De Gazet van De aCLvB

Veel mensen verwarren het woord ‘liberaal’ in onze naam met an-tisociaal, kapitalistisch of uitsluitend gericht op zelfstandigen. Niets is min-der waar. Ons sociaal liberalisme staat voor enkele belangrijke waarden: vrij-heid, verantwoordelijkheid, verdraag-zaamheid en solidariteit. Alles draait om het individu en zijn vrijheid. Maar hoewel je op je eentje veel kunt berei-ken, spreken de omstandigheden soms in je nadeel. Daarom is de bescherming van een groep essentieel als je volop

in het leven wilt staan. Deze solidaire bescherming en onze sociale kijk op de vrijemarkteconomie maken van de Liberale Vakbond een unieke werkne-mers- en consumentenorganisatie.

Vrije keuzesIndividuele vrijheid en zelf-

ontplooiing zijn heel belangrijk voor de ACLVB. Daarom geniet ieder lid gratis van een uitgebreid opleidings-aanbod. In dit jaar van sociale ver-kiezingen is het bovendien nuttig om

te weten dan alle afgevaardigden een grote vrijheid krijgen van de Liberale Vakbond. In overleg met hun besten-dig secretaris kunnen ze zelf de beslis-singen nemen die ze nodig vinden binnen hun onderneming.

Geen politieke drukKiezen voor de ACLVB bete-

kent ook bewust kiezen voor een ei-gentijdse en professionele vakbonds-werking. Vrij en onafhankelijk kunnen denken over de sociale bescherming

op de werkvloer en de sociale ze-kerheid: dat is essentieel voor ieder sociaal-liberaal vakbondslid. Onge-acht zijn of haar overtuiging en po-litieke kleur. Een politiek stemadvies van de vakbondsleiding bijvoorbeeld zou zeker niet gesmaakt worden. Het is zelfs zo dat heel wat politieke standpunten (van liberale of andere partijen) niet overeenkomen met die van de Liberale Vakbond. Bovendien maakt de ACLVB geen deel uit van een partijbestuur.

Overleg primeertJobzekerheid, eerlijke lonen en

goede arbeidsomstandigheden zijn de prioriteiten van de ACLVB. Onze leden geven op deze vlakken de voor-keur aan een dialoog in het belang van de werknemers én de onderneming. Pas wanneer alle middelen tot overleg uitgeput zijn, gaat de ACLVB over tot acties. Ook hier spreekt ons liberale karakter, want we respecteren de indi-viduele vrijheid van anderen. Stakin-gen zonder stakingsaanzegging zijn

bijvoorbeeld zo veel mogelijk te ver-mijden. Bovendien staat een groot deel van onze leden weigerachtig tegenover acties die het grote publiek hinderen. Verantwoordelijke vrijheid is dan ook een kernbegrip binnen de ACLVB.

Leden staan centraalRespect voor ieder individu

houdt ook in dat de ACLVB een zo persoonlijk mogelijke dienstverlening nastreeft. Uit het onderzoek van de UGent en het CRISP blijkt dat de ACLVB-leden hierover bijzonder te-vreden zijn. Niet verwonderlijk, want in onze sociaal-liberale visie is klantge-richtheid een topprioriteit. En dankzij onze organisatie en omvang staan we dicht bij onze leden en kunnen we soepel inspelen op hun wensen. De meeste van hen kiezen bewust voor de Liberale Vakbond en hebben de ACLVB de voorbije 120 jaar gebracht waar we nu staan. Elders in deze krant lees je meer over de geschiedenis van het sociaal liberalisme, dat in België te-ruggaat tot de tijd van priester Daens.

Wie vertrouwd is met het sociaal overleg, kent de Liberale Vakbond (ACLVB) als een syndicale én liberale organisatie. Bij die uitzonder-lijke combinatie voelen onze leden zich bijzonder goed. Dat blijkt uit een onafhankelijk onderzoek, dat onlangs werd uitgevoerd door de UGent (Universiteit van Gent) en het CRISP (Centre de recherche et d’informations socio-politiques).

De waarden en kwaliteit van de ACLVB scoren bijzonder hoog.

Actueel

120 jaar ACLVB.

Actuele aandachtspunten op de agenda.

p.2-3

Blijven leren

Afgevaardigen en militanten getuigen.

Uitstekende vorming maak het verschil.

p.12-13 p.5

Liberaal én syndicaal? Absoluut!

Regionale werking

Afgevaardigen en militanten getuigen.

Regionale werking

De Gazet van De aCLvB 2 Sociale verkiezingen 2012 3

Automatische loon-indexering moet zeker blijven

De vakbonden hebben er voor kunnen zorgen dat de lonen en sociale uitkeringen automatisch aangepast worden aan de ge-zondheidsindex. De werkgevers stellen dat systeem steeds weer in vraag, terwijl ze maar al te goed de voordelen kennen

De automatische loonindexering houdt de con-sumptie van goederen en diensten die de ondernemin-gen verkopen, in stand. Bovendien voorkomt ze bitsige onderhandelingen en zware confl icten om het verlies aan koopkracht door infl atie weer goed te maken.

Een verminkte indexDe consumptieindex meet de schommeling van

het algemeen prijsniveau in ons land. Het bestudeerde ‘boodschappenmandje’ bevat 520 producten en dien-sten die de consumptie van de gemiddelde Belg zou-den moeten vertegenwoordigen. De index beschermt de koopkracht van werknemers en uitkeringsgerechtigden echter niet volledig.

Zo houdt de ‘gezondheidsindex’ geen rekening meer met alcoholische dranken die we kopen in een winkel of bestellen in een café. Ook tabakswaren en brandstoff en zijn uit de korf gehaald. Dat de staat tegen de consump-tie van ongezonde producten is, kunnen we aanvaarden,

maar het is vaak zo dat burgers genoodzaakt zijn om zich met hun voertuig te verplaatsen. Verder is de index afge-vlakt. Dat wil zeggen dat men de gemiddelde waarde van de gezondheidsindex in de voorbije 4 maanden berekent vóór men de pensioenen, sociale uitkeringen en sommige lonen indexeert, met een vertraging in de prijscompensatie tot gevolg.

Oncontroleerbare infl atieHet prijzenobservatorium, een openbare instelling

die in 2008 werd opgericht, stelt vast dat de infl atie in België veel hoger ligt dan bij onze buren. Ze geeft daar vooral twee soorten producten de schuld van: energie en verwerkte levensmiddelen. Mensen die klagen over de gevolgen van loonsverhoging door indexering, zou-den zich beter eerst afvragen wat de oorzaken van de infl atie zijn. De prijsindex is slechts een thermometer. Die breken zal de koorts niet doen zakken, net zoals de bevolking arm maken, de consumptie niet terug op gang zal brengen.

De ACLVB wil dat werknemers actief betrokken worden

Wanneer in de ondernemingsraad een herstructurering of een aanvraag voor een faillissement aangekondigd wordt, hebben de vakbondsvertegenwoordigers vaak geen tijd meer om effectief te reageren. Daarom wil de ACLVB al jaren dat werknemers nog meer betrok-ken worden bij het beheer van hun onderneming.

‘Een directeur is gemaakt om te leiden, een werknemer om te werken’: een stelling die de Libe-rale Vakbond al heel lang weigert te aanvaarden. We moeten medezeg-genschap eisen. Anders zal de eco-nomische informatie die de werkge-ver aan de ondernemingsraad geeft, er in het beste geval toe leiden dat de afgevaardigden vaststellen dat de onderneming het slecht doet. Een voorstel om de onderneming weer op goede weg te brengen, hoort er dan niet bij. Voor ze het goed en wel beseff en, krijgen de afgevaardigden vervolgens in een buitengewone ondernemingsraad een offi ciële aan-kondiging te horen: het bedrijf sluit, gaat failliet of voert een herstructu-rering door.

Bij collectief ontslag treedt dan de eerste fase van de zoge-naamde ‘Wet Renault’ in werking. De vakbonden krijgen de kans om tegenvoorstellen te doen, die de werkgever dikwijls weigert met het excuus dat ze geen oplossing bieden en dat de aandeelhouders hoe dan ook een beslissing hebben genomen waar ze niet meer op terugkomen.

Een onderneming wordt puur door geld gestuurd. Er wordt geen rekening gehouden met banen of sociaal welzijn. Daarom zouden de werknemersvertegenwoordigers meer inspraak moeten hebben. Een onderneming draait niet alleen om fi nancieel kapitaal, ook het mense-lijk kapitaal is van cruciaal belang.

De ACLVB pleit voor de veralgemening van sectorale aanvullende pensioenplan-nen (de tweede pijler), maar dat mag niet ten koste gaan van het wettelijk pen-sioen, de zogenaamde eerste pijler. Integendeel, de eerste pijler moet absoluut verbeterd worden.

Het is niet normaal dat het wettelijk pensioen van een loontrekkende Belg die op pensioen gaat, gemid-deld 40 % van zijn laatste salaris bedraagt. België zit daarmee in de staart van het Europese peloton met ongeveer € 940 bruto per maand. Dit bedrag ligt dicht bij de armoedegrens (waar meer dan 20 % van de gepensioneerden onder zit). Dat bedrag kan onmogelijk de kosten van een rusthuis dekken. Werknemers die een fatsoenlijk leven willen leiden wanneer ze op pensioen zijn, kunnen dan ook niet anders dan een aanvullend pensioen opbouwen via hun werkgever.

Paritaire comités kunnen een sectoraal aanvullend pensioenstelsel invoeren. Elke onderneming die onder die bedrijfstak valt, is dan verplicht dat aanvullend pensioenstelsel voor al haar werknemers (arbeiders en/of bedienden) in te voeren, tenzij die werknemers al van een aanvullend pensioenstelsel genieten dat op zijn minst gelijk is aan het sectorale pensioen. Door die aanvullende pensioenen toe te voegen aan de sectorale eisenpakketten, hebben de vakbonden en vooral de ACLVB de dekkingsgraad kunnen opvoeren van 33 % in 2004 tot ongeveer 70 % in 2010. Dat percentage vertegenwoordigt zo’n 2.000.000 werknemers! Het vormt een enorm voordeel voor de werknemers van kmo’s. Zelfs de kleinste onder hen, die misschien maar één werknemer in dienst hebben, moeten een bijdrage leveren om hem van het sectoraal aanvullend pensioen te laten genieten! De ACLVB wil dat, naast een behoorlijk wettelijk pensioen, de sectorale aanvullende pensioenplannen voor alle werknemers aanvaard en toegepast worden. Daar strijden we voor!

Een liberale syndicalist zijn, is allesbehalve cliché. Ons land is bovendien de enige plek ter wereld waar liberaal syndicalisme bestaat. Sommigen vinden zelfs dat die twee woorden niet met elkaar te verzoenen zijn. Nochtans kan die aanpak in België steeds meer werknemers en uitkeringsgerechtigden overtui-gen. Vandaag telt de ACLVB 275.000 leden, maar dat aantal blijft voortdu-rend stijgen. Toen de afgevaardigden in 2008 bijeenkwamen om hun opvatting over sociaal liberalisme opnieuw vast te leggen, was er nog steeds een duidelijke overeenkomst met de waarden van de grondleggers.

Onnauwkeurige datumDe eerste sporen van een liberale vakbond vinden we terug aan het einde

van de 19de eeuw. Er waren toen een paar militanten die zowel het katholieke dogma als de socialistische ideologie bekritiseerden. Zij besloten in 1891 de zogenaamde ‘Liberale Werkersverdediging’ op te richten. Ze wilden namelijk niet dat de handelwijze van hun vakbond afhing van fi losofi sche of politieke beschouwingen. Een precieze oprichtingsdatum vastleggen is moeilijk, maar

we weten wel dat de beweging al rond 1870 hier en daar opdook. De echte start van de gestructureerde liberale vakbondsbeweging dateert van de jaren 1920, met de oprichting van de Nationale Centrale der Liberale Vakbonden. De grote economische crisis van 1929 zorgde voor een verdere uitbreiding. Met de ontwikkeling van een werkloosheidskas, een centrale stakingskas en een moderne vakbond, kregen belangrijke acties vorm.

Nog steeds modernIn 1938 verandert de naam in de Algemene Centrale der Liberale

Vakbonden van België (ACLVB). Ook wanneer de indeling van België wij-zigde, bleef de ACLVB niet achter: in 1989 volgt met de oprichting van een Vlaamse, Waalse en tot slot Brusselse afdeling een nieuwe grote statuutwij-ziging. Een deel van de sociale dialoog speelt zich nu op regionaal niveau af. Vandaag spreken we vooral van ‘Liberale Vakbond’. Dat is duidelijker en gemakkelijker om uit te spreken dan ACLVB.

