ii

ISBN 83-87495-50-6

BA

HÁ

'Í

POKŁOSIE

Pism

BA

HÁ

’U’L

LÁ

H

POKŁOSIE

Pism

BAHÁ’U’LLÁH

Tłu

mac

zeni

e z

angi

elsk

iego

– Emanuela Karoluk

Wia

ra B

ahá’

í w P

olsc

e ul

. F.M

.Lan

cieg

o 13

, nr

6 02

-792

War

szaw

a w

ww

.bah

ai.o

rg.p

l

Tyt

uł o

rygi

nału

: Gle

anin

gs f

rom

the

W

riti

ngs

of B

ahá’

u’ll

áh

Cop

yrig

ht ©

1973

,197

5,19

78,1

991

by th

e N

atio

nal S

piri

tual

Ass

embl

y of

the

Bah

á'ís

of

Indi

a

Zat

wie

rdzo

ne d

o pu

blik

acji

prz

ez

Nar

odow

e Z

grom

adze

nie

Duc

how

e

Bah

aitó

w w

Pol

sce

1999

W

ydan

ie I

I 20

10

Cop

yrig

ht ©

for

the

Pol

ish

edit

ion

Nar

odow

e Z

grom

adze

nie

Duc

how

e B

ahai

tów

w P

olsc

e

Św

iatł

okop

ia i

opra

wa

wyk

onan

a pr

zez

Wia

ra B

ahá’

í w P

olsc

e IS

BN

83-

8749

5-50

-6

v

OD POLSKIE

GO W

YDAWCY

W ty

m tł

umac

zeni

u w

szys

tkie

per

skie

imio

na i

naz-

wy

zwią

zane

z W

iarą

Bah

á’í p

odan

e są

zgo

dnie

z tr

ans-

lite

racj

ą uŜ

ywan

ą pr

zez

Sho

ghi E

ffen

dieg

o, S

traŜ

nika

S

praw

y, z

alec

oną

dla

wsz

ystk

ich

języ

ków

, któ

re p

osłu

-gu

ją s

ię a

lfab

etem

łaci

ński

m w

cel

u za

pew

nien

ia je

dno-

lito

ści p

isow

ni i

wym

owy

(Lis

t Pow

szec

hneg

o D

omu

Spr

awie

dliw

ości

z d

n. 1

9 li

stop

ada

1963

rok

u).

Tra

nsli

tera

cja

ta je

st o

part

a na

wym

owie

ang

iels

kiej

, dl

ateg

o po

lski

czy

teln

ik p

owin

ien

pam

ięta

ć o

niek

tóry

ch

rozb

ieŜn

ości

ach

w w

arto

ści f

onet

yczn

ej li

ter

w a

lfab

ecie

po

lski

m i

angi

elsk

im, i

tak

na p

rzyk

ład:

„j”

nal

eŜy

czyt

ać ja

k „d

Ŝ, d

rz”,

„sh”

jak

„sz”

,

„kh”

jak

„ch”

„y”

jak

„j”

np. w

wyr

azie

„ja

cht”

.

W c

elu

unik

nięc

ia e

wen

tual

nych

błę

dów

w p

rzyp

i-sa

ch w

naw

iasa

ch k

wad

rato

wyc

h po

dano

wym

owę

arab

-sk

ich

bądź

per

skic

h w

yraz

ów.

W ję

zyku

per

skim

(fa

rsi)

jest

kil

ka g

łose

k, k

tóre

nie

m

ają

odpo

wie

dnik

ów p

olsk

ich:

– s

amog

łosk

a „á

”, o

znac

zają

ca „

głęb

okie

” „a

”; o

raz

trzy

spó

łgło

ski:

„cha

rczą

ce”

„ch”

, w b

ahai

ckie

j tra

nskr

ypcj

i – „

kh”

„gh”

lub

„q”–

dźw

ięcz

ne z

war

cie

krta

ni, z

bliŜ

one

do

fran

cusk

iego

, a d

okła

dnie

j par

yski

ego

“r”

języ

czko

weg

o

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

vi

„‘”

, zw

arci

e kr

tani

, któ

re w

łaśc

iwie

w p

olsk

im s

ię

zdar

za, l

ecz

nie

jest

uzn

awan

e za

odr

ębny

dźw

ięk.

Wy-

star

czy

poró

wna

ć np

. wyr

azy:

zor

ze (

czas

prz

yszł

y do

-ko

nany

od

czas

owni

ka o

rać)

ora

z zo

rze

(lic

zba

mno

ga

od r

zecz

owni

ka “

zorz

a”).

W p

ierw

szym

wyp

adku

prz

ed-

rost

ek “

z” o

ddzi

elam

y pr

zyde

chem

od

resz

ty w

yraz

u.

Akc

ent w

języ

ku p

ersk

im p

ada

z re

guły

na

osta

tnią

sy

labę

.

Wsz

ystk

ie u

zupe

łnie

nia

w te

kści

e uj

ęte

w n

awia

sy

kwad

rato

we

oraz

prz

ypis

y po

chod

zą o

d po

lski

ego

wyd

awcy

.

vii

PRZEDMOWA

Nin

iejs

za k

siąŜ

ka s

tano

wi

pokł

osie

naj

waŜ

niej

szyc

h dz

ieł

Bah

á’u’

lláh

a, z

ałoŜ

ycie

la W

iary

Bah

á’í.

Cel

em, j

a-ki

prz

yśw

ieca

ł pr

zy w

ybor

ze m

ater

iału

był

o pe

łne

prze

-ka

zani

e du

cha

Ŝyci

a B

ahá’

u’ll

áha

jak

rów

nieŜ

i J

ego

nauk

, a

nie

przy

tacz

anie

prz

ykła

dów

ze

wsz

ystk

ich

Jego

pi

sm.

Dzi

eło

to z

awie

ra p

ewne

zda

nia,

któ

re d

ają

nam

juŜ

pi

erw

sze

wra

Ŝeni

a o

char

akte

rze

ksią

Ŝki

„Nie

ch n

asza

w

izja

oga

rnia

cał

y św

iat,

nie

ogra

nicz

ając

się

do

nas

sa-

myc

h.”

„Wsz

yscy

lud

zie

stw

orze

ni z

osta

li p

o to

, aby

roz

-w

ijać

ni

eprz

erw

anie

po

stęp

ując

ą cy

wil

izac

ję.”

„T

en

zapr

awdę

jes

t cz

łow

ieki

em,

kto

odda

je s

ię d

ziś

słuŜ

bie

na r

zecz

cał

ego

rodz

aju

ludz

kieg

o”.

1

Rel

igia

, kt

óra

głos

i te

pow

szec

hne

cele

, w

ymie

nion

e w

zac

ytow

anyc

h zd

ania

ch,

wzi

ęła

swój

poc

ząte

k w

Per

-sj

i w

ubi

egły

m s

tule

ciu.

Bah

á’u’

lláh

uro

dził

się

w 1

817,

a

zmar

ł w

189

2. P

ocho

dził

z w

ielk

iego

per

skie

go r

odu

i prz

ysze

dł n

a św

iat

w d

obro

byci

e i

zbyt

ku,

a pr

zeci

eŜ

wię

ksza

czę

ść Ŝ

ycia

min

ęła

Mu

w w

ięzi

eniu

i n

a w

ygna

-ni

u. P

rzes

zedł

tor

tury

i w

trąc

enie

do

loch

u, z

akos

ztow

ał

znie

wag

i g

łodu

, nę

dzy

i zd

rady

. H

isto

ria

Jego

Ŝyc

ia

oraz

rel

igii

, kt

óra

nosi

Jeg

o im

ię (

Bah

á’í

czyl

i ba

hait

a zn

aczy

„w

yzna

wca

Bah

y”)

jest

pra

wdz

iwie

dra

mat

ycz-

na, a

le n

a za

chod

zie

do n

ieda

wna

nie

mal

Ŝe n

iezn

ana.

Mni

ej w

ięce

j w

pie

rwsz

ej p

ołow

ie d

ziew

iętn

aste

go

wie

ku p

omię

dzy

wie

lom

a ch

rześ

cija

nam

i oŜ

yła

nadz

ieja

na

pow

rót C

hrys

tusa

. Wyc

zeki

wan

ie n

a N

iego

, któ

re je

st

uzas

adni

one

nauk

ami N

oweg

o T

esta

men

tu, u

zew

nętr

zni-

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

vi

ii

ło s

ię n

ajsi

lnie

j u

Mil

erit

ów,

ale

wca

le n

ie o

gran

icza

ło

się

do p

rost

ych

chrz

eści

jan,

ani

do

Am

eryk

i. E

urop

a te

Ŝ by

ła p

rzej

ęta

nadz

ieją

. Gru

pa n

iem

ieck

ich

Tem

plar

iusz

y op

uści

ła s

wą

ojcz

yznę

i o

siad

ła n

a st

ałe

u po

dnóŜ

a gó

ry

Kar

mel

w o

czek

iwan

iu n

a sw

ego

Pan

a.

