Agawan ng Upuan By ForeverInspirit.

"Anak, anak gumising ka na" Mahinhin na sabi ni Nanay habang inaalog-alog ako.

"Mhmmm"

"Anak, gising ka na. Papasok ka pa..." Inalog niya ulit ako pero mas malakas na.

"Mhmmm"

Tumigil siya ng mga isa o dalawang minuto, MWAHAHA! SUCCESS! TUMIGIL SIYA!

Pero isa yong maling akala.

"HOY LILIBETH! BUMANGON KA NA DIYAN!!!!" Sigaw niya.

At di lang yun, nahulog pa ako sa higaan at ang unang-unang lumanding pa talaga eh ang mukha ko.

"WAAH! NAY NAMAN EH! NAG-BEBEAUTY SLEEP PA AKO!"

"ANONG BEAUTY SLEEP? BEAUTY SLEEP KA DIYAN?! TINGNAN MO OH! ALAS OTSO NA! AT ALAS DIYES

ANG PASOK MO! KAYA BUMANGON KA NA DIYAN! KUNDI, BAWAS SA BAON MO ANG KAPALIT!"

Bigla na lang akong tumayo sa higaan.

"IKAW NAMAN 'NAY! DI KA MABIRO! Alam mo namang excited na excited akong pumasok eh! ^0^"

*PAAK*

At nasapok pa ako ng Nanay ko.

WAAAHH! MMDA! CHILD ABUSE!

Ay wait, MMDA? @____@

DSWD PALA! Potek, nakalimutan ko na agad. Patay ako nito sa first year high school teacher ko sa AP! Si... Mrs.

Kamote!

Bakit kamote? Ewan ko sa mga kaklase kong lalake. Sabi kasi nila laging nakakalimutan yung class record or

yung ituturo kaya ayun, KAMOTE daw palage. Psh, mga lalake talaga may lahing abnormal -_____-

"DALIAN MO DIYAN!!!" Sigaw ni Nanay ng isara ko ang pinto ng CR.

Pero di ko siya pinakinggan. Instead, pinagana ko na ang utak ko at kung ano-anong kalokohan ang napasok sa

isip ko.

Kagaya na lamang ng kung paano ko gagamitin ang Algebra sa buhay ko. Ano yun pag bibili ka sa tindahan eh

sasabihin mo: "Ale, toothpaste nga po. Yung 2x-3y" =_______= Ano daw?

Naintindihan niyo ba? Ako hinde eh. -___-

Ang isa pa, nanuod kasi ang siraulo kong Kuya ng mga bandang 3PM ng Vampire at Zombie movies kaya

napaisip ako, totoo kaya yun? Ano naman kayang itsura ko pag naging zombie o vampire ako? Kagaya rin kaya

ako ni Edward Cullen na parang pinagulong sa maraming glitters?

Actually hindi lang yan. Marami pa.

At may listahan ako:

1. Bakit mainit ang araw?

2. Bakit ang daming nag-PPBB TEENS ngayon?

3. Bakit hindi ko ginawa ang project ko sa Geometry nung 3rd year high school?

4. Bakit ko sinapak yung poste sa harapan ng school?

5. Bakit biglang may nahulog na patay na ibon sa harapan ko kahapon habang naglalakad ako pauwi?

6. Bakit pag sky color blue agad?

7. Bakit hindi nakikita ang hangin?

8. Bakit pag umaaraw tsaka sinususpend?

9. Bakit ang ingay ng pusa sa labas ng bahay namin?

At ang pinakahuli.

10. BAKIT NAKAKAADIK ANG WATTPAD?

30 minutes akong nag-isip ng lahat ng problema ko sa mundo plus 15 minutes pa para matapos ang pagligo ko.

Kaya ayun, halos isang oras ako sa loob ng banyo. Ayos diba?

"ANAK NG--"

"ANAK MO PO AKO 'NAY!" Pangunguna ko.

"Ikaw bata ka, kelan ka pa natuto mamilosopo?"

