Astra stihozbirka

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui

opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfgh

jklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvb

nmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwer

tyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopas

dfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzx

cvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq

wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuio

pasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghj

klzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbn

mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty

uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdf

ghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc

vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrty

uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdf

ghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc

vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqw

ertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiop

asdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjkl

АСТРА

НИКОДИН ЧЕРНОДРИМСКИ

2008 ГОД

СТИХОЗБИРКАТА Е ПОСВЕТЕНА НА МОЈАТА СОПРУГА ЈАНА

СТИХОЗБИРКА АСТРА НИКОДИН ЧЕРНОДРИМСКИ 2008

СТИХОЗБИРКАТА Е ПОСВЕТЕНА НА МОЈАТА СОПРУГА ЈАНА


СОДРЖИНА 1.АКО НЕКОГАШ МЕ НЕМА 2.ВЕЧНОСТ 3.ПОЛНОЌНА ЖЕЛБА 4.ПРИКАЗНА НЕЗАВРШЕНА 5.БЕСКРАЈ 6.ДИЛЕМА 7.КОГА 8.НОЌВА ШЕПОТАМ ЗА ТЕБЕ 9.ТРЕПЕР 10.ТАЖНА ПЕСНА 11.МИСЛАТА ЗАСТАНА 12.КРАДЕЦ НА СНИШТА 13.СОЛЗО МОЈА 14.ТРЕПЕТ 15.ЗРАКОТ УТРИНСКИ 16.АЈДЕ БАРЕМ СЕГА 17.АМАЈЛИЈА 18.БАЈКА НЕПРОЧИТАНА 19.РОБ НА ЉУБОВТА 20.ГРЕВ СМРТЕН 21.ТАЖНОТО МОМЧЕ 22.НА ПРАГОТ НА ПРОЛЕТА 23.ОД ЗАБОРАВ ТЕ ЗАШТИТИВ 24.НИЗА 25.СОЛЗА ОСАМЕНА 26.ПАТАМ ДА САКАМ 27.ВЉУБЕН ПОДАНИК 28.ПОЗДРАВ ОД ВИСОЧИНИТЕ 29.ХАЛУЦИНАЦИЈА УТРИНСКА 30.СОЛЗО БИСЕРНА 31.НИМФА 32.БАЛАДА ИЛИ БАЛАДИ 33.ХРИЗАНТЕМА 34.КАПКИ ДОЖД 35.КАЖИ МИ 36.НИМФА ОД СОНИШТАТА 37.КАПКА РОСНА 38.ПЕПЕРУТКО МОЈА 39.СВИРИ СТАРА ГИТАРО 40.НЕ


Ако некогаш ме нема Ако некогаш ме нема а ти постоиш драга немоја да плачиш солзите болат очајот гуши ти само гордо кренија главата кон ноќното небо кога ќе ја видиш најснајната ѕвезда знај тоа сум јас ќе блескам толку силно силно за да ја растерам темнината која кукавички ќе доближи до тебе кога ќе слушниш твок ветар знај тогаш ти драга моја дека тоа ќе бидам јас ќе дувам тивко околу тебе за да ја растерам тагата која знам ќе се свие во секој агол ако некогаш ме нема а ти постоиш драга немој судбината да ја колниш само кренија главата и кажи гордо патекита наша со љубов беше послана утрото со шепот беше исполнето денот со насмевка беше распослан ноќта со надеж беше исчекувана ако некогаш ме нема а ти постоиш драга само продолжи гордо по патеката да одиш


VE^NOST

Moja male~ka zvezdo te kanam vo ve~nosta kade sega spijam te kanam sonot da mi go donese{ te vikam nemirot da go odnese{ Moja sjajna zvezdo eveja temninata tuka okolu nas blesni kako {to znae{ samo ti odnesija vo ponorot ve~en neka ostane tamu Moja mila zvezdo evego veterot tivok treperi sega nesaka pred tebe silen da bidi nesaka zlostornik da go nare~e{ silata za buri ja ~uva Te kanam vo ve~nosta ve~na da bide{ te vikam ve~no da Qubi{ pu{tigo zrakot I dopir go stori eve ve~en ke bidi


POLNOKNA ЖELBA Polnokta izmina Skazalkite I veчerva pregratka napravija Bdeam Nad tvoit жe лби neostvareni Treperam Nad tvoite vozdiшki polnokni ~ekoram so tvoite мечти se boram so tvoite prekori Pa toa e samo edno sekojdnevie Koe se slu~и mnogupati dosega Eve Ve~erva Vo pregratkite na skazalkite Ke ostvaram edna èlba Neka ima u[te sekojdnevija Ne e toa monotonija


