10
Retur adresse: Fjølnir MFS Vesterbrogade 17A DK-1620 København Ársveitslan hjá MFS Leygarkvøldið 27. mars skipar MFS fyri árligu limaveitslu felagsins í Føroyahúsinum í Keypmannahavn. Síðani tátturin við eini ársveitslu varð tikin upp aftur í 2002 hava tvær sera væl eydnaðar veitslur verið á skránni, og tí vilja vit gera alt fyri at endurtaka eitt væleydnað kvøld í ár. Tí vóna vit, at tú setir tær kvøldið av til at skemta tær saman við øðrum lesandi. Byrjað verður við borðhaldi við undirhaldi og tónleiki. Undir borðhaldinum er ætlanin at hava ógvuliga SU-vinarligar prísir í barrini. Eftir borðhaldið verður skipað fyri almennum dansi og er atgongumerki til dansin íroknað prísin, sum ikki er fastsettur enn. Lat ikki møguleikan fara framvið, men verð partur av hesum rimmar tiltaki, nú meðan tíðin er til tað, áðrenn próvtøkurnar standa fyri durum. Øll eru vælkomin! Spennandi cafékvøld Fríggjakvøldið 12. mars skipar MFS fyri fakligum og tónleikaligum tiltaki í Føroyahúsinum í Keypmannahavn. Fakligi parturin snýr seg um starvsvenjing, uttanlandsuppihald o.l. í samband við hægri lestur. Fólk, ið hava royndir á økinum koma at greiða frá og svara spurningum. Um tú hevur roynt okkurt spennandi og kanska øðrvísi í samband við lesturin hjá tær, ert tú vælkomin at venda tær til okkum og soleiðis eisini fáa pláss á skránni. Annars verður kvøldið skipað sum cafékvøld við barr og tónleiki. Janus Kampmann og Mikkel Christensen fara at standa fyri tónleikinum, sum verður rættiliga fjøl- broyttur. Limir sleppa at luttaka ókeypis, meðan onnur skulu gjalda 30,- kr. Byrjað verður kl. 21.00. Øll eru vælkomin! Leysasøla kr. 15,- Meginfelag Føroyskra Studenta, Vesterbrogade 17 A 1620 KBH V Árgangur 20, Nr 1 mars 2004 MFS Enn eitt føroyingafelag farið í søguna Jákup Sverri Kass hugleiðir Ein øðrvísi lestrarleið á Simon Fraser universitetinum í Vancouver, Canada Blá sál samrøða við Trónd Patursson Politiske forhold brot úr høvuðsuppgávu hjá Bjørg Dam List í Keypmannahavn Teir stríðast og strevast at fáa ringin at røkka saman. Soleiðis hava teir staðið í mong ár — menninir við Skt. Jørgens sjógvin í Keypmannahavn. MFS-vikuskifti í Århus Árligi aðalfundurin hjá MFS varð í ár hildin í Århus, har nýtt ráð varð valt. Í sambandi við túrin hjá ráðnum hinumegin beltini bæði varð skipað fyri ymsum tiltøkum í Áarstovu. FAME Christina Elisabeth Mørkøre hevur síðani í fjør summar gingið á Musical Akademinum í Fredericia. Lívið sum stjørna er ikki bara ein dansur á rósum.

Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

  • Upload
    mfs

  • View
    270

  • Download
    10

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Citation preview

Page 1: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Retur adresse: Fjølnir MFS Vesterbrogade 17A DK-1620 København

Ársveitslan hjá MFS Leygarkvøldið 27. mars skipar MFS fyri árligu limaveitslu felagsins í Føroyahúsinum í Keypmannahavn. Síðani tátturin við eini ársveitslu varð tikin upp aftur í 2002 hava tvær sera væl eydnaðar veitslur verið á skránni, og tí vilja vit gera alt fyri at endurtaka eitt væleydnað kvøld í ár. Tí vóna vit, at tú setir tær kvøldið av til at skemta tær saman við øðrum lesandi. Byrjað verður við borðhaldi við undirhaldi og tónleiki. Undir borðhaldinum er ætlanin at hava ógvuliga SU-vinarligar prísir í barrini. Eftir borðhaldið verður skipað fyri almennum dansi og er atgongumerki til dansin íroknað prísin, sum ikki er fastsettur enn. Lat ikki møguleikan fara framvið, men verð partur av hesum rimmar tiltaki, nú meðan tíðin er til tað, áðrenn próvtøkurnar standa fyri durum.

Øll eru vælkomin!

Spennandi cafékvøld Fríggjakvøldið 12. mars skipar MFS fyri fakligum og tónleikaligum tiltaki í Føroyahúsinum í Keypmannahavn. Fakligi parturin snýr seg um starvsvenjing, uttanlandsuppihald o.l. í samband við hægri lestur. Fólk, ið hava royndir á økinum koma at greiða frá og svara spurningum. Um tú hevur roynt okkurt spennandi og kanska øðrvísi í samband við lesturin hjá tær, ert tú vælkomin at venda tær til okkum og soleiðis eisini fáa pláss á skránni. Annars verður kvøldið skipað sum cafékvøld við barr og tónleiki. Janus Kampmann og Mikkel Christensen fara at standa fyri tónleikinum, sum verður rættiliga fjøl-broyttur. Limir sleppa at luttaka ókeypis, meðan onnur skulu gjalda 30,- kr. Byrjað verður kl. 21.00.

Øll eru vælkomin!

Leysasøla kr. 15,-

Meginfelag Føroyskra Studenta, Vesterbrogade 17 A 1620 KBH V

Árgangur 20, Nr 1 mars 2004

MFS

Enn eitt føroyingafelag farið í søguna Jákup Sverri Kass hugleiðir Ein øðrvísi lestrarleið á Simon Fraser universitetinum í Vancouver, Canada Blá sál samrøða við Trónd Patursson Politiske forhold brot úr høvuðsuppgávu hjá Bjørg Dam

List í Keypmannahavn Teir stríðast og strevast at fáa ringin at røkka saman. Soleiðis hava teir staðið í mong ár — menninir við Skt. Jørgens sjógvin í Keypmannahavn.

MFS-vikuskifti í Århus

Árligi aðalfundurin hjá MFS varð í ár hildin í Århus, har nýtt ráð varð valt. Í sambandi við túrin hjá ráðnum hinumegin beltini bæði varð skipað fyri ymsum tiltøkum í Áarstovu.

FAME Christina Elisabeth Mørkøre hevur síðani í fjør summar gingið á Musical Akademinum í Fredericia. Lívið sum stjørna er ikki bara ein dansur á rósum.

Page 2: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

2

Endamálið við ferðastuðlinum til verkætlanir er, at stuðla lesandi føroyingum á hægri lærustovnum í Føroyum og uttanlanda í samband við størri verkætlanir, ið skulu gerast í øðrum landi enn í lestrarlandinum. Hetta verður gjørt við at veita fíggjarligan stuðul til ferðina millum lestrarlandið og landið, har verkætlanin skal gerast. Umframt vanligu treytirnar fyri at fáa slíkan stuðul, skal verkætlanin vera partur av útbúgvingini og góðkennast av útbúgvingarstaðnum. Vert er eisini at leggja merki til, at tað bert verður veittur stuðul

fyri ferðing millum lond, og at tann lesandi í mesta lagi hevur møguleika at fáa henda stuðul tvær ferðir í samlaðu útbúgvingartíðini. Ætlar tú at søkja um stuðul, kann hetta antin gerast áðrenn farið verður undir verkætlanina, ella meðan tú ert í gongd við verkætlanina. Tað ber ikki til at søkja um stuðul eftir at verkætlanin er liðug. Stuðulin verður ikki útgoldin fyrrenn Stuðulsstovnurin hevur fingið tann nýtta ferðaseðilin í samband við verkætlanina. Stuðulin verður tann skjalprógvaða upp-

hæddin av ferð millum lond t i l v a n l i g a n f e r ð a -seðlakostnað, tó í mesta lagi kr. 6.000. Síðani verður pen-ingurin goldin á konto í einum peningastovni.

Verkætlanarstuðulin hjá Stuðulsstovninum

Hevur tú hoyrt um GFSL? GFSL er stytting fyri Grunnurin Fyri Styttri Lestrarferðir, og er talan um ein grunn undir MFS. Endamálið við grunninum er at stuðla ferðing í samband við innsavnan av tilfari til uppgávur, ið snúgva seg um føroysk viðurskifti. Tað merkir við øðrum orðum, at MFS-limir kunnu fáa ískoyti til lestrartýðandi ferðing frá MFS. Tað er MFS-ráðið, ið hevur viðgerðina av innkomnum umsóknum um hendi, og metir ráðið í hvørjum einstøkum føri um, hvørt galdandi reglur verða loknar. Fyri at hava rætt til stuðul, er m.a. neyðugt at lata MFS avrit av uppgávuni, ið gjørd varð í samband við ferðina ella í øðrum føri grein til Fjølnir. Eisini skal váttan frá lærustovninum um, at ferðin var liður í uppgávuskrivingini, latast felagnum. Hvørjar treytir annars skulu lúkast sæst á umsóknarblaðnum, sum fæst við at venda sær til skrivstovuna hjá MFS í Keypmannahavn. Eisini ber til at lesa reglugerðina hjá GFSL á www.mfs.fo

Stuðulsmøguleikar til ferðir hjá lesandi

Fjølnir nr.1, mars 2004

19

Manglar tær onkran at venda tær til, tá tú hevur eitthvørt uppá hjartað? Send ein e-post til

[email protected]