"Ewan ko nga rin, 'Nay eh. Basta pagkagising ko lang kanina marunong na ako mamilosopo"

Mukhang nainis si Nanay kaya sasapukin niya sana ako ng biglang lumabas ng kwarto si Kuya.

Sabog ang itsura.

Pula ang mga mata.

Magulo ang buhok.

Nakabukas ang unang tatlong butones.

Ang daming color red na kung ano man sa bibig niya at hanggang sa polo niya ay meron pa

rin.

At....

At...

"BWISIT KA KUYA! KAYA PALA UBOS ANG KETCHUP! ANONG TINGIN MO DIYAN TUBIG?!"

Punong puno ng color red ek ek ang katawan ni Kuya tapos sa unang tingin, akala mo kumain siya ng tao. Pero

hindi, INUBOS niya ang ketchup dito sa bahay -______-

"Anong *hik* sabi *hik* mo *hik*?"

"Hik hik ka diyan. Hikhikin ko pagmumukha mo eh -____-"

"Ano bang nangyari sayo, Kevin? Ba't ganyan itsura mo?" - Nanay

Nako naman 'Nay! Di pa ba yan obvious? Malamang UMINOM yan kaninang madaling araw.

Uminom ng ALAK at KETCHUP.

"Hoy Kuya, bilhan mo 'ko ng ketchup -____-"

Hindi na nagsalita si Kuya at dumiretso sa kusina para kumuha ng tubig. Pero mukhang may hangover pa siya

kaya nabitawan niya yung baso, ayun nabasag. Tapos si 'Nay naman eh, tinalakan si Kuya ng bonggang bongga

pero hindi rin naman siya nakikinig.

Ganito ang pamilya ko araw-araw.

Maingay.

Magulo.

Pero MASAYA.

Wait, ang tatay ko nasaan?

Ewan.

Hindi ko siya nakilala eh. Kaya kahit pa ipilit niyo na ikwento ko siya sa inyo eh di talaga pwede dahil lumaki akong

WALANG tatay. Alangang mag-imbento ako diba? Ano namang alam ko sa mga tatay?

"IKAW TALAGA KEVIN! KAHIT KELAN DI KA NA NATUTO! Blah blah ek ek churva churva something

something..." Hindi ko na maalala ang buong sermon ni Nanay dahil tahimik na lang akong kumakain ng

breakfast.

Nang matapos ako, hindi pa rin tapos si 'Nay sa pangsesermon kaya nagtoothbrush na ako at kinuha ang bag ko

sabay alis.

Grabe, abot sa bahay nila Mr. Hernando ang talak ni Nanay. Imagine, tatlong bahay na ang layo ko sa kanila ah!

Nako, pag kumakain nga naman ng mega phone -____-

School. 9:50AM.

WOHOOOOOOOO! NAKAABOT PA AKO!!!

"Wagas mag-hingalo ah. Nilakad mo lang simula sa bahay niyo hanggang dito?" - Stef

"Ay nako, Stef edi pag ginawa ko yun nawala na lahat ng kinain ko kanina -_____-"

"Ikaw, kung ano-anong kachurvahan nanaman ang pinag-iisip mo sa CR noh?"

"Ano ba, bes. Ganun talaga ang buhay. Kailangan nag-iisip"

1st year college na ako sa Silverwood University. Isang top university dito sa Pilipinas. Nakapasok ako dito dahil

isa akong scholar. Tapos valedictorian ako nung grumaduate ng high school.

Ganun din naman si Stef. Ang abnormal kong kaibigan. Siya naman ang 1st honorable mention.

Nagdaldalan pa kami habang naglalakad papunta sa building namin. Magkaiba kami ng course ni Stef. Siya Law

ang tinetake niya, ako naman Medicine. Walang basagan ng trip, gusto ko mag-doctor -____-

Gusto ko kasing matulungan ang mga taong may sakit. O kaya yung mga nasa bingid ng kamatayan na. Gusto

kong gawin ang hindi ko nagawa sa isa kong kapatid. Si Renx. 3 years old siya nung namatay at yun ay dahil sa

pneumonia. Hindi kasi naagapan eh dahil wala naman kaming sapat na pera para bilhan siya ng maraming

gamot.

