2
γεννθηκα το 1998 στην αθνα, εκε σποδασα φιλοσοφα. χω ζσει για λγο στη
λειψα. στην θεατρικ ομδα ΔρΥς αγπησα το θατρο κι κτοτε αφιερνομαι σ’ αυτ.
μαθανω να γρφω θατρο, να ερευν ζητματα αισθητικς και φιλοσοφας του
θετρου, να εμαι ηθοποις· χω παρακολουθσει σεμινρια υποκριτικς με την Ελνη
Σκτη, τον Γιννη Κκα και τον Στλιο Βραχν και χω συμμετσχει στις
παραστσεις: Προφιτερλ, Η αυλ των θαυμτων και Πεθανω σαν Χρα. ασχολομαι με
το σγχρονο, μη ρεαλιστικ κεμενο ως υλικ παρστασης. θεατρικ μου κεμενα
προσφρονται εδ, στην ιστοσελδα play-ground.gr και κατπιν προσωπικς
επικοινωνας. ξεκιν να μαθανω πς να μεταφρζω και πως να δρω ως δραματουργς.
cavrm1998@hotmail.com 6978691158 το ργο γρφτηκε στα πλασια της σχολς πυροδτησης θεατρικς γραφς του θετρου
πορεα (οκτβριος 2020 – μιος 2021) με εισηγητς τους θανση τριαρδη και βαγγλη
χατζηγιαννδη.
Το θεατρικ ργο θυσας του Κωνσταντνου Αβρμη διανμεται ελεθερα στο
διαδκτυο σε μορφ ψηφιακο βιβλου υπ δεια Creative Commons BY [Αναφορ
ημιουργο]
εν κποιος ενδιαφρεται να μεταφρει τo παρν θεατρικ ργο στη σκην,
παρακαλεται να επικοινωνσει πρτα με τον συγγραφα.
εγ / κωστς ντεκαβλς, 24
εσ / ηρακλς (αστυνομικς), 24
περληψη η 24χρονη αριδνη αγνοεται εδ και 12 ημρες. ο γιος του υπουργο δημοσας τξης,
κωνσταντνος ντεκαβλς, καλε την αστυνομα ομολογντας τον φνο της. στο σπτι του
σπεδει ο αστυνομικς ηρακλς με σαφες οδηγες: πρπει να κρατσει τον «φονι» στο
σπτι δχως να τον συλλβει ως που να ενημερωθε ο υπουργς. η συνπαρξη των δο
νων αντρν αποκαλπτει πως μοιρζονται περισστερα απ’ σα νμιζαν: αμφτεροι
σκακιστς και σινεφλ, με κοιν μουσικ γοστο, ακρεστο μσος για τον πατρα και
βαθι ενοχ. καθνας τους αισθνεται υπατιος για τα δειν των ανθρπων,
επιφορτισμνος με το καθκον να διορθσει ναν κσμο out of joint, αντιλαμβνεται τον
εαυτ ως μυθικ τρας, κτοπτρο ο νας του λλου, αυτοκαταστροφικο σο και
κακοι. η πραγματικ τλεση του φνου δεν αποτελε αναγκαα προπθεση για την
καταδκη, τον σωφρονισμ και την εξιλωση· μα ψευδς ομολογα αρκε, αν
υποστηριχθε απ τη μαρτυρα ενς αστυνομικο. η φοσκα εφμερη, πλην ικαν να
φρει την κθαρση του (προ)πατορικο αμαρτματος μπορε να σκσει μνο αν ο
νας δεν ακολουθσει τον μτο του λλου.
4
πρλογος
το σαλνι του διαμερσματς μου. μπουκλια και βιβλα, μια παλι
τηλιραση, πικπ, μαρμρινη σκακιρα, μια κμερα σε τρποδο, νας
πνακας κιμωλας. βλπω τηλιραση: μια εκπομ μαγειρικς διδσκει
πς να φιλετρετε ναν ταρο. κουδονι.
εσυ απ’ ξω νοιξε! χτυπς ξαν, επιτακτικ, δυνατ
σηκνομαι και ανογω την πρτα.
πσε κτω, χρια στο κεφλι, πσε κτω.
εγω τι γινε;
εγω χι.
εγω συγγνμη;
εγω δεν χω κνει κτι. κνετε λθος.
