ძალაშია 2017 წლის 1 სექტემბრიდან

რატიფიცირებულია საქართველოს პარლამენტის2017 წლის 5 აპრილის N 543 – IIს დადგენილებით

ქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობისპრევენციისა და აღკვეთის შესახებ ევროპის საბჭოს კონვენცია

პრეამბულა

ევროპის საბჭოს წევრი სახელმწიფოები და სხვა ხელმომწერნი,იხსენებენ ადამიანის უფლებების დაცვისა და ფუნდამენტური თავისუფლებებისკონვენციას (ETS №5, 1950) და მის ოქმებს, ევროპის სოციალურ ქარტიას (ETS №35,1961, გადასინჯული 1996 წელს, ETS №163), ევროპის საბჭოს კონვენციას ადამიანებითვაჭრობის წინააღმდეგ ბრძოლის შესახებ (CETS №197, 2005) და ევროპის საბჭოსკონვენციას სექსუალური ექსპლოატაციისაგან და სექსუალური ძალადობისაგანბავშვთა დაცვის შესახებ (CETS №201, 2007);იხსენებენ მინისტრთა კომიტეტის შემდეგ რეკომენდაციებს ევროპის საბჭოს წევრიქვეყნების მიმართ: რეკომენდაცია Rec(2002)5 ძალადობისაგან ქალთა დაცვის შესახებ,რეკომენდაცია CM/Rec.(2007)17 გენდერული თანასწორუფლებიანობისსტანდარტებისა და მექანიზმების შესახებ, რეკომენდაცია CM/Rec(2010)10კონფლიქტების პრევენციასა და მოგვარებაში და მშვიდობის შენებაში ქალების დამამაკაცების როლის შესახებ და სხვა შესაბამის რეკომენდაციებს;ითვალისწინებენ ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცენდეტულისამართლის განვითარებას, რომელიც ადგენს მნიშვნელოვან სტანდარტებს ქალთამიმართ ძალადობის სფეროში;უწევენ ანგარიშს საერთაშორისო პაქტს სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებებისშესახებ (1966), საერთაშორისო პაქტს ეკონომიკური, სოციალური და კულტურულიუფლებების შესახებ (1966), გაეროს კონვენციას ქალთა მიმართ დისკრიმინაციისყველანაირი ფორმის აღმოფხვრის შესახებ (CEDAW, 1979) და მის ფაკულტატიუროქმს (1999), ასევე CEDAW-ის კომიტეტის №19 საერთო რეკომენდაციას ქალთამიმართ ძალადობის შესახებ, გაეროს კონვენციას ბავშვთა უფლებების შესახებ (1989)და მის ფაკულტატიურ ოქმებს (2000) და გაეროს კონვენციას შეზღუდულიშესაძლებლობების მქონე პირთა უფლებების შესახებ (2006);უწევენ ანგარიშს სისხლის სამართლის საერთაშორისო სასამართლოს რომისწესდებას (2002);იხსენებენ საერთაშორისო ჰუმანიტარული სამართლის ძირითად პრინციპებს და,განსაკუთრებით, ჟენევის კონვენციას (IV) ომის დროს სამოქალაქო პირებისუსაფრთხოებასთან დაკავშირებით (1949) და ამ კონვენციის I და II დამატებით ოქმებს(1977);

გმობენ რა ქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის ყველა ფორმას;აღიარებენ, რომ ქალებსა და მამაკაცებს შორის de jure და de factoთანასწორუფლებიანობის უზრუნველყოფა არის ქალთა მიმართ ძალადობისპრევენციის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ელემენტი;აღიარებენ, რომ ქალთა მიმართ ძალადობა არის ისტორიულად ქალებსა დამამაკაცებს შორის ძალთა უთანასწორობის გამოვლენა, რამაც მიგვიყვანა მამაკაცებისმხრიდან ქალების მიმართ დისკრიმინაციამდე და მათზე დომინირებამდე და ხელიშეუშალა ქალების სრული თანასწორუფლებიანობის განხორციელებას;აღიარებენ ქალთა მიმართ ძალადობის, როგორც გენდერული ნიშნითგანხორციელებული ძალადობის სტრუქტურულ ბუნებას და იმას, რომ ქალთამიმართ ძალადობა არის ერთ-ერთი ის მთავარი სოციალური მექანიზმი, რომლისსაშუალებითაც ქალები იძულებულნი არიან, დაიკავონ მამაკაცებთან შედარებითდაქვემდებარებული მდგომარეობა;დიდი გულისტკივილით აღიარებენ, რომ ქალები და გოგონები ხშირად განიცდიანისეთი სერიოზული ფორმების ძალადობას, როგორიცაა ოჯახში ძალადობა,სექსუალური შევიწროება, გაუპატიურება, იძულებითი ქორწინება, ეგრეთწოდებული „ღირსების“ სახელით ჩადენილი დანაშაული და სასქესო ორგანოებისდასახიჩრება, რაც წარმოადგენს ქალებისა და გოგონების ადამიანის უფლებათასერიოზულ დარღვევას და ერთ-ერთ მთავარ დაბრკოლებას ქალებსა და მამაკაცებსშორის თანასწორუფლებიანობის მიღწევის საქმეში;აღიარებენ შეიარაღებული კონფლიქტების დროს ადამიანის უფლებათადარღვევების მუდმივად არსებობას, რის გამოც იჩაგრება სამოქალაქო მოსახლეობა,განსაკუთრებით კი ქალები, რომლებიც განიცდიან ფართოდ გავრცელებულ,სისტემატურ გაუპატიურებას ან სექსუალურ ძალადობას, ასევე, გენდერული ნიშნითგანხორციელებული ძალადობის ალბათობის ზრდას როგორც კონფლიქტების დროს,ასევე მათ შემდეგ;აღიარებენ, რომ ქალები და გოგონები იმყოფებიან მათ მიმართ გენდერული ნიშნითძალადობის ჩადენის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ, ვიდრე მამაკაცები;აღიარებენ, რომ ოჯახში ძალადობის დროს გაცილებით ხშირად იჩაგრებიან ქალებიდა რომ მამაკაცებიც შეიძლება გახდნენ ოჯახში ძალადობის მსხვერპლნი;აღიარებენ რომ ოჯახში ძალადობის მსხვერპლნი ხდებიან ბავშვები, მათ შორის,როგორც ოჯახში ძალადობის მოწმეები;ისწრაფვიან ისეთი ევროპის შექმნისკენ, რომელიც თავისუფალი იქნება ქალთამიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობისაგან,შეთანხმდნენ შემდეგზე:

თავი I. მიზნები, განმარტებები, თანასწორუფლებიანობა და დისკრიმინაციისაკრძალვა, ზოგადი ვალდებულებები

მუხლი 1. კონვენციის მიზნები1. კონვენციის მიზნებია:

ა. დაიცვას ქალები ძალადობის ყველა ფორმისაგან და აღკვეთოს,სისხლისსამართლებრივად დევნოს და აღმოფხვრას ძალადობა ქალების მიმართ დაოჯახში ძალადობა;ბ. ხელი შეუწყოს ქალთა მიმართ დისკრიმინაციის ყველა ფორმის აღმოფხვრას დაქალებსა და მამაკაცებს შორის რეალური თანასწორუფლებიანობის ჩამოყალიბებას,მათ შორის, ქალებისთვის მეტი შესაძლებლობების მიცემის გზით;გ. შეიმუშაოს კომპლექსური ჩარჩოები, პოლიტიკური კურსი და ზომები ქალთამიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის მსხვერპლთა დასაცავად დადასახმარებლად;დ. ხელი შეუწყოს საერთაშორისო თანამშრომლობას ქალთა მიმართ ძალადობისა დაოჯახში ძალადობის აღმოფხვრის მიზნით;ე. მხარი დაუჭიროს და დაეხმაროს ორგანიზაციებს და სამართალდამცავ ორგანოებსეფექტურ თანამშრომლობაში, რათა შემუშავებულ იქნეს კომპლექსური მიდგომაქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის აღმოსაფხვრელად.2. მხარეების მიერ მოცემული კონვენციის დებულებების ეფექტურადგანხორციელების უზრუნველსაყოფად, კონვენცია აფუძნებს მონიტორინგისკონკრეტულ მექანიზმს.

მუხლი 2. კონვენციის მოქმედების სფერო1. მოცემული კონვენცია ეხება ქალთა მიმართ ძალადობის ყველა ფორმას, მათ შორის,ოჯახში ძალადობას, რაც არათანაზომიერად უარყოფით ზემოქმედებას ახდენსქალებზე.2. მხარეებს მოუწოდებენ, რომ კონვენცია გამოიყენონ ოჯახში ძალადობის ყველამსხვერპლთან მიმართებაში. მოცემული კონვენციის დებულებებისგანხორციელებისას მხარეები განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევენ გენდერულინიშნით ჩადენილი ძალადობის მსხვერპლ ქალებს.3. მოცემული კონვენცია მოქმედებს როგორც მშვიდობიან პერიოდში, ისეშეიარაღებული კონფლიქტების დროს.

მუხლი 3. განმარტებებიმოცემული კონვენციის მიზნებისთვის:ა. „ქალთა მიმართ ძალადობა“ აღიქმება, როგორც ადამიანის უფლებების დარღვევადა ქალთა მიმართ დისკრიმინაციის ერთ-ერთი ფორმა და გულისხმობს გენდერულინიშნით ჩადენილი ძალადობის ყველა იმ აქტს, რომლებსაც შედეგად მოჰყვება ანშეიძლება მოჰყვეს ქალებისთვის ფიზიკური, სექსუალური, ფსიქოლოგიური ანეკონომიკური ზიანის ან ტანჯვის მიყენება, მათ შორის, ასეთი აქტების ჩადენისმუქარა, იძულება ან თავისუფლების თვითნებური აღკვეთა, იმის მიუხედავად, თუსად ხდება ეს – საზოგადოებრივ თუ პირად ცხოვრებაში;ბ. „ოჯახში ძალადობა“ გულისხმობს ფიზიკური, სექსუალური, ფსიქოლოგიური თუეკონომიკური ძალადობის ყველა აქტს, რომლებიც ხდება ოჯახში თუ შინაურ წრეში

ან ყოფილ ან ამჟამინდელ მეუღლეებსა თუ პარტნიორებს შორის, მიუხედავად იმისა,დამნაშავე პირი მსხვერპლთან ერთად ერთ საცხოვრებელში ცხოვრობს თუ არა.გ. „გენდერული“ გულისხმობს სოციალურად დაკავშირებულ როლებს, ქცევას,საქმიანობას და მახასიათებლებს, რომლებსაც მოცემული საზოგადოება ქალისა დამამაკაცისთვის შესაფერისად მიიჩნევს;დ. „ქალთა მიმართ ძალადობა გენდერული ნიშნით“ გულისხმობს ქალის წინააღმდეგმიმართულ ძალადობას იმის გამო, რომ ის ქალია ან რომელიც არათანაზომიერადუარყოფით ზემოქმედებას ახდენს ქალებზე;ე. „მსხვერპლი“ გულისხმობს ყველა ფიზიკურ პირს, რომელიც „ა“ და „ბ“ პუნქტებშიმითითებული ქმედების ობიექტია;ვ. „ქალები“ მოიცავს ასევე 18 წლამდე ასაკის გოგონებს.

მუხლი 4. ძირითადი უფლებები, თანასწორუფლებიანობა და დისკრიმინაციისაკრძალვა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა ხელიშეუწყონ და დაიცვან ყველა ადამიანის, განსაკუთრებით კი ქალების უფლება,იცხოვრონ ძალადობის გარეშე როგორც საჯარო, ისე კერძო სფეროში.2. მხარეები გმობენ ქალთა მიმართ დისკრიმინაციის ყველა ფორმას დადაუყოვნებლივ იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო და სხვა ზომას მისიპრევენციისათვის, კერძოდ:- თავიანთ ეროვნულ კონსტიტუციებსა თუ სხვა შესაბამის საკანონმდებლო აქტებშიქალებსა და მამაკაცებს შორის თანასწორუფლებიანობის პრინციპის დაფიქსირებითდა ამ პრინციპის პრაქტიკული განხორციელების უზრუნველყოფით;- ქალთა მიმართ დისკრიმინაციის აკრძალვით, მათ შორის, სანქციების გამოყენებით,სადაც ეს მიზანშეწონილია;- იმ კანონების გაუქმებით და პრაქტიკაზე უარის თქმით, რომლებიც დისკრიმინაციასუწევს ქალებს.3. მხარეების მიერ ამ კონვენციის დებულებების განხორციელება, კერძოდ,მსხვეპლთა უფლებების დამცავი ზომების მიღება, უზრუნველყოფილია ნებისმიერინიშნით დისკრიმინაციის გარეშე, როგორიცაა სქესი, გენდერი, რასა, კანის ფერი, ენა,რელიგია, პოლიტიკური თუ სხვა შეხედულება, ეროვნული თუ სოციალურიწარმომავლობა, ეროვნულ უმცირესობასთან კუთვნილება, ქონებრივი მდგომარეობა,დაბადება, სექსუალური ორიენტაცია, გენდერული იდენტობა, ასაკი, ჯანმრთელობისმდგომარეობა, შეზღუდული შესაძლებლობა, ოჯახური მდგომარეობა, მიგრანტის თულტოლვილის სტატუსი ან სხვა ნიშნით.4. სპეციალური ზომები, რომლებიც აუცილებელია ქალების მიმართ გენდერულინიშნით ძალადობის პრევენციისა და მათი ასეთი ძალადობისგან დასაცავად, არითვლება დისკრიმინაციად მოცემული კონვენციის თანახმად.

მუხლი 5. სახელმწიფო ვალდებულებები და სახელმწიფოს მხრიდან სათანადოყურადღება

1. მხარეები თავს იკავებენ ქალთა მიმართ ძალადობის ნებისმიერი ქმედებისჩადენისგან და უზრუნველყოფენ, რომ სახელმწიფო ორგანოები, თანამდებობისპირები, პასუხისმგებელი წარმომადგენლები, დაწესებულებები და სხვა პირები,რომლებიც სახელმწიფოს სახელით გამოდიან, მოქმედებდნენ ამ ვალდებულებისშესაბამისად.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას სათანადოყურადღების გამოსაჩენად, რათა აღკვეთონ, გამოიძიონ, დასაჯონ დაგაითვალისწინონ კომპენსაცია არასახელმწიფო პირების მიერ ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის აქტების ჩადენისთვის.

მუხლი 6. გენდერულად სენსიტიური პოლიტიკამხარეები ვალდებულებას იღებენ, რომ გენდერულ კონცეფციებს შეიტანენ მოცემულიკონვენციის დებულებების შესრულებასა და მათი გავლენის შეფასებაში და მხარსდაუჭერენ და წარმატებით განახორციელებენ ქალსა და მამაკაცს შორისთანასწორუფლებიანობისა და ქალებისთვის შესაძლებლობების გაზრდისკენმიმართულ პოლიტიკურ კურსს.

თავი II. კომპლექსური პოლიტიკა და მონაცემთა შეგროვება

მუხლი 7. კომპლექსური და კოორდინირებული პოლიტიკა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო და სხვა ზომებს, რათა მიიღონ დაგანახორციელონ სახელმწიფო დონეზე ქმედითი, კომპლექსური დაკოორდინირებული პოლიტიკა, რომელიც მოიცავს ყველა შესაბამის ზომას ამკონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმის პრევენციისადა აღკვეთისთვის, და რომელიც სისტემურ პასუხს გასცემს ქალთა მიმართძალადობას.2. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ პირველ პუნქტში აღნიშნული პოლიტიკამსხვერპლის უფლებებს ყველა განსახორციელებელი ზომის ამოსავალ წერტილადგანიხილავდეს და რომ ეს პოლიტიკა განხორციელდეს შესაბამის უწყებებს,დაწესებულებებსა და ორგანიზაციებს შორის ქმედითი თანამშრომლობისსაფუძველზე.3. ამ მუხლის შესაბამისად მიღებულ ზომებში უნდა შედიოდეს, სადაცმიზანშეწონილია, ყველა შესაბამისი მოქმედი პირი, როგორიცაა, სახელმწიფოუწყებები, ეროვნული, რეგიონული და ადგილობრივი პარლამენტები დახელისუფლების ორგანოები, ადამიანის უფლებათა დამცველი სახელმწიფოდაწესებულებები და სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციები.

მუხლი 8. ფინანსური რესურსებიმხარეები გამოყოფენ შესაბამის ფინანსურ და ადამიანურ რესურსებს კომპლექსურიპოლიტიკის, ზომებისა და პროგრამების, მათ შორის, ისეთების, რომლებიცხორციელდება არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და სამოქალაქო საზოგადოების

მიერ, ადეკვატური განხორციელებისათვის ამ კონვენციის მოქმედების სფეროშიშემავალი ძალადობის ყველა ფორმის პრევენციისა და აღკვეთის მიზნით.

მუხლი 9. არასამთავრობო ორგანიზაციები და სამოქალაქო საზოგადოებამხარეები აღიარებენ, ხელს უწყობენ და მხარს უჭერენ ყველა დონეზე იმ შესაბამისიარასამთავრობო ორგანიზაციებისა და სამოქალაქო საზოგადოების მუშაობას,რომლებიც აქტიურად ებრძვიან ქალთა მიმართ ძალადობას და ქმედითთანამშრომლობას ამყარებენ ამ ორგანიზაციებთან.

მუხლი 10. მაკოორდინირებელი ორგანო1. მხარეები ნიშნავენ ან აფუძნებენ ერთ ან მეტ ოფიციალურ ორგანოს, რომელიცპასუხისმგებელი იქნება იმ პოლიტიკისა და ზომების კოორდინაციაზე,განხორციელებაზე, მონიტორინგსა და შეფასებაზე, რომლებიც მიმართულია ამკონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმის პრევენციისადა აღკვეთისაკენ. ეს ორგანოები კოორდინირებას უწევენ მე-11 მუხლშიმითითებული მონაცემების შეგროვებას, აანალიზებენ და ავრცელებენ მის შედეგებს.2. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ ამ მუხლის შესაბამისად დანიშნულმა ანდაფუძნებულმა ორგანოებმა მიიღონ ზოგადი ხასიათის ინფორმაცია იმ ზომებისშესახებ, რომლებიც მიღებულია VIII თავის შესაბამისად.3. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ ამ მუხლის შესაბამისად დანიშნულ ანდაფუძნებულ ორგანოებს გააჩნდეთ იმის შესაძლებლობა, რომ უშუალო კავშირიჰქონდეთ სხვა მხარეების შესაბამის ორგანოებთან და გააუმჯობესონ მათთანურთიერთობები.

მუხლი 11. მონაცემთა შეგროვება და კვლევა1. ამ კონვენციის განხორციელების მიზნით მხარეები ვალდებულებას იღებენ, რომ:ა. რეგულარულად შეაგროვებენ შესაბამის დეტალურ სტატისტიკურ მონაცემებს ამკონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალ ყველა ფორმის ძალადობისშემთხვევასთან დაკავშირებით;ბ. მხარს დაუჭერენ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალ ყველა ფორმისძალადობასთან დაკავშირებულ კვლევას, რათა შესწავლილ იქნეს მათი გამომწვევიძირითადი მიზეზები და შედეგები, შემთხვევათა რაოდენობა და გამამტყუნებელიგანაჩენის წილობრივი მაჩვენებელი, ასევე, ამ კონვენციის განსახორციელებლადმიღებული ზომების ეფექტურობა.2. მხარეები ცდილობენ, რეგულარულად ჩაატარონ მოსახლეობის გამოკითხვა, რათაშეაფასონ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმისგავრცელება და ტენდენციები.3. მხარეები ექსპერტთა ჯგუფებს მიაწვდიან, როგორც მითითებულია ამ კონვენციის66-ე მუხლში, ამ მუხლის შესაბამისად შეგროვებულ ინფორმაციას, რათა წაახალისონსაერთაშორისო თანამშრომლობა და ხელი შეუწყონ საერთაშორისო სტანდარტებისშექმნას.

4. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ ამ მუხლის შესაბამისად შეგროვებულიინფორმაცია ხელმისაწვდომი იყოს საზოგადოებისათვის.

თავი III. პრევენცია

მუხლი 12. ზოგადი ვალდებულებები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო ზომას ქალისა და მამაკაცის ქცევის სოციალურ დაკულტურულ მოდელებში ცვლილებების დასანერგად იმ მიზნით, რომ აღმოიფხვრასის ცრურწმენები, ადათ-წესები, ტრადიციები და ყველა სხვა პრაქტიკა, რომლებიცეფუძნება ქალთა არასრულფასოვნების იდეას ან ქალისა და მამაკაცის როლისსტერეოტიპულ წარმოდგენებს.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას ნებისმიერიფიზიკური ან იურიდიული პირის მხრიდან ამ კონვენციის მოქმედების სფეროშიშემავალი ყველა ფორმის ძალადობის პრევენციისათვის.3. ამ თავის შესაბამისად მიღებული ნებისმიერი ზომა ითვალისწინებს დაგანსაკუთრებულ ყურადღებას უთმობს იმ პირების კონკრეტულ საჭიროებებს,რომლებიც მოწყვლადი გახდნენ განსაკუთრებული გარემოებების გამო და ასეთიზომების ყურადღების ცენტრში იქნება ძალადობის ყველა მსხვერპლის ადამიანისუფლებები.4. მხარეები იღებენ საჭირო ზომებს საზოგადოების ყველა წევრის, განსაკუთრებითმამაკაცების და ბიჭების, წასახალისებლად, რათა მათ აქტიური წვლილი შეიტანონ ამკონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმის პრევენციაში.5. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ კულტურა, ადათ-წესები, რელიგია, ტრადიციებიდა ეგრეთ წოდებული „ღირსების საკითხი“ არ ჩაითვალოს ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ნებისმიერი აქტის გასამართლებელმიზეზად.6. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო ზომას ქალებისთვის შესაძლებლობებისგაზრდისაკენ მიმართული პროგრამებისა და საქმიანობის მხარდასაჭერად.

