Asi Yılmaz - img.antoloji.com · Asi Yılmaz - şiirler - Yayın Tarihi: 17.07.2017 Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin

Asi Yılmaz- şiirler -

Yayın Tarihi:

17.07.2017

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Akla hüküm

Bütün yollar sana varıyor rüyalarımdaGün geceye dönerken geliyorsunBütün sabahlarda bakışların gizliSana çıkan yollar daUzun ince hasretin tüterGecenin en koyusunda başlar sana yolculuğumAysız gece yıldızsız gökyüzü olur yokluğunGüller sen kokar vakit sensizliği on geçerHayaline dokunsam ellerim üşürGözlerim gözlerinde asılı kalırGüz yağmurları ıslatır senli düşlerimiAkla hüküm zorKulaklarımda bir uğultu sensizlikSen kokan meltemler esiyor şimdiRengi çalınmış resimler gibi duruyorHatıralar yüreğimdeSenle uyuyupSensiz uyanmayı saymaya yetmiyor sabrım.

Asi Yılmaz



Alışığım

Yıllardır içimde yanan kimsesiz aşkın sahibiGeceleri yıldız olup kaysan yüreğimeÖzleyince seninde elin değiyor mu kalbineİçine bir ateş düşer mi senindeEllerini avuçlasam saçlarını koklasam,Alışığım ben seni sevmelereBilsen vakit hep daralıyorBense yokluğunda hep üşüyorumZamana hapsetsem sığmaz yüreğimNasılda özlerim yokluğun da seniSana dokunmadan sesini duymadanNasıl yaşanır bir bilsen…

Asi Yılmaz



Alışıyorum

Her gün biraz daha alışıyorum sanaBir alışkanlık bu kadar güzel olamazNasıl da başım dönüyor, aldığım hazdanAlışkanlıklar korkutur bazen insanıDüşün sene, kendime bile alışamamışım yıllar yılıVe şimdi sana alışıyorum, özlüyorumBen alıştıkça özlem büyüyorBazen büyük korkularım da oluyorSana alışmaktan değil,Senin bana alışmandan korkuyorumAlışkanlığım sen den yana götürüyor beniSaçlarına çekiyor, gözlerine hapsediyor.Yaşadıklarımın dışına çıkarıyor beniHiçbir derinlik, içimdeki seni tarif edemiyor

Asi Yılmaz



Alışıyoruz

Alışkanlıklarımız var hayattaAlıştıra alıştıra söyleyelimKüçüklükten alıştıralım,Zorlanmasın diye…Alışkanlıkların gizli öznesi mecburiyetmi?İstemediğimiz halde kabul etmek mi?

Nefes alınmıyor artık bu kentteSırtıma asılan yaşama sancısı boğuyorKulak zonklaması şiddetindeAşk acıları sarıyor bedenimiMermi gibi…Gözyaşları yağıyor üstümeAğır geliyor sevginin şiddetiÇırılçıplak sağanaklardayım yine

Sözümde durmuyorum yazıyorum yineOysa kaç kez söz verdimBuruşturup attım kağıtlarıBir daha yazmayacağım diye

Hiç beklemediğin bir anda,bir tanıdıkNasılsın?İyi diyorum…değilim aslında.Fazla soru gelmesinYa daDaha az konuşmak içinTebessümle iyi diyorum işte…

Alışkanlık beklide

Asi Yılmaz



Alışkanlık

Alışkanlıklarımız var hayattaAlıştıra alıştıra söyleyelimKüçüklükten alıştıralım,Zorlanmasın diye…Alışkanlıkların gizli öznesi mecburiyetmi?İstemediğimiz halde kabul etmek mi?

Nefes alınmıyor artık bu kentteSırtıma asılan yaşama sancısı boğuyorKulak zonklaması şiddetindeAşk acıları sarıyor bedenimiMermi gibi…Gözyaşları yağıyor üstümeAğır geliyor sevginin şiddetiÇırılçıplak sağanaklardayım yine

Sözümde durmuyorum yazıyorum yineOysa kaç kez söz verdimBuruşturup attım kağıtlarıBir daha yazmayacağım diye

Hiç beklemediğin bir anda,bir tanıdıkNasılsın?İyi diyorum…değilim aslında.Fazla soru gelmesinYa daDaha az konuşmak içinTebessümle iyi diyorum işte…

Alışkanlık beklide

Asi Yılmaz



Alışmak...

Oturmuşum sorular soruyorumNe bekliyorum kimi arıyorumUzayıp gidiyor gece…Kaç yanlış bir doğruyu götürüyorCevapları bilmiyorum soruları ısrarla soruyorumTam buldum diyorum ani fırtınalar kopuyorAlabora olan düşlerim kalıyor geriye

21 Şubat 2009 yedi yıl geçti aradanÇok şey değişti diyorsun duyar gibiyimBense değişmemekte direniyorum galibaKabul edemiyorum kaybetmenin acısınıNe zaman gitsem seni soracağım geliyorBiliyorum aramızda yoksun bıraktığın değerler var sadeceBen yokluğunu kabullenemiyorumYıllar özlemini büyütüyor yüreğimdeAcelen neydi bırakıp gittin bizleriHayat bize pek gülmedi biliyorumHer şeye biraz alışıyorum daYokluğuna alışmak istemiyorum

Asi Yılmaz



Anılar

Susarsın yıkılır kent harabe olur bütün her şeyKonuşmak istedikçe hıçkırıklar düğümlenir boğazına Gece uçan bir kuş bozar karanlığın sessizliğini Umutlar emanet etmek istersin karanlıkta kayan yıldızlara. Resimlere bakarsın konuşmaz resimler Anılar susmuştur artık,Kendinle konuşmaya cesaret edemezsinKorkarsın kendinden anılardan.Düşünmemen gerekenler gelir aklınaSen kurtulmaya çalıştıkça daha da ürkütücü olur seninle ilgili ne varsa.Otogarlar aşinadır şehir şehir sürgüne çıkarsınSevda kovalarsın şehirler arası yolculuklardaBütün kötülüklere umutsuzluklara yok oluşa karşıİsyanı örgütlersin, umut güvercinleri bırakırsın bir şehirden bir şehre,Akşam olur kabuk bağlayan yaraları kanatırsınPaslı çivileri çıkarmaya çalıştıkça daha da derinleşir yara.Sobayı söndürmek istedikçe harlanır ateş Sen ağustosa sürgün bak yine sustun senHer susuşunda atmacanın serçenin yuvasına saldırısınıSerçenin yuvayı nasıl savunduğunu düşlüyorsun.Serçeden yana taraf oluyorsun Her sustuğunda ölümler geliyor aklınaHiçbir ölümün haklı bir gerekçesi yok sence.Bütün olumsuzluklar bir olumlu duruşu davranışı içinde yaşatmazmı Her şey bitti dediğin anda karşına bitmeyen bir nefes bir umut çıkmazmıİnsan zaman zaman anılara dönmeli Evet ‘umutlar anıların kız çocuklarıdır’ Bazen insan anılarda yaşar.

Asi Yılmaz



Anla beni

Normal seyrinde değil yalnızlığımmevsim normallerinde olmalıKurulacak düşlere en baştan başlanmalıUmut yüklü bir kahraman olmakKaybettiklerime alışmak için

imlası bozuk bir hüzündeyimDille damak arasına sıkışmış cümleleryıldızları tutar çekerim göktenayaklarına sererimBak normal seyrinde değil düşlerim

Notalar arası geçişlere saklanan bir gizemsinHer türkünün ezgisinde biraz sen varİçtiğim sudaBaktığım yıldızdaHepsinde biraz sen ararımAnla beni…!Mevsim normallerinin üstünde sevdim seni

Asi Yılmaz



Aramadım

Ben seni hiç aramadımIssız gecelerde yıldızlarlaKonuşurkenUmutlar sevdayı anlatırkenBen seni hiç aramadım

Baharlar yazı muştularkenBomboş sokaklarda dolaşırkenBen seni hiç aramadımSahil dalgalarıToprak yağmurlarıKaranlık sabahları beklerkenBen seni hiç aramadım

Asi Yılmaz



Aşk mavi

Sen geldin düşlerimeBahara sürgün kelebek dansıylaÖpmelerin var aklımdaSıkıca kucakladığım mavi bir sevda

Nefes alsam saçlarına bulaşır düşlerimSen yoksan ihtilal olmuşYasaklanmış bir türküdür umutlarımBen seni özlemekteyim

Yaz yağmurlarında bir gökkuşağısınBir vapurda öpmek isterdim seniMartılardan çekinmedenDenizden utanmadan

Gözlerime baksanAklım darmadağınZerdali çiçekleriYorgunluğunda bakışlarım

Yüreğimin maviliklerindesinUlaşılmaz derinliklerindeDüşlerimde gökkuşağıAşkta mavisin

Asi Yılmaz



Ay yok

Ay yok karanlık bir geceıssız ve sensiz bir sokakta,yürümekteyim bir başıma;seni duymak duyar gibi olmak...Başımı kaldırmadan adımlarımı sayar gibi,Yürümek boşluktaYıldızların değdiği yerlerdesenin olacağını bilmek ve beklemek...Sen buz kaplayan yalnızlığınlaUyumaya çalışırkenBen senin sıcacık düşlerine sarılır ısınırım.

Asi Yılmaz



Ayrılık

Yorgun bir gece indi sokaklaraNe yana dönsem sensizlikFirara karar kılmış bir tutukluyumBıçak açmaz yüreğimdeki sessizliği

Gece veda havasındaİnceden bir hüzün çiseliyorKaranlık sokaklar daAyrılığın acısı bıçağın ucundaBatıp batıp çıkıyor sırtımaKime bağırsam duymuyor beni

Çocukluğumun düşlerindeyimKaçmaya çalışıyor koşamıyorumBağırıyorum kimseler duymuyorElimi uzatsam, boşlukta kalıyor

Oysa ben;İsim koymadan sevdim seniBakışlarımla sevdimHiç hesaplamadan sevdimÖznesiz yüklemsiz dümdüz sevdim seni.

Asi Yılmaz



Baba

Yüreğim kanıyor babaİstediğim ayakkabıyı alabiliyorumAyaklarım çıplak değilYüreğim üşüyor yüreğim kanıyorBu nasıl bir acıDal budakSarmaşık oldu içimdeNeden acıyor içimNeden kanıyor babaAnlatamıyorumKimse anlamıyorsensizim kimsesiz çaresizSevgisizgün ay yıllar olduSensiz günlerimYüreğim kanıyorİçim yanıyor baba

Asi Yılmaz



Babama mektup

Biliyorum babacığım askere gitmemi ne çok isterdinNe vardı baba bu kadar üzülecek kendini yıpratacak..Artık çok geç diyorsun duyuyorum babacığımBelki senin istediğin gibi bir evlat olamadım ama bilirimBeni ne kadar çok severdin bu sevgiyi hep duyacağımİlkokuldan sonra bu kadar uzun birbirimizle kaldıkOtuz beş gün aynı odayı paylaştıkBir kez oğlum diyemedin sohbet edemedik,Benim tesellilerime inanmadın hiçGörmedin ama biliyorum hissettin hep, gündeKaç kez senden gizleyerek ağladım.Niye acele ettin niye bırakıp gittin babacığımEn çokta Cuma günleri özlüyorum seniHiç kimse hiçbir Cuma telefon açmıyor babacığımHer cuma arardın beni dertleşirdik,Sen den sonra kimse beni aramıyor babacığımİki gün sonra bayramdı hani kurban kesecektikBenim çocukluğumdan beri kurbanKesmediğimiz bayram hatırlamıyorum babacığım.Bu bayram kesemedik en çokta ablam üzüldüYokluğuna alışamadım beni düşünmedin, ablamı nasıl bıraktınBir kez sarılamadın bana, oğlum diyemedin sesini duyamadımBöylemi gidecektin baba böylemi...Yokluğuna alışamıyorum baba, seni çok çok özlüyorum baba.

Asi Yılmaz



Bakışlarını kucaklıyorum

Gözlerim gözlerini arıyor her geceDuygularım isyanlara yelken açarkenBen bakışlarını kucaklıyorumSana sarılıp düşlerin koynuna yatıyorumKorkuyorum seni göremem diyeBu yüzden sabahlara açmıyorum gözlerimiİşte ben böyle seviyorum

Bedenim üşür yüreğim yanar yokluğundaTitrek bir mum alevine döner duygularımEllerim seni ararSıcaklığını duymak içinUsulca sana sokulur bedenimAvuçlarım yanaklarını ararİşte ben böyle seviyorum

Yaşamak yorsa da bazen insanıBendeki sana sığınır gözlerimVarlığına harman olur yüreğimSana olan sevdam filizlenirPapatyalar açar gözlerindeGülüşlerimde saklanır hüzünDudaklarından kalbine akarım gizliceİşte ben böyle seviyorum

Asi Yılmaz



Başka seviyorum

Bambaşka seviyorum ben seniİçinin güzelliği ruhunun benzerliği diyorum benBunun için bambaşka seviyorum seniSeninle aynı ezgileri, aynı türkülerimi söylüyoruzBelki aynı rüyalara dalabiliriz kim bilirBirçok şeyi aynı düşüne bilirizBunun için bambaşka seviyorum ben seni

Adı koyulmayan bir bağlılık mı buOnun için mi bambaşka seviyorum seninedir birbirimize yakınlaştıran biziGönderdiğim selamı iletir mi yıldızlar sanaAy bütün masum haliyle gülüyor banaİşte bu yüzden ben başka türlü seviyorum seniAdını koyamadığım için şaşkınım amaBambaşka seviyorum ben seni

Asi Yılmaz



Beklemek seni

Halice karşı bir kadeheBir paket sigarayı meze etmekSağanaklar altında kalmakAcıtsa bileSeni düşünmeye devam edebilmek

Duya bilmek seniEsen rüzgâr da hissedebilmekDüşlerineSevmelerine ortak olmakAynı türküyle hüzünlenmekAynı şarkıda ağlaya bilmekSeninle…

Akıllara gelmeyen düşlerde hayal etmek seniTüm yalanlara yarım kalanlara kapamak gözleriellerini düşüne bilmekaşk sıcağında kutsamakÇağlayan olup akabilmek sana…

Sesinin titremesini yazabilmekkimsenin kullanmadığı kelimelerleAnlatabilmekyıkabilmek bütün kötülükleriSenin güzelliğinle sarabilmek

Asi Yılmaz



Ben gelirsem

Silah sesleriyle değil o günSevda türküleriyle uyanacaksınBambaşka bir dünya bulacaksınSerptiğin tohumlar açtığı gün

Kan kokusu barut kokusuKin ve nefret duygusuAcıların sustuğu Sevda türkülerinin yükseldiğiBir dünya bulacaksın,Ektiğin güller açtığı gün…

Asi Yılmaz



Ben seni

Giden her otobüs içimi çizer de geçerSevdanın alazı düşer yüzümeMısralarda izini sürdüğüm bir kaçaksın…Gözlerini arıyorum şimdiBir devrik cümle edasıyla bakan gözleriniSonra yüzüne takılır gözlerimYüzünün avuçlarıma yansımasını sevdimNe zaman baksam sanaSuçüstü yapılmış bir aşkın telaşı…Dokunduğunda sigara yanığıDiken çizikleri hissettiren ellerini sevdim.