διακοπ φιλεταρσματος, στην τηλιραση επιγραφ: προσοχ βα!,
συνχεια φιλεταρσματος.
εγω ε!
εγω κνετε λθος, εμαι αθος, τ’ ορκζομαι.
εσυ σε ρτησα; αρχδι, που το παζεις και κποιος.
εγω γιατ;
εγω σας παρακαλ.
εσυ αντιστθηκες; λγε.
γνφω καταφατικ, γελς.
εγω τι κνεις, γιατ; γιατ; τι κνεις;
εσυ πτρος. με βαρς αλπητα για ρα
στην τηλιραση διαφμιση: μια γυνακα περπατ με να ππλο στο
φεγγαρφως, φτνει στην κμερα κρατντας το ανλογο αντικεμενο,
ακογεται: eau de la dacrygone, να πανμορφο ταξδι
υπεροχς.
εν με βαρς ακμη, ακογεται απ το μσα δωμτιο νας γδοπος,
σταματς, κοιτς.
εσυ στε μνος ε; γκομενκι;
εγω χι, μη, μη.
εσυ αυτ μως θα το πρει μσα της χριστιανικ κι ορθδοξα.
πηγανεις προς το δωμτιο. σκοτδι. στην οθνη επιγραφ: τλος.
εμφανζεται ο ηθοποις που σε υποδεται.
εσυ λυπμαι, μα η προσκλληση στη ρεαλιστικ παρουσαση του ρλου μου, ενς
οργνου της τξης, δεν επιτρπει να σας δεξουμε κτι διαφορετικ. κναμε 448
δοκιμς και λες κατληξαν πολ σντομα εδ. γι’ αυτ, σεβμενοι την κρατικ
λογοκρισα που επιβλλει στα θατρα η μπιπ η κυβρνηση μπιπ το μπιπ που την
πταγε, αποφασσαμε να καταφγουμε στο μθο, παρουσιζοντς σας
αυθρμητα και απ καρδις το ρεαλιστικ μας ργο: θαυματουργς
υπουργογις σωτρας ευαγγελζεται ασυμπτωματικ συστημικτητα. «και τρα
κτι εντελς διαφορετικ».
στην οθνη επιγραφ: σκοτδι
στην οθνη επιγραφ: ω
στο σαλνι του διαμερσματς μου, παζω νευρικ στην κιθρα το
“labyrinth song” του asaf avidan δχως στχους. χω μα σκλα, τη
γουρονα. φορ δαχτυλδι στον μικρ. βαδζω νευρικ, κρατ κινητ
τηλφωνο· σταματ, το κλενω και πηγανω στο σταθερ: να παλι
τηλφωνο με περιστροφικ καντρν. σχηματζω τον αριθμ, καλ
εγω στο τηλφωνο θλω να με ακοσετε, εμαι νοχος. εμαι ειλικρινς, σας παρακαλ
να με ακοσετε, δεν εναι φρσα, ευθνομαι. εδ και 12 ημρες χει δηλωθε ως
αγνοομενη η αριδνη, 24 χρνων, με μαλλι, μτια, ψος και βρος
φυσιολογικ, αλλ τι πει να πει / δελιαζα. εναι νεκρ. / το σμα της χι, το
πρσωπ της, το κεφλι δηλαδ, στα χρια μου. μην κλενετε, δεν εναι φρσα
/ ονομζομαι πρτα συλλβετ με / αιγαου 48, δετερος ροφος / πο να
πω; θλω να τιμωρηθ, εγ κλεσα / σας περιμνω. να ‘στε καλ, καλ βρδυ.
κλενει, κοροδεω
η σκψη με διασκεδζει. ξαν στο τηλφωνο, νο νομερο, καλ
πιτσαρα ρου-ρεν, μια παραγγελα θα θελα να κνω. / σωστ, ντεκαβλς. /
ξεκαρδιστικ, ε; / σαν αυτν, χει σημασα; / δετερος ροφος / μα vegan
special θα θελα με extra κρεμμδι και vegan τυρ στο στεφνι / ναι, max,
ενμιση λτρο, παρακαλ / ναι, δηλαδ χι, μνο μα χρη: εναι
προτεραιτητα, σο το δυνατν ταχτερα, εναι μεγλη ανγκη να προλβει
κποιον / ναι, πρτι κπληξη / μα αρκε, εναι πριβ πρτι, θα εκπλξω εμνα.