Na 120 jaar nog altijd actueel

jaar liberaal syndicalismeDe sociale verkiezingen zijn niet de enige ‘ophefmakende’ gebeurtenis van 2012: de ACLVB viert ook 120 jaar liberaal syndicalisme.

Attenties komen werksfeer ten

goede

Attenties van het management voor het personeel hebben een hoge toegevoeg-de waarde en houden de sfeer gezond.

Dat bleek althans bij Isringhausen uit Lokeren, waar het welzijn op de werkvloer

de laatste tijd een knauw heeft gekregen.

“Het aantal ACLVB-leden blijft stijgen”

De Lokerse vestiging van het Duitse Isringhausen – een monta-gebedrijf van vrachtwagenzetels voor Volvo en DAF – kende vroeger een aangenaam sociaal klimaat. Met Sin-terklaas, Kerstmis, Pasen en andere gelegenheden kreeg iedere werkne-mer een leuke attentie. En overal op de werkvloer zorgde de radio voor een aangename sfeer. Langzaamaan veranderde de mentaliteit bij het ma-nagement echter en bleven de atten-ties achterwege. Onlangs is zelfs op sommige plaatsen de radio het zwij-gen opgelegd. Door al deze maatre-gelen is de sfeer op de werkvloer er aanzienlijk op achteruitgegaan. Met de resultaten van een enquête kon het CPBW aantonen dat het absen-teïsme is toegenomen.

Gulle ACLVB Na het overlijden van de zaak-

voerder is onlangs een nieuwe direc-tie aan het roer van het bedrijf ge-komen. De ACLVB-afgevaardigden hebben de nieuwe leiding al meer-maals aangespoord om het ‘oude’ sociale beleid in ere te herstellen. Voorlopig zonder resultaat. Daarom hebben de ACLVB’ers in het bedrijf onlangs zelf voor Sint gespeeld en cadeautjes uitgedeeld.

Met deze actie hopen ze het management te kunnen bewegen om wat socialer te zijn. En hopelijk spelen de radio’s binnenkort ook op-nieuw hun deuntjes.

Pensioen: vertrouwen op een tweede pijler

Ondernemingen gebruiken en misbruiken tijdelijke contracten en contracten van bepaalde duur, vooral bij jonge werknemers. Die twee types van arbeidsovereenkomsten dienen oorspronkelijk om de onderneming de kans te geven haar personeelsbe-zetting aan te passen aan de behoef-ten van het seizoen en de conjunctuur. Maar vandaag zijn ze een manier geworden om personeel te beheren. Wat zijn de economische redenen om iemand één, twee of zelfs vijf jaar on-

der een interimcontract te laten wer-ken? Het interimkantoor moet toch ook betaald worden? Wel, werkgevers gaan ervan uit dat werknemers onder een interimcontract of een contract van bepaalde duur meer volgzaam, fl exibel en aanwezig zijn.

Hoe kunnen jongeren in die omstandigheden een gezin stichten, een woning kopen of meubels aan-schaff en om die woning aangenaam leefbaar te maken? De banken, die

eerst onvoorzichtig met spaargeld zijn omgegaan, staan absoluut niet te springen om hun geld te lenen voor een auto, huis of eetkamer.

De ACLVB wil dat die onze-kere contracten in contracten van on-bepaalde duur worden omgezet. Dat is niet alleen goed voor de motivatie van de jonge werknemers, maar ook voor de portefeuille van de onderne-mingen, die hun meer producten en diensten kunnen verkopen.

De economische crisis en de bijbehorende crisismaatregelen la-ten hun sporen na op de werkvloer. Afvloeiingen, langdurig zieke werk-nemers worden niet vervangen … Vaak krijgen de overblijvende col-lega’s als gevolg daarvan extra taken op hun bord. Daardoor stijgen de werkdruk én het stressniveau in een onderneming. Dat is al ruimschoots gebleken uit recente studies. In een gezonde dosis kan stress motiverend werken. Maar er zijn grenzen en die liggen bij iedere persoon anders. Wordt de stresslimiet overschreden? Dan heeft dat vaak een negatief ef-fect: fysieke ongemakken, psychi-sche klachten tot zelfs een burn-out toe. En daar wordt de werknemer noch de werkgever beter van.

Vakbond als belangrijke schakelOm stress aan te pakken is

moed nodig van alle betrokkenen in de onderneming. De belangrijk-ste stap is het probleem erkennen en een doeltreff end stressbeleid uitstippelen. Dat is niet alleen de taak van het management, maar van alle spelers. Zoals de vakbond, want die weet als geen ander wat er op de werkvloer speelt en waar de oorzaak van het probleem ligt. Via

het CPBW of de vakbondsdelega-tie kan de vakbond meer dan zijn steentje bijdragen. Maar ook voor de ondernemingsraad is een belangrijke rol weggelegd. Vaak zorgen strakke of moeilijke werktijden immers voor meer stress en die zijn doorgaans vastgelegd in het arbeidsreglement. De slotsom? Om werknemers te motiveren is een aantrekkelijk loon niet de enige factor. Een goede werkomgeving en een beheersbare werkdruk zijn minstens even be-langrijk.

Merk je een probleem op de werkvloer dat de stress verhoogt? Neem dan contact op met je vakbondsafgevaar-digde.

Een bloeiende carrièrestart maken is niet gemakkelijk. Met interimcontracten en con-tracten van bepaalde duur worden jongeren van het kastje naar de muur gestuurd. Toekomstplannen maken is op die manier onmogelijk.

Ten strijde tegen stress op de werkvloer

Een stijgende werkdruk zorgt voor meer stress op de werkvloer. En dat kan leiden tot fysieke én psychische klachten. Daarom is een doeltreffend stressbeleid, waarbij de vakbond nauw betrokken is cruciaal.

Jongeren: contract met de toekomst

De non-profi tsector is com-plex, maar boeiend. In Vlaanderen zijn zorg en welzijn, de sociale eco-nomie en het sociaal-culturele werk de belangrijkste pijlers van deze sector. Op federaal niveau ligt het accent dan weer vooral op gezond-heidszorg. In Wallonië is de situ-atie overigens nog complexer dan in Vlaanderen, want daar subsidiëren zowel de Gemeenschap als het Ge-west de non-profi tsector.

Sociale waakhondHet sociaal overleg in de non-

profi tsector verloopt op een heel spe-cifi eke manier. De sociale akkoorden komen in de paritaire comités tot stand, met inbreng van federale of re-gionale overheden. Dat betekent dat er altijd drie partners rond de tafel zitten: directie, vakbond en overheid. En dat er in deze sector veel belas-tinggeld circuleert. De ACLVB waakt erover dat het geld op de juiste plek

terechtkomt en dat de dienstverlening voor alle burgers van een hoog niveau is. Deze maatschappelijke dimensie is heel belangrijk, want anders dan in het bedrijfsleven staat winst niet centraal in de non-profi tsector. Het spreekt wel voor zich dat de loons- en arbeidsvoorwaarden en de leefbaar-heid van de jobs in deze sector even goed zijn als die in de privésector. Ook hier is een belangrijke rol weggelegd voor de vakbond.

Kandidaten gezochtHoewel de ACLVB het goed

doet in de non-profi tsector, zijn de vakbonden er in het algemeen te weinig vertegenwoordigd. Er is dus zeker nood aan meer en sterke ACLVB-afgevaardigden. De waar-den en troeven van de ACLVB kunnen immers ook in de non-profi tsector het verschil maken. Elke stem telt.

Sociale verkiezingen in non-profi t

De Gazet van De aCLvB 4 Sociale verkiezingen 2012 5

Waarden gaan van vader op zoon

Yvon Staquet heeft alle recht om de wijze man uit te hangen. Niet zozeer door zijn baard, als wel door zijn vorig leven als hoofdafgevaar-digde bij de Usines Gustave Boël en zijn huidige rol als voorzitter van het OCMW van Binche, een functie die hem echt heeft doen openbloeien. Wanneer zijn zoon Serge voor de eer-ste keer zijn kandidatuur indient bij Mactac, een bedrijf gespecialiseerd in zelfklevend materiaal, kan Yvon hem van zijn ervaring laten meegenieten.

“Ik was daarvoor al openge-bloeid”, verbetert Yvon Staquet ons. Door de herstructureringen bij Boël in de jaren 1990 is het nochtans niet altijd gemakkelijk geweest. “Dat klopt, maar als afgevaardigden waren we er vooral trots op dat er dankzij ons niemand ontslagen is. In 1994 moesten we 74 dagen staken om ver-trekpremies en degelijke voorwaar-den voor brugpensioen bij 50 jaar te verkrijgen.” Yvon Staquet verliet het bedrijf in 1998 toen Hoogovens, de nieuwe eigenaar, de hoogovens stil-legde. Onze man onderhandelde tot aan het einde toe over de herstructu-

rering en vóór hij zich op zijn nieuwe carrière stortte, regelde hij eerst de vakbondsafl ossing. “Na een intensief leven als hoofdafgevaardigde, was 51 jaar te vroeg om te stoppen. Ik stelde me kandidaat bij de gemeenteraads-verkiezingen van 2000, met de bedoe-

ling om OCMW-raadslid te worden. Dat leek me een mooie verlenging van mijn sociaal werk als afgevaardigde.” Als voorzitter van het OCMW van Binche heeft hij zijn doel ruimschoots bereikt. Is de oude afgevaardigde nu een echte baas geworden?

“Nee, hij heeft het voordeel dat hij alle problemen vanuit twee ge-zichtspunten kan bekijken”, verklaart

Serge Staquet. “Th uis was het begrip ‘werk’ heel belangrijk. Ik begreep niet alles wat ik mijn vader aan de tele-foon hoorde vertellen, maar ik had wel goed door dat het voor een werk-nemer vreselijk was om zijn werk te verliezen. Dat betekende dat hij zijn gezin niet meer kon onderhouden.” Serge is line manager bij Mactac in Zinnik. In 2012 probeert hij zijn eer-ste syndicale mandaat in de wacht te slepen. “Ik wil me niet met andermans zaken bemoeien, maar wanneer ik on-rechtvaardigheid zie, voel ik de drang om iets te doen. Dat zal doeltreff en-der zijn met het vereiste mandaat.” De ACLVB is niet meer aanwezig in de onderneming, dus Serge kiest niet meteen de gemakkelijkste weg.

“Ik weet het. Toen ik hier als in-terim werkte, is er een afgevaardigde naar me toegekomen om me lid te maken van zijn organisatie. Toen ik hem vertelde dat ik al bij de ACLVB zat, zei hij: ‘Mensen als jij hebben we hier niet nodig.’ Ach, ik ben erdoor in mijn liberale mening gesterkt. Ik vind dat iedereen ter wereld vrij moet zijn om te denken en doen wat hij wil.”

Eén grote familie bij Renolit

Vakbondsafgevaardigde zijn werkt aanstekelijk. Vraag maar aan de familie Ronsse uit Zingem. Bij chemiebedrijf Renolit springen twee broederparen elke dag samen in de bres voor de zowat tweehonderd arbeiders en bedienden.

Waarden werken aanstekelijkJe hoeft niet lang te zoeken onder de afgevaardigden in de verschillende regio’s om opmerkelijke verhalen te vinden. Bijvoorbeeld over familieleden die hun collega’s en zelfs familieleden in verschillende generaties met de waarden van de ACLVB aansteken.

Al bijna 25 jaar is Mario Ronsse in Oudenaarde aan de slag bij Reno-lit, eerst als arbeider en sinds augustus 2011 als bediende. “Sinds 1993 ben ik ACLVB-afgevaardigde. In alle over-legorganen heb ik de stem van de ar-beiders laten horen. Nu zetel ik als be-diende in de ondernemingsraad (OR) en heeft mijn broer Nico mijn plaats als afgevaardigde voor de arbeiders overgenomen. Van korte overleglijnen gesproken.” Gebeten door het en-thousiasme van zijn broer stelde Nico Ronsse zich in 2004 voor het eerst kandidaat. Nico: “In 2008 behaalde ik een mandaat als syndicaal afgevaar-digde en een zitje in het comité voor preventie en bescherming op het werk (CPBW). Ik werk hier zowat twintig jaar en wil iets betekenen voor mijn collega-arbeiders. Want er is altijd wel iets wat beter kan. Ook de opleidingen van de ACLVB kunnen me bekoren.”