მუხლი 13. საინფორმაციო-საგანმანათლებლო საქმიანობა1. მხარეები ხელს უწყობენ ან ატარებენ რეგულარულად და ყველა დონეზესაინფორმაციო-საგანმანათლებლო კამპანიებსა თუ პროგრამებს, მათ შორის,ადამიანის უფლებათა დამცველ სახელმწიფო დაწესებულებებთან და თანასწორობისსაკითხებზე მომუშავე ორგანოებთან, სამოქალაქო საზოგადოებასთან დაარასამთავრობო ორგანიზაციებთან, განსაკუთრებით ქალთა ორგანიზაციებთანთანამშრომლობით, სადაც მიზანშეწონილია, ამაღლდეს ფართო საზოგადოებისცნობიერებისა და გაგების დონე ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალიძალადობის ყველა ფორმის სხვადასხვა გამოვლინების, ბავშვებზე მათი შედეგებისადა ასეთი ძალადობის პრევენციის აუცილებლობის მიმართ.

2. მხარეები უზრუნველყოფენ ფართო საზოგადოებისათვის ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის აქტების პრევენციისათვის არსებულიზომების შესახებ ინფორმაციის მიწოდებას.

მუხლი 14. განათლება1. მხარეები იღებენ, სადაც ეს მიზანშეწონილია, ყველა საჭირო ზომას ისეთისაკითხების შესახებ პედაგოგიური მასალის ოფიციალურ სასწავლო პროგრამებში დაგანათლების ყველა დონეზე ჩასართავად, როგორიცაა, ქალებსა და მამაკაცებს შორისთანასწორობა, არასტერეოტიპული გენდერული როლები, ურთიერთპატივისცემა,პიროვნებათაშორის ურთიერთობებში კონფლიქტების ძალადობის გარეშე მოგვარება,ქალთა მიმართ გენდერული ნიშნით ძალადობა და პიროვნული ხელშეუხებლობისუფლება, რომლებიც გათვლილი იქნება მსმენელთა მზარდი განვითარებისშესაძლებლობებზე.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო ზომას პირველ პუნქტში მითითებულიპრინციპების დასანერგად არაოფიციალურ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში,ასევე, სპორტში, კულტურული ღონისძიებების ჩატარების დროს, დასვენებისპირობებში და მასობრივ საინფორმაციო საშუალებებში.

მუხლი 15. სპეციალისტების პროფესიული მომზადება1. მხარეები უზრუნველყოფენ ან აუმჯობესებენ იმ შესაბამისი სპეციალისტებისპროფესიულ მომზადებას, რომლებსაც ურთიერთობა აქვთ ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა აქტის მსხვერპლთან ან ამ აქტებისჩამდენ პირებთან იმ საკითხებთან დაკავშირებით, რომლებიც ეხება ასეთიძალადობის პრევენციას და გამოვლენას, ქალებსა და მამაკაცებს შორისთანასწორობას, მსხვერპლთა საჭიროებებსა და უფლებებს, ასევე იმას, თუ როგორაღიკვეთოს მეორადი ძალადობა.2. მხარეები ხელს უწყობენ, რომ პირველ პუნქტში ნახსენები პროფესიულიმომზადება მოიცავდეს მომზადებას კოორდინირებული მრავალუწყებრივითანამშრომლობის საკითხებზე, რათა შესაძლებელი იყოს ამ კონვენციის მოქმედებისსფეროში შემავალი ძალადობასთან დაკავშირებული საქმეების განსახილველადგადაცემისთვის კომპლექსური და შესაბამისი მიდგომის უზრუნველყოფა.

მუხლი 16. პროფილაქტიკური ღონისძიებები და სამკურნალო პროგრამები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა შეიმუშაონ ანმხარი დაუჭირონ ისეთ პროგრამებს, რომელთა მიზანია ოჯახში ძალადობის აქტებისჩამდენ პირებს ასწავლოს არაძალადობრივი ქცევა პიროვნებათაშორისურთიერთობებში, მომავალში ძალადობის პრევენციისა და ძალადობრივი ქცევისფორმების შეცვლის მიზნით.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა შეიმუშაონ ანმხარი დაუჭირონ სამკურნალო პროგრამებს, რომელთა მიზანია ძალადობის,

განსაკუთრებით კი სექსუალური ძალადობის აქტების ჩამდენი პირების მიერდანაშაულის განმეორებით ჩადენის პრევენცია.3. პირველ და მე-2 პუნქტებში ნახსენები ზომების მიღებისას მხარეებიუზრუნველყოფენ, რომ განსაკუთრებული ყურადღება დაეთმოს მსხვერპლისუსაფრთხოებას, მხარდაჭერას და ადამიანის უფლებებს და რომ, სადაცმიზანშეწონილია, ეს პროგრამები შემუშავდეს და განხორციელდეს მსხვერპლისმხარდაჭერის სპეციალიზებულ სამსახურებთან მჭიდრო კოორდინაციით.

მუხლი 17. კერძო სექტორისა და მასობრივი საინფორმაციო საშუალებებისმონაწილეობა1. მხარეები მოუწოდებენ კერძო სექტორს, საინფორმაციო და საკომუნიკაციოტექნოლოგიების სექტორს და მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებს, აზრისგამოხატვის თავისუფლებისა და მათი დამოუკიდებლობის სათანადო დაცვით, რომმონაწილეობა მიიღონ პოლიტიკის შემუშავებასა და განხორციელებაში დაჩამოაყალიბონ ძირითადი პრინციპები და თვითრეგულირების სტანდარტები ქალთამიმართ ძალადობის პრევენციისა და მათი ღირსებისადმი პატივისცემის დონისამაღლების მიზნით.2. მხარეები ავითარებენ და ხელს უწყობენ კერძო სექტორის წარმომადგენლებთანერთად ბავშვებში, მშობლებსა და პედაგოგებში ჩვევებს იმასთან დაკავშირებით, თუროგორ მოიქცნენ სექსუალური ან ძალადობრივი ხასიათის ღირსების შემლახველიშინაარსის შემცველ საინფორმაციო და საკომუნიკაციო გარემოში, რომელიცშეიძლება საზიანო აღმოჩნდეს.

თავი IV. დაცვა და მხარდაჭერა

მუხლი 18. ზოგადი ვალდებულებები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას ყველა მსხვერპლისძალადობის შემდგომი აქტებისაგან დასაცავად.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, თავისი ქვეყნისშიდა კანონმდებლობის შესაბამისად, რათა უზრუნველყოფილი იყოს ისეთისათანადო მექანიზმები, რომლებიც საჭიროა ყველა შესაბამის სახელმწიფო უწყებასშორის სასამართლო სისტემის, პროკურატურის, სამართალდამცავი ორგანოების,ადგილობრივი და რეგიონალური ხელისუფლების ორგანოების, ასევე,არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და სხვა შესაბამისი ორგანიზაციებისა დაორგანოების ჩათვლით, წარმატებული თანამშრომლობისთვის ამ კონვენციისსფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმის მსხვერპლთა და მოწმეთა დაცვის დამხარდაჭერის მიზნით, მათ შორის, ზოგადი და სპეციალიზებული სახისმხარდაჭერის სამსახურებში ამ პირთა მიმართვის გზით, როგორც ესგათვალისწინებულია ამ კონვენციის მე-20 და 22-ე მუხლებში.3. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ ამ თავის შესაბამისად მიღებული ზომები:

- ეფუძნებოდეს ქალთა მიმართ ძალადობის და ოჯახში ძალადობის გენდერულგაგებას და ყურადღებას ამახვილებდეს მსხვერპლის ადამიანის უფლებებსა დაუსაფრთხოებაზე;- ეფუძნებოდეს კომპლექსურ მიდგომას, რომელიც ითვალისწინებს მსხვერპლთა,ძალადობის აქტების ჩამდენ პირებს, ბავშვებსა და ფართო სოციალური გარემოსშორის ურთიერთობას;- მიზნად ისახავდეს მეორადი ძალადობის თავიდან აცილებას;- მიზნად ისახავდეს ძალადობის მსხვერპლ ქალთა შესაძლებლობების გაფართოებასდა ეკონომიკურ დამოუკიდებლობას;- საშუალებას იძლეოდეს, სადაც ეს მიზანშეწონილია, რომ დაცვისა და დამხარდჭერის სხვადასხვა სამსახური ერთსა და იმავე შენობაში იყოს განთავსებული;- ითვალისწინებდეს მოწყვლადი პირების, მათ შორის, მსხვერპლი ბავშვებისკონკრეტულ საჭიროებებს და ხელმისაწვდომი იყოს მათთვის.4. მომსახურების გაწევა არ არის დამოკიდებული მსხვერპლის მზადყოფნაზე, ბრალიწაუყენოს ან ჩვენება მისცეს ძალადობის აქტების ჩამდენი პირების წინააღმდეგ.5. მხარეები იღებენ შესაბამის ზომებს თავისი ქვეყნების მოქალაქეებისთვის და სხვამსხვერპლისთვის, რომლებსაც ასეთი დაცვა ეკუთვნით, საკონსულო ან სხვა სახისდაცვისა და მხარდაჭერის უზრუნველსაყოფად და, საერთაშორისო სამართლისმიხედვით, თავისი ვალდებულებების შესაბამისად.

მუხლი 19. ინფორმაციამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლი იღებდეს ადეკვატურ და დროულინფორმაციას არსებული მხარდაჭერის სამსახურებისა და სამართლებრივი ზომებისშესახებ მათთვის გასაგებ ენაზე.

მუხლი 20. მხარდაჭერის საერთო სამსახურები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლს ხელი მიუწვდებოდეს ისეთ სამსახურებზე,რომელიც დაეხმარება მას ძალადობის აქტების შემდეგ ძალების აღდგენაში. ამზომებში უნდა შედიოდეს, აუცილებლობის შემთხვევაში, ისეთი მომსახურება,როგორიცაა იურიდიული და ფსიქოლოგიური კონსულტაციები, ფინანსურიდახმარება, თავშესაფარი, განათლება, პროფესიული მომზადება და სამუშაოსმოძიებაში დახმარება.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლს ხელი მიუწვდებოდეს სამედიცინო დასოციალურ მომსახურებაზე და რომ ამ სამსახურებს ჰქონდეს შესაფერისი რესურსებიდა ჰყავდეს სპეციალისტები, რომლებსაც გავლილი ექნებათ მომზადებამსხვერპლისთვის დახმარების გასაწევად და რომლებიც გადაამისამართებენ მათშესაბამის სამსახურებში.

მუხლი 21. დახმარება ინდივიდუალური/კოლექტიური საჩივრების შედგენაშიმხარეები უზრუნველყოფენ, რომ მსხვერპლს გააჩნდეს ინფორმაცია და ხელიმიუწვდებოდეს რეგიონული და საერთაშორისო ინდივიდუალური/კოლექტიურისაჩივრების მოქმედ მექანიზმებზე. მხარეები ხელს შეუწყობენ მსხვერპლისადმიმგრძნობიარე და კვალიფიციური დახმარების აღმოჩენას ასეთი საჩივრებისწარდგენის პროცესში.

მუხლი 22. მხარდაჭერის სპეციალიზებული სამსახურები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო თუ სხვა ზომას, რათა ამკონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ნებისმიერი აქტის ყველამსხვერპლისთვის უზრუნველყოფილი იყოს ან შეიქმნას, სათანადო გეოგრაფიულიგანაწილების დაცვით, გადაუდებელი, მოკლე და გრძელვადიანი სპეციალიზებულიმხარდაჭერის სამსახურები.2. მხარეები უზრუნველყოფენ ან ქმნიან ქალთა მხარდაჭერის სპეციალიზებულსამსახურებს ძალადობის მსხვერპლი ყველა ქალისთვის და მათი შვილებისთვის.

მუხლი 23. თავშესაფრებიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათაგათვალისწინებული იყოს საკმარისი რაოდენობის შესაფერისი და იოლადხელმისაწვდომი თავშესაფრების გახსნა მსხვერპლისთვის, განსაკუთრებით, ქალებისადა მათი შვილებისთვის, უსაფრთხო საცხოვრებლის შეთავაზებისა და საკუთარიინიციატივით, მათთან ურთიერთობის დამყარების მიზნით.

მუხლი 24. სატელეფონო ცხელი ხაზებიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა მთელი ქვეყნისმასშტაბით შეიქმნას 24 საათიანი (24/7) უფასო სატელეფონო ცხელი ხაზები,რომლებზეც კონფიდენციალურად ან მათი ანონიმურობის სათანადო დაცვითკონსულტაციებს გაუწევენ სატელეფონო ზარების ავტორებს ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმასთან დაკავშირებით.

მუხლი 25. სექსუალური ძალადობის მსხვერპლთა დახმარებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო თუ სხვა ზომას, რათაგათვალისწინებული იყოს საკმარისი რაოდენობის შესაფერისი და იოლადხელმისაწვდომი დახმარების ცენტრების გახსნა გაუპატიურების ან სექსუალურიძალადობის მსხვერპლისთვის სამედიცინო და სასამართლო-სამედიცინოშემოწმებების ჩატარების, ტრავმის შემთხვევაში დახმარების და კონსულტაციისგაწევის უზრუნველყოფის მიზნით.

მუხლი 26. ბავშვი მოწმეების დაცვა და დახმარება1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათამსხვერპლისთვის დაცვისა და დახმარების მომსახურების გაწევისას სათანადოდ იყოს

გათვალისწინებული ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ყველა ფორმისძალადობის ბავშვი მოწმეების უფლებები და საჭიროებები.2. ამ მუხლის შესაბამისად მიღებული ზომები მოიცავს შესაფერის ასაკობრივჯგუფზე ორიენტირებულ ფსიქოსოციალურ კონსულტაციებს ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმის ბავშვი მოწმეებისთვისდა სათანადოდ ითვალისწინებს ბავშვის საუკეთესო ინტერესებს.

მუხლი 27. შეტყობინებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო ზომას, რათა წაახალისონ ამ კონვენციის მოქმედებისსფეროში შემავალი ძალადობის აქტების ჩადენის მოწმე ნებისმიერმა პიროვნებამ,რომელსაც გონივრული საფუძველი გააჩნია ივარაუდოს, რომ მსგავსი აქტი შეიძლებაგანხორციელდეს ან რომ მოსალოდნელია ძალადობის აქტების განმეორება, ამისშესახებ შეატყობინოს კომპეტენტურ ორგანიზაციებს ან ხელისუფლების ორგანოებს.

მუხლი 28. სპეციალისტების მიერ შეტყობინებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო ზომას იმის უზრუნველსაყოფად, რომკონფიდენციალურობის დაცვის წესებმა, რომლებსაც შიდა კანონმდებლობა აკისრებსზოგიერთ სპეციალისტებს, ხელი არ შეუშალოს მათ, განსაზღვრულ გარემოებებში,შეატყობინონ კომპეტენტურ ორგანიზაციებს ან ხელისუფლების ორგანოებს, თუკიმათ გონივრული საფუძველი გააჩნიათ ივარაუდონ, რომ ჩადენილია ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის სერიოზული აქტი და რომსავარაუდოდ, მოსალოდნელია შემდგომი ძალადობის სერიოზული აქტები.

თავი V. მატერიალური სამართალი

მუხლი 29. სამოქალაქო სარჩელები და სამართლებრივი დაცვის საშუალებები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა მსხვერპლიუზრუნველყოფილი იყოს შესაფერისი სამოქალაქო-სამართლებრივი დაცვისსაშუალებებით ძალადობრივი ქმედებების ჩამდენ პირებთან მიმართებაში.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა მსხვერპლიუზრუნველყოფილი იყოს, საერთაშორისო სამართლის ზოგადი პრინციპებისთანახმად, შესაფერისი სამოქალაქო-სამართლებრივი დაცვის საშუალებებით იმსახელმწიფო ორგანოებთან მიმართებაში, რომლებმაც ვერ შეასრულეს თავისიმოვალეობა, გაატარონ აუცილებელი პრევენციული ან დაცვითი ზომები თავისიუფლებამოსილების ფარგლებში.

მუხლი 30. კომპენსაცია1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლს ჰქონდეს უფლება, მოითხოვოს კომპენსაციაძალადობის აქტების ჩამდენი პირებისგან ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილინებისმიერი დანაშაულის გამო.

2. შესაფერისი სახელმწიფო კომპენსაცია გადაეცემა მათ, ვინც დაზარალდა სხეულისმძიმე დაზიანების ან ჯანმრთელობის შერყევის გამო იმ შემთხვევებში, თუმიყენებული ზარალი ვერ იფარება სხვა წყაროებით, როგორიცაა, ძალადობის აქტებისჩამდენი პირი, დაზღვევა ან სახელმწიფო სამედიცინო და სოციალურიუზრუნველყოფა. აღნიშნული პირობა ხელს არ უშლის მხარეებს, მოითხოვონდამნაშავისგან მიღებული კომპენსაციის რეგრესის წესით დაბრუნება, თუ ეს რისკისქვეშ არ აყენებს მსხვერპლის უსაფრთხოებას.3. მე-2 პუნქტის შესაბამისად მიღებული ზომები უზრუნველყოფს კომპენსაციისგონივრულ ვადაში გაცემას.

მუხლი 31. მეურვეობა, მონახულების უფლებები და უსაფრთხოება1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ბავშვთა მეურვეობისა და მონახულების უფლებებისგანსაზღვრისას მხედველობაში იქნას მიღებული ამ კონვენციის მოქმედების სფეროშიშემავალი ძალადობის შემთხვევები.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომებს იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მეურვეობის ან მონახულების ნებისმიერი უფლებისგამოყენება საფრთხეს არ უქმნიდეს მსხვერპლის ან ბავშვთა უფლებებსა დაუსაფრთხოებას.

მუხლი 32. იძულებითი ქორწინების სამოქალაქო შედეგებიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ შესაძლებელი იყოს იძულებით გაფორმებულიქორწინებების ძალადაკარგულად გამოცხადება, გაუქმება ან განქორწინებამსხვერპლისათვის შეუფერებელი ფინანსური ან ადმინისტრაციული ტვირთისდაკისრების გარეშე.

მუხლი 33. ფსიქოლოგიური ძალადობამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოს ისეთიწინასწარგანზრახული ქცევა, რომელიც ადამიანზე სერიოზულ ფსიქოლოგიურზემოქმედებას ახდენს იძულების ან მუქარის გამოყენებით.

მუხლი 34. ადევნებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოს მეორეპირის მიმართ მრავალჯერადი მუქარის შემცველი ქცევით გამოხატულიწინასწარგანზრახული ქცევა, რომელიც მასში საფრთხის შიშს იწვევს.

მუხლი 35. ფიზიკური ძალადობა

მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოს მეორეპირის მიმართ ფიზიკური ძალადობის აქტების ჩადენით გამოხატულიწინასწარგანზრახული ქცევა.

მუხლი 36. სექსუალური ძალადობა, მათ შორის, გაუპატიურება1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოსწინასწარგანზრახული ქცევის შემდეგი ფორმები:ა. სხვა ადამიანის სხეულში, მისი თანხმობის გარეშე, სექსუალური ხასიათისვაგინალური, ანალური ან ორალური შეღწევის განხორციელება სხეულისნებისმიერი ნაწილის ან საგნის გამოყენებით;ბ. ადამიანთან, მისი თანხმობის გარეშე, სექსუალური ხასიათის სხვა აქტებისგანხორციელება;გ. სხვა ადამიანის იძულება, მისი თანხმობის გარეშე, მესამე პირთან განახორციელოსსექსუალური ხასიათის აქტები.2. თანხმობის მიცემა უნდა მოხდეს ნებაყოფლობით, პიროვნების ნების თავისუფალიგამოხატვის შედეგად, გარემომცველი პირობების გათვალისწინებით.3. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პირველი პუნქტის დებულებები ასევე გამოიყენებოდეს იმაქტების შემთხვევაშიც, რომლებიც ჩადენილია ყოფილი ან ამჟამინდელიმეუღლეების ან პარტნიორების მიმართ, როგორც ეს აღიარებულია შიდაკანონმდებლობის საფუძველზე.

მუხლი 37. იძულებითი ქორწინება1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოსწინასწარგანზრახული ქცევა, რომელიც ზრდასრულ ადამიანს ან ბავშვს აიძულებსქორწინებაში შესვლას.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოსწინასწარგანზრახული ქცევა, რომელიც გულისხმობს ზრდასრული ადამიანის ანბავშვის შეტყუებას იმ მხარის ან სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, სადაც ის არცხოვრობს, ამ ზრდასრული ადამიანის ან ბავშვის ქორწინებაში შესვლის იძულებისმიზნით.

მუხლი 38. ქალის სასქესო ორგანოების დასახიჩრებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოს შემდეგიწინასწარგანზრახული ქცევები:

ა. ქალის დიდი სასირცხვო ბაგეების, მცირე სასირცხვო ბაგეების ან კლიტორისმთლიანი ან ნაწილობრივი ამოკვეთა, ინფიბულაცია ან სხვა ნებისმიერი სახითდასახიჩრება;ბ. ქალის იძულება ან დაყოლიება იმ მიზნით, რომ მას ჩაუტარდეს „ა“ პუნქტშიჩამოთვლილი ნებისმიერი აქტი;გ. გოგონას წაქეზება, იძულება ან დაყოლიება იმ მიზნით, რომ მას ჩაუტარდეს „ა“პუნქტში ჩამოთვლილი ნებისმიერი აქტი.

მუხლი 39. იძულებითი აბორტი და იძულებითი სტერილიზაციამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სისხლის სამართლის დანაშაულად ჩაითვალოს შემდეგიწინასწარგანზრახული ქცევები:ა. ქალისთვის აბორტის გაკეთება მისი წინასწარი და ინფორმირებული თანხმობისგარეშე;ბ. ისეთი ქირურგიული ოპერაციის ჩატარება, რომელიც მიზნად ისახავს ან იწვევსქალის ბუნებრივი რეპროდუქციის უნარის შეწყვეტას მისი წინასწარი დაინფორმირებული თანხმობის ან ამ პროცედურის გააზრების გარეშე.