Ráðið 2002

Enn eitt føroyingafelag farið í søguna Jákup Sverri Kass, ráðslimur, skrivar Tað var við stórum áhuga, at eg læs eina grein, sum Símun úr Konoy hevði í Dimmalætting í januar. Greinin vísir tíverri á ein veruleika, sum føroyingar uttanfyri danska høvuðsstaðin mugu læra at liva við - føroyingafeløgini gerast færri og færri. Serliga spurningurin um at útvega fígging til felagsarbeiðið ger, at nevndar-arbeiðið gerst sera møtumikið. Hesuferð stóð so Føroyinga-felagið í Svendborg fyri tørni. Felagið helt aðalfund 18. januar 2004, sami aðalfundurin skuldi vísa seg at verða tann seinasti. Føroyingafelagið í Svendborg fór undir virksemi sítt mið-skeiðis í 90´unum. Býurin hevur í mong Harrans ár húsað føroyingum, sum hava gingið á Svendborg Søfartsskole. Eisini valdu fleiri føroyingar at flyta til býin, tá ið kreppan herjaði í Føroyum. Men seinastu árini hevur áhugin fyri felags-arbeiðinum verið minkandi. Kreppa í Odense Føroyingafelagið í einum av størstu lestrarstøðum føroy-inga, Odense, má eisini sigast at vera í kreppu. Tá ið februar er av, stendur felagið uttan tak yvir høvdið. Væntandi undir-tøka sigst vera ein av orsøkunum til, at kassin er tómur. Leggjast skal afturat, at nú ongar hølisútreiðslur verða, sum kunnu tyngja raksturin, so kann vera, at nevndin fær rúmd til at skipa fyri øðrum tiltøkum. Eisini kreppa í Jyllandi Tað er stutt síðani, at før-oyingafelagið í Horsens fór í søguna, og tann keðiliga lagnan

tykist at endurtaka seg í Esbjerg. Sum fiskibýur var Esbjerg eitt upplagt val hjá føroyingum, sum flýddu undan kreppuni. Umframt at húsa arbeiðandi føroyingum, so skal sigast, at Esbjerg hevur ment seg sum lestrarbýur seinastu árini. Felagið í býnum upplýsir, at árligu ræstkjøtaveitslurnar altíð eru væl vitjaðar, meðan verri er at fáa fólk at koma til onnur tiltøk hjá felagnum. Eitt fyri og annað eftir Eg skilji á lagnum, at støðan í hinum føroyingafeløgunum í Jyllandi er so hampulig. Men tað skal sigast, at tað er eitt sindur av mistrivnaði, tí at feløgini føla, at tey ikki fáa nóg stóra undirtøku frá føroysku myndugleikunum. Nevnd eftir nevnd leggur frá sær, tí næstan øll tíð og orka fer til at fáa endarnar at røkka saman. Um øll orka skal leggjast í at skaffa pening, og um hvørt tiltak skal geva yvirskot, so er lítið eftir til onnur mentunarlig tiltøk. Veruleikin er tann, at einasta føroyingafelag á flatlondum, sum fær rakstrarstuðul, er felagið í Keypmannhavn. Onki ringt um tað – har eru jú hópin av tiltøkum alt árið. Nú nýtt landsstýri er skipað, kundi verið áhugavert at fingið eina ábending frá landsstýrinum um, hvat tey vilja við føroyinga-feløgunum uttanfyri Keyp-mannahavn. Tak eitt nú føroyingafelagið í Árhus. Hóast tað mangan er møtumikið, so klárar felagið í løtuni at svara hvørjum sítt. Umframt fastar útreiðslur til húsaleigu o.a., so stendur felagið fyri barnaskúla, sunnu-

dagsskúla, fótbólti, flogbólti, badminton, kóri, café, barr og veitslum av ymsum slag. Felagið hátíðarheldur eisini teir føroyskum merkisdagarnar. Man skal ikki leita leingi fyri at finna útav, at meginparturin av tiltøkunum geva ikki yvirskot. Tann afturvendani fíggjarligi spurningurin er ein av orsøku-num til, at nevndin verður skift út á hvørjum ári – fólk tíma ikki bert at stríðast til tess at fáa endarnar at røkka saman. Hjálpin úr Føroyum er sera avmarkað; ca. 20.000 um árið. Sigast skal, at Árhus kommuna er ein stór hjálp, men óvist er, hvussu verður við tí stuðlinum í komandi ári. Greinin skal ikki lesast sum eitt álop á Føroyingahúsið í Keypamannahavn, og tað stóra arbeiðið, sum fer fram har. Greinin er meint sum eitt hjartasuff og sum eitt ynski um, at umstøðurnar hjá feløgunum uttanfyri Keypmannahavn gerast betur, og at fólkini aftanfyri feløgini fáa eitt sindur av uppbakningi til tað sjálv-bodna og ólønta arbeiðið, sum fólk leggja í tað.

Page 3: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

18

med til at underprioritere andre erhverv end fiskerierhvervet endnu mere. At statistikken er forkert, kan dokumenteres ved at se på nøgletallene for Færøernes eksportvarer for 2002. Disse tal er fundet på Hagstova Føroya’s hjemmeside www.hagstova.fo. Der eksporteres for 4.1 mia. kr. i alt, og de er fordelt således: 99,6% fisk 0,1% skib Resten 0,3% andre varer. Ud fra eksportstatistikken kan man udregne, hvor meget resten af industrien eksporterer for. Regnestykket ser sådan ud i mill.

kr.:

Det betyder, at der ifølge statistikken eksporteres for ca. 12 mill. kr. af anden vare end fisk eller skibe. Udfra researchen fremgår det, at der findes en virksomhed, som alene eksport-erer for over 40 mill. kr. årligt. Desuden er der er mere end 30 virksomheder, som eksporterer andet end fisk på Færøerne. Der er oplyst, at årsagen til de meget afvigende tal kommer af, at man på Færøerne ikke har nogen lovgivning over registrering af eksport. Dette beviser, at det ikke er særlig stor interesse i de politiske kredse for at få statistikken tilgængelig. På den anden side er det en fordel for virksomhederne, at de ikke skal udføre det administrative arbejde, som er forbundet med oplysning af eksport. De fleste af de spurgte virksomheder sagde, at det var godt at myndighederne blandede sig udenom. Men dette er ”tisse i bukserne fænomenet”, det er lettere på kort sigt, men på lang sigt rammer det virksomhederne, fordi de er underprioriterede, og de har mindre forhandlingsmagt overfor myndighederne.

Det er blevet oplyst, at den anslåede værdi for eksport af anden vare er ca. 7-8 % af den totale eksport. At finde en anslået værdi for anden eksport er ikke det vigtigste udfald i denne under-søgelse, men den rejser et stort spørgsmål til den erhvervspolitik, der bliver ført på Færøerne. Ifølge Porter er tilgængelig stati-stik en meget væsentlig faktor, der skal være til stede for at opnå god konkurrenceevne. Denne statistik kunne blive brugt som retningslinje, når politiske beslut-ninger tages og til at tilpasse samfundet således, at de eksport-erende brancher får bedre kon-kurrenceevne overfor andre lande og kunne begå sig endnu bedre på eksportmarkedet til fordel for samfundets økonomi. Et andet bemærkelsesværdigt udfald af undersøgelsen er, at selv om Hagstova Føroya er opmærksomme på deres meget misvisende statistik, bliver den lanceret på deres hjemmeside. Det bliver ikke nævnt, at stati-stikken kunne være misvisende. Det stiller også spørgsmål til oprigtigheden af de andre stati-stikker. Det har været betænkeligt at finde ud af, hvor lidt materiale og statistik der er lavet over anden industri, og hvor lavt man prioriterer disse industrier. Dette skal ses i betragtning af, at fiskeindustrien er meget udspeci-ficeret, og at der findes et utal af regulativer, procedurer og stati-stikker. Manglende procedurer for ekport. Toll & Skatt og andre offentlige instanser har ingen procedurer, vejledninger m.m. for eksport af andre varer fra Færøerne. Et par virksomheder, som eksporterer software til Danmark er blevet spurgt om, hvordan de forholder sig til fakturering m.m. De svarede, at der ikke bliver gjort forskel på, om produkterne bliver

solgt på hjemmemarkedet eller eksporteret, den eneste forskel er, at MVG (moms) bliver trukket fra. De kendte ikke til den danske toldlov og vidste ikke, om deres kunder fulgte de førnævnte oplysningsregler. Menningarstovan, som har lagt stort arbejdede i andre erhverv, er i gang med at udforme en eksporthåndbog. Menningarstovan er blevet beskåret i budgettet for 2004, hvilket medfører, at den behovsanalyse de lavede i 2002 ikke kan opfølges i næste år. Dette viser igen uvilje fra myndig-hederne. Det at lave besparelser på denne offentlige instans, hvis formål er at forbedre forholdene for de eksporterende erhverv, som tilfører Færøerne udenlandsk valuta, er modstridende erhvervs-politik. På hjemmesiden hos Vinnu-málaráðnum står, at de ønsker at have simple og få støtte- og erhvervsfremmende ordninger, som er lig vores nabolandes. Der lægges vægt på, at der ikke skal være økonomisk driftsstøtte iblandet. I stedet skal erhvervs-livet få gode foranstaltninger, således at det er konkurrence- og bæredygtigt uden økonomisk støtte. Det, som karakteriserer Porter’s fire overordnede kendetegn for et lands konkurrenceevne, er, at flere af kendetegnene ikke er økonomiske tiltag eller støtte, men i stedet den generelle holdning på markedet, forbruger-mønster, samfundsopbygning, lov-givning m.m.. Derfor kan man med stor sikker-hed forbedre nogle af de på-pegede forhold og derved stadig forfølge Vinnumálarádi’s sætning-er til forbedring af erhvervslivets foranstaltninger.