Vrije rolDe vakbond zit beide broers in

het bloed, want ook hun ouders wa-

ren ACLVB-lid. Mario is heel tevre-den met hun en zijn keuze: “Bij de ACLVB heb je veel meer bewegings-vrijheid dan bij de andere vakbonden. Als afgevaardigde kun je zelf accenten leggen binnen de ruime statuten van de vakbond. Maar vergis je niet: we zijn geen egotrippers. Overleg staat

centraal. We verkiezen een goed com-promis boven tumult zonder resultaat. Andere vakbonden gaan (te) vaak in de clinch als ze iets willen verande-ren.” Bij Renolit is zowat een kwart van het personeel lid van de ACLVB.

Van hen stelt zich wellicht de helft kandidaat. “We hebben al goede resultaten gehaald”, vertelt Mario. “Toen ik hier begon, was de ACLVB de allerkleinste vakbond. Maar we zijn sterk gegroeid en moeten alleen het ACV laten voorgaan. Veel van onze collega’s komen uit Zingem en ken-nen ons. In zekere zin hebben we dus elkaar aangestoken.”

Jonge kerelsWie ook de ‘ACLVB-microbe’

te pakken hebben, zijn de broers Niels en Dieter Vanmalderghem, neven van Mario en Nico Ronsse. Niels: “Dit jaar ben ik voor het eerst kandidaat. Ik sta te popelen om het gedachte-goed van de ACLVB in de praktijk te brengen. Voor iedereen maak ik met plezier tijd vrij. Van mij zul je nooit een zure blik krijgen.” Volgens oudere broer Dieter is hun leeftijd een grote troef. “We spreken de taal van de jon-gere collega’s en weten wat hen bezig-houdt. Hopelijk schenken ze ons hun vertrouwen.”

Broers en neven van elkaar: (v.l.n.r.) Niels Vanmalderghem, Mario Ronsse, Nico Ronsse en Dieter Vanmalderghem.

Vader Franco en zoon Bruno Savastano.

Yvon en Serge Staquet zijn overtuigd van het recht op vrije meningsuiting.

Afgevaardigen en militanten buigen zich over hun leerstof.

“Nee, ik heb mijn zoon niet met het vakbondsvirus besmet”, benadrukt Franco Savastano, oud-afgevaardigde bij de Banca Monte Paschi en vandaag gelukkig gepen-sioneerd. “Integendeel,” vervolgt hij, “ik wilde hem net niet beïnvloeden, ik heb hem alleen waarden overge-bracht als rechtvaardigheidszin en de wil om anderen te helpen.”

Die eigenschappen hebben zijn zoon Bruno geïnspireerd voor een kandidatuurstelling voor de sociale verkiezingen van 2004. “Ik werd aangesproken door Domini-que Calistri, een van de voornaam-ste afgevaardigden van de ACLVB bij AXA. Hij kon het tijdens de vakbondsvormingen goed met mijn vader vinden”, herinnert Bruno Sa-vastano zich. Aangezien onze man heel wat mensen kende in de on-derneming en niet op zijn mondje gevallen is, heeft hij een mandaat in de syndicale delegatie, een ze-tel van plaatsvervangend lid in het uitvoerend comité van AXA en een zetel van plaatsvervangend lid in het CPBW kunnen bemachtigen.

“Dat deed me plezier”, geeft Franco Savastano toe. “Ik weet dat hij zijn werk goed doet: vastberaden maar niet agressief. De vakbond en de werkgever moeten immers geen tegenstanders zijn, maar partners. Bij confl icten is de afgevaardigde een tussenpersoon tussen directie en personeel. Hij moet de rechten van zijn collega’s in moeilijkheden ver-

dedigen.” De laatste jaren van zijn mandaat waren niet gemakkelijk. De Banca Monte Paschi heeft zijn activiteiten in België toen terugge-schroefd en een groot deel van het personeel ontslagen.

Ook bij AXA zijn de tijden aan het veranderen. “De erfenis van de Royale Belge is verdwenen. De werknemers kunnen beslissingen van hogerhand moeilijker aanvechten.

Ze hebben hun vrijheid van spreken verloren. We voelen dat ze op ons rekenen om boodschappen door te geven aan de directie”, ver-klaart Bruno Savastano. “Wat me nog het meest tegen de borst stuit, is de onrechtvaardigheid die er heerst. Waarom krijgt de ene een promotie en zijn collega’s die hetzelfde werk doen niet?

In 2008 was er de fusie met Winterthur en in 2012 is het team van de ACLVB helemaal klaar voor de stemming en om de vruchten van zijn werk te plukken.

“We delen de wil om anderen te helpen”

“Vakbond zit familie-leden in het bloed”

“Thuis was het begrip ‘werk’ heel belangrijk”

Dezelfde vrijheid van ideeën

Welgevormde afgevaardigden en militanten

Vorming van hoge kwaliteit

Afgevaardigde zijn, dat leer je niet. Dat word je door het te doen en vormingen te volgen. Voor heel wat afgevaardigden bepaalde de moge-lijkheid om uitstekende cursussen te volgen – naast de gekoesterde waar-den – zelfs de keuze voor de ACLVB. “Toen ik de drang voelde om me vol-ledig voor vakbondsacties in te zet-ten, vroeg ik me af of ik dat wel zou kunnen”, licht een afgevaardigde toe.

“Nu ik enkele cursussen heb gevolgd, twijfel ik er geen moment aan of ik me opnieuw kandidaat zou stellen.” Dankzij zijn kennis kan een ACLVB-afgevaardigde een actieve, opbouwen-de rol spelen om de werking van het sociale overleg te verbeteren.

Aan de vorming zijn – behalve bijleren – ook andere positieve ele-menten verbonden. “Het doet weleens

deugd om de fabriek even achter je te laten en afgevaardigden en militanten uit andere ondernemingen en secto-ren te ontmoeten”, klinkt het soms tij-dens een vorming. Dat deelnemers en lesgevers informatie delen, blijft een van de voornaamste doelstellingen van de ACLVB-vormingen.

Elk jaar voorziet de ACLVB in een breed aanbod van opleidin-gen voor kandidaten, afgevaardig-den, werknemers ... Extern én in het bedrijf. De vorming is gratis voor ACLVB-leden en kan van regio tot regio wat verschillen. Een greep uit de thema’s: vorming over praktische en concrete dingen, zoals tijdskrediet en loonberekening. En technische vormingen over de bevoegdheden van de OR, het CPBW, de SD en over sectoraal overleg, mondelinge of schriftelijke communicatie, informa-tica en nieuwe technologie, milieu en duurzaamheid, sociale wetgeving en verzekeringen. En natuurlijk ook de sociale verkiezingen.

Info op 09 242 39 63 (Vlaanderen) of op 02 558 51 70 (Brussel).

Luisteren, in het openbaar spreken, onderhandelen, een balans ontcijferen, de grondbe-ginselen van de sociale wetgeving beheersen … Al die dingen leer je tijdens de syndicale vormingen van de ACLVB. Met een groot sociaal hart en veel inzet voor je collega’s heb je alles in huis om een goede afgevaardigde te worden. De ACLVB-verantwoordelijken voor vorming zorgen voor de rest.

Kredieturen voor vormingen of syndicaal verlofDe afgevaardigden van de OR, het CPBW en de SD hebben het

recht tijdens hun werkuren vormingen te volgen. Ze behouden daarbij hun loon. Het aantal uren wordt bepaald volgens de sector of de onder-neming en is dus heel variabel. De uren worden bovendien soms aan de volledige afvaardiging toegekend en moeten dan onder de leden van die overlegorganen worden verdeeld.

Betaald educatief verlofEen voltijdse werknemer uit de privésector heeft het recht om edu-

catief verlof te nemen voor goedgekeurde vormingen. Hij behoudt daarbij zijn normale, begrensde loon.

Onder bepaalde voorwaarden mogen ook sommige deeltijdse werk-nemers betaald educatief verlof nemen:• werknemers die ten minste 4/5-tijds werken;• werknemers die 1/3-tijds tewerkgesteld zijn op basis van een variabele

werktijdregeling (vermeld in de arbeidsovereenkomst);• deeltijdse werknemers met een vast uurrooster die ten minste halftijds

en minder dan 4/5-tijds tewerkgesteld zijn, maar alleen wanneer ze een beroepsopleiding volgen die tijdens de werkuren valt.

Werknemers die hun recht op betaald educatief verlof gebruiken, zijn beschermd tegen ontslag. Het brutoloon werd vastgelegd op maxi-maal € 2.653 per maand (laatst geindexeerde bedrag, op 1 september 2011). Ook het aantal uren waarop een werknemer recht heeft, is beperkt.

Het resultaat van een brainstorm op het bord.

De Gazet van De aCLvB 6 Sociale verkiezingen 2012 7

Op naar de toekomst met de jongeren

“Onze directeur had over de subsidies ge-lezen en stapte met zijn idee naar de vakbon-den”, vertelt Luana Soccio. Ze stond tien jaar mee aan de assemblagelijn, maar is nu ACLVB-afgevaardigde en engageert zich sterk voor haar collega’s. “Natuurlijk waren we geïnteresseerd in zo’n diversiteitsplan. Ik trek dit project met volle overtuiging en schakel Ayten Yildirim, de diversiteitsconsulente van de ACLVB, zo veel mogelijk in.”

Kansengroepen integrerenAlle inspanningen bij Lear Corporation

Belgium in het kader van het diversiteitsplan resulteerden in een actieplan. Dat moet ga-randeren dat alle personeelsleden, ook de kan-sengroepen (50-plussers, allochtonen, perso-nen met arbeidshandicap ...) een volwaardige en gelijke plek krijgen binnen de organisatie. “Ons bedrijf telt 281 werknemers en zowat 60 % is allochtoon, 25 % is vrouwelijk en 10 % is 50-plus. Opkomen voor hun rechten en inte-gratie op de werkvloer is heel belangrijk.” Het actieplan zal bestaan uit vijftig concrete pun-ten. Op dat vlak is een belangrijke rol wegge-

legd voor de vakbondsafgevaardigden. “We zijn mondig en taalvaardig en kunnen de vaak vage doelstellingen vertalen in specifieke en meet-bare acties.”

Wat leeft er in het bedrijf?

Het eerste actiepunt van het diversiteits-plan was een tevredenheidsenquête bij alle

werknemers. Wat vind je van het management, de werkomgeving, de sfeer, ...? Zijn er voldoen-de doorgroeimogelijkheden? Zijn de taken niet te zwaar? Over deze en andere kwesties wilden de directie en de vakbonden graag de mening van de werkvloer kennen. “Zo kunnen we het beleid kritisch doorlichten en indien nodig acties ondernemen. Het doel? Op basis

van de feedback de hr-processen en werkom-standigheden optimaliseren. Bovendien maken kansengroepen meer dan de helft van het per-soneelsbestand uit. Hen optimaal integreren is ook een actiepunt en kan alleen maar als we ook hún grieven, noden en wensen kennen.”

Actie na de enquêteMet de resultaten van de enquête trok het

bedrijf naar zijn hr-consulenten bij SD Worx. Uit die besprekingen vloeiden al enkele actie-punten voort. Het identificeren van de vijftig actiepunten is nog niet helemaal voltooid, maar de directie wil dat alles dit voorjaar in kannen en kruiken is. Eén keer per week komt een in-terne werkgroep samen om de vorderingen te bespreken. En zowel in het CPBW als in de OR staat het diversiteitsbeleid geregeld op de agenda. “Wanneer uit het overleg vragen of hindernissen naar boven borrelen, neem ik con-tact op met Ayten.

“Als job bij Partena regel ik de aanslui-

ting van werknemers bij het kinderbijslagfonds. Bedrijven in heel België kloppen daarvoor bij ons aan. Daarnaast zetel ik sinds 2004 voor de ACLVB in de OR.” Sinds 2009 maakt Partena serieus werk van zijn diversiteitsbeleid. Omdat er daarvoor van alles aan schortte? “Helemaal niet. Maar in een bedrijf is altijd ruimte voor verbetering. Die aandachtspunten achterhalen is een van onze taken. Toen de directie me vroeg of ik als ACLVB-afgevaardigde mee de kar wilde trekken, heb ik geen seconde getwijfeld. Diver-

siteit boeit me. En ik wil graag meewerken aan veranderingen, ze van dichtbij meemaken.”