PRIKAZNA NEDOVRШENA Moèbi li~и na prikazna Moèbi na saga Sli~na kako drugite Koi raskaùvaat za mladosta Sli~na e No sepak razli~na Se slu~и ete Pred mnogu godini Proleta zeleniloto go podaruva[e Strastite gi pale[e Mese~inata bleska[e Nemirot go bude[e Beшe toa po~etok Po~etok na edna storija Po~etok na edna qubov Zapo~na so eden div pogled So eden zbor neskroten Te~eшe и ечеше kako buica Noki mira ne davaшe Dni slatki sozdavaшe Zarem ne e sli~na Zarem ne e ista Li~nostite se razli~ni Mestata se razli~ni Li~и na prikazna Koja krajot go znae Toj шto ja sozdade


BESKRAJ Ve~erva To~no na polnok Draga moja So zvezdite dolg razgovor vodev A tie Volшebniot zbot mi go kaàa Volшebniot klu~ mi go dadoa Klu~ot na ve~nosta Ova ne e pesna Na nekoj ludo vquben poet Ova ne e pesna Na nekoj skita~ vremenski Ili zanesenik eden Ova e vratata Na ve~nosta Tamu Samo edna mala zvezda sum Tamu Samo edna iskra vo tvoeto srce sum Tamu Posle pragot Kade ve~nosta caruva Nema bura da bidam Tuku tivko vetre Tamu Vo beskrajot Ve~en шepot ke bidam Koj ke шepoti neumorno Bezbrojni baladi


DILEMA Vnimatelno prebiram po mislite Neznaeki Koja da ja stavam na hartijava bela Site se taka ne`ni krшlivi I samo Imeto tvoe da go spomenam Treperat site od vozbuda Pravejki ~uden vetar Sakaat Da gi naredam Vo stih da gi stavam Znaat deka ve~ni ke bidat Edna Duri gromoglasno vika Stavime mene Ubavinata ke ja vospevam Druga So vosklik eteja Duшata kako safir ke и ja opiшam Treta Ne ~eka vtorata da doka`и Srceto so qubov ke и go ispolnam Vnimatelno prebiram po mislite Neznaejki koja e podobra Site se moi Site se iskreni Site se Povtorno prebiram po mislite


KOGA Koga Ke ja pogledneш seta moja taga vo moite o~и Znam Deka ke posakaш da ja odroni[ Koga Solzata ke se istrkala po moite o~и Znam Deka ke posakaш da ja избришеш Koga Vo sinoto nebo ke zdogledaш bel gulab Znam So шepotot pozdrav ke puшtiш Togaш Koga ke vidiш deka mojot pogled te bara Moite o~и molat Probaj gi moite usni.


NOKVA ШEPOTAM SAMO ZA TEBE Nokva razmisluvam za tebe Nokva Sluшnigo pla~ot vo srceto Gnevot vo solzata Besot vo duшata Nokva Po~ustvuvajgi moite molitvi Zagubeni nade`и Soniшta I kopne`и Nokva Zvezdite se pobrojni Kako dokaz na mojata taga Nokva Mese~inata pla~e so mene Zoшto nema koj da me teши Nokva Pokratka e Zoшto duшava patuva Vo eden drug svet Nokva Posluшaj gi Moite tivki zborovi ШEPOTAM SAMO ZA TEBE.


TREPER Чinam vo ovoj mig imam dovolno mok vo sebe da go dopram treperot na tvojata ne`na duшa neznam li ta toj treper eve zavrtise и pogledni kolku spomeni ostavi gi ima iljadnici I sega ~uvstvuvam Potrebna mi e negovata sila O~ekuvam nova bura [titnik ke bidi a jas li ke ~ekoram gordelivo kako voin pobedonosec kon noviot spomen no sega doaѓa go ~ustvuvam kako bura zatoa dopirot na treperot mi treba.