ευχαριστομε. ο βιαστικς κι ανταμειφθσεται / θα εκτιμηθε, λω, η ταχτητα
/ να ‘στε καλ, καλ βρδυ.
κλενω το τηλφωνο. παρνω μια αδιαφαν σακολα βιβλιοπωλεου με
τυπωμνο «το σκκι» του αναγνωστκη και πηγανω στο μπνιο.
βγανω χοντας γεμσει τη σακολα με κτι που μοιζει με κεφλι.
συγυρζω, βρσκω κουβρι κκκινης κλωστς, ο μονλογος που
ακολουθε λγεται συνοδεα κιθρας στη μελωδα του “labyrinth song”.
φταω, θλω να ευθυνθ, συλλβετ με, νοχος θα πει η νομικ, λεκς που δεν
διαλει οτε ν’ απορρυπντικο, σημδι σπρματος, κρασιο σταγνα σε καμβ
7
λευκ. ανεξτηλος για το μαλακτικ σαν ποφρακτικ να εναι δυνατ για να
σβηστ, μονκερως, χι: μρκα ο μινταυρος, το σπρμα δεν φεγει και το
ροχο μου κρνο θα μυρζει, δυσωδε. γνωρζω τσι θα συμβε, πατρα, εσ μου
το ‘φτιαξες· αργοσα να καταλβω πς σχεδιζετ’ ο λαβρινθος, δεν εχες
χρνο, πρες τα κομμτια, «θα το φτιξω τρα ‘γω. θα ‘σαι ο μινταυρος», μου
επες. μουν μνος. ο μτος πρτος, η αριδνη πιο μετ. ο μτος μ’ παιξε, μου
ζτησ’ να φλο, του ‘φτιαξα λαβρινθο, γι’ αυτν της δωσα τον μτο, επα σε
κενη «λα θα με βρεις». βυθστηκα εντς του, μα δεν ρθες, χι δεν με βρκες.
θλω να μ’ εμπιστευτετε, δκη θλω, δεν εναι τρικ, δεν υπεκφεγω· εμαι λθος,
παρακολουθστε την προδο της σκψης μου: εξαλεψιμος, παρακμψιμος,
συλλβετ με, μ’ ευγνει σας το ζητ.
κουδονι. βζω την κμερα να μαγνητοσκοπε, ανβει κκκινο
λαμπκι, το κρβω με μαρη μονωτικ
εγω φωνζω εμαι στο μπνιο, μισ λεπτ ανογω την πρτα κτσε πσω γουρονα, δε
μιλω σε σας, παρακαλ
εσυ μην, σας βζω, σε κπο
εγω σπα καλ. μην φοβσαι τη γουρονα
εσυ φανεται ρεμη.
εσυ οι σκλες εναι λγο απτομες. εμαι,
εγω αστυνομικς;
εσυ ηρακλς.
εγω θα σας πεσει το κεφλι της
εσυ σας παρακαλ, κριε...
εγω να μην το φρω;
εσυ δηλαδ ντως; και γιατ και καλ εγ τρα; εστε σγουρος;
8
εγω μισ να τσεκρω, γουρονα πρ’ τη μουσοδα· φρνω τη σακολα ναι.
εσυ τι ‘ν’ αυτ; εσαι τρελς; τι ‘ν’ αυτ; πσω, πσε κτω πτα το
εγω εδ;
εγω δεν σας περννε εκπαδευση για τα αματα;
εσυ στα γνατα.
εσυ γοντισε! χρια.
εσυ δεν ξρω, κεφλι, φρ’ τα δω.
μου φορς χειροπδες
σιωπ νεοντας στην εντολ σου
νομα.
εγω δεν θλεις.
εσυ το απαιτ.
εσυ λγε.
εγω κωνσταντνος.
εγω πατρας γιος.
πινεις ασρματο, σκφτεσαι, δεχνεις το τηλφωνο
επιτρπεται;
9
καλες
εσυ κριε διοικητ; ηρακλς εδ. εμαι στο σπτι του φαρσρ. κριε, ο φαρσρ δεν
εναι φαρσρ. / λει αλθεια, χει το κεφλι της, μου το δειξε / εμαι σγουρος
/ χι, δεν εμαι βλαξ / και το πρωτκολλο και τη διαδικασα / του το επα / να
σας ρωτσω κτι: ο υπουργς δημοσας τξης, χει γιο; / γρω στα 24. νομζω
εναι αυτς / για αυτ σας κλεσα απ δω, δεν ξρω / του τη ζητω τρα.