Wię

kszo

ść l

udzi

zac

hodu

nie

zda

wał

a so

bie

zupe

łnie

sp

raw

y z

tego

, Ŝe

w t

ymŜe

sam

ym c

zasi

e fa

la o

czek

iwa-

nia

prze

szła

ró

wni

eŜ

prze

z is

lam

. M

ógłb

y to

po

jąć

Em

erso

n, l

ecz

w t

amty

ch c

zasa

ch t

ylko

nie

licz

ni A

me-

ryka

nie

byli

zdo

lni

odni

eść

się

z na

jmni

ejsz

ym c

hoćb

y zr

ozum

ieni

em

do

inny

ch

wyz

nań.

A

pr

zeci

eŜ f

akte

m

jest

, Ŝe

nie

któr

zy n

auko

wcy

i t

eolo

gow

ie u

waŜ

ali,

Ŝe

pror

octw

a w

isl

amie

wsk

azuj

ą na

zak

ończ

enie

okr

esu

praw

kor

anic

znyc

h i

pocz

ątek

now

ej e

ry d

ucho

wej

. P

o-w

stał

a m

yśl,

jak

to

ujęt

o w

is

lam

ie,

o uk

azan

iu

się

„P

ana

Wie

ków

”.

Nag

le w

184

4 m

łody

kup

iec

z S

hírá

zu1 im

ieni

em S

iy-

yid2

‘A

li M

uham

mad

zac

zął

głos

ić w

Per

sji

now

ą re

li-

gię.

Prz

yjął

tyt

uł „

Báb

”, c

o do

słow

nie

znac

zy „

bram

a”.

Nie

zwyk

ła s

iła

char

akte

ru i

wyp

owie

dzi

Báb

a za

dzia

łała

ja

k m

ater

iał w

ybuc

how

y w

tym

zac

ofan

ym k

raju

, opa

no-

wan

ym p

rzez

wpł

ywy

duch

owie

ństw

a. T

eraz

sko

ńczy

ły

się

mił

e ak

adem

icki

e dy

skus

je

na

tem

at

znac

zeni

a tr

adyc

ji w

isla

mie

. K

raj

ogar

nął

płom

ień

zain

tere

sow

a-ni

a B

ábem

i u

znan

ie d

la J

ego

osob

y. Z

dum

ieni

duc

how

-ni

zar

eago

wal

i z

bezp

rzyk

ładn

ą fu

rią.

Zat

rzym

ali

i uw

ię-

zili

B

ába,

a

nast

ępni

e za

ś ro

zpęt

ali

syst

emat

yczn

ą m

asak

rę je

go w

yzna

wcó

w.

Báb

gło

sił

nade

jści

e no

wej

ery

duc

how

ej.

Ost

ro k

ry-

tyko

wał

hip

okry

zję

i in

tele

ktua

lne

zakł

aman

ie m

uzuł

-m

ańsk

iego

kle

ru.

Usi

lnie

wzy

wał

do

[osi

ągan

ia]

wys

o-

1

Shí

ráz

– cz

yt. S

zira

z 2

Siy

yid

– cz

yt. s

ejje

d

PR

ZE

DM

OW

A

ix

kieg

o st

anda

rdu

mor

alne

go.

Zap

ewni

ł, Ŝe

w c

iągu

dzi

e-w

iętn

astu

lat

nad

ejdz

ie T

en „

Któ

rego

Bóg

obj

awi”

i z

a-cz

nie

nauc

zać,

a t

akŜe

prz

ynie

sie

ludz

iom

pod

staw

owe

praw

a i

zasa

dy n

owej

ery

. Z

dege

nero

wan

e du

chow

ieńs

-tw

o, o

d da

wie

n ze

psut

e sw

ą si

lną

pozy

cją,

jak

ą re

ligi

a za

jmow

ała

w P

ersj

i, pr

zelę

kło

się

i zn

iena

wid

ziło

ruc

h za

pocz

ątko

wan

y pr

zez

Báb

a. T

o, c

o si

ę te

raz

stał

o, p

rzy-

wod

ziło

na

myś

l si

lny,

czy

sty

pow

iew

wia

tru

prze

latu

ją-

cy n

agle

prz

ez s

tęch

łe p

owie

trze

pom

iesz

czen

ia,

zam

k-ni

ęteg

o pr

zez

dług

i cza

s. M

asak

ry b

abit

ów p

rzyp

omin

ają

krw

awe

świę

tow

anie

w

st

aroŜ

ytny

m

Rzy

mie

. O

błud

a i t

yran

ia m

iecz

em u

siło

wał

y zg

ładz

ić t

ę w

iarę

. W

net

teŜ

Báb

zos

tał

uwię

zion

y w

odl

egłe

j gó

rski

ej w

si.

Dzi

ewią

-te

go l

ipca

185

0 ro

ku n

iena

wiś

ć os

iągn

ęła

swój

naj

wyŜ

-sz

y sz

czyt

: B

áb

zost

ał

zgła

dzon

y po

dcza

s pu

blic

znej

eg

zeku

cji

w m

ieśc

ie T

abíz

, na

pla

cu p

rzed

bar

akam

i. W

Per

sji

robi

ono

wsz

ystk

o, a

by u

nice

stw

ić n

ową

wia

rę.

W c

ałym

kra

ju m

noŜy

ły s

ię k

rwaw

e sc

eny,

a o

cale

li

wie

rni z

aczę

li s

ię u

kryw

ać. 2

W c

iągu

tyc

h la

t za

niep

okoj

enie

wśr

ód d

ucho

wie

ń-st

wa

wzb

udzi

ł fa

kt,

Ŝe w

ielu

z i

ch w

łasn

ych

wyb

itny

ch

czło

nków

prz

yjęł

o na

uki

Báb

a, a

tak

Ŝe i

sze

reg

wyb

it-

nych

oso

bist

ości

z i

nnyc

h w

arst

w s

połe

czny

ch.

Poś

ród

nich

zna

lazł

się

Mír

zá H

usey

n ‘A

lí3, m

łodz

ieni

ec z

e zn

a-ko

mit

ej i

zam

oŜne

j ro

dzin

y. I

gnor

ując

spr

zeci

wy

swej

ro

dzin

y i k

lasy

, Mír

zá Ĺ

usey

n ‘A

lí, z

nany

w h

isto

rii j

ako

Báh

a’u’

lláh

(C

hwał

a B

oŜa)

, pu

blic

znie

bro

nił

spra

wy

Báb

a.

Poz

ycja

B

áha’

u’ll

áha

ochr

onił

a G

o w

praw

dzie

w

ogó

lnon

arod

owej

kam

pani

i ek

ster

min

acji

wia

ry,

ale

kied

y w

185

2 ro

ku d

wóc

h ni

espe

łna

rozu

mu

babi

tów

pr

óbow

ało

zabi

ć sz

acha

, B

áha’

u’ll

áh z

osta

ł na

czt

ery

3

Mír

zá Ĺ

usey

n ‘A

lí –

czy

t. M

ir-z

a H

osej

n A

li

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

xm

iesi

ące

wtr

ącon

y do

Siy

áh C

hál4

, C

zarn

ego

Loc

hu,

stra

szli

weg

o w

ięzi

enia

w

T

íhrá

nie5

. Je

go

niew

inno

ść

zost

ała

niez

bici

e ud

owod

nion

a w

sąd

ach,

lec

z to

zda

rze-

nie

ma

wie

lkie

zna

czen

ie h

isto

rycz

ne,

poni

ewaŜ

Báh

a’-

u’ll

áh [

podc

zas

tego

uw

ięzi

enia

] uś

wia

dom

ił s

obie

, Ŝe

O

n je

st T

ym, k

tóre

go B

ab p

rzep

owie

dzia

ł.

AŜe

by

się

pozb

yć

z kr

aju

osta

tnie

go

skut

eczn

ego

przy

wód

cy z

nien

awid

zone

j w

iary

, bez

pośr

edni

o po

uw

o-ln

ieni

u z

wię

zien

ia r

ząd

pers

ki z

esła

ł B

áha’

u’ll

áha

na

wyg

nani

e do

Bag

dádu

6.

Spę

dził

On

tam

bli

sko

dzie

sięć

la

t i w

tym

okr

esie

spo

wod

ował

prz

eobr

aŜen

ie p

resp

ek-

tyw

i c

hara

kter

u w

yzna

wcó

w B

ába

. Je

dnoc

ześn

ie s

am

stał

się

tak

pow

szec

hnie

zna

ny, Ŝ

e co

raz

tłum

niej

zac

zęli

G

o od

wie

dzać

ludz

ie n

auki

i zn

ane

osob

isto

ści.

