DE REBVS DE REBVS DE REBVS DE REBVS VARIIS VARIIS VARIIS VARIIS AQVILINISAQVILINISAQVILINISAQVILINIS

I) AQVILÆ CÆLESTES, AQVILÆ LEGIONARIÆ

Ex his auibus quas nouimus aquilæ maximus honos, maxima et uis (PLIN. nat. X 6). Romanis eam legionibus Gaius

Marius in secundo consulatu suo proprie dicauit. erat et antea prima cum quattuor aliis: lupi, minotauri, equi aprique

singulos ordines anteibant. paucis ante annis sola in aciem portari cœpta erat, reliqua in castris relinquebantur; Marius

in totum ea abdicauit. ex eo notatum, non fere legionis umquam hiberna esse castra ubi aquilarum non sit iugum (PLIN.

nat. X 16).

II) AQVILA, FELES ET APER (PHÆDR. II 4)

Aquila in sublimi quercu nidum fecerat;

feles cauernam nancta in media pepererat;

sus nemoris cultrix fetum ad imam posuerat.

Tum fortuitum feles contubernium

fraude et scelesta sic euertit malitia.

Ad nidum scandit uolucris: “Pernicies” ait

“tibi paratur, forsan et miseræ mihi;

nam fodere terram quod uides cotidie

aprum insidiosum, quercum uult euertere,

ut nostram in plano facile progeniem opprimat”.

Terrore offuso et perturbatis sensibus

derepit ad cubile setosæ suis:

“Magno” inquit “in periclo sunt nati tui;

nam, simul exieris pastum cum tenero grege,

aquila est parata rapere porcellos tibi”.

Hunc quoque timore postquam compleuit locum,

dolosa tuto condidit sese cauo.

Inde euagata noctu suspenso pede,

ubi esca se repleuit et prolem suam,

pauorem simulans prospicit toto die.

Ruinam metuens aquila ramis desidet;

aper rapinam uitans non prodit foras.

Quid multa? Inedia sunt consumpti cum suis

felisque catulis largam præbuerunt dapem.

III) IVPPITER ET GANYMEDES (OV. met. X 155-161)

Rex superum Phrygii quondam Ganymedis amore

arsit, et inuentum est aliquid, quod Iuppiter esse,

quam quod erat, mallet. nulla tamen alite uerti

dignatur, nisi quæ posset sua fulmina ferre.

nec mora, percusso mendacibus ære pennis

abripit Iliaden; qui nunc quoque pocula miscet

inuitaque Ioui nectar Iunone ministrat.

IV) VENTI, COLORES, STELLÆ...

Ϡ Aquilo uentus a uehementissimo uolatu ad instar

aquilæ appellatur, quamuis eam ab acute uolando dictam

uolunt. Aquilus autem color ab aqua est nominatus... [...]

Aquilus color est fuscus et subniger, a quo aquila dicta

esse uidetur (FEST. p. 22M).

Ϡ Et miranda dementia gentilium, qui non solum pisces,

sed etiam arietes et hircos et tauros, ursas et canes et

cancros et scorpiones in cælum transtulerunt. Nam et

aquilam et cignum propter Iouis fabulas inter cæli astra

eius memoriæ causa conlocauerunt. (IS. et. III 71, 32)

1

2

3

4 5