ταυττητα. δνω
αυτς εναι, σας παρακαλ, δεν θλω να χσω τη θση μου, το μνο που χω
εναι το σμα, σας παρακαλ, πετε μου τι δεν / σας ακοω, δεν
πανικοβλλομαι / θα του πω να φγει, θα μενω εδ / βγζω χειροπδες, ζητω
συγγνμη, δεν τον αφνω να φγει, ουδν πρβλημα / μη με φοβστε, σο
χρειαστε. μην ανησυχετε, με το κεφλι κριε διοικητ;
κλενεις το τηλφωνο
εγω ταν λθος, στο τμμα πρτα, νομα μετ, ευθνομαι, σλλαβ με.
εσυ θα επικοινωνσει με τον πατρα σας, περιμνουμε οδηγες. μπως υπρχει
μπαλκνι;
φγει, μπανεις
και μπνιο;
εγω χι.
πλνεις τα χρια σου, βρχεις τα μοτρα σου, καθυστερες, επιγραφ
στην τηλιραση: συγκεντρσου στην πλοκ. βγανεις
εσυ και συ εσαι ο φονις.
εγω εγ.
εγω χει γνει δη.
εγω να φρω τη σακολα;
εσυ ας γνει πως το θλεις.
10
εσυ η σακολα μυρζει.
εσυ σωστ, μοσχομυρζει.
εγω η μπχα της εν’ η γλκα της, πτμα εναι.
εσυ σωστ, πτμα εναι.
εγω χω παραγγελει πτσα, λεφτ στο...
εσυ εγ πρπει να πω;
δεχνω τις χειροπδες
σ’ το. χεις τραβξει κι εσ τσα. τι του αφνω;
εγω τποτα, μουν ξεκθαρος: τον πρλαβες, το ‘χασε.
βγανεις απ το διαμρισμα, αφνεις την πρτα ανοιχτ
εγω τι βλαξ.
φρνω ποτρια, κνω χρο στο τραπεζκι, επιστρφεις
εσυ του φησα. το λυπθηκα το παιδ μωρ, τι φταει; α
μου βγζει τις χειροπδες
εσυ τι χει;
εσυ what are the odds? ομδα;
εγω λφα βτα αρνητικ.
εσυ μπαλτσα; πδια, χρια, κτι;
εγω κποτε ο πατρας μου θελε να γνω το λμπερο που ο διος θα γινταν.
εσυ αλλ;
εγω το εδωλο παντελς ντεκαβλς τα παρτησε για το καλ του τπου.
11
εσυ για σνα πγαινε το αλλ. συνειδητοποηση αλλ εσ δεν ψηνσουν.
εγω μαχαιροπρουνο;
εγω δεν σε θυμμαι.
εσυ θα με θυμσαι.
εγω πριν κνα χρνο, ο πατρας μου εχε κνει επσκεψη στο α.τ. σου.
εσυ καλς τον δεχτκαμε.
εγω θελε να ξρει κτι προσωπικ για σας, διαβζαμε τους φακλους σας.
εσυ νμιζα εμες φακελναμε τους λλους.
εγω και οι λλοι, μως, εσς, απ’ ,τι φανεται.
εσυ αλλ ποιοι εμαστ’ εμες και ποιοι οι λλοι;
εγω αλλ δεν σε θυμμαι.
εσυ σως να μην εχα ρθει ακμη εδ. κπου ττε ρθα, σως λγο μετ.
εγω σως.
εγω ποιος ξρει;
εσυ πσο κρεμμδι;
εσυ τα ποια;
εγω πως λγονται αυτ τα απ’ ξω που τα πετς, η εξωτερικ στοιβδα
εσυ «εξωτερικ στοιβδα».
εγω ευχαριστ. επσης, εναι διο με τ’ λλα στρματα. δεν εναι φτιαγμνο για να
προστατεει τα υπλοιπα, εναι διο με αυτ κι απλς ξερθηκε επειδ αφθηκε
ξω να ‘ρχεται σ’ επαφ με το χμα.
