dr Ryszard Jasiński - awf.wroc.plawf.wroc.pl/.../2018/RyszardJasiski/2a.autoreferat_pol..pdf · której promotorem była prof. dr hab. Zofia Ignasiak. ... okresie prowadziłem zajęcia

1

Załącznik 2a

AUTOREFERAT

DO WNIOSKU O PRZEPROWADZENIE POSTĘPOWANIA

O NADANIE STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA HABILITOWANEGO

RYSZARD JASIŃSKI

WROCŁAW 2018

2

SPIS TREŚCI

1. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/artystyczne – z podaniem nazwy, miejsca i roku

ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej…………………………..……..…..… (3)

2. Informacja o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/artystycznych

związane z etapami rozwoju naukowego……………………………………...….…..… (4)

2.1 Odbyte szkolenia zawodowe i staże w zagranicznych i krajowych ośrodkach naukowych

lub akademickich………………………………………………………………………….…….…(5)

2.2 Odbyte kursy zawodowe…………………………………………………………….….....… (6)

3. Wskazanie osiągnięcia naukowego wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14

marca 2003 roku o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie

sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.)………………………………………....…….……..(7)

3.1 Tytuł osiągnięcia naukowego:………………………………………………………….……(7)

„ Znaczenie czynności mięśni w odpływie żylnym z kończyny górnej”

4. Wykaz innych (nie wchodzących w skład osiągnięcia wymienionego w pkt 3)

opublikowanych prac naukowych oraz wskaźniki dokonań naukowych……..……...(16)

4.1 Publikacje naukowe w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports

(JRC)………………………………………………………………………………………….. (16)

4.2 Monografie, publikacje naukowe w czasopismach międzynarodowych lub krajowych

innych niż znajdujące się w bazie, o której mowa w pkt 4.1:……………………….……….(21)

4.3 Analiza bibliometryczna dorobku naukowego…………………………………….….…. (37)

4.4 Kierowanie międzynarodowymi i krajowymi projektami badawczymi oraz udział w takich

projektach………………………………………………………………………………………… (38)

4.5 Współpraca z ośrodkami zagranicznymi………………………………………………….(39)

4.6 Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach

tematycznych …………………………………………………………………………………..…..39)

5. Działalność dydaktyczna……………………………………………………..……… (46)

6. Działalność organizacyjna………………………………………………..………….. (47)

6.1. Organizacja nauki i dydaktyki……………………………………………………………. (47)

6.2. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji

naukowych……………………………………………………………………………………….. (48)

6.3. Recenzowanie projektów międzynarodowych i krajowych oraz recenzowanie publikacji w

czasopismach międzynarodowych i krajowych……………………………………….…….. (49)

6.4. Otrzymane nagrody i wyróżnienia………………………………………………...…….. (49)

6.5. Członkostwo w międzynarodowych i krajowych organizacjach oraz towarzystwach

naukowych…………………………………………………………………………………….…. (50)

3

1. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/artystyczne – z podaniem nazwy, miejsca i roku

ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej.

Jestem absolwentem Kierunku Rehabilitacji Ruchowej Wydziału Wychowania

Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, gdzie studiowałem w latach

1982 - 1986. Studia zakończyłem obroną pracy magisterskiej p.t. „Próba oceny rozwoju

morfologicznego, postawy ciała i sprawności fizycznej w świetle stratyfikacji społecznych”,

której promotorem była prof. dr hab. Zofia Ignasiak.

Dnia 25 czerwca 1992 roku, uchwałą Rady Wydziału Wychowania Fizycznego,

Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uzyskałem stopień naukowy doktora nauk

kultury fizycznej w oparciu o rozprawę pt.” Dynamika wzrastania parametrów ręki u dzieci

i młodzieży szkół podstawowych we Wrocławiu”. Promotorem był prof. dr hab. Antoni

Janusz, a recenzentami prof. dr hab. Paweł Bergman oraz prof. dr hab. Zbigniew Rajchel.

W roku 2005 Rada Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania

Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu przeprowadziła mój przewód

habilitacyjny. Po jednomyślnych pozytywnych głosowaniach na każdym etapie przewodu

habilitacyjnego oraz pozytywnym przyjęciu i jednomyślnym pozytywnym głosowaniu nad

kolokwium habilitacyjnym dnia 28 czerwca 2005 roku Rada Wydziału podjęła uchwałę

nadającą mi stopień naukowy doktora habilitowanego nauk kultury fizycznej w zakresie

rehabilitacji ruchowej i postanowiła wystąpić do Centralnej Komisji do Spraw Stopni

i Tytułów Naukowych o zatwierdzenie powyższej uchwały.

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych decyzją z dnia 17 lutego

2006 roku odmówiła zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału. Dnia 23 maja 2006 Rada

Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu podjęła

jednomyślną uchwałę o odwołaniu się od decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni

i Tytułów Naukowych. Ponownie decyzją z dnia 18 grudnia 2006 roku Centralna Komisja

do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych postanowiła utrzymać w mocy swoją decyzję

odmawiającą zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii

Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu o nadaniu mi stopnia

naukowego doktora habilitowanego nauk kultury fizycznej.

4

2. Informacja o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/artystycznych

związane z etapami rozwoju naukowego.

Od dnia 1 października 1985 roku do chwili obecnej jestem zatrudniony w Akademii

Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

W latach 1985 - 1995 pracowałem w Zakładzie Anatomii, Katedry Morfologii

Funkcjonalnej Wydziału Wychowania Fizycznego kolejno na stanowiskach asystenta

stażysty, asystenta oraz starszego asystenta, a od 1992 roku na stanowisku adiunkta. W tym

okresie prowadziłem zajęcia z przedmiotu „Anatomia czynnościowa” oraz byłem opiekunem

Studenckiego Koła Naukowego, działającego przy Zakładzie Anatomii.

W roku 1995 objąłem stanowisko adiunkta w Zakładzie Podstaw Fizjoterapii Instytutu

Rehabilitacji Ruchowej a następnie Wydziału Fizjoterapii Akademii Wychowania Fizycznego

we Wrocławiu. W tym czasie koordynowałem zajęcia z przedmiotu „Biomechanika

kliniczna”. W latach 1993 - 1995 pełniłem funkcję prodziekana ds studiów stacjonarnych

Wydziału Wychowania Fizycznego AWF we Wrocławiu oraz byłem członkiem Senatu.

W latach 1995 - 1996 pełniłem obowiązki dyrektora Medycznego Studium Fizjoterapii

działającego przy Wydziale Fizjoterapii, a następnie przekształconego w formę studiów

wieczorowych tego Wydziału. W tym też okresie pełniłem funkcję prodziekana Wydziału

Rehabilitacji Ruchowej AWF we Wrocławiu.

W ramach rozwoju Wydziału Fizjoterapii powołano nowe Katedry i Zakłady. W 1997

roku zostałem mianowany na stanowisko adiunkta w Zakładzie Podstaw Klinicznych

i Rehabilitacji w Medycynie Zachowawczej, następnie w latach 1992 - 2002 byłem adiunktem

w Katedrze Biomechaniki Klinicznej i Biofizyki, a od 2002 roku adiunktem w Zakładzie

Fizjoterapii i Biomechaniki Klinicznej. W tym czasie zostałem powołany na stanowiska

prodziekana ds Studiów Dziennych Wydziału Rehabilitacji Ruchowej (Fizjoterapii) AWF

we Wrocławiu (lata 1996 – 1999) oraz prodziekana ds. Studiów Zaocznych i Wieczorowych

Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu (lata 2002 – 2005). Byłem również członkiem

Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli Akademickich (1999 – 2002), członkiem

Rady Fundacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (2001 – 2003),

koordynatorem Wydziału Fizjoterapii w sprawach europejskiego systemu punktów

kredytowych ECTS (2003 – 2005).

5

Od dnia 01.10. 2010 roku zostałem zatrudniony na stanowisku docenta w Zakładzie

Fizjoterapii w Chirurgii w Katedrze Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej

Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a od 1 października 2014 roku

na stanowisku starszego wykładowcy w Zakładzie Fizjoterapii i Terapii Zajęciowej, Katedry

Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej, Wydziału Fizjoterapii, Akademii

Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. W tym czasie pełniłem obowiązki koordynatora

przedmiotu „Diagnostyka funkcjonalna i programowanie fizjoterapii w chorobach

wewnętrznych” oraz prowadziłem zajęcia z przedmiotu „Anatomia funkcjonalna”

na kierunkach Kosmetologia i Terapia Zajęciowa Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu.

W latach 2012 - 2016 byłem członkiem Senatu Akademii Wychowania Fizycznego

we Wrocławiu, jako przedstawiciel pomocniczych pracowników naukowo-dydaktycznych,

a w latach 2007 - 2015 (przez II kadencje) byłem członkiem i sekretarzem naukowym

Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk.

Od 2005 roku pełniłem funkcję przewodniczącego Egzaminów Licencjackich

na Wydziale Fizjoterapii, a od roku 2010 przewodniczącego Podkomisji Oceny Wyników

oraz przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej na Studia Drugiego Stopnia kierunku

Fizjoterapia. W całym dotychczasowym okresie prowadziłem seminaria dyplomowe i byłem

promotorem 82 prac magisterskich.

2.1 Odbyte szkolenia zawodowe i staże w zagranicznych i krajowych ośrodkach naukowych

lub akademickich

Odbyłem następujące szkolenia zawodowe i staże:

1. Roczny (październik 1986 - 1987) staż szkoleniowy w Katedrze i Zakładzie Anatomii

Prawidłowej Akademii Medycznej we Wrocławiu (asystent, szkolenie się w zajęciach

prosektoryjnych oraz prowadzenie ćwiczeń ze studentami kierunku lekarskiego).

2. Tygodniowy (kwiecień 1988) staż szkoleniowy w Zakładzie Anatomii Czynnościowej

Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (zapoznanie się z podstawowymi

kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego przez

Zakład).

3. Trzytygodniowy (sierpień 1996) staż dydaktyczno-szkoleniowy w Centrum Reedukacji

i Readaptacji Funkcjonalnej w Kerpape - Bretania – Francja (zapoznanie się z podstawowymi

kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Centrum,

asystowanie oraz praca na stanowisku fizjoterapeuty).

4. Tygodniowy (sierpień 1996) staż dydaktyczno-szkoleniowy w Centrum Readaptacji

w Billiers - Bretania – Francja (zapoznanie się z podstawowymi kierunkami badań

6

naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Centrum, asystowanie oraz

praca na stanowisku fizjoterapeuty w zakresie terapii z koniem).

5. Tygodniowy (marzec 1998) pobyt studyjny w Centrum Reedukacji i Readaptacji

Funkcjonalnej w Kerpape – Bretania – Francja (uzgodnienia w zakresie współpracy naukowo

- dydaktycznej pomiędzy Centrum a Wydziałem Rehabilitacji AWF we Wrocławiu)

6. Tygodniowy (maj 1998) staż naukowo-dydaktyczny w Ośrodkach Psychomotoryki oraz w

Szpitalu Pitie Salpetrie w Paryżu – Francja (zapoznanie się z podstawowymi kierunkami

badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Szpitalu,

asystowanie w czasie zajęć z psychomotoryki).

7. Trzytygodniowy (lipiec – sierpień 2000) staż naukowo-dydaktyczny w Centrum

Reedukacji i Readaptacji Funkcjonalnej „Le Normandy” w Normandii – Francja (zapoznanie

się z podstawowymi kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego

realizowanego w Centrum, asystowanie oraz praca na stanowisku fizjoterapeuty w zakresie

usprawniania pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu).

8. Trzytygodniowy (kwiecień 2001) staż naukowo-dydaktyczny w Faculty of Physical

Education of Hodeidah University Republic of Yemen (zapoznanie się z podstawowymi

kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego

w Uniwersytecie, jako prodziekan Wydziału Fizjoterapii uzgadnianie warunków naukowo –

dydaktycznej współpracy międzynarodowej).

9. Tygodniowy (marzec 2002) pobyt studyjny w Centrum Reedukacji i Readaptacji

Funkcjonalnej “Le Normandy” w Normandii – Francja (jako prodziekan Wydziału

Fizjoterapii uzgadnianie warunków naukowo – dydaktycznej współpracy międzynarodowej).

2.2 Odbyte kursy zawodowe

Odbyłem następujące kursy zawodowe:

1. Kurs masażu (01.10.1985 – 25.06.1986): „Masaż w procesie rehabilitacji” – 4/M/86, AWF

Wrocław.

2. Specjalizacja z Psychomotoryki, pierwszy stopień (6-8 października 1998r. , 7-11 grudnia

1998r.) – Instytut Rehabilitacji AWF Wrocław.

3. Specjalizacja z Psychomotoryki, drugi stopień (1-6 marca 1999 r. , 7-11 czerwca 1999 r.) –

Instytut Rehabilitacji AWF Wrocław.

4. Kurs Instruktorski Nordic Walking (28-29.08.2006) – International Nordic Walking

Association, Wrocław.

5. Kurs Trenera Międzynarodowego Nordic Walking ((kwiecień 2008) – 080006, Holandia.

7

3. Wskazanie osiągnięcia naukowego wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14

marca 2003 roku o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie

sztuki (Dz. U. 2016 r poz. 882 ze zm. W Dz. U. z 2016 r. poz. 1311.)

Jako osiągnięcie naukowe przedstawiono monografię autorską, opublikowaną

w Wydawnictwach Naukowych Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (ISBN

978-83-64354-33-52018), recenzent – prof. dr hab. Aleksander Ronikier.

3.1 Tytuł osiągnięcia naukowego:

„ Znaczenie czynności mięśni w odpływie żylnym z kończyny górnej”

Pomimo wielu różnych opracowań, zmienność połączeń żył powierzchownych

kończyny górnej w okolicy dołu łokciowego oraz ich funkcjonalność stanowi wciąż otwarty

temat dla badaczy zajmujących się problematyką układu naczyniowego człowieka.

Problematyka i badania układu naczyniowego kończyny górnej w większości obejmują

zagadnienia związane z zakrzepicą żył kończyn górnych, obrzękami limfatycznymi lub

niedokrwieniem kończyn górnych (Bringezu, Schreiner 2006). Natomiast brak jest badań

obejmujących zagadnienia funkcji i dysfunkcji układu żylnego również w aspekcie

remodelingu żył powierzchownych oraz sprawności pompy żylnej kończyn górnych.

Kształt i rodzaj połączeń układu żył powierzchownych kończyny górnej jest

uwarunkowany zarówno genetycznie jak i może być kształtowany w późniejszym okresie

życia przez czynniki środowiskowe (Adadyński 1992; Ambroziak 2008). Jednym

z podstawowych czynników wpływających na zmienność architektury żylnej wydaje się być

charakter wykonywanej pracy. Wysiłek fizyczny, a szczególnie jedna z jego form – trening

sportowy należy do istotnych czynników kształtujących morfologiczną strukturę budowy

ciała sportowca. Wpływ ćwiczeń fizycznych manifestuje się zmianami dotyczącymi nie tylko

wielkości rozwijanych sił układu mięśniowego, różnice dotyczą również innych układów

organizmu ludzkiego (Battistini i wsp. 1994; Baxter-Jones i wsp. 1995). Znaczne

i długotrwałe obciążenia fizyczne mięśni kończyn górnych wywierają istotny wpływ na

strukturę powierzchownego układu żylnego. Również typ budowy ciała człowieka jest

ważnym czynnikiem, mogącym mieć wpływ na kształtowanie się obrazu zespoleń pomiędzy

żyłą odłokciową i odpromieniową.

Istotnym i nie do końca wyjaśnionym zagadnieniem pozostają zależności pomiędzy

sprawnością odpływu żylnego z kończyny górnej w odniesieniu do obrazu architektonicznego

układu żylnego oraz parametrów prędkościowo-siłowych mięśni prostowników i zginaczy.

8

Spodziewać się można, że wartości przepływowe krwi z kończyn będą się istotnie

różniły w zależności od aplikowanej prędkości pracy mięśni oraz siły i czasu ich skurczu.

Może mieć to istotne znaczenia w planowaniu specjalistycznego treningu sportowego lub

rehabilitacji pacjentów z uszkodzeniami w obszarze kończyn górnych, zwłaszcza

w przypadku zaburzeń odpływu żylnego.

