DDDzzziiieeeccciiięęęcccyyy RRRaaajjj

RRRoookkk ssszzzkkkooolllnnnyyy 222000111444///222000111555 nnnrrr 222///111555

W tym numerze między innymi :

- relacje wydarzeń

z życia SOSW,

- Relacja z turnusu

w Darłówku,

- Drużyna harcerska

„Dreptaki”,

- Akcja „Zaświeć się dla

autyzmu” ,

- VII Festiwal Piosenki „Co

nam w sercach gra”

2 DZIECIĘCY RAJ

Zabawa karnawałowa

4 lutego 2015 roku w naszej szkole

wszyscy uczniowie bawili się na zabawie

karnawałowej. W przystrojonej sali

poczuliśmy klimat prawdziwego dzikiego

świata. Było mnóstwo zwierząt: małpek,

tygrysów, lwów, hipopotamów, był

również nosorożec, słoń, żyrafy, zebry,

węże i papugi. Po raz kolejny do tańca

grała nam Reprezentacyjna Orkiestra

Straży Granicznej – serdecznie im

dziękujemy. Zabawa była wyśmienita.

Dziękujemy nauczycielom: p. E. Wilk

i p. M. Myśliwiec za zaproszenie orkiestry,

a paniom M. Chlebek, E. Motyce,

A. Gajczewskiej za udekorowanie sali.

/Samorząd Uczniowski

Sercowe zabawy z piosenką

11 lutego Samorząd Wychowanków

zorganizował bal karnawałowy -"Sercowe

Zabawy" z piosenką". Dyskoteka miała

miejsce w jadani ośrodka, udekorowanej

w tym celu czerwonymi balonikami,

serduszkami oraz serpentynami

wykonanymi przez wychowanki grupy X.

Uczestnicy zabawy przybyli odświętnie

ubrani, a zaznaczyć trzeba, że kolorem

wiodącym był oczywiście kolor czerwony!

Celem imprezy była przede wszystkim

integracja wychowanków SOSW podczas

wspólnej zabawy, ale i również

uwrażliwianie , oraz wskazanie sposobów

na wyrażanie uczuć takich jak przyjaźń,

sympatia, szacunek względem bliskich

sobie osób. Zgodnie z zaplanowanym

wcześniej harmonogramem po uroczystym

przywitaniu uczestnicy świetnie bawili się

w rytm przygotowanej muzyki. W ramach

odpoczynku odczytywane były walentynki

z "Serduszkowej Poczty" znajdujące się

w specjalnie przygotowanej do tego celu

czerwonej skrzynce , do której przez kilka

dni wcześniej wychowankowie mogli

wrzucać przygotowane przez siebie kartki.

Dużą popularnością cieszyła się możliwość

zadedykowania dla wybranej osoby

samodzielnie wybranej piosenki.

Uczestnicy chętnie dedykowali utwory nie

tylko dla siebie, ale i również dla

wychowawców, po czym bawili się

wspólnie w rytm wybranego utworu.

Dodatkową atrakcją było podsumowanie

akcji "Góra grosza" i rozdanie

wszystkim wychowankom słodyczy

w podziękowaniu za uczestnictwo w akcji

charytatywnej. Ponadto grupy które

3 DZIECIĘCY RAJ

zebrały największą kwotę - IX oraz VI

otrzymały uroczyście kosze pełne

słodyczy, a odebrane zostały przed

przedstawicieli grup: IX- Elę Dżugan i VI

- Kamila Nowaka. Wychowankowie

z dużym entuzjazmem uczestniczyli

w dyskotece, wszyscy wspólnie dobrze

się bawili i z widocznym

zainteresowaniem uczestniczyli

w przygotowanych atrakcjach, o czym

świadczy fakt że nikt nie opuścił sali

przed czasem.

Nad zabawą czuwały panie: Edyta

Drożdż, Izabela Rachwał i Ewelina

Piasecka. Oprawą fotograficzną zajęła

się pani Ewa Bator, za co serdecznie jej

dziękujemy

/Izabela Rachwał

Pierwszy Dzień Wiosny

Samorząd Uczniowski zorganizował dla

całego Ośrodka uroczyste powitanie

wiosny. Wszyscy zebrali się na sali

gimnastycznej i wspólnym śpiewem

z zespołem wokalnym "Rytm" witali

nadchodzącą porę roku. Następnie klasy

Szkoły Podstawowej Nr 12 i Gimnazjum

Nr 7 wzięły udział w wiosennym quizie.

Zwycięzcy - uczniowie klasy III Ga

otrzymali słodkie nagrody. Pozostałe klasy

wykonały wspaniałe prace pt. "Wiosenny

pejzaż". Ponadto nagrodzone zostały klasy,

które wraz z wychowawcami

przygotowały kolorowe marzanny. Na

koniec uroczystości przedstawiciele

Samorządu Uczniowskiego wraz

z opiekunami posadzili przed szkołą

drzewko jak symbol powitania wiosny.

Dziękujemy wszystkim za świetną

zabawę!

/Samorząd Uczniowski

VI Sympozjum Szkoleniowe

Dnia 14 marca 2015r. odbyło się VI

sympozjum szkoleniowe organizowane

przez pracowników Specjalnego Ośrodka

Szkolno - Wychowawczego w Nowym

Sączu. Gościliśmy się w Instytucie

Technicznym PWSZ, dzięki czemu udało

się zapewnić uczestnikom komfort

uczestnictwa w wykładach. Składamy

serdeczne podziękowania dla Dyrektora

Instytutu Technicznego p. Marka

Aleksandra.

4 DZIECIĘCY RAJ

W bieżącym roku zgłębiana była tematyka

dotycząca nietypowych przyczyn trudnych

zachowań u dzieci i młodzieży.

W sympozjum wzięło udział ok. 225

nauczycieli, terapeutów, studentów

kierunków pedagogicznych oraz rodziców

poszukujących pomocy dla swoich dzieci.

Wystąpili specjaliści od wielu lat pracujący

z dziećmi i młodzieżą:

Ewa Jagodzińska – dietetyk medyczny.

Posiadająca bogate doświadczenie w pracy

z dziećmi autystycznymi, z ADHD,

celiakią i ich rodzicami.

Magdalena Foryś-Jakubowska -

psycholog, psychoterapeuta, specjalistka

terapii ADHD

Gabriela Janek – psycholog dzieci

i młodzieży.

Marek Stanek –oligofrenopedagog,

terapeuta metody Integracji Sensorycznej,

Castillo – Morales, Indywidualnej

Stymulacji Słuchu wg Johansena

Serdecznie dziękujemy tegorocznym

prelegentom, za podzielenie się ze

słuchaczami swoją wiedzą praktyczną

i teoretyczną.

W czasie sympozjum swoją ofertę

zaprezentowały wydawnictwa Fraszka

Edukacyjna oraz Impuls. Wielu

uczestników zakupiło książki i materiały

przydatne w pracy. Dużym

zainteresowaniem cieszył się także

kiermasz prac świątecznych uczniów

i nauczycieli Specjalnego Ośrodka Szkolno

- Wychowawczego w Nowym Sączu.

Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy

wzięli udział w sympozjum oraz tym,

którzy włożyli wiele pracy w jego

przygotowanie. Szczególne podziękowania

kierujemy do sponsorów poczęstunku:

wytwórni wód mineralnych:

PIWNICZANKA, MUSZYNIANKA oraz

cukierniom: RAJ i GRZEŚ .

Już teraz ZAPRASZAMY ZA ROK!

/ Ewelina Marszałek

„Tuptusie” zdobywają Nagrodę

Starosty Nowosądeckiego

„Tuptusie” wystąpiły na XX Powiatowym

Przeglądzie Teatrzyków Dziecięcych

i Młodzieżowych pod patronatem

Starosty Nowosądeckiego Marka

Pławiaka.

W Podegrodziu młodzi aktorzy w składzie:

Kamil Nowak, Mateusz Czernecki, Marek

Pogwizd, Daniel Oracz, Agnieszka Pach

i Kinga Maśko zaprezentowali na deskach

5 DZIECIĘCY RAJ

Gminnego Ośrodka Kultury skecz „Bony

M” Artura Andrusa. Uroczyste wręczenie

nagród odbyło się w Starostwie

Powiatowym w Nowym Sączu. Dyplomy

i puchary wręczali: Starosta Nowosądecki

Marek Pławiak, Wicestarosta Antoni

Koszyk, członek Zarządu Marian Ryba,

oraz Dyrektor PMDK w Starym Sączu

Józef Puścizna.