Тажна песна ako nekogaш dojdeш do vratata na moeto srce nemoj da ja otvaraш, tagata so koja e ispolneto moжe da te obzeme i tebe ti beшe mojata prva roza no odednaш ја razbranuva mojata segaшnost i stana moe minato

ако sonceto шto zaoѓаше go napiшe imeto moe na neboto nemoj da go чitaш, ako sluшneш kako bubaчkite raskaжуваат

низ trevata qubovna prikazna nemoj do kraj da ja sluшaш премногу е тажна ако некогаш посакаш мецецот песна да ти пее немој да ја слушаш премногу тажни ноти има само поскај ветрерот да те милува премногу е лесен за тежини да носи


MISLATA ZASTANA So site branovi te pobarav so sekoja kapka te ponesov ne te ostavam na bregot ne te davam na veterot ne me sluшaш sto zboruvam od usnite samo pregoruvam so sekoj zbor ke opevam so sekoj stih ke te vozdignuvam nema da kaжam deka sum poet povtorno pesnava za tebe ja tvoram povtorno zborot ke go okovam prangi od solzi ke napravam I kapki ladni ke napravam samo toa vejke mi ostana ovde mislata zastana


KRADEC NA SNIШTA

moжe li da gi ukradam tvoite soniшta da gi sonuvam vo sebe da gi soчuvam od meteжot na чustvata za da ne zgasnat шtom ke gi zatvoram oчite ke ja doчekam li noќta zarobena vo svojata svest i dali ke gi pomiluvam mugrite so taжnite oroseni oчi vo ovie migovi ne gi prepoznavam tvoite povici od radosta шto ja nanesuvam vo mislite a ne se dovolni samo nadeжite potajno чekam tivkoto stoletie da ja naditri tiшinata .


SOLZO MOJA Kaìmi kade no}va da zaminam Solzo moja Kaìmi kade no}va da zapla~am Solzo moja Na dlankive te nosam tajna da mi bide{ Vo srce te ~uvam èlba da mi vide{ Ti si samo moja solza è{ka iskrena Vo oko sino dolgo dolgo ~uvana Veterot sega za amajlija go zemam Od buri la`ni sekade da te ~uva Ne sakam povtorno nova solza da vidam Pogledni starata èlba se javuva Sam po do`dot kako skitnik no}en ~ekoram Vo neboto pogledot samo go pra}am Sekoja kapka so tebe ja sporeduvam


TREPET Posaka moja mila treperot da go razbranuva vozduhot posaka dopirot neжen da go zapri vremeto posaka na svodot veчen zvezda nepoznata kako tebe da bleska posaka na pticata preselnica шto na jug odi mislite taжni da и gi dadeш nekade daleku vo dlabokite okeani da gi udavi posaka migot veчen da bidi veчnosta mig da vidi posaka sonot nedosonuvan stvarnost da bidi posaka na жelbite kraj da nema..


ZRAKOT UTRINSKI Nezno и tivko љubomorno go gledam zrakot utrinski kako te miluva poskuvam и jas da stanam dete na sonceto koe nemirno vo utrinite ke skita se plaшam da te dopram stanav samo kapka rosna koja moжi da ispari od жestinata begam paniчno vo temninata kade osojot caruva pogledot go vperuvam ete toj barem чednosta da ja sobira hrana da mi bide pogledot go praшuvam prikazni da mi raskaжe I pateki novi da stvori


AJDE BAREM SEGA Vo no}ite prazni me posakuva{ vo dnite sivi me prezira{ no sepak trkaloto go vrtime i nasmevki la`ni delime Ajde barem edna} bidi iskrena i qubovta ti voskresnija ne sakam solzite da ti gi gledam od usnite sakam da ti pijam Ne davam burata da te ponese vo edno ni{to te odnese obidise barem blesok da stvori{ koga stojam sega pred tebe. Ne baram da me saka{ dozvolimi da te sakam ne baram da me saka{ dozvolimi da te sakam


Амајлија Љубовта моја на олтарот ја оставам со света вода ќе ја попрскам и амајлија моќна за те*е ќе направам во сонот што сал мир ти носи ќе ти ја подарам не плашисе и не грижисе ти само земија во твоето срце грижливо чуваја облаците темни знам бури ќе ти донесат луѓето зли зборови лоши за мене ќе ти кажат дилемата проклета тогаш ќе те обземе ноќта немир ќе ти донесе да не знаеш во што да веруваш прашаја самотијата таа ќе ти одговори кога тагата тепихот од солзи ќе го постели чемерот патеките со грижи ќе ги нареди очајот мрежа пајакова околу те*е ќе сплети ти само тивко прашајго твоето срце еден факел со надежи многу ќе ти даде наутро насмевката на усните ќе ти ја стави напладне песната како река ќе течи навечер повторно со сонот ќе пловиш носија амајлијата која од вечноста ја зедов недаваја на очи урокливи да ја видат


