Nedjeljiva vezanost zvuka i animiranog filma nije bila iste prirode kao veza zvuka i igranog filma. Dok je u igranom filmu zvuk bio nova atrakcija kojoj se ostavljalo mjesta (pjevački nastup), krojila fabula (dijalog) i birao žanr, na animiranom filmu zvuk služi kao reklama, budući da je cijeli trebao biti sinkroniziran s muzikom iz filmskih ostvarenja pojedinog studija. Slika je, dakle, trebala služiti muzici, a animirani film kao dopuna glavnoj atrakciji, cjelovečernjem filmu. Općenito se razvoj animiranog filma od kraja 1920-ih pa do trenutka kada zvuk prestaje sam po sebi biti nešto posebno mora promatrati kroz prizmu te inovacije, što je vidljivo i iz naslova serija (Silly Symphonies, Merry Melodies, Happy Harmonies), te sve raskošnije upotrebe muzike. Kulminacija se dešava vjerojatno iz Disneyjeve Fantazije1 iz 1940, a premda će u godinama koje su slijedile animirana slika dobivati na važnosti, uvijek će ostati neraskidivo vezana uz muziku.

(Crtani filmovi Warner Brothersa kao ogledalo Hollywooda)

Kada govorimo o crtanom filmu, funkcionalan spoj muzike i filma urodio je neslućenim bogatstvom izražajnih efekata u jednom stilizovanom svetu punom fantazije. Ovako visok domet artizma, stilizacije i duha, crtani film dobrim delom postiže pomoću metode bazirane na plej beku i na činjenici da su slike i pokret ilustrovani muzikom u istoj meri u kojoj i slika ilustruje muziku. U crtanim filmovima granica između muzike i šumova, praktično ne postoji. Muzika je u crtanom filmu stvorila jednu posebnu estetiku u okviru koje dimenzija humora igra jednu od glavnih uloga. Veoma značajnu ulogu u crtanom filmu igra i pevana muzika, koja proističe dobrim delom i od vodeće uloge muzike koja je, bukvalno, vodila ruku crtača i animatora dajući život slici i priči, oživljavajući ritam pokreta. U crtanom filmu dimenzija zvuka i muzike naglo raste u stilizovani konglomerat komičnih efekata, muzike, deformisanog ljudskog glasa, onomatopeje, odjeka i nelogičnih zvukova u odnosu na sliku i muziku. Na jednom drugom planu crtani film se razvija u svetu apstraktnih ritmova nefigurativnog grafizma, parateći lelujavu liniju pulsacija muzike. Muzika i crtež postaju jedinstveni auditivno vizuelni tok, presvučen odgovarajućim modifikacijama boja. (seminarski radovi)

1 Glazba iz Disneyevih filmova, do danas u fokusu podjednako {iroke i glazbeno obrazovane publike, rado je izvo|ena i prera|ivana (Dave Digs Disney kvarteta Davea Brubecka samo je jedan hvalevrijedan primjer), no dana{nji animirani filmovi studija Pixar i sl. sadr`avaju tek tu i tamo koju pjesmu, ~esto ne originalnu, nego otprije poznatu.