Ben seni;Söyleyebileceğim ve dönemeçte bırakacağımEn son, söz gibi sevdimFaili gizlenen cinayetler gibi gizliyorumSeninle gördüğüm düşleriEn çokta seni özlemeyi seviyorum.

Asi Yılmaz



Beni sev

Seni bulmak seninle olmak zor olsa daBirlikte geçirdiğimiz vakit suç sayılsa daSaatler durmasa zaman ışık hızında olsa daNe bir dileğim ne bir isteğim varSadece beni sev diyorum

Gel deyip çağırmam yoramam seniKırmak üzmek değil maksadımBen anlatamasam da bana kırılmaBir dilek bir istek değil benim kiSadece beni sev diyorum

Beni kaybetsen de benimle olmanıSana olan aşkımı sırlayıp taşımanıSevgi sızan bakışlarınla resmime dokunmanıTürkü türkü bakan gözlerle anımsamanıBir dilek bir istek değil sadece beni sev diyorum

Asi Yılmaz



Bırakmasaydın

Söküklerimi saklar gibi gizledim sevdamıDuymasın görmesin istedim kimseNe zaman bağıracağım gelse…Kavga başladı aklımla kalbimdeŞehirlerarası bir otobüs yolculuğundaBırakmasaydın beni o durakta…Düşlerimle umutlarımı da toplayıpOtursaydım yanınaEllerini tutabilseydimKaybolma korkusu yaşayanBir çocuğun tutabildiği kadarGözlerindeki sıcaklığın cesaretineSığınıpSana susadığımı anlatabilseydimEllerini avuçlayıp düşlere dalsaydımBu rüyadan hiç uyanmasaydım…

Asi Yılmaz



Bildiklerinle sına

Çığlıklar yükselirken kentin sokakların daÜşürüm kar altında ağaçlar gibiSıkıca tut ellerimi,Kardelen korkusuzluğuna ulaştır beni.

Bildiklerinle sına,Bir şarap testisiyle kutsa beniDokunulmaya cesaret edilemeyen bir kitabınYaprakları kadar gizemli,Sevdaya dair her şey içim de.

İpini koparan bir uçurtma olmak istiyorumÇılgınlar gibi uçmakBaksana kanatlarım sana çarpıyorÇalı ol dallarına sar beni

Derin uykulara dalsamGöz çukurlarında uyusamVe yansam ağustos sıcağı gibi göğsündeHaykırır bağırırım, uyandığımda sen yoksan

Asi Yılmaz



Biliyorum

Yazdığım her söz beni sorguluyorGözüme ilişen ne varsaÜstüme üstüme geliyorUmutlar boynu bükük dolaşıyorHasret yamalı, düşlerimdeNe kendime sarıla bildimNede sana sarıla biliyorumYalan bir ömürle dolaşıyorumTerkedilmiş sokaklarda…Sevdalar vurulup düşüyorBirer ikişer bu şehirde…Karanlığa,Parmaklıklar ardınaHapsedilmiş insanlık.Yaz ertesi,Bahar arifesi mevsimlerdeyimBüyük fırtınalar kopacakKılıçlar kınında n çıkacakKavgalar olacak biliyorumYarı uykulu düşlerleyimAşık Veysel in sazında bir tınıBedreddin in kavgasındaPir sultanla birlik olmuşumBen bu kavgada tarafımSilivri de tutuklu,Hasdal da görüşmeciyim

Asi Yılmaz



Bir çiçeğim

Ben sevgiyim yüreğine al beni,Filizlere durmuş bir çiçeğim benGöğsünde büyütürsen bir bebeğimBen ki bir umudum, düşüncelerine ek beniGerçeği arama, acıyım benCoşkulu yaşarsan, bir inanç olurum sende

Asi Yılmaz



Bir düşte yitiririm seni

Bir düşte yitiririm seniBir yanım eksik kalırBir yanım darmadağınDoğmaz güneş gündüzler gece olur

Bir seher vakti bulurum seniIşıklar dolar odamaCam kesen fırtınaya inatSen varsın kollarımda.

Asi Yılmaz



Bir kitabın son sözü

Tozlu bir kitabın önsözüyümKimsenin okumadığı...Hoyratça yazılmış,Düğüm düğüm upuzun bir özet…Anlaşılmayan...

Bir baksan bir incelesen,bakışlarından kalbine varacak,tazecik bir hayat bulacağım göğsün de...

Sayfaları çevrilmemiş bir kitabın ön sözüyümOkunamayanNem kokuyor sayfalarımÇevirmeye cesaretsiz parmaklarınParmak izlerin kalır bir kenarım daBıraktığın izlerden tanımaya çalışıyorum seniİşte o ben...Tozlu bir kitabın sonsözüOkurların hiç görmediği

Asi Yılmaz



Bir ses

Uzun, uzun denize baktıGözleri yakamozlarda esir kaldıBir ses;Hiç aşık oldun mu diye sorduYutkundu tekrar denize yakamozlara baktıBilmem dedi ve eklediUzun, uzun birinin gözlerine bakıpŞiirler yazdığım olduSevgi dedi yutkunduİnsana güç veren onu ayakta tutandırBirini sevmek biri tarafından sevilmekAncak hissedilirUnutulmazGözlerine baktığındaKokusunu içine çekebilmekYaşanabilen en büyük duygudurDiye anlattıBunlar değişir mi diyen bir ses duyduNe kadar değişirsen değişİlk nerede mutlu olduysanOraya çevirirsin başınıDiye cevapladı…

Asi Yılmaz



Bir şakanın gölgesi

Sıcak bir ağustos sabahındaBir şakanın gölgesinde karşılaşmakGülüşlerine salıncaklar kurupVarlığınla mutlu olabilmek yaşamak

Sonra çay içebilmek hüzünlerin gölgesindeBenim yok, sende şans varsa yağmur da yağarAnılarımızı ve düşlerimizi ıslatır, huzur yüklerizBakışlarımıza

Asi Yılmaz



Bir uzun yoldayım

Kaçıp kaçıp gidiyorumTitreyen bir hasret sarıyor bedenimiBilinmez coğrafyalara sardı düşlerimŞelalelere bıraksam kendimiTemizlenirmi kirlenen umutlarım

Ben her zaman ki yerdeyimHer şey hazırBir sen eksikYorgunluğunu bize bırakıpGüneşte terk edip gitmekteAteşi yaktımSen şöyle oturmalısınAlevlerin gölgesi vurmalı yüzüneAteş ve şelale tanıklık etmeliİnce bir türkü tuttur senBense bir şiirGözlerin gözlerime değmeliTitrek sesim sarmalı bedeniniAlevlerin için de veda eden güneşYeniden doğmalı üzerimize

Asi Yılmaz



Bir yarım veda

Bir yarım vedadır dudaklarımda kalan hüzün,Kavuşmalarım mutluluğa dönerkenBir dinamit şiddetiyle sarsılıyor yüreğim.Kavuşurken sarmaya çalıştığım yaralarVeda ederken tekrar kanayacak biliyorum.Parçalanmış bir ruh hali saracak bütün bedenimiAcı yan bir yürek.Gitmekte direnen ayaklarına emir veren bir benlik oluşacak beynimdeAğustosta üşüyen bir adam ayrılacak birazdan yanından…Sonra mesafeler oluşacak aramızdaAyrı yerlerden aynı yıldızı görebileceğizAramızda ki uzaklığa inat.Hep bir yarım veda kalacakDudaklarımda tamamlanmamış bir şiirNakaratsız bir türkü olacaksın vedalarımda.Anlatacak o kadar çok şeyim varkenAnlatamadığım sözcüklerle kalacaksın ruhumda.

Asi Yılmaz



Bozulsa sessizlik

Bir telefon çalsa sessizlik bozulsaAvuçlarımda biriktirdiğim yokluğunÖzgürlüğe bırakılan güvercininKanatlarına takılsa uçsaYanlış adres tarifleri alsamKaybolsam kentin tozlu yollarındaUydurma türkülerin ezgisinde…Bir telefon çalsa sessizlik bozulsaÖzlemler hasretler damıtsamUmut cemreleri düşer mi toprağaKardelenler açar mı?Hasretin bozkırlarındaKünyesinde ülke isimleri yazanÇiçekler arasında…Kuş sesleriyle bestelenmiş müzik eşliğindeHasret demlenmiş bardaklardaBir sabah kahvaltısındaBulmak ne güzeldir seni…Bir kez daha anlam kazanırZaman dediğimiz kavramSöylenecek o kadar söz varkenHer şeyin zamana takılmasıVe susmak ne zor şeydir

Asi Yılmaz



Bu şehir

Biliyorum bu şehir sensiz güzel değilParklar yastaMeydanları suskunCaddeler hazan vitrinler boşYokluğun damarlarımı kesiyorVe yüreğim şubat oluyorKuşlar nicedir uçmuyorYokluğun şubat oluyor bu şehirdeAnlıyorum gayrı bu şehir sensiz güzel değilYürüdüğün yollarDokunduğun ağaçlarOturduğun banklar teselli olmuyorBiliyorum bu şehir sensiz güzel değil

Asi Yılmaz



Büyüme Küçüğüm

Sen hep umutlarımda kalKüçüğümYüreğime yapışan lokman otumDüşlerimde büyüyen anka kuşumSen büyüme böyle kal

Sevgiler yüreğinden taşarÇıkarcılar etrafından koşarBüyürsen uykuların kaçarSen böyle kalHiç büyüme küçüğüm

Biçimsel birlikteliktir, yalnızlığı insanınDayanamadığı yoksulluğudur,SevgisizlikYüreğimin kalabalığısın senBüyüme küçüğüm, sen hep böyle kal

Aklına düşerse dünya işleriBir kuş kalkar yuvasındanBoşalır dünyam ellerim üşürYüreğim yanarSen hep böyle kalBüyüme küçüğüm

Asi Yılmaz



Canım benim

Ben gökyüzünden sana bakıyorumBaşını kaldırman yeterli..Bazen yağmur olup dudaklarına düşüyorum,Bazen de güneşe karışıp içine işliyorum...Teninle buluşup kokuna karışıyorum...Kalbinden geçip beynine ulaşıyorumBirde bakmışım ben sen oluyorum...

Yorgun bedenim, kırık dökük ümitlerimVe boynu bükük hayallerim vardı.Sonra bir ışık vurdu yüzüme,Ürktüm korktum önce…Yavaş yavaş içimi ısıtıp günlerimi aydınlattı,Aklımı başımdan aldı.Şimdi o ışığa kapılmış bir haldeNereye gittiğimi bilmeden,Başıma gelecekleri düşünmedenışığa doğru yürüyorum..Aklımla kalbim arasındaki savaşa rağmenSeni seviyorum…

Asi Yılmaz



Cümlelerin,

Seni tarif etme derinliğini bulamadan seviyorumKime baksam sen diyorumSaçı biraz kısa gözleri biraz…Bir şiir okusam bir türkü duysamSessizliğinde seni buluyorumGördüğüm her şeyden biraz sana yoruyorumAy düşer gecemeSeninde yüzüne düşüyor diye seviyorumYalnızlığımı seviyorumSebebi sen diye…Yolları seviyorum ırmakları…Sana akıyor diye…Tarifsiz düşlerdeyim bitimsiz yollardaRüzgara katılıp giderim bilmesin kimseGeceleri firar yazıyorum kendimeMartı kanatlarında düşüyorum pencereneDurmadan babam ölüyor bugünlerdeAnnem içimde bir çığlık…

Asi Yılmaz



Çek İpimi Asmin

Yanlış adres yanlış yollarda kaldımSancılı acıyan yüreğime çıkıyor bütün yollarTutsak olmuş bir hüzün benimkisiYapayalnız dilsiz düşsüzGemiler durmaz trenler almaz beni

Ben yalnızlığı yurt edinmişBahtsız bir adamım asminYüreğim yaralı ben yorgunumSevgiye kurak,Aşka özlem duyan bir dünyadaBir kumar oynadım yenildim

Bir sana anlatabildimBir tek sen anladın beniDağ yamaçlarının uçurum gözlü çiçeğiGüzeller güzeli asmin

Özledim asmin çok özledimBen hep kaybettimBir kez gözlerine bakayımÇek ipimi çek öleyim

Şimdi mevsimlerden ayaz vaktidirBu mevsimde sevmekBana çok yakışırÖzlemekte gülmekteÇek ipimi asmin çek öleyim

Asi Yılmaz



Çıkıp gitsem

Çıkıp gitsem bu şehirdenArayan olur mu fark eden olur mu yokluğumuUmutlarım bu şehirde yitmiştiDüşlerim buralarda kaybolmuştuÇıkıp gitsem bu şehirden,yitiklerimi bulan olurmu

Boğazıma yapışan acıları tükürmek için giderdimAy düşerdi denize sordum;Yakamoz diyorlarmış adınaSon yudum için başımı kaldırdığımdaTanışmıştım seninle…Ben ne zaman gitsem ordasınBiliyorum merak ediyorsun niye ben diyeBen sende neyi sevdim biliyormusun?En çok insanlığı sevdim sendeAcıları sevdim sonra…Kendime benzettim seniBeklide ondan çok sevdimDüşleri sevdim sende umutları…Şimdi ben sorsam sanaYeniden rüyalara yatsam kaybolan düşlerimiGöre bilirmiyimBahçelere baksam arasam yitirdiğim umutlarıBulabilirmiyim….Çıkıp gitsem bu şehirdenSeni gittiğim yerde görebilirmiyim? ….

Asi Yılmaz



Çocuğa mektup

Merhabanın ayrılığa olan sıcaklığını duyarken yüreğindeBakışlarındaki güzelliğe kalbindeki sıcaklığa sığınıyorumNeler yaptın şimdi güzel çocuk?Bıraktın mı umutları çocukluğuna dair düşleri

Büyüdüğün yerlerin kokusu, var mı daha üzerindeYaşayamadığın umutların yoksulluğu cebindeYarını görememenin korkusu uykularını kaçırıyor muGeceler boyu..

Sağlam duramamanın sıkıntısını yaşıyorsunBahara sevdalısın toprak gibi sarsılıyorsunVerecek o kadar az şeyin var ki...Cebinde sadece sevda kırıntıları..Umut kalıntıları…

Asi Yılmaz



Derinlerden sevdim

Bir çağlayanın debisinde buldum da sevdim seniKıymet verilemeyen bir inciydinFırtınaların koptuğu yağmurların yağdığıGünleri yaşarkenGülüşündeki sıcaklığın içimi sardığı anlarda sevdim

Bir köz gibi yanan yüreğimleÇok derinlerden sevdim seniKalp atışlarımla vücudumu sardığınıHer nefes alışımda ciğerlerimde duyarak sevdim

Ben senin rüyalarıma gelişiniTitreyen ellerimden tutuşunu sevdimElimi uzattığımda dokunamadığımİsmini andığımda duyuramadığımZamanlarda da sevdim

Asi Yılmaz



Diken çiziği ellerim

Düşlerimin patikasında yürüyorumyarına dair anılar biriktirerekdiken çiziği ellerimDokunsam ürperir bedenin

Salıncaklar kurdum gözlerinebakışların ısıtır beniDüşler kuruyorum şimdiBalkon manzaralı düşlerBir fincan kahve eşliğinde

Bir yıldız kaysa takılırım peşineAlır gider beniSensiz sahralara

Gece karanlık caddeler ıssızEpey yaklaşmışım sanaUzanıp dokunsamÜrperir bedeninDiken çiziği ellerim…

Asi Yılmaz



Dokuz onbeş

Kaç zamandır iskelede bir adam bekliyorİstasyona tiren saatlerini soruyorOtogara dokuz on beş otobüsüne koşuyor.

