pendio, nonché della durata di servi­zio ai fini della pensione.

(3) I docenti devono soddisfare alle condizioni di preparazione scientifica e pedagogica che si richiedono per analoghe attività presso le Alte Scuo­le statali. Di regola l'insegnamento nel Complesso Accademico deve es­sere svolto da insegnanti a tempo pieno.

(4) Quanto al personale ed alla dotazio­ne di locali ed attrezzature, il Com­plesso Accademico ecclesiastico non deve, in linea di massima, risultare inferiore ad equiparabili Alte Scuole statali.

sorger den Vorschriften des staat­lichen Beamtenrechts entsprechend regeln. An Stelle des Trägers kann auch ein anderer kirchlicher Verband die an der kirchlichen Gesamthoch­schule Tätigen anstellen.

Sofern der Träger oder an seiner Stelle ein kirchlicher Verband die Rechtsverhältnisse seiner Beamten und Seelsorger entsprechend den einschlägigen Vorschriften des staat­lichen Beamtenrechts regelt, stellt der Freistaat Bayern im Rahmen des geltenden Bundesrechts die Tätigkeit beim Träger oder dem kirchlichen Verband einer Tätigkeit im Dienst eines öffentlich-rechtlichen Dienst­herrn bei der Festsetzung des Besol­dungsdienstalters und der ruhege­haltsfähigen Dienstzeit gleich.

Der Träger, oder an seiner Stelle ein kirchlicher Verband, wird unter der gleichen Voraussetzung die Tätigkeit bei einem öffentlich-rechtlichen Dienstherrn bei der Festsetzung des Besoldungsdienstalters und der Be­rechnung der ruhegehaltsfähigen Dienstzeit entsprechend behandeln.

(3) Die Lehrenden müssen die fachlichen und pädagogischen Einstellungsvor­aussetzungen erfüllen, die für ent­sprechende Tätigkeiten an staatlichen Hochschulen gefordert werden. Die Lehraufgaben der Hochschule müssen in der Regel von hauptberuflich Leh­renden erfüllt werden.

(4) Die kirchliche Gesamthochschule darf grundsätzlich im Personal und in der Ausstattung mit Räumen und Ein­richtungen nicht hinter vergleichba­ren staatlichen Hochschulen zurück­stehen.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 617: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 617

(5) Gli aspiranti allo studio nel Comples­so Accademico devono soddisfare alle condizioni per l'ammissione in una analoga Alta Scuola statale ; per i corsi di Teologia possono essere fatte eccezioni in favore di coloro che non aspirino a divenire insegnanti statali a tempo pieno. Per l'immatricolazio­ne degli studenti e per il ritiro e per la cessazione di essa l'ente gestore è libero di stabilire ulteriori condizioni determinate dalla particolare natura del Complesso Accademico ecclesia­stico.

Circa l'articolo 5 §§ 1 e 2

L'istituzione di corsi di studio diversi da quelli garantiti al § 1, ed anche di quelli esclusi dal medesimo § 1, è possibile a tenore delle prescrizioni della legge ba­varese sulle Alte Scuole; in tal caso, però, non si applica il § 2. Maggiori spese, che da tali corsi di studio deri­vino per l'amministrazione centrale e per le istituzioni centrali del Complesso Accademico, non verranno rimborsate.

Circa l'articolo 5 § 3

L'ente gestore può emanare gli ordina­menti (ordinamento di base, ordinamenti di studi e ordinamenti di esami) diret­tamente oppure affidarne l'incombenza ai competenti organi del Complesso Acca­demico.

La riserva del consenso statale rimane impregiudicata.

Circa l'articolo 5 § 4

Resta impregiudicata la generale vigi­lanza da parte dello Stato circa gli esami delle Alte Scuole, la quale deve in parti-

(5) Die Studienbewerber müssen die Voraussetzungen für die Aufnahme in eine entsprechende staatliche Hoch­schule erfüllen; für theologische Stu­diengänge können Ausnahmen ge­macht werden, soweit nicht die Ver­wendung als hauptamtlich tätiger staatlicher Lehrer angestrebt wird. Dem Träger steht es frei, für die Immatrikulation der Studierenden, die Zurücknahme der Immatrikula­tion und die Exmatrikulation zusätz­liche Bedingungen festzulegen, die aus der besonderen Eigenart einer kirchlichen Gesamthochschule her­rühren.

Zu Art. 5 §§ 1 und 2

Die Einrichtung von anderen als den in § 1 gewährleisteten Studiengängen, auch von den in § 1 ausdrücklich ausgeschlos­senen, ist nach Maßgabe der Bestimmun­gen des Bayerischen Hochschulgesetzes möglich, doch findet in diesen Fällen § 2 keine Anwendung. Höhere Anforderun­gen, die sich aus solchen Studiengängen an die zentrale Verwaltung und an die zentralen Einrichtungen ergeben, werden nicht ersetzt.

Zu Art. 5 § 3

Der Träger kann die Ordnungen (Grund­ordnung, Studienordnungen, Prüfungs­ordnungen) entweder selbst erlassen oder den Erlaß den zuständigen Hochschul­gremien übertragen.

Der Vorbehalt des staatlichen Einver­nehmens wird dadurch nicht berührt.

Zu Art. 5 § 4

Die allgemeine staatliche Aufsicht über die Hochschulprüfungen, die insbeson­dere sicherzustellen hat, daß die Prü-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 618: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 6 1 8

colare assicurare che gli esami si svol­gano nell'osservanza delle vigenti norme giuridiche. Lo Stato non designa tutta­via il presidente della commissione esa­minatrice.

Circa l'articolo 5 § 5

(1) Lo Stato assicurerà il tirocinio degli studenti di magistero del Complesso Accademico ecclesiastico allo stesso modo che per gli studenti delle Alte Scuole statali.

(2) Lo Stato impiegherà i professori del Complesso Accademico ecclesiastico come esaminatori negli esami statali in egual modo che i professori delle Alte Scuole statali.

Circa l'articolo 6 §§ 3, 4 e 5

Le norme dell'articolo 6 §§ 3, 4 e 5 val­gono per le Volksschulen.

Circa l'articolo 7 § 1

Qualora ai tipi di scuola, nei quali l'istruzione religiosa è già introdotta, vengano aggiunti o sostituiti nuovi tipi di scuola con scopi d'istruzione compara­bili, anche in queste nuove scuole resta garantita l'istruzione religiosa.

Circa l'articolo 7 § 7

Presso le Volksschulen, le Sondervolhs-schulen, le Berufsschulen e le Berufsfach­schulen possono essere inoltre assunti a tempo pieno insegnanti di Religione, i quali di regola abbiano avuto la loro for­mazione almeno in corsi di studio a livello professionale superiore.

fungen unter Beachtung der jeweils gel­tenden Rechtsvorschriften abgenommen werden, bleibt gewahrt. Der Staat wird jedoch keinen Prüfungsvorsitzenden be­stellen.

Zu Art. 5 § 5

(1) Der Staat wird die schulpraktische Ausbildung der Studenten für das Lehramt der kirchlichen Gesamthoch­schule in gleicher Weise sicherstellen wie diejenige der Studenten staat­licher Hochschulen.

(2) Der Staat wird die Professoren der kirchlichen Gesamthochschule als Prüfer bei den staatlichen Prüfungen in gleicher Weise einsetzen, wie dies bei Professoren der staatlichen Hoch­schulen der Fall ist.

Zu Art. 6 §§ 3, 4 und 5

Die Bestimmungen des Art. 6 §§ 3, 4 und 5 gelten für die Volksschulen.

Zu Art. 7 § 1

Sollten neben oder an Stelle von Schul­arten, in denen Religionsunterricht ein­geführt ist, neue Schularten mit ver­gleichbaren Bildungszielen eingerichtet werden, bleibt der Religionsunterricht auch in diesen neuen Schulen gewähr­leistet.

Zu Art. 7 § 7

An Volksschulen, Sondervolksschulen Berufsschulen und Berufsfachschulen können außerdem Religionspädagogen als hauptberufliche Lehrkräfte verwen­det werden, die in der Regel minde­stens in Fachhochschulstudiengängen ausgebildet worden sind.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 619: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 1 9

Circa l'articolo 13 § 1

Si è d'accordo che per gli ecclesiastici stranieri, che attendono alla cura d'ani­me degli stranieri, si prescinde dai re­quisiti di cui all'articolo 13 § 1.

Monaco, 4 Settembre 1974

Corrado Bafìle

Arcivescovo tit. di Antiochia di Pisidia Nunzio Apostolico

Zu Art. 13 § 1

Es besteht Einverständnis, daß bei aus­ländischen Geistlichen, die in der Seel­sorge für Ausländer tätig sind, von den in Art. 13 § 1 genannten Erfordernissen abgesehen wird.

München, den 4. September 1974

Dr. h. c. Alfons Goppel Bayerischer Ministerpräsident

Prof. Hans Maier Bayerischer Staatsminister für Unterricht und Kultus

Dr. Dr. h. c. Ludwig Huber Bayerischer Staatsminister der Finanzen

Conventione inter Apostolicam Sedem et Bavariam rata habita, die XVIII

mensis Octobris anno MDCCCCLXXIV Ratihabitionis Instrumenta accepta et

reddita mutuo fuerunt. Exinde, i. e. a die XVIII mensis Octobris anno

MDCCCCLXXIV, huiusmodi Conventio inter Apostolicam Sedem et Bavariam

icta vigere coepit, ad normam articuli 13 eiusdem Pactionis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 620: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Ö2U Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

EPISTULA

E.mo P. D. Ioanni S. R. E. Cardinali Willebrands, Secretariatus ad Chri­

stianorum Unitatem Fovendam Praesidi, quem Summus Pontifex Mis­

sum Extraordinarium eligit ut Lugduni celebritatibus praesideat septimo

expleto saeculo ex quo alterum Generale Concilium Lugdunense actum est.

PAULUS P P . VI

Venerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. —

Lugduni, in urbe Galliae nobilissima, propediem sacrae celebratio­

nes habendae erunt ut, septimo expleto saeculo ex quo alterum Gene­

rale Concilium Lugdunense actum est, digne hoc eventum commemo­

retur, quod non solum vetustam ac praeclaram S. Irenaei sedem novo

auxit decore, verum etiam praecellentem obtinet locum in annalibus

Ecclesiae universalis.

Quae celebrationes, cura et studio Venerabilis Fratris Nostri

Card. Alexandri Caroli Renard, illius Ecclesiae Archiepiscopi, ita ap­

parantur, ut iam nunc facile prospici possit eas et inceptionum oppor­

tunitate, et numero auctoritateque eorum, qui intererunt, prosperum

exitum esse habituras.

Quodsi apparatus rationem probamus, haud minore tamen laude

digna arbitramur gravia, ea data occasione, pertractanda argumenta,

quorum nonnulla quaestiones attingunt iam in Lugdunensi Concilio

agitatas, non autem solutas, quae nunc etiam peculiares Ecclesiae curas

sollicitudinesque deposcunt. Quare aequa ac serena ponderatio operis

huius Concilii videtur Nobis in praesens haud parum utilitatis afferre.

Hoc Lugdunense Concilium, quod sextum recensetur inter Gene­

rales Synodos in Occidentali orbe celebratas, anno MCCLXXIV a Deces­

sore Nostro Beato Gregorio X convocatum est, ea quidem ratione, ut

ad disceptandum de maximis illius temporis quaestionibus, una cum

Summo Pontifice et Episcopis ii etiam congrederentur, qui praecipuo­

rum religiosorum civiliumque institutorum personam agerent. Ad

partes autem habendas tam in eius praeparatione quam in ipsis deli­

berationibus, praestantissimi arcessiti sunt eius aetatis theologi, in

quibus sancti Ecclesiae Catholicae Doctores Albertus Magnus, Thomas

Aquinas et Bonaventura. Quodsi S. Thomas decessit in itinere, cum

Lugdunum peteret, S. Bonaventura autem obiit ante Concilii finem,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 621: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 621

nihilominus singularis eorum doctrinae vis penitus affecit opus, quod

Concilium absolvendum suscepit. Quare iure merito affirmare licet Lug-

dunense Concilium eo tempore feliciter celebratum esse, quo cultura

theologica Medii Aevi summum attigerat fastigium.

Summus Pontifex Gregorius X — quem eius aequales sincera vene­

ratione prosecuti sunt et cuius probitatem voluntatis animique excel-

sitatem, a quavis ambitione alienam, hodierni historici agnoscunt —

Concilium varias ob causas convocavit, et in primis ut omnes qui Chri­

stiano nomine gloriantur, de sui contumelia Redemptoris tacti dolore

intrinsecus, potenter et patienter exurgant ad Terrae Sanctae praesi­

dium et adiutorium causae Dei.1 Hoc tamen inceptum pars tantum erat

amplioris ac religiosi propositi, quod morum reformationem in Eccle­

sia, unitatem inter Graecos et Latinos, necnon pacem inter populos

complectebatur. 2 Antequam autem Concilium iniretur, ipse, exemplum

secutus Papae Innocentii I II in Concilio Lateranensi IV instruendo,

late ac diligenter inquiri iussit de condicione ac statu Ecclesiarum

localium, 3 ac sedulo allaboravit proximae Concilii praeparationi, adiu­

vantibus maxime S. Bonaventura et Beato Petro de Tarantasia,

archiepiscopo Lugdunensi, eiusque postmodum successore cum nomine

Innocentii V.

Totum Lugdunensis Concilii opus summatim pluribus Constitutio­

nibus continetur, quarum una, Zelus fidei inscripta, agit de subsidio

Terrae Sanctae praestando; alia, a verbo Fideli incipiens, doctrinam

statuit de processione Spiritus Sancti a Patre et Fil io tamquam ex uno

principio ; 4 ceterae vero varias de ecclesiastica disciplina quaestiones

respiciunt. Si autem huius Concilii momentum perpendimus eiusque

fructus, qui etiam per consequentia saecula percepti sunt non solum

ad disciplinam quod attinet, sed etiam ad religiosam vitam populi

christiani, hoc praesertim debetur eius operi canonico, quod in Eccle­

sia magnam assecutum est auctoritatem. 5 Peculiari modo recolenda est

Constitutio Ubi periculum appellata, qua Gregorius X efficere voluit,

ut tarditates ac difficultates tandem removerentur, quae suam praeces-

1 Conciliorum oecumenicorum decreta, ed. Istituto per le scienze religiose, Bologna

1973, p. 309. 2 Cfr. Ordinatio concilii generalis Lugdunensis ; ed. A. Franchi, Roma 1965, pp. 72-73. 3 Cfr. Les Registres de Grégoire X (1272-1276) et Jean XXI (1276-1277) ed. J. Gui-

raud-L. Cadier, Paris 1960, n. 220, pp. 91-92. 4 G f v. Conciliorum oecumenicorum decreta.pp. 309 et 314. s Const. 26, 27, 28 et 19; Cfr. Conciliorum oecumenicorum decreta, pp. 328-330; 324.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 622: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

622 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

serant electionem, certas severasque statuens normas Conclavis agendi,

quarum principia adhuc vigent. 6

Qui opus huius Concilii altius pervestiget, non animadvertere non

potest multum in eius vicissitudinibus valuisse pondus novorum

adiunctorum, in quibus christiana societas Medii Aevi tunc temporis

versabatur.

Revera nationalium Civitatum incrementum ; res politicae in Europa

novis euntes itineribus; agendi ratio christianorum principum cum

Orientalibus, quae calamitosa fuit mutuis ipsorum necessitudinibus;

rerum Orientalium ignoratio in aliquibus unitatis Ecclesiarum fauto­

ribus, qui proinde mentis habitum ac traditiones Ecclesiae Graecae

neglegebant : haec omnia effecerunt, ut praecipua Concilii proposita

— nempe adiutorium pro Terra Sancta ac negotium unitatis christia­

norum — iam ab initio in discrimen adducerentur.

Ipsa electio urbis Lugdunensis — ob situm geographicum et poli­

ticum peropportuna, ac praesertim quia haec sedes nulli prae ceteris

favere videbatur Nationi — indicavit certam quandam aetatem chri­

stianam fere penitus transactam esse. Nempe Ecclesiae tutela ac de­

fensio in Occidente non amplius, ut antea, collocari poterant in Impe­

rio, cuius stabilitate infirmata, respublicae nationales, inter se adver­

santes, praevalere coeperunt. Mutatis, igitur, politicae rei condicio­

nibus, illud consecuturum erat, ut praepedirentur omnia conamina

sine intermissione facta ad christianorum principum consensionem

obtinendam, quae optatum subsidium pro Terra Sancta permisisset.

Ceterum causa huiusmodi tunc multum iam amiserat spiritualis illius

significationis, quae ei ducentos ferme ante annos attributa fuerat;

aliae, enim, metae aliaque proposita iam assignabantur eis qui, sub

signo Crucis Christi profecturi, in Terram Sanctam se conferebant.

Ut neminem fugit, a sentiendi habitu, qualem peculiaria id tem­

poris adiuncta ferebant, de eiusmodi bellis atque de mutuis rationibus

inter ecclesiasticam et civilem potestatem, christiana societas iamdiu

omnino discessit.

Etiam restituta concordia Ecclesiae Graecae et Latinae — iam gra­

vata condicionibus historicis, quibus supra innuimus — fundamentis

admodum incertis ac mobilibus innitebatur. Agebatur, enim, de recon­

ciliatione inter duas Ecclesias a supremis auctoritatibus praestituta,

quam Imperator Michael VIII Palaeologus sancivit, nulla tamen

6 Cfr. IUd., pp. 314-318.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 623: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 623

Ecclesiae Graecae facultate data ut suam de hoc negotio libere senten­

tiam proferret. A Latinis, vero, textus ac formulae selecti sunt, qui

referebant doctrinam ecclesiologicam elaboratam et compositam in

Occidente, iidemque Imperatori et Ecclesiae Graecae sunt propositi,

ut simpliciter exciperentur, nulla habita disceptatione. Facile hinc

intellegitur, unitatem huiusmodi, quamvis sincera voluntate eius fau­

tores praediti essent, inseri penitus non potuisse mentibus christiano­

rum Orientalium, ac propterea, primis ortis difficultatibus, iterum

misere diffractam esse.

Haec prae oculis habere necesse est, ut clara in luce pateat dissi­

milis ratio, qua hodie in Ecclesia hoc negotium agitur. Nostris, enim,

temporibus melius constat, condicionem, quae necessario praeire debet

quemlibet nisum ad unitatem christianorum spectantem, dialogum esse,

quemadmodum Concilium Vaticanum II monet in decreto Unitatis

Redintegratio: Per hunc enim dialogum seriorem utriusque Commu­

nionis doctrinae vitaeque cognitionem et magis aequam aestimationem

omnes acquirunt? Hic autem dialogus ab illis qui Oecumenismo dant

operam postulat, ut debitam considerationem habeant de hac peculiari

condicione nascentium crescentiumque Ecclesiarum Orientis et de

indole relationum, quae inter eas et Sedem Romanam ante separatio­

nem vigebant? Idem denique dialogus fraternam indolem prae se ferre

debet, sive circa doctrinam instituitur, sive circa muneris pastoralis

urgentiores aetatis nostrae necessitates. 9

Nostris, igitur, temporibus fore omnino confidimus, ut colloquia

quae ratione prorsus nova a Nobis cum fratribus Ecclesiarum Ortho-

doxarum Orientis iam instaurari coepta sunt, Deo iuvante, valere pos­

sint ad removenda obstacula, quibus christiani saeculi x u i impediti

fuerunt. Profecto huiusmodi dialogus non ad unam spectabit quaestio­

nem, quae de theologia Spiritus Sancti plus iam mille annos agitatur,

sed patienter ac mutua cum caritate alia doctrinae capita, in contro­

versiam vocata, resumenda erunt, quae Gregorius X et Patres Lugdu-

nenses putaverunt a se dirempta esse : attamen colloquia de argu­

mentis, quorum praecipua in Decreto de Oecumenismo recensentur, 1 0

novo hoc mentis habitu ab utraque parte iam institui poterunt.

Anno MCMLXVII, cum Patriarcha Oecumenicus Athenagoras fel. rec.

7 Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 4. 8 Ibid., n. 14. 9 Ibid., n. 18. 10 Ibid., nn. 14-18.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 624: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

624 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

salutationis causa Nos adivit, de his conatibus ad discidium compo­

nendum coram ipso quaesivimus : Numne umquam, ut hac aetate, iidem

alieni sunt a quavis re politica, ab omni proposito quod non ad unum

referatur desiderium ad effectum deducendi voluntatem Christi circa

ipsius Ecclesiam? Etenim utrimque hoc uno ducimur optato animos

nostros purificandi in oboedientia veritatis, in sincero fraternitatis

amore, simplici ex corde, mente integra invicem attentius diligentes.11

Nonne probitas voluntatum nostrarum et germana fides consiliorum

nostrorum signa sunt actionis Spiritus Sancti, quae plurimum valet

ad renovandos homines altioremque intellectum iis ingerendum; quod

non solum in Ecclesia, sed etiam in singulis fidelibus christianis eve­

nire cum admiratione animadvertimus? 12

Hac spe suffulti, mente respicimus longum ab Ecclesia peractum

iter inde a Concilio Lugdunensi altero, ac debitas Deo grates persol­

vimus, quod decursu horum septem saeculorum obstacula bene multa

de medio sublata sunt, quae impedimento fuerunt ad illud reconcilia­

tionis ac renovationis opus in Ecclesia, quod Gregorius X una cum

Concilii Patribus annisi sunt promovere. Hoc ipsum opus Nosmetipsi

alacriter persequi non dubitamus nostra hac aetate, quae Ecclesiae

novas opportunitates praebet; ac Nostra facientes eiusdem Pontificis

verba, quasi prophetico spiritu afilata, flagitamus ab ipso Largitore

bonorum omnium profundis suspiriis et effusis lacrymis, ut ipse in

cuius unitate fundatur fidei unitas, unitatis fundamentum, dicente Apo­

stolo: (( Unus Dominus, una fides », suam sanctam atque catholicam

ecclesiam redintegrando uniat et uniendo redintegret.13

Quae quidem omnia in proximis Lugdunensibus celebrationibus

opportune in sua luce collocabuntur. Earum autem momentum Nostra

auctoritate confirmare volentes, Te, Venerabilis Frater Noster, qui

sedulum agis Praesidem Secretariatus ad Christianorum Unitatem Fo­

vendam, Missum Extraordinarium Nostrum eligimus et renuntiamus,

ut, Nostram gerens Personam, praedictis celebrationibus praesideas.

Minime vero dubitantes, quin pro tuo, quo praestas, religionis studio

commissum Tibi munus feliciter sis impleturus, Deum rogamus ut

fructus, qui uberes exspectantur, in profectum totius Ecclesiae ac

nominatim rei oecumenicae bene vertant.

11 Cfr. 1 Petr. 1, 22. 12 A.A.S. 59 (1967), p. 1049. 13 Les Registres de Grégoire X... n. 194.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 625: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 625

Haec ex animo ominati, Tibi, Venerabilis Frater Noster, Archiepi­

scopo, clero ac populo Lugdunensis Archidioecesis, ceterisque omnibus

qui statis celebritatibus intererunt, Benedictionem Apostolicam, cae­

lestis gratiae auspicem, peramanter impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die v mensis Octobris, anno

MCMLXXIV, Pontificatus Nostri duodecimo.

ALLOCUTIONES

I

In auditorio Urbanianae Studiorum Universitatis die rei missionali pro­

vehendae per totum Orbem dicato recurrente. *

Perché qua sono oggi convenuti i membri del Sinodo Episcopale?

Noi abbiamo accolto per essi l'invito che ci è stato rivolto, non senza

nostra personale compiacenza, dal signor cardinale Agnelo Rossi, Pre­

fetto della Sacra Congregazione per l'Evangelizzazione dei Popoli,

comprendendo il duplice motivo della nostra presenza in questo nobile

e rinomato edifìcio, in cui hanno sede il Pontifìcio Collegio Urbano,

non che la Pontifìcia Università Urbaniana, due istituzioni di grande

importanza per la Chiesa cattolica, entrambe destinate alla prepara­

zione di alunni e di maestri per l'apostolato missionario, cioè per

quella evangelizzazione d'uno dei settori ph\ vasti e più qualificati a

ricevere il messaggio di Cristo, alla quale è rivolto lo spirito, lo studio

e l'opera del Sinodo nostro medesimo. Dove trovare un posto più adatto

per celebrarvi un'ora dei suoi intelligenti lavori? Non è questo un

domicilio eretto, or sono quasi cinquant'anni, dopo la celebrazione del­

l'Anno Santo del 1925, con profetica intenzione dal nostro grande pre­

decessore Pio XI, d'immortale memoria, per dare alla Chiesa cattolica

un centro nuovo e adeguato ai nuovi tempi, donde possa irradiarsi una

cultura, una pedagogia, un fervore missionario più corrispondenti al

mandato apostolico, affidato da Cristo alla sua Chiesa, e più propor­

zionati ai bisogni della cattolicità e del mondo ancora ignaro alla voca­

zione del Vangelo?

Qui, venerati fratelli, e voi maestri e ospiti di questo benedetto

focolare missionario, tutti ci sentiamo missionari. Parlano i luoghi!

40 - A. A. S.

* Die 20 mensis octobris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 626: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

626 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quell'Evangelizzazione, intorno alla quale il nostro Sinodo, e con esso

tutta la Gerarchia cattolica, anzi tutta la nostra santa Chiesa di Dio,

in questi giorni si affatica per meditarne il mistero, per comprenderne

il dovere, per studiarne le condizioni, per determinarne i mezzi, e so­

prattutto per viverne in quest'ora felice l'(( urgente carità », qui si

afferma e risplende, qui c'investe del suo supremo interesse, qui ci fa

incontrare Cristo risorto, quasi a noi stessi rivolgesse le sue imperative

e galvanizzanti parole : Euntes ergo docete omnes gentes.1 Qui noi ci

sentiamo non solo stimolati, ma esaltati, quasi incuranti delle nostre

innumerevoli deficienze, a osare, sulla parola del Maestro e nell'impeto

del suo Spirito, l'impresa magnanima di annunciare, con nuova lena,

con nuovo linguaggio, con nuova testimonianza, all'umanità, al mondo,

il Vangelo della salvezza. Qui la Chiesa ci ha convocati quasi per spe­

rimentare in un suo prediletto santuario la nostra specifica e privile­

giata vocazione di missionari, di apostoli, di testimoni dell'intervento

salvifico di Dio Padre, mediante il Figlio suo e Fratello nostro Gesù

Cristo nostro Signore e Maestro, nella comunicazione ineffabile dello

Spirito Santo, per aprire al mondo un nuovo regno di giustizia e di

vita. 2

Una circostanza speciale accresce oggi in noi la coscienza di questo

divino disegno, ed è la celebrazione, che proprio in questa domenica

la Chiesa ha fissata, della « Giornata Missionaria ». Una mirabile sin­

tonia di pensieri, di propositi, di preghiere, che oggi fa della Chiesa

cattolica, diffusa sulla terra, un « cuor solo e un'anima sola », 3 ci cir­

conda e ci assale : possiamo noi, fatti dal nostro Sinodo studiosi del­

l'arduo e prodigioso fenomeno dell'Evangelizzazione odierna nel mondo,

rimanere estranei, rimanere indifferenti a questa ispiratrice coinci­

denza? Non uniremo noi, come umili fratelli, i nostri animi a quelli

dei fedeli di tutto il mondo per celebrare con essi, anzi anche per essi,

la (( Giornata Missionaria »?

Oh, sì ! noi pensiamo che sia provvidenziale per comprendere nella

sua più vera luce la grande questione dell'Evangelizzazione questa

nostra presente fìsica e spirituale collocazione : questo è un punto pro­

spettico dal quale possiamo guardare con meravigliata fiducia la linea

dinamica e risolutiva delle maggiori questioni che il tema dell'Evan-

1 Mt. 28, 19. 2 Cfr. 2 Cor. 13, 13. 3 Act. 4, 32.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 627: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 627

gelizzazioiie presenta alla nostra faticosa riflessione. Citiamone una :

come comporre la cattolicità del Vangelo con la sua unità? Non ci

dimostra forse questo centro di studio e di preparazione missionaria,

che l'irradiazione del Vangelo a tutti i popoli della terra qui è prima

legge statutaria, con le sue legittime conseguenze che sia riconosciuta

ogni civiltà di livello autenticamente umano, ogni lingua degna d'espri­

mere a Dio la voce d'una medesima gente, ogni struttura storica e

civile capace di guidare l'incremento d'un Popolo nella sua specifica

personalità e nella fratellanza della giusta e libera convivenza con gli

altri popoli? Noi abbiamo notato nelle discussioni del nostro Sinodo

un'accentuata volontà di diffusione etnico-geografica, che non chiame­

remo centrifuga, ma di vitale, connaturata espansione, innamorata di

libera universalità, di non equivoco pluralismo, di pentecostale promo­

zione ... Ebbene : qui non è forse canonizzata in partenza questa citta­

dinanza nella vocazione evangelica d'ogni umana espressione? Ne sof­

frirà forse per l'ossequio dovuto alla maturità delle nuove e molte genti

l'unità del mondo, che si rivela ogni giorno di più, non solo come il

traguardo del civile progresso, ma la volontà suprema dell'amore, il

testamento del cuore di Cristo : unum sint, siano tutti uno? 4 No, non

ne soffrirà, perché la convergenza verso l'unità sarà altrettanto vigo­

rosa e necessaria, quanto più lo sarà la diffusione verso la cattolicità;

un duplice moto, se è consentito il paragone, di diastole e di sistole,

caratterizzerà sempre più la circolazione della vita in quel mistico Corpo

di Cristo, che è la Chiesa, universale ed unica. E come da un lato,

non solo noi, mandati dal Signore a succedere in questa eterna città,

che custodisce con le reliquie degli Apostoli Pietro e Paolo, la succes­

sione della loro centrale e universale missione, non temiamo, anzi pro­

moviamo, con l'autorità conferitaci da Cristo, quanto possa favorire

l'irradiazione della Chiesa sulla faccia della terra e nel dramma della

storia universale, così noi siamo fiduciosi che non susciterà diffidenza

e resistenza la medesima autorità, che chiama a raccolta nell'unico

ovile di Cristo i popoli e le anime che hanno la fortuna d'essere suoi.

Pastori noi siamo, fratelli siamo; non padroni, non signori; e anche

nell'esercizio della potestà, certamente non vana, delle chiavi del Regno,

messe nelle nostre mani da Cristo, nostro vanto altro non è che quello

di realizzare, nella migliore misura della nostra consapevole debo-

4 Cfr. Io. 17, 11 e 19 e 21 e 22 e 23.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 628: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

628 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lezza, la parola di Gesù Signore : sint consummati in unum, et cognoscat

mundus quia Tu, (Pater) me misisti et dilexisti eos.5

Vogliamo dire : quanta luce si diffonde da questo punto focale sulle

realtà della nostra vita religiosa e temporale, realtà rese spesso pro­

blemi intricati e senza plausibili risposte, quando le consideriamo fuori

del quadro, in cui lo sforzo di fedeltà a Cristo e di umana saggezza

le colloca, come qui sono, quasi in espressione emblematica, e in espe­

rienza tuttora potenziale di sempre migliori progressi. Vengono, ad

esempio, allo spirito certe questioni caratteristiche del tema posto allo

studio del Sinodo, come quella dell'identità indiscutibile della fede, la

quale, in linguaggio apostolico e missionario, effonde ed inventa una

flessibilità di forme incarnate nella più varia fenomenologia etnica e

storica. Chi si meraviglia perciò che da un centro, come questo, d'unica

fede si allarghi a ventaglio internazionale, come naturale conseguenza,

la più variopinta scena dell'umana figura rigenerata dal cristianesimo :

l'uomo nuovo, c'insegna S. Paolo, che qui con S. Pietro è di casa, si

richiama all'immagine del suo Creatore, « dove non è più Gentile, né

Giudeo, circonciso e incirconciso, Barbaro o Scita, schiavo o libero,

ma tutto e in tutti è Cristo ». 6 La verità fìssa della fede, « operante

mediante la carità » 7 apre all'apostolo, al missionario, le vie verso

tutti i punti cardinali della geografìa terrestre, non perché egli im­

ponga dappertutto una innaturale uniformità, ma perché sappia trarre

da tutte le voci dell'umana civiltà la lode corale alle « grandezze

di Dio ». 8

Così potremmo dire dell'ecumenismo, dove il ricupero dell'armonia

unitaria si fa più diffìcile : noi pensiamo che in questo laboratorio di

comunione possano trovarsi formule felici di ricomposta unione catto­

lica mediante una critica e giusta complementarietà di sempre auten­

tici valori religiosi e spirituali. Poi altro risultato di complementare

integrazione qui può avere la sua giustificazione e la sua disciplina :

la vera religione e la vera liberazione : tanto oggi se ne parla, ma già

le formule pratiche della sua attuazione sono variamente, ma efficace­

mente applicate.

E allora due conclusioni, fratelli venerati : la prima è una benedi-

5 Io. 17, 23. 6 Col. 3, 11; Gal. 3, 28.

7 Cfr. Gal. 5, 6. 8 Act. 2, 11.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 629: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 629

zione che noi tutti dobbiamo dare a questa casa, a chi ha merito per

la sua origine, il suo sviluppo, la sua funzione. Superiori ed alunni

di ieri e di oggi, questa benedizione è per voi. Per voi, benefattori e

maestri, per voi, membri delle varie Opere Missionarie facenti capo

alla nostra valorosa Sacra Congregazione per l'Evangelizzazione dei

Popoli, per lei, specialmente, venerato signor cardinale Agnelo Rossi.

Altra conclusione, che sale nel cielo come umile e fervorosa pre­

ghiera per tutto il nostro mondo missionario cattolico. In Cristo,

così sia.

I I

Illustrissimis viris Arabiae Saudianae. *

Monsieur le Ministre,

Excellences,

Soyez les bienvenus en notre demeure, vous qui venez de cet Orient

si cher au cœur de tous ceux qui mettent leur foi dans la grandeur

et la miséricorde de Dieu! Nous vous remercions de votre respectueuse

et courtoise visite dont la signification spirituelle n'échappera à

personne.

Nous savons les hautes responsabilités religieuses, juridiques et cul­

turelles que vous assumez dans votre patrie, berceau de l'Islam et dépo­

sitaire de tant de valeurs morales. Nous savons aussi que, au cours de

votre voyage en Europe, vous souhaitez vivement contribuer au respect

et à la promotion des Droits de l'Homme, selon les exigences propres

de votre foi, et en accord avec les autres familles religieuses. Malgré

les différences qui nous séparent, Nous apprécions vivement cette

préoccupation.

Ici Nous avons bon espoir que vos contacts avec notre Secrétariat

pour les non-chrétiens, vous aideront, entre autres, à réaliser un tel

objectif. Tout ceci Nous porte à souligner l'intérêt de votre séjour

romain. Il montre en effet que musulmans et chrétiens arrivent à se

mieux comprendre et à se mieux aimer. On ne peut que s'en réjouir.

C'est, pour une grande part, un fruit du Concile Vatican II qu'ils

Nous est réconfortant de cueillir et de goûter ! C'est aussi le résultat

* Die 25 mensis octobris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 630: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

630 Acta Apostolicae Sedis --'Commentarium Officiale

d'autres contacts : Nous pensons en particulier à la visite effectuée en

votre pays, au mois d'avril dernier, par Monsieur le Cardinal Pigne-

doli, Président de notre Secrétariat pour les non-chrétiens. Nous pen­

sons également aux Colloques islamo-chrétiens des récentes années.

Tout en évitant un syncrétisme qui ne serait pas de mise, ces visites

et ces Colloques font peu à peu converger des forces spirituelles. Et

nous sentons tous l'urgence, en notre temps de matérialisme envahis­

sant et oppressant, de témoigner du Dieu très grand et très miséricor­

dieux dont la présence aimante nous entoure sans cesse.

Enfin, Nous nous réjouissons de savoir votre ferme désir de faire

aboutir ces forces spirituelles et ces échanges culturels à des réalisa­

tions concrètes en faveur de tous les hommes, croyants ou non. Dans

ce sens, Nous relevons avec une particulière satisfaction cette exigence

si solennellement et si fréquemment réaffirmée au niveau de vos instan­

ces les plus autorisées : que la fidélité à Dieu soit manifestée dans des

œuvres multiples de justice et de miséricorde. A ce plan de l'engage­

ment au service de l'homme et de ses droits, il n'est pas besoin de

répéter ici les appels fervents si souvent adressés au cours de notre

Pontificat, spécialement dans notre Encyclique « Populorum Progres­

sio ». Nous ne voudrions pas omettre de rappeler par ailleurs la décla­

ration finale du sommet islamique de Lahore, en février dernier. Les

responsables musulmans ont tenu à préciser que leurs efforts pour la

promotion d'une paix mondiale, fondée sur la liberté et la justice

sociale, émanaient d'un esprit d'amitié et de coopération avec les autres

confessions.

Au terme de ce bref et cordial entretien, et après vos échanges avec

la Délégation du Saint-Siège, Nous vous souhaitons d'emporter le meil­

leur souvenir de ces journées romaines, et Nous prions le Très-Haut

de vous aider à chercher toujours davantage sa Volonté et à l'accom­

plir dans la paix et la fidélité. Enfin, Nous vous confions le soin de pré­

senter à votre Souverain, le Roi Fayçal, qui a encouragé cette visite,

l'expression de notre profond et cordial respect.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 631: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 631

I I I

E.mis Patribus Cardinalibus et Exc.mis Praesulibus e Synodo Episcopo­

rum, cum tertius generalis Coetus exitum haberet. *

Venerabiles Fratres,

Ecce ad nostrae Episcoporum Synodi terminum iam pervenimus.

Sed priusquam dimittatur praestantissimus hic congressus, omnes iam

intimis sensibus cupimus iudicium aliquod de ipso ferre ac summam

quandam operis eius subducere. Atque dum coram Christo, qui corda

nostra scrutatur, animos et cogitationes colligimus, ut communiter et

coniuncte hanc rationem postremam reddamus, facere non possumus,

quin vera perfundamur laetitia speque bona erigamur, qua suffulti

res ipsas universas in optimam partem interpretamur. Revera, quis

nostrum non summi aestimat hanc experientiam, quam quarto iam tem­

pore simul in Episcoporum Synodo viximus, cum videlicet perspicuam

voluntatem exsequeremur et unanimam Concilii Vaticani Secundi opta-

tionem, a nobismet ipsis confirmatam Synodi institutione?

Rursus Episcopi, mandato Christi innixi : Euntes docete omnes

gentes/ persuasum habentes verba eius esse spiritum et vitam/ congre­

gati sunt una Nobiscum in Nomine Domini, ut gravissimas Ecclesiae

quaestiones ponderarent, et nominatim hoc anno ipsam Evangelizationem.

Sed ubinam in Ecclesia aptior inveniri potest locus — ut superioribus

hisce diebus vidimus — ad frugiferam collocutionem et tractationem

inter Ecclesiarum localium praefectos eorumve legatos de rebus et ar­

gumentis tanti ponderis ad universam Ecclesiam Catholicam spectan­

tibus, et quidem in ambitu tam fraterno, tam simplici, tam digno?

Synodus haec comprobavit, quod scilicet Episcopi cupiunt magis magis­

que certiores fieri de difficultatibus nec non de vera significatione et

amplitudine singularum quaestionum, ac propterea intellegunt se posse

cum amore et humilitate, cum moderationis sensu sed etiam cum acri

rerum conscientia suum munus explere.

Latissimum quidem et implicatum hoc argumentum non permisit,

ut totum adeo brevi tempore pertractaretur, neque ut omnes exop-

* Die 26 mensis octobris a 1974. 1 Mt. 28, 19. 2 Io. 6 ; 63.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 632: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

632 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tatae conclusiones inde traherentur. Nihilominus, pro statu praesenti

Ecclesiae, haec quarta Synodus rursus effecit, ut vox Ecclesiarum loca­

lium audiretur, ut condiciones rerum melius iudicarentur, ut praecipua

evangelizationis elementa reperirentur, atque ut tandem deliberaretur

quibus viis ac rationibus evangelizatio ad nostri temporis homines

dirigi deberet. Quapropter summam totius Synodi iam hinc frugiferam

esse putamus. Ipsa enim praebet et suppeditat Petri Successori, in

commodum universae Ecclesiae, abundantem numerum et copiam soli­

dam consiliorum ac monitorum et propositorum. Iam nunc autem

concredimus has doctrinae ac sapientiae pastoralis divitias ipsi gratiae

adiuvanti Dei : Deus est enim, qui operatur in vobis et velle et perficere

pro bona voluntate.3 Dominum igitur toto ex pectore laudamus ob plu­

rima illa et optima, quae nobis haec Synodus dedit.

Gratissima namque memoria tenemus omnia, quae in hac Synodo

experti sumus, tamquam in experimento quodam cotidiano et certo

veritatis Ecclesiae, eiusque admirandarum potestatum et facultatum,

sicut etiam gravissimorum eius onerum et officiorum. Quemadmodum

prisca illa communitas Hierosolymitana, circa Petrum et Apostolos

collecta, etiam nos fuimus perseverantes in doctrina apostolorum, et

communicatione fractionis panis et orationibus.* Consideravimus quam

necesse esset altius perscrutari et disseminari doctrinam apostolorum,

quam Ecclesia per saeculorum decursum et per omnes humanarum

opinionum morumque mutationes integram semper servavit. Intime et

acriter sensimus ipsam Koinoniam, sive in mirabili colloquiorum ac

multiplicium congressionum fraternitate, sive in singularum sessio­

num tranquillo processu, sive in multiformi eorum praesentia, qui huc

protulerunt diversorum humanorum cultuum voces in veritate unius

Ecclesiae Catholicae consociatas. Convenimus pariter ad fractionem

panis, cum sollemni ritu Synodum aperientes sacrum concelebravi-

mus; precati sumus unanimi ante omnes sessiones atque in permagna

illa et perpulchra congressione apud Collegium « De Propaganda Fide »

ibique perspeximus, quam vera esset promissio Christi : ubi "... sunt

duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.5

Qua de causa possumus — iam hinc fraterno cum affectu profec­

turi — aperte confiteri Synodum fuisse manifesto frugiferam.

5 Phil. 2, 13. 4 Act. 2, 42. 5 Mt. 18, 20.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 633: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 633

Frugiferam dicimus, in primis quoniam singuli Episcopatus sese

plane conscios ostenderunt de necessitate explendi sine ulla mora apo­

stolicum officium sibi commissum, nempe praedicandi lesimi Christum

et hunc crucifixum/ atque maxima cum diligentia ipsi huic mundo

occurrendi.

Synodus praeterea frugifera fuit, potissimum quia omnes senten­

tiae congruerunt circa plura quae maximi momenti sunt habenda :

1) In sua luce collocata est ratio, qua humanus progressus et

Christi mysterii evangelizatio oportet distinguantur, mutuoque perfi­

ciantur, atque prior alteri subiciatur; quod mysterium complectitur

Sanctissimae Trinitatis cognitionem, participationem naturae divinae,

sempiternamque salutem mundi qui nunc est et qui futurus erit.

2) Clare illustratum est, ad quos pertineat officium evangelizationis,

quod a Christo concreditum est Apostolis, nunc autem eorum Succes­

soribus : hoc est Episcopis, communionem habentibus cum Romano

Pontifice, qui quidem, una cum peculiari mandato sibi commisso lar­

giorem effusionem donorum Spiritus Sancti receperunt. Iisdem sociam

quidem praestant operam sacerdotes, tamquam proximi cooperatores

eorum obnoxii auctoritati ; attamen etiam probe declaratum est huius­

modi evangelizationis officium pertinere quoque ad religiosos sodales

atque ad laicos homines, quorum in numero recensentur iuvenes, peculia­

rique modo parentes. 3) Visum est palam ostendere arctam conexio­

nem inter evangelizationem et rectam eorum institutionem, qui in hoc

opus incumbunt, inculcata necessitate atque momento congruae spiri­

tualis atque doctrinalis praeparationis, nec non christianae vitae plane

cum nuntio evangelico conformis, ut huic fides tribuatur, neve impedi­

mentum afferatur, quominus non credentes eidem adhaereant. 4) Om­

nium omnino observantia patuit erga veri nominis bona humana atque

religiosa, quae exstant penes religiones non christianas et confessiones

non catholicas, una cum debita eorum aestimatione, opportunitate

agnita eadem bona inserendi in obiectum evangelizationis et in pre­

candi formas, atque simul affirmata necessitate servandi puritatem

unitatemque fidei catholicae et doctrinae ecclesialis. 5) Manifestum

fuit Ecclesiam Christi, quae in Ecclesia Catholica subsistit, simul esse

obiectum et subiectum evangelizationis; extra eam quoque, si Deo pla­

cuerit, haberi posse illuminationem Verbi Dei, plenam tamen atque

integram Evangelii nuntiationem, una cum omnibus ei coniunctis

6 1 Cor. 2, 3; 1, 23.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 634: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

634 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

salutis subsidiis — quae sunt sacramenta, liturgia, plena Evangelii

Christi explicatio, nullis admixtis erroribus — nonnisi in Ecclesia

Catholica hierarchica haberi posse, hoc est in communione cum Summo

Pastore, Petri Successore, qui constitutus est perpetuum atque aspecta­

bile principium et fondamentum unitatis sive Episcoporum sive chri­

stifidelium; quae Ecclesia plene est m Christo veluti sacramentum seu

signum et instrumentum intimae cum Deo unionis totiusque generis

humani unitatis.1 6) Recte conclusum est in Ecclesias locales recidere

onus et officium operis evangelizationis, communione servata cuín Ec­

clesia universali, quia universa Ecclesia in statu missionis est consti­

tuta, scilicet missionaria est. 7) In sua denique luce posita est actio

Spiritus Sancti in opere evangelizationis, quia Ipse, utpote «anima

Ecclesiae » effundit gratiam et caritatem in corda credentium, Aposto­

lorum praesertim, Episcoporum atque sacerdotum. Haec omnia sunt

maximi momenti argumenta ad meditandum proposita ; quod si fiat,

valde frugiferam celebrationem huius Episcoporum Synodi profecto

reddere potest.

Sed in hoc etiam ponenda est utilitas huius Synodi, quod Episcopi,

immensam horum munerum amplitudinem respicientes, aperte agno­

verunt difficultatem per documentum in praesenti edendum illustrandi

omni ex parte evangelizationem eiusque munera omnia definiendi. Do­

lemus quod aliqui id perperam interpretati sunt, quasi res Synodi

feliciter non successerint, cum e contra id minime detrahat de máxima

excellentia operis exacti ac de eius vera efficacitate. Praeterea id etiam

commodi exinde profectum est, quod in luce est posita opportunitas

perficiendi methodum laboris, qui novo huic instituto post Concilium

orto est proprius; quod quidem ultro libenterque facturi sumus,

vestris animadversionibus usi, atque auxilio freti novi Consilii Secre­

tariae Generalis, nuper electi.

Post haec Synodus frugifera fuit, quia Episcopi, una cum Maria,

Matre Iesu, 8 atque circa Petrum congregati, ut in novo quodam Ce­

náculo, percipere annisi sunt vocem atque impulsionem Spiritus Sancti;

atque plane persuasi sibi in docendi munere implendo praesentem eius­

dem Spiritus assistentiam numquam defuturam esse, sub umbra alarum

suarum 9 ad meditandum et ad consilia capienda ingressi sunt. Nemo

7 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 1. 8 Cfr. Act. 1, 14. 9 Cfr. Ps. 16, 8; cfr. 46, 2,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 635: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 635

aliis dat, quod non habet. Nulla ars doceri praesumitur, nisi intenta

prius meditatione discatur.10

Frugifera deinde haec Synodus fuit, quoniam rectis doctrinarum

motibus Ecclesia tacta est in eosque intentior effecta, qui attingunt

munus docendi Episcopatus, cum supremo huius Apostolicae Cathedrae

Magisterio intima coniuncti necessitudine.

Frugifera etiam fuit, quoniam est iterum confirmatum priores

partes tribuendas esse officio hominibus praedicandi Verbum Dei,

iucundum vitae aeternae nuntium, qui animos in Paschale inserit

Mysterium, cuiusque nos, Pastorum qui fungimur munere, humilis

quidem et impar sed verus certusque trames sumus constituti : Quod

fuit ad initio (...), testamur et adnuntiamus vobis vitam aeternam,

quae erat apud Patrem et apparuit nobis; quod vidimus et audivimus,

adnuntiamus vobis, ut et vos societatem habeatis nobiscum, et societas

nostra sit cum Patre et cum Filio eius Iesu Christo (...), ut gaudeatis

et gaudium vestrum sit plenum.11

Frugifera denique fuit, quoniam hodie in Ecclesia conscientia quae­

dam inest, acer sane et acutus sensus muneris etiam explendi, quo

adigimur ad omnia etiam exteriora adhibenda subsidia, nobis sive arte,

sive vita technicorumque inventis in praesenti suppeditata, ut laetum

nuntium usquequaque proferendo evulgemus.

Ut brevi dicamus, synodalis hic coetus nobis omnibus communis

exstitit vocatio ad officia et onera impensius exsequenda, ad altius exco­

lendum studium precandi, ad vitam interiorem magis alendam, magis­

que item fovendum spiritum paupertatis, abnegationis, germanae in

Ecclesiam et animas caritatis, pleniorem demum erga Verbum Dei fide­

litatem. Idem exstitit una, in modum veluti musici concentus, collau­

datio Sanctissimae Trinitatis, homines ad cognoscendam et participan­

dam intimam sui vitam in Christo advocantis, itemque collaudatio per­

sonae et mandati Salvatoris. Ita fit, ut quo sensu hac hora praecipue

perfundimur, is reconditam sapiat spiritus laetitiam, quae statim in

hymnum redundet ad grates Deo agendas.

Verumtamen, haud aequo res iudicio aestimari videntur, nisi adver-

timus nonnulla disceptationum capita accuratiore quadam explicatione

indigere. In tot enim argumentis, quae sunt pertractata, facere non

possumus, quin et liberam simplicitatem et apertam sinceritatem com-

10 S. Gregorius Magnus, Regula, pars I, 2; PL 77, 14. 11 1 Io. 1, 1-4.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 636: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

636 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mendemus ; sed non omnia, inde emergentia, elementa retinenda sunt.

Eorum alia, quamvis iusta de causa significanter expressa, absoluta

suapte vi, quibusdam ex partibus, exuantur oportet; alia vero, ea prae­

sertim quae ex opera Circulorum minorum eminere visa sunt, oportet

melius definiantur, tenuentur, suppleantur, penitiore investigatione

illustrentur. Quorum aliqua nunc placet memorare, quippe quae nullo

pacto tacere possimus.

In primis, ad eas attendimus necessitudines, quae Ecclesiis parti­

cularibus cum Apostolica Sede intercedunt. Sincero prorsus animo

gaudemus de augescente vigore et alacritate Ecclesiarum particularium

deque earum manifestiore usque voluntate omnia sibi congruentia

munera suscipiendi. Eodem tamen tempore exoptamus, ut sedulo cavea­

tur ne altior pervestigatio essentialis huius aspectus rerum, quae

Ecclesiae sunt, ullo modo noceant firmitati « communionis » cum ceteris

particularibus Ecclesiis et cum Petri Successore, cui Christus Dominus

grave, perenne atque amoris plenum hoc officium commisit, ut agnos

et oves pasceret,12 ut fratres confirmaret,13 ut fundamentum esset et

signum unitatis Ecclesiae. 1 4 Eius igitur muneris perfunctio circum -

scribenda non est extraordinariis tantum adiunctis. Non ita esse Nos

dicimus animo trepidi pro muneris gravitate, qua premimur : Is, Petri

Successor, est et permanet Pastor ordinarius omnium ovium, totius

corporis : Vi muneris sui, Vicarii scilicet Christi et totius Ecclesiae

Pastoris, plenam, supremam et universalem potestatem habet, quam

semper libere exercere valet.15 Neque vero hic agitur de compositione

vel oppositione potestatum, sed unum potius adest propositum, quo

videlicet omnes — pro suo quisque munere suscepto fideliterque im­

pleto — Dei voluntati respondeant, maxima impulsi dilectione.

Pariter, aliquid esse dicendum arbitramur de necessitate inveniendi

eam uberiorem fidei significationem, quae cum condicionibus stirpis,

societatis animique culturae apte conveniat. Id sane pernecessarium

esse videtur, ut verum et efficax evadat ipsum opus evangelizandi; in

quo, tamen, neque tutum neque a periculis vacuum est loqui de theo­

logus, quae tot ac diversae esse debeant, quot ac variae sint conti­

nentes terrae hominumque culturae. Etenim, quod fide continetur aut

12 Cfr. Io. 21, 13-17. 1 3 Cfr. Lc. 22, 32. 14 Mt. 16, 18-20. 15 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 22, 2.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 637: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 637

catholicum est aut amplius non est. Ceterum, nos omnes fidem acce­

pimus per continuatam planeque constantem traditionem : Petrus et

Paulus minime aliena fidem veste contexerunt, ut eam antiquo Iudaeo­

rum, vel Graecorum, vel Romanorum mundo accommodarent, sed vigi­

lantissima usque cura consuluerunt germanae eius sinceritati, id est

unius eiusdemque nuntii veritati.

Praeterea, causa humanae liberationis est iusta in luce collocata,

cum et ipsa sit pars illius amoris, quo christiani suos fratres com­

plecti tenentur. Sed tota et integra causa salutis iam non est cum hac

vel illa liberatione confundenda; atque idcirco elaborandum est, ut

Evangelium propriam indolem omnino servet, qua nempe Deus indu­

citur a peccato et a morte hominem redimens, et in vitam divinam

illum introducens. Sic non est profecto plus aequo, in temporalium

rerum ordine, hominum provectus eorumque socialis progressus extol­

l e n d a , cum detrimento significationis essentialis, quae evangelizationi

seu totius Evangelii nuntio ab Ecclesia tribuitur.

Animadvertimus insuper, idque non sine animi gaudio, parvas

christianorum communitates Ecclesiae multum spei afferre, easque ab

opera Spiritus Sancti tamquam a capite initium suum repetere; quae

tamen spes infirma sane erit, si vita harum communitatum ecclesialis

in ordinata compagine unius corporis Christi languescat, ac, per im­

moderatam libertatem a legitima Auctoritate ecclesiastica, arbitrio

singulorum permittatur.

Ad haec vero omnia quod attinet et ad alia minora, quae in praesens

Nos tempus deficit ut commemoremus, Sancta Synodus certa ad

respondendum indicia dedit luculenta; quae tamen oportet in unum

reducere, atque altius perscrutari. Quod si praecipua indicamus, id

profecto ob eam causam fit, quod munus officiumque Nostrum excu-

bantis est, id est eius proprium, qui in initio viarum vigilat, per quas

Ecclesia iter facit, ut doctrinam, quam de se habet, aptius usque expri­

mat. Qua re non sinimus itinera falsa ingredi christifideles; quod si

fieret, officio nostro principi deesse nos putaremus, confirmandi vide­

licet fratres.

Aliquid tamen est, in iis quae exposuimus, quod particularia exsu-

peret omnia : voluntatem dicimus omnium atque singulorum, novum

atque universalem impulsum dandi, uno et alacri animo, evangeliza­

tionis operi. Etenim — ut fortasse simili modo atque perspicuitate

alias numquam factum erat — Ecclesia cognitionem acquirit huiusce

muneris, sane inter omnia praecipui. Dicas hoc idem esse omnino

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 638: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

638 Acta Apostolicae tiédis - Commentarium Officiale

tempus Concilii Vaticani II dignum, Ecclesiae naturae et vocationi

congruens, necessitatibus hominum par, ad iis vitiis huius temporis

medendum aptum, quae bene novimus.

Fratres Venerabiles et amatissimi, Ecclesia iter denuo arripit, magno

sane animo magnaque spe, humilis aeque ac generosa, planeque confisa

Christi auxilium se obtinere posse per Mariae Virginis intercessionem ;

iter ingreditur summa caritate atque studio se convertendi acerrimo,

operam dans omnimodam animorum reconciliationi, ad huius Sacri Anni

postulata, seu universalis Iubilaei.

Quam ob rem, omnium Episcoporum memor nunc subit ac grata cogi­

tatio, qui in universo terrarum orbe huic regenerationi operi instant;

subit eorum Auxiliarium, Sacerdotum, Religiosorum, Religiosarum,

qui sunt apta ad hominibus aetatis nostrae evangelizandum instru­

menta; atque praeterea parentum, qui et ipsi sunt primi Ecclesiae

socii in sua ipsorum familia, id est in (( Ecclesia domestica » 1 6 Evan­

gelii proferendi; et mulierum, quae in exemplum piae et fideles adiu­

trices sunt, iuvenum, puerorum, spei laetae futuri, et praesertim docto­

rum virorum, quos Ecclesia benevolentia, exspectatione, fiducia pro­

sequitur.

Singulas tandem singulorum locorum Ecclesias salvere iubemus,

eas paterno animo in spem erigentes, praedicando Evangelio intentas ;

et Evangelii sacros ministros, maxime qui nominis Christi causa in

non paucis regionibus persecutiones patiuntur : sed Verbum Dei non

est alligatum.17

Incitamentum denique Nostrum ad dilectos ac strenuos catechistas

dirigimus, et praecipue ad missionarios, qui humiles et heroici sunt evan­

gelizationis mundi auctores : Gaudete et exultate, quoniam merces

vestra copiosa est in caelis.16 Omnes complectimur Nostros filios et

filias, omnes quidem adhortantes, ut instrumenta esse velint atque

conscii operis missionalis Ecclesiae socii : Dei Verbum, cunctis feren­

tibus opem, currat et clarificetur,19 ut credat mundus 20 atque sit Deus

omnia in omnibus.21

Iam hinc discessuri, iterum illud, quo omnes confirmemur, ut reso-

16 Cfr. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 11. 17 2 Tim. 2, 9. 18 Mt. 5, 12. 19 Thess. 3, 1. 20 Io. 17, 21. 21 1 Cor. 15, 28.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 639: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 639

net volumus Christi invitamentum Euntes, docete omnes gentes; 22 et

item illud : Levate oculos vestros et videte regiones, quia albae sunt

iam ad messem23 Dei sane voluntati nobis est obsequendum, qui nos

ipse misit. Universus mundus, tam late patens tamque splendide, nun­

tium exspectat liberationis a peccato ab iisque, quae peccatum invehit,

malis; nuntium nempe salutis, a Christi Cruce partae. Equidem,

verbum crucis ... stultitia est; 24 sed placuit Deo per stultitiam praedi­

cationis salvos facere credentes;25 uni propterea Dei auxilio confidi­

mus. Summae difficultates exstant, multae ac variae sunt hominum

exspectationes, gravissima nobis explenda munia, at Confidite — ait

Dominus — ego vici mundum.26 Christus nobiscum est, immo in nobis

est; in nobis et per nos ipse loquitur, neque umquam necessarium

nobis auxilium suum denegabit.

Domine Christe Iesu, Verbum Patris, Cruci affixe Salvator, hac

hora, qua peracta dimittitur Synodus, ad Te iterum convertimur, sicut

antea, ea ineunte, Te imploravimus. Nobis praesens affuisti, et cor

nostrum ardens erat in nobis, cum loquereris in via et aperires nobis

Scripturas ; 2 7 Tu nostra fovebis proposita, nostrum in Ecclesiam fulcies

ministerium, mentibus lucem et verbis inicies vigorem, labores confir-

mabis gressusque nostros diriges, ut aptiores inveniamus ad Evange­

lium tuum nuntiandum vias et rationes, nostrae denique ignosces debi­

litati. Tui nos famuli, iidemque pauperes, sumus, unaque promissionis

tuae certitudine firmamur. Petrum sustenta atque Episcopos tuos,

eorumque animum adde gregibus. En, magna paupertas est nostra,

sed non in nobis, in Te uno, fiduciam collocamus : nostrae divitiae in

hac sistunt spe. Tu nobis robur infunde, Tu nos confirma, Tu nos tua

auge benedictione, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas in

nobis et in Ecclesia Tua, in saecula saeculorum. Amen.

22 Mt. 28, 19. 23 Io. 4, 35. 24 1 Cor. 1, 18. 25 Ibid., 1, 21. 26 Io. 16, 33. 2 7 Cfr. LC. 24, 32.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 640: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

640 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

IV

In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante, ad

E.mos Patres Cardinales et Exc.mos Praesules qui decimo quinto ple­

nario Coetui Consilii Generalis Pontificiae Commissionis pro America

Latina Romae interfuerunt. *

Venerables hermanos en el Episcopado:

Un gozo incontenible embarga hoy nuestro corazón en esta solemne

celebración eucaristica. Es el gozo del encuentro entre hermanos, de

la experiencia del « afecto colegial », de la manifestación fraterna de

la comunión entre las Iglesias particulares y la Cabeza de la Iglesia

universal, garantía de la auténtica colegialidad. El mismo que nos

encomendó la grave misión de regir a toda la Iglesia, os hizo también

a vosotros Pastores para compartir la gran responsabilidad de « pro­

mover la obediencia a la fe para gloria de su nombre en todas las

naciones w.1

Viéndonos en medio de vosotros, no podemos menos de evocar la

Conferencia General que celebrasteis hace ya seis años y cuya sesión

inaugural tuvimos el honor de presidir en Bogotá. Ahora, al conme­

morar el vigésimo aniversario de la institución del Consejo Episcopal

Latino-americano, una mirada retrospectiva nos hace ver que la semilla,

sembrada en Río de Janeiro, ha crecido y echado profundas raíces.

Un mutuo y continuo intercambio de información y de experiencias

para servir con mayor eficacia al Evangelio, ha favorecido providen­

cialmente una ulterior toma de conciencia de los problemas que a todos

os afectan y un mejor conocimiento de las realidades concretas de

vuestro continente.

Nos conforta mucho saber que, en esta reunión de Roma, os habéis

propuesto dar un nuevo impulso a la tarea evangelizadora, dentro

del clima espiritual del Año Santo. Esto, así como la humilde con­

vicción de que « ni el que planta es algo ni el que riega, sino Dios

el que da el crecimiento », 2 alimenta nuestra esperanza y debe servir

de estímulo a las actividades del CELAM, dentro de su carácter espe-

* Die 4 mensis novembris a. 1974. 1 Rom. 1, 5. 1 1 Cor. 3, 7.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 641: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 641

cíflco de organismo episcopal al servicio de la comunión del pueblo

de Dios.

