1    

 

 

 

 

 

BALYOZ:    

Yargı,  Cemaat  ve  Bir  Darbe  Kurgusunun  İç  Yüzü    

 

Pınar  Doğan  ve  Dani  Rodrik    

2  

GİRİŞ  

Bu  Balyoz  üzerine  ikinci  kitabımız.  Aralık  2010’da  çıkan  ilk  kitabımız  Balyoz’un  ilk  safhalarını,  Balyoz  belgelerinin  Taraf  gazetesinde  yayımlandığı  Ocak  2010  ayından  sonraki  birinci  yıldaki  gelişmeleri  anlatıyordu.1  Bu  kitap,  Balyoz’un  günümüze  kadar  tüm  evrelerini  kapsıyor.  2  Keşke  ikisini  de  yazmak  zorunda  kalmasaydık.  

Balyoz  davası  hiçbir  zaman  görülmemeliydi.  Gazetecilik  ilkelerini  gerçekten  içselleştirmiş  medya  mensupları,  içeresinde  hiçbir  imza  barındırmayan,  ilk  bakışta  dahi  bir  çok  tutarsızlık  ihtiva  eden,  ve  nereden  geldiği  belli  olmayan  “bir  bavul  belgeye”  kuşkuyla  yaklaşır,  bu  kadar  kişiyi—asker  olsalar  bile—bir  çırpıda  suçlu  ilan  etmezdi.  Emniyet  ve  savcılar  soruşturmalarını  dürüstçe  yapsalar,  Balyoz  dijitallerinin  sahte  olduğunu  hemen  anlar,  dijitallerde  adı  geçenler  yerine  sahtekarlar  çetesinin  peşine  düşerdi.  

Aydınlar  kendi  üstlerine  düşeni  yapmış  olsalar,  Balyoz  davasını  kamuoyunda  çoktan  düşürmüş  olurlardı.  Sahte  belgeler,  kurgulanmış  darbelerle  askeri  vesayetin  üstüne  gidilemeyeceğini,  hukuk  cinayetine  dönüşen  davaların  ülkeye  demokrasi  getirmeyeceğini,  Balyoz  gibi  bir  davayı  savunmanın  olsa  olsa  çete  yöntemlerini  meşrulaştıracağını  görmüş  olurlardı.    

Bu  kitapları  yazmak  bizim  isimiz  değildi.  İkimizin  de  kendi  araştırmaları,  akademik  hayatı  var.  Balyoz’un  1  numaralı    sanığının  kızı  ve  damadı  olarak  her  yazdığımızın  şüpheyle  okunduğunu,  okunması  gerektiğini  biliyoruz.  Türkiye’de  emniyet,  yargı,  siyasetçiler  ve  aydınlar  üstlerine  düşeni  yapsaydı,  bu  kitapları  yazmak  bizim  gibi  sanık  yakınlarına  kalmazdı.  (Bugün,  ‘Balyoz’  ile  iligli  hemen  hepsi  davanın  sanıkları  tarafından  yazılmış,  ondan  fazla  kitap  var.)    

Bu  davaya  karşı  en  fazla  sesini  çıkartanlar,  askeri  vesayetin  en  amansız  düşmanları,  demokrasinin  en  hararetli  savunucuları  olmalıydı.    Askeri  vesayetin  sona  ermesinden  beklenen  gerçek  bir  hukuk  devleti  idiyse,  Balyoz’da  hukuk  dışında  her  şey  vardı.  Demokrasiden  arzulanan  kimsenin  hakkının  yenmemesi  idiyse,  Balyoz’da  haksızlığın  alası  vardı.    Çoğunlukçu  bir  rejime  gitmenin  yolu,  eski  güç  sahipleri  dahi    olsa  yüzlerce  insanı  sahte  belgelerle  suçlayıp  içeri  atmak  olamazdı.  Bu  yöntemler  Türkiye’yi  ancak  başka  bir  karanlığa  itebilirdi.    

Biz  bunu  dört  sene  evvel  söylediğimizde,  doğrusu  haklılığımızın  bu  kadar  çabuk  ortaya  çıkacağını  düşünmemiştik.  Süregelen  AKP-­‐Cemaat  kavgası,  Balyoz  ve  benzer  diğer  davaların  (Ergenekon,  Askeri  Casusluk,  OdaTV,  Şike,  KCK,…)  gerçek  yüzünü  sergiledi.  Özel  Yetkili  Mahkemeler  tarafından  başlatılmış  bu  davalar,  darbeciler  ve  teröristlerle  hukuk  yoluyla  mücadele  kisvesi  altında  yeni  bir  güçlüler  rejiminin  inşasından  başka  bir  şeye  yaramadı.    

Bu  rejimin  iki  ortağı  arasındaki  işbirliğinin  sona  ermesi,  ortakların  ikisinin  de  demokrasi  ve  hukuk  devletinden  neler  anladığını  gösterdi.  Bir  tarafta  gizli  ses  kayıtları,  şantaj  kasetleri,  sahte  belgelerle  

1  Balyoz  :  Bir  Darbe  Kurgusunun  Belgeleri  ve  Gerçekler,  Destek  Yayınları,  Aralık  2010.  2  İki  kitabımızı  da  yazarken  blogumuzdan  yoğun  olarak  faydalandık.  Kitabımızda  bahsettiğimiz  bilirkişi  raporları  ve  belgelerin  tamamını  blogumuzda  bulabilirsiniz:  http://www.balyozdavasivegercekler.com  

3    

siyaseti  kendi  çıkarları  doğrultusunda  yönetebileceğini  düşünen  sözde  bir  sivil  toplum  kuruluşu.  Diğer  tarafta  muhalefete  tahammül  edemeyen,  kendi  yarattığı  fantezi  dünyasında  yaşayan,  ve  karanlık  güçler  tarafından  sürekli  tehdit  edildiğini  düşünen  bir  Başbakan.    Şimdi  artık  alenen  görülüyor  ki,  ne  birinden,  ne  diğerinden,  ne  de  ikisinin  ortaklığından  Türkiye’nin  demokrasiye  gideceği  yok.  

Balyoz  davası  ülkenin  bu  noktaya  nasıl  geldiğine  –  getirildiğine  –  ışık  tutuyor.  Bu  kitapta  anlatacaklarımız  tek  kelimeyle  “fantastik.”    Kendimiz  yaşamış  olmasaydık,  yazdığımız  her  şeyi  belgelemiş  olmasaydık,  21.  yüzyılda  böylesine  Kafka-­‐Stalin  karışımı  bir  davanın  sahnelenmiş  olacağına  inanmazdık  belki  de.  Bu  kitaptaki  detayları  okuduğunuzda  Türkiye’nin  yeni  siyasi  düzeninin  nasıl  kirli  oyunlar  üzerine  inşa  edildiğini  ve  bu  düzenin  niye  sürdürülemez  olduğunu  daha  iyi  göreceksiniz.      

Evet,  keşke  biz  yazmak  zorunda  kalmasaydık.  Ama  yazdık  ki,  kimse  sonradan  “ama  biz  bunları  bilmiyorduk”  diyemesin.  

   

4    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BÖLÜM  1  

SONDAN  BAŞA  4  BÖLÜMDE  BALYOZ’UN  KURGUSU  

   

5  

1.1   BALYOZ’UN  YARGITAY  SAFHASI  

“Yargıtay’daki  arkadaşlarımızı  yıllardır  tanırım.  Donanımlı,  bilgili  ve  tecrübelidirler.  Başından  beri  de  yıllardır  bu  dairede  çalışmış,  olaylara  hâkim  titiz  ve  tecrübeli  bir  ekiptir.  Bu  nedenle  arkadaşlarımızın  yanlış  yapma  ihtimali  çok  ama  çok  düşüktür."  

Haşim  Kılıç,  Anayasa  Mahkemesi  Başkanı,  12  Eylül  2013  

Balyoz’un  fos  yargılama  sürecinin  ardından  temyiz  süreci  de  fos  çıktı;  9  Ekim  2013  günü  Yargıtay  9.  Ceza  Dairesi,  Balyoz  davasında  237  sanığın  cezasını  onadığını  açıkladı.      

Yargıtay,  tarihe  geçecek  bir  hukuk  cinayeti  işledi.  

Aksini  gösteren  tüm  kanıtlara  rağmen  Yargıtay,  dijital  delillerinin  gerçek  olduğu  sonucuna  vardı  ve  Balyoz  CD’lerinin  2003’te  sanıklar  tarafından  hazırlandığına  kanaat  getirdi.  Ancak,  kararında  savunmanın  sunduğu  zaman-­‐mekan  çelişkilerine  dair  tek  bir  söz  etmedi,  bunlara  herhangi  bir  açıklama  getirmedi.  Sözde  2003’te  kapatılmış  CD’lerde  Microsoft  Office  2007  unsurlarının  bulunmasına  hiç  değinmedi  bile.  

Öte  yandan,  kendi  kararını  gerekçelendirmek  için  Yargıtay,  delillerde  kolluk  tarafından  oynama  yapıldığına  dair  bir  kanıt  olmadığı,  savunmanın  sunduğu    uzman  raporlarının  Avrupa  İnsan  Hakları  Mahkemesi  (AİHM)  tarafından  incelendiği,  bu  çoklukta  belgenin  sonradan  hazırlanamayacağı  gibi,  alakasız  ya  da  gerçek  dışı  argümanlar  getirdi.  

Hilmi  Özkök  ve  Aytaç  Yalman’ın  tanık  olarak  dinlenmemiş  olmasını  da  mevcut  deliller  nazara  alındığında  sonuca  etkili  olmayacaktır  diye  geçiştirdi.  

Bu  gerekçeli  kararın  niteliği  ışığında,  hiç  tereddüt  etmeden  söyleyebiliriz  ki  Yargıtay  cezaları,  davanın  ana  delillerinin  sahte  olduğunu  bilerek  onadı.    

Olay  bu  kadar  basit  ve  söylenecek  başka  şey  de  yok.  

Bu  kısa  bölümde  bu  safhadan  mutat  bir  günü,  Demokrat  Yargı’nın  Eşbaşkanı  Orhan  Gazi  Ertekin’nin  izlenimlerden  aktarmakla  yetineceğiz:3      

“Bir  de  günlük  duruşma  sürecine  şöyle  bir  bakalım.  Bu  anlattıklarım  25.07.2013  gününün  öğleden  sonrasına  ait  notlar:  Duruşmanın  bir  “duruşma”  olabileceğine  dair  tek  görüntü  Başkan’ın  savunma  avukatlarının  sözlerini  takip  ettiğine  dair  ısrarlı  duruşudur.  Bunun  dışındaki  üyelerin  duruşma  salonu  ve  avukatlar  ile  bağlantısı  düşünülebilecek  en  minimum  bir  seviyede  bile  olmadı.    

3  Orhan  Gazi  Ertekin,  ‘Yeni  demokrasi'nin  iflası,’    Radikal  2,  4  Ağustos  2013.  

6    

Üyelerden  birisi,  birkaç  dakikalık  aralarla  şunları  yapıyordu:  Liste  inceleme,  bilgisayara  bakma,  seyircilere  bakma,  su  içme  (yaklaşık  50  defa  bardağa  uzandı  ve  birer  yudum  aldı.  İzleyici,  üyenin  susadığını  mı  yoksa  bunun  bir  spor  aktivitesi  mi  olduğu  konusunda  kafa  yormadan  geçemiyor  gerçekten  de),  yan  tarafa  bakma,  not  alma,  önüne  bakma,  mouse  ile  oynama  vs.  vs.  Süreç  bittiğinde  yeni  baştan  başlıyor  ve  aynı  ritmi  yeniden  takip  ediyordu.  Aynı  üyenin  tüm  bu  süreler  boyunca  bir  defa  bile  farklı  bir  şey  yapmaması  hareketlerinin  -­‐serbest  stil  değil-­‐  grekoromen  duruşma  hareketleri  olduğu  hissini  uyandırıyordu.    

Üyelerden  birisi  üç  saat  süren  duruşmada  sadece  üç  defa  başını  kaldırdı.  Birinde  6  dakika,  birinde  3  dakika  ve  üçüncüsünde  ise  1  dakika  sadece  karşısındakilere  baktı.  2  saat  50  dakika  boyunca  sadece  önüne  baktı.  Savunmanın  kroki  ve  şema  gösterdiği  anda  dahi  başını  çevirip  bir  kez  bile  bakmadı.    

Üyelerden  birisi  duruşmanın  büyük  kısmında  uykulu  haldeyken  son  20  dakika  içinde  tam  uyku  haline  geçti  (Aynı  kişi  29.07.2013  tarihli  oturumda  ise  bir  kulağı  tamamen  sarılı  olarak  duruşmaya  çıktı.  Kimse  onun  duruşma  yapma  yeterliliğini  sorgulamadı.  Aynı  gün  bu  kez  10  dakika  tam  uyku  haline  geçti).    

En  trajikomik  olanı  ise  ne  Başkan  ne  de  üyeler  bir  duruşmanın  en  temel  pratiği  olduğu  üzere  nedense  bir  tek  soru  dahi  sormadılar.  İrdeleme,  sorgulama,  merak  vs.  gibi  temel  duruşma  kültürüne  dair  tek  bir  eylemin  dahi  olmadığı  bir  “duruşma”dan  söz  ediyoruz.  Duruşma  kültürünün,  duruşma  dinamizminin  olmadığı  bir  “duruşma”.    

İşte  yeni  iktidarın  yeni  yargısının  ürettiği  hukuk  kültürü  budur  maalesef!  

Ertekin’in  bu  tasviri,  bir  sonraki  bölümde  anlatacağımız  yargı  safhasındaki  duruşmaları  da  çok  güzel  betimliyor.  Aynı  yazısında    2010  sonrası  getirilen  yasa  ile  Yargıtay’ın  “mahkeme”  özelliğini  tamamen  kaybettiğini,  bir  idari  kurum  olarak  yeniden  inşa  edildiğini  ve  bu  değişiklikle,  Yargıtay  dairelerinin  ve  heyetlerin  istenildiği  şekilde  örgütlendiğini  yazan  Ertekin,  bu  durumun  doğal  hakim  ilkesine  aykırılığına  dikkat  çekiyor.    

Kayda  geçelim;  Yargıtay  9.  Ceza  Dairesinde  Balyoz  davasına  başkan  hariç  yargıçların  tamamı  (Abdurrahman  Kavun,  Fikriye  Şentürk,  Ahmet  Toker  ve  Hamza  Yaman)  Yargıtay’a  üye  olarak,  Hakimler  ve  Savcılar  Yüksek  Kurulu’nun  (HSYK)  yapısının  tamamen  değiştirildiği  2010  referandumundan  sonra  24  Şubat  2011’de  atandı.4  Referandum  öncesi  Yargıtay  üyesi  olan  tek  hakim,  Başkan  Ekrem  Ertuğrul’un  9.  Ceza  Dairesi  Başkanlığına  atanma  tarihi  ise  24  Ekim  2011.  

 

   

                                                                                                                         4  11  Mart  2011  tarihli  27871  no.lu  resmi  gazetede  yayımlanan  42  no.lu  karar.  

7  

1.2        BALYOZ’UN  YARGILAMA  SAFHASI  

İstanbul  Özel  Yetkili  10.  Ağır  Ceza  Mahkemesi,  Balyoz  davasının  16  Aralık  2010’da  başlayan  sözde  yargılama  sürecini  yaklaşık  iki  senede  tamamladı.    

Mahkeme  heyeti,  üç  ayrı  iddianame5    kapsamında  yargılanan  toplam  365  sanıktan  323’ü  için  ağırlaştırılmış  müebbet  hapis  cezası  verdi  ve  bu  cezaları  13.3  ila  20  yıl  arası  değişen  sürelere  indirdi.6    Mahkeme,  ayrıca,  üç  kadın  dahil,  ağırlaştırılmış  müebbet  hapis  cezası  alan  tüm  sanıkların  cezaları  süresince  babalık  ve  kocalık  sıfatından  mahrum  edilmelerine  de  hükmetti.  

Mahkeme  başkanı  Ömer  Diken  21  Ekim  2012  tarihli  kararı  okumaya  şöyle  başladı:  

“Dosya  incelendi,  araştırılacak  başka  husus  kalmadığından  açık  duruşmaya  son  verildi.”  

Oysa,  ‘araştırılacak  başka  husus  kalmadığı’  girizgahı  ile  kestikleri  cezaları  okuyan  kesen  Balyoz  mahkemesinin  kararından  bir  ay  önce,  insan  hakları  avukatı  Jared  Genser,  mahkemenin  araştırmayı  ısrarla  reddettiği  konuları  tek  tek  listelemişti.  Balyoz  davasını  Birleşmiş  Milletler  Keyfi  Çalışma  Grubuna  taşıyan  Genser,  sanıkların  adil  yargılanma  hakkının  ihlal  edildiğini  ve  özgürlüklerinden  keyfi  olarak  yoksun  kılındıklarını  belgelemişti.  7    Başvuruyu  inceleyen  ve  Hükümet’in  karşı  savunmasını  değerlendiren  BM  Keyfi  Çalışma  Grubu,  tutuklamaların  keyfi  olduğuna,  Medeni  ve  Siyasi  Haklara  İlişkin  Uluslararası  Sözleşmenin  9  ve  14ncü  maddeleri  ile  İnsan  Hakları  Evrensel  Bildirgesinin  9,  10,  ve  11nci  maddelerinin  ihlal  edildiğine  hükmetti.  8    

BM  Çalışma  Grubunun  İnsan  Hakları  Evrensel  Bildirgesinin  Balyoz  davasında  ihlal  edildiğini  tespit  ettiği  üç  maddesi  şöyle:  

Madde  9:  Hiç  kimse  keyfi  olarak  yakalanamaz,  tutuklanamaz  ve  sürgün  edilemez.  

Madde  10:  Herkesin,  hak  ve  yükümlülüklerinin  belirlenmesinde  ve  kendisine  herhangi  bir  suç  isnadında  bağımsız  ve  yansız  bir  mahkeme  tarafından  tam  bir  eşitlikle,  hakça  ve  kamuya  açık  olarak  yargılanmaya  hakkı  vardır.  

Madde11:  (1)  Kendisine  cezai  bir  suç  yüklenen  herkesin,  savunması  için  gerekli  olan  tüm  güvencelerin  tanındığı,  kamuya  açık  bir  yargılanma  sonucunda  suçluluğu  yasaya  göre  kanıtlanıncaya  kadar  suçsuz  sayılma  hakkı  vardır.  (2)  Hiç  kimse,  işlendiği  sırada  ulusal  ya  da  uluslararası  hukuka  göre  suç  oluşturmayan  herhangi  bir  fiil  yapmak  ya  da  yapmamaktan  dolayı  suçlu  sayılamaz.  Kimseye,  suçun  işlendiği  sırada  yasalarda  öngörülen  cezadan  daha  ağır  bir  ceza  verilemez.  

5  İlk  iddianamede  (Temmuz  2010)  195,  ikinci  iddianamede  (Haziran  2011)  28,  üçüncü  iddianamede  (Kasım  2011)  143  kişiye  suç  atfında  bulunuldu.  İlk  iddianame  kapsamında  yargılanan  sayısı  bir  isim  hatası  nedeniyle  194’de  indi.    6  Bir  istisna  olarak,  Hakan  Büyük’ün  cezası  6  yıla  indirildi.  Müebbet  cezası  alan  214  kişinin  cezası  16  yıla,  77  kişininki  18  yıla,  28  kişininki  13.3  yıla,  3  kişininki  1  yıla,  1  kişininki  ise  15  yıla  indirdi.    7  Başvuru,  Vardiya  Bizde  tarafından,  Eylül  2012’de  tutuklu  bulunan  250  sanık  hakkında  yapılmıştı.    8  Çalışma  grubu  1  Mayis  2013’de  Cenevre’deki  66nci  oturumunda  oluşturduğu  görüşünü  5  Temmuz  2013’de  yayımladı  (United  Nations  Human  Rights  Council,  Working  Group  on  Arbitrary  Detentions,  A/HRC/WGAD/2013/6).  

)"

_+.+#,&*+&R,3$A,&e$/2$%$&S2,H/,#&t21A2$%$%$A"&RK42+H9+#,#&,C2$2&+.,2+#&h&*+&>l#65&9$..+2+%,&,A+&A"%$A"32$&K4E5%25)+&E5*+#2,/&C$//"&,2+&$.,2&3$%E"2$#9$&C$//"#"&E5*+#6+&$27"#$&$2"3(%:&&

^$I7")"&8$A"#&$@"/2$9$A"#.$&s$#A+%D&81&/$%$%"&MB(A&TEKA7+%9+2,/V&8,%&3$%E"2$9$&A5%+6,&/$%H"A"#.$&$.$2+7,#&/+A,#&8,%&4$B+%,N&(2$%$/&3(%192$.":&&

01&8K259.+&0$23(4?1#&B(A&3$%E"2$9$&A5%+6,#.+/,&C1/1/A1421/2$%"#&3$#"&A"%$D&9$C/+9+#,#&.+2,2&5%+7+#&@+7+#,#&A$C7+6,2,/2+%,#,&#$A"2&K%78$A&+79+3+&@$2"H7")"#"D&A(917&K%#+/2+%,&,2+&(%7$3$&/(3$6$)"4:&&

;H$)".$&.+7$32$#."%$6$)"9"4&54+%+D&0$23(4&9$C/+9+A,D&.$*$#"#&+A$A"#"&(21H71%$#&.,Q,7$2&.+2,22+%,#&54+%,#.+&,#6+2+9+&3$I"29$A"#"&/$812&+79+.,),&E,8,D&A$*1#9$#"#&81&,#6+2+9+3,&3$I9$A"#"&E+6,/7,%9+/&,@,#&.+2,22+%,&A$*1#9$32$&I$32$H9$3"&%+..+77,g&.$*$&,@,#&/,2,7&(2$#&7$#"/2$%"&.,#2+9+3,&%+..+77,g&*+&EK%5#5%.+&E+%@+/2+H7,%.,),&3$%E"2$9$&A(#161#.$&/+A7,),&6+4$2$%&,@,#&O/+2,9+#,#&7$9&$#2$9"32$O&13.1%9$&E+%+/@+2+%&A1#.1:&&

0$H2$9$.$#&K#6+&0$23(4&9$C/+9+A,#,#&53+2+%,#,&#(7&+.+2,9:&e$/,92+%.+#&;2,&PB+#.,&!+/A$/D&0$23(4&A(%1H71%9$&A5%+6,#.+&.+&@(/&$/7,B&%(2&$29"H&8,%&/,H,:&uK8+7@,&e$/,92,),&A"%$A"#.$&7171/2$9$&7$2+8,&,2+&9$C/+9+3+&A+*/&+.,2+#&C+9+#&C+9+#&759&H5IC+2,2+%,#&7171/2$#9$&/$%$%"#.$&,94$A"&*$%:&_$C/+9+#,#&EK%5#5%.+/, 8$H/$#"&,A+&]9+%&',/+#:&',/+#D&0$23(4&.1%1H9$2$%"&8$H2$9$.$#&lr&A$$7&K#6+&$#,&8,%&.+),H,/2,/2+&81&EK%+*+&$7$#.":h&eR^JD&>l&;%$2"/&R$2"&E5#5&>=:&;)"%&Y+4$&_$C/+9+A,#,#&0$H/$#"&w$B+%&0$H/1%7?1#&K4+2&3+7/,2+%,#,&/$2."%$%$/&L+84+?3+&.54&C$/,9&(2$%$/&3(22$."&*+&(#1#&3+%,#+&P%E+#+/(#&.$*$A"#"&EK%+#&>f:&;)"%&Y+4$&_$C/+9+A,x#.+/,&3+.+/&C$/,9&]9+%&',/+#x,&E+7,%.,:>=&e+3+7,#&.,)+%&53+A,&,A+&_1%$7&m%5#.5:&

"

*+,-."!/"0$23(4&/$%$%"! &

h&e$/,92+%&*+&R$*6"2$%&^5/A+/&J1%121?#1#&>:&0K2E+&;.2,&^$%E"&e$/,92+%,#,#&_5A7+9,%&^+7/,2+%,#,#&0+2,%2+#9+A,#+&S2,H/,#&>f&;%$2"/&<=>=&E5#&*+&ihr&A$3"2"&/$%$%":&>=&SH@,&!$%7,A,D&SA7$#812&>f:&;)"%&Y+4$&_$C/+9+A,&^+.+/&m3+A,&e$/,9&]9+%&',/+#?,#&P%E+#+/(#&A(%1H71%9$A"#.$/,&$%$9$&*+&EK4$27"&/$%$%2$%"#.$&EK%+*,#,&/K753+&/122$#.")"&E+%+/@+A,32+&u,A$#&<==h?.$&A1@&.131%1A1#.$&8121#.1:&;3#"&7$%,C7+&SH@,&!$%7,A,&R$*6"2$%&w+/+%,3$&]4D&P%6$#&[$B$/D&q,/%+7&R+@+#&*+&_:&_1%$7&^K#.+%?,&,@,#&.+&eR^J?3$&H,/$3+77+&8121#.1:&R1@&.131%1A1#1#&9+7#,&,@,#D&8/4:&C77I`aa,I:(%E:7%a2,8aI$E+Aa.+7$3:$AIyE(A7+%z+C$8+%.+7$3{,.C$8+%zlro&

9    

1.2.1    Savunmanın  delillere  erişmesini  geciktiren  Balyoz  mahkemesi  

Düşünün,  2003  yılında  darbe  planlamış  olmakla  suçlanıyorsunuz  ve  tutuklanıyorsunuz.  Darbe  planı  ve  ekleri  bir  CD  içinde,  imzasız  Word,  Excel  ve  PowerPoint  dokümanları.  Bunların  basit  çıktılarını  bile  iddianame  kabul  edilene  kadar  göremiyorsunuz.  Kendinizi  savunamıyorsunuz.  Duruşmalar  başlıyor,  bu  sefer  CD’nin  kendisi  sizden  saklanıyor.  Tutuklanmanız  üzerinden  neredeyse  2  sene  geçmesine  rağmen,  darbe  planlarına  tek  kanıt  olarak  gösterilen  CD’nin  adli  imajı  hala  size  verilmiyor.  CD’lerin  fotoğraflarını  istiyorsunuz,  fotoğraflar  bir  gazetede  çarşaf  çarşaf  yayımlanıyor,  ancak  mahkeme  size  vermeyi  kabul  etmiyor.    

Mahkemenin  delilleri  savunmadan  nasıl  sakladığını  anlatmadan  önce  bir  parantez  açalım.  Balyoz  davasına  adını  veren  ve  davanın  ana  delilini  teşkil  eden  belgeler  en  son  2003’de  kaydedildiği  iddia  edilen  bir  CD  içinde  yer  alıyor.  Bu  CD  ile,  bu  CD’deki  ana  belgeleri  içeren  bir  başka  CD  (11  ve  17  no.lu  olarak  anılan  CD’ler)  Baransu’ya  verilen  bavulun  içinden  çıktı.  Bavulda  bu  iki  CD  dışında  1nci  Ordu’dan  dışarıya  sızdırılmış,  dava  ile  doğrudan  ilgisi  olmayan  bir  yığın  gerçek  belge  ve  kimi  CD’ler,  11    ve  de  Mart  2003’de  Ordu’da  gerçekleşen  bir  seminerin  ses  kayıtları  vardı.    

Ancak  iddianameye  göre  suç  unsuru  içeren  tüm  belgeler,  11  no.lu  CD’de  yer  alıyor  (17  no.lu  CD  de  11  no.lu  CD’deki  belgelerin  bir  kısmı  kayıtlıydı).  İddiaya  göre  bu  iki  CD,  5-­‐7  Mart  2003’de  1nci  Ordu  Komutanlığı’nda  gerçekleşen  seminer  öncesi,  dönemin  Ordu  Komutanı  Çetin  Doğan  için  özel  olarak  hazırlanmış.  Bu  CD’lerin  üzerinde  el  yazısına  benzeyen  bir  yazı  ile  ‘Or.K.na’  (Ordu  Komutanına)  ve  ‘K.özel’  (Komutana  özel)  yazıyor.  Savcıların  iddiasına  göre  CD’deki  darbe  planları  seminerde  üstü  örtülü  bir  şekilde  müzakere  edilmiş.    

Dava  açısından  çok  önemli  bir  nokta  şu:  Bu  CD’ler  tek  oturumda  oluşturulmuş  (yani  bir  kez  dokümanlar  kaydedildikten  sonra  bir  daha  hiç  bir  ekleme  çıkarma  yapılmamış).  Bu  konuda  Emniyet  ve  TÜBİTAK  dahil,  tüm  bilirkişilerin  saptaması  aynı.  CD’lerin  kayıt  tarihi  Mart  2003’ü  gösteriyor,  içindeki  tüm  dokümanların  son  kayıt  tarihi  Mart  2003  ve  öncesi.  Kayıt  eden  kişiler  2003’de  görevli  kişiler  gibi  görünüyor.  Meşhur  Balyoz  planı  da  bir  Word  belgesi  halinde  bu  CD  içinde  kayıtlı.  Belgenin  altında  ‘Balyoz  Sıkıyönetim  Komutanı  Çetin  Doğan’  yazıyor.  Dolayısıyla,  dava  için  hayati  olan  soru,  bu  Balyoz  belgesini  ve  eklerini  içeren  CD’nin  gerçekte  ne  zaman  oluşturulduğu.    

Balyoz  CD’sinin  incelenmesi  3.  iddianame  kabul  edilene  kadar  engellendi  

Mahkeme  Birinci  Balyoz  iddianamesinin  okunmasının  hemen  akabinde,  11  Şubat  2011’de  163  sanık  hakkında  tutuklama/yakalama  kararı  aldı.    

Şimdi  mahkemenin  tutuklama  kararı  verdiği  günden  sekiz  ay  geriye  gidelim.    

Polis  ve  savcılık,  CD’lerdeki  bu  dijital  belgelerin  çıktılarını  aldı  ve  bu  çıktıları  tarayarak  klasörlere  koydu.  6  Temmuz  2010’da  iddianamenin  kabul  edilmesiyle  birlikte  nihayet  savunmaya  dava  klasörleri  verildi.  Böylelikle  soruşturma  başladığından  beri  ilk  defa  suç  konusu  CD’nin  içindeki  

                                                                                                                         11  Bu  CD’ler  arasında  şaibeli  olan  (16  no.lu  olarak  anılan)  bir  CD  daha  var.  Ancak  bu  CD’nin  içinde  ‘Balyoz’  ile  ilgili  belge  yok.    

10    

dijital  belgeleri  çıktılar  halinde  görmemiz  mümkün  oldu.  Zira  soruşturmanın  gizliliği  bahane  edilerek,  bu  belgeler  hiçbir  şekilde  savunmayla  paylaşılmamıştı.    

Biz  soruşturma  henüz  başlamadan  Taraf  gazetesinde  yayımlanan  belge  parçalarında  geçenlerden  (2006’da  kurulan  Türkiye  Gençlik  Birliği,  Haydar  Baş’ın  2005  tarihli  konuşmasından  birebir  alıntılar),  Balyoz  belgesine  adını  veren  dokumanın  2003’den  daha  sonraki  bir  tarihte  üretildiğini  biliyorduk.    Bu  belgeleri  hazırlayanların,  benzer  hatalar  yapmış  olabileceklerini  düşündük  ve  CD’nin  içindeki  dokümanların  içeriğini  tek  tek  inceledik.  Google  arama  motoruyla  yaptığımız  basit  (ama  günler  süren)  araştırma,  gerçekte  2003’de  oluşturulmadığını  kesin  olarak  teyit  ediyordu.  Örneğin,  darbecilerin  darbe  sonrası  el  koyacağı  ilaç  firmaları  listesi,  görünürde  sadece  2003’de  mevcut  olan  firmaları  sıralarken,  araya  2003’de  mevcut  olan,  fakat  ismi  2009’da  değişmiş  bir  firma  adı  karışmış.  2003’deki  adi  Yeni  İlaç  olan  bu  firmanın  adı,  Balyoz  listesinde  İtalyan  Recordati  Firması’nın  bu  şirketi  satın  alması  sonucu  2009’da  değişen  adıyla,  yani  Yeni  Recordati  İlaç  olarak  geçiyordu.  Oluşturulduktan  sonra    sonra  hiçbir  işleme  tabi  olmamış  (mühürlenmiş  gibi  düşünün),  yani  güncellenmemiş  2003  CD’sinden  2009  bilgisi  çıkıyordu!    Sözde  2003’deki  görev  yapmış  bir  subay  tarafından  (ki  bu  subay  2003  Ağustos’ta  emekli  olmuştu),  sözde  en  son  2003’de  kaydedilmiş  bu  liste,  sözde  Mart  2003’deki  seminer  öncesi  CD’ye  tek  bir  kerede  kaydedilmiş  ve  mühürlenmişti!  Balyoz  CD’sindeki  sahteciliği  gösteren  bu  tür  çelişkilerden  Aralık  2010’da  çıkan  ilk  kitabımızda  bahsetmiştik,  o  nedenle  burada  fazla  yer  ayırmayacağız.  Sadece,  belgelerin  en  erken  ne  zaman  hazırlanmış  olabileceğini  gösteren  bir  belgeden  bahsedeceğiz.    

Rütbesi  “düncellenip”  sınıfı  düncellenmeyen  subay  

11  numaralı  Balyoz  CD’sinde  kayıtlı  olan  ve  sözde  Oraj  planına  bağlı  olarak  2003’de  hazırlanmış  bir  görevlendirme  listesinde  (EK  I  LAHIKA-­‐4.doc)  herkes,  2003  tarihindeki  rütbesiyle  listelenmiş.  Şimdi  bir  subay  düşünün.  Bu  subay,  S.M.,  2003  senesinde  Havacı  Piyade  Üsteğmen.  Dolayısıyla,    2003’de  hazırlanmış  gibi  görünen  bu  belgede  Havacı  Piyade  Üsteğmen  olarak  listelenmiş  olması  gerekir,  öyle  değil  mi?  Ancak  bu  belgede  S.M.  ‘Havacı  Mühendis  Üsteğmen’  olarak  listeleniyor.    Rütbe  2003’deki  doğru  rütbesi,  ancak  sınıfı  2009’da  değişen  sınıfı,  yani  Mühendis!  Tıpkı  2003’deki  doğru  adı  Yeni  İlaç  olan  firmanın  2009’da  değişen  adı  ile  listelenmesi  gibi.  Geriye  dönük,  eski  tarihli  çok  sayıda  belge  üreten  çetenin  bu  gibi  hatalar  yapması  da  kaçınılmaz  oluyor.  Belgeyi  2009’da  hazırlayanlar,  subayın  rütbesini  “düncellemis”,  ancak  subayların  sınıf  değiştirmesi  çok  yaygın  olmadığından,  sınıfı  düncellemeyi  ihmal  edip  güncel  sınıfını  yazmış.12      

S.M.’in  Mühendis  sınıfına  geçişi  18  Ağustos  2009  tarihinde  gerçekliğini  göz  önüne  alırsak,  Balyoz  CD’sinin  en  erken    Ağustos  2009’de  oluşturulduğu    ortaya  çıkıyor.    

Şimdi  yeniden  mahkeme  sürecine  dönelim.  Duruşmalar  başlayınca  doğal  olarak  savunma,  Mahkemeden  inceleme  yaptırmak  için  bu  CD’lerin  birebir  kopyası  olan  adli  imajını  istedi.  Her  ne  kadar  CD’nin  içeriği  2003’de  oluşturulmadığını  ortaya  koysa  da,  savunma  CD’nin  adli  bilişim  incelemesinin  de  yapılmasını  istiyordu.  Temel  görevi  ‘maddi  gerçeği  ortaya  çıkarmak’  olan  Mahkeme,  gerekçe  göstermeden  bu  talebi  defalarca  reddetti.  Ta  ki,  Balyoz  kurgusu  tamamlanıp  

                                                                                                                         12  Düncelleme  kelimesini  Balyoz  literatürüne  kazandıran,  Yargıtay  tarafından  cezası  bozulan  sanıklardan  Abdurrahman  Başbuğ.    

11    

üçüncü  iddianame  kabul  edilene  kadar.  Zira,  ikinci  ve  üçüncü  iddianameler  kapsamında  tutuklamalar  planlanırken,  CD’nin  sahte  olduğunun  teknik  bir  inceleme  ile  de  ispatlanması  çetenin  işine  gelmezdi.    

Mahkeme  23  Kasım  2011’de  üçüncü  bir  iddianameyi  kabul  ederek  Balyoz  kurgusuna  143  kişiyi  daha  dahil  ediyor,  ve  bundan  hemen  bir  gün  sonra  sahte  Balyoz  CD’sini  inceleme  için  isteyen  sanıklara  vereceğini  bildiriyor!  Mahkeme  CD’nin  adli  imajının  savunmaya  verilmesini  kabul  ettiğini  bildirdiği  tarih,  24  Kasım  2011.13  Bu  zamanlamanın  kesinlikle  tesadüf  olmadığını  düşünüyoruz.    

CD’nin  içeriğinden  tamamen  bağımsız  olarak,  dijital  öğeler  üzerinde  yapılan  adli  bilişim  incelemesi,  CD’nin  sahte  olduğunu  hiçbir  tereddütte  yer  bırakmayacak  şekilde  ispatladı.  En  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen,  içine  hiçbir  ekleme  çıkarma  yapılmayan  CD’den  ilk  kez  Microsoft  Office  2007  ile  kullanılmaya  başlanan  Calibri,  Cambria  gibi  fontlar  çıktı!  Bunu  ilk  tespit  eden  ise,  cezaevinde  kısıtlı  koşullarda  bir  inceleme  yapan,  Balyoz  sanığı  Abdurrahman  Başbuğ.  Amerikan  Adli  Bilişim  Şirketi  Arsenal’in  ve  Yıldız  Teknik  Üniversitesi’nden  uzmanların  yaptığı  ayrı  ayrı  incelemeler,  Balyoz  CD’sin  2003’de  oluşturulmadığını  saptadı.  Balyoz  planının,  Calibri  fontuna  referans  taşıdığı,  cami  bombalama  krokilerinin  de  yine  ilk  kez  Microsoft  Office  2007  ile  kullanılmaya  başlanan  XML  şemalar  ile  çizildiği  ortaya  çıktı.    

Bu  arada  aynı  CD’den  çıkan,  ve  1nci  Ordu’ya  ait  gerçek  CD’lerden  bu  CD’ye  kopyalanmış,  gerçekten  2003’e  ait  dijital  belgelerin  hiçbirinden  bu  fontların  çıkmadığını  belirtelim.  Microsoft  2007  öğeleri,  sadece  davada  suç  kanıtı  olarak  gösterilen  Balyoz  belgelerinde  var.    

 

Resim  2:  ‘Balyoz  CD’si’  

Tek  oturumda  kaydedilen  ve  sözde  5  Mart  2003’de  oluşturulan  Balyoz  CD’si  

                                                                                                                         13  Duruşma  tutanakları,  24.11.2011  ESAS  NO:  2010/283  Celse  no.59  Sayfa  5.  

12  

Resim  3:  İlk  kez  Microsoft  Office  2007  ile  sürülen  Calibri  fontu  

Sahte  belge  çetesi  istemeden  sahtecilik  izleri  bırakmış.  Belgeler  2003’de  hazırlanmış  gibi  gözükmesi  için  çete,  belgelerin  son  kaydını  2003’de  geçerli  olan  eski  programlarla  yapmış.  Zira,  soruşturma  sırasındaki  inceleme  yapan  TÜBİTAK  uzmanları  da  ‘söz  konusu  belgelerin,  2002-­‐2003  tarihlerinde  mevcut  olan  yazılımlarla  yazıldığı  kanaatinde’  olduklarını  belirtmişti.  Çünkü  son  kayitlar  hep  eski  programlarla  yapılmış.  Ancak  çete,  bu  belgeleri  üretirken  belli  aşamalarda  yeni  programları  (Microsoft  Office  2007  ya  da  sonrası)  kullandığı  için,  belgeler  yeni  öğelerle  “kontamine”  olmuş.    Belgelere  bakınca  çıplak  gözle  görünmeyen  2007  öğeleri14,  bir  adli  bilişim  aracı  ile  ham  dosyaya  ulaşınca  görülüyor.  Bunu  örneklemek  için  davanın  ana  kanıtı  Balyoz  planını  seçtik    

Balyoz  davasına  adını  veren  belgede  Calibri  fontu  var    

BALYOZ  HAREKAT  PLANI.doc  isimli    Word  dokümanı,  Balyoz  davasına  adını  veren  belge.  Belgenin  en  altında  “Çetin  DOĞAN  Orgeneral  BALYOZ  Sıkıyönetim  Komutanı”  yazıyor.  

Üstverisine  göre  bu  belge  en  son  2  Aralık  2002’de,  saat  16:14’de  kaydedilmiş.  Belgenin  ilk  sayfasında  da  sağ  üst  köşede  bu  tarih  yazıyor.  İçinde  bulunduğu  11  numaralı  CD’nin  ise  5  Mart  2003’de  oluşturulmuş  gibi  göründüğünü  (ve  tek  oturumda  oluşturulan  bu  CD’ye  sonradan  hiçbir  ekleme  çıkarma  yapılmadığını)  söylemiştik.    

14  Bunun  bir  istisnası  CD’deki  Müzahir.xls  Excel  belgesi.  En  son  12  Şubat  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  bu  belgedeki  listeler  Calibri  fontu  ile  yazılmış  ve  bu  çıplak  gözle  görülebiliyor.      

!$"

-+A,9&l`!0;n^Gw&e;-PJ;F&!n;u}:.(6&T,2/&*+&A(#&A$3B$2$%"V&

01&8+2E+&$.2,&8,2,H,9&$%$@2$%"D&3$&.$&C+%/+A,#&12$H$8,2+6+),&v,#e+|&$.2"&I%(E%$92$&$@"2"#6$D&$H$)".$&EK%52+6+),&54+%+D&,2/&/+4&_,6%(A(B7&GBB,6+&<==i&,2+&A5%52+#&Y$2,8%,&B(#71#$&%+B+%$#A&7$H"3(%:&

-+A,9&j`&0;n^Gw&e;-PJ;F&!n;u}:.(6&.(/59$#"#"#&C$9&.(A3$A"&

14  

Bir  başka  örneği  de  sahte  belge  çetesinin  işlenmiş  suçları  nasıl  bu  davaya  yamamaya  çalıştığını  gösterdiği  için  buraya  taşıyacağız.    

Hrant  Dink  öldürüldükten  sonra,  adı  Balyoz  belgesine  ‘hedef’  olarak  kondu  

Yine  11  no.lu  CD’de  kayıtlı  olan  OPERASYON  TİMLERİ.doc  isimli  bir  Word  dokümanında  DÖKÜM,  TIRPAN,  TESTERE,  ORAK,  YUMRUK,  vs.  isimli  planlarla,  “Darbe  Karşıtı”  olarak  hedef  alınan  kişiler  ve  bu  planlarda  görev  alacak  personel  (yine  2003  yılındaki  rütbeleriyle)  listelenmiş.  Hedef  alınan  kişilerden  biri  ise  19  Ocak  2007’de  öldürülen  Hrant  Dink  olarak  görülüyor.    

Bu  Word  belgesi  üstverisine  göre  ilk  kez  7  Ocak  2003’de  oluşturulmuş,  son  kez  8  Ocak  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünüyor.  Sonra  da  sözde  5  Mart  2003’de  11  numaralı  CD’ye  aktarılmış.  Oysa  bu  belgenin  de  ham  dosyasında  tıpkı  Balyoz  planında  olduğu  gibi  Microsoft  Office  2007’e  ait  Calibri  fontuna  referans  var.    

Microsoft  Office’in  Türkiye’de  piyasaya  sürülmesi  Şubat  2007  yani,  Hrant  Dink’in  öldürülmesinden  bir  ay  sonra.  Demek  ki,  Dink’i  hedef  olarak  gösteren  bu  belge  Dink  öldürüldükten  sonraki  bir  tarihte  hazırlanmış  ve  belgeye  (ve  de  CD’ye)  2003’de  hazırlanmış  süsü  verilmiş.    

Bir  mahkeme  neden  bilirkişi  atamayı  reddeder?  

Sanıklar,  dijital  belge  sahteciliğini  ortaya  koyan  ABD,  Almanya,  ve  Türkiye’deki  bilirkişilerin  raporlarını  mahkemeye  sundu  ve  mahkemeden  kendi  tayin  edeceği  “bağımlı  ya  da  bağımsız”  herhangi  bir  bilirkişi  atamasını,  sahtecilikleri  bir  kez  daha  teyit  etmesini  talep  etti.  Zira,  teknik  olarak  Mahkeme,  savunmanın  sunduğu  bilirkişi  raporlarını  dikkate  almak  zorunda  değil.  Ancak  Mahkeme  sahteciliği  teyit  edecek  bilirkişiyi  atamayı  ısrarla  reddetti.  Mahkemenin  niyetinin  maddi  gerçekleri  ortaya  çıkarmaktan  ziyade,  sahte  belge  üreten  çetenin  sahteciliklerini  örtbas  etmeye  çalıştığı  açık.    

Cımbızla  çelişki  çeken  Mahkeme’nin  gerekçe  uydurması  

Şimdi  duruşmalara  ara  verip,  Mahkemenin  gerekçeli  kararına  bakalım.  En  son  2003’de  kaydedilen  Balyoz  CD’sinden  çıkan  2009’a  kadar  uzanan  bilgiler  için  Mahkeme  ne  dedi?    

Mahkeme,  sanıkların  defaatle  dile  getirdiği  ve  belgelediği  yüze  yakın  tarih  tutarsızlığı  arasından  tek  bir  tanesini  cımbızla  çekti  ve  bir  “açıklama”  getirmeye  çalıştı.  Mahkemenin  özenle  seçtiği  örnek,  adı  resmen  2007’de  değişen,  ancak  daha  önce  de  fiilen  kullanılan  bazı  sokak  isimleri  ile  ilgili.    

“Savunmalarda  2003  yılında  tanzim  edildiği  iddia  edilen  keşif  ve  plan  krokilerindeki  sokak  isimlerinin,  bu  sokaklara  resmi  olarak  2007  yılından  sonra  verildiği,  bildirilmekle  krokilerin  sokaklara  resmi  olarak  bu  isimler  verildikten  sonra  çizildiği  iddia  edilmiş  ise  de  ,  bu  sokakların  isimlerinin  halk  arasında  açık  kaynaklarda  da  görüleceği  üzere  resmiyete  çevrilmezden  önceki  isimleriyle  40-­‐50  yıldır  kullanıldığı,  o  tarihlerde  gayrımenkul  satış  ilanlarının  fiilen  kullanılan  isimlerle  verildiği,  bu  isimlerle  gazetelerde  haberlerin  yapıldığı,  keşif  yapılıp  krokiler  çizildiğinde,  oraya  giden  kişilerin  de  doğal  olarak  orada  oturan  ya  da  

15  

çalışan  insanlarla  veya  esnafla  konuşmuş  olması  nedeniyle  halk  arasında  kullanılan  ve  sonrasında  karışıklığın  önlenebilmesi  için  fiilen  kullanılan  sokak  isimlerinin  resmi  isimler  olarak  bu  sokaklara  verildiği,  anlaşılmakla  bu  yöndeki  savunmalara  da  itibar  edilmemiştir.  “  

Yani,  sonradan  resmileşen  sokak  isimleri,  fiilen  eskiden  de  kullanıldığı  için,  2003  tarihli  CD’den  çıkan  krokide  bu  isimlerin  olması  normalmiş.    

Mahkemenin  bu  argümanı  başka  tek  bir  örnek  için  kullanabilmesi  mümkün  değil.  Yeni  İlaç’ın  İtalyan  Recordati  tarafından  satın  alınıp  2009’da  adının  değişeceği  2003’de  halk  tarafından  biliniyordu  da,  o  yüzden  mi  2003’de  yeni  adı  kullanılıyordu?  Benzer  şekilde,  2003’de  adı  Sultangazi  hastanesi  olan  hastanenin,  2008’de  Medikal  Park  grubu  tarafından  satın  alınacağı  halk  arasında  beş  sene  öncesinden  biliniyordu  da,  o  yüzden  mi  2003  tarihli  Balyoz  belgesinde  adı  Medikal  Park  Sultangazi  olarak  geçiyordu?    

Burada  Mahkemenin  kötü  niyetini  görmemek  mümkün  değil.  Bir  kaç  sanığın  dile  getirdiği  bir  konuyu  (değişen  sokak  isimleri),  kendince  açıklayabildiği  için  seçti,  ve  tek  bu  örnek  üzerinden  savunmaya  neden  itibar  etmediğini  açıkladı.  Çünkü  mahkemenin  bu  çelişkileri  sahtecilik  haricinde  bir  nedenle  açıklayabilecek  hali  yok.    

Sahteciliği  örtbas  etmek  için  cambazlık  yapan  Mahkeme,  doğru  olmadığını  bildiği  halde  gerekçesinde  muğlak  bir  şekilde  “güncelleme”  lafını  da  geveledi.    

Oysa  CD’nin  tek  oturumda  oluşturulduğu  gerçeğini,  sonradan  içine  hiç  bir  ekleme  çıkarma  yapılmadığı  gerçeğini,  TÜBİTAK  ve  Emniyet  bile(!)  tespit  etmişti.  Sonradan  ekleme  çıkarma  olmadığına  göre,  CD  2003’de  oluşturulmamış,  bu  kadar  basit.    

Biz,  basında  bütün  sahtecilik  kanıtlarını  “güncelleme”  savına  sarılarak  açıklamaya  çalışanlar  için  basit  bir  şema  geliştirmiştik.  Bu  şemayı  kitabın  ikinci  bölümünde  görebilirsiniz.    

Kısacası,  mahkemenin  gevelediği  gibi  belgeler  güncellenmiş  olsaydı,  belgeleri  2003  yılında  görevli  subaylar,  2003  yılındaki  rütbeleri    ile  hazırlamış  gibi  görünmezdi.  Belgelerin  son  kayıt  tarihi  2003’ü  değil,  güncellendiği  tarihi  gösterirdi.  Bir  kerede  oluşturulan  (yani  mühürlenmiş)  Balyoz  CD’sinin  oluşturulma  tarihi  de  2003  olarak  gözükmezdi.    

Tüm  bunlar  duruşmalarda  defalarca  dile  getirildiği  için  Mahkemenin  bunu  bilmezden/anlamazdan  gelmesi,  ancak  sahtecilikleri  örtbas  etme  güdüsü  ile  açıklanabilir.  Başka  izahı  yok.      

Mahkemenin  açık  kaynak  uydurması  

Gelelim,  Mahkemenin  CD’den  çıkan  Microsoft  Office  2007  öğeleri  ile  ilgili  tamamen  uydurma  gerekçesine:15    

“Ayrıca  bizzat  Microsoft’un  açık  kaynaklarda  verdiği  bilgiye  göre  microsoft  officenin  önceki  versiyonları  kullanılmak  suretiyle  bir  veri  hazırlandığında,  hazırlanan  veriyi  yeni  versiyon  bir  program  ile  açılmaya  çalışıldığında  bilgisayarın  otomatik  olarak  açmaya  çalıştığı  ve  eski  

15  Gerekçeli  Karar,  sayfa  1039.  

16    

tarihli  veriyi  sanki  açılma  tarihindeki  yeni  versiyonu  ile  yazılmış  gibi  dönüştürerek  açabileceğini,  bu  nedenle  somut  olarak  2003  yılında  yazılmış  olan  bir  word  belgesinin  2007  yılında  yeni  versiyon  yüklü  bir  bilgisayarda  açıldığında  bu  2003  tarihinde  yazılmış  olan  belgenin  sanki  2007  yılında  hazırlanmış  ve  yazılmış  gibi  görüneceğinin  belirtildiği,  bu  hususun  huzurda  dinlenen  uzman  kişilerce  de  doğrulandığı,  ...”    

Mahkemenin  sözde  Microsoft’un  açık  kaynaklarından  öğrendiğine  göre,  2003’de  hazırlanan  bir  Word  belgesi,  2007  yılında  yeni  versiyon  ile  açılırsa,  belge  2007’de  hazırlanmış  gibi  görünebilirmiş!    

Mahkemenin  bu  iddiası,  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  ve  tek  oturumda  CD’ye  aktarılan  Balyoz  belgeleri  için  geçerli  değil.  Maddeler  halinde  sıralayalım.    

-­‐ Son  kayıt/  son  değişiklik  tarihi  2003’u  gösteren  bir  belgede,  eğer  sahtecilik  yoksa,  Office  2007’ye  ait  ögeler  (Calibri  fontu)  bulunamaz.      

-­‐ 2003’de  oluşturulan  bir  belge  Office  2007  ile  açıldığı  zaman,  ancak  ve  ancak  değişiklikler  kaydedilirse  Microsoft  Office  2007  ögelerini  taşır.  O  durumda  da  belgenin  son  kayıt  tarihi  2003’u  değil,  en  son  ne  zaman  kaydedildiyse  (yani  2007  sonrası),  o  tarihi  gösterir.    

-­‐ Balyoz  belgelerinin  son  kayıt  /  son  değişiklik  tarihleri  2003  ve  öncesini  gösteriyor.  Bu  tarihlerin  belgelerin  gerçek  son  kayıt  /  son  değişiklik  tarihlerini  yansıtması  mümkün  değil.  İçinde  Office  2007  ögelerini  barındıran  belgelerin  son  kayıt  /  son  değişiklik  tarihi  en  erken  2007  olabilir.  

Bilirkişi  atamayı  reddeden  mahkemenin,  gerekçesine  açık  kaynak  uydurma  çabası  son  derece  komik.    Daha  da  vahimi,  Mahkemenin  bu  uydurmasının  “huzurda  dinlenen  uzman  kişilerce  doğrulandığını”  yazması.  Bu  kesinlikle  doğru  değil;  mahkeme  alenen  yalan  söylüyor.    

 

Savunmaya  verilmeyen  CD  fotoğrafları,  cemaatin  gazetesinde  yayımlandı  

Balyoz  Mahkemesi  Balyoz  CD’lerinin  ön  yüzlerinin  fotoğraflarını  bile  savunmadan  resmen  kaçırdı.  Evet,  CD’lerin  basit  fotoğraflarından  bahsediyoruz.    

Mahkemenin  bir  ara  kararından  okuyalım.  Ömer  Diken  şöyle  diyor:16      

“Bir  kısım  sanıklar  müdafilerinin  adli  emanette  bulunan  19  adet  CD’nin  fotoğraflarının  ve  imajlarının  verilmesi  yönündeki  talepleri  ile,  CD’ler  üzerinde  yeniden  bilirkişi  incelemesi  yapılmasını  talep  edilmiş  ise  de  daha  önceden  gerek  Cumhuriyet  Başsavcılığınca  gerek  Askeri  Savcılıkça  bilirkişi  incelemelerinin  yapılmış,  bilirkişilerce  CD’lerin  yazımı  ve  içerikleri  konusunda  çeşitli  görüşlerinin  dile  getirmiş  olması,  CD  içeriklerindeki  evrakın  dökümünün  dava  dosyalarında  yer  alması  nedeniyle  bu  aşamada    bilirkişiden  yeniden  rapor  alınması  ve  CD’lerin    fotoğraflarının  ve  imajlarının  verilmesi  taleplerinin  reddine  (…)  oy  birliği  ile  karar  verilmiştir”  

                                                                                                                         16  6  Ocak  2011  tarihli  4.  Celse  tutanağı,  sayfa  7.  

17    

Mahkeme  CD’lerin  fotoğraflarını  savunmaya  vermezken  fotoğraflar  Zaman  gazetesinde  çarşaf  halinde  yayımlandı.17  Bu  karardan  üç  gün  önce  Zaman  gazetesi  CD’lerin  fotoğraflarını  ilk  sayfadan  verdi.    

 

Resim  6:  Zaman,  3  Ocak  2011  

Resimlerde  “sırıtan”  iki  CD’yi  görebiliyor  musunuz?    

Zaman  gazetesinin  ilk  sayfasında  sarı  renkli  gibi  görünen  CD’ler,  gerçek,  2003’e  ait  ve  1nci  Ordu’dan  dışarıya  sızdırılmış  CD’ler.  Bu  CD’lerde  hiç  bir  suç  unsuru  yok.  Balyoz  planlarını  içeren  ve  içinden  Microsoft  Office  2007  öğeleri  çıkan  CD’ler  ise  TDK  marka  iki  CD.  11  no.lu  CD  resmin  ortasında  yer  alıyor,  üzerinde  ‘K.özel’  yazan  17  no.lu  CD  ise  sol  üst  köşede  görülüyor.    

CD’lerin  fotoğraflarının  hikayesini  ve  dava  açısından  önemini  ileride  detayıyla  yazacağız.  Burada  sadece  bir  sinopsisini  verelim.    

Fotoğraflar,  Zaman’ın  ilk  sayfasinda  yayımlanmasının  ardından  nihayet  Nisan  2011’de  savunmaya  verildi.  Hem  Amerika’dan  hem  Türkiye’den  grafoloji  uzmanlarının  yaptığı  inceleme  sonucunda  bu  

                                                                                                                         17  Zaman,  ‘İşte  Balyoz  planının  kozmik  CD’leri,’  3  Ocak  2011.    

18    

iki  CD’nin  üzerindeki  el  yazısı  gibi  görünen  yazıların  da  sahte  olduğu  ortaya  çıktı.  Yazılar,  (daha  sonra  Baransu’nun  bavulundan  çıkacak  olan)  Süha  Tanyeri’ne  ait  el  yazısı  not  defterinden  faydalanılarak  makina  marifetiyle  CD’lerin  yüzeyine  aktarılmış.  İşin  ilginç  yanı,  yazılar,  bu  defterden  seçilmiş  karakterlerle  birebir  örtüşmesine  rağmen,  hem  CD’ler  üzerindeki  hem  de  not  defterindeki  yazıları  inceleyen  Emniyet  Kriminal,  yazıların  makina  ürünü  olduğundan  ya  da  defterdekilerle  birebir  örtüşmesinden  hiç  bahsetmedi  ve    sadece  ‘CD  üzerindeki  yazıların  Süha  Tanyeri’nin  el  ürünü  olmadığı’  yönünde  rapor  verdi.18    

Savunma,  aynı  sonuca  varan  bir  Türkiyeli  diğeri  Amerikalı  iki  bilirkişi  raporunu  mahkemeye  sundu,  ve  mahkemeden  bu  sahteciliği  teyit  etmesi  için  bir  bilirkişi  atamasını  istedi.  Mahkeme  bu  yöndeki  talepleri  de  sistematik  olarak  reddetti.    

Mahkemenin  gerekçeli  kararına  gelince;  Balyoz  CD’leri  üzerindeki  sahte  yazılar  ile  ilgili  tek  bir  kelime  açıklama  yapma  çabası  dahi  yok.    

 

Mahkeme  Başkanı  ya  dosyadan  bihaber,  ya  da  delil  karartanları  savunuyor    

Soruşturma  safhasında  detayıyla  anlatacağız;  askeri  savcılığın  Beşiktaş  Adliyesi’ne  aynı  anda  ilettiği  iki  ayrı  CD’de  iki  farklı  rapor  var,  ve  raporlardan  savunmanın  lehine  olan  (Hakan  Erdoğan  tarafından  hazırlanan)  rapor,  adliyeye  girer  girmez  buhar  oldu.  Bu  rapor,  Balyoz  belgelerinin  1nci  Ordu  bilgisayarlarında  izine  rastlanmadığını  tespit  ediyordu.  

Hem  sanıklar  hem  de  avukatların  bu  konudaki  itirazlarını  bildirmeleri  üzerine  Mahkeme  Başkanı  bu  kayıp  rapor  için:  “Şimdi  geçen  duruşmada  bu  Yüzbaşı  Hakan  Erdoğan’ın  raporu  konusunda  itirazlar  olmuştu.  Ben  onu  inceledim,  Heyetimiz  onu  inceledi.  Klasör  48,  dizi  483’te  CD  var”  dedi.19    

Ancak  Başkan’ın  dosyada  dediği  CD,  Ahmet  Erdoğan’ın  raporunu  barındıran  CD.  Hakan  Erdoğan’a  ait  rapor  dosyada  yok.  Mahkeme    Başkanına  bu  tane  tane  anlatılınca,  Başkan:  

“Burada  polis  memurlarına  bir  CD  teslim  edilmiş.  Bu  CD  nerede  kayboldu,  dosyada  yok  demişti.  Ben  CD’nin  klasör  48,  dizi  483’te  olduğunu  söyledim.  İçeriğinde  de  ben  raporu  göremedim.  İçeriğinde  Ahmet  Erdoğan’ın  raporu  var.  Ama  onu  uzman  bir  kişiye  açtırabiliriz.  Ben  belki  açmasını  bilememişimdir.  Birkaç  noktayı  denedim  Ahmet  Erdoğan’ın  raporunu  açtım,  fakat  Hakan  Erdoğan’ın  raporunu  açamadım.  Açsak  da  aslını  nasıl  olsa  Askeri  Savcıdan  isteriz  diye  çok  da  üzerinde  durmadan  ara  kararını  aldık  arkadaşlarla  bu  konuyu.  Ara  kararında  Askeri  Savcılığa  yazdık.  Cevabı  bekliyoruz.”  

Oysa  Heyet  dosyayı  incelese  görecek;  polis  memurlarına  bir  değil,  iki  CD  teslim  edildi.20  İki  farklı  rapor,  iki  ayrı  CD  içinde.  Başkan’ın  ısrarla  dosyada  olduğunu  söylediği  CD,  Ahmet  Erdoğan’ın  

                                                                                                                         18  Benzer  bir  sahtecilik  Kafes  davasında  da  olmuşu.  CD  içinde  yer  alan  taranmış  dokümanındaki  imzanın,  Levent  Bektaş’a  ait  olmadığı,  makina  marifeti  ile  taklit  edildiği  Emniyet’in  dikkatinden  kaçmış  (!)  ancak  daha  sonra  Adli  Tıp  ve  başkaca  grafoloji  uzmanlarınca  tespit  edilmişti.    19  Balyoz  Davası  35.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  2  Mayıs  2011,  sayfa  22.  20  Tutanak  Ek  Klasör  no.  26,  Dizin  no.  324’de  görülebilir.  

19    

raporunu  barındıran  CD;  doğal  olarak  açıldığı  zaman  içinde  Hakan  Erdoğan’ın  raporu  görünmüyor  (Başkan  “açamadım”  diyor,  ancak  “göremedim”  demek  istiyor  herhalde).  Çünkü  Hakan  Erdogan’ın  raporu  ayrı  bir  CD’nin  içinde  ve  de  kayıp.  

Avukatlar  durumu  izah  etmeye  çalışıyor,  Başkan  ısrarında  devam  ediyor,  “CD’ler  dosya  içerisinde  klasör  48,  dizi  483  yanlış  hatırlamıyorsam.  Buraya  not  aldım.  Orada  var  o  CD’ler”  diyor.  

Mahkeme  başkanı,  (ya  dosyayı  incelemediğinden,  ya  da  rapor  yok  eden  savcıları  korumak  istediği  için)  ertesi  celsede  şöyle  dedi:21      

“Yani  Cumhuriyet  Başsavcılığının  CD’yi  dosyadan  çıkarma  diye  bir  olayı  olmamıştır.  CD  dosyalara  konmuş  iddianamede  söz  edilmemiş.  Sizin  dediğiniz  o  ama  Askeri  Savcılığın,  polisler  kanalı  ile  gönderdiği  CD  dosya  içerisinde  mevcut.  İçeriğini  de  ayrıntılı  incelemek  gerekir.  Ben  konu  ile  uğraşmadan  doğrudan  arkadaşlarla  görüşüp  raporun  aslına  uygun  onaylı  örneğini  isteme  yolunu  seçtik.”  

Rapor  kayıp  olmasa  ve  CD  dosya  içinde  olsa  (varlığını  şans  eseri  keşfeden  savunmanın  talebi  üzerine)  neden  1  yıl  4  ay  sonra  askeri  savcılıktan  raporun  aslına  uygun  onaylı  örneği  istensin?    

Görünürde  yargılama  bu  şekilde  aylarca  devam  etti.  Her  celsede  hakimler  üşenmeden  kostümlerini  giyip  duruşma  salonuna  geldi,  savunma  her  celsede  Balyoz  belgelerindeki  sahtecilikleri  tek  tek  ortaya  koydu.  Ve  mahkeme  her  ara  kararında  tutukluluğun  devamına  karar  verdi.    

35nci  celsede,  İzzet  Ocak’ın  savunmasının  sonuna  doğru  şöyle  diyor:22  

 “Zaman  zaman  aklıma  şöyle  geliyor,  yani  Mahkeme  Heyeti  olarak  sizler  bu  anlattıklarımızı  artık  bütünü  ile  yaşadınız.  Çirkinlikleri,  iftiraları,  yalan  yanlış  kumpasları  amiyane  tabir  ile  bağışlayın  gördünüz.  Günlerdir  bunlar  burada  yansıtılıyor.  Ben  sizden  mesela  şöyle  bir  şey  beklerdim  yani.  Efendim  1  dakika  arkadaşlarım  biz  arkaya  çekiliyoruz,  bir  ara  karar  vereceğiz,  biraz  sonra  Savcı  2  Üyeniz  ile  beraber  zatıaliniz  salondan  tekrar  içeri  geliyorsunuz,  evet  arkadaşlar  ya  bizde  bu  güne  kadar  şartlandık  ya  da  bize  bazı  şeyler  söylendi  şu  oldu  bu  oldu  tırnak  içinde  isterseniz  söyleyeyim,  bunları  ama  artık  kral  çıplak  her  şey  ortada,  artık  bu  tiyatro  kaçıncı  yok,  bugün  kaçıncı  duruşma  günü  bir  tiyatronun  2  ya  da  3  perde  olur,  artık  22-­‐24  perdeden  de  Başkan  olarak  ben,  2  Üyem,  Savcım  da  artık  yok  be.”    

 

2.1.2    Serbest  atışın  doruk  noktası:  Balyoz  Mahkemesine  göre  darbe  neden  gerçekleşmemiş?    

2003’de  planlandığı  iddia  edilen  darbenin  neden  gerçekleşmediği  sorusu,  hukuken  oldukça  önemli.  Çünkü  Yeni  Türk  Ceza  Kanununun  35.  Maddesine  göre  “Kişi,  işlemeyi  kastettiği  bir  suçu  elverişli  hareketlerle  doğrudan  doğruya  icraya  başlayıp  da  elinde  olmayan  nedenlerle  tamamlayamaz  ise  teşebbüsten  dolayı  sorumlu  tutulur.”    

                                                                                                                         21  Balyoz  Davası  36.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  3  Mayıs  2011.  22  Balyoz  Davası  35.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  2  Mayıs  2011.  

20    

Yani,  davada  sanıkların  ceza  alması  için  sözde  Balyoz  darbesini  ellerinde  olmayan  nedenlerle  gerçekleştirememiş  olmaları  gerekiyor.  Çünkü  kanunun  36.  Maddesi  “Fail,  suçun  icra  hareketlerinden  gönüllü  vazgeçer  veya  kendi  çabalarıyla  suçun  tamamlanmasını  veya  neticenin  gerçekleşmesini  önlerse,  teşebbüsten  dolayı  cezalandırılmaz”  diyor.      

Dolayısıyla,  Balyoz  davasında  ortaya  konması  gereken,  iddia  edilen  darbenin  neden  gerçekleşmediği.  Bu  sorunun  yanıtı  gerçekte  çok  basit.  Balyoz  diye  bir  darbe  planı  olmadığı  için,  ve  bu  plan  en  erken  2009’da  üretildiği  için,  böyle  bir  darbenin  2003’de  gerçekleşmesi  söz  konusu  değil.  Ancak,  kurgu  bir  planın  neden  gerçekleşmediğinin  de  kurgulanması  gerekiyor.  Bunun  için  iddianame,  dönemin  Kara  Kuvveti  Komutanı  Aytaç  Yalman’a  ‘darbe  önleyici’  rolünü  biçmiş.23      

Yalman’a  bu  rolü  uygun  gören  savcıların,  soruşturma  sırasında  Yalman’ın  ifadesine  başvurmamasını,  kendisine  bu  konuda  tek  bir  soru  dahi  sormamasını  şimdilik  bir  kenara  bırakalım.  İşin  ilginç  tarafı,  iddianamenin  kabulünden  bir  gün  önce  Zaman  gazetesinde  “Eski  kuvvet  komutanları  Orgeneral  Aytaç  Yalman,  Oramiral  Özden  Örnek  ve  Orgeneral  İbrahim  Fırtına'nın  isimleri  de  şüpheli  sıfatıyla  iddianameye  dahil  edildi”  diye  yazdı.24    

 

Resim  7:  Zaman  gazetesi,  5  Temmuz  2010,  sayfa  3  

                                                                                                                         23  Birinci  Balyoz  İddianamesi,  sayfa  384.  24  Zaman,  ‘Fırtına  ve  Örnek’ten  sonra  Yalman  da  Balyoz  şüphelisi,’  5  Temmuz  2010,  sayfa  1  ve  3.  Aynı  haberin,  bir  gün  önce  Star  gazetesinde  de  yer  aldığını  görüyoruz.    

21    

6  Temmuz  2010’da  kabul  edilen  iddianamede  ise  Yalman  şüpheli  değil,  darbeyi  önleyen  kişi  olarak  yer  aldı!  Bu  tür  davalarda  iddianame  ile  ilgili  detayların  ilgili  mahkemelerce  kabulünden  önce  kimi  medyaya  sızdırıldığını  göz  önüne  alırsak,  bu  haberlerin  yanlış  bilgiden  kaynaklaması  bize  pek  olası  gözükmüyor.  Bu  tip  bir  haberin  Yalman’a  bir  göz  dağı  verme  işlevini  görmüş  olması  gayet  mümkün.    

Duruşmalara  geri  dönelim.  Savcıların  teyit  etme  ihtiyacını  hiç  hissetmediği  bu  iddia  karşısında  savunma,  Mahkemeden  Aytaç  Yalman’ın  tanık  olarak  dinlenmesini,  kendisine  Balyoz  darbesini  engelleyip  engellemediğinin  sorulmasını  talep  etti.  Mahkeme  ise  bu  talebi  sürekli  olarak  reddetti.  ,  Savunma  benzer  şekilde,  tanıklığını  önemli  gördüğü  dönemin  Genelkurmay  Başkanı  Hilmi  Özkök’ün  de  mahkemede  dinlenmesini  talep  etti,  fakat  Mahkeme  yine  kabul  etmedi.    

Düşünün  ki  davanın  kurgusunda  en  önemli  noktalardan  biri  (belgelerin  sahteliğinden  bağımsız  olarak),  darbenin  neden  gerçekleşmediği.  Mahkemenin  kabul  ettiği  iddianameye  göre  buna  Yalman  engel  olmuş.  Yalman,  mahkemede  ‘Benim  Balyoz  planından  hiç  haberim  olmadı,  dolayısıyla  gerçekleşmesine  de  ben  engel  olmadım’  dese,  Balyoz  davası  çökecek.  Bunu  bilen  mahkeme,  defaatle  talep  edilmesine  rağmen,  Yalman’ın  dinlenmesini  reddetti.    

Yalman’ı  tanık  olarak  dinlemeyi  reddeden  Mahkeme,  gerekçeli  kararında  bu  iddiada  ısrarcı  olamamış,  onun  yerine  serbest  atışın  sınırını  zorlamış.  Mahkemenin  gerekçeli  kararına  göre,  Balyoz  darbesinin  gerçekleşmemesinin  nedeni  Çetin  Doğan’ın  geçirdiği  kalp  ameliyatı  imiş!  Mahkeme  Balyoz  darbesinin  neden  gerçekleşmediğini  açıklamak  için  iddianamede  bile  olmayan  bir  neden  uydurmuş;  kalp  ameliyatı:25  

“(...)  2003  Yılı  Mayıs  ayında  sanık  Çetin  Doğan’ın  kalp  ameliyatı  olması  ve  Ağustos  2003  de  emekli  edilmesi  gibi  nedenlerle  sanık  Çetin  Doğan  liderliğindeki  cunta  yapılanmasının  darbe  harekatını  ellerinde  olmayan  nedenlerle  tamamlayamadığı  ...”  

Bir  kere,  ameliyatın  Mayıs  2003’de  gerçekleştiği  doğru  değil.  Madem  bu  kadar  ciddi  bir  iddia  var  (aksi  takdirde  sanıklar  darbeden  gönüllü  vazgeçmiş  olacaklar!)  doğru  ameliyat  tarihini  kayda  geçelim:  31  Mart  2003.    

Ayrıca  Mahkemenin  yazdığı  gibi  Ağustos  2003’de  Doğan  emekli  edilmedi,  emekli  oldu.  Mahkemenin  ima  ettiği,  göreve  devam  etmesi  gerekirken  emekli  edildiği  yönünde.  Oysa  Doğan’ın  Ağustos  2003’de  Ordu  Komutanlığı’nın  tamamlamasının  ardından  açık  kadro  (Kara  Kuvvetleri  Komutanlığı)  bulunmaması  nedeniyle  emekli  olacağı  seneler  öncesinden  biliniyordu.26  

Daha  da  önemlisi,  Mahkeme  Mayıs  ya  da  Ağustos’ta  darbeden  “gönülsüzce”  vazgeçildiğini  iddia  ederken,  neden  sanıkların  harıl  harıl  dijital  darbe  belgesi  hazırlamaya  devam  ettiklerini  açıklamıyor.  Örneğin,  Eskişehir’de  “bulunan”  flaş  bellekteki  bir  Oraj  belgesi,  sözde  en  son  6  Kasım  2003’de  kaydedilmiş  (son  kaydeden  kullanıcı  adında  adı  geçen  kişi  o  tarihte  İngiltere’de,  o  da  ayrı  bir  konu!).  

Balyoz  Mahkemesi  bu  şekilde  debelenmesi  ile  ‘gerekçesi  olan’  bir  karar  vermediğini,  verilen  karara  ‘gerekçe  uydurduğunu’  gösteriyor.                                                                                                                              25    Gerekçeli  Karar,  sayfa  1022.  26  Bu  doğrultuda  dönemin  Genelkurmay  Başkanı  Hilmi  Özkök’ün  13ncu  Ağır  Ceza  Mahkemesinde  verildiği  ifadesi  de  var.    

22    

Demokrat  Yargı  Yönetim  Kurulu  Üyesi,  Diyarbakır  Hakimi  Faruk  Özsu,  sahte  delil  tartışmalarının  fuzuli  olduğunu,  zira  davadaki  “teşebbüs”  yorumunun  tek  başına  kararı  çökerttiğini  değerIendiriyor.27  Özsu,  Mahkemenin  bu  konudaki  gerekçesi  için  şunu  yazdı:28    

“Gerekçe  öylesine  problemli  ki,  doğrusu  ben  mahkemenin  “tekleyen  kalpli  teşebbüs  yorumu”  ile  hepimizi  güldürmeyi  amaçladığı  gibi  bir  hisse  kapıldım.    (...)  Ancak  şaşırtıcı  olan,  davayı  çöpe  gönderecek  derecede  yaşamsal  bir  hukuki  problem  olan  “teşebbüs”  bahsinde,  kamuoyunda  neden  yoğun  bir  tartışma  çıkmadığı...  Zira  ne  Yalman/Özkök’ün  çekingenlikleri  ne  de  Çetin  Doğan’ın  kalbinin  teklemesi  2003’te  kendiliğinden  biten  bir  süreçte  “teşebbüs”  bulunduğunu  kabüle  imkan  verir.  Ve  dolayısıyla  ortada  açık  bir  “cezasızlık  hali”  var.  Bu  dakikadan  sonra  delil  tartışması  yapmak  da  laf-­‐ı  güzaftır.”  

Hukuki  açıdan  delil  tartışması  gereksiz  görülse  de,  sahte  delil  üreten  çetenin  varlığını  göstermesi,  ve  bu  çete  ile  işbirliği  içinde  olan  emniyet  ve  yargı  mensuplarını  göz  önüne  sermesi  açısından  biz  bu  tartışmayı  önemli  buluyoruz.  

 

1.2.3      İkinci  ve  üçüncü  iddianameler  

Birinci  iddianame  kapsamında  Balyoz  duruşmaları  devam  ederken  (ve  çetenin  ‘Yeni  Recordati’  ve  benzeri  hataları  sayesinde  Balyoz  CD’nin  2003’de  hazırlanmadığı  kanıtlanmışken,  önce  6  Aralık  2010’da  Gölcük  Donanma  Komutanlığı’nda,  sonra  27  Nisan  2011’de  Emekli  Hava  Albay  Hakan  Büyük’ün  Eskişehir’deki  evinde  arama  yapıldı  ve  yeni  dijital  “deliller”  bulundu.  Böylelikle  sırasıyla  Haziran  ve  Kasım  2011’de  ikinci  ve  üçüncü  Balyoz  iddianameleri  ile  toplam  171  kişi  daha  Balyoz  kurgusuna  dahil  edildi.    

Gölcük’te  kullanımdan  kalkmış  sabit  diskteki  dijital  belgeler,  ağırlıklı  olarak  denizcilerin  dahil  edildiği  üçüncü  iddianamenin,  Eskişehir’de  bulunan  flaş  bellek  ise  sanıkların  çoğunluğunu  havacıların  oluşturduğu  ikinci  iddianamenin  temel  kanıtlarını  oluşturdu.    

Bu  gelişmeler  birinci  iddianame  kapsamında  duruşmalar  devam  ederken  yaşandığı  için,  yeni  dijital  delillerin  nasıl  bulunduğunu,  delillerdeki  sahtecilikleri,  ve  mahkemenin  tavrını  bu  bölümde,  fakat  iki  ayrı  iddianame  için  alt  başlıklar  halinde  ele  alacağız.    

 

Gölcük  belgeleri    

İsimsiz  bir  ihbar  üzerine  Gölcük  Donanma  Komutanlığı’nda  6  Aralık  2010’da  arama  yapıldı.    

Aramada  neler  bulunduğuna  geçmeden  önce,  aramanın  üzerinden  hemen  beş  gün  sonra  (daha  tespit  tutanaklarının  hazır  olmasına  üç  hafta  varken)  Zaman’ın,  Gölcük’ten  çıkan  belgelerle  nasıl  

                                                                                                                         27  Orhan  Gazi  Ertekin,  ‘Yeni  demokrasi'nin  iflası.’  Radikal  İki,  4  Ağustos  2013.  28    Faruk  Özsu,  ‘Balyoz:  'Yeni  Yargı'nın  çöküşü,  ’Radikal  İki,  13  Ocak  2013.  

23    

yeni  iddianameler  yazılıp  davalar  açılacağı  hakkında  bilgilendirdiğini  kayda  geçelim.29  Bu  konuya  üçüncü  bolümde  geri  döneceğiz.    

Gölcük’ten  ne(ler)  çıkmadı?  

Gölcük’ten  neler  çıkmadığını  anlamak  için,  Zaman’ın  22  Ocak  2011  tarihli  haberine  bakalım:    

“Gölcük  Donanma  Komutanlığı'nda  ele  geçirilen  9  çuval  belge,  Balyoz'un  bir  darbe  planı  olduğunu  net  şekilde  ortaya  koydu.  Gizli  bölmeden  çıkan  deliller  arasında,  Çetin  Doğan'ın  'imzasız'  diye  inkâr  ettiği  11  No'lu  Balyoz  CD'sindeki  bazı  belgelerin  ıslak  imzalı  orijinalleri  de  var.”    