/Ewa Bator, Edyta Drożdż

Powiatowy Konkurs Plastyczny

„Wyprawa w nieznane”

W dniu 9.04.2015r. w Powiatowym

Młodzieżowym Domu Kultury w Starym

Sączu odbyło się rozdanie nagród w IX

Powiatowym Konkursie Plastycznym

„Wyprawa w nieznane”. Dyplomy

i nagrody w imieniu wszystkich uczniów

odebrała Beata Skoczeń, w imieniu

opiekunów mgr Elżbieta Żeliszewska.

Ze Specjalnego Ośrodka Szkolno –

Wychowawczego wyróżnienia za swoje

prace otrzymali :

- Beata Skoczeń, opiekun- mgr Elżbieta

Żeliszewska

- Wojciech Potoczek, opiekun -

mgr Ewelina Piasecka

- Robert Janisz, opiekun- mgr Edyta

Drożdź

- Jakub Skóra, opiekun- mgr Marta

Kuropeska.

Akcja „Zaświeć się dla autyzmu"

14.04.2015 roku w Specjalnym Ośrodku

Szkolno-Wychowawczym w Nowym Sączu

przy ulicy Broniewskiego 1 odbyły się

uroczyste obchody Miesiąca Wiedzy

o Autyzmie, które były realizowane w ramach

innowacji pedagogicznej. Była ona

prowadzona od września 2014 do kwietnia

2015 i obejmowała zajęcia dla uczniów

z autyzmem ze SOSW. Ewaluacją innowacji

było przygotowanie przedstawienia

artystycznego a najważniejszym punktem

końcowym było wydanie tomiku

zawierającego teksty oraz prace wybranych

uczniów z autyzmem naszej szkoły. Materiały

do tomiku były przez cały okres jej trwania

zbierane, gromadzone i wybierane. Na koniec

6 DZIECIĘCY RAJ

nastąpiło wydanie tomiku a podczas

uroczystej gali wręczono je zaproszonym

gościom. Organizatorkami wydarzenia były

nauczycielki SOSW panie mgr Aneta Zarzeka

oraz mgr Justyna Stępień. W obchodach brali

udział uczniowie SOSW z przygotowanym

programem artystycznym. Spotkanie to

zaszczycili licznie zaproszeni goście: dyrektor

Wydziału Edukacji pan Józef Klimek,

inspektor Wydziału Edukacji pan Marcin

Gajos, dyrektor Wydziału do Spraw Osób

Niepełnosprawnych pan Leszek Langer,

przedstawicielka Rady Miasta pani Elżbieta

Chowaniec, pan Józef Fiut Prezes Ligii

Obrany Kraju Zarząd Powiatowy, Ksiądz

Prałat Jerzy Jurkiewicz Parafii Św. Małgorzaty

w Nowym Sączu, emerytowany dyrektor

SOSW pan Franciszek Chlebek, dyrektor

Fundacji „ MADA” pani Jadwiga

Krzeszowiak, dyrektor Szkoły Podstawowej

Nr 6 pani Halina Stanek, dyrektor Zespołu

Przedszkoli nr 11 oraz nauczyciele –

pedagodzy i rodzice uczniów. Całą uroczystość

otworzyła pani dyrektor SOSW mgr Urszula

Gawrońska, która powitała zaproszonych

gości, nauczycieli- pedagogów oraz uczniów

i ich rodziców.

Kwiecień jest miesiącem propagowania

Wiedzy o Autyzmie. Zamiarem organizatorów

było ukazanie talentów i zdolności ich

wyjątkowych podopiecznych. Całej

uroczystości towarzyszyło hasło „ Patrząc na

świat z miłością widzimy w nim wiele

cudów”, oraz słowa Celestyna Freineta

„ Wszyscy odczuwamy potrzeb tworzenia,

wypowiadania naszych myśli, wyśpiewania

naszych radości”.

Punktem kulminacyjnym było wręczenia

zaproszonym gościom tomiku z wybranymi

tekstami i pracami uczniów. Szczególne

uznania padły w kierunku tych, którzy

rozumieją nasze dzieci i młodzież z autyzmem

oraz ich trudny świat.

W programie artystycznym wystąpiły także

dzieci z innych placówek oświatowych wraz

ze swoimi nauczycielami: Zespół Przedszkoli

Nr 11 w Nowym Sączu oraz Szkoła

Podstawowa Nr 6.

Chciałybyśmy szczególne podziękowania

skierować w stronę naszej dyrekcji

p. mgr Urszuli Gawrońskiej i p. mgr Halinie

Górze za wsparcie, pomoc oraz okazane

zaufanie przy organizacji tejże uroczystości.

Podziękowania kierujemy też w stronę naszych

koleżanek i kolegów oraz ich uczniów za tak

wielkie zaangażowanie w to zadanie.

Dziękujemy też paniom z obsługi.

/Aneta Zarzeka

Justyna Stępień

Tuptusie na festiwalu „Śpiewaj z nami”

Festiwal „Śpiewaj z nami” to impreza

popularyzująca zdolności muzyczno –

wokalne osób niepełnosprawnych

intelektualnie. Ma zasięg ogólnokrajowy.

7 DZIECIĘCY RAJ

Ogółem w imprezie udział wzięło około

200 uczestników między innymi

z Oświęcimia, Skawiny, Nowego Sącza,

Nowego Targu, Zbylitowskiej Góry,

Puław, Tarnowa, Włodawy i Stróż.

Dzieci i młodzież swój program

prezentowali w Tarnowskim Teatrze

im. J. Solskiego. Organizatorami byli

między innymi Stowarzyszenie „Badźmy

Razem” na Rzecz Integracji Społecznej

Osób Niepełnosprawnych i SOSW

w Tarnowie.

Patronat objęli: Urząd Marszałkowski

w Krakowie i Urząd Miasta Tarnowa, oraz

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.

Nasz Ośrodek reprezentowało koło

rytmiczno – ruchowe „Tuptusie”

w składzie: Andżelika Mieśnikiewicz,

Patrycja Bocheńska, Sylwester Majerski,

Daniel Oracz, Marek Pogwizd, Kamil

Trzeszczoń, Robert Janisz i Paweł Hejmej.

Wykonali piosenkę „Jak się masz

kochanie” zespołu Happy End.

Wszystkim występom towarzyszył wielki

aplauz i uznanie dla dzieci

i opiekunów, którzy potrafili rozwinąć

talenty i zdolności młodych artystów. Do

występu dzieci przygotowały panie: Edyta

Drożdż i Ewa Bator opiekujące się grupą

„Tuptusie”. Serdecznie dziękujemy za

pomoc pani Izabeli Rachwał, która zawsze

chętnie nam towarzyszy podczas

wyjazdów.

W czasie przerwy udaliśmy się

„Spacerkiem po Małopolsce” zwiedzając

piękne miasto Tarnów, ale także dbając nie

tylko o „ducha, ale i o ciało” –

odwiedzając Mc Donalds i cukiernię, która

skusiła nas pysznymi goframi.

Za udział w Festiwalu otrzymaliśmy

pamiątkowe medale, dyplomy, słodycze

oraz radiomagnetofon, a opiekunowie

piękne podziękowania.

/Edyta Drożdż

Ewa Bator

VII Festiwal Piosenki „Co nam w sercach gra?”

W czwartkowy wieczór... dokładnie 23

kwietnia 2015 roku coś się zmieniło.

Co?

Po całym internacie krążyły rozmarzone

postacie, które nuciły coś pod nosem.

Wychowankowie i wychowawcy

byli w ferworze przygotowań: makijaże,

stroje i wszechobecna MUZYKA.

O 16.00 w stołówce zabłysnęły reflektory,

a na scenę wpadło rozdygotane SERCE-

Pani Ania i dostojny Rozum - Pani Wiola.

Serce czy Rozum oto jest pytanie? - cały

wieczór wychowankowie, wychowawcy

8 DZIECIĘCY RAJ

oraz zaproszeni na tą uroczystość goście

starali się rozstrzygnąć ten spór. Do

jakiego doszli wniosku?