No se nos oculta el profundo significado que tiene el haberos reu­

nido aquí, después del Sínodo de los Obispos, en el que muchos de

vosotros habéis participado. Ha sido éste un acontecimiento de tanto

relieve en la vida de la Iglesia y su desarrollo —comunión intensa en

torno a la Eucaristía y a la Palabra, reflexión y diálogo, intercambio

de experiencias y de sugerencias, renovación del compromiso evange-

lizador y generosos propósitos— que nos ha satisfecho sobremanera.

No cabe duda que en esta reunión del CELAM habréis repetido muchas

de vuestras aportaciones, teniendo en cuenta las de otros hermanos

en el Episcopado, y habréis reiterado, con la mente y el corazón

puestos en vuestro continente, las exigencias de vuestra misión ante

Dios y ante los hombres.

De aquí que nuestro gozo colmado por el completo y fructuoso

éxito del Sínodo, quede ratificado ahora al comprobar que vosotros,

en íntima comunión con Nos, seguís trabajando en la búsqueda de

soluciones a los grandes problemas que se plantean ante la evangeli­

zaron en vuestros países.

Nuestro tiempo exige una intensificación de la conciencia evange-

lizadora, que dé prioridad al anuncio explícito del Evangelio y a la

virtualidad salvadora de su mensaje para el hombre de hoy ; que acre­

ciente la confianza en el Magisterio social de la Iglesia y en su capa­

cidad de inspiración y de iluminación; y sobre todo, que deje siempre

en claro que la auténtica liberación es la del pecado y de la muerte.

La liberación no es simplemente un término de moda, sino una palabra

familiar para el cristiano; en efecto, pertenece a su vocabulario y

debemos recordarla día tras día, haciendo referencia a la obra reden­

tora de Cristo Salvador, por quien hemos sido admitidos a la recon­

ciliación con Dios y regenerados a una nueva vida que exige de

nuestra libre personalidad dedicarse, mediante los postulados que

surgen de la caridad, a la obra social en favor de nuestros hermanos.

Transformando al hombre desde dentro, haciéndolo portador cons­

ciente de los valores que la fe y la gracia han engendrado en su alma,

implantando eh dinamismo del amor en su corazón, se conseguirá sin

duda la promoción integral de una sociedad donde la verdadera liber­

tad y la auténtica justicia constituyan la base del progreso. 3

3 Of. Discurso audiencia general, 31 julio 1974.

41 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 642: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

642 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Que vuestro renovado impulso apostólico no se vea frenado por la

insensibilidad de algunos cristianos ante situaciones de injusticia, ni

por las divisiones —a veces radicalizadas— en el interior de las propias

comunidades eclesiales ; y que ese mismo impulso sea capaz de conjurar

la tentación —que a veces se insinúa en algunos— de entregarse a

ideologías ajenas al espíritu cristiano, o de recurrir a la violencia,

engendradora de males mayores que los que se desean remediar ; 4 « ni

el odio ni la violencia son la fuerza de nuestra caridad )).5

Vuestras comunidades esperan con ansia una respuesta a sus pro­

blemas, a sus inquietudes, una ayuda ante situaciones difíciles. Seguid

ofreciendo a todos la palabra salvadora y el testimonio de vuestra

vida evangélica; pero no os detengáis en el mero anuncio de la fe con

un lenguaje accesible; es necesario provocar en la conciencia indivi­

dual y social un movimiento propulsor, capaz de hacer opciones sere­

nas, de tomar decisiones valientes, dejando que el Señor « abra una

puerta amplia ) ) 6 por donde el Evangelio penetre libre y decisivamente

en el hombre y en su historia, en la sociedad y en sus estructuras.

El ministro de la Iglesia, en cuanto colaborador de Dios, ha de

sentirse despojado de toda clase de ataduras inútiles o peligrosas, pri­

sionero sólo del Evangelio, 7 a fin de liberar el « labrantío de Dios » y

salvaguardar los preciosos valores depositados en el « edificio de

Dios )),8 los hombres, para que a medida que crecen y se enriquecen

con el desarrollo y progreso humanos, queden también impregnados

y configurados a Cristo.

Que vuestros colaboradores, sacerdotes y religiosos, mantengan y

corroboren, con vitalidad creciente, este compromiso. A todos ellos,

confortadlos siempre para que su ánimo no desmaye ante las dificul­

tades. A todos ellos va nuestro recuerdo, nuestro aliento, nuestro

afecto y nuestra gratitud.

Sabemos que prestáis una atención esmerada a la juventud que

constituye una mayoría en vuestro continente y cuya generosa dispo­

nibilidad ha de incorporarse a las tareas evangelizadoras. Los jóvenes

son no sólo los hombres del mañana, sino los cristianos de hoy, los

4 Cf. Litt. Encycl. Populorum progressio, 31. 5 Discurso a la Asamblea del Episcopado Latinoamericano, Bogotá, 21 agosto 1968. 6 Cf. 1 Cor. 16, 9; 2 Cor. 2, 12. 7 Cf. Ef. 3, 1; i Cor. 9, 19. 8 Cf. 1 Cor. 3, 9.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 643: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 643

que con su intuición, fuerza y alegría, y hasta con su sana crítica

esperanzada constituyen un fermento de vuestra sociedad. Ellos espe­

ran que se les proponga no la utopía del mundo que no llegarán a

conocer, sino la realidad viva de algo que se debe ir perfeccionando y

que ya está entre nosotros : el reino de Cristo con su llamada a la

justicia, al amor, a la paz.

Venerables hermanos : no queremos concluir estas palabras sin ex­

tender una vez más nuestra mirada sobre el inmenso campo de la

Iglesia por vosotros aquí representada.

Nuestra solicitud pastoral por todas las Iglesias se reviste de una

especial atención cuando se proyecta hacia América Latina. En sus

comunidades orantes, fraternas, misioneras, descubrimos —os lo deci­

mos con gozo y emoción— un verdadero tesoro cristiano, cuya pujanza

se va poniendo de manifiesto, cada día más, en obras de caridad, de

apostolado, de educación ; y también en el apoyo y participación al

desarrollo integral de vuestros países.

Sois vosotros, obispos hermanos de América Latina, quienes, siguien­

do el camino que trazaron aquellos santos pastores que implantaron y

propagaron la fe en el Nuevo Continente, habéis mantenido ardiente

la llama del apostolado, edificando, con la preciosa colaboración de

tantos sacerdotes, religiosos y seglares beneméritos, la Iglesia de Cristo

con todo esmero y lucidez.

Que esta riqueza humana y espiritual no se quede estancada en

meras fórmulas, sino que, convenientemente encauzada, constituya un

caudal vivo, capaz de fertilizar en generosa comunicación otros campos

de la Iglesia, de esa misma Iglesia que tan fielmente servida y tan pro­

fundamente amada se vio por los Santos que en vuestra América vivie­

ron y cuya intercesión imploramos, especialmente —por conmemorarse

hoy su fiesta— la de San Martín de Porres.

En esta hora de gracia, el Espíritu Santo, Alma de la Iglesia, sigue

presente y actuando en ella. Es El quien le presta las fuerzas necesa­

rias para lograr una constante renovación y creciente fidelidad a su

Divino Fundador. Es la hora de la fe. Es la hora de la esperanza, que

no quedará defraudada. 9

Que María, Madre de la Iglesia, a quien vuestros pueblos invocan

bajo diversas advocaciones, con fe tierna y sencilla, os obtenga siempre

este clima de esperanza.

9 Of. Rom. 5, 5.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 644: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

644 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V

Excellentissimis viris qui ex universo terrarum orbe Romae interfuerunt

Conventui alimentis in mundo procurandis. *

Monsieur le Président,

Monsieur le Secrétaire général,

Mesdames et Messieurs,

Nous sommes heureux de vous saluer, vous les participants à la

Conférence mondiale de l'Alimentation réunie à Rome sous les auspices

des Nations Unies. Est-il besoin de vous dire que Nous communions

intensément à vos préoccupations, car notre mission est de prolonger

l'enseignement et l'action du Christ auquel le spectacle d'une foule

affamée suggérait l'émouvante exclamation : « J'ai pitié de cette

foule ... ils n'ont pas de quoi manger. Les renvoyer à jeun, je ne le

veux pas : ils pourraient défaillir en route »-1

1. Au cours de ces dernières années, la situation que Nous décri­

vions dans l'Encyclique Populorum Progressio a atteint des propor­

tions encore plus alarmantes et ce que Nous disions alors a gagné en

actualité : « Personne ne peut plus l'ignorer, sur des continents entiers,

innombrables sont les hommes et les femmes torturés par la faim,

innombrables les enfants sous-alimentés, au point que nombre d'entre

eux meurent en bas âge, que la croissance physique et le développe­

ment mental de beaucoup d'autres en sont compromis, que des régions

entières sont de ce fait condamnées au plus morne découragement ». 2

La documentation préparée pour votre Conférence décrit les divers

aspects de la faim et de la malnutrition, en détecte les causes et s'ef­

force d'en prévoir les conséquences en recourant aux statistiques, aux

études de marché, aux indices de production et de consommation. Dans

leur rigueur, ces indications prennent une éloquence tragique; qu'en

est-il alors quand on entre, sur le terrain même, en contact avec les

réalités qu'elles recouvrent? Des catastrophes récentes de tout ordre,

sécheresse, inondations, guerres, engendrent immédiatement des cas

pathétiques de pénurie alimentaire. De façon moins spectaculaire mais

* Die 9 mensis novembris a. 1974. 1 Mt. 15, 32. 2 N. 45.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 645: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 645

également pénible, s'imposent à tons les dures situations créées dans

les classes démunies par la hausse des denrées, signe de leur raréfac­

tion, et par la diminution toujours plus accentuée de l'aide alimen­

taire internationale qui avait pourtant puissamment contribué, après

la dernière guerre, au relèvement et au progrès des peuples.

Le défaut d'alimentation a des effets éloignés et parfois imprévisi­

bles ; il a de graves conséquences sur les générations à venir, et pré­

sente des dangers ambiants et sanitaires qui opèrent sur les popula­

tions des lésions plus profondes que les maladies apparentes. Il est

vraiment douloureux d'en venir à une telle constatation, et de con­

fesser que la société humaine semble jusqu'à maintenant incapable

d'affronter la faim dans le monde, alors qu'un progrès technique sans

précédent a été atteint dans tous les domaines de la production, tels

que ceux des fertilisants et de la mécanisation, ou de la distribution

et des transports. Il y a bien peu d'années en effet, on espérait que,

d'une façon ou d'une autre, la rapidité de la transmission des infor­

mations et des biens ainsi que les progrès technologiques étaient en

mesure d'éliminer rapidement les risques de l'ancien fléau de la famine

frappant pour une longue durée une nation ou une large région dans

sa totalité. Ces espoirs ne sont pas réalisés, d'où l'atmosphère de gra­

vité dans laquelle se déroulent vos travaux; d'où aussi l'espérance

mêlée d'anxiété qui les entoure de la part des peuples de la terre.

Pour reprendre les paroles que Nous adressions en 1965 à l'Assemblée

mondiale de la Jeunesse réunie sous le signe de la campagne mondiale

contre la faim : « C'est un drame de vie et de mort pour l'humanité

qui doit s'unir pour survivre et donc apprendre d'abord à partager le

pain de chaque jour », celui dont le Seigneur nous apprend qu'il est

nôtre, c'est-à-dire, à chacun et à tous. 3

2. A vous qui êtes engagés dans une tâche si lourde mais si riche de

promesses, Nous proposons deux principes pour guider vos travaux :

d'une part voir en face les données du problème sans vous laisser

égarer dans leur appréciation par la panique ou par trop de pusillani­

mité; et d'autre part vous sentir suffisamment stimulés par l'urgence

et la priorité absolues des besoins en cause pour ne vous satisfaire en

aucun cas de délais ou de demi-mesures. Cette Conférence ne résoudra

pas tout d'elle-même, il n'est pas dans sa nature de le faire, mais, ou

bien, par la clarté et l'énergie de ses conclusions, elle donnera le

3 Allocution du 15 octobre 1965, A.A.8. 57 (1965), p. 910.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 646: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

646 Acta Apostolicae ¡Seáis - Commentarium Officiale

départ à une série d'engagements efficaces et loyalement acceptés, ou

bien, contre l'attente mise en elle et malgré la bonne volonté de ses

membres, elle aura été tenue en vain. Pour vous supplier d'éviter une

telle issue, Nous n'hésitons pas à reprendre, en le transformant, l'ap­

pel que nous lancions de la tribune des Nations Unies : « Jamais, plus

jamais la guerre », et Nous vous disons : « Jamais, plus jamais la

. faim ! ».

3. Mesdames et Messieurs, cet objectif peut être atteint. La menace

de la faim et le poids de la malnutrition ne sont pas une fatalité iné­

luctable. La nature n'est pas, en cette crise, infidèle à l'homme. Son

potentiel de production sur la terre et dans les mers reste immense et

est encore largement inexploité. Tandis que, selon l'opinion générale­

ment acceptée, cinquante pour cent des terres cultivables ne sont pas

encore mises en valeur, le fait s'impose du scandale d'énormes excé­

dents alimentaires que certains pays détruisent périodiquement, faute

d'une sage économie qui en aurait assuré une consommation utile. Et

ce ne sont là que des illustrations d'un fait que personne ne conteste

dans sa réalité brute, même si certains doutent qu'il soit possible de

tirer assez vite de ce potentiel le nécessaire pour assouvir la faim d'une

humanité en expansion. Et par (( assouvir la faim », nous tombons

tous d'accord pour dire qu'il s'agit de davantage que de prolonger

une existence biologique minimale et infra-humaine. Ce qui est en

question c'est de <( donner à chaque homme de quoi manger pour vivre,

ce qui s'appelle vivre une véritable vie d'homme capable par son tra­

vail d'assurer la subsistance des siens, et apte, par son intelligence,

à participer au bien commun de la société par un engagement libre­

ment consenti et une activité volontairement assumée ». 4 C'est bien en

vue de ce niveau de vie que sont formulés les calculs de vos rapports,

selon lesquels une action capable de nourrir l'humanité en croissance

est possible sur le plan technique, mais demande un effort considérable.

4. La crise présente apparaît en effet surtout comme une crise de

civilisation et de solidarité. Une crise de civilisation et de méthode,

qui se manifeste lorsque le développement de la vie en société est

affronté d'un point de vue unilatéral, en considérant seulement le mo­

dèle de société qui aboutit à une civilisation industrialisée, c'est-à-dire

en mettant une confiance excessive dans l'automatisme des solutions

purement techniques et en oubliant les valeurs humaines fondamen-

4 Discours à la FAO, le 16 novembre 1970, A.A.S. 02 (1970), p, 831.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 647: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 4 7

tales. Crise qui apparaît quand s'accentue la recherche du seul succès

économique dérivant des grands profits de l'industrie, avec pour con­

séquence l'abandon quasi total du secteur de l'agriculture, et la négli­

gence concomitante de ses valeurs humaines et spirituelles les plus

hautes. Une crise de solidarité aussi, qui maintient et parfois accélère

les déséquilibres existant entre les individus, entre les groupes et entre

les peuples, et qui est malheureusement le résultat — la chose est de

plus en plus évidente — de la volonté insuffisante de contribuer à une

meilleure distribution des ressources disponibles, spécialement aux

pays plus défavorisés et aux secteurs humains qui vivent essentielle­

ment d'une agriculture encore primitive.

Nous touchons ainsi au paradoxe de la situation présente : l'huma­

nité dispose d'une maîtrise inégalée de l'univers; elle dispose des ins­

truments capables de faire rendre à plein les ressources de celui-ci.

Les détenteurs mêmes de ces instruments resteront-ils comme frappés

de paralysie devant l'absurde d'une situation où la richesse de quel­

ques-uns tolérerait la persistance de la misère d'un grand nombre? où

la consommation alimentaire hautement enrichie et diversifiée de quel­

ques peuples se satisferait des minimums vitaux octroyés à tous les

autres? où l'intelligence humaine pourrait soustraire à leur sort tant

de grands malades, mais se déroberait à la tâche d'assurer une ali­

mentation adéquate aux populations les plus vulnérables de l'humanité?

5. On nè saurait en arriver là sans avoir commis de graves erreurs

d'orientation, ne serait-ce parfois que par négligence ou par omission ;

il est grand temps de découvrir en quoi les mécanismes sont faussés,

afin de rectifier, ou plutôt de redresser de bout en bout la situation.

Car il faut enfin satisfaire le droit de chacun à manger à sa faim selon

les requêtes spécifiques de sa condition d'âge et d'activité. Ce droit se

fonde sur la destination première de tous les biens de la terre à un

usage universel et à la subsistance de tous les hommes, avant toute

appropriation particulière. Le Christ a basé sur le respect de ce droit

le jugement de toute vie humaine. 5 Or, à l'examen des données du pro­

blème, quelques constatations s'imposent d'emblée : une des causes les

pins manifestes du désordre actuel réside dans la hausse des prix des

denrées alimentaires et des matières requises à leur production, tels

les engrais dont la cherté et la rareté sont peut-être en train d'ame­

nuiser les effets bienfaisants qu'on attendait à bon droit de la « Révo-

5 Cf. Mt 25, 31 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 648: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

648 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lution verte ». Cela n'est-il pas en étroite relation avec les fluctuations

d'une production réglée plus selon les perspectives de bénéfices à réa­

liser que sur les besoins de l'humanité à satisfaire? La diminution des

stocks alimentaires, qui est elle aussi à l'origine des préoccupations

du moment, est, partiellement en tout cas, due à certaines options

commerciales dont le résultat est de ne laisser disponible aucune réserve

pour les victimes de disettes brusques et imprévues. On enregistre une

crise alimentaire générale et on en prévoit l'aggravation, alors que,

dans certaines régions particulièrement bien placées pour assurer des

excédents et des réserves d'urgence, on a réduit de façon impression­

nante les surfaces arables. Nous voilà devant des contradictions qui

dénotent cette crise aiguë de civilisation. Toujours est-il que, puisque

tous ces phénomènes sont le fruit d'actions malavisées, une correction

et un redressement doivent être possibles à condition qu'on y mette

la sagesse et le courage voulus.

Nous venons d'évoquer la quantité des biens alimentaires nécessai­

res à la vie de chacun des hommes. Mais le problème de la qualité a

également son importance et relève aussi d'un choix économique. Là,

les nations plus industrialisées sont particulièrement concernées : com­

ment, dans une atmosphère tendant à être polluée et devant la fré­

nésie de créer des succédanés artificiels, de production plus rapide,

arrivera-t-on à sauvegarder avec prudence une alimentation saine, ne

comportant pas de risques graves pour la santé des consommateurs,

notamment des enfants et des jeunes? Et comment rompre, dans ces

mêmes nations, avec une consommation excessive par la richesse et

l'abondance des denrées, ce qui s'avère nuisible aux intéressés et laisse

les autres démunis? Sur ce terrain aussi, la situation demande vigi­

lance et courage.

6. D'autres observations concernent le flux des ressources qui per­

mettraient de porter remède à la situation actuelle. Tous conviennent

que l'assistance multilatérale et bilatérale au secteur agricole a été

notoirement insuffisante. En vue de votre Conférence, on a chiffré

avec grand soin les exigences que comporteraient l'intensification de

la production alimentaire dans les pays en voie de développement, la

mise au point des politiques et programmes visant à améliorer la nutri­

tion, les mesures pour renforcer la sécurité alimentaire mondiale. Les

sommes auxquelles ces supputations sont parvenues pour les dix pro­

chaines années dépassent sans doute de beaucoup l'effort consenti

jusqu'à aujourd'hui, mais elles restent bien modestes au regard des

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 649: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 649

budgets nationaux des pays nantis ou disposant des liquidités inter­

nationales ; une crise récente a modifié la répartition de ces liquidités,

mais n'a pas diminué leur volume. En 1964 déjà, à l'occasion de notre

voyage en Inde, Nous lancions un appel aux Nations, afin que soit

constitué par un engagement de véritable ampleur — fruit notamment

d'une réduction des dépenses pour les armements — un Fonds destiné

à donner une impulsion décisive à la promotion intégrale des parties

les moins favorisées de l'humanité. Aujourd'hui, l'heure a sonné d'une

décision énergique et sans échappatoire dans la même direction. Ce

que le sens de la solidarité ou plutôt une élémentaire justice sociale,

qui ne consiste pas seulement à ne pas « voler » mais aussi à savoir

partager, n'ont pas encore obtenu, les périls de l'heure finiront-ils par

l'imposer? Ou bien les hommes s'aveugleront-ils obstinément sur leur

propre sort et se chercheront-ils des alibis, par exemple une action

irraisonnée et unilatérale contre la croissance démographique, faute

d'aller à l'essentiel?

Il est inadmissible que ceux qui ont le contrôle des biens et des

ressources de l'humanité cherchent à résoudre le problème de la faim

en interdisant aux pauvres de naître, ou en laissant mourir de faim les

enfants dont les parents n'entrent pas dans le cadre de plans théori­

ques fondés sur de pures hypothèses concernant l'avenir de l'huma­

nité. Autrefois, dans un passé que Nous espérons révolu, des nations

ont fait la guerre pour s'emparer des richesses de leurs voisins. Mais

n'est-ce pas une nouvelle forme de guerre que d'imposer une politique

démographique limitative à des nations, afin qu'elles ne réclament pas

leur juste part des biens de la terre?

Nous renouvelons notre plein appui moral à ceux qui ont déclaré

à plusieurs reprises dans les assises internationales, non seulement

être disposés à reconnaître le droit de tout homme à jouir des biens

nécessaires à la vie, mais être également disposés, en consentant volon­

tairement un sacrifice proportionnel aux ressources et aux capacités

qui sont les leurs, à mettre effectivement ces biens à la portée des indi­

vidus et des peuples qui en ont besoin, sans aucune exclusive ni discri­

mination. La perspective s'impose donc de réformes courageuses pour

éliminer les obstacles et les déséquilibres dérivant aussi des structures

désuètes, perpétuant des injustices insoutenables, ou empêchant le

dynamisme de la production et l'élan requis par une circulation adé­

quate des biens nécessaires à la vie.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 650: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

650 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

7. Mais l'assistance internationale la plus large, le rythme accru

de la recherche et des applications de la technologie agraire, la planifi­

cation la plus étudiée de la production alimentaire n'auront guère

d'effet si l'on ne pare pas au plus vite à une des lacunes les plus graves

de la civilisation technique. On ne résoudra pas la crise alimentaire

mondiale sans la participation des agriculteurs, et celle-ci ne saurait

être pleine et fructueuse si on ne révise pas radicalement la sous-éva­

luation de l'importance de l'agriculture par le monde contemporain.

Car l'agriculture est facilement subordonnée à la domination des inté­

rêts immédiats des autres secteurs de l'économie, même dans ces pays

qui sont pour le moment en train de tenter le décollage de leur proces­

sus de croissance et d'autonomie économique.

Notre prédécesseur Jean XXIII, qui a consacré un chapitre de son

Encyclique Mater et Magistra à l'agriculture, le relevait en ces termes :

(( Le secteur agricole, à peu près partout, est un secteur déprimé :

qu'il s'agisse de l'indice de productivité de la main d'œuvre, ou du

niveau de vie des populations rurales ». 6 De cette dépression, ne rele­

vons que deux indices : le recul du nombre des agriculteurs et parfois

aussi des terres cultivées dans les pays industrialisés ; le fait que dans

le monde en voie de développement, bien que la grande majorité des

habitants travaillent la terre, l'agriculture constitue le plus sous-dé-

veloppé des secteurs du sous-développement. Quelle que soit la valeur

des moyens techniques mis en œuvre, rien ne sera atteint sans la véri­

table réforme que représentent la réhabilitation de l'agriculture et le

retournement des mentalités à son endroit.

C'est la dignité des agriculteurs, celle de tous ceux qui travaillent

aux différents niveaux de la recherche et de l'action dans le domaine

du développement agricole, qu'il faut proclamer et promouvoir sans

relâche. Nous le disions en recevant en 1971 la Conférence de la F.A.O. :

(( Il ne suffit plus d'enrayer la distorsion croissante de la situation

des ruraux au sein du monde moderne, il s'agit de les y insérer à part

entière, de faire en sorte que les générations montantes n'éprouvent

plus ce sentiment débilitant d'être comme des laissés pour compte, des

marginaux tenus à l'écart du progrès moderne dans ce qu'il a de

meilleur )).7

On y parviendra par un processus global et équilibré du développe-

6 Encyclique Mater et Magistra, III e partie, 3e par.; A.A.S. 53 (1961), p. 432. 7 A.A.S. 63 (1971), p. 877.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 651: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 5 1

ment, soutenu par une volonté politique des gouvernements de faire sa

juste place à l'agriculture. Il s'agit d'en finir avec la pression des

secteurs économiques plus forts, qui vide la campagne de ces énergies

mêmes qui seraient en mesure d'assurer une agriculture de haute pro­

ductivité; il faut instaurer une politique qui garantisse aux jeunes du

monde rural le droit fondamental de la personne à un choix délibéré

d'une profession valable, à égalité de termes et d'avantages avec celle

que seul l'exode vers la ville et l'industrie semble pouvoir lui garantir

aujourd'hui.

8. Sans aucun doute, ici encore les réformes ne vaudront que si les

individus se les approprient. C'est pourquoi l'éducation et la forma­

tion tiennent une place fondamentale afin que ne vienne pas à manquer

la préparation des personnes. « Le concours de la population rurale

est nécessaire ... il faut que les agriculteurs soient fidèles à la profes­

sion qu'ils ont choisie et qu'ils l'estiment; . . .qu' i ls suivent les pro­

grammes d'élévation culturelle qui sont indispensables pour que l'agri­

culture sorte de son immobilité atavique et empirique et adopte les

nouvelles formes de travail, les nouvelles machines, les nouvelles

méthodes )).8

Ce qui importe donc particulièrement à l'humanité qui souffre de

la faim, c'est que les gouvernements offrent à tous les agriculteurs

la possibilité d'apprendre comment on cultive la terre, comment on

améliore les sols, comment on évite les maladies du bétail, comment

on peut accroître le rendement; c'est que finalement, dans le cadre

d'une préparation adéquate, on concède aux agriculteurs les crédits

dont ils ont besoin. En un mot, il faut transformer la masse paysanne

en artisan responsable de sa production et de son progrès. Ainsi se

trouve-t-on ramené à la notion d'un développement intégral qui em­

brasse tout l'homme et tous les hommes ; Nous n'avons pas, pour notre

part, cessé d'exhorter l'humanité à tendre vers lui.

9. Telles sont, Mesdames et Messieurs, les pensées que Nous vous

livrons comme notre contribution propre à vos travaux. Elles déri­

vent de la conscience que Nous avons de notre devoir pastoral et sont

inspirées par la confiance en Dieu qui ne néglige aucun de ses enfants,

et la confiance en l'homme, créé à son image et capable de réaliser des

prodiges d'intelligence et de bonté. Devant les foules affamées, le

8 Allocution à des agriculteurs italiens, 13 nov. 1966; dans L'Osservatore Romano

des 14-15 nov. 1966; traduit dans La Documentation Catholique, 1966, col. 2131.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 652: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

652 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Seigneur ne s'est pas contenté d'exprimer sa compassion ; il a ordonné

à ses disciples : « Donnez-leur vous-mêmes à manger », 9 et sa puissance

n'est venue en aide qu'à leur impuissance, et non à leur égoïsme. Cet

épisode de la multiplication des pains comporte donc, face aux graves

exigences de l'heure, de multiples leçons. Nous voulons retenir princi­

palement aujourd'hui cet appel à l'action efficace. Il faut viser à créer

à long terme la possibilité, pour chaque peuple, d'assurer correctement

sa subsistance de la manière la plus adaptée, et il ne faut pas omettre

non plus, dans l'immédiat, de subvenir par le partage aux besoins

urgents qui sont ceux d'une grande partie de l'humanité. Le travail

doit s'unir à la charité.

Une telle réorientation progressive de la production et de la distri­

bution implique aussi un effort qui ne doit pas être seulement une

contrainte imposée par la crainte de la pénurie, mais aussi une volonté

positive de ne pas gaspiller inconsidérément des richesses qui doivent

servir au bien de tous. Après avoir libéralement nourri les foules, le

Seigneur recommanda à ses disciples, nous dit l'Evangile, de recueillir

ce qui reste, afin que rien ne soit perdu. 1 0 Quelle belle leçon d'écono­

mie, au sens le plus noble et le plus plein du terme, pour notre époque

éprise de gaspillage ! Elle porte en elle la condamnation de toute une

conception de la société dans laquelle la consommation tendrait à déve­

nir à elle-même sa propre fin, au mépris de ceux qui sont dans le

besoin, et au détriment, en définitive, de ceux-là même qui s'en croi­

raient les bénéficiaires, incapables qu'ils seraient devenus de perce­

voir que l'homme est appelé à une destinée plus haute. Que notre

appel s'adresse donc à la fois à la lucidité et au cœur. Si le potentiel

de la nature est immense, si celui de la maîtrise de l'esprit humain sur

l'univers semble presque illimité, que manque-t-il trop souvent pour

que nous agissions dans l'équité et dans la volonté du bien-être de tous

nos frères en humanité, sinon cette générosité, cette inquiétude que

suscite la vue des souffrances et des misères des pauvres, cette pro­

fonde conviction que toute la famille pâtit quand un de ses membres

est en détresse? C'est cette solidarité que Nous souhaitons voir présider

à vos travaux et surtout à vos décisions, et Nous demandons avec ins­

tance au Père de toute lumière de vous en accorder la grâce.

9 Mt 14, 16. 1 0 Cf. Jn 6, 12.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 653: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 653

VI

Ad Excellentissimum Virum Carolum I. Valdes, liberis cum mandatis

Legatum ab Insularum Philippinarum Republica ad Sedem Apostolicam

missum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit legationis fidem facientes. *

Mr Ambassador,

We are happy to receive the Letters accrediting you as Ambassador

Extraordinary and Plenipotentiary of the Republic of the Philippines.

Please be assured of our gratitude for the land sentiments which you

have expressed. At the same time we would ask you to convey to His

Excellency President Ferdinand E. Marcos both our thanks for the

greetings which you have brought to us in his name and the assurance

of our prayerful good wishes.

It is with particular joy that we recali once again our visit to the

Philippines, to which you have so courteously alluded. This personal

expérience serves to heighten even more our lively interest in the well-

being of the beloved Filipinos, and in a particular way of the members

of the communities which we visited at the University of Santo Tomas

and in the more modest districts of the City of Manila. Through

your good offices we send a special world of affectionate greeting to all

whom we met during that historie visit, and we renew to them our

gratitude for the reception which they accorded us.

While in Manila we gave an Address to the Peoples of Asia, and,

as we said at the time, we gave it very willingly from the land of

the Philippines, in which for centuries the Catholic Church has been

fully at home. 1 We look therefore with confidence to the Philippines

to exercise an important measure of responsibility in regard to the

rest of Asia, by exemplifying the Gospel and by promoting those fruits

of true Christianity which are social equality, freedom from oppres­

sion, justice, truth and peace. It is with a deep sensé of satisfaction

that we hear today from Your Excellency that your people are indeed

resolved to participate in the Church's program of Evangelization

by seeking to foster révérence for the Christian dignity of man. Very

recently we ourself told the Synodal Fathers : " There is no opposition

* Die 18 mensis novembris a. 1974. 1 Cfr. Address to tbe Peoples of Asia, 20 November 1970: A.A.S. 63 (1971), p. 38.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 654: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

654 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

or séparation ... but a complementara relationship between Evangeliza­

tioni and human progress ... each calis for the other by reason of their

convergence to the same end : the salvation of man ". 2

May God then bless the people of the Philippines for their noble

collaboration in this work of the advancement of the whole man, and

for their efforts to ensure that individuáis may live on earth in condi­

tions which reflect their sublime dignity as sons of God. Here is true

Ohristianity.

In assuring Your Excellency of a most warm personal welcome we

pledge to you the help and coopération of the Holy See in carrying

out your mission. May your stay here in the service of your country

be a successful one, bringing you spiritual and cultural satisfaction.

Welcome to the Holy See, and welcome to our home.

N U N T I U S R A D I O P H O N I C U S

Praesulibus atque Christifidelibus Argentinae Reipublicae septimum e

tota natione Eucharisticum Coetum celebrantibus. *

Venerables Hermanos y amadísimos hijos:

En ese gran Parque del Altar del Congreso, situado en el centro de

la tradicionalmente cristiana ciudad de Salta, os habéis reunido esta

mañana para el solemne acto de clausura del VII Congreso Eucaris­

tico Nacional, celebrado bajo el lema : « Reconciliación en Cristo »,

que recoge los objetivos del Año Santo.

Han transcurrido cuarenta años desde aquel XXII Congreso Euca­

ristico Internacional de Buenos Aires, que vio como Legado Pontificio

a un venerado Predecesor Nuestro, el entonces Cardenal Pacelli, que

tan gratos recuerdos dejó entre vosotros, y de nuevo os habéis estre­

chado ahora, Pastores y fieles, junto a la Eucaristía, para renovar

públicamente vuestro homenaje y vuestra fe en la presencia real de

Cristo en el Sacramento del Altar. Y a la vez, para recoger la lección

maravillosa de bondad y amor universales que brotan de la Eucaristía

y que, como savia purificadora y fecunda, puede regenerar ideales

2 Address to the Synod of Bishops, 27 September 1974: A.A.S. 66 (1974), p. 563.

* Die 13 mensis octobris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 655: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 655

nuevos y apagar la sed de verdad y justicia de cuantos se acercan con

fe a Cristo, que nos amó « hasta el fin »-1

Ante El, que es el primogénito entre los hermanos, 2 que nos inculcó

como distintivo el mandato de amar como El nos ha amado, 3 y dar si

es preciso la vida por los hermanos ; 4 ante ese Cristo, que por medio

de su cruz es nuestra paz y reconciliación, 5 habréis sentido durante

estos días la urgente llamada de la Iglesia, de modo particular en este

Año Santo, a una renovación interior que restablezca en la conducta

personal y social ese dinamismo orientador querido por Dios, que se

manifiesta ante todo en la correspondencia al designio divino de llevar

al hombre a la salvación, y en una comunión efectiva y fraterna entre

los individuos, las familias, los miembros de la comunidad nacional e

internacional. ¡ Qué nueva y consoladora panorámica mundial ofrecería

la humanidad si hiciera vivencia propia estos ideales ! Sí, no nos can­

saremos de repetirlo en beneficio de todos : ¡ Debemos actuar una ver­

dadera reconciliación fraterna dentro y fuera de la Iglesia! ¿No es

esto lo que Cristo y la Iglesia esperan de nosotros en este Año del

Jubileo? Sólo entonces podremos decir que ha sido de verdad un Año

de gracia y salvación.

Conocemos bien los anhelos y esperanzas depositados por el Epis­

copado Argentino en este Congreso. La preparación y realización del

mismo suponen ya una intensa tarea renovadora de vuestras comuni­

dades cristianas, principalmente en lo referente a las consecuencias

prácticas que brotan de la Fe y la Caridad, y habrá contribuido sin

duda a crear un clima propicio para asegurar el imperio de la justicia,

la libertad y el respeto recíproco en todo el ambiente de ese País. 6

Por parte nuestra confirmamos esas aspiraciones y deseamos ardien­

temente que la fuerza, la luz y el amor que manan de la Eucaristía

conviertan en una consoladora realidad esas esperanzas, con el fin de

edificar, en los no fáciles momentos presentes, una verdadera pacifica­

ción, en Cristo, de toda la sociedad argentina.

Al enviaros nuestra paterna palabra de aliento, para que perseve­

réis siempre en el camino del amor y de la fraternidad, que hallan su

1 lo. 13, 1. 2 Cf. Col. 1, 15; 18. Heb. 2, 11-12. ¡ lo. 13, 34. 4 1 lo. 3, 16. 5 Cf. Ef. 2, 15-18; Col. 1, 19. 6 Cf. La Pastoral Colectiva del Episcopado Argentino, mayo de 1973.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 656: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

656 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

eminente expresión en la Eucaristía, encomendamos al Señor tales

intenciones por mediación de la Santísima Virgen del Milagro, para

que Ella, la Madre común y Madre de la Iglesia, os conduzca a su

Hijo y en El os haga sentiros verdaderos hermanos y solidarios los

unos con los otros. Una solidaridad que sea el testimonio coherente

entre la fe y el ejercicio de la caridad fraterna al servicio de las legí­

timas aspiraciones y realidades humanas.

Sobre ti, amadísimo Cardenal, nuestro Enviado Especial, sobre los

venerables Hermanos en el Episcopado, sacerdotes y religiosos, sobre

las Autoridades, entre las que hemos sabido ha querido estar presente

la Señora Presidente de la Nación, y sobre los fieles argentinos todos,

invocamos la constante asistencia divina. En prenda de ella, os impar­

timos de corazón una especial Bendición Apostólica.

NUNTIUS SCRIPTO DATUS

E.mo P. D. Francisco S.R.E. Cardinali König, Vindobonensi Archiepi­

scopo, atque Christifidelibus qui Coetui v. d. « Katholikentag » Vindo­

bonae celebrato interfuerunt.

Unserem ehrwürdigen Bruder Franz Kardinal König, Erzbischof von

Wien.

Der Österreichische Katholikentag 1974, zu dem sich in diesen

Tagen die Delegierten der katholischen Verbände Österreichs mit ihren

Bischöfen, mit zahlreichen Gläubigen und auch Vertretern anderer

christlicher Kirchen in Wien versammeln, ist uns willkommener An­

laß, unseren Mitbrüdern im Bischofs- und Priesteramt, den Veranstal­

tern und Teilnehmern sowie allen Katholiken dieses von uns so

geschätzten Landes ein herzliches Wort des Grußes und unsere aufrich­

tigsten Segenswünsche zu übermitteln.

Ehrwürdige Brüder, geliebte Söhne und Töchter!

Die Wahl des Themas »Versöhnung« für diese bedeutsamen Tage

der Besinnung und brüderlichen Begegnung ist für uns ein trostvoller

Beweis dafür, mit welch hochherziger Bereitschaft der Aufruf des Hei­

ligen Jahres zu »Erneuerung und Versöhnung« von der katholischen

Kirche in Österreich aufgenommen worden ist. Die Kirche ist sich

heute, wie es das II. Vatikanische Konzil und das Heilige Jahr selbst

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 657: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 657

bezeugen, in besonderer Weise ihrer Sendung und verantwortungsvol­

len Aufgabe bewußt, »Zeichen und Werkzeug für die innigste Vereini­

gung mit Gott wie für die Einheit der ganzen Menschheit« 1 zü sein.

Da Gott die Welt durch Christus mit sich versöhnt hat, hat er seiner

Kirche das Wort und den Dienst der Versöhnung für alle Menschen

übertragen. 2

Wie das Heilige Jahr nach dem Geist und in Verwirklichung des

Konzils dazu bestimmt ist, eine innere und sittliche Erneuerung im

Bewußtsein der Menschen herbeizuführen, so ist die »Versöhnung«, zu

der der diesjährige Österreichische Katholikentag die Gläubigen ein­

lädt und ermahnt, insbesondere die Frucht einer aufrichtigen religiö­

sen Umkehr. Sie ist »ein Geschehen, das sich vor allem in der Tiefe,

im inneren Heiligtum des Menschen vollzieht, dort, wo das Gewissen

aufgerufen ist, durch Glauben und Buße 3 seine Umkehr oder »Meta-

noia« zu wirken und nach der Fülle der Liebe zu streben«. 4

Der Aufruf zur Versöhnung ermahnt die Gläubigen und alle Men­

schen guten Willens zur Wiederherstellung der von Gott gewollten

Ordnung in ihrem Verhältnis zu Gott sowie in den mitmenschlichen

Beziehungen in Kirche und Gesellschaft. Es geht also zunächst und

vorrangig um unsere Versöhnung mit Gott. Christus hat uns, wie der

Apostel Paulus sagt, durch seinen Tod versöhnt, um uns »in seinen

Augen heilig, makellos und schuldlos zu machen«. 5 Deshalb gilt es

zuerst im Geist echter christlicher Buße durch Abkehr von der Sünde

und ehrliche innere Selbsterneuerung aus unserem persönlichen Leben

all jene Hindernisse zu beseitigen, die uns von Gott trennen. Die Wie­

derherstellung und Festigung unserer Freundschaft mit Gott geschehen

hauptsächlich in der lebendigen Teilnahme am liturgischen Leben der

Kirche und finden in der sakramentalen Versöhnung durch das Buß­

sakrament ihre Besiegelung. Deshalb möchten wir euch von Herzen

dazu einladen und ermutigen, euch im Rahmen dieses Katholikentages

und des Heiligen Jahres besonders um eine neue Wertschätzung dieses

Sakramentes des göttlichen Erbarmens zu bemühen.

Zur inneren Umkehr und Erneuerung gehört sodann als deren

unmittelbare Auswirkung notwendig die Versöhnung im Raum der

1 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, Nr. 1. 2 Vgl. Kol 1, 20; 2 Kor 5, 18 f. 3 Vgl. MJc 1, 15. 4 Päpstl. Schreiben an Kardinal de Fürstenberg vom SI. Mai 1973. 5 Kol 1, 22.

42 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 658: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 5 8 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Kirche. Die Kirche kann den ihr anvertrauten Dienst der Versöhnung

nur wirksam erfüllen, wenn sie von sich seihst den Menschen ein glaub­

würdiges Bild dieser Versöhnung darbietet. Deshalb ist die Wiederher­

stellung der geistigen und brüderlichen Einheit in ihrem eigenen Innern

heute eines der dringlichsten Probleme der Kirche. 6 Wir alle sind auf­

gerufen, im Geiste der Versöhnung jenes christliche Ideal wieder zu

verlebendigen und neu zu verwirklichen, das die erste christliche Ge­

meinde beseelt hat, in der »die Menge der Gläubigen ein Herz und eine

Seele« 7 war. Umkehr und Versöhnung müssen uns als Glieder des einen

Leibes Christi, seiner heiligen Kirche, tiefer miteinander verbinden

und helfen, Polarisierungen und Spannungen innerhalb der Kirche zu

überwinden sowie die Einheit mit dem Herrn in der Einheit mit den

Hirten, die er ihr gegeben hat, zu bekräftigen und zu leben. Ebenso

wird ein neuer Geist gegenseitigen Verstehens und der Brüderlichkeit

auch die verschiedenen christlichen Kirchen und religiösen Gemein­

schaften in ihrem ökumenischen Bemühen näher zueinanderführen,

indem sie gemeinsam die Wahrheit suchen auf dem Weg der Liebe zu

Gott und den Brüdern.

Die Versöhnung mit Gott steht am Anfang aller wahrhaft brüder­

lichen Beziehungen unter den Menschen. Anderseits aber ist die Ver­

söhnung mit dem Bruder das sicherste Zeichen und nach der Lehre des

Herrn sogar die unerläßliche Vorbedingung für die Versöhnung mit

Gott. Nicht einmal unsere Opfergaben auf dem Altar sind unserem

himmlischen Vater angenehm, wenn wir uns nicht vorher mit dem

Bruder versöhnt haben, der etwas gegen uns hat. 8 Und dieser Bruder

ist schließlich jeder Mensch, ungeachter aller Unterschiede der Rasse,

der Klasse oder der Nation. »Jeder Mensch ist mein Bruder!«. 9 Die

menschliche Brüderlichkeit gründet in der allumfassenden Vaterschaft

Gottes und der alle Verwandtschafts- und Volksbande überschreiten­

den Brüderlichkeit Christi, der vor allem jene Menschen, die hungern,

dürsten, krank oder gefangen sind, seine Brüder nennt : »Was ihr

einem dieser meiner geringsten Brüder getan habt, das habt ihr mir

getan«. 1 0 Es ist an der Zeit, diese Brüderlichkeit aller Menschen in

6 Vgl. unsere Ansprache während der Generalaudienz am 29. August 1973. 7 Apg 4, 32. 8 Vgl. Mt 5, 23 f. 9 Vgl. Thema des Weltfriedenstages 1971. 10 Mt 25, 40.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 659: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 659

Christus tatsächlich als Fundament des menschlichen Zusammenle­

bens anzuerkennen und zu verwirklichen.

Doch müssen wir uns gerade als Christen stets dessen bewußt sein,

daß die geforderte Bereitschaft zur Versöhnung in der Gesellschaft

niemals sittliche und religiöse Gleichgültigkeit bedeuten kann. Ein

gegenseitiges Einvernehmen, das dazu führt, sich selbst untreu zu

werden und seine sittlichen Überzeugungen wie seinen Glauben preis­

zugeben, ist keine echte Versöhnung und kann auch nicht die Grund­

lage einer gerechten öffentlichen Ordnung sein, zumal wenn in ihr da­

durch die elementarsten sittlichen Werte wie das Recht auf Leben,

dessen Unantastbarkeit und Schutzbedürftigkeit in Frage gestellt

werden. Die Versöhnung der Herzen mit Gott im Gehorsam gegenüber

seinen Geboten ist die notwendige Voraussetzung dafür, daß wahre

Versöhnung der Menschen untereinander und ein dauerhafter Friede in

der Gesellschaft gelingen können. Wenn es also auch nicht möglich

sein wird, Konfliktsituationen von vornherein auszuschließen oder

sogar für immer aus der Welt zu verbannen, so bleibt doch das stete

aufrichtige Bemühen um eine solche Versöhnung in Wahrheit und

Gerechtigkeit der einzige Weg, auf menschenwürdige und christliche

Weise mit ihnen zu leben.

Wie wir es früher bei anderer Gelegenheit hinsichtlich des Friedens

getan haben, so möchten wir heute, bevor wir diese unsere Überlegun­

gen beschließen, einem jeden von euch, geliebte Söhne und Töchter,

die ihr unsere Grußbotschaft vernehmt, ganz persönlich zurufen : Das

Gelingen dieser mitmenschlichen und umfassenden Versöhnung hängt

auch von dir ab Î Der Dienst der Kirche für die Versöhnung und den

Frieden in der Welt ist jedem einzelnen ihrer Mitglieder anvertraut.

Die Versöhnung erfolgt und vollzieht sich auf sehr konkrete und per­

sönliche Weise : im Raum der Familie, am Arbeitsplatz, in den Pfar­

reien und Gemeinden, in den religiösen Gemeinschaften und Diözesen.

Versöhnung ist gelebte brüderliche Liebe, die erlittenes Unrecht

hochherzig verzeiht, getanes Böse wieder gutmacht und offen und bereit

ist für die Verständigung mit allen Menschen. Es geht um die konkrete

Anteilnahme an den Leiden der Brüder, an ihren Hoffnungen und

Sorgen, um das Teilen unserer Güter mit ihnen, um das Angebot auf­

richtiger Freundschaft und Solidarität. Es geht letztlich darum, in

unseren Brüdern, in jedem einzelnen von ihnen, Christus selbst zu

begegnen und ihnen durch unser selbstloses mitbrüderliches Verhalten

seine Versöhnung und seine Liebe zu vermitteln.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 660: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

660 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Mit dem Wunsch, daß diese vielfältigen Aspekte der Versöhnung

in den Beratungen des diesjährigen Österreichischen Katholikentages

in Wien sowie in der Feier des Heiligen Jahres die ihnen gebührende

Erwägung und Vertiefung erfahren und sich daraus wichtige Impulse

für das Leben und Wirken der katholischen Kirche in Österreich erge­

ben mögen, erflehen wir auf die Arbeiten dieses Katholikentages Gottes

reichen Gnadenbeistand herab und erteilen euch allen, die ihr in

Gemeinschaft mit euren Bischöfen versammelt seid, insbesondere unse­

ren bischöflichen und priesterlichen Mitbrüdern, sowie allen Gläubi­

gen des katholischen Österreichs von Herzen unseren Apostolischen

Segen.

Aus dem Vatikan, am 7. Oktober 1974.

PAULUS P P . VI

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 661: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 6 6 1

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O D O C T R I N A F I D E I

De sensu tribuendo adprobationi versionum formularum sacramentalium

(( Instauratio liturgica, iuxta Constitutionem Concilii Vaticani II

effecta, mutationes quasdam induxit etiam in formulis quae ad ipsam

rituum sacramentalium essentiam pertinent. Nova haec verba, sicut

et cetera, ad linguas vernaculas ita vertere oportuit ut sensus origi­

narius secundum proprium linguarum ingenium exprimeretur. Exinde

ortae sunt nonnullae difficultates quae in lucem nunc prodeunt cum

illae versiones a Conferentiis Episcoporum ad adprobationem Aposto­

licae Sedis mittuntur. Quibus in adiunctis Sacra Congregatio pro

Doctrina Fidei iterum admonet necesse esse ut translatio formularum

essentialium in ritibus Sacramentorum fideliter reddat sensum origi­

narium textus typici latini ; illudque recolendo notum facit :

Proposita versione formulae sacramentalis in linguam vernaculam

rite examinata, Sedes Apostolica cum censet sensum ab Ecclesia inten­

tum per eam apte significari eandem adprobat et confirmat statuens

pariter sensum eiusdem secundum mentem Ecclesiae per originalem

textum latinum expressum intelligendum esse ».

SS.mus D.nus Noster PAULUS Pp. VI in Audientia diei 25 Ianuarii

1974 E.mo Card. Praefecto impertita adprobavit.

DECLARATIO

FRANCISCUS Card. SEPER, Praefectus

L. © S.

® Hieronymus Hamer, O.P., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 662: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

662 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O E P I S C O P I S

i PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI , successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quae sequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 5 Septembris 197^. — Cathedrali Ecclesiae Yakimensi praefecit Rev.mum P. D. Nicolaum E. Walsh, curionem ad Sanctam Mariam in oppido vulgo Caldwell dioecesis Xylopolitanae.

die 21 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Tuguegaraoanae, nuper erectae, Exc. P. D. Theodulphum Domingo et Sabugal, hactenus Episcopum Tuguegaraoanum.

die 16 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Portlandensi Exc. P. D. Eduardum C. O'Leary, hactenus Episcopum titularem Moglaenensem.

die 26 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Vallensi in Lucania Exc. P. D. Iosephum Casale.

die 31 Octobris. — Metropolitanae Ecclesiae Mendozensi Exc. P. D. Olympum Iacobum Maresma, hactenus Episcopum titularem Gegita-num et Administratorem Apostolicum sede vacante eiusdem archi­dioecesis.

die 6 Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Orlandensi Exc. P. D. Tho­mam J. Grady, hactenus Episcopum titularem Vamallensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Holdelmensi R. P. D. Danielem E. Pilarczyk, e clero archidioecesis Cincinnatensis, quem deputavit Auxi­liarem Exc.mi P. D. Iosephi L. Bernardin, Archiepiscopi Cincinnatensis.

die 13 Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Alacunensi, noviter erectae, Exc. P. D. Iosephum Floribertum Cornelis, O.S.B., hactenus Archiepiscopum titularem Caprensem, cui contulit ad personam titu­lum et dignitatem Archiepiscopi.

I I

SINUENSIS SUPERIORIS

DECRETUM De Ecclesiae Praelatitiae translatione

Maiori Christifidelium spirituali bono apprime studens, Exc.mus P. D. Alfonsus Sánchez Peña, Episcopus titularis Castrensis in Sar­dinia, Praelatus Sinuensis Superioris, vota quoque cleri concreditique

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 663: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Episcopis 663

sibi gregis exprimens, ab Apostolica Sede enixe rogavit nt, praelatitiae Ecclesiae cum adnexis praerogativis titulus, quo modo templum Deo in honorem Sanctae Luciae Virg. et Mart. dicatum in urbe Montelibano exstans gaudet, nuper erecto templo D. N. I. O. Universorum Regi et B. Mariae V. Reginae dicando, in eadem urbe sito, transferatur atque attribuatur.

Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.mi P. D. Angeli Palmas, Archiepiscopi titularis Vibianensis, in Republica Columbiana Apostolici Nuntii, rata petitam translationem in animarum utilitatem cessuram, vigore specialium facultatum sibi a Summo Pon­tifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI tributarum, oblatis precibus annuendum censuit.

Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, interesse habentium vel habere praesumentium consensu, praesenti Decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent, titulum praelatitiae Ecclesiae Sinuensis Superioris transfert a memorato templo Sanctae Luciae Virg. et Mart. ad templum D. N. I. C. Universorum Regi et B. Mariae V. Reginae dicandum cum omnibus honoribus, iuribus et privilegiis quibus ceterae Ecclesiae praelatitiae potiuntur.

Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis praefatum Exc.mum P. D. Angelum Palmas deputat, necessarias et opportunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad affectum de quo agi­tur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere impo­sito ad eandem Sacram Congregationem, cum primum fas erit, authen­ticum exemplar actus peractae executionis remittendi.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis, die 24 mensis octobris anno 1974.

SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus

L. © S.

© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 664: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 6 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O G E N T I U M E V A N G E L I Z A T I O N E

S E U D E P R O P A G A N D A F I D E

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,

successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangeliza­

tione seu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias de

novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 27 Augusti 1911^. — Titulari episcopali Ecclesiae Simininensi

praefecit R. D. P. Petrum Mataca, Vicarium Generalem archidioece­

seos Suvanae, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Georgii Hamil-

tonii Pearce, Archiepiscopi Suvani.

die 5 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Ibadanensi Exc. P. D. Feli­

cem Alaba Adeodatum Job, hactenus episcopum titularem Abthugni-

tanum, eiusdem dioecesis Vicarium Capitularem.

— Cathedrali Ecclesiae Iosensi Exc. P. D. Gabrielem Consun

Ganaka, hactenus Episcopum titularem Cuiculitanum, eiusdem dioe­

cesis Vicarium Capitularem.

— Cathedrali Ecclesiae Suvonensi R. D. Angelum Nam Sou Kim,

e clero Pusanensi, Liturgiae Commissionis episcopalis Ordinariorum

Coreanae Conferentiae Secretarium.

— Cathedrali Ecclesiae Francopolitanae in Gabone, nuper erectae

dioecesi, R. D. Felicianum Patricium Makouaka, e clero Muilaënsi,

scholarum catholicarum directorem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Ruspensi R. P. Entium Ceccarelli

Catraro, Societatis Sancti Francisci Salesii vices Inspectons in Vene­

tiola gerentem, quem constituit Vicarium Apostolicum Portus Ayacu­

quensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Thagamutensi R. P. Iulium Parise,

Congregationis Sancti Ioseph sodalem, vices Superioris Provinciae

Aequatorianae gerentem, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Ma­

ximiliani Spiller, Vicarii Apostolici Napensis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 665: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 665

S A C R A C O N G R E G A T I O

P R O C A U S I S S A N C T O R U M

ABYSSINIEN.

Canonizationis Beati Iustini De Iacobis, episcopi tit. Nilopolitan. et primi vicarii apostolici Abyssiniae, e Congregatione Missionis S. Vincentii De Paul.

SUPER DUBIO

An et de quo miraculo, post indultam eidem Beato ab Apostolica Sede

venerationem, constet in casu et ad effectum de quo agitur.

Caritate Christi et Ecclesiae compulsus, Iustinus De Iacobis viginti

et amplius annos in Abyssinia transegit, ubi praeclara missionalia

explevit opera. Natus in oppido cui vulgo nomen San Feie, in Italia

meridionali prope urbem Potentiam, die 9 mensis Octobris anno 1800,

et sanctitatis fama condecoratus piissimam animam Deo reddidit die

31 mensis Iulii a. 1860 ; quem, servatis de iure servandis, Pius Papa XII

die 25 Iunii a. 1939 in Beatorum numerum rettulit.

Ex eo autem tempore Populus Dei, praesertim sodales Congrega­

tionis Missionis necnon Sorores Societatis Filiarum a Caritate, ambae

a S. Vincentio De Paul conditarum, non destiterunt hanc ob rem Deo

gratias reddere magnaque cum fiducia tanti Episcopi auxilium in ne­

cessitatibus suis implorare; et adfuit de caelo Beatus. Hinc novis ipse

coruscare coepit gratiis rebusque miris a Deo per eius intercessionem

patratis. Ideo factum est ut, instantibus actoribus multisque Sacrorum

Antistitibus, eiusdem canonizationis causa resumpta fuerit, probante

Pio Papa XII, die 26 Iunii anno 1940.

Ad canonizationis autem causam instruendam selecta fuit atque

sacro huic foro ad cognoscendum proposita mira, quae ferebatur, sana­

tio Sororis Catharinae D'Innocenzo, sodalis Societatis Filiarum a

Caritate, Casauriae degentis, quae nocturnis horis inter dies 17 et

18 mensis Octobris anni 1955, interposito Beati Iustini De Iacobis

patrocinio, perfecte convaluit a neoplasia gastrica mali quidem moris

seu, a carcinomate, ut aiunt, gastrico.

Qua super sanatione apostolicus processus in Curia archiepiscopali

Neapolitana anno 1959 institutus est; cuius canonicae inquisitionis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 666: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

666 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

validitatem iuridicam confirmavit die 10 mensis Februarii a. 1972 haec

Sacra Congregatio. Consilium autem Medicum huius ipsius Sacrae

Congregationis in indolem et in adiuncta illius sanationis, examini

subiectis depositionibus tum testium tum medicorum a curatione, ab

inspectione et ex officio deputatorum, inquisivit atque, omnibus per­

pensis, eamdem praeter naturae ordinem viresque evenisse declaravit

in coetu diei 11 Aprilis a. 1973.

Quibus peractis, quaestio subiecta est iudicio ipsius Sacrae Con­

gregationis, et quidem primum in Congressu Peculiari die 30 mensis

Aprilis hoc anno 1974 habito, ac deinde in Congregatione Plenaria in

Vaticanis Aedibus die 4 Iunii eodem anno coadunata, in qua Rev.mus

Cardinalis Silvius Oddi, Causae Ponens seu Relator, sequens dubium

proposuit discutiendum : An et de quo miraculo, post indultam eidem

Beato ad Apostolica Sede venerationem, constet in casu et ad effectum

de quo agitur. Et omnes, qui aderant, Patres Cardinales affirmative

responderunt.

De hisce omnibus per subscriptum Cardinalem certior factus die

15 mensis Iulii decurrentis huius anni, Beatissimus Pater Paulus

Papa VI sententiam Sacrae Congregationis pro Causis Sanctorum

ratam habens, mandavit ut decretum super eadem mira sanatione appa­

raretur, facta quidem benigna dispensatione super praescripto canonis

2138 Codicis Iuris Canonici, ita ut ad eiusdem Beati Iustini De Iacobis

canonizationem uno tantum miraculo rite agnito et probato deveniri

possit.

Hodierno denique die idem Summus Pontifex, accitis Cardinalibus

infrascripto Praefecto atque Silvio Oddi, Causae Ponente seu Rela­

tore, meque Antistite a Secretis, ceterisque vocari solitis, eisque ad­

stantibus, praesens Decretum confirmavit et promulgavit, edicens :

Constare de uno miraculo, Beato Instino De Iacobis intercessore, a

Deo patrato, nimirum de instantánea, perfecta ac diutina sanatione

Sororis Catharinae D'Innocenzo ab incurabili neoplasia gastrica seu

maligno carcinomate gastrico.

Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationis

pro Causis Sanctorum referri mandavit.

Datum Romae, die 4 Octobris a. D. 1974.

ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus L. © S.

© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 667: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Ponté Commissio Decretis Concilii Vat. II interpretandis 667

A C T A C O M M I S S I O N U M

PONTIFICIA COMMISSIO DECRETIS CONCILII VATICANI II

INTERPRETANDIS

Responsum ad propositum dubium

Patres Pontificiae Commissionis Decretis Concilii Vaticani II inter­

pretandis, proposito in plenario coetu quod sequitur dubio, respon­

dendum esse censuerunt ut infra :

(de Diaconi facultatibus quoad sacramentalia et benedictiones)

D. - Utrum et quatenus, ad normam can. 1147, § 1 C.I.C., Consti­

tutionis dogmaticae Lumen gentium, n. 29 et Litterarum Apostoli­

carum Sacrum Diaconatus Ordinem, n. 22, possit diaconus benedictio­

nes sive constitutivas sive invocativas impertire, necnon sacramentalia

ministrare.

R. - Eas tantum benedictiones impertire eaque sacramentalia mini­

strare potest diaconus, quae eidem iure expresse conceduntur.

Ss.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 13 novem­

bris 1974 infrascripto impertita supradictam decisionem ratam habuit,

adprobavit et publicari iussit.

PERICLES Card. FELICI, Praeses

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 668: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

668 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Lunedì 18 Novembre 1974, i l Santo Padre Paolo VI ha r ice­vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor D. CARLOS J . V A L D E S ,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario delle Filippine.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

26 ottobre 1974. S. E. il Sig. Cardinale Seper Franjo, Prefetto della Sacra Congregazione per la Dottrina della Fede; S. E. Mons. Bartoletti Enrico, Segretario della Conferenza Episcopale Italiana; S. E. Mons. Doumith Michael, Vescovo di Sarba dei Maroniti, Membri del Consiglio della Segre­teria Generale del Sinodo dei Vescovi.

12 novembre » Gli E.mi Signori Cardinali de Arati jo Sales Eugenio, Primatesta Raúl Francisco e Medeiros Hum­berto S., Membri della Sacra Congregazione per i Vescovi.

Cou Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

Prelati d'onore di Sua Santità:

31 ottobre 1973. Mons.

» » 20 novembre

» »

10 dicembre » » » »

Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons. Mons.

Fiorenza Giuseppe Antonio (Galveston-Houston). Fos Giovanni Luigi (Galveston-Houston). Carroll Daniel B. (Cheyenne). Corrigan John (Cheyenne). McCormick William J. (Cheyenne). Meyer John (Cheyenne). O'Neill James (Cheyenne). Penny Francis (Cheyenne). Ruddy James (Cheyenne). Stoll George A. (Cheyenne). Fernandez Orlando Luis (Miami). Fogarty Thomas Noel (Miami). Glorie John William Patrick (Miami).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 669: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 669

10 dicembre 1973. Mons. Ne vins John Joseph (Miami). » » » Mons. Roman Augustin A. (Miami). 9 gennaio 1974. Mons. Pasquinelli Federico (Steubenville).

24 » » Mons. Bergfelder Giuseppe (Köln). » » » Mons. Bernards Matteo (Köln). » » » Mons. Massen Francesco (Köln). » » » Mons. Wergen Uberto (Köln). » » » Mons. Fabisinski Edmund A. (New York). » » » Mons. Farriker Andrew J. (New York). » » » Mons. Gannon John J. (New York). » » » Mons. Kenney Lawrence J. (New York).