W badaniach własnych grupę eksperymentalną stanowili młodzi zawodnicy

uprawiający dyscypliny sportowe intensywnie i długotrwale obciążające mięśnie i struktury

naczyniowe kończyny górnej. Stąd dokonano krótkiej charakterystyki pracy mięśniowej w:

kulturystyce, judo, podnoszeniu ciężarów, wspinaczce skałkowej, kajakarstwie, wioślarstwie,

piłce ręcznej i sportach walki.

Dyscypliny te charakteryzuje specyfika obciążeń głownie kończyn górnych. Trening

zawodników opiera się na ćwiczeniach symetrycznych, które w równy sposób obciążają obie

kończyny. Układy mięśniowe kończyn górnych w przedstawianych dyscyplinach sportowych

charakteryzują się podobnymi przyrostami masy mięśniowej oraz jednakowym

zaangażowaniem układu krwionośnego (ucisk naczyń przez pracujące mięśnie, zmiany

hemodynamiczne, rozciągnięcie tkanek).

Praca mięśni związana jest z ich metabolizmem, którego istotną właściwością jest

wykorzystanie substratów energetycznych i budulcowych oraz wydalanie produktów

przemiany materii. Pod wpływem ciężkiej pracy fizycznej znacznie obciążającej mięśnie

następuje istotne zwiększenie transportu krwi do danego obszaru. Rozbudowany układ

tętniczy dostarcza mięśniom dużej ilości krwi, aby odpowiednio mięsień odżywić

i wzmocnić. Logicznym wydaje się zatem, że napływające do pracujących mięśni duże masy

krwi wymagają odpowiednio rozbudowanej drogi ewakuacyjnej. Takim zabezpieczeniem jest

przystosowujący się do wymogów układ żylny, bowiem drogą naczyń żylnych następuje

wydalanie zbędnych produktów przemiany materii.

Celem poznawczym badań własnych była ocena wpływu ściśle określonych

dyscypliną sportową czynności mięśni kończyny górnej młodych mężczyzn na odpływ krwi

żylnej. Sformułowano następujące pytania badawcze:

1. Czy istnieje związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a czynnością jej

mięśni?

2. Czy istnieje związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a typem połączeń

jej żył powierzonych?

3. Jakie parametry czynności mięśni kończyny górnej wykazują największy związek

z odpływem żylnym?

9

4. Jakie parametry czynności mięśni kończyny górnej wykazują największy związek

z typem połączeń jej żył powierzchownych?

Na podstawie analizy dostępnej literatury przedmiotu postawiono następujące hipotezy

badawcze:

1. Czynność mięśni warunkuje sprawny odpływ żylny w kończynie górnej.

2. Odpływ żylny w kończynie górnej jest związany z typem połączeń jej żył

powierzchownych.

3. Największy związek z odpływem żylnym w kończynie górnej wykazują parametry

prędkościowe czynności mięśni.

4. Największy związek z typem połączeń żył powierzchownych kończyny górnej

wykazuje charakter pracy mięśni.

Pytaniom badawczym przypisano stosowne hipotezy robocze:

Pytanie 1: Jak wysiłek fizyczny wpływa na pracę pompy mięśniowej kończyny górnej?

Hipoteza 1: Większa praca mięśni kończyny górnej powoduje wzrost masy mięśniowej

ramienia, wzrost całkowitej pojemności żylnej żył kończyny górnej i wzrost efektywności

pompy mięśniowej ramienia (większa objętość krwi przy każdym ruchu ramienia)

Pytanie 2: Jaki jest wpływ wysiłku fizycznego na przepływ żylny w kończynie górnej?

Hipoteza 2: Zwiększenie pracy mięśni ramienia powoduje wzrost przepływu krwi przez

mięśnie kończyny górnej i wzrost przepływu żylnego – podstawowego i maksymalnego

Pytanie 3: Czy wysiłek fizyczny może wpływać na remodeling (zmianę przebiegu) żył

powierzchownych kończyny górnej i czy może mieć wpływ na typ układu żył

powierzchownych kończyny górnej?

Hipoteza 3: Zwiększony przepływ żylny spowodowany zwiększoną pracą mięśni kończyny

górnej oraz ich większą masą prowadzi do remodelingu układu żylnego, czego rezultatem jest

przewaga układu żył powierzchownych typu Y

Badania osób zdrowych (bezinwazyjne, niezwiązane z naruszeniem ciągłości tkanek)

przeprowadzone były w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w grupie

ochotników, którzy wyrazili świadomą zgodę na udział w badaniu. Grupą badaną byli zdrowi

mężczyźni w wieku 21 - 47 lat (n=33), zawodnicy dyscyplin sportowych bardzo intensywnie

obciążających kończyny górne: kulturystyka, judo, podnoszenie ciężarów, wspinaczka

skałkowa, kajakarstwo, wioślarstwo, piłka ręczna, sporty walki. Grupę kontrolną stanowili

mężczyźni (n=34) w wieku 19-25 lat, nie uprawiający żadnej dyscypliny sportowej.

10

Wśród przeprowadzonych metod badawczych wykonano pomiary somatyczne wysokości

i masy ciała oraz określono wiek kalendarzowy badanych osób. Kształtowanie się

podstawowych cech morfologicznych oparto na analizie wartości pomiarów somatycznych,

które mierzono zgodnie z techniką Martina. Następnie określono obraz zespolenia żył

powierzchownych w okolicy dołu łokciowego gdzie dla oznaczenia typów połączeń żylnych

w obrębie kończyny górnej u wszystkich badanych mężczyzn wykorzystano prostą metodę

polegającą na odrysowaniu powierzchownych żył przedramienia po uprzednim zaciśnięciu

kończyny stazą lekarską na wysokości 1/3 bliższej ramienia. Nabrzmiałe i dobrze widoczne

żyły wraz z ich anastomozami przerysowano na schematy konturów kończyn, oddzielnie dla

prawej i lewej kończyny. Oznaczono typy M, Y, N oraz dla połączeń trudnych do określenia

wprowadzono symbol I. Wszystkie badane przedramiona sfotografowano techniką cyfrową

i za pomocą odpowiednich programów komputerowych m.in. CorelDRAW Graphics Suite

X7 (Corel Corporation 2014 Kanada) opracowano porównując je do wzorców anatomicznych

poszczególnych typów zespoleń żylnych tak aby wyeliminować jakiekolwiek pomyłki.

Celem obserwacji drenażu żylnego krwi z kończyny górnej zastosowano metodę

pletyzmograficzną (ang: strain-gauge plethysmography). Zaproponowana metoda, umożliwia

precyzyjną ilościową ocenę dynamiki odpływu krwi żylnej z kończyny górnej oraz określenie

całkowitej pojemności żylnej. Metoda ta jest wygodnym narzędziem analizy przepływu krwi

w żyłach kończyny górnej i umożliwia ocenę zależności pomiędzy architekturą układu

żylnego a przepływem krwi żylnej. Wyliczenia obejmują parametry charakteryzujące objętość

żylną oraz prędkość odpływu żylnego: MVO/Cap. – stosunek maksymalnego odpływu

żylnego do objętości żylnej, Cap. – objętość żylna, MVO2 (maximal venous outflow) -

maksymalny odpływ żylny w czasie 2 sekund, MVO%/MIN- maksymalny odpływ żylny

wyrażony w % na minutę, Cap./(T1/2) – objętość żylna w połowie czasu odpływu żylnego

(2,5 sek.).

Dla wyznaczenia parametrów izokinetycznych mięśni kończyny górnej zastosowano

metodę pomiaru momentów sił mięśni zginaczy i prostowników w stawie łokciowym

w warunkach stałej prędkości. Badanie wykonano na stanowisku do badań izokinetycznych

Multi Joint 3 firmy Biodex. U wszystkich osób dokonano badania czynności mięśni zginaczy

i prostowników działających na staw łokciowy obu kończyn górnych. Rejestracja obejmowała

szczytowy moment siły [P.T (N-M) – PEAK TORQUE], całkowitą pracę [TOTAL WORK

(J)], oraz moc [AVARAGE POWER (Watts)] przy prędkościach 60°/s, 120°/s i 180°/s.

Badany wykonywał 5 powtórzeń każdego ruchu przy każdej prędkości a między kolejnymi

próbami występowała 1 minutowa przerwa.

11

Wszystkie przedstawione powyżej metody badań i sposób ich przeprowadzenia uzyskały

akceptację Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu: opinia

Komisji Bioetycznej nr KB – 258/20143

Wysoka specjalizacja sportowa stała się podstawą badań z zakresu antropologii, fizjologii,

medycyny, psychologii oraz nauk socjologicznych. Zasadnym jest, iż współczesna selekcja

sportowa wymaga zastosowania wnikliwych wieloaspektowych analiz. Jednak nie bez

znaczenia pozostaje fakt w jaki sposób aktywność fizyczna wpływa na zróżnicowanie

morfologiczne danego osobnika. Najbardziej widoczne zmiany wynikające z działania

ćwiczeń fizycznych mających charakter treningu sportowego obserwuje się w kształtowaniu

cech sprawnościowych, wydolnościowych oraz składzie tkankowym ciała (Kamenov i wsp.

1991; French i wsp. 1995; Thomas i wsp. 1995; Roeminisch i wsp. 1996).

Biorąc pod uwagę zróżnicowanie morfologiczne w toku rozwoju osobniczego,

najszybciej pojawiają się przekształcenia w układzie mięśniowym dotyczące szczególnie

usprawnienia koordynacji nerwowo-mięśniowej, jak również zmian w budowie samych

mięśni. Prowadzone badania wykazały istotne zwiększanie się masy mięśniowej, pociągające

za sobą zmiany w aparacie stawowo-więzadłowym oraz przebudowę struktur kostnych

(Lehman 1960; Kozłowski i wsp. 1984; McCarthy J. P. i wsp. 2002). Wiele prac

poświęconych fizjologii ukazuje istotne zmiany w zakresie parametrów oddechowych oraz

pracy serca u zawodników różnych dyscyplin sportowych (Gabryś i wsp. 1995; Faigenbaum

i wsp. 1996; Viru i wsp. 1997; Szopa 1999; Gravelle i wsp. 2000; Suchanowski i wsp. 2001).

W świetle powyższych danych zasadnym wydaje się upatrywanie możliwości

występowania istotnych zmian w strukturze układu naczyniowego sportowców, zwłaszcza

układu żylnego. Cel główny niniejszej pracy dotyczy zachowania się struktury naczyń

żylnych kończyny górnej u człowieka. Jaki zatem może mieć wpływ uprawianie różnych

dyscyplin sportowych na obraz zespoleń żylnych okolicy łokciowej? Czy istnieją różnice

w obrazie architektonicznym układu żylnego u zawodników tzw. dyscyplin „siłowych” oraz

pozostałych? Czy może mieć to jakieś znaczenie w dążeniu do osiągnięcia upragnionego,

najwyższego wyniku sportowego?

Analizując wpływ parametrów morfologicznych na całkowitą pojemność żylną

wskazano na znaczny (ponad dwukrotny) wzrost całkowitej pojemności żylnej kończyn

górnych oraz maksymalnego odpływu żylnego u zawodników (Z) w porównaniu z grupą

kontrolną (K). Wzrost parametrów żylnych towarzyszy wzrostowi masy mięśniowej ramienia,

12

ale nie jest prostą pochodną zwiększenia rozmiarów ramienia. Konsekwencją wzrostu masy

mięśni ramienia u zawodników jest wzrost przepływu krwi przez mięśnie zarówno w stanie

spoczynku, jak i przede wszystkim w czasie wysiłku, gdzie przepływ krwi przez pracujące

mięśnie wzrasta nawet 20-krotnie (Górski J., 2002). Powoduje to konieczność przebudowy

układu żylnego, który musi wykazać się zarówno większą pojemnością, jak i większą

sprawnością funkcjonalną, co umożliwia sprawne odprowadzanie krwi z pracujących mięśni.

Przebudowę układu żylnego charakteryzuje zarówno zwiększona pojemność układu żylnego

ramienia, jak i większy maksymalny odpływ żylny, który wynika zarówno bezpośrednio

z wzrostu napływu krwi do układu żylnego jak i z działania pompy mięśniowej ramienia,

która czynnie wypycha krew w kierunku serca oraz z remodelingu żył powierzchownych –

powiększenia ich średnicy i zmiany wzorca żylnego. Wzrost sprawności pompy mięśniowo-

stawowej oraz wzrost maksymalnego odpływu żylnego u zawodników wpływa

na przebudowę architektury układu żył powierzchownych, które w kończynie górnej

są główną drogą odpływu krwi żylnej (Green i wsp. 2005, Kinsley i wsp. 2009, Brito i wsp.

2014).

Analizując odpływ żylny w odniesieniu do typu połączeń żylnych wykazano,

że odpływ żylny między osobami z zespoleniami żylnymi typu Y i M różnił się wyraźnie,

z wyjątkiem zmiennej MVO/Cap. Dla pozostałych zmiennych, czyli Cap, CapT 1/2 oraz

MVO2 różnice były wysoce istotne statystycznie i w każdym przypadku większe wartości

charakteryzowały osoby z zespoleniami żylnymi typu Y. Wyniki wskazywały na stałą

zależność pomiędzy pojemnością żylną (Cap) a całkowitym odpływem żylnym u wszystkich

badanych osób. Całkowity odpływ żylny jest wskaźnikiem całkowitego przepływu krwi przez

mięśnie kończyny. Wzrost przepływu krwi, w tym przepływu żylnego, na przykład wskutek

systematycznego treningu powoduje wzrost objętości krwi przepływającej przez daną żyłę

w jednostce czasu. Przy stałej średnicy żyły będzie to powodowało wzrost oporu odpływu

i wzrost ciśnienia żylnego, co z kolei wymusi pozytywną przebudową żył - wzrost ich

średnicy i w rezultacie wzrost całkowitej pojemności żylnej (Cap), wzrost maksymalnej

objętości odpływu żylnego (MVO) oraz wzrost objętości odpływu w czasie 2s.

Siła to główna cecha, która determinuje pracę mięśnia. Uzależniona jest od jednostki

motorycznej, jej pobudzenia przez impuls nerwowy oraz wielkości procesów biochemicznych

zachodzących w mięśniu. Spodziewać się zatem można, że siła będzie ulegała zmianom wraz

z procesem wzrastania organizmu. Rozpatrując wpływ czynników środowiskowych,

mających ogromne znaczenie modyfikujące organizm ludzki, należy szczególnie wyróżnić

13

aktywność fizyczną związaną z typem wykonywanej pracy zawodowej. Pod wpływem pracy

fizycznej w organizmie człowieka powstaje szereg procesów przystosowania się do niej.

Wśród wielu szczególne znaczenie ma usprawnianie koordynacji mięśniowo-nerwowej oraz

zmiany w budowie mięśni, które wyrażają się zwiększeniem ich masy, przekształcaniem

struktury wewnętrznej, a także zwiększeniem siły, twardości (tonus) oraz elastyczności.

Szczególnie ciężka praca fizyczna związana ze znacznym wydatkowaniem energetycznym

istotnie modyfikuje organizm ludzki.

Praca mięśni związana jest z ich metabolizmem, którego istotna właściwość

to przyjmowanie substratów energetycznych i budulcowych oraz wydalanie produktów

przemiany materii. Takim zabezpieczeniem jest przystosowujący się do wymogów układ

żylny, bowiem drogą naczyń żylnych następuje wydalanie zbędnych produktów przemiany

materii. Remodeling powierzchownego układu żylnego adaptującego się do zwiększonego

obciążenia mięśni wykazał w tym przypadku jednoznacznie większe (istotne statystycznie)

wartości parametrów reografii krwi kończyn górnych w grupie zawodników.

Wszystkie analizowane wartości zmiennych opisujące czynność mięśni były średnio

(czyli uśredniając serię pomiarów z 60, 120 i 180 stopni) statystycznie wyższe w grupie

zawodników (Z). Biorąc pod uwagę wartości pomiarów dla prędkości kątowych różnice były

już nie tak wyraźnie, chociaż we wszystkich przypadkach wartości w grupie (Z) były wyższe.

Zaznacza się tu reguła, że wyraźniejsze różnice dotyczyły prędkości 180° i w przypadku

właśnie tej prędkości różnice w analizach były istotne statystycznie (PT_NM_EX,

AVG_P_EX, TW_EX, AVG_P_FL). Warto też zwrócić uwagę, że wszystkie wymienione

różnice istotne dotyczyły mięśni prostowników w stawie łokciowym.