Бајка Непрочитана

Ја напишав најубавата бајка за тебе

Но ти никогаш не ја прочита

Не ги отвори никогаш вратите на твото срце

Не ја погледна никогаш месечината

А таа моја принцезо секогаш блескаше за тебе

Грееше волшебно и заносно

Ги мамеше пеперутките мали

Ги тераше неуморно да играат крај фенерот

Кутрите попусто си ги гореа крилцата

Ни светлоста не ја гледаше која прозорот ти го осветлуваше

Направи бедеми дебели со молкот твој

Ни најубавата серенада што ја пеев не ги сруши

Струните на гитарата до прскање се затегнува

Од свирката која ја свирев

Не ги слушна акордите што ги пуштав со ветрето

Жагорот на улицата ме мамеше

Стоев да го слушнам чекорот твој

Постојано брзаше како потоците планински

Погледот го пушташе некаде напред каде не бев јас

Моја принцезо од бајките мои напишани

Никогаш непрочитани.

Неуморен пишувач сум

Ќе пишувам се додека сила имам во мене

Неуморно ќе чекам барем една бајка да прочиташ

Моја принцезо од бајките непрочитани


Роб на Љубовта Ме зароби со еден поглед Ме маѓепса со еден бакнеж Роб на љубовта ме направи Сега понизно и покорно На олтарот од љубовта Го принесувам срцето Земиго како жрвта Изгориго запалиго Фрлиго во оганот Знаеш дека сум роб


Грев Смртен Молитвата на љубовта ја кажав Неразбрана остана дури и со потсмев ме погледна божицата афродита рече дека недостоен сум за такво возвишено чувство мојот најголем грев било што сум бил смртник повеќе молитви нема да кажувам безбожник ќе станам и поглед во небеси нема да пратам


Тажното момче Момчето и фантазиите Другаруваа постојано Од изгресонце До зајдисонце Кога ноќта ќе дојдеше Ги прегрнуваше нежно Фантазиите во сништата го носеше И светови невидени му даваше Патуваше весело и незаборавно Една светулка придружник му беше Тивки песни на уво му пееше Радосен го правеше Злосторник еден Што љубоморен на момчето беше Светилката ја зароби И тажен го стори


На прагот на пролетта Поминаа многу расцутани пролети Откако те видов првиот пат Беше среќна безгрижна тогаш Или така само мислев Го сакаше животот И живееше во него најдобро што можеше И јас Сакав да го искористам Минатите лета Што ги носев на грбот Сакав Да те направам значајна Да се сеќавам Знаеш целиот живот И беше така Те стретнав едно утро Кога пролета во раниот мамурлак Додека го оставав сонот Ми подари црвена роза За која ме натера Завет еден да дадам Да ја чувам Пазам и негувам Ако треба Тогаш ми рече нежноста нејзина И со солзи да ја заливам Те зедов нежно во грубите раце Како реликвија света Во срцето Пиедестал величествен изградив И таму те ставив Ореол блескав На главата го гледам Не светица да те сторамтуку Туку факел еден сам да ми биди Кој ќе ми свети Во ноќите темни Кога ете ќе бидам сам Во пролета волшебна Оган еден чуствувам На усните мои Кој ете уште ме гори И постојано со сеќавања ме буди Осетив што значи трепер на тело Кога ќе го споменам твоето име.... Па макар и во мислите мои


Од заборав те заштитив Несакав твоето име на песокот да го запишам Знаев дека брановите ќе го избришат Тогаш го слушнав гласот на нимфите Кој седеа осамено на карпите Првата и најубава ми рече Раскажинија твојата љубовна приказна Во песна заносна ќе ја претвориме На морепловците ката вечер ќе им ја пееме Така твојата сакана нема да ја заборавиш Раскажував неуморно Нимфите со харфите свиреа волшебно Деноноќно


НИЗА

Времето престнавме да го броиме спомените продолживме да ги нижиме низа недогледна е тоа составена од многу насмевки солзи и тага ако вагата навистина мери повторно и по години минати балансот ќе го најде тој е тука една солза вреди колку една насмевка слатка една минута прегратка вреди колку една година луњи бесни


Солза осамена кога си сама солзата жешка ја ставаш на дланката мека и повторно исто како и мината солза чудно ја гледш со мисла ја милуваш и утеха и даваш што често од спомен ја земаш во шепот ја ставаш да усни кажат не беше залудна