» » » Mons. Lof tus Robert B. (New York). » » » Mons. McKenna James F. (New York). » » » Mons. Oroshi Joseph J. (New York).

» » » Mons. Vaughan Austin B. (New York). 4 marzo » Mons. Maurer Giuseppe (Köln).

10 » » Mons. Iones Giacomo Randolfo (Raleigh). » » » Mons. Koch Federico (Raleigh).

» » » Mons. Farrelly Olarenzio (Sioux City). 10 aprile » Mons. Kahles Guglielmo (Köln). 26 » » Mons. Balke Victor H. (Springfield in Illinois).

» » » Mons. Bertman John C. (Springfield in Illinois). » » » Mons. Heinen Paul P. (Springfield in Illinois).

» Mons. Mattingly Lawrence J. (Springfield in Illinois) » » » Mons. O'Brien Joseph 0. (Springfield in Illinois). » » » Mons. Sheridan Paul W. (Springfield in Illinois). 6 maggio » Mons. Lambert Filippo A. (Mobile). 7 » » Mons. Alker Henry G. (Los Angeles). » » » Mons. Coleman Francis Patrick (Los Angeles). » » » Mons. Collins Bernard (Los Angeles).

» » » Mons. Cummings John (Los Angeles).

» » » Mons. Commungs John (Los Angeles). » » Mons. Donnelly Lawrence (Los Angeles).

» » » Mons. Feehan Joseph F. (Los Angeles).

» » Mons. Hackett John J. (Los Angeles).

» » » Mons. Healy Michael C. (Los Angeles). » » » Mons. Kelly Anthony (Los Angeles).

» » » Mons. Kennedy Thomas F. (Los Angeles). » » » Mons. Marma Kieran (Los Angeles). » » » Mons. Nevin Thomas J. (Los Angeles).

» » Mons. 0'Gorman James Augustine (Los Angeles). » » » Mons. Rawden John A. (Los Angeles). » » » Mons. Sammon John F. (Los Angeles). » » » Mons. Sexton Edward J. (Los Angeles). » » » Mons. Soriano Ramon (Los Angeles). » » » Mons. Strange Donald J. (Los Angeles). » » » Mons. Trstenjak Antonio (Maribor).

21 » » Mons. Hegel Eduardo (Köln). » » » Mons. Groner Francesco (Köln).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 670: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 7 0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

25 maggio 1974. Mons. Heck Luigi (Speyer). 28 » » Mons. Brennan James (Saint Andrews and Edinburgh).

» » » Mons. O'Kelly Sean (Saint Andrews and Edinburgh). 30 » » Mons. Maier Antonio (Begensburg).

» » » Mons. Uttlingen Ludovico (Regensburg). 20 giugno » Mons. Auer Franz (Passau).

» » » Mons. Gabriel Isidor (Passau). » » » Mons. Thurnreiter Max (Passau). » » » Mons. Tremmel Max (Passau).

15 luglio » Mons. Heinen Guglielmo (Paderborn). » » » Mons. Fernández Hermida Mariano (San Juan de Cuyo). » » » Mons. Martínez Seara José (San Juan de Cuyo).

17 » » Mons. Casazza Antonio (Bobbio). » » » Mons. Ragni Igino (Fabriano). » » » Mons. Kutny Giuseppe (Trnava).

26 » » Mons. Janzkovié Giovanni (Maribor). 27 » » Mons. Escutin E. Ciriaco (Capiz). 5 settembre » Mons. Collaço Blasco Francesco (Goa e Damâo).

22 » » Mons. Farfarana Luigi (Pontremoli).

Cappellani di Sua Santità:

22 ottobre 1973. Mons. Reynolds J. Guglielmo (Camdem). 10 dicembre » Mons. Kremer Giovanni (Aachen). » » » Mons. Delaney John William (Miami). » » » Mons. Dever William (Miami). » » » Mons. O'Doherty Jude (Miami). » » » Mons. McMahon John Robert (Miami).

24 gennaio 1974. Mons. Gilchrist Franck J. (Albany). » » » Mons. Barry Patrick J. (New York). » » » Mons. Leonard Tommas P. (New York). » » » Mons. Blumentrath Giovanni (Köln). » » » Mons. Cüppers demente (Köln). » » » Mons. Edmonds Giuseppe (Köln). » » » Mons. Molitor Enrico (Köln).

10 aprile » Mons. Beemelmans Francesco Gerardo (Köln). » » » Mons. Stoffels Giuseppe Mattia (Köln). 7 maggio » Mons. Connolly Clement J. (Los Angeles). » » » Mons. Deegan Robert E. (Los Angeles). » » » Mons. Mihan John A. (Los Angeles). » » » Mons. Moreno Manuel D. (Los Angeles). » » » Mons. O'Brien Patrick J. (Los Angeles). » » » Mons. Weber Francis J. (Los Angeles).

30 » » Mons. Halbe Paolo (Essen). » » » Mons. Klein Giuseppe Maria (Essen). » » » Mons. Neumayer Giovanni (Regensburg).

20 giugno » Mons. Burreiner Giovanni (Passau). » » » Mons. Kraus Matteo (Passau). » » » Mons. Lideck Anton (Passau).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 671: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 671

20 giugno 1974. Mons. Prambs Jakob (Passau). » » » Mons. Schnapka Georg (Passau).

21 » » Mons. Henze Uberto (Köln). » Mons. Hiss Guglielmo (Köln).

28 » » Mons. Chullikal Saverio (Cochin). 15 luglio » Mons. Del Giudice Salvatore (Matera). 17 » » Mons. Schwedt Herman (Aachen).

» » » Mons. Malone Riccardo (Philadelphia).

» » Mons. Dieci Enzo (Roma). 5 settembre » Mons. Berloco Giacinto (Altamura). » » » Mons. Perisset Giovanni Claudio (Lausanne, Genève et

Fribourg).

» » » Mons. Causerò Diego (Udine). » » » Mons. Stella Beniamino (Vittorio Veneto).

10 » Mons. Bonacchi Serafino (Pistoia). » » » Mons. Leporati Mario (Pistoia).

» » » Mons. Risaliti Ruggero (Pistoia). 22 » » Mons. Montanari Corrado (Forlì). 2 ottobre » Mons. Rebesco Luigi (Padova).

» » Mons. Zilio Angelo (Padova).

Gentiluomo di Sua Santità:

4 aprile 1974. Sig. Consedine Guglielmo R. (Washington).

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

20 aprile 1974. Al sig. Pieper Giuseppe (Münster).

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

10 aprile 1974. Al sig. Auth Robert E. (Los Angeles). » » » Al sig. Bergin Thomas Michael (Los Angeles).

» » » Al sig. Downey James F. (Los Angeles). » » » Al sig. Dunn Richard C. (Los Angeles). » » Al sig. Grant Richard A., jr. (Los Angeles).

» » Al sig. Hagan Peter F. (Los Angeles).

» » » Al sig. Kanne Frank J., jr. (Los Angeles). » » » Al sig. O'Malley Walter Francis (Los Angeles).

» » Al sig. Reyes Carlos B. (Los Angeles). » » » Al sig. Williams Horace B., jr. (Los Angeles). 7 maggio Al sig. Lobst Antonio (Ljubljana).

18 » » Al sig. Obiols Gómez Alfredo (Guatemala). 5 giugno » Al sig. Hoffman Giovanni Luigi (Rotterdam).

» » Al sig. Diepen Federico Giovanni (Rotterdam).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 672: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 7 2 Acta Apostolicae Sedis .- Commentarium Officiale

5 giugno 1974. Al sig. Lijten Giovanni (Rotterdam).

» 13 20 » »

10 15

»

»

»

luglio

13 agosto

Al sig. Van der Ven Francesco (Rotterdam). Al sig. Ramini Antonio (Roma). Al sig. Fronhofer Albert (Passau). Al sig. Greiler Alois (Passau). Al sig. Grubmüller Hans-Karl (Passau). Al sig. San-Martino Antonio (Taranto). Al sig. Puglielli Antonio Riccardo (Valva e Sulmona). Al sig. Bertazzoni N elio (Modena).

26 settembre » Al sig. Bendiscioli Mario (Italia).

Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:

19 settembre 1973. Al sig. Mizerany Giuseppe (Saint Maron of Detroit). 3 ottobre » Al sig. Ariens Michael (Green Bay).

Al sig. Frigo Louis (Green Bay). Al sig. Gagnon Edward M. (Green Bay). Al sig. Hogan James (Green Bay).

» » Al sig. Kerwin William F., jr. (Green Bay). » » Al sig. Madigan James E. (Green Bay).

Al sig. Miller Victor (Green Bay). Al sig. Nelson Robert 0. (Green Bay).

» » » Al sig. Nolan Oharies F. (Green Bay). » » » Al sig. Olejniczak Dominio (Green Bay).

Al sig. Sladky Eugene (Green Bay). Al sig. Wallenfang Lee L. (Green Bay).

8 novembre » Al sig. Fournet Guy (Paris). Al sig. Oliver Gilbert (Paris).

NECROLOGIO

27 ottobre 1974. Mons. Walsh Francis, già Vescovo di Aberdeen. 30 » » Mons. Habozian Mesrop, Arcivescovo tit. di Camaco. 1 novembre » Mons. Bonomini Felice, Vescovo di Como. 6 » » Mons. Golland Trinidade Henrique Heitor, già Arcive­

scovo di Botucatú. 7 » » Mons. Longo Vittorio, Vescovo tit. di Lorima, Ausiliare

dell'Arcivescovo di Napoli. 9 » » Mons. Blanchet Maturino, Vescovo tit. di Limata.

11 » » Mons. Malchiodi Umberto, già Arcivescovo-Vescovo di Piacenza.

12 » » Mons. Ebert Karl Christian, Vescovo tit. di Drua, Ausi­liare dell'Amministratore Apostolico di Erfurt e Meiningen.

23 » » Mons. Ferreira da Silva Manuel Marilla, Vescovo tit. di Cizico.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 673: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 30 Decembris 1974 N. 12

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

Directio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana

ACTA PAULI PP. VI

EPISTULA

Ad P. Vincentium de Couesnongle Ordinis Fratrum Praedicatorum

Magistrum Generalem septimo expleto saeculo ab obitu Sancti Thomae

Aquinatis.

1. L U M E N ECCLESIAE atque mundi universi, ut merito praedi­

catur, Sanctus Thomas Aquinas hoc anno singularem in mo­

dum sollemniter colitur, cum septimum saeculum sit impletum

a morte, quam die VII mensis Martii anno MCCLXXIV , in Fossae

Novae coenobio obiit, dum iussu Beati Gregorii X, Decessoris

Nostri, ad Generale Concilium Lugdunense II se conferebat.

Novo quodam animorum ardore in hac anniversaria memoria

investigationes factae sunt, scripta edita, conventus acti in mul­

tis studiorum Universitatibus a l io rumque disciplinarum do­

miciliis, praesertim in hac alma Urbe, ubi opera Fratrum

Praedicatorum Ordinis, cuius alumnus fuit ipse Thomas,

peramplus coetus est congregatus. Menti quidem Nostrae adhuc

obversatur spectabile illud auditorium maximum Pontificiae

Universitatis, e nomine eiusdem Sancti Thomae Aquinatis

appellatae, illustribus refertum viris studiosis, qui ex omnibus

orbis partibus ad venerant. Illos oratione, quam habuimus, ad

43 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 674: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

674 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pergendum nobilem laborem confirmavimus ; illis hunc ipsum

laborem sumus gratulati ; coram illis magnum istum Eccle­

siae Doctorem extulimus laudibus. Atque, post aliquod tem­

pus transactum, hominum animos convertimus ad « reditum » Sancti Thomae, qui absque dubio necopinato, sed modo pror­

sus eximio evenit; quo comprobatur id, quod supremum Ma­

gisterium sapienter edixerat : illum esse ducem studiorum phi-

losophicorum ac theologicorum gravem sane atque talem, ut

nemo pro ipso possit substitui ;1 etenim, e multis signis datum

est Nobis cognoscere, quantopere eius doctrina his etiam tempo­

ribus hominum mentes adhuc moveat ac tangat.

2. Nunc vero propositum est Nobis dicta verba Nostra satius

explanare, in luce ponendo plura, quae in Aquinatis doctrina

ad divinam revelationem tuendam atque pervestigandam magni

ponderis sunt; quibus efficitur ut — quemadmodum Ecclesia

fecit neque in praesenti facere desinit — ille commendetur

aequalibus nostris ut artis ratiocinandi magister sicut Nos ipsi

eum appellavimus, 2 et veluti ductor ad componenda problemata

philosophica cum problematibus theologicis, et — hoc etiam

addere libet — ad altiorem reconditamque scientiam in univer­

sum recte apteque ordinandam.

I taque aperte iis volumus assentiri, qui putant sanctum

Doctorem, etiam exactis septingentis annis ab obitu ipsius,

celebrandum esse non solum ut summum ingenium ac docto­

rem praeteriti temporis, sed etiam eo quod principia eius, doc­

trina et methodus aetate nostra omnino prorsus valeant ; ac si­

mul causas cupimus illustrare auctoritatis scientificae, quam

Magisterium et Ecclesiae instituta ei tribuerunt, maxime autem

bene multi Decessores Nostri, qui eidem nomen « Doctoris Com-

1 Allocutio habita ad sodales Coetus praepositi operi «Index Thomisticusy>: cfr.

«L'Osservatore Romano», dd. 20-21 maii 1974. 2 Allocutio habita in Conventu Thomistico Internationali Romae habito, septimo

revoluto saeculo a morte S. Thomae: cfr. A.A.S. 66 (1974), p. 265.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 675: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 675

munis » adicere non dubitaverunt, quod iam anno MCCCXVII est

ei impertí tum. 3

Confitemur sane in affirmanda et refovenda tam diu­

turna ac veneranda traditione Magisterii Ecclesiae, Nos non

solum moveri obsequio in auctoritatem Decessorum Nostro­

rum, sed etiam sive obiectiva inspectione bonitatis, qua doc­

trina illius pollet, sive utilitatibus, quae — ut ipsi experti

sumus — e studio et consultatione operum eiusdem percipiun­

tur, sive comprobata vi persuasoria et institutoria spiritus

humani, quam in discipulos, praesertim iuniores, is exercet,

quemadmodum ipsi animadvertimus, cum inter catholicos

studiorum Universitatum alumnos apostolatum exsequeremur,

qui, a Decessore Nostro rec. mem. Pio XI incitati, ad studium

Angelici Doctoris se applicuerant. 4

3. In comperto equidem habemus non omnes nostra aetate

haec eadem sentire. Non autem Nos fugit saepenumero S. Tho­

mae diffidi vel repugnari eo quod doctrina eius leviter obiter-

que attingatur, immo nonnumquam eo quod ipsa eius opera

nequaquam legantur ac nullum studium iis impendatur. Ita­

que et Nos, quemadmodum Pius XI fecit, cunctos, qui ma­

turam conscientiam circa modum in hac re se gerendi sibi

comparare cupiunt, hor tamur: Ite ad Thomam.5 Exquirite et

legi te opera S. Thomae — libet sane hoc repetere — non tan­

tum ut in abundantibus illis thesauris mentis tutam inveniatis

alimoniam, sed etiam, ac quidem imprimis, ut ipsi perspiciatis

incomparabilem altitudinem, ubertatem, momentum doctri­

nae, quae ibidem continetur.

3 Pius XI, Litt. Encycl. Studiorum Ducem: A.A.S. 15 (1923), p. 314. Cfr. J. J. Ber-

thier, Sanctus Thomas Aquinas & Doctor Communis» Ecclesiae, Romae 1914, p. 177 ss. ;

J. Koch, Philosophische und theologische Irrtumlisten von 1270-1829: Mélanges Mandon-

net, Paris 1930, t. II, p. 328, n. 2; J. Ramírez, De auctoritate doctrinali S. Thomae Aqui­

natis, Salmanticaè 1952, pp. 35-107. 4 Cfr. M. Cordovani, San Tommaso nella parola di S. S. Pio XI: «Angelicum» VI

(1929), p. 10. 5 Litt. Encycl. Studiorum Ducem: A.A S. 15 (1923), p. 323.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 676: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

676 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I

4. Ut perennis S. Thomae magisterii vis in Ecclesia et in

eruditorum coetibus recte aestimetur, necessarium profecto est

non solum textus ab eo exaratos directa et expleta cognitione

complecti, verum etiam eas rerum historicarum et doctrina­

lium considerare condiciones, in quibus ipse vixit suamque

operam magistri et scriptoris exegit.

Iuvat hic simpliciter illius aetatis summa repetere linea­

menta, unde, marginata veluti e tabula, clarius emineant ea

quae sanctus Doctor praecipue senserit tum in religionis et

theologiae provincia, cum in philosophica socialique disci­

plina.

De eadem aetate quasi de renatis in antecessum humani­

tatis studiis aliqui locuti sunt; et revera qui animorum motus

plenam postea renovandi efficacitatem ostendent, iidem iam

sollicitare videntur totum temporis spatium, quo, inter annos

M c c x x v et MCCLXXIV , Aquinatis vita comprehenditur.

5. Ei vero, qui ad sociales ac politicas rationes attendat, no-

tiores profecto sunt vices, quae penitus suetam Europae faciem

immutarunt : victoriam dicimus ab Italicis Municipiis partam

de vetusto dominatu Mediae Aetatis Imperii, iam ad occasum

vergentis ; promulgatam in Anglia « magnam Chartam » iurium ;

iunctas inter se foedere « anseatico » in septemtrionali Europa

liberas Civitates, quae nauticam et mercatoriam rem factita-

bant ; Francogallorum Regni progredientem conversionem ; pro­

vectas sive res oeconomicas Urbium quaestuosarum, quas inter

Florentia celebratur, sive doctrinas in maximis studiorum Uni­

versitatibus, cuiusmodi fuerunt Lutetiae Parisiorum schola sa­

crae theologiae, Bononiae schola iuris civilis et canonici, Salerni

schola artis medicae; latissime evulgatas scientiarum inven-

tiones et philosophicas lucubrationes Arabum Hibericorum,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 677: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 677

novas demum institutas cum Oriente necessitudines post mi­

litum crucesignatorum expeditiones.

Hac praeterea tempestate, sive per Municipia, sive per Re­

gna variarum nationum, initium fit illius veluti cursus, ad

doctrinalem politicamque rem quod attinet, qui saeculis xn et

XIV ad constitutionem, quales hodie vigent, Civitatum perducit.

Christiana respublica, quae antea per Europam in religiosae

fidei unitate innitebatur, paulatim recedit, novo quodam et

impensiore nationis sensu exsurgente, qui mox totius commu­

nitatis civilis europaeae res eventusque pervadit longe aliter

ac Medio, quod diximus, Aevo fiebat, quando princeps tribue­

batur locus rationibus inter duas summas Auctoritates, pon­

tificalem nempe et imperialem, mutuo sociatas sibique auxi­

lium praebentes; quas quidem Dantes Alagherius, post obitum

Aquinatis, tamquam perfectum exemplar rerum publicarum

ordinandarum frustra proponere studebit.

Tertiodecimo ipso saeculo animadvertere datur singularis

quaedam propensio ad asserendam « autonomiam » seu liber­

tatem ordinis temporalis a sacro et spirituali ordine, atque

adeo Status ab Ecclesia, quemadmodum in omnibus fere vitae

humanique cultus regionibus flagrans excitatur studium bono­

rum terrestrium, itemque renovata rerum, quae in mundo sunt,

consideratio, divertente humana ratione a fidei religiosae pri­

matu. Ex altera vero parte, eodem saeculo per propagationem

Ordinum Mendicantium magis magisque invaluit latissimus

spiritualis renovationis motus, qui cum a paupertatis amore

et a studio evangelici nuntii impulsum ductumque susciperet,

effecit ut inter populum christianum instantius necessitas ad-

verteretur ad verum et germanum Evangelii spiritum redeundi.

S. Thomas vero, quippe qui in media doctrinarum huma­

narum sacrarumque controversia sit collocatus et rerum politi­

carum progressiones intentis aspiciat oculis, nihil dubitat novas

suorum temporum condiciones agnoscere, in iisque universa-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 678: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

678 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lium principiorum, ad rationem fidemque attinentium, « signa »

dispicere, quibuscum humanae res sint comparandae ipsique

eventus diiudicandi. Ipse certam quandam bonorum instituto­

rumque huiusce mundi « autonomiam » probat, quamvis nulla

profecto dubitatione asseveret transcendentem vim atque excel­

lentiam finis ultimi, cui omnia in mundo sunt ordinanda atque

subicienda : nempe Dei Regni, quod homini tamquam locus salu­

tis constitutum est, eiusque pariter dignitatis et libertatis est

fundamentum. 6

6. Huiusmodi sentiendi habitus in generali componitur doc­

trina de iis quae intercedunt vinculis inter animi culturam et

religionem, inter humanam rationem et fidem; quam doctri­

nam Thomas delineavit secundum novas emergentes quaestio­

nes novasque invalescentes postulationes in re philosophica

et theologica, quae progressui rerum socialium et doctrinalium

illius aetatis respondebant.

Idem namque tempus est, quo magis magisque firmatur

norma de investigatione ope humanae rationis instituenda,

quam novo modo eoque plane dialectico Abelardus in Pari­

siensi studiorum Universitate saeculo superiore erat aggres­

sus. Ut antea, igitur, tradita auctoritas officiose excipiebatur,

ita in eius locum succedunt comparatio inter ea quae ipsa statuit

et ea quae ratio assecuta est, disputatio de variis opinionibus,

logica ratio ac via in thesibus demonstrandis, aere studium in

quaestionibus proponendis, investigatio denique subtilis de

sermone, idque fit tam accurata ratione ac propositis, quae

scientificum disceptandi genus, hodie in disciplina semantica

obtinens, praenuntiare videantur.

Cum doctrinalis res in hisce condicionibus versaretur, primi

habiti sunt progressus disciplinarum, quibus est propositum,

Dei praesentia atque actione in rerum natura minime negatis,

6 Cfr. Summa Theologiae, I-IP% q. 21, a. 4, ad 3: Ed. Leonina, VI, p. 167.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 679: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 679

per naturales causas ordinarium adspectabilis mundi huius cur­

sum explicare, ut animadverti potest apud non paucos chri­

stianos scriptores illius aetatis, quos inter eminet S. Albertus

Magnus, S. Thomae magister, qui a Decessore Nostro Pio XII

scientiarum natural ium cultorum Patronus declaratus est. 7

7. Etsi tunc in rerum natura exploranda vix adhiberi coepta

erat experimentalis methodus, ac nondum praesto erant instru­

menta — qualia postmodum Rogerus Baco praevisurus erat —

quibus naturales disciplinae applicarentur ad res immutandas

et in hominum usum convertendas, nihilominus iam certo con­

stabat de humanae rationis vi ac momento in rebus creatis

investigandis atque in universo mundo interpretando.

Hac de causa, a novis doctorum virorum coetibus benevole

excepta sunt Aristotelis opera, pr imum ab Arabis evulgata ac

deinde a novis christianis interpretibus, quorum in numero

recensetur Villelmus Moerbeke, poenitentiarius pontificius,

idemque S. Thomae in Dominiciani Ordine sodalis et operis

socius. 8 Etenim in his operibus ille naturae sensus deprehendi­

tur illudque rectum de rebus ipsis iudicium, seu realismus,

quae quidem, ut plures arbitrantur, peropportuna laboris adiu­

menta, immo etiam optima fundamenta suppeditant, in qui­

bus rei philosophicae ac scientificae indagationis nova ordi­

natio innitatur.

8. At hoc loco gravis exsistit quaestio de novo modo intelle­

gendi necessitudines, seu relationes inter rationem et fidem

atque — prospectu in hanc rerum provinciam longius pro­

lato -— ut supra innuimus, inter universum rerum terrestrium

ordinem et ordinem veritatum religiosarum, ac maxime chri­

stiani nuntii .

7 Cfr. Litt. Apost. Ad Deum per rerum naturae: A.A.S. 34 (1942), pp. 89-91. 8 Cfr. M. D. Chenu, Introduction à l'étude de Saint Thomas d'Aguin, Paris 1950,

pp. 183 ss.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 680: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

680 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Qua in re patet periculum in duos errores labendi inter se

oppositos : in naturalismum scilicet, quo Deus prorsus renove­

tur a mundo ac praesertim ab humana cultura, et in falsum

quendam supernaturalismum vel fideismum, quo, ad dictum in

re doctrinali et spirituali lapsum praecavendum, contenditur

ut legitima rationis postulata coerceantur atque impetus re-

frenetur progredientis naturalis ordinis, vi principii auctori­

tatis; quod tamen principium perperam extra regionem ipsi

propriam usurpatur, nempe regionem fidei veritatum a Christo

revelatarum, quae germina sunt futurae vitae quaeque humani

intellectus fines omnino transcendunt. Quod duplex pericu­

lum saepe saeculis volventibus occurrit ante et post S. Thomae

aetatem, in idemque, nostris quoque temporibus, tamquam in

alternos scopulos offendere videntur ii qui imprudenter innu­

meras aggrediuntur quaestiones cum relatione conexas inter

rationem et fidem; idque faciunt exemplum saepe afferentes

novatricis audaciae, quod a S. Thoma sua aetate praebitum

est, cum tamen perspicacitate et aequilibritate careant, quibus

summum tanti Doctoris ingenium praeditum erat.

Maxima profecto fuerunt S. Thomae et audacia in veritate

quaerenda, et spiritus libertas in novis tractandis quaestio­

nibus, et illa mentis probitas, eorum propria, qui, dum nullo

modo pat iuntur christianam veritatem contaminan profana

philosophia, hanc tamen a priori minime respuunt. Quare, in

christianae doctrinae historia eius nomen in numerum refertur

praecursorum, quibus novus philosophiae atque scientiae uni­

versalis cursus debetur. Caput autem et quasi cardo doctrinae,

qua ipse, ut summa et quasi prophetica ingenii acie praeditus

erat, quaestionem dissolvit de novis mutuis relationibus inter

rationem et fidem, in eo positum est, quod mundi saeculari­

tatem cum arduis ac severis Evangelii postulatis composuit;

atque hoc modo sese subduxit ab inclinatione, naturae aliena,

ad mundum eiusque bona contemnenda, neque tamen deservit

a supremis et indeclinabilibus principiis supernaturalis ordinis.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 681: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 8 1

Totum enim doctrinae aedificium ab Aquinate exstructum

aureo illo principio innititur, quod ipse inde a primis Summae

Theologiae paginis enuntiavit, vi cuius gratia non tollit natu­

ram sed perficit, natura autem subicitur gratiae, ratio fidei,

humanus amor caritati. 9 Gratia collata, quae est principium

vitae aeternae, totum supponit magnum vir tutum facultatum­

que campum — nempe « esse », intellectum, amorem — in quo

vitalis naturae humanae impulsus explicatur, 1 0 eundemque in­

tus novis auget viribus. 1 1 I taque ipsa plena perfectio hominis

naturalis — per processum quendam redemptricis purificationis

et sanctificae elevationis — efficitur in supernaturali ordine ; qui

quidem, etsi in caelesti beatitate consummabitur et explebitur,

nihilominus iam in terrestri hac vita perducit ad pulchram

quandam convenientemque veri nominis bonorum composi­

tionem, quae sane difficilis est obtentu — sicut ipsa christiana

vita —, sed valde allicit animos.

9. Affirmare licet S. Thomam, superando quandam exag­

gerati supernaturalismi formam, qualis in Mediae Aetatis scho­

lis invalescebat, ac simul obsistendo saecularismo, qui apud

Europae scholas propagabatur per Aristotelis doctrinam iuxta

naturalismi placita perperam interpretatam, scite ostendisse

— sive doctrinali ratione sive re, nempe suo scientificae inve­

stigationis exemplo — quomodo in sua ipsius doctrina ac vita

haec apte inter se coniungerentur : scilicet sive plenam et abso­

lutam fidelitatem erga Dei Verbum cum animo maxime pa­

tente ad mundum ad eiusque veri nominis bona, sive renova­

tionis ac progressus studium cum proposito quodvis doctrinae

aedificium constituendi in solido traditionis fundamento.

Ipsi, enim, non tantum curae fuit cognita habere nova

cogitata, novas quaestiones, novasque rationis cum proposi-

9 Cfr. Summa Theologiae, I, q. 1, a. 8, ad 2: Ed. Leonina, IV, p. 22. 10 Cfr. Summa Theologiae, I-II a e , q. 94, a. 2: Ed. Leonina, VII, pp. 169-170. 11 Cfr. Summa Theologiae, II-II a e , q. 24, a. 3, ad 2: Ed. Leonina, VIII, p. 176.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 682: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

682 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tiones tum oppositiones circa fidem allatas, sed etiam studiose

investigare S. Scripturas ante omnia, quas iam a primis annis

magisterii Parisiensis explanaverat, tum SS. Pa t rum christia-

norumque auctorum scripta, theologicam ac iuridicam Eccle­

siae traditionem, ac simul quaslibet praeteritae vel recentioris

aetatis philosophicas doctrinas non modo aristoteleam, verum

etiam platonicam, neoplatonicam, romanam, christianam, ara-

bicam, iudaicam; ac minime ausus est colligationem abrum-

pere cum transacta aetate, quod eum veluti a radice certe

separaret, ita ut iure merito dici possit eum in sucum et san­

guinem convertisse illud S. Paul i : Non tu radicem portas, sed

radix te {Rom. 11, 18).

Eadem de causa obsequentissimum se praestitit Ecclesiae

Magisterio, cuius est regulam fidei1 2 custodire eamque praefi­

nire omnibus christifidelibus, imprimisque theologis, vi divini

mandati praesentisque auxilii, quod defuturum numquam sui

gregis Pastoribus Christus pollicitus est. 1 3 At praesertim Magi­

sterio Romani Pontificis supremam ac decretoriam auctorita­

tem agnoscebat solvendi quaestiones ad fidem spectantes, 1 4 ac

propterea eius iudicio, morte instante, omnia a se scripta su­

bicere voluit, fortasse quia plane conscius erat de immensa

amplitudine atque audacia renovationis operis, quod ipse exe-

gerat. 1 5

12 Cfr. Summa Theologiae, II-II", q. 1, a. 10, ad 3: Ed. Leonina, VIII, p. 24. 13 Cfr. Summa Theologiae, ib., a. 10: 1. mem.; Lc. 22, 32, ibi memoratum. 14 Cfr. Summa Theologiae, II-II", q. 1, a. 10: Ed. Leonina, VIII, pp. 23-24. Conferan­

tur ea quae S. Thomas scripsit in op. In Symbolum Apostolorum expositio circa Ecclesiam

Romanam: «Dominus d ix i t . . . : "Non praevalebunt". Et inde est quod sola Ecclesia Petri

(in cuius partem venit tota Italia, dum discipuli mitterentur ad praedicandum) semper

fuit firma in fide: et cum in aliis partibus vel nulla fides sit, vel sit commixta multis

erroribus, Ecclesia tamen Petri et fide viget, et ab erroribus munda est. Nec mirum,

quia Dominus dixit Petro (Lc. 22, 32): " Ego rogavi pro te, Petre, ut non deficiat fides

tua " » (a. 9: Ed. Parmensis, t. XVI, 1865, p. 148). 15 Cfr. Vita S. Thomae Aquinatis auctore Guillelmo de Tocco, cap. XIV: Fontes

vitae S. Thomae Aquinatis, ed. D. Prümmer O.P., fase. II, Saint-Maximin (Var),

1924, p. 81.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 683: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 683

10. Tale autem studium quaerendi veritatem eique totis viri­

bus inserviendi — quod S. Thomas censuit munus totius suae

vitae proprium idemque docendo scribendoque egregie exple­

vit — efficit, ut ipse merito appellari possit « apostolus veri­

tatis » et omnibus in exemplum proponi, qui docendi munere

funguntur. Sed ipse oculis nostris refulget etiam tamquam

mirificum docti christiani hominis specimen, qui, ut nova

temporum fermenta percipiat novisque progredientis culturae

postulatis respondeat, minime putat esse discedendum a fidei,

traditionis, Magisterii via, quae et antiquitatis divitias ei affert

et divinae veritatis sigillum; atque ut divinae huic veritati

fidelis perstare possit, is multiplices non respuit veritates olim

aut in praesenti rationis ope repertas, hac etiam de causa quod

— ut Angelicus ipse ait — easdem, a quovis prolatas, agnoscit

a Spiritu Sancto originem suam repetere : Verum, a quocumque

dicatur, est a Spiritu Sancto sicut ab infundente naturale lu­

men, et movente ad intelligendum et loquendum veritatem}6

11. Illud potius fatendum est Thomam, ob firmissimas radi­

ces, quibus in fide divina defixus erat, prohibitum esse, ne

humanis magistris, novis vel antiquis, servili more se addice-

ret, Aristotele non excepto. Eius mens patet quidem ad omnes

veritatis progressus, a quocumque doctrinae fonte proficiscun­

tur ; idque prima est facies eius universalismi. At alia est facies

pariter vera, in qua magis fortasse apparet ingenii eius nota ac

persona : id est summa libertas, qua ad omnes accessit auctores,

nulli autem terrenae auctoritatis propositioni sese devinxit.

In hac autem libertate atque mentis « autonomia », ad rem

philosophicam quod attinet, est vera magnitudo ad eum perti­

nens, utpote veritatis indagatorem.

Ipse enim, cum in re philosophica veritati in primis obse-

quentem se gereret atque omnia aestimaret non [...] propter

15 Summa Theologiae, I-IIa% q. 109, a. 1, ad 1: Ed. Leonina. VII, p. 290.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 684: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

684 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

auctoritatem dicentium sed propter rationem dictorum,11 liber­

rime Aristotelis, Platonis aliorumque sententias pertractare

potuit, neque idcirco aristoteleus aut platonicus factus est,

strictiore harum appellationum significatione.

Vi huius mentis « autonomiae » — qua ad eos proxime acce­

dit qui severas adhibent vias ac rationes positivarum scientia­

rum proprias — Aquinas parem se praestitit detegendis atque

evincendis insidiis in Averroismi doctrina latentibus, Plato­

nis vero et Aristotelis defectus et lacunas explevit, atque talem

condidit gnoseologiam atque ontologiam, quae, obiectivitate

atque aequilibritate spectatis, perfectissimum opus sint ha­

bendae. 1 8

Animi autem affectus, quibus erga omnes humanae mentis

magistros ferebatur, triplici modo declarabat: admiratione te­

nebatur immensi doctrinarum patrimonii, quod ipsi, alii alio­

rum opus complentes, collegerunt atque humano generi tradi­

derunt; 1 9 praeterea eorum agnoscebat praestantiam ac momen­

tum, sed etiam terminos, quibus uniuscuiusque praestitum opus

circumscribebatur; 2 0 denique quodam misericordiae sensu erga

eos afficiebatur, qui, fidei luminis expertes ut veteres sapientes,

in angore versabantur humanis viribus inexsuperabili, cum in-

quirerent de supremis humanae vitae interrogationibus, ac prae-

17 Expositio super Utrum Boethii de Trinitate, q. 2, a. 3, ad 8: rec. B. Decker,

Leiden 1955, p. 97. Cfr. Summa Theologiae, I, q. 1, a. 8, ad 2: Argumentum ab Mucto-

ritate fidei est firmissimum, sed ab auctoritate humana est debilissimum (Ed. Leo­

nina, IV, p. 22). Alius locus ex quo patet agendi modus S. Thomae in philosophia, sci­

licet non servilis neque mere historicisticus vel ecclecticus, sed recte criticus: «Studium

philosophiae non est ad hoc quod sciatur quid homines senserint, sed qualiter se habeat

veritas rerum»: In librum Aristotelis de coelo et mundo commentarium, I, lect. XXII:

Ed. Parmensis, t. XIX, 1865, p. 58. Cfr. Tractatus de spiritualibus creaturis, a. 10, ad 8:

ed. L. W. Keeler, Romae 1938, pp. 131-133. 18 Cfr. E. Gilson, L'esprit de la philosophie médiévale, Gifford Lectures, Taris

1932, I, p. 42; Le Thomisme - Introduction à la philosophie de saint Thomas d'Aquin,

Paris 1965, 6a ed. passim. Cfr. etiam E. Van Steenberghen, Le mouvement doctrinal du

XIe au XIVe siècle: Fliche-Martin, Histoire de l'Eglise, vol. XIII, p. 270. 19 Cfr. In XII Libros Metaphys. Aristotelis Expositio, II, lect. 1: Ed. Taur. 1950,

n. 287, p. 82. 2 0 Cfr. ib.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 685: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 685

sertim de ultimo hominis fine; 2 1 qua anxitudine omnino vacat

vel humilis vetula, quae, christianae veritatis particeps, multo

uberius quam summa illa ingenia divino lumine fruitur. 2 2

12. Et S. Thomas, quamvis veritatem acutissime indagan­

do ad supremum humanae rationis culmen ascenderei, nihi­

lominus pueri veluti animum induebat erga excelsa atque

inerïabilia fidei mysteria; ideoque ante Christi cruci affixi ima­

ginem atque ante altare flexis sistere genibus solebat, ad intel­

lectus lumen impetrandum et cordis puritatem, quae sinunt

arcana Dei clare introspicere. 2 3 Ultro fatebatur scientiam suam

magis precatione quam studio comparatam esse,2 4 atque interea

vividum servabat sensum divinae transcendentiae, adeo ut tam­

quam praecipuam condicionem, cuilibet theologicae investiga­

tioni praeponendam, hanc statueret sententiam: tanto in hac

vita Deum perfectius cognoscimus quanto magis intelligimus

eum excedere quidquid intellectu comprehenditur.75 Quae sen­

tentia habenda est non solum primarium principium et quasi

fundamentum illius methodi investigationis, a quo originem

ducit theologia « apophatica », quam dicunt, sed signum est

etiam humilitatis eius intellectus eiusque spiritus adorationis.

Cum S. Thomas in se apte componere novisset altissimos

christianos sensus cum indagatricis mentis acie, quae ad om­

nia doctrinarum incrementa patebat tam antiqua quam recen­

tiore aetate facta, mirum non est si idem, in ipso medio

21 Cfr. Summa contra Gentiles, L. III, c. 48: Ed. Leonina, XIV, pp. 131-132. 22 Cfr. In Symbolum Apostolorum Expositio, a. 1: Ed. Parmensis, t. XVI, 1865, p. 35:

« Nullus philosophorum ante adventum Christi eum toto conatu suo potuit tantum scire

de Deo et de necessariis ad vitam aeternam, quantum post adventum Christi scit vetula

per fidem». 23 Cfr. Summa Theologiae, II-IP e , q. 8, a. 7: Ed. Leonina, VIII, p. 72; Vita S. Thomae

Aquinatis auctore Guillelmo de Tocco, capp. XXVIII, XXX, XXXIV: Fontes vitae

S. Thomae Aquinatis, ed. mem., pp. 102-103, 104-105, 108. 24 Vita S. Thomae Aquinatis auctore Guillelmo de Tocco, cap. XXXI: ed. mem.,

pp. 105-106; cfr. J. Pieper, Einführung zu Thomas von Aquin, München 1958, p. 172 ss. 25 Summa Theologiae, II-II a e , q. 8, a. 7: Ed. Leonina, VIII, p. 72.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 686: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

686 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

saeculi XIII discrimine, novas sapienter repperit vias ad recte

statuendas relationes inter rationem et fidem; si opportune

impedivit, ne, novis philosophorum opinionibus prementibus,

theologica doctrina de via deflecteret; si quamlibet delevit am­

biguam accommodationem rationalium et revelatarum verita­

tum; si denique doctrinam profliga vi t de « duabus veritatibus »

-— nempe rationis et fidei, quas, etsi inter se pugnantes, diversas

ob causas christiani admittere possent — cuius doctrinae fauto­

res intimam christiani hominis unitatem destruebant atque iam

tunc illas audebant comprobare doctrinales contentiones, quae

deinceps, aequilibritate relicta per S. Thomam adepta, totius

Europae ingeniorum culturam dilaceraturae erant. 2 6

13. In opere explendo, vi cuius christiana doctrina Medii

Aevi ad sui splendoris culmen evecta est, S. Thomas suis unius

viribus non egit. Nam ante et post ipsius aetatem plures alii

clarissimique doctores in idem allaboraverunt propositum : quo­

rum in numero recolendi sunt S. Bonaventura — cuius quoque

exitus septem post revoluta saecula commemoratur, cum ipse

eodem, quo S. Thomas obierit anno —, S. Albertus Magnus,

Alexander Halensis, Duns Scotus. At sine dubitatione, ex pro­

videntis Dei consilio, universae theologiae ac philosophiae

« scholasticae », ut communiter appellatur, supremum fasti­

gium a S. Thoma impositum est, eiusque opera cardo prima­

rius in Ecclesia est defixus, circa quem christiana doctrina

tunc ac postea verti potuit ac tuto incrementis proficere.

Ei igitur, Communi Ecclesiae Doctori, plenum animi No­

stri plausum tribuimus hoc vergente anno, qui septimum ab

eius obitu reducit saeculum, ut debitae referantur gratiae pro

tot collatis ab eo beneficiis in universum populum christia­

num, utque publice agnoscatur et extollatur eius praestantia

numquam defutura.

26 Cfr. J. Pieper, o. mem., p. 69 ss

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 687: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 687

I I

14. Non solum spectatis historicis et doctrinalibus condi­

cionibus, in quibus Aquinas versatus est, nomen eius eminet,

sed etiam ratione doctrinae, quae eiusmodi est, ut aetates omnes

exsuperet, quae a saeculo xin ad nostra usque tempora succes­

serunt. Hoc enim saeculorum spatio Ecclesia perennem thomisti­

cae doctrinae vim atque momentum agnovit, praesertim autem

in sollemnioribus quibusdam adiunctis, ut in Conciliis Oecu­

menicis Florentino, Tridentino et Vaticano I, 2 7 occasione pro­

mulgationis Codicis Iuris Canonici, 2 8 atque in Concilio Vati­

cano I I , de quo rursus infra dicturi sumus.

A Nostris praeterea Decessoribus, atque etiam a Nobismet

ipsis pluries haec S. Thomae auctoritas confirmata est. Omni­

bus persuasum sit hic non agi de doctrinae traditae conser­

vandae studio, quo historiae cursus non percipitur et pro­

gressus cum timore cernitur, sed de optione innixa rationibus

obiectivis atque insitis in ipsa philosophica ac theologica

Aquinatis doctrina, quae sinunt in eo hominem agnoscere non

sine superno consilio Ecclesiae datum, qui novitate operis

sui, efïectrice vi praediti, ita egit, ut doctrina christiana novum

veluti iter ingrederetur, quod attinet ad eiusdem doctrinae

cursum et, in primis, ad relationes inter intellectum et fidem

intercedentes.

15. Ut paucis hic rationes, quibus innuimus, perstringamus,

satis sit pr imum memorare realismum gnoseologicum atque

ontologicum, in quo prima ac praecipua philosophiae S. Tho­

mae nota ponenda est. Loqui etiam possumus de realismo cri-

27 Cfr. Leo XIII, Epist. Encycl. Aeterni Patris: Leonis XIII Pont. Max. Acta, I,

Romae 1881, pp. 255-284. 28 C.I.C, can. 1366, 2; cfr. can. 589, 1.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 688: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

6 8 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tico qui, utpote conexus cum sensuum cognitione ac proinde

cum rerum obiectivitate, efficit ut « esse » veram prorsus ac

solidam significationem recipiat. I ta hic realismus sinit ulterio­

rem mentis operationem, quae, etsi universalia reddat ea quae

sensibus percepta sunt, ab his tamen non ita seiungitur ut in

vorticem dialecticum rapiatur merae cognitionis subiectivae,

ac tandem, necessario veluti motu, ad agnosticismum plus mi­

nusve absolutum perducat. Primo in intellectu cadit ens, ait

Doctor Angelicus celebri quodam loco.2 9 Ac primario hoc prin­

cipio innititur S. Thomae gnoseologia, cuius praecellens novi­

tas in eo consistit, quod aequabiliter pensât et aestimat tum

sensuum experientiam, tum ea quae conscientia authentice per­

cipit in cognitionis processu. A quo quidem, critico examine

accedente, initium sumit sana ontologia, ac proinde tota doctri­

nae theologicae aedificatio. Hanc ob causam S. Thomae doctrina

definiri potuit tamquam philosophia entis, quod videlicet con­

sideratur tam in sua universali ratione, quam in existentiae

suae condicionibus; exploratum pariter est ab hac philosophia

Aquinatem ascendere ad theologiam Entis divini, quatenus in

se ipsum subsistit et quatenus sese revelat per Verbum suum,

per eventus oeconomiae salutis, ac praesertim per Incarnationis

mysterium.

Hunc quidem realismum ontologicum et gnoseologicum De­

cessor Noster Pius XI dilaudavit, cum orationem habens ad

studiorum Universitatum alumnos haec protulit significantia

verba : In Thomismo, ut ita dicamus, quasi quoddam Evan­

gelium naturale et fundamentum omnino solidissimum, in

quo cuncta doctrinarum aedificia innitantur, continentur, si­

quidem Thomismo id est proprium, ut sit praeprimis obiecti­

vus; non enim aedificationes vel elevationes mentis tantum

abstractas praebet, sed aedificationes mentis, quae impulsio-

29 Cfr. Quaestiones Disputatae. De Veritate, q. 1, a. 1: Ed. Leonina, XXII, vol. I, fase. 2, p. 5.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 689: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 689

nem realem rerum sequuntur [...] Praestantia et vis doctrinae

thomisticae numquam deficiet, alioquin ipsam praestantiam et

vim rerum oporteret deficere.™

16. Ut huiusmodi philosophia ac theologia reapse haberi

possit, sine dubitatione cognoscendi veri facultas agnoscenda

est intellectui humano, qui fundamentaliter sanus est ac prae­

ditus quodam sensu entis; intellectus autem inclinatur ad se

coniungendum cum ente in quavis parva vel magna experientia

rerum, prout exsistunt, ut eas in se plene recipiat, atque ita pro­

grediatur ad ultimas rationes causasque ponderandas, quibus

eaedem definite explicentur. Revera S. Thomas, ut philoso-

phum ac theologum christianum addecet, in unoquoque ente

participationem aliquam Entis absoluti detegit, quod creat, su­

stentat suaque vi movet ex alto rerum creatarum universitatem,

omnem vitam, quamlibet cogitationem et fidei actum.

Ex hisce porro principiis exorsus, Aquinas, dum humanam

rationem ad maximam evehit dignitatem, praevalidum exhibet

subsidium theologicae investigationi, ac pariter sinit, ut enu­

cleentur et altius usque comprehendantur complura doctrinae

capita, in quae ipse celérrima sagacitate prospexit. I ta dicen­

dum est de argumentis, quae pertinent ad proprietates tran­

scendentales et analogiam entis; ad structuram entis finiti,

quod constat ex essentia et existentia; ad relationem inter res

creatas et Ens divinum; ad dignitatem creatis in rebus causa-

litatis, quae dynamice dependet a causalitate divina; ad soli­

dam realitatem actionum entium unitorum in ordine ontolo­

gico, quae permanat etiam in omnes partes philosophiae et

theologiae, moralis et asceticae disciplinae; ad organicam struc­

turam et finalitatem universi rerum ordinis. Si vero conside­

ratio altius ad ipsam divinarum veritatum regionem attol-

latur, item dicendum est de argumentis, quae respiciunt no-

30 Cfr. Discorsi di Pio XI, Torino 1960, vol. I, pp. 668-669.

44 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 690: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

690 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tionem Dei, qua Entis subsistentis, cuius vitam arcanam ad

intra revelatio cognoscere sinit; deriva tionem divinorum attri-

butorum ; defensionem transcendentiae divinae adversus quam­

libet pantheismi formam ; doctrinam de creatione et de divina

providentia, qua S. Thomas non solum imagines atque sublu-

stres umbras locutionum anthropomorphicarum superavit, sed

etiam, pro sua ingenii aequilibritate suoque fidei spiritu, opus

perfecit, quod hodie forsitan nuncupemus « demythizationem »,

sed quod verius describere possimus uti rationalem ac fide

directam, suffultam et impulsam perscrutationem veritatum,

quae ad christianam revelationem essentialiter attinent.

Hac quidem via et hisce rationibus S. Thomas, ut huma­

nam extulit rationem, ita etiam quam efficacissime deserviit

fidei, quemadmodum Decessor Noster Leo XIII memorandis

sane verbis edixit de Angelico Doctore : Rationem, ut par est,

a fide apprime distinguens, utramque tamen amice consocians,

utriusque tum iura conservava, tum dignitati consuluit, ita

quidem ut ratio, ad humanum fastigium Thomae pennis evecta,

iam fere nequeat sublimius assurgere; neque fides a ratione

fere possit plura aut validiora adiumenta praestolari quam

quae iam est per Thomam consecuta?1

17. Alia denique est ratio, cur S. Thomae doctrina perenni

vi ac momento gaudeat. Cum universalitatem et transeenden-

tiam supremarum rationum statueret veluti caput suae phi­

losophiae (scilicet ens) suaeque theologiae {Ens divinum), hac

de causa ipse noluit conficere aliquam doctrinae summam in

semet ipsa conclusam et definitam, sed ita compositam doc­

tr inam condidit, quae continenter locupletari posset incremen-

tisque augeri. Quod enim ipse consecutus est excipiens fructus

philosophiae antiquae et Mediae Aetatis nec non rariora ad­

modum elementa vetustarum disciplinarum naturalium, idem

31 Epist. Encycl. Aeterni Patris: Leonis XIII Pontificis Maximi Acta, I, Romae

1881, p. 274.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 691: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 6 9 1

semper iterari potest circa quodlibet elementum reapse va­

lidum, quod vel philosophia vel ipsae provectissimae disci­

plinae naturales attulerint; idque confirmatur plurium aucto­

rum usu, qui in ipsa S. Thomae doctrina in venerunt optima

adminicula, quibus multae conclusiones particulares perve­

stigationis philosophicae ac scientificae inseri possent in uni­

versalem rerum contextum atque visionem.

18. Quod autem hoc loco iterum asseverandum est, Ecclesia,

etsi minime dubitet certos agnoscere terminos ac fines in S. Tho­

mae doctrina, praesertim quoties haec magis colligatur cum

notionibus cosmologicis et biologicis Mediae Aetatis propriis,

nihilominus monet non omnes opinationes philosophicas et

scientificas aequabiliter locum sibi vindicare posse in chri­

stiana sentiendi de mundo ratione, nedum prorsus christianas

haberi. Re vera, ne ipsi quidem philosophi antiqui, inter quos

Aristoteles Thomae carissimus, tales habiti sunt, vel suscepti

ab eo integre ac sine iudicio. Ad eos enim quod attinebat,

Aquinas principia sectatus est, quae etiam hodie valent ad

decernendum liceatne a christianis recipi doctrinam philoso­

phicam et scientificam huius temporis.

Nam, tametsi Aristoteles aliique philosophi — rite emendati

quibusdam rebus et accommodati — poterant admitti et adhuc

possunt ob vim principiorum suorum plane universalem, ob

attentiorem realitatis obiectivae curam, ob unius Dei ab orbe

terrarum distincti agnitionem, idem tamen affirmari non licet de

qualibet philosophia vel scientifica cogitatione, cuius primaria

principia nequeant cum ipsa religiosa fide conciliari, sive prop­

ter monismum, cui innituntur, sive propter rerum transcen-

dentium negationem, sive propter subiectivismum vel agno-sticismum.

Dolendum sane est, quod plures nostrae aetatis doctrinae

et systemata eiusmodi omnino sunt. ut cum christiana fide ac

theologia prorsus componi non possint. Attamen, hac etiam de

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 692: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

692 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

re docet nos S. Thomas, quomodo recipi possint ex his systema­

tis vel elementa quaedam particularia, ad perficiendam et

continenter evolvendam doctrinam traditam utilia, vel saltem

incitamenta ad ponderanda doctrinae capita, quae prius igno­

r a b a t u r vel non satis explicabantur.

19. Via autem, quam S. Thomas tenuit in hoc comparandi

opere propriasque faciendi aliorum sententias, exemplum prae­

bere potest nostri quoque temporis studiosis. Constat, enim, eum

quasi quoddam mentis colloquium inivisse cum omnibus sa­

pientibus doctoribus antiquitatis suaeque aetatis, tam christianis

quam non christianis. Is perscrutabatur eorum sententias, opi­

niones, dubitationes, difficultates, quarum quidem studebat re­

perire causas et sedes ideológicas, neque raro condiciones socie­

tatis et culturae, quibus afficiebantur. Dein eorum exponebat

cogitata, potissimum in « Quaestionibus » et in « Summis ». Non

vero recensebantur tantum difficultates dissolvendae vel obiec-

tationes refutandae, sed dialectico modo proponebatur illa agen­

di ratio, qua is movebatur ad certas theses de argumentis, quae

deliberanda erant atque excutienda. Interdum dimicabatur

sereno et nobili animo, cum verbi causa agebatur de oppu­

gnata aliqua tutanda veritate : contra errores, contra gentes,

contra impugnantes, et ita porro. At semper ipse colloquium

instituebat, quod fiebat mente penitus alacriterque parata

ad verum agnoscendum et accipiendum a quocumque profe-

rebatur; immo non semel impellebatur, ut in meliorem et

benigniorem partem interpretaretur sententias, quae ex ipsa

disputatione comprobabantur falsae. Hac igitur via S. Thomas

assecutus est magnificam apteque omni ex parte ordinatam

doctrinae complexionem, quae universali vi pollet quaque magi­

strum se exhibet nostro etiam tempore.

20. Designare cupimus postremam nunc laudem, quae plu­

rimum quidem confert ad perennem utilitatem et praestantiam

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 693: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 693

doctrinae S. Thomae: videlicet proprietatem linguae pelluci-

dae, pressae, essentialis, quam sibi comparavit ac procudit

docendo et disputando et libros suos conscribendo. Iterare suf­

ficit hac de re id quod legebatur in antiqua liturgia dominiciana

diei festi Aquinatis : Stilus brevis, grata facundia: celsa, firma,

clara sententia?1 Haec tamen non ultima causa est, cur utiliter

ad Sanctum Thomam confugiatur hoc ipso tempore nostro,

quippe quo sermo usurpetur saepe vel implicatior et tortuosior,

vel rudior et incultior, vel etiam magis ambiguus, quam ut

ibidem conspici possint et cogitationis splendor et vinculum

inter eos, qui ad participandam veritatem et communicandam

vocantur.

I I I

21. Septimo vertente saeculo a S. Thomae obitu, iterum

commonere iuvat quid Ecclesia sentiat de eius munere in recte

ordinandis sacrae theologiae et philosophiae studiis. Hoc modo

clare patebit, cur eadem statuerit, ut catholicae scholae Aqui­

natem tamquam « Doctorem Communem » hac in provincia

agnoscerent et sequerentur.

Romani Pontifices S. Thomae doctrinam sua auctoritate

sustinuerunt, cum adhuc ipse viveret: Magistrum tutati sunt

eiusque magisterium etiam ab adversariis defenderunt. Adhuc

post eius mortem, cum a quibusdam locorum auctoritatibus

nonnullae Aquinatis sententiae damnatae sunt, Ecclesia haud

destitit ab honor ando fideli veritatis administro, atque eidem

confirmavit pium venerationis obsequium, eum referens in al­

bum Sanctorum Caelitum, die 18 mensis Iulii, anno MCCCXXIII ,

eundemque « Doctoris Ecclesiae » titulo decorans, die 11 mensis

Aprilis, anno MDLXVII.

22. Tali igitur modo Ecclesia testari voluit, per ipsam S. Tho­

mae doctrinam, tum suum ipsius Magisterium sublimiter, plene

32 In festo 8. Thomae Aquinatis, II Noct., IV Resp.; cfr. J. Pieper, o. mem., p. 116.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 694: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

694 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ac fideliter esse propositum, tum etiam « sensum fidei » totius

populi Dei, quae quidem apparuerant in homine omnibus cu­

mulato necessariis dotibus, atque historiae tempore admodum

opportuno.

Ut brevi dicamus, Ecclesia sua ipsius auctoritate confirmat

Angelici Doctoris doctrinam eamque adhibet tamquam per-

aptum instrumentum, ita ut Aquinatem —- quemadmodum,

immo magis quam alios suos claros Doctores — attingat ipsis

radiis Magisterii sui. Quod idem Decessor Noster Pius XI asse­

veravit, cum in Litteris Encyclicis Studiorum Ducem, scripsit:

Universi nominis Christiani refert sacra haec saecularia digne

celebrari, siquidem in Thoma honor ando maius quiddam quam

Thomae ipsius existimatio vertitur, id est Ecclesiae docentis

auctoritas.^

23. Porro, cum longum sit memorare cunctas testificationes

tanti sive Ecclesiae sive Pontificum in S. Thomam obsequii,

hic tantummodo meminisse iuvabit, exeunte superiore saeculo

—- quo iam ubique animadvertebantur consectaria eversae illius

aequilibritatis inter rationem et fidem — ab iis iterum propo­

situm esse eius exemplum eiusque magisterium, quippe quae

conferrent unitati inter religiosam fidem, animorum culturam

civileque consortium instaurandae, modis sane diversis pari­

terque temporum novitati accommodatis.

Apostolica Sedes animos induxit et confirmavit, ut studia

thomistica ad novum florem renascerentur. Decessores Nostri,

iam inde a Leone XIII ac propter eius validam impulsionem,

Litteris Encyclicis Aeterni Patris datam, amorem studii ac

disciplinae S. Thomae commendavere, ut ostenderent ipsius

33 Litt. Encycl. Studiorum Ducem: A.A.S. 15 (1923), p. 324. Adnotanda sunt quae

S. Thomas scripsit de mutuis rationibus inter Doctores Ecclesiae (et theologos) et

Magisterium: «Ipsa doctrina Catholicorum Doctorum ab Ecclesia auctoritatem habet:

unde magis standum est auctoritati Ecclesiae quam auctoritati vel Augustini vel Hie­

ronymi vel cuiuscumque Doctoris»: Summa Theologiae, II-II a e , q. 10, a. 12: Ed. Leo­

nina, VIII, p. 94.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 695: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 695

doctrinam cum divina « revelatione » quasi quodam concentu

consonare? rationem et fidem ab eo amice consociari, servatis

utriusque iuribus, 3 5 aemulationem in veritate quaerenda per

momentum tributum doctrinae eius non supprimi, sed excitari

potius ac tuto dirigi. 3 6 Praeter alia, Ecclesia doctrinam S. Tho­

mae praetulit, cum ediceret hanc esse suam propriam 3 7 — quo

nequaquam asseritur non licere alii scholae, domicilii iure in

ipsa Ecclesia donatae, adhaerere —38 atque eidem favere ob

plurium saeculorum experientiam factam. 3 9 Nostra etiam aetate

Angelicus et eius doctrinae studium lege ad fundamentum

institutionis theologicae pertinent iis tradendae, qui ad illud

munus vocantur, quo fratres in fide digne confirment atque

corroborent. 4 0

24. Ab ipso Concilio Vaticano II S. Thomas scholis catho­

licis bis commendatus est. Etenim, de sacerdotali agens insti­

tutione, his verbis est usum : ad mysteria salutis integre quan­

tum fieri potest illustranda, ea ope speculationis, S. Thoma

magistro, intimius penetrare eorumque nexum perspicere alum­

ni addiscant/1 Eadem universalis Synodus, in Declaratione de

educatione christiana, dum altioris ordinis scholas hortatur,

ut earum cura, novis progredientis aetatis investigationibus

accuratissime consideratis, altius perspiciatur quomodo fides et

ratio in unum verum conspirent, statim enuntiat ad hoc as­

sequendum premi oportere Ecclesiae Doctorum, praesertim

34 Pius XII, Litt. Encycl. Humani Generis: A.A.S. 42 (1950), p. 573. 35 Cfr. Leo XIII, Epist. Encycl. Aeterni Patris: I. mem., ibid. 36 Cfr. Pius XII, Sermo habitus ad alumnos seminariorum, collegiorum et instituto­

rum utriusque cleri, 24 m. iun. a. 1939: A.A.S. 31 (1939), p. 247. 37 Cfr. Benedictus XV, Epist. Encycl. Fausto appetente die: A.A.S. 13 (1921), p. 332. 38 Cfr. Pius XII, Allocutio habita quarto expleto saeculo a Pont. Universitate

Gregoriana condita, 17 m. oct. 1953: A.A.S. 45 (1953), pp. 685-686. 39 Pius XII, Litt. Encycl. Humani Generis: A.A.S. 42 (1950), p. 573. 40 C.I.G., can. 1366, 2. 41 Decr. de institutione sacerdotali Optatam totius, n. 16: A.A.S. 58 (1966), p. 723.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 696: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

696 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S. Thomae Aquinatis vestigia. 4 2 Tunc igitur pr imum contigit,

ut Concilium Oecumenicum theologum quendam commenda-

ret; talis autem S. Thomas est habitus. Ad Nos quod attinet,

inter alia, satis sit exscribere verba, quae olim sumus elocuti :

ii, quibus munus docendi demandatum est, [...] vocem Eccle­

siae Doctorum reverenter auscultent, inter quos Divus A quinas

praecipuum obtinet locum; Angelici enim Doctoris tanta est

ingenii vis, tam sincerus veritatis amor, ac tanta sapientia in

altissimis veritatibus pervestigandis, illustrandis aptissimo-

que unitatis nexu colligendis, ut ipsius doctrina efficacissimum

sit instrumentum non solum ad Fidei fundamenta in tuto col­

locanda, sed etiam ad sanae progressionis fructus utiliter et

secure percipiendos.®

25. Nunc quaeritur, num S. Thomas Aquinas, qui saeculis,

ut exposuimus, sua impressit vestigia, habeat quod nostrae

ipsi suppeditet aetati. Multi homines, qui nunc sunt, apertius

quam umquam alias negant vel dubitant, utrum nunt ium evan­

gelicum ipsos possit respicere; neque solum non christiani

huiusmodi ponunt quaestionem. Haec etiam mentem quorun­

dam catholicorum tangunt, qui fidem suam cum hodierno cultu

civili et cum iis, quae ipsorum profanam scientiam potissimum

efficiunt, comparant. Saepe autem nomine hodiernae de ser­

mone cri tices, huiuscemodi dubitationes concinnatae obiciun­

tur ; ac libenter asseritur sermonem, seu verba fidei, suam

amisisse perspicuitatem et vim significandi.