Pod

czas

te

go

pier

wsz

ego

okre

su

bani

cji

pow

stał

y dw

a na

jsły

nnie

jsze

dzi

eła

Bah

á’u’

lláh

a. J

edno

z n

ich

pod

tytu

łem

Sło

wa

Ukr

yte

to m

aleń

ka k

siąŜ

eczk

a sk

ła-

niaj

ąca

do g

łębo

kich

med

ytac

ji.

W k

ilku

zw

ięzł

ych

zda-

niac

h po

prze

dzon

ych

inw

okac

ją,

Bah

á’u’

lláh

pon

owni

e po

wtó

rzył

pod

staw

owe

praw

dy d

ucho

we,

gło

szon

e pr

zez

Zał

oŜyc

ieli

wsz

ystk

ich

reli

gii

świa

tow

ych.

śad

na s

kom

-pl

ikow

ana

teol

ogia

nie

zak

łóca

pro

stot

y ty

ch u

twor

ów.

Gło

s B

oga

zwra

ca s

ię w

pros

t do

serc

a cz

łow

ieka

.

O S

ynu

Duc

ha!

Z

e w

szec

h rz

eczy

na

juko

chań

szą

jest

pr

zed

oczy

ma

Mym

i Sp

raw

iedl

iwoś

ć, n

ie o

dwra

caj

się

od n

iej,

jeŜe

li

Mni

e pr

agni

esz

i ni

e za

nied

buj

jej,

abym

Ja

w t

obie

uf-

ność

móg

ł po

łoŜy

ć. Z

a je

j po

moc

ą w

idzi

eć b

ędzi

esz

wła

-sn

ymi

oczy

ma,

nie

zaś

ocz

yma

inny

ch i

poj

mow

ać w

łas-

nym

roz

umem

, a

nie

rozu

mem

bli

źnie

go t

weg

o. R

ozw

aŜ

4

Siy

áh Č

ľál –

czy

t. S

ija

Czá

l 5

Tíh

rán

– cz

yt. T

ehrá

n, p

ol. T

eher

an

6

Bař

ľdád

– c

zyt.

Bag

hdád

, pol

. Bag

dad

PR

ZE

DM

OW

A

xi

to w

ser

cu t

woi

m:

jako

ci

być

przy

stoi

. Z

apra

wdę

, sp

ra-

wie

dliw

ość

jest

Moi

m d

arem

dla

cie

bie

i zn

akie

m ł

aska

-w

ości

Moj

ej. U

stan

ów ją

zat

em p

rzed

ocz

yma

twym

i.

Dru

gim

wyb

itny

m d

zieł

em t

ego

okre

su j

est

Kit

áb-i

-Íq

án7 (

Ksi

ęga

Pew

nośc

i).

Jest

ona

jed

nym

z g

łów

nych

pi

sm,

któr

e po

zwal

ają

zroz

umie

ć na

uki

Bah

á’u’

lláh

a.

Tak

i ot

o je

st j

ej w

ielk

i te

mat

: w

kaŜ

dej

erze

Bóg

obj

a-w

ia s

wą

wol

ę i

cel

ludz

kieg

o pr

zezn

acze

nia

popr

zez

wy-

bran

ą os

obę,

czy

li O

bjaw

icie

la. T

ak w

ięc

reli

gia

rozw

ija

się

stop

niow

o. D

ucho

we

aspe

kty

stos

unku

czł

owie

ka d

o B

oga

nie

zmie

niaj

ą si

ę w

kol

ejny

ch e

rach

, le

cz z

osta

ją

pono

wni

e po

wtó

rzon

e i

wyj

aśni

one.

Spo

łecz

ne n

auki

re-

ligi

jne

uleg

ają

jedn

ak z

mia

nom

na

skut

ek z

mia

n w

arun

-kó

w e

gzys

tenc

ji l

udzi

. A w

ięc

Moj

Ŝesz

ust

anow

ił p

ewne

pr

awa,

któ

re p

óźni

ej C

hrys

tus

zmie

nił

lub

opuś

cił

ku

prze

raŜe

niu

duch

owny

ch i

orto

doks

yjny

ch w

yzna

wcó

w.

Pie

rwsz

y w

ielk

i pr

zycz

ynek

Bah

á’u’

lláh

a do

duc

ho-

wej

je

dnoś

ci

ludz

kośc

i to

uk

azan

ie

zasa

dy

ewol

ucji

w

św

ieci

e re

ligi

i. B

ogat

y w

ybór

dot

yczą

cy „

Mia

sta

Pew

-no

ści”

zna

jduj

e si

ę w

aka

pici

e 12

5. W

tej

Ŝe k

siąŜ

ce

moŜ

na z

nale

źć i

nne

frag

men

ty z

Iqá

n w

aka

pita

ch 1

3,

19, 2

2, 9

0 i 9

1.

Duc

how

ni m

uzuł

mań

scy

oraz

rzą

dy T

urcj

i i

Per

sji,

kraj

ów, w

któ

rych

rel

igia

muz

ułm

ańsk

a by

ła r

elig

ią p

ań-

stw

ową,

nie

mog

ły z

nieś

ć na

rodz

enia

się

now

ej w

iary

po

d pr

zyw

ództ

wem

Bah

á’u’

lláh

a. W

ydan

o w

ięc

rozp

o-rz

ądze

nie

o w

ygna

niu

Bah

á’u’

lláh

a z

Bag

dádu

do

Kon

-st

anty

nopo

la

sądz

ąc,

Ŝe

przy

du

Ŝej

odle

głoś

ci

Jego

w

pływ

ust

anie

. P

omys

ł te

n ki

lkak

rotn

ie p

róbo

wan

o re

a-li

zow

ać,

a kt

óreg

o re

zult

at b

ył w

pros

t pr

zeci

wny

. R

oz-

kaz

o ba

nicj

i w

ydan

o w

186

3. W

cią

gu k

ilku

dni

, ki

edy

tocz

yły

się

przy

goto

wan

ia k

araw

any

do d

ługi

ej p

odró

Ŝy,

7

Kit

ab-i

-Iqá

n –

czyt

. Ket

ab-e

Iqa

n

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

xi

i

Bah

á’u’

lláh

ozn

ajm

ił s

wym

zw

olen

niko

m,

Ŝe j

est

On

Tym

, któ

rego

prz

yjśc

ie z

apow

iada

ł Báb

.

Po

czte

rom

iesi

ęczn

ym p

obyc

ie w

Kon

stan

tyno

polu

B

ahá’

u’ll

áh z

kol

ei z

osta

ł w

ygna

ny d

o A

dria

nopo

la. T

u-ta

j pu

blic

znie

ozn

ajm

ił s

we

posł

anni

ctw

o, z

wra

cają

c si

ę do

doc

zesn

ych

i do

duc

how

ych

przy

wód

ców

na

świe

cie.

N

apis

ał p

ierw

szą

seri

ę li

stów

zna

nych

pod

wsp

ólny

m ty

-tu

łem

jak

o „

Tab

lets

to

the

Kin

gs”,

ski

erow

anyc

h do

tu-

reck

iego

suł

tana

, pe

rski

ego

szac

ha i

Nap

oleo

na I

II –

ce-

sarz

a fr

ancu

skie

go.

Pom

iędz

y te

mat

ami

poru

szon

ymi

w li

stac

h zn

ajdu

je s

ię w

ezw

anie

do

wła

dców

, „a

by b

yli

spra

wie

dliw

i i

czuj

ni, a

by w

yjaś

nial

i ró

Ŝnic

e m

iędz

y so

-bą

i r

eduk

owal

i uz

broj

enie

.” P

óźni

ej B

ahá’

u’ll

áh s

kier

o-w

ał t

akie

lis

ty d

o kr

ólow

ej W

ikto

rii,

cara

ros

yjsk

iego

A

leks

andr

a II

, P

apie

Ŝa P

iusa

IX

, W

illi

ama

I –

cesa

rza

Nie

mie

c or

az F

ranc

iszk

a Jó

zefa

– c

esar

za a

ustr

iack

iego

. W

sw

ej k

sięd

ze p

raw

– K

itáb

-i-A

qdas

wys

toso

wał

fra

g-m

ent

do „

Rzą

dząc

ych

w A

mer

yce

i pr

ezyd

entó

w j

ej r

e-pu

blik

”, w

zyw

ając

ich

, „a

by o

zdob

ili

spra

wie

dliw

ości

ą sk

roń

wła

dzy”

i na

kłan

iają

c, b

y „r

ękam

i spr

awie

dliw

ości

zw

iąza

li t

o, c

o pr

zeła

man

e”.

W n

inie

jsze

j ks

iąŜc

e zn

aj-

duje

się

kil

ka w

yjąt

ków

z t

ych

Tab

lic

w a

kapi

tach

65,

10

5, 1

13, 1

14 o

raz

116.