Hmmm....aby było dobrze serce nie może

zapominać o rozumie , a rozum o sercu.

Na festiwal przyjechali goście

z zaprzyjaźnionej Špeciálnej základnej

školy v Spišskej Belej, pani dyrektor

Renáta Smoroňová oraz jej zastępca Silvia

Antosiewiczova. Oczywiście również

wychowankowie tej placówki zaszczycili

nas swoją obecnością i wspaniałymi

występami.

W JURY zasiadły: pani Dyrektor Urszula

Gawrońska, pani Dyrektor Lidia Chudy,

pani dyrektor Halina Góra, oraz pani

Dyrektor Renata Smoroňová i pani

Dyrektor Silvia Antosiewiczova.

W oczekiwaniu na werdykt JURY, SERCE

i ROZUM starało się rozwiązać swój spór

i co rusz szala przechylała się na jedną lub

drugą stronę. Oczekiwanie uprzyjemnili

nam chłopcy z Zespołu Szkół

Budowlanych w Nowym Sączu, zagrali

tak, że cała widownia ruszyła w tany.

Szanowne Jury miało ciężki orzech do

zgryzienia... jednak udało się wyłonić

zwycięzców:

Miejsce I zajęli chłopcy z grupy VII

z piosenką "A ja wolę moją mamę"

Miejsce II Kamil Nowak z grupy VI

z piosenką " Wejdźmy na dach"

Miejsce III Karolina Joniec i Iza Kalemba

z grupy I z piosenką " Tak smakuje życie".

Dziewczyny podbiły również serca

wychowawców i otrzymały ich specjalną

nagrodę.

A nasi wyjątkowi goście ze Špeciálnej

základnej školy v Spišskej Belej, czyli

Adrian Horvath, Juraj horvath, Jana

Horvathova i Stefania Hangurbadzowa

otrzymali nagrodę Grand Prix. Trzeba

przyznać , iż są wielce utalentowanymi

młodymi osobami.………………………

Wszyscy wykonawcy wykazali się

wielkim profesjonalizmem i ogromną

chęcią zabawy.…………………………….

Ten wieczór będzie dla nas baaaardzo

miłym wspomnieniem i zachętą do dalszej

zabawy.

/Anna Wiśniewska

9 DZIECIĘCY RAJ

Innowacja „Mój przyjaciel koń”

W dniu 23 kwietnia odbyło się pierwsze

spotkanie innowacji z cyklu pt. ”Mój

przyjaciel koń”. Jej pomysłodawcami były

nauczycielki: Arletta Batkowska,

Małgorzata Kaleta, Anna Buczowska-

Gąsienica i Anna Kacprzycka-Gaworucha.

Kolejne spotkania miały miejsce 19 maja

oraz 16 czerwca 2015 roku.

W spotkaniach tych uczestniczyło

30 - ro dzieci z różnymi zaburzeniami

rozwojowymi oraz dwa kucyki

o wdzięcznych imionach Zuzia i Piorun

wraz z ich właścicielem - panem Piotrem

i jego rodziną.

Nasi wychowankowie mieli do dyspozycji

pięknie malowaną bryczkę, wyścielany

sianem wóz, własnoręcznie wykonany

przez naszego gościa. Co niektórzy

próbowali również jazdy w siodle. Każdy

chętny mógł nakarmić koniki naręczem

siana lub podać inne smakołyki: soczystą

marchewkę lub wielkie jabłko, a dla

bardzo odważnych był cukier w kostkach.

Nie zapomniałyśmy także o naszych

milusińskich. Dzięki Stowarzyszeniu

„Tęcza” i Radzie Rodziców, ostatnie

spotkanie z pupilami połączone było

z poczęstunkiem dla naszych

podopiecznych. Czekały na nich kolorowe

owocowe szaszłyki, mieniące się barwami

tęczy galaretki z bitą śmietaną i czekoladą

oraz mnóstwo soku dla spragnionych. Miło

było patrzeć na pałaszujące z wielkim

apetytem dzieciaki.

Jesteśmy przekonane, że wprowadzenie

naturalnych, bezpośrednich bodźców

zewnętrznych, jakimi jest kontakt

z przyrodą i zwierzęciem, znacząco

poprawił umiejętności, rozwinął zdolności

poznawcze i emocjonalne naszych

wychowanków. Kontakt z tak przyjaznym

zwierzęciem, jakim jest koń pozwolił im

się oderwać od rutyny dnia codziennego,

zmusił do większej aktywności umysłowej

i fizycznej. Naszym celem było również

uspołecznianie naszych wychowanków,

zaakcentowanie ich obecności

w społeczeństwie.

Pomysł nasz uzyskał pozytywną ocenę

rodziców i został przez nich w pełni

zaakceptowany. Projekt „Mój przyjaciel

koń” w opinii nauczycieli jest atrakcyjną

ofertą wychowawczo-edukacyjną, w której

widzą ogromną szansę na usprawnienie

funkcji psychicznych i fizycznych

wychowanków, a także dostarczenie im

nowych pozytywnych przeżyć, które

korzystnie wpłyną na ich rozwój

emocjonalny. Wszyscy czekają na

„jeszcze”. /Anna Buczowska-Gąsienica

10 DZIECIĘCY RAJ

II Integracyjny Konkurs Języka

Angielskiego

14.05.2015 w naszym Ośrodku odbył się II

Integracyjny Konkurs Języka

Angielskiego. Uczestnikami konkursu byli

uczniowie Szkoły Podstawowej Nr 12,

Szkoły Podstawowej Nr 20 z Oddziałami

Integracyjnymi , Szkoły Podstawowej

Nr 21 oraz Gimnazjum Nr 7. Konkurencje

sprawdzały znajomość słownictwa

angielskiego oraz wiedzę o krajach

anglojęzycznych. Wyniki konkursu:

I miejsce: Kinga Młynarczyk,

Andrzej Szczygieł (SP 20)

II miejsce: Aurelia Miśnikiewicz, Justyna

Tarasek (G7)

III miejsce: Daniel Jagieła, Martyna

Mrówka (SP 12)

Gratulujemy!

Serdecznie dziękujemy paniom: Renacie

Rostockiej i Karolinie Brzezowskiej za

zaangażowanie i pomoc w organizacji

konkursu!

/Eliza Motyka

Tuptusie na festiwalu „Integracja malowana

dźwiękiem”

21 maja koło rytmiczno - ruchowe

"Tuptusie" wybrało się na wycieczkę do

Bochni. Głównym punktem programu było

uczestnictwo w VIII Festiwalu Piosenki

"Integracja malowana dźwiękiem". Tym

razem nie występowaliśmy na scenie,

a skupiliśmy się na kibicowaniu innym

artystom. Obejrzeliśmy recital wspaniałego

artysty Zbigniewa Wodeckiego oraz udało

się zebrać autografy i zrobić pamiątkowe

zdjęcia z Robertem Janowskim, Arturem

Barcisiem, Anią Rusowicz, Markiem

Piekarczykiem, Sebastianem Riedel.

Atmosfera była wspaniała!! Wrażenia

pozostały do dziś.

/Ewa Bator, Edyta Drożdż

11 DZIECIĘCY RAJ

IX Integracyjny Festiwal Piosenki

28.05.2015 r. w nowosądeckim MOK-u

odbył się XI Integracyjny Festiwal

Piosenki zorganizowany przez Szkołę

Podstawową Nr 6 w Nowym Sączu. Nasz

Ośrodek reprezentowały 2 zespoły:

Tuptusie (Kamil Nowak, Aurelia

Mieśnikiewicz, Patrycja Bocheńska, Kamil

Kowalczyk, Daniel Oracz) oraz "Ratels"

(Martyna Mrówka, Marcin Fiedor, Daniel

Jagieła, Natalia Mirga, Alicja Smoroń oraz

Zuzanna Winikajtys). Pierwszą piosenkę

"Śniadanie" zaśpiewał indywidualnie

Kamil Nowak.…………………………….

Za drugą piosenkę "Dach" zespół Tuptusie

zdobył II miejsce, a "Ratels" za

zaprezentowaną piosenkę "Otwórz serce"

miejsce III.