Addendum sane est ad has contradictiones pertinere etiam

controversiam iterum iterumque factam de magnis operibus,

quibus doctrinae scholasticae summa praebeatur; neque sem­

per satis distingui inter fidem ipsam et theologicae elucubra-

42 Cfr. Decl. de educatione christiana Gravissimum educationis, n. 10: A.A.S. 58

(1966), p. 737. 43 Allocutio haoita ad Pont. Universitatis Gregorianae moderatores, doctores di-

scipulosque, 12 martii a. 1964: A.A.S. 56 (1964), p. 365.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 697: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 697

tionis opus. Ipse enim sermo theologiae scholasticae saepius

talis habetur, qui nequeat accipi et comprehendi, utpote cum

philosophiae antiquae iungatur et sententias obsoletas interpre­

tetur, proprias videlicet mundi et condicionis humanae, quae

a nostris iam plane differunt. Nec aliter res se habere potest

— ut opinantur — siquidem disciplinae naturales, artes tech­

nicae, rationes necessitudinis socialis, animorum cultus, res

politica et alia huiusmodi nimias mutationes invexerunt. Con­

versiones factae sunt, quod attinet ad rationalem processum

cogitationis ac modum philosophice quaestiones aggrediendi

et ea, quae fidei sunt, humanis viribus pertractandi. Systemati

theologico illorum temporum in hodierno ingenii cultu non

amplius naturaliter congruunt res, una cum verbis, quibus eius­

dem systematis auctores et homines coaevi usi sunt ad eas ap-

pellandas. Inde consequitur, ut, cum paulo ante adhuc vigue­

rit mentis habitus Medii Aevi proprius, theologica cogitandi

ratio S. Thomae — ut cuiuslibet auctoris, qui fuit aetate

scholastica — difficilior sit et eiusmodi, ut tempus postulet

et laborem ab illis, qui in ea velint assuescere, necnon talis,

in qua magis quam antea versentur periti, hisce studiis dediti.

Progredientis huius rerum condicionis conscium, recens Con­

cilium Oecumenicum consulto in novo quodam prospectu po­

suit Ecclesiam se ipsam considerantem et in mundo praesen­

tem, cuius novitatem acriter percipiebat. Numquid hac de

causa licet affirmare S. Thomam cuidam veluti hominum or­

dini esse ascribendum, qui, nedum fidei et veritatis christia­

nae propagationi prosint, huic obsint?

Si quis hanc quaestionem eiusque momentum velit igno­

rare, ipsi S. Thomae Aquinatis ingenio profecto deest, qui

semper quemvis fontem scientiae detegere studuit. Nostris etiam

temporibus, quemadmodum nihil dubitamus, ille non minus

dispicere niteretur quidquid mutat hominem, eius condicio­

nem, eius cogitandi rationem, eius vitae genus. Gauderet equi-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 698: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

-698 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

dem de iis omnibus, quae eum nunc adducerent, ut de Deo

modo digniore et magis persuasibili quam umquam loqueretur,

non tamen a securitate illa, placida et nobili, discedens, quam

sola fides intellectui humano valet impertire.

Ecclesiae filii, altiora studia colentes, non exceptis profes­

soribus et investigatoribus sacrarum disciplinarum, cum multo

acrius quam antea intellegant amplas gravesque mutationes

invectas necnon necessitatem serio comparandi aetatem cum

iis, quae saeculorum decursu quasi vita erant religionis chri­

stianae, minus propense S. Thomae aures praebent. Quapropter

expedire videtur, ut praecomis, huic ingenio semper tribuen­

dis, quaedam hortamenta iungamus, ad rectum et necessa­

rium usum pertinentia, quem nostris temporibus fieri oportet

operis eius, ut ipsius spiritui et cogitatis utiliter inhaereatur.

26. Nequaquam, quod saepius accidit, censeatur doctrinam

scholasticam facile adiri posse, quemadmodum ea fuit sae­

culorum cursu. Non enim sufficit eandem doctrinam resu­

mere una cum « materiali » veluti structura formularum, cum

problematum corpore et expositione, qua olim eiusmodi quae­

stiones tractari consueverant. Talis resumptio non solum fi­

delitatem veram erga doctrinam huius auctoris in tuto non

collocaret, sed etiam in discrimen afferret eius cognitionem,

nostra aetate peculiari modo necessariam, immo etiam efficere

posset, ut notionum germina, quae mens educere debet, na­

t ivam suam vim amitterent.

Quapropter ii imprimis, qui in Ecclesia tamquam pro

munere ministerio addicti sunt theologiae studendi eamque

tradendi, laborem alacres suscipiant necessarium, ut doctrina

Angelici Doctoris, extra arctius circumscriptas fines scholae,

in sua vitali ratione comprehendi possit. Sic fiet, ut ductores

esse queant eorum, qui, cum ipsis non vacet eiusmodi onus

sibi imponere, opus habent ut illius disciplinae praecipua

lineamenta, aequilibritatem doctrinalem ac potissimum spi-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 699: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 699

ritum, quo omnia eius opera perfunduntur et informantur,

cognoscant. Ut patet, hoc opus, ad accommodatam renovatio­

nem doctrinalis patrimonii sive Scholastieae sive S. Thomae

spectans, exsequendum erit secundum ampliorem rerum pro­

spectum, quem Concilium Vaticanum I I , ipso supra allato loco

Decreti Optatam totius, n. 16, luculenter demonstravit: nempe

theologiam dogmaticam oportere magis interiusque enutria­

tur Divinarum Scripturarum ubertate, latius pateat ad ditis-

sima SS. Pat rum Orientalium et Occidentalium adiumenta,

intentior efficiatur ad ipsam dogmatum historiam, plenius

adhaerescat Ecclesiae vitae eiusque liturgiae, fideliusque de­

mum respondeat hominum, qui nunc sunt, necessitatibus pro­

mutabili rerum humanarum condicione.

27. Altero officio astringuntur ii, qui hac aetate discipuli

S. Thomae esse cupiunt: oportet videlicet attentis animis id

considerent, quod temporibus nostris maxime interest homi­

num, quotquot fidem penitius intellegere ni tuntur ; quod nisi

fiat, eadem mentes neque permovere neque omnino tangere

potest. Etenim, nisi doctrinae hodie vigentes quis sedulo per­

scrutetur, dispicere non potest, nedum ostendat — compa­

ratione quadam diligenter instituta inter discrepantias et si­

mil i tudines— hoc vel illud argumentum, ad quod tractandum

acceditur quodque theologia penitus illuminat.

Quodsi verae scientiae de Deo et homine grave damnum in­

fertur, si novae doctrinarum formae ignorantur et mens intra

praeteritae aetatis fines continetur, id ipsum tum fieri dicen­

dum est, cum magni nominis Doctorum a priori respuitur

disciplina seu schola, atque alimonia hauri tur e sola inter-

dumque speciosa doctrina recentiorum temporum. Veri S. Tho­

mae discipuli numquam omiserunt necessariam hanc compa­

rationem instituere. Quot enim ex iis, peculiarique modo periti

Sacrarum Scripturarum, philosophiae, historiae, anthropolo­

giae, disciplinarum natural ium et quaestionum oeconomica-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 700: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

700 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rum socialiumque, suis operibus aperte confirmant sese pluri­mum tanto Doctori hac etiam in re debere!

28. Ad hasce duas monitiones tertiam adiungimus, neces­

sitatem dicimus exquirendi, ad modum perennis colloquii,

viventem quandam communionem cum ipso S. Thoma. Hic

enim aetati nostrae magistrum se praebet praeclari modi ra­

tiocinandi, quippe qui ipsam scrutetur originem eorum, quae

sunt essentialia, et humiliter amiceque verum excipiat, unde-

cumque proveniens, atque exemplum singulare afferat illius

modi, quo thesauri et supremae postulationes mentis humanae

atque res altissimae, quae in Dei verbo continentur, inter se

conveniant oporteat. Ipse nos docet intellegentes esse in fide,

ac quidem plene atque animose tales esse. Quod si fit, ratio

novis augescit incrementis, siquidem intellegentia, cum se im­

pendit pro iis omnibus, sive magni sunt sive parvi, quorum

theologus per fidem est frater, ob huiusmodi munus spiritualis

veluti ducatus et ob Dei gloriam inde consequentem, honorem

accipit pro honore, lumen pro lumine.

29. Quemadmodum supra est expositum, ut quis nostris tem­

poribus fidelis sit S. Thomae discipulus, satis non est sibi pro­

ponere id facere — ac quidem per sola subsidia, quae nostra

suppeditat aetas — quod ipse suis fecit temporibus. Qui eum

imitari velit, progrediatur autem quasi in via aeque ab eius

via distante, nihil ab eo accipiens, is difficulter ad prosperum

exitum perveniet, vel saltem Ecclesiae et mundo illud lucis

non praebebit adiumentum, quo indigent. Non enim habe­

tur vera et fecunda fidelitas, nisi de S. Thomae veluti manu

accipiantur principia, quae sunt totidem lumina, quibus quae­

stiones philosophicae gravioris momenti illustrentur ac fides

aetate hac nostra melius intellegatur; itemque ipsius praeci­

pua doctrinae capita ac notiones, ut i ta dicamus, dynami­

cae. I ta profecto fieri potest, ut Angelici doctrina, quatenus

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 701: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 0 1

iugiter referatur ad auctiores usque profanarum disciplina­

rum progressus, vi huius mutuae veluti fecundationis, nova

semper ubertate vitae florescat. Quemadmodum praecellens

theologus e sacro Cardinalium Collegio recens asseveravit,

optima ratio Sanctum Thomam honorandi semper in eo posita

est, ut veritatem penetremus, cui ipse servivit, et, quantum

pro viribus nostris possumus, ostendamus, quantopere eadem

capax sit ad excipiendas illas res, quas humanum ingenium

progredientibus aetatibus invenit"

30. Haec sunt, quae S. Thomas egregie perfecit, quaeque

commemoranda censuimus, saeculari hac celebritate, fore

omnino confisi, ut eadem Ecclesiae bono valde prodessent. No­

lumus autem Litteris Nostris finem imponere, nisi illud etiam

mente recolamus, quod sanctus Ecclesiae Doctor — ut primus

eius vitae narrator asserit — non solum ex claritate doctrinae

scholares plus ceteris ad amorem scientiae provocavit,*5 sed

etiam praeclarissimum praebuit sanctitatis exemplum, aequa­

libus et posteris imitandum. Satis esto referre memoranda illa

verba quae, instante brevis terrenae peregrinationis exitu, pro­

tulit quaeque videntur eius vitae quasi dignissimum sigillum:

Sumo te pretium redemptionis animae meae, sumo te viaticum

peregrinationis meae, pro cuius amore studui, vigilavi, et la-

boravi, te praedicavi et docui, nihil contra te dixi unquam,

sed si quid dixi, ignorans dixi nec sum pertinax in sensu meo,

sed si quid male dixi de hoc Sacramento et aliis, totum relin-

quo correctioni Sanctae Romanae Ecclesiae, in cuius oboedien­

tia nunc trans eo ex hac vita.*6

Sine dubio, propterea quod ille sanctus fuit — ac quidem

sanctissimus inter doctos et doctissimus inter sanctos, ut de eo

44 Charles Card. Journet, Actualité de saint Thomas, Praef., Paris-Bruxelles 1973. 45 Vita 8. Thomae Aquinatis auctore Guillelmo de Tocco, cap. XIV: ed. mem., p. 81.

46 Ibid., cap. LVIII: ed. mem., p. 132.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 702: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

702 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

est d ic tum 4 7 — Leo XIII , Decessor Noster, eundem non solum

ut magistrum ducemque proposuit, sed etiam caelestem Patro­

num scholarum omnium catholicarum cuiusvis ordinis et gra­

dus declaravit et instituit, 4 8 quem ti tulum Nos confirmare gau­

demus.

Cupientes ergo, ut hisce faustis sollemnibus ad honorem

tanti viri salutares fructus edantur non solum in bonum Ordi­

nis Fratrum Praedicatorum, verum etiam in universae Ec­

clesiae utilitatem atque profectum, tibi, dilecte Fili, sodali­

bus tuis cunctisque ecclesiasticarum scholarum doctoribus et

alumnis, qui optatis Nostris satisfacient, Benedictionem Apo­

stolicam, superni luminis et roboris auspicem, libenti animo

impertimus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die xx mensis Novembris, anno M C M L X X I V , Pontificatus Nostri duodecimo.

PAULUS P P . VI

47 Cfr. Discorsi di Pio XI, Torino 1960, vol. I, p. 783. 4 8 Litt. Apost. Cum hoc sit, De Saneto Thoma Aquinate Patrono caelesti studiorum

optimorum cooptando: Leonis XIII Pont. Max. Acta, H, Romae 1882, pp. 108-113.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 703: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 703

ALLOCUTIONES

I

Ad Excellentissimum Virum Eduardum Tamayo Gas que, Venetiolanae

Reipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras com­

missi muneris testes tradentem. *

Señor Embajador:

Nos es sumamente grato dar hoy la bienvenida a Vuestra Exce­

lencia en este acto de presentación de sus Cartas Credenciales, como

Embajador Extraordinario y Plenipotenciario de la República de Ve­

nezuela ante la Santa Sede.

Las deferentes expresiones de Vuestra Excelencia testimonian la

íntima adhesión con que el Gobierno y pueblo venezolanos se sienten

vinculados a esta Sede Apostólica. Queremos ver también en ello un

atestado de reconocimiento a la continuada tarea que la Iglesia ha

sabido llevar a cabo en su país, para implantar el mensaje divino

de salvación y para conducir al hombre a realizar su vocación eterna.

Fiel al mandato de Cristo, la Iglesia seguirá dispensando esta su

obra con reiterada voluntad de servicio. No le pasan desapercibidas

las condiciones de vida del hombre moderno, con los profundos cambios

operados en el aspecto social y cultural, que obligan casi a pensar en

una nueva época de la historia humana. 1 Esto constituye ya de por

sí un estímulo para todos a tomar viva conciencia del sentido y valor

de las conquistas del mundo actual.

Pero no es menos urgente la necesidad de hacer confluir todos estos

resultados, mediante cauces aptos de comunicación y de participación,

hacia una promoción auténtica, en lo moral y espiritual, de la persona.

Es precisamente ésta la que, por su dignidad inviolable, debe no sólo

constituir el objetivo primordial, sino también servir de base en todo

proceso de desarrollo. De lo contrario, ese mismo desarrollo no pasaría

de alimentar esperanzas artificiales, fundadas más que nada en efí­

meras perspectivas de consumo, con el riesgo de quedar subordinadas

a metas inferiores incluso las mejores energías de la inteligencia y

la voluntad.

* Die 28 mensis novembris a. 1974. 1 Cfr. Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 54.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 704: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 0 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

A este respecto, no podemos menos de subrayar con cuánto esmero

se ha dado prioridad en su país a fomentar los ideales de paz y de

justicia que tanto ennoblecen a una sociedad ordenada y pacífica, proyec­

tada sobre un patrimonio cultural, que reserva y comunica grandes ex­

periencias espirituales para que sirvan de provecho a toda la comunidad. 2

En este contexto se inserta también el encomiable empeño puesto por

el Episcopado venezolano, secundado por autoridades, sacerdotes y

fieles —como Vuestra Excelencia ha querido poner de relieve en su

discurso— para discernir las exigencias propias de la institución fami­

liar : ello demuestra un interés especial por cultivar con la máxima

dedicación esa célula de la sociedad, donde la vida se enriquece con la

comunión personal, mucho más cuando se convierte en testimonio claro

del sacramento de amor entre Cristo y la humanidad redimida.

Señor Embajador : No queremos terminar estas palabras sin antes

asegurarle toda nuestra benevolencia y apoyo para el feliz cumplimiento

de la alta misión que le ha sido confiada. Y, con nuestro sincero agra­

decimiento por todo cuanto nos ha expresado en nombre del Excelentí­

simo Señor Presidente de la República y Gobierno, rogamos a Vuestra

Excelencia hacerse intérprete de nuestros mejores votos de prosperidad

para las autoridades y para todos los amadísimos hijos de Venezuela,

sobre la cual invocamos copiosas bendiciones divinas.

I I

In Aula Consistoriali, cum « Praemium Pacis a Ioanne XXIII » sollemni

caerimonia Instituto Internationali v.d. UNESCO traderetur, E.mis Patri­

bus purpuratis, Exc.mis Praesulibus ac Viris e Legatorum Coetu ceterisque

adstantibus. *

Messieurs les Cardinaux,

Messeigneurs,

Mesdames et Messieurs,

Nous sommes d'autant plus heureux et honoré de votre présence,

d'autant plus reconnaissant de vous avoir non seulement comme specta­

teurs, mais comme témoins actifs du geste que nous venons d'accomplir,

que cette Audience revêt pour nous une signification partie ni ière, bien

2 Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 53 .

* Die 30 mensis novembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 705: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 705

plus précieuse selon nous que le prix lui-même, dont la valeur, en vérité,

est plus symbolique que substantielle. En mémoire de notre vénéré

et regretté prédécesseur Jean XXIII et dans son esprit, nous avons

remis ce prix, consacré à la promotion de la Paix, à PUNESCO, c'est-à-

dire à l'Organisation des Nations Unies pour l'Education, la Science et

la Culture, dans la personne des deux illustres Directeurs de cette

désormais célèbre et méritante institution mondiale, le Directeur sor­

tant et son successeur. Le premier, Monsieur René Maheu, nous est

bien connu. Durant les douze années pendant lesquelles il a exercé

ses hautes fonctions, nous avons eu l'occasion de le rencontrer person­

nellement, de l'écouter au cours de conversations fructueuses sur des

thèmes d'intérêt commun, d'admirer l'ampleur et la noble inspiration de

son activité ; le second, Monsieur M'Bow, est le bienvenu : ancien ministre

de l'Instruction Publique dans son pays, le Sénégal, il donne le témoi­

gnage apprécié et attendu, dans le contexte de la civilisation internatio­

nale, de l'originalité foncière et de la maturité culturelle du jeune

et grand continent africain.

La signification particulière de la remise de ce prix nous semble

provenir de la rencontre de deux organismes, le Siège Apostolique et

l 'UNESCO, sur le chemin de la Paix. Suivant Pun et l'autre leur

propre itinéraire, voici qu'ils se retrouvent pour célébrer ensemble ce

très haut idéal, la Paix, qui apparaît toujours davantage comme un

phare orientant la civilisation.

Que le Siège Apostolique soit orienté d'une manière originale, con­

naturale et constitutionnelle à la promotion de la Paix dans le monde,

ne peut être un objet d'étonnement pour personne, pensons-Nous, si

l'on se rappelle d'où l'Eglise catholique et son centre, « principe et fon­

dement perpétuel et visible » de son unité, tirent leur élan. Ils le tirent

en effet du Christ, dont la venue en ce monde fut saluée par l'annonce

céleste de la Paix, d'une Paix nouvelle. Cette Paix, en rapport fécond

et inépuisable avec une Paternité divine transcendante, est fondée

sur le principe messianique, paradoxal mais désormais invincible, d'une

fraternité universelle. Elle s'affirme et se régénère sans cesse au souffle

mystérieux et ineffable, mais souverainement humain, d'un Esprit qui

permet aux langues les plus diverses de s'exprimer et de se compren­

dre dans une conversation amicale et cordiale. Telle est, on le sait,

la manifestation de l'Eglise catholique dans le monde : réalité ancienne

et dynamique, elle se sent doublement appelée à se montrer vivante et

présente. Le premier appel lui vient de sa propre histoire : au cours du

45 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 706: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

706 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

récent Concile, elle a repris une conscience plus vive de sa vocation ori­

ginelle à être maîtresse de Paix universelle; il ne faut pas tarder à

proclamer celle-ci aux hommes, parce qu'ils sont des hommes, c'est-à-

dire qu'ils sont tous membres d'une même famille, l'humanité. Le se­

cond appel provient de l'anxiété que les hommes eux-mêmes éprouvent

lorsqu'ils doivent résoudre le problème capital de vivre ensemble dans

le monde, en une harmonie concordante et organique ; cette vie ensemble

a d'autant plus besoin d'un effort inlassable de mise en œuvre que,

d'une part, la maturité de son progrès démontre la logique et la néces­

sité de la Paix, comme le caractère criminel et absurde de la guerre, et

que, d'autre part, demeure toujours instable et fragile la « tranquil­

litas ordinis » qui justement définit la Paix.

La Paix, disions-Nous, est nécessaire ; la Paix est possible ; voilà en

quelque sorte des dogmes humains qui finalement résultent, à l'éviden­

ce, de la Religion dont l'Eglise tire sa raison d'être.

La Paix, surtout depuis les Messages de Noël du Pape Pie XII et

l'Encyclique Pacem in terris du Pape Jean XXIII, est donc devenue le

programme de notre présence apostolique dans le monde; et la voix

avec laquelle nous l'annonçons veut être d'autant plus claire et per­

suasive, que cette présence est plus libre et dégagée de toute entrave

dans ses rapports avec le monde, même dans le jeu toujours renaissant,

fébrile et contrastant des intérêts humains. Etranger que Nous sommes

et que Nous devons être à l'ordre temporel et politique, Nous osons,

tel un humble prophète et un poète persuasif, faire de la Paix notre

habituelle salutation cordiale à vous tous, hommes de la terre : la

Paix soit avec vous !

Et voici alors la rencontre. C'est une rencontre à un niveau idéal

très élevé. Et c'est précisément à cette hauteur idéale que Nous avons

rencontré l 'UNESCO par notre adhésion et notre admiration pour le

principe sur lequel se fonde et dont dérive son activité multiforme et

prévoyante, c'est-à-dire que « la Paix doit être établie sur le fondement

de la solidarité intellectuelle et morale de l'humanité ».

Mais disons-le tout de suite : lorsque la rencontre d'aujourd'hui a

été fixée, on ne prévoyait pas l'événement qui a ému ces jours-ci une

si grande partie du monde de la culture, à savoir certaines délibérations

de la récente Conférence générale de l 'UNESCO. Nous voici alors

par surprise en face d'un fait qui trouble dans l'opinion publique la

sérénité de cet heureux moment. C'est pourquoi Nous exprimons d'au­

tant plus le souhait que ce cas imprévu puisse trouver une solution ra-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 707: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 707

pide, conflant comme Nous le sommes dans le commun désir de justice

et de paix des parties en cause. Et Nous le souhaitons en pensant que

les premiers à s'en réjouir seront les hôtes illustres que nous avons

aujourd'hui l'honneur de compter parmi nous, les Dirigeants, et donc

les représentants de l 'UNESCO, à cause du caractère universel et paci­

fique de cette Organisation et, comme on l'a dit, de l'esprit de tolérance

qui est le sien, étrangère qu'elle est aux compétitions politiques et tou­

jours cohérente avec ses buts propres, pédagogiques, scientifiques et

culturels, comme en témoigne son intérêt pour les valeurs historiques,

artistiques et religieuses d'un territoire qui est pour nous tous très cher

et sacré.

Et nous voici ramenés par cette évocation — à laquelle il faudrait

joindre avec une mention spéciale le rappel par exemple des interven­

tions de l'UNESCO en faveur de la Nubie et de Venise —, nous voici

ramenés, disions-Nous, aux mérites authentiques de l'activité de l 'UNE­

SCO en faveur de la Paix, non seulement en ce qui concerne des lieux

géographiques, mais, et bien davantage encore, des situations morales,

dans lesquelles les besoins de l'humanité réclament et reconnaissent

comme sage et providentielle l'œuvre de cette grande institution qui vise,

nous le savons, la promotion de l'éducation, de la science et de la cul­

ture : qu'il suffise de citer la campagne mondiale en faveur de l'al­

phabétisation.

Mais de ces mérites de l 'UNESCO, qui la qualifient aussi à notre

regard avide de rencontrer dans le panorama humain les signes des

efforts œuvrant pour la Paix, il a déjà été abondamment parlé par notre

zélé collaborateur, Monseigneur Giovanni Benelli, ancien Observateur

du Saint-Siège auprès de l 'UNESCO, qui s'est rendu récemment à Paris

pour annoncer à la Conférence générale de l 'UNESCO réunie en As­

semblée plénière, l'attribution du Prix de la Paix, qui porte le nom

du Pape Jean XXIII, précisément à l 'UNESCO, en reconnaissance de

son œuvre. Vous n'êtes certainement pas sans en avoir tous recueilli

vous-mêmes l'écho.

On pourrait donc penser que tout ce qui a été dit — au moins à

grands traits — suffît à justifier notre geste amical : ce que vous êtes

par rapport à la Paix, vous les illustres et valeureux représentants de

l'UNESCO, ce que vous faites et ce que vous avez déjà accompli en

sa faveur, tout cela mérite à nos yeux reconnaissance et donc que vous

soit décerné le prix portant le nom de notre eminent et vénéré Prédé­

cesseur, le Pape Jean XXIII. Non seulement son nom Nous autorise à

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 708: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

708 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

considérer votre passé et votre présent pour le trouver digne de vous

conférer cette distinction significative, mais ce nom béni Nous incite

en outre à regarder plus loin, à voir votre avenir, qui constitue pour

Nous et pour ceux qui vous connaissent une promesse tout aussi di­

gne de félicitations et d'encouragements que le sont les années déjà écou­

lées. Vous êtes un motif d'espoir pour la Paix de l'humanité et de

la civilisation futures : la charte constitutive de votre Organisation en

témoigne. Vous êtes projetés, tels des hérauts de Paix, dans l'histoire

future. Vous faites de l'éducation, de la science et de la culture, des

éléments de poids et d'une importance étonnante pour la fusion spiri­

tuelle et universelle des peuples. La politique, que vous laissez à d'autres

organismes le soin de promouvoir — spécialement à l'ONU, dont vous

tirez inspiration et force pour votre entreprise — réussira, nous l'espé­

rons, à établir une cohésion pacifique, des relations juridiques et éco­

nomiques organiques, une cohabitation équilibrée et ordonnée entre

les Nations ; oui, mais vous cherchez à former une communion, vous

travaillez pour la fraternité des peuples sur la terre. Vous essayez

de donner une pensée commune à l'humanité; vous vous faites les

promoteurs d'une sociologie uniforme de la culture ; vous rendez possible

un langage civil identique entre les hommes. « L'UNESCO — écrit Mon­

sieur Maheu — est une entreprise d'organisation de rapports interna­

tionaux concernant les activités de l'esprit en vue de promouvoir les

droits de l'homme et de concourir à l'établissement d'un régime de paix

juste et durable )).* En agissant ainsi, vous accomplissez un travail de

sensibilisation silencieuse mais prodigieuse des esprits, qui semblent par

ailleurs, à cause du progrès même de la civilisation, s'armer psycholo­

giquement et techniquement pour une guerre formidable et apocalypti­

que, qui ne devrait jamais éclater mais qui, hélas, demeure encore

possible et terriblement plus facile. Vous dissipez, pour votre part, le

cauchemar d'une aussi déplorable et impensable fatalité. Vous rendez

plus serein l'horizon de l'histoire à venir, vous redonnez aujourd'hui la

Paix au monde en la lui assurant pour demain.

Est-il un mérite plus grand dans le concert des peuples? Et peut-il

y avoir un titre meilleur pour rapprocher votre organisme du nôtre

qui s'appelle assemblée de frères? Telle est en effet Pétymologie du

nom même de l'Eglise, et Nous espérons et Nous œuvrons de toutes nos

forces pour qu'elle le soit en réalité. Notre chemin est-il parallèle

1 Cfr. Dans l'esprit des hommes, UNESCO, 1971, p. 313.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 709: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 709

au vôtre? Oui, sur des plans divers, en cet instant, Nous le constatons.

Parallèle, dans le sens de l'indépendance réciproque, de la communauté

respective de finalité, et Nous pouvons aussi le dire, dans l'heureuse

possibilité de s'intégrer l'un l'autre à certains moments, sans se con­

fondre. Notre religion est une religion de Paix. Votre œuvre est une

œuvre au service de la Paix.

Nous conclurons sur cette observation pour expliquer la raison de

ce Prix qui veut avoir, malgré sa modestie au regard de la cause à

laquelle il est destiné, une haute signification, comme une réminiscence

biblique, celle de la célébration d'une idée-lumière, d'une idée-force,

la Paix ; celle de la proclamation d'un devoir impérieux et universel, la

Pa ix; celle de l'annonce d'une espérance positive et ineffable, la Paix.

Permettez-nous par conséquent de laisser la parole à celui dont ce

prix porte le nom bon et prophétique, au Pape Jean XXIII, qui dans

son Encyclique Pacem in terris nous a donné comme en testament

cet avertissement : « A tous les hommes de bonne volonté incombe une

tâche immense, celle de rétablir les rapports de la vie en société sur les

bases de la vérité, de la justice, de la charité, et de la liberté : rapports

des particuliers entre eux, rapports entre les citoyens et l'Etat, rap­

ports des Etats entre eux, rapports enfin entre individus, familles, corps

intermédiaires et Etats d'une part et communauté mondiale d'autre

part. Tâche noble entre toutes, puisqu'elle consiste à faire régner la

paix véritable, dans l'ordre établi par Dieu ». 2

I I I

Ad Excellentissimum Virum Caesarem Guardo, Reipublicae Argentinae

apud Sedem Apostolicam liberis cum mandatis Legatum, qui Summo

Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit. *

Señor Embajador:

Con profundo aprecio y agradecimiento hemos escuchado las defe­

rentes y devotas expresiones que Vuestra Excelencia acaba de dirigir­

nos al presentar las Cartas que le acreditan como Embajador Extraor­

dinario y Plenipotenciario de la República Argentina ante la Santa Sede.

1 A.A.S. 55 (1963), pp. 301-302.

* Die 3 mensis decembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 710: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

710 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Le damos nuestra cordial bienvenida y le manifestamos con íntima

complacencia el gran afecto que sentimos por los amados hijos de su

noble país.

Muchos y profundos son los vínculos que a lo largo de su secular

historia han unido, en fructuosa y feliz intercomunicación, a la Nación

Argentina con la Santa Sede, Ha sido como un fruto connatural del

arraigado sentido cristiano del pueblo argentino, que ha sabido incor­

porar a sus reconocidos valores y virtudes, en lo humano, en lo cultural

y social, la inspiración superior de los valores trascendentes que,

teniendo su origen en Dios, constituyen una llamada perenne hacia

metas más altas para el espíritu y para la misma convivencia humana. 1

Vuestra Excelencia ha aludido en su discurso a los esfuerzos que des­

plegamos en favor de la verdad, la justicia, la libertad y la paz en el

mundo. Pieles al mandato de amor universal enseñado por Cristo, no

podemos menos de sentir la solicitud por todas las Iglesias, 2 más aún,

por todos los hombres, a quienes deseamos servir en todo lo posible,

ofreciéndoles la luz de lo alto que esclarece las mentes, guía las con­

ciencias y fortalece los propósitos en la afanosa búsqueda del verda­

dero sentido y destino último de las cosas y de la humanidad. 3

No es otro el deseo que ha animado y anima a la Iglesia en Ar­

gentina cuando ha tratado de inculcar siempre en sus fieles la necesi­

dad de desarrollar las innumerables exigencias perfectivas que entraña

el mensaje cristiano, invitándoles a esperar en una tierra y en un

cielo nuevos, sin amortiguar por ello « la preocupación por perfeccio­

nar esta tierra, donde crece el cuerpo de la nueva familia humana ». 4

La conciencia permanente y activa de esta fraternidad universal en

Dios y de la consiguiente exigencia de una solidaridad dinámicamente

vivida y constantemente renovada entre quienes caminan hacia una mis­

ma meta, podrá ser fuente inspiradora de sentimientos convergentes y

de esfuerzos generosos para que todos y cada uno de los argentinos

afiancen la paz en la concordia de los espíritus y la reconciliación en

todo el ámbito de sus relaciones e instituciones.

Es esto lo que ardientemente deseamos para la Nación Argentina,

especialmente en los delicados momentos presentes. Y es un voto que

1 Cfr. Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 27. 2 Cfr. 2 Cor. 11, 28. 3 Cfr. Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 3. 4 Ibid., n. 39.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 711: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 711

encuentra resonancias apremiantes en nuestro ánimo ante la llamada

que brota de los objetivos propuestos para el Año Santo.

Señor Embajador : al iniciar la alta misión que le ha sido confiada

por la señora Presidente de su país —cuyo saludo agradecemos, evo­

cando todavía su reciente visita— le aseguramos nuestra benevolencia

y apoyo para el feliz desarrollo de la misma. Asimismo invocamos para

Vuestra Excelencia, para las autoridades y para todos los amadísimos

hijos argentinos copiosas bendiciones del Altísimo.

IV Sodalibus e Societate Iesu qui ad religiosae suae communitatis Praesidum Coetum Romam convenerunt. *

Venerandi ac dilectissimi Nobis Societatis Iesu Sodales,

Dum vos coram hodie admittimus, rursus ea laetitia eaque trepi-

datio animum commovent Nostrum, quibus iam affecti sumus tum die

septimo mensis Maii, anno millesimo nongentesimo sexagesimo quinto,

cum trigesima prima Congregatio Generalis vestrae Societatis initium

cepit, tum die quinto decimo mensis Novembris insequenti anno, cum

eadem Congregatio conclusa est. Magnam laetitiam in primis Nobis

affert praesentia vestra, ob paternae ac sincerae caritatis effusionem,

quam non gignere non potest quaelibet congressio Vicarii Christi cum

religiosis Ignatianis sodalibus, sed praesertim ob christiani apostolatus

fidelitatisque testificationes, quas Nobis praebetis et de quibus admo­

dum gaudemus; at quadam etiam trepidatione afficimur, ob causas de

quibus postea dicturi sumus. Magnum igitur momentum hodierno huic

occursui tribuimus : sive propter initium laborum trigesimae secundae

Congregationis Generalis, quae de more occasionem huius colloquii

exhibet, sive etiam propter eius significationem, historia dignam, quae

minime circumscribitur peculiaribus adiunctis huius colloquii, sed ultra

progreditur. Agitur enim de ignatiana Societate universa, quae, post

plus quam quattuor saecula itineris sui, Romae congregatur, coram

Summo Pontifice, ac fortasse cogitationem intendit ad prophetica i l la

verba, quae in visione audita sunt prope Urbem in loco « L a Storta»

vulgo vocato : Ego vobis Romae propitius ero.1

* Die 3 mensis decembris a. 1974. 1 P. Tacchi-Venturi, S.I. Storia della Compagnia di Gesù in Italia, narrata col sus­

sidio di fonti inedite, vol. II , p. I, Roma 1950, 2* ed., p. 4, n. 2; P. Ribadeneira, Vita

Ignatii, cap. IX: Acta Sanctorum Julii, t. VII, lntverpiae 1731, p. 683.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 712: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

712 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Vos plane estis conscii, sicut Nosmetipsi etiam conscii sumus, nunc

horam verti quasi decretoriam pro Societate vestra ; quo flt ut in animos

vestros confluant memoriae, animi affectus, praesagia, quae spectant

ad vestram futuram sortem atque ad munus vestrum in vita Ecclesiae.

Cum vos coram cernimus, personam gerentes omnium vestrarum Pro­

vinciarum, quotquot in toto terrarum orbe sunt, oculis obversatur

Nostris veluti universa Ignatiana familia, scilicet circiter triginta

milia religiosorum sodalium, qui pro Dei Regno adlaborant atque

magni pretii operam conferunt ad apostolica ac missionalia Ecclesiae

incepta ; de religiosis viris agitur, qui in animarum salutem incumbunt

atque saepe vitam suam totam in silentio atque hominibus occultam

transigunt. Unusquisque ex his vestris fratribus vota procul dubio ex

imo pectore profert pro hac Congregatione, quorum multa per exhibita

« postulata » significata sunt, quaeque ideo postulant a vobis, qui dele

gati estis, sedulam aestimationem magnamque observantiam. At vide­

tur Nobis qualitas ponderanda esse potius quam numerus harum postu­

lationum, quae, sive aperto sive tacito modo, sine dubitatione comple­

ctuntur propositum sese conformandi ad vocationem et ad charisma pro­

prium Ignatianae sodalitatis, quod sine ulla intermissione vobis a maio­

ribus traditum est; propositum etiam complectuntur sese conformandi

ad Dei voluntatem, precando humiliter quaesitam ; propositum denique

accedit sese conformandi ad voluntatem Ecclesiae, secundum spiritua­

lem illam impulsionem, quae iam suffulsit Societatem Iesu, eam adhuc

suffulcit atque in posterum semper suffulciet.

Plane compertam habemus peculiarem huius momenti gravitatem,

quae requirit a vobis non suetam atque ordinariam vestri muneris

perfunctionem, sed potius considerationem diligentem ac synteticam,

liberam ac plenam de praesenti statu vestrae Societatis, ut inde pateat

quomodo se habeat ad difficultates et ad quaestiones, quibus hodie ipsa

premitur. Haec vos praestare debetis summa cum sagacitate atque

supernaturali spiritu unice ducti, cum vestrae vitae religiosae ratio

comparanda sit cum iis quae in mundo et in vestra Societate accidunt ;

praeterea nonnisi Spiritus Sancti voci pronas aures praebeatis oportet,

ductui ac lumini obsequentes Magisterii ecclesiastici; ideoque vos in

opportunis consiliis capiendis gerere debetis humiles, animosos ac fir-

mos, ne longius proferatur incerta rerum condicio, quae, nisi ei obviam

eatur, periculorum plena fore praevidetur. Haec omnia, tamen, a vobis

cum fiducia peragantur.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 713: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 713

Ad Nos quod attinet, nostram fiduciam vobis confirmamus ; vos sin­

cere diligimus vosque pares esse existimamus illi rerum renovationi

atque restaurationi inducendis, quae ab omnibus exspectantur.

En hodierni huius occursus significatio, quam vobis ad meditandum

proponimus. Qua de re vobis iam mentem Nostram aperuimus per

litteras, quas Noster Cardinalis Secretarius Status, mandato Nostro,

dedit die vigesimo sexto mensis martii anno millesimo nongentesimo

septuagesimo ac die quinto decimo mensis februarii anno millesimo

nongentesimo septuagesimo tertio; idque Nosmetipsi fecimus per litte­

ras Nostras, a verbis incipientes In Paschae sollemnitate, quas die

decimo quinto mensis septembris superiore anno scripsimus ad Prae­

positum Generalem ac, per eum, ad omnes sodales Societatis Iesu.

Illarum litterarum sententias resumentes, quas, ut Nobis in optatis

erat, a vobis sedulo considerateque perpensas esse speramus, nunc vos

alloquimur peculiari amore peculiarique sollicitudine permoti, nomine

Christi, atque etiam — ut vobis placet Nosmetipsos habere — qua

Moderator supremus Instituti vestri, vi singularis illius vinculi, quo

Societas Iesu inde ab ortu cum Romano Pontifice coniungitur. In hac

Societate Summi Pontifices spem magnam semper collocaverant.

Nos autem, qui occasione superioris Congregationis Generalis vobis

peculiare munus commisimus atheismum oppugnandi idque censuimus

veluti hodiernam rationem observandi vestrum votum oboedientiae erga

Summum Pontificem, 2 hodie, initio laborum vestrorum in quos universa

Ecclesia respicit, curas iterum ad vos convertimus, hoc ducti proposito,

ut vos ad meditandum confirmemus atque incitemus ; in vobis aspicimus

veluti in unum collectam magnam vestram religiosam Familiam, quae

parumper sistit ac de terenda via consilium capit.

Hac hora, trepidationis plena, quae sessiones vestras praecedit quae­

que iubet nos diligentissima animi attentione audire, quid Spiritus

dicat vobis et Nobis, 3 menti Nostrae tres interrogationes occurrere

videntur, quibus quidem respondendum esse censemus, scilicet : Unde

venitisf Qui estis? Quo pergitisf

Nos hic coram vobis adstamus, milliarii lapidis instar, ad dimetien-

dum, quasi uno oculorum obtutu, iter a vobis adhuc confectum.

I. Unde, igitur, venitisf Cogitatio Nostra pervolat ad saeculum deci­

mum sextum, varium sane atque implicatum, quod hodierni civilis cultus

2 A.A.S. 57 (1965), p. 514: 58 (1966), p. 1177. 3 Cfr. Apoc. 2, 7, etc.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 714: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 1 4 Acta Apostolicae Sedis - vummentarium Officiale

hodiernique doctrinarum cursus fundamenta iaciebantur, atque Ecclesia,

instante christianorum discessionis periculo, novam ingressa erat aeta­

tem, opus promovendo religiosae ac socialis renovationis, quod in preca­

tione atque caritate erga Deum et fratres innitebatur, hoc est in studio

sanctitatis acquirendae quam maxime sincerae. Illud tempus erat, quo

animi alliciebantur novo quodam cogitandi modo de homine ac de

mundo, qui — etsi haec habenda non est verior facies illius motus,

quem (( humanismum » appellant — saepe in eo erat ut Deum prorsus a

vita et ab historiae cursu removeret ; de mundo praeterea agebatur, qui

iam latius patebat ob novas terras recens repertas, ideoque plures ob

causas — nempe ob rerum perturbationes, cogitationes, investigationes,

restaurationes, animorum studia, appetitiones et cetera — haud parum

mundo nostrae aetatis similis erat.

In hac rerum condicione, turbulenta sed splendida, vitam duxit

S. Ignatius. Quamobrem si quaerimus : Unde venitisf, ad nos perve­

nire videtur tamquam vox aquarum multarum* vox e remotis saeculis

erumpens omnium sodalium vestrorum una simul clamantium : Nos ab

Ignatio de Loyola venimus, Conditore nostro; ab eo viro venimus, qui

sua imperitura vestigia impressit non solum in religiosa Familia ab

ipso condita sed in universa quoque Ecclesia, ad christianae pietatis et

apostolatus cursum quod attinet.

— Cum ipso a Manresa urbe venimus, a sacro specu qui testis fuit

progredientium spiritualium ascensionum, quas magna eius anima ex­

perta est, scilicet a serena pace qua incipientes fruuntur, usque ad

purificationes, quae per (( noctem spiritus » habentur, et usque ad fasti­

gium mysticarum gratiarum, quod ipse attigit per visiones Sanctissi­

mae Trinitatis. 5 Tunc prima lineamenta adumbrata sunt illius operis,

quod saeculorum decursu tantopere contulit ad christianorum pietatem

fovendam, eorum animos ad Deum dirigendo : Exercitia Spiritualia

dicimus, quae, inter alia, christianum docent offerre magno animo atque

liberali... totum studium et arbitrium suum ... suo Creatori, ut de se

suisque omnibus id statuat, in quo ipsi potissimum servire possit iuxta

eiusdem beneplacitum6

4 Apoc. 1, 15. 5 Cfr. Huço Rahner, Ignatius von Loyola u. das geschichtliche Werden seiner

Frömmigkeit, Graz 1947, cap. III. 6 Annotaciones, 5; Monumenta Ignatiana, series secunda, Exercitia Spiritualia S. Igna­

tii de Loyola et eorum Directoria, nova editio* tom. I, Rxerc. Spir. : MHSI, vol. 100,

Romae 1969, p. 146.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 715: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 1 5

— Cum Sancto Ignatio — vos rursus Nobis respondens — ab illo

Monte Martyrum venimus, ubi Legifer Pater noster, die quinta decima

mensis Augusti, anno millesimo quingentésimo trigesimo quarto, post

Missam a Petro Fabro celebratam, una cum eo, cum Francisco Xaverio,

cuius hodie festum recolitur, cum Salmerón et Lainez et Rodrigues et

Bobadilla, vota nuncupavit : quae vota veluti verna gemma fuerunt, e

qua postea Romae vestra effloruit Societas. 7

— Item cum Sancto Ignatio — vos pergitis — nunc in urbe Roma

sumus, unde una cum ipso, Successoris Petri benedictione muniti, pro­

fecti sumus, inde ab eo tempore quo Paulus III , post inflammatam

laudationem a Cardinali Gaspare Contarini habitam vertente mense

septembri, anno millesimo quingentésimo trigesimo nono, primum So­

cietatem verbis approbavit ; quae approbatio praelusit Bullae Regimini

Ecclesiae Militantis, quae, edita die vigesimo septimo mensis Septembris,

anno millesimo quingentésimo quadragesimo, suprema Ecclesiae auctori­

tate ortum sanxit novae Societatis Presbyterorum. Novitas autem huius

Instituti, in eo Nobis videtur esse posita, quod Legifer Pater vester plane

perspexerat suorum temporum necessitates, quae postulabant, ut homines

praesto essent prorsus expediti, parati omnia relinquere et quodvis

suscipere munus, quod Romanus Pontifex indicaret atque, ipsius iudicio,

Ecclesiae bonum requireret, omnibus semper Dei gloriae posthabitis :

Ad Maiorem Dei Gloriam. At Sanctus Ignatius longius prospiciebat,

quam illa poscebant tempora : his verbis, enim, Quinque Capitula

concludebat : Haec sunt quae de nostra professione typo quodam expli­

care potuimus, quod nunc facimus ut summatim scriptione hac infor-

memus tum illos qui nos de nostro vitae instituto interrogant, tum

etiam posteros nostros si quos, Deo volente, imitatores habebimus huius

vitae.9

Maiores vestri vos tales voluerunt, tales vos orti estis : quae facta,

ut ita dicamus, Societatem vestram quodammodo describunt, sicut ex

antiquis eius fontibus eruitur, eiusque praecipua statuunt lineamenta,

itemque illam vim dynamicam tribuunt, qua per saeculorum decursum

Institutum vestrum semper suffultum est.

II . Qui igitur sitis pernovimus. Ut enim in Nostra Epistula In

Paschae sollemnitate brevius diximus, vos esse scimus membra Ordinis

religiosi, apostolici, sacerdotalis, qui singulari admodum amoris ac

7 P. Tacchi-Venturi, op. mem., vol. II , parte I, p. 63 sq. 8 P. Tacchi-Venturi, op. mem. vol. I, parte II , Roma, 2' ed. 1931, p. 189.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 716: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

716 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

servitii vinculo cum Romano Pontifice est iunctus, ea scilicet ratione

quae in Formula Instituti exponitur.

Sodales estis religiosi, ideoque viri et orationi evangelicaeque Christi

imitationi addicti, et supernaturali praediti spiritu, quem sartum tectum

tuentur ac protegunt religiosa vota paupertatis, castitatis et oboedien­

tiae; quae quidem, nedum libero personarum statui obstent, quasi

quaedam sint reliquiae aetatum ob socialem cultum obsoletarum, aper­

tam revera testantur voluntatem libertatis assequendae secundum

spiritum Dominici Sermonis in Monte; per haec scilicet officia

is qui divinitus vocatur — quemadmodum Concilium Vaticanum II

subtiliter expressit — ut ... gratiae baptismalis uberiorem fructum

percipere queat, (...) liberari intendit ab impedimentis, quae ipsum a

caritatis fervore et divini cultus perfectione retrahere possent, et divino

obsequio intimius consecratur.9 Qua religiosi sodales, viri estis vitae

severitatis retinentes, ut Dei Filium imitari possitis, qui semetipsum

exinanivit, formam servi accipiens/0 quique propter vos egenus factus

est, cum esset dives, ut illius inopia vos divites essetis; 11 qua religiosi

igitur, sedulo oportet caveatis, ne quis — ut dicta in Epistula scrip­

simus — facile se illi accommodet mentis habitui, qui, sacro exutus,

pronus est in tot formas hodiernas vitae practicae agendae; item agno-

scatis praeterea et vivatis — forti sane animo ac modo in exemplum

proponendo — utilitatem asceticam et opportunitatem animos for­

mandi (...), quae in vita communi insunt, eam integram servantes ad­

versus individualismi, ut aiunt, Uberiorisque singularitatis sollicita-

tiones.

Vos insuper estis apostoli: Evangelii nempe praecones, qui quoquo­

versus mittimini pro germana illa indole, quae vestrae Societatis ima­

ginem distinguit : viri igitur quos ipse Christus mittit in mundum uni­

versum, ad sanctam suam doctrinam inter cuiusvis ordinis condicio-

nisque homines disseminandam. 1 2 Haec sane fundamentalis ac perneces­

saria nota est fidelis Sodalis Ignatiani, qui in Exercitiis itemque in

Constitutionibus impulsiones potest identidem reperire ad virtutes sibi

peculiares excolendas, a S. Ignatio propositas, idque validiore usque

ratione, vehementiore animi contentione, intermisso numquam studio

9 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 44; cfr. Decr. de accomm. renov. vitae

religiosae Perfectae caritatis, nn. .12-14. 10 Phil. 2, 7. 11 2 Cor. S, 9. 12 Cfr. Ex. Spir. n. 145: cfr. MHSI, vol. 100, Romae 1969, p. 246

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 717: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 1 7

ad id assequendum, quod melius, quod « magis », quod plus est. 1 3 Ex

his quippe fontibus ipsa varietas ministeriorum, quae pro munere

vestra Societas exsequitur, intimam penitus causam haurit ad agendam

vitam apostolicam, quam « pleno sensu » vivere oportet.

Ac tum vos estis sacerdotes: haec quoque nota ad istius naturam

Societatis spectat, quamvis minime sit praetermittendus antiquus legi-

timusque mos de cooptandis Fratribus, sacro Ordine haud ornatis, qui

et ipsi benemerentes honorabili semper efficacique munere in vestro

instituto perfuncti sunt. Sacerdotalis enim qualitas expresse a legifero

Patre pro omnibus Religiosis professis exquisita est, et optimo quidem

iure, quoniam necessarium sane est sacerdotium Ordini quem ideo

instituerat, ut potissimum hominum sanctificationem per divinum Ver­

bum atque sacramenta accuraret. Ac revera sacerdotalem characterem

ipsa vestri devotio ad vitam apostolicam agendam postulat, quae — ver­

bum iuvat iterare — « pleno iure » exercenda est : a sacri Ordinis cha­

rismate, quo homo conformetur Christo a Patre misso, praecipuo tam­

quam e fonte manat apostolica indoles missionis, quam uti Ignatiani

Sodales ex officio obitis. Sacerdotes igitur estis, in illa familiaritate

cum Deo exercitati et versati, in qua beatus Ignatius suam Societatem

condidit ; sacerdotes qui docent, sermonis gratia instructi ; 1 4 sacerdotes

eo intendentes, ut sermo Dei currat et clarificetur; 15 sacerdotes qui Dei

gratiam sacramentis celebrandis ministrant, quique potestatem acci­

piunt suscipiuntque officium cohaerenter participandi apostolicum opus,

quo communitas christiana, praesertim per Eucharistiae celebrationem,

intus enutritur atque coagmentatur ; ideo et sacerdotes plane conscii

— ut in Nostra quadam oratione, anno MCMLXIII, diximus — sive

antecedentis sive consequentis inter Sacerdotium et Eucharistiam ne­

cessitudinis, qua fit ut Sacerdos sit non solum augusti Sacramenti

minister et effector, sed etiam primus eius cultor et sapiens doctor et

indefatigatus distributor.16

Demum, vos cum Romano Pontifice peculiari voto estis coniuncti,

siquidem talis cum Petri Successore conexio, quae membrorum Socie­

tatis praecipuus nucleus est, semper confirmavit, immo etiam vestram

1 3 Cfr. generales normas, seu criteria Constitutionum. 14 Cfr. Monumenta Ignatiana, Sancti Ignatii de Loyola Constitutiones Societatis Iesu,

tomus III , textus latinus, p. I, c. 2, 9 (59-60) ; MHSI, vol. 65, Romae 1938, p. 49. 15 2 Thess. 3, 1. 1 6 Ad Itálicos sacerdotes qui XIII hebdomadae de accommodata rei pastoralis reno­

vatione interfuerunt, d. 6 m. Sept. a. 1963; A.A.S. 55 (1963), p. 754.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 718: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

718 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

visibiliter significat communionem cum Christo, primo summoque duce

istius Societatis, quae antonomasiva appellatione Christi propria est,

Societas nempe Iesu. Talis etiam cum Pontifice conexio semper effecit,

ut sodales Societatis plane liberi essent, id est Spiritus motione rege­

rentur, apti ad omnia quaeque munera vel difficillima vel remotissimis

in regionibus exsequenda evaderent, ab angustioribus temporum loco­

rumque condicionibus expediti, afflatu vere catholico et universali pror­

sus perfusi.

Equidem Nos in harum quattuor notarum veluti concentu mira­

bilem illam fructuum ubertatem formarumque aptabilitatem patefieri

videmus, quae volventibus saeculis Societatem distincte ostenderunt

tamquam hominum ab Ecclesia « missorum » Societatem : inde namque

rerum theologicarum habita investigatio traditaque institutio; inde

apostolatus sacrae praedicationis, spiritualis curationis, librorum scrip­

torumque editionum, religiosae variorum coetuum incitationis, moralis

educationis per Verbum Dei et Reconciliationis Sacramentum, quae

peculiari ingeniosoque officio, vobis a sancto Conditore commisso, respon­

deant ; inde apostolatus, qui dicitur, socialis necnon data scientiae doc­

trinaeque provehendae opera, quae a scholarum domiciliis, ut iuvenes

solida expletaque disciplina informentur, in omnes gradus altiorum

studiorum Universitatum ac scientificarum pervestigationum pertin-

gunt ; inde etiam puerorum ac rudium in christianismo institutio, quam

Ignatius, cum primum iam ipse exararet exemplum Quinque Capitu­

lorum, tamquam unum quod potissimum intenderent, suis filiis con­

credidit ; 17 inde « missiones », tamquam efläcax suaviterque memorandum

testimonium « missionis », ipsi Societati explendae ; inde denique adhi­

bitae pauperibus, aegrotis, reiectis hominibus curae. Ubicumque enim

in Ecclesia, vel in provinciis quae plurimum habent difficultatis pri-

maque quasi in acie stant, in compitis ubi variae inter se occursant

doctrinae, in vallis — paene dixerimus — ubi sociales oriuntur con-

flictationes, facta est ac fit comparatio inter vehementiores hominum

postulationes et perennem Evangelii nuntium, ibi fuerunt et sunt

sodales Ignatiani : Societas vestra apte cohaeret et commiscetur cum

ipsius Ecclesiae societate ob multiplicia quidem, quae scite fovetis,

opera, sane perspectum habentes ea omnia ad unum propositum esse

redigenda atque coniungenda, quod Dei gloria hominumque sanctifica-

1 7 Cfr. P. Tacchi-Venturi, op. mem., vol. I, parte II, p. 183.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 719: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 1 9

tio est, seduloque caventes ne inanes exsistant dissipationes, quae prio­

ris momenti optiones impediant.

Curnam igitur dubitatis? Vobis profecto est spiritualis disciplina

robustiore stilo signata, certus prorsus neque ambiguus oris habitus,

saeculorum quaedam comprobatio, inde manans e virtute rationum ac

viarum, quae, cum sint inter historiae aetates ad obrussam exactae,

vestigia fortis illius spiritus, qui beato Ignatio fuit, praeferunt. Nullo

igitur pacto cuique erit dubitandum, quin maius impensiusque stu­

dium peracti hucusque itineris insistendi vestrique charismatis asser­

vandi renovatus fons spiritualis et apostolicae fecunditatis evadat.

Verum profecto est in Ecclesia sollicitationem, nostro huic tempori

peculiarem, hodie pervagari : dubitationem nempe obstinatam seu, ut

aiunt, systematicam; severam naturalis proprii habitus reprehensionem ;

omnia innovandi cupiditatem; uberiorem agendi rationem atque indi­

vidualismi spiritum. Quas vos experimini difficultates, eae sunt quas

hodie christiani in universum experiuntur, tanta cum facta sit humani

cultus conversio, quae ipsam Dei notionem attingat; vestrae difficulta­

tes eaedem sunt ac difficultates huiusce aetatis apostolorum, qui, dum

acri cura nuntiandi Evangelii afficiuntur, pariter animadvertunt quam

difficile sit idem interpretari sermone, quem hodierni homines intel­

legere possint; vestrae difficultates alios etiam Ordines religiosos tan­

gunt. Dubitationes sane et difficultates veras, graves, quas ex vobis

aliqui experiuntur, comprehendimus. Vos enim collocati estis in prima

veluti statione interioris renovationis, quam Ecclesia, praesertim post

Concilium Vaticanum II celebratum, mundo huius temporis ad sae­

culares formas inclinato efficere studet. Societas vestra — dicere liceat —

haud infirmum indicium Ecclesiae vitalitatis per aetatum cursum est;

ipsa fortasse tamquam certus cardo, multae quidem significationis, est,

quo totius Ecclesiae difficultates et sollicitationes, nisus et incepta,

perennitas prosperique eventus vertuntur.

Agitur certe de discrimine, quo — ut saepe saepius dictum est —

angor ac forsitan auctus proditur ; sed Nos, qui sumus Christi Vicarius,

cuius est in fide fratres confirmare,1 8 itemque vos, quibus grave incum­

bit onus recte seien ter que vestrorum appetitiones Fratrum proponendi,

omnes ideo vigilare oportet, ne necessaria, quae fiat, rerum accommo­

datio afferat detrimentum naturali corporis habitui seu identitati, neque

personae Ignatiani Sodalis singular itati, qualem in Formula Instituti

1 8 Cfr. Lc. 22, 32.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 720: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

720 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

expositam tum historiae vices tum spiritualis mos, Ordinis proprius,

aperte proferunt, atque sincera interpretatio ipsarum nostrorum tem­

porum postulationum adhuc videtur exigere. Haec igitur imago neque

adulteranda, neque deformanda est.

Neque apostolatus necessitas appellanda est id quod nonnisi vitae

spiritualis corruptela et deminutio potius vocari debet; ut enim S. Igna­

tius clare admonuisse traditur, quicumque Societatis Iesu sodalis ad

apostolatus opus mittitur, cavere omnino debet, ne sui obliviscatur ut

in aliorum salutem incumbat; eidem non tantummodo fas non est vel

minimum peccatum admittere ad spirituale lucrum quam maximum

faciendum, sed ne licet quidem se in peccandi periculum committere. 1 9

Si vestra Societas in discrimen se ipsa adducat, si vias periculorum

plenas ingrediatur, quae ipsi propriae non sint, detrimenta sane affe­

rantur etiam iis omnibus, quorum christiana educatio atque institutio

quocumque modo Ignatianis sodalibus tantopere debetur.

Iamvero, ut vobis pariter ac Nobis in comperto est, hodie inter

quaedam Ignatianae familiae agmina gravis animadvertitur rerum in­

certitudo, immo quaedam agendi cogitandique ratio, qua in dubium revo­

catur ipsa germana forma religiosae vitae vestrae. Ignatianus sodalis,

qualem summatim descripsimus, suapte natura spiritualis incitator

est, qui scilicet homines sui temporis ad catholicam vitam excolit qua

sacerdos et apostolus, cum haec revera sit persona ipsi propria.

Nunc vero quaestiones ponimus, quae a vobis etiam sunt ponendae,

ut diligens recognitio vitae vestrae instituatur et animi confirmentur :

precandi studium, contemplatio, vitae simplicitas, paupertas, superna­

t u r a l e m adiumentorum usus, quomodo apud vos se habent? Quomodo

se habent apud vos mentis adhaesio et sincera professio veritatum spec­

tantium ad fundamentalia capita fidei et doctrinae moralis catholicae,

qualia a Magisterio ecclesiastico proponuntur? Quomodo se habet vo­

luntas cooperandi plena cum fiducia cum Summo Pontifice? Illae nubes

caelo obductae, quas animadvertebamus anno millesimo nongentesimo

sexagesimo sexto, quamquam magna parte evanuerunt consultis trigesi-

mae primae Congregationis Generalis, 2 0 nonne, pro dolor, diu nimis in

vestrum Institutum umbras proicere perrexerunt? Nonnulla dolenda

19 Cfr. Monumenta Ignatiana, series prima, Sancti Ignatii de Loyola Epistolae et

Instructiones, tom XII, fase. I I : MHSI, Annus 19, fase. 217, Ianuario 1912, Matriti,

pp. 251-252. 20 A.A.S. 53 (1966), p. 1174.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 721: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 7 2 1

facta, quae dubium iniciunt, num quis adhuc ad Societatem pertineat,

saepius accidunt; quae quidem Nobis undique significantur, prae­

sertim a Pastoribus dioecesium, ac detrimentum afferunt ipsi clero

ceterisque religiosis et laicis catholicis. Haec facta a vobis et a Nobis

postulant apertam doloris significationem : non quidem ut de iis iterum

fiat sermo, sed ut coniunctis viribus opportuna remedia adhibeantur,

quorum ope Societas Iesu talis permaneat aut rursus fiat, qualis requi­

ratur et qualis esse debeat, ut Conditoris proposito et Ecclesiae exspec­

tationi hodie respondere queat. Necessarium quidem est, ut scite inve­

stigetur de statu vestrae Societatis, utque rerum hominumque condi­

ciones experientia cognoscantur ; sed necessarium etiam est — idque

expedit iterum admonere — ut secundum sensum spiritualem et secun­

dum lumen fidei aestimatio fiat de iis quae sunt agenda ac de via quam

ingredi oportet, ratione habita voluntatis Dei, qui requirit ut ad ipsius

nutum omnino nos praesto simus.

III . Quo ergo pergitisf Quaestioni sane respondendum est. Ceterum,

et vos eandem quaestionem iam diu posuistis dilucide, fortasse non

sine discrimine.

Meta quam tenere studetis, cuiusque est haec Generalis Congre­

gatio signum temporum opportunum, est — atque nihil aliud habenda

est — quam sana et aequa et apta accommodatio ad iusta huius tem­

poris postulata, servata videlicet substantiali Societatis vestrae indole

propria ac certo atque definito Conditoris vestri charismate. Huc pror­

sus spectavit Vaticanum II Concilium per Decretum Perfectae caritatis,

ubi haec verba leguntur : Accommodata renovatio vitae religiosae simul

complectitur et continuum reditum ad omnis vitae christianae fontes

primigeniamque institutorum inspirationem et aptationem ipsorum ad

mutatas temporum condiciones.21 Quam ad rem, velimus quidem vobis

plenam inicere fiduciam, et hortari vos ut impetum sumatis ad ambu-

landum congruenter hodiernae societatis menti atque spiritui, id tamen

monentes, ut ceterum generatim fecimus in Adhortatione Apostolica

Evangelica testificatio n. 51, talem renovationem, necessariam quidem,

efficacem esse non posse, si a religionis forma familiae vestrae propria

declinet, quam vestra fundamentalis Regula seu Formula Instituti tam

dilucide describit. En Nostrae Adhortationis verba : Accommodatio

enim cuiusvis animantis ad ea, in quorum ambitu degit, non est in eo

posita, ut veram suam amittat identitatem, sed in eo, ut se conformet

2 1 N. 2 .