(A

by p

ozna

ć pe

łny

teks

t ty

ch l

i-st

ów p

atrz

Bah

á’í

Wor

ld F

aith

, ro

zdz.

I o

raz

The

Pro

-m

ised

Day

Is

Com

e S

hogh

i Eff

endi

ego.

)

Czw

arta

i o

stat

nia

bani

cja

(186

8) o

znac

zała

zsy

łkę

Bah

á’u’

lláh

a do

Akk

i, m

iast

a-w

ięzi

enia

u z

atok

i H

ajfy

w

Zie

mi

Św

ięte

j. W

Akc

e, a

pot

em n

a w

si p

od A

kką,

B

ahá’

u’ll

áh p

ozos

tał

juŜ

wię

źnie

m a

Ŝ do

sw

ego

zgon

u w

189

2 ro

ku.

Tut

aj

Bah

á’u’

lláh

ob

jaw

ił

wię

kszo

ść

swyc

h N

auk

i tut

aj r

osły

Jeg

o w

pływ

y po

mim

o w

ięzi

enny

ch o

gran

i-cz

eń.

Dw

a gł

ówne

dzi

eła

tego

okr

esu

stan

owią

Kit

áb-i

-A

qdas

i E

pist

le t

o th

e So

n of

the

Wol

f, po

dsum

owan

ie

PR

ZE

DM

OW

A

xi

ii

i obr

ona

Jego

nau

k sk

iero

wan

a do

syn

a fa

naty

czne

go d

u-ch

owne

go m

uzuł

mań

skie

go,

któr

ego

Bah

á’u’

lláh

naz

y-w

a W

ilki

em.

3

Nau

ki J

ego

dow

odzą

, Ŝe

Bah

á’u’

lláh

: „o

bala

ins

tytu

-cj

ę du

chow

ieńs

twa,

nie

zez

wal

a na

: ni

ewol

nict

wo,

asc

e-ty

zm,

Ŝebr

anie

, Ŝy

cie

klas

ztor

ne,

spow

iedź

, pr

zem

awia

-ni

e z

ambo

ny,

cało

wan

ie r

ąk,

zale

ca j

edno

Ŝeńs

two,

ora

z za

bran

ia:

okru

cień

stw

a w

sto

sunk

u do

zw

ierz

ąt, l

enis

twa

i nie

róbs

twa,

obm

awia

nia

i oc

zern

iani

a, g

ani

rozw

ody,

za

bran

ia:

haza

rdu,

uŜy

wan

ia o

pium

, w

ina

i in

nych

odu

-rz

ając

ych

napo

i(…

) po

dkre

śla

znac

zeni

e m

ałŜe

ństw

a i w

ymie

nia

jego

naj

waŜ

niej

sze

war

unki

, na

kład

a ob

o-w

iąze

k po

djęc

ia j

akie

goś

zaw

odu

i za

jęci

a, w

ynos

ząc

taką

pra

cę d

o ra

ngi

odda

wan

ia c

zci [

Bog

u], o

raz

podk

re-

śla

koni

eczn

ość

dost

arcz

enia

śr

odkó

w

na

kszt

ałce

nie

dzie

ci (

…)”

Głó

wną

zas

adą

nauk

Bah

á’u’

lláh

a je

st je

dnoś

ć i k

om-

plet

ność

ro

dzaj

u lu

dzki

ego.

To

jest

zas

adni

cza

isto

ta

wsz

ystk

ich

Jego

nau

k. C

elem

Wia

ry B

ahá’

í je

st z

jedn

o-cz

enie

cał

ego

rodz

aju

ludz

kieg

o w

jed

nym

wsp

ólny

m

syst

emie

spo

łecz

nym

. MoŜ

emy

chyb

a st

wie

rdzi

ć, Ŝ

e dr

u-gi

m w

ielk

im p

rzyc

zynk

iem

Bah

á’u’

lláh

a do

zje

dnoc

ze-

nia

ludz

kośc

i je

st z

biór

zas

ad i

[pl

an]

stru

ktur

y sp

o-łe

czne

j, us

tano

wio

nych

w c

elu

zapr

owad

zeni

a sp

raw

ied-

liw

ości

, kt

órą

nazw

ał „

naju

koch

ańsz

ą ze

wsz

ystk

ich

rze-

czy”

w o

czac

h B

oga.

Bah

á’u’

lláh

usi

lnie

nak

łani

a do

um

iark

owan

ia i

ost

rzeg

a pr

zed

fana

tyzm

em w

szel

kieg

o ro

dzaj

u. N

abyw

anie

wie

dzy

jest

nie

zbęd

ne d

la w

szys

t-ki

ch. P

raw

dziw

a re

ligi

a i p

raw

dziw

a w

iedz

a zg

adza

ją s

ię

ze s

obą.

Kon

sult

acja

jes

t po

dsta

wow

ą m

etod

ą ro

zwią

zy-

wan

ia s

poró

w,

a ta

kŜe

przy

goto

wyw

ania

pla

nów

i d

ecy-

zji

zmie

rzaj

ącyc

h do

wsp

ólne

go d

obra

. O

siąg

nięc

ie j

ed-

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

xi

v

nośc

i ca

łego

ro

dzaj

u lu

dzki

ego

było

be

zspr

zecz

nie

cele

m Ŝ

ycia

Bah

á’u’

lláh

a.

Zad

anie

m r

elig

ii j

est

wyt

wor

zeni

e m

ocny

ch, n

iena

ru-

szal

nych

wię

zów

jed

nośc

i. B

ahá’

u’ll

áh w

yjaś

nia

hist

o-ry

czny

pro

ces

rozw

oju

reli

gii

jako

jed

nej

wia

ry,

któr

a w

kaŜ

dym

pos

zcze

góln

ym w

ieku

spe

łnia

róŜ

ne p

otrz

eby.

A

brah

am, M

ojŜe

sz, B

udda

, Zar

atus

tra,

Kri

shna

, Muĺ

am-

mad

, B

áb i

Bah

á’u’

lláh

są

kole

jnym

i O

bjaw

icie

lam

i, po

prze

z kt

óryc

h B

óg

stop

niow

o w

yjaw

iał

cel

reli

gii.

Wyz

naw

cy

tych

O

bjaw

icie

li,

jeśl

i ni

e są

pra

wdz

iwie

w

yksz

tałc

eni,

mog

ą si

ę ze

sob

ą sp

iera

ć, a

le j

edno

stki

ob

darz

one

otw

arty

m

umys

łem

do

strz

egą

zgod

ny

plan

i e

wol

ucję

w z

amys

łach

tyc

h w

ielk

ich

Wyc

how

awcó

w.

W r

óŜny

ch w

yzna

niac

h na

św

ieci

e po

usu

nięc

iu li

czny

ch

war

stw

teo

logi

czny

ch u

kazu

je s

ię p

omię

dzy

nim

i do

peł-

niaj

ące

się

pokr

ewie

ństw

o, a

jed

na r

elig

ia p

row

adzi

do

nast

ępne

j w

ich

his

tory

czny

m r

ozw

oju

i są

nib

y og

niw

a je

dneg

o ła

ńcuc

ha.

śad

en z

wie

lkic

h Z

ałoŜ

ycie

li r

elig

ii

nie

tylk

o ni

gdy

nie

nauc

zał,

jako

by o

n sa

m b

ył j

edyn

ym

lub

osta

tnim

z

Obj

awic

ieli

B

oski

ch

nauk

, al

e ka

Ŝdy

z ni

ch w

ynos

ił P

roro

ka,

któr

y Ŝy

ł i

nauc

zał

prze

d ni

m

sam

ym o

raz

wsk

azyw

ał,

Ŝe w

prz

yszł

ości

poj

awi

się

inny

Wyc

how

awca

, cz

yli,

jak

pow

iedz

iał

Jezu

s: „

Duc

h P

raw

dy”

.

Bah

á’u’

lláh

tw

ierd

ził,

Ŝe O

n sa

m p

rzem

awia

z t

ym

sam

ym B

oski

m a

utor

ytet

em,

co M

ojŜe

sz,

Jezu

s i

Muĺ

a-m

mad

. N

aucz

ał,

Ŝe t

eraz

nad

szed

ł cz

as d

ojrz

ałoś

ci i

na-

stan

ie ś

wia

dom

ego

zjed

nocz

enia

rod

zaju

lud

zkie

go. A

by

je o

siąg

nąć,

usi

lnie

nak

łani

ał d

o ob

alen

ia r

asow

ych,

re-

ligi

jnyc

h,

poli

tycz

nych

i

ekon

omic

znyc

h pr

zesą

dów

, pr

zyję

cia

mię

dzyn

arod

oweg

o ję

zyka

po

moc

nicz

ego,

us

tale

nia

rów

nych

moŜ

liw

ości

i p

rzyw

ilej

ów d

la m

ęŜ-

czyz

n i

kobi

et,

stw

orze

nia

uniw

ersa

lneg

o sy

stem

u na

u-cz

ania

, do

nie

zale

Ŝneg

o ba

dani

a pr

awdy

, pr

zyję

cia

ko-

deks

u pr

aw i

obo

wią

zków

czł

owie

ka o

raz

utw

orze

nia

PR

ZE

DM

OW

A

xv

świa

tow

ego

fede

raln

ego

rząd

u. N

aucz

ał,

Ŝe w

kaŜ

dej

społ

eczn

ości

po

win

ien

istn

ieć

Dom

S

praw

iedl

iwoś

ci,

a po

nad

nim

– j

ako

osta

tecz

na i

nsta

ncja

– P

owsz

echn

y D

om S

praw

iedl

iwoś

ci.