Senin için ne yapabilirim vakit geldiEvlada deyip gideceksin birazdan

Asi Yılmaz



Dönemeç

Sarılıp sana, uyuyup uyanmamak istiyorumÇağlar boyu bir yolculuğa çıkmakGüneşin hiç batmadığı yerlere gitmekAcıları umutsuzlukları,Dönemeçlerde bırakarak yürümekSımsıkı sarılıp atlamak okyanuslaraBu geç başladığım yaşamda uyuya kalmakDerin sularda...

Asi Yılmaz



Dönmeyeceksin

Bir yolculuğa çıksaydınMeçhule giden bir yolculuğa özlemle hasretle beklerdimNe istasyon ne otogar ya da bir limanaDönmeyeceksin biliyorumDurup durup seni özlüyorum

Bir gidişin olsaydı umutsuz bir gidişDönme ihtimalin olmasaydı ben seni beklerSeni özlerdim..Bu kadar anı yazılmayacaktı hatıralaraBeni sevdiğini düşleyecek sevinecektim

Neden durup durup sen geliyorsun aklımaBir kez daha yenilmeyecektim sen dönmeseydinÖlüm yıldönümü yaklaşıyor galibaYine sık sık sen geliyorsun aklımaDönmene dair hiçbir umut yokken

Belki hiç görmeyeceğim seniSesini bile bir daha duymayacağımYaşadığımız her şey bir çay içimi uzunluğuOracıkta anı oluverecek.Oysa sen meçhule bir yolculuk yapsaydınÖzlemle hasretle beklerdim Durup durup niye aklıma düşüyorsun,Ama sen hiç gitmedin ki…

Asi Yılmaz



Düşlerim

Havada hasret kokusu varParamparça yüreğimZamansız budanmış ağaç gibi düşlerimYaşadığımı unutup umutlar tüketiyorumSenden haber gelir diye fırtına bekliyorumYağmur yağsa gözyaşın sanıyorum

Bazen sele dönüyor duygularımBazen nisan yağmurlarıUmutlarım sarp kayalara çarpıyorNefessiz kalıyor düşlerim…

Asi Yılmaz



Ebruli

Hesapsız kimsesiz bir zamandaKağıda hasretle üşüyen kalemimBense hiç tanıyamadım seniDüşlerine hayallerine hiç dokunamadımKavganın ortasında emanet duruşunu sevdimBenim ki bir ruletti ikimiz adınaBirimiz kaybedecektikSensiz bir yerde yürek yanıyorYanıyor diyorum yanıyor ebruliTedirgin bakışlarım gözlerindeTürküler kokar bakışlarındaHer şeye inat seviyorumDüşleyebilir misin benden sonrası nedirSonra diyorum sonrası ebruliGün gelir her şeyi alıp gidersinTebessüm edilen bir şeyler bırakacaksınBu şehirdeBenim kaldığımı anlamayacaksınOysa düşlerimde asılı kalacaksınDüşlerimde diyorum düşlerim ebruli

Asi Yılmaz



Eksilmekteyim

Açık eksiltme ihalesi gibiyimBir şeyler kaybolmakta içimdeHakikatler kırılmakta ve yorulmaktayımKeban’ın tahliyesi gibi akmaktaBiriktirdiğim düşlerimBen hep eksilmekteyimAcıların yanında gülmeyi de öğrendimLimonla portakal karışımıMeyve tadında hayallerimKim konuşsa ben eksilmekteyim…

Asi Yılmaz



Ellerim

Hangi türkü sahipsiz çalıyorHangi şair coğrafyasızİmgelerde anlatılan yaşamKitaplara sığmıyor..

Şair in tarifinde aşlar eskrikSokak lambaları karanlığı ışıtmıyorCaddelerde kuş ölüleri kimsesizSevdalar hazirana sürgünEllerim,ellerim..Şubat kesiyor nicedir.

Asi Yılmaz



Emanet

Şehir yabancılaşıyor almıyor beni koynunaUnutulmuşum herhangi bir köşedeNe arayan kalmış ne de soranGünlük yaşama uğraşıyla boğuyorum kendimiKurtulmaya çalıştıkça günlük kabuslardanHırçınlaşıyorum…Kavga hırsı pişmanlık duyguları boğuyor beniÇaresizliği çareye taşımak için abanıyorumEmanetler bir bir gidiyorSeviniyorum emanetler yerini buluyor diyeNeyin sahibiyiz ki bu dünyadaEmanetleri kırmadan dökmeden teslim değil mi çabamız.

Asi Yılmaz



Emine

Çocukluğumda büyüyen düşlerdeyimHeyecanla beklerdim hatırlasanaAlıştım uykusuzluklara karanlıklaraEllerim çıkmaz cebimden korkarımYüreğimi çıkarır pencerene atarımEmine yi kaybeder hep ağlardımDuraklara sürgündü yüreğimBen biterdim otobüsler gider diEllerim şubat olurdu yollarına bakardımRüyalarım biter canım yanardıEmine yi kaybeder hep ağlardımÇok vakit olmadı dün gibi hatırlıyorumHatırladıkça ellerim şubat oluyorÜşüyorumTitremek li sana bakıyorumKaşların yıkılıyor ben yıkılıyorumEmine yi kaybedip hep ağlıyorumNe kadar yıl geçmiş aradan unutulmadınSabahsız bir rüyada kaldınBir kez olsa sarılmadınSeni görsem şubat olur ellerimTitrese ellerim ellerine bakarımSelam versen titrer yüreğim korkarımEmine yi kaybedip hep ağlarım!

Asi Yılmaz



Farklıydın

Bir şaşkın anımda buldum seniFarklıydınEfsanelerde ki tanrıçaların parçalarından yapılmıştınIşıl ışıldınÇok geçmeden taptım sanaSusamıştım insana, güzele ve aşkaVe sevdim seni kana kanaSeni içime gömüyorumGözlerim boşlukta kalıyorDışımda tutuyorum içim boş kalıyor

Anlamaya çalışıyorumHangi ağacın gölgesinde en çok mutlu olursunSevgiyle sarmalanmış bir baharda mıKardelenler karları terk ederken mi

Asi Yılmaz



Firar

Karanlığı aralamaya çalışırkenYağmur damlaları düşüyor göz kapaklarımaYüreğim titriyorBütün gizemiyle gece sessizliğini koruyorBense firara sebep arıyorum uykusuz gecelerdeKaranlıklar üstüme, üstüme geliyorBen direniyorum bütün gücümleSokaklara atıyorum kendimiCaddeler üstüme, üstüme geliyorDağlar etrafımı kuşatıyorBu şehir kucaklamaz beni adıma firar yazıldıHiçbir adres saklamaz beni…Korkuyorum karanlıklardanBir sokak lambasının altında duruyorumKirpiklerimden sızan yağmur damlalarıYüreğime değiyor, üşüyorumKanatları kırık bir kırlangıç gibiyimÖzgürce uçmak isterken…

Asi Yılmaz



Firari düşler

Mahpus oldu umutlarFirari düşlerdeyimTünele sıkışmış göçüklerdeyimVur emri yazılmış zabıtlardayımTarifsiz duygular sarar bedenimiHücre hücre olmuş düşlerimHer birine senden bir şeyler gizlerimYine nefessiz tünellerdeyim…

Asi Yılmaz



Gece kuşatılmış

Gece kuşatılmış göstermeyecekler sabahıBir kurşun parçalarken camı seni düşündümKorkularım büyüyor gecede anlaşılmayan seslerUzaktan duyulan çığlıklar ürkütüyor beniÇevirmişler her yanı göstermeyecekler sabahıTek tek kurşunluyorlar sevdalarıBirkaç yıldız ışık oluyor geceyeAyda düşmüş gecenin tedirginliğineBir bir topluyorlar aşkları sevdalarıBağırmak istiyorum gecenin karanlığını..Yırtan bir sesle nereye nereye..Birden sen düşüyorsun aklımaÜrkütücü bir sesle kapı çalıyorBeni de alıp götürüyorlar gecenin tedirginliğineGecenin tüm sessizliğini yırtan bir türküye başlıyorum.

Asi Yılmaz



Gel al beni

Beni saran acıları bilemezsinSensizlik kasım gecelerine çevirirŞimdi yitik adreslerdeyimGel al beni…Rüzgar çarpıyor düşlerimiBir sağanak başlıyor yüzümdeCamlardan sızıyorum toprağaBulduğum bütün sayfalaraAnlamsız resimler çiziyorumYazılar yazıyorum…İpini koparmış uçurtma gibiyimYitik adreslerdeyimGel al beni…Rüzgara sırtını dönmüşKuytu yamaçlardayımAy düşmüş gecemeUykularım bir serçe ürkekliğindeYitik adreslerdeyimGel al beni…

Asi Yılmaz



Gideceğim

Bu gitmeler var ya bu gitmelerHep beni de alır götürürBilmediğim tanımadığım yerlereBir gün bende gideceğimHem öyle bir gideceğim kiÖyle yanıma almak istediğim ‘üç şey’ falan olmayacakGideceğim sadece gideceğim.

Asi Yılmaz



Gitmek

Hayatın bütün sancılarınıYürğinde taşıyorsunPörsümüş umutları doldurup cebineGülümseyerek geleceğe.

Kimsesiz çağlayanlara bırakıyorsun kendiniBilinmez coğrafyalara,Alıp götürsün istiyorsunGüneşin hiç batmadığı koylara.

Yüreğinin götürdüğü yerlere,Gitmek..Dinsin istiyorsun artık fırtına,Kardelenler açsın istiyorsun.Fırlatıp atmak kendine dair ne varsa,‘Yelkovan kuşlarının peşi sıra’..

Asi Yılmaz



Gözlerim:

Gözlerim:Seni sorarCoğrafyasız türkülereŞairi meçhul şiirler düşerKaranlık gecelerime

Ataların canı acıyor satılan topraklardaZindan dehlizi sokaklar şimdiKim neden ihanet etti;Nasıl kirletti bu topraklarıTürkülerimiz neden yoz çalarFaili kim yarınların…

Asi Yılmaz



Gözlerime

Usul, usul gözlerin kapanırYorulmuşsundur düşlemektenGitmeler düşer aklına ürkütür seniBilirim alışmak zor olur gitmelereÖzlem yüklü, hasret kuşanmışGitmelere dair kaç şiir yazabilirsinKaç kez özlersin gözlerine bakmayıNe kadar uzun kalabilirsin gözlerinde asılıYağmur yağar belki ağlamayı da özlersinSözler tesirini yitirir kalakalırsın öyleBirazcık zaman ver gözlerin değsin gözlerime

Hissetmek ve izleye bilmek seniGülüşlerine dokunup yanaklarını avuçlayabilmek

Cümleler kurarsın susarsın sonraİzlemek, gözlerinde kalmak istersinİçinde kelimelerden bir maraton oluşurDurmadan koşarsınBakışların yorulsa kapatamazsın gözleriniBakarsın dokunursun severken özlersinNefes alsan ağzın kurur susmayı öğrenirsinBirazcık zaman ver, gözlerin değsin, gözlerime

Aklına gitmek gelse, soğuk bir rüzgar düşer içineGidişler gölge olur, için üşür dilin kururVe dersin ki susmadan anlatsam sabah olsaGözlerinde yatsam uyusamAnlatsam seni sevmelerimi anlatsamGözlerin de kalabilmektir hayat biraz daHissede bilmektir kulaklarımda kalp atışınıBirazcık zaman ver, gözlerin değsin, gözlerime

Asi Yılmaz



Gözlerimin içinde

Seni öyle gizlerim ki yüreğimin en derinineÇizdiğim resimlere, yazdığım şiirlereŞarkıların en derin nağmelerine…

Sen kalacaksın kimseler bilmeyecekGörmeyecekDuymayacakSen yaşayacaksın gözlerimin içinde

Uykuların kaçacakŞafaklar sökecek üstüneBir sevdayı anlamakBir ömür sürecekse, yaşayacaksın

Asi Yılmaz



Gözlerin

Sensizliğin üzerine şafaklar sökerGözlerim gözlerine değse yüreğim yanarBastığın yerde fesleğenler açarAvuçlarımda kırmızı güllerEllerimi uzatsam gözlerin beni yakar

Asi Yılmaz



Gözlerin değdi

Sana yürüdüm iklimler mevsimler boyu,Yolunu kaybeden gezgin gibi dolaştımZemheri rüzgarları soluyan, yüreğimle sevdim seniGönül bahçemde büyüttüm nazlı bir gül gibiÖnce gözlerin değdi gözlerimeTitreyen bir alev gibi dokunabildim ellerineSevebilmeyi ve sevilmeyi öğrendim sendenİçimde büyüyen buzlar eridi seninle,Sıcak iklimleri yaşadım nefesinleNereye baksam, en çok seni,Seni görmek istedim ben.