321,123.0100

.107.4 321,123.0

100.107.4

Fjølnir nr.1, mars 2004

3

FJØLNIR des. 03 ISSN 1396-206X Útgevari: Meginfelag Føroyskra Studenta Vesterbrogade 17A DK-1620 København V tlf. 33 25 02 10 E-postur: [email protected] E-postur: [email protected] Blaðið verður sent øllum limum hjá MFS. Onnur kunnu gerast haldarar við at venda sær til

eina av skrivstovunum. Haldaragjaldið fyri 6 útgávur er kr. 100,-.

Skrivstovutíðir: Keypmannahavn: Opið mikudag og fríggjadag kl. 16–18. Århus: Opið týsdag kl. 16-18. Bústaðurin er: Áarstova, Vestergade 48D, 8000 Århus C. tlf. 26 74 83 21

Blaðstjórn Ábyrgd : Katrin D. Apol Helena Højgaard Jóhan Pauli Helgason Øll eru vælkomin í blaðbólkin.

Prent MFS í Keypmannahavn. Prentað 2004 Evstamark Tilfar til komandi blað skal vera blaðstjóranum í hendi í seinasta lagi 10. mars . 2004. Endurprent Tilfar úr blaðnum kann endurprentast við tí treyt, at keldan er TÝÐILIGA merkt.

List í Keypmannahavn 1 4 Absalon Eysturoy Ein øðrvísi lestrarleið 6 Petur Martin Hansen hevur samrøðu við Nicolinu Lamhauge Fame, I´m gonna live forever 8 Christina Elisabeth Mørkøre Tveir ráðslimir út og tríggir inn 10 Nýtt MFS-ráð 11 MFS á ferð 12 Katrin D. Apol Blá sál 14 Marjun Dalsgaard Politiske forhold 16 Bjørg Dam Enn eitt føroyingafelag farið í søguna 19 Jákup Sverri Kass

Innihaldsyvirlit

Húsakórið

Húsakórið er eitt av feløgunum í Føroyahúsinum, og telur tað umleið 40 fólk. Dirigentur er Tórður á Brúnni, og leggur kórið dent á at syngja nógvan, góðan føroyskan tónleik, men eisini útlendskan tónleik, sum fólki dámar. Húsakórið venur í løtuni týskvøld frá 19:00 til 22:00. Meiri fæst at vita við at leita sær inn á heimasíðuna hjá kórinum: www.husakorid.dk

Fótatraðk

Hevur tú áhuga fyri føroyskum dansi, so eru ráð fyri tíð. Fótatraðk er føroyskt dansifelag í Keypmannahavn, sum venur annanhvønn sunnudag á loftinum í Føroyahúsinum. Dansað verður í líka vikum.

Page 4: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

4

Nakrar av avbjóðingunum, lesandi standa yvirav, er tann skjóta menningin, tær nógvu útbúgvingarnar, møguleikar-nir og tann støðuga áminning-in um, hvussu týdningarmikil lívlangur lærdómur er. Hesar avbjóðingar hava ikki altíð verið, og tí eru fá gomul ráð um, hvussu vit skulu fyrihalda okkum. Stórur partur av danskari list hevur ígjøgnum 90´ini gjørt vart við tað økta samskifti menniskju ímillum. Tað fløkja-sliga samfelagið verður lýst, og gjørt verður samstundis vart við, hvussu týdningarmikið tað er hjá okkum menniskjum at halda okkum ajour gjøgnum fjølmiðlarnar og lýsingar. Listaverkini eru ofta skemt-ingarsom og nema við gerandis avbjóðingar. Nakrar av av-bjóðingunum, lesandi standa yvirav, er tann skjóta menn ing in , tær nógvu útbúgvingarnar, møguleikarnir og tann støðuga áminningin um, hvussu týdningarmikil lívlangur lærdómur er. Hesar avbjóðingar hava ikki altíð verið, og tí eru fá gomul ráð um, hvussu vit skulu fyrihalda okkum. Í 90´unum er í Danmark ikki óvanligt at síggja list á gøtunum og á arbeiðsplássum. Altso er listin flutt av lista-søvnunum og fangar okkum beinleiðis í gerandisdegnum. Hvønn týdning hevur so hetta, at listin stendur okkum nærri enn nakrantíð áður? Jú, listin fær nú oftari høvi at minna okkum á og kanska vegleiða okkum um gerandismál. Tí listin ber ein boðskap og hesin verður endurtikin, jú oftari tú

sært listina. Listin er komin til eygleiðaran og noyðir hann at taka støðu til ella undrast á frágreiðingina aftanfyri verkið. Uttan iva eru færri ung í dag, sum vitja kirkjuna og á tann hátt missa tey ein týðandi boðskap. Ofta undrist eg á, um listin, sum varð flutt út á gøtuna í 90´ unum – og list sum heild - kann nýtast sum kanningarstað fyri leitan eftir okkara samleika. Men ikki er listin, sum vit síggja í stórbýnum, altíð so væl sett. Hon er ofta sett inn í eitt landslag saman við ídnaðar-bygningum og nógvari ferðslu. Ein slík standmynd stendur við Skt. Jørgens sjógvin á Kampmannsgøtu í Keypmanna-havn. Frammanfyri bygningin hjá ”Specialarbejderforbund-

et” í Danmark stendur út ímóti vegnum hendan 3,3 metrar høga standmyndin, sum kendi danski myndahøggarin, Keld Moseholm Jørgensen, hevur gjørt. Myndahøggarin av Fyn (1936- ) verður stundum nevndur “de tykke mænds behersker og godmodige fremstiller”. Í flestu av standmyndum hansara, ið gjørdar eru úr bronsu og granitti, síggjast smáir tjúkkir menn, sum í felag fáast við eitthvørt arbeiði. Teir hava oftast sama endamál, nevniliga at hjálpa hvørjum øðrum á mál og á snildisligasta hátt samstarva. Teir síggjast stundum royna at koma yvir um onkra gjógv ella klúgva um onkra forðing, men oftast ganga teir somu leið og hava

List í Keypmannahavn 1 Absalon Eysturoy, ráðslimur, skrivar

Fjølnir nr.1, mars 2004

17

således producere mere konkur-rencedygtige varer. Det er således på hjemmemarkedet, virksom-hederne tilegner sig konkur-renceevnen, som de har brug for på eksportmarkedet. Dette fænomen kan paralleli-seres til f.eks. fodbold. Alle hold vil være bedst. Det hold, der har de bedste spillere og gunstigste forhold, vil alt andet lige være bedst. For at de andre hold skal kunne slå det bedste hold, må de forbedre spillernes forhold og yde lidt mere. Denne nationale konkurrence resulterer i et højere nationalt niveau, som er nød-vendigt, hvis man skal spille på den internationale arena. På Færøerne udfylder staten ikke rollen som den kritiske forbruger tilfredsstillende. Hos flere af de spurgte virksomheder er der blevet oplyst, at de er utilfredse med at bl.a. landsadministra-tionen vælger at importere udenlandske varer i stedet for at bruge lignende færøske varer. En af Færøernes største software producenter, som eksporterer

bl.a. flere regnskabsprogrammer til Danmark, oplyser, at de flere gange har oplevet, at den offentlige sektor har valgt uden-landske programmer frem for færøske. Det er ikke ligefrem motiverende for virksomhederne, at man på hjemmemarkedet ikke har tiltro til hjemmeproducerede varer. Dette kan i værste fald bevirke, at virksomheden vælger at flytte virksomheden til andet land med bedre forudsætninger. Infrastruktur og rejsemulig-heder. På Færøerne er nogle af de for-hold, Porter’s diamant nævner, gode. F.eks. er infrastrukturen for hovedstadsområdet blevet for-bedret med den undersøiske tunnel til Vágar. Dette har forkortet rejsetiden til Danmark med to timer. Virksomheder oplyser, at tunnelen har haft større betydning end forventet, da de rejser mere nu, end de gjorde før, og har derfor bedre forudsætninger at opretholde kundekontakten. For at gøre rejseforholdene endnu

bedre, er det nødvendigt at rejseselskaberne lægger afgangs- og ankomsttiderne således til rette, at man kan rejse om morgenen og komme tilbage om aftenen. Dette ville nedskære rejseomkostningerne betydeligt, da hotel og andre udgifter ville kunne undgås. Manglende statistik. Erhvervspolitikken har intet stati-stisk grundlag at tage beslut-ninger ud fra, som er et af kendetegnene for en god konkur-renceevne ifølge Porters Diamant. F.eks. er der ikke er lavet folkeoptælling siden i 70’erne, derfor har man ikke grundlag for at vide, hvilke kvalifikationer indbyggerne har, og dermed hvilke industrier landet skal satse på. Man har heller ikke statistik for eksport af anden vare end fisk og skibe fra Færøerne, som man kan bygge erhvervspolitikken videre på. Endvidere er statistikken direkte forkert og viser, at anden eksport end fisk er meget mindre, end den i realiteten er. Dette er

Firmastrategi, struktur og rivalisering Graden af indenlandsk konkurrence

Efterspørgselsforhold Specielle behov på hjemmemarkedet Forbrugerens krav om kvalitet Forbrugerens signaler om fremtidens produkter Virksomhedernes krav om kvalitet og fornyelse hos underleverandører.

Beslægtede virksomheder og underleverandører.