/ Eliza Motyka

Podsumowanie działań w Małej Pracowni

Ceramicznej w roku szkolnym 2014/2015

Mała pracownia ceramiczna została

doposażona i uruchomiona w ramach

projektu realizowanego od 1 sierpnia do 30

listopada 2014 przy wsparciu finansowym

ze środków PFRON będących

w dyspozycji Województwa

Małopolskiego, Powiatu Nowosądeckiego

oraz Stowarzyszenia „Tęcza” przy SOSW

w Nowym Sączu. Całkowity koszt

projektu wyniósł 13 907,00. W jego

ramach przeprowadzono 48 godzin

warsztatów z gliną dla 16-stu

niepełnosprawnych intelektualnie

wychowanków, które poprowadziła

instruktor II stopnia ceramiki w edukacji

i terapii. Realizacja projektu zakończyła

się uroczystym spotkaniem

podsumowującym, które odbyło się w dniu

6 listopada 2014 r. i zostało włączone

w obchody z okazji Jubileuszu 15-lecia

Stowarzyszenia „Tęcza”.

Zakończenie projektu, którego celem była

aktywizacja zawodowa i społeczna

wychowanków poprzez wspieranie

i rozwój artystycznych uzdolnień

12 DZIECIĘCY RAJ

i zainteresowań, nie było równoznaczne

z zaprzestaniem działania małej pracowni

ceramicznej na terenie SOSW.

W związku z powyższym w drugim

półroczu zostały zorganizowane

dwudniowe warsztaty ceramiczne dla

nauczycieli, które przeprowadziła

instruktor, artysta ceramik. Warsztaty

odbyły się w dniach: 7 marca oraz 21

marca 2015r. Wzięło w nich udział ośmiu

wychowawców, nauczycieli

zainteresowanych wykorzystaniem

ceramiki na zajęciach własnych.

Po zakończeniu szkolenia, zajęcia

ceramiczne z wychowankami z grup: V,

VIII, IX, X odbywały się w miesiącach

kwiecień - maj i prowadzone były przez

panie: Agnieszkę Bukowy, Elżbietę

Żeliszewską, Iwonę Modliborek i Annę

Kujawską.

Prace wykonane w ramach projektu

i zajęć z ceramiki prowadzonych przez

wychowawców grup, nasi

wychowankowie otrzymali na własność.

Te, które znajdują się w pracowni

pozostawiono za ich zgodą, aby oprócz

fotografii były widocznym i namacalnym

śladem działania małej pracowni

ceramicznej w roku szkolnym 2014/2015.

Prace te można było podziwiać w trakcie

wystawy ozdób bożonarodzeniowych

w ODN-ie oraz podczas wiosennego

kiermaszu wielkanocnego…………..

zorganizowanego w jednym z sądeckich

urzędów.

/Opiekunki Małej Pracowni Ceramicznej

mgr Elżbieta Żeliszewska

mgr Beata Franczyk

mgr Iwona Modliborek

Dzień sportu

W środę 3 czerwca 2015 r. w godzinach

od 9.00 do 13.00 na terenach sportowo-

rekreacyjnych Specjalnego Ośrodka

Szkolno-Wychowawczego w Nowym

Sączu nauczyciele wychowania fizycznego

– p. S. Potoczek, p. S. Chlebek,

p. S. Konopka, p. M. Główczyk

i p. M. Chlebek – zorganizowali imprezę

sportową - Dzień Sportu Szkolnego. Ta

coroczna zabawa gromadzi na terenach

zielonych wszystkie dzieci oraz

nauczycieli naszego Ośrodka. W tym roku

szkolnym ten dzień był naprawdę

wyjątkowy, ponieważ Dzień Sportu został

13 DZIECIĘCY RAJ

połączony z Dniem Rodziny. Celem

imprezy było: popularyzowanie sportu

wśród dzieci i młodzieży upośledzonej

umysłowo, umożliwienie uczestnikom

pełniejszego rozwoju i usprawniania

fizycznego, upowszechnianie różnych

form aktywności ruchowej i wzorców

spędzania wolnego czasu oraz dostarczanie

dzieciom przeżywania radości

z uczestnictwa w rywalizacji sportowej.

Imprezę, jak co roku, otworzyła pani

Urszula Gawrońska - Dyrektor Ośrodka,

która powitała wszystkich uczniów,

nauczyciel i rodziców zebranych na boisku

szkolnym, życząc uczestnikom dobrej

zabawy.

Program imprezy obfitował w konkurencje

sportowo-ruchowe. Dla starszych klas były

to między innymi: bieg na 60 m ze startu

niskiego, strzał na bramkę, przeciąganie

liny i rowerowy tor przeszkód. Młodsze

dzieci bawiły się w ramach „Jarmarku

sportowego” pokonując swoje słabości

w kilku konkurencjach takich jak: mini tor

przeszkód, rzuty krążkami do pachołka,

rzuty woreczkami do obręczy, skok w dal

z miejsca, bieg z woreczkiem na głowie.

Atrakcją, która wzbudzała bardzo dużo

pozytywnych emocji był występ grupy

cyrkowców „ANIME”. Goście udostępnili

wszystkie rekwizyty dla wszystkich

bawiących się na imprezie a były to m.in.:

trójkołowe i jednokołowe rowerki, taśma

rozwieszona miedzy drzewami

umożliwiająca chodzenie na wysokości.

Każdy mógł zrobić wielki bańki mydlane.

Kolejną atrakcją, która dodatkowo

uświetniła święto sportu był dmuchany

zamek oraz ogromna dmuchana

zjeżdżalnia.

W ramach odbywającego się również tego

dnia Święta Rodziny grupa dzieci z klas

Iua, VI uc i VI ud pod opieką pani

B. Wysowskiej, B. Kraj i M. Szwargi

zaprezentowały przedstawienie

pt.: „Czarodziejski młynek”. Całą

scenografię, stroje i rekwizyty

wykorzystane w przedstawianiu wykonały

dzieci ich wychowawcy oraz rodzice.

Swoje zdolności muzyczne pokazała

również orkiestra SP- 5 i G-7 U pod batutą

pani A. Kosteckiej. Końcowym akcentem

tego szczególnego dnia był mecz piłki

nożnej rozegrany pomiędzy kadrą SOSW

a reprezentacją uczniów. Drużyna uczniów

dzielnie walczyła i nie dawała za wygraną

do końca meczu. Natomiast tym razem to

drużyna nauczycieli odniosła sukces. Mecz

zakończył się wynikiem 5:2 dla

reprezentacji pedagogów.

/Monika Chlebek

14 DZIECIĘCY RAJ

Wspominamy turnus w Darłówku

Nasi uczniowie ze SP Nr 12 i G Nr 7

uczestniczyli w towarzystwie niektórych

rodziców oraz pod opieką nauczycieli:

p. Alicji Rusin, p. Ludmiły Kilarowskiej

i p. Jolanty Sobczak w turnusie edukacyjno

- rewalidacyjnym w Darłówku, który trwał

od 21 maja do 5 czerwca -licząc razem

z podróżą. Morze przyjęło nas słońcem

i tak było do końca turnusu. Oprócz

zaplanowanych przez lekarza zabiegów

rehabilitacyjnych - hydromasaży, inhalacji,

masaży kręgosłupa, różnorakich

naświetlań, uczestniczyliśmy w wielu

innych atrakcjach. Pani Ania i pan Mirek -

nasi opiekunowie od strony artystycznej

i sportowej -organizowali nam super

zajęcia: przygotowanie laurek i przyjęcia

z szaszłykami owocowymi dla mam,

wykonanie świeczników z masy solnej,

malowanie kamieni pozbieranych na plaży,

nauki chodzenia na kijkach, gry i zabawy

na hali sportowej, zabawy

i ćwiczenia

rehabilitacyjne na

plaży a co

najważniejsze

"Chrzest" dla

uczestników

turnusu. Poza tym

dyskoteki

i grille uświetniały

nam czas wolny

podczas tego

pobytu. Sami

korzystaliśmy z nadmorskiego klimatu

w każdej wolnej chwili. Maszerowaliśmy

plażą wdychając jod, zwiedziliśmy port,

stocznię i płynęliśmy statkiem ”Król Eryk

I". Zajęcia edukacyjne były tym bardziej

atrakcyjne, że odbywały się najczęściej na

plaży albo w porcie. Miło wspominamy

wycieczki rowerowe i bardzo zwariowany,

ale bogaty w nagrody Dzień Dziecka,

gdzie zespoły uczniów zmagały się

w poszukiwaniu zagubionych, srebrnych

kul, w kulaniu balonów z przeszkodami,

przenoszeniu sałaty w ustach na

wyznaczonej trasie - na kolanach itp. Poza

przyjemnościami uczniowie uczyli się

samoobsługi podczas posiłków, które

ośrodek serwował:

