Rood en wit (1899)Edvard Munch

In dit schilderij symboliseert Edvard Munch de liefde, iets waar hij zijn hele leven lang mee worstelde. Hij had immers een pijnlijke liefdesverhouding met de getrouwde Millie Thaulow. We zien een vrouw in een wit kleed die de ‘puurheid’ symboliseert. De rode vrouw belichaamt dan weer de alles vernietigende ‘passie’. Edvard Munch schreef het volgende gedicht bij dit schilderwerk.

Het rood zag ik beneden, van bovenaf.Het licht weerkaatste op kleine oppervlakten, daken,gevels. Samen waren ze een mozaïek van woorden.Jij zou ze niet uitspreken. Ook niet toen ik het huisverliet, de hond nog aaide en het kind beterschap beloofde.Het rood in het kleed van deze vrouwdie trots, maar met haar handen op haar rug gebonden,de kijker aanstaart, krijgt steeds meer vlekken, wordt donkerder.Ik loop veel paden af, neem zijstraten, zit in een park,verdwaal bij de haven en hoor de schreeuw over het water.

ExpressionismeMuseum@School