46 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 722: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

722 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

vitali vigore sibi peculiari. Hodiernas animorum propensiones et postu­

lationes hominum, qui nunc sunt, alte percipientes, id agere debetis,

ut e fontibus vestris veluti lymphae nova vi pollentes exsiliant. Huius­

modi officium aptum est ad animum accendendum, et quidem ratione

habita difficultatum.22

Quare Nos hortamur videlicet toto pectore, ut renovationem hanc

persequamini, quam ipsa Ecclesia tam evidenter tantaque auctoritate

voluit. Neque tamen momentum atque insita pericula Nos, aeque ac

vos, latent. Mundus, in quo degimus, nostrum religiosum mentis habi­

tum in discrimen adducit, atque interdum vel ipsum fidei nostrae iudi­

cium: scilicet huius aetatis homines profano cuidam atque incredibili

humanismo tam confidunt ac iudicio suae rationis, nihil religioni attri­

buenti, tam concedunt, ut progressionis suae opus tum personalis tum

socialis humanis tantum viribus absolvendum esse putent, cum iuxta

nostram sententiam, qui viri Dei sumus, hominis transformatio in Chri­

stum agatur per fidem quae est in Deum viventem, per imitationem

Christi quantum maxime potest absolutam, per electionem Crucis et

belli contra malignum et peccatum suscepti. Meministis illorum ver­

borum : Sub Crucis vexillo Deo militare et soli Deo atque Romano

Pontifici... servire? 23

Ceterum Ignatii saeculum mutationem humanisticam, id est de

hominum condicione atque opinione, subiit, eandemque tam validam

etsi non tam tumultuosam quam insequentibus saeculis, in quibus nempe

dubitationis perpetuae principes floruerunt, et absolutae negationis, et

commenticiae unius terrestris regni formae, quo vera transcendentia

haberi posse omnino negatur. Sed, Ubi sapiens? ubi scriba? ubi conqui-

sitor huius saeculi? Nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi?

Nam placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes.2*

Huius autem admirabilis sapientiae et nuntii nos praecones sumus. Sed

quem ad modum in Venerabilium Fratrum Nostrorum Episcoporum

memoriam redegimus, cum Synodum dimitteremus, ita et vobis idem

iteramus : nempe quantumvis difficultatibus adflictis Christus est nobi­

scum et in nobis; in nobisque loquitur et per nos; neque iusta subsidia

22 A.A.S. 63 (1971), p. 523. 23 Bulla Regimini militantis Ecclesiae, apud P. Tacchi-Venturi, op. mem., vol. I,

parte II , Documenti, Roma, a. 1931, pp. 182-183. 24 1 Cor. 1, 20, 21.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 723: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 723

nobis negabit/5 ut huius aetatis hominibus christianum nuntium, seu

sapientiam, afferamus.

Vera autem et clara hominum societatis visio atque consideratio de

altero etiam nos periculo monet : hoc est ipsa novitas, quae omnia in

quaestionem adducit. Haec vero, sine dubio, multum valet ad hominum

progressionem; sed tum maxime, cum novitas ad Eum refertur qui

nova facit omnia, 2 6 per perenne suae ipsius mortis atque Resurrectionis

mysterium, cuius nos participes facit, per Ecclesiae suae sacramenta :

minime vero cum novitas illa aliquid relativum induens, hodie evertit,

quod heri constituit. Adversus has illecebras, haud difficile est ea

videre, quae vos semper progredientes efficere potestis quaeque vos vicis­

sim propellent : fides potissimum et amor.

Propterea in itinere quod vos extremo hoc saeculo suscipitis, quod­

que sacer Annus optimo auspicio signat ad vitam omnino ad Deum

convertendam, Nos duplex charisma proponimus apostoli proprium,

quod scilicet et identitatem vestri Instituti tutari debet et doctrinam

vestram usquequaque illuminare, aeque ac studiorum domicilia, atque

ephemerides, seu commentaria vestra : hinc, videlicet, fidelitatem non

sterilem aut inertem, sed vivacem ac fecundam, erga traditionem et

fidem et institutionem Conditoris vestri, ut sal terrae et lux mundi

maneatis. 2 7 Bonum depositum custodite. 2 8 Induite vos armaturam Dei,

ut possitis stare adversus insidias diaboli. Quoniam non est nobis col-

luctatio adversus carnem et sanguinem sed adversus principes et pote­

states, adversus mundi rectores tenebrarum harum. Propterea accipite

armaturam Dei, ut possitis resistere in die malo et in omnibus perfecti

stare.29

Ex altera parte, habetis charisma caritatis, nempe ministerii magno

animo pro omnibus hominibus fratribus implendi, qui nobiscum ad

futurum saeculum contendunt; sollicitudo Pauli ipsius est, qua unus­

quisque verus apostolus intus incenditur : Omnibus omnia factus sum,

ut omnes facerem salvos ... Per omnia omnibus placeo, non quaerens

quod mihi utile est, sed quod multis, ut salvi fiant.30

Perfectio in utriusque charismatis concursu posita est, seu in fideli-

25 Cfr. A.A.S. 66 (1974), p. 639. 26 Cfr. Apoo. 21, 5. 2 7 Cfr. Mt. 5, 13, 14. 2 8 Cfr. 1 Tim. 6, 20; 2 Tim. 1, 14. 29 Eph. 6, 11-13. 30 1 Cor. 9, 22; 10, 33.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 724: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

724 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tate et caritate, neutra alteram superante. Res sane difficilis, at certo

possibilis. Hac aetate vehementissime alterum illud charisma attrahit :

agere melius videtur quam esse; operari melius quam contemplari;

vita concreta magis necessaria videtur quam consideratio abstracta,

quo factum est, ut theologia deductiva locum inductivae daret ; ex quo

concludendum forsitan videri potest singulos fidelitatis et caritatis

aspectus repugnare inter se. Minime tamen, ut probe scitis : ambae

enim de Spiritu Sancto procedunt, qui est amor. Numquam homines

nimis amabuntur, sed hoc in amore solo et cum amore solo Christi.

Ecclesia ad hoc se applicat, ut in omni materie ostendat doctrinam

divinitus enuntiatam, utpote catholicam, omnes hominum cogitationes

rectas assumere ac perficere, quae per se ipsae aliquid semper secumfe­

runt imperfectum atque miserum.31 Sed si hoc non accidit, prompta ad

serviendum voluntas degenerare potest in relativismum, et converti ad

prudentiam hominum eorumque sensum immanentisticum, atque etiam

similis fieri eiusdem humanae consortionis, cuius saluti consulendum

fuit, et tandem reduci etiam ad saecularismum necnon cum profanis

rebus confundi. Vos deprecamur, ne vos efferat spiritus vertiginis.32

Hanc ad rem quod attinet, volumus praeterea vobis quasdam signi­

ficare normas, quas in considerationibus vestris enodare poteritis :

a) rerum iudicio et discretione, in quibus mirabiliter iam exercitati

estis ob Ignatianam religiositatem, vobis opus semper erit, ut eadem in

quaerenda synthesi utriusque charismatis seu utriusque poli vitae

vestrae, vos sustinere valeant. Oportebit semper ut perquam dilucida

et consequenti ratione eligere valeatis, aut inter mundi aut inter

Evangelii necessitates, eiusque paradoxi de morte et vita, de cruce

et resurrectione, de stultitia et sapientia. Illud vos dirigat iudicium,

quo Paulus ita provocabat : Quae mihi fuerunt lucra, haec arbitratus

sum propter Christum detrimenta, Veruntamen existimo omnia detri­

mentum esse propter eminentem scientiam Iesu Christi Domini mei, ...;

ad cognoscendum illum et virtutem resurrectionis eius et societatem

passionum illius, configuratus morti eius, si quo modo occurram ad

resurrectionem quae est ex mortuis.^ Reminiscamur eam semper esse

summam regulam, quam Dominus Noster statuit : a fructibus eorum

cognoscetis eos;34 nisus autem, quo iudicium vestrum dirigi debet,

31 H. De Lubac, Catholicisme, Paris 1952, cap. IX, p. 248. 32 Is. 19, 14. 33 Phil. 3, 7-8; 10-11. 34 Mt. 7, 16.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 725: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 725

docilitas vestra erit in audienda voce Spiritus, ut fructum Spiritus

afteratis, qui est caritas, gaudium, pax, patientia, benignitas, bonitas,

fides, mansuetudo, continentia.35

b) Opportunum autem erit meminisse necessitatem bene faciendi

electionem primariam inter varia incitamenta, quibus actuositas apo­

stolica vos in mundo huius aetatis urget. Hodie, revera, difficultas sane

homines afficit in rebus considerate ac sine ulla dubitatione eligendis;

timor fortasse et dubium adest num possint se ipsos plane perficere ; ac

proinde cupiunt omnia esse, omnia facere, omnes sine discrimine sequi

humanas et christianas vocationes, cum sacerdotales tum profanas,

institutorum tum religiosorum tum saecularium proprias, se ad quae­

dam applicando, quae ad alios spectant. Ex quo sequitur, ut taedium

superveniat, quaedam incaute et ex tempore agantur, animus fran­

gatur. Vobis vero vocatio est definita, illa nempe de qua nunc vos ad-

monuimus, quae est aliquid peculiare neque ulli ambiguitati obnoxium in

iis, quae ad religionem et apostolicam vocationem attinent. Hoc quidem

vobis est penitus in praecipuis eius rationibus et praeceptis investi­

gandum.

c) Denique, in vestram memoriam iterum revocamus promptam

oboedientiae voluntatem, quae videtur esse proprius et peculiaris habitus

Societatis vestrae. Ceteris in Ordinibus — Ignatius ipse in illa Epistola

scripsit diei vigesimae sextae mensis Martii anno millesimo quingen­

tésimo quinquagesimo tertio — utilitas percipi potest ex ieiuniis, vigi­

liis aliisve asperitatibus sed ego admodum cupio, fratres carissimi,

ut qui Deo Domino nostro in hac Societate deserviunt, oboedientiae

puritate atque perfectione emineant, per veram nostrarum voluntatum

renuntiationem nostrorumque iudiciorum abnegationem36

In oboedientia, ipsa habetur substantia imitationis Christi, qui per

oboedientiam mundum, ipsa deficiente perditum, redemit, factus oboe­

diens usque ad mortem, mortem autem crucis.3'1 In oboedientia aposto­

licae fecunditatis secreta ratio innititur. Quo magis nova et ardua

aggredimini, eo vel magis intus ei consociemini oportet, qui vos mittit :

Omne genus apostolatus molimina permittuntur, cum firmiter aposto-

35 Gal. 5, 22. 36 Monumenta Ignatiana, series prima, Sancti Ignatii de Loyola Societatis Iesu

Fundatoris Epistolae et Instructiones, tomus IV, fase. V: MHSI, Annus 13, fase. 153,

sett. 1906, Matriti, p. 671. 3 7 Ibid.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 726: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

726 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lorum oboedientia fiditur.3* Haud equidem ignoramus, si oboedientia

multum ab iis qui oboediunt postulet, eandem plus etiam ab iis postu­

lare, qui in potestate sunt : quippe eorum munus est omnes omnium

subditorum audire voces ; prudentibus uti consultoribus, ut sincere res

perpendantur ; coram Deo ea tantum deligere, quae cum eius voluntate

congruant ; in iis vero quae répugnent, sese firmiter interponere. Revera,

quivis Ecclesiae filius plane scit suam fidelitatem oboedientia probari

in eaque inniti : Catholicus fidelis probe novit propterea Ecclesiam prae­

cipere, quod ipsamet in primis Deo oboediat. « Homo liber » ille vult

esse, at iis se sociare recusat, qui « quasi velamen habent malitiae

libertatem ».39 Oboedientiam aestimat pretium libertatis esse, sicut eadem

unitatis est fundamentum.40

Dilecti filii!

Conventum hunc absolventes, nonnulla Nos obtulisse putamus, quae

ad propositam vobis viam, sive in hodierni sive in futuri temporis

mundo pergendam, spectent. Hunc mundum agnoscite : sicque vester

in Christo erit; iisdem atque S. Ignatii oculis eum aspicite; eodem

animo spiritualibus eius necessitatibus advertite; iisdem pugnate

armis, Deum nempe orantes, solas Dei partes et gloriam quaerentes,

caelestes res meditantes, ad omnia patranda vosmet ipsos paratos prae­

bentes. Neque profecto videmur nimium a vobis requirere, si optatum

hoc Nostrum significemus : ut in ista videlicet congregatione diligenter

perpendatis iterumque proferatis, quae tamquam essentialia habeantur

Societatis Iesu sodalium munera, et textum apparet, brevem quidem

sed fundamentalem, quo sodalis quisque vester uti valeat ad seipsum

excutiendum, ad peculiarem religiosam naturam suam dispiciendam,

ad munia redintegrandae ad divinam sibi factam vocationem iterum

audiendam, ad communem vitae consuetudinem cum fratribus coagmen-

tandam. Praesens haec hora id exigit, Societas decretoriam vocem quan­

dam exspectat. Caveatis ne id diutius desideretur !

Ad Nos quod attinet, maxime sane animi attentione labores istos

prosequimur, qui magnopere conferant oportet ad sanctitatem atque

apostolicam navitatem, nec non ad fidelitatem erga vestrum charisma

atque Ecclesiam ; hos vero labores praecipue prece confirmamus, ut lumen

Sancti Spiritus, qui Spiritus est Patris et Fili i , vos collustret, vos robo-

3 8 Loew, Journal d'une mission ouvrière, p. 452. 3 9 Cfr. 1 Pet. 2, 16. m H. De Lubac, Méditations sur l'Eglise, p. 224, cfr. pp. 222-230.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 727: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 727

ret, vos conducat, vos excitet et impellat ad propius usque Christum

cruci affixum consequendum. Ad Iesum communem omnium orationem

nunc dirigamus, eadem adhibentes S. Ignatii verba: Suscipe, Domine,

universam meam Ubertatem. Accipe memoriam, intellectum atque volun­

tatem omnem. Quicquid habeo vel possideo, mihi largitus es: id tibi

totum restituo, ac tuae prorsus voluntati trado gubernandum. Amorem

tui solum cum gratia tua mihi dones, et dives sum satis, nec aliud

quicquam ultra posco.41

Ita, ita, fratres et filii ! Pergite, in Nomine Domini. Iter simul

prosequamur, liberi, oboedientes, in Christi dilectione invicem coniuncti

ad maiorem Dei gloriam. Amen.

NUNTIUS TELEVISIFICAS

Episcopis et christifidelibus Cilensis Nationis datus occasione dedicationis templi nationalis votivi B. M. V. a Carmelo, loco vulgo Maipu, exeunte Anno Sancto in locali Ecclesia celebrato. *

Venerables hermanos en el Episcopado y amadísimos hijos de Chile:

Con ánimo henchido de gozo nos dirigimos a vosotros en una ocasión

tan especial y solemne como es la consagración del Templo Votivo Na­

cional, dedicado a la Virgen del Carmen, en Maipú.

Nos complace sobremanera saber que, respondiendo prontamente a la

iniciativa de vuestro Episcopado, la comunidad católica chilena ha vibra­

do de manera espontánea y unánime ante el reclamo de rendir homenaje

entrañable y amoroso, como la mejor culminación del Año Santo, a la

Patrona celestial de Chile, tan íntimamente asociada a la historia y vida

de vuestro pueblo.

En efecto, la devoción mariana, que floreció tan pronto en la cultura

aimará y quichua, ha ido enraizándose cada vez más entre vosotros,

llegando a constituir una faceta importante y dinámica de vuestra reli­

giosidad y ayudándola a encarnarse en las realidades de cada mo­

mento. Es como si la historia antigua y reciente, un pasado lleno de

41 Ex. Spir., n. 234; op. cit., MHSI, vol. 100, Romae 1969, pp. 308-309.

* Die 28 mensis novembris a. 1974.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 728: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

.728 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

realizaciones y un presente ávido de proyectar, con redoblada voluntad

de progreso espiritual y humano, las legitimas aspiraciones de todos en

un ambiente cada vez más cristianamente solidario y fraternamente

participado, hubiese hallado expresión de genuina autenticidad en torno

al misterio de María.

Queremos hoy exhortaros a proseguir, perfeccionándolo siempre, ese

camino. María es, en efecto, el modelo por excelencia de la Iglesia; un

modelo, siempre válido, de fe, como respuesta a la palabra de Dios,

premisa y cauce de su prodigiosa maternidad divina; modelo de amor

operante, de presencia activa y alentadora en la comunidad orante de

los Apóstoles 1 y que « precede con su luz al peregrinante pueblo de

Dios como signo de esperanza cierta y de consuelo hasta que llegue el

día del Señor )).2

Podemos pues declararnos dichosos de tener por Madre en la Iglesia

a la Madre de Jesús. Ella, asociada misteriosamente y para siempre a

la obra de Cristo, « continúa obteniéndonos los dones de la salvación

eterna ». 3 Esta constante solicitud suya por los elegidos, 4 no puede

menos de ser un verdadero resorte interior, en el corazón palpitante al

unísono de todos sus hijos, para descubrir en cada semejante a un

hermano « sellado con el mismo Espíritu, el cual es prenda de nuestra

herencia, mientras llega la plena redención del pueblo de su patrimo­

nio . . . » . 5 Y es en la adhesión plena, vivida, a este patrimonio del

Espíritu, donde deberán encontrar convergencia y estímulo las as­

piraciones de renovación y reconciliación, individual y social, que cons­

tituyen los objetivos del Año Santo.

Una devoción auténtica a María traerá por tanto como fruto conna­

tural para vosotros, chilenos, y para todos cuantos en esta fecha me­

morable participan de vuestro fervor mariano, un creciente empeño de

servicio al Evangelio, con verdadero afán por llevar a todos los hombres

el mensaje de salvación y edificar solidariamente, entre los liberados

en Cristo, el reino de Dios. De este modo, « al ser honrada la Madre el

Hijo ... será mejor conocido, amado, glorificado ». 6

Confiamos vivamente en que vosotros, amadísimos hijos de Chile, ali-

1 Cfr. Exhortación Apostólica sobre el Culto a la Santísima Virgen, nn. 16-21. 2 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 68. 3 Ib. 62. 4 Cfr. ib. 5 Ef. 1, 14. 6 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 66.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 729: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Acta Pauli Pp. VI 729

mentando en vuestros espíritus una siempre rejuvenecida comunión en

los ideales del progreso cristiano, sabréis abrir camino a una nueva

floración eclesial, instaurada sobre el amor, en la vida de ese querido

país. Depositamos estos votos nuestros ante la Virgen del Carmen de

Maipú, a la que hemos querido también rendir nuestro homenaje con

la donación de un manto y una corona, símbolos de confianza filial en

su poderosa protección. Invocando su valiosa intercesión ante el Señor

para que asista siempre a todos los amadísimos hijos de esta nación y

premie el esfuerzo de cuantos han hecho posible la hermosa realidad

de ese Santuario Nacional, os bendecimos a todos en el nombre del

Padre, y del Hijo y del Espíritu Santo.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 730: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

730 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA SS. CONGREGATIONUM

S A C R A C O N G R E G A T I O P R O D O C T R I N A F I D E I

DECLARATIO De abortu procurato

I. Prooemium

1. Quaestio de abortu procurato deque lege quae abortus

libertatem forte concedat, fere ubique acrium disceptationum

argumentum evasit. Quae disceptationes minoris gravitatis

profecto essent, si de vitae humanae causa non ageretur,

quae primordiale bonum est, necessario tuendum ac promo­

vendum. Id cuique patet, quamquam multi rationes quaerere

conantur, ut, contra manifestam rei veritatem, etiam abor­

tus huic causae inservire possit. Ac mirum non videri non

potest, quod dum ex una parte gliscere cernimus apertam re­

clamationem adversus poenam capitis et quodlibet belli genus,

ex altera vero parte animadvertimus magis magisque abor­

tus libertatem vindicari, sive absolutam sive certis limitibus

circumscriptam, qui quidem laxiores usque fiunt. Ecclesia

autem, utpote quae plane sit conscia ad muneris sui partes

pertinere hominis defensionem contra ea omnia, quae illum

destruere vel dehonestare possint, hanc quaestionem silentio

praeterire nequi t : cum Dei Filius homo factus sit, iam nemo

est, qui, ob communem naturam humanam, frater eius non

sit, nec vocetur ut christianus fiat, ad salutem ab ipso acci­

piendam.

2. Apud plures Nationes, publicae auctoritates quae reni­

tuntur libertati abortus lege sanciendae, vehementibus solli­

citationibus premuntur , ut ad hoc faciendum inducantur : id

dicitur nullius violare conscientiam, cum suam cuique se­

quendi sententiam libertas relinquatur, atque impediatur ne

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 731: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 7 3 1

quis propriam aliis imponat. « Pluralismus ethicus » vindi­

catur, quasi hic e « pluralismo ideologico » suapte natura con­

sequatur. At de rebus agitur, quae inter se magnopere diffe­

runt, quia actiones citius quam merae opiniones alios attin­

gunt in iis, quae ad ipsos pertinent, et quia numquam alicui

fas est ad opinandi libertatem appellare, ut aliena iura laedat,

maxime autem ius ad vitam.

3. Plures laici christiani homines, medici praesertim, atque

etiam patrum matrumque familias consociationes, viri in re

politica versati vel gravibus officiis fungentes, adversus huius

opinionis motum consulto excitatum fortiter obstiterunt. Po­

tissimum autem plures Conferentiae Episcopales, nec non Epi­

scopi nomine proprio, opportunum duxerunt de tradita Eccle­

siae doctrina sine ulla ambiguitate fideles commonere. 1 Haec

documenta, quorum mira est concordia, praeclara in luce col­

locant observantiam, quae secundum naturam humanam et

doctrinam christianam, humanae vitae debetur. Nihilominus

fieri contigit, ut eorum plura, hic illic, non sine quadam reti­

centia reciperentur ac vel etiam prorsus recusarentur.

4. Pro munere sibi concredito promovendi atque tutandi

fidem et mores in Ecclesia universali, 2 S. Congregatio pro

Doctrina Fidei statuit in omnium christifidelium mentem prae­

cipua huius doctrinae capita revocare. Hoc modo ipsa, dum

Ecclesiae unitatem in luce ponit, Apostolicae Sedis auctoritate

confirmabit, quae hac in re feliciter Episcopi iam sunt aggressi.

Ac fore confidit, ut universi fideles, non iis exceptis qui

his controversiis novisque opinionibus perturbati sunt, plane

intellegant hic non agi de opinione aliis opinionibus opponenda,

1 Plura hac de re Episcoporum documenta inveniuntur in G. Caprile, Non ucci­

dere. Il Magistero della Chiesa sull'aborto, Pars II, pp. 47-300. Romae 1973. 2 Regimini Ecclesiae universae, III, 1, 29. Cf. ibid., 31. «Ad eam spectant quae­

stiones omnes, quae fidei morumque doctrinam attingunt, vel cum ipsa fide connec­

tuntur»: A.A.S. 59 (1967), p. 897.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 732: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

732 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ;

sed de ipsis tradenda constanti doctrina supremi Magisterii,

quod regulam morum, fidei lumine collustratam, exponit. 3

Patet igitur hac Declaratione graviter onerari fidelium con­

scientias. 4 Faxit Deus, ut per eam universi quoque homi­

nes illuminentur, quotquot sincero corde « veritatem facere »

student (cf. Io. 3, 2 1 ) .

II. Doctrina fidei exponitur

5. « Deus mortem non fecit, nec laetatur in perditione vivo­

rum » (Sap. 1, 1 3 ) . Verum quidem est Deum animantia crea­

visse, quae certo temporis spatio vivunt, et mortem abesse

non posse a mundo viventium corporeorum. Illud autem quod

est in primis propositum, vita est; omnia in hoc aspecta­

bili universo sunt facta propter hominem, qui imago Dei est

et rerum creatarum fastigium (Gen. 1 , 2 6 - 2 8 ) . In humanarum

rerum ordine, « invidia diaboli mors introivit in orbem ter­

rarum » (Sap. 2, 2 4 ) . Mors per peccatum invecta, peccato

haerere pergit, cuius signum et simul consectarium exstat;

eadem tamen praevalere nequaquam poterit. Etenim Christus

Dominus, resurrectionis veritatem confirmans, in Evangelio

proclamat Deum non esse Deum mortuorum, sed viventium

(Mt. 2 2 , 3 2 ) ; ac mortem, sicut peccatum, per resurrectionem in

Christo devictum iri (cf. 1 Cor. 1 5 , 2 0 - 2 7 ) . Hinc intellegitur

humanam vitam, hisce etiam in terris, pretiosam esse. Quae

vita a Creatore inspirata est, eademque ab ipso resumitur

(cf. Gen. 2, 7; Sap. 1 5 , 1 1 ) . Vita humana permanet sub Dei

protectione: sanguis hominis clamat ad ipsum (cf. Gen. 4, 1 0 ) , qui requiret ut eius ratio reddatur : « ad imaginem quippe

3 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 12: A.A.S. 57 (1965), pp. 16-17. Haec Declaratio non de cunctis agit quaestionibus, ad abortum pertinentibus; theologorum est eas sedulo expendere de iisque disputare. Nonnulla enim tantum memorat fundamentalia principia, quibus theologi tamquam lumine et regula uti de­bent, et quorum ope omnes christiani certitudinem suam confinnant de praecipuis doctrinae catholicae capitibus.

4 Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25: A.A.S. 57 (1965), pp. 29-31.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 733: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 733

Dei factus est homo » (Gen. 9, 5-6). « Non occides » (Eco. 20,

13) : hoc est mandatum Dei. Vita dono quidem datur, sed

simul officia coniuncta habet: non solum, enim, accipitur ut

« talentum » (cf. Mt. 25, 14-30), sed opus est inde lucrum col­

ligatur. Ad quos fructus ferendos, multiplicia munera in hoc

mundo homini offeruntur, a quibus ipse se subducere non

potest; idque christianus homo altius intellegit, quippe qui

probe sciat sibi vitam aeternam pendere ex iis, quae ipse,

Dei gratia adiutus, in terrestri hac vita peregerit.

6. Ecclesiae Traditio semper docuit humanam vitam tutan­

dam esse, eique esse favendum tam in initio, quam in variis

eius processus temporibus. 5 Ecclesia inde a primaeva aetate,

cum Graecorum Romanorumque moribus adversaretur, instan­

ter asseveravit christianorum mores hac in re ab illis longe

distare. In opere, cui Didachè est index, id clare enuntiatur :

« Non interficies fetum in abortione neque interimes infantem

natum ».6 Athenagoras sedulo annotat a christianis pro homi-

cidis eas feminas haberi, quae medicamentis utuntur ad fetum

eiciendum; ipse damnat interfectrices puerorum, etiamsi hi

adhuc vivant in sinu matris, ubi iam « Deo curae esse » existi­

mantur. 7 Tertullianus fortasse de hac re non semper consona

scribit; nihilominus hoc essentiale principium clare ponit:

5 Sacri auctores haud instituunt disputationes philosophicas de fetus animatione,

sed ad vitae periodum se referunt, nativitati praeviam, cui Deus prospicit: Deus creat

et format hominem, eum veluti manu sua effingens. De huiusmodi argumento primum

sermo fieri videtur in Ier. 1, 5, de eoque mentio in plurimis aliis invenitur Scripturarum

locis. Cf. Is. 49, 15; 46, 3; Iob. IO, 8-12; Ps. 22, 10; 71, 6; 139, 13. In Evangelio

S. Lucae (1, 44) legimus: «ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsul-

tavit in gaudio infans in utero meo ». 6 Didachè Apostolorum, V, 2, ed. Funk, Patres Apostolici, T, 17; Epistola Bar-

nabae, XIX, 5, eadem exprimit (Funk, op. mem., I, 91-93); 7 Athenagoras, Legatio pro christianis, 35 (PG 6, 970: SC 3, pp. 166-167).

Cf. etiam Ep. ad Diognetum, V, 6 (Funk, op. mem., I, 399: SC 63) quae de christianis

dicit: «liberos procreant, sed non abiciunt fetus».

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 734: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 3 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

« Homicidii festinatio est prohibere libere nasci, nec refert, natam quis eripiat animam an nascentem disturbet. Homo est et qui est futurus ».8

7. Saeculorum decursu, Sancti Ecclesiae Patres eiusque Pa­

stores ac Doctores eandem doctrinam tradiderunt, neque ta­

men diversae sententiae de puncto temporis, quo spiritualis

anima in corpus infundatur, ullam umquam fecerunt dubita­

tionem de abortus illiceitate. Verum quidem est Media Aetate,

qua communiter existimabatur animam spiritualem nonnisi

post primas hebdomadas in fetu praesentem adesse, diversam

aestimationem de tali peccato deque poenarum gravitate esse

factam; scilicet probatos quoque auctores pro hoc priore vitae

tempore, in solvendis casibus, benigniores quasdam sententias

retinuisse, quas tamen pro insequentibus graviditatis tempori­

bus respuebant. Nihilominus ab iis numquam tunc negatum est

abortum, etiam primis iis diebus, obiective grave esse pecca­

tum. Ac reapse in talem condemnationem omnes convenerunt.

E tot, quae exstant, documentis satis esto nonnulla commemo­

rare. Pr imum Concilium Moguntinum, anno DCCCXLVII cele­

bratum, poenas resumit a superioribus Conciliis illatas contra

abortum, ac decernit severissimam poenitentiam imponendam

esse mulieribus quae « partus suos necant vel quae agunt

secum, ut utero conceptus excutiant ».9 In Decreto Gratiani

haec Summi Pontificis Stephani V verba referuntur : « Con­

ceptum in utero qui per avorsum deleverit homicida est ». lü

8 Tertullianus, Apologeticum IX, 8: PL I, 314-320: Corp. Christ. I, p. 103, 1. 31-36. 9 Can. 21 (Mansi, 14, eoi. 009). Cf. Conc. Eliberitanum, can. 63 (Mansi, 2, col. 16)

et Ancyranum, can. 21 (ibid., 519). Cf. etiam Gregorii III decretum de paenitentia iis imponenda qui tale crimen admisissent (Mansi, 12, p. 292, can. 17).

10 Decretum Gratiani, Concordia discordantium canonum, C. 2, can. 20, a. 5. Medii Aevi aetate vero ad Augustini auctoritatem appellabatur, qui in opere De nuptiis et

concupiscentiis, e. 15 ita scribit: «Aliquando eo usque pervenit haec libidinosa cru-delitas, vel libido crudelis, ut etiam sterilitatis venena procuret; et si nihil valuerit conceptus fetus aliquo modo intra viscera exstinguat ac fundat, volendo suam prolem prius interire quam vivere ; aut si in utero iam vivebat, occidi antequam nasci » (PL 44, 423-424; CSEL 42, p. 230: cf. Decretum Gratiani, C. 32, q. 2, c. 7).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 735: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 735

S. Thomas, Doctor communis Ecclesiae, docet abortum grave

peccatum esse, legi naturae contrarium. 1 1 Renatarum Litte­

rarum aetate, Xystus V abortum quam maxima severitate

condemnat. 1 2 Saeculo post, Innocentius XI respuit quorun­

dam propositiones canonistarum, laxismo faventium, qui a

culpa excusare conabantur abortum ante illud tempus pro­

curatum, quo a quibusdam censebatur animam spiritua­

lem in novum viventem infundi. 1 3 Nostris temporibus postre­

mi Romani Pontifices eandem doctrinam quam accuratissime

declaraverunt: Pius XI gravioribus obiectationibus expresse

respondit; 1 4 Pius XII clare reiecit abortum directum, eum

scilicet qui finis vel medii ad finem rationem habet ; 1 5 Ioan­

nes XXIII magisterium SS. Pa t rum revocat, cum statuit in­

dolem sacram hominis vitae, quippe « quae inde a suo exordio,

Creatoris actionem Dei postulet». 1 6 Recens Concilium Oecu­

menicum Vaticanum I I , cui Paulus VI praefuit, severissime

abortum damnavit : « Vita ... inde a conceptione, maxima cura

tuenda est; abortus necnon infanticidium nefanda sunt cri­

mina ».17 Idem Paulus VI, qui saepius de hoc argumento ser-

11 In IV Sententiarum, distinct. 31, textus expositio. 12 Constitutio Effraenatam, a. 1588 (Bullarium Roman., V, 1, pp. 25-27; Fontes

Iuris Canonici, I, n. 165, pp. 308-311). 13 Denz.-Schön. 2134 (1184). Cf. Pii IX Const. Apostolicae Sedis (Acta Pii IX, V,

pp. 55-72; A.S.S. 5 (1869), pp. 287-312; Fontes Iuris Canonici, III, n. 552, pp. 24-31). 14 Litt. Encycl. Casti Connubii: A.A.S. 22 (1930), pp. 562-565; Denz.-Schön. 3719-21

(2242-2244). 1 5 Pii XII sententiae sunt certae, definitae, plures; eaedem argumentum esse

possunt alicuius completae tractationis. Ex omnibus autem unam solummodo pro­

ferimus, quae in sermone legitur ad Sodalitatem Medicorum Italorum a S. Luca,

die 12 mensis Nov. habito, a. 1944; «Finché un uomo non è colpevole, la sua

vita è intangibile, ed è quindi illecito ogni atto tendente direttamente a distruggerla,

sia che tale distruzione venga intesa come fine o soltanto come mezzo al fine, sia che

sì tratti di vita embrionale, o nel suo pieno sviluppo ovvero giunta ormai al suo ter­

mine» (Discorsi e Radiomessaggi, VI, p. 191). 16 Litt. Encycl. Mater et Magistra: A.A.S. 53 (1961), p. 447. 17 Const. Gaudium et Spes, II, c. 1, n. 51; cf. n. 27: A.A.S. 5S (1966), p. 1072;

cf. p. 1407.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 736: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

736 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

monem habuit, asseverare non dubitavit huiusmodi Ecclesiae

doctrinam « neque esse mutatam, neque posse umquam mu­

tari ».18

III. Adiunguntur argumenta rationis lumine comparata

8. Observantia humanae vitae debita non christianis tantum­

modo praecipitur; eam enim ratio quoque per se ipsa exigit,

si quidem inquirat quid persona humana sit et quid esse de­

beat. Rationali natura cum constet, homo subiectum perso­

nale est, quod in seipsum cogitationem intendere, atque de

actibus suis et ideo de sua ipsius sorte decernere valet: ipse

liber est. Quapropter est sui dominus, vel potius, cum se per­

ficiat in tempore, ei subsidia praesto sunt, unde talis fieri pos­

sit; in hoc proprium ipsius munus positum est: anima eius,

a Deo immediate creata, spiritualis est, ac proinde immor­

talis. Item ad Deum ipse patet, ac nonnisi in eo plenam

sui ipsius perfectionem inveniet. Is autem vitam degit cum

suis similibus societate coniunctus, et quasi innutri tur per

mutuum personale commercium cum ipsis, in pernecessario

sociali convictu. Respectu habito ad societatem atque ad alios

homines, cuilibet humanae personae ius est sui possidendi,

necnon possidendi suam vitam suaque diversa bona; idque

stricta iustitia omnibus erga ipsum imponitur.

9. Attamen temporali vita, quae in hoc mundo ducitur, non

omnia continentur, quae ad personam pertinent, quippe cui

proprius sit altior vitae gradus, qui nequit fine terminari. Cor­

poralis vita bonum quoddam fundamentale existimanda est,

quod hisce in terris tamquam ceterorum omnium condicio ha­

betur. At praestantiora bona exstant, quorum causa licebit,

18 Alloc. Salutiamo con paterna effusione, die 9 Dec. habita, a. 1972 (A.A.S. 64,

1972, pp. 76-79). Inter huius indeclinabilis doctrinae documenta est praecipuo loco

habenda S. Officii declaratio, Qua abortus directus damnatur (Denz. 1890). A.S.S. 17

(1884), pp. 555-56; 22 (1888-90), p. 748; Denz.-Schön. 3258.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 737: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 737

immo etiam necessarium esse poterit, eiusdem vitae iacturam

facere. In personarum societate, commune bonum est finis, cui

singulae personae servire debent cuique sua privata commoda

subicient. Bonum tamen personae humanae finis ultimus haud

est; sub hoc respectu, societatis prorsus est inservire personae,

cum haec nonnisi in Deo destinatam sibi supremam metam

consequi possit. Eadem nonnisi Deo ultime subicitur; ideoque

numquam fas erit hominem pro mero instrumento haberi, quo

quis libere uti possit ad celsiorem finem adipiscendum.

1 0 . Circa mutua iura et officia personae atque societatis, ad

moralem disciplinam spectat conscientias illuminare, ad ius

vero definire atque ordinare quae sint officia praestanda. Iam­

vero, complura quidem iura sunt, quae humana societas tri­

buere per se nequit, utpote quae ei praecedant, quae tamen et

tutari et efficacia reddere debet: huiusmodi sunt, maxima ex

parte, ea quae hodie « iura hominis » appellantur, quaeque

nostra haec aetas se plane declaravisse gloriatur.

11. Pr imum personae humanae est ius vivendi. Ei alia qui­

dem sunt bona, quorum nonnulla sane pretiosiora sunt, at ius

ad vitam fundamentum est atque condicio ceterorum, ac proin­

de magis quam cetera protegendum est. Ad societatem vel pu­

blicam auctoritatem, quaecumque est eius forma, nullo modo

spectat illud ius aliis reservare, aliis autem auferre : quodlibet

huius generis discrimen, tum nomine stirpis vel sexus, tum no­

mine coloris corporis vel religionis factum, semper iniquum

est. Illud enim est ius non ex gratia aliena profluens, sed cuili­

bet gratiae antecedens, ac postulat proinde, ut agnoscatur; si

denegatur, stricta iustitia violatur.

12. Si ratio discriminis inniti tur diversis vitae hominis aeta­

tibus, non minus excusatione caret ac aliae quaelibet rationes.

Ius ad vitam integre pertinet ad senem vel maxime debilita-

47 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 738: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

738 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tum; ab eo qui insanabili aegritudine afficitur, non amittitur; legitimum est non minus puero recens nato, quam homini ma­turitatem habenti. Revera quaevis vita humana observanda est ex eo ipso tempore, quo generationis processus incipit. Simul atque ovum fecundatum est, iam inchoata est vita, quae ne­que patris neque matris est, verum novi viventis humani, qui propter se ipsum crescit. Is numquam humanus fiet, nisi iam tunc talis fuit.

13. Scientia genetica recentioris temporis praeclare confir­mat has res, quae manifesto semper patuerunt, quaeque mi­nime tangunt disputationes de certo animationis tempore.19 Ipsa videlicet demonstravit iam a primo momento adesse fixam structuram seu programma geneticum huius viventis : homi­nem nempe, et quidem hunc hominem individuum, omnibus suis notis propriis praefinitisque iam ornatum. Ab ipsa fecun­datione iniit mirificus cursus cuiusdam vitae humanae, cuius singulae potentes facultates tempus poscunt, ut recte ordinen­tur atque ad agendum praeparentur. Hoc saltem dici potest, scientiam aetatis nostrae, etiam perfectissimam, nullum effi­cax adiumentum suppeditare abortus fautoribus. Ceterum non pertinet ad scientias biologicas decretoriam sententiam ferre de quaestionibus proprie philosophicis et moralibus, cuius-

" Haec declaratio consulto quaestionem reliquam facit, quo temporis momento

anima spiritualis infundatur. Qua de re ut traditio non est unanima, ita auctores

inter se differunt. Nam cum alii affirment id primo vitae tempore fieri, aliis placet

non hoc ante fieri, quam germen in sua sede steterit. Nimirum non est scientiae eas

dirimere quaestiones, quia existentia animae immortalis ad eiusdem provinciam non

pertinet. Agitur enim de quaestione philosophiae propria, a qua haec moralis affirmatio

nullo modo dependet, duabus his de causis: 1) quia, etiam si ponatur infusionem

animae tardius supervenire, est nihilominus in fetu incipiens humana vita (de qua

biologicae scientiae ope constat), quae et praeparat et exigit animam, per quam

natura a parentibus accepta perficiatur; 2) quia si solum tamquam probabilis illa

animae infusio, de qua dicimus (non enim de re contraria umquam constabit), iudi­

cetur, vitam ei adimere idem est ac periculo se committere occidendi hominis, non

tamquam in spe, sed omnino anima instructi.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 739: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 739

modi est quaestio de momento quo constituitur persona hu­

mana, vel de abortus legitimitate. Ex ratione vero morali

hoc constat: etiamsi forte dubitetur sitne fructus conceptionis

iam persona humana, obiective iam grave peccatum est se com­

mittere in periculum homicidii faciendi. « Homo est et qui

est futurus ».20

IV. Respondetur nonnullis obiectationibus

14. Lex igitur divina atque ipsa naturalis ratio excludunt

quodlibet ius directe interficiendi hominem innocentem. Ve­

rumtamen si causae, quibus abortus defenditur, semper essent

manifesto pravae vel futtiles, haec quaestio non tam vehemen­

ter agitaretur : quae contra inde gravissima fit, quod aliquibus

in casibus, immo fortasse bene multis, abortus recusatio in

discrimen adducit alia magni momenti bona, quae homines

tutari solent quaeque nonnumquam etiam videri possunt

aliis antecedere. Non agnoscere non possumus gravissimas has

difficultates : exempli gratia, valetudo matris in periculum ad­

duci potest, et quidem in ipsum vitae discrimen; grave onus

esse potest, quod secum affert alius in familia infans, prae­

sertim si iustis de causis existimatur ille futurus esse abnor­

mis vel mansurus vitio aliquo invalidus ; premere potest etiam

certum quoddam pondus, quod obtinent in aliquibus regioni­

bus quaestiones honoris et dedecoris, vel deminutio capitis et

dignitatis, et ita porro. At prorsus est declarandum ex his

rationibus nullam umquam obiective tribuere posse ius decer­

nendi de alterius hominis vita, etiam in eius exordio; ad fu­

turam autem infelicitatem infantis quod attinet, nemo, ne

eius quidem pater aut mater, possunt se in eius substituere

locum nec si in primo germinis seu embryonis statu verse­

tur, ut ipsius nomine mortem praeponant vitae. Ille ipse infans

cum ad maturam aetatem pervenerit, numquam ius habebit

2 0 T e r t u i x . cf. not. 8 .

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 740: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

740 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mortem sibi consciscendi; donec igitur sui iuris non est, tanto

minus parentes eligere valent pro eo mortem. Etenim vita

bonum est nimis fundamentale, quam ut aequiperari et com­

parari possit cum incommodis etiam maximis. 2 1

15. Quantum motus ad feminas emancipandas eo praeci­

pue spectat, ut ab omni iniquo discrimine eas expediat, tantum

quidem plene probatur. 2 2 Hac autem in re multum profecto

restat agendum in variis humani cultus provinciis. Attamen

natura mutari nequit, nec femina, sicut ne vir quidem ipse,

subduci possunt ab officiis, quae natura ab iis poscit. Cete­

rum, omnis libertas publice agnita semper tamquam finibus

circumscribitur certis aliorum iuribus.

16. Idem dicendum est de vindicatione sexualis libertatis.

Si intellegitur sub hac dictione acquisitus paulatim dominatus

rationis verique amoris in appetitus naturae, cum tamen ipsa

delectatio non spernatur sed in suo convenienti loco retinea­

tur — et in hoc dominatu posita est sola vera l i b e r t a s —, nihil

ei obici potest; talis enim libertas a iustitia V i o l a n d a semper

cavebit. Verum, si quis contra putat virum et feminam « libe­

ros » esse, quasi iis liceat voluptate sexuali frui usque ad sa­

tietatem, nulla habita ratione vel legis vel necessariae ordina­

tionis vitae sexualis ad eius fecunditatis fructus, 2 3 tunc eius­

modi cogitandi modus nihil christiani in se habet; immo ipso

homine indignus est. Quidquid est, nullum tribuitur inde

2 1 Ioannes Card. Villot, Secretarius Status, haec scripsit de vita protegenda ad

Iul. Card. Döpfner, die 10 Oct. a. 1973: « (Die Kirche) kann jedoch zur Behebung

solcher Notsituationen weder empfängnisverhütende Mittel noch erst recht nicht die

Abtreibung als sittlich erlaubt erkennen » (L'Osservatore Romano, ed. germ. 26-10-73, p. 3) 22 Litt. Encycl. Pacem in terris: A.A.S. 55 (1963), p. 267sq.; Const. Gaudium et

Spes, n. 29: A.A.S. 58 (1966), p. 1049; Pauli VI Alloc. Salutiamo: A.A.S. 64 (1972), p. 779. 23 Const. Gaudium et Spes, II, c. I, 48: A.A.S. 58 (1966), p. 1068: Indole autem

•sua naturali, ipsum institutum matrimonii amorque coniugalis ad procreationem et

educationem prolis ordinantur, iisque veluti suo fastigio coronantur. Item n. 50: ibid.

p. 1070: Matrimonium et amor coniugalis indole sua ad prolem procreandam et edu­

candam ordinantur.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 741: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 7 4 1

ius de alterius vita decernendi, licet sit embryonalis, vel eam exstinguendi, causa adducta alicuius gravaminis.

17. Progredientes scientiae tr ibuunt rei technicae peritis, im­

mo latiorem usque tribuent facultatem interventuum exquisito­

rum, quorum consectaria gravissima esse possunt in bonam

malamve partem. Haec sunt per se admirabilia ingenii humani

inventa. At technica ars iudicium doctrinae moralis fugere

non potest, quoniam suapte natura eo spectat, ut homini deser­

viat, ac propterea eadem fines, quibus homo destinatur, servare

debet. Sicut nemini licet vires atomicas adhibere ad quemlibet

sine discrimine finem, ita nemo legitime potest vitam humanam

in quamlibet partem flectere vel usurpare; omnis artis techni­

cae usus nonnisi in hominis ministerium fieri potest, ut scilicet

melius explicentur naturales eius potentiae, ut morbi praeca­

veantur vel depellantur, ut hominis progressio plenius fovea­

tur. Etsi constat perfectiorem technicam artem reddere usque

faciliorem abortum primo graviditatis tempore, nihilominus

morale de eo iudicium nequaquam inde mutatur .

18. Plane novimus quam gravis sit quibusdam familiis ac

Nationibus quaestio de temperando natorum numero : hanc

ob causam novissimum Oecumenicum Concilium et deinde

Litterae Encyclicae Humanae Vitae, die xxv mensis Iulii anno

MCMLXVIII editae, de « paternitate responsabili » dixerunt. 2 4

Quemadmodum ergo docuerunt Constitutio Conciliaris Gaudium et Spes, et Litterae Encyclicae Populorum Progressio aliaque

documenta pontificia, rursus nunc firmiter asseverare est pro­

positum, numquam ac nullam ob causam abortum adhiberi

posse neque a familia, neque ab auctoritate politica tamquam

24 Const. Gaudium et Spes, nn. 50 et 51: A.A.S. 58 (1966), pp. 1070-1073. Pauli VI Litt. Encycl. Humanae vitae, n. .10: A.A.S. 60 (1968), p. 487. Responsabilis paternitas in quaestione de natorum numero ordinando usum tantummodo subsidiorum licitorum supponit (cf. Humanae vitae, n. 14: ibid., p. 490).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 742: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

742 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

instrumentum legitimum ad numerum natorum temperandum. 2 5

Iniuria enim et offensa, quae principiis moralibus infertur,

semper bono communi importat gravius damnum, quam ullum

prorsus incommodum oeconomici vel demographici generis.

V. Vita moralis et lex civilis

19. Disputatio de abortus honestate fere ubique coniunctas

habet disceptationes ad iuris provinciam spectantes. Nulla

sane Natio est, in qua non prohibeatur et puniatur homici­

dium; in pluribus praeterea eadem illa prohibitio et poenae

complectuntur peculiarem casum abortus procurati. Nostris

vero diebus latus opinionis publicae motus exposcit, ut huius­

modi prohibitio mitigetur. Iam animadvertitur valde diffusa

animorum propensio eo spectans, ut quaecumque leges coer­

centes quam maxime restringantur, praesertim quoties pri­

vatam vitam pervadere videntur. Suscipitur etiam argumen­

tatio ex « pluralismo » : si cives multi, ac peculiari modo Catho­

licae Ecclesiae filii, abortum damnant, alii contra^ multi eum

probant, saltem uti minus malum; cur ergo hi cogi debent, ut

opinionem sequantur quam non accipiunt, et nominatim in

Natione ubi maiorem constituunt partem? Ex altera autem par­

te, ubi leges quae abortum vetant adhuc vigent, difficulter

applicantur: nam crimen ipsum crebrius et multo frequentius

factum est, quam ut semper puniatur, ac proinde publicae

auctoritates prudentius esse existimant in eis flagitiis coni­

vere. At si lex quae non applicatur ac tamen conservatur, fieri

non potest quin detrimentum aliquando afferat ipsi aucto­

ritati ceterarum legum. Atque illud etiam addendum est abor­

tum clandestinum ipsas feminas, quae ad eum confugiant,

maioribus obicere periculis non tantum earum futurae fecun-

25 Const. Gaudium et Spes, n. 87: A.A.S. 58 (1966), pp. 1110-1111. Cf. Pauli VI

Litt. Encycl. Populorum progressio, n. 81: A.A.S. 59 (1967), p. 272. Alloc. Ad Uni­

tarum Nationum Consociationem: A.A.S. 57 (1965), p. 883; Ioannis XXIII Litt. Encycl.

Mater et Magistra: A.A.S. 53 (1961), pp. 445-448.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 743: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 7 4 3

ditatis, verum saepe ipsius vitae. Etiamsi ipsi abortum tam­

quam malum considerare pergant, nonne legum latores decer­

nere possunt, ut eius damna minuantur?

20. Hae rationes, et aliae etiam quae hinc illinc afferun­

tur, non valent ad libertatem abortus lege decernendam.

Negari quidem non potest legem civilem non posse omnem

provinciam morum continere neque omnia punire mala;

nemo hoc ab ea poscit. Saepe tolerare debet id quod

tandem aliquando minus malum est, ut maius vitetur.

Cavere tamen necesse est id quod accidere possit, si leges

mutentur : multi, enim, licentiam agendi putant, eam quae,

fortasse, nihil aliud est nisi puniendi recusatio. In hoc autem

abortus casu, ipsa recusatio puniendi significare saltem vide­

tur legis latorem non amplius existimare abortum crimen ali­

quod esse contra vitam humanam, cum homicidium semper

graviter punire pergat. Verum etiam est legem ipsam non

debere inter varias opiniones decernere, neque aliam plus prae­

cipere quam aliam. Nihilominus vita infantis praeferenda est

omni opinioni; neque appellari potest libertas cogitandi, ut

eidem vita auferatur.

21. Munus legis non est tantummodo denotare et describere

id quod iam agitur, sed adiuvare ut id melius agatur. Utcum­

que res sese habet, officium Civitatis est tutari uniuscuiusque

iura ac debiliores protegere. Qua de causa oportebit eam multa

errata corrigere. Non necesse est lex omnia puniat, sed non

potest adversari legi illi altissimae et sanctissimae omnium

legum humanarum, videlicet legi naturali , in ipso homine ab

eius Conditore inscriptae tamquam normae, quam ratio re­

cludit beneque exprimere contendit, et quam iugiter opus est

melius intellegere, sed cui semper malum est contradicere.

Lex humana nonnumquam omittere potest poenam, at red­

dere non valet honestum et probum id quod ius naturale

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 744: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 4 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

transgreditur, quia haec ipsa contradictio per se sufficit, ut

aliqua lex iam cesset lex esse.

22. Quidquid leges civiles hac in re statuunt, exploratis­

simum esse debet hominem numquam parere posse legi in­

trinsece inhonestae; et hoc accidit, si lex feratur quae princi­

pium liceitatis abortus recipiat. Is praeterea non potest esse

particeps alicuius motus publicae opinionis, qui eiusmodi legi

faveat, neque potest latis suffragiis sustinere. Ne poterit qui­

dem suas conferre partes ad talem applicandam legem. Exem­

pli gratia, patiendum non est, ut medici et nosocomi in neces­

sitatem adducantur proxime cooperandi in abortu faciendo,

ac proinde alteram utram eligendi partem, legem scilicet Dei

aut vitae professionis condicionem.

23. Ex contrario, legis humanae est societatis renovationem

promovere ac tales vitae inducere condiciones in omnibus

civium ordinibus — iis in primis qui minus prospera fortuna

utuntur — ut semper et ubique omnis infans, in hunc mun­

dum enatus, modo hominibus digno suscipiatur. Subsidia fa­

miliis et matribus non nuptis, auxilia infantibus destinata,

leges pro infantibus naturalibus atque institutum adoptionis

sapienter ordinatum : hae omnes rationes solidae et frugiferae

provehendae sunt, ut pro abortu praesto sit semper altera optio

et electio tam vere possibilis, quam honorabilis.

VI. Conclusio

24. Haud semper facile est in divina lege observanda sequi

conscientiam, quippe quae incommoda imponat et onera, quo­

rum minime est parvipendenda gravitas, heroicamque requi­

rat quandoque virtutem, ut huiusmodi moralibus postulatio­

nibus pareatur. Attamen necessarium est plane declarare con­

stantem huiusmodi verae rectaeque conscientiae fidelitatem

viam esse ad verum humanae personae profectum, ac prae-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 745: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 7 4 5

terea eos omnes, ad quos res pertineat, cohortari ut tot homi­

nibus et mulieribus leviora reddant onera, tot succurrant

familiis et pueris, qui in difficillimis ac paene perditis vitae

condicionibus versantur.

25. Nequit sane apud christianos homines de quavis re exi­

stimatio terrenis huius vitae limitibus contineri, cum ipsi

probe sciant in praesenti hac vita alteram sibi parari, cuius

tantum est momentum, ut ad eius normam omnia ponderari

debeant. 2 6 Secundum hanc normam nulla est hac in terrestri

vita infelicitas, quae absoluta habenda sit, ne acerbissimus

quidem dolor, qui gignitur e necessitate filium mentis vel

corporis vitio affectum alendi. Hic agitur de mutata illa rerum

aestimatione, quam Christus Dominus nuntiavi t : « Beati qui

lugent, quoniam ipsi consolabuntur » (Mt. 5, 5). Ab Evan­

gelio igitur recedit, qui e dolorum aerumnarumque privatione

felicitatem hoc in mundo metiri velit.

26. Hoc tamen haud significat fas esse nihil omnino hos

dolores et aerumnas curare. Ex contrario, quivis cordatus

homo, ac profecto quivis christianus promptus esse debet ad

hisce malis remedia pro viribus adhibenda. Id nempe requirit

praeceptum caritatis, cuius cura ad iustitiam stabiliendam

primum pertineat oportet. Numquam sane est abortus pro­

bandus, at in primis eiusdem removendae sunt causae. Haec

omnia quandam, ut dicitur, politicam actionem requirunt,

ac peculiaris provincia haec erit, quae ad leges spectabit. At

2 6 Ioannes Card. Villot, Secretarius Status, Conventui Medicorum catholicorum PX

omnibus nationibus, qui die 26 Maii, a. 1974, Barcinone conclusus est, haec scripsit:

« Por lo que a la vida humana se refiere, esta no es ciertamente unívoca, más bien, se

podría decir que es un haz de vidas. No se puede reducir, sin mutilarlas gravemente,

las zonas de su ser, que, en su estrecha dependencia e interacción, están ordenadas

las unas a las otras: zona corporal, zona afectiva, zona mental y ese transfondo

del alma donde la vida divina, recibida por la gracia, puede desplegarse mediante

los dones del Espíritu Santo» (L'Osservatore Romano, 29-V-1974).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 746: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

746 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

simul boni mores fovendi sunt, atque actuosa opera danda

est ut familiis, matribus et filiis quovis modo subveniatur.

Magnas quidem progressiones in humanae vitae bonum medi­

cinalis scientia iam consecuta est; et ampliores etiam licet

exspectare, secundum proprium medicorum munus, quorum

est vitam sustentare et fovere quam maxime, nequaquam

autem eam exstinguere. Optandum pariter est, ut per idonea

instituta aut, iis deficientibus, per christianae magnanimi­

tatis et caritatis ardorem omnes assistendi formae magis in

dies promoveantur.

27. Moribus tutandis efficax opera dari nequit, nisi etiam

in doctrinae campo contendatur. Permittendum enim non est,

ut illa cogitandi ratio vel potius etiam ille animi affectus,

quo fecunditas malum putatur, diffundatur, neque ei obsista­

tur. Verum quidem est non omnes civilis cultus formas familiis,

numerosa prole fecundis, pari modo favere, hasque maioribus

angustiis praepediri, ubi quaestuosae industriae vel urbanae

vitae ratio invalescunt. Quo factum est, ut Ecclesia iterum ite­

rumque recentioribus hisce temporibus egerit de ((paternitate

responsabili », tamquam de verae prudentiae exercitio, hu­

manae et christianae. Quae prudentia autem germana esse

nequit, nisi magnanimitatem complectatur; praeterea stabili­

ter coniunctam habere debet conscientiam magni illius mune­

ris cooperandi cum Creatore in vita tradenda, quae et novis

membris humanam consortionem ditat et novos filios largitur

Ecclesiae. Praecipua cura ac sollicitudo Ecclesiae Christi est,

ut vita protegatur eique faveatur. Sine dubio ipsa in primis ad

eam vitam spectat, quam Christus in terris attulit : « Veni ut

vitam habeant et abundantius habeant » (Io. 10, 10). Omnia

vero vitae genera a Deo proveniunt, et ad homines quod atti­

net, corporalis vita habenda est necessarium initium. In ter­

restri hac vita peccatum invexit, multiplicavit et graviora

usque reddidit dolorem et mortem; Iesus autem haec onera

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 747: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 747

in se assumens, ea transmutavit ; credentibus in eum dolores

atque ipsa mors resurrectionis instrumenta fiunt. Quare

S. Paulus asserere iure potuit : «Existimo enim quod non

sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam,

quae revelabitur in nobis » (Rom. 8, 18). Ac volentibus com­

parationem instituere, cum eo addere licebit: « Quod in prae­

senti est momentaneum et leve tribulationis nostrae supra

modum in sublimitate aeternum gloriae pondus operatur in

nobis » (2 Cor. 4, 17).

Declarationem hanc de abortu procurato Summus Pontifex

Paulus div. Prov. P P . VI, in Audientia concessa infrascripto

Secretario Sacrae Congregationis pro Doctrina Fidei, die xxvni

mensis Iunii a. MCMLXXIV, ratam habuit, confirmavit atque

evulgari iussit.

Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis pro Doctrina

Fidei, die xvin mensis Novembris, in Dedicatione Basilicarum SS. Petri et Pauli Apostolorum, anno MCMLXXIV.

FRANCISCUS Card. SEPER

Praefectus

© HIERONYMUS HAMER

Archiepiscopus tit. Lorensis

a Secretis

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 748: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 4 8 Acta apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Giovedì 28 Novembre 1974, il Santo Padre Paolo VI ha

ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, Sua Eccellenza il Signor EDUARDO TAMAYO GASQUE,

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Venezuela.

Martedì 3 Dicembre 1974, il Santo Padre Paolo VI ha rice

vuto in solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere

Credenziali, Sua Eccellenza il Signor CESARE GUARDO, Amba­

sciatore Straordinario e Plenipotenziario di Argentina.

SEGRETERIA Di STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha nominato :

Protonotari Apostolici soprannumerari:

28 giugno 1974. Mons. Figueiredo Francis (Cochin). 20 settembre » Mons. Beigel Edoardo (Hildesheim). 25 ottobre » Mons. Knrowski Teofìl (Krakow).

Prelati d'onore di Sua Santità:

9 febbraio 1974. Mons. Hugo Leon (Cáceres). » » » Mons. Nebres Domingo (Cáceres).

15 giugno » Mons. Ada Leon Guerrero Giuseppe (Agaña). » » » Mons. Aguon Camacho Tomas (Agaña). » » » Mons. Leon Guerrero Camacho Zoilo (Agaña). » » » Mons. Torres Martínez Vicente (Agaña).

15 luglio » Mons. Ackerson Francis A. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Beiter Lambert M. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Curran Philip B. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Fleming Patrick V. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Greinader Linford F. (Altoona Johnstown). » » » Mons. Luddy Joseph M. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. McCaa Francis B. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Ossowski Casimir (Altoona-Johnstown).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 749: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 7 4 9

15 luglio 1974. Mons. O'Toole Anthony J. (Altoona-Johnstown).

» » Mons. Walsh Richard J. (Altoona-Johnstown).

» » » Mons. Milano James (EI Paso). » » » Mons. Rowland Thomas (EI Paso).

22 » » Mons. Mertens Arthur (Spokane). 9 agosto » Mons. Radano vic Mariano (Zagreb).

19 » » Mons. Beltran Eusebio Giuseppe (Atlanta). 22 Mons. Goretti Sergio (Città di Castello).

» » » Mons. Blanc Angelo (Pinerolo). 5 settembre » Mons. Chen Giuseppe (Cáceres).

10 » » Mons. Dziemian Antonio (Dodge City). » Mons. Temaat Norberto C. (Dodge City).

20 » » Mons. Becker Edmund Joseph (Dubuque).

» » » Mons. Blessington William Henry (Dubuque).

» » » Mons. Chihak John Peter (Dubuque). » » » Mons. Cooney Edmund Lawrence (Dubuque).

» » » Mons. Heineman Donald Paul (Dubuque). » » » Mons. Heuring Al van Peter (Dubuque).

» » » Mons. King Charles B. (Dubuque). » » » Mons. Maguire Paul Joseph (Dubuque).

» Mons. Mullan Maurice Andrew (Dubuque). » » Mons. Neu Hubert J. (Dubuque).

» » » Mons. O'Brien Roger Edward (Dubuque).

» » » Mons. Olinger Julius John (Dubuque).

» Mons. Reicks Leander Henry (Dubuque). » » » Mons. Reilly James J. (Dubuque). » » » Mons. Ryan Kenneth Michael (Dubuque). » » » Mons. Schumacher Joseph (Dubuque). » » » Mons. Sigwarth Anthony William (Dubuque). » » » Mons. Steiert Gerald Vincent (Dubuque). » » » Mons. Sweeney Donald Francis (Dubuque).