εσυ ο κοινωνικς δαρβινισμς του μσα στροβλου που στην καρδι του κρεμμυδιο
εναι πιο προστατευμνος.
εσυ «φλοδια»! εσ δεν χεις καρδι, αλθεια, πς
13
εσυ πως; ακμη δεν πιστεω κτι ττοιο πως γνεται;
εγω να σου δεξω;
εσυ προσποιεσαι υστερικ γλιο, απτομα σοβαρεεις βρε σε καλ σου.
εγω στη γουρονα ρεμα αγπη μου, ο μπτσος χλασε, λα καλ.
εσυ μια χαρ παιδ, τι συνβη; χωρς παρεξγηση, δεν εσαι και σφγγεσαι εννοντας
«γυμνασμνος»
εγω ηρακλ, τι σκληρς που εσαι, λοι σε ζηλεουν, μπρβο δυνατ αγρι!
εσυ κομπλεξικς μως, δε λω. χειρονομες επιβραβευτικ λγε.
εγω μνη της το ‘κανε: της μιλοσα τσο που, σηκθηκε ψχραιμη, πγε στο μπνιο,
κοψε το κεφλι της και, κτα με σπασμος, μου το φερε ακφαλη ως το σαλνι,
μου το προσφερε και τουρτορισε, ταχτρισε; πως εναι;
εσυ σπαρτρησε;
εγω την βλεπα να σπαρτρησε στο πτωμα, εκε στην τβλα που κθεσαι με το
λασπρβυλο, κι γειρα το κεφλι πλγια μην απ’ τους σπασμος καταπιε τη
γλσσα της, πνιγε και χουμ’ λλα. τσι ακριβς, σ’ τ’ ορκζομαι, στη ζω της
μνας σου.
εσυ δε γαμισαι, λω ‘γω; και να μηνπεις σ’ εμνα, θα ρωτσουν κι λλοι. κανες
μαλακα, σου ‘ρθε ο μνος που θα σε συμπαθοσε, δεν αλλζει τποτε. θα
τιμωρηθες, τελεα.
εγω σεξαναγεμζω;
εγω δεν τσακωθκαμε
εσυ οτ’ εμες
εσυ το βουλνω, sorry, πες μου
εγω ξχνα το
γελομε
14
εγω εχαμε πει για καφ, καννας τσακωμς, ολτελα ψχραιμοι και πληκτικο.
αυτ η γαμημνη σιωπ, ρε φλε. τση σιωπ. η μρα σου; η μρα μου. κτι
συναρπαστικ; χι. τα δια; τα δια. και μετ; λγ’ ακμ’ απ τα δια. και σιωπ
και δεν αντχω, πες κτι, οτιδποτε. τι φαγες για πρωιν. κι αυτ χι τη μρα
που πγαμε για καφ. τρα χρνια πριν. μαστε μαζ τσσερα χρνια
εσυ μασταν
εσυ εντς δρας. ξχασα, δεν χεις ιδα. συνχισε
εγω και κθε μρα: τι να; και κθε μρα: τα δια. ξερα τι θα πει. περπατοσαμε πια
στον διο ρυθμ, διο βμα, καταλαβανεις; σμερα; γιαορτι με berries.
σμερα; γιαορτι με σπρια. σμερα; γιαορτι με τ’ αρχδια μου. δεν αντχω
λλο, δεν ντεχα λλο.
χειρονομ: δο
εγω πες τη μαλακα
εσυ κατορα ρε μαλκα που γαμς δυο φορς τη μρα και τη σκοτνεις κιλα την
κοπλα. τι θες; να τη χνεις στο να αυτ και να βγνει απ’ τ’ λλο γιαορτι;
εγω πιο ιεραποστολικ απ ιεραπστολο στην αντς αμπμπα.
εσυ vanilla. πγαν ιεραπστολοι στην αντς αμπμπα;
εγω σιγ μη δεν. ιεραπστολο να μ’ στελναν στην αφρικ, τσο βαρετς, θα βρισκα
να γαμω λευκ. τη μα αλμπνα του πληθυσμο για το comfort zone, τσο
πολ
εσυ και; εχατε πει για καφ
εγω και τα δια και γιαορτι και τα δια και πθαινα, αλθεια. τση αφρητη σιωπ.