Geen discriminatieIntussen is de ‘studieronde’

achter de rug. Tijdens regelmatige vergaderingen kreeg het diversi-teitsbeleid een steeds concretere vorm. “Om de twee of drie maan-den zaten we samen met de afge-

vaardigden van verschillende vakbonden en de directie. Tijdens zo’n overleg keken we wat de ac-tiepunten zijn en hoe we die gaan aanpakken. Uit een anonieme en representatieve enquête onder de 180 medewerkers van het kinderbijslagfonds haalden we heel wat nuttige informatie. Over de lonen en voordelen, maar net zo goed over op-leidingen, welzijn, gelijke kansen, het dagelijkse werk …” Régis hield zich vooral bezig met het arbeidsreglement. “Daarin stond alleen dat een racistische taal en houding verboden zijn onder de medewerkers. Ik heb voorgesteld om die zin uit te breiden en heb mijn slag thuis gehaald. Voortaan heeft de tekst het niet alleen over racistische uit-

latingen tegenover collega’s en klanten, maar ook over discriminatie in het algemeen. Op welk vlak ook: geslacht, leeftijd, seksuele geaardheid, poli-tieke, vakbonds- of geloofsovertuiging, burger-lijke staat, vermogen, gezondheid, handicap, … Ook het sociaal secretariaat van Partena – een an-dere afdeling dus – hanteert die formulering nu.”

Veel jonge vrouwen Een ander actiepunt draaide om loon-

verschillen tussen medewerkers, op basis van geslacht, anciënniteit en andere factoren. “Uit een enquête bleek dat onze mensen zich daar-over zorgen maakten en vermoedden dat de verschillen onterecht waren. Uiteraard hebben we die situatie grondig uitgespit. Wat bleek? De loonverschillen hebben te maken met specifieke factoren. Zo zijn 70 % van de werknemers bij ons kinderbijslagfonds vrouwen. Meer nog: het zijn vooral jonge vrouwen, die vaak ook deeltijds werken. Daardoor ligt hun loon doorgaans wat lager dan dat van de (oudere) mannen. Het heeft dus niets met hun geslacht op zich te maken. Tegelijk ontdekten we dat vrouwen hier vaker promotie maken dan mannen. Logisch, want ze

zijn ook met veel meer. Zo zie je dat het voorbe-reidende werk op ons diversiteitsbeleid veel nut-tige gegevens heeft opgeleverd.”

Klantgerichte diversiteitOok voor klanten van het kinderbijslag-

fonds is het diversiteitsbeleid nuttig. Zo heeft Partena al enkele maatregelen genomen die de klantenervaring aangenamer maken. “We heb-ben de flow van klanten aan de loketten bestu-deerd, zodat we konden aangeven wanneer het minder druk is. Dat is nuttige informatie voor klanten met weinig tijd. Aan de balies hebben we ook een babyhoek ingericht, met onder meer een verschoningstafel en flessenwarmers. Alles om het comfort van moeder en kind tijdens het wachten te verhogen.”

Terwijl het diversiteitsbeleid vorm kreeg, bleek dat ook de informatieverstrekking aan klanten beter kon. “We lichten klanten nu dui-delijker in over de andere administratieve dien-sten in onze organisatie en over hoe Partena om-gaat met hun persoonlijke gegevens. We merken dat klanten dat waarderen.”

Charter voor Diversiteit in de OndernemingEen degelijk diversiteitsbeleid is een must in een onderneming en daarbij kan een vakbond een belangrijke rol spelen. Zo leidt ACLVB-afgevaardigde Régis Wilsens al enige tijd het diversiteits-beleid bij Partena in Brussel mee in goede banen. In 2008 tekende dat bedrijf het Charter voor Diversiteit in de Onderneming.

Geen diversiteitsbeleid zonder inbreng van de werkvloer

Bedrijven die werken aan diversiteit, komen in aanmerking voor subsidies. Lear Corporation Belgium, een toeleverancier van zetelsystemen voor Ford Genk, zag hier een unieke kans en werkt samen met de vakbonden ijverig aan een diversiteitsplan.

Jonas Wauters

“Kwaliteit boven kwantiteit”

“Hoewel ik nog vrij jong ben, heb ik al vaak mee vergaderd in de OR en het CPBW. Toen de effectief verkozene lang ziek was, sprong ik in als ver-vanger. Die opdracht kwam boven op mijn rol van syndicaal afgevaardigde. Bij Arcelor Mittal in Gent werken een driehonderdtal jongeren op 3500 arbeiders. Toch zowat 10 % dus. Ik ben een jongerenafgevaardigde en krijg door mijn (reserve)mandaat in de overlegorganen enkele uren vrij-stelling van mijn job als onderhouds-technicus. Die doe ik al vijf jaar. Ik ben het aanspreekpunt van alle colle-ga’s, maar jongeren komen natuurlijk vaak eerst naar mij voor advies. Over jeugdvakantie als ze pas bij ons aan de slag zijn gegaan, bijvoorbeeld. Boven-dien zijn veel jongeren in deze crisis-

periode begonnen met een contract als uitzendkracht. Dat is niet altijd even duidelijk en er zijn best wel wat problemen. Als jongere heb ik ook niet meteen op elke vraag een sluitend antwoord. Gelukkig staan de collega’s en de diverse ACLVB-diensten pa-raat. Zo leer ik zelf ook snel bij. Dit jaar zijn het mijn laatste verkiezingen als ‘jongere’. Waarom mijn (jongere) collega’s voor mij moeten stemmen? Omdat ik hun denk- en leefwereld ken en omdat ik ze wil helpen waar ik maar kan. Dat doe ik samen met de andere leden van onze vakbonds-afvaardiging.”

Kevin Van Cutsem

“Een frisse wind door het

bedrijf”“Bijna vijf jaar ben ik aan de slag

als coördinator opleidingen en kwali-

teit bij Colibri. Dat is een deel van de Colruyt-groep. Waarom ik deze prijs kreeg? Ik denk omdat ik bij mijn eerste verkiezingen in 2008 als jongere met-een drie mandaten haalde: ACLVB-afgevaardigde, een zitje in de OR en eentje in het CPBW. Op advies van twee kennissen koos ik indertijd voor de ACLVB en ik heb het me nog niet beklaagd. Met vier afgevaardigden zijn we de grootste vakbond in onze vestiging. Ik ben dan wel actief in de jongerenwerking, maar alle collega’s kunnen bij mij terecht met vragen en problemen. Ik doe er altijd alles aan om zo snel mogelijk een antwoord of oplossing te vinden. Die sociale dimensie van het vakbondswerk ligt me uitstekend. Als jongere probeer ik ook zoveel mogelijk een frisse wind te doen waaien door het bedrijf. Ik behoor tot een mondigere, energieke generatie die opkomt voor haar me-ning en niet bang is om de vinger op de wonde te leggen. Die aanpak past perfect bij de ACLVB, waar een vrije mening primeert. Ik hoop dat andere

jongeren door mijn getuigenis geïn-spireerd raken om zich te engageren bij de vakbond. Want bij veel bedrij-ven stellen de werknemers zich pas op latere leeftijd kandidaat. Jongeren die de fakkel willen overnemen, zijn altijd welkom. Deze sociale verkiezingen zijn immers mijn laatste als jongere. Na je 25ste ben je ‘jongere’ af.”

Maarten Dessomviele

“ACLVB geeft veel vrijheid”

“Ik help collega’s graag en haal er veel voldoening uit wanneer ik hun problemen kan oplossen. Daarom ben ik in 2008 opgeko-men voor de ACLVB, de grootste vakbond in ons bedrijf. Ik werkte toen nog niet lang als QC-laborant (Quality Control) bij EOC in Ou-denaarde. Met 320 mensen maken we hier allerhande chemische pro-ducten: latexen, zepen, lijmen ...

Mijn kandidatuur was een schot in de roos, want ik kwam meteen als vakbondsafgevaardigde in de OR en het CPBW terecht. Ik koos voor de ACLVB omdat de wat oudere afge-vaardigden me heel capabele mensen leken. En omdat hun vrije visie dicht aansluit bij mijn eigen karakter na-tuurlijk. De vakbondstop gaat ervan uit dat wij ons bedrijf het beste ken-nen en geeft ons veel ruimte. En we-ten we het zelf eens niet, dan kunnen we altijd terugvallen op de Bestendig Secretarissen. Als jongere heb ik het voordeel dat ik me eenvoudiger kan inleven in de problemen van jonge collega’s en communiceer op een ma-nier die hen aanspreekt. Uiteraard sta ik ook paraat voor de andere collega’s. We hebben nood aan jongeren, maar zelf kan ik wettelijk gezien niet meer opkomen als ‘jongere’’. Toch hoop ik dat mijn collega’s mij opnieuw hun vertrouwen geven. Ik denk dat ze in-tussen wel weten hoe gemotiveerd ik ben en dat ik er alles aan doe om hun belangen te verdedigen.”

Gelauwerde jongeren zijn trots op hun blauwe iPod nano: (v.l.n.r.) Jonas Wauters, Kevin Van Cutsem en Maarten Dessomviele.

Op 17 november 2011 werden drie ACLVB-jongeren in de bloe-metjes gezet voor hun inzet in hun bedrijf. Tijdens het Vlaams Regionaal Comité in Kortrijk kregen ze ieder een mooie iPod nano. Een blauwe, of wat had je gedacht.

Luana Soccio (midden) ijvert gedreven voor diversiteit.

Régis Wilsens, drijvende kracht achter diversiteit.Kandidaat jonge werknemer

Christophe Rulli is buschauffeur bij TEC Luik en een kandidaat bij de jongeren voor de volgende sociale verkiezingen. “Mijn grootvader was afge-vaardigde, mijn moeder was afgevaardigde en dat vuur brandt ook in mij. Het was dus een logische stap om in de vakbeweging te gaan”, legt hij uit. Bij de ACLVB? “Neen, niet meteen. Ik ben van kleur veranderd omdat ik een de-mocratischere visie heb op de werking van een vakbond. Bij de ACLVB is de structuur handiger en is het gemakkelijker om inlichtingen te krijgen of iets te verwezenlijken. Bovendien heb ik een betere verstandhouding met de liberale afgevaardigden.” Het syndicaat van de baas? “Dat is een fout beeld! Op het terrein zijn we liberalen die werken voor de werknemers.”

Op wijsheid staat geen leeftijd Christophe is niet van plan om zich alleen op ‘jongerenpunten’ te con-

centreren als hij een nieuw mandaat krijgt. “Ik zal de werknemers in het al-gemeen verdedigen. Mijn stokpaardje is de staat van de voertuigen. Ik kom vroeg aan bij het depot om de bussen te controleren, na te gaan of alle lampen werken, of de stoelen in goede staat zijn, of het interieur schoon is, of de radio werkt, … Het is een kwestie van comfort en veiligheid, zowel voor de chauf-feurs als voor de reizigers, ongeacht hun leeftijd.”

De Gazet van De aCLvB 8 Sociale verkiezingen 2012 9

De ACLVB drukt onmiskenbaar haar stempel op het sociaal overleg in België en daarbuiten. In vergelijking met vele representatieve organisaties in sommige buurlanden is de ACLVB groter. De opeenvolgende staatshervormingen hebben bevoegdheden verdeeld over de federale staat, de gemeenschappen en de gewesten. Daardoor ontstond op de verschillende bestuursniveaus nood aan een eigen overlegstructuur. Zo’n overlegstructuur dient niet enkel om een draagvlak te zoeken voor politieke beslissingen. De overheden gaan ook op zoek naar vaktechnische kennis en kennis van het terrein. De ACLVB levert die expertise op diverse niveaus.

Thuis in het sociaal overleg

De ACLVB in Europa en de wereld

• De ACLVB is lid van het EVV (Europees Vakverbond), het IVV (Internationaal Vakverbond) en heel wat sectorfederaties (EFBWW, UNI, ETF, EMB, EFFAT, EMCEF, EPSU en ETUCE)

De ACLVB in België

De Liberale Vakbond is vertegenwoordigd in:• Groep van 10 • de Nationale Arbeidsraad (NAR)• de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB)• de Hoge Raad voor Preventie en Bescherming op het Werk

(HRPBW)• alle beheercomités van de openbare instellingen van de sociale

zekerheid: Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA), Rijks-dienst voor Sociale Zekerheid (RSZ), RSZ Globaal Beheer en de Rijksdienst voor Pensioenen (RVP),…

De ACLVB in de sectoren

De Liberale Vakbond is vertegenwoordigd in:• de paritaire (sub)comités• de fondsen voor bestaanszekerheid (FBZ)• de sectorale pensioenfondsen

De ACLVB in de ondernemingen

De Liberale Vakbond is vertegenwoordigd via zijn afgevaardigden in:• de Ondernemingsraden (OR)• de Comités voor Preventie en Bescherming op het Werk

(CPBW)• de Syndicale Delegatie (SD)

• Vlaanderen: 840 ondernemingen met afgevaardigden OR en/of CPBW en/of SD

• Brussel: 222 ondernemingen met afgevaardigden OR en/of CPBW en/of SD

• Wallonië: 250 ondernemingen met afgevaardigden OR en/of CPBW en/of SD

De ACLVB in Vlaanderen

De Liberale Vakbond is vertegenwoordigd in:• de SERV (Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen)• het VESOC (Vlaams Economisch en Sociaal Overlegcomité)• andere strategische adviesraden: MORA, MINA-Raad,...