Asi Yılmaz



Gözlerin değsin

Usul, usul gözlerin kapanırYorulmuşsundur düşlemektenGitmeler düşer aklına ürkütür seniBilirim alışmak zor olur gitmelereÖzlem yüklü, hasret kuşanmışGitmelere dair kaç şiir yazabilirsinKaç kez özlersin gözlerine bakmayıNe kadar uzun kalabilirsin gözlerinde asılıYağmur yağar belki ağlamayı da özlersinSözler tesirini yitirir kalakalırsın öyleBirazcık zaman ver gözlerin değsin gözlerime

Hissetmek ve izleye bilmek seniGülüşlerine dokunup yanaklarını avuçlayabilmek

Cümleler kurarsın susarsın sonraİzlemek, gözlerinde kalmak istersinİçinde kelimelerden bir maraton oluşurDurmadan koşarsınBakışların yorulsa kapatamazsın gözleriniBakarsın dokunursun severken özlersinNefes alsan ağzın kurur susmayı öğrenirsinBirazcık zaman ver, gözlerin değsin, gözlerime

Aklına gitmek gelse, soğuk bir rüzgar düşer içineGidişler gölge olur, için üşür dilin kururVe dersin ki susmadan anlatsam sabah olsaGözlerinde yatsam uyusamAnlatsam seni sevmelerimi anlatsamGözlerin de kalabilmektir hayat biraz daHissede bilmektir kulaklarımda kalp atışınıBirazcık zaman ver, gözlerin değsin, gözlerime

Asi Yılmaz



Gözlerine bakıyorum

Gözlerine bakıyorum gözlerinden okuyorumİçinde kopan fırtınalarıŞimşekler çakıyor bir sağanak başlıyorYüreğin sıkışıyor sözcükler ufalanıyorGözlerine bakıyorum gözlerinden okuyorumDokunmak istiyorsun ellerineYetmiyor gücün susuyorsunUzaklığı anlamaya çalışıp mevsimleri hesaplarkenBir dal bir yaprak kopuyor yerindenSeni seviyorum ları yutkunurken için yanıyorParmaklarını ısırmak geçiyor içindenGözlerin gözlerinden anlıyorum…Cellat dikilse karşıma vursa boynumuBen yine bu sevdanın peşindeyimKavuşmasız aşklara hapis kalbimKürtaj olmuş düşlerim...diyorsunGözlerin gözlerinden okuyorum…

Asi Yılmaz



Gözüm

Sesini sessizliğin içinde duyuyorumGecenin karanlığındaÇaresizliklerimde varlığını buluyorumGeçmiş acıları yarınların kaygısına taşıyorumNe kadar tedirgin baksam da yarınaBir kıpırtı sol kafesin altındaBu gidişin ne kadar umutsuz olsa daBir gözüm hala kapıdaOkyanus ötesi kadar uzak olsan daHep bir kıpırtı sol kafesin altındaBir umudum hala kapıda…

Asi Yılmaz



Gün bitmeden…

Yüreğimin çağlayanlarından aksın gülücüklerŞarkılar sussun bulutlar dağılsınEn soğuk gecede beklemediğim bir anda gelellerim ellerinde kalsın

Bu hasreti aşk sarsınaksın nehirler denizlere varsınsaçlarını okşasın deniz meltemleriGecemde yüzünGündüzüm de gözlerin kalsın

Rüzgar eser ömür biterGöz kapıdaYürek yorgun seni beklerŞafak sökmeden gün bitmeden gel…

Asi Yılmaz



Gün o gün

Vakit şairin dediği vakittirGün o gündür ‘mezardan çıkmanınDerin uykulardan’ uyanmanın günüAlışkanlıklarını bırakmanın günüÖnce yoksulluğa alıştırdılar seniTerörle yaşamayaİnancını dinini istismara alıştırdılarFaili meçhullere ateşlerde yakmayaGece yarılarında yakalamaArama emirleriyle uyandırmayaHükümet yetkili adalete alıştırdılarBasılmamış kitapların yasaklanmasınaVeUcubelere alıştırdılar…Gün o gündürAlıştığın her şeyi terk etmenin,‘Derin uykulardan uyanmanın’Demokrasi için adalet için‘Bir mermide benden’ diye bilmenin,İsyan etmenin vaktidir şimdi…

Asi Yılmaz



Güneşi batıran kadın…

Hangi coğrafyadan akıp geldin bu topraklaraIlgaz dağlarından Akdeniz e doğru neler taşıdın yüreğindeBu martılar ya bu martılar niye uçuyor denizin üstündeGüneş nereye, neden gidiyor sen gelinceDur öyle kal resmetmeliyim güneşle birlikteMartılar ya bu martılar güneşin gittiğine mi üzülüyorSenin geldiğine mi seviniyor…

Islanmak üzere güneş şimdiCaddeler telaşlı sahil boşalıyor birdenGeride kırmızı cümbüşü kalıyorBir balıkçı takası açık denizlere abanıyorSen ey güneşi batıran kadın niye hüzünlendin öyleBak beyaz martılarda gitti işte…Üzerine tuz ekilmiş nem kokulu aşklar kaldı geride

Neden susuyorsun neden konuşmuyorsunKimi bekliyorsun…Uzak durma öyle yaklaş denize…Bak nasıl geliyorlar sana doğru dans ederek ahenkleAy çıktı şimdi yakamozlar oluşuyor sudaAkdeniz de böylemi oluyor akşamlarAnlat bakalım güneşi batıran kadın…

Asi Yılmaz



Güzel gülüyorsun

Görmek ne güzel seniTelaşlıydım biraz, tedirgin gibi ama heyecanlıSöylemesi kolayYirmi beş yıl eskimişti görmeyeliÇok şeyler geçti akıp giden hayatımızdanDüşler, umutlar, özlemlerimizYarım bıraktıklarımız oldu belkiBirde değiştiremedikleri vardı yıllarınGülüşün hiç değişmemişGözlerin ya gözlerindeki umutYüreğindeki sıcaklıkGülümsemelerin bunca yıla inatHiç yorulmamışYirmi beş diyorum yaYirmi beş yıl öncesi kadar güzel gülüyorsun

Asi Yılmaz



Hangi liman

Sabahsız yarınlar gebe geceyeDünleri olmayan sevdalar yolda kalan umutlarİskeleden kalkıp dönmeyen gemilerİstasyonları terk eden trenlerOtogarlarda ıslık çalan el sallanan otobüsler

Hepsi yer değiştiriyor durmuyor yerindeBir daha döner mi geldiği yere bilinmezHer gece depremler oluyor belleğimdeLimandayım iskelede garlardaKoşarak uyanıyorum uykularımdan

Sabahsız gecelerdeyim şimdiKaranlığı ışıtamayan sokak lambası misaliHer limanda bir gemi yaktımHer yangında bir şeyler bıraktımKaybedecek bir şeyde kalmadı artıkHangi liman kabul eder ki beni…

Asi Yılmaz



Hayallerin

Sınırdan geçerken vurulmak gibiGörülüp görülmemek arasında bir telaşYüreğin yerinden çıkacakBir adım daha atsan zabıtlar tutacakGözlerime sığınır hayallerinSevgiden kavrulan yüreğime değer…Aşkı bilmeyen bir kurşunBir heyecan başlar yüreğimdeBeni yakar kavururSenin gülüşlerinde yeniden doğarGözyaşlarınla ölürümDüşlediğim gibi anlatabilsem seniNasıl diye sorma nasılı olmaz bununSevmek işteAnlamak duymak ama anlatamamakDilinin ucuna gelip gelip yutkunmak"Seviyorum" diyememek

Asi Yılmaz



Hoşgeldin Bebek...

Hoş geldin bebek hoş geldinİyi ki de geldinBak bizleri gülümsettinBu dünya çok güzel değilAmalarımız var sende amamız oldunGülümse dünyaya büyü şimdi

Üzüleceksin kırılacaksın ağlayacaksınSevineceksinKırıp dökeceksin bağırıp çağıracaksınAma özünü değiştirmelerine izin vermeyeceksinBiz sevdik seni özledik gözledikBekledik bak kavuştuk

Hoş geldin bebek hoş geldinİyi oldu geldiğin bizleri sevindirdinYolun güzel yarının aydınlık olsun bebek

Asi Yılmaz



Hüzün

Yollara vuruyorum kendimiNoktası konulmayan bir şiirin peşi sıraTürküler duyuyorum anlamadığım ezgilerdeNe yana dönsem cam kırıklarıyla dolu yıllarHüzünlü şarkılar duyuyorumDağlar almış sonbaharın kokusunu

Sen giriyorsun düşlerimeDenize koşuyoruz yarışırcasınaKızıla boyanan deniz hayallerimizdeBalıkçı takaları kalkıyor limandanBulut olup uçuyor düşlerimiz

Dağlar almış sonbaharın kokusunuYaralı aşklar uçuyor caddelerdeHasretler yakılmış sobalardaBuram buram özlem tütüyor bacalarSararmış hüzünler düşüyor payımıza.

Asi Yılmaz



İçimde büyü

Bir hayat müjdesi ver banaBilinmedik tatları bir araya toplaHasret ve özlem olmayan bir sıcak çay demleEn koyusundan bir akşam sohbetiBir çerçeveye hapsolmayanGülüşlerin saçılsın etrafaVe kumsal da ayak izlerin kalsınÖyle bir aşk anlat banaİçimde büyüsün uktesi kalmasınOlurda bir gün bitse bile,En hoyratından en masumundanTahliye talep etme, tutuklu kalsın

Asi Yılmaz



İçindekiler

Son kullanma tarihi dolan umutlar topluyorumİade faturaları kesiyorum yaşamaya dairVe gecenin karanlığına yazıyorum yazdıklarımıAnlaşılmasın diyorum içindekiler bölümü

Kanayan yaralarıma baldıranlar sürüyorumTükürmüyorum yutkunuyorum acılarımıİsmini bilmediğim melodiler duyuyorumÇamsakızı kıvamında tutunuyor bütün acılar

Sınırı çizilmeyen coğrafyalarda kayboluyorumHangi denize döküldüğü bilinmeyen:Nehirlerde buluyorum kendimiSon kullanma tarihini kontrol edipİçindekiler bölümünün üstünü çiziyorum.

Asi Yılmaz



İçsel hüzün

Ne kadar denesem sen olmuyor kimsesenin gibi kokmuyorSeni düşünmek başka bir şey…Kaçmaya çalışsamSana çıkıyor yollarımDaha da mı anlamıyorsunBenim olmayacağını biliyorumBir umut diyorum…

Benimsin diye düşleyipKaybetmekten korkuyorum

sıkça kendime dönüyorumİçimde kırık aynalarda kalanYüzlere bakıyorumZorluyorum kendimiGörmek istediğim kimToz duman hayallerdeyim

Soruyorum kendimeİçsel hüzünÖbür adı yalnızlıkDiye itiraf ederkenBiliyorum içim acıyacakKorkup kaçıyorum

Asi Yılmaz



İki çay

Bir yanımda deniz olsun, bir yanımda senSen gülümsedikçe, maviler vursun yüzüneZaman sussun bakma ne olur saateSevgi şekerli iki çay daha söyle

Ne zaman sussam, senli gitmelerdeyimMavi bir yolculukta acılarımı silmekteyimGözlerine baksam gökyüzü,Yüzüne baksam deniz görüyorum.Bir uçurtma yapıp, mavilikleri kucaklıyorumBir kanat sen, bir kanat ben oluyorumNe zaman sussam, seni alıp gidiyorum

Sessiz bir sahile gidelim şimdi,Dalgaların dibinde oturalımÇayımıza katık olsun gülüşlerin,Balıkçı takalarına, geçen gemilere el sallayalımDüşlerimiz buluşsun…Biz içimizden dilekler tutalımBütün evren dursun, zaman sabitlensinNe olur bakma saatine,Ben susuyorum ve seni alıp gidiyorum

Asi Yılmaz



İlk otobüs

İlk otobüs

Şimdi umutlar var yarına dairOnlar solmasın istiyoruz yeni nefesler eklenmeli belleğimize...Akşam erken iner ovaya hüzün kokar dağlarTenimizi okşayan bir rüzgar dokunuşuylaUzun soluklu geceler var koynumuzda...-

Sonra Tahir in Zühre ye yazdıklarını okuruzDuygusallaşırız duygular akla hükmederBir kere daha ölümü güzel kılmak isteriz.Tahir in Zühre için yaşamı nasıl güzelleştirdiğine şahitlik ederizAşkın nelere kadir olduğunu yaşarızBütün acılara ıstıraplara neden katlanılır nedenBoyun eğilmez bunu kavramaya çalışırız.Bunları okur kurgular oluştururuz belleğimizde.

Süremiz yeter mi bilmiyorumDar sokakları adımlayıpTophaneden yağlı boya tablolarına bakar gibiŞehre son bir kez göz atmaya

Biliyorum hiçbir şey sığmaz bu ana zaman yetmez düşleri anlatmaya.Biliyorum denizin dalgaları arasından kaybolan güneşBiraz sonra torosların zirvesinden karanlığı yırtmaya çalışacak…Ve şehri izlerken unuturum zamanın hükmünüEzan sesiyle ele verir bu şehir düşlerimde firari beni…Biliyorum ama anlamıyorum bu günler nasıl geçerÜşüyen yüreğimi ısıtmaz gözlerinHava gözlerinden ırak süre yokluğa aşina ederSesini duymadığım geceler de rüyalarım üşüyorİlk otobüse atlayıp terk edeceğim bu kentiSen den hatıralar kalacak ben ütopyalarımı da alıp gideceğim

Asi Yılmaz



İmge

Çocukluğumu tükettim artık,Düşlerim bazen ilkbahar, bazen hazana çalarSuya hasret nar gibiydi yüreğim sana kadarDilim de imgeli sözcüklerTürkülerim ölüme inat aşk çalar

Mavileri çekip aldılar düşlerimizdenÖzgürlüğü göçmen kuşlara yükledimBütün yazdıklarımda adına imge dedimHer insanda sevecek bir yer buldum,Seni başka sevdim ben.

Ateşler yaktım sevdalar büyüsünYağmurlar yağdı üstüneHarladım ateşi yüreğimin gücüyleSeller aksa da anılarımın üstüneEn güzel ezgileri söyledim kendi sesimleGül sürdüm aşk için namlularaAdına imge dedim senin

Asi Yılmaz



İnce sızı

İnce bir sızı duyarsınYüreğin incinir kimi zaman,Dinlediğin türküler daha bir hüzün kokarDüşünürsün kimse yoktur elinden tutanAcısa da bir yerlerin hasretten hüzünden;Bilmelisin her hüzünden sonra umutlar yeşerirYağmur sonrası gök kuşağı gibiBulutların gölgesinde görmediğin güneş gibiUmut gibiÖzlem gibiAşk gibi…Kapılırsan eğer bir gün yalnızlığaYağmura karışırsa gözyaşlarınYüreğinde bir acıyla yalnızlığa sarılırsa düşlerin,İşte o zaman kaldır başını yukarı bakSenden gizlenmeye çalışan aya yıldıza güneşeUmutlarla yeşeren çiçeğe bakEngel olmaYağmur dolsun güneş girsin içine;Aç ellerini kapatmaUğur böcekleriAteş böcekleri gönderiyorumAşkımı hasretimi getirecekler sana…

Asi Yılmaz



İyi niyetli deli

En çok bu gün özledim seniGözlerin bugün bir başka güzelÖpmeye susamış dudaklarımYaslanıp göğsünde bir ömür uyumakTutsak kalmak kollarında

İyi niyetli bir deliyim benMutlulukla mutsuzluğu denklerimSevdalarda kafiye uyak sorarımSenin olmanı isterim uyaklarda

Deliliğimi merek edersenZararsız…Kadehlere alışkın ellerimBirde kalemlere yabancı değilEn çokta kendimle kavga ederimİhaneti kabullenmez gecelerimYorgan yerine hüzünler örterim

Duyabilmek seniEllerimi ellerine değdirebilmekYanağına yapışıp kalmak gamze gibiIşık olup düşe bilmek gülüşlerineÇevir yüzünü…Çevir bak gökyüzüne…

Asi Yılmaz



Kapı açık

Belki ansızın gelirsin diyeKapıyı açık bıraktımHer şey yerli yerindeKahve çekerse canınHer şey bıraktığın gibi

Telaşa gerek yok ben gece vardiyasındayımKahveni içerken bende gelirimYıllar sonra kapıyı açarsın banaÖlümü kucaklar gibi sarılırım sana

Asi Yılmaz



Karanlıktı

Tüm düşler çıplaktıBen düşünüyordumSimit tepsilerinin buğusundaZamana meydan okuyan çocukları düşünüyordumKentin bin bir çeşit kokusunu satanAynaları karşısında kadınlar boyanırdıİncecik zarif kadınlarÖpmelere aşina dolgun dudaklı kadınlarBir köpek tavşanın peşindeydi yüreğimdeTer içinde yorgun ve bitkin kaçıyorduBoşlukta kayan bir yıldız gibi koşuyorduKoşmak kurtarmazdı belkiYine de bir umut koşmalıydıBen seni düşlemekteydimKimsesizdimBeyaz çarşaf gibi sarıyordu duvarlar.Yüreğime hapsediyordum seniGözlerine salıncaklar kuruyordumGecelerime kokun sinmiştiBen yalnızdım

Asi Yılmaz



Kaybolduk

Alevler kaplıyor tüm benliğimiTedirginlik büyüyor içimdeNe uyku kaldı gözlerimde ne sen ellerimdeSisler sokağında bir bilmece

Senle başlattım yine geceyiKanayan yaralarımı tutarakYüreğini yüreğime katıpKent in kırık dökük sokaklarında kaybolduk

Asi Yılmaz



Kışa dönüyorum

Ne kadar uzak olsan da benden, ben hep sendeyimHer anında, gözlerinde yüreğinin herhangi bir yerindeMevsimler yaza abanıyor, ben sana koşuyorumKar boran fırtına kopuyor yüreğimde bazenBen kışa dönüyorumYedi veren gülleri açıyor yarınsız sabahsız gecelerdeBağırarak koşarak uyandığım geceler oluyorYa sana koşuyorum ya seni buluyorum fırtına kopan gecelerde.