Aynı  gün,  Zaman’dan  Abdülhamit  Bilici,  ‘Harvard,  Rodrik'e  şimdi  ne  diyecek?’  başlıklı  yazısında  şöyle  yazdı:    

“Gölcük  Donanma  Komutanlığı'ndan  çıkan  9  çuval  ve  Balyoz  darbe  planını  doğrulayan  43  klasör  yeni  belge  karşısında  Harvardlı  profesör  ve  eşi,  nasıl  bir  karşı  savunma  geliştirecek  merak  ediyorum.  Çünkü  bu  belgeler,  koca  profesörün  tüm  akademik  kariyerini  bağladığı  ve  "şimdiye  kadar  elde  ettiği  en  kesin  akademik  sonuç"  dediği  tezi  yerle  bir  ediyor.”    

Zaman’ın  yazdığının  aksine,  Gölcük’ten  9  çuval  darbe  belgesi,  43  klasör  Balyoz  belgesi,  Balyoz  belgelerinin  imzalı  orijinalleri,  ya  da  11  no.lu  CD’nin  yazıldığı  hard  disk  çıkmadı.      

Nelerin  çıktığını  arama  ve  el  koyma  tutanağından  öğrendik  .Yapılan  aramada  yükseltilmiş  zeminin  altında  depo  olarak  kullanılan  bir  bölmede  22  tane  kitap,  kitapçık  ve  bülten,  72  tane  dergi,  128  tane  deprem  fotoğrafı,  toplam  199  tane  medya  kaset  (VHS,  kamera  kaseti,  vs.),  17  adet  CD,  5  adet  hard  disk,  Gölcük  seçmen  listeleri  (toplam  315  sayfa),  bir  dolu  kablo,  adaptör  vesaire  ile  toplam  20  sayfa  kadar  evrak  çıktı.30  Bulunanların  hepsi  9  tane  naylon  torba  içinde.    

Demek  ki,  Gölcük’ten  9  çuval  darbe  belgesi  çıkmadı,  bu  bir.  

Şimdi  gelelim,  Balyoz  ile  ilgili  olanlara.  Aramada  Balyoz  ile  ilgili  bulunan  ‘deliller’  ise  şunlar:    Temmuz  2009’da  kullanımdan  kalkmış  bir  sabit  diskteki    (5  no.lu  sabit  disk  olarak  adlandırılan)  kimi  dijital  belgeler,  iki  tane  CD  (1  ve  10  no.lu  CD’ler  olarak  adlandırılan),  ve  de  12  Eylül  2002  tarihli  “Bursa  İli  ve  İlçelerinde  Görevli  Mülki  Amir  ve  Bld.  Başkanlarının  durumu”  başlıklı  Yüksel  Gürcan  imzalı  3  sayfalık  bir  evrak.    

Bu  sonuncusu  gerçek  ve  seçimlerden  önce  hazırlanmış  bir  belge,  ve  çetenin  gerçek  belgeleri  kullanıp  nasıl  sahte  belge  ürettiğine  dair  çok  güzel  bir  örnek  oluşturuyor.  Birazdan  buna  geri  döneceğiz.  Önce  CD’lerle  başlayalım.    

Sahte  Balyoz  CD’sinin  aynısı  Gölcük’ten  çıkınca  CD’ler  gerçek  mi  oluyor?  

                                                                                                                         29  Zaman,  ‘Gölcük’ten  çıkan  belgeler  darbe  sanıklarını  sarsacak’  12  Aralık  2010.  30  6-­‐7  Aralık  2010,  Arama  tutanağı.  Arama  sırasında  biri  boş,  toplam  10  torbaya  el  konuyor.      

24    

İki  CD’den  ‘1  no.lu  CD’  olarak  adlandırılan  CD,  Baransu’nun  bavulundan  çıkan  sahte  11  no.lu  CD’nin  aynısı.  İçeriğindeki  fark,  iki  belge.  1  no.lu  CD,  yeni  bir  Word  belgesi  daha  içeriyor,  ama  11  no.lu  CD’deki  bir  Power  Point  dosyası  bunda  yok.  Sahtekarlar  bu  CD’ye  1.  Ordu  plan  seminerinden  sonra  oluşturulmuş  süsü  vermek  için  bilgisayarlarının  tarihini  geriye  çekip  CD’nin  oluşturulma  tarihini  13  Mart  2003  şeklinde  göstermişler.  ‘Geleceğe  dönüş’  belgelerinin  hepsi  bu  CD’de  de  var.  Bu  CD’de  de  Yeni  Recordati  dahil  tüm  ileri  tarihli  bilgiler  yine  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  duruyor.  Yine  mahkemenin  nihayet  bir  sene  sonra  CD’nin  imajını  savunmaya  vermeyi  kabul  etmesi  ile  ortaya  çıkıyor  ki,  Microsoft  Office  2007  ögeleri,  en  son  2003’de  kaydedilen  (!)  bu  CD’de  de  var.  31  10  numaralı  CD  olarak  adlandırılan  diğer  CD’de  sözde  Jandarma’nın  Çarşaf  ve  Sakal  planlarına  ek  olarak  hazırladığı  bazı  dijital  belgeler  var.  

Sahte  belgeler  nerede  bulunursa  bulunsun  sahtedir.  Sahte  Balyoz  CD’nin  yine  sahte  kopyasının  Gölcük’ten  çıkması,  Balyoz  CD’sini  gerçek  yapmadığı  gibi,  bu  CD  ile  birlikte  bulunan  ve  benzeri  davalar  için  delil  olarak  gösterilen  belgelerin  gerçekliğine  de  gölge  düşürüyor.  

Ama  Balyoz  mahkemesine  göre  11  no.lu  CD’nin  neredeyse  birebir  kopyasının  Gölcük’ten  çıkması,  CD’nin  gerçek  olduğunu  ispatlıyor!  Mahkeme  gerekçeli  kararında  ‘iki  farklı  yerden  iki  sahte  CD’nin  çıkması,  iki  CD’nin  de  gerçek  olduğunu  ispatlar’  gibi  akıllara  ziyan  bir  mantık  yürütmekle  kalmıyor,  dosyada  bulunan  ve  Gölcük’ten  çıkan  CD’nin  sahte  olduğunu  bilimsel  olarak  kanıtlayan  bilirkişi  raporunu  tamamen  göz  ardı  ediyor.  

43  klasör    

Önce  bahsi  gecen  43  klasör  belgenin  ne  olmadığını,  Zaman  gazetesinden  not  edelim:32    

“Donanma'da  ele  geçirilen  43  klasör  belge,  darbenin  en  ince  ayrıntısına  kadar  planlandığını  da  gözler  önüne  seriyor.”  

Şimdi  gelelim  Balyoz’daki  “yeni”  delillere.  Temmuz  2009’da  kullanımdan  kalkmış,  zemin  altında  muhafaza  edilen  bu  sabit  diskte  Suga  ve  Oraj  planlarına  dair  dijital  belgeler  bulundu.  Bu  dijitaller  sanıklarını  ağırlıklı  olarak  denizcilerin  oluşturduğu  üçüncü  iddianamenin  temelini  oluşturdu.    

Alışılageldiği  gibi,  savunmaya  sabit  diskin  adli  imajı  verilmedi,  önce  dijitallerin  kopyaları  verildi.  Emniyet,  bu  dijitalleri  her  bir  sanığın  adı  altındaki  dosyalara  kopyaladı  ve  klasörler  oluşturdu.  Dijital  halde  savunmaya  verilen  43  klasörde  dijital  belgelerin  kopyaları  dışında  Balyoz,  Suga,  Oraj,  Çarşaf/Sakal  için  hazırlanmış  Emniyet  raporları  ile  196  sanığın  her  biri  için  ayrı  ayrı  hazırlanmış  tespit  tutanağı  bulunuyor.  Bu  kadar  çok  sayıda  klasör  olmasının  nedeni,  sanık  sayısının  fazla  olmasından  ve  de  delil  olarak  gösterilen  dijitallerin  her  bir  sanık  için  açılan  dosyanın  altına  tekrar  tekrar  kopyalanması.    

Demek  ki,  Zaman  ve  benzeri  basında  yer  aldığı  gibi,  Gölcük’ten  43  klasör  Balyoz  belgesi  çıkmamış.  Emniyetin  hazırladığı  tespit  tutanakları  ile  her  bir  sanık  için  defalarca  kopyalanan  dijitaller  43  klasör  oluşturuyormuş.    

                                                                                                                         31  20  Ocak  2012  tarihli  ara  karar.  32  Zaman,  21  Ocak  2011.  

25    

Gölcük’ten  çıkan  ‘Balyoz’un  ıslak  imzalı  belgesi’!  

Şimdi,  yukarıda  bahsettiğimiz    Yüksel  Gürcan  imzalı  3  sayfalık  belgeye  geri  dönelim.  12  Eylül  2002  tarihli,    ‘Bursa  İli  ve  İlçelerinde  Görevli  Mülki  Amir  ve  Bld.  Başkanlarının  durumu’  başlıklı  bu  belge  3  sayfadan  oluşan  Jandarma’ya  ait  bir  istihbarat  belgesi  ve  imzalı  ve  her  sayfası  paraflı.  Jandarma’nın  hazırladığı  ve  Bursa  bölgesiyle  ilgili  bu  belge,  her  ne  hikmetse  11  no.lu  Balyoz  CD’sinin  bir  replikasının  bulunduğu  Gölcük’ten  çıktı,  bunu  bir  kenara  not  edelim.  Bu  istihbarat  belgesinin  imzalanma  tarihi  12  Eylül  2002,  yani  AKP’nin  seçileceği  Kasım  2002  seçimlerinden  önce,  bunu  da  not  edelim.    

Önce  Twitter  üzerinden  Emre  Uslu,  daha  sonra  çeşitli  gazetelerde  ‘Balyoz’un  ıslak  imzalı  belgesi’  olarak  ilan  edilen  bu  belge  gerçekte  11  no.lu  CD’deki  hiçbir  belgenin  aslı  değil.  

Üstelik,  Yargıtay’  da  bu  belgeyi  kullanıyor  ve  CD’de  ki  belgeyle  aynı  olduğunu  iddia  ederek,  bir  tek  bu  belge  üzerinden  gerekçeli  kararında  “listeleme  çalışmalarının  kuşkuya  yer  bırakmayacak  şekilde  teyit  edildiği  anlaşılmış  olduğu”  genellemesini  yapıyor.33    

11  no.lu  CD’de  aynı  başlıklı  bir  Word  dokümanı  var.  Ancak,  bu  dokümanın  görünürdeki  ilk  kayıt  tarihi  06.01.2003;  son  kez  ise  04.02.2003’de  kaydedilmiş.34  Yani  CD’den  çıkan  Word  belgesi,  bahsettiğimiz  gerçek  belgenin  12  Eylül  2002’de  imzalanmasından  üç  buçuk  ay  sonra  Word  halinde  “oluşturulmuş”  görünüyor.  Mantıken,  Balyoz  belgesi  henüz  oluşturulmadan  önce  imzalanmış  olamaz.  

Anlaşılıyor  ki,  sahte  belge  çetesi,  gerçek  bir  belgeyi  kullanarak,  Balyoz  darbe  belgelerinin  parçası  olarak  gösterilmek  üzere,  Word  dokümanı  halinde  11  no.lu  CD’ye,  ve  de  “uygun  tarihlerle”  (Eylül  2002  yerine  Şubat  2003)  aktarılıyor.  Üstelik  orijinalinde  olmayan  imla  hataları  ile.  Örneğin,  gerçek  belgede  doğru  yazılan  “Habib”  ismi,  sahte  CD’deki  sahte  dokümana  “Habip”  olarak  aktarılmış  (s.1).  “KARAKAŞ,”  “KARABAŞ”  olmuş  (s.2),  “Atatürkçü,”  “Attatürkçü”(s.4)...    Format  da  tam  aynı  olmadığı  için  (örneğin,  gerçek  belgenin  sadece  ilk  sayfasında  kolon  başlıkları  var,  sahtenin  ise  her  sayfasında)  3  sayfalık  gerçek  belge,  Word  dokümanında  5  sayfaya  yayılmış.    Sahte  belgede,  başlıktaki  “DURUMU”  kelimesi  de  tamamen  unutulmuş.  Ayrıca,  imzalı  gerçek  belgede  olmayan  “GİZLİ”  ibaresi,  sahte  belgede  her  sayfada  görülüyor.    

Çetenin,  bu  orijinal  Jandarma  belgesini  Gölcük’te  11  numaralı  CD’nin  kopyası  ile  birlikte  aynı  yere  yerleştirmekteki  amacı,  tam  da  basında  yer  aldığı  gibi  ‘Sahte  olduğu  iddia  edilen  belgenin  aslı  Donanma'da  çıktı’35gibi    haberlerle  bilgi  kirliliği  yaratmak,  sahtecilik  iddialarının  üstünü  örtmek    olsa  gerek.      

                                                                                                                         33  Yargıtay  9.  Ceza  Dairesi,  ‘Balyoz’  Gerekçeli  Kararı,  sayfa  35.  34  Bu  tarihler  iddianamenin  ilgili  sayfalarından  (sayfalar  944  ve  955)  ve  TÜBİTAK’ın  üstveri  raporundan  görülebilir  (Ek  Klasör  no.52,  Dizin  no.119).  35  Zaman,  22  Ocak  2011.  

26    

 

Resim  8:  12  Eylül  2002  tarihli,  paraflı  ve  imzalı  3  sayfalık  orijinal  belgenin  ilk  sayfası  

 

Resim  9:  11  nolu  Balyoz  CD’sinden  çıkan,  4  Şubat  2003  tarihli,  imzasız  5  sayfalık  sahte  belgenin  ilk  sayfası      

27    

(başlığa  ve    sol  üstteki  ‘GİZLİ’  ibaresine  dikkat)  

 

5  numaralı  sabit  diskteki  sahtecilik  ve  içinden  çıkan  fantastik  belgeler  

İlk  olarak  Donanmanın  hazırladığı  bilirkişi  raporu,  suç  unsuru  belgelerin  bu  diske,  diskin  kullanımdan  kalktığı  27  Temmuz  2009’dan  sonraki  bir  tarihte  başka    bir  bilgisayardan  aktarıldığını  ortaya  koydu.  Sürpriz  olmayacak,  sabit  diskin  imajı  savunmaya  diske  el  konduktan  ancak  bir  sene  sonra  verildi.  Dolayısıyla  ancak  gecikmeli  olarak  yapılabilen  adli  bilişim  incelemesi,  bu  dijitallerdeki  sahteciliği  ortaya  koydu.  Arsenal’den  Mark  Spencer  ve  Koray  Peksayar  tarafından  yapılan  iki  adli  inceleme,  aynı  sonuca  ulaştı:  5  no.lu  sabit  disk,  disk  kullanımdan  kalktıktan  sonraki  bir  tarihte,  sistem  saati  geriye  çekilmiş  bir  bilgisayara  “esir”  olarak  bağlanarak,  bu  bilgisayardan  dava  konusu  belgeler  kopyalanmış.  36    

Tipik  olarak,  yapılan  onlarca  talebe  rağmen,  Balyoz  mahkemesi  kendi  atayacağı  bir  bilirkişi  tarafından  bu  diskin  incelenmesini  kabul  etmedi.  Gerekçe  hep  aynı;  ‘dosyaya  herhangi  bir  katkı  sağlamayacak.’    

İlginç  bir  şekilde,  Poyrazköy  davasına  bakan  12.  Ağır  ceza  mahkemesi,  bu  diskten  bu  dava  ile  ilgili  belge  çıktığı  için  sanıkların  talebini  kabul  etti  ve  TÜBİTAK’tan  diski  incelemesini  istedi.  TÜBİTAK,  20  Ocak  2014  tarihli  raporunda,  önceden  saptanan  sahtecilik  bulgusunu  teyit  etti:37    

“bazı  dosyaların  28.07.2009  tarihinden  sonra,  sistem  saati  daha  eski  olan  bilgisayarlardan  aktarıldığı  değerlendirilmektedir.”  

Zaten  Donanmanın  raporu  ile  daha  ilk  baştan  teknik  olarak  ortaya  konan  sahtecilik,  duruşmalar  sırasında  savunma  tarafından  da  belgelerin  içeriği  ile  teyit  edildi.  Dolayısıyla,  suç  konusu  belgelerin  sahte  olduğu,  sabit  diskin  imajının  savunmaya  verilmesinden  çok  önce  zaten  biliniyordu.  Bu  sabit  diske  sonradan  eklenen  ve  dava  konusu  olan  belgelere  biz  ‘Gölcük  belgeleri’  diyeceğiz.      

Sahte  belge  çetesi,  11  no.lu  CD’yi  hazırlarken  yaptığı  zaman  hatalarını  Gölcük  belgelerinde  yapmamaya  özen  göstermiş  olacak,  bu  tipte  hatalar  çok  az  sayıda.  Ancak  çete,  Denizcilerle  ilgili  geri  tarihli  belge  üretirken  önemli  bir  konuyu  atlamış.  Karacılardan  farklı  olarak  Denizciler,  görevli  oldukları  gemilerin  konuşlu  olduğu  askeri  birlikten  ziyade  ekseriyetle  denizde,  seyir  halinde  oluyorlar.  Gölcük  belgelerini  fantastik  kılan  tam  da  bu.  Çete,  subayların  2003’de  nerede  görevli  olduğu  bilgisine  sahip,  ancak,  belgeleri  hazırlarken  bu  subayların  hangi  tarihlerde  açık  denizde  olduğunu  (ya  da  geçici  görevlendirme,  eğitim,  vs.  sebepleriyle  görevlendirme  yerlerinde  olmadıklarını)  dikkate  almayı  ihmal  ediyor.  Böylelikle  Balyoz’un  fantastik  Gölcük  belgeleri,  ancak  ‘teleporting’  (ışınlanma)  teknolojisinin  kullanımıyla  gerçekçi  olabilecek  iddialar  doğuruyor.    Bunlara  bir  kaç  örnek  verelim.    

700  kilometre  uzaktan  izleme  yapan  subay  

                                                                                                                         36  Aynı  yöntemin  Çağdaş  Yaşamı  Destekleme  Derneği’nde  el  konulan  sabit  diskte  de  kullanıldığını  görüyoruz.  Buna  bir  sonraki  bölümde  değineceğiz.    37  20  Ocak  2014  tarihli  TÜBİTAK  raporu,  sayfa  20.  

28    

Üçüncü  Balyoz  iddianamesinin  sanıklarından  Berker  Emre  Tok,  Kasım  2002  ayı  boyunca  mesai  sonraları  Aksaz’daki  (Muğla)  Üs  Komutanı  Tuğamiral  Ahmet  Aksoy’u’  izleyip  rapor  etmekle  suçlandı.  

Gösterilen  kanıt,  5  no.lu  hard  diskten  çıkan  kasım  raporu.doc  isimli  Word  belgesi.  Üstverisine  göre  bu  Word  belge  “BerkerEmreTok”  kullanıcı  adı  ile  3  Aralık  2002’de  kaydedilmiş.  

Bir  ay  boyunca  her  gün  Mesai  sonrasında  Aksaz’da  izleme  yaptığına  gore,  Tok’un  Aksaz’da  mesai  yapıyor  olması  gerekir,  öyle  değil  mi?    

Bu  belgeyi  hazırlayan  sahte  belge  çetesi  de  aynen  öyle  sanıyor;  2003’de  Emre  Tok’un  görevli  olduğu  geminin  Aksaz’da  konuşlu  olduğunu,  dolayısıyla  Emre  Tok’un  da  Aksaz’da  olduğunu  zannediyor.  Oysa  Tok’un  gemisi  TCG  Trakya,  yapılan  kuruluş  değişikliği  nedeniyle  o  tarihte  Aksaz’da  değil,  Gölcük’te.  Bu  değişiklikten  haberi  olmayan  çete,  bu  şekilde  Emre  Tok  için  “dijital”  suç  üretmiş.    

Üstelik  çete  bunu  yaparken,  belgeyi  “BerkerEmreTok”  kullanıcı  adı  ile  oluşturmuş.  Çetenin  atladığı  ikinci  şey,  bu  Word  belgesinin  “BerkerEmreTok”  kullanıcı  adı  ile  sözde  oluşturulduğu  tarihte,  yani  3  Aralık  2002’de,  Emre  Tok  NATO’nun  Active  Endeavour  harekatı  kapsamında  görevli  olduğu  ve  fırkateyni  ile  birlikte  uluslararası  sularda  seyrettiği  gerçeği.  

Emre  Tok  bütün  bunları  Soruşturma  safhasında  savcıya,  kovuşturma  safhasında  ise  duruşmasında    Mahkemeye  belgeledi.38  Mahkeme  ise    bu  gerçeği  dikkate  aldığı  takdirde  söz  konusu  Word  belgesinin  (ve  bağlantılı  bir  çok  başkasının)  sahte  olduğunu  kabul  etmek  zorunda  kalacağı  için  savunmaya  “itibar  etmiyor.”  

Bu  belge,  adli  bilişimcilerin  5  no.lu  sabit  diske,  disk  kullanımdan  kalktıktan  sonra,  tarihi  geriye  çekilmiş  bir  bilgisayara  bağlanarak  aktarıldığını  tespit  ettiği  belgelerden.  

Balyoz  mahkemesi  bu  rapora  itibar  etmediği  gibi,  bu  belgenin  sahte  olduğunu  tespit  edecek  bir  bilirkişiyi  atamayı  reddetti.  Mevcut  bilirkişi  raporunu,  Berker  Emre  Tok’un  fizik  kuralları  dahilinde  söz  konusu  izlemeyi  yapmış  olamayacağını  ve  de  Word  belgesini  kaydetmiş  olamayacağını  gösteren  belge  ve  kanıtları  tamamen  görmezden  geldi.  Savunmasını  sunan  Tok’a  tek  bir  soru  dahi  sormadı.    

Onun  yerine,  Emre  Tok’un  mesai  sonralarında  Gölcük’ten  (Kocaeli)  700  km  uzaklıktaki  Aksaz’a  (Muğla)  gidip-­‐gelip  Kasım  ayı  boyunca  Amirali  izlediğini,  sonra  da  raporunu  bilgisayara  açık  denizde  tatbikattayken  kaydetmiş  olduğunu  kabul  ederek  Tok’a  müebbet  hapisten  iskontolu  16  yıl  hapis  cezası  verdi.    

Hayfa-­‐İsrail’de  tatbikat  yaparken  aynı  anda  Aksaz’da  Suga  toplantısına  katılan  subaylar  

Üçüncü  Balyoz  iddianamesinin  sanıklarından  Derya  Ön,  Erhan  Şensoy,  Fahri  Can  Yıldırım,  Nuri  Üstüner,  Şafak  Yürekli  ve  Ümit  Metin  ile  1nci  Balyoz  iddianamesinin  sanıkları  Faruk  Doğan  ve  Ergün  Balaban,  3  Ocak  2003’de  Aksaz’da  (Muğla)  Suga  planı  ile  ilgili  toplantı  yapmakla  suçlandı.  

                                                                                                                         38  Balyoz  Davası  68.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  6  Ocak  2012.    

29    

İddiaya  göre  bu  kişiler  Aksaz  Deniz  Üs  Komutanlığı’nda  darbe  toplantısı  yaptıktan  sonra,  Erhan  Şensoy  bir  toplantı  tutanağı  hazırladı.  Gösterilen  kanıt,  yine  5  no.lu  hard  diskten  çıkan  Toplantı  Tutanağı.doc  isimli  Word  belgesi.  Üstverisine  göre  bu  Word  belgesi  “ERHAN  ŞENSOY”  kullanıcı  adı  ile  2  Ocak  2003’de  oluşturulmuş.  

Belgenin  en  altında  “Toplantıya  katılanların  imza  bloğu  ve  imzaları”  bölümünde  ise  yukarıdaki  kişilerin  adı  yazıyor.  

Yıldırım  ve  Şensoy  2003’de  TCG  Gelibolu’nun  birinci  ve  ikinci  komutanı.  Yürekli  ve  Ön  ise  TGG  Giresun’un  birinci  ve  ikinci  komutanı.  Bu  iki  gemi,  komutanlarıyla  birlikte    29  Aralık  2002-­‐04  Ocak  2003  tarihleri  arasında  “Reliant  Mermaid-­‐V”  arama  ve  kurtarma  tatbikatı  için  denizde  ve  sözde  toplantının  yapıldığı  tarih  olan  3  Ocak  2003’te  Hayfa/İsrail  limanında.39  Doğan  ise  ameliyat  geçirdiği  ameliyat  nedeniyle  İzmir’de  istirahatte.  

Dolayısıyla  bu  kişilerin  3  Ocak  2003’de  Aksaz’da  toplantı  yapmış  olmaları  mümkün  değil.  Ayrıca  bu  toplantı  tutanağı  Word  belgesini  Erhan  Şensoy’un  2  Ocak’ta  açık  denizde  iken  oluşturması  da  mümkün  değil.  Bütün  bunları  kanıtlayan  resmi  belgeler  hem  savcılara  hem  de  Balyoz  Mahkemesine  sunuldu.  Bu  belge  5  no.lu  sabit  diske  sonradan  sahtecilikle  kopyalandığı  tespit  edilen  belgelerden  ve  Balyoz  mahkemesi  bunu  da  biliyor.    

Eski  tarihli  belge  üreten  çete,  bilgisayarlarının  tarihini  2  Ocak  2003’e  alarak  (kullanıcı  adı  olarak  tanımladıkları  “ERHAN  ŞENSOY”  adı  ile)  3  Ocak’ta  toplantı  düzenlenmiş  ve  tutanak  tutulmuş  gibi  Word  belgesi  oluştururken  yine  hata  yapıyor.  TCG  Gelibolu  ve  TCG  Giresun’un  tam  da    o  tarihte  İsrail’de  tatbikatta  olduğunu  ve  Doğan’ın  ameliyat  geçirdiği  için  nekaat  izninde  olduğunu  atlayan  çete,  bu  kişiler  Aksaz’daymış  gibi  belge  düzüyor.  

 

                                                                                                                         39  Bu  arada  adı  TCG  Gelibolu’nun  ikinci  komutanı  olarak  yazan  Üstüner  ise  aslen  TCG  Gemlik’te  görevli.  

$1"

-+A,9&>=`!F(I2$#7"&F17$#$)":.(6D&,2/&*+&A(#&8K2592+%,&

0$23(4&9$C/+9+A,&3,#+&81&8+2E+#,#&A$C7+&(2.1)1#1&7+AI,7&+.+6+/&8,%&8,2,%/,H,3,&$7$9$3"&%+..+77,:&&_+*617&8,2,%/,H,&%$I(%1#1D&81&/,H,2+%,#&B,4,/&/1%$22$%"&.$C,2,#.+&;/A$4?.$&AK4&/(#1A1&7(I2$#7"3$&&/$7"29"H&&(2$9$3$6$/2$%"#"&*+&.+&[+#A(3?1#&81&v(%.&8+2E+A,#,&(21H71%91H&(2$9$3$6$)"#"&EKA7+%+#&8+2E+&*+&/$#"72$%"&7$9$9+#&EK%9+4.+#&E+2.,:&&

01&A$C7+&v(%.&8+2E+A,#,&/$#"7&EKA7+%+%+/&_$C/+9+&'+%3$&]#D&P%C$#&[+#A(3D&q$C%,&Y$#&^"2."%"9D&[$B$/&^5%+/2,&*+&m9,7&_+7,#?+&95+88+77+#&,A/(#7(21&>o&3"2D&q$%1/&'()$#&*+&P%E5#&0$2$8$#?$&>j?+%&3"2&C$I,A&6+4$A"&*+%.,:&&

T$-?'"-3"'F/0'S;"#$"*3"'F/0'3/'T-4"7"*3"'%#"-'+65"$'

0,%,#6,&0$23(4&,..,$#$9+A,#,#&A$#"/2$%"#.$#&Y+9&;4,4&W$/9$/&*+&^$H$%&0$%8$%(A&0535/A$)#$/D&S/,#6,&0$23(4&,..,$#$9+A,#,#&A$#")"&;C9+7&R,#$#&P%71)%12&*+&m@5#65&0$23(4&,..,$#$9+A,#,#&;C9+7&LK/C$#&-$C71*$#D&;2,&^$A,#&F5%/+%D&Y$C,7&R+%.$%&LK/EK4&*+&_+C9+7&Y+#/&'$2/$#$7D&>f&;%$2"/&<==<&*+&<&G6$/&<==f?.+&;#/$%$?.$&'+#,4&J1**+72+%,&J(917$#2")"?#.$&R1E$&I2$#2$%"&,2+&,2E,2,&7(I2$#7"&3$I9$/2$&A1@2$#."&T,/,#6,&7(I2$#7"3$&f#65&0$23(4&,..,$#$9+A,#,#&A$#")"&u1%,&R+2@1/&L5#+%,?#,#&.+&/$7"2.")"&,..,$&+.,2,.,V:&

S..,$3$&EK%+D&81&/,H,2+%&.$%8+&7(I2$#7"A"&3$I7"/7$#&A(#%$D&8,%&.+&7(I2$#7"&717$#$)"&71791H2$%:&LKA7+%,2+#&/$#"7&3,#+&j&#(:21&C$%.&.,A/7+#&@"/$#&,/,&v(%.&8+2E+A,`&7(I2$#7"&A(#1@:.(6&*+&PJ;&F(I2$#7"&R(#1@&-$I(%1:.(6:&0+2E+#,#&+#&$27"#.$/,&MF(I2$#7"3$&/$7"2$#2$%"#&,94$&82()1&*+&,94$2$%"N&8K2595#.+&31/$%".$/,&/,H,2+%,#&$."&3$4"3(%:&

31    

Halbuki  bunun  olması  fizik  kurallarına  ve  mevcut  teknolojiye  göre  mümkün  değil.  Zira,  Yaşar  Barbaros  Büyüksağnak  geçici  görevlendirme  ile  23  Ekim  2002’den  itibaren  1  seneliğine  EUROMARFOR  Karargahı’nda    Roma/İtalya)  yurtdışına  gönderilmiş.  Bu  süre  içinde  Türkiye’ye  hiç  giriş-­‐çıkış  yapmayan  Büyüksağnak,  bu  toplantılara  katılmış  olamaz.    

Ali  Yasin  Türker  ise  toplantı  tarihlerinde  sağlık  sebebiyle  izinli.    2  Aralık  2002’de  Türker  için  ameliyat  kararı  alınmasının  akabinde  hazırlık  ve  tahliller  yapılıyor  ve  18  Aralık’ta  ameliyat  gerçekleşiyor.  Ameliyat  sonrası  20  gün  raporlu  olan  Türker,  toplantı  olduğu  iddia  edilen  2  Ocak  2003  tarihinde  nekaat  izninde.    Eski  tarihli  belge  üreten  çete,  toplantı  tarihlerinde  Büyüksağnak’ın  yurtdışı  görev  ile  İtalya’da  olduğunu  ve  de  Türker’in  ameliyat  izninde  olduğunu  bilmiyor  ve  yukarıdaki  örneklere  benzer  bir  hata  daha  yapıyor.  

İlginç  bir  detay  ise  Cem  Aziz  Çakmak  ile  ilgili.  Dijital  belgelere  göre  sözde  Suga  planını  tasarlayan  Özden  Örnek  tarafından  görevlendirilen  ve  Suga  toplantısına  katıldığı  iddia  edilen  Cem  Aziz  Çakmak,  gerçekte  bizzat  Özden  Örnek  tarafından  Mart  2002’de  ordudan  ihraç  istemi  ile  Askeri  Mahkemeye  sevk  edilmiş.40  Çete,  o  dönem  Özden  Örnek’in  Cem  Aziz  Çakmak’ı  ordudan  atmak  için  yargıya  sevk  ettiğini  de  bilmiyor  ve  Suga  planı  kurgusuna  Çakmak’ı  da  dahil  ediyor.    

Ayrıca  çete,  fazla  mesai  çalışmaktan  bu  belgede  rütbeleri  de  karıştırmış.  13  Aralık  2002’deki  toplantıya  Kurmay  Kıdemli  Binbaşı  olarak  katılmış  gibi  görünen  Büyüksağnak’ın  (zaten  o  tarihlerde  sahip  olmadığı)  kıdemini  bir  ay  sonraki  toplantıda  kaybettiğini  görüyoruz.  Öte  yandan,  Türker  ve  Dalkanat,  13  Aralık  2002’deki  toplantıdan  2  Ocak  2003’deki  toplantıya  kadar  geçen  bir  aylık  sürede  kıdem  almış!  

Şaşırmayacaksınız;  Balyoz  mahkemesi,    5  no.lu  sabit  diske  sonradan  sahtecilikle  eklenen  belgeler  arasında  olan  bu  belgelerdeki  sahteciliği  tespit  edecek  bir  bilirkişiyi  atamayı  reddetti.  Mevcut  bilirkişi  raporunu,  Büyüksağnak’ın  fizik  kuralları  dahilinde  Ankara’da  söz  konusu  toplantıya    katılmış    olamayacağını,  Türker’in  çalışmadığını  gösteren  raporunu  tamamen  görmezden  geldi  ve  sanıklara  müebbetten  iskontolu  hapis  cezaları  kesti.    

TRT  kameraları  önünde  sualtında  darbe  belgesi  kaydeden  subay  

Gölcük  belgelerini  “inceleyen”  Emniyet  görevlileri  Poyrazköy  ve  Balyoz  davaları  sanıklarından  Ali  Türkşen  için  hazırladıkları  tespit  tutanağında,  diğer  davalarla  ilgili  bu  belgelerden  AZINLIKLAR  EMİR.doc  isimli  Word  belgesi  için  şöyle  yazmış:  

 “Belgenin  dijital  kullanıcı  yolları  incelendiğinde  oluşturma  tarihinin  05.11.2008,  son  kaydetme  tarihinin  14.12.2008  olduğu,  belgeyi  yazanın  ve  son  kaydedenin  Ali  TÜRKŞEN  isimli  kullanıcı  olduğu  görülmektedir.”  

Bu  ve  benzeri  imzasız  dijital  belgelerin  (çok  kolaylıkla  manipüle  edilebilen)  üstverilerinden  yola    çıkarak  TEM  görevlileri  şu  sonuca  ulaşıyor:  

“Ali  TÜRKŞEN  isimli  şahsın,  2003  yılında  Balyoz  Harekat  Planı  kapsamında  darbeye  zemin  oluşturmak  için  yapılması  planlanan  faaliyetler  kapsamında  hazırlanmış  olan  belgelerde  Operasyonel  faaliyetlerde  görevlendirildiği,  benzer  amaçlı  hazırlanan  2008  tarihli  

                                                                                                                         40  Özden  Örnek’in  talebiyle  ihraç  istemi  ile  yargılanan  Çakmak,  2005’de  beraat  etmiş.  

32    

belgelerde  de  operasyonel  amaçlı  görevlendirildiği,  şahsın  bu  tarz  görevlendirmelerde  Kadir  SAĞDIÇ  isimli  şahsın  uhdesinde  görev  aldığı  tespit  edilmiştir.”  

Üstverisine  bakarsak,  AZINLIKLAR  EMİR.  doc  belgesi  ilk  olarak  5  Kasım  2008’de  sabah  saat  9:41’de  Ali  TÜRKŞEN  kullanıcı  adı  ile  kaydedilmiş.  

Ali  Türkşen’in  bu  ve  benzeri  belgeleri  hayatında  ilk  defa  gördüğünü  söylemesinin  elbette  hiç  bir  değeri  yok;  zira  imzasız  dijital  belgelerin  üstverilerine  bakarak  TEM  görevlileri  Türkşen’in  “bu  tarz”  görevlendirilmelerde  görev  aldığını  tespit  etmiş  bile.  

Şansa  bakın  ki,  TRT  ekibi,  5  Kasım  2008’de  (evet,  belgenin  sözde  kaydedildiği  gün)  o  dönem  Kurtarma  Grup  Komutanı  olan  Albay  Türkşen’in  (evet,  sözde  belgeyi  kaydeden  kullanıcının  adı)  gemisinde  derin  su  dalgıçlarının  eğitimlerini  çekiyor.  5  Kasım  2008  günü  sabah  8:30’da  başlayan  ve  gün  boyu  devam  eden  çekimler  ‘Savaşta  Barışta  Türk  Ordusu’  programında  yayımlanıyor.  

Türkşen,  Balyoz’un  45nci  celsesinde  Gölcük’ten  çıkan  belgelerle  ilgili  olarak  bu  konuyu  gündeme  getiriyor  ve  videoyu  Mahkemeye  izletmeden  önce  salondakilere  seslendi:41  

“Şimdi  bu  Donanma  Komutanlığında  Gölcük’te  çıkan  belgelerin  gerçek  olduğu  konusunda  hiçbir  tereddüt  duyulmadan  11  Şubat  günü  tutuklandık.  (…)  Ama  Allah  yardımcı  oluyor.  Tabi  hayatımızın  her  dakikasını  filme  alma  almamız  mümkün  değil.  (…)  Tabi  ben,  belki  bu  filmi  kendi  birliğimde  o  günkü  eğitim  sırasında  çektirmiş  olsam,  belki  bunu  da  ben  kendim  organize  etmiş  olabilirim  diye  de  düşünülebilir.  Ama  gene  Allah  yardım  ediyor.  Türkiye  Radyo  Televizyon  Kurumu  (TRT)  kameralarının  önünde,  sabah  saat  8:30’dan  akşama  kadar,  limandan  ayrı  yaptığım  faaliyetlerin  küçük  bir  bölümünü  (…)  sizlere  göstereceğim.  

Bu  video  sırasında  Heyetinizden,  avukatlardan,  sanıklardan,  seyircilerden,  herhangi  bir  kimse  bu  görüntüler  sırasında  sağımda  solumda,  önümde  arkamda,  bir  bilgisayar  görüyorlarsa,  saat  10:40  [doğrusu  9:41  olacak]  itibari  ile  iddia  edilen  hazırladığım  raporu,  hazırladığımı  düşünüyorlarsa  lütfen  videoyu  izledikten  sonra  söylesinler.”  

Mahkeme  videoya  öylece  baktı.  Tıpkı  diğer  sanıkların  sundukları  sahtecilik  kanıtlarına  baktıkları  gibi.  Davadaki  avukatlardan  birinin  deyimiyle  “sinirleri  alınmış”  vaziyette  videoyu  izledi  ve  ertesi  gün  Ali  Türkşen  dahil  163  Balyoz  sanığının  tutukluluğuna  devam  kararı  verdi.    

Aradan  6  ay  geçti,  Hard  diskteki  sahteciliği  ortaya  koyan  bilirkişi  raporu  Mahkemeye  verildi.  Tutukluluğa  hala  devam.  68nci  celsede  Ali  Türkşen  ile  Mahkeme  Başkanı  arasında  geçen  diyalogu  aktaralım.42  

Ali  Türkşen:    

“Heyetinize  birkaç  ay  önce  bir  film  izlettim.  Bana  isnat  edilen  3.  balyoz  duruşmaları  ya  da  davası  kapsamında  benim  oluşturduğum  iddia  edilen  bir  dosya  ile  ilgili  o  saatte  başka  yer  ve  zamanda  başka  yerde  olduğumu  size  gösterdim.”  

 Mahkeme  Başkanı:  

                                                                                                                         41  Balyoz  Davası  45.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  23  Haziran  2011.  42  Balyoz  Davası  68.  Celse  Duruşma  Tutanağı  –  6  Ocak  2012  

33    

“Bir  programda  dalma  eğitimi  yapıyordunuz.”  

Ali  Türkşen:  

“Tabi.”  

“Mahkeme”  Başkanı:  

“Evet.”  

Ali  Türkşen:  

“Yani  eğer  zaten  o  gösterdiğim  ya  da  size  sunduğum  delillerle  sizi  yanıltmaya  çalışıyorsam  ben  zaten  suçluyum.  Lütfen  onun  gereğini  yerine  getirin.  Ben  yani  suç  işliyorumdur.  Eğer  öyle  değilse  bakın  biz  1  senedir  artık  bizim  sesimiz  daha  gür  çıkmaya  başladı.  Ben  1  milim  size  başımı  önüme  eğecek  bir  kabahatim  yok.  1  senedir  ben  neden  hapisteyim?  Bunun  cevabını  öğrenmek  istiyorum.  

Yarın  öbür  gün  siz  hangi  1  dakikamızı  bize  geri  vereceksiniz?  Biz  kaç  kere  daha  yapmadığımız  bir  şeyi  yapmadığımızı  ispatlamak  durumunda  kalacağız?  3’ncü  dava  başlarken  bunu  öğrenme  ihtiyacı  hissettim.  Dün  daha  savunmalar  yapılırken  yine  bazı  arkadaşlarımız  savunmalarında  o  belgeleri  oluşturdukları  iddia  edilen  saatte  başka  yerde  olduklarını  gene  ispatlamışlar.  Yani  biz  kaç  kere  daha  size  yapmadığımız  bir  şeyi  yapmadığımızı  ispatlamalıyız?  Ben  bunun  cevabını  almak  istiyorum.  Çünkü  yani  yeter  artık  yani  1  sene  oldu.  Yani  ben  yapmadığım  bir  şey  için  neden  hapisteyim,  neden  ben  boynumu  1  milim  bükmek  zorundayım?  Cevabını  öğrenmek  istiyorum  ve  bunun  cevabını  vermediğiniz  takdirde  benim  sesim  daha  gür  çıkacak.  Çünkü  ben  suçsuzum.”  

Mahkeme  Başkanı:  

 

“Peki.”  

Yüzden  fazla  Duruşma  boyunca,  yüzlerce  defa  inkar  edilemeyecek  şekilde  ortaya  konan  sahtecilikler  karşısında  Mahkeme  Başkanı’nın  tepkisi  hep  aynı:    

“Peki...  Peki...  Peki...  Peki....”  

Sanıklar  defalarca  mahkemeden  sahte  Gölcük  belgelerinin  sabit  diske  kimler  tarafından  eklendiğinin  araştırılmasını,  ipuçlarının  üzerinden  gidilmesini  istedi.  Örneğin,  bu  sabit  disk  üzerinde  ve  de  sanıklara  ait  olmadığı  tespit  edilen  “taze”  parmak  izi  bulundu  ve  sanıklar  bu  parmak  izinin  kime  ait  olduğunun  bulunmasını  talep  etti.  Mahkeme  maddi  gerçekle  ortaya  çıkarmak  bir  yana  dursun,  ortaya  çıkan  gerçeği  örtbas  etme  çabasında  olduğu  için  hiç  oralı  olmadı.    

 

 

$%"

MC#.:4'5/#8/#/7,-3/4,'<4/-3,-,'5,#0/&>'+65"$#"7'F"&?7#"0?G'

LK265/&8+2E+2+%,#,#&8,%&/"A9"#.$&8+2E+3,&C$4"%2$3$#&E,8,&EK%5#+#&*+&,94$&C$#+A,#.+&,A9,&8121#$#&/,H,2+%&/+#.,&,A,92+%,&3$&.$&%578+2+%,#,&8,29,3(%2$%:&01#2$%.$#&+#&@$%I"6"&(2$#2$%.$#&8,%,A,D&q+33$4&]ÄmFYm?#5#&/+#.,&$."#"&A5%+/2,&3$#2"HD&q+33$4&]ÄmFWm&(2$%$/&3$49$A":&

]%#+),#D&$H$)".$/,&Me$A$AJ(#7%(2:.(6N&,A,92,&8+2E+3,&C$4"%2$3$#&q+33$4&]ÄmFYmD&/+#.,&$."#"&T7+AI,7&%$I(%1#1&C$4"%2$3$#&P9#,3+7&EK%+*2,2+%,#&.+&/$%"H7"%.")"&H+/,2.+V&q+33$4&]ÄmFWm&(2$%$/&3$49"H:&

"

-+A,9&>>`&e$A$AJ(#7%(2:.(6&v(%.&8+2E+A,#,#&8$H"&*+&A(#1&

mA7+2,/D&.,Q,7$22+%,#&5A7*+%,2+%,#+&8$/7")"9"4.$D&q+33$4&]ÄmFYm?#5#&/+#.,A,#+&Mq+33$4&]ÄmF]mN&/122$#"6"&$."&$2.")"#"&EK%53(%14p&&

q+33$4&])5765&T5A7*+%,A,#.+&/122$#"6"&$."&(2$%$/&Mq+33$4&])57@5N&8+2,%+#&.,Q,7$2&8+2E+2+%&,@,#V&.1%1H9$.$&HK32+&.+.,`lf&

M0$/"#&8+#,9&,A9,9&q+33$4&])5765D&6&,2+:&0+#&f:&H$C"A2$%"#&/122$#9$A"#$&8,%&H+3&.+9,3(%19&@5#/5&8+#,9&(/12.$/,&.,I2(9$2$%"9.$&.$&q+33$7&])57@5&.,3+&3$4"29"H7"%&3$#,&@&*$%."%:&;9$&8,%&H$CA"#&/+#.,&,A9,#,&3$#2"H&/122$#9$A"&(2$9$4:&0+#.+#&E+@7,),#,&AK3253(%2$%D&%+*,43(#&3$I7")"9"&AK3253(%2$%:&q+33$4&])57@5&.,3+&3$4"3(%19D&81&959/5#&.+),2:&0,%&A(#%$/,#+&E+2,#:&01&<:?A,&E+#+&q+33$4&])57@5D&8,%&K#6+/,#+&E+2,%&9,A,#,4&7+/%$%.$#y&F$9$9&8,%&A(#%$/,#+&E+2,#:&01%$.$&.$&E+#+&q+33$4&])57@5:&0,%&A(#%$/,#+&E+2,#&E+#+:&0$/"#&H,9.,&81%$.$&2$A7&A$*+.&83&q+33$4&])57@5D&81&A+B+%&8535/&,2+&3$49"H2$%D&E+#+&@&,2+:N&

01#1#&E,8,&LK265/&8+2E+2+%,#.+&/+#.,&%578+A,#,&3$&.$&A"#"B"#"&3$#2"H&3$4$#&(#2$%6$&A18$3&*$%p&0,%&K%#+/&.$C$&*+%+2,9:&&

j&#(:21&A$8,7&.,A/+&A(#%$.$#&+/2+#+#&.(/59$#2$%.$#&AK4.+&PJÉ7+B%,/:.(6&,A,92,&v(%.&8+2E+A,#,&C$4"%2$3$#&R(#$3&;/I(2$7D&8+2E+#,#&,94$&C$#+A,#+&$."#"&.()%1&3$49"H:&;#6$/\&u+.+#A+&8+2E+#,#&5A7*+%,A,#.+&8+2E+3,&C$4"%2$3$#&/122$#"6"&$."&(2$%$/&MR(#$3&!(2$7N&EK%5253(%:&RK4.+&8+2E+3,&C$4"%2$3$#&R(#$3&;/I(2$7?"#&8,2E,A$3$%&A,A7+9,#.+&3$#2"H2"/2$&MR(#$3&!(2$7N&/122$#"6"&,A9,#,&$2"I&81&,A,92+&8,2E,A$3$%&/122$#9$A"#$&,9/$#&3(/\&R(#$3&!(2$7&,A9,#.+&8$H/$&8,%,&.+&3(/:&&

lf&0$23(4&'$*$A"&i>:&Y+2A+&'1%1H9$&F17$#$)"D&><&G6$/&<=><:&

35    

Peki,  Sonay  Akpolat  kendine  nasıl    ‘Sonay  Polat’  diye  bilgisayar  kullanıcı  adi  almış  gibi  duruyor?  Fazla  mesai  çalışan  sahte  belge  çetesi,  yine  Balyoz  davasında  sanık  olarak  yargılanan  Soner  Polat  isimli  bir  başka  subayın  adının  geçtiği  belgeler  de  ürettiği  için,  bu  belgeyi  hazırlarken  bilgisayarlarının  sistem  saatini  ve  kullanıcı  adını  değiştirirken  Sonay  Akpolat  yerine  sehven  Sonay  Polat  yazmış.  Yani,  Sonay  Akpolat  +  Soner  Polat  =  Sonay  Polat  olmuş.  

Kadri  Sonay  Akpolat:  

“Şahsım  ile  ilgili  delil  olarak  ileri  sürülen  güven.doc  ve  ek  tefrik.doc  isimli  2  adet  sanal  yazının  yazan  kısmındaki  Sonay  Polat  isminin  benimle  hiçbir  bağlantısı  bulunmamaktadır.  Ben  Sonay  Polat  değilim.  Benim  adım  Kadri  Sonay  Akpolat’tır.  Kendimi  bildim  bileli  hiçbir  şekilde  kendi  isim  ve  soyadımı  Sonay  Polat  olarak  yazmadım.  (…)  Sonay  Polat  eşit  değildir  Kadri  Sonay  Akpolat.”  

Ayrıca  Akpolat,  içinde  en  son  2002  tarihinde  kaydedilmiş  gibi  gözüken  bir  geleceğe  yolculuk  belgesinden  bahsediyor.  Bu  belgede  Akpolat,  2009’da  amiralliğe  terfi  edecek  diye  listelenmiş.  Akpolat:      

“Benim  normal  olarak  amiralliğe  terfi  yılım  2012  yılı  idi.  Ancak  2000  yılında  1  yıl  erken  terfi,  2006  yılında  da  1  yıl  yüksek  lisans  kıdemi  aldım.  Ayrıca  albaylık  rütbe  bekleme  süresi  2005  yılında  6  yıldan  5  yıla  düşürüldüğü  için  terfi  yılım  doğal  olarak  3  yıl  geriye  gelerek  2009  yılı  olmuştur.  Bu  sanal  listenin  2000-­‐2002  yılları  arasında  oluşturulduğu  iddia  olunduğuna  göre  bu  tarihlerden  sonra  oluşan  3  yıllık  fark  6  yıl  öncesinden  nasıl  bilinebilir?  Bu  olay  sanki  gelecekte  bir  zaman  yolculuğuna  çıkılmış,  şahıslar  hakkında  bilgi  toplanılmış  ve  geri  dönülmüş  gibi  bir  olaydır.”  

Çete,  defaatle  tekrarladığı  türden  bir  hata  yapmış.    

Belgelerde  bunlara  benzer  bir  dolu  hata  var;  sözde  bu  belgeleri  hazırlayan  subaylar  kendi  rütbelerini,  kıdemlerini,  vs.  hatalı  olarak  yazmışlar.  Bu  hataların  kaynağı  da  genel  olarak,  geriye  doğru  belge  üretirken  çetenin  atladığı  bazı  gelişmelerden  kaynaklanıyor.  Daha  önceki  bölümde  belirttiğimiz  örnekte,  subayın  2003  tarihli  belgede,  2003  tarihindeki  rütbesi,  ancak  2009’da  alacağı  (yani  güncel)  sınıfı  ile  listelenmesi  gibi.    

 

Peki,  bu  sahte  belgeler  Gölcük’te  ‘Donanma’nın  kalbine’  nasıl  yerleştirildi?  

Bavuldan  çıkan  Balyoz  CD’lerinin  sahte  (en  azından  “şaibeli”)  olduğu  kanısı  yerleşmeye  başlarken,  Gölcük  belgeleri  imdada  yetişti.  Öyle  ya,  Balyoz  CD’sinin  aynısı  ‘Donanmanın  kalbinden’  çıkmıştı,  dolayısıyla  sahte  olamazdı.  Askeri  bir  birlikte  bir  sabit  diskin  içine  sahte  belge  yerleştirilmesi  imkânsızdı.  

Mehmet  Cem  Çağlar,  Gölcük  Donanma  Komutanlığı’nda  İstihbarat  Kısım  Amiri.  Yapılan  aramada  el  konulan  5  no.lu  hard  diskin  çıktığı  yer  için,  Çağlar  şöyle  diyor:44  

                                                                                                                         44  Balyoz  Davası  85.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  13  Şubat  2012.  

36    

“Anılan  malzemelerin  bulunduğu  yer  hiçbir  şekilde  gizli  bölme  olarak  nitelendirilemez.  Şekilde  de  görüldüğü  gibi  Donanma  Komutanlığı  binasının  mimari  özelliği  dolayısı  ile  merdivenler,  tuvaletler  ve  2  oda  müstesna  olmak  üzere  şekilde  koyu  renk  ile  gösterilen  her  yer  koridorlar  dahil  yükseltilmiş  zemin  şeklindedir.  Bu  durumu  arama  sırasında  Sayın  Savcıya  da  arz  ettik  ve  kendisinin  gerek  olmadığını  söylemesine  rağmen  koridordaki  ve  istihbarat  şube  müdürü  odasındaki  rastgele  birer  karoyu  kaldırarak  gösterdik.(…)”  

Burada  hemen  önemli  bir  noktanın  altını  çizelim.  Askerin  içinde  gizli  belgelere  erişimi  olan  “köstebek”lerin  varlığı  yeni  bir  bilgi  değil.  Çünkü  sahte  kanıt  üreten  çetenin  TSK  içinde  bir  ayağı,  işbirlikçileri  olduğunu  daha  evvelden  biliyoruz.    Zira,  Baransu’ya  verilen  bavulda  1nci  Ordu’dan  dışarıya  çıkarılmış  ses  kasetleri,  CD’ler  ve  hatta  80  darbesine  ait  orijinal  belgeler  vardı.  Bu  gerçek  belge  ve  CD’ler    sahte  Balyoz  CD’leri  ile  birlikte  paketlenip  Baransu’ya  verilmişti.    Demek  ki,  1nci  Ordu’da  içeriden  dışarıya  belge  sızdırabilecek  birileri  var.    

Gölcük’te  olan  ise  farklı  değil.  Çok  da  güvenli  olmayan  bir  bölümde  (yükseltilmiş  bir  zemin  altında)  çöp  torbaları  içinde  muhafaza  edilen,  kitap,  dergi,  kablolar,  ve  kullanımdan  kalkmış  sabit  diskler  var.  Çetenin  Donanma’da  görev  yapan  bir  elemanı,  bu  sabit  diski  dışarıya  çıkarıp,  sahte  belgeleri  yüklendikten  sonra  tekrar  yerine  koymuş.  Bunu  yaparken,  Balyoz  CD’sinin  bir  kopyası  dahil  bir  kaç  CD’yi  de  ayni  yere  koymuş.  Dolayısıyla  Baransu’nun  bavulunda  1nci  Ordu’dan  çıkmış  belgelerin  bulunması  ne  kadar  şaşırtıcı  ise,  Gölcük’ten  sahte  belgelerin  çıkabilmesi  aynı  derecede  şaşırtıcı.  Ne  daha  az,  ne  de  daha  çok.  

Sanıkların  ifadesine  göre  aramadan  bir  süre  önce,  bir  takım  teknisyenler  sabit  disk  ve  diğer  malzemenin  bulunduğu  zemin  altındaki  bölüme  giriyorlar.  Hatta  bir  defasında,  herhangi  bir  ariza  şikâyeti  olmadığı  halde  ‘sıkışan  kabloyu’  düzeltmeye  geldiklerini  soyluyorlar.  Biz  bu  işi  yapanların  kimliğini  bilmiyoruz,  ancak,  elbette  ki  bunu  yapan  şahıs(lar)  istihbarat  dairesine  erişimi  olan  kişi/kişiler.  

Neticede,  bilirkişi  raporları  5  no.lu  hard  diskin  içeresine,  bu  hard  diskin  bağlı  olduğu  bilgisayardan  sökülüp  kullanımdan  kaldırıldığı  tarihten  (yani  27  Temmuz  2009’den)  sonraki  bir  tarihte,  sistem  saati  geriye  alınmış  bir  başka  bilgisayara  bağlanarak  dosyaların  kopyalandığını  saptadı.    

Ayrıca,  bu  sabit  disk  üzerinde,  sanıklardan  hiçbirine  ait  olmadığı  teyit  edilen  “taze”  parmak  izi  de  bulundu.    

Arama  ile  ilgili  ilginç  detaylar  da  var;  onları  da  not  edelim.    

6  Aralık  2010,  Pazartesi  günü  öğlen  saatlerde,  Savcı  Fikret  Seçen  Donanma  Komutanlığı’nı  aradı  ve  arama  yapacağını  bildirdi.  Arama  18:30’da  başladı.  İhbar  mektubunda  belirtilmemiş  olmasına  rağmen,  Seçen,  yanında  yükseltilmiş  zeminleri  kaldırmak  için  “vantuz”  ile  geldi  ve  yine  ihbar  mektubunda  spesifik  bir  oda  belirtilmemesine  rağmen  (istihbarat  şubesinde  4  oda  var)  doğrudan  el  konulacak  delillerin  bulunduğu  odaya  giderek,  yine  ihbar  mektubunda  spesifik  bir  yer  belirtilmemiş  olmasına  rağmen,  doğrudan  yükseltilmiş  zemin  üzerinden,  5  no.lu  disk  de  dahil  olmak  üzere  diğer  malzeme  ver  dergilerin  altında  bulunduğu  karoya  işaret  ederek,  karonun  kaldırılmasını  istedi.  

37    

Aramanın  başlangıcında  Seçen,  Mehmet  Cem  Çağlar’ın  odasına  geldi.  Çağlar’dan  dinleyelim:  45  

“(…)  [Seçen]  Yok  dedi  ben  dedi  senin  hiçbir  şeyini  aramayacağım.  Bilgisayarlarını  da  kapatabilirsin,  dolaplarını  da  kilitleyebilirsin,  her  şeyini  kaldırabilirsin.  Ben  bu  karonun,  ayağını  yere  vurdu.  Bu  karonun  altına  bakacağım  dedi.  Hatta  dedi  vantuzunuz  yoksa  benim  arabamda  var,  ben  getirteyim  dedi.  Yok  dedim  biz  vantuzu  getirtiriz,  zaten  söylenmiş,  komutanlar  söylemişler  geliyordu.”  

Ayni  celsede,  Mehmet  Fatih  İlğar,  ihbar  mektubunda  belirtilmemiş  olmasina  rağmen,  savcının  neden  vantuzla  geldiğini,  ve  yine  ihbar  mektubunda  belirtilmemiş  olmasına  rağmen  nasıl  doğrudan  bulunacak  delillerin  olduğu  yere  gittiğinin  araştırılmasını  istiyor:    

“Bulunan  yer  çok  geniş  bir  mahal.  Savcımızda  oraya  gelip  direkt  ilgili  mahali  adeta  nokta  atışı  yaparmışçasına,  mailde  böyle  bir  şey  yazmamasına  rağmen  o  mahali  ve  o  karoyu  direkt  işaret  etmesi  insanın  aklına  mutlaka  acaba  Savcımızı  bu  mailden  gayrı  ihbarcı  ile  direkt  bir  muhatabiyeti  söz  konusu  olup  olmadığını  getiriyor  ve  vantuzu  da  yanında  getirmesi.  Dolayısı  ile  tanığın  ifadelerinden  sonra  bu  konunun  da  Mahkemenizce  açıklığa  kavuşturulmasını  talep  ediyorum.”  

Mahkeme  başkanı  ise  bunu  önemsiz  bir  detay  olarak  değerlendirdi  ve  duruşmanın  ilerleyen  dakikalarında  şöyle  dedi:  

 “Peki,  peki  yani  orada  Cumhuriyet  Savcısı  ihbarın  dışında  ihbarı  yapan  kişi  ile  görüştü  mü?  Ya  da  görüşen  bir  görevli  Cumhuriyet  Savcısına  ilaveten  tutanaklara  geçmeyen  bilgi  mi  verdi?  Yani  faraziye  ki  verdi,  ne  değişir?  Diyelim  ki  polisin  bir  muhbiri  getirdi  bu  bilgiyi.  İstihbarattan  yani  istihbaratın  çalıştırdığı  bir  muhbir  getirdiğini  farz  edelim.  Onunla  da  istihbarat  memuru  görüştü.  Bir  şekilde  de  bu  bilgiyi  Savcıya  ulaştırdı  harici  bilgi.  Bununla  ilgili  dosyada  hiçbir  bilgi  yok.  Yani  sizin  düşündüğünüz  yoldan  gidelim,  neyi  değiştirecek?”  

Mahkeme  başkanı  haklı;  bu  duruşmalarda  hiçbir  maddi  gerçek  hiçbir  şeyi  değiştirmeyecek.  Zaten,  savcıların  CD’nin  sahte  olduğunu  gösteren  yazışmaları  emanete  saklaması,  iddianamede  doğru  olmayan  beyanlarda  bulunması,  bilirkişi  raporu  yok  etmesi  yanında,  isimsiz  ihbar  yapan  kişiyi  bulup  (eğer  böyle  olduysa—çünkü  ortada  bir  muhbir  söz  konusu  değil)  edindikleri  ek  bilgileri  dosyaya  koymamaları,  devenin  yanında  kulak  kalıyor.  

Aramanın  yapıldığı  tarihte  Donanma  Kurmay  Başkanı  olan  Ali  Semih  Çetin’in  söyledikleri  önemli:  

“Savcı  Fikret  Seçen,  Sayın  Fikret  Seçen  aramadan  önce  yaklaşık  5  saat  önce  öğlen  saati  olduğu  için  çok  net  hatırlıyorum,  yemekten  hemen  sonraydı  ama  13.30  -­‐14.00  arası  olabilir.  Beni  arayarak  geleceğini  söylemiştir,  bir  savcı  arkadaşı  ile  birlikte  akşamleyin  kaça  kadar  orada  olduğumu  sormuştur.  Ben  de  bunun  üzerine  hem  İstihbarat  Şube  Müdürüne  hem  de  bütün  diğer  Başkanları  çağırarak  akşam  Savcıların  geleceğini,  Savcılar  ayrılmadan  karargahtan  kimsenin  gitmemesi  gerektiğini  tebliğ  ettim.  Yani  Savcının  gelişine  kadarki  süreyi  de  sayarsak  orada  da  4-­‐5  saatlik  bir  zamanımız  vardı.  

                                                                                                                         45  Balyoz  Davası  85.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  13  Şubat  2012.  

$)"

[,9.,&r&$3&A5%+&,2+&rXh&$3&A5%+&,2+&5A7+2,/&8K32+&8,%&A1@7$#&A1@2$#$%$/&7171/2$#9"H/+#D&7+/%$%&7$C2,3+&(291H/+#&(%$.$/,&8+2E+2+%,&C$2$&(%$.$&91C$B$4$&+79,H,4D&A(#%$&.$&R$*6"&E+2,3(%19&.+.,),&C$2.+&A(#&B"%A$7"&.$&/122$#9$3"I&7+/%$%&91C$B$4$&+79+3+&.+*$9&+79,H,4&E,8,&/(9,/&8,%&.1%19&(%7$3$&@"/"3(%:&e+%C$2.+&C1/1/&7$%,C,&8K32+&8,%&A1@21&I%(B,2,&EK%9+9,H7,%N&&

u+7,6+.+D&@+7+&LK265/&8+2E+2+%,&,2+&$9$6"#$&12$H7"D&/$91(31#.$&,A7+#+#&/$B$&/$%"H"/2")"#"&3$%$79$/7$&8$H$%"2"&(2.1:&L$4+7+&*+&FZ?2+%.+&h&@1*$2&.$%8+&8+2E+A,&@"/7"D&lf&/2$AK%&0$23(4&8+2E+A,&*$%D&0$23(4?1#&"A2$/&,94$2"&8+2E+2+%,&@"/7"&7$%4"#.$/,&3$3"#2$%D&U0$23(4&8+2E+2+%,#,#&E+%@+/2,),#,#&7+A6,22+#.,),?&$2E"A"#"&3$%$77":&&

-+A,9&><`&w$9$#D&<<&G6$/&<=>>

E)Z1/!5/T+/!;/1/83939!jW7TT)9,UT,!)[1)TT)*,k!!

S2/&/,7$8"9"4.$&/+#.,A,#+&3+%&$3"%.")"9"4&;2I+%&LK%95H?5#D&0$23(4&8+2E+2+%,#.+/,&A$C7+6,2,/2+%,&.,2+&E+7,%+#&E$4+7+6,2+%,&A1@2$3"6"D&$H$)"2$3"6"&7(#2$&3$4.")"&8,%&3$4".$#&$2"#7"&,2+&81&8K259+&A(#&*+%+2,9:&&&

;2I+%&LK%95HD&F$%$B?.$/,&3$4"A"#.$&LK265/?7+/,&A$8,7&.,A/2+&,2E,2,&HK32+&.,3(%&T*1%E12$%&/+#.,A,#+&$,7Vlo`&&

lo&;2I+%&LK%95HD&F$%$BD&?0$23(4&@+2,H/,2+%,`&0,%&,C7,9$2&.$C$&*$%&T>VD&>=&u,A$#&<=><:&

39    

“Bugün  dahi  belgeler  arasında  yeni  zamanlama  çelişkileri  bulunup  kamuoyuna  açıklanıyor,  Ergenekon  ve  darbe  davalarına  “soğuk”  gazeteciler  sütunlarında  bunları  tekrar  ederek  kamuoyunun  zihnindeki  kuşkuların  daha  da  derinleşmesine  yardımcı  oluyorlar.  

Ne  var  ki  sözünü  ettiğim  gazeteciler  bu  işi  yaparken  derin  bir  bilgisizlikle  hareket  ediyorlar.  Bugün  bile  11  No’lu  CD’nin  dışarıda  bir  yerlerde  bir  “çete”  tarafından  herhangi  bir  bilgisayarda  kaydedildiğini  zannediyorlar.  Bugün  bile  11  No’lu  CD’nin  kaydedildiği  harddiskin  6  Aralık  2010’da  Gölcük  Donanması’nda  yapılan  aramada  İstihbarat  Şube  Müdürlüğü’nün  döşemesi  altındaki  gizli  bölmede  bulunduğunu  bilmeden  yazıyorlar.  

(...)    

[Gölcük’te]  Ele  geçirilenler  arasında  bir  de  harddisk  vardı;  bir  süre  sonra  onun,  meşhur  11  No’lu  CD’nin  yazıldığı  harddisk  olduğu  anlaşılacaktı.”  

 

Resim  13:  Taraf,  10  Nisan  2012  

Halbuki  Gölcük’teki  sabit  diskte  11  no.lu  CD’nin  oluşturulduğu  kesinlikle  doğru  değil.  Savcıların  bile  böyle  bir  iddiası  yok,  zaten  olamaz  da.  Biz  aynı  gün  blogumuzda  ‘Alper  Görmüş’ün  uyduruk  bilgi  üzerine  inşa  ettiği  yazısı’  başlıklı  bir  yazı  yazarak,  buradaki  en  büyük  ironiye,  yani  Alper  Görmüş’ün  kendi  uydurduğu  olguları  yazmadıkları  (!)  için  başka  gazetecileri  bilgisizlikle  suçlamasına  dikkati  

40    

çektik.  Bir  sonraki  yazısına  bu  düzeltmeyle  başlayan  Görmüş,  bu  bilginin  yanlış  olmasının  ileri  sürdüğü  temel  iddiaya  “halel  getirmediğini,”  doğru  bilginin,  yani  11  numaralı  CD’nin  kopyasının  çıkmış  olmasının,  yeterli  olduğunu  yazdı.47  Yani  büyük  tantana  ile  ilan  ettiği  “bilgi”  yanlış  çıkınca,  “fark  etmez,  önemli  değil  zaten”  dedi.    

Şimdi,  Eskişehir’de  emekli  bir  subayın  evinde,  subayın  oğlun  odasındaki  çekmecede  “bulunan”  flaş  bellekten  bahsedelim.  Bu  flaş  bellekteki  dijitaller  ikinci  Balyoz  iddianamesinin  temelini  oluşturuyor.      

Eskişehir’de  “bulunan”  flaş  bellekteki  darbe  belgeleri    

Yine  adetten  olduğu  üzere,  isimsiz  bir  ihbar  e-­‐maili  nedeniyle  yapılan  bir  aramada,  yine  adetten  olduğu  üzere  dijital  darbe  belgesi  bulundu.  

21  Şubat  2011’de  emekli  Havacı  Albay  Hakan  Büyük’ün  Eskişehir’deki  evinde  yapılan  aramada  “bulunan”  ve  ikinci  Balyoz  iddianamesinde  delil  olarak  kabul  edilen  flaş  belleğin  hikayesi  ile  ilgili  ilginç  detaylar  var.  Önce  bu  detayları  aktaralım.  Sonra,  flaş  bellekten  çıkan  belgelerdeki  sahtecilikten  bahsedeceğiz.    

 

Tüh,  geç  kalmışız!  İhbar  e-­‐mailini  gönderenin  görüntü  kayıtları  silinmiş!  

18  Şubat  2011  Cuma:  Hakan  Büyük  şehir  dışında.  Saat  20:00-­‐20:30  gibi  Hakan  Büyük’ün  oğlu  ve  arkadaşı  evde  otururken  elektrikler  kesiliyor.  Oğlu  ve  arkadaşı  dairenin  kapısını  açık  bırakarak  iki  kat  altta  apartman  girişindeki  elektrik  panosunun  bulunduğu  yere  iniyorlar.  Sigorta  panosunun  kapağını  açtıklarında  sadece  5  no.lu  daire  (yani  Büyük’ün  dairesi)  ile  apartman  aydınlatma  sigortalarının  indirilmiş  olduğunu  görüyorlar  ve  düzeltiyorlar.  

19  Şubat  2011  Cumartesi:  İstanbul  Emniyet’e  e-­‐mail  ile  bir  ihbar  mektubu  geliyor.    

İhbar  mektubunu  buraya  taşıyoruz:  

                                                                                                                         47  Alper  Görmüş,  Taraf,  ’Balyoz  çelişkileri:  Bir  ihtimal  daha  var  (2),  13  Nisan  2012.    

%!"

-+A,9&>l`&SA,9A,4&,C8$%&9+/7181&

'+9+/&/,D&M7171/2$#9$/7$#&/(%/$#&*+&8535/&,C7,9$22+&+2,#.+&8121#$#&8$23(4&8+2E+2+%,#,&3(/&+.+6+/N&(2$#&0535/D&,2/&0$23(4&7171/2$9$2$%"#"#&8$H2$.")"&<o&[18$7&<=>=&7$%,C,#.+#&8+%,&T8,%&A+#+.,%V&/(%/9$A"#$&%$)9+#&8+2E+2+%,&,@+%+#&8,%&B2$H&8+22+),&+*,#.+&A$/2"3(%91Hp&mA7+2,/D&8+2E+2+%,D&E53$&8$H"#$&8,%&H+3&E+2,%&.+D&5A72+%,&/+#.,A,#+&A$C,I&@"/9$4A$&.,3+&+*,#.+&A$/2"3(%91H:&01E5#&E+2,#+#&#(/7$.$&8K32+&8,%&E+%+/@+#,#&C,@&8,%&E+@+%2,2,),&/$29$.")"&(%7$.$:&01&#,7+2,/7+&M.+2,22+%N,&+*,#.+&8121#.1%$#&8,%,#,#&,9C$&+79+9,H&(29$A"&C,@&9$#7"/2"&.+),2:&

PS!@75)1!PSDD!\)=)*(&SA7$#812&P9#,3+7&7+AI,7&717$#$)"&C$4"%2"3(%D&A$*6"2"/&$%$9$&3$I"29$A"#"&7$2+I&+.,3(%&*+&$3#"&E5#&9$C/+9+&7$%$B"#.$#&$%$9$&/$%$%"&@"/"3(%:&

PD!@75)1!PSDD!\)=)*1/83(&e$/$#&0535/?5#&+*,&$%$#"3(%&T$H$)".$&.+7$32$%"&*+%,3(%14V:&

Pi!@75)1!PSDD!.70)(&,C8$%.$#&7$9&8,%&C$B7$&A(#%$&T$%$9$&3$I"29"HD&717$#$/2$%&C$4"%2$#9"HD&*A:VD&A$*6"2$%"#&$/2"#$&F+2+/(9?$&3$4"&3$4"2$%$/&+2+/7%(#,/&,C8$%"#&3$I"2.")"&,#7+%#+7&}!?A,#,#&/,9+&$,7&(2.1)1#1&A(%9$/&E+2,3(%:&;3#"&E5#&F+2+/(9&E+%+/2,&8,2E,3,&*+%,3(%:&

42    

1  Mart  2011  Salı:    IP  adresi  Telekom’dan  alındıktan  günler  sonra,  IP  sahibinin  ifadesine  başvuruluyor.  

Bu  arada  ihbarı  yapan  kişinin  ihbarı  yaptığı  yerdeki  kamera  kayıtları  sadece  7  gün  saklandığı  için  kayıtlar  silinmiş!  İsimsiz  ihbar  e-­‐mailini  aldıktan  sonra  arama  için  jet  hızıyla  hareket  eden  emniyet  ve  savcılar,  ihbar  e-­‐mailini  yollayan  kişiyi  “bulmak”  için  hiç  acele  etmedi.    Sonuç;  süre  aşımı  nedeniyle  kayıtlar  silindi,  ihbarcı  bulunamadı.  

2  metrekareye  1  polis  

Hakan  Büyük  ve  oğlunun  yaşadığı  45  metrekarelik  bir  oda  bir  salon  eve,  21  Şubat  2011  Pazartesi  sabahı,  Hakan  Büyük’ün  oğlu  evden  çıktıktan  sonra,  saat  08:35’de  muhtar  ile  birlikte  20  kadar  polis  doluştu.  Büyük’ün  oğlunun  odasındaki  beş  çekmeceli  şifonyerin  alttan  ikinci  çekmecesinden  Cruser  marka  bir  flaş  bellek  bulundu.  Arama  esnasında  avukat  olmadığını  ekleyelim.  Arama  eldivenle  yapılmasına  rağmen,  flaş  bellek  bulunduğunda,  üzerinden  parmak  izi  ve  DNA  örneği  alınmıyor.  

“Sizin  evde  bulundu,  sizindir”  

Büyük,  ilerleyen  saatlerde  eve  gelen  oğluna  bu  flaş  belleği  sorduğunda,  oğlu  “hatırlamadığını,  çok  flaş  bellek  aldığını  ve  kaybettiğini,  kendisine  ait  olmayabileceğini”  söylüyor.  Bunun  üzerine  ‘Ev    Arama,  El  Koyma,  İmaj  Alma  ve  Teslim  Tutanağını  hazırlayan  görevlilere  durumu  anlatan  Büyük’e  verilen  cevap  şu:  “Sizin  evde  bulundu,  sizindir.”  

Büyük’ün  ifadesine  şöyle:  

“Arama  sırasında  flash  bellek  saklamaya  müsait  onlarca  yer  varken  (askılık,  masa,  sandalye  boru  ayakları  vb)  buralara  hiç  bakılmamıştır.  Arama,  gereken  özen  ve  ciddiyette  yapılmamıştır.  Üst  aramasının  yapılmaması,  kapı  girişindeki  askılıkta  bulunan  montumun  aranmayışı,  içi  boş  yuvarlak  borudan  yapılmış  askılık  ile  masa  ve  sandalye  ayaklarının  aranmayışı,  flash  belleğin  bulunduğu  odadaki  çalışma  masasının  üzerinde  ve  içerisinde  çeşitli  malzemeler  bulunan  ayakkabı  kutusundaki  3  adet  CD’nin  bulunamaması,  evdeki  kombi,  TV,  DVD  oynatıcı  vb.  aletlerin  kapaklarını  sökülerek  kontrol  edilmemesi,  akşamüzeri  eve  gelen  oğlumun  üst  aramasının  yapılmaması  ve  teklifine  rağmen  cep  telefonunun  imajının  alınmaması,  “Biz  aradığımızı  bulduk,  uğraşmaya  gerek  yok”  dercesine    bir  tutum  sergilendiği  düşüncesine  sevk  etmektedir.”  

Ertesi  gün  Büyük,  flaş  belleğin  içerisinde  ne  olduğunu  anlamak  için  dizüstü  bilgisayarına  takıyor  ve  içerisinde  sıkıştırılmış  olarak  ‘DOSYALARIM.rar’  isimli  bir  klasör  olduğunu  görüyor.  Klasörü  açtığında  içerisinde  başka  klasörler  olduğunu,  bunların  içerisinde  de  Word,  PowerPoint  ve  JPG  uzantılı  dosyalar  olduğunu  görüyor.  Ancak,  dosyaları  açmak  istediğinde  dosyalar  şifreli  olduğu  için  açamıyor.  

Eskişehir  Emniyet  Terörle  Mücadele  Şube  Müdürlüğüne  gidiyor  ve  durumu  anlatarak  bu  konuda  ek  ifade  vermek  istediğini  belirtiyor.  Görevli,  arama  ile  ilgili  tutulan  her  kaydın  İstanbul  Emniyet  Terörle  Mücadele  Şube  Müdürlüğü  görevlileri  tarafından  götürüldüğünü,  oraya  müracaat  etmesini  

43    

söylüyorlar.  Büyük’ün  danıştığı  avukat,  İstanbul’a  gitmesinin  gerekmediğini,  flaş  bellek  ile  ilgili  savcılık  tarafından  çağrılırsa  konuyu  anlatmasını  söylüyor.  

Aramadan  tam  68  gün  sonra  tutuklama  

28  Mart  2011  Pazartesi:  Eskişehir’de  yapılan  aramadan  tam  68  gün  sonra  Hakan  Büyük  İstanbul’da  gözaltına  alınıyor  ve  savcılık  sorgusunun  ardından  sevk  edildiği  mahkemece  flaş  bellek  içindeki  dijital  dokümanlar  nedeniyle  tutuklanıyor.  Neden  68  gün  sonra,  bu  hala  bir  muamma.    

Hay  Allah,  nasıl  tahmin  edemedik…  Flash  belleğin  şifresi  ‘NOYAN1990’  imiş!  

Aramadan  68  gün  sonra  Emniyet  ve  Savcılıktaki  ifadesi  sırasında  flaş  bellek  içerisindeki  şifreli  dijital  dokümanların  şifresinin  ‘NOYAN1990’  olduğunu  öğrenen  Büyük,  savunmasında  şunları  sıralıyor:  

-­‐ Meslekte  bize  ilk  öğretilenlerden  biri  “bilgisayardaki  şifrenizi  eş/çocuk  adı  ve  doğum  tarihi  yapmayın”  şeklindedir  ve  çok  basit  bir  kuraldır.  Ki  en  son  “Bilgi  Güvenliği  Eğitimi”  mi  2009  yılında  (emekli  olduğum  yıl)  aldım.    

-­‐ İçerisinde  böylesine  önemli  dijital  dokümanları  ve  suç  delillerini  barındırdığı  ileri  sürülen  flash  belleğin;  mevcut  dava  ve  soruşturmalar  nedeniyle  sık  sık  arama  yapıldığının  medyada  yer  aldığı  bir  dönemde  elde  bulundurmak,  oğlumdan  bile  gizlemem  gerekirken  bir  çok  arkadaşlarının  geldiği  evde  ve  kolayca  bulunabilecek  bir  yerde  açıkta  görülecek  şekilde  saklamak  akla,  mantığa  ve  hayatın  olağan  akışına  aykırıdır.    

-­‐ Görev  yaptığım  hiçbir  dönemde  bulunduğum  birimden  ayrılırken  arşiv  yapmadım,  hiçbir  dijital  doküman  veya  evrakın  kopyasını  yanımda  götürmedim.    

-­‐  Anılan  flash  bellek  bana  ait  olsaydı,  şifresini  bilir  ve  içeriğinde  ne  olduğuna  vakıf  olduğumdan,  başımı  derde  sokmamak  için  imha  etmiş  olurdum.  