"szwedzki stół" na

śniadanie, obiad

i kolację - to

dopiero były

doznania smaku

i gustu. Wszystkim

przybyło

kilogramów. Poza

tym pranie ubrań,

porządki w

pokojach, zakupy pod opieką

wychowawców i w miarę możliwości

samodzielne płacenie przy kasie

przybliżało dzieci i młodzież do

samodzielności. Obserwując naszych

wychowanków na turnusie potwierdzam

dawno stwierdzoną tezę, że najwięcej

wiadomości, umiejętności zdobywają

właśnie w takich warunkach. Nawet Ci

uczniowie, którzy mają ograniczony

kontakt werbalny z powodu wady

wymowy, uruchamiają ukryte możliwości

i otwierają się przekazując swoje wrażenia

i odczucia. W konwersacjach pojawiały się

nawet wspomnienia z innych wspólnych

wyjazdów, wycieczek. Polecam wszystkim

15 DZIECIĘCY RAJ

uczniom niepełnosprawnym tego typu

rewalidacją.

Dziękuję rodzicom i opiekunom za

wspaniałą atmosferę i niezapomniane

wrażenia.

/Jolanta Sobczak

Wycieczka do Rytra

We czwartek 18 czerwca 2015 r.

wychowanki z grupy X w składzie: Madzia

Mitro, Agnieszka Mrzygłód i Asia Pasoń

wraz z wychowawczynią p. Eweliną

Piasecką, zaopatrzone w wygodne buty,

czapki z daszkiem i krem z filtrem,

wyruszyły pociągiem na wycieczkę do

Rytra, by podziwiać piękno Popradzkiego

Parku Krajobrazowego. Dziewczyny nie

tylko „zdobyły” ruiny zamku, ale

zwiedziły też Park Ekologiczny, gdzie

podziwiały jaszczurki i wypatrywały żab,

których kumkanie słychać było z oczek

wodnych. Aktywny wypoczynek na

świeżym powietrzu bardzo dobrze nam

zrobił. Dzięki tej wyprawie mogłyśmy się

przekonać, jak piękny jest nasz region i jak

wiele ma nam do zaoferowania.

/Ewelina Piasecka

Spotkanie z Janem Brzechwą. Drama

w wydaniu członków teatrzyku "Szansa"

i zespołu "Rytm"

Drama jest metodą pedagogiczną, służącą

efektywnemu pobudzaniu rozwoju dzieci.

Znajduje szerokie zastosowanie nie tylko

na zajęciach edukacyjnych ale również na

zajęciach pozalekcyjnych, głównie

teatralnych. Umożliwia uczniom rozwój

zdolności twórczych, poznawanie

literatury, kształtowanie postaw społeczno

- moralnych. Podczas realizacji zadań

w ramach naszego teatrzyku często

realizujemy tę formę podejmowania roli

i improwizowania, co wymaga od grupy

zgody na wysiłek twórczy oraz przyspiesza

emocjonalne, intelektualne i społeczne

dojrzewanie uczestników.………………...

16 DZIECIĘCY RAJ

W dniu 18 czerwca 2015r. "Szansa"

i "Rytm" zaprezentowali wszystkim

uczniom naszych szkół twórczość Jana

Brzechwy właśnie tą metodą. Opiekunki

teatrzyku, p. J. Sobczak i p. A Wawszczak

recytowały utwory poety a uczniowie za

pomocą gestów, mimiki twarzy i mowy

ciała prezentowali przedstawiane postacie

i scenki sytuacyjne. Pojawiły się takie

wiersze jak: "Samochwała", "Kwoka",

"Leń", Kłamczucha", "Żuk", "ZOO" oraz

piosenki - "Na wyspach Bergamutach"

i "Kaczka Dziwaczka" przy

akompaniamencie p. J. Gowgiel. Wszyscy

bawili się wyśmienicie a kostiumy naszych

młodych aktorów zachwycały kolorami

i pomysłowością wykonania. Scenografię

przygotowały współpracujące .

z teatrzykiem p. A. Gajczewska

i p. M. Chlebek.

/Jolanta Sobczak

Apel z okazji Święta Szkoły

Każdego roku, w czerwcu, obchodzimy

w naszej placówce Święto Szkoły

połączone z Dniem Patrona, którym jest

Maria Grzegorzewska. W tym roku

szkolnym uroczystość odbyła się 23

czerwca. Apel przygotowały

wychowawczynie świetlicy szkolnej wraz

ze swoimi podopiecznymi. Każde dziecko

zaprezentowało wiersz poświęcony

naszemu Ośrodkowi, przyjaźniom tutaj

zawieranym oraz nauczycielom – bo

wszyscy

razem

tworzymy

wielką,

„szkolną”

rodzinę.

Jednym

z

elementów apelu były pytania do

publiczności, które dotyczyły okoliczności

dzisiejszego spotkania. Poprawne

odpowiedzi były nagradzane słodyczami.

Na zakończenie występu, dzieci

przedstawiły krótki życiorys Marii

Grzegorzewskiej – prezentowały kolorowe

tablice z kolejnymi, ważnymi

wydarzeniami z życia patronki.

Wydarzenia te były jednocześnie

odczytywane przez ucznia gimnazjum. Po

występie dzieci należących do świetlicy

odbył się koncert „szkolnej orkiestry” –

dzieci autystyczne wraz z dziećmi

z innymi niepełnosprawnościami grały na

różnych instrumentach perkusyjnych

w rytm dwóch melodii. Orkiestrą

dyrygowała pani Alicja Kostecka. Występ

został nagrodzony gromkimi brawami,

a publiczność domagała się bisu, który,

17 DZIECIĘCY RAJ

oczywiście musiał się spełnić. Po

występach dzieci, pani Dyrektor Urszula

Gawrońska wręczyła nagrody książkowe

najlepszym czytelnikom szkoły oraz

dyplomy dla dzieci, które wzięły udział

w konkursie plastycznym,

zorganizowanym przez panią Teresę

Wojtas.

/Beata Górnicka.

Konkurs na projekt plastyczny z języka

angielskiego „My best friend”

Uczniowie klas SP Nr 12 oraz G Nr 7

przygotowali na zajęciach języka

angielskiego wyjątkowe projekty

plastyczne przedstawiające i opisujące ich

najlepszych przyjaciół. Prace zostały

umieszczone na szkolnym profilu

Facebook i tam też odbywało się

głosowanie na najlepszy projekt.

Zwycięzcą konkursu został uczeń klasy VI

– Oskar Liber. Jego praca zdobyła

największą liczbę polubieni. Uroczyste

wręczenie nagrody odbyło się podczas

zakończenia roku szkolnego.

Serdecznie gratulujemy Oskarowi

i życzymy dalszych sukcesów

plastycznych i językowych!

/Eliza Motyka

18 DZIECIĘCY RAJ

III Festiwal w Zbylitowskiej Górze

„A z młodzieńczej się piersi wyrywa pieśń

potężna, pieśń jak dzwon”. J. Braun.

Tymi słowami przywitaliśmy

zorganizowany już po raz trzeci przegląd

artystyczny drużyn Nieprzetartego szlaku,

który odbył się 12.V.2015r.

w Zbylitowskiej Górze.

Do Zbylitowskiej Góry zjechały się zuchy,

harcerze i instruktorzy z Chorągwi

krakowskiej ZHP Nieprzetartego Szlaku-

chcąc uczcić 40- lecie śmierci poety,

harcerza Jerzego Brauna.