» » » Mons. Thomas Joseph M. (Dubuque). » » Mons. Thornton John Finley (Dubuque).

Mons. Weeler David Andrew (Dubuque). » » » Mons. Witkowski Eugene (Dubuque).

25 » » Mons. Turri Giuseppe (Comacchio). 7 ottobre » Mons. Berti Pier Luigi (Roma). » » » Mons. Cartacei Vinicio (Roma).

» » Mons. Iani Carlo (Roma).

» » » Mons. Marzani Pietro (Roma). » » » Mons. Paisano Salvatore (Roma).

Mons. Pimpo Mario (Roma).

» » Mons. Savini Aldo (Roma). » » » Mons. Venier Elio (Roma).

10 » » Mons. Bielerzewski Ludovicus (Poznan). » » » Mons. Rzepa Ioannes (Tarnów).

17 » » Mons. Squilla Gaetano (Aquino, Sora e Pontecorvo). 25 » » Mons. Dzwigonski Franciszek (Krakow).

» Mons. Walancik Franciszek (Krakow).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 750: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

750 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

25 ottobre 1974. Mons. Zacher Edward (Krakow). 30 » Mons. Hardi Marcello (Velletri).

» » » Mons. Trocchi Eteocle (Velletri).

Cappellani dì Sua Santità:

1 giugno 1974. Mons. Kibulengenza Pietro (Masaka). 28 » Mons. Chullikal Saverio (Cochin). 15 luglio » Mons. Ohervenak Aloysius J. (Altoona-Johnstown)

» » » Mons. Davis Edward J. (Altoona-Johnstown). » » Mons. Fleming Joseph H. (Altoona-Johnstown).

» Mons. Kelly Francis E. (Altoona-Johnstown). » » » Mons. Kirkpatriek James S. (Altoona-Johnstown).

» » Mons. Mabon Thomas K. (Altoona-Johnstown). » » Mons. O'Toole Joseph M. (Altoona-Johnstown).

» » » Mons. Panza Paul D. (Altoona-Johnstown). » » Mons. Pier Joseph F. (Altoona-Johnstown). » » Mons. Plummer Francis E. (Altoona-Johnstown). » » Mons. Saylor Philip P. (Altoona-Johnstown).

» » Mons. Stephens Gerald E. (Altoona-Johnstown). 18 » » Mons. Leopold Francesco (Graz-Seckau). 19 agosto » Mons. Schröer Francesco (Graz-Seckau). 22 » » Mons. Verrilli Luciano (Troia).

» » Mons. Lewandowski Bogumil (Wloclawek). 22 settembre Mons. Cucci Alessandro (Foggia).

» Mons. Nardella Matteo (Foggia). » » Mons. Rosiello Antonio (Foggia).

25 » » Mons. Armino Salvatore (Oppido Mamertina).

» » Mons. Battista Giovanni (Oppido Mamertina). » Mons. Cocolo Rocco (Oppido Mamertina).

» » Mons. Meduri Domenico (Oppido Mamertina). » » » Mons. Tigani Vincenzo (Oppido Mamertina). 7 ottobre » Mons. Appignanesi Ennio (Roma). » » » Mons. Bona Diego (Roma).

» Mons. Canciani Mario (Roma). » » Mons. China Pietro (Roma). » » Mons. Dell'Orto Alfredo (Roma). » » » Mons. Di Giorgi Vincenzo (Roma).

» » Mons. Moretti Gastone (Roma). » » » Mons. Pezzella Vincenzo (Roma).

» Mons. Porta Alfonso (Roma). » » Mons. Hauti Francesco (Roma).

Mons. Scorza Giovanni (Roma). » Mons. Smirne Salvatore (Roma).

» » » Mons. Tedeschi Alberto (Roma). » » » Mons. Testi Alberto (Roma). » » » Mons. Vasti Lino (Roma).

10 » Mons. Frackowski Casimirus (Gniezno). » » » Mons. Banaszak Marianus (Poznan). » » » Mons. Wolniewicz Marianus (Poznan).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 751: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Diarium Romanae Curiae 7 5 1

10 ottobre 1974. Mons. Gajda Petrus (Tarnów). » Mons. Kazmierczyk Adamus (Tarnów).

» » Mons. Kos Casimirus (Tarnów). » Mons. Kostrzewa Franciscus (Tarnów). » Mons. Sopata Michael (Tarnów).

» » » Mons. Wach Stanislaus (Tarnów).

» » » Mons. Winiarz Michael (Tarnów). » » » Mons. Chmielewski Zygmunt (Warszawa).

» » Mons. Domanski Witold (Warszawa). » » Mons. Inlender Boguslaw (Warszawa).

» » » Mons. Kot Tadeusz (Warszawa).

» » » Mons. Luft Andrzej (Warszawa). )) » » Mons. Skalski Witold (Warszawa). » » Mons. Debowski Leon (Wloclawek).

25 » » Mons. Bylica Jozef (Krakóv). » Mons. Hyc Jan (Krakóv).

» » » Mons. Jakubiec Wojciech (Krakóv). » Mons. Kacz Witold (Krakóv).

» » Mons. Truszkowski Stanislaw (Krakóv). 30 » » Mons. Gabrielli Eugenio (Velletri).

» Mons. Senatore Gennaro (Cava dei Tirreni)

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI ha conferito :

Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile: 25 gennaio 1974. Al sig. Markwalter Giovanni (Savannah). 4 marzo » Al sig. Kreusch Felice (Aachen).

10 » » Al sig. Pottebaum Ugo (Münster). 10 aprile » Al sig. Gal vin Allen Carlo (Cape Town). 26 » » Al sig. Langendijk Antonio ('s-Hertogenbosch).

» » » Al sig. Teppena Giuseppe M. C. ('s-Hertogenbosch). 21 maggio » Al sig. Ballborn Franz (Münster). 20 giugno » Al sig. Renner Wilhelm (Passau).

» » » Al sig. Ulmann Franz (Passau). 21 » » Al sig. Van der Eeden Enrico (Breda).

» » Al sig. Goffard Jean (Namur).

» » Al sig. Warner Enrico (Osnabrück). 6 luglio » Al sig. Lafontaine Renato (Namur).

17 » » Al sig. Roberti Nunzio (Matera). 13 agosto » Al sig. Theuerschuh Ivan (Trieste). 10 ottobre » Al sig. Escoffier Jean (Lyon).

» » » Al sig. Fedou René (Lyon). 25 » Al sig. Lenczowski Francesco (Krakóv).

La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa: 20 giugno 1974. Al sig. Brichta Emil (Passau).

» » » Al sig. Egger Kurt (Konrad) (Passau). » » Al sig. Wosner Hermann (Passau).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 752: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

752 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

13 agosto 1974. Al sig. Berretti Franco (Roma). 5 settembre » Al sig. Biaggi Giovanni (Svizzera).

11 » » Al sig. Feggi Walter (Comacchio).

Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

10 marzo 1974. Al sig. Schmelz Otto (Münster). 14 » » Al sig. Kramer Guglielmo (Köln).

» » » Al sig. Kusche Huberto (Köln). 6 aprile » Al sig. Hermanns Federico (Köln).

10 » » Al sig. Sommer Giuseppe (Aachen). 26 » » Al sig. Theelen Uberto (Roermond).

» » » Al sig. Guiaux Guillaume (Rotterdam).

» » Al sig. Van Cuyk Guglielmo ('s-Hertogenbosch).

» » Al sig. Verhulst Antonio ('s-Hertogenbosch).

» » Al sig. Schräge Giovanni Giuseppe (Utrecht). 18 maggio » Al sig. Aguirre Francisco (Guatemala).

» » » Al sig. Azmitia José (Guatemala). » » » Al sig. Dorion Roberto (Guatemala).

» » Al sig. Engel Mucdan Enrique (Guatemala).

» » » Al sig. Gavarrete Soberon Juan (Guatemala). » » Al sig. Half on Eduardo (Guatemala).

» » » Al sig. Luna Ruiz Francisco Eduardo Alejandro (Guate­mala).

» » » Al sig. Molina Nannini Fernando Ricardo (Guatemala). » » » Al sig. Pérez Rosales Jesus (Guatemala). » » » Al sig. Sevrain André (Guatemala).

21 » » Al sig. Van Eyll Teodoro (Essen). » » » Al sig. Thauer Alfonso (Köln).

26 » » Al sig. Keileners Giuseppe (Roermond).

» » » Al sig. Van der Schoot Giovanni ('s-Hertogenbosch). 5 giugno » Al sig. Sleumer Bernardo (Groningen). » » » Al sig. Henskens Antonio (Rotterdam). » » » Al sig. Swijenberg Giovanni (Rotterdam).

13 » » Al sig. Grossi Bruno (Roma). » » » Al sig. Macchiavelli Eugenio (Roma).

20 » » Al sig. Schatz Adolf (Passau). » » » Al sig. Lindmeier Siegfried (Passau).

21 » » Al sig. Jansen Guglielmo ('s-Hertogenbosch). 28 » » Al sig. Balummel Manick Edoardo (Oochin).

» » » Al sig. Burleigh Kurisinkal Giacomo (Gochin).

» » » Al sig. Lenthaparampil Mani Tommaso (Gochin). 15 luglio » Al sig. Stenger Ferdinando (Fulda). 22 » » Al sig. Montalto Antonio (Italia).

7 agosto » Al sig. Burkart Odilo (Regensburg). 13 » » Al sig. Mambòr Giancarlo (Palestrina).

» » » Al sig. Marcelli Cola (Palestrina). » » Al sig. Rinaldi Raffaello (Pescia).

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 753: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

An. et vol. LXVI 31 Decembris 1974 N. 13

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

I I N D E X G E N E R A L I S A C T O R U M

( A N . ET VOL. L X V I )

I - A C T A P A U L I P P . V I

L i t t e r a e A p o s t o l i c a e s u b p l u m b o d a ­t a e , 289 .

A d h o r t a t i o n e s A p o s t o l i c a e , 1 1 3 , 177.

S a c r a C o n s i s t o r i a , 49 .

L i t t e r a e A p o s t o l i c a e M o t u P r o p r i o D a t a e , 308 .

C o n s t i t u t i o n e s A p o s t o l i c a e , 189 , 312 , 313 , 315 , 317 , 369 , 3 7 1 , 465 , 467 , 469 , 470 , 4 7 2 , 4 7 3 , 5 9 3 , 594 .

L i t t e r a e A p o s t o l i c a e , 5 , 6 , 190 , 1 9 1 , 319 , 320 , 3 2 1 , 322 , 3 2 3 , 324 , 325 , 326 , 327 , 328 , 372 , 373 , 376 , 377, 378 , 379 , 380 , 475 , 476 , 477, 478 , 479 , 480 , 4 8 1 , 529 , 596 , 599 , 600 .

C o n v e n t i o , 6 0 1 .

E p i s t u l a e , 6 3 , 225 , 329 , 3 3 1 , 3 8 1 , 4 3 3 , 435 , 4 4 1 , 482 , 485 , 533 , 5 3 4 , 537, 620, 673 .

N u n t i i g r a t u l a t o r i i , 7 , 227 , 332 , 334 , 4 4 2 , 487 .

A l l o c u t i o n e s , 9 , 1 0 , 1 3 , 15 , 16 , 6 4 , 65 , 66 , 7 3 , 76 , 77 , 8 4 , 1 9 2 , 195 , 198 , 200 , 2 0 1 , 2 3 2 , 235 , 2 4 1 , 2 4 3 , 2 4 9 , 2 5 3 , 257 , 260 , 262 , 263 , 265 , 2 6 8 , 335 , 338 , 340 , 3 4 2 , 346 , 3 8 3 , 387 , 388 , 3 9 1 , 392 , 4 0 4 , 4 4 4 , 489 , 4 9 1 , 492 , 4 9 3 , 4 9 4 , 495 , 539 , 542 , 545 , 549 , 5 5 3 , 554 , 557 , 564, 567 , 5 7 1 , 572 , 625 , 629 , 6 3 1 , 640 , 644, 653 , 7 0 3 , 7 0 4 , 709 , 7 1 1 .

N u n t i i R a d i o t e l e v i s i f i c i , 206 , 208 , 2 7 3 , 405 , 727 .

N u n t i i r a d i o p h o n i c i , 2 4 , 654 .

N u n t i i s c r i p t o d a t i , 274 , 280 , 2 8 2 , 347 , 407 , 4 1 1 , 446 , 496 , 575 , 656.

I I - A C T A

S E C R E T A R I A E S T A T U S

R e s c r i p t u m e x A u d i e n t i a , 89 .

I I I - A C T A

S S . C O N G R E G A T I O N U M

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o D o c t r i n a F i d e i :

H o m i l i a , 228 .

48 - A. A. S.

Declarationes, 6 6 1 , 730 .

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 754: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

7 5 4 Index generalis actorum

S a c k a C o n g r e g a t i o p r o E p i s c o p i s :

Decreta, 27 , 28 , 95 , 214 , 3 5 1 , 455 , 457 , 499 , 500 , 5 0 1 , 580 , 5 8 1 , 662 .

Provisiones Ecclesiarum, 27 , 9 3 , 169 , 213 , 286 , 350 , 4 1 3 , 453 , 499 , 580 , 662 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o E c c l e s i i s O r i e n t a l i b u s :

Decretum, 583 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o R e l i g i o s i s e t I n s t i t u t i s S a e c u l a r i b u s :

Decretum, 215 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o G e n t i u m E v a n g e l i z a t i o n e s e u d e P r o p a g a n ­d a F i d e :

Decreta, 97 , 3 5 3 , 3 5 4 , 355 , 356 , 357 , 3 5 8 , 360 , 416 , 503 .

Provisiones Ecclesiarum, 170 , 4 1 4 , 459 , 664 .

Nominationes, 1 7 1 , 415 , 460 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o C u l t u D i v i n o :

Directorium, 3 0 .

Litterae circulares, 98 .

Decreta, 100 , 1 7 2 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o C a u s i s S a n c ­t o r u m :

Decreta, 1 0 1 , 1 0 3 , 106 , 3 6 1 , 417 , 4 2 0 , 504 , 507 , 510 , 5 1 3 , 516 , 584 , 587 , 665 .

S a c r a C o n g r e g a t i o p r o I n s t i t u t i o n e C a t h o l i c a :

Decreta, 174 , 4 2 3 , 426 .

I V - A C T A T R I B U N A L I U M

S a c r a R o m a n a R o t a :

Citatio edictalis, 4 6 1 .

T r i b u n a l V i c a r i a t u s U r b i s :

Citationes edictales, 217 , 364 .

V - A C T A C O M M I S S I O N U M

P o n t i f i c i a C o m m i s s i o D e c r e t i s C o n ­c i l i i V a t i c a n i I I I n t e r p r e t a n d i s :

Responsa ad proposita dubia, 4 6 3 , 667.

D I A R I U M R O M A N A E C U R I A E

Audientiae sollemniores, 47 , 1 1 1 , 218 , 288 , 365 , 4 2 8 , 520 , 5 9 1 , 668 , 748 .

S e c r e t a r i a S t a t u s :

Nominationes,* 4!ï, 1 1 1 , 176 , 218 , 288 , 365 , 428 , 4 6 4 , 520 , 5 9 1 , 668 , 748 .

Necrologia, 4 8 , 1 1 2 , 176 , 2 2 4 , 368 , 4 3 2 , 528 , 592 , 672 .

* Ad maius inquirentium commodum haec ponitur distincta recensio:

Officiales renuntiati: in Consilio pro Publicis Ecclesiae Negotiis, 464; in S. C. pro

Doctrina Fidei, 464; in S. C. pro Episcopis, 464, 668; in S. C. pro Ecclesiis Orientalibus,

48, 288, 591; in S. C. de Disciplina Sacramentorum, 47; in S. C. pro Clericis, 428, 464;

in S. C. pro Religiosis et Institutis Saecularibus, 48, 176, 591; in S. C. pro Gentium Evan­

gelizatione, 288; in S. C. pro Cultu Divino, 47; in S. C. pro Causis Sanctorum, 591; in

S. C. pro Institutione Catholica, 48, 464; in Supremo Signaturae Apostolicae Tribunali,

288, 428; in Tribunali S. Rotae apud N. A. in Hispania, 592; in Secretariatu pro non

Christianis, 48, 111, 176, 365; in Consilio de Laicis, 176, 464, 591; in Pont. Consilio

«a Iustitia et Pace», 48, 111, 176; in Pont. Consilio C . I . C . recognoscendo, 464; in Pont.

Consilio C. I. C. Orientali recognoscendo, 176; in Pont. Consilio Decretis Concilii Vati­

cani Il interpretandis, 464; in Pont. Comm. de Instrumentis Communicationis Socialis,

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 755: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index generalis actorum 755

111, 288; in Pont. Commissione pro America Latina, 365; in Commissione Theologica, 520;

in Sacro Patrum Cardinalium Collegio, 47; in Synodo Episcoporum, 521, 668; in Biblio­

theca Apostolica Vaticana, 47 ; in Tabulario Vaticano, 592; in Pont. Academia Scientia­

rum, 288, 428; in Nuntiaturis Apostolicis, 47, 288, 365; Observator apud Consilium Euro-

paeum, 111, 592; in Civitate Vaticana, 365, 464; in Commissione Patrum Cardinalium

pontificiis sacellis Pompeiano et Lauretano praefecta, 365; in primario coetu Anno Sacro

apparando, 365.

Episcopi adsistentes Solio: 218, 521.

Protonotarii Apostolici supra numerum: 218, 366, 521, 592, 748.

Praelati honoris: 218, 366, 521, 668, 748.

Cappellani Sanctitatis Suae: 219, 366, 522, 670, 750.

Honorati viri Summo Pontifici Astantes: 368, 523, 671.

Ex Ordine Piano: Gran Croce, 221, 429, 523; Commenda con placca, 221, 524; Com­

menda, 429.

Ex Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croce, ci. civ., 221, 429, 524; Commenda con

placca, ci. civ., 221, 429, 524, 671; Placca, ci. civ., 221; Commenda, ci. civ., 221, 429, 524,

671; Commenda, cl. mil., 222, 430; Cavalierato, ci. civ., 222, 430, 525, 672, 751.

Ex Ordine S. Silvestri Papae: Gran Croce, 429, 524; Commenda con placca, 430, 526;

Placca, 222, 430; Commenda, 222, 430, 526, 751; Cavalierato, 48, 222, 431, 527, 752.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 756: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

756 Index documentorum chronologico ordine digestus

I I

I N D E X D O C U M E N T O R U M

C H R O N O L O G I C O O R D I N E D I G E S T U S

I - ACTA PAULI PP. VI

I - LITTERAE APOSTOLICAE SUB PLUMBO DATAE PAG.

1974 Maii 23 Apostolorum limina. - Universale Iubilaeum Anni Sacri Mil­lesimi nongentesimi septuagesimi quinti indicitur . . . 289

II - ADHORTATIONES APOSTOLICAE

1974 Febr. 2 Marialis cultus. - Ad Episcopos universos pacem et commu­nionem cum Apostolica Sede habentes: de Beatae Mariae Virginis cultu recte instituendo et augendo 113

1974 Mart. 25 Nobis in animo. - Ad Episcopos, Sacerdotes et Christifideles totius catholici orbis: de auctis Ecclesiae necessitatibus in Terra Sancta i . . 177

III - SACRA CONSISTORIA

1973 Dec. 21 Consistorium secretum:

I. Summi Pontificis Allocutio 49 II. Optio 50 III. Provisio Ecclesiarum 50 IV. Relatio Causae Canonizationis 60

Consistorium unicum (publicum et semipublicum) :

I. Postulatio Palliorum 60 II. Peroratio Causae Canonizationis 61 III. Summi Pontificis Allocutio 62

I V - LITTERAE APOSTOLICAE M O T U PROPRIO DATAE

1974 Iun. 13 Firma in traditione. - Quaedam capita de facultatibus ad Missa­rum stipendia pertinentibus statuuntur . 308

V - CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

1973 Iul. 5 RAIPURENSIS. Quamquam Ecclesia. - Praefectura Apostolica de Raipur ad gradum dioecesis evehitur 312

» Oct. 13 MORELIENSIS - LEONENSIS (Celayensis). Scribae illi. - In Mexico, detractis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Moreliensi et Leo-nensi, nova quaedam dioecesis excitatur, nomine «Celayen­sis» 313

» Nov. 29 TIMMINSENSIS (Ruynensis - Norandensis). Ad aptius. - Quibusdam detractis, territoriis e dioecesi Timminsensi alia constituitur, « Ruynensis - Norandensis » appellanda 315

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 757: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 757

P A G .

1973 Dec. 17 SAMSBURIENSIS (Sinoiaënsis). Verba Christi. - Detractis nonnullis territoriis ab Ecclesia Salisburiensi, nova Praefectura Apo­stolica conditur, «Sinoiaënsis» nomine 189

1974 Ian. 19 SANTOSENSIS - ITAPEVENSIS (Registrensis). Quotiescumque. - Detrac­tis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Santosensi et Itapevensi, nova dioecesis conditur «Registrensis» nomine . . . . 317

» » 24 OXJTTACKENSIS - BHUBANESVARENSIS. Quamvis munus. - In Indiae finibus nova constituitur Provincia ecclesiastica Cuttacken-sis - Bhubanesvarensis nomine 369

» » » CUTTAGKENSIS - VISAKHAPATNAMENSIS (Berhampurensis). Verba Iesu Christi. - Detractis nonnullis territoriis ab Ecclesiis Cut-tackensi et Visakhapatnamensi, nova dioecesis conditur, «Berhampurensis» nomine 371

» Maii 27 DAËTIENSIS. Requirit maximopere. - Detractis quibusdam terri­toriis ab archidioecesi Cacerensi alia quaedam conditur dioe­cesis, nomine « Daëtiensis » 465

» » 27 VIRAOENSIS. Divino Christi mandato. - Quibusdam detractis ter­ritoriis a dioecesi Legazpiensi nova alia conditur, nomine « Viracensis » 467

» » 28 ARLINGTONENSIS. Supernae Christifidelium. - Quibusdam sepa­ratis territoriis a dioecesi Richmondiensi nova dioecesis constituitur, nomine «Arlingtonensis» 469

» Iun. 27 NEO-VESTMONASTERIENSIS. Cum territorii. - Detractis quibusdam territoriis ab eparchia Edmontonensi Quaedam alia condi­tur, nomine «Neo-Vestmonasteriensis» 470

» » » PALGHATENSIS. Apostolico requirente officio. - Detractis quibus­dam territoriis ab eparchia Trichuriensi nova quaedam con­ditur, nomine « Palghatensis » 472

» Iul. 6 PORTUS GRATIAE. Quae Sacrosanctum. - Detractis territoriis ab archidioecesi Rothomagensi nova dioecesis constituitur, nomine «Portus Gratiae» 473

» Sept. 21 TITGTJEGARAOANA. Maximopere optantibus. - In Insulis Philippinis nova provincia Ecclesiastica constituitur, nomine «Tugue-garaoana » 593

» Oct. 5 FRANCOPOLITANA IN GABONE. Animarum utilitati. - In Gabonensi. natione nova dioecesis conditur, nomine «Francopolitana in Gabone» 594

VI - LITTERAE APOSTOLICAE

1972 Oct. 29 Spiritalis ea vita. - Venerabili Dei Famulo Michaeli Rua, Socie­tatis S. Francisci Salesii Rectori Maiori, Beatorum Caeli­tum honores decernuntur 529

1973 Nov. 16 Quamquam sunt. - Templum S. Mariae Maioris in urbe Tridento, i n Italia, a d dignitatem Basilicae Minoris evehitur . . . 5

» Dec. 4 Perantiquum paroeciale. - Imago B. M. Virginis, in Sando-miriensi dioecesi exculta, pretioso diademate redimir i sinitur 319

» » 6 Quanto honore. - Beatissima Virgo Maria Perdolens, auam popu­lus a « Castelpetroso » vocat, in Italiae finibus, Patrona Molisanae regionis confirmatur 320

» » 8 Quae ad honorem. - Beata Maria Virgo Immaculata praecipua dioecesis S . Georgii i n Grenada patrona declaratur . . . 6

» » 12 Polonorum fidelitas. - Templum SS. Philippi Nerii et Ioannis Baptistae in dioecesi Sandomiriensi, in Polonia, ad gradum Basilicae minoris evehitur 321

» » » Paroeciale templum. - Facultas conceditur diademate cingendi excultam Mostae, in Melitensi insula, imaginem Virginis Mariae in caelum Assumptae 322

» » » Litteris die. - Templum B. M. V. «De l Roble» in archidioecesi Monterreyensi, ad dignitatem Basilicae Minoris evehitur . 323

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 758: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

758 Index documentorum chronologico ordine digestus

1973 Dee. 13

» » »

1974 Ian. 17

» » 29

» Febr. 13

» Mart. 6

» » 20

» » 21

» » 24

» » 27

» Apr. 28

» » 29

» Mail 11

» » 13

» » 18

» Iun. 6

» » »

» 17

» Iul. 3

» 25

» » »

» » »

PAG.

Quod pastorale. - In Republica Ciadensi constituitur Delegatio Apostolica 190

Catholicarum rerum. - Delegatio Apostolica in Republica Con­gica conditur 191

Apostolica atque Romana. - Templum cathedrale dioecesis Aqui­natensis, Sanctis Constantio Episcopo atque Thomae Aquinati sacrum, a d gradum Basilicae Minoris evehitur . . . . 324

Quin in eorum. - Titulus Basilicae Minoris assignatur templo S. Iacobo Maiori dicato in urbe Praga, in Cecoslovachia . 325

Praecipuum christianorum. - Paroeciale templum Nostrae Do­minae a Conceptione, in urbe Conceiçao do Rio Verde, titulo Basilicae Minoris insignitur 326

Quo sanctius. - Simulacrum B. M. Virginis vulgo «de los Re­medios» in templo Naucalpanensi, in Mexico, excultum, pretioso diademate cingi sinitur 327

Si quis. - Cathedrale templum Ernakulamense, in India, ad Basilicae Minoris gradum evehitur 328

Cum praeclarae. - Templum paroeciale S. Teresiae Abulensis, Virginis et Ecclesiae doctoris, in dioecesi Caracensi, titulo Basilicae Minoris decoratur 372

Antiqua illa. - Venerabilis Famulus Dei Liborius Wagner ad Beatorum honores evehitur 373

Qui vitam. - S. Camillus De Lellis confirmatur Patronus Officii Sanitatis Militum Italicorum 376

Aquisgranum urbs. - Famulae Dei Franciscae Schervier, Insti­tuti Sororum pauperum Sancti Francisci conditrici, Bea­torum honores decernuntur 596

Insigne templum. - Templum Sanctae Teresiae Abulensi ii) urbe Subotica dicatum titulo Basilicae Minoris exornatur . . 377

Mira eademque. - Beata Maria Virgo, quam appellant italice «Nostra Signora di Soviore» praecipua dioecesis Lunensis Patrona declaratur 378

Beata Maria Virgo. - Beata Maria Virgo sub titulo Immaculati Cordis principalis confirmatur apud Deum Patrona dioecesis Bethlehemensis, in Africa Australi 379

Quo sanctius. - Imago Deiparae Virginis Immaculatae in sacello loci qui dicitur vulgo « Przasnysz » dioecesis Plocensis aureo redimitur serto 380

Quam ardens. - S. Carolus Borromeo praecipuus Patronus con­firmatur Carmelitum Fratrum Discalceatorum Provinciae Lombardae 475

¡Si quis. - Sanctuarium Mariae Sanctissimae Fontis Novi in Dioecesi Pisciensi ad Basilicae Minoris gradum et digni­tatem evehitur 476

Quantum recta. - Sacra Nazarethana Familia destinatur prae­cipua tutelaris patrona Praelaturae Chulucanensis . . . 477

Quanta pietate. - Beatissima Virgo Maria, Caelestis Regina sideribus recepta, praecipua Patrona confirmatur Fratrum Minorum Capulatorum Panormitanae Provinciae . . . . 478

Quandoquidem Beatissima Virgo. - Simulacrum B. M. Virginis a Caritate, in urbe vulgo Huatlanta, pretioso diademate coronari sinitur 479

Quandoquidem sanctorum caelitum. - Templum beato Lamberto dicatum in urbe Düsseldorf, in archidioecesi Coloniensi, ad gradum Basilicae Minoris evehitur 480

Quantopere christianus populus. - Templum Sanctorum Andreae et Magdalenae in pago vulgo Knechtsteden archidioecesis Coloniensis declaratur Basilica Minor 481

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 759: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 759

PAG.

1974 Oct. 19 Quanti per Ecclesiae. - Templum B. M. V. ab Angelo salutatae quod est in pago Poltusk, in dioecesi Plocensi, ad honorem Basilicae Minoris evehitur . . . . 599

» Nov. 6 Sacra illa aedes. - Templum Beatae Mariae Virginis vulgo « Nossa Senhora do Carmo », in urbe et dioecesi Oampinensi, ad Basilicae Minoris gradum evehitur 600

VII - CONVENTIO

1974 Sept. 4 Inter Sanctam Sedem et Bavariam ad immutationes et addita­menta quaedam inducenda in Concordatum die xx ix Martii anno MCMXXIV initum 601

VIII - EPISTULAE

1974 Ian. 18 Radians lumen. - Rev.mis PP. DD. Sighardo Kleiner, Abbati generali Sacri Ordinis Cisterciensis, et Ignatio Gillet, Abbati generali Ordinis Cisterciensium Reformatorum seu Strictio­ns Observantiae, octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Caelitum honores sunt decreti 482

» » 30 Cum illa. - E.mo P. D. Iosepho S. R. E. Cardinali Mindszenty 63 » Apr. 21 « Urbs excellentissima ». - Ad Exc.mum P. D. Bernardum Stein,

Trevirensem Episcopum, cum cathedralis ecclesia, temporis iniuria atque damnis bellica calamitate illatis labefactata, ad pristinum est revocata splendorem 225

» Maii 10 Sextum saeculum. - Ad E.mum P. D. Carolum S. R. E. Cardina­lem Wojtyla, Cracoviensem Archiepiscopum, sexto expleto saeculo ab ortu Hedvigis Reginae Poloniae 433

» » 15 Aquini, in amoena. - Ad E.mum P. D. Petrum S. R. E. Cardi­nalem Parente quem mittit ad Eucharisticum Conventum Aquini habendum, septimo expleto saeculo e pientissimo obitu S. Thomae Aquinatis 329

» » 24 Laetus ad Nos. - Ad E.mum P. D. Sebastianum S. R. E. Cardi­nalem Baggio, Sacrae Congregationis pro Episcopis Prae­fectum, quem Missum Extraordinarium eligit ut Euchari­stici Coetus, Quiti habendi, e sex Nationibus Americae Me­diae et Meridianae quae Bolivarianae traditioni inhaerent, celebritatibus praesideat 381

» » 28 On the solemnity. - Ad E.mum P. D. Villelmum S. R. E. Cardi­nalem Conway, Archiepiscopum Armachanum, Episcopalis Conferentiae Hiberniae Praesidem, reconciliationis intuitu inter Hibernias gentes 331

» Iul. 15 Scientia et virtute. - Rev.mis PP. DD. Constantino Koser, Vitali Bommarco, Paschali Rywalski, Franciscanum Familiarum Moderatoribus, septimo expleto saeculo ab obitu Sancti Bonaventurae 435

» » 16 The Pontifical Mission. - Ad Rev.mum D. Ioannem Nolan, Pontificiae Missionis pro Palaestina Praesidem, xxv exacto anno ab eadem Missione constituta 441

» Aug. 28 Quemadmodum accepimus. - Ad E.mum P. D. Marium S. R. E. Cardinalem Nasalli Rocca di Corneliano, quem Missum Ex­traordinarium eligit ut celebritatibus praesideat in aede sacra B. M. V. ab Arcu appellatae apud urbem Neapolim, primo volvente saeculo ex quo eadem Deiparae imago aureo diademate redimita fuit 485

» Sept. 12 La visite. - Ad E.mum P. D. Stephanum I Sidarouss, Alexan­drinum Coptorum Patriarcham, ad mutuam conspirationem magis fovendam inter Catholicos et Coptos Orthodoxos Chri­stifideles 533

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 760: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

760 Index documentorum chronologico ordine digestus

PAG.

1974 Sept. 12 Saltum, urbs. - E.mo P. D. Silvio S. R. E. Cardinali Oddi, quem Missum Extraordinarium eligit ut Eucharistici Coetus, Salti in finibus Argentinae habendi, celebritatibus praesideat . 534

» Oct. 5 Lugduni, in urbe. - E.mo P. D. Ioanni S. R. E. Cardinali Ville-brands, Secretariatus ad Christianorum Unitatem Foven­dam Praesidi, quem Summus Pontifex Missum Extraordi­narium eligit ut Lugduni celebritatibus praesideat septimo expleto saeculo ex quo alterum Generale Concilium Lugdu-nense actum est 620

» » 7 Vigente adhuc. - Rev.mo P. Lucio Migliaccio, Rectori Generali Ordinis Clericorum Regularium Matris Dei, quadrigente­simo volvente anno ab instituto Ordine 537

» Nov. 20 Lumen Ecclesiae. - Ad P. Vincentium de Couesnongle Ordinis Fratrum Praedicatorum Magistrum Generalem septimo ex­pleto saeculo a b obitu Sancti Thomae Aquinatis . . . . 673

IX - NUNTII GRATULATORII

1873 Nov. 28 Ad E.mum P. D. Normannum Thomam S. R. E. Cardinalem Gilroy, Archiepiscopum olim Sydneyensem, decem a suscepto sacerdotio condentem lustra 7

1974 Mart. 26 Ad E.mum P. D. Maximilianum S. R. E. Cardinalem de Fürstenberg, quinque implentem lustra ex quo ad episco­palis ordinationis fastigium evectus est 227

» Maii 7 E.mo P. D. Aegydio S. R. E. Cardinali Vagnozzi, Praesidi Prae­fecturae oeconomicis negotiis Apostolicae Sedis gerendis, quinque condenti lustra a suscepta ordinatione episcopali 332

» » 16 Ad E.mum P. D. Iacobum S. R. E. Cardinalem Lercaro sexa­gesimo exacto anno e x quo sacerdotio est auctus . . . . 334

» Iul. 10 Ad E.mum P. D. Stephanum S. R. E. Cardinalem Wyszyáski, Gnesnensem et Varsaviensem Archiepiscopum, decem con­dentem lustra ex quo sacri Presbyteratus auctus est honore 442

» Aug. 1 Ad E.mum P. D. Bernardum Ioannem S. R. E. Cardinalem Alfrink, Ultraiectensem Archiepiscopum, sacerdotii sui quin-quagesimam anniversariam memoriam agentem . . . . 487

X - HOMILIA 1974 Apr. 11 In Patriarchali Archibasilica Lateranensi habita, feria quinta

« in Cena Domini», Beatissimo Patre Sacrum peragente . 228

XI- - ALLOCUTIONES

1973 Dec. 13 Ad Excellentissimum Virum Gusta vum Adolf um Guerrero, a Salvatoriana Republica missum ad Apostolicam Sedem libe­ris cum mandatis Legatum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit concrediti muneris testes 9

» » 14 Iis qui in Gregoriana Studiorum Universitate «Cursui reno­vationis canonicae pro iudicibus aliisque tribunalium admi­nistris» interfuerunt 10

» » » Iuvenibus agri cultoribus, e tota Europa, Romae coetum haben­tibus 13

» » 20 Ad Excellentissimum Virum Ignatium Karuhije, Ruandensis Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Le­gatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneris testes tradentem 15

» » 21 Ad E.mos Patres Cardinales, ad Romanae Curiae Pontificalisque Domus Praelatos, per E.mum Cardinalem Aloisium Traglia, Sacri Collegii Subdecanum, Summo Pontifici felicia ac fausta ominatos, Nativitatis Domini nostri Iesu Christi festo recurrente 16

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 761: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 761

PAG.

1974 Ian. 7 Ad Excellentissimum Virum Lombume Mujwan Kallymazi Zai-rianae Reipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneris testes tradentem . . 64

» » 10 Ad Excellentissimum Virum Antonium Rocha Columbianae Rei­publicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneris testes tradentem 65

» » 12 Ad Excellentissimus Viros e Legatorum Coetu apud Sedem Apo­stolicam, novo ineunte anno Beatissimo Patri fausta ac feli­cia ominantes 66

» » 14 Romanae Civitatis Magistro et Administratorum Coetui, novo ineunte anno Beatissimo Patri fausta ominantibus . . . 7 3

» » 24 Ad Excellentissimum Virum Petrum Ilboudo, Reipublicae Voltae Superioris primum cum auctoritate Legatum Summo Pon­tifici Litteras demandati muneris testes tradentem . . . 7 6

» » 27 In Basilica Vaticana habita a Beatissimo Patre Sacrum conce­lebrante, ad eos qui sollemni Canonizationi Beatae Theresiae a Iesu Jornet et Ibars, Virginis, Fundatricis Congregationis Parvarum Sororum Senum Derelictorum, interfuerunt . . 77

» » 31 Ad Praelatos Auditores, Advocatos et Officiales Tribunalis Sacrae Romanae Rotae, a Beatissimo Patre novo litibus iudicandis ineunte anno coram admissos 84

» Febr. i Iis qui interfuerunt legumlatorum Coetui « Euro-Africano » Ro­mae celebrato 192

» » 2 In festo Praesentationis Domini, cum cerei, more antiquitus tradito, Beatissimo Patri oblati sunt . . . . . . . 195

» » 9 Ad Excellentissimum Virum Aloisium Echeverría Alvarez, Rei­publicae Mexicanae Praesidem 198

» » 15 Ad Excellentissimum Virum Gabrielem Fernández De Valderra-ma y Moreno, cum auctoritate Legatum ab Hispanica Na­tione ad Sedem Apostolicam missum, qui Summo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradidit 200

» » 25 In Aede Sixtina, curionibus atque universo clero Romanae dioecesis 201

» Mart. 13 Membris e Consilio Familiae tuendae, Romae coetum habentibus 232 » » 14 Membris Pontificiae Commissionis Biblicae Romae plenarium

coetum habentibus 235 » » 15 Moderatoribus, membris et consultoribus Secretariatus pro non

credentibus, coacto Romae plenario coetu 241 » » 18 E.mis Patribus, Excmis Patriarchis, Praesulibus atque Membris

Pontificiae Commissionis Codici Iuris Canonici Orientalis recognoscendo, Romae plenarium coetum habentibus . . . 243

» » 24 In Basilica Vaticana habita ad eos qui interfuerunt sollemni Beatifieationi Ven. Servi Dei Liborii Wagner, sacerdotis et parochi de Altenmünster, in odium fidei anno 1631 interempti 249

» » 28 Ad Illustrissimos Viros Antonium Carrillo-Flores et Raphaelem Salas, praesidentes celebrationibus mundialis Anni de ex-pendendis populorum quaestionibus 253

» Apr. 5 E.mis Patribus et E x c m i s Praesulibus e Consilio Secretariae generalis Synodi Episcoporum, qui conventui Romae habito interfuerunt 257

» » 6 Ad Excellentissimum Virum Hectorem Riesle, Chilensis Reipu­blicae cum auctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Lit­teras tradidit concrediti muneris testes 260

» » 8 Ad Excellentissimum Virum Hyun Joon Shin, Coreanae Reipu­blicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Lit­teras commissi muneris testes tradentem 262

» » » Radiotelevisificarum stationum moderatoribus e tota Europa atque America Septemtrionali Romae coadunatis, annitente Pontificio Consilio instrumentis communicationis socialis praeposito 263

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 762: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

762 Index documentorum chronologico ordine digestus

PAG.

1974 Apr. 20 In auditorio Pontificiae Studiorum Universitatis a S. Thoma Aquinate in Urbe, septies redeunte memoria pientissimi obitus Angelici Doctoris 265

» » 28 In Basilica Vaticana habita ad eos qui interfuerunt sollemni Beatificationi Ven. Servae Dei Franciscae Schervier, Tertii Ordinis S. Francisci, fundatricis Sororum Pauperum S. Fran­cisci Assisiensis 268

» Maii 9 Ad E.mos Cardinales et Exc.mos Praesules ex Italico Episcopali Coetu, qui in nova sede interfuerunt generali Conventui . 335

» » 11 Sociis habita e Sodalitate v. d. « International Calix Society » . 338 » » 17 Membris summorum Consiliorum Pont. Operum Missionalium,

Romae annuum Coetum habentibus 340 » » 22 Ad Membra Consilii Nationum Consociatarum versantis in quae­

stione «Apartheid» 342 » » 30 Ad Excellentissimum Virum Iosephum Aloisium Cossio y Ruiz

De Somocurcio, Peruvianae Reipublicae cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneris testes tradentem 346

» Iun. 8 In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante, ad E.mos Cardinales et Exc.mos Praesules ex Italico Epi­scopali Coetu, qui generali Conventui Romae interfuerunt . 383

» » » Iis qui ex omnibus nationibus interfuerunt Romae IX Conventui Instituti v. d. «Oflìce International de l'Enseignement Catholique » 387

» » » Peritis neurologis Romae Coetum habentibus 388 » » 20 Ad Excellentissimum Virum Eduardum Zabalago Canelas, Boli-

vianae Reipublicae liberis eum mandatis Legatum, qui Sum­mo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit 391

» » 22 Eminentissimis Sacri Collegii Cardinalium Patribus, Summo Pon­tifici die Eius nominali felicia ac fausta ominantibus . . 392

» » 27 Ad Excellentissimum Virum Sangkadis Diskul, Thailandiae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pon­tifici Litteras commissi muneris testes tradentem . . . 404

» Iul. 6 Ad E.mum P. D. Sergium Pignedoli Officialesque Secretariatus pro non Christianis, decimo volvente anno ab eodem Secre­tariatu constituto 444

» Aug. 20 Ad Excellentissimum Virum Iosephum Thomam Cabrai Calvet de Magalhäes, a Lusitana Republica ad Apostolicam Sedem missum cum auctoritate Legatum, qui Litteras Summo Pon­tifici tradidit legationis fidem facientes 489

» » 24 Ad Excellentissimum Virum Avtar Singh, Indicae Reipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradentem 491

» » 27 Ad Excellentissimum Virum Ioannem Mill McMillan, Summo Pontifici crediti muneris testes tradentem Litteras, quibus apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatus Austra­liae constituitur 492

» Sept. 3 Membris atque Consultoribus Mixtae Internationalis Commissio­nis Ecclesiam Catholicam inter et Communionem Anglicanam 493

» » 7 Ad Excellentissimum Virum Iosephum Kachingwe, apud Sedem Apostolicam Reipublicae Malavianae liberis cum mandatis Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit 494

» » 10 Ad Excellentissimum Virum Henricum Nzioka Mulli, Chenianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Lega­tum, Summo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradentem 495

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 763: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 763

PAG.

1974 Sept. 14 In Basilica Fossanovensis coenobii habita ubi S. Thomas Aqui­nas, anno millesimo ducentésimo septuagesimo quarto, pien-tissime obiit 539

» » 21 Moderatoribus atque sodalibus Ordinis Fratrum Praedicatorum, qui generali Coetui religiosae suae communitatis interfuerunt 542

» » 22 In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre Sacrum concelebrante, ad Exc.mos Praesules Americae Septemtrionalis Foederata­rum Civitatum Romae congregatos 545

» » 24 In auditorio Pontificiae Facultatis Theologicae a Sancto Bona­ventura in Urbe, septimo vertente saeculo ab eiusdem Se­raphici Doctoris obitu 549

» » 26 Ad Excellentissimum Virum Gerardum Amanrich, Gallicae Rei­publicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradentem 553

» » 27 In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre Sacrum concelebrante, tertio ineunte generali Coetu Episcoporum Synodi . . . 554

» » » E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus, cum prima haberetur congregatio tertii generalis Coetus Synodi Episcoporum . . 557

» » 30 Sodalibus ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, qui gene­rali Coetui religiosae suae communitatis interfuerunt . . 564

» Oct. 2 Moderatoribus ac Membris e «Consilio de Laicis», qui plenario Coetui Romae interfuerunt 567

» » 4 Ad Excellentissimum Virum Iulium A. Razafimbahinv, Madaga-scarianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum aucto­ritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit 571

» » 12 Sodalibus ex Ordine Servorum Mariae, aui generali Coetui reli­giosae suae communitatis interfuerunt 572

» » 20 In auditorio Urbanianae Studiorum Universitatis die rei mis­sionali provehendae per totum Orbem dicato recurrente . . 625

» » 25 Illustrissimis viris Arabiae Saudianae 629 » » 26 E.mis Patribus Cardinalibus et Exc.mis Praesulibus e Synodo

Episcoporum, cum tertius generalis Coetus exitum haberet . 631 » Nov. 4 In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante,

ad E.mos Patres Cardinales et Exc.mos Praesules qui decimo quinto plenario Coetui Consilii Generalis Pontificiae Commis­sionis pro America Latina Romae interfuerunt . . . . 640

» » 9 Excellentissimis viris qui ex universo terrarum orbe Romae in­terfuerunt Conventui alimentis in mundo procurandis . . 644

» » 18 Ad Excellentissimum Virum Carolum I. Valdes, liberis cum man­datis Legatum ab Insularum Philippinarum Republica ad Sedem Apostolicam missum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit legationis fidem facientes 653

» » 28 Ad Excellentissimum Virum Eduardum Tamayo Gasque, Vene-tiolanae Reipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneris testes tradentem . . . 703

» » 30 In Aula Consistoriali, cum «Praemium Pacis a Ioanne XXIII» sollemni caerimonia Instituto Internationali v. d. UNESCO traderetur, E.mis Patribus purpuratis, Exc.mis Praesulibus ac Viris e Legatorum Coetu ceterisque adstantibus . . . 704

» Dec. 3 Ad Excellentissimum Virum Caesarem Guardo, Reipublicae Ar­gentinae apud Sedem Apostolicam liberis cum mandatis Le­gatum, qui Summo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit 709

» » » Sodalibus e Societate Iesu qui ad religiosae suae communitatis Praesidum Coetum Romam convenerunt 711

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 764: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

764 Index documentorum chronologico ordine digestus

XII - NUNTII RADIOTELEVISIFICI PAG.

1974 Mart. 2 Universis Christifidelibus quadragesimali ineunte tempore . . 206 » » Il Ad universos Canadensis Nationis Christifideles ob inceptum

v. d. « Opération Chantier » 208 » Apr. 14 Universis Urbis et Orbis Christifidelibus cunctisque hominibus,

die Paschatis Resurrectionis Domini nostri Iesu Christi, ante­quam ex externo Petrianae Basilicae podio Beatissimus Pater Apostolicam impertiit Benedictionem 273

» Iun. 16 Christifidelibus Eucharisticum Conventum Quiti celebrantibus . 405 » Nov. 28 Episcopis et Christifidelibus Cilensis Nationis datus occasione

dedicationis templi nationalis votivi B. M. V. a Carmelo, loco vulgo Maipu, exeunte Anno Sancto in locali Eccle­sia celebrato 727

XIII - NUNTII RADIOPHONICI

1973 Dec. 25 Die festo Nativitatis Domini nostri Iesu Christi datus, ante­quam ex externo Basilicae Vaticanae podio Urbi et Orbi Beatissimus Pater Apostolicam impertiit Benedictionem . 24

1974 Oct. 13 Praesulibus atque Christifidelibus Argentinae Reipublicae sep­timum e tota natione Eucharisticum Coetum celebrantibus . 654

XIV - NUNTII SCRIPTO DATI

1974 Febr. 15 Universis catholicis Christifidelibus, ob diem celebrandum eccle­siasticis iuvandis vocationibus per totum terrarum orbem dicatum 274

» Mart. 30 E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e totius Asiae episcopa­libus coetibus, qui generali conventui Taipehae interfuerunt 280

» Apr. 4 Ad Excellentissimum Virum Kurt Valdheim, Consilii Consocia-tarum Nationum Secretarium Generalem, extraordinario eiusdem Consilii coacto coetu 282

» Maii 16 Universis Christifidelibus et bonae voluntatis hominibus, die recurrente recto instrumentorum communicationis socialis usui provehendo per totum terrarum orbem dicato . . . 347

» » 25 Exc.mo P. D. Francisco Mariae Da Silva, Archiepiscopo Braca-rensi, ob secundum Eucharisticum Conventum e tota Lusi­tania Augustae Bracarum celebrandum 407

» » 27 Ad Exc.mum P. D. Stephanum I. Kocisko, Archiepiscopum Me­tropolitam Munhallensem Ruthenorum, quinquagesimo exacto anno ex quo Ruthenorum Ecclesia in Foederatis Americae Septemtrionalis Civitatibus constituta est 411

» Iun. 29 Universis sacris Praesulibus et catholicis Christifidelibus, die rei missionali provehendae per totum Orbem dicato recurrente 446

» Aug. 20 Ad clarissimum Virum Renatum Maheu, Moderatorem Gene­ralem Instituti Internationalis v.d. UNESCO, ob octavum diem celebrandum litterarum cognitioni provehendae per totum terrarum orbem dicatum 496

» Sept. 1 Exc.mo P. D. Ioanni Pohlsehneider, Aquisgranensi Episcopo, omnibus Praesulibus, Sacerdotibus et Christifidelibus Ger­maniae coadunatis ad octogesimum quartum Coetum haben­dum, v.d. «Katholikentag» 575

» Oct. 7 E.mo P. D. Francisco S. R. E. Cardinali König, Vindobonensi Archiepiscopo, atque Christifidelibus qui Coetui v.d. « Katho­likentag» Vindobonae celebrato interfuerunt 656

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 765: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 7 6 5

II - ACTA SECRETARIAE STATUS

RESCRIPTUM EX AUDIENTIA PAG.

1974 Febr. 4 Instructio: de secreto pontificio 89

III - ACTA SS. CONGREGATIONUM

I - SACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI

1974 Ian. 25 Declaratio de sensu tribuendo adprobationi versionum formu­larum sacramentalium 6 6 1

» Nov. 18 Declaratio de abortu procurato 7 3 0

II - SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPIS

1973 Nov. 21 CONSENTINAE-NEOCASTRENSIS. - Decretum de mutatione finium dioecesium 95

» Dec. 1 ALBINGANENSIS (Albinganensis-Imperiae). - Decretum de muta­tione nominis dioecesis 27

» » » ALBINGANENSIS - IMPERIAE. - Decretum de Concathedralis erectione 28 » » 14 SALTENSIS IN MEXICO. - Decretum de Ecclesiae Praelatitiae

translatione 2 1 4 » Apr. 8 TULANCINGENSIS - TUXPANIENSIS. - Decretum de mutatione finium 3 5 1 » Maii 2 8 RICHMONDIENSIS - VILMINGTONIENSIS - VHELINGENSIS. - Decretum de

mutatione f inium 4 5 5 » Iun. » SANCTAE MARIAE ORMENSIS - TIMMINSENSIS. - Decretum de muta­

tione finium 457 » Iul. 17 MEDIOLANENSIS, VERCELLENSIS ET VIGLEVANENSIS. - Decretum:

Viglevanensis Ecclesia regioni ecclesiasticae Langobardae adnectitur 4 9 9

» » 23 PICTAVIENSIS - ANDEGAVENSIS. - Decretum de mutatione finium . 5 0 0 » Aug. 21 VHELINGENSIS. - Decretum de concathedralis erectione et de

dioecesis nominis mutatione 5 0 1 » Sept. 30 FRIBURGENSIS - ROTTENBURGENSIS. - Decretum de mutatione finium 5 8 0 » Oct. 7 MORELIENSIS - ZAMORENSIS IN MEXICO. - Decretum de finium

mutatione 5 8 1 » » 24 SINUENSIS SUPERIORIS. - Decretum de Ecclesiae Praelatitiae

translatione 6 6 2

III - SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIIS ORIENTALIBUS

1974 Sept. 27 Decretum. - Candiensis Ecclesia metropolitico iuri archidioe­ceseos Ecclesiae Naxiensis aggregatur 5 8 3

IV - SACRA CONGREGATIO

PRO RELIGIOSIS ET INSTITUTIS SAECULARIBUS

1974 Mart. 2 Decretum. - De dimissione religiosorum aui vota perpetua nun­cuparunt in religione clericali exempta 2 1 5

V - SACRA CONGREGATIO

PRO GENTIUM EVANGELIZATIONE SEU DE PROPAGANDA FIDE

1 9 7 3 Mart. 5 AUSTRALIA ET PAPUA-NOVA GUINEA (Papua-Nova Guinea). - De­cretum de mutatione nominis Delegationis Apostolicae . 3 5 4

1974 Ian. 12 KABINDAËNSIS - KAMINAËNSIS. - Decretum de finium mutatione . 97 » Febr. 2 2 PAPEETENSIS. - Decretum d e limitibus archidioeceseos . . . . 3 5 3

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 766: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

766 Index documentorum chronologico ordirne digestus

PAG.

1974 Apr. 14 SANCTAE ISABELLAE (Malaboënsis). - Decretum de mutatione no­minis dioecesis 355

» » 25 UALLISIENSIS ET FUTUNENSIS (Uveanae et Futunensis). - Decre­tum de mutatione nominis dioecesis 356

» Maii 31 TAIOHAËNAE (Taiohaënae seu Humanae Telluris). - Decretum de nominis dioeceseos mutatione 357

» » 9 BATHURSTENSIS IN GAMBIA (Baniulensis). - Decretum de nominis dioeceseos mutatione 358

» » 14 MANOKVARIENSIS (Manokvariensis- Sorongensis). - Decretum de concathedralis et cathedralis erectione et nominis mutatione 358

» » » ENDEHENAE. - Decretum de vulgaris tituli archidioeceseos mutatione 360 » Iun. 21 TAMATAVENSIS. - Decretum de aggregatione alii Provinciae Ec­

clesiasticae 416 » Aug. 10 APIANA (Apiana seu Samoana et Tokelauna). - Decretum de

nominis dioecesis mutatione 503

VI - SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

1973 Oct. 25 Litterae Circulares de normis servandis auoad liturgicos libros in vulgus edendos, illorum translatione in linguas hodiernas peracta 98

» Nov. 1 Directorium de Missis cum Pueris 30 Introductio (30) - Caput I. De manuductione puerorum versus celebrationem eucharisticam (32) - Caput II. De Missis cum adultis, quas etiam pueri participant (35) - Caput III. De Missis cum pueris, quas nonnulli tantum adulti partici­pant (36) - De officiis et ministeriis in celebratione (36) -De loco et tempore celebrationis (38) - De praeparatione celebrationis (39) - De cantu et musica (39) - De gestibus (40) - De elementis visualibus (40) - De silentio (41) - De partibus missae (41).

» Dec. 2 Decretum. - De novo «Ordine Paenitentiae» 172 1974 Ian. 10 Decretum. - Vacatio legis de Ordine Unctionis infirmorum pro­

rogatur 100

VII - SACRA CONGREGATIO PRO CAUSIS SANCTORUM

1973 Aug. 23 LUGDUNEN. - Decretum introductionis Causae pro beatificatione et canonizatione Servae Dei Mariae a S. Ignatio (Claudinae Thévenet), fundatricis Congregationis Religiosarum a Iesu et Maria 361

» Oct. 18 COLONIEN, SEU AQUISGBANEN. - Decretum de miraculo pro beati­ficatione Ven. Servae Dei Mariae Franciscae Schervier, Tertii Ordinis >S. Francisci, fundatricis Sororum Pauperum S. Francisci Assisiensis 101

» » » HERBIPOLEN. - Decretum de martyrio pro beatificatione Servi Dei Liborii Wagner, sacerdotis et parochi de Altenmünster in odium fidei a. 1631 interfecti 103

» » » ROMANA SEU SABINEN, ET MANDELEN. - Decretum de virtutibus

pro beatificatione Servi Dei Bernardi Mariae a Iesu, prae­positi generalis Congregationis Passionis 106

» Dec. 10 BUSCODUCEN. - Decretum introductionis Causae pro beatificatione Servi Dei Titi Brandsma, sacerdotis professi Ordinis Fra­trum B. Mariae Virginis de Monte Carmelo, in odium fidei, uti fertur, anno 1942 interempti 417

» » 10 NOVARIEN. - Decretum introductionis Causae Servi Dei Iosephi Picco, sacerdotis professi e Societate Iesu 420

1974 Ian. 21 TOLETANA. - Decretum de virtutibus pro canonizatione Beatae Beatricis de Silva, fundatricis Monialium a S S . Conceptione 504

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 767: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index documentorum chronologico ordine digestus 767

PAG_

1974 Mart. 1 PARISIEN. - Decretum de miraculis pro beatificatione Ven. Ser­vae Dei Eugeniae Mariae a Iesu (in saec. Annae Eugeniae Milleret De Brou), fundatricis Instituti Sororum ab As­sumptione B. M. V 507"

» » » PATAVINA. - Decretum de virtutibus pro beatificatione Ven. Servi Dei Leopoldi a Castronovo, sacerdotis professi Ordinis Fra­trum Minorum Capuccinorum 510-

» Apr. 4 NEAPOLITANA. - Decretum introductionis Causae pro beatifica­tione Ven. Servae Dei Iuliae Salzano, fundatricis Sororum Doctrinae Christianae a SS. Corde Iesu 513

» » » VERAE CRUCIS. - Decretum introductionis Causae pro beatifica­tione Ven. Servi Dei Raphaelis Guizar Valencia, Episcopi Verae Crucis 516-

» Iul. 15 CARTHAGINEN. IN COLUMBIA ET BASILEEN. - Decretum de intro­

ductione Causae pro beatificatione Ven. Servae Dei Mariae Bernardae Butler, fundatricis et primae antistitae generalis Sororum Missionalium a Maria Auxiliatrice de Carthagine e Tertio Ordine S. Francisci 584-

» » » TARQUINIEN. - Decretum de introductione Causae pro beatifica­tione Ven. Servae Dei Mariae Crucifixae a Iesu (Faustinae Gertrudis Costantini), confundatricis Religiosarum a SS. Cru­ce et Passione D. N. I. C 587

» Oct. 4 ABYSSINIEN. - Decretum de miraculis pro canonizatione Beati Iustini De Iacobis, episcopi tit. Nilopolitan. et primi vicarii apostolici Abyssiniae e Congregatione Missionis S. Vincen­tii De Paul 665.

VIII - SACRA CONGREGATIO PRO INSTITUTIONE CATHOLICA

1973 Iun. 20 Decretum. - Theologica Facultas in Pontificia studiorum Uni­versitate Aequatoris erigitur 174

» Dec. 25 Decretum. - Facultas Theologica in helvetica urbe Lucernensi in perpetuum canonice erigitur 423;

1974 Ian. 1 Decretum. - Institutum Superius Sacrae Theologiae in Rhae­torum Curia (Chur, Schweiz) canonice erigitur . . . . 426;

IV - ACTA TRIBUNALIUM

I - SACRA ROMANA ROTA

Citatio edictalis: 1974 Iun. 12 BUSCODUCENSIS. - Nullitatis matrimonii et Querelae nullitatis

(Adrians-Hoogaars) 461

II - TRIBUNAL VICARIATUS URBIS

Citatio edictalis: 1974 Apr. 5 ROMANA. - Nullitatis matrimonii (Myslinski-Vatri) . . . . 217

» Iun. 8 ROMANA. - Nullitatis matrimonii (Sincich - Valeriani) . . . . 36&

V - ACTA COMMISSIONUM

PONTIFICIA COMMISSIO

DECRETIS CONCILII VATICANI II INTERPRETANDIS

1971 Febr. 14 Responsum ad propositum dubium de decreto ratihabitionis in causis matrimonialibus 463:

» Nov. 13 Responsum ad propositum dubium de Diaconi facultatibus quoad sacramentalia et benedictiones 667T

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 768: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

768 Index nominum personarum

ni I N D I C E S N O M I N U M

I - INDEX NOMINUM PERSONARUM ( o m i t t u n t u r n o m i n a a c t i s s u b s c r i p t a )

A

Abascal Salmerón A., 27. Abba C, 58. Abelardus, 678. Abella R. T., 366. Acerbi A., 365, 459. Aekerson F. A., 748. Ada Leon Guerrero G., 748. Adamski S., 220. Adani A., 48. Adeoye Lambo T., 428. Adornato A., 219. Adrians, 461. f- Agniswami T. R., 368. Agostino I. , 50. Agostino L., 431. Agresti I. , 51, 61. Aguirre F., 752. Aguirre Franco P., 170. Aguon Camacho T., 748. Ahern B., 520. Ahne G., 522. Aillaud G., 431. Airoldi B., 365. Aisa Goni M., 591. Akiki B., 54. Alamgimattathil A., 53. Alamilla Arteaga I., 454. Alberti O. P. , 52, 57, 61. Albertini M., 176. Alberto y Valderrama T.,

55, 465. Albertus Magnus (S.), 620,

679, 686. Albregts A. H. M., 222. Alcaraz Figueroa S., 313,

581. Alessandri A., 222. Alexander Halensis , 686. Alexandre P. , 522. Alfaro J., 520. Alferowicz G., 220.

Alfrink Card. B. I., 487. Alker H. G., 669. Allgayer U. I., 94. Almario C, 57. Al-Nakib H. M., 523. Alvarez J. A., 525. f Alvárez Macuá J., 112. Alvarez Martínez F., 54. Alvárez Tena V., 94. Alvear Urrutia H., 94. Al ves de Siqueira A. M.,

600. Amann R., 522. Amanrich G., 553, 591. Amigo Valle jo C, 170. Anastasius a Ss.mo Rosa­

rio, 50. Anathil G., 53. André J., 525. Andrea et Magdalena (SS.),

481. Angeli K. A., 455. Angelus (S.), martyr, 475. Annes V., 101. f Antoniutti Card. H., 51,

528. Antunes Santana F., 213. Anyaegbunam F. O., 526. Anzini V., 526. Apeler E., 526. Appignanesi E., 750. Arce Vivas M. A., 455. Archila Morales V. M., 223. Arevalo C, 520. Argaya Goicoechea J., 591. Ariens M., 672. Armino S., 750. Arnold S., 103. Arrieta Lara E., 429. Assolari A., 58. Asturias Rosales M. A.,

223. Atzer W., 527.

Aubry R. A., 56. Audinet J., 464. Auer F., 670. Auf derbeck H., 57. Auth R. E., 671. Azmitia J., 752. Azmitia Molina M., 223.