Патам да сакам Ме маѓепса да патам ме натера да сакам и сега како роса утринска на зракот сончев треперам на ветрето се молам повторно да одам во магија една морам да кажам неќум да лажам патам и страдам но спомен ќе вратам од сокак до сокак одам за магија повторно да видам три дена три ноќи ги збирам сите моќи повторно да патам зошто ќе сакам


Вљубен Поданик Ова не е бајка Што ја раскажува осамен вљубеник Ова е моето срце Што ти го подарив моја драга Погледниго Тоа е дворецот За кој песни пеев Ти го подарувам Како вљубен поданик Ти моја Кралице Да владееш До бесконечноста


ПОЗДРАВ ОД ВИСОЧИНИТЕ Не би сакал да го започнам пишувањето на ова писмо како сите останати,кој повеќе едно на друго си наликуваа,не нема да биде воопшто обично писмо,подобро ќе го наречам раскажување,ќе ти раскажам мила моја за една убавина. Утрово додека оштрото ветре ме милува по образите,повторно ги терам очите да лутаат некаде пред мене,морам да ти кажам дека вчерашниот ден помина во восхит кон едно нежно суштество(ако можам така да го наречам)кое и покрај суровоста на природата не може да му ја намали убавината.И само еден сончев зрак му е доволно за да му ја даде доволно сила за да ги покаже сите свои мистични убавини,незнаеш за што станува збор,ти пишувам драга моја за Еделвајсот,да тоа е цветот за кој многу цветови од билкиниот свет сонуваат да ја достигнат неговата убавина,ги развиваат секое утро своите раскошни свето,ги пуштаат своите привлечни ароми,мамат навистина мамат со аромата бојата и раскошноста,но сепак го немаат основното што го има Еделвајсот,ја немаат едноставноста,ја немаат едноставноста на Еделвајсот која едноставно ги мами погледите.Ете Еделвајсот драга моја не сака да се издвојува од околината но природата го одвоила,не сака да ги шири аромите несакаќи така да ја зголемува зависта кај останатите цвеќиња,но боговите се тие кој се сладат со неговиот мирис,па можеби и затоа го тераат ветрето секогаш тука нежно да го милува Еделвајсот.Можеби можеби и затоа за царство на владеење му ги дале високите планински врвови каде можат да го видат само оние кои чуствуваат со цела своја душа,гледаат со срцето и треперат заедно со ветрето.И сега,кога пишувам патуваќи со мислите кон тебе една сулуда идеа ми дојде во главата. -Кога би го имал правото на избор,кој цвет да го одберам,тебе или Еделвајсот. Не би расмислувал ни еден миг,би ги избрал и двата цвета,знам сега веднаш помисли дека сум преголем себичњак кој ја сака сета убавина за себе,а можеби и си во право,и кој е тој кој нема да ја посака оваа убавина за себе. Ќе ви подарам по една половина од од срцето,ќе владеете истовремено,ќе владеете и соќе го ширите царството се до најдлабокиот агол на мојата душа,а јас,па јас како покорен поданик на убавината секое утро ќе вдишувам свеж воздух,воздух со кој ќе ја хранам сета ваша убавина,од најубавите сонови ќе ви ги исткаам најнежните но и најшарените килими на кој ќе можите да се одмарате во раскошните палати кој ќе ги градам неуморно ,ѕидовите на тие палати ќе ги изѕидам од најтрепеливите емоции,капијата ќе ја затворам со бакнежот,и знам од жестината на бакнежот клучот ќе се стопи и тогаш ќе бидам сигурен дека ниеден злонамерник или злосторник нема да ви наштети. И сега додека погледот го милува овој велинчествен цвет и лакомо се слади со неговата убавина,некој глас како предупредување поминува покрај мене кажуваќи ми раката да ја држам подалеку од цветот,за да не бидам прогласен за злосторник,го гледам и само посакувам денот да се претвори во вечност,а ноќта во миг така тогаш ќе бидеме вечни.


Писмово нема да го забршам вообичаено,туку со мислата ќе ти испратам еден сон каде повторно заедно во мигот ќе сонуваме. ЗАЉУБЕН ПОДАНИК ВО ВЕЧНАТА УБАВИНА.