მუხლი 40. სექსუალური შევიწროვებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სექსუალური ხასიათის ნებისმიერი ფორმისარასასურველი სიტყვიერი, არასიტყვიერი ან ფიზიკური ქცევა, რომელიც მიზნადისახავს ან იწვევს ადამიანის ღირსების შელახვას, კერძოდ, მისთვის დამაშინებელი,მტრული, დამამცირებელი, შეურაცხმყოფელი ან აგრესიული გარემოს შექმნის გზით,დაექვემდებაროს სისხლის სამართლის ან სხვა სახის სამართლებრივ სანქციებს.

მუხლი 41. ხელშეწყობა ან თანამონაწილეობა და მცდელობა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა დანაშაულადჩაითვალოს, როცა ჩადენილია წინასწარი განზრახვით, იმ დანაშაულთა ჩადენისხელშეწყობა ან ჩადენაში თანამონაწილეობა, რომლებიც დადგენილია ამ კონვენციის33-ე, 34-ე, 35-ე, 36-ე, 37-ე მუხლების, 38-ე მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის და 39-ე მუხლისშესაბამისად. 2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა დანაშაულადჩაითვალოს, როცა ჩადენილია წინასწარი განზრახვით, იმ დანაშაულთა ჩადენისმცდელობები, რომლებიც დადგენილია ამ კონვენციის 35-ე, 36-ე, 37-ე მუხლების, 38-ემუხლის „ა“ ქვეპუნქტის და 39-ე მუხლის შესაბამისად.

მუხლი 42. ჩადენილი დანაშაულის, მათ შორის, ეგრეთ წოდებული „ღირსების“სახელით ჩადენილი დანაშაულის მიუღებელი გამართლებები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომებს იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის

ნებისმიერი აქტის ჩადენასთან დაკავშირებით აღძრული სისხლის სამართლისპროცესის დროს კულტურა, ადათ-წესები, რელიგია, ტრადიციები ან ეგრეთწოდებული „ღირსების საკითხი“ არ ჩაითვალოს ასეთი აქტების გასამართლებელმიზეზად. აქ იგულისხმება, კერძოდ, ისეთი განცხადებები, რომ მსხვერპლმადაარღვია შესაბამისი ქცევის კულტურული, რელიგიური, სოციალური ანტრადიციული ნორმები ან ადათ-წესები.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ნებისმიერი პირის მიერ ბავშვის წაქეზება პირველ პუნქტშიჩამოთვლილი ნებისმიერი აქტის ჩადენისკენ, არ ამცირებს ამ პირის სისხლისსამართლის პასუხისმგებლობას ჩადენილი აქტებისთვის.

მუხლი 43. სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობის დადგომასისხლის სამართლის პასუხისმგებლობა ამ კონვენციის შესაბამისად განსაზღვრულიდანაშაულისთვის დგება მსხვერპლსა და შესაბამისი ძალადობის აქტების ჩამდენპირს შორის არსებული ურთიერთკავშირის ხასიათის მიუხედავად.

მუხლი 44. იურისდიქცია1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა დაადგინონგანსჯადობა ამ კონვენციით დადგენილ ნებისმიერ დანაშაულთან დაკავშირებით,როდესაც ასეთი დანაშაული ჩადენილია:ა. მათ ტერიტორიაზე; ანბ. მათი ქვეყნის დროშის ქვეშ მცურავ ხომალდზე; ანგ. მათი ქვეყნის კანონების შესაბამისად რეგისტრირებული თვითმფრინავის ბორტზე;ანდ. მათი ქვეყნის ერთ-ერთი მოქალაქის მიერ; ანე. პირის მიერ, რომელსაც მუდმივი საცხოვრებელი აქვს მათ ტერიტორიაზე.2. მხარეები ეცდებიან, მიიღონ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომა, რათასაკუთარი იურისდიქციის ქვეშ მოაქციონ ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილინებისმიერი დანაშაული, როდესაც ასეთი დანაშაული ჩადენილია მათი ქვეყნისერთ-ერთი მოქალაქის ან იმ პირის მიმართ, რომელსაც მუდმივი საცხოვრებელი აქვსმათ ტერიტორიაზე. 3. ამ კონვენციის 36-ე, 37-ე, 38-ე და 39-ე მუხლების შესაბამისად დადგენილდანაშაულთა სისხლისსამართლებრივი დევნის განხორციელების მიზნით, მხარეებიიღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმის უზრუნველსაყოფად, რომმათი იურისდიქცია არ ექვემდებარებოდეს იმ პირობას, რომლის თანახმადაც ესაქტები დანაშაულად ითვლება იმ ტერიტორიაზე, სადაც ისინი იყო ჩადენილი.4. ამ კონვენციის 36-ე, 37-ე, 38-ე და 39-ე მუხლების შესაბამისად დადგენილდანაშაულთა სისხლისსამართლებრივი დევნის განხორციელების მიზნით, მხარეებიიღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმის უზრუნველსაყოფად, რომმათი იურისდიქცია, პირველი პუნქტის „დ“ და „ე“ ქვეპუნქტების ნაწილში, არექვემდებარებოდეს იმ პირობას, რომლის თანახმადაც, სისხლისსამართლებრივი

დევნის დაწყება შესაძლებელია მხოლოდ დანაშაულის მსხვერპლის მიერშეტყობინების შემდეგ ან იმ სახელმწიფოს მიერ ინფორმაციის მოწოდებისსაფუძველზე, სადაც ეს დანაშაული იყო ჩადენილი.5. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა საკუთარიიურისდიქციის ქვეშ მოაქციონ ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილი დანაშაული,იმ შემთხვევებში, როდესაც სავარაუდო დამნაშავე პირი მათ ტერიტორიაზე იმყოფებადა ისინი არ გადასცემენ მას მეორე მხარეს მხოლოდ მისი მოქალაქეობისსაფუძველზე.6. როდესაც ერთზე მეტი მხარე აცხადებს პრეტენზიას ამ კონვენციის შესაბამისად,დადგენილი სავარაუდო დანაშაულის მიმართ იურისდიქციაზე, მონაწილე მხარეები,როცა მიზანშეწონილი იქნება, კონსულტაციებს გაივლიან ერთმანეთთანსისხლისსამართლებრივი დევნისათვის ყველაზე შესაფერისი იურისდიქციისდასადგენად.7. საერთაშორისო სამართლის ზოგადი ნორმების დარღვევის გარეშე, ეს კონვენცია არგამორიცხავს რომელიმე მხარის მიერ ნებისმიერი სისხლის სამართლისიურისდიქციის განხორციელებას თავისი შიდა კანონმდებლობის შესაბამისად.

მუხლი 45. სანქციები და ზომები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ამ კონვენციით დადგენილი დანაშაული ისჯებოდესეფექტური, თანაზომიერი და გადამარწმუნებელი ზეგავლენის მქონე სანქციებისსაშუალებით, ამ დანაშაულთა სერიოზულობის გათვალისწინებით. ეს სანქციებიმოიცავს, სადაც ეს მიზანშეწონილია, თავისუფლების აღკვეთას, რასაც შეიძლებაშედეგად მოჰყვეს ექსტრადიცია.2. ძალადობის აქტების ჩამდენ პირებთან მიმართ მხარეებმა შეიძლება მიიღონ სხვაზომაც, კერძოდ:- მსჯავრდებული პირების მონიტორინგი და ზედამხედველობა;- მშობლის უფლების ჩამორთმევა, თუ ბავშვის საუკეთესო ინტერესები, რომელთაშორის შეიძლება იყოს მსხვერპლის უსაფრთხოება, ვერ იქნება გარანტირებული სხვანებისმიერი გზით.

მუხლი 46. დამამძიმებელი გარემოებებიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ქვემოთ ჩამოთვლილი გარემოებები, თუ ისინი უკვე არწარმოადგენენ დანაშულის შემადგენლობის ნაწილს, შეიძლება, შიდაკანონმდებლობის შესაბამისი დებულებების თანახმად, მხედველობაში იქნესმიღებული როგორც დამამძიმებელი გარემოებები ამ კონვენციით დადგენილიდანაშაულის მიმართ განაჩენის განსაზღვრის დროს:ა. დანაშაული ჩადენილი იყო ყოფილი ან ამჟამინდელი მეუღლის ან პარტნიორისმიმართ, როგორც ეს აღიარებულია შიდა კანონმდებლობით, ოჯახის წევრის მიერ,

მსხვერპლთან ერთად მცხოვრები პირის მიერ ან პირის მიერ, რომელმაც ბოროტადგამოიყენა თავისი ძალაუფლება;ბ. დანაშაული ან მასთან დაკავშირებული დანაშაულები ჩადენილ იქნა არაერთხელ;გ. დანაშაული ჩადენილი იყო პირის მიმართ, რომელიც გარკვეული გარემოებებისგამო მოწყვლადია;დ. დანაშაული ჩადენილი იყო ბავშვის მიმართ ან ბავშვის თანდასწრებით;ე. დანაშაული ჩადენილი იყო ორი ან მეტი ადამიანის მიერ, რომლებიცმოქმედებდნენ ერთობლივად;ვ. დანაშაულს წინ უსწრებდა ან თან სდევდა უკიდურესად მაღალი დონისძალადობა;ზ. დანაშაული ჩადენილი იყო იარაღით ან იარაღის მუქარის გამოყენებით;თ. დანაშაულმა მძიმე ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური ტრავმა მიაყენა მსხვერპლს;ი. დამნაშავე ადრეც ყოფილა ნასამართლევი მსგავსი ხასიათის დანაშაულისთვის.

მუხლი 47. კონვენციის მონაწილე სხვა სახელმწიფოს მიერ გამოტანილი განაჩენიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ განაჩენის გამოტანისას შესაძლებელი იყოს იმ საბოლოოგანაჩენების გათვალისწინება, რომლებიც გამოტანილია კონვენციის მონაწილე სხვასახელმწიფოს მიერ ამ კონვენციით დადგენილ დანაშაულთა მიმართ.

მუხლი 48. დავების მოგვარებასთან დაკავშირებული სავალდებულოალტერნატიული პროცესების ან განაჩენის გამოტანის აკრძალვა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა აიკრძალოსდავების მოგვარებასთან დაკავშირებული სავალდებულო ალტერნატიულიპროცესები, მათ შორის, შუამავლობა და მორიგება, ამ კონვენციის მოქმედებისსფეროში შემავალი ყველა ფორმის ძალადობასთან მიმართებით. 2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომებს იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ჯარიმის გადახდის შესახებ გადაწყვეტილების გამოტანისშემთხვევაში სათანადოდ იყოს გათვალისწინებული დამნაშავის შესაძლებლობა,შეასრულოს თავისი ფინანსური ვალდებულებები მსხვერპლის მიმართ.

თავი VI. გამოძიება, სისხლისსამართლებრივი დევნა, პროცესუალური კანონი დადაცვითი ზომები

მუხლი 49. ზოგადი ვალდებულებები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ გამოძიება და სასამართლო საქმის წარმოება ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის ყველა ფორმასთან დაკავშირებითხორციელდებოდეს გაუმართლებელი დაყოვნების გარეშე და, ამასთან,მხედველობაში მიიღებოდეს მსხვერპლის უფლებები სისხლის სამართლის საქმისწარმოების ყველა სტადიაზე.

2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, ადამიანისუფლებების ფუნდამენტური პრინციპების შესაბამისად და ძალადობის გენდერულიგაგების სათანადო გათვალისწინებით, ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილდანაშაულთა ქმედითი გამოძიების ჩატარებისა და სისხლისსამართლებრივი დევნისუზრუნველსაყოფად.

მუხლი 50. დაუყოვნებლივი რეაგირება, პრევენცია და დაცვა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პასუხისმგებელი სამართალდამცავი უწყებები სწრაფად დასათანადოდ რეაგირებდნენ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალ ყველაფორმის ძალადობაზე მსხვერპლისთვის ადეკვატური და დაუყოვნებლივი დაცვისშეთავაზების გზით.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პასუხისმგებელი სამართალდამცავი უწყებები სწრაფად დასათანადოდ ახორციელებდნენ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ყველაფორმის ძალადობის პრევენციასა და მისგან დაცვას, მათ შორის, პროფილაქტიკურიოპერატიული ზომების გამოყენებას და მტკიცებულების შეგროვებას.

მუხლი 51. რისკის შეფასება და რისკის მართვა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ფატალური რისკის, სიტუაციის სერიოზულობისა დაძალადობის განმეორებით ჩადენის რისკის შეფასება ხდებოდეს ხელისუფლებისყველა შესაბამისი ორგანოს მიერ რისკის მართვისა და, აუცილებლობის შემთხვევაში,უსაფრთხოებისა და დახმარების კოორდინირებულად უზრუნველყოფის მიზნით.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პირველ პუნქტში აღნიშნული შეფასება სათანადოდითვალისწინებდეს, გამოძიებისა და დაცვითი ზომების გამოყენების ყველა სტადიაზეიმ ფაქტს, რომ ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ძალადობის აქტებისჩამდენი პირები ფლობენ ცეცხლსასროლ იარაღს ან ხელი მიუწვდებათ მასზე.

მუხლი 52. ამკრძალავი ორდერიმხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ხელისუფლების კომპეტენტურ ორგანოებს მიენიჭოთუფლებამოსილება, უშუალო საფრთხის შემთხვევაში, გასცენ ორდერი იმის შესახებ,რომ ოჯახში ძალადობის ჩამდენმა პირმა დატოვოს მსხვერპლის ან რისკის ქვეშმყოფი პირის საცხოვრებელი ადგილი საკმარისი დროით და აუკრძალონ დამნაშავესმსხვერპლის ან რისკის ქვეშ მყოფი პიროვნების საცხოვრებელ ადგილში შესვლა ანმათთან კონტაქტი. ამ მუხლის შესაბამისად მიღებული ზომები პრიორიტეტის სახით,მიზნად ისახავს მსხვერპლის ან რისკის ქვეშ მყოფ პირთა უსაფრთხოებისუზრუნველყოფას.

მუხლი 53. შემაკავებელი ან დამცავი ორდერი1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ შესაბამისი შემაკავებელი ან დამცავი ორდერებიგაიცემოდეს ამ კონვენციის მოქმედების სფეროში შემავალი ყველა ფორმისძალადობის მსხვერპლთა მიმართებით.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პირველ პუნქტში აღნიშნული შემაკავებელი ან დამცავიორდერები:- უზრუნველყოფდეს უშუალო დაცვას და მსხვერპლს არ აკისრებდეს შეუფერებელფინანსურ ან ადმინისტრაციულ ტვირთს;- გაიცემოდეს გარკვეული ვადით ან მათ შეცვლამდე ან გაუქმებამდე;- აუცილებლობის შემთხვევაში, გაიცემოდეს ეხ პარტე საფუძველზე და ძალაშიშედიოდეს დაუყოვნებლივ;- ხელმისაწვდომი იყოს სხვა სამართლებრივი პროცედურებისგან დამოუკიდებლად,ან მათზე დამატებით;- დასაშვები იყოს შემდგომ სამართლებრივ პროცედურებში შესატანად.3. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ პირველი პუნქტის შესაბამისად გაცემული შემაკავებელიან დამცავი ორდერების დარღვევა იწვევდეს ეფექტური, თანაზომიერი დაგადამარწმუნებელი ზეგავლენის მქონე სისხლისსამართლებრივ ან სხვა იურიდიულსანქციებს.

მუხლი 54. გამოძიება და მტკიცებულებამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ნებისმიერი სამოქალაქო თუ სისხლის სამართლისპროცესისას, მტკიცებულება, რომელიც ეხება მსხვერპლის სქესობრივი ცხოვრებისისტორიას და სქესობრივ ქცევას, ნებადართული იყოს მხოლოდ მაშინ, თუ ესშეესაბამება საქმის არსს და აუცილებელია.

მუხლი 55. ex parte და ex officio სასამართლო პროცესები1. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ ამ კონვენციის 35-ე, 36-ე, 37-ე, 38-ე და 39-ემუხლების შესაბამისად დადგენილი დანაშაულის გამოძიება ანსისხლისსამართლებრივი დევნა არ იყოს მთლიანად დამოკიდებული მსხვერპლისმიერ შეტანილ განცხადებაზე ან საჩივარზე, თუ დანაშაული მთლიანად ანნაწილობრივ მხარის ტერიტორიაზე იყო ჩადენილი და რომ სასამართლო პროცესიგაგრძელდეს მაშინაც კი, თუ მსხვერპლი გამოიტანს განცხადებას ან საჩივარს.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა, მათი შიდაკანონმდებლობით გათვალისწინებული პირობების შესაბამისად, სამთავრობო დაარასამთავრობო ორგანიზაციებსა და ოჯახში ძალადობის საკითხებზეკონსულტანტებს ჰქონდეთ მსხვერპლის დახმარების ან/და მხარდაჭერის

შესაძლებლობა, მათი თხოვნით, იმ საგამოძიებო და სასამართლო პროცესების დროს,რომლებიც ეხება ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილ დანაშაულს.

მუხლი 56. დაცვითი ზომები1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას მსხვერპლისუფლებებისა და ინტერესების, მათ შორის, მათი როგორც მოწმეებისგანსაკუთრებული საჭიროებების დასაცავად საგამოძიებო და სასამართლოპროცესების ყველა სტადიაზე, კერძოდ კი:ა. მათი, ასევე მათი ოჯახებისა და მოწმეების დაცვის უზრუნველყოფით, დაშინების,შურისძიებისა და განმეორებითი ძალადობისაგან; ბ. მსხვერპლის ინფორმირების უზრუნველყოფით იმის შესახებ, ისეთ შემთხვევებშიმაინც, როდესაც მსხვერპლი და მათი ოჯახები შეიძლება საფრთხეში იყვნენ, რომდამნაშავე გაქცეულია ციხიდან ან გათავისუფლებულია დროებით ან საბოლოოდ;გ. მათი ინფორმირებით, შიდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული პირობებისშესაბამისად, მათი უფლებებისა და მათ ხელთ არსებული მომსახურებების შესახებ,ასევე, მათი საჩივრის შემდგომი ეტაპების, ბრალდებების, გამოძიების ან სასამართლოპროცესის ზოგადი მიმდინარეობისა და ამასთან დაკავშირებით მათი როლის შესახებ,ასევე, მათი საქმის განხილვის შედეგების შესახებ;დ. მსხვერპლისთვის იმის შესაძლებლობის მიცემით, შიდა კანონმდებლობისპროცესუალური წესების შესაბამისად, რომ მოუსმინონ მათ, წარადგინონმტკიცებულება და გამოხატონ თავისი შეხედულებები, საჭიროებები დაგულისტკივილი, პირდაპირ ან შუამავლის საშუალებით, და რომ ეს ყველაფერიგანხილულ იქნეს;ე. მსხვერპლისთვის შესაფერისი მხარდაჭერის მომსახურების მიწოდებით ისე, რომმათი უფლებები და ინტერესები სათანადოდ იყოს წარმოდგენილი დაგათვალისწინებული;ვ. იმის უზრუნველყოფით, რომ შეიძლება მიღებულ იქნა ზომები მსხვერპლისპირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობისა და რეპუტაციის დასაცავად;ზ. იმის უზრუნველყოფით, რომ შეძლებისდაგვარად, თავიდან იყოს აცილებულიმსხვერპლსა და დამნაშავე პირებს შორის კონტაქტი სასამართლოსა დასამართალდამცავი ორგანოს შენობებში; თ. მსხვერპლისთვის დამოუკიდებელი და კომპეტენტური თარჯიმნებისუზრუნველყოფით, როდესაც მსხვერპლი მონაწილეობს სასამართლო პროცესში ანროდესაც იგი წარადგენს მტკიცებულებას;ი. მსხვერპლისთვის იმის შესაძლებლობის მიცემით, მათი ქვეყნის შიდაკანონმდებლობით გათვალისწინებული ნორმების შესაბამისად, რომ სასამართლოდარბაზში ჩვენება მისცენ დაუსწრებლად ან, ყოველ შემთხვევაში, სავარაუდოდამნაშავე პირის არყოფნის დროს, კერძოდ, შესაბამისი საკომუნიკაციოტექნოლოგიების გამოყენებით, სადაც ეს შესაძლებელია.

2. მსხვერპლი ბავშვი ან ოჯახში ძალადობის ან ქალთა მიმართ ძალადობის მოწმებავშვი უზრუნველყოფილია, როცა მიზანშეწონილია, სპეციალური დაცვითიზომებით, ბავშვის საუკეთესო ინტერესების გათვალისწინებით.

მუხლი 57. სამართლებრივი დახმარებამხარეები მსხვერპლისათვის უზრუნველყოფენ სამართლებრივი დახმარებისა დაუფასო იურიდიული დახმარების უფლებას, მათი ქვეყნის შიდა კანონმდებლობითგათვალისწინებული პირობების შესაბამისად.

მუხლი 58. სასარჩელო ხანდაზმულობამხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ სასარჩელო ხანდაზმულობა, ამ კონვენციის 36-ე, 37-ე, 38-ედა 39-ე მუხლების შესაბამისად დადგენილ დანაშაულთან დაკავშირებითნებისმიერი სასამართლო პროცესის დასაწყებად, მოქმედებდეს იმ ვადისგანმავლობაში, რაც საკმარისი და განსახილველი დანაშაულის სიმძიმისთანაზომიერი იქნება, იმისათვის, რომ შესაძლებელი იყოს სასამართლო საქმისწარმატებით აღძვრა მსხვერპლის სრულწლოვნების ასაკის მიღწევის შემდეგ.