Część z nich, a wśród nich i my:

Ćwikliński Piotr, Grucela Jakub, Jagiełła

Daniel, Janisz Robert, Leletko Sławomir,

Oracz Daniel, jak bumerang powróciliśmy

na festiwal, aby zaprezentować ulubioną

piosenkę śpiewaną podczas ogniska pt:

„Dalej wesoło”. Byli też i tacy jak: Woda

Anna, Wysowski Damian, Kulug Tomasz,

którzy przyjechali pierwszy raz, aby na

własnej skórze odczuć wspaniałą

atmosferę festiwalu.

W ramach imprezy organizatorzy

przygotowali wiele dodatkowych atrakcji

tj: smaczne potrawy regionalne,

niezapomniane przeżycia artystyczne

w urokliwym zakątku Małopolski,

indywidualną jazdę konną.

Jednak najistotniejszym punktem festiwalu

było ogłoszenie wyników za wykonany

program artystyczny i pracę plastyczną

pt: „Ognisko harcerskie”, przygotowaną

dowolną techniką. Jury ogłosiło grand prix

i I miejsca dla wszystkich patroli oraz

wręczyło nagrody rzeczowe.

Na koniec, jak to jest w harcerskim

zwyczaju, zawiązano braterski krąg

i puszczono iskrę przyjaźni.

/pwd Agnieszka Skoczeń

Drużyna harcerska

„Dreptaki”

19 DZIECIĘCY RAJ

Wyróżnienie dla naszych Druhen

i Drużyny

„My też tworzymy historię…”

Wspomnienia, wspólne doświadczenia,

teraźniejszość i przeszłość spotkały się na

zbiórce 2 drużyny harcerskiej DREPTAKI

w SOSW dnia 18.V.2015r. Nasze

spotkanie miało na celu wspólne spędzenie

czasu i wymianę wspomnień oraz

doświadczeń przy harcerskim ogniu

pomiędzy 2 dh DREPTAKI Nieprzetartego

Szlaku , a Harcerskim Kręgiem Seniorów

„SZUMIĄCY BÓR” z Hufca Nowy Sącz.

Podczas uroczystej zbiórki

niespodziewanie dołączyły do nas

przedstawicielki Towarzystwa Przyjaciół

Dzieci, odznaczając dh Sabinę Faron i dh

pwd Agnieszkę Skoczeń odznaką

„PRZYJACIEL DZIECKA” za pracę

społeczną na rzecz dzieci, życząc drużynie

harcerskiej Dreptaki działającej w SOSW

w Nowym Sączu dalszych sukcesów na

harcerskiej drodze.

„Wszyscy harcerze to jedna rodzina…”-

słowa tej piosenki dobrze obrazowały

klimat i charakter zbiórki zatytułowanej

„SPOTKANIE POKOLEŃ”, czyli pięknej

i nostalgicznej wymiany wspomnień,

przyjaźni harcerskich oraz doświadczeń

harcerzy działających w czasach

przedwojennych, aż do tych, którzy tworzą

teraźniejszość, myśląc o przyszłości…

/pwd Agnieszka Skoczeń, dh Sabina Faron

20 DZIECIĘCY RAJ

Na wakacje z kredką i farbą…

KKKąąąccciiikkk eeeddduuukkkaaacccyyyjjjnnnyyy

/Jolanta Sobczak

22 DZIECIĘCY RAJ

DALEJ ZWIEDZAMY NASZE

NAJBLIŻSZE OKOLICE.

- KRYNICA ZDRÓJ

Krynica-Zdrój

położona jest

w Beskidzie

Sądeckim,

w dolinie potoku Kryniczanka. Miasto otaczają

wzgórza Góry Parkowej, Krzyżowej,

Jasiennika, a w bliskiej odległości znajduje się

pasmo Jaworzyny Krynickiej.

Miasto Krynica-Zdrój (poprzednia nazwa

Krynica obowiązywała do 31 grudnia 2001 r.)

jest potocznie nazywane Krynicą Górską.

Krynica (pod nazwą Krzenycze) istniała już

przed 1547 r.

Miasto sąsiaduje

z gminami:

Grybów, Łabowa,

Muszyna, Uście

Gorlickie oraz ze Słowacją. Dzięki czemu

stanowi również idealną bazę wypadową do

zwiedzania tej części Beskidu Sądeckiego

z jego licznymi atrakcjami – tak

architektonicznymi jak i przyrodniczymi.

Można stąd również w relatywnie szybkim

czasie dojechać na Słowację.

Planując wypoczynek w Perle Uzdrowisk

Polskich Krynicy-Zdroju warto również

zapoznać się z urokami Doliny Popradu. Jest

to jeden z najpiękniejszych zakątków Polski,

a mówi się że trzeci na świecie po fiordach

norweskich pod względem widoków

krajobrazu. Dolina Popradu posiada bogactwo

na skale europejską, ponad przeciętne

skupienie źródeł wód mineralnych, o różnym

składzie chemicznym. Są to szczawy

wapniowo-żelaziste i alkaiczno - ziemno-

żelaziste z zawartością sodu, litu, magnezu

oraz siarki, co pozwala na leczenie prawie

wszystkich schorzeń. W Dolinie Popradu

cztery miejscowości posiadają status

uzdrowiska - Krynica-Zdrój (charakter

międzynarodowy), Muszyna, Żegiestów-Zdrój

i Piwniczna. Dolina Popradu to nie tylko

uzdrowiska, to również wiele interesujących

miejscowości z zabytkowymi cerkwiami jak:

Powroźnik, Tylicz, Milik, Wierchomla oraz

gęsta sieć szlaków turystycznych o różnej skali

trudności.

Historia i rozwój Krynicy Zdrój w znacznej

mierze wiążą się z bogactwami wód

mineralnych, które są największym skarbem

tej miejscowości i okolic. Pierwsze wzmianki

o mieście pochodzą z XVI w. Dokładnie

w 1547r. biskup Maciejewski nadał prawo

założenia sołectwa Krzenycze Dankowi

z Miastka (obecnie Tylicz). W tym czasie

jeszcze jako wieś należała do tzw. Kresu

Muszyńskiego będącego własnością biskupów

krakowskich.

Podstawą rozwoju w okresie późniejszym

było odkrycie ( w XVI Iw. ) leczniczych wód

mineralnych. W 1793r. austriacki urzędnik

Franciszek Stix von Saunbergen z zamysłem

stworzenia uzdrowiska zakupił ziemię ze

źródłem wody mineralnej. To właśnie w tym

czasie powstawały pierwsze domy zdrojowe -

m.in. zbudowany

w 1794r. "Mały

domek", który od

1804r.

udostępniał

pierwsze kąpiele zdrowotne, natomiast

23 DZIECIĘCY RAJ

w 1807r. Krynica-Zdrój uzyskała (nadaną

urzędowo) oficjalną nazwę zdroju

kąpielowego.

Dynamiczny

rozwój miasta

przypada

jednak dopiero

na lata

po 1856r. dzięki działalności Józefa Dietla

- profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego,

uznawanego za ojca polskiej balneologii.

Dzięki jego działalności już od 1858r. zaczęto

stosować kąpiele borowinowe. Na okres ten

przypadło powstanie najbardziej znanych

obiektów znajdujących się w Krynicy - takich

jak: Stare Łazienki Mineralne, Stare Łazienki

Borowinowe, Dom Zdrojowy, drewniana

Pijalnia Główna z deptakiem i Teatr

Modrzewiowy.

W 1876r.

zakończono

budowę linii

kolejowej do

Muszyny,

którą przedłużono w 1911r. do Krynicy-

Zdroju, co w dużej mierze ułatwiło dojazd do

tego, wówczas już cenionego uzdrowiska.

W końcu wieku XIX Krynica-Zdrój była już

bardzo modnym i elitarnym kurortem, gdzie

dobrze było się pokazać (przyjeżdżali tu m.in.

J. Matejko, A. Grottger, H. Sienkiewicz,

J.I. Kraszewski). Rok 1889 jest szczególnie

ważny w historii Krynicy, wówczas uzyskała

prawa miejskie.

Natomiast późniejsze lata jeszcze tylko

umacniały pozycję uzdrowiska na mapie

Polski, a jego uroki i wyjątkowy klimat

docenili również W. Rejmont, J. Tuwim,

K.I. Gałczyński, J. Kiepura. Po I wojnie

światowej odnowiono wiele obiektów

i wybudowano również kilka nowych

np. Nowe Łazienki Mineralne, pensjonat

Lwigród, Nowy Dom Zdrojowy. W tym

czasie zbudowano także schronisko

na Jaworzynie Krynickiej i kolejkę

na Górę Parkową, stadion zimowy oraz tor

saneczkowy.