"Sige bes, alis na ako. Dun na yung building ko oh" - Stef sabay turo sa building ng Law.

"Bye, beeesssiiieee! Ingat!" Sabay kaway sa kanya.

Hinanap ko na agad ang room ko. At shet, sa 3rd floor pa. Ano ba yan! Ang layoooooo! >____<

"Ay pakshet, kailangan talaga pinag-eexercise ako tuwing umaga noh?" Bulong ko ng marating ang room ko.

Binuksan ko na ang pinto at wow.

WOW TALAGA.

Grabe, nahiya naman ako sa room na 'to (_ __")

Maganda yung room, color white and silver. Tapos may malaking screen sa harap. Nako, alam na. Pag may

screen ibig sabihin tinatamad ang teachers magsulat sa board.

Naghanap na ako ng magandang pwesto at napili ko ang upuan sa may bandang gitna. Para kita mo yung lahat.

Naglakad na ako papunta dun at nang papaupo na ako....

*BOOM*

Napaupo ako bigla sa sahig dahil may bumangga sa akin at umupo sa silya ko.

AY BWISET!

ANG KAPALMUKS NITO AH!!!

"HOY!!! UPUAN KO YAN!!!" Sigaw ko sa lalake.

Naka-sombrero pa siya nun.

Psh, anong gimik nito? -____-"

"Ay ganon? Bingi ka? Patingin ka sa doctor!"

Hindi niya pa rin ako pinansin.

Kaya ayun, binatukan ko siya.

"ARAY! ARAY!" Sagot niya sabay tanggal ng earphones.

Ay kaya. Naka-earphones pala.

Wait lang.

O_____________________O

EMEGED! FAFABLE PALA ITEEECCCH!

PERO HINDI, LILIBETH. TANDAAN, BINANGGA KA NIYA AT INAGAWAN PA NG UPUAN. DI LANG YUN,

HINDI PA SIYA NAG-SORRY!

"HOY IKAW! MANG-AAGAW NG UPUAN!!!"

First day na first day at pinapainit agad ng isang 'to ang ulo ko!!! GRRRR!!!

"Ano? Ako ang naunang umupo"

"Ikaw nga ang naunang umupo pero ako ang unang nakakakita!"

?____? <-- Siya.

"Kung gusto mo dito, maaga ka pumasok" Sagot niya at sinalpak nanaman ang earphones sa tenga niya.

ANO BA YAN! GWAPO PERO BASTOS! KAYA ENGK ENGK! HINDI KO NA SIYA TYPE! MASAMA SIYA!

Hindi ko na lang siya pinakielaman pa at humanap na lang ng ibang upuan.

FUUUUU, sana mahulog ka sa upuan!

*BOOM*

Napalingon kami lahat sa gawing kaliwa ng classroom.

Nahulog kasi sa upuan ang isang nerd.

HALA? O_________O

Matapos ang 1 billion years, natapos na ang klase at nandito na ako ngayon sa Eastwood kasama si Stef.

"Tapos alam mo ba, nakakabadtrip talaga siya! Ang sarap sapakin!" Pag-rereklamo ko.

"Weh? Sino ba yan?"

"Err... Wait lang...." Pilit kong inaalala ang pangalan niya.

Ano nga ba ulit yun?

L...

L ng Death Note? XD

Potek, hindi. Basta L ang simula nun eh.

"May alam kang L ang start ng name?"

Bigla namang nanlaki ang mga mata ni Stef.

"LANCE?! LANCE STO. DOMINGO?! OMG!!!!"

Lance...

"AY OO YUN! LANGKA!"

*PAAK*

"Gaga, Lance yun hindi Langka -____-"

"Psh. Mapa-Lance or Langka wapakels! Basta MASAMA siya!"

"Hmmm... sa pagkakaalam ko kasi mayabang siya eh"

Jusko, OBVIOUS naman eh. Nakakabadtrip talaga ang bakulaw na yun! Sarap sipain! >___< Kung hindi talaga

siya gwapo baka kanina ko pa winasak ang pagmumukha nun.