Spostrzeżenie to jest o tyle istotne, że w kończynie górnej przewagę liczbową,

przekroju i unerwienia mają mięśnie zginacze w stawie łokciowym, które warunkują

podstawowe czynności życiowe (odwrotnie jest w kończynie dolnej). Wynika to ze

zróżnicowanej funkcji kończyn, gdzie kończyna dolna ma funkcje podporowe (prostowniki

jako mięśnie antygrawitacyjne) i lokomocyjne, zaś kończyna górna funkcje manipulacyjne,

chwytne i obronne.

Analizując związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a czynnością jej

mięśni można zauważyć, że u osób z morfologią układu żylnego typu Y analiza wykazała

brak istotnego statystycznie związku (p > 0,05) pomiędzy odpływem żylnym i czynnością

mięśni kończyn górnych. Natomiast w grupie osób z układem żył typu M zaobserwowano

14

istotną statystycznie, dodatnią korelację pomiędzy maksymalnym odpływem żylnym

(MVO2), objętością żylną (Cap.) i objętością żylną w połowie czasu odpływu żylnego

(Cap.(T1/2)) a szczytowym momentem siły (PT) i średnią mocą (PA) prostowników kończyn

górnych przy prędkości kątowej = 180 /s. Wydawałoby się, że praca całkowita powinna

mieć największe znaczenie, a nie moc co wskazuje, że w tym przypadku ma więc znaczenie

czynnik czasu.

Wyniki te można interpretować następująco: zespolenie typu Y jest wystarczające dla

sprawnego odpływu żylnego i nie wymaga udziału mięśni, natomiast mniej sprawne

połączenie typu (M) wymaga wspomagania przez układ mięśniowy. Dlatego u zawodników

(Y) nie ma związku między odpływem żylnym i czynnością mięśni a u nie zawodników/osób

nie związanych ze sportem (M) ten związek jest. Ciekawe, że mimo lepszych parametrów nie

ma związku czynności mięśni z odpływem żylnym u zawodników. Być może występuje stan

równowagi dynamicznej? Można wnioskować zatem, że połączenie typu Y jest wystarczająco

skuteczne dla drenażu żylnego i nie ma wtedy potrzeby udziału mięśni (pompy mięśniowej)

w tym odpływie. Natomiast połączenie typu M jako mniej sprawne wymaga wspomagania

odpływu żylnego przez czynność mięśni. Dlatego u zawodników (typ Y) nie ma korelacji

odpływu żylnego i czynności mięśni, a u osób nie związanych ze sportem (typ M) taki

związek jest przy szybkich ruchach (180/sek).

Jak zatem wysiłek fizyczny wpływa na pracę pompy mięśniowej kończyny górnej?

Do grupy badanej włączono zawodników uprawiających sport wyczynowo, a więc osoby,

które systematycznie obciążają mięśnie, w tym szczególnie kończyn górnych. Wszystkie

te osoby miały typ połączeń żylnych typu Y, a właśnie takie osoby uzyskały istotnie wyższe

wartości parametrów charakteryzujących pracę pompy mięśniowej w porównaniu z grupą

kontrolną. Świadczą o tym wartości parametrów przepływu żylnego osób uprawiających sport

i mających przebudowany układ połączeń (typ Y) parametry te są wyższe i istotne

statystycznie niż osób z grupy kontrolnej (typ M).

Przeprowadzone badania wykazały, że intensywne uprawianie sportów obciążających

kończyny górne wpływa istotnie na rodzaj połączeń żył powierzchownych okolicy dołu

łokciowego, wykazując istotną przewagę połączeń typu Y w odniesieniu do połączeń typu M.

Przeciętne wartości charakteryzujące objętość żylną i prędkość odpływu z obu kończyn

górnych w grupach osób różniących się typem połączeń okazały się istotne statystycznie.

Istotny wkład powyższych wyników w rozwój nauk o kulturze fizycznej polega na

stwierdzeniu związku pracy mięśni szkieletowych z kształtowaniem się układu żylnego

15

kończyn górnych oraz wykazanie, że przebudowę układu żylnego typu Y charakteryzuje

zarówno zwiększona pojemność układu żylnego ramienia, jak i większy maksymalny odpływ

żylny. Wynika to zarówno bezpośrednio ze wzrostu napływu krwi do układu żylnego, jak

i z działania pompy mięśniowej ramienia, która czynnie wypycha krew w kierunku serca oraz

z remodelingu żył powierzchownych – powiększenia ich średnicy i zmiany wzorca żylnego.

Wzrost sprawności pompy mięśniowo-stawowej oraz wzrost maksymalnego odpływu żylnego

u zawodników wpływa na przebudowę architektury układu żył powierzchownych, które

w kończynie górnej są ważną drogą odpływu krwi żylnej. Nie można także wykluczyć,

że przy genetycznym uwarunkowaniu żył powierzchownych typu Y, jedno ramię naczynia

może być mniej wykształcone, a w wyniku intensywnego treningu mięśniowego następuje

jego przebudowa (przebudowa ścian, zmiana elastyczności, zwiększenie światła naczynia)

i lepsze uwidocznienie. Należy podkreślić, że dotychczasowe poglądy dotyczące odpływu

krwi żylnej wskazywały na istotne znaczenie pompy mięśniowej jedynie w kończynach

dolnych, podczas gdy jej udział w odpływie krwi żylnej z kończyn górnych był raczej

kwestionowany. Istotne znaczenie dla poznania tych mechanizmów miało wykazanie ważnej

roli pompy mięśniowej w krążeniu żylnym w kończynie górnej u osób z „gorszym” układem

żył powierzchownych (typ M). Natomiast udział pompy mięśniowej nie ma znaczenia u osób

z najbardziej sprawnym układem żył powierzchownych w kończynie górnej (typ Y), który

całkowicie zapewnia sprawny odpływ krwi żylnej.

Uzyskane wyniki mogą przyczynić się do poznania mechanizmów kształtowania się

układu żył powierzchownych dołu łokciowego pod wpływem intensywnej pracy mięśni

kończyn górnych jak ma to miejsce między innymi u sportowców. Z przedstawionych badań

wynika, że zawodnicy z układem żył powierzchownych dołu łokciowego typu Y mają

najbardziej sprawną dynamikę układu tętniczo-żylnego kończyn górnych, co może przełożyć

się na lepsze rezultaty sportowe, przy mniejszym koszcie fizjologicznym wykonywanego

wysiłku sportowego. Są to zatem istotne informacje dla trenerów, które mogą decydować

o doborze do dyscyplin sportowych wymagających intensywnej pracy mięśni kończyn

górnych oraz o wyborze zawodników do udziału w zawodach. Niezależnie od ich

przygotowania psychicznego, zawodnicy o układzie żył powierzchownych typu Y mogą mieć

większe szanse na wykorzystanie swojego maksymalnego potencjału mięśniowego

(parametry prędkościowo-siłowe).

16

4. Wykaz innych (nie wchodzących w skład osiągnięcia wymienionego w pkt 3)

opublikowanych prac naukowych oraz wskaźniki dokonań naukowych

Badania naukowe prezentowane w poniższym zestawieniu publikacji z IF

koncentrowały się głównie wokół tematyki wpływu aktywności fizycznej w profilaktyce

i leczeniu pacjentów z chorobami układu naczyniowego kończyn dolnych oraz diagnostyki

układu limfatycznego kończyn górnych u kobiet z rakiem piersi.

4.1 Publikacje naukowe w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports

(JRC)

Skróty stosowane w opisie bibliometrycznym publikacji:

IF - Impact Factor (według Institute of Scientific Information)

CI - Citation Index (według Institute of Scientific Information)

MNiSW / KBN - punktacja czasopism naukowych według rankingu MNiSW (Ministerstwo

Nauki i Szkolnictwa Wyższego; 2007-2012) lub KBN (Komitet Badań

Naukowych; 1999-2004)

IC – Index Copernicus

Wymienione w latach 2006 - 2017 publikacje z IF dotyczyły następującej grupy zagadnień:

a)- badania układu limfatycznego u kobiet z rakiem piersi (4, 7);

b)- aktywność fizyczna w chorobach tętnic kończyn dolnych (2, 3, 5, 6);

c)- przepływy żylne kończyn dolnych i rozkład temperatur u osób starszych (1);

d)- budowa stóp u wspinaczy górskich (8).

Powyższe zagadnienia badawcze (a, b, c, d) realizowane w latach 2006 – 2017

stanowią element szeregu prac doświadczalnych, które zostały opublikowane w czasopismach

naukowych z listy MNiSW (rozdz. 4.2 – ad. a – 17, 19, 46, 47, 48, 49; ad. b – 18, 50, 51;

ad. c – 47, 48, 50; ad. d – 5, 6, 7)

1. Aleksandra Skomudek, Iwona Gilowska, Ryszard Jasiński, Krystyna Rożek-Piechura.

Analysis of the dynamics of venous blood flow in the context of lower limb temperature

distribution and tissue composition in the elderly. Clinical Interventions in Aging, 2017;

vol.12; s.1371-1378;

[ IF = 2.505; MNiSW = 20.000 ]

We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz

nadzór nad wykonaniem badań fotopletyzmografii, interpretacji części wyników i dyskusji nad

nimi. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.

W publikacji (1) „Analiza dynamiki przepływu krwi żylnej w kontekście rozkładu

temperatury kończyn dolnych i składu tkankowego u osób starszych” na podstawie badań

grupy osób szczególnie narażonych na choroby zwyrodnieniowe układu krwionośnego

17

i oddechowego oraz choroby układu naczyniowego przeprowadzono badania oceny rozkładu

temperatury i dynamiki przepływu krwi żylnej w kończynach dolnych.

Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników badań nie stwierdzono zależności

między dynamiką przepływu krwi żylnej a rozkładem temperatury w kończynach dolnych

zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Wykazano pozytywną zależność między VP (praca

pompy żylnej) a składem tkanki w kończynach dolnych u kobiet. Wyniki badań wykazały, że

rozkład temperatury i dynamika przepływu krwi nie różnią się istotnie między prawą i lewą

kończyną dolną zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Stwierdzono jednak znaczne różnice

temperatur między grupami płci. Istotnie wyższe wartości temperatury obu kończyn

odnotowano u mężczyzn niż u kobiet.

2. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Joanna Wojcieszczyk-

Latos, Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Dariusz

Kałka, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard

Jasiński. Nordic pole walking improves walking capacity in patients with intermittent

claudication: a randomized controlled trial. Disability and Rehabilitation, 2016; vol.38; nr

13; s.1318-1324;

[ IF = 1.804; CI = 4; MNiSW = 30.000 ]


wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,

oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej

pracy oceniam na 15 %.

Pozytywne aspekty wykorzystania Nordic Walking w usprawnianiu pacjentów

z chromaniem przestankowym wykazano w publikacji (2). Porównano różne formy

fizjoterapii chorych z niewydolnością tętniczą kończyn dolnych. Szczegółowa analiza

uzyskanych wyników badań treningu marszowego na bieżni ruchomej, ćwiczeń oporowych

z wykorzystaniem systemu Biodex oraz treningu Nordic Walking zdecydowanie wykazała, że

trening Nordic Walking poprawia stan krążenia w kończynach dolnych oraz wpływa na

poprawę ogólnej kondycji pacjentów bardziej niż pozostałe formy usprawniania.

3. Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska,

Urszula Pilch, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard Jasiński. Nordic Walking in the

second half of life. Aging Clinical and Experimental Research, 2016; vol.28; nr 6; s.1035-

1046;

[ IF = 1.394; CI = 3; MNiSW = 20.000 ]





Publikacja (3) pt: „Nordic Walking w drugiej połowie życia” wykazała, że Nordic

Walking zapewnia bezpieczny i skuteczny sposób na zwiększenie aktywności fizycznej osób

18

starszych. Może również służyć jako metoda rehabilitacji, która poprawia sprawność,

wydolność i wydolność wysiłkową osób starszych z chorobami związanymi

z zaawansowanym wiekiem: choroby układu krążenia z powodu miażdżycy; zespół

metaboliczny bez cukrzycy; wczesny etap choroby Parkinsona; przewlekła obturacyjna

choroba płuc i obniżenie depresji u kobiet z zespołem Sjögrena.

4. A. Szuba, A. Chachaj, M. Koba-Wszedybył, R. Hawro, Ryszard Jasiński, R. Tarkowski,

M. Bebenek, K. Szewczyk, J. Forgacz, A. Jodkowska, D. Jedrzejuk, M. Landwójtowicz, D.

Janczak, Iwona Malicka, Katarzyna Pawłowska, M. Piwowarczyk, Urszula Pilch, Marek

Woźniewski. Upper extremity lymphedema after axillary lymph node dissection:: prospective

lymphoscintigraphic evaluation Lymphology, 2016; vol.49; nr 2; s. 44-56;

[ IF = 1.079; MNiSW = 20.000]

W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod

do koncepcji pracy, rejestracji danych z badań fotopletyzmograficznych, interpretacji

i opracowaniu wyników. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 15 %.

Z powyższych badań (4) wynika, że na podstawie przed i pooperacyjnej

limfoscyntygrafii nie można przewidzieć ryzyka rozwoju wtórnego obrzęku chłonnego.

Jednak w obrazie limfoscytygrafii występują pewne charakterystyczne cechy u chorych,

u których rozwinął się obrzęk chłonny. Różna lokalizacja węzłów chłonnych po

limfedektomii może mieć znaczenie ochronne i zapobiegać obrzękowi chłonnemu.

5. Ryszard Jasiński, Małgorzata Socha, Ludmiła Sitko, Katarzyna Kubicka, Marek

Woźniewski, Krzysztof Andrzej Sobiech. Effect of Nordic walking and water aerobics

training on body composition and the blood flow in lower extremities in elderly women.

Journal of Human Kinetics. 2015; vol.45; s.113-122;

[ IF = 0.770; CI = 4; MNiSW = 15.000; IC = 100.000 ]


wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy statystycznej,

interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji

i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 40 %.

Podobne obserwacje co do skuteczniejszych efektów wykorzystania Nordic Walking

w poprawie krążenia w kończynach dolnych oraz redukcję zbędnej masy ciała wykazano

w publikacji (5) „Wpływ treningu Nordic Walking i Aquaaerobicu na skład ciała i przepływ

krwi w dolnych kończynach u kobiet w podeszłym wieku”. Obserwacje oparto o analizę

badań przeprowadzonych w grupie kobiet w wieku od 51 do 66 lat (57,9 ± 3,43) lat. Pomiary

przeprowadzono przed rozpoczęciem i po 8 tygodniach treningu Nordic Walking

i Aquaaerobicu.

W wyniku analizy wykazano, że ośmiotygodniowy trening Nordic Walking u kobiet

w wieku powyżej 50 lat poprawia przepływ krwi żylnej w kończynach dolnych i normalizuje

skład ciała w kierunku zmniejszenia czynników ryzyka CVD. Natomiast osiem tygodni

treningu Aquaaerobic u kobiet w wieku powyżej 50 lat nie jest wystarczające, aby znacząco

19

zmienić skład ciała w kierunku zmniejszenia zawartości tkanki tłuszczowej i rozwoju masy

mięśniowej oraz nie prowadzi do poprawy funkcji układu mięśniowo-naczyniowego kończyn

dolnych .

6. Wioletta Dziubek, Katarzyna Bulińska, Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski,

Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Ryszard Jasiński, Urszula Pilch, Grażyna

Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Dariusz

Kałka, Agnieszka Janus, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Andrzej Szuba.

Peripheral arterial disease decreases muscle torque and functional walking capacity in

elderly. Maturitas, 2015; vol.81; nr 4; s.480-486;

[ IF = 3.120; CI = 2; MNiSW = 30.000 ]


do koncepcji pracy, nadzór nad eksperymentem oraz rekrutacji pacjentów do badań. Mój

procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.

W publikacji (6) pt: „Choroba tętnic obwodowych obniża moment obrotowy mięśni

i funkcjonalną zdolność chodzenia u osób starszych” przedstawiono badania przeprowadzone

w grupie 135 osób: 85 osób z chorobą tętnic obwodowych (PAD), u których zdiagnozowano

przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych w stopniu II, zgodnie z klasyfikacją Fontaine'a

i grupę kontrolną w wieku 50 lat. Badania obejmowały ocenę zdolności chodzenia przy

użyciu sześciominutowego testu marszu (6MWT) i pomiaru parametrów siły i prędkości

(szczytowy moment obrotowy - PTQ, całkowita praca - TW, średnia moc - AVGP) kończyn

dolnych uzyskanych za pomocą dynamometrii funkcjonalnej w warunkach izokinetycznych.