φλιτζνι, μπισκτο, φιλ, χρια, μτια, αποφεγω τη βλεμματικ επαφ, θα δει
πως εμαι νεκρς απ χλια χρνια. πραγματικ αισθανμουν νεκρς σ’ λο
αυτ. σα γαμημνες μομιες θαμμνες δπλα δπλα για χιλιετες, να μην αλλζει
15
τποτε, να μην χουμε τποτε να πομε. ξρεις πς λγεται αυτ; σαρκοφγος.
δεν εναι τυχαο. μου τρωγε τη σρκα, το καταλαβανεις; μου τρωγε τη σρκα
αυτ η σιωπ, αυτ το απεργραπτο κεν
εσυ λγη σιωπ βρε παρλαππα
εγω δεν την βαστω τση σιωπ. δεν εναι παση, να περιμνω να πει κτι. εναι
σιωπ. ξρω λα τα πιθαν πργματα που μποροσε να μου πει, ξερε πως
ξερα λα σα θα μου λεγε και δε μου λεγε τποτα, καταλαβανεις; σωπς
καταλαβανεις; σωπς μλα μου και συ, πες μου, καταλαβανεις;
εσυ χι.
εγω deal or no deal;
εσυ δε με δελεζει. στιγμ λες το deal να βγανει απ το δελεζω;
εγω με κανναν τρπο.
εγω χι, δε θα μποροσε.
εσυ γιατ;
εγω γιατ εσαι μπτσος, γι’ αυτ. το σκφτηκες, πες: εμαι μπτσος, πρτη
προκεμενη, σκφτηκα κτι, δετερη, συμπρασμα: μαλακα.
εσυ και τι την κανες; πως;
εγω εσ πως θα το ‘κανες;
εσυ εγ δεν θα σκτωνα νθρωπο απ βαρεμρα
εγω δεν εναι βαρεμρα, εναι υπαρκτικ πλξη. δεν κανε τποτε μες τη μρα,
τσσερα χρνια δεν λλαξε καθλου. οι ζωντανο οργανισμο αλλζουν, οι
στσιμοι πεθανουν
εσυ και bingo: ο μπτσος δεν εναι ο πιο φασστας στο δωμτιο
εγω σπαινε τρελ μου.
εσυ τι πινι θα σουν στο σκκι;
εγω εκπλσσομαι. που μαθες σκκι, στην κλοβα;
εσυ πλεμος εναι το σκκι, με βασιλι και θυσες για τη νκη. τι πιο κβλα;
εγω δεν ξρω τι θα ‘μουν. εσ;
16
εσυ πντα μου ρεσε ο αξιωματικς. οι πργοι εναι κει για να οριοθετον τη
σκακιρα. λες και θα χιονσει, θα καλυφθε η σκακιρα και οι πργοι πρπει να
μην χουν ξεκουνηθε για να ξρουμε πο ξεκιν και πο τελεινει το battlefield.
η βασλισσα overachiever και ο βασιλις ξυσοτεμπελχανς που τον χει στο
βρακ της · φεμινεπανσταση
εγω εγ στρατιτης.
εσυ ποιος διαλγει το φανταρκι;
εγω δεν ξρω, τα en passant, ξρεις, που το πινι μετακινεται δο
εσυ θιγμνος ξρω.
εγω δεν θα απολογηθ. το πσο εκολα θυσιζονται, το τι ξεκινον στην αρχ και
πνε μνο προς μα κατεθυνση, που καταλγουν τρα προς τρα και λες οι
κινσεις εναι κλειδματα
εγω μου βγζουν μια τρομακτικ ανθρωπιντητα.
εσυ τα φιλι μου στον στφαν.
στην οθνη επιγραφ: αναφορ στην «σκακιστικ νουβλα» του
stefan zweig.
εσυ το αστεο εναι πς συνεννοηθκαμε χωρς να μιλσουμε.
εγω πολ αστεο.
εγω κτι που βρκες φασιστικ.