Produktionsfaktorer Videnressourcer, statistiske oplysninger. Kapitalforhold Infrastruktur Arbejdskraft

Tilfældigheder

Politiske beslutninger

Staten

Opstiller krav, regler, standarder. Forskning. Indkøber Infrastruktur Konkurrencelovgivning

Porter’s Diamant

Page 5: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

16

De færøske virksomhede står med hovedansvaret for at blive konkurrencedygtige overfor andre virksomheder, både på hjemme-markedet og på eksportmarkedet. Men myndighederne og samfundet spiller en større rolle end de fleste umiddelbart tror i landets samlede konkurrenceevne overfor andre lande. Anden industri står i baggrunden af fiskeindustrien hos de færøske myndigheder og politikere. Det kommer af, at Færøernes hovedindtægtskilde stammer pri-mært fra denne industri, som jævnfør med Hagstova Føroya udgør 99,6 % af eksporten fra Færøerne. Dette tal vil blive set nærmere efter senere. Færøerne er derfor en monoeksport, en titel vi uheldigvis deler med U-lande som Nigeria, Rwanda, Iran, Saudi Arabien m.fl. Fiskeindustrien er en ret uforud-sigelig indtægtskilde, dette har vi i flere omgange oplevet, da fiskeriet har svigtet, og med store økonomiske konsekvenser for

Færøerne. Dette burde være et motiv for, at man i de politiske kredse ønskede, at vi blev mindre afhængige af fiskeeksporten ved at skabe bedre forudsætninger for andre erhverv. De tidligere nævnte U-lande har en ting til fælles, de er rige på råvarer, ligesom Færøerne er, men disse landes økonomiske situation siger noget om, at rigdom af råvarer ikke nød-vendigvis er forbundet med rigdom og velfærd. I 1980 udarbejdede økonomen Michael Porter en undersøgelse – The Competitive Advantage of Nations – for at afdække, hvilke faktorer har indflydelse på et lands konkurrenceevne, da det ofte har vist sig, at bl.a. lønniveau, valuta og natur-ressourcer ikke er afgørende. Baseret på undersøgelsen op-stillede han fire overordnede kendetegn, som karakteriserer et lands konkurrenceevne. Disse faktorer er illustreret i Porters

diamant nedenfor. Ifølge Porters diamant er statens direkte rolle at skabe så gunstige forhold som muligt, dette ved at lave lempelige lovgivninger, forbedre uddannelsesforholdene, have en god infrastruktur og generelt føre en sund erhvervs-politik. For Færøerne spiller det offent-lige og staten, det er lands-administrationen, en større rolle end for andre lande, da disse er større end den private sektor og udgør derfor størstedelen af forbrugerne på producent-markedet. Rollen som den kritiske forbruger. En af Porters vigtigste faktor er statens og den private rolle som den kritiske forbruger og ind-køber. Her kan de ved at købe varer fra hjemmemarkedet give virksomhederne et afsætnings-grundlag for varerne og ved at stille krav til kvalitet og pris kan de presse virksomhederne til at konkurrere imod hinanden og

Politiske forhold brot úr høvuðsuppgávu hjá Bjørg Dam Sum liður í útbúgving sum eksportteknikari skrivaði eg høvuðsuppgávu hjá føroyskum virki. Høvuðsuppgávan snúði seg í stuttum um at gera eina marknaðarføringsanalysu og eksportplan fyri eitt telduforrit til danskar kirkjugarðar. Tá ein sum limur í MFS fer til Føroya at gera skrivligt avrik um føroysk viðurskifti, hevur MFS-limurin møguleika at søkja GFSL (Grunnin Fyri Styttri Lestrarferðir) um stuðul áljóðandi 1500 kr. Afturfyri skal ein lata inn tað skrivliga avrikið ella skriva grein í Fjølnir. Marknaðarføringsuppgávur eru ofta ikki til almenningin at lesa, tí tær innihalda loyniligar upp-lýsingar um virki o.a. Tað ger mín

uppgáva eisini, og tí havi eg valt at taka ein part úr uppgávuni og skriva tað eitt sindur um, soleiðis at tað hongur saman og øll kunnu skilja tað. Tað, ið eg havi valt burturúr, er ein lítil partur av makroviður-skiftunum fyri virki, ið framleiða annað enn tað, ið hoyrir undir fisk og skip í Føroyum. Yvirskriftin eitur Politiske forhold, og tekur greinin fram nøkur viðurskifti sambært ástøði Porter’s diamant sku lu vera t i l s taðar á heimamarknaðinum, um landið skal hava góðar menningar-møguleikar og kappingartreytir á heimsmarknaðinum. Sagt skal verða, at uppgávan ikki var at gera eina fulla og nágreiniliga analysu av viður-

skiftunum á heimamarknaðinum á hægsta støði, men harafturímóti gera eina stutta útgreinan av viðurskiftum, ið eru rættiliga sjónlig. Eg havi valt at taka henda partin av uppgávuni, tí eg vil seta ljós á tann manglandi politiska og almenna áhugan í øðrum vinnum enn fiskivinnuni í Føroyum. Eftir at hava arbeitt við hesum í stutta tíð, sá eg, hvussu óskipað og lítið virðismett hesar vinnur eru, og hvussu nógvar ábøtur kunnu verða gjørdar uttan stórar íløgur. Hesar ábøtur kunna vera føroysku vinnuni til stóran frama. Greinin er á donskum!

Fjølnir nr.1, mars 2004

5

sama, felags mál. Eitt afturvendandi evni við hesum monnum er, at teir greiða frá eini gongd, eini rørslu, eini gerð. Ein fær nærmast samkenslu við teimum og innan í einum brennir eitt ynski um, at roynd teirra skal eydnast. Á standmyndin niðri við Kampmannsgøtu er nú tríggir menn saman um at fáa ein ring saman. Ringurin, sum gjørdur er úr rustfríum stáli, er stórur og ikki samanhangandi. Lítið restar í at fáa hann at røkka saman, og tað sæst á rørslunum hjá monnunum, at teir leggja lív og sál í at megna hesum máli. Menninir eru væl vaksnir, kanska heldur væl í holdum, men als ikki uttan arbeiðsroyndir. Ovastur stendur ein, ið tykist vera formaðurin. Hann hevur hendurnar meiri fríar og sær útyvir arbeidstaðin. Nærri honum hongur ein maður í ringinum – nærum at siga, at hann leggur alla vektina í at fáa ringin saman. Hann er ikki uttanfyri lívsvanda, tí fóta-festið, hann hevur lítla grundvøllinum, er ikki gott. Tann triðji maðurin stendur á einum øðrum stólpa. Hann skumpar til ringin frá hinari síðuni av opinum. Í arbeiðs-stríði hansara verður andlitið fjalt av ringinum, so hann allarhelst arbeiðir uttan at síggja, hvat fyriferst. Tann ovari maðurin, man uttan iva greiða honum frá, hvussu leikur fer fram. Tann, ið hyggur at stand-myndini, spyr seg sjálvan, um hesir nakrantíð fara at røkka hvøjum øðrum. Um tann hangandi maðurin man missa fótafestið, og um tann niðari maðurin veruliga arbeiðir eftir síni sannføring. Standmyndin kann í sær sjálvum tykjast rættiliga skemtilig, men um ein ofta

kemur framvið, er ringurin sjálvsagt enn ikki komin saman. Hetta er jú eitt sindur ironiskt – at so vælvaksnir menn leggja so nógvan týdning í at fáa hetta verkið at eydnast, men lítið og einki kemur frá hondum. Standmyndin niðri við sjógvar-nar leggur samstundis upp til nógvar súmbolskar tolkingar. Menninir eru ein lýsing av menniskjanum. Hvussu menn-iskjað arbeiðir saman, er tætt knýtt at tørvi teirra at arbeiða saman. Tey hava ymsar leik-lutir, alt eftir hvørjir førleikar teimum eru tillutaðir. Við ringin síggja vit teir ymsu leiklutirnar, mennirnir hava. Vit síggja tann ovara mannin siga hinum, hvussu farast skal fram. Tann í miðjuni setir sær lívið í vága og hin niðari tekur við boðum, uttan at seta stórvegis spurningar - ein vanlig gerandismynd! Ringurin, sum stendur opin, er ein mynd av teimum málum, vit menniskju seta okkum. Hann er ein mynd av teimum endum, vit í gerandisdegnum vilja fáa at røkka saman bæði fíggjarliga, í arbeiði, útbúgv-ing, kærleika, vinarlagi og í stóran mun til ta tíðina, okkum er givin at náa hetta í. Eisini er ringurin ein ábending um ta drívmegi, ið býr í okkum mennikjum. Hesir viðføddu eginleikar: Forvitni, vón, dirvi og tráan hava drivið mangt verkið í gjøgnum allar tíðir. Forvitni hjá granskaranum, ið vil greiða verðina út frá síni gransking, heimspekingurin, ið vil fáa lagd á lívsins loynd o.s.fr. Fyri tann lesandi er kenslan av einum opnum ringi ikki heilt ókend. Við lestarbyrjan eru mong í iva um teirra útbúgvingarval var tað rætta –

antin skifta vit útbúgving ella lata tíðina vísa, um tað gerst betri. Tá vit so eru komin í gongd við útbúgvingina, kennist skjótt ynskið um at gerast liðugur. Pensa skal náast, royndir skulu takast innan eitt ávíst áramál og studningurin skal røkka til. Samstundis skulu vit náa at vitja vinir og vera til hetta og hatta gildi. Tjóðskaparbálið skal brenna, og so er útbúgv-ingin liðug. Og hava vit tá fingið tað burturúr, sum vit burdu? Hava vit gjørt okkum dælt av landafrøði l iga fyrimuninum og samstundis ferðast og savnað saman pening til komandi børn og hús. Moseholm, sigur vísir okkum á at vit alla tíðina eru á ferð – altíð í ferð við at fáa ringin at røkka saman. Markanta viðmerkingin frá honum til tað at vera menniskja er uttan iva blivin ein fastur táttur í gerandis “gøtulistini”. Ringurin niðri við sjógvarnar er tann dagliga áminningin um, at tað ongantíð letur seg gera at fáa alt tað frá hond, man hevði hugsað sær. At ein altíð kann seta sær nýggj mál og røkka nýggjum hæddum. Avbjóðingin hjá lesandi viðvíkjandi lívlang-um lærdómi og støðugari menning er við til at styrkja um hendan boðskap. Moseholm er ivaleyst sann-førdur um, at ringurin skal vera opin. Tí hvat skuldu menninir annars brúkt sínar eginleikar til? Hvat skuldu vit, tá eingir spurningar eru eftir og øll mál eru røkkin? Vit kunnu eins væl sláa okkum til tols við, at vit altíð eru á ferð – men tað, at vera á ferð, er jú at liva.