Büyük  soruyor:  

 “(Sözde)  6  ayrı  il  ve  ilçede  yerleşik  10  askeri  birlikte  görevli  yaklaşık  29  kişiye  ait  makam  ve  bilgisayarda  yer  alan  dijital  dokümanlar,  nasıl  tek  bir  kişinin  elinde  olabilir?  Bu  kişi,  tek  tek  bu  birlik  ve  makamlara  giderek  bunları  izinli  veya  izinsiz  olarak  nasıl  toplayabilir?  (…)  

Aramada  bulunan  flash  bellek  içerisindeki  davaya  konu  olan  dijital  dokümanlarda  adı  geçen  Havacı  subayların  büyük  çoğunluğunu  ismen  bile  tanımamakla  birlikte,  hiçbiri  ile  irtibatım  yoktur.  Aynı  yerdeki  dijital  dokümanlarda  adı  geçen  Deniz  Kuvvetleri  Komutanlığı  mensubu  subaylardan  ise  hiçbirini  tanımıyorum.  Tanıdığıma  ilişkin  bir  telefon  görüşmesi  vb  hiçbir  delil  de  yoktur.  Hiç  bir  irtibatım  olmayan  kişilere  atfedilen  dijital  dokümanların  bende  olması  doğal  mı?”  

 

 

44    

Meğer  Hakan  Büyük,  emekli  olduktan  sonra  belgeleri  güncellerim  diye  belleği  saklamış  

İkinci  Balyoz  iddianamesinde  “…  içerisinde  Balyoz  Güvenlik  Harekat  Planı  kapsamında  bilgi/belgelerin  bulunduğu  flash  belleğin  içerisinde  bulunan  dosya  ve  belgelerin  şifreli  oldukları  görülmüştür  (…)  suça  yönelik  olarak  hazırlanan  bu  plan  ve  yazışmaların,  güncelleştirme  amacına  yönelik  şüpheli  [Hakan  Büyük]tarafından  şifreli  bir  şekilde  muhafaza  edildiği”  yazıyor.  

Yani,  emniyet  ve  savcılara  göre  Hakan  Büyük,  nereden  ve  nasıl  edindiği  belli  olmayan  belgeleri,  ‘emekli  olduktan  sonra  boş  vakitlerimde  güncellerim’  diye  düşünerek  bir  flash  belleğe  kaydetmiş,  kolay  tahmin  edilmesin  diye  oğlunun  adı  ve  doğum  yılını  şifre  olarak  kullanmış  ve  de  bulunması  zor  olsun  diye  oğlunun  odasındaki  çekmeceye  yerleştirmiş.    

Arama  ile  ilgili  tuhaflıkları  ve  iddianamedeki  saçmalıkları  not  ettikten  sonra,  flash  bellekten  neler  çıktığına  ve  bu  belleğin  Balyoz  davasında  neye  “hizmet”  ettiğine  bakalım.    

Önceki  Balyoz  belgelerindeki  hatalar  kasten  yapılmış!  

Sahte  belge  çetesi,  ağırlıklı  olarak  Havacı  olan    yeni  bir  grup  insanı  davaya  dahil  etmek,  hem  de  daha  önceki  belgelerde  ortaya  çıkan  sayısız  hataya  bir  açıklama  getirmek  üzere  yeni  sahte  belgeler  üretmiş.  

Deneye  yanıla,  sahte  belge  üretmekte  giderek  uzmanlaşan  çete,    daha  önceki  kimi  hatalarını  bu  son  fasılda  tekrarlamamış.  Örneğin  bu  belgelerde  (ve  de  emniyet  tespit  raporunda)  Feyyaz  Öğütcü’nün  adı  doğru  şekliyle  geçiyor.  Gölcük  belgelerinde  ve  emniyet  raporlarında  Feyyaz  Öğütçü  olarak  geçtiğini  yazmıştık).  

Sahte  belge  çetesi,  önceki  belgelerde  yaptıkları  hatalardan  bazıları  için  de  güzel  bir  formül  bulmuş:  yeni  dijital  belgelere  göre,  meğer  diğer  belgelerdeki  hatalar  kasten  yapılmış!  Çete,  artık  insanların  zekası  ile  açıktan  dalga  geçiyor.    

“Güvenlik  Brifingi.ppt  isimli  PowerPoint  belgesinde  aynen  şöyle  yazıyor:    

“Yapılan  yazışmalarda  karşılıklı  güvenlik  kontrolü  sağlanması  maksadıyla  özel  kod  uygulaması  yapılacaktır.  Bu  kapsamda  belirlenen  hata-­‐kod  tablosu  kullanılacaktır.”      

Şaka  gibi,  ama  aynen  böyle.  Meğer,  subayların  kendi  isimlerini,  rütbelerini,  görevlerini  yanlış  yazmalarının  hep  bir  nedeni  varmış!    

Mesela,  bu  hata-­‐kod  tablosuna  göre,  “Rütbe,  Ad  Soyad  kısmında  yapılan  hata  İmza  Bloğunda  ise  “Amirlerime  ilişkin  problem/baskı  var”  anlamına  geliyormuş.  Hata  metin  içinde  ise  “Bahse  konu  personelden  kaynaklanan  problemler  var”  anlamına  geliyormuş.  Hata,  görev  kısmında  olursa  “Bahse  konu  personelin  görevden  kaynaklı  problemleri  nedeniyle  ivedi  değişiklik  talebi  var”  anlamına  geliyormuş.    

Gölcük  belgelerindeki  hataları  açıklamak  üzere  bu  formülü  geliştiren  çetenin  üstün  zekâlı  mensubunu  kutluyoruz.    

45    

Ancak,  bu  dahiyane  fikirle  birlikte,  çete  Eskişehir  belgelerinde  yaptıkları  “geleceğe  dönüş”  tarzı  hatalardan  Eskişehir’den  çıkan  bu  son  belgelerde  de  yapmış.  

Yine  bir  geleceğe  dönüş  belgesi    

Eskişehir  belgeleri  arasında  “EK-­‐A  926  Teklifler.doc”  isimli  bir  Word  belgesi  var.  Bu  belgenin  emniyet  raporunda  belirtilen  üstveri  bilgilerini    ciddiye  alacak  olursanız,  ilk  kez  3  Nisan  2003’de  oluşturmuş  ve  en  son  Cem  Gurdeniz  isimli  kullanıcı  tarafından  5  Nisan  2003’de  kaydedilmiş.  

Bu  belgede  mevcut  TSK  Personel  Kanununda  (926  sayılı)  yapılması  öngörülen  değişiklikler  listeleniyor.  Belgedeki  bir  kolonda  kanunun  mevcut  hali,  diğer  kolonunda  ise  teklif  edilen  değişiklik  belirtiliyor.  

Sözde  2003′de    hazırlanan  bu  Balyoz  belgesinin  6ncı  sayfasında,  kanunun  “mevcut  şekli”  kısmında  kanunda  2005  yılında  yapılan  değişiklik  yer  alıyor,  üstelik  değişiklik  tarih  (15/6/2005)  ve  sıra  sayısıyla  (5365/7)  birlikte.  

Resim  15:  Flaş  bellekten  çıkan  EK-­‐A  926  Teklifler.doc  

Belgede  gecen  ve  49ncu  maddenin,  c  fıkrasında  yapılan  değişiklik  15  Haziran  2005’de  kabul  edildi  ve  20  Haziran  2005  tarihli  Resmi  Gazetede  yayımlandı  (7nci  maddede).  

Bu  tarihin,  sahte  belge  çetesinin  gözünden  kaçma  sebebi,  bu  maddedeki  daha  önceki  bir  değişikliğin  1983’de  yapılmış  olması,  dolayısıyla  kanun  metninde  değişiklik  tarihi  olarak  önce  bu  tarihin  beliriyor  olması  olsa  gerek.      

Sürpriz  olmayacak  bir  şekilde,  bu  nokta,  bu  belgelerin  önceki  Balyoz  delillerini  desteklediği  ve  teyit  ettiği  tespitinde  bulunan  emniyet  görevlilerinin  yine  gözünden  kaçmış.  

Bir  başka  ornek  daha  verelim.  Flaş  bellek  içinde  “3-­‐ISLAK  İMZALILAR”  isimli  bir  zip  klasörü  altında,  taranarak  JPG  olarak  kaydedilmiş  kimi  ıslak  imzalı  belgeler  ve  haritalar  var.  Orijinal  kimi  istihbarat  

46    

belgeleri,  yazı  tarih,  yazışma  numarası,  paraf  ve  imzalarıyla  birlikte  var.  Ancak  bu  klasördeki  belgelerin  hiçbirinde  Balyoz,  Oraj,  Suga,  vs.  geçmiyor.  Bu  belgeler,  aradaki  sahte  Word  belgelerine  gerçeklik  katmak  için  konmuş  olmalı.  Çetenin  taktiği  aynı;  ellerindeki  gerçek  belgelerle,  ürettikleri  sahte  dijital  belgeleri  harmanlamak.    

Bu  klasör  altında  toplam  63  tane  JPG  dosyası  var  ve  tüm  belgelerin  taranıp  JPG  oluşturma  tarihleri  19  Nisan  2007’i  gösteriyor.  JPG  dosyalarını  tek  tek  açıp  içine  baktığınızda,  taranan  belgelerden  en  eskisinin  tarihinin  7  Nisan  2003  olduğunu  görüyorsunuz.  Onun  dışında,  2004,  2005  ve  2006  tarihli  belgeler  çoğunlukta.  

Ancak,  bu  klasördeki  yine  sözde  19  Nisan  2007  tarihinde  taranarak  oluşturulmuş  Tara0059.jpg  dosyasını  açtığınızda  karşınıza  2009  tarihli  bir  basın  kupürü  çıkıyor!  12  Mayıs  2009  tarihinde  Cumhuriyet  gazetesinde  yayımlanmış  bir  gazete  kupürü,  Genelkurmay  tarafından  yine  aynı  tarihte  hazırlanan  basın  özetinde  alıntılanmış.  Bu  JPG  dosyasının  üstverisine  inanacak  olursanız,  bu  gazete  kupürü  19  Nisan  2007’de  saat  17:58’de  taranarak  JPG  dosyası  haline  getirilmiş!  Dava  ile  doğrudan  bir  ilgisi  olmayan  bu  gazete  haberi,  sahte  belge  çetesinin  yine  üstverileri  nasıl  manipüle  ettiğini  kanıtlaması  açısından  önemli.      

Bilirkişiler  ne  diyor?  

Bu  flaş  bellek  ile  ilgili  Boğaziçi  Üniversitesi  Mühendislik  Fakültesi’nden  Prof.  Dr.  M.  Ufuk  Çağlayan  tarafından  hazırlanan  teknik  mütalaa  raporu,  sahte  belge  çetesinin  üstverilerle  oynadığını  açıkça  ortaya  koydu.48  Çağlayan  herkesin  anlayabileceği  bir  dille  şöyle  yazdı:  

“İçeriğinde  12.05.2009  tarihine  ait  bir  gazetenin  taranmış  (scan  edilmiş)  görüntüsü  olan  dijital  bir  verinin  oluşturulma  tarihi  hiç  bir  şekilde  12.05.2009  tarihinden  önce,  yani  19.04.2007  olamaz.  Benzer  şekilde,  içeriğinde  12  Şubat  2008  tarihli  bir  yazı  olan  dijital  bir  verinin  oluşturulma  tarihi  hiç  bir  şekilde  12  Şubat  2008  tarihinden  önce,  yani  19.04.2007  olamaz.  

Bu  durum,  dijital  verileri  içeren  bilgisayar  dosyalarının  metadata  bilgileri  arasında  bulunan  son  yazılma  tarihinde  Cevap  1’de  izah  edildiği  şekilde49  değişiklik  olduğu  ve  dosyaların  delil  bütünlüğü  ve  sağlığının  artık  kaybolmuş  olduğu  anlamına  gelmektedir.”  

Benzer  şekilde,  flaş  belleği  inceleyen  Arsenal,  flaş  bellekte  kayıtlı  kimi  belgelerin  üstverileri  ile  oynandığını  saptadı  ve  belleğin  delil  bütünlüğünün  olmadığını  belirtti.50    

Çeteyi  eğitecek  rapor  

Bunun  yanı  sıra,  bu  flaş  bellekteki  dijital  belgeleri  inceleyen  Hava  Kuvvetleri  Bilirkişi  Heyeti’nin  hazırladığı  raporda,  sahteciliğe  işaret  eden  türlü  bulguları  listelendi.  Raporun  EK-­‐Ç’sinin  tamamı,  Word  belgelerindeki  askeri  yazışma  usullerine  bariz  aykırılıklar  ve  hatalara  üzerine.  Yani,  raporun  

                                                                                                                         48  23  Kasım  2011  tarihli  Boğaziçi  Üniversitesi  teknik  mütalaası.  49  Cevap  1’de    Prof.  Çağlayan  “Üzerinde  bilinçli  olarak  veri  çıkarma,  değiştirme  vb.  işlemleri  yapılmadığı  sürece  bu  bilgilerin  kendiliklerinden  anlamlı  bir  şekilde  değişmeleri  mümkün  değildir”  diyor.  50  Arsenal,  1  Mayıs  2012  tarihli  Adli  Bilişim  Raporu.  

47    

bu  kısmı,  sahte  belge  çetesi  için  eğitici  bir  referans  doküman  niteliğinde.  Örneğin,  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  İhtimalat  isimli  bir  Word  belgesinin,  yazım  kuralları  açısından  2003’de  cari  olan  yönergenin  (MY  75-­‐1A)  değil,  2008’de  yenilen  MY  75-­‐1B  TSK  Karargah  Hizmetleri  Yönergesi  ile  uyumlu  olduğunu  belirtiyor.  Yani,  nasıl  olduysa  2003  belgesi  2008’de  kabul  değişecek  format  ile  yazılmış!  

Rapor  şöyle  bitiyor:    

“Sonuç  olarak  her  yönüyle  hatalı  ve  tutarsız  söz  konusu  imzasız  yazılarla;  seçilmiş  bir  kısım  komutan  ve  personelin,  sözde  görevler  verilerek  veya  yazı  içerisinde  isimleri  veya  imza  blokları  yer  almak  suretiyle  vazifesiyle  bağdaşmayan  ya  da  başarması  imkansız  görevler  verilmek  suretiyle  hayal  ürünü  bir  yapılanma  içine  çekildiği  değerlendirilmiştir.”    

Oysa  ışınlanma  teknolojisi  varken,  neden  başarması  imkansız  olsun?  Gölcük  belgeleri  gibi  Eskişehir  belgeleri  de,  bu  teknolojinin  orduda  2003’den  beri  kullanıldığını  gösterdi.  İki  örnek  verelim.    

Mehmet  Eldem  aynı  anda  hem  İngiltere’de  hem  de  Ankara’da  

ikinci  Balyoz  iddianamesinin  sanığı  Mehmet  Eldem,  Ankara’daki  4.  Ana  Jet  Üs  Komutanlığı’nda  Oraj  planları  ile  ilgili  kimi  Word  belgelerinin  son  kaydını  yapmakla  suçlandı.  

Gösterilen  kanıt  ise    Eskişehir’de  bulunan,  flaş  bellek  içindeki  “mehmeteldem”  kullanıcı  adı  ile  kaydedilmiş  iki  adet  Word  belgesi  (teklif.doc  ve  ofk.doc).  Üstverisine  göre  bu  Word  belgelerinden  ilkinin  son  kaydı  “mehmeteldem”  kullanıcı  adıyla  6  Kasım  2003’de  yapılmış  gibi  görünüyor.  

Oysa  Mehmet  Eldem  Haziran  2003-­‐Temmuz  2004  arasında  kesintisiz  olarak  yurtdışında,  çünkü  geçici  görevle  İngiltere’de  ileri  düzey  komuta  ve  kurmay  kolejinde  görevli.  Dolayısıyla  Kasım  2003’de  Ankara’da  böyle  bir  Word  belgesi  kaydetmiş  olamaz.  

Çete,  Mehmet  Eldem’in  o  tarihte  İngiltere’de  görevli  olduğunu  bilmiyor.  Çünkü  Eldem,  İngiltere’ye  geçici  görev  ile  gidiyor.  Geçici  görev  ile  atanan  bir  personel,  hangi  birlikten  geçici  göreve  katıldı  ise  (Eldem  için  Ankara’daki  4.  Ana  Jet  Üs  Komutanlığı)  o  birliğin  emrinde  kayıtlı  gözüküyor.  

Tahmin  edeceğiniz  üzere,  Balyoz  mahkemesi  mevcut  bilirkişi  raporlarını,  Mehmet  Eldem’in  fizik  kuralları  ve  o  dönemki  teknolojik  imkanlar  dahilinde  Word  belgelerini  kaydetmiş  olamayacağını  gösteren  belge  ve  kanıtları  tamamen  görmezden  geldi  ve  Eldem’e  müebbetten  iskontolu  16  sene  hapis  cezası  verdi.      

“O  tarihte  çocuğuna  anne  sütü  veren  biriydim”  

2  Aralık  2011  günü  Balyoz’un  64.  celsesinde  savunmasını  yapan  Tülay  Delibaş’ın  savunmasının  bir  bölümü  bu  ve  benzeri  başlıklarla  basında  yer  aldı.  

2nci  Balyoz  iddianamesinin  sanığı  Tülay  Delibaş,  yukarıda  bahsettiğimiz  EK-­‐A  926  Teklifler.doc  isimli    Word  belgesin,  belgenin  üstverisine  göre  “Tülay”  kullanıcı  adı  ile  edit  edilmiş.  Yukarıda  bu  belgenin  ilk  defa  3  Nisan  2003,  son  defa  5  Nisan  2003’de  kaydedildiğini  ama  içinde  2005  yılında  gerçeklesen  bir  kanun  değişikliğinin,  değişiklik  tarih  ve  sayısı  ile  birlikte  yer  aldığını  yazmıştık.    

48    

Bu  belgelerin  sahte  olması  bir  yana,  o  dönem  normalde  Genelkurmay  Askeri  Savcılığı’nda  savcı  olarak  görev  yapan  Delibaş,  (sahte  belge  çetesinin  yine  atladığı  üzere)  Eylül  2002-­‐Haziran  2003  arasında  iş  başında  değil.  Önce  doğum  nedeniyle  rapor,  daha  sonra  ise  bebek  bakımı  için  ücretsiz  izin  almış.    

Ama  her  nasılsa,  Emniyet  tespit  tutanağını  hazırlayan  polisler  Tülay  Delibaş’ın    EK-­‐A  926  Teklifler.doc    belgesinin  hazırlanmasında  aktif  olarak  bulunduğunu  görmüş  olmalılar  ki  (!)  şöyle  yazıyorlar:51  

“bu  belgenin  [EK-­‐A  926  Teklifler.doc]  hazırlanmasında  Tülay  DELİBAŞ’ın  aktif  olarak  bulunduğu”  görülmüştür.  

Belgenin,  gerçeği  yansıtmadığını  bildiğimiz  üstverisinde  “Tülay”  adının  geçmesi,  belgenin  sözde  hazırlandığı  tarihte  bebek  emziren  Delibaş’ın  darbe  belgesinin  hazırlanmasında  aktif  olarak  da  bulunduğuna  kanıt  olarak  gösterildi!    

Emniyet  ve  Savcılar  bu  ve  benzeri  kurguları  içeren  bir  senaryo  yazıp  Hollywood’da  film  olması  için  yollasalardı,  aşırı  fantastik  olduğu  gerekçesiyle  senaryo  kabul  edilmez,  ciddi  bir  revizyon  yapmaları    istenirdi.  Balyoz  mahkemesi  ise  bunları  çabucak  ve  tereddütsüz  bir  şekilde  kabul  etti,  Delibaş’a  kestiği  müebbetten  iskontolu  hapis  cezası  ile  hızını  alamadı  ve  Delibaş’ı  babalık  hakkından  da  men  etti.    

İkinci  ve  üçüncü  Balyoz  iddianamelerinin  temelini  oluşturulan  dijitallerdeki  sahteciliği  yeterince  örneklediğimizi,  ve  bu  sahtecilik  karşısında  fos  mahkemenin  tutumunu  anlatabildiğimizi  düşünüyoruz.    

Sahtecilikleri  ortaya  koyan  savunma,  hırsızı  hırsıza  şikâyet  ediyor  durumuna  düştü.  17  Ocak  2012  tarihli  74.  Celsede  Çetin  Doğan,  şimdilerde  paralel  devlet  olarak  adlandırılan  çeteye  işaret  edince,  mahkeme  hakkında  suç  duyurusunda  bulundu.    

Artık  delilerin  sahteliğinin  ayyuka  çıktığı  celsenin  başında  Çetin  Doğan  söz  aldı:  

 “(…)  Bu  delillerin,  dijital  verilerin  çok  kolaylıkla  üretebildiğini  ben  kendi  bu  yaşımda  bilgisayar  bilgimle  kendim  üretebilirim.  Gelin  evvela  bu  dijital  verilerin  yasal  delil  olup  olmadığını  bir  bilirkişi  huzurunda  eski  bilirkişilerde  buraya  gelmek  üzere  tartışalım.  Buradaki  personelin  çok  büyük  [PD  &  DR:  küçük  olacak;  366  sanıktan  %14’ü  seminer  katılımcısı]  bölümü  48  kişisi  sadece  seminere  katılmıştır.  48  kişi  dışındaki  olanların  evvela  davasını  çözelim  kendi  görevlerinin  başına  gitsinler.  

Geriye  kalıyor  48  kişi,  48  kişi  seminere  o  zaman  için  bizzat  katılan  personel  benim  emrim  uyarınca  verdiğim  emirlere  göre  katılmıştır.  Ve  benim  sevk  idaremde  seminer  yapılmıştır.  Eğer  seminerde  bir  suç  aranıyorsa  onun  hesabını  ben  vermeye  hazırım.  Nitekim  bu  konuda  bir  hazırlığımız  da  var.  Semineri  baştan  sonuna  kadar  burada  oynamaya  hazırız.  Hem  ses  bantlarından  hem  de  seminerde  gösterilen  bantlardan  hem  yapılan  tartışmalarla  açık  net  olarak.  

                                                                                                                         51  29  Mart  2011  tarihli  Emniyet  Tespit  Tutanağı,  İkinci  iddianame  Ek  Klasör  no.11,  Dizin  no.79.  

49    

Şimdi  zaman  içerisinde  tabi  bu  delil  şeylerimizi  isteklerimizi  tekrarladık  fakat  hiçbirine  cevap  verilmedi.  Bunun  ötesinde  geçen  dava  süreci  içerisinde  dedik  ki  bunun  kotaranların  parmak  izleri  bunlardır.  Size  ismen  de  verdim  Yurt  Atayün  dedim  Terörle  Mücadele  Şubesi  terör  üretme  şubesi  haline  gelmiş,  bu  davada  meydana  gelen  birçok  iddianameler  ortaya  çıkan  fezlekelerin  hatırlatıcısı,  üreticisi  bu  şube  ve  bazı  evraklarda  tahribat  yapıldığını,  Ankara  İl  Emniyet  Müdürlüğünden  aldığı  bir  evrakı  dernekler  şubesinden  geldiğini  iddia  ettiği  bir  evrakı  tarif  ettiğini,  çünkü  gerçekleri  yansıtmadığını  söyledik  suç  duyurusunda  bulunduk.”  

Doğan,  kullandığı  “terör  üretme  şubesi”  ifadesinden  ötürü  hapis  cezası  istemiyle  ayrıca  yargılandı.  Mahkeme  benzer  suç  duyurularını  bir  çok  başka  sanık  ve  avukat  için  de  yaptı.  Birleşmiş  Milletler  Keyfi  Tutuklamalar  Çalışma  Grubu’na  yapılan  başvuruda  da  şikayet  konusu  edilen,  mahkemenin  tavizkâr  tutumundan  biraz  bahsedelim  şimdi.    

Tele-­‐kulak  mahkemesi  

13  Haziran  2011  günü  mahkeme  salonuna  gelen  avukat,  sanık  ve  izleyiciler,  izleyici  bölümü  dahil,  salonun  her  yerinde  tavandan  mikrofonlar  sarkıtıldığını  gördü.  

Yoğun  itirazlara  karşı,  bu  mikrofonların  sadece  duruşma  sırasında  kayıt  yapacağı  konusunda  teminat  veren  mahkeme  başkanı,  6  Aralık  2011  tarihindeki  duruşmada  klişe  bir  şekilde  tutukluğun  devamı  kararını  açıkladıktan  sonra,  izleyici  kısmında  (ki  burası  salonun  en  arka  kısmı  oluyor)  beddua  eden  bir  sanık  eşi  hakkında‘  Mahkeme  heyetine  hakaret  ve  tehditten’  suç  duyurusunda  bulundu.    

Aslında  sanık  yakınlarına  bu  şekilde  taciz,  sadece  mahkeme  salonu  ile  sınırlı  kalmadı.  Balyoz  davasının  37.  celsesinin  görüldüğü  5  Mayıs  2011  tarihi  aynı  zamanda  Hıdırellez’e  denk  gelince  sanık  yakınları  bir  gül  fidanına  ‘adalet,’  ve’  ‘özgürlük’  dileklerini  bağladılar  ve  Silivri  duruşma  salonunun  önüne  bıraktılar.  Ardından,  sanık  yakınları  5  dakika  alkış  eylemi  yaptılar  ve  böylece  Silivri  mahkemesi  ile  cezaevi  arasındaki  tali  yolu  bu  5  dakika  boyunca  “trafiğe  kapatmış”  oldular.  Bunun  üzerinde  Çetin  Doğan  ve  Ali  Deniz  Kutluk’un  eşleri  Nilgül  Doğan  ve  İrem  Kutluk  için  2911  sayılı  Toplantı  ve  Gösteri  Yürüyüşleri  Kanunu’nun  28/1  maddesi  kapsamında  bir  buçuk  yıldan  üç  yıla  kadar  hapis  cezası  ile  yargılandı.  Savcı  iki  kadının  seçme  ve  seçilme  dahil  tüm  siyasal  haklarından  da  mahrum  edilmelerini  talep  etti.    

Mahkemenin  yaptığı  sayısız  suç  duyurusundan  biri  ayrı  bir  bölümü  hakkediyor.  Önce  onunla  başlayalım.  

Mizansen  yargılama  değil,  mizansenle  savunma  yapmak  suç    

18  Mart  2011  tarihli  celsede  Çetin  Doğan  ve  diğer  kimi  sanıkların  savunma  avukatı  Hüseyin  Ersöz,  Balyoz  Mahkemesine  sahte  dijital  belgelerin  nasıl  hazırlanabileceğini  gösteren  bir  mizansenle  savunma  yaptığı  için  hakkında  mahkemeyi  “hedef  gösterdiği  ve  hakaret  ettiği”  gerekçesiyle  suç  duyurusunda  bulunuldu.    

50    

Ersöz,  hazırladığı  CD  ile,  küçük  bir  çocuğun  bile  anlayabileceği  basitlikte,  2003’de  oluşturulmuş  gibi  bir  CD  üretmenin  ne  kadar  kolay  olduğunu  ,  belgeleri  hazırlayan  olarak  görünen  isimlerin  nasıl  istenildiği  gibi  seçilebileceğini  mahkemeye  gösterdi.  

Ersöz’ün  hazırladığı  CD’nin  içinden  çıkan  bir  Word  belgesi,  5  Mart  2003  tarihinde  oluşturulmuş  gibi  görünüyordu.  Mizansenin  bir  parçası  olarak  CD’yi  kendisinin  oluşturduğunu  defalarca  hatırlatan  Ersöz,  Sayın  Başkan.doc  belgesini  açıp  okumaya  başladı.    

Ersöz’ün  kullandığı  Word  dokümanındaki  metni  buraya  taşımaya  değer  görüyoruz  (köşeli  parantez  içindekiler  Ersöz’ün  savunma  sırasında  ekledikleri):    

“Sayın  Başkanım,    

İstanbul  10.  Ağır  Ceza  Mahkemesindeki  görevinize  başlamanızı  büyük  bir  memnuniyetle  karşılamış  bulunmaktayız.  [Ama  5  Mart  2003  tarihini  taşıyor,  Sayın  Başkan.  Siz  daha  10.  Ağır  Ceza  Mahkemesinde  değildiniz  başka  bir  başkanı  kastediyoruz.]  Özellikle  hükümetin  attığı  ileri  demokrasi  adımları  içinde,  sizin  başkanlığınızda  heyetinizin  icraatları,  devletin  her  kademesince  yakından  takip  edilmekte.    

Özellikle  11  Mart  2011  tarihli  celsedeki  duruşmayı  yönetim  şekliniz,  [11  yazıyor  efendim  dikkat  edin  ama  2003  tarihinde  oluşturuldu.]  CMK’ya  aykırı  bulunarak,  savunma  avukatları  tarafından  gereksiz  bir  tepkiyle  karşılansa  da  163  subayın  tutuklanması  kararının,  müdahil  avukatlar  ve  bir  kısım  basın  nezdinde  olumlu  yankılaması  sizi  daha  da  cesaretlendirmeli.    

Sayın  Başkanım,  heyetinizde  yer  alan  2  üye  hakim  de  oldukça  başarılı  ve  yetenekli  isimler.  Bu  iki  değerli  hukukçu,  darbecilerin  üzerine  korkusuzca  gitmesi  sebebi  ile  tarihe  altın  harflerle  isimlerini  yazdıracaklar.  Ama  siz  olmasanız  bu  başarılı  icraatların  hiç  birisine,  imza  atılması  mümkün  olmazdı.  Bu  sebepten  temsil  ettiğim  büyük  aile  adına,  size  tekrar  teşekkürlerimi  sunuyorum.  Bu  arada  aynı  mahkemede  birlikte  görev  yaptığınız,  değerli  savcımız  hukukun  emrettiği  sınırlar  içerisinde  verdiği  oldukça  gerekçeli  mütalaayla,  hukuk  fakültelerinin  ceza  hukuku  kürsülerinde  yeni  bir  doktrinler  tartışmayı  ateşledi.  O  da  ‘gerekçesiz  karar  olabileceği  gibi  gerekçesiz  talep  de  olur’.  Bu  ileri  hukuk  adımı,  kırtasiyeciliğin  önüne  geçmek  açısından  da  önem  taşıyor.  Sayın  Savcımla  aynı  görüşü  paylaşıp,  ne  eksik  ne  fazla  162  kişi  hakkında  tutuklama  kararı  vermeniz  de  yargılamanın  ne  büyük  bir  uyum  içerisinde  yürütüldüğünü  gösteriyor.    

Sayın  Başkanım,  size  ve  sizin  nezdinizde  mahkemenizde  görevli  hakimlere  en  içten  saygılarımı  sunuyorum.    

5  Mart  2003  Mehmet  Bayraktar  Beşiktaş.”  

Gerçekten  de  gelen  noktada,  ne  kadar  içeriği  ya  da  içerdiği  dijital  ögeler  ile  belgeler  ile  ilginizin  olmadığınızı  ispatlasanıza,  bir  dijital  belgede  adiniz  geçtiği  için  suçlanabilir,  senelerinizi  hapiste  geçirebilirsiniz.  O  nedenle,  bu  tur  bir  sahteciliğin  ne  kadar  kolay  yapılabileceğini    göstermesi  açısından,  Ersöz’ün  savunması  çok  etkileyiciydi.          

51    

Yaptığı  bu  savunma  yüzünden  Avukat  Ersöz’ün  hapis  cezası  istemiyle  yargılaması  Silivri  Ağır  Ceza  Mahkemesinde  halen  devam  ediyor.  

 

 

Balyoz  Mahkemesi  suç  duyurusuna  doymuyor  

Yargılama  boyunca  bir  çok  sanık  ve  avukatları  hakkında  yapılan  suç  duyurularına  konu  olan  ifadelerden  sadece  bir  kaç  tanesini  buraya  örnek  olarak  taşıyoruz.    

Avukat  Ziya  Kara  (69ncu  celse):      

“Yani  İlkay  Nerat  o  tarihlerde  yurtdışında,  1  yıllık  yurtdışında.  Sadece  listede  ismi  var  ve  1  yıldır  tutuklu.  Yani  bunu  hangi  hukuk  mantığına  sığdırabilirsiniz?  Bunu  hangi  vicdana  sığdırabilirsiniz?  “  

“E  buna  inanmıyor  musunuz  siz?  Buna  ben  inandığınıza  kesinlikle  inanmıyorum.  Yani  bu  kadar  yıllık  hukuk  tecrübesi  ile  böyle  bir  kabulün  yapılması  mümkün  değil.  Peki,  o  zaman  nasıl  açıklayacağız  bu  böyle  zayıf  delillerle  dava  açılmasını  ve  bırakın  dava  açılmasını  tutuklu  yargılamayı?”  

Avukat  Ali  Sezenoğlu  (73ncu  celse):    

“Soruşturma  savcısının  her  iki  sanığın  ifadesini  almasına  ve  Ender  Kahya  tarafından  seyirde  olduğunu  belgelemesine  rağmen  bu  iğrenç  iddiayı  iddianameye  yazması  maksatlı  yapılmış  bir  harekettir.”  

Avukat  Şeref  Dede  ise  (58nci  celsede)  yaptığı  talep  konuşmasının  sonunda  Ömer  Hayyam’dan  bir  dörtlük  okuduğu  için  Mahkeme  Dede  hakkında  suç  duyurusunda  bulundu.  Ömer  Hayyam’ın  dörtlüğü  şöyle:  

Hepimiz  bir  kukla  sahnesindeyiz  

Kuklacı  felek  usta,  kuklalar  da  biz  

Oyuna  çıkıyoruz  birer  birer,  ikişer  

Bitti  mi  oyun  sandıktayız  hepimiz  

 

Tempo!  Tempo!  

Mart  2012’de  Balyoz  davası  beklenmedik  bir  şekilde  hızlandı  ve  sonuçlanmaya  yönlendi  (ya  da  yönlendirildi).    9  Mart  2012’de  Mahkeme,  delillerin  değerlendirilmesi  safhasını  tamamen  atlayarak  savcıya  mütalaasını  hazırlaması  için  süre  verdi.    

Oysa  sanık  ve  avukatlar  sahtecilik  kanıtlarını  mahkemeye  sundukça,  mahkeme  başkanı  bunları  geçiştirerek,  delillerin  değerlendirilmesinin  tüm  savunmalar  alındıktan  sonra  yapılacağını  

52    

söylemişti.    Ama  ortaya  çıktı  ki,  mahkemenin  delillerin  gerçekliğini  mercek  altına  almak  gibi  bir  niyeti  yok.    Sahtelik  iddialarının  hiçbirisi  mahkeme  tarafından  incelenmedi.  Dava  doğrudan  savcının  mütalaasının  alınma  safhasına  geçti.    Bu  da  yargılamanın  göstermelik  bir  oyun,  kötü  bir  şaka  (aka  Scherzo)  olduğunu  tekrar  gözler  önüne  serdi.  

İşin  ilginç  bir  başka  yönü  daha  var.    Mahkemenin  savcı  mütalaası  aşamasına  geçmesinden  bir  kaç  gün  evvel  Zaman  gazetesindeki  “haber”  ve  yorum  yazılarında  “Balyoz  davası  sona  yaklaşırken”  şeklinde  ifadeler  çıkmaya  başladı.    Biz  bu  yazıları  okuyunca  şaşırmıştık,  çünkü  mahkemede  son  noktaya  gelindiğine  dair  henüz  bir  işaret  yoktu.    Sanıklar  ve  avukatlar  kendi  taleplerinin  değerlendirileceğini,  yeni  bilirkişi  raporları  isteneceğini,  Özkök’ün  ve  darbeye  engel  olduğu  iddia  edilen  Yalman’ın  tanık  olarak  çağrılacağını  bekliyordu.  Yani,  yasanın  öngördüğü  üzere  göre  delillerin  gerçek  olup  olamadığının  değerlendirileceği  safha  vardı.  Halbuki,  Zaman  gazetesi  (yine  yüksek  öngörüsü  sayesinde)  okurlarına  davanın  artık  tamamlanma  aşamasına  geldiğini—henüz    mahkemeden  bu  yönde  bir  işaret  verilmemiş  olmasına  rağmen—duyurabiliyordu.  

Kısacası,  Cemaat  taktık  değiştirerek  bu  davanın  acilen  sonuçlandırılması  gerektiğine  karar  vermişti,  Zaman  gazetesi  de  gerekli  kamuoyunu  oluşturmak  için  olağan  işlevini  yerine  getiriyordu.  

O  zamana  kadar  davayı  mümkün  olduğu  kadar  uzatmak  gayreti  içinde  olan  Cemaatin  neden  birden  taktik  değiştirdiğini  kesin  olarak  bilmemiz  mümkün  değil.    Belki  de  Hükümet  ile  ortaya  çıkan  gerginlik    üzerine  bu  ve  benzer  davalarda  artık  kontrolün  yeteri  kadar  ellerinde  olamayacağını  düşündüler  (Şubat  ayında  MİT  Müsteşarı  Hakan  Fidan  ifadeye  çağrılmıştı).  Belki  davayı  kurgulayan  Emniyet  görevlileri  ile  hayata  geçiren  savcıların  görevden  alınmasından,  davanın  seyir  değiştirmesinden  endişe  ettiler.  Bilemiyoruz.  

“Konuşun  konuşun,  bu  size  kararda  geri  dönecek…”  

26  Mart  2012  tarihli  96.  Celse  oldukça  gergin  geçti.  Bu  celsede  mahkeme,  CD’lerin  sahte  olduğunu  saptayan  bilirkişi  raporları  ile  ilgili  söz  almak  isteyen  avukatlara  söz  vermedi.  Önce    Avukat  Celal  Ülgen,  ardından  Avukat  Hüseyin  Ersöz,  Mahkeme  başkanı  tarafından  salondan  atıldı.    

Yine  bu  celsede  savcı,  sağlık  problemleri  olan  Ergin  Saygun’un  tutuklanmasını  istedi,  mahkeme  de  tutuklama  kararı  verdi.  Tutanaklara  göre,  salondan  ‘Nasıl  Mahkeme  bu,  yazıklar  olsun’  sesleri  üzerine  Mahkeme  başkanı,  kameralardan  isim  tespitlerinin  yapılarak  suç  duyurusunda  bulunulacağını  açıkladı  ve  de  (salonda  bulunan  bir  çok  tanığın  ifadesine  göre)  şunu  ekledi:  

“Konuşun  konuşun,  bu  size  kararda  geri  dönecek…”  

Ancak  bu  sözler,  Heyetin  kontrolünden  geçtikten  duruşma  tutanağına  şu  şekilde  geçti:52  

“Bunun  karşılığı  size  Mahkemelerden  gelecektir.”  

Avukatlar  salonu  terk  etmesi  üzerine  Mahkeme  başkanı,  saygı  görmediğinden  şikayet  etti  (aynı  Mahkeme  başkanı  105nci  celsede  sanıklara  “Kıçınızı  dönerek  bize  karşı  oturdunuz”  diye  hitap  edecekti).    

                                                                                                                         52  Balyoz  Davası  96.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  26  Mart  2012,  sayfa  7.  

53    

Ahmet  Yavuz’un  yanıtını  dinleyelim:  

“Şu  11  numaralı  CD’yi  herkesin  saygı  duyacağı  bir  bilirkişiye  gönderin  ben  o  zaman  eğer  o  bilgiler  doğru  ise  müdahil  avukatların  müdahillik  taleplerini  kabul  ediyorum  demiştim.  Bakınız  14  ay  geçti  o  günden  bu  yanda  daha  11  numaralı  CD  henüz  bir  bilirkişiye  gitmedi.  Şimdi  ben  sahte  bir  CD  ile  yargılandığımı  biliyorum.  Ama  benim  sizden  isteğim  bana  sık  sık  söz  hakkı  vermeniz  değil.  Benim  sizden  isteğim  şu  sahte  CD  olduğunu  iddia  ettiklerimizi  lütfen  bilirkişiye  gönderin  biz  de  ne  olduğunu  bilelim.  (…)  

İkincisi  iddianame  diyor  ki  Aytaç  Yalman  darbeyi  önlemiştir.  Öyle  mi  efendim?  Bu  iddianame  tarafınızdan  da  kabul  edildi  ama  ne  soruşturma  safhasında  Savcılar  tarafından  ifadesi  alınıyor  ne  de  biz  talep  ettiğimiz  halde  ifadesine  başvuruluyor.  

Şimdi  bir  üçüncü  hususu  daha  söyleyip  bitireceğim.  Ahmet  Hakan  Erdoğan  ilk  bilirkişi  raporunu  veriyor.  Diyor  ki  1.  Ordu  bilgisayarlarında  yapılan  incelemede  bu  evrakların  hiçbirisine  rastlanmamıştır  diyor.  Ama  sizin  geçen  duruşma  sonunda  okuduğunuz  deliller  arasında  ben  onu  duyamadım.  (…)  Şimdi  böyle  bir  sanıklar  lehine  bir  bilirkişi  raporu  var.  Mahkemenizden  tarafından  dikkate  alınmıyor.  

Ben  asla  kimseye  saygısızlık  yapmadım  ama  bana  saygısızlık  yapıldığını  düşünüyorum.  Hatta  bana  hakaret  edildiğini  düşünüyorum.  Yani  ben  bu  darbe  davasında  yargılanmak  sureti  ile  hakarete  maruz  kaldığımı  düşünüyorum.  Çünkü  ben  gerçeği  biliyorum.  Ben  söz  hakkı  istemiyorum  bir  daha  da  konuşmak  istemiyorum.  (…)”  

Sanık  yakınları  Balyoz  duruşmalarının  TRT’den  canlı  yayımlanması  için  imza  toplamıştı.  Bu  talebin  neden  reddedildiği  çok  iyi  anlaşılıyor.      

 

Artık  mahkeme,  mahkeme  görüntüsü  vermeye  de  çalışmıyor  

Balyoz  davasında  avukatlar  adil  yargılama  koşulları  sağlanmadığı  için,  “mahkeme”  başkanının  Avukat  Ülgen  ve  Avukat  Ersöz’ü  salondan  attığı  26  Mart’taki  celseden  itibaren  duruşmalara  katılmadılar.  Avukatlar  hukukun  göz  göre  göre  çiğnenmesini,  sahte  deliller  ile  sanıkların  iki  senedir  cezaevinde  tutulmasını,  mahkemenin  sahteciliği  ortaya  koyacak  bilirkişi  incelemesi  yaptırmayı  reddetmesini,  tanık  dinlememesini,  tavandan  mikrofon  sarkıtıp  avukatlar  ile  müvekkilleri  arasındaki  konuşmaları  kaydetmesini  protesto  ederek,  topluca  duruşmalara  girmeme  kararı  aldılar.  

29  Mart  2012  günü  Savcının  mütalaası  dinlendi.53    Bundan  sonra  da  zaten  Balyoz  mahkemesi,  mahkeme  görüntüsü  vermekten  de  vazgeçti.  Ortadoğu  Teknik  Üniversitesi’nden  getirilen  uzmanın  dinlenmesine  izin  vermedi,  avukatlar  hakkında  suç  duyurusunda  bulundu,  Baronun  avukat  atamaması  halinde  Baro  hakkında  da  suç  duyurusunda  bulunacağını  ilan  etti,  vesaire.    

Balyoz’un  100.  Celsesinde    İstanbul  Barosu  Başkanı  Ümit  Kocasakal  ve  Yönetim  Kurulu  Üyeleri  mahkemeye  bir  dilekçe  sundu.  

                                                                                                                         53  Balyoz  Davası  98.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  29  Mart  2012.  

54    

Bu  celsede  Ümit  Kocasakal  mahkemeye  şöyle  seslendi:54  

“Sayın  Mahkemenizde  yapılan  yargılamada  adil  yargılama  hakkı  ve  silahların  eşitliğine  aykırı  müdafi  savunma  hakkını  kısıtlayan,  ortadan  kaldıran  mesleğin  onur  ve  saygınlığını  zedeleyen  uygulamalardan  vazgeçilmesi,  buna  ilişkin  ara  kararlardan  rücu  edilmesi,  usul  kurallarına  tam  olarak  uyulması  yönündeki  taleplerimizi  belirttiğim  kanuni  görevlerimiz  çerçevesinde  görev  ve  yetkimiz  çerçevesinde  Sayın  Mahkemeye  iletmek  üzere  buradayız.  (...)  

Sonuç  olarak  (…)  1-­‐  Usul  kurallarına  uygun  ve  adil  bir  yargılama  yapılmasını  teminini,  2-­‐  savunmayı  ve  onun  temsilcisi  avukatı  şekli  bir  unsur  olarak  görmeyerek  savunma  görevini  etkin  ve  işlevsel  bir  biçimde  yapmasını  teminini,  savunma  hakkını  kısıtlayan,  ortadan  kaldıran  uygulamalarda  bulunmamasını,  buna  ilişkin  uygulama  ve  ara  kararlardan  rücu  edilmesini,  avukata  hakkı  olan  saygının  gösterilmesini,  aynı  hususun  İddia  Makamınca  da  yerine  getirmesinin  teminini  arz  ve  talep  ediyoruz.”  

Bunun  üzerine  Balyoz  savcısı  Baro  Başkanı  ve  Yönetim  Kurulu  Üyeleri  hakkında  suç  duyurusunda  bulunulmasını  talep  etti,  Balyoz  mahkemesi  de  suç  duyurusunda  bulundu.  

Bu  arada  tüm  seyirciler  alkışladıkları  için  salondan  atıldı.  

Tabii,  Balyoz  mahkemesi  bu  şartlarda  mahkemecilik  oynamakta  güçlük  çekiyor.  Artık  ne  dekor  unsuru  avukat  var,  ne  de  seyirci...  

6  Ağustos  2012  tarihli  duruşmada  Avukat  Hüseyin  Ersöz,  davadaki  tüm  avukatlar  adına  bir  dilekçe  sundu.  

“…  Balyoz  ismiyle  bilinen  davanın  soruşturma  aşaması,  soruşturma  sırasında  alınan  ve  iddianameye  dayanak  kabul  edilen  raporlar,  İstanbul  10.  Ağır  Ceza  Mahkemesi’nde  devam  eden  yargılama,  kovuşturma  sırasında  dosyaya  sunulan  raporlar,  yargılamada  gerçekleştirilen  hukuka  ve  kanuna  aykırı  işlemler,  savunma  makamının  ve  hakkının  nasıl  yok  sayıldığı  ve  sanık  müdafilerinin  duruşmalara  girmemelerine  neden  olan  süreci  bir  kez  daha  özetleme  zorunluluğu  doğmuştur.”  

Ancak  dilekçede  sıralanan  talepleri  sesli  olarak  dile  getirmek  isteyen  Ersöz’ü  mahkeme  başkanı  yine  konuşturmadı.    

Nihayet  perde  27  Ekim  2012’de  kapandı.  Mahkeme  324  kişiye  ceza  kesti,  ve  sonra  kestiği  cezalar  için  gerekçe  uydurması  gerekti.  Mahkeme  bir  de  ucuz  performansından  utanmadan,  gerekçeli  kararına,  sanıklardan  tahsil    edilmek  üzere  yargılama  masraflarını  da  düşüyor.    

Gerekçeli  karardan  kimi  kısımları  ilgili  bölümlerde  vermiştik.  Bu  bölümü,  mahkemenin  gerekçeli  kararındaki  diğer  saçmalıklarla  bitiriyoruz.    

Mahkemenin  gerekçesi:  “[dijital]  belgeler  karşısında  savunmalara  itibar  edilmemiştir”  

                                                                                                                         54  Balyoz  Davası  100.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  6  Nisan  2012.  

55    

Balyoz  duruşmalarının  85nci  celsesinde  Avukat  Kürşad  Veli  Eren,  Mahkeme  heyetine  şöyle  seslenmişti:55  

“Roma’da  olduğunu  ispatlayan  bir  subayın  Ankara’da  toplantıya  katıldığını,  İsrail’de  olduğunu  ispatlayan  bir  subayın  da  Marmaris/Aksaz’da  toplantıya  katıldığını  ya  da  Malta’da  gemide  görevde  olduğunu  ispatlayan  bir  subayın  Gölcük’te,  Ankara’da  toplantıya  katıldığını,  bu  toplantı  tutanaklarının  doğru  olduğunu  ya  da  olabileceğini  kabul  ediyorsanız,  vicdanınız  buna  evet  diyebiliyorsa  tutuklulukları  devam  ettirin,  müebbet  hapis  verin.  (…)  Bu  insan  tutuklu  kaldığını  nasıl  izah  edecek?  Roma’daydım  diyor  Ankara’da  toplantı  yapmışsınız  tutanak  var  diyorsunuz,  6  kişilik  liste  gösteriyorsunuz  ya  da  gösteriliyor.  İsrail’deydim  diyor  görev  belgelerini  getiriyor,  fotoğraflarını  getiriyor,  arz  ediyor.  E  diyorsunuz  ki  Aksaz’da  toplantıya  katılmışsın  8  kişi  ile  beraber.  Ben  anlayabiliyorum  kurgu  çöküyor  da  yani  birini  bıraksanız  kurgu  çökecek.  O  toplantı  tutanakları  doğru  değil  artık  anlaşılması  gerekiyor.”  

Eren  haklı,  bu  kişilerin  tek  birini  serbest  bıraksa  Mahkeme,  dijital  belgelerin  sahte  olduğu  gerçeğini  kabul  etmiş  olacak.  Onun  yerine  Mahkeme,  yargı  sürecinde  gerekçesini  de  detaylandırmaksızın  bu  kişileri  hapiste  tuttu.  Tutukluluğun  devamı  kararlarına  ısrarla  gerekçe  isteyen  savunmaya  karşı  Mahkeme’nin  yanıtı  ise  en  hafif  deyimiyle  komik;  kararlara  gerekçe  sunarlarsa  ‘ihsas-­‐ı  rey’  olurmuş.  

Ara  kararlarda  gerekçesi  olmadığı  için  gerekçe  sunamayan  Mahkeme,  bu  insanlara  iskontolu  müebbet  hapis  cezası  verirken  şeklen  de  olsa  bir  gerekçe  uydurmak  zorundaydı.  Bu  noktada,  Mahkemenin  Türkiye’de  darbe  amaçlı  Word  belgesi  hazırlamakla  suçlanan,  ancak  belgeyi  kaydettiği  iddia  edilen  tarihte  yurt  dışında,  denizde  tatbikatta,  annelik  izninde  vs.  olduğunu  ispatlayan  sanıklara  ceza  veren  mahkemenin  gerekçesi  neydi  diye  sormak  isteyebilirsiniz.  

Mahkeme,  gerekçeli  kararında  ilgili  dijital  belgelerin  içeriğinden  bahsettikten  sonra  ‘yukarıdaki  belgeler  karşısında  savunmasına  itibar  edilmemiştir’  diyor.  Yani  mahkeme  sanıkların  sunduğu  somut  bilgilere  (pasaport  giriş-­‐çıkış  kayıtları)  değil,  kolaylıkla  manipüle  edilebilen  dijital  belgelerin  üstverilerine  itibar  ediyor.    

Ayrıca,  Mahkemeye  göre,  ceza  muhakemesinde  bilirkişiye  başvurma  mecburiyeti  bulunmuyormuş.  Mahkeme  gerekçeli  kararına  sunu  da  eklemiş:  56      

“kesin  olarak  kabul  edilmesi  gerekli  sonuç  hiçbir  bilirkişi  raporunun  yargıcı  bağlamayacağı  hususudur.”    

Tabii  bir  de  dijital  Balyoz  belgelerinin  gerçek  olduğu  kabulüyle  cezaları  kesen  Mahkeme,  neden  bu  belgelerde  ismi  geçen  herkes  sanık  değilken  ya  da  bir  kısım  sanıklar  beraat  ederken,  aynı  belgelerle  suçlanan  başka  sanıkların  16-­‐18  yıl  ceza  aldığını  açıklayamadı.  

Mahkeme,  kimi  (ve  az  sayıda)  sanık  için,  ‘isimleri  belgelere  haberleri  olmadan  yazılmıştır’  diyerek  beraat  kararı  verdi.    Bu  güzel.    Ancak  mahkeme  hukuki  durumu  tamamen  aynı  olan  diğer  sanıkların  isimlerinin  belgelere  yazıldığından  nasıl  haberi  olduğunu  açıklamadı.  Ya  da  bir  dijital  belgede  adı  

                                                                                                                         55  Balyoz  Davası  85.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  13  Şubat  2012.  56  Gerekçeli  karar,  sayfa  1041.  

56    

geçen  kişilerin  belgeden  haberdar  olduğuna  kanıt  olarak,  aynı  CD’den  çıkan  ve  kimin  hazırladığı  belli  olmayan  bir  başka  dijital  belgeyi  gösterdi!    

Mahkemenin  gerekçeli  kararında  aktardığı  yanlış  bilgiler    

Burada  sadece  bir  kaç  örnek  sunuyoruz:  

Gerekçeli  kararında  Mahkeme,  Genelkurmay  tarafından  belgelerin  bir  kısmının  aslının  askeri  birimlerde  bulunduğunun  belirtildiğini  söyledi.  Mahkemenin  buradaki  kötü  niyeti  bariz.  Çünkü  söz  konusu  belgeler  Eskişehir’de  bulunan  flaş  bellekten  çıkan  gerçek  istihbarat  belgeleri  ve  Balyoz’la  bir  ilgileri  yok.    Daha  önce  de  yazmıştık;  Baransu’dan  gelen  bavulda  olduğu  gibi,  sahtekarlar  gerçek  belgeleri  sahte  belgelerle  beraber  paketlemişler.  

Genelkurmay  bilirkişi  heyeti,  suç  içeren  ve  11  no.lu  CD’den  çıkan  Balyoz  belgelerini  detaylı  bir  şekilde  incelemiş,  Haziran  2010  tarihli  raporunda  bu  belgelerin  sahte  olduğu  sonucuna  varmıştı.  Mahkeme  bu  hususu  tabii  ki  atlıyor.  

Gerekçeli  karardaki  bir  başka  yalan,  ‘11  no.lu  CD  içinde  yer  alan  belgelerin  dijital  yolları  tanık  beyanları  ile  doğrulandığı.’  Dijital  yolların  tanık  beyanları  ile  doğrulandığı  kesinlikle  doğru  değil.  

Mahkeme  orijinal  dokümanların  üstverisindeki  kullanıcı  isimlerinin  sahte  belgeler  üzerinde  (belgeyi  ilk  oluşturan  olarak)  gözükmesini  belgelerin  gerçek  olduğunu  ispatı  olarak  gösteriyor!  

Oysa  bunun  nedeni  çok  basit.  Belge  çetesi  Balyoz  belgelerinin  çoğunu  sıfırdan  bir  Word  dokümanı  açarak  kaydetmek  yerine,  orijinal  bir  dokumanı  “save  as”  komutuyla  kaydediyor.  Bu  nedenle  belgeleri  oluşturan  kullanıcı  isimleri,  kullandıkları  orijinal  belgeler  ile  aynı.  Ancak  çetenin  belgelerin  son  kaydı  için  kullandığı  kullanıcı  isimleri  (örneğin  SUHA  TANYERI)  hiçbir  gerçek  belgede  mevcut  değil.  Çete,  suçlamak  istediği  insanların  isim  ve  soyadını  bilgisayar  kullanıcı  adı  olarak  tanımlıyor  (daha  önce  yazdığımız  gibi,  bazen  kişinin  soyadını  yanlış  yazdığı  da  oluyor!).  Sanıklar,  bu  şekilde  kullanıcı  adları  olmadığını  mahkeme  önünde  belgelerle  ispatladığı  halde,  mahkemenin  gerekçesini  bu  şekilde  yazması  tamamen  kötu  niyetinin  göstergesi.  

Mahkemenin  bariz  mantık  hatalarına  gelince;  iki  örnekle  yetinelim.    

Birincisi,    Mahkemeye  göre  Balyoz  planı  1980  Bayrak  Planından  esinlenerek  hazırlanmış,  öyleyse  gerçek.  Oysa  Balyoz  planını  Bayrak  Planından  esinlenerek  hazırlanmış  olması  bu  planı  sanıkların  hazırladığını  ispatlamıyor.  Zira,  Bayrak  Planı,  Balyoz  CD’leri  ile  birlikte  Baransu’nun  bavulundan  çıktı.  Dolayısıyla  çetenin  elinde  bulunan  bir  kaynak  idi.    

İkincisi,    Mahkemeye  göre,  Çetin  Doğan,  tutuklandıktan  sonra  kaleme  alıp  basına  dağıttığı  5  Nisan  2010  tarihli  mektupla  suçu  ikrar  etmiş  oluyor!  Hilmi  Özkök’ü  tanık  olarak  dinlemeyi  reddeden  mahkeme,  Doğan’ın,  Hilmi  Özkök  ile  arasında  2003′de  geçen  bir  diyalogu  aktardığı  mektubundan  Özkök’ün  ifadelerini  Doğan’ın  aleyhine  delil  olarak  gösteriyor.  Pes  diyelim.  

 

 

57    

Son  söz:    Balyoz  belgeleri  ne  kadar  gerçekse,  Balyoz  mahkemesi  o  kadar  gerçek  

Sonuç  olarak  Balyoz  mahkemesi,  inandırıcılığı  olmayan,  mantıkla  bağdaşmayan,  eksik  ve  yanlış  bilgi  içeren  bir  gerekçe  sundu.    Balyoz  CD’lerinin  sahteliği  matematiksel  bir  kesinlik  taşırken  başka  türlüsü  pek  mümkün  değildi.    Ama  bu  gerekçesiyle  mahkeme,  hukukun  ve  gerçeklerin  yanında  olmak  yerine  bir  çetenin  amaçları  doğrultusunda  hareket  ettiğini  bir  kez  daha  alenen  tescil  etmiş  oldu.  

Balyoz  mahkemesi,  maddi  gerçeklerle  zerre  kadar  ilgili  olmadığını  çok  açık  etti.  Insan  Haklari  Avukati  Jared  Genser’in  ifadesiyle  ‘işlevsel  bir  mahkeme  gibi  gözükmek  için  çaba  bile  göstermedi.’  Bilirkişi  atanması  ve  tanıkların  dinlenmesi  yönündeki  sayısız  talebi  “dosyaya  somut  herhangi  bir  katkı  sağlamayacağı”  gerekçesiyle  reddetti.  Ara  kararlarında  tekrarladığı  nakarat  zihinlere  kazındı:57  

“Bir  kısım  sanıklar  ve  müdafileri  tarafından  bazı  tanıkların  dinlenilmesi,  dosyaya  delil  olarak  sunulan  dijital  veriler  hakkında  tekrar  bilirkişi  raporu  aldırılması,  daha  önce  rapor  düzenleyen  bilirkişilerden  bazılarının  duruşmada  dinlenilmesi,  bazı  kurumlardan  bir  takım  bilgi  ve  belgelerin  istenilmesi  talep  edilmiş  ise  de;  dosyada  var  olan  bilirkişi  raporlarının  sayısı  ve  içeriği,  ayrıntılı  sanık  savunmaları,  huzurda  dinlenilen  tanık  beyanları  ve  gelen  müzekkere  cevapları,  bilirkişilerin  Mahkemenin  yerine  geçerek  delillerin  hangisinin  kabul  edileceği  hangisinin  kabul  edilemeyeceği  yönünde  açıklamada  bulunmasının  yasal  olarak  mümkün  olmadığı,  Mahkemenin  hüküm  aşamasında  mevcut  bilirkişi  raporları  ve  savunma  içeriklerine  göre  dosyadaki  tüm  delilleri  değerlendirip  takdir  edeceği  nazara  alındığında  bu  aşamada  yeniden  tanık  dinlenilmesi,  bilirkişi  raporu  aldırılması,  bilirkişilerin  duruşmada  dinlenilmesi,  yeni  belge  ve  bilgilerin  istenilmesi  dosyaya  somut  herhangi  bir  katkı  sağlamayacağından  tüm  tevsii  tahkikat  taleplerinin  reddine”  

Balyoz  belgeleri  ne  kadar  gerçekse,  Balyoz  mahkemesi  o  kadar  gerçek  idi.  

   

                                                                                                                         57  29  Mart  2012  tarihli  Ara  Karar.  

58    

Yargılama  Safhası  -­‐  BİS    

Sayfa  sayfa  duruşma  tutanaklarından  izlediğimiz,  baştan  sonra  fos  yargılamanın  sonunda  müebbet  cezaları  kesildikten  sonra,  Mahkemenin  gerekçeli  kararını  yazarkenki  halini  hayal  etmiştik.  Henüz,  kararıyla  ağlatan  Mahkemenin,  gerekçesiyle  güldüreceğini  bilmiyorduk  ve  aşağıdakini  kaleme  almıştık.  Bu  bölümü  atlamanız,  kitabin  bütünlüğünü  bozmayacaktır.  

Not:  Aşağıda  aktarılanlar  hayal  ürünüdür  ve  gerçek  hayattaki  kişi  ve  olaylar  ile  benzerlikler  tamamen  tesadüf  eseridir.  

***  

Mahkeme  heyeti  Balyoz’un  gerekçeli  kararını  yazarken…  

Balyoz  davasının  gerekçeli  kararını  hazırlayan  mahkeme  heyetinin  toplantılarını  gizlice  kayda  almayı  başardık  ve  burada  yayımlıyoruz.  

Mahkeme  başkanı:  Arkadaşlar,  biliyorsunuz  şimdi  en  zor  aşamaya  geldik,  verdiğimiz  kararlara  bir  gerekçe  bulmamız  gerekiyor.  

Üye  1:  Başkanım,  ama  hani  savcı  arkadaşlar  bu  işi  de  halledecekti?  

Başkan:  Öyle  olacaktı  ama  yapamayacaklarmış.  Biliyorsunuz,  onlar  da  bize  gönderdiklerini  emniyetteki  arkadaşlardan  alıyorlardı…  

Üye  1:  Eeee…  

Başkan:  Emniyetteki  arkadaşlar  Hakan  Fidan  olayından  dolayı  sürülmüşler,  şimdi  Anadolu’da  bir  yerde  trafik  polisliği  yapıyorlar  sanıyorum.  

Üye  2:  İş  başa  kaldı  demek.  Yani  gerekçeyi  tamamen  bizim  uydurmamız  gerekecek.  

Başkan:  Ama  arkadaşlar,  siz  merak  etmeyin.    Ben  bir  ön  çalışma  yaptım.  Şimdi,  Zaman  ve  Taraf  gazetelerini  topladım,  oradaki  yazılardan  nasıl  gerekçe  üretebiliriz  diye  düşündüm.  

Üye  1:  Harika  fikir!  

Başkan:  Mesela,  mesela…  Zaman’da  Etyen  Mahçupyan  diye  bir  köşe  yazarı  var,  Balyoz  konusunda  bakın  ne  yazmış.  Çetin  Doğan’ın  kızı  ve  damadının  yurt  dışındaki  propagandasına  inanmayın  demiş.  Bu  sahtecilik  iddiaları  filan  hiç  doğru  değil.  

Üye  1:  İşte  tam  da  bize  lazım  olan  gerekçe.  Niye  doğru  değil  yazıyor?  

Başkan:  Çünkü,  diyor,  Mahçupyan,  askerlerin  bu  tip  planları  devamlı  güncellediğini  biliyoruz.  Besbelli  Balyoz  planları  da  sonradan  güncellenmiş.  

Üye  2:  Yani,  2003’te  olmayan  kurum  isimleri,  Microsoft  2007  fontları  filan  sonradan  yaptıkları  güncellemeyle  bu  belgelere  girmiş,  öyle  mi?  

59    

Başkan:  Aynen.  

 

Üye  1:  Tamam,  o  zaman.  Biz  de  güncelleme  oldu  deriz,  çıkarız  işin  içinden.    Keyfim  yerine  geldi  valla.  [Dışarı  seslenerek]  Çaycı,  getir  bize  şöyle  birer  demli  çay…  

Çaycı:  Saygıdeğer  mahkeme  heyeti,  ağabeylerim,  kusuruma  bakmayın,  çay  ısmarlarsınız  diye  dışarıda  bekliyordum,  istemeden  kulak  misafiri  oldum.  

Başkan:  Mühim  değil,  sen  getir  bize  çayları.  

Çaycı:  Yani,  şey  diyecektim,  sayın  başkanım.  Senin  ne  haddine  diyeceksiniz  ama…  

Üye  2:  Çıkar  bakalım  baklayı  ağzından,  ne  söyleyeceksen  söyle.  

Çaycı:  Yani  bu  güncelleme  hikayesi  benim  pek  aklıma  yatmadı  da…  

Başkan:  Yahu  sen  kim  oluyorsun  da  bizim  gerekçemize  laf  yetiştiriyorsun.  

Üye  1:  Başkanım,  bırakın  konuşsun.  Bunun  sonrası  da  var,  Yargıtay  vs.    Yanlışımız  varsa  şimdi  çıksın  ortaya  daha  iyi.  Dinleyelim  bir  söyleyeceklerini.  

Çaycı:    Şey  yani,  simdi  bu  CD’ler  var  ya…  

Başkan:  Evet…  

Çaycı:  Tek  defada  yazılmış  ve  sonradan  ekleme-­‐çıkarma  yapılmamış,  doğru  değil  mi?  

Üye  1:  He…  

Çaycı:  Üzerlerindeki  tarih  2003,  di  mi?  

Başkan:  Ya,  öyle.  

Çaycı:  İçindeki  belgelerin  de  son  kayıt  tarihleri  2003  gibi  görünüyor  di  mi?  

Başkan:  Öyle,  öyle…  

Çaycı:  Bu  belgeleri  hazırlayanlar  da  2003’de  görevdeki  subaylar  gibi  görünüyor,  di  mi?  

Üye  2:  Doğru,  belgelerin  üstverilerinde  görünen  isimler  ve  belgelerin  altındaki  isimler  hep  o  dönem  görevdeki  subaylar.  

Çaycı:  Saygıdeğer  ağabeylerim,  elbette  siz  daha  iyi  bilirsiniz.  Ama  besbelli  bu  CD’leri  2009  ya  da  sonrasında  üretenler  bilgisayarlarının  tarihlerini  geriye  çekmişler,  belgelerin  altına  kendi  adlarını  yazacaklarına  2003’teki  subayların  adlarını  bırakmışlar.  Bu  nasıl  güncelleme  yani?  

Başkan:  Hmmm.  Peki.  

60    

Çaycı:  Hani  bir  de  güncelleme  diyecekseniz,  elinizde  güncelleme  örneği  var  mı,  yani  mesela  bu  hastanelerin  isimleri,  şu  subayların  rütbeleri  bu  belgede  toptan  yenilendi  gibi…  

Başkan:  Valla,  savcılar  bize  böyle  bir  bilgi  yollamadılar.  

Üye  1:  Ben  de  böyle  genel  bir  güncelleme  örneği  görmüş  değilim.  

 

Üye  2:  Şimdi  hatırladım.  Üstelik  savcı  son  mütalaasında  bu  belgelerin  ve  CD’lerin  son  kez  2003’te  hazırlandığını,  ekleme-­‐çıkarma  olmadığını  tekrar  vurguladı.    Savcı  bile  güncelleme  var  dememiş…  

Üye  1:  Tüh!  Tam  da  işimiz  bitmiş  sanmıştım.  Anlaşılan  bu  güncelleme  savı  bizim  işimize  pek  yaramayacak.  

Başkan:  Peki.  Moralinizi  bozmayın  arkadaşlar.  Bakın  önümde  daha  bir  sürü  Zaman  ve  Taraf  gazetesi  kupürü  var.    Bir  şey  buluruz  elbet.  

 Üye  2:  Ha  bi  gayret  başkan,  bul  sen  bize  bir  gerekçe.  

Başkan:  Bakın  mesela,  Alper  Görmüş’ün  bir  yazısı.  

 [Arka  planda  kıs  kıs  gülme  sesleri…]  

Başkan:  Ya  çaycı,  sen  hala  burada  mısın?  Ne  gülüyorsun  öyle  kıs  kıs?  

Çaycı:  Kusuruma  bakmayın  saygıdeğer  başkanım,  kendimi  tutamadım.    Alper  Görmüş  dediniz  değil  mi?  

[Eliyle  ağzını  kapatır,  gülme  krizini  bastırmaya  çalışır.]  

Üye  1:  Sen  boş  ver  onu  başkanım,  söyle  ne  yazmış  Alper  Görmüş?  

Başkan:  Diyor  ki  Görmüş,  evet,  bu  zaman  çelişkileri  pek  güncelleme  ürününe  benzemiyor.  

Üye  2:  Hah,  biz  de  bu  sonuca  varmak  zorunda  kaldık,  mecburen  yani…  

Başkan:  Ama,  diyor  ki  Görmüş,  bir  izah  tarzı  daha  var…  

Üye  1:  Yaşa  sen  Alper  Görmüş!  Neymiş  bu?  

Başkan:  Bu  tutarsızlıkları  ve  çelişkileri  sanıkların  kendileri  yapmış  olabilir.  

[Sessizlik]  

Başkan:  Yani,  diyor  Görmüş,  ola  ki  yakalandıkları  takdirde  bu  tutarsızlıkları  öne  sürüp,  belgelerin  sahte  olduğu  savunmasını  yapabilmek  için…  

 [Gene  kıs  kıs  gülme  sesleri.]  

61    

Başkan:  Çaycı,  döndün  mü  sen  gene?  Bırak  küstahlık  etmeyi.  Suç  duyurusunda  bulunuruz  ha…  

Çaycı:  Estağfurullah  saygıdeğer  başkanım,  yüksek  müsaadenize  sığınarak  bir  şey  söyleyebilir  miyim?  

Başkan:  Bırak  simdi  oraya  buraya  sığınmayı  da,  söyle  ne  diyeceksen,  sonra  da  çayları  bırakıp  git.  

Çaycı:  Yani  darbeciler  bu  hataları  kasten  yapmışlar,  yakalanırlarsa  savunmalarında  kullanmak  için  öyle  mi?  

Üye  2:  Evet,  Alper  Görmüş  öyle  diyor.  Model  geliştirmiş.  

Çaycı:  Yani  bu  darbeciler  süper  zekiymiş,  öyle  mi?  Bir  de  CD’lerin  üzerine  kendi  yazılarını  da  makina  ile  taklit  etmişler.  

Üye  1:  Besbelli.  Böyle  şeytanca  bir  hileyi  kim  düşünebilirdi?  

Çaycı:  Fakat  bu  süper  zeki  darbeciler  kolayca  yakalanabilsinler  diye  isimlerini,  sicil  numaralarını  her  şeylerini  bu  belgelerin  üstünde  bırakmışlar,  kendilerini  gizlemek  için  en  ufak  bir  girişimde  bulunmamışlar,  öyle  mi?  Bir  de  CD’nin  üzerine  makina  ile  birebir  kendi  el  yazılarını  taklit  etmişler…  

Üye  1:  Hmmm,  evet,  öyle  görünüyor.  

[Çaycı  gülerek  odadan  çıkar.]  

Başkan:  Arkadaşlar,  çaycımız  haklı  galiba.  Gerekçemiz  mantık  sınırlarını  fazla  zorlarsa  sonra  herkes  bizle  dalga  geçer.  

Üye  1:  Buna  kesinlikle  müsaade  etmemeliyiz.  

Üye  2:  Katılıyorum.  Gerekçemiz  en  az  şimdiye  kadar  verdiğimiz  kararlar  kadar  inandırıcı  olmalı,  daha  az  değil.  

Başkan:  O  halde  başka  savlar  düşünmemiz  lazım.  

Üye  1:    Başkanım,  su  Zaman  gazetesinde  yazan  bir  Hollandalı  var,  neydi  adı?  

Başkan:  Joost  Lagendjik.  Bak  ben  de  tam  onun  yazısına  getirecektim  lafı.  

Üye  2:  Mutlaka  bize  yol  gösterici  bir  yazı  yazmıştır.    Ne  diyor?  

Üye  1:  Valla,  anladığım  kadarıyla  Balyoz  CD’lerinin  sahte  olmasına  pek  kafanızı  takmayın  diyor.  

Başkan:  Peki…  diyecektim  ama…  Allah  allah.  Nasıl  olur  yani?  Davaya  adını  veren  belge,  tüm  operasyonel  planlar,  suç  içeren  tüm  belgeler  bu  CD’lerin  içinde.  

Üye  1:  Bunlar  sahteyse  temyiz  surecinde  ortaya  çıkar,  savcılar  ve  yargıçlar  hata  yapmışsa  cezalarını  alırlar  diyor.  

62    

Üye  2:  Yok  artık,  biz  ceza  alacakmışız.  Davayı  savunmak  için  bizi  feda  etmeye  hazır  yani.  Başkanım  bir  suç  duyurusu  yapalım  hemen.  Belli  ki  bizi  tehdit  ediyor.  

Üye  1:  Sen  onu  bırak  da…  Ben  adamın  mantığını  hala  anlamış  değilim.    Balyoz  CD’lerinin  gerçek  olduğunu  savunamadığımız  anda  dava  kendiliğinden  düşer.    Yanılıyorum  muyum,  başkan?  

Başkan:  Haklısın.  Biz  bu  sanıklara  niye  ceza  verdik?  Bir  darbe  planı  hazırladıkları  için.    Hangi  darbe  planını?    Balyoz  CD’lerindeki  belgelerde  geçen  Balyoz  darbe  planını.  CD’ler  dışında  başka  yerde  Balyoz  malyoz  yok  ki.  Bu  belgelerin  gerçekliği  üzerine  şüphe  varsa,  verdiğimiz  hükmün  dayanağı  da  ortadan  kalkar.  

Başkan:  Ama  bakın  ne  diyor  Joost  Lagendjik.  Önemli  olan,  diyor,  bu  belgelerin  gerçekliğinden  bağımsız  olarak  bir  darbe  hazırlığının  varlığı.    Çetin  Dogan  ve  arkadaşları  bir  darbe  hazırlığı  içindeydi  ve  bu  yüzden  cezalandırılmaları  gerekiyor.  

Üye  1:    Güzel  demiş.    Peki  bunu  nasıl  gerekçelendireceğiz?  Çetin  Doğan’ın  ve  arkadaşlarının  bir  darbe  hazırlığında  olduğunu  nasıl  delillendireceğiz  yani?  

Başkan:  Valla,  bu  konuda  Lagendjik  pek  açık  değil.    Ama  Hilmi  Özkök’ten  bahsediyor.  

Üye  2:  Nasıl  yani?  

Başkan:  Hani  Hilmi  Özkök,  1.  Ordu  seminerinde  ‘amacın  dışına  çıkıldı’  demiş  ya?    Bizim  hükmün  sonrasında  da  sağ  olsun,  ‘adil  yargılama  olmadı  diyememem’  dedi  hani,  hatırladınız  mı?  

Üye  1:  Yani,  darbe  girişimini  Özkök’ün  tanıklığına  dayandıralım  diyor,  öyle  mi?  

 [Çay  bardaklarını  toplamak  için  çaycı  odaya  tekrar  girmiştir.]  

Çaycı:  Hilmi  Özkök,  hmmmm.  

Başkan:  Sen  geri  mi  geldin  çaycı,  ne  mırıldanıyorsun  bakalım?  

Çaycı:  Şey  yani,  gene  istemeden  kulak  misafiri  oldum  da.  Hilmi  Özkök’ün  adını  duyunca  aklıma  bir  şeyler  geldi.  

Üye  1:  Neymiş  o?  

Çaycı:    Hani  savunma  ısrarla  Hilmi  Özkök’ün  tanık  olmasını  istemişti,  siz  de  reddetmiştiniz.  Onu  hatırladım.  

Üye  2:  Gene  bilmece  gibi  konuşuyor  bu  adam.  

Üye  1:  Yok,  anladım  demek  istediğini.    Diyor  ki,  mahkemede  dinlemediğimiz  ve  savunmaya  soru  sorma  fırsatı  tanımadığınız  bir  kişinin  tanıklığına  dayanarak  300  küsur  kişiyi  suçlu  bulmamız  biraz  garip  kaçabilir  demek  istiyor.  

Başkan:  Hmmm,  doğru.  Latince  ne  deniyordu?  Hayal  meyal  hatırlıyorum…  Galiba  şöyle  bir  hukuk  ilkesi  öğrenmiştik  fakültede:  Bir  suçlama  karşısında  kalan  kişi,  ona  suçlamayı  yapanla  yüzleşme  ve  

63    

onu  sorgulama  hakkına  sahiptir.  Emin  değilim  yine  de,  kitabı  açıp  bir  bakmak  lazım.  Neyse  duruşmalar  bitti,  bir  ara  bakarım  artık.  

Üye  1:  Yani  birisi  “sen  şu  adamı  öldürdün”  diye  görgü  tanıklığı  yaparsa,  sanık  bu  tanığı  mahkemede  sorgulayabilmelidir.  

Başkan:  Peki.  Peki,  biz  bunu  yapmadık.  Savcıların  darbeyi  önlediğini  iddia  ettikleri  Aytaç  Yalman’ın  da  tanık  olmasını  kabul  etmedik.  

Üye  1:  Etmedik  tabii,  başkanım.  Bu  konuda  bize  savcının  tembihini  hatırlıyorsun.  

Üye  2:  Yahu,  bu  Özkök  zaten  bir  kaç  kere  Balyoz  diye  bir  plandan  haberim  olmadı  demedi  mi?  

Üye  1:  Doğru,  doğru.  Özkök’ten  de  bize  pek  hayır  yok  galiba.  

Çaycı:  Seminerle  ilgili  bir  husus  daha  var  tabi…  

Başkan:  Bak  sen  hala  konuşuyorsun.  

Çaycı:  Valla  son  sözüm  bu  başkanım.  Biliyorsunuz,  savcılar  seminere  doğrudan  suç  atfetmediler.  

Üye  1:  Nasıl  yani,  ses  kayıtları  ortada.  

Çaycı:  Evet  ama,  TRT  spikeri  iddianameyi  okurken  bir  ara  dalıp  kaçırdınız  galiba…  İddianameye  göre  seminerde  islenen  suç  su:  Balyoz  darbe  planını  üstü  kapalı  bir  şekilde  müzakere  etmek.  

Başkan:  Çaycı  arkadaş  sunu  demeye  getiriyor.  Eğer  CD’lerdeki  Balyoz  darbe  planı  sahteyse  ve  sonradan  üretilmişse,  seminerde  olmayan  bir  plan  müzakere  edilmiş  olamaz.  Yani  savcının  seminerde  bir  suç  islendiği  iddiası  da  çöpe  gidiyor.  

Çaycı:  Hah,  ağzınıza  sağlık,  başkanım.    Neyse,  benden  artık  eyvallah.  Sizlere  kolay  gelsin.  

Üye  2:  Dosyada  belgelerin  sahte  olduğuna  dair  tonla  rapor  var.  Seminer  konusunda  ne  Yalman’ın  ne  de  Özkök’ün  tanıklığını  kabul  ettik.  Savcılar  seminere  doğrudan  suç  atfetmemiş.  Özkök,  Balyoz  diye  bir  plandan  haberim  yok  demiş.  Zaten  ceza  verdiğimiz  300’e  yakın  kişinin  seminerle  alakası  da  yok.  Dosyada  gerekçelendirebilecek  suç  ne  kaldı?  

Üye  1:  Bir  de  kararı  yazarken  aceleyle  üç  sanık  kadını  da  babalık  sıfatından  men  etmişiz,  ona  ayrıca  bir  gerekçe  gerekecek.  

Başkan:  Arkadaşlar,  rica  ederim,  moralinizi  bozmayın.    Şimdiye  kadar  çok  zor  şartlar  altında  beraberce  mücadele  vermedik  mi?  Tüm  olgu/bulgulara  rağmen  gereken  kararların  altına  imza  atmadık  mı?  