Na podstawie analizy wyników badań wykazano, że średnie wartości wszystkich

parametrów siły i prędkości oraz odległości chodu były istotnie wyższe w grupie kontrolnej

niż w grupie chorych. W grupie PAD zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet wartość stosunku

agonisty / antagonisty obu kończyn dolnych jest mniejsza u mężczyzn i kobiet w porównaniu

z grupą kontrolną. Program rehabilitacji dla pacjentów z chromaniem przestankowym musi

uwzględniać ćwiczenia poprawiające siłę, wydolność wysiłkową i wytrzymałość u pacjentów

z PAD.

7. Andrzej Szuba, A. Chachaj, M. Koba-Wszedybył, Roman Hawro, Ryszard Jasiński, R.

Tarkowski, K. Szewczyk, M. Bebenek, J. Forgacz, A. Jodkowska, Diana Jędrzejczuk, D.

Janczak, M. Mrozińska, Urszula Pilch, Marek Woźniewski. Axillary lymph nodes and arm

lymphatic drainage pathways are spared during routine complete axillary clearance in

majority of women undergoing breast cancer surgery. Lymphology, 2011; vol.44; nr 3; s.103-

112

[ IF = 1.023; CI = 2; MNiSW = 20.000]


do koncepcji pracy, rejestracji danych, interpretacji i opracowaniu wyników oraz w korekcie

tekstu przed wysłaniem artykułu do druku. Mój procentowy udział

w powstawaniu tej pracy oceniam na 15 %.

20

W pracy (7) wykazano, że po chirurgicznym usunięciu węzłów chłonnych pachowych

z powodu raka piersi u połowy kobiet powstaje krążenie oboczne jako wyraz kompensacji

utraconych dróg chłonnych, co może być jednym z mechanizmów zapobiegających

obrzękowi chłonnemu. Należy podkreślić, że jest to poważny problem medyczny, który nie

został jeszcze wyjaśniony.

8. Ewa Demczuk-Włodarczyk, Ewa Bieć, Tomasz Sipko, Ewa Boerner, Ryszard Jasiński.

Assessment of morphological architecture of feet in rock-climbers. Biology of Sport. 2008;

vol.25; nr 1; s.93-98;

[ IF = 0.113; CI = 1; MNiSW = 10.000; ]

W powyższej pracy brałem udział w zbieraniu materiału źródłowego, przygotowaniu tekstu.

Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na ok.15%

Wyniki badań powyższej pracy (8) z zastosowaniem metody fotometrycznej ukazują

zmiany morfofunkcjonalne stóp u wspinaczy górskich. Pod wpływem wysiłku fizycznego

i obciążeń nie występują u nich zaburzenia struktury łuków podłużnych natomiast

obserwowano częstsze zburzenia w strukturze łuków poprzecznych stóp.

Podsumowanie przeprowadzonych badań i ich wyników (prace 1-8)

Dotychczas „złotym standardem” w rehabilitacji chorych z chromaniem przestankowym

był trening marszowy na bieżni ruchomej. Z prezentowanych powyżej badań wynika, że

skuteczniejszą metodą poprawy ukrwienia kończyn dolnych i zwiększenia tolerancji

wysiłkowej chorych z chromaniem przestankowym jest trening Nordic Walking uzupełniony

ćwiczeniami z oporem mięśni kończyn dolnych. Wykazano korzystny wpływ treningu Nordic

Walking, który w porównaniu do treningu Aquaaerobic, polegał on na poprawie przepływu

krwi żylnej w kończynach dolnych i normalizacji składu ciała (zmniejszenie otłuszczenia).

Z kolei badania wykonane za pomocą dynamometrii funkcjonalnej u osób starszych

z chorobami tętnic obwodowych wykazały: obniżenie siły mięśniowej kończyn dolnych oraz

prędkości i odległości chodu. Na tej podstawie sformułowano konkretne zalecenia do

programu rehabilitacji osób starszych z chromaniem przestankowym. Dotyczyły one

wkomponowania ćwiczeń poprawiających siłę mięśni kończyn dolnych, wydolność

wysiłkową (marszową) oraz wytrzymałość mięśniową.

Podsumowanie bibliometryczne wykazanych powyżej prac naukowych:

a) sumaryczna liczba punktów MNiSW / KBN = 165

b) sumaryczny Impact Factor = 11.808

21

4.2 Monografie, publikacje naukowe w czasopismach międzynarodowych lub krajowych

innych niż znajdujące się w bazie, o której mowa w pkt 4.1:

Początkowo moje zainteresowania naukowe skupiały się wokół zagadnień dotyczących

budowy morfologicznej i sprawności fizycznej dzieci i młodzieży w wieku rozwojowym.

Badania nad powiązaniem zagadnień budowy morfologicznej, postawy ciała dzieci

i młodzieży oraz sprawności fizycznej zaowocowały następującymi doniesieniami na

Konferencjach Naukowych oraz publikacjami:

1. Jasiński R., Pawłowski W., Próba oceny rozwoju morfologicznego i sprawności

fizycznej w świetle stratyfikacji społecznych. Zeszyty Naukowe AWF we Wrocławiu,

1987, 47, s.257-262.

We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji

oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami

pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy

oceniam na 50 %.

2. Jasiński R., Rozwój morfologiczny i postawa ciała jedenastoletnich dzieci wybranych

szkół miejskich i wiejskich. Zeszyty Naukowe AWF we Wrocławiu, 1991, 54, s.57-65.

3. Ignasiak Z., Sławińska T., Jasiński R., Wolski P., Zaleski A., Rozwój fizyczny dzieci

wiejskich i miejskich z Dolnego Śląska. Biologia populacji ludzkich współczesnych

i pradziejowych, Słupsk: WSP; PTA w Warszawie 1992. – s.141-150.




oceniam na 10 %.

4. Sławińska T., Piesiewicz E., Jasiński R., Położenie społeczne rodzin wiejskich. Studia

i Monografie AWF we Wrocławiu, 1993, 36, s.5-12.




oceniam na 10 %.

Powyższe opracowania dały możliwość wykazania kształtowania się organizmu

człowieka w wieku dziecięcym i młodzieńczym, jako podstawowego zagadnienia ontogenezy

z jedoczesnym wykazaniem tempa wzrastania wybranych parametrów budowy ciała

człowieka – przy czym tempo tego wzrastania było bardzo zróżnicowane i nie przebiegało

u wszystkich jednakowo. Wykazano zjawiska nierównomiernego wzrastania, określanego

rytmem bądź dynamiką wzrastania w zależności od czynników endo- i egzogennych ze

szczególnym przedstawieniem różnic płciowych w rzucie piłeczką palantową na odległość

zwłaszcza w odniesieniu do korelacji pomiędzy wynikiem, a cechami morfologicznymi

budowy obręczy barkowej.

22

Dalsze etapy mojej działalności badawczej dotyczyły obserwacji kształtowania się

rozwojowego parametrów stopy u dzieci i młodzieży. W wyniku prowadzonych analiz

wykazano, iż obniżanie się wysklepienia stopy u dzieci w odniesieniu do norm stosowanych

dla dorosłych nie jest faktycznym stanem patologicznym oraz, że należy stosować ocenę

zachowania się wysklepienia stopy dziecięcej bez konieczności korzystania z tzw. norm

wysklepienia opracowanych dla stóp o zakończonym rozwoju (u dorosłych). Jednocześnie

wykazano, iż kąt Clarke`a rośnie istotnie wraz z wiekiem, z wyjątkiem zahamowania

i obniżenia się w okresie skoku pokwitaniowego - u osobników obojga płci, natomiast

koślawość palucha u chłopców z wiekiem maleje natomiast u dziewcząt rośnie (w wieku 14

lat dwukrotnie wyższa wartość niż u chłopców). Wyniki badań przedstawiono w poniższych

opracowaniach:

5. Ignasiak Z., Trojanowski I., Jasiński R., Zaleski A., Wartości liczbowe kąta Clarke'a

stopy dziecięcej na podstawie badań ciągłych. Studia i Monografie AWF we

Wrocławiu 1992, 31, s.57-65.




oceniam na 25 %.

6. Ignasiak Z., Jasiński R., Zaleski A., Dynamika wzrastania ręki i stopy u młodzieży

wrocławskiej. Fizjoterapia, 1993, 2, s.40-44.




oceniam na 10 %.

7. Ignasiak Z., Jasiński R., Trojanowski I., Rozwój stopy dziecka wrocławskiego.

Postępy Rehabilitacji 1995,1, s.17-24.




oceniam na 10 %.

Na podstawie prowadzonych badań z zakresu rozwoju parametrów ręki opracowałem

dysertację doktorską pt.” Dynamika wzrastania parametrów ręki u dzieci i młodzieży szkół

podstawowych we Wrocławiu”. Zagadnienia opracowane w dysertacji doktorskiej zostały

przeze mnie opublikowane w postaci artykułów, które zawarły główne wyniki moich

dotychczasowych badań dotyczących rozwoju parametrów ręki, różnic rozwojowych

w poszczególnych okresach wzrastania organizmu oraz istniejącego dymorfizmu płciowego

we wzrastaniu ręki jak również porównanie moich zainteresowań ręką z analizą rozwojową

stopy. W ten sposób całościowo została ukazana problematyka wzrastanie części dystalnych

ciała człowieka.

23

8. Jasiński R., Rozwój parametrów ręki ze szczególnym uwzględnieniem dymorfizmu

płciowego dzieci wrocławskich w wieku 7-14 lat. Studia i Monografie AWF we

Wrocławiu, 1992, 31, s.77-92.

9. Jasiński R., Dymorfizm płciowy w rozwoju parametrów ręki u młodzieży wrocławskiej

w wieku 11-14 lat. Studia i Monografie AWF we Wrocławiu 1992, 31, s.67-75.

10. Jasiński R., Różnice płciowe w rozwoju cech mierzalnych ręki. Studia i Monografie

AWF we Wrocławiu, 1993, 36, s.109-122.

11. Jasiński R., Ręka jako kanon proporcji ciała. Fizjoterapia 1994,1, s.45-49.

12. Jasiński R., Wzrastanie parametrów ręki dzieci i młodzieży wiejskich szkół

podstawowych z rejonu Trzebnicy i Lubina. Studia i Monografie AWF we Wrocławiu

1994, 42, 163-176.

Można by stwierdzić, że w sensie zarówno poznawczym, jak i praktycznym wymienione

zagadnienia są wciąż aktualne, tak ze względu na ważność dokumentowania stanu i przebiegu

rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży z różnych środowisk, jak i ze względu na zwrócenie

szczególnej uwagi na tak ważny narząd, jakim jest kończyna górna.

Ten okres mojej działalności naukowej w większości oparty na analizie materiału

pochodzącego z badań longitudinalnych szczególnie dotyczącego kształtowania się

parametrów ręki (w ramach Problemu Resortowego 101 GKKFiS i KBN Centralny Problem

Badań Podstawowych 0.8.16.II.40) można by tak podsumować, że w publikacjach przewija

się pewna ciągłość tematyki badawczej pozostającej w obszarze kończyny górnej,

a przedstawiona w monografii „Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń

powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka” problematyka jest kontynuacją

wcześniejszych badań, jednak ze znacznym poszerzeniem analizowanych zagadnień oraz tak,

aby mogła stanowić pewne podstawy do prowadzenia dalszych badań w zakresie analizy

układu naczyniowego kończyn górnych u człowieka. Głównymi osiągnięciami tego okresu

było wykazanie zmienności dynamiki wzrastania niektórych diametrów i proporcji

szczególnie ważnego pod względem wykonawstwa narządu, jakim jest ręka ludzka,

wykazanie zależności między rozwojem cech ręki a wybranymi testami sprawności fizycznej

z jednoczesnym ukazaniem różnic środowiskowych (miasto – wieś) zwiększających się

z wiekiem w odniesieniu do szerokości i siły ścisku ręki oraz znacznego dymorfizmu

płciowego. Nie bez znaczenia z punktu widzenia wychowania fizycznego i sportu pozostają

obserwacje współzależności między wymiarami i proporcjami ręki a typem budowy

somatycznej oraz ważna dla wychowania fizycznego (podkreślając związek między tą

dziedziną a antropologią) analiza dynamiki rozwoju siły (statycznej i dynamicznej) na tle

wzrastania wysokości i masy ciała oraz jej korelacje z cechami ręki z uwzględnieniem faz

mniej lub bardziej intensywnego rozwoju w okresie pokwitania.

Wykazanie, iż iloczyn długości ręki i stałego wskaźnika może być metodą na równi

z innymi, określającą ostateczną wysokość ciała danego osobnika, może mieć istotne

znaczenie w selekcji do danej dyscypliny sportowej jest to obserwacja o znaczeniu

praktycznym dla wychowania fizycznego i sportu.

24

Z uwagi na kierunkowe wykształcenie, którym jest rehabilitacja ruchowa (obecnie

fizjoterapia) moje główne zainteresowania dydaktyczne oraz badawcze są związane z tą

dziedziną nauki. Problematyka budowy anatomicznej, zagadnień morfologicznych oraz

antropologii klinicznej przewija się w moich opracowaniach naukowych, które ukazały się

drukiem od momentu ostatecznego związania się z Wydziałem Fizjoterapii. Są to publikacje,

które oprócz typowych zagadnień klinicznych takich, jak usprawnianie w różnych

jednostkach chorobowych dotyczą również m. in. sportu osób niepełnosprawnych:

13. Sabir H., Jasiński R., Kocięba R., Rehabilitacja po reinplantacji na wysokości

przedramienia. Fizjoterapia, 1998, 1-2, s.17-20.




oceniam na 50 %.

14. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna (futsal) zespołowa

dyscyplina sportu dla niewidomych i ociemniałych. Sport w rehabilitacji

niepełnosprawnych. Polskie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych; Zarząd

Główny w Krakowie, 1999, s. 54-57.




oceniam na 50 %.

15. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna dla osób

niedowidzących. Trening, 2-3 (42-43), 1999, s. 308 – 314..




oceniam na 50 %.

16. Jasiński R., Skrzyniarz M., Zasławski R., Bóle kręgosłupa u kobiet w okresie ciąży.

Ginekologia Polska, 2000; 71 (4): 231-6.




oceniam na 50 %.

17. Woźniewski M., Jasiński R., Pilch U., Dąbrowska G., Complex Phisical Therapy for

Lymphoedema of the Limmbs. Physiotherapy 2001, 87, 5, s. 252-256.



pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział

w powstawaniu tej pracy oceniam na 30 %.

25

18. Jasiński R., Dąbrowska G., Sroka M., Współzależność między cechami

morfologicznymi a zapadalnością na chorobę żylakową kończyn dolnych. Fizjoterapia,

t 9, nr 1, 2001, s. 39 – 42.




oceniam na 50 %.

19. Bergman P., Woźniewski M., Socha M., Jasiński R., Zmienność zawartości wody

całkowitej i jej frakcji u kobiet po mastektomii (badania metodą impedancji).

Biospołeczne skutki mastektomii, AWF, Poznań 2001, s.19-40.




20. Jasiński R., Skrzek A., Woźniewski M. Czynność stawu kolanowego w chorobie

zwyrodnieniowej o różnej etiologii. Zastosowania Ergonomii, nr 3-4 / 2001, 51-58,

Zielona Góra.




oceniam na 50 %.

21. Lis M., Łuszczek A., Dąbrowska G., Jasiński R., De Lubersac R., Chądzyńska D.,

„Nasze ciało – milczące streszczenie nas samych” – terapia psychomotoryczna jej

zastosowanie w praktyce fizjoterapeuty. Advances in Clinical and Experimental

Medicine, 2002, 11, 1, Suppl. 1, 165-170.

MNiSW / KBN = 5.000; IC = 5.100

W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój


22. Skrzek A., Jasiński R., Zagrobelny Z. Wykorzystanie krioterapii ogólnoustrojowej w

fizjoterapii. Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.1, 2003, s.331-334.




oceniam na 30 %.

23. Skrzek A., Dziedzic R., Jasiński R. Odległe następstwa czynnościowe po złamaniu

nasady dalszej kości promieniowej. Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.3, 2003,

s.428-433.




oceniam na 30 %.