Page 6: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

6

Nicolina Lamhauge er úr Lamba, og lesur landafrøði og búskap á “Simon Fraser Universitetinum” í Vancover Canada. Á studentaskúla í Noregi Eftir at eg hevði gingið eitt ár í Studentaskúlanum á Kambsdali, gekk eg tvey ár á altjóða studentaskúlanum hjá Reyða Krossi í Noregi. Meðan eg gekk har, søkti eg inn á tvey universitet í Bretlandi, men av tí at skúlagjaldið var so stórt á teimum báðum universitetu-num í Bretlandi, umleið 120.000 kr, og Stuðulsstovnurin tá bara lat 60.000 kr. um árið, valdi eg at søkja inn á eitt universitet í Vancover, Canada. Hetta kom eisini av tí, at fólk komu frá hesum universitet-

inum og vitjaðu á skúlanum í Noregi, og tað ljóðaði áhuga-vert. Talan var um eitt uni-versitet tætt við býin Vancover, og skúlagjaldið var niðanfyri tær 60.000 kr., sum Stuðulsstovnurin gav tá, so eg valdi at fara har. Ferðastuðulin kemur eisini væl við, tí so fái næstan ferðast heim til Føroya eina ferð um árið. Til Canada at lesa Tað gjørdi tað eisini lættari, at trý onnur frá skúlanum í Noregi eisini fóru á sama universitet sum eg, og vit hjálptust at við tí øllum pappírarbeiðinum, tá vit komu yvir til Canada. Hóast rættiliga nógv pappírarbeiði skuldi til, so hevur tað verið lætt hjá mær sum føroyingur at fáa lestrarvisum í Canada,

sammett við lesandi úr øðrum londum sum eitt nú Turkaland. Ìbúðarviðurskiftini í Canada vóru góð. Tvey tey fyrstu árini høvdu vit møguleika at búgva á universitetinum, og eg búði saman við tveimum canadiskum gentum. Nú havi eg búð í tvey ár á universitetinum, so tá eg komi yviraftur, verði eg noydd at finna mær okkurt annað at búgva í. Fakliga gjógvin Studentaskúlin, sum eg gekk á í Noregi sigst vera eitt gott skifti til universitetið. Fakliga gjógvin hevur ikki verið serliga stór, og er ein av orsøkunum eisini tann, at høvuðsmálið á studentaskúlanum var enskt. So tað hevur verið mær ein góð hjálp. Hinvegin haldi eg ikki, at

Ein øðrvísi lestrarleið Petur Martin Hansen hevur gjørt samrøðu við Nicolinu Lamhauge.

Fjølnir nr.1, mars 2004

15

Tróndur Patursson. Hann heldur, at tað er avgerandi, at tú finnur tína egnu leið. Eg kann viðurkenna Picasso, men eg kann ikki fara víðari við hansara arbeiði. Drívmegin má koma innanfrá, og tú mást sum listafólk finna tað, sum er inni í tær sjálvum og leggja eina leið eftir tí. Eina leið, sum tú trýrt uppá og síðan arbeiða støðugt við hesi leið. List er ein abstraktión og ein-falding av tí, tú upplivir, sigur Tróndur Patursson. Hann heldur, at finnur tú tína egnu leið og megnar at gera sjónliga sálina í okkara upphavi, náttúruni ella menniskjanum, so eydnast tað at skapa list, sum er algildug – list, sum er viðkomandi fyri øll til allar tíðir. Tað er hart arbeiði og kann taka eitt heilt lív – tey flest náa tað aldri – og tú kanst aldri vita, um tú røkkur hesum máli, tí list er mett klassisk, um hon er við-komandi í fýra mansaldrar. Litir og psyka Í síni list brúkar Tróndur Patursson reyða, gula, grøna og bláa litin. Litirnir vísa hvørja megi og hvørjar kenslur eru í myndini, sigur hann og greiðir frá síni áskoðan á litir. Millum annað hvussu blái liturin hevur verið sæddur sum tann gátuføri liturin – liturin, ið dylir fyri okkum, hvat er innan í verðini. Kobolt var forboðið í gomlum døgum. Hesin blái liturin varð ofta settur í samband við Fanan sjálvan, tí tey hildu, at tað var nakað dult og gátuført yvir honum, sigur Tróndur Patursson. Tað bláa ímyndar fyri hann eisini tað gátuføra og tað kosmiska. Blátt er norðurlendski liturin, havið og himmalin – tað er tað, sum er rundanum okkum. Norðbúgvar eru til blátt – men ikki grønlendingar – grønlend-

ingar eru til gult. Hetta kemur av, at tað er so ljóst á teirra leiðum, kavin lýsir, og sólin skínur leingi um summarið. Gult er gevandi og agressivt, tað ímyndar sólarljósið og megi. Ikki at vit eru einslitt – tá fjøllini í Føroyum speglast í havinum er myndin gul, sigur Tróndur Patursson. Litir ávirka okkum meir, enn vit halda, og vit brúka sjálvdan reinar litir – vit tora ikki, vit bróta teir ístaðin, men lista-fólk hava ofta hug at brúka reinir litir, greiðir hann frá og sigur, at reyði liturin er hugnaligur og heitur, vit brúka hann á matstovum, og grøni liturin er tryggur, og hann brúka vit jú til próvtøkur. Gevur tú grøna litinum eitt sindur av gulum, verður hann meiri lívsjáttandi og ímyndar lív og gróður. Á einslitta bakgrund málar Tróndur Patursson abstrakt við svørtum. Hetta er tað søguliga ella motivið, litirnir eru kenslurnar og dámurin í myndini. Kosmisk loysing Hvussu er við politiskum boðskapi í listini? Hetta er loysing, sigur Tróndur Patursson og breiðir armin út í kosmiska rúmið, har vit enn sita á spegilsgólvinum. Her inni upplivir tú frælsi, so eg haldi, at hetta er ein góð

mynd uppá loysing – Føroyar eru bletturin í miðjuni í rúminum, tí Føroyar eru heimsins nalvi, og so kanst tú ímynda tær Sibiria handa veg, Afrika handa veg og so framvegis, sigur listamaðurin. Nevndur í útlendskum bløðum verður hann ofta lýstur sum ein villmaður í pakt við náttúruna, millum annað orsakað av tí síða hárinum – er tað eitt ”image”? Nei, als ikki. Men kanska tað var í byrjanini. Sum ungur listamaður torir tú ikki ordiliga at vísa teg og fara tína egnu leið, men kanska tað gjørdi tað lættari at skilja seg út. Eg havi havt langt hár og skegg síðan 1964, tá eg hevði verið til skips. Vit komu aftur um heystið, og tá teir sóu land, fór alt at klippa sær og raka sær – teir sóu farligir út. Men eg var seinastur, so tað stóð, tá vit komu í land. Eg væntaði, at pápi fór at halda, at tað var ræðuligt, men hann segði bara: Hattar er ikki so galið – so lat eg tað vera, fortelur Tróndur Patursson og leggur aftrat: Og so er tað hann sjálvur í bíbliuni, Samson, hvørs styrki lá í hárinum – kanska er hárið míni følihorn, ið merkja náttúruna – eitt slag av antennum, sum fanga tað kosmiska rúmið.

Útvarp Føroya í Danmarks Radio

Hvørt leygarkvøld kl. 19.00 - 19.30

er føroysk tíðinda-sending á Danmark Radio AM 1062. Sendingin er ein samandráttur av tíðindasendingum gjøgnum farnu

viku í ÚF.

Lýsingar kunna fáast í, við at venda sær til Útvarp Føroya tlf.: + 298 31 6566

Page 7: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

14

Blá sál Marjun Dalsgaard Samrøða við Trónd Patursson, sum stóð í Sosialinum 23. december 2003

Einum parti av okkum dámar regn og toku, tí soleiðis er náttúran, sum vit eru vaksin upp við. Føroyingum dáma blátt, sigur Tróndur Patursson – og hava teir hug, ja, so kunnu teir sveima í endaleysum bláum í ”Kosmiska rúminum” – hválvinum, sum hann hevur bygt úr glasi. Blátt er tað kosmiska, djúpa og gátuføra. Tað ímyndar himmalin, ið aldri endar og ivan um, hvussu djúpt havið er undir tær. Tað bláa er eisini tunglyndi og sorgblídni, og okkum dámar tað døkka – vit føroyingar eru í mol. Einum parti av okkum dámar regn og toku, tí soleiðis er náttúran, sum vit eru vaksin upp við. Føroyingum dáma blátt, sigur Tróndur Patursson – og hava teir hug, ja so kunnu teir sveima í endaleysum bláum í hválvinum, sum hann nú hevur bygt úr glasi. ”Kosmiska rúmið” ið stendur uttan fyri Norðurbryggjuna, er ein framhaldandi menning av hugskotinum hjá Trónda Paturssyni at skapa eina uppliving av djúpari rúmd. Íblásturin kom einamest av 104 døgum á havinum á einum bambusflaka, har hann upplivdi, at einki var upp og niður, og endaleyst var yvir og undir. Tú kemur inn í sjálva sálina av havinum. Havið hevur fastar rútmur og gongur í ymiskar ættir, og hevur tú einki fast at sammeta við, verður tú drigin inn í hesa organismuna. Tað gevur eina kenslu av frælsi, sigur Tróndur Patursson. Hann