Speci� ek voor Vlaanderen bestaat er nog een bijkomend regionaal netwerk:• de SERR’s (Sociaal-Economische Raden van de Regio’s) • de RESOC’s (Regionale Sociaal-economische Overlegcomités)

De Liberale Vakbond heeft mandaten in:- VDAB (Vlaamse Dienst Voor Arbeidsbemiddeling): raad van bestuur,

werkgroep beleid, technische werkgroep en competentiecentra en werkgroep sociale interventie.

- Syntra Vlaanderen: raad van bestuur en praktijkcommissie - Accent op Talent (Koning Boudewijnstichting)

- VIA (Vlaanderen In Actie)- GTB (Geïntegreerde trajectbegeleiding)

- VLAMT (Vlaams ArbeidsMarktonderzoek van de Toekomst)

- Raadgevend comité VLAO (Vlaams Agentschap Ondernemen)

- Arbeid & Milieu vzw- …

De ACLVB in Brussel

De Liberale Vakbond is vertegenwoordigd in:• de ESRBHG (Economische en Sociale Raad voor het Brussels

Hoofdstedelijk Gewest)• het BESOC (Brussels Economisch en Sociaal Overlegcomité)

De Liberale Vakbond heeft mandaten in:- het beheercomité van Actiris; van Bruxelles Formation;- het Territoriaal Pact voor de Werkgelegenheid;- verschillende “missions locales” (werkgelegenheidsagentschappen

in Elsene, Anderlecht, Schaarbeek,…);- verschillende consultatieve raden van de COCOF: sociale cohesie,

personen met een handicap, …;- beroepsreferentiecentra (bouw, ICT, …)

De ACLVB in Wallonië

De Liberale Vakbond heeft een mandaat in de CESW (Sociaal-Economische Raad van Wallonië) en heeft vertegenwoordigingen in negen commissies waarbij de EPI, EFE en FIS de belangrijkste zijn.

De Liberale Vakbond is ook vertegenwoordigd in:- de ‘Conseil Syndical Interrégional Charleroi-Namur-Neufchâteau’- de ‘Conseil Syndical Interrégional Champagne-Ardennes’- de ‘Conseil Economique et Social de l’Euregio Meuse-Rhin’

Organisaties aangesloten bij de ACLVB:

APPEL groepeert personeel van het gesubsidieerd vrij onderwijs

Behoort tot de ACLVB en verdedigt de belangen van leerkrachten, onderwijsassistenten, administratieve medewerkers, kleuterleidsters en arbeiders in het – al dan niet confessionele – Franstalige, vrije gesubsidieerde onderwijs. Ook zij worden in 2012 geconfronteerd met sociale verkiezingen.

VSOA verdedigt belangen openbaar ambt

Het gedachtegoed en de waarden van de ACLVB leven niet alleen in bedrijven en organisaties van de privé-sector. Het Vrij Syndicaat voor het Openbaar Ambt (VSOA) is aangesloten bij de ACLVB en verdedigt zowel de gemeenschappelijke als de individuele beroepsbelangen van alle segmenten in de openbare sector.

Het VSOA is onderverdeeld in verschillende beroepsgroepen, die elk verantwoordelijk zijn voor de vakbondsactiviteiten in hun sector. De groepen hebben elk hun specialisatie en kunnen zo snel en doeltreff end tussenkomen bij problemen in hun sector.

De aanwezigheid van de ACLVB in bedrijven en organisaties in België, gegroepeerd volgens postcode.

www.aclvb.be

De Gazet van De aCLvB 10 Sociale verkiezingen 2012 11

Duurzaam werken

Vakbonden kunnen een belangrijke rol spelen bij het milieubeleid van een onderneming. Aluminiumbedrijf E-Max uit Dilsen-Stokkem toont hoe het moet.

Milieu en mobiliteitAlmaar meer bedrijven maken van het milieu een prioriteit. Dat de vakbonden daar een belangrijke rol in kunnen spelen, bewijst Jean-Louis Clette. Als ‘mobiliteitsafgevaardigde’ is hij de motor van verschillende milieuprojecten bij AXA Brussel.

Bedrijvig energieteamIn 2010 liet Pfizer op de daken van de vestiging in Louvain-la-Neuve een zonnesysteem installeren. Het is een van de belangrijkste initiatieven voor groene stroom in Wallonië. En het kwam mede dankzij de inspanningen van de ACLVB in het energieteam tot stand. Sandra Vercammen geeft enthousiast tekst en uitleg.

In Burundi is zowat 80 % van de economie ‘informeel’ en verdienen werknemers op uiteenlopende manie-ren hun brood. Sommigen verkopen sigaretten op straat of maken meu-bels. Anderen vervoeren goederen en mensen, en doorkruisen zo het hele land op het zadel van een fietstaxi, in een motortaxi (voor de ‘rijkeren’) of met een tuktuk op drie wielen. Op de steilste hellingen van het prachtige berglandschap moeten ze zich zelfs aan vrachtwagens vastklampen. De Liberale Vakbond steunt acties van de Fédération nationale des Travail-leurs du Transport (FNTT). Taxi-bestuurders die behoren tot een na-

tionale vakbondsorganisatie hebben de mogelijkheid om onrechtvaardige beslissingen van de autoriteiten, zoals belastingen of een rijverbod, aan te vechten. Of ze kunnen opleidingen over verkeersreglementen en veilig-heid volgen.

Ook in Pikine (Senegal) neemt de ACLVB soortgelijke initiatieven. Bijvoorbeeld bij een project van de Confédération Nationale des Tra-vailleurs du Sénégal (CNTS). Doel is om ambachtsmannen van de zo-genaamde Jambar-haardvuren in die vakbond te verenigen. En om hun activiteit – energiezuinige kooktoe-

stellen vervaardigen uit geregenereerd schroot en klei – te professionaliseren. De CNTS wil de deur openen naar een commercieel parcours, van finan-ciering tot distributiekanalen naar de verste uithoeken van het land. Dat zal het inkomen van de ambachtslui verhogen. Voorts helpt de CNTS bij de bescherming van het Senegalese woud, waar per jaar niet minder dan 45.000 hectaren verloren gaan.

De ACLVB helpt ook de vak-bondsbevoegdheden van partners in Centraal- en Oost-Europa te verster-ken. En ze zorgt voor de uitwisseling van ideeën. Zo vond vorig jaar in Sofia

(Bulgarije) een seminarie plaats voor Belgische afgevaardigden uit de voe-dingssector en Bulgaarse vakbondsaf-gevaardigden. Op die manier haalde de ACLVB de banden met de Bul-gaarse partner PODKREPA aan. En tegelijk leerden alle deelnemers veel van elkaars werkmethodes en ervarin-gen. Onder meer tijdens een bezoek aan een filiaal van de Nestlé-groep. Het was voor iedereen zonneklaar dat de werkomstandigheden, de sociale dialoog en de collectieve onderhan-delingen van land tot land wezenlijk kunnen verschillen.

Frank Houben (ingenieur, sinds 2008 ACLVB-afgevaardigde voor de bedienden): “In onze Nederlandse vestiging wordt het aluminium gere-cycleerd. Hier in Limburg verwerken we het vervolgens tot profielen voor de bouwsector, auto-industrie en machi-nebouw.” Aangezien het om een ener-gie- en grondstoffenintensieve activi-teit gaat, staat duurzaamheid hoog op het lijstje van het management. Tij-

dens maandelijkse vergaderingen over veiligheid en milieu kunnen ook de vakbonden hun zegje doen. “De ene afgevaardigde is al wat meer bij het milieubeleid betrokken dan de andere. Alles hangt af van je rol in het bedrijf.” Duurzame suggesties van op de werk-vloer bereiken het management via de milieucoördinator. En doorgaans wordt daar ook gevolg aan gegeven.

Duurzame inspanningenEen duurzame productie begint

bij een doordacht energie- en grond-stoffenbeleid. E-Max werkt dan ook grotendeels met gerecycleerd alumi-nium. “Momenteel gaat het om zowat 80 %, maar 90 % is haalbaar. Tegen 2015 willen we alleen nog met gere-cycleerd aluminium werken. Maar dat wordt lastig.” Die aanpak is goed voor de portemonnee, maar nog meer voor het milieu. Om aluminium te recycle-ren heb je immers liefst 95 % minder energie nodig dan voor de productie van primair materiaal. Ook de CO2-uitstoot is in dat geval 90 % lager. Maar de duurzame inspanningen houden daar niet op. E-Max plaatste zonnepanelen (goed voor een kwart van de elektriciteitsbehoefte) en scha-kelde over op een milieuvriendelijker wagenpark. Een nieuwe opslagplaats vlakbij (minder en dus optimaler transport) en een zuinigere oven ma-ken het plaatje compleet.

Meer jobsOp dit moment werken in beide

vestigingen van E-Max samen zowat 200 mensen. Volgens Frank hebben de duurzame investeringen ook een positief effect op de tewerkstelling. “Als we de winst van onze ecologische inspanningen verder in duurzaamheid investeren, kunnen we op termijn vast meer mensen aanwerven. Een opste-ker in deze moeilijke tijden.”

Al 21 jaar is Jean-Louis aan de slag bij AXA Brussel, tegen-woordig als schadebeheerder bij werkongevallen. In 2000 werd hij voor het eerst verkozen en de voor-bije drie jaar trekt hij mee de kar als vrijgestelde afgevaardigde voor de ACLVB. “Ik had vroeger een zitje in de OR, maar mijn huidige mandaat in het CPBW is me meer op het lijf geschreven. Welzijn is mijn ding en daar hoort ook zorg voor het mi-lieu bij.” Vroeger kon het milieu op weinig belangstelling van de vak-bondsafgevaardigden rekenen. Maar nu ecologie een hot item is in onze maatschappij, nemen ook de vak-bonden hun verantwoordelijkheid. “Sinds 2000 zijn er heel wat ecolo-gische aanmoedigingen en verplich-tingen gekomen voor bedrijven. Ook dat speelt zeker mee.”

Milieuvriendelijk mobiliteitsplanStel je in het Brussels Hoofd-

stedelijk Gewest een bepaald aantal mensen te werk? Dan verplicht het Brussels Instituut voor Milieubeheer

(BIM) je om een plan uit te werken voor optimaal, milieuvriendelijk woon-werkverkeer met alternatie-ven voor de auto. Ook AXA Brus-sel moest aan de slag. “Alle collega’s kunnen een goedkope of renteloze lening krijgen voor de aankoop van een auto met een lage CO2-uitstoot. Maar dat is een eenmalig voordeel en dan nog voor een auto ook. Daar-om dacht ik aan innovatievere maat-regelen die verder gingen.

Zo stelde ik voor om meer aandacht te besteden aan de fiets – met een vergoeding van 0,15 euro per km bijvoorbeeld – douches te installeren en de parking aan te pas-sen.” Uiteraard gaf Jean-Louis zelf het goede voorbeeld: hij kwam met de fiets. “Bovendien stelde ik voor om de fiets, autodelen, carpooling en het openbaar vervoer te combineren. Ik werd in zekere zin de mobiliteits-afgevaardigde van de ACLVB.” Zijn inspanningen loonden, want intus-sen pendelen een veertigtal collega’s met de fiets – vooral ‘s zomers. In totaal hebben 10 % van alle werkne-mers hun woon-werkverkeergedrag aangepast.

“Die nieuwe mobiliteitsaanpak was niet vanzelfsprekend voor een bedrijf dat ook autoverzekeringen

aanbiedt. Toch zag het management er snel de voordelen van in. De in-spanningen van het bedrijf zijn trou-wens ook nodig om een vernieuwde milieuvergunning te krijgen.”

Fair trade loontOok het nieuwe fairtradebeleid

bij AXA Brussel mag Jean-Louis mee op zijn conto schrijven. “Sinds 2009 serveren al onze automaten uitsluitend fairtradekoffie. Dat heb-ben we kunnen bedingen bij de heronderhandeling van het koffieau-tomatencontract. Daarnaast zijn ook enkele snacks in de automaten fair trade en vind je in de kantine fairtra-defruit. Er was eerst wat tegenstand omdat die producten iets duurder zijn. Maar we haalden het omdat fair trade een mooi principe is, dat ook de producenten ten goede komt.”

Alle inspanningen hadden resultaat: tot ieders verbazing werd AXA Belgium (met 6000 werkne-mers) door de organisatie Max Ha-velaar uitgeroepen tot grootste ver-bruiker van fairtradeproducten in de Benelux. “Het management was niet te beroerd om te vermelden dat het initiatief van de vakbond kwam. Dat is mooi en bewijst dat uit een dialoog mooie dingen kunnen ont-staan.”