Üye  1:  Evet,  başkanım,  aynen  öyle  yaptık.  

Başkan:  Peki.  O  halde  azimle  ayni  yolda  devam  edeceğiz.  

Üye  2:  Nasıl  yani?  

64    

Başkan:  Biz  mahkeme  değil  miyiz?  Takdir  hakkımız  yok  mu?  

Üye  1:  Elbette!  

Başkan:  Karşımızdaki  sanık,  ben  bu  belgeyi  hiçbir  zaman  görmedim,  ne  üstünde  parmak  izim  ne  altında  imzam  var  dediği  zaman,  ne  yaptık?    Bize  yurtdışında  olduğunu  gösteren  belgeler  verdiği  zaman  ne  dedik?  Belgelerin  düzmece  olduğu  ortaya  çıktıkça  biz  nasıl  kararlar  yazdık?  

Üye  1  ve  2  bir  ağızdan:  Dedik  ki,  “her  ne  kadar  sanıklar  bu  belgelerle  ilgileri  olmadığını  belirtmiş  ve  bu  yönde  beyanatlarda  bulunmuşsa  da,  dosyadaki  deliller  kül  olarak  ele  alındığında  sanıkların  atılı  suçu  islediklerine  dair  kuvvetli  şüphe  ….”  

 

Üye  1:  Şimdi  bir  tek  “kuvvetli  şüphe”  kısmını  çıkaracağız,  “işlemişlerdir”  diyeceğiz.  

Başkan:  Evet  aynen.  Çağırın  yazıcıyı.  Yaz  kızım:    ”Her  ne  kadar…  

 

 

 

65    

1.3     BALYOZ’UN  SORUŞTURMA    SAFHASI    

 

Ocak  2010’un  sonunda  başlayan  soruşturma  süreci,  Temmuz  2010’da  birinci  ‘Balyoz  iftiranamesi’nin  hazırlanması  ile  sona  erdi.    

Mehmet  Baransu,  kimliği  bilinmeyen  bir  kişiden  teslim  aldığı  ‘Balyoz  belgelerini’  Beşiktaş  Adliyesi’ne  önce  3  DVD  ve  1  CD  halinde,1  daha  sonra  29  Ocak  2010’da  belgelerin  “orijinallerini”  bir  bavul  içinde  teslim  etti.  

Bu  bölümde,  Balyoz’un  yargılama  safhasında  emniyet  ve  savcıların  gerçek  bir  soruşturma  yürütmekten  ziyade,  bu  süreçte  nasıl  raporları  çarpıttıklarını,  belge  tahrif  ettiklerini,    delil  sakladıklarını  ve  de  medyayı  şüphelilerin  aleyhine  nasıl  yönlendirdiklerini,  dolayısıyla  sahte  belge  çetesinin  amacına  nasıl  hizmet  ettiklerini,  ortaya  koyacağız.  Ayrıca  ,yeri  geldikçe,  bu  süreçte  emniyet-­‐adliye-­‐basın  işbirliği  ile  nasıl  dezenformasyon  ürettiğinden  de  bahsedeceğiz.    

Temmuz  2010’da,  195  kişiyi  “Türkiye  Cumhuriyeti  Hükümetini  Cebren  Iskat  veya  Vazife  Görmekten  Cebren  Men  Etmeye  Teşebbüs”  suçunu  işlemekle  suçlayan  iddianamenin  hazırlanmasıyla  sonuçlanan  bu  süreci  aktarmadan  önce,  iddianamedeki  iddia  ve  kanıtları  kısaca  not  edelim.  

Bir  bakışta  Balyoz  iddianamesi    

İddia  nedir?  

İddianameye  göre  Kasım  2002  seçimlerinden  hemen  sonra  Aralık  2002’de  AKP  Hükümetini  devirmek  için  1.  Ordu  Komutanı  Çetin  Doğan  önderliğinde  tam  teşekküllü  bir  darbe  planı  hazırlanmaya  başlandı.  Plana  göre  camiler  bombalanacak,  Türk  jeti  düşürülecek,  hastanelere,  ilaç  depolarına  el  konulacak,  dernekler  kapatılacak,  gazeteciler,  siyasiler  tutuklanacaktı.    

Yine  iddianameye  göre,    5-­‐7  Mart  2003’de  1.  Ordu  Komutanlığı’ndaki  seminerde  bu  darbe  planının  “üstü  kapalı”  provası  yapıldı.  Zira,  Balyoz  planında  “Buna  paralel  olarak  BALYOZ  Güvenlik  Harekat  Planı,  “Olasılığı  En  Yüksek  Tehlikeli  Senaryo”  isimli  jenerik  bir  plan  şeklinde,  “GİZLİ”  gizlilik  derecesinde  ve  özel  seçilmiş,  sınırlı  sayıda  personelin  katılımıyla  icra  edilecek  bir  plan  seminerinde  denenecek  ve  müzakere  edilecek”  yazıyor.  

Kanıtlar  neler?  

Ocak  2010’da  kimliği  bilinmeyen  bir  kişinin  Mehmet  Baransu’ya  verildiği  bavulda  soruşturmayla  doğrudan  ilgisi  olmayan  2000  küsur  sayfa  doküman,  1.  Ordu’daki  seminerinin  Çetin  Doğan’ın  emriyle  alınan  ses  kayıtları  (10  teyp  kaseti)  ve  19  tane  CD  var.  

19  CD’den  16  tanesi,  1nci  Ordu’da  hazırlamış,  orijinal  ve  suç  unsuru  taşımayan  belgeler  içeriyor.  Suç  unsuru  içeren  tüm  belgeler  3  CD  içinde  yer  alıyor  (11,  16  ve  17  nolu  CDler).2  İddianameye  göre,  Balyoz  soruşturması  ile  ilgili  tüm  belgeler  11  no.lu  CD’de  (“Balyoz”  CD’si)  kayıtlı.3                                                                                                                            1  Baransu’nun  21  Ocak  2010’da  teslim  ettiği  bu  DVD  ve  CD’leri  kimin  (muhbirin  mi,  kendisinin  mi)  oluşturduğu  ile  ilgili  dosyadaki  ifadeleri  çelişkili.    

 

66    

Balyoz  CD’sinde  neler  var?  

Suç  unsuru  içeren  bütün  belgeler  bu  CD’de;  Eylem  planları  (Oraj,  Suga,  Çarşaf,  Sakal),  kapatılacak  dernekler  listesi,  çeşitli  kurumlarda  çalışanlarla  ilgili  fişlemeler,  tutuklanacak  gazeteciler,  el  konulacak  araçlar,  hastaneler,  ilaç  depoları,  görevlendirme  listeleri…  Kısaca,  Balyoz  iddialarına  dayanak  oluşturan  tüm  belgeler  bu  CD’de  kayıtlı.    

Aynı  zamanda  bu  CD’nin  içinde  diğer  orijinal  CD’lerden  aktarılmış  ve  suç  unsuru  içermeyen  dokümanlar  da  var.  Bu  CD,  tüm  bilirkişi  raporlarına  göre  tek  oturumda  oluşturulmuş.  Yani,    bu  CD’ye  bir  kerede  içindekiler  kaydedildikten  sonra  içine  hiçbir  ekleme-­‐çıkarma  yapılmamış.  

Emniyet  ve  TÜBİTAK  bilirkişi  raporlarında  bu  CD’nin  kaydedilme  tarihinin  5  Mart  2003  olarak  görüldüğünü  belirtiyor.  İçindeki  belgelerin  tümü  bu  tarihten  önceki  tarihlerde  kaydedilmiş  gibi  gözüküyor.  İddiaya  göre  bu  CD,  seminerden  önce  Çetin  Doğan  için  özel  olarak  oluşturulmuş.  

Şimdi,  Baransu’nun  bir  bavul  içinde  Balyoz  CD’si  ve  diğer  belgeleri  Beşiktaş  Adliyesi’nde  savcılar  Mehmet  Berk  ve  Bilal  Bayraktar’a  teslim  ettiği  zamana,  soruşturmanın  en  başına  dönelim.    

 

1.3.1  “Özel  yetkili  TÜBİTAK  uzmanı”  nasıl  seçildi?  

Dava  klasörlerini  inceledikçe  ortaya  çıkan  ilginç  bir  konu,  ilk  TÜBİTAK  raporunu  hazırlayan  Hayretdin  Bahşi’nin  nasıl  bilirkişi  olarak  atandığı.  

Bavulun  savcılarca  teslim  alınmasından  beş  gün  sonra,  4  Şubat  2010  günü,  Savcı  Bilal  Bayraktar  TÜBİTAK’ın  Gebze-­‐Kocaeli’nde  bulunan  UEKAE  Müdürlüğü’ne  bir  yazı  yazarak,  bilirkişi  olarak  Hayretdin  Bahşi’nin  görevlendirilmesini  talep  etti.  Bayraktar,  usulüne  uygun  olarak  UEKAE  Müdürlüğü’nden  bir  bilirkişinin  görevlendirilmesini  (ya  da  içinden  seçmek  üzere  bir  bilirkişi  listesinin  gönderilmesini)  istemek  yerine,  isim  vererek,  özellikle  Hayretdin  Bahşi’nin  görevlendirilmesini  talep  etti.  

TÜBİTAK-­‐UEKAE  Müdürü  Önder  Yetiş,  bu  yazıya  beş  gün  sonra,  9  Şubat  2010  tarihli  bir  yazı  ile  yanıt  vererek  Hayretdin  Bahşi’nin  bilirkişi  olarak  görevlendirildiğini  bildirdi.        

Fakat,  o  da  ne?    Hayretdin  Bahşi,  daha  görevlendirilmeden,  4  Şubat  2010  günü,  CD’lerin  imajlarını  bizzat  teslim  almış  bile!  Bahşi,  beş  gün  sonra  çıkacak  TÜBİTAK’in  görevlendirme  yazısını  beklemedi  ve  CD’lerin  imajlarını  savcının  TÜBİTAK’a  yazı  yazdığı  aynı  gün  hemen  teslim  aldı.4    Aşağıda  anlatacağımız  üzere,  Bahşi’nin  hazırladığı  raporun  niteliği,  kendisinin  “özel  yetkili  bilirkişi”  olarak  seçildiğine  işaret  ediyor.    

 

 

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       2  Balyoz  iddianamesi,  sayfa  49.  3  Balyoz  iddianamesi,  sayfa  81.  4  04.02.2010  tarihli  Teslim  ve  Tesellüm  Tutanağı.  

 

67    

TÜBİTAK  raporunun  soruşturmaya  hizmeti    

TÜBİTAK’ın  Balyoz  CD’leri  için  19  Şubat  2010’da  hazırladığı  bu  ilk  bilirkişi  raporu,  raporu  değerlendiren  bir  uzman  kişinin  ifadesiyle:    

“en  iyi  ihtimalle  sorumsuzca,  en  kötü  ihtimalle  ise  kasıtlı  olarak  okuyanı  yanıltmak  üzere  yazılmış.”  

Balyoz  iddiaları  ile  ilgili  tüm  harekat  ve  eylem  planları  (Balyoz,  Oraj,  Suga,  Çarşaf,  Sakal),  ekleri  ve  fişleme  belgeleri  iki  CD’de  bulunduğu  için,  bu  iki  CD’nin  ve  içindeki  belgelerin  gerçek  olup  olmadığının  tespiti  dava  için  birinci  derecede  önem  taşıyordu.  

Bahşi  ve  ekibi  CD’ler  üzerinde  bir  üstveri  incelemesi  yaparak  bir  rapor  hazırladı.  Fakat,  sadece  CD’ler  üzerinde  yapılan  bir  üstveri  incelemesiyle  CD’lerdeki  belgelerin  gerçek  olduğunu  (üzerinde  görünen  kullanıcılar  tarafından  üzerinde  görünen  tarihlerde  oluşturulduğunu)  tespit  etmek  teknik  olarak  mümkün  olmadığı  halde,  bilirkişiler  raporlarının  tek  bir  yerinde  bile—örneğin  bir  dipnot  olarak  bile—bunu  belirtmediler.  

Bilirkişiler,  belgelerin  kötü  niyetli  kişilerce  üstverileri  tutarlı  olacak  bir  şekilde  oluşturulması  halinde,  bu  sahteciliği  yaptıkları  analizle  tespit  edemeyeceklerini  belirtmedikleri  gibi,  kullandıkları  ifadeleri  özenle  seçerek,  CD’lerin  gerçek  olduğunu  tespit  ettikleri  izlenimini  verdiler.  

Bilirkişiler,  sonradan  yapılan  incelemelerle  içinden  Microsoft  Office  2008  ögeleri  çıkacak  bu  iki  CD  için,  “söz  konusu  belgelerin,  2002-­‐2003  tarihlerinde  mevcut  olan  yazılımlarla  yazıldığı  kanaatinde”  olduklarını  yazdı,  “CD’lere  daha  sonradan  ekleme  yapılmadığını”  tespitinde  bulundu,  ve  de  en  önemlisi,  “dosyaların  oluşturma  ve  son  kaydetme  tarihlerinin  2003  yılı  ve  öncesine  ait  olduğu  tespit  edilmiştir”  dedi.  

 

68    

 

Resim  1:  19  Şubat  2010  tarihli  TÜBİTAK  raporu,  sayfa  5  

Dikkatinizi  çekelim,  bilirkişiler,  ‘dokümanların  2003  ve  öncesinde  yazıldığı  tespit  edilmiştir’  demedi,  çünkü  sadece  üstveri  incelemesi  ile  böyle  bir  saptama  yapması  bilimsel  olarak  mümkün  değil.  Onun  yerine,  son  derece  dikkatlice  seçilmiş  ve  aynı  anlama  çekilebilecek  bir  ifade  kullandılar.  

Tutuklamalar  da  hemen  bu  raporun  akabinde,  ‘TÜBİTAK  belgelerin  gerçek  olduğunu  tespit  etti’  savıyla  başladı.      

Bu  rapor  aynı  zamanda  sorgu  sırasında  baskı  aracı  olarak  da  kullanıldı.  Örneğin,  bir  sivil  memur,  sorgusunda  savcı  Ali  Haydar’a  açıkça  Balyoz  planını  bilmediğini  ifade  etmesine  rağmen,  Bayraktar,  sivil  memuru  tek  başına  ikinci  bir  kez  ifadeye  aldı  ve  sorguya  başlamadan  önce  bu  raporu  göstererek  ‘TÜBİTAK  belgelerin  gerçek  olduğunu  tespit  etti”  dedi.  Bu  konuya  tekrar  döneceğiz.  

Rapor,  çarpıtılmaya  elverişli  olduğu  için,  medyada  dezenformasyon  üretimi  için  de  etkin  bir  şekilde  kullanıldı.  Soruşturma  sırasında  ‘soruşturmanın  gizliliği’  öne  sürülerek  şüphelilere  verilmediği  halde,  medyaya  servis  edildi  ve  basında  ‘TÜBİTAK’ın  belgelerin  gerçek  olduğunu  teyit  ettiği’  haberleri  yapıldı.    

"&!

T$44$!K75$$4!57.2$,@!.$?$!.$!81738!D8.8Q9!:f=X:EY)@+!85;$1$3@+!D73P7%!-1.*C*+*!,$Q4$.@C@+@!2$;.@A!W1/7447!%89!/8183%8081738+!-15$2$+!85;$1$3@+!D73P7%!-1.*C*+*!47,Q84!7457,8!565%6+!.7C819!$+#$%!3$Q-3!+7!$171$#717!4*4*%1$+$+!06Q?71817379!+7!.7!$J*%$41$3@+$!J7381.8C8!8P8+9!.6;71457!2$2@+1$45$1$3@!/817!565%6+!-15$.@AS!!!

!

q7,85!&o!!^$5$+9!&G!g*/$49!&'('!

H$?$!,-+3$9!3$Q-3$!73807+!06Q?7181739!:f=X:EY!3$Q-3*+*!?$;@31$2$+!/8183%808173!?$%%@+.$!,*P!.*2*3*,*+.$!/*1*+.*9!J7!$23@#$!/*!%8081737!%$30@!4$;58+$4!.$J$,@!$P@1.@A!T8P!/83!,-+*P!$1@+5$.@C@+@!,F2175727!D737%!2-%A!T$2374.8+!=$?089!=$12-;!,637#8+.7%8!!/*!6,46+!Q73>-35$+,@!J7!%$4%@1$3@!%$30@1@C@+.$!:f=X:EY!=X_VWB!`8/73!V6J7+18%!W+,4846,6!B6.636!-1.*A!

S!H7>$1$3#$!4$17Q!7.817+!3$Q-39!$J*%$41$3$!$+#$%!c!B$2@,!&'(').$!J7381.8A!

 

70    

1.3.2    Beşiktaş  Adliyesi’nde  buhar  olan  bilirkişi  raporu  

Balyoz  savcıları,  Baransu’dan  ilk  etapta  (bavuldan  önce)  aldıkları  3  DVD  ve  1  CD’yi  incelemeleri  için    1nci  Ordu  Askeri  Savcılığı’na  gönderdiler.    

24  Şubat  2010’da  1nci  Ordu  Askeri  Savcılığı  Beşiktaş  Adliyesi’ne  iki  ayrı  CD  içinde  iki  bilirkişi  raporunu  mühürlü  zarf  içinde  teslim  etti.  6      Bu  raporlardan  biri  (Ahmet  Erdoğan  tarafından  hazırlanan)  dava  dosyasına  kondu,  hatta  daha  dosyaya  girmeden  ve  savunmayla  paylaşılmadan  basına  sızdırıldı.  Raporlardan  ikincisi  (Hakan  Erdoğan  tarafından  hazırlanan)  1nci  Ordu’daki  bilgisayarlarda  soruşturma  konusu  belgelerin  izinin  bulunmadığını  tespit  ediyordu  ve  Beşiktaş  Adliyesinde  anında  buharlaştı.  Evet,  rapor  yok  edildi.      

Bu  raporun  varlığı  mahkeme  sürecinde,  tesadüfen  ortaya  çıktı  ve  elimize  ancak  Mart  2011’de  geçti.  Rapordan  görüyoruz  ki,  raporu  hazırlayan  bilirkişi,  1nci  Ordu’da  ilgili  olabilecek  bilgisayarlarda  ve  bunlara  ait  kızaklı  taşınabilir  belleklerde  soruşturma  konusu  belgelerin  bulunmadığını  tespit  etmiş.    Raporda  aynı  zamanda  DVD’lerin  ve  içindeki  dokümanların  kayıt  tarihleri  ile  ilgili  şüpheli  görülen  kimi  tespitler  var.  Raporun  en  önemli  tespiti,  Balyoz  belgelerinin  1nci  Ordu  bilgisayarlarında  hiç  bir  izi  olmadığı.  

“Üzerinde  veri  incelemesi  yapılan  (19)  bilgisayar,  MEBS  Başkanlığı    dosya  sunucusu  ve  Plan  Odası  içerisinde  bulunan  bilgisayarda  kullanılan  kızaklı  taşınabilir  bellek  üzerinde,  soruşturma  konusu  ile  ilgili  doküman  tespit  edilememiştir.”  

Savcılar  iddianamede  bu  raporun  varlığından  dahi  bahsetmediği  gibi,  raporu  iddianamenin  ek  klasörlerine  bile  koymadılar.    

Basına  sızan  ve  çarpıtılan  diğer  raporun  hikayesini  ise  bir  önceki  kitabımızda  yazmıştık.  Burada  kısaca  özetleyelim.    

Ahmet  Erdoğan  tarafından  hazırlanan  bu  rapor,  CD’lerdeki  belgelerin  gerçek  olup  olmadığını  sorgulamıyor.  ‘CD’lerdeki  belgelerin  gerçek  olduğu’  varsayımı  altında  (ki  bu  varsayım  raporun  en  başında  belirtilmiş),  CD’lerdeki  belgelerin  darbe  hazırlığına  işaret  ettiği  tespitini  yapıyor.  Bu  rapor  da  soruşturmanın  gizliliği  nedeniyle  savunmaya  vermedi,  ancak  hemen  aynı  gün  basına  ‘uygun  kısımları’  sızdırıldı.    

Malum  medyada  bu  rapor  için  “Askeri  Bilirkişiler  belgelerin  gerçek  olduğunu  tespit  etti”  haberleri  yaptı.  Medyadaki  Balyoz  linçi  hızlandı.    

Bu  haberler  üzerine  Askeri  Savcılık,  26  Şubat  2010’da  bu  haberleri  yalanlayan  bir  açıklama  yaptı.  Açıklamadan  sonra  yapılan  haberlerin  niteliğini  ortaya  koymak  için  açıklamayı  buraya  taşıyoruz  (koyu  vurgu  bize  ait):  

“Bilirkişi;  bu  konudaki  raporunu  hazırlarken  temin  edilen  söz  konusu  üç  adet  DVD,  bir  adet  CD’de  herhangi  bir  sahtecilik  yapılmadığı  düşüncesi  altında  içeriğindeki  bilgilerin  gerçek  olduğu,  söz  konusu  plan  seminerinin  icrası  kapsamında  kullanıldığı  faraziyesine  dayanarak  hareket  etmiş,  bu  durum  bilirkişi  raporunun  üçüncü  maddesinde  de  açıkça  belirtilmiştir.  

                                                                                                                         6  Teslim  tutanağı,  Ek  Klasör  no.26,  Dizin  no.323-­‐4.  

$(!

E+#$%!/8183%808!3$Q-3*!%$5*-2*+*!2$+@14$#$%!4$3;.$!?$/73!%-+*,*!2$Q@1$3$%9!,F;!%-+*,*!.-%65$+1$3@+!D73P7%!-1.*C*!8;17+858!2$3$4@15$2$!P$1@0@15@04@3A!

aeb!/*D6+7!%$.$3!2$Q@1$+!8+#71757!J7!$3$04@35$1$3!,-+*#*+.$!9B;$UEPEC$B978E$R>9C;C;C$WE$8G$R>9C9$B9?9C9:$=E<:6>$EBEC$PE<6=>6$E?>ED$R>9C>97;C;C$UE7PE:$@>BGVGC9$B967$9F:E76$F9WX;>;V;D;AX9$SE7S9CU6$867$=EFR6=E$W97;>9D9D;<=;7A!H-1$2@,@21$!,F;!%-+*,*!,758+73!>$$182741738+8+!.$3/7!Q1$+@!470%81!7448C8+8!,F21757%!565%6+!.7C81.83AO!

E+#$%9!/*!$P@%1$5$2$!3$C57+!%858!D$;747173!$2+@!?$/738!2$Q5$2$!.7J$5!7448A!

q7,85!Go!^$5$+9!&]!g*/$4!&'('!

!"#"#$$Y?W9SZ$%E>UE>E7$T[[#+BEC$F@C79$S9A;7>9CD;<"""$IE>6>>E76$9B>6$ED9CE=E$U\DE>6DZ$

=$12-;!.$J$,@+@+!7%!%1$,F31738!:755*;!&'(').$!,$+@%1$3$!J73818Q9!/71D7173.7%8!;$5$+!P7180%81738!-34$2$!P@%@+#$9!$%1@5@;$!.-C$1!-1$3$%9!/*!/71D71738!.74$21@#$!8+#71727+!75+8274!2$!.$!,$J#@1$3@+!+$,@1!-1*Q!.$!/*+1$3.$+!47%!/83!4$+7,8+8!/817!<>$3%!7457.8C8)!,-3*!D71.8A!!!

H$J$+@+!7%!%1$,F31738+8!8+#71728+#7!$+1$.@%!%89!$,1@+.$!,$J#@1$39!/71D71738+!&''G).7!?$;@31$+5$.@C@+@!DF,4737+!;$5$+!P7180%81738+8+!.$?$!,-3*04*35$+@+!/$0@+.$+!/738!>$3%@+.$1$3!J7!.7!/*+1$3@!-34$2$!%-2$+!465!2$;@05$1$3@!$.18!75$+747!,$%1$.@1$3A!f,4718%9!8..8$+$57.7!.7!2$1$+!/72$+.$!/*1*+$3$%9!2$Q4@%1$3@!2$;@05$1$3@+!/71D71738+!&''G).7!?$;@31$+.@C@+@!47284!7448C8+8!2$;.@1$3A!!

7$68+-$("$&%9#"'&%/$1+-$(%"05/$"$:%$;$%5$68+-$($%9'-'&%/$1+-$(%&'('"')%

`-3*04*35$+@+!7+!/$0@+.$!=$12-;!,$J#@1$3@9!((!+-A1*!KH).7+!P@%$+!P-%!P708418!18,471738!a?$,4$+79!.73+7%9!%*3,9!!-%*19!J,Ab!81D818!%*3*51$3$!DF+.73.8!J7!18,47.7!$.@!D7P7+1738+!&''&R&''G).7!>$$1827447!-1*Q!-15$.@%1$3@!?$%%@+.$!/81D8!4$17Q!7448A!\8+7!/7+;73!07%81.79!P708418!%*3*51$3$!2$;@1$3!2$;$3$%9!

 

72    

CD’den  çıkan  belgelerde  bu  kurumlarda  çalışıyor  olarak  listelenen  kişilerin  gerçekten  2002-­‐2003’de  çalışıp  çalışmadığı  konusunda  bilgi  istedi.    

Savcılardan  kurum  ve  kuruluşlara  giden  yazıların  hepsi  ek  klasörde  var.  Ancak  gelen  yanıtların  hiçbiri  ek  klasörde  yok.  İddianameden  öğrendik  ki,  Balyoz  savcıları  bunları  ek  klasörlere  koymak  yerine  adli  emanete  saklamayı  uygun  görmüş.    Gösterdikleri  gerekçe  ise,  bu  yazışmaların  ‘kişilere  özel  bilgi’  içermeleri.    

Oysa  adli  emanete  kalkan  yazışmalarda  sadece  kişi  adı  geçen  fişlemelerden  ibaret  değil.  El  konulacak  hastaneler,  ilaç  depoları,  4×4  araçlar  gibi  listeler  de  var  (bunlar  “fişleme”  belgesi  değil).  Kaldı  ki,  tüzel  kişiliklere  ait  fişleme  belgelerinin  (kapatılacak  dernek,  aranacak  okul  listeleri)  çıktıları  olduğu  gibi  dava  klasörlerinde  var.  Bu  kurumların  isimleri  dahi  gizlemez/sansürlemezken,  neden  bu  kurumların  açıldıkları  tarihleri  belgeleyen  yazışmalar  adli  emanete  saklanmış  olsun?    Ayrıca,  kişi  adı  gecen  fişleme  listeleri  (örneğin  2003’de  çeşitli  şirketlerde  çalışıyor  olarak  görünen  ve  darbeye  destek  verir  diye  listelenmiş  kişiler)  ile  ilgili  savcılığa  gelen  yazışmalar,  isimler  sansürlenerek  dosyaya  dahil  edilebilirdi.    

Adli  emanete  saklanan  dosyalar  savunmaya  bir  sene  sonra  verildi    

Bunun  üzerine  avukatlar  adli  emanete  saklanan  bu  yazışmaları  talep  etti.  Bu  talep  aylarca  reddedildi,  yazışmalar  savunmaya  verilmedi.  Mahkeme  ancak  6  Ocak  2011’deki  duruşmadaki  ara  kararı  ile  bu  yazışmaların  savunmaya  verilmesini  kabul  etti.  Böylelikle  savcıların  bilgi  edinme  yazılarına  gelen  cevabi  yazılar,  soruşturma  başladıktan  neredeyse  bir  sene  sonra  adli  emanetin  karanlığından  gün  ışığına  çıktı.    

Bu  yazışmalar,  savcıların  çeşitli  kurumlara  bilgi  edinme  amaçlı  yazıkları  yazılara  yanıtların  Mart-­‐Nisan  2010  aylarında  geldiğini  gösteriyor.    Bu,  CD’den  çıkan  belgelerin  ve  TÜBİTAK  raporunun  kanıt  gösterilerek  tutuklamaların  (ve  tahliyelere  itirazların)  yapıldığı  dönem.  Balyoz  iddianamesinin  ortaya  çıkmasından  üç-­‐dört  ay  öncesi.    

Saklanan  yazışmalar  belgelerin  sahte  olduğunu  gösteriyor    

Adli  emanete  saklanan  yazışmalardan  gördük  ki,  savcılar  savunmanın  ortaya  çıkaramayacağı  zaman  çelişkilerinden  bile  haberdardılar.  Ancak  bunları  örtbas  etmek  için  emanete  sakladılar.  

Bir  örnek  üzerinden  gösterelim.  

2006  plakalı  araç  2003  tarihli  Balyoz  belgesinde  

11  no.lu  CD’de  “4X4  ARAÇLAR  ÇİZELGESİ.doc”  isimli  bir  Word  belgesi  var  (ki  aynı  belge  Gölcük’ten  çıkan  1  no.lu  CD’den  de  çıkacak).    Bu  belgede  Balyoz  darbesiyle  el  konulması  planlanan  4×4  araçlar  listelenmiş.  Üstverisine  bakılacak  olursa,  bu  belge  ilk  olarak  4  Mart  2003’de,  son  olarak  yine  aynı  tarihte  Süha  Tanyeri  isimli  kullanıcı  tarafından  kaydedilmiş.  

 

 

 

73    

Belgede  listelenen  araçların  modellerinin  hepsi  2003’den  eski;  2002  sonrası  tek  bir  model  araç  yok.  Yani  belge,  ilk  bakışta  tarih  açısından  tutarlı  bir  belgeye  benziyor.  

 

Resim  4:  4X4  ARAÇLAR  ÇİZELGESİ.doc,  sayfa  1  (16  BEB  33  plakalı  Rover  11nci  sırada)  

Oysa  Balyoz  Savcılarına  Bursa  Trafik  şube  müdürlüğünden  gelen  bilgiye    göre,  Balyoz  belgesindeki  Bursa  plakalı  (16  BEB  33)  bir  araç,  2003  yılında  Bursa’da  değil.  Araç  o  tarihte  İzmir’de  ve  35  AR  6132  plaka  numarası  ile  kayıtlı.  Bu  araç  2006’da  el  değiştirerek  İzmir’den  Bursa’ya  nakledilmiş  ve  belgede  geçen  plaka  numarası  ile  13  Nisan  2006’da  tescil  edilmiş.  

$+!

q7,85!So!=*3,$!W5+8274)47+!=$12-;!,$J#@1$3@+$!DF+.73817+!#7J$/8!2$;@!

 

75    

Balyoz’cular  bu  nakil  işlemini  ve  aracın  2006’da  alacağı  plakayı  üç  sene  öncesinden  öngöremeyeceğine  göre,  bu  belge  üzerinde  göründüğü  gibi  son  kez  2003’de  ve  o  dönem  çalışan  subaylar  tarafından  kaydedilmedi.  Demek  ki,  bu  belgenin  içinde  bulunduğu  ve  tek  oturumda  oluşturulan  CD  (yani  bir  kere  oluşturulduktan  sonra  içine  ekleme  çıkarma  yapılmayan  CD),  2003’de  seminer  öncesi  hazırlanmadı.  Bu  kadar  basit.    

Balyoz  savcıları  belge  sahteciliğini  alenen  gösteren  bu  yazıyı  adli  emanete  saklamakla  kalmadı,  iddianameye  de  aynen  şöyle  yazdı  (koyu  vurgu  bize  ait):7    

“1  nci  Ordu  Bölgesinde  harekat  kapsamında  ihtiyaç  duyulması  halinde  kullanmak  için  kamu  kurum  ve  kuruluşlarına  ait  birçok  araç,  teçhizat  ve  iş  makinesi  ile  ilgili  sayısal  verilerin  ortaya  konduğu,  ayrıca  1  nci  Ordu  bölgesindeki  bazı  illerde  el  konulmak  üzere  4×4  araçların  belirlendiği  anlaşılmıştır.  

Planın  istihbarat  faaliyetleri  kapsamında  hazırlandığı  anlaşılan  belgelerin  tamamının,  Balyoz  Harekat  planının  son  kaydetme  tarihi  olan  2  Aralık  2002  tarihinden  sonra  oluşturulup  plan  seminerinden  önce  de  son  kez  kaydedildiği,  yapılan  çalışmaların  belli  bir  koordinasyon  ve  görev  bölümü  içerisinde  gerçekleştiği  ve  tamamlanan  istihbari  çalışmaların  bir  kısmının  5-­‐7  Mart  2003  tarihinde  düzenlenen  plan  seminerinde  yapılan  sunumlarda  özet  olarak  verildiği,  dijital  belgelerde  yer  alan  fişleme  çalışmalarının  plan  seminerinden  önce  tamamlandığı  anlaşılmıştır.”  

 

 ‘2006’  gözden  mi  kaçtı?    

Bursa  Emniyet  Müdürlüğü  tarafından  savcılara  yollanan  ve  4×4  araçların  listesinin  2003’de  hazırlanmadığını  açıkça  gösteren  bu  yazıyı  savcılar  “gözden  kaçırdıkları”  için  iddianamede  böyle  yazmış  olabilirler  mi,  diye  düşünebilirsiniz.  Öyle  olmadığı  açık.  

İddianameden  okumaya  devam  edelim  (koyu  vurgu  bize  ait):8  

“Planda  yer  alan;  ”irticai,  bölücü  ve  yıkıcı  terör  örgütlerine  mensup  kişi,  kurum  ve  kuruluşların  menkul,  gayrimenkul,  ayni  ve  nakdi  malvarlıklarına  el  konulacağı”  hususlarına  paralel  olarak  ”Güvenlik  Harekat  Planı  Kapsamında  El  Konulması  Planlanan  4×4  Araçların  Çizelgesi”  başlıklı  belgede  Balıkesir,  Bursa,  Çanakkale  ve  İstanbul  illerinde  bulunan  toplam  91  adet  4×4  aracın  belirlendiği,  yapılan  sorgulamalarda  bahse  konu  araçlardan  bazılarının  o  dönem  gayrimüslim  vatandaşlara  ait  olduğu  anlaşılmıştır.”  

Yapılan  sorgulamalar,  çeşitli  il  ve  ilçelerin  Emniyet  Müdürlüğü’nden  gelen  ve  emanete  kaldırılan  yazılar.  Bu  cevabi  yazılarda  araçların  sadece  tescil  tarihleri  değil,  aynı  zamanda  kimlerin  adına  tescilli  olduğu  da  belirtiliyor.  Bu  araçların  kimisinin  gayrimüslim  vatandaşlara  ait  olduğu  saptamasını  aynı  cevabi  yazılar  üzerinden  yapan  ve  bunu  iddianameye  koyan  savcılar,  her  nasılsa,  belgedeki  aracın  belgede  belirtilen  plakasını  2006’da  aldığı  “detayını”  atlıyor.                                                                                                                            7  Birinci  Balyoz  iddianamesi,  sayfa  274.  8  Birinci  Balyoz  iddianamesi,  sayfa  320.  

 

76    

Buna  benzer,  adli  emanete  gömülmüş  o  kadar  çok  belge  var  ki,  bunu  basit  bir  görevi  ihmal  ile  geçiştirmek  mümkün  değil.  Savcılar  sahtecilikler  ortaya  çıkmasın  diye  bu  yazışmaları  emanete  saklayarak  açıkça  suç  işlediler.    

Hazır  bu  belgeden  bahsetmişken,  yine  bu  belge  üzerinden  sahteciliği  kabullenmemek  için  geliştirilen  “güncelleme”  iddiasına  da  bir  parantez  açarak  değinelim.  Bu  konuyu  bir  sonraki  bölümde  de  ele  alacagiz.    

Güncelleme  parantezi  

En  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  Balyoz  belgelerinden  ileri  tarihli  bilgiler  çıkınca,  kimileri  belgelerin  güncellenmiş  olduğunu  iddia  etti;  zira  TSK’da  belgeler  ve  planlar  rutin  olarak  güncelliyordu.  

Örneğin  bir  yazısında  Aslı  Aydıntaşbaş’ın,  Balyoz  belgelerindeki  zamanlama  çelişkileri  ile  ilgili  olarak  ‘Benim  favorim,  2006’da  verilen  16  BEB  33  plakalı  Range  Rover  Freelander’a  2003’de  el  konması’  yazması  üzerine9  Ergun  Babahan,  ertesi  gün  Star  gazetesindeki  köşesinde  şöyle  yazdı:10  

 “Aslında  bu  iddia  yeni  değil.  (…)  Çünkü  belgelerin  hemen  her  yıl  güncellendiği  bilgisi,  mesela  değişen  sokak  isimlerinin,  izlenen  kişilerinin  ev  adresleri  veya  araba  modelleri  ile  plakalarının  gerçeğe  uygun  hale  getirildiği  belirtildi.  Bu  haberi  gündeme  getiren  Mehmet  Baransu  da  eleştirilere  bir  dizi  yazıyla  karşılık  verme  kararı  aldı.”  

Babahan’a  göre  2006’da  verilen  16  BEB  33  plakası  ile  beliren  aracın  listelendiği  belge,  güncellenmiş  bir  belge  olduğu  için  bu  bilgiyi  içeriyor.    

Bu  belge  üzerinden,  Balyoz  belgelerindeki  tarih  çelişkilerinin  bir  “güncelleme”  olmadığını  gösterelim.    

Bir  an  için  Babahan’ın  doğru  söylediğini  varsayalım.  Bu  durumda,  belgenin  13  Nisan  2006’dan  sonraki  bir  tarihte  güncellendiğini  varsaymalıyız  (çünkü  belge  13  Nisan  2006  tarihine  ait  bir  bilgi  taşıyor).      

Peki,  Belgede  neler  güncellenmiş?  

Hiçbir  şey.  

Belgede  1nci  Ordu  Bölgesinde  listelenen  tüm  araçların  Model  seneleri  1964  ile  2002  arasında  (Resim  4:  4X4  ARAÇLAR  ÇİZELGESİ.doc,  sayfa  1  (16  BEB  33  plakalı  Rover  11nci  sırada)’de  gördüğünüz  ilk  sayfasında  olduğu  gibi).  

Bu  belge  ilk  olarak  Balyoz  darbe  planı  için  hazırlanıp,  sonradan  güncellendiyse,  demek  ki  16  BEB  33  plakalı  araç  belgenin  eski  halinde  yoktu  (çünkü  2003’de  araç    İzmir’de  ve  başka  bir  plaka  ile  kayıtlı).  O  zaman,  13  Nisan  2006’dan  sonra  bu  belgeyi  kim  güncellediyse,  Bursa’ya  nakledilen  1998  Model  bu  aracı,  Bursa’da  el  konulacak  4×4  olarak  listeye  eklemiş.                                                                                                                            9  Milliyet,  ‘Balyoz’da  sessiz  sedasız  finale  doğru’  26  Mart  2012.  10  Star,  ‘Balyoz  ve  Güncelleme‘’  27  Mart  2012.  

 

77    

Ama  bakın  ki,  nedense  bunun  dışında  başka  hiç  güncelleme  yapmamış.  ‘Yahu,  listemizdeki  en  yeni  araç  2002  yapımı.  Şu  külüstür  1964  Model  Land  Rover’ı  da  listeden  çıkarayım  (hurdaya  ayrılmış  olabilir),  onun  yerine  şöyle  2004,  2005  ya  da  2006  model  bir  4×4  koyayım’  dememiş.  

Yani  bu  araçla  ilgili  plaka  konusunu  görmezden  gelirsek,  bu  belge  tamamen  2003’de  hazırlanmış  bir  belge  gibi.  Başka  tek  bir  güncelleme  yok.  

Hastane,  ilaç  firması  vs.  listelerinde  de  durum  aynı.  “Araya  karışan”  değişmiş  hastane    isimleri  dışında  hiç  bir  güncelleme  yok.  Listelerde  2003’den  sonra  yeni  kurulan  tek  bir  hastane  ya  da  firma  ismi  yok;  yani  listelerde  güncelleme  yok.  

Bir  de  şu  soruyu  soralım.    

Peki  belgeyi  kim  güncellenmiş?  

Emekli  ya  da  başka  yerde  görevli  subaylar!  

Belgeyi  en  son  kimin  ve  ne  zaman  kaydettiğine  bakalım.  Bütün  bilirkişi  raporlarına  göre  belgenin  son  kayıt  tarihi  4  Mart  2003.    Son  kez  Suha  TANYERI  kullanıcı  adı  ile  kaydedilmiş.  Bu  kayıt  yapılırken  Microsoft  Office  2000’deki  Word  9.0  kullanılmış.  

Demek  ki,  her  kim  2006’dan  sonra  bu  belgeyi  tek  bir  araç  için  “güncelledi”  ise,  bunu  yaparken  bilgisayarının  saatini  4  Mart  2003’e  almış.  Bu  işi,  güncel  bir  programla  değil,  2003’de  mevcut  olan  bir  programla  yapmaya  özen  göstermiş    

Bu  arada,  Süha  Tanyeri  1nci  Ordu’daki  görevinden  Ağustos  2003’de  ayrıldığına  göre,  2006’dan  sonra  bu  belgeyi  “güncelleyen,”  kendi  kullanıcı  adını  kullanmamış,  bilgisayarda  mevcut  olmayan  ‘Suha  TANYERI’  kullanıcı  adını  tanımlayıp  onu  kullanmış.  

Sonra  da  bu  “güncellenmiş”  belgeyi  diğer  Balyoz  belgeleri  ile  CD’ye  kim  aktardıysa,  o  da  bilgisayar  saatini  5  Mart  2003’e  (tam  da  1nci  Ordu’daki  seminerin  ilk  gününe)  geri  alıp,  2003’de  geçerli  bir  yazılım  ile  CD’ye  kaydetmiş.  

!!!  

Eğer  bu  olaylar  dizinini  makul  bulup,  belge  sahteciliğini  hala  güncelleme  ile  açıklayamaya  çalışanlar  varsa,  iyi  niyetli  olduklarını  düşünmüyoruz.    

Şimdi  tekrar  gelelim,  savcıların  yukarıda  anlattığımıza  benzer  yazışmaları  saklayıp,  iddianamede  nasıl  yalan  beyanda  bulunduklarına.    

Aselsan,  Havelsan  çalışanları,  dershaneler,  kuran  kursları...  

Biz  belgeler  üzerinde  yaptığımız  araştırmayı,  son  derece  kısıtlı  imkanlarla  (binlerce  kilometre  öteden  ve  sadece  Google  arama  motoru  marifetiyle)  yapmış,  hastanelerin,  ilaç  firmalarının  sonradan  değişen  isimleriyle  listelendiklerini  ortaya  koymuştuk.    Savcılardaki  gibi,  Emniyet  Trafik’e  yazı  yollayıp  plaka  sormak,  ya  da  çeşitli  kurumlara  yazıp  2003’de  çalışan  kişileri  teyit  etmek  gibi  bir  imkanımız  yoktu.  Bu  yüzden,  emanetten  çıkan  belgelerin  de  gösterdiği  üzere,  savcılar  bizim  

 

78    

bulabileceğimizden  çok  daha  fazla  zaman  çelişkisi  bulmuşlar.  Bulmuşlar,  ama  amaçlarına  hizmet  etmediği  için  saklamışlar.    

Örneğin,  bizim  açık  kaynaklardan  asla  ulaşamayacağımız  bir  tanesi,  Aselsan’da  çalışanlarla  ilgili.    Savcılara  Aselsan’dan  gelen  cevabi  yazıda,  Balyoz  belgelerinde  2003’de  Aselsan’da  çalışıyor  gibi  görünen  ve  “müzahir”  olarak  listelen  kişilerden  dördünün  kurumda  çalışmaya  2006  ve  2007’de  başladığı  bildirildi.  Yine  benzer  şekilde,  Havelsan’dan  gelen  bir  yazıda  listedeki  kişilerden  üçte  birinin  (tam  115  kişinin)  2002-­‐2003  yıllarında  kurumda  çalışmadığı  bilgisi  verildi.  Balyoz  savcıları  bu  yazışmaları  adli  emanete  kaldırmakla  kalmadılar,  bunlara  atfen  iddianamede  aynen  şöyle  yazdılar  (koyu  vurgu  bize  ait):11  

“SAVUNMA  SANAYI  isimli  belgeye  genel  olarak  bakıldığında;  

ASELSAN,  HAVELSAN,  TAİ,  SSM-­‐STM,  TÜBİTAK  gibi  kurumlarda  görevli  olup  Balyoz  Harekat  Planı  kapsamında  gerek  bulunduğu  kurumun  gerekse  diğer  devlet  kurumlarının  üst  düzey  bürokratik  kadrolarında  görevlendirmek  üzere  1084  kişinin  ismen  belirlendiği,  (…)  

İlgili  kurumlarla  yapılan  yazışma  neticesinde  belgede  ismi  yer  alan  şahısların  belirtilen  yerlerde  görevli  oldukları  anlaşılmıştır.”  

Savcılar  alenen  suç  işlediler.  Bunun  ortaya  çıkmasının  akabinde,  sahteciliği  gösteren  bu  delilleri  değerlendirmedikleri  ve  de  bu  delilleri  adli  emanete  sakladıkları  ve  de  iddianamede  yanlış-­‐yanıltıcı  beyanlarda  bulundukları  için,  bu  savcılar  hakkında  Doğan  ve  kimi  diğer  sanıklar  tarafından  HSYK’ya  suç  duyurusunda  bulunuldu.  Elbette  hiç  bir  sonuç  alınamadı.    

Balyoz  iddianamesinin  altında  imzası  olan  dört  savcıdan  Süleyman  Pehlivan  (ki  bu  yazışmalardan  bir  çoğunu  imza  atarak  teslim  alan  savcı  bu),  2011’de  HSYK  tarafından  Yargıtay’a  üye  olarak  seçildi.  

1.3.4    Sivil  sekreterlerin  savcılık  ifadeleri    

Hem  savcı  Bilal  Bayraktar’ın  şüphe  uyandıran  bir  yaklaşımını  sergilediği,  hem  Emniyet  tutanaklarında  çarpıtma  konusu  olduğu  hem  de  medyada  çokça  aleyhte  kullanıldığı  için,  sivil  sekreterlerin  savcılık  ifadelerini  buraya  taşımak  istiyoruz.    

1nci  Ordu’da  2003’de  görev  yapmış  iki  sivil  memure,  Balyoz  soruşturması  sürecinde  “şüpheli”  olarak  ifadeye  çağırıldı.  Önce  Melek  Üçtepe’nin  ifadesi  ile  başlayalım.    

Bilal  Bayraktar  1  Mart  2010’da  Melek  Üçtepe’nin  ifadesini  alırken  bavuldan  çıkan  19  CD’yi  tek  tek  gösterdi.12  

Melek  Üçtepe  11  no.lu  CD  için  “Ben  bu  CD’yi  hatırlamadım.  Bu  CD  bizim  arşive  ait  değildir”  dedi.  Yine  17  no.lu  CD  için  “Bu  CD’yi  hatırlamadım.  Üzerindeki  yazı  bana  ait  değildir”  dedi.  16  no.lu  CD  için  “Ben  bu  CD’yi  de  hatırlamadım”  dedi.  

                                                                                                                         11  Birinci  Balyoz  iddianamesi,  sayfa  211.  12  Ek  Klasör  no.143,  Dizin  no.40.  

 

79    

Üçtepe,  bu  üç  CD’nin  dışında  kalan  1,  2,  3,  4,  5,  6,  9,  12,  13,  14,15,  18  ve  19  no.lu  CD’leri  net  olarak  hatırladığını  söyledi,  7  ve  8  numaralı  CD’lerin  kapaklarının  onlara  ait  olduğunu,  ancak  bu  ikisini  hatırlamadığını  belirtti.  

Dikkat  edelim,  Üçtepe  suç  unsuru  içeren  11,  16  ve  17  no.lu  CD’lerden  hiçbirini  tanımadığını  söyledi.  Dolayısıyla  Melek  Üçtepe’nin  ifadesine  dayanarak  “Balyoz”  CD’lerin  1.  Ordu’dan  çıktığını  iddia  etmek  mümkün  değil.  Daha  da  ötesi,  Üçtepe’nin  kendisine  gösterilen  19  adet  CD  arasından  büyük  çoğunluğunu  net  olarak  hatırlamasına  rağmen  şaibeli  olan  bu  üç  CD’yi  kesinlikle  hatırlamaması  özellikle  dikkat  çekici.  

Emniyet  görevlileri  hazırladıkları  raporlarda  bu  bilgiyi  yansıtmadıkları  gibi,  memurenin  ifadesini  suç  unsuru  içeren  belgelerin  gerçek  olduğuna  dair  kanıt  olarak  gösterdiler.  

Davanın  ek  klasörlerini  incelediğimizde  gördük  ki,  Emniyet  Terörle Mücadele’den  iki  polisin13  hazırladığı  ve  çoğunlukla  birebir  iddianameye  kopyalanan  çeşitli  tespit  tutanaklarında  Melek  Üçtepe’nin  savcılık  ifadesi  alıntılanmış.  Ama  nasıl?    

Polisler  Üçtepe’nin  11,  16  ve  17  numaralı  CD’ler  hakkında  söylediklerini  tamamen  atlamışlar.  Aynı  raporda  Balyoz  planının  11  ve  17  nolu  CD’lerde  kayıtlı  olduğunu  yazan  polisler,  bu  CD’lerin  kritik  olduğunu  (suç  unsuru  içeren  bütün  planların  bu  CD’lerde  kayıtlı  olduğunu)  bildikleri  halde,    “Şüpheli  Melek  Üçtepe’nin  ifadesinin  ilgili  bölümleri”  başlığı  altında  Üçtepe’nin  ifadesinin  en  ilgili  bölümlerini  çıkartmışlar.  

Aşağıdaki  resimde  sol  tarafta  Melek  Üçtepe’nin  ifadesinin  ilgili  kısmını,  sağ  tarafta  ise  bir  emniyet  raporunun  ilgili  bölümünü  görüyorsunuz.14  

                                                                                                                         13  308848  ve  257262  sicil  numaralı  polisler.    14  Ek  Klasör  no.23,  Dizin  no.77-­‐79.  

%'!

q7,85!co!`8J81!575*37+8+!,$J#@1@%!8>$.7,8+8+!75+8274!DF37J181738!4$3$>@+.$+!4$?38>$4@!

=*!3$Q-3*+!Mg6Q?718!B717%!fP47Q7)+8+!8>$.7,8+8+!81D818!/F1651738O!/F1656+6+!?757+!$3.@+.$+!D717+!tW:XKW!IW!YEtEE:!/F1656+.79!Q-18,173!$2+7+!0F217!2$;5@0o(S!

O:f=X:EY!/8183%808!3$Q-3*!J7!,8J81!575*3!`7J81$2!WqYEtU!=i_i:!817!B717%!f[:WZW)+8+!8>$.71738!/8318%47!.7C7317+.8381.8C8+.7!KH)1738+!%-;58%!/63-2$!47,185!7.817+!J7!'SR']!B$34!&''G!4$38?8+.7!(+#8!"3.*!Y-5*4$+1@C@+.$!D73P7%1707+!,758+737!$84!/81D81738!8P7383!KH)173!-1.*C*9!$23@#$!KH)1738+!6;738+.7!?73?$+D8!/83!.7C808%18C8+!-15$.@C@!J7!-38N8+$118%1738+8!5*?$>$;$!7448%1738!.7C7317+.838157%47.83AO!

E2+@!Q-18,1739!?$;@31$.@%1$3@!/$0%$!3$Q-31$3.$!$2+@!0728!2$Q4@1$3A(c!fP47Q7)+8+!8>$.7,8+8+!7+!81D818!/F1651738!,*P!*+,*3*!KH)1739!2$+8!((9(c!J7!(]!+-A1*!KH)173!?$%%@+.$!,F217.8%1738!-15$,@+$!3$C57+!a?73?$1.7!<-1.*C*!8P8+)!.75718b9!Q-18,173!3$Q-31$3@+.$!/*!6P!KH!?$%%@+.$!,F217.8%1738+8!P@%$344@1$3!J7!2$1$+!/72$+.$!/*1*+.*1$3A!!

g85.8!D717185!8%8+#8!575*37!`7J81$2!W3%$+8R=*1*4)*+!8>$.7,8+7A!!X1D8+P!/83!07%81.7!W3%$+8R=*1*4!&c!g*/$4!&'(').$9!$2+@!D6+!8P8+.7!8%8!%737!,-3D*1$+.@A!X1%!,-3D*,*+*!2$Q$+!K*5?*38274!`$J#@,@!E18!

(S!q$Q-3!a=$12-;!T$37%$4!Z1$+@!X17!X1D818bA!(c!j3+7C8+9!M:W`ZX:!:i:EtEwU!aH8N84$1!Y*11$+@#@!\-11$3@bO!/$01@%1@!3$Q-39!W%!Y1$,F3!+-A&&9!H8;8+!+-ALcA!

 

81    

Haydar’dan  sonra,  ek  sorulara  ihtiyaç  duyulduğu  gerekçesiyle  Cumhuriyet  Savcısı  Bilal  Bayraktar  tarafından  ikinci  kere  ifadesi  alındı.  

Sevilay  Erkanı-­‐Bulut  ilk  sorgusunda  Ali  Haydar’a  Balyoz  planını  hiç  duymadığını  açıkça  ifade  ediyor;  “Ben  Balyoz  Güvenlik  Harekat  Planını  ilk  defa  basından  duydum.  Çalıştığım  dönemde  böyle  bir  Harekat  Planı  duymadım”  diyor.  

Kendisine  ilk  sorgusu  sırasında  sadece  15  no.lu  CD  gösterildi  (ki  bu  gerçek  bir  CD)  ve  Bulut  da  bu  CD’deki  belgelerin  nereden  geldiğini  açıkladı.  

Bu  sorgudan  pek  tatmin  olmamış  olacak,  Bayraktar  Erkani-­‐Bulut’u  ikinci  kez  bir  de  kendisi  sorguya  almak  istedi.  İkinci  sorgusunda  Bayraktar,  Sevilay  Erkanı-­‐Bulut’a  öncelikle  11  no.lu  ve  17  no.lu  CD’lerde  yer  alan  Balyoz  Harekat  Planı  ve  ekleri  ile  ilgili  TÜBİTAK  raporunu  gösterdi.  Daha  önce  yazdık,  bu  rapor,  savcılarca  Balyoz  belgelerinin  gerçek  olduğuna  dayanak  olarak  gösteriliyordu.  

Ardından  teşhis  etmesi  için  kendisine  19  adet  CD’nin  asılları  değil,  Baransu’ya  teslim  edilen  DVD’lerden  birinin  içinden  çıkan  fotoğrafları  gösteriliyor.  Oysa  aynı  gün  yapılan  bir  önceki  sorgusunda  15  no.lu  CD’nin  aslı  gösterilmişti.  

Sevilay  Erkani-­‐Bulut  fotoğraflarına  baktığı  CD’lerden,  diğer  kimi  CD’lerin  yanı  sıra,  üzerinde  “Or.K.na”  ve  “K.Özel”  yazan  CD’leri  hatırladığını,  hatta  bu  CD’leri  Komutana  verilmek  üzere  özel  olarak  hazırladıklarını  ifade  etti.  (Yani  11  ve  17  no.lu  CDler)  

Burada  tuhaf  olan  üç  nokta:  

-­‐ İlk  ifadesinde  Balyoz  planını  ilk  defa  basından  duyduğunu  net  olarak  ifade  eden  Sevilay  Erkani-­‐Bulut’un,  iddianamede  açık  olmayan  bir  sebeple  ikinci  bir  kere  sorgulanması,    

-­‐ İkinci  sorgusunda  Bulut’a  öncelikle  TÜBİTAK  raporunun  gösterilmesi,      

-­‐ İlk  sorgusunda  teşhis  etmesi  için  Bulut’a  15  no.lu  CD’nin  aslı  gösterilirken,  ikinci  sorgusunda  diğer  CD’lerin  asıllarının  gösterilmemesi,  bunun  yerine  CD’lerin  bir  DVD  içinden  çıkan  fotoğraflarının  gösterilmesi.  

Eğer  ikinci  sorgusunda  tanıdığını  ifade  ettiği  CD’ler  11  ve  17  no.lu  CD’ler  ise  (sorgu  tutanağında  bu  CD’ler  numaraları  ile  belirtilmiyor),  o  zaman  Bulut’un  ikinci  ifadesi,  Balyoz  planını  ilk  defa  basından  duyduğunu  belirttiği  ilk  ifadesiyle  çelişiyor.  Bu,  aynı  zamanda  Melek  Üçtepe’nin  bu  CD  için  “bizim  arşive  ait  değildir”  ifadesi  ile  de  çelişiyor.  Zaten  Erkani-­‐Bulut  mahkeme  ifadesinde  de  11  no.lu  CD’yi  kesin  olarak  hatırlamadığını,  üzerinde  el  yazısı  olduğu  için  arşiv  CD’si  olabileceğini  düşündüğünü  söyledi.17    

Haziran  2004’de  1nci  Ordu’dan  ayrılan  Erkani-­‐Bulut’un  en  erken  Ağustos  2009’da  oluşturulmuş  bu  CD’yi  bilmesine  imkan  yok.    Ancak,  buradaki  önemli  konu,  ikinci  ifadesini  vermeden  önce  savcının  Erkani-­‐Bulut’a  TÜBİTAK  raporunu  göstermesi.  Bir  hukuk  devletinde  bir  tanığın  ifadesi  alınmadan  evvel  ona  telkin  yapılmaz.  Yapılırsa  da  o  ifade  geçersiz  sayılır.  Erkani-­‐Bulut’un  ikinci  ifadesi                                                                                                                            17  Balyoz  Davası  87.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  27  Şubat  2012,  sayfa  18.  

 

82    

alındığında  ona  önce  Balyoz  CD’lerinin  gerçek  olduğunu  saptadığı  söylenen  TÜBİTAK’ın  raporunun  gösterilmesi,  sonra  da  fotoğraflar  üzerinden  CD’leri  hatırlayıp  hatırlamadığına  dair  sorular  sorulması  bu  kuralı  açıkça  ihlal  ediyor.  Tanığa  bu  CD  gerçek  midir  diye  sorulmadan  evvel  ona  gerçek  olduğuna  dair  bir  “kanıt”  sunulması  telkinden  de  öte  yönlendirmedir.  Erkani-­‐Bulut’un  yanında  bir  avukat  bulunmadığını,  evli  ve  çocuk  sahibi  bir  kadın  olduğunu  ve  ‘tanık’  değil,  ‘şüpheli’  sıfatı  ile  sorgulandığını  ekleyelim.  (Erkani-­‐Bulut  mahkemedeki  ifadesinde,  Avukat  Celal  Ülgen’in  şüpheli  olarak  ifadesi  alınması  konusundaki  sorusu  üzerine  ‘Tabii  hiç  yaşamadığım  bir  olay  yaşayacaktım.  Tedirgin  oldum.  Bayan  olarak,  duygusal  sıkıntıya  girdim.  Korktum’  dedi.18)  

Memurelerin  Askeri  savcılıktaki  ifadelerinden,  bavuldaki  orijinal  CD’lerin  1nci  Ordu’dan  2009’da  çıktığını  anlıyoruz.  Çünkü  ifadesinde  Üçtepe,  bu  CD’leri  Kasım-­‐Aralık  2008’de  (2009’da  yapılacak  plan  semineri  hazırlıkları  için)  bizzat  kullandığını  söyledi.  Üçtepe,  2009’da  idari  işler  astsubayının  ya  da  plan  subaylarından  birinin  bu  CD’lerin  imha  işlemini  yaptığını  da  ekledi.  Demek  ki  (suç  unsuru  içermeyen)  bu  orijinal  CD’ler  imha  olmamış  ve  bu  dönem  dışarıya  çıkartılmış.  Yani,    2003’de  1nci  Ordu’da  görevli  olduğunu  ve  belgeleri  çıkardığını  söyleyen  bavul  sahibi,  Baransu’ya  yalan  söylemiş.    

Askeri  Savcılıktaki  ifadesinde  Melek  Üçtepe  11  ve  17  no.lu  CD’leri  hatırlamadığını,  yazıların  kendisine  ait  olmadığını  belirtti.    Balyoz  planlarını  ve  eklerini  bilmediğini  söyleyen  Erkani-­‐Bulut  ise  Balyoz  Güvenlik  Harekat  Planı’nda  yer  alan  dosyaların  diğer  dosyalarla  uyumlu  olduğunu,  yaptıkları  çalışmalara  benzediğini  söyledi.  

Tipik  olduğu  üzere,  aşağıda  Zaman  gazetesinin  bu  ifadeleri  nasıl  alenen  çarpıttığını,  görüyorsunuz.  ‘Sivil  memurlar:  ‘Balyoz’  bize  yazdırıldı,  kozmik  odada  sakladık’  başlıklı  Zaman  haberine  göre  Sevilay  Erkani  Bulut  ve  Melek  Üçtepe,  darbe  planını  kendilerinin  kaleme  aldığını  kabul  etmiş!    

                                                                                                                         18  Balyoz  Davası  87.  Celse  Duruşma  Tutanağı,  27  Şubat  2012,  sayfa  14.  

%*!

q7,85!]o!^$5$+9!(n!:755*;!&'('!

H$?$!81738%8!/83!4$38?173.7!.7!^$5$+9!28+7!/*!%-+*.$!2$1$+!?$/73173!2$Q5$2$!.7J$5!7448A!T$44$!/83!,7>738+.7!71!2$;@1$3@+@+!.$!,8J81!,7%374731737!$84!-1.*C*+*9!KH)173.7%8!Q$35$%!8;1738+8+!KH)1738+!&''G!2@1@+.$!-1*04*3*1.*C*+*!8,Q$41$.@C@+@!7%17.8A!!

q7,85!no!^$5$+9!G!"#$%!&'((!

T73!072.7+!F+#7!/*!8%8!,8J81!575*37!%-;58%!-.$.$!.7C819!Q1$+!-.$,@+.$!DF37J182.8A!=$12-;!/71D71738+8!.-C3*1$.@%1$3@!4$5$57+!2$1$+A!=$12-;!KH)1738+8+!6;738+.7%8!71!2$;@1$3@!,8J81!575*371737!

 

84    

ait  olduğu  da  yalan.  Emniyet  Kriminal’in  raporundan  görüleceği  üzere,  uzmanlar  11,  16,  ve  17  no.lu  CD’lerin  üzerindeki  el  yazılarının  Üçtepe  ve  Bulut’a  ait  olmadığını  tespit  ettiler.19    

 

Resim  9  :  Emniyet  Kriminal,  22.04.2010  tarihli  el  yazısı  tetkik  raporu  

Zaman  ve  Taraf  başta  olmak  üzere  kimi  medyanın  bu  konudaki  bariz  çarpıtmalarını  bir  kenara  bırakalım  ve  Beşiktaş  Adliyesi’ne  dönelim.    

Sivil  memurelerin  ifadesini  alan  savcılar,  defalarca  yapılan  tahliye  talepleri  için  verdikleri  mütalaalarda  aynen  şöyle  yazdı  (koyu  vurgu  bize  ait).20  

“dosya  kapsamında  şüpheli  olarak  savunmaları  alınan  ve  anılan  dönemde  1.  Ordu  Komutanlığında  sivil  memur  olarak  çalışan  Sevilay  Erkani  Bulut  ve  Melek  Üçtepe  beyanlarında,  kendilerine  gösterilen  cd.lerin  kozmik  büroya  teslim  edilen  ve  05-­‐07  Mart  2003  tarihlerinde  1.  Ordu  Komutanlığında  gerçeklesen  seminere  ait  bilgiler  içeren  cd.ler  olduğunu,  cd.lerin  üzerinde  herhangi  bir  değişikliğin  olmadığını,  orijinalliklerini  muhafaza  ettiklerini,  üzerlerinde  o  tarihte  kendileri  tarafından  isimlerinin  yazıldığını  kabul  ve  ikrar  etmişlerdir.”  

1.3.5    İki  Askeri  Bilirkişi  Raporu  daha    

11  Mart  2010’da  Yb.  Birol  Çelik  tarafından  hazırlanan  rapor  Baransu’nun  savcılığa  ilk  teslim  ettiği  ve  19  CD’nin  kayıtlı  olduğu  3  DVD  üzerinde  yapılan  teknik  incelemeyi  içeriyor.  Rapor  aynı  zamanda  TÜBİTAK  raporunu  da  irdeliyor.  Rapordan  bazı  tespitler  şöyle:    

“inceleme  raporunda  yer  alan  ve  normal  askeri  faaliyetlere  ilişkin  dokümanlardaki  kullanıcı  ve  yazar  bilgilerine  kısaltılmış  isim  ve  soyadlar  ya  da  kısaltılmış  kurum  adı  veya  emekli  sandığı  sicil  no’su  yazılı  olduğu  halde  özellikle  11  no’lu  CD’de  kullanıcı  ad  ve  soyadlarının  askeri  birlik  ve  kurumlarda  yapılan  mutat  uygulamanın  aksine  açık  olarak  yazıldığını,  (…)  1’nci  Ordu  MEBS  sistemini  MEBS  Şube  kuruduğu  için  ilgili  yönerge  ve  talimatlar  uyarınca  kullanıcı  adı  ve  yazar  kısımlarında  kısaltılmamış  ad  ve  soyadların  yazılması  mümkün  

                                                                                                                         19  22.04.2010  tarihli  el  yazısı  tetkik  raporu,  Ek  Klasör  no.4,  Dizin  no.236-­‐237  (madde  (b)).  20  Ali  Haydar,  Bilal  Bayraktar  ve  Mehmet  Berk,  9ncu  Ağır  ceza  mahkemesine  hitaben  26  Mart  2010  tarihli  mütalaası.  

 

85    

olmadığından  bu  şekildeki  kullanıcı  ve  yazar  adlarında  normal  sınırlar  dışında  hareket  edildiği  kanaatindeyim”  

“CD  ve  dosya  bilgilerine  bakarak  söz  konusu  dokümanların  gerçek  olduğunun  anlaşılması  mümkün  değildir,  her  zaman  için  istenilen  tarihler  ve  kullanıcı  bilgilerine  ait  doküman  oluşturup  söz  konusu  tarihlere  ait  program  ve  CD’ler  kullanılarak  CD  oluşturulması  mümkündür”  

Benzer  şekilde  26  Mart  2010  tarihli,  Alb.  Yavuz  Fildiş  tarafından  hazırlanan  raporun  sonucu  şöyle:  

 “Yapılan  inceleme  neticesinde  TÜBİTAK  raporunda  11  ve  17  nu’lı  CD’lerin  içinde  yer  alan  ve  iddia  edilen  BALYOZ,  SUGA,  ORAJ,  ÇARŞAF  ve  SAKAL  planlarının  gerçek  olmadığı  yönünde  gerek  teknik  ve  gerekse  askeri  yazım  usül  ve  yöntemleri  açısından  kuvvetli  deliller  bulunduğu  kanaatine  varılmıştır.”  

Bu  raporlar  ancak  kısıtlı  bir  şekilde  de  basında  yer  buldu.  

1.3.6    Bilal  Bayraktar  ve  Mehmet  Berk  soruşturmadan  alındı  

Nisan  2010  başında  Balyoz  ekibi  yeni  bir  dalga  ile  95  kişiyi  gözaltına  almak  üzereyken  İstanbul  Başsavcılığı  bu  operasyonu  durdurdu  ve  Savcılar  Bilal  Bayraktar  ve  Mehmet  Berk’i  görevden  aldı.  Soruşturmaya  iki  yeni  savcı  atandı:  Murat  Yönder  ve  Mehmet  Ergül.    

Mehmet  Berk  daha  sonra  “Şike”  olarak  anılan  davada  hizmetlerine  devam  edecek,  sonrasında  bu  görevinden  de  alınıp  Küçükçekmece  Başasavcı  Vekilliği’ne  atanacaktı.    

Radikal  gazetesinden  İsmail  Saymaz  ile  yaptığı  röportajında  Berk,  Balyoz  soruşturmasında  adli  emanete  sakladıkları  belgelerle  ilgili  inanılmaz  şeyler  söyledi.21      

İ.S.:  OdaTV  Davası’nda  bilgisayarlardan  kitap  taslakları  alındı  örneğin.  Hiç  hata  yapılmadı  mı  gerçekten?  

“Gerçekten  nereden  baktığınıza  bağlı.  Ben  Balyoz’da  görev  aldım.  Bize  getirilen  evraklar  içerisinde  fişlemeler  vardı.  Karşısındakinin  ahlaki  durumunu,  kişisel  tercihlerini  irdeleyen  şeyler.  Arkadaşlarla  dedik  ki,  yarın  öbür  gün  davayı  açtığımızda  bunlar  ortaya  çıkar,  bunu  önleyelim.  Çünkü  Ergenekon’un  ilk  iddianamelerinde  eleştiri  konusu  olmuştu.  Biz  bunları  emanete  alalım,  mahkeme  istediğinde  ulaşsın  ama  taraflara  da  açık  olmasın.  Son  derece  iyi  niyetli,  yeni  bir  uygulama  yapıyorsun.  Dava  açıldıktan  sonra  hakkımızda  yüzlerce  yazı  yazıldı.  Savcılar  leyhte  olanları  koymuyor  dediler.  İnsanda  zerre  kadar  Allah  korkusu  olsa…  Bir  bak  bakalım,  bunlar  niye  alınmış.  Bunların  içinde  ne  var?  Yaşadığımız  en  büyük  sıkıntı  o.  Ne  yapsanız  eleştiriliyorsunuz.”  

Mehmet  Berk  doğruyu  söylemiyor.  Önceki  bölümde  yazmıştık,  ama  tekrarlayalım:      

 

                                                                                                                         21  İsmail  Saymaz,  ‘FB'yi  ele  geçirme  iddiasına  üç  gün  güldüm,’  Radikal,  14  Haziran  2012.  

 

86    

-­‐  Adli  emanete  kalkan  yazışmalarda  sadece  kişi  adı  gecen  fişlemeler  yok.  El  konulacak  hastaneler,  ilaç  depoları,  4×4  araçlar  gibi  listeler  de  var  (bunlar  “fişleme”  belgesi  değil).  

-­‐  Savcılar  kişi  adı  geçmeyen  ve  fişleme  belgesi  olamayan  bu  listelerle  ilgili  yazışmaları  adli  emanete  saklamasalardı,  örneğin,  herkes  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  Balyoz  belgesinde  2003’de  Bursa’da  el  konulacak  diye  listelenen  aracın  gerçekte  2003  tarihinde  İzmir’de  olduğunu,  belgede  gecen  plaka  numarasını  2006’da,  Bursa’ya  naklinin  akabinde  aldığını  görecekti.  Böylece  belgenin  2003’de  kaydedilmediği  ortaya  çıkacaktı.  

-­‐  Ayrıca,  tüzel  kişiliklere  ait  fişleme  belgelerinin  (kapatılacak  dernek,  aranacak  okul  listeleri)  çıktıları  olduğu  gibi  dava  klasörlerinde  var.22  Bu  kurumların  isimleri  gizlemez/sansürlemezken,  neden  bu  kurumların  açıldıkları  tarihleri  belgeleyen  yazışmalar  adli  emanete  saklandı?  Eğer  saklanmasaydı,  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  belgelerdeki  kimi  yurtların,  okulların  henüz  2003’de  mevcut  olmadığını,  daha  ileriki  tarihlerde  açıldıklarını  herkes  görecekti.  Böylece  bu  belgelerin  2003’de  kaydedilmediği  ortaya  çıkacaktı.  

-­‐  Kaldı  ki,  kişi  adı  gecen  fişleme  listeleri  (örneğin  2003’de  çeşitli  şirketlerde  çalışıyor  olarak  görünen  ve  darbeye  destek  verir  diye  listelenmiş  kişiler)  ile  ilgili  savcılığa  gelen  yazışmalar,  isimler  sansürlenerek  dosyaya  dahil  edilebilirdi.  Eğer  bunlar  adli  emanete  saklanamasaydı  herkes,  örneğin,  en  son  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  Balyoz  belgesinde  2003’de  ASELSAN’da  çalışıyor  olarak  listelenen  A.H.’  nin  ASELSAN’da  çalışmaya  2006’da,  İ.B,  V.T.,  R.E.P.’nin  ise  2007’de  başladığını  görecekti.  Böylece  bu  belgelenin  2003’de  kaydedilmediği  ortaya  çıkacaktı.  

-­‐  Fişleme  listelerinde  adı  geçenleri  korumak  için  belgeleri  adli  emanete  kaldırdıklarını  söyleyen  Berk,  184  no.lu  ek  klasöre,  fişlenen  emniyet  personeli  dahil,  bir  çok  fişleme  listesini  hiç  sansürlemeden  konduğundan  bahsetmiyor.  Davanın  bu  ek  klasörüne  buradan  ulaşabilirsiniz.  

-­‐  Hadi,  bir  şeklide,  Balyoz  belgelerinin  en  son  2003’de  kaydedilmediğini  gösteren  bu  yazışmaların  adli  emanete  kaldırılmasını  tamamen  iyi  niyete  yoralım.  Peki  savcıların  iddianamede  ‘yaptıkları  yazışmaların  belgelerin  en  son  seminerden  önce  (5  Mart  2003)  kaydedildiğini  teyit  ettiğini’  yazmasına  ne  demeli?  

Yeni  Balyoz  savcıları  Mayıs  sonunda  iki  Askeri  Bilirkişi  Raporu  ile  TÜBİTAK  raporu  arasındaki  çelişkilerin  açıklanması  için  TÜBİTAK’tan  yeni  bir  bilirkişi  raporu  istedi  ve  yanıtlamaları  için  bilirkişi  heyetine  7  soru  iletti.23  

1.3.7    İkinci  TÜBİTAK  raporu    

16  Haziran  2010  tarihli  ikinci  TÜBİTAK  raporunun  sonuç  bölümü,  bir  önceki  bilirkişi  raporu  ile  çelişmemek  için  özel  bir  dikkatle  kaleme  alınmıştı.  Ancak,  savcılar  çok  spesifik  sorular  sorduğu  için,  TÜBİTAK  bilirkişileri  raporda  bu  soruları  yanıtlamak  zorunda  kaldıkları  anlaşılıyor.  Bazen  daha  doğrudan  yanıtlar  vermek  yerine,  konuyu  gereksizce  dağıtıp  uzatmış  olsalar  da,  neticede  sorulara  yanıt  vermişler.  

Sadece  CD’ler  üzerinden  yapılacak  bir  incelemeyle  CD’lerin  gerçekten  kimler  tarafından  ve  ne  zaman  yazıldığının  bilimsel  olarak  tespit  edilemeyeceği  bilimsel  bir  gerçek.  Nihayet  TÜBİTAK’ın  

                                                                                                                         22  Ek  Klasör  no.60.  23  28  Mayıs  2010.  

 

87    

yeni  raporu  bu  can  alıcı  konuda  şunları  yazdı  (aşağıdaki  alıntı,  TÜBİTAK  bilirkişilerinin  Askeri  Bilirkişi  raporundaki  bu  konuyla  ilgili  5-­‐d  maddesine  cevabı):  

“herhangi  bir  dokümanın  üstveri  (öznitelik)  bilgileri  uygun  bir  ortam  oluşturularak  yeniden  düzenlenebilir,  yeniden  oluşturulabilir.  Eğer  bu  veriler  kendi  içerisinde  tutarlı  olarak  yaratıldıysa  ve  kötü  niyetli  sahte  doküman  üretildiyse,  bu  durum  sadece  CD  ve  içeresindeki  dokümanlar  teknik  olarak  incelenerek  tespit  edilemez.”  

Bu  iyi,  güzel.  Ancak  TÜBİTAK’lalar  kafa  karıştırmak  için  hemen  şunu  da  eklemiş:  

“Diğer  taraftan,  söz  konusu  araştırma  kapsamında  yapılan  incelemeler  sonucunda  herhangi  bir  teknik  tutarsızlığa  rastlanmamıştır.”  

Tekrarlayalım:  Eğer  bu  veriler  kendi  içerisinde  tutarlı  olarak  yaratıldıysa  ve  kötü  niyetli  olarak  sahte  doküman  üretildiyse,  bu  durum  sadece  CD  ve  içerisindeki  dokümanlar  teknik  olarak  incelenerek  tespit  edilemez.  

Fakat  TÜBİTAK  bilirkişileri  verilerin  tutarlı  bir  şekilde  yaratıldığı  bir  sahteciliğin  sadece  CD’ler  üzerinde  yapılan  bir  incelemeyle  teknik  olarak  tespit  edilemeyeceği  gerçeğini  söyledikten  sonra,  “yapılan  incelemeler  sonucunda  herhangi  bir  teknik  tutarsızlığa  rastlanmamıştır”  demiş.  İyi  de,  bu  son  cümlenin  anlamı  ve  gereği  ne?  

Ayrıca,  TÜBİTAK  uzmanları  zahmet  edip,  dokümanların  “ham  dosyalarına”  (raw  file)  inseymiş,  Microsoft  Office  2007  ögelerini  (yani  teknik  tutarsızlığın  âlâsını!)  görecekmiş.    

Burada  önemli  olan  konu  şu;  sahteciler  daha  iyi  bir  iş  kotarıp  bu  izleri  de  ortada  bırakmayabilirlerdi.  Bu  durumda  dijital  olarak  bu  CD’nin  en  son  2003’de  kaydedilmediğini  ispatlamak  mümkün  olmayabilirdi.  Ancak  böyle  olsaydı  dahi,  sadece  üstveri  incelemesinden  ‘CD’nin  2003’de  kaydedildiği’  ispatlanamazdı.  Çünkü  TÜBİTAK  uzmanlarının  da  söylediği  gibi,  eğer  sahtecilik  iyi  kotarıldıysa,  bu  tespit  edilemez.    

Dolayısıyla,  TÜBİTAK  bilirkişilerinin  sonradan  “öte  yandan”  bağlacı  ile  eklediği  cümle  (‘teknik  tutarsızlığa  rastlamadık’)  tamamen  kötü  niyetli  ve  kafa  karıştırmaya  yönelik.  Doğrusu  şöyle  olurdu:    

“Söz  konusu  araştırma  kapsamında  yapılan  incelemeler  sonucunda  herhangi  bir  teknik  tutarsızlığa  rastlanmamıştır.  Ancak,  herhangi  bir  dokümanın  üstveri  (öznitelik)  bilgileri  uygun  bir  ortam  oluşturularak  yeniden  düzenlenebilir,  yeniden  oluşturulabilir.  Eğer  bu  veriler  kendi  içerisinde  tutarlı  olarak  yaratıldıysa  ve  kötü  niyetli  sahte  dokuman  üretildiyse,  bu  durum  sadece  CD  ve  içeresindeki  dokumanlar  teknik  olarak  incelenerek  tespit  edilemez.”  

TÜBİTAK’ın  bilirkişileri,  savcıların  soruları  sayesinde  ilk  TÜBİTAK  raporunda  yer  almayan  gerçekleri  söylemek    “zorunda  kalmış.”    Zorunda  kalmış  ifadesini  kullanmamızın  nedeni,  yukarıda  verdiğimiz  örneğe  benzer  olarak,  kimi  yanıtlardan  sonra  ‘ancak’  ve  ‘öte  yandan’  gibi  bağlaçlar  ile  savcıların  sorusuyla  doğrudan  ilgili  olmayan  ve  konuyu  dağıtacak  ve  ilk  raporu  aklayacak  nitelikte  ifadeler  koymaları.  

Benzer  şekilde,  sonuç  bölümündeki  ifadeler  ilk  TÜBİTAK  raporunun  eksiklerini  kapatmaya  yönelik.  Tam  da  bu  yüzden,  bu  ikinci  raporla  ilgili  kimi  basında  yer  alan  çarpıtılmış  haberler  yapıldı.  Zaman  

%%!