Poza czysto uzdrowiskowym obliczem,

Krynica-Zdrój stawała się w tym czasie

również znanym ośrodkiem sportów

zimowych. Wystarczy wymienić, iż odbyły

się tu m.in. Mistrzostwa Europy

w saneczkarstwie i Mistrzostwa Świata

w hokeju na lodzie. Druga wojna światowa

i okres okupacji przerwały rozwój

uzdrowiska. Po wojnie nastąpiła

rozbudowa kurortu. Powstały bardzo

nowoczesne na ówczesne czasy sanatoria

branżowe, zakład przyrodoleczniczy,

Pijalnia Główna z salą koncertową, korty

tenisowe, boiska. …………………………

Obecnie Krynica Zdrój to atrakcyjnie

położona miejscowość górska w licznymi

24 DZIECIĘCY RAJ

atrakcjami dla osób aktywnych, jak

również ceniących miejsca relaksu

w przepięknej scenerii. Powierzchnia

miasta zajmuje około 4000 ha. Na obszarze

miejskim zamieszkuje około 11400 osób.

W samej Krynicy-Zdroju gęstość

zaludnienia wynosi 326 osób/km2.

Zapraszamy do zwiedzania...

/Jolanta Sobczak

Wykorzystano informacje i zdjęcia ze strony

internetowej: www. krynica24.pl

Kącik języka angielskiego

Wytnij, przyklej i pokoloruj elementy zdjęcia z wakacji

Dopasuj słowa do elementów.

BEACH BALL BEACH TOYS SANDCASTLE

SHELLS FISH

26 DZIECIĘCY RAJ

TERAPIA JĄKANIA SIĘ

Terapię dzieci jąkających się w sposób znaczny

rozpoczynamy swobodnie bez sztywnych ram,

w formie zabawy. Prawie tak samo jak z dziećmi

jąkającymi się umiarkowanie, od komentowania

naszych udawanych lekkich zająknięć.

Przyglądamy się również udawanym zająknięciom

dziecka. Następne zadanie to rozmowa na temat

jego prawdziwego jąkania. Wtedy wspólnie

staramy się opisać problem i odnaleźć jego

charakterystyczne cechy i podążamy dalej.

Głównym elementem terapii jest idea trzech

sposobów mówienia. Przedstawiamy dziecku tzw.

trzy sposoby mówieni. Pierwszy sposób polega na

mówieniu w sposób płynny, drugi – silnym jąkaniu

się, a trzeci – na jąkaniu się w stopniu lekkim. Ten

rodzaj ćwiczenia przeprowadzamy przez kilka

minut, podczas kilku sesji, aż dziecko nauczy się

bezbłędnie rozpoznawać wszystkie trzy sposoby.

Należy pamiętać, iż terapeuta wykonuje te zadnia

jako pierwszy. Dzięki temu ma okazje pokazać

dziecku, że żadne zająknięcie nie wywojuje w nim

uczucia wstydu. Analizując potem swoje trudności

wraz z dzieckiem wspólnie zajmują się

rozpoznawaniem obiektywnych cech jąkania.

Następnym krokiem tej metody jest umiejętność

świadomej manipulacji nimi, tzw. wymiennego

stosowania ich po kolei na tym samym wyrazie.

Najpierw dziecko wypowiada słowo płynnie

(sposób zwyczajny), potem symuluje ciężkie

zająknięcie (sposób trudny), a na końcu jąkanie

lekkie (sposób łatwy). Dzięki temu uczy się

rozróżniać stan naprężenia swoich prawdziwych

bloków. Jest to znakomita forma odczulania.

Następuje potem cała seria ćwiczeń polegających

na wymawianiu wyrazów we wszystkich trzech

formach. Umiejętność ich rozpoznawania

i imitowania jest niezbędna podczas dalszej terapii.

Po pierwsze, w rozmowach na temat jąkania

zdobywamy wspólny język ułatwiający

porozumiewanie się. Po drugie zyskujemy nowe

możliwości pracy nad jąkaniem, polegające na

zauważeniu i podkreśleniu momentów lekkiego

zacinania, które pojawia się u dziecka podczas

spontanicznych wypowiedzi. Jest to znakomita

metoda desentyzacji. Świadomości radzenia sobie

z jąkaniem nawet w niewielkim zakresie, zmniejsza

towarzyszący mu lęk i poczucie bezradności.

Kolejnym etapem terapii jest praca nad

identyfikacją pewnych ruchów, z których składa się

jąkanie. Pomagamy dziecku w rozpoznaniu tego co

się z nim dzieje podczas bloków, gdzie powstaje

napięcie i jakie towarzyszą temu ruchy. Stosujemy

tu podobne metody jak przy dzieciach średnio

jąkających się. A zdaniem terapeuty jest jedynie

pozyskiwać informacje, w którym miejscu w buzi

dziecka występują napięcie i gdzie powstaje

przeszkoda. Najlepsza praca jest na blokach

udawanych przez terapeutę. Za pomocą dużej ilości

przykładów, terapeuta wspólnie z dzieckiem stara

się odkrywać miejsca powstawania napięcia

i bloków, które zlokalizowane są w okolicy warg,

wewnątrz ust, a jeszcze innym towarzyszy spięcie

ramion i nóg. Wszystkie dzieci maja duże kłopoty

z rozpoznawaniem miejsca, w którym występuje

blok. Kolejnym zadaniem dla pacjenta jest próba

pracy nad swoim udawanym zająknięciem. Kiedy

dziecko opanuje umiejętność identyfikowania

miejsca napięcia podczas udawanego jąkania,

proponujemy próbę tej samej analizy, ale na

prawdziwym jąkaniu. Po szczególnie ciężkim bloku

przerywamy rozmowę i prosimy dziecko, aby

wróciło do tego wyrazu i spróbowało zbadać, gdzie

powstała przeszkoda. Bo to nie pozwalało mu

ruszyć do przodu. W tej fazie terapii dziecko uczy

się przyglądać i „dotykać” swojego jąkania –

oswaja się z nim. Chwilę, w której dziecko

zaczyna traktować swoje jąkanie jako przedmiot

badań i obserwacji, określamy przełomem

oznaczający zrzucenie z dziecka ciężkich więzów,

którymi było dotąd spętane.

Pierwszy etap pracy nad modyfikacją jąkania, to

modyfikacja po bloku. Naukę zaczynamy od

zadania, polegającego na powtarzaniu wyrazów, na

których wystąpiło trudne zająknięcie, ale w sposób

imitujący łagodną jego formę. Prosimy aby

w miejsce trudnego bloku zająknęli się lżej, w mało

zauważalny sposób. Chcemy cofnąć się

z dzieckiem do czasów kiedy jąkanie polegało

jedynie na powtarzaniu sylab lub krótkim

przedłużaniu dźwięków. Dell Carl autor książki pt.

,,Terapia jąkania u dzieci w młodszym wieku

szkolnym’ przedstawia ćwiczenia do tej

modyfikacji.

Publikacje nauczycieli

27 DZIECIĘCY RAJ

Drugi etap pracy nad modyfikacją jąkania to

modyfikacja w trakcie bloku. Na tym etapie po

pierwsze dziecko musi opanować lęk pojawiający

się podczas jąkania, zachowując świadomość

wykonywanych przez siebie ruchów. Po drugie,

musi wykonać świadomy wysiłek takiego ułożenia

narządów mowy, który umożliwia lżejsze przejście

przez blok. Dzięki temu powstaje dobry fundament

dla zadania końcowego – modyfikacji jąkania

w trakcie jego pojawienia się. Chodzi o to, by

stworzyć sprzyjające warunki dla osiągnięcia celu

przy możliwie najmniejszym wysiłku. W książce

C. Dell przedstawiony jest szczegółowy opis pracy

terapeutycznej na tym etapie. W ten sposób

rozpracowujemy kilka wyrazów aby uświadomić

dziecku, na czym polega modyfikacja w trakcie

bloku. Dopiero gdy pacjent przesadnie długo

trzyma nas w zająknięciu, staramy się obrócić

wszystko w żart i kończymy wyraz, okazując

zmęczenie i brak tchu. Nauka nowego sposobu

przechodzenia przez bloki pomaga zatem dziecku

złagodzić ciężar przeżyć emocjonalnych.