4

Bah

á’u’

lláh

pod

jął

zdec

ydow

ane

krok

i za

pobi

egaj

ące

rozp

adow

i sw

ojej

Wia

ry n

a se

kty.

Jeg

o N

auki

zos

tały

za

pisa

ne i

tym

sam

ym u

stna

tra

dycj

a zu

pełn

ie s

trac

iła

znac

zeni

e. B

ahá’

u’ll

áh z

niós

ł te

Ŝ au

tory

tet

duch

owie

ń-st

wa

i za

bron

ił u

stan

awia

nia

sakr

amen

tów

. Ja

ko O

śro-

dek

swoj

ego

Prz

ymie

rza

wyz

nacz

ył O

n ‘A

bdu’

l-B

ahę,

sw

ego

najs

tars

zego

syn

a, c

entr

um j

edno

ści,

do k

tóre

go

wsz

yscy

pow

inni

się

zw

raca

ć z

pyta

niam

i do

tycz

ącym

i in

terp

reta

cji n

auk.

‘Abd

u’l-

Bah

á ur

odzi

ł si

ę w

184

4 ro

ku i

prz

esze

dł

wsz

ystk

ie b

anic

je w

raz

ze s

woi

m O

jcem

. S

am p

ozos

tał

wię

źnie

m d

o 19

08 r

oku,

kie

dy r

ewol

ucja

Mło

dych

Tur

-kó

w u

wol

niła

wsz

ystk

ich

wię

źnió

w r

elig

ijny

ch. W

191

0 ro

ku ‘

Abd

u’l-

Bah

á ro

zpoc

zął

seri

ę po

dróŜ

y m

isyj

nych

, kt

óre

trw

ały

trzy

lat

a. O

dwie

dził

Egi

pt,

Eur

opę,

Sta

ny

Zje

dnoc

zone

i K

anad

ę. W

szęd

zie

spot

ykał

się

z o

góln

ym

szac

unki

em.

Odw

iedz

ali

go

nauk

owcy

i

znan

e os

obis

tośc

i. S

wob

odni

e gł

osił

W

iarę

sw

ego

Ojc

a z

kaza

lnic

, w

sy

nago

gach

i

sala

ch

wyk

łado

wyc

h.

W r

ezul

taci

e te

go m

ała

gars

tka

baha

itów

na

zach

odzi

e zn

aczn

ie s

ię w

zmoc

niła

.

Po

śmie

rci

‘Abd

u’l-

Bah

y w

rok

u 19

21 W

iara

wes

zła

w n

owy

okre

s ro

zwoj

u. ‘

Abd

u’l-

Bah

á zo

staw

ił W

olę

i Tes

tam

ent,

w k

tóry

ch w

yzna

czył

Sho

ghi

Eff

endi

Rab

-ba

nieg

o, s

woj

ego

najs

tars

zego

wnu

ka, n

a S

traŜ

nika

Wia

-ry

. T

en s

zcze

góln

y do

kum

ent

spow

odow

ał,

Ŝe S

hogh

i E

ffen

di n

ie t

ylko

zos

tał

tłum

acze

m n

auk,

lec

z w

ezw

ał

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

xv

i

wie

rnyc

h do

roz

pocz

ęcia

nau

czan

ia W

iary

i b

udow

ania

Ś

wia

tow

ego

Por

ządk

u B

ahá’

u’ll

áha.

Pod

kie

row

nict

wem

Sho

ghi E

ffen

dieg

o ba

haic

i utw

o-rz

yli

Lok

alne

Zgr

omad

zeni

a D

ucho

we,

któ

re s

ą pr

otot

y-pa

mi

Dom

ów

Spr

awie

dliw

ości

w

pr

zysz

łośc

i. T

utaj

[c

złon

kow

ie]

uczą

się

wsp

ólne

go w

ysił

ku i

nar

adza

nia

się

przy

roz

wią

zyw

aniu

zad

ań s

zybk

o pr

zeob

raŜa

jące

j si

ę św

iato

wej

wia

ry. W

Wil

met

te, w

sta

nie

Illi

nois

, zbu

-do

wan

o pi

ękną

św

iąty

nię

jako

pie

rwsz

y kr

ok w

gło

sze-

niu

idei

Bah

á’u’

lláh

a: o

ddaw

ania

hoł

du [

Bog

u] i

jed

noś-

ci r

elig

ii. W

ybra

no j

eden

aści

e N

arod

owyc

h Z

grom

adze

ń D

ucho

wyc

h (n

iekt

óre

z ni

ch b

yły

w r

zecz

ywis

tośc

i zgr

o-m

adze

niam

i re

gion

alny

mi)

, kt

óre

niej

ako

obję

ły ś

wia

t. B

yły

to n

astę

pują

ce Z

grom

adze

nia:

Kan

adyj

skie

, S

ta-

nów

Zje

dnoc

zony

ch,

Am

eryk

i C

entr

alne

j, P

ołud

niow

ej

Am

eryk

i, W

ysp

Bry

tyjs

kich

, N

iem

iec

i A

ustr

ii,

Egi

ptu,

S

udan

u, I

raku

, P

ersj

i, In

dii,

Pak

ista

nu,

Bir

my,

Aus

tral

ii

i Now

ej

Zel

andi

i. N

aucz

anie

Wia

ry r

ozw

ijał

o si

ę te

Ŝ w

kil

kuna

stu

kraj

ach,

któ

re n

ie m

iały

jes

zcze

doś

ć w

yz-

naw

ców

, aby

stw

orzy

ć Z

grom

adze

nia

Nar

odow

e.

[W t

ym s

amym

okr

esie

] bu

dynk

i i

ogro

dy w

Akc

e or

az p

obli

skie

j H

ajfi

e, k

tóre

mia

ły z

wią

zek

z uw

ięzi

e-ni

em i

wyg

nani

em B

ahá’

u’ll

áha,

sta

ły s

ię c

elem

pie

l-gr

zym

ek.

Na

górz

e K

arm

el p

owst

ała

pięk

na ś

wią

tyni

a,

zbud

owan

a, a

by o

dpow

iedn

io c

hron

ić d

ocze

sne

szcz

ątki

B

ába,

któ

re b

yły

pota

jem

nie

prze

chow

ane

prze

z Je

go

wyz

naw

ców

i p

o w

ielu

dzi

esią

tkac

h la

t uk

ryci

a zo

stał

y pr

zeni

esio

ne d

o Z

iem

i Ś

wię

tej.

Str

aŜni

k W

iary

mie

szka

ł w

Haj

fie,

w Ś

wia

tow

ym C

entr

um.

Pom

agał

a m

u M

ię-

dzyn

arod

owa

Rad

a B

ahai

cka.

Od

roku

192

1 ba

rdzo

szy

bko

mno

Ŝą s

ię t

łum

acze

nia

i pub

lika

cje

nauk

Bah

á’u’

lláh

a. N

inie

jsza

ksi

ąŜka

jes

t pr

zykł

adem

dos

kona

łego

prz

ekła

du n

a an

giel

ski,

przy

go-

tow

aneg

o pr

zez

Sho

ghi E

ffen

dieg

o. W

okr

esie

tłum

acze

-

PR

ZE

DM

OW

A

xv

ii

nia

tej

prac

y N

auki

Bah

á’u’

lláh

a gł

oszo

no j

uŜ w

pon

ad

osie

mdz

iesi

ęciu

języ

kach

.

5

To

było

kró

tkie

str

eszc

zeni

e hi

stor

ii,

któr

a je

st t

ak

blis

ko z

wią

zana

z d

uche

m P

okło

sia.

Czy

teln

ikow

i m

oŜe

nast

ępni

e po

móc

fak

t, Ŝe

ksi

ąŜka

ta

skła

da s

ię z

pię

ciu

dzia

łów

. P

ierw

szy

z ni

ch o

bejm

uje

częś

ci 1

-19

i oz

naj-

mia

obe

cny

wie

k ja

ko „

Dzi

eń B

oŜy”

. „

Prz

yjśc

ie t

ego

Obj

awie

nia

prze

pow

iada

ły

wsz

ystk

ie

Pis

ma

świę

te.”