Asi Yılmaz



Korkuyorum

Yalnızlığıma sarıyorum kendimiSıkıca kucaklıyorum düşlerimiKorkular ele geçirmiş tüm bedenimiKaybetmekten değil korkumKaybolmaktan korkuyorumSenin yokluğunda bir yangın çıkarAlevler sarar sokaklarıAlevlerin arasında bir kartopu büyürÜşür yalnızlığımı üşütürSeni düşlemediğim geceleri üşüyorumKaranlıkları sen aydınlatıyorsunIsıtıyorsun üşüyen düşlerimiYüreğim odalarım ısınıyor seninleBitmeyen şiirim oluyorsunİmgelerin alevinde dans ederek

Asi Yılmaz



Kucakla

Ellerini elime verBulunduğun yerden savur kendiniGözümün değdiği yerlereSusuzluğuma nefesinle can verKalbindeki nehirleri akıtÇatlayan dudaklarımaKaranlık rüyalarıma inatGözlerime doğGülüşlerin sarsın dinmeyen acılarımıSıcak nefesinle sar hayallerimi

Ayak seslerim nefesime karışırHayallerim ıslanır sana gelirkenKalbim dursun acılarım dinsinHasret kokulu öpüşlerinle

Kokun sinsin yüreğimin derinliklerineEllerin ellerimde kalsınSevgi dolu ezgiler söyle kulağımaNotalarında beni bağır beni anlatGözlerinin rengi vursunYüreğimin gökyüzüneKirpiğin gözü kucakladığı gibiKucakla beni…

Asi Yılmaz



Kurtar beni

Sana geleceğim MunzurAteş yakacağım doruklarındaSevda türküleri söyleyeceğimYağan karlardan gizleKucakla beniKararan yüreğime ışıkÜşüyen düşlerime ısıYoksulluğuma kimse olYüreğimi acıtan kabuslardanKurtar beni Munzur…

Asi Yılmaz



Masal kuşları

Güneş bugün bizim için doğsunKorkularımızı yokluklarımızı, düşlerimiz boğsunMasal kuşları gelinceye kadar susalım

Nez aman susasam gözlerin gelir aklımaÖzlerim, düşlerim, korkarım sonraAdın düşer aklıma istila olur yüreğimBak gökyüzünü topladım avuçlarımaKucağıma yıldızları doldurdumKorkularım olsa da, umutlarım acısa da,Beni bırakma.Sen siz neyim, kimsesiz miyim kim semiyimBilmek de istemem

Asi Yılmaz



Mavi derinlik

Kalabalıklar arasındaYapayalnız dolaşan bir çocuk gibiyim.Yüreği korkuyla çarpanKaybolmuşVe savunmasız bir çocuk gibiYapayalnızKara bulutlar sararken beniYüreğim sevgine muhtaçTitreyen ellerim seni beklemekteZaman sabırsızca akıp gitmekteKaybolmanın korkusuKimsesizliğin heyecanı sarmakta beniSözlerine şiir yazsaydımŞarap bardaklarına aşkı anlatsaydıkAşk belleğimize kırmızı olarak girmiştiYavaş yavaş sarhoş ediyorduYoktun senAynı havayı soluyupAynı yağmur mu ıslatırdı biziHasret kokan caddelerdeTitreyen alevlerle ısıttım yüreğimiSevgiden uzak bir çocuk misaliKimi zaman tutsak yüreğimleHasret türküleriyle akıp gidiyorumMavi derinliklere…

Asi Yılmaz



Mayın tarlası

Ağlasak bölücü diyorlarSevsek teröristDaha sönmedi yanan ateşin közleriMayın tarlasında yürüyoruzKurt kapanları kalıyor gerideBir yanımızı bırakarak yürüyoruzArkamızda kalıyor bizden olan her şey

Asi Yılmaz



Mektup

Son mektup yazmam değil tabiYaşadığım sürece yazmayı denerimBaşarılıda sayılmam bu daldaYirmi beş otuz sayfalık mektupların yanındaBu da bir başarı bir sanat olsa gerekBen yazmak yerine okumayı tercih ediyorumBuda ayrı bir haz veriyor insanaBelki bir dinazor alışkanlığı olsa daÖnce sevgiliden gelenleri sevmiştimSonra dostlardan…Gelen yok şimdi ne dosttan ne yardanYazmıyorum kimseye okumuyorum daOlmayan mektuplar düşlüyorumPostacılar mektup getirmiyor artıkSon ödeme tarihli faturalar…

Asi Yılmaz



Mülteci

Güneş bir başka batıyorBir başka doğuyor bu şehirdeŞehir mi yabancı geliyor insanaYoksa ben mi yabancıyım buralaraSevemedim deniz görmeyen şehirleriBenim ki bir bahane belkiAslında ben sensiz şehirleri sevmiyorumTedirginliğim ondan olsa diyorumNe zaman aklına ben düşsemSen benim kalbimde her şeyinle esir olmuşsunSevgi yüklü vagonlar çekiyorum durmadanEn yorgun işçiEn ağır düşünce emekçisi…Düşlerine zabıt tutulmuş bir mülteciyimGizleye bildiğim hayallerimKüllenmiş umutlarım var cebimde

Asi Yılmaz



Nefesim

Nefesim kesiliyor yutkunamıyorumsensiz kalmak boğulmak gibisenin olmadığın anlar boğazımda bir düğümdayanmak zorzamana direnmek

Asi Yılmaz



Nereye

Bütün yüklerden kurtulupBir uçurtmanın peşi sıra koşmak istersinTaşıyamaz olursun yaşamın ağırlığınıKavuşamayan aşkların yağmuruna vurursun kendiniNereye götürdüğünü bilmedenBilmediğin coğrafyalara taşısın istersinAyakların seni…Söz dinlemez olur aklınDuygulara esir düşer bedeninBildiğin tanıdığın ne varsa unutmakKaçıp kurtulmak istersin…Kaç mil kaç ışık hızı uzaktaNereye kime gideceksinSeni acıtan ne varsa, çıkarıp atmak isteyeceksinSon kez sızlayacak bütün vücudunKapanmayan izler kalacak yüreğindeSöküp attıklarından…

Asi Yılmaz



O kent

O kente yağmur yağar mı şimdiIlık bir Akdeniz sabahındaSevgi yüklü gemiler gidiyor bu limandan…

Asi Yılmaz



Olmasaydı

Olmasaydı böyleDalgaların önünde oturupSana şiirler okuyabilirdimAnlatırdım ne kadar sevdiğimi sanaGözlerinin derinliklerinde kalabilirdimOrtak düşlerimiz hayallerimiz olabilirdiGitmeseydin olmazdı böyle

Dalgaların önünde oturmayıKaldırmıyor yüreğimYakamozları izlemeye cesaretsiz gözlerimGeleceğini bilsemTortusu sevgi olan iki fincan kahve söylerim

Asi Yılmaz



Öğrendim

Acılarımla yüzleşecek kadar güçlüSevdanın derinliğini anlayacak kadar bilgeKırılan yüreğim,acıyan düşlerim tükenen umutlarım içinİntikam beslemeyecek kadar olgunluğu öğrendimHayattan…

Kaç gece kaç gündüz yürüsemYorgunluğumu namlulara sürsemÇapraz kuşansam sensizliğiBir ırmağın debisine düşsemGünbatımına yazsam adınıYıldızlara sorsam bula bilirmiyim seni

Asi Yılmaz



Önce ben yanarım

Hazirana sürgün bir çekirdeğimOndandır sol yanım hep yangın yeriZemheri rüzgarı biryanımYağmur görmemiş boy atmamış başakKoruk kalır meyvelerim

Gün yakar rüzgar savururüşümekse önce ben üşürümSivas tutuşur önce ben yanarımKarlı sokakta kardelen olur açarım

Asi Yılmaz



Öylece gelsem

Hiçbir nedenim yokkenSana geleceğim bu geceHiçbir bahane olmadanEn saf halimle geleceğimBir ırmak misali yıllarınBeni alıp götürmesin denYa da yalnızlığımdanAlev gibi titremekte yüreğim

Öylece kalkıp gelsemSoru sormadan alır mısın içeriSesimi çıkarmadan otura bilirimAynı havayı solumanın mutluluğundanMahrum etme beni

Kalbim yağmura teslimEn sıcak nefesinle kucakla beniNe desem ne söylesem bilmiyorumYorulan düşlerimAğlayan yüreğim dinlenir belkiFırsat ver bana

Öylece kalkıp geldim sırılsıklam yüreğimleHayallerimizi birleştirelimSeni ben alayım ben zaten sendeyimBir anlık olsa da unuttur yalnızlığımıKendimi kendimde aratma bana

Asi Yılmaz



Özlem

Ayrılıklardan doğan görüşme kavuşma duygusundan başka bir şey değilAyrılığa tahammül edememek mi diye düşünüyorum;Özlem; içinde umut besliyor mutlakaTelefonların çalması özlemi kamçılıyor sanıyorum ve bir tren istasyonu düşlüyorumÖzlemin başlangıcı olarak kalıyor belleğimde,Soruyorum özlemin bittiği yer neresi…Fren sesiyle egzoz kokusu bırakarak giden otobüsler görüyorumYükünün özlem olduğunu sanıyorumHer durakta bir özlem bitiyor yeni özlemler başlıyor diye düşlüyorum.

Asi Yılmaz



Rüya

Güzel günler hayal et yık sessizliğiÇığlığımız olsun aydınlık yarınlarHani ellerin ellerini görmek istiyorumEllerini ver bana…Sen gitmeden,sıcaklığını nefesiniSeni özlüyorumBıraktığın kırık dökük hatıralarla avunuyorumKelimeler boğazıma yapışıyorGitme kal diyemiyorum…Öylece bakıyorum gözden kaybolana kadarNamlulara sürüyorum yokluğunuGecelerimi aydınlatsın istiyorumOyunlar oynuyorum içinde sen ve ben olanBen ebe oluyorum sen saklanıyorsun

Asi Yılmaz



Rüzgarın öfkesi

Dalga sesleri sessizliği bozmaya çalışıyorBir kuş yüreği gibi çırpınıyor ateşGeceyi aydınlatmak içinKüçücük yürek atışlarında duya biliyorum aşkın şiddetini.Bütün melodilerin gölgesi aşkla buluşuyor...

Deniz kızıyor yanan ateşeBüyütüyor dalgaların yüksekliğiniRüzgar ıslıkları çoğaltıyor olup bitenlereNe denizin ne rüzgarın öfkesiSöküp alamaz benden seniGüç veriyor titreyen aleviyle ateşin sevgisi.

Asi Yılmaz



Sana benzerim

Ben en çok seni sevdimSayısını bilmediğim onca insan arasındaGözlerin parıltısını görsemİçimde çiçeklenir yüzünAma en çok ben seni özlerimEvden çıkmasam yüzünü görmesemSesini duymasam en çok ben seni özlerimBir çocuğun çizgi film izlemesi gibiBen en çok seni seyrederimAlamam gözlerini gözlerimdenDuymam senden başka bir sesiBen en çok seni severimSeni sevdikçe sana benzerim

Asi Yılmaz



Sararmış sayfalar

O mektuplarda paylaştığımız heyecanları duyguları paylaşamıyoruzBirçok teknolojik gelişime hayatın her alanında internetVe ceplerimize telefonları sığdıra bilmemize rağmenMektuplarımızda yazdığımız cümleleri yazamıyorHeyecanlarımızı duygularımızı aşklarımızı o güzellikte anlatamıyoruz

Ne zor şartlarda yazar postaya ulaşmasını günlerce beklerdikŞimdilerde klavyenin ya da cebimizdeki telefonun iki tuşunda gizli cümlelerAma kelimeleri o mektuplarımızda yazdığımız güzellikteYazıp iletemiyoruz karşımızdakilere

Ya da beklenen postacının heyecanınıO mektup zarfını açma zevkiniOkumaya başladığımızda daha neler yazdı merakını duymadığımız içinBu kadar değişik geliyor bize

Özenle ya da aceleyle yazılan o mektupların verdiği heyecanıHangi elektronik postada ya da hangi mesajımızda duyabilirizSize gelen mektupta yazanın elinin titremesiniVeya size sevgisini anlatmak için mektubun köşesine çizilen kalpleriHangi klavyeyle çizebiliriz…Bunu yapsak bile ne kadar içten ve doğal olabiliriz ekranda

Anılarımız, hayatımız, bizde mektuplar gibi eskiyoruz beklideOndan mıdır mutluluğu yakalayamıyor gülümseyemiyoruz artıkNereye kadar gider böyle ne çıkar karşımıza bilmeden savruluyoruzBildiğimiz tek şey anıların aşkların eski günlerin sararmış sayfalarda kaldığıBir daha geri gelmeyeceğiO heyecanı mutluluğu tekrar içimize çekemeyeceğimiz

Asi Yılmaz



Sarıl hayata

Rütbesi sökülmüş bir asker misali yürürüm yollardaSuskunluğum yorgunluğumdan gelirkime baksam selam vermez olurtesadüfü rastlantılar geçer sokaklardaben sevdalar yazarım yüreğime yinedekuyruksuz uçurtmalar uçar düşlerimdeve gök kuşağının bin bir rengini sürerim ellerimeönce sarışın olursun güneşim misalisonra maviyle kucaklaşır sana dair bütün düşlerim…Çocukluğumun ülkesini kurarım;sevgi çiçekleri ekilmiş bahçeler,defterlere ağıtların yazılmadığıkitaplarında savaşların anlatılmadığısevgi masalıyla büyüyen çocuklar ülkesi.Umuda dair türkü tınıları biriktiririm ceplerimde…Hayata diklenmenin sancısıyla açarım penceremi,çırılçıplak sevgiler çıkar dışarıYapışır kalır tok sesli şairin şiirleri duvarlara,bir kavgaya tutuşurum karanlıkla aydınlığın arasında,yeni düşler keşfetmenin yaşanası hayaller kurmanınsancısı kuşatır benliğimi,bıraksam uçup gidecektir cankuyruksuz bir uçurtmanın peşi sıra,Yaşadıklarım kaksı bir tat bırakır yüreğimde,doğum sancısı şiddetiyle irkilir bedenim,Avuçlarımda biriken gülücükler serpilir toprağayeniden filiz ol çiçek ol yaprak ol sarıl hayata…

Asi Yılmaz



Sarılsan

Öyle seviyorum seni uzakla yakın arasıRüzgar esse kokunu getirirSarılsan boynumaGözlerin gözlerimde asılı kalırElin elimde olsa kalbim kalbine değer

Attığın kahkahalara ortak olupBütün güzel şarkıları seninle mırıldandım.