hevur gjørt fýra onnur rúm, ið skuldu geva øðrum hesa kenslu av dýpd og frælsi, men nú er listaverkið fullkomið, sigur hann. Hendan konstruktiónin skuldi givið tað fullkomna upplivilsi av endaleysari rúmd – hetta er eitt kosmiskt rúm. Leonardo Da Vinci var tann fyrsti, sum arbeiddi við hesum forminum – hetta er ein sera einfaldur formur, eitt hválv av fimm- og sekskantum, sama prinsipp, sum ein fótbóltur er seymaður eftir, sigur Tróndur Patursson. Vit sita inni í Kosmiska rúminum – hava sett lista-manninum stevnu fyri at hoyra, hvat list er fyri hann. Til upprunastøðið List er at gera tað ósjónliga sjónligt, og tað merkir at síggja sálina og endurgeva hana. Náttúran er fullkomin – tað er ikki neyðugt at endurgeva hana – men tað eru kortini formar til, sum ikki eru endurgivnir. Fjøllini og grótið hevur eitt slag av sál, og list snýr seg um at síggja sálina. Tekur tú eina mynd av Trøllhøvda, er náttúran deyð á myndini – tað kundi tað sama verið úr sementi. Men tá tú sært tað sjálv, er tað livandi, tí tá sært tú sálina. Jørðin er av eldi innan og náttúran er livandi – tú sært og tulkar hetta frumkenda, tá tú upplivir náttúruna, og listafólk skulu fáa hetta fram. Um tú ikki sært

sálina í náttúruni í listarverkinum, er tað ikki list, men ein dekoratión, sigur Tróndur Patursson. Og leggur aftrat: Tað er við náttúruni eins og við eini vangamynd – um tú ikki kennir sálina hjá tí persóninum, sum tú málar, líkist myndin heldur ikki. List verður klassisk um hon óansæð tíð og stað nemur við sálina í tí menniskjasliga og er nýskapandi. Eg royni at taka eitt sekund av heimsins upphavi og finna sálina í tí sekundinum – og mála hana. Um tað eydnast gerst tað ósjónliga sjónligt. Sum listafólk mást tú hava eina filosofi aftanfyri tað, sum tú gert. Mín filosofi er, at tú mást fara aftur til upprunastøðið, og har eru tvey í at velja – náttúran og menniskjað. Eg havi valt at arbeiða við náttúruni, sigur

Minst til: MFS limir fáa bæði internet-

Dimmu og Internet- Sosialin fyri 1/2 prís bert við at venda sær til MFS

Fjølnir nr.1, mars 2004

7

Sigmund Katrin Katrin Katrin

tað skuldi verið nøkur forðing, um man ikki er so vanur við enskt, tí man venur seg skjótt við tað. Tá eg byrjaði á universetinum í Vancouver, valdi eg at lesa landafrøði sum høvuðsfak og búskap sum síðufak. Hetta valið kemst av, at tá eg gekk á skúlanum í Noregi, hevði eg eitt fak, sum æt menningar-frøði, har søga, politikkur og búskapur vóru blandað saman. Tað fakið dámdi mær væl! Tann landafrøðin, eg lesi, er ikki bara um fjøll, vøtn, og mold, men eisini um politisk og búskaparlig viðurskifti. Eg havi síðani valt at síðustilla bæði fakini landafrøði og búskap, soleiðis at bæði fakini verða høvuðsfak. Tað eru umleið 20.000 lesandi á Fraser Universtetinum, sum eg gangi á. Eg eri væl nøgd við lærustovnin og útboðið av fakum er stórt.

Frítíð Tað fer nógv tíð við skúlatingum, og restin av tíðini fer til at keypa inn mat og klæði. Eg havi havt eitt lestrararbeiði, sum snúði seg um at hjálpa einum pro-fessara á universi-tetinum. Náttúran er ótruliga vøkur rundan um býin. Her eru nógvar vakrar park-ir, har eg renni eitt sindur, tá eg havi tíð til tað. Í Van-couver er eitt ríkt mentanarlív við eitt nú nógvum ymiskum biografum bæði við amerikanskum og evropeiskum filmum. Eisini ganga vit nógv á kafé og fara út at eta.

Til Turkalands at lesa Tá eg hevði lisið í tvey ár á Universitetinum í Vancover, vildi eg royna okkurt nýtt. Eg fekk at vita, at eitt universitet í Istanbul í Turkalandi undir-vísti á enskum, og ljóðaði tað áhugavert. Tað gjørdist ikki verri av tí, at hetta universi-tetið í Istanbul hevði eitt gott útboð av búskap-arligum fakum. Tí valdi eg at taka eina lestrar-hálvu í Istanbul. Eg dugdi als ikki at ímynda mær, hvussu tað fór at síggja út í Turka-landi. Tað einas-ta, eg visti um Turkland, áðrenn eg fór avstað, var, at tað var eitt ferðamanna-land, har havið og luftin vóru turkisblá. Í Turkalandi var ótruliga lekkurt. Býurin Istanbul, har eg læs, var ótruliga vakur og fullur av lívi. Tað var sera áhuga-vert at ganga runt í býnum. Ofta var alt ein stórur hurlivasi, men ein hurlivasi,

sum er spennadi. Fólkini vóru fitt og blíð, kanska ikki minst tí at eg var einasti útlendski studenturin á uni-versitetinum. Sjálvt um Turkaland skal eitast at vera eitt muslimskt land, merkti eg ikki so nógv til tað. Innkalling til bøn hoyrdist, men fólk tók tað róligt. Bumbubrestir Uppihaldið í Istanbul endaði ikki serliga væl. Tá eg hevði verið har í tveir mánaðir, brustu tvær bumbur í býnum. Báðar bumburnar sprongdust uttanfyri tvær synagogur, og var tað øgiliga sjelkandi fyri øll. Serliga tí at hetta minti um bumbuspreingingar fyri ellivu árum síðani í Istanbul, sum høvdu verið á hesar somu synagogurnar. Tá so tær næstu bumburnar brustu seks dagar seinni við ein altjóða banka og ta ensku sendistovuna, kendu fólk seg enn ótryggari. Hesi støðini vóru mitt inni í býnum. Fáar dagar eftir bumbu-spreingingarnar valdi eg at fara heim til Føroya. Tíðin á universitetinum í Istanbul er sum so farin til einkis, tí eg fái ikki góðskrivað nakað av tí, sum eg lærdi har. Tað leggi eg tó ikki so nógv í, tí túrurin í Turkalandi var góður. Tað var eitt stórt upplivilisi, og eg fari heilt víst aftur til Turkalands sum ferðafólk einaferð seinni. Tað, sum eg havi misti í Istanbul, kann eg heinta innaftur í summar á universi-tetinum í Vancouver, so tað fer nokk at ganga. Sum nú er, fari eg at taka BA liðugt í Vancover, tvs. um tvey ár. Eftir tað vænti eg, at eg nærkist Føroyum aftur fyri at gera útbúgvingina lidna. Hvar og nær veit eg tó einki um enn.

Nicolina Lamhauge lesur landafrøði og búskap á Simon Fraser Universitetinum í Vancouver.

Page 8: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

8

Klokkan er trý korter til átta ein myrkan morgun í januar. Eg eri so troytt, at eg orki ikki at hyggja, men eg eri komin upp og standi nú í einum spegilsfyltum dansisali. Hini 11, sum eisini eru í salinum, eru líka troytt, tí vit vóru í skúla í meiri enn 12 tímar í gjár. Men vit eru øll komin upp til okkara kravdu morgun-venjing, sum er 45 min. við venjingum innan styrki, balansu og smidligheit. Hvønn morgun í eitt heilt ár gera vit somu venjingar til sama tónleik. Hugurin í morgun er nokk ikki hin stóri, og tað er ein øgilig eymkan og grenjan tá vit byrja. Ein kann ikki lata vera við at stúra fyri teimum 300 búkvenjingunum, 150 ryggvenjingunum og 50 arm-boyggingunum, ið koma um eina løtu, áhhhhh nei. Vælko-min til mín gerandisdag á Det Danske Musicalakademi Fredericia! Í august 2003 byrjaði eg á Det Danske Musicalakademi í Fredericia. Í fyrstani kendist

tað eitt sindur undarligt at siga við fólk, at eg skuldi til Fredericia og ikki Keypmanna-havnar, Aarhus, Odense, Aal-borg ella onkran annan eitt sindur størri ella kendari bý. Men eg skuldi altso til Frede-ricia. Tey, sum kenna nakað til býin, seta hann ofta í samband við Skipafelagið, farmaskip ella bara eina stóra havn. Ein býur, ein bert koyrir ígjøgnum, tí tað er fyrsti býur, ein kemur til, tá man kemur yvir um brúnna til Jútlands. Tað er nú heldur ikki nakar lestrarbýur. Einastu lestrarmøguleikarnir eru maskinmeistari, almanna- og heilsurøktari og musical performer. Sjálv kendi eg lítið og einki til býin, men her í Fredericia er ikki so galið. At blíva musical performer er ein so tíðarkrevjandi útbúgving, at býurin hevur so lítið at siga í gerandisdegnum. Her er stak hugnaligt, so deiliga grønt, og fólk eru vinarlig og fitt. Fredericia er ein gamal býur (1650), sjálvur býurin er eitt sindur minni enn Tórshavn, men í Fredericia kommunu búgva umleið 49.000 fólk. Nú havi eg gingið á Det Danske Musicalakademi í eitt hálvt ár, og fólk spyrja meg ofta, hvat vit í grundini gera har. Um tað er ein háskúli, um eg búgvi á skúlanum, ella um eg bara syngi allan dagin. So nú má eg heldur royna at greiða frá, hvat hetta er fyri ein út-búgving. Det Danske Musicalakademi er ein nýggjur útbúgvingar-stovnur. Fyrstu næmingarnir byrjaðu í 2001. Fyri at koma inn á skúlan, skal