თავი VII. მიგრაცია და თავშესაფარი

მუხლი 59. ბინადრობის სტატუსი1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლს, რომლის ბინადრობის სტატუსიდამოკიდებულია მეუღლის ან პარტნიორის ბინადრობის სტატუსზე, როგორც ესაღიარებულია შიდა კანონმდებლობით, ქორწინების ან პარტნიორულიურთიერთობების დარღვევის შემთხვევაში მიენიჭოს, განსაკუთრებით რთულიგარემოებების დროს, განცხადების საფუძველზე, დამოუკიდებელი ბინადრობისნებართვა ქორწინების ან პარტნიორული ურთიერთობების ხანგრძლივობისმიუხედავად. დამოუკიდებელი ბინადრობის ნებართვის მინიჭებისა დახანგრძლივობის პირობები განისაზღვრება შიდა კანონმდებლობით.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ მსხვერპლმა შეიძლება მოიპოვოს ქვეყნიდან გაძევებასთანდაკავშირებული იმ სასამართლო პროცესის შეჩერების უფლება, რომელიცდაწყებული იყო ბინადრობის სტატუსის გამო და რომელიც დამოკიდებულიამეუღლის ან პარტნიორის ბინადრობის სტატუსზე, როგორც აღიარებულია შიდაკანონმდებლობით, რათა შესაძლებლობა მიეცეთ მათ, განცხადება შეიტანონდამოუკიდებელი ბინადრობის ნებართვის ასაღებად.3. მხარეები მსხვერპლზე გასცემენ განახლებად ბინადრობის ნებართვებს ქვემოთჩამოთვლილი ორიდან ერთ-ერთ ან ორივე სიტუაციაში:ა. როდესაც კომპეტენტური ორგანო თვლის, რომ მათი დარჩენა აუცილებელიაპირადი სიტუაციიდან გამომდინარე;

ბ. როდესაც კომპეტენტური ორგანო თვლის, რომ მათი დარჩენა აუცილებელიაგამოძიებასა და სისხლის სამართლის პროცესში კომპეტენტურ ორგანოებთან მათითანამშრომლობის მიზნით.4. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ იძულებითი ქორწინების მსხვერპლმა, რომლებიც სხვაქვეყანაში ჩამოიყვანეს ქორწინების მიზნით და რომლებმაც ამის შედეგად დაკარგესბინადრობის სტატუსი ქვეყანაში, სადაც ისინი მუდმივად ცხოვრობენ, შეძლოს ამსტატუსის აღდგენა.

მუხლი 60. თავშესაფრის მოთხოვნა გენდერული ნიშნის საფუძველზე1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ქალთა მიმართ ძალადობა გენდერული ნიშნითაღიარებული იყოს, როგორც სამართლებრივი დევნის ფორმა ლტოლვილთასტატუსის შესახებ 1951 წლის კონვენციის 1A(2) მუხლის მნიშვნელობის ფარგლებში,ასევე, როგორც სერიოზული ზარალის ფორმა, რომელიც მოითხოვსდამატებით/სუბსიდიარულ დაცვას.2. მხარეები უზრუნველყოფენ, რომ კონვენციის თითოეული საფუძვლის განხილვისდროს მხედველობაში იყოს მიღებული განმარტება, რომელიც ითვალისწინებსგენდერულ ფაქტორს და როდესაც დგინდება, რომ არსებობს სამართლებრივი დევნისსაშიშროება ერთი ან რამდენიმე ასეთი საფუძვლის გამო, მთხოვნელებს ენიჭებათლტოლვილის სტატუსი შესაბამისი მოქმედი დოკუმენტების შესაბამისად.3. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას, რათა თავშესაფრისმაძიებელთათვის შემუშავებულ იქნეს მიღების პროცედურები და მხარდაჭერისსამსახურები, გენდერული ფაქტორის გათვალისწინებით, ასევე, გენდერულისახელმძღვანელო პრინციპები და თავშესაფრის მიცემის პროცედურები გენდერულიფაქტორის გათვალისწინებით, მათ შორის, ლტოლვილის სტატუსის განსაზღვრისადა საერთაშორისო დაცვის მოთხოვნის დროს.

მუხლი 61. იძულებით რეპატრიაციაზე უარის თქმა1. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იძულებითრეპატრიაციაზე უარის თქმის პრინციპის დასაცავად საერთაშორისო სამართლისსაფუძველზე არსებული ვალდებულებების შესაბამისად.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომას იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ქალთა მიმართ ძალადობის მსხვერპლნი, რომლებიცსაჭიროებენ დაცვას, მათი სტატუსის ან საცხოვრებელი ადგილის მიუხედავად,არავითარ შემთხვევაში არ დააბრუნონ არც ერთ ისეთ ქვეყანაში, სადაც მათსიცოცხლეს საფრთხე დაემუქრებოდა ან სადაც შეიძლება, რომ ისინი გახდნენ წამებისან არაადამიანური ან ღირსების შემლახველი მოპყრობის ან სასჯელის მსხვერპლნი.

თავი VIII. საერთაშორისო თანამშრომლობა

მუხლი 62. ზოგადი პრინციპები1. მხარეები თანამშრომლობენ ერთმანეთთან ამ კონვენციის დებულებების თანახმადდა სამოქალაქო და სისხლის სამართლის საქმეებში თანამშრომლობის სფეროშიშესაბამისი საერთაშორისო და რეგიონალური ინსტრუმენტების, ერთიანი ანორმხრივი კანონმდებლობისა და შიდა კანონმდებლობის საფუძველზეშეთანხმებული ღონისძიებების გამოყენებით, მაქსიმალურად შესაძლებელფარგლებში იმ მიზნით, რომ:ა. აღკვეთონ, ებრძოლონ და სისხლისსამართლებრივად დევნონ ამ კონვენციისმოქმედების სფეროში შემავალი ყველა ფორმის ძალადობა;ბ. დაიცვან და დახმარება გაუწიონ მსხვერპლს;გ. ჩაატარონ გამოძიება ან სასამართლო პროცესი ამ კონვენციის შესაბამისადდადგენილ დანაშაულთან დაკავშირებით;დ. აღასრულონ მხარეთა სასამართლო ორგანოების მიერ გამოტანილი შესაბამისისამოქალაქო და სისხლის სამართლის განჩინებები, მათ შორის, დამცავი ორდერები.2. მხარეები იღებენ ყველა საჭირო საკანონმდებლო ან სხვა ზომებს იმისუზრუნველსაყოფად, რომ ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილი ისეთიდანაშაულის მსხვერპლმა, რომელიც ჩადენილია იმ მხარის ტერიტორიაზე, სადაც ისარ ცხოვრობს, შეძლოს საჩივრის შეტანა თავისი საცხოვრებელი სახელმწიფოსკომპეტენტურ ორგანოებში.3. თუ მხარე, რომელიც ეწევა ორმხრივ სამართლებრივ დახმარებას სისხლისსამართლის საქმეებში, ექსტრადიციასა ან ამ კონვენციის მონაწილე მეორე მხარისმიერ გამოტანილი სამოქალაქო ან სისხლის სამართლის განჩინებების აღსრულებაში,რაც განპირობებულია ხელშეკრულების არსებობით, იღებს თხოვნას ასეთისამართლებრივი თანამშრომლობის შესახებ იმ მხარისაგან, რომელთანაც მსგავსიხელშეკრულება არ გაუფორმებია, მას შეუძლია ეს კონვენცია ჩათვალოს, როგორცსამართლებრივი საფუძველი იმისათვის, რომ მან განახორციელოს ორმხრივისამართლებრივი დახმარება სისხლის სამართლის საქმეებში, ექსტრადიციასა ან ამკონვენციის შესაბამისად დადგენილ დანაშაულთან დაკავშირებით მეორე მხარისმიერ გამოტანილი სამოქალაქო ან სისხლის სამართლის განჩინებების აღსრულებაში.4. მხარეები ისწრაფვიან, რომ, როცა ეს მიზანშეწონილი იქნება, ქალთა მიმართძალადობისა და ოჯახში ძალადობის პრევენცია და აღკვეთა შეტანილი იყოს მესამესახელმწიფოების განვითარებისთვის გათვალისწინებულ დახმარების პროგრამებში,მათ შორის, მესამე სახელმწიფოებთან ორმხრივი და მრავალმხრივი შეთანხმებებისგაფორმებით, მე-18 მუხლის მე-5 პუნქტის შესაბამისად, მსხვერპლის დაცვისხელშეწყობის მიზნით.

მუხლი 63. რისკის ქვეშ მყოფ პირებთან დაკავშირებული ზომებიროცა მხარეს, მის ხელთ არსებული ინფორმაციის საფუძველზე, გააჩნიადასაბუთებული ვარაუდი, რომ პირი იმყოფება მის მიმართ ამ კონვენციის 36-ე, 37-ე,38-ე და 39-ე მუხლებში მითითებული ძალადობის აქტების ჩადენის უშუალო რისკისქვეშ მეორე მხარის ტერიტორიაზე, სასურველია, რომ იმ მხარემ, რომელსაც ეს

ინფორმაცია გააჩნია, დაუყოვნებლივ გადასცეს იგი მეორე მხარეს სათანადოდაცვითი ზომების მიღების უზრუნველყოფის მიზნით. აუცილებლობისშემთხვევაში, ეს ინფორმაცია მოიცავს დეტალურ მონაცემებს რისკის ქვეშ მყოფპირთან დაკავშირებით არსებული დაცვითი დებულებების შესახებ.

მუხლი 64. ინფორმაცია1. თხოვნის მიმღები მხარე სასწრაფოდ აწოდებს ინფორმაციას თხოვნის გამგზავნმხარეს ამ თავის საფუძველზე განხორციელებული ქმედების საბოლოო შედეგისშესახებ. თხოვნის მიმღები მხარე ასევე სასწრაფოდ აწოდებს ინფორმაციას თხოვნისგამგზავნ მხარეს იმ ნებისმიერი გარემოების შესახებ, რომელიც შეუძლებელს ხდისსასურველი ქმედების განხორციელებას ან სავარაუდოდ, საგრძნობლად დააყოვნებსმას.2. მხარეს შეუძლია, თავისი შიდა კანონმდებლობის ფარგლებში და წინასწარითხოვნის გარეშე, მეორე მხარეს გაუგზავნოს საკუთარი გამოძიების ფარგლებშიმოპოვებული ინფორმაცია, როცა იგი თვლის, რომ ასეთი ინფორმაციის გამჟღავნებაშეიძლება დაეხმაროს მიმღებ მხარეს ამ კონვენციის შესაბამისად დადგენილისისხლის სამართლის დანაშაულის პრევენციაში ან ასეთ სისხლის სამართლისდანაშაულთან დაკავშირებული გამოძიებებისა ან სასამართლო პროცესებისდაწყებასა ან განხორციელებაში, ან რომ ამან შეიძლება გამოიწვიოს ამ მხარის მიერთანამშრომლობის შემოთავაზება მოცემული თავის შესაბამისად.3. მხარე, რომელიც იღებს ნებისმიერ ინფორმაციას მე-2 პუნქტის თანახმად, ასეთინფორმაციას გადასცემს თავის კომპეტენტურ ორგანოებს საქმის აღძვრის მიზნით,თუ ეს მიზანშეწონილად ჩაითვლება, ან იმისათვის, რომ ეს ინფორმაციამხედველობაში იქნეს მიღებული შესაბამის სამოქალაქო და სისხლის სამართლისპროცესებზე.

მუხლი 65. მონაცემთა დაცვაპირადი მონაცემები ინახება და გამოიყენება მხარეების მიერ „პირადი მონაცემებისავტომატიზებული დამუშავების დროს ფიზიკური პირების დაცვის შესახებკონვენციით“ ნაკისრი ვალდებულებების შესაბამისად (ETS. 108).

თავი IX. მონიტორინგის მექანიზმი

მუხლი 66. ქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის წინააღმდეგმიმართულ ქმედებებზე მომუშავე ექსპერტთა ჯგუფი1. ქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის წინააღმდეგ მიმართულქმედებებზე მომუშავე ექსპერტთა ჯგუფი (შემდგომში „გრევიო“) ახორციელებსმხარეების მიერ ამ კონვენციის შესრულების მონიტორინგს.2. „გრევიო“ შედგება მინიმუმ 10 და მაქსიმუმ 15 წევრისაგან, გენდერული დაგეოგრაფიული ბალანსის და მრავალდისციპლინური გამოცდილებისგათვალისწინებით. „გრევიოს“ წევრებს 4 წლის ვადით, რომელიც ერთხელ

განახლდება, ირჩევს მხარეთა კომიტეტი მხარეების მიერ წარდგენილიკანდიდატებიდან, რომლებიც შეირჩევიან მხარეების მოქალაქეებიდან.3. ათი წევრის პირველადი არჩევნები ტარდება ამ კონვენციის ძალაში შესვლიდანერთი წლის განმავლობაში. 5 დამატებითი წევრის არჩევნები ტარდება 25-ერატიფიკაციის ან კონვენციასთან მიერთების შემდეგ.4. „გრევიოს“ წევრების არჩევა ეფუძნება შემდეგ პრინციპებს:ა. მათი შერჩევა ხდება გამჭვირვალე პროცედურის შესაბამისად მაღალი მორალურითვისებების მქონე პიროვნებებიდან, რომლებიც ცნობილნი არიან თავისიაღიარებული კომპეტენციით ისეთ სფეროებში, როგორიცაა ადამიანის უფლებები,გენდერული თანასწორობა, ქალთა მიმართ ძალადობა და ოჯახში ძალადობა,მსხვერპლის დახმარება და დაცვა, ან რომლებმაც გამოავლინეს პროფესიონალურიგამოცდილება ამ კონვენციის მოქმედების ფარგლებში შემავალ სფეროებში;ბ. „გრევიოს“ არცერთი ორი წევრი არ შეიძლება იყოს ერთი და იგივე სახელმწიფოსმოქალაქე;გ. ისინი უნდა წარმოადგენდნენ ძირითად სამართლებრივ სისტემებს;დ. ისინი უნდა წარმოადგენდნენ შესაბამის მონაწილეებს და უწყებებს ქალთა მიმართძალადობისა და ოჯახში ძალადობის სფეროში;ე. ისინი ჯგუფის მუშაობაში მონაწილეობას იღებენ საკუთარი თანამდებობებისრანგში და თავისი ფუნქციების განხორციელებისას არიან დამოუკიდებელნი დამიუკერძოებელნი, და შეუძლიათ თავისი მოვალეობების ეფექტურად შესრულება.5. „გრევიოს“ წევრების არჩევის პროცედურას განსაზღვრავს ევროპის საბჭოსმინისტრთა კომიტეტი მხარეებთან კონსულტაციისა და მათი ერთსულოვანითანხმობის მიღების შემდეგ, ამ კონვენციის ძალაში შესვლიდან ექვსი თვისგანმავლობაში.6. „გრევიო“ ამტკიცებს საკუთარი საქმიანობის წესებს.7. „გრევიოს“ წევრები და დელეგაციების სხვა წევრები, რომლებიც ვიზიტებსახორციელებენ ქვეყნებში, როგორც გათვალისწინებულია 68-ე მუხლის მე-9 და მე-14პუნქტებში, სარგებლობენ ამ კონვენციის დანართში დადგენილი პრივილეგიებით დაიმუნიტეტებით.

მუხლი 67. მხარეთა კომიტეტი1. მხარეთა კომიტეტის შემადგენლობაში არიან კონვენციის მონაწილე მხარეთაწარმომადგენლები.2. მხარეთა კომიტეტს იწვევს ევროპის საბჭოს გენერალური მდივანი. მისი პირველისხდომა იმართება ამ კონვენციის ძალაში შესვლიდან ერთი წლის განმავლობაში„გრევიოს“ წევრების არჩევის მიზნით. კომიტეტი მომდევნო სხდომებს ატარებს, როცაამას მოითხოვს მხარეთა ერთი მესამედი, მხარეთა კომიტეტის პრეზიდენტი ანგენერალური მდივანი.3. მხარეთა კომიტეტი ამტკიცებს საკუთარი საქმიანობის წესებს.

მუხლი 68. პროცედურა

1. მხარეები ევროპის საბჭოს გენერალურ მდივანს წარუდგენენ, „გრევიოს“ მიერმომზადებული კითხვარის საფუძველზე, ანგარიშს იმ საკანონმდებლო და სხვაზომების შესახებ, რომლებიც უზრუნველყოფენ ამ კონვენციის დებულებებისამოქმედებას, „გრევიოს“ მიერ განსახილველად.2. „გრევიო“ პირველი პუნქტის შესაბამისად წარდგენილ ანგარიშს განიხილავსშესაბამისი მხარის წარმომადგენლებთან ერთად.3. შეფასების შემდგომი პროცედურები დაყოფილია ეტაპებად, რომელთახანგრძლივობას განსაზღვრავს „გრევიო“. ყოველი ეტაპის დასაწყისში „გრევიო“არჩევს კონკრეტულ დებულებებს, რომელთა საფუძველზეც უნდა ჩატარდესშეფასების პროცედურა და აგზავნის კითხვარს.4. „გრევიო“ განსაზღვრავს შესაბამის საშუალებებს მონიტორინგის ამ პროცედურისჩასატარებლად. კერძოდ, შეფასების ყოველი ეტაპისთვის მას შეუძლია დაამტკიცოსკითხვარი, რომელიც გახდება მხარეთა მიერ კონვენციის განხორციელების შეფასებისპროცედურის საფუძველი. ეს კითხვარი ეგზავნება ყველა მხარეს. მხარეებიპასუხობენ ამ კითხვარს, ასევე, ინფორმაციის თაობაზე „გრევიოს“ მხრიდან შემოსულნებისმიერ მოთხოვნას.5. „გრევიომ“ ამ კონვენციის განხორციელებასთან დაკავშირებული ინფორმაციაშეიძლება მიიღოს არასამთავრობო ორგანიზაციებიდან და სამოქალაქოსაზოგადოებიდან, ასევე ადამიანთა უფლებათა დამცველი ეროვნულიორგანოებიდან.6. „გრევიო“ ყურადღებით განიხილავს სხვა რეგიონალური და საერთაშორისოინსტრუმენტებიდან და ორგანოებიდან მიღებულ ამ კონვენციის მოქმედებისსფეროებთან დაკავშირებულ არსებულ ინფორმაციას.7. შეფასების ყოველი ეტაპისთვის კითხვარის დამტკიცების დროს, „გრევიო“ყურადღებით განიხილავს მხარეებში მონაცემთა შეგროვებისა და კვლევის არსებულპროცესებს, როგორც აღნიშნულია ამ კონვენციის მე-11 მუხლში.8. „გრევიომ“ ამ კონვენციის განხორციელების შესახებ ინფორმაცია შეიძლება მიიღოსევროპის საბჭოს ადამიანის უფლებათა კომისრისგან, საპარლამენტო ასამბლეიდან დაევროპის საბჭოს შესაბამისი სპეციალიზებული ორგანოებიდან, ასევე, სხვასაერთაშორისო ინსტრუმენტების საფუძველზე შექმნილი ორგანოებიდან. ამორგანოებში წარდგენილი საჩივრები და მათი განხილვის შედეგები მიეწოდება„გრევიოს“.9. „გრევიოს“ შეუძლია სუბსიდიარულ საფუძველზე ორგანიზება გაუკეთოს,ეროვნულ ორგანოებთან თანამშრომლობით და დამოუკიდებელი ეროვნულიექსპერტების მხარდაჭერით, ქვეყნებში ვიზიტებს, თუ მოპოვებული ინფორმაციაარასაკმარისია ან მე-14 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევებში. ამ ვიზიტებისას„გრევიოს“ შეიძლება დახმარება გაუწიონ კონკრეტული დარგების სპეციალისტებმა.10. „გრევიო“ ამზადებს ანგარიშის პროექტს, რომელიც მოიცავს იმ დებულებებისშესრულების ანალიზს, რომლებსაც ეფუძნება შეფასება, ასევე, მის მოსაზრებებს დაწინადადებებს იმის თაობაზე, თუ რა გზით შეუძლია შესაბამის მხარეს გამოვლენილიპრობლემების მოგვარება. ანგარიშის პროექტი კომენტარებისთვის ეგზავნება იმ

მხარეს, რომელსაც უტარდება შეფასება. ამ კომენტარებს „გრევიო“ ითვალისწინებსთავისი ანგარიშის მომზადების დროს.11. ყველა მიღებული ინფორმაციისა და მხარეთა კომენტარების საფუძველზე,„გრევიო“ ამზადებს თავის ანგარიშს და დასკვნებს იმის თაობაზე, თუ რა ზომებიმიიღო შესაბამისმა მხარემ ამ კონვენციის დებულებების შესასრულებლად. ესანგარიში და დასკვნები ეგზავნება შესაბამის მხარეს და მხარეთა კომიტეტს.„გრევიოს“ ანგარიში და დასკვნები, შესაბამისი მხარის საბოლოო კომენტარებთანერთად, ქვეყნდება მათი დამტკიცებისთანავე.12. 1-8 პუნქტებში განხილული პროცედურის დარღვევის გარეშე, მხარეთაკომიტეტმა შეიძლება მიიღოს, „გრევიოს“ ანგარიშისა და დასკვნების საფუძველზე, ამმხარისათვის გამიზნული რეკომენდაციები ა) იმ ზომებთან დაკავშირებით,რომლებიც მიღებული უნდა იქნეს „გრევიოს“ დასკვნების განსახორციელებლად,აუცილებლობის შემთხვევაში, მათი განხორციელების შესახებ ინფორმაციისმიწოდების თარიღის დასადგენად, და ბ) რომელთა მიზანია ამ მხარესთანთანამშრომლობის ხელშეწყობა ამ კონვენციის სათანადო განხორციელებისთვის.13. თუ „გრევიო“ იღებს სარწმუნო ინფორმაციას, რომელიც მიანიშნებს ისეთსიტუაციაზე, როდესაც პრობლემები დაუყოვნებელ ყურადღებას მოითხოვსკონვენციის სერიოზული დარღვევის ფაქტების პრევენციისა ან მათი მასშტაბების ანრაოდენობის შეზღუდვის მიზნით, მაშინ მან შეიძლება მოითხოვოს, რომ სასწრაფოდწარუდგინონ სპეციალური ანგარიში, რომელიც ეხება ქალთა მიმართ ძალადობისსერიოზული, მასობრივი ან განმეორებადი შემთხვევების პრევენციის მიზნითმიღებულ ზომებს.14. ითვალისწინებს რა შესაბამისი მხარის მიერ წარდგენილ ინფორმაციას, ასევე მისხელთ არსებულ ნებისმიერ სხვა სარწმუნო ინფორმაციას, „გრევიოს“ შეუძლიადანიშნოს თავისი ერთი ან მეტი წევრი გამოკვლევის ჩასატარებლად და„გრევიოსთვის’’ სასწრაფო ანგარიშის წარსადგენად. მოთხოვნის შემთხვევაში დაკონკრეტული მხარის თანხმობით, გამოკვლევა შეიძლება მოიცავდეს მისტერიტორიაზე ვიზიტს.15. მე-14 პუნქტში აღნიშნული გამოკვლევის შედეგად მიღებული მონაცემებისშესწავლის შემდეგ, „გრევიო“ ამ მონაცემებს გადასცემს შესაბამის მხარეს და, როცამიზანშეწონილია, მხარეთა კომიტეტსა და ევროპის საბჭოს მინისტრთა კომიტეტსნებისმიერ კომენტართან და რეკომენდაციასთან ერთად.