26

24. Jasiński R., Skrzek A., Cześniewicz I. Downhill skiing in the rehabilitation of the

disabled. ПEДAГOГIKA, ПCИХOЛOГIЯ TA MEДИKO-БIOЛOГIЧНI

ПPOБЛEMИ ФIЗИЧНOГO BИХOBAHHЯ I CПOPTY. MIHICTEPCTBO OCBITИ

I HAУKИ УKPAЇHИ, ХAPKIBCЬKA ДEPЖABHA AKAДEMIЯ ДИЗАЙНУ I

МИСТЕЦТВ, NO 7, 96 – 102, ХАРКІВ 2003.




oceniam na 50 %.

25. Jasiński R., Skrzek A., Grela E., Jastrzębska R. Morphological aspects of the body

build of young swimmers and handball players. ПEДAГOГIKA, ПCИХOЛOГIЯ TA

MEДИKO-БIOЛOГIЧНI ПPOБЛEMИ ФIЗИЧНOГO BИХOBAHHЯ I CПOPTY.

MIHICTEPCTBO OCBITИ I HAУKИ УKPAЇHИ, ХAPKIBCЬKA ДEPЖABHA

AKAДEMIЯ ДИЗАЙНУ I МИСТЕЦТВ, NO 7, 102 - 109, ХАРКІВ 2003.




oceniam na 50 %.

26. Eugeniusz Prystupa, Ryszard Jasiński, Grażyna Dąbrowska, Anna Skrzek.

Edukacijna programa Evropejs'kogo Sojuzu Sokrates-Erazmus v sistemi pidgotovki

fachivciv galuzi vichovannja i sportu. W:Moloda sportyvna nauka Ukrainy: zbirnyk

naukovych prac z galuzi fizyčnoi kul'turi ta sportu. Vyp.8, t.4, L'viv : NVF "Ukrains'ki

technologii", 2004, s.284-286;



27. Tatiana Prystupa, Ryszard Jasiński. Kompleksne vídnovlennâ nepovnospravnich

važkoatletív z cerebral'nim paralíčem v procesí sportivnoi pídgotovki. W:Ozdorovča í

sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem fízičnogo vichovannâ í

sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec', E. Bolach, J.

Migasiewicz, L'vív : Vidavec' Taras Soroka, 2004, s.49-51;



28. Beata Kowalska, Ryszard Jasiński, Eugeniusz Bolach. Znaczenie aktywności

narciarskiej osób niepełnosprawnych w aspekcie zdrowego stylu życia. Skiing activity

of the disabled as a form of healthy way of life. W:Aktywność ruchowa osób

niepełnosprawnych: monografia w zakresie rekreacji, turystyki i sportu osób

niepełnosprawnych / red. nauk. Juliusz Migasiewicz, Eugeniusz Bolach

Wrocław : Typoscript ; Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem, 2004, s.33-42;


oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy

statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu

pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej


27

29. Eugeniusz Bolach, Juliusz Migasiewicz, Eugeniusz Prystupa, Tatiana Prystupa,

Ryszard Jasiński. Problemi kontrolu v sportí viščich dosâgnen' nepovnospravnich

osíb. W:Ozdorovča í sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem

fízičnogo vichovannâ í sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec',

E. Bolach, J. Migasiewicz, L'vív : Vídavec' Taras Soroka, 2004, s.51-55;



30. Eugeniusz Prystupa, Tatiana Prystupa, Ryszard Jasiński. Vpliv silovich trenuvan' na

gemodinamiku nepovnospravnich osíb z cerebral'nim paraličem W:Ozdorovča í

sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem fízičnogo vichovannâ í

sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec', E. Bolach, J.

Migasiewicz, L'vív : Vídavec' Taras Soroka, 2004, s.55-58;



31. Ryszard Jasiński, Anna Skrzek, Małgorzata Albińska, Piotr Albiński, Przeciążenia

narządu ruchu w sporcie pływackim. Obciążenia Układu Ruchu przyczyny i skutki

[red.] Ryszard Paluch, Marcin Kuliński, Rafał Michalski. Polska Akademia Nauk

Komitet Ergonomii, Wrocław 2005, s. 115-124.






32. Anna Skrzek, Marek Woźniewski, Ryszard Jasiński. Możliwość wykorzystania

czynnościowej dynamometrii w profilaktyce przeciążeń układu ruchu. Application of

isokinetic tests in prevention of overload in movement system. W:Obciążenie układu

ruchu: przyczyny i skutki / pod red. Ryszarda Palucha, Marcina Kulińskiego, Rafała

Michalskiego / Komitet Ergonomii PAN, Wrocław : Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, 2005, s.61-68;

W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej,

opracowaniu wyników badań. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam

na 20 %.

33. Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Ryszard Jasiński, Grzegorz Stefański,

Arletta Hawrylak. Wpływ zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego na

zaburzenia czynnościowe narządu ruchu kobiet w średnim wieku. Influence of

degenerative changes of cervical spine on dysfunctions of the motor system in middle-

aged women. Fizjoterapia, 2006; t.14; nr 1; s.53-58;

MNiSW / KBN = 3.000; IC = 5.260




28



34. Maciej Mraz, Katarzyna Żmudzka, Małgorzata Mraz, Marek Marciniak, Agnieszka

Trytek-Pysiewicz, Ryszard Jasiński. Wpływ rodzaju cięcia torakochirurgicznego na

ruchomość klatki piersiowej i natężenie bólu pooperacyjnego. The influence of

surgical approach on postoperative chest respiratory function and postoperative pain

in thoracic patients. Fizjoterapia, 2006; t.14; nr 1; s.91-96;

MNiSW / KBN = 3.000; IC = 5.260



35. Ryszard Jasiński, Jadwiga Bronowicz, Beata Blachura. Urazy kończyn dolnych

narciarzy w zależności od techniki jazdy. W:Obciążenie układu ruchu: przyczyny i

skutki / pod red. nauk. Ryszarda Palucha, Katarzyny Jach, Rafała Michalskiego /

Komitet Ergonomii PAN, Wrocław : Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej, 2006, s.139-150;

MNiSW / KBN = 0.402






36. Beata Blachura, Piotr Kunysz, Iwona Damska, Ryszard Jasiński. Efficiency of

learning and teaching visually handicapped on example of the downhill

skiing. W:Środowiskowe źródła zagrożeń zdrowotnych. 1 / red. nauk. Adam Kaczor,

Andrzej Borzęcki, Maria Iskra, Lublin : Katedra i Zakład Higieny Akademii

Medycznej w Lublinie, 2007, s.307-311;

MNiSW / KBN = 5.000






37. Elżbieta Poniewierka, Andrzej Poniewierka, Ryszard Jasiński. Selected

anthropometric indicators in patients with inflammatory bowel disease.

Gastroenterologia Polska, 2008; vol.15; nr 6; s.385-389;

MNiSW / KBN = 4.000; IC = 6.090




29



Szczególnie w publikacji (17) zaprezentowano fizjoterapię chorych z obrzękami

chłonnymi kończyn, zwłaszcza przy zastosowaniu metod zewnętrznego ucisku. Obrzęk

chłonny stanowi trudny problem rehabilitacyjny, będąc miedzy innymi jednym z następstw

leczenia nowotworów złośliwych. W związku z bardzo różnymi metodami rehabilitacji

stosowanymi w tych przypadkach, na podstawie wiedzy anatomicznej i fizjologicznej oraz

przeglądu piśmiennictwa opracowano kompleksową metodę fizjoterapii osób z obrzękami

chłonnymi kończyn, obejmującą ćwiczenia, drenaż chłonny ręczny oraz za pomocą

urządzenia. W pracy wykazano dużą skuteczność opracowanej metody, zwłaszcza we

wczesnych obrzękach o nieznacznych rozmiarach.

Posiadana wiedza anatomiczna oraz wcześniejsze studia dotyczące problematyki

anatomo-morfologicznej ręki a tym samym kończyny górnej u człowieka pozwoliły mi podjąć

dalsze działania w kierunku szczególnie trudnym, subtelnym i wrażliwym jakim jest

fizjoterapia onkologiczna ze szczególnym uwzględnienie profilaktyki przeciwobrzękowej

kończyny górnej u kobiet po odjęciu piersi z powodu raka sutka.

Zainspirowany pracami dotyczącymi problematyki drenażu limfatycznego, podjąłem

działania mające na celu ukazanie związku pomiędzy występowaniem obrzęku chłonnego

w obrębie kończyny górnej a sprawnością jej układu żylnego. Takie potraktowanie

szczególnego problemu badawczego pozwoliło pozostać mi nadal w obszarze wcześniej

opracowywanym w dystertacji doktorskiej tj. kończyny górnej powiększając tym samym

poprzednie studia o wiedzę dotyczącą problematyki jej układu naczyniowego ze szczególnym

uwzględnieniem układu krwionośnego tj. części żylnej.

Pierwsze próby analizy zmienności budowy architektonicznej powierzchownych żył

kończyny górnej zaowocowały pracami, które odnosiły się głównie do różnych typów

połączeń tychże żył w okolicy dołu łokciowego zwłaszcza u osób wykonujących ciężką pracę

fizyczną. Gdzie szczególnie w pracy (39, 40) na podstawie badań zawodników tenisa

ziemnego wykazano istotnie statystycznie większą ilość charakterystycznych zespoleń typu Y

w kończynie dominującej, natomiast w pracach (38, 41, 42, 43, 44, 45) na podstawie badań

osób u których obie kończyny górne były obciążane symetrycznie wystąpiła zdecydowana

przewaga zespoleń symetrycznych typu YY. Głównymi osiągnięciami prezentowanych badań

było: wykazanie, że w kończynie dominującej (u praworęcznych lub leworęcznych)

najczęściej występuje zespolenie typu Y a w drugiej np. M lub N np. u tenisistów lub

badmintonistów, symetryczne zespolenia typu YY występują najczęściej u osób

równomiernie obciążających kończyny np. kulturystyka, ciężary, judo, boks, wioślarstwo

kajakarstwo itp. ale również u osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach.

Badania wykazały, że zespolenie żylne typu Y może być wynikiem adaptacji układu

naczyniowego, który w ten sposób dostosowuje się do zwiększonych obciążeń fizycznych

kończyn górnych (wykazanie jednoznaczne istotnego związku pomiędzy czasem uprawiania

tenisa ziemnego, a występowaniem zmian asymetrii funkcjonalnej w zakresie typu zespoleń

żył powierzchownych). Analizy dynamiki reografii krwi z kończyn górnych wykazały,

iż zespolenie typu Y posiada najlepsze warunki drenujące krew z kończyny, najwyższe

wartości wskaźników VP i RT (może mieć to wpływ na wynik sportowy np. strzelectwo,

30

łucznictwo, kajakarstwo, wioślarstwo itp.) jednocześnie wykazano efektywniejsze działanie

mięśni ramienia niż przedramienia w mechanizmie pompy żylnej kończyny górnej. Wyniki

badań tego okresu przedstawiają publikacje poniżej:

38. Jasiński R., Woźniewski M., Archicture Types of the Superfical Forearm Veins.

Phlebology, 1995, vol. 2, - Berlin: Springer-Verlag, 1995, s.1022-1024.




oceniam na 50 %.

39. Jasiński R., Zasławski R., Asymetry of a vein in vicinity of the elbow fossa in tennis

players. Medical Review: Scripta Periodica 2000, III, nr 3, s. 368 – 375.

Wersja polska w innym numerze:

40. Jasiński R., Zasławski R., Asymetria układu żylnego okolicy dołu łokciowego u

tenisistów. Medical Review: Scripta Periodica 2000, vol. 3, nr. 2, supl. 1/2, s. 769-777.




oceniam na 50 %.

41. Bolach E., Jasiński R., Seidel W., Typy połączeń żył powierzchownych przedramienia

u niepełnosprawnych zawodników uprawiających podnoszenie ciężarów

(powerlifting). Mołoda Sportivna Nauka Ukrainy, 5, t.2, 2001, s. 174 –178.




oceniam na 50 %.

42. Jasiński R., Bolach E., Seidel W., Typy połączeń żył powierzchownych okolicy dołu

łokciowego kończyn górnych u niepełnosprawnych zawodników uprawiających

pływanie. Fizjoterapia, t 9, nr 2, 2001, s. 48 – 51.




oceniam na 50 %.

43. Jasiński R., Пластичність системи поверхневих судин руки людини залежно від

характеру виконуваної роботи. ПРАКТИЧНА МЕДИЦИНА, 2002-4 (t.VIII), 78-

80, Lwów.

MNiSW / KBN = 2.000

44. Jasiński R., Poradnik E. Superficial venous anastomosis in the human upper extremity

– a post-mortem study. Folia Morphologica, vol. 62, no 3, 191 – 199, Via Medica

2003.

31

MNiSW / KBN = 5.000; IC = 7.660




oceniam na 50 %.

45. Ryszard Jasiński, Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń

powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka. Studia i Monografie, 71, AWF we

Wrocławiu, 2004, s. 1-167.

Następnie moje zainteresowania zostały przeniesione na obszar problematyki

występowania obrzęku chłonnego u kobiet po mastektomii w zależności od architektury ich

układu żylnego w obszarze kończyn górnych. W ten sposób powstały publikacje, które

ukazały pewną współzależność między występowaniem obrzęku chłonnego

a charakterystycznym układem zespolenia pomiędzy głównymi żyłami powierzchownymi

kończyny górnej, drenującymi jej obszar. Początkowo opracowania dotyczyły głównie

zagadnień morfologicznych oraz anatomicznych aby następnie przejść do bardziej

szczegółowych problemów, takich chociażby jak przepływy krwi w żyłach, a tym samym

sprawności łożyska żylnego kończyny górnej w różnych układach architektonicznych

zespoleń głównych żył w okolicy dołu łokciowego. Głównymi osiągnięciami tego okresu

było wykazanie, iż u kobiet które nie miały po amputacji piersi problemów z obrzękiem

chłonnym w kończynie, występuje zespolenie żylne typu Y (ważne dla rehabilitacji).

Na podstawie badania architektury układu żylnego i jego sprawności ocenianej metodą

fotopletyzmografii wykazano związek pewnych typów połączeń żył powierzchownych

kończyny górnej z występowaniem obrzęku chłonnego. Stwierdzono również istotnie

statystycznie większą pracę pompy żylnej i dłuższy czas wypełniania żył powierzchownych

przedramienia u kobiet z obrzękami chłonnymi kończyny górnej w porównaniu z kobietami

zdrowymi. W badaniach za pomocą fotopletyzmografii udało się wykazać, że u kobiet po

mastektomii spływ żylny typu M stwarza gorsze warunki drenażu i sprzyja narastaniu

obrzęku chłonnego czego nie obserwowano u kobiet z zespoleniem typu Y.

W sensie klinicznym te spostrzeżenia mogą wnosić wiele przydatnych informacji. Dla

rehabilitacji chorych z obrzękiem chłonnym kończyn górnych istotny jest fakt większej

efektywności mięśni ramienia, niż przedramienia w drenażu krwi żylnej. Również fakt

powiazania zespolenia typu M z wystąpieniem obrzęku chłonnego po mastektomii pozwala na

właściwe prognozowanie i wcześniejsze działania terapeutyczne i rehabilitacyjne. Dla

chorych taka informacja ma istotne znaczenie w odniesieniu do prognozowania efektów

rehabilitacji. Dość przełomowym momentem w moich badaniach były wyniki uzyskane

w pracy pt. „Evaluation of venous pump in upper extremities by photoplethysmography” (48).

Z przeprowadzonych analiz dostępnej literatury tematu okazuje się, że niewiele jest

informacji na temat roli pompy mięśniowej kończyny górnej w odpływie żylnym i nie ma

standardowej metody oceny czynności pompy żylnej w kończynach górnych. Również rola

skurczy mięśni przedramienia i ramion w zwiększeniu odpływu żylnego pozostaje niejasna.