ein fyrst og fremst til tvær upptøkuroyndir, ið eru í februar/mars. Í fjør, tá eg søkti, vóru tað umleið 100, ið vóru til upptøkuroynd, og 12 vórðu upptikin. Eftir trý ár er ein útbúgvin sum musical performer, ið er at sammeta við eina konservatoriuút-búgving. At vera útbúgvin musical performer merkir, at ein hevur eina listarliga út-búgving við trimum høvuðs-lærugreinum, nevniliga sangi, dansi og sjónleiki. So tað er ikki ein háskúli, og eg gangi ikki bara og syngi allan dagin. Eg búgvi ikki á skúlanum, hóast tað viðhvørt kennist so, tí tímatalið er so stórt. Tríggjar høvuðslærugreinir merkir nógvir skúlatímar. Sum oftast eri eg í skúla til kl. 18, viðhvørt longri. Eg havi nakrar frítímar inn í millum, men teir eru ikki nógvir. Í fyrstani var tað ringt at venja seg við at vera heima kl. 18.30 og at vera so móð, at eg sovnaði áðrenn klokkan 20! Nú klári eg at halda meg vakna longri. Lærugreinirnar Dansur: Eg dansi umleið 15 tímar um vikuna. Í mun til eina dansiútbúgving er tað ikki nógv, men tá ein hevur tvær aðrar høvuðslærugreinir, er tað ríkiligt. Nevnast kann, at á okkara árgangi, har vit eru sjey gentur og fimm dreingir, eru tvær gentur, sum hava dansað nógv, áðrenn vit byrjaðu á skúlanum, og sum søktu inn fyri at blíva betri dansarar. Vit onnur høvdu okkara styrki sum sangarar ella sjónleikarar. Dansurin er fyri tey flestu nógv tann størsta avbjóðingin, kanska serliga fyri

FAME, I’M GONNA LIVE FOREVER Christina Elisabeth Mørkøre

Fjølnir nr.1, mars 2004

13

Tvey fólk, sum hava verið dyggir stuðlar í ráðnum í nógv ár, tóku ikki við afturvali. Tað gjørdist tó ikki trupult at finna nýggja manning, tí tilsamans tólv fólk høvdu sýndu ráðsarbeiðinum áhuga, og hóast ráðið er fullmannað við ellivu limum, slapp tólvti limurin, sum barst frá at luttaka á fundinum, eisini upp í part og gjørdist tiltakslimur. Sostatt gjørdist talan um friðarval og ráðið skipaði seg eftir fundin. Afturat verandi nevndum varð ein nýggj undirnevnd skipað á fundinum – ”Århus-nevndin” – sum skal taka sær av at skipa fyri tiltøkum undir MFS í Århus. Á henda hátt kunnu vit vónandi eisini í størri mun røkka limum okkara á teirri leiðini. Ynskið frá okkara síðu er sjálvsagt, at slíkar nevndir eisini verða skipaðar aðrastaðni – eisini uttanfyri Danmark. Hervið var formelli parturin av

MFS-vikuskiftinum í Århus av, og fólk fóru at taka sær meira av løttum. Meira nærleiki Nógv fólk vitjaði í Áarstovu um kvøldið, tá Hans Petur og Jønne úr tónleikabólkinumm Take-off stóðu fyri undirhaldi-num. Fleiri av ráðslimunum høvdu framman-undan undrast á, hvussu slíkt tiltak kundi skipast á so lítlum gólvi. Tað vísti seg tó ikki vera nakar trupulleiki, men kanska heldur hin vegin ein eyka sjarma við meira nærleika. Hýrurin var góður á fólki, sum uml. kl. hálvgum fýra fóru kvøðandi úr bakgarðinum við føroyska savningarstaðið í býnum og víðari út at granska náttarlívið. Spennandi ráðsár fyri framman Tað var eitt vælnøgt MFS-ráð, sum sunnudagin 15. februar

aftur setti kós móti heim-býnum, Keypmannahavn. Nýggj andlit, nýggj hugskot og góð minni úr ”Smilets by”, næst-størsta lestrarbýi føroyinga. Jú, alt teknar fyri einum spennandi ári hjá okkum í MFS-ráðnum og harvið vónandi eisini hjá tykkum limum.

Onkur vitjaði Universitetsparkina á túrinum í Århus

Page 9: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

12

MFS á ferð Katrin D. Apol skrivar

Vikuskiftið 13.-15. februar var MFS-ráðið ein túr og vitjaði í jútska høvuðsstað-num, Århus. Høvuðspunktið á skránni var árligi aðalfundur felagsins. Tað er ein sannroynd, at mesta virksemi hjá MFS liggur í Keypmannahavn. Tað er tó somuleiðis ein sannroynd, at meginparturin av ráðs- og nevndarlimunum eisini eru búsitandi í Keypmannahavn. Tískil er oftast lættari sagt enn gjørt at skipa fyri tiltøkum, sum kunnu sjónliggera MFS aðrastaðni - snøgt sagt er orka ikki til tess. Felagið hevur tó roynt at lýsa við, at um áhugi er fyri at skipa fyri tiltøkum, so kann MFS lata fíggjarligan stuðul, um tiltøkini verða skipað undir navni felagsins. Enn hevur tó eingin víst hesum møguleika áhuga, og tí tók MFS-ráðið 2003/2004 stig at skipa fyri einum MFS-vikuskifti í Århus við ymsum tiltøkum á skránni. Á henda hátt vilja vit fegin vísa, at áhugi eisini er í at arbeiða fyri og saman við lesandi føroyingum uttanfyri danska høvuðsstaðin. Umboðið í Århus Jákup Sverri Kass hevur í gott hálvtannað ár verið skrivstovu-fólk hjá MFS í Århus, umframt at hann hevur verið ráðslimur. Hann hevur sostatt í longri tíð verið einasta umboðið í ráðnum uttanfyri Keypmanna-havn. Jákup Sverri hevði vegna MFS staðið fyri at fyrireika MFS-vikuskiftið í høvuðsstaði jútlendinga. Skráin var sett saman av einari sjavs-kapping fríggjakvøld, ráðsfundi og aðalfundi leygardag og at enda livandi tónleiki við Hans

Peturi í Brekkunum og Jønne leygarkvøld. Turistar í Århus Umframt fastløgdu skránna nýttu ráðslimirnir í MFS høvi at hyggja at býnum. Tað er jú ikki á hvørjum degi, at tú sum københavnari ferðast á hesum leiðum. Onkur fór at hyggja at Handilsháskúlanum, onkur vitjaði Universitetsparkini, meðan onnur í staðin valdu at fara ein túr á ”Strøgið”. Eisini fann onkur sær av misgávum veg inn í ”Den gamle by”.

Tað var rættiliga áhugavert at síggja Universitetsparkina, sum stendur í beinleiðis andsøgn við lestrarumhvørvið í Keyp-mannahavn við tað, at so at siga alt er savnað á einum stað. Ymsu lestrarstøðini og lestraríbúðir eru savnaði rundan um eina stóra park við trøum og vøtnum, og soleiðis líkist hetta umhvørvið ikki sørt ”campus-umráðum”, sum vit kenna úr m.a. Onglandi og USA.

Taka vit eitt nú har afturímóti Københavns Universitet, so er hetta spjatt víða um allan býin, og á henda hátt kann vera torført at skapa sambond millum ymsu av fakultetini. Aðalfundurin Seinnapartin leygardagin 14. februar stóð so aðalfundurin á skránni. Spennandi var at vita, um føroysku århusianararnir fóru at vísa aðalfundinum størri áhuga enn københavnar-ar gjørdu í fjør, tá bert ein limur umframt uppstillaðu

ráðslimirnar møttu á fundi. MFS hevði lýst við, at limir aðra staðni í landinum, kundu fáa upp í 200 kr. endurgoldnar av ferðaútreiðslunum, um tey komu á aðalfund. Tveir limir vóru við ferðalagnum úr Keyp-mannahavn, og umframt hesar báðar møttu eisini fýra áhugaði úr Århus á fundinum. Tað besta av øllum var so, at øll, sum møtt vórðu, endaðu antin ráðnum ella í onkrari av nevndunum undir ráðnum.

Fríggjakvøldið varð skipað fyri sjavskapping. Undirtøkan var heilt góð og 11 pør spældu sjavs til langt út á náttina.