მუხლი 69. ზოგადი რეკომენდაციები„გრევიოს“ შეუძლია მიიღოს, როცა მიზანშეწონილია, ზოგადი რეკომენდაციები ამკონვენციის განხორციელებასთან დაკავშირებით.

მუხლი 70. პარლამენტის მონაწილეობა მონიტორინგის პროცესში1. ეროვნულ პარლამენტებს სთხოვენ, რომ მონაწილეობა მიიღონ ამ კონვენციისგანხორციელების მიზნით მიღებული ზომების მონიტორინგის პროცესში.2. მხარეები „გრევიოს“ ანგარიშებს წარუდგენენ თავიანთ ეროვნულ პარლამენტებს.

3. ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეას სთხოვენ, რომ რეგულარულად შეაფასოს ამკონვენციის განხორციელების შედეგები.

თავი X. სხვა საერთაშორისო ინსტრუმენტებთან ურთიერთობა

მუხლი 71. სხვა საერთაშორისო ინსტრუმენტებთან ურთიერთობა1. წინამდებარე კონვენცია ზიანს არ აყენებს იმ სხვა საერთაშორისოინსტრუმენტებიდან გამომდინარე ვალდებულებებს, რომელთა მონაწილენიც არიანან გახდებიან ამ კონვენციის მონაწილე მხარეები და რომლებიც შეიცავენდებულებებს ამ კონვენციით რეგულირებადი საკითხების შესახებ.2. ამ კონვენციის მონაწილე მხარეებს შეუძლიათ ერთმანეთთან დადონ ორმხრივი ანმრავალმხრივი ხელშეკრულებები ამ კონვენციაში განხილულ საკითხებთანდაკავშირებით, მისი დებულებების შევსების ან განმტკიცების ან მასში ჩადებულიპრინციპების დაცვის ხელშეწყობის მიზნით.

თავი XI. კონვენციაში ცვლილებების შეტანა

მუხლი 72. ცვლილებები1. რომელიმე მხარის ნებისმიერი წინადადება ამ კონვენციაში ცვლილების შეტანისთაობაზე ეცნობება ევროპის საბჭოს გენერალურ მდივანს და მის მიერ ეგზავნებაევროპის საბჭოს წევრ სახელმწიფოებს, ნებისმიერ ხელმომწერ ქვეყანას, ნებისმიერმხარეს, ევროპის კავშირს, 75-ე მუხლის დებულებების თანახმად, ამ კონვენციაზეხელის მოსაწერად მოწვეულ ნებისმიერ სახელმწიფოს და იმ ნებისმიერსახელმწიფოს, რომელსაც შესთავაზეს ამ კონვენციასთან შეერთება 76-ე მუხლისდებულებების შესაბამისად.2. ევროპის საბჭოს მინისტრთა კომიტეტი იხილავს შემოთავაზებულ ცვლილებას და,კონვენციის მონაწილე იმ მხარეებთან კონსულტაციის შემდეგ, რომლებიც არ არიანევროპის საბჭოს წევრები, შეუძლია მიიღოს ეს ცვლილება უმრავლესობით, რომელიცგათვალისწინებულია ევროპის საბჭოს წესდების მე-20 მუხლის „დ“ პუნქტში.3. მინისტრთა კომიტეტის მიერ მე-2 პუნქტის თანახმად მოწონებული ნებისმიერიცვლილების ტექსტი იგზავნება მხარეებთან მისაღებად.4. მე-2 პუნქტის შესაბამისად მიღებული ნებისმიერი ცვლილება ძალაში შედის ყველამხარის მიერ გენერალური მდივნისათვის თანხმობის გამოხატვის შემდეგ ერთთვიანივადის ამოწურვიდან მომდევნო თვის პირველ დღეს.

თავი XII. დასკვნითი დებულებანი

მუხლი 73. კონვენციის შედეგებიამ კონვენციის დებულებები ზიანს არ აყენებს ქვეყნის შიდა კანონმდებლობისა და იმსავალდებულო საერთაშორისო ინსტრუმენტების დებულებებს, რომლებიც უკვეძალაშია ან შეიძლება შევიდეს ძალაში, რომელთა საფუძველზეც პირებს, ქალთა

მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის პრევენციისა და აღკვეთის დროს,ენიჭებათ ან შეიძლება მიენიჭოთ უფრო ხელსაყრელი უფლებები.

მუხლი 74. დავების მოგვარება1. ნებისმიერი ისეთი დავის მონაწილე მხარეები, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას ამკონვენციის დებულებების გამოყენებას ან განმარტებასთან დაკავშირებით, მისმოგვარებას პირველ რიგში ეცდებიან მოლაპარაკების, მორიგების, არბიტრაჟის ანმათი ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე მიღებული მშვიდობიანი მოგვარების სხვანებისმიერი მეთოდის გამოყენებით.2. ევროპის საბჭოს მინისტრთა კომიტეტს შეუძლია შეიმუშაოს დავების მოგვარებისპროცედურები დავის მონაწილე მხარეებისთვის, თუ ისინი თანახმა იქნებიან.

მუხლი 75. ხელმოწერა და ძალაში შესვლა1. ეს კონვენცია ღიაა ხელმოსაწერად ევროპის საბჭოს წევრი სახელმწიფოებისთვის,არა-წევრი სახელმწიფოებისთვის, რომლებიც მონაწილეობდნენ მის შემუშავებაში დაევროპის კავშირისთვის.2. ეს კონვენცია ექვემდებარება რატიფიკაციას, მიღებას ან დამტკიცებას.რატიფიკაციის, მიღების ან დამტკიცების სიგელების დეპონირება ხდება ევროპისსაბჭოს გენერალურ მდივანთან.3. ეს კონვენცია ძალაში შედის მის სავალდებულოდ აღიარებაზე კონვენციის 10ხელმომწერი მხარის მიერ, მინიმუმ 8 ევროპის საბჭოს წევრი სახელმწიფოსჩათვლით, მე-2 პუნქტის დებულებების შესაბამისად თანხმობის გამოხატვისთარიღიდან სამთვიანი ვადის ამოწურვიდან მომდევნო თვის პირველ დღეს.4. პირველ პუნქტში აღნიშნული იმ ნებისმიერი სახელმწიფოს ან ევროპის კავშირისმიმართ, რომელიც შემდგომში გამოხატავს ამ კონვენციის სავალდებულოდაღიარებაზე თავის თანხმობას, კონვენცია ძალაში შედის მის მიერ რატიფიკაციის,მიღების ან დამტკიცების სიგელების დეპონირების თარიღიდან სამთვიანი ვადისამოწურვიდან მომდევნო თვის პირველ დღეს.

მუხლი 76. კონვენციასთან შეერთება1. ამ კონვენციის ძალაში შესვლის შემდეგ, ევროპის საბჭოს მინისტრთა კომიტეტსშეუძლია, ამ კონვენციის მხარეებთან კონსულტაციისა და მათი ერთსულოვანითანხმობის მიღების შემდეგ, მოიწვიოს ევროპის საბჭოს ნებისმიერი არაწევრისახელმწიფო, რომელიც არ მონაწილეობდა ამ კონვენციის შემუშავებაში, რათა ისმიუერთდეს ამ კონვენციას ევროპის საბჭოს წესდების მე-20 მუხლის „დ“ პუნქტითგათვალისწინებული უმრავლესობით მიღებული გადაწყვეტილებისა და მხარეთა იმწარმომადგენლების ერთსულოვანი ხმის მიცემის საფუძველზე, რომლებსაც უფლებააქვთ მონაწილეობა მიიღონ მინისტრთა კომიტეტის მუშაობაში.2. მიერთების მსურველი ნებისმიერი სახელმწიფოს მიმართ, ეს კონვენცია ძალაშიშედის მიერთების დოკუმენტის ევროპის საბჭოს გენერალურ მდივანთან

დეპონირების თარიღიდან სამთვიანი ვადის ამოწურვიდან მომდევნო თვის პირველდღეს.

მუხლი 77. ტერიტორიული გამოყენება1. ნებისმიერ სახელმწიფოს ან ევროპის კავშირს შეუძლია, კონვენციის ხელმოწერისან მისი რატიფიკაციის, მიღების, დამტკიცების ან მიერთების დოკუმენტებისდეპონირების დროს, დააზუსტოს ის ტერიტორია ან ტერიტორიები, რომლებზეცგავრცელდება ამ კონვენციის მოქმედება.2. ნებისმიერ მხარეს შეუძლია, ნებისმიერ დროს მოგვიანებით, ევროპის საბჭოსგენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილი განცხადებით, განავრცოს ამკონვენციის მოქმედების სფერო ნებისმიერ სხვა ტერიტორიაზე, რომელიცდაზუსტებულია განცხადებაში და რომლის საერთაშორისო ურთიერთობებზეც ისარის პასუხისმგებელი ან რომლის სახელითაც ის არის უფლებამოსილი, რომიკისროს ვალდებულებები. ასეთი ტერიტორიის მიმართ, ეს კონვენცია ძალაში შედისგენერალური მდივნის მიერ ასეთი განცხადების მიღების თარიღიდან სამთვიანივადის ამოწურვიდან მომდევნო თვის პირველ დღეს.3. წინა ორი პუნქტის საფუძველზე გაკეთებული ნებისმიერი განცხადება, ასეთგანცხადებაში დაზუსტებული ნებისმიერი ტერიტორიის მიმართ, შეიძლება უკანიქნეს გამოტანილი ევროპის საბჭოს გენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილიშეტყობინებით. განცხადების უკან გამოტანა ძალაში შედის გენერალური მდივნისმიერ ასეთი შეტყობინების მიღების თარიღიდან სამთვიანი ვადის ამოწურვიდანმომდევნო თვის პირველ დღეს.

მუხლი 78. დათქმები1. დაუშვებელია ამ კონვენციის ნებისმიერი დებულების მიმართ რაიმე დათქმისგაკეთება, მე-2 და მე-3 პუნქტებში გათვალისწინებული გამონაკლისების გარდა.2. ნებისმიერ სახელმწიფოს ან ევროპის კავშირს შეუძლია, კონვენციის ხელმოწერისან მისი რატიფიკაციის, მიღების, დამტკიცების ან მიერთების დოკუმენტებისდეპონირების დროს, ევროპის საბჭოს გენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილიგანცხადებით გააცხადოს, რომ იგი იტოვებს უფლებას, არ გამოიყენოს, ან გამოიყენოსმხოლოდ კონკრეტულ შემთხვევებში ან პირობებში, ის დებულებები, რომლებიცჩამოყალიბებულია:- 30-ე მუხლის მე-2 პუნქტში;- 44-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტში, მე-3 და მე-4 პუნქტებში;- 55-ე მუხლის პირველ პუნქტში 35-ე მუხლთან მიმართებაში, რომელიც ეხებანაკლებად მძიმე დანაშაულს;- 58-ე მუხლში 37-ე, 38-ე და 39-ე მუხლებთან მიმართებაში;- 59-ე მუხლში.3. ნებისმიერ სახელმწიფოს ან ევროპის კავშირს შეუძლია, კონვენციის ხელმოწერისან მისი რატიფიკაციის, მიღების, დამტკიცების ან მიერთების დოკუმენტებისდეპონირების დროს, ევროპის საბჭოს გენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილი

განცხადებით, გააცხადოს, რომ იგი იტოვებს უფლებას, გაითვალისწინოსარასისხლისსამართლებრივი სანქციები, სისხლისსამართლებრივი სანქციებისნაცვლად, 33-ე და 34-ე მუხლებში მითითებულ ქცევებთან დაკავშირებით.4. ნებისმიერ მხარეს შეუძლია მთლიანად ან ნაწილობრივ გააუქმოს დათქმა ევროპისსაბჭოს გენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილი განცხადებით. განცხადებაძალაში შედის გენერალური მდივნის მიერ მისი მიღების თარიღიდან.

მუხლი 79. დათქმების მოქმედების ვადა და მათი გადახედვა1. 78-ე მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტებში მითითებული დათქმები მოქმედებს ამკონვენციის ძალაში შესვლის დღიდან 5 წლის განმავლობაში შესაბამის მხარესთანმიმართებაში. ამასთან, ასეთი დათქმები შეიძლება განახლდეს იმავე ხანგრძლივობისპერიოდებით.2. დათქმის მოქმედების ვადის ამოწურვამდე 18 თვით ადრე, ევროპის საბჭოსგენერალური სამდივნო შესაბამის მხარეს ატყობინებს ამ ვადის ამოწურვის შესახებ.ვადის ამოწურვამდე არაუგვიანეს სამი თვისა, მხარე ატყობინებს გენერალურმდივანს, რომ იგი ძალაში ტოვებს თავის დათქმას, ცვლილება შეაქვს მასში ან აუქმებსმას. შესაბამისი მხარისაგან ასეთი შეტყობინების არარსებობის შემთხვევაშიგენერალური სამდივნო ატყობინებს ამ მხარეს, რომ მისი დათქმა ექვსი თვის ვადითავტომატურად გაგრძელებულად ითვლება. თუ შესაბამისი მხარე ვერ შეატყობინებსთავისი სურვილის შესახებ, ძალაში დატოვოს ან ცვლილება შეიტანოს დათქმაში ამვადის გასვლამდე, დათქმა წყვეტს თავის მოქმედებას.3. თუ მხარე აკეთებს დათქმას 78-ე მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტების შესაბამისად, იგი„გრევიოს“ უგზავნის, დათქმის განახლებამდე ან მოთხოვნით, ახსნა-განმარტებასდათქმის ძალაში დატოვების დასაბუთების თაობაზე.

მუხლი 80. დენონსირება1. ნებისმიერ მხარეს, ნებისმიერ დროს, უფლება აქვს მოახდინოს ამ კონვენციისდენონსირება ევროპის საბჭოს გენერალური მდივნის სახელზე წარდგენილიშეტყობინებით.2. ასეთი დენონსირება ძალაში შედის გენერალური მდივნის მიერ ასეთიშეტყობინების მიღების თარიღიდან სამთვიანი ვადის ამოწურვიდან მომდევნო თვისპირველ დღეს.

მუხლი 81. შეტყობინებაევროპის საბჭოს გენერალური მდივანი ევროპის საბჭოს წევრ სახელმწიფოებს,არაწევრ სახელმწიფოებს, რომლებიც მონაწილეობდნენ მის შემუშავებაში, ნებისმიერხელმომწერ ქვეყანას, ნებისმიერ მხარეს, ევროპის კავშირს და ამ კონვენციასთანმიერთების მიზნით მოწვეულ ნებისმიერ სახელმწიფოს აცნობებს:ა. ყოველი ხელმოწერის;ბ. რატიფიკაციის, მიღების, დამტკიცების ან შეერთების ყოველი დოკუმენტისდეპონირების;

გ. 75-ე და 76-ე მუხლების შესაბამისად ამ კონვენციის ძალაში შესვლის ყოველითარიღის;დ. 72-ე მუხლის შესაბამისად მიღებული ყოველი ცვლილების და ამ ცვლილებისძალაში შესვლის თარიღის;ე. 78-ე მუხლის შესაბამისად გაკეთებული და გაუქმებული ყოველი დათქმის;ვ. მე-80 მუხლის დებულებების შესაბამისად კონვენციიის ყოველი დენონსირების;ზ. ამ კონვენციასთან დაკავშირებული ნებისმიერი სხვა აქტის, შეტყობინებისა თუმიმოწერის, შესახებ.

ამის დასტურად, სათანადო უფლებამოსილებით აღჭურვილმა ქვემორეხელმომწერებმა ხელი მოაწერეს წინამდებარე კონვენციას.

შესრულებულია სტამბოლში, 2011 წლის 11 მაისს, ინგლისურ და ფრანგულ ენებზე,თანაბრად ავთენურ ტექსტებად, ერთადერთ ცალად, რომელიც დეპონირებულიიქნება ევროპის საბჭოს არქივში. დამოწმებულ ასლებს ევროპის საბჭოს გენერალურიმდივანი უგზავნის ევროპის საბჭოს თითოეულ წევრ სახელმწიფოს, არაწევრსახელმწიფოებს, რომლებიც მონაწილეობდნენ ამ კონვენციის შემუშავებაში, ევროპისკავშირს და ამ კონვენციასთან მიერთების მიზნით მოწვეულ ნებისმიერ ქვეყანას.

დანართი – პრივილეგიები და იმუნიტეტები (მუხლი 66)

1. მოცემული დანართი ეხება კონვენციის 66-ე მუხლში ნახსენებ „გრევიოს“ წევრებს,ასევე, ქვეყანაში ვიზიტად მყოფი დელეგაციების სხვა წევრებს. ამ დანართისმიზნისთვის, ტერმინი „ქვეყანაში ვიზიტად მყოფი დელეგაციების სხვა წევრები“მოიცავს ამ კონვენციის 68-ე მუხლის მე-9 პუნქტში ნახსენებ დამოუკიდებელეროვნულ ექსპერტებს და სპეციალისტებს, ევროპის საბჭოს თანამშრომლებს დაევროპის საბჭოს მიერ დაქირავებულ თარჯიმნებს, რომლებიც თან ახლავან „გრევიოს“ქვეყნებში ვიზიტების დროს.2. „გრევიოს“ წევრები და ქვეყანაში ვიზიტად მყოფი დელეგაციების სხვა წევრები,ქვეყნებში ვიზიტების მომზადებასა და განხორციელებასთან დაკავშირებული მათიფუნქციების შესრულებისას, ასევე, შემდგომ ნაბიჯებთან დაკავშირებით, და ამფუნქციებიდან გამომდინარე ახორციელებენ ვიზიტებს, გააჩნიათ შემდეგიპრივილეგიები და იმუნიტეტები:ა. იმუნიტეტი პირადი დაპატიმრების ან დაკავების და მათ პირად ბარგზე ყადაღისდადებისაგან, ასევე, იმუნიტეტი წარმოთქმული და დაწერილი სიტყვების და მათიუფლებამოსილების განხორციელებისას შესრულებული ყველა ქმედების გამო მათწინააღმდეგ ყველა სახის სამართალწარმოებისაგან;ბ. ნებისმიერი შეზღუდვისაგან გათავისუფლება გადაადგილების თავისუფლებასთანდაკავშირებით მათი საცხოვრებელი ქვეყნიდან გასვლისას და დაბრუნებისას და იმქვეყანაში შესვლისას და გასვლისას, სადაც ისინი ახორციელებენ თავის ფუნქციებს,

ასევე უცხოელთა რეგისტრაციისაგან იმ ქვეყანაში, რომელსაც ისინი სტუმრობენ ანრომლის გავლითაც მგზავრობენ თავისი ფუნქციების განხორციელების დროს.3. თავისი ფუნქციების შესრულებისას განხორციელებული მოგზაურობებისპერიოდში, „გრევიოს“ წევრები და ქვეყანაში ვიზიტად მყოფი დელეგაციების სხვაწევრები, საბაჟო და სავალუტო კონტროლის სფეროში, სარგებლობენ იმავეშეღავათებით, რომლებითაც სარგებლობენ უცხო ქვეყნების მთავრობებისწარმომადგენლები თავისი ოფიციალური მოვალეობების დროებით შესრულებისდროს.4. ამ კონვენციის განხორციელების შეფასებასთან დაკავშირებული დოკუმენტები,რომლებიც გადააქვთ „გრევიოს“ წევრებსა და ქვეყანაში ვიზიტად მყოფიდელეგაციების სხვა წევრებს, ხელშეუხებელია იმდენად, რამდენადაც ისინი ეხება„გრევიოს“ საქმიანობას. დაუშვებელია „გრევიოს“ ოფიციალური კორესპონდენციისაან „გრევიოს“ წევრებისა და ქვეყანაში ვიზიტად მყოფი დელეგაციების სხვა წევრებისოფიციალური მიმოწერის შეჩერება ან ცენზურა.5. იმისათვის, რომ „გრევიოს“ წევრებისა და ქვეყანაში სტუმრად მყოფიდელეგაციების სხვა წევრებისთვის უზრუნველყოფილი იყოს აზრის გამოხატვისსრული თავისუფლება და სრული დამოუკიდებლობა მათ მიერ მოვალეობებისშესრულების დროს, წარმოთქმული და დაწერილი სიტყვების და მათიმოვალეობების განხორციელებისას შესრულებული ყველა ქმედების გამო მათწინააღმდეგ სამართალწარმოებისაგან იმუნიტეტის მოქმედება გაგრძელდება იმისმიუხედავად, რომ შესაბამისი პირები აღარ ასრულებენ ასეთ მოვალეობებს.6. პრივილეგიები და იმუნიტეტები ამ დანართის პირველ პუნქტში ნახსენებ პირებსენიჭებათ იმ მიზნით, რომ უზრუნველყოფილი იყოს მათი ფუნქციებისგანხორციელების დამოუკიდებლობა „გრევიოს“ ინტერესებიდან გამომდინარე დაარა მათი პირადი სარგებელისთვის. ამ დანართის პირველ პუნქტში ნახსენებიპირების იმუნიტეტს აუქმებს ევროპის საბჭოს გენერალური მდივანი ისეთ ნებისმიერშემთხვევაში, როდესაც მისი აზრით, ეს იმუნიტეტი ხელს შეუშლიდა სამართლისაღსრულებას და როდესაც მისი გაუქმება არ დააზარალებს „გრევიოს“ ინტერესებ

Конвенция Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием вотношении женщин и домашним насилием

Стамбул, 11.V.2011www.coe.int/conventionviolence 2 3

The official languages of the Council of Europe are English and French ( Article 12 of the Statuteof the Council of Europe). Only the treaties published by the Secretary General of the Council ofEurope, each in a separate booklet of the "European Treaty Series" (ETS) continued since 2004by the "Council of Europe Treaty Series" (CETS), are deemed authentic. The translationpresented here is for information only.