Je

st to

kul

min

acyj

ny w

iek,

w k

tóry

m z

aow

ocuj

ą pr

zesz

łe

obja

wio

ne p

raw

a, g

dy m

ęŜcz

yźni

i ko

biet

y ca

łego

św

iata

zj

edno

czą

się

we

wsp

ólne

j w

ierz

e. D

ział

dru

gi,

któr

y ob

ejm

uje

częś

ci 2

0 -

69,

mów

i o

Obj

awic

ielu

Bog

a i

Jego

zn

acze

niu

w

prze

dsta

wie

niu

przy

mio

tów

B

oga.

D

ział

trz

eci

– cz

ęści

70-

98 –

odp

owia

da n

a po

dsta

wow

e py

tani

a o

dusz

ę i

nieś

mie

rtel

ność

, dz

iał

czw

arty

– 9

9-12

1 –

doty

czy

duch

owyc

h as

pekt

ów P

orzą

dku

Św

iato

-w

ego

i Naj

wię

ksze

go P

okoj

u, d

ział

pią

ty –

122

-165

poś

-w

ięco

ny

jest

ob

owią

zkom

in

dyw

idua

lneg

o w

yzna

wcy

i d

ucho

weg

o zn

acze

nia

Ŝyci

a. N

auki

Bah

á’u’

lláh

a m

oŜ-

na d

okła

dnie

j po

znać

stu

diuj

ąc n

astę

pnie

Bah

á’í

Wor

ld

Fai

th o

raz

inne

poz

osta

łe d

zieł

a w

tłu

mac

zeni

u S

hogh

i E

ffen

dieg

o. S

hogh

i E

ffen

di n

apis

ał b

ardz

o do

kład

ną h

is-

tori

ę W

iary

p.t.

God

Pas

ses

By.

Pok

łosi

e st

anow

i [m

ater

iał]

do

med

ytac

ji.

Nie

jes

t ks

iąŜk

ą,

któr

a ni

e za

wie

ra

hist

orii

an

i fa

któw

, le

cz

mił

ość

i duc

how

ą m

oc.

JeŜe

li n

ie u

chw

yci

się

duch

a te

j ks

iąŜk

i, ni

e m

oŜna

poj

ąć w

iary

tys

ięcy

pom

ordo

wan

ych

wyz

naw

ców

Báb

a. N

ie d

a si

ę te

Ŝ zr

ozum

ieć,

dla

czeg

o ty

siąc

e ba

hait

ów p

orzu

ciło

wyg

odę

dobr

ze u

rząd

zony

ch

dom

ów i

prz

enio

sło

się

do o

bcyc

h kr

ajów

opo

wia

dają

c lu

dzio

m o

Bah

á’u’

lláh

u, d

opók

i ni

e do

strz

eŜe

się

jasn

o du

cha

tejŜ

e w

łaśn

ie k

siąŜ

ki.

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

xv

iiiB

ahá’

u’ll

áh p

owoł

ał z

a so

bą n

ieus

tann

ie r

osną

cą r

ze-

szę

zwol

enni

ków

z p

ięci

u ko

ntyn

entó

w n

asze

go g

lobu

. L

udzi

e ci

poc

hodz

ą z

najr

óŜni

ejsz

ych

ras

i re

ligi

i, kt

órzy

w

wie

rze

Bah

á’u’

lláh

a łą

czą

się

wyz

nani

em i

czy

nem

. W

ojny

się

toc

zą,

mat

eria

now

ocze

snej

cyw

iliz

acji

sta

je

się

cora

z to

bar

dzie

j po

szar

pana

i z

nisz

czon

a, a

tym

cza-

sem

bah

aici

opo

wia

dają

his

tori

ę Ŝy

cia

Bah

á’u’

lláh

a, p

o-no

wni

e bu

dząc

czł

owie

ka n

a w

ołan

ie B

oŜe

w o

becn

ych

czas

ach.

Dla

bah

aitó

w j

est

to d

okła

dnie

: „

(…)

niez

mie

n-na

Wia

ra B

oŜa,

wie

czna

w p

rzes

złoś

ci,

wie

czna

w p

rzy-

szło

ści”

. W

mia

rę j

ak r

ozkł

ad n

owoc

zesn

ego

kapi

tali

z-m

u po

stęp

uje

napr

zód

w s

woi

m ś

mie

rtel

nym

dzi

ele,

ba-

haic

i ci

erpl

iwie

zno

szą

ofia

ry i

pra

cują

nad

tw

orze

niem

gr

upow

ej ś

wia

dom

ości

i i

nsty

tucj

i sp

ołec

znyc

h, k

tóre

w

prz

yszł

ości

– j

ak p

rzyr

zekł

Bah

á’u’

lláh

– r

ozw

iną

się

w c

ywil

izac

ję ś

wia

tow

ą. D

la b

ahai

ty l

ub b

ahai

tki

reli

gia

obej

muj

e w

szys

tko,

co

jest

Ŝyc

iem

– r

elig

ia s

ama

jest

cy

wil

izac

ją.

„Wsz

yscy

lud

zie

zost

ali

stw

orze

ni, a

by r

oz-

wij

ać n

iepr

zerw

anie

pos

tępu

jącą

cyw

iliz

ację

.”

„Z

iem

ia j

est

jedn

ym k

raje

m,

a lu

dzko

ść j

ej o

byw

a-te

lam

i”

W. K

enne

th C

hris

tian

19

52

Not

atka

od

wyd

awcy

z 1

982

roku

: S

hogh

i E

ffen

di p

owoł

ał p

rzed

sw

ym

zgon

em w

195

7 ro

ku d

wad

zieś

cia

pięć

[os

ób z

wan

ych]

Ręk

ami

Spr

awy

Bo-

Ŝej,

któr

ych

zada

niem

był

o gł

osze

nie

Wia

ry i

jej

och

rona

. Wyb

ory

pier

wsz

ego

Dom

u S

praw

iedl

iwoś

ci w

196

3 ro

ku o

dbył

y si

ę dz

ięki

ich

sta

rani

om.

Ta

naj-

waŜ

niej

sza

adm

inis

trac

yjna

ins

tytu

cja

Wia

ry B

ahá’

í zo

stał

a w

ybra

na p

rzez

pi

ęćdz

iesi

ąt s

ześć

ist

niej

ącyc

h w

ówcz

as n

arod

owyc

h in

styt

ucji

(N

arod

owe

Zgr

omad

zeni

a D

ucho

we)

, zg

odni

e z

zale

ceni

ami

zaw

arty

mi

w P

ism

ach

Ba-

há’u

’llá

ha.

Dzi

ęki

seri

i św

iato

wyc

h pl

anów

nau

czan

ia,

któr

a ro

zpoc

zęła

się

w

195

3 ro

ku,

Wia

ra r

ozkr

zew

iła

się

w p

onad

340

kra

jach

włą

czaj

ąc w

aŜne

te

ryto

ria

i wys

py z

licz

bą 1

25 N

arod

owyc

h Z

grom

adze

ń D

ucho

wyc

h. [

1982

]

Not

atka

od

pols

kieg

o w

ydaw

cy:

W r

oku

1998

dzi

ałał

o 17

5 N

arod

owyc

h Z

grom

adze

ń D

ucho

wyc

h.

POKŁOSIE

Pism

BAHÁ’U

’LLÁH

3

POKŁOSIE

PISM

BAHÁ’U

’LLÁH

Chw

ała

Ci

i cz

eść,

o P

anie

, B

oŜe

mój

! Ja

k m

i o

Tob

ie w

spom

inać

, sk

oro

pew

ien

jest

em n

ie-

zbic

ie, i

Ŝ an

i ję

zyk,

naj

głęb

szej

naw

et m

ądro

ści,

nie

wy-

sław

i go

dnie

Tw

ojeg

o im

ieni

a, a

ni p

tak

ludz

kieg

o se

rca,

na

jmoc

niej

naw

et p

ragn

ący,

nie

dol

eci

do n

ieba

Tw

oje-

go m

ajes

tatu

i w

iedz

y.

JeŜe

li o

pisz

ę C

ię,

BoŜ

e m

ój,

jako

Teg

o, k

tóre

n je

st

Wsz

echp

rzen

ikaj

ący,

trz

eba

mi

przy

znać

, iŜ

Ci,

co s

ą na

jwyŜ

szym

Uci

eleś

nien

iem

per

cepc

ji,

stw

orze

ni z

osta

li

z T

woj

ego

rozk

azu.