"Nako bes, kung nakita mo lang kung gaano ako nainis sa kanya kanina! Dapat nga uupakan ko pa ng

bonggacious eh!"

Ayun, nag-daldalan lang kami ni Stef ng apat na oras hanggang sa mapagod ang mga bunganga namin tsaka

naisipan naming umuwi.

Nang makarating na ako sa bahay, may sapatos dun. Black shoes. Siguro may bisita si Kuya? Tsk. Subukan lang

nilang maglasing dito at ipapatapon ko silang dalawa sa labas!

Pagkapasok ko sa bahay, sumalubong agad sa akin si Kuya at ang bisita niya. Nasa Sala kasi eh.

Ako: O___________________O

"IKAW?!?!?!" Sigaw ko sabay turo sa lalakeng bisita.

POTEK! -_____-" ANONG GINAGAWA NI LANGKA DITO?!

Nagpabalik-balik ang tingin ni Kuya sa aming dalawa.

"Magka... kilala kayo?"

"Classmate ko siya!" Tumingin ako kay Lance. "Sa lahat ng subjects" Mahina kong dugtong.

OO, CLASSMATES KO SIYA SA LAHAT NG SUBJECTS! Di ko alam kung paano nangyari yun pero basta! Lagi

ko na lang nakikita ang pagmumukha niyang parang basura! -__-

"Weh? Edi kawawa ka naman pala, Lance"

=_____________=

WALANGYA KA KUYA!! TAKSIL KANG KAPATID!!! TAKSIL!!!

"Psh. Ewan ko sa inyo ang papanget niyong dalawa -____-"

Dinaanan ko lang sila pero nung papasok na sana ako sa kwarto ko, biglang nagsalita si Lance kaya napatigil ako.

"Sorry kanina. Bad mood lang ako nun"

Huminto lang ako pero di ko siya tiningnan at agad naman akong pumasok pagkatapos nun.

Bakit ganto?

Ang weird ng feeling ko?

After 2 years, finally 3rd year college na ako.

WOHOOOOOOO! KUNTING TIIS NA LANG LILIBETH AT TAPOS NA ANG PAG-AARAL! ALMOST THERE KA

NA GIRL!

"Bakla, di nga pala ako makakasabay sayo ngayon ah. May lakad kami ni Boyfiee eh" Bungad ni Stef sa akin ng

makita ko siya sa hallway.

Ano ba yan. Araw-araw sila may lakad ng boyfriend niya -______-

"Ganun ba... sige ingat ka na lang, bes" Malungkot kong sinabi.

Wala na. Mag-isa nanaman akong uuwi. Loner nanaman ako. >____<

Habang naglalakad ako papunta sa parking lot, sobrang lungkot ko. AHUHUHUHUHU, ganito pala ang

pakiramdam pag may boylet na ang best plen mo! Para kang pinapalitan! Wala na siyang time para sayo!

Tapos yung boyfriend pa niya eh di ko alam kung matinong tao ba siya. -____-. Tuwing magkakasama kaming

tatlo, aakalain mong isang drug addict ang boylet niya. Eh pano, mukhang ewan. Ay basta! Di mo ma-explain!

>_____>

Pero okay lang. Naiintindihan ko naman yun dahil balang araw makakahanap din ako ng sarili kong boylet. Tama

naman ako diba?

"Ay tae, may long test pala kami sa Philo -_____-" Bulong ko habang naglalakad sa hallway.

"Ano na nga ba ulit yung inaral namin dun kanina? Wait... AH YUN!---"

*BOOGSH*

"AY KABAYO!" Sigaw ko nang biglang may bumangga sa akin.

"Miss, sorry" Bulong ng taong nakabunggo sa akin.

Teka... pamilyar yung boses na yun ah...

"Lance?" Tanong ko at nakatingin sa kanya.

Inangat naman ng taong nakabunggo sa akin yung ulo niya.