Celem badań w przedstawionej publikacji była ocena mięśniowej pompy żylnej w górnej

32

kończynie za pomocą fotopletyzmografii. Fotopletyzmografię żylną kończyn górnych

wykonano u 30 zdrowych osób losowo podzielonych na 2 grupy w celu oceny oddzielnie

mięśni przedramienia (grupa I) i ramienia (grupa II). W grupie I średnie wartości Vp (indeks

pompy żylnej) w kończynie prawej wyniosły 8,3, zaś w kończynie lewej 11,1. W grupie II Vp

wynosiła odpowiednio 36,1 i 36,7. W grupie I średnie wartości RT (czas powrotu żylnego) w

kończynie prawej wynosiły 3,4, a w kończynie lewej 5,9 s. W grupie II RT wynosiła

odpowiednio 24,8 i 30,9 s. Różnice Vp i RT były statystycznie istotne w grupie I i grupie II

(p = 0,001). Nie było statystycznie istotnych różnic Vp i RT między kończynami prawymi

i lewymi w obu grupach. Wnioskować zatem można, że skurcze mięśni ramienia zwiększają

żylny wypływ z górnej części kończyny, podczas gdy skurcze mięśni przedramienia nie

zwiększają znacząco przepływu żylnego i nie służą jako pompa mięśniowa dla układu

żylnego w kończynach górnych. Jednocześnie można uznać, że w kończynie górnej podobnie

jak w kończynie dolnej również funkcjonuje pompa mięśniowo-naczyniowa.

Doniesienia tego okresu badań prezentują publikacje poniżej:

46. Jasiński R., Woźniewski M., Szczepanik M., Włodarczyk A., Typy połączeń żył

powierzchownych przedramienia u kobiet po mastektomii. Fizjoterapia 1999, t.7.

supl.1, s.37- 41.



oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na

50 %.

47. Jasiński R., Woźniewski M., Wiszniowska E. Badania fotopletyzmograficzne układu

żylnego kończyny górnej jako obiektywna metoda kontroli fizjoterapii kobiet

z obrzękiem chłonnym kończyny górnej. Fizjoterapia, t.11, 2, 2003, s. 80-87.

MNiSW / KBN = 3.000; IC = 3.530



oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na

50 %.

48. Ryszard Jasiński, Marek Woźniewski, Dominika Pietrzyk, Katarzyna Pawłowska,

Andrzej Szuba. Evaluation of venous pump in upper extremities by

photoplethysmography. International Journal of Angiology, 2005; vol.14; nr 1; s.22-

25;

MNiSW / KBN = 3.000





49. Iwona Malicka, Ryszard Jasiński, Bernadeta Vavric, Justyna Hanuszkiewicz,

Magdalena Zakrawacz, Marek Woźniewski. Czynność mięśni a przepływ krwi żylnej w

33

obrębie kończyn górnych kobiet leczonych z powodu raka piersi - badanie pilotażowe.

The function of muscles and the venous blood flow in the upper limbs in women

treated for breast cancer - a pilot study. Onkologia Polska 2010; vol.13; nr 1; s.9-14;

MNiSW / KBN = 6.000; IC = 4.760





50. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Grażyna Dąbrowska,

Ryszard Jasiński, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Urszula Pilch, Andrzej

Szuba. Kompleksowa rehabilitacja pacjentów z chromaniem przestankowym

w przewlekłym niedokrwieniu kończyn dolnych. The comprehensive rehabilitation of

patients with intermittent claudication in chronic lower limb ischemia. Fizjoterapia,

2012; t.20; nr 4; s.3-16;

MNiSW / KBN = 5.000; IC = 5.120


wykonaniu wszystkich etapów badań, nadzór nad badaniami. Mój procentowy udział w

powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.

51. Ryszard Jasiński, Justyna Turek, Eliza Rudzińska, Grażyna Dąbrowska, Anna

Skrzek. Wpływ Nordic Walking na czynność układu żylnego kończyn dolnych

u słuchaczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Effects of Nordic Walking on the lower-

limb venous system in Third Age University students. Acta Bio-Optica et Informatica

Medica, Inżynieria Biomedyczna, 2014; vol.20; nr 1; s.39-49;

MNiSW / KBN = 5.000; IC = 60.950





Całość moich rozważań nad zmiennością układu żył powierzchownych kończyn

górnych u człowieka oparłem o szczegółowe studia anatomiczne w postaci wykonanych

80 preparatów sekcyjnych okolicy dołu łokciowego u 40 mężczyzn, a wyniki tychże badań

opublikowałem na łamach jednego z głównych czasopism anatomicznych tj. Folia

Morphologica. Praca w sposób gruntowny i dogłębny przedstawia charakterystykę

zmienności obrazu zespoleń powierzchownych żył kończyny górnej w okolicy dołu

łokciowego opierając się na dużej ilości preparatów, co w dzisiejszych czasach stanowi

znaczną trudność. Z analizy dostępnej literatury przedmiotu można się zorientować, że

podobne preparacje dotyczą jedynie pojedynczych przypadków.

52. Jasiński R., Poradnik E. Superficial venous anastomosis in the human upper extremity

– a post-mortem study. Folia Morphologica, vol. 62, no 3, 191 – 199, Via Medica 2003.

MNiSW / KBN = 5.000; IC = 7.660

34




oceniam na 50 %.

53. Ryszard Jasiński, Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń

powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka. Studia i Monografie, 71, AWF we

Wrocławiu, 2004, s. 1-167.

Podsumowaniem przedstawionej powyżej działalności badawczej było opublikowanie

monografii pt. „Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń powierzchownych

żył kończyny górnej u człowieka”. W poszczególnych rozdziałach przedstawiono badania,

których głównym celem było wykazanie współzależności pomiędzy obrazem zespoleń

żylnych kończyny górnej, a wzrastaniem parametrów morfologicznych, motorycznych

i fizycznych, jak również wpływ architektury układu żylnego kończyny na obraz kliniczny

u kobiet po mastektomii. Bardzo ważnym było omówienie problemu dotyczącego

zróżnicowań i sprawności przepływu krwi w żyłach powierzchownych kończyny górnej

w zależności od typu ich zespolenia w okolicy dołu łokciowego.

Na podstawie wnikliwej analizy budowy anatomicznej żył powierzchownych

kończyny górnej, podjęto w monografii próbę prezentacji szeregu zmian

morfofunkcjonalnych, które pojawiają się u człowieka wraz z wiekiem oraz różnicują

znacznie obie płcie. Pragnę zaznaczyć, że wyniki pracy ukazały znaczny dymorfizm płciowy

w zakresie prezentowanego problemu morfologicznego żył powierzchownych kończyny

górnej u człowieka.

Zaproponowana metoda badania fotopletyzmograficznego układu żylnego kończyny

górnej może znaleźć zastosowanie w działaniach fizjoterapeutycznych. Co prawda samo

badanie fotopletyzmograficzne z klinicznego punktu widzenia być może nie stanowi aż tak

istotnej wartość dla lekarzy klinicystów, niemniej może świetnie nadawać się do

diagnozowania omawianego układu dla potrzeb specjalistów z dziedziny nauk o kulturze

fizycznej, a zwłaszcza specjalistów fizjoterapeutów, gdzie może stanowić świetny sposób

kontrolowania m. in. procesu rehabilitacji np. u kobiet po mastektomii. Tym bardziej, że

przeprowadzone badania wykazały pewną charakterystyczną zależność między typem

budowy układu żylnego a występowaniem obrzęku chłonnego. U kobiet, u których nie

stwierdzono obrzęku chłonnego lub był on nieznaczny, żyły powierzchowne w okolicy dołu

łokciowego wykazały charakterystyczny obraz architektoniczny określany mianem zespolenia

typu Y. Model ten wystąpił również w innych badaniach, u osób mających do czynienia

z dużym wysiłkiem fizycznym, wymagającym funkcjonowania bardzo sprawnego układu

krwionośnego zarówno tętniczego, jak i żylnego odprowadzającego krew z obszaru

kończyny. Spostrzeżenie to może wiele wnieść do rozważań nad problematyką układu

naczyniowego kończyny górnej u człowieka.

Na podstawie analizy uzyskanych wyników badań okazało się, że czas przepływu krwi

w układzie Y jest zdecydowanie szybszy niż w innych zespoleniach, a różnice okazały się być

istotnymi statystycznie. Zwłaszcza zespolenie typu M charakteryzuje się najniższymi

wartościami parametrów VP i RT.

35

Reasumując, przedstawiona w monografii pt. „Morfofunkcjonalne czynniki

różnicujące obraz zespoleń powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka”

problematyka była w pewnym sensie kontynuacją wcześniejszych badań i pozostała

w obszarze kończyny górnej, jednak ze znacznym poszerzeniem analizowanych zagadnień.

Jednocześnie istotnym było aby mogła stanowić podstawę do prowadzenia dalszych badań

w zakresie analizy układu naczyniowego kończyn górnych u człowieka.

Istotne znaczenie w dalszym rozwoju moich zainteresowań naukowych miało

uzyskanie przeze mnie w 2006 roku uprawnień instruktora Nordic Walking, a następnie

w 2008 roku uprawnień trenera międzynarodowego. Od tego czasu oprócz zajęć

praktycznych w ramach przedmiotu do wybory dla studentów Wydziału Fizjoterapii oraz

Słuchaczy Uniwersytetu III Wieku prowadziłem badania wpływu wykorzystania Nordic

Walking w usprawnianiu pacjentów z problemami naczyniowymi.

W ramach realizacji zadania 14 projektu WROVASC – Zintegrowanego Centrum

Medycyny Sercowo-Naczyniowej koordynowałem prace, które miały na celu opracowanie

systemu rehabilitacji chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych w oparciu

o badanie biomechaniki chodu, siły mięśniowej i innych obiektywnych metod poprawy ich

funkcjonowania. Moim głównym zadaniem było opracowanie programu oraz koordynowanie

treningu Nordic Walking w usprawnianiu pacjentów z chromaniem przestankowym.

Te działania zaowocowały dość znaczącymi publikacjami naukowymi.

1. Wioletta Dziubek, Katarzyna Bulińska, Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski,

Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Ryszard Jasiński, Urszula Pilch, Grażyna

Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Dariusz

Kałka, Agnieszka Janus, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Andrzej Szuba.

Peripheral arterial disease decreases muscle torque and functional walking capacity in

elderly. Maturitas, 2015; vol.81; nr 4; s.480-486;

[ IF = 3.120; CI = 2; MNiSW = 30.000 ]




2. Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska,

Urszula Pilch, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard Jasiński. Nordic Walking in the

second half of life. Aging Clinical and Experimental Research, 2016; vol.28; nr 6; s.1035-

1046;

[ IF = 1.394; CI = 3; MNiSW = 20.000 ]





3. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Joanna Wojcieszczyk-

Latos, Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Dariusz

36

Kałka, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard

Jasiński. Nordic pole walking improves walking capacity in patients with intermittent

claudication: a randomized controlled trial. Disability and Rehabilitation, 2016; vol.38; nr

13; s.1318-1324; ryc. tab. bibliogr. 36 poz. sum.

[ IF = 1.804; CI = 4; MNiSW = 30.000 ]





Podobny projekt naukowy realizowałem przy współpracy z zespołem fizjoterapeutów

Oddziału Kardiologicznego 4 Szpitala Wojskowego z Polikliniką we Wrocławiu. Ćwiczenia

Nordic Walking były prowadzone w grupie pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego.

Na podstawie wykonanych badań przygotowano i zaprezentowano kilka znaczących

publikacji naukowych na międzynarodowych i krajowych konferencjach naukowych.

1. Andrzej Lejczak, J. Wilczyński, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ryszard Jasiński,

Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Eliza Rudzińska, Ewa Anita Jankowska,

Waldemar Banasiak, P. Ponikowski, Marek Woźniewski. Zastosowanie 12-

tygodniowego interwałowego treningu nordic walking w rehabilitacji chorych ze

skurczową niewydolnością serca: doniesienie wstępne. Application of a 12-week

nordic walking interval training in rehabilitation of patients suffering from systolic

heart failure: initial report. Fizjoterapia, 2010; t.18; supl.; s.20-21, VII

Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 28-30 maja 2010.

2. Andrzej Lejczak, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard Jasiński, Jakub

Wilczyński, Eliza Rudzińska, Waldemar Banasiak, Ewa Jankowska, Piotr Ponikowski,

Marek Woźniewski. Ocena sprawności fizycznej i jakości życia chorych ze skurczową

przewlekłą niewydolnością serca poddanych treningowi Nordic Walking. Human

Movement, 2011; supl. 1; s.19-20, XV Sympozjum Naukowo-Szkoleniowe Sekcji

Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa

Kardiologicznego "Rehabilitacja kardiologiczna w dobie rozwoju kardiologii

interwencyjnej", Ustroń 23.02.-26.02.2011.

3. Andrzej Lejczak, Jakub Wilczyński, Ryszard Jasiński, Eliza Rudzińska, Kinga

Węgrzynowska-Teodorczyk, Krystian Josiak, Ewa Anita Jankowska, Waldemar

Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. Effects of 12-week Nordic Walking

training on physical fitness and quality of life in patients with chronic systolic heart

failure. European Journal of Heart Failure Suplements, 2011; vol.10; suppl. 1; s.S82,

Heart Failure Congress 2011, 21 May 2011 - 24 May 2011, Gothenburg – Sweden.



Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. 12-week Nordic Walking training

improves physical fitness and quality of life in patients with systolic heart

37

failure. European Heart Journal, 2011; vol.32; supl.1; s.612, European Society of

Cardiology Congress 2011. Paris (France), 27-31 August

5. Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard

Jasiński, Jakub Wilczyński, Krystian Josiak, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ewa

Anita Jankowska, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.

Interwałowy trening Nordic Walking zwiększa wydolność i sprawność fizyczną oraz

poprawia jakość życia chorych ze skurczową niewydolnością serca. Interval Nordic

Walking training improves exercise capacity, physical fitness, and quality of life in

patients with systolic heart failure. W:Międzynarodowy Dzień Inwalidy - XVIII-

edycja "Życie bez bólu". Zgorzelec, 28-31 marca 2012 roku. Zgorzelec : "Obrzeża"

Oficyna Wydawnicza, 2012, s.89-90

6. Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Ryszard

Jasiński, Krystian Josiak, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.

Sprawność fizyczna i jakość życia pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca

poddanego systematycznemu, wieloletniemu treningowi Nordic Walking. Physical

fitness and quality of life of patients with chronic heart failure performing systematic,

long-term Nordic Walking training. W:X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii "Jakość i

styl życia w świetle nowoczesnej rehabilitacji". Wrocław, 23-25.11.2017, s.11-12

4.3 Analiza bibliometryczna dorobku naukowego

Sumaryczny impact factor według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem

opublikowania:

Rok Tytuł czasopisma IF KNB/MNiSW

2018 Advances in Clinical and Experimental

Medcine

1.262 15

2017 Clinical Interventions in Aging 2.505 20

2016 Disability and Rehabilitation 1.804 30

2016 Aging Clinical and Experimental Research 1.394 20

2016 Lymphology 1.079 20

2015 Journal of Human Kinetics 0.770 15

2015 Maturitas 3.120 30

2011 Lymphology 1.023 20

2008 Biology of Sport 0.113 10

Łączna liczba prac:9. Łączna liczba punktów 13.070 180

Łączna punktacja wg. Informacji Naukowej Biblioteki Głównej Akademii Wychowania

Fizycznego we Wrocławiu:

IF = 13.070; KBN/MNiSW = 406,402;

Liczba cytowań publikacji według bazy SCOPUS: 29, indeks Hirscha: 3

Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science; metoda AUTHOR SEARCH: 15,

indeks Hirscha: 3

38

Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science; metoda Cited References Search:

33, indeks Hirscha: 4

Przygotowując wykaz dorobku naukowego zastosowałem się m.in. do kryteriów w

zakresie oceny osiągnięć naukowo-badawczych do wszczęcia postępowania o nadanie stopnia

naukowego doktora habilitowanego ustanowionych na Wydziale Fizjoterapii, Akademii

Wychowania Fizycznego we Wrocławiu na lata 2017-2020.

4.4 Kierowanie międzynarodowymi i krajowymi projektami badawczymi oraz udział

w takich projektach

1. Problem Resortowy 101 GKKFiS i KBN Centralny Problem Badań Podstawowych

0.8.16.II.40 (1987 – 1990) - kierownik prof. dr hab. Antoni Janusz - ( wykonawca )

Tytuł: „Populacja dzieci wiejskich w badaniach długofalowych. Środowiskowe i genetyczne

uwarunkowania rozwoju morfologicznego, sprawności i wydolności fizycznej” .