Халуцинација Утринска Прости Што се занесов Во облаците Имав чивство Дека и таму те видов Ветерот Ме разувери Кога ги растера Беше тоа Само една утринска Халуцинација


Солза бисерна Бакнежот на усните твои го оставам За една солза од окото да ти измамам Пушија по образите нека потече Евеја дланкава спремна е видиа Ќе ја дочекам како бисер најскапоцен Потребна ми е знај вечерва Жива рана да затвори Шепотот крај перница го оставам Чувар ноќен да ти биди Знаеж колку е нежен Знаеш колку е моќен кога трепер прави Го оставам нека биде твој засекогаш Со месечината разговарам Во светлоста нејзина се капам Од ѕвездите блескави мудроста ја собирам Книга љубовна пишувам Ќе ми бидат потребни три ноќи за песните да ги соберам


нимфа ти и твојата насмевка беше еден бран не не беше една бура што ја разбранува мојата душа пловеше ти таму со твојот поглед заносен од дамар таен една желба зедов како чамец ја пуштив да плови а ти моја нимфо што морето е твоето царство пловеше безгрижно не ти пречеа бурите зошто ти ги создаваше


BALADA ILI BALADI Te zapoznav vo soniшtata Znaev deka sonuvam Te imav vo segaшnosta Znam deka postojam Te izgubiv vo idninata Znaeш deka ne postojam Ne e ova samo prazna fraza Ne se ova samo prazni zborovi Ili ne~ii proroшtva Koga vetrerot go sluѓav Na grankite im raskaùvaшe Vo baladi gi pretvoraшe Na idnite generacii im gi ostavaшe Baladi Ili balada Za ne~ija qubov Balada Ili baladi Za nekoe postoewe


HRIZANTEMA Puшtime vo edna prolet tvoja dovolno solzi ponesov so sebe ke ja navlaжnam zemjata snegovite gledaш gi nema i kako hrizantema ke me imaш Veterot proleta шto sal sveжina nosi samo za tebe ke go zapram po kosite nemirni kako raka da te miluvam I potokot planinski od izvorot ke go nateram жumorot da go zabrza pesna prispivna da stori na polnok da ja pee Puшtime vo edna prolet tvoja puшtime kako nekogaш ostavigo studeniloto neka sonce go ogree puшtime i hrizantema tvoja ke bidam.


KAPKI DO@D Go slu[av do`dot kako kapkite gi redi Tivko na pravlivite ulici Go slu[av I gi sobrav vo eden grst neèn Denono]no ne spiev Biseri pletev Gerdani toa bea Eve sega so sjajot na mese~inata Vo ovaa vol[ebna no] Nestrplivo go ~ekam ot~ukuvaweto na saatot Grloto da ti go zakitam Go slu[am do`dot kako tivko pa\a Go slu[am I zvucite sakam da gi soberam Od niv balada ]e komponiram I tanc na vqubeni ]e go nare~am A koga vrvovite na planinata Srame`livo ]e gi pu[tat zracite utrinski Postela da postelat Sonot so èlbi ispolnet ]e ti go dadam Za zakrilnik ti bidi. Jas ]e bdeam budno Gleda]I nekoj zlonamernik Ni so misla migot ne go prekine ]e bdeam kako leunka шto bdee nad svoeto ~edo.


KAЖI MI Kaжimi veчerva dali I angelite sakaш slugi da ti bidat kaжimi samo veчerva dali I bogovite od Оlimp na poklon da idat kaжimi no sebe ne laжise Кaжimi na polnoќ kolku meseчinata da ja nateram da sveti kaжimi do polnoќ kolku vetrerot da go molam tivko da pee kaжimi no sebe ne laжise Кaжimi vo utinata kolku buri nemirni da smiram kaжimi do utrinata kolku oblaci temni da obelam kaжimi no sebe ne laжise Кaжimi zoшto evego denot veќe dojde kaжimi pladnina znam ke projde kaжimi no sebe ne laжise