/*!%-+*.$!28+7!*,4*+!Q73>-35$+,!DF,473737%!:f=X:EY!3$Q-3*+$!MKH)1738+!-38N8+$1!-1.*C*O!/*1D*,*+*!$4>7448A!!

q7,85!('o!^$5$+9!&&!T$;83$+!&'('!

!"#"i$$c\R_$8@?>9?9C$&F:E76$%6>67:6<6$4E?E=$/9R@7G!

T$;83$+!$2@+.$!?$;@31$+$+!/83!3$Q-3!.$?$!J$3A!!

`$+@%1$3@+!17?8+7!-1.*C*!8P8+!?8P!.8%%$47!$1@+5$2$+9!8..8$+$57.7!J$31@C@!+737.72,7!1$>!$3$,@+.$!D7P7+!J7!$,1@+.$!,-3*04*35$!,@3$,@+.$!?$;@31$+$+!7+!%$Q,$51@!3$Q-3!-1$+!E,%738!T7274!=8183%808!3$Q-3*+.$+!/$?,7.82-3*;A!!

=83!465D7+73$19!8%8!%*35$2!$1/$29!/83!%*35$2!/8+/$0@!J7!/83!56?7+.8,!6,47C57+.7+!-1*0$+!?7274!4$3$>@+.$+!&n!T$;83$+!&'(').$!?$;@31$+$+!/*!3$Q-39!=$12-;!/71D71738+.7%8!,$?47#818%!/*1D*1$3@+@!-34$2$!%-2*2-3A!!

W,$,7+9!=$12-;!,-3*04*35$,@+.$!,$J#@1$3@+!$3$04@35$,@!D737%7+!47571!8%8!,-3*!J$3.@A!

a(b!<=$12-;)!.$3/7!Q1$+@!D73P7%!58l!\$+89!=$12-;!KH),8+.7+!P@%$+!.$3/7!Q1$+@!J7!7%1738!8..8$!7.81.8%1738!4$38?!J7!%808173!4$3$>@+.$+!2$;@1.@!5@l!

 

89    

(2)  Eğer  ‘Balyoz’  darbe  planı  gerçekse,  bu  plan,  planın  ana  belgesinde  yazdığı    üzere,  1.  Ordu  Komutanlığı’nda  5-­‐7  Mart  2003’de  gerçekleşen  Plan  Semineri’nde  Kara  Kuvvetleri  Komutanlığı  ve  Genelkurmay  Başkanlığı’ndan  gizlice  müzakere  edildi  mi?  

Doğal  olarak,  eğer  birinci  sorunun  yanıtı  ‘hayır’  ise  (yani  Balyoz  planı  sahte  ise)  ikinci  sorunun  yanıtı  da    ‘hayır’  oluyor  (sahte  olan  bir  darbe  planının  müzakeresi  yapılmış  olamaz).  

Askeri  Bilirkişi  Heyeti  iki  soruyu  da,  toplam  11  soru  başlığı  altında  inceliyor,  ve  yukarıdaki  iki  sorunun  da  yanıtı  da  aynı:  HAYIR,  HAYIR.  

Bu  detaylı  raporun  bulguları  birinci  derecede  önemli  çünkü  Cumhuriyet  savcılarının  iddialarıyla  tamamen  çelişiyor.    Balyoz  Planı  ve  diğer  Eylem  planlarının  1.  Ordu’da  hazırlanmış  olduğu,  1.  Ordu  Plan  Seminerinin  bir  darbe  provası  olduğu,  içeriğinin  Kara  Kuvvetleri  Komutanlığı  ve  Genelkurmay’dan  habersiz  olarak  geliştirildiği  ya  da  değiştirildiği  savları  tek  tek  değerlendirilip,  reddetti.    

Askeri  Bilirkişi  Heyeti,  belgeler  üzerindeki  erişim  kısıdı  yüzünden  bizim  soruşturma  safhasında  sadece  yayımlanan  belge  parçalarından  ortaya  çıkarabildiğimiz  çelişkilerden  çok  daha  fazlasını  ortaya  koydu.  Raporda  sayısız  hata  ve  çelişki  listelendi.    Rapor,  “Balyoz”  darbe  planının  iddia  edildiği  tarihte  ve  kişiler  tarafından  hazırlanmış  olamayacağını  açıkça  ortaya  koydu.  

Askeri  Bilirkişi  Heyeti  1.  Ordu’da  gerçekleşen  seminerin  ilk  aşamasından  son  aşamasına  kadar  çok  kapsamlı  bir  analizini  yaptı.  Heyetin  erişiminde,  Baransu’ya  bavul  veren  kişinin  teslim  ettiği  belgelerden  çok  daha  fazlası  vardı  (örneğin,  Seminer  ile  ilgili  tüm  yazışmalar,  sonuç  raporları,  vb.).  Heyet  tüm  bu  belgeleri  raporunda  ek  olarak  sundu.  Bilirkişi  Heyeti,  üç  günlük  seminerin  ses  kayıtlarının  tamamını  analiz  etti,  seminerin  öncesindeki  ve  sonrasındaki  tüm  yazışmaları  ve  bunlara  müteakip  çalışmaları  inceledi,  ve  bu  seminerin  gizli  bir  darbe  provası  olduğu  iddiasını  tamamen  çürüttü.  Rapor  1.  Ordu’da  Plan  Semineri  ile  ilgili  çalışmaları  detaylı  bir  şekilde  belgeledi  ve  bunların  askeri  teamüllere  uygun  bir  şekilde  cereyan  ettiği  vurguladı.    

İnanılmaz  olan  ise  şu:  Askeri  Bilirkişi  Heyeti  raporu  28  Haziran  2010’da  tamamlandı  ve  Cumhuriyet  savcılığına  iletildi.  Yani  iddianamenin  hazırlanmasından  sonra  değil,  önce!  İddianameyi  kaleme  alan  savcılar  bu  bilirkişi  raporuna  rağmen  Balyoz  darbe  planının  gerçek  olduğu  kanaatine  nasıl  vardı?  Bilirkişi  raporunu  hiçe  sayarak.  

Savcılar  Rapordaki  sonuçları  değerlendirip,  çürütmeye  çalıştılar  mı?    Hayır.  

Savcılar  Askeri  savcıların  sunduğu  bulguları  çürütecek  yeni  belge  ya  da  kanıt  sundular  mı?    Hayır.  

Savcılar,  bir  bilirkişi  raporunu  yok  ederek,  bir  diğerini  hiçe  sayarak,  sahtecilik  kanıtlarını  emanete  gömerek  Balyoz  iddianamesini  yazdılar.  Daha  doğrusu  Emniyet’in  iddianamesini  aldılar.    

 

 

 

 

90    

 

 

1.3.9    Kimin  İçin  Emniyet,  Ne  İçin  Hizmet?    

 

Balyoz  iddianamesi  (bir  öğrencinin  tezinden  alınan  parçalar  haricinde),  Emniyet  tespit  tutanakları  ve  raporlarının  birebir  kesip  yapıştırılmasından  oluşuyor.  İddianameyi  savcıların  değil,  emniyetin  yazdığını  söyleyebiliriz.    

Ayrıca,  Balyoz  soruşturma  sürecinde  Emniyet’in  (belge  tahrifatından  delil  çarpıtmasına  kadar)  sahte  belge  çetesine  hizmet  ettiğini  artık  tereddütsüz  bir  şekilde  söyleyebiliriz.      

Önce  basit  bir  soru  soralım.  Binlerce  sayfa  Balyoz  belgesini  inceleyip  binlerce  sayfa  detaylı  raporlar  hazırlayan  emniyet,  nasıl  belgelerdeki  tek  bir  zaman  çelişkisini,  Microsoft  Office  2007  öğelerini,  ya  da  Balyoz  CD’leri  üzerindeki  sahte  yazıları  tespit  edemedi?  

Emniyet  bırakın  bun  çelişkilerden  tek  bir  tanesini  tespit  etmeyi,  ortaya  çıkanları  da  örtbas  etmek  için  raporlarında  yalan  ve  yanıltıcı  beyanlarda  bulundu.    

Emniyet’in  “Türkiye  Gençlik  Birliği”  çarpıtması  

Artık  Balyoz  davasına  adını  veren  belgenin,  11  no.lu  CD’den  çıkan  ve  sözde  en  son  2  Aralık  2002’de  kaydedilmiş  BALYOZ  HAREKAT  PLANI.doc  isimli  bir  Word  dokümanı  olduğunu  biliyorsunuz.    

Bu  belgede,  “Dost  Durumu”  altında,  üç  dost  sivil  toplum  kuruluşundan  biri  olarak  2006’da  kurulan  Türkiye  Gençlik  Birliği  belirtiliyor.    

Davanın  ana  belgesi  olan  bu  Word  dokümanının  2002’de  hazırlanmadığını  gösteren  bu  konu,  ilk  defa  belgeden  kimi  alıntıların  Taraf  gazetesinde  yayımlanması  ile  ortaya  çıkmıştı.  Bunun  üzerinde  Taraf  gazetesi,  adı  geçen  dernekten  kastedilenin  2006’da  kurulan  Türkiye  Gençlik  Birliği  değil,  1997’de  kurulan  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  olduğu  açıklamasını  getirdi.  Zaman  gazetesi  ise  farklı  bir  yöntem  izledi  ve  bu  belgenin  ilgili  kısmından  bahsederken  bu  derneğin  adını  çıkarıverdi.  

Bir  önceki  kitabımızda  da  yazmıştık,  ama  tekrarlayalım.  Belgede  Türkiye  Gençlik  Birliği  yazıyor,  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  değil.  Kısa  adı  TGBDER  olan  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  siyasi  bir  kimliği  olmayan  bir  dernek.  “Aşk  neden,  neden  aşk?”  konulu  bir  panel  düzenlemiş  ,’Through  Europe,  in  dance  steps’  ve  ‘Grow  with  the  flow’  gibi  isimler  altında  Avrupa’da  gençlik  değişim  projeleri  gerçekleştirmiş  bir  dernek.24    

Yeni  olan  şu;  sonradan  dava  dosyalarından  gördük  ki,  soruşturma  sürecinde  bu  konu  Emniyet  tarafından  da  aleni  bir  şekilde  çarpıtılmış.    

                                                                                                                         24    Bu  bilgileri  TGBDER’in  internet  sitesinden  derlemiştik.  Ancak  daha  sonra,  derneğe  ait  web  sitesinin  kapandığını  ve  tüm  sayfalarının  silindiğini  gördük.  Siteye,  www.archive.org  adresinden  www.tgbder.org.tr  adresini  arayarak  ulaşabilirsiniz.  

 

91    

Türkiye  Gençlik  Birliği  ile  ilgili  olarak  Emniyet’in  yanıltıcı  beyanlarını  davanın  19  no.lu  ek  klasöründen  takip  ediyoruz:  

1.  9  Mart  2010’da    İstanbul  Terörle  Mücadele  Müdürlüğü  Ankara  Emniyet  Müdürlüğü’ne  yazı  yazdı  (bu  yazı  bu  klasörde  yok).  

2.    Bunun  üzerine  10  Mart  2010’da  Ankara  Emniyet  Müdürlüğü,  İl  Dernekler  Müdürlüğü’nden  Türkiye  Gençlik  Birliği  isimli  dernek  hakkında  bilgi  istedi.25    

3)  11  Mart  2010’da  Ankara  İl  Dernekler  Müdürlüğü’nden,  Vali  yardımcısı  Nurullah  Naci  Kalkancı  imzasıyla  Ankara  Emniyet  Müdürlüğü’ne  yazı  gitti.  Ancak,  bu  cevabi  yazıda  Türkiye  Gençlik  Birliği  isimli  dernek  hakkında  değil,  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  hakkında  bilgi  verdi  ve  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği’nin  1997’de  kurulduğunu  bildirdi.26    

4)  12  Mart  2010’da  Ankara  Emniyet  Müdürlüğü  İstanbul  TEM’e  cevap  yazısı  yolladı  ve  ekine  Ankara  İl  Dernekler  Müdürlüğü’nden  gelen  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  hakkındaki  bilgileri  (tüzük,  faaliyet  bilgileri  vs.)  ekledi.27      

5)  Savcılar  Haziran  2010’da  İstanbul  TEM’den  Türkiye  Gençlik  Birliği  hakkında  bilgi  istedi.  

6)  29  Haziran  2010’da  Yurt  Atayün,  savcılara  verdiği  yanıtta  Türkiye  Gençlik  Birliği  isimli    derneğin  1997’de  kurulduğunu  bildirdi.28    

Oysa  bu  doğru  değil;  zira  1997’de  kurulan  derneğin  adı  Türkiye  Gençlik  Birliği  değil,  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği.  Bu  beyanıyla  Emniyet,  sahte  belge  çetesinin  hayati  bir  hatasını  örtbas  etmeye  çalıştığı  izlenimini  veriyor.  

Emniyet  -­‐  Beşiktaş  Adliyesi    “bilgi”  akışı  

Yine  davanın  ek  klasörlerini  incelediğimizde,  Emniyet  TEM’den  gelen  tespit  raporlarının  doğru  olmadığı  bariz  beyanlar  içerdiğini  görüyoruz.    

İlk  olarak  dikkatinizi  çekmek  istediğimiz,  Yurt  Atayün  imzalı  Emniyet  raporundaki  inanılmaz  bir  beyan.  

23  Şubat  2010  tarihini  taşıyan  bu  rapor,  Balyoz  soruşturması  sırasında  Emniyet  Terörle  Mücadele  Şubesi  tarafından  hazırlanıyor.29  Raporun  sonunda  aynen  şöyle  yazıyor:  

“Ayrıca  19.02.2010  tarihli  TÜBİTAK  teknik  bilirkişilerince  hazırlanan  BİLİRKİŞİ  raporuna  göre  soruşturma  konusu  belgelerin  yer  aldığı  dijital  verilerin  yapılan  incelemelerinde,  belgelerin  tamamının  2003  yılı  ve  öncesine  ait  olduğu,  belgelerin  oluşturulma  tarihlerinin  üzerinde  yazan  tarihler  olduğu  ve  CD’lere  sonradan  ekleme  yapılmadığı  görülmektedir.    

                                                                                                                         25  Gönderdiği  yazı  bu  klasörde  yok,  nasıl  bir  ifade  kullanıldığını  bilmiyoruz.  26  Ek  Klasör  no.19,  Dizin  86.  27  Ek  Klasör  no.19  Dizin  87.  28  Ek  Klasör  no.19,  Dizin  89-­‐90.  29  Ek  Klasör  no.1,  Dizin  no.  282-­‐  513.  

 

92    

Bu  bağlamda  yukarıda  bahsedilen  eylem  planlarının  yer  aldığı  belgelerin  hazırlanış  tarihlerinin  tamamının;  Balyoz  Harekat  Planının  oluşturma  tarihi  olan  12  Aralık  2002’den  sonra  ve  05  Mart  2003  olan  seminer  başlama  tarihinden  önce  oldukları  tespit  edilmiştir.”  

Tekrar  edelim:  TÜBİTAK  raporunda  “belgelerin  tamamının  2003  yılı  ve  öncesine  ait  olduğu,  belgelerin  oluşturulma  tarihlerinin  üzerinde  yazan  tarihler  olduğu”  gibi  bir  saptama  yok.  Sadece  üstverilere  bakarak  böyle  bir  saptama  yapmak,  zaten  bilimsel  olarak  mümkün  değil.  

Eylem  planlarının  yer  aldığı  belgelerin  hazırlanış  tarihlerinin  tamamının  5  Mart  2003’den  önce  olduğunun  tespit  edildiği  de  doğru  değil.  Tespit  edilen,  belgelerin  üstverilerinde  beliren  tarihler,  gerçekten  hazırlandıkları  tarihler  değil.    

Bu  raporun  aynı  tarihte,  yani  23  Şubat  2010’da,  Cumhuriyet  savcısı  tarafından  teslim  alındığını  görüyoruz.  İlk  dalga  Balyoz  tutuklamaları  da  26  Şubat  2010’da  gerçekleşti.  Atayün,  bu  rapor  ile  tutuklama  kararı  veren  mahkemeyi  de  yanıltmış  oluyor.  Ayrıca  Atayün,  aynı  beyanı  çeşitli  şüphelilerle  ilgili  tespit  raporlarında  defalarca  tekrarladığını  goruyoruz.30  Üstelik  bunu,  şüphelilerin  savcılık  sorgularından  hemen  öncesinde  veya  sırasında  yapıyor,  ve  haliyle  şüpheliler  tutuklanma  talebiyle  mahkemeye  sevk  ediliyor.  

TEM  Şube  Müdürü’nün  böyle  kritik  bir  konuda  doğru  olmayan  bir  beyanda  bulunması  kabul  edilemez,  bu  bir.  Ancak,  doğru  olmayan  bu  bilgileri  mahkemelere  verdikleri  mütalaalarda  tekrarlayan  savcıların  durumu  da  anlaşılabilir  gibi  değil,  bu  da  iki.    

Şöyle  ki,  savcılar  ilk  başta  (diyelim  ki  TÜBİTAK  raporunu  okumadıkları  için)  Emniyet’in  “tespitlerinin”  doğru  ve  güvenilir  olduğunu  düşünerek  Atayün’ün  ifadelerini  aynen  hakimlere  iletmiş  olabilirler.    Ancak,  soruşturmanın  ileriki  safhalarında  savcılar  bu  “tespitlerin”  doğru  olmadığını  fark  ettikleri  halde,  tutuklu  şüphelilerin  tahliye  için  yaptıkları  mahkeme  başvuruları  sırasında  verdikleri    mütalaalar  ile  mahkemeleri  “kamu  adına”  yanıltmaya  devam  ediyorlar.  Savcılar,  daha  sonra  Emniyet’in  beyanlarına  sivil  sekreterin  ifadeleri  ile  ilgili  yanıltıcı  beyanlarını  da  ekleyerek  mahkemelere  mütalaa  olarak  veriyorlar.  

Örneğin,  savcılar  Süleyman  Pehlivan,  Ali  Haydar,  Bilal  Bayraktar  ve  Mehmet  Berk,  26  Mart  2010’da  9ncu  Ağır  ceza  mahkemesine  tutuklu  bir  şüphelinin  tahliye  talebine  karşılık  verdiği  mütalaada  aynen  şöyle  yazıyor  (koyu  vurgu  bize  ait).31    

“19.02.2010  tarihli  TÜBİTAK  teknik  bilirkişilerince  hazırlanan  bilirkişi  raporuna  göre  soruşturma  konusu  belgelerin  yer  aldığı  dijital  verilerin  yapılan  incelemelerinde;  belgelerin  tamamının  2003  yılı  ve  öncesine  ait  olduğu,  belgelerin  oluşturulma  tarihlerinin  üzerinde  yazan  tarihler  olduğu  ve  CD’lere  sonradan  ekleme  yapılmadığını  belirlemiş,  aynı  husus  Emniyet  Genel  Müdürlüğü  bünyesinde  görevlendirilen  teknik  uzman  bilirkişiler  tarafından  da  teyit  edilmiş,  dosya  kapsamında  şüpheli  olarak  savunmaları  alınan  ve  anılan  dönemde  1.  Ordu  Komutanlığında  sivil  memur  olarak  çalışan  Sevilay  Erkani  Bulut  ve  Melek  Üçtepe  beyanlarında,  kendilerine  gösterilen  cd.lerin  kozmik  büroya  teslim  edilen  ve  05-­‐07  

                                                                                                                         30  Örneğin,  yukarıda  alıntıladığımız  bölümü  Atayün,  savcılara  gönderdiği    23  Şubat  2010  tarihli  3604  sayılı  (Ek  Klasör  no.109,  Dizin  no.34),    24  Şubat  2010  tarihli    3658  ve  3665  sayılı  yazılarında  (Ek  Klasör  no.74,  Dizin  no.117  ve  Ek  Klasör  no.158,  dizin  1no.18),  25  Şubat  2010  tarihli  3681  ve  3766  sayılı  yazılarında  (Ek  Klasör  no.65,  Dizin  no.73  ve  Ek  Klasör  no.66,  Dizin  no.198),  26  Şubat  2010  tarihli  3805  sayılı  yazısında  (Ek  Klasör  no.74,  Dizin  no.134)  ve  daha  nicelerinde  kelimesi  kelimesine  tekrarlıyor.  31  Ek  Klasör  no.158,  Dizin  no.254  

 

93    

Mart  2003  tarihlerinde  1.  Ordu  Komutanlığında  gerçeklesen  seminere  ait  bilgiler  içeren  cd.ler  olduğunu,  cd.lerin  üzerinde  herhangi  bir  değişikliğin  olmadığını,  orijinalliklerini  muhafaza  ettiklerini,  üzerlerinde  o  tarihte  kendileri  tarafından  isimlerinin  yazıldığını  kabul  ve  ikrar  etmişlerdir.  Bu  bağlamda  yukarıda  bahsedilen  eylem  planlarının  yer  aldığı  belgelerin  hazırlanış  tarihlerinin  tamamının;  Balyoz  Harekat  planının  oluşturma  tarihi  olan  02  Aralık  2002’den  sonra  ve  05  Mart  2003  olan  seminer  başlama  tarihinden  önce  oldukları  ve  belgelerin  altında  isimleri  zikredilen  şüpheliler  tarafından  hazırlandıkları  tespit  edilmiş,  bu  surette  belgelerin  gerçekliği  ispatlanmıştır.”  

İlk  paragrafta  savcılar,  Emniyet’in  yanıltıcı  beyanını  tekrarladığı  gibi,  aynı  hususun  Emniyet  bilirkişilerince  de  teyit  edildiği  gibi  doğru  olmayan  bir  ifade  daha  ekliyorlar.  Ardından  sivil  sekreterler  Sevilay  Erkani  Bulut  ile  Melek  Üçtepe’nin  ifadelerini  çarpıtarak  “bu  surette  belgelerin  gerçekliği  ispatlanmıştır”  yazıyorlar.  

Aynı  gün  savcılardan  Süleyman  Pehlivan,  Aselsan’dan  gelen  ve  Balyoz  CD’sinin  2003’de  kaydedilmiş  olamayacağını  gösteren  yazıyı  imzayla  teslim  alıyor.32  Yani  Balyoz  savcısı  Balyoz  CD’sinin  2003′de  hazırlanmadığını  biliyor.  Bunu  takiben  başka  kurumlardan  benzer  yazılar  geliyor.    Örneğin,  bu  doğrultuda  Türk  Telekom’dan  gelen  benzer  bir  yazıyı  Savcı  Süleyman  Pehlivan,  29  Mart  2010’da  teslim  alıyor.  STM’den  gelen  ve  Balyoz  CD’sinin  5  Mart  2003’de  kaydedilmiş  olamayacağını  gösteren  yazının  tarihi  ise  1  Nisan  2010.  

Şimdi,  aynı  tarihte,  yani  1  Nisan’da  tahliye  edilen  şüphelilerin  tekrar  tutuklanması  için  savcıların  2  Nisan  2010’da  12nci  Ağır  Ceza  Mahkemesine  verdiği  itiraz  dilekçesine  bakıyoruz;33  yukarıdaki  ile  birebir  ayni.    Altındaki  imzalar  yine  Süleyman  Pehlivan,  Ali  Haydar,  Bilal  Bayraktar  ve  Mehmet  Berk’e  ait.    

Oysa  artık  bu  tarihte  savcılar  Balyoz  CD’sinin  2003’de  kaydedilmediğini  kesin  olarak  biliyorlar.  Bunu  gösteren  yazışmaları,  bizzat  savcı  Süleyman  Pehlivan  (imzasıyla)  teslim  almış.  

Emniyetin  11  no.lu  CD  çarpıtması    

Dosyada  Emniyet  Müdürlüğü’nden  iki  bilirkişisinin  suç  unsurlarını  içeren  11  no.lu  CD  hakkında  hazırladığı  bir  rapor  var.    21  Haziran  2010  tarihli  raporunun  son  sayfasında  “Değerlendirme”  başlığı  altında  dört  madde  yer  alıyor.34  

İkinci  madde  aynen  şöyle:  

“Soruşturma  kapsamında  incelenen  CD’lerden  1,6  ve  19  nolu  CD’ler  haricinde  kalan  diğer  CD’lerin  oluşturulduğu  programın,  11  nolu  CD’nin  oluşturulduğu  program  ile  aynı  olduğu  anlaşılmıştır.”  

Oysa  bu  bilgi  kesinlikle  yanlış.  TÜBİTAK  raporu,  her  bir  CD’nin  hangi  program  ile  oluşturulduğunu  listelemiş.  ‘Balyoz’  belgelerinin  sadece  11  ve  17  no.lu  CD’lere  toplandığını  biliyorsunuz.  (Bir  de  içinde  Balyoz  belgesi  bulunmamakla  birlikte,  şüpheli  görünen  16  no.lu  CD  var.)  

                                                                                                                         32  Bu  mütalaa,  hakime  öğleden  sonra  16:20’de  iletiliyor.  33  Ek  Klasör  no.101,  Dizin  no.  418.  34  Ek  Klasör  no.49,  Sayfa  25,  

 

94    

TÜBİTAK’ın  listesinden  da  görülüyor;  11,  16,  ve  17  no.lu  CD’ler  diğer  CD’lerden  farklı  bir  versiyon  ile  yazılmış:  2,3,4,5,7,8,9,10,12,13,14,15,  ve  18  no.lu  CD’ler  Easy  CD  Creator  5.3  (105)  ile  kaydedilmişken,  11,16,  ve  17  no.lu  CD’ler  Easy  CD  Creator  5.2  (061)  ile  kaydedilmiş.    

Aynı  markaya  ait,  iki  farklı  sürüm.  Teknik  olarak  bu  iki  programdan  “aynı  program”  diye  bahsedilmesi  mümkün  değil.  Aynen  Microsoft  Word  2000  ile  Microsoft  Word  2007’den  aynı  program  diye  bahsedilemeyeceği  gibi.  Teknik  bilirkişi  vasfındakilerin  bunun  ayırdında  olmaması  ihtimali  de  yok.  

Bu  konu,  26  Mart  2010  tarihli  askeri  bilirkişi  raporunda  da  belirtmişti:  

“TÜBİTAK  raporunda  11,  16  ve  17  nu’lı  CD’ler  diğerlerinden  farklı  olarak  CD  oluşturma  yazılımı  olan  EASY  CD  Creator  5.2  (061)  sürümü  ile  yaratılmıştır.”  

Emniyetin  “tarafsız”  bilirkişileri,  öyle  olmadığı  halde,  neden  11  no.lu  CD’nin  diğer  CD’ler  ile  aynı  programla  oluşturulduğunu  yazıyor?    Elbette  ki  bu  CD’nin  gerçek  olduğu  izlenimini  yaratmak  için.  

Emniyet  Kriminal  CD’lerin  üstündeki  yazıların  makina  ürünü  olduğunu  nasıl  fark  etmedi?  

Daha  sonraki  bölümde,  Balyoz  CD’leri  üzerindeki  sahte  yazıların  hikayesini  detaylı  olarak  vereceğiz.  Ancak  önceki  bölümde  belirtmiştik;    kovuşturma  sürecinde  11  ve  17  no.lu  sahte  Balyoz  CD’lerinin  üzerindeki  “Or.K.na”  ve  “K.özel”  yazılarının  makina  ürünü  olduğu  saptandı.    

Sahte  belge  çetesi  en  erken  Ağustos  2009’da  oluşturdukları  ve  tüm  Balyoz  belgelerini  içeren  CD’lerin  üzerine  bu  yazıları  yazmak  için,  yine  ellerinde  bulunan  (Baransu’nun  bavulundan  çıkan)  Süha  Tanyeri’ne  ait  el  yazısı  not  defterini  kullanmışlar.  Bu  defterdeki  kimi  karakterlerden  birer  şablon  oluşturup,  “Or.K.na”  ve  “K.özel”  yazılarını  bu  CD’lerin  üzerine  (autopen  türü)  bir  makina  ile  yazmışlar.  Zira,  Tanyeri’nin  not  defterinden  şablonu  oluşturmak  için  kullanılan  karakterle  CD  üzerindeki  karakterler  birebir  örtüşüyor.  

Şimdi  davanın  ek  klasörlerini  yeniden  tararken  görüyoruz  ki  soruşturma  aşamasında  Emniyet  kriminal  uzmanları  CD’ler  üzerindeki  yazıların  incelemesini  yaptıkları  halde  bu  kadar  bariz  bir  sahteciliği  tespit  edememişler.  

11  Mart  2010  tarihli  Emniyet  Kriminal  raporunda  şöyle  deniyor:35    

“(…)  19  adet  CD  üzerindeki  el  yazılarının  (…)  Süha  TANYERİ  (…)  isimli  şahısların  ellerinden  çıktığını  gösterir  nitelikte  kaligrafik  ve  grafolojik  bulgulara  rastlanılmamıştır.”    

Bu  doğru,  çünkü  CD’lerin  üzerindeki  yazılar  Süha  Tanyeri’nin  elinden  çıkma  değil.  

Ancak,  bu  incelemeyi  yapan  aynı  kriminal  uzmanlar,  Süha  Tanyeri’ne  ait  olan  ve  sahte  yazıların  oluşturulmasında  kullanılan  not  defterini  de  incelediler.  Nasıl  oldu  da,  defterdeki  karakterlerin  CD’dekiler  ile  benzerliğini  (hatta  kimilerinin  birebir  örtüşmesini)  fark  etmediler?  Taraf  ve  Zaman  gazetelerinin  “uzmanları”  sadece  not  defterinin  taranmış  sayfaları  ve  CD’lerin  fotoğrafları  üzerinden  yaptıkları  incelemeyle  CD’deki  yazıların  Süha  Tanyeri’ne  ait  olduğunu  ileri  sürmüşlerdi.                                                                                                                            35  Ek  Klasör  no.4,  Dizin  no.239-­‐240.  

 

95    

Bu  yazı  karakterleri  arasındaki  benzerlik  bu  kadar  barizken–belki  de  sahteciliğe  dikkat  çekeceği  için–bundan  hiç  bahsedilmemesi,  üstelik    sahtecilik  emaresi  olarak  CD’deki  kimi  karakterlerin  tersten  aktığına  işaret  edilmemesi  emniyet  uzmanlarının  görevlerini  (en  azından)  ihmal  ettiğini  gösteriyor.  

Yüzlerce  sahtecilikten  tek  birini  bile  tespit  edemeyen  Emniyet,  iki  günde  neler  başarıyor?  

Şimdi  Emniyetin  Balyoz’un  kurgu  mantığından  haberdar  olduğuna  işaret  eden  bir  ipucunu  ele  alalım.    

Daha  önce  yazmıştık;  Balyoz  darbe  kurgusunu  hazırlayanlar  sahte  Balyoz  belgelerine  gerçeklik  süsü  vermek  için,  sahte  dijital  belgeleri,  1nci  Ordu’dan  dışarıya  çıkarılan  gerçek  belgelerle  harmanlamışlar.    

Bilindiği  gibi,  Baransu’nun  bavulundan,  2003’de  1nci  Ordu’da  gerçeklesen  seminere  ait  belgeler  ve  (Doğan’ın  emri  ile  kayda  alınan)  seminer  ses  kayıtlarına  ait  kasetler  de  çıkıyor.    Seminer  gerçek,  Balyoz  belgeleri  sahte.    

Çete,  emniyet  ve  savcıların  izleyeceği  mantığı  öngörmüş  olacak,  seminer  ses  kayıtlarından  seçtikleri  kimi  ifadeleri  dijital  Balyoz  belgelerine  serpiştirerek,  ikisi  arasında  ilişki  yaratmak  istemiş.    Gerçekten  de,  seminerdeki  kimi  ifadeler  ile  Balyoz  belgelerinde  geçen  kimi  ifadelerin  örtüşmesi  Emniyet  görevlilerince  (dolayısıyla,  savcılarca)  Balyoz  darbe  planının  seminerde  üstü  kapalı  bir  şekilde  müzakere  edildiğine  kanıt  olarak  gösteriliyor!  

Ancak,  işin  daha  ilginç  tarafı,  yüz  küsur  gerçek  belgenin,  yüz  küsur  sahte  Balyoz  belgesiyle  harmanlandığı  11  no.lu  CD’de  kayıtlı  binlerce  sayfanın  içinde  geçen  bu  kelime  ve  ifadeler  ile,  toplam  üç  gün  süren  seminerde  geçen  kimi  ifadeler  (ki  ses  kayıt  dökümü    yaklaşık  200  sayfa  ediyor)  arasındaki  benzerliği  Emniyet  görevlileri  inanılmaz  bir  maharetle  ve  inanılmaz  bir  hızla  keşfediyor.  Sanki  Balyoz  belgelerini  hazırlayanlar,  Emniyet  görevlilerinin  kulağına  fısıldamış.  

Olayın  kronolojisi  şöyle:  

•  3  Şubat  2010’da  Savcı  Bilal  Bayraktar,  Emniyet’e  yazı  yazıyor  ve  el  konulan  belgelerin  incelenmesini  istedi.36  

•  Bir  kısım  Emniyet  görevlileri  20  Şubat  2010,  Cumartesi  günü  10  kasetten,  seminer  ses  kayıtlarını  içeren  9’unun  çözümünü  yaptı.37  

•  Hemen  hemen  bütün  Emniyet  tespit  tutanaklarının  altında  imzası  olan  (emniyet  tutanakları  aynen  iddianameye  kopyalandığı  için  aynı  zamanda  iddia  makamı  durumunda  olan)  iki  emniyet  görevlisi,  tam  iki  gün  sonra  22  Şubat  Pazartesi  günü  tamamladıkları  tespit  raporlarından  birinde  ses  kayıtları  ve  Balyoz  dijitallerindeki  ortak  kelime/ifadeleri  tespit  etmiş  bile.38  

                                                                                                                         36  Ek  Klasör  no.2,  Dizin  no.68.  37  Ek  Klasör  no.16,  Dizin  no.148-­‐342.  38  227  sayfalık  1  no.lu  tespit  tutanağı,  Ek  Klasör  no.1,  Dizin  no.1-­‐227  

 

96    

Örneğin,  bu  iki  emniyet  görevlisi,  binlerce  sayfa  dijital  doküman  arasından  11  no.lu  CD’de  kayıtlı  SUGA  HAREKAT  PLANI.doc  isimli  Word  belgesinde  geçen  

“İrticai  örgütler,  ülke  çapında;  okul,  dershane,  vakıf,  dernek,  Kur-­‐an  kursu,  kitap,  gazete,  dergi,  radyo  ve  TV’ler  başta  olmak  üzere  faaliyetlerini  arttırarak  sürdürmekte  ve  bu  faaliyetlerini  yıllık  50  Milyar  ABD  Doları  civarındaki  islami  sermaye  ile  desteklemektedirler”  

ifadesi  (1nci  kaset,  B  yüzü)  ile,  3  gün  süren  seminer  sırasında,  dönemin  3ncü  Kolordu  Komutanı  Ergin  Saygun’un  

“İrticai  örgütler  ülke  çapında  perdede  sunulan  alanlarda  faaliyetlerini  sürdürmekte  ve  bu  faaliyetlerinde  yıllık  50  milyar  dolar  civarındaki  İslami  sermaye  ile  desteklemektedirler”  

ifadesi  arasındaki  benzerliği  tespit  edivermiş.  Yine  aynı  şekilde,  Saygun’un  seminerdeki  

“İrticai  örgütlerin  belirtilen  imkan  ve  kabiliyetlerini  kullanarak  tanıtım  ve  propaganda  yöntemiyle  halkı  etkilemek  suretiyle  bir  buçuk  milyon  kişilik  sempatizan  ile  üç  bin  kişilik  militan  grubunu  daha  da  büyütebileceği  ve  elde  edecekleri  bu  güç  ile  halen  yürüttükleri  rejim  aleyhtarı  faaliyetleri  yurt  geneline  yaygınlaştırarak  İslam  Devleti  kurma  özlemlerini  biran  önce  hayata  geçirmeye  çalışacakları  değerlendirilmektedir”  

cümlesi  (1nci  kaset,  B  yüzü),  ile  11  no.lu  CD’deki  binlerce  sayfa  arasından  Oraj  planı.doc  isimli  belgede  geçen  

“İrticai  örgütlerin  tanıtım  ve  propaganda  yöntemiyle  halkı  etkilemek  suretiyle  bir  buçuk  milyon  kişilik  sempatizan  ile  üç  bin  kişilik  militan  grubunu  daha  da  büyütebileceği  ve  elde  edecekleri  bu  güç  ile  halen  yürüttükleri  rejim  aleyhtarı  faaliyetleri  yurt  geneline  yaygınlaştırarak  İslam  Devleti  kurma  özlemlerini  biran  önce  hayata  geçirmeye  çalışacakları  değerlendirilmektedir.”  

cümlesinin  neredeyse  birebir  aynı  olduğunu  tespit  edivermiş.  

Bu  durumda,  yani  bu  kurgunun  mantığa  göre,  Saygun,  seminere  sözde  Denizcilerin  hazırladığı  Suga  planından  bir  cümle  ile,  sözde  Havacılar  tarafından  hazırlanan  Oraj  planından  bir  cümleyi  ezberleyip  gelmiş,  bunları  seminerde  aynen  tekrarlamış!  

Her  nasılsa  Balyoz  belgelerindeki  yüzlerce  sahtecilikten  tek  bir  tanesini  bile  tespit  edemeyen,  ortaya  çıkan  sahtecilikleri  örtbas  eden  emniyet  görevlileri,  iki  gün  içeresinde  binlerce  sayfa  içindeki  bu  benzerlikleri  saptamakla  kalmıyor,  bu  ‘tuhaf’  benzerlikleri,  çetenin  kurgu  mantığına  paralel  olarak,  Balyoz  darbe  planının  seminerde  müzakere  edildiğine  kanıt  olarak  gösteriyor.    

 

 

 

&$!

!"#"![$$m%9>?@A+GC$F_7_>EC$S9:6D>E76$

=$12-;!.*3*05$1$3@!/$01$5$.$+9!,-+!.$%8%$.$!B$?%757!=$0%$+@!^$>73!=$0%*34)*+!F;71!274%81738+8+!%$1.@3@1@Q!V7/;7)27!$4$+.@C@+@9!2738+7!W3D7+7%-+!.$J$1$3@+$!/$%$+!(&+#8!EC@3!K7;$!B$?%757,8+8+!627!?$%858!j573!H8%7+)8+!D748381.8C8+8!2$;5@04@%A!

!

q7,85!((o!^$5$+!?$/731738+.7+!%7,84173!

`-3*04*35$!,637#8+.7!06Q?7181738+!4$?1827,8!2F+6+.7!%$3$3!J737+!8%8!?$%858+!/$0@+$!.$!$2+@!072!D71.8A!L+#*!EC@3!K7;$!B$?%757,8+.7!?$%85!-1$+!\@15$;!E1Q!8P8+!F+#7!/$,@+.$!/83!%$3$1$5$!%$5Q$+2$,@!.6;7+17+.8!J7!H7J385#8!`-1!627,8!-1.*C*9!5-1-4->%-%47218217!2$%$1$+.@C@!!2$;@1.@A!T$44$!-1$21$!81D818!75+8274!4*4$+$%!/81D81738!!J7!>-4-C3$>1$3@!=*D6+!J7!^$5$+!D$;7471738+.7!2$2@51$+.@A!H$?$!,-+3$!E1Q!/*!DF37J.7+!$1@+$3$%!=$%@3%F2!E.1827,8)+7!$4$+.@A!!

=7+;73!07%81.79!"%4$2!Y*/$+9!57.2$+@+!4$#8;8!a<`$J#@!2$%$1$3!Y*/$+!/@3$%@39)!:$3$>9!&L!B$34!&'('!b!,-+3$,@+.$!F;71!274%8,8!%$1.@3@1.@!J7!W,%807?83![-#*%!B$?%757,8)+7!$4$+.@A!H-+758+!!`$+$28!J7!:8#$374!=$%$+@!t8?$4!W3D6+9!Y*/$+!8P8+!MP747+8+!+F/74P8!?{%858�!.758048A!!

((A!EC@3!K7;$!B$?%757,8!=$0%$+@!g737>!E%P$29!=$12-;!,$+@%1$3@+@+!4*4*%1*1*C$!2$Q4@C@!8483$;@+!37..7.8157,8!%$3$3@+$!073?!%-25*04*A!B*?$17>74!073?8+79!=708%4$0!E.1827,8)+8+!$#@%1@!?$18+8!-34$2$!%-2$+!0*!,$4@31$3@!.$!.6046o!!

MY$5*-2*+$!5$1!-15*0!/*!.$J$1$3!+7.7+8217!2$;5@0!-1.*C*5!5*?$17>74!073?1738+.7+!.-1$2@!/*1*+.*C*5*;!$.1827.7!/834$%@5!57,17%4$01$3@5@+!,71$5!J735728!.$?8!%7,580483A!=*+*+!D8/8!.$?$!F+#7!J73817+!2$%$1$5$!%$3$31$3@+@+!%$1.@3@15$,@+$!8180%8+!%$3$3.$+!,-+3$!<`8;8+!.7!.$+D$1$%!/83!%$3$3@+@;!D717#7%)!.827+!?$%85!.7!57J#*44*3A!\8+7!5$?%75758;!6271738+.7+!.7!+7;$%74!%*3$11$3@+@!$0$+!4*4*5!J7!.$J3$+@01$3!8P738,8+7!D83.8%1738!J7!808!7+!,-+!/$0%$+!817!%-+*05$5$!$0$5$,@+$!D7483.8%1738!DF361560!-1*Q!/*!?*,*,1$3@+!.$!%$5*-2*+#$!/818+57,8+.7!2$3$3!-1.*C*!DF3606+.7285AO!

g737>!E%P$29!&'(().7!757%1818C8+8!8,47.8A!!

 

98    

1.4     BALYOZ’UN  MEDYA  SAFHASI    

Şimdi  biraz  geriye  gidelim.  Balyoz  darbe  belgelerini  ilk  yayımlayan  ve  sansasyonel  şekilde    günlerce  manşetten  düşürmeyen  Taraf  gazetesinin  —  “Fatih  camiini  bombalayacaklardı!”  “Ordu  kendi  uçağını  düşürecekti!”  —  bu  belgeleri  nasıl  doğruladığını  gözden  geçirelim.  

 

Resim  12:  Taraf,  20  Ocak  2010  

 

99    

 

Resim  13:  Taraf,  20  Ocak  2010  

Bilindiği  gibi,  Balyoz  CD’leri  Mehmet  Baransu’ya  kimliği  belirsiz  bir  şahıs  tarafından  verildi.  Geçmişiyle  ilgili  söylediklerinin  yalan  olabileceğini  Baransu’nun  dahi  kabul  ettiği  bu  şahıs,  “buyrun  size  1.  Ordu’dan  elde  ettiğim  ve  şimdiye  kadar  yastık  altında  sakladığım,  savcılara  vermek  yerine  Taraf  gazetesine  hediye  edeceğim  2003  yapımı  orijinal  mi  orijinal  darbe  planları”  diyerek  bu  CD’leri  teslim  etti.  

CD’lerin  ikisinden  (sonrasında  11  ve  17  no.lu  CD’ler  olarak  meşhur  olacak  CD’lerden)  çıkan  planlar  gerçekten  korkunçtu.    Ama  gerçek  miydi?    Yılların  deneyimli  gazetecileri  Ahmet  Altan  ve  Yasemin  Çongar’ın  bu  planları  gerçekliğinden  emin  olmadan  yayımlamaları  düşünülemezdi  tabi.  

Ahmet  Altan’ın  kâni  olması  anlaşılan  çok  zor  olmadı:39  

“Bana  yazıişlerindeki  arkadaşlarımız  CD’lerin  üstündeki  bilgileri  gösterdiler,  orada,  o  belgeleri  kimin,  ne  zaman,  nerede  yazdığı  açıkça  görülüyor….    O  CD’lerin  üstündeki  kayıtlar  bütün  belgelerin  Birinci  Ordu’da  hazırlandığını  kanıtlıyor.”  

                                                                                                                         39  Ahmet  Altan,  ‘Selimiye’de,’  Taraf,  9  Şubat  2010.  

 

100    

Bu  kadar  basit.  CD’nin  üstünde  “Or.K.na”  yazıyorsa,  dönemin  1.  Ordu  Komutanı  için  hazırlandığı,  ona  arz  edildiği  tüm  çıplaklığıyla  ortada.    CD’lerin  içindeki  kullanıcı  isimleri  1.  Ordu  subaylarına  işaret  ediyorsa,  keza.    Başka  soru  sormaya  ne  gerek  var?  

Yasemin  Çongar  ise  besbelli  bu  konularda  daha  maharetli.  Çongar,  CD’lerin  üstündeki  yazıları  ve  içindeki  kayıtları  görmekle  kalmıyor,  bu  planlarda  askerlerin  dijital  parmak  izlerini  dahi  teşhis  edebildi:40  

“Zira  elimizdeki  belgelerin  “gerçeği”  yansıttığından  emin  olmamız  için  yeterince  bulguya  ve  bilgiye  sahiptik.  

İstanbul’daki  camilerin  bombalanmasından  bir  Türk  jetinin  düşürülmesine  kadar,  amacı  AKP  hükümetini  devirecek  ortamı  yaratmak  olan  bir  dizi  suç  ve  şer  planının  üzerinde  askeriyenin  parmak  izleri  vardı.  

Dijital  parmak  izleriydi  bunlar.  

Bu  izler  sayesinde,  darbe  harekâtının,  cami  bombalama  emrinin,  uçak  düşürme  senaryosunun,  hatta  darbeden  sonra  kurulacak  hükümetin  programının,  hangi  subaylar  tarafından  yazıldığını,  hangi  subaylar  tarafından  kaydedildiğini  elektronik  olarak  teyit  etmiştik.”  

Çongar  ve  Altan’ın  bu  aşamada  belgelerdeki  ad  ve  tarihlerin  kötü  niyetli  kişiler  tarafından  yerleştirilmesinin  mümkün  olup,  olmadığı,  bu  işlemi  yapmanın  ne  kadar  kolay  olduğu  konusunda  bilgisayardan  azıcık  anlayan  birine  danışıp,  danışmadıklarını  bilmiyoruz.    Ama  ağır  suçlamalar  yönelttikleri  subaylardan  yayını  yapmadan  görüş  alma  ihtiyaci  duymadıklarını  biliyoruz.  Besbelli  onlar  için  artık  hiç  şüphe  kalmamıştı.    Günlerce  gazetede  darbe  planları  manşet  yapılmalıydı.  

Taraf  belgeleri  yayımladıktan  ve  Balyoz  soruşturması  açıldıktan  aylar  sonra  bir  Ingiliz  gazeteci  Çongar’a  şu  soruyu  soruyor:  “Peki,  bu  belgelerin  kimisinin  sahte  olabileceğini  hiç  düşünmediniz  mi?”    Çongar’ın  cevabı:  

“Evet,  elbette  bu  beni  düşündürdü.    Yazdığım  her  konuda  düşünürüm.    Ama  ben  adli  bilişimci  değilim.    Emniyet  görevlisi  değilim.  Ben  gazeteciyim  ve  şüphe  getirmeyecek  şekilde  –bir  derece  şüphenin  ötesinde  –  emin  olmam  gerekir  ki  bana  verilenler  spesifiktir  ve  başka  olgularla  desteklenmektedir.    Başbakanın  Balyoz’un  ortaya  çıkmasından  sonra  söyledikleri,  eski  Genel  Kurmay  Başkanlarının  söyledikleri,  hatta  bu  darbe  planında  rol  alan  kimilerinin  söyledikleri  bu  belgeleri  ve  durumları  bir  şekilde  doğruladı.”  

İlginçtir  ki,  Çongar’ın  burada  söyledikleri  doğru  olsa  bile  –  ki  değil,  zira  ne  Hilmi  Özkök  ne  de  sanıklardan  tek  bir  tanesi  Balyoz  planını  doğruladı  –  belgeleri  yayımlamasını  haklı  çıkarmak  için  kullandığı  argümanların  hiçbiri  o  kararın  alındığı  tarihte  bilebileceği  şeyler  değil.  

Altan,  Çongar  ve  Baransu,  gerçekliğine  kuşkuyla  yaklaşmaları  gereken  belgeleri  günlerce  çarşaf  çarşaf  –  üstelik  suçladıkları  kişilerin  görüşlerini  aktarmadan  –  yayımlamakla  kalmıyor.    Darbe  

                                                                                                                         40  Yasemin  Çongar,  ‘Onurlu  askerin  umutlu  günü,’  Taraf,  23  Şubat  2010.  

('(!

Q1$+1$3@!%7+.81738+7!.$?8!274738!%$.$3!8+$+.@3@#@!D7157580!-15$1@!%89!D$;747.7!.7>$1$3#$!/*!/71D71738+!$14@+.$![748+!H-C$+)@+9!X/3$?85!k@34@+$)+@+!85;$1$3@!-1.*C*+*!2$;@2-31$3A!!"%*2*#*1$3@+$!?7Q!M$14@+.$![748+!H-C$+)@+!85;$,@!-1$+!=$12-;!Z1$+@O!07%18+.7!,*+*2-31$3A!

q7,85!(ho!:$3$>9!&'!"#$%!&'('!

"!81%!D6+173.7!/*!/71D7173!/83!47%!:$3$>!D$;747,8+.7!J$3A!H-1$2@,@21$9![748+!H-C$+!J7!.8C73!,*P1$+$+1$3!?$38#8+.7!%85,7+8+!M/*!.-C3*!.7C819!/*+1$3!85;$,@;9!.8N84$1!/71D7173O!.827#7%!?$18!2-%4*A!!X+$+@15$;!$5$!D73P7%o!/*!D$;747#8173!,$?47!Q1$+1$3@!-1.*C*!D8/8!2$2@51$5$%1$!%$15$.@1$39!/71D71737!D73P7%18%!%$45$%!8P8+!8P738C8+8!.7!2$+1@0!$%4$3.@1$3A!=83!.7>$!.7C819!8%8!.7>$!.7C819!.7>$1$3#$A!

=$12-;!/71D71738+8+!2$2@51$+5$,@+.$+!%@,$!/83!,637!,-+3$!B8118274!D$;747,8+.7+!H7J385!`7J85$2!H$+8)27!/83!,F21708!F+73.8A!!E23@#$!H$+8!817!B7?574!=$3$+,*)2$!0F217!/83!47%18>47!/*1*+.*o!MfP!,-3*!,8;!,-3$#$%,@+@;9!6P!,-3*!B7?574!=$3$+,*A!\$+@41$3@21$!/73$/73!,F21708+8+!8P8+.7!/83!%*4*!-1$#$%AO!

H$+8!/*+*!%$/*1!74489!$3.@+.$+!B7?574!=$3$+,*!.$!%$/*1!7448C8+8!`7J85$2)$!/81.83.8A!!H$+8!,-3*1$3@+@!?$;@31$.@!J7!`7J85$2)$!2-11$.@A!!`-3*1$3!$0$C@.$o!

(A!f;738+.7!@,1$%9!%*3*!J72$!717%43-+8%!?8P/83!85;$!/*1*+5$.@C@!?$1.7!:$3$>!D$;747,8!@,3$31$!=$12-;!T$37%$4!Z1$+@!$.1@!/71D7+8+!$14@+.$![748+!H-C$+)@+!85;$,@!J$3!.827!2$2@+!2$Q@2-3A!=$12-;!T$37%{4!Z1$+@!/71D7,8+8!81%!-34$2$!P@%$35@0!0$?@,!-1$3$%9!/*!/71D7+8+!$14@+.$![748+!H-C$+)@+!85;$,@!-1*Q!-15$.@C@+@!%$5*-2*21$!Q$21$0@3!5@,@+@;!164>7+l!WC73!85;$,@!2-%!8,79!/*!J7,817217!%$5*-2*+*!2$+@14@#@!?$/73!2$Q4@C@+@;!8P8+!F;63!.81757%!8,473!58,8+8;l!

&A!`8;7!47,185!7.817+!/71D71738+!J7!=$12-;!T$37%{4!Z1$+@!817!7%1738+8!8P737+!KH)1738+!D73P7%!-1.*C*+$!%$+$$4!D748357%!8P8+!/*!/71D71738!2$2@51$5$.$+!+7!D8/8!/83!8+#71757!2$Q4@+@;l!=F217!/83!%$+$$47!J$35$+@;@!,$C1$2$+!47%+8%!.-+$+@5@+@;@!/8;17317!Q$21$0@3!5@,@+@;!164>7+l!

GA!`8;8+!/8;17317!Q$21$04@C@+@;!%$.$3@21$!8+#71757!>@3,$4@+@!/*1.*C*5*;!/71D7173.7!/83P-%!4*4$3,@;1@%!J7!P7180%8!DF3.6%A!W+!/$,848+.7+9!?75!&!E3$1@%!&''&!4$38?18!((!,$2>$1@%!=$12-;!V6J7+18%!T$37%{4!Z1$+@)+.$9!?75!.7!/*!Q1$+@+!xRW%)8+.7!&''S!2@1@+.$!D73P7%1707+!/83!%-+D37+8+!%$Q$+@0!47/18C8+.7+!/837!/83!$1@+4@1$3!J$3A!:7/18C8!,*+$+!%8089!/*!>8%831738!81%!.7>$!&''S)47!$P@%1$.@C@+@!,F217.8A!WC73!/*+*+!+$,@1!-1$/81.8C8+7!.$83!5$+4@%1@!/83!$P@%1$5$+@;!2-%,$9!/71D71738+!D73P7%18C8+.7+!06Q?7!.*2$/8183!5828;!,8;#7l!

 

102    

Ancak  Baransu’nun  soruları  gecikti  de  gecikti.  Baransu,  önce  seyahatte  olduğundan  sorularını  yetiştiremediğini  söyledi.    Bir  süre  daha  bekledik.  

En  sonunda  Baransu,  gazeteden  Yasemin  Çongar  ve  Ahmet  Altan  ile  görüştüğünü,  bu  işi  uzun  uzun  konuştuklarını,  ve  söyleşiye  soru  yollayarak  katılmaktan  vazgeçtiğini  bildirdi.    Dolayısıyla,  bizim  sorduğumuz  sorulara  da  cevap  vermeyi  istemedikleri  ortaya  çıkmış  oldu.  

Bu  kadarı  da  ilginç,  ama  belki  hikayenin  en  inanılmaz  kısmı  Altan-­‐Baransu-­‐Çongar  üçlüsünün  sorularımıza  cevap  vermemek  için  zamanında  verdikleri  gerekçe.    Bu  gerekçe  aynen  şöyle:  

“Davanın  bir  tarafı  olmak  istemiyoruz.”  

Pardon?  

Ellerine  tutuşturulan  dijital  belgelerin  gerçekliğini  hiç  araştırmadılar.  Ağır  suçlamalarda  bulundukları  kişilerin  görüşlerini  almak  ihtiyacı  hissetmediler.  Gazeteciliğin  en  temel  etik  ilkelerini  ihlal  etmekle  kalmayıp,  ellerindeki  sahte  belgeleri  dahi  yanlış  aksettirerek,  imzasız  dijital  belgeleri  ‘imzalı  belgeler’  olarak  lanse  ettiler.  Belgelerin  sahteliğine  dair  olgular  ortaya  çıktıkça  yaptıkları  haberi  sorgulayıp  düzelteceklerine,  sahtecilikleri  örtbas  etmek  için  didindiler.  

Türkiye’de  yaygın  bir  kanıya  göre  medyada  yalan  yayın  yapanların  yargılanması  ve  adli  mekanizmalarla  cezalandırılması  gerekiyor.    Biz  olaya  daha  özgürlükçü  bir  açıdan  bakıyoruz.    Ender  durumlar  dışında  gazeteciler  için  suç  duyurusunda  bulunmanın  doğru  olmadığını,  bu  yöntemin  uzun  vadede  basın  özgürlüğüne  zarar  vereceğini  düşünüyoruz.    Ahmet  Altan  ve  Yasemin  Çongar  gibi  gazeteciler  için  en  büyük  cezanın  okuyucuları  ve  toplum  nezdinde  saygınlıklarını  yitirmeleri  olduğuna  inanıyoruz.  

Balyoz  mahkemesi  cezaları  kestikten  verdikten  sonra,  22  Eylül  2012  günü  Pınar,  Taraf  gazetesinden  (Gökhan  Erkuş)  şöyle  bir  mesaj  aldı:  

 “Balyoz  davasına  ilişkin  hazırladığımız  haberlere  sizin  görüşlerinizi  de  eklemek  istiyoruz.  Eğer  görüşlerinizi  bizimle  paylaşırsanız  memnun  oluruz.  Hiçbir  sözcüğe  müdahale  etmeme  adına  3500  vuruşluk  yerimiz  olduğunu  ve  her  görüşün  sayfalarımızda  gönderildiği  gibi  yayınlanacağını  belirtmek  isterim.”  

Blogumuza  koyduğumuz  yanıtı  buraya  taşıyoruz:  

Sahte  dijital  belgeler  üzerinden  “Fatih  Camii  bombalanacaktı”  başlıklarıyla  haberler  yapan,  insanları  canice  planlar  yapmakla  suçlayıp  hedef  gösteren  Taraf  gazetesi,  ellerine  gecen  belgelerin  gerçekliğini  araştırmadan  günlerce  çarşaf  çarşaf  –  üstelik  suçladıkları  kişilerin  görüşlerini  aktarmadan  –  yayımladı.  

Ahmet  Altan’a  göre,  CD’lerin  üzerinden    belgeleri  kimin,  ne  zaman,  nerede  yazdığı  açıkça  görülüyordu  ve  CD’lerin  üstündeki  kayıtlar  bütün  belgelerin  Birinci  Ordu’da  hazırlandığını  kanıtlıyordu.  Yasemin  Çongar  ise  işi  bir  mertebe  daha  ileri  götürüp,  belgelerdeki  dijital  parmak  izlerini  gördüğünü,    belgelerin  kimler  tarafından  kaydedildiğini  elektronik  olarak  tespit  ettiğini  yazdı.  

 

103    

Üstelik  Taraf,  sahte  planları  olduğu  gibi  yayımlamakla  kalmadı,  belgelere  gerçeklik  katmak  için  içeriğini  de  yanlış  aktardı.  Bir  defa  değil,  iki  defa  değil,  defalarca  bu  dijital  belgelerin  altında  Çetin  Doğan’ın,  İbrahim  Fırtına’nın  imzaları  olduğunu  yazdı.    CD’den  çıkan  imzasız  dijital  belgeleri  okuyucularına  hep  “altında  Çetin  Doğan’ın  imzası  olan  Balyoz  Planı”  şeklinde  sundu.  Bu  linç  yayını  yaptıkları  dönemde  bu  belgeler  sadece  Taraf  gazetesinde  olduğu  için  Doğan  ve  diğer  suçlananlar  haricinde  kimsenin  “bu  doğru  değil,  bunlar  imzasız,  dijital  belgeler”  diyecek  hali  yoktu.  

Gazetedeki  köşe  yazarları  (örneğin  Alper  Görmüş)  önce  ‘belgelerde  zaman  çelişkisi  yoktur’  diye  yazdılar.  Belgeler  savunmaya  verildikten  sonra  saptanan  zaman  çelişkileri  ayyuka  çıkınca,  bu  defa  belgeler  güncellenmiştir  diye  direndiler.  (Oysa  tek  bir  kerede  oluşturulan  CD’de  her  şeyin  son  kayıt  tarihi  2003  gibi  görünüyordu;  yani  güncelleme  filan  yoktu.    Ayrıca  belgelerde  hep  2003’de  görevde  olan  kişilerin  isimleri—o  dönemki  görev  ve  rütbeleriyle—vardı.)    Alper  Görmüş  bu  çelişkilerin,  ‘belgelere  sonradan  sahte  diyebilmek  için’  kasten  yaratıldığını  söylemeye  kadar  vardırdı  işi.41  Ahmet  Altan’ın  kendisi  sahtecilik  kanıtlarıyla  yüzleşeceğine  Pınar’ın  “darbeci”  babası  ile  ilişkisi  üzerine  roman  senaryoları  hayal  etmeyi  tercih  etti.42  

Taraf,  sistematik  olarak  dezenformasyon  üretti.  Örneğin,  Sivil  sekreterlerin  ifadelerini  tamamen  çarpıtarak    “Balyoz  CD’lerini  Çetin  Paşa  için  hazırladık”  manşetiyle  haber  yaptı.43  Gazetenin  yazarı  Emre  Uslu  CD’lerin  üzerindeki  el  yazılarının  sanıklardan  birine  ait  olduğunu,  bunun  (ismini  vermediği)  bir  uzmanı  tarafından  tespit  edildiğini  yazdı.44  Oysa  fotoğraflar  savunmaya  verildikten  sonra  yapılan  incelemelerde  o  el  yazlarının  CD’lerin  yüzeyine  makina  ile  aktarıldığı  ortaya  çıktı  (harfler  Baransu’nun  bavulundan  çıkan  el  yazısı  not  defterinden  tek  tek  kopyalanmış).  Son  kaydı  2003’de  yapılmış  gibi  görünen  belgelerde  Microsoft  Office  2007  yazı  karakterleri,  cami  bombalama  krokilerinde  Office  2007’ye  ait  XML  şemaları  tespit  edildi.  Baransu  ‘Microsoft’u  aradım,  CD’yi  bilgisayara  takınca  fontlar  güncelleniyormuş’  gibi  akıllara  ziyan  bir  açıklama  yaptı.  

Taraf,  Balyoz  sürecinde  gazetecilik  yapmadı;  savunmanın  ortaya  koyduğu  sahtecilik  kanıtlarına  hiç  yer  vermediği  gibi,  el  birliği  ile  bu  sahteciliklere  kılıf  uydurmaya  çalıştı.  Balyoz  davası  ile  ilgili  haberleri  çarpıtmakta  ve  dezenformasyon  üretmekte  cemaatin  yayın  organı  Zaman  ile  başa  baş  yarıştı.  

Kısacası  Taraf,  sahte  belge  üreten  çetenin  emellerine,  çetenin  hayal  edebileceğinden  de  öte  bir  şekilde  hizmet  etmiş  oldu.  Üstelik  bütün  bunları  liberal  değerlere  ve  medya  etiğine  sadık  olduğunu  iddia  eden  bir  gazete  kisvesi  altında  yaptı.  Balyoz  yayınlarında  Gazeteciliğin  temel  prensiplerinden,  etik  kurallarından  çiğnemediği  kalmadı.  

Eğer  Taraf  gazetesi  şimdi  gerçekten  gazetecilik  yapmaya  karar  verdiyse,  dava  ile  ilgili  olgular  belgeleriyle  birlikte  bu  blogda  yer  alıyor.  İstedikleri  gibi  değerlendirebilirler.  Kendimize  duyduğumuz  saygı,  kendi  imzamızla  bu  gazeteye  herhangi  bir  katkı  sunmaya  elvermiyor.  

 

                                                                                                                         41  Alper  Görmüş,  Taraf,  ‘Bazı  bilgisiz  gazetecilere  Balyoz  dersi,’  10  Nisan  2012  42  Ahmet  Altan,  Taraf,  ‘Balyoz  iddiaları,’  29  Aralık  2010.  43  Taraf,  18  Temmuz  2010.  44  Taraf,  8  Ocak  2011.  

 

104    

Balyoz  belgelerinin  Taraf’ta  ilk  yayımlanmasının  üzerinden  4  yıl  geçti.    

Balyoz  belgeleri  ile  ilgili  olarak,  Fehmi  Koru’nun  Star  gazetesindeki  köşesinden  Taraf  gazetesine  ‘ortalığı  saran  sis  bulutunu  dağıtma’  daveti  yaptı  ve  yazısını  şöyle  bitirdi:45    

‘Sahtecilik’  gerçekten  söz  konusuysa,  Taraf’ı  çıkartanlar,  kendilerini  kimin  aldattığını,  bütün  süreci  başından  sonuna  açıklayarak,  kamuoyunu  aydınlatsalar  iyi  olacak.  

Bu  yazıya  Taraf’ın  yazı  işlerinden  30  Ocak  2014  günü  yanıt  geldi.  Bunu  yanıtın  peşinden  Fehmi  Koru’nun  tekrar  bir  yazı  yazması  üzerine46  Taraf,  aşağıda  bir  kısmını  kayda  geçmek  için  alıntıladığımız  bir  yazı  yayımladı:47    

“Şimdi  bütün  kullanışlı  aptallar  dinlesin.    

Balyoz  darbe  planı,  çok  ciddi  ve  çok  rezil  bir  darbe  planıydı.    

Kullanışlı  aptallar,  generallerin  yaptığı  konuşmalara  bir  daha  baksınlar.  Binlerce  "gerçek"  insanın  niye  "fişlendiğini"  bir  daha  düşünsünler.  Stadyumları  hapishane  yapma  hazırlıklarının  ne  olduğunu  bir  daha  kavramaya  çalışsınlar.    

O  zamanki  Genelkurmay  Başkanı'nın,  Balyoz  komutanına  "Darbe  mi  hazırlıyorsun?"  diye  niye  sorduğunu  bir  daha  değerlendirsinler.    

Tarafın  yayınladığı  planların  aynısının,  Donanma  İstihbarat  Komutanlığından  çıktığını  unutmasınlar.    

Eğer  bu  planların  "bazı  bölümleri  sahteyse...    

O  "sahte"  kısımları  hazırlayanları,  ordunun  yıllardır  niye  ortaya  çıkarmadığını  gidip  hükümetin  sevgili  paşalarına  sorsunlar.    

Tartışılan  CD'ler  sahte  mi,  değil  mi  bunun  hesabını  verecek  olan,  o  CD'leri  kendi  istihbaratının  "zulasında"  saklayan  ordudur.    

CD'lerin  tartışılmayan  kısımları  ise,  bir  darbe  hazırlığı  yapıldığını  zaten  açıkça  gösteriyor.    

Kullanışlı  aptallar  şunu  bilsinler.  Biz  o  dönemde  de  askeri  vesayete  karşıydık,  bugün  de  karşıyız.  Biz  o  zaman  da  darbelere  karşıydık,  bugün  de  karşıyız.”  

Durduğumuz  yerden  milim  kımıldamadık  biz.”  

 

Taraf’ı  ahlaksız,  ilkesiz  yayıncılıklarından  bir  milim  kımıldamadıkları  için  tebrik  ediyoruz.      

                                                                                                                         45  Fehmi  Koru,  ‘Taraf’a  düşen  görev,’  Star,  29  Ocak  2014.  46  Fehmi  Koru,  ‘Taraf’ın  cevabı,’  Star,  31  Ocak  2014.  47  Taraf,  ‘Kullanışlı  Aptallar,’  3  Şubat  2014.  

   

105  

 

 

 

 

 

 

 

BÖLÜM  2  

 

YAYGIN  VE  YANLIŞ  ÇIKARIMLAR  

 

 

 

   

   

106  

 

Bu  bölümde,  özellikle  Balyoz  belgelerindeki  sahteciliklerin  ortaya  çıkmasından  sonra  gündeme  gelen  yaygın  ama  yanlış  üç  çıkarımı  ele  alacağız.  Bunlar,  sırasıyla;  1.  ‘Belgelerde  sahtecilik  yok,  güncelleme  var,’  2.  ‘Bütün  belgeler  sahte  olsa  bile  Seminer  var,  tek  başına  suç  kanıtı  olarak  yeter,’  ve  3.  ‘Bu  kadar  detaylı  bilgi  içeren  belgelerin  sahte  olmasına  imkan  yok.’    

 

2.1.    ‘‘Belgelerde  sahtecilik  yok,  güncelleme  var’    

2003  tarihli  belgelerden  ileri  tarihli  bilgiler  çıkınca,  kimileri,’  belgelerin  güncellenmiş  olduğunu’  iddia  etti;  zira  Ordu’da  belgeler  ve  planlar  rutin  olarak  güncelliyordu.  

Güncelleme  iddiasının  saçmalığını  bir  önceki  bölümde  4x4  araçlar  listesi    üzerinden  açıklamıştık.  Simdi  bir  başka  bir  örnek  ile  ve  de  daha  basit  bir  dille  açıklayalım.  

Her  şeyden  önce,  Balyoz  belgelerini  içeren  CD’nin  TEK  BİR  OTURUMDA  oluşturulduğunu  hatırlayalım.  Bu,  CD’nin  içine  belgelerin  tek  bir  seferde  kaydedildiği,  sonradan  hiçbir  ekleme  çıkarma  olmadığı  anlamına  geliyor.  Bu  konuda  Emniyet,  TÜBİTAK  ve  diğer  tüm  bilirkişilerin  tespiti  aynı.  Yani,  CD  bir  kez  oluşturulduktan  sonra,  CD’ye  sonradan  ekleme-­‐çıkarma  kesinlikle  yok.  

Şöyle  düşünün;  bir  kitap  yazdınız.  Yazdığınız  bütün  bölümleri  ile  bu  kitap  yayınevine  gitti,  basıldı,  ciltlendi.  Kitap  tek  baskı.  Kitabin  hepsi  tek  bir  kerede  basıldı,  sonradan  ekleme  bir  bölüm,  tek  bir  sayfa  bile  yok.  Kitap,  ilk  yazıldığı  haliyle  bir  nevi  mühürlenmiş  oldu.    

Soru,  bu  işlemin  ne  zaman  yapıldığı.  CD’nin  üstverisine  göre  bu,  5  Mart  2003’de  yapılmış.    

Yani  sahtecilik  yoksa,  CD  2003’de  oluşturulup  mühürlenmiş.    

• Görünürde  tüm  belgelerin  SON  KAYIT  tarihi  de  5  Mart  2003  öncesi.    

• Görünürde  kullanılan  tüm  yazılım  programları  2003  ve  öncesi  geçerli  olan  programlar.      

• Görünürde  belgeleri  oluşturtup  kaydedenler  2003’de  görevli  kişiler  (çoğu  sonradan  emekli  olmuş).      

• Belgelerin  altında,  belgeyi  hazırlayan  olarak  (imza  blokunda)  adı  görünenler,  2003’de  görevli  kişiler.  Bu  kişilerin  isimleriyle  birlikte  2003  yılındaki  rütbe  ve  pozisyonları  var  (çoğu  sonradan  emekli  olmuş).    

Şimdi,  bir  Balyoz  belgesi  üzerinden  anlatmaya  çalışalım.  11  no.lu  CD’den  çıkan  bu  belgenin  adı  İSTANBULDA  BULUNAN    İLAÇ  DEPOLARI.doc.  Belge  2003’de  Balyoz  darbesi  ile  kontrol  altına  alınacak  ilaç  depolarını  listeliyor.    

 

   

107  

 

Hemen  şunları  not  edelim:  

• Belgede  2003  yılından  sonra  kurulan  hiçbir  şirket  yok.  Hepsi,  2003  ve  öncesinde  var  olan  şirketler.      

• Belgenin  ilk  kaydı,  üstverisine  göre,  ‘Kubilay  AKTAS’  kullanıcı  adıyla  4  Şubat  2003’de  saat  14:24’de  yapılmış.      

• Belgenin  son  kaydı  ise  yine  4  Şubat  2003’de,  “HYILDIRIM”  kullanıcı  adı  ile  saat  19:58’de  yapılmış.    

• Belgenin  altında,  imza  blokunda  belgeyi  hazırlayan  kişi  olarak  ‘Kubilay  AKTAŞ  J.Kd.Alb.  İsth.Ş.Md.’  yazıyor.    

• Kubilay  Aktaş,  Ağustos  2003’de  emekli  olan  bir  Jandarma  subayı.  

Şimdi  diyelim  ki,  bu  belge  gerçekten  4  Şubat  2003’de  Kubilay  AKTAŞ  tarafından  2003’de  Balyoz  darbe  planı  için  hazırlanmış  ve  daha  ileriki  bir  tarihte  de  güncellenmiş  olsun.  

O  zaman  aşağıdaki  olaylar  zincirinin  gerçekleştiğini  kabul  etmek  durumundayız:  

1.  2003’de  Emekli  olan  Kubilay  Aktaş,  emekli  olduktan  tam  6  sene  sonra,  ilk  hazırladığı  listedeki  Yeni  İlaç  firmasının  İtalyan  Recordati  firması  tarafından  satın  alınıp,  adının  Yeni  Recordati  olarak  değiştiğini  10  Ağustos  2009  tarihli  Ticaret  sicil  gazetesinden    öğreniyor.  Mutlaka  İstanbul’daki  1nci  Ordu  karargahına  gidip,  bu  belgeyi  güncellemeliyim  diyor.    

(Aynı  şeyi  o  sırada  İzmir  Bornova’da  10.  Eğitim  Alay  Komutanlığı’nda  görevli  olan  Hanifi  Yıldırım  da  düşünmüş  olabilir).  

2.  Aktaş  veya  Yıldırım  (ya  da  “güncelleyen  kişinin”  adını  siz  koyun),  1nci  Ordu’ya  gidiyor  ve  belgenin  olduğu  bilgisayarı  kullanmak  istiyor.  Bu  subayın  ne  yapmak  istediğini  anlamamakla  birlikte  kendisine  bir  bilgisayar  veriyorlar.      

3.  Aktaş  ve  ya  Yıldırım  güncellenecek  belgeyi  buluyor.      

4.  Ancak,  bilgisayara  bir  kullanıcı  adı  ile  girmesi  lazım.  2003’de  kullandığı  kullanıcı  adını  giriyor  ve  her  nasılsa  belgeye  erişiyor.  

5.  Yeni  İlaç  ismini  Yeni  Recordati  İlaç  olarak  güncellemeden  önce  diyor  ki,    ‘Aman,  güncelleme  yaptığım  anlaşılmasın,  bilgisayarın  gün  ve  saatini  geriye  alayım.  Bu  işlemi  2003’de  yapıyormuş  gibi  gözükeyim.’      

Bilgisayarın  sistem  tarihini  Şubat  2003’e  geri  alıyor.      

   

108  

6.  6  senedir  emekli  olmasına  rağmen,  görevde  olduğu  günlerin  hatırına,  belgenin  altında  kendi  adını  ve  2003’deki  görevini  aynen  olduğu  gibi  bırakıyor:  ‘Kubilay  AKTAŞ  J.Kd.Alb.  İsth.Ş.Md.’    

7.  Böylece  “güncellenmiş”  belgede  Yeni  İlaç,  2009’daki  yeni  adı  Yeni  Recordati  olarak,  Emekli  Albay  Aktaș  ise  2003’deki  rütbe  ve  görevi  ile  kalıyor.  

8.  Bu  arada  bir  tek  bu  isim  değişikliğini  “güncellemeyi”  uygun  görüyor.  Gecen  6  sene  diliminde  yeni  kurulan  firmalardan  bir  kaç  tane  daha  ekleyeyim  demiyor.      

9.    Aktaş  (ya  da  her  kimse),  tam  olay  yerini  terk  edecek,  fark  ediyor  ki  bu  işi  yaparken  kullandığı  Microsoft  Office  2007  programı  2003’de  yoktu.    

10.  Hemen,  artık  kullanımda  olmayan  Word  2000  programını  arıyor.  Programı  bilgisayara  yükleyip  güncellediği  belgeyi  son  kez  Word  2000  ile  kaydediyor  ki,  güncellediği  anlaşılmasın.    

(Son  kaydı  Word  2000  ile  yapılan  bu  belgede  Office  2007’deki  Calibri  fontuna  referans  tespit  edildi).  

11.  Çıkarken  Aktaş,  oradakilere  tembih  ediyor:  ‘Siz  benim  güncellediğim  bu  belgeyi  başka  güncellediğiniz  belgelerle  birlikte  tarihlerini  2003’e  geri  çekin,  yalnız,  Office  2007  kullandığınız  belli  olmasın,  benim  gibi  son  kaydını  Word  2000  ile  yapın—size  bir  kopyasını  bıraktım’  diyor.  

12.  Oradakiler  de,  ‘tamam,’  diyorlar.  ‘Biz  bu  güncellendiğimiz  belgeleri  şimdi  bir  CD’ye  kaydedeceğiz  ama,  bilgisayar  tarihini  yine  geri  alalım.  1nci  Ordu’da  5-­‐7  Mart  2003’de  seminer  yapılmıştı,  bu  CD  de  5  Mart  2003’de  kaydedilmiş  gibi  olsun.’  

13.    Tam  bunlar  CD’ye  kaydedilecek,  birisi  hatırlatıyor:  ‘Yahu  şimdi  bizim  bu  bilgisayarlardaki  CD  oluşturma  programı  yeni,  bu  2003’de  yoktu.  Bir  yerden  2003’de  kullanılan  bir  yazılım  bulun,  CD’yi  onunla  oluşturalım.’  

14.  CD,  2003  programı  ile  oluşturuluyor,  artık  bir  tek    üstüne  bir  yazı  yazmak  kalıyor  (öyle  ya,  kimin  için  hazırlandığı  belli  olsun).  ‘2003’de  Ordu’da  Süha  Tanyeri  görevliydi  diyorlar,  şimdi  kendisi  emekli  ama  kendisini  çağıralım,  üzerine  “Or.K.na”  yazıversin.’    

Başka  biri  diyor  ki,    ‘gerek  yok,  bizde  el  yazısı  örneği  var,  oradan  harfleri  alır,  makina  ile  yazıveririz.’  [Hatırlatma:  Tanyeri’ye  ait  bu  not  defteri  Baransu’nun  bavulundan  çıkıyor.]  

15.  Son  olarak,  hem  üstünde  hem  de  üstverisinde  sadece  2003  ve  öncesinin  tarihlerini  taşıyan  ve  o  dönemin  programları  ile  o  dönemki  subaylar  tarafından  son  kayıtları  yapılmış  gibi  görünen  bu  “güncellenmiş  belgeler,”  yine  o  dönemin  CD  yazdırma  programı  ile  Mart  2003’de  kaydedilmiş  gibi  görünen  bu  “güncellenmiş  CD”  içinde,  1nci  Ordu’ya  ait  ve  gerçekten  2003’de  üretilmiş  (ve  hiçbir  güncellemeye  tabi  olmamış)  başka  CD’lerle  birlikte  aynı  bavula  konulup  Baransu’ya  2003’ün  darbe  planı  olarak  veriliyor.  

Bu  aklınıza  yatıyor  mu?    

Biz,  bu  iddiada  ısrarcı  olanlara,  düşünmelerinde  yardımcı  olmak  için  bir  sema  hazırlamıştık;  onu  da  buraya  koyuyoruz.    

"#(!

S*5-(#?d#eI'48*&&*(*f#;*(/5:#

!"#$%&'('#P70*4#U/69"H0/4B:4#@N/4-#S1)3-.B*#.-(#.1(H&1#."3)"B#$/;&:.&:#0/,:5:4)/4#*<&*48*&-.#$-3#/&:47:#-&*#$-7-3*&-(d?##

e!*&2*&*3)*#$*&-3&-#9*&-;.-&*3#0/3/7(/.#',*3*#0/H:&/4#$-3#$-&-49&-#(')/6/&*4-4#-5*#7*.#$-3#/9:.&/(/5:#('(.'4)'d#N/3$*8-&*3#$*&2*&*3-#2'48*&&*(*0*#)*A/(#*7(-;#A*#)/3$*#1&/4/<:4:#.1&&/(/0:#5'3)'3(';&*3+#/(/#)*;-W3*#1&(/#-67-(/&-4*#./3;:#.*4)-&*3-4-#2/3/47-0*#/&(/.#-9-4#5%,#.14"5"#$*&2*&*3)*#"W/.#7"7/35:,&:.&/3#0/3/7(:;&/3):=f#

?#P70*4#U/69"H0/4+#r/(/4+#@N/4-#S1)3-.B*#.-(#.1(H&1#."3)"qB#C\#G8/.#CF?E=#

   

110  

2.2.  ‘Bütün  belgeler  sahte  olsa  bile  Seminer  var,  tek  başına  suç  kanıtı  olarak  yeter’    

 

Balyoz  belgelerinin  sahteliği  ayyuka  çıkınca,  Cemaat  medyasının  eskiden  manşetten  düşürmediği  cami  bombalama,  uçak  düşürme  gibi  darbe  planlarından  nerdeyse  hiç  bahsetmez  oldu.  Onun  yerine,  Balyoz’un  lafı  geçince,  bu  davayı  hala  savunanlar  seminer  konusuna  yoğunlaştı.  Seminerin  başına  bir  de  “Balyoz”  ekleyip,  “Balyoz  semineri”  oluverince,  kalan  tek  iş,  seminerde  darbe  planlandığını  ballandıra  ballandıra  anlatmak  oldu.  