2. Grant finansowane przez KBN, 4 1528 91 01 (w latach 1991-1993) kierowany przez prof.

dr hab. Antoniego Janusza – (wykonawca)

3. Grant finansowane przez KBN, 4 S 405 067 06 ( w latach 1994-1996) – kierowany przez

prof. dr hab. Antoniego Janusza – (wykonawca)

4. Grant finansowany przez KBN w latach 1994-1996 (nr grantu 6 P 204 001 05) –

kierowany przez prof. dr hab. Pawła Bergmana – ( wykonawca )

5. Zadanie realizowane w ramach projektu WROVASC, realizowanego przez Zintegrowane

Centrum Medycyny Sercowo - Naczyniowej „WroVasc" oraz Akademię Wychowania

Fizycznego i Akademię Medyczną we Wrocławiu.

„Opracowanie systemu rehabilitacji chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych

w oparciu o badania biomechaniki ruchu, siły mięśniowej i innych obiektywnych metod oceny

poprawy ich funkcjonowania.” – nr. POIG. 01.01.02-02-001/08-03 - (badacz, wykonawca)

6. Projekt badawczy z Narodowego Centrum Nauki (NCN), DEC-2016/23/B/NZ7/03310

Wykorzystanie mechatronicznych kijów Nordic Walking w modelowaniu i ocenie rehabilitacji

wybranych grup chorych"., rok rozpoczęcia 2017 – zakończenie 2020, (badacz, wykonawca).

7. Badania statutowe Katedry Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej

Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu Kierownik: Prof.dr hab.Marek Woźniewski

do roku 2015 - „Własności siłowo-prędkościowe mięśni i tolerancja wysiłkowa ludzi

z zaburzeniami układu krążenia i oddechowego oraz po leczeniu nowotworów złośliwych”

(wykonawca)

39

od roku 2016 – „Aktywność i sprawność fizyczna chorych na choroby układu krążenia,

oddechowego, wydalniczego, choroby nowotworowe i po operacjach chirurgicznych”

(wykonawca)

4.5 Współpraca z ośrodkami krajowymi i zagranicznymi

Dzięki współpracy z prof. Renee de Lubersac (pracownikiem VI Uniwersytetu im.

Piotra i Mari Curie w Paryżu, Prezydentem Europejskiej Federacji FENTAC oraz specjalistką

z zakresu psychomotoryki) nawiązałem kontakty naukowo-dydaktyczne z Narodową

Federacją Terapii z Udziałem Konia FENTAC (działającą przy VI Uniwersytecie Piotra

i Marii Curie w Paryżu), Centrum Reedukacji i Readaptacji Funkcjonalnej w Kerpape oraz

Centrum Rehabilitacji Funkcjonalnej „Le Normandy” w Granville.

Program współpracy z tymi placówkami dotyczył nauki i edukacji w zakresie

fizjoterapii, hipoterapii, psychomotoryki i wychowania fizycznego (również dzieci specjalnej

troski) oraz obejmował wymianę pracowników i studentów. Jako prodziekan Wydziału

Fizjoterapii brałem czynny udział w konstruowaniu stosownych umów o współpracy

międzynarodowej. W ramach umów, organizowano staże dla pracowników i praktyki

kierunkowe dla studentów. Pracownicy naukowi występowali z wykładami i uczestniczyli

w konferencjach naukowych.

Ostatecznie ta współpraca zagraniczna zaowocowała następującymi

przedsięwzięciami: podpisaniem międzynarodowego certyfikatu dotyczącego uprawnień

w zakresie psychomotoryki, zorganizowano zajęcia z psychomotoryki (prowadzone przez

prof. Renee de Lubersac oraz pracowników FENTAC) oraz staże w Paryżu dla kadry

naukowej Wydziału Fizjoterapii a studentów kierowano na miesięczne praktyki do Centrum

w Kerpape oraz „Le Normandy” w Granville.

4.6 Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach tematycznych

1. Ignasiak Z., Jasiński R., Trojanowski I., Charakterystyka liczbowa stopy dziecięcej.

W: XV Jubileuszowy Zjazd Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, streszczenia:

Katowice - Kozubnik, 14-17 wrzesień 1989, s.253.

2. Piesiewicz E., Jasiński R., Karczyński J., Zaleski A., Rozwój siły mięśniowej dzieci

wrocławskich w starszym wieku szkolnym. W: Konferencja: Biologia populacji

ludzkich współczesnych i pradziejowych: streszczenia. Słupsk, 24-26 września 1992

r.- Słupsk: WSP; PTA, 1992.-s.29-30.

3. Jasiński R., Ręka jako kanon proporcji ciała. W: Konferencja “ Człowiek w czasie

i przestrzeni”, Gdańsk, 2-4 września 1993 r.: streszczenia. Wydawnictwo Gdańskie,

1993.-s.16.

40

4. Jasiński R., Badania nad zmiennością połączeń żył powierzchownych u człowieka.

W: Konferencja “Człowiek-Natura-Kultura”, Kraków, 8-10 września 1994r.

:streszczenia. – Kraków PTA, AWF, UJ, 1995.- s.24.

5. Jasiński R., Woźniewski M., Dąbrowska G. Typy połączeń żylnych u chorych z

wtórnymi obrzękami chłonnymi kończyn. W: XI Kongres Fizjoterapii “Metody

fizjoterapii w procesie rehabilitacji medycznej – podstawy kliniczne i skuteczność

terapeutyczna”, Katowice, 29-1 październik 1995 r.: streszczenia. Katowice: AWF,

1995.-s.216 – 217.

6. Woźniewski M., Jasiński R., Pilch U., Dąbrowska G. Fizjoterapia chorych z

obrzękami chłonnymi kończyn. W: XI Kongres Fizjoterapii “Metody fizjoterapii w

procesie rehabilitacji medycznej – podstawy kliniczne i skuteczność terapeutyczna”,

Katowice, 29-1 październik 1995 r.: streszczenia. Katowice: AWF, 1995.-s.218 – 219.

7. Jasiński R., Zróżnicowania połączeń powierzchownych żył kończyny górnej u

człowieka. W: Konferencja “Skąd idziemy, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy”

Wrocław-Polanica Zdrój 14-17 września 1997 r.: streszczenia. – Wrocław : UW, PTA,

1997.-s.44.

8. Sabir H., Jasiński R., Kocięba R., Rehabilitacja po replantacji na wysokości

przedramienia. W: II Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 21-22 maja 1998 r.

streszczenia:, Integra 98, Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Polskie

Towarzystwo Fizjoterapii, Wrocław 1998, s. 16.

9. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna (futsal) dla osób

niedowidzących i ociemniałych. W: Międzynarodowa Konferencja Naukowo –

Metodyczna “Sydney 2000 – Efektywność Systemów Szkolenia w Różnych

Dyscyplinach Sportu”, Spała 26-28 październik 1998 r.: streszczenia. - AWF

Warszawa, PTNKF, 1998- s. 32.

10. Jasiński R., Woźniewski M., Drak M., Przepływy krwi w kończynie górnej u kobiet po

mastektomii. W: Ogólnopolska Konferencja Naukowa “Biomedyczne,

Antropologiczne i Rehabilitacyjne Problemy Mastektomii”, Wrocław 13 - 15 maja

1999 r. streszczenia:, Integra 99 Wydział Fizjoterapii AWF we Wrocławiu, Polskie

Towarzystwo Fizjoterapii Oddział Wrocławski, Polskie Towarzystwo Onkologiczne

Oddział Dolnośląski, Dolnośląskie Centrum Onkologii, Wrocław 13 maj 1999, s.6-7.

11. Jasiński R., Woźniewski M., Szczepanik M., Włodarczyk A., Typy połączeń żył

powierzchownych przedramienia u kobiet po mastektomii. W: Ogólnopolska

Konferencja Naukowa “Biomedyczne, Antropologiczne i Rehabilitacyjne Problemy

Mastektomii”, Wrocław 13 - 15 maja 1999 r. streszczenia:, Integra 99 Wydział

Fizjoterapii AWF we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii Oddział

Wrocławski, Polskie Towarzystwo Onkologiczne Oddział Dolnośląski, Dolnośląskie

Centrum Onkologii, Wrocław 13 maj 1999, s.6-7.

12. Jasiński R., Dąbrowska G., Zależność pomiędzy cechami morfologicznymi a

zapadalnością na chorobę żylakową kończyn dolnych. W: XII Kongres Polskiego

41

Towarzystwa Fizjoterapii. Łódź, 10-12 września 1999 r.: streszczenia – Medycyna

Sportowa 1999, 97, s. 38.

13. Jasiński R., Poradnik E., Variability of superficial venous anastomosis in human

upper extremity in in vivo studies and post mortem. W: Międzynarodowy Kongres

Nauk Antropologicznych „Antropologia 2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.:

streszczenia – Medical Review: Scripta Periodica, 2/2000, 209.

Wersja polska:

Jasiński R., Poradnik E., Zmienność połączeń powierzchownych żył kończyny górnej u

człowieka w badaniach przyżyciowych i post mortem. W: Międzynarodowy Kongres

Nauk Antropologicznych „Antropologia 2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.:

streszczenia – Medical Review: Scripta Periodica, 2/2000, 78-79.

14. Jasiński R., Zasławski R., Asymetry of the venous system in vicinty of elbow fossa in

tennis players. W: Międzynarodowy Kongres Nauk Antropologicznych „Antropologia

2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.: streszczenia – Medical Review: Scripta

Periodica, 2/2000, 208.

Wersja polska:

Jasiński R., Zasławski R., Asymetria układu żylnego okolicy dołu łokciowego u

tenisistów. W: Międzynarodowy Kongres Nauk Antropologicznych „Antropologia

2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.: streszczenia – Medical Review: Scripta

Periodica, 2/2000, 77-78.

15. Jasiński R., Woźniewski M., Szuba A., Wysokiński W.E, Użycie limfoscyntygrafii do

oceny szybkości przepływu chłonki oraz anatomii węzłów chłonnych pachy. Badanie

wstępne: ustalenie zakresu wartości prawidłowych. Acta Angiologica 2000, 6, supl. 1,

s.30.

16. Jasiński R., Bolach E., Seidel W., Typy zespoleń żył powierzchownych przedramienia

u niepełnosprawnych zawodników uprawiających pływanie. W: III Międzynarodowe

Dni Fizjoterapii, 25 – 26 maja 2001, Wrocław: - streszczenia – Wrocław:

Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego, 2001, s. 40.

17. Woźniewski M., Pawłowska K., Jasiński R., Some factors of eficacy of physiotherapy

of postmastectomy lymphoedema. 14th World Congress of the UNION

INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma, september 9-14, 2001, International

Angiology 2001, 20,suppl.1, 361.

18. Jasiński R., Woźniewski M., Pietrzyk D., Pawłowska K., Application of

photopletysmogaphy in examination of function of venous system of upper limb. 14

th World Congress of the UNION INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma,

september 9-14, 2001, International Angiology 2001, 20,suppl.1, 374.

19. Woźniewski M., Jasiński R., Pietrzyk D., Pawłowska K., Function of venous system

of upper limb in women post mastectomy. 14th World Congress of the UNION

INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma, september 9-14, 2001, International

Angiology 2001, 20,suppl.1, 377.

42

20. Jasiński R., System rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym we

Francji. W: Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa „Profilaktyka i

rehabilitacja w mózgowym porażeniu dziecięcym. Promyk Słońca Polska, Wrocław

23 – 24 listopada 2001. – streszczenia: Kompleksowa opieka medyczna nad

niemowlętami i dziećmi z deficytem rozwojowym, s. 151.

21. Lis M., Łuszczek A., Dąbrowska G., Jasiński R., De Lubersac R., Chądzyńska D.,

„Nasze ciało – milczące streszczenie nas samych” – terapia psychomotoryczna jej

zastosowanie w praktyce fizjoterapeuty. W: Konferencja Naukowa „Człowiek,

Medycyna, Kultura Fizyczna”, - streszczenia: - Wrocław: Wydawnictwa AM, AWF,

2002, s.30-31.

22. Jasiński R., Skrzek A., Cześniewicz I. „Narciarstwo zjazdowe w rehabilitacji osób

niepełnosprawnych”. streszczenia: Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.1, 2003,

s.274-275.

23. Jasiński R., Skrzek A., Grela E., Jastrzębska R. „Morfologiczne aspekty budowy ciała

młodych zawodników uprawiających pływanie i piłkę ręczną”. streszczenia: Moloda

Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.3, 2003, s.174-175.

24. Jasiński R., Woźniewski M. „Wpływ przerywanej kompresji pneumatycznej na

czynność układu żylnego kończyny górnej u chorej z obrzękiem chłonnym po odjęciu

piersi z powodu raka”. streszczenia: Nowotwory Jurnal of Oncology, 53, suppl.1,

2003, s.29.

25. Jasiński R., Woźniewski M., Wiszniowska E. „Badania fotopletyzmograficzne układu

żylnego kończyny górnej jako obiektywna metoda kontroli fizjoterapii kobiet z

obrzękiem chłonnym kończyny górnej”. streszczenia: Fizjoterapia, t.11, 2, suppl.1,

2003, s.31.

26. Jasiński R., Woźniewski M., Bugajska B. „Przydatność klinicznych badań anatomo-

morfologicznych w kontroli fizjoterapii chorych z zaburzeniami naczyniowymi”.

streszczenia: Fizjoterapia, t.11, 2, suppl.1, 2003, s.31-32.

27. Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Ryszard Jasiński. Zaburzenia

czynnościowe kręgosłupa szyjnego i obręczy barkowej w wyniku zmian

zwyrodnieniowych: Fizjoterapia, 2005; t.13; nr 2, supl.1; s.61, V Międzynarodowe Dni

Fizjoterapii, 20-21 maja 2005 r. Wrocław.

28. Maciej Mraz, K. Żmudzka, Małgorzata Mraz, M. Marciniak, Agnieszka Trytek-

Pysiewicz, Ryszard Jasiński. Wpływ rodzaju cięcia torakochirurgicznego na

ruchomość klatki piersiowej i natężenie bólu pooperacyjnego. Fizjoterapia, 2005; t.13;

nr 2, supl.1; s.33, V Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 20-21 maja 2005 r. Wrocław

29. Ryszard Jasiński. Znaczenie budowy architektonicznej żył powierzchownych

kończyny górnej w rehabilitacji chorych z obrzękami. The role of the structure of the

superficial veins in the upper limbs in the rehabilitation of patients with postoperative

oedema. W:Międzynarodowy XIV Kongres Naukowy Polskiego Towarzystwa

43

Fizjoterapii "Kierunki rozwoju fizjoterapii" 19-21 października 2007 roku, s.111-113;

s.278-280; Wrocław, 2007.10.19-21, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii; Wyższa

Szkoła Fizjoterapii z siedzibą we Wrocławiu

30. Iwona Malicka, Ryszard Jasiński, Magdalena Zakrawacz, Bernadeta Vavric, Justyna

Matyszczak, Marek Woźniewski. Czynność mięśni a przepływ krwi żylnej w obrębie

kończyn górnych kobiet leczonych z powodu raka piersi. Function of the muscles and

the venous blood flow in the upper limbs in women treated because of the breast

cancer. W:Międzynarodowy XIV Kongres Naukowy Polskiego Towarzystwa

Fizjoterapii "Kierunki rozwoju fizjoterapii" 19-21 października 2007 roku, s.136-137;

s.306-308; Wrocław, 2007.10.19-21, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii; Wyższa

Szkoła Fizjoterapii z siedzibą we Wrocławiu.

31. Ryszard Jasiński, A. Wilanowski. Zmiany parametrów przepływu krwi żylnej w

kończynach górnych i dolnych po treningu nordic walking. Fizjoterapia, 2007; t.15;

supl.1; s.31, VI Międzynarodowe Dni Fizjoterapii.

32. Iwona Malicka, M. Rudziak, P. Jarmoluk, Katarzyna Pawłowska, Ryszard Jasiński,

Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski. Wpływ treningu marszowego o

charakterze Nordic Walking na sprawność kończyny górnej oraz stan obrzęku

chłonnego u kobiet po leczeniu raka piersi. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23; nr 2;

s.110, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i Polskiego

Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"

33. Ryszard Jasiński, D. Konopacki, Cecylia Wierzbowska. Wpływ Nordic Walking na

odpływ żylny z kończyny górnej u kobiet po mastektomii. The use of Nordic Walking

training in post-mastectomy women rehabilitation. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23;

nr 2; s.107-108, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i

Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"

34. Ryszard Jasiński, Cecylia Wierzbowska, D. Konopacki, Eliza Rudzińska. Możliwości

wykorzystania treningu Nordic Walking w rekreacji i rehabilitacji naczyniowej osób

starszych. The possibillities of using Nordic Walking training in recreation and

vascular rehabilitation of elderly people. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23; nr 2; s.49-

50, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i Polskiego

Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"

35. Andrzej Lejczak, J. Wilczyński, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ryszard Jasiński,

Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Eliza Rudzińska, Ewa Anita Jankowska,

Waldemar Banasiak, P. Ponikowski, Marek Woźniewski. Zastosowanie 12-

tygodniowego interwałowego treningu nordic walking w rehabilitacji chorych ze

skurczową niewydolnością serca: doniesienie wstępne. Application of a 12-week

nordic walking interval training in rehabilitation of patients suffering from systolic

heart failure: initial report. Fizjoterapia, 2010; t.18; supl.; s.20-21, VII

Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 28-30 maja 2010.