Преамбула Государства-члены Совета Европы и другие Стороны, подписавшие Конвенцию,

напоминая о Конвенции о защите прав человека и основных свобод (СЕД № 5, 1950) иПротоколах к ней, о Европейской социальной хартии (СЕД № 35, 1961, пересмотрена в1996 году, СЕД № 163), Конвенции Совета Европы о борьбе с торговлей людьми (СДСЕ№ 197, 2005) и о Конвенции Совета Европы о защите детей от эксплуатации ипосягательств сексуального характера (СДСЕ № 201, 2007); напоминая о следующих рекомендациях Комитета министров государствам-членамСовета Европы: о Рекомендации Rec(2002)5 о защите женщин от насилия, РекомендацииCM/Rec(2007)17 о стандартах и механизмах гендерного равенства, РекомендацииCM/Rec(2010)10 о роли женщин и мужчин в предупреждении и урегулированииконфликтов и в строительстве мира, а также о других соответствующих рекомендациях; принимая во внимание растущий свод правовой практики Европейского суда по правамчеловека, который устанавливает важные стандарты в области насилия в отношенииженщин; учитывая Международный пакт о гражданских и политических правах (1966),Международный пакт об экономических, социальных и культурных правах (1966),Конвенцию ООН о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин(“CEDAW”, 1979) и Факультативный протокол к этой Конвенции (1999), а также ОбщуюРекомендацию Комитета CEDAW № 19 о насилии в отношении женщин, КонвенциюООН о правах ребенка (1989) и Факультативные протоколы к этой Конвенции (2000), атакже Конвенцию ООН о правах инвалидов (2006); учитывая Римский статут Международного уголовного суда (2002); напоминая об основных принципах международного гуманитарного права и, особенно, оЖеневской конвенции (IV) о защите гражданского населения во время войны (1949) и оДополнительных протоколах I и II (1977) к этой Конвенции; осуждая все формы насилия в отношении женщин и домашнего насилия; сознавая, что обеспечение, де-юре и де-факто, равенства между женщинами и мужчинамипредставляет собой важнейший аспект предупреждения насилия в отношении женщин; сознавая, что насилие в отношении женщин является проявлением исторически неравногосоотношения сил между женщинами и мужчинами, которое привело к доминированию идискриминации в отношении женщин мужчинами и которое стало препятствием дляосуществления полного равноправия женщин; сознавая структурный характер насилия в отношении женщин как насилия по гендерномупризнаку, а также то, что насилие в отношении женщин является одним из тех главныхсоциальных механизмов, благодаря использованию которых женщин заставляют занятьподчиненное положение по сравнению с мужчинами; сознавая, с серьезной озабоченностью, что женщины и девушки часто подвергаютсясерьезным формам насилия, таким как домашнее насилие, сексуальные домогательства,изнасилования, насильственные браки, преступления, совершаемые во имя такназываемой "чести", и генитальные мутиляции, что представляет собой серьезныенарушения прав человека в отношении женщин и девочек, и является серьезнымпрепятствием на пути достижения равенства между женщинами и мужчинами; сознавая продолжающиеся нарушения прав человека во время вооруженных конфликтов,от которых страдает гражданское население, особенно женщины, подвергающиесяшироко распространенным или систематическим изнасилованиям и сексуальному

насилию, а также вероятность более серьезного насилия по гендерному признаку во времяи после конфликтов; сознавая, что женщины и дети подвергаются более высокому риску насилия погендерному признаку, чем мужчины; сознавая, что домашнее насилие намного больше затрагивает женщин, и что мужчинытакже могут стать жертвами домашнего насилия; сознавая, что жертвами домашнего насилия становятся дети, в том числе и как свидетелинасилия в семье; стремясь создать Европу, свободную от насилия в отношении женщин и от домашнегонасилия, согласились о нижеследующем:

Глава I – Цели, определения, равенство и недискриминация, общие обязательстваСтатья 1 – Цели Конвенции 1 Целями Конвенции являются следующие: a защитить женщин от всех форм насилия и предупреждать, преследовать и искоренятьнасилие в отношении женщин и домашнее насилие; b содействовать искоренению всех форм дискриминации в отношении женщин ипоощрять подлинное равенство между женщинами и мужчинами, в том числе путемрасширения возможностей женщин; c разрабатывать комплексные рамки, политику и меры для защиты и оказания помощивсем жертвами насилия в отношении женщин и домашнего насилия; d содействовать международному сотрудничеству с целью искоренения насилия вотношении женщин и домашнего насилия; e оказывать поддержку и помощь организациям и правоохранительным органам восуществлении эффективного сотрудничества для принятия комплексного подхода кискоренению насилия в отношении женщин и домашнего насилия. 2 Для обеспечения эффективного соблюдения положений Конвенции Сторонами, даннаяКонвенция учреждает отдельный механизм мониторинга. Статья 2 – Сфера действия Конвенции 1 Данная Конвенция применяется ко всем формам насилия в отношении женщин, включаядомашнее насилие, которое несоразмерным образом затрагивает женщин. 2 Сторонам предлагается применять данную Конвенцию ко всем жертвам домашнегонасилия. При соблюдении положений данной Конвенции, Стороны уделяют особоевнимание женщинам – жертвам насилия по гендерному признаку. 3 Настоящая Конвенция применяется в мирное время и в ситуациях вооруженногоконфликта. Статья 3 – Определения В целях настоящей Конвенции: a "насилие в отношении женщин" понимается как нарушение прав человека и формадискриминации в отношении женщин и означает все акты насилия по гендерномупризнаку, которые приводят или могут привести к физическому, сексуальному,психологическому или экономическому ущербу или страданиям в отношении женщин,включая угрозы таких актов, принуждение или произвольное лишение свободы,независимо от того, происходит ли это в публичной или частной жизни;

b "домашнее насилие" означает все акты физического, сексуального, психологическогоили экономического насилия, которые происходят в кругу семьи или в быту или междубывшими или нынешними супругами или партнерами, независимо от того, проживает илине проживает лицо, их совершающее, в том же месте, что и жертва; c "гендерный" означает социально-закрепленные роли, поведение, деятельность ихарактеристики, которые определенное общество рассматривает как соответствующиеженщинам и мужчинам; d "насилие в отношении женщин по гендерному признаку" означает насилие, котороенаправлено на женщину, потому что она является женщиной, или же несоразмернозатрагивает женщин; e "жертва" означает любое физическое лицо, которое подвергается поведению,определенному в пунктах a и b; f "женщины" включает девочек и девушек в возрасте до 18 лет. Статья 4 – Основные права, равенство и недискриминация 1 Стороны должны предпринимать необходимые законодательные и иные меры дляобеспечения и защиты прав каждого человека, прежде всего женщин, на то, чтобы житьбез насилия в общественной и частной сфере. 2 Стороны осуждают все формы дискриминации в отношении женщин и принимают,своевременно, необходимые законодательные и другие меры для предупреждениядискриминации, в частности: – закрепляя в своих национальных конституциях или ином соответствующемзаконодательстве принцип равенства между женщинами и мужчинами и обеспечиваяпрактическое соблюдение этого принципа; – запрещая дискриминацию в отношении женщин, в том числе используя санкции, когдаэто целесообразно; – отменяя законы и отказываясь от практики, которые являются дискриминационными вотношении женщин. 3 Соблюдение положений настоящей Конвенции Сторонами, в частности путем принятиямер по защите прав жертв, должно быть обеспечено без какой бы то ни былодискриминации по признаку пола, расы, цвета кожи, языка, религии, политических илииных убеждений, национального или социального происхождения, принадлежности кнациональным меньшинствам, имущественного положения, рождения, сексуальнойориентации, гендерной идентичности, возраста, состояния здоровья, инвалидности,семейного положения, статуса мигранта или беженца или по иным признакам. 4 Специальные меры, которые необходимы для предупреждения и защиты женщин отнасилия по гендерному признаку, не должны рассматриваться как дискриминация всоответствии с данной Конвенцией. Статья 5 – Обязательства и должное внимание со стороны государства 1 Стороны воздерживаются от совершения каких-либо актов насилия в отношенииженщин и обеспечивают, чтобы государственные органы, должностные лица, сотрудники,учреждения и иные представители, действующие от имени государства, действовали всоответствии с данным обязательством. 2 Стороны принимают необходимые законодательные и иные меры для обеспечениядолжного внимания к тому, чтобы предупреждать, расследовать, наказывать и

предусматривать компенсацию в отношении актов насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции, которые совершаются негосударственными лицами. Статья 6 – Политика, учитывающая гендерные аспекты Стороны предпринимают усилия для того, чтобы включать гендерные подходы всоблюдение и оценку влияния положений настоящей Конвенции и для содействия иэффективного осуществления политики равенства между женщинами и мужчинами ирасширения возможностей женщин.

Глава II – Комплексная политика и сбор данныхСтатья 7 – Комплексная и скоординированная политика 1 Стороны принимают законодательные и иные меры для того, чтобы утвердить иосуществлять общегосударственную эффективную, всеохватывающую искоординированную политику, включающую все соответствующие меры дляпредупреждения и борьбы со всеми формами насилия, подпадающими под сферу действиянастоящей Конвенции, и осуществляют всеобъемлющее реагирование на насилие вотношении женщин. 2 Стороны обеспечивают, чтобы во всех направлениях политики, упомянутых в пункте 1,в центре всех мер были права жертвы и чтобы такая политика осуществлялась на основеэффективного сотрудничества между всеми соответствующими органами, учреждениямии организациями. 3 Меры, принимаемые на основании данной статьи, включают, когда это целесообразно,всех соответствующих участников, таких как государственные учреждения,национальные, региональные и местные парламенты и органы власти, национальныеправозащитные органы и организации гражданского общества. Статья 8 – Финансовые средства Стороны выделяют соответствующие финансовые и человеческие средства дляадекватного осуществления комплексной политики, мер и программ по предупреждениюи борьбе со всеми формами насилия, подпадающими под сферу действия настоящейКонвенции, в том числе и той политики, мер и программ, которые осуществляютсянеправительственными организациями и гражданским обществом. Статья 9 – Неправительственные организации и гражданское общество Стороны признают, поощряют и поддерживают, на всех уровнях, работусоответствующих неправительственных организаций и гражданского общества, активнодействующих в борьбе с насилием в отношении женщин, и устанавливают эффективноесотрудничество с этими организациями.Статья 10 – Координирующая организация 1 Стороны назначат или создадут один или более официальных органов, ответственных закоординацию, выполнение, мониторинг и оценку политики и мер по предупреждению иборьбе со всеми формами насилия, подпадающими под сферу действия настоящейКонвенции. Эти органы координируют сбор данных, о котором говорится в статье 11,анализируют и распространяют его результаты. 2 Стороны обеспечивают, чтобы органы, назначенные или созданные в соответствии сданной статьей, получали информацию общего характера о мерах, принятых всоответствии с главой VIII.

3 Стороны обеспечивают, чтобы органы, назначенные или созданные в соответствии сданной статьей, имели возможность напрямую обмениваться информацией и укреплятьотношения с соответствующими органами в других Сторонах. Статья 11 – Сбор данных и исследования 1 В целях выполнения настоящей Конвенции, Стороны берут на себя обязательство: a на регулярной основе собирать соответствующие дезагрегированные статистическиеданные в отношении случаев всех форм насилия, подпадающих под сферу действиянастоящей Конвенции; b поддерживать исследования в отношении всех форм насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции, для того чтобы изучать его глубинные причины ипоследствия, количество случаев и уровень вынесенных приговоров, а также эффективныемеры, принимаемые по выполнению настоящей Конвенции. 2 Стороны будут стремиться проводить опросы населения на регулярной основе дляоценки распространения и тенденций всех форм насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции. 3 Стороны предоставляют группе экспертов, как это предусматривается в статье 66настоящей Конвенции, информацию, собранную в соответствии с данной статьей, длятого чтобы содействовать международному сотрудничеству и разработке международныхстандартов. 4 Стороны обеспечивают, чтобы информация, собранная в соответствии с настоящейстатьей, была доступна общественности.

Глава III – ПредупреждениеСтатья 12 – Общие обязательства 1 Стороны принимают все необходимые меры по внедрению изменений в социальных икультурных моделях поведения женщин и мужчин с целью искоренения предрассудков,обычаев, традиций и любой иной практики, которые основаны на идее неполноценностиженщин или стереотипных представлениях о роли женщин и мужчин. 2 Стороны принимают необходимые законодательные и другие меры по предупреждениювсех форм насилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции, со сторонылюбого физического или юридического лица. 3 Любые меры, принятые в соответствии с данной Главой, должны учитывать и бытьориентированы на конкретные потребности лиц, ставших уязвимыми в силуопределенных обстоятельств, и в центре таких мер должны быть права человека всехжертв насилия. 4 Стороны принимают необходимые меры для поощрения того, чтобы все членыобщества, особенно мужчины и мальчики, вносили активный вклад в предотвращениевсех форм насилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции. 5 Стороны обеспечивают, чтобы культура, обычаи, религия, традиции и так называемые"соображения чести" не рассматривались в качестве оправдания каких-либо актовнасилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции. 6 Стороны принимают необходимые меры для содействия программам и деятельности вподдержку расширения возможностей женщин. Статья 13 – Просветительская деятельность

1 Стороны содействуют или проводят, на регулярной основе и на всех уровнях,информационно-просветительские кампании или программы, в том числе всотрудничестве с национальными правозащитными учреждениями и органами повопросам обеспечения равенства, а также с организациями гражданского общества инеправительственными организациями, прежде всего женскими организациями, когда этоцелесообразно, для повышения уровня осознания и понимания среди широкойобщественности различных проявлений всех форм насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции, их последствий для детей и необходимостипредупреждать такое насилие. 2 Стороны обеспечивают широкое распространение среди общественности информации омерах, имеющихся для предупреждения актов насилия, подпадающих под сферу действиянастоящей Конвенции. Статья 14 – Образование 1 Стороны предпринимают, когда это целесообразно, необходимые шаги по включениюпедагогического материала по таким вопросам, как равенство между женщинами имужчинами, нестереотипные гендерные роли, взаимное уважение, урегулированиеконфликтов в межличностных отношениях без применения насилия, насилие погендерному признаку в отношении женщин и право на личную неприкосновенность,адаптированного к развивающимся способностям обучающихся, в официальные учебныепрограммы и на всех уровнях образования. 2 Стороны осуществляют необходимые шаги по продвижению принципов, изложенных впункте 2, в неформальных образовательных структурах, а также в спорте, при проведениикультурных мероприятий, во время отдыха и в СМИ. Статья 15 – Подготовка специалистов 1 Стороны обеспечивают или укрепляют необходимую подготовку для соответствующихспециалистов, занимающихся жертвами или лицами, совершающими любые актынасилия, подпадающие под сферу действия настоящей Конвенции, по вопросампредупреждения и выявления такого насилия, обеспечения равенства между женщинами имужчинами, потребностей и прав жертв, а также в отношении того, как предупреждатьвторичную виктимизацию. 2 Стороны содействуют тому, чтобы подготовка, о которой говорится в пункте 1,включала подготовку в сфере скоординированного межведомственного сотрудничествадля обеспечения комплексного и соответствующего подхода к направлению нарассмотрение дел, связанных с насилием и подпадающих под сферу действия настоящейКонвенции. Статья 16 – Профилактическое вмешательство и лечебные программы 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для разработки илиоказания поддержки программам, направленным на обучение лиц, совершающих актыдомашнего насилия, ненасильственному поведению в межличностных отношениях сцелью предупреждения дальнейшего насилия и изменения форм поведения,ориентированных на насилие. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для разработки илиоказания поддержки программам лечения, направленным на профилактику рецидивов состороны лиц, совершающих акты насилия, прежде всего лиц, совершающих актысексуального насилия.

3 При принятии мер, о которых говорится в пунктах 1 и 2, Стороны обеспечивают, чтобыглавное внимание уделялось безопасности, поддержке и правам человека жертв, и чтобытакие программы, когда это целесообразно, разрабатывались и осуществлялись в теснойкоординации со специализированными службами, занимающимися оказанием поддержкижертвам. Статья 17 – Участие частного сектора и СМИ 1 Стороны поощряют частный сектор, сектор информационно-коммуникационныхтехнологий и СМИ, при должном соблюдении свободы выражения мнения и ихнезависимости, к тому, чтобы участвовать в разработке и осуществлении политики ипринимать руководящие принципы и стандарты саморегулирования для предупреждениянасилия в отношении женщин и повышения уровня уважения к их достоинству. 2 Стороны развивают и содействуют, в сотрудничестве с представителями частногосектора, навыкам среди детей, родителей и преподавателей в отношении того, какотноситься к информационным и коммуникационным структурам, которыепредоставляют доступ к унижающему достоинство контенту сексуального илинасильственного характера, и который может нанести ущерб.

Глава IV – Защита и поддержкаСтатья 18 – Общие обязательства 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по защите всехжертв от любых дальнейших актов насилия. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры, в соответствии сосвоим внутренним законодательством, для обеспечения того, чтобы имелисьсоответствующие механизмы для реализации эффективного сотрудничества между всемисоответствующими государственными учреждениями, включая судебную систему,прокуратуру, правоохранительные органы, местные и региональные органы власти, атакже неправительственные организации и иные соответствующие организации и органы,в целях защиты и оказания поддержки жертвам и свидетелям всех форм насилия,подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции, включая направление жертв вобщие и специализированные службы поддержки, как это предусматривается в статьях 20и 22 настоящей Конвенции. 3 Стороны обеспечивают, чтобы меры, принимаемые в соответствии с данной Главой: – основывались на гендерном понимании насилия в отношении женщин и домашнегонасилия и были сосредоточены на правах человека и безопасности жертвы; – основывались на комплексном подходе, в котором учитываются взаимоотношениямежду жертвами, лицами, совершающими акты насилия, детьми и более широкимобщественным окружением; – были направлены на то, чтобы избегать вторичной виктимизации; – были направлены на расширение возможностей и усиление экономическойнезависимости женщин – жертв насилия; – обеспечивали, когда это целесообразно, чтобы различные службы по защите и оказаниюподдержки размещались в одних помещениях; – учитывали конкретные потребности уязвимых лиц, включая детей-жертв, и были бы дляних доступны.

4 Предоставление услуг не должно зависеть от готовности жертвы выдвинуть обвинениеили свидетельствовать в отношении любого лица, совершающего акты насилия. 5 Стороны принимают соответствующие меры по обеспечению консульской или инойзащиты и поддержки своим гражданам и другим жертвам, имеющим право на такуюзащиту, в соответствии со своими обязательствами по международному праву. Статья 19 - Информация Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по обеспечению того,чтобы жертвы получали должную и своевременную информацию об имеющихся службахподдержки и о правовых мерах на том языке, который они понимают. Статья 20 – Общие службы поддержки 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертвы имели доступ к службам, помогающим им восстановиться после актовнасилия. Эти меры должны включать, когда это необходимо, такие услуги, какюридические и психологические консультации, финансовую помощь, жилье, образование,профессиональную подготовку и помощь в том, чтобы найти рабочее место. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертвы имели доступ к медицинским услугам и социальным службам и чтобытакие службы имели необходимые ресурсы и специалистов, подготовленных для оказанияпомощи жертвам, а также направляли их в соответствующие службы. Статья 21 – Помощь в индивидуальных/коллективных жалобах Стороны обеспечивают, чтобы жертвы имели информацию и доступ к применимымрегиональным и международным индивидуальным/коллективным механизмам жалоб.Стороны содействуют предоставлению четкой и продуманной помощи жертвам впроцессе обращения с такими жалобами. Статья 22 – Специализированные службы поддержки 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспеченияили создания, при условии соблюдения должного географического распределения,срочных, краткосрочных и долгосрочных специализированных служб поддержки любымжертвам, подвергающимся любым формам насилия, подпадающим под сферу действиянастоящей Конвенции. 2 Стороны обеспечивают или создают специализированные службы поддержки женщиндля всех женщин, ставших жертвами насилия, и для их детей. Статья 23 - Убежище Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениясоздания соответствующих, легкодоступных убежищ в достаточном количестве дляпредоставления безопасного размещения и для установления, по своей инициативе, связейс жертвами, прежде всего с женщинами и их детьми. Статья 24 – Горячие телефонные линии Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по созданиюобщегосударственных бесплатных круглосуточных горячих телефонных линий дляпредоставления консультаций обращающимся, конфиденциально или с должнымсоблюдением их анонимности, в отношении всех форм насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции. Статья 25 – Помощь жертвам сексуального насилия

Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениясоздания соответствующих, легкодоступных центров помощи жертвам изнасилования илисексуального насилия в достаточном числе, для того чтобы обеспечивать медицинское исудебно-медицинское обследование, поддержку в случае травмы и консультации дляжертв. Статья 26 – Защита и поддержка детей-свидетелей 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы при предоставлении защиты и услуг по поддержке жертв должным образомучитывались права и потребности детей - жертв всех форм насилия, подпадающих подсферу действия настоящей Конвенции. 2 Меры, принимаемые в соответствии с данной статьей, включают ориентированные насоответствующую возрастную группу психосоциальные консультации для детей -свидетелей всех форм насилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции,и должным образом соблюдают интересы ребенка. Статья 27 - Сообщения Стороны принимают необходимые меры для поощрения любого лица – свидетелясовершения актов насилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции, илилица, у которого есть разумные основания считать, что подобный акт может бытьсовершен, или что ожидаются дальнейшие акты насилия, сообщать об этом вкомпетентные организации или органы власти. Статья 28 – Сообщения специалистов Стороны принимают необходимые меры для обеспечения того, чтобы правилаконфиденциальности, налагаемые на основании внутреннего права на некоторыхспециалистов, не составляли препятствия в отношении возможности, при определенныхусловиях, направления ими сообщений в компетентные организации или органы власти,если у них есть разумные основания считать, что был совершен серьезный акт насилия,подпадающий под сферу действия настоящей Конвенции, или что можно ожидатьпоследующих серьезных актов насилия.