At tama ako.

Si Lance Sto. Domingo nga.

At kung nung first year college ako, gwapo siya. Ngayon, SOBRANG gwapo na. WAAHH! GRABE, EVERY

SCHOOL YEAR NADADAGDAGAN ANG PAGIGING POGI NIYA! Yun nga lang, hanggang ngayon fresh fresh pa

rin sa memory ko kung paano kami unang nagkakilala.

Potek, ikaw ba naman agawan ng upuan tapos binangga ka pa? Ewan ko na lang kung hindi mo makakalimutan

yun. At sa first day niya pa ginawa yun ha!

Wait lang.

Siguro nagtataka kayo kung anong nangyari after nung makita ko siya sa bahay namin?

Uh... ganito kasi yun.

Magkaibigan pala sila Kuya at Lance pero di na ako magtataka dun dahil pareho naman silang baliw. Tapos

simula ng araw na yun medyo nag-uusap na kaming dalawa ni Lance at nakilala ko na rin siya ng paunti-unti.

Hanggang sa dumating sa point na naging super close na kami. As in parang best friends. Nagka-crush na nga

ako sa kanya eh. Nung mga 2nd year college ako. Pero agad ring nawala yun nang biglang magka-girlfriend si

Lance at kasabay rin nun ang biglang pag-laho ng friendship naming dalawa.

Alam niyo ba yung feeling na bigla ka na lang niya hind papansinin? MASAKIT eh. Parang dati lang pag nakikita

niya ako todo hi siya tapos with matching kaway at pang-baliw na ngiti.

Tapos ngayon parang hindi man lang niya ako kilala!

AT MISS PA TALAGA ANG TINAWAG SA AKIN!

AY LECHE! PARANG DI NIYA ALAM PANGALAN KO AH?! PEKTUSAN KO SIYA EH!

"Uy! Ikaw pala yan!" Masaya kong sinabi.

Simula kasi ng nagka-girlfriend siya, hindi ko na ulit siya nakita pa.

Ngayon lang ulit.

After one year. Oh diba? Ang tagal?

"Sorry, Lily. Di ko sinasadyang mabunggo ka. Nagmamadali kasi ako eh"

"Okay lang yun! Di naman masyadong masakit eh"

Nginitian lang niya ako.

"Kamusta ka naman?" Tanong ko.

"Single na ulit" At mas lumapad pa ang ngiti niya.

Yung tipong may pinapahiwatig.

"Weh? Anong nangyari?"

"Nakawala na ako sa maitim niyang plano"

?_______? <--- Ako

Ano daw?

Maitim na plano?

"Anong pauso yan, Lance?"

"Haha, alam ko namang hindi mo ako maiintindihan eh pero wag mo na lang intindihin. Basta ang importante

SINGLE na ako ngayon" Sagot niya with emphasis sa SINGLE.

Anong paki ko kung single siya? Siya lang ba single? -____-

"Sus. Baliw ka talaga kahit kelan -____-"

"Oo, baliw na baliw sayo" Diretso niyang sinabi.

"Ha?"

"Sabi ko mahal kita with matching feelings!"

O___________O

"HOY LANCE, TUMIGIL KA. KAKA-BREAK NIYO LANG TAPOS MANLALANDI KA NA AGAD?"

"Di panlalandi ang ginagawa ko. Inaasar lang kita noh XD"

Inaasar lang pala ako....

Ano ba yan akala ko totoo na eh (_ __")

Ay 'te ang assuming ko noh? XD

"Ano friends na ba tayo ulit?" - Lilibeth

"FRIENDS? Anong friends? BEST friends tayo hindi lang FRIENDS" Paglilinaw niya.

"Hindi na tayo mag-bestfriend noh. Iniwan mo 'ko bigla eh. I hate you -____-"

"Anong iniwan? Never kitang iniwan, Lily. Alam mo yan"

Bigla akong kinilabutan sa sinabi niya.

Hindi nga niya ba ako iniwan?