Celowe włączenie, udawanego lekkiego jąkania

do zwyczajnej mowy, spełnia wiele ważnych

funkcji wzmacniających proces radzenia sobie

z prawdziwym jąkaniem. Po pierwsze ucząc się

swobodnej manipulacji ruchem narządów mowy,

dziecko zwiększa swoje świadomość procesu

wymawiania słów, która jest warunkiem stosowania

modyfikacji. Po drugie jest to zgoda na dodatkowe,

dobrowolne jąkanie jaką musi w sobie wyrobić,

która implikuje wyraźną redukcję strachu przed

wypowiadaniem się i ewentualnym jąkaniem. Po

trzecie udając lekkie jąkanie dziecko trenuje

najlepszy z możliwych model przechodzenia przez

bloki. Specjalne, celowe przeciąganie niektórych

wyrazów podczas zwyczajnej mowy jest bowiem

zadaniem bardzo trudnym dla jąkającego się

dziecka. Zabiegiem pomocniczym jest np.

podkreślenie w czytanym tekście, pewnych słów na

których należy udać lekkie zająknięcie.

Bezpośrednia praca nad modyfikacją jest

trudnym zadaniem dla każdej jąkającej się osoby.

Oczekujemy od dziecka aby w tym trudnym

momencie samodzielnie skonfrontowało się ze

wszystkimi najtrudniejszymi aspektami jąkania –

zarówno z uczuciem silnego lęku, jak

i konkretnymi ruchami, jakie wtedy wykonuje i jest

to wtedy pierwsza część zadania. Drugą jest

świadoma zmiana tych wyuczonych niekorzystnych

zachowań i to chwili gdy zwiększa się poziom

trudności, czyli w trakcie zająknięcia.

Najważniejsza jest nie liczba udanych modyfikacji

ale wewnętrzne przekonanie dziecka że jest zdolne

do zmiany trudnych zająknięć w łatwe. Następnym

krokiem będzie bardziej bezpośrednia konfrontacja

z jego brzmieniem i towarzyszącymi mu uczuciami

podczas celowego udawania zająknięć. Kolejnym

etapem pracy nad modyfikacją prawdziwych

zająknięć są próby podejmowane przez dziecko

samodzielnie, bez sygnału z naszej strony.

Podejmując próby modyfikacji bloków,

kontynuujemy jednocześnie pracę terapeutyczną

nad emocjami, potrzebami i przeżyciami dziecka.

Niezmiernie ważna w terapii jest rola rodziców

i ich współpracy z terapeutą. Zdarza się, że rodzice

z racji swoich cech osobowości i miłości do dziecka

wyrażają taki zapał, że czynią przez to więcej

szkody niż pożytku.

Wzmacnianie płynności jest ważnym

elementem w terapii dzieci jąkających się w sposób

zaawansowany. Gdy tylko zauważymy, że poziom

jąkania u dziecka zaczyna się zmniejszać,

rozpoczynamy intensywną pracę nad

wzmacnianiem obszaru płynności w jego mowie.

Na tym etapie terapii powinno nastąpić zauważalne

zmniejszenie się zarówno liczny zająknięć jak i ich

siły. Dziecko powinno też umieć szczerze

i otwarcie rozmawiać już o swoim jąkaniu.

Ostatni etap terapii to budowanie niezależności.

Polega on na stopniowym wycofywaniu się

terapeuty z aktywnego udziału. Dziecko powinno

mówić już w miarę dobrze i dlatego potrzebuje już

większej samodzielności przynajmniej przez

pewien okres. Na tym etapie dziecko jest już

całkiem zadowolone ze swojego mówienia

i niechętne do dalszej intensywnej pracy. W ten

sposób stwarzamy dziecku szansę na samodzielne

dokończenie terapii. Jeżeli jednak podczas przerwy

jąkanie się nasila, dotychczasowa pracę traktujemy

jako pierwszą część terapii. Planujemy wtedy

powrót do regularnych spotkań. Z niektórymi

dziećmi będziemy musieli przejść jeszcze przez

kilka etapów zanim na dobre pożegnamy się

z jąkaniem. Z czasem nawroty staną się coraz

rzadsze i słabsze.

W początkowej fazie tworzenia programu

terapii, terapeuci zauważyli, że popełnili błąd

polegający na zbyt długim utrzymywaniu dzieci w

regularny kontakcie. W rezultacie płynność ich

mowy została uzależniona od stałego kontaktu

z terapeutą i w trakcie każdej nie planowej przerwy

jąkanie wracało, a w raz z nim konieczność

kontynuowania regularnej pracy, ale zrozumieli

również, że jeżeli nie przerwiemy kontaktu na

pewnym etapie terapii, pacjenci nie będą mieli

szansy nauki samodzielnego sprostania

nieuniknionym kryzysom. Z doświadczeń wynika,

że tylko niewielka grupka dzieci już po pierwszej

próbie zakończenia terapii zaczyna radzić sobie

sama. Większość potrzebuje kilku dodatkowych

sesji utrwalających dotychczasowe osiągnięcia.

Proponuje się potem miesięczną przerwę i ponowne

spotkanie, niezależnie od tego, czy występowały

ostatnio jakieś trudności z mówieniem czy nie.

Uspokajamy w ten sposób dziecko, że z czasem

przekona się, iż nawroty będą coraz słabsze

a płynność mowy coraz bardziej stabilna.

Podsumowując należy stwierdzić, że zadaniem

terapeuty nie jest „wyleczenie” dziecka z jąkania,

28 DZIECIĘCY RAJ

ale odwrócenie kierunku zmian w jego mówieniu,

tzw. wyeliminowanie czynników powodujących

pogłębienie się problemu i kształtowanie takich,

które sprzyjają powrotowi do coraz łagodniejszej

formy zacinania się. Całą resztę zostawiamy

dzieciom, gdyż one potrafią znakomicie wywiązać

się z tego zadania.

/Sylwia Dominik

I na koniec….

Rada I. Bezpieczna kąpiel

1. Pływaj tylko w miejscach strzeżonych,

gdy wywieszona jest biała flaga.

2. Przestrzegaj regulaminu kąpieliska.

3. Nie przeceniaj swoich umiejętności

pływackich.

4. Nie skacz do wody.

5. Jeśli zauważysz, że ktoś tonie -

natychmiast wezwij pomoc.

Rada II. 10 zasad bezpiecznego

opalania

1. Pamiętaj o smarowaniu się kremem

z filtrem.

2. Noś czapkę, aby chronić głowę przed

słońcem.

3. Pamiętaj, że słońce opala także przez

chmury.

4. Zakładaj okulary przeciwsłoneczne.

5. Pij dużo wody.

6. Po wyjściu z wody wytrzyj się

i ponownie posmaruj się kremem.

7. Dokładnie smaruj kremem miejsca

wrażliwe (nos, ramiona, szyję) i pieprzyki.

29 DZIECIĘCY RAJ

8. W godzinach 11.00 - 16.00 unikaj

wystawiania się na słońce, baw się

w miejscach zacienionych.

9. Smaruj się kremem co 2 lub 3 godziny.

10. Chroń swoje młodsze rodzeństwo

i dopilnuj żeby dostosowało się do tych

zasad.

Rada III. W górach

1. Nie wspinaj się na nieznane szczyty.

2. Przed wyjściem zapoznaj

się z panującymi tam warunkami.

3. Wędruj po górach w towarzystwie osób

dorosłych i doświadczonych.

4. Na wędrówkę przygotuj: plecak, latarkę,

koc, telefon komórkowy, prowiant, wodę,

ciepłe ubranie, podręczną apteczkę.

5. Ubierz się zgodnie z pogodą i nałóż

wygodne obuwie, stosowne do wędrówki

po górach.

6. Wędruj tylko po oznakowanych

szlakach. /Jolanta Sobczak

Życzymy udanych

i bezpiecznych wakacji!

Zespół redakcyjny :

mgr Jolanta Sobczak

mgr Eliza Motyka