Глава V – Материальное правоСтатья 29 – Гражданские судебные иски и средства правовой защиты 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспеченияжертвам соответствующих средств гражданско-правовой защиты в отношении лица,совершающего насильственные действия. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспеченияжертвам, в соответствии с общими принципами международного права, соответствующихсредств гражданско-правовой защиты в отношении тех государственных органов, которыене выполнили свои обязанности принимать необходимые профилактические меры илимеры защиты в рамках своих полномочий. Статья 30 – Компенсация 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы у жертв было право требовать компенсацию от лиц, совершающих актынасилия, в отношении любого из правонарушений, установленных в соответствии снастоящей Конвенцией.

2 Должная государственная компенсация присуждается тем, кто пострадал от серьезныхфизических травм или нарушения здоровья, в той мере, в какой данный ущерб непокрывается иными источниками, такими как лицо, совершившее акты насилия, или жестрахованием или государственным медицинским и социальным обеспечением. Это неисключает возможности для Сторон требовать возврата предоставленной компенсации состороны лица, совершившего акты насилия, при условии должного обеспечениябезопасности жертвы. 3 Меры, принимаемые в соответствии с пунктом 2, должны обеспечивать предоставлениекомпенсации в разумные сроки. Статья 31 – Опека, права на посещение и безопасность 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы при определении опеки и прав на посещение детей, принимались во вниманиеслучаи насилия, подпадающие под сферу действия настоящей Конвенции. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы осуществление права на посещение или права на опеку не ставило под угрозуправа и безопасность жертвы или детей. Статья 32 – Гражданские последствия насильственных браков Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы браки, заключаемые насильственно, могли быть признанынедействительными, аннулированы или быть расторгнутыми без необоснованногофинансового или административного обременения в отношении жертвы. Статья 33 – Психологическое насилие Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в уголовном порядке преследовалось намеренное поведение, приводящее ксерьезному ущербу психологической целостности лица в результате принуждения илиугроз. Статья 34 - Преследования Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы намеренное поведение в виде неоднократного угрожающего поведения, 16

направленного на другое лицо, которое вызывает у нее или него страх за своюбезопасность, преследовалось в уголовном порядке. Статья 35 – Физическое насилие Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы намеренное поведение, в виде совершения актов физического насилия вотношении другого лица, преследовалось в уголовном порядке. Статья 36 – Сексуальное насилие, включая изнасилование 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в уголовном порядке преследовались следующие формы намеренногоповедения: a совершение, без согласия, вагинального, анального или орального проникновениясексуального характера в тело другого лица с использованием любой части тела илипредмета; b совершение иных актов сексуального характера с лицом без согласия; c принуждение другого лица совершать акт сексуального характера, без согласия, стретьим лицом. 2 Согласие должно даваться добровольно, в результате свободного волеизъявления лица, сучетом окружающих обстоятельств. 3 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы положения пункта 1 применялись также к актам, совершенным в отношениибывших или нынешних супругов или партнеров, как это признано на основаниивнутреннего права. Статья 37 – Насильственный брак 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы намеренное поведение в виде принуждения взрослого лица или ребенка квступлению в брак преследовалось в уголовном порядке. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы намеренное поведение в виде завлечения взрослого лица или ребенка натерриторию Стороны или государства иного, чем то, в котором она или он проживают, сцелью заставить данное взрослое лицо или ребенка вступить в брак, преследовалось вуголовном порядке. Статья 38 – Калечащая операция на женских гениталиях Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в уголовном порядке преследовалось следующее намеренное поведение: a удаление, инфибуляция или совершение любой другой мутиляции на всех или частибольших половых губах, малых половых губах или клиторе; b принуждение или предоставление женщины для того, чтобы она подверглась любому изактов, перечисленных в пункте a; c подстрекательство, принуждение или предоставление девушки для того, чтобы онаподверглась любому из актов, перечисленных в пункте a. Статья 39 – Насильственный аборт и насильственная стерилизация Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы следующее преднамеренное поведение преследовалось в уголовном порядке: a совершение аборта у женщины без ее предварительного и информированного согласия;

b осуществление хирургического вмешательства, цель или последствие которого являетсяпрекращение способности женщины к естественному воспроизводству потомства без еепредварительного и информированного согласия или понимания данной процедуры. Статья 40 – Сексуальные домогательства Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы любая форма нежелательного вербального, невербального или физическогоповедения сексуального характера с целью или последствиями нанесения ущербадостоинству человека, в частности, путем создания угрожающих, враждебных,унижающих достоинство, оскорбительных и агрессивных условий, подвергаласьуголовным или иным юридическим санкциям. Статья 41 – Помощь или подстрекательство и попытка 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для установления вкачестве правонарушения, когда это было совершено преднамеренно, помощь илиподстрекательство при совершении правонарушений, установленных в соответствии состатьями 33, 34, 35, 36, 37, 38.a и 39 настоящей Конвенции. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для определения вкачестве правонарушений, когда они совершаются намеренно, попытки совершитьправонарушения, установленные в соответствии со статьями 35, 36, 37, 38.a и 39настоящей Конвенции. Статья 42 – Неприемлемые оправдания преступлений, включая преступления,совершенные во имя так называемой "чести" 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы во время разбирательства уголовного дела, связанного с совершениемкакого-либо акта насилия, подпадающего под сферу действия Конвенции, культура,обычаи, религия, традиции или так называемая "честь" не рассматривались какоправдание подобных актов. Это охватывает, в частности, утверждения о том, что жертванарушила культурные, религиозные, социальные или традиционные нормы или обычаисоответствующего поведения. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы подстрекательство со стороны любого лица в отношении ребенка совершитьлюбой из актов, перечисленных в пункте 1, не уменьшает уголовной ответственноститакого лица за совершенные акты. Статья 43 – Наступление ответственности за уголовные правонарушения Ответственность за правонарушения, установленные в соответствии с настоящейКонвенцией, наступает независимо от характера взаимоотношений между жертвой илицом, совершившим соответствующие акты насилия. Статья 44 – Юрисдикция 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для установленияюрисдикции в отношении любого правонарушения, установленного в соответствии снастоящей Конвенцией, когда правонарушение совершено: a на территории Сторон; или b на борту судна под флагом Сторон; или c на борту самолета, зарегистрированного в соответствии с законами Сторон; или d одним из их граждан; или e лицом, которое обычно проживает на территории Сторон.

2 Стороны берут на себя обязательство принять необходимые законодательные или иныемеры по установлению юрисдикции в отношении любого правонарушения,установленного в соответствии с настоящей Конвенцией, когда данное правонарушениесовершается в отношении одного из граждан Сторон или лица, которое обычно проживаетна их территории. 3 Для преследования правонарушений, установленных в соответствии со статьями 36, 37,38 и 39 настоящей Конвенции, Стороны принимают необходимые законодательные илииные меры для обеспечения того, чтобы их юрисдикция не обуславливалась условием,согласно которому соответствующие акты подвергаются уголовному преследованию натой территории, на которой они были совершены. 4 Для преследования в отношении правонарушений, установленных в соответствии состатьями 36, 37, 38 и 39 настоящей Конвенции, Стороны принимают необходимыезаконодательные или иные меры для обеспечения того, чтобы их юрисдикция вотношении подпунктов d и e пункта 1 не ограничивалась условием, согласно которомутакое преследование может быть возбуждено только на основании заявления жертвыправонарушения или сообщения информации со стороны государства того места, гдеданное правонарушение имело место. 5 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для установленияюрисдикции в отношении правонарушений, установленных в соответствии с настоящейКонвенцией, в тех случаях, когда предполагаемое лицо, совершившее акты насилия,находится на их территории и они не выдают ее или его другой Стороне исключительнона основании его или ее гражданства. 6 Когда более чем одна Сторона заявляет о своей юрисдикции в отношениипредполагаемого правонарушения, установленного в соответствии с настоящейКонвенцией, то участвующие Стороны консультируются, когда это целесообразно, друг сдругом для определения наиболее целесообразной юрисдикции для преследования вотношении правонарушения. 7 Без ущерба общим нормам международного права, настоящая Конвенция не исключаеткакой-либо уголовной юрисдикции, осуществляемой Стороной в соответствии со своимвнутренним правом. Статья 45 – Санкции и меры 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы правонарушения, установленные в соответствии с настоящей Конвенцией,наказывались путем эффективных, соразмерных и действенных санкций, с учетомсерьезности этих правонарушений. Такие санкции включают, когда это целесообразно,приговоры, предусматривающие лишение свободы, которые могут привести кэкстрадиции. 2 Стороны могут принимать иные меры в отношении лиц, совершивших акты насилия,такие как: – мониторинг или надзор в отношении осужденных лиц; – лишение родительских прав, если наилучшие интересы ребенка, которые могутвключать вопросы обеспечения безопасности жертвы, не могут быть гарантированыкаким-либо иным способом. Статья 46 – Отягчающие обстоятельства

Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы следующие обстоятельства, если они уже не являются составляющимиаспектами правонарушения, могут, в соответствии с относящимися к делу положениямивнутреннего права, рассматриваться как отягчающие обстоятельства при определенииприговора в связи с правонарушениями, установленными в соответствии с настоящейКонвенцией: a правонарушение было совершено против бывшего или нынешнего супруга (супруги) илипартнера, признанным таковыми на основании внутреннего права, членом семьи, лицом,проживающим вместе с жертвой, или лицом, которое злоупотребило своимиполномочиями; b правонарушение или связанные правонарушения были совершены неоднократно; c правонарушение было совершено против лица, которое в силу определенныхобстоятельств является уязвимым; d правонарушение было совершено против ребенка или в присутствии ребенка; e правонарушение было совершено двумя или более людьми, действующими вместе; f правонарушению предшествовали или оно сопровождалось чрезвычайно высокимиуровнями насилия; g правонарушение было совершено с использованием оружия или угрозы примененияоружия; h правонарушение нанесло жертве серьезный физический и психологический ущерб; i лицо, совершившее акты насилия, ранее было осуждено за правонарушениеаналогичного характера. Статья 47 – Приговоры, выносимые другой Стороной Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениявозможности учета окончательных приговоров, принимаемых другой Стороной, вотношении правонарушений, установленных в соответствии с настоящей Конвенцией, привынесении приговора. Статья 48 – Запрет на обязательные альтернативные процессы или приговоры поурегулированию споров 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по запрещениюобязательных альтернативных процессов по урегулированию споров, включаяпосредничество и примирение, в отношении всех форм насилия, подпадающих под сферудействия настоящей Конвенции. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в случае вынесения решения о выплате штрафа должным образомучитывалась способность лица, совершившего акты насилия, выполнять свои финансовыеобязательства перед жертвой.

Глава VI – Расследование, судебное разбирательство, процедурное право и мерызащиты

Статья 49 – Общие обязательства 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы расследования и судебные разбирательства в отношении всех форм насилия,подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции, осуществлялись без

неоправданных задержек и при этом принимались во внимание права жертвы на всехэтапах уголовного разбирательства. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры, в соответствии сосновополагающими принципами прав человека и должным образом учитывая гендерноетолкование насилия, для обеспечения проведения эффективного расследования иразбирательства в отношении правонарушений, установленных в соответствии снастоящей Конвенцией. Статья 50 – Немедленное реагирование, предупреждение и защита 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы ответственные правоохранительные учреждения реагировали на все формынасилия, подпадающие под сферу действия настоящей Конвенции, незамедлительно идолжным образом, благодаря предоставлению адекватной и неотложной защиты жертвам. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы ответственные правоохранительные учреждения, незамедлительно исоответствующим образом, осуществляли предупреждение и защиту от всех формнасилия, подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции, включая применениепрофилактических оперативных мер и сбор улик. Статья 51- Оценка риска и управление рисками 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы оценка летальности риска, серьезности ситуации и риска повторногосовершения насилия, осуществлялась всеми соответствующими органами власти для того,чтобы управлять рисками и, если необходимо, обеспечивать скоординированобезопасность и поддержку. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы оценка, о которой говорится в пункте 1, должным образом учитывала, на всехэтапах расследования и применения мер защиты, тот факт, что лица, совершающие актынасилия, подпадающие под сферу действия настоящей Конвенции, имеют огнестрельноеоружие или имеют доступ к нему. Статья 52 – Срочные запретительные приказы Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы компетентным органам власти предоставлялись полномочия отдаватьприказы, в ситуациях непосредственной опасности, о том, чтобы лицо, совершающее актыдомашнего насилия, покинуло место проживания жертвы или лица, в отношении которогосуществует риск, на достаточный период времени и для того, чтобы запрещать лицу,совершающему акты насилия, входить в место проживания или контактировать с жертвойили лицом, в отношении которого существует риск. Меры, принимаемые в соответствии сданной статьей, в качестве приоритета направлены на обеспечение безопасности жертвили лиц, находящихся в состоянии риска. Статья 53 – Приказы об ограничениях или защите 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы соответствующие приказы об ограничениях или защите отдавались вотношении жертв всех форм насилия, подпадающих под сферу действия настоящейКонвенции. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы приказы об ограничениях или защите, о которых говорится в пункте 1:

– обеспечивались для непосредственной защиты и без неправомерных финансовых илиадминистративных обременений в отношении жертвы; – выдавались на определенный период времени или пока они не изменены или отменены; – при необходимости, выдавались на односторонней основе и вступали в силунезамедлительно; – имелись независимо от других юридических процедур или в дополнение к ним; – предоставляли возможность принятия таких приказов в последующих юридическихпроцедурах. 3 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы нарушения постановлений об ограничении или защите, принятые наосновании пункта 1, приводили к эффективным, соразмерным и действенным уголовнымили иным юридическим санкциям. Статья 54 – Расследования и улики Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в любых гражданских или уголовных процедурах улики, относящиеся кистории сексуальных отношений и поведению жертвы, разрешались только тогда, когдаэто относится к существу дела и необходимо. Статья 55 – Процедуры одностороннего характера и по долгу службы 1 Стороны обеспечивают, чтобы расследования или судебные преследования в отношенииправонарушений, установленных в соответствии со статьями 35, 36, 37, 38 и 39Конвенции, не зависели полностью от заявления или жалобы, поданной жертвой, еслиправонарушение было совершено полностью или частично на территории Стороны, ичтобы процедуры могли продолжаться даже в том случае, если жертва забирает своезаявление или жалобу. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечения, всоответствии с условиями, предусмотренными их внутренним правом, возможности дляправительственных и неправительственных организаций и консультантов по вопросамдомашнего насилия оказывать помощь и/или поддержку жертвам, по их просьбе, во времяпроведения расследований и судебных разбирательств, касающихся правонарушений,установленных в соответствии с настоящей Конвенцией. Статья 56 – Меры защиты 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по защите прав иинтересов жертв, включая их особые потребности в качестве свидетелей, на всех этапахрасследования и судебного разбирательства, в частности путем: a обеспечения их защиты, а также защиты их семей и свидетелей, от запугивания, мести иповторной виктимизации; b обеспечения того, чтобы жертвы информировались, по крайней мере в тех случаях,когда жертвы и семьи могут быть в опасности, о том, что лицо, совершившее актынасилия, совершило побег или освобождается временно или окончательно; c информирования их, при соблюдении условий, предусмотренных внутренним правом,об их правах и имеющихся в их распоряжении услугах, а также о последующих шагах наосновании их жалобы, об обвинениях, общем продвижении расследования или судебногоразбирательства и об их роли в этой связи, а также о результатах рассмотрения их дела; d предоставления возможности жертвам, таким образом, чтобы это соответствовалоправилам процедуры в рамках внутреннего права, быть выслушанными, предоставлять

улики и излагать свои взгляды, потребности и озабоченности, напрямую или черезпосредника, и чтобы это было рассмотрено; e предоставления жертвам соответствующих услуг по поддержке, таким образом, чтобыих права и интересы должным образом были представлены и учтены; f обеспечения того, чтобы могли быть приняты меры по защите частной жизни и личностижертвы; g обеспечения того, чтобы можно было бы, по мере возможности, избежать контакта впомещении суда и правоохранительного органа между жертвами и лицами,совершившими акты насилия; h предоставления жертвам независимых и компетентных переводчиков, когда жертвыучаствуют в судебном разбирательстве или когда они представляют улики; i предоставления жертвам возможности свидетельствовать, в соответствии с нормами,предусмотренными во внутреннем праве, в суде без личного участия или, по крайнеймере, без присутствия лица, которое, как предполагается, совершило акты насилия, вчастности, благодаря использованию соответствующих коммуникационных технологий,когда они имеются. 2 Ребенку-жертве и ребенку - свидетелю насилия в отношении женщин и домашнегонасилия предоставляются, когда это целесообразно, специальные меры защиты,учитывающие наилучшие интересы ребенка. Статья 57 – Правовая помощь Стороны обеспечивают право на правовую помощь и на бесплатную юридическуюпомощь для жертв, при соблюдении условий, предусмотренных их внутренним правом. Статья 58 – Закон об исковой давности Стороны принимают необходимые законодательные и иные меры для обеспечения того,чтобы закон об исковой давности для возбуждения любых юридических процедур вотношении правонарушений, установленных в соответствии со статьями 36, 37, 38 и 39настоящей Конвенции, действовал в течение такого времени, которое было быдостаточным и соразмерным серьезности рассматриваемого правонарушения, для тогочтобы дать возможность эффективно возбудить судебное дело после того, как жертвадостигла совершеннолетия.

Глава VII – Миграция и предоставление убежищаСтатья 59 – Статус пребывания 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертве, чей статус пребывания зависит от супруга или партнера, как этопризнано на основании внутреннего права, в случае расторжения брака или отношений,предоставлялось, в случае особо трудных обстоятельств, по заявлению, независимоеразрешение на пребывание, без учета продолжительности брака или отношений. Условия,относящиеся к предоставлению и сроку независимого разрешения на пребывание,устанавливаются на основании внутреннего права. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы в отношении жертв могли получать приостанавливаться процедуры высылки,начатые в связи со статусом пребывания, зависящим от супруга или партнера, как этопризнано на основании внутреннего права, для обеспечения им возможности обратитьсяза получением независимого разрешения на пребывание.

3 Стороны выдают возобновляемое разрешение на пребывание жертвам в одной из двухследующих ситуаций или в обеих: a когда компетентный орган полагает, что их пребывание необходимо в связи с их личнойситуацией; b когда компетентный орган полагает, что их пребывание необходимо с целью ихсотрудничества с компетентными органами в расследовании или уголовном судебномразбирательстве. 4 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертвы насильственного брака, привезенные в другую страну с целью брака, икоторые, в результате этого, потеряли свой статус пребывания в стране, где они обычнопроживали, могли восстановить этот статус. Статья 60 – Просьбы о предоставлении убежища, основанные на гендерном признаке1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы насилие в отношении женщин по гендерному признаку могло бырассматриваться как форма преследования в значении статьи 1, A (2) Конвенции 1951 годао статусе беженцев и как форма серьезного ущерба, вызывающая необходимостьдополнительной/субсидиарной защиты. 2 Стороны обеспечивают, чтобы толкование, учитывающее гендерный фактор,принималось во внимание при рассмотрении каждого положения Конвенции, и что когдаустанавливается, что существуют опасения в отношении преследований по одному илиболее из этих положений, то заявителю предоставляется статус беженца в соответствии сприменимыми соответствующими документами. 3 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры по развитиюпроцедур приема и служб поддержки для лиц в поисках убежища, с учетом гендерногофактора, а также гендерные руководящие принципы и процедуры предоставленияубежища с учетом гендерного фактора, в том числе при определении статуса беженца ипри обращении за международной защитой. Статья 61 – Отказ от высылки 1 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для соблюденияпринципа отказа от высылки в соответствии с существующими обязательствами помеждународному праву. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертвы насилия в отношении женщин, которые нуждаются в защите,независимо от своего статуса или места пребывания, не возвращались ни при какихобстоятельствах в какую-либо страну, где существовал бы риск в отношении их жизниили где они могли бы подвергнуться пыткам или бесчеловечному или унижающемудостоинство обращению или наказанию.