JeŜ

eli z

aś o

piew

ał C

ię b

ędę

jako

Te-

go, k

tóre

n je

st W

szec

hmąd

ry, m

uszę

zar

azem

stw

ierd

zić,

iŜ

Źró

dła

mąd

rośc

i sa

me

zais

tnia

ły z

a sp

raw

ą dz

iała

nia

Tw

ojej

Wol

i. A

jeś

li o

krzy

knę

Cię

Nie

zrów

nany

m, w

net

odkr

ywam

, iŜ

Ci,

co s

ą kw

inte

senc

ją j

edno

ści,

prze

z C

iebi

e zo

stal

i ze

słan

i i

słuŜ

ą li

tyl

ko j

ako

dow

ody

na

Tw

oje

dzie

ło.

A j

eŜel

i po

wit

am C

ię j

ako

Wsz

echw

ie-

dząc

ego,

wyz

nać

mi

trze

ba, i

Ŝ C

i, kt

órzy

są

uoso

bien

iem

w

iedz

y, t

o w

ytw

ór t

ylko

i n

arzę

dzie

Tw

ojeg

o Z

amie

rze-

nia.

Wyn

iosł

y, n

iepo

mie

rnie

wyn

iosł

y je

steś

pon

ad w

y-si

łki

śmie

rtel

nikó

w, b

y ro

zwią

zać

Tw

ą ta

jem

nicę

, opi

sać

Tw

ą ch

wał

ę cz

y ch

oćby

na

pom

knąć

o

natu

rze

Tw

ej

Isto

ty.

Cok

olw

iek

by s

ię b

owie

m d

zięk

i ty

m w

ysił

kom

ni

e os

iągn

ęło,

to

nie

moŜ

na n

igdy

ocz

ekiw

ać,

Ŝe p

rze-

kroc

zą o

ne o

gran

icze

nia

nało

Ŝone

na

Tw

oje

stw

orze

nie,

1.

1

2.

3.

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

4gd

yŜ i

nspi

row

ane

są T

woi

m d

ekre

tem

i r

odzą

z T

woj

ej

inte

ncji

. N

ajw

znio

ślej

sze

uczu

cia,

jak

ie s

ą w

sta

nie

wy-

razi

ć ku

Tw

ojej

czc

i na

jśw

iąto

bliw

si z

e św

ięty

ch o

raz

najg

łębs

ze m

ądro

ści,

jaki

e m

ogą

wyp

owia

dać

najb

ar-

dzie

j uc

zeni

z lu

dzi w

sw

ych

star

ania

ch p

ojęc

ia T

wej

na-

tury

, wsz

ystk

ie o

ne k

rąŜą

wok

ół C

entr

um, k

tóre

jes

t ca

ł-ko

wic

ie p

odpo

rząd

kow

ane

Tw

ojej

wła

dzy,

któ

re w

ielb

i T

woj

e pi

ękno

i je

st n

atch

nion

e ru

chem

Tw

ojeg

o P

ióra

.

Ale

Ŝ ni

e, u

chow

aj B

oŜe

mój

, bym

wyp

owia

dał s

łow

a,

suge

rują

ce

nieu

chro

nnie

is

tnie

nie

jaki

egok

olw

iek

bezp

ośre

dnie

go z

wią

zku

mię

dzy

Pió

rem

Tw

ojeg

o O

bja-

wie

nia

a is

totą

wsz

ystk

ich

stw

orzo

nych

rze

czy.

Wys

oko,

w

ysok

o po

nad

myś

l o

taki

m s

tosu

nku

są c

i, kt

órzy

są

z T

obą

zwią

zani

! W

szys

tkie

por

ówna

nia

i an

alog

ie s

peł-

zają

na

nicz

ym i

nie

daj

ą w

łaśc

iweg

o po

jęci

a o

Drz

ewie

T

woj

ego

Obj

awie

nia,

zaś

kaŜ

da d

roga

do

zroz

umie

nia

Obj

awic

iela

Tw

ojeg

o Ja

ora

z Ju

trze

nki

Tw

ojeg

o P

iękn

a je

st z

agro

dzon

a.

Dal

eko,

oby

był

o da

leko

od

Tw

ej c

hwał

y to

, co

śmie

-rt

elny

czł

owie

k je

st w

sta

nie

o T

obie

tw

ierd

zić

lub

Ci

przy

pisy

wać

czy

teŜ

uw

ielb

ieni

e, z

jak

im m

oŜe

Cię

wy-

chw

alać

! W

szel

ki o

bow

iąze

k na

łoŜo

ny p

rzez

Cie

bie

na

Tw

oje

sług

i, by

wys

ław

iały

jak

tyl

ko m

ogą

najg

odni

ej

wzn

iosł

ość

Tw

ą i

chw

ałę,

to

tylk

o zn

ak T

woj

ej d

la n

ich

łask

i, ab

y dz

ięki

tem

u zy

skał

y m

oŜli

woś

ć w

znie

sien

ia

się

na p

ozio

m,

jaki

m o

bdar

zona

jes

t ic

h na

jgłę

bsza

ist

o-ta

, poz

iom

poz

nani

a w

łasn

ego

ja.

Nig

dy n

ikt

inny

pró

cz C

iebi

e ni

e by

ł w

sta

nie

zgłę

bić

Tw

ojej

taj

emni

cy a

ni g

odni

e uw

ielb

ić T

wej

wie

lkoś

ci.

Nie

zbad

any

i w

znio

sły

pona

d lu

dzki

hoł

d na

zaw

sze

po-

zost

anie

sz.

Nie

ma

Bog

a, j

ak t

ylko

Ty,

Nie

dosi

ęŜny

, W

szec

hmoc

ny, W

szec

hwie

dząc

y, Ś

wię

ty Ś

wię

tych

.

Poc

zątk

iem

wsz

ystk

ich

rzec

zy j

est

wie

dza

4.

5.

6.

1 2

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

5

o B

ogu,

zaś

koń

cem

wsz

ystk

ich

rzec

zy j

est

ścis

łe p

rze-

strz

egan

ie t

ego,

co

zesł

ane

zost

ało

z em

pire

um B

oski

ej

Wol

i, pr

zeni

kają

cej

wsz

ystk

o,

co

jest

w

nie

bios

ach

i wsz

ystk

o, c

o je

st n

a zi

emi.

Obj

awie

nie,

kt

óre

od

niep

amię

tnyc

h cz

asów

w

ysła

wia

ne

było

ja

ko

Zam

ierz

enie

i O

biet

nica

w

szys

tkic

h P

roro

ków

B

oga,

ja

ko

najŜ

ar-

liw

sze

Pra

gnie

nie

Jego

Pos

łańc

ów,

tera

z ot

o od

słon

iło

się

ludz

iom

dzi

ęki

wsz

echp

rzen

ikaj

ącej

Wol

i W

szec

h-m

ocne

go i

na

Jego

nie

odpa

rty

rozk

az.

Nas

tani

e ta

kieg

o O

bjaw

ieni

a zw

iast

ował

y w

szys

tkie

św

ięte

Pis

ma.

Pat

rz,

jak

tera

z m

imo

taki

ej

zapo

wie

dzi

ludz

kość

zb

łądz

iła

z je

go d

rogi

i s

ama

zam

knęł

a pr

zed

sobą

drz

wi

do J

ego

chw

ały.

Pow

iedz

: O

wy,

któ

rzy

umił

owal

iści

e je

dneg

o B

oga

praw

dziw

ego!

Nie

szc

zędź

cie

star

ań,

byśc

ie u

znal

i i

po-

znal

i G

o pr

awdz

iwie

i p

rzes

trze

gali

god

nie

Jego

prz

yka-

zań.

Jes

t to

tak

ie O

bjaw

ieni

e, Ŝ

e je

Ŝeli

jak

iś c

złow

iek

wyl

eje

za n

ie c

hoćb

y kr

oplę

krw

i, zo

stan

ie m

u to

wyn

a-gr

odzo

ne m

iria

dam

i m

órz.

Bac

zcie

, pr

zyja

ciel

e, b

yści

e ni

e za

prze

paśc

ili

tak

nieo

ceni

oneg

o do

brod

ziej

stw

a an

i ni

e zl

ekce

waŜ

yli

jego

wsz

echp

rzew

yŜsz

ając

ego

znac

ze-

nia8

. Pom

yślc

ie o

tym

mnó

stw

ie is

tot,

któr

e od

dały

Ŝyc

ie

i w d

alsz

ym c

iągu

odd

ają

w ś

wie

cie

oszu

kany

m p

rzez

m

arne

zł

udze

nie

pocz

ęte

z pr

óŜny

ch

wyo

braź

ni

zam

iesz

kują

cych

go

ludó

w. D

zięk

i skł

adaj

cie

Bog

u, ja

ko

Ŝe s

pełn

iliś

cie

Pra

gnie

nia

swoj

ego

serc

a i

zjed

nocz

y-li

ście

się

z t

ym,

któr

y je

st O

biet

nicą

dan

ą w

szys

tkim

na

rodo

m.