O  halde  biraz  bu  seminerden  bahsedelim.  

Seminer  neydi,  ne  değildi?  

Her  şeyden  evvel  belirtelim  ki,  bu  seminer,  yani  5-­‐7  Mart  2003  tarihlerinde  1.  Ordu’da  yapılan  bir  seminer,  ve  gerçek  olduğunu  sanıklardan  kimse  reddetmiş  değil.    

Seminer  Ankara’dan  gönderilen  15  gözlemcinin  katılımıyla  gerçekleşti.    

Bu  seminerin  ses  kayıtları  var,  ki  gizlice  değil,  dönemin  1.  Ordu  komutanı  Çetin  Doğan’ın  emriyle  alındı.  Bu  kayıtlarda  söylenenleri,  sanıkların  hiçbiri  reddetmedi.  

Seminerin  içeriğinden  aşağıda  bahsedeceğiz.  Ancak  şunu  hemen  yazalım:  seminerde  Balyoz,  Oraj,  Suga  vs.  gibi  planların    ne  adı  geçiyor  ne  de  kendileri  müzakere  edildi.  Darbeye  zemin  hazırlama  ve  hükümeti  devirme  hazırlıkları  –  ki  sanıklara  atfedilen  suçlar  budur  –  konuşulmadı.    Seminerde  rahatsız  edici  ifadelerin  bulunduğu  doğru.  Ancak,  seminer  kayıtlarının  tümünü  dinleyen  hiçbir  tarafsız  kişinin  bu  seminerde  darbe  planlaması  yapıldığı  sonucuna  varabileceğini  düşünmüyoruz.  

O  halde  birinci  önemli  tespit  şu.  Gerçekliği  tartışılmayan  seminerle  sahteliği  defalarca  ispatlanmış  Balyoz  darbe  belgelerini  birbirinden  ayırmak  gerekiyor.  Seminer  gerçek;  Balyoz  CD’leri  ve  içlerindeki  darbe  belgeleri  sahte.    Balyoz  davası  sadece  seminerde  yapılan  konuşmalar  üzerine  açılmış  olsaydı–  açılamazdı  ya,  farz  edin  açılmış  olsaydı–  ve  sanıklar  üretilmiş  delillerle  değil  gerçek  fiilleriyle  suçlanıyor  olsalardı,  biz  ne  bu  kitabı  yazar,  ne  de  yargı/emniyet  içeresindeki  bir  çeteden  bahsederdik.        

Çetin  Doğan’ın  74.  Celsede  söylediklerini  tekrar  buraya  taşıyoruz:2    

“(…)  Gelin  evvela  bu  dijital  verilerin  yasal  delil  olup  olmadığını  bir  bilirkişi  huzurunda  eski  bilirkişilerde  buraya  gelmek  üzere  tartışalım.  Buradaki  personelin  çok  küçük  bölümü  48  kişisi  sadece  seminere  katılmıştır.  48  kişi  dışındaki  olanların  evvela  davasını  çözelim  kendi  görevlerinin  başına  gitsinler.  

Geriye  kalıyor  48  kişi,  48  kişi  seminere  o  zaman  için  bizzat  katılan  personel  benim  emrim  uyarınca  verdiğim  emirlere  göre  katılmıştır.  Ve  benim  sevk  idaremde  seminer  yapılmıştır.  Eğer  seminerde  bir  suç  aranıyorsa  onun  hesabını  ben  vermeye  hazırım.  Nitekim  bu  konuda  bir  hazırlığımız  da  var.  Semineri  baştan  sonuna  kadar  burada  oynamaya  hazırız.  Hem  ses  

                                                                                                                         2  Yanlışlıkla  söylenen  “büyük”  kelimesini  “küçük”  ile  düzeltiyoruz.    

   

111  

bantlarından  hem  de  seminerde  gösterilen  bantlardan  hem  yapılan  tartışmalarla  açık  net  olarak.”  

Şimdi  seminerin  içeriğine  gelelim.    

Seminerin  içeriği  

5-­‐7  Mart  2003’te  1.  Ordu’da  yapılan  seminer  olağanüstü  bir  seminer  değil.    Rutin  olarak  yapılan,  ordudaki  mevcut  planların  öngörülen  senaryolar  şartlarındaki  yeterliliğini  irdeleyen  seminerlerden  bir  tanesi.  Üç  günlük  seminerin  tüm  ses  kayıtları  ve  seminerde  kullanılan  sunumlar  dikkatle  incelenince,  yapılanın  aşırı  tehditler  içeren  fiktif  bir  senaryo  üzerinden  ileride  gerçekleşmesi  ihtimaline  karşı  ordunun  hazırlığını  sınamaya  dönük  bir  çalışma  olduğu  ortaya  çıkıyor.  

Seminerin  çerçevesi,  tartışılan  senaryoyla  (OYTS  –  Olasılığı  En  Yüksek  Tehlikeli  Senaryo)  belirlenmiş.  Seminerden  önce  geliştirilen  bu  senaryo,  1.  Ordu’nun  karşı  karşıya  kalabileceği  tehlikeli  şartları  bir  kurgu  halinde  katılımcıların  önüne  koyuyor.  Bu  seminer  hakkında  uluorta  fikir  yürütmeden  önce  herkesi  senaryonun  kendisini  incelemeye  davet  ediyoruz.      

Senaryoyu  kısaca  şöyle  özetleyebiliriz.  Kuzey  Irak’ta  bağımsız  bir  Kürt  devleti  kurulmak  üzeredir.  TİKKO  terör  örgüt  eylemlerini  yurt  sathında  yaygınlaştırmıştır.  PKK  silahlı  eylemlerini  yoğunlaştırmıştır.  Avrupa  Birliği  ile  ilişkiler  kopma  noktasına  gelmiştir.  Yunanistan  karasularını  12  mile  çıkarıp  bir  Türk  uçağını  düşürmüştür.  İrticai  hareketler  sonucunda  çok  kişi  ölmüş  ve  yaralanmış,  işyerleri  yağmalanmıştır.  Can  derdine  düşen  halk  orduya  ait  kışla  ve  jandarma  karakollarına  sığınmıştır.    İstanbul’un  bir  çok  semtinde  sokak  çatışmaları  her  gün  vuku  bulmaktadır.  İstanbul  genelinde  halk  sokağa  çıkamaz  hale  gelmiştir.  Hükümet  sıkıyönetim  kararı  vermiş,  ancak  TBMM’de  yeterli  üye  oy  kullanmadığından  karar  onaylanamamıştır.  

Bunlar  varsayılan  gelişmelerdir.  Seminerin  amacı,  ordunun  mevcut  planlarını  (Egemen  ve  Ertuğrul  planları)  bu  gelişmeler  karşısında  sınamaktır.  

Tekrar  belirtelim,  sahte  Balyoz  darbe  belgelerinde  geçen,  darbeye  zemin  hazırlamaya  yönelik  ve  gerçek  suç  teşkil  eden  –  cami  bombalanması,  kendi  uçağımızın  düşürülmesi,  yönetimin  ele  geçirilmesi  gibi  –  eylemlerin  hiçbiri  seminerde  konu  edilmiyor.  Seminerde  darbenin  d’si  Balyoz’un  B’si  geçmiyor.    

Seminerde  yapılan  konuşmaların  bir  kısmı  varsayılan  bir  iç  ayaklanmaya  karşı  alınan  tedbirleri  içeriyor.  Bu  tedbirlerin  bir  senaryo  çerçevesinde  tartışıldığı  göz  önünde  bulundurulduğunda,  katılımcıların  konuşmalarından  derlenen  ‘insanlar  stadyumlara  tıkılacaktı,’  “İstanbul’un  üstüne  çökeceklerdi”  gibi  ifadelerin  çarpıtma  olduğu  açıkça  anlaşılabilir.    

Benzer  çalışmaların  her  orduda  yapıldığını  da  ekleyelim.  Örneğin,  Amerikan  ordusunun  iç  karışıklıklara  karsı  tedbirli  olmak  amacıyla  hazırladığı  bir  saha  talimatnamesi,  olası  bir  ayaklanmayı  bastırmak  ve  sivil  halkı  etkisiz  hale  getirmeyi  amaçlayan  bir  dizi  askeri  önlemi  sıralıyor.  Tutuklananların  etkisiz  hale  getirilmesi,  mevcut  hapishanelerin  genişletilmesi,  istihbarat  faaliyetlerinin  arttırılması,  silahların  depolanması,  ölümcül  kuvvet  kullanabilecek  sniperlerin  yerleştirilmesi  gibi  faaliyetler  tüm  detayları  ile  anlatılıyor.  

   

112  

Kısaca,  seminerin  içeriğinde  bir  darbe  hazırlığı  çerçevesinde  ve  bu  darbeye  zemin  hazırlamak  amacıyla  yapıldığına  dair  hiçbir  inandırıcı  kanıt  yok.  

Gerçek  kişilerin  isimlerinin  kullanılması  

Öte  yandan,  Çetin  Doğan  başta  olmak  üzere  kimi  katılımcıların  senaryoda  kurgulanmış  olayların  günün  gelişmeleriyle  bazı  paralellikler  taşıdığını  düşündükleri  ve  bunu  açıkça  ifade  ettikleri  de  bir  gerçek.    

İrticanın  “tırmanışı”  ve  bunda  AKP  yönetiminin  olası  katkısı  konusunda    komutanların  tasaları  bazen  ön  plana  çıkıyor.  Bu  bağlamda  Tayyip  Erdoğan’ın  ve  AKP’li  bazı  siyasetçilerin  adları  geçiyor.  Bir  noktada  Tuzla  ve  Sultanbeyli  Belediye  Başkanlarının  isimleri  telaffuz  edilip,  senaryonun  gerektireceği  operasyonlar  kapsamında  görevlerinden  alınacağı  söyleniyor  (s.147).  Üsküdar  ve  Ümraniye’de  görevden  alınacak  kişilerin  isimleri  (ses  kayıtlarından  anladığımız  kadarıyla)  perdeye  yansıtılıyor  (s.140).  

Her  ne  kadar  seminer  genelinde  gerçek  isimlerin  kullanılmaması  kuralına  uyulmuşsa  da,  tek-­‐tük  gerçek  şahıslara  atıfta  bulunulması,  bu  şahıslardan  bazılarının  görevden  alınacağının  söylenmesi  kabul  edilebilecek  şeyler  değildir.  Seminer  görüşmelerinin  bazı  bölümlerinin  amaçlarını  aşıp,  gerçek  kişileri  hedef  haline  getirdiği  söylenebilir.  Zira,  sunumların  birinde  Üsküdar’da  görevden  alınacak  belediye  ve  imam  hatip  lise  görevlileri  listelenmiş.  Bu,  diğer  sunumlarda  olmayan,  istisnai  bir  özellik  taşıyor.  

Bu  bölümlerin  seminerin  tümü  içeresinde  küçük  bir  yer  kapladığını,  seminerin  büyük  bölümünün  iç  karışıklıklar  ve  Yunanistan’a  karşı  alınacak  rutin  askeri  önlemlerden  oluştuğunu  da  görmek  gerekir.  Seminer  için  hazırlanan  ana  senaryoda  ve  yüzlerce  sayfa  tutan  sunumların  tekinde  dahi  (Annan,  Bush  gibiler  dışında)  kurallara  uygun  olarak  gerçek  isimlere  yer  verilmemiş.  Neredeyse  200  sayfa  tutan  seminer  kayıtlarının  sadece  2-­‐3  sayfasında  gerçek  isimler  geçiyor.      

Seminerde  geçerli  genel  havayı  özetlemek  gerekirse  Çetin  Doğan  ve  komutanların  “bu  iş  kötüye  gidiyor,  biz  iyisi  mi  olası  bir  irticai  ve  bölücü  tırmanış  karşısında  hazırlığımızı  yapalım”  düşüncesinde  olduklarını  söyleyebiliriz.      

Önemli  bir  nokta:  Seminerde  tartışılan  faaliyetlerin  hepsinin  mevcut  kanunlar  ve  yönetmelikler  çerçevesinde,  emir-­‐komuta  zinciri  içeresinde  yapılacağının  tasarlandığı  açık.    Örneğin,  görevden  alınmalar  ve  tutuklamalar  Sıkıyönetim  ve  Emasya  kanunlarının  orduya  verdiği  yetki  çerçevesinde  konuşuluyor.  

Oysa  Balyoz  darbe  belgelerinde  geçen  faaliyetler  ise  hukuksuz  olduğu  apaçık  faaliyetler:  Bu  belgelere  göre,  Çetin  Doğan  yönetiminde  bir  cunta  darbeye  zemin  hazırlamak  üzere  (uçak  düşürmek,  cami  bombalamak  gibi)  bir  dizi  kışkırtıcı  operasyon  planlıyor.  Sonra  da  cebren  yönetimi  eline  geçirip,  kendi  seçtiği  bakanlardan  bir  hükümet  kuruyor.  

Seminere  katılanların  hiçbiri  kanunlara  aykırı  bir  şey  yaptığını  düşünmüyor.  Balyoz  belgelerinin  ise  suç  teşkil  ettiği    konusunda  hiç  kimsenin  bir  şüphesi  olamaz.  

 

   

113  

Ültimatom  lafı  

Seminerde  olmaması  gereken  bir  diğer  şey,  Çetin  Doğan’ın  kapanış  konuşmasında  “ültimatom”  lafını  telaffuz  etmesidir.    Doğan’ın  ültimatom  lafını  kullandığı  konuşmanın  ilgili  bölümü  şöyle:  

“GENELKURMAY  BAŞKANININA  KUVVET  KOMUTANINA  DİYECEĞİM  Kİ  SİZ  MECLİSİ  VE  HÜKÜMETİ  UYARICI  BU  GİDİŞE  DUR  DEYİCİ  BİR  ÜLTÜMATOM  VERİN  GEREKİRSE.  GEREKİRSE  ÇAĞIRIN  BU  İŞİN  SONU  BOKTUR  İŞTE  SONUNUZ  BÖYLEDİR.  BU  KONUDA  GEREKLİ  TERTİP  VE  TEDBİRLERİ  ALIN.  EVVELA  ULUSAL  BİRLİĞİMİZİN  EVVELA  İNANDIRICI  BİR  MİLLİ  MÜTABAKAT,  BURAYA  ÖYLE  YAZMIŞIM.  MİLLİ  MÜTABAKAT  HÜKÜMETİ  KURULMASI  SURETİ  İLE  HALKIN  TASVİP  EDECEĞİ  TARAFSIZ  BAĞIMSIZ  DAHA  TEK..  EDECEĞİ  BU  KADAR  GAİLE  İÇİNDE  ÜLKEYİ  DAHA  SONRA  BÜTÜN  BU  GAİLELERDEN  SONRA  SEÇİME  GÖTÜRECEK  BİR  HÜKÜMETİN  KURULMASI  EN  ÖNEMLİ  BİRİNCİ  ÖNCELİK.  BU  TABİ,  BU  ÖNGÖRDÜĞÜMÜZ  SENARYONUN  İÇERİSİNDE  ÖNGÖRDÜĞÜM  BİR  ÇÖZÜM  TARZI.  HANİ  BUGÜN  DE  GİDİP  ONU  ŞU  ANDA  YAPIN  DİYE  GİDECEĞİM  YOK!  YANLIŞTA  ANLAMAYIN.  BİZİM  YAPTIĞIMIZ  TEKLİFLERİMİZ  VARDIR.  O  TEKLİFLERİ  DE  ŞİMDİ  SİZLERLE  PAYLAŞMAK  İSTEMEM.  NEYSE  AMA  BÖYLE  BİR  KONUDA  ORTAYA  KONACAK  TAVIR  VE  DAVRANIŞ  BUDUR.”  

Türkiye’de  medyada  bu  konuşma  üzerine  yapılan  tartışmalarda  gözden  kaçan  birkaç  şeye  dikkat  çekelim.  

Birincisi,  Doğan,  milli  mutabakat  hükümeti  kurulması  fikrini  o  günkü  şartlar  için  değil,  seminerde  öngörülen  senaryo  çerçevesinde  ortaya  atıyor.    “Bu  öngördüğümüz  senaryonun  içerisinde  öngördüğüm  bir  çözüm  tarzı.  Hani  bugün  de  gidip  onu  şu  anda  yapın  diye  gideceğim  yok.  Yanlış  da  anlamayın”  diyerek  Doğan  bu  hususun  altını  özellikle  çiziyor.  

İkincisi,  bu  satırları  okuyanların  (ya  da  ses  kayıtlarında  dinleyenlerin)  Doğan’ın  milli  mutabakat  hükümeti  gerektirdiğini  savunduğu  ortamı  iyi  anlamaları  lazım.  Yukarıda  belirttiğimiz  üzere,  senaryo  gereği  ülke  bir  iç  ve  dış  savaş  eşiğine  gelmiştir.  Ülkenin  her  yerinde  sokak  çatışmaları  her  gün  vuku  bulmakta,  İstanbul  genelinde  halk  sokağa  çıkamaz  hale  gelmiştir.    Yönetim  ise  tamamen  kilitlenmiş  durumdadır.    Gene  senaryo  gereği  hükümet  sıkıyönetim  kararı  vermiş,  ancak  TBMM’de  yeterli  üye  oy  kullanmadığından  karar  onaylanamamıştır.  

Ülkenin  –  senaryo  gereği  –  içinde  bulunduğu  bu  zor  durum,  ordunun  hükümete  milli  mutabakat  hükümeti  kurulması  yönünde  ültimatom  vermesini  haklı  kılar  mı?  Hayır.    Ancak,  “ültimatom”  kelimesinin  hangi  şartlar  altında  telaffuz  edildiğinin  anlaşılması,  Çetin  Doğan’ın  Mart  2003  ortamında  bir  ültimatom  verilmesi  gibi  bir  düşüncesi  olup  olmadığının  aydınlığa  kavuşması  açısından  önemlidir.  

Liberal-­‐demokrat  düşünce  kalıplarını  zorlayan,  demokratik  kriterlere  göre  meşruluğu  tartışmalı  olan  her  ifade  elbette  ki  adli  anlamda  suç  değildir.  Keza,  seminerde  gerçek  isim  kullanan  bir  subay  da  olsa  olsa  askeri  kuralları  ihlal  etmiştir.  

 

   

114  

Seminerin  bir  de  hiç  konuşulmayan  taraflarına  bakın  

Seminer  üzerine  tartışmalar,  doğal  olarak  seminerin  iç  ayaklanma  ile  ilgili  kısımlarına  yoğunlaştı.  Ancak  seminerin  bir  gününde  Yunanistan’la  olası  bir  gerginlik/savaş  durumunda  alınacak  önlemlerin  görüşüldüğü  gözden  kaçmamalı.    

Bu  önemli  çünkü  seminerdeki  konuşmaların  darbe  planlarını  ispatladığını  iddia  edenlerin  mantığını  Yunanistan’la  ilgili  bölümlere    uygularsak,  Yunanistan’ın,  Türkiye’ye  savaş  açması  gerekiyordu.  

Neden  mi?  İşte  seminer  ses  kayıtlarından  kimi  birebir  alıntılar…  

1nci  Ordu  Yunanistan’a  taarruza  hazır!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Taarruz  kademesinde  3.  Zırhlı  Tugay  ihtiyata  asil  taarruz  65.  Mekanize  Piyade  Tugay  Bölgesinde  olmak  üzere  Meriç  Nehrini  geçerek  Lavara  Karakilise  Karingos  istikametinde  taarruzla  Karimbos  ve  Tagsades  bölgesini  ele  geçirecektir.”  

İşgal  planı  hazır:  Taarruz  Karaağaç  üçgeninden,  Meriç  Nehri’nin  Batısı  işgal  edilecek!  

Çetin  Doğan:  

“Tamam.  Evet…  Simdi…  Eee  Behzat  Paşa  siz  hangi  tugayları  tasarruf  edip  nasıl  bir  işgal  planı  düşünüyordunuz?”  

54  ve  55  yukarıda  Karaağaç  üçgeninden  taarruz  ediyor.  Ordaki  tertibiniz  nasıl?  …  33’ü  oraya  mı  indiriyorsunuz?”  

Harekât  üç  safhada  icra  edilecekmiş!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Görev  bölümü  perdede  arz  edilmiştir.  Harekât  üç  safhada  icra  edilecektir.  1.  Safha  intikal  ve  yığınak  safhasıdır.  …  Taarruz  safhasında  5.  Kolordu  Sulucadere  istikametinde  taarruzla  Yunanistan  topraklarının  Evros  bölgesine  kadar  olan  kısmını  ele  geçirecek,  2.  Kolordu  ateşle  taarruz,  bozucu  taarruz,  taktik  akın,  sızma  gibi  özel  harekat  nevilerini  uygulayarak  düşman  ve  stratejik  tesislerine  azami  zayiat  verecek  şekilde  stratejik  savunma  icra  edecektir.  3.  Safha  müteakip  harekat  safhasıdır.  Bu  safhada  ele  geçirilen  bölgelerde  savunma  tedbirleri  alınacak  ve  müteakip  harekata  hazır  olunacaktır.”  

Apache’lerle  ateş  edecekler!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Bütün  ateşlerini  kesmek  zorunda  topçu  ateşlerini,  hava  savunma  ateşlerini  hepsini  kesecek  ki  sadece  Apache’ler  ateş  edebilsin  komutanım.”  

   

115  

Yunan  Kolordusunu  imha  edecekler  ama  Straoli’yi  ele  geçiremeyecekler!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Kuşatma  kanadı  içerisinde  kalan  aşağı  yukarı  D  Kolordusunun  tamamı  da  imha  edilecektir.”  

Çetin  Doğan:  

“Burda…  eee…  Makti  Kikri  Boğazlarına  girmiyorsun  galiba  tamam  değil  mi  ileri  gitmiyorsun.”  

Seminer  Katılımcısı:  

“Düşmanın  son  savunma  hattı  olan  Makri  Kirkii  boğazları  ile  Straoli  bölgesi  ele  geçirilememektedir.”  

İki  taraflı  kuşatma  ile  Evros  bölgesi  ele  geçirilecek!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Çıkan  fırsatlardan  istifadeyle  Ateşle  taarruzla  ileri  hareketle  takviyeli  5.  Kolordunun  bir  kısım  unsurlarıyla  Karaağaç  Malyoz  Kızılnehir,  diğer  bir  kısım  unsurlarıyla  Meriç  ilçesi  Kriyaki  Kuzey  istikametinde  iki  taraflı  kuşatma  ile  Kuzey  Evros  bölgesini  ele  geçirmesini  arz  ve  teklif  ediyorum  komutanım.”  

Harekâtın  maksadı  imha!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Komutanım  yapacağımız  harekâtın  maksadı  D  [Yunanistan]  Kolordusunun  takviyeleriyle  birlikte  imha  etmek,  böylece  düşmanı  kara  kuvvetlerinin  önemli  bir  kısmının  muhabere  imkan  ve  kabiliyetinden  yoksun  bırakmaktır.”  

Komandolarla  sazlık  ve  bataklıklardan  Yunanistan’a  sızacaklarmış!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Komando  birliklerinin  sazlık  ve  bataklıklardan  sızdırılarak  düşman  gerilerinde  harekat  icra  etmelerinin  bu  kapsamda  5.  Komando  Alayının  bölgede  kullanılması  uygun  olacağı  değerlendirilmektedir.”  

Ordu  Komutanı’nın  inisiyatifine  kalsa  Çayır  Dere’ye  kadar  ele  geçireceklermiş!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Makri  ve  Kirki  gibi  spesifik  hedef  verilmemesi  ve  hedef  seçiminin  Ordu  Komutanının  inisiyatifine  bırakılması  halinde  Çayır  Dere  ve  Kuzey’e  uzanımı  hattına  kadar  olan  bölgenin  ele  geçirilmesinin  yeterli  olacağı  değerlendirilmektedir.”  

   

116  

Harp  esirlerini  hangi  güzergâhtan  götüreceklerine  kadar  konuşmuşlar!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Harp  esirleri  tahliye  güzergâhları  aynı  zamanda  ana  ikmal  yoludur.  Esirlerin  tahliyesinde  bos  donun  ikmal  araçlarından  yararlanılacağından  başka  bir  güzergâhın  kullanılmasının  uygun  olacağı  değerlendirilmiştir.”  

Nehirden  geçerken  öldüren  teknik  kullanacaklarmış!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Öldüren  teknik  daha  ziyade  belki  ilk  savunma  hatları  üzerinde  nehir  geçişi  esasında  yapılmasının  nehir  geçiş  safhasını  daha  kolaylaştıracak  kanaatine  ben  kişisel  olarak  vardım…  Açıktaki  hedeflere  karşı  özellikle  ama  gömülmüş  hedeflere  basıncı  yeterli  basınç  yapmıyor.  Öldüren  teknik  evet.”  

Bedelini  en  acı  şekilde  ödettireceklermiş!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Ülkenin  rejimine  ve  bekasına  yönelik  tehdit  kontrol  edilebilir  seviyeye  geldikten  sonra  Yunanistan  ve  Güney  Kıbrıs  Rum  yönetimine  Türkiye’nin  içinde  bulunduğu  durumu  istismar  etmelerinin  bedeli  en  acı  bir  şekilde  ödettirilebilir.”  

Harekâtın  ilk  günü  çok  kritik  ve  önemli!  

Seminer  Katılımcısı:  

“Yunanistan  benimsemiş  olduğu  muhtemel  milli  güvenlik  konseptine  uygun  olarak  kendisinin  de  müdahil  olduğu  muhtemel  bir  çatışmada  ABD  NATO  ve  AB’nin  24  saat  içinde  müdahale  edeceğini  varsaymakta  ve  bu  sure  içerisinde  etkin  bir  karşılık  verilmesi  için  gerekli  tedbirlerin  alınmasını  öngörmektedir.  Dolayısıyla  harekâtın  ilk  gününün  çok  kritik  ve  önemli  olacağı  ayrıca  harekâtın  en  kısa  zamanda  sonuçlandırılması  gerektiği  kıymetlendirilmektedir.”  

Bulgaristan’dan  gayrinizami  harp  unsurlarıyla    cephe  gerisine  sızacaklarmış!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Savunma  cephesinin  çok  geniş  olması  nedeniyle  düşman  tarafından  kuvvet  tasarrufu  bölgesi  olarak  değerlendirilen  kesimler  düşman  geri  bölgesine  sevk  edilecek  gayri  nizami  harp  unsurları  için  kullanılabilir.  Cephenin  geri  bölgesinde  Bulgaristan’a  karşı  yeterli  emniyet  tedbiri  alınmamış  olması  nedeniyle  bu  bölgelerden  gayrinizami  harp  unsurlarıyla  düşman  birliklerinin  cephe  gerisine  sızabilir  ve  gayrinizami  harp  unsurlarıyla  düşman  birliklerin  cephe  gerisine  sızabilir  ve  gayrinizami  harp  faaliyetinde  bulunabilir.  Derbent  hattının  süratle  ele  geçirilmesi  Karaağaç  ve  Dimetoka  bölgelerindeki  düşman  birliklerinin  güneyden  kuşatılarak  imha  olmasını  sağlayabiliriz  komutanım.”  

   

117  

Parça  parça  imha  edeceklermiş!    

Seminer  Katılımcısı:  

“Düşmanın  savunma  derinliğinin  en  az  olduğu  Suluca  deresi  ile  Kızılnehir  arasındaki  bölgenin  sıklet  merkezi  tesis  edilerek  taarruzla  ele  geçirilmesi  durumunda  düşman  cephesinin  yarılabileceği  ve  parça  parça  imha  edilebileceği  değerlendirilmektedir.”  

Çetin  Doğan:  

“Tırmanma  olacaktır  kaçınılmaz  bir  şekilde  ve  bunu  kontrol  etmeye  çalışacağız.  Kontrol  ve  çatışma  ve  gerginlikler  uçaklar  düşüyorsa  Ege’de  bazı  şeyler  oluyorsa  efendim  buradaki  şeyde  sınırlarda  iki  tarafın  askerleri  birbirine  barış  çiçekleri  atacak  hali  yok.  Mutlaka  mevzi  sınırlı  bir  çatışma  olacaktır.”  

Bu  konuşmalardan  alıntıları  kontekst  dışında  aktarırsanız,  bundan  pekâlâ  seminerde  Yunanistan’a  taarruz  planladığı  çıkar.  Oysa  daha  evvel  belirttiğimiz  gibi,  plan  seminerinin  amacı,  Olasılığı  En  Yüksek  Tehlikeli  Senaryonun  (OYTSnin)  gerçek  olması  durumda  Ordu’nun  mevcut  planlarının  yeterliliği  sınamak.  Aşağıda  sıralananlar  gerçekleşmiş  varsayılıyor,  planlar  masaya  yatırılıyor.  

“Yunanistan’ın  karasularını  12  mile  çıkarması  ve  bu  durumun  Türkiye  tarafından  kabul  edilmemesi  nedeniyle  oluşan  belirsizlik  Ege  denizinde  ve  hava  sahasında  her  iki  devletin  de  kendisine  ait  kabul  ettiği  alanlarda  çatışmalara  sebep  olmuştur.  Bu  olaylar  sonucunda  Yunanistan  tarafından  bir  Türk  F16  savaş  uçağı  Ege  denizi  açıklarında  düşürülmüş.  Sakız  adası  8  mil  açığında  Deniz  Kuvvetlerimiz  ait  bir  hücumbota  Yunan  savaş  uçaklarınca  taciz  ateşi  açılmıştır.  Yunanistan    özel  kuvvetlerine  ait  bir  tim  Kardak  kayalıklarına  çıkmıştır.  Karaağaç  bölgesinde  sınırda  görevli  bulunan  devriye  timine  Yunanistan  Hudut  birliklerince  açılan  taciz  ateşi  sonucunda  iki  erimiz  şehit  olmuş,  olay  üzerine  ateşin  açıldığı  Yunan  karakoluna  sinir  birliklerimizce  karşılık  verilmiş  bu  gelişme  ile  Türk  Yunan  hududunda  gerginlik  hat  safhaya  ulaşmıştır.”  

Yine  aynı  şekilde,  Seminerin  önemli  bir  kısmında  senaryoda  tasvir  edilen  irticai  iç  ayaklanmanın  gerçekleştiği  varsayılıyor  ve  bu  koşullarda  1nci  Ordu’nun  mevcut  planları  sınanıyor,  planlara  revizyonlar  öneriliyor.  Seminer  ses  kayıtlarından  kimi  alıntıların  kontekst  dışı  aktarılmasının  ses  kayıtlarını  baştan  sona  dinlemeyenler  ya  da  seminerin  amaç  ve  mantığını  kavramayanlar  için kafa karışıklığı  yaratması  gayet  mümkün.    

Son  olarak,  şunu  vurgulayalım:  Balyoz  davasında  seminere  doğrudan  suç  atfetmiyor.  Mahkemeye  göre,  seminerde  üstü  örtülü  bir  şekilde  bir  darbe  müzakeresi  yapılmış.  Hangi  darbenin?  Balyoz  darbesinin.  Çünkü  11  no.lu  CD’den  çıkan  Balyoz  Harekat  Planı  belgesinde  aynen  şöyle  yazıyor:  

“Buna  paralel  olarak  BALYOZ  Güvenlik  Harekat  Planı,  “Olasılığı  En  Yüksek  Tehlikeli  Senaryo”  isimli  jenerik  bir  plan  şeklinde,  “GİZLİ”  gizlilik  derecesinde  ve  özel  seçilmiş,  sınırlı  sayıda  personelin  katılımıyla  icra  edilecek  bir  plan  seminerinde  denenecek  ve  müzakere  edilecek”  (sayfa  6)  

“BALYOZ  Güvenlik  Harekat  Planı’nın,  “Olasılığı  En  Yüksek  Tehlikeli  Senaryo”  isimli  jenerik  bir  plan  şeklinde  oynanacağı  plan  seminerine  kadar,  irticai,  yıkıcı  ve  bölücü  gruplara  ait  

   

118  

mevcut  tüm  listeler  ile  teşkil  edilecek  olan  özel  görev  timlerinin  listeleri  güncellenecek  ve  devamlı  olarak  güncel  tutulacak,”  (sayfa  9)  

Savcılar,  bu  Word  belgesine  dayanarak  seminere  katılanların  seminerde  daha  evvel  hazırladıkları  Balyoz  darbe  planını  sınadıklarını  iddia  ediyorlar.  Seminerin  iddianamede  delil  teşkil  etmesinin  tek  ve  esas  nedeni  bu.  Bu  iddialarını  da,  seminer  ses  kayıtlarında  geçen  kimi  ifadelerin  benzerlerinin  Balyoz  belgelerinde  geçiyor  olmasıyla  destekliyorlar.  Bir  sonraki  bolümde  anlatacağımız  üzere,  Balyoz  belgelerini  hazırlayanlar,  seminerdeki  kimi  ifadeleri  alıp  çeşitli  Balyoz  belgelere  serpiştirmişler  ve  böylelikle  sahte  Balyoz  planı  ile  gerçek  semineri  ilişkilendirmeye  çalışmışlar.    

Balyoz  darbe  planının  seminerde  tartışıldığı  iddiasındaki  tutarsızlıklar  saymakla  bitmiyor.  Seminere  Ankara’dan  Genelkurmay  ve  Kara  Komutanlığından  15  gözlemci  katılıyor  ve  hiçbiri  bizzat  katıldıkları  toplantıda  darbe  müzakeresi  yapıldığını  nasılsa  anlamıyor  ve  raporlarına  yazmıyor.    Seminere  son  ana  kadar  Genelkurmay  Başkanı  Hilmi  Özkök’ün  kendisinin  de  (usulden  olduğu  için)  katılması  beklendiği  halde  gene  de  önceden  darbe  müzakeresi  hazırlanıyor.  (Özkök,  son  anda  Ankara’da  iş  yoğunluğu  yüzünden  katılamıyor.)    

Seminere  katılanlar  sözde  darbe  hazırlığı  yapan  Çetin  Doğan  ve  diğerleri  tarafından  belirlenmiyor.  Balyoz  belgesinde  yazdığının  aksine  “seçmece”  katılım  yok;  katılımcılar  görevleri  itibarıyla  belirleniyor  ve  seminere  emir-­‐komuta  gereği  katılıyorlar.  Üstelik,  darbe  provasının  kaydı  arşive  girsin  diye  olacak,  seminerin  ses  kaydının  yapılması  emrini  bizzat  Çetin  Doğan  veriyor!  

Zaten  savcılar  dahi  kendi  iddialarına  fazla  inanmamış  olacaklar  ki,  toplam  üç  iddianamede  seminere  katılan  162  kişiden  sadece  52’sini  (yani  1/3’ten  azını)  Balyoz  davasında  sanık  yapıvermişler.  Seminer  katılımcılarından  çok  büyük  bir  bölümünün  ifadesine  bile  başvurmamışlar  

 

Sanıklardan  kaçı  seminer  katılımcısı?  Seminer  katılımcılarından  kaçı  sanık?  

Rakamları  verelim.    

5-­‐7  Mart  2003’deki  1nci  Ordu  Plan  Seminerine  katılan  162  kişi  var.  Bunlardan  52’si  Balyoz  davasında  sanık.3  ‘Darbe  müzakere  edildiği’  iddia  edilen  Seminerin  katılımcılarından  100’den  fazlasının  ifadesine  bile  başvurulmadı.  

Bu  durumda,  Balyoz  davasında  yargılanan  365  sanıktan  sadece  52si  (yani  %14’ü)  seminer  katılımcısı.  Geri  kalanının  seminer  ile  uzaktan  yakından  ilgisi  yok;  dijital  Balyoz  belgeleri  üzerinden  suçlanıyorlar.  Belki  bir  görsel,  resmi  daha  iyi  ortaya  koyar.  

 

                                                                                                                         3  Birinci  Balyoz  iddianamesinde  48,  Üçüncü  Balyoz  iddianamesinde  4  kişi.  

""(!

!

S*5-(#Cd#!/&01,#)/A/5:4)/.-#5/4:.&/3#A*#5*(-4*3#./7:&:(8:&/3:##

SCFVW_#D*(-4*3#.*4)-#-9*3-5-4)*#5"9#$/3:4):3(:013>#5/67*#$*&2*&*3*#2*39*.&-.#./7(/.#-9-4#."32"0/#)/6-&#*)-&-013=#

!/&01,#)/A/5:#-9-4+#@$'7'4#$*&2*&*3#5/67*#1&5/#$-&*#D*(-4*3+#7*.#$/;:4/#)/3$*#5"9"4" ./4:7&/3B#)*(*.#('(.'4#)*<-&=##

!/5-7#2*39*.#;"#.-+#!/&01,#$*&2*&*3-4-4#5/67*&-<-4-4#-5H/7&/4):<:#/4+#!/&01,#H&/4:4:4#5*(-4*3)*#(',/.*3*#*)-&)-<-#-))-/5:#)/#9%.7'=#I*39*.#1&(/0/4+#5143/.-#0:&&/3)/#'3*7-&(-;#!/&01,#)/3$*#H&/4:#CFFEB)*.-#5*(-4*3)*#4/5:&#H31A/#*)-&(-;#1&/$-&-3q#P&$*77*#.-#1&/(/,=##

!/.:4+#eL".".#)-&-0&*#.14";(/.#2*3*.-3f#)*0-H+#$/;./&/3:4:#5-0/5-#/s-7/5014#0/H(/.&/#5"9&/0/4#O/6/#V.01&#?J#P.-(#CF?E#7/3-6&-#0/,:5:4)/#V.01&#4*#)-013d#

eNRYPaRU#.-#MNB&*3-4#6*H5-#5/67*+#W/./7#137/)/#.-(5*4-4#5/67*#)*(*)-<-#$-3#ec&/4#D*(-4*3-f#A/3>#)/3$*#6/,:3&:<:#0/H:&):<:#01&"4)/.-#0/32:#./3/3&/3:4:4#6/3*.*7#41.7/5:#$"#H&/4#5*(-4*3-)-3=#_v`#

!"#ec&/4#D*(-4*3-f+#\Zl#U/37#CFFE#7/3-6&*3-4)*#R57/4$"&B)/+#!-3-48-#G3)"#Q1("7/4:#G32=#b*7-4#N1</4#7/3/W:4)/4#0/H:&(:;7:3=#Y/32:7/0B/#2%3*+#5*(-4*3#2%3'47'5'#/&7:4)/+#$"3/)/#e!/&01,#I'A*4&-.#L/3*.|7#c&/4:B4:4#)*<*3&*4)-3-&)-<-#(/))-#$-3#A/.:/):3=f#G4"4#-9-4#$'7'4#6'.('4#7*(*&-4)*#$"#5*(-4*3#A/3+#)-013"(=f#

Y/4-#V.01&B/#2%3*#MNB&*3#5/67*#1&5/#)/6-#%4*(-#01.+#9'4.'#Y/32:7/0#H&/4#5*(-4*3-4)*#$-3#)/3$*#H&/4:4:4#)*<*3&*4)-3-&)-<-#514"8"4/#A/3(:;=#L/42-#)/3$*#H&/4:q#e!/&01,#I'A*4&-.#L/3*.|7#c&/4:f{#c*.-#MNB&*3#5/67*#-5*+#/):#A*#)*7/0&/3:#5/)*8*#$"#MNB)*#2*9*4#!/&01,#c&/4:#4/5:&#5*(-4*3)*#(',/.*3*#*)-&(-;#1&/$-&-3q##

")#!

D*(-4*3)*.-#e)/3$*8-&*3f#5*4*&*3#5143/#$-3-&*3-4-4#'3*7*8*<-#5/67*#$-3#H&/4:#4/5:&#CFFE~)*#)*<*3&*4)-3(-;#1&/$-&-3&*3q#

Y/#)/#$/;./#$-3#513"d#D*(-4*3)*#$-3#)/3$*#H&/4:#2%3';'&(';#-5*#4-0*#5*(-4*3*#./7:&/4#1#./)/3#.-;-)*4#5/)*8*#.'9'.#$-3#/,:4&:</#8*,/#A*3-&-013q#M*,/5:#14/4/4#CEl#5/4:.7/4#5/)*8*#EEB"#5*(-4*3#./7:&:(8:5:=#!"#(/47:</#2%3*+#./7:&:(8:&/3:4#}hFB-#5*(-4*3#5:3/5:4)/#0/#"0"013(";+#0/#)/#)/3$*#H&/4:#2%3';'&)'<'#W/3.#*7(*(-;=#

S*5-(#Ed#!/&01,#./3/3&/3:#

D14#1&/3/.+#$"3/0/#L-&(-#x,.%.B'4#!/&01,#-))-/&/3:#A*#5*(-4*3#-&*#-&2-&-#?C48-#V<:3#M*,/#(/6.*(*5-4)*#5%0&*)-.&*3-4-#7/;:013",=##

L-&(-#x,.%.#5*(-4*3#-9-4#4*#)*)-q#

!-3#%48*.-#$%&'()*#0/,(:;7:.>#!/&01,#U/6.*(*5-#L-&(-#x,.%.B'4#7/4:.#1&/3/.#)-4&*4(*5-4-#3*))*77-=#V48/.+#L-&(-#x,.%.B'4+#P32*4*.14#)/A/5:4)/#7/4:.&:.#0/H7:<:#8*&5*&*3)*.-#-W/)*&*3-#A/3=J#

x,.%.+#I*4*&#Q"3(/0#!/;./4&:<:#0/H7:<:#)14*(&*#-&2-&-#%4*(&-#$/,:#$-&2-&*3#A*3)-=#V0:;:<:#A*#Y/./(1,#/):4)/.-#H&/4&/3:4#5"4"(&/3:4:4#.*4)-5-4*#01&&/4):<:4:#W/./7#2*39*.&-<-4-#$-&(*)-<-4)*4#$"#.14")/#$/;./#-48*&*(*#0/H(/):<:4:+#P32*4*.14#;*(/5:4:4#)/#.*4)-5-4*#URO#7/3/W:4)/4#A*3-&)-<-4-#W/./7#-4/4):3:8:#$"&(/):<:4:#5%0&*)-=#

!-,#!/&01,#)/A/5:0&/#-&-;.-&- 1&(/0/4#$"#.14"&/3#',*3-4)*#)"3(/0/8/<:, A*#5/)*8*#x,.%.B'4#)1<3")/4#0/#)/#)1&/0&:#1&/3/.#!/&01,#)/A/5:4:#-&2-&*4)-3*4#-W/)*&*3-#',*3-4)*#01<"4&/;/8/<:,=##!"4&/3:4#7/(/(:4:#1&)"<"#2-$-#A*#6-9#9:./37(/#0/H(/)/4#/;/<:)/#/.7/3:013",=#

7!%,!'89.6.23"':$%*;9')!*4'1!&'<%$")$"'=$14&!';%+<>';%,$)-?-'394&!"4@'

J#CZE#V<"5715#CF?C#7/3-6&-+#C?E48'#A*#C?J48'#8*&5*&*3=#

   

121  

Bir  Kısım  Sanıklar  müdafi  Av.  Celal  Ülgen:    

“Son  kısa  gene  görev  yaptığınız  sürede  Genelkurmay  Başkanı  olarak  Ay  Işığı,  Yakamoz,  Eldiven  ya  da  adı  bir  başka  olan  bir  darbe  planı  ya  da  darbe  hazırlığı  bilgisi  size  ulaştı  mı  siz  böyle  bir  şeyi  duyumsadınız  mı?”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Ben  sadece  Yakamoz  ve  Ay  Işığını  okuduğumu  diğer  eldiven  ve  diğerini  görmediğimi  Savcılık  ifademde  de  söyledim  bugün  de  bugün  de  konu  oldu.  Onun  dışında  bunları  şeyden  üstünde  bir  değer  taşıyan  bir  başka  bir  belge  almadım  bu  belgelerin  kanunen  geçerli  belgeler  olmadığını  daha  evvel  ifade  etmiştim.”  

Bir  Kısım  Sanıklar  müdafi  Av.  Celal  Ülgen:    

“Başka  adla  anılan  bir  bilgi  geldi  mi?  Başka  adla  anılan  bir  darbe  planı  gibi  bir  bilgi  geldi  mi  size?”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Hayır,  hayır  darbe  yapalım  şey  yapalım  diye  herhangi  şey  gelmedi.”  

Bir  Kısım  Sanıklar  müdafi  Av.  Celal  Ülgen:    

“Çok  teşekkür  ediyorum.”  

Gene  aynı  konuda...  

Mahkeme  Başkanı:    

“Sanık  Mehmet  Zekeriya  Öztürk’ün  şöyle  bir  sorusu  var.  İstanbul  13.  Ağır  Ceza  Mahkemesi  yargılaması  kapsamında  devam  eden  davanın  önemli  iddialarından  biri  de  darbeye  zemin  hazırlamak  ve  kaos  ortamı  oluşturmaktır.  Doğal  olarak  darbe  iddiasında  askeri  yapılarla  ilişkilendirilmektedir.  Bugüne  kadar  iddia  olunan  Yakamoz,  Sarıkız,  Ay  ışığı  ve  Balyoz  darbe  iddialarıyla  ilişkili  olarak  konumunuz  itibariyle  geçmişte  tespit  ettiğiniz  veya  size  aktarılan  darbeye  zemin  hazırlanıyor.  Kaos  ortamı  yaratılacak  bilgilerinin  olup  olmadığını  sizden  soruyor.”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Bu  belge  dışında  bana  2004  bahar  ayında  gelmişti  [Yakamoz  ve  Ay  Işığı  sunumlarını  içeren  belgeyi  kastediyor],  orada  ben  kaos  yaratılacak  falan  diye  onlar  şey  etmişler,  onu  gördüm.  Onun  dışında  kaos  yaratılacak  diye,  o  kelimelerle  o  anlamda  bir  şey  bana  söylenmedi  efendim.”  

Bu  ifadelerden  de  anlaşılacağı  üzere,  Balyoz  diye  bir  darbe  planından  Hilmi  Özkök’ün  haberi  olmamış.  Dolayısıyla  bu  darbenin  gerçekleşmesini  kendisinin  engellemiş  olduğu  iddiası  da  tamamen  gerçek  dışı.  

   

122  

1.  Ordu  ihtilale  hazırlanıyor  iddiası  üzerine:  

Cumhuriyet  Savcısı  Mehmet  Ali  Pekgüzel:    

“Yine  sanıklardan  Mustafa  Ali  Balbay’ın  dijitallerinde  ele  geçirilen  silinmiş  öğelerden  kurtarılan  günlüklerde  MİT.txt  isimli  bir  metin  belgesi  içerisinde  30  Mayıs  2003  Cuma  günü  MİT  Müsteşarlığında  yemek  başlığı  altında  Şenkal  Atasagun,  Emre,  İlhan  Selçuk,  İbrahim  Yıldız,  M.B.  katılan  kişilerin  isimleri  yazılmış.  Cumhuriyet’in  manşet  diyor,  Şenkal  Atasagun,  Ş.A.  Cumhuriyet’in  manşeti  çok  etkili  oldu.  Bu  haber  başka  yerde  çıksa  başka  değerde  olur,  bir  de  sizin  imzanız  var,  kaynağınız  ne  bilmiyorum  ama  önemli  olmalı.  Eğer  mektuplarsa  bize  de  geliyor,  burada  Cumhuriyetin  manşetinden  bahsediyor.  Bu  da  malum  bildiğiniz  genç  subaylar  tedirgin  başlığıyla  çıkan  manşet.  Bunun  üzerine  Şenkal  Atasagun  yorum  yapıyor,  çok  etkili  olduğunu  söylüyor,  kaynağınız  bilmiyorum  ama  diyor  önemli  olmalı  diyor.  Mektuplarsa  diyor,  bize  de  geliyor  diyor.  Ve  devam  ediyor  İstanbul’dan  1.  ordudan  geliyor,  oraya  baksan  1.  orduda  her  şey  hazır.  İhtilala  hazırlanıyorlar,  şimdi  gazetecilerle  o  dönemin  MİT  Müsteşarı  olan  kişi  bu  konuyu  paylaşıyor.  1.  ordudan  geliyor  diyor  haberler,  oraya  baksan  1.  orduda  her  şey  hazır  ihtilala  hazırlanıyorlar,  Mustafa  Ali  Balbay’da  kaynaklar  sağlamdı  diyor.  Sizi  de  bu  şekilde  Şenkal  Atasagun  bizzat  kendisi  veya  aracılarıyla  veya  diğer  yollarla  bu  bilgiler  geldi  mi,  ulaştırıldı  mı?”  

Mahkeme  Başkanı:    

“Buyurun.”  

Bir  kısım  sanıklar  müdafii  Av.  Celal  Ülgen  söz  istedi  verildi:    

“Sayın  Başkan  gene  1.  orduyla  ilgili  bir  başka  Mahkemede  kamuoyunda  Balyoz  adı  verilen  bir  yargılama  yapılmaktadır.  Orada  ısrarlı  olarak  Sayın  Hilmi  Özkök’ü  tanık  olarak  çağırmamıza  rağmen  o  Mahkeme  ısrarla  ve  inatla  çağırmamakta  direnmektedir.  Ama  burada  sanıyorum  Sayın  Cumhuriyet  Savcısı  o  davaya  delil  olsun  diye  Sayın  Tanığa  sorular  yöneltmektedir.  Bu  iddianamede  olmayan  bir  konuyla  ilgilidir  ve  bir  başka  Mahkemede  görülen  davayla  ilgilidir,  bu  nedenle  bu  soruya  itiraz  ediyorum.  Tekrar  risk  alarak  Sayın  Tanığın  cevap  vermesine  de  muvafakat  ediyorum.”  

Mahkeme  Başkanı:    

“Evet,  Savcı  Bey  Şenkal  Atasagun’un  söylediği  sözleri  söylüyor  ve  huzurdaki  tanığa  söylenip  söylenmediğini  soruyor.  İtirazın  kabul  edilmedi,  soruya  cevap  verin  buyurun  Hilmi  Bey.”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Şenkal  Atasagun  bana  bu  konuda  herhangi  bir  şey  söylemedi,  böyle  bir  algılamam  da  olmadı.  Olayı,  olup  olmadığını  onu  ben  takdir  edemem,  bilemem  böyle  bir  şey  söylemiş  midir,  değil  midir  ama  bana  söylemedi.”  

Çetin  Doğan’ın  emekli  olmaya  zorlandığı  iddiası  üzerine:  

Cumhuriyet  Savcısı  Mehmet  Ali  Pekgüzel:    

   

123  

“Çetin  Doğan’ın  Ankara’ya  gelmesi  demek,  yani  Genelkurmay  Başkanı  olması  normal  yollarla  mümkün  müdür?”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Bunu  tabi  ses  kaydından  ayrı  olarak  cevaplıyorum.”  

Cumhuriyet  Savcısı  Mehmet  Ali  Pekgüzel:    

“Tabi  buyurun,  tabi  tabi.”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Çünkü  onun  hakiki  olmadığını  söyledi  Sayın  Avukatlar  ve  şey,  sadece  eğer  Mahkeme  müsaade  ederse  bilirkişi  olarak  söylemem  lazım  bunu,  tanık  olarak  değil.  Çetin  Doğan’ın  buraya  gelmesi  askeri  teamüller  yönünden,  Ankara’ya  gelmesi  mümkün  değildi.  Çünkü  onun  emekli  olacağı  sene  Kuvvet  Komutanlığında  boşalma  yoktu,  dolayısıyla  Kuvvet  Komutanı  olması,  arkasından  Genelkurmay  Başkanı  olma  ihtimali  yoktu  eğer  o  kastediliyorsa  Ankara’ya  gelmekle.  Çünkü  o  3.  senesindeydi,  Kuvvet  Komutanının  değişeceği  sırada,  o  sırada  2  kişi  vardı  onun  önündeki  seyreden,  onlardan  bir  tanesini  yetkisine  binaen  sayın  benden  önceki  Genelkurmay  Başkanı  atadı.  Dolayısıyla  1  sene  sonra  Çetin  Doğan  otomatik  olarak  4  senesini  tamamladığı  için,  bekleme  süresini  emekli  oldu  arz  ederim.”  

Yani  Çetin  Doğan  askeri  teamüller  açısından  emekliye  ayrılması  gerektiği  için  emekli  olmuş,  yoksa  Hilmi  Özkök  ya  da  bir  başkası  tarafından  emekli  edildiği  için  değil.  

 

1.  Ordu  plan  semineri  hakkında:  

Sanık  Mehmet  Otuzbiroğlu  müdafi  Av.  Burak  Candan:    

“Tabi  efendim  4,  6  Mart  2003  tarihlerinde  1.  Ordu  Komutanlığında  darbe  planlamasına  yönelik  bir  seminer  yapıldığı.  Darbenin  dönemin  genel  darbenin  dönemin  Kara  Kuvvetleri  Komutanı  Aytaç  Yalman  tarafından  önlendiği  iddiaları  vardır.  O  dönemdeki  Genelkurmay  Başkanı  olarak  bilgi  ve  tanıklığınız  nedir  bu  konuyla  ilgili?”  

Mahkeme  Başkanı:    

“Bu  soruyu  sormanızın  amacı  nedir  Avukat  Bey?  Bu  davayla  ilgili  midir?”  

Sanık  Mehmet  Otuzbiroğlu  müdafi  Av.  Burak  Candan:    

“Efendim  (bir  kelime  anlaşılamadı)  efendim  bizim  müvekkilimiz  hem  bu  seminerle  ilgili  olarak  mahkemede  yargılanıyor  hem  de  burada  yargılanıyor.  Tanık  burada  ifade  verdiği  için  burada  sormak  istedim  bu  soruyu.”  

   

124  

Salonda  söz  almadan  konuşanlar  oldu  anlaşılamadı.  

Mahkeme  Başkanı:    

“Tamam  tamam  bir  müdahale  etmeyin  efendim  müdahale  etmeyin  efendim  evet  isterseniz  cevap  verebilirsiniz.”  

Tanık  Hilmi  Özkök:    

“Silahlı  Kuvvetlerde  çeşitli  durumlara  göre  ve  Milli  Güvenlik  Kurulu  tarafından  hazırlanan  hükümet  tarafından  kabul  edilen  Milli  Stratejik  plan  çerçevesinde  bazı  planlar  hazırlanır.  Bu  planlar  yayınlandıktan  sonra  harp  oyunları  plan  tatbikatları  veya  seminerler  şeklinde  incelenmeye  alınarak  gittikçe  geliştirilir.  Değişen  şartlara  göre  veya  oynanmak  suretiyle  bunlar  nerede  zaafı  var  nerede  kuvvetli  tarafı  var.  Nasıl  daha  kuvvetlendiririz  zaafları  nasıl  gideririz  şeklinde.  Seminerlerin  Harp  oyulanların  ve  plan  tatbikatlarının  şeyi  budur  amacı  budur  ve  bunun  için  Genelkurmay  Başkanlığı  her  2  yılda  bir  şu  anda  bilemiyorum  benim  zamanımda  her  2  yılda  bir  tatbikat  programı  kısa  adıyla  Tat  porg  isimli  bir  belge  yayınlar.  Bu  belgede  ana  ağız  komutanlıkların  yani  cephe  gibi  düşünebilirsek  1.  ordunun  2.  ordunun  3.  ordunun  gerekirse  Ege  ordusunun  ne  gibi  planlar  hazırlayacağını  ve  düzeltiyorum  hangi  planlarının  o  sene  oynanacağını  ve  ne  şekilde  oynanacağını  ifade  eder  tariflerini  verir  bunları  koordine  eder  ve  bunları  kuvvet  komutanlıklarının  kontrolünde  icra  edilmesini  söyler.  Ben  şu  anda  kesin  hatırlamamakla  beraber  bu  seminerin  yapıldığı  tatbikat  programı  benden  önce  rutin  olarak  şey  edilmiştir  2  senelik  olduğu  için  yayınlanmıştır.  Buna  göre  zamanında  bu  tatbikatın  yapılması  gerekirdi.  Daha  evvelki  ifadelerimde  de  söylediğim  gibi  o  sıralar  ben  çok  yoğun  oldum  için  aslında  bazen  gitmekte  fayda  vardır  bu  semire  şey  edemedim  katılamadım  çünkü  dün  arz  ettiğim  gibi  çok  yoğun  faaliyetler  içerisindeydik.  Yeni  Genelkurmay  Başkanı  olmuştum.  Bu  tatbikatın  kara  kuvvetleri  komutanlığı  şeyinde  yapılmasını  emrettim  ve  bu  tatbikat  şeydir  düzeltiyorum  seminer  icra  edildi.  Fakat  seminerde  bazı  konuların  ki  bu  şöyle  de  şey  edilebilir  en  tehlikeli  senaryo  kim?  Genellikle  planlarda  tabi  bu  şey  edilebilir  kullanılabilir  biraz  amacını  aşkın  bir  şekilde  siyasi  olayları  sanki  gerçek  kişilerle  oynanmış  gibi  bazı  duyumlar  edildi  yayınlandı.  Bende  Kara  Kuvvetleri  Komutanına  bu  konuya  incele  diye  kendisine  söyledim.  Ondan  sonra  işlerimiz  devam  etti  ve  ta  ki  bu  olay  2007’de  zannediyorum  olay  tekrar  gündeme  gelinceye  kadar  bu  konuda  herhangi  bir  şeyim  bilgim  veya  bir  çalışmam  herhangi  bir  faaliyetim  olmamıştır  efendim.”  

Hilmi  Özkök  seminerin  rutin  olduğunu,  yapılmasını  kendisinin  emrettiğini,  normalde    katılmayı  düşündüğünü  fakat  yoğunluğu  yüzünden  katılamadığını  belirtiyor.  Yani  seminerin  bir  darbe  planı  müzakere  etmek  amacıyla  bir  cunta  ve  destekçileri  tarafından  düzenlenmiş  olduğu  iddiasını  kesinlikle  yalanlıyor.  

Özkök,  seminerle  ilgili  olarak  “biraz  amacını  aşkın  bir  şekilde  siyasi  olayları  sanki  gerçek  kişilerle  oynanmış  gibi”  duyumlar  edindiğini  ve  bunların  incelenmesini  Kara  Kuvvetler  Komutanından  istediğini  fakat  bunun  sonradan  tekrar  gündeme  gelmediğini  de  söylüyor.  

Özkök’ün  bu  ifadesi  kimi  medya  tarafından  Özkök’ün  darbe  planını  doğruladığı  seklinde  aktarıldı.  Seminerde  (kısıtlı  bir  şekilde  olsa  da)  gerçek  kişilerin  isimlerinin  kullanılmasının  askeri  kurallara  

   

125  

aykırı  olduğu  açık.  Fakat  bundan  seminerin  bir  darbe  hazırlığı  olduğu  sonucuna  varmak  makul  olmadığı  gibi  bu  yorum  Özkök’ün  ifadeleriyle  de  tutarlı  değil.    

 

2.3  ‘Bu  kadar  detaylı  bilgi  içeren  belgelerin  sahte  olmasına  imkan  yok.’    

Yasemin  Çongar,  Balyoz  belgeleri  için  New  Yorker  muhabiri  Dexter  Filkins’e  aynen  şunu  söyledi:  5    

“Too  detailed  not  to  be  real.”  

Yani,  gerçek  dışı  olamayacak  kadar  detaylı.  

Balyoz  belgelerinin  ve  bezer  davalardaki  dijitallerin  bir  amatör  grup  tarafından  oluşturulmadığı  kesin.  Bu  grubun,  bir  seri  dava  ile  çok  sayıda  insani  hedeflediği,  ve  bunun  için  gerekli  altyapı  hazırlığını  yaptığı  da  belli.  1nci  Ordu’dan  çıkan  gerçek  belgelerden,  Donanma  Komutanlığı’ndaki  sabit  diskte  sonradan  yapılan  belge  yüklemelerinden,  ayni  yere  bırakılan  Balyoz  CD’sinin  kopyasından,  bu  çetenin  “içeride”  elemanlarının  olduğunu  biliyoruz.          

Dijital  belgelerin  üstverilerindeki  izlerden,  bir  çok  belgenin  orijinal  belgeler  üzerinden  ‘yeniden  kaydet’  komutuyla  üretildiğini,  bu  belgelerin  içeriklerinin  değiştirildiğini  biliyoruz.  Balyoz  belgelerini  üretirken,    çetenin  elinde,  askeri  personelin  sicil  numaralarına  kadar  detaylı  bilgi  mevcuttu.  Ayrıca  çetenin  elinde,  askeri  istihbaratın  alanına  girmeyen  bilgilerin  de  olduğunu,  bu  bilgilerin  de  belge  üretiminde  kullanıldığını  görüyoruz.  Örneğin,  Balyoz  darbesine  destek  verecek  diye  listelenmiş  Emniyet  mensuplarının  detaylı  bilgilerinin  kaynağının  Emniyet’teki  istihbarat/fişleme  belgeleri  olduğunu  düşünüyoruz.  

Belgelerin  gerçekliğine  ‘kanıt’  olarak  gösterilen  ‘detay,’  aslında  sahteciliğin  ortaya  çıkmasına  yardımcı  oldu.  Az  sayıda  ve  detay  içermeyen  belge  üretilseydi,  belki  böyle  olmayacaktı.  Ancak,  bu  kadar  çok  sayıda  ve  bu  kadar  detaylı  belge  üretimi,  kaçınılmaz  hatalara  da  neden  olmuş.  İsim  değişikliklerinden  kaynaklanan  tarih  çelişkilerini  bir  yana  bırakın,  mekan  çelişkileri  bunu  çok  güzel  ortaya  koyuyor.  Çetenin,  ‘sicil  numarasına’  kadar  bilgi  sahibi  olduğu  subayların,  belgeyi  üretilmiş  gibi  gösterdikleri  tarihte  gerçekte  nerede  olduklarını  bilmediğini  gösteriyor.  Örneğin,  çete,  2003’de  Ankara’da  görevli  bir  subay  için,  Ankara’da  darbe  toplantısı  tutanağı  tutmuş  gibi  bir  belge  düzüyor,  ancak  subayın  o  tarihte  geçici  görev  ile  yurtdışında  olduğunu  bilmiyor.  Ya  da  çete,  elindeki  gerçek  belgeleri  kullanarak  geri  tarihli  belge  üretirken,  elindeki  belgenin  formatını  kullanıyor,  ancak  o  formatın  2003’de  kullanılmadığı  ‘detayını’  atlıyor.    

Belgelerin  bu  kadar  detaylı  olması,  çetenin  çeşitli  kurumlardaki  elemanlarına  ve  durumun  vahametine  işaret  ediyor.      

 

                                                                                                                         5  Dexter  Filkins,  ‘The  Deep  State,’  The  New  Yorker,  12  Mart  2012.  

   

126  

                         

BÖLÜM  3    

KURGU  DAVALAR  VE  GÜLEN  CEMAATİ      

   

   

127  

 Balyoz  darbe  planlarının  gündeme  düştüğü  ilk  aylarda  Türkiye’yi  yakından  izleyen  bir  uzmana  “bu  sahte  belgeleri  kim  üretmiş  olabilir?”  diye  sormuştuk.  Çünkü  bu  bir  amatör  işi  değildi  ve  bunu  kotaranların  gerçek  bir  çok  bilgi  ve  belgeye  erişimi  vardı.    Cevap  tereddütsüz  gelmişti:    

‘Cemaat.’    

‘Peki  bunu  nereden  biliyorsun?’  diye  sormuştuk.  Cevabi  aynen  şöyleydi:    

“Güneş  doğudan  doğar,  batıdan  batar.  Bunu  nasıl  biliyorsak,  onu  da  öyle  biliyorum.”    

Biz  bu  cevabı  çok  garipsemiştik.  Somut  kanıt  olmadan  böyle  bir  teşhiste  bulunmak  bizim  düşünce  tarzımıza  ters  düşüyordu.  O  zamanlar  failler  konusunda  bizim  kafamızda  çok  soru  işareti  vardı.  İşin  ucunda  cemaat  olduğuna  dair  elimizde  bulgu  yoktu.    

Aradan  dört  sene  geçti.  Balyoz’da  çok  şeyler  oldu  ve  diğer  benzer  davalardaki  sahtekarlıkları  inceleme  fırsatımız  oldu.  Şimdi  faillere  dair  daha  kesin  bir  yargıya  varabiliyoruz:  sahtekarlar  çetesinin  emniyet  ve  yargı  sistemi  içindeki  bir  grupla—  en  hafif  tabiriyle—yakın  ilişkilerinin  olduğunu,  ve  bu  çetenin  cemaatin  desteği  sayesinde  işini  görebildiğini  açıkça  söyleyebiliyoruz.  

Bunu  ön  yargılı  olduğumuz  ya  da  her  taşın  altında  cemaati  aradığımız  için  söylemiyoruz.    Bulgular  ve  kanıtlar  bizi  bu  sonuca  götürdüğü  için  söylüyoruz.  Yani  ampirik  bir  çıkarım  yapıyoruz.  

Bu  bölümde  bizi  bu  sonuca  götüren  olguları  sıralayacağız.      

3.1    Cemaatin  dezenformasyon  makinası  Zaman  

Sahtekarlar  çetesi  ile  cemaati  ilişkilendirmenin  en  dolaysız  yolu  Zaman  gazetesinin  yayınlarını  incelemek.  Kitabin  ilk  bölümünde  Zaman  yayınlarından  kimi  örnekler  verdik  ve  Balyoz  davası  boyunca  nasıl  yalan  ve  yanıltıcı  yayınlar  yaptığını  gösterdik.  

Zaman’ın  Balyoz  ve  benzer  davalarda  yaptığı  yayınlar  öyle  bir  dezenformasyon  sergiliyor  ki,  bu  gazeteyle  çete  arasındaki  ilişki  insana  Pravda’yla  Sovyet  komünist  partisi  arasındaki  ilişkiyi  anımsatıyor.  Pravda,  komünist  partinin  amaçları  doğrultusunda  nasıl  yalan  yanlış  haber  yapıp  ve  her  durumda  kayıtsız  şartsız  destek  verdiyse,  Zaman  da  aynı  şekilde  çetenin  her  türlü  kirli  işine  sistematik  olarak  arka  çıktı.  

Bu  bağlamda  önemli  olan,  Zaman  gazetesinin  sadece  tek  taraflı  yayın  yapması  değil.  Balyoz  ve  Ergenekon  sanıkları  aleyhinde  sistematik  bir  şekilde  kasıtlı  yalan  haber  yapması.  Balyoz’un  gerçek,  sanıkların  suçlu  olduğunu  varsaymakla  kalmadı,  bu  savları  destekleyen  bir  dizi  yalan  üretti.  Sahtekarlık  kanıtlarını  ört  bas  etti  ve  bu  kanıtları  ileri  sürenleri  karaladı.  

   

128  

Zaman  gazetesinin  Balyoz  sürecinde  yaptığı  yalan  yayınlar  tek  başına  bir  kitap  konusu  olabilir.    Burada  sadece  bir  kaç  örnek  vermekle  yetineceğiz.    

3.1.1  Zaman,  yalan,  dolan...  

Bu  gazete  Balyoz  belgelerinden  yaptığı  alıntıda  sahtecilik  emaresini  sansürledi.  Belgelerde  olmayan  imzaların  gerçekliğinin  TÜBİTAK’ın  olmayan  raporuyla  onaylandığını  hem  de  defalarca  “haber”  yaptı.  Balyoz  CD’sinin  üzerindeki  (makine  ürünü)  yazıların  sanık  Süha  Tanyeri’ye  ait  olduğunu  uydurdu.  Balyoz  darbe  planı  gerçekleştiği  taktirde  Dani’nin  ekonomi  bakanı  olacağını  hayal  etti  (bu  arada  Dani’ye  “yabancı  damat”  diye  hitap  etmekten  de  çekinmedi).  Gazetenin  başyazarı,  Teğmen  Çelebi’nin  telefonuna  Emniyet’te  yükleme  yapıldığını  –  belgelenmiş  olmasına  rağmen  —  okuyucusunun  gözünün  içine  baka  baka  inkar  etti.  Gazetenin  İngilizce  versiyonunun  editörü,  Balyoz  belgelerinin  sahte  olabilmesinin  “imkansız”  olduğunu  iddia  edip,  ortaya  çıkan  çelişkileri  iddia  makamının  değil  sanıkların  izah  etmesi  gerektiğini  savundu.    

Zaman  yayınlarında  TGB  sansürü    

Balyoz  ana  belgesi  olan  Word  dokümanında  dost  unsurlar  arasında  adı  geçen  Türkiye  Gençlik  Birliği’nin  2006’da  kurulduğu  anlaşılınca    (ve  dolayısıyla  2002’de  yazıldığı  iddia  edilen  bir  belgede  söz  konusu  edilemeyeceği  ortaya  çıkınca)  Taraf  gazetesi  tek  kelimeyle  gülünç  bir  iddia  ortaya  attı.    Bu  derneğin,  TGB  değil,  1997’de  kurulan  Türkiye  Gençlik  Birliği  Derneği  (TGBDER)  olduğunu  iddia  etti.    Oysa  TGBDER,  Atatürkçü  ve  ulusalcı  bir  çizgi  sergileyen  TGB’den  çok  farklı  bir  dernek;  hiçbir  siyasi  kimliği  olmadığı  gibi  arkadaşlık,  aşk-­‐meşk,  yurtdışı  geziler  gibi  faaliyetlere  odaklanıyor.    

Zaman  gazetesi  ise  internet  üzerinden  yaptığı  ilk  yayında  Balyoz  belgesinde  adı  geçen  dost  derneklerden  üçünü  de  sıraladı  (ÇYDD,  ADD,  Türkiye  Gençlik  Birliği).  Ancak  TGB  çelişkisi  ortaya  çıkınca  daha  sonraki  yayınlarında  bu  listeden  Türkiye  Gençlik  Birliği  çıkarttı.  Yani  belgede  aksayan  tarafı  örtbas  etti.  Zaman  gazetesinin  basılı  versiyonunda  21  Ocak  2010  günü,  hem  ‘Planlar  Aynı  Merkezden’  başlıklı  haberde,  hem  de  Hüseyin  Gülerce’nin  köşesinde  (‘Bunlar  bizim  generalimiz  değil,  insan  olamaz’)  Balyoz  belgesinde  adi  gecen  üç  dost  unsur  dernekten  sadece  ikisinin  adını  verdi,  TGB  sansürlendi.  Aynı  yazısında  Gülerce,  Balyoz  belgeleri  için,  “Albay  Dursun  Çiçek’in  ıslak  imzası,  bunların  yanında  fotokopi  kalır”  diye  ekledi.      

 ‘Balyoz’un  imzalı  belgeleri’    

Zaman  gazetesi  Balyoz  yayınlarına  başladığı  ilk  günden  itibaren,  Balyoz  belgelerinin  imzalı  olduğu  algısını  yaratmaya  çalıştı:    

‘Balyoz  Güvenlik  Harekat  Planında  imzası  bulunan  eski  Birinci  Ordu  Komutanı    Çetin  Dogan  

"#b!

9$)63+,$02"+H6$)6$03)3+9$2/6+"%%7@!"39.9!@'./-(/-!,/O'('-L'!7/:-'-('1,2C!!

c/?95!"I!V'5'1<21!J95+'(2!&'()*+!0('12<!@'./-(/-91,/1!:4G4:!.9-!,/-(/5/!

&/1+/-!6/:9(,/!N-'g!K('12!9G91!><6%3),$+,-)"#7)+I$0H+<9$,"#76"07+E-#/%$)3+J20$I7#+K30%3)$@)3)+7#>$53)3)+2/6/),/./+H6$),$B!)'+,2C#!!M*1-'!969!9)9L/!G282-21,'1!G2:'-20T!*(5')'1!.=!95+'('-21!3/-G/:(98919!;Z&P;QW!F/!X519)/7!W-9591'(91!7/?097!/77989!39.9!'(/19!.9-!)'('12!7/:-'-!7/:-'-!?')O'('-21'!7'62,2C!!

!

c/?95!#I!V'5'1 @'./-(/-91,/1!.9-!,/-(/5/!_ V'5'1T!,/+/1O*-5'?)*1,'!?212-!7'1252)*-

!!!!!!!!!!!!!!!"!V'5'1T!#"!NL':!#a"aC!#!V'5'1T!#h!NL':!#a"aC!

   

130  

Savcılık  için  ‘Emniyet  Genel  Müdürlüğü  Kriminal  Laboratuvarı  ve  TÜBİTAK’tan  alınan  raporlarda  Balyoz’daki  imzaların  gerçek  olduğunun  belirtilmesi  üzerine  operasyon  kararı  aldı’  yazdı.3      

Aynı  yalanı  defalarca  tekrarladı.  Örneğin,  3  Nisan  2010’da  ‘TÜBİTAK  onayladı:  İmzalar  gerçek’  başlığı  altında  Balyoz  soruşturmasının  özetini  verirken,  “Balyoz  Güvenlik  Harekat  planında  yer  alan  ıslak  imzalar  TÜBİTAK  ve  Emniyet  Kriminal  tarafından  onaylandı”  yazdı.    

Genelkurmay’ın  açıklaması  

‘İmzalı  Balyoz  belgeleri’  gibi  bariz  yalan  yayınlarının  yanında,  Zaman  gazetesi  geçekleri  sistematik  olarak  çarpıtmakta  da  ustalık  gösterdi.  Bir  örnek  verelim.    

Taraf’ın  Balyoz  yayınları  başlar  başlamaz,  21  Ocak  2010’da  Genelkurmay  Başkanlığı,  İnternet  sitesinden  1nci  Ordu’daki  seminer  ile  ilgili  bir  açıklama  yaptı:  

“Söz  konusu  plan  semineri,  Genelkurmay  Başkanlığı  2003-­‐2006  yılları  Tatbikatlar  Programında  bulunmaktadır.  Plan  seminerinin  gayesi,  dış  tehdide  ilişkin  olarak  hazırlanan  Harekat  Planlarını  geliştirmek  ve  ilgili  personelin  eğitimlerini  sağlamaktır.  Plan  Semineri,  giderek  tırmanan  bir  gerginlik  dönemini  kapsayan  bir  senaryo  içerisinde  uygulanmıştır.  1'inci  Ordu  Komutanlığı  sorumluluk  bölgesinde  icra  edilen  bu  Plan  Seminerinde,  Ordu  Geri  Bölge  Emniyeti  ve  savaş  hali,  savaşı  gerektirecek  bir  durumun  baş  göstermesi  halinde  de  uygulanan  sıkıyönetim  konuları  üzerinde  de  durulmuştur.    

Bu  plan  seminerine  ilişkin  olarak  ortaya  atılan  iddiaları,  aklı  ve  vicdanı  olan  hiçbir  kimsenin  kabul  etmesi  mümkün  değildir.  Söz  konusu  iddiaları  ciddiye  alarak  üzerinde  yorumlar  yapılmasının  ve  bilgi  kirliliği  yaratılmasının;  özellikle  toplumumuzda  tedirginlik  yaratmak  isteyenlerin  amacına  hizmet  edeceği  değerlendirilmektedir.''  

Hemen  ertesi  gün,  Zaman  bu  açıklamayı  aynen  şu  şekilde  aktardı:4    

“Genelkurmay,  darbeye  zemin  hazırlamak  için  Fatih  Camii  ile  Beyazıt  Camii’nin  bombalanması  eylemlerinin  yer  aldığı  ‘Balyoz  Güvenlik  Harekat  Planı’nı  kabul  etti.”  

                                                                                                               3  Zaman,  23  Şubat  2010.  4  Zaman,  22  Ocak  2010.  

"h"!

! c/?95!hI!V'5'1T!##!NL':!#a"a!

N)?'!^/1/(:=-5')<21!:'.=(!/77989!&'()*+!0('12!,/89(T!"1L9!N-,=<,':9!?/591/-C!V'5'1T!3/-/:7989!+'5'1!.=!>@'./-9B!7/:-'-!7/:-'-!2?2720!?=1,=C!i-1/891T!!.=!'G2:('5','1!)/,9!')!?*1-'T!#"!Q8=?7*?T!#a"a!3414T!f'1/O9!QFL2<)2!)'('1('5':!9G91!)'07282!.9-!@'./-,/T!.=!)'('12!7/:-'-(',2T!;MW<121!./(3/(/-91!3/-G/:!*(,=8=1=!,*8-=(',28212!,'!/:(/,9C!!

c/?95!lI!V'5'1T!#"!Q8=?7*?!#a"a!

"#$!

!"#$%&"'$#()*"#$%&"'$#)+,"**")-*"#$%).&/"0"#&"'$#12)34"56&6'3#3)7"'8$*"'"%)0"8$&"#)0"&"#),"96'&6')

%&'()*!+&,&-./+&0!%&'()*!1'&/./.!2&34'!5+5/!652!378!-&/.20!652!378!6&/.20!652!378!2797!()2:!#;<!2797/7/!-&/.2!)'+4=4!+&,&+&!652!378!2797!5>/7(560!-&,?.'.2!(&!+&!>&@25>5+527!-)8A4-4/+&!%&'()*!1'&/./.!7678&B!56>5+7:!C)/5>7/!D5/5'248>&(!%&92&/.!E7'>7!F*2G2H65/0!I&8&!I4,,56'587!I)>46&/.!J(6&K!L&'>&/H&0!-&/.2!A5/58&'+5/0!-&/.2!&-6-43&(&0!-7,7'!>5>485'585!2&+&8!7-67-/&-.*!@5825-0!34!+&835!1'&/./.!7'2!+5B&!3&-./+&/!+4(+4=4/4!-G('5+7:!!

M&>&/!A&*565-7!7-5!(&(./'&8.('&!34/4/!6&>!658-7!378!&'A.!)'49648>&(&!K&3&!AG-658+7:!E&358'585!3&2&8-&/.*0!-&/.2!A5/58&'!7678&B!56>790!>5>485'58!%&'()*!1'&/./.!(&*+.=./.!2&34'!56>790!L&'>&/!%&'()*!+&835-7/7!5/A5''5+7=7/7!-G('5>79:!!!

N5-7>!"O!M&>&/H./!P7678&BQ!(&(./'&8+&/!G8/52'58!

:"/"#;")<='6()>",*6?3&3%)3553"&"'$)7@'@5@AAA)7=%*@B)7=%@0.'B)

M&>&/!A&*565-7!@58!B.8-&66&!-&,4/>&/./!KG26R=R/5!+&78!&-.'-.*!@&358'58!(&16.:!E&358'585!AG85!378!-&/.=./!7B&+5-70!G3R8!-&/.=./!-&,4/>&-./.!KR8R66R0!JSET!U+5'7''587!7/?5'5>5+7=7!@&'+5VW!+5'7''587/!-&@65!)'+4=4!7++7&-./.!KG2586670!,-:!!