Jean-Louis Clette of ‘mijnheer mobiliteit’.

Frank Houben weet dat duurzaam werken tot extra werkgelegenheid leidt.

“Afgevaardigden ijveren ook voor duurzaamheid in hun bedrijven”

Sandra Vercammen werkt al dertien jaar bij Pfizer als technisch laborante en heeft sinds de sociale verkiezingen van 2008 een ACLVB-mandaat in de OR en het CPBW. Het was een bewuste keuze van Pfizer om samen met de werknemers een milieuvriendelijk beleid uit te stippe-len. “De komende twintig jaar willen we samen een aantal zaken met 20 %

verlagen: ons gebruik van natuurlijke grondstoffen en fossiele brandstoffen, maar ook onze CO2-uitstoot. Om dat te bereiken, hebben we al in 2008 sa-men met het management een heus energieteam in het leven geroepen. Een van mijn ACLVB-collega’s heeft de leiding en ook ik draag meer dan mijn steentje bij. De ACLVB-oplei-dingen over milieu die ik volg, zijn op

dat vlak een echte meerwaarde.” Het energieteam telt een tiental mede-werkers uit diverse afdelingen. Om de doelstellingen vast te leggen, kwam er het charter ‘LLN going green’. LLN staat natuurlijk voor Louvain-la-Neu-ve. Het team komt elke maand samen en nam al uiteenlopende initiatieven. “Denk aan het verdelen van een ener-giemeter zodat iedere medewerker verdoken stroomverbruik op kantoor én thuis kan opsporen. Zo maken we hen er meteen ook van bewust dat ra-tioneel met energie omspringen heel belangrijk is.”

Oplossingen voor vandaag en morgen

Het succes van het energie-team heeft alles te maken met de inzet en betrokkenheid van de leden en het management. Tegelijk zorgt de aanwezigheid van vakbondsafge-vaardigden in het team ervoor dat de informatie en acties tot in de over-legorganen doorstromen. “Omdat de teamleden in verschillende afdelin-gen aan de slag zijn, wordt energie een aandachtspunt in alle lagen van het bedrijf. Bovendien zien onze col-lega’s met eigen ogen wat we doen en hoe we energieproblemen aanpakken.

Gewapend met thermometers, watt-meters, thermische camera’s of foto-apparaten gaan we in het hele bedrijf op zoek naar energievreters. Doet de laatste het licht wel uit? Schakelt ie-dereen aan het einde van de werkdag zijn pc uit? Wordt er niet te kwistig met printpapier omgesprongen en print iedereen zo veel mogelijk recto verso?” Na die doorlichting van de werkvloer volgen brainstormsessies. Die leveren heel wat verfrissende en innovatieve ideeën voor verbetering op. “Onze collega’s stellen het op prijs dat er ook oplossingen komen voor de energieproblemen. Zowel eenvoudige op korte termijn als complexere op langere termijn. Bij die laatste komen soms serieuze investeringen kijken. Zo installeerde het bedrijf een in-novatief klimatisatiesysteem, dat ook in andere vestigingen van Pfizer na-volging kreeg. En recent kwam er op het dak van onze vestiging een zon-nesysteem. Daarmee wekken we zelf groene stroom op.”

Samen duurzaamRationeel energiegebruik is niet

het enige aandachtspunt van het ener-gieteam. Ook de ecologische voetaf-druk van het bedrijf en de gezondheid

en het welzijn van alle werknemers staan hoog op de agenda. “We zijn begaan met duurzaamheid op alle vlakken. Het draait voor ons heus niet alleen om een correcte afvalscheiding in het bedrijf. We willen laten zien dat milieu en welzijn een zaak van ons al-lemaal is. Daarom roepen we iedereen op om hun steentje bij te dragen. Op het intranet, met affiches, op beeld-schermen aan het onthaal en in de cafetaria ... We laten geen middel on-benut.”

Syndicale werk wisselt van land tot land

In diverse landen strijdt het merendeel van de mensen elke dag voor voedsel en veiligheid. Voldoende reden voor de ACLVB om te helpen bij georganiseerde acties van werknemers in de informele economie. Of om ontmoetingen tussen Belgische afge-vaardigden en hun buitelandse collega’s te organiseren. Alle initiatieven leiden tot een verbetering van de lokale werknemerssituatie. Of tot een boeiende en leerrijke uitwis-seling van ideeën en ervaring.

In Afrika werken heel wat mensen in de ‘informele’ economie. Ook zij hebben er baat bij om zich te verenigen.

Sandra Vercammen straalt op het zonnedak van Pfizer.

AXA-gebouw in hartje Brussel.

E-Max werkt grotendeels met gerecycleerd aluminium.

De Gazet van De aCLvB 12 Sociale verkiezingen 2012 13

ACLVB-militanten en -afgevaardigden zetten zich in bedrijven en organisaties door alle sectoren heen, volop in voor hun collega’s. Luister naar hun stem en laat straks ook die van jou horen!

De Gazet van De aCLvB

ACLVB-militanten en -afgevaardigden zetten zich in bedrijven en organisaties door alle sectoren heen, volop in voor hun collega’s.

Afgevaardigden getuigen

“Ik heb er intussen bijna 35 jaar dienst op zitten bij ING in Brussel. Altijd op de administratieve dienst, maar sinds twee jaar ben ik volledig vrijgesteld als vakbondsaf-gevaardigde. In het begin van mijn carrière was ik nog niet actief bij een vakbond. Die behoefte is eerder gestaag ge-groeid vanuit mijn sociaal engagement. Uiteindelijk koos ik een tiental jaar geleden voor de ACLVB, omdat hun waarden me het meeste aanspreken.

In 2004 was ik kandidaat bij de sociale verkiezingen, maar ik verzamelde niet genoeg stemmen. Toch kreeg ik na een paar jaar een mandaat. Zo zetel ik tegenwoordig in het CPBW en ben ik plaatsvervanger in de OR. Daarnaast ben ik lid van een paar commissies binnen onze bank.”

Solidariteit, daar gaat het om

“De vakbondswerking draait voor mij om solidariteit. Toestanden aanpakken, zodat alle collega’s bij ING er beter

van worden. Ik denk bijvoorbeeld aan de werkdruk en het arbeidscomfort. Daarom spoor ik ook anderen aan om zich kandidaat te stellen. Want eens verkozen, kun je ervoor zorgen dat je collega’s met meer zin naar het werk komen. Het draait dus zeker niet alleen om je eigen rechten, maar ook om je plichten tegenover alle medewerkers.”

Minder verlegen dankzij de vormingen“Opleidingen vind ik heel belangrijk voor een vak-

bondsafgevaardigde. Daarom volg ik er zo veel mogelijk, in het Nederlands en het Frans. En over uiteenlopende onder-werpen. Zo leerde ik al heel wat bij en ben ik tegenwoordig veel minder verlegen dan vroeger. Dat moet ook als je als afgevaardigde voor de rechten van je collega’s wilt opkomen anderen, zonder evenwel de plichten uit het oog te verliezen.”

Bestendig adviesHeb je vragen nu je je kandidaat wilt stellen voor de sociale verkiezingen? Dan kun je voor advies en ondersteuning terecht bij een bestendig secretaris (BS) of verantwoor-delijke syndicale ondersteuning (VSO). Je vindt er enkele tientallen verspreid over de verschillende regio’s en zones in België.

Het is goed dat je als kandidaat vooraf duidelijk be-grijpt wat de opdracht als afgevaardigde betekent. Of wat de functies in de overlegorganen inhouden. Tegelijk is het belangrijk dat je weet hoe de ACLVB werkt, welke steun je kunt verwachten en wat er van jou verwacht wordt. Veel-gestelde vragen van kandidaten zijn ‘Hoeveel tijd kruipt er in vakbondswerk?’ en ‘Moet ik iets vrezen van mijn werk-gever?’. Of ‘Hoe ga ik met mijn werkgever om, in de we-tenschap dat onze meningen ooit (fundamenteel) zullen verschillen?’

Concentratie van ervaringMet die en andere vragen kun je terecht bij de afge-

vaardigde in je bedrijf zelf, bij de VSO of bij de BS. De BS’en ondersteunen de werking van de verschillende ACLVB-be-

drijfskernen in een regio en sector. Ze kennen het klappen van de zweep en de interne werking van de ACLVB heeft voor hen geen geheimen. Bovendien hebben ze geregeld contact met de afgevaardigden in uw sector. Zelfs met de directie en overlegorganen in heel wat bedrijven.

Informeer je en doe je dingOok voor complexe vragen – denk aan sociale wetge-

ving – kun je de BS’en aanspreken. Zij zijn het trouwens die de nieuwe wetgevende teksten aan de afgevaardigden bezor-gen, uiteraard met een woordje uitleg bij. Voor alle ACLVB-afgevaardigden geldt dat hun eigen mening en aanpak pri-meert. Maar het kan geen kwaad om met gelijkgestemden te overleggen. Ook in de aanloop van de sociale verkiezingen weet je nooit te veel.

“De waarden van de ACLVB bepaalden mijn keuze”

Patrick Rogghe

RONY VANDERHAGEN“Ik ben al jaren afgevaardigde bij Gunne-

bo, het vroegere Fichet. Het is een erg leerrijke ervaring, zeker op het vlak van communicatie. Elke dag brengt wel iets nieuws. Ik haal veel vol-doening uit dat levendige proces, ook al stuit je soms op een ‘neen’ van de directie. Mijn bood-schap voor wie nog twijfelt om zich kandidaat te stellen: spring zo vlug mogelijk op onze boot. Het is een boeiend engagement dat een echte job binnen je job wordt. En wie correct te werk gaat, zal waardering krijgen van de directie.”

Het ACLVB-jargon voluitBS: bestendig secretarisVSO: verantwoordelijke syndicale ondersteuningSD: syndicale delegatie

OR: ondernemingsraadCPBW: comité voor preventie en bescherming op het werk

CATHERINE TUERLINCKX “Zowat zes jaar al werk ik bij Cefi c, dat de

chemische sector op Europees niveau vertegen-woordigt. Ik ben opnieuw kandidaat, omdat ik het belangrijk vind om de bedienden te vertegen-woordigen en de dingen in de juiste richting te doen bewegen. Waarom ik voor ACLVB koos? Vanwege de grotere politieke onafhankelijkheid en de uitstekende vormingen. Als vrouwelijke afgevaardigde spring ik voor iedereen in de bres, maar ben ik ook gevoelig voor de typische moei-lijkheden van vrouwelijke collega’s. Zo krijgen ze na hun zwangerschapsverlof niet altijd dezelfde job of een volwaardig alternatief. Daar wil ik aan werken.”

MONIQUE MAHIEU “Ik coördineer als vrijgestelde afgevaar-digde het vakbondswerk van de ACLVB

in het Brusselse Erasmusziekenhuis. Het telde vroeger amper vijf ACLVB-leden en

één ACLVB-mandaat. Tegenwoordig zijn er veel meer leden en hebben we vier zetels in het CPBW en zes in de OR. Pas als je actief bent als lid, begrijp je hoe je organisatie of bedrijf werkt. Geen overbodige luxe als je wilt opkomen voor je collega’s. Als afgevaardigde verkies ik diversi-teit boven gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Dat iedereen een gelijk loon verdient, klopt. Maar zwangere vrouwen of vrouwen met een baby én een job in een ziekenhuis blijven beter thuis. Het gevaar op infecties is veel te hoog.”

YVES COLLET“Ik werk al meer dan twintig jaar bij

Schindler en ben altijd opgekomen voor mijn collega’s van zodra sociale onrechtvaardigheid de kop opstak. Als militant heb ik altijd goed geluis-terd naar de argumenten van alle partijen. In 2004 heb ik me kandidaat gesteld voor de ACLVB en werd ik verkozen in de OR. Ik werd opnieuw ver-kozen in 2008. Waarom ik de stap gezet heb? De ACLVB laat haar afgevaardigden de vrijheid om hun eigen mening te hebben binnen het bedrijf.”

JUAN VAN KEIRSBILCK“Voor mij is de rol van afgevaardigde een

fantastische kans om bij Mission Locale de Bruxelles de schakel te vormen tussen de werk-gever en het personeel. De sociale dialoog is hét middel om soms uiteenlopende standpunten met elkaar te verzoenen en een oplossing te vin-den voor iedereen. Op dat vlak is de doeltref-fende hulp van de ACLVB, de bestendig secre-tarissen en de collega’s die we ontmoeten tijdens de vormingen, uiterst kostbaar. “

NATHALIE JACOBS“Met onze ploeg vakbondsafgevaardigden

proberen we de beste arbeidsvoorwaarden te creëren voor alle werknemers bij DKV. De in-voering van een objectiever evaluatiesysteem is een mooi voorbeeld. Ook voor de onderhandelin-gen over de loonpakketten kunnen we rekenen op de transparante medewerking van onze hr-dienst en van onze directie. En als we nood hebben aan hulp en raad, kunnen we natuurlijk ook altijd aan-kloppen bij onze bestendig secretaris.”