Глава VIII – Международное сотрудничествоСтатья 62 - Общие принципы 1 Стороны сотрудничают друг с другом, в соответствии с положениями настоящейКонвенции, и на основании применения соответствующих международных ирегиональных инструментов в области сотрудничества по гражданским и уголовнымделам, договоренностям, достигнутым на основе единообразного или взаимногозаконодательства и внутреннего права, в максимально возможной степени с целью:

a предупреждения, борьбы и судебного преследования в отношении всех форм насилия,подпадающих под сферу действия настоящей Конвенции;b защиты и предоставления помощи жертвам; c расследования или уголовного преследования в отношении правонарушений,установленных в соответствии с настоящей Конвенцией; d исполнения соответствующих гражданских и уголовных судебных постановлений,вынесенных судебными органами Сторон, включая охранные судебные приказы. 2 Стороны принимают необходимые законодательные или иные меры для обеспечениятого, чтобы жертвы правонарушений, установленных в соответствии с настоящейКонвенцией и совершенные на территории Стороны иной, чем та, где они проживают,могли бы обращаться с жалобой в компетентные органы своего государства пребывания. 3 Если Сторона, которая оказывает взаимную правовую помощь по уголовным делам,экстрадиции или исполнению гражданских или уголовных постановлений, вынесенныхдругой Стороной в настоящей Конвенции, и обуславливает это существованием договора,получает запрос о таком правовом сотрудничестве от Стороны, с которой подобныйдоговор заключен не был, она может рассматривать настоящую Конвенцию в качествеюридической основы для взаимной правовой помощи по уголовным делам, экстрадицииили исполнению гражданских или уголовных постановлений, вынесенных другойСтороной в отношении правонарушений, установленных в соответствии с настоящейКонвенцией. 4 Стороны стремятся включать, когда это целесообразно, предупреждение и борьбу снасилием в отношении женщин и домашнего насилия в программы помощи в поддержкуразвития, предоставляемую третьим государствам, в том числе путем заключениядвусторонних и многосторонних соглашений с третьими государствами, с цельюсодействия защите жертв в соответствии с пунктом 5 статьи 18. Статья 63 – Меры в отношении лиц, находящихся в ситуации риска Когда Сторона, на основе имеющейся у нее информации, имеет разумные основанияполагать, что лицо находится в состоянии непосредственного риска подвергнутьсялюбому из актов насилия, о которых говорится в статьях 36, 37, 38 и 39 настоящейКонвенции, на территории другой Стороны, то той Стороне, которая имеет такуюинформацию, предлагается незамедлительно передать ее другой Стороне с цельюобеспечения того, чтобы были приняты соответствующие меры защиты. В случаенеобходимости такая информация включает подробности о существующих положениях вобласти защиты в отношении лица, находящегося в ситуации риска. Статья 64 – Информация 1 Запрашиваемая Сторона незамедлительно информирует запрашивающую Сторону обокончательном результате действий, предпринятых на основании данной Главы.Запрашиваемая Сторона также незамедлительно информирует запрашивающую Сторону олюбых обстоятельствах, которые могут сделать невозможным выполнениепредполагаемого действия или могут вызвать значительные задержки с егоосуществлением. 2 Сторона может, в границах своего внутреннего права и без предварительного запроса,направить другой Стороне информацию, полученную в рамках своего собственногорасследования, когда она полагает, что раскрытие такой информации могло бы помочьполучающей Стороне в предупреждении уголовных правонарушений, установленных в

соответствии с настоящей Конвенцией, или в начале или при проведении расследованийили судебного рассмотрения в отношении таких уголовных правонарушений, или чтобыэто могло привести к запросу о сотрудничестве с этой Стороной на основании даннойГлавы. 3 Сторона, получившая любую информацию в соответствии с пунктом 2, направляеттакую информацию своим компетентным органам, для того чтобы было возбуждено дело,если они считают это целесообразным, или для того, чтобы эта информация учитывалась входе соответствующего гражданского и уголовного судебного разбирательства. Статья 65 – Защита данных Персональные данные хранятся и используются в соответствии с обязательствами,принятыми на себя Сторонами на основании Конвенции о защите физических лиц приавтоматизированной обработке персональных данных (СЕД № 108).

Глава IX – Механизм мониторингаСтатья 66 – Группа экспертов по действиям против насилия в отношении женщин идомашнего насилия 1 Группа экспертов по действиям против насилия в отношении женщин и домашнегонасилия (нижеименуемая "ГРЕВИО") осуществляет мониторинг за выполнениемКонвенции Сторонами. 2 ГРЕВИО состоит минимум из 10 членов и максимум из 15 членов, с учетом гендерного игеографического баланса, а также мультидисциплинарной экспертизы. Ее членыизбираются Комитетом Сторон из кандидатов, назначаемых Сторонами, на срок в четырегода, возобновляемый один раз, и выбираются из граждан Сторон. 3 Первоначальное избрание 10 членов проводится в течение года после вступления в силунастоящей Конвенции. Выборы пяти дополнительных членов проводятся после 25-йратификации или присоединения. 4 Выборы членов ГРЕВИО основываются на следующих принципах: a они выбираются в соответствии с транспарентной процедурой из лиц, обладающихвысокими моральными качествами, известными своей признанной компетенцией вобласти прав человека, гендерного равенства, насилия в отношении женщин и домашнегонасилия или оказания помощи и защиты жертвам, или продемонстрировавшимпрофессиональный опыт в областях, подпадающих под сферу действия настоящейКонвенции; b никакие два члена ГРЕВИО не могут быть гражданами одного государства; c они должны представлять основные правовые системы; d они должны представлять соответствующих участников и учреждения, занимающихсявопросами насилия в отношении женщин и домашнего насилия; e они должны участвовать в работе Группы в личном качестве и быть независимыми ибеспристрастными при осуществлении своих функций, а также иметь возможностьосуществлять свои обязанности эффективно. 5 Процедура выборов членов ГРЕВИО определяется Комитетом министров СоветаЕвропы после консультаций со Сторонами и получения их единогласного согласия, втечение шести месяцев после вступления в силу настоящей Конвенции. 6 ГРЕВИО принимает собственные правила процедуры.

7 Члены ГРЕВИО и другие члены делегаций, осуществляющие посещения стран, как этопредусматривается в пунктах 9 и 14 статьи 68, пользуются привилегиями и иммунитетами,предусмотренными в приложении к настоящей Конвенции. Статья 67 – Комитет Сторон 1 Комитет Сторон состоит из представителей Сторон в Конвенции. 2 Комитет Сторон созывается генеральным секретарем Совета Европы. Его первоезаседание проводится в течение одного года после вступления в силу настоящейКонвенции для избрания членов ГРЕВИО. Затем он проводит свои заседания тогда, когдаоб этом запросит одна треть Сторон, председатель Комитета Сторон или генеральныйсекретарь. 3 Комитет Сторон принимает свои собственные правила процедуры. Статья 68 - Процедуры 1 Стороны представляют генеральному секретарю Совета Европы, основываясь на анкете,подготовленной ГРЕВИО, доклад о законодательных и иных мерах, обеспечивающихприменение положений настоящей Конвенции, для рассмотрения со стороны ГРЕВИО. 2 ГРЕВИО рассматривает доклад, представленный в соответствии с пунктом 1, спредставителями соответствующей Стороны. 3 Последующие процедуры оценки распределяются по циклам, продолжительностькоторых определяется ГРЕВИО. В начале каждого цикла ГРЕВИО выбирает конкретныеположения, на основании которых будет проводиться процедура оценки, и рассылаетанкету. 4 ГРЕВИО определяет соответствующие средства для выполнения данной процедурымониторинга. ГРЕВИО может, в частности, утвердить анкету по каждому циклу оценки,которая будет служить основой для процедуры оценки выполнения КонвенцииСторонами. Эта анкета направляется всем Сторонам. Стороны отвечают на такую анкету,а также на любые другие запросы об информации, поступающие от ГРЕВИО. 5 ГРЕВИО может получать информацию о выполнении Конвенции отнеправительственных организаций и гражданского общества, а также от национальныхорганов, занимающихся защитой прав человека. 6 ГРЕВИО должным образом учитывает существующую информацию, получаемую отдругих региональных и международных инструментов и органов, в областях, относящихсяк сфере действия настоящей Конвенции. 7 При утверждении анкеты для каждого цикла оценки ГРЕВИО должным образомучитывает существующий сбор данных и исследования в Сторонах, как этопредусматривается в статье 11 настоящей Конвенции. 8 ГРЕВИО может получать информацию о выполнении Конвенции со стороны КомиссараСовета Европы по правам человека, Парламентской Ассамблеи и соответствующихспециализированных подразделений Совета Европы, а также органов, созданных наосновании других международных инструментов. ГРЕВИО получает информацию ожалобах, представленных в эти органы, и об итогах их рассмотрения. 9 ГРЕВИО может организовывать на субсидиарной основе, в сотрудничестве снациональными органами и при поддержке независимых национальных экспертов,посещение стран, если полученная информация является недостаточной, или в случаях,предусмотренных в пункте 14. Во время этих посещений ГРЕВИО могут оказыватьсодействие специалисты по конкретным областям.

10 ГРЕВИО готовит проект доклада, содержащий анализ соблюдения положений, накоторых основывается оценка, а также идеи и предложения Группы в отношении того,каким образом соответствующая Сторона может решать выявленные проблемы. Проектдоклада передается для комментариев Стороне, в отношении которой проводится оценка.Ее комментарии могут учитываться ГРЕВИО при подготовке своего доклада. 11 На основании всей полученной информации и комментариев Сторон ГРЕВИОутверждает свой доклад и выводы о мерах, принятых соответствующей Стороной повыполнению положений настоящей Конвенции. Этот доклад и выводы направляютсясоответствующей Стороне и Комитету Сторон. Доклад и выводы ГРЕВИО публикуются смомента их принятия, вместе с возможными комментариями соответствующей Стороны. 12 Без ущерба процедуре на основании пунктов 1-8, Комитет Сторон может принимать, наосновании доклада и выводов ГРЕВИО, рекомендации, адресованные этой Стороне (a) вотношении мер, которые следует принять для реализации выводов ГРЕВИО, еслинеобходимо, с определением даты для представления информации об их выполнении, и(b) направленные на продвижение сотрудничества с данной Стороной для должноговыполнения настоящей Конвенции. 13 Если ГРЕВИО получает надежную информацию, свидетельствующую о ситуации, вкоторой проблемы требуют немедленного внимания для предупреждения илиограничения масштабов или количества серьезных нарушений Конвенции, то Группаможет попросить в срочном порядке представить специальный доклад, касающийся мер,предпринятых для предупреждения серьезных, массовых или повторяющихся случаевнасилия в отношении женщин. 14 Принимая во внимание информацию, представленную соответствующей Стороной, атакже любую другую надежную информацию, имеющуюся у ГРЕВИО, Группа можетназначить одного или более чем одного из своих членов для проведения расследования ипредставления срочного доклада для ГРЕВИО. В случае необходимости и с согласияданной Стороны, расследование может включать посещение ее территории. 15 При изучении выводов расследования, о котором говорится в пункте 14, ГРЕВИОпередает эти выводы соответствующей Стороне и, когда целесообразно, Комитету Сторони Комитету министров Совета Европы вместе с любыми комментариями ирекомендациями. Статья 69 – Общие рекомендации ГРЕВИО может принимать, когда это целесообразно, общие рекомендации о выполнениинастоящей Конвенции. Статья 70 – Парламентское участие в мониторинге 1 Национальным парламентам предлагается участвовать в мониторинге мер,принимаемых для выполнения настоящей Конвенции. 2 Стороны представляют доклады ГРЕВИО своим национальным парламентам. 3 Парламентской Ассамблее Совета Европы предлагается регулярно подводить итогивыполнения настоящей Конвенции.

Глава X – Отношения с другими международными инструментамиСтатья 71 – Отношения с другими международными инструментами 1 Настоящая Конвенция не наносит ущерба обязательствам, вытекающим из другихмеждународных документов, участниками которых являются или будут являться Стороны

в настоящей Конвенции, и которые содержат положения по вопросам, регулируемымнастоящей Конвенцией. 2 Стороны в настоящей Конвенции могут заключать двусторонние или многосторонниесоглашения друг с другом по вопросам, рассматриваемым в настоящей Конвенции, вцелях дополнения или усиления ее положений или содействия соблюдениюсодержащихся в ней принципов.

Глава XI – Поправки к КонвенцииСтатья 72 – Поправки 1 Любое предложение о поправке к настоящей Конвенции, представленное Стороной,сообщается генеральному секретарю Совета Европы и направляется ею или имгосударствам-членам Совета Европы, любой подписавшей стране, любой Стороне,Европейскому Союзу, любому государству, которому предложено подписать настоящуюКонвенцию в соответствии с положениями статьи 75, и любому государству, которомупредложено присоединиться к настоящей Конвенции в соответствии с положениямистатьи 76. 2 Комитет министров Совета Европы рассматривает предложенную поправку и, послеконсультаций со Сторонами настоящей Конвенции, которые не являются членами СоветаЕвропы, может принять поправку большинством, предусмотренным в статье 20.d УставаСовета Европы. 3 Текст любой поправки, принятой Комитетом министров в соответствии с пунктом 2,направляется Сторонам для принятия. 4 Любая поправка, принятая в соответствии с пунктом 2, вступает в силу в первый деньмесяца, следующего за истечением периода одного месяца после даты, на которую всеСтороны проинформировали генерального секретаря о своем согласии.

Глава XII – Финансовые положенияСтатья 73 – Последствия настоящей Конвенции Положения настоящей Конвенции не наносят ущерба положениям международного праваи обязывающих международных инструментов, которые уже действуют или могут войти всилу, и на основании которых лицам, при предупреждении и борьбе с насилием вотношении женщин и домашним насилием, предоставляются или могли быпредоставляться более благоприятные права. Статья 74 – Урегулирование споров 1 Стороны в любом споре, который может возникнуть в связи с применением илитолкованием положений настоящей Конвенции, будут стремиться урегулировать егопутем переговоров, примирения, арбитража или любыми другими методами мирногоурегулирования, принимаемыми на основании взаимного согласия между ними. 2 Комитет министров Совета Европы может разработать процедуры урегулирования дляиспользования Сторонами в споре, если они с этим согласятся. Статья 75 – Подписание и вступление в силу 1 Конвенция открыта для подписания государствами-членами Совета Европы,государствами-нечленами, которые участвовали в ее разработке, и Европейским Союзом.

2 Настоящая Конвенция подлежит ратификации, принятию или одобрению.Ратификационные грамоты или документы о принятии или одобрении сдаются нахранение генеральному секретарю Совета Европы. 3 Настоящая Конвенция вступает в силу в первый день месяца после истечения периода втри месяца после даты, на которую 10 Сторон, подписавших Конвенцию, включая покрайней мере восемь государств-членов Совета Европы, выразили свое согласие на то,чтобы быть связанными Конвенцией в соответствии с положениями пункта 2. 4 В отношении любого государства, упомянутого в пункте 1, или Европейского Союза,которые впоследствии выражают свое согласие на то, чтобы быть связаннымиКонвенцией, Конвенция вступает в силу в первый день месяца после истечения периода втри месяца после даты сдачи на хранение ратификационных грамот или документов опринятии или одобрении. Статья 76 – Присоединение к Конвенции 1 После вступления в силу Конвенции, Комитет министров Совета Европы может, послеконсультаций со Сторонами настоящей Конвенции и получения их единогласногосогласия, пригласить любое государство-нечлен Совета Европы, которое не участвовало вразработке данной Конвенции, присоединиться к настоящей Конвенции на основаниирешения, принятого большинством, предусмотренным в статье 20.d Устава СоветаЕвропы, и единогласного голосования представителей Сторон, имеющих правоучаствовать в работе Комитета министров. 2 В отношении любого присоединяющегося государства Конвенция вступает в силу впервый день месяца, следующего за истечением периода в три месяца после даты сдачи нахранение документа о присоединении генеральному секретарю Совета Европы. Статья 77 – Территориальная сфера деятельности 1 Любое государство или Европейский Союз могут, во время подписания или при сдаче нахранение своих ратификационных грамот или документов о принятии, одобрении илиприсоединении, уточнить ту территорию или территории, на которые распространяетсясфера действия Конвенции. 2 Любая Сторона может, в любое время позднее, путем заявления, направляемогогенеральному секретарю Совета Европы, распространить сферу действия настоящейКонвенции на любую другую территорию, уточненную в заявлении, и за внешниесношения которой она несет ответственность или от имени которой она имеетполномочия принимать на себя обязательства. В отношении такой территории Конвенциявступает в силу в первый день месяца после истечения периода в три месяца после датыполучения такого заявления генеральным секретарем. 3 Любое заявление, сделанное на основании двух предыдущих пунктов, может, вотношении любой территории, уточненной в таком заявлении, быть забрано путемуведомления, направляемого генеральному секретарю Совета Европы. Такой отказ отзаявления вступает в силу в первый день месяца после истечения периода в три месяцапосле даты получения такого уведомления генеральным секретарем. Статья 78 – Оговорки 1 Ни к одному из положений к настоящей Конвенции не может быть сделано каких-либооговорок, за исключениями, предусмотренными в пунктах 2 и 3. 2 Любое государство или Европейский Союз могут, во время подписания или при сдаче нахранение своих ратификационных грамот или документов о принятии, одобрении или

присоединении, путем заявления, направляемого генеральному секретарю Совета Европы,заявить, что им оставляется за собой право не применять или применять только кконкретным случаям или условиям положения, изложенные в: – пункте 2 статьи 30; – пунктах 1.e, 3 и 4 статьи 44; – пункте 1 статьи 55 в отношении статьи 33, касающейся незначительныхправонарушений; – статье 58 в отношении статей 37, 38 и 39; – статье 59. 3 Любое государство или Европейский Союз может, на время подписания или при сдачена хранение своих ратификационных грамот или документов о принятии, одобрении илиприсоединении, путем заявления генеральному секретарю Совета Европы, заявить, что имоставляется за собой право предусматривать неуголовные санкции, вместо уголовныхсанкций, в связи с поведением, предусмотренным в статьях 33 и 34. 4 Любая Сторона может полностью или частично снять оговорку путем заявления,направляемого генеральному секретарю Совета Европы. Такое заявление вступает в силу сдаты его получения генеральным секретарем. Статья 79 – Срок действия и пересмотр оговорок 1 Оговорки, предусмотренные в пункте 2 и 3 статьи 78, действуют в течение пяти лет содня вступления в силу настоящей Конвенции в отношении соответствующей Стороны.При этом такие оговорки могут быть возобновлены на такой же срок. 2 За 18 месяцев до даты окончания срока действия оговорки генеральный секретарьСовета Европы уведомляет об этом истечении срока соответствующую Сторону. Непозднее чем за три месяца до истечения этого срока Сторона уведомляет генеральногосекретаря о том, что она сохраняет, вносит поправку в оговорку или снимает своюоговорку. В отсутствие уведомления от соответствующей Стороны генеральный секретарьинформирует эту Сторону о том, что ее оговорка рассматривается как автоматическипродленная на период в шесть месяцев. Если соответствующая Сторона не уведомляет освоем намерении сохранить или изменить свою оговорку до истечения этого периода, тотогда оговорка прекращает свое действие. 3 Если Сторона делает оговорку в соответствии с пунктами 2 и 3 статьи 78, то онапредоставляет, до ее возобновления или по запросу, разъяснение для ГРЕВИО,касающееся оснований, оправдывающих ее сохранение. Статья 80 – Денонсация 1 Любая Сторона может в любое время денонсировать настоящую Конвенцию путемуведомления, направляемого генеральному секретарю Совета Европы. 2 Такая денонсация вступает в силу в первый день месяца, следующего за истечениемпериода в три месяца после даты получения уведомления генеральным секретарем. Статья 81 – Уведомление Генеральный секретарь Совета Европы уведомляет государства-члены Совета Европы,государства-нечлены, которые участвовали в разработке Конвенции, любую подписавшуюСторону, любую Сторону, Европейский Союз и любое государство, приглашенноеприсоединиться к настоящей Конвенции о: a любом подписании;

b сдаче на хранение любых ратификационных грамот или документов о принятии,одобрении или присоединении; c любой дате вступления в силу настоящей Конвенции в соответствии со статьями 75 и 76;

d любой поправке, принятой в соответствии со статьей 72, и о дате, на которую такаяпоправка вступает в силу; e любой оговорке или снятии оговорки в соответствии со статьей 78; f любой денонсации, сделанной в соответствии с положениями статьи 80; g любом другом акте, уведомлении или сообщении, связанном с настоящей Конвенцией. В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные,подписали настоящую Конвенцию. Совершено в Стамбуле 11 мая 2011 года на английском и французском языках, причемоба текста имеют одинаковую силу, в единственном экземпляре, который хранится вархиве Совета Европы. Генеральный секретарь Совета Европы направляет заверенныекопии каждому государству-члену Совета Европы, государствам-нечленам, которыеучаствовали в разработке настоящей Конвенции, Европейскому Союзу и любому другомугосударству, приглашенному присоединиться к настоящей Конвенции.

Приложение – Привилегии и иммунитеты (статья 66) 1 Данное приложение применяется к членам ГРЕВИО, упомянутым в статье 66Конвенции, а также к другим членам делегаций, посещающих страну. В целях данногоприложения термин "другие члены делегаций, посещающих страну" включаетнезависимых экспертов и специалистов, упомянутых в пункте 9 статьи 68 Конвенции,сотрудников Совета Европы и переводчиков, нанимаемых на работу Советом Европы длясопровождения ГРЕВИО во время посещений стран. 2 Члены ГРЕВИО и другие члены делегаций, посещающих страну, при выполнении своихзадач, связанных с подготовкой и проведением посещений страны, а также в отношениипоследующих шагов, и совершающих поездку в связи с этими задачами, пользуютсяследующими привилегиями и иммунитетами: a иммунитетом от личного ареста или заключения под стражу или конфискации личногобагажа, а также иммунитетом от юридического процесса любого рода в отношениипроизнесенных или изложенных в письменном виде слов, а также всех действий,совершенных ими в своем официальном качестве; b освобождением от любых ограничений в отношении их свободы передвижения привыезде и возвращении в свою страну пребывания и при въезде и возвращении из страны, вкоторой они осуществляют свои задачи, и от регистрации иностранцев в стране, которуюони посещают или через которую они проезжают, при осуществлении своих задач. 3 В ходе поездок, предпринятых при осуществлении ими своих задач, членам ГРЕВИО идругим членам делегаций, посещающих страну, предоставляются, в сфере таможенного ивалютного контроля, такие же возможности, которые предоставляются представителяминостранных правительств во время временного исполнения ими своих официальныхобязанностей. 4 Документы, относящиеся к оценке выполнения Конвенции, перевозимые членамиГРЕВИО и другими членами делегаций, посещающих страну, являютсянеприкосновенными в той мере, в какой они касаются деятельности ГРЕВИО. Не

допускается применения задержки или цензуры в отношении официальнойкорреспонденции ГРЕВИО или официальных сообщений членов ГРЕВИО и другихчленов делегаций, посещающих страну. 5 Для обеспечения в отношении членов ГРЕВИО и других членов делегаций,посещающих страну, полной свободы слова и полной независимости при исполнении имисвоих обязанностей, иммунитет от юридических процессов в отношении слов,произнесенных или изложенных в письменном виде, и всех действий, совершенных имипри своих обязанностях, продолжает предоставляться, несмотря на то, чтосоответствующие лица более не исполняют такие обязанности. 36 6 Привилегии и иммунитеты предоставляются лицам, упомянутым в пункте 1 настоящегоприложения, для того чтобы гарантировать независимый характер осуществления имисвоих задач в интересах ГРЕВИО, а не для их собственной выгоды. Отмена иммунитеталиц, упомянутых в пункте 1 настоящего приложения, производится генеральнымсекретарем Совета Европы в любом случае, когда, по его или ее мнению, такой иммунитетпрепятствовал бы отправлению правосудия или когда он может быть отменен без ущербаинтересам ГРЕВИО.