Fjølnir nr.1, mars 2004

9

mannfólkini. Sjálvt um eg havi gjørt rútmiskan fimleik í 12 ár og æt ”dansari” í SKEYK, so er dansurin tað, sum eg noyðist at leggja størst orku í. Høvuðstrupulleikin fyri okkara flokk er, at vit øll eru í 20’unum, og at vit ikki fyrr enn nú byrja at dansa klassiska ballett. Ja, nógv stuttligt er komið burtur úr teimum klassisku balletttímunum. Men um vit ikki høvdu ein so fantastiskan ballettlærara, so vóru vit nokk ikki komin so langt, sum vit eru nú. Umframt klassiska ballett hava vit eisini jazzballett, jazz-teknikk, stepp og koreografi (vit dansa ymiskar dansir upp gjøgnum tíðina, alt frá gomlum operettum til Chicago). Tað er nógv, vit skulu læra upp á stutta tíð, so vit mugu eisini venja í frítíðini. So nøkur kvøld fara við at standa við ”barrina” niðri i dansisalinum. Kravt verður eisini av okkum, at um vit læra eina koreografi í einum av dansitímunum, so skulu vit eisini duga hana til næstu ferð. Tað eru strangir dansi-lærarar, ið krevja disciplin, og einki eitur at koma ov seint ella svara aftur! Sangur: Nú hevði eg sungið nógv, áðrenn eg byrjaði á Musicalakademinum, so har liggur mín styrki. Eg hevði ikki fingið sangundirvísing, áðrenn eg byrjaði á skúlanum, so fyri meg er tað serstakliga spennandi at hava soloundir-vísing. Tað er ótrúliga spenn-andi at læra nýggjar sang-teknikkir, men tað er heldur ikki bara stuttligt. Tað er ringt at bróta gamlar vanar, og fyrstu ferð ein roynir ein nýggjan sangteknikk, so ljóðar tað ikki altíð so væl. Tá ein byrjar eina tílíka útbúgving, verður oftast dentur lagdur á

tað, tú ikki dugir. Tað tú dugir, er tað ikki so spennandi at arbeiða víðari við, tí menningin er so avmarkað. Tað er ofta hart altíð at vera mintur á tað, tú ikki dugir. Ofta fært tú kensluna av, at tú dugir einki, men tá tú so hevur lært tað, tú frammanundan ikki dugdi, so er tað vert alla ta frustratión, tú áður vart ígjøgnum. Afturat solosang-tímunum er coaching, sum er ein lærugrein, har tú lærir at formidla sangin dramatisk. Tú skalt royna at sannføra áskoðararnar um, at tað er tað mest náttúrliga í verðini at brádliga byrja at syngja mitt í leikinum. Præsentatión er ein felagslærugrein, har tú fyrireikar teg til at ganga til upptøkuroynd til alskyns sangleikir, har flokkurin er dómarapanel. Og at enda havi eg ensemble/kórsang, har vit eru seks fólk, ið syngja ymsar kórsangir úr sangleikum. Sjónleikur: Sjónleikur hevur tað minsta tímatalið, bert 3 tímar um vikuna. Harafturat eru 4 vikur býttar út á alt skúlaárið, har vit hava drama 8 tímar hvønn dag í eina heila viku. Vit hava tá ymiskar gestalærarar, ið nýta ymiskar dramateknikkir. Fyrsta árið í drama verður kallað ”navle-pilleri”. Tað merkir, at tað er nógv ”soulsearching”, stórur sálarfrøðiligur ”innfallsvinkul”, og endamálið er, at vit skulu læra at kenna okkum sjálvi betur. Tað er fantastiska spennandi, serliga tá ein ikki hevur arbeitt so nógv innan sjónleik, men tað er hart. Tí ofta verða kenslur upp-gravaðar, sum ein hevði fortrongt ella ikki ánaði, at ein hevði. Tað krevur eisini eitt ótrúliga sterkt álit á sínar floksfelagaðar at tora at avdúka seg sjálvan so nógv.

Nógv mørk verða flutt í sjónleikaundirvísingini, og tá er umráðandi, at ein hevur seg sjálvan við. Eitt nú venjingar, har ein skal sláa ein annan persón og ýla í høvdi á honum ella mussa ein av sínum floksfeløgum, tá tað ikki er ein mammumussur. Men allar hesar avbjóðingarnar flyta og búna ein, so ein gerst betri til at arbeiða dramatiskt. Í løtuni hava vit eina sang-leiksverkætlan, og tað er eisini tí, at vit eru í skúla langt út á kvøldarnar. Sum fyrstaársnæmingar hava vit tríggjar verkætlanir. Áðrenn heystfrítíðina í fjør framførdu vit sangleikin The Rocky Horror Show, og nú eru vit í gongd við West Side Story og brot úr Moulin Rouge. Tá vit hava sangleiksverkætlan, hava vit níggju tímar um vikuna afturat tí fulla tímatalinum. Tað er ótrúliga stuttligt at seta hesar sangleikirnar upp, sjálvt um vit bert framføra teir fyri skúlanum. Men endamálið er at royna tað miðvísa arbeiðið, ikki minst sjálva arbeiðsgongd-ina, og at kunna okkum um, hvussu tað fer at vera at arbeiða í sangleikum, tá vit eru liðug við útbúgvingina. Til allar verkætlanir hava vit leikstjóra, koreograf og pianist. Eg verði ofta spurd, hvussu mær dámar skúlan, og eg svari: ”Væl, men tað er hart”. Hetta er ein ótrúligur møguleiki fyri meg at vera sloppin inn á hendan skúlan, og eg eri rættiliga vís í, at útbúgvingin eisini er tann rætta fyri meg, men hart er tað. Tað er strævið kroppsliga, tí vit dansa 3 tímar hvønn dag, og í verkætlanum eru enn fleri dansitímar. Tað er hart mentalt, tí ein altíð noyðist at

Page 10: Fjølnir - Árgangur 20 - Nr. 1 - Mars 2004

Fjølnir nr.1, mars 2004

10

vera ”på” og vísa eina menning. Sjónleikurin krevur eisini støðuga atgongd til tínar kenslur. Ofta hugsi eg, at í dag orki eg ikki at hava nakrar kenslur. Tað er stórt trýst frá lærarum, frá floksfeløgum og einum sjálvum. Man eg nú duga nóg væl? Man eg fara at læra alt, sum eg helst skal læra? Og ikki minst, havi eg nakran møguleika, tá eg verði liðug? Tað eru jú so nógv onnur, sum duga so væl. Og hvussu skal man duga alt líka væl, at dansa, syngja og spæla sjónleik? Jú, nógvir eru tankarnir, ikki bara hjá mær, soleiðis hava vit tað øll, sum ganga á Musicalakademinum.

Men ein noyðist at trúgva uppá seg sjálva. Ofta um morgunin tá eg skal til morgunvenjing, so hugsi eg, áááááhhhhhhh, eg tími ikki. Eg vil hava eitt vanligari lestrarlív, har ein fer í bað um morgunin (og ikki fleiri ferðir hvønn dag!) og etur morgunmat (tað geri eg ikki, fyrr enn morgunvenjingin er av), og so antin í tok ella á súkklu í skúla at lurta eftir einum fyrilestri, gera bólkaarbeiði ella okkurt annað. Men tá eg so hugsi meg væl um, so veit eg, at tað nokk heldur ikki hevði verið ordiliga eg. Eftir eini viku hevði eg nokk gleðiliga fari oman aftur

til morgunvenjing og ballett-tímar. Ein má brenna fyri sanginum, dansinum ella sjónleikinum fyri at ganga á Musicalakademi-num, tí sum lestrarvegleiðarin hjá okkum segði, tá Fredericia Dagblad spurdi hann, um hetta var ein stuttur vegur til at gerast kendur: ”Det gør alt for ondt og lugter for dårligt”. Og tað vil eg til eina og hvørja tíð skriva undir uppá. Men tað er fantastiskt kortini, og samanumtikið eri eg so ómetaliga glað fyri, at eg slapp inn á Det Danske Musical-akademi Frederica.

Jón Henriksen kom upp í MFS-ráðið á vári 2000 og hevur øll árini sitið sum kassa-meistari.

Bjørg Dam kom við í MFS-ráðið á vári 2000 sat sum virkandi formaður í eitt hálvt ár í tíðarskeiðnum 2002/ 2003

Tveir ráðslimir út og tríggir inn Tvey fólk tóku ikki við afturvali á fundinum, tey vóru Bjørg Dam og Jón Henriksen. Talan var um tvey garvaði fólk í MFS-høpi, sum bæði tvey hava verið við í ráðnum í nógv ár. Bjørg er liðug at lesa og flytir nú heim aftur til Føroya, meðan Jón væntandi verður liðugur seinni í ár. Vit vilja hervið takka teimum báðum fyri tað stóra arbeiðið, tey hava lagt í felagið. Samstundis bjóða vit nýggju ráðslimunum vælkomnum í MFS-ráðið.

Dann Jacobsen lesur cand. merc á Handils-háskúlanum í København

Nina Alberg Arge lesur til arkitekt á Arkitektskolen í Århus

ÚT

INN

Eingin mynd

M a r g r e t h a Petersen lesur løgfrøði á Københavns Universitet

Fjølnir nr.1, mars 2004

11

Nýtt MFS-ráð

Aftara rað: Rúnar Reistrup, Helena D. Højgaard, Anna Rein, Annika H. Joensen, Nina Alberg Arge og Absalon Eysturoy. Fremra rað: Jákup Sverri Kass, Jóhan Pauli Helgason, Petur MArtin Hansen, Katrin D. Apol og Dann Jacobsen. Margretha Petersen vantar á myndini.

Ráðið skipaði seg soleiðis eftir aðalfundin Formaður Katrin D. Apol, stud.mag í Medievidenskab Næstformaður Helena D. Højgaard, stud.mag í Thai/Sydøstasienstudier Skrivari Nina Alberg Arge, stud.ark Kassameistari Dann Jacobsen, stud.merc AEF Absalon Eysturoy, stud.med Anna Rein, stud.jur Annika Helgadóttir Joensen, stud.psyk Jákup Sverri Kass, stud.ling.merc Jóhan Pauli Helgason, stud.polit Margretha Petersen, stud.jur Petur Martin Hansen, stud.polit Rúnar Reistrup, stud.mag í Informationsvidenskab Nevndir Blaðnevndin - Rúnar, Jákup Sverri, Nina, Petur Martin, Annika og Katrin. GÚ-nevndin - Petur Martin, Dann, Annika og Katrin. KT-nevndin - Rúnar, Absalon og Helena. Marknaðarføringsnevndin - Absalon, Dann, Anna, Jóhan Pauli og Kári. Trivnaðarnevndin - Annika, Anna, Petur Martin, Jóhan Pauli og Katrin. Århus-nevndin - Jákup Sverri, Nina, Marja, Mass. Allir limir eru hjartaliga vælkomnir at vera við í eini ella fleiri av nevndunum. Sigið frá á [email protected]