B

Baaij E. A. M.' 171. Babatunde Adelakum I.,

54. Bachelet V., 221. Baco R., 679. Baggerman G. C, 525. Baggio Card. S., 50, 381,

405, 591. Balducci O., 221. Balestrieri B., 222. Balke V. H., 669. Ball R., 431. Ballborn F., 751. Ballestrero A., 50. Balummel Manick E., 752. Banaszak M., 750. Bank I., 169. Barabino I., 350. Baraniak A., 59, 93. Barban D., 221. Barbantini G. M., 223. Baroi M., 58. Barone V., 525. Barrera y Reyes B., 57. Barry P. J., 670. Bartoletti E., 668. Bartoli E., 431. Bartolini G., 430. Bartolucci H., 56. Barzel R., 524. Battazzi A., 367.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 769: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum personarum 769

Battista G., 750. Bauer F., 522. Baum G. W. 454. Bazan G., 367. Becker E. J., 749. Beemelmans F. G., 670. Beigel E., 748. Beine G., 366. Beiter L. M., 748. Bell A. L, 94. Bellera Arocha J. I., 224. Bellido Caro R., 59. Bello Ruiz R., 95. Belloli G. B., 524. Bellucci C, 56. Beltran E. G., 749. Bendiscioli M., 672. Beni A., 367. Berazadi-TJrbe F. J., 219. Bergfelder G., 669. Bergin T. M., 671. Berkeley L., 430. Berloco G., 671. Bernal Vargas G., 60. Bernardin J., 111, 662. Bernards M., 669. Bernardus (S.), 482 ss. Bernardus Maria a Iesu

(S. D.), 106. Berni R., 524. Bernier C, 525. Bernikon V., 415. Berretti F., 752. Bertazzoni N., 672. Berti P. L., 749. Bertman J. C, 669. Bertolani E., 522. Bertoni G., 523. Bertozzo A., 521. Bester S. P., 527. Beuzeville Ferro A., 54. Biaggi G., 752. Bialic D., 367. Bianchini I., 431. Bianconi I., 55. Bielawski S., 220. Bielerzewski L., 749. Biesaart Ü. L. P. E., 525. Bigotti M., 222. Bilock I., 53. Binder G., 522. Biraghi Lossetti L., 430. Biskupki L., 527. Black P., 525. Blaisse F. B., 432. Blanc A., 749. Blanchet B., 59. f- Blanchet M., 672. Blencharczyk L. B-, 522. Blessington W. E., 749. Blumentrath G., 670.

Boccaleoni G., 523. Bochenek L., 220. Boden O., 525. Boders V. D. , 286. Boersma A. A., 432. Bolangi Egwanga I., 171. Bolg P., 527. Bollen G., 526. 1 Boite A., 224. Bommarco V., 435. Bona D., 750. Bonacchi S., 671. Bonaventura (S.), 435, 549,

620, 686. Bonetti E., 431. Bonetti R., 526. Bonfiglioli I., 51, 60. Bonica G., 219. f Bonomini F., 672. Borchers O., 525. Borin G., 367. Borrelli G., 431. Borromeo A. O., 56. Borromeo C. (S.), 475. Bortoletto Cavallin A., 56. Bosio G., 221. Bossone G., 367. t Bossuyt A., 213, 528. t Botto P., 176. Bougon F. A., 580. Bourrât R., 351. Bouyer L., 520. Bozollì H. A., 54. Bramerdorfer R., 522. Brandäo Vuela Card. A.,

27, 464. Brandsma T. (S. D.), 417. Brandt E. L., 523. Braun L., 102. Breña López V., 58. Brennan J., 670. Breuver C. U., 430. Brian Finger G., 219. Brichta E., 751. Brings H., 527. Brosch G., 521. Brügemann G. M. G., 48. t Bucko G., 592. Budek F., 367. Bududira B., 58. Bueno y Monreal Card. I.,

59. Buitrago Trujillo R., 453. Buratti A., 432. Burdisso G., 366. Burghardt W., 520. Burkart O., 752. Burleigh Kurisinkal G.,

752. Burreiner G., 670. 1 Busimba I. M., 415, 528.

Butler M. B. (S. D.), 584. Buxarrais Ventura R., 54. f Buyse M. R., 368. Buzzonetti R., 221. Bylica J., 751. Byrne J., 591. f Byrne L. G., 592.

C

Gabellerò A., 525. Cabrai Calvet de Magal-

häes I. T., 489, 520. f Cabrera Urdangarin E.

L., 368. t Cabri A., 415, 528. Cabus W. P. M., 48. Caccavale A., 432. Cacciavillani A., 430. Cadilhac L, 57. Caffarra C, 520. Cajozzo A., 429. Calabrese L., 525. Calleja N., 527. Calleja Gonzales A., 219. Cal vánese V., 523. Calvo Briz R., 430. Calvo de la Riva M., 219. Caìy S., 523. Cámara Filho M. F., 94. Camerlynck G., 221. Camhi Levy S., 223. Camillus De Lellis (S.),

376. Campello Coelho F. O., 524. Camprodon Rovira J., 57. Camurri R., 430. Canciani M., 750. Canciani V., 220. Cannone D., 431. Cantalamessa R., 520. Cantuarias Pastor A. R.,

58. Capitani M., 431. Capozzo N., 431. Cappelli U., 525. Carchella F., 222. Cardazzo R., 223. Cardoni R., 431. Carew W. A., 288. Carinci A., 320. Carlin T., 220. Carradori V., 525. t Carrara B., 528. Carrillo-Flores A., 253. Carróli D. , 431. Carroll D. B., 668. Cartacei V., 749. Carter A., 457. Carter G. E., 453.

49 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 770: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

770 Index nominum personarum

Casale I., 662. Casas A. G., 350. Casazza A., 670. Casey I. V., 454. Casiano U., 219. Cassisa S., 59. Castano F. M., 430. Castillo Lara R. I., 54. Castillo Valenzuela O. E.,

223. Castro Pareaos J., 223. f Castro y Ramírez F. J.,

368. Casu L., 527. Catarinieh J., 524. Catharina de Bolsena (S.),

478. Causerò D., 671. Cavalcante Machado A., 94. Cayer J. A., 521, 591. Ceccarelli Catraro E., 664. Cecchi V., 55. Cera volo V., 523. Cesari C, 223. Chapman B., 522. Charpenet L., 53. Charrier F., 367. Charue A. M., 213. Chavez G., 286. Checcacci L., 223. Cheenath R., 171. Chen G., 749. Chervenak A. J., 750. Chestle G. B., 367. Chevallier P., 219. Chiarella F., 222. Chihak J. P., 749. China P., 750. Chirivella Várela T. E.,

214.

Chmielewski Z., 751. Choi I. A., 58. Chullikal S., 671, 750. Cichonski A., 218. Cicognani Card. A. G., 16. Cioccia D., 219. Ciotti P., 430, 523. Civili R., 522. Claes M. G., 48. Clancy E. B., 58. Cleiren A., 432. Clement E. R. L., 48. Cocconcelli A., 368. Cocolo R., 750. Coderre G. M., 169. Coffy R., 413. Coleman F. P., 699. Colin L., 525. Collaço Blasco F., 670. Collin L., 219. Collins B., 699.

Colsen G. P. A., 527. Colussi G., 224. Commungs J., 699. Compaoré I. M., 55. Conese F., 592. Confalonieri Card. C, 47. Congar T., 520. Connolly C. J., 670. Consedine G. R., 671. Constantius (S.), 324. Contreras Navia S., 94, 464. Conway Card. V., 331, 350. Conway McNabb I., 477. Cooney E. L., 749. Copas V. P., 460. Coppenrath M. C, 353. Cordero Lanza di Monteze-

molo A., a i l , 522. Cornelis I. F., 662. Coronado Aguilar M., 223. Correa Pereira M., 51. Corredor L. A., 367. Corrigan .T., 668. Corsi A., 368. Cosentini C, 430. Cossio y Ruiz De Somocur-

cio I. A., 346, 365. Costantini F. G. (S. D.),

587. f Cousineau A. F., 528. Cousins E., 48. Cozzi de Mane L., 222. Crepaldi L., 223. Croci F., 221. Cruces F., 52. Cruz Pérez R., 523. Cucci A., 750. Cueto Philippus a Iesu, 327. Cummings J., 699. Cummins I. S., 94. f Cunningham J., 432. Cüppers C, 670. Curillo E., 367. Curran P. B., 748. Cwienk U., 522. Cynar S. 366. Czaplinski B., 54.

D

Dachsberger G., 592. D'Albore D., 222. Dal Negro G., 431. Dalvit I. , 58. Daly E. , 94. f Daniélou Card. J., 368. Danninger E., 526. Dardani A., 286. Dardel I., 93.

f Dario S. M., 368. Da Silva F. M., 407. Davis E. J., 750. f De Almeida Lustosa A.,

528. De Angelis G., 527. de Araújo Sales Card. E.,

59, 668. De Arcangelis N., 526. De Bernon I. I. F., 53. De Biagi M., 525. Debowski L., 751. De Cardedal González O.,

520. de Carvalho E. A., 213. de Champerbaud Weguelin

Vieira S., 429. de Chevigny R., 50. De Chiara V., 57. de Couesnongle V., 673. Deeourtray A., 287. Decowski S., 367. Deegan R. E., 670. de Fürstenberg Card. M.,

227. Degenhardt I. L, 286. De Giorgi S., 59. De Goede C. M., 527. de Guruceaga Iturriza F.,

58. De Iacobis I. (B.), 664. Dejen T., 524. De Jesús Diaz F., 224. Delaney J. W., 670. Delaquis N., 59. Delargey R. I., 414. de Las Cases E., 222. Del Bue S., 523. del Cid Muralles V., 223. de Leeuw E. A. B., 223. De Lentdecker L. E., 48. Del Giudice S., 671. Delhaye P., 520, 521. de Lima L, 55. Dell'Orto A., 750. Delogu S., 94. dei Rosario E., 52, 57. De Luca G. B., 526, del Villar D., 525. de Matos Pereira I. , 55. de Medeiros Leite I., 214. de Mierry G., 524. t Dempsey M. R., 48. Denk F., 522. De Palo A., 522. De Pascale T., 528. f Dereere V. V., 48. De Sanctis D. , 223. De Santis D., 224. Desiderio F., 523.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 771: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum personarum 771

de Silva Beatrix (B.), 504. De Silvestri L., 367. Deskur A. M., 413. De Smet E. M., 221. de Souza A., 94. de Souza Lima I., 51. Dessart L., 432. Dever W., 670. De Witte K., 48. de Wolff Metternich F., 524. D'Havé G., 222. Diano L., 223. Di Castelbareo Albani A.,

429. Dieci E., 671. Dieci G., 430. Diepen F. G., 671. Di Giorgi V., 750. Di Giuseppe A., 523. Di Ielsi F. S., 431. Dillinger C, 222. Di Mauro G., 430. Diniz Barreto G., 59. Di Noto G., 222. Di Pasqua F., 431. di Rovasenda E., 288. Dissemond F., 219. Dissemond P., 219. Divola G., 219. Djagom D., 360. Djebarus V., 54. do Amaral F. B., 413. do Oouto I. A., 413. Domagata R., 220. Domanski W., 751. Domingo y Sabugal T., 594,

662. Domotö L, 524. Dömoto S., 526. Doms G., 224. f Dondeo V., 528. Donnelly L., 699. Donovan L, 286. Dorado Soto A., 57. Dorellien G. A., 522. Dorion R., 752. Doumith M., 668. Downey J. F., 671. Drugmant E., 527. D'Souza H. S., 171. Dubois de la Cotardière

Y., 429. Dunn R. C, 671. Duns Scotus, 686. Dupanloup R., 93. Duraisamy M., 171. Duval I., 350. Dygant A., 220. Dziemian A., 749. Dzwigonski F., 749.

£

t Ebert K. C., 57, 672. Echeverría Alvarez A., 198. Echeverría Arroitia A., 580. Eckert F., 524. Edmonds G., 670. Eerdekens G., 223. Eger C, 522. Egger K., 751. Egny D., 219. Eising E. , 218. Ellis G. M., 57. Engel Mucdan E., 752. Engelmeier P., 431. Enverga O., 350. Ernst W., 520. Escobar Serna M., 413. Escoffier J., 751. Escutin E. C., 670. Espino et Silva A., 323. Etteldorf R., 365. Eugenia Maria a Iesu (S.

D.), 507. f Evrard J., 592. Exner A., 93.

F

Fabbron T., 432. Fabisinski E. A., 669. Factor Muñoz Noriega G.,

219. Fajdiga G., 218. Fallacara O., 219. Falque A. E. R., 48. Farano V., 52. Farfarana L., 670. Farid Wazen A., 224. Farrelly C, 669. t Farrelly P. J., 368. Farrenkopf E. O., 523. Farriker A. J., 669. Fasola U., 591. Fatuzzo L., 523. Faure A., 525. Favia D., 431. Fedalto P. A., 56. Federici M., 50. Fedou R., 751. Feehan J. F., 699. Feggi W., 752. Fernandes Bijos G., 58. Fernández I., 454. Fernandez O. L., 668. Fernández De Valderrama

y Moreno G., 200, 218. Fernández Hermida M.,

670.

Ferraioli D., 526. Ferraioli G., 526. Ferrarese F., 431. Ferrari G., 522. Ferrata L B . , 61. f Ferreira da Silva M. M.,

672. Ferro I., 57. Fessier G., 219. Feuchtinger F., 526. Feuchtmüller R., 430. Fibbe A. G., 527. Fico G., 367. Ficuciello G., 523. Field G. R., 171. Figueiredo F., 592, 748. Fink P., 429. Finocchio F., 524. Fiorenza G. A., 668. Fischer H., 220. Fleming J. H., 750. Fleming P. V., 748. Florenzani H., 50. t Flores Martin J., 528. Flores Suárez A., 221. Florkowski M., 220. Fogarty T. N., 668. Foglia G., 367. Folorunso Alongé F., 171. Fontana M., 221. Fontanesi D., 368. Forbes E. A., 592. Forino M., 223. Fornelli F., 218. Fortin G., 220. Fos G. L., 668. Foseólos N., 52. Fouad Y., 430. Fournet G., 672. Fourrey R., 93. Frack owski C, 750. Franceschi P., 55. Franchetto E., 523. Francisci O., 527. Franco M., 366. François O., 525. Franza D., 224. Franzoni G., 521. Fra temali Orcioni T., 524. Frattini V., 367. Freeman Card. L, 58. Freiré de Oliveira Neto I.,

59. Frigeni V., 367. Frigo L., 672. Fritz A., 221. Froehlich H., 365. Fronhofer A., 672. Fuahea L., 414. Fuhrmanns W., 366.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 772: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

772 Index nomintim personarum

Funakoshi Yasutake A., 429.

Furno O., 52. Fustella A., 55.

G

Gabriel I., 670. Gabrielli E., 751. Gaffney P., 366. Gagnon E., 365. Gagnon E. M., 672. Gaidon M., 57. Gajda P., 751. Galatà G., 431. Galdi F., 368. f Galea E., 528. Galea G., 528. Galeeki I., 169. Gallardo Garda R., 453. Gallenca H. C., 429. Gal vin Allen O., 751. Gambassi B., 432. Ganaka G. C, 664. Gancayco E., 430. Gandola Q., 431. Gangoiti B., 591. Gannon J. J., 699. Garcia Bauer J. F., 221. f García y García de Cas­

tro R., 112. García González R., 351. f Gargiulo L . , 368. Garrasi E., 526. Garrone Card. G.-M., 591. Garsia A., 50. Gaspari M. P., 51. Gavarrete Soberon J., 752. Gbuji A., 56. Gelineau L. E., 455. Gentilini F., 223. Gerada E., 52. Gerardi Conedera I., 455. Gerety P. L., 286. Gerlich G., 221. Gessner G., 224. Gföller F., 223. Gherardini B., 591. Giaquinta V., 286. Gieraths P. G., 591. Gilbert A. I., 286. Gilchrist F. J., 670. Gillet I., 482. Gilroy Card. N. T., 7. Giordano M., 453. Giraudo M., 591. Giubilei I., 222. Giunta S., 526. Giustetti M., 286.

Gligora F., 431. Glorie J. W. P., 668. Goddard G. F., 221. Godenne J., 527. Goffard J., 751. Golebiowski P., 319, 321. t GoUand Trinidade H. EL,

672.

Gomes C, 459. Gomes de Oliveira E., 94. f Gómez Dávila H., 528. Gómez García E., 430. Gómez Pina, 525. Gonçalves I. I., 56. Gonsun Ganaka G., 55. González T., 214. González Quezada C. A.,

223.

Gonzi M., 322, 454. Gordoncillo O., 169. Goretti S., 749. Górny J., 220. Gottardi A. M., 5. Gouyon Card. P., 350. Gradi C, 432. Grady T. J., 662. Graf G., 220. Granada Escudeiro A., 213. Grandi E., 528. Grant R. A., jr., 671. Graves L. P., 55. Grechi M., 57. Gregorius X (B.), 620, 673. Greiler A., 672. Greinader L. F., 748. Gremillion I., 48. Grilli A., 431. Groner F., 699. Gross O., 218. Gross T. R., 56. Grossi B., 752. Grott A., 367. Groves A., 522. Grubmüller H.-K., 672. Guardo C, 709, 748. Guarnero G., 524. Guerra A., 526. Guerra Campos I., 54. Guerrero G. A., 9, 47. Guevarrà G. C, 525. Guiaux G., 752. Guillaume F., 524. Guizar Valencia R. (S. D.),

516. Gumpel P., 591. Gutiérrez Pedraza D., 58. Guyot Card. L. J., 464. Guzzini L., 432. Gwozdzicki W., 367. Gyselink A., 48.

H

Haas F., 522. f Habozian M., 672. Hackett J. J., 699. Haenggi A., 424. Hagan P. F., 671. Hagele H., 432. Hageman E. , 522. Halbe P., 670. Half on E., 752. Halpin C, 52. Hamel E., 521. Hamelijnck M., 223. Hamelin I.-V., 59. Hamer H., 52. Hanifen R. S., 454. Hannigan J., 366. Hansemann G., 218. Harrington T. J., 523. Hartong K., 222. Haslauer V., 526. Haspra F., 218. Hassib S., 430. Hausen G., 525. Healy M. C, 699. Hecht H., 459. Heck L., 670. Heckenbach F. B., 366. Hedvigis (Regina Poloniae),

433. /

Heerink R. J. M., 48. Hegel E., 699. Heineman D. P., 749. Heinen G., 670. Heinen P. P., 669. Hendriks G. A., 527. Hendriks I., 460. Henskens A., 752. Henze U., 671. Herbulot V., 413. Hermanns F., 752. Hermans G. N., 432. Hernández Hurtado A., 581. Hernández Peña V. R., 287. Herrmann E. I. , 56. Hess E., 522. Heuring A. P., 749. Hibernia, 331. Hickey I. A., 351. Hideji S., 429. Hildebrand A., 367. Himmer G., 526. Hinojosa Berrones A., 94. Hinojosa Hurtado H., 54. Hirudayam I., 111. Hiss G., 671. f Hoàng-van-Doàn D., 368. Hobayan T. A., 592. Hodges I. H., 455, 501. Hoepfl E., 527.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 773: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum personarum 773

Hof er O., 219. Hoffman E. G. A. M., 222. Hoffman G. L., 671. Höffner Card. I., 480, 481. Hofmann L., 522. Hofmann W., 223. Hogan J., 672. Holtkamp H., 522. Hoogaars A. I. M., 461. Horan G. A., 431. Horgan T. E., 521. Höttsehes E. F., 429. Hubert A., 521. Hughes G. A., 454. Hugo L., 748. Huijboom A. E., 220. Hülsen Von Dietrich, 218. Hummer A., 527. Hurtarte E. A., 223. Hüsken E. A., 222. Huynh dông Cae P., 459. Huynh van Nghi N., 460. Hyc J., 751. Hyun Joon Shin, 262, 288.

I

Iani C, 749. Iaramillo A. G., 455. Igboka V., 526. Iguacen Borau D., 580. Hardi M., 750. Ilboudo P., 76, 111. Inglese G., 524. Intender B., 521, 751. Iones G. R., 669. Iruthayaraj Savarinathen,

55. Iteka P., 56. Iversen G., 224.

J

Jacewicz M., 220. Jagers J., 431. Jakubiec W., 751. Jansen G., 752. Janzkovié G., 670. Jastrzebski M., 366. Jean-Noel F.-N., 522. Jez I., 213. Job F. A. A., 664. Jordan A., 367.

K

Kabo I., 523. Kachingwe I., 494, 520.

Kacz W., 751. Kafarski M., 220. Kahl H., 222. Kahles G., 669. f Kalwa P., 528. Kamuenho Z., 499. Kanne F. J., jr., 671. Kapellari E., 219. Kapfhammer F.-M., 526. Karlen E. H., 415. Karuhije I., 15, 47. Kavanagh I., 54. Kawuuzi V., 527. Kazmierczyk A., 751. Kelleners G., 752. Kelleter P., 379. Kello H., 60. Kelly A., 699. Kelly F. E., 750. Ken T., 429. Kenefeck R., 522. Kennedy E. F., 525. Kennedy T. F., 669. Kenney L. J., 669. Kernweisz K., 218. Kerwin W. F., jr., 672 Ketteier P., 527. Keuleers G., 527. Khalife I. A., 56. Kibulengenza P., 750. Killian G., 527. f Kindermann A., 592. King C. B., 749. Kinsch J., 223. Kioko U., 57. Kirkpatrick J. S., 750. Kirvan G., 525. Kisberk E., 169. Kittel H., 523. Klein G. M., 670. Kleiner S., 482. Klepa J., 220. Klonieeki F., 522. Kloppenburg B., 521. Knauf t W., 219. Knox Card. J. R., 47, 176,

288, 464. Koaik E., 59. Koch F., 669. Kocisko S. I., 53, 411. Kock E.-F., 222. Kodjo P., 219. Kohl H., 524. f Kokov S., 432. Kolb A., 219. Kolman S., 524. Kolodziejezyk M., 220. Komenan Yao V., 55. Kominek Card. B., 59, 176. Kong-Hi Youn V., 52. König Card. F., 521, 656.

Konings A., 55. Körner G., 526. Korz A. G., 527. Kos C , 169, 751. Koser C, 435. Kostrzewa F., 751. Kot T., 751. Kötter A., 219. 1 Kovács V., 176. Kozlowiecki A., 288. Kraft V., 366. Krahe E. G., 218. Kramer G., 752. Kraume A., 429. Kraus M., 670. Krechel J., 432. Kremer G., 670. Kretzmer H., 219. Kreusch F., 751. Kreutz S. A., 50. Krezel E., 220. Kroener W., 524. Kronenberg F., 464. Krzyzanowski C., 219. Kuehn A., 350. Kurowski T., 748. Kusche H., 752. Kutny G., 670. Kvas G., 218. Kwadwo Owusu I., 53.

L

Lacatón P., 525. Lacivita S., 432. Lacroix P., 429. Lafond R., 525. Lafontaine R., 751. Laghi P., 288. Lagman J. G., 430. Laigueglia I., 52. Lallier M., 57. Lambert F. A., 669. Lambert G., 525. Lambertos (S.), 480. Landázuri Ricketts Card.

I., 54, 521. Landriault I., 315, 457. f Lane R. A., 528. Langella G., 366. Langendijk A., 751. Langevin A., 455. Larocque E. P., 453. Larondelle G., 525. Latard Baton E. P., 525. Lauricella C, 52, 60. Lauro A., 527. Lavarda G., 367. Law B. F., 59.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 774: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

774 Index nominum personarum

Lazari Neyes I., 94. Lazatin J., 432. Lebeau J. M., 591. Lebel R., 169. Lebrun Moratinos I. A.,

287, 373, 454. Leccese V., 222. Lechner G., 526. Leciejewski S., 220. Le Cléac'h H.-M D., 53. Lederer O., 522. Lee Kap-Sou G., 171. Le Guillou M.-J., 521. Lehmann K., 521. Lehonor Arroyo I., 351. Leiprecht O. I. , 580. Leister K., 366. Leja I., 367. Le jeune J., 428. Le Large L., 527. Leman G., 366. Lenczowski F., 751. Lennards G. L. M. A., 525. Lenny F., 350. Lenthaparampil Mani T.,

752. Leobaeher G., 526. Leon Guerrero Camacho

Z., 748. Leonard T. P., 670. Leonardi I. (S.), 538. Leone A., 525. Leopold F., 750. Leopoldus a Castronovo

(S. D.), 510. Lepage P., 429. Leporati M., 671. Lepori D. , 430. f Lê-Quy Thanh J., 368. Lercaro Card. L, 334. Lescrauwaet J., 521. t Lê Van An J., 368. Levi Montalcini R., 428. Lewandowski B., 750. Leys D., 223. Lezza F., 431. Lideck A., 670. Lijten G., 672. Lindmeier S., 752. Lindner C, 368. Linssen A. C, 223. Lis L., 219. Little T. F., 459. Lizarraga J., 222. ' Lizcano A., 522. Llach J. A., 222. Lobbia M., 220. Loberbader M., 526. Lobst A., 671. Lockwood B., 366. Lodigiani P. R., 219.

Lodonu Francis Kofi Ana­ni, 55.

Lof tus R. B., 669. Lombume Mujwan Kally-

mazi, 64, 111. f Longo V., 672. Loosdregt S. A. G., 415. López Contreras C, 523. López Mayorga R., 54, 455. López Sandoval G., 522. •i López Umana .T. I., 592. Lo Presti B., 431. Lorscheider A., 51. Lorscheiter I. I., 94. Lorusso F., 218. Lourenço G. M., 219. Lubbers F., 524. Luchetti A. S., 431. Luddy J. M., 748. Luers C. I., 55. Luft A., 751. Luisi G., 368. Lumanauw T., 52. Luna Ruiz F. E. A., 752. Luti G., 525. Lyons F., 218. Lyons T. W., 454.

M

Mabon T. K., 750. Macchia velli E., 752. Mackey I., 414. Mac Neil I. N., 52, 60. Maddalone D., 218. Madigan J. E., 672. Magdziarz V., 220. f Magliano M. E., 368. Maguire P. J., 749. Maher L. T., 286. Maheu R., 496. Mahoney J., 521. Maier A., 670. Maimone I. M., 56. Maissan G. G., 48. Makouaka F. P., 664. Malacarne M., 366. Malanowski T. F., 522. f Malchiodi U., 672. Malerba N., 367. Malich E., 220. Mallia P., 528. Mallucci A., 430. Malone I. G., 454. Malone R., 671. Maire G. A. L., 431. Malvetani T., 223. Mambor G., 752. Manley G. P., 592. Manning F. E., 430.

Marazzi L., 432. Marcelli C, 752. Marcon T., 224. Marcozzi Rozzi G., 524. Marcus H. P., 60. Marczak A., 220. Mardaga T. J., 455. Marek I., 59. Maresma O. I., 662. Maria a S. Ignatio (S. D.),

361.

Maria Crucifixa a Iesu (S. D.), 587.

Marino E., 454. Markwalter G., 751. Marochi A. A., 58. Maroida V., 222. Márquez R. R., 366. Márquez Bernal I. M., 58. Martelet G., 521. Martina G., 591. Martínez de Mata G., 524. Martínez Seara J., 670. Martini C, 51. Marum K., 699. Marusyn M. S., 464. Marzani P., 749. Masayuki Shirieda J. B.,

365. ' Masilamony Amidas I., 50. Massen F., 669. Mataca P., 664. Matausz P., 220. Mathen R., 213. Mathias A., 288. • Matos da Silva I. R., 27. Mattingly L. J., 669. Maurer G., 669. Mauro A., 48. Mayer A., 524. Mazairac L. G. M., 432. Mazerat H., 500. Mazur L., 522. Mazza A., 56. Mazzariol A., 527. McCaa F. B., 748. McOann Card. E., 460. Me Cauley J., 522. McCormick W. J., 668. McGettrick T., 53. McGuigan Card. J. C, 224. McKenna J. F., 669. McMahon J. R., 670. McMillan I. M., 492, 520. Medeiros Card. H. S., 668. Medica T., 367. Medina Estévez J., 521. Medina Ramírez F., 60, 214. Meduri D., 750. Meile A., 111. Melani O., 522.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 775: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum personarum 775

Melkert G., 224. Mellius K., 430. Ménager I. E. A., 52, 413. t Menchaca Lira A., 528. Mendonça L., 522. Mendoza Galindo A., 218. Menéndez E., 54. Mercelot G. G., 48. Mercieca I., 454. Merino M., 526. Merizalde R., 524. Mertens A., 749. Mesquita I . O . , 214. Mestres I. M., 169. Metschnabl P. G., 523. Metuh A. E., 526. Meufeels G. A., 223. Meurier G., 525. Meuwese O. M., 430. Meyer F., 522. Meyer G., 367. Meyer J., 668. Micca P. G., 429. Micci O . , 55. Miehai Kittmnchu M., 51. Michetti C., 57. Miggl G., 432. Migliaccio L., 537. Minan J. A., 670. Milano J., 749. Miller V., 672. Milleret De Brou A. E. (S.

D.), 507. Minasso L., 223. Minchiatti O., 324. Mincuzzi M., 580. Mindszenty Card. L, 63. Mingo O., 56. Miranda J., 432. Mizerany G., 672. Moerbeke V., 679. Moerel F., 525. Mohn H., 522. Mojaisky-Perrelli G., 52,

57, 60. Molina Nannini F. R., 752. Molitierno A., 522. Molitor E., 670. Moloney M. J., 358. Monin F., 430. Monni E. P., 219. Mönninger J., 219. Montalto A., 752. Montalvo G., 351, 365. Montanari O . , 671. Montarulo M., 219. Montero Nieves A., 366. Monte vecchi A., 431. Mora P . , 220. Moraws'd T., 220. Moreira Veres L., 176.

Moreno M. D., 670. Moreno Morales A., 223. Moretti G., 750. Morselli S., 526. Morvan F., 53. Moskal R. M., 522. Moss Preston A., 219. Motier O. L. A., 432. Motolese V., 287. Motta G., 222. Motta O., 326. Mouffe E., 527. Mozzoni Card. U., 365, 428. M'Sanda Tsinda Hata A.,

414. Muaca E. A., 58. Muir K., 525. Mulago V., 521. Mulcahy E., 222. Mulhia Melo J., 526. Mullan M. A., 749. Mulli Nzioka H., 495, 520. Mullor García J., 592. Muni ve Escobar A., 479. Muñoz Duque Card. H., 59,

413. Muñoz Vega Card. P., 174. Munroe H. T., 522. t Murphy B. J., 368. Murphy T. G., 27. Musger G., 366. Musso D., 219. Mutale E., 52. Myron W. O., 521. Myslinski, 217.

N

Nagel O., 367. Nagele E., 367. Nagi Drobina V., 220. Naidoo S., 460. Nair P., 414. Nam Sou Kim A., 664. Nantha T., 415. Nardella M., 750. Nardi N., 525. Nasalli Rocca di Cornelia-

no Card. M., 485. Natalini T., 592. Naval E., 432. Navarrete U., 591. Nebres D., 748. t Nelligan G. L., 224. Nelson R. C, 672. Nervi G. P., 431. Neu H. J., 749. Neumayer G., 670. Nevin T. J., 699. Nevins J. J., 669.

Newald F., 223. Newman I., 350. Ngabu F., 415. Nggawa D., 414. Nguyên van Binh p. , 460. Nguyên van Lang D., 460. Nicolosi C., 523. Nillesen G. A., 223. Nkuissi T., 53. Nolan C. F., 672. Nolan I., 441. Nomi F., 431. Nsengiyumva V., 170. Nuits C., 527. Nunes Gabriel E., 499. Nüfíez Moreira O., 223. Nwankwu G., 526. Nwosu G. M., 526. Nyema Dalieh B., 171.

O

Obeso Rivera S., 27. Obiols Gómez A., 671. t O'Brien E. M., 176. O'Brien J. O., 669. O'Brien J. J., 522. O'Brien P. J., 670. O'Brien R. E., 749. Ochoa S., 428. O'Connell W., 288. Oddi Card. S., 428, 464, 534. O'Doherty J., 670. O'Flaherty R. J., 592. O'Gorman J. A., 699. Ohnesorg A., 367. O'Kelly S., 670. Okogie A., 51. Okuliez-Kozaryn O., 220. O'Leary E. G., 662. Olejniczak D., 672. Olinger J. J., 749. Oliver G., 672. t Olivotti G., 176. Olney A. V., 522. O'Malley W. F., 671. O'Neill J., 668. f O'Neill J. M., 176. O'Neill P., 523. Opiola G., 367. Oputa Chukwudifu G. A.,

526. Orchampt I., 499. Orlandi D., 431. Orlando P., 368. Oroshi J. J., 669. Orsini E., 522. Ortega Herrera O., 367. Ossowski C., 748. Ostrokoiowicz O., 220.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 776: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

776 Index nominum personarum

O'Toole A. J., 749. O'Toole J. M., 750. Ottaviani V., 59. Ottenweller A. H., 286. Ottoboni A., 367. Ouellet I. A., 51. Oviedo Cavada C, 213. Oyen E., 527.

P

Pace G., 527. Pacis T., 467. Pailler A., 473. Paisano S., 749. Paivu H., 460. Palatucci F., 95. Palenzuela Velázquez A.,

48. Pallikaparampil I., 53. Palumbo P., 523. Panafieu B., 286. Panecki V., 220. Panotis A., 430. Panza P. D., 750. Ponzenböck W., 367. Páparo M., 219. Papi F., 222. Paras S., 220. Paré M., 287. Parecattil Card. I., 328. Parente Card. P., 329. Parise I., 664. Pasquinelli F., 669. Pastore V., 523. Pathé G., 366. Paulus G., 521. Pauquet P. P., 526. Pearce G. H., 664. Pedneault E. , 287. Pedroni D., 432. Pehu M., 430. f Pelaia B., 528. Peloso G. P., 431. t Pennisi F., 368. Penny F., 668. Perdona V., 431. Pereira S., 171. Perera A. P., 55. Peressini E., 220. Perette G., 367. Pérez Rosales J., 752. Periccioli U., 526. Perini N., 56. Perisset G. C, 671. Peronti A., 366. Perrin F., 525. Persia F., 526. Petito L., 368. Peusqueus K. G., 367.

Peyre A., 430. Pezzella V., 750. t Pham-Nang-Tinh J. M.,

112. Phzykucki M., 93. Piattone A., 367. Piazza A., 28, 29. Piazza U., 221. Picciolini F., 525. Picco I. (S. D.), 420. Pieper G., 671. Pier J. F., 750. Pieroni M., 528. Pignedoli Card. S., 444. Pilarczyk D. E., 662. Pueri E., 223. Pimpo M., 749. Pinelli G., 368. Pirard A., 526. Pironio E., 464. Pliego A., 526. Plummer F. E., 750. Pluta G., 59. Pohlschneider I., 101, 575. Potetti Card. H., 58. Potetti M., 432. Polge E., 57. Pollio C, 57. Pollot P., 524. Poma Card. A., 335. Pompei A., 591. Ponticelli C, 368. Porcari F., 432. Porta A., 750. Porter G., 428. Postma I., 413. Pottebaum U., 751. Povilonis L., 57. Power C. M., 93. Prajsnar G., 367. Prambs J., 671. Primatesta Card. R. F.,

499, 668. t Principe E., 592. f Pronti G., 368. Proulx A. E., 94. Pruszkowski R., 221. Przibyllok N., 523. Przykucki M., 59. Pudhota Chinniah Balasa-

my, 170. Puglielli A. R., 672. Purugganan et Gatan M.,

93. Pütz G., 429.

Q Quadraccia C, 223. Quagliarmi F., 431. Quélen A., 580.

f Quesada Castro D., 592. Quezada Valdés I., 95. t Quinn A., 592. Quintal de Gouveis M. G.,

59. Quintens W., 523.

R

Rabine I., 55. Rada Senosiain C, 54, 454. Radanovic M., 749. Raeymackers F. A., 56. Rafferty J., 525. Ragni F., 368. Ragni I., 670. Raimondi Card. A., 60, 365,

464. Raiola A., 220. Rakotondrabe R. I., 414. Rakotondrasoa I. M., 414. Ramini A., 672. Rapallo E., 56. Rapisarda N., 223. Ratajczak T., 220. Ratzinger J., 521. Rauch-Hophffner E., 527. Rauti F., 750. Ravaglia A., 224. Rawden J. A., 699. t Raymond L. J., 112. Razafimbahiny I. A., 571,

591. Rebesco L., 671. Rechowicz M., 93. Reckter H., 172. Reddington I. I., 55. Reding P. F., 58. Rem O., 429. Regan J. J., 523. Reicks L. H., 749. Reilly J. J., 749. Reina A., 523. Reinoso Farfán M., 223. Renard Card. A. C, 620. Renner W., 751. Rettenbacher A., 528. Revelo Contreras M. R., 57. Revollo Bravo M., 59. Reyes C. B., 671. Reynolds J. G., 670. Rezende Costa I., 58. Ribeiro Card. A., 59. Ricalde M. G., 592. Ricard R., 222. Riccardi G., 524. Ricci M., 221. Richter Fernández-Prada

F., 54. Riedel P., 219.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 777: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum personarum 777

Riedmüller L., 432. Riesle H., 260, 288. Rigby P., 430. Righi Lambertini E., 111. Rinaldi Raffaello, 752. Rinaldi Roberto, 528. Rios Mont M. E., 453. Risaliti R., 671. Riva S., 464. Rizzi A., 94. Roberti N., 751. Robles Jiménez I. E., 351. Rocca R., 526. Rocha A., 65, 111. Rock R., 48. Rodgers I. H. M., 53. Rodríguez B. F., 223. Rodriguez G., 432. Rodríguez M., 27. Rodríguez Diez L, 592. Rodríguez Figueroa A. L,

454.

Roesch G., 220. Roeser J., 432. Roggen G., 432. Roginski P., 367. Rohrbeck V., 522. Rojas Chaparro I. L., 54. Romagnoli E., 221. Roman A. A., 669. Romaniuk C, 220. Romano E., 56. Romano M., 367. Romero A. A., 580. Romero M. T., 523. Romero de Lema M., 51. Romero Lobo F., 429. t Romero Menjibar F., 592. Romoli D. A., 476. Romolini A., 432. Roncallo E., 526. Rondelli A., 522. Ronga L., 430. Rooney B., 415. Rooney G., 522. Rosales G., 455. Rosiello A., 750. Rosin G., 222. Rosina M., 499. Rossi M., 499. Rossi Cane var i N., 524. Rotoli L, 47. Rotolo R., 367. Rotondi P., 523. Rowland T., 749. Rozier I., 54. Rua M. (B.), 529. Rubiolo C, 499. Ruby K., 367. Ruddy J., 668. Ruf M., 432.

Ruhuna L, 54. Rumolo V., 224. Runge W., 527. Russel K. E., 521. Russo A., 219. Russo M., 432. Ruszczak S., 220. Ruta G. C, 219. Rutowski T., 219. Ryan D. L, 54. Ryan K. M., 749. Ryndycz E. O., 523. Rywalski P., 435. Rzepa I., 749. Rzepka G., 219.

S

Sabba j K. J., 223. Saber G., 521. Sabino A., 432. Sahagun López A., 58. Sáiz Pérez O. L., 59. Salas R., 253. Salazar López Card. L, 59. Salerno E., 224. Salimei I., 58. Salomon E., 525. Salomon I., 524. Salviucci P., 429. Salzano I. (S. D.), 513. Sammon J. F., 699. Samoré Card. A., 47. Sánchez R. F., 351. Sánchez Beguiristain E.,

94. Sánchez Peña A., 662. Sangkadis Diskul, 404, 428. San-Martino A., 672. Sanschagrin A., 455. Sansoni I., 523. Santarelli G., 222. Sarr H., 459. Sarte C, 55. Sasinowski N., 55. Sassmann G., 430. Saudreau M., 453. Sauvage I., 287. Sa vini A., 749. Savona A., 431. Saylor P. P., 750. Scalco A., 432. Scalia C, 521. Scarpellini C, 431. Schaffran G., 56. Schatz A., 752. Schaufele H., 580. Scheiber E., 431. Schelauske G. D., 366. Scherer Card. A. V., 94.

Schervier M. F. (B.), 101„ 268, 596.

t Schiavini G., 224. Schierano M., 376. Schmelz O., 752. Schmutz G., 219. Schnabel L., 219. Selmapka G., 671. Schneider E., 366. Schnell P., 366. Schnetkamp C. L., 222. Schölten G. B., 222. Schräge G. G., 752. Schröer F., 750. Schubert A., 367. Schuhl E. G., 431. Schumacher J., 749. Schürmann H., 521. Schwedt H., 671. Schwenzer G., 415. Scortichini M., 432. Scorza G., 750. Scozzarella G., 431. Sebastiani S., 366. Segala B., 367. Seison M., 429. Selis A., 95, 96. Sels P., 527. Selvanather Venmani S.,.

51. Semerari A., 59. Semmelroth O., 521. Senatore G., 751. Sendker A., 366. Seper Card. F., 668. Sepúlveda Ruiz Velasco L.

T., 170. Serio C. M., 220. Servais A., 527. Sevrain A., 752. Sewalt P., 223. Sexton E. J., 699. t Sfair P., 368. Sheridan P. W., 669. Sherlock I., 453. Sherrington J. A., 430. Shozo H., 429. Sibilla A., 431. Sibilla F., 454. Siciliani E., 368. Sidarouss Card. S., 533. Sidibè L, 459. Sidoni R., 432. Sigwarth A. W., 749. Sikorski B., 599. Sikorski D. M. V., 380. Silva O., 430.

Silva Henriquez Card. R.,. 57, 94.

Simeoni A., 287. Sin I. L., 93, 455.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 778: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

778 Index nominum personarum

Sincich, 364. Singh A., 491, 520. Singkai G., 459. Siri Card. I., 350. Sison I. G., 593. Siwiec I., 219. Skalski W., 751. Sladky E., 672. Sleumer B., 752. Smialek B., 220. Smirne S., 750. Snackers E., 432. Sobczak S., 220. Sobczyk V., 220. Sobrado González C, 366. Socha P., 59. Soedita Hardjasoemarta P.,

170. Solano J., 591. Sole L., 432. Soïowiej C, 366. Soltysiak F., 523. Sommer G., 752. Sonde j G., 367. Songa Songa M. F., 415. Sopata M., 751. Soriano A., 221. Soriano J., 221. Soriano E. , 699. Sorra I., 350, 351. Sorrentino C, 224. Sorrentino S., 286. Spaita I., 414. Spartà G., 526. Spauwen A. G. U., 48. Spiller M., 415, 664. Spitzer G. F., 525. Squilla G., 749. Stachele E., 432. Staczek G., 366. Städler L., 219. Stankovic W., 218. Steiert G. V., 749. Stein B., 225. Stella B., 671. Stella I., 378. Stenger F., 752. Stenley G., 525. Stephens G. E., 750. Stickler A., 591. Stieger H. G. M., 527. Stierum G. T., 222. Stecchetti G., 430. Stoffels G. M., 670. Stögerer K., 430. Stell G., 668. Strange D. J., 699. Streck R., 525. Strecker R,, 366. Strelevics V., 366. Streng G., 48.

Strewe G., 219. Strie A., 521. Stroba G., 169. Strobl G., 366. Strzalkowski S., 220. Stubenvoll F., 366. Sturmann G., 222. Sudar tanto Hadisumarta F.

X., 53. Sudoi S., 366. Suhsmann O., 528. Sullivan I. V., 455. Sullivan W. F., 351, 455,

469. Suquía Goicoechea A., 51. Surban Belmonte E., 169. Sutten P. A., 415. Sweeney D. F., 749. Swijenberg G., 752. Swölfer G., 526. Szennay A. I., 60.

T Tabera Araoz Card. A., 464. Taboada G. M., 221. Tagliaferri G., 528. Takach B., 411. Talin E., 430. Tamayo Gasque E., 703, 748. Tampier A., 366. Tancinco R., 169. r Tanugundla B. S., 170,

592. Taofinu'u Card. P., 503. Tatsuro T., 429. Tavaroli P., 368. Tazzioli V., 522. Tedeschi A., 750. Tedesco V., 220. Temaat N. C, 749. Ten-Berg G. A. G., 222. Teofili L., 499. Teppena G. M. O., 751. Teresia Abulensis (S.), 372,

373, 377. Terzaroli D., 224. Testi A., 750. Thauer A., 752. Theelen U., 752. Theresia a Iesu Jornet

et Ibars (B.), 49, 60, 61, 62, 77.

Theuerscuh I., 751. Thévenet O. (S. D.), 361. Thien H. J. L., 527. Thierse P., 432. Thijssen A. H., 53. Thiruthalil T., 171. Thomas Aquinas (S.), 265,

324, 329, 539, 620, 673 ss.

Thomas I. C, 169. Thomas J. M., 749. Thornton J. F.,749. Thurnreiter M., 670. Tiemen B., 429. Tigani V., 750. Tillard J.-M., 521. Timanywa N., 170. Toé Z., 56. Tomasoni G., 522. Tome M., 220. Tonin B., 222. Tonini E., 55. Toomkuzhy I., 53. Torrella Cascante R., 176. Torres G., 220. Torres Hernández C, 365. Torres Martínez V., 748. Tortolo A. S., 169. Tortorelli A., 523. Toth G., 367. Traglia Card. A., 16, 47. Travers B., 218. Tremmel M., 670. Tre vers L. E., 527. Trindade A., 56. Trocchi E., 750. t Trochta Card. S., 224. Troiano A., 430. Trstenjak A., 699. Truszkowski S., 751. Turazza G., 223. Turna turi E., 221. Turri G., 749. Tzadua P., 53.

U

Ubeda Gramaje T., 54. Ukpo I., 53. Ulmann F., 751. üme-Ezeoke G. O. G., 526. Urgel Villahermosa C, 54. Uttlingen L., 670.

V

Vacca D., 219. Vagaggini G., 521. Vagnozzi Card. E., 48, 332. Vakil M., 524. Valdes C. I., 653, 668. Valeeh Aldunate S., 57. Valenti O., 524. Valenzuela Ríos F. B., 213. Valeriani M., 364. Valerio S., 59. Van Alebeek G. A., 432. Van-Asten C. F. M., 48. Van Bun F. A. G., 527.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 779: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 779

Van Cuyk G., 752. Vandendriessehe E., 223. Van Den Hurk M. M., 527. Van der Eeden E., 751. Van Der Loos E. T. A., 429. Van der Pol E. A., 432. Van der Schoot G., 752. Van der Ven F., 672. Van De Sanden G. A. L.,

527. Van Diepen P., 359. Van Dijk G. E. M., 222. Van Eyll T., 752. Van Halle G., 527. Van Impe G. G., 48. Van-Nieuwenhove C., 527. Van Vliet G., 527. Van Voorst C., 527. Vasti L., 750. Vasuri M., 367. Vatri E., 217. Vaughan A. B., 669. Vayalil S., 53. Vecchione G., 431. Veda Tamotsu F. S., 429. Veerger E. G. G., 525. Vega Card. P. M., 406. Velázquez Lotero F., 55. Venier E., 749. Verginelli G., 221. Verhulst A., 752. Verresehi G., 523. Verrilli L., 750. Vetere R., 222. Vicuña Aránguiz E., 454. Vidal A. de Dios, 221. Vidal R., 52. Vigano O. M., 523. Villoslada R., 591. Vion H., 54, 500. Vloedbeld E. G. M., 223. Vojda E., 220. Volken G., 431. Vollmer P., 366.

II

A

Abakalikien., 53. Abaritan., 51, 52. Abercornien., 454. Abilen. in Palaestina, 53. Abthugnitan., 664. Abulen., 51. Abyden., 53. Abyssinia, 665.

Volmer G., 525. von Balthasar H. U., 520. Vonderaeh I., 426. Von Neveu Zu Windschläg,

527. von Streng F., 424. Vos G. A. M., 223.

W

Wach S., 751. Wagner F., 527. Wagner L. (S. D.), 103,

249, 373. Wajzner Z., 220. Walancik F., 749. Waldheim K., 282. Walgrave J., 521. Wallace B., 171. Wallenfang L. L., 672. f Walsh F., 672. Walsh N. E., 662. Walsh R., 525. Walsh R. J., 749. t Wang-Kei Lei P., 50, 528. Warner E., 751. Warren Nierenberg M., 428. Weber F. J., 670. Webster P., 6. Weeler D. A., 749. Weidner I. A.. 172. Weinhold G., 56. Welsh T. I., 351. Wenning E., 431. Wergen U., 669. Werno T., 213. Werter N. E. M., 432. Weyer E. L., 366. Villebrands Card. I., 620. Williams H. B., jr., 671. Winiarz J., 523. Winiarz M., 751.

Abyssinien., 665. Acapulcan., 95. Acren, et Puren., 57. Adiacen., 169. Aelien., 52. Aemonien., 51. Aequatoria, 381. Aezanitan., 499. Aggeritan., 287. Agrien., 169.

Winning T., 350. Wirth H., 524. Wischermann L., 222. Witkowski E., 749. Wojtyla Card. C, 433. Wolniewicz M., 750. Wosner H., 751. f Wronka A., 528. Wyderka W., 366. Wyszynski Card. S., 442.

Y

Yemmeru A. M., 53. Yosoji K., 429. Young G., 524. Ysern de Arce I. A., 287.

Z

Zabalago Canelas E., 391, 428.

Zacchi C, 287, 288. Zacher E., 750. Zajkowski S., 218. Zalewski G., 220. Zampieri E., 431. Zannoni G., 61. Zardoni S., 219. Zarza Bernal A., 313. Zavalloni R., 591. Zawistowski T. I., 55. Zehlaoui E., 176. Ziegelbauer M., 367. Zilio A., 671. Zimmermann A., 367. t Zinato C, 368. Zingaro R., 367. Zoungrana Card. P., 55,

521. Zvekanovic M., 377.

Ahmedabaden., 459. Alacunen., 662. Alatrin., 50, 59. Albien., 413. Albinganen., 27, 28. Aleppen., 54. Alexandrin., 55. Alexandrin. Coptorum, 533. Alexandrin, in Ontario, 94,

453.

- INDEX NOMINUM DIOECESIUM, VICARIATUUM, ETC.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 780: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

780 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

Alinden., 169. Ali valen., 171. Altenmünster, 103, 249. Amadien., 60. Amargosen., 27. Americae Septemtrionalis

Foederatae Civitates, 411, 545.

Anagnin., 50, 59, 61. Andegaven., 499, 500, 501 Angelopolitana 50, 51. Angola, 402. Angren., 213. Annecien., 287. Antofagasten., 213. Antsiraben., 414. Apamen. in Syria, 56. Apatzinganien., 94, 454. Apian., 503. Aquaeflavien., 453, 460. Aquaenoven. in Numidia,

56. Aquen. in Mauretania, 499. Aquilan., 51, 61. Aquinaten., 324, 329. Aquinum, 329. Aquisgranen., 101, 575. Arabia Saudiana, 629. Arcavicen., 57. Arcen., 57. Ardcarnen., 58. Areciben., 27. Arenen., 56. Argentina (Resp.), 534, 535,

537, 654, 709, 748. Arianen., 287. Arlingtonen., 351, 469, 470. Armachan., 331, 350. Asia, 280. Assisen., 94. Athénien., 52, 61. Atrimen., 94. Aucopolitan., 414. Augusta Bracarum, 407. Augusta Trevirorum, 225. Australia, 354, 492, 520. Avenionen., 57. A Vico Augusti, 58.

B

Badien., 171. Bagaien., 414. Balasoren.,-370. Baltimoren., 286, 470. Bangkoken., 51, 61. Baniulen., 358. Barbastren., 580. Baren., 50. Barreten., 55.

Basankusuen., 460. Basileen., 424, 584. Batanen, et Babuyanen.,

594. Bathursten. in Gambia, 358. Bavaria, 601, 619. Bayombongen., 594. Bellicen., 93. Bellohorizontin., 58. Beneventen., 213. Berhampuren., 171, 370,371. Bethlehemen., 379. Bhopalen., 312. Bisacien., 52, 57. Bisuntin., 57. Bobien., 350. Bogoten., 59, 413. Boianen.-Campobassen., 320. Bolivia, 381. Boliviana (Resp.), 391, 428. Bologna, 334. Bonflmen., 27. Boven., 57. Bracaren., 407. Braga, 407. Brugnaten., 378. Buaken., 55. Budialaën., 171. Buganvillen., 459. Bukobaën., 170. Bulauaien., 415. Bururien., 58. Buscoducen., 417, 461. Buxentin., 58.

C

Caeeren., 55, 465, 466, 467. Cadoën., 464. Cadurcen., 55. Caëtiten., 94. Cafayaten., 58. Caiennen., 53. Calapanen., 59. Calaritan., 51, 60. Calatanisiaden., 50. Calbayogan., 54, 169. Cambogia, 20. Campanien., 57. Campanien. in Brasilia, 326. Campifontis-Capitis Girar-

deaunen., 59. Campinen., 600. Canadensis (Natio), 208. Candien., 583. Canelosen., 56. Carmen., 94, 350. Capetovnen., 460. Capitis Palmen., 171.

Capo Verde, 402. Capren., 662. Caput Cillen., 53. Caracen., 287, 372, 373, 454. Caria ten., 50. Carinen., 286, 413. Carolopolitana (Urbs), 501. Carthaginen. in Columbia,

584. Casen, in Numidia, 54, 455. Castellaneten., 287. Castelpetroso, 320. Castren, in Sardinia, 662. Castulonen., 56. Catabitan., 171. Celayen., 94, 313, 314. Celenen., 286, 351. Cephaluden., 52, 59. Cheniana (Resp.), 495, 520. Chetumalien., 60. Chicoutimien., 287. Chikmagaluren., 288. Chilensis (Resp.), 260, 288. Chillanen., 454. Christianopolitan., 169. Chullitan., 53. Chulucanen., 477. Chunavien., 213. Chur, 426. Ciadensis (Resp.), 190. Cilensis (Natio), 727. Cincinnaten., 662. Cingulan., 56. Civitatis Capitis, 460. Civitatis Victorien., 94. Claromontan., 93. Claternen., 52. Clevelanden., 351. Cluenten., 52. Colonien., 101, 102, 480, 481. Columben., 56. Columbia, 381. Columbiana (Resp.), 65,

111. Compostellan., 51, 61. Compsan., 52, 57, 60. Conceiçao do Rio Verde,

326. Conchen., 54. Congica (Resp.), 191. Consentin., 95, 96. Corduben., 499. Coreana (Resp.), 262, 288. Coslinen.-Colubregan., 213. Cracovien., 433. Crotonen., 50. Cubana (Resp.), 287, 288. Cuddaloren., 51, 61. Cuiculitan., 55, 664. Culmen., 54. Curen., 54.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 781: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 7 8 1

Curitiben., 56. Cuttacken., 370, 371. Cuttacken.-Bhubanesvaren.,

171, 369, 370, 371.

D

Daëtien., 350, 465. Dardan., 169. Denpasaren., 53. Denverien., 454. de Punta Arenas, 214. Derrien., 94. Diacoven. et Sirmien., 169 D i e g o Suarez, 416. Divinionen., 287. Druen., 57. Drusilianen., 213. Dublinen., 54. Dubuquen., 591. Dumagueten., 169. Dusseldorf, 480.

E

Edmontonen., 52, 60. Edmontonen. Ucrainorum,

470. Egnatien., 93, 94. Egugen., 53. Endehen., 360. Equilien., 51. Erfurt, 57. Ernakulamen., 328, 472. Escuintlen., 453. Esmeralden., 56. Etiopia, 365, 401.

F

Pacata ti ven., 55. Panen., 55. Faustinopolitan., 54. Feradi Maggiore, 176. Ferentin., 50. Firman., 56. Foromartinien., 54. Forosempronien., 55. Fortalexien., 51, 61. Fossanova, 539, 673. Francopolitan. in Gabone,

594, 595, 664. Friburgen., 580. Frusinaten., 50. Funchalen., 213.

G Gadicen., 57. Gaguaritan., 58. Gallica (Resp.), 553, 591.

Garanhunen., 51, 413. Garben., 55. Gaspesien., 51, 59. Gaudicen., 57. Gdendalecen., 59. Gegitan., 662. Gemellen. in Numidia, 169,

454. Gerasen., 286. Germania, 575. Germanicianen., 57. Gerunden., 57. Gerusalemme, 23, 402. Gibraltarien., 56. Glasguen., 350. Glendalacen., 93. Gnesnen., 442. Gomaën., 415. Gorzovien., 59. Gravelburgen., 59. Groningen., 417. Guadalaiaren., 59. Guairen., 58. Guaranden., 54, 454, 455. Guardien., 287, 415. Guinea-Bissau, 402. Gulielmopolitan., 57. Gunturen., 170. Gunugitan., 169.

H

Hamiltonen., 58. Herbipolen., 103, 104. Hipponen., 287. Hispalen., 59. Hispanica (Natio), 200, 218. Holdelmen., 662. Hondurensis (Resp.), 351,

365. Hospiten., 55. Huatlanta, 479. Hullen., 94. Humahuacen., 58. Humanae Telluris, 357.

I

lagdalpuren., 371. Ialapen., 27. Ianuen., 350. Iaren., 93, 350. Ibadanen., 664. Icen., 58. Idicren., 56. Ierapolitan. in Cilicia, 57. Ilaganen., 93, 594. Iliganen., 52. Ulicitan., 59.

Imolen., 286. Imperiae, 27, 28. Indica (Resp.), 491, 520. Indocina, 19. Indoren., 53. Insulae Cathen., 351, 454. Insulae Philippinae (Resp.),

593, 653, 668. Insulen., 58. losen., 55, 664. Irlanda del Nord, 20, 401. Isseleukuan., 56. Itapeven., 317. Itumbieren., 55. Iuazeirien., 27.

K

Kabindaën., 97. Kaminaën., 97. Kamloopsen., 93. Kampala, 403. Kandien., 55. Kansanopolitan.-Sancti Io­

sephi, 455. Kaolacken., 459. Kasamaën., 52, 61. Kaunen., 57. Kengen., 414. Ketaën., 55. Kimberleyen., 459. Knechtsteden, 481. Kohimaën.-Imphalen., 53. Koluezen., 415. Krishnagaren., 58. Kvangiuen., 52, 61.

L

Labradoren. - Schefferpoli-tan., 415.

Lagosen., 51, 61. Lahoren., 56. Lambaesitan., 94. Lamzellen., 55, 56. Lancianen., 499. Langobarda (Regio eccl.),

499, 500. Laos, 20. Laquedonien., 287. Larantukan., 53, 414. Larissen. in Syria, 54. Laritan., 453, 454. Legazpien., 467, 468. Leonen., 313. Leopolitan. Latinorum, 93. Liberalien., 58. Liberopolitan., 595. Liman., 54.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 782: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

782 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

Limericien., 350. Linarin., 58-59, 453. Lipen., 52, 61. Lisbonen., 59, 213. Lomzen., 55. Londonen., 453. Londrinen., 58. Lorien., 51. Luanden., 499. Lucen., 51, 61. Lucernen., 423, 424. Lugdunen. (Concilium), 620,

673. Lugdunum, 620. Lugmaden., 350. Lünen., 378. Lupercianen., 53. Lusitana (Resp.), 489, 520. Lusitania, 407.

M

Maceien., 94. Maceraten., 55. Machakosen., 57. Macrianen, in Mauretania,

453. Macranien. Minor, 350. Madagascariana (Resp.),

571, 591. Magarmelitan., 286. Mahengen., 56. Maioricen., 54. Maipu, 727. Maiucen., 55, 169. Malaboën., 355, 415. Malacitan., 51, 54. Malangen., 53. Malanien., 58. Malaviana (Resp.), 494, 520 Malolosin., 52, 57. Manaën., 51. Manantoddyen., 53. Mandelen., 106. Mangocien., 58. Manilen., 93, 455. Manokvarien., 358. Mansaën., 52, 414. Marazanensium regionum,

287. Margariten., 58, 214. Maris Platen., 464. Maronanen., 50. Marsorum,- 59. Maruan.-Mokolen., 53. Masculitan., 51, 55. Materanen., 453. Matulaitis-Labukas I. , 57. Mauren., 287, 288. Mauritania, 401.

Maximianen, in Numidia, 54.

Mediolanen., 499, 500. Medio Oriente, 21, 401. Meeruten., 414. Meiningen., 57. Melburnen., 459. Melden., 52, 350. Meliten., 322, 454. Meliten, (insula), 322. Melzitan., 56. Mendozen., 662. Mexicana (Resp.), 198. Mileten., 57. Mimianen., 59. Minervino Murge, 176. Minnaën., 58. Misnen., 56. Missionis Galliae seu Pon-

tiniacen., 213. Moglaenen., 662. Molicunzen., 56. Molinen., 580. Molisana (regio), 320. Monterreyen., 323. Montis Regalis, 56. Morelien., 313, 314, 581. Mossoren., 59. Mosta, 322. Mozambico, 402. Muilaën., 595. Mulhusium, 103. Munatianen., 58. Munhallen. Ruthenorum, 53,

411. Murthlacen., 454. Mutien., 54, 59.

N

Namurcen., 213. Napen., 415, 664. Naucalpanen. (civitas), 327. Naxien., 583. Neanthopolitan., 53. Neapolitan., 513. Nelloren., 170. Neocastren., 95. Neo-Vestmonasterien., 470,

471. Nicaraguensis (Resp.), 351,

365. Nicotrien., 57. Nigren., 56. Nilopolitan., 664. Nkongsamben., 53. Noben., 59. Nomentan., 52. Norvegiae Centralis, 415.

Novae Nursiae, 415. Novae Segobiae, 593. No vareen., 286. Novarien., 420. Nuakchotten., 50. Numiden., 51. Nunen., 56. Nuova Zelanda, 365, 459. Nursin., 51, 52, 57. Ñuscan., 52, 57. Nyundoën., 170.

O

Obben., 455, 459. Obbitan., 413. Obiden., 55. Oceano Pacifico, 365. Octaben., 50. Oescen., 455. Ogogiaen., 53. Oleastren., 94. Oliveiren., 214. Ondoën., 171. Ootacamunden., 50. Orlanden., 286, 662. Ortonen., 499. Otriculan., 170. Ottavien., 315. Oyoën., 54.