Sumabay sa akin si Lance and yes, AKO ang nag-drive. Sira daw kasi ang sasakyan niya. Grabe, nahiya naman

ako sa kabaitan niya!

"Ipaayos mo na sasakyan mo, Lance. Ayokong isakay ka dito. Nagaamoy lalake. Mamaya pag-piyestahan ako ng

Kuya ko -____-"

"Okay lang yan! AHAHAHA! Basta ba ako lang ang isasakay mo dito edi walang problema!"

"Anong ikaw lang? Paano pamilya ko? Psh. Bumaba ka na nga!"

Tinulak ko siya kaya tumama siya sa bintana.

"AY LANCE! SORRY!"

"Aray. Ang gwapo kong mukha TTT_____TTT" Sabi niya at nakahawak sa pisngi niya.

"Hindi naman na-damage eh -___-"

"PERO MASAKIT!"

"Gusto mo dagdagan ko pa yan?"

O____________O <-- Lance

"H-hindi s-sige wag na! Bukas na lang ulit Lily!"

Binuksan na niya ang pinto at agad na bumaba. Pero bago niya isara ang pinto, may sinabi siya pero walang

tunog na lumabas sa bibig niya. At hindi ko naintindihan kung ano yun. Di naman kasi ako marunong umintindi

pag ganun ang ginagawa ng tao -____-

Pero badtrip talaga eh. Gusto ko malaman kung ano yung sinabi niya! >_____<

Lance's PoV

Hanggang ngayon inaatake pa rin ako ng konsensya dahil sa KATANGAHANG ginawa ko noon.

Potek, ba't ba ako nagpauto sa babaeng yun?

ANO BA YAN! Akala ko nakuha niya talaga ang files na yun.

Hindi naman pala.

Blinack-mail niya lang ako.

Ang hirap ba intindihin ng sinasabi ko?

Sige, ikwento ko.

Ganito kasi yun, si Lexie (yung girlfriend na tinutukoy ni Lilibeth) ay isa sa mga taong PATAY na PATAY sa akin.

Pero ayoko sa kanya. Ayoko sa mga babaeng habol na habol -___- Mamaya pagkamalan pa ako na gusto kong

hinahabol ng kung sino sino.

Psh, akala ba nila madali maging gwapo?

Pwes, mali sila. MAHIRAP maging gwapo!!!

At yun na nga, isang araw lumapit sa akin si Lexie at sinabing may alam siyang tungkol sa akin. Pero di ko siya

pinansin. Kaso, bigla na lang ako napatingin sa kanya ng sabihin niya kung ano ba yung nalaman niya tungkol sa

akin.

At yun ay ang deepest secret ko.

"Mahal mo siya noh?" Tanong niya.

"Sino?"

"Si Lilibeth. Mahal mo siya diba?"

Nagulat ako sa sinabi niya.

Paano niya nalaman?

"I know everything about you, Lance. At alam ko ring pag sinabi kong mahal mo si Lilibeth, lalayuan ka niya at

masisira ang relationship niyo at masasayang lahat ng pinaghirapan mo"

Fck.

At dahil dun napapayag niya ako sa gusto niya.

Naging girlfriend ko siya.

Spell TANGA? L-A-N-C-E.

Dahil ayokong masira ang relationship namin ni Lily, napapayag ako ng abnormal na yun. Pero tae, akala ko alam

niya ang lahat. Yun pala hindi. Narinig lang pala niyang nag-uusap ang dalawa sa mga kaibigan ko.

Tae, pahamak talaga kahit kelan ang dalawang yun.

Kaya ayan tuloy, nagkahiwalay kami ni Lilibeth ng isang taon.

Pero siyempre di ako papayag. Mahal ko siya eh.

Buti na lang nakaisip ako ng paraan. At yun ay BANGGAIN siya.

Bakit ba ganito na lang lagi ang plano ko? Lagi ko na lang siya binubunggo para lang mapansin ako. Badtrip

-_____- Nasasaktan ko tuloy siya! Ayoko nga nun eh!

"H-hindi s-sige wag na! Bukas na lang ulit Lily!" Nanginginig kong sagot at bumaba ng sasakyan.