NIMFA OD SONINIMFA OD SONINIMFA OD SONINIMFA OD SONIШTATATATATATATATA

Go namamivGo namamivGo namamivGo namamiv utroto sojuznik da mi bidiutroto sojuznik da mi bidiutroto sojuznik da mi bidiutroto sojuznik da mi bidi I vo denot rasko{na belina ke ponesemeI vo denot rasko{na belina ke ponesemeI vo denot rasko{na belina ke ponesemeI vo denot rasko{na belina ke poneseme I migovite radosni ke gi storimeI migovite radosni ke gi storimeI migovite radosni ke gi storimeI migovite radosni ke gi storime Eve slu{nigi akordive od veterot {to gi Eve slu{nigi akordive od veterot {to gi Eve slu{nigi akordive od veterot {to gi Eve slu{nigi akordive od veterot {to gi ukradovukradovukradovukradov simfonija od niv napravivsimfonija od niv napravivsimfonija od niv napravivsimfonija od niv napraviv od {epotite sega areva ke stvoramod {epotite sega areva ke stvoramod {epotite sega areva ke stvoramod {epotite sega areva ke stvoram ta do pladnina bal na srca vqubeni ke bidita do pladnina bal na srca vqubeni ke bidita do pladnina bal na srca vqubeni ke bidita do pladnina bal na srca vqubeni ke bidi Rakava so melemi volsebni ja preRakava so melemi volsebni ja preRakava so melemi volsebni ja preRakava so melemi volsebni ja prema~kavma~kavma~kavma~kav Ne`na da bidiNe`na da bidiNe`na da bidiNe`na da bidi za dopir so trepet stavi na obrazot alov.za dopir so trepet stavi na obrazot alov.za dopir so trepet stavi na obrazot alov.za dopir so trepet stavi na obrazot alov. Vo nokta koga osamen bev angelite gi molevVo nokta koga osamen bev angelite gi molevVo nokta koga osamen bev angelite gi molevVo nokta koga osamen bev angelite gi molev od gradina rajska buket mi donesatod gradina rajska buket mi donesatod gradina rajska buket mi donesatod gradina rajska buket mi donesat podarok za tebe da bidi podarok za tebe da bidi podarok za tebe da bidi podarok za tebe da bidi moja nimfo {to vo sonistata mi plovi{moja nimfo {to vo sonistata mi plovi{moja nimfo {to vo sonistata mi plovi{moja nimfo {to vo sonistata mi plovi{ Podaja rakata za {umot na du{ata da go slu{ni{Podaja rakata za {umot na du{ata da go slu{ni{Podaja rakata za {umot na du{ata da go slu{ni{Podaja rakata za {umot na du{ata da go slu{ni{ Moèbi na moment bura ke ti se storiMoèbi na moment bura ke ti se storiMoèbi na moment bura ke ti se storiMoèbi na moment bura ke ti se stori no se talasa postojano za tebe moja nimfono se talasa postojano za tebe moja nimfono se talasa postojano za tebe moja nimfono se talasa postojano za tebe moja nimfo {to so strunite tvoi ja pravi{.{to so strunite tvoi ja pravi{.{to so strunite tvoi ja pravi{.{to so strunite tvoi ja pravi{. Ajde povtorno pregratka da stvorimeAjde povtorno pregratka da stvorimeAjde povtorno pregratka da stvorimeAjde povtorno pregratka da stvorime vremeto da go zapremevremeto da go zapremevremeto da go zapremevremeto da go zapreme sluga pokorno da ni bidi segasluga pokorno da ni bidi segasluga pokorno da ni bidi segasluga pokorno da ni bidi sega moja nimfo {to vo soni{tata mi plovi{moja nimfo {to vo soni{tata mi plovi{moja nimfo {to vo soni{tata mi plovi{moja nimfo {to vo soni{tata mi plovi{


КАПКА РОСНА POGLEDNIJA DEVOJKO

KAPKAVA SITNA ROSATA MI JA PODARI SEGA QUBOMORNO JA ÛVAM OD SONCETO JA KRIJAM EVEJA TUKA NA GRADIVE NEKADE BLISKU DO SRCETO ]E BIDE U[TE DOLGO TAMU I KOGA BURI ]E SE STVORAT VO PE[TERA ]E VLEZAM VO MRAKOT ]E SE SKRIJAM NO KAPKATA ]E JA ÛVAM


Peperutko Moja ME POKANI NA VOZDI[KA TI DONESOV STO BAKNE@I ME ISPRATI SO POGLEDOT JA PONESOV SOLZATA ZA AMAJLIJA VE^NA SEGA SAMO TE SONAM TE GLEDAM TI LEBDI{ KAKO PEPERUTKA MALA TE MOLAM NE ODISI POGLEDNIME I OSTANI U{TE EDEN DEN ЌE MINE UШTE EDNA NADE[ ]E ZGASNE SO RADOST NOЌTA JA ÊKAM NA POLNOЌ KRILJATA DA TI DOPRAM PEPERUTKO MOJA OD SOLZA SE STVORI PEPERUTKO MOJA V SRCE TE ZATVORIV