P

Pacaten., 286. Pacifici Oceani Insulae, 459. Paderbornen., 286. Palaien., 53. Palayamkottaien., 55. Palen., 54. Palestina, 23, 441. Palghaten., 472. Panama, 381. Panitan., 319. Papantlen., 27, 454. Papeeten., 353. Papua-Nova Guinea, 354. Paranen., 169. Parisien., 507. Parmen. Ruthenorum, 411. Passaicen. Ruthenorum, 411. Pata vin., 510. Perdicen., 286. Pergamen., 53. Peruvia, 381. Peruviana (Resp.), 346, 365. Pictavien., 54, 500, 501. Pinerolien., 286. Pisauren., 57. Piscien., 476.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 783: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 783

Pitcairn (insula), 353. Piuren., 54. Plocen., 380, 599. Poltusk (pagus), 599. Pondieherien., 51, 61. Pontiseurvi, 324, 329. Popayanen., 455. Portalegren, in Brasilia, 94. Portlanden., 286, 662. Portlanden, in Oregon, 93. Portus Ayacuquen., 664. Portus Gratiae, 453, 473,

474. Portus Montt, 454. Portus Moresbien., 460. Posnanien., 59, 93. Potenza Picena, 288. Praecausen., 54. Praga, 325. Procopien., 56. Providentien., 455. Pupianen., 93. Purvokerten., 170. Przasnysz, 380. Pusanen., 58, 171. Puteolan., 286.

Q

Quicen., 455. Quinhonen., 459. Quiten., 172. Quitum, 381, 405.

R

Ragusien., 94. Raipuren., 172, 312, 371. Ranchien., 370. Rarotongan., 53. Ravalpinden., 171. Rebellen., 286, 350. Recineten., 56. Regalen., 169. Reginaten., 52, 61. Registren., 317. Remen., 52, 61, 413. Requenaën., 59. Reyesen., 56. Rhaetorum Curia, 426. Rhedonen., 350. Rheginen., 57. Richmondien., 351, 455, 456,

469. Rockhamptonien., 171. Roma, 13, 73, 192, 241, 243,

257, 263, 340, 383, 387, 388, 545, 549, 567, 640, 644.

Roman., 106, 201, 217, 364. Rosmarken., 455. Rotdonen., 350. Rothomagen., 473. Rottenburgen., 580. Ruandensis (Resp.), 15, 47. Rubribaculen., 455. Ruspen., 664. Rusticianen., 54. Rutengen., 54. Ruthenen., 351. Ruyigien., 54. Ruynen.-Noranden., 59, 315.

S

Sabinen., 106. Sacramenten., 94. Saelesien., 351, 460. Saien., 477. Saigonen., 460. Salemen., 51, 171. Salernitan., 57. Salisburien., 189. Salten, in Mexico, 60, 214. Saltum (urbs), 534, 654. Salutiarum, 55. Salvatoriana (Resp.), 9, 47. Sambalpuren., 171, 370, 371. Samoan. et Tokelaun., 503. Sanctae Annae, 57. Sanctae Fidei in America

Septemtrionali, 351. Sanctae Isabellae, 355, 415. Sanctae Mariae, 94. Sanctae Mariae Ormen.,

457, 458. Sanctae Severinae, 50. Sancti Angeli de Lombar­

dis, 52, 57. Sancti Caroli Ancudiae, 94,

287. Sancti Didaci, 286. Sancti Georgii, 6. Sancti Germani, 51, 61. Sancti Hyacinthi, 455. Sancti Iacobi de Maria, 580. Sancti Iacobi in Chile, 57,

94. Sancti Ioannis Canaden.,

52, 286. Sancti Ioannis Quebecen.,

169. Sancti Maronis Sydneyen.

pro Maronitis, 56. Sancti Martini in Monte

Pannoniae, 60. Sancti Matthaei, 58. Sancti Pauli in Brasilia,

317.

Sancti Philippi, 94, 213. Sancti Salvatoris in Brasi­

lia, 27. Sancti Sebastiani, 591. Sancti Sebastiani Fluminis

Ianuarii, 59. Sanctissimae Conceptionis,

94, 464. Sandomirien., 319, 321. Santosen., 317. Sarzanen., 378. Savonen. et Naulen., 454. Sciiamchiamen., 50. Sebanen., 55, 59. Sebargen., 57. Sedinen. Caminen., 169. Segermitan., 57. Segien., 95. Seguen., 459. Semten., 94, 464. Septen., 57. Septimunicien., 455. Sesten., 60, 214. Sillitan., 55. Simingitan., 59. Simininen., 664. Simitthen., 58. Sinnipsen., 580. Sinoiaën., 172, 189. Sinuen. Superior., 662. Siten., 94. Smyrnen., 583. Soran., 324, 329. Sorongen., 358, 359. Spedien., 378. Spoletan., 51, 52, 57, 61. Strigonien., 63. Subotican., 377. Succuben., 415. Sullectin., 287. Sululitan., 27. Sunyanien., 53. Sutrin. et Nepesin., 499. Su van., 664. Suvonen., 52, 664. Sydneyen., 7, 58. Syracusan., 51, 52, 60.

T

Tabasquen., 351. Tablen., 499. Tacnen., 58. Taiohaën., 53, 357. Taipeha, 280. Talaptulen., 171. Tamaden., 94, 214. Tamataven., 416. Tambeaen., 580.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 784: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

784 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

Tananariven., 416. Tanaramusen., 58. Tanitan., 56. Taraquen., 351. Tarentin., 287. Tarquinien., 587. Tarquinien. et Centumcel­

larum, 55. Taubaten., 413. Taurinen., 420. Temunianen., 459, 460. Terra Santa, 23. Terulen., 580. Thabracen., 58. Thagamuten., 455, 664. Thailandia, 404, 428. Thenitan., 413. Thibilitan., 286. Thignicen., 171. Thinisen. in Numidia, 59. Thuccen. in Numidia, 54. Thunigaben., 54. Thunusuden., 54, 55. Thuringia, 103. Tiburtin., 286. Tigamibenen., 415. Tigillaven., 59. Tigualen., 453. Timminsen., 315, 457, 458. Tingitan., 170. Tirasonen., 54. 'Titulan, in Numidia, 94,

213. Tlalnepantlan., 327. Tlaxcalen., 479. Tolentin., 56. Toletan., 504. Toletan, in America, 286. Treien., 56. Treviren., 225. Trichurien., 472. Tridentum, 5. Tropien., 57. Truxillen. in Venetiola, 54. Tubusuptitan., 56. Tuguegaraoan., 593, 594,

662. Tulancingen., 351.

Tulanen., 59. Tulearen., 414. Tunigaben., 59. Tunnunen., 94. Turren. Concordiae, 580. Tuxpanien., 351. Tuxtlen., 170.

U

Uagaduguen., 55. Uallisien. et Futunen., 356. Ugiungpandangan., 52, 61. Ultraiecten., 417, 461, 487. Umbria ticen., 414. Umtatan., 415. Umuaramen., 56. Uppen., 27. Urbis Salviae, 351, 413. Uritan., 59. Usinazen., 55. Uvean. et Futunen., 356,

414. Uxentin.-S. Mariae Leuca-

den., 580.

V

Vacien., 169. Vagalitan., 93. Vallen, in Lucania, 662. Valle-Vallien., 454. Vallien. et Futunen., 414. Vallispositan., 55. Vamallen., 662. Vapicen., 413. Varsavien., 442. Vashingtonen., 454. Vegeselitan. in Numidia,

57. Velefitan., 60. Velien., 56. Velitern., 51. Vellingtonen., 414. Venetiola, 381. Venetiolana (Resp.), 703,

748.

Verae Crucis, 516. Verae Pacis, 455. Vercellen., 499. Verulan., 50. Veszprimien., 63. Vhelingen., 455, 456, 501. Vientianen., 415. Vietnam, 20. Viglevanen., 499, 500. Vilkaviéken., 57. Vilmingtonien., 455, 456. Vindobona, 656. Vindobonen., 656. Vinen., 55. Vinnipegen. Ucrainorum,

471. Viracen., 350, 467, 468. Visakhapatnamen., 371. Vocarien., 454. Volta Superior (Resp.), 76.

111. Voncarien., 287, 373. Vratislavien., 59.

X

Xuanlocen., 460.

Y

Yaguan., 53. Yakimen., 93, 662. Youngstonien., 454.

Z

Zabaën. iii Numidia, 57. Zaben., 57. Zachuen., 60. Zairiana (Resp.), 64, 111. Zamboangen., 52, 61. Zamoren., 54. Zamoren. in Mexico, 581. Zattaren., 213. Zellen., 287, 459. Zerten., 54. Zipaquiren., 453.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 785: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index nominum religionum 785

III - INDEX NOMINUM RELIGIONUM

Virorum:

Congregatio Passionis, 100. Ordo Fratrum B. Mariae

Virginis de Monte Car­melo, 417.

Societas Iesu, 420, 711. Franciscales Familiae, 435. Carmélites Fratres Descal-

ceati B. M. V. de Monte Carmelo, 475.

Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum, 478, 510, 564.

Sacer Ordo Cisterciensis, 482.

Ordo Cisterciensium Re­formatorum seu Strictio­ns Observantiae, 482.

Societas S. Francisci Sa­lesii, 529.

Ordo Clericorum Regula­rium Matris Dei, 537.

Ordo Fratrum Praedicato­rum, 542, 673:

Ordo Fratrum Minorum Conventualium, 549.

Ordo Servorum Mariae, 572. Congregatio Missionis S.

Vincentii De Paul, 665.

Mulierum:

Congregatio Parvarum So­rorum Senum Derelicto-rum, 49, 60, 77.

Institutum Sororum Paupe­rum S. Francisci Assi­siensis, 101, 268, 596.

Tertius Ordo S. Francisci, 268.

Congregatio Religiosarum a Iesu et Maria, 361.

Institutum Monialium a SS. Conceptione, 504.

Institutum Sororum ab As­sumptione B. M. V., 507.

Institutum Sororum Doc­trinae Christianae a SS. Corde Iesu, 513.

Institutum Sororum Mis­sionalium a Maria Auxi­liatrice de Carthagine e Tertio Ordine S. Fran­cisci, 584.

Institutum Religiosarum a SS. Cruce et Passione D. N. I. C , 587.

50 - A. A. S.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 786: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

786 Index rerum analyticus

IV I N D E X R E R U M A N A L Y T I C U S

A

Abortus. Declaratio S. Congregationis pro Doctrina Fidei de abortu procurato, 730. V. Normae.

Adhortationes apostolicae: — de Beatae Mariae Virginis cultu recte

instituendo et augendo, 113ss.; — de auctis Ecclesiae necessitatibus in

Terra Sancta, 177 ss.

Aequatoriana Natio. Theologica facultas in Pontificia studiorum Universitate Ae­quatoris erigitur, 174.

Agri cultores. B. P. coram admittit iuvenes agri cultores e tota Europa Romae coetum habentes, 13.

Alfrinh Card. Bernardus Ioannes, Ultraiec­tensis Archiepiscopus. Illi, sacerdotii sui quinquagesimam anniversariam memo­riam agenti, B. P. gratulationes ac vota profert, 487.

Alimenta. B. P. coram admittit et alloqui­tur excellentissimus viros qui ex uni­verso terrarum orbe Romae interfue­runt Conventui alimentis in mundo pro­c u r a t i s , 644.

Amanrich Q-erardus, Gallicae Reipublicae liberis eum mandatis Legatus, B. P. Lit­teras demandati muneris testes tradit, 553.

Americae Septemtrionalis Foederatarum Ci­vitatum Praesules. B. P., Sacrum conce­lebrans, illos alloquitur in Aede Sixtina, 545.

Annus mundialis de expendendis populorum quaestionibus. E.mus Card. Villot, Se­

cretarius Status, tradit illustrissimis vi­ris Antonio Carrillo-Flores et Raphaeli Salas sermonem quem B. P. ipsis habere nequit propter suam non firmam vale­tudinem, 253.

Annus Sacer. B. P. nuntius televisifica Episcopis et Christifidelibus Cilensis Na­tionis datus occasione dedicationis tem­pli nationalis votivi B. M. V. a Carmelo, loco vulgo Maipu, exeunte Anno Sacro in locali Ecclesia celebrato, 727. V. Iubilaeum universale.

« Apartheid ». B. P. coram admittit et alloquitur membra Consilii Nationum Consociatarum versantis in quaestione «Apartheid», 342.

Aquinum. Celebritatibus Eucharistici Coe­tus Aquini habendi, septimo expleto saeculo e pientissimo obitu S. Thomae Aquinatis, praesidet card. Petrus Pa­rente, B. P. Missus extraordinarius, 329.

Arabia Saudiana. Illustrissimos viros Sau-dianae Arabiae a B. P. comiter excipiun­tur ac salutantur, 629.

Asia. B. P. nuntius E.mis Patribus et Exc.mi Praesulibus e totius Asiae epi­scopalibus coetibus, qui generali conven­tui Taipehae interfuerunt, 280.

Augusta Bracarum. Eucharisticus conven­tus celebratur secundus e tota Lusitania, 407.

B

B aggio Card. Sebastianus, S. Congregatio­nis pro Episcopis Praefectus. Illum B. P. Missum Extraordinarium eligit ut ce­lebritatibus praesideat Eucharistici Coe-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 787: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 787

tus Quiti habendi, e sex Nationibus Ame­ricae Mediae et Meridianae quae Boli­varianae traditioni inhaerent, 381.

Basilicae Minores declarantur templa: S. Mariae Maioris in urbe Tridente, 5; SS. Philippi Nerii et Ioannis Baptistae in dioecesi Sandomiriensi, in Polonia, 321; B. M. V. «Del Roble» in archi­dioecesi Monterreyensi, 323; cathedrale dioecesis Aquinatensis, Sanctis Constan­tio Episcopo atque Thomae Aquinati sacrum, 324; S. Iacobo Maiori dicatum in urbe Praga, in Cecoslovachia, 325; paroeciale Nostrae Dominae a Concep­tione, in urbe Conceiçâo do Rio Verde, 326; cathedrale Ernakulamense, in In­dia, 328; paroeciale S. Teresiae Abulen­sis, in dioecesi Caracensi, 372; S. Tere­siae Abulensis in urbe Subotica, 377; sanctuarium Mariae Sanctissimae Fon­tis Novi in dioecesi Pisciensi, 476; Bea­to Lamberto dicatum in urbe Düsseldorf, in archidioecesi Coloniensi, 480; Sancto­rum Andreae et Magdalenae in pago vulgo Knechtsteden archidioecesis Colo­niensis, 481 ; B. M. V. ab Angelo Salu­tatae in pago Poltusk, in dioecesi Plo­censi, 599; B. M. V. vulgo « Nossa Sen-hora do Carino », in urbe et dioecesi Campinensi, 600.

Bernardus (S.). Octavo pleno saeculo ab-eunte ex quo honores Sanctorum Caeli­tum illi decreti sunt, B. P. epistulam mittit Abbatibus generalibus Sacri Or­dinis Cisterciensis et Ordinis Cistercien­sium Reformatorum seu Strictioris Ob­servantiae, 482.

Bernardus Maria a Iesu (S. D.), praeposi­tus generalis Congregationis Passionis. Decretum de virtutibus pro illius beati­ficatione, 106.

Bommarco Vitalis. V. Koser Constantinus.

Bonaventura (S.). Septimo expleto saeculo ab eius obitu, B. P. epistulam mittit PP. Constantino Koser, Vitali Bom­marco, Paschali Rywalski, Francisca­num Familiarum moderatoribus, 435; B. P. praesentes alloquitur in auditorio Pontificiae Facultatis Theologicae a Sancto Bonaventura in Urbe, 549.

Brandsma Titus (S. D.), sacerdos profes­sus Ordinis Fratrum B. Mariae Virgi­

nis de Monte Carmelo. Decretum de in­troducenda causa pro. illius beatifica­tione, 417.

Butler Maria Bernarda (S. D.), fundatrix et prima antistita generalis Sororum Missionalium a Maria Auxiliatrice de Cartilagine e Tertio Ordine S. Franci­sci. Decretum de introducenda Causa pro illius beatificatione, 584.

C

Cabrai Calvet de Magalhäes Iosephus Tho­mas, a Lusitana Republica ad Aposto­licam Sedem missus cum auctoritate Le­gatus, B. P. Litteras tradit legationis fidem facientes, 489.

Canadensis Nationis Christifidelibus B. P. nuntium mittit ob inceptum v.d. «Opé­ration Chantier » quadragesimali ineunte tempore, 208.

Candiensis Ecclesia metropolitico iuri ar­chidioeceseos Naxiensis aggregatur, 583.

Carrillo-Flores Antonius et Salas Raphaël, praesidentes celebrationibus mundialis Anni de expendendis populorum quae­stionibus. Illis E.mus Card. Villot, Se­cretarius Status, tradit sermonem quem B. P. ipsis habere nequit propter suam non firmam valetudinem, 253.

Castronovo (a) Leopoldus (S. D.), sacerdos professus Ordinis Fratrum Minorum Ca­puccinorum. Decretum de virtutibus pro illius beatificatione, 510.

Cathedralis ecclesiae dignitati evehitur tem­plum in urbe vulgo Sorong exstans, Christo Regi dicatum, in dioecesi Ma-nokvariensi novo quoque Sorongensi auc­ta nomine, 359.

Centenariae commemorationes : — septimo expleto saeculo e pientissimo

obitu S. Thomae Aquinatis, 265, 329, 539, 673;

— sexto expleto saeculo ab ortu Edvigis Reginae Poloniae, 433;

— septimo evoluto saeculo ab obitu Sancti Bonaventurae, 435, 549;

— octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Caelitum honores sunt decreti, 482;

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 788: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

788 Index rerum analyticus

— primo volvente saeculo ex quo imago B. M. V., quae in aede, eidem Deipa­rae ab Arcu appellatae apud urbem Nea-polim sacra, piis obsequiis colitur, aureo diademate redimita fuit, 485;

— quadringentesimo volvente anno ab in­stituto Ordine Clericorum Regularium Matris Dei, 537 ;

— septimo expleto saeculo ex quo alterum Generale Concilium Lugdunense actum est, 620.

Cilensis Nationis Episcopis et Christifide­libus B. P. nuntium televisificum mittit occasione dedicationis templi nationalis votivi B. M. V. a Carmelo, loco vulgo Maipu, exeunte Anno Sancto in locali Ecclesia celebrato, 727.

Collegium Sacrum Cardinalium. B. P. diem nominalem celebranti fausta profert omi­na, 392.

Commissio Mixta Internationalis inter Ec­clesiam Catholicam et Communionem Anglicanam. Eius Membra atque Con­sultores B. P. coram admittit et allo­quitur, 493.

Commissio Pontificia Biblica. Romae coe­tum habet et B. P. coram admittit et alloquitur eius Membra, 235.

Commissio Pontificia Codici Iuris Canonici Orientalis recognoscendo. Romae coetum habet et B. P. coram admittit et allo­quitur E.mos Patres, Exc.mos Patriar­chas, Praesules atque Membra, 243.

Communicationis socialis instrumenta. B. P. nuntius, ob celebrandum diem recto horum instrumentorum usui provehendo per totum terrarum orbem dicatum, 347.

Concathedralis ecclesiae dignitas conce­ditur:

— templo S. Mauritii in urbe Imperia, 2S; — templo in urbe Carolopolitana exstanti,

Sacro Cordi D. N. I. C. dicato, 502.

Concilium Lugdunense II. B. P. Card. Ioannem Willebrands eligit Missum Ex­traordinarium ut Lugduni celebritatibus praesideat septimo expleto saeculo ex quo concilium actum est, 620.

Conferentia Italicorum Episcoporum. B. P. Praesules alloquitur in nova sede ro­

mana, 335; rursus in Sixtina Aede Sa­crum concelebrans, 383.

Consilium Consociatarum Nationum. B. P. nuntius ad Exc.mum Virum Kurt Wal­dheim, Consilii Consociatarum Nationum Secretarium generalem, extraordinario eiusdem Consilii coacto coetu, 282.

— B. P. coram admittit et alloquitur mem­bra Consilii Nationum Consociatarum versantis in quaestione « Apartheid», 342.

Consilium de Laicis. Romae plenarium Coe­tum habet. B. P. coram admittit illius Moderatores ac Membra, 567.

Consilium Episcopale Americae Latinae (CELAM). In aede Sixtina B. P. Sacrum concelebrans alloquitur E.mos Patres Cardinales et Exc.mos Praesules qui decimo quinto plenario Coetui Consilii Episcopalis Americae Latinae Romae in­terfuerunt, 640.

Consilium Familiae tuendae. Romae coetum habet et B. P. coram admittit et allo­quitur illius Membra, 232.

Consistoria Sacra: — Consistorium secretum, 49 ss. — Consistorium unicum (publicum et se-

mipublicum), 60 ss.

Conventio inter Sanctam Sedem et Bava­riam ad immutationes et additamenta quaedam inducenda in Concordatum die XXIX Martii MCMXXIV initum, 601.

Conventus: — habitus a iuvenibus agri cultoribus e

tota Europa Romae congregatis, 13; — « Euro-Africanus » legumlatorum Romae

celebratus, 192; — Romae habitus e Consilio Familiae tuen­

dae, 232: — plenarius Pontificiae Commissionis Bi­

blicae, 235; — Romae habitus e Consilio Secretariae

generalis Synodi Episcoporum, 257; — Romae habitus septies redeunte memo­

ria centenaria pientissimi obitus Ange­lici Doctoris, 265;

— generalis totius Asiae episcopalium coe­tuum, Taipehae habitus, 280;

— extraordinarius Consilii Consociatarum Nationum, 282;

— Romae habitus, in nova sede, ab Itali­corum Episcoporum Conferentia, 335, 383;

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 789: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 789

— Nonus Romae habitus ab Instituto v. d. «Office International de l'Enseignement Catholique», 387;

— Romae habitus a peritis neurologis, 388; — Romae habitus ex universo terrarum

orbe de alimentis in mundo procuran-dis, ( Í Í - ! .

Conway Card. Villelmus, archiepiscopus Ar­machanus, Episcopalis Conferentiae Hi­berniae praeses. Illi B. P. epistulam mittit reconciliationis intuitu inter Hi-bernias gentes, 331.

Copti Orthodoxi. Ad mutuam conspiratio­nem magis fovendam inter Catholicos et Coptos Orthodoxos Christifideles, B. P. epistulam mittit ad Stephanum I Si-darouss, Alexandrinum Coptorum Pa­triarcham, 533.

Cossio y Ruiz De Somocurcio Iosephus Aloi­sius, Peruvianae Reipublicae cum aucto­ritate Legatus, B. P. Litteras concrediti muneris testes tradit, 346, 365.

Costantini Faustina Gertrudis (S. D.). V. Maria Cruci fixa a Iesu.

Curia Romana. Nativitatis D.N.I.C, festo adventante, B. P. felicia ac fausta omi­natur, 16.

D

Da Silva Franciscus Maria, Bracarensis archiepiscopus. Ei B. P. scribit ob se­cundum Eucharisticum Conventum e tota Lusitania Augustae Bracarum celebran­dum, 407.

Declarationes: — S. Congregationis pro Doctrina Fidei de

sensu tribuendo adprobationi versionum formularum sacramentalium, 661;

—- S. Congregationis pro Doctrina Fidei de abortu procurato, 730.

de Couesnongle Vincentius, Ordinis Fratrum Praedicatorum Magister Generalis. Illi B. P. epistulam mittit, septimo expleto saeculo ab obitu Sancti Thomae Aqui­natis, 673.

de Fürstenberg Card. Maximilianus. B. P. omina profert illi, quinque implenti lu­stra ex quo ad episcopalis ordinationis fastigium evectus est, 227.

De Iacobis Iustinus (B.), Episcopus tit. Nilopolitanum et primus Vicarius Apo­stolicus Abyssiniae, e Congregatione Mis­sionis S. Vincentii De Paul. Decretum de miraculo pro illius canonizatione, 665.

Delegationes Apostolicae: — constituuntur: in Republica Ciadensi,

190; in Republica Congica, 191. — quarum nomen mutatur: Australia et

Papua-Nova Guinea in posterum Papua-Nova Guinea appellabitur, 354.

de Silva Beatrix (B.), Fundatrix Monialium a SS. Conceptione. Decretum de virtu­tibus pro illius canonizatione, 504.

Diaconus. Responsum ad propositum du­bium de Diaconi facultatibus quoad sa­cramentalia et benedictiones, 667.

Dimissio religiosorum qui vota perpetua nuncuparunt in religione clericali exemp­ta, 215.

Dioeceses: — noviter erectae: Raipurensis, 312; Cela-

yensis, 313; Ruynensis-Norandensis, 315; Registrensis, 317 ; Berhampurensis, 371 ; Daëtiensis, 465; Viracensis, 467; Arling­tonensis, 469; Portus Gratiae, 473; Fran-copolitana in Gabone, 594.

— metropolitana effecta: Tuguegaraoana, 593.

— suffraganeae: Raipurensis, metrop. Bho-palensi, 312; Celayensis, metrop. More­liensi, 314; Ruynensis-Norandensis, me­trop. Ottaviensi, 315; Registrensis, me­trop. Sancti Pauli in Brasilia, 317; Daë­tiensis, metrop. Cacerensi, 466; Viracen­sis, metrop. Cacerensi, 467; Arlingtonen­sis, metrop. Baltimorensi, 470; Portus Gratiae, metrop. Rothomagensi, 473; Vi­glevanensis, metrop. Mediolanensi, 500; Candiensis, metrop. Naxiensi, 583; Fran-copolitana in Gabone, metrop. Liberopo-litanae, 595.

— dismembratae: Salisburiensis, 189; Mo-reliensis, 313; Leonensis, 313; Timmin-sensis, 315; Santosensis, 317; Itapeven-sis, 317; Cuttackensis, 371; Visakhapat-namensis, 371; Cacerensis, 465; Legaz-piensis, 467; Richmondiensis, 469; Ro­thomagensis, 473.

— ad aliam provinciam ecclesiasticam translata: Tamatavensis, 416.

— quarum fines mutantur: Consentinae-Neocastrensis, 95 ; Kabindaënsis-Kami-naënsis, 97 ; Tulancingensis, Tuxpanien-sis, 351; Richmondiensis-Vilmingtonien-

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 790: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

790 Index rerum analyticus

sis-Vhelingensis, 455; Sanctae Mariae Ormensis-Timminsensis, 457 ; Pictavien-sis-Andegavensis, 500; Friburgensis-Rot-tenburgensis, 580; Moreliensis-Zamoren-sis in Mexico, 581.

— quarum nomen mutatur: Albinganensis, in posterum Albinganensis-Imperia ap­pellabitur, 27; Sanctae Isabellae dein­ceps Malaboënsis cognominabitur, 355; Uallisiensis et Futunensis deinde Uvea-nae et Futunensis nuncupabitur, 356; Taiohaënae in posterum Taiohaënae seu Humanae Telluris nominabitur, 357; Ba-thurstensis in Gambia deinceps Baniu-lensis appellabitur, 358; Manokvariensis deinde Manokvariensis-Sorongensis nun­cupabitur, 258; Endehena denominatio-nem vulgo Endeh permutabit in Ende, 360; Vhelingensis in posterum Vhelin-gensis-Carolopolitana cognominabitur, 502; Apiana deinceps Apiana seu Sa-moana et Tokelauna appellabitur, 503.

Directorium de Missis cum pueris editum est a S. Congregatione pro Cultu Divino, 30. V. Normae.

E

Echeverría Alvares Aloisius, Reipublicae Mexicanae Praeses. Beatissimum Pa­trem invisit et ab Eo comiter excipitur ac salutatur, 198.

Eparchiae: — noviter erectae : Neo-Vestmonasteriensis,

470; Palghatensis, 472. — dismembratae: Edmontonensis, 470; Tri-

churiensis, 472. — suffraganeae: Neo-Vestmonasteriensis,

metrop. Vinnipegensi Ucrainorum, 471; Palghatensis, metrop. Ernakulamensi, 472.

Episcopales coetus. E.mi Patres et Exc.mi Praesules e totius Asiae episcopalibus coetibus, qui generali conventui Taipe-hae interfuerunt, B. P. nuntium acci­piunt, 280.

Eucharistici Congressus: — Aquini habendus, septimo expleto sae­

culo e pientissimo obitu S. Thomae Aqui­natis, 329;

— Quiti celebrandus e sex Nationibus Ame­ricae Mediae et Meridianae quae Boli­var ianae traditioni inhaerent, 381, 405;

— secundus e tota Lusitania Augustae Bra­ca rum celebrandus, 407;

— Salti in finibus Argentinae habendus, 534, 654.

Eugenia Maria a Iesu (S. D.), Fundatrix Instituti Sororum ab Assumptione B. M. V. Decretum de miraculo pro illius beatificatione, 507.

F

Fernández De Valderrama y Moreno Ga­briel, cum auctoritate Legatus ab Hi­spanica Natione ad Sedem Apostolicam missus, B. P. Litteras demandati mune­ris testes tradit, 200.

Fossanova. B. P. Christifideles alloquitur in Basilica Fossanovensis coenobii ubi S. Thomas Aquinas, anno millesimo du­centésimo septuagesimo quarto, pientis-sime obiit, 539.

Franciscales Familiae. Illarum moderato­ribus B. P. epistulam mittit, septimo ex­pleto saeculo ab obitu Sancti Bonaven­turae, 435.

G

Gill et Ignatius, Ordinis Cisterciensium Re­formatorum seu Strictioris Observantiae Abbas generalis. Illi B. P. nuntium mit­tit octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Caelitum honores sunt decreti, 482.

Gilroy Card. Normannus Thomas, archie­piscopus olim Sydneyensis. B. P. omina profert illi, decem a suscepto sacerdotio condenti lustra, 7.

Guardo Caesar, Reipublicae Argentinae apud Sedem Apostolicam liberis cum mandatis Legatus, B. P. Litteras con­crediti muneris fidem facientes tradit, 709.

Guerrero Gustavus Adolf'us, a Salvatoriana Republica missus ad Apostolicam Se­dem liberis cum mandatis Legatus, B. P. Litteras tradit concrediti muneris te­stes, 9.

Guizar Valencia Raphael (S. D.), Episco­pus Verae Crucis. Decretum de intro­ducenda Causa pro illius beatificatione, 516.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 791: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 791

H

Hedvigis, Regina Poloniae. Sexto expleto saeculo ab eius ortu, B. P. epistulam mittit E.mo Card. Carolo Wojtyla, Cra­coviensi archiepiscopo, 433.

Hibernia. B. P. epistulam mittit ad Cardi­nalem "Villelmum Con way, Arma cha num archiepiscopum, Episcopalis Conferen­tiae Hiberniae praesidem, reconciliatio­nis intuitu inter Hibernias gentes, 331.

Homilia. In Patriarchali Archibasilica La­teranensi habita, feria quinta « in Cena Domini », Beatissimo Patre Sacrum per-agente, 228.

Huatlanta (urbs). Simulacrum B. Mariae Virginis a Caritate pretioso diademate coronatur, 479.

Hungariae dioeceses. Cum decreta e vulgan­tur ad pastoralem quarundam ex Hun­garia dioecesium utilitatem spectantia, B. P. epistulam mittit Card. Iosepho Mindszenty iam Strigoniensi archiepi­scopo, 63.

I

Ilboudo Petrus, Reipublicae Voltae Supe­rioris primus cum auctoritate Legatus, B. P. Litteras demandati muneris te­stes tradit, 76.

Infirmi. Vacatio legis de Ordine Unctionis infirmorum prorogatur, 100. V. Normae.

Institutum v. d. « Office International de l'Enseignement Catholique ». Coetum Ro­mae habet ex omnibus nationibus eius­demque delegatos B. P. coram admittit, 387.

Instructio de secreto pontificio. Rescriptum ex audientia, 89.

« International Calix Society ». B. P. co­ram admissos socios alloquitur, vige­simo quinto exacto anno ex quo eadem sodalitas instituta est, 338.

Iubilaeum universale. B. P. coram admit­tit moderatores radiotelevisificarum sta­tionum e tota Europa atque America Septemtrionali Romae coadunatos, anni-tente Pontificio Consilio instrumentis communicationis socialis praeposito, 263 ; Indictio Universalis Iubilaei, 289.

Ius Canonicum. Auditores qui in Gregoria­na studiorum Universitate «cursui reno­vationis canonicae pro iudicibus aliisque tribunalium administris » interfuerunt B. P. coram admittit et alloquitur, 10.

Ius Canonicum Orientale. E.mos Patres, Exc.mos Patriarchas atque Praesules Pontificiae Commissionis Codici Iuris Canonici Orientalis recognoscendo B. P. coram admittit, 243.

K

Kachingwe Iosephus, apud Sedem Aposto­licam Reipublicae Malavianae liberis cum mandatis Legatus, B. P. Litteras con­crediti muneris fidem facientes tradit, 494.

Karuhije Ignatius, Ruandensis Reipubli­cae apud Sedem Apostolicam cum aucto­ritate Legatus, B. P. Litteras commissi muneris testes tradit, 15.

« Katholikentag », qui dicitur, octogesimus quartus Coetus in urbe «Mönchenglad­bach» a Germaniae catholicis Christifi­delibus habetur. B. P. hortamenta et vota profert ob illum coactum Coetum, 575.

— item B. P. nuntium mittit ob Coetum, Vindobonae celebratum a Christifidelibus Nationis Austriacae, 656.

Kleiner Sighardus, Sacri Ordinis Cister-ciensis, Abbas generalis. Illi B. P. nun­tium mittit, octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Cae­litum honores sunt decreti, 482.

Kocisho Stephanus I., Archiepiscopus Me­tropolita Munhallensis Ruthenorum. Illi B. P. scribit quinquagesimo exacto anno ex quo Ruthenorum Ecclesia in Foede­ratis Americae Septemtrionalis Civita­tibus constituta est, 411.

König Card. Franciscus, Vindobonensis Ar­chiepiscopus. Illi B. P. nuntium mittit ob Coetum « Katholikentag » qui dicitur a Christifidelibus Austriacae Nationis Vindobonae celebratum, 656.

Koser Constantinus, Bommarco Vitalis, Rywalshi Paschalis, Franciscanum Fa­miliarum moderatores. Illis B. P. epi­stulam mittit septimo expleto saeculo ab obitu Sancti Bonaventurae, 435.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 792: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

792 Index rerum analyticus

L

Langobarda (ecclesiastica regio). Eidem ad­nectitur Viglevanensis Ecclesia, 499.

Legatorum coetus apud Sedem Apostolicam Novo ineunte anno B. P. felicia ac fau­sta ominatur, 66.

Legumlatorum coetus « Euro-Africanus ». B. P. coram admittit et alloquitur eos qui interfuerunt conventui Romae cele­brato, 192.

Lercaro Card. Iacobus. Illi, sexagesimo exacto anno ex quo sacerdotio est auc­tus, B. P. vota ac salutares adpreca-tiones profert, 384.

Litterae circulares Sacrae Congregationis pro Cultu Divino de normis servandis quoad liturgicos libros in vulgus eden­dos, illorum translatione in linguas hodiernas peracta, 98. V. Normae.

Liturgici libri. De normis servandis quoad liturgicos libros in vulgus edendos, illo­rum translatione in linguas hodiernas peracta, 98. V. Normae.

Lombume Mujwan Kallymazi, Zairianae Reipublicae liberis cum mandatis Lega­tus, B. P. Litteras commissi muneris testes tradit, 64.

Lugdunum. Septimo expleto saeculo ex quo alterum Generale Concilium Lugdunense actum est, B. P. Card. Ioannem Wille-brands eligit ut Lugduni celebritatibus praesideat, 620.

M

Maheu Renatus, Moderator generalis Insti­tuti Internationalis v. d. UNESCO. Nun­tium ei mittit B. P. ob octavum diem celebrandum litterarum cognitioni pro­vehendae per totum terrarum orbem di­catum, 496.

r

Maipu. B. P. nuntius televisifica Episco­pis et Christifidelibus Cilensis Nationis datus occasione dedicationis templi na­tionalis votivi B. M. V. a Carmelo, loco Maipú, exeunte Anno Sancto in locali Ecclesia celebrato, 727.

Maria a S. Ignatio (S. D.), fundatrix Con­gregationis Religiosarum a Iesu et Ma­ria. Decretum de introducenda Causa pro illius beatificatione, 361.

Maria Cruci fixa a Iesu (S. D.), confunda-trix Religiosarum a SS. Cruce et Pas­sione D.N.I.C. Decretum de introducenda Causa pro illius beatificatione, 587.

Maria Virgo (B.): — eius cultum recte instituendum et au­

gendum B. P. hortatur, 113 ss. ; — eius imago, in Sandomiriensi dioecesi

exculta, pretioso diademate redimiri si-nitur, 319;

— facultas conceditur diademate cingendi excultam Mostae, in Melitensi insula, imaginem Virginis Mariae in caelum Assumptae, 322;

— eius simulacrum vulgo «de los Reme­dios» in templo Naucalpanensi, in Me­xico, excultum, pretioso diademate cingi sinitur, 327;

— imago Deiparae Virginis Immaculatae in sacello loci qui dicitur vulgo « Przasnysz » dioecesis Plocensis aureo redimitur serto, 380;

— in aede sacra B. M. V. ab Arcu appel­latae apud urbem Neapolim centenaria memoria celebratur incoronationis eius­dem Deiparae imaginis, 485. V. Patroni caelestes.

Matrimonium. Responsum ad propositum dubium de decreto ratihabitionis in cau­sis matrimonialibus, 463.

McMillan Ioannes Mili B. P. crediti mu­neris testes tradit Litteras, quibus apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Le­gatus Australiae constituitur, 492.

Migliaccio Ludus, Rector generalis Ordi­nis Clericorum Regularium Matris Dei. Illi B. P. epistulam mittit quadrigen­tesimo volvente anno ab instituto Ordi­ne, 537.

Milleret De Brou Anna Eugenia (S. D.). V. Eugenia Maria a Iesu.

Mindszenty Card. Iosephus. Ei B. P. epi­stulam mittit cum evulgantur decreta ad pastoralem quarundam ex Hungaria dioecesium utilitatem spectantia, 63.

Missa. Directorium de Missis cum pueris a Sacra Congregatione pro Cultu Divino

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 793: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 793

editum, 30; Quaedam capita de faculta­tibus ad Missarum stipendia pertinenti­bus statuuntur, 308. V. Normae.

Missio (Pontificia) pro Palaestina, xxv ex­acto anno ab eiusdem constitutione B. P. epistulam mittit B. P. Ioanni Nolan, Pontificiae Missionis presidi, 441.

Missionalia Pontificia Opera. Membra sum­morum Consiliorum, Romae annuum Coetum habentia, B. P. coram admittit, 340.

Missiones catholicae. B. P. nuntium mit­tit ob diem celebrandum, per totum Orbem catholicum rei missionali prove­hendae dicatum, 446; B. P. praesentes alloquitur in auditorio Urbanianae Stu­diorum Universitatis die rei missionali provehendae per totum Orbem dicato recurrente, 625.

Mönchengladbach (urbs). Octogesimus quar­tus Coetus «Katholikentag» qui dici­tur a Germaniae catholicis Christifideli­bus habetur, 575.

N

Nasalli Rocca di Corneliano Card. Marius. Illum B. P. Missum Extraordinarium eligit ut celebritatibus praesideat in aede sacra B. M. V. ab Arcu appellatae apud urbem Neapolim, primo volvente saeculo ex quo eadem Deiparae imago aureo diademate redimita fuit, 485.

Nationum Consociatorum Consilium. B. P. nuntius ad Exc.mum Virum Kurt Wal­dheim, Consilii Consociatarum Nationum Secretarium generalem, extraordinario eiusdem Consilii coacto coetu, 282.

Nativitatis D.N.I.C, festum. B. P. omina et benedictio Romanis civibus et uni­versis Christifidelibus, hunc diem cele­brantibus, 24.

Neurologi periti. Romae coetum habent eosque B. P. alloquitur, 388.

Nolan Ioannes, Pontificiae Missionis pro Palaestina praeses. Illi B. P. scribit,

xxv exacto anno ab eadem Missione constituta, 441.

Non-credentes. B. P. coram admittit et alloquitur Moderatores, Membra et Con­sultores Secretariatus pro non creden­tibus qui Romae plenario coetui inter­fuerunt, 241.

Normae: — a Sacra Congregatione pro Cultu Divino

editae quoad celebrationem Missae cum pueris, 30; de liturgicis libris in vulgus edendis, illorum translatione in linguas hodiernas peracta, 98; quoad proro­gationem Vacationis legis de Ordine Unctionis infirmorum, 100 ; de novo « Or­dine Paenitentiae», 172;

— ex Audientia de secreto pontificio, 89; — editae a Sacra Congregatione Pro Reli­

giosis et Institutis Saecularibus de di­missione religiosorum qui vota perpe­tua nuncuparunt in religione clericali exempta, 215;

— apostolicae statutae de facultatibus ad Missarum stipendia pertinentibus, 308;

— a Sacra Congregatione pro Doctrina Fidei de sensu tribuendo adprobationi versionum formularum sacramentalium, 661; de abortu procurato, 730.

Nzioha Mulli Henricus, Chenianae Reipu­blicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatus, B. P. Litteras de­mandati muneris testes tradit, 495.

O

Oddi Card. Silvius. Illum B. P. Missum Extraordinarium eligit ut Eucharistici Coetus, Salvi in finibus Argentinae ha­bendi, celebritatibus praesideat, 534.

Ordo Cisterciensium Reformatorum seu Strictions Observantiae. B. r. nuntium mittit R. P. Ignatio Gillet, Abbati ge­nerali, octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Cae­litum honores sunt decreti, 482.

Ordo Clericorum Regularium Matris Dei. Quadringentesimo volvente anno ab in­stituto Ordine, B. P. epistulam mittit P. Lucio Migliaccio, Rectori generali, 537.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 794: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

794 Index rerum analyticus

Ordo Fratrum Minorum Capuccinarum. B. P. alloquitur coram admissos sodales qui generali coetui religiosae suae communi­tatis interfuerunt, 564.

Ordo Fratrum Praedicatorum. B. P. coram admissos moderatores atque sodales al­loquitur qui generali coetui religiosae suae communitatis interfuerunt, 542.

Ordo Sacer Cisterciensis. B. P. nuntium mittit R. P. Sighardo Kleiner, Abbati generali, octavo pleno saeculo abeunte ex quo Sancto Bernardo Sanctorum Caelitum honores sunt decreti, 482.

Ordo Servorum Mariae. B. P. alloquitur coram admissos sodales qui generali Coe­tui religiosae suae communitatis inter­fuerunt, 572.

P

Paenitentiae Sacramentum. Novus « Ordo Paenitentiae», a Sacra Congregatione pro Cultu Divino apparatus, pontificia auctoritate approbatur, 172. V. Normae.

Palaestina. B. P. epistulam mittit R. P. Ioanni Nolan, praesidi Pontificiae Mis­sionis pro Palaestina, xxv exacto anno ab eadem Missione constituta, 441.

Parente Card. Petrus. Eum B. P. Missum Extraordinarium mittit ad Eucharisti­cum Conventum Aquini habendum, sep­timo expleto saeculo e pientissimo obitu S. Thomae Aquinatis, 329.

Pascha Resurrectionis D.N.I.C. B. P. omina ac benedictio Christifidelibus Ur­bis et Orbis eo festo die qui nuntium spei atque gaudii affert, 273.

Patroni caelestes: — declarantur: B. Maria Virgo Immacu­

lata, dioecesis S. Georgii in Grenada, 6; B. Maria Virgo, quam appellant «No­stra Signora di Soviore» dioecesis Lu-nensis, 378; Sacra Nazarethana Familia praecipua tutelaris Patrona Praelaturae

- Chulucanensis, 477. — confirmantur: B. Virgo Maria Perdo-

lens, quam populus a « Castelpetroso » vocat, in Italiae finibus, Patrona Moli-sanae regionis, 320; S. Camillus De Lel-lis, Patronus Officii Sanitatis Militum Italicorum, 376; B. Maria Virgo sub ti­

tulo Immaculati Cordis, Patrona prin­cipalis dioecesis Bethlehemensis, in Afri­ca Australi, 379; S. Carolus Borromeo, praecipuus Patronus Carmelitani Fra­trum Discaleeatorum Provinciae Lom-bardae, 475; B. Virgo Maria, Caelestis Regina sideribus recepta, praecipua Pa­trona Fratrum Minorum Capulatorum Panormitanae Provinciae, 478.

Paulus Pp. VI. Diem celebrans nominalem, Sacri Collegii fausta excipiens omina, de praesenti Ecclesiae Christi condicione disserit, 392.

Pax. «Praemium Pacis a Ioanne XXIII» sollemni caerimonia traditur a B. P. Instituto Internationali v. d. UNESCO, 704.

Picco Ioseph (S. D.), sacerdos professus e Societate Iesu. Decretum de introdu­cenda causa pro illius beatificatione, 420.

Pitcairn, insula, in Polynesia sita, ArchS dioecesi Papeetensi adnectitur, 353.

Pohlschneider Ioannes, Aauisgranensis Epi­scopus. Illi B. P. nuntium mittit ob octogesimum quartum Coetum «Katho­likentag » qui dicitur, in urbe « Mönchen­gladbach» a Germaniae catholicis Chri­stifidelibus habendum, 575.

Praefecturae Apostolicae: — noviter constituta: Sinoiaënsis, 189; — in dioecesim evecta: de Raipur, 312.

Praelatitiae Ecclesiae translationes. Titu­lus Ecclesiae Saltensis in Mexico trans­fertur a templo S. Francisci Assisiensis ad templum B. M. Virginis sub nomine «Nuestra Señora de Guadalupe», 214; Titulus Ecclesiae Sinuensis Superioris transfertur a templo Deo in honorem Sanctae Luciae Virg. et Mart. dicato in urbe Montelibano ad templum D. N. I .C. Universorum Regi et B. Mariae V. Reginae dicandum, 662.

« Praemium Pacis a Ioanne XXIII ». A B. P. sollemni caerimonia traditur Instituto Internationali v. d. UNESCO, 704.

Provinciae ecclesiastica e : noviter constitutae : Cuttackensis-Bhu-banesvarensis, 369; Tuguegaraoana, 593.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 795: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 795

Pueri. Directorium de Missis cum pueris editum est a S. Congregatione pro Cultu Divino, 80. V. Normae.

Q

Quadragesimale tempus. Universis Christi­fidelibus B. P. nuntium mittit quadra­gesimali ineunte tempore, 206 ; item nun­tium affert B. P. ad universos Cana­densis Nationis Christifideles ob incep­tum v. d. « Opération Chantier », 208.

Quitum. Celebritatibus Eucharistici Coe­tus e sex Nationibus Americae Mediae et Meridianae quae Bolivarianae traditioni inhaerent habendi, praesidet Card. Se­bastianus Baggio, S. Congregationis pro Episcopis Praefectus, B. P. Missus Ex­traordinarius, 381.

— Nuntius televisifica a B. P. missus, 405.

R

Radiotelevisificarum stationum moderato­res e tota Europa atque America Sep-temtrionali Romae coadunatos, annitente Pontificio Consilio instrumentis commu­nicationis socialis praeposito, B. P. co­ram admittit, 268.

Razafimbahiny Iulius, Madagascarianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatus, B. P. Litteras concrediti muneris fidem facientes tra­dit, 571.

Religio clericalis exempta. De dimissione religiosorum qui vota perpetua nuncu­parunt, 215. V. Normae.

Responsa ad proposita dubia: — de decreto ratihabitionis in causis ma­

trimonialibus, 463; — de Diaconi facultatibus quoad sacra­

mentalia et benedictiones, 667.

Riesle Hector, Chilensis Reipublicae cum auctoritate Legatus, B. P. Litteras tra­dit concrediti muneris testes, 260.

Rocha Antonius, Columbianae Reipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctori­tate Legatus, B. P. litteras concrediti muneris testes tradit, 65.

Romanae Civitatis magister et administra­torum coetus. Novo ineunte anno B. P. fausta ominantur, 73.

Romanus clerus. Curiones atque universum clerum Romanae Dioecesis B. P. coram admittit in Aede Sixtina et alloquitur, 201.

Rota S. Romana. V. Tribunal S. Romanae Rotae.

Rua Michael (S. D.), Societatis S. Franci­sci Salesii Rector Maior. Recensio illius vitae, 530 ss. ; Beatus renuntiatur, 532.

Ruthenorum Ecclesia. B. P. scribit Exc.mo Stephano I. Kocisko, Archiepiscopo Me­tropolitae Munhallensi Ruthenorum, quinquagesimo exacto anno ex quo Ru­thenorum Ecclesia in Foederatis Ame­ricae Septemtrionalis Civitatibus con­stituta est, 411.

Rywalshi Paschalis. V. Koser Constantinus.

S

Sacrae Virgines. In Festo Praesentationis Domini, cum cerei, more antiquitus tradito, ei oblati sunt, B. P. sacras vir­gines alloquitur in basilica vaticana, 195.

Sacramentales formulae. Declaratio S. Con­gregationis pro Doctrina Fidei de sensu tribuendo adprobationi versionum for­mularum sacramentalium, 661. V. Normae.

Sacramentalia. Responsum ad propositum dubium de Diaconi facultatibus quoad sacramentalia et benedictiones, 667.

Salas Raphael. V. Carrillo-Flores Antonius.

Saltum (urbs). Eucharisticus conventus ce­lebratur septimus e tota Argentina, 534; B. P. nuntius radiophonicus Praesuli­bus atque Christifidelibus ibi congre­gatis, 654.

Salmno Iulia (S. D.), fundatrix Sororum Doctrinae Christianae a SS. Corde Iesu. Decretum de introducenda Causa pro illius beatificatione, 513.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 796: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

796 Index rerum analyticus

Sangkadis Diskul, Thailandiae apud Se­dem Apostolicam cum auctoritate Lega­tus, B. P. Litteras commissi muneris te­stes tradit, 404.

Schervier Maria Francisca (S. D.), Tertii Ordinis S. Francisci, fundatrix Sororum Pauperum S. Francisci Assisiensis. De­cretum de miraculis pro illius beatifica­tione, 101; B. P. alloquitur in Basilica Vaticana eos qui sollemni Beatificationi Ven. Servae Dei interfuerunt, 268; re­censio illius vitae, 596; Beata renuntia­tur, 598.

Secretariatus pro non Christianis. Eius Praesidem Cardinalem et officiales B. P. coram admittit et alloquitur, decimo volvente anno ab eodem Secretariatu constituto, 444.

Secretum pontificium. Rescriptum ex Au­dientia, 89. V. Normae.

Shin Hyun Joon, Coreanae Reipublicae li­beris eum mandatis Legatus, B. P. Lit­teras commissi muneris testes tradit, 262.

Sidarouss Stephanus I, Alexandrinus Cop­torum Patriarcha. Illi B. P. epistulam mittit ad mutuam conspirationem magis fovendam inter Catholicos et Coptos Or­thodoxos Christifideles, 533.

Singh Avtar, Indicae Reipublicae liberis cum mandatis Legatus, B. P. Litteras de­mandati muneris testes tradit, 491.

Societas Iesu. B. P. alloquitur coram ad­missos sodales qui generali coetui reli­giosae suae communitatis interfuerunt, 711.

Stein Bernardus, Trevirensis episcopus. Illi B. P. scribit eum cathedralis ecclesia, temporis iniuria atque damnis bellica calamitate illatis labefactata, ad pristi­num est revocata splendorem, 225.

Synodus Episcoporum. E.mos Patres et Exc.mos Praesules e Consilio Secreta­riae generalis, Romae coetum habentes, B. P. coram admittit et alloquitur, 257; Patres in Aede Sixtina alloquitur, ter­tio ineunte generali Coetu Episcoporum Synodi, 554; atque in aula synodali cum

prima haberetur congregatio, 557; de­nique cum generalis Coetus exitum ha­beret, 631.

T

Taipeha. B. P. nuntius E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e totius Asiae epi­scopalibus coetibus, qui generali con­ventui Taipehae interfuerunt, 280

Tamayo Gasgue Eduardus, Venetiolanae Reipublicae liberis cum mandatis Lega­tus, B. P. Litteras commissi muneris te­stes tradit, 703.

Terra Sancta. Christifideles B. P. hortatur ut ecclesialis caritatis sensum christia­nis Terrae Sanctae communitatibus te­stificentur, 177.

Theresia a Iesu Jornet et Ibars (B.), fun­datrix Congregationis Parvarum Soro­rum Senum Derelictorum. In Basilica Vaticana B. P. eos alloquitur qui sol­lemni Canonizationi Beatae interfue­runt, 77.

Thévenet Claudina (S. D.). V. Maria a S. Ignatio.

Thomas Aquinas (S.). Septies redeunte memoria centenaria pientissimi obitus Angelici Doctoris, B. P. alloquitur con­ventui participantes in auditorio Ponti­ficiae Studiorum universitatis a S. Tho­ma Aquinate in Urbe, 265; B. P. mittit card. Petrum Parente Missum Extraordi­narium ut celebritatibus praesideat Eu­charistici Coetus Aquini habendi, septi­mo expleto saeculo a morte S. Thomae Aquinatis, 329; B. P. Christifideles allo­quitur in Basilica Fossanovensis coeno­bii ubi S. Thomas Aquinas anno mille­simo ducentésimo septuagesimo quarto pientissime obiit, 539; B. P. epistula ad P. Vincentium de Couesnongle, Ordinis Fratrum Praedicatorum Magistrum Ge­neralem, septimo expleto saeculo ab obitu Sancti Thomae Aquinatis, 673.

Trevirensis cathedralis ecclesia, labefac­tata iniuria temporis atque damnis bel­lica calamitate illatis, ad pristinum est revocata splendorem. B. P., gratulatio­nis causa, epistulam mittit Trevirensi episcopo, Bernardo Stein, 225.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 797: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Index rerum analyticus 797

Tribunal S. Romanae Rotae. Praelatos audi­tores, officiales et advocatos, novo liti­bus iudicandis ineunte anno, B. P. co­ram admittit et alloquitur, 84.

U

Unctio Infirmorum (Sacramentum). "Vaca­tio legis de Ordine Unctionis infirmorum prorogatur, 100. V. Normae.

UNESCO. B. P. nuntium mittit Renato Maheu, moderatori generali eiusdem In­stituti Internationalis, ob octavum diem celebrandum litterarum cognitioni pro­vehendae per totum terrarum orbem dicatum, 496; B. P. tradit sollemni caerimonia « Praemium Pacis a Ioan­ne XXIII » Instituto Internationali v. d. UNESCO, 704.

Universitates Studiorum : — Gregoriana in Urbe. Auditores qui « Cur­

sui renovationis canonicae pro iudicibus aliisque tribunalium administris » in­terfuerunt, B. P. coram admittit, 10.

— Theologica facultas in Pontificia studio­rum Universitate Aequatoris erigitur, 174.

— a S. Thoma Aquinate in Urbe. In eius auditorio B. P. alloquitur participan­tes conventui septies redeunte memoria pientissimi obitus Angelici Doctoris, 265.

— Facultas theologica in Helvetica urbe Lucernensi in perpetuum canonice eri­gitur, 423.

— Institutum Superius Sacrae Theologiae in Rhaetorum Curia (Chur, Schweiz) canonice erigitur, 426.

V

Vagnozzi Card. Aegydius, Praefecturae oeconomicis negotiis Apostolicae Sedis gerendis Praeses. Illi B. P. gratulatio­nes ac vota profert, quinque condenti lustra a suscepta ordinatione episcopa­li, 332.

V aides Carolus, liberis cum mandatis Le­gatus ab Insularum Philippinarum Re­publica ad Sedem Apostolicam missus, B. P. Litteras tradit legationis fidem facientes, 653.

Viglevanensis Ecclesia adnectitur regioni ecclesiasticae Langobardae, 499; suffra­ganea constituitur Metropolitanae Ec­clesiae Mediolanensi, 500.

Vindobona. Coetus «Katholikentag», qui dicitur, a Christifidelibus Austriacae Na­tionis habetur, 656.

Vocationes ecclesiasticae. B. P. nuntius ob diem celebrandum vocationibus iuvandis per totum catholicum orbem dicatum, 274.

W

Wagner Liborius (S. D.), sacerdos et pa­rochus de Altenmünster in odium fidei a. 1631 interfectus. Decretum de marty­rio pro illius beatificatione, 103; in Ba­silica Vaticana B. P. eos alloquitur qui sollemni Beatificationi Ven. Servi Dei interfuerunt, 249; recensio illius vitae, 373ss.; Beatus renuntiatur, 375.

Waldheim Kurt, Consilii Consociatarum Nationum Secretarius generalis. Illi B. P. nuntium mittit, extraordinario eius­dem Consilii coacto coetu, 282.

Willebrands Card. Ioannes, Secretariatus ad Christianorum Unitatem Fovendam Praeses. Illum B. P. Missum Extraordi­narium eligit ut Lugduni celebritatibus praesideat septimo expleto saeculo ex quo alterum Generale Concilium Lugdu­nense actum est, 620.

Wojtyla Card. Carolus, Cracoviensis ar­chiepiscopus. Illi B. P. epistulam mittit sexto expleto saeculo ab ortu Hedvigis Reginae Poloniae, 433.

Wyszyñski Card. Stephanus, Gnesnensis et Varsaviensis archiepiscopus. B. P. nun­tium mittit illi, decem condenti lustra ex quo sacri Presbyteratus auctus est honore, 442.

Z

Zabalago Canelas Eduardus, Bolivianae Reipublicae liberis cum mandatis Le­gatus, B. P. Litteras concrediti muneris fidem facientes tradit, 391.

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 798: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

A D D E N D A E T C O R R I G E N D A

in vol. L X V I ( 1 9 7 4 ) Commentarii ACTA APOSTOLICAE SEDIS

pag. 2 5 9 , linea sextadecima, loco colligantur, legatur colligentur.

pag. 6 4 0 , in titulo, loco Consilii Generalis Pontificiae Commissionis

pro America Latina, legatur Consilii Episcopalis Latini Ame­

ricam (CELAM).

SEXAGESIMUM SEXTUM VOLUMEN

COMMENTARII OFFICIALIS « ACTA APOSTOLICAE SEDIS »

ABSOLVITUR DIE XXXI M. DECEMBRIS A. MCMLXXIV

TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 799: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Anno XL V Città del Vaticano, giovedì 21 febbraio 1974 Num. 1

A C T A A P O S T O L I C A E S E D I S SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONI

DELLO STATO

DEL VATICANO

Pontificato di S. S. Paolo VI - Anno XI

N . X C V I I I — Ordinanza della Pontificia Commissione per lo Stato della Città del Vaticano con la quale è autorizzata la emissione di un francobollo di posta aerea.

21 febbraio 1974

LA PONTIFICIA COMMISSIONE

PER LO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANO

Vista la legge 24 giugno 1969, n. LI ;

Visti gli art. 2 e 20 lett. c n. 5 della legge sulle fonti del diritto,

7 giugno 1929, n. I I ;

ORDINA

Art. 1. - È autorizzata la emissione di un francobollo da valere per

il pagamento delle tasse relative alle corrispondenze in partenza dalla

Città del Vaticano e da inoltrare per via aerea.

Art. 2. - Il francobollo di cui all'articolo precedente, stampato a

colori in offset e calcografia su carta bianca patinata, ha le seguenti

caratteristiche :

dimensioni : mm. 30 x 40, compresa la dentellatura, formato ver­

ticale ;

DELLA CITTA

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 800: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

• 3

2 Acta Apostolicae Sedis - Supplemento

valore: L. 2.500;

soggetto : la vignetta raffigura un angelo, tratto da un mosaico

situato nell'atrio della Basilica di S. Marco a Venezia;

il francobollo reca, sotto al soggetto, su due righe, l'indicazione

del valore in cifre arabiche e la scritta « POSTA AEREA VATICANA ».

Art. 3. - Il francobollo di cui agli articoli precedenti ha valore,

agli effetti postali, dalla data di entrata in vigore della presente

ordinanza.

La tiratura è di 1.300.000 esemplari.

Art. 4. - La presente ordinanza sarà pubblicata, oltre che nei modi

ordinari, mediante affissione nel Cortile di S. Damaso, alla porta degli

Uffici del Governatorato e negli Uffici postali dello Stato, ed entrerà

in vigore nel giorno stesso della sua pubblicazione.

Città del Vaticano, ventuno febbraio millenovecentosettantaquattro.

GIOVANNI Card. VILLOT, Presidente

SERGIO Card. GUERRI, Pro Presidente

LUIGI Card. TRAGLIA

MASSIMILIANO Card, DE FURSTENBERG

GIOVANNI GIUSEPPE Card. WRIGHT

GIUSEPPE Card. PAUPINI

GIACOMO Card. VIOLARDO

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 801: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 802: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 803: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL

Anno XL V Città dd Vaticano, domenica 31 marzo 1974 Num. 2

A C T A A P O S T O L I C A E S E D I S SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONI

DELLO STATO

D E L L A C I T T A D E L V A T I C A N O

Pontificato di S. S. Paolo VI - Anno XI

IST. X C I X - Ordinanza della Pontificia Commissione per lo Stato della Città del Vaticano in materia di tariffe postali e telegrafiche.

31 marzo /«974

LA PONTIFICIA COMMISSIONE

PER LO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANO

Vista la legge 24 giugno 1969, n. LI ;

Visti gli art. 2 e 20 lett. c n . 5 e 6 della legge sulle fonti del diritto,

7 giugno 1929, n. II ;

Visto l'accordo tra la Santa Sede e l'Italia in materia di tariffe

postali, in data 23 gennaio 1952;

Viste le ordinanze della Pontifìcia Commissione per lo Stato della

Città del Vaticano, in materia di tariffe postali e telegrafiche, in data

Io agosto 1965, n. XVIII, in data 3 marzo 1966, n. XXII e in data 16 ago­

sto 1967, n. XXXVII e l'ordinanza in materia di tariffe postali in data

30 dicembre 1965, n. XXI ;

ORDINA

Art. 1. - A partire dal 31 marzo 1974 le tariffe postali, le soprat­

tasse di trasporto aereo e le tariffe telegrafiche attualmente in vigore

sono modificate in alcune voci dalla seguente tabella :

2015 - Digital Collections - Biblioteca Don Bosco - Roma - http://digital.biblioteca.unisal.it

Page 804: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 805: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 806: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 807: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 808: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 809: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 810: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 811: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 812: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 813: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 814: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 815: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 816: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 817: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 818: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 819: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 820: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 821: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 822: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 823: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL
Page 824: ACTA APOSTOLICAE SEDIS - UNISAL