F*5''72'5!(5/7!-&@65?7'72!2&/.6'&8.!)86&(&!K.26.2K&0!M&>&/H./!34!6&8*!@&358'585!(R2'5/+7=7/7!AG8R()84*:!!

"##!

!

N5-7>!$O!M&>&/0!KR8R+R:::!KG26RX!KG2R()8

:"/"#;$#)CDE6&)F6*%3&3)G",%6/6&6'3#)%"&5$'$&/">$;)8"#3H3)

$Y"$!E&*78&/!&(./+&!(&-&'!+R*5/'5>5!7'5!FLTH'587/!2&'+.8.'>&-.!AR/+5>5!A5'+7=7/+50!M&>&/H./!25'7>5/7/!6&>!&/'&>.('&!1&/72'5+7=7/7!AG8R()84*:!M&>&/0!A5/5'+5!-7(&-7!2)/4'&8+&!K5976'7!2797'587!Z2)/49648&8&20H!34!2797'587/!-G('5+72'587!,&-.6&-.('&!2&>4)(4!)'49648>&!K&3&-./&!A787()8:!FLTH'58'5!7'A7'7!(&-&!+5=7972'7=7/7/!AR/+5>5!A5'>5-7!7'5!378'7265[/585+5(-5!+&@&!-)/8&!Z+58-@&/5'58H!2)/4-4/+&!,58+7=7/5!(&2./!97++5665[378!65127!AG8R()84*:!!65127(5!(&2./!378!!M&>&/!K5976'7!@4242K4'&8./0!-7(&-7!'7+58'587/!&=*./+&/!ZFLTH'587/!2&'+.8.'>&-.!R'25(7!2&)-&!AG6R8R8H5!2&+&8!,&8&/!@&358'58!(&16.:!!

N5-7>!#O!M&>&/0!$Y"$!E&*78&/!&(./+&/!+58'5>5'58!

"#\!

]7>+70 (&1.'&/!@&358!G65-7/+5!79&856!56672'587/7!G/5>'7!34'+4=4>4*!7K7/!M&>&/H./!(&16.=.!378!2&K!@&3585!()=4/'&9&?&=.*:!!

M&>&/H+&/!+58'5+7=7>7*!241R8'587!&9&=.+&27!7'5!376787()84*::!^5!34/&!()84>!52'5>7()84*:!!!!

F.'I/>IEJ)

!N5-7>!\O!M&>&/0!""!J=4-6)-!$Y"Y!

   

135  

3.1.2    Zaman'dan  al  haberi:  Ne  delil  çıkacak,  hangi  davalar  açılacak?    

Bu  haber  kupürünü  ilk  bolümde  de  vermiştik,  ancak  tekrar  buraya  taşımayı  faydalı  görüyoruz.      

Gölcük’teki  aramanın  üzerinden  henüz  beş  gün  geçmiş,  bu  belgeler  ile  ilgili  ilk  emniyet  tespit  tutanakları  ise  üç  hafta  sonra  hazır  olacak.  Zaman,  bizleri  12  Aralık  2010’da  Gölcük’ten  çıkan  belgelerle  nasıl  yeni  iddianameler  yazılıp  davalar  açılacağı  hakkında  bilgilendirdi!  

 

Resim  5:  Zaman,  12  Aralık  2010.  

   

136  

Altıncı  sayfada  devam  eden  “haber,”  neredeyse  müneccim  edası  ile  şöyle  devam  ediyor:    

“Çuvallarda  yer  alan  belgeler  arasında  Kafes'in  öncesinin  olup  olmadığı  da  zamanla  görülecek.  Çuvallarda  şüphesiz  daha  çok  sayıda  belge  var  ve  zamanla  ortaya  akacak.  Ancak  imzalı,  paraflı  resmî  belgeler  bu  kadarıyla  bile  davaların  seyrini  etkileyecek.    

Yeni  iddianameler  ve  davalar  açılacak.  Eski  Genelkurmay  Başkanı  İlker  Başbuğ,  komplo  belgesine  'kâğıt  parçası'  ve  LAW  silahlarına  da  'boru'  demişti.  Bu  açıklamalanyla  şu  anda  büyük  zan  altında.”  

Düşünün  ki,    Gölcük  donanma  komutanlığında  yapılan  bir  aramadan  beş  farklı  dava  (Balyoz,  Poyrazköy,  Kafes,  Askeri  Casusluk,  28  Şubat)  ile  ilgili  dijital  delil  çıktı.    

Ve  Cemaatin  gazetesi  Zaman,  her  nasılsa  Gölcük’ten  nelerin  çıkacağını,  çıkanların  hangi  davaların  ek  klasörlerine  gireceğini  ve  yeni  bulguların  diğer  davalardaki  iddiaları  nasıl  doğrulayacağını,  el  konulan  dijitallerin  incelemesi  tamamlanmadan  tam  3  hafta  önceden  kestirebildi.  

Bu  haberin  yazıldığı  zaman,  İlker  Başbuğ’un  ek  iddianame  ile  Ergenekon  davasına  dahil  edilmek  üzere  tutuklanmasına  henüz  bir  buçuk  sene  var.  1  28  Şubat  soruşturmasıyla  ilk  tutuklamaların  başlamasına  ise  daha  16  ay  var.2    

İşin  doğrusu  o  ki,  sahte  belge  çetesi  bir  taşla  bir  kaç  kuş  vurmak  istedi,  ve  envai  çeşit  kurgu  dava  için  altyapıyı  kurmak/güçlendirmek  istedi.  Bunu  ‘iyi  gazetecilik’  ya  da  ‘iyi  öngörü’  ile  açıklamak    mümkün  değil.    

3.1.3    Cemaat-­‐Emniyet  Kurgu  Merkezi  

Şimdi,  bir  senaryo  düşünün.  Farz  edin  ki  bir  gazetede  imzasız  bir  inceleme/analiz  yayımlanıyor.  Bu  yayımdan  beş  ay  sonra  da  bu  yazıda  kullanılan  ifadeler  Emniyet’in  bir  inceleme  tutanağında  kelimesi  kelimesine  yer  alıyor.  Ancak,  Emniyet  tutanağında  bu  gazeteye  ya  da  gazetede  daha  evvel  yayımlanan  yazıya  her  hangi  bir  atıf  yok.  Tutanağın  altında  polislerin  sicil  numarası  var.  Alıntılanan  bölüm  görünürde  tutanağı  hazırlayan  polisler  tarafından  kaleme  alınmış.  

Bu  durumda  ne  düşünürsünüz?  Emniyet  tutanağını  hazırlayan  polislerin  intihalci  olduğunu  mu?    

Gazetenin  Emniyet  tutanağının  bir  ön  taslağını  önceden  ele  geçirip,  buradan  bazı  bölümleri  aynen  “haberleştirdiğini”  mi?    

Yoksa,  gazetenin  (isimsiz)  muhabiri  ile  Emniyet  görevlilerinin  ortak  bir  metin  hazırlayıp,  zamanı  geldiğinde  gerektiği  gibi  kullandıklarını  mı?                                                                                                                  1  Başbuğ,  6  Haziran  2012’de  tutuklandı.    2  Soruşturma  kapsamında  ilk  tutuklamalar  16  Nisan  2012’de  gerçekleşiyor.    

   

137  

En  azından  bu  gazete  ile  Emniyet  arasında  garip  bazı  ilişkiler  olduğu  sonucuna  varmaz  mısınız?  

Şimdi  bu  senaryoya  bir  de  şunu  ekleyin.  Önce  gazetede  yayımlanıp  sonra  Emniyet  tutanağında  alıntılanan  ifadelerin  içeriğinin,  medyanın  karanlık  işler  yararına  nasıl  gizlice  kullanılabileceği  üzerine  olduğunu  düşünün.  Yani,  gazete  ile  Emniyet  arasındaki  garip  ilişkiye  işaret  eden  yazının  aynen  bu  tür  ilişkilere  dikkat  çekmek  için  yazıldığını  hayal  edin.  

Çok  fantastik  bir  senaryo  oldu  değil  mi?  Fantastik  olabilir  ama  olay  gerçek.  

Çünkü  Balyoz  soruşturmasının  en  başında  Zaman’da  yayımlanan  imzasız  haberdeki  ifadeler,  kelimesi  kelimesine  5  ay  sonra  hazırlanan  Emniyet  inceleme  tutanağında  yer  aldı.  

Söz  konusu  gazete  Cemaatin  yayın  organı  Zaman.  Emniyet  tespit  tutanağı  ise,  Balyoz  davası  kapsamında  gazetecilerin  nasıl  kullanılacağına  dair  Emniyet  tarafından  hazırlanmış  bir  rapor.  Balyoz  sürecinde  Zaman’da  çıkan  haberleri  tararken  fark  ettik  ki,  Emniyet  raporundaki  ifadeler  daha  rapor  kaleme  alınmadan,  tam  beş  ay  evvelinde,  Zaman  gazetesinin  (imzasız)  bir  yazısında  kullanılmış.  

Üstelik,  Zaman  gazetesi  bu  yayını  22  Ocak  2010’da,  yani  Taraf  gazetesinin  “Balyoz”  belgelerini  ilk  yayımlanmaya  başladığı  günün  tam  ertesinde  yaptı.  Zaman  gazetesinin  deha  muhabiri  (dehası  isimsiz  kalması  icap  etmiş  olmalı),  Taraf’tan  elde  ettiği  belgeleri  bir  gün  içeresinde  hazmetti  ve  analizini  yaptı.  Analiz  o  kadar  yerinde  ki,  beş  ay  sonra  Emniyet  görevlileri  kaynak  göstermeden  kendi  inceleme  tutanaklarında  aynen  kullandı.  

Şimdi  bahsettiğimiz  yazıyı  ve  ifadeleri  buraya  taşıyalım.  

Zaman,  22  Ocak  2010:  

“Çünkü  gerek  darbe  öncesinde  şartların  olgunlaştırılması,  gerekse  darbeden  sonra  cuntacı  yönetime  meşruiyet  kazandırılması  noktasında  gazeteciler  darbecilerin  vazgeçemediği  dost  unsurlar  arasında  yer  aldı.”    

25  Haziran  2010  tarihli  Emniyet  Tespit  Tutanağı3  

“Gerek  darbe  öncesinde  şartların  olgunlaştırılması,  gerekse  darbeden  sonra  darbeci  yönetime  meşruiyet  kazandırılması  noktasında;  gazetecilerin  darbecilerin  vazgeçemediği  dost  unsurlar  arasında  olduğu  ...”      

Emniyet-­‐cemaat  ilişkisine  dair  bir  kaç  nokta  ekleyelim.      

Cemaat,  bir  süredir  Emniyet  içerisinde  Gülen  hareketine  bağlı  polislerin  olduğunu  

                                                                                                               3  Ek  Klasör  no.178,  Dizin  no.360.  

   

138  

reddetmiyor.  Ama  bunun  normal  olduğunu,  her  türlü  düşünceye  bağlı  polisler  olabileceği  gibi  Gülen  sempatizanı  polisler  de  olabilir  diyor.  Buna  diyeceğimiz  yok.  

Ancak,  gene  bazı  somut  bilgiler  Emniyet  içerisinde  kişisel  inançlardan  ileri  giden  bir  örgütlenme  olduğuna  işaret  ediyor.    

Örneğin,  Wikileaks  belgelerinde  anlatılan  bir  olay,  Emniyet  ileri  gelenlerinin  resmi  pozisyonlarını  kullanarak  Gülen’in  çıkarları  doğrultusunda  hareket  edebildiklerini  gösteriyor.    2005  tarihli  bir  Wikileaks  kriptosu’na  göre,  üç  yüksek  rütbeli  emniyet  görevlisi,  Amerikan  Konsolosluğu’ndan  Gülen’in  “greencard”  müracaatı  için  yardım  istiyor.  Somut  bir  talepleri  de  var:  FBI’in  Gülen  hakkında  “temizdir”  raporu  çıkarmasını  istiyorlar  (“clean  bill  of  health”).  Emniyet  müdürlerinin  böyle  işlerle  uğraşmaları  cemaatle  kurumsal  ilişkileri  konusunda  yeteri  kadar  aydınlatıcı.  

Simdi,  Balyoz  CD’leri  üzerindeki  sahte  el  yazılarının  hikayesine  gelelim.  Bu  hikayeyi  buraya  taşımamızın  sebebi,  olaylar  zincirinin  yine  Balyoz  kurgusunun  arkasındaki  çete  ile  Cemaat  arasındaki  ilişkiye  işaret  etmesi.    3.1.4    Balyoz  CD’sinin  üzerindeki  sahte  ‘el  yazısının’  ilginç  hikayesi        Balyoz  davası  üzerine  yazdığımız  ilk  kitap,  Aralık  2010’da  piyasaya  çıktı,  ve  bu  dönem  Türkiye’de  olmamız  nedeniyle  bazı  TV  programlarına  katılarak,  soruşturma  süreci,  davadaki  iddialar  ve  deliller  hakkında  bilgi  verme  fırsatı  bulduk.        Bu  dönem,  Balyoz  belgelerini  içeren  CD’nin  sahte  olduğunu  gösteren  olguların  ortaya  çıkması,  ve  bunların  kısıtlı  da  olsa  basında  yer  alması  üzerine  bir  takım  güçlerin  dezenformasyon  üretmek  için  harekete  geçtiğini  gördük.      İronik  bir  şekilde,  bu  atılımlardan  biri,  Balyoz  CD’leri  ile  ilgili  yeni  bir  sahteciliğin  ortaya  çıkmasını  sağladı:  CD’lerin  üzerindeki  yazılar,  bir  sanığın  el  yazısı  örnekleri  kullanılarak  makina  marifeti  ile    yazılmış.      Peki  nasıl?    Ocak  2011  başında  eski  bir  emniyet  mensubu  Emrullah  Uslu  (ki  kendisi  Cemaate  yakın  bir  isim  olarak  biliniyor),  Taraf  gazetesinde  ‘11  numaralı  CD'deki  el  yazısı  Süha  Tanyeri'nin  mi’  başlıklı  bir  yazı  yazdı.      Emrullah  Uslu  bu  yazısında,  Balyoz  belgelerinin  kayıtlı  olduğu  iki  CD’nin  (11  ve  17  nolu  CDler)  üzerindeki  yazıların  Süha  Tanyeri’nin  yazısı  olduğunu  iddia  etti.  Bunu  nasıl  keşfettiğini  ise  şöyle  açıkladı  (koyu  vurgu  bize  ait):4    

“[CD’er  üzerindeki  el  yazısı  için  ]  İki  memur  değilse  o  el  yazısı  kime  ait  olabilir?    Bu  sorunun  peşinden  giderken  ilginç  bir  yol  izledim.  Öncelikle  "11  numaralı  CD  içindeki  belgelerin  son  kaydedicisi  kim"  sorusunu  sorarak  hareket  ettim.  Gördüğüm  kadarıyla  (ihtiyatlı  davranıp  hemen  hemen  diyeyim)  11  numaralı  CD'de  

                                                                                                               4  Taraf  ,  ‘11  numaralı  CD'deki  el  yazısı  Süha  Tanyeri'nin  mi,’  7  Ocak  2011.    

   

139  

varolan  bütün  dosyaların  son  kaydedicisi  Süha  Tanyeri  isimli  kullanıcı  olarak  görünüyor.”  

 Bu  bağlantıyı  keşfetmesi  üzerinde  Uslu,  Süha  Tanyeri’nin  el  yazısı  ile  CD’lerin  üzerindeki  yazıyı  karşılaştırdığını  söyledi.      

“O  halde  eğer  son  kaydedici  Süha  Tanyeri  ise  o  el  yazısı  Süha  Tanyeri'ne  ait  olabilir  mi?”  

 Her  şeyden  önce,  gerçekte  Uslu,  bu  bağlantıyı  belirttiği  şekilde  keşfetmiş  olamaz.  Çünkü,  Uslu  11  no.lu  CD’deki  bütün  belgelerin  (ya  da  “hemen  hemen”  bütün  belgelerin)  Süha  Tanyeri  isimli  kullanıcı  tarafından  son  kaydedildiğini  doğru  değil.  Oysa  11  no.lu  CD’nin  içindeki  belgelerden  sadece  %5’i  (yüzde  beşi)  Süha  Tanyeri  isimli  kullanıcı  tarafından  son  olarak  kaydedilmiş.5      Demek  ki  Emrullah  Uslu  doğruyu  söylemiyor.  Süha  Tanyeri’nin  yazısı  ile  iki  CD’nin  üzerindeki  yazılar  arasındaki  benzerliğe  Uslu’nun  emniyetteki  bazı  arkadaşlarının  işaret  ettiklerini,  bu  yolla  CD’lerin  gerçek  olduğu  algısını  onarmaya  çabaladıklarını  sanıyoruz.        Uslu,  yazısına  şöyle  devam  etti:    

“Ancak  -­‐benim  tesbit  edebildiğim  kadarıyla-­‐  uzmanlar  11  numaralı  CD'nin  üzerindeki  el  yazısıyla  Tanyeri'nin  el  yazısını  karşılaştırmamışlar.  Oysa  bana  göre  asıl  kritik  olan  nokta  burası.”  

 Bu  da  doğru  değil.      Davanın  ek  klasörlerinde  yer  alan  Emniyet  Kriminal  raporuna  göre  bu  iki  CD  üzerindeki  yazı  ile  Süha  Tanyeri’nin  el  yazısı  arasında  bir  ilişki  yok!  6    Raporda  aynen  şöyle  yazıyor:      

“(…)  19  adet  CD  üzerindeki  el  yazılarının  (…)  Süha  TANYERİ  (…)  isimli  şahısların  ellerinden  çıktığını  gösterir  nitelikte  kaligrafik  ve  grafolojik  bulgulara  rastlanılmamıştır”    

 Aslında  Emniyet  doğruyu  söylüyor.  Bu  yazılar  Süha  Tanyeri’nin  elinden  çıkma  değil,  bir  makina  ile  aktarılmış.  Zira  mürekkep,  el  yazısının  aktığı  yönde  değil,  aksi  yönde  akıyor.  Ama  ilginç  olan,  Baransu’nun  bavulundan  çıkan  Süha  Tanyeri’ye  ait  el  yazısı  not  defterini  inceleyen  Emniyet,  yine  bu  defterdeki  harflerden  CD’ye  birebir  kopyalanmış    yazılar  arasındaki  birebir  örtüşme  hakkında  tek  kelime  etmiyor.      Tekrar  Uslu’ya  dönelim.  Doğru  olmayan  iki  tespitinden  (1.  dosyaların  hemen  hemen  hepsi  Tanyeri  tarafından  son  kez  kaydedilmiş,  2.  Tanyeri’nin  el  yazısı  ile  CD’ler  üzerindeki  yazılar  arasındaki  ilişki  soruşturma  esnasında  incelenmemiş)  sonra  Uslu,  isim  vermeden  bir  grafoloğun  tespitinden  bahsediyor:    

                                                                                                               5  11  no.lu  CD’de  toplam  287  dosya  var  (Emniyet  Raporu,  Ek  Klasör  no.49,  Dizin  no.340)ve  bunlardan  15  tanesi  Süha  Tanyeri  kullanıcı  adıyla  kaydedilmiş.  (Ek  Klasör  no.49,  Dizin  no.339).  6  11  Mart  2010  tarihli  Emniyet  Kriminal  raporu,  Ek  Klasör  no.4,  Dizin  no.239-­‐240.  

   

140  

“11  numaralı  CD'nin  üzerindeki  el  yazısı  örneklerini  gösterdiğim  bir  grafoloji  uzmanı,  yazının  laboratuar  ortamında  ıslak  imzalı  versiyonunun  incelenmesi  gerektiğini  ifade  ettikten  sonra  "sözkonusu  yazıda  incelemek  için  gereken  harflerin  az  olduğunu  ancak  karşılaştırabilir  harflere  bakıldığında  bu  yazının  kuvvetle  muhtemel  Süha  Tanyeri'nin  el  ürünü  olduğunu"  belirtiyor.”  

 Uslu’nun  bu  iddiasının,  yani  CD’nin  üzerindeki  el  yazılarının  1nci  Ordu’da  2003’de  görevli  olan  Tanyeri’ne  ait  olduğu,  CD’lerin  güncellemeye  tabi  tutulduğu  iddiası  ile  de  çelişiyor  (zira  Balyoz  CD’si  tek  oturumda  kaydedilmiş,  kaydedildikten  sonra  içine  hiçbir  ekleme  çıkarma  yapılmadığını  biliyoruz).      Uslu  hızını  alamayıp  ertesi  gün  çok  daha  kesin  bir  dille  CD  el  yazılarının  Tanyeri’ne  ait  olduğunu  ve  bunun  (ismini  vermediği  uzmanlarca)  tespit  edildiğini  yazıyor:7    

“Dünkü  yazımda  Balyoz  davasının  en  çok  tartışılan  ıı  numaralı  CD'sinin  üzerinde  yer  alan  el  yazsının  dönemin  ı.  Ordu  Harekât  Başkanı  Süha  Tanyeri'ne  ait  olduğunu  bir  grafoloji  uzmanına  dayanarak  ifade  etmiştim.  Bakalım  davanın  tarafları  bu  yeni  bilgi  karşısında  ne  diyecek.  Davanın  diğer  tartışmalı  CD'si  17  numaralı  CD'nin  üzerindeki  el  yazısı  da  uzmanlara  göre  Süha  Tanyeri'ne  ait.  Bu  yeni  durum  artık  bu  CD'ler  üzerinden  "sahte  delil  üretildi"  tartışmasını  sona  erdiriyor.”    

Hikayenin  buraya  kadar  olanı  yeterince  ilginç.  Özetleyecek  olursak:    1.  Emrullah  Uslu  sayesinde  öğreniyoruz  ki,  Balyoz  belgelerini  içeren  iki  CD’nin  üzerindeki  el  yazıları  Süha  Tanyeri’ninkine  çok  benziyor.    2.  Uslu’nun  birden  bire  bu  bağlantıyı  gerçekte  nasıl  kurduğunu  bilmiyoruz,  çünkü  yazısında  aktardığı  şekli  doğru  değil.      3.  Soruşturma  sırasında  Emniyet  Kriminal’in  yaptığı  incelemeye  göre  CD’lerin  üstündeki  yazılar  Tanyeri’nin  el  ürünü  değil.  Ancak  Emniyet  uzmanları,  inceledikleri  defterdeki  harflerle  CD  yüzeyindekilerin  birebir  örtüşmesi,  veya  CD  yüzeyindeki  harflerin  tersten  akması  konusunda  hiçbir  şey  söylemiyor.      Hikayenin  bundan  sonrası  daha  da  ilginç.      Daha  önceki  örneklerinden  alışkın  olduğumuz  üzere,  önce  Taraf  gazetesinde  çıkan  bu  iddiayı,  Zaman  gazetesi  ertesi  gün  çok  daha  kapsamlı  bir  şekilde  ele  aldı.8  ‘Balyoz  CD’lerinin  üzerindeki  yazılar,  'darbe  notlarıyla'  örtüşüyor’  başlıklı  haber,  “Emre  Uslu’ya  göre...”  diye  başlıyor  ve  bir  tam  sayfaya  yayılıyor.  Üstelik  CD’lerin  fotoğrafları  ve  de  Süha  Tanyeri’nin  el  yazısı  notlarından  kesitlerle  birlikte.      

“Zaman'ın  orijinal  fotoğraflarını  yayımladığı  Balyoz  darbe  davasının  en  önemli  iki  delil  CD'sinin  üzerindeki  yazıların  emekli  Tuğgeneral  Süha  Tanyeri'ne  ait  olduğu  iddia  edildi.  11  ve  17  numaralı  CD'lerin  sahte  olduğu  tezlerini  ortadan  kaldıran  bu  yeni  iddiayı  Tanyeri'ne  ait  ek  klasörlerde  el  yazısı  örnekleri  ile  CD'deki  yazıyı  karşılaştıran  grafologlar  da  teyit  ediyor.”  

                                                                                                               7  Emre  Uslu,  ‘Dani  Rodrik  ve  Pınar  Doğan’ın  mantıksal  tutarsızlığı,’  Taraf,  8  Ocak  2011.    8  Zaman,  8  Ocak  2011,  s.1  ve  6.  

"#"!

$%&'(!")!*+(+,-!.!/0+1!23""!

*+(+,!4+5%6%&'!7(89::+;!<&:9=,9,!>+5?&?,?,!@?16?A?!4B,-!;%(%,!%86%&'!4B,1B!C+&1?>+!6+(!&+>D+!>%6'E%0%1!E%1':F%!G%6!;?5?>:+!C'8!',0%:%(%!>+H6?8(?E!I%!C9!',0%:%(%!&J,9,F+!KLM=:%8F%1'!>+5?:+8:+!%:!,J6:+8?!6+(+(%,!+>,?N!F'>%,!48+DJ:JA9,!+F?!F+!I%8':'>J8)!O48+DJ:JG'!@+:?E(+:+8?!;9&9&9,F+!PQM=F%,!RFB:!+:+,!ST!U%5';!V?:?@T=!WQ'5!+@?1!1+>,+1:+8F+,!>+H6?A?(?5!+8+E6?8(+:+8F+!CR>:%!C'8!48+DJ:JA9,!'5',%!8+&6:+(+F?1TX!!

Y+8+D!':%!C+E:+>+,!*+(+,=:+!>+>?:+,!C9!C':4'!1'8:':'A'!>+>?:?81%,-!C%,5%8!C'8!',0%:%(%>'!&+I9,(+,?,!>+H6?8+C':(%&',%!'(1+,!>J169!@B,1B!*+(+,!4+5%6%&',',!>+>?(:+F?A?!DJ6JA8+D:+8!F+I+!FJ&>+&?,+!1J,9:(+(?E6?T!Z:1!CR:B(F%!+16+8F?A?(?5!4'C'-!&+,?1:+8!C9!DJ6JA8+D:+8?!F%D+:+80+!6+:%H!%66'!I%!(+;1%(%!F%D+:+80+!I%8(%>'!8%FF%66'T!

Q+8+,&9=,9,!C+I9:9,F+,!@?1+,!%:!>+5?&?!,J6:+8!':%!LM=:%8!B5%8',F%1'!>+5?:+8!+8+&?,F+1'!KC%,5%8:'A'N!<&:9=>+!D?&?:F+>+,-!19849>9!1J6+8+,!%1'H6%,!J:(+:?T!LM=:%8',!&+;6%:'A',',!1J,9E9:(+>+!C+E:+F?A?!FR,%(F%-!>%,'F%,!J86+:?A?!C9:+,F?8(+1!'@',T!!!

<&:9=,9,!C9!'FF'+>?!J86+>+!+6(+&?,F+,!C'8!1+@!4B,!&J,8+!$+F'1+:!4+5%6%&',F%,!754'!Q+E+8+,!<&:9!':%!8RHJ86+G!>+H6?T!Q'8!1?&(?,?!C98+>+!+16+8?>J895!W1J>9!I9849:+8!>',%!C'5%!+'6X")!!

7TQT!)!/!LM[:%8F%1'!>+5?,?,!\B;+!Y+,>%8'[>%!+'6!J:F9A9,9!,%8%F%,!C':'>J895]!Q%,!'FF'+,+(%F%!CR>:%!C'8!C':4'>%!8+&6:+(+F?(T!!

7T<T)!!Q%,!5+6%,!'FF'+,+(%,',!@J1!&J89,:9!J:F9A9,9!&R>:B>J89(!C+E6+,!C%8'T!ZFF'+,+(%!C9,9!+6:+(?E-!!"#$%$&'()&*+,$"-+.T!M%A'E'1!48+DJ:JG'!95(+,:+8?,+!F+,?E6?(T!

7TQT)!U+&?:!',0%:%66','5!95(+,:+8+!>+5?:+8?-!&'5F%!LM[:%8',!DJ6JA8+D?!(?!I+8]!!

!!!!!!!!!!!!!!!"!$+F'1+:-!"2!/0+1!23""-!&+>D+!"#^"_T!

   

142  

E.U.:  Hayır  yok.  Zaman  gazetesi  geçen  hafta  bu  CD'lerin  fotoğrafını  basmıştı.  Oradan  faydalandım.      E.  B.:  CD'nin  kendisi  ya  da  fotoğrafı  olmadan  gazete  fotoğrafıyla  bilimsel  mütalaa  veren  uzmanlar  var  mı?      E.U.:  Gazetedeki  fotoğraf  ve  iddianamede  yer  alan  Süha  Tanyeri'nin  el  yazılarını  iki  uzmana  incelettim.  Bu  iki  yazıda  da  öyle  kelimeler  var  ki...      Mesela  'K.Özel'  yazısındaki  'z'  taklit  edilmesi  çok  zor  bir  harf.  Ama  tabii  bu  iki  uzman  da  'Bunların  laboratuvarda  incelenmesi  gerekir'  ihtiyatını  koyuyor.  Peki  iddianamedeki  bilirkişiler  bu  el  yazılarını  incelemiş  mi?      E.B.:  Mahkeme  CD'lerin  fotoğrafını  sanık  avukatlarına  vermeyi  reddetti,  nasıl  inceletebilirlerdi?  Bu  CD'lerin  fotoğrafını  Zaman  nasıl  almış?      E.U.:  0,  Zaman  gazetesinin  sorunu.  Eğer  sahteciyseniz  niye  el  yazısı  kullanırsınız?  Çünkü  el  yazısının  sahte  olup  olmadığı  eninde  sonunda  çıkar,  ikinci  sorum  da  diyelim  ki  taklit  ettiniz,  niye  diğer  CD'lerdeki  yazıyı  değil  de  Süha  Tanyeri'nin  yazısını  taklit  edersiniz?      E.B.:  Tarafa  teslim  edilen  o  bavul  içinden  Süha  Tanyeri'nin  el  yazısının  olduğu  bir  defter  çıkmadı  mı?      E.U.:  Doğru,  çıktı.      E.B.:  Yani  bir  harfin  defalarca  tekrar  edildiği  bir  malzeme  vardı  ellerinde  bu  CD'yi  üretenlerin  öyle  değil  mi?      E.U.:  Tamam  da  sonuç  olarak  kriminal  laboratuvarda  sahteliği  ortaya  çıkacak  bir  sahteciliği  niye  yaparsınız?    Yaptınız  diyelim,  niçin  hiçbir  CD'nin  üstünde  örneği  olmayan  bir  el  yazısını,  Tanyeri'ninkini  taklit  edersiniz?      E.B.:  Aynı  mantıkla,  2003'e  ait  olduğu  tespit  edilen  CD'nin  içinden  niye  2009'a  ait  bilgilerin  çıkmasını  akla  yalan  buluyor  musunuz?      E.U.:  Evet  ben  bu  konuyu  haklı  buluyorum  da  siz  niye  benim  sorularımı  haklı  bulmuyorsunuz...      E.B.  Ulaştığım  bir  el  yazı  uzmanı  her  harfin  karşılaştırmalı  olarak  incelenmesi  gerektiğini  söyledi...      E.U.:  Doğru.  Tam  da  bu  yüzden  fotokopiler  üzerinden  mütalaa  vermiyorlar.      E.B.:  E  sizinkiler  nasıl  verdi?      E.U.:  Onlar  bir  rapor  vermedi,  özel  harfler  üzerinden  kanaatlerini  bildirdiler.    E.B.:  Peki  savcılar  sizin  yaptığınız  bu  araştırmayı  niye  akil  etmemiş,  el  yazısı  konusuna  girmemiş?      

"#g!

7T<T)!!`+6+!>+H(?E:+8T!Q'5F%1'!&+I0?:?1!&'&6%('!CR>:%!'E6%T!WTTTX!!

<&:9-!J86+>+!@?1+0+1!C'8!&+;6%0':'A'!,'>%!>+H&?,:+8!F'>%!&J89>J8T!7I%6-!C9!&+;6%0':'A' >+H+,:+8-!7(,'>%6!V8'(',+:=',!C9!&+;6%0':'A'!J86+>+!@?1+8(+>+0+A?,?!C':'>J8!J:(+:?T!

*+(+,!4+5%6%&',',!I%!7(8%!<&:9=,9,!C+;&%66'A'!'&'(&'5!48+DJ:J4:+8!I%!F%!C%,5%8!',0%:%(%>'!&J89E698(+!&?8+&?,F+!>+H+,!%(,'>%6!95(+,:+8?-!&J,!F%8%0%!C+&'6!J:+,!E9!4%8@%1:%8'!C':'>J8!J:(+:?:+8T!WQ9!4%8@%1:%8-!+,0+1!DJ6JA8+D:+8!&+I9,(+>+!I%8':F'16%,!&J,8+!J86+>+!@?16?TX!

?=!Q'8!',&+,?,!+>,?!;+8D'-!;+8D:%8!B&6!B&6%!1J,9:F9A9,F+!C'8%C'8!R86BE%0%1!1+F+8-!>+,'!6?H+!6?H!+>,%,!>+5(+!';6'(+:'!>J1!F%,%0%1!1+F+8!FBEB16B8T!WQ'8!1+A?6!1+:%(!+:?H-!>B5!6+,%!O+=!;+8D'!>+5?,-!C9,:+8?,!;'@C'8',',!B&6!B&6%!>+H?E+0+1!1+F+8!6?H+!6?H!+>,?!J:(+F?A?,?!4R8%0%1&','5XT!\R5!1J,9&9!J:+,-!C'8F%,!D+5:+!;+8D',!C'8!+8+>+!4%6'8':(%&'>:%!J:9E+,!C'8!C':%E1%!'&%!WR8,%A',-!O/8TVT,+=X!C9!R86BE(%!,%8%F%>&%!J:+,+1&?5T!!

@T!7:!B8B,B!>+5?:+8-!%:!>+5?&?,?,!+16?A?!>R,F%!+1+8!I%!F%!(B8%11%C',!>JA9,:+E6?A?!,J16+:+8-!C9!>R,B!'E+8%6!%F%8T!Q+:>J5!LM=:%8'!B5%8',F%1'!;+8D:%8',!1'('!>B5%>%!6%8&!>R,F%!+1(?E-!+>,'!(+1',+!+16+8?(:+8?,F+!J:F9A9!4'C'T!!

Q9!'1',0'!,J16+>?!Q+:>J5!LM=&'!B5%8',F%1'!>+5?:+8:+!4R&6%8%0%1!J:98&+1-!R,0%!""!,JT:9!LM!B5%8',F%1'!""!8+1+(?,+!C+1+:?(T!Q9!,9(+8+:+,F?8(+!HJ:'&!6+8+D?,F+,!>+H?:F?A?!'@',-!OL^""=!'C+8%&'!LM=:%8!%:%!4%@6'16%,!&J,8+!HJ:'&!6+8+D?,F+,!LM=,',!B5%8',%!>+5?:?>J8T!!

!$%&'(!2)!\+I0?:?16+!LM=:%8!,9(+8+:+,F?8?:?81%,!""!,JT:9!LM=,',!B5%8',%!>+5?:+,!>+5?!

f91+8?F+!4R8B:%,!I%!HJ:'&!6+8+D?,F+,!W%::%X!>+5?:+,!OL^""=!>+5?&?,F+!(B8%11%C',!>JA9,:+E6?A?!,J16+:+8-!>+5?,?,!+16?A?!>R,B!4R&6%8'>J8T!!

\'(F'!C'8!F%!+>,?!LM!B5%8',F%1'!O/8TVT,+=!>+5?&?,+!C+1?,T!Q9!C':%E1%F%1'!;%8!C'8!;+8D-!\B;+!Y+,>%8'=,',!,J6!F%D6%8',F%1'!C'8!;+8D!':%!C'8%C'8!R86BEB>J8T!Q9!;+8D:%8'!C'8!+8+>+!4%6'8%8%1!C'8!C':%E1%!J:9E698+,!&+;6%0':%8-!(+1',+!(+8'D%6'!':%!C9,9!LM=,',!>B5%>',%!+16+8(?ET!!

"##!

!$%&'(!g)!""!,JT:9!LM=,',!B5%8',F%!C9:9,+,!O/8TVT,+=!>+5?&?!!

Q9!6B8!(+1',+:+8!'(5+!I%!>+5?!6+1:'6!%6(%1!+(+0?>:+!B8%6':(%F'A'!'@',-!>+H?:+,!&+;6%0':'1!@J1!C+&'6!C'8!',0%:%(%!':%!;%(%,!J86+>+!@?1?>J8T!!

Q9!(+1',+:+8?,!19::+,?(!+(+0?-!>+5?,?,!>+5?:?E?,?!6+1:'6!%6(%1!F%A':-!>+5?,?,!W@JA9!5+(+,!C'8!+(C:%(-!I&TX!+>,?&?,?!C'8!>B5%>F%!J:9E698(+1T!MJ:+>?&?>:+-!(+1',+!>+5?!1+8+16%8:%8','!LM!B5%8',%!+16+8?81%,!'::%!F%!1+8+16%8:%8',!J:9E6989:F9A9!>R,B!'5:%('>J8!W>+,'!1+8+16%8:%8'!6%8&6%,!>+5+C':'>J8XT!LM=F%1'!>+5?F+1'!(B8%11%H!>JA9,:9A9!F+!!1+8+16%8:%8',!J:9E6989:(+!>R,B,B!J86+>+!1J>F9A9!'@',!W/-!V-!,!I%!+!;+8D:%8',%!C+1?,X!&+;6%0':'1!;%(%,!&?8?6?>J8T!

*+(+,!>+!F+!<&:9=,9,!F+,?E6?A?!4%8@%1!C'8!48+DJ:JA9,!>+!F+!&J89E698(+!&?8+&?,F+!4R8%I','!>+H+,!C'8!%(,'>%6!95(+,?,?,!C9!&+;6%0':'A'!D+81!%6(%(%&',%!J:+,+1!>J1T!!

!"#$%&'()*(+,',-.$+/$.0(1$2345$%$(2&."/"%,.(2&(1$#'&6"/"7('&16"//&4"%,.(

Q+:>J5!(+;1%(%&'!LM=:%8',!>B1&%1!@R5B,B8:B1:B!DJ6JA8+D:+8?,?!4%0'16'8(%F%,!&+I9,(+>+!I%8&%>F'-!C9!&+;6%0':'1!J86+>+!@J1!F+;+!R,0%!@?1+0+16?T!!b+;1%(%-!C9!DJ6JA8+D:+8!*+(+,!4+5%6%&',F%!@+8E+D!@+8E+D!>+>?(:+,F?16+,!&J,8+!C9,:+8?!&+I9,(+>+!I%8(%>'!8%FF%66'T!f+5?:+8?,!\B;+!Y+,>%8'=,%!+'6!J:F9A9!1J,9&9,F+!>+H?:+,!+:F+6(+0+!;+C%8:%8',!C9!>R,F%!C'8!+:4?!J:9E698(+&?,+!'5',!I%8F'T!!!

b+;1%(%!+,0+1!23""!U'&+,!+>?,?,!&J,9,F+!+:F?A?!C'8!1+8+8!':%!C9,:+8?,!&+I9,(+>+!I%8':(%&','!1+C9:!%66'T!iJ6JA8+D:+8!*+(+,!4+5%6%&',F%!@?16?16+,!6+(!#!+>!&J,8+T!!

P(%8'1+=F+,!48+DJ:JG'!95(+,?!a8+,6!$T!\H%88>!I%!YB81'>%:'!95(+,!j+:%!Q+D8+=,?,!8+HJ8:+8?!&+;6%0':'A'!6%>'6!%66'T!\H%88>=,',!8+HJ89,9,!&J,9@!CR:B(B!ER>:%)2!!!

KZ,0%:%(%>%!1J,9!J:+,!O/8TVT,+=!I%!OVTR5%:=!4'8F':%8',',!k%&'1+!V^"=F%,-!+E+A?F+1'!>R,6%(!>+!F+!C9!>R,6%(',!C'8!I+8>+&>J,9!19::+,?:(+1!&98%6'>:%!B8%6':('E!J:(+:+8?!19II%6:%!(9;6%(%:F'8)!

l!!!!!!!!!V^"W"-!2!I%_X=F%1'!,J6!F%D6%8'!&+>D+:+8?,F+,!;+8D!I%!;+8D!1J(C',+&>J,:+8?!&%@':('E6'8T!

!!!!!!!!!!!!!!!2!m^"!I%!m^2!&?8+&?>:+-!""!I%!"n!,JT:9!LM=:%8'-!k%&'1+!V^"!'&%!\B;+!Y+,>%8'=,',!,J6!F%D6%8',F%,!&+>D+:+8?!'D+F%!%F'>J8T!

   

145  

 ·                  Seçilen  harfler,  fotoğraflanmış  ya  da  dijital  olarak  görüntülenmiştir.    ·                  Harfler  kesilmiş  ve  ‘Or.K.na’  ve  ‘K.özel’  girdilerini  oluşturmak  üzere  konfigüre  edilmiştir.  ·                  ‘O.K.na’  ve  K.özel’  bileşik  imajlarından,  bir  imza  makinasında  kullanılmak  üzere  bir  şablon  (örneğin,  kılavuz,  stensil,  kalıp)  oluşturulmuştur.    ·                  Şablonun  dış  çizgisini  izlemek  üzere  bir  imza  makinası  (örneğin,  autopen)  kullanılmış,  Vesikalar  Q-­‐1  ve  Q-­‐2’deki  ‘Or.K.na’  ve  ‘K.özel’  girdileri  oluşturulmuştur.    Vesikalar  Q-­‐1  ve  Q-­‐2’deki  incelemeye  konu  olan  yazılar,  mekanik  olarak  üretilmiş  (örneğin,  autopen)  yazılarda  görülen  nitelik  ve  özellikleri  taşımaktadır.”  

 Bu  rapor  Balyoz  mahkemesine  sunuldu  ve  daha  önce  de  yazdığımız  gibi,  Balyoz  mahkemesi  bu  konuyu  araştıracak  bir  uzmanı  ‘dosyaya  somut  herhangi  bir  katkı  sağlamayacağı’  gerekçesiyle  reddetti.      Bize  Balyoz  sürecinde  en  dehşet  veren  şeylerden  biri  de,  emniyet,  yargı  ve  Cemaat  medyasına  rağmen  ortaya  çıkarılan  gerçekler,  hiçbir  şeyi  değiştirmedi.    Biz,  Baransu’nun  bavulu  savcılığa  ilk  intikal  ettiğinde  (çok  saf  bir  şekilde)  sevindiğimizi  hatırlıyoruz.  İddiaları,  nihayet  linç  ve  dezenformasyon  kampanyası  yürüten  Taraf  ve  Zaman’daki  gibi  ahlaksız  ‘gazeteciler’  yerine  bu  işin  doğrusunu  ortaya  çıkaracak  yargı  ele  alacak  diye!    Ne  kadar  da  yanılmışız!  Çete,  emniyet,  yargı  ve  Cemaat  medyası  muazzam  bir  uyum  içinde  çalıştılar;  birbirlerini  hiç  mahçup  çıkarmadılar.      3.1.5  Zaman’ın  karalama  kampanyaları      

Cemaat  kendisini  hoşgörülü,  insan  haklarına  ve  demokratik  değerlere  saygılı  bir  hareket  olarak  göstermeye  çalışıyor.  Oysa  Zaman  gazetesinin  yayın  politikası  karşımıza  çok  değişik  bir  gerçek  çıkarıyor.  

Zaman’ın  yayınlarını  izlediğimizde,  bu  gazete  için  Ergenekon-­‐Balyoz  davalarını  tenkit  etmenin,  argümanınız  ne  kadar  sağlam  olursa  olsun,  davaları  “bulandırmak,  sulandırmak,  itibarsızlaştırmak”  ve  “vesayeti,  darbeciliği  savunmak”  anlamına  geldiğini  görüyoruz.    

Örneğin,  Abdülhamit  Bilici,  Gölcük  aramasının  ardından  şunları  yazdı  (koyu  vurgu  bize  ait):3    

“Gölcük  Donanma  Komutanlığı'ndan  çıkan  9  çuval  ve  Balyoz  darbe  planını  doğrulayan  43  klasör  yeni  belge  karşısında  Harvardlı  profesör  ve  eşi,  nasıl  bir  karşı  savunma  geliştirecek  merak  ediyorum.  Çünkü  bu  belgeler,  koca  profesörün  tüm  akademik  kariyerini  bağladığı  ve  "şimdiye  kadar  elde  ettiği  en  kesin  akademik  sonuç"  dediği  tezi  yerle  bir  ediyor.  (...)  

                                                                                                               3  Abdülhamit  Bilici,  ‘Harvard,  Rodrik'e  şimdi  ne  diyecek?’  Zaman,  22  Ocak  2011.  

"#s!

Q':'0'-!M+,'=>'!>B5!1?5+86?0?!C'8!('&>J,+!&J>9,(+1:+!&9@:9>J8T!P>8?0+-!+1+F%('1!1989(:+8?-!L%(++6!4'C'!C'+6!1B:6B8B,%!F+>+:?!5+,,%F'>J8!J:&+!4%8%1-!>+5?&?,+!ER>:%!F%I+(!%F'>J8)!!

Kt'1':%+1&!C%:4%&',%!4R8%!PQM!%:@'&',',!C':%!FJA89:+F?A?!-$"'(&03"3<3.:("3)3&.$2,(:(.(,&03'3&%G1&,+1$"#+E+&'3"&.32%!)$&2!%6)$)!I%![E'(F'>%!1+F+81'!%,!&+A:+(!@+:?E(+([!F%F'A'!#(13&#$.$.()&5!2&*+,$)&'6&D"!5(2F"(&H$"I$"-&03'3&2$%0+)&'3"&,6"6.6)&)(&-3%(E(;3N!

QB:%,6!V%,%E-!M+,'!'@',!K+':%!'&:%8'>:%!1+8(+E?1!F+8C%!1J,9:+8?,?!1+8?E6?8+,!`+8I+8F=:'!,+'D!H8JD%&R8N!F%F'-#!!718%(!M9(+,:?-!M+,'=,',!&+A+!&J:+!(%&+G!4R,F%8%8%1!/8;+,!V%(+:!L%,4'5=',!1J,9E(+!>+H(+&?,?!%,4%::%(%1!'&6%F'A','!>+5F?!W1'!C9-!+:%,%,!C'8!>+:+,XT_!!

*+(+,-!f%,'!o+D+1=6+!>+>?(:+,+,!C'8!>+5?>?!1+8+:+(+!1+(H+,>+&?,?,!H+8@+&?!J:+8+1!*+(+,=+!OQ+:>J5[9,!%1J,J('!C+1+,?!J:+0+16?=!'FF'+&?=!C+E:?A?>:+!!6+E?(+>?!F+!';(+:!%6(%F'T!!

$%&'(!#)!*+(+,-!"!/0+1!23"2!

Q9!D'18',!F+;'>+,%!(90'F'-!7,I%8!P:H%8!aBI%:!'&'(:'!1'E'!ER>:%!>+5?>J8)!!

KQ9!&B8%@6%!M+(+6!Q%>[',!1B8%&%::%E(%!I%!&%8(+>%!;+8%1%6:%8'!1J,9&9,F+!(BF+;+:%0'!HJ:'6'1+:+8+!1+H?!+@+,!'1'!1'6+C?,?,!B&6!B&6%-!"hhn!I%!"hhh!>?::+8?,F+!YB81@%[>%!@%I8':(%&','-!YB81'>%!L9(;98'>%6!b%81%5!Q+,1+&?[,+!F+,?E(+,:?1!;'5(%6'!

!!!!!!!!!!!!!!!#!YJF+>=&!*+(+,-!"#!o9C+6!23""T!_!718%(!M9(+,:?-!Oa:JC+:!>+:+,:+8:+!(B0+F%:%!5+(+,?-=!*+(+,-!h!b+>?&!23""T!!

"#n!

I%8(%>%!C+E:+(+&?,?!W2333^2332X-!&?1!&?1!1J,D%8+,&!I%!H+,%::%8%!1+6?:+8+1-!8RHJ86+G:+8!>+H?:+8+1!1+(9J>9,+!6+,?6?:(+>+!@+:?E?:(+&?,?-!'6&#$)+#+:.$&2G"(E3&'!%6)E$&-$.$#&!:-6;6)6)&43*'3"&<(,3:-(&0G)-(.(&0(:.(.(23)3&.$)3-$"&'6:6%!"6.TN!!

OM+(+6=!J:+8+1!4B,F%(%!4%:(%&'!(B(1B,!F%A':-!@B,1B!M+,'!I%!d?,+8!J!6+8';6%!;%,B5!6+,?E(?>J8:+8!C':%T!!<D+1!C'8!F%6+>!6+C''T!!

M+(+6!F%('E1%,TTT!

M+,'=,',!i',+,0'+:!Y'(%&=F+!>+>?(:+,+,!C'8!(+1+:%&'!B5%8',%!*+(+,-!M+,'=>%!K>+C+,0?!F+(+6N!F'>%!+6?D6+!C9:9,F9!W;+:C91'!M+,'=,',!YB81!H+&+HJ869,9,!C'8!DJ6J1JH'&','!7(,'>%6=6%1'!&+A:+(!1+>,+1:+8?,F+,!1J:+>0+!%:F%!%F%C':'8:%8F'pXT!!

Q'5!C9,9!C:JA9(95F+!4B,F%(%!4%6'8',0%-!9&9::%8'!4%8%A'!>+5?>?!1+:F?8?I%8F':%8!Wi%6;9::+;!aB:%,=',!C+6?!+:%>;6+8?!I%!+,6'&%('6!'@%8'1:'!>+5?:+8?,?!@%I'8'H!C:J49(95F+!>+>?(:+8!>+>?(:+(+5-!aB:%,=',!C9!>+5?:+8?!aB:%,=',!S,6%8,%6!&'6%&',F%,!9@9I%8('E6'XT!aJJ4:%!R,C%::%A',F%,!1+>F+!4%@6'A'('5!;+C%8!C+E:?A?,?!C98+>+!6+E?>J895T!!

!

$%&'(!_)!*+(+,=?,!S,6%8,%6!&'6%&',F%,!9@989:+,!;+C%8-!#!b+86!23""

f+5?,?,!1+>,+A?!L';+,!`+C%8!PG+,&?T!P,0+1!PG+,&?,!>+5?&?,?,!(%6,',F%!K>+C+,0?!F+(+6N!4%@(%F'A'!'@',!C9!>+1?E6?8(+>?!*+(+,!4+5%6%&',',!%F'6R8:%8',',!>+H6?A?,?!+,:?>J895T!

Q9!+8+F+-!,%8%F%>&%!;%8!CR:B(B!6%80B(%!%F':%8%1!+16+8+,!L';+,!`+C%8!PG+,&?-!,%F%,&%!M+,'=,',!784%,%1J,^Q+:>J5!F+I+:+8?,F+!i%6;9::+;!aB:%,!0%(++6',',!J>,+F?A?!8J:!':%!':4':'!

   

148  

yazdıklarını  tamamen  atlamış.    

Son  olarak,  azınlık  kimliği  ile  ilgili  bir  şey  daha  söyleyelim.  Zaman  gazetesi  kendi  düşüncelerine  yakın  söylemlerde  bulunan  azınlıkları  bağrına  basmaktan  kaçınmıyor.  Ancak  “aykırı”  şeyler  söylediğinizde  yabancı  oluyorsunuz.    Bu  da  “bizden  ve  bizden  olmayanlar”  düşünce  şeklinin  bir  başka  yansıması.    Bizim  gibi  düşündüğünüz  sürece  “fahri  bizden”  olabiliyorsunuz.  

   3.1.6  ‘Özel  Yetkili  Dezenformasyon’    

Çetenin  sahte  delil  üretimi  Balyoz  davasıyla  sınırlı  değil;  başkaca  örnekleri  buraya  taşıyacağız.  Buna  paralel  olarak  Cemaatin  yayın  organı  Zaman’ın  dezenformasyon  kampanyası  da  Balyoz  davası  ile  sınırlı  değil.  Zaman  ÖYM’lerde  görülen  diğer  davalardaki  yalan  ve  yanıltıcı  yayınlarıyla  çetenin  kayıtsız-­‐şartsız  destekçisi  olduğunu  defalarca  ilan  etti.      

Zaman’ın  çete  mensuplarının  ayıplarını  nasıl  örtbas  etmeye  çalıştığına  dair  bir  örnek  verelim  (diğer  davalarla  ilgili  bölümde  yeri  geldikçe  başka  örnekler  de  vereceğiz.)  

Ergenekon  davası  sanıklarından  Teğmen  Mehmet  Ali  Çelebi  gözaltındayken,  Emniyet  görevlilerinin  Çelebi’nin  telefonuna  Hizbü-­‐t  Tahrir  üyesinin  rehberinin  numaralarını  yüklediği  artık  herkes  tarafından  biliniyor  Bakın  Zaman,  yine  yalan  yayınlarla  polislerin  bu  ‘ayıbını’  nasıl  örtbas  etmeye  çalıştı.    

Zaman  (koyu  vurgu  bize  ait):6    

“Çelebi,  örgüt  üyesi  Oğuz  Kazancı'ya  ait  139  numaranın  kendi  telefonunun  rehberine  polis  tarafından  yüklendiğini  öne  sürdü.  Ancak  gerçek  başka  çıktı.  İstanbul  13.  Ağır  Ceza  Mahkemesi,  Emniyet'ten  Kazancı'nın  üzerinden  çıkan  Telefon  ve  Sim  Kart  Çözüm  Tutanağı'nda  tespit  edilen  telefon  numaraları  ile  Çelebi  arasında  bir  bağlantı  olup  olmadığının  araştırılmasını  istedi.  Emniyet,  TİB'in  mahkemeye  gönderdiği  Kazancı'nın  telefonuna  ait  rehber  bilgilerinin  yer  aldığı  excel  sayfasının  üstüne  sehven  Çelebi'nin  isminin  yazıldığını  fark  etti.”  

Dikkatinizi  çekelim,  Zaman  excel  sayfasına  yanlışlıkla  Çelebi’nin  isminin  yazıldığını  söylüyor.  Bu,  alenen  bir  yalan.    Bu  haberi  takip  eden  günlerde,    gazetenin  genel  yayın  müdürü  Ekrem  Dumanlı  bu  yalanı  katlayarak  devam  ettirdi.  Yazısının  ‘Hizbuttahrir  komedisi’  alt  başlıklı  bölümünde  şöyle  yazdı  (koyu  vurgu  bize  ait):7  

 “Güya  Ergenekon’dan  tutuklu  Teğmen  Mehmet  Ali  Çelebi’nin  cep  telefonuna  dışarıdan  yüklemeler  yapılmış  ve  polis,  Çelebi’ye  komplo  kurmuş.  İddia  doğru  çıksaydı  gerçekten  yeri  yerinden  oynatmak  gerekiyordu.  Ne  var  ki  işin  aslı  kısa  sürede  anlaşıldı.  Yükleme  falan  yok.  Her  zanlı  için  ayrı  tutanak  yazılırken  

                                                                                                               6  Zaman,  27  Ocak  2011.  7  Zaman,  Ekrem  Dumanlı,  ‘Reformdan  kaçış  yok,’  31  Ocak  2011.  

"#h!

'6):$"-$)&'3"3&#(;.()3)&:32#(23)(&(,:()3%!"T!>:$%+&(.)3%(#&5$",&(-3%!"&I(&-G1(:#3%!"=&/,:+8!FB5%:6(%&%!I%!FB5%:6(%>%!F+'8!696+,+1!696(+&+!;'@!1'(&%,',!;+C%8'!J:(+>+0+1TN

!

$%&'(!s)!718%(!M9(+,:?-!*+(+,-!g"!/0+1!23""T!

M9(+,:?-!'FF'+!FJA89>&+!>%8'!>%8',F%,!J>,+6(+1!4%8%1'8!F'>J8!I%!;+1:?T!f%8'!>%8',F%,!J>,+6(+1!4%8%1'>J8!@B,1B!M9(+,:?=,?,!>+5F?1:+8?,?,!+1&',%-!e%:%C'=,',!6%:%DJ,9,+!>B1:%(%!>+H?:F?A?!'FF'+&?!FJA89T!MJA89!J:F9A9,9!F+!&+F%0%!+I91+6:+8?,!F%F'A',F%,!F%A':-!(+;1%(%,',!+6+F?A?!C':'81'E',',!8+HJ89,F+,!C':'>J895T!$+HJ8F+!e%:%C'=,',!0%H!6%:%DJ,9,9,!%18+,!DJ6JA8+D:+8?!F+!I+8T!Q9!DJ6JA8+D:+8F+!1+>?6:+8?,!0%H!6%:%DJ,9,+!>B1:%,('E!J:F9A9!+@?1@+!4R8B:B>J8T!

$%&'(!n)!Y%A(%,!e%:%C'=>%!+'6!0%H!6%:%DJ,9,9,!%18+,!4R8B,6B:%8'!W"_T"2T23"3!6+8';:'!Q':'81'E'!$+HJ89X!

M9(+,:?=,?,!E9!&R>:%F'A'!F%!1%&',:'1:%!FJA89!F%A':)!

   

150  

“Olayı  emniyet  fark  ediyor  ve  düzeltiyor.  Onlar  düzeltmese  ve  düzeltmeye  dair  tutanak  tutmasa  hiç  kimsenin  haberi  olmayacak.”  

Emniyet  bu  konudaki  raporunu  ancak  mahkemeden  talep  geldikten  sonra  hazırlıyor.  Mahkeme  Çelebi’yi  telefonunda  görünen  rehber  kayıtları  üzerine  sorguluyor.  Çelebi’nin  bu  kayıtların  kendine  ait  olmadığını  söylemesinden  sonra  da  mahkeme  29  Kasım  2010  tarihli  bir  yazıyla  Emniyet’ten  açıklama  istiyor.  Emniyet’in  yanlışlık  yapıldığını  kabul  ettiği  tutanağı  ancak  bunun  üzerine  yazılıyor.    

Özetle,  Dumanlı  iki  konuda  doğruyu  söylemiyor.  Dumanlı’nın  yazdığının  aksine,  Çelebi’nin  telefonuna  bir  Hizbü-­‐t  Tahrir  üyesinin  rehber  kayıtlarının  yüklendiği  mahkemenin  atadığı  bilirkişi  raporuyla  belgelenmiş  durumda.  İkincisi,  gene  Dumanlı’nın  iddiasının  aksine,  Emniyet  yanlışını  kendisi  ortaya  çıkarmıyor,  ancak  mahkeme  tarafından  bu  konuda  sorgulandıktan  sonra  (o  da  sadece  kısmen)  kabul  ediyor.  

Zaman  gazetesi  herhangi  bir  gazete  değil.  Gülen  cemaatine  yakın  bir  ismin  bize  söylediği  gibi,  cemaatin  “amiral  gemisi.”  Ekrem  Dumanlı  da  herhangi  bir  gazeteci  değil,  bu  gazetenin  genel  yayın  müdürü.  

3.2    Hanefi  Avcı    Hanefi  Avcı’nın  insanı  dehşetler  içinde  bırakan  kitabı,  Balyoz  belgelerinde  karşılaştığımız  bariz  sahtecilik  emareleri  ve  bu  emarelere  rağmen  devam  ettirilen  karalama  kampanyası  ile  tutuklamaya  varan  hukuki  sürecin  arkasındaki  grubun  ismini  koyuyor:  Cemaat.    Daha  önce  de  belirttiğimiz  gibi,  biz  baştan  beri  cemaat  ile  ilgili  iddialara  ve  suçlamalara  çok  şüpheyle  yaklaşmıştık.  Bu  işlerin  gerisinde  cemaat  yatıyor  diyenlere  hep  aynı  soruları  yöneltiyorduk:  Peki  bunu  nereden  biliyorsunuz?  Elinizde  ne  kanıtlar  var?    Aldığımız  cevaplar  çoğunlukla  spekülatif  kaldığı  ve  belgelere  dayanmadığı  için  yazılarımızda  Cemaate  yüklenmekten  kaçınmıştık.  Ama  zamanla  Cemaatin  sorumluluğuna  dair  kanılarımız  kuvvetlenmeğe  başladı.  Birbirleriyle  ilişkisiz  ve  çok  değişik  çevrelerden  gelen  insanlardan  (hükümete  yakın  kişiler,  Türk  emniyet  teşkilatının  içinde  bulunmuş  polisler,  ABD’de  Türkiye’yi  yakından  tanıyanlar,  ve  bir  zamanlar  cemaatin  içinde  bulunmuş  şahıslar)  hep  aynı  hikayeleri  duyduk.  Tüm  bu  kaynaklar  Emniyet  ve  yargı  içerisindeki  cemaat  örgütlenmesinin  kendilerine  muhalif  gördükleri  kişiler  aleyhine  bilgi  toplama,  sahte  belge  ve  delil  üretme,  ve  dezenformasyon  faaliyetleri  içerisinde  olduklarını  anlatıyordu.    Hanefi  Avcı’nın  Cemaatle  ilgili  yazdıklarını  dikkatle  okumamızı  gerektiren  çok  sebep  var.  Bunlardan  belki  en  önemlisi  Avcı’nın  dünya  görüşünün  Ergenekon  ve  Balyoz  davalarında  yargılananlardan  çok  Cemaat  ile  uyuşması.  Susurluk’ta  derin  devletin  üstüne  gitmiş,  28  Şubat’a  karşı  çıkıp  ayağının  altı  kaydırılmaya  çalışılmış,  Cemaate  yakınlığı  ve  dürüstlüğüyle  tanınan  bir  istihbaratçının  iddialarını  sadece  kariyerist  bir  çırpınma  olarak  görmek  kendini  ve  başkalarını  aldatmaktır.    Avcı,  kitabında  Balyoz  konusunda  fazla  bir  şey  yazmıyor.  Çetin  Doğan’a  fazla  bir  sempati  beslemediği  de  belli.  (Çetin  Doğan’ın  ismi  geçen  tek  yerde  onun  siyasete  müdahaleci  fikirleri  olabileceğini  ima  ediyor).  Ama  Balyoz  davasını  çözdüğü  kesin.  Bu  davada,  gerçek  ve  

   

151  

üretilmiş  belgelerin  birlikte  paketlenip,  olağan  bir  Ordu  plan  seminerinin  bir  darbe  planlaması  şeklinde  sunulduğunu  yazıyor.  Dolayısıyla  Balyoz  davasını  adalet  ve  hukuk  sınırları  dışında  yürütülen  bir  hesaplaşma  olarak  görüyor.    Avcı’nın  diğer  davalarla  ilgili  yazdıkları  bize  çok  tanıdık  geliyor  çünkü  yöntemler  hep  aynı  ve  Balyoz’da  gözlemlediğimiz  usullerle  birebir  paralellik  taşıyor.  Hedef  seçilen  kişiler  aleyhine  yasa  dışı  toplanan  bilgiler,  bu  bilgilerin  medyaya  servis  edilmesi,  kimliği  belirsiz  fakat  inanılmaz  derecede  detaylı  bilgilere  sahip  gizli  tanık  ya  da  kaynaklar,  gerektiğinde  üretilen  sahte  belgeler  ve  deliller,  savcı  ve  emniyet  mensuplarının  teamüllerle  bağdaşmayan  davranışları,  gerçekten  işlenebilmiş  suçlar  yerine  uydurulmuş  ya  da  abartılmış  iddialar  üzerine  gidilmesi,  giderek  cemaat  kontrolüne  geçen  mahkemeler  —  kısaca  Avcı’nın  deyimiyle  cinnet  geçiren  bir  adalet  sistemi.  Hanefi  Avcı’nın  kitabında  vurguladığı  bu  temel  öğelerin  hepsi  Balyoz’da  da  var.    Hanefi  Avcı  “kral  çıplak”  diyor.      Biz  Hanefi  Avcı’yı  şahsen  tanımıyoruz.  Kitabı  çıktıktan  sonra  bir  iki  kere  mesajlaştık,  onun  dışında  kendisi  hakkında  bildiklerimiz  kitabında  yazılanları  ve  gazetelerde  okuduklarımızı  geçmiyor.    Ancak  Balyoz  ve  diğer  benzer  davalarda  yaptığımız  saptamalar,  Avcı’nın  kitabında  başka  olaylarla  ilgili  anlattıkları  ile  örtüştüğü  için  kendisine  ve  yazdıklarına  çok  önem  verdik.  Özellikle  cemaatle  ilişkili  emniyet  personeli  ve  savcıların  giriştikleri  hukuk  dışı  faaliyetler  ile  ilgili  yazdıklarının  Türkiye’de  bunlarla  yüzleşildiği  yeni  bir  dönem  açacağı  ümidini  taşıdık.    Hanefi  Avcı’nın  kitabında  aktardığı  bir    belge  yine  Emniyet  içindeki  bir  grup  ile  cemaat  arasındaki  ilişki    konusunda  oldukça  aydınlatıcı.    

Bu  belgede  cemaat  mensubu  Emniyet  mensupları  “yöneticileri”  hakkında  bazı  şikayetlerde  bulunuyorlar.  Bu  şikayetlerden  en  önemlisi,  Ömer  Bey  adında  bu  yöneticinin  (ve  görevlendirdiği  şahısların)  özensiz  davranarak  Cemaatin  faaliyetlerini  “deşifre”  etmesi.8    Belge,  Emniyet’in  cemaat  mensupları  arasında  organize  ve  hiyerarşik  bir  yapı  olduğunu  açıkça  gösteriyor.  (Ayrıca,  belgede  Fethullah  Gülen’e  dava  açan  DGM  savcısı  Nuh  Mete  Yüksel’in  seks  kasetinin  arkasında  da  Cemaatin  olduğu  açığa  çıkıyor.)  Belgenin  orijinalini  görebilmiş  değiliz.  Ama  bir  basın  toplantısı  yapmaya  hazırlanan  Hanefi  Avcı’nın  apar  topar  ve  (solcu  militan  bir  gruba  yardım  etmek  gibi)  mantık  dışı  suçlamalarla  hapse  atıldığını  biliyoruz.  

Avcı’nın  kitabı  yüzünden  maruz  kaldığı  muamele,  iddialarını  –  ve  bizim  burada  öne  sürdüğümüz  savları  –  doğrular  nitelikte.  Özel  yetkili  mahkemeler,  üretilmiş  kanıtlar  ve  itibarsızlaştırma  kampanyaları  ile  hedef  aldıkları  kişilerin  üzerine  gidiyor,  cemaat  ve  AKP  yanlısı  medya  da  bu  süreci  körüklüyor.  İşler  o  noktaya  vardı  ki,  Balyoz  davasını  destekleyen  kimi  aydınlar  bile  bu  işten  kötü  kokular  geliyor  demeye  başladılar.    Belki  de  en  güzel  örnek,  Avcı’nın  bürosunda  bir  çantadan  çıktığı  iddia  edilen  Mehmet  Ali  Birand,  Fatih  Altaylı  ve  başkalarına  ait  gizli  ses  kayıtları.  Avcı  kendisinde  böyle  kayıtların                                                                                                                  8  Avcı  2010,  s.  557-­‐563.  

   

152  

bulunduğunu  açık  bir  dille  yalanladı.  Bu  iddiaya  Zaman,  Star  ve  belki  Taraf  gazetesi  yazarları  dışında  kimse  inanmadı.    Demek  ki  birileri  Avcı’yı  zan  altında  bırakmak  ve  özellikle  medya  mensupları  önünde  şüpheli  kılmak  için  kanıt  üretiyor.  Başvurdukları  yöntemlerde  benzerlikler  göz  önünde  bulundurulduğunda  bu  birilerinin  Balyoz  ve  Ergenekon  davalarında  düzmece  belge  ve  delil  düzenleyenlerle  aynı  kişiler  olduğunu  kestirmek  için  kahin  olmak  gerekmiyor.    Hanefi  Avcı’ya  düzenlenen  tuzak,  en  azından  bu  tuzağı  düzenleyenlerin  kanıt  yerleştirme  suçunu  işleme  ve  hukuk  sistemini  kullanarak  istedikleri  insanları  tutsak  edebilme  kapasiteleri  hakkında  bir  uyarı  niteliği  taşıyor.    Biz  Ergenekon  davalarına  Balyoz’da  karşımıza  çıkan  sahtecilikten  sonra  eğilmeye  başladık.  Bu  diğer  davalarda  da  benzer  olayları  görmek  (her  ne  kadar  bizi  şaşırtmadıysa)  daha  da  fazla  dehşete  düşürdü.    Hanefi  Avcı’nın  başına  gelenlerin,  bu  olaylar  dizisinde  “kötü  bir  koku”  sezinleyenlerin,  Türkiye’nin  yakın  geçmişindeki  kimi  davalara  daha  şüpheci  yaklaşmaları  ve  bu  davalarda  olanları  daha  dikkatlice  izlemeleri  için  bir  vesile  olacağını  umuyorduk.  Bu  sadece  kısmen  ve  oldukça  yavaş  gerçekleşti.      Şimdi,  daha  yakından  bakma  fırsatı  bulduğumuz  bir  kaç  başka  davadan  bahsedelim.        3.3  Diğer  davalar      İnceleme  fırsatı  bulduğumuz  diğer  davalar,  Balyoz  davasındaki  motifleri  taşıyor  ve  her  bir  dava,  ayrı  bir  kitap  konusu  olacak  nitelikte.  Biz  burada  bu  davalarla  ilgili  olarak,  bahsettiğimiz  çetenin  emniyet,  savcılar  ve  Cemaat  ile  ilişkisini  ortaya  koyan  kimi  olgularını    sıralamakla  yetineceğiz.        3.3.1  Dokunan  nasıl  yanıyor?  Zeki  Üçok’un  hikayesi      

Oda  TV  soruşturması  kapsamında  3  Mart  2013’de  gözaltına  alınan  gazeteci  Ahmet  Şık,  emniyet  aracına  binerken,  cemaati  kastederek  “dokunan  yanar,  arkadaşlar  ”  dedi.    Şık’ın  Cemaatçilerin  emniyet  içindeki  kadrolaşmasını  konu  alan  ‘000  Kitap’  isimli  kitabının  alt  başlığı  olarak  da  kullandığı  bu  ifadesi,  yaygın  olarak  kullanılmaya  başlandı.    

Kayseri’de  bir  hava  üssünde  olanlar  ve  Cemaate  ‘dokunduğu  için’  sonrasında  hakim  albay  Zeki  Üçok’un  başına  gelenler  kamuoyunca  görece  az  biliniyor.  Cemaat  ağabeylerinin  isteği  üzerine  2.  Hava  İkmal  Merkez  Komutanlığında  askeri  bilgisayar  sistemine  belge  yerleştiren  astsubayların  soruşturmasını  yürüten  Zeki  Üçok’un  başına  gelmeyen  kalmıyor.  Üçok,  25  Eylül  2009’dan  beri  çeşitli  soruşturma  ve  davalar  nedeniyle  tutuklu.  

Bu  bölümde  aktaracağımız  olaylar  zincirinin  iki  önemli  boyutu  var.  Birincisi,  olanlar  cemaatle  ilişkili  kişilerin  giriştiği  kirli  işleri  şüpheye  yer  bırakmayacak  şekilde  belgeliyor.  

   

153  

İkincisi,    olanlar  çete-­‐yargı-­‐cemaat  medyası  arasındaki  tamamlayıcı  ilişkilerin  neredeyse  bir  mikro-­‐kozmosu.  Kimi  cemaat  mensuplarının  nasıl  delil  üretip  yerleştirdiğini,  savcı  ve  hakimlerin  hukuku  ayak  altına  alan  tutumlarını,  adli  tip  gibi  kurumların  nasıl  bilimle  bağdaşmayan  raporlar  hazırladığını,  ve  cemaat  medyasının  nasıl  dezenformasyon  ürettiğini  başlı  başına  sergiliyor.    

Zeki  Üçok  kimdir?    Zeki  Üçok,  Hava  Kuvvetleri’ne  mensup,  elektronik  mühendisliği  ve  hukuk  alanlarında  lisans  diplomasına  ve  hukuk  yüksek  lisans  ile  doktorasına  sahip  hakim  bir  Albay.      4  Mart  2009’da  Astsubaylar  Ali  Balta,  Orhan  Güleç,  İsmail  Dağ  Askeri  Bilişim  Sistemlerine  suç  unsuru  içeren  Word  belgeleri  soktukları  iddiasıyla  Kayseri’de  gözaltına  alındı.  Soruşturmayı  dönemin  Hava  Kuvvetleri  Askeri  Savcısı  Zeki  Üçok  yürüttü.        ‘Kötülerin  başına  taş  atılacak,  orduda  temizlik  yapılacak’    Astsubay  Ali  Balta  4  Mart’ta  verdiği  ilk  ifadesinde  suçlamayı  reddetti,  ancak  7  Mart  2009’deki  ifadesinde  (saat  09:30)  belgeleri  bilgisayara  yüklediğini  itiraf  etti  ve  bütün  detaylarıyla  bunu  neden  ve  nasıl  yaptığını  anlattı.    Şöyle  ki,  Ali  Balta’nın  öğrencilik  yıllarında  Denizli  Işık  evlerinden  tanıdığı  ağabeylerinden  biri,  Balta’ya  Kayseri’ye  gittiği  zaman  Işık  Evlerinden  kendisiyle  temasa  geçeceklerini  söylüyor.  Ali  Balta  ile  Kayseri’de  temasa  geçen  Tarık  isimli  kişi,  Ali  Balta,  Orhan  Güleç  ve  İsmail  Dağ’ın  aynı  evde  oturmalarını  telkin  ediyor  ve    evin  ağabeyi  oluyor.  Tarık  ağabey,  Ali  Balta  ve  diğerlerini  Işık  Evleri  yapılanmasında  kendisinden  daha  yüksek  bir  konumda  bulunan  Yusuf  isimli  kişiyle  tanıştırıyor.  Yusuf,  daha  sonra  Ali  Balta  ve  diğerleri  ile  değişen  ev  ağabeylerini  (sırasıyla  Ersin  ve  Yıldırım  isimli  kişiler)  tanıştırıyor.  Yusuf    isimli  kişi  28  Şubat  2009’da  eve  geliyor  ve  Ali  Balta’ya  bir  flaş  bellek  veriyor.  Kendisinden  bu  bellek  içindeki  Word  dosyasının  DYS’e  (Dosya  Yönetim  Sistemine)  girerek  ara  numarası  almasını  ve  belgeyi  sistemden  herhangi  bir  adrese  göndermesini  istiyor.  Yusuf’a  göre  bu  şekilde  kötülerin  başına  taş  atılacak,  orduda  temizlik  yapılacakmış.      Ali  Balta  ifadesinden  okuyalım:      

“28.02.2008  tarihinde  Yusuf  isimli  şahıs  evimize  geldi,  ve  bana  DYS  sistemine  gönderdiğim  İç  Hizmet  Kanunu  ve  Yönetmeliği  konulu  02.03.2009  tarihli  yazının  çıktısını  gösterdi.  Ve  bu  yazının  aynisinin  flash  bellekte  kayıtlı  olduğunu  ve  bu  yazının  DYS  sistemine  girilerek  ara  numarası  alınmasını  ve  bunun  herhangi  bir  adrese  sistemden  gönderilmesi  gerektiğini,  bunu  yapıp  yapamayacağımı  sordu.  (...)  Ben  de  yapabileceğimi,  belleğin  içerisindeki  yazıyı  DSY  sisteminden  numara  alarak  gönderebileceğimi  söyledim.  “    

 Daha  sonra  Ali  Balta  sahte  belgeyi  sisteme  nasıl  soktuğunu  (kimin  şifresini  kullanmış,  belgeyi  nasıl  yüklemiş,  evrakı  hangi  başkanlığa  göndermiş,  işlemden  sonra  nasıl  ‘log  off’  etmiş,  öncesinde  ve  sonrasında  ne  yapmış)  tüm  detaylarıyla  birlikte  anlatıyor.  Sonrasında  Ali  Balta,  flaş  belleği  geri  verdiği  Cemaat  ağabeyinden  bir  ‘aferin’  alıyor.      

   

154  

“Eve  gittim  ve  daha  önce  konuştuğumuz  gibi  TED  Kolejinin  önünde  Ford  Escort  marka  koyu  mavi  son  plakasının  son  iki  rakamını  hatırlayamadığım  38  ST  3..  aracında  buluştuk  (...)  Bana  vermiş  olduğu  flash  belleği  kendisine  verdim.  Bana  aferin  büyük  iş  başardığımı  söyledi.  Sonra  oradan  ayrıldım.  Bildiğiniz  gibi  Çarşamba  olay  ortaya  çıktı”  

 Normal  bir  hukuk  devletinde  ne  olmasını  beklersiniz?  Ali  Balta’nın  ismini  ve  telefon  numarasını  verdiği  cemaat  ağabeylerinin  soruşturulmasını,  bu  kişilerin  sahte  belgecilik  sucu  ile  yargılanmasını?      Onun  yerine  daha  soruşturmayı  tamamlayamadan    Zeki  Üçok  tutuklanıyor!    Birden  Üçok’un  para  karşılığı  askere  elverişsizlik  raporu  düzenleyen  3  kişilik  bir  çetenin  yöneticisi  olduğu  iddiası  ortaya  atıldı.  İronik  bir  şekilde  Üçok,  aralarında  DTP  genel  başkanı  Nurettin  Demirtaş’ın  da  bulunduğu  300  civarında  kişiyi  kapsayan  Cumhuriyet  tarihinin  en  büyük  sahte  askerliğe  elverişsizlik  raporu  (yani  sahte  çürük  raporu)  çetesi  soruşturmasını  yürüten  kişi.    Bu  arada  Ali  Balta’nın  ifadesini  baskı  altında  verdiği  konusu  gündeme  geldi.  Ancak,  Ali  Balta’nın  fiziki  işkence  gördüğüne  dair  bir  kanıt  olmadığı  için  (ve  böyle  bir  kanıt  yaratamayacakları  için)  oldukça  yaratıcı  bir  senaryo  geliştirildi:  meğer  Ali  Balta  hipnoz  edilmiş,  ifadesini  hipnoz  altında  vermiş!    Ali  Balta,  ifadesi  alındığı  sırada  avukatlarına  böyle  bir  şikayette  bulunmadığı  gibi,  gözaltında  bulunduğu  sırada  geçirildiği  doktor  kontrollerinde  bu  yönde  en  ufak  bir  bulgu  yok.    Ali  Balta’ya  hipnoz  tekniğini  uyguladığı  iddia  edilen  kişinin  (Gürol  Doğan’ın),  Ali  Balta  itirafta  bulunurken  henüz  İzmir’den  Kayseri  uçağına  binmemiş  olması  da  küçük  bir  detay  olarak  soruşturma  dosyası  sayfaları  arasında  kaldı.    Böylelikle  Zeki  Üçok’a  bir  dava  daha  açıldı.  Üçok,  bu  dava  kapsamında  soruşturma  sırasında  görev  alan  insanların  nasıl  yalan  ifade  verdiğini  belgeleri  ile  ortaya  koydu    Bitmedi.  Zeki  Üçok  hakkında  (çeşitli  isimsiz  ihbarlar  nedeniyle)  Milli  Savunma  Bakanı  tarafından  37  soruşturma  açıldı    Hala  bitmedi.  Zeki  Üçok  son  olarak,  Hükümeti  cebren  ıskat  veya  vazife  görmekten  men  etmeye  teşebbüs”  ettiği  iddiasıyla  İkinci  Balyoz  iddianamesine  de  dahil  edildi.  Bunun  için  gösterilen  tek  delil  ise  Eskişehir’den  “çıkan”  flaş  bellek  içindeki  bir  Word  dokümanı.      Medyaya  servis  edilen  ‘bilgilerle’  linç  kampanyası  da  cabası.  Üçok’un  ifadesiyle:    

“Telefonlarım  dinlenip  kayıt  edilerek  hava  kuvvetleri  komutanına  gönderilmeye  başlandı.  E-­‐posta  adresime  girilerek  resimlerim  özel  yazışmalarım  deşifre  edildi.  Gizli  olan  mal  beyanım,  gizli  gizlilik  dereceli  ABD’ye  görevlendirme  emrim,  MSB  tarafından  verilen  kişiye  özel  gizlilik  dereceli  kınama  cezaları  bana  tebliğ  edilmeden  belli  gazetelerde  yayınlandı.  Kayseride  kaldığım  otelde  yediklerim  içtiklerim  otel  faturam,  ABD’de  alışveriş  yaptığım  yemek  yediğim  restoranlar,  aldığım  gömleklerin  markalarına  kadar  aynı  gazetelerde  yer  aldı.  Hatta  Genelkurmay  Başkanına  yazdığım  mektup  bile  yayınlandı.  Askeri  Savcılığın  penceresinden  çuvalların  içerisinde  5  milyon  dolar  rüşvet  aldığım,  falanca  Yargıtay  Daire  Başkanına  600  bin,  

   

155  

falanca  Danıştay  Daire  Başkanına  500  bin  dolar  rüşvet  verdiğim,  Çankaya  Belediyesini  borçlandırarak  gayrımenkullerini  icra  yolu  ile  sattırdığım  ve  icra  satışlarına  kimseleri  sokmayarak  mallarını  kapattığım,  (bilindiği  üzere  belediye  malları  kamu  malı  olup  hacz  edilemez)    Rusyadan  kadın  getirerek  pazarladığım,    AİDS  olduğum,    kredi  kartım  ile  ödediğim  otel  ücretlerini  hava  kuvvetlerine  iş  yapan  mütahitlere  ödettiğim,    Genelkurmay  Başkanı  İlker  Başbuğ  tarafından  Karargah  Evleri  soruşturmasını  kapatmam  için  rüşvet  olarak  ABD’ye  gönderildiğim,    Amerika  ya  kendi  paramla  eşimi  ve  karımı  götürdüğüm  halde  devletin  parası  ile  götürdüğüm  gibi  asılsız  ve  aşağılık  iddialar  ile  dolu  binlerce  haber  yapıldı  ve  tam  olarak  32.000  eposta  gönderildi.”  