Ben seni bitimsiz baharlarda sevdimFilizlenen dallara dökülen yapraklara inatBütün bedenime seni ektimMevsim sonbahara dönerkenİçimde açan güle merhaba dedim

Öyle sarıldım ki sana, bütün hazanlara veda ettimZaman tükendi vakit daraldıAma sen hiç gitmedin hiç bitmedinSolmamak için açan güldün yüreğimdeSen benim bütün baharlara meydan okuyanÇiçeğimdinKopmamak için sarıldım sana.

Asi Yılmaz



Selam olsun

Buralar da yağmur varkaptansız gemiler kalkıyorlimandansizin limanlara uğrar mıoralarda yağmur varmıbılmıyorum amabazen bir balıkçı takasıbazen bır gemıselam götürür bulımandansizin limanlara…..

Asi Yılmaz



Sen

Sen gittin ya özlem kokuyor fesleğenlerYollar hasrete abanıyorYükü hasret olan gemiler geçiyor limandanBütün besteler özlem üzerine çalıyorŞiirler hasret kokuyor buram buramGün batımı sen düşüyorsun uslaraMartılar sana kanat çırpıyor seni soruyorİsmin yokluğun güncesine yazılmışVakit sensizliği on geçiyor nerdesin şimdiÖzlem ve hasretten başka ne bıraktın gerideHa birde kokun sinmiş elinin değdiği her yereKimsesizliğin sayfasına yazdık adını dört gözle bekliyoruz…

Asi Yılmaz



Sen geldin

Duygularımız vardır anlatılmaz yaşanır sadece.Seven ne kadar sevdiğini bilir, sevilende hissederSevgi, belirli cümleler belirli kelimelerle söylenemezBazen bir bakış, ya da bir tebessüm yeter,Hiçbir şey sevme hakkından vazgeçiremez insanı

Sevmek bir varoluştur çoğu zamanSonuç yok olmaya gitse bile.Varlığımı duyumsayıp, seni sevme hakkımı kullanıyorumUzun zaman başkalarında aradım seniBaşka ellerde, başka yüzlerde, başka düşlerde aradım

Bilmediğim ve bilmediğin bir zamanda çıktın karşımaBaharda açan bir çiçek ve coşkun bir sel gibi geldinHiç gelmeseydin,Bir ömür arardım seniAma sen gidersen kimseyi aramayacağımGeldin ya bir kereBütün güzellikler geldi seninleGülmenin, konuşmanınHayatı solumanın anlamı değişti artık,Sen geldin ya her şey değişti gözlerimde.

Asi Yılmaz



Sen gidersen

Sen gidersen denizler üzülür sular çekilirÇiğ düşmez gecelere düşlerim kururLodoslar ağlar yapraklar dökülürkardelenlerin boynu bükülür kelebekler ölür

Gidersen yıldızlar küser aya güneşeÇocuklar üzülürRüzgarlar bir deli eser sular kururZulam da biriken güllerim solar ben üzülürüm

Gidersenöksüz kalır içimde yaşayan masal kuşlarıGöçmen kuşlar göçmez bülbüller şakımaz olurGitmeiçimden geçen tirenler çarpışırFırtınaya tutulur boran olur üşürümGidersenOrmanlar yanar kül olurkuşlarda yaşamaz terk eder bu kentiGidersen çığlıklar arasında kalırımYokluğuna alışamam gülüm…

Asi Yılmaz



Sen konuşsan

Sesinin sıcaklığında karlar erirnehirler gibi meltemler gibinergisler, laleler açar, kardelenler yerinden çıkarKarlar erir sen konuşsan.

Bulutları anlat, uçurtmalarıSen anlatırsın bir ceylan sekerSen susarsan, volkanlar patlar, nehirler kururKarabulutlar iner içime

Tazeliğini yitirmedi anılarSıcacık ve biraz mahcupDüşler ve umutlar,Yasaklanmış bir türkü gibi dururlar

Asi Yılmaz



Sen sebebim

Gün olur demir alır giderim limandanSen sebebim olursun sırtıma sevda yüklerimSevgi doldurur yelkenlerimiVe rotam mutluluğa çevrilirYüzerim masmavi denizindeKanat çırparım martı misali gökyüzündeEllerim ellerinde anlam bulurGözlerin gözlerim deSen sebebim olursun, sırtıma sevda yüklerim

Asi Yılmaz



Sen uyumuyorsun

Şiirler biriktiriyorum sanaDeste deste karanfiller topluyorumFesleğenler arasında şiirler derliyorumPapatyalardan kelimeler diziyorumSen gelirsin diyeHırpalanmış gecelerde seni düşlüyorumDut ağacının bilgeliğindeAlışıyorum sensizliğeRüyalarında görür mü diye düşünsemAma sen uyumuyorsun ki

Asi Yılmaz



Sen uyurken

Sen uyurken çıkıp gelirim benHiç düşlemediğin uzak bir konuk gibiKalakalırım öylece…Sokakta bir başıma koyma beniKapıları kitleme üstümeSessizce girip bir yerde durabilirim benHayranlıkla izler bakarım yüzüneYorgunluk halsizlik bedenimi sarıncaSeni kucaklar çıkıp giderim ben

Asi Yılmaz



Sen yoksan

Sen yoksan her şey eksik birazGözüm eksik yüreğim elim kolumRenkler eksik mavi yok kırmızı solmuşSensiz her şey eksik…MevsimlerAylarHaftalarGünlerSaatlerSen yoksun yıllar eksik…Sofrada çatal eksik kaşık bardakGecede ay gündüzde güneş eksikDillerde türküMeydanlarda slogan eksikSen yoksan ben eksik…

Asi Yılmaz



Sendeyim

Ne kadar uzak olsan da benden, ben hep sendeyimHer anında, gözlerinde yüreğinin herhangi bir yerindeMevsimler yaza abanıyor, ben sana koşuyorumKar boran fırtına kopuyor yüreğimde bazenBen kışa dönüyorumYedi veren gülleri açıyor yarınsız sabahsız gecelerdeBağırarak koşarak uyandığım geceler oluyorYa sana koşuyorum ya seni buluyorum fırtına kopan gecelerde.

Asi Yılmaz



Seni ararım

Bin defa ölürüm gecede, haberi olmaz kimseninSevdalara pusu atar pusulara düşerimSilahlar çatar kurşunlar atarımAteşler yakar koynuna yatarım

Ellerim tetikte gözlerim seni ararEsen rüzgar dan kuşku duyarımUçurumların başında yapraksız gül gibi açarımFırtınalara sarılıp, ellerim tetikte gözlerini ararım

Sis basar gözlerimin değdiği her yeri İhanete döner gecenin rengiBütün kapılar kapandı şimdiSessizlik beynimi ısıran birkorku.

Asi Yılmaz



Seni arıyorum

Geceye bırakıyorum düşlerimiUmutlarımı,Çığlık oluyor sensizlik hangi rüyanınKaçıncı remindeyim,uyanıp uyanıpSeni arıyorum.

Yokluğun kaybetmenin öbür adıBulup, bulup yitirmek gibi bir oyuncağı

Asi Yılmaz



Seni bulmak

Renklerin bütün güzelliğine değdi gözlerinBütün kaygıları yıkıp da geldi yüreğimAnlatamadığımız bir şeyler var aramızdaSeni bulmak şiir gibi bir şey buralarda

Bulutlar dağılır ay kıskanır güzelliğiniYıldızlar aleve döner erirDenizler kıyılara vurur kendiniBırakma ellerimi avuçlarında erisin

Bütün çirkinlikleri olumsuzlukları unutBakışlarım bir şarkıdır şimdi onu dinleYüreğimizde umutlar kucağımızda sevgiBütün güzellikleri paylaşalım seninle

Dudaklarımda bir bal tadıdır varlığınYokluğun dayanılmaz yalnızlıkAnlamaz kimseler içimde kanayan yarayıSenden başkası dindirmez bu acıyı

Asi Yılmaz



Seni özlüyorum

Dertlerini sıcak Akdeniz meltemleriyle paylaş derdinSıcak esen meltemler götürürken sıkıntılarımıBir umut dolar içimeBeni bırakıp giden dertlerimin kokusu kalır geriyeNefes alınmayanEve girmenin mümkün olmadığı bir ağustos akşamın daÇocukluğuma döner düşlerimKomşu sohbetleri çınlar kulağımdaOyunun en iyi yerinde gelirdi uykumÖylece uyuya kalırdım bir sedirin üzerindeNinni gibi gelirdi anne baba kahkahalarıUyandırmadan kucağına alırdı babamHuzurum yerindedir baba kucağındaBir başka güven duyardım babamlaKokusuyla tanırdım onuSadece babalar tütün kokardıArtık benim ellerimde tütün kokuyor babaAma ben senin kokunu özlüyorum

Asi Yılmaz



Seni Sevmek

Oturup mektuplar yazıyorumSayfalarca kendi mi anlatıyorumDüşlediklerimi umutlarımı yazıyorumHayallere dalıyorumAlıp gidiyorum seni kimsesiz coğrafyalaraYağmurlar çiseliyor üstümüzeAldırmadan yürüyoruzSonra bir ateş yakıyoruzDerler ya ateş dinlendirir insanıDoğrulamaya çalışarak şarkılar söylüyoruzAlevlerin ritmine uyup…Bilmiyorum…Bu kendime yazdığım kaçıncı mektupAlıcısı olmayan mektuplar yazıyorum durmadan:Haberin olmasaFeryatlarım duyulmasaGözyaşları mı göstermesem deSeni seviyorumVe biliyorum kiGecenin çıkmaz sokakların daYalnız yürümelerim tükenmeyecekBilsem:Uzanan ellerim ellerine dokunmayacakBir düş bir hayal olsanKıyılarıma yaklaşmayan bir yelkenliÜşüyen ellerimi ısıtmayacakBir güneş olsan daSeni daima seveceğimSeni sevmekAcıların içinde bir tat zerresi bulmakSevmek seniKaranlık ta bir mum alevi bulmakSeni sevmekHem yüreğimi kanatmakBiryandan daİyileşir diye yaraya tuz ekmek gibiSeni sevmekUmut banaSevmek seniSon nefeste seni beklemek…

Asi Yılmaz



Seninle...

Seni severek büyüyorumSabahları yeni günlere uyanıpAşka tanıklık yaparak, eskimesinden korkar gibiYeniden, yeniden seviyorum seniYağmur yağsa, gökkuşağı cıksaBir hüzünlü rüya görsemŞarkılar duysam şiirler okusam seni hatırlarımSeni bütün zamanları, hiçe sayarak seviyorumEksiklerim senle tamamlanıyorSeninle çoğalıyorumSeni sevmek umutların bitmediğiniHatırlatıyor banaBitmeyen bir rüya gibiBir arkadaş bir dost gibiHep hayatımda olmanı istiyorSeni sen gibi seviyorumBen seni ömrümce seviyorum

Asi Yılmaz



Senli düşlerim

Zaman gece yarısını geçiyorhüzünler yağıyor kimsesizliğimeinsanlar geçiyor buğulanan gözlerimin ardındanTelaşlaHer adım atışımda astıma kesmiş kentin nefesi işliyor içimeBırakma tut gözlerimden düşeceğim

Kapı girişlerinde nöbette gözlerimHiç tanımadıklarıma soruyorum seniAramızda mevsimler var şimdiSonrası bir kimsesizliğin başlangıcıyürüdüğümüz parklar yıkıldı,Sesimi sensizliğin ayak izlerine hapsettimhaberin yok seninellerim sana dokunamamak tanParmaklara dargınArtık kalbimde müebbet e hüküm yedi adınZaman sensizliğin son baharıSırtını umuda yaslamış zamanlara gidiyorumÜzgün vakitlerin gölgesinde kayboldumşehrin titreyen sokaklarınıNefesimle ısıtmaya çalışıyorum şimdihüzün kokan istasyonlardaHasret yüklü trenlere uğurlayıp kendimi,Ateşe verip gidiyorum senli düşlerimi

Asi Yılmaz



Sesin aksın içime

Konuşmazsan özlüyorum sesiniÇiçekler açsın gidilmedik yerlerdeYoksulum kimsesiz, haydi bugün gelİçinde mavilikler geçen şarkılar söyleSol kafesimde bir şeyler kımıldıyor

Gözlerimin feri sönmüş aleve çalarYorgunum hem de uykusuzGörsen halimi biraz deli biraz divaneYüzünde deniz mavisi gözlerin gökyüzüHaydi içinde umut olan bir şarkı söyle

Fırtına ol savur beni, yağmur ol ıslatAteşim ol ısıtŞafak söksün gözlerimde, aydınlat beniBuralar yabancı sankiAl uzaklara uzaklara götür beniUmutla bestelenmiş bir şarkı söyleSesin aksın bir nefes gibi içime

Asi Yılmaz



Sessiz

Çığlık çığlığa yüreğimdamar sertliğinde cümlelerimsuskunluğuma hüzün bulaşmışYitiğimi ararcasına tebessüm ararımİçime yapışan eskimiş bir bakış gibiSeni aramakdüşlerime vururbakışlarındaki siyahi gölgekaranlıkla kucaklaşacak belkiYüreğimin sessizliğibeni saran acılarRuhumun zulasında birikecek

Asi Yılmaz



Sessizim

Daha sen terk etmeden bu şehriBen seni özledim sıcaklığını kokunuBıraktığın kırık dökük hatıralarlaYine derbeder oldu gönlüm

Sen gidiyorsun şimdi ben bakıyorumYine gel güle güle diyemiyorumSesler boğazımda düğüm oluyorBen sadece susuyorum

Akşam olur mektuplar hasretlik söylerBir bir kitapları karıştırırımHepsinden sen çıkarsın her sayfa sen kokarAnlıyorum ki sen hala gitmedin…

Yıkıntı bir konak gibi sessizim şimdiSan ki afet geçirdim:Bu sessizlikte boğulup gideceğimİzin verme bu sessizliğe; değilseBen yok olup gideceğim birilerini üzeceğim…

Asi Yılmaz



Sessizlik

Bir sis düşer torosların eteklerineHüzün basar kentin yorgun akşamlarınıDuygular yoğunlaşır, acılar perçinleşirSokaklar sakinleşirBir duygusallık iner dağlardanBoş sokaklara doğru...Köşe başını dönerkenMeyhanelerden yükselen melodiler bozar sessizliği.