Pero bago ko isara ang pinto, sinabi kong "Mahal kita" pero walang tunog.

Shet, sana naintindihan niya yung sinabi ko >___<

Pero kung hindi niya naintindihan, may plan B naman ako.

Iniwanan ko dun ang isa ko pang cellphone.

Ayos diba?

Iniiwanan na lang ang cellphone ngayon sa sasakyan ng iba. XD

Lilibeth's Pov.

Ang bobo talaga ni Lance kahit kelan! Biruin niyo pati cellphone iniiwan? Tapos IPhone pa! Adik talaga yun. -___-

"Ano ba yan! Di ko naman alam sched ng isang 'yon eh. Tapos di ko siya matetext dahil nasa akin phone niya...

yung laptop at computer naman sira kaya di ko magagamit. Ay life, bakit ang malas mo? =____="

12AM.

Bigla na lang ako nagising dahil biglang nag-ring ang cellphone ni Lance.

Bwiset, di pala naka-silent ang isang 'to -_____-

Nung chineck ko ang phone, nagflash dun ang one message received. Inopen ko naman yun at isang unknown

number ang nag-send.

"I love you" Yun ang nakalagay.

At di lang yun.

Sunod sunod ang texts niya sa akin.

Eto ang ilang texts niya:

"Potek, bakit ba ang torpe torpe ko? Bakit ba hindi ko masabi na mahal kita? Bakit ba ako nagpakatanga sa isang

babaeng inuto lang pala ako? Tae, bakit ba ang manhid mo?"

Maka-insulto naman siya. -____-

"Sorry sa text ko kanina. Badtrip lang ako, sorry"

"Uyy, mahal kita alam mo ba yun? :)"

"Pwede ba kitang ligawan?"

"Mahal mo rin ba ako?"

Baliw rin 'to eh noh? Paano ko naman masasabi kung mahal ko siya o hindi kung hindi ko siya kilala diba? Adik rin

ang unknown number na 'to eh!

"Kilala mo ba ako?"

Yan ang huli niyang text. Mga 12:30 yun.

Humiga na ako sa higaan ko at pinagmamasadan ang huling text.

Kilala ko ba siya?

Kasi...

PARANG OO EH.

Kinabukasan...

WAAAAHHHHH! LATE NA AKOOOOOOOOOOOOOO!

BAKIT BA KASI HINDI NAG-ALARM CELLPHONE KO?! BADTRIP!!!

Para na akong nag-mamarathon sa sobrang bilis kong tumakbo. As in, in the speed of light ang drama ko ngayon.

Leche kasi ang alarm eh! Hindi tumunog! Ayan tuloy! >_____< Mayroon pa naman kaming long test pa naman

ako sa 1st subject!

Tumakbo na ako paakyat ng 3rd floor at pagkadating ko dun, walang tao. Wala ring mga bag. Or teachers. Or

multo?

Ay shete, wag multo >___<

Nagulat talaga ako dahil walang tao sa loob. Pero pumasok pa rin ako sa loob ng room. Nang makapasok na ako,

isang cellphone ang nakapatong sa upuan ko.

Nang inunlock ko yun, isang note ang sumalubong sa akin.

"Go" Yun ang nakalagay. Tapos may mailit na sulat sa baba. "Rm. 2145"

HALA ANO 'TO?!

Hindi ko talaga naintindihan ang nakalagay kaso ng aalis na sana ako, bigla na lang gumalaw ng kusa ang

katawan ko at pumunta sa Rm. 2145. Kagaya kanina, wala ring tao at isang cellphone nanaman ang nakapatong

sa isang lamesa.

"To" at "Biology Laboratory" ang nakalagay.

Edi pumunta ako sa Biology Laboratory at may cellphone nanaman dun.

"The" at "Bonifacio Hall" naman ang nakalagay.

Ano ba 'tong katawan ko! Kusa na lang gumagalaw! Di ko mapigilan! >____<

Naglakad na ako papuntang Bonifacio Hall.