 Zeki  Üçok  üç  astsubaya  hipnozla  işkence  yapmak  suçundan  7  yıl  6  ay,9  Balyoz  davasında  16  yıl,10  sahte  çürük  raporu  davasında  9  yıl  7  ay11  hapis  cezası  aldı.      Hipnoz  ve  Balyoz  davası  ile  ilgili  kararlar  Yargıtay  tarafından  onandı  bile.          Peki  Ali  Balta’ya  ne  oldu?      Cemaat  ağabeyinin  kendisine  verdiği  dijital  belgeyi  askeri  bilgisayara  soktuğunu  7  Mart  2009’da  itiraf  eden  Balta,  hakkındaki  dava  devam  ederken  rapor  alarak  Şubat  2010  sonunda  Manisa  Ruh  ve  Sinir  Hastalıkları  Hastanesi'ne  yattı.12  Yani  sözde  hipnoz  yapıldıktan  tam  bir  sene  sonra.      Adli  Tıp  ihtisas  kurulunca  16  Nisan  2010’da  muayene  edilen  (evet,  sözde  hipnozdan  tam  bir  yıl  sonra  muayene  edilen)  Balta  için  hazırlanan  ve  oy  çokluğu  ile  kabul  edilen  (Başkan  ve  iki  üye  muhalif  kalıyor)  raporun  sonuç  kısmı  şöyle:13      

 Resim  8:  30  Nisan  2010  tarihli  Adli  Tip  raporu,  sonuç  bölümü  

 Astsubayların  sorgulandıkları  günlerde  alınmış  tüm  doktor  raporları  böyle  bir  iddiayı  yalanlarken,  Adli  Tıp  “mahkeme  hipnoz  var  derse  biz  karşı  çıkmayız”  mealinde  komik  bir  rapor  veriyor  ve  bu  raporla  Üçok  suçlu  bulundu.  Olay,  Cemaatin,  Cemaat  medyasının,  yargının  ve  (bu  davada  Adli  Tıp’ın)  “bilirkişilerinin”  işbirliğini    belgeleyen  örnek  bir  vaka  teşkil  ediyor.    Zaman  7  Ekim  2011’de    ‘Hipnoz  ve  işkence  uygulanan  Astsubay  Ali  Balta,  beraat  etti’  başlıklı  haberi  şöyle  bitiyor:                                                                                                                  9  Nisan  2012.  10  Eylül  2012.  11  Nisan  2013.  12  Zaman,  1  Mart  2010,  ‘Astsubay  Ali  Balta,  Manisa  Ruh  ve  Sinir  Hastalıkları  Hastanesi'ne  yatırıldı’  13  Adli  Tip  Kurumu  Başkanlığı,  2.  İhtisas  Kurulu,  30  Nisan  2010  tarihli  raporu,  A.T.  No:  B.03.1.ATK.0.06.00.02-­‐101.01.02-­‐2010/20722-­‐1883,  Karar  no.2429  C.  

   

156  

 “Bu  süreçte  kendisine  hipnoz  yapılıp  işkence  uygulanan  astsubay  Ali  Balta,  Manisa  Ruh  ve  Sinir  Hastalıkları  Hastanesi'ne  yatırılmıştı.”  

 Merak  edenler  için  son  bir  not  düşelim;  Ali  Balta  ile  ilgili  Zaman  gazetesinde  çıkan  haberleri  taradığınızda  Ali  Balta’ya  ‘Kayseri'de  görev  yaptığı  sırada  'resmi  belgede  sahtecilik  yaptığı  ileri  sürülen  Astsubay’  olarak    hitap  edildiğini,  ve  haberlerin  tek  bir  tanesinde  bile  davanın  esasında  bulunan  Cemaat  ilişkisinin  kesinlike  yer  almadığını  göreceksiniz.14      3.3.2    51  no.lu  DVD    Ergenekon  davasının  ana  delillerinden  olan  51  no.lu  DVD’nin  içinde  üst  düzey  yargı  mensupları,  siyasetçiler  ve  birçok  gazeteci  fişlenmiş.  Söz  konusu  DVD’de  Başbakan  dahil  bazı  bakanlar  ve  bürokratlar  hakkında  özel  ve  kişisel  bilgiler,  bazı  hakim  ve  savcıların  mahrem  ilişkilerini  gösteren  fotoğraf  ve  kamera  kayıtları  bulunuyor.  Yani  neresinden  bakılırsa  buram  buram  çetecilik,  şantaj  ve  suç  kokan  bir  DVD.    51  no.lu  DVD,  iddiaya  göre  Ergenekon  soruşturması  kapsamında  tutuklanan  eski  özel  harekatçı  Mustafa  Levent  Göktaş’ın  iş  yerinde  “bulundu.”      Bir  buçuk  yıl  sonra  ortaya  çıkıyor  ki,  aslında  bu  DVD  Göktaş’ta  bulunmuş  olamaz.  Çünkü  Göktaş’ın  iş  yerinin  arama  yapıldığı  tarihten  bir  hafta  evvel  bu  DVD’nin  bir  kopyasının  Emniyet  tarafından  oluşturulduğu,  hem  de  TÜBİTAK’ın  bir  bilirkişi  raporuyla  saptanıyor.    Kısacası,  zaten  Emniyet’te  olan  fişleme  belgeleri,  özel  ve  kişisel  belgeler  ve  mahrem  ilişkileri  gösteren  kayıtlar  Göktaş’ta  bulunmuş  gibi  gösteriliyor.    Şimdi  olayın  kronolojisini  daha  yakından  inceleyelim:    7  Ocak  2009:  Mustafa  Levent  Göktaş’ın  iş  yerinde  arama  yapılıyor.  Arama  sırasında  63  CD  ve  DVD’ye  el  konuluyor,  ancak  şüpheliye  verilmek  üzere  bunların  imajı  alınmıyor.    El  konulan  CD  ve  DVD’lerden  51  no.  ile  sıralanan  DVD’nin  yüksek  yargı  mensuplarına  ve  subaylara  ait  şantaj  amaçlı  görüntüler  dahil  olmak  üzere  suç  unsurları  barındırdığı  saptanıyor.  Diğer  CD  ve  DVD’lerde  suç  unsuru  olmadığı  için  bu  DVD  kritik  bir  önem  taşıyor.    18  Eylül  2009:  Duruşma  sırasında  Göktaş  söz  konusu  DVD’den  haberi  olmadığını  söylüyor  ve  bu  DVD  üzerinde  parmak  izi  araştırması  yapılmasını  talep  ediyor.  Mahkeme  talebi  yerinde  buluyor.    10  Kasım  2009:  İddianame  hazırlanana  kadar  poliste  kalan,  dava  açıldıktan  sonra  adli  emanete  teslim  edilen  bu  DVD’yi  Silivri  İlçe  Emniyet  Müdürlüğü  Olay  Yeri  İnceleme  Grup  Amirliği  ekibi  inceliyor.  Hazırladıkları  raporda  DVD  üzerinde  çatlak  olduğu,  tozlama  yöntemi  ile  yapılacak  parmak  izi  araştırmasının  DVD’ye  zarar  verebileceği  belirtiliyor.  Ancak  DVD’nin  dış  kısmında  tozlama  yöntemi  kullanılarak  yaptıkları  parmak  izi  araştırmasında  herhangi  bir  iz  bulunamıyor.  Çatlak  yüzünden  DVD  açılamıyor.    

                                                                                                               14  Zaman,  22  Şubat  2010,  1  Mart  2010,  2  Eylül  2010,  10  Aralık  2010,  24  Ocak  2011,  vb.  

   

157  

13  Kasım  2009:  Mahkeme,  İstanbul  Terörle  Mücadele  Şube  Müdürlüğüne  bu  orijinal  51  nolu    DVD’  nin  kopyası  var  mı  diye  soruyor.    11  Aralık  2009:  İstanbul  Terörle  Mücadele  Şube  Müdürlüğü,  Göktaş’a  ait  büroda  yapılan  aramada  elde  ettiğini  iddia  ettiği  51  no.lu  DVD’nin  bir  kopyasını  mahkemeye  gönderiyor.    16  Nisan  2010:  TÜBİTAK’ın  51  Numaralı  DVD’nin  Emniyet  tarafından  yollanan  kopyası  üzerine  yaptığı  bilirkişi  raporu  tamamlanıyor.    20  Mayıs  2010:  TÜBİTAK’ın  bilirkişi  raporu  Mahkemeye  ulaşıyor.  Bu  rapora  göre  51  no.lu  DVD’nin  Emniyet’ten  yollanan  kopyası  ‘31  Aralık  2008  tarihinde  saat  17.40’da’  oluşturulmuş.    Yani,  Emniyet’te  bulunan  DVD  kopyası,  “orijinal”  DVD’nin  Göktaş’ın  ofisinde  sözde  el  konulduğu  tarihten  (yani  7  Ocak  2009’den)  bir  hafta  önce  oluşturulmuş.    “Başbakan  dahil  bazı  bakanlar  ve  bürokratlar  hakkında  da  özel  ve  kişisel  bilgilerin,  bazı  hakim  ve  savcıların  mahrem  ilişkilerini  gösteren  fotoğraf  ve  kamera  kayıtlarının  bulunduğu  bir  DVD’nin  Emniyet’te  ne  işi  var  diye  sorarsanız…    Şimdi  gelelim,  Cemaatin  gazetesi  Zaman’a.  Zaman’ın  aşağıda  aktaracağımız  ‘Savcılığın  tedbiri  51  No'lu  DVD'yi  kurtardı’  başlıklı  haberi,    Cemaatin  sahtekarlar  çetesine  nasıl  sahip  çıktığını  bir  kez  daha  doğruluyor.  15    Bu  yazıya  göre  Ergenekon  davasının  meşhur  51  no.lu  DVD’si,  13.  Ağır  Ceza  Mahkemesi  eski  başkanı  Köksal  Şengün  ve  sanık  avukatları  tarafından  çizilmiş  ve  okunamaz  hale  getirilmiş.  Fakat  savcı  Zekeriya  Öz  vaktinde  önlem  alıp,  DVD’nin  iki  kopyasını  çıkardığından  bu  oyun  bir  işe  yaramamış!    Aynen  böyle.  Her  tarafı  uydurma  kokan  bu  yazı  (yazının  bir  yerinde  DVD’den  Balyoz  darbe  planlarına  ait  belgelerin  de  yer  aldığını  yazıyor)  çetenin  ve  onun  destekçisi  Zaman  gazetesinin  taktiklerine  yeni  bir  örnek.    Bu  yazılanlar  doğru  olsaydı  dahi  51  no.lu  DVD  ile  ilgili  en  önemli  gerçeği  değiştirmezdi:  DVD’nin  Emniyet’te  bulunan  kopyasının  oluşturulma  tarihi  (TÜBİTAK  bilirkişi  raporuna  göre)  Levent  Göktaş’ın  işyerinin  aranıp,  DVD’ye  sözde  el  konulduğu  tarihten  tam  bir  hafta  evvel!    Eğer  gerçekten  Zaman’ın  iddia  ettiği  gibi  DVD’nin  kopyası  Zekeriya  Öz’ün  talimatı  ile  alınmışsa,  Zaman  farkında  olmadan  Zekeriya  Öz’ün  çetenin  içinde  olduğunu  da  ifşa  etmiş  bulunuyor.  Öz,  Emniyet’te  olduğunu  bildiği  DVD’nin  kopyasını  daha  Göktaş’ın  işyerine  baskın  yapılmadan  aldırtmışsa  ve  sonra  “DVD  Göktaş’tan  çıktı”  iddiasını  yalanlamamışsa,  suça  fiilen  iştirak  etmiş  oluyor.    Şimdi  gelelim  Zaman  gazetesinin  suçu  Köksal  Şengün  ve  sanık  avukatlarına  atma  gayretine.  Şengün,  Ergenekon  davasına  baktığı  günlerde  Haberal  ve  Balbay  gibi  sanıkların  tutukluluklarına  muhalefet  şerhi  koyduğundan  cemaat  medyasının  hedefindeydi.  Bu                                                                                                                  15  Zaman,  23  Mayıs  2012.  

   

158  

saldırıların  akabinde  özel  hayatına  dair  bazı  suçlamalarla  HSYK  tarafından  Ergenekon  davasından  alındı  ve  İstanbul’dan  Bolu’ya  sürüldü.  Kısacası,  Şengün  cemaat  tarafından  bu  olayın  günah  keçisi  yapılmaya  müsait  bir  kişi.    Şengün  ve  sanık  avukatlarının  DVD’yi  kendilerinin  çizdiğine  dair  iddia  neresinden  bakılsa  mantıksız.  Kendinizi  hakim  yerine  koyun  ve  düşünün.  Bu  DVD’ye  zarar  vermek  istediğinizi  varsayalım.  Mahkeme  katibi  ve  adli  emanet  görevlilerinin  bundan  haberi  olacağını  bile  bile  bu  DVD’yi  adli  emanetten  aldırtıp,  sadece  sizin  ve  sanık  avukatların  olduğu  bir  odaya  getirtir  misiniz?  Sonra  bunu  yaptığınızı  bildiğiniz  halde  DVD’yi  kıranlar  hakkında  gereği  yapılması  için  Cumhuriyet  Başsavcılığına  bizzat  suç  duyurusunda  bulunur  musunuz  (ki  Şengün  tarafından  bulunuldu)?    Sonuç:  Cemaat’in  yayın  organı  Zaman,  çetenin  kayıtsız-­‐şartsız  destekçisi  olduğunu  bu  yayınıyla  tekrar  ilan  etmiş  bulunuyor.      3.3.3    Kafes  davası    Kafes  planı,  çetenin  ürettiği  en  korkunç  planlardan  biri.  Gayrimüslimlere  suikastlar,  okul  çocukları  Koç  Müzesinde  denizaltını  gezerken,  çocukları  havaya  uçurmak,  dahil  vb.  planlar  içeriyor.      

İddiaya  göre  bu  plan,    Levent  Bektaş’ın  ofisindeki  bir  DVD’de,  özel  bir  programla  saklanmış  olarak  bulunuyor.  Bunun  doğru  olmadığını,  emniyet  ve/veya  savcıların  bu  planı  üreten  çete  ile  işbirliği  halinde  olduğunu  gösteren  olaylar  dizinini  aktaralım:    

22  Nisan  2009:  Levent  Bektaş’ın  ev  ve  işyerinde  yapılan  aramalarda  çeşitli  CD  ve  DVD’lere  el  kondu.  Emniyet  tarafından  el  konulan  bu  DVD’nin  imajları  ve  hash  değerleri  en  baştan  Bektaş’ın  avukatlarına  verilmedi.  

Aynı  gün  TEM’de  yapılan  ön  incelemede  soruşturmayla  ilişkilendirilebilecek  herhangi  bir  bilgi  ve  belgeye  rastlanmadığı  belirtildi.  

27  Nisan  2009:  Poyrazköy  davası  sanıklarından  Eren  Günay’ın  Savcılık  tarafından  sorgusu  yapıldı.  (Buraya  tekrar  döneceğiz.)  

30  Nisan  2009:  Levent  Bektaş’ın  ev  ve  işyerinde  yapılan  aramada  el  konulan  CD  ve  DVD’ler  inceleme  yapması  için  bilirkişiye  teslim  edildi.  Bu  tarihi  aklınızda  tutun.    

9  Mayıs  2009:  Bilirkişi  raporu    tamamlandı  ve  İstanbul  Cumhuriyet  Başsavcılığı’na  iletildi.  Bu  tarihi  de  aklınızda  tutun.  

Bu  raporda,  incelenen  DVD’nin  içine  “data  stash”  programıyla  gizlenmiş  ‘Kafes  Operasyonu  Eylem  Planı’  ve  ekleri  ile  diğer  örgütsel  dokümanlar  olduğu  bildirildi.  Böylece  meşhur  ‘Kafes  

"_h!

d:+,?=!J86+>+!@?16(?E!J:9>J8T"s!!

o'(F'-!78%,!aB,+>=?,!@Z&&a32$)&@[[\!6+8';:'!\+I0?:?1!\J849!696+,+A?,F+,!+E+A?F+1'!1%&'6%!C+1?,)!

$%&'(!h)!78%,!aB,+>=?,!2n!U'&+,!233h!&+I0?:?1!&J849&9!WV+D%&!H:+,?!F+;+!J86+>+!@?1(+(?EX!

$%&'(!"3)!78%,!aB,+>=?,!&+I0?:?1!&J849,9,!&J,!&+>D+&?!

\+I0?:+8!780+,!o+D+1!I%!i'18%6!\%@%,-!,+&?:!J:9>J8!F+!78%,!aB,+>=?,!2n!U'&+,!233h!6+8';:'!&J849&9,F+!WF+;+!&R5!1J,9&9!MkM!C':'81'E'>%!C':%!4'6(%('E1%,X!O1+D%&!JH%8+&>J,9!%>:%(!H:+,?,?,=!I+8:?A?,F+,!I%!,%8%F%,!@?1+0+A?,F+,!;+C%8F+8:+8!I%!CR>:%!C'8!&J89>9!>R,%:6%C':'>J8:+8]!

Wi'18%6!\%@%,=',!+F?!C'8!>%8F%,!6+,?F?1!4%:'>J8&+!;+6?8:+6+:?(q!1%,F'&'!aR:0B1!MJ,+,(+!VJ(96+,:?A?=,+!+8+(+!>+H(+>+!>+,?,F+!I+,695:+8:+!4'F%,!&+I0?TX!

!!!!!!!!!!!!!!!"s!Q15T!V+D%&!'FF'+,+(%&'!W#T!784%,%1J,X!&+>D+!2sT!

   

160  

 

Bu  kadarla  bitmiyor.    

Bektaş’ın  avukatları,  Kafes  Planının  eklerinde  bulunan  ve  Levent  Bektaş’a  ait  gibi  görünen  imzaların  sahte  olup,  olmadığını  araştırmak  üzere  İstanbul  Üniversitesi  Adli  Tıp  Enstitüsü’nden  Yard.  Doç.  Dr.  Jale  Bafra’nın  bilirkişiliğine  başvurdu.  6  Ocak  2011  tarihi  taşıyan  Bafra’nın  imza  incelemesi  çarpıcı  sonuçlar  içeriyor.  

Bafra,  ilk  olarak  Kafes  Eylem  Planı’nın  ekleri  olan  “EK-­‐1  GÖREV  BÖLÜMÜ”  ve  “EK-­‐B  PSİKOLOJİK  HAREKAT  KAMPANYA  KONTROL  FORMU”  altında  yer  alan  imzaların  karşılaştırmalı  incelemesini  yaptı  ve  şu  sonuca  vardı  (vurgu  bize  ait):  

“İnceleme  konusu  imzaların  bu  kısımların  dışında  kalan  orta  bölümü  ise  tam  olarak  aynıdır.  Kural  olarak  bir  kişinin  iki  imzasının  üst  üste  çakışması  mümkün  değildir.  Çünkü  hiç  kimse  bir  çizgiyi  dahi  iki  defa  aynı  şekilde  atamaz.  Bu  nedenle  de  üst  üste  çakışan  imzalar  kopya  ya  da  nakil  imzalardır.  İncelemeye  konu  imzalar  aralarındaki  tam  ve  kesin  benzerliğe  rağmen  üst  üste  çakışmamaktadır.  Çünkü  imzanın  gövdesini  oluşturan  harflerin  ölçüsünde  ve  eğiminde  değişiklik  yapılmıştır.  Bunun  için,  imzayı  oluşturan  harfler  tek  tek  ya  da  gruplar  halinde  ayrıldıktan  sonra  bilgisayarda  eğim  ve  ölçüleriyle  (en/boy,  boyut)  oynanarak  değiştirilmiş  ve  sonra  da  eski  yerlerine  oturtulmuştur.  Bu  nedenle  imzalar  arasında  çıplak  gözle  bile  görülebilen  tam  ve  kesin  şekilsel  benzerliğe  rağmen  bu  iki  imzanın  üst  üste  oturması  mümkün  değildir.  

Bu  bulgular  imzaların  en  /boy  ölçüleri  ve  eğimi  değiştirilmek  suretiyle  birinin  diğerinden  türetilmiş  olduğunu  göstermektedir.”  

Bafra,  aynı  konuda  İstanbul  Emniyet  Müdürlüğü  tarafından  hazırlanmış  olan  İmza  Ekspertiz  Raporu’nun  değerlendirmesini  de  yapıyor.  Emniyet’in  incelemesine  göre  imzaların  doğruluğu/sahteliği  konusunda  bir  sonuca  varmak  mümkün  değil.  Bafra’nın  tespitleri  ise  şöyle:  

“Sonuca  varılamamasına  neden  olarak  Levent  Bektaş’ın  mukayeseye  esas  imzalarının  yetersiz  olması  gösterilmiştir.  İnceleme  22  adet  imza  ve  1  adet  yazı  örneği  içeren  belge  üzerinden  yapılmıştır.  Bu  sayı  sağlıklı  bir  inceleme  yapılabilmesi  için  son  derece  yeterlidir.  (…)  

İncelemeye  konu  olan  Levent  Bektaş  adına  atılmış  iki  adet  imzanın  orta  bölümleri  arasında  açıkça  görülebilen  tam  bir  benzerlik  bulunmaktadır.  Kriminal  Laboratuvar  Ekspertiz  raporunda  bu  benzerlikten  hiç  bahsedilmemiş  olması  büyük  bir  eksikliktir.  İnceleme  konusu  belgenin  fotokopi  ya  da  bilgisayar  çıktısı  olmasından  da  hareketle  imzalar  arasındaki  bu  benzerliğin  bilimsel  olarak  değerlendirilmesi  gerekirdi.  Bu  çeşit  benzerliklerin  nakil  imza  göstergesi  olduğu  esastır.”  

   

161  

Jale  Bafra’nın  raporu  şu  tespitle  kapanıyor:  

“"KAFES  OPERASYONU  EYLEM  PLANI"  isimli  belgenin  ekindeki  EK-­‐A  GÖREV  BÖLÜMÜ  başlıklı  belgenin  ikinci  sayfasında  yer  alan  (E)Dz.Bnb.  Levent  Bektaş  ismi  altındaki  imza  ile  EK-­‐B  PSİKOLOJİK  HAREKAT  KAMPANYA  KONTROL  FORMU  başlıklı  belgenin  son  sayfasındaki  (E)Dz.Bnb.  Levent  Bektaş  ismi  altındaki  imzanın  birinin  diğerinden  bilgisayar  ortamında  uygun  programlar  kullanılarak  türetilmiş  sahte  imza  olduğu  …  kanaatına  varılmıştır.”  

Tanıdık  geldi  mi?  Balyoz  CD’leri  üzerindeki  ‘Or.K.na’  ve  ‘K.özel’  yazılarını  hatırladınız  mi?  Emniyet  Kriminal’in  bu  yazılardaki  sahteciliği  nasıl  ‘fark  etmediğini’?    

 3.3.4  Çağdaş  Yaşamı  Destekleme  Derneği  davası      Eğer  hayatta  olsaydı  Türkan  Saylan,  Çağdaş  Yaşamı  Destekleme  Derneği  (ÇYDD)  davası  kapsamında  bugünlerde  yargılanıyor  olacaktı.  Saylan  da,  tıpkı  çalışma  arkadaşları  gibi,  “Ergenekon  silahlı  terör  örgütü  üyesi”  olmakla  suçlanacaktı.    ÇYDD  iddianamesinde  ”Ergenekon  silahlı  terör  örgütü  üyesi”  oldukları  iddia  edilen,  ve  hepsi  eğitim  alanında  faaliyet  gösteren  vakıf/dernek  üyesi  sekiz  kişi  var  (Çağdaş  Eğitim  Vakfı  Başkanı,  Çağdaş  Yaşamı  Destekleme  Derneği  üye  ve  yöneticileri,  Bozburun  177  Çağdaş  Öğrenci  Yetiştirme  Derneği’nin  kurucu  üyesi).    ÇYDD  davası  halen  Kafes  ve  Poyrazköy  davalarıyla  birleşmiş  bir  şekilde  görülüyor.  Davada  suçlamaya  dayanak  oluşturan  dijital  deliller,    ÇYDD’nin  Kadıköy  şubesinde  el  konulan  bir  sabit  diskte  bulunmuştu.  Bu  sabit  disk  üzerinde  yapılan  iki  adli  bilişim  incelemesi  sonucunda  ortaya  çıkanlar,  bu  ve  benzeri  davaları  takip  edenler  için  hiç  şaşırtıcı  değil:  deliller  ÇYDD’nin  sabit  diskine  sahtecilikle  yerleştirilmiş.  Aynen  sahte  belge  çetesinin  diğer  davalardan  bildiğimiz  yöntemleriyle.    13  Nisan  2009’da  polis,  ÇYDD’nin  Kadıköy  şubesini  aradı  ve  bir  sabit  diske  el  koydu.  Bu  sabit  diskten  çıkan  Word  ve  Excel  belgeleri    ÇYDD  davasındaki  ana  delilleri  oluşturdu.17    Söz  konusu  sabit  diskin  adli  imajı  son  olarak  Adli  Bilişim  Uzmanı  Koray  Peksayar  ve  ABD’de  Arsenal  Danışmanlık  uzmanları  tarafından  incelendi.  İki  ayrı  inceleme  aynı  sonuca  vardı:  Sabit  disk,  Windows  sisteminin  10  Nisan  2009  Cuma  akşamı  en  son  kapatılmasından  sonra  ve  de  emniyette  adli  imajının  alınmasından    önceki  bir  süre  zarfında  bir  başka  bilgisayara  bağlanıyor,  bağlanan  bilgisayardan  kimi  dosyalar  bu  sabit  diske  kopyalanıyor,  saat  ve  zaman  ayarları  manipüle  ediliyor  ve  de  ardından  dosyalar  siliniyor.  (Diskin  imajının  emniyette  gerçekte  ne  zaman  alındığı  bilinmiyor,  çünkü  adli  imajın  alınmış  gibi  gözüktüğü  tarih,  polisin  sabit  diske  el  koymasından  bir  ay  öncesini,  yani  15  Mart  2009’u  gösteriyor.)    Davada  bu  sabit  diskteki  suça  delil  olarak  gösterilen  tüm  dosyalar,  sistem  son  kez  kapatıldıktan  sonra  sabit  diske  yüklenip  silinen  dosyalardan.    

                                                                                                               17  Bkz.  İddianame,  sayfa  12’den  itibaren.  

   

162  

Bu  yöntem  size  Gölcük’te  el  konulan  5  no.lu  sabit  diski  hatırlattı  mı?      Ayrıca,  ÇYDD  sabit  diskine  sahtecilikle  yüklenen  dosyalardan  kimisi,  bir  başka  Ergenekon  davasında  yargılanan  bir  subayın  ofisinde,  ajandasının  içinde  bulunan  CD’den  “çıkıveriyor’”  böylelikle  hem  birden  fazla  yerde  çıkmaları  belgelerin  gerçekliğine  kanıt  gösteriliyor,  hem  de  örgütsel  bağlantı  kurulmuş  oluyor.      Bu  mantık  size  sahte  Balyoz  CD’sinin  ‘sağlamasının,’  nasıl  Gölcük’ten  çıkan  kopyasıyla  yapıldığını  hatırlattı  mı?      Delil  yerleştirme  yöntemi  aynı,  dijitalleri  “inceleyen”  polisler  aynı,  iddianameyi  hazırlayanlar  aynı  (bu  iddianamenin  altında  Ercan  Şafak,  Murat  Yönder  ve  Zekeriya  Öz’ün  imzası  var;  Yönder  aynı  zamanda  Balyoz  iddianamesinin  mimarlarından).    Şimdi,  iddianamenin  uvertürü  olan,  hem  iddianamede  hem  de  Cemaat  medyasında  en  çok  bahsi  geçen  Word  belgesine  biraz  bakalım:  2008  toplantiozeti.doc.18  Bu  doküman,  sözde  2008’de  yapılan  bir  toplantının  özeti.  ÖYM’lerde  görülen  davaları  yakından  takip  edenlerin  bileceği  gibi,  bu  tür  davalarda  yargılanan  sanıkların,  yasadışı  konuları  Word  dokümanlarına  dökmek  gibi  bir  huyu  var  (aşağıda  iki  örneği  hatırlatacağız).    Bu  Word  belgesinden  kimi  alıntılar  şöyle:19    

“Yurtdışından  gelen  paralar  kesinlikle  kayıtlara  geçirilmeyecek.  Güvenilir  üyelerin  İsveç  hesapları  bu  amaçla  kullanılacak.”    “Askeri  okullara  yakın  çevrede  oluşturulan  kız  evlerine  en  uygun  kızlar  seçilerek  bu  evlere  aktarılacak.  Kızlara  her  türlü  fedakarlığı  yapacak.”  

 “Ümraniye  davasında  alınanlarla  temas  kurulmayacak.  Gizlilik  en  üst  seviyeye  çıkarılacak.  Alınanların  çoğu  alt  düzeymiş,  ama  kritik  düzeye  de  ulaşmışlar.”  

 Oysa    bu  belge,  sistem  en  son  kapatıldıktan  sonra  sabit  disk  başka  bir  bilgisayara  bağlanarak  yüklenmiş.  Bilgisayar  sistemlerinde,  yapılan  işlemlere  sistemdeki  (kolayca  oynanabilen)  zaman  ayarlarından  bağımsız  olarak,  bir  işlem  sıra  numarası  veren  “LogFile”  kütük  sistemi,  tıpkı  Gölcük’te  el  konulan  5  no.lu  sabit  diskte  olduğu  gibi,  ÇYDD  sabit  diskine  belge  yükleyen  çetenin  işini  açığa  çıkarıyor.    Delil  üretme-­‐yükleme  yöntemleri  aynı,  çünkü  çete  aynı.    3.3.5  Oda  TV  davası      Bu  noktada  Oda  TV  davasının  hiçbir  inandırıcılığı  kalmadığını  sanıyoruz.      Hanefi  Avcı,  Nedim  Şener  ve  Ahmet  Şık’ın  Cemaatle  ilgili  kitaplarından,  Oda  TV’nin  ise  Cemaatle  ilgili  yaptığı  haberlerden  (örneğin  Oda  TV,  Ergenekon  hakimlerinin,  Zekeriya  Öz  ve  Fikret  Seçen  gibi  Ergenekon  savcıları  ve  Ali  Fuat  Yılmazer  gibi  emniyetçilerle  birlikte  

                                                                                                               18  Zaman,  28  Nisan  2009’da  bu  belge  ile  ilgili  ‘ÇYDD:  Araba  yakan  PKK'lılara  verilen  burslar  kesilmesin’  başlıklı  bir  haber  yaptı.  19  İçeriğinin  tamamı  için  bkz.  İddianame,  sayfa  12-­‐14.  

   

163  

sansasyonel  iftar  yemeğini  haberleştirmişti)  dolayı  hedef  olduğu  konusunda  tereddüttü  olan  az  insan  olduğunu  düşünüyoruz.      Kamuoyunda  zaten  oldukça  bilinen  bu  dava  hakkında  fazla  yazmayacağız,  ancak  bir  kaç  detay  ekleyeceğiz.      Bu  davada  suçlamaya  konu  olan  belgelerin  Oda  TV  bilgisayarlarına  ‘malware’  yani  zararlı  yazılım  aracılığı  ile  eklendiği  çeşitli  bilirkişi  raporları  ile  tespit  edildi.        İşin  saçma  tarafı,  sahte  belge  çetesinin  kurgusuna  göre  suçlular  alışveriş  listesi  yapar  gibi  işleyecekleri  suçları  sıralayıp,  Word  belgesine  kaydediyorlar.  Sonra  bu  Word  belgelerini  ya  bilgisayarlarında,  ya  da  bir  CD’de  (kimi  zaman  da  bir  flaş  bellekte)  saklıyorlar  ki,  “ihbar  alan”  polis  gelip,  eliyle  koymuş  gibi  bulsun.    Aşağıda  iki  farklı  belgeden  (imla  ve  yazım  hatalarını  düzeltmeden)  alıntılar  verelim.    Belgelerden  biri,    OdaTV’deki  bilgisayarda  bulunan  HANEFİ.doc  isimli  Word  belgesi  (Sözde  Soner  Yalçın,  talimatlarını  Word  dosyasına  kaydetmiş).  Bu  belge  Ergenekon/OdaTV  iddianamesinin  ek  klasörlerinde  yer  alıyor.    Belgelerden  ikincisi  Levent  Bektaş’ın  ofisinde  el  konulan  3  nolu  DVD’den  çıkan  gundemlerim2.doc  isimli  Word  belgesi.  Sözde  Kafes  planı  ile  bağlantılı  olarak  çeşitli  talimatlar  bu  Word  belgesine  kaydedilmiş.  Bu  belge  Kafes,  Poyarazköy,  İkinci  ve  Üçüncü  Balyoz  iddianamelerinin  ek  klasörlerinde  yer  alıyor.    HANEFİ.doc:  Hanefi’nin  kitabı  ne  durumda,  referendum  öncesi  yetişmeli.  Nedim’i  sıkıştırın  hızlandırsın.    gundemlerim2.doc:  Begültay  Varımlı  ile  konuşmasının  içeriğini  değiştimesi  için  görüşelim  Özden  Paşayı  rahat  bırakmasın    HANEFİ.doc:  Referandum  sürecinde  Cemaati  yıpratmalı  ve  kamuoyu  üzerinde  güvenilirliliğini  azaltmalı;  Hanefi  kullanılmalı.  Böyle  bir  şeyi  kendini  ortaya  koyarak  teklif  etmesi  önemli.    gundemlerim2.doc:  Tandıklarla  ilgili  olarak  toplu  maillerde  “kurum  yıpratılıyor”  şeklinde  kamuoyu  oluşturulmalı  bunu  için  tanıdıklardan  “mağdur”  grup  oluşturulmalı    HANEFİ.doc:  Avcı  ile  direkt  görüşmeleyim,  Nedim’i  ve  Cumhur’u  kullanalım    Müyesserin  emniyet  bağlantılarından  yararlanalım    gundemlerim2.doc:  Erdal  paşanın  karısı  ile  alevi  dostlarımızı  akademide  karşı  karşıya  getirip  farklı  cephe  oluşturalım  “Erdal  Paşa  karısını”  dövüyor  diye  dedikodu  yayalım    HANEFİ.doc:  Sabih  üstat  da  İlhan  Cihaner  olayı  kitapta  muhakkak  işlenmeli  diyor.  Cihaner’i  bayraklaştıralım.    

   

164  

gundemlerim2.doc:  Baha  Eren  paşa  ile  ilgili  Metin  Uca  projesi  çok  iyi  tuttu  karısı  ve  kızıyla  ilgili  diyaloglar  çok  iyi  organizenin  en  güçlü  ayağı  haline  getirelim  ve  Baha  Paşayı  yukarı  taşıyalım    HANEFİ.doc:  Doğunun  çalışmalarından  faydalanılmalı.  Hanefi’ye  güvence  verilmeli…    gundemlerim2.doc:  Sevil  beyanat  vermeli,  toga’nın  filmlerinin  reytingleri  yükseltilmeli  vb…    Nasıl?  Soner  Yalçın  ve  Levent  Bektaş,  birbirine  ne  kadar  benzer  tarzda  notlar  tutmuşlar  değil,  mi?      Bu  arada,  bilgisayarlara  eklenen  ‘suç  unsuru’  dokümanlardan  birinde  bizim  de  adımız  geçiyor;  aynen  su  şekilde:      

‘Pınar  ve  Dani  Rodrik  ile  güçlü  iletişim.  Çetin  Paşa'nın  Odatv'ye  emeği  büyük,  sınırsız  destek.’  

 Avukatlar,  Türkiye’de  gelmemiz  halinde,  bu  Word  belgesinin  tutuklanmamız  için  yeterli  kanıt  olarak  gösterileceğini  belirttiler,  ve  Türkiye’ye  gelmememizi  telkin  ettiler.      Daha  sonra  Amerika’da  yaşadığımız  bir  olay,  bu  tip  zararlı  yazılımların  kimler  tarafından  kullanıldığına  işaret  ediyordu.      Amerika’da  Cemaatin  okulları  hakkında  araştırma  yapan  ve  aleyhinde  kampanya  yürüten  bir  kişi,  bir  gün  Dani’den  gelmiş  gibi  gözüken  bir  email  mesajı  aldı.  Mesajın  konu  kısmında  Cemaatle  ilgili  bir  yazıya  atıf  vardı.  Mesajı  alan,  Dani’nin  adresinin  “harvard.edu”  olarak  değil,  “harward.edu”  olarak  yazıldığını  fark  etti  ve  mesajı  açmadı.  Mesajı  adli  bilişimciler  incelediler  ve  mesajın  içindeki  linkin  bilgisayarı  ele  geçirmek  için  kullanılan  bir    zararlı  yazılıma  yönlendirdiğini  tespit  ettiler.  Bunun  da  Türkiye’deki  bir  ‘server’de  yüklü  olduğu  tespit  edildi.  Söz  konusu  zararlı  yazlım  ise  genelde  Orta  Doğu  ülkelerinin  polis  ve  istihbarat  birimlerine  satılan  İtalyan  yapımı  profesyonel  bir  yazılım.        Maalesef  Türkiye  kirli  işler  cumhuriyetine  döndü.      3.3.6    Askeri  Casusluk  –  Şantaj  –  Fuhuş  davası  (İstanbul)      Şimdi,  İstanbul  Askeri  Casusluk  ve  Fuhuş  davası  olarak  bilinen  (evet,  bir  de  İzmir  versiyonu  var!)  56  sanıklı  davada  yargılanan  Emrah  Küçükakça’nın  hikayesi  üzerinden  bu  Kafkaesk  davada  nasıl  delil  yerleştirildiğini  anlatacağız.    Olayın  özü  şu;  davada  kanıt  gösterilen  dijital  deliller  Emrah  Karaca  adındaki  bir  başkasının  evi  yerine,  yanlışlıkla  Emrah  Küçükakça’nın  evine  yerleştirildi.  İnanılmaz  olan  ise,  bu  olay  sayesinde  birilerinin  bir  eve  delil  yerleştirmiş  olduğunu  bu  kadar  alenen  ortaya  çıkmasına  rağmen,  bunun  hiçbir  yerde  doğru  dürüst  haber  bile  olmaması.    Olaylar  şöyle  gelişiyor:    İstanbul  Emniyet  Müdürlüğü’ne  Emrah  Karaca  ile  ilgili  isimsiz-­‐imzasız  bir  elektronik  posta  ihbarı  geliyor.  

   

165  

 Bu  ihbar  üzerine,  Emrah  Karaca  adına  arama  ve  el  koyma  kararı  çıkarılıyor.    Emrah  Karaca  için  çıkarılan  bu  arama  kararı  ile  polisler  4  Ağustos  2010’da  Emrah  Küçükakça’nın  evini  basıyorlar.  Tesadüf  o  ki,  baskın  tam  da  Emrah  Küçükakça    ve  ev  arkadaşları  görevdeyken  –yani  evde  kimse  yokken–  gerçekleşiyor.    (Emrah  Küçükakça  bir  gün  önce  görev  yaptığı  gemi  ile  Gölcük’ten  ayrılarak  Karadeniz  Ereğli  limanına  hareket  etmiş.)    Kimsenin  evde  olmayacağı  önceden  hesap  edilmiş  olsa  gerek,  çilingirin  bulunması,  çilingirin  adrese  gelmesi  ve  kapıyı  açması,  hepsi  topu  topu  10  dakikada  gerçekleşiyor.    Evde  boş  CD  ve  DVD’ler  dahil  olmak  üzere  bir  çok  dijital  malzemeye  el  konuluyor.  Bunlara  el  konulurken  ne  Emrak  Küçükakça,  ne  ev  arkadaşları  ne  de  bu  kişileri  temsil  eden  bir  avukat  yok.  Polislerin  yanında,  orada  oturanın  Emrah  Karaca  değil,  Emrah  Küçükakça  olduğundan  bile  habersiz  bir  apartman  görevlisi  ve  muhtar  var.    El  konulan  malzemelerin  imajı  alınmadığı  gibi,  emniyette  yine  delil  torbaları  kimse  –ne  evi  arananlar  ne  onları  temsil  eden  bir  avukat–yokken  açılıyor.    Bir  de  bakıyorlar  ki,  çeşitli  dijital  malzemelerden  bir  dolu  suç  unsuru  belge  çıkıyor.  Belgelerde  hep  Emrah’ın  adı  geçiyor.  Ama  hangi  Emrah?  Emrah  Karaca.  Hani  ihbar  mektubunda  adı  geçen  Emrah  Karaca.  Kimin  evinden?  Polislerin  baskın  yaptığı  Emrah  Küçükakça’nın  evinden.    Bulunan  dijital  belgelerde  hiç  adı  geçmemesine  rağmen  (belgeler  yanlış  Emrah’ın  evine  konulup  orada  bulunduğu  için)  Emrah  Küçükakça  önce  soruşturmada  şüpheli  sonra  da  davada  sanık  konumuna  düşüyor.    Öyle  ya,  Karaca  ya  da  Küçükakça,  ne  farkeder?  Emrah’ın  evinden  Emrah  ile  ilgili  belgeler  çıkmadı  mı?  Üstelik  ikisinin  de  soyadı  K  harfiyle  başlıyor,  A  harfiyle  bitiyor…  Detaylara  bu  kadar  takılmamak  lazım.    Ama  insanoğlu  işte,  aylarca  tutuklu  kaldıktan  sonra  2011  Nisan  ayındaki  savunmasında  Emrah  Küçükakça  soruyor:    

“İsmi  mükerrer  olarak  pek  çok  yerde  geçen  şahısların  sorgulanmadığı  bir  davada  hiçbir  yerde  ismim  bulunmamasına  rağmen  hangi  sebeple  tutuklu  olarak  bulunmaktayım?”    

Ve  mahkeme  heyetine  sesleniyor:    

“Sizleri  hiçbir  şekilde,  hiçbir  sözde  delillerin  içerisinde  delil  olmasa  da  üst  verisinde  adımın  hiçbir  şekilde  bulunmadığı  bir  sanık  olan  EMRAH  KÜÇÜKAKCA’nın  6  aydır  cezaevinde  bulunmasının  hukuki  ve  vicdani  muhasebesini  yapmaya  davet  ediyorum.“    

Absürtlük  burada  da  bitmiyor.    

   

166  

Gemideki  görevi  esnasında  evinin  ihbar  üzerine  arandığını  öğrenen  Emrah  Küçükakça  ne  olduğunu  anlamak  için  dönüyor.  Savcılık  sorgusunda  Emrah  Küçükakça’ya  evinde  el  konulan  bir  hard  diskten  (WXH  (208918395  SERİ  NUMARALI  160  GB’lık  HARDDİSK)  22.541  tane  gizli  belge  çıktığı  söyleniyor.    Emrah  Küçükakça  arama  ve  el  koyma  tutanağına  bakıyor,  böyle  bir  hard  diske  el  konmamış.  Emniyet’te  5  Ağustos  2010’da  delil  torbaları  açılırken  tutulan  Mühür  Açma  tutanağına  bakılıyor,  böyle  bir  hard  disk  kayıtlı  değil.    Yanlışlıkla  yanlış  Emrah’ın  evine  yerleştirilen  dijital  belgelerde  isimler  tutmayınca,  bu  defa  el  konmamış  bir  hard  diski  “evinde  bulduk”  diye  Emrah  Küçükakça’nın  karşısına  çıkarıyorlar.    6  aydır  tutuklu  bulunduğu  cezaevinden  mahkeme  salonuna  getirilen  Emrah  Küçükakça  (haklı  olarak)  mahkeme  heyetine  soruyor:    

“Arama  tutanağında  bulunmayan  fakat  savcılık  sorgumda  karşıma  çıkan  ve  daha  sonra  iddianameye  giren  bir  harddiskin  açıklaması  nedir?”    “Neden  suçlanıyorum?    Evimde  bulunmadığı  halde  savcılık  sorgumda  karşıma  çıkan  bu  harddisk  nereden  çıkmıştır,  bu  veriler  kime  aittir  ve  hangi  yolla  savcılık  makamının  veya  emniyetinin  eline  ulaşmıştır?”    “Bu  harddisk  yoktan  nasıl  var  olmuştur?”    

Birçokları  için  bu  soruların  yanıtının  hiç  önemi  yok.  Üretilmiş  dijital  delilleri  Emrah  Karaca’nın  evi  yerine  Emrah    Küçükakça’nın  evine  kimin  ve  nasıl  yerleştirdiğinin  de  hiç  önemi  yok.  Ne  de  olsa  Askeri  vesayet  ile  “hukuk  yoluyla”  mücadele  gibi  önemli  bir  uğurda  bu  gibi  detaylar  önemsiz  kalıyor.    Önemsiz  kalan  Emrah  Küçükakça’nın  hayatından:    

“Tutuklanmasaydım  2011  yılının  Mayıs  ayında  evlenerek  hayatıma  devam  etmeyi  planlıyordum.  Fakat  hayatım  baharında  kurduğum  bu  pembe  hayallerde  benimle  birlikte  6  aydır  demir  parmaklıklar  arkasındadır.  Hayalini  kurduğum  ailemin  ve  diğer  tutuklu  yakınları  gibi  bizleri  bu  iftiralarla  yalnız  bırakmamak  adına  üç  gündür  kocaman  yürekleri  ile  bizlere  destek  olmaktadırlar.  Onlar  ağabeylerini  nişanlılarını  seven  bir  aile  olsalar  da  eğer  ki  bu  iddiaların  milyonda  birine  inansalar  benim  yüzüme  tükürecek  vatansever  insanlardır.  Ben,  bu  suçlamaların  gerçek  olması  halinde  beni  mahkemelere  bırakmayıp  kendi  elleriyle  alnımın  ortasında  vurarak  öldürebilecek  bir  babanın  evladıyım,  14  yaşından  beri  bu  devletin  bu  milletin  ekmeğiyle  yetişmiş  bir  Türk  subayıyım.”  

 11nci  Ağır  Ceza  Mahkemesi  Küçükakça’ya  10  yıl  7,5  ay  hapis  cezası  kesti.  Yargıtay  bu  kararı  bozarak  3  yıl  45  gün  olarak  onadı  (çok  titiz  yapılan  bu  hesap,  herhalde  yanlış  eve  delil  yerleştirilmesinden  dolayı  indirim  olacak).  Emrah  Küçükakça  TSK’dan  ihraç  edilecek  ve  üstüne,  TSK’da  mecburi  hizmetini  tamamlamadığı  için  yaklaşık  40  bin  lira  tazminat  ödeyecek.      

   

167  

Burada,  delil  gösterilen  CD’yi  Küçükakça’nın  evine  kimin  yerleştirdiğini  anlamak  için  müneccim  olmak  gerekmiyor.  Aslında  buradaki  Küçükakça’nın  başına  gelen,  Balyoz’daki  sözde  belgeleri  hazırladığı  tarihte  başka  yerde  (denizde,  yurt  dışında)  olduğunu  ispat  edenlerinkiyle  aynı.  Eğer  mahkeme  bu  kişilerin  suçsuzluğunu  kabul  ederse,  bir  başkalarının  delil  üretme/yerleştirme  suçu  işlediğini  kabul  etmek  zorunda  kalacak.  Onun  yerine,  mahkeme,  aydınlarımızın  ifade  ettiği  gibi  ‘hukuk  surecindeki  kimi  aksaklıklar’  kontenjanından  hapis  cezaları  kesiliyor.          “Özel  yetkili  soruşturmalar”  sürecinde  çok  daha  trajik  olaylar  da  oldu.  Ali  Tatar,  ‘Amirallere  suikast’  soruşturmasında  (altında  Ali  Tatar  yazan)  suikast  notunu  yazdığı  iddiasıyla  tutuklanıp  sonra  serbest  bırakılmıştı.  Aralık  2009’da  hakkında  ikinci  kere  tutuklama  kararı  çıkınca,  Ali  Tatar,  “Şunu  bilin  ki,  en  küçük  suçu  ve  günahı  olmayan  ben  bu  yapılan  hukuksuzluğa  isyan  ve  bu  karanlığa  bir  nebze  ışık  olabilmek  için  hayatıma  son  veriyorum”  diyerek  hayatına  son  verdi.  Tatar  öldükten  sonra  anlaşıldı  ki,  el  yazısı  Ali  Tatar’a  ait  değil.  O  zaman  yazı  kime  ait?  Kim,  Ali  Tatar’a  suç  atfetmek  için  bu  notun  altına  adını  koydu?    Zaman  gazetesi,  Ali  Tatar  öldükten  sonra  da  linç  kampanyasına  devam  etti.  ‘İntihar  eden  yarbay  Tatar'ın  Ergenekon'la  11  bağı’  başlıklı  haber  yapan  Zaman,  Tatar’ın  DHKP-­‐C'nin  Deniz  Kuvvetleri  Komutanlığı'ndaki  sorumlusu  olduğu  iddiasını  yazdı.20    Oral  Çalışlar,  16  Mayıs  2012’de  Radikal’deki  yazısını  şöyle  bitiriyor:    

“Öte  yandan  Ergenekon,  Balyoz,  Kafes  davalarını,  içindeki  yanlış  uygulamalara  rağmen  -­‐militarizmle  ve  darbecilikle  mücadelenin  gereğine  inanan  birisi  olarak  önemsemeye  devam  ediyorum.”    

Geniş  çapta  delil  üretilmesi,  emniyet  ve  savcıların  üretilmiş  delillerdeki  sahtecilikleri  örtbas  etmesi,  kimi  zaman  emniyetin  delilleri  bizzat  yerleştirmesi,  ortaya  çıkan  sahteciliklere  rağmen  hakimlerin  ceza  kesmesi,  bu  cezaları  Yargıtay’ın  onaması  sadece  ufak  tefek    ‘yanlış  uygulama’  oluyor.      Kirli  işler  gören  çetenin  belli  bir  uğurda  bunları  yaptığını  görüyoruz,  ama  ‘aydınların’  militarizmle  mücadelenin  gereği  bu  kirli  işleri  nasıl  desteklediklerini  ve  olanları  ‘yanlış  uygulamalar,  ufak-­‐tefek  aksaklıklar’  olarak  geçiştirebildiklerini  anlamakta  çok  güçlük  çekiyoruz.    3.4    Edelman’a  verilen  sahte  darbe  belgeleri  

Son  olarak,  2003-­‐2005  yıllarında  A.B.D.’nin  Türkiye  büyükelçiliğini  yapmış  bulunan  Eric  Edelman’dan  öğrendiklerimiz,  darbe  konusunda  belge  sahteciliğinin  geçmişi  hakkında  bilgi  sahibi  olmamıza  olanak  sağladı.  Bu  bilgiler,  belge  sahteciliğinin  nasıl  yapıldığına,  sahte  belgelerin  nasıl  servis  edildiğine,  ve  belki  de  en  önemlisi,  gerisinde  Cemaatin  olduğuna  dair  somut  kanıt  teşkil  ediyor.    

Eric  Edelman’ın  Türkiye  ‘de  görev  yaptığı  yıllarda  kendisine  AKP  hükümeti  yanlısı  ve  

                                                                                                               20  Zaman,  ‘İntihar  eden  yarbay  Tatar'ın  Ergenekon'la  11  bağı’  ve  ‘İlginç  ihbar:  Yarbay  Tatar  DHKP-­‐C'yle  bağlantılı’  25  Aralık  2009.  

   

168  

Edelman’la  çok  iyi  geçinmek  için  çabalayan  bir  grup  tarafından  bazı  belgeler  veriliyor.21  Bu  elyazması  fotokopilerin  ordu  içerisinde  bir  darbe  hazırlığına  işaret  ettiği  iddia  ediliyor.  Edelman,  bu  belgeleri  inceletiyor.  Amerikan  uzmanların  yaptığı  çalışma  belgelerin  gerçek  olmadığı  sonucuna  varıyor.  Edelman  da  kendisine  sahte  belgeler  verilerek  orduda  gerçek  bir  darbe  hazırlığı  varmış  izlenimi  yaratılmasına  çalışıldığı  kanaatine  varıyor.  

Edelman,  Türkiye’de  daha  evvel  yayınlanan  bazı  söyleşilerinde  AKP  hükümeti  tarafından  kendisine  darbe  hazırlığı  var  seklinde  uyarıların  geldiğini  fakat  elçiliğin  böyle  bir  şeyden  haberi  olmadığını,  TSK’nın  da  kendileriyle  temas  etmediğini  söylemişti.  

Edelman’ın  verdiği  isimi  afişe  etmek  için  iznimiz  olmadığı  için  buraya  yazamıyoruz,  ancak  bu  Cemaatin  örgütü  TUSKON  mensubu  olduğunu  söyleyelim.  Bu  olay,  cemaatle  bağlantılı  kişilerin  sahte  darbe  belgeciliğinde  uzun  bir  geçmişi  olduğunu  gösteriyor.    

                                                                                                               21  Edelman’ın  doğrudan  bize  anlattığı  bu  olayı  kendisinden  izin  alarak  aktarıyoruz.  

   

169  

 Son  söz:    Biz  cemaati  suçluyorsak  ön  yargıyla  değil,  tüm  bu  olguların  ışığında  suçluyoruz.  Aynı  sebeplerden,  cemaatin  demokrasi,  hukuk,  insan  hakları,  kardeşlik  söylemlerini  samimi  bulmuyoruz.  

Türkiye’nin  geçirmekte  olduğu  süreci  yorumlarken  iki  şık  arasında  tercih  yapmak  zorundasınız.  Ya  Türkiye’de  delil  üreten  ve  yerleştiren,  suçsuz  insanları  içeri  atan  bir  çetenin  varlığını  tüm  kanıtlara  rağmen  inkar  edeceksiniz.  Ya  da  Cemaatin  görünen  taraflarının  bu  çeteye  niye  kayıtsız  şartsız  arka  çıktığını  soracaksınız.  

Biz  bulgular  ışığında  hareket  ettiğimiz  için  ikincisini  yapmak  durumundayız.    Türkiye’nin  son  dönemine  damga  vuran  sayısız  siyasi  motifli  davanın  arkasındaki  kirli  işleri  kotaran,  delil  üreten,  delil  eken  ekibin  Cemaatle  ilintili  olduğundan  hiç  şüphemiz  yok  artık.  Bununla  birlikte,  kendini  Cemaatin  bir  parçası  addeden,  ve  bu  kirli  islerle  ilgisi  olmayan  insanları  tüm  bunlardan  tenzih  ederiz.  Cemaatin  içindeki  kirli  çetenin  bu  insanlara  da  zarar  verdiğini  düşünüyoruz.            Biz  bu  kitabımızda  soruşturma  ve  yargı  surecindeki  aktörleri,  ve  sahte  delil  üreten  çetenin  Cemaatle  ilişkisini  aktardık.  Ancak,  bu  süreçte  Hükümetin  bu  gruba  verdiği  desteği  göz  ardı  etmemiz  mümkün  değil.  Neticede,  bu  olanların  siyasi  sorumluluğu  Hükümete  aittir.      Devlet  Bakanı  ve  Başbakan  Yardımcısı  Bülent  Arınç’ın  Ağustos  2010’da  Gümüşhane  mitinginde  söylediklerini  hatırlatalım:      

“Telefon  dinlemeleri,  Balyozlar,  Kafesler  bilmem  neler?  Bunlarla  hükümetimiz  mücadele  ediyor.  Türkiye’yi  darbelerden  kim  kurtarıyor?  AK  Parti  hükümeti  kurtarıyor.”  

 Tabii  o  günlerden  bugüne  çok  şey  değişti.  AKP  hükümetinin  çark  ettiğini,  orduya  kumpas  kurulduğunu  dillendirdiğini,  bunun  sorumlusu  olarak  da  “paralel  devlet”  dediği  Gülen  cemaatini  gösterdiğini  biliyoruz.  AKP’nin  bu  davalardaki  hukuksuzlukları  gidermeye  yönelik  ciddi  bir  şeyler  yapıp,  yapmayacağını  bilmiyoruz.    Yapsa  dahi,  bu  hukuk  cinayetlerinin  siyasi  sorumluluğunun  hükümete  ait  olduğu  gerçeğini  değiştirmeyecektir.    AKP  ile  Cemaat  arasında  çıkan  kavga,  bizim  burada  belgelediğimiz  kirli  çamaşırların  kimisinin  ortaya  serilmesine  sebep  oldu.  Balyoz-­‐Ergenekon  ve  benzeri  davaları  savunan  bir  çok  “aydın”  bu  davalar  aleyhine  yazmaya  başladılar.    Cemaati  savunan  yazarlar  ise  savunmaya  geçtiler,  “cemaatin  bu  islere  karışmış  olduğuna  dair  kanıtlar  nerede”  diye  sormak  zorunda  kaldılar.      Öyle  sanıyoruz  ki  kitabin  bu  bölümünde  yazdıklarımız  çete-­‐Cemaat  ilişkilerini  yeteri  kadar  gözler  önüne  seriyor.    Vurgulayalım,  biz  bu  kanıtları  binlerce  kilometre  uzaktan  ve  herkese  açık  kaynaklardan  derledik.  Böyle  kısıtlı  bir  çalışma  bile  ortaya  gerçekleri  tüm  yalınlığıyla  çıkarıyor.  Bu  durumda  Cemaatin  kirli  islere  karışmış  olduğunu  hala  sorgulamak  kafayı  kuma  gömmektir.            

   

170  

SONUÇ  

Kitabımızın  sonunda  şöyle  bir  soruyla  karşı  karşıya  kalıyoruz.  Nasıl  oldu  da  kamuoyu,  bu  kadar  sakat,  sahtecilikleri  bu  kadar  bariz,  komplo  olduğu  bu  kadar  aşikâr  bir  davaya  ve  bu  davadan  yüzlerce  kişinin  hüküm  giymesine  kayıtsız  kaldı?  

Bunda  TSK’nın  sicili  elbette  önemli  bir  rol  oynadı.    Türkiye’de  ordunun  siyasete  müdahaleci  geçmişi  ve  İslami  gelenekten  gelen  AKP  gibi  partilere  alerjisi  herkesin  malumu.  Bu  ortamda,  özellikle  2003-­‐2004  senesi  gibi  ortalıkta  darbe  dedikodularının  dolaştığı  bir  dönemde  TSK’de  bir  darbe  hazırlığı  yapılmış  olması  bir  çok  insana  makul  geldi.  Buraya  kadar  anlamak  çok  zor  değil.  

Böyle  bir  darbe  planının  yargıya  intikal  etmesinin,  darbe  planladığı  iddia  edilen  subayların  tutuklanıp  mahkemeye  çıkarılmasının  Türkiye’nin  demokratikleşmesi  ve  “askeri  vesayetten”  kurtulması  sürecindeki  önemi  de  küçümsenemez.    Türkiye’nin  belli  bir  dönemeci  döndüğüne  inanmak  isteyenlerin  bu  davadaki  iddiaları  ciddiye  alıp,  davanın  “sulandırılmaması”  için  gösterdikleri  gayreti  de  anlamamız  mümkün.          

Ama  bir  noktaya  kadar.  Çünkü  soruşturma  ve  yargılama  sürecinde  ortaya  çıkan  sahtecilik  kanıtları  (bu  kitapta  da  belgelediğimiz  gibi)  öyle  çarpıcıydı  ki  bunları  görmezden  gelmek  giderek  imkânsızlaştı.  Buna  rağmen,  birçok  aydın  ve  köşe  yazarı,  Balyoz  davasını  hararetle  savunmaya  devam  etti.  Bizim  gibi  sahtecilik  iddialarını  ortaya  koyanları  “darbeci,”  “cuntacı,”  “Ergenekoncu”  şeklinde  yaftaladı.  

Açıkça  yazalım:  Geniş  bir  aydın  kesimi  bu  dava  hakkında  yanlış  ve  yanıltıcı  yayınlar  yapmaya  devam  etmeseydi,  dava  meşruiyetini  çoktan  kaybeder,  Cemaat-­‐AKP  ortaklığı  bu  dava  vasıtasıyla  Türk  siyasetini  yeniden  şekillendirme  amacına  ulaşmakta  çok  daha  zorlanırdı.  Çoğunluğu  kendini  liberal-­‐demokrat  olarak  tanımlayan,  fakat  Balyoz  boyunca  sergiledikleri  duruş  ne  liberal  ne  de  demokrat  olan  bu  grubun  yarattığı  algı,  kamuoyunu  yönlendirmekte  çok  önemli  bir  rol  oynadı.    

Davanın  başlangıcından  beri  bu  aydınların  yazdıkları  bizi  hayretler  içinde  bıraktı.  Sorun  sadece  askerlere  karşı  gösterilen  önyargıda  değildi.  Adil  yargılama  konusundaki  özensizlik  de  değildi.  Sorun,  ısrarla  yalan  şeylerin  yazılmasıydı.    

Kitapta  bolca  örneğini  verdik;  burada  birkaç  örnekle  yetinelim.  

Davanın  başından  beri  Balyoz’un  gerçekliğini  savunan  Alper  Görmüş,  bir  dizi  garip  argüman  ürettiği  gibi  sıkça  doğru  olmayan  şeyler  yazdı.  Örneğin,  bizim  dikkat  çektiğimiz  zamanlama  çelişkilerinin  sadece  TSK  tarafından  düzenli  olarak  güncellenen  kimi  listelerde  bulunduğunu  ileri  sürdü.22  Halbuki  bu  kesinlikle  doğru  değildi.  Balyoz’un  ana  belgesinde  ve  Çarşaf,  Sakal  gibi  yan  planlarında  görülen  bilgiler  (ve  de  Microsoft  Office  2007  ögeleri)  bu  belgelerin  iddia  edilen  tarihlerde  üretilmiş  olamayacağını  açıkça  kanıtlıyordu.  

                                                                                                               22  Alper  Görmüş,  ‘Balyoz  çelişkileri:  Bir  ihtimal  daha  var  (3),’    Taraf,  17  Nisan  2012.    

   

171  

Etyen  Mahçupyan  Balyoz  sürecinde  yazdığı  makalelerde  inanılmaz  yanlışlar  yaptı.23  Tabii  bunların  hepsi  sanıkların  aleyhineydi.  Bazılarını  sıralıyoruz:    

• Çetin  Doğan  üstlerine  seminerin  içeriğiyle  ilgili  yalan  söyledi  (doğru  değil:  Doğan,  seminerin  detaylı  programının  seminer  öncesi  Kara  Kuvvetleri  Komutanlığı’na  yollamıştı);  

• seminer  darbeye  zemin  hazırlamak  amacıyla  kargaşa  çıkarmayı  hedefliyordu  (doğru  değil:  seminerde  görüşülen  senaryo  ve  yapılan  konuşmalarda  kargaşa  çıkarmak  ve  darbeye  zemin  hazırlama  şeklinde  okunabilecek  hiçbir  şey  yoktu);    

• seminerde  darbeden  sonra  göreve  getirilecek  şahıslar  isim  isim  belirlenmişti  (doğru  değil:    bu  isimler  seminerle  alakası  olmayan  ve  sahteliği  kanıtlanan  bir  Word  belgesinden  çıkmıştı);    

• Gölcük’ten  çıkan  5  no.lu  hard  disk  şifreliydi  (doğru  değil:  5  no.lu  hard  diskin  kendisi  şifreli  değildi  ve  kötü  niyetli  kişiler  bu  diske  şifre  bilmeden  istedikleri  dosya  ve  belgeleri  yükleyebilirlerdi);    

• Genelkurmay  Balyoz  belgelerinin  bir  bölümünün  kendi  ellerinde  olduğunu  açıklamıştı  (doğru  değil:  Genelkurmay’da  bulunan  belgelerin  suç  unsuru  içeren  darbe  belgeleri  olmadığını  hem  Genelkurmay  hem  de  bizzat  mahkeme  başkanı  açıklamıştı);  

• Gölcük’te  Balyoz  belgelerinin  güncellenmiş  versiyonu  bulundu  ve  bu  belgeler  son  güncellemenin  Temmuz  2009’da  yapıldığını  gösteriyordu  (doğru  değil:  Gölcük’ten  çıkan  belgelerde,  zaman  çelişkilerini  ihtiva  eden  dijital  dosyalardan  hiçbirinin  güncellendiğine  dair  bir  bilgi  çıkmadı.)      

Orhan  Kemal  Cengiz  ısrarla  sanıkları  (ve  yakınlarını)  sahtecilik  iddialarını  AİHM’e  taşımamakla  suçladı.24  Yani  bu  iddialara  sanıkların  dahi  inanmadığını  ima  etti.  Bu  doğru  değildi.  AİHM’e  yapılan  başvurularda  sahtecilik  kanıtları  detaylı  olarak  sunulmuştu.  Ancak  iç  yargı  süreci  tamamlanmamış  olduğundan,  AİHM  delillerin  değerlendirmesine  giremiyordu.  Cengiz,  sanık  avukatlarıyla  kısa  bir  görüşme  yaparak  işin  doğrusunu  öğrenebilirdi.    

Bize  bir  yazısında  “darbeci  çocukları”  olarak  hitap  eden  Ali  Bayramoğlu,  Balyoz  belgeleri  sahte  olsa  dahi  davanın  özü  değişmez  görüşünü  savundu.25  Bayramoğlu’na  göre  seminerde  görüşülen  jenerik  senaryoda  asker  isyanlar  çıkarıyor,  sıkıyönetim  ilan  ediyor,  hükümeti  deviriyor,  milli  mutabakat  hükümeti  kuruyor,  tutuklama  emirleri  veriliyor,  gerçek  isimler,  gerçek  gazeteci,  siyasetçi  isimleri  kullanılıyor,  suikast  ve  tutuklama  listeleri  hazırlanıyor.  Dehşet  verici  değil  mi?  Ancak  bu  iddiaların  hiçbiri  doğru  değildi.  Bayramoğlu’nun  burada  bahsettikleri  sahte  dijital  belgelerde  geçiyordu,  jenerik  senaryoda  değil.  (Çetin  Doğan  milli  mutabakat  hükümeti  önerisini  son  çare  olarak  bir  noktada  telaffuz  etti  ama  böyle  bir  hükümetin  kurulması  ne  jenerik  senaryoda  var  ne  de  seminerde  etraflıca  tartışıldı.)  

                                                                                                               23  Etyen  Mahçupyan,  ‘Dani  Rodrik’e  kim  komplo  kurdu?’  Zaman,  25  Ocak  2013  ve  ‘Dani  Rodrik’in  gerçekleri’  Zaman,  3  Şubat  2013.  24  Orhan  Kemal  Cengiz,  ‘Balyoz,  Sahte  Deliller  ve  AİHM,’  Radikal,  7  Mayıs  2012.  25  Ali  Bayramoğlu,  ‘Balyoz  generalleri  ve  Balyoz  meselesinde  sona  doğru...’  Yeni  Şafak,  15  Şubat  2011.  

   

172  

Yargıtay’ın  kararını  savunan  Taha  Akyol’a  göre  “sonradan  yapılan  font  değişikliğinin,  geçmişteki  bir  yazılımı  değiştireceği  yönünde”  raporlar  vardı.26  Yani  “tartışmalı  bir  durum”  vardı  ortada.  Dava  dosyasında  böyle  bir  rapor  olmadığını  kesinlikle  söyleyebiliriz  (olması  da  fizik  kurallarını  ihlal  edeceğinden  mümkün  değil).      

Davayı  başından  beri  canhıraş  savunan  Nazlı  Ilıcak’a  göre,  bizim  delillerimiz  tek  tek  çürütüldü;  “elde  bir  tek  2008′de  ismi  değişen  ilaç  firması  kaldı.”27    Doğru  degil  tabii.    Daha  ortaya  çıkmayan  Microsoft  fontlarını  bir  kenara  bıraksak  dahi,  o  tarihte    elimizde  2009’da  (2008  değil!)  isim  değiştiren  Recordati’ye  ek  olarak,  2006’da  isim  değiştiren  Liberal  Avrupa  Derneği,  2008’de  isim  değiştiren  Medical  Park  Sultangazi,  2004’te  isim  değiştiren  Avrupa  Şafak  Hastanesi,  2004’te  kurulan  CC  MAR  NAPLES,  2004’te  isim  değiştiren  Türk-­‐İran  İşadamları  ve  Sanayicileri  Derneği,  Aselsan’da  daha  sonraki  senelerde  çalışmaya  başlayacak  görevliler  ve  daha  bir  çok  örnek  vardı.    

Balyoz  konusunda  yazan  tüm  aydınları  aynı  sepete  koymak  istemiyoruz.  Davanın  başından  beri  bazı  yazarlar  delillerdeki  sorunları  dillendirdiler.  Ulusalcı  medya  genelde  Ergenekon’a  olduğu  kadar  Balyoz  davasına  da  muhalif  bir  tavır  aldı.  OdaTV  yazarları,  özellikle  Barış  Terkoğlu,  Barış  Pehlivan  ve  Müyesser  Yıldız  davadaki  garipliklere  dair  sayısız  yazı  kaleme  aldı  –  ve  belki  de  bu  yüzden  başka  bir  davanın  kurbanı  yapılıp,  hapse  atıldılar.  Ana  akım  medyada  söylediklerimize  belki  de  ilk  yer  veren  Aslı  Aydıntaşbaş  oldu.  Ezgi  Başaran  sahtecilikleri  bizzat  saptayıp,  bir  dizi  cesur  yazı  yazdı.  Sedat  Ergin  kendine  has  mutedil  tarzıyla  davadaki  sorunları  belgeledi.    Orhan  Bursalı  davada  olanlara  infial  etti,  kuvvetli  yazılar  yazdı.  Keza  Melih  Aşık,  Ertuğrul  Özkök,  Yılmaz  Özdil  ve  muhtemelen  burada  adlarını  anmayı  unuttuğumuz  diğer  bazı  köşe  yazarları  endişelerini  dile  getirdiler.    

Türkiye’de  yerleşik  Britanyalı  gazeteci/analist  Gareth  Jenkins  için  özellikle  bir-­‐iki  kelime  sarf  etmemiz  gerekiyor.  Jenkins  bir  çok  kişinin  Ergenekon  sürecine  umutla  baktığı  ilk  günlerde  iddianameleri  okuyup,  tutarsızlıklarını  detaylı  bir  şekilde  yazmıştı.28  Balyoz’da  olanları  da  Türkiye’de  ve  dış  ülkelerde  çoğu  uzmandan  daha  çabuk  gördü.  Jenkins’in  ta  2009’de  yazdıkları  dikkate  alınmış  olsaydı,  Türkiye  çok  daha  büyük  felaketlerden  kendini  korumuş  olurdu.  İronik  olarak,  Jenkins’in  2009  raporuna  cevap  yetiştirmek,  Jenkins’i  o  zaman  önyargılı,  cahil  ve  Ergenekon’un  avukatı  olmakla  suçlayan  ancak  5  sene  sonra  saf  değiştirip  “Kafeslendik”  diye  günah  çıkarmaya  çalışan  Yıldıray  Oğur’a  düşecekti!29      

Gerçek  su  ki,  Türkiye’de  aydın  geçinen  bir  çok  kişi  Ergenekon-­‐Balyoz  davalarında  liberalden  çok  Jakoben  bir  tutum  takındı.  Bir  çoğu  –  delillerdeki  tutarsızlıklar  ve  süreçteki  hukuksuzluklar  ne  olursa  olsun  —  sanıkların  suçlu  olduklarına  dair  algı  yaratmak  için  çaba  gösterdi,  göze  fazlaca  batan  hususları  da  “gül  bahçesinin  dikenleri”  şeklinde  geçiştirdi.  

Balyoz  davasını  savunan  bu  yazarlar  ortaya  çıkardığımız  zaman  çelişkilerini  önce  reddettiler.  Kabul  etmek  zorunda  kalınca,  güncelleme  var  dediler.  Güncellemenin  de  komik  olduğu  anlaşılınca,  bu  sefer  sanıklar  kendiler  iz  karartmak  için  yapmışlardır  dediler.  O  da  tutmayınca,  Balyoz  belgeleri  sahte  olsun,  seminer  ses  kayıtları  yeter  dediler.  Seminerden  

                                                                                                               26  Taha  Akyol,  ‘Seminer  ve  CD,’  Hürriyet,  11  Ekim  2013.  27  Nazlı  Ilıcak,  ‘Çetin  Paşacıları  ikna  etmek  mümkün  değil,’  Sabah,  24  Ocak  2011.      28  Gareth  H.  Jenkins,  ‘Between  Fact  and  Fantasy:  Turkey’s  Ergenekon  Investigation,’  Ağustos  2009.  29  Yıldıray  Oğur,  ‘Ergenekon’un  İngiliz  avukatı,’  Taraf,  3  Aralık  2009.  

   

173  

darbe  davası  inşa  edilemeyeceği  görülünce,  “hukuk  mukuk  bilmem  kimse  bana  bu  insanların  darbeci  olmadığını  iddia  etmesin”e  getirdiler.  

Geri  adım  atmak  zorunda  kalan  bu  yazarlar.  Kitabimizi  yayına  hazırladığımız  günlerde  bir  argüman  ileri  sürmeye  başladılar.  İddialarına  göre  bizim  Balyozdaki  sahtecilikleri  ortaya  çıkarma  çabamız,  2003-­‐2004  döneminde  askerlerin  AKP  karşıtı  tüm  siyasi  faaliyetlerini  ve  o  donem  yapılmış  olabilecek  diğer  hazırlıklarını  da  “aklama”  işlevi  görüyordu.  Yani,  Balyoz  sahte  deyince,  TSK’nin  başka  kirli  islerini  de  örtbas  eder  duruma  düşüyorduk.30    

Bu  argümanın  ciddiye  alınabilir  tarafını  görmek  zor.  Birincisi,  eğer  bazı  darbe  girişimleri  gerçekten  olmuşsa,  her  iddianın  kendi  kanıtlarıyla  desteklenmesi  gerekir.  Biz  Balyoz  olmadı  diyoruz,  çünkü  Balyoz  belgeleri  sahte.  Diğer  darbe  iddialarıyla  ilgili  bir  pozisyonumuz  yok,  çünkü  yeteri  kadar  araştırmış  değiliz.  İkincisi,  eğer  Balyoz’un  sahte  çıkması  başka  darbe  girişimi  iddiaları  üzerine  de  gölge  düşürüyorsa,  herhalde  bunun  birinci  derecede  sorumlusu  kendisini  savunmak  zorunda  kalan  sanıklar  değil,  gerçekdışı  suçlamaları  yönelten  ve  destekleyen  aydınlardır.  Bugün  2003-­‐2004  döneminde  olmuş  olabileceklerin  ortaya  çıkmasına  en  büyük  engel  teşkil  eden  şey,  olmamış  şeylerin  ileri  sürülmesidir.    

Siyasette  herkesin  çıkarlarına  göre  hareket  edeceğini  veri  almak  zorundayız.  AKP’nin,  cemaatin  bu  süreçte  takındığı  tavrı,  ahlaki  bulmasak  da,  çıkarları  açısından  anlayabiliyoruz.  Ya  aydınlar?  Bir  aydın,  gerçeklerin  yanında  olduğu,  olayları  serinkanlı  tahlil  edebildiği  ölçüde  aydındır.  Herkes  gibi  aydın  da  yanılabilir  tabi.  Ama    gerçekleri  ısrarla  reddetmek,  ısrarla  çarpıtmak  bir  aydın  için  kendine  ihanettir.  

Balyoz  davasını  savunan  aydınlar  sonuçta  iki  büyük  hata  yaptılar.  Birincisi,  suçlu  olduğuna  kanaat  getirdikleri  insanların  adil  yargılanma  hakkını  savunacaklarına  bu  insanların  sahte  delillerle  ceza  almaları  için  çalıştılar.  Bu  onların  ahlaki  hatasıydı.  Denilebilir  ki,  askeri  vesayetin  kalkması  uğruna  kusurlu  bir  yargı  sürecinin  işlemesini  tercih  ettiler.  İşte  burada  ikinci  ve  daha  büyük  bir  hata  yaptılar.  Askeri  vesayetin  kalkmasındaki  amaç  Türkiye’nin  demokratikleşmesi  idiyse,  çete  yöntemlerini  meşrulaştırarak  bu  amaca  değil,  olsa  olsa  bir  çeteyi  meşrulaştırmaya  hizmet  edeceklerini  görmediler.    Bu  basit  bir  siyasi  öngörü  hatasıydı.  Aydın  olma  iddiasındaki  kişiler  için  de  basit  olduğu  ölçüde  ciddi  bir  hata.  

Er  veya  geç,  Türkiye’de  yargı  ve  siyaset  Balyoz  gibi  kurgulanmış  davalarla  yüzleşmek  zorunda  kalacak.  Er  veya  geç,  sahtekarlar  çetesi  ve  destekçileri  ortaya  çıkacak.  Ülkenin  aydınları  da  hatalarıyla  bu  davalara  yaptıkları  katkılarla  hatırlanacak.  

 

                                                                                                               

30  Bu  argümanın  güzel  bir  örneği  Alper  Görmüş’ün  Hazal  Özvarış  ile  söyleşisinden:  “  Ben  yaratılmak  istenen,  ‘Bu  memlekette  2002’den  beri  hiçbir  şey  olmadı,  seçilmiş  hükümete  karşı  askerler  tavır  almadı,  her  şey  palavra’  algısına  karşı  mücadele  ediyorum.”  7  Şubat  2014,  t24.com.tr