Str

zeŜc

ie z

pom

ocą

jedn

ego

Bog

a pr

awdz

iwe-

go –

wyw

yŜsz

ona

niec

haj

będz

ie J

ego

chw

ała

– ni

enar

u-sz

alno

ści

pozy

cji,

jaką

osi

ągnę

liśc

ie i

trz

ymaj

cie

się

mo-

cno

tego

, co

wes

prze

Jeg

o S

praw

ę. Z

apra

wdę

, na

kazu

je

8

Tu

w a

ngie

lski

ej w

ersj

i Sho

ghi E

ffen

dieg

o je

st: „

tran

sced

ent s

tati

on”

1 3

2

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

6O

n w

am t

o, c

o sł

uszn

e i

co w

iedz

ie d

o w

ywyŜ

szen

ia p

o-zi

omu

czło

wie

ka.

Chw

ała

Wsz

echl

itoś

ciw

emu,

Obj

awi-

ciel

owi t

ej c

udow

nej T

abli

cy.

Oto

jes

t D

zień

, w

któ

rym

spł

ynęł

y na

lu-

dzi

najz

nako

mit

sze

wzg

lędy

B

oga,

D

zień

, w

któ

rym

Jeg

o na

jpot

ęŜni

ejsz

a ła

ska

nape

łnił

a w

szys

tkie

st

wor

zone

rze

czy.

Wsz

ystk

ie l

udy

ziem

i w

inny

łag

odzi

ć dz

ielą

ce j

e ró

Ŝnic

e i

zam

iesz

kać

w c

ieni

u D

rzew

a Je

go

piec

zy i

tros

kliw

ości

w i

deal

nej

jedn

ości

i d

osko

nały

m

poko

ju.

God

zi s

ię,

by t

rzym

ały

się

moc

no w

szys

tkie

go,

co w

ten

Dzi

eń b

ędzi

e sp

rzyj

ało

wyn

iesi

eniu

ich

poz

io-

mu

i sł

uŜył

o ic

h do

bru.

Szc

zęśl

iwi

ci,

o kt

óryc

h pr

ze-

wsp

ania

łe P

ióro

zec

hcia

ło w

spom

nieć

i b

łogo

sław

ieni

lu

dzie

, któ

rych

im

iona

wol

eliś

my

zata

ić n

a m

ocy

Nas

ze-

go n

iezb

adan

ego

wyr

oku.

Bła

gajc

ie

jedn

ego

Bog

a pr

awdz

iweg

o,

niec

h ła

skaw

ie p

omoŜ

e w

szys

tkim

lud

ziom

wyp

ełni

ć to

, co

za

sług

uje

w N

aszy

ch

ocza

ch

na

przy

jęci

e.

Wne

t dz

isie

jszy

por

ząde

k zo

stan

ie z

win

ięty

, a

na j

ego

mie

jsce

ro

zpos

tart

y bę

dzie

no

wy.

Z

apra

wdę

, P

an

twój

m

ówi

praw

dę i

jest

Zna

jący

m r

zecz

y ni

ewid

zial

ne.

Oto

jest

Dzi

eń, w

któ

rym

obj

awio

ny z

osta

ł lu

dzio

m

ocea

n B

oŜeg

o m

iłos

ierd

zia,

D

zień

, w

któ

rym

Sło

ńce

Jego

łas

kaw

ości

zla

ło n

a ni

ch s

wój

bl

ask,

D

zień

, w

kt

órym

ob

łoki

Je

go

dobr

odzi

ejst

w

ocie

niły

cał

ą lu

dzko

ść.

Por

a dz

ięki

oŜy

wcz

emu

pow

ie-

wow

i mił

ości

i pr

zyja

źni o

raz

Ŝyw

ym w

odom

Ŝyc

zliw

oś-

ci i

dobr

oci r

ozw

esel

ić i

pokr

zepi

ć pr

zygn

ębio

nych

.

Ci,

któr

zy u

mił

owal

i B

oga,

bez

wzg

lędu

na

mie

jsce

sw

ojeg

o zg

rom

adze

nia

i ch

arak

ter

napo

tkan

ych

osób

m

uszą

dok

łada

ć w

szel

kich

sta

rań,

by

z ic

h po

staw

y w

o-be

c B

oga

i ze

spo

sobu

odd

awan

ia M

u cz

ci i

chw

ały

biła

ta

ka p

okor

a i

uleg

łość

, Ŝe

kaŜd

y at

om k

urzu

pod

ich

sto

-

1 4

2 1 5

2

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

7

pam

i bę

dzie

móg

ł za

świa

dczy

ć o

stop

niu

ich

odda

nia.

R

ozm

owa,

ja

ką

te

świę

te

dusz

e pr

owad

zą,

pow

inna

tc

hnąć

tak

ą si

łą,

Ŝe w

praw

i w

drŜ

enie

te

wła

śnie

ato

my

pyłu

. U

mił

owan

i B

oga

win

ni z

acho

wyw

ać s

ię t

ak,

by

ziem

ia,

po k

tóre

j st

ąpaj

ą, n

igdy

nie

mia

ła o

kazj

i sk

ie-

row

ać d

o ni

ch t

akic

h ot

o sł

ów:

„Lep

sza

jest

em o

d w

as.

Spó

jrzc

ie,

z ja

ką c

ierp

liw

ości

ą zn

oszę

cię

Ŝar

nakł

adan

y m

i pr

zez

roln

ika.

Jes

tem

nar

zędz

iem

, któ

re w

ciąŜ

od

no-

wa

udzi

ela

wsz

ystk

im i

stot

om b

łogo

sław

ieńs

tw,

jaki

e O

n, K

ryni

ca w

szys

tkie

j ła

ski,

mi

pow

ierz

ył. M

imo

zasz

-cz

ytu,

jak

i m

nie

spot

yka,

mim

o ni

ezli

czon

ych

dow

odów

m

ojeg

o bo

gact

wa

– bo

gact

wa

zasp

okaj

ając

ego

potr

zeby

ca

łego

stw

orze

nia

– sp

ójrz

cie

na m

iarę

mej

pok

ory,

po-

patr

zcie

, z ja

kąŜ

całk

owit

ą ul

egło

ścią

poz

wal

am, b

y de

p-ta

ły m

nie

ludz

kie

stop

y. (

...)”

Oka

zujc

ie s

obie

wza

jem

wyr

ozum

iało

ść, s

erde

czno

ść

i mił

ość.

Gdy

by k

tóry

kolw

iek

z w

as n

ie b

ył w

sta

nie

po-

jąć

jaki

ejś

praw

dy l

ub s

tara

ł si

ę us

ilni

e ją

zro

zum

ieć,

w

roz

mow

ie z

nim

nie

ch e

man

uje

z w

as d

uch

wie

lkie

j pr

zych

ylno

ści

i do

brej

wol

i. P

omag

ajci

e m

u do

strz

ec t

ę pr

awdę

, a

w n

ajdr

obni

ejsz

ym s

topn

iu n

ie p

oczy

tujc

ie

sobi

e te

go z

a oz

nakę

sw

ojej

nad

nim

prz

ewag

i cz

y po

-si

adan

ia w

ięks

zych

zdo

lnoś

ci.

Cał

y ob

owią

zek

czło

wie

ka w

tym

Dni

u po

lega

na

uzys

kani

u te

j cz

ęści

pot

oku

łask

, jak

ą B

óg d

la n

iego

wy-

lew

a. N

iech

zat

em n

ikt

nie

zwaŜ

a na

duŜ

y cz

y m

ały

roz-

mia

r na

czyn

ia. P

orcj

a je

dnyc

h m

oŜe

się

mie

ścić

w d

łoni

, in

nych

wyp

ełni

kub

ek, a

jesz

cze

inny

ch –

naw

et m

isę.

W t

ym D

niu

kaŜd

e ok

o po

win

no r

ozgl

ądać

się

za

tym

, co

najs

kute

czni

ej w

ywyŜ

szy

Spr

awę

Bog

a. O

n, k

tó-

ren

jest

P

raw

dą

Wie

kuis

tą,

jest

M

i św

iadk

iem

! N

ic,

abso

lutn

ie n

ic n

ie w

yrzą

dzi w

tym

Dni

u w

ięks

zej s

zkod

y te

j S

praw

ie n

iŜ s

war

y i

waś

nie,

spr

zecz

ki,

ozię

błe

sto-

sunk

i i

apat

ia p

ośró

d ty

mi,

któr

ych

ukoc

hał

Bóg

. O

mi-

3 4 5

BAHÁ’U

’LLÁH P

OKŁOSIE

PISM

8ja

jcie

je

z da

leka

dzi

ęki

potę

dze

Bog

a i

Jego

nie

ogra

ni-

czon

emu

wsp

arci

u i

star

ajci

e si

ę ze

spal

ać s

erca

lud

zi

w J

ego

imie

niu,

im

ieni

u: J

edno

czyc

iel,

Wsz

echw

iedz

ą-cy

, Wsz

echm

ądry

.

Bła

ga