εσυ επες «τρελ μου». στην οθνη επιγραφ: αναφορ στο «σκκι» του αναγνωστκη
που εδατε και πριν στη σακολα τλοσπντων. σκκι μου ‘μαθε ο προηγομενος
διοικητς μου. με καλοσε στο γραφεο του λες και πρε φωτι ο κσμος. την
πρτη φορ νμιζα εχα κνει μαλακα. του εχα πει πως θελα να μθω σκκι
και το ‘χα ξεχσει. με φωνζει, μπανω, χεσμνος, και βγζει μια σκακιρα
γυλινη. μου μαθε τα πντα. παζαμε σπου βγκε στη σνταξη. δεν τον
17
κρδισα ποτ. «δεν πειρζει, θα ρθει η μρα που θα ‘χεις γνεις καλς. και μετ
θα ρθεις και παση πλι θα σε ξεφτιλσω». μουν 20. πσο εσαι;
εγω 24.
εσυ δια εμαστε. μου ‘λεγε, «μαθα σκκι στα 24. θα παξουμε μλις γνεις 24 και
ττε θα σου πω αν εσαι σο καλς μουν εγ ττε». εγ 20. βγκε στη σνταξη
και χασα τον μντορα. κατβασα εφαρμογ να παζω σκκι, κατβηκα σε
διαγωνισμος. τρτος στα βαλκνια.
εγω α, στ’ αρχδια μου.
εσυ του λεγα στο τηλφωνο «θα σε σκσω». μου ‘λεγε, «κλεσε τα 24 κι λα με τα
χαρτομντιλ σου». μιλοσαμε αν τρεις μνες, τα δια. κποια στιγμ
ακουγταν πιο κουρασμνος. ο διοικητς μου, λιοντρι, ατσλι θα πω τρτος
στους παμβαλκανικος και πλι θα με ξεφτιλσει. οτως λλως πρπει να τον
αφσω να κερδσει, ακμη κι αν τον χω με το ‘να χρι.
εγω εν, πως λοι ξρουμε, σκκι παζεις και με τα δο.
εσυ ρθαν τα γενθλι μου. του βρκα να σκκι γυλινο, διο μ’ να που εχε και
του ‘χε σπσει
εγω εχες γενθλια, πρες δρο. σωστ, τσι πει, συνχισε.
εσυ χτυπω σπτι του, τοιμος να τον δω να βρσκει μια σταγνα ειλικρνειας και να
μου λει «ρε μπαγσα, τα κατφερες». αυτ θελα. ζητοσα πολλ; «γαμθηκες,
αλλ τα κατφερες». μου ανογει η γυνακα του, χρυσ γυνακα. τη βλπω στα
μαρα, δεν το προσχω. μου λει: «δεν εναι δω». της λω «θα τον περιμνω».
μου λει «εδ και δυο μνες».
σε αγκαλιζω
νοια. δεν μου εχε πει τποτε. να πρω, η γυνακα του στη λακ, σηκθηκε κι
φυγε. βλανε silver alert, τποτα. δεν παξαμε στα 24. δεν μαθα ποτ αν
εγω θες να παξουμε; αλλ το δικ μου εναι μαρμρινο
εσυ δεν ξανπαιξα.
παζεις με τη γουρονα, επιστρφω
18
εσυ το φαντζομαι· λα τ’ λλα καλ, δο μπουκλια κτσουπ;
εγω σχρα με, τι;
ξεκαρδζομαι
εγω παρνω την απδειξη, την πετω κτσαπ, η· θηλυκ.
εσυ πντα το κτσουπ το ξερα. σου γμησα την ιστορα με τα δικ μου. εσ
διηγεσαι φνο, εγ μονοπωλ την κουβντα.
εγω ποιος εναι ο παρλαππας τρα;
εσυ βαρθηκες; σκτωσ με.
εγω ποιος πληγνει τσι ναν νθρωπο; ποιος λει «εσαι βαρετς»;
εσυ κντε τι κνουν λοι: παιδ.
εγω πρασαν δυο χρνια. δεχνω τη γουρονα
εσυ δε βοθησε;
εγω ευκολτερο, λιγτερος πνος.
εσυ συγγνμη, ταν αυτομυνα.
εγω χι για μνα, για ‘κενη. πεθανεις, ακαριαο τποτε, τλος, fin. καννας πνος.
δεν χωρζεις, σε χωρζουν, αναρωτισαι, μεθς, παρνεις τηλφωνα, παρακαλς.
κποιος χει γνει η ζω σου και εσ η δικ του· χρισες; ψφησες. μνο που
στον βιολογικ θνατο λα τελεινουν, ε