SVIRI STARA GITARO ]e sozdadam vol{ebni pesni so tenkive struni na starava gitara vqubenite srca }e gi peat vo no}ite so niv ne`no }e se great Zvucite tvoi stara gitaro Veterot na kriqa svoi gi nosi Zorata so kapki gi rosi I denot bleskav znae da gi pee Soberi u{te nova sila Da sviri{ tamu kade {to si bila Denovi prazni u{te ni idat Spomeni stari tamu }e ne vidat Sviri sviri stara gitaro Sviri za mojata Qubov Mojava du{a ja krie I жelba se u{te vrie


NE Mnogu pesni nedovr[eni vo dnevnikot star ostanaa mnogu sni[ta prazni ostanaa vo mugrite koga proleta so tebe ja doêkav koga temjanu[kite za tebe gi berev koga veterot zaedno go pregrnuvavme vo vior go pretvorivme vo zorata go premorivme i sega koga jastrebot go slu[nav od visoînite me pra[a dali @ali[ za mastiloto potro[eno za saatite prazni za hartijata stara znae deka ]e mu ka@am kratko ne znae deka ]e mu ka@am povtorno ne za letot go prodol@i nekade tamu kade gnezdo ]e svie nekade tamu kade ne ]e se skrie.


Никодин Чернодримски роден во самиот залез на шеесетите години на Дваесетиот век во прегратките на Марковите Кули,уште како мал кога го осознава вистинското постоење на животот започнува да ја искажува својата восхит према градот кој му вдахнал живот,неуморно и деноноќно ги истражува сите Прилепски скриени и јавни катчиња на секојдневното живеење,но тоа истражување никогаш не го нарекол безделничење,зошто и не безделничел,напротив секој миг бил претходно испланиран,не ги броел деновите,но трпеливо и педантно ја нижел низата на животот во непрегледното Прилепско поле,горчините кои злато вределе вредно ги собирал и со ширум отворени очи сонувал за животот.И од најкривата прачка Никодин со својата палава дружина на другари умееле да направат највоинствени мечеви со кој ги оживувале Марковите Битки,палаво во свој стил тоа било дружина која оставила печат во постоењето на градот.Љубовта према пишаниот збор ја добива на велинченствената сцена на Народниот Театар-Војдан Чернодрински-каде десетина години учествува во бројни аматерски и професионални претстави,толкуваќи најразлични ликови,кои и ден денес кога осаменоста ќе му се доближи,тој ги вади од своите спомени ги оживува тие ликови,така правејќија осаменоста полна а не празна и убиствена.Растеќи покрај великаните во Прилепскиот Театар Трајче Иваноски,Најдо Тодески,Димитар Вандески,Кирил Жежоски,Евица Глиѓиќ,Благоја Спиркоски-Џумерко,и сите други и работеќи под режисерските палки на Илија МИлчин,Коле Ангелоски,Аце Јованоски,Блаже Рстески и други,гради ликови кој длабоко во него ќе му ја вградат желбата да и Никодин еден ден створи свои дела од кој ќе се гордеат сите,но и да створи дела кој ќе се играаат на сцената на Прилепскиот Театар. Паралелно со Театарот ги запознава сите планински убавини не само на Македонија,туку и во целукупниот простор на Југославија,како и на Балканските Држави,членуваќи во Планинарското Друштво-Златоврв-од Прилеп ,Никодин ја запознава убавината,силата,но и моќта на природата,што подоцна токму таа моќ кој ќе ја позајми од природата ќе му биде инспирација да ја опее во многу песни. Соновите и Стварноста се два контрадикторни светови,кои многупати не одат паралелно,така и Никодин соочуваќи се со безработицата која во тоа време веќе срамежливо започнува да тропа на вратите,го остава градот на својата Младост Прилеп и заминува за Скопје.Доаѓа во Скопје каде и се


вработува,но вработувањето не значи дека засекогаш ја пресекол врската со Градот,напротив можеби физички не е веќе во градот но честопати со своите мисли го надлетува градот и го милува црпеќија сила од Маркови Карпи.Работеќи започнува да се адаптира на новата средина,отворен искрен и комуникативен веќе за кратко време стекнува нови пријатели со кој и ден денес контактира.Со доаѓањето во Скопје ја запознава својата Муза која му ја дава најголемата инспирација за секоја поетска и прозна творба,ја запознава својата сопруга Јана,која и ден денес му е инспирација.Како плод на таа љубов се родија две прекрасни деца Кристијан и Викторија кој му вдахнуваат секојдневни надежи дека утрешниот ден нема да биде ден кој ќе биде исполнет со болка туку ден кој ќе биде исполнет со смеа и во кој ќе тече и денешната радост.



Documents

Astra stihozbirka