36. Andrzej Lejczak, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard Jasiński, Jakub

Wilczyński, Eliza Rudzińska, Waldemar Banasiak, Ewa Jankowska, Piotr Ponikowski,

Marek Woźniewski. Ocena sprawności fizycznej i jakości życia chorych ze skurczową

przewlekłą niewydolnością serca poddanych treningowi Nordic Walking. Human

44

Movement, 2011; supl. 1; s.19-20, XV Sympozjum Naukowo-Szkoleniowe Sekcji

Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa

Kardiologicznego "Rehabilitacja kardiologiczna w dobie rozwoju kardiologii

interwencyjnej", Ustroń 23.02.-26.02.2011.



Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. Effects of 12-week Nordic Walking

training on physical fitness and quality of life in patients with chronic systolic heart

failure. European Journal of Heart Failure Suplements, 2011; vol.10; suppl. 1; s.S82,

Heart Failure Congress 2011, 21 May 2011 - 24 May 2011 , Gothenburg – Sweden.



Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. 12-week Nordic Walking training

improves physical fitness and quality of life in patients with systolic heart

failure. European Heart Journal, 2011; vol.32; supl.1; s.612, European Society of

Cardiology Congress 2011. Paris (France), 27-31 August

39. Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard

Jasiński, Jakub Wilczyński, Krystian Josiak, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ewa

Anita Jankowska, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.

Interwałowy trening Nordic Walking zwiększa wydolność i sprawność fizyczną oraz

poprawia jakość życia chorych ze skurczową niewydolnością serca. Interval Nordic

Walking training improves exercise capacity, physical fitness, and quality of life in

patients with systolic heart failure. W:Międzynarodowy Dzień Inwalidy - XVIII-

edycja "Życie bez bólu". Zgorzelec, 28-31 marca 2012 roku. Zgorzelec : "Obrzeża"

Oficyna Wydawnicza, 2012, s.89-90

40. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Urszula

Pilch, Grażyna Dąbrowska, Ryszard Jasiński, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba.

Wpływ rehabilitacji techniką Nordic Walking na dystans chromania przestankowego

oraz wybrane parametry biochemiczne u pacjentów z przewlekłą niewydolnością

tętniczą kończyn dolnych (PNT). The effect of Nordic Walking rehabilitation on the

intermittent claudication distance and selected biochemical parameters in patients

with chronic arterial insufficiency of the lower extremities. W:VIII Międzynarodowe

Dni Fizjoterapii "Fizjoterapia, terapia zajęciowa, kosmetologia - razem czy osobno?"

= VIII International Days of Physiotherapy "Physiotherapy, occupational

physiotherapy, cosmetology - together or apart?" 7-8 czerwca 2013, Wrocław:

program , streszczenia, Wrocław : Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu,

2013, s.27-28.

41. Małgorzata Socha, Magdalena Jakubińska, Ryszard Jasiński. Wpływ

krótkoterminowych treningów Nordic Walking na skład ciała i jakość życia kobiet w

wieku menopauzalnym. W:Aktywna rehabilitacja, rekreacja i sport osób

niepełnosprawnych: II Ogólnopolska Konferencja Naukowo-Szkoleniowa, 24-25

października 2014, Repty Śląskie.

42. Andrzej Szuba, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska, Wioletta Dziubek,

Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Bogdan Pietraszewski, Ryszard Jasiński, Marek

45

Woźniewski. Rehabilitacja w przewlekłym niedokrwieniu kończyn dolnych - co

nowego? Acta Angiologica, 2014; vol.20; nr 2; s.98-99, VI Międzynarodowy Kongres

Polskich Towarzystw Naczyniowych. Katowice, 5-7 czerwca 2014 r.

43. Aleksandra Skomudek, Ryszard Jasiński, Krystyna Rożek-Piechura. Wpływ II etapu

rehabilitacji kardiologicznej na funkcję kończyn dolnych pacjentów po CABG.

W:Jubileuszowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa z okazji 15-lecia Wydziału

Rehabilitacji Ruchowej Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie: Kraków, 20-

22 kwietnia 2017, s.69-70

44. Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Ryszard

Jasiński, Krystian Josiak, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.

Sprawność fizyczna i jakość życia pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca

poddanego systematycznemu, wieloletniemu treningowi Nordic Walking. Physical

fitness and quality of life of patients with chronic heart failure performing systematic,

long-term Nordic Walking training. W:X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii "Jakość i

styl życia w świetle nowoczesnej rehabilitacji". Wrocław, 23-25.11.2017, s.11-12

45. J. Szrek, A. Muraszkowski, J. Bałchanowski, S. Wudarczyk, M. Woźniewski,

R. Jasiński, T. Niebudek. FORCE MEASUREMENT MODULE FOR

MECHATRONIC NORDIC WALKING POLES. XIV Międzynarodowa Konferencja

Naukowa, COMPUTER AIDED ENGINEERING (Komputerowe Wspomaganie Prac

Inżynierskich), 20 - 23 czerwca 2018 r., Politechnika Wrocławska, Wrocław.

46. A. Muraszkowski, J. Szrek, S. Wudarczyk, J. Bałchanowski, R. Jasiński,

B. Pietraszewski, M. Woźniewski. INTEGRATION OF MOTION CAPTURE DATA

ACQUISITION WITH MULTIBODY DYNAMIC SIMULATION SOFTWARE

FOR NORDIC WALKING GAIT ANALYSYS. XIV Międzynarodowa Konferencja

Naukowa, COMPUTER AIDED ENGINEERING (Komputerowe Wspomaganie Prac

Inżynierskich), 20 - 23 czerwca 2018 r., Politechnika Wrocławska, Wrocław.

47. A. Bartoszek, M. Woźniewski, R. Jasiński, T. Niebudek , J. Bałchanowski, J. Szrek,

A. Muraszkowski, B. Pietraszewski. Zastosowanie systemu BTS do identyfikacji

parametrów kinematycznych chodu Nordic Walking. International Conference of the

Polish Society of Biomechanics BIOMECHANICS 2018, Zielona Góra.

48. Jasiński R., Zmienność połączeń żył powierzchownych kończyny górnej a ryzyko

obrzęku limfatycznego po operacji raka piersi. / Variations of superficial veins

anatomy of upper extremity and the risk of lymphatic oedema after mastectomy. IX

Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Flebologicznego, 21-23 czerwca

2018 r., Lublin.

(Wykład na zaproszenie Komitetu Naukowego Kongresu)

46

5. Działalność dydaktyczna

W ramach prowadzonej działalności dydaktycznej koordynowałem i realizowałem

następujące przedmioty:

1. Anatomia czynnościowa

2. Biomechanika kliniczna

3. Diagnostyka funkcjonalna i programowanie fizjoterapii w chorobach wewnętrznych

4. Nordic Walking – zajęcia do wyboru

5. Seminaria magisterskie

W ramach współpracy z Uniwersytetem III Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim

prowadziłem cykl wykładów dotyczących wpływu aktywności ruchowej z wykorzystaniem

Nordic Walking w profilaktyce i leczeniu niewydolności układu naczyniowego.

Bardzo cennym doświadczeniem dydaktycznym było przetłumaczenia z języka

francuskiego oraz redakcja naukowa publikacji Frédérica Delaviera:

1. Frederic Delavier. Atlas treningu siłowego / red. nauk. Ryszard Jasiński.

Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, 144 s.

ISBN: 978-83-200-3663-3

MNiSW / KBN = 10.000

2. Frederic Delavier. Modelowanie sylwetki: atlas ćwiczeń dla kobiet / red. nauk. tł.

Ryszard Jasiński. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, 135 s.

ISBN: 978-83-200-3712-8

MNiSW / KBN = 3.000

3. Frederic Delavier, Michael Gundill. Modelowanie sylwetki metodą Delaviera:

ćwiczenia i programy domowego treningu siłowego / red.nauk.tł. Ryszard Jasiński,

Tadeusz Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, 256 s.

ISBN: 978-83-200-4079-1

4. Jean-Pierre Clemenceau, Frederic Delavier, Michael Gundill. Stretching:

ilustrowany przewodnik / red. nauk. tł. Tadeusz Stefaniak, Ryszard Jasiński.

Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, 144 s.

Sygnatura: PNNP05783

5. Frederic Delavier, Michael Gundill. Modelowanie sylwetki metodą Delaviera:

ćwiczenia i programy treningu siłowego. 2 / red. nauk. tł. Ryszard Jasiński, Tadeusz

Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, 351 s.

Sygnatura: PNNP05773

6. Frederic Delavier, Michael Gundill. Trening mięśni ramion: atlas ćwiczeń / red.

nauk. wyd. pol. Ryszard Jasiński, Tadeusz Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo

Lekarskie PZWL, 2013, 173 s.

ISBN: 978-83-200-4514-7

47

7. Frederic Delavier, Michael Gundill. Mięśnie brzucha: atlas ćwiczeń / red. nauk.

wyd. pol. Tadeusz Stefaniak, Ryszard Jasiński. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie

PZWL, 2013, 144 s.

ISBN: 978-83-200-4403-4

Frédéric Delavier studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu i brał udział

w zajęciach z anatomii w akademii medycznej. Prowadził badania z zakresu anatomii

porównawczej oraz badania paleontologiczne w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Był

wicemistrzem Francji w powerliftingu w 1990 roku, redaktorem magazynu „Le monde du

muscle”. Publikuje w wielu fachowych czasopismach kulturystycznych, takich jak Iron-Man

i Men's Health.

W poszczególnych pozycjach, które określono mianem światowych bestsellerów

przedstawiono wszystkie najważniejsze elementy treningu siłowego. Liczne, doskonałej

jakości ryciny obrazują zaangażowanie poszczególnych grup mięśniowych przy

wykonywaniu różnych ćwiczeń. Precyzyjne opisy ruchów, praktyczne rady i komentarze

umożliwiają zrozumienie celu danego ćwiczenia i ułatwiają poprawne prowadzenie treningu.

Osobne rozdziały poświęcono najczęściej występującym urazom oraz patologiom związanym

z uprawianiem kulturystyki. Książki te cieszą się dużą popularnością w środowisku

sportowym zarówno w Europie, jak i w Ameryce, a także w Australii i Nowej Zelandii.

Wersje anglojęzyczne doczekały się wielu wydań. Publikacje adresowane są do osób

zajmujących się kulturystyką, które pragną harmonijnie i planowo rozwijać swoje mięśnie.

Ze względu na rzetelne podejście do anatomii człowieka publikacjami interesują się

szczególnie studenci akademii wychowania fizycznego ale również studenci akademii

medycznych (wydziały rehabilitacji i fizjoterapii) oraz studenci akademii sztuk pięknych

(wydziały malarstwa i rzeźby).

6. Działalność organizacyjna

6.1. Organizacja nauki i dydaktyki

1993 - 1995 Prodziekan ds Studiów Stacjonarnych Wydziału Wychowania

Fizycznego AWF we Wrocławiu.

1993 - 1995 Członek Senatu AWF we Wrocławiu

1995 - 1996 Prodziekan Wydziału Rehabilitacji Ruchowej AWF we

Wrocławiu.

1995 - 1996 Dyrektor Medycznego Studium Fizjoterapii AWF we

Wrocławiu.

1996 - 1999 Prodziekan ds Studiów Dziennych Wydziału Rehabilitacji

Ruchowej (Fizjoterapii) AWF we Wrocławiu.

1996 - 1999 Pełnomocnik J.M Rektora ds Studiów Wieczorowych na Wydziale

Rehabilitacji Ruchowej (Fizjoterapii) AWF we Wrocławiu.

48

1999 - 2002 Pełnomocnik Dziekana ds. Studiów Wieczorowych i Finansów

Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu.

od 2002 - 2005 Prodziekan ds. Studiów Zaocznych i Wieczorowych Wydziału

Fizjoterapii AWF we Wrocławiu

od 2003 - 2005 Koordynator Wydziału Fizjoterapii w sprawach europejskiego systemu

punktów kredytowych ECTS

od 2012 – 2016 przedstawiciel do Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we

Wrocławiu

2010 – 2015 członek Komisji ds. Jakości Kształcenia Akademii Wychowania

Fizycznego we Wrocławiu

6.2. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji

naukowych

1. XV Jubileuszowy zjazd Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, 14-17 września 1989

roku, Katowice-Kozubnik (członek komitetu organizacyjnego, organizator sesji

tematycznych). Polskie Towarzystwo Anatomiczne.

2. II Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 3 czerwca 1998 roku, Wrocław (członek komitetu

organizacyjnego, organizator sesji tematycznych). Akademia Wychowania Fizycznego we

Wrocławiu.

3. IV Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 23 – 24 maja 2003 roku, (członek komitetu

naukowego, przygotowanie i prowadzenie sesji tematycznych). Akademia Wychowania

Fizycznego we Wrocławiu.

4. Sympozjum Naukowe „Ocena skuteczności leczenia operacyjnego oraz fizjoterapii

w wybranych urazach i chorobach kończyn dolnych”, 22 – 23 luty 2003 roku (członek

komitetu naukowego, przygotowanie i prowadzenie sesji tematycznych). Wyższa Szkoła

Fizjoterapii z siedziba we Wrocławiu.

5. I Międzynarodowy Kongres REHABILITACJA POLSKA – (współpraca z komitetem

organizacyjnym jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji

Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w Kongresie członków Komitetu).

6. VII Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 28 – 30 maja 2010 roku (członek komitetu

organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej). Akademia Wychowania

Fizycznego we Wrocławiu.

7. VIII Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 7 – 8 czerwca 2013 rok (członek komitetu

naukowego i organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej). Akademia

Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

49

8. VI Międzynarodowe Dni Rehabilitacji, 27 – 28 lutego 2014 roku ( współpraca z komitetem

organizacyjnym, jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej

i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w Konferencji

członków Komitetu). Rzeszów.

9. XVI Sympozjum Naukowo Szkoleniowe – Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji (PTReh)

„Rehabilitacja według modelu biopsychospołecznego. ICF”, 11 – 13 września 2014 roku

(współpraca z komitetem organizacyjnym jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji

Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w

Sympozjum członków Komitetu). Łódź.

10. IX Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 12 – 13 czerwca 2015 roku (członek komitetu

organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej, koordynowanie udziału

w posiedzeniu członków Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej

Polskiej Akademii Nauk). Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

11. X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 23 – 25 listopada 2017 roku (członek komitetu

organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej, koordynowanie udziału

w posiedzeniu członków Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej

Polskiej Akademii Nauk). Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

6.3. Recenzowanie projektów międzynarodowych i krajowych oraz recenzowanie publikacji

w czasopismach międzynarodowych i krajowych

1. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, projekt badawczy własny i promotorski,

N N404 084440 ( „Społeczne i ekonomiczne aspekty zespołu stopy cukrzycowej” )

2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL (patronat merytoryczny - Komitet Rehabilitacji, Kultury

Fizycznej i Integracji Społecznej PAN) – „Fizjoterapia w geriatrii – atlas ćwiczeń”,

Warszawa, 2013 rok

6.4. Otrzymane nagrody i wyróżnienia

1. Nagroda Zespołowa, 1994 rok – Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki – za

osiągnięcia naukowo-dydaktyczne, za badania nad rozwojem psychofizycznym dzieci

wiejskich, mające szczególne znaczenie społeczne.

2. Nagrody indywidualne i zespołowe Rektora Akademii Wychowania Fizycznego we

Wrocławiu - za działalność naukową i organizacyjną.

3. Srebrny Krzyż Zasługi, 2001 rok – Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej

Documents

dr Ryszard Jasiński - awf.wroc.plawf.wroc.pl/.../2018/RyszardJasiski/2a.autoreferat_pol..pdf · której promotorem była prof. dr hab. Zofia Ignasiak. ... okresie prowadziłem zajęcia