PIERRE LOSTRIE“De economische en sociale realiteit brengt tal van veranderingen mee en daarom moeten we ons verenigen om doeltreff end te zijn. Alleen samen gaan we vooruit. Bij de Liberale Vakbond bijvoorbeeld, waar iedereen zich vrij kan uitdruk-ken. Met respect voor ieders karakter en de om-standigheden in het bedrijf, dat spreekt. Voor mij is het sociaal overleg belangrijk: alleen met een win-winaanpak en met respect voor de tegen-partij kun je iets in positieve zin veranderen. Die waarden vind ik terug bij de ACLVB.”

NADINE VRANKEN“Goed vakbondswerk lever je niet alleen,

in een hoekje. Dankzij de samenwerking van de ACLVB-ploeg slagen we erin om onze leden een topservice te bieden. Mijn prioriteiten voor de ko-mende jaren bij AXA: jobbehoud en werkzeker-heid, bescherming van de sociale verworvenheden, een hoger welzijn van de werknemers en een beter evenwicht tussen beroeps- en privéleven. Bovendien wil ik de voortdurende verhoging van de werkdruk helpen stoppen en jongeren de kans ge-ven aan een job van onbepaalde duur te geraken.”

JOSÉ VALBUENA“Mijn missie als vakbondsafge-

vaardigde bij Temco Europe? De rechten van de werknemers bescher-

men. Daarvoor volg ik opleidingen, schaaf ik mijn kennis van de cao’s en de wetgeving in de sec-tor bij, woon ik de vergaderingen van de OR, het CPBW en de SD bij, ga ik de dialoog aan met de directie om de stress en werkdruk te verlagen …Tegelijk is een vakbondsafgevaardigde ook een beetje een sociaal assistent voor de werknemers. Die vakbondsmissie ligt me na aan het hart.”

ISABELLE VAN DEN EYNDE “Sinds 1997 ben ik tewerkgesteld bij het

toenmalige Volkwagen, nu Audi. In 2004 heb ik mij met volle overtuiging kandidaat

gesteld voor de sociale verkiezingen. In febru-ari 2007 kreeg ik een eff ectief mandaat in het CPBW. Sinds de verkiezingen van 2008 zetel ik als eff ectief lid van de OR. Mijn boodschap? Vrouwen zijn even goede afgevaardigden als mannen, maar uiteraard hebben wij een andere kijk op de sociale problemen.”

MIREILLE DE MAERSSCHALCK“Ik ben secretaris van de OR bij Univar, dat

net drie andere fi rma’s heeft overgenomen. De integratie van die bedrijven gaat stap voor stap vooruit, wat het personeel onzeker maakt over de toekomst. Ik doe er alles aan om van de directie alle informatie te krijgen die mijn collega’s kan geruststellen. Ik luister en sta klaar om op hun vragen te antwoorden. Met mijn collega Pierre Deceuleneer hebben we bereikt dat alle werkne-mers hun overuren kunnen recupereren. Vroeger ging die extra werktijd verloren.”

OSCAR VAN STEENBRUGGE“Een mandaat moet je in de genen zitten.

Je moet sociaal geëngageerd zijn en klaar staan voor de anderen. Mijn uitgangspunt is altijd een win-winsituatie. Beslissingen moeten goed zijn voor de onderneming én het personeel. BNP Paribas Fortis is de grootste privéwerkgever van België. Zeker in woelige en onzekere tijden is

het voor de directie van cruciaal belang dat er cao’s afgesloten worden met goed

opgeleide vakbondsmensen die hun verantwoordelijkheid opnemen.

Daarom is het zo belangrijk dat jonge mensen nu de opvolging verzekeren.”

De Gazet van De aCLvB 14 Sociale verkiezingen 2012 15

Worstel je met een administra-tieve vraag of een probleem? Heb je recht op een uitkering? In de zowat honderd lokale ACLVB-kantoren in België zijn de loketmedewerkers je eerste en professionele aanspreekpunt. Felke De Baere bijvoorbeeld, in Ou-denaarde (zone Vlaamse Ardennen).

“Sinds midden 2005 ben ik aan de slag op het ACLVB-secretariaat in Oudenaarde. Met zeven collega’s proberen we onze vakbondsleden zo goed mogelijk te helpen.” Felke be-antwoordt veel vragen telefonisch of via e-mail. Maar je kunt ook altijd even binnen wippen. “Formaliteiten of courante vragen kunnen we door-gaans aan het loket regelen. Voor meer complexe, persoonlijke zaken nodigen we leden uit voor een gesprek in een aparte ruimte. Ze kunnen in zo’n geval ook na de kantoortijden terecht aan het loket.”

ACLVB-leden vinden om uit-eenlopende redenen hun weg naar

het secretariaat. “De meesten komen langs om een werkloosheiduitkering aan te vragen, wanneer ze ontslagen zijn of zelf ontslag genomen hebben. In deze crisistijden komt dat jammer genoeg vaker voor, net zoals tijdelijke werkloosheid.” Ook voor formali-teiten over bijkomende uitkeringen en algemene vragen (kinderbijslag, vakantiegeld, eindejaarspremie ...) is een loketmedewerker de geknipte persoon. “Wie een probleem heeft met zijn werkgever kan hier ook ad-vies krijgen. Over juridische aspecten en het arbeidsrecht bijvoorbeeld. Alle loketbedienden zijn vertrouwd met verschillende domeinen. Ze proberen je meteen een antwoord te geven of een oplossing aan te bieden. Lukt dat niet? Dan doen ze zelf navraag bij de centrale diensten in Gent en brengen ze je persoonlijk op de hoogte.”

Professioneel én persoonlijkDe ACLVB-leden moeten op

de loketmedewerkers kunnen bou-wen. Daarom krijgen alle nieuwe

loketbedienden een uitgebreide op-leiding. “Gedurende enkele weken worden ze in Gent wegwijs gemaakt in de vakbondswerking. Daar leren ze ook de centrale diensten kennen: de rechtskundige dienst, logistiek, bedrijfsondersteuning, de dienst ‘sec-

toren’, de internationale dienst, de studiedienst, vorming en opleiding, syndicale premies en het infocen-trum. Zo kunnen ze onze leden een professionele dienstverlening bie-den.” Die professionele aanpak bete-kent niet dat het persoonlijke contact

verloren gaat. “Bij de ACLVB word je niet voortdurend van het kastje naar de muur gestuurd. Onze loket-medewerkers zijn van heel veel op de hoogte en gaan op een menselijke manier met onze leden om. Ze trek-ken zich je dossier persoonlijk aan.” Juridische bijstand is zowel voor

werknemers als voor werklozen een van de belangrijkste redenen om zich aan te sluiten bij een vakbond.

Pauline Kaisin is juridisch advi-seur in de zone Brussel. Ze onthaalt en adviseert de leden en biedt ze juridische bijstand. “We moeten eerst goed luiste-ren om de vraag van het lid te begrijpen. Iemand die wil weten hoe hij te werk moet gaan om zijn ontslag in te die-nen drukt misschien gewoon zijn on-genoegen over zijn werksituatie uit. Misschien zou een tussenkomst bij de werkgever om zijn werkuren te veran-deren volstaan.”

Alle juridische adviseurs krij-gen permanente opleiding om op de hoogte te blijven van de wijzigingen van het arbeidsrecht. “En zelfs van

de volledige sociale wetgeving”, pre-ciseert Pauline, “want een arbeids-geschil kan gevolgen hebben voor de werkloosheidsuitkeringen en het pensioen.”

Bereikbaar en beschikbaarDe leden van de ACLVB kun-

nen contact opnemen met een juri-disch adviseur via telefoon, e-mail of door naar de spreekuren te komen die de secretariaten organiseren. De juri-dische medewerkers worden dikwijls in noodgevallen benaderd, bijvoor-beeld door personen die net ontslagen werden of dreigen uitgesloten te wor-den van een uitkering en willen we-ten hoe het nu verder moet. “Bij ge-schillen op grote schaal, zoals bij het faillissement van de Mabille-garage of de sluiting van het Animatiecen-trum voor Talen, richten wij zelfs een

speciale cel op om de vorderings- en werkloosheidsdossiers op te stellen zodat we de belangen van onze leden veilig kunnen stellen”, vervolgt Pau-line Kaisin.

Eén ding is zeker: de juridische adviseurs mogen nooit onjuiste infor-matie geven of antwoorden verzinnen want hiermee zetten ze de toekomst van het lid op het spel. Het is een grote verantwoordelijkheid. “Na een snelle reactie zorgen wij voor de eer-ste opvolging van het dossier, bijvoor-beeld als een werknemer meldt dat hij niet betaald werd, schrijven we naar de werkgever om hem tot de orde te roepen en als hij volhardt, geven we het dossier door aan de nationale juridische dienst die de procedure zal voortzetten.”

Professioneel onthaalDe ACLVB telt 17 zones en een honderdtal kantoren of secretariaten in België. Arbeiders, bedienden of kaderleden uit alle sectoren en werkzoekenden kunnen er voor persoonlijk advies terecht bij de lokale specialisten. Die worden geholpen door de centrale diensten van de Liberale Vakbond in Gent en Brussel. Maak kennis met een loketmede-werkster in Oudenaarde, een juridisch adviseur in Brussel en een zonesecretaris in Luik.

Oudenaarde

Luik

Kruiswoordraadsel

Brussel

Kim Tronquo (links) en Felke De Baere in overleg.Zonesecretaris en BS Dirk Baeckelandt aan het werk.

Pauline Kaisin is één en al oor terwijl een lid zijn verhaal doet.Julie Puttaert (links) en Patricia Piscador, klaar om leden te woord te staan.

A B C D E F G H I J K L

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

Horizontaal

1. Toekomstige derde persoon - Jongensnaam2. Actief lid van een vakbond - Voorletters van onze natio-

nale luchtvaartmaatschappij3. Voegwoord - Componist - Hij verwijt de ketel dat hij

zwart ziet4. Droogvloer5. Daar - Niet gebonden - Bijwoord dat ook voorzetsel kan

zijn, en omgekeerd6. Dat is ACLVB - slede7. Klein stadje uit West-Vlaanderen - Eerste gedeelte van

Latijnse Christelijke spreuk8. Vroeger - Achter9. Verantwoordelijke voor Syndicale Ondersteuning-

Gemeente uit Antwerpen10. Bedaren11. Afgeronde steen - Weerklinkend geluid

Verticaal

A. Mag iedereen hebben bij de Liberale Vakbond - Kundig uitgeoefend beroep

B. Geordende verzameling van woorden - Derde persoon van zijn

C. Reeds - en volgende - Vrouwelijk schaapD. De ‘L’ van ACLVBE. Zestiende letter van het Arabische alfabet, Vietnamese

voornaam - Gekozen padF. De Liberale Vakbond - Imposante persoonG. Fabrikant van pikdorsers - Etappes in onderhandelingenH. Niet jouw - KunstwerkI. Zeer droog - LandbouwwerktuigJ. Zustervereniging van ACLVB voor ambtenaren - LaterK. Beginnen te bestaanL. Ten derde - Noodzakelijk om te leven

Oplossing pagina 16

Hoe verover je als jonge vrouw een felbegeerd plekje op de arbeids-markt? Tijdens een proefproject hielp ACLVB Brussel een groep en-thousiaste dames op het juiste spoor. We spraken met twee deelneemsters.