Pero wow ha, iniwan lang ang cellphone sa floor? O____O Buti walang kumuha. Dahil kung may kumuha, baka di

ko matatapos ang kung ano mang kababalaghang ginagawa ko ngayon.

"Rooftop" Yun lang ang nakalagay.

Wait lang...

Go. To. The. Rooftop?

Napatingala ako.

Rooftop.

Matagal na akong di nakapunta dun ah?

Sa Rooftop.

Matapos ang 1243594658726 years, nakarating na ako sa rootop. Grabe, nawala lahat ng kinain ko kanina

=_____="

Ikaw ba naman tumakbo at maglakad ng ganito kahaba. Ewan ko na lang kung hindi ka pa mapagod sa lagay na

yun.

Binuksan ko na ang pinto at isang malakas na hangin ang sumalubong sa akin.

*WHOOSH*

"WAAAH!!!" Sigaw ko at hinawakan ng mahigpit ang bag ko.

May bagyo ba ngayon? Wala naman eh -_____-

Tumingin ako sa buong paligid.

Asan ang mga tao?

Pinagtritripan nanaman ba ako?

"HOOOY! MAY TAO BA DITO?!"

"HOOOOYYY!!!" Sigaw ko ng paulit-ulit pero walang sumagot.

*Ring Ring*

Halos mataranta na ako ng biglang nag-ring ang cellphone ni Lance. Ako naman eh agad agad sinagot.

"Hello? Sino 'to?"

Walang nagsalita sa kabilang linya.

"Hello? May tao ba?"

"Hello" Sabi ng tao sa kabilang linya.

Medyo hindi ko nga maintindihan dahil parang bumubulong lang ang kausap ko.

"Nag-enjoy ka ba sa ginawa ko?" Tanong niya

"Okay lang... pero sayang ang effort kong tumakbo kanina -___-"

Tumawa siya.

"Sorry. Di ko naman alam na di makiki-cooperate alarm clock mo eh"

"Sino ka ba ha?"

"Hulaan mo"

"Pakshet ka, sagutin mo ng maayos tanong ko!"

"HAHA! CHILL LANG! May sasabihin ako sayo eh"

"Ano yun?"

Hinihintay ko ang sagot niya pero ang narinig ko na lang eh: *Toot Toot*

WALANG HIYA! BINABAAN AKO?!

"HOY! DI PA TAPOS USAPAN NATIN!!!" Sigaw ko.

"Lily..." Napatigil ako sa kakasigaw.

"Lance? Anong ginagawa mo dito?"

"Well..." Sagot niya at napakamot sa batok niya.

"I called you" Dagdag niya at pinakita ang phone niya.

Lumapit pa siya sa akin at nagpippindot sandali at pinakita sa akin ang sent items.

O______O

S-Seryoso b-ba y-yan?

"Hiniram mo lang ba yang phone mo?"

"No. It's mine"

>////////////<

Di ko na alam ang sasabihin ko kaya di na ako makatingin ng diretso sa kanya.

Nararamdaman ko ang mga hakbang niyang papalapit sa akin.

"Lily..." Bulong niya at hinaplos ang kamay niya sa mukha ko.

"I love you"

Para bang nayanig ang mundo ko sa sinabi niya.

Mahal niya ako?

Weh? Di nga?

"Joke yan, Lance? Kasi seryoso, bibigyan pa kita ng one chance para bawiin ang sinabi mo"

Nginitian lang niya ako at dahan-dahang inangat ang ulo ko.

"Mahal kita, di mo lang alam" Nakangiti niyang sinabi at kasabay nun, ay ang pagdampi ng mga labi niya sa labi

ko.

Para akong nakuryente ng ginawa niya yun.

WAAAAHHHHHHHHHHHHHHH!!!! HINDI KO ALAM ANG GAGAWIN KO!!!!!

Sandali lang ang halik na yun at agad naman siyang lumayo sa akin.

"Can you be my girlfriend?" Seryoso niyang tanong.

Ngumiti ako.

"Yes, I can be your girlfriend"