Asi Yılmaz



Sevdiğim;

Hücrelerimi saran yangınlardasoluksuz nefessiz kaldığım zamanlarda senin sevdanın senin aşkının emekçisiyimGözlerim gözlerinde hep takılı kalmışFerhat ın sabrıyla kucakladım, sardım aşkı, mecnun tadıyla doldurdum ceplerimi,heybelerimi, sevdan büyüyor içimde ben yanıyorum alev alev.Kitap aralarında kalmış güller gibi her yaprağında ayrı bir hikayeHer dikeninde türkü tınıları şiir mısraları bülbül ağıtlarıHasretlerim özlemlerime sarılmış, tek hecelik düş kokulu senlerim var benimHasretim büyüdükçe duymazdan görmezden geliyorum zamanı, boş ver saatleriHer kelime senle anılıyor dudaklarımda, seni seviyorum ları fısıldıyorum kulaklarınaEzberimde kalsın gülüşlerinin güzelliği, sevdanla sarıp sarmaladığım kokularıngözlerimin içinde sakladığım senlerim var benimSevdiğim, yasaklanmış kitaplardan bir sevda masalı anlat oğluma

Asi Yılmaz



Sevdiklerim oldu

Hiç olmadı sevdiklerim yanımdaUzaktan sevdim hepNe kadar sevildiğimi düşünmedenKimine söyledimKimine diyemedim…Sevdiklerim hiç olmadı yanımdaYa da yanımdakileri sevmedimGitmelerim oldu zaman laArkamdan el sallayan olmadanDönmemi bekleyen oldu mu bilmedimAnamı saymazsamSevdiklerim oldu, yanımda olmayanElini tutmadığım…Yüzünü görmediğimRüyalarımda dokunabildiğimAklıma düştüğünde…Fırtına tutmuş kayık misaliSevdiklerim oldu, yanımda olmayan

Asi Yılmaz



Sevdim seni

Tuttum içimde bir yerlere sakladımHiç eksiltmeden incitmedenNefes nefes içime çektim güzelliğiniBen seni işte öyle sevdimBende birikti özlemlerin en çoğuluisyan olurdu içimde uzaklığın,sevdadan daha derin, doyamadığım bir şeydi buİşte ben seni böyle sevdimSevdikçe büyüdün hiç eksilmedenBiri vardı ismin geçse hüzünlenenRüyalarına girse sevinenİşte o benHiç solmayan güller açardı içimdeSenli şiirler okurSenli türküler dinlerdim gecelerceİşte seni böyle sevdim ben

Asi Yılmaz



Sevgi çiçekleri

Ben ki gökyüzünde asılı kalmışBir masalUlaşılmaz iklimlere sürgünümGözlerinden sevgi sızanO küçük çocuğum halaUçan düşlerim oluyorBir bulut yüksekliğindeBazen bir yağmur damlası…

Su destisini kıran çocuğunMahcubiyetiyle susuyorum hayataSırtımı dönüp gizleniyorumYıkık duvarlar arasında…Bir bahçe kuruyorumDünyanın en güzel çiçekleriniSana topluyorum…Sevgi çiçekleri ekiyorum zula maKalem değmemiş,Bestesi olmayanTınısı bilinmeyen türküler eşliğindeSevgi çiçekleri derliyorum zula ma

Asi Yılmaz



Sevmek için

Kalbime bir sevda değdiSevmek içinBaharı beklemeyeceğimDağların bulutlara dokunduğu yerdeyimEllerini uzatsan bana değerGözlerine baksam mavi bir uçurumBir sabah meltemi başlarYüreğim yüreğine değerEllerim ellerini ararSevgin ısıtır üşüyen bedenimiYüz görümlüğü kadar benimle kalVar sın kimse bilmesinŞair yüreğimin seninle dolduğunuBir tek sen bil yeter…

Asi Yılmaz



Sil baştan

Sil baştan yapsam hayatıYeniden tasfir etsem dünyayıKendimin tanrısı olsam yeniden yaratsam Kendimi. Bulma çabasıyla başlamıştı her şeyBu akşamNe kadar zaman harcadım bulmak için kendimiBütün bunlara değermiydi,Bundan öncesiSanırım boşa gitti…

Asi Yılmaz



Sol yanım

Çocukluğumdan beri acıyor sol yanımAçlıktan ölen Afrikalı çocuklarıKürk için katledilen foklarıDoğanın neden katledildiğiniSavaşların anlamsızlığınıDüşündüğüm içinmi?Karanlıktan korktuğum haldeGökyüzünde yıldız aradığım içinmi?

Aşkla sarılıp hayataSevgiyle kucakladığım insanlığıHer kaybedişimde yanan küllerimdenYeniden dirilmek istediğim içinmi?

Yunusça sevmekPir sultan gibi birlik olmakBedrettince paylaşmakKöroğlu gibi isyankarlığımdan mı?

…ve bilge cevap verdi;Sevgiyle yoğrulan yürek acır…Sokaklarda sek sek oynayanÇocukluğunun düşlerini kurarkenÜzerlerine yağmur gibi bomba yağanAfgan,Irak,Filistin li çocuklarınYüreğini yüreğine katanların‘insan olmaktan başka ne gelir elimizden’ diyenlerinSol yanı acır elbet…

Asi Yılmaz



Son aşkım

Hayat önde biz arkadaKovalayalım bakalım gittiği yere kadarKaybedeceğimiz belli olsa da denemeye değer belkiBoyu boyuma huyu huyuma denk Beni sarıp sarmalar bırakmaz ortadaNede olsa nişanlıyız hem de doğuştanBirbirimizle daha karşılaşmadanKarşılaşırız elbet buyur deriz hoş geldin safa geldinTahta çatı beyaz duvak beyaz mermerBahçem de çiçekler geçenler tedirgin geçerOysa yan gel yat keyfim bir yerÇeyiz sandığımla beraber geliyorum eller üstündeBeni sana getiriyorlar aldırma ağladıklarınaBundan sonra artık hep seninleyimAç kollarını sevdiceğim son aşkımBu beden bir tek senin…

Asi Yılmaz



Söyle

Duygularım firardaBen peşine düşmüşümDağ başında kuytu bir ormandaYa da bir sahil kasabasın daGün batımı izini sürüyorumAy ışığında yollarda,Kaybolan duygularımı arıyorumGören yok duyan yok sesimiAkıl duygulara küsKalbim aklıma gönül koymuşDuygularım firardaBen izini sürüyorumSokaklar sessiz ve yorgunYıldızlar tedirgin,En son seninle görülmüşSöyle bana, onu nasıl bulurum;Duygularım firardaTedirginim ve yorgunBilmeliyim kiminle ve neredeSöyle ne olur söyle…Bırakırım kalsın derim…Eğer ki sana geldiyse…

Asi Yılmaz



Sürgün

Önce düşlerimizi yok ettilerSonra hayallerimize tecavüzÇoğul türkülerle çıkmıştık meydanlaraKimsesiz karanlıklarda kaldıkEl yordamı yollardayız

Çekti kılıcını vurdu cellatTürküler şiirler sustuŞairin kelimeleriTürkülerin notaları damladı yerlere

Ağustosa sürgün yolculuğumİyileşmeyen yara misaliGitmelere…Aşina yüzler var her yerdeToroslar daFırtınaya yakalanmışArdıç kuşları telaş ı…

Asi Yılmaz



Şafaklar

Sensizliğin üzerine şafaklar sökerGözlerim gözlerine değse yüreğim yanarBastığın yerde fesleğenler açarAvuçlarımda kırmızı güllerEllerimi uzatsam gözlerin beni yakar

Asi Yılmaz



Şubat

Oturmuşum akşamın tanıEfkar dağıtıyorumMutlulukla acıları yoğurupSıcak limanlara iniyorumBen denize koşuyorumYüreğim şubat, üşüyorum

Asi Yılmaz



Şubatın suçu yok

Kükremiş bir deniz getir haydi banabir de fırtına kopsun gelsinSağanak yağmurlar öncesibiz nerdeydik cemileHangi acıları unutamadık niye işgal edilmiş belleğimizNe çok yabancı gelirdi bu kente cemileniye bu kadar çok merak ederdikHangi dönemeçte bıraktık bizimle olanlarıbak döndüm yanılgılardan düşlerden uyandımSorularım havada ve boşluktaTut ellerinden sorularımın tut cemileTutarsan bir deniz köpürecek içimdeDalında bir filiz büyüsün usulcaSerseri küfürlerle geçiyorum sokaklarıNikotin sarmış bedenimi ağzımda geçmişin kokusuToy gülüşlerde gizlenmiş sevdalar cemileBenim gecelerime sığmıyor düşlerimBu yüzden eylül e öfkeliyimama şubatın inan suçu yok cemile

Asi Yılmaz



Tabakam…

Seni kaybettiğim yerdeydim bu günAnıları düşledim bir birHayli zaman oldu görmeyeliDuymayalı dokunmayalıNasılda özlemişim…Kulaklarımda çınladıİçimi acıtan o sözlerin‘Tabakam kore dağlarında’ kalmamışCebimde çıktıBiraz tütün birazda hasret sardımAteşe verdim sonraNe kadar özlem varsa içime çektimAcılarımı savurdum havayaYollara düştüm yaralı sevdaların peşi sıraYokluğunda biriktirdiğim düşlerimi koydum çantama

Asi Yılmaz



Turanı vurdular

aydınlığın nasıl olduğunu bilmedenÇaresizliğin umuda dönmesinden korkupTuranı vurdularellerinde kitapları cebinde düşleriylebağımsızlık marşlarına aldırmadan

kurşuna dizilen bedenim değil ruhumduYadlar katlar değildi özlemimsahip olduklarıma sıkı sıkı sarılmaksarsılmadan sapa sağlam durmak adına

umutlarımızı düşlerimizi kurşunladılarFaili meçhul dediler adınaTanklar geçti üzerimizdenÖnce bir ilk bahar sabahı aylardan martYetmedi sonbaharıda eklediler eylül üUmutlarımızı söküp almak istedilerturanı vurdularkaç mart kaç eylül geçti aradankaçıncı kez bahara gebe kaldı kışgönlümüze hazan düşen kaçıncı mevsimçaresizliğin umuda dönmesinden korkupturanı vurdular

Asi Yılmaz



Tükenir

Her şey tükenirUmutların boynu bükülürKurduğun bahçeler solarYaptığın ne varsa yıkılırAy gülümsemez olurKaçarsın,Kendinden kaçarsınKimsenin bilmediği bir yereCan burnunda koşarsınNedenini bilmeden kaçarsınBir yıldız kayar bakışlarının arasındanTutmak istersin onuYere düşmesini istemezsinYanmasın yüreği bitmesin hayalleriUzatsan elini tutacaksınYıldıza fısıldamakBebekleri sevgiyle kutsamak istersinBüyüdükçe sevgide büyüsünDünyayı sarsın diyeBir ışık düşer avuçlarınaAnlatırsın düşleri hayalleriKırılan dökülen neyin varsaSuya kavuşan çiçek gibi titrer yüreğinNeden nasıl diye düşünmedenSarılırsın yüreğindeki aydınlığa

Asi Yılmaz



Türkü bakışlı

Açsan avucunu lavlar akar yanardağ misaliİçimde beyaz bir yürek büyürAk denize dökülen nehirler akar gözlerindenGülüşlerinin sıcaklığında tükensin ömrüm

Ben seninle sevdimÖzlem kokan şiirleri,Senden öğrendim umutlar bitmedenYarınlara cesaretle bakabilmeyi

Seninle sevdim ben nazlı memleket türküleriniVe toprak kokan sevdalarıSende gördüm dünyaya türkü gibi bakabilmeyi

Asi Yılmaz



Umut

Çıkar karamsarlığı hayatındanAcıları kaygıları yırtıp at sayfalardanNe yaşamışsan çiz üstünü,Güzel şarkılar yaz şiirler yazKocaman harflerle umut sevgi yaz

Bu günleri biz yaratmadık böyle buldukDeğişmeli diyebiliyorsanYarınlar daha güzel daha mutlu sevgi doluUğruna yaşanacak değerler olsun istiyorsan

Sevgi tohumları ekeceksin kıraç topraklaraUmudu büyüteceksinAcılara ve hüzünlere inat şiirler okuyupTürküler söyleyeceksinHalaylara duracaksın kol kola omuz omuzaUmut ektim diyeceksin hayatın acılarına…

Asi Yılmaz



Umutla büyüdük

Küçüktük her şeyimiz küçüktü hayallerimiz umutlarımızBeklentilerimiz vardı yaşamdanBu ütopyalarla büyümüştük okulumuzu bitiripBir işimiz olacaktı bunu düşledik yıllar yılıİnsanlığa hizmet edecektikÜtopyalarımızı gerçekleştirmek için çalışacaktık.

Biz farkında olmadan yıllar su gibi akıp gidecektiSahte sevdaların güncesine yazılmışız oysaDoğrularımız uğruna yıllar harcadıkAma hiçbir şey bizim istediğimiz gibi olmadıÜtopyalarımız köşe başlarında gizlenip kalıyorBiz çarkların dişlileri haline geliyordukVazgeçilmezlerimizden vazgeçiyorYalnız yapayalnız kalıyorduk arkadaşlarımızı kaybediyordukAcı umut mutluluklarımızı yalnız yaşıyorduk

Çocukluğumuzun ütopyalarından hiçbir şey kalmamıştıGünü kurtarma hesabı konmuştu nümüzeBizde bu hesapla meşguldük artık, günler geçtikçeHesabın altından kalkamaz oldukÇaresizlik büyüdükçe isyan ateşleri yaktık rakı sofralarındaÇocukluğumuza yolculuklar yaptıkO büyük aşklarımızı hatırladık küçücük yürekleKocaman umutlarımızı hatırladıkSözler vermiştik ilk aşklarımıza hayaller kurmuştukBüyüyünce evlenecektik verdiğimiz sözleriKöşe başlarında ihanet kokan rutubetli gecelerde unuttuk.

Asi Yılmaz



Unutmak

Eski bir alışkanlık mıHasretin mi çekilmez olduYoksa unutmak mı uyumakBaşımı göğsüne yaslamayıncaGece de uzadıkça uzadıHasret büyüdükçe büyüdüBu fırtına niye…Yağmur mu var yineSabahlar olmuyor geceler korkuSerçe ürkekliğinde düşlerdeyimAcemice yıldızlar kayıyor düşlerimdenHangi yana çarpsa kanıyorumHesaplar yapıyorum şimdiSonuç hep yanlış çıkıyor ne tarafa koysamOlmuyorTerazi dengede durmuyor…

Asi Yılmaz



Üşütme yüreğimi

Benim belleğimde bazı kelimeler hep eksik kaldı,Cümlelerime değmeden kokusunu duyduğum,Anam, yemek kokar sabun kokarSavaş, ölüm kokar mesela.Barut kokar kan kokarZafer emek kokar ter kokar.Gece pusu kokar, karanlık aydınlık kokar benim için.

Korkma yüreğim kimsesizlikten.Güneşin batarken bıraktığı kederdir hüzünSen gecenin yalnızlığına sar beniÜşütme yüreğimiBir elin dokunuşu ısıtsın sensizliğimiAcılarım ve hüzünlerim hep geceleri kucaklaşır.Bunu desem de hep üşürüm.