Na een managementopleiding van vijf jaar in Brussel staat Caroline te popelen om aan de slag te gaan. Maar dat valt niet mee, want tussen de beschermde studiewereld en de realiteit van de arbeidsmarkt gaapt een diepe kloof. “Bedrijven nemen je graag aan voor een onbetaalde stage. Maar wanneer het om een job met een contract voor onbepaalde duur gaat, zijn bedrijfsleiders heel wat te-rughoudender en veeleisender. Tij-dens mijn studies proefde ik al even van het professionele leven. Zo deed ik een stage bij een communicatie-bureau en een studentenjob bij een agentschap voor startende bedrijfjes. Ik zou graag in de marketingsec-tor aan de slag gaan. Bij voorkeur e-marketing, zoals websites, sociale media …”

Vrouwen aan het woordEind 2011 nam Caroline bij

ACLVB Brussel deel aan het proef-project ‘Parole aux femmes’, voor jonge vrouwelijke werkzoekenden. “Hoe schrijf je een cv en motivatie-brief? Wat is de beste voorbereiding

op een sollicitatiegesprek? Vier halve dagen oefenden we in kleine groe-pen. Door het contact met andere jonge vrouwen met hetzelfde doel en dezelfde problemen, geraakte ik weer gemotiveerd. We wisselden ervaringen uit en leerden van elkaar én van de ACLVB-begeleiders. Dat maakt elke volgende stap in het tra-ject weer gemakkelijker. ”

Vernieuwd zelfvertrouwenOok Blerta maakte deel uit van

de groep jonge vrouwen. Ze volgde een opleiding in modeontwerp en boekhouding. Door een ziekte moest ze die laatste cursus echter staken. Toen ze er weer bovenop was, schreef ze zich in voor het proefproject. “Ik wilde vooral mijn stress leren aan te pakken en mijn zelfvertrouwen op-krikken. Ook uitzoeken welke soort job me ligt, trok me aan. Door de ge-sprekken met gelijkgestemden voel ik me veel sterker. Het was goed dat we in kleine groepjes werkten. Zo moest iedereen wel aan het woord komen en kon ik mijn schrik over-winnen. Bovendien leerden we uit elkaars fouten en misvattingen.” De persoonlijke ACLVB-aanpak kon op veel bijval rekenen bij de jonge vrouwen. Bij de RVA voelen ze zich meer een nummer dan een persoon, maar dat is bij de ACLVB totaal niet het geval.”

Met zijn diploma arbeids-psychologie geraakte Julien Collins moeilijk aan de bak. Samen met de ACLVB probeert hij zijn carrière nu nieuw leven in te blazen. “De service is echt top.”

In 2004 studeerde Julien af aan de universiteit van Luik als arbeids-psycholoog. Een job vinden bleek niet eenvoudig. “Ik kon wel een tijdje aan de slag als arbeidspsycholoog, maar daarna kende mijn carrière een vrij grillig verloop. Zelfstandig verkoper van biologische groenten en fruit, koe-rier en administratieve kracht bij TNT

Airways ... ik was niet te beroerd om verschillende jobs uit te proberen.”

Snel antwoordDoor de financieel-economi-

sche crisis zit Julien sinds 2009 echter zonder job. Bovendien werd hij vader van een zoontje, Hadrien. “Het was hoog tijd voor actie. Ik wil me graag heroriënteren, eventueel in het onder-wijs.” Omdat hij ontevreden was over zijn vorige vakbond, stapte Julien in 2008 over naar de ACLVB. “Ik had gehoord dat hun service super is en dat is niet gelogen. Het persoonlijke contact, de dossierbehandeling, de

hulp bij administratieve kwesties zoals uitkeringen … alles klopt.”

“Bovendien krijg ik concrete informatie over mogelijke werkgevers of sectoren en hoef ik nooit lang te wachten op een antwoord. De vorige vakbond negeerde mijn e-mails zelfs.” Julien laat de moed niet zakken en is hoopvol dat hij met de hulp van de ACLVB een leuke baan vindt. “Het liefst in een wat groter bedrijf op de hr-afdeling. Ik wil er alles aan doen om een lijn te krijgen in mijn loop-baan, want die verliep tot nu toe een beetje te chaotisch.”

Philippe Chaumont is al sinds 1995 zonesecretaris in Luik. Tien jaar eerder was hij er als jonge snaak aan het loket werkloosheid aan de slag gegaan. Philippe kent de organi-satie door en door en weet waar een hoogstaande dienstverlening voor de leden om draait. “Met teamwerk en een persoonlijke aanpak kom je een heel eind.”

“Toen ik solliciteerde, was ik meteen gewonnen voor het warme en menselijke contact bij de ACLVB. En ook de waarden van de Liberale Vakbond konden me uiteraard beko-ren. In verschillende functies leerde ik alle facetten van onze organisatie ken-nen, tot ik uiteindelijk doorgroeide tot zonesecretaris.” De zone van Philippe valt samen met de provincie Luik. In het hoofdkantoor in Luik en de drie satellieten in Verviers, Huy en Wa-remme samen zijn twaalf medewer-kers aan de slag. “In 1995 bestond ons team maar uit vijf mensen. We hebben dus een mooie, gestage groei gekend.”

Iedereen welkomIn de ACLVB-kantoren staat

het professionele onthaal van de leden centraal. Hoe pakt het team in Luik dat aan? “Belangrijk is dat alle team-leden zich goed voelen bij ons en dat het teamwerk primeert. Alleen dan kunnen we onze leden doeltreffend helpen en er een integere en vrucht-

bare relatie mee aanknopen.” Uiter-aard is ook de kennis van alle thema’s en procedures heel belangrijk. Ieder teamlid is in staat om ACLVB-leden met een vraag of probleem verder te helpen. “Arbeiders, bedienden, ka-derleden … Iedereen is welkom, on-geacht in welke sector je aan de slag bent. Is een vraag te complex? Dan springt een gespecialiseerde collega bij of doen we navraag bij de centrale diensten in Gent of Brussel.”

Snelle service“We willen snel en juist hulp

bieden, op een persoonlijke manier. Uiterlijk na 48 uur antwoorden we via telefoon of e-mail op elke vraag om informatie of hulp. Natuurlijk kunnen leden ook persoonlijk langskomen. Ik hoor vaak dat zo’n snelle, precieze service lang niet bij alle organisaties ingeburgerd is. We staan erop om de dossiers van onze leden grondig te kennen, zodat we hen een correct ant-woord kunnen geven. De vooruitstre-vende software, centrale databanken en tools van de ACLVB helpen ons daarbij.”

RechtendiplomaKwaliteit is een hoog goed bij de

ACLVB, zowel wat de dienstverlening als de teamleden betreft. “Zo kunnen we het hoofd bieden aan de forse druk van de socialistische vakbond. In deze contreien telt die immers heel veel le-den. Om de kwaliteit van onze dienst-

verlening hoog te houden, rekruteren we vooral bachelors in de rechten. Juridische kennis en kunnen omgaan met wetteksten is heel belangrijk in onze sector, denk maar aan sociaal recht. Alle nieuw teamleden krijgen een basisopleiding van de ACLVB. Op de werkvloer en tijdens vormin-gen en opleidingen doen ze vanzelf meer ervaring en expertise op.”

Philippe Chaumont: “Binnen de 48 uur antwoorden we via telefoon of e-mail op elke vraag om informatie of hulp.”

Met teamwerk zijn problemen sneller van de baan vinden Marie Fouarge (links) en Vanessa Marquet.

Werkzoekende vindt steun in zone Luik

Julien Collins hoopt met de hulp van de ACLVB een leuke baan te vinden.

Proefproject ‘Vrouwen aan het woord’

De Gazet van De aCLvB 16

Geen daadkrachtige vakbond zonder verkozenen (m/v)

Om in bedrijven of andere organisaties een rol van formaat te kunnen spelen heeft een vakbond verkozenen nodig. Verkozenen voor de syndicale afvaardiging en voor overleg-organen, zoals de OR en het CPBW. Alleen dan kan een vakbond sleutelen aan de werk-omstandigheden en het welzijn van de werknemers, zowel arbeiders, bedienden, kader-leden als jongeren. Om als ACLVB een duidelijke stem te hebben in de overlegorganen is het uiterst belangrijk dat zo veel mogelijk leden zich kandidaat stellen.

Bij wie kun je je kandidaat stellen?

Vlaanderen Contact (VSO) Telefoon e-mail

Aalst-Ninove Wen Baeyens 053 60 53 75 wen.baeyens@aclvb.be

Antwerpen-Metropool Michel Van Hove 03 205 60 01 michel.van.hove@aclvb.be

Regio Gent Bieke De Pauw 09 240 11 10 bieke.de.pauw@aclvb.be

Halle - Vilvoorde Elke Fernandez EsquinasKevin Lefever 02 252 09 82 elke.fernandez.esquinas@aclvb.be

kevin.lefever@aclvb.be

Limburg Miek Versavel 011 85 96 52 miek.versavel@aclvb.be

Mechelen - Rupel - Kempen Brenda De Backer 015 28 89 89 brenda.de.backer@aclvb.be

Vlaamse Ardennen Kim Troncquo 055 33 47 01 kim.troncquo@aclvb.be

Vlaams-Brabant Kim Luyten 016 80 45 30 kim.luyten@aclvb.be

Waas en Dender Carine Van Damme 03 760 17 58 carine.van.damme@aclvb.be

West-Vlaanderen Els DepoorterKim Roelands

056 51 12 40050 33 25 97

els.depoorter@aclvb.bekim.roelands@aclvb.be

Brussel Contact (VSO) Telefoon e-mail

Brussel Edwine Tita Veronique Welkenhuysen

02 206 67 4202 206 67 44

edwine.tita@cgslb.beveronique.welkenhuysen@aclvb.be

Wallonië Contact (VSO) Telefoon e-mail

Waals-Brabant Stéphane Mouriame 067 88 83 92 stephane.mouriame@cgslb.be

Charleroi Florence Quintens 071 20 80 37 fl orence.quintens@cgslb.be

Hainaut central Fabienne Mention 065 31 42 08 fabienne.mention@cgslb.be

Hainaut occidental Isabelle Boulanger 069 64 62 67 isabelle.boulanger@cgslb.be

Luik Fabrice Jardon 04 232 46 97 fabrice.jardon@cgslb.be

Namen Bertrand Jonckers 081 24 04 63 bertrand.jonckers@cgslb.be

Verantwoordelijke uitgever: Jan Vercamst Nationaal Voorzitter

ACLVBKoning Albertlaan 959000 Gent

Niet op de openbare weg gooien

ABCDEFGHIJKL1ZALCIVO

2MILITANTSN

3ENBACHPOT

4NELMAST

5IERVRIJTE

6NVAKBONDAR

7GLONORA

8IEERDERNA

9VSOREETD

10AOSUSSENE

11KEISGALM

Wie kan zich kandidaat stellen?Er moet een Comité voor Pre-

ventie en Bescherming op het Werk (CPBW) opgericht worden als er in 2011 gemiddeld 50 werknemers tewerkgesteld waren in de onderne-ming. Voor de Ondernemingsraad (OR) ligt de drempel op gemiddeld 100 werknemers.

Als kandidaat zelf moet je be-schikken over een arbeidsovereen-komst en op de dag van de verkiezin-gen aan enkele voorwaarden voldoen:

- Je bent ouder dan 18 en jonger dan 65 jaar (jongeren zijn tussen 16 en 25 jaar oud).

- Je bent sinds ten minste 6 maanden ononderbroken aan het werk in de onderneming (juridische entiteit of technische bedrijfseenheid). Of je hebt in 2011 gedurende ten minste 9 maanden gewerkt.

- Je behoort tot een van de catego-rieën (arbeider, bediende, kaderlid of jongere) in de technische be-drijfseenheid waar je kandidatuur voorgedragen wordt.

Hoe stel je je kandidaat?Wil je je collega’s helpen als

afgevaardigde bij de ACLVB? Dan is nu het moment aangebroken om je kandidaat te stellen.

De kandidatenlijsten moeten 55 kalenderdagen voor de in het bedrijf afgekondigde datum van de verkie-zingen ingediend zijn.

1. Neem contact op met de Verant-woordelijke Syndicale Ondersteu-ning (VSO) van de zone waarbij je aangesloten bent (zie hieronder).

2. De VSO stuurt je een kandidaten-fi che op die je helemaal invult en zo snel mogelijk terugbezorgt.

3. De Bestendig Secretaris (BS) aan wie je toegewezen bent, zal daarna contact met je opnemen voor con-cretere afspraken.

www.wordkandidaat.be

Stem voor de ACLVB: stem 1!

Bescherming als kandidaatAls kandidaat ben je een bepaalde periode bij wet beschermd te-

gen ontslag. De wettelijke ontslagbescherming geldt voor de gewone werknemersvertegenwoordigers in de ondernemingsraad (OR) en het comité voor preventie en bescherming op het werk (CPBW), en voor hun plaatsvervangers. Daarnaast zijn alle kandidaten op de verkiezings-lijst beschermd, ook al worden ze uiteindelijk niet verkozen.

Wil je meer informatie over dit onderwerp of over de sociale ver-kiezingen? Bel het gratis nummer 0800 12 005.

Deze publicatie streeft naar een zo correct mogelijke berichtgeving. De cor-rectheid van alle gegevens kan echter nooit volledig gegarandeerd worden. De ACLVB is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden, welke mogelij-kerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of vermenigvuldigd op welke wijze dan ook zonder schriftelijke toestemming van de uitgever vooraf.