Rüzgar savurur düşlerimi rüyalarıma çığ düşerGelsen diyorum üşüyen yerlerimi sarsanGülüşlerini yorgan yapsan üzerimeGelseydin dokunabilseydin üşümezdi ellerim

Asi Yılmaz



Üşüyorum

ÜşüyorumTut ellerimdenSıcaklığını duymalıyımKorkuyorumGüç verKorkuyorumEllerini ellerimeBaşını göğsümeHazan oldu umutlarımYalnız bırakma beni

Asi Yılmaz



Vakit daralıyor

Bir akşam üstü sularla kucaklaşmak üzere güneşBirasını yudumluyor tanımadığım biriBir başkası hüzünlü oturuyor güneşe karşı,Bir gün daha gidiyor ömürdenBir sızı bırakarak yüreklerde

Bir balıkçı takası güneşin peşine düşüyorVakit daralıyor güneş düşmek üzereBir kızıllık kalıyor gerideBaş başa kaldığımız hüzünle türkü kokan bir gecede

Asi Yılmaz



Vasiyet

Vasiyetini gerçekleştiremedikSana vatan haini diyenlerDün küfredenlerBu gün seni kendi emellerine alet ettilerAffetme bizi usta davetine gelemedikİnsanın insana kulluğunu yok edemedikAk denize bir kısrak başı gibi uzananBu ülkeye sahip çıkamadıkAffetme bizi usta bıraktığın yerdenBir adım ileri gidemedikDaha tanış olamadık sevip sevilemedikZoru kolay kılamadıkSende affetme bizi hocamÜretmeden tüketir oldukÜreteni aç bıraktık evsiz bıraktıkYaktığın ateşi harlayamadıkAffetmeyin bizi affetmeyinBayrağı daha ileri taşıyamadık.

Asi Yılmaz



Vatan

Sabahların karanlığındaBoğulan düşler hakim sokaklaraRutubetli mahzenlere kapatılmışCesaretler…Asi şairleri kucaklaŞiirle sıvazla kavganın sırtınıEnver gökçenin düşleriniNazımın cesaretini kat yüreğineVatan için yollara düşmeninVaktidir şimdi…

Asi Yılmaz



Vatanı sattılar

Neler oldu sen gideliVatanı sattılarYaptıklarını yıktılarYurtta barış dünyada barışÜlkede savaş dünyada savaş olduCeza evleri asker,gazeteciAydınlarla dolduGençliğe hitabe suçlu bulunduKanla aldığımız topraklarEmperyalistlere dağıtıldıDüşmanları yeniden çağırdılarVatana ihanet edenlereİtibar dağıttılarİktidarda kalmak içinAmerikan kapılarında yattılarBilimi fetvaya bağladılarMedrese eğitimini sağladılarSenden kalan ne varsaHepsini yağmaladılarAnkara yı Amerika ya bağladılar

Asi Yılmaz



Veda

Allaha emanet ol…Bir veda cümlesi belikliBir daha göremeye bilirsinGörüşüp karşılaşmaya bilirizYani ben gidiyorumDönüşü bilinmeyen yollara Ve ben artık yokum…Benden sana bir fayda olmazSen kendine iyi bakAllah yardımcın olsunEn çok güvendiğime… yaniAllaha emanet ol…deyipArkana bakmadan gidiyorsun…

Asi Yılmaz



Yağmurlu gece

Hiçbir şairin söylemediği mısralar bilirim benHüzünlerin yorgan olduğu yağmurlu gecelerdeAlev çalgılarının düşlerimi yaktığı yerdeKimsesi kalmamış yalnızlığa terk edilmiş mısralar.Bilinenler mutluluk huzur içindeBilmenin dayanılmaz bir korkusu varSen oluyorsun bütün rüyalarımın içindeIrmaklarında ıslandığım havasını soluduğumDeniz aşırı diyarlar bilirimVe o yerlerde seninle beraberYaşamadığım hatıralar gizlerimBen bir şair değilim, ama sen bir şiirsin

Asi Yılmaz



Yalnızlık

Yalnızlığı bilir misin senSaatlerce düşler kurmayıGözyaşlarını silerek kitap okumayıKaranlığın derinliklerine kitaplar fırlatmayıŞiirler yazıp yırtmayıBilir misin sen…

Gece saat yalnızlığı beş geçerkenDüşlerini pencereden atmayıGökyüzüne saatlerce bakıpÖylece uyuya kalmayı bilir misin sen

Asi Yılmaz



Yarınlar

Güzel günler hayal ettik nasıl olduğunu görmedenPaylaşmayı düşledik sevgiden söz ettikEşitlik ten kardeşlik ten özgürlükten söz ettik,Hiç birini görme den bilmeden.Kendimizi sevmeden başkalarına ‘seni seviyorum’ dedik.Ne istediğimizi bilmeden başkalarının isteklerinle ilgilendikNe olduğunu bilmediğimiz onlarca şey yapmaya çalıştıkBilmediğimiz kelimeleri anlatmaya kalktıkDünün bugünden farkını kavramadanYarım kalan sevdaların hüznünü taşıyarak girdik hayata.

Asi Yılmaz



Yaşam istediğimiz gibi

Yaşamak istediklerimiz uydurma düşlerdi; oysa durmadan düşler görüyorduk,en güzelyerinde uyandığımız düşler, hep sebeplerimiz vardı uyanmamıza dair, ya hava soğuktuya da üstümüz açılmıştı.Baharda filizlenen ağaçların susuzluktan kuruduğu gibikuruyordu,içimizde açan filizler,kuruyan kopan her yaprak içimizde hapsolup kalıyordu

Kaybettiklerimizin ardından yeni düşler kurmaya çalışıp uyanmadan üşümedentamamlamak istiyorduk düşlerimizi. Başarılarımızdan hep öndeydi başarısızlıklarımızyenilgilerimizin altında bizimle ilgili olmayan sebepler arıyorduk,Yaşamak istediğimizgibi değil yaşamamızı istedikleri gibi yön alıyordu hayatBizim düşlerimiz olmaktan çıkmıştı gördüklerimiz.

Ortak düşünce sahibi olduğumuzu sandıklarımızla mesafeler giriyordu aramıza aynışeyleri düşlemediğimizi aynı rüyaları görmediğimizi anlıyorduk bunların farkına varmakyoruyordu bizi küllerden yeniden ateş yakma çabasıyla sürüyordu hayat

‘’kime eksik isen orada kendini bulursun’’

Eksiklerinin peşine düşersin tamamlamak için koşarsın görmediklerin o pencereden hiçbakmadıkların aklına gelir nelere sebep oldukların gelir aklına gelirler ama gitmezleriçin yanar ama vakit çoktan geçmiştir…yolları değiştirmeyi düşünsen de dünün geridebıraktrıkların engeldir sanaYaşamayı beceremediğini öğrenmenin bedeli çok ağır olmuştur yaşadığını sanarakyapacak bir şeylerin kalmadığını anlamak daha da karmaşık yapacaktır yarınlarınıYok olmuş bir hayat değildir arkanda kalan iki üç yani daha fazladır mahvettiklerinBunlardan sorumlu tutmak kendini seni daha da fazla yoracaktır çıkışını bulamadığın birlabirente dönecektir hayat.Çıkmaya çalıştıkça karmaşık bir hal alacak çözüm imkansızlaşacaktır artık başka bir şeyanlamaz bilmez olmuşsundur…Bütün bunlar yeni şeyler öğretir sana kullanmadığın bilginin bilgi olmadığınıöğrenmişsindir bilmekte anlamsızlaşır, yazmak, okumak ta yitirir anlamını.Bunların hiçbirini hayatında kullanamaz olmuşsan anlamsızlaşmıştır düşüncelerin.Sevinçler yerini burukluğa umutlar yokluğa mutluluklar hüzne dönmüştür seni senyapan ne varsa kaybolmuştur bu kayboluşun hikayesi kalacaktır belleğindeDüşlerini bölen türküler gelir aklına bir tınının peşine takılıp gitmek istersin gitmeninşiddeti artıkça saplanıp kalırsın her an bir şeyler eksilir içinde dağcı tam zirveyeçıkacakken ipinin kopması gibi bir şeydir bu…

Asi Yılmaz



Yaşamak

Yaşam denince insan akla geliyor, sonra ölümİstem dışı geldiğimiz bu dünyadan istem dışı gideriz. Gözlerimizi dünyaya açtığımızda ağlıyordukBizi bekleyen herkes gülüyordu oysa.Her geçen gün ölüme doğru yürümeye başladıkÇocuk genç yaşlı olarak devam eden yaşam yürüyüşü Geride kalanlara acı hüzün gözyaşı bırakarak son buluyor.Yaşamı sorgulamaya devam ederiz Nedir yaşamak ‘’direnmektir ‘’ diyoruz bazen türkülerde olduğu gibi.Yoksa mecburiyet mi bunları sorguluyoruz İnce bir çizgi diyoruz Yaşam çizgiden çıkıp çıkmamanın hesabı,Alıp gidiyor yılları.Belki cesaret edemiyoruz çizgiden çıkmaya Beklide avuntularımızdan vazgeçemiyoruz yaşamak arzusu insanı sürüklüyor Bazen hiç kabul etmediği şeyleri yaptırıyor Mutlu bir yaşam sürüyormuş havasına kapılıp Daha şirin görünmek için kendi iradesinin dışına çıkarıyorO zaman yalnızlık başlar.Yaşama anlam kazandırmak için bir şeyler yapabilmenin çabası içersindesin artık.Hayatın boyunca verdiğin mücadele sona erinceYaşadığının farkına varıyor herkesSende o anda mücadeleyi kaybettiğini anlıyorsun. Yaşam kavgasını kaybedeceğini bilerek sürdürdüğün yürüyüşte Belki kendini çok sevmeden bir başkasını severim diyerekKavganın sonunu görmek istedinYani yaşam bir özgürleşme kavgasıAvuntuların bileşkesi diyebilmek için bu kadar bekledin...

Asi Yılmaz



Yaşamak belkide

Düşünüyorum eskiden çok eskidenben kimdimZamanın akıp gitmesini neden bekliyorumgün doğumları karabasan mı oluyor omuzlarıma

Oy sa,ne kadar güzel görünüyorloş ışıklarda dansa kapılan gençlerParlak arabalarıyla bir gürültüye tutulmuşIşıklar içinde akıp giden sahil kentinSokaklarıDalgaların gölgesinde buluşan iki aşığın heyecanı

İşteŞimdi…anlayabiliyorum kiYaşamak,Duyabilmek hissedebilmekVietnam da ki bombanın kulaklarında patlamasıFilistin de parçalanan kolun vücudunda acımasısokaklarda üşüyen elleri bedeninde duya bilmekYaşamak belki deumudu da hüznü de bölüşebilmek

Asi Yılmaz



Yaşamak biraz

Karşı durulmaz bir istekleKırıp dökmek yakıp yıkmak istiyorumZapt edilmez bir arzuyla ateşe koşuyorumYumşasın istiyorum hava kırılsın dirençHiç kimseyi ve hiçbir şeyi yakmıyor ateşNe atarsan o yanıyor

Yaşamak; umudu diri tutabilmekBaşlamayan günün alaca karanlığındaUfka dönüp yüzünü, harlaya bilmek ateşiDünü çizip bugün gelecek acılaraYer açabilmek biraz da yaşamakVe ustalaşmak kanayan yaraları sarmaktaBiriktirdiğin hüzünleri yok saymakYaşamak birazda…

Asi Yılmaz



Yaşaya bilmek

ıskalamadan yaşaya bilmekgeç kalmadan varabilmek menzilebir bağlamanın notalarında gezmek hayatıyada bir türkü nakaratında kavuşmak sanaıskalamadan yaşayabilmek

Asi Yılmaz



Yazmak

Yazmak istiyorum neden yazdığımı bilmedenNe yazacağımı düşünmeden yazmakKalemin dilinden dökülen cümlelere imrenerekKelimelerin kardeşliğini kıskanarakSayfaları karalayıp bitirmeye çalışmakYa da bir sonraki kelimeyi merak ettiğimdenSebebini düşünmeden yazmakBeklide sonucun bilinmezliğindenSonra kimsesiz yollara vuruyorum kendimiSusmak istiyorum konuşmadan yürümekDüşlerimi acıtan ne varsa çıkarıp atmakYazmak yazmak istiyorum gözlerimin değdiği her yereSeni yazmak istiyorum

Asi Yılmaz



Yıllar var ki

Kitaplara sinmiş kavga kokularıResimlerde gizlenmiş umutlarİlk dönemecindeyiz hayatın şimdi

Kavganın en zorlu anlarıUmut tınıları gizlediğimiz türkülerimizYazdığımız şiirlerOnlarda ilk dönemeçte kaldı

Hesaplarımız yanılsa daHer dönemeçte bir türküBir şiirBir kavgaBırakıpAteşler yakacağızHer dönemeç e bir umut bırakacağız…

Asi Yılmaz



Yolum kaybolsa

Bir yolcu olsam yolum kaybolsaBulamasam kendimiSevda duysam içim yanar benimYasaklanmış kitap gibiyimAteş olsa gözlerinDokunsa yansamAğı olsa sözlerinSöylesen susuversemYasaklı düşlerdeyimTel örgüyle çevrilmişTutsak hayallerimBıraksam kendimiBoşaltsam düşlerimiYinede kurtulamam kiİyi değilim şimdilerdeSensizliği düşünmekYoklukla varlık arasıKaybolsam…Bulamasam kendimi

Asi Yılmaz



Yüreğimde sevda

Gök kuşağında, renklerden birisinDenize bakınca yüzüme vuran mavilik,İçimde bir ateş, yüreğimde bir sevdasınBen de esir kalmış bir özlemsinBütün masallarda senin adın geçerSesim kadar uzak, nefesim kadar yakınsınGökyüzüne bakınca, ilk gördüğüm yıldızsınKadehlerimde şarap,Şiirlerim de kadın olursun.Düşlerimde umut,Yüreğim de sevdaVe günlerime bir şafak vakti doğarsınSağanak bir yağmur başlarYüzüme sen düşersin

Asi Yılmaz



Zaman

Yaşam istediklerinle yaşadıkların arasındaki bağın kopmasıydı:Böyle zamanlarda düşünce aciz beden kimsesiz kalıyorduSevgi sofralarında beslenmeyi umut etmiştiHangi sofraya oturmak istese aç kalıyorduO heyecanla başlamak istiyordu hayataZaman her şeyi tüketiyorduOysaOkula yetişmeye çalışıyor,İşe geç kalmak istemiyorHastanelerde tedavi sırası beklemekYa da fatura ödeme telaşıydıZaman böyle hükmediyorduBütün bunların içinde koşarkenYaşamaya yer kalmaması gibi bir şey zaman

Bilinmeyeni aramaya başlamak bulmaya çalışmakKavuşma isteği bilmediklerineBulma umuduna karşı bir yolculukYaşanmamışları yaşamak özlemi büyüyor içindeOysa yaşanmış bir aşkı anlatan güzel bir şarkıya rastlayamazsınÖyle ya işte aşk yaşanmamışları saklar içindeDoyuma ulaşırsa aşk;Aşk olmaktan çıkarAramakla bulmak arasına sıkışmış bir anlam gibiBulunca her şey bitecekAradıkça özlem büyüyecek…

Asi Yılmaz



Zamanın hükmü

Gidiyorum, demen gereken zamanlar olurYüreğini yakıp boğazını acıtsa bileDemeyi öğrenir insanKarşılıklı susulur sonraNereye gidebilir diye düşünürVeNereye gitseAsla uzak olmayacak kadarBir yıldız gibi ışık olacaktırDüşlerinde hayatında.Mesafeler bizi ayıramaz diye düşünecekKalbinde var oldukça…Sevgi yazılmış sa sol yanımızaAsla silinmez...Hükmü geçmez zamanınSahip olduklarımızı almaya

Asi Yılmaz


Documents

Asi Yılmaz - img.antoloji.com · Asi Yılmaz - şiirler - Yayın Tarihi: 17.07.2017 Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin